ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
ประกาศที่สำคัญ
ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432
รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0
...
สวัสดีค่าาา ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมกอดของทุกคนด้วยน๊า ^^
เกริ่นนำ
เคยเห็นแต่พวก’หมอ’ มาตามจีบ ‘วิศวะ’ ออกจะบ่อย
เห็น ‘วิศวะ’ ไปตามจีบ ‘หมอ’ ออกจะบ่อย
ฮิตไรนักหนา..
แต่ก็ไม่คิดว่าวันนี้จะได้มาเจอกับตัว จู่ ๆ ไอ้ว่าที่หมอปี 1 หน้าตาหล่อ ดูสะอาดเหมือนไม่มีผิดภัย
แต่ที่ไหนได้...อันตรายกว่าวิศวะอีก!!
และมันจะมายุ่งอะไรกับชีวิตผมก็ไม่รู้
แถมมันยังรู้ชื่อเล่นที่ผมไม่เคยบอกใครอีก!!!!!
“มันเป็นใคร ทำไมรู้เรื่องผม!!”
“หมู”
คณะแพทย์ศาสตร์ ปี 1
สูง 188 ผิวไม่ขาวไม่ดำ ผมดำสนิท แววตาคมเข้ม
ยิ้มเก่ง อัธยาศัยดี อัจฉริยะ
“ศิลา”
หรืออีกชื่อที่ครอบครัวเรียก “หมวยเล็ก”
คณะวิศวะ ปี 2
ผู้ชายสูง ผิวขาว หุ่นบาง หน้าสวย
อะไรก็ได้ง่าย ๆ เป็นคนชิว ๆ ไม่ถือตัว
พยายามทำตัวให้เถื่อนมากเข้าไว้
“โทษนะครับ แถวนี้มีคนชื่อพี่...หมวยเล็ก ไหม”
นั่นคือประโยคแรกที่มันเดินก้าวดุ่ม ๆ เข้ามาคณะของผม
และใครจะรู้ว่าแค่ประโยคเดียว มันคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
ที่ทำให้ผมผูกพันกับมันตลอดกาล....
สวัสดีค่ะ ทุกคนนน ยังจำไรท์กันได้อยู่ใช่ไหม 5555 :กอด1:
วันนี้ไรท์มีข่าวเเวะมาเเจ้งนิดหน่อยนะคะ :pig4: ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณคนอ่านที่น่ารักทุกคนเลยที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ของไรท์
เรื่อง “พี่ครับ...คบหมอมัน(ส์)ดีนะ”
เรื่องนี้กำลังจะได้ตีพิมพ์กับ ‘สำนักพิมพ์บ้านวายบุ๊ค’
สำหรับแฟนคลับของน้องหมู พี่ศิลา , นนท์ , เสา
ไม่อยากให้พลาดกับการเก็บเล่มของหนุ่ม ๆ ไว้ในครอบครอง
*** เพราะเรามีอะไรพิเศษสำหรับรอบจองเตรียมไว้ให้ทุกคนกรี๊ดค่ะ ><***
คาดว่าจะเปิดจอง เร็ว ๆ นี้
ไรท์จะอัพเดทข่าวเป็นระยะๆ ค่ะ ^^
เเละไรท์ก็ขอขอบคุณคนอ่านที่น่ารักอีกครั้งนะคะ ที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณที่เอ็นดูน้องหมู พี่ศิลา นนท์เสา ค่ะ ^^ :กอด1: :กอด1: :mew1: :mew1:
..............................................................................................
Happy valentine
# มีความคิดถึงหนุ่มๆหนักมาก เลยเเวะเอามาฝากให้หายคิดถึง
# แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์ ย้อนหลัง(2018)
[PART : หมู]
วันแห่งความรักผมมีให้คนรักทุกวัน ไม่จำเป็นต้องเป็นวันวาเลนไทน์ ผมก็พร้อมจะให้ของทุกอย่างกับพี่ศิลา...
แต่ว่าขอสารภาพตามตรงครับว่า ผมยังไม่ได้เตรียมของอะไรให้พี่เขาเลย โฮก งานมันเยอะจนไม่มีเวลาไปคิด แล้วนี่ผมไม่ได้เจอพี่ศิลามากี่วันแล้ววะ ผมนับนิ้วตัวเองดู พอดีพี่เขากลับบ้านอ่าครับ ผมไม่ได้กลับไปด้วย และไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาหอเมื่อไหร่
หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ ผมเดินออกมาในสภาพชุดนอนใส่แค่เพียงกางเกงไว้ ส่วนเสื้อทิ้งไว้ก่อนค่อยใส่ ผมเช็ดผมของตัวเองพลางมองแสงไฟจากตึกด้านนอก ความมืดบวกกับแสงไฟ ก่อนผมจะหันกลับมามองห้องที่มันว่างเปล่า ห้องที่ไม่มีพี่ศิลาอยู่ โคตรเหงาเลย
“คิดถึงพี่ศิลาชะมัดโว้ย...” ผมโวยวายก่อนโทรศัพท์ของผมจะสั่น และเป็นเบอร์ที่ผมคิดถึงทุกลมหายใจเข้าออก ผมรีบหยิบมารับ
(“รับเร็วดีนี่...”) เสียงหวานดังมาจากปลายสาย ฮือ พี่ศิลาของหมู
“คนของใจโทร.มา ผมก็ต้องรับเร็วสิครับ”
(“แหวะ...มึงกินข้าวยัง? ทำอะไรอยู่?”)
“คิดถึงพี่”
(“เอาดี ๆ ไอ้สัด กินข้าวยัง ไม่ใช่ว่าทำแล็ปจนไม่ได้กินข้าวกินปลาหรอกนะ”) น้ำเสียงด่าแต่แฝงไปด้วยความห่วง
“คิดถึงพี่จริง ๆ ผมกินแล้วครับ หมูแดงร้านเดิม แต่มันไม่อร่อยเท่าวันที่กินกับพี่” ผมโปรยความหวานจนอีกฝ่ายหัวเราะในลำคอ
(“มึงนี่มันพูดจาได้เลี่ยนตลอด เออ กูจะโทร.มาบอกมึงว่า กูจะนอนบ้านนะ”)
“ได้ครับ” ผมตอบรับก่อนชะงัก
“เดี๋ยวครับ หมายความว่าพรุ่งนี้ พี่จะอยู่ที่บ้านเหรอ...”
(“อือ กูคิดว่างั้นแหละ พรุ่งนี้มึงมีเรียนไหม”) เสียงหวานถามอ้อมแอ้ม ส่วนใจผมแทบจะเหม่อลอยไปเรียบร้อย เมื่อรู้ว่าพรุ่งนี้อาจไม่ได้อยู่กับพี่เขาในวันแห่งความรัก
“มีครับ คาบเช้าเลย” ผมตอบ ปลายสายเงียบไปสักพัก
(“ตั้งใจเรียนนะมึง นี่จะนอนยังวะ”) พี่เขาดูไม่ค่อยด่าผมเลย ทั้งที่ดีแล้ว ทำไมผมดูเหงาแปลก ๆ
หรือนี่ผมเป็นโรคจิตชอบให้พี่ศิลาด่าไปแล้ว
“ใกล้แล้วล่ะครับ พี่ล่ะจะนอนยัง”
(“นี่แหละ กลับมาอยู่บ้านต้องนอนเร็วหน่อย ป๊าเคร่งเรื่องนอนอย่างไรไม่ให้ตาบวม”) พี่เขาหัวเราะเล็กน้อย พี่จะรู้ไหมว่าหมูใจละลายทุกการกระทำ ทุกอิริยาบถที่พี่แสดงออกมา
“งั้นไปนอนกันครับ พี่จะได้ตาไม่บวม...” ผมชวนทั้งที่ยังไม่ได้อยากวาง อีกฝ่ายเงียบไปเหมือนกัน
(“มึงรีบๆ นอนนะ ฝันดีไอ้หมูกรอบ”) ผมยิ้ม
“ครับ ฝันดีครับพี่หมวยเล็ก” เสียงปลายสายตัดไป ผมทิ้งตัวลงนอนตรงที่นอนแล้วเปลี่ยนเป็นนอนตะแคงหันไปทางหมอนของพี่ศิลา ผมเลื่อนมือไปสัมผัสหมอนเบา ๆ ราวกับว่ากลิ่นกายของพี่ยังอยู่
เฮ้อ นี่ผมเพ้อเจ้อไปแล้วใช่ไหม อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะวันวาเลนไทน์แล้วครับ...อยากนอนกอดพี่เขาชะมัด
ก่อนผมจะหลับตาลงด้วยความเหงา...เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ผมกลับรู้สึกถึงแรงยุบของเตียงพร้อมกับกลิ่นหอมเหมือนช็อกโกแลต
“หมู ไอ้หมูกรอบ...” ผมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นก็พบกับใบหน้าหวาน รอยยิ้มที่ส่งมาทำให้ใจผมเต้นแรงโดยอัตโนมัติ
“พี่ศิลา หมูกำลังฝันอยู่ใช่ไหม พี่ยิ้ม” ร่างกายกับสัญชาติญาณของผมสั่งให้ผมพลิกตัวเองขึ้นไปคร่อมร่างบางไว้ ร่างบางยกมือขึ้นมาลูบหน้าผม
“สุขสันต์วันวาเลนไทนเดย์นะไอ้หมู มึงไม่ได้ฝัน นี่คือความจริง” เขาพูดไม่พอกลับเอามือหยิกแก้มจนผมรู้สึกเจ็บ
“โอ๊ย อย่าหยิกสิครับ แต่ยังไง ไหนพี่บอกนอนบ้าน?” ผมถามงง ๆ คนตรงหน้ากลั้นยิ้มแล้วหันหน้าหนี
คอตรงหน้า ขาวยั่วตายั่วใจหมูมาก
“กูจะแอบเซอร์ไพร์มึงไม่ได้รึไง ถ้าบอกมันก็ไม่ตื่นเต้นสิวะ” คนขี้แกล้งตัวเล็กกว่าตรงหน้ากำลังหัวเราะ
“นี่แกล้งผมเหรอ”
“เปล่าไม่ได้แกล้ง กูรู้น่า ว่ามึงอยากอยู่กับกูในวันวาเลนไทน์ ใช่ไหม” เขาถามทั้งที่รู้ทางคนอย่างผม
ผมเลื่อนมือไปจับมือร่างบางแบบประสาน มือนุ่มที่ผมคุ้นเคยดี ผมกระตุกยิ้มมองพี่ศิลาที่หลบตาผมเพราะเขินกับการจ้องผมของผม
“ใช่ครับ ผมอยากอยู่กับพี่ในคืนวันวาเลนไทน์” ผมก้มลงไปใกล้ซอกคอของเขา พี่เขาสะดุ้งนิด ๆ แต่ก็เม้มปากนิดหน่อยเหมือนตัดสินใจ และคำตอบจากปากเขาทำให้ผมยิ้มแบบหุบไม่ได้
“เออ อยากทำอะไรก็ทำ กูจะถือว่านี่เป็นของขวัญวาเลนไทน์ให้มึงละกัน” โอ้พระเจ้า...ดาเมจแรงมากทุกคน
“จริงเหรอครับ ผมทำได้เหรอ” ผมถามอึ้งอีกรอบ เผื่อพี่เขาพูดเล่น
“ไอ้สัด! มึงจะมาถามอะไรให้กูพูดหลายรอบวะ...จะทำก็รีบ อื้อออ อา มึงมือเย็นจัง กูหนาว...” เสียงหวานดังแผ่วเบา กับคนภายใต้ร่างผม ดูยังไงเขาก็น่ารักที่สุดสำหรับผม และผมหวงเขามากด้วย
“ไม่ต้องกลัวนะครับ อีกสักพักมันก็อุ่นแล้ว” น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ของผมทำให้เขายิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่
น่ารักโคตร ๆ โว้ย
.........
........
ผมนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง เผลอหลับหลังจากเสร็จกิจกรรมคู่รัก ผมควานมือหาคนข้างกายกลับไม่พบ ผมเลยลืมตาขึ้นแล้วหันไปเห็นพี่เขานั่งอยู่ตรงโซฟาถัดไปจากเตียงตรงแถวหน้าต่างกระจกใส พี่ศิลาใส่เสื้อชุดนอนแขนยาวลายทางของผม ซึ่งมันตัวใหญ่สำหรับเขามาก จนเหมือนเป็นชุดเดรสไปแล้ว พี่เขานั่งยืดขาไม่เกรงใจคนมองอย่างผมเลย
ถ้าผมหัวใจวายเพราะเห็นขาอ่อนของเมีย ช่วยเตรียมออกซิเจนไว้ให้ผมด้วยนะครับ
“ไม่หนาวเหรอครับ ไปนั่งอยู่ตรงนั้น” ผมทักแล้วก้าวลงจากเตียงในสภาพกางเกงนอนขายาว เข้าคู่กับร่างบาง เขาใส่เสื้อ ส่วนผมใส่กางเกง เขาหันมามองผมพลางยกโกโก้ร้อนดื่ม
“ไม่เท่าไหร่ มึงตื่นขึ้นมาทำไม พรุ่งนี้ไปเรียนไม่ใช่เหรอวะ”
“พี่ไม่ได้นอนอยู่ด้วย ใครจะหลับลงล่ะ...ผมนั่งด้วยนะ” ผมขอ แต่ไม่ได้รอให้เขาอนุญาต ผมนั่งลงข้างหลังพี่ศิลาแล้วใช้โอบเอวร่างบางจากด้านหลังให้มานั่งบนตักผมแทน เขาเหลือบสายตาดุใส่ผม แต่ไม่ได้คัดค้านอะไร
“ปีนี้ขอโทษนะครับ ที่ไม่มีอะไรให้พี่” ผมว่าตามความจริง แต่ประโยคคำตอบจากร่างบางทำให้ผมยิ้ม
เขาเอนตัวมาพิงผมที่อยู่ด้านหลัง
“ไว้วาเลนไทน์ปีหน้า มึงก็ค่อยซื้อให้กูละกัน” ผมว่าประโยคนี้มันเหมือนบอกรักที่ไม่มีคำว่ารัก ยังไงยังงั้นเลย เพราะมันหมายถึง ไม่ว่ากี่ปี เราก็อยู่ฉลองวาเลนไทน์กันไปแบบนี้เรื่อย ๆ
“ได้สิครับ ผมจะจัดชุดใหญ่ให้เลย” ผมอวด เขาเอียงคอมามองผมก่อนจะหันหน้ามาหาผม
ลืมบอกพี่ศิลาว่า อย่าขยับบ่อยครับ พี่นั่งอยู่บนตักผม...แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้และขยับตัวไม่เกรงใจผมเลย
“เออ! กูซื้อของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ มาให้มึงด้วย นี่...” พี่ศิลาเอื้อมไปหยิบถุงจากร้านวัตสันมาเปิดดู ผมมองคนตัวเล็กกว่าที่นั่งอยู่บนตัก พอดูแบบนี้ พี่เขาจะรู้ปะวะว่าน่ารักมาก นี่พี่หมวยเล็กที่ชอบบอกว่าตัวเองเถื่อนเป็นประจำไงครับ เถื่อนตรงไหนไม่รู้ ที่มองอยู่นี่มีแต่คำว่าน่ารัก และโคตรน่ารัก!
แฟนใครวะ งานดีชะมัด (ชมแฟนตัวเองก็เป็น...)
“มึงอย่ามาจ้องกูด้วยสายตาหื่นกามขนาดนั้นได้มะ เดี๋ยวเอานิ้วจิ้มตาเลยนิ” โหดมาก โหดจนน่าจับกดอีกรอบ
“ไหนครับ ซื้ออะไรมาผม” ผมเหลือบมองซองในถุงเลยพูดอย่างขี้แกล้ง
“ถุงยางเหรอ?”
“ไอ้สัด เดี๋ยวกูถีบออกนอกห้อง” ผมขอถอนคำพูดที่บอกว่าพี่เขาไม่ด่าผม ไม่ด่าอะไรล่ะ ไอ้สัดเต็มหน้าเลย...
“โหย หยอกนิดเดียวเอง” พี่ศิลาทำหน้าเอือมกับการหยอกของผม เขาหยิบสิ่งที่ซื้อมาขึ้นมาโชว์ผม มันคือ ที่มาร์กหน้าลายหมีแพนด้าครับ
“นึกยังไงซื้อมาให้ พี่จะบอกว่าตาผมดำเหรอ?” ผมเลิกคิ้วมองเขาฉีกซองแผ่นมาร์กหน้าออกมา
“เหตุผลที่กูซื้อมาให้มึง ข้อ 1 คือ มึงเริ่มนอนดึกบ่อย พักผ่อนไม่เพียงพอ ครีมกูบอกให้ทาบำรุง ได้ทาไหม?” พี่ศิลาเริ่มบ่นยาว
“ข้อ 2 แผ่นนี้รีวิวดี พี่ออกศึกแนะนำกูมา เห็นมันทำให้หน้าเด้ง ใสกิ๊ง” ผมมองร่างบางบรรยายสรรพคุณ บอกตรงว่าไม่ได้บอกส่วนไหนหรอก นอกจากขาขาวที่อยู่บนตักผม อย่าไปบอกพี่ศิลานะครับ มีหวังโดนเตะออกนอกห้องแน่
“และข้อสุดท้าย คือ กูซื้อแล้วมันได้แสตมป์สะสมแลกกระเป๋าผ้า นี่! สวยใช่ไหม” ผมว่าเหตุผลคือข้อสุดท้ายมากกว่าที่พี่เขาซื้อมา แต่ผมก็ยิ้มพยักหน้าเข้าใจ เห็นแฟนยิ้ม หมูก็มีความสุขด้วยครับ
“พี่แกะออกมา จะเอามามาร์กหน้าผมเหรอ?”
“ใช่ ลองเลย เดี๋ยวกูแปะให้” เขายืดตัวขึ้น โอ้...พี่ศิลาทับตรงจุดนั้นของผมพอดี เข่าเล็กกดลงไปเล็กน้อย
“อึก พี่...” ดูเหมือนเขาจะยังไม่รู้ตัว พี่ศิลาแปะมาร์กแพนด้าให้ผมด้วยความอารมณ์ดีถึงกับชะงักและกระเด้งตัวออกจากผม เมื่อรู้สึก
“ไอ้หมู!” ผมรีบลุกขึ้นและจะพูด แต่ปากมันกลับขยับไม่ถนัดเนื่องจากมีที่มาร์กหน้า
“ใจ เย็น นะ ครับ พี่ ศิ ลา คือ ผม ห้าม ตัวเอง ยาก เวลาอยู่ใกล้พี่...” พอเห็นผมพูดประโยคช้า ๆ ร่างบางถึงกับหัวเราะกับท่าทีอย่างกลั้นไม่ได้ ผมลอกมาร์กออกจากหน้าตัวเอง
“เฮ้ย เอาออกทำไมวะ มันต้องมาร์ก...” เขาโวยก่อนจะหยุดเมื่อผมโน้มตัวลงไปจูบประกบปากเล็กตรงหน้า แววตากลมโตสบตากับผมนิ่ง มือเขาเตรียมผลักผมออกแน่ ๆ ผมเลยจะผละออก เพราะไม่อยากให้เขาโกรธ
ทว่า พอผมถอนจูบออก ร่างบางใช้แขนโอบรอบคอผมไว้ทำให้ผมที่กำลังจะลุกโน้มไปหาเขาที่คุกเข่าอยู่บนโซฟา เฮือก พี่ศิลากอดผม! แถมประโยคของเขาทำเอาผมสวมกอดเขาไว้แน่น
“ถ้ามึงเหนื่อยกับเรื่องเรียน กูไม่อยากให้มึงเก็บไว้คนเดียว มีอะไรก็บอกกูได้นะไอ้หมู...
“บอกให้แฟนของมึงฟังได้” เสียงหวานดังแผ่วแต่มันกลับดังก้องไปทั่วใจ ผมใช้สองมือประคองเอวเขาพร้อมกับลุกขึ้น พี่ศิลาก็ใช้มือจับไหล่ผมไว้เพื่อยึด
“ขอบคุณนะครับ ที่ทำให้วันนี้เป็นวันพิเศษ เหมือนในทุก ๆ วันของเรา หมูรักพี่นะครับ พี่หมวยเล็ก”
ถึงแม้ปีนี้ ผมจะไม่มีของขวัญอะไรให้พี่เขา แต่ปีหน้าและในอีกทุก ๆ ปีต่อจากนี้...
ผมจะมีเขาอยู่ฉลองวันวาเลนไทน์แบบนี้เรื่อยไป
สุขสันต์วันแห่งความรักนะครับทุกคน
=====================================****
เเฮปปี้วาเลนไทน์เดย์ย้อนหลังนะคะ <3 (2018)
จริงๆ ลงไว้ในบันทึกเพจ เลยเอามาลงไว้ในตอนนี้ด้วย
เผื่อใครยังไม่ได้ติดตามเพจน๊าา
ขอบคุณคอมเมนต์เเละกำลังใจดีๆ ที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอนะคะ :กอด1: :กอด1: