Side Story : 2
ผู้ชายสายดาร์ก (วิน × ตั้ม) Nc 18 +
[/b]
"มึงจะมาตามแอบดูอะไรกูนักหนาเนี่ย"[/b]
เสียงพี่วินบ่นๆ เมื่อพี่เขาจับได้ว่าผมแอบดูเขา
"ผมขอโทษครับ "
วันนี้หลังจากลงรถของพี่แชมป์ ผมเห็นรถพี่วินกำลังขับมาจอดเลยแอบตามมาดูแต่ก็โดนพี่วินจับได้ แม้ว่าผมเกือบจะถูกพี่เขาข่มขืน แต่พี่เขาก็พาผมหนีออกมาจากที่นั่นตอนที่ตำรวจตามมาและเอาตัวบังผมขณะที่มีการยิงต่อสู้กันระหว่างตำรวจกับแก๊งค์ค้ายาที่มันหลอกผมไปเป็นดาราหน้ากล้องหนังโป๊ก่อนที่พี่เขาจะสลบไป พี่วินยัดแบงค์พันปึกใหญ่ร่วมสองหมื่นมาให้ผมแล้วบอกว่า 'ขอโทษ' ตอนนั้นผมรู้ถึงได้ว่าพี่วินแท้จริงแล้วเป็นคนจิตใจดี แต่เพราะคบเพื่อนผิดเลยทำให้พี่เขาหลงผิดไป
เมื่อมาเจอกันอีกครั้ง ผมก็จำพี่วินได้ตั้งแต่วันแรกที่เจอพี่เขาหน้าหอ เขาเดินขนของคู่กับฉัตรเด็กปีหนึ่งคณะเดียวกันกับผม ผมอิจฉาฉัตรที่พี่วินยิ้มให้ ผมอิจฉาฉัตรที่พี่วินคอยดูแลห่วงใย ผมจึงแอบสืบเรื่องพี่วินซึ่งก็ง่ายมากๆ เพราะพี่เขาเป็นคนดังของมหาวิทยาลัยและมีแฟนคลับจำนวนมากและตีซี้กับฉัตร
แม้มีหลายครั้งที่ผมอยากแกล้งฉัตร แต่สุดท้ายผมก็ทำไม่ลงเพราะฉัตรเป็นเพื่อนที่ดีของผม แต่ดูเหมือนฉัตรไม่ได้ชอบพี่วินแบบอยากเป็นแฟนและพี่วินก็ยังโสด เพราะฉะนั้นผมจะเอาพี่วินมาเป็นของผมให้ได้ ผมจะไม่ยอมเสียผู้ชายคนนี้ไปให้ใคร
"ต่อไปมึงไม่ต้องมายุ่งกับกูอีก ไม่งั้นกูจะอัดให้เละ เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่ามึงเป็นบัดดี้หอกู "
"..."
"ถ้าอยากจะเทค แค่เอาของมาให้ก็พอ"
ดูเหมือนพี่วินจะรังเกียจผม แต่ผมไม่ยอมแพ้หรอก ผมจะตื๊อจนกว่าพี่วินจะชอบผม แล้วผมก็ไม่ได้เป็นบัดดี้พี่วินหรอก ผมจับได้บัดดี้เป็นพี่บอส แต่ขอแค่เวลา ขอให้ผมได้สวมรอยเป็นบัดดี้ผีเทคแคร์ดูแลพี่วิน ผู้ชายที่ผมแอบชอบเถอะ ผมจะต้องไปตามหาคนที่จับได้พี่วินเป็นบัดดี้ตัวจริงและแย่งมาให้ได้ ผมจะได้เล่นเกมคู่กันกับพี่วินในวันเฉลยบัดดี้
"ครับ"
แกล้งรับปากไปก่อนให้พี่วินตายใจแล้วค่อยหาลู่ทางไปอ่อยใหม่
"เดี๋ยวไอ้แชมป์แฟนมึงเขาจะมาเข้าใจผิดเอา มึงจะซวยเอาหรอก"
นี่พี่วินกำลังเข้าใจผิดว่าผมคบกับพี่แชมป์
"พี่กำลังเข้าใจผิด"
"เอาน่า กูไม่ใช่คนเหยียดเพศอะไร มึงไม่ต้องทำมาปิดกูหรอก"
"ไม่ใช่นะครับ ผมกับพี่แชมป์ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"
" เอาที่สบายใจมึงเลยล่ะกัน มันไม่ใช่เรื่องของกู แต่กูไม่ได้ตาบอดนะ คนเขาเห็นกันทั้งหอแล้ว มองกันตาเยิ้มขนาดนั้น"
พูดจบพี่วินก็ทำท่าจะเดินกลับเข้าไปในหอ
"ผมคิดกับพี่แชมป์แค่พี่น้อง คนที่ผมชอบมีคนเดียวเท่านั้นคือพี่"
มันอึ้งไปแล้ว ผมเผลอหลุดปากอะไรออกมา มันทำท่าจะพูด แต่ผมรีบพูดแทรกก่อน
"ผมยังพูดไม่จบ พี่อย่าเพิ่งพูดแทรก ไหนๆ พี่ก็รู้ความรู้สึกของผมไปแล้ว ผมขอแค่แอบรักพี่อยู่ตรงนี้ ขอแค่ได้ทำอะไรเพื่อพี่บ้าง แค่นี้พี่ห้ามปฎิเสธผมจะได้ไหม"
"กูไม่มีอะไรดีให้คนอย่างมึงมาชอบหรอก ตัดใจซะ"
"ผมไม่ยอมแพ้หรอก ผมจะทำให้พี่มาชอบผมให้ได้"
"เพ้อเจ้อ"
พี่วินมันกำลังเดินหนีผม ผมวิ่งไปตัดหน้าแล้วแกล้งทำเป็นสะดุดก้อนหินล้ม
"อ๊ะ "
พี่วินรีบมาคว้าผมไว้ทันที สายตาพี่เขาสื่อว่ารู้ทันว่าผมกำลังอ่อยพี่เขาอยู่
"พี่ก็รู้ว่า ผมแกล้ง ผมแค่จะอ่อยพี่"
"กูรู้"
"แล้วทำพี่ยัง..."
"แล้วมึงคิดว่าเพราะอะไรล่ะ"
ผมเห็นท่าทางของพี่วินแล้ว ผมว่าพี่เขาก็ไม่ได้ใจร้ายตัดรอนกับผมเสียที่เดียว ผมเลยฉวยโอกาสหอมแก้มพี่เขา
"...."
พี่วินทำหน้าเหวออึ้งไปชั่วขณะ ผมเตรียมจะวิ่งหนีเพราะกลัวโดนพี่เขาจับทุ่มเอา ตอนทำไม่คิดและตอนนี้เริ่มจะเสียวๆ แล้วสิ พี่เขาเป็นประธานชมรมเทควันโดด้วย แต่จู่ๆ พี่มันก็คว้าแขนกระชากเข้าซบกับอก
"สรุปว่ามึงจะจีบกูใช่ไหม"
พี่วินจ้องหน้าผมนิ่ง
"ครับ"
ผมจ้องกลับด้วยสายตาแน่วแน่
"งั้นไม่ต้องจีบแล้ว"
"ทำไมล่ะ พี่รังเกียจผมมากนักเหรอ"
"เปล่า มึงลืมหรือเปล่าว่ามึงเป็น 'เมีย' กู งั้นมึงมาทำหน้าที่เมียของมึงได้แล้ว"
พอพี่วินพูดจบก็ก้มลงจูบผมเลยทันทีและเข้ามาโอบกอดผมและหอมแก้ม ซอกคอ เรื่อยลงมาจนถึงหน้าอก แล้วก็ถอดเสื้อยืดผมออก ผมเป็นคนขาวมาก หัวนมสีชมพูสด พี่วินเห็นแล้วคงตะลึงแล้วก็ก้มลงดูดทันที
ตอนนี้ผมเสียวมาก แต่ก็กลัวคนและรู้สึกตื่นเต้นมาก พี่วินหยุดดูดเม็ดสีชมพู ทำให้ผมรู้สึกเสียดายเหมือนกัน พี่เขาบอกว่าไปที่อื่นกันเถอะ แถวนี้คนเยอะ แล้วก็พาผมไปหลบด้านหลังโรงจอดรถที่ตอนนี้มืดมาก
จากนั้นนั้นก็ล้วนเข้าไปในกางเกงผม พี่เขาลูบไล้จนผมสยิวไปหมด แล้วก็ถอดกางเกงทั้งชั้นในชั้นนอกของผม
พี่วินใช้นิ้วสอดที่ช่องทางด้านหลังผม ผมเสียวจนครางไม่เป็นส่ำ
" อูยยยย "
แล้วพี่วินจับผมหันหลังยกสะโพกขึ้น ตอนนี้ผมเสียวมากจนหูอื้อตาลายหน้ามืด ตั้งแต่ก่อนอยู่แล้วเลยปล่อยเลยตามเลย
พี่วินถอดกางเกงออกแต่ไม่ถอดเสื้อ ตอนนั้นผมมองไม่เห็น แต่รู้สึกว่ามีอะไรอุ่นๆแข็งๆมาถูไถที่แถวซอกขา
พอผมจะหันกลับไปดูพี่วินดันดุ้นนั้นเข้ามาในช่องทางด้านหลังผม แต่เข้ายากมาก พี่เขาเลยจัดท่าใหม่ ยกขาสองข้างผมขึ้นที่ข้อพับแขน แล้วเอาแท่งเอ็นจ่อที่ช่องทางด้านหลัง ค่อยๆดันเข้ามา
แม้ว่าพี่วินจะค่อยๆเสียบเข้ามา แต่ผมเจ็บแปล็บๆ มันรู้สึกตื่นเต้นด้วย มีความเสียวด้วย
ตอนนั้นผมได้แต่เม้มปากแน่น พี่วินกระดกก้นถอนตัวตนของพี่เขาออก ผมเสียวจนต้องแอ่นตาม แต่แล้วพี่วินดันกระแทกกลับมาอีกมิดแท่ง
“โอ๊ยยย” ผมร้องออกมา รู้สึกเจ็บมาก เจ็บจนน้ำตาไหล
แต่พี่วินเอามือมาอุดปากผมไว้ แล้วเริ่มขยับซอยเอวเนิบๆ ช้าๆ เบาๆ จนผมรู้สึกเสียวมากๆ
ตอนนี้ผมไม่เจ็บแล้ว เหลือแต่ความเสียวแล้ว พี่วินเริ่มซอยเอวเร็วขึ้นๆ
ผมเงยหน้าขึ้นมาดู เห็นตัวตนพี่วินเข้าๆ ออกๆ ที่ช่องทางของผม
“ ซี๊ด อ๊าๆ อ้า “
ผมครางเสียงกระเส่า
“อู้ววว” พี่วินก็ครางเหมือนกัน
เพราะอารมณ์พาไป ทำให้พวกผมส่งเสียงดัง ตอนนี้ใครผ่านมาเห็นคงเดาได้ว่าทำอะไร แต่ผมไม่สนใจจะอายแล้ว เพราะเสียวมาก
ช่องทางด้านหลังผมตอดขมิบถี่ๆ กล้ามเนื้อทุกส่วนเกร็ง ขนแขน ขนขาลุกตั้งชัน ผวากอดพี่วินแน่น
ขณะที่พี่วินเร่งซอยหนักขึ้น ถี่ขึ้น เรื่อยๆ
ผมรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆพุ่งเข้าปะทะข้างใน ขณะที่ผมก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกันจากนั้นทุกอย่างก็สงบ ผมนอนซบลงบนอกพี่วิน
พอสักพักผมเริ่มมีแรง ผมก็ก้มมองไปทางช่องทางด้านหลังผม ตอนนี้แสบมากและมีเลือดไหลออกมาด้วย มีน้ำไหลออกมาเต็มเลย เป็นน้ำขาวขุ่นข้น ขณะที่พี่วินลูบหัวผมเบาๆ
"ต่อไปมึงไม่ต้องแอบตามกูแล้วนะ"
"ทำไมล่ะ พี่รังเกียจผมมากนักเหรอ"
"เปล่า มึงลืมหรือเปล่าว่ามึงเป็น 'เมีย' กู เมียจะมาหาผัวจะแอบทำไม "
“เมีย ผมเป็นผู้ชายนะ” ผมหน้าแดงด้วยความเขินอาย
“มึงเป็นผู้ชายแล้วไง มึงเป็นเมียกูแล้ว ไม่ต้องมาคิดอะไรมาก มึงมาทำหน้าที่เมียของมึงได้แล้ว"
พอพี่วินพูดจบก็ก้มลงจูบผมเลยทันที มือก็ลูบไล้ไปทั่วตัวผม ผมได้แต่ปล่อยเลยตามเลย
.
.
.
ถึงผมจะเขินอายพี่บอสแค่ไหน แต่ตอนนี้ผมมีสิ่งอื่นที่สำคัญกว่า ผมต้องทำหน้าที่'เมีย' ให้ดีที่สุดครับ
(จบตอน)