ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สวัสดี : )
วันนี้ขอมาแนะนำตัวและแนะนำนิยายเรื่องใหม่
ไม่สิ อาจจะเรียกว่าเป็นเรื่องแรกเลยก็ว่าได้
งั้นขอเรียกว่า นิยายลำดับที่หนึ่งแทน
ร้ายนักใช่ไหม... จะแกล้งเสียให้เข็ด
โดยเนื้อหาจะเป็นอยู่ในช่วงวัยมหาลัย
เป็นเรื่องสนุกๆ ไม่เครียดมาก
และจะพยายามไม่ดึงดราม่าบ่อย
หรืออาจไม่มีเลยก็ได้
ออกจะเป็นแนวใส หรือไสยกันนะ ฮาฮาฮา
ส่วนเรื่องตัวละครขอให้น้องๆ แนะนำกันเองใน
เรื่องเอาแล้วกันนะ เพราะถ้าบอกไปมันจะไม่ลุ้น อิอิ
อ้อ... เรื่องมีความเกี่ยวข้องกับคำหยาบ
เพศ ความรุนแรง และทัศนะแบบแปลกๆ ของตัวละคร
ยังไงก็ขอให้ทุกคนใช้วิจารณญาณในการอ่านนะ
เอาล่ะ มาเริ่มออกเดินทางไปพร้อมกันกับ ...ในนิยาม...
กับนิยายลำดับที่หนึ่ง เรื่อง
"ร้ายนักใช่ไหม... จะแกล้งเสียให้เข็ด"
ไปอ่านกัน
แกล้งกันไปแกล้งกันมา ดูกันสิว่าใครจะตกหลุมที่อีกคนขุดไว้ก่อน // หลุมพรางนะไม่ใช่หลุมรัก //
หมายเหตุ
ลงไว้หลายที่ทั้ง
ธัญวลัย http://www.tunwalai.com/story/251096/ร้ายนักใช่ไหม-จะแกล้งเสียให้เข็ด?page=1 (http://www.tunwalai.com/story/251096/ร้ายนักใช่ไหม-จะแกล้งเสียให้เข็ด?page=1)
readAwrite https://www.readawrite.com/a/f5076e3d3c037deb594bcdc00f9f2abc (https://www.readawrite.com/a/f5076e3d3c037deb594bcdc00f9f2abc)
ซึ่งเว็บไซต์เหล่านี้จะมีตอนพิเศษที่เปิดให้ทุกคนร่วมสนับสนุนนักเขียน
แต่ถึงแม้ไม่ได้อ่านตอนพิเศษก็ไม่ได้มีผลกระทบต่อเนื้อหาหลัก
ตอนที่ 16
~ กาล ~
ทำไมเบ๊ของผมถึงมีผู้ติดตามได้ล่ะ ปกติเบ๊มันต้องตกทุกข์ได้ยาก ฝ่าฟันความลำบากจากพระเอกใจหินไปให้ได้ด้วยตัวคนเดียวไม่ใช่เหรอ ถึงแม้เขาจะไม่อยากเป็นพระเอกของมันก็ตาม
“มีอะไรกันหรือเปล่าครับจ้องตากันแบบนี้เดี๋ยวท้องเอานะ” เพื่อนร่วมคณะ ผู้ติดตามเบ๊ของผม เอ่ยขึ้นอย่างเสือกๆ
“หาอะไรกินกันเถอะครับ” มันขัดขึ้นอีกครั้ง ก่อนเปิดประตูรถเข้าไปนั่งประจำที่คนขับ
ผมจนใจขึ้นรถไปกับพวกมัน จะให้ถอยตอนนี้ก็กระไรอยู่ ยอมให้มันสักวันคงไม่ส่งผลต่อภาพรวมของเกมที่ผมอยู่เหนือกว่าหรอกมั้ง
“กาลเป็นอะไรกับพี่มิวเหรอครับ” สุภาพมาแบบนี้
“ก็เปล่า” ก็สุภาพกลับ (นั่นสุภาพแล้วเหรอ?)
“ผมกำลังจีบพี่มิว นึกว่าที่กาลอยู่กับพี่เขาบ่อยๆ ... แต่ไม่เป็นอะไรกันก็ดีแล้วครับ” มันเป็นเบ๊ส่วนผมเป็นเจ้านาย แบบนี้เรียกว่าเป็นอะไรกันไหม
แล้วนี่ผมต้องมาอยู่ในวงล้อมของพวกไม้ป่าเดียวกันเสียได้ มึงจะจีบก็เรื่องของมึงสิมาบอกกูทำไม หรือมันเป็นแผนของไอ้เดือนปีสาม
มันอาจใช้ไอ้ภาคคอมมากวนผมแล้วใช้เป็นข้ออ้างไม่ทำตามคำสั่ง มันอาจจะบอกว่าติดธุระ อยู่กับแฟน เอากับผัว หรืออะไรก็แล้วแต่ ซึ่งพอจะเลี่ยงเจอหน้าขณะที่ผมต้องการตัวมัน หนอยยยยยยยยยยยยยแผนสูงนักนะ
ผมควรจัดการมันยังไงดี ปล่อยไว้แบบนี้คงไม่ดีแน่ พวกมันสองคนอาจรวมหัวเอาคืนผมก็ได้ใครจะไปรู้ อย่างวันนี้ที่หลวมตัวมาด้วยมันอาจพาเขาไปฆ่า ไปแบล็คเมล์ หรือจับขังเดี่ยวแล้วเข้ามาทำมิดีมิร้ายกับร่างกายของผมก็ได้
ต้องเป็นแบบนั้นแน่ ดูจะสันดานและการกระทำของไอ้เดือนปีสามแล้วคงไม่พ้นเรื่องต่ำๆ แบบนั้นหรอก ต้องหาทางหนีแล้ว
เอ๊ะ ไม่สิ หรือจะเป็นแผนซ้อนแผน ที่ทำให้ผมวิตกจริตอย่างนี้แล้วยอมปล่อยตัวมันไป จะว่าไปไอ้ตัวแทนภาคคอมก็ไม่น่าจะเป็นลูกน้องของมันได้
“ก็กำลังจะจีบเหมือนกัน”
“ฮะ!” จำเป็นต้องตกใจพร้อมกันแบบนั้นไหม
นิ่งไว้ นิ่งเข้าไว้ ปล่อยให้พวกมันคิดกันไปเอง เพราะนอกจากจะทำให้ไอ้คนขับรถมันเข้าใจผิดว่าผมจะแข่งมันเรื่องจีบ ไอ้คนที่นั่งข้างหน้าคนขับก็จะได้ไม่ใช้ข้ออ้างมาบอกปัดคำสั่งของผม ยิงปืนนัดเดียวเกย์ตายสองตัวแบบนี้คุ้มโคตร
“เล่นบ้าอะไรมึง” ก็มึงเล่นบ้าๆ กับกูก่อน
“อย่างนี้ก็มีคู่แข่งสิครับ” คนขับรถอย่าพูดมาก ขับๆ ไป
“เกลียดเกย์ไม่ใช่หรือไง” มันงัดเหตุผลข้อนี้มาค้าน
“ได้ลองแล้วชักจะติดใจ” ผมก็ง้างกลับอย่างนอบน้อม
“ลองอะไรกันเหรอครับ” สงสัยเองจริงนะมึง เป็นหลานไอน์สไตน์หรือไง
“เปล่าอย่าไปฟังมัน มันบ้า” มึงสิบ้ากาม เดี๋ยวแม่งปล่อยรูปให้หลุดว่อนเน็ตเสียเลย
และแล้วมื้อกร่อยๆ ที่มีแต่ไอ้ตัวแทนภาคคอมพูดเป็นต่อยหอยอยู่คนเดียวก็ผ่านพ้นไป ผมลงจากรถที่พวกมันมาส่ง ก่อนขึ้นไปบนห้องของตัวเองซึ่งไม่พบใครเลย แม้แต่ไอ้เจ้าที่วันๆ หมกตัวอยู่แต่ในห้องยังหายหัว หรือไปแดกข้าวด้วยกันนะ
“อ้าวกลับมาแล้วเหรอมึง” ไอ้คนที่กำลังโดนผมนินทาเปิดประตูมาพร้อมถุงร้านสะดวกซื้อใบเขื่อง
“ไอ้ต้นไม่ได้อยู่กับมึงเหรอ” ปกติตัวติดกันตลอด
“เปล่า น่าจะออกไปเล่นเกมข้างนอก” อาการชักจะหนักไปละ ควรย้ายจากโยธาไปภาคคอมให้มันสิ้นเรื่อง
“แล้วเปิดหน้าแบบนั้นไม่โดนฉุดเอาหรือว่ะ” ถึงจะด่าจะตบหัวมันทั้งวันก็อดเป็นห่วงไม่ได้ สมัยมอต้นก็ได้พวกผมคอยปกป้องตลอด กับไอ้หน้าหวานๆ ที่ล่อแมลงเข้ามาแบบนั้น แล้วตอนนี้ยังมีหัวแดงให้มันเด่นสะดุดตาเข้าไปอีก
“มึงคิดว่าพี่นัทจะปล่อยให้อยู่ห่างมือหรือไง” อ้อไอ้พี่เสาไฟฟ้าคนนั้น
“สรุปยังไง จีบเหรอ แล้วไอ้ต้นเล่นด้วยหรือไง” เห็นเอะอะอะไรก็ด่าตุ๊ดด่าเกย์ แล้วทำไมกลายเป็นสายนิยมธรรมชาติไปได้ล่ะ
“เห็นบ่นว่าเล่นเกมแพ้เลยถูกแกล้ง” เกมอีกแล้วสินะ พวกนิเทศนี่ขยันสร้างเกมกันเก่งจริง
หวังว่ามันคงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับผมก่อนหน้า แต่จะว่าไป ไม่ใช่ว่าถูกไอ้พี่คนนั้นแบล็คเมล์จนต้องยอมทำตามหรอกนะ
“อย่าห่วงมันเลย คนนี้กูแสกนแล้วให้สามผ่าน” ไอ้เจ้าจับความกังวลของผมได้เลยพูดออกมาแบบนั้น ควรสบายใจดีไหม
“แน่ใจนะ” เพราะเป็นคณะนิเทศไงถึงไม่มั่นใจ แล้วยังเป็นเพื่อนของไอ้โรคจิตนั่นด้วยยิ่งไปกันใหญ่
“รับรองเป็นพ่อของลูกได้” กูซีเรียสอยู่นะ นั่นมันเพื่อนไม่ใช่ลูกสาว
“เหอะน่า สืบประวัติมาเรียบร้อยแล้ว เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงน่ารักมาก แต่ไม่เคยเลิกใครก่อนเลย มีแต่ฝั่งผู้หญิงที่ขอเลิก โดยใช้เหตุผลว่า...” ก็เล่ามาสิ
“ไม่ยอมเอา!” เหตุผลหรือนั่น
“ก็เป็นคนให้เกียรติฝ่ายตรงข้าม แค่จับมือพี่แกยังไม่กล้าแล้ว แถมยังหวงของสุดๆ ด้วย รับรองได้ว่าไอ้ต้นปลอดภัย แถมยังไอ้ผัวหล่อๆ มาประดับบารมี คุ้มสุดๆ” ไม่ใช่ของซื้อของขายนะมึง
“รู้เยอะจริงนะมึง” ต่อมความเสือกระดับสิบ ควรย้ายไปเรียนนิเทศให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย มาปวดหัวกับแคลคูลัสทำไม
“ก็เพื่อนจะออกเรือนทั้งทีมันต้องผ่านการคัดกรองก่อน แต่ไม่รู้ว่ามันจะยอมเล่นด้วยไหม ยิ่งตามคนไม่ทันด้วย” นั่นแหละที่น่าเป็นห่วง ว่าแต่ตอนนี้มันรู้หรือยังว่าเขาจีบ
“กูว่ายังไม่รู้ว่าพี่เขาจีบ” ผมพูดออกไป ซึ่งไอ้เจ้าพยักหน้าเห็นด้วยเต็มที่
“แล้วมึงล่ะ จะออกเรือนกับเขาด้วยเหรอ เห็นตามพี่มิวไม่ห่างเลย” วกเข้าเรื่องกูได้ไงว่ะ
“ของพวกกูไม่นับว่าออกเรือน กำลังฟ้องศาลกันต่ากหาก” โดยมีเขาเป็นศาลเตี้ยตัดสินคดีความทุกอย่างด้วยตัวเอง
“ระวังเหอะจะตกหลุมที่ตัวเองขุดไว้” ไม่มีทาง
“มึงก็หาสักคนสิ เห็นมีสาวน้อยสามใหญ่แอบมองมึงบ่อยๆ”
ผมยังไม่เคยพูดถึงไอ้หน้าตี๋คนนี้เลย ลูกจีนผสมที่หลงเหลือความเป็นจีนอย่างจับผิดได้ โชคยังเข้าข้างที่อยู่ในฝั่งตี๋หล่อ ออกแนวอบอุ่นมากกว่า แถมสูงพอๆ กับผมด้วย แต่สมัยนี้ความตี๋ลดความนิยมลงมันเลยดรอปลงหน่อย
“อยู่กับมึงไงเลยไม่มีใครเข้าหา พอจะมาทักกูก็โดนหน้ามึงบังมิดละ แถมตอนนี้มีไอ้ต้นมาหารไปอีก รีบๆ เปิดตัวกันได้แล้วพวกมึง กูจะได้มีลู่ทางของตัวเองบ้าง” มันบ่นแบบไม่ใส่ใจมาก ก่อนเดินไปที่ส่วนครัว จัดการกับอาหารกล่องที่อยู่ในถุงพลาสติกขาว
“วันหลังเอาถุงไปผ้าสิ รักษ์โลกหน่อย” แซวมันไปงั้น
“ครับ พวกอนุรักษ์ไม้ป่า เอ๊ย ป่าไม้ เอ๊ย... โอ๊ย”
“หุบปากไป” สนับสนุนเพื่อนให้ลดปริมาณประชากรอยู่นั่นแหละ นี่มันสังคมผู้สูงอายุ ต้องผลิตเด็กป้อนสังคมสิถึงจะถูก
“หาคุณหมอสักคนมาดูแลสุขภาพหน่อยก็ดี เริ่มผอมไปละ แล้วยังกินแต่ของพวกนี้เดี๋ยวก็เข้าโรงบาลหรอก” ผอมลงจริงๆ เพราะเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องไม่ยอมออกไปไหน เขียนแต่นิยายและนั่งจ้องคอมจนสายตาสั้นแบบนั้น
“จะหาหล่อๆ มาอวดเลยครับแม่” มันประชดกลับมา เออ! กูจะคอยดู
“ถ้าไม่หล่อเท่ากูอย่าเอามานะ กูไม่ให้ผ่าน” ฮาฮาฮายากหน่อยนะหมอสมัยนี้หล่อน้อยกว่าผมทั้งนั้น ไม่ได้หลงตัวเองเลย
“เดือนมหา’ลัยปีห้าจากคณะแพทย์คงพอไหวนะครับ” ยังเล่นไม่เลิก ระวังเหอะ
“ถ้าเดือนก็หายห่วง แม่จะได้นอนตายตาหลับ”
“แล้วแม่อยากตายตอนนี้ไหมครับ”
สัด!
#ร้ายนักใช่ไหม
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ติดตามข้อมูลข่าวสารและข่าวพูดคุยกันได้ที่ facebook.com/inDefinitionStory
ตอนที่ 28
~ กาล ~
“ไหวไหม” ผมหันไปถามคนที่นอนซบกายอยู่ข้างตัว ร่างขาวเปลือยเปล่า ไร้กำบังใดปกปิด หลังผ่านพ้นช่วงแห่งสุขไปได้ไม่นาน คนที่ไร้เรี่ยวแรงตอบกลับมาด้วยการพาดมือลงบนหน้าท้องของผม เป็นการต่อต้านที่แผ่วเบาราวกับไร้พลังต่อกร
ผมลากมือผ่านไปยังก้อนนุ่มที่รองรับแรงอารมณ์ไปเมื่อครู่ ด้วยการโหมความยาก ความต้องการ และความปรารถนาที่แฝงเร้นตลอดมาตั้งแต่ได้รู้จักคนตรงหน้า มันถูกกระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่ง คล้ายกับคนอดยากที่ได้เจอกับอาหารมื้อโปรด
ส่วนฝ่ายที่ถูกกระทำก็ไม่รอช้า ปัดป้องส่วนสำคัญไม่ให้มือของผมเข้าไปรุกล้ำได้อีก เจ้าตัวเบี่ยงตัวหลบกายไม่ให้สัมผัสใดเข้าไปข้องแวะกับร่างกายที่โรยราชีวิตชีวา เพราะความเจ็บเข้าเล่นงานแทนที่ความเสียวซ่านที่ผ่านไปแล้ว
“อย่ามายุ่งได้ไหม มันเจ็บ” เสียงแข็งที่พยายามเปล่งออกมา แหบพร่าแทบไม่เป็นเสียง คนตัวขาวหลบเลี่ยงสายตาวาวของผมด้วยการดึงผ้าห่มมาคลุมกายเอาไว้
เพื่อไม่ให้ผมได้จ้องมองรอยแดงที่ตัวเองฝากเอาไว้ เป็นผลงานชิ้นเอกซึ่งละเลงบนผืนผ้าใบขาวที่มีชีวิต บางจุดซึ่งแดงอยู่แล้วก็เป่งขึ้นมาด้วยรอยช้ำ
ส่วนบนตัวของผมนั้นก็มีเหมือนกัน ทั้งรอยขีด รอยข่วน และรอยเดียวกันซึ่งคนตรงหน้าฝากเอาไว้ในช่วงที่บทบรรเลงยังคึกคะนองตามทวงทำนองของร่องอารมณ์ เป็นชั่ววูบที่คนตัวเล็กยอมปลดปล่อยไปกับผม
“ออกไปไกลๆ ไม่ต้องเข้ามาใกล้เลยไอ้สัด” จากเสียงกระเส่าที่เคยเรียกชื่อผมเมื่อไม่กี่นาทีก่อน กลายเป็นความก้าวร้าวตามแบบฉบับของมันอีกครั้ง ความหวานที่โรยไว้บนหน้าอาหารหายไปแล้วเมื่อถูกตักกิน
“พูดเพราะๆ หน่อยสิ” ผมบอกออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่แข็งกระด้างอย่างที่เคยเป็นมาเหมือนเมื่อก่อน
“เรื่องของกู” มันเริ่มตอบโต้ด้วยวิธีเดิม ทั้งที่ตกลงกันแล้วว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก
“ก็ไหนคุยกันไว้ว่าจะพูดกันดีๆ ไง” เขาใช้น้ำเย็นเข้าลูบด้วยน้ำเสียงไม่ทุกข์ร้อนกับตัวมันที่เริ่มออกอาการต่อต้าน
“มึงหลอกกู ไม่ต้องมายุ่งเลย ออกไป!” ผมที่กำลังจะเข้าไปแทรกในผ้าห่มผืนเดียวกัน ถูกมือข้างหนึ่งของมันยันเอาไว้ไม่ให้เข้าใกล้
แต่แรงของคนตรงหน้าก็ไม่ได้มากเกินกว่าความต้องการของผมที่อยากเข้าไปแบ่งปันความอบอุ่นจากร่างของตัวเองให้คนตรงหน้า ซึ่งพยายามต่อต้านทุกวิธีทาง
ร่างเปลือยเปล่าของผมสุดท้ายก็เข้าไปแนบชิดกับคนดื้อสำเร็จ แขนทั้งสองข้างโอบรัดมันเอาไว้ไม่ให้กลิ้งออกไปนอกวงล้อมหรือนอกผ้าห่มผืนโต มันเบี่ยงตัวหันหลังมาชนแผ่นอกของผม คงไม่อยากมองหน้า หรือแค่ไม่อยากให้ผมได้เห็นสีหน้าและอาการที่เจ้าตัวแสดงออกมา --- แถวบ้านเรียกว่าเขิน
“อย่ากอดได้ไหมมันอึดอัด” ยังมีแรงพอที่จะต่อล้อต่อเถียงกันต่อไป และยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมจำนน ---สมกับเป็นม้าพยศ
“อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวก็ต้องต่ออีกรอบหรอก” ไม่ได้ขู่ แต่ก้อนนุ่มข้างหน้ากำลังบดเบียดส่วนที่ขยายหดยืดได้ ทำให้มันเปลี่ยนสภาพจากของเหลวเป็นของแข็งได้ไม่ยาก โดยเฉพาะ ขณะที่กำลังมองเสี้ยวหน้าของคนๆ นี้อยู่
อีกทั้ง ร่างกายที่ส่งผ่านความอบอุ่นระหว่างกัน ซึ่งผมไม่ได้สัมผัสมานาน ก็ทำให้ความตื่นตัวมีมากกว่าปกติ ผิวเนียนใต้กอดกำลังทำปฏิกิริยากับความต้องการของผม ซึ่งพร้อมตอบสนองมันทุกเมื่อ แม้จะถูกใช้ไปแล้วหลายครั้ง จากกิจกรรมที่เพิ่งพ้นผ่าน
“หยุดเลยนะ ถ้ามีอีกรอบกูเกลียดมึงแน่” มันขู่ เหมือนแมวที่ไร้ทางสู้ ซึ่งตกอยู่ใต้ปกครองของราชสีห์
“งั้นก็พูดกันดีๆ ก่อนสิ” พูดออกไปพร้อมลูบไล้บนผิวกาย ที่ให้สัมผัสผ่อนคลายอย่างแปลกๆ
มันไม่ตอบโต้หรือเถียงกลับมาแบบที่ควรจะเป็น ทว่า เลือกที่จะหันตัวกลับมาประชันหน้ากับผม ซึ่งเมื่อผมเห็นดวงหน้าเต็มๆ ของมัน ก็อดไม่ได้ที่จะฉวยโอกาส เอาริมฝีปากแดงมาเป็นของตัวเอง โดยการครอบมันลงไปด้วยปากของผม
ลิ้นร้อนถูกส่งเข้าข้างใน ไม่ถูกต่อต้านจากคนตรงหน้าแล้ว แต่ก็ไม่ได้รับความร่วมมือเท่าที่ควรเช่นกัน มันแค่ปล่อยให้ผมจัดการเองทุกอย่าง ทั้งน้ำลายที่ผสมปนเปจนไหลย้อยลงมาที่มุมปาก ก็ต้องเป็นหน้าที่ของผมซึ่งต้องเข้าไปเล็มเลีย ไม่ใช้มันตกลงไปบนหมอนขาว อันที่จริงก็แค่เสียดาย
ส่วนอ่อนกลางลำตัวของเราทั้งก็ชูชันขึ้นมาอย่างไม่ยากเย็น แม้ไม่ถูกสัมผัสจากคนใดคนหนึ่ง มันก็ขยายตัวด้วยสัญชาตญาณ ผมคว้าเอาของมันและของผมมารวบไว้ในมือเดียว ที่แทบจะล้นออกไปเมื่อต้องขยับ
“รู้สึกอะไรบ้าง” มันถาม เมื่อริมฝีปากได้รับอิสระเพียงชั่วคราว
“อะไร” ผมไม่เข้าใจที่มันเอ่ยสักเท่าไหร่ ก่อนเข้าไปกักขังปากแดงไว้อีกชั่วครู่ และปล่อยให้มันได้พูดอีกครั้ง เพื่อตอบข้อสงสัยที่ผมถาม
“ตอนนี้มึงรู้สึกยังไงบ้าง” มันเสริม
“ไม่รู้สิ มีความสุขมั้ง” ผมตอบไป
“ยังไง” แต่แค่นั้นคงไม่พอสำหรับความสงสัยของมัน
ก่อนจะตอบคำถามต่อมา มือที่ทำหน้าที่อยู่เบื้องล่างก็เร่งจังหวะขึ้น จากเดิมที่เนิบช้าและอ้อยอิ่ง ส่วนข้างบนก็ฉกปากแดงที่เตรียมท่าจะขยับอีกครั้งมาอยู่ในครอบครอง เพราะยังไม่ถึงเวลาต้องถามหรือรีดเค้น ค่อยๆ พามันไปช้าๆ
“ก็ไม่ได้รังเกียจ บอกแล้วไงว่าอยู่กับมึงแล้วสบายใจ เป็นความรู้สึกที่ไม่ได้มีให้ผู้ชายคนไหน” ผมร่ายยาวให้มัน หวังว่าจะพอใจในคำตอบและความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกไป
“มึงก็แค่เงี่_น” มันยังไม่ยอมแพ้ พยายามหาเหตุผลมางัดง้างกับคำตอบที่ผมมอบให้
“นั่นก็คงใช่ กูไม่ปฏิเสธ” ลมหายใจที่ถูกเร่งเร้าขึ้น ลมร้อนรดราดบนหน้าของกันและกัน
มันมองเขาด้วยสายตาที่เว้าวอนคำตอบ ไม่ได้แข็งทื่ออย่างที่เป็นมาตลอดช่วงที่เราไม่ลงรอยกัน ส่วนผมก็มองมันด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เช่นกันว่าไม่ใช่สายตาที่เคยใช้มองมันแบบที่คนเกลียดขี้หน้าใช้กัน
ผมก้มลงไปชิมเนินแดงที่เคยฝากรอยไว้ มันขยับหนีนิดหน่อยคงเพราะยังปวดอยู่ จากความรุนแรงที่เคยได้รับมาเมื่อไม่นานมานี้ แต่เมื่อค่อยๆ สัมผัสลงไปอย่างแผ่วเบา ลากผ่านด้วยลิ้นร้อน มันก็ไม่คิดจะต่อต้านอีกต่อไป กลายเป็นความยินยอมที่ให้ผมได้ลิ้มลองผลไม้หวานทั้งสองลูก
“แต่กูก็ไม่เคยเงี_นกับตัวผู้คนไหน เหมือนที่รู้สึกกับมึงตอนนี้” ขยับมืออีกเพียงไม่กี่ครั้ง ความอดกั้นที่ไม่อาจกักมันเอาไว้ก็ทลายออกมาเป็นความเปียกชื้นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็แทบจะลืมเลือน ทั้งมันและผมต่างปลดปล่อยมันออกมา ทำให้เนื้อตัวบริเวณท้องเหนียวหนึบอีกครั้ง
ส่วนผมก็ละมือที่เปื้อนจากแก่นกายคู่นั้น ขึ้นมาโลมเลียต่อหน้ามันที่ไม่มีคำพูดใดหลุดมา เพียงโน้มกายเข้ามาช่วยผมทำความสะอาดมือขวาที่เปื้อนอยู่ ลิ้นร้อนของเราทั้งคู่สัมผัสกันระหว่างลากผ่านเรียวนิ้วและช่องว่างที่เล็มไปตามแนวฝ่ามือ
มันขยับเข้าใกล้มากขึ้นเพื่อให้ริมฝีปากที่ยื่นเข้ามาประกบเอาไว้ สามารถส่งลิ้นเข้ามาและกลายเป็นฝ่ายนำในครั้งนี้
“ดีขึ้นแล้วใช้ไหม” ผมเอ่ยขึ้นหลังมันผละลิ้นร้อนและปากแดงออกไป
“อืม” มันตอบเสียงแผ่ว
“จะได้อาบน้ำและหายามากินด้วย เดี๋ยมมึงก็ไม่สบายหรอก”
“ลุกไม่ไหว” แบบนี้เรียกว่าอ้อนได้ไหม
“ยังไม่ได้ล้างเลย ระวังมันบูดเอานะ” เขาหมายถึงน้ำขาวที่ยังอัดตัวอยู่เต็มทางรักของมัน แม้ไหลล้นออกมาจำนวนหนึ่งแล้วก็ตาม
“มึงเป็นคนทำให้กูอยู่ในสภาพนี้ ก็รับผิดชอบหน่อยสิ” มันว่า แต่ยังไงผมก็คิดว่ามันกำลังอ้อนอยู่ดี
“ได้ครับ เดี๋ยวเดือนคนหล่อจะดูแลเดือนคนนี้เอง”
“ขอให้จริงเถอะ”
“พูดจริง ก็ตกลงกันแล้วนี่ว่าจะเป็นแฟน”
“ใครบอกมึงว่ากูตกลง”
“ไม่รู้ล่ะ”
“อย่ามามั่ว แค่ยอมครั้งสองครั้งไม่ได้หมายความว่าจะคบกับมึง”
“งั้นหลังจากนี้ก็ยอมหลายๆ ครั้งละกัน”
“งดมีอะไรกันสามเดือน เพราะกูเจ็บ”
“ได้ไง”
“ไม่รู้”
“เฮ้ยไม่เอาสิ”
“ชักเอาเอง”
“มาทำให้ติดใจแล้วทำแบบนี้ได้ไง”
“ช่วยไม่ได้”
“เดี๋ยวแฟนก็นอกใจไปขอคนอื่นช่วยเอานะ”
“ถ้ากล้าก็ลองสิ”
“ยอมรับแล้วเหรอว่าเป็นแฟน”
“ไม่”
“ปากแข็ง”
ผมว่ามันก่อนยกร่างบางในท่าอุ้มเจ้าสาวเข้าไปในห้องอาบน้ำ สถานที่เริ่มเรื่องที่ทำให้ผมกับมันตกอยู่ในสภาพนี้
ตอนหน้าพบกับตอนพิเศษ NC จัดเต็ม
กับเรื่องราวก่อนหน้าของตอนนี้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เรื่องนี้มีตอนพิเศษด้วยนะ
ความสำคัญของตอนพิเศษ คือ
การทำหน้าที่เป็นภาคเสริม
เรื่องของคู่รองทั้งหมดจะอยู่ในนั้น
ตลอดจนฉาก NC ของคู่หลักหลังจากนี้ด้วย
ฝากพี่มิว น้องกาล และผองเพื่อนไว้ในอ้อมอกด้วยจ้า
โดยสามารถสนับสนุนนักเขียนผ่านตอนพิเศษได้หลายช่องทาง ทั้ง
(1) ธัญวลัย www.tunwalai.com/story/251096/ร้ายนักใช่ไหม-จะแกล้งเสียให้เข็ด (http://www.tunwalai.com/story/251096/ร้ายนักใช่ไหม-จะแกล้งเสียให้เข็ด)
(2) readAwrite www.readawrite.com/?action=manage_article&article_id=f5076e3d3c037deb594bcdc00f9f2abc&tab=mainManageChapter (http://www.readawrite.com/?action=manage_article&article_id=f5076e3d3c037deb594bcdc00f9f2abc&tab=mainManageChapter)
(3) JamPlay www.jamplay.world/yaoi-yuri/book5b8b71f6e3ef490010086b56?isExpandIntroduction=true (http://www.jamplay.world/yaoi-yuri/book5b8b71f6e3ef490010086b56?isExpandIntroduction=true)
(4) Dek-D https://writer.dek-d.com/inDefinition/writer/view.php?id=1854892 (https://writer.dek-d.com/inDefinition/writer/view.php?id=1854892)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ติดตามข้อมูลข่าวสารและข่าวพูดคุยกันได้ที่ facebook.com/inDefinitionStory (http://facebook.com/inDefinitionStory)
เอามาเสริฟก่อนตอนพิเศษ NC
“ลองคบกันไหม”
บ้าไปแล้วแน่ มันต้องบ้าไปแล้ว จู่ๆ ก็มาขอคบกันในสภาพแบบนี้เนี่ยนะ ถึงมันจะหล่อแค่ไหนแต่เขาก็ยังมองว่ามันเป็นคนบ้าอยู่ดี และยิ่งบ้าเข้าไปอีกเมื่อมันที่เหมือนไม่ต้องการคำตอบใด เพราะตอนนี้มันยกตัวเขาให้อยู่ในท่ายืน ก่อนเข้าจัดการกับของร้อนของเขาที่กลับมาชูช่ออีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคชวนฝันนั้น
ลิ้นร้อนโลมไปทั่วแท่ง ที่เปื้อนน้ำลายและน้ำของเขาจนแยกไม่ออกว่าเป็นส่วนของใคร มันจัดเขานั่งตรงขอบอ่างฝั่งติดกำแพง แล้วออกแรงเร่งให้ความเสียวซ่านเข้าเล่นงานเขาอีกครั้ง แม้เพิ่งปลดปล่อยไปได้ไม่ถึงห้านาทีก็ตาม
“พอก่อนกูไม่ไหวแล้ว” ไม่ไหวในที่นี้ ด้วยความอ่อนเพลีย ไม่ใช่ต้องการร้องเตือนหรือเป็นสัญญาณของการระเบิดออก ตามที่มันเข้าใจอยู่ตอนนี้ เพราะดูท่าจะไม่หยุดง่ายๆ หากเขาไม่ยอมไหลไปตามความต้องการของมัน แต่มันจะรู้ไหมว่าเขาไม่มีน้ำพอที่จะไหลออกมาแล้ว แค่เมื่อกี้ก็มากเกินพอดีละ
“กูทำให้ดีกว่า” เขาขืนตัวออกจากการจับกุมของมัน ยื่นมือไปจับของร้อนที่จมอยู่ในน้ำ ท่อนลำยาวที่ตั้งตรงแทบปริแตกเมื่อเขาไปสัมผัสมันเข้า
“อย่ายุ่ง” มันรีบปัดมือเขาออก ไม่ให้ยุ่มย่ามกับของของตน ราวกับแม่นกหวงไข่ที่แสนบอบบาง
“มึงยังไม่ออกมาเลย” และมันก็นานเกินไปแล้วด้วยที่พวกเขามาทำกิจกรรมอย่างว่ากันในนี้ ถ้าปล่อยให้นานกว่านี้ตัวต้องยุ่ยแน่
“ตอบกูก่อน” นึกว่าลืมไปแล้วเสียอีก เขาอุตส่าห์ทำเป็นไม่สนใจคำถามที่มันเอ่ยออกมา
มันเค้นพร้อมส่งนิ้วมาเขี่ยเล่นบริเวณก้อนนุ่มของเขา ซึ่งสุ่มเสี่ยงต่อการถูกรุกรานอย่างมาก เขากระเถิบหนีไปจนสุดขอบของฝั่งที่ตัวเองอยู่
“ถ้าไม่ตอบจะทำต่อเรื่อยๆ นะ” มันหมายถึงส่งนิ้วที่วนเวียนอยู่แถวปากทางเข้ามา ซึ่งเตรียมพร้อมจะรุกรานทุกเมื่อ
“อย่า...” เขาตอบเสียงอ่อน ไม่หวังให้เสียงนั้นฟังดูออดอ้อนหรือน่ารักแต่อย่างใด แค่ร่างกายมันอ่อนเพลียเกินกว่าจะออกปากด่าการกระทำของมันที่ไม่ชอบมาพากลนี้
“อะ...” มันเข้ามา จู่ๆ มันก็ส่งเข้ามาโดยไม่ขออนุญาตหรือบอกล่วงหน้า โดยใช้น้ำในอ่างเป็นตัวช่วย
“อย่า... อะ” มันปิดปากเขาด้วยปากมันอีกครั้ง คราวนี้คนที่กำลังทำร้ายช่องรักของเขากลับเป็นฝ่ายนำ ลิ้นร้อนควานไปทั่วอยากกระหาย
ส่วนนิ้วที่ส่งเข้ามาก็เพิ่มจำนวนขึ้น จนเขาต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด น้ำอุ่นยังไม่เพียงพอสำหรับการหล่อลื่นให้ช่องทาง
“กูยังไม่เตรียมพร้อม” เขาเคยศึกษา หากไม่เตรียมการก่อนมันจะมีสิ่งไม่พึงประสงค์ในนั้น แน่นอนว่ามันน่าอายมาก แต่เรื่องที่คิดว่าขายขี้หน้าที่สุดก็คงไม่เท่ากับสิ่งที่มันพยายามทำอยู่ตอนนี้
ตัวเขาลอยขึ้นอีกครั้ง และถูกจับนั่งลงที่ชักโครก ซึ่งมันอยู่นอกกระจกของอ่างอาบน้ำ ทว่า มันพาเขาไปตรงจุดนั้นเร็วมาก เหมือนกำลังอดกลั้นกับบางสิ่งบางอย่าง ก่อนที่สายฉีดจะถูกนำมาปิดตรงปากทาง แล้วแรงน้ำมหาศาลสมราคาก็ถูกส่งเข้าไป
“ไอ้บ้า ทำอะไร” เขาด่าออกไปอย่างลืมตัวว่ากำลังเพลียอยู่ แต่เสียงนั้นก็ต้องหยุดลงเมื่อน้ำที่อัดตัวในนั้นทะลักออกมาอย่างยากจะต้านทาน มันกำลังทำความสะอาดให้เขา ด้วยความเร่งรีบ
“แค่นี้พอไหม” มันถาม และคงไม่รอให้ตอบกลับเช่นเคย เพราะตัวเขาลอยขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันปิดฝาชักโครก และเข้ามานั่งแทนที่ ส่วนเขาก็อยู่ถัดขึ้นไป บนตักซึ่งแท่งร้อนของมันแนบชิดอยู่ข้างหลัง
มันส่งนิ้วกลับเข้าไปอีกครั้ง เขายังตกอยู่ในภวังค์ของความเจ็บปวด แทบไม่อยากคิดเลยว่า หากนั่นไม่ใช่นิ้วมันจะทรมานแค่ไหน ซึ่งพ่อเดือนวิศวะผู้มีใบหน้าชวนหลงใหลที่สุดในมหา’ ลัยก็ช่วยคลายข้อสงสัยนั้น
“ขอนะครับ”
ปล. ตอนหน้าจัดเต็ม แต่ตอนนี้แถมให้ก่อนเพราะกลัวคนรอ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เรื่องนี้มีตอนพิเศษด้วยนะ
ความสำคัญของตอนพิเศษ คือ
การทำหน้าที่เป็นภาคเสริม
เรื่องของคู่รองทั้งหมดจะอยู่ในนั้น
ตลอดจนฉาก NC ของคู่หลักหลังจากนี้ด้วย
ฝากพี่มิว น้องกาล และผองเพื่อนไว้ในอ้อมอกด้วยจ้า
โดยสามารถสนับสนุนนักเขียนผ่านตอนพิเศษได้หลายช่องทาง ทั้ง
(1) ธัญวลัย www.tunwalai.com/story/251096/ร้ายนักใช่ไหม-จะแกล้งเสียให้เข็ด (http://www.tunwalai.com/story/251096/ร้ายนักใช่ไหม-จะแกล้งเสียให้เข็ด)
(2) readAwrite www.readawrite.com/?action=manage_article&article_id=f5076e3d3c037deb594bcdc00f9f2abc&tab=mainManageChapter (http://www.readawrite.com/?action=manage_article&article_id=f5076e3d3c037deb594bcdc00f9f2abc&tab=mainManageChapter)
(3) JamPlay www.jamplay.world/yaoi-yuri/book5b8b71f6e3ef490010086b56?isExpandIntroduction=true (http://www.jamplay.world/yaoi-yuri/book5b8b71f6e3ef490010086b56?isExpandIntroduction=true)
(4) Dek-D https://writer.dek-d.com/inDefinition/writer/view.php?id=1854892 (https://writer.dek-d.com/inDefinition/writer/view.php?id=1854892)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ติดตามข้อมูลข่าวสารและข่าวพูดคุยกันได้ที่ facebook.com/inDefinitionStory (http://facebook.com/inDefinitionStory)