พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] ► ชอบนที ◄ 9 ธ.ค 60
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Foggy Time ที่ 09-12-2017 22:51:19
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0 ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่ 1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่ 2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ 3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ 4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ 5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว 6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน 7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง 7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด 7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ 7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ 8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง). 9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ 10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป 11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป 12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด 13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ 14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ 15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ... (1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ (2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง ....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ - ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง) - ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ - ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ - ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส - ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail 16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข 17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ) เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ admin thaiboyslove.com....................................... วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7 วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม Share This Topic To FaceBook Share This Topic To FaceBook Share This Topic To FaceBook
► ชอบนที ◄
คณะในมหาลัยแต่ละคณะล้วนมีจุดเด่นแตกต่างกันไป อย่างคณะวิศวะก็คงเป็นผู้ชายลุคเถื่อนกับเกียร์ที่รักยิ่งชีพส่วนคณะอักษรศาสตร์ที่ดังเรื่องผู้หญิงสวยฉลาดอะไรทำนองนั้น แต่สำหรับ 'คณะแพทย์' ที่นี้นั้นสิ่งที่โด่งดังที่สุดกลับเป็นอาจารย์แพทย์วัยกลางคนธรรมดาๆ คนนึงที่ถูกขนานนามจากเหล่าศึกษาแพทย์ว่าดุไม่ต่างอะไรไปกับร็อตไวเลอร์เพราะเป็นคนที่เนี้ยบและด่าเจ็บมาก ถ้าหากมีข้อผิดพลาดอะไรที่ไม่สมควรเกิดขึ้นจะถูกมองดุๆ และเทศน์ต่อยาวๆ จนแทบร้องไห้ลงไปกราบอาจารย์ในความผิดพลาดของตัวเองตรงนั้น ซึ่งเจ้าตัวก็รับรู้เรื่องนี้ดีแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรนักเพราะมันไร้สาระเกินกว่าจะใส่ใจ "ดึกแล้วนะครับ" 'นที' หรืออาจารย์แพทย์ผู้มีฉายาร็อตไวเลอร์แห่งคณะแพทย์เงยหน้าขึ้นจากกาแฟกระป๋องแล้วหรี่ตามองคนทักที่ดูจะเป็นแค่นักศึกษาคณะอื่นที่เขาไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้าด้วยซ้ำ สำหรับนทีแล้วนี่ถือเป็นเรื่องที่แปลกเพราะไม่ค่อยมีนักศึกษาข้างนอกกล้าทักสักเท่าไหร่ ยิ่งกับรูปลักษณ์ที่พยายามจะเนี้ยบมากที่สุดเท่าที่สังขารจะอำนวยของเขาแล้ว ยิ่งทำให้เขาดูหยิ่งเกินกว่าจะลดตัวไปทักใคร และมันก็จริงเสียด้วย นทีเหลือบมองไม่ตอบแล้วซดกาแฟกระป๋องที่รสหวานบาดคอจนหมดกระป๋องแล้วโยนลงถังขยะอย่างแม่นยำก่อนที่จะบิดขี้เกียจอย่างเหนื่อยอ่อนเตรียมตัวกลับบ้านไปนอนเพราะนี่มันก็หมดเวรของเขาแล้วและพรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดที่หาได้ยากซะด้วย สิ่งที่นทีต้องการที่สุดในชีวิตอาจารย์แพทย์คือเวลานอน เขาเกลียดตาแพนด้านี่จะแย่แล้ว มันทำให้รูปลักษณ์ของเขาติดลบในสายตาคนอื่นๆ ไปมากโข แชะ "ทำอะไร?" นทีหันไปมองนิ่งๆ กับคนที่ริอาจหาญกล้าถ่ายรูปเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต มือเรียวดันแว่นกรอบบางขึ้นแล้วหรี่ตามองอย่างหงุดหงิด "ก็ถ่ายรูปไงครับ อาจารย์" "ผมไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณ" ฉายาของนทีนั้นไม่ตั้งขึ้นมาเล่นๆ มันเป็นความจริงทุกประการ สายตา ท่าทาง น้ำเสียง ทุกอย่างของนทีตอนนี้แทบจะสามารถทำให้คนสักคนยืนตัวสั่นเทาซึ่งถ้าหากนทีไปรับจ็อบเป็นพวกทวงหนี้นอกระบบ คงจะมีรายได้เสริมงามๆ อย่างแน่นอน "ผมก็ไม่ได้มองคุณเป็นเพื่อนเล่นสักหน่อย" นทีพ่นลมหายใจหงุดหงิดเมื่อไอ้คนที่กล้ามายุ่งกับเขาเริ่มเล่นลิ้นและทำตัวน่ารำคาญ ซึ่งถ้าเป็นนักศึกษาในการดูแลของเขาแค่เขาพูดคำแรกก็กลัวจนหัวหดแล้ว แต่ไอ้เด็กเวรนี่ไม่แม้แต่จะเกรงใจเขาด้วยซ้ำ ยืนเลิกคิ้วมองเขาเหมือนกับว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด "ถ้าคุณว่างมากก็ไสหัวไป" นทีสบถใส่แล้วเดินหนี เขาขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงกับเด็กที่น่ารำคาญแบบนี้เพราะเถียงไปมันก็จะอ้างไปเรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้นและมันจะทำให้เวลานอนของเขาหดน้อยลงตาม อ้อ อย่าคิดว่ากาแฟที่เขากินจะทำให้เขาตาค้างนอนไม่หลับ บอกเลยว่าเขาเลยจุดที่กาแฟทำให้หายง่วงได้แล้ว ลองให้นักศึกษามาผ่าร่างเขาตอนตายสิ เชื่อเถอะว่าไอ้สิ่งที่พุ่งออกจากตัวไม่ใช่เลือดแต่เป็นคาเฟอีนเข้มๆ ที่ไหลทะลักออกมา แชะ "คุณ!" นทีคำรามใส่ "เลิกเล่นสักที!!!" น่าแปลกที่นทีไม่รู้ตัวโดยสักนิดว่าตัวเองกำลังตัวสั่นด้วยความโกรธ "ผมไม่ได้เล่น" "ความอดทนของผมมีจำกัดนะครับ" นทีกอดอกเคาะนิ้วบนแขนอีกข้างจ้องนักศึกษาที่คาดว่าจะมีชะตาถึงฆาตในนาทีข้างหน้าถ้าไม่เลิกกวนประสาทเขาสักที! "กินกาแฟมากๆ ไม่ดีต่อร่างกายนะครับ" "ผมรู้" อาจารย์หนุ่มตอบกลับเสียงแข็ง "รู้แล้วทำไมยังทำล่ะครับ" "เรื่องของผม" ดูเหมือนว่าคำตอบของนทีจะไม่ถูกใจอีกฝ่ายนัก ใบหน้ายียวนจึงเปลี่ยนเป็นถมึงทึงบ้าง นทียิ้มสะใจเมื่อสามารถทำให้เด็กเวรนี่หงุดหงิดได้ สิ่งที่นทีชื่นชอบลงจากการนอนก็คือการเอาชนะนี่แหละ เขารู้สึกดีเป็นบ้าเวลาที่สามารถทำให้คนสักคนจนมุมเพราะตัวเอง "คุณเป็นอาจารย์ คุณก็น่าจะรู้ว่าสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญ" "..?" เจ้าของฉายาร็อตไวเลอร์หลุดมาดนิดๆ เมื่อเด็กเวรย่างสามขุมมาหาตัวเองอย่างอุกอาจและพูดเสียงเข้มเหมือนเขาทำผิดร้ายแรงมาก นทีเชิดหน้าขึ้น ยังไงก็ตามเขาไม่มีวันยอมจำนนกับเด็กเมื่อวานซืนแน่ๆ! "มันก็เรื่องของผม คุณเป็นแค่นักศึกษามีหน้าที่เรียนก็เรียนไปสิ จะมายุ่งกับอาจารย์แพทย์อย่างผมทำไม" อาจารย์หนุ่มผลักไหล่อีกฝ่ายออกแล้วแสยะยิ้ม "ผมโตแล้ว ผมดูแลตัวเองได้ คุณมากกว่าที่ต้องรู้ตัวเองหน่อยว่ายังแบมือขอเงินพ่อแม่อยู่" นทีมั่นใจในฝีปากตัวเองพอๆ กับฝีมือการรักษาคนไข้ หมับ "คิดจะทำอะไร?" นทีถามเสียงต่ำเมื่อถูกขย้ำคอเสื้อหากแต่หน้าของเด็กเวรกลับนิ่งสนิทจนเดาอารมณ์ไม่ออกว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่กันแน่ "การนอนน้อยทำให้หงุดหงิดง่าย" อาจารย์หนุ่มยังคงเงียบเตรียมเขี้ยวเล็บของตัวเอง ตั้งใจจะแว้งกัดจนจมเขี้ยวถ้าหมดความอดทน นัยน์ตาเรียวแทบจะสุมพายุเพลิงไว้ข้างในเมื่อเด็กเวรมันยิ้มยียวน "หน้าแก่ด้วย" เพราะความสูงที่ไร่เรี่ยกัน ใบหน้าของนทีจึงแทบจะแนบอยู่กับปลายคางของเด็กนรก "แก่บ้าอะไร!" ทันทีที่คำต้องห้ามร้ายแรงหลุดออกจากปาก นทีก็เดือดดาล ร่างทั้งร่างท่วมไปด้วยไฟแห่งความโกรธ เลือดในกายร้อนผ่าวๆ เดือดพล่านขัดกับชื่อของตัวเอง "รู้ไหม ว่าผมถูกนักเรียนโหวตว่าเป็นอาจารย์ที่หน้าเด็กที่สุดน่ะ" "หึ" "ขำ ขำอะไร!!" นทีคำรามสลัดตัวเองออกจากพันธะแล้วผลักอีกฝ่ายกลับจนเซ หงุดหงิดมากถึงมากที่สุด ไม่แน่ใจว่าสืบเนื่องมาจากการนอนน้อยที่ใครบางคนว่ารึเปล่า แค่ที่แน่ๆ เขาโครตหงุดหงิดเลย จะว่าเรื่องเขาอะไรก็ว่าไปแต่ห้ามพูดเรื่องอายุเด็ดขาด! "คุณอยู่คณะอะไร" นัยน์ตาเรียวไม่เหลือสิ้นแล้วถึงความเย็นของน้ำ "บอกเบอร์อาจารย์มาก่อนสิครับ" คนถามยิ้มแพรว อารมณ์ดีที่สามารถกระตุ้นให้อีกฝ่ายหงุดหงิดแทบบ้าได้ "อย่าทำให้ผมหมดความอดทนนะครับ คุณนักศึกษา" ถ้าสามารถกัดได้นทีคงเลือกที่จะกัดไปแล้ว สภาพสีหน้าตอนนี้ไม่เหลือเค้าอาจารย์ผู้สุุขุม มีเพียงชายวัยกลางคนท่าทางนอนน้อยกำลังโกรธจัดแทบจะกลายร่างเป็นร็อตไวเลอร์ตามฉายาแล้วกัดไอ้เด็กเวรนี่ให้ไส้แตกกันไปข้าง นทีถลึงตามองเด็กประสาท ตั้งปณิธานในใจว่าวันนี้ ไม่เขาก็เด็กนี้ที่ต้องตาย! "..ชู่ว หงุดหงิดมากไม่ดีนะครับ ลุงนที" อีกฝ่ายยังคงใจเย็นอารมณ์ดี หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายคนที่กำลังจะอ้าปากด่าอีกแชะเป็นการกวนประสาท ลุง ลุงอีกแล้ว! "โอ๊ย! ผมจะไม่ไหวแล้วนะ!!!" นทีสีหน้าบิดเบี้ยวคำราม นวดขมับตัวเองที่เส้นเลือดเต้นตุบๆๆ เหมือนจะแตก ให้ตาย คนที่จะตายก่อนก็คือเขาชัดๆ ช่วยไม่ได้หมออย่างเขาทำอะไรกับสิ่งที่สวนทางกับที่แนะนำคนไข้ บอกคนไข้พักผ่อนๆ เยอะๆ ตัวเองก็นอนน้อย บอกงดกาแฟ งดของทอด งดของมัน ส่วนตัวเองก็กินอะไรก็ได้ที่คนซื้อมาฝาก มีแต่ช่วงเวลาว่างๆ ที่พอจะพักหายใจหายคอถึงจะมานั่งควบคุมอาหารให้ตัวเองได้ "ไอ้เด็กประสาท!" พอหัวใจในอกที่โกรธเกรี้ยวจัดเต้นช้าลง นทีก็ตวาดใส่ รู้อะไรไหม ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทีใครกล้ากวนประสาทกับเขาขนาดนี้เลยนะ โดยเฉพาะขย้ำคอเสื้อเมื่อกี้นี้!!! สมัยเขาเรียนอันธพาลประจำโรงเรียนยังยอมหลบให้เขาเลย! "ใจเย็นๆ ผมพูดเล่นน่า" นักศึกษาหนุ่มพยายามไกล่เกลี่ยคนที่ทำท่าจะบีบคอตัวเองตายในหนึ่งนาที เชื่อได้เลยว่าถ้ามีมีดผ่าตัดอยู่ในมือ คุณหมอคงจะเอามันมาจ้วงเขาไม่หยุด แต่มันก็ทำให้เขาอดแกล้งไม่ได้อยู่ดี ใครใช้ให้อีกคนน่าแหย่ขนาดนี้ล่ะ.. ยิ่งคิดเรื่องนี้ก็ยิ่งกลั้นยิ้มแทบไม่อยู่ "บอกชื่อคุณมา" นทีขบเคี้ยวฟันพูด พยายามนับหนึ่งถึงร้อยในใจ เด็กมันคือเด็ก ผู้ใหญ่อย่างเขาต้องเข้าใจว่าเด็กเปรตนี่มันยังไม่โต ไร้วิจารณญาณในการใช้ชีวิตในการแยกแยะอะไรเป็นอะไร แต่ที่แน่ๆ เขาจะไม่ปล่อยมันไว้แน่ ลุงบ้าอะไร เขายังอายุไม่ถึงสี่สิบด้วยซ้ำ! "ชื่อชอบนทีครับ" "...ห้ะ?" นทีกระพริบตาปริบ อารมณ์กรุ่นโกรธหายไปในพริบตา คนบ้าอะไรชื่อชอบนทีวะ "ชื่ออะไรนะ" "ชอบนทีครับ" คนพูดยังคงทำหน้านิ่งๆ จริงจังแต่ก็แกล้งยักคิ้วใส่คุณหมอเจ้าอารมณ์ "..ชอบนที? ชื่อบ้าอะไรของคุณ!" นทีคำรามเริ่มจับเค้าล้างได้ "ถ้าคุณโกหก ผมจะแช่งคุณนะ!!" ณ ตอนนี้ นทีแทบไม่รู้แล้วว่าตัวเองควรจะงัดอะไรมาสู้เด็กนรกนี่ดี อารมณ์เหมือนกับถูกจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตะปปหางเล่นให้หงุดหงิดงุ่นง่าน พอจะอ้าปากงับมันกลับ จิ้งจอกนั่นก็ไปหลบบนต้นไม้ซะแล้ว ฉลามแกมโกงซะไม่มี "..ใจเย็นน่า คุณหมอ" จิ้งจอกหนุ่มหัวเราะแล้วยกมือขึ้นเชิงยอมแพ้ พยายามประนีประนอมเพราะกลัวว่าคุณหมอที่มากไปด้วยประสบการณ์และอายุจะเส้นเลือดในสมองแตกตายซะก่อน "ชื่อฟิลม์ครับ เป็นเด็กเอกฟิลม์ อีกปีนึงก็จะจบแล้วครับ" "แล้วคุณมายุ่งกับผมทำไมมิทราบ" นทีขู่แง่ง รู้สึกเสียดายเวลานอนตัวเองขึ้นมาตงิดๆ "...ก็ผมเห็นคุณลุงนอนดึกแล้วทนไม่ได้" "ฟิลม์!" นทีแทบยืนอยู่ไม่สุข เด็กมันกวนเขาอีกแล้ว! "อย่าคิดว่าผมไม่กล้าทำอะไรคุณนะ" "ใจเย็นๆ ครับ" ฟิลม์หัวเราะแหะๆ เมื่อเห็นว่าตัวเองดูจะเล่นมากเกินไป "ผมมาถ่ายโปรเจ็คเฉยๆ ครับ หัวข้อเกี่ยวกับแพทย์แล้วบังเอิญผมเจออาจารย์พอดีก็เลยขอถ่ายสักสองสามรูป" "จะถ่ายก็ถ่ายคนอื่น" นทีพูดเสียงเย็นชา นัยน์ตาเรียวหรี่เล็กมองใบหน้าคมคายของฟิลม์ที่ยังดูเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรนัก "ถ้าคุณไม่รู้ ผมจะบอกว่าผมไม่ใช่คนที่ชอบถ่ายรูปและเรื่องสำคัญๆ ใหญ่ๆ เลยก็คือผมไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณ อายุของผมมากพอที่จะเป็นอาคุณด้วยซ้ำ" "ผมรู้" "รู้แล้วจะมายุ่งกับผมทำไม" "เพราะรู้นั่นแหละ ผมถึงได้ยุ่งกับคุณ" นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของจิ้งจอกหนุ่มพราวระยับจนเจ้าของฉายาร็อตไวเลอร์รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ "ถ้าคุณหมอจะฟ้องเรื่องของผมกับใคร ผมคงต้องแสดงความเสียใจด้วยที่ผมเป็นหลานของอาจารย์พีรพลที่คุณหมอเคารพและอาจารย์ก็เอ็นดูผมมากเหมือนลูกในไส้" นทีอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าเด็กที่อาจารย์พีรพลที่เขาเคารพพูดถึงจะเป็นไอ้เด็กเปรตนี้ได้ เชื่อไหมว่าอาจารย์พีรพลบอกว่าเด็กนี้เป็นเด็กเรียบร้อย ฉลาด ไหวพริบดี ถ่ายรูปสวยมาก มีมารยาท มีสัมมาคราวะ บลาๆ เขาก็คิดไปไกลว่าคงจะเป็นเด็กดีมากแน่ๆ ที่ไหนได้ เด็กนรกชัดๆ! "ผมไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจ" นทีหน้างอ รู้สึกอารมณ์แปรปรวนง่ายเป็นพิเศษ "ถ้าผมไม่ผิด คุณก็เลิกยุ่งกับผมซะที ผมรักวันหยุด ผมรักเวลานอนของผม ต่อให้คุณใช้เงินสิบล้านมาซื้อผมก็ไม่ขายให้" ไม่ว่าเปล่าสาวเท้าเร็วๆ หนีไปหารถเก๋งคู่ใจของตัวเอง แต่ก็ดูเหมือนไม่ทันกาลเมื่อไอ้เด็กเจ้าปัญหาตามมาทันและเอาแขนกั้นประตูไว้ไม่ให้เขาขึ้นรถ "คุณผิด" "ผิดบ้าอะไร!" นทีเงยหน้ามองคนเท้าแขนด้วยสีหน้าหงุดหงิด "เออ ผมแก่แล้ว ผมยอมรับ ผมมันมนุษย์ลุง โอเคไหม ปล่อยผมไปนอนสักที ผมง่วง!" "ผมขับให้ไหม?" "ผมขับเองได้" นทีพยายามแกะแขนเด็กเวรออกแต่ก็ไม่เป็นผลเลยได้แต่ยืนฮึ่มๆ ใส่ "..หึ" "ขำ ขำบ้าอะไรอีกวะ" "ผิดที่อาจารย์น่ารักเอง" ฟิลม์พูดกลั้วหัวเราะ "อาจารย์รู้ตัวป่ะ เวลาโกรธโคตรน่ารักเลย" "...ไม่รู้และไม่เคยอยากรู้!" นทีหลุดเหวอไปสักพักก่อนจะตั้งสติได้ ไอ้เด็กนี่มันใช้อะไรดูว่าเขามันน่ารักวะ น่ากลัวยังพอฟังแต่น่ารักนี่ล่าสุดได้ยินคนชมก็ตอนป.2 ตอนเป็นตัวแทนแข่งเต้นไก่ย่าง "ไปสักที ถ้าอยากจะถ่ายรูปมากนักก็ถ่ายวันอื่น ผมอยากนอน" เขาต้องพ้นสภาพจากหมีแพนด้าให้ได้ สักวันนึงก็ยังดี "ให้ไลน์ก่อน ผมถึงจะให้ไป" "NATEE_24 โปรไฟล์รูปหน้าผม" นทีตอบตัดความรำคาญ อย่างไรเสียต่อให้แอดมาเขาก็ไม่ตอบให้เปลืองแบตหรอก แต่จนแล้วจนรอดไอ้เด็กเวรก็ไม่ยอมเอามือออกสักที เอาแต่จ้องหน้าเขาเหมือนมีอะไรติด "จะเอาอะไรอีก" อาจารย์เริ่มไม่หนุ่มพ่นลมหายใจออกมาแทบหมดปอด ทำไมเขารู้สึกว่าการคุยกับเด็กประสาทนี้ช่างกินพลังงานเหลือเกิน เขาคงจะแก่เกินไปแล้วสินะ "ชอบกินนมรึเปล่าครับ" "ผมไม่กินนม" นทีพูดปดหน้าตาเฉย ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นสาวกนม บ่อยครั้งที่ช่วงบ่ายเบื่อกาแฟก็สั่งนมปั่นมากินหรือเวลากลับบ้านได้แวะเซเว่นบางทีก็เหมานมหลากยี่ห้อมากินเป็นอาทิตย์เพราะมันดีต่อสุขภาพและน่าจะเสริมสร้างโปรตีนบนใบหน้าของเขาให้อ่อนเยาว์ได้ อย่าเข้าใจผิดว่าเขาเป็นหนุ่มเจ้าสำอาง เขาก็แค่รับไม่ได้เวลาที่ต้องได้ยินคำว่าลุงก็เท่านั้นเอง "โกหกอีกแล้วนะครับ" คนถามหลุดขำพรืดแล้วยื่นกล่องนมที่ตั้งใจซื้อติดมือมาให้คนขี้โกหก "นมอันนี้กินแล้วหลับง่ายครับ สองสามนาทีก็ไหลตายแล้วครับ" นทีรับมาแบบไม่ไว้ใจนักแต่ก็รับมาอยู่ดี "ขอบใจ" "อยากกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าครับช่วงนี้" "ช่างผมเถอะน่า" นทีผลักเด็กเปรตที่กลายเป็นเจ้าหนูจำไมออกจากทางแล้วขึ้นรถ เคราะห์ดีที่รอบนี้เด็กเวรนี่ไม่ขัดขวางการกลับบ้านของเขาละ แต่กลับมายืนขวางหน้ารถเขาแทน! "มะรืนตอนเที่ยงๆ อย่าเพิ่งสั่งอะไรมากินนะครับ! เดี๋ยวผมจะมาส่งข้าว" "ไม่เอา ไสหัวไปสักที!" นทีรู้สึกเหมือนจะเป็นบ้า คือเอาจริงๆ นะ เขารู้สึกเหมือนโดนเด็กนรกนี่ตามจีบเลยว่ะ "เอาเป็นอาหารคลีนๆ ไหมครับ จะได้ดีต่อสุขภาพ ไม่แก่ไว ไม่ตายไว ลุงนทีจะได้อยู่กับผมนานๆ" "ไอ้ฟิลม์!!!" อาจารย์แพทย์คำรามในรถเสียงดังลั่นตั้งท่าจะลงไปฆ่าเด็กปากดีที่ชักจะลามปามมากเกินไปแล้ว! แต่แค่นทีเปิดประตูรถจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ก็เหมือนรู้รีบบอกมือหยอยๆ "หลับฝันดี ฝันถึงผมนะครับ" ก่อนจะรีบเผ่นแนบไปจากครรลองสายตา ปั่ก!!! มือเรียวชกเข้ากับคอนโซลรถแล้วคำรามออกมาอย่างอดไม่อยู่ "โว้ย!!!" เขาแม่งโคตรเกลียดเด็กเลยโว้ย!!!! ------------- ช่วงนี้ชอบแนวเคะเกรี้ยวกราดมาก น่ารัก 5555555 :-[ เพจ :กอด1: : https://www.facebook.com/FoggyTime/
น่ารัก...กกกกกกกกกกกกก :pig4: :pig4: :pig4:
มาติดตามเรื่องใหม่
โอยๆ...........ชอบบบบบบ ชอบฟิล์ม นที :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ฟิล์ม นที :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L1: :L1: :L1: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ยิ่งเกรี้ยวกราด ยิ่งเข้าทางเด็กนะ :hao3: รอติดตามจ้า
รอๆ
:mc4:
น่ารักๆ
ทีมเคะแก่ ฮิฮิ
ชอบความเกรี้ยวกราด แต่ก้แพ้เขา :hao7:
:pig4: อาจารย์น่ารัก
อาจารย์เกรียวกราดเว่อออ :pig4: :pig4: :pig4:
:pig4: :-[
ยังรอนะคะ
มีความเก้วกาดดดดดดด น่ารักมากเลยค่ะ