CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: มะยองมะแยง ที่ 19-11-2018 12:56:24

หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ฺ♥ BubBle มีผลต่อ...หัวใจ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: มะยองมะแยง ที่ 19-11-2018 12:56:24

***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

****************************************************************************************

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ฺ♥ BubBle มีผลต่อ...หัวใจ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: มะยองมะแยง ที่ 19-11-2018 13:05:15

♥ BubBle มีผลต่อ...หัวใจ ♥


...บางอย่างก็ไม่เปลี่ยนไป
แม้อะไรๆจะเปลี่ยน...


1 ม.ค. 2018

ติ๊งงง
-Messenger-

CC Chonnathat :  HNY

เสียงแจ้งเตือนจากแอพพลิเคชั่นชื่อดังอย่างเฟสบุ๊คดังขึ้นท่ามกลางงานเลี้ยงสังสรรค์ในวันขึ้นปีใหม่ระหว่างกลุ่มเพื่อนโรงเรียนเก่าที่หลังจากเรียนจบมัธยมปลายต่างแยกย้ายกันไปเรียนต่อยังมหาวิทยาลัยต่างๆ จนกระทั่งผ่านไปห้าปีทุกคนเรียนจบและกลับมาฉลองวันสำคัญแห่งการเริ่มต้นของปีนี้อย่างพร้อมเพรียงกันเป็นปีแรก
มือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิดอ่านข้อความที่ถูกส่งมาเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้วอย่างรวดเร็วก่อนจุดยิ้มมุมปากเมื่อปรากฏชื่อของคนที่ส่งข้อความมา พร้อมกับรัวนิ้วกดพิมพ์ตอบกลับด้วยหัวใจพองโตคับอก

Jay Sivakorn : Happy New years วันนี้มีเลี้ยงในกลุ่มนะจะมาหรือเปล่า

5 นาทีผ่านไป

ไม่มีเสียงใดตอบรับกลับมา ผมเหลือบมองหน้าจอที่เปิดค้างไว้เป็นแชทของ "เพื่อน" ที่ส่งข้อความมาหาเมื่อครู่

ไม่ตอบ ไม่แม้แต่จะกดเปิดอ่านเลยด้วยซ้ำ

"ไอ้ซีแม่งก๊อปวางHNYส่งมาอีกปีแล้วว่ะ พวกมึงได้เหมือนกันป่ะ ฮ่าๆ" เสียงเพื่อนที่นั่งข้างๆหัวเราะพร้อมกับยื่นมือถือของตัวเองมาให้ผมดู รอยยิ้มจางที่ยังคงมีอยู่พลันหายไปราวกับฟองสบู่ที่ถูกเข็มเจาะ ใบหน้าที่หม่นลงเบือนหนีไปอีกด้านก่อนจะยกแก้วเหล้าที่ดื่มค้างไว้ยกขึ้นกระดกจนหมดแก้ว

ก็ดีใจแบบนี้ทุกปี แล้วก็เลิกดีใจได้เร็วแบบนี้ทุกปี

...บางสิ่งก็คล้ายบทเรียน
ที่ฉันไม่เคยผ่านมันได้เลยซ้ำๆ...

ผมที่เป็นฝ่ายตามเขามาตลอด เป็นคนที่แอบหลงรักเพื่อนสนิทในกลุ่ม ซีที่ย้ายมาจากโรงเรียนอื่นดูจะปรับตัวกับเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ บรรยากาศใหม่ๆไม่ค่อยได้เพราะเขาเป็นคนพูดน้อย วันเปิดเทอมใหม่วันแรกผมเห็นเขานั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะม้าหินอ่อนใต้อาคารเรียน สีหน้าดูงงๆกับสถานที่แปลกตาผมจึงเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาและอาสาพาทัวร์โรงเรียนจนทั่ว พอถึงเวลาเข้าแถวเคารพธงชาติถึงได้รู้ว่าเราเรียนอยู่ห้องเดียวกัน ผมไม่รอช้าพาซีเข้าไปแนะนำกับเพื่อนเก่าอีกสามคนที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่มอต้น ซีเข้าเพื่อนทุกคนได้ดีถึงขั้นพูดกูมึงกันได้หลังจากคุยกันไม่กี่ประโยค แต่สำหรับผมแล้วซียังพูดกับผมเหมือนตอนแรกที่ผมเป็นฝ่ายเข้าไปทัก เคยลองพูดกูมึงกับซีแต่เขากลับบอกว่าพูดเหมือนเดิมดีกว่าซึ่งนั่นทำให้ผมรู้สึกกับเขาพิเศษมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆ

16 พ.ค. 2011

Jay Sivakorn : อันนี้เฟสเรานะซี สงสัยอะไรถามได้ตลอดนะ

CC Chonnathat : โอเค ขอบคุณมากนะ

Jay Sivakorn : ☺

3 ก.ย. 2011

Jay Sivakorn : กลับบ้านตอนไหนอ่ะซี

CC Chonnathat : อีก10นาที เราทำเวรอยู่ เจมีอะไรเหรอ

Jay Sivakorn : จะขอกลับบ้านด้วย รถเรายางแบนอ่ะ

CC Chonnathat : เอาสิ

Jay Sivakorn : ☺

ซีเป็นสุภาพบุรุษคอยช่วยเหลือคนอื่นเสมอเมื่อเวลาเพื่อนคนไหนมีปัญหา ไม่เคยปฏิเสธเมื่อใครต้องการความช่วยเหลือ เสียอยู่อย่างเดียวคือเป็นคนไม่ค่อยพูดทำให้ผมไม่รู้ว่าเขามีอะไรใจที่ซ่อนอยู่ภายใต้แววตาเรียวเล็กนั่น ในกลุ่มเพื่อนซีจะสนิทกับผมที่สุด เพราะผมมารู้ทีหลังว่าเราอยู่บ้านละแวกเดียวกัน ทำให้เวลาไปกลับโรงเรียนหรือไปเที่ยวที่ไหนเราจะไปด้วยกันเสมอ

10 พ.ย. 2011

Jay Sivakorn : ซีไปลอยกระทงกัน

CC Chonnathat : ไปสิ

Jay Sivakorn : สองทุ่มนะ มารับด้วย

CC Chonnathat : โอเค

1 ม.ค. 2012

CC Chonnathat :  HNY

Jay Sivakorn : Happy New Years วันนี้มีจับของขวัญอย่ามาโรงเรียนสายนะ

CC Chonnathat :  รู้แล้วน่า

Jay Sivakorn : เจอกัน!

บรรยากาศในโรงเรียนช่วงปีใหม่เป็นอะไรที่ผมชอบที่สุด ในแต่ละห้องเรียนจะถูกประดับไปด้วยของตกแต่งมากมาย เพื่อนคนนึงเอาต้นคริสต์มาสที่ฉลองแล้วจากที่บ้านแบกมาโรงเรียนด้วย ของขวัญหลายกล่องที่ต้องจับสลากแลกกันถูกวางไว้ใต้ต้นคริสต์มาสนั้น ด้านข้างเป็นเค้กวันเกิดของเพื่อนอีกคนในห้องที่เกิดวันนี้พอดี หลังจากร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์เพื่อนเสร็จสงครามเค้กก็ได้เริ่มต้นขึ้น ผมที่ยืนอยู่ใกล้เค้กที่สุดโดนป้ายหน้าเป็นแรกโดยฝีมือซี เขายิ้มมุมปากน้อยๆ เมื่อเห็นหน้าผมเต็มไปด้วยครีมสีชมพู ฟองสบู่มากมายผุดขึ้นในจินตนาการจนรู้สึกแน่นคับอกไปหมด

 “เล่นอะไรเนี่ย เลอะหมดเลย” ผมเอามือเช็ดครีมออกจากใบหน้าแต่ซีกลับป้ายครีมจากเค้กมาแปะลงบนหน้าผากผมเต็มๆ

“ซี!!”

“โหยซีทำไมชอบแกล้งเจจังเลยอ่ะ เพื่อนคนอื่นมีเยอะแยะไม่เห็นเคยแกล้ง” เพื่อนผู้หญิงเจ้าของเค้กวันเกิดบ่นอย่างไม่จริงจังนักก่อนที่เธอจะโดนเพื่อนคนอื่นๆรุมเอาเค้กมาป้ายหน้าตัวเองจนเลอะไปทั้งหน้า

“ก็เจน่าแกล้ง” ซีพูดเบาๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่าตอบคำถามของเพื่อนคนนั้น แต่ผมที่ยืนอยู่ข้างเขากลับได้ยินอย่างชัดเจน

ฟองสบู่วันนี้ดูเหมือนจะเยอะเป็นพิเศษเมื่อเทียบกับวันอื่นๆ

ยิ่งนานวันเข้าผมยิ่งตกหลุมรักซีจนถอนตัวไม่ขึ้น ซีปฏิบัติกับผมต่างจากเพื่อนคนอื่นๆคือมีความขี้เล่นและชอบแกล้งผมบ่อยๆเพราะตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม จนบางทีผมคิดว่าเราจะใจตรงกันหรือเปล่าแต่พอมองตาเขากลับพบแค่เพียงความเอ็นดูอย่างเพื่อนเท่านั้น

...ทำไมยังรู้สึกดี ทั้งที่เธอไม่เคยมีใจ
ทำไมยังรู้สึกหวั่นไหว ทั้งๆ ที่รู้แก่ใจเป็นไปไม่ได้…

11 ธ.ค. 2013

Jay Sivakorn : ซีตื่นยัง วันนี้มีเรียนพิเศษนะ

CC Chonnathat :  ตื่นแล้ว

Jay Sivakorn : มารับด้วยนะ

CC Chonnathat :  โอเค

Jay Sivakorn : ☺

ช่วงเทอมสุดท้ายของชีวิตเด็กมอปลายเป็นเวลาที่ผมกังวลมากที่สุด ทั้งเรื่องเตรียมตัวสอบเพื่อเข้าศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย รวมไปถึงเรื่องของซีที่ดูเหมือนไม่มีอะไรก้าวหน้าแม้ว่าเราจะสนิทกันมากขึ้นแต่สถานะก็ไม่ได้ขยับขั้นไปมากกว่าคำว่าเพื่อน ซีอยากเรียนต่อวิศวะแต่ผมอยากเรียนบริหาร เขาเรียนพิเศษหนักมากๆเพื่อได้เข้าเรียนในคณะที่ฝันไว้ ระยะห่างระหว่างเราเริ่มมีมากขึ้นเมื่อสุดท้ายซีสอบติดที่มหาวิทยาลัยในเชียงใหม่ส่วนผมสอบติดมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ

20 พ.ค. 2014

“เดินทางปลอดภัยนะซี” ผมมาส่งซีที่สนามบิน วันนี้เป็นสุดท้ายที่เราจะได้เจอหน้ากันเพราะซีต้องไปเรียนที่เชียงใหม่และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ถึงจะได้กลับมาเจอกันอีก

“ดูแลตัวเองด้วยนะ” ซีพูดพลางลูบหัวผมเบาๆอย่างที่เคยชอบทำ

“อื้ม ซีก็ดูแลตัวเองนะ อยู่ที่นั่นอากาศหนาวกว่าบ้านเราเยอะ” อยากจะพูดอะไรอีกมากมายแต่กลัวว่าเสียงจะสั่นจนควบคุมไม่ได้ สุดท้ายจึงได้แต่ฝืนยิ้มส่งไปให้ซีที่กำลังกอดลาพ่อกับแม่อยู่

“เดี๋ยวถ้าว่างจะกลับบ้านบ่อยๆนะ” ซีกล่าวประโยคสุดท้ายก่อนจะเดินเข้าเกทไป ความสัมพันธ์ระหว่างเราเริ่มก่อรูปเป็นเส้นขนานมากขึ้นเพียงเพราะผมไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยความในใจออกไปเลยสักครั้ง ได้แต่คงสถานะเพื่อนเอาไว้เพราะคิดว่าเมื่อพอเวลาผ่านไปผมก็คงจะลืมมันไปได้เอง

ฟองสบู่ค่อยๆลอยออกไปจากใจจนแตกสลายลงไปทีละฟองๆ

16 ส.ค. 2014

Jay Sivakorn : เรียนเป็นไงบ้างซี ไม่เห็นค่อยออนเฟสเลย

CC Chonnathat : ก็หนักแหละต้องปรับตัวหลายๆอย่างด้วย

Jay Sivakorn : งั้นเราไม่กวนแล้ว สู้ๆนะ

CC Chonnathat  -offline-

...เคยคิดเวลาจะช่วยทำใจ
ให้ฉันลืมเธอคนนี้
แต่แล้วอาการเดิมๆ ก็กลับมา...

9 ต.ค. 2014

Jay Sivakorn : Happy Birthdayนะซี มีความสุขมากๆนะ

10 ต.ค. 2014

CC Chonnathat : Thank  you

1 ม.ค. 2015

CC Chonnathat : HNY

Jay Sivakorn : สวัสดีปีใหม่ กลับบ้านป่ะเนี่ย

3 ม.ค. 2015

CC Chonnathat : คงไม่ได้กลับอ่ะเรามีสอบ

Jay Sivakorn : อ่อ ยังไงก็สู้ๆนะ

CC Chonnathat  -offline-

หลังจากต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันไปเรียนมหาวิทยาลัยผมกับซีก็ไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน ผมรู้สึกเหมือนซีจะค่อยๆห่างจากผมไปเรื่อยๆเมื่อแต่ละคนต้องมีสังคมใหม่และเพื่อนใหม่ รวมไปถึงต้องเรียนหนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อเริ่มขึ้นปีสอง ซีที่อยู่เชียงใหม่แทบจะไม่ค่อยได้กลับบ้าน บางทีเวลาเขากลับมาผมก็มีสอบทำให้เราไม่ได้เจอกันอีกเลยตั้งแต่ผมไปส่งซีที่สนามบินครั้งนั้น

จนกระทั่งวันหนึ่งผมเห็นซีลงรูปคู่ของเขากับผู้ชายหน้าตาน่ารักคนนึงในเฟสบุ๊ค ไม่มีแคปชั่นอื่นใดนอกจากอีโมติคอนรูปหัวใจเพียงดวงเดียว นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมต้องเสียน้ำตาให้กับเพื่อนสนิทคนนี้ เวลาที่ผ่านมาที่ผมแอบรักเขา ได้อยู่ข้างๆเมื่อสมัยยังเรียนมอปลายผมไม่เคยคิดถึงเรื่องที่เขาจะมีแฟนเลยสักครั้ง เราต่างรู้ดีว่าแต่ละฝ่ายนั้นไม่ได้ชอบผู้หญิงเหมือนกัน ผมจึงได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่งซีจะมองผมมากกว่าเพื่อนบ้างแต่สุดท้ายความสัมพันธ์ของเราก็ไม่เคยก้าวข้ามไปมากกว่านั้น

ฟองสบู่ในใจแตกสลายย่อยยับไม่มีชิ้นดี

...สมองไม่เคยมีแรงจะสั่งหัวใจ ไม่มีปาฏิหาริย์ไหนพอจะทำให้เปลี่ยนไป
ไกลเกินจากฝัน เธอเกินเอื้อมมือฉัน เป็นได้เพียงแค่เพื่อนกันแค่เท่านั้น...

12 ก.ย. 2015

CC Chonnathat : HBDเพื่อนเจ มีความสุขมากๆ

Jay Sivakorn : ขอบคุณนะซี

9 ต.ค. 2015

Jay Sivakorn : สุขสันต์วันเกิดนะซี มีความสุขมากๆ

CC Chonnathat : Thank you

1 ม.ค. 2016

CC Chonnathat : HNY

Jay Sivakorn : Happy New years

12 ก.ย. 2016

CC Chonnathat : HBDมีความสุขมากๆ

Jay Sivakorn : ขอบคุณนะ

9 ต.ค. 2016

Jay Sivakorn : สุขสันต์วันเกิดนะซี มีความสุขมากๆ

CC Chonnathat : Thank you

1 ม.ค. 2017

CC Chonnathat : HNY

Jay Sivakorn : Happy New years

12 ก.ย. 2017

CC Chonnathat : HBDมีความสุขมากๆ

Jay Sivakorn : ขอบคุณนะ

9 ต.ค. 2017

Jay Sivakorn : สุขสันต์วันเกิดนะซี มีความสุขมากๆ

CC Chonnathat : Thank you

1 ม.ค. 2018

CC Chonnathat : HNY

Jay Sivakorn : Happy New years วันนี้มีเลี้ยงในกลุ่มนะ จะมาหรือเปล่า?

"เออ เดี๋ยวซีมันจะตามมานะ ญาติๆที่งานเลี้ยงปีใหม่บ้านมันกลับไปหมดแล้ว" เสียงบอสเพื่อนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามดังขึ้นทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ที่กำลังนั่งนึกถึงความหลังอยู่

ฟองสบู่ในจินตนาการที่หายไปนานหลายปีถูกเป่าขึ้นมาใหม่เริ่มพองขึ้นและใหญ่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้ยินประโยคต่อมา

"เจมึงเอาพวกแก้วกับกระติกน้ำแข็งไปวางตรงอื่นดิ๊ ไอ้ซีมามันจะได้นั่งเก้าอี้ตรงข้างมึง"

"สั่งกูจังครับบอส มึงจะทำตัวเป็นบอสสมชื่อมึงเลยรึไง" ปากว่าเพื่อนอย่างนั้นแต่มือกลับกุลีกุจอย้ายของไปวางไว้ตรงอื่นอย่างรวดเร็วพร้อมกับหยิบผ้ามาเช็ดรอยน้ำที่เลอะบนเก้าอี้ตัวข้างๆจนแห้งสนิท

"พูดก็พูดเถอะ ไอ้ซีแม่งก็น่าสงสารอุตส่าห์เรียนจบวิศวะมาแท้ๆ แต่ต้องมานั่งเฝ้าร้านทองทุกวัน โคตรไม่ใช่มันเลยว่ะ" พีทเพื่อนอีกคนกล่าวถึงคนไม่ได้อยู่ร่วมบทสนทนานี้ อันเป็นจุดเริ่มต้นให้เพื่อนคนอื่นหันมาคนใจประเด็นนี้เช่นกัน

"แต่กูอิจฉามันนะเว้ย ถ้าบ้านกูรวยขนาดไอ้ซีกูไม่ไปทำงานให้เจ้านายโขกสับหรอก"

"มึงก็คิดได้เท่านี้ไงไอ้โอมมึงถึงได้เปลี่ยนงานมาสามรอบแล้วน่ะ ไม่พอใจอะไรเอะอะก็ลาออกอย่างเดียว ไอ้ซีมันเรียนมาถึงขนาดได้เกียรตินิยมมันก็อยากใช้ความรู้ทำมาหากินไม่ใช่มานั่งขายทองช่วยอาม่าแบบนี้" บอสผลักหัวโอมไม่แรงนักก่อนที่เจ้าของชื่อที่เป็นหัวข้อในประเด็นสนทนาเมื่อสักครู่จะเดินมายังโต๊ะที่พวกเรานั่งอยู่

"ไงพวกมึง ไม่ได้เจอกันนานเลยว่ะ" เสียงเดิมที่คุ้นเคยดังขึ้นก่อนที่เจ้าของร่างสูงจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่างอยู่เพียงตัวเดียวของโต๊ะ ผมหันไปส่งยิ้มให้ "เพื่อน" บางๆก่อนจะได้รับรอยยิ้มแบบเดียวกันตอบกลับมา


..แค่วันนี้ได้สบสายตา
แค่พูดคุยกันไม่กี่คำ
ต่อให้เฝ้าระวัง ให้ยั้งยังไง
ก็พลั้งพลาดไปทุกที....
...................................................
To be continue

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ฺ♥ BubBle มีผลต่อ...หัวใจ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: naezapril ที่ 19-11-2018 13:44:45

สุดท้ายก็พ่ายแพ้..

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ฺ♥ BubBle มีผลต่อ...หัวใจ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 19-11-2018 15:33:17

รอ..อออออ ฟองสบู่จะหายไปตลอดกาลหรือไม่????  :mew2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ฺ♥ BubBle มีผลต่อ...หัวใจ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: yunnutjae ที่ 19-11-2018 21:23:13

นี่ว่าจบเศร้าแน่ๆอะ  :เฮ้อ:
แต่อย่างน้อยก็ได้รักเนาะ จะดีมากถ้าน้องเจได้พูดออกไป ถึงแม้ตะนั่นแหละ เป็นเพื่อนกัน~~~ อึดอัดแทนน้องเจอะ ปีๆนึงคุยกันแค่2ประโยค แฮปปี้เบิร์ดเดย์ กับแฮปปี้นิวเยียร์ แง้ๆๆๆๆๆ  :hao5: