พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] ~Sales Team แผนกขายสายหื่น~ ตอนจบ <16/08/21>
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: sk_bunggi ที่ 15-08-2021 20:14:02
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦
-
Sales Team แผนกขายสายหื่น
บทแรก
ณ แผนกขายสาขา 1
"ไอ้ของพรรคนี้...มันจะไปขายออก...ได้ยังไงกันฟระ!!!"
"แอ๊ก!"
วิรุธหัวหน้าแผนกฝ่ายขายพูดขณะที่เขวี้ยงแท่งกระเจี๊ยวปลอมใส่หน้าวสันต์ลูกน้องฝ่ายขายในทีม
"อู้ยยย หัวหน้าอย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิครับ ก็ของมันขายไม่ออกเพราะไม่มีคนสั่งเข้ามาตั้งหาก อย่ามาลงที่ผมแบบนี้สิ"
วสันต์ลูบหัวตัวเองปอยๆขณะเปิดสวิตช์เจ้าแท่งกระเจี๊ยวปลอมไปด้วย
"อย่ามัวแต่เล่นกันสิครับ ยังไงเราก็ต้องขายสินค้านี้ให้ออกไม่อย่างงั้นเราจะโดนสาขาสองแซงหน้าเอาได้นะหัวหน้า"
วาโยรองหัวหน้าฝ่ายขายที่นั่งเงียบมานานสองนานพูดขึ้นบ้าง
"ดูยอดขายของสาขาสองในสองเดือนที่ผ่านมาไม่ใช่เล่นๆเลยนะครับ พุ่งสูงกว่าของเราตั้งสิบเท่าส่วนของฝ่ายเรานี่ดิ่งลงเหวมาก"
"หึ้ยยย ผมรู้หรอกน่าวาโย...ไอ้พวกสาขาสองมันมีเทคนิคการขายแบบไหนกันนะยอดมันถึงได้เข้าเป้าขนาดนี้"
"ผมว่าเราลองไปสอดแนมสาขาสองดูมั้ยครับ จะได้รู้กันไปเลยว่าเขามีวิธีแบบไหน"
วสันต์ผู้หัวสมองตื้อในเรื่องงานแต่เรื่องแกมโกงนี่ขอให้บอก
"บิงโก วิธีคุณหน้าสนใจอยู่ วาโยว่าไง?"
"ก็ถือว่าเป็นวิธีที่โง่มากแต่ก็น่าสนใจไม่น้อยครับ"
"โอเค งั้นตามนี้วสันต์...แล้วใครจะไปเป็นคนสอดแนม?"
"ผมคิดไว้แล้วครับว่าหัวหน้าต้องถามเพราะฉะนั้นผมเลยขอเสนอวิธีการจับไม้สั้นไม้ยาวครับ!"
"อ่าวไอ้นี่ กูก็นึกว่ามึงจะอาสาไปเอง"
"แฮะๆ ก็เผื่อไว้น่ะครับ...ดังนั้นใครจับได้ไม้ยาวต้องเป็นคนไปนะครับ"
วิรุธวาโยและวสัตน์ลุกยืนล้อมวงกัน ในใจก็ภาวนาขอให้อย่าได้เป็นตัวเองเลยที่โดนถึงแม้ยังไงก็ต้องมีผู้โชคดีต้องสละชีพตัวเองก็ตาม
พรึ้บ!!
"เชี้ยยยยยย"
"วู้วววว รอดเว้ย"
"ยินดีด้วยนะครับหัวหน้า คุณคือความหวังของสาขาเราแล้วนะครับ"
ทั้งสองตบบ่าให้กำลังใจวิรุธผู้ได้ไม้ยาวเพียงหนึ่งเดียว วิรุธได้แต่ร้องโอดโอยให้แก่ชะตากรรมของตัวเอง เป็นหัวหน้าไม่เท่าไหร่ยังโดนลูกน้องจิกหัวใช้อีกกู!
"ผมว่าเรามาเริ่มวางแผนกันดีกว่านะครับ"
แล้วทั้งสามก็ริเริ่มคิดแผนการในการสอดแนมต่อไป
ณ แผนกขายสาขา 2
"อ๊ะ อ๊ะ โอ้ววว...หัวหน้า!"
"ให้ตายเถอะภูผา ซี้ดดดดด ผมหยุดซอยสะโพกไม่ได้เลยว่ะ"
"ผม-ผมจะไม่ไหวแล้ว..อ้าาาา!"
เสียงครวญครางสั่นไหวดังลอดออกมาจากห้องแผนกขายสาขาสองไม่หยุด เมื่อภูผาพนักงานแผนกขายสาขาสองและองค์อาจหัวหน้าแผนกขายสาขาสองกำลังทดสอบประสิทธิภาพของเครื่อง
"โอเคครับ เก็บขอมูลเรียบร้อยแล้ว"
พิชญะรองหัวหน้าแผนกสาขาสองกดปิดกล้องวิดีโอที่ถ่ายเก็บข้อมูลอย่างพึงพอใจ
"ดูเผินๆเหมือนจะเป็นเครื่องที่ไม่มีอะไรแต่ถ้ารัดไว้บนอัวยวะของเพศชายก็จะทำให้ไปกระตุ้นเส้นประสาททั้งของทั้งผู้ใส่และผู้รับ"
"พอ-พอก่อนพิชญะ ผมขอพักเหนื่อยก่อน"
องค์อาจผู้เหนื่อยล้าจากการเป็นหนูทดลองเอ่ยขอเวลานอกก่อนจะดึงเจ้าหนูที่ค้างอยู่ในรูภูผาออกมาหายใจ
"ภูว่าเครื่องนี้มันดีเลยนะครับ ระหว่างที่ทำกันมันจะส่งกระแสไฟฟ้าอ่อนๆอยู่ตลอดเพื่อไปกระตุ้นต่อมเสร็จ"
ภูผาพูดขึ้นขณะที่ย้อนดูคลิปถ่ายการทดลองไปด้วย
"ผมว่าการช๊อตมันยังอ่อนไปหน่อย ถ้าเราเพิ่มกระแสอีกสักนิดนึงคิดว่าจะส่งผลทำให้อวัยวะที่หดตัวลงหลังการหลั่งกลับขึ้นมาโด่ได้ง่ายกว่าเดิมนะ"
"เริศมากครับหัวหน้า ผมได้เตรียมเครื่องสำรองไว้เรียบร้อยแล้วด้วย...เรามาเริ่มกันใหม่เลยแล้วกันนะครับ"
ทั้งสามใช้เวลาทดลองกันต่อเนื่องจนภายในห้องเริ่มมีเสียงครางหอบเล็ดลอดออกมาอีกครั้ง
กริ้ง ๆ ๆ
"วิรุธแผนกฝ่ายขายสาขาหนึ่งครับ"
/เรียนเชิญคุณวิรุธที่ห้องประชุมชั้นสิบด้วยค่ะ/
"อ่า ได้ครับ...พวกคุณทำงานกันไปก่อนนะ ผมขอตัวไปประชุมแล้วเดี๋ยวกลับมา"
ณ ห้องประชุม
"ประธานเรียกผมหรอครับ"
วิรุธที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับตากระตุกเมื่อเจอองค์อาจหัวหน้าแผนกสาขาสองนั่งรวมอยู่ในห้องด้วย
"เชิญนั่งก่อนคุณวิรุธ...มากันครบแล้วผมก็ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ คุณวิรุธช่วงสองเดือนที่ผ่านมายอดของทีมคุณไม่มีความกระเตื้องเลย สินค้าที่ปล่อยออกมาก็ดูจะเป็นแบบเดิมๆแล้วแบบนี้มันจะขายออกได้ยังไงกัน?"
"ผม..."
"เอาเถอะ ผมไม่ได้อยากฟังคำแก้ตัวแต่ผมจะให้เวลาทีมคุณอีกแค่สองเดือนเท่านั้น ถ้ายอดขายยังต่ำเตี้ยติดดินอย่างนี้ผมคงต้องยุบสาขาหนึ่งให้รวมอยู่กับสาขาสองแทน เข้าใจผมใช่ไหมคุณวิรุธ"
"คะ ครับ"
วิรุธพยักหน้ารับด้วยใบหน้าชุ่มเหงื่อตาก็เหลือบมองไปที่องค์อาจที่นั่งยิ้มมุมปากเหมือนว่ามันเป็นเรื่องตลก
"ส่วนคุณองค์อาจ แผนกคุณทำได้ดีมากนะผมหวังว่าเดือนต่อๆไปจะยังคงดีแบบนี้ต่อไป"
"แน่นอนครับประธาน ผมจะพยายามให้เต็มที่ครับ"
"โอเค ผมก็มีเรื่องเท่านี้แหละแยกย้ายกลับไปทำงานได้"
วิรุธเดินคอตกออกจากห้องประชุม คำเตือนของประธานยังวนเวียนอยู่ในหัวไม่จางหาย
"โธ่เว้ย อะไรกันวะเนี่ย!"
กึก..
"นึกว่าเสียงใคร ที่แท้ก็เสียงไก่อ่อนผู้ไม่พัฒนาและด้อยประสบการณ์หัวหน้าแผนกหนึ่งของเรานี่เอง"
"หุบปากเน่าๆของแกไปเลยนะ เพราะพวกแกนั่นแหละเลยทำให้แผนกของเราดูเป็นเรื่องตลก"
"ถึงเราไม่ได้ทำอะไรแผนกนายก็เป็นตัวตลกอยู่แล้วนี่ อ้อ แต่มันก็หลายบริษัทนะที่เขารับพวกปัญญาอ่อนอย่างพวกนายไปอยู่น่ะ หึๆ"
"คอยดูเถอะแก ฉันไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก!"
วิรุธเดินสะบัดตูดหนีองค์อาจที่ยืนโปกมือลาแถมแสยะยิ้มกวนส้นบาทาส่งมาให้อีก
ปึ้ง!
"เฮ้ย! ตกใจหมดเลยหัวหน้า"
วิรุธกลับมานั่งกุมขมับที่โต๊ะด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ทางวาโยและวสันต์ที่เห็นท่าทีเช่นนั้นของหัวหน้าตัวเองก็รับรู้ได้ทันที
"ประธานว่ายังไงบ้างครับหัวหน้า"
"สองเดือน...เรามีเวลาแค่สองเดือนเท่านั้นที่จะเพิ่มยอดขาย ไม่อย่างนั้นสาขาหนึ่งเราจะถูกยุบให้ไปรวมกันสาขาสอง"
"ม้ายน้าาาา รับไม่ด้ายยยย"
"ผมว่าเราต้องเริ่มแผนการโดยด่วนแล้วนะครับ ผมไปค้นเจอสิ่งนี้ของแผนกสาขาสองที่มียอดขายพุ่งมากของเดือนที่แล้วครับ"
"มันคืออะไรอธิบายมาสิ้วาโย"
"มันคือยาชูกำลังช้างโด่ไม่รู้ล้มรสสตอเบอร์รี่สกัดเข้มข้นครับ ตัวสินค้าขายออกได้ถึงหนึ่งแสนขวดในเวลาแค่เดือนเดียวเพราะมีราคาที่ไม่แพงและลงตามร้านสะดวกซื้อทั่วไปครับ"
"โอเค เก็บลงในลิสต์แล้วเอามาพัฒนาในแบบของเราได้"
"หัวหน้าาาา ได้เวลาพักแล้วครับ"
"คุณสองคนไปก่อนเลย ผมขอดูเอกสารอีกแป๊ปนึง"
วาโยและวสันต์มองหน้ากันเพราะรู้ดีว่าหัวหน้าเขาคงกำลังเครียดทั้งสองจึงออกจากห้องเพื่อให้วิรุธได้ทำงานต่อ เวลาผ่านไปไม่นานวิรุธก็เก็บเอกสารลงก่อนจะเดินไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ
"เฮ่อ ปวดหัวชะมัด"
"สวัสดีครับคุณวิรุธ"
ภูผาเด็กใหม่ไฟแรงในแผนกขายสาขาสองเอ่ยทักวิรุธขึ้น
"ครับ หวัดดีคุณ...?"
"ผมภูผาครับ เข้ามาอยู่แผนกขายสาขาสองได้สองเดือนแล้ว"
"อ่อ เด็กจบใหม่ละสิคงกำลังไฟแรงน่าดู"
"ก็พอตัวครับ เอ่อ คือผมได้ยินเรื่องสาขาหนึ่งจากหัวหน้าหมายถึงคุณองค์อาจน่ะครับ มันคงจะแย่นะครับถ้าสาขาถูกยุบไป"
วิรุธมองท่าทีเห็นใจของภูผาที่ดูไม่น่าจะเป็นคนเลวร้ายแบบไอ้หัวหน้าของเขาทำให้วิรุธนึกอะไรบ้างอย่างออก
"นี่ไอ้หนูฉันถามอะไรหน่อยสิ"
"คะ ครับ?"
"ที่จริงฉันก็ไม่ได้จะมาล้วงความลับหรืออะไรนะแต่แค่ถามเผื่อไว้ก่อนน่ะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะโอเคป่ะ!"
"เอิ่ม ครับๆ"
"อะแฮ่ม ก็แค่จะถามว่า...พวกสาขาสองใช้เทคนิคการขายยังไง ทำไมถึงได้ยอดเยอะอ่ะ"
ภูผาคิดในใจว่าตกลงมันคือคำถามล้วงความลับรึเปล่านะ ทำไมคำถามมันดูโง่ๆและโจ่งแจ้งได้ขนาดนี้กัน แล้วถ้าบอกไปหัวหน้าจะโกรธหรือเปล่านะ
"อย่าเงียบสิ...หรือว่าพวกนายใช้การสะกดจิตหรือว่าล่อลวงผู้บริโภคหรือว่าทำอะไรผิดกฏหมายกันห๊า?!"
"คือ-คือว่า..."
"ทำอะไรอยู่น่ะภูผา?...อ้าวคุณวิรุธ สวัสดีครับ"
"พิชญะ...มะ ไม่มีอะไรหรอกก็แค่ทักทายกันปกติ"
"อ้อหรอออ นี่ภูผาถ้าเขาอยากรู้เคล็ดลับเราก็บอกๆเขาไปเถอะน่า หึๆ"
"เอ๊ะ ได้หรอครับ?"
"พวกเราก็แค่....(ตื้ดดด)....กับทำ....(ตื้ดดด)....น่ะนะ อ้อ แล้วก็ลอง....(ตื้ดดด)....อีกด้วยนะครับ"
"เดี๋ยวก่อนพี่พิชบอกไปขนาดนั้นมันจะดีหรอครับ
"บอกไปเถอะ ถึงสาขาหนึ่งจะรู้เทคนิคยังไงก็ไม่มีปัญญาทำได้อย่างเราหร้อก...ใช่มั้ยครับคุณวิรุธ"
"หนอยยย อย่ามาดูกันนะเว้ย!"
"งั้นก็เชิญเอาคำแนะนำผมไปศึกษาทำยอดขายต่อเถอะครับ อ้อ อันนี้ผมให้ลองนะมันอาจจะช่วยได้มากเลยก็ได้นะครับ"
พิชญะและภูผาเดินจากไปทิ้งไว้แต่เพียงขวดเครื่องดื่มชูกำลังช้างโด่ไม่รู้ล้มในอุ้งมือของวิรุธ เขากำขวดเครื่องดื่มแน่นก่อนจะจ้ำอ้าวกลับเข้ามาในห้องทำงานตัวเอง
/ยาชูกำลังช้างโด่ไม่รู้ล้มรสสตอเบอร์รี่สกัดเข้มข้นครับ ตัวสินค้าขายออกได้ถึงหนึ่งแสนขวดในเวลาแค่เดือนเดียว/
เสียงอธิบายของวาโยผุดขึ้นมาในหัว เฮ่อะ มันจะสักแค่ไหนกันเชียวว่าแล้ววิรุธก็เปิดฝาขวดออก กลิ่นหอมกรุ่นของสตอเบอร์รี่ชวนให้ยกมันขึ้นมาชิม
คะ ความรู้สึกนี้มันอะไรกันนะ?! เริ่มรู้สึกร้อนๆจากปลายลิ้นจนแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย วิรุธทรุดลงกับพื้นอวัยวะเบื้องล่างเริ่มแข็งเด่ออกมานอกกางเกง
"กลับมาแล้วครับหัวหน้า พวกผมซื้อแซนวิชมาฝากด้วยนะ...เฮ้ยหัวหน้า เป็นอะไรไปครับ?!"
วสันต์ที่เข้ามาถึงคนแรกรีบปี่มาหาวิรุธส่วนวาโยที่เดินตามเข้ามาก็สะดุดตาเข้ากับขวดยาที่ล้มกลิ้งอยู่บนพื้น
"อย่าบอกนะว่าหัวหน้าดื่มมันเข้าไป?"
"คะ แค่นิดเดียวเองนะเว้ย อ๊ะ ทำไมมันถึงได้ร้อนขนาดนี้"
"ทะ ทำยังไงดีวะวาโย...หัวหน้าใจเย็นๆก่อนนะครับ"
"มีทางเดียวเท่านั้นคือต้องเอามันออก...หัวหน้าชักว่าวเลยครับ"
วาโยพูดด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับจับจ้องไปบริเวณเป้ากางเกงที่ดูน่าอึดอัด วิรุธทำตามที่วาโยบอกอย่างเก้ๆกังๆ ท่อนเอ็นในอุ้งมือถูกรูดชักไปมาเป็นจังหวะช้าสลับเร็วเล่นเอาลูกน้องที่มองอยู่ถึงกับกลืนน้ำลายไปตามๆกัน
"ซี้ดดดด อ๊ะ อ๊ะ...จะแตกแล้ว"
"ปะ เป็นไงบ้างครับหัวหน้า ดีขึ้นบ้างมั้ย"
วสันต์ถามด้วยความเป็นห่วงขณะมองใบหน้าแดงซ่านของวิรุธไปด้วย
"ดีขึ้นนิดนึง แต่ช่วยหน่อย..อ่าาา"
วสันต์กลืนน้ำลายอึกใหญ่กำลังจะส่งมือไปจับท่อนเอ็นของหัวหน้าแต่กลับถูกมือของวาโยปัดออกอย่างแรง
"งั้นเรามาลองสินค้าตัวนี้กันดูหน่อยเป็นยังไงหัวหน้า"
วาโยหยิบเครื่องกระตุ้นจุดเสียวที่เพิ่งจะคิดค้นเมื่อไม่นานมานี้โดยให้ชื่อว่าเครื่องหมีขยุ้มหัว
"อ๊าาาา ไม่นะ..เสียวเกินไปแล้ว-อ๊ะ"
"เครื่องกระตุ้นนี้ประกอบไปด้วยปุ่มนวดเล็กๆที่ฝังไว้ด้านในทำให้รู้สึกถึงการผ่อนคลาย ทั้งนี้ยังสามารถปรับอุณหภูมิให้สูงขึ้นได้เหมือนกับกำลังทำสปาอย่างไรอย่างนั้น อีกหนึ่งจุดขายคือการปรับระดับการหมุนแบบกระแสน้ำวนทำให้เกิดพลังงานในการดูดหัวจ๊วบจ๊าบรุนแรงจนริวถึงกับสัมผัสได้!"
"เครื่องบ้าบออะไรของมึงวะวาโย!"
"อู้ยยย...ซี้ดดดด จะแตกแล้ว-อ๊าาาา!!"
วิรุธถึงกับล้มพับจากการปลดปล่อยสองครั้งติดต่อกัน วาโยที่ยืนมองเจ้าเครื่องหมีขยุ้มหัวด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ นี่แหละคือตัวชูโรงของแผนกเรา!!!
-
:pig4:
:3123:
-
ตอนจบ
"นี่หัวหน้า ฟังผมอยู่รึป่าวน่ะครับ?!"
"อ๊ะ โทษทีๆคุณว่าอะไรนะ"
"ผมถามว่าสินค้าชิ้นนี้ผมเขียนบรรยายสรรพคุณถูกต้องรึป่าวหรือหัวหน้าจะให้ผมเพิ่มเติมอะไรเข้าไปอีกมั้ยครับ"
วิรุธรับเอกสารที่วสันต์ยื่นมาไว้ในมือ มันคือรูปภาพประกอบของสินค้าวันก่อนที่ถูกนำมาทดลองใช้กับเขา
"อ่า งั้นเดี๋ยวผมขอเช็คอีกหน่อยแล้วจะเอาไปให้นะ"
"ได้ครับ"
สิบนาทีผ่านไป
"เสร็จแล้ว เอาไปสิ"
"...ป๊าดดด นะ นี่มันอะไรกันครับเนี่ย?! อ่านแล้วลื่นไหลซู่ซ่ายังกับอ่านนิยายวายวาบหวิวแหนะ"
"ก็นะ...มันแปลกรึไง"
"คือว่าผมอ่านแล้วรู้สึกตามเลยน่ะ แฮะๆ"
"ก็ช่วยไม่ได้นี่นา...ก็มันเป็นเครื่อง...ที่สุดยอดจริงๆ"
วิรุธพูดอย่างเหม่อลอยพลันนึกถึงสิ่งสุดยอดที่ตัวเองได้ประสบพบเจอมา
"ถ้าพวกคุณไม่เชื่อก็ลองเอาไปทดลองใช้ดูสิ"
"ห๊ะ! ได้จริงหรอหัวหน้า"
วิรุธพยักหน้ารับ วสันต์เมื่อเห็นแบบนั้นก็รีบแกะกล่องสินค้าที่วางไว้ตรงหน้าออกมาด้วยความตื่นเต้น จะได้ลองใช้ของจริงก็คราวนี้แหละเพราะส่วนใหญ่เอาแต่ขายอย่างเดียว
"แบบนี้ใช่มั้ยน้า...โอ๊ะ เข้าได้แล้ว...จากนั้นก็เปิดสวิตช์...อึ้ก!? อ้าาาา สุดยอดไปเลย"
วสันต์ร้องครางเสียงแหบพร่า ท่อนเอ็นถูกเครื่องหมีขยุ้มหัวกระตุ้นดูดจ๊วบจ๊าบเป็นจังหวะขึ้นลง
"อูวววว สุด-สุดยอดเลยหัวหน้า ซี้ดดดดด เสียวมากจริงๆ"
วสันต์เงยหน้าแหกปากมือเท้าจิกเกร็งไปหมด วิรุธที่เห็นภาพนั้นก็เริ่มเกิดอารมณ์พลันจินตนาการถึงการเคลื่อนไหวที่เคยขยุ้มหัวเสียวของตัวเอง
"นี่วาโย ช่วยอะไรผมหน่อยสิ...ช่วยอัดคลิปตอนที่วสันต์ใช้เจ้าเครื่องนี่ให้ที"
วาโยค้นหากล้องวิดีโอที่เก็บเอาไว้ขึ้นมาถ่ายสีหน้าและท่าทางเสียวจนทะลุทะลวงของผู้ทดลองใช้รายที่สองจนกระทั่งวสันต์กระตุกเกร็งแตกในนาทีถัดมา
"ผมคิดว่าทางแผนกขายสาขาสองได้ยอดพุ่งมาจากการทำคลิปวิดีโอสาธิตวิธีใช้ของพวกเขาให้กับทางกลุ่มลูกค้าดูเป็นตัวอย่าง"
"ฮ๊ะ! แล้วหัวหน้าจะส่งคลิปผมให้กับลูกค้าดูหรอครับ?!"
"ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวหรอกนะ...พวกเราทุกคนก็ต้องช่วยกันทำวิดีโอสาธิตนี้ขึ้นมาด้วยกัน"
"เอาจริงดิหัวหน้า คือผมไม่มั่นใจเลยอ่ะ"
"เอาน่าไม่ต้องกลัว เดี๋ยวให้วาโยซูมแค่ส่วนที่เราใช้จะได้ไม่เห็นหน้า...งั้นเรามาลองตัวนี้สินค้าที่ค้างสต็อกของเรากันเถอะ"
วิรุธหยิบเซ็ตแมวเหมียวออกมาจากในกล่องก่อนจะทำการเตรียมพร้อมและยัดใส่เข้าไปในช่องทางของตัวเองอย่างยากลำบาก
"อึ้ก...ถะ ถ่ายอยู่รึป่าววาโย"
"ครับ"
"ผมจะทำการบรรยายสรรพคุณของเครื่องนี้ไปด้วยนะ...ชุดนี้ไม่ใช้แค่เป็นชุดคอสเพลย์หรอกนะแต่จะทำให้คุณผู้หญิงที่สวมใส่รู้สึกสยิวและวาบหวิวขณะที่ถูกลูบไล้ไปด้วย...วสันต์ลองบีบตูดผมสิ"
วสันต์ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกก่อนจะส่งมือไปลูบก้นขาวเนียนที่ไม่คิดว่ามันจะขาวขนาดนี้ของหัวหน้าตัวเอง
"อ๊า!!...อึก..ลองบีบที่หาง"
วสันต์ทำตามที่บอกเขาคว้าหางแมวฟูฟ่องไว้ในอุ้มมือและบีบนวดมันแรงๆ
"อร้างงงง!!...หะ หางที่ถูกบีบจะเกิดการสั่นสะเทือน...อึ้ก ทำให้ลูกตุ้มที่อยู่ด้านในรูสั่นดุ้กดิ้กตามจังหวะที่บีบ"
"หะ หัวหน้าไหวมั้ยครับ"
"ต่อเลย...เขี้ยวปลอมที่เป็นออฟชั่นเสริมจะทำหน้าที่เพิ่มความอุ่นร้อนและกระตุ้นจุดเสียวของฝ่ายชายทำให้ฟินจนถึงสวงสวรรค์ขณะที่ถูกโลมเลีย"
วิรุธชูเขี้ยวปลอมออกมาด้วยมือที่สั่นเทา เขาครอบมันลงบนฟันตัวเองตามมาด้วยการปลดซิปกางเกงของวสันต์ที่ยื่นตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก
"หะ หัวหน้า! อู่ยยย-ซี้ดดดด เสียวสุดๆไปเลย"
"ฮ้าาา...เรียบร้อย ขอจบการรีวิวเซ็ตแมวเหมียวเพียงเท่านี้"
วิรุธหันไปบอกวาโยที่เป็นตากล้อง เขาพยายามดึงจุกหางแมวออกจากรูตัวเองอย่างทุลักทุเลในขณะที่วสันต์ยืนดูเฉยๆคล้ายอารมณ์กำลังค้างอยู่
"วาโยขอสิน-"
"หัวหน้าผมทนไม่ไหวแล้ว ขอแค่แป๊ปเดียวก็ยังดี"
วสันต์ที่มายืนซ้อนด้านหลังวิรุธเมื่อไหร่ก็ไม่รู้จับแท่งร้อนตัวเองจ่อไปที่รูสวาทของอีกฝ่ายและพยายามดันมันเข้าไปข้างใน
"อะ ไอ้วสั-อึ้ก!"
"มึงคิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่วสันต์..."
วาโยกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายด้วยใบหน้าเหี้ยมเกรียม เส้นเลือดตามขมับปูดโปนจนดูน่ากลัว
"มึงบอกว่าทนไม่ไหวแล้วใช่มั้ย งั้นเรามารีวิวสินค้าถัดไปกันเลยดีกว่า"
วาโยผลักให้วสันต์นอนคว่ำหน้าแล้วเอาเชือกมามัดแขนทั้งสองข้างเอาไว้
"เดี๋ยวดิวาโย มึงจะทำอะ-อื้อออ"
วาโยยัดเครื่องอุดปากเพราะรำคาญเสียงโวยวายของมันเหลือเกิน เขาหยิบอุปกรณ์สินค้าที่มีสายระโยงระยางเต็มไปหมดออกมา
"ต่อไปเป็นเครื่องหนีบหัวนมเสียวสะท้านฟ้า อุปกรณ์ตัวนี้จะส่งกระแสไฟอ่อนๆช็อตหัวนมที่ถูกตัวเครื่องหนีบเอาไว้ มีออฟชั่นเสริมคือหวงรัดจู๋แสนวิเศษ คุณสมบัติเมื่อไฟฟ้าส่งกระแสไปที่หัวนมทั้งสองข้างมอเตอร์ของหวงที่ครอบจู๋ไว้ก็จะถูกกระตุ้นทำให้มีการสั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลา...เป็นไงมึงเสียวพอมั้ย??"
"อื้อออออ..เอาออกไออออ ฮ้าาา"
"วสันต์มันจะไม่เป็นไรใช่มั้ยวะวาโย"
"ไม่ครับ งั้นเรามาเริ่มที่ตัวอื่นกันเถอะครับ"
"ได้ๆต่อไปเป็นอันนี้แล้วกัน นี่คือลูกแก้วสว่านซึ่งตัวลูกแก้วจะมีปุ่มขรุขระช่วยเพิ่มพูมควาวเสียวด้วยนวัตกรรมใหม่สามารถควบคุมการสั่นไหวจากการบลูธูทได้...มาเลยวาโย"
วาโยสอดลูกแก้วสว่านตามที่บอกเขาเปิดตัวเชื่อมต่อบลูธูทเข้ากับมือถือก่อนจะกดคำสั่งการเคลื่อนไหว
"อ้าาาา...เสียว โอ้วววว-อื้มมมมม"
"ลูกแก้วสว่านจะมีฟังค์ชั่นหมุนควงลูกแก้วไปในตัว แรงกระตุ้นที่สามารถปรับระดับได้ทำให้หาปุ่มกระสันภายในได้ง่ายมากยิ่งขึ้น"
"อ๊ะ อ๊ะ-พอก่อนวาโย มะ ไม่ไหวแล้ว"
"งั้นเรามาลองสินค้าตัวต่อไปกันดีเลยนะครับหัวหน้า"
"อะ อะไรก็ได้แต่ก่อนอื่นเลิกหมุนควงไอ้ลูกแก้วบ้านี่สักที ซี๊ดดด"
"งั้นต่อไปก็ตัวนี้ละกัน ผมขอตั้งกล้องไว้นะหัวหน้าผมถือไม่ถนัด...ซี๊ดดดด หวงรัดจู๋อันนี้จะช่วยออกแรงบีบรัดของผมเบาๆทำให้มีเลือดไปเลี้ยงและทำให้ท่อนลำใหญ่ขึ้น"
"ดะ เดี๋ยวก่อนวาโยอย่าเพิ่งใส่-อ๊าาาา ไอ้บ้าอย่าขยับนะ"
"อู้ยยยย รัดชะมัด...ความผิดของหัวหน้าเองนะครับที่ให้ผมลองของพวกนี้ อ่าาาา"
"หัวหน้าาา ไอ้วาโย ไม่ไหวแล้ววว อ๊ากกกก"
"วาโย อ๊ะๆฮ้ะ..ไม่เอาแล้ว จะแตกแล้ว..อรั้ยยยย"
"เชี้ยเอ้ย หัวหน้า..ฮ๊าาาา"
และแล้วทั้งสามก็แตกออกมาพร้อมๆกัน
"ผมต้องขอโทษพวกคุณด้วยนะที่ต้องให้มาทำเรื่องแบบนี้"
"ไม่หรอกครับ ยังไงก็ถือว่าเป็นหน้าที่ของแผนกเราที่ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว"
"ใช่แล้วครับหัวหน้า...โอ้โห สุดยอดไปเลย!?"
"เป็นอะไรวสันต์เสียงดังตกอกตกใจหมด"
"ทุกคนมาดูนี่สิครับ หลังจากที่เรามีการทำคลิปวิดีโอสาธิตไป ยอดลูกค้าที่เข้ามาดูและสั่งจองพุ่งกระฉูดเลยทีเดียว"
"เฮ้ยจริงดิ!! ไหนดูสิๆ"
"ไอเดียหัวหน้าสุดยอดไปเลยนะครับ แบบนี้ยอดขายของเดือนนี้ต้องทะลุเป้าแน่นอน!"
"แหม ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะแต่มันก็น่าอายอยู่ดีที่ต้องโชว์ของลับให้คนอื่นดูน่ะ"
วิรุธยกมือป้องหน้าด้วยความเขินอายจนวาโยและวสันต์ที่นั่งอยู่ได้แต่ส่ายหัว เห็นกันมาขนาดนี้แล้วยังมีอะไรต้องอายอีกวะ
"เอาน่าหัวหน้า เจี๊ยวดำเจี๊ยวขาวเจี๊ยวเล็กยังไงก็ช่างขอให้มันแทงเข้าได้เขาก็ดูหมดแหละครับ"
วาโยพูดปลอบใจหัวหน้าตัวเองด้วยท่าทางสงบ
"นั่นสินะ จากนี้ไปเรามาร่วมมือกันรีวิวสินค้าให้ทะลุเป้าแซงหน้าแผนกขายสาขาสองกันเถอะ!!"
"เยสเซอร์!?"
เหล่าสามทหารเสือเปิดการสัตย์ปฏิญาณตนต่อสินค้าทุกชิ้นในห้องจากนี้และตลอดไป
-
:pig4:
o13
-
:m25: :m25: