ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
***=================================================***
สวัสดีค่ะ :mew1:
ภาคสุดท้ายของซีรี่ย์ชุด Chain of Love มาแล้วค่าาาา ^^ นิยายเรื่องนี้เป็นภาคสุดท้ายจากนิยายสามเรื่อง คือ คุณแม่...ครับผม! (http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?PHPSESSID=ka3ucigboj62ijvite7saapg10&topic=21588.0)
, พันธนาการรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36366.0) และ หัวใจสิงห์ สีน้ำผึ้ง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40509.0) ค่ะ ดังนั้นเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านจึงขอแนะนำให้ลองอ่านนิยายเรื่องอื่นๆกันก่อนนะคะ :)
เรื่องนี้จะเป็นนิยายในรุ่นลูกๆ ซึ่งจะยกโขยงกันมาหมดเลย และแน่นอนว่าใครจะคู่กับใครก็จะอยู่ในภาคนี้ทั้งหมดเลยค่ะ ^^
และสุดท้ายนี้ยังสามารถไปทักทายกันได้ที่เดิมนะคะ >>>>เชิญจิ้มเบาๆ ^^<<<< (https://www.facebook.com/pg/kaewpunn/posts/?ref=page_internal)
:pig4: ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านจากใจจริงๆค่ะ :pig4:
สารบัญ
>>>ตอนที่ ๑<<< (http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?topic=64382.msg3752058#msg3752058)
>>>ตอนที่ ๒<<< (http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?topic=64382.msg3771656#msg3771656)
>>>ตอนที่ ๓<<< (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=64382.msg3812199#msg3812199)
>>>ตอนที่ ๔<<< (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=64382.msg3815470#msg3815470)
>>>ตอนที่ ๕<<< (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=64382.msg3819662#msg3819662)
>>>ตอนที่ ๖<<< NEW!! (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=64382.msg3825149#msg3825149)
แก้วปั้ณณ์
ติดตามนิยายเรื่องอื่นๆของแก้วปั้ณณ์ ^^
>>คุณแม่...ครับผม! (---Chain of love---) จบแล้วค่ะ (http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?PHPSESSID=ka3ucigboj62ijvite7saapg10&topic=21588.0)
>>พันธนาการรัก (---Chain of love---) จบแล้วค่ะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36366.0)
>>หัวใจสิงห์ สีน้ำผึ้ง จบแล้วค่ะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40509.0)
>>หั ว จ อ ส ร ะ ใ อ กำลังอัพค่ะ (http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?topic=63653.msg3734343#msg3734343)
ตอนที่ ๑
Nat.Pakin
‘I’ll see you again if you want to.’ 11.54
>VioLin<
11.55 ‘Shut the f..k up!’
“What the..!! ไอ้บ้าณัฐนี่” ไวโอลินสบถขึ้นมาเบาๆอย่างหัวเสีย ข้อความในไลน์จากเพื่อนสนิทที่เพิ่งส่งมา มีนัยยะสำคัญที่บอกเขาว่า มันจะมาเจอเขาเมื่อเขาต้องการ เออดี! งั้นเขาก็จะไม่ทักไม่ทาย ไม่อยากเจอด้วยคอยดู!!
“เดินดูทางหน่อย มัวแต่ตอบไลน์อยู่ได้” รุ่งอรุโณทัย หรืออีกชื่อที่ครอบครัวชอบเรียกกันคือ ดอร์น คว้าเข้าจับแขนคนมีศักดิ์เป็นพี่ ที่มัวแต่เดินจิ้มโทรศัพท์ไม่ได้ดูทาง จนเกือบจะชนฝรั่งตัวใหญ่เบ่อเริ่มเข้าให้ “แล้วอารมณ์เสียอะไร แฟนนอกใจรึไง”
“ไม่ใช่แฟน! เพื่อน...” ตอนปฏิเสธว่าไม่ใช่แฟนก็เสียงหนักแน่นดี แต่พอคำหลังที่ว่า ‘เพื่อน’ แลดูเหมือนพูดได้ไม่เต็มปาก
“ครับ เพื่อนก็เพื่อน เชื่อก็ได้ เอ้า..เลี้ยวสิ จะไปไหน รถผมอยู่ทางนี้” และเป็นอีกรอบที่รุ่งอรุโณทัยต้องกระชากแขนคนเป็นพี่ให้เดินไปให้ถูกทาง เพราะถึงท่าทางคนที่ตัวเตี้ยกว่าเขาเกือบยี่สิบเซนติเมตรจะไม่อยากตอบอะไรเพื่อนเขาอีก แต่ก็ไม่ยอมออกจากหน้าแชท นิ้วสวยๆยังคงเลื่อนสไลด์ดูข้อความเก่าๆอยู่ดี
เขาถอนหายใจ พี่เขานี่ท่าจะอาการหนัก แค่เพื่อนได้ไปฝึกงานที่ต่างประเทศ แล้วตัวเองไม่ได้ไปด้วยก็ถึงกับต้องประชด บินเดี่ยวออกจากบ้านมาหาเขาถึงที่นี่ กำหนดวันกลับก็ไม่มี ดีนะที่ทางบ้านโน้นพอรู้แกวลูกชาย เลยโทรมาหาเขาก่อน
เฮ้อ...มีพี่ แต่เหมือนมีลูกอีกคน นึกไม่ออกเลยจริงๆที่พ่อกับแม่เคยเล่าว่าตอนเด็กๆ ไวโอลินเคยอุ้มเขาเคยเลี้ยงเขามาก่อนนี่คือยังไง ไหงพอโตมาแล้วพฤติกรรมมันเปลี่ยนแบบนี้ล่ะเนี่ย
“เฮอะ ดอร์นคอยดูนะ พี่จะไม่ตอบอีก ป่านนี้คงยิ้มสะใจ ดีใจที่ไม่มีตัวกวนไปด้วยล่ะสิ” ไวโอลินบ่นงุ๊งงิ๊งไม่หยุดตลอดทางที่เขาพาเดินมาที่รถ รุ่งอรุโณทัยอยากจะกรอกตาขึ้นฟ้าแล้วเอาผ้าปิดปากคนที่เดินตามมานัก แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเกรงใจชุดสูทที่ใส่อยู่
“รู้ตัวเนอะ ว่าเป็นตัวกวนคนอื่นเขา” แกล้งแหย่ไปนิดหน่อย นั่นไง...ได้ผลจริงๆด้วย พี่ชายตัวขาวของเขาหยุดเล่นโทรศัพท์ แล้วเงยหน้ามองตาเขียวปั๊ดมาเชียว
“เออ!! ถ้าพี่มาแล้วมันลำบากนายมากนักงั้นพี่ไปที่อื่นก็ได้” ไวโอลินพูดแล้วก็หันหลังกลับ แต่ก้าวไปได้แค่ก้าวเดียวก็ต้องหยุดเพราะโดนน้องกระชากแขนไว้อีกรอบ พร้อมบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆตามสไลต์เจ้าตัวเหมือนเดิมว่า
“ก็ลองดู พี่จะไปที่ไหนได้ ทั้งเกาะนี้เป็นของผม ข้ามไปฝั่งเกาลูนก็ของลูซ อย่าทำน้อยใจเป็นเด็กๆไปหน่อยเลยน่ะ แฟนทิ้งแค่นี้ทำมาเป็นตีโพยตีพาย”
“ไอ้ดอร์น! บอกว่าไม่ใช่แฟน!!” ไวโอลินเดินกลับมาตีไหล่น้อง
บ้าเอ้ย! นี่มันสูงขึ้นอีกแล้ว แถมไหล่ก็แข็ง ขาก็ยาวขึ้น แล้วดูแขนขาเขาสิ ลีบแบนอย่างกับคนเป็นปอลิโอ มิน่าล่ะ...เพื่อนเขาเลยไปไม่บอก คงไม่อยากให้เขาไปเป็นตัวถ่วงสินะ
“โอเคๆ ถ้าไม่ใช่ก็ขึ้นรถ เห็นมั้ยว่าคนมองกันใหญ่แล้ว ส่วนเรื่องพี่นัทค่อยไปเคลียร์ตอนถึงคอนโด” ดอร์นอยากจะกรอกตาขึ้นฟ้า นี่ถ้าพี่เขาเป็นผู้หญิงนะ เขาคงจะมั่นใจแน่ๆว่าพี่เขาคงอยู่ในช่วงประจำเดือนมา!!
ด้วยฮ่องกงเป็นประเทศที่ถือว่าเป็นจุดศูนย์รวมชาวตะวันตกและชาวตะวันออกเข้าด้วยกัน แทบทุกพื้นที่บนฮ่องกงเป็นของรัฐบาล แม้แต่สุสานประชาชนยังต้องเช่าเป็นรายปีจากรัฐ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นด้วยสวัสดิการรัฐที่นึกถึงคนในถิ่นเป็นสำคัญ ทำให้มีน้อยคนที่โอดครวญกับเรื่องนี้ และคนชนชั้นส่วนใหญ่ในฮ่องกงก็เป็นชาวชนชั้นกลางค่อนสูงเสียเกือบครึ่งประเทศ การใช้จ่ายในสิ่งที่ถือเป็นชีวิตประจำวันเหล่านี้จึงไม่ใช่เรื่องลำบากอะไรมากมาย
เส้นทางจากสนามบินนานาชาติฮ่องกงไปยังเขต Pollock’s Path หรือที่นิยมเรียกกันว่า เดอะ พีค ใช้เวลาโดยประมาณ 45 นาที ดอร์นขับรถไม่ช้าไม่เร็วโดยเลือกถนนเลียบชายหาด วิ่งไปเรื่อยๆบนถนนไฮเวย์ เลี้ยวขวาไปเรื่อยๆจนเข้าเกาลูนไฮเวย์ สุดท้ายก็วิ่งถึงเขตเมืองผ่านเขตเซนทรัลและผ่านสวนสาธารณะฮ่องกง จนถึงตอนนี้พี่ชายของเขายังไม่หยุดเปิดปิดโปรแกรมไลน์เลย
ดอร์นสไลด์หน้าจอตรงคอนโซลรถ เลือกเบอร์โทรศัพท์เบอร์หนึ่งที่เขามักจะติดต่อกันเป็นประจำ รอไม่นานอีกฝ่ายก็รับ เสียงพูดเซอราวด์รอบรถพลอยให้ไวโอลินได้ยินไปด้วย
‘ไง จับหนูลินขึ้นรถเสร็จแล้วเหรอ’
“อีกสิบนาทีถึง เจอกันเพื่อน”
‘เออ เจอกัน’ บทสนทนาสั้นๆกับ ลูซ หรือ ลูเซียโน่ เพื่อนสมัยเด็กซึ่งเป็นลูกชายบุญธรรมของเพื่อนพ่อที่ดูแลเขตเกาลูนจบลงภายในสามประโยค ไวโอลินหันมองน้องชายที่หันมายักคิ้วให้แล้วก็เบะปาก
“ทำไมต้องมาพร้อมกันสองคนด้วย ห่างกันไม่ได้เลยใช่มั้ย” ไวโอลินค่อนแคะ
“ดูแลเจ้าชายน้อยของตระกูลนี่ แค่ผมคนเดียวคงไม่พอหรอก” ดอร์นตอบสบายๆ ถ้านับตามศักดิ์เกิดก่อนหลัง พี่ชายของเขา ไวโอลิน มีชื่อเป็นทายาทอันดับหนึ่ง ส่วนเขาถูกใส่ชื่อเป็นทายาทอันดับสอง แต่ถึงกระนั้นการเล่าเรียนแบบฉบับ ‘พิเศษ’ ก็ถูกบังคับให้พวกเขาต้องเรียนเหมือนกันทั้งคู่ ซึ่งอันนี้บอกตามตรงเขาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ เขาอยากเอาเวลาช่วงปิดเทอมไปท่องไนท์ซาฟารีกับพ่อมากกว่า รอบที่แล้วเขาเก็บลูกหมาป่าเฟนเนกซ์ หรือสุนัขจิ้งจอกทะเลทรายตัวเล็กหูกางกลับมาด้วยตัวหนึ่ง แม่มันถูกยิงตายอยู่ใกล้ๆ และเจ้าหน้าที่พิทักษ์สัตว์ที่นั่นก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กติดเขาแจ ตอนนี้ก็ฝากเจ้าสองสัตว์หน้าขนที่บ้านใหญ่เลี้ยงใหญ่อยู่ นึกแล้วก็คิดถึงเจ้าบาร์บี้จริงๆ
“หืม? ไม่ใช่คอนโดเดิมนี่ มาซื้อคอนโดที่นี่ได้แล้วเหรอ” ไวโอลินมองวิวทิวทัศน์ที่ผ่านหน้าไป ตัวรถไต่ขึ้นที่สูงบน เดอะ พีค ขึ้นไปเรื่อยๆ ที่แถวนี้จัดเป็นที่อยู่ของมหาเศรษฐี ที่ไม่ใช่มีดีแค่เงินเยอะก็มาซื้อเอาไว้ได้ ต้องมีฐานอำนาจบารมีในระดับหนึ่งด้วย เพราะที่แห่งนี้ถือเป็นแหล่งฮวงจุ้ยที่ดีที่สุดในฮ่องกง อีกทั้งเป็นมุมที่เห็นวิวเมืองชัดเจน มองไปไกลๆก็เห็นน้ำทะเล ข้างหลังก็เป็นภูเขา ตรงตามทฤษฎีว่าด้วยเรื่องฮวงจุ้ยดีเป๊ะๆ
ก่อนหน้านี้เวลาที่ไวโอลินมาเที่ยวที่ฮ่องกง ถ้ามากับครอบครัวก็จะไปพักกันที่บ้านใหญ่ แต่ถ้ามาเที่ยวหาน้องแบบนี้เขามักจะเลือกพักกันที่คอนโดใจกลางเมืองด้านล่างมากกว่า แต่นี่เจ้าดอร์นกลับขับรถมาขึ้นเดอะ พีค ซึ่งถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าตัวมีคอนโดอยู่นี่ เขาก็คิดเหตุผลอื่นไม่ออก จะว่าพาเขามาเดทที่นี่ก็ไม่น่าใช่
“จริงๆผมซื้อตั้งไว้นานแล้วแหละ ตั้งแต่ตอนที่พี่บอกให้ผมซื้อหุ้นตัวนั้นไง ดีนะที่ผมเชื่อตัวโชคดีอย่างพี่ ฟันกำไรเต็มๆ เสียดาย...นี่ถ้าพี่มาจับธุรกิจคาสิโนเหมือนผมนะคงรวยเละ”
“ฟลุ๊คหรอก เรียกพี่ตัวโชคดี นี่นึกไปถึงตัวเงินตัวทองเลยนะ” ไวโอลินตอบน้อง เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมใครๆต่างก็พากันเรียกเขาว่าตัวโชคดี ตั้งแต่เด็กแล้ว ป้าแม่บ้านที่ไทยเคยบอกว่าเขาเคยบอกเลขที่เห็นในถ้วยขนมวุ้นดำให้ แล้วป้าแกก็บ้าจี้ไปซื้อลอตเตอรี่ แล้วก็ดันถูกกันไปเป็นพันๆ
ตอนนั้นเขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นกุมารทองเลย ดีนะไม่เผลอมีป้าๆแม่บ้านเอาน้ำแดงมาถวายด้วยน่ะ
“ว่าแต่...อย่าเปลี่ยนเรื่อง นายไม่ใช่คนที่ชอบเปลี่ยนที่อยู่นี่ ทำไมถึงพาพี่มาที่นี่ สารภาพมา”
“ก็...ไม่มีอะไร คอนโดโน้นจะมีคนมาอยู่ชั่วคราว ผมขี้เกียจอยู่เฝ้าก็เลยมาพักที่นี่ดีกว่า”
“หืม? ใครอ่ะ”
“พี่จะอยากรู้ไปทำไม เอ้า...ถึงแล้ว”
“ดอร์น! บอกหน่อย พี่อยากรู้ ไม่รู้พี่นอนไม่หลับนะ”
“ไม่บอก เอ้า..เอาไปไว้ที่ห้องผมนะ” ดอร์นยื่นกระเป๋าเดินทางของไวโอลินกับเบลล์บอยที่มายืนรอรับตรงข้างรถ แล้วยื่นกุญแจรถให้ชายใส่สูทดำที่ก้าวมายืนค้อมตัวให้อยู่ข้างๆเพื่อเอารถไปเก็บให้
“ดอร์น ถ้าไม่บอกพี่จะโทรถามลูซเดี๋ยวนี้แหละ”
“ไวโอลิน อย่าดื้อนะ มานี่” ดอร์นถอนหายใจหนักหน่วย มองเจ้าชายของตระกูลที่ทำตัวเป็นเจ้าชายน้อยจอมซนได้อย่างสมบูรณ์แบบ เพราะโดนสปอยมาตลอดตั้งแต่เด็ก ถึงความดื้อของไวโอลินมันจะอยู่ในขอบเขตที่รับได้ แต่ไอ้นิสัยอยากได้ก็ต้องได้เดี๋ยวนั้นนี่มันชักจะเกินไปหน่อยแล้วมั้ง
“เอ้าๆ เดี๋ยวๆ เล่นละครบทผัวเมียฉุดกระชากกันอีกแล้วเหรอ”
คำพูดกวนโอ๊ยป่วนประสาทแบบนี้ดังแว่วมาจากเจ้าของรถยี่ห้อกระทิงดุสีส้มแป๊ด ในรุ่นที่เพิ่งเปิดตัวไปเมื่อไม่นานมานี้เองอย่าง แลมโบกินี่ ฮูราแคน เพอร์ฟอแมนท์ รุ่นนี้เป็นตัวล่าสุดที่ใครๆก็รอคอยสำหรับนักเล่นรถยี่ห้อแลมโบกินี่ ด้วยความแรงที่ 640 แรงม้า สนนราคาก็เบาๆอยู่ที่ 275,000 ดอลลาร์สหรัฐ!
นี่ก็บ้ากระทิง อีกคนก็บ้าม้า เออ!! รอบตัวเขานี่มีแต่พวกลูกคนรวยที่ใช้จ่ายเงินเป็นเบี้ย! อย่างเขานี่ตอนขับรถไปเรียนพ่อยังซื้อให้แค่ Swift สีเทาเงินเลย...โอเค ก็แค่สั่งทำสีพิเศษให้เท่านั้นเองแหละน่า
“ลูซ นายรู้ใช่มั้ยว่าใครที่ไปอยู่คอนโดของดอร์นน่ะ” ไวโอลินเปลี่ยนเป้าหมาย ไปคว้าเอาต้นแขนของลูซ ผู้ชายตัวโตผิวแทนผิดคนเอเชียในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม ตัดขอบเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ถูกปลดกระดุมลงมาให้เห็นแผงอกวับๆแวมๆ ไม่ใช่ชุดปกติที่นักเรียนมหาวิทยาลัยจะใส่กันเลยในเวลาธรรมดาแบบนี้
แต่เอาเถอะ...อย่าใช้คำว่า ‘ธรรมดา’ กับพวกลูกเศรษฐีพวกนี้เลย วันๆพวกเขาเอาเวลาเข้าห้องประชุมกับผู้ปกครองบ่อยกว่าเข้าห้องเลคเชอร์ที่มหาวิทยาลัยเสียอีกมั้ง
“แน่นอนสิ หนูลินดินเนอร์กับผมมื้อหนึ่งสิแล้วผมจะบอก” ลูซยักคิ้วหลิ่วตามองญาติผู้พี่ของเพื่อนสนิทเบาๆ
“ไอ้บ้าลูซ” ไวโอลินต่อยแขนเพื่อนน้องชายเบาๆหนึ่งที เมื่อไหร่ไอ้เจ้าสองคนนี้จะเลิกทำเหมือนเขาเป็นผู้หญิงสักทีนะ แค่ตัวเล็ก ผมยาว หน้าขาวแค่นี้เอง จะยังไงไวโอลินก็เป็นผู้ชายนะเฟร้ย!
“เอาเถอะน่า ถ้าจะเจอก็คงได้เจอกันเอง ไปเถอะ เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วจะได้ไปหาอะไรกินกัน แล้วก็นั่น...ไฟโทรศัพท์พี่กระพริบแน่ะ เดาว่าพี่นัทเขาคงส่งโลมามาให้แล้วมั้ง” ดอร์นเอ่ยทิ้งท้าย ก่อนจะเดินเอามือสอดกระเป๋ากางเกงแล้วเดินเข้าชั้นฟลอกราวด์ของคอนโดสุดหรูไปก่อนเป็นคนแรก
ไวโอลินจิ๊ปากหมั่นไส้ท่าเดินน้องชายที่เดินทำเท่ห์ราวกับนายแบบก็ไม่ปาน ดูแม่สาวรีเซพชั่นนั่นสิ มองดอร์นเสียตาเยิ้มเชียว
‘อย่าไปหลงรูปลักษณ์มันเชียว นั่นน่ะเด็กอายุ 22 เองนะ!!’ ไวโอลินอยากตะโกนออกไปดังๆ แต่มันก็ทำไม่ได้ ช่างอัดอั้นเหลือเกิน
“ไปเถอะ” ลูเซียโน่ตบบ่าพี่ชายเพื่อนเบาๆก่อนจะเดินนำเข้าไปเป็นคนที่สอง ไวโอลินรีบสาวเท้าให้เดินไปให้ทันก่อนจะเอามือรั้งบ่าคนตัวสูงกว่าไว้
“ลูซ พี่อยากรู้ บอกพี่หน่อย” ทำตาปริบๆ หวังให้รุ่นน้องสงสาร แต่มันก็ไม่ได้ผล
“บอกแล้วไง ดินเนอร์กับผมมื้อหนึ่งสองต่อสองก่อนสิ แล้วผมจะบอก”
“ไอ้...! Dammit!” ไวโอลินสบถ
โอ๊ย...ให้ตายเถอะ ตั้งแต่มาถึงนี่เขาสบถไปกี่คำแล้วเนี่ย นี่ถ้าแม่ฟ้ารู้นะว่าเขาพูดคำหยาบ แม่เอาเขาตายแน่!
“โอ๊ย...นี่ก็เด้งจังเลย” โทรศัพท์มือถือที่ยังสั่นรัวๆบ่งบอกว่ามีคนส่งข้อความในโปรแกรมไลน์เด้งมาหา
ไวโอลินเอามาดูแค่ที่กระพริบบนหน้าจอ มันขึ้นว่าอีกฝ่ายคือเพื่อนสนิทเขาส่งรูปถ่ายมาให้
“เฮอะ ส่งรูปมาง้อเหรอ ไม่อ่านหรอก” ไวโอลินแลบลิ้นใส่หน้าจอก่อนกดปิดแล้วเอาโทรศัพท์ใส่กลับลงไปในกระเป๋ากางเกง แล้วเดินไปหาสองหนุ่มตัวสูงที่ยืนรอเขาอยู่ที่หน้าลิฟท์
-----------------------------------------------------------------
ภาคสุดท้ายของซีรี่ย์นี้ ขอให้อ่านกันอย่างมีความสุขนะคะ :mew1: