พิมพ์หน้านี้ - (เรื่องสั้น : ตอนเดียวจบ) Seat number E8 & E9
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: lazysheep ที่ 25-12-2016 01:10:41
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
-
“ที่นั่งคุณเบอร์อะไร”
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นเรียกความสนใจของร่างที่กำลังนั่งเอนหลังดูตัวอย่างหนังที่เพิ่งเริ่มฉาย คนโดนถามขมวดคิ้วหงุดหงิด วันนี้เขาเหนื่อยและเซ็งกับงานที่ออฟฟิศมาทั้งวัน อุตส่าห์มาดูหนังคนเดียวยังเจอปัญหาอีก
“E8” ตอบเสียงห้วนแล้วเมินหน้ากลับไปมองจอหนังต่อ
คราวนี้คนถามถอนใจเสียงดังราวกับจะยั่วโมโห
“ตั๋วผมก็E8 ของโรง7 เป็นหนังผี” แถมอธิบายรายละเอียดยิบเหมือนจะบอกว่าไอ้คนที่นั่งอยู่มาผิดโรงหรือเปล่า
คราวนี้คนฟังไม่นิ่งเสียแล้ว เขายันร่างขึ้นนั่งตัวตรงแล้วจ้องอีกฝ่ายฝ่าความมืดตาขวาง
“ของผมก็ E8 โรง7 เป็นหนังผีเหมือนกัน!”
ต่างคนต่างไม่ยอมจ้องตาพาลจะวางมวยกันเอาดื้อๆ แถมหนังเรื่องนี้ดันเพิ่งเข้าฮิตติดลมคนเต็มโรง โดนจองจนเหลือแค่ที่นั่งด้านหน้าชวนปวดคอ
ไม่นานเจ้าหน้าที่ก็โดนตามเข้ามา เกิดเป็นเรื่องเป็นราวเพราะระบบขัดข้องทำให้ตั๋วออกซ้ำ พอออกมาอยู่ในที่แสงไฟชัดๆ ทำให้เห็นว่าคนมาทีหลังหน้าตาค่อนข้างดี ไม่สิ เรียกว่าดีเลยก็ได้ แถมแต่งตัวเรียบร้อยเหมือนเพิ่งมาจากที่ทำงานเหมือนกัน
ส่วนคนที่มาก่อนอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตทำงานกางเกงแสล็ค สวมแว่นสายตากรอบทองธรรมดา แต่ก็นั่นแหละ หล่อกว่าก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้ที่นั่ง!
อีกไม่นานหนังจะเริ่มลูกค้าสองคนหน้าบูดแทบจะกินหัวพนักงานเพราะการดูตัวอย่างหนังล่วงหน้าถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งของพวกเขาเหมือนกัน และแล้วโชคก็เข้าข้างเจ้าหน้าที่สาวก็วิ่งหน้าตั้งเอาตั๋วใบใหม่มาให้เนื่องจากลูกค้าแคนเซิลพอดี
“นี่ค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ”
คนตัวสูงเสยผมหงุดหงิด เขารับตั๋วใบใหม่ในขณะที่คู่กรณีขยับแว่นเล็กน้อยยักไหล่แล้วเดินกลับเข้าโรงหน้าตาเฉย กวนส้นตีนสิ้นดี
“อะไรอีกคุณ” เจ้าของที่นั่งE8เริ่มเสียงแข็ง
คราวนี้คู่กรณีคนเดิมส่งเสียงหัวเราะหึในลำคอ เขาหยิบตั๋วออกมา
“ที่นั่งใหม่ผม E9” เดินข้ามขาอีกฝ่ายแล้วนั่งลงข้างๆ
ต่างคนต่างเซ็ง ที่ใหม่ยังอยู่ข้างกันอีก!!
แสงไฟในโรงมืดสนิทเมื่อหนังเริ่มต้นขึ้น บรรยากาศถูกบิ้วท์ให้สั่นประสาทพร้อมเสียงเพลงโหยหวน เนื้อหาหนังต้นเรื่องเกริ่นถึงความเป็นมาก่อนจะเริ่มเข้มข้นขึ้นพร้อมบรรยากาศหวั่นผวา
ชายหนุ่มขยับแว่นสายตาเล็กน้อย เขาจ้วงป๊อปคอร์นเคี้ยวหงุบๆมืออีกข้างก็ถือแก้วน้ำอัดลมดูดซู๊ดดด..ดดให้กำลังใจตัวเอง อาการสะดุ้งเป็นระยะทำให้คนที่นั่งข้างๆต้องกลั้นหัวเราะจนตัวสั่น
คนขี้ตกใจมองตาขวาง แม่ง ไม่เคยเห็นคนกลัวผีรึไงวะ สัส อย่าให้ถึงตากูนะ
เขายังจ้วงป๊อปคอร์นกินอย่างโหดร้าย รสบ้าอะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นอร่อย แล้วเขาก็บ้ากินเข้าไปสิ
“นี่คุณ”
“เหี้ย!!” คนโดนเรียกสะดุ้งโหยงร้องลั่นโรงป๊อปคอร์นกระจาย กลายเป็นเป้าสายตาคนเกือบทั้งโรงเพราะหนังยังไม่ทันมีผีอะไรโผล่มาแต่เขาดันร้องลั่น
“อะไรเล่า” เขาข่มความอายกัดฟันกรอด ถึงจะมืดแต่ก็เห็นว่าอีกฝ่ายแม่งยิ้มอยู่
“ของผม”
“หา” ขมวดคิ้วงุนงง ของอะไรอีก
“ป๊อปคอร์นที่คุณกินแล้วทำหกกระจายมันเป็นของผม”
...
เอ๊า ไอ้ชิบหาย!! ลืมไป ไม่ได้ซื้อเข้ามานี่หว่า
“เอ้อ” คราวนี้ไปไม่เป็นเถียงไม่ถูก เขากัดปากแล้วเอ่ยขอโทษอุบอิบ “ผมขอโทษ”
คำขอโทษออกมาง่ายจนคนได้ยินเลิกคิ้ว ไอ้ที่จะโกรธเลยเปลี่ยนเป็นพิจารณาอีกฝ่ายแทน ชายหนุ่มมองป๊อปคอร์นที่เหลืออีกค่อนถุงแล้วส่งให้คนที่กำลังเขิน
“ผมให้ ถือเสียว่าชดเชยตอนเถียงกันเรื่องที่นั่งแล้วกัน”
หือ คนขี้โมโหขยับแว่นมองป๊อปคอร์นที่ถูกส่งให้งงๆ แต่อารามว่าได้ฟรีก็ไม่ว่าอะไร เขาขอบคุณคนให้แล้วนั่งกอดถุงป๊อปคอร์นกินต่อโดยไม่ทันเห็นว่าคนข้างๆกลั้นยิ้มแทบตาย
หนังดำเนินต่อไปอีกและกำลังเข้าไคลแม็กซ์ ตอนนี้ถุงป๊อปคอร์นว่างเปล่า ชายหนุ่มเลียริมฝีปากรู้สึกคอแห้งเพราะกินเกลี้ยงคนเดียว แต่ถ้าลุกตอนนี้พลาดฉากเด็ดไปทำไง คิดไปทำตัวยุกยิกไปสักพักแก้วน้ำอัดลมขนาดใหญ่ก็ยื่นพรวดออกมาตรงหน้า
“เอ้า คอแห้งใช่ไหม ผมแบ่งให้”
ดวงตาหลังกรอบแว่นเบิกโพลง มองแก้วที่มีหนึ่งหลอดแล้วก็มองหน้าคนให้
“ผมไม่มีโรค จะเอาหลอดออกแล้วกินจากแก้วก็ได้” เสียงทุ้มต่ำดูไม่หงุดหงิดอะไร ออกจะเรียบเฉยเสียด้วยซ้ำเมื่อเห็นเขาลังเล
เขาโคลงหัวรับเอาน้ำมากินจากหลอดหน้าตาเฉย นึกเสียว่ากินกับเพื่อนก็ได้ แต่พอตอนคืนแก้วแล้วสบตากับเจ้าของน้ำ หัวใจเจ้ากรรมก็กระตุกสั่นขึ้นมาทันที
บ้าแล้วมึง จะมาใจเต้นไรวะ อ้อ ใช่ๆ มึงตื่นเต้นหนังผีไง เขาปลอบใจตัวเอง
เสียงกรีดร้องหวาดหวั่นจากหญิงสาวในจอภาพยนตร์แล้วภาพสิ่งไม่มีชีวิตขยะแขยงโผล่ออกมาเรียกเสียงกรี๊ดคนทั้งโรง คราวนี้คนขี้กลัวร้องไม่ออกแต่คว้าเอาแขนคนข้างๆแล้วซุกหน้าลงไป
เจ้าของที่E9 เบิกตากว้าง มองคนตัวสั่นก้มหน้าก้มตากอดแขน เขากลั้นยิ้มอดทนไม่ยีหัวเอ็นดู ผู้ชายวัยทำงานแต่กลัวผีจับใจน่าเอ็นดูไม่หยอก กลัวขนาดนี้แล้วจะมาดูคนเดียวทำไมไม่เห็นเข้าใจเลย
“นี่คุณ ขยับหน่อย” เขาสะกิดเบาๆ
คนขี้กลัวสะดุ้งผละตัวออกหน้าแดงก่ำ “ขะ ขอโทษ”
ชายหนุ่มส่ายหัว ดูสิแว่นเวิ่นเบี้ยวไปหมดแล้ว เขาหยิบแก้วน้ำไปวางด้านขวามือ จัดการดันที่วางแขนที่ขวางระหว่างพวกเขาสองคนขึ้น
“
เอ้า จะได้ถนัด”
เขาเห็นอีกฝ่ายสะดุ้ง โรงหนังมันมืดจนมองไม่เห็นว่าหน้าแดงรึเปล่าแต่ท่าทางกระอักกระอ่วนแบบนั้นขอตีความว่ากำลังเขินแล้วกัน
“ผมไม่..”
ผีในจอโผล่มาอีกครั้ง โหดกว่าเก่า เละกว่าเก่า คราวนี้คนที่จะปฏิเสธแหกปากกระโจนพรวดกอดแขนคนข้างๆเต็มรัก เล่นเอาเจ้าของแขนหัวเราะจนตัวสั่น
“ไม่ขำ” ถึงหน้าจะซุกแขนคนอื่นแต่ก็ไม่วายเถียงออกมา
“ก็คุณตลกนี่ กลัวแล้วมาดูทำไม” เขาตอบกลับเบาๆไม่ให้รบกวนคนรอบข้าง
“ก็อยากดูนี่ ไม่มีใครยอมมาดูด้วยสักคน” คนตอบก็ลดเสียงเบาหวิว เวลามาดูคนเดียวเขาจะกอดกระเป๋า เอาเสื้อคลุม ไม่ก็เอามือปิดตาตัวเอง เรียกว่าค่าตั๋วเหลือแค่50บาท
คนฟังหัวเราะในลำคอ เขาเอื้อมมือตบไหล่คนขี้กลัวเบาๆ ไม่ว่าอะไรแล้วดูหนังต่อ
สุดท้ายครึ่งหลังของเรื่องเจ้าของที่นั่ง E8ก็ยึดแขนคนนั่งที่E9ไว้เป็นหลักจนจบเรื่องจนได้
อายชิบหาย อายโคตร อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปยัดไว้ไหน
“เฮ้อ” เสียงถอนใจดังลั่นเมื่อเดินออกมาจากโรง เขาจัดการลูบผมให้เข้าทรงจัดแว่นจนเรียบร้อยก่อนจะเหล่มองคนที่ให้ยืมแขนมาตลอดเรื่องเล็กน้อย
“ขอบคุณ” พูดขึ้นลอยๆแต่ไม่มองหน้า
ไม่อยากมอง ไม่อยากจำหน้าได้ กลัวจะเสียดายหากไม่ได้เจอกันอีก
เจ้าของที่นั่ง E9
คนฟังละสายตาจากโปสเตอร์หนังที่แปะเอาไว้ตามทางเดิน เขาขยับรอยยิ้มแล้วสะกิดอีกฝ่ายให้หันมาสบตา
“เรื่องนี้น่าดูว่าไหม” เขาชี้ไปที่โปสเตอร์หนังผีสยองขวัญที่กำลังจะเข้าอาทิตย์หน้า
คนขี้กลัวพยักหน้าหงึกๆ
“อยากดูไหม”
คนโดนถามก็ยังตอบด้วยการพยักหน้าเหมือนเดิม
“งั้นอาทิตย์หน้า2ทุ่มเรามาเจอกันที่นี่” เจ้าของที่E9 หยิบมือถือขึ้นมาแล้วส่งให้อีกฝ่าย “ผมขอเบอร์กับไลน์ได้ไหม”
หัวใจคนฟังเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง เขาหรี่ตามองดวงตาพราวระยับของเจ้าของโทรศัพท์
“ขอเบอร์กับไลน์..จะจีบกันรึไง” ท้ายประโยคพึมพำเบาหวิว แต่ก็รับมือถือมาแอดเบอร์โทรและไลน์ให้
ชายหนุ่มเลิกคิ้ว เขาเดาะลิ้นแล้วคลี่ยิ้มกว้างเมื่อได้ยินเสียงพึมพำแผ่วหวิวนั่น
“ปกติเลิกงานกี่โมงครับ” รับมือถือคืนยิ้มๆ
“ห้าโมง มาถึงนี่ก็หกโมง” คนตอบหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาดู พบว่าคนตรงหน้ายิงเบอร์เข้ามาให้เรียบร้อย
“งั้นกินข้าวด้วยกันก่อนแล้วค่อยดูหนัง”
ชายหนุ่มขมวดคิ้วขยับแว่นสายตาแล้วเม้มปากเล็กน้อย น่าเสียดายที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในโรงหนังทำให้ซ่อนความร้อนแปลกๆที่แก้มไม่ได้
“ผมอยากกินอาหารญี่ปุ่น อ้อ ตอนจองเอาที่นั่งเบอร์ E8กับE9นะ”
อีกฝ่ายหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยื่นมือออกมา
“ยินดีที่ได้รู้จัก..คุณ E8”
คนฟังหัวเราะคำเรียกชื่อ “เช่นกัน คุณ E9” จับมืออีกฝ่ายเขย่าเบาๆ
ยังไง...ดูหนังสองคนน่าจะดีกว่าคนเดียว จริงไหม
********
อยู่ๆก็อยากเขียน ในความเป็นจริงเสี่ยงการต่อยกันตายมาก
แต่ถ้าตรงสเป็คก็อีกเรื่องนึงเนอะ 555
-
ขอตอนต่อไป พลีสสสสสสส :call:
-
น่ารักอ่ะ
ขอเพิ่มตอนพิเศษ
-
น่ารักดีค่ะวัยทำงาน ^^
-
โอ้ยๆๆ นี่เขินแทน 555
น่ารักมุ้งมิ้งดีแท้
ขอตอนต่อน้าาา ชอบๆ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านไปขำไป
เอ็นดูแรงมาก 555555555555555555
-
อยากอ่านอีก มาต่อหน่อยจ้า น่ารักมากๆ :z1:
-
:pig4:
-
ฟินเบาๆอ่ะ น่ารักกกกกกกกกกกกกกก
-
น่าร๊ากกกกก
เคยเสียไปดูคนเดียวเจอคนมีคู่ล้อมรอบทุกที :mew4:
-
สั้นๆแต่น่ารักมาก
ไปดูคนเดียวบ่อยมาก แต่ไม่เคยเจอแบบนี้เลย 555
อยากให้มีพิเศษอีกนิด
-
ไรท์ ยังไม่จบใช่มั้ย :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ก็หนังเรื่องใหม่ยังไม่ได้ดูด้วยกันเลย :katai1:
อยากดูพัฒนาการต่อ
ซบไหล่ กอดแขน แล้วมีไรต่อมั้ย / บิดตัว :ling1: :ling1: :ling1:
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักมาก ๆ ................................. ขอบคุณครับ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
โหยยยยน่ารักกก อยากเจอโมเม้นแบบนี้บ้าง5555555
-
เลาเขินนน งื้ออออ ชอบบบบ :hao7:
-
น่ารัก คุณ E8 น่าเอ็นดู :mew1:
-
จะเจอแบบนี้บ้างมั๊ยเนี่ย เวลาไปดูคนเดียว. :hao5:
-
จะไปดูหนัง
อยากได้แบบนี้
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น่ารักกกกก ประหนึ่งที่นั่งสื่อรัก 555555
-
:-[ :-[
-
งุ้ย....น่ารัก
เขินๆๆ :impress2:
-
เขินเลย :impress2:
-
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก :hao7: ในความเป็นจริงนี่...ไม่น่าจะมีอะไรมุ้งมิ้งแบบนี้ :katai5:
-
เปิดมาอย่างขำ จบไปอย่างเขิน ยิ้มแก้มแตกเลยค่ะ :o8: อยากอ่านอีกจัง
-
:pig4:
-
งือออออออน่ารัก จะไปดูหนังอยากมีแบบนี้บ้าง :ling1:
:pig4: :pig4: :pig4: