พิมพ์หน้านี้ - ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: samiku ที่ 17-07-2016 14:59:01

หัวข้อ: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 17-07-2016 14:59:01
กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


------------------------------------------------------



~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!

(ตอนที่ 1 บทนำรัก)

ความรักของทุกคนแตกต่างกันออกไป
ความรักของแต่ละคน...อาจจะดีไม่ดีปะปน
กันไปแล้วแต่ฟ้าจะกำหนด...ให้มันเกิดขึ้น
มา...แต่ความรักของเด็กมอต้น...ที่กำลัง
จะขึ้นมอ.ปลาย..มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับ
ผม........แล้วตัวผมเองก็ดันเกิดมาเป็นผู้ชายที่มีจิตใจเป็นหญิง....ตั้งแต่กำเนิด...
มันเรื่องยากที่จะหาความรักดีๆ...รักที่มาจากใจของอีกคน....ที่จริงใจกับเราจิง..ที่ไม่ใช่
แค่หวังจะฟันอยากจะเอาแล้วก็จากไป
มันชั่งหาอยากเหลือเกิน....แต่สำหรับผม..
   ได้เจอผู้ชายคนนึงที่คิดว่าเขานี้แหระ
ที่จะลบคำดูถูก..ที่ว่าความรักของเพศที่สาม....มันไม่มีจริง...



ก่อนอื่นต้องสวัสดีก่อนนะคับ...(คับหรือค่ะ55)....ผมชื่อออมเรียนอยู่มอ.สาม...กำลังจะ
ขึ้นมอ..สี่....ผมเป็นเด็กผู้ชายที่มีจิตใจเป็นผู้หญิง เรียกง่ายๆกะเทยแระคับ...แต่ไม่
โหวกเวกโวยวาย..ทำตัวแรงนะคับ
ผมเป็นเด็กที่ตัวเล็ก...ผิว
ขาว(แต่ไม่มากคับ)..หน้าตาสวย..(เป็นผู้ชายนะคับ)หน้าหวานราวกับผู้หญิง..ใบหน้าเรียวจมูกโด่งเข้าที...ปากเรียวสวยสีชมพู่เข้มจัดฟัน...(ไม่ต้องศัยกรรมเลยครับ) สิ่งที่โดนชมมากที่สุด..และเป็นเอกลักษณ์
ที่หลายๆคนรุ้จักตัวผมก็คือ "ตาหวาน"ขนตายาว
มากๆราวยังกับสะพานพระรามแปดยังงัยยังงั้นเรย(เวอร์ปะล่ะ)  ที่ไปแต่ที่ไหนก็มีแต่คนชมว่าสวยมาก(หลงตัวเองไปป่าวเนีย)
เหมือนผู้หญิง...ขนตายาวมาก...ผู้หญิงอาย
(55ต่างๆนานาสารพัดคนชมคับที่ฟังคนอื่นมา)....

คับสาธยายเกี่ยวกับตัวเองมาเยอะแร้ว55ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่ิบอุ่น...เราอยู่กันสี่คน..มี...พ่อแม่...ผมและน้องสาวอีกคนชื่อนัง อิม คับ
ที่ทั้งแก่นแส่นเปรี้ยว...และอีกอย่างน้องผมสวยด้วยคับ..หน้าตาน่ารัก...ตัวขาวดัดฟัน(บ้านผมสวยหล่อกันทั้งนั้นแหละคับ..อิอิ)
หนุ่มๆชอบมาจีบมันมากเลยคับ..ผมก็ไม่รู้ว่าพวกนั้นชอบแบบนี้รึงัยกัน55

.ฐานะที่บ้านผมพอใช้..ไม่ได้ร่ำรวยอะไร...พ่อผมเป็นทหารคับ...(ทหารเรือน่า)..ส่วนแม่ผมเป็นแม่บ้าน
ทั่วไปๆคับ...พ่อแม่ผมรุ้นะคับว่าผมเป็นอะไร...แต่พวกท่านไม่ซีเรียสกับเรื่องนี้อยู่แล้ว
แต่ตอนเด็กๆนิสัยผมเริ่มออกพ่อผมก็รับไม่ได้อยุ่เหมือนกันนะคับ...แต่พอมาหลังๆ
ที่ผมโตขึ้น...ท่านก็รับผมได้....ส่วนแม่ท่าน
อยากได้ลูกผู้หญิงอยู่แล้ว...พอผมเกิดมา
ก็ถูกใจแม่เลย.(ถึงจะไม่ไปเป็น.ญ.เติมตัวก็เหอะ)แม่ของผมท่านสนับสนุนทุกอย่าง.....
ตอนผมเด็กๆท่านก็ยังซื้อตุ๊กตาบาร์บี้
มาให้ผมเร่นอยู่เลย...(นึกแร้วคิดถึงตอนเด็กนะครับ)ผมคิดว่าผมมีบุญมากที่ได้เกิด
มาอยู่ครอบครัวนี้ที่รับสิ่งที่ผมเป็นได้..ทั้งๆที่พ่อก็รับราชการทหารเรือด้วย...
คนใหญ่
คนโต...แต่พ่อไม่เคยอายเลยครับที่มีลูกเป็นแบบนี้..ผมดีใจมาก...เพราะผมก็ถูกเลี้ยงมาแบบผู้หญิงอยุ่แล้ว...เพราะทั้งบ้านญาติพี่น้องผมก้มีแต่ผู้หญิง...ถ้าผู้ชายก็มีไม่มาก
เท่าผู้หญิง....แต่แม่ผมจะบอกผมเสมอว่า
"เป็นอะไรก็ให้เป็นเถอะขอให้เป็นคนดีของสังคมก็พอ....แต่แม่ก็ดีใจนะ...ที่มีลูกสวยอย่างงี้น่ะ555"(แม่ผมเป็นคนตลกครับ)
อย่างงี้แหระครับเวลาไปไหนมาไหนกับแม่ผม..
เพื่อนแม่ผมก็จะแซวกันมั่ง...
'หลานกูมึงทำไมมันสวยนี่ว่ะ.'
'โตเป็นสาวแล้วสิออม'
'จะเรียกลูกสาวหรือลูกชายดีละ55'(แล้วแต่คุนป้าเถอะคับ)
'สวยเหมือนแม่มันเลยวุ้ยย'
.....ต่างๆนาๆที่พวกคุนป้าๆคุนยายๆ...จะเสวนากันตามภาษาคนวันทองแหละครับ


ผมจบมัธยมศึกษาปี่ที่..สาม...แล้วแหละคับ
เพราะโรงเรียนของผมมีแค่มอ.สามเท่านั้น
ก็เลยมาศึกษามอ.สี่ที่โรงเรียนอื่นต่อไม่ไกลนัก...โรงเรียนมอ.ปลายนี้อยู่จังหวัดราชบุรีคับ..(ผมอยู่สมุทรสาครเขตติดต่อกับจังหวัดราชบุรี
แหละครับ)เลยไม่ไกลมานักจากบ้านผมกับ
โรงเรียน...แต่โรงเรียนยอมรับนะครับว่า
มีคนแห่มาเรียนกันเยอะมาก..นักเรียนรวมกันทั้งหมดเกือบสองพันกว่าแนะคับ
ผมเลือกมาเรียนที่นี้เพราะมันไกล้บ้านดี
ไม่ต้องนั่งรถเมล์ไปเรียนในเมืองให้ยุ่งยาก

ผมสอบเขาโรงเรียนนี้ได้...ก็เลยได้เข้าาเรียนที่นี้...(และกฎระเบียบโครตๆเนียบเลยคับ)...

พอปฐมนิเทศนักเรียนใหม่เสร็จไม่นานก็ถึงวันเปิดภาคเรียนแล้วสิคับ....ตื่นเต้นไม่น้อยเลยที่เดียว...ต้องรีบนอนเพื่ออั้บความสวย
ไว้เพื่อพรุ่งนี้โดยเฉพราะเลย....อิอิ


กริ้งงงกริ้งงงง....
เสียงนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ที่ตั้งไว้ตั้งแต่เมื่อดังตั้งแต่เช้า...ผมเยือมหยิบโทรศัพท์ตัว
เองมาดูก็พบว่า05:40เปะ...ปะเตรียมตัว
กลับสิ่งดีๆในโรงเรียนใหม่วันนี้...

"ห้าวว..ววว...ฮีย์..ยย์"
ผมขยี้ตาบิดขี้เกียจพอเป็นพิธีคับ
แล้วก็ส่องกระจกดูหนังหน้าที่ตื่นนอนเป็นไงก่อนที่จะหยิบผ้าเตรียมตัวเข้าไปขัดศรี
ชวีวันท์แล้วละคับ....บอกก่อนเลยผมเป็นคนที่อาบน้ำนานมากๆ..เพราะต้องขัดผิว..
ฝอกสบู่หลายๆครั้งให้สวยสดงดงามแล้ว..
เพื่อวันนี้โดยเฉพราะที่ตั้งเป้าไว้....อิอิ

"ไอ้ตัวเล็ก!...อาบเสร็จยังเว้ยย.."เสียงแม่ผมเรียกดังมาจากข้างล่างบ้าน..(ที่บ้านผมจะเรียกผมว่าไอ้ตัวเล็กกันคับ)

"อุ้ย!!..จะเสร็จแล้วแม่...อีกแป๋ปนึงค่าบ"
ผมที่พิถี่พิถัน...ขัดผิวพรรณนวลระอองย่องหยอยจองผมอยู่ก็สดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแม่เรียกอยู่ด้านล่างห้องครัว


"เร็วๆเลย...มัวถู่ไถ่อยู่นั้นแหละ...ลงมากินข้าวได้แล้วว..เด่วรถมารับแล้ว..."   

"คร้าบบบบ...บบบ..แม่"
ผมรีบปิดฝักบัวน้ำอุ่นแล้วหันมาแปรงฟัน
เสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ...ตรงเข้า
หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง...บรรดาเครื่องบำรุงตัวเองอันเหล่ามากมายก่ายกอง..เต็มโต๊ะไปหมด....

ก็รีบหยิบเสื้อนักเรียนตัวใหญ่กว่าตัวเองนิดหน่อยมาใส่ที่ปักอักษรย่อชื่อโรงเรียนใหม่
ใส่แล้วน่ารักขิคุ...โชว์อกขาวหน่อยๆ
ก็เตรียมใส่กางเกงนักเรียนดำที่ค่อนข้างฟิตพอดีตัวจนทำให้มันสั้น....โชว์ขาอ่อนขาวๆอันเรียวราวกับผู้หญิง....

"เจ๊...เสร็จยังเนีย...รอนานแระน่ะ..จะแต่ง
อะไรหนักหนา..สวยอยู่แล้วนี้"
นังอิมน้องสาวสุดแกร่งบ้าผู้ชายเปิดปะตู้เข้ามาในห้อง...

"ไม่ได้หรอก....โรงเรียนใหม่คนต้องใหม่
เว้ยยยย"
ผมว่าพรางหยิบนาฬิกาข้อมือมาส่วม

"อ้าจ้าาา...แต่เร็วๆเหอะอิมหิว
แล้วน่า"...นังน้องสาวพูดไปเบ้หน้าไป

"เออๆ...เสร็จแล้ว...ป่ะ"

"เห้ออ...เสร็จสะได้...ถ้าอิมเป็นโรคกระเพาะขึ้นมาละก้อ....เจ๊ตายแน่`"
นังน้องสาวตัวดีทำพูดทำตาเขม็งใส่ด้วย
สิหน้า อาฆาตพลอยโดนมันด่าเลยครับ..เห้อออ..

ผมสองคนเดินลงมาข้างล่าง....เห็นแม่กำลังยกกำข้าวอันหอมหวนชวนน่ารับประทาน
ออกมาวางบนโต๊ะอาหาร

"กว่าจะลงกันมาน่ะย่ะ"...แม่พอเห็นพวกผมก็บ่นนิดบ่นหน่อยตามภาษาขุ่นแม่บ้านคน
สวย

"คับมาแล้วไงคับ...จะเครียดทำไมมั้ย
เดะตีนกาขึ่นอีกแถบหรอกแม่555"

"นี่อีตาลูกบ้า!...ลงมาช้าแล้วยังถอดเถียงว่า
ฉันไม่สวยอีก..นี่!!!" แม่ผมบ่นแล้วก็หยิกหู
ผมไปด้วย

"โอ้ยแม่เจ็บน่าาา..ก็หนูพูดจริงนิ...55"

"แนะยังไม่สำนึกอีก....ไม่ต้องกินแล้วกับ
คุงกับข้าวเนีย"

"โอ๋...คุณแม่สุดสวยคร้าบบบบ....หนูแค่
พูดเล่นแค่นี้เอง..แม่ของออมสวยอยู่แล้ว"
55อ้อนไว้ก่อนเดียวไม่กินข้าว...(แม่ผมเป็นคนที่เซนท์สถีบเรื่องความสวยนะคับ)

"อ้อนฉันที่เดียวน่ะ...กลัวไม่ได้กินข้าว
แหละสิ"

"แฮะๆ...."
ผมพ่อแม่และน้อง....นั่งทานข้าวกันไปพูด
คุยกันไปอย่างสนุกสนาน...จนพ่อของผมพูดแทรกขึ้นมากลางโต๊ะกินข้าว

"เจ้าอิมเรื่องผู้ชายน่ะ....น้อยๆเภาๆลงบ้าง
ผู้ชายสมัยเนียมันไม่มีใครเขาจิงจังกับเรา
จริงหรอก...."

บรรยากาศกลางโต๊ะอาหารเงียบกริบเมื่อ
พ่อพูดออกมาพราวๆ....ถึงพ่อจะเตือนอิม
แต่ดูเหมือนกระทบเข้ามาทางผมยังไงไม่รู้

เพราะว่าผมเคยอกหักกลับรักไม่จริงมา
หลายครั้งหลายหน....ทำให้ผมต้องก่มหน้าลงมองจานข้าวตัวเองอย่างอนาถ
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมใจผมต้อง
สั่นหวิวๆเวลา...ที่พ่อพูดประโยคหลังขึ้นมา

"โห่ป๋าอ่า....อิมจะคบกับใครอิมกูดูก็เลือก
นิสัยทั้งนั้นแหละ...ไม่ได้คบกับใครง่ายๆ
เหมือนพี่ออมนิ"

พูดดีมากนังอิม..ห่า!!!!!...อิน้องบ้าจะสาว
ความมาถึงฉันทำไม
(เอาความจริงมาพูดทำไม)...พ่อเขาว่าแกไม่ได้
ว่าฉัน..อิน้องเ_รเอ้ยยยยย....นังอิมพูดทำ
ให้พ่อกับแม่ของผมเง้ยขึ้นมาจากจานข้าว
และมองผม...เหมือนถามว่าจริงมั้ย

"อ..เอ่อ...อะไรของแกอิม....พูดอะไร
ทำให้พี่เสียหายมากเลย...รู้ป่ะ.."

"ก็มันจริงนี่..."

"ไม่จริง!.."ผมเถียงมันกลับ

"จริง!"มันเถียงผมกลับ

"ไม่จริง"ผมไม่ยอมมันง่ายๆหรอกคับ

"จริ..."...นังอิมยังพูดไม่จบเลยแม่ก็แทรก
ขึ้นมา

"พอกันเลยทั้งสองคน"...ผมก้มหน้ามองจานข้าว

"เราก็ด้วยตัวเล็ก....คิดจะรักใครก็เผื่อใจไว้
บ้าง...ผู้ชายเขาไม่คิดจริงจังกับเพศที่สามอย่างแกจริงหรอก"...ชะอุ้ย!!!!!!..เขากูเลยมิล่ะอิอิม....เดะมึงเจอกู...อีน้องบ้าาาาา

"ป๋า...หนูไม่ใช่คนที่รักใครง่ายอย่างที่่
อิมมันบอกน่ะ...."..ผมเถียงสุดฤทธิ์

"ฉันก็แค่พูดไว้...ก็เท่านั้นเอง..เผื่อวันนึง
แก่โดนเขาหลอกมาจะได้จำ"
จุก!..เลยคับคำนี้

"คนอย่างหนูอะไม่ยอมให้ใครมาหลอก
ง่ายๆหลอกป๋า..."

"แล้วฉันจะดูแก"

ปรี้นน!!!!นนนน...เสียงบีบแตร่หน้าบ้าน
รถรับส่งผมมาพอดิบพอดี....ทำลายความ
อึ้กกระทึกไปได้

"ป่ะ...รถมาพอดีไปขึ้นรถได้แล้ว...เดียวจานแม่ล้างเอง"...แม่พูดพรางเก็บจานไป

"แม่คับ...พ่อคับ...วัดดีคับ"ผมไม่ลืมจะสวัสดีท่านทุกครั้งก่อนออกจากบ้าน

"อะนี่ตังลูก....ตั้งใจเรียนละรู้มั้ย...ไม่ใช่
สนใจแต่เรื่องผู้ชาย"...แม่น่ะแม่

"555"..ขำไรมึงอีชะนีป่า...อิน้องสาวสุด
กวนมันขำผม

"โห้แม่อ่า..."ผมพูดทางบิดตัวอย่างงอนๆ

"555ฉันก็แค่พูดเล่น...ไปได้แล้วรถเขารอ"

ผมและน้องเดินออกมานอกบ้าน
เปิดประตูขึ้นรถไปนั่ง....ผมนั่งริมหน้าต่าง
ส่วนน้องสาวผมก็นั่งอยู่ข้างๆ(มันเป็นรถตู้
นะคับ)

"นี่อิม...แกไปพูดเรื่องฉันใส่พ่อทำไม
ไม่เห็นเหรอพ่อ...ด่าฉันเลย...นังบ้าเอ้ย.."
ผมขึ้นรถมาก็เทศนามันเลยคับ...กับเรื่องที่
มันทำไว้

"ก็มันจริงอย่างที่อิมพูดป่ะล้ะ....รึเจ๊จะเถียงอิม"อิน้องบ้า....ต่อล้อต่อเถียงเก่งนัก

"ฉันเถียง...เพราะมันไม่ใช่เรื่ิองจริง"

"หราาาาาาค้าาาาา...."

"โอ้ยเจ๊...อิมเจ็บน่าาา..หยิกมาได้"
ผมหยิกแขนมัน...หมั้นใส้..จริงๆเลย

"ดีจะได้จำ...ว่าที่หลังไม่ควรเอาเรื่องของคนอื่นมา...เสวนา"

"เจ๊ยอมรับแล้ว...ช้ะม่ะ"...แน่ะๆๆยังจะกวน

"เดียวเถอะ...ไม่เข็ดใช่มั้ย"..

"จ้า...เข็ดแล้ว...สวยซะปล่าว..ผู้ชายคน
ไหนได้เป็นเมียน่ะ...ตกนรกแน่ๆเลย"!!!!!
นังอิมมมมมมม


โปรดติดตามตอนต่อไป..................

[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(1)
เริ่มหัวข้อโดย: Meaw Evezaaaaa ที่ 17-07-2016 18:52:51
ตัวอย่าลืมลงกฎเล้าด้วยนะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(1)
เริ่มหัวข้อโดย: BeautifulGirl ที่ 17-07-2016 19:05:53
คำผิดถือว่าระดับหนึ่งเลยนะคะ เด่ว >>เดี๋ยว และอีกบลาๆ ไม่เอาภาษาวิบัติมาใช้ เรื่องจะสนุกกว่านี้ค่ะ เห็นแล้วมันขัดตา
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(1)
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 17-07-2016 19:29:56
อยากเจอพระเอกแล้ววววว
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(1)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 17-07-2016 20:23:48
555
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(2)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 18-07-2016 00:56:21
เป็นไงกันบ้างครับ...ตอนที่แล้ว
สนุกกันไหมเอ่ย  =^^=   เพิ่งเขียนเป็นกระทู้แรกนะครับ 
ถ้าผิดพลาดประการใด..ก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ~

วันนี้มาต่อตอนที่ 2 กันเลยนะครับ
แต่ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยนะครับว่าเรื่องนี้
 เกิดขึ้นจริงๆจากเพื่อนของผมเองแต่ มีบางตอนที่แต่งเติมขึ้นเพื่อ
อรรถรสในการรับชมของทุกๆคนนะครับบบ
...



ตอนที่ 2

        ผมไม่อยากนั่งต่อล้อต่อเถียงกับน้องบ้าที่ไม่รู้จักโตอย่างมันแล้วล่ะครับ
รถรับส่งนักเรียนประจำทางขับมาได้เรื่อยๆ......อีกหลายกิโลเลยครับกว่าจะถึง
แล้วไหนจะต้องจอดรับนักเรียนอีก.....นั่งอยู่ดีๆนะน้องมรณะเลยคำพูดมาถามผม

"นี่เจ๊....เจ๊ว่าเราไปถึงจะมีเพื่อนไหมวะ"

พอนังน้องสาวพูดขึ้นมาผมก็คิดเหมือนกันครับ
เพราะเพื่อนผมที่เรียนจบมอสามด้วยกันไม่มีใครมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับผมเลย.....
ส่วนมากจะเข้าเมืองไปเรียนเทคนิคเรียนโรงเรียนอีกใหญ่มากกว่า

"แหม   เดี๋ยวก็มีเองแหละ.....เราสองคนออกจากสวยขนาดนี้
เผลอๆ...ไม่ได้เพื่อนกับมาอย่างเดียวอาจจะได้ _ัว กลับมาด้วยก็ได้นะ555"

เราต้องใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์สิ :katai3:

ผมกับน้องสาวหัวเราะกันลั่นรถ
โดยที่ไม่คิดจะเกรงใจเด็กที่นั่งมาด้วยกันเลยครับ

"55555.....เจ๊ก็พูดไปคิดจะเก็บแต้มอีกละสิ"

"มันก็ไม่แน่หร๊อก....ต้องดูก่อนว่าผ่านมั้ย"    อิอิ

"แหมเจ๊....เรื่องผช. นี้จริงๆเลยนะ
แต่เขาว่ากันว่าโรงเรียนเนี่ยผู้ชายน่ากินเยอะแยะเลยนะเจ๊"

หื้ม  รู้ดีจริงๆนะมึง

"โอ้ยพี่ก็พูดไปอย่างนั้นแหละ....ขอเรื่องเรียนก่อนดีกว่า เรื่องนี้เอาที่หลังเถอะ"

ใช่แล้วครับ...เอาเรื่องเรียนทำเกรดให้ดีๆซะก่อน
เหมือนที่แม่ขอไว้...เรื่องพันธุ์เนียเมื่อไหร่ก็ได้
(ประสบการณ์มันทำให้เรารู้เยอะอ่ะครับ)

"จ้า......แม่พระดีศรีเด่นขอให้ทำได้จริงๆเถอะจ้า
เดี๋ยวเห็นผู้ชายหล่อๆล่ำล่ำหน่อยก็เข้าไปจู้ดดดและ"

นี่.....ฉันมันง่ายอย่างที่แกพูดมากเลยหรอนังอิม.  แต่ก็จริงอย่างที่มันพูดล่ะครับ
เวลาผมชื่อผู้ชายหล่อๆล่ำล่ำหน่อย....ใจมันก็เต้นแรงตลอด

เห้อออออออออออ....

........รถรับส่งนักเรียนขับเคลื่อนมาจอด..ณ.ลานกว้างในโรงเรียน เห็นนักเรียนชายหญิงมากหน้าหลายตาเดินกันให้จ้าละหวั่นโรงเรียนนี้ใหญ่มากเลยครับ. ตึกนู้นตึกนี้เต็มไปหมดนักเรียนเยอะจริงๆเลย คิดแล้วก็ตื่นเต้นไม่เบาเลยทีเดียว
นังอิมน้องสาวสุดสวยของผมดูก็ชี้คนนั้นคนนี้ให้ผมดูอย่างสนุก...(ยังไม่เท่าไหร่ แ_ด ออกลายแล้วเหรอนังอิม)

รถชะลอแสดงว่าถึงการจอด
แต่พอรถจอด...เอ๊ะเดี๋ยวๆ มาจอดอะไรที่คนอยู่เยอะแยะเนี่ยลุง..อายเป็นเหมือนกันนะ
ผมก็รีบจัดองค์ทรงเครื่องให้เข้าที่ก่อน. ก่อนที่จะเปิดประตูลงไป....

พอที่ผมจะก้าวลงมาจากรถเท่านั้นแหละครับ สายตาทุกคู่ทั้งหญิงและชายก็โฟกัสมาที่ผมคนเดียว :katai5:
โดยที่มีนังน้องสาวตามลงมาติดๆ  พอผมลงมาก็รีบเดินจะเข้าโรงเรียนทันที  ก็มันอายนี่ครับ จ้องกันซะขนาดนั้น

"เห้ยแกๆ...ดูกระเทยคนนั้นดิสวยมากเลยอ้า.....เด็กใหม่ด้วย สวยมากอ่า"

ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มใหญ่สะกิดเพื่อนในกลุ่มให้หันตามกันมาดูผม

"เออว่ะ....หน้าสวยกว่ากูอีกอะมึง"
ผู้หญิงอีกคนหันมาและร่วมกันเม้าท์ผมต่อ

"กูแมร่งดับเลย....อีเ_ี้ย"
หญิงอ้วนอีกคนในกลุ่มแสดงความคิดเห็น

"เจ๊ดูดิๆ..มีแต่คนมองเจ๊ทั้งนั้นลยอ่ะ"
มึงจะย่ำกูทำไมห่ะ...แค่นี้กูก็ไม่รู้จะเอาหัวมูดไปไว้ที่ไหนแล้วอีห่า...
ตอนนี้หน้าผมแดงเหมือนลูกตำลึงสุกยังไงยังงั้น

"ชั่งพวกเขาเถอะ....ก็ตาเขานี่ รีบๆเดินเถอะ"

ผมรีบเดินเข้ามาภายในโรงเรียนไม่รู้จะไปไหนเลยเดินลิ่วมาหยุดอยู่ตรงศาลาไม้ไทย ที่ไม่มีคนนั่งอยู่
คนที่เดินไปมาก็ยังไม่วายจะหยุดมองผมกัน   พอผมนั่งลงนังน้องสาวของผมก็เริ่มเปิดบทสนทนา

"วุ้ย...เสนห์แรงไม่เบานะเจ๊  ผช...นี่ต่างมองเหลียวหลังเป็นโดมิโนเลยน้า"
มึงยังจะมาแซวกูอีกนะ

"คงเห็นพี่เป็นสัตว์ประหลาดมีปีกมั้ง...ถึงมองอ่ะ"

"บ้าเรอะ.....เจ๊สวยขนาดนี้เป็นใคร ใครก็มอง"
แหม....อย่าเอาความจริงมาพูดสิ้อิม :-[

"วุ้ย พูดก็มองมาทีเดียวเลยนะ  หล่อด้วยดิเจ๊ ดูดิ"

อย่าชี้!..ชี้หาพ่องมุงเหรอ(พ่อกูด้วยนี้หวา)
กูว่าจะไม่หันไปแล้วนะ

ก็อิมนะสิครับ ชี้ไปทางหนุ่มๆที่นั่งศาลาข้างๆ. โดยมองมาที่เราทั้งสองคนแล้วส่งมาให้ยิ้มมาให้

"นี่เธอ เธอ "

เอ๊ะ!...
ใครมาสะกิดข้างหลังฉัน เสียงหวานซะด้วย ผมหันไปก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารัก
คุ้นๆแหะ เอ๊ะมีผู้ชายมาด้วยอีกคน หน้าขึมๆดูหน้ากลัว ผิวคล้ำๆ.
ใควะ

"อะ เอ่อ..เอ่อ" ผมอ้ำๆอึงๆ.    งง?

" เราไง ที่เจอกันตอนปฐมนิเทศนะ จำเราได้มั้ย'"

ตอนปฐมนิเทศหรอ?  คิก่อนนะ อะ...อ่อ คนนี้เองที่นั่งด้วยกันตอนปฐมนิเทศนี้ว้า

"อ้อ...จะ" ผมส่งยิ้มหวานให้เธอ

"วันนั้นเรายังไม่รู้จักชื่อเธอเลยอะ ลืมถามด้วยสิ เธอชื่ออะไรหรอ"
นางถามชื่อผม

"ออม เราชือ ออม"

"จ้ะ ออม ชื่อเหมือนผู้หญิงเลย"

ก็ต้องเหมือนสิยะ ก็ฉันเป็นผู้หญิงนี้

"แล้วเธอ เอ่อ....." ผมถามเธอกลับมั่ง

" เราชื่อหวา นะ"

ผมพยักหน้ารับรู้  กำลังจะถามชื่อผู้ชายที่มาด้วยอีกคนตัวออกจากดำๆ
คงเป็นแฟนเธอล่ะมั่ง แต่เธอก็ส๊วยสวยน่าจะหาได้ดีกว่านี้นี่นา

"ส่วนคนนี้....ชื่อต้อม"

"ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ. ออม"

จ่ะ       ห๊า!..นางเป็นรึนี่ ชัดเลย เสียงนี้บ่งบอกว่าใช่เลย
แหม เป็นอีแอบแอ๊บแมนก็ไม่บอก ปล่อยให้คิดว่าเป็นผช..อยู่ตั้งนาน

" เช่นกันนะต้อม"

"แล้วนี้ใครหลอ ออม" หว่าหันมาถามพร้อมยิ้มไปทางอิม

"น้อสาวเราเองนะ ชื่ออิม" ผมบอกชี

"สวัสดีคะ พี่หวาพี่ต้อม " อิมยกมือไหว้พวกหวา

"จ้ะ"

"เออเจ๊  อิมไปก่อนนะเพื่อนมาเรียกแล้ว ตอนเย็นรอด้วยนะเจ๊"

แหม ยังไม่ทันไร มีพวกแล้วเหรอน้องผม ขนาดผมก็เข้ามาพร้อมมันยังไม่มีเพื่อนแบบมันเลย

"อืมๆ ไปเถอะ แล้วอย่าไปหาเรื่องใครเขาหล่ะ"

"โอ้ย....เจ็นี่ก็  เห็นอิมเป็นหิมพานต์ไปได้"

     อันตพาล!!!!!  / ผมหวาต้อมพูดออมมาพร้อมกัน

"แฮะๆ :hao3:..นั้นและ ไปแหละเจ๊ "

พอมันร่ำลาอาลัยเสร็จก็เดินตรงไปยังกลุ่มผู้หญิงกลุ่มใหญ่ที่กำลังรอมันอยู่

    ผมหวาและต้อมก็นั่งคุยกันเรื่องต่างๆนานาๆตามประสาเด็กใหม่

หวาเป็นคนที่พูดจาแรงตรงไปตรงมาจนบางครั้งก็พูดแรงเกินไป จนทำให้ผมหลุดขำทุกที
ที่ต่างจากภายนอกของเธอ ที่ใครๆเห็นก็คงคิดว่าเป็นผู้หญิงใสใสเรียบร้อยอ่อนหวาน. ซึ้งตอนแรก
ผมก็คิดแบบนั้น. แต่มันกลับไม่ใช่เลยใครที่ได้มาเจอตัวตนของเธอจริงๆ แล้วจะรู้ว่าคุณคิดผิดอย่างมหันต์

ส่วนต้อมเองตอนแรกผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าต้อมจะเป็นเผ่าพันธุ์เหมือนพวกผม คงเพราะหน้าตาที่อรึมขรึมดูแล้วหน้ากลัว
จึงทำให้คิดว่าเป้นผู้ชาย. แต่จริงๆแล้วกลับผิดคลาด เมื่อนางเอ่ยปากพูดคุยเท่านั้นแหละ โป๊ะ!!!แตก
จริตจกร้านมาหมด พร้อมจีบปากจีบคอสุดพลัง ต้องยอมนางจริงๆครับ

"นี่ออม ทำไมแกถึงสวยจังล่ะ ฉันเห็นแกตอนแรกนะ อึ้งไปเลยจริงๆ
นึกว่าผู้หญิงตัดผมสั้นมาเรียนซะอีก ฉันละอิจฉาแกจริงๆเลย.   ทำไมหนอ ทำไมฟ้าถึงต้องกลั้นแกล้งคนอย่างอิต้อม
ไม่ให้เกิดมาสวยๆเหมือนกับนังออมมันบ้าง เทวดาใจร้าย.  ท่านใจร้าย ที่สุด"

ต้อมร้องครวญคราง น้อยใจวาสนาที่ตัวเองไม่เกิดมาสวยเหมือนเขาบ้าง

"ต้อมก็พูดเกินไป....เราไม่ได้สวยอะไรขนาดนั้นสักหน่อย"
ผมพูด

"จริงอย่างที่นังต้อมมันพูดละ  ก็แกสวยจริงๆนี้น่า สวยกว่าผู้หญิงซะอีก
ถ้าผมยาวนี้ดูไม่ออกจริงๆนะเนียว่าเป็นผู้ชาย " หวาชมผม

"ฉันชอบขนตาแกมากเลยออม ยาวเป็นแพสวยจริงๆเลย รึว่าแกติดมาโรงเรียน. หึ "
ต้อมพูดพร้อมขยับปลายนิ้วมาดึงขนตาอันสวยงามของผม
เพื่อตรวจสอบว่าของจริงรึของปลอม

"โอ้ยย...ต้อมเจ็บ"
ผมร้องออกมา.  ขนตากูจะหลุดแล้วว

"ของจริงนิหวา"  ต้อมพูดพร้อมนำนิ้วออก

"ของจริงสิ ฉันจะติดมาทำไมกันเล่า"

"แกนี่ไม่ต้องศัธยกรรมเลยนะ โครงหน้าก็สวยเรียว ตาก็หวานหยดหยอย
จมูกก็โด่ง ปากก็สวยเป็นกระจับ โอ้ยฉันละอิจ" แหมหวา. อย่าชมฉันมากสิ
เขินนะ

"แกสวยขนาดนี้ แฟนแกคงทั่งรักทั่งหลงหัวปักหัวปำเลยละสิ"
หวาถามผม

"ฉันไม่มีแฟนหรอกหวา"  ผมตบหวาไป

"เห้ย....จิงดิ ไม่น่าเชื่อ"

"แล้วแกเคยมีมาก่อนมั้ยอะ" คราวนี้ต้อมถาม

"เคยมี แต่เลิกกันไปแล้วนะ" ผมตอบพรางฝืนยิ้มให้แหงๆ

"โอ้ยย....ผช ก็เงียแหละ พอฟันเราแล้ว ก็ทิ้ง เป็นเรื่องธรรมดา"
ต้อมพูดพร้อมจีบปากจีบคอสุดฤทธิ์

"โอ้โห้  แม่คนสวย ทำอย่างกับแกเคยผ่านมือผู้ชายมาอย่างนั้นแหละ นางต้อม
พอผู้ชายมันเห็นแกก็วิ่งป่าราบไปคนละทิศคนละทางแล้ว5555"

นังหวากัดนังต้อมจนผมถึงกับหลุดขำออกมาเสียงดัง

"โด่ อิหวา ถึงฉันจะหน้าตาขี้เหร่ ไม่สวย ก็ใช่ว่าฉันจะไม่เคยผ่านมือผู้ชายมานะย๊ะ"
นังต้อมเถียงกลับ

"อ้าวหรอ ฉันนึกว่าผู้ชายเจอแก จะต้องถ่องนะโมตัสสะ ส่ะอีก5555" นังหวาตอกกลับได้โดนใจมาก

"แกสองคนสวยก็พูดได้สิย๊ะ เดียงเถอะ.....ถ้าฉันสวยขึ้นมาเมื่อไหร่ละก็อย่ากลับคำละกั้นนน"

"มันจะมีวันนั้นด้วยหรอ นังต้อม". หวาสวน

"มีสิ  ต้องมีสักวันต้องมีสักวัน  :impress2:" ไมค์ ภิรมย์พร ก็มา  (เพลียยยยยยย)

"เช๊อะ เอาเวลาตอกย้ำฉันไปสนใจ ผออัวผัวสุดที่รักของแกก่อนมั้ยน้องหวา นู้นเดินมานู้นแล้ว"

       ต้อมพูดพร้อมชี้นิ้วไปทางผู้ชายกำย่ำหมาดเท่รุ่นมอ...ปลายหล่อไม่เบา ที่กำลังเดินมาทางพวกเราที่นั่งกันอยู่
เมื่อกี้ต้อมพูดว่าผัว  แสดงว่าผู้ชายคนนี้ต้องเป็นแฟนหวาแน่นอน.ดูแล้วเหมาะกันดีเลย ผู้หญิงก็สวยผู้ชายก็หล่อ

"อ้าว...มาแล้วเหรอตัวเอง ปล่อยให้เค้ารอนานเลยน้า" ตะองตะเอง แหวะ!! :serius2: หวาพูดพร้อมสอดมือเข้าไปหาคนที่ขึ้นชือ
ว่าแฟนอย่างคลอเคลีย ดังเหมือนแมวอ้อนเจ้าของยังไงยังงั้น

"เค้าก็มาแล้วนี้ไง  หืม....ใครกันละเนีย " แฟนหวาถาม

"อะอ้าวว....ลืมแนะนำเลย. นี่ออม เพื่อนใหม่เค้าเอง เขามาเป็นเด็กใหม่นะ อยู่ 4/2 ห้องเราด้วย"
หวาแนะนำผมให้แฟนของตนรู้จัก

"สวัสดีครับ ออม  น่ารักจังเลยนะครับ".  :o8:ผู้ชายชม. เขิ้ลอ่า

"ออม ส่วนนี้ แม็ก แฟนเราเอง อ้าาาาา". หวาพูดไปบิดตัวไป. จนจะกลายเป็นน๊อตไปซะแล้ว :mew5:

"ยินดีที่ได้รู้จักนะ แม็ก" ผมพูดพร้อมส่งยิ้มหวายไมตรีจิตรไปให้ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือรอยยิ้มหยาดเยิ้ม เปรียบเสมือน
เสือที่กำลังจะตะครุบเหยื่อกินเป็นอาหาร. มันดูน่ากลัว จนผมต้องหลีกสายตาหลบ

"เช่นกันครับ." น้ำเสียงอันเยือกเย็นส่งผ่านมาหาผม

โปรดติดตามตอนต่อไป........................................

กำลังใจคือการ "เม้น".   เม้นเยอะๆนะครับ ตอนต่อไปรับรองสนุกกว่านี้แน่ :z2:

[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน2)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 18-07-2016 06:29:27
ออมอย่าแรด
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน2)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 18-07-2016 08:33:08
หวังว่าแม็ก คงไม่ทำให้หวากับ ออม มาผิดใจกันนะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน3)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 18-07-2016 14:54:20
ตอนที่ 3

ตึง  ตึง  ตึง  ตึงงง.....  ยินดีตอนรับนักเรียนใหม่ทุกคน ที่เข้ามาศึกษาต่อในรั้วโรงเรียนxxx  บลาๆ

ถ้าหากนักเรียนคนใดมาถึงแล้ว ขอเชิญมาลงทะเบียนห้อง ที่อาคารอเนกประสงค์ด้วยคะ ขอบคุณคะ ...

              เสียงฝ่ายประชาสัมพันธ์ย้ำอีกครั้ง พวกเราทั้งสี่คนก็เดินตางมายังอาคารอเนกประสงค์ เพื่อมาลงทะเบียนห้องเรียน
 พอมาถึงก็ตกใจเลยครับนี่มันอะไรกันนี่
 มาลงทะเบียนหรือมาก่อม๊อบอะไรกันแถวนี้ เด็กนักเรียนเยอะมากแต่ละคนไซด์บึกๆกันทั้งนั้น มีทั้งเล็กกลางใหญ่
 ปะปนกันไป ผมเห็นแล้วก็อดตื่นเต้นเป็นไม่ได้ 

        พอผมเดินเข้าไปข้างในอาคารสายตาแต่ละคนก็ต่างมองมาทางผม ที่ขณะเดินผ่าน บางคนก็ซุบซิบกับเพื่อน
บางคนก็ส่งยิ้มให้ผม บอกเลยครับ ว่าสถานการณ์ตอนนั้นผมประหม่าสุดๆ
คิดเสมอว่าถ้าเรา เข้ามาเรียนที่นี้แล้วจะเป็นยังไง เฮ้อออ...คิดแล้วก็เครียดเลยครับ

"จับมือฉันไว้นะออม เดียวหลง"
เสียงหวาเอ่ยบอก

     ทำให้ผมคิดขึ้นมาได้ว่า ยังมีเพื่อนที่ดีมิตรที่ดีคอยอยู่ข้างเราเสมอ ทั้งๆที่ผม
ก็พึงรู้จักกับพวกหวาได้ไม่นาน แต่ความห่วงใยส่งมาให้ ทำให้ผมลดคลายความ
กังวลไปได้ระดับนึงเลยทีเดียว

    โอ้ยย....ทำไมคนมันเดินกันให้ว่อนอย่างี้เนีย  สวยปวดหัว ..  อุ้ย....คนนั้นน่ารักอะ คนนี้ก็หล่อใช่ได้ หู้ยย คนนั้นก็เถื่อนดี เป๊กเลยอ่า

จริงอย่างที่นังอิมมันบอก ปู้ชายโรงเรียนนี้ก็หล่อใช่เล่นจริงๆ มองเอาเป็นอาหาร
ตาอาหารใจดีกว่า ..อิอิ :mew3:

ผมกำลังมองคนนู้นคนนี้อยู่ดีๆ หันกลับมาที่พวกหวาอีกที  อ้าวเห้ยย!!...หายไปไหนกันหมด หวา ต้อม แม็ก อยู่หน่ายย!!!!
  แง่ๆ นี่ผมหลงใช่มั้ยนี่    ผมคว้านสายตามองหาพวกนั้น แต่คนมัน
กลับชุลมุนไปหมด ใครเป็นใครไม่สามารถรู้ได้ เป็นไงละอาหารตาอาหารใจ ฮือๆๆ
ออมเอ๋ยย....  แล้วจุดลงทะเบียนห้องผมมันอยู่ส่วนไหนของอาคารอเนกประสงค์กันละเนีย ป้ายก็ไม่เห็นติดบอก..โอ้ยๆๆ

เดินไปพรางๆเดียวก็คงเจอ พอผมเดินไปชะเง้อไป โดยทีไม่ได้ดูตาม้าตาเรือก็เลยชนเข้ากับใครไม่รู้จังๆ

!!!!!!!! ปึก !!!!!!!!! :katai1:

 ฉิหายแล้วไงอีออม.  โอ้ยทำไมวันนี้มันซวยซ้ำซวยซ่อน
อะไรอย่างี้หว่าาาาา

"โอ้ะ!!  ขอโทษครับ" ผมขอโทษอีกฝ่ายแต่ดูเหมือนว่า เขาจะอาร์มณเสียมากเลยครับ

"เหี้ยเอ้ย!!!...ใครวะ เดินแมร่งไม่ดูตาม้าตาเรือ สัตว์" ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ใจผมตอนนี้มันลงไปอยู่ที่ตาตุ่มหมดแล้ว
จะซิ่งๆหนี ก็กลัวหาว่าหนีความผิด ต้องยอมเผชิญรับมันตรงหน้า :ling3:

"เราขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ ชะงัก!!!" :mew1:

ผมขอโทษฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง แต่ผมก็ต้องชะงัก เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมามองผม
หล่อ  หล่อจริงๆ ตาคมดูมีเสนห์ คิ้วดก ปากเรียวชมพู ไรหนวดนิดๆ ใบหน้าขาวใสได้รูป  บอกได้คำเดียวว่า หล่อมาก
 ใบหน้าของผมที่ตอนนี้รับรู้ได้เลยว่าขึ้นสีอย่างจัด จนต้องก้มหน้าหลบอย่างกระทันหัน

            ใจที่เต้นแรงอยู่แล้ว กลับเต้นแรงเข้าไปอีกเหมือนจะระเบิดออกมาให้ได้ ตอนนี้รู้สึกว่าร้อนผาวไปทั้งตัว
ทำไมๆ ใจเราต้องแรงขนาดนี้ด้วย ทั้งๆที่เจอผู้ชายหล่อๆมาก็มากแล้ว แต่ทำไมมันกลับเต้นแรงมากเมื่อสบตา
ผู้ชายคนนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

   เขาเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างอาร์มณเสีย แต่ดูเหมือนเขาชะงักครั้งนึง ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

"เห้ยเหี้ยเอ็ม เป็นห่าไรวะ เสียงมึงดังไปยั้นนู้น ... ชะอุ้ย!!!!!!!"
 
 เสียงผู้ชายคนนึงวิ่งเข้ามา พร้อมกับอีกสี่คนที่วิ่งตามหลังมา

"เห้ยเอ็ม ใครวะ...แมร่งน่ารักวะเหี้ย". ผู้ชายคนที่วิ่งเข้ามาคนแรกถามพ่อสุดหล่อปากปีจอ 

"ไม่รู้วะ....อยู่ดีๆก็เดินมาชนกู!!!"

แหม พูดดีๆก็ได้นิ ไม่เห็นต้องเสียงดังเลย หล่อซะปล่าว แต่ปากในนี่เป็น
 มูลนิธิรับเลี้ยงสุนัขจอนจัดเหรอ...! ไม่ๆต้องเก็บอารมณ์ให้อยู่ ปรับสีหน้าให้
ปกติที่สุด อารธณาเป็นแม่พระเข้าไว้

"เราขอโทษนายจริงๆนะ คือเราไม่ได้ตั้งใจเดินชนนายจริงๆนะ" แค่เจตนาเว้ยย หึหึ
ผมพูดพร้อม ทำหน้าตาหน้าสงสารปรับงอ่อยๆ

"เสียงหวานด้วยอะ น่ารักฉิบหาย เธออย่าไปถือสามันเลย มันก็อารมณ์ร้อนอย่างงี้แหละ " ผู้ชายที่ยืนข้างๆนายนั้นตอบแทน

"เอาน่ามึง เขาขอโทษมึงแล้วนี่หว่า"  ผู้ชายที่มาด้วยอีกคนร่วมสนทนา

นายนั้นไม่ตอบ แต่กลับส่งสายตาเขม็งมาทางผม    หล่อโหดเว้ยเฮ้ยย :m14:

"คือเราหาที่ลงทะเบียนห้องไม่เจออะเลยทำให้รีบไปหน่อย  ขอโทษจริงๆนะ" ผมพูด

"เด็กใหม่ละสิครับ ...แล้วนี่คนสวยอยู่ห้องอะไรหรอ"  อุ้ย ผู้ชายอะไรปากหว๊านหวาน

"4/2 นะ"

"เห่ย!! ห้องเดียวกันเลย ดีใจวะ ปะๆเดียวเราพาไปนะ อยู่ตรงนู้นแหนะ"

ผู้ชายคนที่วิ่งเขามาถามนายนั้นเดินเข้ามาหาผม พร้อมจับมือผมให้เดินตามไปด้วย

นี่ๆ....นายมือ มือ    :sad3:
 
ผมหันหลังไปมองคู่กรณีคนนั้นที่เอาแต่จ้องมองผมไม่วางตา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์เสียขึ้นไปอีก  พอผมหัน
ไปมอง เขาก็เบียนหน้าหนีไปทางอื่น
 บู้รววว !!  :m14:

เพื่อนของนายนั้นอีกสามสี่คน เดินตามผมสองคนมา ปล่อยให้นายหล่อ
หน้าบูดที่ทำท่าทางกระฟัดกระเฟี้ยดอยู่นั้น สุดท้ายต้องจำนนเดินตามมา

"เออ เราชื่อซันนะ  แล้วเธอละ"  นายคนที่เดินจูงมือผมอยู่ถามขึ้น

"เรา ชื่อออม" ผมตอบซัน

"ชื่อน่ารัก คนก็น่ารัก" ผมได้แต่ส่งยิ้มเขินๆไปให้ซัน จนซันเอามือเกาท้ายทอยด้วยความเขินไม่แพ้กัน

"ฮ่ะแฮม .. มีอีกสี่คนนะตรงเนีย เธอคนสวย เราชื่อเฟริส์นะ " อีกคนที่ตามมาพูดขึ้น

"ส่วนเราชื่อ ป่าน นะจ๊ะออม" ตามด้วยอีกคน

"ผมชื่อ นัด นะออม " คนใส่แว่นพูด

"เห้ยๆกูม่างดิ เราชื่อ ทัด " คนนี้ออกดูกวนๆนิด 

" ส่วน เออ ... ออ ไอ้คนข้างหลังชื่......" ซันกำลังจะบอกผม แต่ผมดักขึ้นก่อน

"เอ็ม เรารู้แล้วละ"

ซันพาพวกผมเดินมาถึงจุดลงทะเบียน 4/2 พอดี

"ขอบคุณมากนะซัน ถ้าไม่ได้พวกซันเราคงหลงไปไหนไม่รู้" ผมพูดติดตลก

"ครับ ซันเต็มใจช่วยนะ แค่นี้สบายมาก"  หล่อแถมยัง นิสัยดีอีก จะมีผู้ชายคนไหนให้เกียรติ
เพศที่สามอย่างพวกซันอีกไหมอีกเนีย

"เออ่ ซัน " ผมนึกขึ้นมาได้ว่าซันยังไม่ปล่อยมือที่จับผมอยู่เลย

"ครับ"

"มะ มะมือ"  ผมพูดกระตุกกระตักพร้อมยกมือขึ้นมา

"อะ!  อะ เอ่อ แฮะๆ โทษทีครับ" หน้าซันขึ้นสี แสดงถึงความเขิน น่ารักมากๆเลยครับ น่าหยิกจริงๆ

"ออมไปลงทะเบียนเถอะครับ เดียวซันรออยู่ตรงนี้เอง" ซันบอกผม

"ไม่เป็นไรหรอกซัน แค่นี้ก็รบกวนซันพอแล้ว"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ เดียวเกิดออมหลงอีกทำไง"  สุภาพบุรุษ ชัดๆ :hao7: :oni2:

"แหมไอ้ซัน เห็นคนสวยหน่อยเป็นไม่ได้เลยนะมึง" เฟริส์แซวซัน

"ก็ออมเขา เติมใจนี่ว้า" ซันพูดแล้วยิ้มเขินๆคนอะไรยิ้มน่ารักเป็นบ้า

" ออออ. อออออ. ออม" เอ๊ะ!..เสียงคุ้นๆ
ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกครับ

"หวา แม็ก ต้อม หายไปไหนกันมาหาตั้งนาน"  โล่งอกไปทีได้เจอพวกมันซะที

"ฉันต่างหากที่ต้องถามแก ฉันบอกให้จับมือฉันไว้แน่นๆ หลงเลยเป็นไงละ" เจอฉันก็สาธยายยาวเลยนะนังหวา

"ดีนะเนีย ที่มาเจอพวกซันก่อน ไม่งั้นจะหลงไปไหนแล้วไม่รู้"  ผมบอก

"ย๊ะ!....ไม่ใช่ว่าควงผู้ชายเล่นอยู่หรอกนะ" ปากเสียนังต้อม

"บ้า!ต้อม" 

"เพื่อนเรามาแล้วนะ ขอบคุณอีกครั้งนะซัน" ผมหันมาบอกซัน พร้อมส่งยิ้มหวานละมุนไปให้อีกดอก จนซันเห็นแล้วก้มหน้า
งุดๆ

"ครับ แหมไล่ซันเลยนะ ครับแล้วเจอกันที่หอประชุมนะครับออม บ๊าย" ซันส่งยิ้มน่ารักๆคืน  โอ้ยอกอีแป้นจะแตก

"ไปก่อนนะครับ สุดสวย " เฟริส์หันมาบ้ายบ๊ายผม พร้อมกับ ป่าน ทัด นัด

"ครับ" ผมตอบ

       ก่อนที่จะหันไปหาอีกคนที่เป็นคู่กรณีของผม  แหม รักษาภาพพจณ์เหลือเกินนะ นายปากปีจอ  :hao3:

" ฮะแฮ่ม เบาได้เบานะแก แป๋ปๆก็มีผู้ชายมารุมละ" นังต้อมบ่น

"อิจ ละสิ้"  ผมแกล้งเย้วนังต้อม

"ย้ะ!!!"

"เออ นั้นฉันไปลงทะเบียนก่อนนะ" ผมบอก

"รีบๆเลยนะ พวกเรามีเรื่องจะคุยกับแก"


เฮ้ออออออออออออ

โปรดติดตามตอนต่อไป.......................................................................


พอเดาได้รึยังครับ ว่าใครเป็นพระเอก



หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน3)
เริ่มหัวข้อโดย: Krittapas ที่ 18-07-2016 15:13:49
มาต่อเร็วๆจ้า
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน3)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 18-07-2016 15:44:24
ขอแบบ ยาววววววววววววววววววววววววววว หน่อยสิ ลงที่ละ 5 ตอนก้อได้นะ ยินดีมากกก
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน3)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 18-07-2016 17:15:08
ขอยาวๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน3)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 18-07-2016 18:23:31
เนื้อเรื่องน่าสนุกดี

แต่ขัดใจกับคำผิดและภาษาวิบัติที่ค่อนข้างเยอะจนน่าปวดหัว เลยทำให้เราอ่านสะดุดไม่ต่อเนื่อง

ความสนุกเลยลดลงไปเยอะ  ติเพื่อก่อนะ ก่อนลงตรวจทานคำผิดซักหน่อยนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน3)
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 18-07-2016 21:51:54
ท่าทางพระเอกของเราจะเอาเรื่องแน่ ฮา ๆ งานนี้ออมมี่ไม่รอดพ้นนายเอ็มคนหล่อโหดอย่าวแน่นอนหึหึ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน3)
เริ่มหัวข้อโดย: multiver ที่ 18-07-2016 22:27:49
มาลงนานๆ หลายๆตอนนะครับ ชอบมากเรื่องนี้ อ่านจนถึงตอนที่ 5 แล้วจากอีกเว็บนึงแต่ไม่มาต่อซักที :m31: จนตอนนี้ย้ายมาอ่านเว็บนี้แทนละ พอเห็นเรื่องนี้มา รีบจิ้มจึกเลย :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน4)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 19-07-2016 13:13:30
ตอนที่  4

          ผมลงทะเบียนเสร็จก็เดินลิ้วมาหาพวกหวา   โดนไตร่สวนยาวแน่เรา

"มีไรจะพูดมั้ย"หว่าเปิดประเด็น

 โอ้ยพวกแกจะมาจับผิดอะไรตอนนี้เนีย

"ไม่มีนิ  แกไปเถอะเดียวเข้าหอประชุมไม่ทันหรอก" ผมบ่ายเบี่ยงสุดฤทธิ์

"แต่ฉันมี อย่ามาเบี่ยงฉันเลยนะ คนนั้นน่ะแฟนแกหรอ" หวาถามขึ้น

"จะบ้าหรอ!! ฉันพึงรู้จักกับซันเขาเองนะ แฟนเฟินอะไรกันเล่า" ผมพูดความจริง

"เห็นพูดจากระนุ้งกระนิ่งกินลมกันซะขนาดนั้น จะไม่ให้ฉันคิดได้ไงละ"

"ซันเขาเป็นคนพูดเพราะแบบนั้นอยู่แล้ว"

"อืมๆ  แล้วแกเจอกับพวกนั้นได้ไงอะ"

นึกว่าจะไม่ถามซะและ ผมเลยเล่าเหตุการ์ณทั้งหมดให้หวาฟัง บลาๆๆๆ

"มันก็เป็นอย่างเงียแหละ" ผมพูด

"นิสัยไม่ดีเลย นี่ถ้าแม็กอยู่ด้วยนะ แม่จะต่อยให้ปากแตกเลย" แม็กพูดอย่างเบ่งบารมี

"ก็สมควรให้เขาด่าแหละ...บอกให้จับมือฉันเอาไว้ดีๆเผลอแป๊ปเดียวหายไปไหนแล้วไม่รู้" แล้วใครมันจะไปรู้กัน
 ถ้าจะโทษก็ไปโทษพวกผู้ชายที่ฉันมองนู้น

"คนที่ยืนข้างหลังสุดใช่มะ" ต้อมถามผม ผมพยักหน้าหงึกๆ

"ว่าแล้วเชียว เห็นยืนทำหน้าตึงบุญไม่รับอยู่คนเดียวหือ แต่เขาก็จัดว่าหล่อใช่ได้เลยนะ" ต้อมพูด

"หึ..หล่อแต่ปากปีจอแบบเนีย เขาไม่จัดว่าหล่อกันหรอก"ผมโต้

"จ้าแม่คุณ  สักวันได้เขาเป็นผัว ขึ้นมาละจะพูดไม่ออกนะ"  เน้นจังนะคำว่าผัวเนีย

ฝันไปเถอะถ้าฉันจะได้นายนั้นเป็นแฟนนะฉันยอมขึ้นเสรียงคานทองดีกว่า

"ไม่    มี    ทาง" ฉันลากเสียงยาว

"ไปเข้าหอประชุมกันดีกว่า" ผมพูด

"ทนฟังความจริงไม่ได้อะซิ" ต้อมเซ้า

ผมไม่สนใจก้าว เท้าเดินไปยังหอประชุม

 :BY_( MAM )

ซันเดินยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ทุกครั้งเมื่อเขานึกถึง น่าตาน่ารัก ปนรอยยิ้มหวานๆนั้น ไหนจะดวงตาสวยๆคู่
ยิ่งทำให้คนคิดใจหวั่นไหวขึ้นมาทันที  ก่อนที่เขาจะหลุดออกจากห้วงความคิด
เมื่อเสียงเพื่อนรักพูดขึ้น

"ห่าซัน  กูเห็นมึงยิ้มนานแระนะ เป็นไรป่าววะ  หาหมอไหมเพื่อน" ทัดถาม

"มันจะยิ้มเรื่องอะไรกัน...ถ้าไม่ใช่เรื่องน้องออมตุ๊ดน้อยแสนน่ารักละซิ"
ป่านพูดไปดูดน้ำในมือไปด้วย

"สัตว์ พวกมึงนี่ตัวขัดความสุขกูจริงๆเลยนะ ก็ออมเขาน่ารักจริงๆนี่หวา ตัวก็ห๊อมหอม ยิ้มก็สวย  ยิ้มที่ใจกุสั่นเลยวะ"ซันพูดไปบรรยายความไปอย่างชัดเจน

"เออนั้นดิ  นี้ถ้าไม่บอกกูว่าเป็นผู้ชายนะ กูไม่เชื่อหรอก สวยกว่าผู้หญิงอีก" ทัดพูดเอาจริงเอาจัง

"ดีแล้วแหละ...โรงเรียนเราจะได้มีกระเทยสวยๆเหมือนโรงเรียนอื่นเขาบ้าง  นี้ก็ดูกระเทยโรงเรียนเราดิถึกๆบึกๆ
บึนๆกันทั้งนั่น สยองชิหาย. บรึ๋ยยย  :katai1:" นัดเขามาร่วมการสนทนาครั้งนี้ด้วยคน

"เออแล้วนี่มึงจะจับออมจริงๆเหรอว่ะไอ้ซัน" ป่านถามซัน

"ก็เอออะดิสวยน่ารักน่าเ__็ดอย่างงี้  ใครจะปล่อยไว้วะ  กูก็อยากรองเปลี่ยนแนวมั่งนี่หวา พูดแล้วอรึ๊ยน่าจับมาขย้ำๆ"

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :z1:

ซันพูดไป. พร้อมเอามือข้างที่จับมือออมเมื่อกี้มาซูดดมอย่างชื่นใจ...

"สัตว์  รักจริงหวังเ_็ดนี่หว่า" ทัดพูดแซะซัน

"ไอ้ซัน  แต่ถ้ามึงได้ออมเขาแล้ว มึงอย่าทิ้งเขานะเว้ย...กูสงสารเขาว่ะ" นัดมาแบบคุณธรรมสอนใจ

"โธไอ้นัด  เห็นกูเป็นพวกฟันแล้วทิ้งรึไงวะ  คนเนียกูจับจ้องปรองปรีดาเว้ย" ซันตอบอย่างมั่นอกมั่นใจ

"เออ...แต่ถ้ามึงเบื่อเมื่อไหร่  กุยืมต่อน้ะเว้ยยกูอยากลองมั่งวะ" ป่านพูดขำ

"สัตว์ป่าน! ไม่ให้เว้ยคนนี้กูห๊วงงง" ซันรีบแย้ง


"ควาย!! ผู้หญิงมีตั้งเยอะให้เลือกไม่เลือก...เสือกเลือกกระเทย!!!!..."

เสียงปริศนาที่ห่างหายไปนานกลับร่วมแสดงบทสนทนามาด้วยอีกครั้ง  พร้อมคำกระเซ้าเย้าแหย่ซัน

"แล้วมึงจะทำไมอะไอ้เหี้ยเอ็ม  อิจฉากูอะดิ  ที่กูได้ออมแล้วมึงไม่ได้อะ" ซันพูดท้าทายเอ็ม

"อิจฉาพ่อง!  มึงดิ..กูเป็นผู้ชายเว้ยยย ชอบผู้หญิงไม่ได้ชอบกระเทยเหมื่อนมึง" เอ็มรีบตัดหน้าบททันควัน

"ทำไมวะ  กูชอบของกูอย่างงี้ มันหนักรองฝาตีนพระบาท...ของมึงตรงไหนวะ" ซันเถียงไม่ขาดคำ

เอ็มไม่อยากทะเลาะกับเพื่อนสนิทตัวเอง เลยทำได้แต่หน้าที่ไม่สบอารมณ์มากขึ้น

"พวกมึงจะทะเลาะกันทำหาพระแสงสำแดงเจ้าอะไรกันวะ  กูว่ารีบไปเข้าหอประชุมกันเถอะ สัตว์ เดียวโดนรองฝ่าย
ปกครองเล่นอีกกูละเครียด" ทัดพูดพร้อมยุติมวยคู่สำแดงเดือดคู่เอก


:BY_( AOM )


กริ๊ง  กริ้งงงงงงง!!!

ขอเชิญนักเรียนทุกคนมาร่วมทำกิจกรรมเปิดการเรียนการสอนที่หอประชุมใหญ่ด้วยค่ะ. ขอบคุณค่ะ
เสียงฝ่ายประชาสัมพันธ์ประกาศเรียก


"เห้ยยๆ  เขาเรียกแล้ววะไปกันเถอะ" หวาบอกพวกเรา ให้เดินไปกันที่หอประชุมใหญ่


         พวกผมสี่คนกำลังพากันมาที่หอประชุมเพื่อทำกิจกรรมตอนเช้า...พอมาถึงแล้ว
ก็เห็นเหล่านักเรียนมาหน้าหลายตา ส่งเสียงเอะอะโวยวายกันให้วุ่น..

"นักเรียนห้อง  4/2ศิลป์-ภาษา มาทางนี้ค่ะ" เสียงคุณครูผู้หญิงวัยกลางคน  ประกาศเรียกนักเรียนผ่านไมค์โครโฟน
เช่นเดียวกับคุณครูท่านอื่น  ที่ต่างก็เรียกนักเรียนของห้องตัวเองเหมือนกัน

"เห้ยๆ...4/2..อยู่ทางนู้น" หวาเรียกพวกเรา  ผมพยักหน้าแล้วตามหวาไป

          พอไปถึงก็เห็นนักเรียนต่างเข้าแถวโดยไม่ได้เรียงตามลำดับความสูงต่ำ
ผมแยกมาที่แถวชายกับต้อมและแม็กผมก็เลือกนั่งหลังๆเพราะจะได้ไม่วุ่นวาย
ห้องผมมีเด็กเรียนไม่มากแต่ก็ไม่น้อยจึงทำให้ห้องผมได้นั่งก่อน  ไม่วุ่นวายเหมือนห้องอื่นๆด้วย

พอลงตัวแล้วผมก็นั่งลง โดยที่ผมนั่งหลัง แม็กนั่งหน้าผมและถัดไปด้วยต้อมที่นั่งข้างหน้าแม็ก  จนผมรู้สึก
หวิวๆข้างหลังอย่างบอกไม่ถูก

จนผมรู้สึกว่ามีคนเดินมานั่งต่อจากผมแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร  จนชายนิรนามที่นั่งอยู่ด้านหลังผม พยายามเขยิบเข้ามาใกล้ๆผม   จนผมรู้สึกได้   แต่ผมไม่กล้าที่จะหันไปมอง ได้แต่เขยิบหนีขึ้นมา  แต่ก็เท่านั้นแหละครับ  ยิ่งเขยิบ..เขาก็ตาม..

จนผมทนไม่ได้เลยหันหน้าไปมองด้วยความข้องใจ

"จ๊ะเอ๋!...จะเขยิบหนีอีกนานไหมครับ  ซันเหนื่อยเขยิบตามแล้วน้า"

คนที่นั่งต่อจากผมไม่ใช่ใครที่ไหนซันนั้นเอง :mew4:

"เห้ย...ซัน"

"ครับซันเองหาตั้งนานนึกว่านั่งอยู่ไหน ที่แท้นั่งอยู่นี้เอง" ห้ะ?  หาทำไม

"หาเราทำไมเหรอ?" ผมถามด้วยความข้องใจ

"ก็แค่อยากนั่งด้วยอะนั่งด้วยไม่ได้หรอ" ซันทำถ้างอนๆสะบัดหน้าหนี เบะบอกมองบน..หึ  นึกว่าน่ารักมากรึงะ
(แต่ก็น่ารักจิงๆง่า)

"เห้ย!..ป่าว...ออมแค่ถามเฉยๆ" ผมพยายามแก้ตัว  แต่ซันก็ไม่มีทีท่าว่าจะหายงอน  ต้องง้อหรอ (คนรัยว่ะ งอนเก่งกว่าผู้หญิงซะอีก)

"อะโอ๋เอ๋ๆ....หายงอนน่า" ผมทำหน้าตาหน้ารักพร้อมทำไม้ทำมือประกอบเพราะน่ารักนะถึงง้อเนีย..อิอิ่

"หึ นึกว่าทำหน้าตาหน้ารัก  แล้วจะหายงอนหรอ" ซันไม่ยอมแพ้...ก็ได้ งั้นต้องหงัดไม้ตายแล้วละ

"ได้  ไม่หายก็งอนต่อไปแล้วกัน  ชิสว์" :m19: ถึงตาผมเอาคืนบ้างแล้วครับ..สะบัดหน้าหนีสุดฤทธิ์

" :m17:เห้ยไรว่า555โอ๋เอ๋ๆ...หายงอนน้าครับบบ" ฮ่าๆ..มารยาหญิง อ้อนน่ารักอย่างงี้ไม่หายก็บ้าแหละ

"แหมๆ  ไอ้ซันไอ้ห่า  คนเขามีพ่อมีแม่นะเว้ย" เสียงว่านแซวมาจากทางด้านหลัง

จนทำให้ผมหันหลังไปมอง..เอ๊ะ!... :laugh:ก็ไอ้พ่อหน้าบูดเป็นตูดลิงมันจ้องผมกับซันอยู่นะครับ
แถมยังไม่หายหน้าบูดๆเบี้ยวๆอีก  มันก็ผ่านมาแล้ว(จะโกรธไรกูนักหนาว่ะ....ฆ่ากูเลยไหมละ)
แถมยังมีหัดหึดท่าทีไม่สบอารมณ์อีก :m14: :m14: :m14:

"เออ  ใช่  ไรว้า ...พึงรู้จักกันแค่วันเดียวเอง  เล่นหยอดคำหวานกันแล้วเหรอวะ 
ใอ่ว่าน...พากูไปเช็คน้ำตาลในเลือดที่โรงพยาบาลที่ดิวะ555" เฟริส์แซวซันเสร็จทุกคนก็ต่างหัวเราะกันลั่นเลยครับ

"เหี้ยพวกมึงอะ..สัตว์" ซันด่าไปหน้าแดงไป ตอนนี้ผมกับซันเลือดขึ้นมาบนใบหน้าอย่างกระทันหัน

"ออมแลกที่กับแม็กไหน"...? จู่ๆ..แม็กซึ้งอยู่ข้างหน้าผมก็หันมาถามผม

"อ้าว..มีอะไรหรอแม็ก..."ผมถามแม็ก


โปรดติดตามตอนต่อไป............................



นายเอกจะยอมพระเอกหรือไม่  ติดตามน้าคร้าบบบบบ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน4)
เริ่มหัวข้อโดย: multiver ที่ 19-07-2016 19:08:24
ฮุฮุ  :mew4: เรื่องราวค่อยๆร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆแล้ว แม็กจะนอกใจหว่ารึเปล่านะ ลุ้นๆ :impress2: แล้วตกลงใครจะเป็นพระเอกกันแน่เนี่ย ซันหรือเอ็ม แต่ที่แน่ๆแล้ว คือ ออมโดนแน่ๆนายเอกเรื่องนี้(เอ๊ะ!! หรือนางเอก :a5:)
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน4)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 19-07-2016 21:36:22
ออมท่าจะไปสร้างความหมั่นไส้ให้คุณชายท่านเข้าซะแล้วนะเนี่ย  :laugh:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน4)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 19-07-2016 22:21:11
ออมแรง
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 22-07-2016 20:24:51
ขอโทษนะคร้าบบบบ...รอกันอยู่มั้ยเอ่ย...ขออภุยด้วยนะครับที่มาลงให้อ่านช้าไปน่อย...คือช่วงนี้สอบด้วยนะครับ
เลยไม่ค่อยมีเวลามาลง...ตอนเพื่อตอบแทน....ผมมาลงที่เดียวสองตอนเลย...อ่านกันแบบจุใจเลยครับ

ตอนที่ 5

"ก็ไอ้พวกนั้นมันแซวออมไม่ใช่หรอ มาๆแลกที่กับแม็กเถอะ" พวกนั้นพวกไหน
แม็กคงหมายถึงพวกซันนะครับ

"ป่าวหรอกแม็ก พวกซันเขาก็แค่เล่นๆไม่มีอะไรหรอก" ผมพูดให้แม็กเข้าใจ
แม็กทำหน้าครุ่นคิด?

"อืมๆแต่ออมอย่าไปเล่นกับพวกมันมากน่ะ"

ผมไม่รู้จะพูดต่ออย่างไงได้แต่พยักหน้าไปส่งๆไป

ผมเห็นแม็กมองซันออกแนวหาเรื่อง แล้วแม็กก็เขยิบมาจนแผ่นหลังแน่นๆมาติดกับอกผม
ผมไม่สามารถเดาได้ว่าตอนนี้แม็กคิดจะทำอะไร   แต่ตอนนี้แม็กเขยิบออกไปก่อนได้ไหม
ผมรู้สึกอึดอัดมากกกก :hao7:

แล้วจู่ๆแม็กก็คว้ามือผม ข้างซ้ายไปประสานสอดนิ้วกันไว้พร้อมกับมือของแม็กจนผมตกใจ...พยายามจะแกะมือออก..แต่แม็กกับกำมือผมไว้แน่นจนไม่สามารถขยับเอาออกได้ :a5:

ทำให้ซันที่นั่งมองอยู่ข้างหลังผมจ้องมือผมที่ผสานกับแม็กเขม็ง

"แม็กทำไรอะ...ปล่อยเลยนะ"ืผมบอกแม็ก

"อยู่เฉยๆนะออมไอ้พวกนั้นมันจะได้ไม่มายุ่งกับออมไง"

โอ้ยย....แล้วป้องกันด้วยวิธีนี้เนียนะ

"เดียวหวาก็เห็นหรอกแม็ก"

ครับ..และสิ่งที่ผมกลัวตอนนี้ ก็คือยัยหวาแฟนสาวของแม็กเห็น...ผมไม่อยากจะผิดใจกับเพื่อนเพราะเรื่องไรสาระแบบนี้นะครับ

"ไม่เห็นหรอก..หวาเขานั่งหน้าๆนู้นแหนะ"

จ้า...เดียวถ้ามันเห็นละจะตบ
กระบาลให้ดู

แม็กกับซันต่างจองหน้ากันสลับไปมา   ราวจะฆ่ารั้นฟันแทงกันยังไงยังงั้นเลย

เอ๊ะ!แม็กกำลังคิดจะทำอะไรอีก

แม็กจับมือผมไม่พอ  ยังจะเอนตัวลงมาพร้อมกับหัวมาพิงไหล่ผมอีก....ผมรู้สึกใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวถ้าหวามาเห็นสภาพผมกับแม็กแบบนี้จะทำยังไง

"แม็ก!...ลุกเดียวนี้เลยน่ะ" ผมทำเสียงไม่พอใจใส่แม็ก..แต่กลับว่าไม่มีการตอบสนองกลับใดใดทั้งสิ้น

"อ้าวเฮ้ยไอ้ซัน ไปไหนวะ

"เห้ยๆไอ้ซันเป็นเชี้ยไรวะ"

ผมได้ยินเสียงเอะอะมาทางข้างหลัง ทำให้ผมต้องหันไปดู
เห็นซันลุกขึ้นจากที่แล้วเดินออกจากแถวไป  ผมสังเกตที่มือของซันที่กำหมัดแน่น...

ท่ามกลางคนหลายพันคน...และครูฝ่ายปกครองฝ่ายระดับ
ที่ยืนบรรยายอยู่ด้านหน้าแถว

"ทัชซันไปไหนหรอ" ผมถามทัชที่กำลังนั่งมองมาทางผมกับแม็กอยู่

"อ๋อ...เราก็ไม่รู้เหมือนกัน...สงสัยจะทนเห็นภาพบัดสีบัดเถลิงไม่ได้มั่ง" ทัชพูดกระแทกแดกดัน
พร้อมแลสายตามองมาทาง ผมกับแม็ก...นี่ผมโดนด่าอยู่ใช่ไหมเนีย

ผมหันหน้ากลับมามองตัวการของเรื่อง ที่ทำหน้าลอยหน้าลอยตาไม่รู้ไม่ชี้

จนผมทนกับการกระทำของแม็กไม่ไหวแล้วสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของมือแม็ก
ที่กำลังกำมือผมอยู่อย่างแรง


พออาจารย์ฝ่ายปกครองพูดคุยชี้แจงเกี่ยวกับโรงเรียนเสร็จก็ทำกิจกรรมหน้าเสาธง
ร้องเพลงชาติร้องเพลงมาร์คสวดมนต์ ต่างๆนาๆ....เสร็จแล้วก็ปล่อยให้แยกย้ายไปพบคุณครูที่ปรึกษาเพื่อโฮมรูมอีกครั้ง

ผมพยายามมองหาซันที่จู่ๆก็หายไปอย่างปริศนา
เป็นอะไรของเขานะ

หรือว่าไม่พอใจที่เห็นแม็กทำกับผมอย่างนั้น เป็นเพราะหึงงั้นหรอ  แล้วซันจะมาหึงผมทำไมก็ในเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกัน...เฮ้ออออ

พอทุกคนเข้าห้องมาก็ต่างหาที่นั่งเรียนกันชุลมุนวุ่นวาย...ผมเลือกที่นั่งข้างหน้ากับต้อม(เด็กเรียนครับ) ส่วนหวาก็นั่งกับเพื่อนในห้องอีกคนถัดจากผมกับต้อม

ผมเสตามองหากลุ่มซันว่านั่งกันตรงไหน

เอ๊ะนู้นไง....นั่งซะไกลเลยเลือกซะท้ายห้อง นี่มันเด็กหลังห้องชัดๆ...

ผมมองหาที่ซันว่าจะนั่งกับใคร...ก็แปลได้ว่า เฟริส์นั่งกับทัช
ป่านนั่งกับนัด ส่วนซันอ๋อ...ผมรู้แล้วละ..นั่งกับศัตรูตัวฉกาฬเบอร์หนึ่งของผมนี้เอง :katai1:

ที่ผมรู้ก็เพราะ นายเอ็มนั้นมันเว้นที่ว่างไว้ที่นึง  แหละนั้นก็ต้องเป็นที่ของ
ซันแน่ๆ...เป็นเพื่อนสนิทกันนี่น่า

อาจารย์ที่ปรึกษาแนะนำตัว บอกกฏกติกาการอยู่โรงเรียนนี้ว่าควรปฏิบัติตัวเช่นไร
พออาจารย์ที่ปรึกษาพูดได้สักพัก

"ขออนุญาต....ครับ" เสียงนี้...คุ้นๆแหะ

ผมหันหลังไปดู...เอ๊ะ...ซันนั้นเอง

ซันขออนุญาตครูเสร็จเดินเข้ามาในห้องผมยิ้มด้วยความดีใจ
ให้ก่อนที่ซันจะหันหน้ามาสบตาผม

ที่สิ่งที่ได้กลับนั้นก็คือสีหน้าที่แสดงถึงความน้อยใจส่งมา   จนทำให้หน้าผมสลดลงไปในทันที


เวลาเดินไปจนเลิกเรียน  ตั้งแต่ตอนเช้านอกจากที่คุยกันในแถว
จนมาถึงตอนเย็น ซันก็ไม่คุยกับผมอีกเลย ขนาดหน้ายังไม่มองผมเลย

พอดีกับอิมน้องสาวของผมวิ่งเข้ามาหาพอดี  ยิ้มหน้าแป้นมาเลยน่ะ...ต้องมีอะไรแน่ๆเลย

"เจ๊ๆๆๆ...รถยังไม่มาอีกอ๋อ"

"อ้าว...มาแกก็เห็นสิเฟ้ยยย" ผมกวนมัน

"เจ๊อะ...คนยิ่งอารมณ์ดีอยู่.."

"ที่อารมณ์ดีอะ..เรื่องผู้ชายหรือว่าเรื่องอะไร" ผมแหย่ๆมัน

แต่ไม่รู้ไปจี้จุดมันถูกได้ไง

"อุ้ย..เดาเก่งจังนะเจ๊ อาจาร์ยช้างนี่ต้องยอมเลย"เดาถูกอีกผม

"หวาๆ...รอฉันแป๊ปดิ..ฉันปวดฉี่อ่า ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ"
ผมปวดฉิงฉ่องขึ้นมาทันที

"เออๆไปเหอะ..เดียวก็ราดกันพอดี" หวาแซวผม

"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหมละ"ต้อมเสนอ

"ไม่ต้องหรอก...แป๊ปเดียวเอง"

"เออๆไปเลย...เดียวท่อแตกขึ้นมาละซ่วย"

ผมกึงเดินกึงวิ่งไปเข้าห้องน้ำชายที่อยู่ทางด้านหลังโรงยิม

 คงไม่มีใครอยู่แล้วแหละครับน่าจะกลับบ้านก็หมดแล้ว จะมีก็แค่นักฟุตบอลของโรงเรียนที่อยู่ซ้อมกัน


ผมเลือกเดินเข้าไปห้องริมสุดแล้วก็ปล่อยสิ่งปติกูณออกมา....เห้ออ :rureadyค่อยยังชั่วหน่อย

ตึก.....ตึก.......ตึก

เอ๊ะ! เสียงคนเดินเข้ามา ใครวะ...นี้ก็มันก็เย็นมากและนะ ยังมีคนอยู่อีกอ๋อ  เสียงฝีเท้าก้าวเดินเข้ามา
เรื่อยๆจนผมรู้สึกว่า  มาหยุดอยู่ตรงห้องที่ผมเข้าพอดี :ling3:

แสดงให้เห็นว่าเงาข้างล่างสะท้อน
เข้ามาข้างใน

ระ....รึ....หรือว่าจะเป็น...ผะ..ผะ...ผี!!!!
อร๊ายยยพ่อแก้วแม่แก้วเจ้าค่า..ช่วยออมด้วยด้วยออมโดนปีหลอก....แง่ๆๆ :hao7:

ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ถ่อง..พุธโธ..ธัมโม..สังโฆ
อย่างเดียวจะผีหรือคนก็ถ่องไปก่อนเถอะครับ

ผมไม่กล้าจะเปิดประตูออกไปตอนนี้  แค่รู้สึกกลัวมากๆทำอะไรไม่ถูกเลย
ได้แค่เงียบๆไม่ส่งเสียงใดๆริออกไปทั้งสิ้น

แล้วจู่ๆ...

"จะอยู่ดมกลิ่นข้างในนั้นอีกนานมั้ยครับ"

อึ๊ย~ ผีอะไรว่าผู้ดีฉิบหายมีคุงมีครับด้วย
สงกะสัยท่านยมบาลคงจะสอนมาดี

"เห้อออ...ออกมาเถอะครับออม"

ไม่ฉันไม่ออกถ้าเกิดออกไปแกก็หลอกฉันนะสิ..แต่เดี๋ยวเอ๊ะ!!!ออม...เมื่อกี้ผีตนนั้นเรียกชื่อฉันด้วย...ผีรู้จักฉันด้วยงั้นหรอ...บรื๋อ~

"คะ..ค่ะ..ครายยย...อะ"
ผมตะโกนถามเพื่อความแน่ใจ..

"ซันเองครับ...ออม" ห๊ะ!!!ซันหรอ

"ซะ..ะ..ซัน..จริงๆอ๋อ" อีกครั้งครับ  เพื่อความแน่ใจ

"ครับ..ซันเอง..เปิดประตูมาเถอะ"

แกร๊ก....แกร๊กกก..

"ซันจริงๆด้วย..ฟู่ววว~" :เฮ้อ:

ผมเปิดกลอนประตูออกไป...พบซันยืนเอามือคล้ำประตูไว้..
ฟู่วว...ถอนหายใจแรงๆเลยครับ
ค่อยโล่งอกหน่อย...ทำไมซันยังไม่กลับบ้านอีกละเนีย...

"ทำไมนึกว่าซัน...เป็นผีอ๋อ...หืม" ซันพูดพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากอย่าง
ก็ไม่เชิงหรอกเว้ยยยย!

"แหะ..เอ่อ..ออ..แล้วนี้ทำไมซันยังไม่กลับบ้านอีกละนี่มันก็เย็นมากแล้วนะ"

"ซันซ้อมบอลน่ะ....เลยอยู่เย็น" ซันเป็นนักบอลด้วยอ๋อเนีย...ว้าวมิอยากเชื่อ :katai2-1:

"อืมๆ..แล้วซันมาหาเรามีอะไรป่าว  เห็นเมื่อเช้าซันก็ไม่คุยกับเรา...ไม่มองหน้า
เราเลยนึกว่าซันไม่อยากคุยกับเราแล้วสะอีก"

"ก็ออมอะแหละ...หึ!!" ซันพูดแล้วทำท่าทางหึดหัด
อะไรหรอ...ผมทำอะไรผิดงั้นหรอ...หือ?

"ห๊ะ!...เราทำอะไรอะ"

"ก็เมื่อเช้าที่หอประชุมออมทำอะไรไว้ล่ะ..หึ...จู๋จี้กันจริงๆนะ...ออมกับไอ้แฟนคนนั้นเนีย"

จู๋จี้รอ?...แฟนหรอ?...อะอ๋ออออ

"อ๋อ..จู๋จี้บ้าอะไรเล่า...และอีกอย่างออมกับแม็กเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อยยย"ผมพูดให้ซันเข้าใจ

"ห๊ะ!...ออมกับไอ้คนนั้นไม่ได้เป็นแฟนกันหรอ..." :laugh: :oo1:

เดียวๆ...จะตกใจอะไรขนาดน้านนนน   ผมพยักหน้าหงึกๆ
จากสีหน้าซันที่โกรธๆก็เริ่มหาย ไปเปลี่ยนมาเป็นหน้ายิ้มเยิ้ม..แสดงถึงความดีใจอะไรขนาดนั้นปานนั้น

"แล้วนี่ออมกลับบ้านยังไงหรอครับ" แหมๆเปลี่ยนเรื่องไวจริงๆเลยนะพ่อคู้ณณณณ

ฮั่นแน่..มาถามว่ากลับยังไง...จะไปส่งอะดิ้ๆ :mew1:

"ทำไม...จะไปส่งเราอ๋อ" ผมแกล้งๆถามไม่ได้คิดอะไรมาก...แต่คำตอบที่ได้กลับมา....คือ

"ครับ...ให้ซันไปส่งปะละ" อึ้งง..สิคับ ไม่น่าถามเลยเรา

".....>\\\\\<......"

"เห้ยไม่ต้อง..ซันซ้อมบอลอยู่ไม่ใช่หรอ อีกอย่างเรากลับรถประจำนะ"
โทษทีนะจ๊ะสุดหล่อ

"เสียดายจัง...งั้นไว้วันหลังนะครับ" ซันพูดแล้วทำหน้าหงอยๆ
ผมยิ้มแล้วพยักหน้าตกลงไป

"เอ่อ..อออ...อะ..ออม..ครับ" ซันพูดไปก้มหน้าไปแถมยังจะบิดเนื้อบิดตัวพร้อมไปด้วย  อะๆเป็นอะไรจองเขาเนีย

"ว่าไงหรอ" ผมตอบ

"เอ่ออ..คือว่าเราจะขอเบอร์ออมได้มั้ยครับ" >\\\<อร๊าย!! :o8: :-[ :impress2:
..ต๊ายตายผู้ชายขอเบอร์...ไม่เขินให้มันรู้ไปสิ

"เออ..ออ ดะ..ได้สิ..."

แล้วทำไมกูต้องติดอ่างวะเนีย ซันยื้นโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นล่าสุด
มาให้ผมพิมเบอร์ลงไป ผมรับด้วยอาการมือที่สั่นขวัญแขวนไปหมด

ผมยื้นโทรศัพท์คืนซัน

"นั้น...นั้นเดียวซัน..ซัน..โทรหานะครับ"
ซันพูดแบบอาการเขินๆอายๆ...ดูแล้วน่ารักน่าหยิกจริงๆ..ผู้ชายตัวขาวตาคมคิ้วดกจมูกได้รูปริมฝีปากชมพูไถรองทรงสูงเปิดข้าง  ..(ถือว่าหล่อมากเลยที่เดียว).. ยืนเกาท้ายทอยเพราะความเขินอาย

เราสองคนยืนก้มหน้าเขาหากัน
ต่างฝ่ายต่างเงียบจนผมต้องเป็นฝ่ายเปิดปากพูดก่อน

"งั้น...งั้นเราไปก่อนนะซัน"
ผมบอกซันพร้อมเบนสายตาไปด้านนอก

"คะ..ครับ..กลับดีๆนะครับ" ซันตอบผมพร้อมเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมแว่บนึงก่อนจะก้มหน้าต่อเหมือนเดิม

"อืม...อย่ากลับบ้านดึกมากนะซัน...ไปละบ๊ายบ่ายยย" ผมพูดเดินหันเตรียมจะเดิน
ออกจากห้องน้ำแต่จู่ๆก็มีเสียงที่ผมต้องปริปากยิ้มออกมาทันควัน

"ครับ
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.
....คนสวยของผม"


โปรดติดตามตอนต่อไป...........................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5+6)
เริ่มหัวข้อโดย: Taohoo ที่ 22-07-2016 20:30:37
 :mew2:  คำผิดเยอะจนอ่านต่อไม่ไหวจริงๆค่ะ ขอโทษด้วย สู้ๆนะ  :bye2:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน6)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 22-07-2016 20:49:23
ต่อๆแบบจุใจ

ตอนที่  6

พอผมกลับมาถึงบ้าน  ยังไม่ทันทีจะได้วางกระเป๋าใบโต

Rrrrrrrrrrrr. Rrrrrrrrrrrrrr.

เสียงโทรสัพท์เครื่องพอเหมาะของผมก็ดังขึ้น   ผมจึงหยิบขึ้นมาดูว่าใครโทรมา
แต่ว่าหน้าปัดกลับแสดงเบอร์ที่ไม่คุ้นเอาซะเลย(เบอร์ใครกันนะ)ผมไม่รอช้า จึงกดรับสายแล้วแนบหูฟัง

"ฮัลโหลครับ" ผมกรองเสียงลงไปถาม

"ฮัลโหลครับออม  ซันเองนะ" เห้อ  ซันนี่เองนึกว่าพม่าโทรมาป่วนซะอีก

"จ๊ะ...ซันมีอะไรรึป่าวหรอ" ผมถามปลายสายไป

"อ่อ...ซันแค่โทรมาถาม  ว่าออมถึงบ้านยังนะ" :mew3: :mew3:พูดไม่ออก>เขิน<

"จ๊ะ..ออมถึงแล้ว แล้วนี่ซันซ้อมบอลเสร็จแล้วเหรอ"ผมถามซันกลับ

"ครับ...เสร็จแล้วครับ  กำลังจะขับรถกลับ แต่ตอนนี้ปวดขามากๆเลยอ้า" ซันพูดกระเซอะผม(นี่ถ้าซันเป็นผู้หญิงจะใช้คำว่าอะไรดีน้า....._ อ_ _ _ล)

"มาม๊ะ...เดียวเรานวดให้เอาป้าล้า"..คิคิ ไม่ค่อย แ_ด ซ่ะเท่าไหร่

"หื้ย!!..จริงดิ้  นั้นรอซันแป๊ปเดียวซันไปหาที่บ้านนะ555" ซันพูดเสร็จผมกับซันก็หัวเราะออกมาลั่น

"ซันแค่โทรมาถามแค่นี้นะ ว่าออมถึงบ้านรึยัง"
ว้าวว....มาแนวเป็นห่วง..วุ้ยย :o8:

"จ๊ะ..งั๊นซันก็ขับรถดีๆนะ"

"ครับผม..เอ่อ..ออมเม้มชื่อซันไว้ด้วยนะ เดียวโทรมาหา จะได้รู้ว่าเป็นซันสุดหล่อ"
555เพ้อเจ้อ

"ได้สิ  จะให้ออมเม้มว่าไรดีล่ะ...นายซันสุดเพ้อเจ้อ..หรือ...ผมซันขี้มโน ดี555" ผมกรอกเสียงแหย่ซันลงไป

"โห้วว...ออมอะ ไม่เอาๆ  เอาเป็นผมซันขวัญใจน้องออมได้มะ"ซันหยอดกลับมา
ทำเอาผมที่ฟังอยู่ยิ้มปริออกมาทันที(หน้าม้อที่สุุด)

"บ้า :-[...นั้นเดียวเอาไว้ค่อยคุยกันใหม่นะซัน ออมไปกินข้าวก่อน"ผมรีบตัดบทแก้เขิน

"ครับ...นั้นเดียวซันโทรมาใหม่ตอนดึกๆนะครับ  บ๊ายย"ผมยิ้มออกมาโดยดื้อๆ
ทั้งๆที่ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมกำลังเป็นอะไร แต่ก็ยังนั่งอมยิ้มอยู่เรื่อยๆ


ผมคุยกับซันเสร็จแล้วก็ลงมากินอาหารเย็น พออิ่มแล้วก็รีบเข้าห้องน้ำอาบน้ำอาบท่า
เสร็จแล้วผมก็มานั่งิยู่บนเตียงนุ่มๆของผม.....ผมนั่งคิดเรื่องที่ผมคุยกับซันเมื่อ
เย็นไปเพลินๆ...จนไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหน

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกที ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น
รู้เลยแหละครับว่าใครโทรมา(แหม..สัญญาเป็นสัญญาจริงๆ)

ผมลุกจึ้นขยิ้ ดวงตาแสนหวานของผมแบบลวกๆหันไป
มองนาฬิกาอีที  นี่มันเที่ยงคืนกว่าๆแล้วนะ ยังคิดจะถอสังขารโทรมาอีกหรอะ
ผมจึงรับโทรศัพท์

"ฮาวววว...โหลลลล"ผมพรางพูดไปหาวไป..สะบัดหัวไล่ความง่วงออก

"555ซันคงโทรมาปลุกแน่เลย" ช่ายยยยย...โคนจานอนนนนน

"55...ว่าแต่ทำไมซันนอนดึกจังเลยอ่า" ผมถามซันไปเพราะตอนนี้มันก็ดึกมากแล้ว

"ก็เพราะสัญญากับคนขี้เซาไว้นะสิ ว่าจะรอโทรหา แต่คนบางคนกลับหลับปุ้ยนอนตูดงอนหนีซะงั้น"

"แหะๆ...โทษทีก็มันง่วงนี้น่า" :hao3:

เราสองคนคุยกันจน ผมกลับรู้สึกว่าตัวเองหายง่วงไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้  ซันชวนผมคุยตั้ง
แต่เที่ยงคืนเศษๆจนตอนนี้ ปาเข้าไปตีสามกว่าๆแล้ว(เล่นซะเพลิน)

ผมจึงรู้สึกได้เลยว่า นิสัยของซันเองเป็นคน ขี้คุยพูดเพราะเฮฮาในบางครั้ง
แล้วที่สำคัญคำพูดหวานๆที่ซันพูดออกมา มันทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหนอย่างไงก็ไม่รู้ :heaven

"หาววว....เออซันออมว่าเริ่มออมง่วงแล้วอะ..ไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกันใหม่นะ"
ใช่แล้วครับ นี่มันเลยเวลานอนมาแล้ว

"ครับ  ซันก็เริ่มง่วงแล้วด้วย........งั้น....พรุ่งเจอกันนะครับ"

"ครับ  ฝันดีนะครับ...บ้ายบ๊ายย"

"ครับ คนสวยของซัน"

Rrrr.Rrrr.Rrrr.

ห๊!!!!!..คนสวยอะพอรู้....แต่ของซันเนีย  มันหมายความว่าไง  อย่าพึงวางมาเครียลก่อนเลย  อย่าให้เขินอยู่อย่างงี้สิ้


ผมอมยิ้มกับคำสั้นๆที่ซันเอ่ยออกมาในช่วงสุดท้ายของการสนทนา
มันต้องทำให้ผมหลับฝันดีแน่ๆเลยคืนนี้...อรึ๋ยยคิดแล้วเขิ๊นเขิน(แล้วตูจะเขินทำไมวะเนีย)


ผมตื่นขึ้นมาอีกที
นาฬิกาบานใหญ่ตั้งชูแนบกับฝาผนังก็แสดงเวลาว่าเจ็ดโมงเศษๆแล้ว

ผมรีบดีดตัวจากที่นอนแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำทันที
สายโด่งเด่งแล้วซะด้วย  ยัยอิมนะยัยอิมไม่คิดจะมาปลุกกันเลยหรองัย  นังน้องเกาะแต่กิน


พอผมแต่งตัวเสร็จก็รีบลงมาข้างล่างเห็นยัยอิมนั่งทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้
ผมเลยส่งสายตาอาฆาตไปหามันแบบ อินเฟอร์นิตี้เลดี้ชั่น :m16: :fire: จนสีหน้ามันจ่อย..และก้มหน้าทันทีผมเห็นแล้วก็อดขำไม่ได้

วันนี้ข้าวปลาอาหารไม่ได้ตกถึงท้องผมเลยคับ
เพราะความตื่นสายของผมบวกกับรถประจำทางที่มารับเจ็ดโมงครึ่งกว่าๆ
เลยอดสังเวยอาหารเช้าไปโดยด่วน!!

"ทำไมแกถึงไม่ปลุกพี่...ห้ะ"
พอรถเคลื่อนออกผมก็เริ่มเปิดประเด็นกับนังน้องสาวตัวดีทันที

"แหมเจ๊...อิมก้นึกว่าเจ๊ฝันหวานอยู่นะสิ  ก็เลยไม่อยากจะขัดนะ
เห็นเมื่อคืนคุยกับหนุ่มนิรนามที่ไหนก็ไม่รู้คุยกันซะน้ำตาลนี่เรียกพี่เลย  ก็นึกว่าเจ๊
กำลังฝันถึงหนุ่มคนนั้นอยู่ไงก็เลยไม่อยากปลุกนะ"

มันพูดแล้วทำท่าประกอบ  อรึ๊ยยเห็นแล้ว คันบาทาขึ้นมาทันใด..แต่เดี๋ยวนะ..นี่มัน

"นี่แสดงว่า?    แกแอบฟังหรอนังอิม" ผมพูดค้าง..จนรู้ว่าน้องสาวตัวแสบแอบฟังที่ผมคุยกับซันเมื่อคืน

"โธ่เจ๊ เหมือนว่าเจ๊คุยกันเบาอย่างงั้นแหละ" อ้าวหรอนี่ผมคุยกันดังขนาดนั้นเลยหรอ?
ผมหน้าทำหน้าเจื่อนๆปัดมาอีกทาง

พอรถจอดก็เห็นเพื่อนสาวสองตัวยืนอยู่
ผมจึงรีบเดินดิ่งไปหาเพื่อนทั้งสองนางทันทีที่กำลังจิกผู้ชายเป็นว่าเล่นอยู่

"นังออมมมมมมม.."

เสียงมันสองตัวดังมาแต่ไกลพร้อมโบกไม้โบกมือเรียกผม

"ออม...ทำไมวันนี้มาสายนักวะ  ตื่นสายอ่อวะพวกฉันรอจนคนอื่นเขาไปทำเวรกันหมดแล้วเนีย"
เอาแล้วครับหวาเริ่มเปิดบทสนทนา

แหม..จะให้บอกไปว่าคุยกับผู้ชายจนดึกดื่นเนียหรอ...เข้าท่าดีเนอะ

"พอดีฉันนอนไม่หลับอะ" ผมพูดพร้อมทำท่าสายหน้าไปมา

"เหรอจ้ะ...ไม่ใช่ว่าฟิดเจอร์ริ่งดิ่งดิ้งกับใครจนดึกหรอฮ่ะ" ..แหมมาก็กัดฉันเลยนะอีต้อม

"บ้า!!!...แหมฉันมาสุนัขในปากแกก็ทำงาน
เลยนะ..ลามมันไว้บ้างสิ"

"ปากหมา...ว้าย!!!!ออมแกด่าฉันหรอ"
ต้อมมันพูดพร้อมยู่ปากขึ้นลง..เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้5555

"555ปะกันเถอะ...ฉันหิวข้าว"

"หิวบ้านะสิย๊ะ...นี่มันจะแปดโมง จะเข้าหอประชุมอยู่แล้ว" ต้อมพูดก้มลงดูนาฬิกา

แง่ๆ :o12:วันนี้ผมต้องอดหม่ำอาหารเช้าเย้อเนีย
สักพักเสียงออดก็ดังขึ้นเพื้อให้รู้ว่ามาทำกิจกรรมหน้าเสาธง

เราสามคนเดินมาจนผมรู้สึกว่าวันนี้ขาดไปคนนึง

"อ้าวหวา..แล้วแม็กไปไหนอะ?"

ผมถามหวาแฟนสาวแม็กด้วยความแปลกใจเพราะปกติ แม็กจะต้องมาเดินอยู่ด้วยกันกับพวกเรา

"อ๋อ..ไปอยู่กับพวกเพื่อนผู้ชายนะ"

ผมพยักหน้าเข้าใจ...ก็จริงครับ จะให้มาอยู่กับชะนีป่าสามตัว(เอ๊ะ!!เก้งสองนี่)ตลอดก็ไม่ได้เพราะแม็กเป็นผู้ชายก็ต้องไปอยู่กับเพื่อนผู้ชายบ้างเป็นธรรมดา


พอทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จ ก็แยกย้ายขึ้นห้องประจำพบ
คุณครูที่ปรึกษา พวกห้องผมก็คุยกันเสียงดังเจี้ยวจ๊าวยังกับตลาดสด
เพราะครูปรึกษายังไม่ขึ้นมาโฮมรูม

ผมต้อมหวาก็นั่งเม้าท์กันออกรส อย่างเมามันส์

"แกๆ...ดูคนนั้นสิ  น่ากินอ่า" ต้อมชี้ให้พวกผมดูผู้ชายคนนึงหน้าตาน่ารัก
ที่เรียนอยู่ห้องเดียวกัน

"ฮู้ยยย...ผ่านค่ะ" หวาพูดพร้อมผายมือไปด้านข้าง..ฮั่นแนะ..เห็นผู้ชายหล่อๆ
เป็นไม่ได้เลยนะนังหวา

"ผ่านมาเข้ามาในหัวใจฉันนะสิ  จ๊วบบบ"
นังต้อมพูดพร้อมทำปากจู๋....แหวะจิอ๊วก! :really2:

"เน้ๆ เอาหมอนสักใบไหมอีต้อม...ตื่นขึ้นมาจะได้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง"

เอาแล้วคับเกิดสงครามระหว่างชะนีป่ากับกระเทยทึกพันธุ์เดือดขึ้นล้าววว

"แกว่าฉันฝันหรอ....อีหวา!!!" 555ยกที่หนึ่ง เริ่มได้

"เห้ยๆ อย่ากัดกันดิ" ผมห้ามปรามอย่างรู้ทัน

"ค่ะ....แม่พระ!!!" :heavenเสียงมันสองตัวเอ่ยขึ้นมา
พร้อมกัน......

"...เค้าออกจะหล่อขนาดนั้น อาจจะมาชะนีควงอยู่แล้วก็ได้น้า"

ผมพูดเพื่อให้มันสองตัวหยุดกัดกัน

"ชะนีก็ชะนีเถอะ!...หึ...มาเจอเก้งดุสิตดูมั้ยละว่าใครจะอรชอนอ้อนแอ่นกว่ากัน"

เราสามคนหัวเราะกันออกมาพร้อมกัน

"ถ้าฉันไม่มี...ปั๋วซะก่อนนะ ยึ๋ย..จะจับแทะเล็มไม่ให้เหลือซากเหลือตะกอนเลยคอยดู"
เป็มหมาหรอ....นังหวา55

"สรุปแกทั้งสองคนนะแหละหมดสิทธิ์" ผมตอกกลับจนมันสองคนยอมรับความจริง


เราสามคนคุยกันอย่างออกอรรถรส จนกระทั่งมีเสียงปริศนาเข้ามา......   

"คุยอะไรกันอยู่เหรอครับสาวๆ  ขอซันคุยด้วยคนสิ"

ผมหันไปก็เจอซันเดินเข้ามาหยิบเก้าอี้อีกตัวเขยิบมานั่งใกล้ผม
สายตานังต้อมกับนังหวาก็มองกลับมาที่ผม ด้วยสายตาตกตะลึงพร้อมความตื่นเต้น
ที่จะมีผู้ชายมาร่วมสนทนาในครั้งนี้ด้วย

"ได้สิค๊าสุดหล่อ....เราคุยกันอยู่แค่สามคนเอง เบื๊อเบื่อ..."

นังต้อมมันพูดจีบปากจีบคอสุดฤทธิ์ แหมนังต้อมเจอผู้ชายหล่อหน่อยเป็นไม่ได้เลยนะ....จิกตลอด

"เอาสิๆ เอ่อใช่ ซันปะเนียเห็นออม มันพูดให้ฟังอยู่บ่อยๆ"

พอหวาพูดจบซันก็หันมายกยิ้มหล่อๆบาดตาบาดใจให้ผมแสดงถึงความดีใจ จนผมไม่รู้เลยว่าไปเล่าให้พวกมัน
ฟังกันตอนไหน?

"นี่ซัน เราชื่อหวานะ ส่วนอีกระทิงถึกข้างๆเราเนีย ชื่ออีต้อม"
นังหวาพูดขึ้นจนทำให้นังต้อมที่กำลังมองหน้าซันหันควับมาหานังหว่าทันทีทันใด
55กัดกันไม่เลิกจริงๆ

"ช้ะอุ้ยยย....ส่วนนี่ก็...ออ...เอ่อ เราคงไม่ต้องแนะนำหร๊อกม้างงง"
ชีหวาพูดเสียงลากยาวๆ

"ครับ ผมรู้แล้ว"
ซันพูดแล้วหันมาเสยิ้มแบบเขินๆให้ผมหนึ่งทีจนผมรู้สึกว่าหน้าผมตอนนี้มันร้อนผาวไปหมด :impress2:

"เออ....แล้วนี้ซันมาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่อเมื่อเช้าเราไม่เห็นซันเลย"..ผมถามซันออกไป



โปรดติดตามตอนต่อไป..........................


อ่า...วันนี้ลงให้ตั้งสองตอนแหนะ...เม้นกันเยอะๆนะครับ..รักคนเม้นทุกคน....จ๊วบบบบบ






(เอาภาพเอ็มจิ)มาให้ชมกันนะคร้าบบบ

[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5+6)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 23-07-2016 00:05:26
พระเอก มะไหร่จะมีบทอะ อิอิ มาลงอีกนะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5+6)
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 23-07-2016 12:07:50
 :L2: :pig4:

เนาะ พระเอกค่าตัวแพง
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5+6)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 23-07-2016 22:16:07
อ่านง่ายๆสบายๆดีค่ะ
ยิ่งมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงด้วยยิ่งชอบ
ว่าแต่คนเขียนเป็นใครในเรื่องค่ะ  อิอิ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5+6)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 25-07-2016 02:56:17
ชอบอ่ะ รอน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5+6)
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 25-07-2016 05:06:07
 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน5+6)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 25-07-2016 07:11:23
ชอบซันละให้เป็นพระเอกเหอะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(ตอบคอมเม้นคนอ่านน่ารัก)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 25-07-2016 18:52:43
(Reply to comment นวนิยาย"เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู"

angelnen : พระเอก มะไหร่จะมีบทบาท อิอิ มาลงอีกนะ
       
  (Samiku) : มีแน่นอนครับ บทพระเอกของเรา ยิงเรต้ตอร์ฉาก18+ด้วย น่ารอติดตามนะครับ เพราะมีแน่นอนอิอิ

Billie : เนาะ พระเอกค่าตัวแพง

  (Samiku) : แน่นอนครับ พระเอกอย่างไอ้เอ็มค่าตัวมันแพงอยู่แล้ว55

คนอ่าน :  อ่านง่ายๆสบายๆดีคะ
                ยิ่งมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงด้วยยิ่งชอบ
                ว่าแต่คนเขียนเป็นใครในเรื่องค่ะ อิอิ

  (Samiku)  : ขอบคุณครับที่ชอบอ่าน เพราะเรื่องนี้ต้องถอดต้องไปถามกับเจ้าตัวสองคนด้วยตัวเอง
                       ผมเห็นว่าความรักของมันสองคนล้วนมีแต่อุปสรรคแต่มันสองคนก็ฝ่ามาได้ ถ้าอยากคุยอะไรกับไอ้ออม
                       มันเม้นมานะครับ เดียวผมฝากไปบอกให้ อิอิ ตอนแรกพอมันรู้ว่าผมจะเอาเรื่องราวความรักของมันลง
                      มันก็ตกใจเลยครับ555 แต่สุดท้ายมันก็ยอม ส่วนที่ถามว่าผมเป็นใครนะเหรอคับ ผมชื่อวัตณ์เป็นเพื่อน
.                    ของไอ้ออมกับไอ้เอ็มและพวกซันมันนะครับ ขอบคุณคุณคนอ่านอีกครั้งนะครับที่ชอบ

ooomukooo : ชอบอะ รอนะค่ะ
     
   (Samiku) : ครับผม ขอให้ติดตามทุกตอนนะครับ

Fay :   :mew1: :mew1: :mew1:
   
   (Samiku) :  :-[ :o8: :-[

4559 : ชอบซันละให้ เป็นพระเอกเหอะ

  (Samiku) : 555 รอชมแล้วกันนะครับ



ขอขอบคุณทุกคอมเม้นทุกท่านนะครับ เม้นมาถามกันเยอะๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(ตอบคอมเม้น)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 25-07-2016 19:45:55
งั้นฝากถามออมหน่อยน่ะคะ
ว่าดูแลตัวเองยังไงให้ผิวพรรณสวยเนียน
ทำยังไงให้ไม่มีสิว     ไม่มีหลุมสิว
ทำยังไงให้หน้าเนียนค่ะ  อิอิ

แล้วคุณวัฒน์ยังไม่มีบทในเรื่องหรอค่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(ตอบคอมเม้น)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 28-07-2016 22:37:13
ถ้าคุณนักเขียนว่างแล้วแก้ไขคำผิดได้ไหมคะ มันเยอะมากเลย เวลาอ่านมันสะดุด แล้วทำให้อ่านไม่สนุกน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(ตอนที่ 7)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 29-07-2016 21:04:48
ตอนที่ 7

"อ๋อ พอดีซันไปช่วยครูสุพจณ์ทำพรอต์นะ ก็เลยไม่ได้ไปลงไปเข้าแถว"

ผมพยักหน้าแบบเข้าใจ
ซันหันมายิ้มแนวเจ้าเลห์ให้ผม พรางเอาไหล่มาเบียดกับไหล่ผมไปมา

"แหนะๆ คิดถึงซันอะดิ้" บ้า >////<
ใครกันจะคิดถึง มั่วแล้ว!! :-[ :katai5:

"บ้า!!ป่าวซะหน่อย ระ..ระ..เราแค่ถามไปงั้นแหละ"

เดี๋ยวๆแล้วทำไมตูต้องติดอ่างด้วยวะเนีย พอผมพูดจบซันก็เบะปากทันที

"อ้าวหรอ...ว้าาา เสียใจจังนึกว่าคิดถึงซันซะอีก"

ซันพูดพรางกระตุกยิ้มขึ้น พร้อมถอนหายใจยาวๆแบบน้อยใจ

"ฮะ...แฮ่มม...มีคนอยู่อีกสองคนนะจ๊า เกรงใจกันหน่อยสิ"
ผมหันไปมองจิกนังหวาที่ลอยหน้าลอยตาไปมาอย่างสบายอาร์มณแล้วหันกลับมามองซันที่ยิ้มกริ่มๆออกมา

เราสี่คนคุยกันแบบออกรสอย่างสนุกสนาน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่นึงจ้อมมอง
มาทางผมกับซันอย่างไม่รู้ตัว

...........................................................

Mam : Past

"เฮ้ยๆๆ..พวกมึงดูไอ้ซันดิวะ แม่งออกตัวแรงฉิบหาย"

ไอ้เฟริส์พูดแล้วหันมาแล้วชี้ให้พวกผมดูไอ้ซัน
ไอ้เพื่อนทรยศที่ไปป้อยอหัวเราะคิกคักกับอีตุ๊ดศัตรูเบอร์หนึ่งของผม
อรึ๋ยย!...เห็นแล้วมันหน้าหมั่นไส้จริงๆเว้ยย :katai1:

"เออว่ะ กูหวังว่าน้องออมคนสวยคงไม่โดนไอ้ซันมันฟันเร็วๆนี้หรอกนะ"

ไอ้ทัดพูดติดตลกออกมา

"ไอ้เหี้ยทัดมึงก็พูดเกินไป แต่กูดูท่าทางไอ้ซันแล้วนะ  กูว่ามันจริงจังวะ"

ไอ้ป่านพูดอย่างเอาจริงเอาจรัง ถุ้ย!..จริงจังหวังเ _ ด มากกว่าละสิ

"หึ!....ผู้หญิงมีให้ฟันตั้งเยอะตั้งแยะ แต่ดันเสือกไปฟันตุ๊ดเสียชาติผู้ชายฉิบหาย"
ผมระบายอาร์มณที่สุดจะทน ยิ่งเห็นมันจู๋จี้กันผมก็ยิ่งหงุดหงิดขึ้นมาดื้อๆโดยที่ไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นอะไร

"โธ่ไอ้คุณชายเอ็มครับ....ใครมันจะไปช่ำชองเหมือนคุณชายละครับ ตีหรี่เป็นว่าเล่นเลยน่า"

ไอ้ทัดแซวผมขึ้น

"เออใช่ เดียวเนียเขาก็ซัมติ้งรองกันทั้งนั้นแหละวะไอ้คุณชาย เล้าใจกว่าข้างหน้าอีกนะมึง จะลองซักครั้งมั้ยละครับ"
ผมรีบส่ายหน้าพรืดๆ ไอ้เหี้ยป่านไอ้สัตว์ มึงจะแนะนำกูในเรื่องดีๆห่าเป็นมะ จะแกว่งเท้าหาเสี้ยนให้กูลอง ประตูหลังอีกดู ดูมัน

"เห้ย!ๆๆ...กูยังชอบข้างหน้าอยู่เว้ย.."

แล้วพวกมันก็พากันหัวเราะเสียงดังออกมาพร้อมกัน

"เออว่า แต่มึงเถอะครับไอ้คุณชาย
น้องมิลค์ดาวโรงเรียนคนสวยของคุณชายไปถึงไหนแล้วละครับ"

ไอ้ทัดมันถามผมเรื่องแฟนคนปัจจุบันที่ผมกำลังสานสัมพันธ์อยู่ตอนนี้

.....เหอะๆ คนนี้ไม่ต้องให้พูดหรอกครับ เพราะว่าผมรักเธอมากและที่สำคัญเธอเองก็น่ารักมาก
เป็นถึงดาวโรงเรียนสตรีที่ใครๆก็อยากจะได้เธอมาหมายปอง...แต่เธอก็ต้องสยบเข้ากับความหล่อเล๋าของผมที่มีดีกรีเป็นถึงเดือนโรงเรียนคนล้าสุดของโรงเรียนสหะแห่งนี้ o18

"เรื่อยๆวะ คนเนียกูรักจริงหวังแต่งเว้ยย" พอผมพูดจบ พวกมันก็ส่ฃเสียงโห่แซว

"คร้าบบ พ่อคุณชายขอให้จริงเถอะครับ กูเห็นมึงควงคนนู้นทีคนนี้ที...ไม่เห็นจะคบ ใคจริงๆจังๆเลย"

"สัตว์   เห็นกูเหี้ยขนาดนั้นเลยรึงัยว่ะ"

"เออ/เออ!!" พวกมันพูดออกกมาพร้อมกัน

"แต่ถ้าให้กูเทียบน้องออมกับน้องมิลค์นะ  แม่งสวยเท่าๆกันเลยวะ"
ไอ้นัดที่เงยหน้าจากหนังสือพูดขึ้น จนทำให้ผมอาร์มณฉุนขึ้นมาทันที

"ไอ้เหี้ยนัด!!....มึงอย่าเอามิลค์มาเทียบกับ
อีตุ๊ดนั้นนะเว้ย ไอ้สัตว์
"

ขึ้นสิครับขึ้น เทียบใครไม่เทียบมาเทียบกับน้องมิลค์นางฟ้าของผม.....อรึ๋ยขึ้น! :m31:

"เอ้า ก็กูพูดเรื่องจริงนี่หว่าไอ้เอ็ม"

สงกะสัย ไอ้เหี้ยนี้วอนซะแล้ว

"ไอ้เหี้ยนัด มึงหุบปากไปเลยนะ ถ้ามึงไม่อยากถูกกูต่อยแว่นแตก
อีตุ๊ดนั้นมันยังไม่ได้ครึ่งของมิลค์เลย"

"ไอ้เอ็มมึงก็ใจเย็นๆดีวะ"
ไอ้เฟริส์ห้ามปราม

"มึงก็ดูไอ้นัด มันพูดดิพูดเหี้ยอะไรไม่เข้าท่า"

"แต่จะว่าไปก็จริงนะเว้ย....เผลอๆออม  สวยกว่าน้องมิลค์ของมึงอีก" ทัดพูด

"ไอ้เหี้ยทัด!!!!!"  :fire: :angry2:
ผมง้างมือจะซัดไอ้ทัด

"เฮ้ยๆ!...ไอ้เอ็มอย่าๆ กูแค่พูดเล่นแค่นั้นเอง ไม่เห็นต้องโกรธกันขนาดนี้เลยนี้หวา"

"สัตว์ ที่หลังมึงอย่าเอาอีตุ๊ดนั้นมาเทียบกับมิลค์อีกนะ พูดแล้วอารมณ์ขึ้น"

"คร้าบบ...คุณชายผู้รักเมีย"  ไม่เลิกมึงไม่เลิกใช่มั้ยไอ้เชี้ย

"ว่าแต่มึงเถอะแค้น อะไรออมเขานักหนาว่ะ กูว่าเรื่องมันก็ผ่านมาแล้วนะเว้ย"

ไอ้เฟริส์หันมาถามผม

"เรื่องนั้นกูเลิกคิดไปตั้งนานแหละ"  ผมตอบมันไปแบบอารมณ์เสีย

"แล้วเรื่องอะไรวะที่มึงยังเจ้าขี้เจ้าแค้นเขาอยู่แบบเนีย"

"กูหมั่นไส้มัน! จบมั้ย สัตว์"

"เอ้าาา/เอ้าาา!" พวกมันต่างอุทานออกมาพร้อมกัน

"แล้วมึงจะไปหมั่นไส้เขาเรื่องอะไรว่ะ" ป่านถาม

"กูไม่รู้?"

ผมขี้เกียจตอบพวกมันเลยปัดๆไป

"เห้ออ/เห้ออ"  พวกมันถอนหายใจออกมาพร้อมกันอีกครั้ง

ผมไม่สนใจได้หันหน้าไปทางศัตรูตัวฉกาฬของผมกับไอ้เพื่อนโง่ที่ยอมให้มันหลอก นั่งจู้จี้หยอกกันไปหยอกกันมา.....

โอ้ยยยยยยย หมั่นไส้โว้ยยยยยยย :serius2:
..........…...………………………………

โปรดติดตามตอนต่อไป................

หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน7)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 30-07-2016 10:31:32
สนุกมากค่ะ
ติดตามอ่านอยู่น่ะคะ
ชอบๆ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน7)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 30-07-2016 18:35:28
อีเอ็มมึงพาลแหละ  :angry2:
อินหนักมาก  :fire:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน8)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 31-07-2016 00:03:41

โย้วๆ....เป็นไงกันบ้างเอ่ย สนุกกันไหมครับ
ไอ้ห่าเอ็มนี่นิสัยไม่ดีจริงๆเลย (เห้ย!!ไม่ได้ๆถ้ามันรู้มันฆ่าผมแน่ๆเลยทีนี้555)
เรามาคอยเชียร์ซันกันดีกว่าครับ  ว่าออมมันจะใจอ่อนรึป่าว อิอิ :mew4:


ตอนที่ 8

...........................................................

Aom : Past

เราทั้งสี่คนคุยกันไปได้พักใหญ่  อาจารย์ที่ปรึกษาก็เข้ามา เลยต่างพากัน
แยกย้ายกลับที่ประจำของตัวเอง

กรื้ง.......กรื้งง.......กรื้งงงงง...............

เสียงออดดังขึ้น บอกเวลาเลิกเรียนของวันนี้

....การเรียนวันนี้ของผมผ่านไปด้วยดีอีกวัน  ถึงแม้จะมีเรื่องปวดหัวกับเรื่องการอยู่
การกินบ้างบางครั้ง เพราะผมอาจจะไม่ค่อยชินกลับที่นี้สักเท่าไหร่ก็เลยจะปวดหัวกับมันเป็นเรื่องธรรมดา แต่เวลาผมไม่เข้าใจอะไรก็จะมีเพื่อนๆให้คำปรึกษาคอยช่วยเหลือผมอยู่เสมอ

"พวกฉันกลับก่อนนะต้องไปช่วยพ่อ โกยขี้เลนข้างวังอะ" ต้อมพูด

เสียตุ๊ดหมดโกยขี้เลน555  :hao7:

"ฉันก็เหมือนกันวะ แม็กมันไม่ค่อยสบายอ่ะ ต้องทำหน้าทีภรรยาที่ดีต่อสามีซะน่อย..คิคิ" หวาก็อีกคน ห๊ะ!!!นี่ไปกันหมดเลยเหรอเนีย

"อ้าว...แล้วแกจะอยู่กับใครละออม" ก็คงจะผีส่างนางไม้แถวนี้แหละ ถามมาได้เนอะนังต้อม

"เห้ย ไม่เป็นไรหรอกอิมมันก็อยู่" ผมตอบมันไปแสร้งว่าผมอยู่ได้

......เอาๆ สรุปง่ายๆนะครับ  วันนี้ผมต้องอยู่คนเดียว
และกว่ารถประจำทางของผมจะมาก็สี่โมงเย็น นี่ผมต้องนั่งรอรถชั่วโมงเต็มๆเลยหรอ เนีย....เฮ้ออออ!  :katai1:

"แกอยู่คนเดียวได้แน่นะออม"  หึ....ไม่ได้อะ

"อืม พวกแกกลับเถอะฉันอยู่ได้"

ผมตอบพวกมันไปพยามยามทำเหมือนกับว่าผมอยู่ได้
แต่จริงๆแล้ว....กูอยู่ไม่ได้  อย่าไป งื้อๆๆ
...

แต่แล้วจู่จู่...ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังผม
เหอะ!  รู้ดีเลยแหละครับว่าเจ้าของเสียงปริศนานั้นเป็นเสียงของใคร

"ออมครับ รถออมมากี่โมงหรอ"

...ใช่แล้วและครับ เสียงซันเอง  แต่พอผมหันหลังไปก็ต้องชะงักทันที
เพราะสิ่งที่ผมเห็นคือรังศีอำมหิตที่ส่งมาจาก ไอ้คุณชายหน้าบูดตูดเรียกพี่
ศัตรูตัวใหม่ล่าสุด  ที่มาพร้อมกับพวกซันเทพบุตรชั้นฟ้าสวรรค์วิมานของผม (เอ๊ะ!!แต่ทำไมต้องของผม) :-[

พรางยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงนักเรียนแล้วหันมามองผมด้วยสายตาคาดแค้นเคือง

"ออ....เอ่อ อ๋อ มาสี่โมงนะ ซันมีอะไรรึปล่าว"

ผมตอบซันกระตุกกระตัก
เพราะไอ้นั้นมันยังจ้องผมเขม็งแบบไม่ละสายตาเลย

"ออ...เออ..คือ เราจะชวนออมไปกินไอติม นะ"
อร๊ายยย :heaven  ผู้ชายชวนไปกินไอติมด้วยอ่า 

"ต้อม.....ฉันว่าออมมันคงมีคนอยู่เป็นเพื่อน แล้วแหละมั่ง"หวาพูดพรางลี่ตามาทางผมกับซัน

"ใช่ๆฉันก็ว่างั้นแหละ  งั้นเราไปกันเถอะ
นี่สุดหล่อจ๊ะ ฝากเพื่อนฉันด้วยนะ นังออมมันยิ่งเบลอๆอยู่ดูมันดีๆละ"

อีต้อม.....มึงกัดกูเจ็บมาก

"ครับ ซันจะดูออมให้ดีๆเลย"  ซันตอบต้อมแล้วหันมายิ้มให้ผมหนึ่งยก หู้ยย ล่าลรายยยยย

"จ้า นั้นฉันสองคนไปก่อนนะ ออม กินติมให้สนุก!!เอ้ย!!ให้อร่อยละ แฮะๆ"

ผมทำสายตาคาดโทษใส่มัน

จะไปไหนก็ไปเลยแกสองคนนะ  รีบๆไปเลย! ชิ้วๆ
ขืนพวกแกอยู่มีหวังปลอกเปลือกฉันหมดตัวแน่

มันสองตัวพูดเสร็จก็เดินแจ้นไปเลย

"เห้ยไอ้ซัน นั้นพวกกูกลับก่อนนะเว้ย"
ทัดหันมาบอกซัน

"เออๆ...กลับดีๆนะพวก"  ซันตอบ

"เออๆ  บ๊ายครับคนสวย"

ทัดพูดพร้อมหันมายกมือบ้ายบ๊ายให้ผม ผมได้แต่พยักหน้าแล้ว
ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร กับทุกคน.....ยกเว้น...ชิวส์!!....

"ไอ้ซัน กินไอติมอย่างเดียวนะเว้ยยย"

คนที่ชื่อป่านแซวซัน
จนผมเห็นซันหน้าแดงขึ้นมาทันที

"ไอ้สัตว์ พวกมึงรีบไปกันเลย
ก่อนที่มึงจะได้กินตีนกูกลับไปด้วยนะไอ้ป่าน" ซันโต้ป่านกลับ

"คร้าบๆ กลัวแล้วค้าบ ออมระวังตัวดีๆนะ
ครับ" ป่านหันมาพูดกับผมด้วยสีหน้าจริงจังแนวทะเล้นล้อเล่น

"ไอ้เหี้ย!!..ป่าน"ซันยกตีนขึ้นทำท่าจะเตะป่าน

"5555ไปเว้ยพวก555"
ป่านพูดพร้อมหันหน้ามาแลบลิ้นปริ้นตาใส่ซันพรางวิ่งหนี

แต่สายตาผมก็หันไปมองไอ้คุณชายหน้าบูดตูดเรียกพี่
ที่เดินเก๊กท่ามาดแมนผ่านหน้าผมไป
ด้วยสีหน้าอารมณ์เสียอย่างเห็นได้ชัด ...จะอาฆาตไปยั้นชาติหน้าเลยรึไงว่ะ

..ขอโทษก็แล้ว..คุยดีก็แล้ว....เรื่องก็ผ่านมาแล้ว...เผาพริกเผาเกลือแช่งเลยมั้ยละ :angry2:

แต่ผมก็ต้องสลัดความคิดไร้สาระนั้นออกไป....ก็เพราะน้องสาวตัวแสบของผมที่เดินมาพร้อมเสียงแป๋นๆเรียกชื่อผมอยู่ไกลๆ

"เจ๊ๆๆ ชะอุ้ย!"  มันเดินมาพร้อมทำท่าตกใจอะไรสักอย่าง
แล้วมันก็หันมามองหน้าผมกับซันสลับกันไปมา ด้วยสีหน้าแสดงความงงงวย

"เป็นอะไรของแกอิม"  ผมถามมัน

"แฟนเจ๊อ๋อ" มันพูดออกมาพร้อมชี้นิ้วไปทางซัน  ทำให้ผมอึ๋งไปในชั่วขณะ

เส่ตามองไปทางซันที่ยืนยิ้มอย่างมีเลศนัยต์มาให้ผม

"ไม่ใช่ๆ...นี้พี่ซันเพื่อนพี่ที่เรียนด้วยกัน" ผมตอบตามความจริง

"อ๋อ..สวัสดีค่ะพี่ซัน"

"ครับ...ออ..เอ่ออ"

"ส่วนนี้ก็น้องของออมเองชื่ออิม"  ผมแนะนำให้ซันรู้จัก

"ครับ....เช่นกับครับน้องอิม"

"คะ...แล้วนี้พี่ต้อมกับพี่หวาไปไหนแล้วอะ เจ๊"อิมถาม

โปรดติดตามตอนต่อไป.........................



[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน8)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 31-07-2016 00:51:53
สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน8)
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 31-07-2016 02:22:06
 :mew1:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน8)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 31-07-2016 12:58:48
เนื้อเรื่องสนุกนะ แต่จะไม่สนุก ตรงสั้นมาก มากจน แบบว่า เอา ตั้งแต่ตอน 5-6-7-8 มารวมกันเนื้อเรื่องยังไม่เดินไปไหนเลย ลงตอนนึงก้อลงเยอะๆๆ ไปเลย ไม่ต้องซอยจนสั้นแบบนี้ อ่านแล้วมันน่าเบื่อ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน9)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 31-07-2016 18:13:03
ตอนที่ 9

"พวกมันมีธุระอะ เลยกลับไปก่อน" ผมตอบคำถามน้องสาว อิมพยักหน้าเข้าใจ

"ออ...เอ่อ...แล้วออมจะไปกับซันไหมครับ" ซันหันมาถามหาคำตอบจากผมอีกครั้ง อิมที่อยู่ร่วมในการสนาทนาหันหน้ามา
ทำหน้างงงวย?

"อะ..เอ่อออ" ใบ้แดก....เลยกู

"ไปไหนกันหรอค่ะ ให้อิมไปด้วยคนสิ" สถานการ์ณเงียบครึ้ม จนนังน้องสาวตัวดี เอ่ยปากออกมาขอติดไปด้วยคน

"อ๋อ..พี่กำลังจะชวนออมไปกินไอติมนะครับ  น้องอิมไปด้วยกันไหม "ซัน  นี่ก็ดันชี้โพรงให้กระรอกอีก 

"วู้ยย!!...ไอติมหรอค่ะพี่ซัน ให้อิมไปกินด้วยคนสิ้น้าค๊า"

แหม...เรื่องกินนี่ หูตาวาวแววเชียวนะมึง

"ได้สิคะ แต่จะไปไม่ไป ก็ขึ้นอยู่กับพี่ออมเขานะ"

"เจ๊ๆๆ....อิมอยากกินไอติมอ่า....ไปกินกัน นะน่าน้าน๊า"ลูกอ้อนมาเต็มเชียวนะมึง ทำเป็นเด็กอนุบาล3ขวบไปได้ นี่มึงตัวโตยังกะควายแล้วนะอิม

"แต่พี่ไม่มีตังค์แล้ว" ผมตอบปัดมันไป หวังจะให้ มันลดละความพยามยาม  แต่?

"ใครว่าจะให้ออมจ่าย ที่ซันชวนออมไปกิน ก็เพราะซันจะเลี้ยงออมเองนะ"  ซันหันมาตอบผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"เห็นไหมเจ๊ เจ๊ไม่เห็นต้องจ่ายเลย พี่ซันเขาเลี้ยงเอง   ใช่มั้ยค่ะพซัน"  หืมม...ไม่มีความเกรงอกเจรงใจเขาเล๊ย อีอิม


"ใช่แล้วครับน้องอิม" .น่านนน...เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียะ

"น่าน้าเจ๊ ไปกินติมกันน้า...นานๆจะได้กินที"
ตอนนี้มันไม่ต่างอะไรกับชะนีเขาเขียว  ที่โยกต้นไม้ใบหญ้าไปมา  เหมือนผมกับมันตอนนี่


ผมทำท่าคิดสักพัก จนทำให้สีหน้าของซันดูจ๋อย ลงไปเลย

".........งั้นไม่เป็นไร ออมไม่อยากกินก็ไม่เป็นไร ซันต้องขอโทษด้วยนะครับที่มาเซ่าซี่ออม    งั้น......กลับบ้านดีๆนะครับ"

ซันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงของคนผิดหวัง พร้อมเตรียมเดินหันหลังกลับ เฮ้ยๆ อย่ามาทำอย่างนี้นะ คนยิ่งใจอ่อนๆอยู่ด้วย....เออ เออยอมแล้วครับ  :z3:

............

"โห้ยยย..ถ้าคิดจะเป็นป๋า ก็ต้องใจปล้ำดิ แค่นี้ก็ถอยแล้วอ๋อ แต่ถ้าออมกินเยอะ ไม่มีตังจ่าย ไม่รู้ด้วยน้าาา...อู้แบร่ๆ"  :m14: :m14:

ผมพูดลอยๆพรางลู่ปากล่างล้อเลียน แล้วเดินแซงหน้าซันไป

"หะ...ห๊ะ!...แกล้งซันหรอ"

ซันพูดพร้อมวิ่งตามผมมาเดินข้างๆ
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าใบหน้าผมร้อนระอุยังกับภูเขาไฟออเคสต้าร์ที่กำลังจะปะทุเกิดขึ้น  :o8:

เช่นกันครับ ซันก็ไม่ต่างจากกผมสักเท่าไหร่



......................................................
ร้านไอศกรีม


.....พอเราสามคนมาถึง ยัยตัวดีก็เอาแต่สั่ง ๆเลยครีบ
ผมเห็นแล้วสงสารซันแทนเลย คิดผิดคิดถูกที่พายัยนี้มาด้วยนิ
ไม่เกรงใจคนจ่ายเล๊ย....เฮ้อออ หนักจายย  :ruready

"เสร็จแล้วค่ะ..สั่งกันต่อได้เลย" ยัยอิมหันมาบอกซัน พร้อมยิ้มตายี้

"ออมท่านอะไรครับ" ซันหันมาถามผม แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแหละครับเพราะ ผมกำลัง
กวาดสายตามองร้านที่หรูหรา  น่าประทับใจ จนไม่ได้ฟังคำที่ซันเอ่ยถามเมื่อสักครู่

"หะ..ห๊ะ!..เมื่อกี้ซันว่าไรนะ"

"ซันถามว่า  ออมจะท่านอะไรครับ" ซันย้ำอีกที

"แหะๆ o18 แล้วแต่ซันเลย (ยิ้มแป้น)"  ซันส่ายหน้ากระตุกยิ้มกริ่มแบบน่ารักออกมา

"งั้นเอาช็อคโกแล็ตวิปปิ้งครีมสองที่ครับ"
ซันบอกบริการพนักงานสาวที่มือเธอเตรียมพร้อมจดรายการของหวาน ก่อนที่จะเดินก้าวออกไป

สักพักไอศกรีมหลากหลายสีสัน ก็ถูกนำมาวางอยู่บนโต๊ะอย่างเรียบร้อย สวยงาม

"โห่...อิมกินเยอะขนาดนี้จะกินหมดเหรอ
เกรงใจพี่ซันเขาบ้างสิเขาจ่ายนะ เราไม่ได้เป็นคนจ่าย คิดบ้างสิ"

ผมปร้ามน่องสาวตัวแสบ ที่สั่งมาเยอะเกินจะพุงของมันจะรับไหว

"โห่แค่นี้เอง...สบายมากก อีกอย่างถ้าพี่ซันจะมาเป็นพี่เขยหนุละก็ ก็ต้องตามใจน้องสะใภ้สิ้ช๊้ะม้า"


อีอิมมม  กูจะฆ่ามึงงงงงง  !!!
ใครมีอะไรก็ได้เอามาให้ผมคลุมหัว มีไหมครับ
ถ้าแทรกดินหนีได้  ทำไปแล้ว  :ling3:

"อิม!!..."ผมหันไปทางซันที่ตอนนี้ได้แต่ ก้มหน้าแดง กลบเกลื้อนความแดงกล้ำ อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้างๆ

"ดุอิมไมอะเจ๊...ก็มันจริงนิ ใช่ไหมพี่ซัน"

ปูนทีรย์เมน ยังต้องยอมมึงเลยอีอิม   :ling1:

"ฮะ...แฮะๆ....คะ...ครับ" แหนะ..นี้ก็ยีงจะเล่นกับมันอีก

"อิม!..พูดอะไรระวังคำพูด หน่อยได้ไหม พูดอย่าง
เนีย คนอื่นเขาเสียหายนะ อีกอย่างเราก็เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาอย่างงี้ได้ไง"

ผมตะคอกมันกลับไป

" หึ..ไม่คุยกับเจ๊แล้ว กินติมดีก่า ชิสว์"

มันพูดเสร็จก็หันไปจัวงไอติมตรงหน้าทันที ผมได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา

.................
...........
......

ผมเลือกที่จะนั่งนึ่งๆเงียบๆไม่กล้าจะปริปากพูด
อะไรออกมา

ดีที่มีอิมมันมาด้วย ถ้าหากผมมากับซันสองคนละก็ คงทำตัวไม่
ถูกแน่ๆ

......ผมนั่งจิ้มไอติมเล่นไปเรื่อยๆ ส่วนนาง
น้องตัวดีก็ชวนซันคุยนู้นคุยนี้ไปเรื่อย ทำยังกับรู้
จักกันมาเป็นสิบๆปีงั้นแหละ

"นี่พี่ซันรู้มั้ยค่ะ เจ๊เขาเนียเสนห์แรงมากๆ
เลยนะคะ เข้ามาเรียนทีนี้ได้แค่สองสามวันก็มีหนุ่มๆมาขอเบอร์แกยั้นห้องซะแล้ว
อิมเห็นแล้วละอิจฉ๊าอิจฉา"

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

อีอิม!!...มึงพูดอะไรออกมารู้บ้างรึป่าว เผากูไม่เหลือตอเหลือขนเลยนะ  อี_____

ก็อะไรนะหรอครับ...มันเสือกดันเล่าเรื่ิอง
สุดหล่อห้อง4/3ที่มาขอเบอร์ผมเมื่อสอง
วันที่แล้ว....แต่ผมไม่ได้ให้ไปหรอกนะครับ
ไม่กล้าออกตัวแรง แต่ตอนเนีย เตรียมมือรับศึกหนักก่อนเถอะอีออม

....ผมเงยหน้าจากไอติม หันไปมองซันที่มองผมด้วยสายตา
แฝงไปด้วยคำถาม...ว่าจริงรึป่าว ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆแล้วพูดออกไป

"เอ๋อ...ซันออมอิ้มแล้วอะ กลับกันเถอะ เดียวรถเรามาน่ะ"

ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันที

"คะ...ครับ งั้นเดียวซันไปคิดเงินก่อนนะ"
ซันบอกผมพร้อมเดินออกไปเช็คบิล

.......พอซันเดินออกห่างจากโต๊ะ ไปผมก็ตวัดสายตา
เพรชฆาตแค้น :m16: :m31: ส่งให้อีน้องสาวที่ปากไม่อยู่สุข....

"โอ้ยเจ๊! หยิกอิมทำไมเนีย มันเจ็บน้า..ซูดดด"  :hao5:

ผมเดินเข้าไปหามัน...พร้อมหยิกแขน
มันจนต้องร้องโอ้ดโอ้ย ซูดปากราวกับกินของเผ็ด

"แล้วใครใช้ให้แกเอาเรื่องส่วนตัวของฉัน
ไปพูดให้คนอื่นฟังกันเล่า....หืม!"

ผมพูดพร้อมลงมือหยิกมันอีกที
จนเนื้อขาวเต็มไปด้วยรอยกลมแดง

"แง่ๆๆ...ยอมแล้วก้าบ
อิมผิดไปแล้วขอโทษก้าบ" ผมปล่อยมือมหันต์ที่
บรรจงลงมือหยืกมันออก

"คราวหลังถ้าแกพูดอะไรไม่รู้จักคิดอีกนะ
พี่จะเอาให้หนักกว่านี้แน่"

มันเบะปากมองผมแนวค้อนๆพร้อมกัน


โปรดติดตอนต่อไป...................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน9)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 01-08-2016 03:24:45
รอตอนต่อไปน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน9)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 01-08-2016 10:11:09
อ่านง่าย  สบายตาสบายใจดีค่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน9)
เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้าเชียงชุน ที่ 01-08-2016 15:52:29
เข้ามารอน้องออมคนน่ารัก แต่ถ้าต่อไปเอ็มกะออมรักกัน แล้วซันจะเป็นไงอ่ะ แอบสงสารพระรอง  :mew6:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน10)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 01-08-2016 21:42:03


ตอนที่10


พอซันเช็คบิลเสร็จ ผมก็ขอตัวซันแยกย้ายกลับบ้าน เพราะรถประจำทางผมมาพอดี

...พออยู่บนรถอิมก็เริ่มอธิยายไขข้อข้องใจออกมา

"แหม..อิมก็แค่อยากช่วยเจ๊เอง ไม่เห็นต้องมาโกรธกันขนาดนี้เลยนี้น่า"  มันพรางทำท่าน้อยอกน้อยใจ

"ช่วยให้เสียหน้าสิไม่ว่า!"  :katai1:ผมตอกมันกลับ

"เสียหน้าอะไรกันเจ๊ เจ๊ดูไม่ออกเหรอตอนที่อิมพูดเรื่องนั้นน่ะ
พี่ซันนี้หน้าหงอยไปเลย  ไม่เห็นหรอ" มันหันมาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

สมองผมประมวลคิดตามเรื่องที่มันบอกไปด้วย ก็จริงแหละครับ  ตอนที่มันพูดเรื่องนั้นให้ซันฟัง สีหน้าเอาซันเป็นผิดหวังมากๆ

"แล้ว...มันแปลว่าไงอะ" ผมถามมัน

"โอ้ย..เจ๊โง่จริงหรือแกล้งโง่กันแน่เนีย"

ผมทำตาโตใส่มันพร้อมง้างมือเตรียมจะตบ
แต่มันกลับยกมือมาพรางร้องปราม :hao4:

"ไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้เลยดีกว่า ที่พี่ซันทำหน้าอย่างงั้นก็เพราะเค้าเสียใจ" เสียใจ......เสียใจหรอ?

"แล้วเขาจะเสียใจเรื่องอะไรวะ?"
ผมนี่ตราสัญลักษณ์เควชั่นมาสก์นี้ปรากฏเลยครับ :mew5:

"โอ้ยย..สมองเจ๊นี่มันฟ่อไปหมดแล้วรึงัยเนีย...ก็เพราะว่าเขาชอบเจ๊อยู่ไง วุ้ยยย"  :hao7:

ช่า ชา  ชะ ชอบ... เราหรอ
ผมนิ่งไปพีกใหญ่ :laugh:

"เจ๊....."

"..............."

"เจ๊....."

"................"

"เจ๊!!...." :laugh:

"อ่า...หะ...ห๊ะ"
ผมหลุดจากภวังค์อันแสนหวานทันที

"ถึงบ้านแล้วเจ๊ ฮั่นแน่ แหนะมั่วแต่คิดเรื่องพี่ซัน
อยู่อะดิ้"
มันยิ้มรี่ตาลงมาพร้องยกปลายนิวชี้มาที่ทางผม

"อะไรของแก  ไปๆลงไปได้แล้ว"
ผมพยายามเปลี่ยนเรื่องพร้อมไล่ให้มันลงจากรถ


ผมขึ้นห้องมาก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง
อย่างเหนื่อยหน่ายสายตาเพ่งไปยังเพดาน
สีขาวลวดลายสวยงาม.....ผมจ้องอยู่พักนึง

จู่ๆมันก็กลายเป็นหน้าชายคนนึงที่พาผมไปกินไอติมขึ้นมาทันที

แล้วจู่  จู่

ก็มีใบหน้าผู้ชายอีกคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอริ
กับผมอยู่ขึ้นมา

.....สายตาผมจ้องไปที่ซันกับเอ็มสลับ
กันไปมา แต่ผมสังเกตได้ว่าสีหน้าของซันดู
เศร้าและผิดหวังเสียใจไปพร้อมๆกัน
แต่ที่น่าจดจ้องมากกว่านั้นก็คือมีน้ำใสๆที่เรียกว่า
น้ำตาไหลออกมาเป็นสายต่างจากสีหน้าของเอ็มที่แสดงถึงความดีใจอะไรซักอย่าง

ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมื่อนกันว่าทำไมต้อง
มาเห็นหน้าคนที่ผมรู้สึกไม่ชอบขี้หน้า
และไม่ถูกชะตาอย่างเอ็มด้วย แต่ในใจจริงๆ
แล้วผมกลับรู้สึกหวั่นไหวไปกับมันพร้อมๆกัน

Rrrrŕrr...  Rrrrrŕrr.... Rrrrŕrrr....

....ผมต้องสลัดความคิดนี้ออก เมื่อเสียง
โทรสัพท์ของผมดังขึ้นพร้อมโชว์เบอร์
ที่ผมคุ้นเคยมันเป็นอย่างดี

"อัลโหล..ว่าไงซัน ถึงบ้านแล้วหรอ" ผมเอ่ยกับคนปลายสาย

"ครับ..บบ....ซันถึงแล้ว..วว....แล้วออมละ..."

น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาที่ละคำอย่างช้าๆยืดๆ
จนมำให้ใจของผมหล่นวูบโดยไม่ทันตั้งตัว

จนผมรับรู้น้ำเสียงของซันเป็นอย่างดี ว่าไม่สบายใจอะไรสักอย่าง

"ออมก็ถึงแล้ว...ละ..แล้วว..ซะ ซันเป็นอะไรหรอบอกออมได้ไหม" ผมถามซัน

"....................."

แต่คำตอบที่ได้มาคือ  ความเงียบ

"........นั้นถ้าซันไม่อยากบอกออมก็ไม่เป็น
ไรก็ได้นะ" ผมตัดลมแบบดื้อๆ



".........ออมครับ........." ซันเอ่ยถามผม

"ครับ" ผมตอบ

"ระ...เรื่องที่น้องอิมบอกวันนี้เป็นเรื่องจริง ใช่ไหมครับ"

เฮ้อ นึกว่าเรื่องอะไร

"อ๋อ..ออ..ระ......เรื่องจริงง
แต่ๆ ออมไม่ได้ให้เบอร์เขาไปนะออมไม่ได้ คิดอะไรกับเขาคนนั้นเลย"  ผมตอบพรางแก้ตัวไปด้วย

".....ครับซันรู้ แต่ซันอยากจะขออะไรออมอย่างนึงได้ไหมครับ"  อรึ๋ยยย...อะไรหว่า?

"ได้สิครับ"

"ออมอย่ายุ่งกับผู้ชายที่ไหน นอกจากซัน ได้ไหมครับ"  :hao6:

เมื่อซันพูดจบผมก็ปริยิ้มออกตามทันที :mew3:

บอกตรงๆนะครับ ตอนนี้ผมก็เริ่มรู้สึกดีกับซัน
เหมือนกัน...แต่แค่อยากให้อะไรๆมันชัดเจนกว่านี้ มั่นใจกว่านี้ ....เพราะผมไม่อยากเจ็บซ้ำๆกับเรื่องเดิมๆที่ผ่านมา

"ดะ...ดะได้ครับ" !!!เขินนนนเหี้ยๆ!!!

"จริงหรอครับ!
ออมทำให้ซันได้จริงๆใช่ไหม"

น้ำเสียงเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน 

"อื้ม...ถ้ามันทำให้ซันสบายใจ ระ.. เราก็จะทำ"

"ซะ ซันดีใจที่สุดเลยครับ ขอบคุณนะครับออม
ซันรู้ว่าที่ซันขอมัน มากไปสำหรับออม.....ซันก็แค่อยากจะ...?"

ซันพูดทิ้งท้าย ไว้เป็นปริศนา

"แค่อยากอะไรเหรอ"  ผมถามต่อ

"ออ...เอ่อ....คะ....คือซันก็แค่อยากให้ออม
มองซันแค่คนเดียวก็แค่นั้นเอง..~
"


น้ำเสียงเฉื่อยๆที่บอกถึงความมีหวัง
แม้เพียงมันอาจจะริบรี่
แต่น้ำเสียงนั้นก็ยังคงแฝงไปด้วยความพยา
ยามที่จะรั้งสิ่งๆนั้นมาให้ได้

....ผมฟังเสร็จริมฝีปากก็คลายยิ้มแป้น  o18
แสดงถึงความสุขที่อีกฝ่ายส่งมาให้
เพียงแค่คำเล็กๆสั้นๆที่ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร
แต่มันกลับทำให้อีกคนถึงกลับน้ำตาคลอเบ้าอย่างที่เห็น


โปรดติดตามตอนต่อไป.........................

เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป  ติดตามนะครับ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน11)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 01-08-2016 21:54:10
ตอนนี้ใครก็ห้ามพลาด น้องออมสุดสวยของเรา
ปะทะกับไอ้คุณชายเอ็มเจ้าอารมณ์
อย่างดุเดือด  ว่าจะมันหรือจะ  :z1: :haun4: :pighaun: :jul1:  กันขนาดไหน
อ่านได้เล๊ยยยยยยย :katai2-1:

ใครพลาดนี้ถือว่าแย่นะครับ

......................................................

ตอนที่11

.......วันนี้ก็เป็นอีกวันนึงครับ ที่ผมมาเรียนเช้าตามปกติ แต่ที่จะไม่ปกติก็คือ เป็นผมที่มาเรียนก่อนคนแรกของห้องวันนี้

เพราะปกติจะมีคนมาก่อนผมอยู่สองสามคน แต่วันนี้ ไหง่เป็นผมที่ต้องมาก่อนด้วยเนีย เฮ้ออ.... :a6:

 นี่ขนาดเช้าแล้วนะ ยังน่ากลัวขนาดนี้ ถ้ามืดนี้จะขนาดไหน บรึ๋ยยย..ยย  o22 :a5:คิดแล้วขนนี้ตั้งเลยครับ 

ผมเปิดประตูห้อง พร้อมก้าวไปที่โต๊ะประจำ
 พรางยกเก้าอี้ลงจากโต๊ะ แล้วนำกระเป๋าแขวน
เข้าที่ให้เรียบร้อย  ผมเลื่อนตัวไปที่หน้าต่าง ยื่นมือเปิดมันออก แต่ขณะที่ผมกำลังเปิดบานหน้าต่างอยู่นั้น

ประตู
ห้องเรียนที่ปิดสนิทก็เปิดออก พร้อมกับร่างใหญ่สูงโปร่งที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี สายตาเจ้าเลห์ที่จ้องมาทางผมแบบไม่ลดละ จนทำให้ผมต้องเส่หน้าไปทางอื่น
พร้อมก้าวเดินออกจาก ณ ที่ตรงนั้น ไปยังประตูอีกด้าน

แต่ผมก็ต้องชะงักกับคำของคนอีกคนที่เอ่ยขึ้นมา

" ไง........ขี้หน้ากู มันเหม็นขนาดที่คนอีกคนทนไม่ได้ ต้องเดินหนี เลยหรอว่ะ"

"..........................." เอ๊อ! รู้ก็ดีแล้ว หัดล้างหัดเช็ดขี้หน้าออกสะบ้างนะ เหม็นเกินจะทนและ!! :katai1:

ผมปรับสายตากลับไปมองเจ้าของคำถาม อย่างเคืองๆ แลัวเส่กลับมามองตรงไปยังด้านนอก
พร้อมสูดหายใจเข้าอย่างรักษาอารมณ์  เย็น... เย็นไว้....ออม

พรางก้าวจะเดินต่อ แต่ไอ้ประโยคถัดมา มันยิ่งทำให้ผมทนไม่ไหวมากขึ้นกว่าเดิม

" เห๊อะ! .. ไปทำอีท่าไหนว่ะ เพื่อนกูมันถึงได้หลง
หัว ปัก หัว ปัม ขนาดนั้นนะ เชี้ยแมร่งลีลาคงเด็ด
น่าดู"  :m31:

ผมไม่พูดอะไร แต่หันกลับไปยังเจ้าของประโยค
สถุนๆที่พูดออกมาแบบไม่อายปาก พร้อมส่งยิ้มหวานไปให้

พรางก้าวเดินไปยังเจ้าของประโยค
อย่างช้าๆ แล้วหยุดอยู่ตรงหน้าชายคนนั้น เงยหน้ามองกระตุกยิ้มกริ้มมุมปากด้านซ้ายอย่างมีเลศนัย

พร้อมยกนิ้วเรียวสวย ไล่ไปตามอกด้านขวาของอีกคน แล้วจ้องหน้าอย่างไม่กระพริบ พรางขยับปากเอ่ยประโยคออกมาช้าๆเฉื่อยๆอย่างไม่ยอมแพ้

"ลีลาาาามันไม่สำคัญ.........มันอยู่ที่แรงกดแรงดัน
และซอยถี่
"

หึ...คิดจะเล่นกับใครอะ ดูด้วยนะจ๊ะ สุดหล่อ

"สำหรับเพื่อนนายอะ เราไม่ได้จัดท่าไหนมากหรอก ก็แค่นั่ง ยืน นอน ธรรมดา " ผมพูดพร้อมกัดริมฝีปากตัวเองจ้องหน้าอีกคนด้วยสายตาหยาดเยิ้มสุดกำลัง

"แต่ถ้านาย อยากจะจัด 2p กันแบบสองต่อสอง"

ผมพูดด้วยน้ำเสียงยานๆ พร้อมยกมือไล่ไปตามแผงอกที่ถูกปลกคลุมไปด้วยเสื้อนักเรียนสีขาว
อย่างช้าๆ แล้วยกปลายข้อมือขึ้นคล้องคออีกคน
อย่างชำนาญการ พร้อมต่ออีกประโยค

"ก็บอกนะ"


 ผมจ้องคนตรงหน้าที่เอาแต่เม้มปากมองผมด้วยสายตาหยาดเยิ้มให้ผม

ผมละข้อมือที่คล้องคออีกคนออกอย่างประนีถ
ก่อนที่จะหันหลังเดินออกไปด้านนอก ปล่อยให้
อีกคนที่ยืนนิ่งราวกับหินแข็งยังไงยังงั้น

.................................
เป็นไงดุเดือดกันไหมเอ่ย   :hao6:
เดียวมาต่อตอนที่ 11 อีกนะครับผม
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน10+11)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 05-08-2016 02:28:07
กรี๊ด แซ่บค๊าาา  :hao6:
เอาอีกๆๆๆๆ  :hao7:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน10+11)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 05-08-2016 07:25:01
เด็ดสะระตี่มากเจ้าค่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน11ต่อจากเดิม)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 14-08-2016 00:27:33
ต่อจากเดิม


Aom : Past


.....หลังจากที่ผมปะทะคารมอันสุดสยิ้วกับศัตรู
เบอร์หนึ่งของผมแล้ว ผมก็เดินลงมาจากชั้นเรียน
ยิ้มย่องอย่างสบายอารมณ์สุนทรี   หึ สะใจจริงโว้ยยย!!

ยิ่งตอนที่เห็นสีหน้าของนายนั้น ที่มองผมแววตาไม่กระพริบ อ้าริมฝีปากหวอ  ผมก็อดขำเป็นไม่ได้

ผมเดินลงมาเรื่อยๆด้วยรอยยิ้มอัน แสนจะสะใจ
แต่ไม่รู้เลยว่าต้องมาเจอเขากับอีกคน

" ออม..."

ผมเดินลงมาถึงชั้นสองของอาคารเรียน จน
จ๊ะเอ๋เข้ากับแม็กที่เดินสวนขึ้นมาจากชั้นหนึ่งอย่าง
พอดิบพอดี  ~ เห้ออ หนีเสือปะจระเข้ จริงๆ  :katai1:

"อ้าว..วว..แม็ก" ผมเปรยออกไป


"ออม...มานานแล้วอ่อ" แม็กถามผม

 
"ก็มาสักพักนึงแล้วละ .. แล้วนี่แม็กหายดีแล้วหรอ"

ผมถามอาการป่วยของแม็ก ที่ฟังมาจากนังเพื่อนตัวดีที่ทิ้งผมให้ต้องเผชิญกับแรงกดดันอย่างมหาสารเมื่อวานนี้

" ออมรู้ด้วยอ๋อว่าเราไม่สบาย" แม็กเลิ้กคิ้วขึ้นถาม
อย่างสงสัย

" อ๋อ หวาบอกเรานะ" ผมตอบแม็กให้หายสงสัย
แม็กพยักหน้าขึ้นลงพร้อมกับยิ้มเจ้าเลห์ส่งออกมา

"เป็นห่วงเราด้วยอ๋อ" เอาแผนที่ประเทศไทยหน่อยม่ะแม็ก รู้สึกว่าจะ หลง ไปไหนแล้วไม่รู้ เห้ออ

 :mew5: :mew5:

ผมยิ้มอย่างเจือนๆส่งให้แม็กไป

"เอ่อ..แล้วนี่ หวามากับแม็กด้วยหรือเปล่า" ผมเปลี่ยนเรื่องสนทนาอย่างกระทันหัน

"มาแล้วละ เห็นอยู่ใต้อาคารอเนก คงจะหาออมอยู่
ละมั่ง ไม่นึกว่าจะมาอยู่ที่นี้" แม็กตอบ

"อืม...งั้นเราไปหาพวกหวาก่อนนะ" ผมพูดออกไป
โดยไม่รอฟังคำตอบจากปากแม็ก รีบจ้ำอ้าวเดินลงมาทันที ~หึ๋ย~...รู้สึกอยู่กับแม็กทีไรไม่ค่อยปลอดภัยทุกที

ผมเดิมมายังอาคารอเนกประสงค์ เห็นนังเพื่อนสองตัวที่กำลังยืนชะเง้อคอยาวเป็นหมารออาหาร
ถ้าให้ผมเดานะครับ คงมองหาผมอยู่แน่ๆ
ผมจึงรียเร่งฝีเท้าก้าวเข้าไปทันที

"มานานยังวะ ปล่อยให้กูกับอีต้อมรอตังนาน"
พอผมก้าวมาถึง นังหวาก็รีบเปิดปากอารัมภบท

"ไปเก็บกระเป๋ามาอะ วันนี้รถแม่งมารับเร็วอะดิ"
ผมบอกอย่างหัวเสียออกไป

"เออๆ แล้วเมื่อวาน ไปถึงไหนว่ะ" ต้อมพูดไปพร้อมกับทำท่ารอลุ้นชิงโชคอะไรสักอย่าง :sad4:

"ถึงอะไรของมึงวะ"  :hao4:ผมเคียงคอกระพริบตาทำท่าอย่างงงๆ

"แหม...อย่ามาทำเป็นไม่รู้เลยดีกว่า แล้ว.วว.ตกลง
กินไอติมโคนหรือไอติม แท่งว่ะ อิอิ"
หวาพูดพร้อมหัวเราะคิกคักกับต้อมสองคน

"ทั้งโคนทั้งแท่งย่ะ"

"เชร้ดดด/เชร้ดดด/เชร้ดดด55555"


เราสามคนพูดออกมาพร้อมกัน พรางหัวเราะกัน
ลั่นอาคารอเนกประสงค์ จนเด็กนักเรียนทั้งมอปลายและมอต้นต่างกันหันมามองกันเป็นตาเดียว

"รู้งี้นะ...ไม่ไปยังจะดีกว่า หึ๋ย~"   :z3:

ผมบ่นอย่างหัวเสีย

"ทำไมวะ ซันเขาไม่ยิ้มมึงหรอ" ยิ้มพ่องงง!!
มึงสิหวา

"อีอิมแม่งเผากูสารพัดสารเพ"

"เอ้าาา..แล้วมึงเอามันไปด้วยทำไมอะ"
ต้อมถาม

"เล้ากูจะไปด้วยซะขนาดนั้น จะเป็นจะตายให้ได้"

"เดี๋ยวนะ สรุปสั้นๆ  พัง "  o22หวาพูด ผมพยักหน้าเบะปากแหย่ๆ หวาเปลี่ยนมาห่อใหล่ลง

" ....นกเอ๋ย นกจ๋า...." ต้อมพูดพร้อมขยับขอมือไปมาให้คลายนก แสดงความหมายถึงว่า
" !!อดแดก!!"

"แห๊ม ชั่งเหอะน่า เดทแรกพัง เดทสองอาจจะเวอก์ มีครั้งแรก มันก็ต้องมีครั้งที่สองสิเชื่อกู"
หวาบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ

"เฮ้อออ" ผมถอนหายใจออกมาอย่างยกใหญ่

"พอๆเลิกคิดๆไปกินข้าวกันดีกว่า หิวละ
 แหละในฐานะที่วันนี้มึงปล่อยให้พวกกูรอตั้งนาน
สองนาน มึงต้องเป็นคนเลี้ยงโจ็กยายแจ่มกูกับอีต้อมคนละสองชาม โอเคะ"
นังหวาพูดพร้อมจ้องหน้าเขม็ง กับนังต้อมที่
พยักหน้ารัวๆขึ้นลง

นี่แหละครับ มิตรภาพที่ดี ต้องมีการแดก ไม่ใช่แค่
แดกเฉยๆนะครับ แดกฟรีด้วย  :mew5:

........................................................................


    วิชาแรกของวันนี้ เป็นวิชาภาษาไทยประยุกต์ครับหรือวิชาเพิ่มเติม พวกเราสามคนสุ่มหัวเม้าท์นินทาชาวบ้านอย่างสนุกปาก คนนู้นที คนนี้ที เม้าท์ไปขำไปกันอย่างสนุกสนาน เฮฮา

นี่แหละครับ การใช้เวลาที่ครูประจำวิชายังไม่มาให้เป็นประโยชน์ แบบไม่ให้ศูนย์เปล่า :mew4:

"กูล่ะหมั่นหน้าอีกระเทยรุ่นพี่5/4 ฉิบหาย ในสมอง
ตอนเนีย คงคิดว่าตัวเองสวยมากมั่ง อึ๋ย~
กูเดินใกล้ๆนึกว่าสิงโตนาเนีย เจอกูทีมองแม่ง
เหมือนกะจะแดกกูเข้าไปทั้งเนื้อทั้งตัว"

 ต้อมเปิดปากเม้าท์กระเทยรุ่นพี่หัวโตหน้าเพลียะคนนึง ที่เจอผมกับอีต้อมทีไรต้องมีจิกมีกัดตลอด

"สงกะสัยกูสวยกว่า เลยริคิดอิจฉาริษยากูแน่เลอะ"
โห้ยย...มึงไปเอาความมั่นมากจากไหนมากมาย
เนียอีต้อม

"อือหืม... พูดไม่เจรงใจเจ้าที่โรงเรียนเลยนะ อีด_ก
มั่นอกมั่นใจอะไรขนาดน๊านนน"
หวาตอกกลับด้วย
น้ำเสียงที่ลากยาวเยียด ผมไม่พูดอะไรได้แต่นั่งขำ
อยู่ข้างๆมันสองตัว

"โอ้ย.. :katai3: เรื่องพันธ์เนียะ ก็เห็นๆกันอยู่ ไม่ต้องพูดอะไรเยอะหรอก" อะไรที่ว่ามั่นแล้วยังต้องสยบหลบมึงเลยต้อม

"อาจารย์แม่มาแล้ววววว!!!"

  หวากำลังที่จะปริปากสังเวียนกับต้อมต่อ
ก็ต้องชะงัก เมื่อกระถิ่นหัวหน้าห้องตัวเตี้ย วิ่งเข้ามาในห้องพร้อมตะโกนบอกทุกคน ให้เตรียมตัว
กันกลับเข้าที่เข้าทาง ทุกคนเหมือนมีปุ่มอัตโนมัติ
แยกย้ายขยับตัวกลับที่อย่างรวดเร็วชำนาญการ


หลังจากที่ทุกคนในห้องกลับเข้าที่กันได้ไม่นาน
อาจารย์เบญจวรรณหรืออาจารย์แม่คุณครูประจำวิชาภาษาไทย ในนามที่หลายๆคนรู้จักและเกรงกลัวเป็นอันดับสองของโรงเรียน รองมาจาก รองปิยเนตร ฝ่ายปกครองที่ใครๆแค่เห็นด้วยแนวไกลในระยะระดับสายตา จากที่อยู่กันเป็นกลุ่มๆใหญ่ หายสลายแยกย้ายกันไปในพริบตาด้วยเวลาอันรวดเร็วและน้อยนิด
 เห๊อะ.. นี้แหละครับอำนาจและอิทธิพลของอาจารย์โรงเรียนนี้

โต๊ะเรียนที่จัดเป็นระเบียบเนียบเนียน ไม่มีล่องลอย
ลิกคิวก์หรือปากกาหน้าไหน ได้ปรากฏให้เห็นแม้แต่นิดเดียวบนโต๊ะ บวกกับบรรยากาศอันเงียบสงัดไม่ได้ยินแม้แต่เสียงไอเสียงจาม  เข้ากับทุกคนที่นั่งตัวตรงไม่พิงพนักเก้าอี้เลยแม้แต่น้อย

"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" เสียงกระถิ่นหัว
หน้าห้องดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงอายุที่เดินย่างก้าว
เข้ามาภายในห้อง

"สวัสดีครับคุณครู/สวัสดีค่ะคุณครู" ทุกคนในห้องเรียนขานรับอย่างต่อเนื่อง

"อืม......... วันนี้แม่จะให้ลูกจับกลุ่มกันนะ แม่จะให้ทำโครงงานเกี่ยวกับสัตว์สงวน ห้องนี้มีกี่คน
สี่สิบแปดคนใช่ไหม จับกลุ่มละแปดคน ได้หกกลุ่ม
ลงตัวกันพอดี เอ๊า..แยกย้ายกันจับกลุ่มเลยลูก"

 อาจารย์แม่พูดจบ ทุกคนในห้องก็ต่างพากันลุกจากเก้าอี้เพื่อไปจับกลุ่มกันเตรียมทำโครงงาน

พวกผมสามคนยัง
นั่งนิ่งอยู่กับที่ไม่ได้ลุกไปไหน เพราะไม่รู้จะนำใคร
เข้ามาอีก ที่สนิทๆก็มี ผม ต้อม หวา เท่านั้นเอง

โปรดติดตามตอนต่อไป..................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน11ต่อจากตอนที่แล้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 14-08-2016 08:48:00
รอต่อไป
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน11ต่อจากตอนที่แล้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 15-08-2016 16:58:12
บรรยายอ่านง่ายดีค่ะ
ซันเสี่ยวมาก
รอว่าเมื่อไหร่พระเอกจะรักนางเอก55
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน11ต่อจากตอนที่แล้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 15-08-2016 19:47:06
แม็กนี่ยังไงหว่ามีแฟนแล้วมาเล้งออมทำไมเนี่ย

ให้สองหนุ่มหล่อ เอ็มกับซันดีกว่ามั้ย ฮึมมมมมม  :m16:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน12)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 16-08-2016 16:29:20
 
ตอนที่ 12


 อาจารย์แม่พูดจบ ทุกคนในห้องก็ต่างพากันลุกจากเก้าอี้เพื่อไปจับกลุ่มกันเตรียมทำโครงงาน

พวกผมสามคนยัง
นั่งนิ่งอยู่กับที่ไม่ได้ลุกไปไหน เพราะไม่รู้จะนำใคร
เข้ามาอีก ที่สนิทๆก็มี ผม ต้อม หวา เท่านั้นเอง

"ออมครับ..."

แต่ยังไม่ทันที่จะทำอะไร ก็มีเสียง
ทุ้มๆหวานๆกับรอยยิ้มเท่ๆที่ผมคุ้นหูอยู่เป็นประจำ ดังแว่วมาจากทางด้านหลังพวกผม พร้อมกับก้าวฝีเท้าเร่งรีบเดินมาหาผม

"ซัน" ผมขานรับ

"ออมมีกลุ่มยังครับ" ซันถามผม พร้อมกับส่งยิ้มตาหยี่มาให้ผมที่นั่งเฉยอยู่บนเก้าอี้

" ก็....มีกันแค่สามคนนี้แหละ" ผมตอบ

"ออมไปอยู่กับเขานะ" ซันต้วง

"เห้ยๆ ซันยังไม่แต่งจะพาไปอยู่แล้วอ๋อ" หวาพูดออกแนวติดตลก :hao6: (แต่กับผม......ไ ม่ ต ล ก)

"ซันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นหวา ซันหมายความว่าให้ไปอยู่กลุ่มเดียวกับซัน" ซันหันไปพูดกับหวา

"กลุ่มซันยังไม่ครบหรอ" ผมถามต่อ

"ยังครับ...ก็ถึงได้มาชวนออมไง กลุ่มออมมีสาม
กลุ่มซันมีห้า รวมกันก็เป็นแปดพอดี" ซันสาธยาย

"กลุ่มซันมีหกคนไม่ใช่หรอ"

 ผมถามซัน เพราะกลุ่มของซันจะมีอยู่หกคนถ้าผมจำไม่ผิด ก็คือ ซัน ทัด ป่าน เฟริส์ นัด และก่อ...เอ่มม :katai1: นายนั้นแหละ ไม่ใช่เหรอ แล้วเมื่อกี้ซันบอกห้าคน อะไรกันแน่ ผมงง?ไปหมดแล้ว

"อ๋อ ... ไอ้ป่านมันออกไปจับอยู่กลุ่มแฟนมันนะ ก็เลยเหลือแค่ห้าคน" ซันบอกให้ผมหายข้อข้องใจ
ผมพยักหน้าขึ้นลงอย่างช้าๆ

"นะครับ...ผม" มาอีกแล้ว!!! ท่าไม้ตายการอ้อน
แบบน้องหมาพันธ์ชิซุขอเพชรดีกรี น่ารักน่าชังขนาดนี้ ใครไม่ยอมก็บ้าเล่า  หึ๋ย... :z1:

"พวกแกว่าไง" ผมหันไปถามนั่งเพื่อนสองตัว
ที่ท่าทำทางล้อเลียนที่ซันอ้อนผมเมื่อตระกี้ บวกกับท่าอาเจียนออกมาพร้อมๆกัน

"โห้ยย...ไม่ต้องถามกูสองคนหรอก กูกับอีต้อม
ยังไงก็ได้" หวาพูดพรางทำท่าแฟร์ๆ

"ช่ายๆ .. ดีสะอีก ได้อยู่กับกลุ่มปู้อจายหล่อๆอย่าง
เงีย ใครไม่เอาก็บ้าและ" ใช่บ้า มึงนะบ้า ไม่ใช่บ้าธรรดานะ บ้าผู้ชายด้วย

ผมหันกลับมามองหน้าซัน แล้วพยักหน้าแสดงความหมายถึงว่า ตกลง

...................................................................


Mam : Past


โห่ยโครงงาน ... โครงงานทุกปีเลยเหรอว่ะ
เบื่อโว้ย... แล้วให้มาจับกลุ่มอะไรแปดคนอีก  เฮ้ออ..

"ป่าน....ป่านไปอยู่กลุ่มเนมนะ" เนมแฟนสาวของ
ไอ้ป่านเดินมายังกลุ่มผม พร้อมกับชักชวนให้ไอ้ป่านไปอยู่กลุ่มด้วย

"เห้ยพวก...กูไปอยู่กลุ่มเนมนะเว้ย" ไอ้ป่านหันมา
บอกพวกผม ก่อนที่จะเดินควงเอวไปกับเนม
ไอ้เชี้ย...แฟนอ้อนนิอ้อนหน่อย ทำเป็นเคลิ้ม ไอ้สัส

"อ้าวเชี้ยแม่ง...ทีนี้ก็เหลือห้าคนดิว่ะ" ไอ้ทัดหัน
มาพูด

"แล้วจะเอาใครมาอยู่กลุ่มเราอีกละ" เฟริส์ต่อ

"ไม่ต้องห่วงเว้ยพวกมึง เดี๋ยวกูไปเรียกเมียกูมาอยู่
ด้วย" ไอ้ซันพูด พร้อมยิ้มหันหน้าไปทาง อีตุ๊ดมั่ว
ที่เตรียมตัวกำลังจะเดินออกไป

หึหึ....กูอยากให้มึงมาเห็นเมื่อช้าที่มันยั่วกู จนกระปู่กูโด่จริงๆเล๊ย ไอ้ซัน

"โห้ยย! ไอ้เหี้ยซันแม่ง...ยังไม่ได้ฟันเรียกว่าเมียเต็มปากเต็มคำแล้วเหรอวะ  ไอ้นี้นิร้ายเว้ย " ไอ้ทัดแซวไอ้ซัน

"ตอนนี้ยัง แต่ตอนหน้าไม่แน่" ไอ้ซันพูดแนวทะเล้น

"เสียงจะเอ็กซ์แค่ไหนกันว่ะ สาสสสส อ๊า อ๊ะ อ๊า " ไอ้ทัดพูดพร้อมดัดเสียง ทำหน้าตาเยิ้มๆปากขยุบขยิบอย่างจิ้มลิ้ม

" ค _ ย สัสทัด ลามปามนะมึง" ไอ้ซันด่าไอ้ทัดปิดท้าย ก่อนที่จะเดินไปยังกลุ่มอีตุ๊ดนั้น


  หึ......กูก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าเสียงจะเร้าใจขนาดไหน จะกระเส่าเหมือนเมื่อเช้า ที่มึงทำให้น้องชายอันมหิมากูตื่นได้ไหม อยากจะรู้จริงๆ หึหึ o18
 
โปรดติดตามต่อนต่อไป..........................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน12)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 16-08-2016 21:06:41
สนุกมากค่ะ
ชอบวิธีการเล่าเรื่อง
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน12)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 17-08-2016 11:12:45
เสร็จแน่ๆเลยนายเอกเรา  :hao6:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน12)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 19-08-2016 22:57:28
น่าสนๆ เนื้อเรื่องธรรมดา ง่ายๆดี แต่ว่าคำผิดเยอะมากกกก เช่น past -->part
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน13)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 30-08-2016 16:21:51

ตอนที่ 13

Aom : Part

          พอผมตอบตกลงซันไปเสร็จศัพท์เรียบร้อย ที่จะไปอยู่กลุ่มด้วย ซันก็พาพวกผมสามคนมาผสมโรงกับกลุ่มพวกซันอีกที และผมก็รู้ดีว่า ถ้ามาอยู่กลุ่มนี้แล้ว
 
จะต้องเผชิญหน้าชะตากรรมกับใคร..........


"เห้ยพวกมึง หวา ต้อม ออม มาอยู่กลุ่มเราด้วย"
 
ซันเอ่ยปากบอกพวกทัด ขณะที่มาถึง

"สวัสดีจ้าหนุ่มๆ .... เราชื่อต้อมนะ" นังต้อมพอ
มาถึงก็เอ่ยปากแนะนำตัว อย่างดัดจริต

"ครับผม แต่ผมว่าไม่มีใครถามนะครับ" ทัดตอบสวนต้อมอย่างเจ็บแสบแสนสาหัส

 ฮ่าฮ่า เป็นไงละมึง อีต้อม
เจอผู้ชายสวนเข้าบ้างละเป็นไง

"55555555 :hao6:" ทุกคนในกลุ่มหัวเราะออกมาพร้อมกัน จนทำให้อีกฝ่ายหน้ามุ่ย เป็นหมาหงอยไปโดยปริยาย พรางขมวดคิ้วจองมองไปหาเจ้าของประโยคเมื่อกี้

"ฟายทัด มึงก็ไปว่าเขา เขาก็อยากแนะนำให้เรา
รู้จักมั่งดิว่ะ  ใช่มั้ยจ้ะต้อม" เฟริส์พูดแล้วหันไปหาต้อม

ต้อมพยักหน้าหงึกๆ เบะปากทำท่าอย่างคนจะร้องไห้    แหม มารยาเก่งเหลือเกิ๊น ไปอยู่ช่องสามเล่นละครหลังข่าวใหม่อีต้อม

ทุกคนยังหัวเราะกันต่อเนือง ขณะที่ผมเส่สายตา
ไปสะดุดกับ ดวงตากลมโตที่จองเขม็งเข็งกราว มาทางผมอย่างแบบไปลดละ  หึ คิดว่าออมคนเนียจะยอม จะไม่สู้หรอจ๊ะ บอกเลยนะว่า  คิดผิด!!!!!!!!!

    ผมตวัดสายตาจองปะทะอย่างดุเดือด พร้อม
กับยิ้มอย่างผู้ชนะส่งไป จนทำให้อีกคนคิ้วขมวด
ผูกกันเป็นโบว์กลับมา :hao3:

 หึ คงคิดว่าคนอย่างผมจะไม่สู้ไม่ต่อรองละสิ ก็ใช่ ถ้าเกิดมันเป็นเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ มันไม่ใช่ สำหรับผมอีกแล้ว

ผมมองด้วยดวงตาอันพริ้มพราวราวกับเหยี่ยวจองอาหาร พร้อมที่จะเขมือบเหยื่อได้ทุกเมื่อตลอดเวลา และสิ่งที่ผมไม่คิดว่าอีกคนต้องเป็นฝ่ายหลบ
สายตาผมแทน พร้อมกับแสดงท่าทางไม่สบอารมณ์ออกมาให้เห็นอีกด้วย

"ออม เป็นอะไรรึเปล่าครับ เห็นเงียบนานแล้วนะ" ผมปรับสายตากลับมายังซันที่จับข้อมือเรียก ผมส่ายหน้าแสดงความบอกว่าไม่เป็นอะไร


"เธอ และเธออะ ชื่อไรหรอจ๊ะ" ทัดพอแซวต้อมเสร็จก็หันมาแซวหวาต่อ ที่เป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มนี

"หวา" หวาตอบไปแบบใสใส

"หึ๋ย~ อยากกินลูกหวาจังเลย" ทัดแซวหวาอีกครั้ง
พร้อมกับเฟริส์ที่หัวเราะคิกคักตามมาด้วย

"ลูกหวาไม่มีให้กินหรอกจ๊ะ มีแต่ตีนหวาไว้ให้อมเล่นๆ จะเอาไหมจ๊ะ" หวาตอบพรางแกว่งส้นตรีน
ไปมา จนทำให้ทัดกับเฟริส์หงายเงิบตามๆกันไปเลยทีเดียว

"โหดซ่ะด้วย5555" เฟริส์กับทัดพูดออกมาพร้อมกันพรางหัวเราะอย่างสบายอารมณ์

"ออมคร้าบบ " ทัดที่นั่งเก้าอี้ข้างซันหันมาเรียกผม
พร้อมส่งสายตากรุ้มกริ้มยักกระพริบถี่ๆมาให้ผม
ที่นั่งอีกด้านของซัน

ผมกำลังจะปริปากตอบทัด แต่ซันกลับชิงหันไปพูดกับทัดก่อน

"ไอ้สัส เมียกู" ซันหันหน้าไปหาทัด พร้อมพูดประโยคสั่นๆเบาๆที่ผมได้ยินไม่ชัดแค่ผ่านหูไปแว้วๆ
ว่า "ไอ้ซัส เซียนู" อะไรสักอย่างนี่แหละครับ
 
"ห้ะ...เมื่อกี้ซันพูดว่าไงนะ"
จนผมต้องถามซันกลับไปอย่างสงสัย ? :ruready

"อะ.อ๋อ..ซันบอกมันว่าซันอยากกิน "สลัด ปลาทู" นะ ก็เลยจะให้มันไปซื้อเย็นนี้นะ"
ผมพยักหน้าขึ้นลงแสดงถึงความเข้าใจ ผมไม่ได้ทักถ้วงต่อะไรมาก จน

"อ้าว จับกลุ่มกันเสร็จแล้วใช่ไหม ทีนี้ก็ให้ลูกๆ
หาสัตว์สงวนอะไรก็ได้ กลุ่มละหนึ่งอย่าง หกกลุ่มห้ามซ้ำกัน เอ้า..ชั่วโมงนี้แม่จะให้คิดวิธีการวางแผนทำโครงงานละกัน แล้วชั่วโมงหน้าออกมาพรีเซนต์ให้แม่ฟัง เข้าใจไหม งานชิ้นนี้ ยี่สิบคะแนน ไปแยกย้ายกันไปทำ"

เสียงอาจารย์แม่เอ่ยขึ้น พร้อมอธิบายคุณลักษณะของงาน แล้วสั่งให้แยกย้ายกันไปทำงาน

ซีกของทางกลุ่มผม แยกออกมาอีกด้านของมุมห้อง
ต่างคนต่างก็ออกความคิดเห็นว่าจะทำโครงงานเรื่องสัตว์สงวนของไทยตัวไหนดี

"เห้ยๆ...กูว่าเอาจิ้งเหลนดีไหมว่ะ แม่งงุงงิ้งดีวะสาด"
เฟริส์ออกความคิดเห็น  5555 จิ้งเหลน กุละขำ

!!!ผัวะ!!!


เสียงฝามือกัมหันต์ของทัดฟาดฟันลงไปตรงกลางกบาลของเฟริส์อย่างเต็มกำลัง

"จิ้งเหลนพ่องงมึงเน่...ไอ้เฟริส์ จิ้งเหลนบ้านก๋งมึงเป็นสัตว์สงวนหรอไอ้สัส มึงนี่ เขาจะคุยกันเป็นงานเป็นการ
มึงนี่นอกเรื่องตลอดเลย สัส..........

เออแต่กูว่า จิ้งจก ก็ดีนะพวกมึง
"


!!!!ผัวะ/ผัวะ!!!!


คราวนี้มาสองเด้งเลยครับ ทั้งเฟริส์ ทั้งซันเลย 555
ทุกคนในกลุ่มหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

"แห๊มเหี้ย... กูก็แค่คลายเครียดก็แค่เนียะ เล่นซะ
กูมึนเลยสัส" ทัดท้วง 5555มันก็สมควรที่จะโดนแหละครับ

"คลายเครียดพ่องงมึงสิ ถ้าหาไม่ได้กูจะฟ้องอาจารย์แม่
ว่ามึงไม่ให้ความร่วมมือไม่ช่วยแถมยังกวนอีก แม่งกลุ่มอื่นเขาไปกันยั้นไหนแล้วไอ่ห่า" เฟริส์พูด

"แง๊... ไอ้เหี้ยเฟริส์  ทีมึงละจิ้งเหลนอะ" ทัดไม่มีทางยอม

"อ้าวไอ้สัส ก็กูไม่รู้จริงๆนี้หว่า กูเคยอ่านมา" เฟิรส์เถียงต่อ

"หนังสือเล่มไหนวะ บอกว่าจิ้งเหลนเป็นสัตว์สงวน กูจะไปเผาทิ้งแม่งตอนนี้แหละ  ห่าา" ต่างคนต่างไม่ยอม

ผมนั่งขำศึกระหว่างจิ้งเหลนกับจิ้งจกที่ต่อล้อต่อเถียง
กันมาพักใหญ่ ที่ไม่มีสาระแม้แต่น้อย
จนรู้สึกได้ว่ามีคนมานั่งซ้อนหลังผม โดยเยียดขายาวขาวมาแนบขาผมที่นั่งท่าขัดสมาธิ

พร้อมนำมือสอดเข้ามาระหว่างรักแร้ของผม แล้วจับผสานกันอย่างชิ้นเชิง คือง่ายๆนะครับ กอดผมอยู่นั้นแหละ
แต่พอผมหันไปก็ต้องตกใจ เพราะคนที่กอดผมจากด้านหลังพร้อมนำคางมาพิงไหลผมอยู่นั้นก็คือซันนั่นเอง

ผมหันกลับมามองเพื่อนๆที่กำลังคุยกันออกรสออกราวอย่างสนุกสนานเฮฮา ที่ไม้ได้สนใจมาทางผมกับซันแม้แต่น้อย จึงทำให้ผมโล่งใจทันที

 แต่ก็ไม่วายที่จะลำบากใจ กับอีกสายตาคู่นึ่งที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี กำลังจ้องมองมาทางผมกับซันอย่างเขม็ง

จนทำให้สมองผมคิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้ทันที  หึ o18

ผมยิ้มส่งไปให้ยังอีกฝ่าย ที่ไม่มีทีท่าเส่สายตาไปทางอื่นเลยแม้แต่น้อย พรางไปจับมือกับอีกคนที่กอดอยู่ในแนวระดับเอวผม กระชับให้แนบแน่นยิ่งกว่าเดิม แล้วหันไปยิ้มกับซันด้วยรอยยิ้มอันหวานฉ่ำจับใจเท่าทีจะทำได้ เหมือนยั่วอาร์ณไฟอีกฝ่ายให้ลุกสู้ แต่ดูหมือนว่าซันจะชอบและถูกใจที่ผมทำกริยาอย่างนี้มาก หึ ... เห็นหน้าสวยๆหวานๆใสๆแบบเนีย ถ้าร้ายแล้วร้ายถึงที่สุดนะจ๊ะ o18

ผมแค้นและเคืองที่เมื่อเช้านายนั้นหาว่าผมใช้กิเลศโรคะต่างๆ ให้ซันมาชอบผม ทั้งๆที่ผมไม่เคยขอให้ซันมารักมาชอบผมเลย แต่ก็นะ... ถ้าคิดยังงั้น ผมก็ทำให้ได้
เพราะผมไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของใครได้อยู่แล้ว

"แล้วกลุ่มเราจะเอาตัวอะไรดีว่ะ กลุ่มอื่นแม่งก็เอาตัวหลักๆเด่นๆไปหมดและ" ทัดพูดขึ้น ขณะที่ซันยังไม่มีทีท่าจะปล่อยมือที่ประสานอยู่กับเอวผมแม้แต่น้อย

"กูว่านกเงือกดีไหมวะ" นัดร่วมออกความคิดเห็น

"เออกูว่าก็ดีนะ พวกมึงว่าไงวะ" เฟริส์ร่วมต่อ

ทุกคนก็ต่างเออ ออ ห่อ หมกกันไปตามๆกัน จน!!!

"กูว่านกเงือกเนื้อหาแม่งซับซ้อนไปวะ เวลาพรีเซนต์มันคงยากไป" 

เสียงปริศนาของอีกคน ที่ไม่เคยออกความคิดเห็นเลยตั้งแต่ต้นเรื่อง กลับมาออกความคิดเห็นอะไรตอนนี้

"เห้ยนานๆที ไอ้คุณชายจะออกความคิดเห็นเว้ย"
 เฟริส์แซว

"หรอว่ะ แล้วมึงจะเอาตัวอะไรละ ไอ้เอ็ม" ทัดเอ่ยถาม

"กูว่า แรด ดีกว่าว่ะ เหมาะกับกลุ่มเราที่สุดและ พวกมึง
ลองคิดดูนะเว่ย แรด เนื้อหาก็หาง่าย ไม่ต้องอะไรมาก
ก็อีกแค่วิ่งตามผู้ชายไปวันๆ เอาหน่อไซร้ไปไซร้มายั่วตัวผู้ !!!! จะไปยากอะไรว่ะ
"  :katai1: :katai1:

กรื้ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!กรื้ดดดดดดดดดดดด
:fire: :angry2: :m16: :m31:

นายนั้นพูดไปมองผมไปพรางขยับปากเน้นคำว่า "แรด"  ชัดๆ แสดงความหมายอย่างชัดเจน
แจ่มแจ้งว่ากำลังด่าผมทางอ้อมอยู่ ว่าผมเป็นสัตว์สงวนชนิดนั้นที่นายนั้นกำลังเอ่ยถึง ผมพยายามเก็บอาร์มณให้เป็นปกติที่สุด ทั้งๆที่ในใจอยากจะเข้าไปต่อยปากหมาไม่รับประทานของนายนั้นสุดจะทน เกิดมาพ่อกับแม่ของผมยังไม่เคยว่าผมเสียๆหายอย่างนี้มาก่อนเลย แล้วนายนั้นเป็นใครถึงมาว่าผมอย่างนี้ ผมยอมไม่ได้ อร๊ายยย :serius2: :serius2:

"เออใช่ๆ กูว่าเนื้อหาแม่งก็หาง่ายดีนะเว้ย แต่คำว่าแรดมึงนี่เน้นเหลือเกินนะ " เฟริส์พูด เห็นดีเห็นชอบซะเหลือเกิ๊น

"นั้นสรุปตกลงเอาแรด" ทัดเสริมต่อ กูไม่ยอม!!!!!!!!

ผมหันกลับไปมองอีกฝ่ายอีกครั้ง
ด้วยสายตาพิฆาต แต่สิ่งทีทำให้ผมเจ็บใจยิ่งไปอีกก็คือ สายตาที่อีกฝ่ายส่งมาพร้อมกับรอยยิ้มอย่างกริ้มเกรยอย่างผู้ชนะ นี่ผมพลาดท่าให้นายนั้นอีกแล้วใช่มั้ย


อึ๋ย ~ !!!! ผมไม่ยอม!!!!!!!!!!


 :angry2: :serius2: :m31:
โปรดติดตามตอนต่อไป ...................................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน13)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 30-08-2016 17:42:53
สู้มันลูก
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน13)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 30-08-2016 18:45:54
อย่างฮาอ่ะ เขียนสนุกดี
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน13)
เริ่มหัวข้อโดย: Laliat ที่ 31-08-2016 04:33:55
 :z3: มาต่อด่วนๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน13)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 31-08-2016 05:51:16
มาต่อไวๆน๊าาาา  :katai1:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน14)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 11-09-2016 23:39:32
ตอนที่ 14
 
       เวลาผ่านมาจนถึงคาบที่สี่ ไกล้จะได้เวลาพักเที่ยงแล้ว ชั่วโมงนี้เป็นวิชาคณิตศาสตร์ อาจารย์สอนเสร็จแล้วจนมีงานสั่งให้ทำให้ส่งภายในชั่วโมงนี้ 

หึ  มีใครผู้ใดไม่ส่งเป็นอันต้องเจอหวายมหัตน์อันยาวเรียวของอาจารย์ท่านแกเป็นแน่ 
   
"เสร็จซ่ะที" ผมขยับปากกาขึ้นเพื่อแสดงว่าเป็นอันการเสร็จเรียบร้อย

"มึงๆ เอามาให้กูลอกมั่ง" อีต้อมสะกิดผม

"เออๆ เร็วๆนะมึงกูหิวข้าวแล้ว" ผมพูดพร้อมยื่นสมุดงานให้มันลอก

"เออๆ " มันรับไป แล้วรีบกูรีกูจอ ลอกงานอย่างรวดเร็ว

     ผมนั่งรอมันลอกการบ้าน  จนรู้สึกว่าตัวเองปวดฉิ้งฉ่องขึ้นมาอย่างกระทันหัน

"ปวดฉิ้ง..วะมึง" ผมหันมาบอกต้อมขณะที่มันกำลังก้มหน้าลอกงานอย่างขมักเขม่น

"หรอ ไปดิ กูไปเป็นเพื่อน" ต้อมพูดไปหน้ายังก้มข้อมือก็ขยับเขียนงานไป

"ไม่ต้องอะ มึงลอกไปเถอะ เดียวงานก็ไม่เสร็จ
กูไปกับอีหวาเอง"
ผมบอกมัน เห็นแล้วสงสาร รู้ว่าตัวเองงานไม่เสร็จแล้วจะโดนตี ยังจะมีน้ำใจงามอาสาไปเป็นเพื่อนอีก เฮ้อออ :เฮ้อ:

ผมพูดเสร็จหันไปทางหวา ที่นั่งอยู่ด้านหน้าผม อีนี่ก็อีกตัวนั่งก้มหน้าตั้งหน้าตั้งตาลอกหยิ้กๆ  จนผมรู้ปลงชัดแจ้งแดงแจ้แล้วว่า  กูต้องไปคนเดียว !!  สินะ

ผมขออนุญาตอาจารย์ประจำวิชา ก่อนที่จะลุกแล้วเดินลงมาเพื่อมาเข้าห้องน้ำชายใต้อาคาร ที่ปรอดโปร่งผู้คนให้เห็นแม้แต่น้อย ผมเดินเข้ามาเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าได้ยินเสียงฝีเท้าของคนกำลังเดินตามเข้ามาทางด้านหลัง
ผมไม่ได้เอะใจอะไรก้าวฝีเท้าเดินต่อไป  คงจะเป็นคนที่มาทำธุระเหมือนกัน จนผมคิดแล้วว่ามันไม่ใช่

"เห้ยๆ เข้าห้องน้ำผิดหรือเปล่าครับ...คุณ คน สวย..."

เสียงทุ้มใหญ่เอ่ยขึ้นจากด้านหลัง จนผมหยุดเดินแล้วหันหลังกลับไปมองเจ้าของเสียงนั้น 
นึกไว้ไม่มีผิด เสียงนี้จะเป็นเสียงของใครได้ ถ้าไม่เป็น
ของนายปากปีจอ :katai1:

"ของเธอ อยู่ฝั่งโน้นไม่ใช่หรอครับ" นายนั้นพูดไปพร้อมทำหน้ากวนteen ที่หมายความว่าให้ไปเข้าห้องน้ำหญิงที่อีกฝั่งของอาคาร

"เอ๊ะๆ ลืมไปพวกอย่างเธอคงจะมีห้องน้ำส่วนตัว แต่คงไม่ใช่สิ เพราะเขาไม่ได้สร้างห้องน้ำไว้ให้พวก `ผิดเพศ`อย่างเธอใช้" กกกกกกกกกกรื้ดดดดดดดดด(ในใจ)  :angry2:

ผมไม่สนใจคำพูดของนายนั้น เพียงแต่ส่งยิ้มให้อีกฝ่าย
ถึงตอนนี้ในใจมันจะโมโหแค่ไหนก็ตาม ผมก็ต้องสงบสติอารมณ์ให้อยู่ ผมหันหลังเตรียมจะก้าวเข้าห้องน้ำโดยไม่สนใจ

แต่อีกฝ่ายดันวิ่งมาจับข้อมือผมแล้วแทรกตัวเข้ามาภายในห้องน้ำ ก่อนที่จะดึงให้ผมตามเข้ามา แล้วกดล็อกประตูอย่างชำนาญการรวดเร็ว พร้อมกระชากตัวผมให้หันหลังกลับจนแผ่นหลังของผม ชนเข้ากับแผงอกที่แข็งจนสัมผัสได้ของของนายนั้น พรางสอดมือเข้ามารวบเอวผมจนหายใจไม่ออก ไม่ต้องสงสัยกันหรอกครับ เพราะตอนนี้มันกำลังกอดผมอยู่ อร๊ายยยย!!!

" ชะ ! ช่วย .... งื้อออออออ!!!"

ผมกำลังจะอ้าปาก ขอความช่วยเหลือจากคนภายนอก
แต่มันเร็วยิ่งกว่าลิง เอามืออีกข้างปิดปากสวยของผมทันที ตอนนี้สิ่งที่ผมทำ คือดิ้นอย่างเดียว

"อยู่เฉยๆ ดิว่ะ !!" เฉยพร่อมมมม มึงสิ สัสปล่อยกู :serius2:

" อ่อย... อ่อยยอ่ะ....." ผมพูดไม่รู้เรื่องเพราะมันปิดปากผม
อยู่จนทำให้เสียงที่พูดออกไปเป็นอย่างนั้น

"ห๊ะ ..อ่อย อ่อยก็อ่อย" !!!! ไอ้เหี้ยยยยย กูบอกว่าปล่อย
ไอ้สัส

ผมส่ายหน้าหยิ้กๆ :z3: แสดงให้อีกฝ่ายรู้ว่า ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แล้วพูดใหม่

" อ่อย " ผมพยามยามพูดเสียงชัดๆอีกครั้งให้นายนั้นเข้าใจ แต่มันกลับเป็นไปอย่างเดิม  แง่ งงงง

" เอ้าา ก็อ่อยสิ รอไรล่ะ" แฮ่รแงร่ !!! กูอยากตาย ไอ้เหี้ยเอ๊ยยย

" อ่อยยย .... "  :hao5:
ผมเบ้หน้าจะร้องไห้ ขอบตาเริ่มมีน้ำใสใสเปริกขึ้น

"ถ้าปล่อยแล้ว ต้องไม่โวยวาย พูดอะไรก็ฟัง เข้าใจมั้ย
แต่ตอนนี้หยุดดิ้นก่อน "
ผมเบ้ปากพยักหน้าหงึกๆ พร้อมหยุดดิ้น เชื่อฟังอย่างดี

อีกฝ่ายทำตามที่บอก ละมือออกจากปากผมที่ปิดอยู่ ล่ะ.. ละ แล้ววว

"ละ ล่ะ...แล้ววว" ผมก้มมองมือที่อีกคน รวบเอวผมอยู่แน่น
ผสานกันกันอย่างชั้นเชิง ไหนบอกว่าจะปล่อยไงเล่า!!!!!

"ไม่ปล่อย......" อีกฝ่ายตอบกลับมา งื้อออ!!!

"นายเป็นบ้าอะไรเนีย" ผมพูดออกไป ทั้งๆที่หน้าของผมกับนายนั้นจะผสานรวมกันเป็นหน้าเดียวอยู่แล้ว และมัน
แดงขึ้นสีจวนจะระเบิด จนผมสัมผัสได้

อย่าเอาหน้าเข้ามาไกล้แบบนั้นเส้! ไอ้บ้า! :laugh:

"อย่าลืมสิ เมื่อเช้าเธอยั่วฉันเองนะ ทีตอนนี้ทำไมกลับไม่กล้าเอาซะละ เมื่อเช้ายังไม่เสร็จเลย ทำต่อสิ" 
กรรมกูแท้ๆ ไม่น่าเลยกู ปรับนาฬิกาย้อนเวลาไปได้มั้ย

"โทษทีนะ ถ้าเกิดการกระทำของฉันมันทำให้อารมณ์กระตุ้นนายอยากขนาดนี้ ฉันแนะนำให้ไปใช้อุปกรณ์ช่วยแทนดีกว่านะ" ผมพูดพร้อมกับดิ้นไปมา

" หึ คิดอะไรผิดไปรึเปล่า ฉันไม่เคยมีอารมณ์ร่วมกับรสนิยมทางเพศแบบเธอหรอกนะ คิดแล้วมันหน้าสมเพช
มากกว่า คือฉันไม่ได้ชอบพวกผิดเพศอย่างเธอซะหน่อย
อย่าตีความว่าฉันอยากได้อยากร่วมรักกับเธอ
" อึ้งงงๆๆ

"ถ้าไม่ได้มีรสนิยมทางนี้ ก็ปล่อยมือที่ กอด ออกสิ"
หึ นิ่งทำไมละ อึ้งหรอ

ผมพูดพรางเน้นเสียงคำว่ากอด ให้อีกคนได้รับรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทั้งๆปากบอกว่าไม่ได้ชอบรสนิยมทางนี้ แต่มือกลับกอดเอวกูแน่น

เกลียดเพศที่สาม แต่การกระทำกลับบ่งบอกคนละทิศคนละทางแบบเนียใช่ที่ไหนกัน

ผมจองตาผสานกับตาของอีกคนอย่างท้าทาย จนอีกคนหลบสายตา แล้วเส่ไปทางอื่น พร้อมปล่อยมือที่เกาะกุมจากแนวระดับเอวผมออก  ผมจัดเสื้อนักเรียนที่ตอนนี้มันยับยู่ยี้ไปหมด แล้วปลดลูกกลอนประตูก้าวฝีเท้ากำลังจะเดินออกโดยไม่สนใจอีกคน

"เห้ย เดี๋ยวก่อนดิ !" ผมเดินออกไปพ้นปากประตูแล้ว
แต่ถูกมือของอีกคนตวัดจับไว้อีกครั้ง

"ปล่อย... ถ้าคิดว่าเพศที่สามมันแย่มันด้อยขนาดนั้น ก็อยากมาจับให้เพศสภาพของนายเปรื้อนเลย"
ผมพูดพร้อมสะบัดข้อมือแรงๆ ให้หลุดจากการเกาะกุมของอีกฝ่าย แล้วกดแรงปิดประตูเสียงดังใส่อีกคนที่อยู่ด้านใน ก่อนที่จะเดินขึ้นมายังห้องเรียน

...............................................................................

ผมเดินขึ้นมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์นัก จนอีนังเพื่อนสองตัวถามไถ่

"เอ้าา...เป็นห่าไรว่ะ ขี้ไม่ออกเหรอมึง" ต้อมถาม
ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่ส่ายหน้าแสดงว่าไม่มีอะไร

"งานเสร็จแล้วเหรอ กัดกูเนีย " ผมถามมันกลับไป

"อืม..เสร็จแหละ เออ เมื่อกี้ซันมาถามหามึงด้วยแหละ"

"เหรอ.. ถามว่าไงอะ" ผมถามมันกลับ

"ถามว่ามึงไปไหน กูบอกว่า มึงไปห้องน้ำเดียวก็คงขึ้นมา" เอ๊ะ .. ถามหาทำไมของเขาน่ะ

"เห๊อะ.. มึงมีอะไรถามเจ้าตัวเองล่ะกัน มานู้นละ"
 ต้อมพูดพร้อมเตผิดหน้าไปอีกด้าน เจ้าของบทสนทนาที่ผมกับต้อมกำลังพูดถึงกำลังเดินดิ่งมาหาผม พร้อมด้วยรอยยิ้มเท่ๆที่ใครๆเห็นแล้วก็ต้องหล่อมละลายไปตามๆกัน

"ไปกินข้าวกัน ดีกว่าครับออม" พอซันมาถึงก็เอ่ยปากชวนพวกผมไปกินข้าว

"แหม๊แหม่ซัน.. มาถึงก็ชวนออมมันเลยนะ ที่นี้เรากับอีต้อมก็ส่วนเกินอะดิ" หวาพูดแหย่ซัน ทำท่าน้อยจิตน้อยใจ

"งั้นไปกินข้าวกันครับ หวาต้อม" ซันรีบพูดแก้ เพื่อไม่ให้
หวากับต้อมน้อยใจ

"จ้า สุดหล่อ แต่เดี๋ยวรอแม็กแป๋ปนึงนะ" หวาพูดพร้อมชะโงกหน้าหาแฟนหนุ่ม

"ซันมากินข้าวกับพวกเราด้วยหรอ" ผมถามซัน เพราะปกติซันจะกินข้าวกับกลุ่มแก๊งค์ประจำ

"ครับ อยากมากินกับออมบ้าง" o18 ซันพูดพร้อมยิ้มตาหยี้ ดูแล้วน่ากัดน่าฟัดซ่ะจริงๆ :mew3:

" อิจโว้ยยย" ต้อมแซว

พอสักพักแม็กก็มา

"ตัวเอง ทำไรอยู่ เค้ารอน๊านนาน" ครับ พอผัวมาบทตอแหลก็ออก อีหวาเอ๊ยย สวยละกลุ่ม

"เค้าก็ทำงานอยู่แหละ พึงเสร็จเนีย" แม็กพูดพร้อมมองมาทางผมกับซันที่ตอนนี้ จับมือผมอยู่ แถมมองมาด้วยสายตางงๆ เหมือนไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง

"เอ่อ แล้วนี่ใครหรอ?" แม็กมองผมกับซันสลับกันไปมา
แล้วหันมาถามพวกผมอย่างสงสัย

"หวานใจออมมันนะ" หวาพูดพร้อมยิ้มพยักหน้าแบบรู้กันกับต้อม

"ไม่ใช่ๆ คนรู้ใจออมมันต่างหาก วิ้ดวิ้ววว555" ต้อมไม่วายแซวอีกคน กับหวาพร้อมใจกันทำเสียงล้อเลียนแล้วหัวเราะออกมา

แม็กหันกลับมามองผมด้วยสายตาอย่างไม่พอใจ
ขณะที่ตอนนี้ ซันเอาแต่ก้มหน้าหลบความอายกับอาการเขินจัดที่แสดงออกจนแดงกล่ำบริเวณต้นคอขาวอย่างเห็นได้ชัด :o8:

"ป่ะไป.. กินข้าวกันเถอะครับ" ซันรีบตัดบทด้วยน้ำเสียงขาดๆหายๆ ก่อนที่จะเงยหน้ามายิ้มให้ผมอย่างเขินๆ แล้วจูงมือผมให้ก้าวเดินตาม

    เราห้าคนเดินมายังโรงอาหารที่เต็มไปด้วย นักเรียน
ทั้งมอต้นมอปลายรวม๒พันกว่าคน ที่เดินต่อคิวกันซื้ออาหารกลางวันอย่างชุลมุน

พวกเรามาหยุดอยู่ตรงโต๊ะที่ว่างปราศจากคนนั่งแม้สักคนเดียว

"หื๊ม กูเห็นแล้วปวดหัววะ" ต้อมสัมทบ หนักใจกับนักเรียนที่เดินกันให้จ้าละหวั่นไปมาอย่างหน้าปวดหัว

"เออเหมือนกัน" หวาร่วม

"ออมเอาไรครับ เดี๋ยวซันไปซื้อให้" พอผมนั่งเสร็จ ซันก็
เอ่ยปากถาม พร้อมเตรียมตัวจะลุกออกไป

"เดี๋ยว ออมไปเองดีกว่า ลำบากซันเปล่าๆ" ผมพูดพร้อมลุกขึ้น แต่ซันกลับกดไหล่ให้ผมนั่งลงไปอีกครั้ง

"ไม่เอา อย่าดื้อสิครับ ซันไปเอง" ซันไม่มีทีท่าว่าจะยอม
ง่ายๆ

"งั้น เอาข้าวผัด" ผมส่ายหน้ากับความไม่ยอมของซัน
จนบอกไป พรางก้มหยิบตังค์ในกระเป๋ายืนให้ซัน

"หยุด ถ้าหยิบออกมา ซันโกรธจริงๆด้วย" ซันพูดแล้วยู่หน้าขึ้นอย่างคนท้าทาย จนผมต้องชักมือเก็บอย่างเลี่ยงไม่ได้

"เอาน้ำอะไรครับ" ซันถามต่อ

"น้ำแดงครับ" ผมตอบ

"ครับผม รอแปปนึงน้า" ซันยิ้มที่ชวนจวรละลายอีกแล้ว
ก่อนที่จะเดินออกไป

"โอ้ยย... ทำบุญด้วยอะไรวะมึง" ต้อมหันมาพูดกับผม

"ดอกไม้ ธูปเทียน สังฆทาน" ผมตอบกลับไป แบบเอาฮา

"ย่ะ ... ดอก " 5555 เอ้า ก็มึงถามกูกูก็ตอบความจริงแล้วนี่ไง

" ตัวเองป่ะ ซื้อข้าวกันดีกว่า" หวาชักชวนแม็ก

"ตัวเองไปซื้อให้เค้าหน่อยสิ เค้าปวดขาอ่ะ" แม็กตอบพร้อมจับขาตัวเอง ทำหน้าเหย่เก

"หรอปวดมากมั้ยอะ ตัวเองนั่งเฉยๆนะ เดี๋ยวเค้าไปซื้อเอง" หวาพูดอย่างเห็นใจแฟนหนุ่ม ที่ทำการแสดงได้ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง หืม เป็นใครๆก็ดูออก แกหน่อแกหวา :ruready หลงกลแม็กมันแล้วมิล่ะ

"ไปอีต้อม" หวาหันมาเรียกต้อม ก่อนที่จะเดินออกไป

พอสองคนเดินออกไปได้สักระยะ แม็กก็เอ่ยถามผมขึ้น"ไอ้คนนั้น แฟนออมหรอ" ผมหันไปหาเจ้าของคำถามที่ถามมา แต่แค่อยากรู้ว่า จะยุ่งอะไรกับเรื่องของผมนักหนา

"ตอนนี้ไม่ใช่" ผมตอบกลับไป พร้อมจ้องหน้าแม็กไปด้วย

" .................. " แม็กทำท่าไม่เข้าใจสิ่งที่ผมพูด

"แต่ตอนหน้าไม่แน่!" ผมพูดประโยคหลังต่อ จนทำให้คน
ตรงข้าม หน้านิ่วคิ้วขมวด

โปรดติดตามต่อนต่อไป........................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน14)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 12-09-2016 02:07:37
ชอบอ๊าาา ออมเนื้อหอมเชียว  :hao6:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน14)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 12-09-2016 15:39:18
สนุกๆรออ่านตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน14)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 12-09-2016 20:24:38
ไอ้แม็กเลวมาก
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน15)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 18-09-2016 18:15:59
ตอนที่ 15

แม็กมีทีท่าว่าจะซักถามผมต่อ แต่ซันกลับเดินมาขัดจังหวะได้พอดิบพอดี จึงทำให้อีกคนรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่จะปรับสีหน้าเป็นปกติเหมือนเดิม

"นี่ครับ.. ข้าวผัด กับ น้ำแดง" ซันเดินถือจานข้าวมา พร้อมกับอีกมือนึงถือแก้วน้ำแดง มาวางบริการตรงหน้าอย่างดี แหม.. บริการดีขนาดนี้ ขอซื้อไปบริการต่อที่บ้านได้ไหมเนีย  :-[

"ขอบคุณครับ" ผมพูดด้วยน้ำเสียงฉะฉาน ก่อนที่จะอดสงสัยไม่ได้ว่า ซันถือข้าวของผมมามือนึงแล้วอีกมือนึงถือน้ำแดง แล้วข้าวของซันล่ะ?

"อ้าว.. แล้วข้าวของซันล่ะ" ผมถามด้วยความสงสัย เพราะซันวางข้าวให้ผมเสร็จ ซันก็นั่งลงไม่มีทีท่าว่าจะลุกไปซื้อข้าวต่อ

"ซันไม่หิวครับ" ซันตอบผม

"เห้ย!บ้าล่ะ ไม่หิวได้ไง เดี๋ยวก็ปวดท้องแย่หรอก ถึงจะไม่หิวก็ต้องกินรองท้องไว้ก่อน  นั้น.. เดี๋ยวออมไปซื้อให้เอง" ผมพูดเสร็จเตรียมตัวจะลุกออกไปแต่อีกคนกับดื้อดึงยืดไว้

"ออม! ไม่เอาครับ! คนต่อคิวกันก็เยอะแล้ว ออมไปเสียเวลาเปล่าๆ งั้น...... ซันกินกับออมด้วยได้ไหม"
ซันพูดพร้อมยิ้มต่อรอง จนผมต้องเลิกคิ้วมองอย่างงงๆ

"หึ จะกินด้วยได้ไงเล่า" ผมพูด เพราะจะให้อีกคน
มากินข้าวกับเราด้วย มันก็จะดูไม่ดีไป

"หรือว่าออมถือ..  งั้นไม่เป็นไรก็ได้ครับ ซันไม่หิว " ซันพูดพร้อมทำหน้าหงอยๆ เหมือนหมาถูกแย่งกระดูกยังไงยังงั้น

"เห้ย! ป่าวซักหน่อย ออมไม่เคยถือนะ แค่รู้สึกว่าจะให้อีกคนมากินร่วมกับเรามันดูไม่เหมาะ แต่มันอยู่ที่ว่าซันจะรังเกียจรึเปล่า แค่นั้นเอง" ผมพูดให้ซันเข้าใจ จนอีกคนลุกรีลุกรนรีบตอบกลับมากระทันหัน

"ไม่ๆๆๆ!!! ซันไม่เคยรังเกียจออมเลยนะ ทุกอย่างที่เป็นออมหรืออะไรที่เกี่ยวกับออมซันรับซันร่วมได้หมด จริงๆนะครับ!! ออมเชื่อซันนะ!!!!"

ซันรีบพูดพร้อมทำหน้าเครียดอย่างมาก
จนผมเห็นแล้วอดขำไม่ได้ พรางกุมมือผมแล้วกระตุกไปมา ที่แสดงออกมาชัดเจนว่าสิ่งที่พูดออกมาจากใจล้วนๆไม่ได้ปรุงแต่งให้มันเกิดมาแต่อย่างได้

"ครับเชื่อ... งั้นซันกินก่อนเลย" ผมพูดพร้อมเลื่อน
จานข้าวไปทางซัน

"ไม่เอาอ่ะ ออมกินก่อนดีกว่า" เรื่องไม่ยอมนี่ที่หนึ่งของเขาจริงๆเลย จนผมต้องส่ายหน้าให้กับความดื้อขั้นเทพ
จนตักคำหนึ่งเข้าปากอย่างบรรเจียดบรรจง

ผมเคี้ยวข้าวไปด้วยยิ้มให้ซันไปด้วย แล้วเลื่อนจานส่งต่อ ซันตักคำพอดีแล้ว นำเข้าปากไป พร้อมกับเคี้ยวข้าวตุ้ยๆรวมส่งยิ้มตาหยี่(อีกแล้ว)มาให้

ผมมองดูเด็กนักเรียนที่เดินกันไปมา ในโรงอาหารที่แสนจะใหญ่และกว้างขว้าง แต่มันกับดูเล็กลงทันทีเมื่อประชาชนนักเรียนเดินกันอยู่กับให้พรึบ ไม่มีแม้แต่ที่ว่างสักนิด ดูแล้วชวนปวดหัวอย่างที่อีต้อมมันพูดไว้จริงๆ

แต่ผมก็ต้องหันกลับมา เพราะอีกคนจากด้านข้างสะกิด
เรียกให้กินข้าวโดยจากมือของอีกคนที่ยืนช้อนมาตรง
ปลายปากผมกับข้าวที่พอดีคำ พร้อมยิ้มตาหวานเยิ้มพยักหน้าขึ้นลง หมายความว่า ให้รับกิน  หึ๋มมม เป็นใครใครไม่เขินบ้างว่ะ  :o8:

ผมเส่ตามองคนรอบข้างให้ทั่วทิศ จนสะดุดเข้ากับสายตาของแม็กที่มองมาจากฝั่งตรงข้ามอย่างเขม็ง เหมือนจะกินเลือดกินเนื้อเสียอย่างนั้น  ผมจึงอ้าปากรับจากการป้อนของซันอย่างนุ่มนวล พรางยั่วโมโหอีกคนอย่างหมั่นไส้ หึ ยุ่งจริงเลยกับชีวิตกูเนีย เมียมึงก็มีเป็นตัวเป็นตนแล้ว

"อีหวาดูดิ แม่งมีป้อนกันด้วยวุ้ยยย"

แต่ไม่ทันไร  เสียง
หนึ่งก็ดังขึ้น จะเป็นเสียงใครถ้าไม่ใช่เสียงอีต้อม
ที่กำลังเดินถือชามก๋วยเตี๋ยวมากับอีหวา ปากก็พรางขยับแซวผมมาตามทาง

"หั้ยย่ะ อีต้อมกูลืมใส่น้ำตาลมาว่ะ เออ แต่คงไม่ต้องแล้วแหละม้างงงง" อีหวาเสริมต่อ

ผมรีบกันหน้าหนีเพราะความเขิน ที่ตอนนี้มันแสดงออกอย่างเห็นได้ชัด ผ่านทางสีหน้าที่แดงกล่ำ พอๆกับอีกคนข้างๆที่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับผมสักนิด

"นี่ของตัวเอง ราดหน้า" พอมันแซวผมเสร็จ มันก็หันไปเอาอกเอาใจ แม็กต่อ

"ตัวเองกินเถอะ เค้าไม่หิว" เสียงแม็กที่ตอบกลับมาเดียวน้ำเสียงเย็นชา พรางเลื่อนชามราดหน้ากลับไปทางหวาคืน

!!!ปึ้ก!!!


ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วตุบโต๊ะเสียงดัง พร้อมกลับเส่หันมาสบตาผมแวบนึง แล้วเดินออกไปทามกลางความงวยงงของทุกคนในโต๊ะ

"อ้าว...ตัวเอง ไปไหนอะ" หวาพยายามเรียกแม็ก ที่เดิน
ออกไปทางออกของโรงอาหาร

"เป็นอะไรของมันว่ะหวา ประจำเดือนไม่มาหง่ะ" ต้อมถามติดตลก

"ชั่งเถอะ มันคงไม่หิวอะแหระ" หวาตอบ พร้อมกับนั่งลงตรงชามราดหน้า

"เออ กินกันเถอะ" ต้อมพูด

............................................................................


กรื้งงงง.. กรื้งงงงงงง.. กริ้งงงงงงง..

เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้น เพื่อแสดงความหมายว่า
การเรียนของวันนี้จบลงแล้ว ผมเก็บสมุดหนังสือเรียนคาบวิชาสุดท้ายลงในกระเป๋า

"เสร็จยังครับ"  แต่ไม่ทันไร เทพบุตรจุติของผมก็เดิน
มาหา

"เสร็จแล้วครับ" ผมบอกซัน พร้อมยิ้มกลับไปให้หนึ่งที

"กระแฮ่ม ตัวนี้ห่างกันไม่ได้เลยนะซัน " ต้อมไม่วายที่จะแซวซัน  ซันยิ้มพร้อมยกมือเกาท้ายทอยแกเขิน

"แหม อีต้อมมึงก็ คู่ใหม่ปลามันก็งี้แหละ" หวาเสริมทับต่อ ผมส่งสายตาคาดโทษไปให้มันสองตัว ที่พูดจ๊อกแจ็กจอแจแซวผมอย่างสนุกปาก  ก่อนที่จะกลบเกลื่อนเปลี่ยนบทสนทนา

"เออ... แล้ววันนี้พวกมึงกลับเลยรึเปล่า" ผมถามมันสองตัว

"วันนี้กูไม่รีบว่ะ พ่อกับแม่กูไปต่างจังหวัด" ต้อมตอบ

"กูก็เหมือนกัน แม็กมันต้องซ้อมบาสน่ะ" หวาตอบ

"พูดถึงก็มาเลย" หวาพูดพรางหันไปยิ้มให้แม็กที่กำลังเดินมาหาพวกเรา

"ตัวเอง วันนี้ซ้อมบาสรึเปล่า" หวาถามแม็ก ในขณะที่เดินมาถึง

 "ซ้อม" แม็กตอบด้วยประโยคสั้นๆ

  ก่อนที่จะเส่ตาหันมามองซันที่ยืนอยู่ข้างๆผม แต่ถ้าผมมองไม่ผิด นี่คือแววตาของคนที่กำลังจะหาเรื่องอีกคน
ก่อนจะเปลี่ยนสลับมามองผม ด้วยแววตาแค้นเคืองจนผมสัมผัสได้อย่างแน่นชัด แล้วหันกลับมองไปยังหวาปรับสีหน้าเป็นปกติยิ้มแย้ม 

"เอ่อ ตัวเอง เค้าขอโทษนะที่เดินออกไปเมื่อตอนกลางวันที่ไม่ได้บอกตัวเองน่ะ พอดีจำได้ว่าไอ้เต้ยมันนัดประชุมเรื่องบาส ก็เลยต้องรีบไป "

แม็กพูดกับหวาด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด พร้อมจับมือหวาขึ้นมากุมไว้

"ไม่เป็นไรหรอก เค้าเข้าใจตัวเอง" หวาตอบ แล้วกุมมือแม็กกลับ

"โอ้ยย เบื๊อๆๆ  คู่นั้นก็หวานคู่นี้ก็หวาน สวยละเฟล
เออนี้ แล้วจะเสด็จออกกันได้ยังละค่ะ มดเดินเต็มห้องแล้วค่า" ต้อมพูดพรางเบะปากแสดงความหมั่นไส้

"อือ งั้นไปกันเถอะ" หวาบอก


"วันนี้ซันไม่ซ้อมบอลเหรอ" ผมถามซัน ในขณะที่กำลัง
ก้าวฝีเท้าเดินลงบันได โดยที่มีซันเดินคุมอยู่ข้างหลัง

"ซ้อมครับ แต่กว่าจะซ้อมก็นาน มีเวลาอยู่เป็นเพื่อนออมสักพัก" ซันตอบกับด้วยรอยยิ้มน่ารักๆ จนผมเห็นแล้วก็อดเขินเป็นไม่ได้ o18

"แล้วจะมีเวลา ฟิตแบ็คหรอ" ผมถามแก้เขินอีกครั้ง

"ไม่ต้องฟิตแบ็ค ซันก็เล่นได้อยู่แล้ว ซันนะแข็งแรงจะตาย ฮ่ะ ฮ่า " จ้าาา พ่อฟิตแอนด์เฟอม หุ่นเฟรี้ยะ (ก็เฟรี้ยะจริงๆหง่ะแหละ)

"เห้ยๆๆ ไอ้ซัน ไอ้ซัน!!" เสียงของทัดวิ่งลงมาจากบันได
พร้อมกับตะโกนเรียกชื่อซันตามหลังลงมา

"อะไรของมึงวะ" ซันถามทัด ในขณะที่ทัดวิ่งมาถึง

"สวัสดีครับออม" ทัดหอบหายใจแรง พร้อมกับหันมายิ้มหวานเยิ้มทักทายผมที่ยืนอยู่ข้างหน้าซัน 

"สัส! หยุดเลย มีเหี้ยอะไรว่ามา" ซันปรามทัด ทัดยู่หน้าขึ้นอย่างไม่พอใจ

"แหง๊.. ขี้หวงว่ะ สัส" ทัดโต้ซันกลับ

"เหี้ยไร จะบอกไม่บอก กูจะไปแล้ว" ซันตอบอย่างหวุดหวิด

"วันนี้โค๊ชไม่อยู่ไม่ทำธุระที่สโมสร ไม่ต้องซ้อมเว้ยย เย้!"ทัดบอกอย่างดีอกดีใจ

"จริงเหรอว่ะ" ซันถามทัดอีกครั้งอย่างดีใจไม่แพ้กัน ทัดพยักหน้าหงึกๆ

"แต่ยังมีอีกเรื่อง" ? ทัดพูด

"ไรว่ะ" ซันถาม

"วันนี้ไม่ได้ซ้อมทั้งที พวกกูว่าจะไปเดินเที่ยวกันสักหน่อยเลยมาชวนมึงด้วยเนี๊ย พาออมไปด้วยก็ได้นะเว้ย สาวๆคู่ขาก็ไปกันเยอะ ไปนะครับออมคนสวย"

ทัดเปรยเสร็จ แล้วหันมาพูดต่อกับผม ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆกลับไปให้ทัด

"รถออมมาสี่โมงครึ่งวะ คงไปไม่ได้หรอก" ซันตอบแทน

"เห้ย ไม่ต้องห่วง สี่โมงกลับ" ทัดขยั้นขยอ

"หู้ยยย ออมกูอยากไปหง่าา" อีต้อมที่ยืนอยู่ข้างๆ หันมากระแหนะกระแหน่กับผม

"มึงจะไปหรอ แล้วหวาละ" ผมหันมาถามหวา

หวาไม่ตอบแต่กลับหันไปแม็ก เสมือนว่ากำลังขออนุญาตแต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือ สายตาพิฆาตอย่างไม่พอใจส่งกลับมา จนทำให้หวากลืนน้ำลายเสียงดัง แล้วหันมาส่ายหน้าให้พวกผม

"หวาาา" อีต้อมคราง เอ๊ย! ครวญ

"พวกมึงไปกันเหอะ อีกอย่างกูขี้เกียจเดินด้วย เหมื่อย"
หวาตอบกลับมา พร้อมทำหน้าเบื่อหน่าย

"โห่ งั้นเดียวซื้อหนมมาฝาก" ต้อมทำหน้าอิฐโรย ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง

"ตกลงไปกันนะ" ทัดหันมาถามพวกผมอีกครั้ง
พร้อมกับซันที่มองผมอย่างรอคำตอบไม่แพ้กัน ผมเลยพยักหน้าตกลงไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

"ออม ขอเอาน้องไปด้วยนะซัน ไม่อยากปล่อยไว้ที่นี้คนเดียว" ผมบอกซัน

"ครับ เอาน้องอิมไปด้วยอีกคนคุยสนุกดีออก" หราาาาา .. ที่เผ่ากูคราวนั้น ยังเคืองอยู่เลยนะค่ะ! :m16:

"เจ๊จ๋าาา" น่านนน พูดปั๊ปก็มาปุ๊ปเชียะนะ เอ๊ะ! แล้วนั้นใครล่ะนะ เดินที่คู่กันมาเชียวนะ ผู้ชายซะดร้วยยย

"พี่ซันสวัสดีค่ะ พี่ต้อมพี่หวาพี่แม็กสวัสดีค่ะ แล้วก็พี่เอ่อ?"

"พี่ทัด" ผมสวนอิมมันก่อนที่จะหน้าแหกเสียก่อน

"พี่ทัดสวัสดีค่ะ" มันพูดต่อ

"สวัสดีครับน้องอิม อ้าวไอ้บอส มาทำไรว่ะ" ทัดรับการทักทายของอิม ก่อนจะหันไปพูดต่อกับเด็กหน้าตาตี๋ๆที่ชื่อบอสที่เดินมากับน้องผม

"แล้วพี่มาทำไรอะ โค๊ชไม่อยู่ไม่ใช่อ๋อ ไหนบอกจะไปเดินเที่ยวกันไง" เด็กที่ชื่อบอสตอบทัดกลับ

"นี่ รู้จักกันด้วยหรอค่ะ" อิมทำหน้าเลิกลักถามทัดอย่างสงสัย

"ครับน้องอิม มันเป็นนักบอลในทีมด้วยนะ" ทัดตอบ

"ว่าแต่เราเถอะ ไปรู้จักเขาได้ยังไงเป็นอะไรกัน" ผมถามพรางหรี่ตาบิดปากจองหน้าอีกฝ่ายทั้งสองอย่าจับผิด เหมือนกำลังเปิดปากให้จำเลยพูดความจริงออกมา

"เพื่อนเจ๊! / เพื่อนครับ!" จนอีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างพร้อมเพรียงกัน   นี่ถ้าให้ผมเดา คงไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนพ้องแน่นอน มันต้องมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่านั้น หึหึ.

"เอ่อ..  เห็นเมื่อกี้เห็นคุยกันว่าจะไปเดินเที่ยวกัน พี่ซันก็ต้องไป เพราะพี่ซันไปเจ๊ก็ต้องไปด้วย งั้นน... อิมไปด้วยคนนะค่ะ" เปลี่ยนเรื่องเร็วกว่า4Gอีกนะจ๊ะ อีน้องรัก

"ได้สิครับน้องอิม ไปหลายๆคนสนุกดี" ทัดเปรยต่อ

"งั้น.. มึงกูไปก่อนนะ แม็กต้องไปซ้อมบาสนะ อย่าลืมซื้อหนมมาฝากกูด้วยล่ะ บ๊ายๆ" หวาบอกผมกับต้อมพร้อมพ่ายมือไปมา ผมกับต้อมโบกมือพ่ายให้กลับ

"งั้นไปกันเถอะ พวกไอ้เอ็มรออยู่" ทัดหันมาบอกพวกผม  แต่เอ๊ะ!! รีเพลกลับไปประโยคสุดท้ายใหม่ได้ไหม 


เปลี่ยนใจไม่ไปตอนนี้ยังอยู่ทันมั้ย ...............

โปรดติตตามตอนต่อไป........................................


[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน15)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-09-2016 18:48:52
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน15)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 18-09-2016 20:31:34
เกลียดแม็กอ่ะ   สงสารหวาน
คราวนี้เอ็มกับออมจะปะทะคารมกันอีกไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน15)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 18-09-2016 20:42:02
เมื่อไหร่เอ็มจะเอาจริงนะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน16)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 23-09-2016 16:21:47
ตอนที่ 16



Mam : Part


ผมพูดแรงกับเธอเกินไปรึเปล่า...........

 คำพูดที่ทำให้เธอเข้าใจผมผิด....................

  ผมแค่อยากจะบอกกับเธอว่า ผมไม่เคยเกลียดหรือไม่   

   ชอบเพศที่สามอย่างที่เธอคิดเลย.....ผมรักเสียด้วยซ้ำ...
     

         
เนื้อนิ่มๆขาวๆเหมือนเด็กทารกน้อยที่ผมได้สัมผัส กับกลิ่นหอมอ่อนๆจากซอกคอขาวอมชมพู พร้อมด้วยแววตาคู่กลมสวยปริมไปด้วยน้ำใสใสที่เอ่ออยู่ภายในขอบกั้น หันมามองผมอย่างสั่นไหว แพขนตางอนยาวที่กระพริบลงอย่างถี่ๆ รวมไปด้วยริมฝีปากชมพูชุ่มชื้น จนผมเกือบจะอดใจตัวเองไม่ไหวที่จะก้มลงไปสัมผัสกับมัน อย่างตามใจต้องการได้
 




"ปล่อย... ถ้าคิดว่าเพศที่สามมันแย่มันด้อยขนาดนั้น ก็อยากมาจับมาต้องให้เพศสภาพของนายเปรื้อนเลย"





ปากที่นำพาความซวยมาให้ผม พร้อมกับสมองที่มันไม่ได้ประมวลผลคิด เผลอพรั่งพรูหลุดวาจาการดูถูกสตรีเพศของเธอออกไปโดยไม่ได้ตั้งอกตั้งใจ จนทำให้เธอเข้าใจผมผิด เช่นเดียวกับตอนนี้ เธอคงจะเกลียดผมเข้าไส้ไปแล้ว
 


แค่อยากจะบอกกับเธอว่า ผมขอโทษ...



ผมยืนตระหนักเหตุการณ์เมื่อสักครู่อยู่ภายในห้องน้ำคนเดียวอย่างเงียบๆ ว่าสิ่งที่ผมทำลงไปมันมากเกินไปหรือเปล่า ที่ไปพูดดูถูกดูหมิ่นเหยียดเพศที่สามของเธอด้วยคำแรงๆอย่างนั้น  ก่อนที่ผมจะเดินออกจากห้องน้ำ
แล้วเดินขึ้นมาเรียน ด้วยอาการของคนจิตใจเหม่อลอย


  "ไอ้เอ็ม"

"......................" เงียบ


"ไอ้คุณชายเอ็มค้าบ"


"......................." กริบ


"เห้ย! ไอ้เหี้ยเอ็ม!!"


"ห๊ะ!.. อะไรว่ะ"
ผมหลุดจากภวังค์ เมื่อได้ยินเสียงไอ้เฟริส์เรียกผมเสียงดัง

"เป็นห่าไรว่ะ ปล่อยให้กูเรียกอยู่นั้นแหละ แม่งใจลอยไปยั้นไหนแล้วก็ไม่รู้ " ไอ้เฟริส์พูดกับผมอย่างหัวเสีย

"เออ มีเหี้ยอะไร" ผมถามมัน

"ไปแดกข้าวกัน กูหิวจะตายห่าอยู่แล้ว เหม่งแม่งปล่อย
ช้าฉิบหาย" ไอ้เฟริส์พูดพร้อมบ่นนินทาอาจารย์ประจำวิชาคณิตที่ปล่อยช้าจนกินเวลาพักเที่ยงไปหลายนาที

"เออ ตีเจ็บเหี้ยๆ แม่งจะล่อให้ตายเลยรึหง่ะ อู้ย ซื้ดด.. ซู้ดด.." ไอ้ทัดเสริมอีกคน พรางเอามือสองข้างถูก้นไปมาซู้ดปาก ด้วยอาการเจ็บแสบ

"สมแล้วแหละ มึงไม่ส่งงานเอง" ไอ้นัดเปรยอย่างสะใจ

"ไม่ต้องมาปากดีเลยไอ้เหี้ยนัด มึงไม่ให้กูลอกเอง ไอ้สัด"ทัดชี้หน้านัดเถียงต่อ

"เอ้า ไอ้ทัดกูก็ทำอยู่มั่งเหอะ" ไอ้นัดไม่ยอม

"พอๆเลิกๆ มึงสองตัวไม่ใช่หมานะเว้ย กัดกันทำห่าไรวะ" ไอ้ซันพูดแยกไอ้ทัดกับไอ้นัด

"ไปกันเหอะเหี้ย เดี๋ยวกูว่า แม่งได้แดกตีนแทนข้าวแน่เลยวันนี้" ไอ้ป่านร่วมสนทนา ก่อนที่พวกผมจะลุกขึ้นกำลังจะเดินออกจากห้อง

"แล้วมึงจะไปไหนว่ะ ไอ้ซัน" ผมเอ่ยถามไอ้ซัน
ที่กำลังเดินแยกกลุ่มออกไปอีกด้าน

"เออ ไม่ต้องรอกูน่ะ ไปกันเลย กูไปกินข้าวกับออม"


                        กับ  ออม.......


 ทำไมเวลาผมได้ยินชื่อนี้ทีไร จิตใต้สำนึกผมมันบอกว่ารู้สึกผิดทุกที ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็คงจะดี

"เห้ย พวกมึงคิดเหมือนกูมั้ย เดี๋ยวนี้ไอ้ซันแม่งติดออมแง่กเลยว่ะ" ไอ้เฟริส์พูดขึ้น ทำให้ผมที่นิ่งอยู่สักพัก หันมามองหน้ามันทีนที

"เอ้า ไอ้เหี้ยเฟริส์ มึงนี่ก็พูดแปลกๆ คนกำลังจะเป็นแฟนกันก็ต้องเอาเวลาใสใจกัน อยู่ด้วยกัน คอยเทคแคร์กันสิว่ะ" ไอ้ป่านตอกเฟริส์กลับ


เป็นแฟนกัน....   


      เจ็บ..........


เหมือนมีมีดเล่มโต พุ่งเข้าหาผมเสียอย่างดื้อๆ จนมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บแปล๊บๆอยู่ตรงกลางอกด้านซ้าย ผมไม่สามารถหาคำตอบได้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไร ที่เวลาไอ้ป่านพูดประโยคนั้นออกมา มันถึงตอบสนองอะไรกับผมมากมายขนาดนี้ ตอนนี้ผมกำลังเป็นอะไรหรือเปล่า ผมกำลังจะเสียอะไรไปอย่างหนึ่งในชีวิตใช่ไหม

 ใครรู้โปรดบอกผมที.............


............................................................................


ร่างของคนตัวเล็กที่ตั้งใจฟังอาจารย์สอนอย่างใจจดใจจอ พร้อมกับก้มสลับเงยเขียนจดบทเรียนเป็นระยะๆ พรางหันมาคุยกับเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มคลี่อย่างสดใจ  ชั่งเป็นภาพที่น่ารักชวนอดใจกรายริมฝีปากยิ้มจะอยากไหว เช่นเดียวกับเพื่อนสนิทของผมที่นั่งข้างๆเปรยมองยิ้มเชยชมเธอ
ไม่แพ้ผมเช่นเดียวกัน

กริ้งงงงง.....  กริ้งงงงงงง........ กริ้งงงงงงงง...........
 
ภาควิชาเรียนสุดท้ายจบลง พร้อมกับเสียงสัญญานบ่งบอกว่าการเรียนของวันนี้จบลงแล้ว

"ไอ้เอ็ม มึงไปรอที่สนามก่อนเลยน้ะเว้ย เดี๋ยวกูตามไป"
ไอ้ซันหันมาบอกผมข้างๆ พร้อมกับเก็บสมุดหนังสือเข้ากระเป๋าอย่างรีบรน

"แล้วมึงจะไปไหนว่ะ" ผมถามมันกลับ ทั้งๆที่ในใจผมรู้คำตอบอยู่แล้วว่ามันจะตอบกลับมาว่ายังไง  แค่ถามให้เจ็บเล่นๆเฉยๆเท่านั้นนะครับ

"กูอยู่เป็นเพื่อนออม แป๊ปนึงนะ" ฮ่ะ.. ฮ่ะ.. มึงมันโง่ไอ้เอ็มรู้คำตอบอยู่แล้วยังจะถาม  มึงมันโง่....

"ดูมึงรักออมมากเลยเนอะ" ผมกลั้นใจถาม ทั้งๆในใจ
ตอนนี้มันปวดระบมไปหมดแล้ว

"รักดิวะ รักมากด้วย กูไม่สนหรอกนะเว้ย ว่าใครจะมองกูยังไง จะหาว่ากูผิดเพศหรือเปล่า แค่กูขอได้รักเขา
ทำให้เขามีความสุขที่ได้อยู่กับกูก็พอแล้วว่ะ"

มันหันมาพูดกับผม ก่อนจะเส่ไปมองคนตัวเล็กด้วยรอยยิ้มที่ออกมาจากใจ จนผมสัมผัสมันแทนได้

เจ็บ...

อกข้างซ้ายของผมตอนนี้ มันคงช้ำระบม ยากที่จะเยียวยาให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมปกติอีกแล้ว ในสมองยั่งคิดเสมอว่าทำไมผมถึงรู้สึกเจ็บ รู้สึกปวดขนาดนี้

ผมได้แต่นั่งนิ่ง หันหน้าไปอีกทาง จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จน

"เอองั้นกูไปก่อนนะไอ้เอ็ม โค๊ชลงสนามโทรบอกกูด้วย"
ไอ้ซันหันมาบอกผม พร้อมกับลุกขึ้นสะพายกระเป๋า แล้วเดินไปหาคนตัวเล็กที่คลี่ริมฝีปากยิ้มคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน

"ไอ้ซันมันไปไหนว่ะ ไอ้เอ็ม" ไอ้ทัดถามผมที่อยู่อีกด้านของโต๊ะ

"มึงก็รู้อยู่แล้ว จะถามกูทำไม" ผมตอบมันไปอย่างเสียอรมณ์

"เอ้าไอ้ห่า ถ้ากูรู้แล้วจะถามมึงมั้ยครับไอ้คุณชาย" มันเถียงกลับ

"จะไปหาใครได้ ถ้าไม่ใช่เมียตุ๊ด สุดที่รักของมัน" ผมพูดพรางเส่สายตาหันไปมองอีกด้านที่คนตัวเล็กกำลังปริปากยิ้มคุยอยู่กับเพื่อนสนิทผมอย่างออกรสออกราว ก่อนที่จะลุกแล้วเดินตีคู่กันออกไป จนผมเห็นแล้วก็เกิดพรั่งปากหลุดหมั่นไส้เป็นไม่ได้ พร้อมกับไอ้ทัดที่ส่ายหน้าให้ผมอย่างระอา

"เห้ยพี่ๆ วันนี้งดซ้อมนะ" ขณะนั้นเอง ไอ้นาฟเด็กในทีม
ก้าวฝีเท้าวิ่งลุกรีลุกรนมาบอกพวกผม ที่นั่งกันอยู่ในห้อง

"เห้ยจริงดิว่ะ ไอ้นาฟ" ไอ้เฟริส์ถามไอ้นาฟอย่างดีอกดีใจ

"จริงดิพี่ โค๊ชให้ผมวิ่งมาบอกพวกพี่นี่แหละ" ไอ้นาฟยืดอกยืนยัน

"แล้วโค๊ชไปไหนว่ะ" ไอ้ทัดถามกลับ

"เห็นบอกว่าจะไปทำธุระที่สโมสรนะพี่ ......งั้นผมไปก่อนนะ" ไอ้นาฟบอกประโยคสุดท้ายก่อนจะขออนุญาตหันหลังวิ่งกลับไปอีกทาง

"โว้ววว" ไอ้ทัดกระโดดโลดเต้นด้วยความอารมณ์ดี

"แม่งนานๆทีโค๊ชจะแพลนครั้งนึง หาอยากฉิบหาย" ไอ้ป่านบ่น

"เออใช่   ไหนๆก็ไม่ได้ซ้อมแหละ กูว่าไปเดินตากแอร์เล่นกันดีกว่าว่ะ " ไอ้เฟริส์ชักชวนหาแนวร่วม

"บ๊ะ คิดดีนี่หว่าไอ้เหี้ยเฟริส์ แม่งกลับบ้านไปก็ไม่ได้ทำไรห่าอยู่ดี พวกมึงว่าไงว่ะ" ไอ้ทัดเห็นดีเห็นเด่นกับไอ้เฟริส์ แล้วหันมาถามผมไอ้นัดไอ้ป่าน

"เออ กูยังไงก็ได้ว่ะ" ไอ้ป่านขอร่วมด้วย

"กูบ๊ายนะเว้ย วันนี้กูติดเรียนว่ะ" ไอ้นัดพูดถึง ไม่ขอร่วมด้วยเพราะตัวเองติดเรียนพิเศษสำคัญ

"ชีวิตมึงนี่มีแต่เรียนนะไอ้นัด มึงรู้มั้ยตอนนี้หน้ามึงเริ่มเหมือนหนังสือเข้าไปทุกวันแล้ว ส่องกระจกบ้างเปล่าว่ะ"
ไอ้ทัดขบกัดไอ้นัด จนพวกผมอดขำกันไม่ได้

"เห๊อะ.. กูก็ดีกว่าไอ้พวกขี้เกียจสันหลังยาว ไม่ยอมส่งงาน
จนถูกตีตูดลาย ร้องโอดโอยเหมือนเปรตเมื่อเช้าละหวา"
ไอ้นัดสวนไอ้ทัดกลับอย่างเจ็บแสบยิ่งกว่า

"555555"
จนทำให้พวกผมหลุดเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกัน จนเจ้าตัวที่ถูกต่อว่าหน้าเสีย ปริปากสวนต่อไม่ออก

55เออ แล้วมึงละไอ้คุณชาย" ไอ้เฟริส์หันมาถามผม
พร้อมกับทุกคนที่กำลังรอฟังไม่แพ้กัน

"อืม"
ผมพูดสั่นๆพยักหน้าเหมือนรู้กันให้กับไอ้เฟริส์

"ไอ้ห่าเอ็ม มึงไม่ชวนหวานใจดาวสตรีไปด้วยหน่อยหรอว่ะ" ขณะนั้น ไอ้ทัดก็เอ่ยปากถามที่หมายถึงแฟนสาวของผม

"เออใช่ๆ มึงไปเดินเที่ยวห้างตากแอร์เย็นสบายทั้งที หากมิลค์เขารู้ว่ามึงไปแล้วไม่ชวนเขา เดี๋ยวมีงอนนะเว้ย" พร้อมกับไอ้ป่านที่พูดโน้มน้าวให้ผมชวนมิลค์ไปด้วย

"เออ มึงชวนเข้าไปหน่อยก็ดีนะเว้ย มึงก็รู้ว่าผู้หญิงอะ ชอบผู้ชายที่เอาอกเอาใจเก่ง" ไอ้เฟริส์เสริมอีกคน


Rrrrrrrrrr..  Rrrrrrrrrrrr... Rrrrrrrrrrrrrr....

ผมครุ่นคิดตามพวกมันไปพรางๆ ในขณะเดียวกันที่โทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นภายในกางเกงนักเรียนสีดำ จึงรีบหยิบขึ้นมาดู
ในขณะที่หน้าจอโชว์เบอร์ที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี

"ใครโทรมาเอ่ย" พร้อมกับไอ้ป่านที่เริ่มปริปากแซว

"จะใครกันหว๊า ยิ้มจนปากจะฉีกถึงรูหูสะขนาดน๊านนน"
พวกมึงแซวกูแล้วได้ตังค์กันหรอ ไอ้เฟริส์ร่วมอีกคน

"เห้ยๆ พูดถึงปั๊บสายก็เข้ามาปุ๊ปเลยว่ะ ร้ายกาจนี้หว่า"
หุบปากหมาๆของมึงไปเลยไอ้สัสทัด

ผมไม่สนใจกับคำเปรยของพวกมันสามตัว ก่อนที่จะกดรับด้วยรอยยิ้ม

"ว่าไงครับ มิลค์" ผมกรอกเสียงใส ถามคนปลายสาย

"วันนี้เอ็มซ้อมบอลหรือเปล่าค่ะ" เสียงนุ่มๆปลายสายตอบกลับมาเช่นเดียวกัน

พร้อมกับไอ้สี่ตัวที่ทำหน้าทำตาล้อเลียนกันอย่างสนุกสนาน ก่อนจะเปลี่ยนทำท่าทำทางรอลุ้นพรางพยักหน้าให้ผมเอ่ยปากชวนเธอไปเดินเที่ยวด้วยตามที่ตกลง

"เปล่าครับ วันนี้โค๊ชแพลนน่ะ เลยไม่ได้ซ้อม แล้ววันนี้มิลค์ว่างหรือเปล่า เอ็มจะชวนไปเดินเที่ยวห้างนะ" ผมตอบ

"จริงหรอค่ะเอ็ม ว่างสิค่ะ ดีเลยมิลค์ยังไม่อยากกลับบ้านเหมือนกัน อีกอย่างไม่ได้เดินเที่ยวกับเอ็มมาสักพักแล้วด้วย ดีใจจังเลยค่ะ "เธอบอกผมกลับ ด้วยน้ำเสียงแสดงความดีอกดีใจ ก่อนจะมีเสียงเพื่อนสาวๆของเธอคุยกันแจ้วดังซ่อนขึ้นมา

"เอ็มค่ะ งั้นมิลค์ขอเอาเพื่อนไปด้วยสองคนนะค่ะ" เธอขออนุญาตผมผ่านปลายสาย

"ได้สิครับ งั้นเดี๋ยวเอ็มไปรับน่ะ" ผมบอกบอกเธอ

"ค่ะ ขับรถดีๆนะค่ะ มิลค์รักเอ็มนะ" เธอสั่งเสียผมพร้อมกับบอกรักกับมา

"ครับ เอ็มก็รักมิลค์ บ๊ายย" ผมพูดประโยคสุดท้าย ก่อนจะ
กดวางสายไป

"เอ็ม....ก็รักมิลค์นะครับ จู่จุ๊บ" ผมหันกลับมามองไอ้ทัดที่แสดงท่าทีการล้อเลียนบทสนทนาที่ผมคุยกับมิลค์เมื่อสักครู่ จนทำให้ผมหมั่นไส้ฝาดมือตบลงกระบาลมันอย่างจังๆ เช่นเดียวกับไอ้สามตัวที่หัวเราะกับการกระทำของผมกับไอ้ทัดอยู่

"โอ๊ย! พี่เอ็มอะ ตบหัวมิลค์ทำไมค่ะ มิลค์ทำอะไรผิดหรอ"
ยัง ยังไม่เลิก ไอ้เหี้ยนี้ ผมเปลี่ยนเป็นยกตีนขึ้นพร้อมกับจะเตะมัน

"5555โอ้ยๆ ยอมแล้วค้าบ คุณชายค้าบ ขอโทษค้าบ"
ไอ้ทัดปรามแล้วยกมือขึ้นเหนือหัวอย่างยอมแพ้

"ถ้าวันนี้เนมว่างน่ะ กูจะควงไม่ให้แพ้มึงเลย ไอ้เอ็ม"
มึงคิดผิดแล้วไอ้ป่าน ไอ้ป่านพูดออกมาด้วยสีหน้าแสดงถึงความเสียดาย

"มึงจะไปสู้เดือนสหกับดาวสตรีเขาได้ไงว่ะไอ้ป่าน คริคริ"
ไอ้ทัดพูดกับไอ้ป่าน พรางหยอกย้อนแซวผมไปด้วย

"เนมเขาไม่ว่างเหรอว่ะ" ไอ้เฟริส์ถามไอ้ป่าน ถึงแฟนสาวของมัน

"เออดิว่ะ เห็นบอกว่าทำงานวิจัยเคมียังไม่เสร็จ พลาดเลยไอ้สัส" มันตอบกลับอย่างหัวเสีย

"งั้น.... กูไปก่อนนะเว้ย" ไอ้ทัดพูดกับพวกผมพร้อมกำลังจะวิ่งออกไป

"มึงจะไปไหนว่ะ" ไอ้เฟริส์ตะโกนถามไอ้ทัดที่วิ่งไปได้ระยะหนึ่ง

"ก็ไปชวนไอ้ซันไงว่ะ" ชวน ชวนไอ้ซัน.....   หรอ

"เออ งั้นกูไปก่อนนะเว้ย" ไอ้ทัดพูดคำสุดท้าย แล้วก้าวใเท้าวิ่งไปทางบันไดต่อ

ถ้าหากไอ้ซันไป
คนตัวเล็กก็ต้องไปด้วยสิ

แล้วผมจะเผชิญหน้ากับเธออย่างไงดี....
   
                   จะสู้หน้ากับเธอได้หรือเปล่า.........


End  Mam : Part

โปรดติตตามตอนต่อไป....................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน15)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 23-09-2016 20:00:21
เริ่มดราม่าแล้วๆ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน15)
เริ่มหัวข้อโดย: seii ที่ 24-09-2016 02:56:11
น่าสนุกค่ะ นายเอกที่เป็นกระเทยไม่ค่อยได้อ่านบ่อยๆ
เเต่พระเอกชื่อเอ็ม น่าจะสะกดเเบบนี้นะคะ Em ไม่ก็พิมย์ตัว M ไปเลย
Mam มันอ่านเป็น เเมม อ่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน17)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 30-09-2016 15:58:40
ตอนที่ 17

Aom : Part

      หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็เดินมายังโรงจอดรถของโรงเรียนที่สร้างขึ้นให้กับนักเรียนที่ประสงค์นำรถจักยานยนต์หรือรถยนต์มาเก็บรักษาไว้ที่นี้ได้ ไม่ต้องแปลกใจกันหรอกครับ เพราะโรงเรียนผมอนุญาตให้นำรถยนต์มาโรงเรียนได้ จึงทำให้ซันเป็นหนึ่งในคนที่ขับรถยนต์มาโรงเรียนทุกวัน อาจจะเป็นเพราะฐานะทางบ้านที่ดีรวมกับอิทธิของของพ่อซันที่เป็นคนใหญ่คนโตอยู่แล้ว จึงสามารถซื้อรถมีราคาคันโตให้ซันได้ใช้ได้ ถ้าหันมาเทียบเปรียบกับผมแล้ว มันดูห่างไกลกันมาก

ซันเดินจับมือผม กับอีกมือที่ล้วงกระเป๋ากางเกงนักเรียนหยิบคัสรถขึ้นมาขยับปลายนิ้วกดหาตำแหน่งรถของตัวเอง ที่มีเสียงสัญญาณดังขึ้นอยู่ไม่ไกลจากตัวมากนัก

ก่อนที่พวกผมจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าโตโยต้าอัลติ้ส
อันติ้ด ตรงไหน!  สีขาวสวย จนผมเห็นแล้ว
ก็อดสำเนียกมองตัวเองเป็นไม่ได้ ว่าจะเหมาะควรไปนั่งข้างในรถคนนี้ไหม

 เหอะ .. อย่าคิดมากสิออม เขาเลือกเราแล้ว เราก็ต้องไม่ทำให้เขาผิดหวังที่เลือกเรา ทั้งๆที่ยังมีชะนีอีกมากมายคิดอยากจะมาหย่อนตูดนั่ง แต่โอกาสกลับไม่มี ทีนี้แหละเราต้องทำให้เขารู้ว่า เราสำคัญสำหรับเขาที่สุด!  สู้ๆ o13

"เออๆ มึงจะถึงแล้วใช่ปะ กูกับไอ้ซันกำลังไป มึงรออยู่นั่นเลย" ผมมองทัดที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ แต่คงไม่ต้องให้ผมเดาหรอกครับ ว่ากำลังคุยกับใคร หึ.. นี่ถ้าให้ผมซื้อหวยคงแจ๊คพลอต์แตกถูกรางวัลที่หนึ่งไปแล้ว

"ไอ้เอ็มจะถึงแล้วว่ะมึง" ทัดละโทรศัพท์ออกจากหู แล้วหันมาพูดกับซัน เหอะ กูซื้อหวยจะถูกอย่างงี้มั้ยเนีย

"เดี๋ยวออมไปกับไอ้ซันนะ ต้อมไปกับเรา ส่วนน้องอิมไอ้บอสมันเอาไป" ทัดชี้แจงบอก ก่อนที่ต้อมจะหันมาทำหน้างงใส

"ทำไมล่ะทัด รถซันก็ใหญ่ออก ให้ต้อมมากับออมเถอะ"
ผมเปรยปากเสนอ ทัดส่ายหน้ายิ้มกริ้มๆ ยิ้มอะไร?

"ไม่ได้หรอกออม ให้ต้อมไปกับเรานะดีแล้ว" ทัดไม่ยอม

"อ้าว...อะไรอ่ะ ทำไมฉันถึงไปกับออมมันไม่ได้อ่ะ ฉันก็อยากนั่งรถหรูๆ สูดแอร์เย็นๆมั่งนะย่ะ" ต้อมค้านจีบปากจีบคอไม่สบอารมณ์ พร้อมกับทัดที่หันมาทำหน้าเบื่อหน่าย ก่อนที่จะป้องปากกวักมือเรียกให้ต้อมเอาหูมาไกล้ๆ พรางนังต้อมที่ยกยิ้มขึ้นขำเบาๆ จากการกระซิบกระซาบของทัด  มันต้องมีอะไรกันแน่ๆ..

"เออๆช่าย มึงไปกับซันเขานะดีแล้ว เดี๋ยวกูไปกับทัดเองกูแพ้แอร์ว่ะมึง" เดี๋ยวๆ! อีต้อม เมื่อกี้มึงยังพูดอยากนั่งรถหรูๆสูดแอร์เย็นๆอยู่เลย อีดอก ผมหรี่ตาจ้องหน้ามันอย่างจับพิรุธ

"นั้นไปกันเถอะ ป่ะ" ผมยังไม่ได้คัดค้านอะไรต่อ ทัดก็พูดตัดขึ้นออกมาก่อน แล้วเดินไปยังMSXสีแดงทองที่จอดอยู่ข้างๆ

"ไปครับออม" ซันหันมาพูดกับผม พรางจูงมือผมไปยัง
ประตูรถ แล้วเปิดให้ผมขึ้นไปนั่งบนเบาะ พร้อมกับเอียวตัวดึงสายรัดเข็มขัดมารัดให้ผม ก่อนจะปิดให้เสร็จสับเรียบร้อย แล้วอ้อมไปยังอีกด้านของคนขับ  หึ๊ย~ จะสุภาพบุรุษอะไรขนาดนี้ เขิน

...........................................................................

ขณะในรถ..


รถหรูที่ถูกตกแต่งให้ดูทันสมัย พร้อมกับเครื่องกิ๊ฟส์หลากสีที่ถูกติดตั้งอยู่ด้านหน้าของรถเรียงรายมากมายตามลำดับขนาด ที่แสดงบ่งบอกถึงความเร็วแรงของรถนั้นรวมไปถึงด้านหลังของรถ ที่มีลำโพงเครื่องเสียงหลากหลายไซด์ขนาบอยู่กับพื้นหลังสีแดงด้วยเนื้อผ้ากำมะหยี่ผมคิดไม่ออกเลยทีเดียว ว่าถ้าเกิดเปิดใช้งานขึ้นมา แก้วหูใสๆจะกระจายออกเป็นเสี่ยงๆหรือเปล่า หึ๋ย~


ผมนั่งนิ่งแข็งทือกุมมือผสานกันอย่างแน่นหนา
ไม่ใช่เป็นเพราะเขินหรืออายแต่อย่างใด แค่อยากจะเอ่ยปากบอกซันข้างๆว่า ช่วยลดแอร์หน่อยได้ไหม!
เพราะอีกไม่นานผมคงจะกลายเป็นแม่คะนิ้งหรือน้ำค้างแข็งก็เป็นได้ 

"หนาวมั้ยครับ" ซันที่จับพวงมาลัยขับรถอยู่นั้นเอียวหน้าหันมาถามผมพร้อมกับรอยยิ้มที่แสดงถึงความเป็นห่วง ก่อนที่ผมจะส่ายหน้ายิ้มเบาๆส่งไปให้ ปากสั่นขนาดนี้ ไม่หนาวหรอกซัน!

"ไม่หนาวแล้วทำไม กุมมือแน่นอย่างนั้นละครับ" ซันพูดยกยิ้ม พรางสายตาจ้องถนนสลับมองผมเป็นระยะ ก่อนที่ผมจะก้มมองมือตัวที่ผสานกันอย่างแน่นหนา แล้วรีบนำมือที่ผสานกันออกทันที พร้อมกับหันมายิ้มแล้วส่ายหน้าให้ซันอีกครั้งอย่างมั่นใจ   ไม่ ไม่เห็นจะหนาวเลย แงร่ๆ

"ตัวเย็นขนาดนี้ ยังบอกไม่หนาวอีกหรอครับ ดื้อเหมือนกันนะออมเนีย" ซันเอื้อมมือหนามาจับแขนผม พร้อมกับต่อว่า พรางทำให้ผมหน้าหงอยไปด้วย จนอีกคนข้างๆยกยิ้มมุมปากขึ้นขำเบาๆอย่างได้ใจ ก่อนจะยกมือขึ้นมาขยี้หัวผมอย่างหมั่นเคี้ยว

"หึหึหึ งั้นเดี๋ยวซันปิดแอร์ให้นะครับ" ซันพูดพรางกำลังเอื้อมมือไปปิดแอร์ แต่ผมกลับห้ามไว้

"ไม่ๆ ออมไม่หนาวเท่าไหร่หรอก ถ้าปิดซันจะร้อนเอาเปล่าๆ" ผมปรามส่ายหน้ารัวๆพร้อมตัดไปจับมือห้ามซันที่กำลังจะปิดแอร์ไว้

"เดี๋ยวลดกระจกลงก็ได้นี่ครับ ดื้ออีกแล้วน้า" ผมไม่ค้านอะไรต่อ จึงปล่อยให้ซันทำไป ก่อนกระจกด้านของซัน
และของผมค่อยๆลดระดับลงอย่างช้าๆพอประมาณ พร้อมกับลมแรงๆที่ปะทะเข้ามาอย่างจัง แม่จ้าวว ซันขับรถเร็วขนาดนี้เลยหรอ นี่ถ้าไม่เปิดกระจกก็คงไม่รู้นะเนี่ย  o22

อาจจะเป็นเพราะกระจกที่เก็บเสียงจากด้านนอกดีเยี่ยม
จึงไม่รู้เลยว่า ในขณะที่ด้านในเงียบสงบไร้เสียงรถจากด้านนอกที่ไม่มีให้ได้ยินแม้แต่น้อย แต่กลับผิดคาดกับอีกด้านที่ทั้งเร็วแรงจนน่าหวาดเสียวไปตามๆกัน บรึ๋ย~

ผมมองกระจกหน้าของรถที่สะท้อนไปด้านหลัง แสดงให้เห็นรถของทัดกับรถของน้องบอสที่เร่งขันบิดขับตามหลังผมกับซันมาติดๆ พร้อมกับโบกไม้โบกมือทักทายผมกลับมา

ห้างสรรพสินค้า

รถของซันเคลื่อนที่เข้ามาภายในห้างสรรพสินค้า ก่อนจะเคลื่อนไปยังจุดของโรงจอดรถชั้นแรกของห้าง ที่มีผู้คนมากหน้าหลายตาไม่ว่าจะเป็นนิสิตนักศึกษาหรือนักเรียนมัธยมที่เดินกันเป็นกลุ่ม เป็นคู่ หรือแม้แต่เดี่ยว
โดยซันเลื่อนมาจอด ตรงจุดตำแหน่งช่องBของอีกด้าน
ที่ปราศจากรถจอดสักคัน ก่อนที่MSXตีคู่มากับPCX
จะตามติดกันมาจอดด้านข้างเช่นกัน

ซันจอดรถเข้าที่เสร็จสับเรียบร้อย ก่อนจะหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มอย่างเขินๆ พรางเอียงตัวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
จนหน้าผมกับหน้าของซัน แทบจะติดชิดเนื้อกันอยู่แล้ว
อดทำให้ร่างกายของผมมันร้อนรุ่มขึ้นมาเป็นไม่ได้ ว่าตอนนี้หน้าของผมมันคงจะแดงแจ้ดเป็นลูกตำลึงที่สุกแล้วสุกอีก โดยขณะที่หน้าของอีกคนที่ห่างกันไม่ถึงคืบ ยิ้มส่งกลับมาอย่างน่าหลงใหล จนมันทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่อยู่ทางด้านอกข้างซ้าย มันแทบจะระเบิดของมาเต้นข้างนอกตรงหน้าอยู่แล้ว อย่าเล่นแบบนี้สิซัน มันไม่เหมาะน้า จน...


แกร๊กกก !!!!


ผมที่ตอนนี้ตัวครึ่งตัวด้านล่างลงไปกองรวมอยู่ที่พื้นวางเท้าของเบาะเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับหลับตาปี๋กำฝามือสองข้างอย่างแน่นหนา ก่อนที่จะมีเสียงปริศนาดังขึ้นที่ผมไม่สามารถอาจรู้ได้ หึ หรือว่าซันอาจจะอยากตอนนี้เลยหยิบ....อรึ๋ย....ออกมาใส่ป้องกันก็เป็นได้ เดี๋ยวก่อนสิซัน ห้างยังไม่ได้เดินเลยน้า ขอเดินเที่ยวก่อนไม่ได้อ๋อ

แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมยังไม่จู่จุ๊บสักทีละ ตัวจะลงไปกองกับพื้นทั้งตัวแล้วนะ หึ หรือกำลังใส่อยู่ก็ได้ เพราะใส่...อรึ๋ย...มันง่ายส่ะที่ไหนกัน อิอิ รอหน่อยแล้วกัน :-[ :o8:

คิก.........คิก........คิก........คะ

เอ๊ะเสียงไรหว่า เสียงเหมือน....คนกำลังหัวเราะนี่
ด้วยความแปลกใจผมจึงค่อยหรี่ตาขึ้นอย่างช้าๆ
จึงเห็นซันปิดปากกำลังหัวเราะร่าอย่างสนุกสนาน จนทำให้ผมรีบเด้งตัวขึ้นมานั่งบนเบาะปกติทันทีทันใด แต่เอ๊ะ สายรัดเข็มขลัดหลุด มันหลุดได้ไงอะ เหมือนถูกปลดออกด้วยอ่า นี่แสดงว่าที่ซันเอียงตัวเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับเสียงแกร๊กที่ดังขึ้นเมื่อกี้ แสดงว่า ซันมาปลดเข็มขลัดให้งั้นหรอ! ไม่ใช่มาทำอย่างอื่นหรอกหรอ

เพล้ง !!! อร๊ายยยยย !!!

ในสมองของผมตอนนี้ ไม่มีอะไรนอกเสียจากคำว่า
อาย กับ อาย แต่ผิดกลับอีกคนที่ยังนั่งหัวเราะร่าได้ใจ ไม่หยุดไม่หย่อน ทั้งๆที่รู้ว่าตอนนี้หน้าของผมร้อนราวเหมือนโดนไฟแช็ครนจี้ รวมไปถึงกับหน้าที่แตกแหลกสลายกระจายออกเป็นเสี่ยงๆไปพร้อมกัน โดยที่หมอหลายๆรพ.ก็ลงมัตติออกมาเป็นเสียงเดียวกันแล้วว่า ไม่รับเย็บ แงร่ๆ :serius2:

ก่อนที่ผมจะเขยิบหน้าให้ตรงกับกระจกหน้ารถอย่างเสมอ
 ใช่แล้วแหละครับ หน้าของผมในสถานการณ์ตอนนี้เหมือนกับถูกใครเอาสีทาบ้านตราเบเยอร์สีแดงฉาดมาละเลงทั่วใบหน้าผมเต็มไปหมด และดูว่าถ้าจะล้างมันออกอยากซ่ะด้วย อร๊ายยยย  :ling1:

ผมไม่รอช้า เปิดประตูรถออกมาระบายความอายของตัวเองภายนอก ก่อนจะวิ่งดิ่งมาหาเพื่อนรักอย่างลุรีลุกรน

"อ้าว...อีออม เอ๊ะ!แล้วหน้ามึงทำไมมันแดงอย่างงั้นละ"
ลงมาว่าจะพ้น กลับถูกซักอีก ทำไงดีเนีย

"ป่าว อยู่บนรถแดดมันส่องนะ หน้ากูก็เลยแดง อีกอย่างกูแพ้แดดด้วย" ผมรีบตอบมันไปให้หายสงสัย

"อ๋อ......" อืม...อย่างนั้นแหละ มันพยักหน้าอย่างเข้าใจ

"แต่เดี๋ยวนะ กูมั่นใจว่ารถซันเขาติดฟิมล์หนาถึบกันแดดไม่ใช่เหรอว่ะ แล้วมึงถูกแดดได้ยังไง แล้วไอ้ที่ว่าแพ้แดด แพ้แดด หรือแพ้คนขับกันแน่  แหนะๆ" อีต้อมยกนิ้วชี้ขึ้นมาจับพิรุธผม จนทำให้หน้าของผมที่แดงอยู่แล้วกลับแดงยิ่งขึ้นไปอีก

"แพ้บ้าอะไรเล่า ก็ถือว่าโดนอะแหละ อย่าถามมากสิ ไปกันเถอะ " ผมอั้มๆอึ้งๆตอบมันไป

"ออมครับ รอซันด้วย" ในขณะที่อีกคนลงมาจากรถ พร้อมกับตะโกนเรียกผมด้วย

"เจ๊รออิมด้วยสิ" นังอิมวิ่งมาหาผม เออจะบอกไป ลืมมันไปเลยนะเนีย

"อ้าว..แล้วทำไมไม่ไปเดินกับบอสเขาละ พาเขามาด้วย
แต่ไม่เดินด้วยกัน เดี๋ยวเขานอยเอา พี่ไม่รู้ด้วยน่ะ"

"หึ ใครบอกกันเล่า มันอาสาตามมาเองชัดๆ อิมยังไม่ได้ชวนมันเลยสักหน่อย อิมจะมากับเจ๊ตั้งหาก" อิมบอกผมหัวเสีย เบะปากหันไปหาน้องบอส

"ก็นั้นแหละ ยังไงเขาก็เป็นแฟนแกนะ" ผมเปรยบอก
จนมันส่ายหน่าทำท่าลุกรีลุกรนตอบกลับมา

"เห้ยเจ๊!! ใครบอก เพื่อนกันเฉยๆ แต่แค่มันมาจีบอิมเอง"

"เอ้า.. แล้วทำไมไม่คบกับเขาละ เขาก็ดูเงียบสุขุม ไม่มีพิษมีภัยดีนิ"

อีต้อมเสนอ

"โหพี่ต้อม ไม่มีพิษมีภัยอย่างงี้แหละ น่ากลัว"
มันตอบกลับมา เห้อ ผมละหนักใจกับมันจริงจริ๊ง มีผชดีๆมาชอบ แต่กลับไม่ชอบ แปลกคน

ผมหันหลังกลับไปมองสามหนุ่มที่เดินตามหลังพวกผมเรื่อยๆ จนสายตาของซันปะทะกับผมพอดิบพอดี ผมจึงรีบหันกลับมามองข้างหน้าเหมือนเดิม แค่คิดหน้าผมก็แดงแล้วเหรอเนีย

"ออมครับ รอซันด้วย" ซันวิ่งขึ้นมาหาผม โดยมีนังต้อม
ที่เดินข้างผม ก่อนจะหลีกหลบทางให้ซันอย่างรู้ทัน
ผมหันไปอีกทาง เพื่อไปหานังอิมเป็นที่พักพิง แต่มันกลับหายไปในคราเดียวกัน  ตอนนี้ผมจึงเดินอยู่กับซันแค่สองคน

"ออมครับ เป็นอะไรหรือเปล่า โกรธซันหรอ" ซันที่จากที่เดินอยู่ข้างๆผม ตอนนี้จึงแซงขึ้นมาเดินอยู่ข้างหน้าผมที่ก้าวเท้าเดืนถอยหลังไปด้วย ผมจ้องหน้ายิ้มตอบพร้อมกับส่ายหน้ารัวไปให้ แสดงความหมายว่า เปล่า

"เปล่า แล้วทำไมไม่เดินกับซันครับ" ซันบอกผมพรางทำหน้าตาหงอยๆเบะปากแสดงถึงความน่าสงสาร หึ ถึงมันจะมองแล้วจะน่ารักน่าฟัดก็เถอะ ไม่หลงกลหรอก นี่ถ้าไม่บอกใครจะรู้ไหมว่ามันคือการแสดงล้วนๆ

ผมจึงชี้นิ้วลงที่พื้นตวัดเปลี่ยนชี้สลับผมกับซัน ให้ซันรู้ว่าตอนนี้นี่ไม่ได้เดินอยู่ด้วยกันงั้นหรอ?

"ไม่ใช่ตอนนี้สิครับ ลงจากรถออมก็ชิงหนีเดินมาก่อนเลยรอก็ไม่รอ ซันน้อยใจนะเนีย" จะรอให้หน้าที่แตกมันผสานกับมารวมกันหรือไง เป็นใครถ้าถึงจุดๆนั้น ก็ชิงกันหมดละหว่า ถามได้ ผมไม่ตอบซัน แต่กลับส่งหน้านิ่งไปให้ :ruready

"นี่ออมโกรธซันเรื่องที่ซันขำจริงๆหรอ ซันขอโทษนะครับ"

ซันหยุดเดิน พร้อมกับตอบเสียงอ่อยๆ ก่อนดวงตาสีขาวจะเปลี่ยนกลายเป็นสีแดงกล่ำ ตามมาด้วยน้ำใสๆที่กำลังก่อตัวขึ้น ถ้าไม่บอกผมก็รู้ครับ ว่าซันกำลังเป็นอะไรจนทำให้ใจของผมวูบไปไม่น้อยเลยทีเดียว จะมีผช..สักกี่
คนเสียน้ำตาเพราะเราได้ นี่ก็ถือว่ายอดเยี่ยมกระเทียมดองสุดๆแล้ว แต่ตอนนี้นะ ปลอบคนข้างหน้าก่อนดีกว่า ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกครับ คนที่เดินผ่านไปผ่านมามองกันวุ่นแล้ว

"ขี้แง ยิ่งกว่าเด็กแบบเนีย จะเลี้ยงออมได้หลอ" ต้องพูดเอาใจเด็กหน่อยครับ ผมพูดพร้อมจับมืออีกคนขึ้นมากุมไว้ แล้วยิ้มหวานส่งไปให้ จนอีกคนที่อยู่ตรงหน้ายิ้มตาหยี่ส่งกลับมาพร้อมกับจะกระชากผมเข้าไปกอด แต่ผมดันห้ามไว้ทันเสียก่อน

"ไม่เอาซัน ดูก่อนคนเยอะแยะ" ผมบอกซัน พร้อมกับอีกคนที่ดูขัดใจนิดหน่อย ที่แสดงออกมาด้วยทางสีหน้าอย่างน่ารักน่าชัง

แห๊ม พอยุ่งด้วยน่อยละ เต้นเป็นลิงบาบูนเชียวนะ

ซันพยายามจับมือผม แต่ผมกับหลีกหลบมือซันทุกวิธีทาง แค่เดินด้วยกัน คนก็มองมากพอแล้ว นี่ถ้าเกิดเดินจับมือกัน คนยิ่งไม่มองผมกับซันเป็นตัวประหลาดเลยเหรอครับ
ถ้าผมเป็นผู้หญิงอะไรๆมันก็จะง่ายกว่านี้ ว่าไหมครับ?

แต่ที่ผมทำอย่างนี้ ก็เพื่อรักษาหน้าตาของอีกคน ที่จะได้ไม่ถูกคนอื่นมองไม่ดี ไม่ถูกนินทาว่าเป็นพวกวิปริตผิดเพศที่มาเดินจับมือกับกระเทยในห้างอย่างโจ้งๆแบบนี้ แม้ว่าอีกคนจะไม่สนหรือไม่แคร์สายตาคนรอบข้างก็ตาม แต่สำหรับผมแล้วผมแคร์ถูกอย่าง แต่หลายๆคนคงคิดว่า มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ โอกาสของสาวสองแบบนี้มันไม่ได้หาง่ายๆหรอกนะ ที่จะมีคนมารักเรา คอยเทคแคร์เราทุกเรื่องราสารพัด ใช่ครับ มันไม่ได้หามาง่ายๆแต่ผมควรจะปกป้องศักดิ์ศรีของอีกคน ที่ไม่ให้คนมองหรือฉุดมันลงมาต่ำให้แย่ขึ้นไปอีกกว่านี้ อีกอย่างสถานะของผมกับซันตอนนี้ก็เป็นแค่เพื่อนไม่ได้คบกันเป็นแฟนสักหน่อย ถึงแม้การกระทำมันจะเลยคำว่าเพื่อนไปบ้างแล้วก็ตาม

แต่ขอแค่ให้คนหันมาดูถูกมาสมเพชผมแค่ฝ่ายเดียวดีกว่า  ก็เหมือนอย่างคำของนายนั้นที่ว่าผมแหละ



"  หึ คิดอะไรผิดไปรึเปล่า ฉันไม่เคยมีอารมณ์ร่วมกับรสนิยมทางเพศแบบเธอหรอกนะ คิดแล้วมันหน้าสมเพช
มากกว่า คือฉันไม่ได้ชอบพวกผิดเพศอย่างเธอซะหน่อย
อย่าตีความว่าฉันอยากได้อยากร่วมรักกับเธอ"



"ออมรังเกียจซันหลอ" มาอีกแล้วครับ น้ำเสียงบ่งบอกถึงความน้อยใจ ที่มาพร้อมหน้าเหมือนหมาหงอย คล้ายโดนเจ้าของเมิน

"ป่าวครับ แต่ซันดูสิ คนมองกันใหญ่แล้วนะ" ผมบอกซันพรางเผยอหน้าไปทางกลุ่มคนน้อยใหญ่ที่เดินไปเดินมา
แล้วมองมาทางผมกับซันไปด้วย พร้อมกับอีกคนที่หันหน้าไปมองเช่นเดียวกัน ก่อนจะหันกลับมาหาผม

"ซันไม่อายบ้างหรอ ที่มาเดินกับเราแบบเนีย" ผมกลั้นใจ
เอ่ยปากถามซัน แต่คำตอบที่ได้กลับมานั้น มันทำให้น้ำตาน้อยๆของผมเอ่อออกมาโดยไม่รู้ตัว

"อายไปแล้วได้อะไร ไม่เห็นต้องสนใจเลย ใครเขาจะมองใครเขาจะว่าก็ปล่อยให้เขาทำไปเถอะ เราห้ามอะไรเขาไม่ได้อยู่แล้วถ้าเกิดเขาทำแล้วมันสบายใจ ก็ปล่อยเขาไป แต่เรากลับมาอย่าห้ามสิ่งที่ตัวเองรัก กั้นสิ่งที่ตัวเองชอบ แต่กลับไปแคร์สายตาคนอื่นแทน จากที่มันจะดีกลับกลายเป็นทุกข์ใจเอาเปล่าๆ"


ผมไม่สามารถกั้นน้ำตาเม็ดน้อยๆ
ของผม ที่ตอนนี้มันหยดลงปกคอเสื้อนักเรียนสีขาวได้
พร้อมกับมือของอีกคนตรงหน้า ที่ส่งยิ้มอบอุ่น ขึ้นมา ก่อนจะกลายนิ้วโป้งเกลี่ยแก้มแดงที่เปรอะไปด้วย :hao5:หยาดน้ำตาน้อยๆของผมออกอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา

"ขี้แง ยิ่งกว่าเด็กแบบเนีย ซันจะเลี้ยงไหวหลอ" 555คุ้นๆนะคำเนีย



โปรดติดตามตอนต่อไป................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน17)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 30-09-2016 18:27:04
ติดตามต่อๆ
ชอบที่ไม่ปล่อยให้คนอ่านรอนาน
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน17)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 30-09-2016 22:58:39
ในฐานะที่เอ็มเป็นพระเอก.....(?)
เราก็จะพยายามเชียร์  :ling2:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน17)
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 03-10-2016 23:27:16
 :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน17)
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 04-10-2016 00:47:31
 :L2: :pig4:
รอดูกันไปเนาะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน17)
เริ่มหัวข้อโดย: Iam_Frong ที่ 04-10-2016 08:56:49
น่ารักมาก รีบมาต่อเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน17)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 04-10-2016 09:02:29
อยากให้ออม เมินเอ็ม แบบ ไม่มองหน้า เป็นธาตุอากาศไปเลย อิอิ สมน้ำหน้า ปากดี  มาลงบ่อยๆหน่อยสิ พักหลังกว่าจะมาแต่ละตอนนานมากเลย ตอนแรกๆมาบ่อยมาก อ่านลื่น สนุกเลย
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 04-10-2016 15:05:08
ตอนที่ 18

"ไม่ร้องแล้วครับ ซันหิวแล้วน่า" ซันบอกผม พร้อมกับผมที่พยักหน้าเชื่อฟังเป็นอย่างดี

"อะแฮ่ม จะหวานไปถึงไหนเนีย สองคนเนีย" ทัดส่งเสียงแซว ก่อนที่จะเดินตามหลังผมกับซันมาติดๆ ตามมาด้วยต้อมกับอิมที่เดินต่อกันมา

"คนเดินกันเยอะแยะนะพี่ ทำอะไรอะ รักษาหน้าฝ่ายหญิงเขาบ้างสิ้ เขาเสียหายน้า วู้ววว" ไอ้เด็กบอส หนังกระโปกลิง ดัดเสียงแซวผมกับซันขึ้นมาบ้าง 

"หุบปากมึงไปเลยนะไอ้บอส เดี๋ยวกูเตะโชว์คนสะดีนี่"
ซันหันไปปรามไอ้เด็กบอส เตรียมยกตีนจะเตะ

"เว้ออ พี่ซันโหดว่ะ พี่ออมค้าบ ช่วยด้วยค้าบ พี่ซันจะเตะผม" ไอ้เด็กบอสวิ่งมาหลบอยู่ข้างหลังผม พรางพูดขอร้อง ก่อนจะเอาหัวทุ่ยๆมาถูกอ้อนแขนผมไปมา
จนทำให้คนตรงหน้ากริ้วไม่น้อยเลยทีเดียว

"ไอ้สัสบอส ลามปามนะมึง" ซันเอ่ย ก่อนจะหันมาคว้าตัวไอ้เด็กบอสออกไปจากข้างหลังผมอย่างรวดเร็ว แล้วฟาดปะทะฝามือเสียงดังลงไปกลางกระบาลของไอ้เด็กนั้นอย่างจังๆ จนอีกคนร้องโอ้ยอุทานด้วยความเจ็บ

Rrrrrrrrrr.. Rrrrrrrrrr... Rrrrrrrrrrrr....

ก่อนที่เสียงสัญญานโทรศัพท์ของทัดที่ถืออยู่ดังขึ้น
พร้อมกับกดรับขึ้นมาแนบหูเรียบร้อย

"เออว่าไง มึงถึงแล้วใช่ปะ พวกกูอยู่ตรงคลาสเตอร์เอ๊าท์แล้วมึงอยู่ตรงไหนตอนเนีย" เสียงการสนทนาของทัดกับปลายสายคุยกัน

"เออๆ เดี๋ยวพวกกูตามไป มึงยืนรออยู่นั้นเลยเลย" ทัดคุยกับปลายสายสั้นๆ ก่อนจะละโทรศัพท์จากหู แล้วหันมาหาพวกผม

"ไปกันเถอะ มันรออยู่หน้าเอ็มเคว่ะ" ทัดบอกพวกผม
ก่อนที่จะปรีกตัวเดินนำออกไป


End : Part Aom

............................................................................


Mam : Part


หลังจากที่ผมขับรถไปรับมิลค์และเพื่อนสาวของเธออีกสองคนมาถึง ไอ้เพื่อนตัวดีสองคนก็เกิดอยากสะหวาปามขึ้นมาทันทีทันใด จึงทำให้มาหยุดเป้าหมายอยู่ตรงหน้าเอ็มเค

ก่อนที่ผมจะหยิบโทรศัพท์กดโทรหาไอ้ทัด

Rrrrrrrrr.. Rrrrrrrrrr... Rrrrrrrrrrr...

"เออว่าไง มึงถึงแล้วใช่ปะ พวกกูอยู่ตรงคลาสเตอร์เอ๊าท์แล้วมึงอยู่ตรงไหนตอนเนีย" ในขณะที่ปลายสายกดรับแล้วถามกลับมา

"เออกูถึงแล้ว ไอ้เหี้ยเฟริส์กับไอ้ป่านเสือกหิวขึ้นมาอีก
เลยมาอยู่ตรงหน้าเอ็มเคเนีย" ผมบอกปลายสายกลับ
แต่อีกใจก็อดอยากจะถามมันว่า คนตัวเล็กมาด้วยหรือเปล่า แต่ก็กลัวมันจะซักถามเยอะจนมากเรื่อง เอาไว้รอให้เห็นกับตาทีเดียวดีกว่า

"เออๆ เดี๋ยวพวกกูตามไป มึงยืนรออยู่นั้นเลยเลย"

"เออๆ รีบมาละ แค่นี้แหละ ไอ้เหี้ยสองตัวบ่นใหญ่แล้ว"
ผมอ้างอิงถึงไอ้สองตัว แต่ที่อยากให้มันมาเร็วๆ ก็เพราะจะได้รู้ว่า คนตัวเล็กของผมมาด้วยหรือเปล่า..

"ไอ้ทัดมันถึงไหนแล้วว่ะ ไอ้เอ็ม" ผมยกโทรศัพท์ที่แนบออกจากหูลง ไอ้เฟริส์ก็พลันถามขึ้นทันที

"ถึงแล้ว กำลังมา" ผมบอกมัน ที่พยักหน้าเข้าใจ

"แล้วไอ้ซันมาเปล่าว่ะ" ไอ้ป่านถามต่อ พร้อมกับผมที่พยักหน้าส่งมันไป

"ซันมาด้วยเหรอ แกซันมาด้วยอะ" ก่อนที่ เนยเพื่อนสาวคนสนิทของมิลค์จะร่วมสนทนาพรางทำท่าดีอกดีใจ ออกหน้าออกตา แล้วหันไปพูดกับมิลค์อย่างออกรสออกราว

"แห๊ม พอรู้ว่าซันมากระดี้กระด้าเชียวนะ แกน่ะ" มิลค์ร่วมแซวเนย ที่ยิ้มเขินกริ้มๆ พร้อมกับหน้าที่แดงกล่ำเมื่อถูกพากพิงถึงตน

"มันก็ต้องอย่างนั้นนะสิมิลค์ คนคุยกันดูใจกันก็งี้แหละ" เบลเพื่อนสาวของเธอ ร่วมแซวเนยอีกคน

"บ้านะ พวกแกพูดอะไรกันก็ไม่รู้" เนยที่แสดงท่าขวยเขินออกมาอย่างเห็นได้ชัด โดยมิลค์กับเบลที่ไม่มีทีท่าจะเลิกแซวเพื่อนสาวสักนิด

"นั่นก็แสดงว่าไอ้ซันมา ออมคนสวยก็ต้องมาดิว่ะ" ไอ้เฟริส์เปรยขึ้น จนทำให้ผมชะงักนิ่งไปสักครู่เมื่อได้ยินชื่อนี้ พร้อมกับสาวๆทั้งสามจะมองหน้าไอ้เฟริส์ด้วยความงวยงง แล้วถามออกมา

"ออมนี่ใครเหรอค่ะ" เนยถามไอ้เฟริส์ ที่ตอนนี้กลืนไม่เข้าคายไม่ออก โดยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามที่เธอถามก่อนอย่างไรดี พร้อมกับไอ้ป่านที่ส่งสายตาบ่งบอกถึงการตายแน่ๆให้ไอ้เฟริส์แล้วถอนหายใจออกมา แสดงความหมายถึงว่า มึงจะพูดทำไม! :m16:


"เห้ยๆ ไอ้เอ็ม ไอ้เฟริส์ ไอ้ป่าน"

พร้อมในขณะเดียวกันนั้นเอง ก็มีเสียงเรียกผมกับไอ้สองตัวดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง โดยที่ไม่ต้องสงสัยกันเลยครับว่าเป็นเสียงของใคร เสียงไอ้ทัดนั่นเอง

ก่อนจะปรากฎเผยให้เห็นร่างของคนตัวเล็กที่เดินตีคู่มากับเพื่อนสนิทของผม จนทำให้ผมดีใจจนอดยิ้มปรี้ออกมาเป็นไม่ได้ ก่อนที่ร่างเล็กจะเส่สายตาหันมาปะทะกับผมด้วยแววตาอันนิ่งเฉย แล้วตวัดสายตากลับไปทางอื่น เชกเช่นราวกับมองไม่เห็นผม คลายว่าผมเป็นอากาศธาตุหรือสิ่งที่มองไม่เห็น เจ็บมากครับ...


End : Part Mam

.............................................................................

Aom : Part

ทัดเดินนำพวกผมมายังหน้าร้านเอ็มเค ก่อนจะตะโกนเรียกพวกเฟริส์ป่าน ในขณะเดียวกันคนที่ผมไม่อยากเจอที่สุดในตอนนี้ ยืนยิ้มแก้มปริมองผมที่เดินมา จนผมอดแอบคิด คราสงสัยไม่ได้ว่านายนั้นยิ้มให้ผมทำไม  :3125:หึ หรือว่าผมเข้าข้างตัวเองมากเกินไปหน่อย เพราะคนอย่างนายนั้นเกลียดเพศอย่างผมกับอะไรดี


พร้อมกับข้างๆของนายนั้นที่มีผู้หญิงสามคน ล้วนแล้วคงไม่ใช่เด็กโรงเรียนสหผสม ที่พิจารณาดูจากการแต่งตัวแล้ว ชุดแซกส์ซายติดกับกระโปรงสีกรมท่า พร้อมด้วยเนคไทสีน้ำเงินดูเพรียบเชียบละเมียดละไม กับเปียสองข้างที่ผูกด้วยโบว์สีขาวสะอาดตา คงน่าจะเป็นเด็กโรงเรียนสตรีล้วน หรือเรียกกันง่ายๆอีกอย่างว่า "เด็กคอนแวนด์" ยืนปั้นจิ้มปั้นเจ๋อเท้าเอวมองผมอย่างดูถูกดูหมิ่นด้วยแนวระดับสายตาเดียวกันทั้งสามคน

"เนย.."

ก่อนที่คนข้างๆผมจะอุทานออกมาเบาๆด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก แล้วหันมามองผมที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยแววตาสั่นไหว

"ซัน!.."

ผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาดีในสามคนนั้น เอ่ยปากเรียกซัน
พร้อมกับเดินเข้ามากระแทกตัวผมที่ยืนอยู่ข้างๆซัน
เซ้ไปอีกด้าน ก่อนจะเข้ามาจับมือซันแทนที่ พรางกำลังที่ผมจะบังคับตัวไม่อยู่ ทำให้ล้มลงไปกับขนาบพื้นปูนของห้าง o22

"ออม!....."

ซันเอ่ยปากร้องตกใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น พรางกำลังเบี่ยงตัววิ่งมาหาผม แต่กลับถูกผู้หญิงคนนั้นจับมือกระชากไว้แน่นไม่ให้หลุดจากการเกาะกุ่มของตน ก่อนที่ต้อมกับอิมจะวิ่งปรี้ร้องเข้ามาพยุงผมที่ลงไปนั่งกับพื้น

"เจ็บตรงไหนมั้ยมึง" ต้อมที่เข้าตรวจตราหาร่องรอยบาดแผลของผมด้วยสีหน้าบ่งบอกถึงความเป็นห่วงเป็นใย ในขณะที่อิม หันกลับไปมองผู้หญิงคนนั้นกลับด้วยสายตาไม่พอใจอย่างหนัก ก่อนที่ผมจะจับแขนมันเขย่าไว้ พรางส่ายหน้าบอกมันว่าไม่เป็นไร

"อุ้ย เราขอโทษนะ เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ" ผู้หญิงคนนั้นยกมือขอโทษขอโพยผม ด้วยสีหน้าที่บ่งบอกถึง "ความตอแหล!!!" ไม่ได้ตั้งใจแม่มึงสิ เดินเข้ามากระแทกกูซะขนาดนั้น เอากล้องวงจรปิดห้างมารีเพลเปิดย้อนดูใหม่ไหม อีดอก  :m16:

ผม ที่ถึงแม้ว่าจะโกรธหรือไม่พอใจสิ่งใดขนาดไหน ก็ไม่แสดงออกให้เห็น ซึ่งสามารถยั้บยังตั้งสงบสติอารมณ์ไว้ได้เสมอ อาจจะเพราะเป็นคนที่เก็บอารมณ์ง่าย เก็บอารมณ์เก่ง จึงทำให้หลายๆคนมองผม เป็นคนที่มีจิตใจดีอภัยให้คนง่าย อุเบกขาปล่อยวาง ไม่ถือโทษโกรธทุกการกระทำ แต่ใครเล่าจะรู้ ว่าข้างในตอนนี้ มันร้อนระอุ เคียดแค้นโกรธเคือง แทบอยากจะกำราบสิ่งๆนั้นให้สิ้นซาก แต่ผมคิดอย่างนี้ไว้เสมอไงว่า เดี๋ยวค่อยเก็บคิดบัญชีลวดเดียวที่หลัง

"ไม่เป็นไร.." ผมส่ายหน้ายิ้มบอกมันไป เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวมึงจะรู้ ว่าไม่ควรมาเล่นกับคนอย่างกู


"เอ้า...มิลค์นึกว่ามากันแค่ผู้หญิงกับผู้ชายซ่ะอีก ไม่รู้ว่าจะมีพวก....ผิดเพศ....มาด้วย"

ผู้หญิงอีกคนในสาม พูดขึ้นพรางส่องสายตามองผมกับต้อมสองคน ตั้งแต่หัวจรดเท้า
อย่างเหยียดหยามดูถูก จนอีต้อมที่จับมือผมอยู่ กำฝามือลงจิกแน่น แสดงถึงความโกรธอย่างมหาสาร พร้อมกับจ้องเขม็งเข็งกราวไปยังผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่ลดละ

"คิดเหมือนกันเลยนะ เราก็นึกว่าจะมีแค่มนุษย์มากันอย่างเดียว ไหง่ มีพวกชะนีหลงป่าเรไรมาด้วยก็ไม่รู้ สงสัยที่เขาเขียวคงตามร้องหาผัวไม่เจอ เลยวิ่งโลดโผดโพนมาร้องอยู่ปิ่นเกล้าแบบเนีย คงจะหาเจอหรอก หลงมาตั้งสามตัวอย่างเนียะ กรมคุ้มครองสัตว์เปิดเขาเขียว เขาไม่ตามหากันให้วุ่นหรอกหรอ ชะนี!! แล้วไอ้ที่ว่า พวกผิดเพศ
นะ พวกใครหรอ กรุณาเอ่ยนามด้วย เพราะไม่ฉะนั้น เธอจะโดนตีนพวกผิดเพศตบปากเน่าๆ ของเธอครั้งต่อไปก็เป็นได้น่ะ"
โอ้วววว ด่าได้เจ็บแสบมากเจ้าค่ะ เพื่อนขาาา


"มึงว่าใคร!!!! อีตุ๊ด!!!" ผู้หญิงคนนั้นที่ถูกอีต้อมด่า หน้าแดงกล่ำ คงจะโกรธไม่น้อย พร้อมๆกับเสียหน้าที่ถูกตีค่า
ว่าเป็นชะนี พรางกำลังจะก้าวฝีเท้าเดินมาเอาเรื่องอีต้อม แต่ถูกนายนั้นห้ามไว้

"ไม่เอาน่ะ..มิลค์ นี่มันในห้างนะ" นายนั้นห้ามผู้หญิงคนนั้นไว้ ที่ฟึดฟัดทำท่าไม่พอใจอย่างหนัก

"เอ็มยอมหรอค่ะ เอ็มยอมให้มันตีหน้าด่าแฟนเอ็มทั้งคนหรอค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นที่คงน่าจะชื่อมิลค์ ตามที่นายนั้นเรียกเมื่อสักครู่ หันหน้าไปขอความยุติธรรมอย่างเด็ดขาด แต่เดี๋ยวก่อน! ผู้หญิงที่ชื่อมิลค์พูดว่าอะไรนะ

       
                    แฟน......

                            แฟนหรอ..........?



ผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อมิลค์ เป็นแฟนนายปากปีจองั้นหรอ?

เหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน เหมือนมีใครเอาก้อนน้ำแข็ง
เย็นมาทาบขนาบกับขั่วหัวใจ เชกเช่นตอนนี้ที่มันชาจนไม่รู้สึกรู้สา รู้แค่ว่าอยากร้องไห้ อยากจะระบายสิ่งบางสิ่งที่หลายๆคนเรียกมันว่า "น้ำตา" ออกมา

 
   ทำไมกัน....

           มันเกิดขึ้นเพราะอะไร เมื่อได้ยินประโยคนั้น........

"เนียหรอ การศึกษาที่เขาว่าดีว่าเด่นของเด็กคอนแวนด์
มันเป็นอย่างนี้นี่เองนะหรอ  มันแทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ
ถามจริงๆเถอะ การศึกษานะมีไหม? หรือมีเอาไว้แค่ประดับหัวดูเล่นเฉยๆ
"

ผมนิ่งไปสักพัก ก่อนจะหลุดออกจากภวังค์ เมื่อนังน้องสาว ปริปากต่อว่าอีกฝ่ายแบบไม่ลดละ พร้อมกับไอ้บอสที่วิ่งเข้ามากระตุกมือขอร้องบอกห้ามปรามนังอิม

"พี่ว่าน้องควรเก็บปากดีๆของน้องไว้กินหนมดีกว่านะ
เพราะพี่เกรงว่า อีกไม่นานน้องจะอาจจะปากแตกหรือปากแหก อันนี้พี่ก็ไม่สามารถรับประกันได้นะ" ก็ลองซี้ ถ้ามึงถูกเนื้อต้องตัวน้องกูเมื่อไหร่ กูตบไม่ไว้หน้ามึงแน่

"ก็เอาซี้ อยากโดนคนปากดีตบมานานและ!!!"


"อีเด็กดอกก!!!!!"


หึ มึงถูกตัวน้องกูเมื่อไหร่ มึงเตรียมตัวตายได้เมื่อนั้น


ผู้หญิงที่ชื่อมิลค์ ก้าวฝีเท้าเดินพร้อมง้างฝามือประชั้นชิดเข้ามาจะตบอิม  แต่ไอ้บ้านั้นกลับกระชาก ก่อนจะดึงตัวมันกลับไปอย่างแรง

"เป็นบ้าอะไรเนียมิลค์!!! ถ้าหากไม่อายตัวเอง หัดอายชุดโรงเรียนที่ใส่มาบ้าง ถ้าเกิดเรื่องไปถึงคอนแวนด์จะทำไง"

จะมาห้ามทำซากอะไรว่ะ กูเตรียจะออกโลงอยู่แล้ว อรึ๋ย~

"ฮึ ...ฮือ เอ็มด่ามิลค์ เอ็มบีบแขนมิลค์ เอ็มไม่รักมิลค์
มิลค์เกลียดเอ็ม เกลียดเอ็มที่สุดเลย!! ฮือ.. ฮือ..."

เอ็มไม่รักมิลค์ เอ็มบีบแขนมิลค์ โธ่ อีหอก

อีผู้หญิงที่ชื่อมิลค์ บีบน้ำตาร้องห่มร้องไห้ ปากเปรยแต่ผัวไม่รัก ก่อนที่จะปาดน้ำตาวิ่งออกไปอีทาง น้ำตาดารานี่สั่งได้ดั่งใจจริงๆเลยนะ

"มิลค์!!!" พร้อมกับเพื่อนรักชะนีป่าสองตัวที่ร้องเรียก ผัวๆ เอ้ย!! เพื่อนสาวที่วิ่งออกไป

"ซันรอเนยก่อนนะ เดี๋ยวเนยไปตามมิลค์ก่อน กลับมาแล้วกินเอ็มเคกันนะค่ะ" อีจังกะไร ห่วงเพื่อนจังเล๊ย ต้องปริปากบอกผู้ชายให้รอก่อน ดูมึงรักเพื่อนมึงมากเลยนะ

ซันไม่มีทีท่าจะฟังคนสาวแม้แต่นิด สายตาเอาแต่จ้องมาหาผมอย่างร้อนรนไม่อยู่สุข ครากับสีหน้าแสดงความทุกข์ใจเป็นอย่างนัก

ก่อนที่ผมจะจ้องหน้าซันกลับ ด้วยแววตาของคนที่ผิดหวังเป็นอย่างมาก พร้อมตามมาด้วยปริ่มน้ำตาที่เอ่อออกมาตามขอบกั้นแสดงบทบาทให้น่าเชื่อถือ

ฮ่ะฮ่ะฮ่า เป็นไงละ อั้มพัชราต้องหลบ ใหม่ดาวิกาต้องหลีก

"ออมครับ เป็นอะไรเจ็บตรงไหนหรือเปล่า" พออีชะนีป่าสองตัวออกไป ซันก็วิ่งดิ่งมาหาผมอย่างรุกลีรุกลน พร้อมกับรวบกุมมือผมขึ้นมาจับไว้ ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆอย่างคนกำลังจะร้องไห้

แต่ผิดกับผมที่ก้มหน้า ไม่สบตามองคนตัวสูงแม้สักนิด
ก่อนที่จะส่ายหน้ายิ้มเบาๆอย่างคนกำลังเจ็บปวด
ยิ่งทำให้อีกคนดูทุกข์รนร้อนใจไปอีกเท่าทวีคูณ

"ซันขอโทษนะครับออม ซันขอโทษ ออมจะให้ซันทำอะไรก็ได้ แต่ขอแค่ให้ออมคุยกับซัน ยิ้มให้ซันเหมือนเดิม อย่างนิ่งแบบนี่สิครับ ซิก.. ซิก... ฮึก นะครับ ซิก.. ฮึก"

ซันรวบตัวผมเข้าไปกอด โดยที่ไม่แคร์สายตาคนที่เดินผ่านไปผ่านมา ล้วนแล้วต่างมองผมกับซันเป็นจุดเดียว พรางเอ่ยปากขอร้องผม ก่อนที่ผมจะรู้สึกเย็นๆเปียกๆบริเวณหัวไหล่ พร้อมด้วยเสียงสะอึกสะอื้นขาดๆหายๆตามมา     ว้า แพ้น้ำตาผู้ชายซะด้วยสิ :hao4:

ก่อนที่ผมจะยกฝามือขึ้นมา ลูบแผ่นหลังอีกคนที่ร้องสะอึก
สะอื้นงองแงอยู่ในอ้อมกอดผมอย่างเบาๆ แล้วผลักตัวอีกคนออกพร้อมยกกรายนิ้วโป้งปาดน้ำตาข้างแก้มขาวๆของซันลง คราส่งยิ้มอุ่นละไมไปให้ แสดงให้อีกคนรู้ว่า ไม่ต้องร้องนะ

"ซันขอโทษนะครับ.....ซิก" แต่อีกคนไม่หยุดที่จะเปรยคำขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"ออมยกโทษให้ซันนะครับ.....ซิกก" ผมพยักหน้ายิ้มให้ซันจนคนตรงหน้า ยิ้มร่าก่อนจะรวบตัวผมเข้าไปกอดอีกครั้ง

"ออม กูว่ากลับบ้านกันเถอะว่ะ ถ้าเกิดอยู่มีหวังได้ลงไม้ลงมือแน่" ต้อมบอกผมอย่างสีหน้าอารมณ์เสียสุดขีด

"ใช่เจ๊ กลับกันเถอะ อารุงอารมณ์ไม่มีจะเดินและ"
นังอิมก็เช่นกัน ผมหันไปพยักหน้ากับพวกมัน

"ออมให้ซันไปส่งนะครับ.." แต่ผมที่ยังไม่ปริปากบอกลาซันก็แทรกพูดขึ้นมาอย่างทันควัน

"ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวออมกลับรถเมล์ก็ได้" ผมบอกซันกลับ แต่อีกคนกลับส่ายหน้ารัวๆอย่างไม่ยอม จนอิมที่ทนเห็นไม่ได้ จึงเดินเข้ามาดึงตัวผมออกจากซัน แล้วลากเดินออกไปอย่างเด็ดขาด

"ออมครับรอซันด้วย ... ออมให้ซันไปส่งนะ"
ซันไม่หยุดที่จะวิ่งตามหลังผมมา พร้อมกับบอสที่วิ่งตามมาด้วยอีกคน

"พี่จะตามเจ๊หนูมาอีกทำไม กลับไปรอกินเอ็มเคกับผู้หญิงคนนั้นสิ จะมายุ่งกับเจ๊หนูทำไม :angry2:" อิมเปิดปากต่อว่าซัน

"น้องอิมครับ ฟังพี่ก่อนนะ พี่กับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกัน น้องอิมให้พี่ไปส่งพี่ออมนะครับ" ซันพยายามพูดให้อิมเข้าใจ

"พี่ซันเลิกยุ่งกับเจ๊หนูเถอะค่ะ แค่นี้เจ๊หนูก็เจ็บมากพอแล้ว" นังอิมพูดพรางบอกให้ซันตัดขาดกับผม จนคนฟังกับกระวนกระวาย เขามาหาคว้ามือผมขึ้นไปกุมอีกรอบจนบอสต้องเขามาลากน้องผมออกไปอีกด้าน คราเจ้าตัวที่ตะโกนโวยวายดิ้นไม่หยุด

"ออมให้ซันไปส่งนะครับ :m15:" คนที่กุมมือผมพูดขึ้น

"ซันกลับไปกินเถอะ เห็นบอกว่าหิวไม่ใช่หรอครับ
เดี๋ยวเป็นโรคกระเพราะน้า" ผมปั้นหน้าส่งยิ้มให้ซัน
แต่อีกคนกลับตาแดงกล่ำ น้ำใสใสเอ่อปรากฎตามขอบตาโต

"ไม่ ซันไม่กินแล้ว ซิก.. ไม่มีออมซันไม่กิน ซิก..
ซันจะไปส่งออม ออมให้ซันไปส่งนะ..ซิก :monkeysad:" ซันก้มหน้า
น้ำตาหยดลงพื้นใส จนผมเห็นแล้ว ก็อดสะเทือนใจเป็นไม่ได้ ว่ามีผู้ชายที่แคร์ความรู้สึกเราจริง ยอมเสียน้ำตาให้คนเพศเราขนาดนี้เลยเหรอ

"ได้ครับ แต่ซันต้องไม่ร้องน้า ไม่แมนเหมือนซันของออมเลย" ผมจับใบหน้าหล่อขาว ที่ตอนนี้ดวงตากลมโตสวยบวมเป้งเงยขึ้นมา ก่อนจะสะกดเสียงสะอื้นไว้ในลำคออย่างเชื่อฟัง พร้อมกับคลี่ฝีปากยิ้มอย่างดีใจ

     
โปรดติดตามตอนต่อไป........................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 04-10-2016 16:09:19
ออมยอมทำไม อิมจัดการสิ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 04-10-2016 18:29:59
เกลียด ไม่ชอบผู้ชายแบบนี้
ไม่ได้อะไรกับเขา ก็บอกมันไปตรงๆ
มันจะได้เลิกเพอเจ้อ อีทำสุภาพบุรุษไม่พูดเนี้ย
โครตหน้าตัวเมียอ่ะ ไม่มีความแมนเลย
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 04-10-2016 20:13:55
ซันขี้แยจัง
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 05-10-2016 11:43:35
เหมือนจะฟินแต่ไม่ฟิน
เพราะงงว่าที่ซันรักออมรักนักรักหนาที่ตรงไหน
ไม่มีเหตุการณ์อะไรทำให้เชื่อว่าผ่านอะไรกันมาเลย
หรือว่าออมมีนิสัยดีตรงไหน
ที่เห็นอยู่ๆก็แค่ซันรักออมที่หน้าตาสวยน่ารัก
รักที่เปลือกนอก  ถ้าร้องไห้ร้องห่ม
ปากบอกรักนักหนาคงเพราะยังไม่ได่ฟัน
ฝากคนเขียนถามซันในเรื่องมาด้วยน่ะคะ
เรื้องที่เป็นกะเทยเริ่องอื่นๆที่เขารักกันมากเพราะมันผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ
ที่พิสูจน์ว่านายเอกเป็นคนดี ิคนที่ใช่  บางคู่ก็รักตั้งแต่หน้าปลวกๆ
ก่อนสวยด้วยซ้ำ  เรื้องนี้นางเอกสวย
คนรุมจีบก็เข้าใจ  แต่งงว่าซันจะรักอะไรขนาดนั้น
ที่อ่านๆมาไม่เห็นออมจะมีเสร่ห์ตรงไหนเลยนอกจากสวย
แถมมีแต่ซันไปจีบก่อน
คนเขียนตอบข้อข้องใจให้ทีคะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 05-10-2016 14:18:34
 :ling3:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 05-10-2016 17:57:06
เหมือนจะฟินแต่ไม่ฟิน
เพราะงงว่าที่ซันรักออมรักนักรักหนาที่ตรงไหน
ไม่มีเหตุการณ์อะไรทำให้เชื่อว่าผ่านอะไรกันมาเลย
หรือว่าออมมีนิสัยดีตรงไหน
ที่เห็นอยู่ๆก็แค่ซันรักออมที่หน้าตาสวยน่ารัก
รักที่เปลือกนอก  ถ้าร้องไห้ร้องห่ม
ปากบอกรักนักหนาคงเพราะยังไม่ได่ฟัน
ฝากคนเขียนถามซันในเรื่องมาด้วยน่ะคะ
เรื้องที่เป็นกะเทยเริ่องอื่นๆที่เขารักกันมากเพราะมันผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ
ที่พิสูจน์ว่านายเอกเป็นคนดี ิคนที่ใช่  บางคู่ก็รักตั้งแต่หน้าปลวกๆ
ก่อนสวยด้วยซ้ำ  เรื้องนี้นางเอกสวย
คนรุมจีบก็เข้าใจ  แต่งงว่าซันจะรักอะไรขนาดนั้น
ที่อ่านๆมาไม่เห็นออมจะมีเสร่ห์ตรงไหนเลยนอกจากสวย
แถมมีแต่ซันไปจีบก่อน
คนเขียนตอบข้อข้องใจให้ทีคะ


ฝากตอบเม้นนะครับ

  อยากถามคุณนะครับ คุณเคยรักใครสักคนนึงมากๆไหม
ตั้งแต่แรกที่เจอกัน หรือสถานการ์ณบางอย่างบางเหตุที่ทำให้เรารู้สึกดีหรือตกหลุมรักเขา ปราถนาอยากให้เขารู้สึกเหมือนกันกับเราแบบที่เรารู้สึก พยายามตามจีบ
เขา จนก็รู้ว่าเขาคนนั้นก็มีใจให้เราด้วยเช่นกัน ความที่รู้ว่าเขาก็รักเรา เราก็รักเขา เราก็ไม่อยากเห็นเขาเจ็บ พอคนที่เรารักเจ็บ เราก็กลับรู้สึกเจ็บตามไปด้วย
      ซันตอบ

    ถามมาให้แล้วนะครับ มันตอบแล้ว พอถามมันยังมีหน้ามาขำ

ไอ้ซันมันก็เป็นอีกคนนึงที่มันเจอออมแรกๆมันรู้สึกดี รู้สึกรัก รู้สึกว่าเวลาได้อยู่ได้คุยกับคนนี้มันมีความสุข แต่ผมคงไม่รู้มากหรอกนะครับ
ว่ามันมีความสุขมากขนาดไหนเวลาที่อยู่กับออม แต่ผมดูจากการกระทำที่มันแสดงออกกับออมได้ มันเป็นผู้ชายที่ผมนับถือมากคนนึง ก็ตรงที่มันไม่เคยแคร์สายตาคนอื่น ไม่สนใจใครจะด่าจะว่ายังไงเวลาที่มันเดินกับออม มันพาออมไปนู้นไปนี่ได้ ก็เหมือนคู่ชายจริงหญิงแท้ที่รักกันมากธรรมดา แต่ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นแค่เข้าใกล้ก็ยังไม่อยากเลย มันยอมรับนะครับ ว่ามันก็รักออมที่หน้าตาเหมือนกัน
แต่ที่ทำให้มันรักออมมาก ก็เพราะความน่ารัก ไม่ว่ากิริยาท่าทางที่แสดงออกที่ไม่เหมือนตุ๊ดกระเทยที่แรงๆทั่วไป
แต่มันกลับทำให้คนที่ได้อยู่ใกล้รู้สึกดี รู้สึกมีความสุขที่ได้อยู่ไกล้มัน ผมก็เป็นคนนึงนะ ที่รู้สึกดี รู้สึกว่ามันน่ารัก เหมือนกลับผู้หญิงที่ร่างไม่ใช่ผู้ชายที่มันเป็นอยู่ บวกกับหน้าตามันที่หวานน่ารักเหมือนผู้หญิง
ผมไม่รู้ว่ามันคือเสน่ห์หรือเปล่า แต่ข้างหน้ามันมีอะไรอีกเยอะครับ

  ความรักมันมีหลายรูปแบบครับ ใช่ครับ บางคู่บางนามรักกันก็ผ่านอุปสรรค์มาเยอะ แต่คุณต้องเขาใจด้วยว่า
เรื่องนี้ซันไม่ใช่พระเอก ขอบคุณที่ นามคุณ คนอ่าน ถามมาด้วยนะครับ ตอบให้แล้วนะครับ ถามมาเล่นซะผมเสียใจเลย คงเขียนไม่ดีหรือเปล่า ไม่ชอบหรือเปล่า :hao5:  แต่ก็ขอบคุณที่คุณถามมานะครับ

                                            วัฒน์ กิตศิริ

               
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน18)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 05-10-2016 18:12:41
เมื่อไหร่จะลง ตอนต่อไปอะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน19)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 08-10-2016 12:32:41
ตอนที่ 19

Mm : Part



 ไอ้เหี้ยเอ๊ย!!!................................


ทำไมผมต้องหงุดหงิด ตอนเวลาที่ไอ้เพื่อนเหี้ยกับอีตุ๊ดมั่วยืนกอดกันกลมโจ้งๆกลางห้างแบบนี้ด้วย!!!

มึงร่าน มึงคันขนาดปล่อยให้มันกอด ให้มันซบไหล่มนๆของมึงแบบนั้น โดยที่มึงไม่ขัด ไม่ขืนเลยหรอ!!!!

แล้วทำไมมึงต้องเอานิ้วสวยๆของมึงไปเกลี่ยน้ำตาบนแก้มสากๆเหี้ยๆของมันด้วย กูไม่ชอบบบ!!!!!!! มึงได้ยินไหม กูไม่ชอบ!!!!!!
             
พอกูยิ้มให้มึง มึงก็กลับตีหน้าเมินใส่กู ไม่สนใจกู มึงเห็นกูเป็นเหี้ยอะไร  สิ่งที่ไม่มีตัวตนงั้นหรอ


   ได้.. กูคิดดีทำดีด้วยไม่ชอบ นั้นมึงก็คงจะชอบให้กูร้าย




 สถานการณ์เมื่อสักครู่มันยิ่งทำให้ผมสติแตก ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่ เมื่อเห็นภาพคนตัวเล็กของผมกับเพื่อนสนิทกอดกันกลางห้าง โดยที่ไม่สนใจสายตาของคนรอบข้างแม้สักนิด การกระทำของสองคนนั้น มันยิ่งปลุกแรงไฟแรงอารมณ์ในตัวผมให้ลุกขึ้นสู้ออกมาอย่างห้ามปรามมิได้ ยิ่งตอนที่คนตัวเล็กยกนิ้วเรียวสวยขึ้นมาปาดน้ำตาเพื่อนสนิทผมพร้อมกับส่งยิ้มหวานปานขนาดที่ผมเห็นแล้วอยากจะเข้าไปกระชากตัวของเจ้าของรอยยิ้มนั้นออกมา แล้วฝาดฝ่ามือลงบนแก้มนิ่มๆขาวๆให้เกิดรอยบากสีแดงแสดเพื่อเป็นสัญลักษณ์เครื่องเตือนสติว่าอย่าริส่งยิ้มหวานๆนี้ให้ใครนอกจากผมเสียจริงๆ แต่ก็ได้แค่คิด ไม่อาจจะก้าวก่ายเข้าไปทำตามใจของตัวเองที่คิดได้  หึ๋ย!!!  :katai1:

ผมจึงยืนมองภาพบาดตาบาดใจนั้นอย่างเก็บอารมณ์
ทั้งๆที่ในใจของผมตอนนี้ มันคล้ายเหมือนมีบางสิ่ง
บางอย่าง กำลังเคลื่อนตัวกัดกร่อนหัวใจของผมอย่างช้าๆก่อนจะหลุดจากห้วงภวังค์ เมื่อได้ยินเสียงไอ้เพื่อนสองตัวสนทนาขึ้น


"...แม่งสงสารไอ้ซันว่ะ" ไอ้เฟริส์เปรยขึ้น จะไปสงสารมันทำเหี้ยไร สำออยนะสิสัส

"มันคงรักออมมากอะ" ไอ้ป่านต่อแนวร่วม หึ K

"พวกมึงก็รู้อยู่ว่าไอ้ซันมันเป็นคนยังไง ทุมเทกับความรักขนาดไหน" ไอ้เฟริส์สาธยายต่อ

จริงๆแหละครับ ไอ้ซันมันเป็นคนนึงที่รักใครมากๆ แล้วมันก็ทุมเทให้กับเขาคนนั้นมาก พอเวลามีเรื่องอะไรนิดอะไรหน่อยมาเกี่ยวความสัมพันธ์รักของมัน ก็กลับอ่อนไหวเสียน้ำตาออกมาง่ายๆ

"แม่งมันเป็นผู้ชายแมนฉิบหาย ดันมาอ่อนไหวเรื่องความรัก" ไอ้ป่านพูดติดตลก

"เออดิว่ะ กูไม่เคยเห็นมันเสียน้ำตาให้ผู้หญิงคนไหน
เท่าออมขนาดนี้เลยนะเว้ย" ไอ้ทัดเสริมออกหน้าออกตา

"ไม่เคยเสียน้ำตาให้ผู้หญิงคนไหน แต่กลับมาเสียให้กระเทยคนเดียวอะหรอ หึ ควาย เสียเชิงชายฉิบหาย ขำ" ไม่ทนและครับ ขอด่าสักทีเถอะ ผมพูดขึ้น พร้อมยกยิ้มปั้นหน้าขำ ก่อนไอ้สามตัวจะหันมามองหน้าผมอย่างเอื่อมระอา

"โธ่ ก็คนมันรักนี่หวาไอ้เอ็ม เป็นกูกูก็เสียใจว่ะ คนที่เรารักเจ็บ เรากลับรู้สึกเจ็บตามไปด้วย" ไอ้ป่านพูดอย่างน่าเห็นใจ

"เพราะมึงเลยไอ้เหี้ยเฟริส์ ไม่งั้นเนยเขาก็ไม่สงสัยหรอกว่าออมเป็นใคร ออมเลยเจ็บตัวเลยไหมล่ะ" ไอ้ป่านพูดพรางตีหน้ากล่าวหาไอ้เฟริส์กลับ

"เอ้า ก็กูไม่รู้จริงๆนี้หวา" ไอ้เฟริส์เถียงพรางยู่หน้าขึ้น
ก่อนจะหันไปกัดกับไอ้ป่าน
   
"ว่าแต่มึงเถอะไอ้เอ็ม ไม่ไปตามมิลค์เขาหน่อยเหรอว่ะ" ไอ้ทัดเปรยถามผมขึ้น

"ไม่ ถ้าเลิกบ้าเดี๋ยวก็มาเอง" ผมส่ายหน้าเอ่ยเสียงแข็งบอกมัน

"แล้วเขาจะหายโกรธมึงหรอว่ะ ตะคอกเขาซะอย่างงั้น"
ไอ้เฟริส์ที่กำลังกัดกับไอ้ป่าน หันมาถามผมเช่นกัน

"กูว่ามันก็น่าอยู่หรอกว่ะ ตะโกนด่าเสียงแป๋นซะขนาดนั้น  ผู้หญิงนี่เป็นอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่าวะ" ไอ้ทัดพูด พรางหันมาถามพวกผม

"แต่เป็นกูกูก็โกรธนะเว้ย โดนด่าเป็นชะนีเขาเขียวซะขนาดนั้น5555"ไอ้ป่านพูดพร้อมอ้าปากหัวเราะร่า ก่อนที่ไอ้เฟริส์จะหันไปตบหัวไอ้ป่านหนึ่งทีแล้วชี้มาทางผม

ตอนนี้สมองของผมแทนที่มันจะคิดไปเรื่องของมิลค์
แต่ทำไมมันกลับประมวลผลคิดไปเรื่องคนตัวเล็กกับเพื่อนสนิทของผมอย่างโดยไม่รู้สาเหตุ จิตใจที่มันกระสับกระส่ายร้อนรุมคิดแต่ภาพของทั้งสองคนที่ดูรักใคร่จนเกินหน้าเกินตา มันยิ่งทำให้ผมเกิดอารมณ์หงุดหงิดฉุนเฉียวขึ้นมาทุกครั้งที่นึกถึงภาพนั้น

อาการของผมที่เกิดขึ้นในตอนนี้เขาเรียกกันว่าอารมณ์หึงใช่ไหม อาการหวงใช่หรือเปล่า

       ผมรู้สึกดีกับคนตัวเล็กอยู่งั้นหรอ ผมกำลังตกหลุมรักอีตุ๊ดมั่วอยู่ใช่ไหม!!!!

End : Part Mm

...............................................................................
Aom : Part


ภายในรถคันใหญ่ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเงียบสงัด
ไม่มีแม้เสียงใดใดเปรยขึ้นให้รบกวน จะมีก็เพียงแต่เสียงของลมหายใจเข้าออกเป็นจังหวะของผมกับซันที่ดังขึ้นเป็นระยะถี่ๆ แววตาของอีกคนที่อยู่ด้านข้างของผมตอนนี้ดูเป็นทุกข์ใจที่แสดงออกมาทางสีหน้าอย่างเห็นได้ชัดเหมือนกับอีกคนอยากจะระบายสิ่งบางสิ่งให้ผมได้รับรู้ แต่ก็ยังไม่กล้าพอ จนอีกคนไม่อาจจะกั้นที่จะระบายมันออกมาได้ จึงปริปากเอ่ยมันออกมา

"ออมครับ เนยเขาไม่ได้เป็นแฟนซันนะ แค่เป็นคนคุยเก่าก็เท่านั้นเอง แต่ตอนนี้ซันกับเนยไม่ได้คุยไม่ได้ติดต่อกันแล้ว ออมเข้าใจซันใช่ไหม" อีกคนเปรยความในใจที่คงอยากจะระบายออกมาให้ผมได้รับรู้ อย่างกระวนกระวาย
ก่อนที่ผมจะเหล่เส่สายตามองไปหาซันด้านข้างของคนขับรถ พร้อมพยักหน้ายกยิ้มส่งให้ซันไป เพื่อแสดงความหมายทางสีหน้าบ่งบอกว่าเข้าใจดี

"ออมเข้าใจ แต่ถึงแม้ว่าซันกับเนยจะเป็นแฟนกัน ก็ไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับออมเลย ออมไม่มีสิทธิไปห้ามให้ซันรักกับใครคนไหนส่ะหน่อย เพราะมันเป็นสิทธิของซันเองต่างหาก" ผมพูดพร้อมคลี่ริมฝีปากยิ้ม จนอีกคนรีบตีมือผ่ายส่งกลับมาอย่างรุกลีรุกรน

"ไม่ๆ ออมอย่าคิดอย่างนั่นสิครับ ออมมีสิทธิสำหรับซันเสมอนะ" ซันพูด พรางเอื้อมมือขยับมากุมมือของผมไว้
ด้านข้าง แล้วเคลื่อนเปลี่ยนกลายสอดนิ้วเข้าระหว่าง
กับนิ้วของผมอย่างช้าๆ


ก่อนจะเขยิบตัวเข้ามาหาผมอีกด้านเบาะคู่ของคนขับอย่างละเมียดละไม พรางยกแขนเรียวขาวอีกข้างสอดเข้าผ่านจักแร้ แล้วเกี่ยวเอวคอดผมไว้แน่น พร้อมกับดึง
ตัวของผมให้ขยับเข้าใกล้ตัวของอีกคนอย่างเนิบๆ
จนสามารถได้ยินเสียงการเต้นของหัวใจของผมกับซันอย่างชัดเจนจนสัมผัสรู้ได้ โดยขณะที่ลมหายใจของผมกับอีกคนปะทะกันอย่างอ่อนๆ แววตากลมโตราวกับเสือ
ใหญ่ที่ตอนนี้อะไรก็ไม่สำคัญไปเท่าเหยื่ออาหารอันโอชะสุดแสนอร่อยที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าคร่าตา พร้อมที่จะขย่ำมันกินได้ทุกเมื่อ

คนตรงหน้าที่ตอนนี้จ้องมองผมด้วยแววตาอันหยาดเยิ้มเหมือนโดนมนต์สะกด เส่สายตาตรวจใบหน้าหวานของผมอย่างช้าๆ พร้อมกับไรหนวดเข้มๆปลายแนวริมฝีปากที่มองแล้วมันชั่งมีเสน่ห์น่าหลงไหลเสียยิ่งอื่นใด พรางกับใบหน้าหล่อขาวไร้มนทินสิ่งประติกูณสิวสักเม็ดก็ไม่มีไม่ปรากฏให้ได้เห็น ก่อนที่จะขยับเข้ามาแนบประทับริมฝีปากหวานของผม ที่อีกคนตรงหน้าได้ฉกชิมอยู่ขณะนี้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะขบกัดมันเบาๆให้รู้รสชาติของความหวานมัน ทั้งๆทีก้อนกลมๆอกข้างซ้ายของผมตอนนี้ มันแทบจะออกมาขยับเต้นข้างนอกเสียอยู่แล้ว พร้อมกับความร้อนผาวที่สัมผัสได้ตามแนวระราบของใบหน้า ..ไม่ต้องสงสัยหรอกครับว่าตอนนี้หน้าของผมขึ้นเป็นสีอะไร  :o8:

คนตรงหน้าที่ตอนนี้กำลังประทับจูบอันดูดดื่มไม่มีทีท่าว่าจะละปลายริมฝีปากออกสักนิด พรางคลายมืออีกข้างที่สอดผสานของผมอยู่นั้นออก ก่อนจะเปลี่ยนปราเป็นยกขึ้นมากุมศรีษะผมแล้วกดให้แนบแน่นติดกับปากของอีกคนแทน


อื้มม.....อือ...อ..อ.....อื้มม.....อือ...อ..อ......


ความรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ กลับส่งผ่านมันออกมาทางจูบหวานๆของอีกคน ที่อยากให้รับรู้ว่าไม่ใช่ผมคนเดียวที่เจ็บ แต่อีกคนก็เจ็บไม่แพ้กันกับผม
โดยทีผมสัมผัสรสจูบของเราสองคนนี้ได้ว่ามันชั่งนานแสนนานเสียเหลือเกิน เปรียบเสมือนกับว่าเราสองคนหยุดหายใจไปพร้อมๆกันซะอย่างนั้น

อีกคนละมือออมจากศีรษะผมที่กุมกอบอยู่ แล้วเอื้อมไปกดแคลคลาสที่ปรับเบาะทางด้านที่ผมนั่งอย่างชำนาญการ พร้อมกับตัวของผมกับซันที่ปากต่อปากกำลังขบกัดจูบกันอย่างเลิศอารมณ์ เคลื่อนลงตามเบาะที่ซันปรับอัตโนมัติ พอมือน้อยๆของซันเอื้อมไปกดที่ปรับเบาะเสร็จก็เลื่อนตามมากลายปลายนิ้วแกะกระดุมเม็ดแรกของเสื้อนักเรียนขาวของผมอย่างช้าๆ จนสมองผมตระหนักคิดขึ้นมาได้ว่า ต้องรีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลมซะก่อน เพราะไม่ฉะนั้น มันอาจจะเลยเถิดห้ามไม่หยุดไปยั้นไหนต่อไหนก็เป็นได้ :impress2:

"อ๊ะ!..ซันพอแล้วครับ ออมหายใจไม่ออกน้าาา"

ผมเลื่อนหน้าละการจู่โจมรสจูบที่นานไปนานไปก็ยิ่งเริ่มเร้าแรงขึ้นทุกที ก่อนจะปริปากร้องขออีกคนให้พอจากการกระทำ แล้วรีบยกฝามือขึ้นมาติดกระดุมที่หลุดลุ้ย จากฝีมือของเด็กมือซนตรงหน้าที่ตอนนี้ทำท่าทำทางขัดอกขัดใจ เหมือนเด็กน้อยที่โดนแย่งของเล่นของหวงอย่างไงอย่างงั้น

"ง่าาาา... อีกนิดไม่ได้เหรอครับ"  :ling1:อีกฝ่ายงองแงยู่หน้าขอร้อง พรางลดศรีษะลงมาเพื่อจะฉกริมฝีปากของผมอีกครั้ง

"ไม่เอาแล้ว... ออมอยากกลับแล้วน้า เดี๋ยวรถมานะครับ" ผมรีบใช้ปลายนิ้วยั้นหน้าผากใสของอีกคน ที่พยายามขัดขืนแรงต้านของผมเต็มที่ น่ารักน่าชังอะไรขนาดนี้  o18

"55ก็ได้ครับ  ฟอด!..........ชื่นจาย...คิคิ" อีกฝ่ายเปรยปากยอมแพ้ ก่อนจะรีบฉกฉวยหอมเข้าแก้มแดงของผมอย่างรวดเร็ว

"นี่แนะ...คนฉวยโอกาส" ผมยกนิ้วเรียวขึ้น ก่อนจะลงแรงหยิกแก้มขาวของอีกคนอย่างหมั่นเคี้ยว จนอีกฝ่ายเปิดปากร้องโอดโอยอย่างหน้าหมั่นไส้ แอ็คติ้งดีจริงๆเล๊ย

"โอ้ยย! ....ออมขี้เก๊หยิกแก้มซัน งอนออมแล้วด้วย บรู่ววว :m14:" ซันยกฝามือขึ้นมาจับแก้มของตน พร้อมกับอีกมือที่โชว์นิ้วโป้ง แสดงความหมายว่างอน

บางครั้งซันก็มีมุมน่ารัก
จนผมอดจะหลุดปากยิ้มเชกเช่นขณะนี้เป็นไม่ได้ แต่บางครั้งก็ขึ้แยงองแงเกินไป555 บางครั้งก็แม๊นแมนจนน่าปราปปลื้ม ผู้ชายมีหลากหลายอารมณ์นี่มันเพอเฟ็กร์อย่างนี้เสียยิ่งกระไร

"โอ๋เอ๋ๆ ขอโทษครับป๋ม ไม่งอนน้าครับพ่อนักบอลสุดหล่อหล่อที่สุด หล่อในสามภพสามโลก ไม่มีใครจะหล่อเท่านี้อีกแล้ว"

ผมพูดยกยอทำท่าทางอลังการยิ่งใหญ่ พรางยกนิ้วก้อยส่ายขอมือไปมา บ่งบอกให้อีกฝ่ายที่ยู่หน้าสะบัดหนีผม คืนดีกัน นี่ๆๆๆ ใช่ได้ที่ไหนกันให้ฝ่ายหญิงมาง้อก่อนเนี๊ยะ

"555ไม่ๆๆต้องมาพูดหวานเลย มาให้จุ๊บก่อนถึงจะหาย" หึหึหึ เจ้าเลห์อะไรขนาดนี้

ซันพูดพร้อมทำปากจู้ พรางเอามือทั้งสองข้างสอดใต้จักแร้ผมแล้วผสานกัน ก่อนจะรัดดึงตัวผมเขามาใกล้ๆกับแผงอกของซัน จนทำให้ใบหน้าเราสองคนใกล้กันอีกครั้ง ก่อนอีกคนจะขยับใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ผม แล้วยกนิ้วเรียวปัดไรผมยาวที่เกาะอยู่แนวหน้าผากผมออกอย่างถนุถนอม พร้อมกับเลื่อนริมฝีปากชมพูเขามาประทาบกับหน้าผากมลของผมอย่างแผ่วเบา :o8: ความรู้สึกอ่อนโยนที่ซันมีให้กับผมแบบนี้หาได้ยากนัก คราที่อีกคนละจากหน้าผากผม แล้วเปรยเอ่ยประโยคไม่สั้นนักออกมา จนทำให้ใจของผมลุกขึ้นเต้นแรงระเรื่ออีกครั้ง


"เป็นแฟนกับซันนะ"



ประโยคนี้ที่หลุดออกมาจากปากของอีกคน ที่ตอนนี้คลี่ยิ้มอ่อนหวานฟังรอคำตอบจากอีกปากของผม ในขณะเดียวกันแทนที่ผมควรจะดีใจและมีความสุขกับคำๆนี้ที่ซันเอ่ยออกมา แต่เหตุใดเล่ามันถึงกลับเหมือนมีหมอกดำมาปรกคลุมในจิตใจของผม จนมันทำให้ดูหม่นหม่องไปในชั่วขณะ ทั้งๆที่เราก็มีใจให้กับซันไม่น้อย แต่ทำไมมันกลับถึงเป็นเช่นนี้ได้ ซันรักเรา เราก็รักซัน มันก็ควรจะมีความสุขไม่ใช่หรอ แต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง สมองผมก็ตีกลับคิดไปนึกหาภาพใบหน้าของคนอีกคน คนที่ผมไม่ควรจะคิดถึง แต่ทำไมสมองผมมันกลับไปคิดกลับไปปรากฏภาพของชายคนนั้น คนที่ผมเกลียด คนที่ผมไม่อยากจะสัมพันธ์ไมตรีด้วย แต่ทำไมกัน ภาพของชายคนนั้นถึงกลับยิ้มร่าดูมีความสุข เปรียบเสมือนกับตอนนั้นที่ผมนอนมองเพดานในห้องตัวเอง แล้วปรากฏเห็นภาพของชายคนนี้ยิ้มร่าดูมีความสุขเช่นกัน   มันเป็นเพราะอะไรกันแน่ แล้วผมจะตอบซันกลับอย่างไรดี

 
"ออมครับ"



"........................."



"ออมครับ"



"........................."


"ออมครับ!.."



"ห๊ะ!....ซะ ซันว่าอะไรนะครับ"
ผมหลุดออกจากภวังค์วน เมื่อได้ยินเสียงของซันเรียกชื่อผมและเขย่าตัวเรียกไปมา

"ออมเป็นอะไรหรือเปล่าครับ หรือไม่ชอบที่ซันพูดออกไปเมื่อกี้" ซันพูดพรางตีหน้าเศร้า

"มะ มะ ไม่ใช่นะครับ...ไม่ใช่เลย"
ผมยิ้มผ่ายมือรีบบอกซัน

"ครับ แล้วตกลงว่าไงเอ่ย"
อีกคนเงยหน้ายิ้มขึ้นมาได้ใหม่ ก่อนจะทวนคำถามถามผมซ้ำอีกครั้ง

"ออมขอเวลาอีกหน่อยได้ไหมครับ ออมแค่อยากให้อะไรๆมันชัดเจนขึ้นมากกว่านี้ ถ้าถึงวันนั้นแล้วออมจะเป็นคนบอกซันเอง ซันเข้าใจออมนะ"

ผมพูดพร้อมลดศรีษะลงไปแนบขนาบกับอกแกร่งๆของซันที่ปรกคลุมไปด้วยเสื้อนักเรียนขาว เพื่อให้อีกคนเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดออกไป

"ครับ ซันเข้าใจ ตอนนี้ออมอาจจะยังไม่เชื่อใจซัน
แต่ต่อไปซันจะทำให้ออมเชื่อเอง ว่าซันอะรักออมมากแค่ไหน จริงใจกับออมมากเท่าไหร่ แค่เนียซันรอได้เสมอ รอมาก็เยอะแล้ว รออีกนิดจะเป็นไรไป เนอะจุ๊บ :mew1:" ซันสาธยายพร้อมจุ๊บเข้าที่หางตาสวยด้านซ้ายของผม


แล้วซันจะรู้ไหม ว่าการรอของซันมันยาวนานไม่มีที่สิ้นสุด........


โปรดติดตามตอนต่อไป............................................





ตอนต่อไปก็ถึงคลาสตอนที่20 กันแล้ว
ขอให้ทุกคนเม้นกันมาเยอะๆนะครับ  เพราะผมจะมาตอบเม้นให้ทุกคน อยากถามอะไรถามมาได้นะครับ
จะตอบให้ละเอียดเลย อิอิ

ขอขอบคุณคนที่คอยติดตามทุกตอน คอยตามอ่านตลอด  บางช่วงบางตอนอาจจะลงช้าไปบ้างก็อย่าว่ากันนะครับ เพราะคนที่เขียนเล่าเรื่องราวก็เป็นบรรดาพวกเพื่อนของไอ้เอ็ม ไอ้ซัน ออม รวมถึงกับผมด้วยทั้งนั้น

.......................
(ช่วงนี้เป็นช่วงที่ตัวละครในเรื่องฝากมาบอกทุกคนที่อ่านนะครับ)

ออม : ขอบคุณทุกคนที่อ่านเรื่องราวของออมทุกท่านนะครับ บางคนอาจจะชอบบ้างไม่ชอบบ้าง ก็ต้องขอโทษกันด้วย นี่วัฒน์ก็อย่าเขียนเรากับซันให้มันหวานมากนักสิ เพราะมันชอบมีตัวขี้หึงอยู่ด้วย5555555


เอ็ม : สำหรับผมแล้ว ผมก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ตอนแรกยังไม่รู้เลยว่ามันเอาเรื่องผมกับออมไปเขียนกัน แห่มมันน่าาาา!!!!555 แต่ก็ดีครับ อยากให้ทุกคนได้อ่าน เพราะมันมีอะไรเซอไพรส์กว่านี้เยอะ เดี๋ยวผมต้องเข้ามาสมัครอ่านมั่งแล้ว ว่ามันเขียนเกี่ยวกับผมว่าอะไรบ้าง555 แต่ได้ยินมาบางว่า มีคนไม่ชอบผมด้วย5555
อย่าเกลียดผมเลยนะครับ เอ็มน่ารักนะ555

ซัน : (ขอโทษสำหรับพาสไอ้ซันมันด้วยนะครับ เพราะมันยังไม่ว่างที่จะตอบคร๊าบบบบ)



อ่านแล้วเม้นมากันด้วยนะครับ 1 เม้น 1 ล้านกำลังใจสำหรับผม แต่อย่าเม้นด่ากันนะครับ 555555
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน19)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 08-10-2016 14:22:46
ลงทุกวันวันละตอนสิ หายไปนานๆ ก้อต้องย้อนไปอ่านตอนเก่าใหม่อีก มาวันละตอน 2ตอนจะดีมาก
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน19)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 08-10-2016 15:19:41
โหว
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน19)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 08-10-2016 20:50:10
โอ๊ยน้องขา    ถ้าเขียนไม่ดีพี่จะเม้นท์ถามเม้นท์ชมหรอค่ะ
พี่ก็แค่ถามไปตามเนื้อผ้า    น้องอย่าใจเสีย    เสียใจไปเลยน่ะคะ
น้องเขียนดีใช้ได้ทีเดียว    แต่ที่พี่ถามก็เพราะพี่อิน
ถ้าพี่ไม่อินพี่ไม่ถามจี้ขนาดนี้หรอกค่ะ
สำหรับคำตอบของซันได้อ่านครบถ้วนแล้วค่ะ
ขอบคุณด้วยที่ฝากถาม
อาจเพราะพี่ไม่เคยรู้จักออม  ไม่เคยใกล้ชิดกับออม
พี่เลยไม่ได้สัมผัสความน่ารัก   มีเสน่ห์ของออมเหมือนคนใกล้ชิดอย่างซันกับคนเขียน
สักแต่อ่านๆเข้าใจเท่าที่เขียน  เท่าที่รับรู้จากที่สื่อ
ยังไงก็ติดตามต่อไปเรื่อยๆ
เอาเป็นว่าถ้าพี่ดูพิมพ์มากก็อย่าถือสาหาความกันเลยน่ะคะ
คิดซะว่าพี่อิน    เห็นเป็นเหตุการณ์จริง
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
สำหรับตอนนี้ก็จะลุ้นต่อไปว่าทำไมนายเอกทุกเรื่องถึงรักคนเลว
คนที่ทำไม่ดีกับตัวเอง   ส่วนคนดีๆที่ดูรักนายเอกมาก    แสนดีทุกอย่าง
มักเป็นได้แค่พระรอง    หรือจะเข้าทฤษฎีที่ว่าผู้หญิง/เกย์/กะเทยชอบคนเลว
เท่าที่อ่านเรื่องมาหลายเรื่อง    พวกที่เป็นพระเอกก็มักจะโหดร้ายกับนายเอกเสมอๆ
ไม่ก็เป็นคนที่เกลียดขี้หน้า    กัดกัน    เคยทะเลาะ  เคยหาเรื่องกัน
เอาเป็นว่ารอคำตอบจากออมในตอนต่อๆไปล่ะกันค่ะ

คนดีเป็นได้แค่พระรอง  ที่นายเอกไม่เอาจริงๆ

หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน19)
เริ่มหัวข้อโดย: multiver ที่ 21-10-2016 01:00:40
 :mew2: ขอโทษด้วยนะครับพี่วัฒน์ที่พึ่งมาอ่านเอาหลังจากโพสท์มาเป็นสิบวันแล้ว ไม่เคยพลาดขนาดนี้มาก่อน  :mew2:
พี่วัฒน์เขียนได้ดีแล้วครับ มีผิดบ้างเล็กน้อย เข้าใจดี เวลาเขียนเวลาพิมพ์มันก็ตาลายนิเนอะ  :hao3: ส่วนคำถามก็ยังไม่มีอะไรให้ถามน้า~~ ตอนนี้เรื่องราวก็กำลังดำเนินเรื่องไปได้ด้วยดี(รึเปล่า) ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้พี่วัฒน์ทำบทสนทนาถามตอบระหว่างพี่วัฒน์กับคนต่างๆในเหตุการณ์เสมือนการสัมภาษณ์เรื่องต่างๆในตอนนั้นๆดูเหมือนกันครับ นานๆทีครั้งก็ได้ เป็นไปได้ก็อยากได้รูปคนต่างๆในเรื่องด้วยเหมือนกันนะครับ เพื่อจินตนาการที่เพิ่มมากขึ้น :laugh: ถ้ามีโอกาสจะมาคอมเมนท์อีกนะคร้าบบบ~~~ :bye2:
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน19)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 21-10-2016 11:58:14
ออมอาจไม่ได้ชอบคนเลว แต่เพราะใจปิ๊งเอ็มก่อน เลยยังสับสน
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน19)
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 21-10-2016 20:08:01
รอติดตามอยู่น่ะค่ะ
มาต่อไวๆน๊าาา
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน20)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 23-10-2016 07:36:41
คิดถึงกันไหมครับ คิดถึงวัฒน์กันไหมเพื่อนๆ แฮร่!!!
(เขาคิดถึงคิดถึงออมซันกับคุณชายเอ็มต่างหาก555)
ขอโทษทีนะครับที่ห่างไปนาน เชื่อว่าทุกคนคงรอตอนต่อไปอยู่เป็นแน่ ชะมิร้า พอดีประเทศไทยของเราช่วงนี้โศรกเศร้าไว้อาลัยแด่พระเจ้าอยู่หัวด้วย ผมก็ไว้เลยไม่ค่อยมีเวลามาลง แต่เพราะทำให้ทุกคนรอกัน ผมเลยเอามาให้อ่านกันสองตอนเลย ดีไหมครับ เห็นโปรไฟล์ใหม่ผมยัง น่ารักปะละ


ตอนที่ 20


 รถของซันเคลื่อนที่เข้ามาจอดเทียบริมฟุตบาทที่พักผู้โดยสารหน้าโรงเรียนอย่างช้าๆ ก่อนที่ผมจะเห็นนังน้องสาวที่รีบก้าวฝีเท้าวิ่งปรี่เข้ามาหาผมที่กำลังจะก้าวลงจากรถ พร้อมกับสีหน้าที่บึ้งตึงแสดงถึงความไม่พอใจอย่างหนักส่งให้ซัน จนอีกคนที่ได้รับกลับหน้าเสียไปในทันทีทันใด

"ไปเถอะเจ๊ อยู่แถวนี้แล้วเสียอารมณ์!"  :3125:อิมพูดพรางกระแทกเสียงหนักใส่ซัน เพื่อให้อีกคนที่โดนกล่าวหาได้รับรู้ พร้อมเอื้อมมือมาลากให้ผมลงจากรถ

"น้องอิมโกรธอะไรพี่เหรอครับ บอกพี่ได้ไหม"

ซันปริปากพรางเงยหน้าถามอิมเพื่ออยากรู้คำตอบ ก่อนอีกคนที่ถูกถามจะตวัดสายตาจ้องหน้าซันอย่างนิ่งเฉย

"ต้องให้อิมพูดอีกเหรอค่ะ"

อีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างไร้เยื่อใยไร  แหม๊ ทั้งสวยทั้งร้ายเหมือนพี่มันเลยวุ้ยยย

"แล้วพี่ต้องทำยังไง น้องอิมถึงจะหายโกรธพี่เหรอครับ" ซันเอ่ยปากถามอิม ด้วยสีหน้าที่ตอนนี้แลดูไม่สู้ดีนัก พรางอีกคนที่ถูกถามระบายยิ้มร้ายปานสุดเสียวสันหลังออกมา

"พี่ก็เลิกยุ่งกับเจ๊หนู่สิ"  !!!!!

จนประโยคของอิมที่มันตอบถัดมา พลันแสดงทำให้คนถามสะอึกกลืนน้ำลายลงคอฟืดๆลงไปไม่น้อยเลยทีเดียว

"อิม !" ผมเรียกมันออกมาเบาๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าเจ้าของประโยคที่เอ่ยออกไปเมื่อสักครู่ พรางตอนนี้แววตาอันดุดันจ้องมองหน้าซันอย่างเขม็ง ไม่มีทีท่าว่าจะละหรือเส่ไปทางอื่นทางใด

มากไปไหมค่ะคุนน้องสาว ตัดเยื่อใยไม่ให้พี่มันมีผัวซ้ะอย่างเงี๊ยะ  พี่ก็แย่สิค่ะ :katai1:


ซันที่ตอนนี้ สีหน้าดูคร่าตาดูเป็นทุกข์แสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด ก้มหน้ารับสถานการณ์ที่สุดแสนจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ขณะเดียวกันกับอีกฝ่ายที่จ้องกดดันรอคำตอบอยู่แถบไม่ว่างตา ครั้นยกยิ้มเผยอมุมปากขึ้นอย่างคนได้ใจ

"ว่าไงละค่ะ พี่ซันทำได้หรือเปล่า เลิกยุ่งกับเจ๊หนูสิ"

อีกคนพรางย่ำคำถามซ้ำเช่นเดิม ในขณะที่ผมเอื้อมมือขยับไปกุมมือนุ่มของอีกคนข้างๆกายไว้ ก่อนจะส่งยิ้ม แสดงบ่งบอกเพื่อให้รู้ว่าผมเป็นกำลังใจให้

"ไม่ได้ครับ พี่ทำไม่ได้หรอก พี่เลิกยุ่งกับพี่ออมไม่ได้จริงๆ พี่รักพี่ออมมาก น้องอิมอย่าห้ามพี่เลยนะครับ" ซันเอ่ยปากบอกอิม ก่อนจะเปรยปากร้องขอให้อีกคนอย่าตีรั้นกีดกั้น

"ถ้างั้นพี่ซันก็พิสูจน์สิค่ะ ว่าพี่ซันรักเจ๊หนูจริง รักเจ๊หนูที่ภายใน ไม่ใช่ที่ภายนอก ครั้งต่อไปก็ห้ามทำให้เจ๊เสียใจ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ก็ห้าม พี่ซันทำได้ใช่ไหมค่ะ"

อิมเอ่ยขอเสนอต่อรองบอกกับอีกคน พลันอีกคนที่พยักหน้าขึ้นลงรัวก่อนจะตอบกลับมา

"ครับพี่ทำได้ พี่ทำได้แน่นอน พี่จะพิสูจน์ให้น้องอิมเห็นเองว่าพี่รักพี่ออมของน้องอิมมากแค่ไหน จะไม่มีการเสียใจครั้งต่อไปแน่นอน ขอบคุณน้องอิมนะครับ ที่ให้โอกาสพี่แก้ตัวอีกครั้ง"

ซันบอกอิม พรางหันมาส่งยิ้มให้กับผมที่กุมมือของอีกคนไว้ข้างๆอย่างดีอกดีใจ

"ค่ะอิมจะคอยดู แต่พี่ซันต้องรู้ด้วยนะค่ะว่าโอกาสมันไม่ได้มีให้พี่ทุกครั้งเสมอไป เพราะฉะนั้นพี่ควรจะเก็บรักษาโอกาสครั้งนี้ไว้ให้ดีที่สุด เพราะครั้งหน้ามันอาจจะไม่มีให้พี่อีกแล้วก็ได้"

นังอิมกล่าวความให้อีกคนที่ฟังอยู่เข้าใจ
ขณะที่อีกคนที่ฟังอยู่พยักหน้าขึ้นลงแสดงความเข้าอกเข้าใจ

"งั้นวันหน้าพี่จะพาพี่ออมและก็น้องอิม ไปเลี้ยงเค้ก
เพื่อเป็นการไท่โทษที่วันนี้พี่ทำให้พี่ออมเจ็บและทำให้น้องอิมต้องโกรธ โอเคมั้ยครับ :katai2-1:"

ซันพูดพรางตีความคิดว่าตัวเองเป็นคนทำให้ผมต้องเจ็บตัวและทำให้นังอิมต้องโกรธเคืองในเรื่องสถานการณ์ที่ผ่านมา จึงยืนข้อเสนอเป็นการเลี้ยงเค้กเพื่อไท่โทษการกระทำของตัวเองวันนี้

"พี่ซันไม่ผิดสักหน่อย ยัยสามตัวนั่นตางหากที่เป็นคนผิด เด็กคอนแวนด์ประสาอะไรไม่เห็นมีกิริยาท่าทางเรียบร้อยเหมือนที่เขาพูดกันเลย ดูๆแล้วการศึกษาแทบจะไม่มีให้เห็นเสียด้วยซ้ำ น่าอับอาย ก็เหมือนที่พี่ต้อมว่าแหละ ทำตัวเยี่ยงกับชะนีป่าชะนีดง แหกปากร้องหาผัวปาวๆ"

อิมไม่อาจทนเก็บสิ่งค้างคาในใจได้ จึงเอ่ยปากระบายต่อว่าผู้กระทำเหตุที่แท้จริงจออกมา จนผมต้องหันหน้าไปปรามน้องสาวที่ตอนนี้ดูเหมือนว่า

"ชั่งเถอะค่ะ พี่ซันไม่ต้องลำบากมาเลี้ยงหนูกับเจ๊หรอกค่ะ เพราะพี่ซันไม่ได้ผิดอะไรอยู่แล้ว"

หื้มมม....น้องใครทำไมจิตใจชั่งงดงามบริสุทธิ์ประดุจเพรชผุดผ่องเยียงนี้ น่าปราบปลื้มเสียยิ่งกระไร o13


"แต่.......ถ้าพี่ซันอยากจะเลี้ยงจริงๆอิมก็ไม่ขัดนะค่ะ  อิอิ "


ลูกช้างขอถอนคำพูดเจ้าค่ะ........- -........ เพี๊ยงงงง! :z3:


"555โอเคครับ ถ้าน้องอิมอยากกินอะไรเป็นพิเศษบอกพี่ได้เลยน่ะ" ซันไม่หยุดที่จะยกย้อคำปราศัย เอาอกเอาใจน้องสาวผมแม้แต่น้อย

"ได้ค่ะ แต่คงต้องเป็นโอกาสหน้าแล้วละค่ะ เพราะวันนี้คงไม่ทันแล้ว นั้นอิมไปก่อนนะค่ะ พี่ซันสวัสดีค่ะ ปะเจ๊" น้องสาวตัวดีเอ่ยปากบอกลาซันเสร็จ ก่อนจะฉุดให้ผมลุกขึ้นออกจากแนวตัวรถ

"เดี๋ยวก่อนครับออม!"

แต่อีกคนที่อยู่ด้านข้างในตำแหน่งคนขับรถ เรียกชื่อผมดังขึ้น พรางตวัดมือยาวของตัวเองเอื้อมมาจับแขนผมไว้ ก่อนที่ผมจะหันหน้าไปหาเจ้าของเสียงที่เอ่ยออกมาเมื่อสักครู่ด้วยความสงสัย

"เดี๋ยวซันโทรหานะครับ" ซันพูดพร้อมกับส่งยิ้มที่ผมเห็นแล้วมันชั่งอบอุ่นยิ่งนัก พร้อมกันกับผมที่พยักหน้ายิ้มตอบตกลงซันกลับไป พลันก้าวขาเรียวลงจากรถเช่นเดียวกัน
ก่อนที่คนในรถจะผายมือบ๊ายบายส่งลากลับมาอีกครั้ง แล้วปรับกระจกทึบขึ้นดั้งเดิม

................................................................................

พอซันกลับไปได้ไม่นาน รถตู้ประจำทางของผมก็มารับทันที

รถประจำทางขับเคลื่อนมาเรื่อยๆ ก่อนที่ล้อกลมจะหยุดหมุนเพื่อแสดงการว่าถึงเป้าหมายปลายทางเรียบร้อยแล้วอิมยกขยับปลายนิ้วจัดแจงเสื้อนักเรียนขาวที่ตอนนี้ยับยู่ยี้ให้เข้าทรงตามระเบียบดังเดิม แลกวาดแขนเรียวของตัวเองไปเปิดประตูรถออก พรางก้าวขาลงฉับพลัน

ผมจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อย โดยไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ขอบคุณลุงคนขับรถเช่นเดียวกัน แล้วพลักตัวหันตามอิมมันลงไปติดๆ

"แม่กลับมาแล้ว!!"

ยังไม่ทันทีจะเข้าเขตบ้าน นังอิมก็แหกปากร้องตะโกนเสียงแป้นเรียกผู้เป็นมารดาที่อยู่ภายในบ้านให้รับรู้ จนสร้างความปวดหัวให้กับผมไม่น้อยเลยทีเดียว :laugh:

"โอ้ยตะโกนซะ เอ้า..กลับมากันแล้วเหรอลูก" 

หญิงวัยสี่สิบสามปีปลายๆ เดินย่างกลายออกมาจากห้องครัวของบ้าน พร้อมด้วยคุณลักษณะที่ยังคงความสวยงามไม่เปลี่ยนแปลง แม้อายุอานามจะปาเข้าไปสี่สิบขึ้นแล้ว แต่ก็ยังคงความสวยเทียบๆเท่าสามสิบต้นๆ อยู่วันยังค่ำใช่แล้วครับ จะเป็นใครไปไม่ได้ แม่สาวสุดเฮี้ยวของผมนั้นเอง

"ยืนโดเด่อยู่เนีย ยังไม่กลับมั่งค่ะ" นังอิมปริปากสวนผู้เป็นมารดากลับอย่างสงยขบขัน

"นี่แน่น!! ปากดีจังนะแกไอ้ลูกคนนี้ นับวันๆยิ่งจะแผลงฤทธิ์เข้าทุกที เย็นนี้ไม่ต้องกินข้าว ถ้าจะกินไปกินกับไอ้ขนุนเลย"

ผู้เป็นแม่พูด ยกนิ้วขึ้นมาจับไปที่ปลายกลีบหูของคนจองหอง ก่อนที่จะลงแรงบิด จนอีกคนปรับสีหน้าเหย่เก
ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับกำชับบอกกับอีกคนว่าเย็นนี้สมควรเป็นอันต้องอดเสวยรับประทานอาหารมือสำคัญไปโดยสิ้นเชิง แล้วชี้แนะแนวทางให้อีกคนไปอาศัยกินกับเจ้าขนุนหมาบ้านพันธุ์บางแก้วแทน

"อร๊าย!! คุณแม่ค้า ล้ออิมเล่นใช่มั้ยค๊า"

อิมครั้นถามผู้เป็นแม่ซ้ำเพื่อหวังว่าสิ่งที่พูดเป็นเพียงการล้อเล่นเท่านั้น

"ฉันพูดจริง!!"

ผู้เป็นแม่ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เพื่อให้อีกคนได้รู้ว่าสิ่งที่ตนพูดเป็นเรื่องจริง โดยขณะที่ลูกสาวจอมแกร่งงองแงไม่ยอมท่าดีทีเหลว จนผมที่ยืนมองการกระทำหยอกล้อของสองแม่ลูกอยู่นั้น ก็อดที่จะคลี่ยิ้มตามออกมาเป็นไม่ได้


"แหกปากโหวกเหวกโวยวาย ไม่มีคุณสมบัติที่สตรีควรพึงจะทำ"


เสียงทุ้มใหญ่ปริศนาดังขึ้น พร้อมกับคำแขวะเหน็บแนมต่อว่านังอิมที่ส่อแววพากพิงถึงความเป็นกุลสตรีที่ดีควรปฏิบัติจะทำ หลุดลอยออกมาจากเสาหลักใหญ่ของบ้านที่กำลังเดินลงมาจากบันไดด้วยสีหน้าท่าทางไม่ค่อยสบอารมณ์นัก ครั้นจากบรรยกาศรอบข้างเมื่อสักครู่ที่ดูครื้นเครง กลับตาลปัตรจากตอนนี้กลายเป็นความเงียบสงบอึ้มครึ้มแทรกตัวเข้ามาแทน :a5: o22

"อ..เอ่อ ป๊าสวัสดีครับ" ผมรีบกลับทำลายบรรยากาศลงยกมือไหว้สวัสดีอีกคนผู้เป็นพ่อ ก่อนที่อีกคนจะพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องครัวไป

"แม่ทำไมไม่บอกว่าป๊ากลับมาแล้วอ่า อิมโดนด่าเฉยเลย"  อิมรีบหันมาพูดกับผู้เป็นแม่ ด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา เพื่อไม่ให้อีกคนที่อยู่ภายในครัวได้รับรู้

"นี่แน่น! แล้วฉันจะไปรู้แกไหมนังอิม เดินเข้ามาก็แหกปากตะโกนซะลั่น แล้วฉันจะไปมีเวลาบอกแกตอนไหน" อีกคนกำมะเหงกก่อนจะลงแรงไปยังกลางหัวของลูกสาวตัวดี ที่มาหาว่าเขาผิดโดยไม่เป็นคนบอกว่าผู้เป็นพ่อกลับมาจากที่ทำงานเสียแล้ว

"ว่าแต่ทำไมวันนี้ป๊ากลับเร็วอะแม่"

ผมถามผู้เป็นแม่กลับอย่างสงสัย เพราะปกติแล้วป๊าจะกลับช้ากว่านี้ หรือไม่ก็กลับมืดกว่านี้ ไม่กลับมาเร็วเหมือนเช่นวันนี้

"เห็นว่าวันนี้ที่กรมเขามีงานนะลูก ป๊าเขาก็เลยกลับมาก่อน" ผู้เป็นแม่ตอบผมกลับ ให้คลายหายฉงน โดยที่ผมสองคนก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนที่นังน้องสาวตัวดีจะแสดงสีหน้าท่าทางขัดใจออกมาเล็กน้อย

"ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าก่อนเถอะเราสองคนน่ะ แม่ทำกับข้าวใกล้จะเสร็จละ เดี๋ยวแม่เรียกลงมากิน ป่ะลูกป่ะ"
ผู้เป็นแม่พูด ก่อนจะเอ่ยปากไล่ให้ผมทั้งสองคนขึ้นไปชำละล้างร่างกายให้เรียบร้อย แล้วเตรียมตัวลงมารับประทานอาหารเย็น

ผมพยักหน้ารับคำสั่งของผู้เป็นมารดา ก่อนจะปรีกตัวก้าวขาเดินขึ้นไปยังชั้นบันไดของบ้าน โดยที่มีนังน้องสาวตามขี้นมาด้วยติดๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป............................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน 21)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 23-10-2016 07:54:06
ตอนที่ 21

"หึ๋ย!! ~ " เสียงสถบหื้ดหั้ดดังออกมา พร้อมกับปฏัติกิริยาท่าทีที่บ่งบอกว่าอีกคนด้านข้างของผมตอนนี้ไม่พอใจสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างแน่นอน  ผมจึงหันไปมองอีกคนด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยคำถาม :hao4:

"เป็นอะไรของแก ?"

"คิดแล้วมันคันไม้คันมือนะเจ๊ ถ้าเกิดแฟนยัยนั้นไม่มาดึงมันกลับไปซะก่อน ป่านนี้อิมคงได้ลองตบคนปากดีไปและ"


แฟน........ หรอ......... 

 
อีกแล้ว ทำไมเวลาที่มีคนพูดว่านายนั้นเป็นแฟนกับยัยคนที่ชื่อมิลค์ ใจผมต้องเกิดอาการหวิวๆขึ้นมาทุกที

พรืดดดๆ!!


ก่อนที่ผมจะตั้งสติสะบัดหน้าหนี  :serius2:เพื่อลบความคิดที่แง่จะหาคำตอบไม่ได้ออกไป แล้วเปลี่ยนมาฉุกคิดเรื่องที่อิมพูดแทน

อิมพูดด้วยอารมณ์อันแสนจะโกรธกริ้ว พรางนึกเสียดายอย่างหนัก ด้วยทว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ได้ลิ้มลองประชันกลยุทธฝีมือกับอีกฝ่ายอย่างหน้าเสียดาย

แล้วไม่คิดว่าฉันจะเสียดายบ้างหรือไง......ฉันก็ไม่ต่างจากแกหรอก

"ลองสิ จะได้ถูกตีข่าวหน้าหนึ่ง เกิดเหตุมีเด็กนักเรียนหญิงมอปลายโรงเรียนชื่อดังมีปากเสียงทะเลาะวิวาทตบตีกับเด็กนักเรียนหญิงสตรีคอนแวนด์กลางห้างย่านชานเมือง เหตุเพราะถูกประนามย่ามว่าเป็นชะนี 555 "

ผมพูดก่อนจะหัวเราะขบขันออกมาพร้อมกันกับอีกคน

"555หึ ผัวตัวเองยังไม่เข้าข้าง มีแต่เสียกับเสีย แถมเราได้เปรียบกว่าเยอะ เจ๊เชื่อม๊ะ... พวกยัยนั้นคงไม่จบแค่นี้แน่"

อีกคนพูดคาดการณ์ลางสังหรณ์ พร้อมหันมาของความคิดเห็นจากผมที่ฟังอยู่ข้างๆ

"ไม่จบก็ไม่จบสิ.. มันจะได้รู้ง่ะ ว่ากำลังเล่นกะใครอยู่"
ผมพูดพรางเปสีหน้าแสดงอารมณ์ออกมาอย่างเคียดแค้นจนทำให้อีกคนที่อยู่ด้านข้าง มองผมด้วยแววตาอันอั้มอึ้ง

"หู้ยยยซื้ดดด~~ ขนลุกเลยอ่า นี่ใช่เจ๊ของอิมปะเนีย
แม่งโหดวะ อยู่ไม่ได้และ เดะเจ๊มาทำไง ไปดีก่า"

อิมเปรยออกมาด้วยน้ำเสียงตกอกตกใจ เผยอริมฝีปากเหวอหวา สายตาที่ส่งกลับมาแบบไม่อยากจะเชื่อ แขนเรียวอีกด้านยกขึ้นลูบไล้อีกข้างปอยๆ เพื่อให้ขนแขนที่ตอนนี้ลุกขึ้นชูชันสงบลงกลับอย่างเดิม ก่อนจะสั่นตัวริกๆ เดินย่างไปห้องของตัวเอง

ผมเดินแยกเข้าห้องตัวเอง ที่ล้วนแล้วแต่ประดับตกแต่ง
ด้วยลวดลายการ์ตูนหน้าตาหน้ารักคลาสวอลเปเปอร์สีชมพูอ่อน ที่ใครๆได้เห็นได้ชมเชยแล้วต้องมีอันตกหลุมรักกับมนต์เสน่ห์ของมันเป็นอย่างแน่นอน

ผมก็เป็นหนึ่งคนในนั้น ที่ยิ่งนานวันๆก็ยิ่งหลงลวดลายสีสันสวยงามของห้องตัวเอง เลยทำให้ชอบที่จะสรรหาสิ่งหวานแววต่างๆนาๆมาประดับประดาประปรายยู่เสมอ
ทำไงได้ก็ผมชอบสีชมพูนี่ครับ ฮ่ะฮะ ผมก็ต้องหาอะไรที่ดีต่อใจมาแต่งเติมเพิ่มความหลงใหลตลอด อิอิ :mew4:


พอเข้ามาได้สิ่งที่ผมทำเป็นอย่างแรกทุกครั้งหลังกลับจากเลิกเรียนก็คือ ตรงดิ่งเข้าหาเตียงนอนน้อยลายลิเติ้ลแรปบี้สีชมพูสุดที่รักทันที ก่อนจะเอนตัวลงนอนขยับม่านตาลงช้าๆรีบเข้าสู่ห้วงนิทราทันที :katai5:


Rrrrrrrr     Rrrrrrrrr   Rrrrrrrrrŕ


แต่ยังไม่ทันที่ผมจะเข้าเฝ้าพระอินทร์บนสรวงสวรรค์.
ทันใดนั้นเสียงเรียกเข้าที่ดังเล็ดลอดออกมาจากโทรทัพท์ผม เกิดปฏิกิริยาสั่นแสดงการบ่งบอกว่ามีสายเข้าที่ต้องการจะคุย แต่ก็คงจะพ่นใครไปไม่ได้ (ใช่ไหมล้าเพื่อนๆ คิดเหมือนผมรึเปล่าว่าใคร) เพราะมีอยู่คนเดียวที่ผมคุยอยู่ทุกวัน ความรักความหวานที่อีกฝ่ายแสดงมันออกมาผ่านทางปลายสายทุกครั้งที่โทรหากัน จนทำให้ผมอดยิ้มออกมาเป็นไม่ได้ ก่อนจะหยิบออกมาจากกระเป๋ากางเกงนักเรียนดำอย่างว่องไว


แต่กลับผิดคลาดที่ผมคิดไว้!! เพราะคนที่โทรมาไม่ใช่ซันแต่เป็นหวาเพื่อนสาวคนสนิทของกลุ่ม


"อัลโหล... ว่าไงมึง" ผมเลื่อนหน้าจอปัดกดรับสาย ก่อนจะกรอกเสียงถามเพื่อนสาวปลายสายทันที

"!!เออเป็นไงบ้างว่ะ!! เจ็บตรงไหนมั้ย!! แล้วอีดอกนั้นมันเป็นใครมาทำกับมึงแบบนี้ได้ไง!!"  :m31:

 ปลายสายตอกกลับมาอย่างร้อนรน ถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง จนผิดคิดว่าตอนนี้อีกคนคงจะอารมณ์เสียไม่พอใจเป็นแน่แท้

"555ใจเย็นๆสิมึง ที่ละคำถามก็ได้ เล่นถามกูซะขนาดนี้ จะตอบทันไหม"

ผมปรามเพื่อนสาวปลายสายเจ้าอารมณ์ก่อนจะหัวเราะกับการกระทำรุกลีรุกลนเป็นห่วงเป็นใยเมื่อสักครู่

"เออๆเคๆ แล้วมึงเป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนรึเปล่า"
เพื่อนสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนลง

"กูโอเค ไม่เป็นไรหรอก" ผมตอบให้อีกคนที่อยู่ปลายสายหายห่วง

"เฮ้อ.. เออมึงไปเป็นไรก็ดีแล้ว อีนั้นมันกระแทกมึงลงไปเลยหรอ!!"

เพื่อนสาวที่ตอนแรกดูท่าทางจะอย่างโล่งใจซะแล้ว แต่ผิดพลาดกลับขุ้นมัวยิ่งขึ้นอีก

"อืม..."

"หึ๋ย!! อีห่าเอ้ย ทำไมกูไม่ไปด้วยว่ะ แม่จะตบให้ปากฉีกเลือดกระช๊อกเลอะ อีพวกปากไม่มีหูรูดเนีย"

ปลายสายตอบกลับมาสะกดสติอารมณ์ที่ตอนนี้ดูจะกระเจิดกระเจิงเอาท่าไม่อยู่ พรางคิดน้อยเนื้อต่ำใจที่ตัวเองพลาดช็อตสำคัญไปโดยปริยาย :fire:

"ชั่งมันเถอะคนพันธ์เนียะ ต่อให้ตบต่อให้ตี ก็คงไม่ราบจำหรอก มีแต่จะแค้นกันอีก เปลืองกำลังเสียเปล่า"

ผมเปรยอย่างปลงๆ พรรณาให้อีกคนที่ได้ฟังปล่อยพวกมันไป แต่ถ้าหากจริงๆแล้ว ผมก็คงไม่ปล่อยหรอกนะ แต่ที่พูดนี่ ก็เพราะไม่อยากจะให้เพื่อนเคียดแค้นอีกฝ่าย ทั้งๆที่ตัวเองไม่เกี่ยวข้องอะไรเลย จะมาลำบากเพราะผมไม่ได้เด็ดขาด

"หึ๋ย!!~" เพื่อนสาวสถบออกมาเบาๆ

"เออ.. ว่าแต่มึงเถอะ ไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน นี่ถ้าให้กูเดาไม่ผิด ก็คงจะเป็น..." ผมเส่ตัดบท เอ่ยปากถามเพื่อนสาวว่าไปรู้เรื่องผมมาจากไหน

"เออ ก็อีต้อมโทรมาเล่าให้กูฟัง พอกูรู้นี่ปรื้ดแตกรีบโทรมาหามึงเลยนี่แหละ"

อีกคนตอบกลับมา พร้อมกับบอกความเป็นมาของการโทรในครั้งนี้ด้วย ผมส่ายหน้าเอื่อมระอาให้กับการกระทำของเพื่อนอีกคน

"เออนี่ เห็นอีต้อมบอกว่าน้องอิมจะเดินเข้าไปกระชากหัวตบแล้วไม่ใช่เหรอ 55"  ปลายสายถามผมพรางหัวเราะอย่างสะใจ

"อืม.. " ผมครางอืมส่งไป

"555แหม่มโว้ยย มันต้องให้ได้อย่างนี่สิน้องอิม น้องสาวพี่นี่มันเด็ดจริงไรจริง แล้ว...ทำไมไม่ได้ตบว่ะ?" :ling1:

ปลายสายเพื่อนสาวยิ่งปล่อยกร๊ากออกมาขนานใหญ่
ดูท่าทางนางจะสะใจไม่น้อยเลยทีเดียว ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นถามเรื่องทำไมฝีประลองยุทธคอนแวนด์กับสหะไม่บังเกิดขึ้น

"อีตาปากหมาเอ็ม ดันห้ามไว้ก่อนงะ" ผมส่งสายเสียอดเสียดายให้กลับเพื่อนสาว

"โด่วววอีคุณพ่อหล่อปากหมานี่เอง ....ว้า.... อดดูน้องอิมยกปลายตีนสกีนถีบ สกายคิกส์ ใส่หน้าอีนั้นเลยกรูว์ววว5555"

เราสองคนส่งเสียงหัวเราะผสานสมสายผ่านกันไปมา

"555เออๆ มึงไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แค่เนียแหระ กูแค่โทรมาถามว่ามึงเป็นไงแค่นั้นเอง กูไปและบ๊าย เจอกันพรุ่งนี้"

ตื้ดด..... ตื้ดดดด.......

เสียงใส่ปลายสายของเพื่อนสาวตอบกลับมา พร้อมกับวางสายไป

ผมลดโทรศัพท์ลงจากหู พลันส่ายหน้ายกยิ้มให้กับความเป็นห่วงเป็นใยของเพื่อนสาว

การโทรกวนของเพื่อนสาว ทำให้ตอนนี้แทนที่ผมจะหลับไปได้หลายตื่นแล้ว  แต่กลับไม่ได้หลับสักตื่น กะว่าจะนอนต่อ พอตวัดตามองดูนาฬิกาก็ปาห้าโมงสีสิบและพ่อคู้ณ จะกินข้าวเย็นอยู่และ เฮ้ออ......  :ruready

จึงทำให้ต้องนอนเล่นกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงนอนน้อยน่ารักหวานแหววของเค้าไปพรางๆ เพราะไม่รู้จะทำอันใด

แต่เอ๊ะ.. เช็คเฟสหน่อยดีก่า ไม่ได้เล่นมาสองสามวันละ

ผมนอนหงาย คว้านมือเรียวสวยไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
ก่อนจะจิ้มกดเข้าไปในเฟสบุ๊คของตัวเอง


Facebook



Sun' Phumiphakd


(ซัน ภูมิภักดิ์)

พอเข้ามาฟิตข่าวของผมก็ปรากฏชื่อเฟสของคนที่ผมรู้จักเป็นอย่างดี อาห้ะ...ส่องหน่อยดีก่า ผมไม่รอช้ากดเข้าหน้าไทมไลน์ของอีกคนทันที


เพื่อน 4,500 คน


    ผู้ติดตาม 3,480 คน




โห่ววว เพื่อนกับผู้ติดตามเยอะเป็นบ้าเลอะ ทำไงได้ก็เขาคนดังนิ ชิ!... ไหนๆก็ไหนๆและส่องเพื่อนหน่อยละกัน

แห๊มแหม่..สาวๆเยอะซะด้วย โอ้วโห้ววววว แต่ละคนนี่ขาวจั๊วะหน้าเจี้ยะกันทั้งน๊านนน...นมนี่ยังกะลูกมะพร้าว หื้ม...แม่งอย่าให้ไปทำบ้างละกัน เดี๋ยวจะรู้ !! หึหึ (มีเงินก่อนแล้วค่อยมาพูดเถอะออม อิอิ)



หึ๋ยย!!!!...    ไม่ได้หึง


   
       อรึ๋ยยย!!!!!.....    ไม่ได้หึงจริงๆน้ะ



           !!!อร๊ายกรื้ด!!!!!................... ไม่ได้หึงโว้ยยยยย.....



ฟู่รวววววว ฟู่รววววววว.....!!! (ควันออกหู)

ตอนนี้ธรรมะทุกขนิกายใดใด มรรคปุงมรรคแปด อริยสัจ4สัจ7  ก็ไม่สามารถมาดับไฟตัณหาโรคะที่ลุกขึ้นสู่ที่ดูมิอาจมีสิ่งโดมาห้ามปรายได้ อร๊ายยยย!!!!....

ที่ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้ผมควบคุมสติฉุดเฉียวไว้ไม่อยู่ยิ่งขึ้นไปอีกก็คือสิ่งที่ผมกำลังเลื่อนลงมาเรื่อยๆจนมาเจอเข้ากับ!!!!!!  :ling1:




อร๊าย!!!!!!!!อีช๊อคกะรี่ทั้งหลายยยยยย



Nana miki :
     (12/05/16/..22:35)

ฝันดีนะค่ะพี่ซัน จุ๊บ อย่านอนนึกนะค่ะนาเป็นห่วง
______________________________________________
ถูกใจ 56                          แสดงความคิดเห็น 2




ก่อนที่ผมจะรวบรวมสติ กดเข้าไปดูแสดงความคิดเห็น


______________________________________________
แสดงความคิดเห็น

Sun' Phumiphakd :

      จ้ะ นาก็เหมือนกันนะ          (!!!!!!ตลึง!!!!!!!)
______________________________________________


อร๊ายยยยยย!!!!!!!!อ้ายยยเหี้ยยยยยซานนนนน :fire:
______________________________________________

Nana miki :

      ค่ะ จุ๊บจุ๊บ
______________________________________________


จุ๊บจุ๊บพ่องงงงงงงงงงมึงเน่ !!!!!!!!! จุ๊บตีนกูนี้ !!!!!!!!

ใจนึงก็อยาจะเลื่อนลงอีก อีกใจนึงก็ไม่อยากแล้วง่า เจ๊บ แงร่!!!!!!!!!! ทำไงดี ฮือออออออ!!!!!!!!  สู้เว้ยออม!!!!!!!! :m31:



อีเหี้ยยยย!!!! คราวนี้มาเป็นฝูงเลย!!!!!! อร๊าย!!!! ออมไม่ยอม!!! ออมไม่ย๊อม!!!

:m31:
Bitong ka :
       (12/05/16 ..22:30)

 ฝันดีนะค้าพี่ซันสุดหล่อ(ของหนู) ดึกแล้วนะค้า
   นอนได้แล้ว ปห.นะคะ zzZ
______________________________________________
ถูกใจ 67                         แสดงความคิดเห็น 2




กรื้ดดดด!!!!!!!อยากให้กูเจอมึงนะอี Bitong กูเจอกูถาม
ว่า ไอ้ที่ว่า ปห. เนีย เป็นห่วง หรือ ปวดหอยยย!!!!!!!!!!



______________________________________________

Nan sujipr :
      (12/05/16 ..22:28)

ฝันดีนะค่ะสุดหล่อ นอนห่มผ้าด้วยเดียวไปสบายนะคะ
  ฝันร้ายเจอผี ฝันดีเจอแนนน้ะซัน55  จุ๊บบบบ
______________________________________________
ถูกใจ 78                          แสดงความคิดเห็น 2


กมลภนา วิสิทธชัย :
       (12/05/16 ..22:26)

 ฝันหวานนะคะนายภูมิภิกดิ์สุดหล่อ จุ๊บ
______________________________________________
ถูกใจ 53                        แสดงความคิดเห็น  2

Maysa naka :
        (12/05/16 ..22:24)

  ฝันดีนะค่ะพี่นักบอลสุดหล่อ หนูเชียร์พี่ที่แสตนทุกวันเลย คนอะไรทั้งหล่อทั้งเก่ง ฝันดีนะค้ะ จุ๊บ
______________________________________________
ถูกใจ 69                          แสดงความคิดเห็น 2


Kittrasn Aum :
         (12/05/16 ..22:22)

ฝันดีค้ะพ่อสุดหล่อ อยากนั่งโตโยต้าอัลติ้สอ่าทำไง555
 ล้อเล่น จุ้บ
______________________________________________
ถูกใจ 89                           แสดงความคิดเห็น 2


แงร่ม่ายยอมอ้าาา!!!!!!!!!!!!!!!!!


แต่เอ๊ะเดียวก่อน!!!!!!!




Sun' Phumiphakd :
      (12/05/16 ..20:15)
 
 ซันรอมาเยอะแล้ว รออีกนิดจะเป็นอะไรไป
 ซันจะรอนะครับ #A
______________________________________________
ถูกใจ 450                    แสดงความคิดเห็น 36

Sun' Phumiphakd :
      (12/05/16 ..17:20)

วันนี้ผมทำให้เธอเจ็บ ทำให้เธอต้องเสียใจ  ผมควรให้อภัยตัวเองไหม  T T #A
______________________________________________
ถูกใจ 348                     แสดงความคิดเห็น 56


Sun' Phumiphakd :
      (12/05/16 ..15:30)


เดทรอบสองง #S - A  รักนะครับ
______________________________________________
ถูกใจ 512                        แสดงความคิด 78


Sun' Phumiphakd :
      (11/05/16 .. 12:40)

  รักเธอเกินจะยอมเปลี่ยนใจ   
     
                 ให้ใครคนไหนได้เลยไม่เคยสักที
 
  ยังคงคิดถึงเธอทุกนาทีไม่เปลี่ยนไป
 
          แม่วันคืนที่ดูมืดหม่นยิ่งเมฆฝนบดบังให้หัวใจ

  อาจมองไม่เห็นว่าเคย   รักเธอมากแค่ไหน.....
         
                                                          #S-A
______________________________________________
ถูกใจ 540                     แสดงความคิดเห็น 98

เพลง ไม่เปลี่ยนไป  - ดิว ภูการ


ผมนั่งร้องเพลงที่อีกคนโพสอย่างเบาๆ จนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ดวงตากลมโตของผมมีหยาดน้ำใสๆใหลลงอาบแก้มทั้งสองข้างเสียแล้ว หลายๆคนคงสงสัยว่าทำไมผมร้องเพลงนี้ถึงร้องไห้ขึ้นมา :hao5:

ก็เพราะทุกครั้งที่เวลาผมคุยโทรศัพท์กับซัน
ทุกวันซันก็จะเปิดเพลงนี้ แล้วร้องให้ผมฟังทุกคืน แสดงบ่งบอกความรักที่อีกคนมีให้ผมผ่านเพลง
จนมีบางคืนที่คนตัวโตร้องให้ผมฟัง จนผมเผลอหลับคาโทรศัพท์ก็มี เพราะฉะนั้นมันทำให้ผมรักและชอบเพลงนี้มากเลยทีเดียว :o12:

สาวๆทั้งหลายที่คอยมาหยอดเย้าอ้อเซ้าะบอกฝันดีราตีสวัสดิ์คนตัวโตแบบไม่ขาดสาย
ครับ ผมยอมรับว่ามันทำให้ผมเกิดอาการหงุดหงิดนึกโกรธคนตัวโตขึ้นมาทันทีที่ว่าไปตอบเม้นสาวๆพวกนั้น
แต่พอได้เลื่อนมาเจอโพสทุกโพสของซัน มันพลันทำให้อารมณ์ที่โกรธกริ้วน้อยเนื้อต่ำใจเมื่อสักครู่มลายหายไปในพริบตา เพราะมันเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดสำหรับผมที่คนตัวโตมีให้.... :mew2: :mew1:


"อิมออม เสร็จยังลูก เตรียมตัวลงมากินข้าว!!"

ไม่ทันไรเสียงผู้เป็นมารดาก็เปล่งเรียกให้เตรียมตัวไปรับประทานอาหารเย็น

"ค้าบบบบ!!!!/ค้า!!!!!" ผมตะโกนบอกผู้เป็นมารดา ก่อนนังอิมจะโต้ตอบบอกไปด้วยเหมือนกัน

ผมคลี่ริมฝีปากยิ้มทั้งน้ำตา ก่อนจะออกจากเฟสแล้ว
วิ่งหยิบผ้าเช็ดตัวพร้อมวื่งเข้าห้องน้ำ เพื่อชำระร่างกาย

มีความสุขที่สู๊ดดดดดดดดดดดด.......

โปรดติดตามตอนต่อไป........................................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน20 + 21)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 23-10-2016 14:27:18
พ่อพระเอกท่าทางจะแห้ว
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน20 + 21)
เริ่มหัวข้อโดย: wanaffan ที่ 27-10-2016 12:31:21
ติดตามผลงานตลอดครับ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
เริ่มหัวข้อโดย: samiku ที่ 09-11-2016 21:15:03
ตอนที่ 22

   หลังจากที่ผมรับประทานอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ก็วิ่งปรี่ขึ้นห้องทันที เพราะสมองเจ้าการดันนึกขึ้นมาได้ว่า
ยังไม่ได้ทำการบ้านวิชาสำคัญของอาจารย์ที่สั่งมาวันนี้
และแน่นอนครับ ว่าต้องส่งพรุ่งนี้เช่นเดียวกัน
หากใครไม่ส่งมีหวังได้ลิ้มลองรสลวดลายหวายยาวของอาจารย์ท่านเป็นแน่


Rrrrr Rrrrr Rrrrr.

ผมที่ในขณะนี้กำลังหมกหมุ่นอยู่กับเจ้าการบ้านข้อสุดท้ายอยู่นั้น เสียงโทรทัศัพท์ของผมก็เกิดดังขึ้นอีกครั้ง
พลัสายตาที่จับจ้องไปยังนาฬิกาเรื่อนใหญ่บ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มเศษๆ พรางอดนึกขำไม่ได้ว่าเป็นเวลาของอีกคนที่โทรหาประจำ เพราะเจ้าตัวสั่งเสียก่อนจะกลับว่า จะโทรหา

ผมไม่รอช้าหยิบโทรศัพท์ที่ครานี้หน้าปัดแสดงชื่อคนที่ผม
เอ่ยถึงเมื่อสักครู่อย่างชัดเจน ก่อนจะยกยิ้มแล้วกรายนิ้วเลื่อนหน้าจอรับอย่างทันที

"ฮัลโหล.. ว่าไงครับ" ผมกรอกเสียงทักทายปลายสาย

"ฮัลโหลครับ ทำไรอยู่เอ่ย นอนรึยังครับ"
 อีกคนปลายสายถามกลับอย่างออดอ้อน

"ยังเลยครับ ทำการบ้านยังไม่เสร็จเลย เหลือขอสุดท้ายแล้วด้วยแต่ยังหาคำตอบไม่ได้เลย แหะๆ"

ผมตอบอีกคนด้วยน้ำเสียงแหงๆ ที่ตอนนี้กำลังหนักอก
หนักใจอยู่กับการบ้านเจ้ากรรมข้อสุดท้าย ที่คิดแล้วคิดอีก
คิดยังไงก็หาคำตอบของข้อนี้ไม่ได้สักที

"หึหึ มาม่ะเดี๋ยวซันบอกเองครับ วิชาอะไรเอ่ย" ปลายสายถามกลับมา โอ้วว!! สวรรค์ชั่งเมตตากรุณายิ่งนัก นี่คงจะนึกสงสารผม เลยส่งเทพบุตรสุดหล่อเหลามาเปิดทางแก้ไขให้ผมเป็นแน่ อิอิ

"การเคลื่อนที่ข้อที่สี่อะครับ พอดีออมลืมสูตรซายท์คอสที่อาจารย์สอนนะ แหะๆ" ผมบอกโจทย์ปัญหาข้อสุดท้ายกับอีกคน ในขณะที่ผมคิดหาวิธีเท่าไหร่ๆก็คิดไม่ออก ไม่สามารถหาคำตอบได้

ซันค่อยๆอธิบายขยายความการบ้านตัวฉงนให้ผมฟังอย่างช้าๆไม่รีบร้อน พรางสอนผมเข้าไปในตัวอีกด้วย
พอผมติดขัดหรือไม่เข้าใจหลักสูตรตรงไหน ก็เอ่ยถามคนสอนซ้ำๆ แต่ก็ไม่เคยมีทีท่าว่าคนปลายสายจะลำคาญหรือหนักใจแต่อย่างใด พลันเวลาผมถามตรงไหนออกไป ร่างหนาของอีกคนจะมีอาการขบขำออกมาเสียมากกว่าด้วย

ผมที่ตอนนี้ไม่รอช้า ขยับปลายปากกาไล้ตามจุดทฏษดีที่อีกคนสอนอย่างชำนาญ ไม่นานนักการบ้านข้อสุดท้ายผมก็เสร็จอย่างโดยปริยาย แหม่ พอเสร็จแล้วนี่อ๋อเลยครับ...

"ขอบคุณซันมากนะครับ ที่บอกสูตรให้ ถ้าไม่ได้ซัน
ออมนี่คงอยู่ที่เดิมไปไหนต่อไม่ได้แน่เลย ฮิฮิ"

ผมกรอกเสียงขอบคุณอีกคน เพราะถ้าไม่ได้สูตรมาใส่นี่ละก้อ ผมคงจะงง สมองหมุนเป็นวงเวียนใหญ่แน่ๆเลย55

"ไม่เป็นไรหรอกครับ สำหรับออมแล้วซันช่วยได้เสมอ"

 >////<

"หื้ออ.. ซันชอบหยอดคำหวานใส่แบบนี่นี้เอง สาวๆถึงได้เพี๊ยบ"

ผมพูดติดหมั่นไส้อีกคนนิดๆ เพราะแบบนี้นี่เอง
สาวๆสวยๆถึงได้เกลือนเฟสน๊ะ! นี่ถ้าให้กดเข้าไปดู 100 •/• เธอพวกนั้นก็คงจะปาเข้าไป 90 •/• แล้วละม๊างงงง!!

"55สาวๆที่ไหนกันครับ ไม่มีสักหน่อย"
อีกคนตอบกลับมาพร้อมเสียงหัวเราะอย่างขบขัน ก่อนเปลี่ยนมาตอบด้วยน้ำเสียงแน้วแน่

"งื้อออ...ไม่มีที่ไหนกันเล่า เห็นเต็มเฟสซ่ะขนาดนั้น สวยๆขาวๆน่ารักๆทั้งน๊านเลย อย่ามาขี้ตั๋วกันหน่อยเลย ชิ.."
ผมตอบอีกคนเสียงแข็งแสดงปฏบัติกิริยาท่าทีหงุดหงิดออกมาใส่อีกคน

"หึหึ นี้ถ้าให้ซันเดา.. ออมเข้าไปดูเฟสซันมาใช่มั้ยครับ..
แล้วถ้าให้เดาอีกครั้ง ตอนนี้ออมกำลังหึงซันอยู่ด้วย ฮิ่ฮิ๊ ดีใจจัง" อีกคนพูดพรางเน้นเสียงแน่นพยายามจับผิด
จนหน้าผมที่ตอนนี้รู้สึกว่ามันร้อนระอุขึ้นมาทันทีทันใด

"บะ..บะ..บ้า! คะ ใครหึงกันเล่า ไม่ได้หึงสักหน่อย และก็ไม่ได้เข้าไปดูด้วย ซันมั่วแย้วว!" มาติดอ่างอะไรตอนนี้เนี๊ย!!  เสียงกระตุกกระตักตอบกลับไปให้เข้าใจว่าผมไม่ได้หึงอีกคนสักหน่อย

"หึงครับ!!"  อีกคนตอกกลับ


"ไม่ด่ายหึง!!" ผมไม่ยอมแพ้


"หึงแน่เลย " แงร่.....แน่ะยังไม่เลิก


"งื้อออ..... ก็บอกว่าไม่ได้หึงไงเล่า!!"


"55อ่าครับ ยอมก็ได้ ไม่ได้หึงก็ไม่ได้หึง ปากแข็งจริงๆนะเรา หึหึ" อีกคนยอมจำนนศิโรราบแต่โดยดี

"แหน่ะ! ไม่คุยกับซันแล้วว โป้ง!!" ผมแข็งข้อ พรางแสดงบทบาทงอนอีกคน

"ไม่เอาสิครับไม่งอนนะๆๆ ไม่น่ารักเลย เกี่ยวก้อยกันน้า"
 อีกคนเส่สันพยายามง้อผมอย่างสุดฤทธิ์ ฟังแล้วก็อดขำไม่ได้ คิกคิก

"!!ก็ไม่น่ารักอยู่แล้วไง!!"

"โอ๋ๆๆ น่ารักสิครับ ใครว่าไม่น่ารักกัน เดะไปเตะตูดมันเลย มาว่าออมของซันไม่น่ารักได้ยังไง เดี๋ยวโดนๆเนอะๆ"  กร๊ากกๆๆชอบๆฮ่าฮ่า สนุกดีแหะ

"ชิสว์!" คิกคิก แกล้งให้เข็ด มาว่าเค๊าไม่น่ารักด่ายง้ายย

"หึหึ ซันเหนื่อยและนะครับ" อีกคนตอบกลับมา ช่วยไม่ได้เนอะทุกโคน

"แล้วใครให้มาง้อกันเล่า ไปเลยชิ้วๆ เค๊าจะนอนแย้ว"
ผมพูดตัดพ้อ ก่อนจะไล่อีกคน

"โอเคครับๆ แต่พรุ่งนี้ต้องหายงอนน้า ฝันดีครับคนสวยของซัน จุ๊บ" น่ารักจริงๆว่าทีสามีใครกันเนีย อุ๊บ!! พูดอะไรบ้าๆ อิอิ

"ไปบอกสาวๆในเฟสสิ เห็นมาบอกกันเยอะแยะ มาบอกออมทำไม หึ!" อันนี้ไม่ได้แกล้ง น้อยใจจริงๆครับ ฮ่าฮ่า

"หึหึ นี่ยังจะบอกว่าไม่ได้เข้าไปดูอีกเหรอครับ" อีกคนพูดอย่างจับผิดได้คาหนังคาเขา

แต่ยังจะปากแข็งไม่ยอมรับข้อกล่าวหาแต่โดยดี

"ไม่รู้ไม่ชี้ วางสายไปเลย เชอะ!" ผมเป๋ไป๋ไม่ยอมรับความจริง

"55ครับๆ แล้วไม่ให้ซันร้องเพลงให้ฟังหรอ"

อีกคนถามกลับมา แน่นอนสิครับ เพราะคุยกันทุกครั้งผมจะให้ซันร้องเพลงกล่อมให้ฟังก่อนจะนอนทุกวัน ก็เสียงซันเพราะนี่ครับ น้ำเสียงนิ๊มนิ่ม ฟังแล้วอบอุ่นที่สู๊ดดด

"ร้องครับ" แหม๊ เปลี่ยนอริยบทเร็วจิงนะเรา

น้ำเสียงใสๆ ที่เป็นเครื่องมือขับกล่อมที่แสนจะดีเยี่ยม เปรยบทเพลงที่คุ้นเคยและถ่วงทำนองที่ไม่มีแม้เสียงดนตรีออกมาอย่างช้าๆ พลันแสดงความรู้สึกที่อีกคนมีให้จนสัมผัสได้ ผ่านมันออกมาตามเสียงนุ่ม ครั้นทำให้ผมที่คลี่ยิ้มฟังอยู่นั้น พรางขยับม่านตาลงเพื่อเข้าห้วงสู่นิทราทันที


......................................................................

แสงแดดสาดส่องเข้ามาทางปลายหน้าต่าง พรางสะท้อนมายังเตียงน้อยสีชมพู จนผมรู้สึกเกิดอาการร้อนผาวๆที่ปลายม่านตาคู่สวยทั้งสองข้างที่กำลังปิดสนิท จนทำให้ดวงตาที่แสนจะเชื่องช้าเอื่อยเฉื่อยขยับเปิดขึ้นเพื่อรับแสงอาทิตย์ในยามเช้าอย่างไม่รีบเร่ง ก่อนจะยืดแขนเรียวบิดขี้เกียจหนึ่งที พร้อมยั้นร่างกายอันสวยงามไปทำภารกิจส่วนตัว

วันนี้ผมมาเรียนเช้าตามปกติ โดยมีองค์รักษ์พิทักษ์สหายสองตัวที่กำลังปริปากเม้าท์มอยสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานอย่างฉุนเฉียว

"โอ้ยย!! หวาเอ๊ย มึงพลาดขนาดนัก" หวาพูดตอกย่ำตัวเองที่พลาดโอกาสสำคัญไปอย่างหวุดหวิด

"หวา ถ้ามึงอยู่ตอนนั้นะ รับรองมึงได้ลิ้มลองชิ้มรสเลือดอีชะนีป่าสามตัวนั้นแน่" ต้อมพูดแซะ พร้อมกับอีคนที่ทำท่าทางเสียดายยิ่งเข้าไปใหญ่

"หื้ม! อย่าให้กูเจอเชียวนะมึง แม่จะกระชากๆ ตบๆๆ ลากไปกลางถนนให้สิบล้อสามสิบคันชนเรียงกันเป็นโดมิโน่คาร์ฟาร์เอียเลย อีดอก พูดแล้วขึ้น"

 โอ้โห้ กูว่ามันคงจะตายตั้งแต่มึงลากมันไปกลางถนนแล้วละ55 หวาพูดออกมา ด้วยอารมณ์ที่หมดขีดสุด จนทำให้ผมอดขำกับความคิดเหี้ยมมหากาฬของเพื่อนสาวคนนี้เป็นไม่ได้

"มึงคงไม่ได้ดูหนังโจ๊กเกอร์ฆาตกรโรคจิตมาใช่ไหมอีหวา55" ต้อมมองหน้าหวาแหย่ๆ ก่อนพวกผมสามคนจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน

"555ชั่งมันเถอะ ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป" ผมตัดบท
บอกให้ทั้งสองคนเลิกแล้วต่อกันกับอีกฝ่าย

"หึ กูไม่ยอมหรอกออม มันผลักมึงล้มซะขนาดนั้น แถมยังมาพูดดูถูกดูหมิ่นเราสองคนอีก ถ้าเกิดมีอีกครั้งนะ กูคงไม่ปล่อยไว้แน่" ต้อมพูดเป็นเดือดเป็นร้อนแทนผม ไม่ยอมเลิกละวางเฉยแต่โดยดี

"ใช่ๆ ครั้งเนียกูก็จะไม่พลาดเหมือนกัน" หวาพูดเสริมด้วยน้ำเสียงเอาจริงเอาจัง

โอ้ย ทำไมต้องมาเดือดร้อนแทนกูกันด้วยวะเนีย คุณเพื่อนขา!!

ผมเลิ้กตาขึ้นถ่อนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
ก่อนจะส่ายหน้าเอื่อมระอาให้กับมันสองตัว ที่ยังดื้อดึงดื้อด้าน

"เออนี่!.. แล้วพวกมึงรู้ยังว่าอาทิตย์หน้าโรงเรียนเราจะจัดงานโอเพิ้นเฮ้าท์" หวาเปลี่ยนหัวเรื่องการสนทนา ก่อนจะถามผมกับต้อมขึ้น ว่าแต่ไอ้งานโอเพิ้นฮุงโอเพิ้นเฮ้าท์มันคืองานอะไรอ่า ?

"เห้ยจริงดิ! กูพึงรู้นี้แหละ" ต้อมอุทานออกมาเหมือนไม่อยากจะเชื่อกับคำที่เพื่อนสาวบอก

"ตอนอรกกูก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อวานไปอยู่ดูแม็กซ้อม เห็นเด็กบาสมันพูดกัน" เพื่อนสาวบอกเหตุผล แล้วจะมีใครบอกกูได้มั่งวะเนีย ว่าสรุปมันคืองานอะไร

"เอ่อแล้ว.. มันคืองานอะไรว่ะ?" จนผมทนเป็นปมอยู่ไม่ได้ จึงต้องเอ่ยถามพวกมันออกไป

"มึงไม่รู้เหรอออม" ต้อมหันมาถามด้วยสีหน้าสงสัย

"เอ้า กูรู้แล้วจะถามพวกมึงไหม" ผมสวนมันกลับไป ถามแปลกๆ

"โอเคๆ กูจับอกให้" ผมพยักหน้ารัวๆ ใจจดใจจอรอฟังอีกคนกำลังจะบอกสิ่งที่ผมถามออกไป

"งานโอเพิ้นเฮ้าท์ ก็คืองานสานสัมพันธ์แลกเปลี่ยนไมตรีกับต่างโรงเรียนที่จะมาร่วมทำกิจกรรมกับเราด้วย จึงจัดขึ้นทุกๆปี โดยที่เราจะต้องจัดซุ้มนิทรรศการเพื่อให้นักเรียนอื่นมาเล่นเกมร่วมสนุกไปกับซุ้มที่พวกเราจัด และที่สำคัญไฮไลท์เด็ดของงานนี้ ก็คือ? คือไรรู้ม่ะ"

ต้อมสาธยายอธิบายขยายความให้เข้าใจ ก่อนจะหยุดทิ้งคำปริศนาให้อยากรู้ไว้ ก่อนจะถามขึ้น ผมจึงส่ายหน้าริ้กๆ
บ่งบอกว่าตัวเองไม่รู้กับสิ่งที่อีกคนถามมา

"ผู้ !! ไงล่ะ"

อีกคนพูดออกมาด้วยสีหน้าแววตาจริงจัง กระแระโยคที่ตัวเองพึงได้เอ่ย

"ผู้.. ผู้ชายอะหรอ" ผมถามมันออกไป พร้อมกับอีกคนที่พยักหน้าขึ้นลงแสดงความหมายว่าสิ่งที่ผมตอบออกไป คือสิ่งที่ถูกต้อง

"ใช่แล้วละ พวกภุชงค์ทั้งหลายนี้แหละ คือไฮไลท์ของงานนี้ จะมีผัวหรือไม่มีผัวก็วัดกันด้วยงานนี้นี่แหละ หึ้ม ค่อยดูนะ ปีนี้ฉันจะจิกให้ได้หลายๆคนเลย ฮิฮิ"

( ภุชงค์ = ผู้ชาย / ศัพท์กระเทย)

ต้อมพูดอย่างอารมณ์ดี เพราะดีใจทว่าตัวเองจะได้กินผู้ชายให้เร็ววันนี้

"ฉันก็เหมือนกัน เห็นผู้ชายเอ๊าะๆหล่อๆแล้วเปรี้ยวปาก"
หวาเสริม พรางทำท่าทำทางแลบลิ้นเลียริมฝีปากไปมา
อย่างมีอารมณ์สุดๆ

"ไม่ได้ย่ะ! งานนี้ไม่เหมาะสำหรับคนมีผัว" ต้อมเหว่ใส่
จนอีกคนที่ถูกกล่าวหาย่นจมูกใสอย่างไม่พอใจ

"งานนี้ฉันกับอีออมเท่านั้นที่เกิดได้" ต้อมหันมายิ้มเยาะให้กับผม

"ได้ไงอะ อีออมมันก็มีผัวแล้วนะ ซันไง" หวาร้องขอความยุติธรรมให้กับตน เคืองใจที่ตัวเองไม่มีที่ยืนสำหรับในงานนี้

"จะบ้าเหรอ...ซันยังไม่ได้เป็นผัวฉันสักหน่อย" ผมเถียงกลับ

"นั้นแหละ เดี๋ยวอีกหน่อยก็เป็น" เพื่อนสาวไม่ยอม

"พอๆ สรุปยังไม่ได้เป็นผัว ก็ยังถือว่าเกิดได้ อิอิ" ต้อมรวบรัดตัดบท

"โห่ ไม่ยอมง่า"  :ling1:

โปรดติดตามตอนต่อไป..........................
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 09-11-2016 22:33:59
สงสัยว่าออมเป็นกะเทย
แบบกินยาคุม  สาวเหมือนตุ๊ดทั่วๆไป
สวยน่ารัก  กิริยาหญิง 
ทำไมถึงแทนตัวเองว่าผมอ่ะ  มันดูขัดๆ
ถ้าอยากจะแปลงเพศไม่น่าใช้คำว่าผมน่ะ
ในกรณีที่ไม่ใช่เป็นแค่ตุ๊ด  เกย์สาวทั่วๆไป
แต่นี่ดูเหมือนเตรียมผ่าแล้วง่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 10-11-2016 15:20:38
นานมากกว่าจะมาลงแต่ละตอน มาทีก้อลืมเนื้อเรื่องเก่าๆแล้ว บอกเลย ถ้าจะนานขนาดนี้แล้วลงทีละตอน ขออ่านตอนจบเลยละกัน แต่ก้อไม่รู้จะจบหรือป่าว นานจนลืม
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 01-01-2017 22:01:27
โทษทีน่ะในความเผือก   เราว่าเรารู้รูปร่างหน้าตาคนเขียนกับออมและล่ะ
ออมก็สวยจริงๆอย่างที่ว่า(ถ้าใช่คนๆเดียวกันอ่าน่ะ)
สืบเนื่องจากเราไปเจอกกระทู้นี้
https://www.dek-d.com/board/view/3715566
ที่คนเขียนอ้างว่าเป็นรุ่นน้องและชอบมาก   
แต่สงสัยว่าในเมื่อเพื่อนสวยน่ารักอย่างที่ว่าจะมาลงรูปรุ่นน้องทำไม  ทำไมไม่ลงรูปเพื่อนตัวเอง?
หรือว่าจริงๆแล้วเป็นออม?

เหตุผลที่รู้ก็เพราะคนเขียนเป็นคนเดียวกับที่เขียนนิยายเรื่องนี้
(ถ้ารูปโปรเป็นคนเขียนอยากบอกว่าหล่อลาก)
https://my.dek-d.com/samiku/writer/view.php?id=1526030

ช่วยโปรโมทให้และ  รีบๆมาต่อน่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
เริ่มหัวข้อโดย: Natty ที่ 16-07-2018 13:44:31
รออัพเพิ่มอยู่นะค่ะ
หัวข้อ: Re: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
เริ่มหัวข้อโดย: SeLoFENa ที่ 05-12-2018 20:41:58
ไรท์จะไม่อัพแล้วหรอ ฮึกกก