CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 01:20:39

หัวข้อ: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 01:20:39

 :o8: :o8: :o8: :o8:

อร๊ายยยยย

กราบสวัสดีคร่า

ก้มกราบงามๆที่หว่างขาท่านผู้อ่านทุกๆ คน

เรื่องนี้เป็นนิยายสั้น ๆ นะคะ สั้นมาก ๆ ค่ะ สั้นแบบว่าตอนเดียวคงจะจบ


ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวไว้กับผู้ชาย ) ทุก ๆ คนด้วยนะค้า
อร๊ายยยยยยย
เขิลลลลล

....................

................................

.............................................

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 01:23:07

……….



…………………..



………………………………….




“ พึงสังวรไว้ด้วยว่านายอยู่ในฐานะอะไร จีรวัตน์..!!! “



ชายหนุ่มตวาดออกไปเพื่อให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าตอนนี้เขาหมดความอดทนแล้วพลางเบือนใบหน้าคมสันหันกลับไปอีกข้างเพราะไม่อยากเห็นสายตาเย็นชาแบบนั้น ทำไม..ทั้ง ๆ ที่เขาควรจะดีใจที่ทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวด แต่กลับทนไม่ได้เสียเองที่ต้องถูกสายตาแบบนั้นจากอีกฝ่ายส่งกลับมา



“ ผมไม่เคยลืม และไม่มีวันที่จะลืมว่าผมอยู่ในฐานะอะไร คุณกฤษธี  ที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะหน้าที่ที่คุณยัดเยียดให้เท่านั้น “




เด็กหนุ่มตอบกลับอย่างเหลืออด กี่ครั้งกี่หนแล้วที่โดนร่างสูงตรงหน้านั้นคอยบั่นทอนทั้งร่างกายแระจิตใจของเขา ทำไมเขาต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ หึ..เด็กขายตัวงั้นเหรอ.!! คงจะเลวมากเลยสินะกับสายตาของคนตรงหน้าแต่เขาจะแคร์ทำไมกันล่ะ เพราะอีกฝ่ายก็เลวไม่แพ้เขาหรอก คนที่ซื้อทุกอย่างได้ด้วยเงิน




“ พูดจาดีนี่ นายจะบอกฉันว่าถ้าใครจ่ายเงินนาย นายก็ไปงั้นสิ !!!   แต่ขอโทษ คนอย่างฉันไม่เคยใช้ของเหลือเดนร่วมกับใครจำเอาไว้ ว่าตอนนี้นายคือของเล่นของฉันอย่าแม้แต่จะคิดทำสิ่งเลว ๆ กับคนอย่างไอ้นั่นอีกเป็นอันขาด “




ชายหนุ่มร่างสูงหันกลับมายิ้มเยาะ พร้อมกับบีบปลายคางของอีกฝ่ายให้หันหน้ามาสบตาของตนเอง เขาเกลียดจริง ๆ สายตาที่แข็งกร้าวตลอดเวลาช่างขัดกันกับใบหน้าเรียวแลดูอ่อนโยน ไม่สิ สายตาที่อ่อนโยนของคนตรงหน้าเขาไม่เคยได้รับมัน แต่จะแคร์ทำไมล่ะในเมื่อร่างตรงหน้าเป็นแค่ของเล่นที่เขาซื้อได้ด้วยเศษเงินของเขาเท่านั้นเอง มันคงจะไม่ต่างจากคนที่ผ่าน ๆ มาของเขาเท่าไหร่นัก




“ กรุณาอย่าดูถูกเพื่อนผมแบบนั้นอีก  อย่าดึงธนาลงมายุ่งกับเรื่องต่ำ ๆ ระหว่างผมกับคุณ “




เพี๊ยะ..!!!




สิ้นสุดคำพูดของจีรวัตน์ ใบหน้าเรียวนั้นก็สะบัดตามแรงตบทันที




“ แกจำเอาไว้ ตบนี้เพื่อเตือนสติแกว่าอย่ามาพูดจาแบบนี้กับฉันอีก ทีกับมันแกดูมีความสุข อ่อนโยน ทีเวลาอยู่กับฉันแกทำอย่างกับจะตาย ทำไม..ฉันถามว่าทำไม!! “




ชายหนุ่มร่างสูงกระชากที่ไหล่ทั้งสองข้างของคนตรงหน้าพร้อมกับเขย่าร่างนั้นราวกับจะให้แหลกคามือ




“ หึ..ถามมาได้ว่าทำไม..ก็ผมเป็นของเล่นนี่ครับ เป็นตุ๊กตาของคุณ ผมมีสิทธิ์ที่จะแสดงอารมณ์ด้วยหรอครับ “


...........

....................

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 17-09-2008 02:12:21

 :m1: :m1:

มาๆๆๆ

ชอบๆๆ ตบจูบๆๆ

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 02:15:47

จีรวัตน์ค่อย ๆ เน้นคำพูดทีละคำออกมาอย่างช้าๆ ราวกับว่าคำพูดที่เอื้อนเอ่ยออกมาแต่ละคำมันเหมือนคมมีดที่กรีดแทงหัวใจของเขา




“….”



ฝ่ายกฤษธีหลังจากที่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายตอกกลับมาก็ยืนอึ้งกับคำพูดที่ทำร้ายตัวเองแบบนั้น เขายืนอยู่อย่างนั้นไม่ยอมก้าวไปไหน จนเห็นอีกฝ่ายล้มตัวลงนอนบนเตียงพร้อมกับหันหน้าไปด้านอื่นไม่ยอมพูดจาอีก เขาจึงเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำก่อนจะเปลี่ยดชุดแล้วเดิมอ้อมมาอีกฟากของเตียงแล้วค่อยๆแทรกกายลงนอน เคียงข้างอีกฝ่ายที่ตอนนี้เข้าสู่ห้วงนิทรารมณ์ไปก่อนหน้าเขาแล้วไม่นาน



ชายหนุ่มยากที่จะข่มตาให้หลับลงไปได้ในเมื่อในสมองของเขาตอนนี้คิดแต่เรื่องของร่างที่นอนอยู่ด้านข้าง พลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อน ที่พบเจอเด็กคนนี้อยู่ในบาร์แห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง



…………..


……………………..


……………………………..


“ สวัสดีครับ  มาคนเดียวหรอครับ “



ชายหนุ่มร่างสูงทักทายเด็กหนุ่มรุ่นน้องที่นั่งอยู่คนเดียวติดกับมุมเสาด้านในสุดของร้าน เขาจ้องมองเด็กคนนี้ตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านครั้งแรกก็นึกถูกใจในรูปร่างหน้าตาของอีกฝ่าย พร้อมกับสังเกตุพอสมควร จนแน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายไม่ได้มากับใครอย่างแน่นอน


“ คุณเห็นผมมากับใครรึเปล่าล่ะครับ “




จีรวัตน์ตอบขึ้นทันทีโดยที่ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาดูอีกฝ่ายที่กำลังสนทนากับตนอยู่ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าคนพวกนี้เข้ามาคุยกับเขา ต้องการอะไร เพราะเขาเจอจนชิน



“ เท่าที่เห็นไม่มีนะครับ ถ้าอย่างนั้นจะรังเกียจหรือเปล่าครับหากผมจะขอนั่งด้วยคน “



“เชิญครับ “



เด็กหนุ่มตอบอย่านนึกรำคาญทั้งที่เขาก็ออกจะเสียมารยาทไปซะขนาดนนี้แต่อีกฝ่ายก็กลับทำท่าเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาว


“ดูท่าทางคุณจะอายุน้อยกว่าผม ผม กฤษธี ครับเรียกผมว่า กฤษ ก็ได้ครับ คุณล่ะ “


“ จีรวัตน์ เรียก จีก็ได้ครับ “



เด็กหนุ่มตอบพลางเงยหน้าขึ้นมาดูอีกฝ่าย หลังจากที่สบสายตาคู่นั้นได้สักพัก เด็กหนุ่มก็สรุปได้ทันทีว่าผู้ชายคนนี้ อันตราย !!!



“ ทะเลาะกับแฟนหรอครับถึงได้มานั่งกลุ้มใจอยู่แบบนี้ “



หลังจากที่วางแก้วเหล้าลงไปบนโต๊ะชายหนุ่มร่างสูงก็เอ่ยถามอีกฝ่ายทันทีทำให้เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามเกือบจะหลุดหัวเราะออกมาทันที พลางคิดในใจ ประโยคเหล่านี้ มันจะหลุดออกมาจากหนังสือนะ เพราะรู้สึกว่ามันจะเป็นประโยคสำเร็จรูปมาตรฐาน
ที่ใคร ๆ ต่างก็พูดแบบนี้กับเขาทุกครั้งที่เขามานั่งดื่ม หรือเข้าไปในสถานที่แบบนี้



“ หน้าตาผมมันดูกลุ้มขนาดนั้นเหรอครับ “


เด็กหนุ่มในชุดเสื้อเชิ๊ตสีเข้มกับกางเกงยีนส์สีซีด ๆ  เอ่ยถามต่อทันที เขาอยากจะรู้นักว่าคนตรงหน้าต้องการอะไรจากตัวเขากันแน่


“ ก็เท่าที่ดูรวมๆ ผมว่าหากคุณยิ้มจะดีกว่าที่จะมาทำหน้าอมทุกข์แบบนี้นี่ครับ “



หากอีกฝ่ายไม่ตอบอะไรพลางยกแก้วเหล้าขึ้นดืมน้ำสีอำพันจากแก้วไหลผ่านริมฝีปากสีระเรื่อช่างเป็นภาพที่น่าดูยิ่งนักสำหรับเขา
ยังไงเสียคืนนี้เขาต้องหิ้วเด็กหนุ่มคนนี้กลับไปให้ได้

เด็กหนุ่มครุ่นคิดในใจทำยังไงดีนะ ถึงจะไล่คนตรงหน้าให้ไปพ้นๆ ได้ อันที่จริงร่างที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็หน้าตาดีอยู่ไม่น้อย ใบหน้าคมคายดวงตารีเล็กหากแต่ว่าคมเฉียบภายใต้กรอบแว่นสี่เหลี่ยมเล็กๆ รับกับจมูกคมสัน แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะมาชื่มชมกับสิ่งเหล่านี้ ในเมื่อจิตใจของเขาตอนนี้คิดแต่เรื่องของคนรักของตนเองที่เขาพึ่งเจอคนรักของตนเดินเคียงคู่กับชายหนุ่มหน้าตาดีที่ไหนก็ไม่รู้ เข้าไปยังโรงแรมที่เขาเข้าไปติดต่อเรื่องงาน
เมื่อโทรไปสอบถามอีกฝ่ายกลับบอกว่ากินข้าวกับเพื่อนที่ออฟฟิต
หากเขาไม่เจอภาพดังกล่าวกับตัวเองเขาก็ยังคงเป็นไอ้โง่ คนหนึ่งเท่านั้นเองในสายตาของอีกฝ่าย แต่เขากลับไม่แสดงอาการให้อีกฝ่ายได้รับรู้ มันอึดอัด เจ็บแปลบเข้าไปในหัวใจ จึงต้องมาหาที่นั่งระบายอารมณ์ พลางขบคิดว่าจะเอายังไงต่อดี เพราะพักนี้ อีกฝ่ายไม่ค่อยมีเวลาให้ตนเท่าที่ควรจะเป็นเหมือนเมื่อก่อนนัก



“ ดูจีเหม่อไปนะครับ มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ “




กฤษธีเอ่ยถามขึ้นหลังจากเห็นอีกฝ่ายนั่งทำคิ้วขมวดโดยที่ไม่สนใจตนเองเลยสักนิดทำให้ชายหนุ่มร่างสูงนั้นหงุดหงิดใจยิ่งนัก ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะมีคนทำกิริยาแบบนี้ใส่เขา เหมือนเขาเป็นธาตุอากาศที่ไม่มีตัวตน




“ ขอให้เป็นเรื่องส่วนตัวของผมเถอะครับคุณอย่ารู้เลยจะดีกว่า “




เด็กหนุ่มตอบพลางกระตุกยิ้มที่มุมปาก นี่เขาเอ่ยออกมาแบบที่คิดว่ามีมารยาทที่สุดแล้วโดยหารู้ไม่ว่าทำให้อีกฝ่ายนั้นแทบเต้น




“ ครับงั้นผมคงจะไม่เซ้าซี้คุณเรื่องนี้อีก แล้วเสร็จจากนี่แล้วจะไปไหนต่อรึเปล่าครับ “


กฤษธีรุกต่อทันที เข้ารู้สึกเหมือนโดนตบฉาดใหญ่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำกับเขาถึงเพียงนี้ แบบนี้สิ ถึงจะสนุก ชายหนุ่มได้แต่คิดในใจ



“ ทำไมเหรอครับ หรือว่าคุณจะชวนผมไม่ไหนหรอครับ “


เด็กถามเอ่ยต่อทันทีเขาอยากรู้นักว่าคนที่นั่งตรงหน้าจะหน้าด้านแค่ไหน ดูท่าทางก็ดีไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ เขาเบื่อเต็มทีอยากกลับไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นไปทำงานแต่เช้า



“ แล้วถ้าชวนคุณจีจะไปกับผมเหรอครับ “



กฤษธี หรี่ตาลงเล็กน้อยเพื่อประเมิณอีกฝ่าย


“ มันก็ขึ้นอยู่ที่ว่าที่ ๆ คุณจะพาผมไปนั้นมันมีประโยชน์ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ถือว่าคุ้มค่ากับผมมากน้อยแค่ไหน”



จีรวัตน์ตอบออกไปทันที เขาควรจะยุติการสนทนาระหว่างเขากับคนตรงหน้านี้เสียที



“ เท่าไหร่ล่ะครับคุณถึงจะพอใจ “



กฤษธีเอ่ยขึ้นมาในที่สุดพลางยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มต่อพลางสบายอารมณ์ เขาแอบยิ้มเยาะในใจ มันก็เหมือนกันล่ะว้า จะเล่นตัวโก่งราคาไปถึงไหนกัน โดยที่ไม่ทันได้สังเกตุแววตาของอีกฝ่ายที่วาวโรจน์ขึ้นมามองอีกฝ่ายอย่างขยะแขยง

เด็กหนุ่มสรุปออกมาทันทีว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขานั้น เลวสิ้นดี
หากแต่อีกใจกลับอยากจะทำให้อีกฝ่ายนั้นหน้าเสียกลับไป   แล้วปากของเขาก็ไวเท่าความคิด


“ สองแสน “



“ ไม่แพงไปหน่อยเหรอครับ แค่คืนเดียวสองแสน “



กฤษธีแทบจะสำลัก กับตัวเลขที่อีกฝ่ายเอ่ยขึ้นมา มันคิดว่ามันเป็นใครกัน ถึงได้เรียกค่าตัวแพงขนาดนั้น ที่ผ่าน ๆ มาไม่ว่าจะหน้าตาดีแค่ไหน เขาก็จ่ายไปสูงสุดไม่เกินหมื่น เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็รูปร่างหน้าตาอย่างเขา ถ้าแม้ไม่ต้องเสียสักบาทเดียวยังหาได้เลย


“ ก็แล้วแต่ว่าคุณจะมีปัญญารึเปล่าแค่นั้นเอง เท่าที่ดูมามีแต่คุณนะครับที่สนใจในตัวผม ส่วนผมไม่ได้พิสวาทอะไรคุณเลยสักนิด ถ้ายังงั้นผมขอตัวนะครับเหนื่อยแล้ว อ่อ..ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ “


พูดจบชายหนุ่มควักเงินมาวางไว้บนโต๊ะพลางขยับเสื้อเชิ๊ตให้เข้าที่ก่อนจะลุกขึ้นแต่อีกฝ่ายกลับตอบกลับมาในประโยคที่เขาแทบช๊อค


“ ตกลงสองแสน งั้นเราไปกันเถอะ “



กฤษธีเอ่ยขึ้นมาเสียงราบเรียบพร้อมกับลุกขึ้นเคียงข้างอีกฝ่ายหากแต่เด้กหนุ่มไม่ยอมขยับตามไปด้วย


“ ยังจะมีปัญหาอะไรอีกหรอ “


ชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่อีกฝ่ายยังยืนนิ่งอยู่กับที่



“ คือผมเปลี่ยนใจแล้วไม่เอาดีกว่าครับ เหนื่อยมากแล้วขอตัวนะครับคุณไปหาคนอื่นเถอะ “



เด็กหนุ่มรีบพูดขึ้นทันทีไม่คิดแผนของเขาที่จะไปให้พ้น ๆ เสียนั้นล้มลงมาไม่เป็นท่า


“ อย่ามางี่เง่าฉันไม่ได้เด็กเล่นขายของ ตามมาอย่าทำเรื่องมาก “



ชายหนุ่มกระชากแขนของอีกฝ่ายให้เดินตามออกมาในที่สุดโดยไม่สนใจสายหลายทุกคู่ที่อยู่ในเหตุการณ์



“ นี่ปล่อยผมนะครับคุณจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะ ผมบอกให้ปล่อยไง“



เด็กหนุ่มร้องขึ้นพลางพยายามสบัดมือให้หลุดจากอีกฝ่ายแต่กลับไม่เป็นผล



“ ผมจะแจ้งตำรวจ ปล่อยผมนะ “



“ หึแจ้งสิ ฉันจะได้บอกเขาไปว่านายรับเงินฉันไปแล้วแต่จะเชิดหนี “



“คุณนี่มันเลวจริง ๆผมไม่ได้เอาเงินคุณแล้วผมก็ไม่เต็มใจ ปล่อย สิวะ “



เด็กออกแรงกระชากมือของตนให้หลุดออกมาแต่ก็ยังเหมือนเดิม เขาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย


อั่กก…!!!



หมัดแข็งแรงของชายหนุ่มอัดลงมาที่บริเวณท้องของอีกฝ่าย
ร่างของเด็กหนุ่มค่อย ๆทรุดลงไปในที่สุดก่อนที่ร่างสูงจะลากร่างของจีรวัตน์ขึ้นรถแล้วขับออกไปในที่สุด

เด็กหนุ่มจุกจนพูดอะไรไม่ออกทั้งความกลัวเริ่มเกาะกุมทำอะไรไม่ถูกไม่คิดว่าจะต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้


“ คุณจะพาผมไปไหนปล่อยผมลง ไปเดี๋ยวนี้นะ !!“



“ หุบปากน่า…  ฉันตกลงจ่ายแล้วสองแสนจะเอาอะไรอีก “



ชายหนุ่มร่างสูงตวาดออกไปทันทีเพื่อให้อีกฝ่ายหยุดพูด เขายังตกใจอยู่ไม่น้อยที่อยู่ ๆ ทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ทั้ง ๆที่เขาไม่เคยเกิดอาการแบบนี้มาก่อน แต่ก็ช่างเถอะ ก็ไอ้คนที่นั่งอยู่ด้านข้างมันอยากเล่นตัวดีนักแถมยังปากดี นี่คงเป็นวิธีที่จะเรียกร้องค่าตัวของคนพวกนี้สินะ  


“ ผมไม่ตกลงอะไรทั้งนั้น คุณจะบ้าเหรอใครไปตกลงอะไรกับคุณ ที่ผมพูดแค่ปรกชด หน้าตาผมมันบ่งบอกขนาดนั้นเลยเหรอว่าผมขายตัว ผมยอมให้คุณเสียมารยาทกับผมมามากพอแล้วนะ หยุดซักที แล้วก็ปล่อยผมลงจากรถคุณได้แล้ว!! “


เด็กหนุ่มหันกลับไปตอบโต้อย่างไม่ลดละ เขาขยะแขยงคำพูดที่ออกจากปากของอีกฝ่าย อันที่จริงเขาก็ไม่ใช่จะไม่เคยกับเรื่องแบบนี้อีกอย่างเขาก็มีแฟนเป็นผู้ชายอยู่แล้ว การที่จะมีอะไรกับผู้ชายด้วยกันมันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเขาเลยแม้แต่น้อย แต่การที่จะต้องมาทำอะไรแบบนี้ เขายอมไม่ได้หรอกที่จะให้ใครมาดูถูกเขาแบบนี้



“ จะเป็นอะไรกันเล่างั้นก็ไปนอนกับฉันเฉยๆ ก็ได้ไม่ต้องรับเงินถ้ามันยังคงจะรักษาศักดิ์ศรีของนายเอาไว้ได้ ฉันก็ไม่มีปัญหา ดูหน้าก็รู้ว่าทะเลาะกับแฟนมาชัวร์จะไปสนใจทำไมล่ะในเมื่อมันยังไม่แคร์นายแล้วนายจะแคร์ทำไม หากว่าเราสองคนพอใจนายจะคบกันฉันในฐานะคู่ขาก็ได้นะเพราะตอนนี้ฉันก็ไม่มีใครเป็นพิเศษ “


ชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่รู้สึกสะทกสะท้านกับคำพูดของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย

“ ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยเจอใครที่หลงตัวเองอย่างคุณมาก่อน หึ จะบอกให้นะครับอย่างคุณน่ะ แค่นึกภาพผมก็หดหู่ในอารมณ์ “



เด็กหนุ่มลอยหน้าลอยตาตอบอย่างไม่เกรงกลัวอีกฝ่าย ความหวาดกลัวเริ่มลดน้อยถอยลงไปแล้วทำให้เขากล้าที่จะต่อรองกับอีกฝ่ายมากขึ้น



“ เดี๋ยวนายก็รู้ว่าจะหดหู่หรือว่าร้องครวญครางกับฉันทั้งคืน “



กฤษธี สวนกลับทันที ทั้งที่ในใจเขากลับเดือดปุดๆ สะอึกกับคำพูดจาถากถางของอีกฝ่ายอยู่ไไม่น้อยไม่เคยมีใครกล้าพูดจาแบบนี้กับเขามาก่อนเลยสักครั้งเดียว



“ โอเค ๆ ผมยอมแพ้แล้ว เอาเป็นว่าเรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่านะครับ วันนี้ผมเซ็งจริง ๆ งั้นผมไปดื่นเป็นเพื่อนคุณที่ห้องแล้วกันนะครับ สำหรับเรื่องนั้นไว้วันหลังแล้วกันถือว่าขอร้องนะครับคุณธี “



เด็กหนุ่มกลั้นใจฝืนพูดดี ๆ กับอีกฝ่ายออกไปเพราะขืนยังรั้นอยู่แบบนี้ รังแต่จะเกิดเรื่อง



“ ทำไมเปลี่ยนอารมณ์เร็วจังล่ะมะกี้ยังด่าฉันฉอด ๆ “



กฤษธีเอ่ยถามกึ่งประชดอีกฝ่ายไม่รู้จะมาไม้ไหนอีก จริง ๆ แล้วเขาก็ไม่ได้อยากทำอะไรขนาดนั้นหรอก ถ้าอีกฝ่ายพูดจาดี ๆ กับเขาตั้งแต่อยู่ในบาร์ก็คงไม่ต้องเกิดเรื่องขนาดนี้  


“ อย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหมครับ “

เด็กหนุ่มหันไปสบตาอีกฝ่ายอย่างที่คิดว่าจริงใจมากที่สุด
อีกฝ่ายหันมาสบตาพลางกลับไปหักพวงมาลัยเลี้ยวรถคันหรูของตนเข้าไปยังคอนโดใหญ่ใจกลางเมืองที่เขาซื้อเอาไว้เพราะขี้เกียจที่จะขับรถกลับเข้าบ้านซึ่งอยู่ห่างออกไปชานเมือง ทั้งนี้เพราะพ่อกับแม่ของเขาไม่ชอบความวุ่นวายในเมืองที่แออัดไปด้วยผู้คนเช่นนี้



ชายหนุ่มสองคนที่เดินเคียงข้างกันเข้าไปในลิฟต์ แสงไฟจากตัวตึกทำให้กฤษธี ได้พิจารณาใบหน้าของอีกฝ่ายได้ชัดยิ่งขึ้น ไปหน้าเรียวหากแต่คมเข้มด้วยคิ้วดกหนาที่ประดับไว้เหนือดวงตาหวานคู่นั้น ริมฝีปากเรียวงามได้รูปกับสีที่ระเรื่ออยู่ตลอดเวลา มองรวม ๆ แล้วเด็กหนุ่มคนนี้หล่อคมเข้มทีเดียวหากติดที่ว่าผิวขาวเหลืองใสนั้นทำให้มองดูน่ารักอยู่ไม่น้อย



ทั้งคู่เดินออกจากลิฟต์เมื่อทะยานขึ้นไปสู้ชั้นที่ 27 ซึ่งเป็นชั้นที่ชายหนุ่มร่างสูงพักอาศัยอยู่



“ ห้องสวยดีนะครับ “



จีรวัตน์เอ่ยปากชมด้วยความจริงใจ ด้วยสไตล์การตกแต่งห้องแบบเรียบๆ แต่แฝงไว้ด้วยเอกลักษณ์ความเป็นตัวตนของชายหนุ่มผู้นี้  แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาจะมานั่งพิจารณาหาไลฟ์สไตล์ของคนตรงหน้าเท่าไหร่นัก เขาต้องรีบหาทางออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด



“ ขอบใจนั่งก่อนสิ  “


กฤษธีเอ่ยปากบอกให้อีกฝใายนั่งคอยที่โซฟาผ้าเข้ามุมรูปตัวแอลสีน้ำตาลเข้มที่ตั้งอยู่รินห้องที่แบ่งไว้เป็นส่วนห้องนั่งเล่นกึ่งรับแขกไปในตัวเพราะปกติแล้วเขาไม่ค่อยชวนใครมาที่ห้องเท่าใดนักโดยที่ชายหนุ่มให้เหตุผลกับตัวเองว่ามันเป็นสถานที่ส่วนตัวของเขา

ขณะที่ตัวเองเดินไปที่เคาท์เตอร์บาร์ที่ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายติดกับพื้นที่ ๆ แบ่งทำเป็นห้องครัวเล็ก ๆ สำหรับชายโสดเช่นเขา
พร้อมกับหยิบขวดเหล้าที่ยังเหลืออยู่ครึ่งขวดออกมากับแก้วอีกสองใบ เสร็จแล้วก็หันหลังกลับไปยังร่างบางที่นั่งอยู่ที่โซฟา



“ นายจะล้างหน้าล้างตาก่อนไหม ห้องน้ำอยู่ด้านนั้น “



พูดพร้อมกับชี้มือไปทางห้องน้ำที่อยู่ถัดออกไปอีกด้านหนึ่ง



“ ก็ดีครับ งั้นขอตัวสักครู่นะครับ “



เด็กหนุ่มเอ่ยออกมาทันทีที่อีกฝ่าย พูดจบ อย่างน้อยเขาก็ขอตัวไปรวบรวมสติให้ดีกว่านี้

พอลับร่างบางที่เดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้ว กฤษธี ก็ล้วงซองสีขาวออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนที่จะรีบเทผงที่อยู่ด้านในลงไปในแก้วของอีกฝ่ายแล้วรีบคนให้เข้ากันกับเหล้าที่มีอยู่ก่อนหน้านี้
แล้วก็นั่งทำท่าทีปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดวงตาภายใต้กรอบแว่นนั้นฉายแววออกมาอย่างเห็นได้ชัด…หึ…ยังไงเสียฉันก็ไม่มีทางปล่อยนายกลับไปเฉย ๆ แน่ จีรวัตน์ ..!! ชายหนุ่มคิดในใจพร้อมกับหัวเราะกับตัวเองเบา ๆ ก่อนที่ประตูห้องน้ำจะเปิดออกมา



“ ดื่มก่อนสิ “



ชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยขึ้น พลางขยับตัวเขาให้อยู่ในท่านั่งที่สบายมากยิ่งขึ้น



“ ดึกมากแล้วนะครับ ผมว่าคงต้องขอตัวกลับก่อนไว้คราวหน้าแล้วกันนะครับ “


“ เอาน่าดื่มเป็นเพื่อนฉันก่อน เดี๋ยวไปส่ง ไม่ต้องห่วงหรอก “



ชายหนุ่มพูดเหมือนจะตัดรำคาญอีกฝ่ายหากแต่ใจของเขากับเต้นระทึกเพื่อรอลุ้นว่าอีกฝ่ายจะดื่มเหล้าแก้วนั้นหรือไม่



“ งั้นแก้วนี้แก้วเดียวนะครับ “



“อื่ม “



เด็กหนุ่มหยิบแก้วนั้นขึ้นมาก่อนจะนำปากแก้วมาจรดริมฝีปากบางสีระเรื่อ ปล่อยให้น้ำสีอำพันค่อย ๆ ไหลลงผ่านลำคอระหง
ในขณะที่อีกฝ่ายเอนตัวในท่านั่งสบาย ๆ รอดูผลงานของตัวเองที่ทำลงไปริมฝีปากบางค่อย ๆ เหยียดยิ้มอย่างสมใจ


“ ทีนี้ผมกลับได้หรือยังครับ “



เด็กหนุ่มวางแก้วเปล่าลงไปวางบนโต๊ะพลางเตรียมตัวจะกลับทันที




“ ได้สิแต่นี่ก็ดึกมากแล้วเดี๋ยวฉันไปส่งนายแล้วกัน รอเดี๋ยวนะเข้าไปเอากุญแจรถก่อน “



ชายหนุ่มร่างสูงหาเรื่องที่จะถ่วงเวลาเพื่อรอยาออกฤทธิ์




“ ไม่เป็นไรครับผมเรียกแท็กซี่กลับเองได้คุณพักผ่อนเถอะ “



เด็กหนุ่มตอบกลับทันที




“ เอาน่ายังไงเราก็รู้จักกันแล้วรออยู่นี่แหละเดี๋ยวฉันไปส่ง “



“ ครับ “




จีรวัตน์รับคำออกไปขณะที่ร่างสูงตรงหน้าเดินกลับเข้าไปยังห้องซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นห้องนอนของอีกฝ่ายจึงไม่ได้ใส่ใจนัก จึงนั่งรออยู่อย่างนั้นจนร่างกายเริ่มผิดปกติ มันร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างกระทันหันริมฝีปากเรียวเริ่มแห้งผากเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้าทั้ง ๆที่แอร์ในห้องก็เปิดเสียจนเกือบหนาว อุณหภูมิในร่างกายเริ่มสูงขึ้น นี่เขาเป็นอะไรกัน ทำเขาจึงเกิดอารมณ์ขึ้นมากระทันหันแบบนี้ พลันสายตาจ้องกลับไปที่แก้วเปล่าใบที่เขาพึ่งวางมันลงไปกับมือของตัวเอง ดวงตาเบิกโพลงขึ้นอย่างตกใจ …เขาโดนวางยา !!!!

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 02:19:03

อ้างจาก: Mint ที่ 17-09-2008 02:12:21  

:m1: :m1:

มาๆๆๆ

ชอบๆๆ ตบจูบๆๆ

 :laugh:

อร๊ายยยยยยยยยยยยยย
มิ้นขา นอนดึกนะคะไม่หลับไม่นอน
มามะ ในเล้าเหลือเราอยู่สองคน
มานี่ซะดีดี หันหลังมาเลย จาจิ้มแระน้า
จึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 17-09-2008 02:40:00

 o7  ไม่ใช่ปู้จายอ่ะ =='

 :laugh:


เลวว่ะ วางยาด้วย ...
แต่ชอบ 

๕๕๕๕

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 17-09-2008 02:42:09

 :a5: :a5:

สองแสน!!!!!!!!!

 o13  จัดมาอีก ชอบๆๆ :m1: :m1:


 :o12: จิ้มไม่ทัน เราช้าไป

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: anna1234 ที่ 17-09-2008 06:31:01

 :oni2:เจิมด้วยคน ของดีดีอย่างนี้ไม่มาได้ไง อิอิ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่ง&
เริ่มหัวข้อโดย: bellbomb ที่ 17-09-2008 09:54:01

บอกว่าเรื่องสั้น แต่ลงยาวๆก็ได้ค้า คนอ่านชอบ  :oni1:

ขอสารภาพว่าอ่านแล้วหงุดหงิดพระเอกนิดหน่อย มาตบน้องจีได้ไง ตอนแรกแกก็ไปวางยาเค้าก่อนไม่ใช่เรอะ ไอ้นี่!!  :angry2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: benxine ที่ 17-09-2008 10:14:13

มาต่อไวๆนะค๊าบบบบ



ชอบมากมาย



โหดดี

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 17-09-2008 10:36:20

ช่วงนี้นี่เป็นไงนะ มีแต่พระเอกเลว ๆ  o12 เรื่องนู้นก็ข่มขืน เรื่องนี้ก็วางยา มันวอนหาคุกกันจริ๊งงงง    :m29:

ป.ล. ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่จ้า  :L2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 12:43:33

เด็กหนุ่มคิดได้ดังนั้นก็รีบลุกขึ้นเพื่อที่จะออกไปจากที่นี่ทันที ความร้อนในร่างกายเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นใบหน้าขาวเนียนเริ่มแดงจัด
เท้าที่กำลังจะก้าวไปถึงประตูห้องพร้อมกับแขนที่เรี่ยวแรงเริ่มอ่อนแรงลงกำลังจะเอื้อมไปเปิดประตู พลันสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีแขนแข็งแกร่งกระชากแขนอีกข้างของเขาจากทางด้านหลัง



“ จะรีบไปไหนล่ะ “



“ ค..คุณ..วางยาผม”



เด็กหนุ่มเอ่ยเสียงเขาขนลุกทั้งร่างกายสั่นสะท้านเนื่องจากอีกฝ่ายสัมผัสตัวเขา


“ หึ..ฉลาดดีนี่ “

กฤษธีหัวเราะในลำคอพลางเดินเข้าไปประชิดตัวอีกฝ่ายมือหยาบหน้าค่อยๆไล้ไปที่ใบหน้าขณะที่จีรวัตน์เรี่ยวแรงเริ่มหมดเกินกว่าที่จะต้านทานอีกฝ่ายได้


“คุณมันเล…อุ๊บ..”


เรียวปากบางสีระเรื่อถูกปิดลงทันทีที่พูดยังไม่จบร่างกายอ่อนระทวยกับสัมผัสที่จาบจ้วงไร้ซึ่งความอ่อนโยน



“อื่มมมม อึ๊ก..”


เด็กหนุ่มพยายามเม้มปากไว้เพื่อไม่ยอมให้อีกฝ่ายได้สอดเรียวลิ้นเข้ามา หากแต่ไม่เป็นผลมือทั้งสองข้างของอีกฝ่ายสอดเข้าไปภายใต้เสื้อเชิ๊ตลูบไล้แผ่นหลังเนียนของเด็กหนุ่มเบา ๆ ยิ่งกระตุ้นความต้องการของเด็กหนุ่มมากขึ้น



“ป..ปล่อย..ผมเถอะครับ ด..ได้โปรด.”


ทันทีที่ปากเป็นอิสระร่างบางที่ตกอยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่ายก็เปล่งเสียงออกมาอย่างยากลำบากขณะที่อีกฝ้ายก้มลงไปซุกไซร้ที่ซอกคอเรียวระหง


“ อื่มมม..อึ๊ก..พ..พอเถอะ..ค..ครับ อื่มม “



เด็กส่งเสียงออกมาเป็นระยะๆ ร่างกายของเขาตอนนี้ต้องการอย่างมากจนสุดที่จะอดทนอีกต่อไปเขาจึงปล่อยตัวปล่อยใจไปกับคนตรงหน้าอย่างคนที่ไร้สติ


ร่างบางถูกร่างสูงอุ้มขึ้นขณะที่เดินเข้าสู่ห้องนอนของกฤษธี
ก่อนจะค่อย ๆ วางอีกฝ่ายลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่พร้อมกับร่างสูงที่ลงมาทาบทับอยู่ด้านบน เรียวปากทั้งสองประกบกันทันทีพร้อมกับส่งเรียวลิ้นเข้าไปสำรวจพายในโพลงปากของอีกฝ่าย
ใบหน้าที่แดงซ่านพร้อมกับสัมผัสจูบที่แสนจะอ่อนโยนของอีกฝ่ายทำให้ร่างสูงนั้นอารมณ์กระเจิดกระเจิงเขาไม่เคยมีความต้องการมากขนาดนนี้มาก่อน ใบหน้าแกรงก้มลงไปที่ที่ซอกคอมือทั้งสองข้างค่อยๆไล่ปลดกระดุมเสื้อของร่างที่นอนอยู่ด้านล่างทีละเม็ดเผยให้เห็นแนอกราบเรียบขาวเนียนยิ่งนักพร้อมกับเม็ดจุดเล็กๆ สีชมพูดที่ชูชันประดับไว้ทั้งสองข้างชายหนุ่มไม่รอช้ารีบตวัดปลายลิ้นพร้อมกับดูดดุนยอดอกของอีกฝ่ายทันที


“ อื่มม..อาาา..อึ๊กก..”



ร่างบางร้องครางออกมาเบาๆขณะที่อีกฝ่ายกำลังปรนเปรอมือเรียวบางลูบไล้ร่างกายของกฤษธีสะเปะสะปะ ใบหน้าแหงนเชิดขึ้นริมฝีปากเยอขึ้นเล็กน้อยดวงตาหลับพริ้มอย่างมีความสุขที่ทำให้คนที่อยู่ด้านบนทวีความต้องการมากยิ่งขึ้น


“ เป็นยังไงบ้างหนุ่มน้อย ชอบไหม”


ปากก็พร่ำถามแต่มือของเขาก็เริ่มที่จะแกะตะขอกางเกงยีนส์ของอีกฝ่ายออกแล้วดึกกางเกงพร้อมกับปราการด่านสุดท้ายหลุดตามออกมาด้วยเผยให้เห็นเรียวขาขาวพร้อมกับแก่นกายของร่างบางที่ชูชันเต็มที่ชายหนุ่มไม่รอช้าก้มลงครอบครองส่วนปลายของอีกฝ่ายทันที


“อื่มม อาาา…อึ๊กกก…”



ปลายลิ้นตวัดไปมาขณะที่มือของเขานั้นกำส่วนที่อ่อนไหวของอีกฝ่ายพลางขยับขึ้นลงแล้วเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้น


“ อาาาาส์…ผ..ผมไม่ไหวแล้วครับ อ้าาาาาส์”


เสียงครวญครางสุดท้ายพร้อมกับหยาดหยดที่พุ่งออกมาตามาด้วยเสียงเหนื่อยหอบของร่างบางที่นอนอยู่



“หึ..เร็วจังนะ นี่แค่เริ่ม ตาฉันบ้างล่ะนะ “



กฤษธีพูดขึ้นขนะที่ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกหมดไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียวเผยให้เห็นกล้ามหน้าทองเป็นลอนๆ ร่างกายของเขาเรียกได้ว่าสมบูณร์แบบพร้อมทั้งแก่นกายขนาดใหญ่ที่ชูชันเต็มที่ เขาก้มลงมาทาบทับอีกฝ่ายทันทีพร้อมกระประกบจูบอย่างหิวกระหายอีกครั้งเร่งปลุกอารมณ์ของร่างบางให้กระเจิดกระเจิงมากยิ่งขึ้น


“ อื่มมม..ชอบไหม “


ร่างสูงเอ่ยถามอีกฝ่ายหากไร้ซื้อเสียงตอบรับกลับมาแต่ร่างกายการตอบสนองของร่างบางตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเขาไม่ได้ถูกปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย หึ.ก็กว่ายาจะหมดฤทธิ์คงอีกนาน

เขาแยกเรียวขาทั้งสองข้างของเด็กหนุ่มออกพร้อมกับสอดแทรกเรียวนิ้วเข้าไปยังช่องทางอันคับแคบที่อยู่ด้านหลัง


“ อึ๊กก….จ..เจ็บครับ “


เด็กหนุ่มส่งเสียงครางในลำคอหากแต่ดวงตายังหลับพริ้ม


“อย่าเกร็งนะ เดี๋ยวดีเอง “



จากหนึ่งเพิ่มเป็นสองนิ้วค่อยๆ ขยับเข้าออกจนเขาพอใจแล้วก้ถอนนิ้วทั้งสองออกมาแล้วขึ้นทาบทับอีกฝ่ายพร้อมกับสอดแทรกแก่นกายของตัวเองเข้าไปทันที



“เฮือกกก….ฮือ..เจ็บปล่อยครับ “



ดวงตาที่หลับพริ้มของอีกฝ่ายเบิกโพลงขึ้นมาทันทีแล้วร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกแทรกเข้ามาอย่างรุนแรง



“ อย่าเกร็งสิ “



ร่างสูงครางเสียงต่ำออกมาร่างกายนี้ช่างบีบรัดเขาเหลือเกิน ชายหนุ่มค่อยขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ


“ ฮึก…อือ..จ.เจ็….อื่มมม”


เรียวปากถูกปิดทันที พรน้อมกับเริ่มเร่งจังหวะกระแทกร่างบางนั้นถี่และเร็วยิ่งขึ้น


“อ้าาาาาา…อื่มมม”



เสียงร้องครวญครางของร่างบางตรงหน้ายิ่งทวีความต้องการของร่างสูงมากยิ่งขึ้นเขาพลิกร่างบางให้กลับหลังนอนคว่ำแล้วยกสะโพกกลมมนของอีกฝ่ายให้ยกลอยสูงขึ้นพร้อมทั้งกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างรุนแรง


“อ้าาาาาา…เจ็บ ครับ ฮือ โอ้ยย”



เด็กหนุ่มร้องออกมาเสียงดังเขาเจ็บเจียรจะขาดใจหากแต่ร่างกายของเขามันทรยศ กลับตอบสนองอีกฝ่ายอย่างเต็มที่


“ อื่มมม อาาาส์…”



ร่างสูงครางต่ำในลำคอก่อนจะกระแทกเข้าไปอย่างแรงพร้อมกระตุกครั้งสุดท้ายก่อนจะทะลักหยาดหยดแห่งความสุขทะลักล้นออกมาจากร่างบาง

กฤษธีค่อยๆ ถอนแก่นกายออกมาจนสุดส่งผลให้ร่างบางที่อยู่ตรงหน้านั้นทรุดหมดสติลงไปทันทีในอ้อมกอดของร่างสูงที่ล้มลงนอนเคียงข้างไปจนรุ่งสาง



กระดาษรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าระบุเลขจำนวนหกหลักถูกส่งให้อีกฝ่ายหลังจากที่ตื่นขึ้นมาด้วยความรวดร้าวทั้งร่างกายและจิตใจ แล้วจัดการกับร่างกายตัวเองก่อนที่จะออกมารออีกฝ่ายอยู่โซฟาตัวเดิม..โซฟาตัวที่เขาเสียรู้ให้อีกฝ่าย.ในค่ำคืนที่ผ่านมา



“คุณเก็บเอาไว้เถอะ ผมไม่ต้องการ จะถือว่าเป็นบทเรียนสำหรับความโง่ของตัวเอง “



เด็กหนุ่มกัดฟันตอบพลางลุกขึ้นยืนเตรียมจะก้าวออกไปจากที่ที่อึดอัดราวกับเขาจะขาดใจตายเสียให้ได้หากต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป



“ อย่าเรื่องมากน่า มันจบแล้วก็ให้มันจบ ๆ กันไปทำเป็นผู้หญิงไปได้ รำคาญ “



กฤษธีเอ่ยขึ้นอย่างรำคาญอีกฝ่ายพลางยัดเช็คเงินสดเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของร่างบางที่อยู่ตรงหน้า



“ อ่อ แล้วอีกอย่างฉันถูกใจเธอมากนะ เงินสองแสนน่ะ ไม่ใช่ให้เปล่า  ๆ เพราะฉันเริ่มติดใจแล้วสิ นายคงต้องอยู่กับฉันสักระยะเอาไว้ ให้เบื่อเมื่อไหร่แล้วค่อยต่างคนต่างไปแล้วกัน “



ชายหนุ่มพูดพลางจ้องมองดูอีกฝ่ายด้วยสายตาท้าทาย


“ เพ้อเจ้อ เอาเถอะในเมื่อคุณให้มาผมก็จะรับไว้อีกอย่างตามที่ตกลงเมื่อคืนรู้สึกว่าคุณบอกว่าแค่หนึ่งคืน เพราะฉะนั้นผมจะถือว่าสิ่งที่คุณพูดออกมานั้นเป็นแค่มลพิษทางเสียงแล้วกันเอาล่ะผมคงต้องขอตัวเพราะเสียเวลากับคุณมากพอแล้ว ”



พูดจบจีรวัตน์ก็หมุนตัวก้าวเทาออกไปทันทีแต่ก่อนที่จะถึงประตูร่างบางก็ชะงักหยุดเดิน เกิดอาการตัวเกร็งขนลุกเกรียวทั้งตัวเพราะได้ยินเสียงร้องครวญครางของตัวเองจากที่ไหนสักแห่งจึงค่อย ๆ หันหลังกลับไปดู ร่างบางแทบสิ้นสติเมื่อเห็นภาพระหว่างตนกับร่างสูงในกล้องวีดีโอที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟา



“ คุณต้องการอะไร อีก “

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 12:49:22

อ้างจาก: Mint ที่ 17-09-2008 02:42:09  

:a5: :a5:

สองแสน!!!!!!!!!

 o13  จัดมาอีก ชอบๆๆ :m1: :m1:


 :o12: จิ้มไม่ทัน เราช้าไป

จิ้มไม่ทันไม่เป็นไรค่ะมิ้น บ้านอยู่ไหนคะ
เดี๋ยวจะไปจิ้มทีบ้านเรย
อร๊ายยยยยยย
ชั้นจะไปทวงหนูพายกะพี่ตั้มด้วย
อร๊ายยยย
 :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่ง&
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 12:52:54

อ้างจาก: bellbomb ที่ 17-09-2008 09:54:01  

บอกว่าเรื่องสั้น แต่ลงยาวๆก็ได้ค้า คนอ่านชอบ  :oni1:

ขอสารภาพว่าอ่านแล้วหงุดหงิดพระเอกนิดหน่อย มาตบน้องจีได้ไง ตอนแรกแกก็ไปวางยาเค้าก่อนไม่ใช่เรอะ ไอ้นี่!!  :angry2:

คือเหตุการณ์มันไม่ได้ต่อเนื่องกันน่ะค่ะ ตอนตบมันปัจจุบันส่วนตอนโดนวางยามันเมื่อสองปีที่แล้ว
อร๊ายยยยย
ลงยาวๆไม่ได้ค่า
เพราะมันเป็นเรื่องสั้น อีกอย่างแต่งเสร็จแล้วตอนแรกกะลงเมื่อคืนตอนเดียวจบไปเลย

ก๊อบมาลงหมดแล้วกดเซฟ
กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
คุณพระ...!!!!
อกอิแป้นจะทะลุ
มันเซฟไม่ได้คร่า
ตัวอักษรมันเกิน 20000
ก้อเลยลงไปแค่นั้น
แล้วมันก้อดึกมากแล้ว
หนูเลยง่วงค่ะ
แต่วันนี้น่าจะจบนะค้า
อร๊ายยยยยยยยย
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 17-09-2008 12:53:47

ููุ^
^
จิ้ม ทันแล้ว  o7 (เว่อร์ละ)


 :m1: :m1: พระเอกซาดิสต์แบบพี่ตั้มเลย

ป.ล. พายตั้ม คงเป็นค่ำนี้นะจ้ะ :m13:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 12:56:30

อ้างจาก: mist ที่ 17-09-2008 10:36:20  

ช่วงนี้นี่เป็นไงนะ มีแต่พระเอกเลว ๆ  o12 เรื่องนู้นก็ข่มขืน เรื่องนี้ก็วางยา มันวอนหาคุกกันจริ๊งงงง    :m29:

ป.ล. ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่จ้า  :L2:

อร๊ายยยย
ตามเทรนไงค้า
กรี๊ซซซซซซซซซซ
หน้านี้หน้าฝน
เปนช่วง ไฮซีซั่น
กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซ
อร๊ายยยย
พูดเล่นคร่า
คือหนูเป็นคนซาดิส น่ะค่ะ
เลยชอบอะไร แบบนี้เป็นการส่วนตัว
กรี๊ซซซซซซซซซซซซซ
เอวันนึงจะเกิดกับตัวเองบ้าง
หนูก็ร๊อออออ รออ รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ
เวลากลับบ้านต้องผ่านวิน มอไซต์ กะวินสามล้อ
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
เคยคิด ๆ อยู่ว่าเมื่อไหร่จะโดนมันฉุดไม่รุมโทรม
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
กรี๊ซซซซซซซซซซซ
เขิลจัง
คิดอะไรออกไปก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 12:58:27

อ้างจาก: Mint ที่ 17-09-2008 12:53:47  

ููุ^
^
จิ้ม ทันแล้ว  o7 (เว่อร์ละ)


 :m1: :m1: พระเอกซาดิสต์แบบพี่ตั้มเลย

ป.ล. พายตั้ม คงเป็นค่ำนี้นะจ้ะ :m13:

กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
กี่โมงค้าจะไปปูเสื่อรอ
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จะไปรอจิ้มๆๆๆ :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :a4: :a4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 13:01:18

ร่างบางตวาดถามทันทีก่อนที่จะรีบวิ่งกลับไปหวังจะทำลายสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่ให้สิ้นซากหากแต่ช้ากว่าอีกฝ่ายที่หยิบกล้องตัวนั้นขึ้นไปเก็บไว้ในมือตนเอง



“ หึ หากไม่อยากเป็นดาราใต้ดินล่ะก้อ ย้ายมาอยู่กับฉันซะที่นี่ และฉันจะไม่ขอพูดซ้ำเป็นครั้งที่สอง กลับไปเลิกกับแฟนของนายด้วยไม่ว่าจะมีอยู่ตอนนี้หรือไม่ก็ตาม แล้วจำเอาไว้ด้วยว่า ตั้งแต่นี้ต่อไป นายเป็นสมบัติของฉัน จีรวัตน์..!!! “







……………..



……………………..


…………………………….




เด็กหนุ่มลืมตาขึ้นในยามเช้าแสงแดดอ่อนๆ ส่องทะลุผ่านม่านสีครีมอ่อน ๆ มุมห้องกระทบถึงเตียงฝั่งที่เขานอนอยู่ จีรวัตน์ หันกลับไปมองอีกร่างหนึ่งที่ยังอยู่ในห้วงนิทรารมณ์ เด็กหนุ่มค่อย ๆ ก้าวลงจากเตียงเพื่อไม่ให้ อีกฝ่ายรู้สึกตัวในเวลาเช่นนี้เขาไม่อยากที่จะเพชิญหน้ากับอีกฝ่ายจึงรีบทำธุระส่วนตัวก่อนที่จะแต่งตัวออกไปทำงาน 



เข้าย้ายเข้ามาอยู่กับกฤษธีที่คอนโดของชายหนุ่มร่างสูงได้เกือบสองปีแล้ว เหตุผลน่ะเหรอ หึ เพราะเขาเป็นของเล่นที่ถูกซื้อมาด้วยเงินสองแสน..!!! ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่รู้หรอกว่าอีกฝ่ายนั้นรู้สึกกับตัวเองอย่างไร เพราะบ้างครั้งก็ดูอ่อนโยน แต่บางครั้งทั้งคำพูดและการกระทำ เหมือนเขาเป็นแค่เศษอารมณ์ที่ดูจะมีค่าก็ตอนที่เขาต้องการเท่านั้น แต่ทำไม…ทำไมหัวใจเขาถึงร่ำร้องหาแต่ชายหนุ่มคนนี้ผู้เดียวบางครั้งก็มีความสุขที่เขาทำดีด้วย แต่บางครั้งเจ็บเจียนตายเพียงเพราะคำพูดที่คอยบั่นทอนจิตใจของอีกฝ่าย เคยคิดที่จะจากไปเพราะหัวใจมันบอบช้ำเหลือเกินแต่ทำไม…ทำไมถึงทำไม่ได้สักที ไม่ใช่เพราะไม่มีที่ไป..ไม่ใช่เพราะต้องการเศษเงินของคน ๆ นั้น…หากแต่หัวใจตัวเองมันไม่รักดี..อย่างนั้นหรือ…
“ อ้าวจี มาเช้าจังวันนี้ นายนั่นไม่ได้มาส่งเหรอ “


ธนาถามเพื่อนรักของตนเองทันทีที่เห็นร่างบางเดินเข้ามาที่แผนกก่อนจะนั่งลงบนโต๊ะทำงานของตัวเองที่มีกองเอกสารกองใหญ่ตั้งอยู่โดยที่ไม่ได้ทันสังเกตุว่ามีใครที่มาถึงแล้วบ้างบริษัทที่เขาทำงานอยู่เป็นบริษัทเอกชนขนาดกลาง และเขาได้ทำงานที่นี่มาเกือบสี่ปีแล้ว



“ ขี้เกียจอยู่ที่ห้องน่ะ นา ล่ะมาเช้าเหมือนกันนะ “



เด็กหนุ่มตอบเพื่อนของตนเองพลางหมุนเก้าอี้ไปทางเพื่อนที่นั่งอยู่โต๊ะที่เลยไปอีกฟากหนึ่งของห้อง



“  นาก็มาเช้าทุกวันนี่ จีก็พูดเหมือนแปลก ก็บ้านาอยู่ใกล้แค่นี้ “




“เออเนอะ ลืมไป เอกสารเยอะจังเลยวันนี้ไม่รู้จะเคลียร์เสร็จหรือเปล่า “


“ ว่าแต่ทะเลาะกันมาอีกแล้วเหรอ “


ธนาเอ่ยถามเพื่อนตนเองทันที เขารู้เรื่องของร่างบางตรงหน้าทุกอย่างหากแต่ช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลย เคยยื่นมือเข้าไปช่วยหลายครั้งแล้วหากแต่ไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง และทุกครั้งร่างบางตรงหน้าต้องเป็นผู้เดือนร้อนทุกที เขาสงสารเพื่อนมากไม่เคยคิดรังเกียจอีกฝ่ายหากแต่สงสารจนจับจิต



“ มันเป็นปกตินี่ นายังไม่ชินอีกเหรอ จียังชินเลย วันไหนที่ไม่ทะเลาะสิเแปลก “



“ จี หากทนไม่ไหวก็ถอยออกมาเถอะ อย่าทำร้ายจิตใจตัวเองอีกเลย อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิดนะ นาเป็นห่วงจีนะ  จีเป็นเพื่อนนา “




ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นพลางลุกขึ้นเดินไปหาเพื่อนของตนเองทันทีมือหนาเอื้อมไปบีบไหล่เชิงให้กำลังใจเพื่อนรักเบา ๆ สิ่งที่เขาทำได้ก็คงมีแค่นี้สินะ คือให้กำลังใจอีกฝ่าย


“ ขอบใจ นา มากนะที่เป็นห่วงจี แต่จีรักเขา ไม่รู้ทำไมถึงรัก มันรักไปแล้ว เกือบสองปีที่ผ่านมาบางครั้งเขาก็ดีกับจี อาจจะไม่มากแต่มันก็ทำให้จีมีความสุข  “



เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ม่านตาเริ่มคลอด้วยหยาดหยดน้ำใส ๆ ที่เริ่มเอ่อออกมา




“ ถ้าจีสบายใจก็ทำเถอะ เอาน่าอย่าคิดมากบางทีนายนั่นอาจจะรักจีบ้างก็ได้เพียงแต่ไม่รู้ใจตัวเอง ไม่งั้นจะทนอยู่ด้วยกันมาได้ต้องสองปีเชียวหรอวะ ทำงาน ๆ พรุ่งนี้หยุดวันนี้เลิกงานไปกินเหล้ากัน “




“ เออ ดีเหมือนกัน ห๊ะ ๆๆๆ..พูดเรื่องเมานี่อารมณ์ดีขึ้นมาเชียว ไงไว้ค่อยคุยกัน นา เที่ยงแล้วมาเรียกไปกินข้าวด้วยล่ะ “



เด็กหนุ่มตัดบททันทีที่เห็นเพื่อนร่วมงานคนอื่นเริ่มทยอยกันเข้ามานั่งประจำที่แล้วหันกลับไปเคลียร์เอกสาร ที่กองอยู่ตรงหน้าทันที



……………….

……………………..

…………………………

…………………………………


ชายหนุ่มร่างสูง ถือสายโทรศัพท์รอให้อีกฝ่ายรับสายด้วยความหงุดหงิด
ที่ปล่อยให้เขาตื่นเองโดยไม่ยอมปลุกชายหนุ่มร้อนรนเมื่อตื่นขึ้นมาไม่เจออีกฝ่าย แต่ก็ไม่มีเวลาโทรหาเพราะตื่นสายแถมยังต้องรีบเข้ามาประชุม นี่ก็เกือบเที่ยงแล้วพึ่งจะประชุมแผนการตลาดซึ่งเขาดำรงตำแหน่งระดับผู้บริหารอยู่บริษัทแห่งหนึ่งตั้งอยู่ย่านใจกลางเมือง


“ ทำไมรับสายช้า แล้วเมื่อเช้าออกมาทำไมไม่บอก “


“ ผมรีบครับพอดีมีงานค้างไว้ เห็นว่าคุณนอนอยู่เลยไม่อยากปลุก “


“ เอาเถอะทีหลังอย่างทำแบบนี้อีกแล้วกันรู้ไหมว่าเป็น ห…. เอ้อ แล้วกินข้าวหรือยัง “


ชายหนุ่มร่างสูงแทบตะครุบปากตัวเองทำทีที่คิดว่าจะหลุดคำบางคำออกไป เขาเป็นอะไรไปนะ ทำไมร่างบางถึงได้มีอิทธิพลกับความคิดเขาเช่นนี้


“ กำลังจะลงไปกินกับเพื่อนครับ”



ปลายสายตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ



“ กับไอ้นั่นน่ะเหรอ ฉันบอกแล้วไงว่าห้ามคุยกับมันอีก “



กฤษธีขัดขึ้นทันทีทำไมเขาถึงได้ร้อนใจยิ่งนักเมื่อนึกถึงภาพที่สองคนนั้นทำท่าทางสนิทสนมกันมากกว่าตอนที่อยู่กับเขาเสียอีก ทั้งๆ ที่อยู่ด้วยกันมาสองปีทำไม…มันยังไม่ลืมเรื่องนั้นหรือไง


“ ขอโทษครับผมไม่มีเพื่อนชื่อไอ้นั่น ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัววางสายก่อนนะครับผมหิวข้าวแล้ว ออ..เย็นนี้คงกลับดึกนะครับที่แผนงเขาชวนไปกินข้าวกัน “



“ ไปกับใครแล้วจะกลับกี่โมง “



“ไปหลายคนครับยังไม่ทราบว่าจะกลับกี่โมง “



“ อย่ามาโกหกฉันนะ รู้ไว้ซะด้วยว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากฉับจับได้ว่านายไปกับใคร เอาล่ะแค่นี้นะทำงานต่อเถอะไว้เจอกัน “



พูดจบก็วางสายทันที เขาต้องสงบจิตใจตัวเองให้ได้มากว่านี้ ทำไมน่ะเหรอ ทุกครั้งไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันหรือคุยผ่านทางโทรศัพท์ เขาก็ไม่เคยที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้เลย เป็นเพราะอะไรกัน ตลอดสองปีที่อยู่ด้วยกันมาหลายครั้งหลายคราที่เขาคอยย้ำถามตัวเองอยู่ตลอดว่านี่เขาทำอะไรอยู่ มันควรจะจบกันไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาต้องคอยรั้งร่างบางให้อยู่กับเขาไม่ยอมปล่อยไปเสียที รู้สึกดีที่อีกฝ่ายยิ้มให้ด้วยสายตาอ่อนโยน แต่กลับหงุดหงิดโมโหที่อีกฝ่ายมึนตึงใส่ อีกทั้งคำพูดที่คอยทำร้ายตัวเองนั้นอยู่ตลอดเวลาว่าเป็นคนไม่มีค่า เพราะอะไรกันจะให้เขาพูดจาหวาน ๆ คนอย่างเขาทำไม่ได้หรอกเพราะไม่เคยทำ หึ..เย็นนี้เขาจะต้องตามไปดูอีกว่าเด็กหนุ่มจะไปเที่ยวที่ไหน ถ้าเขาจับได้ว่าไปกับไอ้นั่นอีกล่ะก็ เป็นเรื่องแน่…ชายหนุ่มคิดอะไรเรื่อยเปื่อยก็ก้มลงไปจัดการกับงานตรงหน้าต่อ รอเวลาให้เลิกงานเร็ว ๆ เพื่อที่จะไปรอเจอหน้าเด็กหนุ่มที่พึ่งทะเลาะกันเมื่อคืน

………………….


…………………….


……………………….


…………………………………




“ ไปกันเถอะจี เดี๋ยวนาแวะเอาของไปให้แม่ก่อน เราค่อยไปกันจีไปหาแม่นาด้วยนะ แม่ถามหาหลายครั้งแล้ว “



“ อื่มเอาสิ ไม่ได้ไปเยี่ยมแม่นานานแล้วเหมือนกัน “



ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับจัดเก็บเอกสารตรงหน้าให้เข้าที่ก่อนจะลุกขึ้นสะพายกระเป๋าแล้วเดินตามเพื่อนของตัวเองไปที่ลานจอดรถ

ธนาเป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยกับเขา แต่พึ่งมารู้จักกันตอนขึ้นปีสาม แต่พวกเขาก็สนิทกันมากจะถือว่าเป็นเพื่อนรักกันเลยก็ว่าได้



“ เอาร้านนี้แล้วกัน จี “


ชายหนุ่มเอ่ยถามเพื่อนของตนเองขณะที่ไม่ได้รอคำตอบของอีกฝ่ายเขาก็เลี้ยวรถเข้าไปในผับขนาดกลางเพื่อหาที่จอดรถ ในวันหยุดสุดสัปดาห์เช่นนี้ผู้คนค่อนข้างเยอะ กว่าจะหาที่จอดเล่นเอาวนอยู่หลายรอบ


“คนเยอะว่ะนา  “


จีรวัตน์ออกความเห็นเขาไม่ค่อยชอบอยู่ที่ที่ผู้คนพลุกพล่านเท่าไหร่นักหากแต่เข้าใจความต้องการของเพื่อนดีว่าไม่ต้องการให้ตนนั้นคิดมากอยากให้มาปลดปล่อยบ้าง



“ ก็วันนี้วันศุกร์คนมันก็เยอะสิวะ นี่เรามาเที่ยวนะไม่ได้มาวัด ไปเข้าไป “


หลังจากที่จอดรถเรียบร้อยแล้วทั้งสองหนุ่มก็เปิดประตูแล้วเดินเข้าร้านเคียงคู่กันไป บรรยากาศด้านในเต็มไปด้วยผู้คนที่เริ่มทยอยเข้ามาจับจองหาที่นั่ง ดีที่ธนาโทรมาจองที่สำหรับเขาและเพื่อนของตนไว้ก่อนหน้านี้แล้ว
แก้วแล้วแก้วเล่าที่ส่งผ่านสู่ลำคอระหงนั้นทำให้ร่างบางหน้าเริ่มเกิดสีแดงเข้มขึ้น เรื่องราวความในใจถูกถ่ายทอดออกจากปากของจีรวัตน์ที่ระบายให้เพื่อนรักได้รับรู้



“ ฉันว่าแกเลิกกับเขาเสียเถอะเรื่องวีดีโอนั่นมันก็มีเขาอยู่ด้วยไม่ใช่เหรอเขาคงไม่อยากให้ตัวเองเสียงหายเหมือนกันแหละ แต่ฉันว่ามันไม่ใช่เหตุผลหลักหรอกใช่ไหมจี ทั้งหมดเพราะแกรักเขา ถึงได้ยอมทน ทำไมล่ะจี แกจะยอมทนอยู่กับคนที่เขาไม่เห็นค่าของแกทำไมวะ  จีบางทีอยู่กับที่เราไม่ได้รัก มันทรมานน้อยกว่าการที่อยู่กับคนที่ไม่ได้รักเรานะ “



ธนาพูดขึ้นทันทีเขารู้สึกหงุดหงิดอยู่ไม่น้อยที่รับฟังเรื่องราวของเพื่อนรักทำไมนะ ทำไมไม่ยอมถอยออกมาแต่ยังดื้อรั้นที่จะเดินหน้าต่อไป


“ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม”


เด็กหนุ่มร่างบางตอบเพื่อนขณะที่ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มต่อตอนนี้เขาไม่อยากจะคิดอะไรทั้งนั้น ขอพักเอาแรงก่อนเพราะกลับไปไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกทั้งเมาเหล้าทั้งกลับดึก หึ..นี่ถ้าหมอนั่นรู้ว่าเขาออกมากับธนาสองคนอีกไม่รู้จะเป็นยังไงอีก



“ไปเต้นกันเหอะว่ะจี เพลงกำลังสนุกเอาน่าอย่าคิดมากเลยในเมื่อมันทำอะไรไม่ได้ก็อย่าเก็บมาทำร้ายจิตใจตัวเองเลยเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว “



“ เออว่ะดีเหมือนกัน “


ทั้งสองหนุ่มลุกขึ้นพร้อมกันแล้วเดินออกไปลานด้านหน้าของเวทีที่มีนักดนตรีเล่นเพลงที่กำลังฮิตอยู่ในตอนนั้น แล้วเต้นไปตามจังหวะเพลงบ้างก็มีคนมาขอร่วมเต้นด้วยโดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตนอีก


ถัดไปอีกฟากหนึ่งของร้านชายหนุ่มร่างสูงในชุดทำงานเต็มยศเพียงแต่ถอดสูทออกพร้อมกับปลดเนคไทไว้พอหลวม ๆ จ้องมองร่างสองร่างตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านขณะที่เขาตามทั้งสองออกมาตั้งแต่บรษัทของร่างบาง หึ…กล้าโกหกเขางั้นเหรอ บอกว่าไม่มีอะไรกัน ดูสิมันจะออกนอกหน้ากันเกินไปแล้วแววตาเรียวคมวาวโรจขึ้นยามต้องกระทบแสงไฟที่สาดส่องมาเป็นระยะ ๆ


“ไม่ไหวแล้วว่ะนาเหนื่อยขอกลับไปนั่งที่โต๊ะนะแกเต้นต่อไปเหอะฉันนั่งกินเหล้ารอ “


ร่างบางพูดกับเพื่อนตนเองทันทีที่เพลงจบแล้วกำลังจะเริ่มเพลงต่อไป แต่ร่างบางเกิดอาการเหนื่อยหอบเนื่องจากเต้นติดต่อกันหลายเพลงใบหน้าชื่นเหงื่อเล็กน้อย


“ เออ ๆ กำลังสนุกเลยแกไปนั่งรอฉันแป๊บนึงนะ “

ธนาตอบเพื่อนพลางหันไปเต้นต่อซึ่งขณะนี้มีสาวๆ บางคนเข้ามาเต้นใกล้ๆ กับเขาเนื่องจากว่าธนาเป็นชายหนุ่มที่รูปร่างหน้าตาจัดว่าใช้ได้จึงไม่แปลกที่จะมีคนเข้าหาแบบนี้


“ คุณธี…!!!!”

..............


...............

ปล.ตอนหน้าจบแระน้า :t2: :t2: :t2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 13:12:34

เด็กหนุ่มเบิกตากว้างด้วยความตกใจใบหน้าเรียวตอนนี้จากที่แดงระเรื่องเพราะฤทธิ์เหล้าที่ดื่มเข้าไปซีดลงถนัดตา


“ ทำไม เห็นฉันเหมือนเห็นผีเหรอกลัวทำไมห๊า..!!”


ชายหนุ่มร่างสูงตวาดเต็มเสียงวแต่ก็ไม่ได้เรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้างเท่าใดนักเนื่องจากเสียงจากดนตรีนั้นดังไปทั้วร้านกลบเสียงของร่างสูงให้เบาลงไป


“ คุณมาได้ยังไงครับ “


เด็กหนุ่มเอ่ยถามต่อทันทีไม่คิดว่าจะเจอกับร่างสูงที่นี่แล้วไม่รู้ว่าเขามาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน


“ หึ..ถ้าฉันไม่ตามมาคงไม่รู้หรอกว่ากำลังโดนสวมเขา เป็นไงล่ะถ้าฉันมาช้ากว่านี้ นายสองคนอาจจะไปต่อกันโรงแรมแถวนี้ก็ได้ใครจะรู้ ขอโทษนะที่มาขัดจังหวะความสุข “



“ มันไม่ใช่แบบที่คุณคิดนะค…”


“ หุบปาก..!!! “


ร่างสูงตวาดพร้อมกับกระชากแขนร่างบางให้เดินตามออกมานอกร้านแล้วเดินไปยงรถที่อยู่ใกล้ ๆ กับรถของธนาร่างบางเห็นดังนั้นจึงยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ นี่แสดงว่าเขามาตั้งนานแล้ว…ที่ตกใจไม่ใช่เพราะกลัวความผิด หากแต่เด็กหนุ่มรู้ว่าร่างตรงหน้าไม่เคยหรอกที่จะรับฟังเหตุผลของเขา เพราะจีรวัตน์รู้ดีว่าร่างสูงตรงหน้าเป็นคนยังไงเขาจึงเลือกที่จะเงียบแล้วเดินตามแรงกระชากของกฤษธีไป


บรรยากาศภายในรถนั้นเงียบสนิทได้ยินเพียงแต่เสียงแอร์รถยนต์ต่างคนต่างเงียบยิ่งสร้างความอึดอัดให้กับร่างบางยิ่งนักสู้ยอมให้ตวาดเขาเสียยังดีกว่า…แต่เขาจะแคร์ทำไมกันล่ะ…..ในเมื่อเขาไม่ได้ผิดอะไรเลยสักนิด เขาไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้นสุดแล้วแต่อีกฝ่ายจะคิด เพราะเขารู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน


เด็กหนุ่มเดินตามร่างสูงที่เดินนำหน้าไปตามทางเดินเพื่อตรงไปยังหักพักของตนทันทีที่เข้าไปในห้องร่างบางก็ถูกกระชากและผลักไปติดผนังห้องก่อนที่ร่างสูงของกฤษธีจะคร่อมร่างบางไว้ด้วยแขนทั้งสองข้าง


“ นายจะอธิบายอะไรก็ว่ามา แล้วรู้ไว้ด้วยว่าความอดทนของฉันมีน้อย “


ชายหนุ่มค่อยๆ เปล่งคำพูดออกมาจากริมฝีปากเขาพยายามที่จะไม่ทำร้ายคนตรงหน้าเขาต้องควบคุณอารมณ์ของตัวเองไม่ให้โมโหไปมากกว่านี้แต่ยิ่งภาพต่างๆ ที่ผุดขึ้นมาในห้วงของความคิดชายหนุ่มก็ยิ่งโมโหขึ้นมาทุกที


“ ผมกับนาแค่ไปกินเหล้าอย่างที่คุณเห็น”


เด็กหนุ่มตอบออกไปตามความจริงถึงเวลานี้แล้วหมดเวลาที่เขาจะกลัวคน ๆ นี้เสียที คนอะไรไร้เหตุผลสิ้นดี


“ แค่กินเหล้างั้นเหรอ หึถ้าตาฉันไม่ฝาดเห็นพวกนายกอดกันกลมเลยนี่ตอนเต้น ทำไมมันอยากมากขนาดนั้นเลยเหรอทำไมไม่เอากันโชว์คนอื่นเขาเลยล่ะ “


“ ตอนนั้นผมสะดุดขาตัวเองกำลังจะล้มนาช่วยเอาไว้ “


“ อย่ามาโกหก นายนี่มันร่านได้ทุกที่ทุกเวลาเลยสิน่า…คนเยอะๆ ขนาดนั้นยังไม่มียางอาย “



เพี๊ยะ..!!



จีรวัตน์ตวัดมือขึ้นมาตบหน้าอีกฝ่ายทันทีที่พูดจบ


“ หยุดเสียทีเถอะคุณธี หยุดจาบจ้วงแบบนั้นเสียทีให้เกียรติผมด้วย ผมยอมให้คุณเสียมารยาทกับผมมากพอแล้วนะ “



เด็กหนุ่มตวาดออกไปพร้อมกับผลักหน้าอกแกร่งออกไปเต็มแรงทำให้ร่างสูงเซออกไปเล็กน้อยจีรวัตน์อาศัยช่วงจังหวะนั้นรีบเบี่ยงตัวเดินหลบออกมาทันที



“ จะไปไหนเรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยนะ จีรวัตน์ “



ชายหนุ่มพอตั้งตัวได้ก็รีบเดินตามอีกฝ่าย เขาเองยังรู้สึกแปลกกับตัวเองไม่ค่อยได้ยินร่างบางตวาดกลับเขามาแบบนี้เพราะแทบจะทุกครั้งเวลาที่เขาโกรธร่างตรงหน้าจะเงียบตลอด


“ ผมจะไม่คุยอะไรทั้งนั้น จนกว่าคุณจะหายบ้าเสียที กี่ครั้งกี่หนที่ผมต้องทนการกระทำของคุณที่เหมือนกับสัตว์ป่าคุณทำเหมือนผมไม่หัวใจ คุณจะอ้างเงินสองแสนขึ้นมาอีกกี่ครั้งที่คุณซื้อผมมา แล้วสิ่งที่คุณต้องทำให้ผมตกอยู่ในสภาพแบบนี้ คุณเคยคิดถึงจิตใจผมบ้างรึเปล่า คุณไม่เคยเข้าใจอะไรเลย เพราะคุณมันเป็นคนไม่มีหัวใจ ทุกครั้งที่คุณระบายอารมณ์ใส่ผม ผมต้องทน …ทนทุกๆครั้ง ทำไมน่ะหรอเพราะหัวใจผมมันไม่รักดี มันดันไปหลงรักผู้ชายเลว ๆ อย่างคุณ คุณเคยรับรู้บ้างไหมว่าผมเจ็บ …มันเจ็บ..มันเจ็บตรงนี้ คุณรู้ไม๊ว่ามันเจ็บตรงนี้..”


เด็กหนุ่มเอามือขึ้นมาทุบหน้าอกตัวเองน้ำตานองหน้าเขาไม่มีอะไรที่จะต้องสูญเสียอีกแล้วพอกันที เขาทนมาพอแล้วแล้วจะไม่ทนอีกต่อไป เด็กหนุ่มอาศัยจังหวะที่ร่างสูงนั่งทรุดลงไปบนโซฟาเอามือกุมขมับตัวเอง เขานึกแปลกใจที่ป่านนี้เขาน่าจะโดนตบกลับมาแล้ว เด็กหนุ่มจึงรีบเดินเข้าไปในห้องเพื่อหยิบของบางอย่างที่เด็กหนุ่มเก็บไว้ไม่ให้อีกฝ่ายรู้มาตลอดสองปีเพราะเขารู้ดีว่าคงต้องมีสักวันที่จะใช้มัน



“ นี่เงินสองแสนคุณเอาคืนไป เศษเงินที่คุณมองว่าคุณได้ซื้อชีวิตผม เอาไว้ มาจนถึงวันนี้ผมขอชีวิตผมคืน ผมขอซื้อคืนด้วยเศษเงินของคุณแล้วเรื่องระหว่างเราขอให้มันจบลงกันแค่นี้ ผมเจ็บมามากพอแล้ว ทนมาพอแล้ว ตั้งแต่นี้ต่อไปขอให้คุณอยู่ในโลกของคุณ ผมอยู่ในโลกของผม แล้วผมจะลืมให้เร็วที่สุดว่าครั้งหนึ่ง ผมเคยรู้จักคุณ ..!!”




พูดจบเด็กหนุ่มก็หมุนตัวเดินกลับเข้าห้องเพื่อที่จะเก็บเสื้อผ้าและของใช้ที่จำเป็น แต่พอปิดประตูเท่านั้นเด็กหนุ่มก็ทรุดกายพิงอยู่ที่หน้าประตูหยาดหยดน้ำตาแห่งความเสียใจ ไหลทะลักออกมาราวกับใจของเขาจะขาดลงไปวันนี้ เขานึกถึงคำพูดของเพื่อนรักตนเองทันที เขาจำต้องถอย ..ถอยออกมา ไม่ใช่ถอยเพื่อก้าวต่อ..แต่เขาถอยเพราะเขาเป็นผู้แพ้..เขาแพ้แล้ว ดังทุรังต่อไปไม่ไหวแล้ว


เด็กหนุ่มใช้เวลานั่งอยู่ที่ประตูไม่นานนักก็ค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นมาเก็บของๆตัวเอง

ประตูบานเดิมถูกเปิดขึ้นพร้อมกับร่างสูงของคนที่อยู่ด้านนอกเดินเขามาหาร่างบางที่นั่งเก็บเสื้อ้าลงกระเป๋าอย่างช้า ๆ

แววตาแห่งความเจ็บปวดของร่างสูงมันรวดร้าวไม่แพ้กัน ทำไมนะ ทำไมเขามันโง่อย่างนี้ ตลอดสองปีที่ผ่านมาเขามันโง่งมจนไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้
ชายหนุ่มรู้ใจตัวเองทันทีที่อีกฝ่ายพูดคำว่ารักออกมา…ใช่แล้ว..เขาก็รักอีกฝ่ายเช่นกันแต่ทำไมเขาไม่รู้ตัวเลยสักนิด..คิดแต่ว่าอีกฝ่ายเป็นของเล่น…เขาไม่รู้ตัว หรือว่าเขาปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองกันแน่
เขาเจ็บไม่แพ้ร่างที่นั่งอยู่บนเตียง ยิ่งคำพูดที่ทิ่มแทงหัวใจของอีกฝ่ายกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาจากดวงตาคู่สวยนั้นเขายิ่งเจ็บ 


ร่างสูงค่อยนั่งลงบนเตียงหันหน้าเข้าหาอีกฝ่ายก่อนจะรั้งร่างที่นังอยู่ตรงหน้าเอามากอดไว้แน่น หัวไหล่ของชายหนุ่มกระตุกสั่นไหว


“ อย่าไปเลยนะ…ฉันขอโทษ..ขอโทษกับทุกๆ สิ่งที่ผ่านมา ขอโทษที่ปิดกั้นตัวเองมาโดยตลอด ฉันพึ่งรู้ตัวเองวันนี้ ขอโอกาสฉันได้ไหมจี ตลอดสองปีที่ผ่านมาฉันทำเลวกับนายไว้เยอะมาก มากจนยากที่จะให้นายอภัย ฉันมันเป็นคนเห็นแก่ตัว แต่อยากให้นายให้โอกาสฉันอีกครั้ง ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว แค่อยากขอโทษ และอย่าไปได้ไม๊..อยู่กับฉันต่อเถอะนะ ฉันรักนาย จี ”

แขนที่โอบกอดร่างบางยิ่งกระชับมากยิ่งขึ้นพร้อมกับไหล่กว้างทั้งสองข้างนั้นสั่นระริก …นั่นเขากำลังร้องไห้…ผู้ชายคนที่เขาพึ่งบอกว่าไร้หัวใจกำลังร้องไห้…ร้องไห้เพราะเขาอย่างงั้นเหรอ…



แขนเรียวบางที่ตกอยู่ด้านข้างค่อย ๆ ยกขึ้นมากอดตอบอีกฝ่าย
ร่างทั้งสองร่างโอบกอดซึ่งกันและกัน ต่างฝ่ายต่างถ่ายทอดความรู้สึกที่มีทั้งหมด ผ่านอ้อมกอดนั้น ….อ้อมกอดที่พร้อมจะเข้าใจซึ่งกันและกัน … อ้อมกอดที่พร้อมจะให้อภัย…สำหรับเด็กหนุ่มแล้วล่ะ ..จะยอมให้โอกาสอ้อมกอดนี้อีกหรือไม่…เขาจะเจ็บจะปวดอีกหรือเปล่า…ถ้าเจ็บอีกล่ะเขาจะทนได้ไหม…แต่ถ้าเขาผลักไสร่างตรงหน้าล่ะ…เขาจะทรมานมากแค่ไหน …แต่ในเมื่อเขาไม่รู้วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เขาจะสนใจทำไมขอแค่วันนี้..ตอนนี้…เวลานี้เขามีความสุข..หัวใจที่มันบอบช้ำมาอย่างหนัก..แต่เพียงได้ยินคำพูดเพียงไม่กี่คำ ของอีกฝ่ายมันก็ทำให้หัวใจดวงนี้กลับมีเรี่ยวแรงพร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปอีก…..เขาพร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปพร้อมกับเจ้าของอ้อมกอดนี้….


“ ผมก็รักคุณครับ “


…………

…………………..

………………………………….

จบ…

เห็นม้าบอกแระว่ามันสั้น

อร๊ายยยยยยยยยยย


 :m23: :m23: :m23:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 17-09-2008 13:46:13

 :mc4: :mc4:

จบแล้ว สั้นๆ แต่สนุก  ชอบๆๆ :m1: :m1:

ป.ล. พายตั้มมาแล้วนะตะเอง

 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 13:56:01

อ้างจาก: Mint ที่ 17-09-2008 13:46:13  

:mc4: :mc4:

จบแล้ว สั้นๆ แต่สนุก  ชอบๆๆ :m1: :m1:

ป.ล. พายตั้มมาแล้วนะตะเอง

 :oni1: :oni1:

อร๊ายยยยย
ก็บอกแล้วว่ามันสั้น
ชิ
ส่วพายกะตั้มอ่ะหร่อน แม่ตามไปตบถึงบ้านเรย
อร๊ายยยย
มาแบบเต็มๆๆๆ
1 A4 เนี่ยนะคะเต็มๆ ปล่อยให้อิชั้นลงแดงมาสามวันอร๊ายยยนึกว่าพายจะเสียตัวอีกรอบ
ชิ
อารมณ์เสีย

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: bellbomb ที่ 17-09-2008 14:15:07

จบซะละ แต่สนุกค่ะ แล้วมาลงเรื่องใหม่อีกน้า  :mc4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 17-09-2008 14:27:40

สั้นๆแต่สนุกได้ใจเลยครับ
(ทำไมช่วงนี้พระเอกนิสัยไม่ดีนี้เยอะจังหรือว่านายเอกเดี้ยวนี้ชอบแบบตบจูบๆ :laugh:)

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 17-09-2008 15:04:49

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 17-09-2008 15:20:26

 :m4: น่ารักดีค่ะชอบๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ

 o13 เอาไปเลย +1

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 17:16:24

อ้างจาก: bellbomb ที่ 17-09-2008 14:15:07  

จบซะละ แต่สนุกค่ะ แล้วมาลงเรื่องใหม่อีกน้า  :mc4:

อร๊ายยยยยยยยยยยย
เรื่องเก่ายังไปไม่ถึงไหนเลยนะค้า
จะเอาเรื่องใหม่แระเหรอค้า
อร๊ายยยขอไปนั่งแต่งเรื่องเก่าให้จบก่อนนะค้า

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 17:19:03

อ้างจาก: three ที่ 17-09-2008 14:27:40  

สั้นๆแต่สนุกได้ใจเลยครับ
(ทำไมช่วงนี้พระเอกนิสัยไม่ดีนี้เยอะจังหรือว่านายเอกเดี้ยวนี้ชอบแบบตบจูบๆ :laugh:)

อร๊ายยยเค้าเรียกว่าตามเทรนค่ะตามเทรน ดูอย่างละครสิคะ จะออกมาคล้ายๆกัน
อร๊ายยยยยยยยยยยย

อิอิพูดเล่นนะค้า
อร๊ายยยยยย

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 17:22:13

อ้างจาก: cartoons ที่ 17-09-2008 15:20:26  

:m4: น่ารักดีค่ะชอบๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ

 o13 เอาไปเลย +1

อร๊ายยยยยยยยยยยย
กรี๊ซซซซซซซซซซซ
ขอบคุณคร่า ขอบคุณ
 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: AidinEiEi ที่ 17-09-2008 17:53:22

 :a5:สั้นจริงๆด้วย
สนุกค่ะ ไว้มาลงเรื่องยาวๆมั่งน้า :L2:
+1ให้ด้วย :t2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: benxine ที่ 17-09-2008 19:51:55

จบร้องไห้เยยยย



เหอะ



ไปอ่าน พาย ตั้ม ต่อดีกว่า.....


โหดกว่าเยอะ


5555+

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: G_wa ที่ 17-09-2008 20:40:10

ว้า...จบซะแร่ะ จะเข้ามาเชียร์จีซะหน่อย

ท่าทางจะชอบแนวนี้จริงๆ ด้วยนะเนี่ย แต่แต่งยาวกว่านี้อีกนิดก็ดีสิ

ปล.เรื่องหน้าเอาตัวเอกชื่อนี้อีกนะ  :m13:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 17-09-2008 21:01:56

โครงเรื่องก็ธรรมดา แต่ไหงอ่านสนุ๊กสนุกอ่ะ  o13 o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: moonlight ที่ 17-09-2008 22:52:03

  o13

:pig4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 23:15:57

อ้างจาก: G_wa ที่ 17-09-2008 20:40:10  

ว้า...จบซะแร่ะ จะเข้ามาเชียร์จีซะหน่อย

ท่าทางจะชอบแนวนี้จริงๆ ด้วยนะเนี่ย แต่แต่งยาวกว่านี้อีกนิดก็ดีสิ

ปล.เรื่องหน้าเอาตัวเอกชื่อนี้อีกนะ  :m13:

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ก็มันคิดออกแค่นี้นี่คะก็อยากให้มันเป็นเรื่องยาวอยู่

นั่งแต่งอยู่ 2 วัน แต่งไปแต่งมาจบเลยแบบยังงงอ่ะคร่าคือมันไปไม่เปนแล้วมาดูอีกทีจบแล้วก้อเลยเอ้อ จบก้อจบ


อร๊ายยยยยยยยยยย

เขิลจัง
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 17-09-2008 23:22:17

อ้างจาก: THIP ที่ 17-09-2008 21:01:56  

โครงเรื่องก็ธรรมดา แต่ไหงอ่านสนุ๊กสนุกอ่ะ  o13 o13

อร๊ายยยขอบคุณนะค้าที่ชอบ
ขอบคุณจริงๆคร่า
 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 18-09-2008 02:49:40

สั้นแต่สนุกน่ารักมากกกกกค้าบบบบบบขอบคุณมากกกกกก o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Mp_qM ที่ 19-09-2008 08:18:34

เรื่องสั้นแต่เนื้อหา ซึ้งใจ   :a5:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 23-09-2008 13:49:30

อ้างจาก: fannan ที่ 18-09-2008 02:49:40  

สั้นแต่สนุกน่ารักมากกกกกค้าบบบบบบขอบคุณมากกกกกก o13

ขอบคุณค่า
ขอบคุณค่าที่เข้ามาอ่านกัน
จุ๊ฟๆ สองแก้ม :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 23-09-2008 13:51:38

อ้างจาก: Mp_qM ที่ 19-09-2008 08:18:34  

เรื่องสั้นแต่เนื้อหา ซึ้งใจ   :a5:

ขอบคุณค่าขอบคุณค่ะที่ชอบ
อร๊ายยยยยย
หอมแก้มสองที

กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซ
อาศัยลวนลามชาวบ้านไปวัน ๆ
อิอิอิ
อร๊ายยยยยยยยยยยยยย
เขิลลล :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 27-09-2008 00:13:04

ดีใจที่รักกัน ^^

><

ชอบอ่ะ สนุกดีค่ะ   :man1:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: YO DEA ที่ 27-09-2008 00:36:25

 :m1:

ชอบมากๆ ครับ

สนุกดี

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 27-09-2008 06:12:40

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

ครับผมสั้นครับ

อ่านทีเดียวจบเลย

ชอบมากๆเลยครับผม อยากให้แต่งแนวนี้เป็นเรื่องยาวๆบ้างอะครับ

ซึ้งใจมากเลยครับผม บอกได้คำเดียวว่า สุดยอดมากครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 30-09-2008 13:23:47

สั้น ๆ แต่สนุก  :m4:

ไว้เขียนเรื่องใหม่ยาวๆๆ นะจ้ะ  :L2:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Plabu ที่ 30-09-2008 16:13:33

เฮ้อ.. :เฮ้อ:
ลุ้นตั้งนาน  o7
เป็นเรื่องที่ประทับใจมากๆ :กอด1: :กอด1:
 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-09-2008 22:26:10

พระเอกเถื่อนดี

ชอบจัง

แต่แหม...เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวได้เลยนะเนี่ย ถ้าเป็นเรื่องยาวคงเค้นอารมณ์ได้มากกว่านี้ แต่นี่ก็สนุกแล้วล่ะ

ขอบคุณมากค่า

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 30-09-2008 23:54:27

อ้างจาก: A-J.seiya* ที่ 27-09-2008 00:13:04  

ดีใจที่รักกัน ^^

><

ชอบอ่ะ สนุกดีค่ะ   :man1:

 :o8: :o8: :o8:

อร๊ายยยยยยย
กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซ

ขอบคุณคร่า
ขอบคุณคร่า
อร๊ายยย
กระโดดหอมแก้มสองที จุ๊ฟๆ
 :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 01-10-2008 00:24:18

อ้างจาก: YO DEA ที่ 27-09-2008 00:36:25  

:m1:

ชอบมากๆ ครับ

สนุกดี

 :m1: :m1: :m1:
ขอบคุณนะค้าที่ชอบ
ขอบคุณจริง ๆ คร่า
อร๊ายยย
จุ๊ฟๆ
 :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 01-10-2008 00:26:59

อ้างจาก: deshiwa ที่ 27-09-2008 06:12:40  

:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

ครับผมสั้นครับ

อ่านทีเดียวจบเลย

ชอบมากๆเลยครับผม อยากให้แต่งแนวนี้เป็นเรื่องยาวๆบ้างอะครับ

ซึ้งใจมากเลยครับผม บอกได้คำเดียวว่า สุดยอดมากครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

 :m23: :m23: :m23: :m23:

มีหลายคนบอกมาเหมือนกันคร่า
อร๊ายยย
ตอนแรกกะจะแต่งยาว ๆ อ่ะน้าค้า
แต่ว่ามันตันจริงๆ
แต่งไปแต่งมาเลยจบเลย
จะสังเกตุว่าตอนท้ายของเรื่องมันจะห้วน ๆ ปุบปับไปนิสนึงอ่ะ
อร๊ายยยยยย
สมองหนูมีอยู่จึ๋งนึง
อร๊ายยย
ไว้จะไปลอง ๆ แต่งออกมาเป็นเรื่อง ยาวๆ ดูก่อนนะค้า
ขอบคุณคร่า
จุ๊ฟๆอึ๊บๆ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 01-10-2008 00:29:27

อ้างจาก: nOn†ღ ที่ 30-09-2008 13:23:47  

สั้น ๆ แต่สนุก  :m4:

ไว้เขียนเรื่องใหม่ยาวๆๆ นะจ้ะ  :L2:

 :pig4:

ขอบคุณนะค้าที่ชอบกันขอบคุณจริง ๆคร่า
อิอิอิอิ เรื่องยังก่อนนะค้า
เพราะไอ้เรื่องเก่ายังไปไม่ถึงไหนเยยอ่ะ
อร๊ายยยยยย
อายจัง :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 01-10-2008 00:30:51

อ้างจาก: Plabu ที่ 30-09-2008 16:13:33  

เฮ้อ.. :เฮ้อ:
ลุ้นตั้งนาน  o7
เป็นเรื่องที่ประทับใจมากๆ :กอด1: :กอด1:
 :bye2: :bye2:

ขอบคุณนะค้า
ขอบคุณจากใจจริงเลยคร่า
อร๊ายยย
กระโดดหอมแก้มสองที

อร๊ายยย
หากินกะชาวบ้านเค้าอีกแระชั้น
อร๊ายยยยยยยยย
 :o8: :o8: :oni2: :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 01-10-2008 00:33:17

อ้างจาก: punchnaja ที่ 30-09-2008 22:26:10  

พระเอกเถื่อนดี

ชอบจัง

แต่แหม...เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวได้เลยนะเนี่ย ถ้าเป็นเรื่องยาวคงเค้นอารมณ์ได้มากกว่านี้ แต่นี่ก็สนุกแล้วล่ะ

ขอบคุณมากค่า

ตอนแรกก็กะแต่งเป็นเรื่องยาวแล่ะคร่า
อร๊ายยย
แต่มันนึกไม่ออก
เลยจบเลย
ไว้ถ้าหนูมีเวลาว่างมากกว่านี้ จาเอามาทำใหม่เปนเรื่องยาวนะค้า
อร๊ายยยย
งานมันรัดตัวค่ะ
ภาระหนูเยอะ
ไหนจะลูก
ไหนจะผัว
อร๊ายยยยย
ต้องทำงานตัวเป็นเกรียว
อร๊ายยย
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: yr_meteor ที่ 15-10-2008 20:50:41

อ๊ากกกกก ชอบแนวนี้ ตบจูบๆ ~    o13

ตอนแรกดูเหมือนจะเยอะแต่พออ่านโฮ้ยไหงมันสั้นนิดเดียวเองง่า  :serius2:

ช๊อบ ชอบ...พระเอกเถื่อนๆ ซาดิสม์ โฮะๆ   :o8:

เห็นด้วยกับหลายคนนะ ว่าน่าจะแต่งเป็นเรื่องยาว

เอาเป็นว่าสนุกได้ใจไปเล้ยย +1 ค่า!!!

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: toeyz12 ที่ 25-10-2008 23:23:51

สนุกดีคับ บบ   :m1:


แต่ว่า สั้นจังเลยอ่ะ    น่าจะมีต่ออีกหน่อยนะ


+1 ให้ค้าบบ



 :a2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: sharp2 ที่ 26-10-2008 21:58:41

 :oni2: :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: different ที่ 26-10-2008 22:01:24

สั้นจริงๆด้วย แต่สนุกน้าาา :t2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: GajonG ที่ 27-10-2008 21:16:04

 :pig4:

หม่วน

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: reu_aha ที่ 31-10-2008 19:48:41

ชอบนะ บีบหัวใจดี
แต่สั้นจริงๆง่ะ


ขอให้แต่งเรื่องแนวนี้อีกนะคะ  จะเป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Sins ที่ 06-11-2008 22:23:04

ว๊า...! จบซะแระ

หนุกมากเลยฮะ

พระเอกเนี่ย เลวได้ใจเจง ๆ  :angry2:

อยากอ่านตอนพิเศษ ได้เปล่าฮะ
เอาแบบนายเอกได้เอาคืนบ้างอ่ะ..     :a2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: hours ที่ 09-11-2008 23:53:22

เริ่มเรื่องก้อเริ่ดๆๆๆๆแร้วๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: โพ่มือคลี่ ที่ 22-11-2008 21:54:23

บวกหนึ่งให้แล้วเน้อ

ขอตอนพิเศษได้ป่าว

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ALeX ที่ 26-12-2008 21:49:41

เอาแบบนี้อีกอ่ะครับ สนุกมากๆๆๆๆ



แต่คราวหน้าขอยาวๆนะครับ คนอ่านขอร้อง :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: sakuri ที่ 28-12-2008 16:05:49

สนุกมากๆๆค่ะ  แต่สั้นไปหน่อย

จะมีตอนพิเศษมัยค่ะ

รออยู่นะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: archi_10_001 ที่ 29-12-2008 19:46:44

สนุกมากมายเจ้าค่ะ เสียดายสั้นไปนิด แง่มๆ

ชอบๆ ชื่อเรื่องนี่น่ารักมาก เอิ๊กๆ แบบ อยากได้ตอนพิเศษ เอิ๊กๆ

ขอบคุณเจ้าค่ะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: LOT ที่ 07-01-2009 23:51:25

เรื่องสนุกดีค่ะ ใช้ภาษาอ่านง่ายๆ ดีด้วย

ขอบคุณนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Seiki ที่ 12-01-2009 08:25:13

แบบนี้ซิชอบ  o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: meadthat ที่ 17-01-2009 14:45:13

สั้นจัง :m31:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: faar_31dec ที่ 25-01-2009 13:12:47

 :L2: เรื่องสั้น แต่บีบคั้นความรู้สีกได้เจ็งเป้งมาก ข้นเป็นหัวกะทิเลยอ่ะ ดีมาก เลยจ้า

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: shokung ที่ 20-02-2009 19:07:35

55555555 บีบคั้นทรมานใจดีจัง แต่ตอนจบสั้น ห้วนไปหน่อยนะครับ จีร์ไม่น่ายอมง่ายๆเลย

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 07-03-2009 01:47:43

สั้นจริงๆ สั้นมากๆ
แต่น่ารักอ้ะ ตบจูบ ตบจูบ นี่นา  :-[
บวก 1 ให้ด้วยจ้า

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 07-03-2009 23:17:46

อืมมมมม สั้นจริงๆๆด้วย  :serius2: :serius2:

แต่ก็สนุกดีคร้าบบบบ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: [W]olf[T]ricky ที่ 22-04-2009 16:13:18

จบแบบสั้นๆแต่หนุกแบบสุดๆๆๆๆๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: npn* ที่ 26-04-2009 17:14:25

สนุกดีอ่ะ อิอิอิ


ขอบคุณนะคะ น่ารักดี เหอๆๆๆ

ชอบๆๆๆ เรื่องแนวๆนี้อ่ะ ชอบนัก อิอิ


พระเอกโหดดี ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 26-04-2009 18:01:31

สะ....

สะ.....

สะ..............

สั้นจริงๆ!!!

แค่เนี๊ยะ~!!! :a5: :a5:


แต่ก็สนุกดีครับ o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: patz ที่ 28-04-2009 09:30:56

สงสารจีเนาะ กว่าธีจะรู้ว่า รักจี และขาดจีไม่ได้ จีก็แทบจะช้ำตายซะแล้วอะ

 :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 28-04-2009 17:58:35

สั้น แต่ชอบอ่ะ

 :กอด1: :กอด1:

ขอบคุณน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 16-07-2009 16:34:10

กลมกล่อม กำลังดีค่ะ
ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: SOBANG✖ ที่ 04-08-2009 13:01:04

สนุกมากเลย

กว่ารุ้ตัวก็นาน (????) อยู่นะ

กฤษ รัก จี ไป นาน นาน นะ

^^

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: keem ที่ 16-08-2009 15:04:51

สนุกมากเลยขอบคุณมากนะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: tutu ที่ 20-08-2009 16:10:49

สั้นซะ..น้ำตาไหลเลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ThePaa ที่ 22-08-2009 22:33:38

 :pig4:
สนุกมาก
(แต่กว่าจะรู้ตัวนะ 555+)

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 28-08-2009 21:52:15

จบแล้วๆ

สนุกมากๆเลยค่ะ

แล้วมาลงเรื่องใหม่อีกน้า 

เรื่องต่อไปเอาแบบซาดิกม์

ตบจูบๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: FaAS ที่ 25-09-2009 14:20:16

ถึงจะดูโหด แต่ตอนจบแอบหวานนนนนนน (>_<) สรุปว่า ชอบ!

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: OhJa ที่ 16-01-2010 07:54:01

เรื่องสั้นจริงๆ แต่ก็สนุกค่ะ จำเลยรักฉบับมินิ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: tip ที่ 21-01-2010 07:10:10

สนุกมากขอบคุณมากคับ
.
.
.
สั้นได้อีกมั้ย

:จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Nanzari ที่ 24-04-2010 12:48:47

 o13 o13
เรื่องสั้นจริงๆ แต่ก็สนุกค่ะ   :L2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: mixmix ที่ 24-04-2010 19:03:32

สนุกมากค่า เราก็ชอบเรื่องแนวนี้เหมือนกัน ตบจูบๆ 55+

แต่สั้นไปหน่อยอ่า น่าจะมีสเปเนอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: yumekun ที่ 25-04-2010 19:26:33

 :-[



ชอบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: name ที่ 25-04-2010 19:30:41

ชอบมากๆเลยครับ  :really2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: อนันตกาล ที่ 27-04-2010 03:27:17

สนุกค่า  ชอบมากเลย

บางทีการที่เราทำตามหัวใจตัวเอง โดยไม่ยึกถือศดักศรี และธิถิ มันก็ทำให้เรามีความสุขเนอะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 27-04-2010 13:30:16

 
 o13
ชอบแนวนี้อ่ะ
น่าจะเป็นเรื่องยาวอะ
สนุกดี
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: jincool ที่ 22-05-2010 23:20:03

สั้นแค่ไหนก็สนุกคร่า...............

สั้นยาวเราไม่ว่า

แต่สนุกก็พอคร่า.................อ่านทุกอย่าง

thank you very much

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: mayuree ที่ 23-05-2010 17:01:45

อืม..ถึงพล๊อคเรื่องมันจะเบๆ แต่ก็โอเคล่ะนะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Glico519 ที่ 02-06-2010 20:06:26

เรื่องสั้นจริงๆ

ถ้าเป็นเรื่องคงสนุกมากๆ :L1:

จีใจอ่อนมากเลย

น่าจะให้ตามง้ออีกซะหน่อยนะ

พระเอกโหดร้ายมาก แต่ชอบแบบนี้นะ  :-[

 :bye2: o13 :bye2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaejoong ที่ 03-06-2010 18:21:26

อ่านรอบที่สองแล้วมั่งเนี้ย สั้นแต่ได้ใจความดีแท้เลยนิ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 03-06-2010 20:47:48

สนุกอ่ะ พล็อตเรื่องดีมากๆเลย
ไรเตอร์เขียนดีจ๊ะ ขอบคุณมาก

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: nicepooh ที่ 04-06-2010 21:21:34

มันเป็นอะไรที่แบบว่า สั้น กระชับ เข้าใจง่าย แต่อยากให้มันไม่ต้องเศร้ามากได้ป่ะ สงสารนายเอกอ่ะ  :o12:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: fungfung ที่ 06-06-2010 06:47:17

สั้นแต่สนุก o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์) เรื่องสั้นค่า สั้นจริง ๆ นะคะเรื่องนี้
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 06-06-2010 07:24:54

ดีที่ยอมพูดความจริงกันทั้งสองฝ่าย ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป  :impress2:
สนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: harusame ที่ 28-12-2010 19:30:26

ทำไปเพราะไม่รู้ใจตัวเอง
แต่จีก็อดทนมากเลยนะ อยู่มาได้ตั้ง 2 ปี
ถ้าวันนี้ไม่ไปดื่มเหล้าก็คงไม่เข้้าใจกันแบบนี้สินะ
หลังจากนี้ก็คงอยู่อย่างมีความสุขแล้วมั้ง

ขอบคุณฮะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 29-12-2010 18:04:22

แรกๆถึงจะไม่รู้ใจตังเองแต่สุดท้ายก็ลงเอยด้วยดี

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-12-2010 23:17:40

 :L1:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: DeJavu~ ★ ที่ 01-01-2011 01:27:00

สั้นมากอ่า

จีใจอ่อนจัง

น่าจะหนีไปเลย

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: Cressent ที่ 06-03-2011 00:22:58

 :z1: :-[ :-[

สุดๆ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: นาวา ที่ 06-03-2011 19:26:37

สั้นๆๆ แต่ได้ใจความ

สนุกดีครับ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 06-03-2011 21:59:30

 :sad4:อยากอ่านต่อ
มีตอนพิเศษไหมค่ะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: yunjae123 ที่ 06-03-2011 21:59:51

โหหหหหหหหหหห
ทำไมธีเลวอย่างนี้เนี้ย!!!
จีน่าสงสารสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต้องทนตั้ง 2 ปีเลยอ่ะ...แต่เพราะรักเลยทน
สุดท้ายทนไม่ไหว ระเบิดออกมาเลย
ด้วยเพราะต่างว่ายต่างรักกัน
เลยให้อภัยกัน อิอิ รักกันดี ๆ อย่าทะเลาะกันอีกนะธีจี^^

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: Irendell ที่ 06-03-2011 23:22:57

 :serius2: จบจริงเหรอออ

โหๆ กฤษร้ายแต่ต้นแต่มาดีตอนสุดท้าย
เพิ่งรู้ใจตัวเอง สงสารจีจี้อ่ะ TT รักมาตั้งนานแต่อีกฝ่ายแง่งโง่
หวงไปทั่ว แถมมีการบังคับเอาอีก ชิ!~

แต่ชอบน้าาา ตอนสุดท้ายน่ะ จีไม่สนอะไรแล้วนอกจากปัจจุบันมีความสุข
น่ารักที่สุดเลยยยยยยยย :o8: ชอบนายเอกแบบนี้จังค่ะ ><

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 04-05-2011 21:40:36

สั้นๆ แต่ชอบบบบบบ :really2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: nco1236 ที่ 10-05-2011 03:15:44

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: lastlover ที่ 14-05-2011 22:50:24

สนุกค่ะ ชอบมาก รู้สึกว่าคนหนึ่งที่ยอมให้อภัยกับอีกฝ่ายนั้นมันเป็นสิ่งที่ดี และอีกคนที่รู้ตัวว่าผิดก็ยอมที่จะยอมรับมัน
ดีมากค่ะ ดีกว่ารู้ตัวเมื่อจะเสียอีกฝ่ายไป มันจะน่าเสียใจมากๆ  เรื่องนี้ไม่สั้นหรอกค่ะในความคิดของวิว
และรู้สึกได้สาระในเนื้อเรื่อง กระชับ ได้ใจความดีออกค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: babyfaibossy ที่ 15-05-2011 16:46:00

ร้องไห้เลย  :o12:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: l2ockyou_l3ody! ที่ 15-05-2011 18:41:47

สั้น แต่ ..  :o12: :o12:


สุดท้ายก็รักกันจนได้ แหม่ จีน้อยไม่เซอร์วิส คนอ่านหน่อยหรอ :haun4:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 16-05-2011 00:13:02

อ่านหน้าเดียว จบซะแล้ว
เรื่องสั้น ได้ใจความ
แต่แบบว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวได้นะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 30-06-2011 00:01:55

 สั้น แต่ก็สนุกมากเลย ลุ้นมากเลยว่าตกลงจะจบยังไงกันแน่

แต่สุดท้ายก็ยังได้อยู่คู่กันและรู้ใจกันสักที เย้ๆ  o13

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: yotsaput ที่ 30-06-2011 23:34:33

สั้นๆ แต่สนุกมากมายคับ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: TinyB ที่ 22-12-2011 00:34:35

ชอบๆครับ อิอิอิ  :o8:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 29-12-2011 17:18:10

ตบจูบๆ อิอิ

กว่าจะรู้ตัวน้ำปิงปอเเห้ง เกือบละนะเกือบเสียจีไปละ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: อาคิรา ที่ 29-12-2011 17:33:58

 :pig4: :pig4: :pig4:(http://)

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 30-12-2011 00:37:39

ง่า เล่นเอาร้องไห้เลย T^T

แต่ก็สนุกดี ขอบคุณนะฮ๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 01-01-2012 13:06:15

จบแบบแฮปปี้ ก็ดีแล้ว 55
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-06-2012 08:07:22

ธีพูดแต่ละอย่าง ทำแต่ละอย่าง สงสารจีเลย ถ้าจีไม่เหลืออด จีคงต้องทนให้ธีทำแบบนั้นต่อไป แล้วธีก็คงไม่รู้ใจตัวเองสักที

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: chiji ที่ 09-01-2013 23:12:40

จีน่าสงสารมาก คำพูดแต่ละคำของกฤษธีที่ได้ยินมันเจ็บ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: Jay.iat ที่ 30-01-2013 14:59:18

สั้นมากจริงๆ ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 02-06-2014 22:36:15

จำไม่ได้จริงๆนะเนี่ยว่าเคยอ่านเรื่องนี้แล้ว มาเห็นเม้นตัวเองเมื่อ5ปีก่อน ป๊าดดดดเลย 555
พล็อตเรื่องธรรมดามาก แต่ว่าสนุกมากๆๆๆๆๆเลยอ่ะ ชอบค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: +zoLoMegWoz+ ที่ 13-06-2014 13:06:15

 :hao5: สนุกมากกกกก

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: Thep503 ที่ 13-06-2014 13:50:14

สั้น  ซึ้ง   มาก   ครับ  ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 14-06-2014 17:12:00

 o13   :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: meanmena ที่ 16-01-2016 03:22:02

สวัสดีค่ะ

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 08-02-2016 22:15:38

น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: ....พันธนาการแห่งหัวใจ....(กฤษธี-จีรวัตน์)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 18-07-2016 13:58:53

 o13