ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เรื่องสั้น และแล้วผมก็มีแฟน
ผมโสด
แต่ไม่ได้โสดตั้งแต่เกิดนะ เคยมีแฟนอยู่กับเขาคนหนึ่งตอนอนุบาล หลังจากนั้นเหรอครับ หันซ้ายก็ไอ้ต่อ ถัดจากนั้นก็แฟนสาวของมัน หันขวาก็ไอ้นุ้ก ถัดไปก็แฟนหนุ่มของมัน ที่จัดเรียงเป็นหน้ากระดานขนาดนี้เพราะเรามาเดินห้างกันครับ ดูหนังกันแต่เช้าวันเสาร์ จะมาคนเดียวพวกมันก็ไม่ยอม บอกว่ากลัวผมเหงา
แล้วมาดูกับพวกมันแบบนี้ผมคงมีความสุขมากสินะ ต้องมาดูพวกมันสวีทให้เห็นเต็มสองตา
พวกมันบอกว่าผมมีมุมมองต่อความรักโคตรประหลาด
ใช่เหรอ ไม่ใช่มั้ง
พวกคุณลองฟังดูหน่อยไหม
ผมคิดว่าคนเราสามารถรักใครก็ได้ จะสวย หล่อ จน รวย หน้าตาธรรมดา หรือว่าหน้าตาต่ำกว่าเกณฑ์ไปไกลโข จะเพศเดียวกัน หรือต่างเพศก็ได้ ขอแค่เปิดใจยอมรับความแตกต่างระหว่างกันได้ก็พอแล้ว
******
วันนี้ผมมาวิ่งออกกำลังกาย ขับมอไซค์มาจอดแถวคณะศิลปกรรม แล้ววิ่งไปหน้ามอ เหนื่อยมากครับเพราะพึ่งจะวิ่งวันแรก เลยตัดสินใจยังไม่วิ่งกลับในทันที แต่ไปนั่งเล่นริมบึงดูพระอาทิตย์ตกสักหน่อยดีกว่า
"ดิน" เสียงเรียกด้านหลังที่ทำให้ผมหันไปมอง
"อ้าวโอม ว่าไงมึง" ไอ้โอมเป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกับไอ้ต่อครับ รู้จักกันแต่ไม่ถึงกับสนิทกันนัก
ผมบอกไปรึยังนะว่าผมเป็นพวกโลกส่วนตัวสูง มีพวกมันสองคนเป็นเพื่อนสนิท แต่หลังจากพวกมันมีแฟนผมก็มักใช้เวลากับตัวเองเหมือนอย่างที่เคย ไม่เหงาหรอกครับ ผมชอบคิดและชอบฟังมากกว่า ไม่ค่อยชอบพูดเท่าไหร่
"ทำอะไรอยู่เนี่ย"
"ชมอาทตย์ตก มานั่งด้วยกันดิ"
แล้วเราก็นั่งกันเงียบๆ ผมน่ะเงียบเป็นปกติอยู่แล้วละ แต่มันน่ะเงียบผิดปกตินะ ก็เลยหันไปมองอีกคน
"มึงดูเงียบผิดปกตินะ" ผมทัก
"อกหักอ่ะดิ" ผมลองเดาเล่นๆ
"อื้ม" โอมตอบรับในลำคอ
"ห้ะ อะไรยังไง มึงระบายกับกูได้นะ หรือไม่อยากเล่าก็ได้เหมือนกัน" ผมอดตกใจไม่ได้ ก็สองคนนี้ดูรักกันจะตาย มีโมเม้นท์สวีทหวานอัพเฟสตลอด
"ตั้งแต่ขึ้นปีสี่มาเนี่ยกูขึ้นวอร์ดแต่เช้า บางวันก็อยู่เวรถึงเที่ยงคืน กููรู้ว่ากูไม่ค่อยมีเวลาให้เเพรเลย กูพยายามอธิบายนะแต่เเพรไม่พยายามเข้าใจกูเลยว่ะ แล้วกูก็โดนบอกเลิกวันที่กูต้องอยู่เวรแทนเพื่อนอีกคนพอดี คือวันนั้นแพรนัดกูไปดูหนังไง แต่มึง เป็นมึงจะทำไงวะ วอร์ดกูมีกูกับมันที่กำลังป่วยอ่ะ กูก็ต้องอยู่เวรแทนมันป่ะวะ"
"เลิกกันนานยัง"
"เดือนนึงละ"
"แล้วมึงทำใจได้ยัง"
"กูพยายามอยู่เนี่ย"
"เออ ทำใจให้ได้เร็วๆ นะ ยิ่งทำใจได้ช้ามึงก็ยิ่งทุกข์นะ คนเราเกิดมาแล้วก็ต้องมีความสุขดิวะ เค้าบอกเลิกมึงแล้วเค้าไม่มีสิทธิ์ทำให้มึงทุกข์อีกแล้วนะเว่ย"
"ขอบใจนะดิน" โอมเงยหน้ามองผมอย่างซาบซึ้ง ผมเลยพยักหน้าเข้าอกเข้าใจให้มันไปหนึ่งที
"ว่าแต่มึงดูธรรมะธัมโมนะเนี่ย จะออกบวชเหรอ" มันแซวผมยิ้มๆ
"เปล่า กูก็แค่พยายามจะเข้าใจคนอื่นในแบบที่เขาเป็น เผื่อจะส่งผลให้มีคนเข้าใจกูในแบบที่กูเป็นบ้าง"
"แบบไหนล่ะ"
"มาลองศึกษาดูดิ" ผมพูดกลั้วหัวเราะ
"ดวงอาทิตย์ตกละ กูกลับก่อนนะ" ผมพูดพลางลุกขึ้นยืน
"ป่ะ เดี๋ยวขับมอไซค์ไปส่ง"
"เฮ้ยไม่ต้อง เนี่ยมาออกกำลังกายนะ"
"น่า วันเดียวเอง จะได้ไปกินข้าวกัน "
"นะ" ทั้งเสียงทั้งแววตาทำผมใจอ่อนเลยทีเดียว
"ดิน อยากกินไรเย็นนี้"
"หมูกระทะกันมึง เหนื่อยมาก ขาล้าโคตรๆ" วิถีคนอ้วนอยู่ไม่ไกลแล้วครับ วิ่งเสร็จต่อด้วยหมูกระทะเนี่ย
******
จากนั้นเราก็คุยกันบ่อยขึ้นครับ ทั้งไปกินข้าวด้วยกัน มันโทรมาปลุกผมตอนเช้า บ่นเรื่องอะไรต่อมิอะไรให้ผมฟังในไลน์ ผมก็บ่นให้มันฟังเหมือนกันครับเพื่อความเท่าเทียม แต่ไม่ได้คุยกันตลอดเวลาหรอกนะ มันไลน์มาตอนเช้า ผมอ่านตอนบ่ายงี้ พอผมตอบตอนบ่าย นู่นมันตอบกลับตอนเที่ยงคืน มันไม่ค่อยว่างผมเข้าใจและก็ไม่ใช่เรื่องด่วนอะไรด้วย ส่วนผมก็ไม่เล่นไลน์ในเวลาเรียนเหมือนกัน เด็กดีใช่ไหมล่ะ
ผมว่าในโลกของผมนอกจากเพื่อนสนิทสองคนแล้ว ผมว่ามีคนก้าวเข้ามาอยู่เพิ่มอีกคนแล้วครับ
******
"ดิน เดี๋ยวผมไปรับที่หอนะตอนห้าโมงครึ่ง" มันไลน์มาครับ และตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เหมือนกันที่มันเริ่มแทนตัวเองว่า "ผม" ดูเรียบร้อยสุภาพขึ้นเป็นกอง
ผมเลยส่งสติ้กเกอร์โอเคกลับไป
รอไม่นานฮอนด้าคลิกสีดำก็มาจอดหน้าหอ ขึ้นมาแล้วก็ไม่ได้ถามหรอกครับว่ามันจะพาไปไหน ไปไหนก็ได้เพราะผมชอบซ้อนท้ายชมวิวอยู่แล้ว สักพักรถก็จอดที่บ่อบำบัด เป็นสถานที่บำบัดน้ำเสียน่ะครับ มีบ่อหลายบ่อ ที่นี่วิวดีนะครับ ต้นไม่ใบหญ้าสีเขียว ยิ่งตอนแดดร่มลมตกแบบนี้ แสงแดดสีทองนวลตา ทำให้สบายใจนักเชียว
"ดิน มาลองคบกับผมมั้ย" คนข้างตัวเอ่ยแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ผมหันไปมองคนข้างตัว ไม่ได้ตื่นเต้นหรือตกใจอะไร แต่ไม่ปฏิเสธหรอกว่าผมก็รู้สึกดีกับคนข้างตัวไม่น้อย สายตาที่มองมาแน่วแน่มั่นคง จนทำให้ผมยิ้มและเอ่ยว่า
"เอาดิ มาลองศึกษากันดูก็ได้"
"เราเป็นแฟนกันแล้วนะ"
"อื้ม เราเป็นแฟนกัน" ผมจะพูดทวนทำไมก็ไม่รู้
"กอดได้มั้ย"
ผมไม่ตอบแต่เดินไปหาอีกคนที่ยืนพิงมอเตอร์ไซค์อยู่ เข้าไปอยู่ระหว่างขาและกอดอีกคน
เนิ่นนาน จนตะวันตกดิน
จบ
สวัสดีค่ะ :-[
นี่เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกเลยที่แต่งจบ ฮ่าๆๆ :katai2-1:
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ :mew1:
ตอนพิเศษ 3: I LOVE YOU
ผมบอกไปหรือยังนะว่าผมเรียนคณะวิทยาศาสตร์ สาขาคณิตศาสตร์
ตอนนี้เป็นช่วงปลายเทอมสองของนักศึกษาปีสุดท้ายอย่างผม ก่อนหน้านั้นก็วุ่นๆ กับการทำโปรเจคจบ ไม่ค่อยได้นอนเลยครับ จนวันนี้เป็นวันสอบโปรเจคของผม โคตรตื่นเต้นเลย แม้จะซ้อมพูดกับต่อกับนุกบ้างแล้วก็ตาม
สอบโปรเจคเสร็จตอนเที่ยงพอดีครับ โอ๊ย โล่งมาก และเป็นการสอบโปรเจคที่มีความสุขมากๆ สำหรับผมเลยครับ อาจารย์ถามไม่ยาก อาจจะเป็นเพราะผมคลุกคลีกับงานมาทั้งเทอมและเข้าใจในตัวงานเป็นอย่างดี หลายๆ คำถามของอาจารย์ทำให้ผมได้คิดตาม ทำให้ผมได้เห็นมุมมองใหม่ๆ และเสน่ห์ของคณิตศาสตร์มากขึ้นจริงๆ
ช่วงเร่งทำโปรเจคโอมบังคับให้ผมมานอนที่ห้องด้วยครับ นัยว่ากลัวผมเร่งทำงานโต้รุ่งจนเสียสุขภาพ คืนนี้เลยจะนอนห้องโอมคืนสุดท้าย ก่อนจะกลับไปนอนหอเหมือนเดิม
ห้าทุ่ม
ตอนนี้โอมกำลังอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะหนังสือ ใส่แว่นหน้าตาจริงจังเอาการ ส่วนผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดินเอาผ้าเช็ดตัวไปตากที่ระเบียง โอมก็กวักมือเรียกไปที่โต๊ะหนังสือ
“อะไรโอม” ผมเลิกคิ้วถาม
โอมใช้ขาดันให้เก้าอี้เลื่อนถอยหลังไปนิดหน่อย แล้วดึงตัวผมให้นั่งตัก คือผมกับโอมก็ไม่ได้ตัวเล็กๆ นะ ผมสูง 178 ซม. ส่วนโอมสูงกว่าผมนิดหน่อย
“โอม มันจะหงายหลัง” ผมพยายามจะลุกออกจากหน้าขาโอม
“ไม่หงายหรอกน่า เก้าอี้แข็งแรงจะตายไป ดินดูโจทย์นี้ให้ผมหน่อย ผมแก้ไม่ออกอ่ะ” โอมพูดพลางเขย่าฝ่ามือผมเล่น
“ไหนอ่ะ โจทย์อะไร เราจะแก้เป็นมั้ยเนี่ย ช่วงนี้ไม่ค่อยมีสติและสมองเลย” ผมพูดกลั้วหัวเราะ
โอมยื่นกระดาษมาให้ดู เป็นอสมการ ดูเหมือนอสมการธรรมดา ทำไมโอมแก้ไม่ออก
“2(2x-i) > 4x-6u”
ผมหยิบดินสอบนโต๊ะมาทดเลข แล้วพูดพึมพำกับตัวเองไปด้วย ส่วนโอมก็เกยคางบนไหล่ผม สองมือกอดเอวผมเอาไว้
“เราก็กระจายฝั่งซ้าย ได้ 4x-2i > 4x – 6u”
“ลบด้วย 4x ทั้งสองข้าง ก็จะเป็น -2i > -6u”
“เอา -1 คูณตลอด ได้ 2i < 6u”
“ เอา 2 หารตลอด ได้เป็น i < 3u”
“เนี่ยโอม ก็ได้แล้วไง”
ผมมองผลลัพธ์ชัดๆ อีกที จนต้องอุทานอย่างลืมตัว
“เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“พูดไม่เพราะเลย” โอมบีบปากผมเบาๆ ก่อนจะถาม
“ไหนๆๆ ดินแก้ได้แล้วเหรอ คำตอบคืออะไรครับ” โอมยิ้มกรุ้มกริ่ม สายตาเจ้าเล่ห์ชอบกล
“ก็ได้เนี่ย” ผมยื่นกระดาษไปให้โอม พลางเสตามองหนังสือบนโต๊ะไปเรื่อย
“อ่านให้ฟังหน่อย นะ... นะครับ”
ทั้งน้ำเสียงอ้อนวอน ทั้งสองมือที่กระชับเอวแน่นกว่าเดิม
“ไอน้อยกว่าสามยู” ผมพยายามไม่สบตาอีกคน
“ใช่เหรอ” โอมใช้มือซ้ายเชยคางผมไปสบตาตัวเองจนได้
ผมพยักหน้าหงึกหงัก
“ใช่เหรอครับ” เราจ้องตากัน ผมมองตาโอมที่ตอนนี้ยิ้มทั้งปากทั้งตา พลางทบทวนเรื่องราวระหว่างเราอย่างรวดเร็ว
เกือบสองเทอมแล้วที่เราตัดสินใจคบกัน ศึกษานิสัยใจคอกัน ปรับตัวให้เข้ากัน ช่วงเวลาที่ผ่านมาผมมีความสุขมาก โอมเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ไม่ใช่สิ เป็นยิ่งกว่าเพื่อนสนิทเสียด้วยซ้ำ
โอมคือคนนั้นๆ ที่ผมเฝ้ารอ ใครสักคนที่ผมเคยหวังว่าจะเข้าใจในความเป็นตัวผม
“ว่ายังไงครับ” โอมเร่งเร้า
ที่ผ่านมา แม้ว่าโอมจะได้ฟังเพียงแค่คำว่า “รู้สึกดี” จากผม ถึงหลังจากนั้นโอมจะมีความสุขมาก กับการได้ยินคำว่า “ชอบ” จากปากผม
แม้ว่าผมจะค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองเป็นแฟนที่ดี ผมแน่ใจว่าตัวเองสื่อสารผ่านการกระทำ วาจาและภาษากายว่าผมรู้สึกกับโอมมากแค่ไหน
แต่ผมรู้ว่ามันไม่พอ
ไม่เคยพอ
โอมยังรอ “คำนั้น” จากปากผมอยู่ดี
และตอนนี้ ผมว่า...
“อยากฟังใช่มั้ยครับ” ผมถามย้ำเพื่อความมั่นใจ และเพื่อให้ตัวเองทำใจให้พร้อมที่เอ่ยคำนั้นด้วยทุกความรู้สึกที่มี
“ครับ”
ผมใช้สองมือโน้มคอโอมลงมา จนริมฝีปากเราชิดกัน สายตาเราสบประสานกัน
“เรารักโอม”
พูดจบผมก็สัมผัสริมฝีปากโอมเบาๆ ว่าจะค้างไว้สักห้าวินาทีแล้วผละออก แต่โอมเร็วกว่านั้น พอริมฝีปากเราสัมผัสกัน โอมใช้มือดันท้ายทอยผม ก่อนจะจูบผมอย่างลึกซึ้งกว่าทุกครั้ง เพราะที่ผ่านมาเป็นเพียงแค่สัมผัสริมฝีปากกันเท่านั้น
โอมเอียงหน้าปรับองศาให้เหมาะสม ก่อนจะแทะเล็มริมฝีปากผมและค่อยๆ สอดลิ้นเข้ามา ผมหลับตาลง ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่มันเป็น
จนแทบจะหมดลมหายใจ โอมถึงถอนริมฝีปากออก เราส่งยิ้มให้กัน
โอมเอื้อมมือมาเช็ดน้ำลายให้ ผมก็ทำอย่างเดียวกันให้อีกฝ่าย
“นุ่มแล้วก็หวานมากเลย” โอมไม่พูดเปล่า ส่งสายตาหวานๆ มาให้ผมอีกแน่ะ
มันไม่ใช่เรื่องที่ควรชมโว้ยยยยย ผมเขินหน้าแดงจนซุกหน้าลงกับอกโอม ใช้กำปั้นทุบหลังโอมเบาๆ
“ไอ้บ้า”
โอ๊ย เมื่อกี้ทำอะไรลงไปเนี่ย เขินก็เขิน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้าง
สักพักโอมก็พึมพำเบาๆ ขณะเกยคางกับหัวผม
“จริงๆ แล้วเหลืออีกโจทย์หนึ่งนะครับ ที่ผมยังแก้ไม่ออก”
“ยังมีอีกเหรอ” ผมเริ่มไม่ไว้ใจ
“เนี่ยดิน ช่วยหน่อยนะครับ” โอมหยิบโจทย์มาวางบนโต๊ะ
“รากที่สองของ 69?”
ห้ะ ผมอ่านโจทย์แล้วก็งงสงสัย
โอมกดเครื่องคิดเลขกริ๊กเดียวก็ได้คำตอบแล้วไหม
ผมหรี่ตามองโอม โคตรไม่ไว้ใจเลยให้ตายเถอะ
“น่า นะ ช่วยคิดหน่อยนะครับ ผมปวดหัวมากเลย คิดเลขไม่ไหวแล้ว” โอมเอามือกุมหัว แอ๊คติ้งเวอร์มาก
ผมมองหาเครื่องคิดเลข หามือถือจะมาคิดเลข ไม่ต้องแย้งว่าผมเรียนเลข เรื่องแค่นี้ง่ายๆ เลยนะครับ ตั้งแต่ผมเรียนสาขานี้เนี่ย ผมคิดเลขแย่ลงเยอะ คิดเลขในใจยังไม่ได้เรื่องเลย ก็สาขาเราไม่ได้เรียนคำนวณนี่นา
หาเครื่องคิดเลขไม่เจอครับ จะลุกไปหยิบมือถือโอมก็ไม่ยอม เอ้า ทดกับกระดาษก็ได้
“อืม รากที่สองของหกสิบเก้าเหรอ เจ็ดคูณเจ็ดได้สี่สิบเก้า แปดคูณแปดได้หกสิบสี่ เก้าคูณเก้าได้แปดสิบเอ็ด” การท่องสูตรคูณแบบประถมช่วยได้ครับ
“ก็จะได้แปด เอา 69-64=5 แล้วก็ใส่จุดเติม 0 หลังห้าไปสองตัว เป็น 5.00”
“เอา 2x8(ตอนแรก) ได้ 16 จากนั้น หา a ที่คูณกับ 16a แล้วไม่เกิน 500 เราจะได้ a ตัวนั้นคือ 3 (163x3=489)” ผมทำไปด้วยทดไปด้วย ส่วนโอมก็เอามือมาลูบพุงผมเล่น
“รากที่สองของหกสิบเก้า ได้ 8.3 กว่าๆ นั่นแหละ ขี้เกียจหาต่อแล้ว ฮ่าๆ โอมจั๊กจี้” โอมเริ่มล้วงเข้าไปในเสื้อเอามือไปลูบหลังผม
“What is the square root of 69?” โอมชะโงกหน้ามาดูที่ผมทำ พลางถามซ้ำ แหมสำเนียงดีจริงๆ อิจฉาอ่ะ
“หืม ก็ eight point…” ผมลากเสียงยาวก่อนจะเอะใจ
“โอม ไปเอาโจทย์นี้มาจากไหน” ผมร้องเสียงดัง พลางกระโดดออกจากตักโอม โอมก็งงๆ เลยปล่อยตัวผมง่ายๆ
“จากต่อ ทำไมเหรอครับ” โอมตอบงงๆ
“แล้วมันเฉลยยัง” ผมนึกคำตอบแล้วก็หน้าเริ่มแดง โอ๊ย ผมว่าผมใสๆ นะเว้ย แต่เรื่องแบบนี้มันบังเอิญผ่านหูผ่านตามาเองจริงๆ นะ
“ยังครับ ต่อให้มาเอาเฉลยจากดิน” สีหน้าโอมดูตื่นเต้นไปด้วยเลย คงสงสัยว่าคำตอบมันคืออะไร
“เออ งั้นดี ไม่ต้องไปถามเอาเฉลยจากต่อเลยนะ”
ผมขู่ พลางเดินไปหยิบมือถือมาโทรไปหาต่ออย่างรวดเร็ว
เดินผ่านกระจกเมื่อกี้หน้าผมยังไม่หายแดงเลย อ๊ากกกกก
ระหว่างรอสายต่อ ผมเลยหยิบหมีริละคุมะบนเตียงมาฟาดโอมแก้เขิน นี่แน่ะๆๆๆ
“ไรมึง” ต่อรับสายแล้วครับ
“ไอ้ต่อ ไอ้ทะลึ่ง ไอ้บ้ากาม ไอ้หมกมุ่น ไอ้@#%######@#@$%&” ผมโวยวายเท่าที่จะนึกออกก่อนจะกดตัดสาย พลางพูดโดยไม่มองหน้าโอมว่า เดี๋ยวคืนนี้จะกลับไปนอนหอ และกำลังพุ่งตัวจะไปหยิบกุญแจมอไซค์
แต่โอมชิงกุญแจรถผมที่วางบนโต๊ะเครื่องแป้งได้ก่อนน่ะสิ โอ๊ย เลยบอกโอมว่างั้นเดี๋ยวลงไปเซเว่นข้างล่าง ก่อนจะหยิบกระเป๋าตังแล้ววิ่งออกมาเลย
ยังไงก็ต้องหนีหน้าโอมสักแป๊บนึงก็ยังดี ตอนลงลิฟต์หัวก็ยังนึกถึงที่โอมทวนคำถามให้ฟัง โอ๊ย จะนึกถึงทำไมเนี่ย อดไม่ได้ที่จะขยี้หัวตัวเองแรงๆ เผื่อจะลืมได้บ้าง
“Eight…” จะไปนึกถึงเฉลยทำไมเนี่ยดิน อ๊ากกกกกกกกกก
****************************
สิ่งที่ดินไม่รู้
หนึ่งเดือนที่แล้ว
โอม-อาชว์ : มึงงงง มึงอย่าลืมคิดแผนช่วยกูนะ จะจบปีสี่ละเนี่ย ดินยังไม่บอกกูเลย
ตัวต่อเลโก้ : เออๆ
โอม-อาชว์ : เอาแผนแจ่มๆ นะมึง แผนที่ดินเสียใจแบบคราวที่แล้วไม่เอาแล้วนะ เลี้ยงไม่อั้นนะครับถ้าสำเร็จ
หกวันที่แล้ว
ตัวต่อเลโก้ : มึงๆ เอานี่ไปถามดิน
ตัวต่อเลโก้ : ส่งรูปภาพ
โอม-อาชว์ :โจทย์ไรของมึงเนี่ย จะเวิร์คป่ะ
ตัวต่อเลโก้ : มึงลองไปคิดดูก็ได้ 55555555555555555555555555555555555555555555555
ตัวต่อเลโก้ : ค่อยถามหกวันข้างหน้านะ ดินมันสอบโปรเจคจบวันนั้นพอดี
วันนี้ หลังจากดินผลุนผลันออกจากห้องไป
โอม-อาชว์: มึง เอาเฉลยมาด่วนเลย ข้อแรกกูแก้ได้อยู่ พอถามข้อสอง ดินเขินวิ่งออกจากห้องไปแล้วเลย เฉลยคือไรวะ
กูโคตรอยากรู้เลยเนี่ย กะไอ้คำถามสองของมึงอ่ะ
ตัวต่อเลโก้: 555555555 คำถามแรกมันตอบว่าอะไร
โอม-อาชว์: i < 3u มึ้งงงงง ดินบอกรักกูแล้ว ก็โคตรดีใจอ่ะ อยากตะโกนดังๆ ด้วยซ้ำเนี่ย แต่เดี๋ยวค่อยดีใจต่อ เฉลยข้อสองๆ
ตัวต่อเลโก้: แล้วข้อสองมึงถามมันว่าไง
โอม-อาชว์: ตอนแรกกูถามว่ารากที่สองของหกสิบเก้าคือ? แต่กูนึกได้ว่าโจทย์มึงเป็นภาษาอังกฤษนี่ กูเลยถามใหม่
ตัวต่อเลโก้: แล้วมันตอบว่าไง 555555 กูนึกหน้าดินแล้วขำจนสำลักอ่ะมึง
โอม-อาชว์: ตอนแรกตอบแปดจุดสามกว่าๆ พอกูถามใหม่ ดินก็ตอบ eight point… แล้วก็ถามกูว่าไปเอาโจทย์มาจากไหน แล้วก็หน้าแดงมากกกกกกกกกก จนโทรไปด่ามึงเสร็จ ก็รีบจะกลับห้อง แต่กูยึดกุญแจทัน เนี่ยตอนนี้หนีไปทำใจอยู่เซเว่น
ตัวต่อเลโก้: 5555555555555555555555555555555
โอม-อาชว์: มึงขำหลายรอบละนะ เร็วๆๆๆๆ
ตัวต่อเลโก้: Eight something.
โอม-อาชว์: ห้ะ กูงงอ่ะ
ตัวต่อเลโก้: ก็ถาม What is square root of 69? ใช่มะ
ตัวต่อเลโก้: เฉลยว่า Eight something
โอม-อาชว์: โอ๊ย เชี่ยยยยยยยยยยต่อ 5555
โอม-อาชว์: เดี๋ยวกูเอากุญแจมอไซค์ดินไปซ่อนแป๊บ แล้วจะลงไปตามดิน 5555 ขอบใจมากนะเว้ยยยย
ตัวต่อเลโก้: อย่าลืมข้อแลกเปลี่ยนนะจ๊ะ อิอิ แล้วก็สุขสันต์วันเข้าหอนะ กิ้วๆๆๆ จุ๊บุๆๆ
**********************************
สวัสดีค่ะ :o8:
หวังว่าจะไม่งงนะคะ :z2:
ถ้างงก็ช่างมันเถอะ ฮ่าๆๆ :z3: :hao3:
ขอบคุณทุกคอมเมนท์เลย ดีใจที่รู้ว่าคนอ่านคิดยังไง :pig4:
ขอบคุณที่แวะเข้ามาค่ะ :mew1: