ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะค่ะ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะค่ะ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อ ความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
*************************************************************************
intro
เขาคือคนที่ผมแอบหลงรัก
เขาคือคนที่ผมเฝ้ามองหา
เขาคือคนที่ผมอยากมองตา
และเขาคือคนที่ผมอยากให้หันมามอง
จะมีสักครั้งไหมนะ ที่เขาจะหันมามองคน บ้าๆ อย่างผม
:sad4: :sad4:
********************************************************************************************
ห่างหายไปนาน ตอนนี้กับมาแ้วฝากติดตามด้วยนะค่ะ :mew1:
“เฮ้ย เดินหัดมองทางหน่อยสิ เดินก้มหน้าก้มตาแบบนั้นก็เดินชนคนอื่นสิวะ”
“ขอโทษ ครับ พี่”
สวัสดีครับผมยังได้แนะนำตัวใช่ไหมละครับ อยากรู้แล้วละสิว่าผมเป็นใคร ผมจะบอกให้ก็ได้ครับ ผมชื่อ ท้อง ฟ้า ครับ
สูง189 แต่ว่ารูปร่างผมไม่เหมาะสมกับชื่อเลยละครับ สาเหตุที่ผมชื่อนี้เพราะคุณแม่ของผม ท่านอยากให้ผม มีนิสัยร่า
เริงแจ่มใส มีคนรัก มีคนชอบมากมาย เข้าได้กับทุกคน แต่ก็ไม่เป็นดังที่ท่านหวัง เพราะผมเนี่ยกลับตรงกันข้ามกับที่ท่าน
หวังเอาไว้มากเลยละครับ และผมมีนิสัยอีกอย่าหนึ่งที่ผมไม่ชอบเลยละครับ ก็คือไม่กล้าที่จะมองหน้า หรือพูดคุยกับคนที่
ชอบ ตอนนี้ก็เลยได้แต่แอบรักมา ปีกว่าแล้วครับไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยด้วยสักที :mew2:
“ขอโทษแล้วมัน จะหายเจ็บได้ไงว่ะ หะ”ซวยแล้วไง เปิดเรียนวันแรกก็ได้เรื่องเลย
“ผมก็ขอโทษพี่แล้วไง จะเอาอะไรอีกว่ะ ครับ”
“อ่าวนี่มึง คิดจะปีนเกลียวหรอว่ะ”อยู่ๆพี่เขาก็กระชากคอเสื้อผมไปใกล้ผมนี่ ตกใจแทบแย่ เตรียมเจ็บตัวอีกแน่เลยกู
“นี่ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย หะ ใครก็ได้อธิบายให้ผมฟังทีสิ”อยู่ๆก็มีเสียงดังมาจากข้างหลัง ทำให้พี่คนที่กระชากคอเสื้อผม
ปล่อยมือออก
“ว่าไง ไอ้ ปืน เกิดอะไรขึ้น”เมื่อผมหันกลับไปดูเท่านั่นแหละ ก็ถึงกับตาค้าง เพราะอะไรหรอครับหึ
ใช่ครับเขาคือคนที่ผมแอบหลงรัก มาปีกว่าแต่ผมไม่กล้าคุยด้วย แต่ตอนนี้ดันมาเจอตัวจริงเสียงจริงแบบนี้ ผมจะทำอังไงดี
เนี่ย หัวใจผมต้องวายแน่ๆๆเลย
ย้อนไปเมื่อ 1 ปีก่อน
“เฮ้ย ไอ้ท้อง ฟ้า เงินที่มึง ให้พวกกูไปอาทิตย์ที่แล้วหมดแล้ววะ เอามาเงินมาให้กูอีกสิเร็ว”เอ นักเลงเจ้าถิ่นพูดขึ้น
“ผมไม่มีหรอกครับพี่เงินเมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมก็ให้พี่ไปหมดแล้ว ”
“โกหก”
ผลัวะ
“โอ๊ย ”
“อย่ามาสำออยหน่อยเลย เอาเงินมาให้กูเดียวนี้”
“ผมไม่มี”เมื่อผมพูดจบ พวกนักเลงก็ทำท่าจะเข้ามากระทืบผม ผมก็หลับตาปี๋เตรียมรอรับแรงต่อยจากอีกฝ่าย
หมับ
“รังแกคนไม่มีทางสู้ ลูกหมานี่หว่า”มีผู้ชาย คนหนึ่งเข้ามารับหมัดแทนผม เขาเป็นผู้ชาย หน้าหวาน ตัวเตี้ยกว่าผมมาก แต่
เขามีความกล้าหารมากกว่าผม ซึ่งเขาดูเท่มากเลย ครับ ผมได้ตกหลุมรักเขาตั้งแต่วินาทีแรกใช่ครับ ผมชอบผู้ชาย แต่ไม่มี
ใครรู้ สักวันเมื่อผมพร้อมผมจะเปิดตัวและบอกทุกคน และตอนนี้ใครจะว่าผมใจง่ายก็ได้นะครับ
แต่ผมก็ได้ตกหลุมรักเขาไปแล้ว ทั้งใจ
“เป็นอะไรมากหรือ เปล่า ไปหาหมอไหม”
“มะ ไม่เป็นไร ครับ ขอบคุณ พี่มากนะครับ ”
“เออ คราวหลัง ก็ระวัง ตัว ด้วยละ เดี๋ยวพี่ต้องไปละ รีบ”ผมมัวแต่ตะลึง กว่าจะรู้ตัว พี่เขาก็หายไปแล้ว ตอนนั้น คิดด่า
ตัวเอง ตั้งหลายรอบว่าถ้าไม่มัวแต่ตะลึงในความเท่ของเขา ป่านนี้ คงไม่ต้อง มานั่งเสียใจอย่างนี้
“ คงไม่ได้เจอกันแล้วละมั่ง” ผมก็ได้ แต่ถอนหาย ใจ เพราะ คิดว่าคงไม่ได้เจอพี่เขาอีกแล้ว :katai1:
จนกระทั่ง วันนี้
ปัจจุบัน
“ คืองี่ ครับ พี่วา…..”ชื่อก็เพราะ เหมาะกับหน้าตาพี่เขามากเลย
“มันเป็นแค่อุบัติเหตุก็อภัยให้น้องมันเถอะ ไหนๆน้องมันก็ขอโทษแล้ว”
“แต่ว่า”
“ปืน”
“ก็ได้เห็นแก่พี่วาหรอกนะ”
“นี่…..น้องครับ”
“น้อง…..”
จึกๆๆ
“เฮ้ย น้องเป็นอะไรหรือเปล่า มองหน้าพี่มีอะไรจะพูดกับกับพี่หรือเปล่า”
“อะ เอ่อ ขอโทษ ครับ ”ผมก็รีบก้มหน้าลง ไม่ได้ครับมองหน้านานๆแล้วรู้สึกจะเป็นลม
“ทีเมื่อกี้ ยังเก่งอยู่เลย ทำไมตอนนี้เงียบแล้วละ”ผมหันควับไปมองพี่คนที่กระชากคอเสื้อผมทันที
“พอแล้วหน่าปืน น้องก็ไม่มีอะไรแล้ว ก็ไปเข้าห้องประชุมได้แล้วไป”ใช่ ลืมไปเลย ซวยแล้วกู วันแรกก็สายละ โดนแน่
“งั้น ผมขอตัวก่อนนะ ครับ ”
“กูเล่นมึงแน่ ไอ้น้องใหม่”ก่อนผมจะวิ่งออกไปยังไม่วายโดนไอ้รุ่นพี่เถื่อนขุมขู่อีก ผมก็แยกเขี้ยวให้ทีหนึ่งก็รีบวิ่งออกมาเลย
o22
แล้วผมก็ลืมอีก จนได้ว่า
ลืมขอเบอร์พี่วาไว้แล้วงี่จะบังเอิญเจอกันอีกไหมเนี่ย แต่ถึงจะไม่ลืมผมก็ไม่กล้าอยู่ดี เฮ้อชีวิตผมมันรันทดจริงๆๆครับ :o12:
[/pre][/size]
ตอนที่ 2
“สวัสดีครับ น้องๆนักศึกษาทุกคน ผมชื่อ….”
จึกๆๆ
ระหว่างที่ผมกำลังตั้งใจฟังรุ่นพี่แนะนำตัวอยู่นั้นก็มีแรงสะกิดอยู่ด้านหลังจึงหันกลับไปมอง
“เรามานะ นะ”
“ครับ” ผมก็งงสิครับ สงสัยผมทำหน้า หมางงอยู่เขาก็เลยช่วยขยายความให้
“เราชื่อมานะนะ” ออต้องการแนะนำตัวนี่เอง
“ครับ” ผมก็กำลังจะหันมาฟังรุ่นพี่ต่อ
“นี่ไม่คิดจะแนะนำตัวหน่อยหรอ” จิ อะไรนักหนานะ ผมก็เผลอชักสีหน้าใส่ รู้ว่าเสียมารยาทแต่มันห้ามสีหน้าของตัว
เองไม่ได้จริง ๆ เมื่อหันกลับเห็นเขาทำหน้า เจื่อนอยู่ก็รู้สึกสงสารขึ้นมา ท่องเข้าไว้ท้องฟ้าเราต้องสร้างมิตรภาพ
“กูชื่อ ท้องฟ้า”
“น้องที่คุยกันตรงนั่น ยืนขึ้นครับ” ผมหันกลับไปมองก็เห็นรุ่นพี่กำลังชี้มาทางพวกผมให้พวกผมยืนขึ้น นั่นซวยอีกแล้ว
เพราะรุ่นพี่ที่กำลังเดินตรงมายังพวกผมนั่นไม่ใช่ใครที่ไหนไอ้รุ่นพี่หน้าเถื่อน ที่หาเรื่องผมเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วนั่นเอง โคตรจะ
บังเอิญเพราะถ้ามันเป็นรุ่นพี่ผมก็แสดงว่ามันเรียนคณะเดียวกันกับผมและผมเตรียมรับชะตากรรมได้เลยเพราะพี่มันเล่น
ผมแน่ ทั้งๆที่อยากอยู่เงียบๆๆแท้ๆ เซ่ง
“ครับ”
“คุณชื่ออะไร”
“ มานะ ครับ” ไม่ใช่ใครครับ ไอ้ข้างผมมันตอบ ได้ข่าวว่าพี่เขาถามกูครับไม่ใช่มึง
“ผมยังไม่ได้ถามคุณ เดี๋ยวคุณได้ตอบ คำถามผมแน่ คุณมานะ”
ผมอยากจะหัวเราะ ก็ดูมันทำหน้า สิ อย่างกับพี่เขา จะฆ่ามันอย่างนั้นแหละพี่เขาไม่ได้หน้ากลัวขนาดนั้นหรอก
“คุณ ไม่ต้องหัวเราะ เดี๋ยวคุณก็จะโดนเหมือนกัน” ผมหุบยิ้มทันทีเลยครับ
“คุณชื่ออะไร”
“ท้องฟ้า ครับ”
“ตอนนี้พวกคุณกำลังอยู่ที่ไหนและพวกผมกำลังทำอะไรกันอยู่”
“อยู่หอประชุมครับ รุ่นพี่กำลังแนะนำตัวอยู่ครับ”
“แล้วพวกคุณได้ฟังในสิ่งที่พวกผมกำลังพูดอยู่ไหม”
“เอ่อ คือ เป็น ความผิดของผะผม”
ควับ
ไอ้มานะยังพูดยังไม่จบพี่แกหันควับไปมองมันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ทำให้มันหุบปากแทบไม่ทัน
“ผมผิดเองครับ” ผมตอบแบบไม่เต็มใจ ก็พี่มันหาเรื่องผมนี่หว่า
“ดี งั้นผมจะลงโทษคุณ คุณนั่งได้” ไอ้เถื่อนมันชี้ไปที่ไอ้มานะ
“ไม่ครับผมก็มีส่วนผิด ผมจะทำด้วย” หาเรื่องใส่ตัวจริงๆๆเลย
“ไอ้มานะ”
“เถอะหน่า เชื่อมือเถอะ” เชื่อมือบ้าอะไรละ เดี๋ยวมึงรู้ซึ้งแน่
“ดี งั้นคุณไปวิ่งรอบสนามคนละ 20 รอบ ปฏิบัติ”
“ครับ 20 รอบปฏิบัติ “ ตายแน่กู ข้าวเช้ากูก็ไม่ได้กิน แถมไม่สบายอีก ตาย มี แต่ตากับตาย
วิ่งมาได้ 10 รอบ
“เฮ้ย ท้องฟ้ามึงไหว ไหมวะ หน้าซีดๆ ไม่สบายหรอ พักก่อนไหม”
“ไม่เป็นไร”
“แต่หน้ามึงไม่ไหว แล้วนะ” กูรู้ตัวหน่า
“เออหน่า” ท่องไว้สู้ๆต้องสู้
15 รอบ
ไม่ไหวละ โลกแม่งทำไมเอียง ๆ และ เหนื่อยชิบ ไม่ไหวละ
พรึบ
ก่อนสติผมจะดับผมก็รู้สึกเหมือนมีคนมารับผมไว้ แต่ก็ไม่รู้ว่าใครแต่ตาก็บังเอิญไปเห็นสายตาอีกคนที่มองมาทำให้รู้สึกแปลกๆแต่
ไม่มีเวลาคิดแล้วครับขอหลับก่อนละกัน ครอก :mew6:
“น้อง”
“น้องเป็นอะไรหรอเปล่า”
“ไอ้ท้องฟ้าตื่นสิวะ”
“พาไปห้องพยาบาลก่อนละกัน”
“ปืนมัวแต่มองอยู่นั่นแหละมาช่วยพี่ทีสิหนัก “
“ครับพี่วา”
ถ้าท้องฟ้าตื่นมาเห็นคนที่วิ่งมารับตัวเองทั้งๆที่ พี่เขาก็ตัวเล็กกว่ามาก มันคงฟิน หัวใจวายอีกรอบแน่นอน
ทางด้านรุ่นพี่
“ปืน นายทำเกินไปหรือเปล่า”
“ผมขอโทษครับ”
“จะแกล้งเขาก็ให้มีลิมิตหน่อยสิ”
“ผมขอโทษผมไม่คิดว่าเขา จะ”
“เอาละๆๆ พอๆไหนๆเรื่องก็เกิดขึ้นมาแล้วนายก็ไปขอโทษน้องเขาสะส่วนบทลงโทษก็ พักสักสามวันละกันและค่อยกลับไป
ทำหน้าที่ตัวเอง “
“ไม่ครับผมขอลาออกจากจากว๊ากน้องเองครับ”
“ปืน”
“มันเป็นความผิดผม ผมคิดมาดีแล้ว”
“คิดดีจริงๆๆแล้วใช่ไหม”
“ครับ”
“งั้นพี่คงขัดอะไรเราไม่ได้สินะ”
“งั้นก็ตามนั้น”
“ขอบคุณครับพี่ ลาละครับ”
[/size] :hao5: