CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 26-06-2016 12:33:01

หัวข้อ: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 26-06-2016 12:33:01

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
     7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                     

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 26-06-2016 13:39:44

Smไหมนี่

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 27-06-2016 13:35:09

บทนำ


    นานมาแล้วในป่าแห่งหนึ่งที่สมบูรณ์และเต็มไปด้วยสัตว์น้อยใหญ่

หลากหลายชนิด

วันหนึ่งมีนายพรานคนนึงเข้ามาในป่าเพื่อล่าสัตว์

นายพรานเดินหลงเข้าไปในป่าลึกยิ่งเดินก็ยิ่งเข้าไปลึกมากขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งเขาเดินผ่านหมอกหนาเข้าไปด้านใน

จากหมอกหนาก็ค่อยๆจางลงจนเห็นทัศนียภาพมากขึ้น

นายพรานเห็นรอยเท้าเสือบนพื้นดินทำให้รู้ว่าตนเองได้เข้ามาใน

เขตหวงห้ามเข้าเสียแล้ว พอหันกลับไปมองด้านหลังก็เจอแต่หมอก

หนาทึบที่ทำให้ไม่สามารถเดินย้อนกลับไปได้

ในเมื่อไม่มีทางเลือกนายพรานก็ต้องเดินหน้าต่อไป

บรรยากาศรอบด้านเรียบสนิทจนน่ากลัวนายพรานเดินต่อไปเรื่อยๆ

ก็เจอกับแม่น้ำขนาดไม่ใหญ่มากนักไหลขั้นกลางอยู่หน้าปากถ้ำ

นายพรานนั่งลงจิบนำ้ที่ลำธาร ระหว่างนั้นก็มีเสือตัวใหญ่เดินออก

มาทางปากถ้ำ

เสือที่ได้กลิ่นของมนุษย์ก็ส่งเสียงร้องขู่ออกมา

นายพรานที่ตกใจที่เห็นเสือขนาดใหญ่แถมยังส่งเสียงร้องขู่อีก

ก็ยกมีดกริชที่อยู่ในมือขว้างออกไปข้างหน้า

มีดกริชพุ่งตรงไปปักเข้าที่หน้าอกของเสือตัวนั้นทั้งที

เสือตัวนั้นส่งเสียงร้องดังก้องอย่างเจ็บปวดเลือดของเสือไหลออกมา

ตกลงสู่พื้นจากบรรยากาศที่เงียบสงบก็มีลมกรรโชกแรงราวกับมี

พายุ เสือตัวนั้นค่อยๆเดินกลับเข้าไปในถ้ำเลือดก็ไหลเป็นทางยาว

ตามรอยของเสือตัวนั้นไป

นายพรานที่เห็นอาการของเสือแล้วก็คิดว่ายังไงเสือตัวนั้นก็คงไม่

รอด จึงลุกขึ้นตามรอยของเสือตัวนั้นเข้าไปในถ้ำ

นายพรานตามรอยมาจนกระทั่งเจอเสือตัวนั้นนอนเลียลูกเสือขาวสอง

ตัวที่ดูแล้วคงเพิ่งเกิดได้ไม่นาน

ทำให้รู้ว่าตนเองได้ทำร้ายเสือแม่ลูกอ่อนเข้าให้แล้ว

 นายพรานเสียใจที่ตนทำร้ายแม่เสือเพราะถ้าแม่เสือตายลูกเสือขาว

ทั้งสองตัวก็ต้องตายด้วยเช่นกัน แม่เสือที่เลียลูกน้อยเหมือนจะสั่งลา

ทั้งน้ำตาได้กลิ่นนายพรานตามมาก็คิดว่านายพรานคงจะมาฆ่าตน

ซ้ำและกลัวว่านายพรานจะทำร้ายลูกๆของตน

จึงใช้แรงเฮือกสุดท้ายที่ตนมีลุกขึ้นแล้วหันไปทางนายพราน

 แม่เสือขู่ร้องแล้วกระโจนเข้าตะปบที่ร่างของนายพรานทันที

นายพรานที่โดนแม่เสือตะปบเข้าที่คออย่างจัง

ก็รู้ว่าตนก็คงไม่รอดเหมือนกัน

 แม่เสือนอนทับนายพรานด้วยลมหายใจรวยริน

 นายพรานเองก็ใกล้จะสิ้นลมเต็มที ก่อนตายนายพรานได้พูดกับ

แม่เสือว่า

 

" ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเอ็งและลูกๆ

ขอให้เอ็งอโหสิกรรมให้กับข้าด้วยเถอะ "

 

แม่เสือได้ยินดังนั้นก็ขานตอบก่อนจะสิ้นใจ

นายพรานเองเมื่อพูดจบน้ำตาก็ไหลออกมาแล้วสิ้นใจตายตาม

แม่เสือไป

 

 

     พ่อเสือที่ออกไปล่าสัตว์หาอาหารอยู่นั้นได้ยินเสียงร้องของเมีย

ก็รีบวิ่งกลับถ้ำทันที ยิ่งใกล้ถึงถ้ำมากเท่าไหร่พ่อเสือก็ยิ่งได้กลิ่นเลือด

และกลิ่นมนุษย์มากขึ้นเท่านั้น

พ่อเสือกังวลใจรู้สึกไม่ดีจึงเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นไปอีก

แต่เมื่อกลับมาถึงวิ่งเข้ามาในถ้ำ ตนเองก็เห็นแม่เสือนอนนิ่งอยู่

บนมนุษย์คนนึง เขาพอจะเดาได้ว่าเกินอะไรขึ้น

พ่อเสือมองร่างของนายพรานอย่างโกรธแค้น

พ่อเสือต้องทนเห็นเมียรักตายไปและต้องทนมองดูลูกน้อยๆของเขา

ค่อยๆหมดลมหายใจจากเขาไปต่อหน้าต่อตา

ด้วยความโกรธแค้นและความเจ็บปวดเสียใจ

พ่อเสือได้ตะโกนออกไปว่า

 

"ไม่ว่าดวงวิญญาณเจ้าอยู่แห่งหนใด...นายพราน

เจ้าเป็นหนี้ข้า เจ้าพรากคนรักไปจากข้า

เจ้าพรานแก้วตาและดวงใจของข้าไป เจ้าจงฟังไว้นายพราน

 เจ้าต้องกลับมาชดใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้าพรากไปคืนสู่ข้า

มิเช่นนั้น ข้าจะตามจองล้างจองผานเจ้าทุกชาติทุกภพไป"

 

สินสุดคำประกาศก้องของพ่อเสือแล้ว ก็เกิดเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าดังขึ้นมาเหมือนกับฟ้าดินเป็นพยานให้กับคำประกาศก้องของพ่อเสือในครั้งนี้


ตอนที่ 1

 


     "ฮือๆ...ฮือ ขอโทษ ข้าขอโทษ"

 

"ขวัญ...ขวัญตื่นลูก ขวัญ ขวัญตื่น "

 

ยายศรีที่ได้ยินเสียงหลานชายนอนร้องไห้แล้วพูดแต่ขอโทษ

 ก็รีบเข้ามาปลุกให้หลานตื่น

 

"ยายจ๋า อึกๆ (เสียงสะอื้น) ยาย ช่วยขวัญด้วย"

 

ยายศรีได้แต่ลูบหัวปลอบใจ

 

"ฝันอีกแล้วหรอขวัญ"

 

"ใช่จ๊ะ ขวัญฝันเหมือนเดิมอีกแล้ว ทั้งน่ากลัวและน่าสงสาร"

 

 

" ช่วงนี้เอ็งฝันบ่อยจังเลยนะ ขวัญเอ๋ย

เดี๋ยวเช้าเอ็งไปทำบุญที่วัดกับยายไหมขวัญ เพื่อจะได้สงบจิตรสงบใจ

ได้บ้างจะได้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรเขาด้วย"

 

"ไปจ๊ะ...ยาย"

 

"งั้นเอ็งก็นอนต่อเถอะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว

เดี๋ยวเช้าแล้วเราค่อยไปวัดกัน"

 

 หลังจากยายศรีเดินกลับห้องตัวเองไปแล้ว ขวัญก็ข่มตาให้นอนหลับ

ต่อไปไม่ได้อีก ขวัญนอนคิดถึงความฝันของตนเอง

เขาฝันแบบนี้มานานแล้วแต่นานๆจะฝันเห็นสักครั้งนึง

แต่มาช่วงหลังมานี้เขาฝันบ่อยขึ้นเรื่อยๆจนแทบจะฝันเห็นทุกคืน

เขาฝันเห็นแต่ภาพของชายคนนึงปามีดกริชใส่เสือและเดินตามเสือไป

แล้วก็เห็นเสือตัวนั้นที่เลือดไหลเป็นทางกับลูกเสือสีขาวอีกสองตัว

ที่นอนอยู่บนแผ่นหิน

แม่เสือหันมามองชายคนนั้นด้วยน้ำตา แต่ทำไม

ทำไมในฝันถึงเป็นเขาที่พูดคำว่า ขอโทษ ข้าขอโทษ

ก่อนที่เสือจะพรุ่งเข้ามาตะบปชายคนนั้น เขาจะรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจ

ทุกครั้งที่ฝันเห็นเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆ เพราะอะไร

ทำไมเขาถึงต้องฝันร้ายแบบนี้ด้วย

 

 

     เช้ายายศรีและขวัญก็เดินทางไปทำบุญที่วัด

ที่ยายศรีนับถือถึงแม้จะอยู่ไกลจากบ้านไปหน่อยก็ตาม

ก่อนถึงวัดยายศรีและขวัญแวะซื้อสังฆทานเพื่อเอาไปถวายหลวงพ่อ

ที่วัดอีกด้วย เมื่อมาถึงวัดทั้งสองก็ทำบุญตักบาตรก่อนจะเอาสังฆทาน

ไปถวาย

ยายศรีพาขวัญไปหาหลวงพ่อที่กุฏิเมื่อเข้าไปด้านในแล้วทั้งสอง

ก็กราบนมัสการหลวงพ่อแล้วถวายสังฆทานให้กับหลวงพ่อ

หลวงพ่อให้พรกับทั้งสองและกรวดน้ำกันเสร็จแล้ว

ก็ให้ขวัญเอานำ้ที่กรวดแล้วไปรดที่โคนต้นไม้พอเสร็จแล้ว

ขวัญก็กลับขึ้นมาบนกุฏิอีกครั้ง

 

"เรานะชื่อแซ่อะไร"  หลวงพ่อถามขวัญ

 

"ชื่อขวัญ มิ่งขวัญ สุขหทัย ครับ"

 

"อายุเท่าไหร่แล้ว"

 

" 24 ครับ อีกไม่กี่เดือนก็จะ 25 แล้วครับ" 

 

"ใกล้แล้วซินะ เวรกรรมที่เจ้าเคยทำเอาไว้ เขารอคอยให้เจ้า

มาชดใช้ให้กับเขาอยู่ อีกไม่นานเขาจะมาทวงมันจากเจ้า

มันเป็นชะตากรรมที่เจ้ามิอาจหลีกเลี่ยงได้ เมื่อเจ้าชดใช้ให้เขา

จนคบแล้ว เจ้าจะมีโอกาสเลือกทางเดินของเจ้าเอง

เมื่อถึงเวลานั้นก็อยู่ที่เจ้าแล้วหละว่าจะเลือกทางไหน "

 

ยายศรีและขวัญที่ฟังคำที่หลวงพ่อบอกจบแล้วก็กราบลา

ระหว่างทางที่กลับบ้านขวัญก็คิดถึงแต่คำที่หลวงพ่อบอก

มันจะเกี่ยวกับความฝันของขวัญหรือป่าวนะ

 

"ยายจ๋า เข้าใจที่หลวงพ่อบอกหรือป่าว"

 

"ขวัญเอ๋ยเอ็งอย่าไปคิดมากเลยนะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

เอ็งทำใจให้สงบซะเถอะ เมื่อเอ็งเจอเขาเอ็งก็ขอโทษเขาซะ

และขอให้เขาอโหสิกรรมให้เอ็งก็พอแล้ว ทำเท่าที่เราทำได้ก็พอแล้วขวัญ"

 

"จ๊ะยาย ขวัญจะพยายาม"

 

 

     หลังจากวันที่ขวัญไปทำบุญกับยายศรีที่วัด

นี้ก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้ว ขวัญก็ไม่ได้ฝันเห็นเสือหรือเห็นเหตุการณ์

เหล่านั้นอีกเลย 

 

"ขวัญเอ๋ย ขวัญมีจดหมายส่งมาถึงเอ็งนะ เขียนตัวสีแดงๆว่าด่วน

เอ็งมาเอาไปดูซิ ว่ามีเรื่องด่วนอะไรสำคัญหรือป่าว"

 

"จ๊ะยาย...ขวัญมาแล้ว ทำเสียงดังเป็นคนแก่ใจร้อนไปได้ 555"

 

"ไอ้ขวัญเอ็งว่าข้าหรอวะ ไอ้หลานคนนี้นี่

เดี๋ยวข้าปั๊ดเอาหมากยัดปากเอ็งซะหรอก"

 

"555 ยายอะ เดี๋ยวหมากกัดปากขวัญแสบยายจะทำไง

 ขวัญงอนยายแล้วนะ ชิชิ"

 

"ข้าก็พาเอ็งไปหาหมอล้างปากซิวะ ทำเป็นมางอน

ตกลงข้ามีหลานชายหรือหลานสาววะ 555 "

 

"ยายอะ ยายคนที่เรียกขวัญเอ๋ย ขวัญลูก ขวัญของยายไปไหนแล้ว

เอายายศรีคนนั้นของขวัญคืนมานะ"

 

" 555 โถๆ....ขวัญหลานรักของยาย..มามะ...มาให้ยายศรี

กอดหลานรักหน่อย"

 

"ยายจ๋า....."

 

ขวัญเข้าไปกอดยายศรีเต็มรัก โป๊กๆ

 

"โอ๊ยๆ.... โอ๊ยยายเขกหัวขวัญทำไม  ฮือ ฮือ"

 

"เอ็งมาว่าข้าก่อนทำไมหละวะ"

 

"แซวเล่นนิดเดียวเอง ไหนจดหมายขวัญหละจ๊ะยาย"

 

"เอาๆไปดูซิใครเขาส่งอะไรมา"

 

ขวัญแกะซองจดหมายเปิดอ่าน เมื่ออ่านข้อความในจดหมายจนจบแล้ว

ขวัญก็สองจิตรสองใจว่าจะเอายังไงดี

 

"เป็นอะไรขวัญทำหน้ายุ้งเชียว"

 

"คือขวัญได้จดหมายเรียกตัวไปทำงานนะยาย แต่บริษัทมันอยู่ในเมือง

ถ้าไปทำคงไม่ได้ไปกลับ ขวัญเป็นห่วงยาย"

 

"ไม่ต้องมาห่วงยายหรอก ยายแข็งแรงดี

ยายยังมีเจ้าชัยคอยแวะมาดูยายทุกวัน

แล้วเราหละถ้าไปทำงานจะพักที่ไหน"

 

"เขามีที่พักให้จ๊ะยาย"

 

"ถ้าอย่างนั้นเอ็งก็ไปเถอะ วันหยุดค่อยกลับมาหายาย"

 

"ขวัญจะโทรหายายบ่อยๆนะจ๊ะ"

 

"อืม...แล้วเอ็งจะไปเมื่อไหร่หละขวัญ"

 

"อีกสองสามวันจ๊ะยาย ต้องไปรายงานตัวก่อน เริ่มงานวันจันทร์"

 

   เวลาล่วงเลยผ่านไป จนวันนี้ถึงวันที่ขวัญต้องเดินทางเข้าเมือง

ยายศรีและขวัญยืนลำลากันก่อนที่ขวัญจะขึ้นรถจากไป

ขวัญกอดยายศรีเอาไว้แน่น ยายศรีเองก็กอดขวัญแล้วเอามือลูบหัวขวัญ 

ไปมา

 

"ขวัญเอ๋ยดูแลตัวเองดีๆนะลูก ยายเป็นห่วง

ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองเอ็งนะขวัญ"

 

"จ๊ะยาย...ขวัญจะดูแลตัวเองดีๆ ยายไม่ต้องห่วงขวัญหรอก

ขวัญไปก่อนนะจ๊ะยาย แล้วขวัญจะกลับมาเยี่ยมยายนะจ๊ะ ยายรอขวัญนะ"

 

ยายศรีโปกมือส่งขวัญขึ้นรถไปแล้วก็ถอนหายใจออกมา

 

"ยายสังหรณ์ใจยังไงก็ไม่รู้... ไม่รู้ว่าเอ็งต้องไปเจออะไรบ้าง หวังว่าเอ็งจะปลอดภัยนะขวัญเอ๋ย"

ตอนที่ 2

        ระหว่างอยู่บนรถเดินทางเข้าเมือง

ขวัญรู้สึกถึงลางสังหรณ์บางอย่าง เหมือนมีสิ่งกำลังรอเขาอยู่

 

 "หรือว่าเราจะกังวลมากเกินไป"

 

ขวัญเรียกกำลังใจให้กับตัวเอง 

 

"สู้ๆขวัญ เอ็งเก่งอยู่แล้ว" 

 

ขวัญเดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางในตอนบ่าย ขวัญมองตึกสูงขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงหน้า ที่กำลังจะเป็นที่ทำงานใหม่ของขวัญ

 

 "ทำไมตึกทั้งสูงทั้งใหญ่ เจ้าของคนจะรวยหน้าดู คิดเพ้อเจ้ออีกแล้วไอ้ขวัญเอ๋ย "

 

ขวัญส่ายหัวไปมาสองสามทีเข้าไปรายงานตัวดีกว่า ขวัญเดินเข้าไปในบริษัทตรงไปที่ประชาสัมพันธ์  เจ้าหน้าที่สาวสวยที่นั่งอยู่เห็นขวัญเดินเข้ามา 

 

"มีอะไรให้ช่วยมัยคะ" 

 

"ผมมามอบตัวตามที่บริษัทส่งจดหมายเรียกตัวมานะครับ"

 

ขวัญเอาจดหมายเรียกตัวให้เจ้าหน้าที่สาวดู 

 

"เข้าใจแล้วคะ เรื่องมอบตัวเดี๋ยวเก็บจดหมายไว้ยื่นที่ฝ่ายบุคคล นะคะ ตอนนี้เดี๋ยวพี่พาไปดูห้องพักก่อน" 

 

เจ้าหน้าที่สาวพาขวัญเดินออกมาจากบริษัท แล้วข้ามถนนไปตึกฟังตรงข้ามที่สูงประมาณเจ็ดชั้น

 

"ความจริงแล้วตึกนี้เป็นที่พักบอดี้การ์ดของนาย แต่แค่ส่วนหนึ่งนะ ยังมีการ์ดที่ประจำอยู่ที่อื่นอีกแล้วแต่นายจะสั่งนะ  เรียกพี่ว่าพี่ดาก็ได้คะ แล้วเราหละชื่ออะไร"

 

 "เรียกขวัญก็ได้ครับ"

 

"ตอนแรกถ้าเราไม่พูดครับนี้ พี่คิดว่าเราเป็นผู้หญิงแล้วนะเนี่ย หน้าหวานมากอะเสียงก็หวานด้วย"

 

 ขวัญฟังที่พี่ดาพูดแล้วก็ได้แต่เกาแก้มแก้เขิน

 

"ทำไมผมถึงมาพักที่นี้หละครับ" 

 

"แฮะ แฮะ ห้องพักมันเต็มจ๊ะ และขวัญก็เป็นบุคลากรพิเศษ ยังไม่รู้ว่านายจะให้ทำงานตรงไหน โชคดีที่ขวัญเป็นผู้ชายจึงพักตึกนี้ได้แต่อาจจะแค่ชั่วคราว เพราะปกติแล้วตึกนี้ห้ามคนนอกเข้า ถ้าขวัญเป็นผู้หญิงนี้ลำบากแน่นอาจต้องไปหาห้องพักข้างนอกเอาเอง ถึงแล้วเดี๋ยวจะมีคนมาพาขวัญไปห้องพักอีกที่นะ พี่กลับก่อนหละ แล้วเดี๋ยววันจันทร์เจอกัน"

 

พอพี่ดาเดินกลับไปได้ไม่นานก็มีคนมาสะกิดขวัญ

 

"นี้...นาย หึหึ กลิ่นนายนี้เอง หอม หอมมาก"

 

ขวัญรู้สึกเหมือนมีคนสะกิดเลยหันกลับไปดู 

 

"เมื่อกี้พูดอะไรหรือป่าวครับ ผมไม่ได้ยิน"

 

"ป่าว ผู้ชายจริงๆหรอเรานะ  "

 

"ครับ"

 

ขวัญพึมพำกับตัวเองโดยไม่รู้ว่าอีกคนมีประสาทหูที่ดีแค่ไหน

 

"อีกแล้วชอบหาว่าเราเหมือนผู้หญิง อีกหละซิ"

 

หึหึ ชายหนุ่มหัวเลาะในลำคอ ชายหนุ่มพาขวัญมาชั้นที่ห้า ห้อง505

 

 "นี้ห้องนาย คืนนี้ก็พักไปก่อน หลังสี่ทุ้มห้ามออกจากห้อง ห้ามขึ้นไปชั้น6ชั้น7เด็ดขาด แค่นี้คงทำได้นะ"

 

" ครับ "

 

ขวัญงงอะไรจะข้อห้ามเยอะขนาดนี้ 

 

"เดี๋ยวครับแล้วพี่ชื่ออะไร ผมขวัญนะ" 

 

" เมฆ "

 

บอกเสร็จก็เดินจากไป ขวัญรู้สึกว่าผู้ชายที่ชื่อเมฆ แปลกๆแต่ก็ไม่รู้ว่าแปลกยังไง

 

"สงสัยจะเพี้ยนแล้วไอ้ขวัญ ก่อนจะรักษาคนอื่น สงสัยต้องรักษาตัวเองก่อนแล้ว"

 

 

♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

 

 

     หลังจากที่ส่งขวัญเข้าห้องไปแล้ว เมฆก็เดินขึ้นชั้น6แล้วปิดประตูทางขึ้น  ไม่ให้คนที่อยู่ชั้น5ขึ้นไปได้   ลิฟต์ก็เช่นกันจะไม่สามารถใช้งานชั้น6ชั้น7ได้  ชั้น6จะมีเพียงสี่ห้อง  ห้องละคนพวกเขาไม่ได้มาพักทุกวัน  พวงเขาจะมาเมื่อนายมาพักที่ชั้น7เท่านั้น

 

 เมฆกลับห้องพักเพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกาย

 

เขาคิดว่ากลิ่นของขวัญที่ติดตัวเขามามันแปลกๆ ตอนแรกที่ได้กลิ่นไกลๆเขารู้สึกว่ามันหอม     หอมมาก หอมเหมือนเชิญชวนให้เข้าหา 

แต่ตามกลิ่นมาถึงตัวขวัญกลิ่นมันเหมือนมีอะไรพิเศษ  ไม่เหมือนกลิ่นของคนทั่วไป  มีกลิ่นอ่อนๆที่คลายๆกับเขา แต่จะเป็นไปได้ไง ในเมื่อดูยังไงขวัญก็เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาเท่านั้น

 

หลังจากที่เมฆอาจน้ำจนรู้สึกว่ากลิ่นของขวัญหมดไปแล้ว  เมฆก็แต่งตัวเตรียมขึ้นไปยังชั้น7

 

เมฆคิดว่าขนาดเขาที่ควบคุมตัวเองได้ดีที่สุดในสี่คน  เขายังรู้สึกเหมือนจะทนไม่ไหว  ถ้าคนที่เหลือได้กลิ่นขวัญ  คงตามไปกระโจนใส่ขวัญเป็นแน่น

 

เมฆเดินขึ้นไปชั้น7ก็เจอกับอีกสามคนที่คอยอยู่ก่อนแล้ว พวกเขาทั้งสี่คน  เป็นเหมือนอัศวินและแม่ทัพของราชา

คนที่ 1 เมฆ 

คนที่ 2 ไม้

คนที่ 3 ดิน

คนที่ 4 ไฟ

พวกเขาติดตามนายมานานมาแล้ว นานกว่าที่คนทั่วไปจะคาดคิด

 

ไม้ : พี่เมฆมาช้านะ

 

เมฆ : พอดีมีคนนอกเข้ามาพักชั่วคราว เลยต้องบอกกฎก่อน

 

ไฟ : น่ากินมัย

 

เมฆไม่ทันจะได้ตอบ นายก็เดินออกมาจากห้องพอดี ทั้งสี่คนโค้งเคารพนายทันที่ พอเงยหน้าขึ้นมา เมฆก็เห็นนายจ้องตนอยู่

 

เมฆ : ขอโทษครับ พอดีมีคนนอกเข้ามาพัก  น่าจะเป็นคนที่นายจะให้ดูแลไลท์

 

นาย : อืม...กลิ่นแปลก ถึงจะจางมากก็เถอะ

บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกชื่อแทนคำว่านาย

 

เมฆ : ขอโทษครับ คุณเสือ

 

ไม้ ดิน ไฟ : หันไปมองหน้าเมฆ ไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลย

 

นาย : คืนนี้นอนที่ก่อน พรุ่งนี้ค่อยกับบ้านใหญ่พร้อมกัน

 

ทุกรับทราบ ก่อนจะแยกย้ายกลับห้องของตัวเอง

 

 

     กลางดึกขวัญนอนหลับกระสับกระส่าย ที่หน้ามีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมา ทั้งที่อากาศในห้องก็ไม่ได้อบอ้าวอะไร ออกจะเย็นซะเกือบหนาวด้วยซ้ำ

 

ขวัญฝันเห็นเสืออีกแล้วแต่ครั้งนี้ ในฝันขวัญเห็นเสือตัวใหญ่  ใหญ่กว่าตัวนั้นแถมยังเป็นเสือขาวอีกด้วย   เสือตัวนั้นคำรามร้องรั่นเหมือนเจ็บปวดจากอะไรสักอย่าง  ในฝันขวัญเห็นน้ำตาของเสือตัวนั้นด้วย

 

ขวัญสะดุ้งตื่นมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มขวัญ

 

"ทำไมเราถึงรู้สึกเจ็บปวดไปด้วยนะ เจ็บจนแทบหายใจไม่ออก"

 

ขวัญเช็ดน้ำตาแล้วเลื่อนมือมาจับที่คอ  ตรงรอยปานแดงเล็กๆสองจุดเรียงกัน

 

"เจ็บ...ทำไมถึงเจ็บตรงคอได้นะ"

 

ขวัญลุกขึ้นมาแล้วเดินไปนั่งที่ริมระเบียง เพราะอีกไม่นานก็จะเช้าแล้ว ขวัญพยายามจะไม่คิดถึงภาพความฝัน แต่ภาพของเสือขาวตัวนั้น  ทำยังไงขวัญก็สลัดมันออกไปจากหัวไม่ได้อยู่ดี

 

ขวัญอดคิดไม่ได้ว่า เสือขาวตัวนั้นจะเกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีกหรือป่าว

 

"ทำไมทุกอย่าง มันดูเป็นปริศนานักนะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 27-06-2016 13:56:22

ขวัญเป็นนายพรานกลับชาติมาเกิด?

เนื้อน่าสนุก รอติดตามนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 27-06-2016 14:22:47

งงๆ แต่น่าติดตามค่า

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 27-06-2016 15:34:29

เนื้อเรื่องน่าติดตามมาก แต่การดำเนินเรืองของตัวละครยังดูไม่ค่อยไหลลื่นเท่าไร ยังดูไม่เป็นธรรมชาติ เป็นกำลังใจให้ค่ะ รอติดตามตอนต่อไปนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: Darkwoof ที่ 27-06-2016 16:20:24

เรื่องดำเนินแบบไม่คอยลื่นไหลเท่าไหร่แต่ใช้ได้ค่ะ
แล้ว "มีดกฤต" อันนี้ตั้งใจใช้ไหมคะ เพราะถ้าไม่ตั้งใจอาจจะต้องเขียน "มีดกริช"
และคำว่า "เลื่อยๆ" อันนี้คือเลื่อยไม้นะคะ  ถ้าใช้กับเดินต้อง "เรื่อยๆ"

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 27-06-2016 17:22:24

สู้ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 28-06-2016 03:46:26

น่าสนใจ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 28-06-2016 06:50:28

ปูเสื่อรอคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 28-06-2016 06:57:43

น่าสนใจนะเนี่ย รอติดตามจ้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 01-07-2016 23:02:38

3

 


       เช้านี้ขวัญตั้งใจว่าเริ่มทำงานวันแรก

จะรีบไปรายงานตัวแต่เช้า ถึงเมื่อคืนเขาจะนอนตึกฝั่งตรงข้าม

กับบริษัทก็เถอะ แต่ก็รีบอยู่ดี

แต่พอขวัญไปรายงานตัวกับบอกว่า

ยังไม่มีใครแจ้งมาเรื่องรับคนเพิ่ม บอกให้ขวัญทิ้งเบอร์ติดต่อ

เอาไว้แล้วจะติดต่อกลับไปอีกที่

 

 

ขวัญก็งงๆแล้วคราวนี้จะเอาไงต่อ

เลยตัดสินใจไปนั่งหาอะไรกิน

ร้านคอฟฟี่ช็อปที่ห่างออกไปไกลจากบริษัทไม่มากนัก

ใช้เวลาไม่นานมากขวัญก็เดินมาถึง

ขวัญเลือกที่จะนั่งรับลมเย็นๆที่ด้านนอกมากกว่า

ที่เข้าไปนั่งด้านใน ขวัญสั่งโกโก้เย็นมานั่งกินพร้อมกับรับ

บรรยากาศไปด้วย

 

 

อีกด้านนึง เจ้านายและลูกน้องเดินลงมาจากชั้น6และชั้น7

พร้อมการ์ดติดตามอีกจำนวนหนึ่งข้ามฝั่งมาเตรียมตัว

ที่จะเข้าบริษัท แต่จังหวะนั้นก็มีสายลมแรงพัดผ่านไป

เจ้านายหนุ่มหยุดชะงักทำให้ลูกน้องและบรรดาการ์ดทั้งหลาย

ก็หยุดตาม

 

 

"กลิ่น...กลิ่นนี้มัน..."

 

 

เจ้านายหนุ่มสูดกลิ่นที่ปลิวมากับอากาศ

แล้วเริ่มวิ่งตามกลิ่นนั้นไปทันที

 

 

เมฆหันไปบอกให้ทุกคนคอยอยู่ที่นี้

ส่วนตัวเองก็รีบวิ่งตามเจ้านายไปทันทีเช่นกัน

ทุกคนงงที่อยู่ๆเจ้านายของพวกเขาก็วิ่งออกไป

เหมือนกำลังรีบไปตามอะไรอย่างนั้น

 

 

เจ้านายหนุ่มพยัคฆ์ตามกลิ่นมาจนถึง

กลิ่นแปลกๆที่กระตุ้นสัญชาตญาณของเขา

แล้วหยุดยื่นมองบุคคลตรงหน้า ที่กำลังนั่งกินเครื่องดื่มอยู่

 

 

ขวัญลุกขึ้นเดินตั้งใจจะกลับไปคอยที่ห้องพัก

แต่อยู่ๆมีใครก็ไม่รู้มาคว้าแขนขวัญเอาไว้

 

 

พยัคฆ์เห็นคนทีตนตามกลิ่นมากำลังเดินสวนไป

จึงคว้าแขนเอาไว้ ก่อนสายตาจะเหลือบเห็น

รอยปานแดงสองจุดที่คอของอีกคน

พยัคฆ์คิดในใจ

(เพราะแบบนี้ซินะ)

 

 

ขวัญมองหน้าของคนที่คว้าแขนเขาเอาไว้

 

 

"คุณมีอะไรหรือป่าวครับ"

 

 

พยัคฆ์หัวเราะ หึหึ ในรำคอก่อนจะตอบ

 

 

"มีซิ...ในที่สุดข้าก็เจอเจ้า

ข้ารอเจ้ามานานมากแล้ว

ถึงเวลาที่เจ้าต้องชดใช้ให้กับข้าแล้ว"

 

♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

 

     ขวัญงงผู้ชายคนนี้เป็นใคร

อยู่ๆก็พูดอะไรไม่รู้ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย

ขวัญพยายามจะสะบัดแขนตัวเองออก

จากมือผู้ชายแปลกหน้า เขารู้ว่าผู้ชาย

คนนี้น่ากลัว แล้วไอ้ความรู้สึกแปลกๆ

ที่เจ็บตรงต้นคออีก

 

"คุณครับ พูดอะไรผมฟังไม่รู้เรื่อง

ช่วยปล่อยแขนผมก่อนได้มัย"

 

แรงสะบัดแขนทำให้เอกสารเรียกตัว

ของขวัญหล่น

พยัคฆ์เห็นใบกระดาษที่หล่น

ก็ก้มลงเก็บขึ้นมาดู เขายิ้มที่มุมปาก

พอดีกับเมฆที่วิ่งตามถึงพอดี

เมฆมองทั้งสองที่ดูเหมือนยื้อยุดกันอยู่

 

"นายครับ..."

 

"เมฆเรียกรถมา...ฉันจะกลับบ้านใหญ่

แล้วให้คนไปเก็บของ ของผู้ชายคนนี้

มาด้วย"

 

"ครับนาย"

 

เมฆทำตามคำสั่งนายทันที แต่ก็สงสัย

ว่าทำไมนายถึงมายื้อยุดอยู่กับขวัญได้

หรือจะเป็นเพราะกลิ่น แต่ร้านกาแฟ

กับบริษัทก็ไกลกันพอสมควรไม่มีทาง

ที่จะได้กลิ่นที่อยู่ไกลขนาดนั้น แต่เพราะ

เป็นนายอีกนั้นแหละ ความสามารถของ

นายมากเกินกว่าที่เขาหรือใครจะคาดถึง

 

รอไม่นานรถยนต์ก็มาจอดรอตามคำสั่ง

พยัคฆ์ดึงแขนขวัญให้ตามเขาไปที่รถ

 

"ปล่อย...ปล่อยผมนะ

คุณจะพาผมไปไหน ผมไม่ไป

ด้วยหรอกนะ"

 

ขวัญสะบัดแขนไปมาเพื่อที่จะให้หลุด

จากคนแปลกหน้า

พยัคฆ์รำคาญกับท่าทีของขวัญ

จึงดึงกระตุกแขนให้เข้ามาหาตน

แรงกระตุกทำให้หน้าของขวัญเข้าไป

ปะทะกับอกแกร่งของอีกคน

 

"หยุด!!! ยังไงเธอก็หนีฉันไปไหน

ไม่พ้นหรอก"

 

ขวัญหยุดนิ่ง แล้วคิดในใจ

นี้มันอะไรกัน ทำไมกลิ่น...

ผู้ชายคนนี้ถึงทำให้หัวใจเขา

เต้นแรงแบบนี้

 

พยัคฆ์ที่เห็นขวัญหยุดดิ้นแล้ว

ก็เปิดประตูรถแล้วจับขวัญให้เข้าไป

นั่งในรถก่อนที่ตัวเองจะขึ้นตามไป

ขวัญมารู้สึกตัวอีกที ถึงรู้ว่าตัวเองนั่ง

อยู่บนรถที่กำลังเคลื่อนที่อยู่ และข้าง

กายเขาก็มีผู้ชายแปลกหน้าที่พูดจา

ประหลาดๆกับเขานั่งอยู่ด้วย

ด้านหน้ามีผู้ชายที่ขวัญจำได้ว่า

ชื่อเมฆนั่งอยู่ข้างคนขับรถอีกที

 

ขวัญหันกลับมามองหน้า

ผู้ชายแปลกหน้าอีกครั้งด้วยความกลัว

นิดๆก่อนจะเอ่ยถาม

 

"คุณครับ คุณจะพาผมไปไหน

แล้ว...แล้วคุณเป็นใครครับ"

 

พยัคฆ์มองหน้าขวัญก่อนจะตอบ

 

"พาไปทำ...สิ่งที่เธอควรจะทำ

ฉันชื่อ พยัคฆ์ เรียกฉันว่า..."

 

ขวัญที่ได้ยินชื่อของผู้ชายแปลกหน้า

ก็ตกใจกับความหมายของชื่อ

จึงเพอพูดออกมาพร้อมกัน

 

"เสือ"

 

"ใช่...เสือ เรียกฉันว่า เสือ"

 

ขวัญพึมพำกับตัวเอง

 

"เสือ...เสืออย่างนั้นหรอ

นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน"

 

ชื่ออื่นมีตั้งเยอะแยะทำไมต้องชื่อนี้

แล้วไหนจะความฝันเมื่อคืนอีก

ขวัญสังหรณ์ใจว่าเขากำลังจะต้อง

เผชิญกับสิ่งที่เขาไม่อาจจะหลีกหนี้

จากมันได้

 

ขวัญได้แต่ขอ ขออย่าให้เลวร้าย

เกินกว่าที่เขาจะรับไว้ก็พอ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 01-07-2016 23:19:23

ชะอุ้ย พระนายได้เจอกันแล้ว :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 02-07-2016 01:13:03

เพิ่มว่าอัพตอนใหม่ ให้เปลี่ยนตรงหัวกระทู้แรก ที่ลงกฎเล้านะคะ กดตรงแก้ไขหรือeditเนี่ยแหละ ตรงมุมขวาอ่ะค่ะ มันถึงจะโชว์ในหน้าหลักด้วย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg)
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 02-07-2016 09:09:08

อ้างจาก: mukmaoY ที่ 02-07-2016 01:13:03  

เพิ่มว่าอัพตอนใหม่ ให้เปลี่ยนตรงหัวกระทู้แรก ที่ลงกฎเล้านะคะ กดตรงแก้ไขหรือeditเนี่ยแหละ ตรงมุมขวาอ่ะค่ะ มันถึงจะโชว์ในหน้าหลักด้วย

ขอบคุณนะคะ ลองทำดูแล้วคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 3 [1\07\59]
เริ่มหัวข้อโดย: Bellze12 ที่ 02-07-2016 13:48:16

น่าติดตามมากๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 4 [8\08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 08-08-2016 09:12:02

4

ใช้เวลาไม่นานมากรถที่พยัคฆ์และขวัญนั่งมาก็ขับมาถึงบ้านใหญ่
เมื่อรถจอดสนิทแล้วเมฆก็ลงมาเปิดประตูให้กับไฟ
ขวัญที่นั่งใจลอยอยู่ก็ยังไม่รู้สึกตัวจนกระทั่งได้ยินเสียงของพยัคฆ์
 
"ลงมาได้แล้ว"
 
ขวัญสะดุดตกใจกับเสียงเรียกของพยัคฆ์ก่อนจะก้าวเท้าออกมา
จากรถแต่ยังไม่ทันได้ขยับตัวไปไหน อยู่ๆก็มีผู้ชายที่อายุประมาณ
40ปี วิ่งเข้ามาดูรีบร้อนแล้วโค้งทำความเคารพ
 
"คุณเสือครับ..."
 
"มีอะไรพ่อบ้าน"
 
"คือ...เจ้าไลท์ตอนนี้อาการไม่ค่อยดีเลยครับ
ไม่ยอมกินอะไรเลย ยังไงคุณเสือช่วยไม่ดูหน่อยได้มัยครับ"
 
"อืม...มีอะไรก็ไปทำ เดี๋ยวฉันจัดการเอง"
 
พยัคฆ์หันกลับมามองขวัญที่ยืนนิ่งอยู่เพราะภาพบ้านที่อยู่ตรงหน้า
ขวัญคิดในใจว่านี้เขาไม่เรียกบ้านแล้ว เขาเรียกคฤหาสน์มากกว่า
 
"ตามมา..."
 
พยัคฆ์เรียกขวัญก่อนจะออกเดินนำไปทางหลังบ้าน
ขวัญก็เดินตามไปอย่างงงๆว่าจะพาเขาไปไหน
เมื่อเดินมาถึงหลังบ้านห่างออกไปเป็นป่าล้อมรอบอยู่รอบๆ
ขวัญเดินตามพยัคฆ์ที่พาเดินเข้าไปในป่าได้นิดเดียวก็เจอกับ
กรงสัตว์ที่ไม่ใหญ่มากนัก พยัคฆ์หันกลับมาพูดกับขวัญ
 
"เริ่มงานแรกของเธอได้แล้ว"
 
พยัคฆ์พยายามจะใช้คำพูดปกติกับขวัญเหมือนที่ใช้กับคนอื่น
ขวัญมองเข้าไปในกรงชัดๆก็เห็นลูกเสือโคร่งตัวเล็กๆตัวหนึ่ง
ที่ตัวสั่นและดูหวาดกลัว

"ลูกเสือโคร่ง!!!"
 
"ใช่...มันชื่อไลท์ เธอเป็นหมอก็ดูแลมันด้วย"
 
"เลี้ยงเสือมันผิดกฎหมายนะคุณ แถมยังเป็นลูกเสืออีก
แล้วแม่มันหละ"
 
"แม่มันโดนพวกลักลอบค้าสัตว์ฆ่าตาย
ฉันเจอมัน เลยเก็บมันมา"
 
ขวัญเห็นแววตาเหมือนคนเจ็บปวดของพยัคฆ์อยู่แว๊บนึง
ก่อนที่มันจะหายไป ขวัญหันกลับไปดูลูกเสือ
 
"น่าสงสาร"
 
พยัคฆ์ยืนมองว่าขวัญจะทำยังไงกับไลท์ ขวัญเดินเข้าไปใกล้ๆ
กรงแล้วย่อตัวนั่งลงขวัญมองเข้าไปที่ตาของไลท์ก่อนจะลองเรียกดู
 
"ไลท์...มา...ไลท์..."
 
ไลท์ยังคงยืนตัวสั่นอย่างระแวง ขวัญที่เห็นอาการของไลท์
ยังเหมือนเดิมขวัญหลับตาลงก่อนจะค่อยๆทำใจให้สงบแล้วตั้งสมาธิ
ก่อนจะลืมตาแล้วมองไปที่ไลท์อีกครั้ง
 
"ไลท์...มาหาขวัญนะ ขวัญจะดูแลไลท์เอง
มา...มาหาขวัญนะ"
 
ไลท์มองตาของขวัญก่อนจะค่อยๆเดินเข้าหาขวัญทีละน้อยๆ
พยัคฆ์ที่ยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดก่อนจะขมวดคิ้ว
 
"ใช่จริงๆซินะ...กลิ่น...กลิ่นตัวเมีย"
 
พยัคฆ์บอกกับตัวเอง ว่ากลิ่น ที่เขาได้กลิ่นจากขวัญ
มันเป็นกลิ่นอ่อนๆของเสือตัวเมียที่ออกมาจากขวัญ
มันทำให้เขากระหาย แต่ก็ต้องกลั้นมันเอาไว้ก่อน
ยัง...ยังไม่ใช่ตอนนี้
 
 
    ขวัญยื่นมือเข้าไปในกรงวางแขนไว้กับพื้นไลท์ที่ค่อยๆ
เดินเข้าหาขวัญที่ละนิด ที่ละนิดจนมาถึงมือของขวัญ
ไลท์ค่อยๆดมกลิ่นที่มือขวัญดมอยู่ซักพักไลท์ก็เลียมือขวัญ
แล้วเอาหัวถูกกับมือขวัญไปมา พร้อมกับส่งเสียงร้องคราง
น้อยๆไปด้วย
ขวัญยิ้มกับการกระทำของเจ้าลูกเสือโคร่งตัวน้อย
ขวัญหันไปมองพยัคฆ์แล้วยิ้มให้เหมือนจะอวด
พยัคฆ์มองรอยยิ้มที่ขวัญส่งมาอยู่ๆใจของเขาก็รู้สึกสั่นไหว
ในอกแปลกๆ พยัคฆ์กำลังคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขา
แต่ก็มีเสียงมาหยุดความคิดของเขาไว้ซะก่อน
 
"คุณครับ...ผมเอาเจ้าไลท์ออกจากกรงได้มัย"
 
"จะทำอะไรก็ทำ..."
 
พยัคฆ์ตอบ...ขวัญที่ได้ยินคำตอบแล้วก็แอบพูดกับตัวเอง
เบาๆว่า
 
"คนอะไรเย็นชา...ชะมัด"
 
ขวัญเปิดกรงแล้วนั่งลงรอให้เจ้าไลท์ค่อยๆเดินเข้ามาหา
โดยไม่รู้เลยว่าคำพูดแสนบางเบานั้นกลับเสียงดังชัดเจน
ในการรับรู้ของอีกคน
พยัคฆ์ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคำพูดของขวัญเพราะเขาได้ยิน
คำเหล่านี้จนชินเสียแล้ว
 
    พยัคฆ์มองดูเจ้าไลท์ที่คลอเคลียขวัญอยู่ปฏิกิริยาของมัน
ที่แสดงออกต่อขวัญทำให้พยัคฆ์อดที่จะขำอยู่ในใจไม่ได้
ไม่รู้ว่าจะสงสารขวัญดีหรอป่าวที่เจ้าไลท์มันคิดว่าขวัญเป็นแม่
ของมันเลยพยายามจะออดอ้อนขวัญ
 
"คุณครับ...จะให้ผมพักที่ไหนหรอ
ผมจะเอาเจ้าไลท์กลับไปตรวจด้วย"
 
"พักบ้านเล็กที่อยู่ข้างๆบ้านใหญ่นั้นแหละ
ตามมา...เดี๋ยวจะพาไป"
 
พยัคฆ์เดินนำหน้าขวัญออกไป ขวัญเองก็เอาเจ้าไลท์มาอุ้ม
ไว้แล้วเดินตามคนข้างหน้าไปเดินอ้อมมาทางหน้าบ้านไม่ไกล
มากนักก็ถึง
 
"บ้านไม่ได้ล็อค เข้าไปได้เลย
ตอนกลางคืนพยายามอย่าออกมาข้างนอกอยากได้อะไร
ไปบอกพ่อบ้าน"
 
"เข้าใจแล้วครับ"
 
พูดเสร็จพยัคฆ์ก็เดินกลับเข้าบ้านใหญ่ไป
ขวัญเองก็เอาเจ้าไลท์เข้าบ้านไปด้วยเหมือนกัน
ข้าวของๆขวัญที่อยู่ที่ตึกตอนนี้มันวางอยู่ในบ้านหมดแล้ว
แต่ขวัญก็ปล่อยทิ้งไว้ก่อนตอนนี้เขาให้ความสำคัญกับเจ้าไลท์
มากกว่า
 
"ไหนๆมาให้ขวัญตรวจหน่อยซิ ว่าแข็งแรงดีหรือป่าว"
 
ขวัญเอาเครื่องมือแพทย์สำหรับฟังเสียงมาตรวจการเต้น
ของหัวใจและการหายใจของเจ้าลูกเสือน้อย
พอตรวจเสร็จแล้วขวัญก็ลูบหัวเจ้าไลท์ที่ยอมนอนเฉยๆ
ให้เขาตรวจ
 
"เก่งมากเลยนะ...ไลท์ ร่างกายก็ปกติดี
แต่รู้สึกว่าจะผอมไปนิดนึงนะไลท์ต้องกินอาหารกับนมเยอะๆนะ
จะได้โตเร็วๆโตแล้วต้องยอมให้ขวัญขี่หลังนะ 555"
 
ขวัญที่นั่งพูดแล้วหัวเราะอยู่คนเดียวคิดว่าตัวเองเป็นเอามาก
นะเนี่ย นั่งหัวเราะอยู่คนเดียวใครมาเห็นต้องคิดว่าเราบ้าแน่นเลย
ไลท์นอนมองขวัญก็จะร้องตอบ
 
"ง่าววววว"
 
"อะไรไลท์จะยอมให้ขวัญขี่หลังหรอ"
 
"ง่าว ง่าววววว"
 
"ไลท์นี้น่ารักจริงๆเลยน้า นอนคอยขวัญก่อนนะ
ไว้เดี๋ยวขวัญไปนมกับอาหารมาให้กิน"
 
ไลท์ทำตามคำบอกของขวัญด้วยการนอนหมอบลงไปกับพื้น
ที่ขวัญเอาผ้ามาปูรองไว้ให้
ขวัญเดินเปิดประตูบ้านเดินออกมาก็เจอกับพ่อบ้านพอดี
 
"คุณขวัญครับ...นายให้มาตามไปที่บ้านใหญ่ครับ"
 
"มีอะไรหรือป่าวครับ"
 
"ไม่ทราบครับ รีบไปจะดีกว่าจะครับ"
 
ขวัญรีบเดินตามคุณพ่อบ้านของคฤหาสน์ไปไม่รู้ว่าเจ้านาย
เขามีเรื่องอะไร...พอเดินเข้าไปในบ้านก็เจอกับคนเป็นนายนั่ง
คอยอยู่ที่ห้องนั่งเล่น พอพยัคฆ์เห็นขวัญเดินเข้ามา
 
"ช้า!!!..."
 
"เออ...ขอโทษครับ คุณ..."
 
ขวัญยังไม่ทันได้พูดจบประโยค พยัคฆ์ก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน
 
"เจ้าไลท์เป็นยังไง?"
 
"ผมรองตรวจดูคร่าวๆแล้วร่างกายก็ปกติดีเสียแต่ดูจะเหมือน
จะผอมไปหน่อยกินนมกับอาหาเสริมสักอาทิตย์หนึ่ง
ก็หน้าจะโอเคขึ้นแล้วหละครับ"
 
"...อืม"
 
"เออ...คุณจะว่าอะไรหรือป่าว ถ้าผมจะอยากได้อาหาร
เสริมให้ไลท์กิน"
 
ขวัญขอพยัคฆ์ที่ทำหน้านิ่งๆไม่รู้ว่าจะโกรธอะไร
เขาหรือป่าวที่ต้องการนั้นนี้
 
"อยากได้อะไรก็บอกพ่อบ้านไป เดี๋ยวจะมีคนไปซื้อมาให้"
 
"ขอบคุณครับ"
 
" แล้วอย่าลืมที่บอก ว่าตอนกลางคืนห้ามออกไปนอนบ้านเด็ดขาด"
 
"ครับ"
 
เดี๋ยวกินข้าวเย็นที่นี้ เสร็จแล้วเอาอาหารกลับไปให้ไลท์ด้วย
 
"ได้ครับ"
 
ขวัญกับพยัคฆ์กินข้าวเย็นด้วยกันก็จริง แต่ไม่มีใครเอ่ยอะไร
ขึ้นมาเลยสักนิดบรรยากาศบนโต๊ะอาหารจึงดูอึมครึมนิดหน่อย
ทานอาหารเสร็จแล้วพยัคฆ์ก็เดินกลับขึ้นชั้นบนของบ้านไป
ขวัญเองก็รอเอานมกับอาหารไปให้เจ้าไลท์น้อยที่ไม่รู้ว่าป่านนี้
จะลุกขึ้นมาร้องหิวหรือยัง
 
คุณพ่อบ้านเดินเอานมกับอาหารของไลท์มาให้ขวัญ
ขวัญรับมาแล้วบอกสิ่งที่ตัวเองต้องการสำหรับไลท์
คุณพ่อบ้านบอกเดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้คนเอาของที่ขวัญต้องการมาส่งให้
ขวัญเมื่อได้คำตอบแล้วก็เดินกลับบ้านพักของตัวเองไป

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 4 [8\08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 08-08-2016 10:16:11

รอๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 4 [8\08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 08-08-2016 14:44:57

ขวัญจะต้องเจอกับอะไรบ้าง
อดทนนะขวัญ


 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 4 [8\08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 08-08-2016 15:22:20

ดีใจที่มาต่อ อยากอ่านอีกเยอะๆเลย :man1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 4 [8\08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 09-08-2016 03:04:34

เป็นแม่เสือกลับชาติมาเกิดเหรอนี่
 รอ รออ่านตอนต่อไปคับ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 4 [8\08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 09-08-2016 10:25:27

ไม่ทันไรก็มีลูกซะและ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 14-08-2016 11:22:42

5

ขวัญเอานมกับอาหารที่ได้จากพ่อบ้านมาให้ไลท์กิน
 
"กินซะนะไลท์ กินเสร็จแล้วขวัญจะพอกับไปนอน"
 
ไลท์เดินมาดมนมกับอาหารแต่ไม่ยอมกิน ขวัญเห็นอาการของไลท์
ก็เป็นห่วงเพราะถ้าไลท์ยังไม่ยอมกินอะไรเลย
ไลท์อาจจะไม่ลอดก็ได้
 
"ไลท์...ทำไมไม่ได้กินหละ กินหน่อยเถอะนะ
ขวัญเป็นห่างไลท์นะ"
 
ไลท์ทำเพียงแค่หันหน้ามามองขวัญแล้วก็หันหน้าหนีกลับไป
 
"อ้าว...!ไลท์ ทำไมทำเป็นเมินขวัญหละ"
 
ไลท์ก็ยังคงนอนหมอบนิ่งๆไม่สนใจทั้งขวัญทั้งอาหาร
ขวัญที่รอดูอยู่ซักพักใหญ่ๆก็เริ่มจะทนไม่ไว้
 
"ไลท์...ไลท์หันมามองขวัญหน่อยซิ"
 
ไลท์ก็ยังคงนิ่ง
 
"ไลท์...ถ้าไลท์ยอมกินนมกับอาหารนะ คืนนี้ขวัญจะยอม
ให้ไลท์นอนกับขวัญได้นะ"
 
ไลท์ที่นอนฟังขวัญพูดจนจบแล้วก็หันกลับมามองหน้าขวัญ
ก่อนจะยอมลุกขึ้นเดินไปดมอาหารอีกครั้ง
ไลท์ดมนมกับอาหารสลับกันไปมาก่อนจะเริ่มก้มลงเลียนมในชาม
  ขวัญเห็นไลท์เริ่มที่จะกินนมบ้างแล้วก็ยิ้มออกมา
ขวัญมองดูไลท์ที่กินนมจนหมดชามแต่ไม่ยอมกินเนื้อที่อยู่อีกชาม
ก็ไม่ได้ว่าอะไร ไลท์กินเสร็จก็เดินเข้ามาหาขวัญก่อนจะเอา
หัวถูกับขาขวัญไปมา ขวัญยิ้มที่ไลท์เข้ามาอ้อน
ขวัญนั่งลงแล้วเอามือลูบหัวไลท์
 
"เก่งมากเลยนะไลท์...เป็นเด็กดีนะ เดี๋ยวขวัญจะปูที่นอนให้"
 
ขวัญเอาผ้ามาปูข้างเตียงให้ไลท์นอน ขวัญปูผ้าเสร็จก็ยังไม่ทัน
ได้เอ่ยเรียกไลท์ก็รู้หน้าที่เดินมาล้มตัวลงนอนบนผ้าทันที
แล้วส่งเสียงร้อง ง่าววววว ง่าว เหมือนจะบอกว่าเจ้าตัว
จะนอนแล้วนะ ขวัญลูบหัวไลท์อย่างเอ็นดู
 
"นอนซะนะ ขวัญก็จะไปอาบน้ำนอนบ้างแล้ว"
 
ขวัญที่นอนหลับอยู่ก็ฝันถึงเสือขาวตัวนั้นที่ส่งเสียงร้อง
อย่างเจ็บปวดและพระจันทร์เต็มดวงที่กลายเป็นสีแดง
ขวัญนอนส่ายไปส่ายมาอย่างคนทรมาน ก่อนที่เขาจะรู้สึก
เหมือนมีอะไรเปียกๆที่หน้า ขวัญสะดุ้งตื่นขึ้นมา
เจอไลท์กำลังเลียหน้าขวัญอยู่เหมือนจะปลอบ
ขวัญจับไลท์มากอดแล้วลูบหัวไลท์ไปมา
 
"ขอบใจนะ...ที่ช่วยปลุกขวัญ ขวัญไม่เป็นไรแล้ว"
 
     พยัคฆ์ที่นอนหลับอยู่ก็ฝันเห็นพระจันทร์เต็มดวง
ที่กลายเป็นสีแดงก่อนจะตื่นขึ้นมา
พยัคฆ์มองออกไปที่หน้าต่างห้องที่เปิดเอาไว้แล้วมองไปที่ดวงจันทร์
 
"ใกล้จะถึงเวลาแล้วซินะ..."
 
พยัคฆ์รู้สึกว่ายิ่งใกล้จะถึงเวลานั้นมากเท่าไร
ตัวเขาเองก็ยิ่งควบคุมตัวเองได้น้อยลงมากขึ้นเท่านั้น
พยัคฆ์คิดไปถึงอีกคนที่กำลังจะเป็นปัญหาสำหรับเขา
 เพราะขวัญคงไม่รู้ตัวว่าใกล้ถึงวันพระจันทรเต็มดวงมากเท่าไร
กลิ่นกายที่อยู่ข้างในจะยิ่งออกมามากขึ้นเท่านั้น
 
 
   เช้าพยัคฆ์เรียกสองทหารเสือให้มาพบเขาที่ห้องทำงาน
 
ขวัญเองที่เมื่อคืนยอมให้ไลท์เจ้าลูกเสือโคร่งน้อยนอนด้วยที่บ้าน
เช้ามาขวัญก็พาเจ้าไลท์น้อยมาออกกำลังให้ไลท์วิ่งเล่น
ที่สนามหญ้า ขวัญเองก็วิ่งนำไลท์ให้ไลท์ดูเป็นตัวอย่าง
พร้อมกับเรียกชื่อไลท์ไปด้วย
 
"ไลท์...มาเร็ว...ไลท์...วิ่งตามขวัญมาเร็ว"
 
ไลท์มองขวัญที่วิ่งวนรอบสนามหญ้าช้าๆพร้อมกับ
เรียกชื่อตัวเองไปด้วยก็เข้าใจว่าขวัญอยากให้ทำอะไร
ไลท์ก็เริ่มเดินเข้าไปหาขวัญช้าๆก่อนจะค่อยๆเริ่มวิ่งตามขวัญ
ที่วิ่งนำหน้าอยู่
 
"เก่งมากเลย...นะไลท์ เร็วๆ...ตามขวัญมาเร็วๆนะ"
 
ขวัญวิ่งไปยิ้มไปเพราะไลท์เริ่มที่จะวิ่งตามตนเองแล้ว
ขวัญพาไลท์ออกกำลังให้ขาแข็งแรงสักพักก็หยุด
ขวัญเดินไปที่บ้านใหญ่เพื่อจะไปขออาหารให้ไลท์กิน
จากคุณพ่อบ้าน ไลท์เองก็เดินตามขวัญมาด้วย
   ขวัญที่เดินมาเกือบถึงหน้าบ้านใหญ่แล้วอยู่ๆก็มี
ผู้ชายสองคนที่ยื่นอยู่หน้าบ้านใหญ่หันมามองขวัญ
มีคนนึงที่ขวัญจำได้ว่าชื่อเมฆและอีกคนหนึ่งที่ขวัญไม่รู้จัก
ไลท์ที่เดินตามมาด้วยก็หยุดเดินแล้วเกิดอาการสั่นกลัว
เวลาที่มองสองคนนั้น ขวัญหันไปดูไลท์ก่อนที่จะอุ้มขึ้นมา
หันมามองอีกทีทั้งสองคนก็เดินเข้าไปในบ้านใหญ่แล้ว
 
ขวัญปลอบไลท์จนหายกลัวแล้วไปเอานมกับอาหาร
มาให้ไลท์กิน ไลท์ก็ยังคงกินแต่นมเหมือนเดิม
กินเสร็จแล้วขวัญพอพาไลท์กลับไปที่กรงเพราะกลัวว่า
ถ้าคุณเสือรู้ว่าเมื่อคืนขวัญไม่ได้พาไลท์กลับกรงแล้วจะโกรธ
เอาได้ ไลท์เองพารู้ว่าตนเองต้องกลับเข้ากรงก็ส่งเสียงร้อง
 
" ง่าววววว ง่าววววว "
 
แล้วตะกายจะกลับมาหาขวัญ ขวัญเห็นแล้วก็สงสาร
 
"นอนคอยขวัญอยู่นี้ก่อนนะ...เดี๋ยวตอนเย็นขวัญจะมาหา
ไลท์นะ อย่าดื้อหละ"
 
ไลท์ได้ยินขวัญพูดก็หยุดแล้วหมอบนอนลงกับพื้น
เหมือนจะนอนคอยอย่างที่ขวัญบอก
 
 
     สองทหารเสือที่มาถึงบ้านใหญ่แล้วกำลังจะเข้าไป
ระหว่างที่เดินมาถึงหน้าบ้านทั้งสองคนก็ได้กลิ่น...
กลิ่นที่เชิญชวน
 
"หอม/ ...."
 
ไม้เป็นคนพูดออกมากเบาๆ ยกเว้นเมฆที่ไม่ได้พูดออกมา
ทั้งสองคนหันไปมองตามทางที่กลิ่นโชยมาก็เจอกับ
คนตัวบางหน้าหวานยืนอยู่ ข้างๆมีลูกเสือโคร่งตัวน้อย
ที่ทั้งสองคนรู้ว่าเจ้านายเขาเก็บเอามาเลี้ยง
เมฆที่เคยได้กลิ่นขวัญมาก่อนแล้วก็ไม่ค่อยแปลกใจ
ไม่เหมือนกับอีกคนไม้ที่ไม่เคยเจอขวัญและดูเหมือนกำลัง
จะหลงกลิ่นของขวัญ  แต่ที่เมฆสงสัยรู้สึกว่ากลิ่นของขวัญ
จะแรงขึ้นหรือป่าว เมฆดึงความสนใจของไม้กลับมา
ด้วยการบอกว่านายกำลังคอยอยู่ ทั้งสองคนจึงเดิน
เข้าบ้านไป ทั้งสองคนขึ้นมาถึงหน้าห้องทำงานพยัคฆ์
แล้วเมฆเป็นคนเคาะประตูเพื่อขออนุญาตเข้าไป ก๊อกๆ
 
"นายครับ"
 
พยัคฆ์ที่นั่งคอยอยู่ก่อนแล้วก็ให้ทั้งสองคนเข้ามาได้เลย
 
"เข้ามา"
 
ทั้งสี่คนเปิดประตูเข้าไปแล้วก้มหัวทำความเคารพพยัคฆ์
พยัคฆ์ที่นั่งอยู่ก็ได้กลิ่นอ่อนๆของขวัญติดมาด้วย
 
"เจอขวัญแล้วหรอ..."
 
"ครับ / ........?"
 
ไม้ถามเพราะสงสัยว่ากำลังพูดถึงใครกันอยู่
 
"ใครหรอครับ"
 
เมฆเป็นคนตอบคลายความสงสัยให้กับไม้
 
"ผู้ชายที่อยู่กับไลท์"
 
" ออ "
 
พยัคฆ์พูดต่อหลังจากที่เมฆอธิบายกับไม้เสร็จ
 
"ได้กลิ่นแล้วใช่มั้ย"
 
" ครับ/ครับ "
 
" ไม้ : ผมว่าเขามีกลิ่นแปลกๆ"
 
" เมฆ : ผมเคยได้กลิ่นเขามาก่อนแล้วครับ แต่ดูเหมือนกลิ่น
เขาจะแรงขึ้นมานิดหน่อย"
 
"ประสาทรับกลิ่นยังดีเหมือนเดิมเลยนะ"
 
" เมฆ : ครับ แต่ก็ไม่เท่านาย"
 
"เคยบอกให้เรียกยังไง"
 
" ขอโทษ...คุณเสือ "
(เขาเรียกนายเวลาคุยกับลูกน้องจนชิน)
 
"กลิ่นของเสือตัวเมีย"
 
" เมฆ : ขวัญเป็นคนธรรมดาไม่ใช่หรอครับ"
 
"ก็ใช่..."
 
" ไม้ : แล้วมันหมายความว่ายังไงครับ "
 
" เมฆ : ผมไม่รู้สึกว่ามันเป็นกลิ่นตัวเมียเลย
แค่รู้สึกว่ากลิ่นมันเชิญชวนและหอมมาก
 
" ไม้ : ใช่ครับ ผมก็คิดแบบนั้น "
 
"กลิ่นมันอ่อนมาก พวกนายเลยไม่รู้ แต่มันจะแรงขึ้นเรื่อยๆ
และรุนแรงมากเมื่อถึงวันพระจันทร์เต็มดวง
กลิ่นมันจะปลุกสัญชาตญาณของเราทุกคนและฉันคิดว่า
พวกนายอาจไม่สามารถควบคุมตัวเองได้หรือแม้แต่ตัวฉันเอง "
 
" เมฆ : มันรุนแรงขนาดนั้นเลยหรือครับ "
 
"ใช่...และมันมีผลกับฉันโดยตรง"
 
 " เมฆ,ไม้, : หมายความว่ายังไงครับ "
(ประสานเสียง)
 
"เขาเป็นคนของฉัน ขวัญมีมนต์จันทรา"
 
" เมฆ,ไม้ : เป็นไปไม่ได้...!!! "
 
"เรื่องจริง... ขวัญคือคนที่ดาราเมียของฉันกัดและฝาก
มนต์จันทราเอาไว้ก่อนจะสิ้นใจ"
 
" ไม้ : แล้วคุณเสือรู้ได้ยังไงครับ...ว่าเป็นเขา"
 
"รอยเคี้ยวที่ต้นคอและกลิ่นตัวเมียที่ยังไม่สมบูรณ์"
 
" เมฆ,ไม้ : ยังไม่สมบูรณ์...? "
 
" เมฆ : ถ้าสมบูรณ์แล้ว...ขวัญจะเป็นอย่างเราหรือป่าวครับ "
 
"ไม่...เพราะขวัญไม่ได้เป็นเสือ แต่จะสามารถให้กำเนิด
ทายาทแก่เราได้"
 
" เมฆ,ไม้ : ทายาท..."
 
" เมฆ : มีลูกหรอครับ "
 
"ใช่...แต่มนต์จันทราจะสมบูรณ์ก็ต่อเมื่อเป็นคืนพระจันทร์
เต็มดวงที่เป็นคืนพระจันทรสีแดงเท่านั้น
และฉันคิดว่าคืนนั้นมันใกล้จะมาถึงแล้ว"

*** ไรท์ฝากกด Like เพจ อัคคีสีชมพู ให้หน่อยนะค่ะ
สามารถติดตามความเลื่อนไหวและนิยายเรื่องอื่นของไรท์ได้
ไลท์กำลังจะทำหนังสือใครสนใจติดต่อไรท์ทางเพจได้นะค่ะ ***
https://mobile.facebook.com/pollacha.21/?__xt__=11.%7B%22event%22%3A%22visit_page_tab%22%2C%22user_id%22%3A100002989612637%2C%22page_id%22%3A276779559363377%7D

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 14-08-2016 12:43:03

เนื้อเรื่องน่าติดตามดีค่ะแต่คำบรรยายกับบทดูไม่ค่อยปะติดปะต่อเท่าไหร่ ยังไงก็สู้ๆนะคะจะรอติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 14-08-2016 13:47:22

จะเป็นยังไงต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 14-08-2016 16:01:21

ตกลงว่า คุณเสือ เป็นเสือจริงๆ ที่กลายร่างเป็นคนได้อย่างนั้นเหรอคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-08-2016 16:03:14

น่าติดตามๆๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 14-08-2016 16:33:40

น่าสนใจมาก

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 14-08-2016 17:45:06

มีคำผิดเยอะนะคะ
ลอด-ลอดใต้ถุน
รอด-รอดชีวิต
ยังมีอีก แต่หาไม่เจอ
ส่วนบทพูดที่ใช้ "ชื่อ : บทพูด"
มันแปลกไปหน่อยค่ะ
เอา ชื่อไว้ข้างหน้า แล้วค่อยใส่"..."ดีกว่า ถ้าหากจะไม่บรรยายอะไรต่อท้าย
หรือไม่ต้องใส่ชื่อว่าใครพูดเลยก็ได้ แต่งให้พูดตามพล็อต ก็โอเคแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 14-08-2016 18:59:09

มีคำผิดอยู่หลายคำค่ะ

ติดตามต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: Laliat ที่ 14-08-2016 21:37:49

 :hao3: อืมน่าสนใจดีแต่มีคำผิดน่ะคะ
"ขนาดใหญ่แถมยังส่งเสียงร้องขู่อีกก็ยกมีดกฤต

ที่อยู่ในมือขว้างออกไปข้างหน้า มีดกฤต"
ต้องเป็นกริช ไม่ต้องมีมีดนำหน้าคะ กิริยาที่แม่เสือวิ่งใส่ ต้องเป็น พุ่ง ไม่ใช่พรุ่ง(นี้) คำว่า "ครบ" (แสดงจำนวน)ไม่ใช่ คบ(เพลิง) หรือ คบหาสนิทสนม

ชอบน่ะคะเป็นกำลังใจให้ ปรับปรุงอีกนิด รู้สึกยังขาดๆเกินๆนิดหน่อย พยายามเข้าน่ะคะ จะคอยติดตามเสมอ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 14-08-2016 22:58:37

น่าติดตามมากเลย
ถ้าถึงวันนั้นจะเกิดอะไรขึ้นหน๋อ :hao6:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 14-08-2016 23:33:51

เป็นนิยายที่น่าสนใจมากเลยครับรอติดตามตอนต่อไปอยู่นะครับ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: Bellze12 ที่ 20-08-2016 09:23:26

อยากให้ถึงวันจันทร์สีเลือดเร็วๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 20-08-2016 14:57:30

ติดตามค่าาาา

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 20-08-2016 16:21:31

ติดตามด้วยคนค่ะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: ice.sp0211 ที่ 20-08-2016 18:53:45

ชอบนะคะ แต่คำผิดเยอะไปหน่อย รอนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 20-08-2016 22:22:33

พล็อตเรื่องแปลกดีค่ะ  น่าติดตามมากๆ   ดูๆไปนายก็ไม่ได้เกลียดขวัญนะ 

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 21-08-2016 23:05:24

 :m29: หนูขวัญจะเจออะไรต่อไปล่ะเนี่ย รอติดตามจ้า

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: bigbeeboom ที่ 21-08-2016 23:26:57

น่าติดตามๆ นายเสือดูมีเหตุผลกว่าที่คิดไว้ (หรือ เพิ่งเริ่มนะ) ลุ้นตอนหน้าจ้า

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 5 [14/08/59]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-08-2016 11:34:57

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 NC [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 05-09-2016 23:30:14

6

   ขวัญเข้ามาอยู่ที่บ้านของพยัคฆ์คอยดูแลเจ้าไลท์
และลูกน้องของพยัคฆ์ที่บาดเจ็บบ้างบางครั้งคราว
ตอนนี้ไลท์เองก็เริ่มกินอาหารบ้างแล้วและติดขวัญมากๆ
ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ขวัญเลยขู่ตลอด
ยกเว้นคุณเสืออยู่คนเดียวที่ตอนแรกก็เหมือนจะไม่ยอม
ให้เข้าใกล้ขวัญแต่พอคุณเสือจองแล้วเรียกชื่อ
เจ้าไลท์ก็นอนหมอบอยู่เฉยๆยอมให้คุณเสือเข้าใกล้ขวัญได้
 
ขวัญมาอยู่ที่นี้ได้สองอาทิตย์แล้ว ทุกคนที่นี้ก็ดูปกติดีแทบทุกคน
จะยกเว้นก็แต่สองทหารเสือที่ขวัญมารู้ที่หลังว่านอก
จากเมฆแล้วอีกคนหนึ่งก็ชื่อ ไม้ ทั้งสองคนมักจะมองขวัญแปลกๆ
ขวัญรู้สึกอย่างนั้นส่วนเมฆก็ทำเหมือนไม่ค่อยอยากเข้าใกล้
ขวัญยังไงก็ไม่รู้
คุณเสือเองก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย อย่างวันก่อนขวัญกำลังเล่น
อยู่กับไลท์คุณเสือก็เดินเข้ามาถามว่าไลท์เป็นยังไงบ้าง
ขวัญก็ตอบไปว่าไลท์แข็งแรงขึ้นแล้ว
แต่ยังต้องใช่เวลาอีกหน่อยแล้วขวัญก็ยิ้มให้คุณเสือ
อยู่ๆคุณเสือก็คิ้วขมวดแล้วหันหลังเดินกลับไปเฉยเลย
ขวัญก็งงๆว่าคุณเสือเขาเป็นอะไรของเขา
 
ตอนเย็นพยัคฆ์เรียกสองทหารเสือให้มาพบที่ห้องทำงานอีกครั้ง
เมื่อทั้งสองคนมาพร้อมกันแล้วพยัคฆ์ก็เริ่มเข้าเรื่องเลยทันที
 
"พรุ่งนี้...จะเป็นคืนพระจันทรเต็มดวง "
 
" ครับ / ครับ "
 
"รู้สึกยังไงกันบ้าง"
 
" เมฆ : กลิ่นขวัญแรงมากครับ
พวกผมพยายามอยู่ให้ห่างเท่าที่จะทำได้
ตัวผมเองยังพอควบคุมได้อยู่ครับ "
 
" ไม้ : แต่พวกผมคงทนได้อีกไม่นานหรอกครับ
ถ้าขวัญยังอยู่ในบริเวณบ้านใหญ่ "
 
"ที่เรียกพวกนายมาก็เพราะเรื่องนี้แหละ
ฉันจะให้พวกนายทั้งสองคนไปอยู่ที่อื่นก่อน
ไปตั้งแต่เย็นนี้เลยหลังจากคืนพระจันทรเต็มดวงแล้ว
พวกนายค่อยกลับมา"
 
" เมฆ : แล้วนายหละครับ "
 
"ฉันจะขังตัวเองอยู่ในห้องนอน"
 
" เมฆ : แล้วถ้าพรุ่งนี้เป็นคืนพระจันทรแดง....."
 
"ถ้าเป็นคืนพระจันทรแดง...
มนต์จันทรจะพาขวัญมาหาฉันเอง
ร่างกายและจิตใจของขวัญจะเรียกร้องหาฉัน"
 
" เมฆ,ไม้ : เข้าใจแล้วครับ "
 
    หลังจากทั้งสองคนออกจากห้องทำงานไป
พยัคฆ์เองก็นั่งคิดว่าเขาเองคอยเวลานี้มานานเท่าไหร่แล้ว
คอยเวลาที่ขวัญจะกลับมาชดใช้ให้กับเขา
แล้วในที่สุดเขาก็เจอขวัญ การรอคอยที่ยาวนานของเขา
เพราะคำประกาศก้องในวันที่ดาราเมียของเขาและลูกๆ
ของเขาต้องตาย มันเป็นเหมือนกับคำสาปที่เขาต้องรอคอย
รอคอยการชดใช้จากขวัญ

  ขวัญเองไม่รู้ว่าเป็นอะไร ขวัญเจ็บตรงรอยปานแดง
ที่ต้นคออย่างมากนับวันเหมือนมันจะเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ก็น่าแปลกที่มันจะเจ็บเฉพาะเวลากลางคืนเท่านั้น
คืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ขวัญรู้สึกเจ็บที่รอยปานแดงมากๆ
มันทำให้ขวัญนอนไม่หลับ รู้สึกร่างกายตัวเองมันแปลกๆไป
หรือว่าเขาจะป่วย ขวัญเอามือมาวัดอุณหภูมิที่หน้าผาก
มันก็ไม่ร้อนนี่น่า ทำให้ขวัญหาสาเหตุให้ตัวเองไม่เจอ
พอตอนเช้าอาการต่างๆของขวัญก็หายไปเป็นปกติทุกอย่าง
ขวัญก็งงกับตัวเองแต่ก็คิดว่าเดี๋ยวตัวเองก็คงหายดีแล้ว
 
     เช้านี้ขวัญก็มาทานข้าวที่บ้านใหญ่เหมือนปกติ
แต่ที่ไม่ปกติก็คงเป็นเจ้าของบ้านที่ไม่ลงมาทานอาหาร
เหมือนเคย ขวัญกำลังคิดว่าคุณเสือไม่สบายตรงไหนหรือป่าว
ถ้าเป็นอะไรแล้วทำไมไม่เรียกเขาให้ไปตรวจหละ
ขณะที่ขวัญกำลังคิดอยู่ในใจ คุณพ่อบ้านที่เดินผ่านมาพอดี
ขวัญเห็นจึงเอ่ยถามความสงสัย
 
"เดี๋ยวครับ...คุณพ่อบ้าน
ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ"
 
"มีอะไรหรือครับคุณขวัญ"
 
"คือ...ผมอยากถามว่าคุณเสือเป็นอะไรหรือป่าวครับ
ไม่เห็นลงมาทานอาหารเลย ถ้าเป็นอะไรผมจะได้
ขึ้นไปดูให้"
 
"คุณเสือปกติดีครับ เพียงแต่สั่งว่าห้าม
ใครขึ้นไปรบกวนเด็ดขาดครับ"
 
"อย่างนั้นหรอครับ ขอบคุณมากนะครับที่บอกผม"
 
พูดจบพ่อบ้านก็เดินออกไป ขวัญเองก็คิดว่าคุณเสือ
ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ขวัญเดินออกจากบ้านใหญ่
อ้อมเดินไปหาไลท์ ขวัญใช้เวลาทั้งวันอยู่กับไลท์จนถึงเย็น
ตลอดเวลาทั้งวันนี้ขวัญรู้สึกว่าตัวเองใจลอยๆ
ยังไงบอกไม่ถูกเหมือนกำลังคิดถึงอะไรบางอย่างอยู่
แต่ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ขวัญที่เห็นพระอาทิตย์กำลังลับ
ขอบฟ้าลงไปเลื่อยๆและพระจันทร์กำลังจะขึ้นมาแทนที่
ขวัญบอกลาไลท์ว่าตัวเองคงต้องกลับบ้านพักแล้ว
 
"ไลท์...ขวัญกลับก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ขวัญจะมาหาใหม่นะ"
 
"ง่าววววว ง่าว"
 
ไลท์ร้องตอบเหมือนจะบอกว่าเข้าใจแล้ว
ขวัญเดินกลับบ้านพักไปตาก็คอยจ้องมองพระจันทร์
ที่กำลังขึ้นไปด้วย เหมือนมันมีอะไรบางอย่างซ้อนอยู่ยังงั้น
ขวัญกลับถึงบ้านก็เข้าไปอาบน้ำทันที
ขวัญรู้สึกเหมือนว่าข้างในร่างกายมันร้อน ร้อนมาก
ร้อนอย่างบอกไม่ถูก ขวัญออกมาจากห้องน้ำก็แต่งตัว
ด้วยเสื้อเชิ้ตขาวตัวบางเบาและกางเกงขาสั้นเหนือเข่าสีดำ
คืนนี้ขวัญเลือกที่จะเปิดหน้าต่างห้องนอนเอาไว้
ขวัญรู้สึกว่าตัวเองอยากเห็นดวงจันทร์ในคืนนี้
     พระจันทร์เต็มดวงแล้วและกำลังสาดแสงจันทร์
ลงมาที่ขวัญที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง

    พยัคฆ์ที่ขังตัวเองอยู่ในห้องนอนตั้งแต่เช้า
เพื่อให้ตัวเองอยู่ห่างจากกลิ่นของขวัญมากที่สุด
พยัคฆ์ต้องฝืนทนอดกั้นไม่ให้ตัวเองออกไปจากห้องนี้
เพื่อที่จะเอาตัวขวัญมาดับความกระหายและความเร้าร้อน
ที่อยู่ภายในของเขา
ตอนนี้พระจันทร์เต็มดวงแล้ว พยัคฆ์รู้สึกว่าตัวเองเริ่มควบคุม
ตัวเองได้น้อยลงเต็มที
ถ้ามีใครสักคนเข้ามาตอนนี้เขาคงจะลากคนๆนั้นแล้วโยก
ขึ้นเตียงโดยไม่ต้องคิดอะไรเลย
 
     พระจันทร์เต็มดวงลอยขึ้นอยู่กลางฝากฟ้าพอดี
อากาศที่เคยสงบนิ่งก็กลายเป็นลมกันโชกแรงราวกับมีพายุ
พระจันทร์ที่เคยส่องแสงสีเหลืองนวล
ตอนนี้ได้กลายเป็นพระจันทร์สีแดงราวกับสีของเลือดไปแล้ว
    พยัคฆ์มองออกไปเห็นดวงจันทร์กลายเป็นสีแดง
ดวงตาของเขาที่แต่ก่อนเป็นสีน้ำตาล ตอนนี้มันได้เปลี่ยนเป็น
สีเหลืองอำพันไปแล้ว ร่างกายชายชาตรีที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ
และซิกแพ็คกำลังขึ้นลายพาดกลอนไปทั่วทั้งตัว
ร่างกายของพยัคฆ์ร้อนขึ้นเรื่อยๆ...เขากำลังต้องการ
ต้องการเสพสังวาสกับใครบางคน
 
    ขวัญรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพร้อมกับเห็นพระจันทร์เป็นสีแดง
ขวัญเจ็บตรงต้นคอที่เป็นรอยปานแดงอย่างมาก
มากกว่าทุกครั้งที่เคยเจ็บมา ร่างกายของขวัญร้อน ร้อนมาก
ร้อนจนจะทนไม่ไหว หัวใจของเต้นแรง แรงขึ้น แรงขึ้น
เรื่อยๆ กลิ่น...ขวัญได้กลิ่น...หอม หอมมาก ในหัวของขวัญ
ตอนนี้บอกแค่เพียงว่า ให้ขวัญตามกลิ่นนั้นไป
ขวัญลุกขึ้นแล้วเปิดประตูเดินตามกลิ่นนั้นออกไป
ขวัญไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังเดินไปที่ไหนรู้แค่เพียงว่า
ต้องหากลิ่นนั้นให้เจอ
ขวัญเดินตามกลิ่นมาเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงห้องๆหนึ่ง
ประตูที่ดูเหมือนปิดล็อคไว้อย่างแน่นหนาอยู่ๆก็เปิดออกเอง
เหมือนจะเชิญชวนให้เข้าไป
ขวัญเดินเข้าไปในห้องตามกลิ่นไปจนเจอเข้ากับร่างสูง
ที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่าง
เพราะแสงจันทรที่ส่องเขามาทำให้ขวัญมองไม่เห็นหน้า
ของคนๆนั้น ขวัญเข้าไปถึงตัวร่างสูงก็มองเข้าไปในดวงตา
สีอำพันดวงตานั้นจากสีอำพันก็ค่อยๆกลายเป็นสีฟ้าคราม
ขวัญที่เห็นดวงตาที่กลายเป็นสีฟ้าครามแล้วร่างกาย
ก็เรียกร้องให้เข้าไปหาคนๆนั้นทันทีเหมือนกับมีอะไร
บางอย่างดึงดูดขวัญ
 
    พยัคฆ์ที่ยืนอาบแสงจันทรอยู่ที่หน้าต่าง
อยู่ๆหัวใจของเขาก็สั่นไหวอย่างรุนแรงพร้อมกับขวัญ
ที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา
เขาและขวัญจองมองเข้าไปที่ดวงตาของกันและกัน
ก่อนที่เขาและขวัญจะเดินเข้าหากันด้วยความเสน่หา

พยัคฆ์รั้งร่างของขวัญเข้ามาโอบกอดและจูบ
ลงไปที่ริมฝีปากบางสวย
ขวัญเองก็จูบตอบเหมือนกับว่ารอคอยเวลานี้อยู่
ทั้งสองเกี่ยวตวัดลิ้นไปมาพัวพันกันอยู่ในโพรงปาก
พยัคฆ์ดูดดึงลิ้นเล็กและจูบซับที่ริมฝีปากอีกครั้ง
พยัคฆ์โน้มตัวขวัญให้เอนลงนอนบนเตียงนอน
ก่อนจะกระชากเสื้อเชิ้ตสีขาวของขวัญขาดกระเด็น
หลุดออกไปจากตัว
ขวัญที่หลงอยู่ในมนต์จันทราไม่ได้รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น
บ้างกับตัวเองรู้แค่ว่าตัวเองกำลังต้องการ
ทำยังไงก็ได้ให้ความลุ่มร้อนนี้หายไป
พยัคฆ์กระชากเสื้อขวัญออกไปแล้ว
ร่างกายของพยัคฆ์เองก็ค่อยๆขึ้นลายพาดกลอนอีกครั้ง
พยัคฆ์ถอดกางเกงขาสั้นของขวัญออกจนร่างกายเปลือยเปล่า
พยัคฆ์เองก็ถอดกางเกงตัวเดียวที่สวมใส่อยู่ออกไป
ทั้งสองที่ร่างกายเปลือยเปล่ากำลังแนบชิดกัน
พยัคฆ์แทรกตัวเข้าไปกลางหว่างขาขาวของขวัญ
แล้วก้มลงไปเลียเม็ดทับทิมสีสวยบนหน้าอกสลับไปมา
ขวัญส่งเสียงร้องด้วยความเสียวซ่าน
 
"อาๆ...อ๊าๆๆ"
 
พยัคฆ์ที่ตอนนี้ถูกสัญชาตญาณกลืนกินตัวตนไปเกือบหมดแล้ว
ก็ดูดดึงขบกัดเม็ดทับทิมทั้งสองข้างจนแดงช้ำ
 
"อ๊าาาาาาา อะๆ.....เจ็บ...อึก"
 
พยัคฆ์เลียเม็ดทับทิมทั้งสองข้างอีกครั้งเหมือนจะปลอบ
ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปเลียที่รอยปานแดงตรงลำคอขาว
ความเสียวซ่านเข้าจู่โจมขวัญอีกครั้ง
พยัคฆ์แยกเรียวขาของขวัญออกกว้าง
พยัคฆ์เลียริมฝีปากมองช่องทางรักสีสวยด้วยความกระหาย
ก่อนจะเอาแก่นกายขนาดใหญ่เกินคนปกติ (พยัคฆ์ไม่ใช่คน)
ที่แข็งตัวจนปวดหนึบกระแทกเข้าไปในช่องทางรักอย่างแรง
 
"โอ๊ย....!!! เจ็บ....เจ็บ "
 
ขวัญร้องออกมาเพราะเจ็บจากการสอดใส่ที่ไม่ได้เบิกทาง
 แต่ความใหญ่โตของแก่นกายทำให้เข้าไปได้เพียงแค่ส่วนหัว
เท่านั้นช่องทางรักของขวัญก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา
พยัคฆ์มองดูช่องทางเชื่อมต่อที่มีเลือดออกก็ยิ่งกระหาย
กลิ่นเลือดทำให้การควบคุมของพยัคฆ์หมดลง
พยัคฆ์กระแทกแก่นกายใหญ่เข้าไปเต็มแรงอีกครั้ง
 
"กรี๊ด..............."
 
ขวัญกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
แก่นกายของพยัคฆ์เข้าไปจนสุดความยาว
ช่องทางรักของขวัญก็ฉีดขาดมากขึ้นเลือดไหลออกมา
เยอะขึ้นกว่าเดิม
พยัคฆ์ขยับแก่นกายกระแทกเข้าไปอย่างแรงชักเข้าชักออก
ด้วยอารมณ์ที่ขึ้นสูง
 
"อะๆ.....อ้าๆๆ....เบาาาา....เบาหน่อย"
 
ขวัญร้องขอให้พยัคฆ์เบาแรงลง แต่เสียงของขวัญส่งไปไม่
ถึงพยัคฆ์ที่กำลังแยกขาของขวัญให้กว้างกว่าเดิมแล้ว
กดแก่นกายกระแทกแรงลงมานักขึ้น ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ
พยัคฆ์ที่อยู่ในร่างครึ่งคนครึ่งเสือจับขวัญให้ขึ้นมานั่งบนตัก
ของตัวเอง
 
"ขยับสิ...ขวัญขยับเร็วๆ"
 
ขวัญเองก็ทำตามที่พยัคฆ์สั่งคอยๆขยับขึ้นลง ขึ้นลง
ขวัญเอามือท้าวบ่าของพยัคฆ์เอาไว้ก่อนจะขยับขึ้นลง
ให้เร็วขึ้น
 
"อะๆๆๆๆๆ....อ้า...เสียว....ไม่....ไหว"
 
"อืม...อะๆ...เร็วอีก"
 
พยัคฆ์กระแทกแก่นกายสวนเข้าหาขวัญ ปั๊บๆ ปั๊บๆ ปั๊บๆ
 
"อาาาาา.....อ้าๆๆๆ....จุก....."
 
พยัคฆ์ไม่สนใจเร่งกระแทกแก่นกายเข้าสุด ออกสุด
เพื่อที่จะให้ทั้งสองไปถึงฝั่งฝันพร้อมกัน
พยัคฆ์ซอยกระแทกแก่นกายเข้าออกแรงๆรัวเร็วเสียงเนื้อ
กระทบกันดัง พับ พับ พับ พับ
 
"อาาาา......อ้าาาาาาา...ขวัญ...เสียว...จะ...เสร็จ"
 
"ใกล้แล้ว...อืมมมมม...อะะะะ..."
 
พยัคฆ์และขวัญที่ใกล้จะถึงฝั่งฝัน
พยัคฆ์ก็เร่งกระแทกแก่นกายเข้าให้ลึกที่สุด
พยัคฆ์แยกเขี้ยวออกมาก่อนจะกัดลงไปซ้ำที่รอยปานแดง
ตรงต้นคอของขวัญ
 
"อะะะะ....กรี๊ด...เจ็บ..."
 
"อะๆๆๆ...อืม...จะ...ถึง...แล้ว"
 
ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ  "อาาาาา/อาาาาา"
 
พยัคฆ์กระแทกแก่นกายเน้นๆแรงๆอีก4-5ที เขาและขวัญ
ก็ไปถึงฝั่งฝัน พยัคฆ์ก็ปลดปล่อยนำ้รักอุ่นร้อนเข้าไปใน
ช่องทางรักของขวัญจนหมดทุกหยาดหยด

***ยังไม่ได้ตรวจคำผิดนะค่ะ***

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 05-09-2016 23:58:01

รอดูน้ำยาเสือว่าจะแรงพอให้ขวัญท้องรึป่าว อิอิ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 06-09-2016 00:27:18

เช็ดเลือดกำเดาแป๊บ :pighaun:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-09-2016 01:10:32

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 06-09-2016 05:40:58

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-09-2016 08:36:25

ยังไงต่อเนี่ย!?

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: ice.sp0211 ที่ 06-09-2016 19:27:00

เชื้อแรงไหมมาดูกันนน คึคึ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 06-09-2016 19:35:57

เหมือนจะแค้นรอคอยการแก้แค้นแต่ที่เห็นก็เหมือนไม่ได้แค้นเหมือนรอคอยคนรักมากกว่า

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 06-09-2016 19:57:07

ขวัญกลับมาชดใช้ให้เสือ
โดยต้องมีลูกและเป็นเมียให้เสืออย่างนั้นใช่มั้ย
แล้วที่พระท่านว่า ต้องไปชดใช้ แต่หลังจากชดใช้แล้วของขวัญต้องเลือกเองมันคือยังไงล่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 06-09-2016 19:57:31

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 06-09-2016 22:19:05

จะได้ลูกเลยหรอ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 06-09-2016 22:31:28

ขวัญมีสติรึเปล่า แล้วตื่นมาจะจำได้ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 07-09-2016 00:41:33

 :m25: รอดูต่อไปว่าจะได้ลูกมั๊ย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 08-09-2016 07:28:23

ได้ลูกแน่ๆเลยขวัญ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: somakimi ที่ 29-01-2017 15:23:59

โอยติดตามอยู่ค่ะมาต่อเร็วๆ :katai4: :katai1: :katai1: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: kiolkiol ที่ 29-01-2017 23:34:50

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 30-01-2017 01:26:18

 :z13:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: YADA ที่ 30-01-2017 07:30:11

คนเขียนหายไปไหนแล้วค้าาา
มาต่อหน่อยสิ กำลังสนุกเลย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 30-01-2017 10:42:13

ครั้งแรกของขวัญพยัคฆ์น่าจะเบาๆมือหน่อยนา
ว่าแต่ นายเอกยังไงก็เป็นผู้ชาย แต่มีเสียงกรี๊ดนี่ แอบฮานะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: zeroj ที่ 30-01-2017 11:02:21

ดีใจจัง มาลงที่เล้าด้วย
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: magic-moon ที่ 30-01-2017 23:16:00

ใช้สลับระหว่างคำว่านี้ กับนี่หรือป่าว นี่ห้องนาย ที่นี่ นี่แหละ แต่ถ้านี้ จะเป็น คนๆนี้ ชีวิตนี้ สิ่งนี้คือ นะคะ คำผิดค่อนข้างเยอะเลย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 6 [05/09/59]
เริ่มหัวข้อโดย: shiroinu ที่ 31-01-2017 11:04:30

เพิ่งมาอ่าน เนื้อเรื่องผูกมาดีแล้วล่ะค่ะ แต่คิดว่าเรื่องเร็วไปนิดนึง แต่ถ้าเทียบกับตอนแรกแล้วดีมากเลยล่ะค่ะ  o13 อ่านแล้วรู้สึกขัดๆตอนขวัญกรี้ด กับแทนตัวเองว่าขวัญกับไลท์อ่ะ อยากได้แมนๆนิดนึง5555

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 7 [03/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 03-05-2017 21:18:21

7

    พยัคฆ์ค่อยๆดึงแก่นกายที่ปลดปล่อยน้ำรักจนหมดแล้วออกมา ตอนนี้พยัคฆ์ที่กำลังอยู่ในมนต์จันทราเหมือนกับขวัญ มีความต้องการที่ไม่สิ้นสุดและกำลังจะปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงออกมา

พยัคฆ์จับร่างของขวัญให้นอนคว่ำราบไปกับเตียงนอนแล้วยกสะโพกของขวัญให้ลอยสูงขึ้น พยัคฆ์ที่อยู่ในร่างครึ่งคนครึ่งสัตว์ก็กลายร่างเป็นเสือขาวเต็มตัว

     ขวัญที่นอนราบอยู่กับเตียงอย่างอ่อนแรงไม่รู้เลยว่าตนเองกำลังต้องรับศึกหนักขนาดไหน แต่ร่างกายของขวัญก็ยังต้องการ ต้องการการเติมเต็มให้มากกว่านี้

    พยัคฆ์ที่กลายร่างเป็นเสือขาวเต็มตัวแล้ว ก็คำราม
ดังกึกก้อง พยัคฆ์ในร่างของเสือขาวจ้องมองช่องทางรักของขวัญที่มีเลือดและน้ำรักของตนปนกันอยู่ไหลย้อยออกมา ก่อนที่พยัคฆ์จะใช้ลิ้นเลียเลือดและน้ำรักเหล่านั้นจนหมด

     ขวัญที่นอนอ่อนแรงก็เสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว

"อาาาา...อะๆๆๆ..."
 

    พยัคฆ์ในร่างเสือขาวคร่อมร่างของขวัญที่นอนราบอยู่ แก่นกายใหญ่ที่ใหญ่อยู่แล้วก็ใหญ่มากขึ้นไปอีกเมื่ออยู่ในร่างเสือขาว แก่นกายใหญ่จ่อไปที่ช่องทางรักที่ขมิบอย่างเชิญชวน ก่อนจะกระแทกเข้าไปอย่างแรง ปั๊ก

" อะะะะ...."

ช่องทางรักที่บอบช้ำจากครั้งก่อนและภายในที่มีน้ำรัก
คั่งค้างอยู่ทำให้แก่นกายใหญ่เข้าทีเดียวครึ่งลำ
  พยัคฆ์ในร่างเสือขาวกระแทกเข้าไปอย่างแรงอีกครั้ง
จนสุดความยาว

"อ้าาาา...."

   ขวัญที่โดนกระแทกอย่างแรงถึงกับร้องเสียงหลง ทั้งใหญ่ ทั้งลึกทำให้เสียวและแน่นช่องท้องไปหมด

   พยัคฆ์ในร่างเสือขาวกระแทกแก่นกายใหญ่ใส่ขวัญเต็มแรงอารมณ์ที่มี ซอยอัดกระแทกแรงเร็ว ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ ขวัญเองร่างกายสั่นคลอนโยกไหวไปตามแรงกระแทก ขวัญทั้งเจ็บทั้งเสียวจนต้องกัดหมอนเอาไว้เพื่อกั้นเสียงร้องและความเจ็บปวดปนเสียวซ่าน แต่ร่างกายของขวัญก็ยังต้องการมัน ต้องการมากกว่านี้อีก

    พยัคฆ์ในร่างเสือขาวซอยอัดกระแทกแก่นกายใหญ่
เข้าสุด ออกสุดกระแทกกลับเข้าไปแน่นๆตรงจุดกระสั่น
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก

    ขวัญที่กัดหมอนเอาไว้ก็ถึงกับกั้นเสียงเอาไว้ไม่อยู่

"อ้าาาา...โอ๊ยยยยยๆ...อืมมมมม..."

   พยัคฆ์ในร่างเสือขาวเร่งแรงกระแทกให้เร็วแรงขึ้น
ไปอีกเพื่อที่จะส่งตัวเองและขวัญให้ไปถึงฝั่งฝัน
   พยัคฆ์กระแทกรัวๆแรงๆแน่นๆที่จุดกระสันของขวัญ
ไม่กี่ทีก็ดันกระแทกแก่นกายให้เข้าไปลึกสุดความยาว
ช่องทางรักของขวัญบีบรัดกระตุกตอดแก่นกายใหญ่อย่างแรงก่อนที่ทั้งสองจะปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน

"อะะะะ...อ้าาาา...ซีดดดดด..."

   พยัคฆ์ปลดปล่อยน้ำรักอุ่นร้อนเติมเต็มเข้าสู่ภายใน
ของขวัญจนหมด น้ำรักเอ่อล้นไหลย้อยลงมาตามเรียว
ขาขาวของขวัญ พยัคฆ์ที่คาแก่นกายใหญ่เอาไว้ภายใน
ช่องทางรักก็ค่อยๆเริ่มขยับแก่นกายใหญ่สอดใส่ชักเข้า
ชักออกช้าๆอีกครั้ง ก่อนจะเพิ่มความเร็วแรงไปตามอารมณ์และสัญชาตญาณ

   พยัคฆ์และขวัญร่วมรักกันครั้งแล้วครั้งเหล้าปลดปล่อยแล้วเริ่มต้นบนรักกันใหม่ซ้ำๆอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งพระจันทรแดงลาลับขอบฟ้าไป

 

 

    พยัคฆ์และขวัญที่เมื่อคืนผ่านศึกรักด้วยกันมาอย่าง
หนักหน่วงกว่าศึกรักครั้งนี้จะจบลง พระจันทรแดงลาลับ
ขอบฟ้าก็เป็นเวลาใกล้รุ่งสางเข้าไปแล้วทำให้ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่าตอนนี้เวลาได้ล่วงเลยมาเป็นเวลาเท่าไหร่แล้ว
   พยัคฆ์ที่นอนโอบกอดขวัญไว้ค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ก่อนจะมองไปที่รอยปานแดงตรงต้นคอของขวัญที่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นรูปเขี้ยวเสือไปแล้ว หมายความว่ามนต์จันทราได้สำเร็จแล้ว ขวัญเป็นคนของเขาแล้ว
กลิ่นกายของขวัญก็กลายเป็นกลิ่นตัวเมียอย่างสมบูรณ์

   พยัคฆ์ลุกขึ้นมาจากที่นอนก่อนจะเก็บกางเกงที่หล่นอยู่ที่พื้นขึ้นมาใส่ พยัคฆ์มองขวัญที่นอนหลับอยู่แล้วคิดว่าถ้าขวัญตื่นขึ้นมาคงจะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ได้และคงอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น พยัคฆ์คิดว่าเขาจะเล่าเรื่องราวความเป็นมาทุกอย่างให้ขวัญฟังเพราะยังไงขวัญก็ต้องรู้เรื่องนี้อยู่ดีหรือบ้างที่ขวัญเองอาจจะรู้อะไรบ้างแล้วก็ได้

   ขวัญรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วก็พยายามที่จะขยับตัวแต่
ร่างกายกับรู้สึกปวดร้าวและเจ็บไปหมดทั้งตัวโดยเฉพาะช่องทางด้านหลังที่ขวัญรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าทุกส่วนในร่างกาย ขวัญคิดว่าตัวเองเหมือนคนที่ถูกรถชนแล้วอยู่ในอารมณ์โคม่า

"โอ๊ยยยย...เจ็บจัง...หรือว่าเรากำลังจะตาย "

   พยัคฆ์ที่ยืนฟังขวัญที่กำลังคิดฟุ้งซ่านก็รีบพูดหยุดความคิดก่อนที่ขวัญจะเพ้อเจ้อไปมากว่านี้

"เธอยังไม่ตายหรอก...และก็ไม่ใช่ในเร็วๆนี้ด้วย"

   พยัคฆ์เดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงข้างๆขวัญ

   ขวัญที่เห็นหน้าของคนที่พูดก็ยังงงๆว่าพยัคฆ์มาอยู่ใน
ห้องนอนของเขาได้ยังไง

"คุณ...คุณเสือ คุณมาทำอะไรที่ห้องผมหรอครับ"

"เธอคงกำลังเข้าใจอะไรผิดนี้เป็นห้องนอนของฉัน
และเมื่อคืนเธอก็เป็นคนเดินเข้ามาหาฉันเอง"

   ขวัญไม่เข้าใจ...เขานี่นะ ที่เป็นคนเดินเข้ามาหาคุณเสือถึงในห้องนอน เขาจำได้ว่าเมื่อคืนเขานอนหลับอยู่ที่ห้องของตัวเองไม่ใช่หรอ

   พยัคฆ์ที่เห็นขวัญเหมือนกำลังคิดตามที่เขาพูดและรู้ว่าขวัญคงคิดอะไรไม่ออก

"เธอคงอยากรู้ว่ามันเรื่องอะไรกันแล้วทำไมเธอถึงมา
นอนมีสภาพแบบนี้ ฉันจะบอกเธอทุกอย่าง"

"ครับ...คุณช่วยบอกผมหน่อย"

"แต่ฉันจะเล่าเรื่องหนึ่งให้เธอฟังก่อน..."

   พยัคฆ์เล่าเรื่องเหตุการณ์ที่มีนายพรานคนหนึ่งใช้มีดกริชฆ่าเสือแม่ลูกอ่อนจนตายและมีลูกเสือน้อยๆอีกสองตัวที่ต้องตายตามแม่เสือไป

    ขวัญได้ฟังเรื่องที่พยัคฆ์เล่าแล้ว ขวัญก็ร้องไห้น้ำตาไหลออกมาพร้อมกับภาพความฝันที่ฉายชัดขึ้นมาในหัวสมองของขวัญ

"ขอโทษๆ...ลูกเสือ...สีขาว"

   ขวัญพึมพำออกมาเบาๆแต่พยัคฆ์ที่นั่งอยู่ข้างๆก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน

"ใช่...ลูกเสือขาว"

   ขวัญตัดสินใจจะบอกพยัคฆ์เกี่ยวกับความฝันของตน

"คุณเสือ...ผมเองก็ฝันเห็นเหตุการณ์ที่คุณเล่ามาโดยตลอด ภาพเหตุการณ์เล่านั้นมันเป็นเหมือนฝันร้ายที่คอยตามผม ผมเสียใจและเจ็บปวดทุกครั้งที่ฝันเห็นมัน แล้วทำไมคุณถึงรู้เรื่องราวที่เหมือนกับความฝันของผมหละ"

"มันยังไม่จบ ฉันจะเล่าให้เธอฟังจนจบก่อน"

   พยัคฆ์เล่าต่อถึงตอนที่เสือขาวหนุ่มกลับมาเจอเมียรักที่นอนตายอยู่พร้อมกับต้องทนมองดูลูกเสือขาวตัวน้อยๆสองตัวค่อยๆหมดลมหายใจลงไปอย่างช้าๆต่อหน้าเขา พยัคฆ์เองที่เป็นคนเล่าก็รู้สึกปวดใจขึ้นมาอีกครั้ง

"เสือขาวหนุ่มโกรธแค้นนายพรานเป็นอย่างมาก
ด้วยความอาฆาตแค้น เสือขาวหนุ่มจึงได้ตะโกนออกไปว่า ไม่ว่าดวงวิญญาณเจ้าอยู่แห่งหนใด นายพราน
เจ้าเป็นหนี้ข้า เจ้าพรากคนรักไปจากข้า
เจ้าพรานแก้วตาและดวงใจของข้าไป เจ้าจงฟังไว้
นายพราน เจ้าต้องกลับมาชดใช้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่เจ้าพรากไปคืนสู่ข้า มิเช่นนั้น ข้าจะตามจองล้างจองผลาญเจ้าทุกชาติทุกภพไป"

   ขวัญฟังเรื่องที่พยัคฆ์เล่าจบแล้วก็ยังไม่เข้าใจ
แต่แล้วภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนบางส่วนก็แวป
เข้ามาในหัว ขวัญจำได้ว่าเมื่อคืนเขาเห็นพยัคฆ์ยืนอยู่
ตรงหน้าต่าง แล้วเขากับพยัคฆ์ก็มีอะไรกัน เสือขาว

"เสือขาว...ในห้อง...เมื่อคืน"

   พยัคฆ์ที่เห็นขวัญที่อยู่ๆก็หน้าแดงแล้วพูดออกมาก็รู้ว่าขวัญคงจำอะไรได้บ้างแล้ว

"เธอจำคำพูดที่ฉันเจอเธอครั้งแรกได้หรือป่าว
เธอเชื่อเรื่องของเจ้ากรรมนายเวรและการกลับชาติมาเกิดหรือป่าว...ขวัญ"

ขวัญที่นอนฟังคำถามของพยัคฆ์ก็พอจะเข้าใจว่าพยัคฆ์
กำลังต้องการจะสื่ออะไร

"คุณกำลังจะบอกว่า...ผมคือนายพรานคนนั้น
ไม่จริงหรอกนี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน แล้วเสือขาวตัวใหญ่
เมื่อคืนอีก หรือว่าคุณจะบอกว่าเสือขาวเมื่อคืน..."

"ใช่...เธอเข้าใจถูกแล้ว...ขวัญ
อีกไม่นานเธอต้องคืนสิ่งที่เธอพากมันไปให้กับฉัน"

"คุณจะบอกว่า คุณคือเสือขาวตัวนั้น...เป็นไปไม่ได้หรอก"

"มันเป็นไปแล้ว...เธอก็คงพอจะจำเรื่องเมื่อคืนได้บ้างแล้วทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันคือเรื่องจริง"

ขวัญนำ้ตาไหลลงมาอาบแก้มเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิด
ขึ้นและคำพูดของพยัคฆ์

"คุณคงจะโกรธเกลียดผมมากสินะ ผมไม่รู้หลอกนะว่า
ผมคือนายพรานคนนั้นอย่างที่คุณว่ามาจริงหรือป่าวและผมคงไม่สามารถเอาพวกเขากลับมาคืนคุณได้
แต่ผมจะทำทุกอย่างที่ผมทำได้เพื่อเป็นการชดใช้ให้กับคุณและผมหวังว่าระหว่างเราขอให้มันจบลงที่ชาตินี้
และผมจะไม่ติดค้างอะไรคุณอีก"

   พยัคฆ์ที่เห็นขวัญพูดไปร้องไห้ไปก็คิดที่จะบอกความรู้สึกในตอนนี้ให้ขวัญรู้

"ใช่...ฉันเคยโกรธเกลียดเธอมาก
แต่หลังจากที่ฉันได้รู้ความจริงว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด
มันเป็นความเข้าใจผิดและสัญชาตญาณ ฉันก็ไม่ได้โกรธเกลียดเธอแล้ว แต่คำพูดที่ฉันพูดออกไป
ด้วยความอาฆาตแค้นมันเป็นเหมือนคำสาปที่ทำให้ฉัน
ต้องรอคอย รอคอยเธอกลับมาหาฉัน...ขวัญ"

   ขวัญไม่พูดอะไรออกมาอีก ขวัญทำเพียงค่อยๆหลับตาลง ขวัญอยากนอนหลับ หลับแล้วตื่นขึ้นมาพบว่าทุกอย่างเป็นเพียงแค่ความฝันและทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้น




เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจอัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 7 [03/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 03-05-2017 21:59:52

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 7 [03/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 03-05-2017 22:05:06

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 8 [04/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 04-05-2017 20:27:01

8

      พยัคฆ์ที่เห็นขวัญนอนหลับไปแล้วทั้งน้ำตาก็อุ้มขวัญไปนอนอีกห้องนึงก่อนจะให้คนมาทำความสะอาดห้องนอนของเขา พยัคฆ์เช็ดตัวทำความสะอาดให้ขวัญรวมถึงเอาน้ำรักจำนวนมากที่เขาเป็นคนปล่อยทิ้งไว้ภายในออกให้ด้วย
   พยัคฆ์มองร่างกายของขวัญที่นอนเปลือยเปล่ามาตั้งแต่เมื่อคืนร่างกายของขวัญสะท้อนให้เห็นว่าเมื่อคืนเขารุนแรงกับขวัญขนาดไหนโดยเฉพาะช่องทางรักที่ทำให้เขาสุขสมมาตลอดทั้งคืนที่ตอนนี้มันบวมแดงและฉีดขาดแล้วยังรอยเลือดกับคราบนำ้รักที่แห้งติดอยู่ที่ปากทางรักนั้นอีก

   พยัคฆ์ค่อยๆสอดนิ้วเรียวยาวของตนเข้าไปในช่องทางรักของขวัญช้าๆ พยัคฆ์มองดูขวัญที่นอนหลับอยู่ที่เกิดอาการสะดุ้งแต่ไม่ได้ตื่นขึ้นมา พยัคฆ์คิดว่าขวัญคงจะเจ็บแต่เขาก็พยายามทำให้เบาที่สุดแล้ว พยัคฆ์ค่อยๆคว้านนิ้วภายในผนังอ่อนนุ่มกวาดไปรอบๆเพื่อเอาน้ำรักของตนออกมาให้หมด พยัคฆ์ค่อยๆถอนนิ้วออกจากช่องทางบอบช้ำน้ำรักจำนวนมากมายก็ไหลออกมาตามนิ้วเรียวของเขา

   เมื่อพยัคฆ์คิดว่าเขาได้เอาน้ำรักของตนออกมาจนหมดแล้วก็ค่อยๆเอาผ้าชุบน้ำสะอาดเช็ดทำความสะอาดปากทางรักอีกครั้งก่อนจะเอาเสื้อเชิ้ตของตนมาใส่ให้ขวัญ ความใหญ่และยาวของเสื้อเชิ้ตที่ยาวเหนือเข่าขึ้นมานิดหน่อยทำให้ปกปิดร่างกายที่ไม่ได้ใส่ซับในได้อย่างดี

   เสร็จแล้วพยัคฆ์ก็เดินกลับไปที่ห้องนอนของเขาที่ตอนนี้ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วพอดีกับที่พ่อบ้านกำลังจะเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อน..."

"ครับ...คุณเสือ"

"ให้คนไปเก็บของๆขวัญที่บ้านเล็กแล้วเอามาไว้ที่ห้องฉัน"

"ครับ"

"เอาข้าวต้มกับยาแก้ปวดแก้อักเสบมาให้ฉันชุดหนึ่งด้วย"

"ครับ...ผมจะรีบเอามาให้"

   พ่อบ้านรับคำสั่งเสร็จก็เดินออกจากห้องไป

   พยัคฆ์เองก็กลับไปห้องที่ขวัญนอนหลับอยู่ คอยไม่นานพ่อบ้านก็กลับมาพร้อมกับของที่พยัคฆ์ต้องการ เขารับเอาข้าวต้มกับยามาวางให้ที่โต๊ะใกล้ๆเตียงก่อนจะปลุกขวัญขึ้นมา

"ขวัญ...ขวัญตื่นมากินข้าวกินยาก่อน"

"อืม..."

   ขวัญค่อยๆขยับตัวแต่ก็ยังรู้สึกปวดเมื่อยร่างกายและเจ็บช่องทางต้านหลังอยู่ พยัคฆ์ที่เห็นขวัญรู้สึกตัวแล้วก็ค่อยๆพยุงขวัญขึ้นนั่งพิงหัวเตียงแล้วหยิบหมอนมาให้ขวัญ

"เอารองนั่งไว้สิ..."

   ขวัญมองหน้าพยัคฆ์เหมือนกับจะบอกว่า มันเป็นเพราะใครหละ เขาถึงต้องมามีสภาพแบบนี้ พยัคฆ์ช่วยขยับตัวให้ขวัญก่อนจะเอาหมอนไปรองเอาไว้ให้ขวัญนั่ง ขวัญมองดูพยัคฆ์ที่กำลังเป่าข้าวต้มในช้อนแล้วพยายามเอามาป้อนตน ขวัญเฉยจนกระทั่งพยัคฆ์เอาช้อนมามาแตะที่ริมฝีปากของขวัญ ขวัญมองสายตาที่พยัคฆ์ส่งมาบอกว่ากินเข้าไปเดี๋ยวนี้ ขวัญจึงเลือกที่จะอ้าปากกินช้อนข้าวต้มนั้น ขวัญกินไปได้เกือบครึ่งชามก่อนจะบอกกับพยัคฆ์ว่าเขาอิ่มแล้ว พยัคฆ์ก็เอาน้ำกับยามาให้ขวัญกิน ขวัญกินเสร็จก็คิดว่าตนอยากกลับไปนอนพักที่ห้องของตัวเอง

"คุณ...ผมอยากกลับไปนอนพักที่ห้องของผม"

"นอนนี้แหละ...ฉันให้คนไปเก็บของๆเธอมาไว้ที่นี้แล้ว
ต่อไปนี้เธอต้องอยู่ที่บ้านใหญ่กับฉัน"

   ขวัญได้ฟังที่พยัคฆ์บอกก็เกิดอาการไม่พอใจขึ้นมา

"ทำไมผมต้องมาอยู่ที่นี้ด้วย..."

"เพราะเธอเป็นคนของฉันแล้ว เธอก็ต้องอยู่กับฉัน
ทำสิ่งที่เธอต้องทำ"

   ขวัญหัวเราะในลำคอพร้อมกับน้ำตาก่อนจะพูดออกไป

"สิ่งที่ต้องทำคืออะไร คือการที่ผมต้องมีอะไรกับคุณ
อย่างนั้นหรอ"

   พยัคฆ์ไม่ได้ตอบอะไรขวัญอีก เพียงแค่บอกให้ขวัญนอนพักผ่อนซะแล้วเดินออกจากห้องมา

    พยัคฆ์เดินลงมาข้างล่างเพื่อกินมื้อเช้าในตอนบ่าย
พร้อมกับคิดไปด้วยว่าเขาทำได้แค่รอ รอเวลาแล้วทุกอย่างมันจะไปอย่างที่ควรจะเป็น

   พยัคฆ์ลุกออกจากโต๊ะอาหาร ก่อนจะนึกได้ว่าเจ้าไลท์มันติดขวัญมากและจะไม่ยอมกินอาหารถ้าขวัญไม่ได้เป็นคนเอาไปให้ พยัคฆ์เดินอ้อมไปดูเจ้าไลท์ที่ด้านหลัง

   พยัคฆ์ไปถึงกรงก็เห็นอาหารที่ว่างอยู่สมบูรณ์ดีไม่มีร่องรอยแตะต้อง เจ้าไลท์เองก็นอนหมอบอยู่แล้วเหลือบตามามองเขา พยัคฆ์รู้ว่าไลท์คงกำลังรอขวัญให้มาหาอยู่และมันคงจะไม่ยอมกินอะไรจนกว่าจะได้เจอขวัญ  พยัคฆ์คิดว่าขวัญเองก็คงอยากเจอเจ้าไลท์เหมือนกัน

"กินอาหารซะ...ไลท์ ถ้ากินหมดแล้วจะพาไปหาขวัญ"

   ไลท์มองพยัคฆ์ก่อนจะร้องตอบ ง่าววววว แล้วค่อยๆลุกขึ้นเดินมากินอาหารของตนเอง

      พยัคฆ์รอจนเจ้าไลท์กินอาหารของตัวเองเสร็จแล้วร้องบอกให้พยัคฆ์รู้ว่ามันกินเสร็จแล้ว พยัคฆ์แกล้งทำเป็นยืนเฉยๆ ไลท์ที่เห็นพยัคฆ์ยังเฉยอยู่ก็เดินมาที่หน้าประตูกรงแล้วเอาขาเขี่ยประตูเหมือนกำลังบอกว่าให้เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ

   พยัคฆ์เห็นการกระทำของไลท์แล้วก็ไม่อยากแกล้งอีก
เพราะรู้ว่าไลท์คงอยากรีบออกไปหาขวัญ

"ออกมาแล้วห้ามวิ่ง...เดินตามมาดีๆจะพาไปหาขวัญ
เข้าใจไหม...ไลท์"

"ง่าววววว..."

   พยัคฆ์ที่เห็นไลท์ตอบตกลงแล้วก็เปิดประตูกรงให้ไลท์ออกมา พยัคฆ์เดินนำเจ้าไลท์เข้ามาที่บ้านใหญ่ พอดีกับที่พ่อกำลังเดินมา

"คุณเสือเอาเจ้าไลท์เข้ามาทำไมหรอครับ"

"ฉันจะพาขึ้นไปหาขวัญ"

   พูดเสร็จก็เดินขึ้นบันไดไปชั้นบนทันทีโดยมีเจ้าไลท์ที่เดินตามหลังขึ้นมาด้วย เมื่อขึ้นมาถึงชั้นบนไลท์ที่ได้กลิ่นของขวัญก็รีบวิ่งไปยืนคอยพยัคฆ์ที่หน้าประตูห้องนอน
    พยัคฆ์เดินตามมาถึงหน้าประตู

"บอกว่ายังไงไลท์...ห้ามวิ่ง"

    ไลท์รู้ว่าตนทำผิดก็เอาหัวมาถูกับขาของพยัคฆ์ไปมา
อย่างอ้อนๆ

"ฉันไม่ใจดีเหมือนขวัญหรอกนะ เข้าไปในห้องแล้วห้าม
ขึ้นไปบนเตียง ถ้าไม่ฟังกลับกรง เข้าใจไหม"

"ง่าววววว"

    พยัคฆ์เปิดประตูห้องที่มีขวัญนอนหลับอยู่แล้วให้ไลท์เดินเข้าไป ไลท์เห็นขวัญหลับอยู่ก็ค่อยๆเข้าไปเลียที่หน้าของขวัญเบาๆ ขวัญที่เหมือนมีอะไรมากวนก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมา

"ไลท์...มาได้ไง"

   ขวัญเอามือลูบหัวเจ้าไลท์ไปมาแล้วค่อยๆพยุงตัวเองพิงหัวเตียงเอาไว้

"ฉันเป็นคนพามันขึ้นมาเอง มันคงคิดถึงเธอ"

   ขวัญมองหน้าพยัคฆ์ แต่หันกลับมาพูดกับไลท์แทน

"คิดถึงขวัญหรอ..."

"ง่าววววว ง่าว"

"ฮ่าๆ...ขวัญเองก็คิดถึงไลท์นะ"

    พยัคฆ์เห็นขวัญและไลท์หยอกล้อกัน ตัวเขาเองก็เดินออกมาจากห้องปล่อยให้ทั้งสองอยู่ด้วยกัน

   ขวัญเห็นพยัคฆ์ออกไปแล้วก็หันมาฟ้องเจ้าไลท์

"ไลท์ผู้ชายคนนั้น...เขาใจร้ายมากเลยนะ
เขาทำขวัญเจ็บด้วยหละ ไลท์ต้องปกป้องขวัญนะ"

"ง่าววววว"

"ไลท์จะปกป้องขวัญใช่ไหม ขวัญรักไลท์นะ
รีบโตเร็วๆหละ ขวัญรออยู่"

   ทั้งสองคุยเล่นกันจนกระทั่งพยัคฆ์กลับเข้ามาพร้อมชามข้าวต้ม ไลท์ที่เห็นพยัคฆ์ปุ๊บก็ลุกขึ้นยืนกันขวัญเอาไว้แล้วขู่

    พยัคฆ์มองท่าทีของไลท์ก็พอเข้าใจว่ามันคงต้องการปกป้องขวัญ พยัคฆ์หันไปมองหน้าขวัญ

"ไปบอกอะไรเจ้าไลท์มันหละ มันถึงทำท่าปกป้องเธอขนาดนี้...ขวัญ"

    ขวัญเม้มปากไม่ยอมพูดอะไร พยัคฆ์มองจ้องไลท์ด้วยสายตาที่เหนือกว่า ไลท์ค่อยๆนอนหมอบลงกับพื้น

"ไลท์..."

   ไลท์เงยหน้ามองพยัคฆ์ที่เรียกตน

"ปกป้องขวัญจากทุกคนได้ แต่ต้องไม่ใช่ฉันเข้าใจไหม"

"ง่าววววว"

"ดีมาก..."

    พยัคฆ์เดินมานั่งข้างขวัญที่เตียงก่อนจะค่อยๆป้อนข้าวต้มให้ขวัญ ขวัญก็กินโดยไม่พูดอะไร กินเสร็จพยัคฆ์ก็เอายาให้ขวัญกิน แล้วบอกกับขวัญว่าเขาจะพาไลท์กลับกรงแล้ว

"ไลท์...พรุ่งนี้ถ้าขวัญลุกไหวจะไปหา"

   พูดจบขวัญก็มองหน้าของพยัคฆ์ แล้วพูดต่อ

"แต่ถ้าขวัญลุกไม่ไหว ไลท์มาหาขวัญอีกนะ"

    พยัคฆ์เข้าใจในทันทีว่าถ้าขวัญยังลุกไม่ไหว เขาต้องเป็นคนพาเจ้าไลท์มาหาขวัญอีกในวันพรุ่งนี้

    พยัคฆ์พาไลท์ไปส่งที่กรง แล้วบอกกับไลท์ว่า

"อย่างที่ขวัญบอก ถ้าพรุ่งนี้ขวัญไม่มาหา ฉันจะพาไปหา
ขวัญเอง"

   ไลท์ฟังที่พยัคฆ์บอกเสร็จก็เดินกลับไปนอนที่ของตนเอง

    พยัคฆ์กลับขึ้นมาบนห้องก็เห็นขวัญหลับไปแล้ว
พยัคฆ์ลองเอามือแตะที่หน้าของขวัญก็ยังร้อนๆเพราะ
พิษไข้อยู่ พยัคฆ์ก้มลงประกบริมฝีปากของตนลงไป
บนริมฝีปากบางของขวัญแล้วดูดจูบขวัญ

    ขวัญที่นอนอยู่ก็รู้สึกตัวลืมตาขึ้นมา เห็นหน้าพยัคฆ์ที่
กำลังดูดจูบตนอยู่

"อือ...อื้อ..."

    ขวัญพยายามใช้มือผลักให้พยัคฆ์ออกจากตัวเอง

    พยัคฆ์ที่ดูดจูบจนพอใจแล้วก็ถอนริมฝีปากออก

"คุณทำบ้าอะไร...ของคุณเนี่ย"

"ก็จูบ...ดูด"

"ผมป่วยอยู่นะ..."
 
"ก็เพราะป่วยไง...ถึงทำ"

"คุณมันโรคจิต...ผมป่วยอยู่คุณก็ยังจะรังแก
ผมอีกหรอ"

"ฉันไปรังแกอะไรเธอ...ฉันแค่ดูดพิษไข้ให้เธอก็เท่านั้นเอง"

"ดูดพิษไข้...!!!"

 "ใช่ดูดพิษไข้...คนหวังดีแล้วยังมาว่าเขาโรคจิตอีก"

   ขวัญหน้าแดงไปหมดทั้งอาย ทั้งเขิน ทั้งโกรธ ไม่รู้อารมณ์ไหนกันแน่น ขวัญพูดกับตัวเบาๆ

"ก็ใครจะไปรู้เหล่า...อยู่ๆมาจูบ มาดูดปากคนอื่นเขา
จะช่วยหรือทำให้เขาอาการหนักกว่าเดิมกันแน่นเนี่ย"

    พึมพำเสร็จแล้วขวัญก็นอนหันหลังเอาผ้าห่มคุมโปรงหนี้พยัคฆ์ไปซะอย่างงั้น

    พยัคฆ์ที่ได้ยินทุกคำพูดของขวัญก็อมยิ้มก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากห้อง


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox เพจ fb

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 8 [04/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-05-2017 21:31:29

กว่าจะมาต่อ ลืมหมดแล้ว

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 8 [04/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 05-05-2017 00:17:16

ชอบน้องเสือออ :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 8 [04/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 05-05-2017 22:43:51

ดีใจที่มาต่อนะคะ :katai5: เดียวตามไปจองหนังสือน้า

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 8 [04/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 05-05-2017 23:42:39

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 8 [04/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ซีเนียร์ ที่ 06-05-2017 00:37:41

ติดตามจ้า  :L2:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 9 [06/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 06-05-2017 11:09:30

9

      ขวัญตื่นมาในตอนเช้าพร้อมกับอาการไข้ที่หายไปเหมือนกับว่าขวัญไม่เคยป่วย ร่างกายที่เคยปวดร้าวก็แทบ
หายเป็นปกติ แต่ที่ไม่ปกติเห็นจะเป็นอะไรหนักๆตรงเอวของขวัญและไอร้อนๆตรงต้นคอด้านหลัง

       ขวัญมองที่เอวของตัวเองก็เจอกับแขนแข็งแกร่งที่กำลังพลาดอยู่ ขวัญค่อยๆพลิกตัวกลับไปมองก็เจอกับใบหน้าหล่อเหล่าของพยัคฆ์ที่กำลังหายใจรดต้นคอตัวเองอยู่
     ขวัญไม่ได้โวยวายอะไรกับการที่พยัคฆ์นอนกอดตนอยู่เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกและขวัญคิดว่ามันอาจจะมีครั้งต่อไปๆ
ขวัญควรจะทำใจให้ชินสะจะดีกว่า

     ขวัญมองไปรอบๆห้องก็พบว่ามันไม่ใช่ห้องนอนที่ขวัญหลับไปแต่มันเป็นห้องนอนของพยัคฆ์ที่ขวัญเคยตื่นขึ้นมาในคืนนั้น

     พยัคฆ์ค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเห็นขวัญที่นอนมองรอบๆห้องอยู่

"ตื่นแล้วหรอ..."

"ครับ...ทำไมผมถึงมานอนอยู่ห้องคุณอีกหละ"

"ฉันอุ้มเธอมาเองหละ...ต่อไปนี้เธอต้องนอนห้องเดียวกับฉันและอาการเป็นไงบ้าง"

"ก็หายดีขึ้นมากแล้วครับ...แต่เดี๋ยวนะ...
ผมต้องนอนห้องเดียวกับคุณหรอ"

"ใช่... หรือให้ต้องพูดซ้ำย้ำ ว่าเธอเป็นคนของฉันแล้ว"

     ขวัญได้แต่เม้มปากแล้วคิดว่าเถียงพยัคฆ์ไปก็เท่านั้น
แล้วไม่รู้จะย้ำอะไรกันนักหนาว่าเขาเป็นของพยัคฆ์แล้ว รู้อยู่แล้วหละน่าซ้ำย้ำอยู่ได้


     ขวัญยังใช้ชีวิตเหมือนเดิมทำหน้าที่ดูแลเจ้าไลท์และทุกคนที่เจ็บป่วยที่อยู่ในอาณาจักร เนตรสุริยา (ในรั้วบ้านใหญ่) แต่เพิ่มเติมตรงที่ขวัญต้องนอนห้องเดียวกับพยัคฆ์ทุกคืนและดูเหมือนลูกน้องของพยัคฆ์จะเกรงๆขวัญยังไงก็ไม่รู้

     ตั้งแต่คืนนั้นที่เขามีอะไรกับพยัคฆ์นี้ก็ผ่านมาจะคบเดือนแล้ว พยัคฆ์ก็ไม่ได้มีที่ท่าจะล่วงเกินอะไรเขาอีก พยัคฆ์ก็ยังใช่ชีวิตเหมือนเดิมคือกลางวันออกไปบริษัทส่วนกลางคืนก็มีบ้างที่พยัคฆ์ออกไปงานเลี้ยงทางสังคม แต่ก็จะกลับไม่ตึก คืนนี้ก็เหมือนกันเดี๋ยวพยัคฆ์ก็คงกลับมา

     ขวัญนั่งมองออกไปที่หน้าต่างเห็นรถของพยัคฆ์กำลังวิ่งเข้ามาจอด ขวัญมองไปที่ดวงจันทร์ที่กำลังส่องแสงเหลืองนวลดูอบอุ่น

      พยัคฆ์เดินเข้ามาในห้องนอนเห็นขวัญนั่งอยู่บนเตียงกำลังมองไปที่พระจันทร์

"เป็นอะไรหรือป่าว...ขวัญ"

     ขวัญหันกลับมามองที่พยัคฆ์แล้วตอบ

"ผมรู้สึกเหมือนมันดึงดูดให้มองยังไงก็ไม่รู้"

     พยัคฆ์เข้าใจว่าขวัญกำลังเป็นอะไร

"พรุ่งนี้จะเป็นคืนพระจันทรเต็มดวง"

"แล้วยังไงครับ...?"

     ขวัญไม่เข้าใจเป็นคืนพระจันทรเต็มดวงแล้วยังไง
มันก็เป็นปกติอยู่แล้วที่เดือนหนึ่งพระจันทรจะเต็มดวงครั้งหนึ่งอยู่แล้ว

"พระจันทรเต็มดวงจะปลุกสัญชาตญาณของฉันและดึงดูดเราทั้งคู่เข้าหากัน"

 "ผมด้วยอย่างนั้นหรอ...ครับ"

"ใช่...เธอด้วย แต่มันจะไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่เป็นคืนพระจันทร์แดงที่เธอจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่ครั้งนี้มันจะปลุกเล้าเธอเหมือนกับฉันและเธอจะมีสติจำทุกอย่างได้แต่เธอจะหยุดร่างกายที่เรียกร้องหาฉันไม่ได้

     ขวัญตกใจที่รู้ว่าเหตุการณ์เหมือนกับคืนนั้นกำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ทำให้ขวัญนึกถึงเสือขาวตัวใหญ่ในคืนนั้นขึ้นมา

"แล้ว...แล้วคุณจะกลายเป็นเสืออีกหรือป่าว"

     ขวัญถามพยัคฆ์ออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นกลัว

"ไม่หรอก ฉันควบคุมร่างเสือได้ยกเว้นแค่คืนพระจันทร์แดงเท่านั้นที่ฉันทำไม่ได้ "

      พยัคฆ์มองขวัญที่เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

"เธอคงจะกลัว...สินะ"
 
"ใช่ผมกลัว... จะให้ผมบอกว่าไม่กลัวมันคงโกหกไม่เนียนหรอกครับ"

     ขวัญรู้ว่ายังไงเขาคงหลีกหนีพยัคฆ์ไม่พ้น ถ้าอย่างนั้นเขาก็ควรจะรู้อะไรเกี่ยวกับพยัคฆ์บ้าง

"ผมขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม"

"ว่ามาสิ..."

"ทำไมคุณถึงเป็นครึ่งคนครึ่งเสือ...ผมเรียกถูกไหม..."

"ก็ถูก...เธออยากรู้..."

"ผมก็ควรจะรู้อะไรเกี่ยวกับคุณบ้าง แต่ถ้าคุณไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไรครับ"

"เอาสิ...ฉันจะเล่าให้เธอฟัง"

     พยัคฆ์เดินมานั่งบนเตียงข้างๆขวัญก่อนจะหันไปถาม

"เธอเคยได้ยินเรื่องเสือสมิงหรือป่าว"

"เคยครับ...เสือที่กลายร่างเป็นคนได้ หรือว่าคุณ..."

"ก็ประมาณนั้น... แม่ของฉันเป็นเสือสมิงที่อยู่ให้ป่าลึกและอาศัยอยู่ในถ้ำเหมือนกับจำศีลอยู่ในถ้ำนั้น แต่ด้วยความบังเอิญหรือโชคชะตาก็ไม่รู้
      แม่ที่ออกมากินน้ำที่ลำธารก็เห็นพ่อที่นอนสลบบาดเจ็บสาหัสอยู่ ถึงแม่จะรู้ว่าพ่อเป็นนายพรานก็ตาม แม่ก็ยังเลือกที่จะช่วยชีวิตพ่อเอาไว้ แม่พาพ่อกลับเข้าไปในถ้ำที่แม่อาศัยอยู่ แม่ใช่เวลาและทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อมีชีวิตรอด แล้วพ่อก็รอดจากความตายฟื้นขึ้นมา
     พ่อรู้ว่าในป่าลึกขนาดนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนอาศัยอยู่ พ่อมองไปรอบๆเห็นกองไฟเล็กๆที่มีปลาเผาอยู่ และแม่ที่ไปเอาน้ำกลับเข้ามา
    แม่เห็นพ่อที่ฟื้นแล้วก็ดีใจที่พ่อฟื้นขึ้นมา แต่พ่อกลับบอกให้แม่หยุดอยู่ตรงนั้นอย่างเข้ามาใกล้พ่ออีก แม่ที่ได้ยินพ่อพูดแบบนั้นก็รู้สึกเสียใจแต่ก็ไม่ได้คิดโกรธพ่อ
     พ่อถามแม่ออกไปตรงๆว่าแม่เป็นใคร แม่ไม่ใช่คนใช่มั้ย
แม่เองก็เลือกที่จะตอบพ่อตรงๆเช่นกันว่าแม่ไม่ใช่คน แต่แม่เป็นเสือสมิง พ่อที่ได้ยินแบบนั้นก็ลุกหยิบมีดขึ้นมาหันไปทางแม่
แม่เองก็ยืนอยู่เฉยๆ พ่อคิดว่าแม่ก็น่าจะรู้ว่าพ่อเป็นนายพรานแล้วทำไมยังช่วยพ่อเอาไว้อีก พ่อเลือกที่จะถามแม่ว่าทำไมถึงช่วยชีวิตพ่อเอาไว้ทั้งๆที่รู้ว่าพ่อเป็นใคร
     แม่ตอบว่า แม่รู้ว่าพ่อเป็นใครแต่ไม่รู้ทำไมถึงเลือกที่จะช่วยพ่อ แม่รู้แค่ว่าแม่ทนเห็นพ่อตายไม่ได้ จึงเลือกที่จะช่วยชีวิตพ่อเอาไว้
     พ่อถามแม่ว่าไม่กลัวพ่อจะฆ่าแม่หรอ แม่บอกว่าแม่เตรียมใจเอาแล้ว ถ้าพ่อจะฆ่าแม่ก็จะยอมให้ฆ่าโดยไม่ขัดขืน แม่พูดไปน้ำตาก็ไหลไปด้วย
    พ่อที่เห็นน้ำตาของแม่ก็รู้ว่าแม่ไม่เหมือนกับเสือธรรมดาทั่วไป การที่แม่ช่วยชีวิตพ่อถ้าเป็นเสือปกติก็คงจะกินพ่อไปแล้ว
พ่อทิ้งมีดลงแล้วถามแม่ว่าทำไมถึงไม่กินพ่อเป็นอาหาร
    แม่บอกว่าแม่ไม่กินเนื้อ แม่กินแต่ปลากับผลไม้ พ่อได้ยินก็ขำออกมาแล้วลืมไปเลยมาแม่เป็นเสือ พ่อบอกให้แม่เข้ามา พ่อจะไม่ทำอะไร แม่เดินเข้ามาใกล้พ่อแล้วส่งน้ำในมือให้แล้วบอกว่า
แม่ไปเอามาให้ กินสะ แม่กลัวพ่อจะหิวน้ำ
    พ่อมองแม่ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปแล้วกินนำ้ที่แม่เอามาให้
พ่อถามแม่มารักษาพ่อยังไงทั้งที่ไม่มียา
    แม่บอกว่าแม่เลียตามบาดแผลให้พ่อและนอนกอดเพื่อให้ไออุ่นพ่อเอาไว้
     พ่อก็คงจะซึ้งใจที่แม่ดูแลพ่ออย่างดีหรืออาจจะหลงไหลใน
รูปร่างหน้าตาที่สวยราวกับนางฟ้าของแม่ก็ไม่รู้ ถึงพ่อจะหายดีแล้ว พ่อก็ยังไม่ยอมไปไหนอยู่กับแม่ที่ถ้ำตั้งแต่นั้นมา จนมีพี่ๆและฉันออกมา"

     ขวัญฟังเรื่องทั้งหมดก็ร้องไห้นำ้ไหลซึ้งในความรักของพ่อกับแม่ของพยัคฆ์
     พยัคฆ์ที่เห็นขวัญนั่งเช็ดน้ำตาปอยๆก็สงสาร ยกมือเช็ดหยด
น้ำตาให้ขวัญ

"เรื่องราวของพ่อแม่ฉันคล้ายๆเราไหมหละ ฉันที่เป็นเสือและเธอที่เป็นนายพราน"

     ขวัญมองหน้าพยัคฆ์ที่พูดประโยคนั้นออกมา แล้วเลือกที่จะพูดว่า

"ขอบคุณนะครับ...ที่เล่าให้ผมฟัง
วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน ไว้วันหลังผมจะถามคุณใหม่
คุณต้องตอบผมด้วยนะ คืนนี้ราตรีสวัสนะครับ"

      ขวัญพูดจบก็หันหลังให้พยัคฆ์แล้วหลับตานอน

     พยัคฆ์เองก็ยิ้มกับคำพูดของขวัญที่ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ปฏิเสธ พยัคฆ์ลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินเข้าห้องนำ้ไปอาบน้ำเพื่อเข้านอนด้วยรอยยิ้ม


      คืนนี้จะเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง เช้านี้พยัคฆ์จึงเลือกที่จะไม่ไปทำงานเพื่อไม่ให้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นในวันนี้

     เช้าวันนี้พยัคฆ์ตื่นนอนก่อนขวัญที่ยังหลับตาพริ้มอยู่
พยัคฆ์ลุกจากเตียงจัดการตัวเรียบร้อยแล้วขวัญก็ยังไม่ตื่นพยัคฆ์คิดว่าเมื่อคืนขวัญคงจะนอนดึกเกินไป พยัคฆ์ค่อยๆปลุกขวัญให้ตื่นเพราะใกล้จะได้เวลาอาหารเช้าแล้ว

"ขวัญ...ตื่นเถอะ ใกล้ได้เวลาอาหารเช้าแล้วนะ"

"อืมมมม...."

     ขวัญค่อยๆขยับตัวงัวเงียขึ้นมานั่งแล้วกำลังจะเอามือขยี้ตา

    พยัคฆ์เห็นแบบนั้นก็จับมือของขวัญเอาไว้

"อย่าขยี้ตา...เดี๋ยวตาเจ็บ ค่อยๆลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาเถอะ
เดี๋ยวฉันลงไปคอยข้างล่าง"

     ขวัญค่อยๆลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป

    พยัคฆ์เองที่เห็นขวัญเข้าห้องน้ำไปแล้วก็เดินออกจากห้องลงไปค่อยขวัญข้างล่าง

     ขวัญเองที่จัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วก็เดินลงมาหาพยัคฆ์ที่นั่งคอยอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว

     พยัคฆ์และขวัญกินอาหารกันเรียบๆไม่ได้คุยอะไรกัน
ขวัญเองที่นั่งกินจนอิ่มแล้วก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าชุดที่พยัคฆ์ใส่ไม่ใช่ชุดออกไปทำงานแต่เป็นชุดอยู่บ้านสบายๆ แต่หน้าแปลกที่พยัคฆ์ดูดีมากทั้งที่มันเป็นเพียงแค่เสื้อยืดกางเกงสามส่วน

    พยัคฆ์ที่เห็นขวัญมองตนอยู่นานแล้วก็เอ่ยปากถาม

"มีอะไรหรือป่าว...ขวัญ"

"ออ...ผมแค่สงสัยว่าทำไมวันนี้คุณไม่ไปทำงานหรอครับ"

"อืม...วันนี้ฉันอยากพักนะ"

     ขวัญคิดในใจว่า จะให้บอกออกไปได้งัยว่ากำลังคิอยู่ว่าทำไมคุณถึงใส่อะไรก็ดูดีไปเสียหมด

"แล้ววันนี้อยากพักหรืออยากอะไรกันแน่น"

     ขวัญพึมพำออกมาเบาๆโดยไม่คิดว่าอีกคนที่นั่งอยู่จะได้ยิน

"อยากรู้จริงๆหรอ...ว่าฉันอยากอะไร"

     ขวัญตกใจที่อยู่ๆพยัคฆ์ก็พูดขึ้นมาแล้วคิดว่าพยัคฆ์ได้ยินที่เขาพูดอย่างนั้นหรอ

"ไม่...ไม่อยากรู้ครับ"

     ขวัญพูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกไปทันที

     พยัคฆ์ที่ยังนั่งอยู่ก็หัวเราะออกมาเบาๆกับท่าทีของขวัญและใบหน้าที่ขึ้นสีแดงเมื่อกี้ก่อนที่จะเดินออกไป
พยัคฆ์ไม่รู้ขวัญอยู่ในอารมณ์ไหน โกรธ เขิน หรือ อาย

    ขวัญที่เดินหนีพยัคฆ์ออกมาก็เดินอ้อมไปหาเจ้าไลท์ที่กำลังนอนคอยขวัญอยู่ ตอนนี้ไลท์เองก็กินอาหารมากขึ้นและตัวโตขึ้นเร็วมาก เพราะอีกไม่ก็เดือนไลท์ก็จะอายุครบหนึ่งปี

    ไลท์ที่ได้กลิ่นขวัญก็เดินมาคอยที่หน้ากรงรอขวัญมาเปิดประตูกรงให้

"ยืนคอยขวัญอยู่หรอ...ไลท์"

"ง่าววววว..."

"ฮ่าๆ...มาๆขวัญจะพาไปออกกำลังกาย"

     ขวัญเปิดกรงให้ไลท์ออกมาแล้วพากันไปวิ่งเล่นที่สนามหน้าบ้าน

    พยัคฆ์ที่เดินออกมาจากบ้านก็เห็นขวัญที่กำลังวิ่งเล่นกับไลท์
อยู่เหมือนเด็กๆ

"เด็กๆอย่างนั้นหรอ...คงอีกไม่นานหรอกมั้งที่ เนตรสุริยาจะได้มีเด็กมาวิ่งเล่น"

     พยัคฆ์เดินเข้าไปหาขวัญกับไลท์ที่หยุดวิ่งแล้ว

"เหนื่อยหรือป่าว..."

"ก็นิดหน่อยครับ"

"ถ้างั้นเข้าบ้านกันเถอะแดดเริ่มจะร้อนแล้ว ปล่อยไลท์เอานี้แหละ"

"จะไม่เป็นไรหรอครับ ปล่อยไลท์เอาไว้แบบนี้น่ะ"

     ไลท์ที่ได้ยินว่าพยัคฆ์จะให้ขวัญเข้าบ้านแต่ให้ตัวเองอยู่ข้างนอกก็เดินเข้าไปเอาหัวถูขาขวัญไปมาเหมือนจะบอกว่าขอไปด้วยนะ

     พยัคฆ์เห็นไลท์แล้วก็ถอนหายใจตรงไลท์เป็นเสือหรือเป็นแมวอ้อนเก่งเหลือเกิน พยัคฆ์หันไปพูดกับไลท์

"จะเข้าบ้านก็ตามมา...แล้วห้ามซนเข้าใจไหม"

    ไลท์ที่ได้รับคำอนุญาตก็เดินเข้าไปเอาหัวถูขาอ้อนพยัคฆ์บ้าง

    พยัคฆ์ส่ายหัวกับลูกอ้อนของไลท์ ขวัญเองก็หัวเราะกับพฤติกรรมของไลท์


     หกโมงเย็นพระอาทิตย์ก็ตกดิน พระจันทร์ก็ค่อยๆโผล่ขึ้นมา
ตอนนี้ขวัญและพยัคฆ์นั่งกันอยู่ในห้องนอน ขวัญอดที่จะกลัวอยู่
ในใจไม่ได้ยิ่งพระจันทร์ขึ้นสูงมากเท่าไร ตัวขวัญเองก็รู้สึกร้อนลุ่มที่ข้างในร่างกายมากเท่านั้น

     พยัคฆ์เองก็พยายามจะยื้อเวลาออกไปให้มากที่สุด
แต่ตอนนี้พยัคฆ์คิดว่าตัวเองคงทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว

"ขวัญ..."

     ขวัญสะดุ้งกับเสียงเรียกของพยัคฆ์ก่อนจะหันมาสบตา
ขวัญที่มองเข้าไปในดวงตาของพยัคฆ์ที่ตอนนี้เป็นสีเหลืองอำพัน
ก็เหมือนกับควบคุมตัวเองไม่ได้ ขวัญค่อยๆขยับเข้าไปหาพยัคฆ์

    พยัคฆ์เองก็รั้งตัวขวัญเข้ามากอดไว้ พยัคฆ์และขวัญค่อยๆโน้ม
หน้าเข้าหากันจนริมฝีปากของทั้งคู่ประกบดูดจูบกันไปมา
พยัคฆ์ส่งลิ้นเรียวเข้าไปสำรวจชิมความหวานข้างในโพรงปาก
ของขวัญ ลิ้นเรียวไล่เกี่ยวตวัดลิ้นน้อยไปมาจนพอใจแล้วค่อยๆผละออกมา พยัคฆ์มองเข้าไปที่ตาของขวัญ

"กลัวหรือป่าวขวัญ..."

"ก็กลัวครับ...คุณจะไม่รุนแรงกับผมใช่มั้ย"

"เชื่อใจฉัน...ว่าฉันจะไม่ทำร้ายเธอ"

     ขวัญมองสายตาของพยัคฆ์ที่สื่อมาถึงขวัญว่าเขาจะทำมันได้
อย่างที่พูดเอาไว

"ครับ...ผมจะเชื่อใจคุณ"

     พยัคฆ์จูบขวัญอีกครั้งก่อนจะค่อยๆโน้มตัวขวัญให้นอนราบลง
ไปบนเตียง พยัคฆ์และขวัญต่างช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากตัวของกันและกันโดยไม่รู้สึกตัวเลยว่าร่างกายได้เปลือยเปล่าหมดแล้วทั้งคู่ พยัคฆ์ที่ดูดจูบริมฝีปากของขวัญจนขวัญแทบขาดอากาศหายใจก็ผะออกมาแล้วเลื่อนมาดูดจูบที่ลำคอก่อนจะเลื่อนลงไปที่เม็ดทับทิมสีชมพูสวย พยัคฆ์เลียวนดูดดึงเม็ดทับทิมทั้งสองข้างสลับกันไปมา

     ขวัญเองที่ถูกความเสียวซ่านเล่นงานก็ส่งเสียงร้องออกมา

"อ้าาาาๆ..."

     พยัคฆ์ลากลิ้นเรียวไล่ลงมาจากเม็ดทับทิมแล้วเลียวนที่แอ่งสะดือ พยัคฆ์แยกขาเรียวของขวัญออกกว้างแล้วเลื่อนตัวลงมาดูดจูบที่ต้นขาด้านในฝากรอยรักเอาไว้เสร็จแล้วก็ลากลิ้นลงมาที่
ช่องทางรักด้านหลังของขวัญ พยัคฆ์ลากลิ้นเลียขึ้นลงไปมาที่ปากทางรักแล้วค่อยๆสอดลิ้นเรียวเข้าไปที่ละน้อยฉกลิ้นเข้าออกแล้ววนไปรอบผนังอ่อนนุ่มด้านในที่ดูดดึงลิ้นเรียวของพยัคฆ์อยู่ พยัคฆ์ที่รู้สึกว่าช่องทางรักคลายตัวขยายแล้วก็ถอนลิ้นเรียวออก

     พยัคฆ์จับขวัญให้ลุกมานั่งบนตักแล้วกระซิบบอกขวัญ

"อย่าเกร็งนะ...เชื่อใจฉัน"

     พยัคฆ์ดูดจูบขวัญอีกครั้งแล้วจับแก่นกายใหญ่ค่อยๆสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของขวัญ พยัคฆ์ค่อยๆกดดันแก่นกายเข้าช้าๆจนสุดความยาว ช่องทางรักอุ่นนุ่มตอดรัดแก่นกายระรัว

"อาาาาา...อึดอัด"

"อืม...เจ็บหรือป่าว...ขวัญ"

     ขวัญมองหน้าพยัคฆ์ที่แสดงถึงความห่วงใยก็ส่ายหัว

"ขยับเถอะครับ...ขวัญไม่เป็นไร"

     พยัคฆ์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ค่อยๆจับเอวของขวัญให้ขยับขึ้นลงกลืนกินแก่นกายใหญ่สอดเข้าสอดออกช้า

"อ้าาาา...อะะะะๆ...ขวัญเสียว"

"อื้อ....ฉันชอบนะที่เธอแทนตัวเองว่าขวัญ ลองขยับเองสิขวัญ ทำให้พี่หน่อยนะ"

     ขวัญที่ได้ยินพยัคฆ์แทนตัวเองว่าพี่ ก็รู้สึกเขินกัดริมฝีปากตัวเองก่อนจะค่อยๆเอามือคล้องคอพยัคฆ์เอาไว้แล้วขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆ ขวัญขยับสะโพกขึ้นลง ขึ้นลงแล้วค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นเลื่อนๆ

"อ๊ะะะะะ....ไม่ไหว...ขวัญอะะะะ..."

      พยัคฆ์ที่เห็นขวัญใกล้จะเสร็จก็กระแทกแก่นกายขึ้นสวนสะโพกเข้าออก เข้าออกแรงเร็ว ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก

"อะะะะๆ...อ้าาาาๆ..."

"ขวัญ...เรียกชื่อฉัน...พี่เสือ"

"อะะะะๆ...พิ....อ๊ะะะะ...พี่เสือ..."

     พยัคฆ์ขยับสวนสะโพกดันแก่นกายใหญ่แรงๆแน่นๆ ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก จนขวัญปล่อยปลดออกมาใส่หน้าท้องของตนเองและเขา
พยัคฆ์จับให้ขวัญนอนหงายลงไปแล้วกระแทกแก่นกายใหญ่
เข้าใส่ช่องทางรักเข้าสุดออกสุดแล้วเร่งความเร็วซอยอัดกระแทกแก่นกายระรัวเพื่อจะส่งตัวเองให้ตามขวัญไป
พยัคฆ์กระแทกสะโพกซอยแก่นกายเข้าออกรั่วๆเร็วๆแรงๆ
( ผับ ผับ ผับ ผับ ) อีกสักพักก็กดแก่นกายให้ลึกเข้าไปสุดความ
ยาวแล้วเกร็งกระตุกแก่นกายปลดปล่อยสายธารอุ่นร้อนภายใน
ช่องทางรักที่โอบรัดแก่นกายเขาเอาไว้แน่นทุกหยาดหยด

     พยัคฆ์ยังไม่ได้ถอดแก่นกายใหญ่ออกจากตัวขวัญแต่กลับ
โน้มหน้าลงไปจูบริมฝีปากขวัญเบาๆ

"ไหวหรือป่าว..."

     ขวัญพยักหน้าแล้วพยัคฆ์ก็เริ่มบรรเลงบทเพลงสวาทครั้งใหม่
ครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งพระจันทร์ลาลับขอบฟ้า

      พยัคฆ์นอนกอดขวัญเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วหลับเข้าสู่นิทราไป


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 9 [06/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-05-2017 19:21:39

กรี๊ดดดดด~

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 08-05-2017 20:01:50

10

     พยัคฆ์ที่นอนโอบกอดขวัญเอาไว้ทั้งคืนเพื่อให้ไออุ่นค่อยๆขยับร่างกายแล้วตะแคงมองขวัญที่นอนหลับตาพริ้มอยู่

พยัคฆ์โน้มหน้าลงไปจูบที่ริมฝีปากบางที่ตอนนี้เป็นสีแดงสดแล้ว

ค่อยๆสอดลิ้นเรียวเข้าไปกวาดต้อนลิ้นเล็กดูดดึงความอุ่นร้อนภายใน

ขวัญรู้สึกหายใจไม่ทันแล้วอะไรกำลังดูดลิ้นดูดปากเขาอยู่เนี่ย

ขวัญลืมตามองให้ชัดๆก็สบตาเข้ากับพยัคฆ์ที่เงยหน้าขึ้นมาจากปาก

ขวัญพอดี

 

"อืม...คุณกำลังทำอะไรครับ ผมเหนื่อยนะ"

 

พยัคฆ์ยิ้มกับคำพูดของขวัญที่บอกว่าตัวเองเหนื่อยแล้ว ขวัญคิดว่าเขา

จะทำอะไรขวัญหรือไง

 

"เดี๋ยวก็หาย...พี่ดูดพิษไข้ให้แล้ว

อีกอย่างเรียกพี่...ว่าพี่เสือแล้วแทนตัวเองว่าขวัญ เข้าใจไหมครับ"

 

ขวัญฟังที่พยัคฆ์พูดแล้วรู้สึกทำตัวไม่ถูกรู้สึกว่าตอนนี้ที่ใบหน้ามัน

ร้อนแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ ขวัญตอบกลับพยัคฆ์เบาๆ

 

"ครับ..."

 

พยัคฆ์ยิ้มกับคำตอบของขวัญ พยัคฆ์ค่อยๆยกตัวขวัญขึ้นจากเตียง

ขวัญที่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ตกใจ

 

"คุณอุ้มผมทำไมครับ...?"

 

"พี่บอกให้เรียกยังไง..."

 

"พี่...พี่เสืออุ้มขวัญทำไมครับ"

 

"พี่จะพาขวัญไปอาบนำ้"

 

"ไม่ต้องก็ได้ครับ...เดี๋ยวขวัญอาบเองดีกว่า"

 

"ลุกไหวหรอ..."

 

"ครับ"

 

ขวัญค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วค่อยๆเดินไปที่ห้องน้ำ แต่เดินไป

ได้ไม่กี่ก้าวขาก็เกิดอ่อนแรงสะอย่างนั้น

พยัคฆ์ที่ยืนมองอยู่เห็นขวัญเหมือนจะล้มลงก็รีบเข้าไปรับเอาไว้

 

"พี่บอกจะอาบให้ก็ไม่ฟัง..."

 

ขวัญเม้มริมฝีปากตัวเองไม่กล้ามองหน้าพยัคฆ์ที่ทำเหมือนกำลังดุตัว

เองอยู่

 

"เดี๋ยวพี่พยุงไปส่งที่หน้าห้องน้ำ"

 

ขวัญได้แต่พยักหน้าแล้วปล่อยให้พยัคฆ์พยุงตัวเองไปส่งที่หน้า

ห้องน้ำ ขวัญเดินเข้าไปมองดูตัวเองที่หน้ากระจกที่มีรอยดูดจูบบ้าง

ประปรายตามร่างกาย ไม่ได้รุนแรงเหมือนครั้งที่แล้วแต่กลับร้อนแรง

เสียมากกว่า

ขวัญคิดไปคิดมาก็เริ่มรู้สึกถึงของเหลวบางอย่างที่กำลังไหลลงมาที่

เรียวขาขาว ขวัญก้มลงมองดูก็เห็นนำ้รักที่พยัคฆ์ได้ฝากเอาไว้ค่อยๆ

ไหลลงมา

ขวัญที่หน้าแดงอยู่แล้วก็ยิ่งแดงเข้าไปใหญ่ ขวัญอาบน้ำทำความ

สะอาดตัวเองและเอานำ้รักออกจากช่องทางด้านหลังจนเสร็จแล้วก็

เปิดประตูออกมา เจอกับพยัคฆ์ที่ยืนคอยอยู่ก่อนแล้ว

พยัคฆ์เข้าไปพยุงขวัญให้เดินกลับไปนั่งที่เตียง พยัคฆ์ที่นุ่งแค่ผ้า

เช็ดตัวพื้นน้อยพันรอบเอวอยู่

ขวัญที่ใส่ชุดคุมอาบน้ำอยู่ก็งงว่าพยัคฆ์พาเขากลับมาที่เตียงทำไม

ทำไมไม่พาเขาไปที่ห้องแต่งตัว คิดจะทำอะไรเขาอีกหรือป่าวเนี่ย

 เขาเจ็บช่องทางรักอยู่นะ ถึงมันไม่ได้สาหัสเท่าครั้งแรกก็เถอะ

 

"พาขวัญมานั่งที่เตียงทำไมครับ..."

 

"เจ็บมากหรือป่าว...ตรงนั้นนะ"

 

ขวัญอายแทนกับคำถามของพยัคฆ์

 

"ก็...ก็เจ็บครับ"

 

พยัคฆ์ค่อยๆจับขวัญให้นอนลงไปบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมขวัญเอาไว้

ขวัญที่เห็นพยัคฆ์ขึ้นคร่อมตัวเองก็คิดว่าพยัคฆ์จะทำมันอีกหรอทั้งๆ

เขาบอกว่าเจ็บอยู่แท้ๆ ขวัญคิดอย่างนั้นแล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา

พยัคฆ์มองขวัญที่อยู่ๆก็ร้องไห้ออกมา

 

"ร้องไห้ทำไมครับ...ขวัญ"

 

"อึกๆ...ก็พี่เสือ..."

 

"พี่ทำไมครับ"

 

ขวัญเม้มปากแต่ส่ายหัวไปมา

 

"อึก...เจ็บ..."

 

"ครับพี่รู้ว่าขวัญเจ็บ...พี่ก็จะรักษาให้ขวัญอยู่นี้ไงครับ"

 

พยัคฆ์จูบซับน้ำตาให้ขวัญแล้วค่อยๆปลดชุดคุมอาบน้ำของขวัญออก

พยัคฆ์ค่อยๆจูบที่หางตาของขวัญแล้วเลื่อนลงไปเรื่อยๆตามร่างกาย

ส่วนต่างๆแล้วมาหยุดอยู่ที่ช่องทางรักด้านหลังของขวัญ

พยัคฆ์มองช่องทางรักที่บวมแดงด้วยฝีมือของเขา พยัคฆ์ค่อยๆเลียไป

ตามรอยจีบสีสวยลากเรียวลิ้นไปมาขึ้นลง ขึ้นลง แล้วค่อยๆสอดลิ้น

เข้าไปด้านใน สอดลิ้นเข้าออก เข้าออก วนไปมาให้รอบช่องทางรัก

ภายในที่บอบช้ำ

 

"อะะะะ...พี่เสือ...พอ...เถอะครับ...อ้าาาา...ขวัญเสียว"

 

พยัคฆ์เลียวนรอบๆภายในช่องทางรักอีกครั้งแล้วค่อยๆถอดถอนลิ้น

เรียวออกมา พยัคฆ์เลียรอยจีบด้านนอก ขึ้นลง ขึ้นลง อีกครั้ง จนแน่น

ใจแล้วว่าแผลสมานดีก็หยุดเลีย

พยัคฆ์มองขวัญที่นอนหอบหน้าแดงอยู่ก็ลุกขึ้นนั่งแล้วหอมแก้มแดงๆ

ของขวัญไปหนึ่งที

 

" ฟอด...เสร็จแล้วครับ ลุกไปแต่ตัวได้แล้วหรือจะให้พี่ไปส่งไหม"

 

ขวัญที่ตกใจหันหน้ามาทางเดียวกับที่พยัคฆ์กำลังเงยหน้าขึ้นมา

กลายเป็นว่าขวัญหอมแก้มพยัคฆ์คืนสะอย่างนั้นทำให้ขวัญยิ่งเขินอาย

เข้าไปใหญ่

 

"ไม่ต้องครับ...เดี๋ยวขวัญลุกไปแต่งตัวเอง พี่เสือไปอาบน้ำเถอะครับ"

 

"เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ..."

 

พยัคฆ์ยิ้มให้ขวัญแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ แต่ก่อนที่จะเข้าไปยังหันกลับ

มาพูดกับขวัญอีกว่า

 

"ขวัญครับ...ไม่ต้องเขินอายพี่หรอก เพราะยังไงเราก็เห็นกันมาหมด

แล้ว แล้วที่พี่รักษาขวัญนะ พี่ก็จะทำให้ทุกครั้งเหมือนกัน"

 พูดจบพยัคฆ์ก็เข้าห้องน้ำปิดประตูไปปล่อยให้ขวัญที่ยืนอยู่อยากจะ

ระเบิดตัวเองให้หายไปจากตรงนี้

 

"คนบ้า...ทำไมต้องพูดเรื่องแบบนี้ออกมาด้วยนะ"

 

 

 

 ♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

 

 

 

     หลังจากพระจันทร์เต็มคืนนั้นพยัคฆ์ก็เปลี่ยนไปในความรู้สึกของ

ขวัญ พยัคฆ์จากที่เคยเงียบขรึมพูดน้อยก็กลายเป็นพยัคฆ์ที่ชอบยิ้ม

มุมปากกับคำพูดที่ชอบทำให้เขานั้นเขินอายอยู่บ่อยๆและที่เพิ่มเติม

เป็นพิเศษเลยคือความหื่นของพยัคฆ์

พยัคฆ์ชอบลวนลามและโน้มน้าวจนขวัญหลวมตัวลงไปอยู่ในอ้อม

กอดของพยัคฆ์อยู่เรื่อยเลย หลังจากคืนนั้นจนถึงตอนนี้พยัคฆ์ก็ไม่เคย

มีคืนไหนเลยจะให้ขวัญได้พักผ่อนอย่างเต็มที่

ทุกครั้งที่ขวัญอยู่ในอ้อมกอดของพยัคฆ์ เขารู้สึกว่าหัวใจของตัวเอง

นั้นเต้นแรงมากแรงจนกลัวว่าจะทำให้อีกคนได้ยินมันเหมือนกับ

ตอนนี้

 

     พยัคฆ์ที่กำลังโยกไหวร่างกายของตัวเองอยู่บนตัวของขวัญ

ขวัญทำได้เพียงสงเสียงครวญครางหวานหูออกมาพร้อมกับหัวใจ

ที่เต้นแรงระรัว กลัวว่าคนด้านบนจะได้ยินมัน

 

"อะะะะๆ...อ้าาาา...อ๊าาาาๆ...."

 

พยัคฆ์สอดแก่นกายใหญ่ เข้าออก เข้าออก ช่องทางรักของขวัญ

ที่ตอนนี้บีบรัดแน่นเสียจนพยัคฆ์อยากจะปลดปล่อยให้รู้แล้วรู้รอดไป

แต่พยัคฆ์ก็ยังอดทนสอยแก่นกาย เข้าออก เข้าออก กระแทกลงไป

เน้นๆตรงจุดกระสั่นของขวัญเพียงไม่กี่ที ขวัญก็ปลดปล่อยน้ำสีไข่มุก

เต็มหน้าท้องของตนเอง

 

"อ้าาาา...พี่...พี่เสือ"

 

พยัคฆ์ยิ้มที่ขวัญเรียกตัวเองว่าพี่เสือ พยัคฆ์มองเข้าไปที่ตาของขวัญ

พร้อมกับสอยแก่นกายใหญ่เข้าใส่ช่องทางรักอุ่นร้อนที่กระตุกตอด

รัดแก่นกายของเขาอยู่ พยัคฆ์เร่งสะโพกสอยแก่นกาย เข้าสุด ออกสุด

กระแทกลงไปให้ลึกสุดความยาว ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก แล้วปลดปล่อยสายธาร

รักอุ่นร้อนเข้าอยู่ภายในของขวัญทุกหยาดหยด

พยัคฆ์มองเข้าไปที่ตาของขวัญอีกครั้งพร้อมกับก้มใบหน้าลงไปจูบที่

ริมฝีปากของขวัญแล้วพูดว่า

 

"พี่รู้สึกดีกับขวัญนะ...รอพี่หน่อย

ให้พี่หมั้นใจตัวเองมากกว่านี้ แล้วพี่จะพูดคำๆกับขวัญ"

 

ขวัญฟังที่พยัคฆ์บอกกับตัวเองแล้วหัวใจก็ยิ่งเต้นแรงมากกว่าเดิม

 

"ครับ...ขวัญจะรอ"

 

ขวัญกอดพยัคฆ์เอาไว้ทั้งๆที่พยัคฆ์ยังอยู่บนตัวของขวัญและยังไม่ถอด

ถอนแก่นกายออกไปจากตัวขวัญ ขวัญกระซิบที่ข้างหูของพยัคฆ์

 

"ขวัญก็ชอบ...พี่เสือครับ"

 

พยัคฆ์ได้ยินที่ขวัญบอกพร้อมกับเสียงหัวใจที่เต็มแรงของขวัญ
ก็ก้มลงจูบริมฝีปากของขวัญอีกครั้งและเริ่มต้นขยับสะโพกกระแทกแก่นกายใหญ่ลงไปในช่องทางรักของขวัญเพื่อพิสูจน์คำพูดของกันและกันครั้งแล้วครั้งเล่าจนกว่าจะมีใครคนใดคนหนึ่งหมดแรงลงไปสะก่อน


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox เพจ fb

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 08-05-2017 21:14:43

ไอ้พี่เสือโค-ต-รหื่นเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 08-05-2017 21:54:48

น่าติดตามมากๆเลยๆๆๆรีบมาต่ออีกน้าาาา

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 08-05-2017 22:32:33

โหย มาล็อตใหญ่เลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 08-05-2017 22:42:05

//ปาดเลือดกำเดา :jul1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 08-05-2017 22:46:50

 :pighaun:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 09-05-2017 01:44:17

 :hao7:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 09-05-2017 05:39:30

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 10 [08/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-05-2017 08:19:28

รอตอนต่อไป~

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 09-05-2017 18:45:31

11

    วันเวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วถ้านับตั้งแต่วันแรกที่ขวัญเจอ

กับพยัคฆ์แล้วยังเป็นวันแรกที่ขวัญเข้ามาอยู่ที่บ้านใหญ่แห่งเนตร

สุริยานี้อีกด้วย ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เวลาก็ล่วงเลยมาเป็นเวลาสาม

เดือนกว่าแล้ว และเช้าวันนี้ขวัญก็ตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้ามืดพร้อมกับ

อาการพะอืดพะอมจนต้องรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วโก่งคออาเจียน

ออกมา

 

"อ๊อก...อวกกกก...อ๊อก...."

 

พยัคฆ์ที่นอนอยู่ได้ยินเสียงคนอาเจียนก็รีบลุกขึ้นมา มองไปที่ห้องน้ำ

เห็นขวัญกำลังโก่งคออาเจียนอยู่ พยัคฆ์รีบวิ่งเข้าไปดูขวัญทันที

 

"เป็นอะไรมากหรือป่าว...ขวัญ"

 

พยัคฆ์มองดูขวัญอย่างเป็นห่วงพร้อมกับค่อยๆลูบหลังให้ขวัญไปด้วย

 

"แค็กๆ..."

 

"ไหวหรือป่าวขวัญ"

 

"ไหว...ครับ"

 

พยัคฆ์ให้ขวัญล้างปากแล้วล้างหน้าให้ขวัญเสร็จแล้วก็ค่อยๆพยุงขวัญ

กลับมานั่งที่เตียงนอน

 

"เป็นยังไงบ้างขวัญ"

 

"ครับ...ขวัญเวียนหัว สงสัยอาหารเป็นพิษมั้งครับ"

 

"ไปหาหมอไหม..."

 

"เดี๋ยวก็คงหายมั้งครับ แต่ถ้าไม่หายยังไงเดี๋ยวค่อยไปก็ได้ครับ"

 

"ถ้าไม่ไหว...รีบโทรบอกพี่เลยนะ"

 

"ครับ...ไม่ต้องห่วงขวัญหรอก อย่าลืมสิครับว่าขวัญเป็นหมอนะ"

 

"ยังไงก็น่าเป็นห่วงอยู่ดี"

 

ขวัญยิ้มกับคำพูดของพยัคฆ์แล้วกอดพยัคฆ์เอาไว้

 

"ขอบคุณนะครับ...ที่เป็นห่วงขวัญ"

 

พยัคฆ์กอดตอบขวัญพร้อมกับหอมที่หน้าผาก

 

"ตอนนี้พี่มีแค่ขวัญ...ที่เป็นคนสำคัญสำหรับพี่ แล้วจะไม่ให้พี่ห่วง

ขวัญได้ยังไง"

 

ขวัญรู้สึกหัวใจเต้นแรงมากๆที่พยัคฆ์บอกว่าตนคือคนสำคัญ

 

"พี่ก็เป็นคนสำคัญสำหรับขวัญเหมือนกันนะครับ"

 

พยัคฆ์บอกให้ขวัญนอนพักผ่อนอยู่บนห้องไม่ต้องเดินลงไปข้างล่าง

ส่วนเจ้าไลท์ไม่ต้องเป็นห่วงเพราะพยัคฆ์จะปล่อยให้มันเดินขึ้นมาเอง

พยัคฆ์คอยดูว่าขวัญคงหลับแล้วตัวเองจึงเตรียมตัวเพื่อไปทำงาน

ที่วันนี้มีประชุมสำคัญ ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าเลื่อนการประชุมออกไปไม่

ได้แล้วหละก็ พยัคฆ์คงจะหยุดงานอยู่ดูแลขวัญที่บ้านมากกว่า

พยัคฆ์เดินลงไปข้างล่างบอกกับพ่อบ้านเอาไว้ว่าให้คอยขึ้นไปดูแล

ขวัญด้วยเพราะขวัญไม่สบายเสร็จแล้วก็เดินอ้อมไปที่กรงเจ้าไลท์

พยัคฆ์เปิดประตูกรงให้ไลท์ออกมา ไลท์เองก็เดินออกหยุดอยู่ตรง

หน้าของพยัคฆ์เหมือนจะรอคำสั่ง

 

"ไลท์...ขึ้นไปดูแลขวัญด้วย วันนี้ขวัญไม่ค่อยสบายอย่ากวน

ขวัญหละ"

 

 "โคร่งงงงงง"

 

ไลท์ตอบรับแล้วสะบัดหางไปมาก่อนจะเดินอ้อมไปทางหน้าบ้านใหญ่

เพื่อจะขึ้นไปหาขวัญ

 

พยัคฆ์นั่งรถออกไปทำงานแล้วคิดถึงอาการป่วยของขวัญ

พยัคฆ์รู้สึกว่ามันต้องมีอะไรสักอย่างตอนที่เขากอดขวัญ มันไม่ปกติ

ใจของพยัคฆ์มันเต้นแรงแต่ไม่ใช่ในแบบที่เคยเป็น

 

ขวัญที่ตื่นขึ้นมาตอนสายๆก็เจอกับเจ้าไลท์ที่นั่งมองหน้าตนเองอยู่

ตอนนี้เจ้าไลท์เองก็ขวบกว่าๆแล้วตัวก็ใหญ่มากด้วย ขวัญรู้สึกว่าไลท์

โตเร็วและตัวใหญ่เกินไปกว่าเสือปกติในวัยเดียวกัน

 

"ว่าไงไลท์...คิดถึงขวัญไหม"

 

ขวัญค่อยๆลุกขึ้นนั่งแล้วเอามือลูบหัวเจ้าไลท์ไปมา

ไลท์เองก็ส่ายหางไปมาเหมือนจะบอกว่าคิดถึง ไลท์เดินเข้าไปใกล้ๆ

ขวัญแล้วเอาหัวถูไปมาเบาๆที่ท้องของขวัญ

ขวัญมองการกระทำของไลท์ก็ไม่เข้าใจว่าไลท์กำลังทำอะไรอยู่หรือไลท์อยากจะอ้อนขวัญกัน


    พยัคฆ์กลับมาถึงบ้านก็รีบขึ้นมาดูอาการขวัญบนห้องทันที

เจ้าไลท์ที่นอนเฝ้าขวัญที่กำลังนอนหลับอยู่พอเห็นว่าเป็นพยัคฆ์ที่เดิน

เข้ามาก็ลุกขึ้นเดินไปหาพยัคฆ์ที่ยืนอยู่หน้าประตูทันที

พยัคฆ์ใช้มือลูบหัวเจ้าไลท์ไปมาด้วยความรักและความเอ็นดู

 

"ทำดีมากไลท์ กลับกรงได้แล้ว ต่อไปนี้จะไม่ให้คนล็อคประตูกรง

แล้ว อยากออกก็ออกมาแต่อย่าไปทำให้ใครเขาตกใจหละ"

 

ไลท์ฟังที่พยัคฆ์พูดมาทั้งหมดจบก็เลียที่มือของพยัคฆ์เป็นการขอบคุณ

แล้วเดินออกจากห้องไป

พยัคฆ์เองเห็นขวัญนอนหลับอยู่จึงเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองให้

เรียบร้อย พยัคฆ์เดินออกมาจากห้องน้ำโดยใส่แค่กางเกงนอนขายาว

เพียงตัวเดียวเท่านั้น พยัคฆ์เดินกลับมาขึ้นเตียงนอนลงข้างๆขวัญ

พยัคฆ์ที่ตั้งใจจะก้มลงหอมแก้มขวัญกลับกลายเป็นขวัญตื่นลืมตาขึ้น

มามองหน้าเขา

 

"หอม...พี่เสือกลิ่นหอมจัง"

 

พยัคฆ์งง!...ที่อยู่ๆขวัญก็ตื่นขึ้นมาบอกว่าเขากลิ่นหอม ทั้งๆที่เขาก็ไม่

ได้ฉีดน้ำหอมครีมอาบน้ำก็เป็นกลิ่นเดิมที่ใช้อยู่เป็นประจำแล้ววันนี้

เป็นอะไรถึงบอกว่ามันหอมหรือจะเกี่ยวกับอาการที่ขวัญป่วยเมื่อเช้านี้

พยัคฆ์ยังไม่ทันได้คิดอะไรไปมากว่านี้ก็ต้องตกใจกับการกระทำของ

ขวัญ

 

ขวัญพลิกตัวเองขึ้นมานั่งคร่อมพยัคฆ์เอาไว้แล้วเลียที่ใบหูของพยัคฆ์

แล้วกระซิบว่า

 

"พี่เสือ...หอม...หอมมาก"

 

"อืม..."

 

พยัคฆ์ทำได้เพียงส่งเสียงครางอยู่ในลำคอเพราะมันเสียวมากที่ขวัญ

เลียใบหูของเขา

ขวัญเลียใบหูของพยัคฆ์แล้วเลียไล่ลงมาตามเรียวหน้าแล้วมาหยุดที่

ริมฝีปาก ขวัญดูดจูบริมฝีปากของพยัคฆ์พร้อมกับสะโพกที่บดเบียด

พยัคฆ์น้อยที่ตนเองนั่งทับอยู่

พยัคฆ์ที่โดยขวัญดูดจูบและปลุกเล้าทำให้ความอดทนที่คิดว่าขวัญ

กำลังไม่สบายอยู่หมดไปพร้อมกับพยัคฆ์น้อยที่กำลังผงาดขยายตัว

ใหญ่จากการบดเบียดสะโพกของขวัญ พยัคฆ์ยังคงรอดูว่าขวัญกำลัง

จะทำอะไรต่อไป

ขวัญที่ดูดจูบพยัคฆ์จนพอใจแล้วก็ถอนริมฝีปากออกแล้วไล่เลียที่ลำคอ

ลงมาที่ยอดอก ขวัญเลียวนยอดอกของพยัคฆ์ทั้งสองข้างแล้วดูดดึงขบ

กัดเบาๆเพื่อสร้างความเสียวซ่านให้แก่พยัคฆ์ เสร็จแล้วไล่เลียลงมา

เรื่อยๆมาหยุดอยู่ที่หน้าท้องเป็นลอนสวย ขวัญเลียลอนหน้าท้องของ

พยัคฆ์ขึ้นลง ขึ้นลง ส่วนมือก็ค่อยๆเค้นคลึงลูกบอลแฝดของพยัคฆ์ไป

มาเบาๆ พยัคฆ์ที่ทนความเสียวไม่ไหวก็ขยับสะโพกขึ้นเป็นจังหวะให้

ขวัญล่นกางเกงนอนของพยัคฆ์ลงเผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่ขยายตัว

ตื่นขึ้นมา ขวัญเลียริมฝีปากของตัวเองแล้วช้อนตาขึ้นมองหน้าของ

พยัคฆ์พร้อมกับยิ้มหวานออกมา ขวัญส่งลิ้นเรียวออกมาค่อยๆเลียไปที่

ส่วนหัวบานใหญ่แล้วลากเรียวลิ้นขึ้นลงตามความยาวของแก่นกาย

เสร็จแล้วก็วกกลับขึ้นมาดูดเลียที่รูเล็กๆตรงส่วนหัว

พยัคฆ์ทนต่อไปอีกไม่ไหวเขาจับพลิกตัวขวัญให้ลงมาอยู่ใต้ร่างของ

เขาปลดเสื้อผ้าของขวัญออกอย่างรวดเร็วจนร่างกายเปลือยเปล่า

พยัคฆ์จับขาขาวของขวัญให้แยกออกกว้างแล้วแทรกตัวเข้าไป

พยัคฆ์ใช้เวลาไม่นานในการเบิกทางเขาเลียวนรอบๆรอยจีบของช่อง

ทางรักจนชุ่มแล้วสอดลิ้นเข้าไปสอดเข้า สอดออกวนลิ้นไปรอบๆภาย

ในพอช่องทางรักขยายพยัคฆ์ก็จับแก่นกายใหญ่ค่อยๆสอดใส่เข้าไป

ในช่องทางรักของขวัญ พยัคฆ์ค่อยๆดันเข้าไปที่ละน้อย ที่ละน้อยจน

สุดความยาว พยัคฆ์รอให้ช่องทางรักปรับตัวสักพักก็เริ่มขยับแก่น

กายใหญ่กระแทกเข้าออก เข้าออก พยัคฆ์ทำให้การร่วมรักครั้งนี้

เป็นไปอย่างอ่อนโยนและค่อยเป็นค่อยไป พยัคฆ์สอยสะโพกเบาๆ

แต่เน้นที่จุดกระสั่นของขวัญเพียงไม่นานขวัญก็ปลดปล่อยน้ำรักสีไข่

มุกออกมา พยัคฆ์สอยสะโพกกระแทกลงไป รั่วๆ เร็วๆ อีกสักพักก็

ปลดปล่อยสายธารรักออกมาภายในช่องทางรักของขวัญจนหมด

พยัคฆ์แช่แก่นกายใหญ่เอาไว้ซักพักแล้วค่อยๆเอาแก่นกายออกมา

พยัคฆ์มองขวัญที่หลับไปแล้วหลังจากที่ตนเองปลดปล่อยออกมา
แล้วคิดว่าขวัญมีอาการแปลกๆเพิ่มขึ้นมาอีกแล้วพรุ่งนี้เขาคงต้องพาขวัญไปหาหมอสะแล้วสิ


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 09-05-2017 19:51:54

ท้องแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: sahatsawat ที่ 09-05-2017 20:11:15

พี่คะ ตอนที่1 ไม่มีอ่ะค่ะ มันขึ้นตอนที่ 2 เลยอ่ะ ดูให้หน่อยยยยย :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: namtan15 ที่ 09-05-2017 20:13:26

ทำมัยเราหานตอนที่  1  ไม่เจออ่ะ    o22

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 09-05-2017 20:29:48

ชอบยบบบ
รียมาต่ออีกน้าาา

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 09-05-2017 20:56:41

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-05-2017 21:14:46

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 09-05-2017 21:25:44

งื้ออออ ขวัญกะพยัคน่ารักสุดๆ
 :-[

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 09-05-2017 22:42:28

ลงบทนำกับตอนที่ 1 ให้ใหม่แล้วนะคะ
  :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 11 [09/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: armize ที่ 10-05-2017 01:01:08

ชอบ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 10-05-2017 18:16:47

ตอนที่ 12

 

 

     เช้าวันนี้ขวัญก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการคลื่นไส้อยากอาเจียน

เหมือนกันกับเมื่อวาน ทำให้ขวัญต้องรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำโก่งคอ

อาเจียนออกมา

 

"อ๊อก...อวกกกกกก...อ๊อก"

 

พยัคฆ์รู้สึกตัวตื่นตั้งแต่ขวัญขยับตัววิ่งลุกออกจากเตียงไป พยัคฆ์เองก็

รีบลุกขึ้นวิ่งตามขวัญไปที่ห้องน้ำที่กำลังโก่งคออาเจียนอยู่

พยัคฆ์ค่อยๆลูบหลังให้ขวัญเบาๆ

 

"เป็นยังไงบ้าง..."

 

ขวัญเงยหน้าขึ้นจากอ่างล้างปากแล้วล้างหน้าให้สดชื่นขึ้น

 

"พี่เสือ...ขวัญเหนื่อยเวียนหัวด้วย"

 

พยัคฆ์ประคองขวัญให้กลับมานอนพักที่เตียงแล้วนอนกอดขวัญเอาไว้

พยัคฆ์ค่อยๆหลับตาลงพร้อมกับตั้งสมาธิเพื่อที่จะรับสัมผัสจากขวัญให้

ได้ดีมากขึ้น หัวใจของพยัคฆ์ค่อยๆเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆความอบอุ่นที่

ผ่านเข้ามาถึงเขา พยัคฆ์ที่สังเกตอาการทั้งหมดของขวัญและสิ่งที่เขา

สัมผัสได้จากตัวขวัญอีกทำให้เขามั่นใจแล้วว่าขวัญป่วยเป็นอะไร

พยัคฆ์กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีกพร้อมกับจูบลงไปที่หน้าผากของ

ขวัญ แต่เขาก็ไม่รู้เริ่มจะบอกกับขวัญยังไงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมา

 

"ขวัญครับ...วันนี้ไปหาหมอกับพี่นะ"

 

ขวัญเองก็รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองไม่ปกติอย่างที่เคยเป็นและไม่คิด

จะรอดูให้อาการเป็นหนักไปกว่านี้

 

"ขวัญจะไปครับ...พี่เสือ"

 

ขวัญกระชับอ้อมกอดของตัวเองที่กอดตอบพยัคฆ์อยู่ให้แน่นขึ้น

ขวัญรู้สึกว่ามันอบอุ่นเหลือเกินไม่ใช่แค่เพียงร่างกายที่อบอุ่นแต่มัน

รวมไปถึงหัวใจของขวัญด้วย ทั้งสองนอนกอดกันจบหลับไปอีกครั้ง

หนึ่ง

ขวัญตื่นขึ้นมาในตอนสายก็เห็นพยัคฆ์นั่งมองหน้าตนเองอยู่

พยัคฆ์ที่อยู่ให้ชุดที่พร้อมจะออกไปข้างนอกได้แล้วแต่ขวัญเองยังนอน

อยู่บนเตียงอยู่เลย

 

"ทำไมไม่ปลุกขวัญหละครับ...พี่เสือ"

 

พยัคฆ์ยิ้มให้กับท่าทีที่ดูเหมือนจะงอนๆเขาของขวัญ

 

"พี่อยากให้ขวัญพักผ่อนเยอะๆจะได้หายเหนื่อยไง

ลุกขึ้นไหวมั้ย...ให้พี่ช่วยประคองหรือป่าว"

 

"ไม่เป็นไรครับ ขวัญดีขึ้นแล้ว"

 

"ถ้างั้นขวัญไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวเราจะได้ไปหาหมอกัน"

 

ขวัญพยักหน้าแล้วค่อยๆลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำโดยมีพยัคฆ์ที่คอย

มองตามขวัญไป เมื่อขวัญจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วพร้อมที่จะเดิน

ทาง พยัคฆ์ก็ให้คนขับรถพาตนเองและขวัญขับไปส่งที่โรงพยาบาล

ก่อนออกจากบ้านมาพยัคฆ์ได้โทรศัพท์ติดต่อกับหมอคนหนึ่งที่ไว้ใจ

ได้ หมอที่เขาได้ช่วยชีวิตไว้ด้วยความบังเอิญ

เมื่อมาถึงโรงพยาบาลแล้วพยัคฆ์ก็พาขวัญเข้าไปข้างใน

พยัคฆ์เดินตรงไปที่เคาน์เตอร์แจ้งชื่อตนเองกับพยาบาลบอกว่าตนได้

นัดคุณหมอเอาไว้แล้ว พยาบาลได้ยินดังนั้นก็รีบพาพยัคฆ์และขวัญ

ไปพบคุณหมอทันที

พยัคฆ์พาขวัญเดินเข้าไปในห้องตรวจของคุณหมอที่นัดเอาไว้

คุณหมอหนุ่มวัยกลางคนมองหน้าของพยัคฆ์ที่เขาเองไม่ได้เจอเจ้าตัว

บ่อยนัก คุณหมอคิดว่าชายหนุ่มตรงหน้าไม่เปลี่ยนไปเลยยังคงดูหล่อ

เหล่าเหมือนกับที่เจอกันครั้งแรกเมื่อสิบกว่าปีก่อน คุณหมอยังจำได้ดี

ไม่เคยลืมว่าตอนนั้นตัวเขาเองเป็นแค่เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่กำลังโดย

กลุ่มวัยรุ่นคู่อริรุมกระทืบอาการสาหัสพอดีกับที่ชายหนุ่มเดินผ่านมา

เขาที่โดยกระทืบจนไม่มีแม้กระทั่งเสียงที่จะส่งเสียงร้องขอให้ใคร

ช่วย ได้แต่ส่งสายตาขอร้องอ้อนวอนออกไปให้ใครสักคนช่วยเขาที

และตอนนั้นเองชายหนุ่มก็หยุดเดินแล้วมองมาที่เขาแล้วเข้ามาช่วย

เขาไว้จากวัยรุ่นชายกลุ่มนั้น ตัวเขาในตอนนั้นคิดว่าถึงชายหนุ่มจะ

ช่วยเขาเอาไว้แต่จากสภาพของเขาแล้วเขาคงไม่รอด เขาพยายามจะ

ขยับปากบอกว่าขอบคุณครับแต่ก็ทำไม่ได้ ชายหนุ่มอุ้มเขาขึ้นมาทั้งๆ

ที่ตัวเขานั้นสกปรกมีแต่เลือดที่ไหลออกมาทางปากทางจมูกแล้วบอก

กับเขาว่าไม่ต้องพูดอะไรไว้หายดีแล้วค่อยขอบคุณเขาที่หลังก็ได้

ตัวผมในตอนนั้นน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่อายเลยถ้าใครจะมาเห็น

ชายหนุ่มพาเขามาส่งที่โรงพยาบาลและแวะมาเยี่ยมเขาบ่อยๆ

ในตอนนั้นหมอบอกว่าเขาโชคดีมากที่ได้ชายหนุ่มช่วยพามาส่งโรง

พยาบาลทันเพราะถ้ามาช้ากว่านี้เขาอาจจะตายไปแล้ว

เขาโดยกระทืบจนม้ามแตกซี่โครงร้าวจนเกือบหักต้องเข้าผ่าตัดด่วน

ทันที่จากนั้นมาเขาก็ไม่เคยลืมผู้ชายที่ชื่อพยัคฆ์คนนี้เลยและไม่เคยลืม

บุญคุณที่ชายหนุ่มได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ด้วย

 

"สวัสดีครับ...คุณพยัคฆ์"

 

"สบายดีนะ...วิน"

 

คุณหมอหนุ่มยิ้มให้กับคำทักทายของพยัคฆ์

 

"ครับ...ผมสบายดี เชิญนั่งก่อนเถอะครับ"

 

พยัคฆ์และขวัญนั่งลงตามคำเชิญของคุณหมอ พยัคฆ์ได้บอกกับหมอ

วินไว้และว่าจะพาขวัญมาตรวจ

 

"คนนี้ใช่มั้ยครับ...ที่จะให้ผมตรวจให้"

 

"ใช่..."

 

คุณหมอหนุ่มหันไปแนะนำตัวเองกับขวัญ

 

"สวัสดีครับ หมอชื่อ นาวิน เรียกหมอวินก็ได้ครับ"

 

"สวัสดีครับ ขวัญครับ"

 

คุณหมอวินเริ่มสอบถามอาการเบื้องต้นของขวัญว่ามีอาการยังไงบ้าง

ขวัญก็อธิบายว่าตนเองอาการเวียนหัวและลุกขึ้นมาอาเจียนตอนเวลาเช้า

คุณหมอวินได้ฟังอาการของขวัญแล้วก็บอกให้ขวัญตาม

พยาบาลไปเก็บปัสสาวะกับเจาะเลือด

ขวัญตามพยาบาลออกจากห้องตรวจไปแต่ก็แอบสงสัยว่าทำไมต้อง

เก็บปัสสาวะไปตรวจด้วยแต่ขวัญก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

หมอวินที่เห็นว่าเหลือแค่ตนเองกับพยัคฆ์แล้วจึงเอ่ยถาม

 

"คุณยังเหมือนเดิมเลยนะครับ เหมือนครั้งแรกที่ผมเจอคุณ"

 

พยัคฆ์ยิ้มให้กับคำพูดของหมอวิน

 

"นายเองก็โตขึ้นเยอะเลยนะ ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นที่ดูไม่ได้คนนั้นแล้ว"

 

"ฮา...ฮา ตอนนั้นผมคงดูแย่มาก"

 

"หึหึ..."

 

คุณหมอวินหัวเราะคำพูดของพยัคฆ์ ใช่...เขาไม่ใช่เด็กวัยรุ่นคนนั้น

แล้ว เขาโตขึ้นอายุมากขึ้นต่างกับอีกคนที่เหมือนกับหยุดเวลาเอาไว้

ขวัญกลับเข้ามาในห้องหลังจากทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนั่งรอไม่

นานผลตรวจที่รอคอยก็มาถึง

คุณหมอวินเปิดอ่านผลตรวจที่พยาบาลนำเอามาให้พร้อมกับไล่

สายตาอ่านอย่างละเอียดเสร็จแล้วคุณหมอวินก็อ่านมันซ้ำอีกครั้ง

 

 

"ผลตรวจออกแล้วนะครับ....

ก่อนที่หมอจะบอก...หมออยากให้คุณทั้งสองคนตั้งสติและทำใจดีๆเอา

ไว้นะครับ"

 

ขวัญที่ตอนแรกไม่ได้กังวลอะไรกับอาการป่วยของตัวเองมากนัก

แต่ตอนนี้พอได้ยินที่คุณหมอนาวินเกริ่นมาแล้วก็เริ่มที่จะรู้สึกกังวล

ขวัญคิดทบทวนถึงอาการที่ตัวเองเวียนหัวและอาเจียนบ่อยๆแล้วก็คิดว่า

 

( หรือว่า... )

 

 

 

( เราจะป่วยเป็นเนื้องอกในสมองกัน...! )

 

 

 

พยัคฆ์เห็นขวัญหลังจากที่คุณหมอเกริ่นมาก็นั่งคิ้วขมวดและบีบมือ

ตัวเองแน่นไม่รู้กังวลหรือกลัวกับผลตรวจที่หมอกำลังจะบอกแล้วถ้า

ขวัญได้ฟังผลตรวจหละ ขวัญจะรู้สึกยังไงจะรับมันได้หรือป่าว

พยัคฆ์ยื่นมือออกไปจับมือของขวัญเอาไว้แล้วบีบมันเบาๆให้ขวัญได้รู้

ว่าเขายังอยู่ตรงนี้

 

คุณหมอวินที่เห็นท่าทีและอาการของขวัญก็รู้ว่าขวัญคงจะกังวลหรือ

กลัวกับผลตรวจที่เขากำลังจะบอกออกไป

 

"คุณขวัญไม่เครียดนะครับ...ตั้งสติและทำใจดีๆเอาไว้ครับ"

 

"ผมเป็นเนื้องอกในสมองหรอครับ...คุณหมอ"

 

คุณหมอวินและพยัคฆ์ที่ได้ยินสิ่งที่ขวัญพูดก็อยากจะขำออกมา

แต่ติดตรงที่ว่าสถานการณ์ตอนนี้มันไม่อำนวย

คุณหมอวินและพยัคฆ์จึงทำเพียงยิ้มๆที่มุมปากเพียงเท่านั้น

 

"ไม่ใช่ครับ...มันไม่ได้ร้ายแรงอะไรขนาดนั้นครับ"

 

"เฮ้ยยยยย...ค่อยยังชั่วหน่อย"

 

"คุณขวัญพร้อมจะฟังสิ่งที่หมอจะพูดหรือยังครับ"

 

"พร้อมแล้วครับ...คุณหมอพูดมาเลยครับ"

 

"คุณขวัญครับ...

ตอนนี้คุณขวัญตั้งครรภ์ได้ 10 สัปดาห์หรือประมาณ 2 เดือนกว่าๆแล้วครับ"

 

"ออ...ตั้งครรภ์ นึกว่าเป็นอะไรมากสะอีก

 

 

...ตั้งครรภ์...ตั้งครรภ์...

 

 

...ท้อง...!!! ผมท้องอย่างงั้นหรอ

อ่านผลตรวจผิดหรือป่าวครับ...คุณหมอ"

 

"ไม่ผิดครับ..."

 

"ถ้าอย่างงั้นผลตรวจคงสับกับของคนอื่น..."

 

"ใจเย็นๆก่อนครับ คุณขวัญลองเอาผลตรวจไปอ่านดูเองก็ได้ครับ"

 

ขวัญรับผลตรวจจากคุณหมอนาวินมาดูค่อยๆไล่อ่านอย่างละเอียด อ่านจบแล้วมือที่ถือผลตรวจเอาไว้ก็สั่น

 

"ท้อง...ท้องจริงๆด้วย"

 

พยัคฆ์ที่เห็นขวัญเป็นแบบนี้ก็รั้งตัวขวัญเข้ามาโอบกอดเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วลูบหัวขวัญเบาๆ

 

"พี่เสือ...ขวัญ...ขวัญท้อง"

 

"ครับ...พี่ได้ยินแล้ว"

 

คุณหมอนาวินที่มองดูทั้งสองคนอยู่ คุณขวัญแสดงออกว่าตกใจกับการที่ได้รู้ว่าตัวเองท้องก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่คุณพยัคฆ์ที่รู้ว่าคุณขวัญท้องกับดูไม่ตกใจอะไรเลยทั้งๆที่คุณขวัญเป็นผู้ชาย... ทำเหมือนกับว่าตัวเองรู้อยู่ก่อนแล้วยังงั้นแหละ

 

พยัคฆ์ปลอบขวัญจนคลายอาการตกใจลงบ้างแล้วก็ค่อยๆผละตัวออกมา

พยัคฆ์จับใบหน้าของขวัญให้หันมามองตน

 

"ดีขึ้นหรือยังครับ...ขวัญ"

 

"ครับ...ขวัญโอเคแล้ว"

 

ทั้งสองคนหันกลับมาเผชิญหน้ากับคุณหมอนาวินอีกครั้ง

ขวัญที่ตั้งสติได้แล้วก็เกิดการสงสัย

 

"คุณหมอครับ...ผมเป็นผู้ชายแล้วทำไมผมถึงท้องได้หละหรือผมมีมดลูก "

 

"อันนี้หมอยังไม่แน่ใจนะครับ คงต้องรอตรวจให้ละเอียดอีกครั้งหนึ่งก่อนครับ"

 

"แต่ผมเคยตรวจร่างกายอย่างละเอียดแล้วนะครับ ทุกอย่างก็ปกติดีไม่มีอะไรผิดปกติตรงไหน"

 

"ครับ...เอาไว้ครั้งหน้าเราค่อยมาตรวจดูกันนะครับ เดี๋ยวหมอจะนัดคุณขวัญกับคุณพยัคฆ์มาตรวจร่างกายพร้อมกันอีกครั้งหนึ่ง
ยังไงวันนี้คุณขวัญเอายาบำรุงกับยาแก้แพ้ท้องอาเจียนไปกินก่อนนะครับ อีกสองสัปดาห์แล้วเรามาตรวจกันใหม่ "

 

คุณหมอนาวินสั่งให้พยาบาลเอายาเข้ามาให้ให้ห้องตรวจ
เมื่อได้ยาแล้วคุณหมอนาวินก็ส่งถุงยาให้กับขวัญ

 

"คุณขวัญไว้ต้องกังวลนะครับ เรื่องทุกอย่างในวันนี้จะเป็นความลับครับ จะมีแค่เราที่รู้กับพยาบาลอีกคนหนึ่ง เธอไว้ใจได้ครับ "

 

ขวัญได้ฟังแบบนั้นแล้วก็ยกมือขึ้นไหว้ขอบคุณ คุณหมอนาวิน

 

"ขอบคุณมากนะครับ...คุณหมอนาวิน"

 

"ขอบใจมาก...วิน"

 

คุณหมอนาวินที่ได้รับคำขอบคุณจากทั้งสองก็ยิ้มออกมา

"ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจอยู่แล้วครับ"

 

พยัคฆ์ยิ้มให้กับนาวินอีกครั้งแล้วค่อยๆประคองขวัญเดินออกจากห้องตรวจเพื่อพาขวัญกลับบ้าน


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 10-05-2017 18:30:50

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 10-05-2017 18:37:10

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: maekkun ที่ 10-05-2017 18:43:14

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 10-05-2017 19:56:34

ท้องจริงๆด้วยยยย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-05-2017 21:27:09

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 10-05-2017 23:25:19

ท้องเเล้วววววว

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 12 [10/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-05-2017 09:41:40

ท้องแล้วๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 13 [11/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 11-05-2017 20:22:06

13

 

 

      ตลอดการเดินทางที่พยัคฆ์และขวัญนั่งรถกลับบ้าน

พยัคฆ์ยังคงโอบกอดและจับมือขวัญเอาไว้ พยัคฆ์มองขวัญที่ดู

เหม่อลอยไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่แล้วรู้สึกยังไงที่ได้รู้ว่า

ตัวเองกำลังตั้งท้องอยู่ พยัคฆ์กลัว...กลัวว่าขวัญจะยอมรับเรื่องแบบนี้

ไม่ได้ แล้วลูกหละขวัญจะไม่ต้องการที่จะมีเขาหรือป่าว

 

"ขวัญครับ...ตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่บอกพี่หน่อยได้ไหม"

 

ขวัญเงยหน้าที่ซบอยู่บนอกของพยัคฆ์ขึ้นมาพร้อมกับดวงตาที่มีน้ำตา

เม็ดใสไหลหยดลงมาที่หางตา

 

"ขวัญ...ขวัญกำลังทำใจยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น อึก...อึก ขวัญท้อง

พี่เสือ...ขวัญท้อง"

 

พยัคฆ์สงสารขวัญที่คงตกใจกับเรื่องนี้มากเขาเข้าใจความรู้สึกที่ขวัญ

กำลังเป็นอยู่ พยัคฆ์จูบซับน้ำตาให้ขวัญเบาๆแล้วจ้องเข้าไปที่ดวงตา

ของขวัญ

 

"ขวัญฟังพี่นะ เรากำลังจะมีลูกด้วยกันนะขวัญ ลูกของเรา

ขวัญรักพี่หรือป่าวพี่ไม่รู้ แต่ตอนนี้พี่แน่ใจแล้วว่า...พี่รักขวัญ

และพี่พร้อมที่จะรักลูกของเราที่จะเกิดมาด้วย ขวัญรู้ไหมตอนที่หมอ

บอกผลตรวจกับขวัญพี่รู้สึกยังไงทั้งๆที่พี่ก็คิดเอาไว้แล้วว่ามันต้องเป็น

อย่างที่พี่คิดไว้ แต่พอได้ยินคำยืนยันจากปากของหมอหัวใจของพี่

มันเต้นแรงมาก ความดีใจและคำว่าครอบครัวที่สมบูรณ์มันเข้ามาใน

หัวของพี่ แต่พอพี่เห็นขวัญมีอาการตกใจและเหมือนจะรับเรื่องที่เกิด

ขึ้นนี้ไม่ได้หัวใจที่กำลังเต้นแรงของพี่มันก็มีความรู้สึกเจ็บปวดเข้ามา

แทนที่ แบบนี้เขาเรียกว่า...รัก...ใช่มั้ยขวัญ...พี่รักขวัญไม่ผิดใช่มั้ย"

 

ขวัญที่ได้ฟังคำพูดทั้งหมดของพยัคฆ์นำ้ตาที่หยุดไหลไปแล้วก็ค่อยๆ

ไหลออกมาอีกครั้งหนึ่งอย่างห้ามไม่อยู่ ขวัญกอดพยัคฆ์เอาไว้แน่น

พร้อมกับเสียงหัวใจที่เต้นแรงของขวัญ คำว่ารักที่มันยังดังก้องอยู่ใน

หัวใจ

 

"อึกๆ...พี่เสือ ขวัญก็รักพี่เสือนะ"

 

พยัคฆ์ยิ้มกับคำบอกรักของขวัญ

 

"แล้วลูกของเราหละ...ขวัญรักเขาหรือป่าว"

 

"...รัก...รักสิยังไงเขาก็เป็นลูกของขวัญนะ ขวัญแค่ตกใจมากก็แค่นั้น

เอง ชิชิ "

 

พยัคฆ์ยิ้มที่ขวัญไม่ได้ไม่รักลูกของเขาและท่าทีสะบัดหน้าเหมือนกับ

งอนเขาอารมณ์แปรปรวนไปมาสงสัยจะเป็นผลมาจากการตั้งท้อง

ของขวัญหรือป่าวก็ไม่รู้

ขวัญงอนพยัคฆ์อยู่สักพักก็นึกถึงคำพูดของพยัคฆ์ที่ว่า

( คิดเอาไว้แล้วว่าต้องเป็นอย่างที่คิดไว้ ) ได้ขึ้นมาหมายความว่า

ยังไง

 

"พี่เสือ...ที่พี่เสือบอกว่าคิดเอาไว้แล้วว่าต้องเป็นอย่างที่คิดไว้มันหมาย

ความว่ายังไง พี่เสือรู้อยู่แล้วหรอว่าขวัญท้อง"

 

"ก็ไม่เชิงหรอก พี่แค่คิดว่าอาการของขวัญกับสิ่งที่พี่สัมผัสได้

มันน่าจะใช่"

 

"แล้วทำไมพี่เสือถึงคิดว่าขวัญท้องหละ ขวัญเป็นผู้ชายทำไมพี่ถึงคิด

แบบนั้น"

 

"เพราะมนต์จันทราในคืนพระจันทร์สีแดงนั้นไงที่ทำให้ขวัญ

สามารถที่จะตั้งท้องได้ "

 

พยัคฆ์อธิบายถึงที่มาและผลของมนต์จันทราให้กับขวัญฟังทั้งหมด

ขวัญที่ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้วก็เข้าใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็ยังไม่

อยากเชื่อว่าเรื่องเหนือธรรมชาติแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเขา

แต่ก็คงต้องเชื่อเพราะพยัคฆ์ยังเป็นครึ่งคนครึ่งเสือได้เลยเรื่องที่เขา

ท้องก็คงไม่ใช่เรื่องแปลอีกต่อไป

เมื่อรถพาพยัคฆ์และขวัญกลับมาถึงบ้านทั้งสองคนก็ลงมาจากรถ

ก็เจอกับไลท์ที่มานั่งรอรับขวัญอยู่

ไลท์ที่เห็นขวัญลงมาจากรถก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาขวัญแล้วเอาหัวของ

ถูไปมาเบาๆที่ท้องของขวัญ

 

"ทำแบบนี้อีกแล้วนะไลท์...จะอ้อนขวัญหรอ"

 

พยัคฆ์ที่ยืนมองการกระทำของไลท์อยู่นั้นก็ยิ้มออกมา

ไลท์ที่เอาหัวถูไปมาที่ท้องของขวัญก็หันมามองพยัคฆ์เหมือนกับจะ

บอกในสิ่งที่มันรู้

 

"รู้อยู่ก่อนแล้วยังงั้นหรอ เก่งเหมือนกันนี้ไลท์ที่รู้ว่าขวัญกำลังท้องอยู่"

 

"ง่าววววว..."

 

ขวัญที่ลูบหัวเจ้าไลท์อยู่ก็หันกลับมาสนใจคนที่กำลังพูดกับเสืออยู่

 

"คุณเสือว่าไลท์มันรู้ยังงั้นหรอครับ...ว่าขวัญท้อง"

 

"อืม...ก็ที่เจ้าไลท์เอาหัวไปถูท้องขวัญนั้นแหละมันจะบอกว่ามีอะไร

อยู่ในนั้น"

 

"แล้วคุณเสือรู้ได้ยังไง...?"

 

"ลืมไปแล้วหรอว่าฉันเป็นอะไร ^_^"

 

ขวัญได้ยินคำตอบของพยัคฆ์ก็ขำออกมา

 

"ฮ่าๆ จริงด้วยสิ ก็คุณเสือ...เป็นเสือนี้"


พยัคฆ์พยายามทำงานให้น้อยลงแล้วใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ดูแลขวัญ

ที่บ้าน ขวัญเองที่มีอาการแพ้ท้องมากในตอนเช้าก็มีพยัคฆ์คอยดูแล

อยู่ไม่ห่างเกือบจะตลอดเวลา

การดูแลเอาใจใส่ของพยัคฆ์ทำให้ขวัญหัวใจของขวัญอบอุ่นอย่าง

บอกไม่ถูกความผูกพันที่เพิ่มมากขึ้นระหว่างเราและเจ้าตัวน้อยที่อยู่

ในท้องมันทำให้คำว่ารักชัดเจนมากขึ้น

ใครที่ว่าการกระทำสำคัญกว่าคำว่ารักหรือคำว่ารักสำคัญมากกว่า

จริงๆแล้วขวัญก็เพิ่งเข้าใจว่าความรักที่แท้จริงแล้วมันควรควบคู่กัน

ไป การกระทำที่ทำให้คนที่เรารักและคำว่ารักที่แลกเปลี่ยนกัน

ด้วยหัวใจมันคือสิ่งที่พยัคฆ์ทำให้ขวัญเห็นและหัวใจที่พยัคฆ์รักขวัญ

ขวัญเองก็รักพยัคฆ์ เรารักกันมันคือครอบครัวและมันกำลังจะ

สมบูรณ์มากขึ้นเมื่อเพิ่มเจ้าตัวน้อยเข้ามาอีกคน

ครอบครัวที่มีพ่อ แม่ ลูก แค่คิดมันก็ทำให้ที่ความสุขมากๆแล้ว

  ขวัญที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่แล้วมีพยัคฆ์อยู่ข้างๆ พยัคฆ์กอดขวัญแล้วเอา

หน้าแนบลงไปบนท้องของขวัญ พยัคฆ์ตั้งสมาธิเพื่อที่จะสัมผัสลูกให้

มากขึ้น พยัคฆ์พาขวัญไปหาหมอครั้งที่สองมาแล้วเมื่อสองอาทิตย์

ก่อนตอนนี้ขวัญท้องสามเดือนกว่าแล้วกำลังเข้าเดือนที่สี่หน้าท้องของ

ขวัญก็นูนออกมานิดๆแล้วด้วย พยัคฆ์มักจะทำแบบนี้ทุกคืนแนบหน้า

กับท้องของขวัญจนพอใจแล้วก็จะจูบที่ท้องเบาๆพร้อมกับบอกรัก

ขวัญกับลูก แต่วันนี้พยัคฆ์ที่กำลังก้มจูบหน้าท้องของขวัญอยู่ก็ร้อง

" เฮ้ย..." ขวัญที่นั่งอยู่ก็ตกใจกับเสียงร้องของพยัคฆ์

 

"เป็นอะไรพี่เสือ... ขวัญตกใจหมดเลยอยู่ก็ร้องขึ้นมาเป็นอะไร

หรือป่าว"

 

พยัคฆ์หัวใจเต้นแรงทั้งตกใจและก็ดีใจไปพร้อมๆกัน

 

"พี่ได้ยินเสียงหัวใจลูกเต้นแล้วนะ ^-^ "

 

"จริงๆหรอ..."

 

ขวัญดีใจมากเหมือนกันที่รู้ว่าหัวใจดวงน้อยๆกำลังเต้นและกำลัง

เจริญเติบโตอยู่ในท้องของขวัญ ถึงแม้ขวัญจะไม่ได้ยินเหมือนกับ

พยัคฆ์ก็เถอะ

 

"จริงครับ..."

 

พยัคฆ์แนบหน้าลงบนท้องของขวัญอีกครั้งฟังเสียงหัวใจของลูกน้อย

 

"ขวัญ...พี่ว่าเสียงหัวใจลูกมันเต้นแปลกๆนะ"

 

ขวัญได้ยินแบบนั้นก็ตกใจ

 

"แปลกยังไงพี่เสือ แล้วลูกเป็นอะไรหรือป่าว"

 

"ถึงมันจะเบามาก แต่พี่ได้ยินเหมือนเสียงหัวใจมันเต้นซ้อนกัน"

 

"หมายความว่ายังไง..."

 

"เหมือนกับมีหัวใจสองดวง"

 

ขวัญที่ได้ยินที่พยัคฆ์บอกก็คิดตามคำพูดของพยัคฆ์หัวใจสองดวง

คนเรามีหัวใจดวงเดียว...สองดวง...สองคน...แฝด!!!

 

"พี่เสือ...หัวใจสองดวง สองคน ลูกแฝดหรอพี่เสือ"

 

"ถ้าที่พี่ได้ยินไม่ผิดก็ใช่...ลูกแฝด ^-^ "

 

พยัคฆ์กอดขวัญเอาไว้แล้วจูบที่ริมฝีปากขวัญเบาๆ

ขวัญเองก็ดีใจมากอยากจะรู้ว่าเป็นจริงอย่างที่พยัคฆ์บอกหรือป่าว

ขวัญอยากให้ถึงวันนัดตรวจของหมอนาวินอีกครั้งเร็วๆจังเลย


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 13 [11/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 11-05-2017 21:19:54

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 13 [11/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: about ที่ 11-05-2017 22:46:21

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 13 [11/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 11-05-2017 23:10:14

แผดด้วยยยยย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 13 [11/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 12-05-2017 00:18:04

ตื่นเต้นไปกะเขาด้วยยย :o8:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 14 [12/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 12-05-2017 18:27:22

14

 

 


     วันนี้เป็นวันที่อายุครรภ์ของขวัญครบสี่เดือนเต็มและเป็นวันนัด

ตรวจครรภ์ของขวัญกับหมอนาวินอีกด้วย พยัคฆ์หยุดงานและเลื่อน

นัดต่างๆออกไป การตรวจครรภ์ครั้งนี้ขวัญตั้งหน้าตั้งตารอให้มันมา

ถึงเร็วๆและในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ทั้งสองคนตอนนี้กำลังนั่งรถเพื่อไป

พบหมอนาวินตามเวลาที่ได้นัดไว้

 

"พี่เสือ...ขวัญตื่นเต้นจังเลย"

 

พยัคฆ์มองขวัญที่ดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่นี้ขนาดยังไม่ถึงโรงพยา

บาลขวัญยังตื่นเต้นขนาดนี้แล้วถ้าได้เห็นลูกตอนอัลตราซาวด์

พยัคฆ์กลัวว่าขวัญจะเป็นลมไปเสียก่อน พยัคฆ์จับมือของขวัญเอาไว้

 

"ขวัญใจเย็นๆหน่อยสิครับ เดี๋ยวพอได้เห็นลูกจริงๆเป็นลมไปสะก่อน

จะทำยังไง"

 

"โอ๊ย....พี่เสือก็เว้อเกินไป ขวัญแค่ตื่นเต้นเท่านั้นเอง"

 

ขวัญกอดพยัคฆ์อย่างอ้อนๆแล้วจูบเบาๆที่หัวใจของพยัคฆ์

 

"ขวัญรักพี่เสือนะ ♥ รักตัวเล็กด้วย ^-^ "

 

"พี่ก็รักขวัญกับเจ้าเสือน้อยเหมือนกันครับ"

 

พยัคฆ์กอดขวัญให้แน่นขึ้น พยัคฆ์ยิ้มกับความน่ารักของขวัญ

เขารู้สึกว่าตั้งแต่ขวัญตั้งท้องขวัญขี้อ้อนมากขึ้นและก็อวบขึ้นด้วย

น่ากดน่ากอดมากๆเลย เขาต้องพยายามห้ามอารมณ์ของตัวเองเวลาที่

ได้กลิ่นกายหอมๆจากตัวขวัญยิ่งขวัญตั้งท้องอยู่ด้วยกลิ่นยิ่งเชิญชวน

เข้าไปใหญ่

เมื่อทั้งสองคนมาถึงโรงพยาบาลก็สามารถเข้าพบคุณหมอนาวินได้

เลยเพราะคุณหมอนาวินได้สั่งกับพยาบาลไว้แล้ว

พยัคฆ์พาขวัญเข้าไปในห้องตรวจก็เจอกับคุณหมอนาวินที่นั่งส่งยิ้ม

มาให้

 

"มากันแล้วหรอครับ ผมกำลังรออยู่พอดีเลย เชิญนั่งก่อนครับ"

 

ขวัญกับพยัคฆ์นั่งลงแล้วคุณหมอก็ถามถึงอาการแพ้ท้องของขวัญว่า

แพ้น้อยลงบ้างหรือยังแล้วยังเวียนหัวอยู่หรือป่าว

ขวัญบอกคุณหมอนาวินถึงอาการแพ้ท้องที่ลดลงจนเกือบจะไม่มี

อาการแพ้แล้วส่วนอาการเวียนหัวก็มีบ้างบางครั้งแต่ไม่บ่อยนัก

 

"สุขภาพของคุณขวัญอยู่ในเกณฑ์ที่ดีนะครับ

ถ้าอย่างนั้นเราไปอัลตราซาวด์ดูน้องในท้องคุณขวัญกันจะครับ

ว่าแข็งแรงสมบูรณ์ดีหรือป่าว "

 

คุณหมอนาวินให้ขวัญค่อยๆขึ้นไปนอนบนเตรียม

พยัคฆ์พยุงขวัญให้นอนลงบนเตียงแล้วจับมือของขวัญเอาไว้

คุณหมอนาวินที่เห็นขวัญพร้อมแล้วก็ขออนุญาตขวัญเปิดเสื้อขึ้นมาถึง

หน้าอกโดยมีพยัคฆ์คอยมองการกระทำของเขาอยู่ คุณหมอนาวินบีบ

เจลที่ใช้กับอุปกรณ์ทางการแพทย์ลงไปบนหน้าท้องของขวัญที่นูน

ขึ้นมาจนเห็นได้ชัดเวลาไม่มีเสื้อมาปกปิด คุณหมอค่อยๆวนเครื่องมือ

แพทย์ไปมารอบๆท้องของขวัญสักพักก็มีเสียงดังขึ้นมา ตึกๆ ตึกๆ

 

"คุณขวัญได้ยินเสียงหัวใจน้องเต้นแล้วนะครับ เดี๋ยวหมอจะให้ดูภาพ

ของน้องตอนนี้ด้วย"

 

พูดจบคุณหมอก็หันหน้าจอแสดงภาพภายในท้องของขวัญให้ทั้งสอง

คนดู

 

"เห็นภายในช่องกลมๆไหมครับ ตอนนี้เด็กเป็นรูปเป็นร่างแล้วนะ

ครับ พันธนาการของน้องแข็งแรงสมบูรณ์ดีนะครับ "

 

ขวัญยิ้มแล้วบีบมือของพยัคฆ์ที่จับมือขวัญอยู่

 

"พี่เสือ...ลูกของเรา"

 

"ครับ...ลูกของเรา"

 

พยัคฆ์ยิ้มไปกับขวัญด้วยเขาคิดว่าชีวิตของเขาตอนนี้มีความสุขมาก

และกำลังจะมีลูกเสือน้อยเพิ่งเข้ามาอีก

คุณหมอนาวินยิ้มไปกับภาพครอบครัวที่อบอุ่นนี้ถึงแม้ทั้งสองคนจะ

เป็นผู้ชายแต่ก็ดูรักกันมากกว่าคู่รักชายหญิงบางคู่สะอีก

คุณหมอมองจอภาพที่ทารกน้อยค่อยๆขยับตัวจนเห็นทารกอีกคนหนึ่ง

คุณหมอนาวินแปลกใจมากที่ทารกเป็นเด็กแฝดเพราะเสียงหัวใจที่

เต้นปกติมากจนเหมือนมีแค่ดวงเดียวและภาพอัลตราซาวด์ที่มองเห็น

เด็กเพียงคนเดียวในทีแรก

 

"หมอดีใจกับทั้งสองคนดวงนะครับ ที่คุณได้ลูกแฝด"

 

"แฝด...แฝดจริงๆด้วย...พี่เสือ"

 

ขวัญหันไปพูดกับพยัคฆ์พร้อมน้ำตาแห่งความดีใจค่อยๆไหลลงมา

พยัคฆ์ใช้นิ้วโป้งมือเช็ดน้ำตาให้ขวัญเบาๆ

 

"ครับ...ลูกแฝด แล้วเราร้องไห้ทำไมครับคนดี"

 

"ขวัญป่าวร้องนะ ขวัญดีใจมากๆน้ำตามันก็ไหลลงมาเอง"

 

พยัคฆ์จูบหน้าผากของขวัญเบาๆ

 

"เป็นคุณแม่ลูกสองแล้วนะครับ ไม่ร้องแล้วนะ"

 

ขวัญขำกับคำพูดของพยัคฆ์ที่ชอบพูดอะไรให้เขาต้องเขินอายอยู่

ตลอด

 

"พี่เสืออะ..." ^-^

 

" หึ หึ " ^-^


ตอนที่ 14 ครบ
กลับไปหน้าเรื่อง
แบบอักษร

 

 

 

14

 

 


     วันนี้เป็นวันที่อายุครรภ์ของขวัญครบสี่เดือนเต็มและเป็นวันนัด

ตรวจครรภ์ของขวัญกับหมอนาวินอีกด้วย พยัคฆ์หยุดงานและเลื่อน

นัดต่างๆออกไป การตรวจครรภ์ครั้งนี้ขวัญตั้งหน้าตั้งตารอให้มันมา

ถึงเร็วๆและในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ทั้งสองคนตอนนี้กำลังนั่งรถเพื่อไป

พบหมอนาวินตามเวลาที่ได้นัดไว้

 

"พี่เสือ...ขวัญตื่นเต้นจังเลย"

 

พยัคฆ์มองขวัญที่ดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่นี้ขนาดยังไม่ถึงโรงพยา

บาลขวัญยังตื่นเต้นขนาดนี้แล้วถ้าได้เห็นลูกตอนอัลตราซาวด์

พยัคฆ์กลัวว่าขวัญจะเป็นลมไปเสียก่อน พยัคฆ์จับมือของขวัญเอาไว้

 

"ขวัญใจเย็นๆหน่อยสิครับ เดี๋ยวพอได้เห็นลูกจริงๆเป็นลมไปสะก่อน

จะทำยังไง"

 

"โอ๊ย....พี่เสือก็เว้อเกินไป ขวัญแค่ตื่นเต้นเท่านั้นเอง"

 

ขวัญกอดพยัคฆ์อย่างอ้อนๆแล้วจูบเบาๆที่หัวใจของพยัคฆ์

 

"ขวัญรักพี่เสือนะ ♥ รักตัวเล็กด้วย ^-^ "

 

"พี่ก็รักขวัญกับเจ้าเสือน้อยเหมือนกันครับ"

 

พยัคฆ์กอดขวัญให้แน่นขึ้น พยัคฆ์ยิ้มกับความน่ารักของขวัญ

เขารู้สึกว่าตั้งแต่ขวัญตั้งท้องขวัญขี้อ้อนมากขึ้นและก็อวบขึ้นด้วย

น่ากดน่ากอดมากๆเลย เขาต้องพยายามห้ามอารมณ์ของตัวเองเวลาที่

ได้กลิ่นกายหอมๆจากตัวขวัญยิ่งขวัญตั้งท้องอยู่ด้วยกลิ่นยิ่งเชิญชวน

เข้าไปใหญ่

เมื่อทั้งสองคนมาถึงโรงพยาบาลก็สามารถเข้าพบคุณหมอนาวินได้

เลยเพราะคุณหมอนาวินได้สั่งกับพยาบาลไว้แล้ว

พยัคฆ์พาขวัญเข้าไปในห้องตรวจก็เจอกับคุณหมอนาวินที่นั่งส่งยิ้ม

มาให้

 

"มากันแล้วหรอครับ ผมกำลังรออยู่พอดีเลย เชิญนั่งก่อนครับ"

 

ขวัญกับพยัคฆ์นั่งลงแล้วคุณหมอก็ถามถึงอาการแพ้ท้องของขวัญว่า

แพ้น้อยลงบ้างหรือยังแล้วยังเวียนหัวอยู่หรือป่าว

ขวัญบอกคุณหมอนาวินถึงอาการแพ้ท้องที่ลดลงจนเกือบจะไม่มี

อาการแพ้แล้วส่วนอาการเวียนหัวก็มีบ้างบางครั้งแต่ไม่บ่อยนัก

 

"สุขภาพของคุณขวัญอยู่ในเกณฑ์ที่ดีนะครับ

ถ้าอย่างนั้นเราไปอัลตราซาวด์ดูน้องในท้องคุณขวัญกันจะครับ

ว่าแข็งแรงสมบูรณ์ดีหรือป่าว "

 

คุณหมอนาวินให้ขวัญค่อยๆขึ้นไปนอนบนเตรียม

พยัคฆ์พยุงขวัญให้นอนลงบนเตียงแล้วจับมือของขวัญเอาไว้

คุณหมอนาวินที่เห็นขวัญพร้อมแล้วก็ขออนุญาตขวัญเปิดเสื้อขึ้นมาถึง

หน้าอกโดยมีพยัคฆ์คอยมองการกระทำของเขาอยู่ คุณหมอนาวินบีบ

เจลที่ใช้กับอุปกรณ์ทางการแพทย์ลงไปบนหน้าท้องของขวัญที่นูน

ขึ้นมาจนเห็นได้ชัดเวลาไม่มีเสื้อมาปกปิด คุณหมอค่อยๆวนเครื่องมือ

แพทย์ไปมารอบๆท้องของขวัญสักพักก็มีเสียงดังขึ้นมา ตึกๆ ตึกๆ

 

"คุณขวัญได้ยินเสียงหัวใจน้องเต้นแล้วนะครับ เดี๋ยวหมอจะให้ดูภาพ

ของน้องตอนนี้ด้วย"

 

พูดจบคุณหมอก็หันหน้าจอแสดงภาพภายในท้องของขวัญให้ทั้งสอง

คนดู

 

"เห็นภายในช่องกลมๆไหมครับ ตอนนี้เด็กเป็นรูปเป็นร่างแล้วนะ

ครับ พันธนาการของน้องแข็งแรงสมบูรณ์ดีนะครับ "

 

ขวัญยิ้มแล้วบีบมือของพยัคฆ์ที่จับมือขวัญอยู่

 

"พี่เสือ...ลูกของเรา"

 

"ครับ...ลูกของเรา"

 

พยัคฆ์ยิ้มไปกับขวัญด้วยเขาคิดว่าชีวิตของเขาตอนนี้มีความสุขมาก

และกำลังจะมีลูกเสือน้อยเพิ่งเข้ามาอีก

คุณหมอนาวินยิ้มไปกับภาพครอบครัวที่อบอุ่นนี้ถึงแม้ทั้งสองคนจะ

เป็นผู้ชายแต่ก็ดูรักกันมากกว่าคู่รักชายหญิงบางคู่สะอีก

คุณหมอมองจอภาพที่ทารกน้อยค่อยๆขยับตัวจนเห็นทารกอีกคนหนึ่ง

คุณหมอนาวินแปลกใจมากที่ทารกเป็นเด็กแฝดเพราะเสียงหัวใจที่

เต้นปกติมากจนเหมือนมีแค่ดวงเดียวและภาพอัลตราซาวด์ที่มองเห็น

เด็กเพียงคนเดียวในทีแรก

 

"หมอดีใจกับทั้งสองคนดวงนะครับ ที่คุณได้ลูกแฝด"

 

"แฝด...แฝดจริงๆด้วย...พี่เสือ"

 

ขวัญหันไปพูดกับพยัคฆ์พร้อมน้ำตาแห่งความดีใจค่อยๆไหลลงมา

พยัคฆ์ใช้นิ้วโป้งมือเช็ดน้ำตาให้ขวัญเบาๆ

 

"ครับ...ลูกแฝด แล้วเราร้องไห้ทำไมครับคนดี"

 

"ขวัญป่าวร้องนะ ขวัญดีใจมากๆน้ำตามันก็ไหลลงมาเอง"

 

พยัคฆ์จูบหน้าผากของขวัญเบาๆ

 

"เป็นคุณแม่ลูกสองแล้วนะครับ ไม่ร้องแล้วนะ"

 

ขวัญขำกับคำพูดของพยัคฆ์ที่ชอบพูดอะไรให้เขาต้องเขินอายอยู่

ตลอด

 

"พี่เสืออะ..." ^-^

 

" หึ หึ " ^-^

 

 

 

     หลังจากวันที่พยัคฆ์พาขวัญไปหาหมอกลับมา
งานที่สั่งพักไว้และงานใหม่ที่เพิ่มเข้ามาก็มากขึ้นเรื่อยๆ
จนเขากลัวว่าเขาจะมีเวลาให้ขวัญน้อยลงถึงแม้เขาจะแบ่ง
งานบางส่วนไปให้เมฆกับไม้ไปจัดการบ้างแล้วก็ตามแต่งาน
ที่เหลือก็ยังเยอะอยู่ดี เขาพยายามเลี่ยงงานที่เขาคิดว่าไม่สำคัญ
และเลี่ยงงานเลี้ยงสังสรรค์ที่พวงนักธุระกิจพยายามจะร่วมลงทุน
กับเขาในตอนนี้โดยเฉพาะนัักธุรกิจมืดบางคนที่ต้องการจะมีส่วน
ในธุรกิจของเขาหรือบางที่มันอาจจะอยากได้ทั้งหมดที่เป็นของเขาก็ได้

คนอย่างพยัคฆ์ไม่เคยกลัวใครและกลัวอะไรแต่ตอนนี้สิ่งเดียวที่กลัวคือกลัวว่าขวัญกับลูกจะมีอันตรายถึงเขาจะมั่นใจว่าเขาจะปกป้องขวัญได้และคน

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 14 [12/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 12-05-2017 19:29:31

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 14 [12/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 12-05-2017 20:03:31

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 14 [12/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 12-05-2017 20:31:16

ได้ลูกแฝดเลยวุ้ยย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 14 [12/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-05-2017 23:24:49

ตื่นเต้นๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 13-05-2017 19:14:25

15

 

 


    วันเวลามักจะผ่านไปรวดเร็วเสมอตอนนี้ขวัญท้องได้ 5 เดือน

กว่าๆแล้ว ท้องของขวัญก็ขยายใหญ่ขึ้นจนเริ่มมองเห็นได้ชัด

โชคดีที่ขวัญหน้าหวานเวลาไปโรงพยาบาลใครที่มองมาก็คิดว่าขวัญ

เป็นผู้หญิงที่หน้าอกแบน พยัคฆ์คิดแล้วก็ไม่รู้ว่าจะขำหรือสงสารขวัญ

ดีที่ถูกคนอื่นเข้าใจผิดคิดกันไปแบบนั้น

หมอนาวินแนะนำว่าขวัญควรที่จะใส่เสื้อผ้าสบายๆหรือถ้าเป็นไปได้

ก็ควรจะใส่ชุดคุมท้อง วันนี้เขาจึงจะพาขวัญไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ตามคำ

แนะนำของหมอนาวิน

ตอนนี้เขาและขวัญอยู่กันที่ห้างสรรพสินค้าโดยมีบอดี้การ์ดสามสี่คน

เดินตามอยู่ห่างๆ เขาพาขวัญเข้าไปดูเสื้อผ้าที่คิดว่าคนท้องน่าจะใส่

สบาย ขวัญเลือกเสื้อยืดตัวใหญ่ๆมาสี่ห้าตัวกับกางเกงเอวกว้างที่มี

เชือกผูกเพราะมันสามารถปรับขนาดของเอวได้ตามต้องการ

เมื่อเสร็จจากร้านนี้แล้วเขาและขวัญก็เดินดูร้านอื่นๆจนขวัญมาหยุด

ยืนอยู่หน้าร้านที่ขายเสื้อผ้าสำหรับคุณแม่และเด็ก

แต่ขวัญยังไม่เดินเข้าไปได้แต่มองเข้าไปในร้าน

พยัคฆ์ที่เห็นแบบนั้นก็จับมือขวัญแล้วพาเดินเข้าไปในร้าน

 

พนักงานก็รีบออกมาต้อนรับเป็นอย่างดี

พนักงานสาวมองลูกค้าทั้งสองคนที่เดินเข้ามาคงจะเป็นคุณพ่อคุณแม่

มือใหม่ พนักงานสาวอดอิจฉาไม่ได้คุณพ่อก็หล่อเท่

คุณแม่ก็หน้าหวานๆลูกออกมาคงจะหน้าตาหน้ารักมากๆแน่เลย

 

ขวัญเดินดูเสื้อผ้าเด็กที่มีแต่แบบน่ารัก น่ารักด้วยรอยยิ้ม

แต่ก็ยังไม่รู้จะซื้อแบบไหน แบบเด็กผู้หญิงหรือว่าแบบเด็กผู้ชายดี

ความจริงแล้วการตรวจครรภ์กับคุณหมอนาวินครั้งที่ผ่านมา

สามารถจะรู้ได้แล้วว่าเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนเป็นเพศไหน

แต่เพราะขวัญเองอยากรอลุ้นตอนคลอดลูกมากกว่าก็เลยบอกกับ

คุณหมอนาวินว่าไม่ต้องบอกว่าเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนเป็นเพศไหน

 

พยัคฆ์ที่เห็นขวัญยืนหยิบเสื้อผ้าเด็กตัวนั้นทีตัวนี้ที่ก็รู้ว่าขวัญคงเลือก

ไม่ได้ว่าจะเอาเสื้อผ้าเด็กแบบไหนดีเพราะไม่รู้ว่าเจ้าลูกเสือน้อยทั้ง

สองคนเป็นเพศอะไร

 

"เลือกไม่ถูกใช่มั้ยขวัญ...ว่าจะเอาแบบไหนดี"

 

ขวัญหันมามองพยัคฆ์ที่เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆ ขวัญตอบกลับพยัคฆ์

เบาๆเพราะไม่อยากให้ใครได้ยินเวลาที่ทั้งสองคนคุยกัน

 

"ครับ ขวัญจะเลือกแบบไหนดีพี่เสือ...

พี่เสือคิดว่าลูกของเราจะเป็นเพศไหน ผู้ชายหรือว่าผู้หญิง

หรือเป็นแฝดชายหญิง"

 

พยัคฆ์หัวเราะเบาๆ หึหึ

 

"ถ้าให้พี่ตอบตามความรู้สึกและสัญชาตญาณของพี่

พี่คิดว่าลูกของเราเป็นเด็กผู้ชาย..."

 

ขวัญได้ฟังความคิดเห็นของพยัคฆ์แล้วก็อดจะเชื่อในคำพูดของพยัคฆ์

ไม่ได้ เพราะพยัคฆ์สามารถรับรู้และมีสัมผัสพิเศษ

ขวัญเองก็คิดว่าลูกก็น่าจะเป็นเด็กผู้ชายอย่างที่พยัคฆ์บอก

 

"ถ้าอย่างนั้นเราซื้อเสื้อผ้าเด็กอ่อนของเด็กผู้ชายกันนะ"

 

พยัคฆ์ยิ้มรับคำพูดของขวัญแล้วช่วยขวัญเลือกเสื้อให้กลับลูก

ทั้งสองคนของเขา

 

ทั้งสองคนช่วยกันเลือกเสื้อผ้ากันไปอย่างมีความสุข

โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำของทั้งสองคนได้ตกอยู่ในสายตาของใคร

บางคนที่เฝ้ามองทั้งสองคนอยู่ตั้งแต่ต้น

 

 

      อีกด้านหนึ่งของห้างสรรพสินค้ามีชายหนุ่มคนหนึ่ง

กำลังยื่นมองภาพคนคู่หนึ่งที่อยู่ในร้านเสื้อผ้า

ผู้ชายคนนั้นที่เขารู้จักดี พยัคฆ์ เนตรสุริยา คู่แข่งทางธุรกิจของเขา

ที่มีปัญหากันมานานเพราะมันเป็นพวกอนุรักษ์ธรรมชาติ

ธุรกิจทางด้านสว่างของเขาคือเปิดบริษัทส่งออกเหมือนกับพยัคฆ์

แต่ทางด้านมืดคือค้าไม้และลักลอบค้าสัตว์ป่าและเกือบจะทุกครั้งมัน

ต้องเข้ามายุ่งกับงานด้านมืดของเขา ครั้งที่แล้วมันก็เอาลูกเสือโคร่ง

จากงานของเขาไปได้ตัวหนึ่ง แต่สิ่งที่เขาอยากได้จากมันมากที่สุด

ในตอนนี้คือที่ดินติดป่าสงวนที่ไอ้พยัคฆ์เป็นเจ้าของอยู่

เขาต้องการที่ดินพื้นนั้นที่อุดมสมบูรณ์ได้ด้วยป่าไม้และสัตว์ป่า

แต่เขายังไม่มีโอกาสที่จะได้มันมาครอบครองอย่างจริงๆสักที

 

เขามองดูไอ้พยัคฆ์ที่กำลังยืนอยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งในร้านเสื้อผ้านั้น

ผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม

เขาที่มองอยู่ห่างๆอดจะยิ้มตามไม่ได้ มันเป็นรอยที่สดใสและจริงใจ

แถมเธอคนนั้นยังมีใบหน้าที่สวยหวาน

เขาไม่เคยรู้สึกอยากได้อยากครอบครองผู้หญิงคนไหนมากเท่า

เธอคนนี้มาก่อนเลย เขาตามดูทั้งสองคนอยู่ห่างๆจนกระทั่งเธอ

คนนั้นหยุดยืนอยู่ที่หน้าร้านเสื้อผ้าแม่และเด็ก

ความสงสัยของเขาก็หายไปทันทีที่ทั้งสองคนเดินเข้าไปในร้าน

เสื้อผ้านั้น ทั้งสองคนช่วยกับเลือกเสื้อผ้าของเด็ก

นั่นหมายความว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังท้องอยู่อย่างนั้นหรอ

เขาเห็นไอ้พยัคฆ์ที่ดูมีความสุขมากกำลังยืนอยู่ข้างเธอคนนั้น

ก็คิดว่าถ้าคนที่ยืนอยู่ข้างเธอคนนั้นเป็นเขา เขาจะมีความสุขอย่างที่

ไอ้พยัคฆ์กำลังมีหรือป่าว...หรืออาจจะมีความสุขมากกว่ามันก็ได้

ถ้าเขาได้เธอคนนั้นมาครอบครองไว้ข้างกาย

   คนอย่าง แม็ค มาริโอ้ ถ้าอยากได้อะไรแล้วต้องได้

โดยเฉพาะผู้หญิง...ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเขา

เขาที่มีพร้อมทุกอย่างทั้งอำนาจและเงินทองและเขาคิดว่าเขาเองก็

หน้าตาดีไม่ได้น้อยไปกว่าไอ้พยัคฆ์นั้นเลย

 

เขาตัดสินใจแล้วว่าเขาต้องเอาเธอคนนั้นมาเป็นของเขาให้ได้

ถึงเธอจะกำลังท้องลูกของไอ้พยัคฆ์นั้นอยู่ก็ไม่ใช่ปัญหา

 

แม็คหันมาสั่งให้ลูกน้องคอยตามทั้งสองคนแล้วหาช่องว่างเอาตัว

ผู้หญิงมาให้เขาให้ได้ แม็คกำชับกับลูกน้องว่าอย่าทำอะไรรุนแรงกับผู้หญิงคนนั้นให้พาตัวเธอมาอย่างระมัดระวัง


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 13-05-2017 19:55:14

ตัวร้ายเพิ่งโผล่   :beat: มาทางไหนไปทางนั้นเลย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 13-05-2017 20:06:48

ตัวปัญหาโผล่มาแล้วว

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 13-05-2017 20:26:56

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 13-05-2017 20:34:16

เรื่องเริ่มจะข้นขึ้นเเล้วววววววววววววววววววววววว
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 13-05-2017 20:35:59

ไม่เอามาม้าน้าาา

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-05-2017 20:51:17

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 15 [13/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 14-05-2017 12:20:33

ยอมรับว่าลืมเรื่องนี้ไปแล้ว ขอโทษจริงๆค่ะคือเราจำชื่อเรื่องไม่ได้อะเรื่องไม่ได้ตามต่อ พอดีมาดูกระทู้ของตัวเองที่เคยได้เม้นท์ตอบไว้เลยเจอเรื่องนี้และก็นึกได้ว่าอ่านค้างไว้ สำหรับตอนหลังๆมานี้คนเขียนแต่งดีขึ้นนะคะแต่ยังมีพวกคำซ้ำคำผิด การใช้คำเปลืองและรูปประโยคที่ยังดูวกไปวนมาอยู่ ยังไงลองเกลาๆดูอีกทีก่อนรวมเล่มก็ดีนะคะ รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 16 [14/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 14-05-2017 18:06:18

16

 

 

     พยัคฆ์และขวัญที่เลือกซื้อเสื้อผ้าเด็กกันเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากร้านเพื่อที่จะกลับบ้าน ระหว่างทางที่ขวัญกำลังเดินๆอยู่ก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาจึงหันไปบอกกับพยัคฆ์

 

"พี่เสือ...ขวัญอยากเข้าห้องน้ำอะ"

 

พยัคฆ์ที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าแล้วพาขวัญเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องน้ำ

 

"ถึงแล้วครับ"

 

ขวัญยืนอยู่หน้าห้องน้ำมองซ้ายทีขวาทีกำลังคิดอยู่ว่าตัวเองควรจะเข้าห้องน้ำชายหรือห้องน้ำหญิงดี

พยัคฆ์ที่เห็นขวัญมองซ้ายมองขวาก็รู้ว่าขวัญกำลังคิดไม่ตกอยู่จึงเสนอทางเลือกให้กับขวัญเอง

 

"ขวัญเข้าห้องน้ำหญิงก็ได้ครับ...เพราะตอนนี้ขวัญเหมือนผู้หญิงที่กำลังท้องอยู่ " ^-^

 

ขวัญมองหน้าพยัคฆ์ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีกับคำพูดของพยัคฆ์

ขวัญพยักหน้าแล้วค่อยๆเดินเข้าห้องน้ำไป

พยัคฆ์ที่เห็นขวัญเดินเข้าห้องน้ำหญิงไปแล้วตัวเองก็เข้าไปใน

ห้องน้ำชาย

 

 

ลูกน้องของแม็คที่จับตาและคอยตามขวัญอย่างมองเห็นโอกาส

ที่จะเอาตัวขวัญไปให้นายของตน

ลูกน้องของแม็คแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกจัดการกับบอดี้การ์ดของพยัคฆ์ที่คอยระวังอยู่ห่างๆ อีกกลุ่มเข้าไปจับตัวขวัญไปให้นายตามที่นายต้องการ

ลูกน้องของแม็คลงมืออย่างรวดเร็วใช้ยาสลบอ่อนๆโปะขวัญตอนที่กำลังจะเข้าห้องน้ำแล้วอุ้มขวัญออกมาใช้เวลาแค่เพียงนิดเดียว
เท่านั้น

ลูกน้องของแม็คพาตัวขวัญขึ้นรถขับตรงไปเพื่อไปหานายที่กำลัง
รออยู่ ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงบ้านของแม็ค

ชายหนุ่มคนหนึ่งอุ้มร่างของขวัญออกจากรถแล้วเดินพาเข้าไปในบ้าน แม็คยืนรออยู่ก่อนแล้วหลังจากที่ลูกน้องโทรมารายงานว่าได้ตัวหญิงสาวมาแล้ว แม็คบอกลูกน้องว่าทำดีมาก
แล้วรับร่างของขวัญมาอุ้มเอาไว้ แม็คอุ้มขวัญเดินขึ้นมาบนชั้นสองของบ้านแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเองค่อยๆวางขวัญลงเบาๆบนเตียงนอนหนานุ่ม

แม็คลูกใบหน้าสวยหวานของขวัญที่ทำให้เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น แม็คหอมแก้มขวัญเบาๆ

 

"หอมจัง..."

 

แม็คยิ้มออกมาแล้วมองสำรวจขวัญอย่างละเอียดอีกครั้ง

แต่ที่สะดุดตามากที่สุดคงเป็นหน้าท้องกลมๆนั้น

 

"ลูกไอ้พยัคฆ์อย่างนั้นหรอ..."

 

แม็คคิดว่าหน้าเสียดายที่เขาเจอหญิงสาวช้าไป แม็คกำลังรอ
รอให้หญิงสาวตื่นขึ้นมา

 

 

พยัคฆ์ที่ทำธุระในห้องน้ำเสร็จออกมาก็ยังไม่เห็นขวัญ
ยืนรออยู่สักพักก็ยังไม่ออกมาจนพยัคฆ์กลัวว่าขวัญจะเป็นอะไรไปหรือป่าว พยัคฆ์หันมองไปรอบๆเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ
บอดี้การ์ดของเขาหายไป พยัคฆ์ตัดสินใจเดินเข้าไปหาขวัญใน
ห้องน้ำแต่กลับไม่เจอใครอยู่ข้างในเลยสักคน ใจของพยัคฆ์เริ่มสั่นไหวลางสังหรณ์ของเขากำลังเป็นจริง ขวัญหายไป ขวัญหายไปไหนหรือมีใครเอาตัวขวัญไป พยัคฆ์ตั้งสติแล้วโทรตามเมฆกับไม้ให้มาหาเขาที่นี้ ไม่นานทั้งสองคนที่พยัคฆ์โทรตามก็มาถึง พยัคฆ์ให้ลูกน้องที่ตามเมฆกับไม้มาด้วยแยกย้ายไม่ตามหาขวัญและบอดี้การ์ดที่หายไป

ส่วนตัวเขากับทั้งสองคนไปขอดูกล้องวงจรปิดของห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ ทั้งสามคนกำลังมองภาพหน้าจอเวลาประมาณที่พยัคฆ์บอกกับเจ้าหน้าที่ให้ย้อนดูภาพ ภาพที่เห็นชายคนหนึ่งอุ้มขวัญออกไปจากห้องน้ำ ภาพที่เห็นดูเหมือนขวัญจะสลบไปและมองเห็นหน้าชายที่อุ้มขวัญไปไม่ชัดนัก พยัคฆ์คิดว่าผู้ชายคนที่เอาตัวขวัญไปไม่ได้ลงมือทำเรื่องนี้เพียงคนเดียวแน่ๆจึงย้อนดูภาพกลับไปอีก จนกระทั่งเห็นภาพชายคนหนึ่งที่เขารู้จักดีกำลังยืนมองเขากับขวัญอยู่ ผู้ชายคนนั้น แม็ค มาริโอ้ คนที่เห็นเขาเป็นศัตรู มันต้องเป็นคนที่เอาตัวขวัญไปแน่ๆ เขามั่นใจ

     แม็คที่กำลังนั่งมองใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวอยู่นั้น

ก็เห็นหญิงสาวที่หลับไปเพราะยาสลบค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา

 

ขวัญที่พยายามลืมตาขึ้นมาและมีอาการปวดหัวนิดๆพอสายตาปรับ

ภาพข้างหน้าให้เห็นได้ชัดเจนก็เห็นใบหน้าของใครบางคนที่ขวัญ

ไม่รู้จัก ผู้ชายคนที่กำลังมองหน้าเขาอยู่เป็นใคร ขวัญเองก็มองผู้ชาย

คนนั้นอย่างสงสัย สมองของขวัญเริ่มปะติดปะต่อเรื่องได้ว่าตัวเขา

กำลังจะเข้าห้องน้ำแต่อยู่ๆก็มีใครบางคนเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดปาก

เขา แล้วเขาก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย

พอจำได้ว่าอะไรเป็นอะไรขวัญก็ชี้หน้าผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเขา

 

"คุณ...."

 

แม็คที่เห็นหญิงสาวตื่นขึ้นมาแล้วก็รอดูว่าหญิงสาวจะทำยังไงที่ตื่น

ขึ้นมาเจอกับผู้ชายที่ตัวเองไม่รู้จัก เขาคิดว่าหญิงสาวคงจะร้อง

โวยวายหรือร้องไห้เหมือนกับผู้หญิงทั่วไป แต่เธอกับนอนจองหน้า

เขาอยู่สะอย่างนั้นไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เขาคิดว่าผู้หญิงทั่วไปควรจะ

ทำกัน มันทำให้เขาสนใจและพอใจในตัวของผู้หญิงคนนี้มากขึ้นไป

อีก จนเธอชี้หน้าและกำลังจะพูดอะไรออกมามันทำให้เขาได้สติ

ขึ้นมาแล้วเอามือปิดปากเธอเอาไว้ก่อน

แม็คเลือกที่จะเป็นคนเริ่มผู้กับเธอก่อน

 

"ฉันชื่อ แม็ค แล้วเธอชื่ออะไร...ฉันจะค่อยๆเอามือออกจากปากเธอ

อีกอย่างฉันไม่ชอบคนเสียงดัง "

 

ขวัญได้ยินที่ชายตรงหน้าพูดก็พยักหน้าว่าตนเองนั้นเข้าใจสิ่งที่

ผู้ชายคนนี้พูดมา

 

แม็คที่เห็นหญิงสาวพยักหน้าตกลงแล้วก็ค่อยๆเอามือออกจากปากของ

หญิงสาว

แม็คที่ปล่อยมือออกจากปากหญิงสาวแล้วแต่หญิงสาวยังคงนิ่งเฉยอยู่

ไม่ได้พูดหรือแสดงกิริยาอะไรออกมาเลย เขาจึงถามหญิงสาวอีกครั้ง

 

"เธอชื่ออะไร"

 

"ขวัญ..."

 

หลังจากที่ขวัญบอกชื่อออกไปก็ไม่ได้มีใครพูดอะไรออกมาอีก

ขวัญเลือกที่จะถามผู้ชายตรงหน้าอีกครั้ง

 

"คุณเป็นคนจับผมมาใช่มั้ย คุณจับผมมาทำไม"

 

แม็คที่ได้ฟังหญิงสาวบอกชื่อตัวเองแล้วก็กำลังคิดว่า

ชื่อขวัญอย่างนั้นหรอก็เหมาะกับเธอดี น่ารัก สวย หวาน

แต่เขาก็ถูกปลุกจากความคิดของตัวเองด้วยประโยคคำถามแต่ที่ทำให้

เขาสงสัยก็คือทำไมเธอแทนตัวเองว่าผม

 

"เมื่อกี้เธอแทนตัวเองว่าผมอย่างนั้นหรอ"

 

ขวัญมองหน้าผู้ชายที่ถามอะไรแปลกๆแทนที่จะตอบคำถามของเขา

 

"ก็ใช้นะสิ"

 

แม็คขมวดคิ้วไม่เข้าใจผู้หญิงคนนี้เลย

 

"เธอเป็นผู้หญิงต้องแทนตัวเองว่าฉันสิ...ไม่ใช่ผม

เธอใช้คำผิดแล้วนะ"

 

ขวัญได้ยินที่ผู้ชายคนนี้พูดออกมาก็ถอนหายใจแรงๆออกมาทีหนึ่ง

 

"คุณนั้นแหละเข้าใจผิด...ผมเป็นผู้ชายแทนตัวเองว่าผมก็ถูกต้องแล้ว"

 

แม็คหัวเราะกับคำพูดของขวัญที่โกหกอะไรไม่สมจริงสะเลย

เขาไม่คิดที่จะเชื่อคำพูดของขวัญ

 

"เธออย่ามาโกหกอะไรไร้สาระกับฉันเลย เธอจะให้ฉันเชื่อได้ยังไง

ทั้งๆที่ก็เห็นๆกันอยู่ว่าเธอเป็นผู้หญิงแถมยังท้องโตๆนั้นอีก

ไม่มีผู้ชายที่ไหนเขาท้องกันได้หรอกนะขวัญ"

 

ขวัญฟังที่แม็คพูดมาก็ส่ายหัวไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ผู้ชายคนนี้

เข้าใจดี ขวัญมองหน้าของแม็คอีกครั้งแล้วคิดว่าตัวเองไม่มีทางเลือก

แล้วเลยจำเป็นต้องทำแบบนี้ ขวัญขยับตัวเขาไปใกล้ๆกับแม็ค

แล้วจับมือของแม็คเอาไว้

 

แม็คมองขวัญที่อยู่ๆก็จองหน้าเขาแล้วอยู่ๆก็เข้ามาจับมือเขาไว้

 

"จะทำอะไรครับ...ขวัญ"

 

ไม่รู้ทำไมแค่ขวัญสัมผัสมือของเขาแม็คกับรู้สึกว่าอบอุ่นขึ้นมา

 

ขวัญจับมือของแม็คเอาไว้แล้วดึงเข้ามาตัวเองวางมือของแม็ค

ให้สัมผัสกับหน้าอกแบนๆของตัวเอง

 

" เฮ้ย....!!! "

 

แม็คตกใจมากที่อยู่ๆขวัญก็จับมือของเขาไปสัมผัสกับหน้าอกของขวัญ

เอง เขารีบชักมือตัวเองกลับมาด้วยหัวใจที่เต้นแรง

เขาสัมผัสผู้หญิงมาตั้งมากมายแต่ก็ไม่เคยใจเต้นแรงกับใครเท่า

ขวัญมาก่อน พอหัวใจค่อยๆเต้นช้าลงสมองของเขาก็กลับมาทำงาน

อีกครั้งว่าเมื่อกี้เขาจับหน้าอกของขวัญแต่ความรู้สึกมัน...แบน?

ไม่ได้แบนแบบผู้หญิงหน้าอกเล็ก แต่แบนราบเลย

แม็คประมวลผลในหัวอีกครั้งว่าคนตรงหน้าเขาจะเป็นผู้ชายจริงๆ

อย่างนั้นหรอแล้วท้องกลมๆนั้นหละของปลอมหรอ

 

"ขวัญ...ถ้าขวัญเป็นผู้ชายแล้วท้องนั้นของปลอมหรอ"

 

ขวัญมองแม็คที่ดูตกใจปนสับสนแล้วไม่รู้ว่าจะโกรธหรือสงสาร

ผู้ชายที่จับตัวเขามาดี

 

"ครับผมเป็นผู้ชาย...แล้วท้องนี้ก็ของจริงครับ

มีเด็กอยู่ในนั้นจริงๆครับ"

 

 

แม็คมองหน้าขวัญแล้วค่อยๆเอื้อมมือไปสัมผัสกับท้องกลมๆของขวัญ

อยู่ๆก็มีแรงถีบน้อยๆที่มือของเขา แม็คตกใจรีบชักมือของตัวเอง

กลับมา

 

ขวัญหัวเราะออกมาเบาๆทั้งที่มันไม่ได้เข้ากับสถานการณ์ตอนนี้เลย

 

"เด็กๆคงจะชอบคุณนะ ถีบใหญ่เลย"

 

แม็คที่ช็อคกับความจริงที่ได้รับรู้และสัมผัสน้อยๆนั้นแต่ก็ต้องตกใจซ้ำ

อีกครั้งกับคำๆว่าเด็กๆของขวัญ

 

"เด็กๆหมายความว่ายังไงขวัญ"

 

"ฮ่าๆ...เด็ก แฝด ครับ"

 

"ฮา.... 0_0"


เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 16 [14/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 14-05-2017 19:19:20

ต้องตลกใช่ไหม55555

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 16 [14/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: about ที่ 14-05-2017 19:35:48

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 16 [14/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 14-05-2017 21:57:54

คือตะลึงใช่ม่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 16 [14/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: YADA ที่ 14-05-2017 23:47:17

โฮ้ย.. ทำไมขำแม้กชั้นต้องเครียดสิ นายเอกโดนจับไปปป

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 16 [14/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 15-05-2017 01:33:49

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 16 [14/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-05-2017 09:47:49

ตัวโกงโผล่มาแล้ว~

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 17 [17/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 17-05-2017 19:16:51

17

 

 

     พยัคฆ์เมื่อรู้แล้วว่าใครเป็นคนที่เอาตัวขวัญไปก็รีบให้ลูกน้อง

สืบหาที่อยู่ของแม็คทันที่ว่าตอนนี้แม็คเอาตัวขวัญไปไว้ที่ไหน

พยัคฆ์เองก็ร้อนใจกลัวว่าแม็คจะทำอะไรขวัญหรือป่าวและกลัวว่า

เจ้าลูกเสือน้อยทั้งสองจะเป็นอันตราย

 

     แม็คที่ตอนนี้รู้แล้วว่าขวัญไม่ได้เป็นผู้หญิงจริงๆอย่างที่เขาเข้าใจ

แถมด้วยความจริงอีกอย่างคือขวัญเป็นผู้ชายที่ท้องได้และในท้อง

กำลังมีเจ้าเด็กแฝดอยู่ ความจริงทั้งหมดที่แม็คได้รับรู้ถึงไม่อยากจะ

เชื่อแต่ก็ต้องเชื่อเพราะความจริงมันอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

แม็คคิดว่าถึงขวัญจะเป็นผู้ชายแต่เขาก็ยังชอบขวัญดี

ตอนแรกเขาชอบขวัญเพราะใบหน้าที่สวยหวานที่ทำให้ตกหลุมรัก

และทำให้เขาต้องการได้ตัวขวัญมาเป็นของเขา

แต่ตอนนี้เขากับยิ่งชอบขวัญเพิ่มมากขึ้นไปอีกเมื่อได้พูดคุยกัน

เขารู้สึกว่าขวัญไม่เหมือนกับคนอื่นที่เขาเคยรู้จักและไม่เหมือนกับ

ผู้หญิงพวงนั้นที่เข้าหาเขาด้วยเงินทองหรือหลงไหลในรูปกายของ

เขา ขวัญไม่ได้แสดงออกว่ากลัวเขาเลยด้วยซ้ำทั้งๆที่เขาเป็นคนจับตัว

ขวัญมา

 

     ขวัญที่เห็นแม็คเงียบไปคิดว่าแม็คอาจจะคงกำลังช็อคอยู่จึงเรียก

ชื่อแม็คเพื่อถามความสงสัยของตัวเองที่ยังไม่ได้คำตอบ

 

"คุณแม็ค...ตกลงคุณจับตัวผมมาทำไมครับ"

 

แม็คที่กำลังคิดถึงเรื่องของคนตรงหน้าอยู่นั้นก็ได้สติกลับมาอีกครั้ง

หนึ่งเมื่อได้ยินคำถามของขวัญและเลือกที่จะตอบตามความจริง

 

"ที่ฉันจับตัวเธอมาก็เพราะว่าฉันชอบเธอ...

อีกเหตุผลหนึ่งก็คือเธอเป็นเมียของไอ้พยัคฆ์นั้นและฉันกับมันเราเป็น

ศัตรูกัน ฉันอยากให้เธอมาอยู่กับฉัน...เป็นคนรักของ แม็ค มาริโอ้"

 

ขวัญที่ฟังเหตุผลและสาเหตุของแม็คแล้วก็เข้าใจเรื่องที่ว่าแม็คกับ

พยัคฆ์คงไม่ถูกกันแต่ที่ไม่เข้าใจคือเรื่องที่บอกว่าอยากให้เขามาเป็น

คนรักของแม็ค

 

"เรื่องที่คุณกับพี่เสือไม่ถูกกันอันนี้ผมเข้าใจแต่เรื่องที่จะให้ผมมาเป็น

คนรักของคุณอันนี้คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ"

 

แม็คที่ได้ยินคำปฏิเสธของขวัญก็รู้สึกโกรธขึ้นมานิดๆเพราะไม่เคยมี

ใครที่กล้าปฏิเสธความต้องการของเขา

 

"ทำไมหละขวัญ...ผมก็มีทุกอย่างไม่ต่างไปจากไอ้พยัคฆ์นั้นทำไมถึง

ปฏิเสธผม"

 

คำพูดที่แม็คพูดกับขวัญแสดงออกถึงความไม่พอใจนิดๆ

ขวัญเองก็รับรู้ได้ถึงความไม่พอใจนั้น

 

"ผมขอโทษครับ...ที่ตอบรับความรู้สึกของคุณไม่ได้ มันไม่เกี่ยวกับว่า

คุณร่ำรวยและหน้าดีแค่ไหน แต่มีสำคัญที่สุดสำหรับผมคือหัวใจ

หัวใจของผมรักใครไม่ได้อีกนอกจากเขา ผมรักพี่เสือครับ

และผมคิดว่าผมคงรักใครไม่ได้อีก ต่อให้คุณหรือใครรวยกว่านี้หน้า

ตาดีกว่านี้อีกล้านเท่าผมก็รักคุณหรือใครไม่ได้ เพราะผมเชื่อในโชค

ชะตาที่ทำให้ผมกับเขามาเจอกันและทำให้เรารักกันแถมเรายังมีชีวิต

น้อยๆอีกสองคนเป็นพยานรักที่สำคัญสำหรับเราอีก"

 

แม็คได้ฟังความรู้สึกทั้งหมดของขวัญก็ทำให้ความรู้สึกโกรธที่มีอยู่

หายไปและเข้าใจในตัวขวัญมากขึ้น มันทำให้เขาอดอิจฉาไอ้พยัคฆ์

ไม่ได้ว่ามันโชคดีแค่ไหนที่ได้เจอกับคนแบบขวัญและมีความรักที่

มั่นคง

 

"ฉันเข้าใจเธอแล้ว...น่าอิจฉาความรักของเธอจริงๆ"

 

"ขอโทษคุณอีกครั้งนะครับที่ผมตอบรับความรู้สึกของคุณไม่ได้

แต่ถ้าคุณไม่รังเกียจเรายังเป็นเพื่อนกันได้นะครับ"

 

แม็คฟังคำขอโทษและคำที่บอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้ก็หัวเราะ

ออกมา (หึ หึ ) ชีวิตเขามีเรื่องนำ้เน่าเกิดขึ้นแล้ว

รักคนที่เขาไม่รักยังไม่พอแถมคนๆนั้นยังเป็นคนรักของศัตรูอีก

ต่างหาก

 

"ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ"

 

ขวัญได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาแล้วคิดว่าก็ดีแล้วที่แม็คไม่อยากเป็น

เพื่อนกับเขา

 

"ยิ้มอะไร...ขวัญ"

 

ขวัญไม่ตอบแต่กับเข้าไปกอดแม็คเอาไว้แล้วกระซิบที่หูเบาๆว่า

 

"ก็ดีแล้วที่คุณไม่อยากเป็นเพื่อนกับผม....

ถ้าอย่างนั้นคุณมาเป็นพี่ชายขวัญนะ.....นะ....พี่แม็ค"

 

แม็คตกใจกับการกระทำของขวัญและตกใจยิ่งกว่ากับคำพูดของขวัญ

ตอนแรกที่เขาได้ยินว่าก็ดีแล้วที่เขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับขวัญ
ความรู้สึกของเขาเหมือนคนตกจากที่สูงมันเจ็บจนชาแต่พอได้ยินประโยคที่ว่าอยากให้เขามาเป็นพี่ชายของขวัญและขวัญยังเรียกเขาว่าพี่แม็คอีกมันทำให้เขารู้สึกอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนอบอุ่นไปถึงหัวใจ แม็คกอดตอบขวัญเอาไว้เบาๆเพราะกลัวว่าจะกระทบไปถึงเจ้าตัวเล็กทั้งสองที่อยู่ในท้องนั้น

เขาไม่เข้าใจความคิดของขวัญเลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่
แต่ขวัญที่เพิ่งเจอกับเขาได้ไม่นานกับทำให้เขารู้สึกถึงอะไรหลายๆอย่างและอย่างหนึ่งที่เราไม่เคยมีคือพี่น้องเพราะเขาเป็นลูกคนเดียวและไม่เคยผิดหวังจากอะไรเลยจนในวันนี้

 

"พี่ชายอย่างนั้นหรอ..."

 

"ครับ...พี่แม็ค เป็นพี่ชายของขวัญนะและเป็นคุณลุงของสองแฝดด้วย

^-^ "

 

"ครับ...น้องชายของพี่"

 

ขวัญผละตัวออกจากแม็คแล้วยิ้มให้รอยยิ้มที่แสดงออกว่าขวัญดีใจแค่ไหนที่ได้มีพี่ชาย ขวัญคิดว่าในเมื่อแม็คยอมเป็นพี่ชายให้ขวัญแล้ว

ขวัญก็ไม่อยากให้พี่ชายและคนที่ขวัญรักต้องเป็นศัตรูกัน

 

"พี่แม็คครับ...ถ้าขวัญจะถามว่าทำไมพี่แม็คกับพี่เสือถึงเป็นศัตรูกันพี่แม็คพอจะเล่าให้ขวัญฟังได้หรือป่าวครับ"

 

แม็คคิดว่าถ้าขวัญรู้ว่าเขากับพยัคฆ์มีเรื่องอะไรกันและเขาทำธุระกิจมืดอะไรอยู่ขวัญอาจจะไม่อยากได้พี่ชายแบบเขาแล้วก็ได้

 

"พี่จะเล่าให้ฟัง ถ้าฟังจบแล้วขวัญไม่อยากได้พี่ชายแบบพี่แล้ว

พี่ก็เข้าใจ"

 

แม็คเล่าเรื่องราวของเขาและสาเหตุที่ทำให้เขากับพยัคฆ์กลายเป็น

ศัตรูกันให้ขวัญฟังจนจบและรอดูว่าขวัญจะรู้สึกยังไงและจะพูด

อะไรกับเขา

 

ขวัญที่ได้ฟังเรื่องราวทุกอย่างจนจบแล้วก็กอดแม็คเอาไว้อีกครั้ง

 

"พี่แม็ค...ขวัญเข้าใจทุกอย่างแล้ว....ถ้าขวัญจะขออะไรสักอย่าง

ขวัญรู้ว่ามันอาจจะมากเกินไปแต่ขวัญอยากให้พี่เลิกทำธุระกิจมืด

พวกนั้นได้ไหม มันผิดกฎหมายและอีกอย่างการฆ่าสัตว์มันเป็นบาป

นะพี่ "

 

ขวัญยังคงกอดแม็คเอาไว้

 

แม็คเองที่ได้ฟังคำขอของขวัญก็คิดว่าเขาเองก็ไม่ได้มีความสุขกับ

ธุรกิจมืดที่ทำอยู่ แต่ที่เขายังทำมันอยู่เพราะสืบต่อธุรกิจของพ่อเขาที่พ่อทำมันมาก่อน เขาคิดว่าถึงเขาไม่ได้ทำธุระกิจตรงนี้ต่อก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรกับเขาเพราะเท่าที่เขามีอยู่ก็ใช้ได้ไปอีกหลายชาติแล้วถ้ามีปัญญาจะใช้มัน

 

"ครับ...พี่ตกลง พี่จะเลิกทำมัน" ^-^

 

"ขอบคุณนะครับ...พี่แม็ค"

 

ขวัญขอบคุณแม็คแล้วก็หอมแก้มแม็คเป็นรางวัลอีกครั้งหนึ่ง

หอมเสร็จแล้วขวัญผะตัวออกมานั่งส่งยิ้มให้กับพี่ชายใจดีที่ตอนนี้คงกำลังช็อคอยู่

 

แม็คมองคนที่ขโมยหอมแก้มเขาแล้วยังมีหน้ามานั่งส่งยิ้มหวานละลาย

ใจใส่เขาอีก เขาคิดผิดหรือผิดถูกที่คิดจับตัวขวัญมา

เขาควรรีบเอาตัวเขาส่งกลับไปให้พยัคฆ์ได้แล้วก่อนที่ขวัญจะป่วนเขาไปมากว่านี้และตอนนี้ไอ้พยัคฆ์คงจะอกแตกตายไปแล้วก็ได้ที่เมียรักหายไป

 

"ขวัญครับ...เดี๋ยวพี่ไปส่งขวัญกลับบ้านนะ"

 

ขวัญยังคงนั่งยิ้มอยู่และพยักหน้าตกลงเพราะตัวเองและแฝดเริ่มรู้สึกหิวๆแล้ว

 

"ขอบคุณคะ...พี่ชาย" ^-^

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 17 [17/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 17-05-2017 19:21:33

ดีวุ้ยยย ได้พี่ชายเพิ่ม 5555

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 17 [17/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-05-2017 20:14:26

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 17 [17/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 17-05-2017 20:17:40

ขวัญนี่เคยลงสาลิกาลิ้นทองไว้หรือเปล่านี่ (ฮา)

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 17 [17/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: YADA ที่ 17-05-2017 20:55:31

อไรจะง่ายดายขนาดนี้

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 17 [17/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 18-05-2017 01:07:41

งื้ออออ น่าร้ากกกก หาคู่ให้แม็กหน่อยนะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 17 [17/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-05-2017 08:03:36

อ้าว ได้พี่ชายซะงั้น

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 18 [18/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 18-05-2017 19:41:49

18

 

 


     พยัคฆ์ที่กลับมาตั้งหลักที่บ้านใหญ่ก่อนหน้านี้ได้สั่งให้ลูกน้องสืบ

หาที่อยู่ของแม็คและรู้แล้วว่าตอนนี้แม็คเอาตัวขวัญไปไว้ที่ไหน

พยัคฆ์สั่งให้เมฆกับไม้เตรียมคนให้พร้อมเพื่อที่จะไปเอาตัวขวัญกลับ

มา การรอคอยทุกวินาทีมันทรมานสำหรับเขา เขารอคอยขวัญมา

นานมากพอแล้วและเขาจะไม่รออีก ขวัญกับลูกต้องไม่เป็นอะไร

ในความกังวลของเขาเขารู้สึกได้ว่าขวัญยังปลอดภัยดีอยู่

เมื่อเมฆกับไม้เข้ามาบอกเขาว่าทุกอย่างเตรียมการเรียบร้อยแล้วพร้อม

สำหรับการเผชิญหน้ากับแม็ค มาริโอ้ แล้ว

พยัคฆ์ลุกขึ้นเพื่อจะออกไปขึ้นรถที่จะออกเดินทางไปยังบ้านของแม็ค

เป็นที่ๆแม็คเอาตัวขวัญไปไว้ที่นั้น แต่พยัคฆ์ยังไม่ทันได้ก้าวเท้าไป

ไหนลูกน้องก็วิ่งเข้ามาบอกว่ามีผู้ชายนั่งรถมากับขวัญและรถจอดอยู่

ที่หน้าบ้านแล้ว

 พยัคฆ์ได้ยินแบบนั้นก็รีบเดินออกมาดูและมีเมฆกับไม้เดินตามออก

มาด้วย พยัคฆ์มองประตูรถที่เปิดออกและที่ผู้ชายที่เขารู้จักดีกำลังลง

มาพร้อมกับขวัญ ภาพที่แม็คกำลังประคองขวัญอยู่มือมีมันใช่จับต้อง

คนรักของเขา เขาอยากตัดมือมันทิ้งไปสะเดี๋ยวนี้เลย

แต่ก็ทำได้เพียงแค่อดทนมองการกระทำเหล่านั้นเพราะขวัญยังอยู่กับ

มันและลูกน้องที่ติดตามมันมากับลูกน้องของเขาที่ต่างดูเชิงของ

กันและกันอยู่ต่างพร้อมรับคำสั่งของนายตัวเองและพร้อมที่จะเปิด

ฉากใส่กันทุกเมื่อ

 

แม็คประคองขวัญเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของพยัคฆ์และมองดูพยัคฆ์ที่

แสดงออกว่าพร้อมจะตะปบเข้าสมชื่อพยัคฆ์จริงๆ

ขวัญยังคงอยู่ในอ้อมแขนของเขาและกำลังส่งยิ้มให้กับสามีตัวเองอยู่

 

ขวัญดีใจที่ได้กลับมาบ้านแต่พอเห็นหน้าและสายตาของพยัคฆ์

ขวัญก็รู้ว่าพยัคฆ์กำลังเป็นห่วงเขาแต่ไอ้อาการคิ้วขมวดนั้นมันไม่ดี

เลยในความรู้สึกของขวัญ

 

"พี่เสือ...ขวัญกลับมาแล้วนะ...^-^ พี่แม็คมาส่งขวัญกลับบ้าน"

 

พยัคฆ์รู้ว่าขวัญกลับมาแล้วแต่ไอ้ที่เรียกแม็คว่า พี่แม็ค นี้มันอะไรกัน

เขาไม่ชอบเลยที่ขวัญเรียกแม็คแบบนั้น

 

"ทำไมถึงเรียกแม็คแบบนั้นละขวัญ"

 

"ก็พี่แม็คเป็นพี่ชายของขวัญนิ" ^-^

 

"พี่ชาย....?"

 

พยัคฆ์ไม่เข้าใจว่าแม็คไปเป็นพี่ชายของขวัญได้ยังไงและแม็คเป็นลูก

คนเดียวเขาจำได้

 

แม็คมองดูสถานการณ์แล้วว่าเรื่องนี้คงต้องคุยกับอีกยาวจึงเลือกที่จะ

ให้ขวัญเข้าบ้านก่อนเพราะคนท้องไม่ควรยืนนานๆ

แม็คบอกกับพยัคฆ์

 

"มารับขวัญไปสิ..."

 

พยัคฆ์มองแม็คว่าคิดจะทำอะไรอยู่หรือป่าวทำไมถึงพาขวัญมาส่งคืน

เขาทั้งๆที่เป็นคนจับตัวขวัญไป พยัคฆ์ค่อยๆเดินไปรับตัวขวัญมา

แต่ก่อนที่จะถึงตัวขวัญ ขวัญก็พูดขึ้นมาว่า

 

"เร็วๆหน่อยสิครับ...พี่เสือ ขวัญหิวแล้วนะ"

 

ขวัญหันกลับไปพูดกับแม็คด้วย

 

"พี่แม็คก็เข้าบ้านก่อนนะ...กินข้าวกับขวัญก่อนแล้วเดี๋ยวพวกเราค่อย

คุยกัน กินข้าวก่อนนะ...พี่เสือ " ^-^

 

พยัคฆ์รับขวัญมาแล้วพยักหน้าตกลงใครจะกล้าขัดใจเมียได้ลง

เขาพาขวัญค่อยๆเดินเข้าบ้านโดยมีคนอื่นสำหรับเขาตามเข้ามาด้วย

 

แม็คมองพยัคฆ์ที่ค่อยๆประคองขวัญเข้าไปในบ้านแต่ก่อนที่เขาจะเดิน

ตามเข้าไป เขาเห็นใครบางคนที่เขาจำได้ว่าทำเขาไว้ได้แสบมากกับ

เรื่องคราวก่อนกำลังจะเดินหนีไป แม็คเดินเขาไปคว้าแขนของคน

คนนั้นเอาไว้

 

"จะรีบไปไหนละ...อยู่คุยกันหน่อยสิ"

 

ไม้หันกลับมามองผู้ชายที่จับแขนเขาเอาไว้ผู้ที่เขาไม่ชอบขี้หน้าเลย

ไม้พยายามจะสะบัดแขนให้หลุดออกจากมือผู้ชายคนนี้

 

"ปล่อยผมนะ..คนน่ารังเกียจ ใจร้ายทำร้ายได้แม้กระทั่งสัตว์"

 

แม็คฟังคำต่อว่าที่ออกมาจากริมฝีปากบางนั้นก็หยุดคำเหล่านั้นด้วย

ริมฝีปากของเขา แม็คค่อยๆกดจูบริมฝีปากบางของไม้แล้วค่อยๆสอด

ลิ้นเข้าไปกวาดต้อนลิ้นเล็กที่ชั่งต่อว่าเขาเกี่ยวตวัดไปมาหยอกล้ออยู่

ภายในจนพอใจแล้วก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออก

แม็คเลียริมฝีปากตัวเองเบาๆ

 

ไม้ที่ตกใจกับการกระทำของผู้ชายตรงหน้าที่อยู่ๆก็จูบตัวเอง

ก็พยายามที่จะขัดขืนและหลบหลีกลิ้นร้อนที่เกี่ยวตวัดลิ้นของเขาอยู่

ภายในแต่ก็ทำไม่ได้จนผู้ชายคนนั้นถอนริมฝีปากออกไป

ไม้โกรธที่ผู้ชายคนนี้ทำกับเขาแบบนี้ก็ยกมือขึ้นจะตบหน้าของแม็ค

 

แม็คกะไว้แล้วว่าเขาต้องโดนอะไรแบบนี้ก็รับฝ่ามือของไม้ไว้ได้ทัน

 

"เธอทำร้ายฉันเป็นครั้งที่สองไม่ได้หรอก...ไม้"

 

"คุณ...คุณรู้ชื่อผมได้ยังไง"

 

แม็คยิ้มกับคำถามง่ายๆของไม้

 

"เธอคิดว่าจะไม่อยากรู้ชื่อของคนที่ทำร้ายตัวเองเลยหรือยังไง"

 

แม็คปล่อยแขนของไม้ออกและพูดในสิ่งที่ไม้ควรรู้

 

"ฉันจะเลิกทำธุรกิจมืดแล้ว ต่อไปนี้นายก็มาว่าฉันว่าเป็นคนใจร้าย

ไม่ได้แล้วนะ"

 

ไม้มองแม็คอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อคำพูดของแม็คสักเท่าไหร่

 

"ทำไม...อยู่ๆถึงจะเลิก"

 

"ฉันมีเหตุผลของฉันและน้องชายฉันขอร้อง"

 

"โกหก...คุณไม่มีน้องชาย"

 

" หึ หึ ใช่เมื่อก่อนไม่มี แต่ตอนนี้ฉันมีแล้ว เดี๋ยวเธอก็คงรู้เอง"

ไม้ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกแล้วเลือกที่จะเดินหนีไป

 

แม็คมองดูไม้ที่กำลังจะเดินหนีเขาไปอีกครั้งแล้วบอกออกไปว่า

 

"เราต้องได้เจอกันอีกบ่อยๆแน่...ไม้"

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง  หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ

ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.



*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^

จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 18 [18/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 18-05-2017 20:34:49

เปลี่ยนใจเร็วไปไหมพี่แม็ก

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 18 [18/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 18-05-2017 20:48:07

เจอคู่ของแม็กและ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 18 [18/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 18-05-2017 22:48:43

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 18 [18/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-05-2017 07:36:40

มาอีกคู่~

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 19 [19/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 19-05-2017 19:11:17

19

 

 

     ไม้กำลังคิดอยู่ในใจว่าทำไมพอเขาได้ยินว่าแม็คชอบขวัญและอยากให้ขวัญมาเป็นคนรักของตัวเองนั้นเขาถึงรู้สึกว่าใจมันสั่น

ทำไมเขาถึงรู้สึกแบบนั้น เขาไม่ได้ชอบแม็คสะหน่อยหรือเป็นเพราะ

ที่แม็คจูบเขา ไม่สิ...เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับจูบนั้นสักหน่อย

เราเกลียดผู้ชายคนนั้นต่างหาก

 

 

     ไม้ที่ยังคงนั้นคิดอะไรฟุ้งซ่านอยู่ในหัวมารู้สึกตัวอีกที

ก็ตอนที่เจ้าไลท์ลุกขึ้นออกจากมือของเขาที่ลูบหัวมันอยู่

ไลท์หันมามองไม้แล้วเดินจากไป ไม้เองพอได้สติถึงรู้ตัวว่าคิดเรื่อง

ของแม็คมากเกินไป ตัวเขากำลังเป็นอะไรทำไมต้องนึกถึงเรื่องของ

คนอื่นด้วยแล้วทำไมความรู้สึกหน่วงๆในอกมันไม่หายไปสักที

 

แม็คที่คุยกับพยัคฆ์เรื่องขวัญรู้เรื่องแล้วก็ขอตัวกลับและพยายามมอง

หาใครบางคนที่เดินออกมาก่อนหน้าเขาได้สักพักใหญ่ๆแล้ว

แม็คเดินออกมาไม่เห็นใครเลยคิดว่าคนที่ตัวเองมองหาคงจะกลับไป

แล้ว แต่สายตากลับมองออกไปที่สนามหน้าบ้านที่มีต้นไม้บังใคร

บางคนอยู่ แม็ครีบเดินตรงเข้าไปที่ใครบางคนที่กำลังจะลุกขึ้นยืน

อยู่พอดี แต่พอใครคนนั้นเห็นหน้าเขาก็กลับหลังหันเตรียมจะเดิน

หนีเขาไปเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ แม็คคว้าข้อมือของไม้เอาไว้

 

ไม้ที่กำลังลุกขึ้นยืนและตั้งใจว่าวันนี้เขาต้องไปดื่มเพื่อให้ลืมความ

รู้สึกเหล่านี้ ลืมเรื่องที่เกี่ยวกับใครบางคน แต่ไม้ก็ยังไม่ทันได้เดิน

ไปไหนคนที่คอยวนเวียนอยู่ในความคิดของเขาก็โผล่มาซะก่อน

ไม้พยายามเลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับคนๆนี้แต่ก็ถูกมือของแม็คจับเอา

ไว้ซะก่อน

 

"เธอจะหนีฉันไปไหนอีก...ไม้"

 

"ปล่อย... !!!"

 

ไม้พยายามสะบัดข้อมือตัวเองให้หลุดออกจากการจับกุมของแม็ค

แต่ข้อมือก็ไม่หลุดออกแถมคนที่จับข้อมือของเขาอยู่ยังจับมันให้แน่น

ขึ้นไปอีก ไม่รู้ว่าเพราะอะไรหรือน้อยใจที่แรงของตัวเองสู้แรงคน

ธรรมดาแบบแม็คไม่ได้ก็ไม่รู้ทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นเหมือนอาและพี่ชาย

แต่กับไม่ได้มีเรี่ยวแรงมากมายมหาศาลเหมือนกับสองคนนั้นแถมตัว

เขาเองยังตัวเล็กและบอบบางพอๆกับอาสะใภ้อีกหรือก็คือเขาตัวพอๆ

กับขวัญนั้นเอง ความรู้สึกอึดอัดที่อยู่ภายในอกมันกำลังบอกเขาว่า

มันเป็นเพราะผู้ชายนี้ที่ทำให้มันเกิดขึ้นและความอึดอัดที่ไม่

สามารถพูดหรืออธิบายออกมาได้มันกำลังหลั่งไหลตัวเองออกมาเป็น

น้ำตาหยดเล็กๆที่หางตาของไม้

 

แม็คที่อยู่ๆเห็นไม้ร้องไห้ออกมาก็ตกใจไม่รู้ว่าไม้เป็นอะไรหรือเป็น

เพราะเขาที่จับข้อมือของไม้แรงเกินไปจนทำให้ไม้เจ็บ แม็คปล่อยมือ

ที่ใช้จับข้อมือของไม้ออกแล้วรั้งตัวไม้เข้ามากอดเอาไว้

 

"อย่าร้อง...เธอไม่เหมาะกับน้ำตาหรอกนะ ขอโทษ...

ถ้าทำให้เธอเจ็บฉันไม่ได้ตั้งใจ"

 

ไม้สับสนกับความรู้สึกที่ขัดแย้งกันของตัวเอง ไม้สั่งใจให้เกลียด

ผู้ชายคนนี้แต่อีกใจกับเจ็บปวดแต่ก็ยังต้องการความอบอุ่นที่ตัวเอง

กำลังได้รับมันจากอ้อมกอดปั๊บชายคนนี้

 

"ปล่อยผมเถอะ...อึก...ผมขอร้อง คุณอย่ามายุ่งกับผมอีกเลย"

 

"ไม่..."

 

แม็คมองตาของไม้ที่สะท้อนอะไรหลายๆอย่างออกมาและหนึ่งในนั้น

ที่เขาเห็นมันคือความเจ็บปวด ไม้เจ็บปวดเพราะเขาอย่างนั้นหรอ

สายตาของไม้มันทำให้เขาเจ็บปวดไปด้วยหัวใจของเขาสั่นไหว

เขาไม่อยากเห็นน้ำตาของคนๆนี้ไม่รู้ทำไมหรือเพราะอะไรทำให้เขา

คิดว่าเขาไม่ควรปล่อยไม้ไปความรู้สึกของเขามันบอกว่าถ้าเขาปล่อย

ไม้ไปเขาอาจจะไม่ได้เจอไม้อีกก็เป็นได้

แม็คจับมือไม้เอาไว้ไม่แน่นมากนั้นและพยายามพาไม้ไปขึ้นรถของ

เขาที่จอดอยู่โดยไม่ฟังเสียงขอร้องหรืออ้อนวอนนั้นของไม้

 

"ปล่อย...ปล่อยผมนะ...คุณจะพาผมไปไหน...ปล่อยผมไปเถอะ"

 

พยัคฆ์ที่ยื่นมองเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างแม็คกับไม้

ภาพที่ทั้งคนกอดกันและแม็คที่พยายามจะพาตัวไม้ไป

พยัคฆ์ไม่ได้เข้าไปห้ามหรือบอกให้แม็คอย่ายุ่งกับไม้ เพราะจากที่

เขามองดูทั้งสองคนแล้วมันอาจจะมีอะไรบางอย่างความรู้สึกที่ซ่อน

อยู่ที่ทั้งสองคนต้องค้นหามันด้วยตัวเอง พอเห็นว่ารถของแม็คพาไม้

ออกไปแล้วพยัคฆ์ก็เดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อที่จะไปจัดการกับคนบาง

คนที่ขึ้นไปรอเขาอยู่ในห้องนอนก่อนแล้ว

พยัคฆ์เปิดประตูห้องนอนเข้ามาก็เจอกับขวัญที่กำลังนอนมองเขาที่

เดินเข้ามาอยู่พอดี พยัคฆ์เดินหลบสายตาของขวัญเข้าไปอาบน้ำใน

ห้องน้ำ เสร็จแล้วพยัคฆ์ก็กลับออกมาด้วยผ้าเช็ดตัวผืนน้อยผืนเดียว

ที่ปกปิดพยัคฆ์ไม่น้อยเอาไว้ พยัคฆ์ก้าวขึ้นมาบนเตียงแล้วขึ้นคร่อม

ตัวขวัญเอาไว้

 

ขวัญมองตาพยัคฆ์ที่กำลังมองเขาด้วยสายตาที่แฝงอารมณ์บาง

อย่างอยู่

 

"พี่เสือ..."

 

"รู้อะไรหรือป่าวขวัญ...ว่าการอาบน้ำไม่ได้ทำให้กลิ่นของใครบาง

คนที่ติดตัวขวัญอยู่หายไป เพราะวิธีเดียวที่จะลบกลิ่นที่ติดตัวขวัญ

ออกไปได้คือพี่ต้องลบมันด้วยตัวเอง"

 

พูดจบพยัคฆ์ก็ประกบริมฝีปากของตัวเองกับริมฝีปากบางของขวัญ

ตวัดลิ้นหยอกล้อลิ้นเล็กของขวัญดูดดึงลิ้นเรียวให้ไปตามสัมผัสที่เขา


มอบให้ มือของพยัคฆ์ก็ไม่ได้อยู่เฉยจัดการถอดชุดนอนของขวัญออก


เหลือไว้เพียงซับในตัวน้อยที่ปกปิดขวัญจูเนียร์เอาไว้


พยัคฆ์เลื่อนริมฝีปากลงมาฝากรอยรักสีกุหลาบเอาไว้ที่ต้นคอของ


ขวัญขบเม้มสร้างรอยเอาไว้สองสามรอยแล้วเลื่อนริมฝีปากลงมายอด


อกละเลงลิ้นลงบนเม็ดทับทิมสีสวยทั้งสองข้างสลับกันไปมาเรียก


เสียงครางหวานหูและสร้างความเสียวซ่านให้กับขวัญ


 


"อะะะะๆๆๆ...ซีดดดด...."


 


พยัคฆ์ดูดดึงขบเม้มเม็ดทับทิมทั้งสองข้างจนสีแดงเข้มขึ้นมาแล้วลาก


ลิ้นลงมาทีแอ่งสะดือเลียวนรอบสะดือไปมามือก็ถอดปราการชิ้นสุด


ท้ายทิ้งไป พยัคฆ์ลากลิ้นลงมาที่แก่นกายขนาดพอดีตัวของขวัญและ


เลียลงไปถึงช่องทางรักของขวัญด้วย พยัคฆ์เลียวนรอบรอยจีบสี


ชมพูแล้วค่อยๆสอดลิ้นเรียวเข้าไปด้านใน พยัคฆ์ฉกลิ้นเข้าออก


เข้าออกสอดลิ้นเข้าไปสุดความยาวทำเอาสะโพกของขวัญลอยขึ้น


แทบไม่ติดเตียง พยัคฆ์คว้านลิ้นไปรอบผนังอ่อนนุ่นวนกลับไป


กลับมาจนพอใจแล้วพยัคฆ์ก็ถอนลิ้นเรียวออกจากช่องทางรัก


พยัคฆ์เงยหน้าขึ้นมองขวัญที่กำลังส่งสายตาอ้อนวอนมายังเขา


 


"พี...พี่เสือ...อยากแกล้งขวัญเลยนะ"


 


พยัคฆ์ยิ้มกลับให้ขวัญแล้วพูดประโยคที่จะทำให้ขวัญจำไปอีกนาน


 


"พี่ไม่ได้แกล้งครับ...แต่พี่กำลังลบกลิ่นตัวของแม็คที่ติดตัวขวัญ


มาอยู่ รู้ไหม...แค่ขวัญยืนใกล้ๆใครพี่ก็ได้กลิ่นคนๆนั้นแล้ว


แต่นี้ทั้งจับมือทั้งโอบไหล่รู้ไหมว่ากลิ่นมันติดมาขนานไหน


พี่ไม่ชอบให้เมียพี่ไปใกล้ใครและไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องเมียพี่


พี่หวง...พี่หึง...เข้าใจนะครับ " ^-^


 


ขวัญกำลังคิดว่านี้ขนาดพยัคฆ์ยังไม่รู้ว่าขวัญทั้งกอดทั้งหอมพี่ชาย


อย่างแม็คยังออกอาการขนาดนี้ โชคดีของขวัญแล้วที่พยัคฆ์ไม่รู้


เพราะถ้ารู้ขวัญคิดไม่ออกเลยว่าเขาจะโดยลงโทษนักขนาดไหน


เพราะที่พยัคฆ์กำลังทำอยู่มันคือการลงโทษเขาดีๆนี้เอง


 


อธิบายจบพยัคฆ์ก็กลับมาก้มหน้าลากลิ้นเลียแก่นกายของขวัญจาก


โคนขึ้นมาถึงปลายยอดเลียขึ้นเลียลงอยู่สองสามครั้งก่อนจะครอบ


ริมฝีปากลงไปบนแก่นกายของขวัญ พยัคฆ์ขยับริมฝีปากขึ้นลง


ขึ้นลงไปพร้อมกับนิ้วมือที่ค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางรักของขวัญ


พยัคฆ์ชักนิ้วเข้าออก เข้าออกไปพร้อมๆกับริมฝีปากที่ขยับขึ้นลง


ขึ้นลงแล้วค่อยๆเพิ่งนิ้วมือจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วและจากสองนิ้ว


กลายเป็นสามนิ้ว ชักเข้า ชักออกและเพิ่งความเร็วของนิ้วให้เร็วขึ้น


ไปกับเร่งความเร็วของริมฝีปากขยับขึ้นลง ขึ้นลงดูดส่วนหัวแยงลิ้น


ลงไปในรอยแยกและดูดส่วนหัวอีกครั้ง ชักปากและนิ้วให้ขยับไป


พร้อมๆกัน


 


"อะะะะๆๆ...อ้าาาาๆๆ...ไม่ไหว...อ๊าอาาาา"


 


พยัคฆ์เร่งชักนิ้วมือและริมฝีปากเข้าออก เข้าออกไปพร้อมๆกับเสียง


ร้องครวญครางของขวัญอยู่สักพัก ขวัญก็ปลดปล่อยหยาดน้ำหวาน


ออกภายในโพรงปากของเขา พยัคฆ์กลืนกินหยาดน้ำหวานของ


ขวัญจนหมดแล้วดูดรีดหยาดน้ำหวานจากโคนขึ้นมาสู่ปลายดูดดึง


หยอกล้อขวัญจูเนียร์เบาๆที่ส่วนหัวแล้วจึงผะริมฝีปากออกมา


พยัคฆ์เงยหน้าขึ้นมองขวัญที่กำลังหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดอยู่


แล้วจูบที่ริมฝีปากของขวัญเบาๆ


 


"พี่เสือ...กินเข้าไปทำไมครับ มันสกปรกนะ"


 


"มันไม่สกปรกหรอกครับ สะอาดและหวานมากด้วยเพราะมันเป็น


ของคนที่พี่รัก" ^-^


 


พยัคฆ์พูดจบก็จูบที่ริมฝีปากของขวัญอีกครั้งและกระซิบเบาๆ


ที่ข้างหูว่า


 


"ต่อไปตาพี่บ้างแล้วนะครับ"


 


พยัคฆ์จับเรียวขาขาวของขวัญให้แยกออกกว้างแล้วค่อยๆกดแก่น


กายใหญ่เข้าไปภายในช่องทางรักของขวัญที่เบิกทางเอาไว้แล้ว


พยัคฆ์ค่อยๆดันแก่นกายใหญ่เข้าไปจนสุดความยาวแล้วชักเข้า


ชักออกช้าๆและไม่แรงมานักเพราะเป็นห่วงเจ้าลูกเสือน้อยทั้งสองที่


อยู่ข้างใน พยัคฆ์ขยับสะโพกซอยแก่นกายใหญ่ให้เร็วขึ้นซอยเข้า


ซอยออก ผับ ผับ ผับ เรียกเสียงครางหวานหูจากขวัญอีกครั้ง


 


"อะะะะๆๆ...อ๊าาาาา...อาาาาา....อะๆ"


 


พยัคฆ์ซอยแก่นกายใหญ่กดสะโพกลงไปให้ลึกสุดความยาวซอยเข้า


ซอยออกเน้นๆ ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก เร่งซอยแก่นกายให้เร็วขึ้นอีกอยู่สัก ผับ


ผับ ผับ


 


"อาาาาๆ...อ้าาาาๆๆ...อ๊าาาาา"


 


ช่องทางรักของขวัญกระตุกตอดและบีบรัดแก่นกายใหญ่ของพยัคฆ์


แน่น พยัคฆ์กดแก่นกายใหญ่ให้ลึกลงไปสุดความยาวอีกครั้ง


ซอยเข้า ซอยออกอีกสามสี่ทีแล้วปลดปล่อยสายธาราแห่งรักออกมา


ภายในช่องทางรักของขวัญทุกหยาดหยด


พยัคฆ์ค่อยๆถอดถอนแก่นกายใหญ่ที่ได้รับการปลดปล่อยแล้วออกมา


แล้วกลับขึ้นไปนอนโอบกอดขวัญเอาไว้พร้อมกับจูบเบาๆที่หน้าผาก


ของขวัญ


 


"goodnight kiss ครับ"


 


ขวัญที่เพียจากบนลงโทษแสนร้อนแรงก็หลับไปทันทีหลังจากที่


ตัวเองได้ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 19 [19/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-05-2017 19:34:04

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 19 [19/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-05-2017 21:30:10

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 19 [19/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 19-05-2017 21:44:12

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 19 [19/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-05-2017 21:50:32

รอตอนต่อไป~

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 19 [19/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 19-05-2017 22:01:53

 :haun4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 19 [19/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 19-05-2017 23:50:35

ถึงจะเป็นเรื่องที่งงๆ และจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่ก้อชอบนิยายเรื่องนี้ :katai2-1: o13

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ เมฆ ❤ ฝน 1 [21/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 21-05-2017 21:14:36

เมฆ ♥ ฝน

 

1


เมฆหลังจากที่เสร็จธุระจากบ้านใหญ่แล้วก็รีบขับรถกลับคอนโด

ของตัวเองที่มีใครบางคนอยู่ในห้องนั้น ยิ่งบรรยากาศที่มีเม็ดฝน

พรำแบบนี้แล้วด้วยยิ่งทำให้เขาคิดถึงคนที่ชื่อเหมือนกับบรรยากาศ

ในตอนนี้ ฝน ชื่อของคนที่อยู่ในห้องคอนโดของเขา

 

อีกด้านหนึ่งของคอนโดมีใครบางคนกำลังยืนมองสายฝนที่กำลัง

โปรยปรายลงมาผ่านกระจกของห้อง ห้องที่ไม่ใช่ของเขา

ฝนที่กำลังตกลงมาก็เหมือนกับหัวใจของเขาในตอนนี้ที่มันกำลัง

ร้องไห้อยู่และก็เหมือนกับชื่อของเขา ฝน

 

บรรยากาศและความรู้สึกในตอนนี้มันทำให้เขานึกถึงเหตุการณ์ใน

คืนนั้น คืนพระจันทร์ที่กลายเป็นสีแดง คืนที่เขาไม่เคยลืมมันและ

เป็นคืนที่ทำให้เขาต้องมาอยู่ที่นี้ อยู่กับผู้ชายที่ไม่ใช่คน

 

ย้อนกลับไปในคืนนั้น เขาก็เป็นคนปกติธรรมดาคนหนึ่งที่ต้อง

ทำงานหาเงินเลี้ยงปากท้องของตัวเองด้วยการทำงานกลางคืน

เป็นเด็กเสริฟอยู่ในผับแห่งหนึ่ง ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินไปเหมือน

ปกติเวลาที่เขามาทำงานและเป็นธรรมดาที่จะต้องเจอกับพวกลูกค้า

ที่ชอบจับนั้นจับนี้ลวนลามเขาเล็กๆน้อยๆ เขาก็ยังคงต้องทนต่อไป

เหมือนปกติเพราะถ้าไม่ทนก็ไม่มีงานทำและท่าไม่มีงานทำเขาก็ไม่

มีเงิน จนกระทั้งมีลูกค้าชายโต๊ะหนึ่งมากันสามคน

ตอนแรกก็สั่งเครื่องตามปกติจนเริ่มเรียกเขาบ่อยขึ้นๆและถามคำถาม

ที่ทำให้เขาอยากจะเอาขวดเหล้าตีแสกหน้าลูกค้าชายนั้น

คือการที่ถามเขาว่าคืนละเท่าไรและพอเขาบอกว่าเขาไม่ได้ขายตัว

ก็หาว่าเขาเล่นตัวโก่งราคาแล้วบอกเขาว่าจะเอาเท่าไหร่ก็เรียกมา

ตัวเขาเองแทบจะยกขวดขึ้นมาฟาดปากมันซะให้ได้เลย

ก่อนที่เขาจะเผอทำมันลงไปจริงๆเขาเลยตัดสินใจเดินหนีมาซะก่อนเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องตกงานเพราะปากของใคร หลังจากนั้นเขาก็พยายามเลี่ยงที่จะรับออเดอร์และเดินไปใกล้ๆกับ

โต๊ะนั้นจนกระทั่งเลิกงานปิดร้านลูกก็ออกจากร้านไปหมดแล้ว

เขาเองรับเงินเสร็จก็กำลังจะกลับบ้านเหมือนกันแต่ทางที่เขาออก

จากร้านไม่ใช่ทางเข้าข้างหน้าร้าน แต่เป็นประตูข้างที่ติดกลับที่

จองรถของผับและเอาไว้ใช้เวลาเกิดเหตุฉุกเฉิน

พอออกมาจากร้านเขาก็ต้องเดินผ่านที่จอดรถเพื่อที่จะเดินไปที่ถนนใหญ่แต่ก่อนที่เขาจะได้ไปถึงจุดหมายของเขาก็มีคนมาจับข้อมือของเขาเอาไว้ซะก่อน พอเขาหันกลับไปดูก็เป็นผู้ชายสามคนที่นั่งโต๊ะ

นั้นกำลังยิ้มให้เขาอยู่ ผู้ชายสามคนนั้นพยายามจะพาตัวเขาไปที่รถ

ของมันเขาเองก็พยายามสะบัดแขนสุดแรงเพื่อให้หลุดจากการจับกุม

และในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จพอหลุดจากมือผู้ชายคนนั้นได้

เขาก็รีบวิ่งออกไปที่ถนนใหญ่ให้เร็วที่สุด พอมาถึงถนนใหญ่แล้ว

เขามองหารถหรือใครที่พอจะช่วยเขาได้แต่กลับไม่มีรถหรือใครเลย

จนกระทั้งพวงนั้นวิ่งตามเขามาทันและจับตัวเขาไว้ เขาพยายามต่อสู้ขัดขืนอีกครั้งแต่ครั้งนี้พวกมันใครสักคนในสาม

คนนั้นต่อยมาที่ท้องของเขาทำให้เขาเจ็บจุกจนหมดแรงที่จะขัดขืน

ได้อีก พวกมันจับเขาเอาไว้และรวมมือกันลวนลามเขา

คนหนึ่งก็พยายามจะจูบเขาอีกคนก็ถกเสื้อเขาขึ้นแล้วบีบคลึงที่ยอด

อกของเขาส่วนอีกคนก็กำลังจะถอดกางเกงของเขาออก

ความรู้สึกตอนนั้นเขาคิดว่ายังไงเขาก็คงไม่มีทางรอดไปจากผู้ชาย

สามคนนี้ได้เลยเขาทำได้เพียงพยายามจะส่งเสียงร้องของให้ใคร

สักคนผ่านมาและช่วยเขา

 

 และเหมือนฟ้าคงไม่ได้ใจร้ายกับเขามากเกินไปนัก ในที่สุดก็มีรถ

ขับผ่านมา เขาพยายามจะส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือแต่เสียงที่

ออกไปก็เบามาก สายตาของเขาจับจ้องอ้อนวอนขอให้รถคันนั้นหยุด

และรถคันนั้นก็หยุดจริงๆอย่างที่เขาภาวนา

มีชายหนุ่มคนนึงลงมาจากรถและจัดกายไอ้เลวสามคนนั้นจนมันวิ่ง

หนีไป สภาพเขาตอนนั้นทั้งเจ็บทั้งกลัวทั้งเสียใจที่เกือบจะโดน

พวกคนเลวนั้นข่มขืนเสื้อผ้าก็ขาดเป็นชิ้นๆใส่ก็เหมือนไม่ได้ใส่

ผู้ชายคนนั้นเข้ามาช่วยและพยุงเขาให้ลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ต

ที่ตัวเองใส่อยู่ออกมาคุมตัวให้เขา

เขาทำได้เพียงบอกขอบคุณออกไปเบาๆพร้อมกับน้ำตาที่ยังคงไหล

ไม่ยอมหยุด ผู้ชายคนนั้นพาเขาขึ้นรถและขับออกไป

สักพักรถก็จอดที่ใต้คอนโดหรูแห่งหนึ่งแล้วเข้ามาประคองเขาลงจาก

รถบอกให้เขาขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยกลับ

เขาก็ตามชายหนุ่มขึ้นมาบนห้องระหว่างทางขึ้นมาเขาก็ได้รู้ว่าผู้ชาย

ที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ชื่อ เมฆ พอเข้ามาในห้องแล้วเมฆก็ถามเขาว่า

อยากอาบน้ำก่อนหรือป่าว เขาก็พยักหน้า

เมฆเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้เขาแล้วบอกว่าจะไปหาเสื้อมาให้ใส่และ

บอกอีกว่าเสร็จแล้วให้รีบกลับไป

เขาแอบอยู่คิดในใจว่าเมฆคงรำคาญเขาหรือป่าว

เขาเข้าในห้องน้ำเห็นอ่างอาบน้ำก็เลยเปิดน้ำอุ่นแช่ตัว

แต่เขาคงจะแช่น้ำเพลินไปหน่อยพอรู้ตัวอีกทีก็รีบออกมาจากห้องน้ำ

และกำลังจะแต่งตัว แต่สายตาของเขากลับเห็นแสงสีเหลืองนวลที่ส่อง

ลอดผ้าม่านเข้ามาเหมือนกับมันค่อยๆเปลี่ยนสี

เขาจึงเดินไปเปิดผ้าม่านออกดูและเห็นพระจันทร์เต็มดวงที่กลายเป็นสีแดงและพอดีกับที่เมฆเปิดประตูเข้ามาบอกให้เขารีบกลับไปได้แล้ว

แต่พอเมฆเงยหน้าขึ้นมาเห็นพระจันทร์เต็มดวงที่กลายเป็นสีแดง

สายตาของเมฆก็เปลี่ยนไปดวงตาที่เคยเป็นสีน้ำตาลก็เปลี่ยนเป็น

สีเหลืองอำพันและท่าทางที่ดูเหมือนกำลังอดทนกับความทรมานจาก

อะไรบางอย่าง พอเขาจะเดินเข้าไปใกล้เมฆกับตะโกนออกมาว่า

 

" อย่าเข้ามา...! "

 

เขาตกใจและหยุดยืนอยู่กับที่มองดูท่าทีที่ดูทรมานของเมฆ

เมฆทรุดลงกับพื้นเริ่มมีอาการหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆและมองมาที่เขา

แล้วพูดว่า

 

" มันเป็นความผิดของเธอที่เปิดผ้าม่านออก "

 

พูดจบเมฆก็ค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้นจากพื้นแล้วเดินตรงมาที่เขาพร้อม

กับพูดออกมาว่า

 

" หอม หอมมาก "

 

เมฆจ้องมาที่ตาของเขาและเขาเองพอมองเข้าไปในตาของเมฆ

ก็รู้สึกเหมือนกับดวงตาคู่นี้มีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาละสายตาจาก

ตาคู่นี้ไม่ได้เหมือนมันกำลังเชิญชวนให้เข้าหา

รู้สึกตัวอีกทีเขากับเมฆก็จูบแลกลิ้นกันไปมาอยู่บนเตียงแล้ว

เสื้อผ้าที่เมฆเคยใส่อยู่ก็หายไปหมดจนไม่เหลืออะไรเลยสักชิ้น

ตอนไหนก็ไม่รู้อีก

ร่างกายของเขาค่อยๆร้อนขึ้นแต่อีกคนร้อนราวกับไฟ

เขาพยายามจะบอกให้เมฆหยุดแต่ก็พูดไม่ได้เพราะอีกคนนั้นกำลังจูบ

ดูดดึงริมฝีปากของเขาอยู่และพอพยายามจะขยับตัวขัดขืน

เขาที่ยังเจ็บท้องตรงที่ถูกต่อยมาก็ทำให้ขยับตัวมากไม่ได้และไม่มีแรง

เมฆตอนนี้ดูน่ากลัวและดึงดูดให้เข้าหาในเวลาเดียวกัน

 

เมฆดูดดึงเกี่ยวลิ้นร้อนตวัดไปมองอยู่ภายในโพรงปากของเขา

จนพอใจแล้วก็ผะออกเลื่อนลงมาขบกัดฝากรอยฟันเอาไว้ที่ลำคอขาว

ของเขาและฝากรอยไว้ทั่วทุกที่ๆปากลากผ่าน

เม็ดทับทิมทั้งสองข้างของเขาถูกดูดดึงขบกัดจนแดงช้ำพร้อมกับ

นิ้วมือเรียวยาวของเมฆสอดใส่เข้ามาในช่องทางรักที่ไม่เคยที่ใคร

ได้แตะต้องมันมาก่อนของเขา

เมฆสอดนิ้วแรกเข้าไปชักเข้า ชักออก หมุนวนนิ้วไปมารอบๆผนัง

อ่อนนุ่มของเขาแล้วเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสองและจากสองเป็นสาม

เมฆชักนิ้วมือทั้งสามเข้าออก เข้าออก มันเสียวมาก เสียวจนเขาส่ง

เสียงร้องครวญครางออกมาเพราะทนอีกต่อไปไม่ไหว

พร้อมๆกับปลดปล่อยน้ำแห่งอารมณ์ของเขาออกมา

พอเขาปลดปล่อยแล้วเมฆก็หยุดมือที่ ชักเข้า ชักออก ภายในช่องทาง

รักของเขาแล้วมองหน้าเขาส่งรอยยิ้มพร้อมกับเลียริมฝีปากของตัวเอง

ไปด้วย ความรู้สึกของเขากำลังบอกว่า...เมฆอันตราย!

 

 

เมฆกางนิ้วมือทั้งสามที่คาอยู่ในช่องทางรักของเขาออกกว้าง

หุบนิ้วแล้วกางออกกว้างอยู่สามสี่ครั้งแล้วชักนิ้วมือทั้งสามออก

เรียวขาขาวถูกเมฆอ้าออกกว้างแล้วก้มหน้าลงเลียขาอ่อนด้านใน

พร้อมกับฝากรอยฟันขบกัดเอาไว้ เมฆจับเขานอนคว่ำหน้าลงกับ

เตียงแล้วยกสะโพกเขาขึ้นสูง

เขามองเงาตัวเองและเมฆที่สะท้อนอยู่ในกระจกเห็นความเป็นชายที่

ขยายใหญ่ของเมฆแล้วเขากลัวจับใจ มันใหญ่เกินไป

ได้สติอีกที่เขาก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่แก่นกายใหญ่โตนั้น

กระแทกเข้ามาให้ช่องทางรักของเขาอย่างแรง

 

"อ้าาาา..."

 

เมฆกระแทกลงมาอย่างแรงอีกครั้งแล้วขยับสะโพกกระแทกแก่นกาย

ใหญ่ เข้าออก เข้าออก ตามแรงอารมณ์ของเจ้าตัวแรงกระแทก

เข้าออก เข้าออก ที่หนักหน่วงทำให้เขาเจ็บปวดแต่ก็รู้สึกเสียวซ่าน

ไปพร้อมๆกันด้วย เมฆซอยกระแทกแก่นกายใหญ่กระแทกเข้า

กระแทกออกแล้วขบกัดฝากรอยฟันเอาไว้ทั่วแผ่นหลังของเขา

โดยเฉพาะต้นคอที่เขารู้สึกเจ็บแสบมากกว่าทุกที่ เมฆขบกัดต้นคอ

ของเขาจนเขารู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่กำลังไหลออกมา

เมฆกระแทกแก่นกายใหญ่แรงๆรัวๆเร็วๆอยู่สักพัก

เมฆก็ปลดปล่อยน้ำแห่งอารมณ์ของตัวเองออกมาภายในช่องทางรัก

ของเขาความแรงของน้ำที่พุ่งเข้ามาและความอุ่นร้อนของน้ำรัก

ร้อนแรงจนเขารู้สึกได้ พอเมฆปลดปล่อยแล้วเขาคิดว่าความเจ็บปวด

ของเขาคงได้จบลงแล้ว แต่มันก็ไม่ได้จบลงอย่างที่เขาคิด

เมฆยังคาแก่นกายเอาไว้ในตัวของเขา แก่นกายใหญ่นั้นค่อยๆขยาย

ตัวใหญ่โตเพิ่มขึ้นอีกช่องทางรักของเขาก็ขยายออกกว้างตามไปด้วย

ช่องทางรักที่บอบช้ำอยู่แล้วก็บอบช้ำขึ้นไปอีกกลิ่นเลือดบ่งบอกให้รู้

ว่าแผลที่ช่องทางรักของเขาก็ขยายกว้างมากขึ้นกว่าเดิม

กลิ่นคาวเลือดมาพร้อมกับเสียงร้องคำรามราวกับสัตว์

เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมองที่กระจกอีกครั้งสิ่งที่เขาเห็นมันเป็นเรื่องจริง

หรือความฝัน เสือ เสือโคร่งตัวใหญ่คร่อมตัวเขาอยู่

ความหวาดกลัวมากมายวิ่งเข้ามาที่ใจของเขา เขาอยากให้สิ่งที่เห็น

เป็นเพียงแค่ฝันร้าย แต่สัมผัสที่เขารู้สึกได้และจากภาพที่เห็น

มันตรงกัน ลิ้นใหญ่ของเสือตัวนั้นกำลังเลียไปตามแผ่นหลังของเขา

แก่นกายใหญ่โตที่ใหญ่เกินกว่าจะเป็นของคนธรรมดา

(เพราะเมฆไม่ใช่คน)ที่มันอยู่ภายในตัวเขามันกำลังขยับ เข้าออก

เข้าออก ภายในช่องทางรัก เขากำลังมีอะไรกับสัตว์

เสือตัวนั้นกำลังมีเซ็กกับเขา เขาหลับตาลงอีกครั้งรองรับแรงกระแทก

จากแก่นกายใหญ่ที่ขยับชักเข้าชักออกรุนแรงป่าเถื่อนและความเจ็บปวดจากฟันที่แหลมคมขบกัดไปตามผิวกายของเขาพร้อมกับเลียกิน

เลือดไปตามรอยแผล

เขาภาวนาขอให้ความเจ็บปวดจบลงไปโดยเร็วและพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

ขอให้เรื่องราวทั้งหมดมันเป็นเพียงฝันร้ายที่เหมือนจริง

แต่ไม่ใช่ความจริง

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ เมฆ ❤ ฝน 1 [21/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 21-05-2017 22:52:47

 o18

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ เมฆ ❤ ฝน 1 [21/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-05-2017 01:52:02

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ เมฆ ❤ ฝน 1 [21/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 22-05-2017 03:24:02

 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ เมฆ ❤ ฝน 1 [21/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 22-05-2017 09:21:26

ฝนซวยจริงๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ แม็ค ❤ ไม้ 1 [22/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 22-05-2017 20:35:37

แม็ค ♡ ไม้

 

1

 

 

 

     แม็คที่พาไม้ขึ้นมาบนรถได้แล้วก็กอดไม้เอาไว้ รถค่อยๆขับออก

ไปโดยมีลูกน้องของแม็คเป็นคนขับ ไม้ยังคงร้องไห้ออกมาเบาๆ

เพราะมันเป็นวิธีเดียวในตอนนี้ที่เขาจะสามารถระบายความรู้สึกที่

อยู่ภายในของเขาออกมาได้

แม็ครู้สึกถึงน้ำตาหยดเล็กๆที่ตกลงมาจากดวงตาสวยของคนใน

อ้อมแขนเปื้อนลงบนต้นแขนของเขา เขาไม่ชอบบรรยากาศในตอนนี้

เลยมันทำให้เขาอึดอัด ตัวเขาเองก็ปลอบใครไม่เป็นไม่รู้ว่าต้องทำ

ยังไงหรือใช้วิธีใดถึงจะทำให้คนๆนี้หยุดเสียน้ำตาสักที

 

"หยุดร้องไห้เถอะ..."

 

ถึงเขาจะพูดออกไปแบบนั้น แต่คนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขานั้นก็ไม่มี

ทีท่าว่าน้ำตาจะหยุดไหล แม็คหันไปบอกกับลูกน้องที่ขับรถอยู่ว่าให้

ขับไปที่บ้านพักตากอากาศของเขา ความเงียบเข้าปกคุมภายในรถ

อีกครั้งหลังผ่านไปเป็นชั่วโมง แม็คมองไม้ที่คงจะเหนื่อยจากการ

ร้องไห้จนหลับไป แม็คมองสำรวจใบหน้าของไม้อย่างที่ไม่เคยทำ

ในเวลาที่เจอกันมาก่อน พอได้มองใกล้ๆแบบนี้แล้วไม้หน้าหวานและ

น่ารักเกินกว่าที่จะเป็นผู้ชาย ในเวลาที่นอนหลับอยู่แบบนี้ก็น่ารัก

น่ากอดดีดูเหมือนลูกแมวน้อยๆตัวนึง แต่พอเขานึกถึงวีรกรรมที่ไม้

เคยทำกับเขาเอาไว้ก็คิดว่าจากลูกแมวน้อยน่ารักกลายเป็นเสือ

ที่จ้องจะตะปบเขายังไงยังงั้น

เหตุการณ์ในวันนั้นเขาจำได้และลืมไม่ลง เขาที่ลูกน้องรายงานมาว่า

มีคนของพยัคฆ์เขามาวุ่นวายกับงานของเขาอีกแล้ว ครั้งนี้เป็นครั้งที

เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่คนของพยัคฆ์จะต้องเข้ามาสร้างความเสียหาย

ให้กับงานของเขาไม่มากก็น้อยและครั้งนี้เขาก็ไม่คิดจะปล่อยให้มัน

เข้ามาสร้างปัญหาให้กับเขาได้ง่ายๆอย่างแน่นนอน

เขาจะออกไปจัดการด้วยตัวเองและเหตุผลอีกอย่างที่เขาต้องไปด้วย

ตัวเองนั้นเพราะคืนนี้ลูกน้องของเขาบอกว่าจะจับเสือโคร่งมาส่งให้

และเขาอยากเห็นเสือที่มีสัญชาตญาณของสัตว์ป่าไม่ใช่เสือเชื่องๆที่

อยู่ตามสวนสัตว์

เขามาถึงสถานที่ๆจะใช้ส่งมอบของกันในคืนนี้แล้วและถ้ามองจาก

บรรยากาศภายนอกแล้วทุกอย่างก็ดูปกติดี แต่จริงๆแล้วเขารู้ว่ามันไม่

ปกติถึงเขาจะมองไม่เห็นคนที่กำลังแอบซ่อนตัวอยู่ แต่เขาก็รู้สึกได้ว่า

มีคนกำลังมองมาที่เขาจากตรงไหนสักแห่ง

เมื่อเวลาส่งของมาถึงลูกน้องของเขาก็มาพร้อมกรงขนาดใหญ่

และกรงขนาดเล็กอย่างละหนึ่งกรง เขาสั่งให้ลูกน้องเปิดผ้าคุมกรงทั้ง

สองกรงออกภายในกรงมีเสือโคร่งตัวเมียและลูกเสือโคร่งตัวน้อย

เขาคิดว่ามันคงจะเป็นแม่ลูกกัน เสือโคร่งตัวเมียแสดงสัญชาตญาณ

ของมันออกมาอย่างชัดเจนเสียงร้องขู่คำรามที่ดังกึกก้องและท่าที่

ระวังภัยของมันที่พร้อมจะโจมตีถ้ามีอะไรเข้ามา

ส่วนลูกเสือน้อยที่มีท่าทีหวาดกลัวเขาเปิดกรงแล้วจับมันออกมาอุ้มเอา

ไว้แต่มันคงจะกลัวเขาจึงส่งเสียงร้องครางออกมาพร้อมกับพยายาม

ตะกายขาไปข้างหน้าเพื่อที่จะไปหาแม่ของมัน พอแม่เสือได้ยินเสียง

และเห็นลูกน้อยของมัน มันก็คำรามร้องลั่นและพยายามเอาขาตะกาย

กรงจะออกมา หลังจากนั้นเหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก

แม่เสือเอาลำตัวกระแทกกรงขังที่เขาคิดว่ามันแข็งแรงและแน่นหนา

อย่างแรงอยู่สามสี่ทีอยู่ๆประตูกรงก็หลุดออกพร้อมกับเสียงปืนและ

เสียงร้องห้ามของใครบางคนที่ดังขึ้นมา

 

"ปัง...ปัง...!!"

 

"อย่า...."

 

 

     แต่ทุกอย่างก็สายเกินกว่าที่จะห้ามได้ทันลูกกระสุนวิ่งเข้าใส่

ร่างของแม่เสือจังๆทั้งสองนัดแม่เสือค่อยๆล้มลงในทันทีที่เสียงปืนดับ

ลง ลูกเสือน้อยที่เขาอุ้มไว้ก็หลุดออกจากมือวิ่งเข้าไปดูแม่ของมัน

เขาหันกลับไปมองลูกน้องที่เป็นคนลั่นไกปืน ลูกน้องก็รีบขอโทษออก

มาและบอกเป็นเพราะความตกใจที่เห็นเสือหลุดออกมาจากกรง

จึงลั่นไกปืนออกไป เขาเองก็ได้แต่ส่ายหน้าว่าไม่เป็นไรเพราะถ้าจะ

ให้โทษลูกน้องที่ยิงแม่เสือก็ไม่ได้ เพราะถ้าลูกน้องเขาไม่ยิงและแม่

เสือจะเข้ามาทำร้ายเขาๆก็คงเป็นต้องเป็นคนที่ยิงแม่เสือด้วยตัวเอง

ไม่ใช่ลูกน้องของเขา เสียงร้องห้ามมาพร้อมกับการปรากฏตัว

ของใครบางคนที่แอบซ่อนตัวอยู่ตั้งแต่ต้น คนๆนั้นมองมาที่เขาด้วย

สายตาที่มีความเจ็บปวดและความเกลียดชังเหมือนกำลังต่อว่าและ

กล่าวโทษเขาอยู่ถึงเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ดวงตาของคนๆนั้นเอ่อคลอ

ไปดวงหยาดน้ำตา เขารู้สึกไม่ชอบเลยที่เห็นคนตรงหน้าเขามีนำ้ตา

เขาอึดอัดและบอกไม่ถูกว่าตัวเองเป็นอะไร คนๆนั้นพยายามจะเดิน

เข้ามาใกล้เขาแต่ก็มีใครอีกคนที่เขาจำได้ดีว่าเป็นมือขวาของพยัคฆ์

ห้ามเอาไว้ซะก่อน

 

"หยุด...ไม้อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม"

 

คนที่เขาเพิ่งรู้จักว่าชื่อไม้มองไปยังแม่เสือที่สิ้นใจตายไปแล้วกับลูกเสือน้อยที่ส่งเสียงร้องครวญครางพร้อมกับเลียแม่ของมันไปด้วยไม่หยุด เขาเดินเข้าไปที่ลูกเสือตัวนั้นแล้วจะอุ้มมันอีกครั้งแต่กลับมีใครบางคนวิ่งเข้ามาอุ้มมันตัดหน้าเขาไปและเป็นคนที่เขาคาดไว้


ไม้อุ้มลูกเสือตัวนั้นไว้ในอ้อมแขนแล้วพูดกับเขาว่าจะไม่ยอมให้

เขาได้ลูกเสือน้อยนั้นไป สายตาที่ไม้มองเขามันเหมือนกับจะบอกว่า

ถ้าเขาจะเอาลูกเสือนั้นไปจากไม้เขาคงต้องตาย สายตาแบบนี้มัน

ทำให้เขาอยากลอง ลองดูว่าคนตรงหน้าจะกล้าทำอย่างที่สายตานั้น

สื่อออกมาหรือป่าว

เขามองไปที่ตาของไม้แล้วค่อยๆเดินเข้าไปหาช้าๆอย่างท้าทาย

ไม้หยิบปืนออกมาจากข้างหลังแล้วเล่งมาที่เขา

 

"หยุดอยู่ตรงนั้น...อย่าเข้ามาใกล้ผมมากกว่านี้"

 

แม็คยิ้มออกมาอย่างไม่ได้แกร่งกลัวอะไร เขาเสียแม่เสือไปแล้วจะให้

เขาเสียลูกเสือนั้นไปอีกแล้วจะให้เขากลับไปมือเปล่ามันก็ไม่ใช่เรื่อง

เพราะลูกเสือนั้นเป็นของเขาตั้งแต่แรก

 

"ทำไมฉันต้องฟังที่เธอพูดด้วย ส่งลูกเสือนั้นมา...มันเป็นของฉัน"

 

"ไม่...!!! ผมจะไม่ยอมคืนมันให้คนใจร้ายอย่างคุณ"

 

"แล้วถ้าฉันจะเอา...เธอจะทำอะไรฉันได้"

 

แม็คพูดแล้วก็เดินเข้าไปให้ใกล้ไม้ขึ้นอีก

 

"หยุด...นะ ถ้าคุณเข้ามาใกล้ผมอีกเพียงก้าวเดียว

ผมจะยิงคุณจริงๆแน่"

 

"หึหึ..."

 

แม็คหัวเราะออกมาเบาๆแล้วก้าวเท้าเดินไปข้างหน้าอีกครั้ง

 

"ปัง...!!!"

 

แม็คจับแขนตัวเองที่โดยลูกกระสุนปืนยิงถากไป

 

"ผมเตือนคุณแล้ว"

 

เขามองคนที่กล้ายิงเขาอย่างเคืองใจแต่ไม่ได้โกรธอะไรมากมายนัก

เขาชอบในความกล้าของไม้ที่กล้าที่จะยิงเขาจริงๆอย่างที่พูดเอาไว้

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ แม็ค ❤ ไม้ 1 [22/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-05-2017 21:13:50

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ แม็ค ❤ ไม้ 1 [22/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 23-05-2017 01:15:45

ไม้เป็นคนอ่อนโยนสินะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 20 [23/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 23-05-2017 19:28:06

20


ขวัญที่ท้องใหญ่ขึ้นทุกวันและตอนนี้สองแฝดแสบ

 

ที่อายุครรภ์ได้ 7 เดือนแล้วก็มักจะแข่งกันเตะท้องเขาไปมาอยู่ตลอด

 

ทำให้ขวัญเจ็บท้องอยู่ตลอดเวลาที่สองแฝดเตะ

 

แต่ก็ไม่ได้เจ็บมากมายอะไรหนัก อาจเป็นเพราะตัวขวัญเองเป็นผู้ชาย

 

และต้องอุ้มท้องเด็กแสบอยู่ตั้งสองคน จึงทำให้ขวัญรู้สึกถึงแรงเตะ

 

ภายในท้องได้มากกว่าปกติและสองแฝดแสบจะออกฤทธิ์ใส่เขาเสมอ

 

เวลาที่พี่เสือไม่อยู่และสองแฝดจะยอมสงบลงก็ต่อเมื่อเขาบอกว่า

 

เดี๋ยวพ่อเสือก็กลับมาแล้วนะหรือได้ยินเสียงของพี่เสือ

 

จนเขาเคยคิดว่าสองแฝดคงจะรักพ่ออย่างพี่เสือมากกว่าเขา

 

คนที่เป็นแม่แต่อีกสิ่งหนึ่งที่เขาได้รู้จากพี่เสือคือสองแฝดเองก็เป็นเด็ก

 

พิเศษเหมือนกับพ่อของเขาสองแฝดแสบได้รับสายเลือดของ

 

พยัคฆ์ เนตรสุริยา ไปเต็มๆ น่าน้อยใจซะไม่มี แต่ความน้อยใจของ

 

เขาก็หายไปจนหมดแทนที่ด้วยความดีใจ ตื่นตันใจที่อัดแน่น

 

ภายในอก พี่เสือและสองแฝดแสบสามารถสื่อสารกันผ่านสัมผัส

 

พิเศษได้และสองแฝดบอกกับพี่เสือว่า สองแฝดรักเขากับพี่เสือมาก

 

พี่เสือยังบอกอีกว่าสองแฝดแสบเป็นเด็กผู้ชายจริงๆ

 

เขาดีใจมากจนร้องไห้ออกมาพร้อมกับลูบท้องใหญ่โตที่มีสองแฝด

 

แสบอยู่ข้างในไปด้วย

 

 

 

"แม่ขวัญรักสองแฝดแสบมากนะ เราใกล้จะได้เจอกันแล้วนะ

 

แม่ขวัญจะรอกอดลูกๆทั้งสองแสบนะ"

 

 

 

พยัคฆ์เช็ดน้ำตาให้เมียสุดที่รักที่กำลังจะเป็นคุณแม่ลูกอ่อน

 

ในอีกไม่ช้านี้ พยัคฆ์ปลอบขวัญ

 

 

 

"ร้องไห้ทำไมครับ สองแฝดตรงใจหมดแล้ว"

 

 

 

"อึก...ก็ขวัญดีใจนี่ที่ลูกก็รักขวัญ

 

ขวัญนึกว่าสองแฝดรักแต่พี่เสือซะอีก"

 

 

 

"ทำไมคิดอะไรแบบนั้นหละขวัญ สองแฝดรักขวัญมากนะ"

 

 

 

"ครับ...ขวัญรู้แล้ว ขวัญขอโทษที่คิดอะไรแบบนั้น"

 

 

 

พยัคฆ์กอดขวัญเอาไว้ไม่แน่นมากนักแล้วกระซิบเบาๆที่ข้างหู

 

พร้อมกับหอมแก้มขวัญดังๆหนึ่งที

 

 

 

"พี่เองก็รักเมียคนนี้มากที่สุดเลยครับ...ฟอด"

 

 

 

ขวัญยิ้มออกมาอย่างมีความสุขสุดๆที่ตัวเองมีสองแฝดแสบที่รักเขา

 

และมีสามีที่ทั้งหล่อและแสนดีที่รักเขามากขนาดนี้

 

 

 

 

 

     พยัคฆ์เริ่มจะงานยุงเกี่ยวกับธุรกิจของเขาอีกครั้งไม่รู้ทำไม

ช่วงนี้ถึงมีแต่คนพยายามจะเข้าหาเขายิ่งเป็นผู้หญิงแล้วด้วย

ยิ่งแล้วใหญ่มีแต่ความวุ่นวาย ยังดีที่เขามีเมฆกับไม้คอยช่วยกันคน

เหล่านี้ออกห่างจากตัวเขา อาจเป็นเพราะมีข่าวเรื่องการบริจาคเงิน

ที่เขาบริจาคให้กับองค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าก็เป็นได้

จำนวนเงินที่เขาบริจาคไปก็ไม่ใช่น้อยอยู่ในเลขหกหลัก

นักข่าวที่ไม่รู้ว่าไปรู้เรื่องนี้มาจากไหนกำลังหาประวัติและพยายาม

ถ่ายรูปของเขาไปลงข่าว ลำพังตัวเขาเองก็ไม่ได้คิดมากอะไร

กับการที่ตัวเองต้องเป็นข่าว แต่ถ้านักข่าวสืบจนรู้เรื่องของขวัญ

แล้วลงข่าวออกไป เขาไม่อายที่จะให้ใครๆรู้ว่าเขามีเมียเป็นผู้ชาย

แต่ถ้าจะให้มาอธิบายให้คนอื่นฟังเรื่องที่เมียเขาท้องได้ เขาคงไม่ทำ

เขากลัวว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่และวุ่นวายและที่สำหรับขวัญอาจตก

เป็นเป้าหมายของใครหลายคนที่อยากหาผลประโยชน์จากเขา

เขาต้องป้องกันเรื่องแบบนี้เอาไว้ก่อน เขาสั่งให้เมฆจัดการปิดบัง

ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับทุกอย่างของตัวเขาที่จะมีใครสืบได้และให้ปล่อย

ข้อมูลออกไปเท่าที่คู่ค้าทางธุรกิจของเขาทราบ

ข้อมูลเบื้องต้นที่ว่าเขาเป็นเพียงนักธุรกิจเปิดบริษัทนำเข้าและส่งออก

สินค้าที่มีเครือข่ายอยู่หลายๆประเทศและบริษัทใหญ่ในไทย

ที่เคยเรียกตัวขวัญมาก็ยังทำวิจัยผลิตภัณฑ์ที่มาจากธรรมชาติด้วย

และเพราะบริษัทของเขาที่ทำให้นักธุรกิจคนอื่นๆพยายามจะให้

บริษัทเขาช่วยทำธุรกิจในการส่งออกสินค้าไปยังประเทศอื่นๆ

 

ปัญหายังไม่หมดแค่เพียงเท่านี้งานเลี้ยงขอบคุณผู้บริจาค

ที่ทางองค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าจัดขึ้นส่งบัตรเชิญให้เขาไปร่วมงานเลี้ยง

ในอีกไม่กี่วันข้างหน้าและเขาปฏิเสธไม่ได้เพราะมีการลงข่าวออก

ไปแล้วว่าเขาจะมาร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้เพื่อเป็นเกียรติ์ให้กับองค์กร

อนุรักษ์สัตว์ป่า

เขาเหมือนคนที่ถูกมัดมือชกและคู่ค้าทางธุรกิจของเขาหลายคนก็ไป

ร่วมงานนี้ด้วยเขาจึงปฏิเสธไม่ไปไม่ได้

 

 

พยัคฆ์มางานเลี้ยงขอบคุณผู้บริจาคขององค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าโดยมี

เมฆกับไม้ตามมาด้วย ประธานองค์กรรีบเดินออกมารับหน้าพยัคฆ์

ทันทีที่เห็นพยัคฆ์ก้าวเข้ามาในงาน เสียงที่กำลังดังเพราะการพูดคุย

ของใครหลายๆหยุดลงแล้วหันมาจองมองบุคคลที่ทุกคนต่างรอคอย

ที่จะเห็นการมาของเขา พยัคฆ์ เนตรสุริยา ทุกคนรู้จักชื่อแต่น้อยคน

นักที่จะมีใครเห็นหน้าหรือสนิทสนมด้วย

เมื่อพยัคฆ์เดินเข้ามาในงานคู่ค้าทางธุรกิจของเขาก็เริ่มแสดงศักดาให้คนอื่นได้รู้ว่าตนเองอยู่เหนือกว่า โดยการเข้ามาพูดคุณทักทายกับเขาเพื่อแสดงออกถึงความสนิทสนม แต่เขาก็ไม่ได้ให้ความสนิทสนมกับใครไปมากว่าการจับมือและพูดคุยทักทายเท่านั้น

แล้วขอตัวเดินไปตรงอื่นต่อ เมฆกับไม้ทำหน้าที่ได้ดีเสมอคอยกันคน

ที่ไม่รู้จักและหญิงสาวที่คอยส่งสายตาแฝงความรู้สึกบางอย่างมาที่

เขาให้ออกห่างจากตัวเขา

เขาเองก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าเมื่อประธานกล่าวขอบคุณเสร็จแล้ว

เขาก็จะกลับบ้านใหญ่เลย ยิ่งอายุครรภ์ของขวัญและขนาดท้องที่

ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆทำให้เขาไม่อย่างห่างขวัญนานนัก

ถึงขวัญจะบอกว่าเป็นอะไรไม่ต้องห่วงเพราะมีพ่อบ้านและเจ้าไลท์อยู่

เป็นเพื่อนแล้วก็เถอะ แต่เขาก็ยังห่วงขวัญอยู่ดี

 

ประธานองค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าขึ้นกล่าวขอบคุณผู้บริจาคเงินทุกคน

ที่ร่วมกันบริจาคเงินในครั้งนี้และกล่าวเชิญพยัคฆ์ขึ้นมากล่าวอะไร

เล็กน้อยบนเวที

พยัคฆ์เดินขึ้นมาบนเวทีและกล่าวเพียงว่าเขาเต็มใจกับการช่วยเหลือ

สัตว์ป่าไม่ว่าจะด้วยวิธีใดๆและขอให้ช่วยกันอนุรักษ์อย่างนี้ต่อไป

เสร็จแล้วพยัคฆ์ก็เดินลงจากเวทีและเตรียมตัวกลับทันทีเพราะหมด

ธุระกับงานเลี้ยงครั้งนี้แล้ว แต่ระหว่างที่พยัคฆ์กำลังจะเดินออกจาก

งานก็มีหญิงสาวคนนึงเดินมาชนเขาซะก่อน

พยัคฆ์จับหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้ล้มลงกับพื้น

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาแล้วกล่าวขอบคุณเขา เขาก็แค่พยักหน้าแล้ว

พยุงให้เธอยืนได้ด้วยตัวเอง เธอขอบคุณเขาอีกครั้งพร้อมกับบอกชื่อ

ของเธอมาด้วย

เขาบอกเธอว่าไม่เป็นไรแล้วเดินออกมาจากงานเพื่อกลับบ้านไปหา

เมียรักและลูกแฝดแสบของเขาที่ไม่รู้ว่าป่านนี้จะออกฤทธิ์ใส่ขวัญ

มากน้อยแค่ไหนแล้ว

 

หญิงสาวยืนมองตามหลังชายหนุ่มที่เธอเดินชนเขาไปจนพ้นสายตา

เธอยิ้มแล้วพูดออกมาเบาๆว่า

 

"จำชื่อของฉันเอาไว้นะค่ะ...คุณพยัคฆ์

จำเชอร์รี่เอาไว้ให้ดี เราต้องได้เจอกันอีกแน่ค่ะ"

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนพิเศษ แม็ค ❤ ไม้ 1 [22/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 23-05-2017 19:39:43

20

ขวัญที่ท้องใหญ่ขึ้นทุกวันและตอนนี้สองแฝดแสบ

 

ที่อายุครรภ์ได้ 7 เดือนแล้วก็มักจะแข่งกันเตะท้องเขาไปมาอยู่ตลอด

 

ทำให้ขวัญเจ็บท้องอยู่ตลอดเวลาที่สองแฝดเตะ

 

แต่ก็ไม่ได้เจ็บมากมายอะไรหนัก อาจเป็นเพราะตัวขวัญเองเป็นผู้ชาย

 

และต้องอุ้มท้องเด็กแสบอยู่ตั้งสองคน จึงทำให้ขวัญรู้สึกถึงแรงเตะ

 

ภายในท้องได้มากกว่าปกติและสองแฝดแสบจะออกฤทธิ์ใส่เขาเสมอ

 

เวลาที่พี่เสือไม่อยู่และสองแฝดจะยอมสงบลงก็ต่อเมื่อเขาบอกว่า

 

เดี๋ยวพ่อเสือก็กลับมาแล้วนะหรือได้ยินเสียงของพี่เสือ

 

จนเขาเคยคิดว่าสองแฝดคงจะรักพ่ออย่างพี่เสือมากกว่าเขา

 

คนที่เป็นแม่แต่อีกสิ่งหนึ่งที่เขาได้รู้จากพี่เสือคือสองแฝดเองก็เป็นเด็ก

 

พิเศษเหมือนกับพ่อของเขาสองแฝดแสบได้รับสายเลือดของ

 

พยัคฆ์ เนตรสุริยา ไปเต็มๆ น่าน้อยใจซะไม่มี แต่ความน้อยใจของ

 

เขาก็หายไปจนหมดแทนที่ด้วยความดีใจ ตื่นตันใจที่อัดแน่น

 

ภายในอก พี่เสือและสองแฝดแสบสามารถสื่อสารกันผ่านสัมผัส

 

พิเศษได้และสองแฝดบอกกับพี่เสือว่า สองแฝดรักเขากับพี่เสือมาก

 

พี่เสือยังบอกอีกว่าสองแฝดแสบเป็นเด็กผู้ชายจริงๆ

 

เขาดีใจมากจนร้องไห้ออกมาพร้อมกับลูบท้องใหญ่โตที่มีสองแฝด

 

แสบอยู่ข้างในไปด้วย

 

 

 

"แม่ขวัญรักสองแฝดแสบมากนะ เราใกล้จะได้เจอกันแล้วนะ

 

แม่ขวัญจะรอกอดลูกๆทั้งสองแสบนะ"

 

 

 

พยัคฆ์เช็ดน้ำตาให้เมียสุดที่รักที่กำลังจะเป็นคุณแม่ลูกอ่อน

 

ในอีกไม่ช้านี้ พยัคฆ์ปลอบขวัญ

 

 

 

"ร้องไห้ทำไมครับ สองแฝดตรงใจหมดแล้ว"

 

 

 

"อึก...ก็ขวัญดีใจนี่ที่ลูกก็รักขวัญ

 

ขวัญนึกว่าสองแฝดรักแต่พี่เสือซะอีก"

 

 

 

"ทำไมคิดอะไรแบบนั้นหละขวัญ สองแฝดรักขวัญมากนะ"

 

 

 

"ครับ...ขวัญรู้แล้ว ขวัญขอโทษที่คิดอะไรแบบนั้น"

 

 

 

พยัคฆ์กอดขวัญเอาไว้ไม่แน่นมากนักแล้วกระซิบเบาๆที่ข้างหู

 

พร้อมกับหอมแก้มขวัญดังๆหนึ่งที

 

 

 

"พี่เองก็รักเมียคนนี้มากที่สุดเลยครับ...ฟอด"

 

 

 

ขวัญยิ้มออกมาอย่างมีความสุขสุดๆที่ตัวเองมีสองแฝดแสบที่รักเขา

 

และมีสามีที่ทั้งหล่อและแสนดีที่รักเขามากขนาดนี้

 

 

 

 

 

     พยัคฆ์เริ่มจะงานยุงเกี่ยวกับธุรกิจของเขาอีกครั้งไม่รู้ทำไม

ช่วงนี้ถึงมีแต่คนพยายามจะเข้าหาเขายิ่งเป็นผู้หญิงแล้วด้วย

ยิ่งแล้วใหญ่มีแต่ความวุ่นวาย ยังดีที่เขามีเมฆกับไม้คอยช่วยกันคน

เหล่านี้ออกห่างจากตัวเขา อาจเป็นเพราะมีข่าวเรื่องการบริจาคเงิน

ที่เขาบริจาคให้กับองค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าก็เป็นได้

จำนวนเงินที่เขาบริจาคไปก็ไม่ใช่น้อยอยู่ในเลขหกหลัก

นักข่าวที่ไม่รู้ว่าไปรู้เรื่องนี้มาจากไหนกำลังหาประวัติและพยายาม

ถ่ายรูปของเขาไปลงข่าว ลำพังตัวเขาเองก็ไม่ได้คิดมากอะไร

กับการที่ตัวเองต้องเป็นข่าว แต่ถ้านักข่าวสืบจนรู้เรื่องของขวัญ

แล้วลงข่าวออกไป เขาไม่อายที่จะให้ใครๆรู้ว่าเขามีเมียเป็นผู้ชาย

แต่ถ้าจะให้มาอธิบายให้คนอื่นฟังเรื่องที่เมียเขาท้องได้ เขาคงไม่ทำ

เขากลัวว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่และวุ่นวายและที่สำหรับขวัญอาจตก

เป็นเป้าหมายของใครหลายคนที่อยากหาผลประโยชน์จากเขา

เขาต้องป้องกันเรื่องแบบนี้เอาไว้ก่อน เขาสั่งให้เมฆจัดการปิดบัง

ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับทุกอย่างของตัวเขาที่จะมีใครสืบได้และให้ปล่อย

ข้อมูลออกไปเท่าที่คู่ค้าทางธุรกิจของเขาทราบ

ข้อมูลเบื้องต้นที่ว่าเขาเป็นเพียงนักธุรกิจเปิดบริษัทนำเข้าและส่งออก

สินค้าที่มีเครือข่ายอยู่หลายๆประเทศและบริษัทใหญ่ในไทย

ที่เคยเรียกตัวขวัญมาก็ยังทำวิจัยผลิตภัณฑ์ที่มาจากธรรมชาติด้วย

และเพราะบริษัทของเขาที่ทำให้นักธุรกิจคนอื่นๆพยายามจะให้

บริษัทเขาช่วยทำธุรกิจในการส่งออกสินค้าไปยังประเทศอื่นๆ

 

ปัญหายังไม่หมดแค่เพียงเท่านี้งานเลี้ยงขอบคุณผู้บริจาค

ที่ทางองค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าจัดขึ้นส่งบัตรเชิญให้เขาไปร่วมงานเลี้ยง

ในอีกไม่กี่วันข้างหน้าและเขาปฏิเสธไม่ได้เพราะมีการลงข่าวออก

ไปแล้วว่าเขาจะมาร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้เพื่อเป็นเกียรติ์ให้กับองค์กร

อนุรักษ์สัตว์ป่า

เขาเหมือนคนที่ถูกมัดมือชกและคู่ค้าทางธุรกิจของเขาหลายคนก็ไป

ร่วมงานนี้ด้วยเขาจึงปฏิเสธไม่ไปไม่ได้

 

 

พยัคฆ์มางานเลี้ยงขอบคุณผู้บริจาคขององค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าโดยมี

เมฆกับไม้ตามมาด้วย ประธานองค์กรรีบเดินออกมารับหน้าพยัคฆ์

ทันทีที่เห็นพยัคฆ์ก้าวเข้ามาในงาน เสียงที่กำลังดังเพราะการพูดคุย

ของใครหลายๆหยุดลงแล้วหันมาจองมองบุคคลที่ทุกคนต่างรอคอย

ที่จะเห็นการมาของเขา พยัคฆ์ เนตรสุริยา ทุกคนรู้จักชื่อแต่น้อยคน

นักที่จะมีใครเห็นหน้าหรือสนิทสนมด้วย

เมื่อพยัคฆ์เดินเข้ามาในงานคู่ค้าทางธุรกิจของเขาก็เริ่มแสดงศักดาให้คนอื่นได้รู้ว่าตนเองอยู่เหนือกว่า โดยการเข้ามาพูดคุณทักทายกับเขาเพื่อแสดงออกถึงความสนิทสนม แต่เขาก็ไม่ได้ให้ความสนิทสนมกับใครไปมากว่าการจับมือและพูดคุยทักทายเท่านั้น

แล้วขอตัวเดินไปตรงอื่นต่อ เมฆกับไม้ทำหน้าที่ได้ดีเสมอคอยกันคน

ที่ไม่รู้จักและหญิงสาวที่คอยส่งสายตาแฝงความรู้สึกบางอย่างมาที่

เขาให้ออกห่างจากตัวเขา

เขาเองก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าเมื่อประธานกล่าวขอบคุณเสร็จแล้ว

เขาก็จะกลับบ้านใหญ่เลย ยิ่งอายุครรภ์ของขวัญและขนาดท้องที่

ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆทำให้เขาไม่อย่างห่างขวัญนานนัก

ถึงขวัญจะบอกว่าเป็นอะไรไม่ต้องห่วงเพราะมีพ่อบ้านและเจ้าไลท์อยู่

เป็นเพื่อนแล้วก็เถอะ แต่เขาก็ยังห่วงขวัญอยู่ดี

 

ประธานองค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่าขึ้นกล่าวขอบคุณผู้บริจาคเงินทุกคน

ที่ร่วมกันบริจาคเงินในครั้งนี้และกล่าวเชิญพยัคฆ์ขึ้นมากล่าวอะไร

เล็กน้อยบนเวที

พยัคฆ์เดินขึ้นมาบนเวทีและกล่าวเพียงว่าเขาเต็มใจกับการช่วยเหลือ

สัตว์ป่าไม่ว่าจะด้วยวิธีใดๆและขอให้ช่วยกันอนุรักษ์อย่างนี้ต่อไป

เสร็จแล้วพยัคฆ์ก็เดินลงจากเวทีและเตรียมตัวกลับทันทีเพราะหมด

ธุระกับงานเลี้ยงครั้งนี้แล้ว แต่ระหว่างที่พยัคฆ์กำลังจะเดินออกจาก

งานก็มีหญิงสาวคนนึงเดินมาชนเขาซะก่อน

พยัคฆ์จับหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้ล้มลงกับพื้น

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาแล้วกล่าวขอบคุณเขา เขาก็แค่พยักหน้าแล้ว

พยุงให้เธอยืนได้ด้วยตัวเอง เธอขอบคุณเขาอีกครั้งพร้อมกับบอกชื่อ

ของเธอมาด้วย

เขาบอกเธอว่าไม่เป็นไรแล้วเดินออกมาจากงานเพื่อกลับบ้านไปหา

เมียรักและลูกแฝดแสบของเขาที่ไม่รู้ว่าป่านนี้จะออกฤทธิ์ใส่ขวัญ

มากน้อยแค่ไหนแล้ว

 

หญิงสาวยืนมองตามหลังชายหนุ่มที่เธอเดินชนเขาไปจนพ้นสายตา

เธอยิ้มแล้วพูดออกมาเบาๆว่า

 

"จำชื่อของฉันเอาไว้นะค่ะ...คุณพยัคฆ์

จำเชอร์รี่เอาไว้ให้ดี เราต้องได้เจอกันอีกแน่ค่ะ"

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 20 [23/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 23-05-2017 23:10:34

เชอรี.... :ruready :ruready :ruready :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 20 [23/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-05-2017 09:03:11

มาอีกนะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 21 [24/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 24-05-2017 19:24:40

21

 

 


     พยัคฆ์ออกจากงานเลี้ยงได้ก็รีบกลับบ้านใหญ่ทันทีพอมาถึง


พยัคฆ์ก็รีบเดินขึ้นไปหาขวัญบนห้องนอน เขาเปิดประตูห้องนอน


ออกก็เห็นขวัญนั่งยิ้มแล้วมีเจ้าไลท์เอาหัวถูท้องขวัญเล่นไปมา


แต่พอเขาก้าวเท้าเข้าไปในห้องขวัญกับไลท์ที่เล่นกันอยู่ก็หยุดแล้ว


ตวัดสายตามามองเขา


ไลท์ลุกขึ้นมาเดินวนรอบๆตัวเขาส่วนขวัญก็เอามือลูบท้องแล้วพูดว่า


" แม่รู้แล้วครับ สองแฝดใจเย็นๆนะ"


นี้มันเรื่องอะไรกันหรือจะเป็นเพราะ...


 


ขวัญที่นั่งเล่นกับเจ้าไลท์อยู่ดีๆก็ได้กลิ่นน้ำหอมในแบบที่ผู้หญิงใช้กัน


กลิ่นมันฉุนมากสำหรับขวัญ สองแฝดเริ่มแตะท้องเขาไปมาคงจะไม่


ชอบกลิ่นนี้เหมือนกัน เขาหันไปมองที่มาของกลิ่นพร้อมกับที่เจ้าไลท์


เองก็ลุกขึ้นไปพิสูจน์กลิ่นนั้นเช่นกัน


กลิ่นมันมาจากพี่เสือแต่ไม่ใช่นำ้หอมของพี่เสือ


ขวัญรู้ว่าพี่เสือไปงานเลี้ยงมาก็ไม่แปลกถ้าจะมีกลิ่นของคนอื่น


ติดตัวกลับมาด้วย แต่ก็ไม่รู้ทำไมมันอดที่จะถามออกมาไม่ได้


 


"พี่เสือ...กลิ่นน้ำหอมใครติดตัวมา"


 


พยัคฆ์คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นกลิ่นของผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ


นับวันแม่เสือของเขายิ่งรับสัมผัสและกลิ่นได้ไวขึ้น ^-^


 


"คงเป็นกลิ่นของคนที่เดินมาชนพี่นะ"


 


"ครับ"


 


ขวัญไม่ติดใจอะไร แต่แค่ไม่ชอบกลิ่นนี้ก็เท่านั้น


ขวัญบอกให้พยัคฆ์ไปอาบน้ำแล้วจะได้สดชื่นขึ้นและที่สำคัญกลิ่น


ไม่พึงประสงค์สำคัญเขาจะได้หมดไป


 


พยัคฆ์ทำตามคำสั่งเมียอาบน้ำชำระล้างร่างกายแล้วกลับออกมาเล่น


กับลูกเสือแสบของเขาพร้อมกับโอบกอดเมียรักเอาไว้ด้วย


 


 


 


ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์บริษัทของเขาก็มีคนติดต่อเข้ามาขอทำธุรกิจด้วย


มากมายเสียจนเขาปวดหัวและวันนี้ก็มีอีกหนึ่งบริษัทที่ติดต่อเข้ามา


บอกว่าอยากให้เขาชิมไวน์ที่อยากให้ทำการส่งออกดูว่ารสชาติ


จะผ่านไหมสำหรับการส่งออกของเขา


ทางนั้นนัดพยัคฆ์มาที่ร้านอาหารในโรงแรมหรูเพื่อจะชิมรสชาติ


ของไวน์กันที่นี้ พยัคฆ์มาถึงก็มีพนักงานพาเข้าไปในห้องวีไอพี


ภายในห้องมีคนนั่งคอยอยู่ก่อนแล้ว พยัคฆ์มองผู้หญิงตรงหน้าของเขา


ที่เขาจำได้ว่าเคยเจอเธอเมื่ออาทิตย์ก่อนในงานเลี้ยงขอบคุณผู้บริจาค


ขององค์กรอนุรักษ์สัตว์ป่า


 


หญิงสาวลุกขึ้นส่งยิ้มหวานมาให้ชายหนุ่มที่เธอรอคอยจะพบเขา


 


"สวัสดีค่ะ...คุณพยัคฆ์ เราเจอกับเป็นครั้งที่สองแล้วนะคะ


จำเชอร์รี่ได้หรือป่าวค่ะ ที่เดินชนคุณวันนั้น"


 


"ครับ"


 


หญิงสาวเชิญให้พยัคฆ์นั่งลงแล้วเริ่มพูดถึงเรื่องที่นัดเขามาในวันนี้


แม้ใจจริงของเธออยากรู้เรื่องอย่างอื่นและสัมผัสเขาให้มากกว่านี้


ก็ตาม เธอบอกให้พยัคฆ์ลองชิมรสชาติไวน์แดงที่เธอต้องการจะส่ง


ออกดู รสชาติที่หอมหวานแต่แฝงด้วยแอลกอฮอล์ดีกีแรง


กลิ่นที่เชิญชวนให้ลิ้มลองและยากจะหยุดมือ


 


พยัคฆ์จับแก้วไวน์แดงขึ้นมาแล้วใช้ทฤษฎีทั้งห้าในการชิมไวน์


1. ดู (Eyes – Sight)


 พยัคฆ์ดูสีและสังเกตความเข้มข้นของไวน์


2. ดม (Nose - Smell)


พยัคฆ์แกว่งแก้วไวน์แดงวนไปมาสองสามรอบแล้วดมกลิ่นขององุ่น


ส่วนผสมต่างๆที่มีกลิ่นปะปนมากับไวน์และกลิ่นถังไม้โอ๊กอย่างดี


ที่ใช้ในการหมักบ่ม


3. อม


พยัคฆ์ยกแก้วไวน์จรดริมฝีปากแล้วส่งน้ำไวน์แดงเข้าไปในปาก


พยัคฆ์อมไวน์เอาไว้สัมผัสรสชาติและกลิ่นหอมหวานที่อบอวบอยู่


ภายในปาก


4. ลิ้มรส กลืน (Taste & Texture)


พยัคฆ์ค่อยๆส่งน้ำไวน์แดงให้ค่อยๆไหลผ่านลงไปในลำคอ


แล้วกลืนลงคอไปทีละนิดๆซึมซับรสชาติที่แท้จริง


พยัคฆ์มองหญิงสาวที่จองมองเขาทุกการกระทำ รอยยิ้มของเธอ


ถ้าเป็นคนทั่วไปคงรู้สึกว่ามันสวยงามและสดใส แต่สำหรับเขาแล้ว


รอยยิ้มของเธอและสายตาที่สื่อมาถึงเขามันเปิดเผยและตั้งใจเกินไป


5. สรุป (Conclude)


หลังจากเสร็จสิ้นการลิ้มรสไวน์แดงแล้วพยัคฆ์ก็ค่อยๆว่างแก้วไวน์ลง


เขาคิดว่าไวน์แดงของเธอมีรสชาติที่ดีหอมหวานและแฝงด้วยความ


ร้อนแรงเหมือนกับเจ้าของๆมัน


เหมือนกับผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าของเขา


 


เชอร์รี่ที่จองมองการกระทำของพยัคฆ์ด้วยความหลงใหลและคิดอยู่


ในใจว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงมีเสน่ห์นัก หน้าตาที่หล่อเหลาแล้วไหน


จะฐานะที่ร่ำรวยอีก เธอกำลังคิดว่าจะทำยังไงที่จะได้ผู้ชายคนนี้มา


ครอบครอง


เธอได้สติกลับคืนมาเมื่อได้ยินเสียงแก้วไวน์กระทบกับโต๊ะและเห็นว่า


เขาลิ้มรสไวน์แดงของเธอเสร็จแล้ว


 


"รสชาติเป็นยังไงบ้างค่ะ"


 


"รสชาติดี...หอมหวานและดีกีแรง"


 


เชอร์รี่ยิ้มออกมาทันทีที่พยัคฆ์พูดจบ เธอคิดว่าเขาเก่งมากจริงๆ


ที่รับรู้ได้ถึงแอลกอฮอล์ร้อนแรงที่แฝงอยู่เพราะเธอใช้วิธีการบาง


อย่างที่ทำให้แอลกอฮอล์ไร้กลิ่นและแทบสัมผัสไม่ได้ถึงรสชาติ


ร้อนแรงของมัน


 


"คุณเก่งมากจริงๆค่ะ ที่สัมผัสถึงรสชาติของแอลกอฮอล์ที่แฝงอยู่ได้"


 


พยัคฆ์ยิ้มแล้วไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

"แล้วคุณพยัคฆ์ให้ผ่านไหมค่ะ...สำหรับไวน์แดงขวดนี้"


 


ใจจริงเธออยากจะถามเขาออกไปตรงๆเลยด้วยซ้ำว่าสำหรับเขาแล้ว


เธอผ่านหรือป่าวมากกว่าที่เธออยากรู้ว่าไวน์ของเธอจะผ่านไหม


 


 

"รสชาติผ่านครับ...

แต่ถ้าเป็นเรื่องการส่งออกผมขอคิดดูอีกทีก่อนแล้วกันนะครับ

ถ้าได้คำตอบยังไงผมจะให้คนติดต่อกลับไป ถ้าหมดธุรกิจแล้ว

ผมขอตัวกลับก่อนเลยแล้วกันครับ"

 

"ออ...แล้วแต่คุณพยัคฆ์เลยค่ะ...แต่ถ้าจะให้คำตอบ

เชอร์รี่ขอไปฟังคำตอบจากคุณด้วยตัวเองได้ไหมคะ"

 

เชอร์รี่คิดว่าการที่พยัคฆ์ยังไม่ได้ให้คำตอบเธอนั้นเป็นชั้นเชิง

ทางธุรกิจของเขา

ผู้ชายคนนี้น่าค้นหามากจริงๆและค้นให้ลึกลงไป...

เธอไม่แคร์ว่าไวน์ของเธอจะได้รับการส่งออกหรือไม่

แต่เธอต้องได้เขามาเป็นของเธอ เธอตั้งใจเอาไว้แล้วผู้ชายคนนี้

ต้องเป็นของเชอร์รี่

 

"ผมกลับก่อนครับ"

 

พยัคฆ์ไม่ได้ให้คำตอบเชอร์รี่แต่ขอตัวกลับก่อนแทนแล้วเดินออกมา

จากโต๊ะ พยัคฆ์คิดว่าไวน์แดงของเธอเหมาะที่จะส่งออกและทำธุรกิจ

ด้วย แต่ที่พยัคฆ์เจอเธออีกครั้งในวันนี้เขาคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติ

เขาไม่เชื่อในความบังเอิญและการที่เธอเดินชนเขาในงานเลี้ยงวันนั้น เขาดูออกว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ การที่เธอพยายามหาโอกาสเจอเขาอีกเป็นครั้งที่สามและการแสดงออกที่ชัดเจนมันก็มากพอแล้วที่เขาจะแน่ใจว่าเธอไม่ได้ต้องการพบเขาด้วยเรื่องธุรกิจเพียงอย่างเดียว

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 21 [24/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 24-05-2017 20:15:13

 :katai5:  :ling1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 21 [24/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 24-05-2017 21:16:23

 :เฮ้อ: ชะนีอีกหนึ่ง

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 21 [24/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-05-2017 21:43:23

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 21 [24/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 24-05-2017 21:58:18

 :ruready
ถ้าเชอรี่ไม่หยุดแม่เสือคง..... :z6:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 21 [24/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-05-2017 23:34:00

ยัยเชอร์รี่มีแผนร้าย!

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 21 [24/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 25-05-2017 07:27:25

ชะนีนี่คิดจับพี่เสือสินะ  :m16:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 22 [25/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 25-05-2017 20:40:03

22

 

 

 

    พยัคฆ์กลับมาถึงบ้านเพียงแค่ก้าวขาลงจากรถเจ้าไลท์ก็เดินมา

หยุดอยู่ตรงหน้าเขาดมวนรอบๆตัวเขาสองสามทีแล้วส่งเสียงขู่เบาๆ

ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน พยัคฆ์รู้เลยว่าคงเป็นเรื่องกลิ่นของเชอร์รี่

เจ้าไลท์ไม่ชอบจึงขู่เขาเบาๆเหมือนเป็นการบอกให้รู้

พยัคฆ์เดินเข้ามาในบ้านก็เจอขวัญนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นทั้งคนทั้งเสือลุก

ขึ้นแล้วจองมาที่เขา

 

ขวัญที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นได้ยินเสียงรถของพยัคฆ์ที่เข้ามาจอดก็รู้ว่า

พยัคฆ์คงกลับมาจากทำงานแล้ว สักพักเจ้าไลท์ก็เดินเข้ามาเอาหัวถู

ที่ขาของขวัญแล้วมองไปที่ประตู

พยัคฆ์เดินเข้ามาพร้อมกับกลิ่นที่ไม่พึ่งประสงค์สำหรับขวัญ

ขวัญลุกขึ้นพร้อมๆกับไลท์แล้วมองไปที่พยัคฆ์

ขวัญกำลังคิดว่าทำไมถึงมีกลิ่นนำ้หอมผู้หญิงกลิ่นเดิมเหมือนกันกับ

ครั้งที่แล้วติดตัวพยัคฆ์กลับมา มันหมายความว่ายังไง

 

"พี่เสือ...ขวัญไม่ชอบกลิ่นนี้เลยและนี่มันครั้งที่สองแล้วนะ

มันหมายความว่ายังไงครับ"

 

พยัคฆ์คิดอยู่ในใจว่าทั้งคนทั้งเสือนั้นเหมือนกันจริงๆ

สมแล้วที่เจ้าไลท์มันคิดว่าขวัญเป็นแม่ของมัน ไม่ชอบอะไรก็ไม่ชอบ

เหมือนกัน เชอร์รี่นี้เป็นปัญหาสำหรับเขาเสียจริงนี้ขนาดมาแค่กลิ่น

แม่เสือลูกเสือยังไม่ชอบกันขนาดนี้ ถ้าแม่เสือลูกเสือได้เจอเจ้าของ

กลิ่นเชอร์รี่คงโดนตะปบเละแน่ๆ บางที่นี้อาจเป็นสัญชาตญาณเตือน

ภัยของพวกเขาก็ได้ที่รู้ว่าเชอร์รี่คิดกับมากกว่าการทำธุรกิจ

 

"พี่ไปเจอผู้หญิงคนมานะ เขาติดต่อมาว่าอยากให้บริษัทเราส่งออก

สินค้าให้กับเขา"

 

"ขวัญพูดตรงๆนะพี่เสือ...ขวัญไม่ชอบกลิ่นของผู้หญิงคนนี้เลย

มันรู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรสักอย่างรู้สึกรังเกียจยังไงไม่รู้"

 

"หึหึ"

 

พยัคฆ์ได้ยินแบบนั้นแล้วก็หัวเราะออกมาคิดว่ามันคงสัญชาตญาณ

จริงๆอย่างที่เขาคิด พยัคฆ์จะเข้าไปกอดขวัญแต่ก็โดยห้ามเอาไว้

ซะก่อน

 

"หยุดอยู่ตรงนั้นก่อนเลยครับ..."

 

"ขวัญอย่าคิดมากเลยมันไม่มีอะไรหรอกครับ ถ้างั้นพี่ไปอาบน้ำ

ก่อนนะ"

 

"รีบๆไปเลยครับ ขวัญเริ่มจะเวียนหัวแล้ว"

 

พยัคฆ์ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้ารีบเดินขึ้นไปอาบน้ำบนห้องนอนของ

ตัวเองทันที

 

ขวัญเองก็ไม่ได้อยากคิดมากอย่างที่พยัคฆ์บอกเพราะอีกไม่ถึงสอง

เดือนเขาก็จะคลอดสองแฝดแสบแล้ว แต่ความรู้สึกมันบอกว่ากลิ่น

ของผู้หญิงคนนี้มันไม่น่าไว้ว่างใจ

 

พยัคฆ์ยิ่งเห็นขวัญแสดงออกว่าไม่ชอบกลิ่นของเชอร์รี่มากขนาดนี้

เขาเองที่ตอนแรกก็สนใจในไวน์แดงของเธออยู่ไม่น้อย

แต่ขวัญทำให้เขาตัดสินใจได้ง่ายขึ้นเพราะไม่ว่ายังไงเมียเขาก็สำคัญ

ที่สุด เรื่องธุรกิจแค่สินค้าตัวเดียวไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับเขาเลย

หรือต่อให้บริษัทของเขาล้มละลายเงินที่เขามีอยู่ก็สามารถใช้ได้ไม่มี

วันหมด เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ทำธุรกิจกับเธอและจะให้เมฆเป็น

คนติดต่อเธอกลับไป เขาเองก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะให้เมฆกับไม้ดูแลงาน

ทุกอย่างแทนเขาสักระยะหนึ่ง เพราะขวัญเองก็ท้องใหญ่มากแล้วจะ

ลุกจะนั่งก็ลำบาก เขาอยากดูแลขวัญให้ดีกว่านี้

การอุ้มท้องเด็กคนหนึ่งก็เหนื่อยและลำบากมากแล้ว แต่ขวัญต้องอุ้ม

ท้องเด็กอยู่ตั้งสองคนทุกอย่างก็ต้องแบกรับเป็นสองเท่า

เขาสงสารขวัญที่จึงแม้จะเหนื่อยและปวดหลังกับการแบกรับน้ำหนัก

ของสองแฝดก็ไม่เคยบ่นให้เขาได้ยินเลยสักครั้งได้แต่เอาหมอนมา

รองหลังเอาไว้ เขารู้ว่าขวัญรักลูกๆมาก เขาเองก็เหมือนกันที่รักลูกๆ

และขวัญมาก

อะไรที่เขาทำให้ขวัญและลูกๆได้เขาพร้อมจะทำให้ได้ทุกอย่างเพื่อ

ครอบครัวของเขา

 

 

 

วันรุ่งขึ้นพยัคฆ์เข้าบริษัทเพื่อจัดการเรื่องงานและเอกสารต่างๆที่ค้าง

อยู่ให้เสร็จ ก่อนที่จะมอบหมายให้เมฆและไม้ดูแลงานต่อจากเขา

จนกว่าขวัญจะคลอดสองแฝดและร่างกายแข็งแรงดีซะก่อน

เขาถึงจะกลับมาทำงานอีกครั้ง

 

พยัคฆ์เรียกเมฆกับไม้มาคุยเรื่องที่เขาตั้งใจเอาไว้ว่าจะให้ทั้งสองคน

ช่วยกันดูแลบริษัทแทนเขาในช่วงที่เขาหยุดอยู่ดูแลขวัญ

พยัคฆ์บอกกับทั้งสองคนว่าถ้ามีเรื่องอะไรที่ตัดสินใจไม่ได้ก็ให้โทร

มาถามเขาและเอกสารอันไหนที่จำเป็นต้องใช้ลายเซ็นเขาจริงๆ

ก็ให้เอาไปให้เขาเซ็นที่บ้านใหญ่และอีกเรื่องที่เขาต้องให้เมฆจัดการ

ให้เขาโดยเร็วคือเรื่องของเชอร์รี่ เขาบอกให้เมฆเป็นคนติดต่อทาง

นั้นกลับไปและบอกกับทางนั้นว่าทางเราขอปฏิเสธการขอรวมทำ

ธุรกิจในครั้งนี้ส่วนเรื่องเหตุผล เขาคงต้องบอกว่าบริษัทของเขายังไม่

คิดจะส่งออกไวน์ในตอนนี้ อาจจะเป็นข้ออ้างที่ดูไม่สมเหตุสมผลมาก

นักแต่เขาก็คิดว่ามันเป็นเหตุผลที่ดีที่สุดแล้วสำหรับตอนนี้

 

เมฆกับไม้ที่ถูกคนเป็นอาเรียกตัวมาและได้รับมอบหมายหน้าที่ให้รับผิดชอบงานต่างๆในเวลาที่อาของเขาใช้เวลาดูแลลูกเมีย

ทั้งสองคนน้อมรับคำสั่งแต่โดยดี เพราะเมฆกับไม้ก็มีความคิดเห็นที่ตรงกันว่าก็สมควรแล้วที่อาของพวกเค้าจะทำหน้าที่สามีที่ดีในการดูแลภรรยาและลูกๆ แต่เรื่องที่เมฆหนักใจคงเป็นเรื่องที่พยัคฆ์

ฝากให้เขาจัดการเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อ กูรปรี เฮ้ย!!! ไม่ใช่ซิ

เชอร์รง เชอร์รี่อะไรนั้นต่างหาก

เขากับไม้ก็ดูออกว่าผู้หญิงคนนั้นคิดยังไงกับอาของพวกเขาและจากที่

เขาได้เจอเธอเมื่อครั้งที่แล้ว เธอแสดงออกชัดเจนมากเหลือเกินว่า

อยากชิมอาของเขามากกว่าไวน์แดงขวดนั้น แล้วไหนจะการที่เธอ

พยายามหาโอกาสมาเจออาของเขาอีก มันทำให้เขารู้ว่าแค่การที่

โทรไปปฏิเสธและให้เหตุผลที่ฟังยังไงมันก็เป็นแค่ข้ออ้าง

คนอย่างผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางเลิกลาหรือยอมถอยไปง่ายๆแน่

และภาระใหญ่ก็จะตกอยู่ที่เขาว่าจะทำยังไงหรือใช้วิธีไหนที่จะกำจัด

เธอออกไปให้พ้นๆได้

 

พยัคฆ์ที่ฝากฝังงานเอาไว้ให้กับหลานทั้งสองคนเรียบร้อยแล้วก็ตั้งใจ

ว่ากลับบ้านไปหาลูกเมียอย่างสบายอกสบายใจ แต่ตอนที่พยัคฆ์กำลัง

จะขึ้นรถโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมาเสียก่อน

พยัคฆ์มองหน้าจอที่ขึ้นชื่อเมียรักของเขาที่เป็นคนโทรเข้ามาเหมือน

กับรู้ว่าเขากำลังจะกลับบ้าน พยัคฆ์กดรับสาย

 

"ว่าไงครับ...ขวัญ"

 

"พี่เสือ...ขวัญอยากกินเนื้อ"

 

"อยากกินแบบไหนหละครับ"

 

"สเต็กเนื้อครับ แต่พี่เสือเป็นคนทำให้ขวัญกินนะ"

 

"ได้ครับ เดี๋ยวพี่จะรีบกลับไปทำให้เดี๋ยวนี้แหละ"

 

คุยเสร็จพยัคฆ์ก็ยิ้มออกมาและคิดว่าที่ขวัญอยากกินเนื้อ

อาจเป็นเพราะเจ้าสองเด็กแฝดแสบนั้นมากกว่าที่อยากกิน

เพราะปกติแล้วตัวขวัญเองไม่ชอบกินเนื้อ พยัคฆ์โทรกลับไปหาพ่อ

บ้านของเขาถามถึงเนื้อส่วนที่ต้องการว่ามีอยู่หรือป่าวและเป็นโชคดี

ของเขาที่บ้านใหญ่มีเนื้ออยู่แล้ว ทำให้เขาประหยัดเวลาไม่ต้องไป

แวะซื้อมันด้วยตัวเอง พยัคฆ์บอกให้พ่อบ้านเอาเนื้อส่วนที่เขาต้องการ

ออกมาแล้วบอกสัดส่วนของเครื่องเทศที่ใช้ในการหมักเนื้อ

เพราะจะได้ประหยัดเวลาพอเขากลับถึงบ้านก็จะได้เอาเนื้อที่ให้พ่อ

บ้านหมักเอาไว้มาทำให้ขวัญกินได้เลยและเร็วมากขึ้นด้วย

 

ขวัญที่นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นหลังจากที่อยู่ๆตัวเองก็อยากกินเนื้อขึ้นมา

และอยากให้พยัคฆ์เป็นคนทำให้กินก็โทรไปหาพยัคฆ์แล้วบอกความ

ต้องการของตัวเอง พยัคฆ์บอกว่าจะรีบกลับมาทำให้เขากิน

แต่จริงๆแล้วตัวขวัญเองไม่ชอบกินเนื้อ แต่อยู่ๆก็อยากกินขึ้นมาความ

รู้สึกอยากมันแรงมากและบอกกับตัวเองว่าต้องได้กิน

สองแฝดแสบก็ดิ้นแรงมากๆแต่พอได้ยินว่าพ่อเขาจะกลับมาทำสเต็ก

ให้กินก็หยุดแล้วเรียบสงบไปเลยหรือนี้คือฤทธิ์เดชอีกอย่างหนึ่งของ

ลูกเสือแฝดแสบกัน

 

พยัคฆ์ที่กลับมาถึงบ้านก็เดินเข้ามาหาขวัญที่เขาได้ยินว่ากำลังคุย

กับลูกๆอยู่

 

"เดี๋ยวพ่อเสือก็กลับมาแล้วนะ หิวกันแล้วหรอ"

 

พยัคฆ์ยิ้มกับความน่ารักของขวัญที่พูดไปลูบท้องตัวเองไป

เขาเดินเข้าไปด้านหลังของขวัญและหอมแก้มขวัญแรงๆให้ชื่นใจ

ฟอด... แล้วลูบเบาๆที่ท้องของขวัญ

 

"ชื่นใจจังเลยครับ พ่อกลับมาแล้วนะสองแฝดแสบ" ^-^

 

"มาก็ดีแล้วครับพี่เสือ สองแฝดสงสัยจะหิวแล้วดิ้นกันใหญ่เลย"

 

"ครับๆ พ่อจะไปทำสเต็กให้กินเดี๋ยวนี้แหละ"

 

พูดจบพยัคฆ์ก็เดินเข้าไปในครัวเอาเนื้อที่โทรบอกให้พ่อบ้านหมักไว้

ออกมาทำให้ขวัญกับสองแฝดกิน ใช้เวลาไม่นานสเต็กเนื้อก็สงกลิ่น

หอมลอยตามลมไปทำให้สองแฝดแสบออกฤทธิ์อีกครั้ง

พยัคฆ์ยกจานสเต็กออกมาพอดีกับเสียงร้องขอความช่วยเหลือ

จากขวัญ

 

"พี่เสือ...โอ๊ยๆ...ช่วยขวัญด้วยสองแฝดดิ้นแรงกันใหญ่แล้ว

โอ๊ย..แม่เจ็บแล้วนะสองแฝด"

 

สองแฝดที่ได้ยินว่าแม่เจ็บก็เบาแรงดิ้นลง แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดจน

พยัคฆ์เดินเข้ามาประคองขวับลุกขึ้นเพื่อจะเดินไปที่โต๊ะอาหาร

 

"สเต็กเสร็จแล้วสองแฝดหยุดดิ้นได้แล้วครับ รู้ไหมว่าแม่เขาเจ็บนะ

ถ้าไม่ฟังพ่อหละก็ อดกินแน่ๆสเต็กเนื้อนะ"

 

พยัคฆ์พูดจบสองแฝดแสบก็สงบนิ่งลงทันที พยัคฆ์เลื่อนเก้าอี้ให้ขวัญ

นั่งลงตรงจานสเต็กเนื้อแสนหอม

 

 

 

"กินเลยครับ เด็กๆหิวแล้ว"

 

 

 

ขวัญค่อยๆหันเนื้อสเต็กเป็นชิ้นพอดีคำแล้วดมกลิ่นความหอม

 

ก่อนจะเอามันเข้าไปในปาก รสชาติที่ยังคงความเป็นธรรมชาติของ

 

เนื้อแต่กับไม่มีกลิ่นคาวของเนื้ออยู่เลยและความนุ่มของเนื้อก็ทำให้

 

ขวัญยิ้มออกมา

 

 

 

"อร่อย..."

 

 

 

พยัคฆ์ที่เห็นขวัญกำลังกินสเต็กฝีมือเขาอยู่ด้วยรอยยิ้มและคำชมที่บอกว่า "อร่อย" แค่นี้ความเหนื่อยล้าที่มีก็หายไปหมดแล้วเหลือเพียงความสุขที่เห็นคนที่เขารักมีความสุขและรอยยิ้มกับอาหารฝีมือเขา

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 22 [25/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 25-05-2017 21:29:58

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 22 [25/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 25-05-2017 23:23:08

มี มีความละมูน :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 22 [25/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-05-2017 23:23:26

รอเด็กแฝดคลอด

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 22 [25/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 26-05-2017 10:30:41

น่ารักอบอุ่น

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 23 [26/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 26-05-2017 19:21:36

23

 

 

 

     หลังจากเมฆได้รับคำสั่งจากอาเสือที่เคารพรักของเขา

ให้มารักษาการตำแหน่งผู้บริหารบริษัทแทนชั่วคราว เพราะอาของ

เขานั้นต้องการเวลาและความเป็นส่วนตัว เพื่อที่จะดูแลเมียและลูก

แฝดจอมแสบที่กำลังจะลืมตาออกมาดูโลกกว้างในเวลาเร็วๆนี้

ทิ้งภาระและปัญหาใหญ่ที่เขากำลังจะต้องเผชิญกับมันเอาไว้ให้เขา

ด้วย นี้ก็เป็นเวลาอาทิตย์หนึ่งแล้วหลังจากที่อาเสือไปชิมไวน์แดงของ

เชอร์รี่มา เขาคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะโทรศัพท์ไปบอกเธอถึงเรื่องที่

เธอคงคาดหวังเอาไว้ ว่าจะได้ร่วมทำธุรกิจกับอาของเขา

แต่เขาจะเป็นคนดับความหวังของเธอเอง

เมฆกดโทรศัพท์ติดต่อโทรหาเชอร์รี่ด้วยเบอร์มือถือบนนามบัตรของ

เธอที่ทิ้งเอาไว้ให้และคงหวังว่าอาของเขาจะเป็นคนที่โทรหาเธอ

เมฆรอสายไม่นานปลายสายก็กดรับ เมฆคิดว่าไม่จำเป็นที่เขาต้อง

อ้อมค้อมหรือใช้คำพูดรักษาน้ำใจอะไรเธอ

เขาจะพูดออกไปตรงๆจะได้ตัดปัญหาออกไปสักที

 

"คุณเชอร์รี่ใช่มั้ยครับ ผมโทรมาบอกผลการขอส่งออกไวน์แดง

ของคุณครับ"

 

เชอร์รี่เมื่อรู้ว่าคนที่โทรมาเป็นคนของพยัคฆ์ เธอก็ดีใจมาก

เสียจนแทบเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ ในที่สุดการรอคอยของเธอก็สิ้น

สุดลงสักที เธอตั้งหน้าตั้งตารอการติดต่อกลับมาของพยัคฆ์

เธอหวังเอาไว้ว่าเขาจะโทรมาหาเธอ การที่พยัคฆ์ไม่โทรมาหาเธอ

มันยิ่งทำให้เธอถูกใจเขาเพิ่มมากขึ้นไปอีก พยัคฆ์ไม่เหมือนกับผู้ชาย

ทั่วไปที่หลงใหลเธอเพียงแค่ได้พบเห็น แต่พยัคฆ์กับนิ่งเฉยจนแทบ

จะเย็นชา ผู้ชายแบบนี้ล่ะที่เธอต้องการ ลึกลับ น่าค้นหา

มีเสน่ห์ที่น่าหลงใหล

 

"ฉันขอเข้าไปฟังคำตอบด้วยตัวเองได้มั้ยค่ะ"

 

เมฆที่ได้ยินเชอร์รี่พูดกลับมาก็คิดเอาไว้แล้วว่าผู้หญิงเธอคนนั้น

คงต้องทำเรื่องให้มันยุ่งยากขึ้นอีกสำหรับเขา

และรู้ว่าการที่เธอต้องการมาฟังคำตอบด้วยตัวเองนั้นเป็นเพียงเรื่อง

บังหน้าที่อยากจะมาเจออาของเขามากกว่า เ

มฆเองก็พูดออกไปอย่างรู้ทันความคิดของเธอ

 

"คุณเชอร์รี่ไม่ต้องลำบากเข้ามาฟังคำตอบตัวเองหรอกครับ

เพราะถึงคุณเชอร์รี่จะเข้ามาก็คงไม่ได้เจอคุณพยัคฆ์"

 

เชอร์รี่ที่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายพูดตอบกลับมาอย่างรู้ทันความคิด

ของเธอ ก็ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าเขาเป็นใครถึงกล้ามาพูดกับเธอ

แบบนี้ หรือจะเป็นผู้ชายที่ชื่อเมฆคนนั้น

 

"คุณพยัคฆ์ไปไหนค่ะ"

 

เมฆคิดว่าเขาควรกำจัดเธอด้วยความเป็นจริงดีมั้ย

ถ้าเธอรู้ว่าอาของเขามีเมียแล้วก็อาจจะเลิกสนใจในตัวอาของเขาก็ได้

มันอาจเป็นวิธีที่ดีก็ได้

 

"คุณพยัคฆ์เขาพักร้อนอยู่กับภรรยานะครับ

เลยฝากงานทุกอย่างเอาไว้ให้ผมช่วยดูแล"

 

เชอร์รี่ตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าพยัคฆ์มีภรรยาแล้ว แต่ที่เธอรู้มาเขายัง

ไม่ได้แต่งงานกับใครหรือกับผู้หญิงคนไหนเลย

แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะมีภรรยาแล้ว

 

"คุณคือ...คุณเมฆาใช่มั้ยค่ะ"

 

"ใช่ครับ เรียกผมว่าเมฆจะง่ายกว่านะครับ"

 

"แต่ที่เชอร์รี่รู้มา...คุณพยัคฆ์เขายังไม่ได้แต่งงานไม่ใช่หรอค่ะ"

 

เมฆเองก็พอรู้ว่าผู้คนนี้คนสืบประวัติอาของเขามาเป็นอย่างดีแล้ว

เหมือนกัน เพราะไม่งั้นเธอคงไม่แสดงออกเปิดเผยว่าอยากได้อา

ของเขาสนตัวสั่นขนาดนี้

 

"ใช่ครับยังไม่แต่ง แต่ก็คงอาจจะแต่งกันในเร็วๆวันนี้"

 

"อย่างนั้นหรอค่ะ...

แล้วผลการส่งออกไวน์แดงของเชอร์รี่ว่ายังไงค่ะ"

 

"ทางเราคงต้องขอโทษด้วยที่ต้องขอปฏิเสธการทำธุรกิจกันในครั้งนี้

เพราะทางบริษัทยังไม่มีโครงการทำธุรกิจส่งออกไวน์ในตอนนี้ครับ

ถ้าทางเรามีโครงการเมื่อไหร่ เราจะติดต่อคุณกลับไปเป็นคนแรก

เลยครับ"

 

"ค่ะ...ขอบคุณที่โทรมาแจ้งให้ทราบนะค่ะ"

 

พูดจบเธอก็ว่างสายไปเลย

เมฆคิดว่าจากนี้ไปเธอคงไม่เป็นปัญหาสำหรับอาของเขาอีกแล้ว

แต่เมฆคงไม่รู้ว่าการที่เราตีงูไม่ตาย งูนั้นมันจะแว้งกลับมากัดเรา

ได้อีก

 

เชอร์รี่ที่กดวางสายโทรศัพท์แล้วก็เขวี้ยงโทรศัพท์ไปปะทะกับผนัง

ห้องอย่างแรง ด้วยอารมณ์โกรธที่ซ่อนเอาไว้ตั้งแต่รู้ว่าพยัคฆ์มี

ภรรยาแล้ว 'ปัง' เธอต้องรู้ให้ได้ว่าอีผู้หญิงคนนั้นมันเป็นใคร

มันกล้าดียังไงมาแย่งผู้ชายของเธอไป พยัคฆ์ต้องเป็นของเธอ

แค่ของเธอคนเดียวเท่านั้น

 

 

 

 

      พยัคฆ์มีความสุขกับช่วงเวลาที่เขาได้ดูแลขวัญและสองแฝดแสบ

เป็นอย่างมาก คอยพูดคุยทำอาหารให้ขวัญและสองแฝดแสบกิน

ยิ่งตอนนี้ขวัญหิวบ่อยขึ้นคงเป็นเพราะสองแฝดแสบที่กินกันเก่ง

เหลือเกิน โดยเฉพาะสเต็กเนื้อ สองแฝดแสบต้องกินทุกวันไม่มื้อใด

ก็มื้อหนึ่ง แล้วถ้าเขาแกล้งบอกวันนี้เนื้อหมด...ทำยังไงดี

สองแฝดแสบก็ร่วมมือกันแผลงฤทธิ์ใส่ขวัญทันที ทำให้ขวัญงอนเขา

บ่อยๆ เรื่องที่เขาชอบแกล้งสองแฝดแสบ แล้วยังมีเจ้าไลท์อีกคน

ที่คอยอยู่ใกล้ๆขวัญตลอดเวลา จะห่างกันก็แค่เวลานอนหลับตอน

กลางคืนก็เท่านั้น

 

      เรื่องงานของเขาที่ฝากเมฆกับไม้เอาไว้ให้ดูแลแทน ทั้งสองคนทำมันได้ดีและไม่มีปัญหาอะไร โดยเฉพาะเรื่องของเชอร์รี่

ที่เขาฝากเมฆเอาไว้ให้จัดการ เมฆโทรมารายงานเขาแล้วว่าได้บอก

กับเชอร์รี่ไปแล้ว เรื่องที่ทางเราขอปฏิเสธการส่งออกไวน์แดงของเธอ

แล้วเธอก็ไม่ต่อว่าหรือไม่พอใจอะไรที่ถูกทางเราบอกปฏิเสธ

     พยัคฆ์คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีแล้ว สำหรับการที่เชอร์รี่ดูเหมือนจะ

เข้าใจและยอมรับเรื่องนี้ได้ง่ายๆ แต่อีกใจเขาก็กำลังคิดว่ามันดูง่าย

เกินไปหรือป่าว สำหรับผู้หญิงที่แสดงออกความต้องการของตัวเอง

ชัดเจนขนาดนั้น แต่บางที่เขาอาจจะกำลังคิดมากไปเองก็ได้

 

     ขวัญมีความสุขมากๆที่มีสามีดีๆอย่างพี่เสือคอยดูแลอยู่ตลอดเวลา

ยิ่งขวัญรู้ว่าพี่เสือยอมทิ้งการทิ้งงานของตัวเองเพื่อหาเวลามาใช้ดูแล

ขวัญและสองแฝดแสบแบบนี้แล้วด้วย ยิ่งทำให้ขวัญขอบคุณพี่เสือจาก

ใจจริงๆที่ทำให้ขวัญมากขนาดนี้ แต่ก็เสียอยู่อย่างเดียว

คือพี่เสือชอบแกล้งสองแฝดแสบให้แผลงฤทธิ์ใส่เขาอยู่เรื่อยเลย รู้ทั้งรู้

ว่าสองแฝดชอบอะไรและไม่ชอบอะไร ก็ยังแกล้งลูกได้อยู่บ่อยๆ

อีกไม่นานแล้วที่สองแฝดจอมแสบจะลืมตาออกมาสู่โลกกว้าง

ขวัญเองก็อดตื่นเต้นและดีใจไม่ได้ที่ตัวเองใกล้จะได้เห็นหน้าลูกเสือ

น้อยๆของตัวเองเต็มทีแล้ว ขวัญอยากรู้ว่าลูกของเขาจะหน้าตาเหมือน

ใคร ระหว่างเขากับพี่เสือ เท่าที่ขวัญสัมผัสได้นิสัยของสองแฝดแสบ

คงจะได้คนเป็นพ่ออย่างพี่เสือไปเต็มๆและก็ได้ความเป็นเสือเหมือน

พ่อของเขาไปด้วย แล้วนี้ขนาดยังอยู่ในท้องกันสองแฝดแสบก็ออก

ฤทธิ์และเอาแต่ใจกันขนาดนี้แล้ว ไม่รู้ว่าพอคลอดออกมาแล้วขวัญ

จะรับมือกับสองแฝดแสบไหวหรือป่าว เจ้าไลท์เองก็ดูจะรักและหวง

สองแฝดแสบมากๆเลยด้วย คงจะเป็นสัญชาตญาณหรือสายสัมพันธ์

อะไรประมาณนี้หรือป่าวขวัญเองก็ไม่รู้ ถึงคอยตามเฝ้าคอยอยู่ใกล้ๆ

เขาอยู่ตลอดเวลา

      ขวัญเองก็เริ่มกังวลนิดๆเพราะเวลาที่เขาจะคลอดสองแฝดแสบ

นั้นใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว มันอดกลัวอยู่นิดๆไม่ได้

     เมื่อคิดว่าตัวเองต้องนอนให้หมอเอามีดมากรีดท้องตัวเองที่เป็น

หมอเหมือนกัน ยิ่งเขาเองรู้วิธีและขึ้นตอนการผ่าคลอดอยู่แล้วด้วย

ก็อยากให้หมอวางยาสลบเขาให้หลับไปเลย ตื่นขึ้นมาอีกทีทุกอย่างก็

เสร็จเรียบร้อยไปแล้ว แต่มันทำไม่ได้

เพราะการวางยาสลบนั้นจะมีผลข้างเคียงจากยาสลบหลงเหลืออยู่

ถึงจะน้อยมากก็ตามที แต่ความดีใจมันมีมากกว่า

เมื่อคิดถึงช่วงเวลาที่เขาจะได้เห็นหน้าลูกเสือน้อยๆที่เขาอุ้มท้องมา

ด้วยความรัก มันทำให้ขวัญเรียนรู้ว่าการเป็นแม่ มันไม่ใช่เรื่องง่าย

เราต้องดูแล รักษา ปกป้อง ชีวิตน้อยๆเอานั้นเอาไว้ให้ดี
เทียบเท่าชีวิตของเราหรือมากกว่าของตัวเราเองด้วยซ้ำไป

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 23 [26/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 26-05-2017 20:07:03

 :mew5: ชะนียังไม่ยอมจบเรื่องอีก

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 23 [26/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 26-05-2017 20:51:35

อยากเห็นหย้าสองแฝดเเล้ววววว

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 23 [26/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-05-2017 20:54:02

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 23 [26/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 26-05-2017 23:01:21

 :mew5: นางชะนีที่แสนร้ายกสจ ไม่ยอมจบอีกอ่ะ
รอติดตามตอนต่อปายยยยย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 24 [27/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 27-05-2017 19:21:11

 24

 

 

      ตอนนี้ขวัญเองก็ท้องแก่ใกล้คลอดมากแล้ว หมอบอกว่ากำหนดผ่าคลอดน่าจะเป็นอีกสองอาทิตย์ข้างหน้าที่จะถึงนี้ แต่วันนี้ขวัญกับรู้สึกว่าตัวเองไม่ปกติอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกกังวลแต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร

      พยัคฆ์ที่อยู่ใกล้ๆและคอยสังเกตขวัญอยู่ตลอดเวลาก็สัมผัสได้ถึงความไม่ปกตินี้ของขวัญ จึงถามออกมาด้วยความห่วงใยว่าขวัญรู้สึกไม่ดีตรงไหนหรือป่าว หรือถ้าเป็นอะไรรู้สึกยังไงตรงไหนให้รีบบอกเขา

       ขวัญบอกว่ารู้สึกกังวลอย่างบอกไม่ถูกและพยัคฆ์เองก็คิดว่า นี้อาจเป็นผลข้างเคียงของคืนพระจันทร์เต็มดวงในคืนนี้ก็เป็นได้ แต่น่าแปลกที่พยัคฆ์กลับไม่รู้สึกกระวนกระวายทั้งร่างกายและจิตใจอย่างที่ควรจะเป็นในคืนพระจันทร์เต็มดวงอย่างที่แล้วๆมา และอีกสิ่งที่เขารู้สึกได้คือวันนี้สองแฝดแสบเองก็ดูเงียบกันผิดปกติหรืออาจเกี่ยวกับอารมณ์ของขวัญด้วยหรือป่าว

 

       วันนี้ตลอดทั้งวันขวัญและสองแฝดแสบกินอาหารกันได้น้อยมากจนเขาเองก็เริ่มกังวล แถมวันนี้เขายังสัมผัสถึงสองแฝดแสบไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และพอพระอาทิตย์เริ่มตกดินขวัญเองก็ขอตัวขึ้นไปนอนพักผ่อนบนห้องนอน เขาเองก็ตามขวัญขึ้นไปด้วยดูจนแน่ใจว่าขวัญไม่เป็นไรและหลับแล้ว เขาถึงล้มตัวลงนอนหลับลงข้างๆขวัญ

      กลางดึกเป็นเวลาที่พระจันทร์เต็มดวงลอยอยู่กลางฝากฟ้าและเจ้าไลท์ที่อยู่ๆก็ร้องคำรามดังกึกก้อง ขวัญที่นอนหลับอยู่ก็เริ่มรู้สึกเจ็บท้องขึ้นมาและเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆจนต้องร้องออกมา "โอ๊ย...เจ็บ"

 

พยัคฆ์ที่นอนอยู่ข้างๆกพอได้ยินเสียงร้องของขวัญก็ลืมตาตื่นขึ้นมาดูขวัญทันที ว่าขวัญเป็นอะไร

 

"เป็นอะไรครับ...ขวัญ"

 

"พี่เสือ...ขวัญเจ็บ...ท้อง!!!"

 

      พยัคฆ์พอได้ยินขวัญบอกว่าเจ็บท้องก็คิดว่าอีกสองอาทิตย์ไม่ใช่หรอ ถึงจะถึงกำหนดผ่าคลอด แล้วทำไมขวัญถึงมาเจ็บท้องคลอดเอาตอนนี้ พยัคฆ์รีบตั้งสติของตัวเองแล้วบอกกับขวัญว่าให้ใจเย็นๆทำใจดีๆเอาไว้ เขาจะรีบพาขวัญไปโรงพยาบาล พยัคฆ์ค่อยๆช้อนตัวขวัญขึ้นจากที่นอนแล้วให้ขวัญเอามือคล้องคอตัวเขาเอาไว้ พยัคฆ์พาขวัญเดินลงมาจากห้องนอนด้วยความรีบร้อนแต่ก็ระมัดระวังไปด้วยในคราวเดียวกัน พร้อมกับตะโกนบอกให้ลูกน้องเอารถออกพาขวัญไปส่งโรงพยาบาล พยัคฆ์พาขวัญขึ้นรถและให้ลูกน้องขับออกมาด้วยความเร็วใช้เวลาไม่นาน พยัคฆ์ก็พาขวัญมาถึงโรงพยาบาล โดยมีคุณหมอนาวินที่พยัคฆ์ได้โทรศัพท์มาบอกก่อนแล้วว่าขวัญเจ็บท้องและกำลังจะคลอดในระหว่างที่อยู่บนรถ ยืนรอรับอยู่

      คุณหมอนาวินที่เห็นพยัคฆ์อุ้มขวัญออกมาจากรถก็บอกให้พยัคฆ์วางขวัญลงบนเตียงรถเข็นของโรงพยาบาล พอพยัคฆ์วางขวัญลง พยาบาลก็รีบเข็นเตียงของขวัญเข้าไปในห้องผ่าคลอดทันที คุณหมอนาวินรู้ว่าพยัคฆ์คงเป็นกังวลจึงบอกกับพยัคฆ์ว่าไม่ต้องห่วงเขาจะดูแลขวัญเป็นอย่างดี แต่ตอนที่คุณหมอนาวินกำลังจะเดินจากไป พยัคฆ์ก็คว้าข้อมือของคุณหมอนาวินเอาไว้ก่อน แล้วพูดว่าให้เขาเข้าไปในห้องคลอดกับขวัญด้วย คุณหมอนาวินก็คิดว่าขวัญเองก็คงต้องการคุณพยัคฆ์ในเวลาแบบนี้เช่นเดียวกัน คุณหมอนาวินพยักหน้าเป็นการตอบตกลงให้พยัคฆ์เข้าไปได้ พยัคฆ์เดินตามคุณหมอนาวินเข้าไปเปลี่ยนเป็นชุดที่ใช้สำหรับห้องผ่าคลอด แล้วเดินเข้าไปหาขวัญที่นอนอยู่บนเตียงผ่าตัดที่กำลังกัดฟันทนกับความเจ็บปวด พยาบาลและหมอทำหน้าที่ของตัวเองด้วยความเร่งรีบและเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อไม่ให้ขวัญต้องทนกับความเจ็บปวดนานนัก พยาบาลเดินเข้ามาบอกขวัญว่าจะฉีดยาบล็อคหลังให้กับขวัญ และเมื่อเสร็จแล้วก็จะลงมือผ่าคลอด คุณหมอนาวินรอจนมั่นใจแล้วว่าขวัญจะไม่รู้สึกเจ็บกับการผ่าคลอดในครั้งนี้ ก็เริ่มลงมือผ่าคลอดเอาสองแฝดแสบออกมาจากท้องของขวัญทันที เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆขวัญที่ยังมีสติรับรู้ทุกอย่าง แต่แค่ไม่มีความรู้สึกตั้งแต่ช่วงเอวลงไปเพียงเท่านั้น และพยัคฆ์ที่คอยกุมมือขวัญเอาไว้ไม่ห่างก็ได้ยินเสียงร้องเล็กๆของแฝดคนแรกดังขึ้นมา 'แอ้...แอ้...' พร้อมกับคุณหมอนาวินที่บอกเวลาเกิดของเด็กน้อย

 

"ยินดีด้วยนะครับ แฝดคนพี่ เพศชาย ออกมาเวลา 01.01 น."

 

ขวัญที่ได้ยินคุณหมอนาวินบอกว่าเขาได้ลูกชายก็หันมายิ้มทั้งน้ำตาให้กับพยัคฆ์

 

"พี่เสือเราได้ลูกชาย..."

 

"ครับ"

 

พยัคฆ์จูบที่มือของขวัญเบาๆและรอคอยลูกน้อยอีกคนที่กำลังจะออกมา ผ่านไปสักพักคุณหมอนาวินก็พูดขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับเสียงร้องเล็กๆของแฝดอีกคน "แอ้...แอ้"

 

"ยินดีด้วยอีกครั้งนะครับ...

แฝดคนน้อง เพศชาย ออกมาเวลา 01.10 น. ทั้งสองร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ดีครับ"

ขวัญรู้สึกโล่งใจที่สองแฝดแสบของเขาออกมาแข็งแรงสมบูรณ์ดี

พยัคฆ์จูบขวัญที่หน้าผากเป็นการขอบคุณด้วยหัวใจ พยาบาลอุ้มสองแฝดมาให้ขวัญดูหน้าลูกและประคองลูกไว้ในอ้อมแขน พยัคฆ์ช่วยอุ้มลูกอีกคนแล้วสับเปลี่ยนอีกคนให้ขวัญได้อุ้มลูกทั้งสองคน ก่อนที่พยาบาลจะเอาตัวสองแฝดไปดูแลอีกครั้ง หลังจากพยาบาลรับลูกไปดูแลแล้วขวัญเองที่อ่อนเพียรจากการผ่าคลอดและเสียเลือดก็หลับไปทันทีจนพยัคฆ์ตกใจ 'ขวัญ...!!!'

 

คุณหมอนาวินที่อยู่ในเหตุการณ์ก็บอกกับพยัคฆ์ว่าขวัญแค่หลับไปเพราะต้องการพักผ่อนหลังจากการผ่าคลอดเพียงเท่านั้นไม่ได้เป็นอะไรมากอย่างที่พยัคฆ์กังวล และบอกกับพยัคฆ์ว่าให้ไปรอขวัญที่ห้อง VIP เลยก็ได้ เดี๋ยวพยาบาลจะพาขวัญตามไปอีกที

 

พยัคฆ์ขอบคุณหมอนาวินที่ผ่าคลอดสองแฝดแสบเป็นอย่างดีและทำตามที่คุณหมอนาวินบอกเดินออกจากห้องผ่าคลอดแล้วไปรอขวัญบนห้อง VIP แทน

 

พยัคฆ์รออยู่สักพักพยาบาลก็เข็นเตียงผู้ป่วยของขวัญเข้ามาในห้อง พยาบาลบอกกับพยัคฆ์ว่าร่างกายของขวัญต้องการการพักผ่อนและคงจะรู้สึกตัวอีกทีในตอนเช้า พยัคฆ์พยักหน้ารับรู้และนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียงของขวัญพร้อมกับกุมมือของขวัญเอาไว้เบาๆ ให้รู้ว่าเขาจะอยู่ข้างๆขวัญตรงนี้ตลอดเวลา ในที่สุดช่วงเวลาแห่งการรอคอยสำหรับพยัคฆ์ก็สิ้นสุดลงสักที เขากำลังได้มีชีวิตที่เขาต้องการ มีพ่อ แม่ ลูก ครอบครัวที่เป็นจริงอย่างที่เขารอคอย พยัคฆ์นั่งเฝ้าขวัญจนตัวเองเผลอหลับไปทั้งๆที่ยังกุมมือของขวัญอยู่

 

 

 

     รุ่งเช้าพยัคฆ์ตื่นขึ้นมาและมองดูขวัญที่ยังนอนหลับอยู่ พยัคฆ์ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาที่มันแทนความรู้สึกที่อยู่ข้างในของเขาได้ เขาดีใจที่สองแฝดแสบคลอดออกมา แต่เขาก็สงสารขวัญที่ต้องเจ็บปวดกับการคลอดลูก ถ้าให้เขาเจ็บแทนขวัญได้เขาก็ยอมเจ็บแทน เขาขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาต้องทนเห็นขวัญเจ็บปวดโดยที่เขาช่วยอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ทนยืนมองคนที่ตัวเองรักอยู่ข้างๆอย่างครั้งนี้

 

 

 

ขวัญค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาและความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นคืออาการเจ็บปวดจากแผลผ่าคลอด ขวัญรู้สึกมึนๆแต่ความเจ็บปวดจากแผลผ่าคลอดก็เป็นเครื่องยืนยันแล้วว่าสองแฝดแสบไม่ได้อยู่ในท้องของเขาอีกแล้ว 'โอ๊ย...'

 

"ขวัญ...เจ็บแผลหรอ เจ็บมากหรือป่าว"

 

พยัคฆ์ที่ได้ยินเสียงร้องของขวัญ ก็รู้ว่าขวัญคงรู้สึกตัวตื่นแล้ว พยัคฆ์ถามขวัญด้วยความห่วงใยเพราะรู้ว่าขวัญคงจะเจ็บแผลผ่าคลอดที่เอาสองแฝดแสบออกมา พยัคฆ์จึงกดปุ่มฉุกเฉินแล้วบอกกับพยาบาลว่าขวัญฟื้นแล้วและมีอาการเจ็บแผลที่ผ่าคลอด พยาบาลตอบกลับมาว่าจะแจ้งคุณหมอให้ทราบให้รอสักคู่

 

หลังจากพยัคฆ์คุยกับพยาบาลเสร็จแล้ว ขวัญก็บอกพยัคฆ์ว่าหิวน้ำ พยัคฆ์ก็รินน้ำใส่แก้วแล้วประคองหัวขวัญเอาไว้ค่อยๆให้ขวัญดื่มน้ำช้าๆ เมื่อขวัญกินนำ้เสร็จแล้ว ขวัญก็ถามหาลูกแฝดแสบทั้งสองคนของตัวเองทันที แล้วพยายามเขยิบตัวเองขึ้นนั่ง

 

 

 

"พี่เสือครับ...ลูกล่ะ สองแฝดแสบอยู่ไหนครับ"

 

 

 

พยัคฆ์ที่เห็นขวัญทำแบบนั้นก็รีบประคองขวัญให้นั่งดีๆ พยัคฆ์ยิ้มให้กับขวัญที่ห่วงลูกมากเสียจนลืมไปแล้วว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองยังร้องว่าเจ็บจากแผลผ่าคลอดอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับจะลุกขึ้นนั่งโดยลืมห่วงร่างกายของตัวเอง พยัคฆ์ยังไม่ทันได้ตอบอะไร ประตูห้องก็เปิดออกเสียก่อน คุณหมอนาวินเดิมเข้ามาพร้อมกับพยาบาลประจำตัวแล้วยิ้มให้พยัคฆ์และขวัญบอกว่าขออนุญาตตัวคนไข้หน่อย พยัคฆ์พยักหน้าอนุญาตให้คุณหมอนาวินทำหน้าที่ของตัวเองได้ คุณหมอนาวินตรวจดูบาดแผลผ่าคลอดของขวัญว่าเป็นยังไงบ้าง มีอาการอักเสบหรือป่าว หลังจากตรวจดูเสร็จแล้วคุณหมอนาวินก็บอกกับทั้งสองคนว่าบาดแผลปกติดีไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่ยังอาจรู้สึกเจ็บและปวดบาดแผลแบบนี้อยู่สักอาทิตย์หนึ่ง แล้วหลังจากนั้นอาการต่างๆก็จะค่อยๆดีขึ้น คุณหมอนาวินบอกเรื่องที่ขวัญเคยสงสัยว่าทำไมตัวเองถึงตั้งท้องได้หรือว่าตัวขวัญจะมีมดลูก ที่ในตอนนั้นคุณหมอนาวินยังคงไม่มีคำตอบและคำอธิบายให้กับขวัญ แต่ในวันนี้เขามีคำตอบและคำอธิบายให้กับขวัญแล้ว คุณหมอนาวินบอกว่าตอนที่ผ่าคลอดสองแฝดออกมาภายในของขวัญไม่มีมดลูก แต่กับมีการสร้างเนื้อเยื่อบางๆขึ้นมาห่อหุ้มถุงน้ำคร่ำที่มีสองแฝดอยู่ภายในเอาไว้อีกทีและเนื้อเยื่อบางๆนั้นก็ยึดติดกับผนังภายในท้องของขวัญอีกทีหนึ่ง ในความคิดของคนเป็นหมอดูๆแล้วก็มีส่วนคล้ายกับการท้องนอกมดลูกของผู้หญิงธรรมดาทั้วไป แต่ก็น่าแปลกใจตรงที่ว่าทำไมการทำอัลตร้าซาวด์ถึงมองไม่เห็นเนื้อเยื่อบางๆนั้น และคงเป็นสิ่งอัศจรรย์ที่สองแฝดมีชีวิตเติมโตอยู่ในนั้นจนสามารถลืมตาออกมาดูโลกได้อย่างสมบูรณ์ คุณหมอนาวินบอกอีกว่าเดี๋ยวสักพักพยาบาลจะพาสองแฝดเข้ามาให้ในห้อง เสร็จธุระแล้วคุณหมอนาวินก็กลับออกไปพร้อมกับพยาบาล เวลาไม่ถึงห้านาทีประตูห้องของขวัญก็เปิดออกอีกครั้ง แต่ไม่ใช่บุคคลที่ขวัญกับพยัคฆ์รอคอย กลายเป็นไม้กับแม็คที่เดินเข้ามา พยัคฆ์และขวัญก็ไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่นักที่เห็นทั้งสองคนมาด้วยกัน เพราะทั้งสองคนก็พอมองออกถึงเรื่องราวที่กำลังเป็นอยู่ของสองคนนี้ และเมฆกับใครบางคนที่เดินตามเข้ามาทีหลัง ทุกคนรู้ได้ทันทีว่าใครคนนี้เป็นอะไรกับเมฆโดยที่ไม่ต้องพูดออกมา เจ้าของกลิ่นที่มักติดตัวเมฆอยู่ตลอดเวลาในช่วงหลังมานี้ แม้แต่แม็คที่สัมผัสกลิ่นไม่ได้เหมือนคนอื่นเขาก็ยังดูออก เมฆแนะนำคนน่ารักที่อยู่ข้างกายว่าชื่อ ฝน

 

ฝนก็ยกมือทำความเคารพทุกคนที่อยู่ในห้องนี้เพราะตัวเองนั้นอายุน้อยกว่าใครๆเขา "สวัสดีครับ"

 

ขวัญและไม้ยิ้มออกมา แม้จะคิดเอาไว้แล้วว่าฝนต้องเหมือนตัวเองแน่นๆ 'ผู้ชายหน้าน่ารัก'

 

"ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ/ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ขวัญและไม้พูดออกมาพร้อมกัน แต่ขวัญเลือกที่จะลงท้ายประโยคด้วยคำว่า'จ๊ะ' ขวัญเริ่มมีความคิดแล้วว่าเขาควรลงท้ายคำแบบอื่นแทนคำว่า'ครับ' เมฆ ไม้และแม็คต่างถามหาสองแฝดกันใหญ่ว่าอยู่ไหน เมื่อไหร่จะได้เห็นหน้าน้องและหลานชายฝาแฝดสักที ไม่ต้องให้ใครรอคอยอีก พยาบาลก็เปิดประตูห้องของขวัญเข้ามาพร้อมกับรถเข็นเด็กอ่อนที่มีสองแฝดแสบอยู่ข้างใน พยาบาลเข็นรถมาหยุดไว้ข้างเตียงของขวัญ แล้วบอกให้ขวัญลองป้อนนมให้ลูกดูดดูเป็นการสอนลูกและกระตุ้นน้ำนมไปในตัว ถึงน้ำนมคงจะไม่เพียงพอกับสองแฝดแต่ลูกก็ต้องการน้ำนมจากอกของคนเป็นแม่ พูดจบพยาบาลก็เดินกลับออกไป

 

พยัคฆ์ค่อยๆอุ้มแฝดคนน้องขึ้นมาส่งให้กับขวัญ แล้วตัวเองก็อุ้มแฝดคนพี่เอาไว้ ทุกคนต่างจ้องมองความน่ารักของสองแฝดแสบที่มองดูแล้วได้คนเป็นพ่ออย่างพยัคฆ์มาเต็มๆ จะมีก็แค่สีผมของแฝดคนน้องที่ได้สีน้ำตาลแบบขวัญมา ไม่ใช่สีดำเข้มแบบพยัคฆ์

 

ไม้พูดขึ้นมาทันที "น่าเสียดาย...แฝดเหมือนอาเสือทั้งสองคนเลย น่าจะได้เหมือนขวัญมาสักคนนึง นิสัยจะเหมือนอาเสือด้วยหรือป่าวเนี่ย"

พยัคฆ์ได้ยินหลานตัวเองพูดแบบนั้นก็ถามขึ้นมาทันที

"เหมือนอาแล้วมันเป็นยังไง ไหนพูดดีๆสิ...ไม้"

"ก็น่ากลัวเหมือนอาเสือไง"

ขวัญยิ้มกับคำพูดของสองอาหลาน ไม่ว่าลูกเขาจะน่าตาเหมือนใครนิสัยยังไง ลูกก็คือลูกของเขา ไม่ว่ายังไงขวัญก็รักลูกๆมากเสมอ

"พี่เสือ...สองแฝดชื่ออะไรค่ะ"

เอ๋!!! ทุกคนแปลกใจที่ขวัญแทนตัวเองว่าค่ะ ยกเว้นแม็คที่เคยได้ยินมาแล้วและรู้สึกชอบที่ขวัญลงท้ายคำแบบนี้ ส่วนฝนที่ไม่แปลกใจเป็นเพราะเข้าใจว่าขวัญนั้นเป็นผู้หญิงตั้งแต่ต้น "ทำไมขวัญ..." พยัคฆ์กำลังจะถามถึงคำลงท้ายของขวัญ

"ขวัญไม่อยากให้ลูกสับสนนะค่ะ ไว้เขาโตพอที่จะเข้าใจคำอธิบายของขวัญก่อน ขวัญจะบอกให้เขาเข้าใจอีกที"

พยัคฆ์ยิ้มแล้วพยักหน้าให้กับความคิดและความต้องการของขวัญ

 

"พี่คิดเอาไว้แล้วว่าให้แฝดพี่ชื่อ ราชา ชื่อเล่น คิง ความหมายเหมือนกับชื่อจริงที่แปลว่าราชา ส่วนแฝดน้องชื่อ ราชัน ชื่อเล่น คิน  ความหมายคือพี่น้อง สายสัมพันธ์ของทั้งสองคน  ขวัญชอบหรือป่าว"

 

ขวัญยิ้มออกมาชื่อของแฝดทั้งสองคน ขวัญคิดว่ามันเป็นชื่อที่ดีแถมความหมายก็ดีมันเหมือนกับพี่เสือ สองแฝดจะต้องเหมือนพ่อของเขาแน่นๆ ขวัญมองแฝดคนน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนที่ทำท่าเหมือนจะยิ้ม แล้วมองแฝดคนพี่ที่พยัคฆ์อุ้มอยู่ที่ลืมตามองทำหน้าเฉยๆ

"ขวัญชอบนะ...สองแฝดก็คงจะชอบเหมือนกัน"

ทุกคนก็ต่างเห็นด้วยกับชื่อที่พยัคฆ์เป็นคนตั้งให้สองแฝด ทุกคนดูจะสนใจสองแฝดแสบกันมากเลยที่เดียว โดยเฉพาะไม้กับฝนที่ดูจะชอบแฝดน้องอย่างราชัน ที่ดูจะขี้เล่นมากกว่าคนเป็นแฝดพี่อย่างราชา

แม็คพูดออกมาตามที่ตัวเองเห็นว่าเขาไม่ชอบแววตาของแฝดคนพี่อย่างราชาเลย เวลาที่จ้องมองมา เพราะมันเหมือนกับสายตาของพยัคฆ์มากเกินไป เหมือนซะจนเขามองเห็นอนาคตว่าเด็กที่ชื่อราชาคนนี้ ต้องร้ายไม่ต่างจากพ่อของตัวเองแน่

ทุกคนที่ได้ฟังความคิดเห็นของแม็คก็รู้สึกได้ไม่ต่างกัน แม้แต่ขวัญกับพยัคฆ์ที่เป็นพ่อแม่ก็ยังรู้สึกแบบนั้น ขวัญว่าท่าทีที่แสดงออกถึงนิสัยนิ่งเงียบแบบนี้มันน่ากลัว มันเหมือนกับพี่เสือมากจริงๆ ส่วนแฝดน้องอย่างราชันที่ดูจะเป็นที่รักมากกว่านั้น คนเป็นแม่อย่างขวัญมองว่าเด็กคนนี้ก็ไม่ต่างจากพี่ชายฝาแฝดอย่างราชาเลย แต่แสดงออกกันคนละแบบเท่านั้นเอง สายตาของราชันก็เหมือนกับพี่เสือไม่มีผิด แต่มันถูกกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มน่ารักนั้นเท่านั้นเอง

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 24 [27/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-05-2017 19:59:58

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 24 [27/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 27-05-2017 21:32:47

น่ารักๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 24 [27/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 27-05-2017 21:44:26

มีความร้ายอยู่ในตัวเหมือนพ่อซินะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 24 [27/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-05-2017 23:23:03

ราชา ราชัน

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 25 [28/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 28-05-2017 18:44:35

25


     หลังจากที่ทุกคนกลับไปขวัญก็ปลดเสื้อของตัวเองลง เปิดหน้าอกที่นูนขึ้นมาเหมือนกับเด็กสาวแรกรุ่นเพื่อที่จะให้สองแฝดแสบได้ดื่มกินน้ำนมจากอกของขวัญ ขวัญที่อุ้มแฝดคนน้อยอย่างราชันเอาไว้อยู่ก็ค่อยๆเอาปากเล็กๆของราชันให้ตรงกับหัวนมของขวัญ และดูเหมือนเจ้าตัวเล็กเองก็คงจะรู้ ราชันอ้าปากงับหัวนมของขวัญเบาๆก่อนจะค่อยๆดูดกินน้ำนมจากอกของขวัญ ความรู้สึกของขวัญมันอธิบายไม่ถูก นี้ซินะ...ความรู้สึกของคนเป็นแม่ มันตื้นตันใจยากที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

พยัคฆ์มองภาพที่ขวัญกำลังป้อนนมลูกแล้วถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอ เม็ดทับทิมสีชมพูสวยที่เขาเคยชิมมัน ตอนนี้มันใหญ่ขึ้นสีชมพูแดงๆจนทำให้เขาต้องเบือนหน้าหนีแล้วตั้งสติให้ดีอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะเผอตัวเข้าไปดูดชิมน้ำนมอีกข้างของขวัญ ราชันดูดกินนมจากอกของขวัญอยู่พักใหญ่ๆก็อิ่มแล้วค่อยๆคายหัวนมของขวัญออกจากปาก ขวัญประคองราชันพาดบ่าลูบหลังเจ้าตัวเล็กเบาๆ ราชันก็เรอออกมา'เอิก'เสร็จแล้วขวัญก็หอมที่หน้าผากราชันเบาๆ แล้วส่งให้พยัคฆ์อุ้มราชันที่พอกินอิ่มแล้วก็ทำท่าจะหลับทันที ขวัญรับแฝดคนพี่อย่างราชามาแล้วก็ค่อยๆเอาปากเล็กๆของราชาให้ตรงกับหัวนมของขวัญเหมือนที่ทำกับราชัน ราชาเองก็ค่อยๆอ้าปากงับหัวนมของขวัญเบาๆแล้วค่อยๆดูดกินน้ำนมจากอกของขวัญเช่นกัน แต่ที่ต่างจากราชันคือราชาค่อยๆเอามือของเขาข้างหนึ่งขึ้นมาสัมพันธ์กับใบหน้าของขวัญเบาๆเหมือนกับกำลังต้องการให้ขวัญรับรู้อะไรบางอย่าง ขวัญสบสายตากับราชาที่กำลังจ้องมองมาที่ขวัญ ขวัญน้ำตาไหลออกมาหัวใจของขวัญมันเต้นแรงและอบอุ่นมากจริงๆ ความรู้สึกของขวัญเหมือนกับว่าลูกอยากจะบอกว่าเขารักขวัญ ขวัญเหมือนได้ยินความว่ารักเบาๆให้หัวของเขา ขวัญไม่รู้ว่าเขารู้สึกแบบนั้นไปเองหรือป่าว ขวัญหันมองไปที่พยัคฆ์ที่วางราชันที่หลับไปแล้วไว้ในรถเข็นเด็ก พยัคฆ์ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาขวัญแล้วเช็ดนำ้ตาให้ขวัญเบาๆ

"เป็นอะไรครับ...คุณแม่ ร้องไห้ทำไมหึ"

ขวัญบอกกับพยัคฆ์ถึงความรู้สึกที่เขาสัมพันธ์ได้จากราชาและถามพยัคฆ์ว่าขวัญคิดไปเองหรือป่าว พยัคฆ์ยิ้มให้กับขวัญแล้วตอบกลับขวัญไปว่า ขวัญไม่ได้คิดไปเอง เขาคิดว่าราชาใช้ความสามารถพิเศษได้เร็วเกินไป ตอนแรกเขาก็คิดแบบขวัญว่าเขาอาจคิดไปเอง แต่สัมผัสกับสายตาที่ราชาจ้องมองมาที่เขามันสัมพันธ์กัน ราชาเหมือนกับเขามากจริงๆเหมือนแม้กระทั่งความสามารถพิเศษที่เขาเองก็ใช้มันได้ตั้งแต่แรกเกิดต่างจากพี่ๆที่ใช้ความสามารถพิเศษได้ในตอนที่รู้ความแล้ว ขวัญถามถึงราชันว่าราชันจะมีความสามารถพิเศษเหมือนราชาหรือป่าว ถึงตอนนี้ราชันยังไม่แสดงออกหรือทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความสามารถพิเศษ แต่พยัคฆ์บอกขวัญว่าเขามั่นใจว่าราชันก็ไม่ต่างจากราชา เพราะสายตาของพวกเขาเหมือนกัน เขาอาจต้องลองทดสอบราชันดูก็ได้ ขวัญเองก็คิดแบบเดียวกันกับพยัคฆ์ที่ว่าเด็กสองคนนี้ไม่ต่างกัน ขวัญเริ่มมองเห็นความวุ่นวายในอนาคต เด็กสองคนนี้คงจะทำให้ขวัญปวดหัวได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

ราชากินนมอิ่มแล้วก็ค่อยๆคายหัวนมของขวัญออกจากปาก ขวัญประคองราชาพาดบ่าแล้วลูบหลังราชาเบาๆเหมือนที่ทำให้กับราชัน เสียงเรอ'เอิก'ดังขึ้นอีกครั้ง ขวัญยิ้มออกมาแล้วจูบที่หน้าผากของราชาเช่นกันพร้อมกับพูดให้ราชาได้รับรู้สึกความรู้สึกของขวัญบ้าง

"แม่รักลูกทั้งสองมากนะค่ะ"

พยัคฆ์เดินเข้ามาหาขวัญเตรียมรับเอาตัวราชาไปวางลงนอนข้างๆราชัน พอดีกับที่ขวัญกำลังบอกความรู้สึกให้ลูกได้รู้ เลยทำให้ทั้งขวัญและพยัคฆ์ได้เห็นรอยยิ้มของราชาเป็นครั้งแรก มันทำให้พวกเขารู้ว่าราชาเข้าใจและรับรู้สิ่งที่เขาบอกกับลูก

พยัคฆ์อุ้มราชามาจากขวัญแล้วสบตากับราชาก่อนที่ราชาจะหลับตามราชันไปอีกคน พยัคฆ์วางราชาลงบนรถเข็นเด็กอีกคันแล้วกลับมานั่งลงข้างๆขวัญอีกครั้งพร้อมกับสองแฝดแสบที่นอนหลับอยู่ข้างๆเขาอีกที

พยัคฆ์กุมมือของขวัญเอาไว้แล้วหอมมัน'ฟอด'แล้วจูบริมฝีปากบางสวยของขวัญที่เขาห่างหายจากมันมาหลายวัน ตอนนี้เขาคงทำได้แค่เก็บเกี่ยวความหอมหวานเล็กๆน้อยๆไปก่อน รอให้ขวัญกลับบ้านแล้วแข็งแรงดีซะก่อน เขาจะไม่รอช้าที่จะสัมผัสและมอบความรักให้กับขวัญอย่างที่เขาเคยทำแน่ๆ

 

 

 

หลังจากวันที่เมฆโทรมาปฏิเสธการส่งออกไวน์แดงของเธอแทนพยัคฆ์แล้วยังบอกกับเธออีกว่าพยัคฆ์นั้นมีภรรยาอยู่แล้ว เชอร์รี่ก็สั่งให้คนตามสืบและหาข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับผู้หญิงที่เป็นภรรยาของพยัคฆ์มาให้เธอให้ได้และคอยเฝ้าดูความเคลื่อนไหวของพยัคฆ์กับผู้หญิงคนนั้นอยู่ห่างๆแล้วคอยรายงานเธอเป็นระยะ เชอร์รี่ได้เห็นภาพถ่ายที่คนของเธอส่งมาให้ การที่เธอเห็นหน้าผู้หญิงที่เป็นศัตรูหัวใจของเธอนั้น เธอก็เกลียดขี้หน้ามันมากแล้ว แต่ในภาพถ่ายเธอทั้งโกรธทั้งเกลียดมันมากกว่าเดิมที่มันกำลังตั้งท้องลูกของพยัคฆ์อยู่ ลูกของผู้ชายคนที่เธอรักและเธอต้องได้เขามาเป็นของเธอ

 

วันนี้ลูกน้องของเธอรายงานมาว่าผู้หญิงที่ชื่อขวัญคนนั้นคลอดลูกออกมาแล้วแถมมันยังได้ลูกชายฝาแฝดอีก ภาพถ่ายที่คนของเธอแอบถ่ายส่งมาให้นั้นมันเป็นภาพที่พยัคฆ์และขวัญกำลังอุ้มเด็กทารกอยู่ในอ้อมแขน เชอร์รี่ฉีกภาพถ่ายพวกนั้นขาดออกเป็นชิ้นเล็กๆ

 

"เชิญแกมีความสุขกับครอบครัวที่แสนสุขของแกซะให้พอ อีกไม่นานหรอกนังขวัญ แกจะไม่ได้อยู่เป็นมารความสุขของฉันอีก"

 

เชอร์รี่เริ่มคิดและวางแผนการที่เธอจะได้พยัคฆ์มาครอบครองโดยไร้เสี้ยนหนามหัวใจอย่างขวัญ เธอจะรอให้โอกาสดีๆมาถึงแล้วลงมือจัดการกับเรื่องนี้

 

 

 

ระหว่างที่ขวัญอยู่ที่โรงพยาบาลเมฆ ฝน แม็คและไม้ ต่างพากันมาเยี่ยมขวัญและสองแฝดแสบกันเกือบทุกวัน ขวัญอยู่โรงพยาบาลได้หนึ่งอาทิตย์คุณหมอนาวินที่ตรวจร่างกายและแผลผ่าคลอดให้ขวัญแล้วก็อนุญาตให้ขวัญกลับไปรักษาตัวต่อที่บ้านได้ ส่วนเรื่องนมของราชากับราชันคุณหมอนาวินบอกว่าให้มารับนมแม่จากทางโรงพยาบาลไปกินเสริมในเวลาที่น้ำนมของขวัญไม่เพียงพอสำหรับสองแฝด คุณหมอนาวินจะเป็นธุระจัดการเรื่องน้ำนมเอาไว้ให้

 

พยัคฆ์ขอบคุณหมอนาวินอีกครั้งที่เป็นธุระจัดการเรื่องทุกอย่างให้รวมถึงเรื่องที่ดูแลขวัญกับสองแฝดแสบเป็นอย่างดี เมื่อทุกคนรู้ว่าขวัญกับสองแฝดแสบจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วก็ต่างพร้อมใจกันบอกว่าจะมารับขวัญกับสองแฝดแสบ แสดงออกถึงความเห่อน้องและหลานชายฝาแฝดกันถ้วนหน้า จนพยัคฆ์ต้องบอกกับทุกคนว่าให้เมฆมารับเขากับขวัญคนเดียวก็พอส่วนคนอื่นๆ พยัคฆ์บอกว่าให้คอยอยู่ที่บ้านใหญ่ถ้าหากอยากจะเจอขวัญกับสองแฝดแสบ พยัคฆ์จัดเก็บของและช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ขวัญเป็นชุดธรรมดา ถึงแม้ขวัญจะปฏิเสธคัดค้านการช่วยเหลือจากเขาก็ตาม มันเป็นโอกาสดีๆของพยัคฆ์ที่จะได้มองและสัมผัสร่างกายที่เขาคิดถึงโดยการช่วยขวัญเปลี่ยนเสื้อผ้าจับตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อยและหน้าอกอวบอิ่มนั้นที่เขาอยากจะสัมผัสมันมากกว่าการแตะ หลังจากที่ขวัญกับพยัคฆ์จัดการทุกอย่างกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เมฆก็เปิดประตูห้องเข้ามาช่วยพยัคฆ์ยกของต่างๆที่จะเอากลับไปที่รถ พยัคฆ์เอารถเข็นมาประคองขวัญให้ค่อยๆนั่งลงแล้วอุ้มสองแฝดราชากับราชันส่งให้ขวัญอุ้มสองแฝดเอาไว้ในอ้อมแขนทั้งสองข้าง พยัคฆ์ค่อยๆเข็นรถที่ขวัญนั่งอยู่กับสองแฝดแสบเข็นตามเมฆไปที่ตอนนี้รออยู่ที่รถแล้ว พยัคฆ์เข็นรถเข็นมาถึงเมฆที่ยืนคอยอยู่ก่อนแล้วก็เปิดประตูรถด้านหลังให้กับทั้งสองคน พยัคฆ์รับแฝดคนน้องอย่างราชันมาแล้วส่งให้เมฆช่วยอุ้มเอาไว้ ส่วนตัวเองก็ค่อยๆประคองขวัญลุกขึ้นจากรถเข็นแล้วเข้าไปนั่งในรถโดยที่ขวัญยังอุ้มแฝดพี่อย่างราชาอยู่ เมื่อขวัญเข้าไปนั่งเรียบร้อยแล้วพยัคฆ์ก็รับราชันที่ฝากให้เมฆช่วยอุ้มเอาไว้มาอุ้มเองแล้วกลับเข้าไปนั่งในรถกับขวัญ พยัคฆ์ส่งราชันคืนให้กับขวัญแล้วเอาราชามาอุ้มเอาไว้เอง เพราะไม่อยากให้ขวัญต้องอุ้มสองแฝดแสบทั้งสองคนเอาไว้พร้อมๆกันนานๆ เพราะอาจจะทำให้แผลผ่าคลอดของขวัญแผลปริออกจากกันได้ ใช้เวลาไม่นานเมฆก็พาทุกคนกลับมาถึงบ้านเนตรสุริยา เจ้าไลท์เองก็เหมือนจะรู้ว่าขวัญจะกลับมาจึงมานั่งคอยอยู่ที่หน้าบ้าน ทำให้ไม้ต้องนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเป็นเพื่อนกับแม็ค เพราะดูเหมือนว่าเจ้าไลท์จะไม่ชอบแม็คเอามากๆ ถึงแม็คจะมาที่บ้านนี้เพื่อเยี่ยมขวัญตอนที่ยังตั้งท้องอยู่หลายครั้งแล้วก็ตาม เจ้าไลท์ก็ยังคงมีอาการขู่ใส่แม็คอยู่ตลอดเวลาที่อยู่ใกล้กัน ไม้คิดว่าอาจเป็นเพราะเจ้าไลท์จำแม็คในเหตุการณ์คืนนั้นได้หรือป่าว จึงทำให้เจ้าไลท์แสดงออกว่าไม่ชอบแม็คมากขนาดนี้


เมฆเปิดประตูให้ขวัญและพยัคฆ์ลงมาจากรถโดยมีเมฆช่วยประคองขวัญลงมา เจ้าไลท์ที่รออยู่นานแล้วพอเห็นขวัญก็รีบเดินเข้าไปหาทันที ขวัญเองก็รู้ว่าไลท์คงคิดถึงขวัญที่ไม่ได้เจอกันนานเป็นอาทิตย์แถมกลับมาแล้วเขายังอุ้มราชันอยู่ด้วย ไลท์เดินเข้ามาเอาหัวถูกที่ขาของขวัญไปมาเหมือนจะบอกว่าคิถึงขวัญ แล้วมองไปที่อ้อมแขนของขวัญและพยัคฆ์สลับกับไปมา แล้วเดินเข้าหาพยัคฆ์ที่กำลังอุ้มราชาเอาไว้อยู่ พยัคฆ์เองก็รู้ว่าเจ้าไลท์คงอยากจะเห็นสองแฝดแสบที่ตัวเองคอยเฝ้าดูแลมาตั้งแต่ยังอยู่ในท้องก็ย่อตัวลงเล็กน้อยเพื่อให้เจ้าไลท์ได้เห็นหน้าของราชา ไลท์มองและดมกลิ่นของราชา ราชาเองก็เหมือนกับจะรู้เรื่องมองจ้องไปที่ไลท์เหมือนกัน

 

ไลท์เอาหัวถูกที่แขนราชาเบาๆแล้วก็เดินไปหาขวัญทำแบบเดียวกันกับราชันเหมือนที่ทำกับราชา เหมือนเป็นการต้อนรับสองแฝดแสบทั้งสองคนสำหรับไลท์ เสร็จแล้วก็เดินนำหน้าขวัญกับพยัคฆ์เข้าไปในบ้านเดินตรงไปที่หน้านั่งเล่นเหมือนเป็นการบอกว่ามีคนรออยู่ในห้องนั้น โดยมีขวัญกับพยัคฆ์อุ้มสองแฝดเดินตามเข้ามา ขวัญกับพยัคฆ์นั่งลงแล้วไลท์ก็ตามมานอนเฝ้าอยู่ข้างๆไม่ห่างเหมือนอย่างที่เคยทำ แม็คกับไม้ที่เห็นขวัญกับพยัคฆ์นั่งลงเรียบร้อยแล้ว แม็คก็เอาของรับขวัญหลานที่เขาไปซื้อมาพร้อมกับไม้ออกมาให้ขวัญ เพราะตัวแม็คเป็นฝรั่งจึงเลือกซื้อสร้อยคอทองคำให้สองแฝดเป็นของขวัญคนละเส้น ส่วนไม้ก็เอาของรับขวัญน้องชายฝาแฝดออกมาสวมให้ราชากับราชันเป็นกำไลข้อเท้าที่ทำจากทองเหมือนกันกับของแม็คแล้วอวยพรให้สองแฝดโตเร็วๆและมีร่างกายที่แข็งแรง ในตอนที่ไม้กำลังจะหันหน้ากลับไป ราชาก็เอามือไปสัมผัสกับหน้าของไม้พร้อมกับมองเข้าไปที่ดวงตา

"อาเสือ...!!!"

ไม้ตกใจไม่น้อยกับสัมผัสที่เขาได้รับจากเด็กทารกอย่างราชา ไม้ไม่อยากจะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริงที่ราชาใช้ความสามารถพิเศษกับเขา ราชาเด็กเกินไปที่จะใช้มันได้แต่มันก็เป็นไปแล้ว

"สัมผัสได้ใช่มั้ย..." พยัคฆ์ถามไม้ที่ราชาแสดงความสามารถพิเศษให้รับรู้

"ครับ ทำไมราชาถึง..."

"เขาเหมือนอาที่ใช้ความสามารถพิเศษได้ตั้งแต่แรกเกิดและการที่เขาให้ไม้รับรู้ ก็คงเหมือนเป็นการขอบคุณ"

ไม้ก็ถามพยัคฆ์ว่าแล้วราชันทำได้แบบราชาหรือป่าว พยัคฆ์ก็ตอบว่ายังไม่รู้ เขาอาจต้องลองทดสอบดูก่อน

แม็คที่นั่งฟังสองอาหลานคุยเรื่องที่ตัวเองไม่ค่อยเข้าใจมากนักก็หันไปถามถึงสุขภาพของขวัญที่เป็นเหมือนน้องสาวของเขา ว่าร่างกายเป็นยังไงบ้างยังเจ็บแผลอยู่หรือป่าว ขวัญก็ขอบคุณแม็คสำหรับของขวัญที่เอามารับขวัญหลานแล้วบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงขวัญร่างกายปกติดีส่วนแผลก็ใกล้จะหายดีแล้ว หลังจากที่คุยกับอยู่สักพักพยัคฆ์ก็เห็นสมควรว่าน่าจะได้เวลาให้ขวัญพักผ่อนได้แล้วและสองแฝดแสบเองก็ใกล้จะได้เวลากินนมอีกครั้งนึง พยัคฆ์บอกกับขวัญแล้วช่วยกันพาสองแฝดแสบขึ้นไปนอนบนห้องโดยมีเจ้าไลท์เดินนำหน้าขึ้นห้องไปก่อน และเมื่อขึ้นไปถึงข้างบนไลท์ก็ใช้ขาเปิดประตูห้องนอนทิ้งไว้และนอนคอยขวัญกับพยัคฆ์อยู่ที่ข้างเตียง ทั้งสองคนเดินเข้ามาในห้องแล้ววางราชากับราชันไว้บนที่นอน พยัคฆ์ประคองขวัญให้ขึ้นไปนั่งบนเตียงแล้วเอาหมอนมารองหลังให้กับขวัญ เพื่อที่เวลาขวัญป้อนนมให้สองแฝดแสบจะได้สะดวกขึ้น

พยัคฆ์คอยช่วยส่งราชากับราชันให้ขวัญป้อนนมที่ล่ะคน เสร็จแล้วก็อุ้มทั้งสองคนไปวางในเปลนอนสำหรับเด็กที่พยัคฆ์ช่วยกันเลือกกับขวัญแล้วสั่งซื้อมา พยัคฆ์ค่อยๆให้ขวัญนอนลงกับเตียงเพื่อพักผ่อนและมีพยัคฆ์นอนซ้อนหลังอยู่ข้างๆ พยัคฆ์จูบที่ริมฝีปากของขวัญเบาๆ แล้วบอกขอบคุณที่ขวัญเข้ามาในชีวิตของเขา ทำให้ชีวิตที่ต้องคำสาปของเขากลายเป็นชีวิตที่มีความสุข

ขวัญจูบตอบพยัคฆ์เบาๆเช่นกันแล้วบอกว่า ขวัญเชื่อในโชคชะตาและขอบคุณมันที่ทำให้ขวัญได้เจอและรักพยัคฆ์ และต้องขอบคุณชีวิตน้อยๆที่แสบวิเศษอย่างสองแฝดแสบที่เกิดขึ้นมาทั้งๆที่เขาเองก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนนึง เขาคงต้องขอบคุณปาฏิหาริย์เพราะสำหรับทางการแพทย์แล้วก็ยังไม่มีคำตอบที่แน่ชัดว่าทำไมเขาถึงตั้งท้องได้ทั้งๆที่ไม่มีมดลูก แต่ถ้าเชื่อในสิ่งที่พยัคฆ์เคยเล่าให้ฟังเมื่อนานมาแล้ว มันก็คงเป็นเวทย์มนต์ไสยศาสตร์อะไรทำนองนั้นซึ่งไม่มีข้อพิสูจน์ในทางการแพทย์ พยัคฆ์กับขวัญนอนมองไปที่ราชากับราชันที่มีไลท์ลุกขึ้นเดินไปเอาหัวถูที่มือเล็กๆของสองแฝดแสบไปมาเบาๆ ราชันหัวเราะออกมาเบาๆแล้วนอนหลับไป ขวัญกับพยัคฆ์ยิ้มออกมาที่ได้ยินเสียงหัวเราะของราชันแต่ที่น่าตกใจคือไลท์ทำให้ราชายิ้มออกมาได้แม้จะแค่เดี๋ยวเดียวก็ตามแล้วราชาก็หลับตามราชันไปอีกคน ไลท์ที่เห็นสองแฝดแสบหลับแล้วก็หันกลับมามองขวัญก่อนที่จะนอนลงตรงกลางพื้นระหว่างเตียงของขวัญและเปลของสองแฝดแสบ

เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย

หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า 

ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า

ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192

ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202

ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204

ตอนพิเศษ  โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ  หน้า 205 - 207

จากใจนักเขียน หน้า 208

ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ

ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง 

หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆ
ด้วยนะคะ

*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***

หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.

*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***

ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน

*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจ อัคคีสีชมพู

ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้

^_^จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ ***

ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 25 [28/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 28-05-2017 19:01:24

ทำไมน่ารักอย่างนี้ๆๆๆชอบยยยย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 25 [28/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 28-05-2017 19:24:08

นังชะนีนั่นจะทำอะไรขวัญยะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 25 [28/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Petit.K ที่ 28-05-2017 22:30:28

สนุกมากค่า พล็อตแหวกดี ติดตามๆ ชอบๆ :mew3:
ปล.อาจจะมีคำผิดเยอะนิดนึง รวมถึงการแบ่งวรรคกับการใช้คำช่วงแรกๆที่ยังดูไม่ลื่นไหลเท่าไหร่ แต่หลังๆดีขึ้นเยอะเลย ค่อยๆลองปรับดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า ^^

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 25 [28/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-05-2017 09:24:18

น่ารักกันจริงๆเจ้าแฝด

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 25 [28/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Leenboy ที่ 06-06-2017 00:02:41

นังตะขบฝรั่งจะทำอะไรขวัญอ่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 25 [28/05/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 26-06-2017 15:40:44

น่ารักมากๆเลยค่ะ

เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากเลย

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 03-08-2017 11:38:47

     26

พยัคฆ์ตื่นขึ้นมาก่อนขวัญในตอนเช้า แต่ก็ยังช้ากว่าเจ้าไลท์ที่ขึ้นมานอนเฝ้าสองแฝดแสบตั้งแต่ไก่ยังไม่ขัน พยัคฆ์จูบริมฝีปากบางสวยของขวัญเป็นการอรุณสวัสเบาๆ เพราะไม่อยากให้ขวัญตื่นขึ้นมาเร็วนัก เขาอยากให้ขวัญพักผ่อนให้มากกว่านี้ เพราะเมื่อคืนขวัญก็ต้องตื่นขึ้นมากลางดึกหลายครั้งเพื่อป้อนนมให้ราชากับราชันกิน

 

พยัคฆ์ลุกขึ้นไปดูสองแฝดแสบที่อยู่ในเปลเมื่อเขาเห็นว่าสองแฝดแสบยังหลับกันอยู่ พยัคฆ์ก็เดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เสร็จแล้วก็เดินออกมาเห็นไลท์ที่กำลังยืนเอาหัวถูกับเปลไปมา พยัคฆ์เดินเข้าไปดูใกล้ๆก็เห็นสองแฝดแสบที่ตื่นแล้วนอนมองเจ้าไลท์กันอยู่โดยที่ไม่ได้ส่งเสียงร้องงอแงเหมือนเด็กคนอื่นเวลาที่ตื่นนอนขึ้นมา พยัคฆ์เดินเข้าไปหอมแก้มสองแฝดแสบเบาๆ ราชามองเขากลับมาด้วยสายที่นิ่งเฉยอย่างเคยแต่ราชันกลับหัวเราะออกมาเบาๆ ไม่นานขวัญก็ตื่นขึ้นมาป้อนนมสองแฝดแสบอีกครั้งเป็นมื้อเช้าสำหรับวันใหม่ ขวัญป้อนนมให้กับราชันก่อนเป็นคนแรก ส่วนราชาก็ดูเหมือนจะชอบและสนใจไลท์มากเป็นพิเศษ พยัคฆ์เพิ่งสังเกตเห็นว่าราชายื่นมือออกมาสัมผัสเจ้าไลท์ด้วย พยัคฆ์หันกลับดูราชันที่กำลังดูดนมของขวัญอยู่พร้อมกับอีกมือที่สัมผัสหน้าอกของขวัญไปด้วย เขาเองก็เข้าใจดีว่าการที่ลูกจะสัมผัสคนเป็นแม่มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่สายตาของราชันที่หันมามองและยิ้มให้เขาทั้งๆที่ยังดูดนมของขวัญอยู่นั้น มันไม่ใช่สายแบบปกติอย่างที่เคย พยัคฆ์คิดว่าราชันเริ่มแสดงออกถึงความเจ้าเล่ห์ให้เขาได้เห็นแล้ว

 

ช่วงสายของวันเมฆก็พาฝนมาเยี่ยมขวัญและสองแฝดแสบ เมฆกับฝนเอาของรับขวัญน้องชายฝาแฝดมาให้ราชากับราชัน เป็นสร้อยข้อมือคนล่ะข้างที่สลักชื่อของราชาไว้ว่า'คิง'และของราชันไว้ว่า'คิน' ฝนเล่นกับสองแฝดแสบอยู่พักใหญ่ๆเมฆก็พากลับ

 

หลังจากเมฆกับฝนกลับไปได้ไม่นานก็มีแขกมาเยี่ยมครอบครัวเนตรสุริยาอีกครั้ง ลูกน้องของพยัคฆ์แจ้งว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาขอเยี่ยมขวัญ ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอชื่อ'เชอร์รี่'

 

พยัคฆ์แปลกใจมากที่เชอร์รี่มาถึงบ้านของเขาแล้วยังรู้เรื่องของขวัญอีก การที่เชอร์รี่รู้เรื่องของขวัญได้นั้นแปลว่าเธอต้องให้คนสืบเรื่องเกี่ยวกับตัวเขาและคนรอบข้าง พยัคฆ์เริ่มสังหรณ์ใจกลัวว่าการมาเยี่ยมของผู้หญิงคนนี้จะมีอะไรแอบแฝงหรืออยู่ ขวัญเองที่ได้ยินเรื่องนี้พร้อมๆกับเขาก็สงสัยว่าผู้หญิงที่ชื่อเชอร์รี่เป็นใครแล้วรู้เรื่องขวัญได้ยังไง เขาก็ไม่รู้จะอธิบายกับขวัญยังไงเรื่องของเชอร์รี่ จึงได้บอกออกไปแต่ว่าเชอร์รี่เป็นลูกค้าของเขาคนนึงเท่านั้น พยัคฆ์บอกคนของเขาให้พาเชอร์รี่เข้ามาในบ้านได้

 

เชอร์รี่เดินเข้ามาที่ห้องนั่งเล็กที่มีพยัคฆ์กับขวัญนั่งอยู่

 

"สวัสดีคะ...คุณพยัคฆ์ คุณขวัญ  ฉันเชอร์รี่ค่ะ"

 

เชอร์รี่ยิ้มให้พยัคฆ์และขวัญแล้วเอาของฝากที่เธอซื้อติดไม้ติดมือมาด้วยให้กับทั้งสองคน เชอร์รี่เห็นหน้าผู้หญิงที่เป็นมารหัวใจของเธอชัดๆครั้งแรก เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เห็นจะมีอะไรที่สู้เธอได้เลย เธอสวยกว่าผู้หญิงที่ชื่อขวัญนั้นตั้งเยอะ เธอไม่เคยคิดเลยว่าพยัคฆ์จะชอบผู้หญิงจืดๆที่มีหน้าอกเป็นเด็กประถมแบบนี้ เชอร์รี่มองหาเด็กชายฝาแฝดที่เธออยากจะเห็นว่าหน้าตาว่าออกมาเป็นยังไงและจะเหมือนใคร ระหว่างพยัคฆ์คนที่เธอรักกับมารหัวใจที่ชื่อขวัญที่เธอแสนจะเกลียดชัง เชอร์รี่ถามพยัคฆ์ว่าเด็กๆอยู่ไหนเธออยากขอดูหน้าสองแฝดหน่อย

 

พยัคฆ์คิดว่าเชอร์รี่รู้เรื่องภายในของเขามากกว่าแค่การสืบธรรมดา เธอรู้ว่าลูกของเขาเป็นฝาแฝดได้ยังไงทั้งๆที่ยังไม่มีใครบอกหรือพูดอะไรออกมา พยัคฆ์กำลังคิดว่าผู้หญิงที่ชื่อเชอร์รี่คนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ถึงมาหาเขาถึงที่บ้าน เธอไม่ได้เหมือนคนที่ต้องการมาเยี่ยมใคร แต่เหมือนคนที่มาสังเกตการอะไรบางอย่างมากกว่า


พอขวัญเห็นหน้าผู้หญิงที่ชื่อเชอร์รี่คนนี้ที่มาพร้อมกลิ่นที่ขวัญรังเกียจ ขวัญก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคือคนๆเดียวกันกับผู้หญิงที่พยัคฆ์เคยบอกเขาว่าเป็นลูกค้าเมื่อหลายเดือนก่อน ไม่รู้ทำไมขวัญถึงคิดว่ารอยยิ้มของผู้หญิงคนนี้มันไม่จริงใจเอาซะเลย แล้วยังสายตาที่คอยส่งให้พี่เสืออีกเธอคิดว่าเขาโง่มากหรือไงที่มองไม่ออกว่าเธออยากกินสามีของเขามากแค่ไหน พยัคฆ์กับขวัญพาเชอร์รี่เดินเข้าไปในห้องที่พยัคฆ์ทำเอาไว้ให้เป็นห้องสำหรับนอนเล่นของราชากับราชัน แต่ยังไม่ทันที่เชอร์รี่เจ้าได้เข้าไปในห้อง องครักษ์อย่างเจ้าไลท์ก็ส่งเสียงขู่ออกมาเสียก่อน

 

 

 

เชอร์รี่ตกใจจนก้าวถอยหลังออกมาสองก้าวที่บ้านของพยัคฆ์มีเสือโคร่งตัวใหญ่อยู่แถมยังอยู่ในห้องของเด็กๆอีก พยัคฆ์ไม่กลัวว่ามันจะกินลูกของตัวเองหรือไง แค่มองก็รู้แล้วว่าเสือโคร่งตัวนี้มันดุแค่ไหน ขู่จนแทบจะกินเธอเข้าไปอยู่แล้ว

 

พยัคฆ์กับขวัญรู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าไลท์ต้องมีอาการแบบนี้ เพราะทั้งสองคนจำได้ดีในตอนที่พยัคฆ์มีกลิ่นของเชอร์รี่ติดมา ไลท์ไม่ชอบและคงเกลียดกลิ่นนี้เหมือนกับขวัญ แล้วนี้กลิ่นมากเต็มยืนอยู่ตรงหน้าขนาดนี้ไลท์คงขู่ไล่เธอให้ออกไปไกลๆหรือถ้าเชอร์รี่เข้าไปใกล้กว่านี้ไลท์คงกระโจนเข้าตะปบเธอแน่

 

 

ขวัญที่เห็นไลท์แสดงอาการขู่ใส่เชอร์รี่แบบนั้น ก็รู้ว่าถ้าเขาไม่รีบห้ามไลท์เอาไว้บ้านหลังนี้อาจจะต้องเปื้อนเลือดไม่มากก็น้อย

"ไลท์...มาขวัญมา"

ไลท์หยุดขู่เชอร์รี่แล้วเดินเข้าไปหาขวัญที่ย่อตัวลงมาหา ขวัญลูบหัวไลท์เบาๆแล้วกระซิบกับไลท์ว่า'เขารู้ว่าไลท์ไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ เขาเองก็ไม่ชอบเหมือนกัน แต่ขอให้ไลท์อดทนหน่อยอย่างทำร้ายเธอ เพราะเธอเป็นแขกของพยัคฆ์' ขวัญไม่อย่างให้เกิดปัญหาอะไรขึ้นมาภายในบ้านที่ยังมีราชากับราชันอยู่หรือท่าจะมีใครตายก็ต้องไม่มาตายในบ้านหลังนี้ ไลท์นอนหมอบลงข้างๆขวัญแล้วคอยมองเชอร์รี่อยู่ห่างๆ พยัคฆ์ที่เห็นไลท์สงบลงแล้วก็พาเชอร์รี่เดินเข้าไปดูสองแฝดแสบที่ตอนนี้ตื่นขึ้นมาแล้วและคงจะตื่นเพราะเสียงขู่ของไลท์เมื่อสักคู่นี้

เชอร์รี่มองเด็กชายฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกับพยัคฆ์ทุกอย่างแม้อีกคนจะสีผมไม่เหมือนก็ตาม เชอร์รี่ยิ้มออกมาแล้วคิดว่าเด็กแฝดสองคนนี้น่ารักมากจริงๆ เธอถามพยัคฆ์ว่าเด็กสองคนนี้ชื่ออะไร พยัคฆ์ก็ตอบเธอว่าคนพี่ผมสีดำชื่อราชาส่วนคนน้องผมสีน้ำตาลชื่อราชัน เชอร์รี่มองเด็กที่ชื่อราชันที่ส่งยิ้มมาให้กับเธอ เชอร์รี่ยื่นมือออกไปสัมผัสกับมือราชันเบาๆ ไลท์ที่เห็นเชอร์รี่แตะต้องน้องฝาแฝดของตัวเองก็ลุกขึ้นจะตรงเข้าใส่เชอร์รี่ทันที โชคยังดีที่ขวัญกอดไลท์เอาไว้ได้ทันและพูดปลอบไลท์ว่าไม่เป็นไร เธอไม่ได้ทำร้ายน้องเธอแค่จับน้องเล่นเฉยๆ ไลท์นอนลงเหมือนเดิมแต่ส่งเสียงขู่เบาๆออกมาให้เชอร์รี่ได้ยิน

เชอร์รี่ที่จับมือของราชันอยู่ดีๆก็เหมือนได้ยินเสียงเบาๆบอกว่า'ปล่อย'เธอหันกลับมามองดูข้างหลังว่าใครพูดอะไรหรือป่าว แต่ก็ไม่เห็นใครพูดอะไรออกมา เชอร์รี่เปลี่ยนไปจับมือของราชาบ้างก็ได้ยินเสียงเบาๆอีกครั้งแต่บอกว่า'เหม็น' เชอร์รี่หันกลับมาถามพยัคฆ์ว่าใครพูดอะไรหรือป่าว พยัคฆ์กับขวัญส่ายหัวแล้วบอกว่ายังไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย แต่ในใจของพยัคฆ์กำลังคิดว่ามันใช่จริงๆเมื่อกี้เสียงที่เขาได้ยินครั้งแรกว่า'ปล่อย'มันเป็นของราชัน ราชันให้เชอร์รี่ได้ยินแบบนั้นทั้งๆที่หน้าตัวเองยังยิ้มอยู่เลย ราชันได้ความเจ้าเล่ห์แบบนี้มาจากใครกับนะ พยัคฆ์หันไปมองหน้าขวัญแล้วคิดว่าหรือจะได้มาจากขวัญกัน

พยัคฆ์เห็นว่ามันคงเริ่มไม่ดีแล้วที่สองแฝดเริ่มใช้ความสามารถพิเศษกันแบบนี้ใส่เชอร์รี่เพราะเขารับรู้ได้ขวัญกับไลท์ก็ต้องรู้เหมือนกันแล้วสองแฝดพูดเหมือนไม่ชอบเชอร์รี่ขนาดนี้ไลท์ก็ยิ่งจะเข้ามาลากคอเธอออกไปให้ไกลๆ เชอร์รี่ที่จับมือราชาแล้วหันมาคุยพยัคฆ์ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลยกับนิ้วมือของเธอที่อยู่ในมือของราชา โชคดีของเชอร์รี่อีกครั้งที่พยัคฆ์หันมาเห็นการกระทำที่หน้ากลัวของราชาซะก่อน พยัคฆ์ร้องบอกราชาว่า'อย่า'ภาพที่พยัคฆ์เห็นทำเอาหัวใจของพยัคฆ์เต้นแรงจนแทบหยุดเต้นที่เห็นราชากำลังจะกัดนิ้วมือของเชอร์รี่โดยที่มีเขี้ยวๆเล็กงอกออกมาที่มุมปากทั้งสี่มุม  พยัคฆ์ตรงเข้าไปอุ้มราชาขึ้นมาแนบอกตัวเองทันทีแล้วพูดกับราชาเบาๆว่า

"ใจเย็นๆนะลูก เธอกำลังจะกลับไปแล้ว" และหันกลับมาบอกกับเชอร์รี่ว่าราชาคงไม่สบายอยากให้เชอร์รี่กลับไปก่อน

เชอร์รี่ยิ้มออกมาแล้วบอกกับพยัคฆ์ว่าเธอชอบราชากับราชันมาก เธอบอกลาพยัคฆ์กับขวัญแต่ตอนที่เธอกำลังเดินออกไปเธอก็หันกลับมาพูดกลับขวัญว่า

"อีกไม่นานเราคงจะได้เจอกันอีกนะคะ...คุณขวัญ"

เชอร์รี่เดินออกไปแล้วขวัญก็คิดว่าผู้หญิงนี้คิดจะทำอะไรอยู่หรือป่าวนะ ไม่ว่าเธอคิดจะทำอะไรขวัญก็จะปกป้องลูกน้อยๆของเธอกับครอบครัวเอาไว้ทุกวิถีทาง ขวัญเดินเข้าไปอุ้มราชันขึ้นมาแล้วเดินไปหาพยัคฆ์แล้วถามว่ามีอะไรหรือป่าวถึงร้องห้ามราชาแบบนั้น พยัคฆ์เล่าให้ขวัญฟังถึงสิ่งที่ราชากำลังจะทำ ขวัญตกใจไม่น้อยที่ราชาจะทำแบบนั้น พยัคฆ์บอกว่าถ้าเขาห้ามไม่ทัน ถึงเขี้ยวของราชาจะเล็กแต่ก็ทำให้นิ้วมือของเชอร์รี่ขาดได้เลยทีเดียว พยัคฆ์บอกขวัญว่าเขาเริ่มกังวลกับพัฒนาการที่เร็วเกินไปของราชากับราชัน อายุของทั้งสองคนยังไม่ครบหนึ่งเดือนเลยด้วยซ้ำ ถึงราชันจะแสดงออกช้ากว่าราชาแต่ก็ได้ช้ากว่ากันมากมายนัก ในตอนที่พยัคฆ์ยังเด็กเขาก็จำอะไรเกี่ยวกับความสามารถของตัวเองไม่ได้มากนักว่าเขาเริ่มใช้มันได้ในตอนไหนบ้าง อาจเป็นเพราะเขาเองยังเล็กเกินไปพอเริ่มจำความได้เขาก็ใช้ความพิเศษของตัวเองได้หมดแล้วรวมถึงการกลายร่างด้วย แต่ที่เขารู้ว่าเขาใช้ความสามารถพิเศษได้ตั้งแต่เกิดเป็นเพราะพ่อกับแม่ของเขาเป็นคนเล่าให้ฟังและบอกว่าเขาพิเศษกว่าใครๆ

เชอร์รี่ที่ออกจากบ้านของพยัคฆ์มาแล้วก็คิดว่ามันอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้ที่ขวัญมีลูกกับพยัคฆ์ เพราะเธอจะได้มีลูกกับคนที่เธอรักโดยไม่ต้องเจ็บตัว ตอนนี้เธอจะปล่อยผู้หญิงที่ชื่อขวัญนั้นไปก่อน รอให้เด็กๆแข็งแรงมากกว่านี้หน่อย ผู้หญิงที่ชื่อขวัญนั้นก็คงไม่จำเป็นต้องอยู่ขวางหูขวางตาเธออีกต่อไปแล้ว คราวนี้เธอก็จะได้ทั้งสามีและก็ลูกชายฝาแฝดที่น่ารักมาเป็นของเธอ


(  ขออภัยที่หายไปนานนะคะ  )

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-08-2017 16:11:01

กลับมาแล้ว~

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 03-08-2017 17:36:18

เย้ๆๆๆๆๆ กลับมาเเล้วววววววววววว
คิดถึงมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: oilzaza001 ที่ 03-08-2017 20:53:16

=_= จะเอาสามีเค้าไม่พอยังจะเอาลูกเค้าอีกเพราะไม่อยากคลอดเอง เออ ต้องชั่วขนาดไหนถึงมีความคิดแบบนี้อ่ะ แบบนี้มันไม่ใช่คนละ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: miya_pp ที่ 03-08-2017 23:40:34

สนุกดี รอๆๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Leenboy ที่ 04-08-2017 00:38:19

ดีใจจนน้ำตาจะไหน ที่เห็นว่าเรื่องนี้อัพ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 04-08-2017 19:38:20

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 26 [03/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 04-08-2017 21:42:09

อยู่ดีไม่ว่าดีนะชะนี คิดผิดศีลสินะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: อัคคีีสีชมพู ที่ 06-08-2017 21:13:54

27

หลังจากวันที่ราชามีเขี้ยวงอกออกมาให้พยัคฆ์ได้เห็น พยัคฆ์ก็พยายามจะใช้ความสามารถพิเศษสื่อสารกับราชาและราชัน กับราชันพยัคฆ์ไม่ได้กังวลใจอะไรมากนักเพราะยังไม่ได้แสดงออกถึงความรุนแรงอย่างราชา แต่กับราชาที่พยัคฆ์พยายามสื่อสารด้วยว่าทำไมราชาถึงจะกัดนิ้วมือของเชอร์รี่แบบนั้น ก็ได้เพียงคำตอบเดียวจากราชาคือคำว่า'เกลียด'ที่ราชาบอกกับพยัคฆ์ มันหมายความว่าราชาเกลียดเชอร์รี่และคงจะเกลียดมากจริงๆถึงเกือบจะทำร้ายเธอ

 

เขารู้ว่าทุกคนในบ้านไม่ชอบเชอร์รี่ แม้แต่ตัวเขาเองก็ใช่ว่าจะยินดีกับการมาเยือนของผู้หญิงคนนี้มากนัก กลิ่นของเชอร์รี่เขาเองก็ไม่ชอบมัน มันไม่ใช่กลิ่นของน้ำหอมที่เธอใช้ แต่พวกเขาทุกคนในบ้านเนตรสุริยารับรู้ถึงกลิ่นที่ออกมาจากภายในร่างกาย กลิ่นของเชอร์รี่มันน่าสะอิดสะเอียนมันเป็นกลิ่นของความอยากและตัณหา พยัคฆ์คิดว่าเชอร์รี่เป็นเหมือนดอกไม้งามที่อาบยาพิษร้ายแรงเอาไว้ใช้ความสวยงามหลอกล่อผู้ชายที่เป็นเหมือนแมลงให้หลงใหลไปกับความสวยงามเหล่านั้น เธอเป็นผู้หญิงที่ควรมองแต่ไม่ควรสัมพันธ์และดมดอม

 

พยัคฆ์เฝ้าสังเกตพัฒนาการของราชากับราชันอย่างใกล้ชิดและเป็นห่วง จนขวัญเองก็ต้องออกปากบอกพยัคฆ์ว่าอย่ากังวลกับเรื่องพัฒนาการของสองแฝดแสบมากเกินไปนักเลย มันเป็นเรื่องดีไม่ใช่หรอที่สองแฝดแสบมีพัฒนาการที่ดีและเร็วกว่าเด็กปกติธรรมดาทั่วไป ขวัญเองก็คิดว่าสองแฝดแสบเป็นเด็กที่ฉลาดและรู้เรื่องมากกว่าที่พยัคฆ์คิด เพราะตั้งแต่ที่พยัคฆ์ทำตัวเป็นพ่อที่เฝ้าจับตาดูพฤติกรรมของลูกๆ ขวัญแอบเห็นหลายครั้งแล้วเวลาที่พยัคฆ์หละสายตาจากสองแฝดแสบ ราชากับราชันก็จะหันมายิ้มให้กันเสมอเลยเหมือนกำลังสนุกที่ได้แกล้งพ่อของตัวเอง

 

พยัคฆ์ที่ได้ฟังขวัญพูดมากทั้งหมดก็หันไปมองสองแฝดแสบที่กำลังนอนฟังพ่อและแม่ของตัวเองพูดคุยกันอยู่  พยัคฆ์เดินเข้าไปหาราชากับราชันแล้วถามถึงสิ่งที่ขวัญพูดมาว่าจริงหรือป่าว

 

"คิง คิน เราสองคนแกล้งพ่ออย่างนั้นหรอฮะ จริงอย่างที่แม่ขวัญบอกใช่มั้ย"

 

แต่สิ่งที่พยัคฆ์ได้รับคำตอบจากลูกรักทั้งสองคือรอยยิ้มกว้างของราชันและรอยยิ้มมุมปากเล็กๆของราชา ขวัญที่เห็นความแสบของลูกรักทั้งสองคนพร้อมๆกับพยัคฆ์ก็คิดว่าไอ้ท่าทางและรอยยิ้มที่ยิ้มมุมปากแบบนั้นของราชามันเหมือนกับพยัคฆ์อย่างกับคนๆเดียวกัน ขวัญเริ่มสงสารพยัคฆ์ที่ต้องพบเจอกับความแสบและความฉลาดที่มากเกินเด็กของลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แต่จะโทษใครก็คงไม่ได้คงต้องโทษที่ตัวของพยัคฆ์เองที่ไม่ใช่คนปกติ สองแฝดแสบถึงเกิดมาพร้อมความสามารถพิเศษและพัฒนาการที่ต่างออกไปจากเด็กธรรมดา

 

เวลาผ่านไปจนวันนึงที่สองแฝดแสบอายุได้ประมาณสองเดือน ขวัญกับพยัคฆ์ที่นั่งมองดูไลท์เล่นกับสองแฝดแสบอยู่ก็ได้เห็นพัฒนาการที่เหนือคนปกติของทั้งสองคนอีกครั้ง พยัคฆ์คิดว่าคงเป็นเพราะสัญชาตญาณสัตว์ป่าของไลท์และสัญชาตญาณสัตว์ป่าที่อยู่ให้ตัวของราชากับราชันที่กระตุ้นกันและกันทำให้สองแฝดแสบแสดงสัญชาตญาณของตัวเองออกมา ราชันมีเขี้ยวงอกออกมาเหมือนราชาในวันที่จะกัดนิ้วมือของเชอร์รี่ แตกต่างกับราชาที่เขี้ยวงอนในวันนั้นเพราะอารมณ์โกรธหรือไม่พอใจ แต่ราชันเขี้ยวงอกออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่เล่นกับไลท์อยู่ ราชาที่มีพัฒนาการขึ้นไปอีกขั้น พยัคฆ์กับขวัญคิดว่าราชาน่ารักมากจริงๆเมื่ออยู่ในรูปร่างแบบนี้ ราชาที่เล่นกับไลท์อยู่ตอนนี้มีเขี้ยวงอกออกมาและมีหูเสือเล็กๆกับหางงอกออกมาด้วย พยัคฆ์ดีใจและปลื้มใจมากที่ได้เห็นราชาในร่างนี้เป็นลูกเสือขาวในร่างคนและอีกไม่นานเขาคงได้เห็นราชันในร่างแบบนี้บ้าง พยัคฆ์มีความสุขที่ได้เฝ้าดูพัฒนาการของลูกๆและช่วงเวลาเหล่านี้ก็มักจะผ่านไปเร็วเสมอ

พยัคฆ์คิดว่าเขาเองก็ทิ้งภาระหน้าที่ของตัวเองฝากไว้กับหลานชายทั้งสองคนมานานพอสมควรแล้ว อีกไม่นานเขาคงต้องกลับไปดูแลและจัดการภาระและงานของตัวเองได้แล้ว พยัคฆ์รู้ว่าหลานของเขาทั้งสองคนคงกำลังมีปัญหาเรื่องความรู้สึกของตัวเอง เมฆก็เป็นคนเงียบและเก็บความรู้สึกเกินไป ส่วนไม้ก็คิดเล็กคิดน้อยคิดมากเกินไปและมักจะมองข้ามความรู้สึกของตัวเอง ความรักไม่ได้ใช้สมองแต่ใช้หัวใจและการกระทำก็ไม่ได้สำคัญว่าคำพูดเสมอไป ไม่รู้ว่าหลานของเขาทั้งสองคนจะเข้าใจเรื่องนี้กันบ้างมั้ย

 

 

ราชากับราชันอายุได้สามเดือนพยัคฆ์ก็เห็นว่ามันถึงเวลาอันสมควรแล้วที่เขาต้องกลับไปทำงานในหน้าที่และความรับผิดชอบของตัวเอง ขวัญก็เห็นดีด้วยเพราะร่างกายของขวัญเองแข็งแรงและหายดีแล้ว สองแฝดแสบเองก็ไม่ได้เลี้ยงยากอะไร ขวัญคิดว่าราชากับราชันเลี้ยงง่ายกว่าเด็กธรรมดาทั่วไปซะอีก แต่ก็มีอยู่อย่างเดียวที่ต้องคอยระวังคือสัญชาตญาณความเป็นเสือที่อยู่ในสายเลือดของทั้งสองคน ยิ่งมีไลท์เป็นพี่เลี้ยงแล้วด้วย ราชากับราชันก็มันจะเล่นกันจนเผลอแสดงสัญชาตญาณสัตว์ป่ากันออกมาบ่อยๆ ขวัญคิดว่าพยัคฆ์คงหยุดอยู่บ้านกลับสองแฝดแสบนานเกินไป จนดูเหมือนพยัคฆ์ไม่อยากกลับไปทำงานของตัวเองเมื่อถึงเวลาซะอย่างนั้น แต่ในใจขวัญลึกๆก็ดันกลับรู้สึกไม่อย่างให้พยัคฆ์ห่างจากตัวเองและสองแฝดแสบยังไงก็ไม่รู้

พยัคฆ์เองที่วันนี้ต้องกลับไปทำงานเป็นวันแรกหลังจากที่ห่างหายไปนาน ก็มีความรู้สึกลึกๆในใจมันสั่นไหวเขาไม่อยากอยู่ห่างจากเมียและลูกๆของเขาเลย เขาคงจะเป็นโรคติดเมียติดลูกเสียแล้ว ก่อนพยัคฆ์ขึ้นรถไปทำงานขวัญก็อุ้มสองแฝดแสบมาส่งพ่อเสือที่กว่าจะยอมไปทำงานได้นี้ก็สายมากๆแล้ว พยัคฆ์หอมแก้มลูกรักทั้งสองคนแล้วจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางสวยของเมียรักแล้วบอกกับสองแฝดแสบว่าอย่างซนกันให้มากนักเดี๋ยวแม่ขวัญจะปวดหัว เสร็จแล้วพยัคฆ์ก็ขึ้นรถที่มีลูกน้องเป็นคนขับออกไปบริษัท

พยัคฆ์เคลียร์เอกสารต่างๆโดยมีเมฆกับไม้เป็นคนคอยช่วยทำให้พยัคฆ์ทำงานได้เร็วขึ้นมาก แต่ก็คงจะเคลียร์ให้เสร็จทั้งหมดในวันเดียวไม่ได้ พยัคฆ์มองดูกองเอกสารมากมายที่ว่างอยู่บนโต๊ะทำงานของเขาแล้วคิดว่าอย่างน้อยๆคงต้องใช้เวลาเป็นอาทิตย์หรือมากกว่านั้นถึงจะอ่านและเคลียร์เอกสารทุกอย่างได้หมด แต่ไม่ว่าเอกสารพวกนี้จะมากแค่ไหนพยัคฆ์ก็ไม่คิดจะทำงานเกินเวลาห้าโมงเย็นเป็นอันขาด เพราะพยัคฆ์จะรีบกลับบ้านไปหาสองแฝดแสบกับขวัญ ไม่รู้ว่าขวัญกับลูกๆจะคิดถึงเขาเหมือนที่เขาคิดถึงหรือป่าว

ขวัญที่ส่งพยัคฆ์ขึ้นรถไปทำงานแล้วก็อุ้มสองแฝดแสบกลับเขามาในบ้านอีกครั้ง วางสองแฝดแสบให้นอนลงในห้องที่มีไลท์นอนคอยอยู่ก่อนแล้ว ไลท์เมื่อเห็นขวัญวางน้องๆลงก็ทำหน้าที่ของตัวเองทันที ไลท์ลุกขึ้นเดินเข้าไปเอาหัวถูมือของสองแฝดแสบไปมาเรียกรอยยิ้มจากราชาและเสียงหัวเราะจากราชัน ขวัญที่เห็นภาพเหล่านี้จนเริ่มจะชินตาก็ยิ้มออกมาแล้วคิดถึงใครบ้างคนที่ขวัญไม่ได้กลับไปหาเลยตั้งแต่จากมา ป่านนี้ยายศรีของขวัญจะเป็นยังไงบ้างนะ ขวัญกำลังคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่ขวัญจะกลับไปหายายจ๊า

 

เวลา 17.15 น. พยัคฆ์ก็กลับมาถึงบ้าน สิ่งแรกที่พยัคฆ์ทำคือเดินเข้าไปหาเมียกับลูกๆที่ห้องของเด็กๆ พยัคฆ์หอมแก้มขวัญแรงๆหนึ่งที'ฟอด'แล้วมองไปที่สองแฝดแสบที่ตอนนี้นอนสลบอยู่

"พี่กลับมาแล้วครับ"

ขวัญยิ้มให้กลับทางทีที่ทำเหมือนเขากับพยัคฆ์จากกันไปนานนับเดือนทั้งๆที่ห่างกันยังไม่ถึงแปดชั่วโมงด้วยซ้ำไป

"ขวัญรู้แล้ว ว่าพี่เสือกลับมา หอมแก้มขวัญแรงซะแก้มถลอกแล้วมั้งเนี่ย"^-^

"ก็พี่คิดถึงเมียกับสองแฝดแสบนี้ คืนนี้ให้ราชากับราชันนอนห้องตัวเองได้แล้วนะ...นะครับ"

ขวัญยิ้มเพราะรู้ว่าพยัคฆ์กำลังคิดอะไรและต้องการอะไรอยู่ พยัคฆ์เริ่มสร้างห้องนอนให้สองแฝดแสบตั้งแต่ทั้งสองคนอายุได้แค่เดือนเดียว ขวัญเห็นว่าลูกยังเล็กกันเกินไปที่จะให้นอนแยกห้องกัน จึงบอกกับพยัคฆ์ว่าให้ลูกโตกว่านี้อีกหน่อยเพราะขวัญกลัวลูกจะร้องแล้วขวัญจะไม่ได้ยิน หลังจากวันนั้นพยัคฆ์ก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีกแต่ให้คนมาติดตั้งกล้องที่สามารถเห็นภาพและเสียงที่อยู่ให้ห้องของลูกได้และพูดถึงมันอีกครั้งในวันนี้

กลางคืนขวัญก็ยอมทำตามที่พยัคฆ์ขอมาอุ้มราชากับราชันไปนอนในห้องนอนที่พ่อของเขาตั้งใจทำเอาไว้ให้ ขวัญหอมแก้มราชากับราชันแล้วบอกลูกก่อนนอนอย่างนี้ทุกคืนว่า'แม่รักลูกๆมากนะ'แล้วเดินกลับไปหาพยัคฆ์ที่ห้องของพวกเขา

ขวัญขึ้นไปนอนบนเตียงที่มีพยัคฆ์นอนคอยอยู่ ขวัญคิดมาตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วว่าอยากพาราชากับราชันไปหายายศรีสักครั้ง ขวัญรู้สึกว่ายังไงขวัญก็ต้องไปให้ได้ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ได้แต่หวังว่ามันคงไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับมาอีก

"พี่เสือ...พาขวัญไปหายายหน่อยได้มั้ย ขวัญคิดถึงยาย อยากให้ราชากับราชันได้เจอยายของขวัญด้วย"

พยัคฆ์เองก็ลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเลยว่าขวัญยังที่ยายเหลืออยู่อีกคน ตั้งแต่ขวัญมาอยู่ที่นี้ก็ปีกว่าแล้วขวัญยังไม่เคยกลับไปบ้านเลยสักครั้ง ยายเองก็คงจะคิดถึงขวัญเหมือนกัน แต่ที่เขากำลังกังวลคือขวัญจะอธิบายกับยายยังไงเรื่องของราชากับราชัน อยู่ดีๆก็กลับไปบอกว่าตัวเองที่สามีเป็นผู้ชายแล้วยังตั้งท้องมีลูกชายฝาแฝดอีก ยายของขวัญไม่เป็นลมหัวใจวายไปก่อนหรือไง

"ครับ วันเสาร์พี่จะพาขวัญกับสองแฝดแสบไปเองนะ เพื่อขวัญอยากค้างที่นั้นสักคืนสองคืนก็ได้ แล้วขวัญจะบอกว่ากับยายยังไงเรื่องของพวกเรา"

ขวัญเองก็คิดเอาไว้บ้างแล้วเรื่องที่จะบอกกับยายยังไง แต่ขวัญคิดว่าการบอกความจริงกับยายเป็นวิธีที่ดีที่สุด ถึงยายอาจจะตกใจหรือไม่เชื่อในสิ่งที่วันบอกแต่ขวัญก็ไม่ต้องโกหกยาย เพราะตั้งแต่ขวัญเกิดมาขวัญยังไม่เคยโกหกยายเลยสักครั้ง

"ขวัญจะบอกความจริงกับยายทุกอย่าง "

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 06-08-2017 22:39:43

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 07-08-2017 00:09:59

นึกภาพลูกเสือครึ่งคนตัวน้อยแล้วอยากฟัด
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Leenboy ที่ 07-08-2017 00:24:06

ราชา ราชัน น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-08-2017 07:34:42

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-08-2017 08:34:22

ลูกเสือน้อย~

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 07-08-2017 08:56:24

สนุกมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: ตั้งโอ๋ ที่ 11-10-2017 01:46:36

 :impress2: :mew1:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: cutelady ที่ 28-02-2020 22:57:13

 :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย (mpreg) ตอนที่ 27 [06/08/60]
เริ่มหัวข้อโดย: Chompoo reangkarn ที่ 13-02-2021 00:47:58

น่ามาต่อให้จบนะ :call: :call: