#ณภัทรปณวัช
εїз
"ภัทรแกล้งลืมวันเกิดเค้าทำไม"
ผมถามออกไปทั้งน้ำตาเพราะผมรู้ดีที่สุด
รู้ดีว่าเขาเองก็รู้อยู่แก่ใจ
ว่ามันไม่มีทางเลยสักนิด
ที่คนอย่างเขาจะลืมวันพิเศษวันนี้ไปได้
"ภัทรแกล้งเขาทำไม"
[...] ยังไม่มีคำตอบใดๆจากปลายสาย ภัทรยังคงเงียบไม่พูดอะไรออกมาสักคำ
แต่มันก็เหมือนในทุกครั้ง เพียงได้ยินเสียงลมหายใจที่ไม่สม่ำเสมอของเขา ผมก็เดาได้ทั้งหมดว่าเขาเองก็ไม่ได้ไม่รู้สึกอะไร
ภัทรกำลังร้องไห้..
ทั้งๆที่ไม่เห็น แต่ผมสามารถจินตนาการเห็นเขาที่กำลังใช้มือที่ว่างปิดปากตัวเองจนสนิท บังคับร่างกายที่สะอื้นเฮือกไม่ให้ส่งเสียงใดๆออกมา
ผมรู้..
เพราะผมรู้จักภัทรของผมดีกว่าใคร
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมไม่รู้
คือเขาร้องไห้ด้วยความรู้สึกอะไร
มันเป็นเพราะเขาเสียใจที่ยุ่งจนไม่มีเวลาให้กับผมในวันเกิด
ที่ต้องโกหกว่าลืมเพราะไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้จริงๆ
"ภัทรไม่รักเค้าแล้วหรอ"
หรือร้องเพราะมันยากเกินไปสำหรับเขา ที่จะบอกกันตรงๆ ว่าความรักที่มันเคยมีมากมายมันไม่มีอีกแล้ว
มันยากสำหรับเขา
ที่จะบอกว่าเขาไม่รักกันเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว..
******
สวัสดีค่า~
น้องภัทร น้องเป้มาแล้ววว
น้องสองคนมาจากเรื่อง "เรื่องเล็กๆ/a small story" นะคะ แต่เรื่องนี้จะไม่ต่อเนื่องจากภาคแรกเลย อ่านได้โดยไม่ต้องย้อนไปอ่านเรื่องที่แล้วเลยค่ะคุณ (แต่ถ้าอ่านเราก็จะรักแหละ แต่ไม่อ่านก็รักอยู่แล้วน้า~)
เรื่องแรกจะเป็นภาคตอนเด็กหัวเกรียน ตอนนี้ก็โตกันหมดแล้ว นิสัยก็เปลี่ยนไปบ้าง ยังไงต้องลองติดตามกันดูเนาะ ชอบไม่ชอบยังไง เม้นมาเลยยย อย่าปล่อยเราไว้คนเดียวเลย 555