พิมพ์หน้านี้ - *(จบแล้ว)*No sound ...ความรักไร้เสียง...
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: youpinkpink ที่ 12-05-2016 09:31:46
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
-
No sound
...ความรักไร้เสียง...
เพราะว่าผมพูดไม่ได้ จึงเอ่ยคำว่ารักออกไปไม่ได้
ที่ทำงานอันแสนเบื่อหน่าย บ้านเมืองที่แสนน่าเบื่อ แสงสีในยามกลางคืนก็น่าเบื่อ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ถอนหายใจ เขาเป็นแค่พนักงานระดับล่างของบริษัทชั้นนำของประเทศ เงินเดือนก็พอกินพอใช้ไปวันๆ แต่เหมือนว่าจะมีอะไรบางอย่างขาดหายไปในชีวิต
‘นั่นคือ แฟน ยังไงล่ะ’
‘เรย์’ ปลงตก อายุก็ปาไปเลขสามเข้าไปแล้ว ยังไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตน อีกอย่างหนึ่งที่เขาพึ่งจะยอมรับตัวเองไปหมาดๆก็คือ เขาเป็นเกย์!!!
“เฮ้อ”เรย์ไล่ความคิดทั้งหมดทั้งมวลออกจากหัว มือหนาหยิบกุญแจมาไขประตู
แกรก!
เรย์คิ้วขมวด เขาจำได้ว่าเมื่อเช้าเขาปิดประตูหน้าบ้านแล้ว และอีกอย่างเขาเป็นคนเจ้าระเบียบมากๆเพราะฉะนั้นเหตุการณ์ที่เขาจะลืมล็อคประตูบ้านไม่มีทางเกิดขึ้นได้แน่นอน
“...”มือหนากระชับกระเป๋าในมือแน่น ขาเรียวค่อยๆก้าวเดินเข้าไปในบ้าน ใจสั่นระรัวเมื่อมองเห็นเงาตะคุ่มๆอยู่ที่โซฟาห้องนั่งเล่น มือสั่นเอื้อมไปเปิดไฟ
แสงไฟจ้าทั่วห้อง เรย์หรี่ตามอง ก็พบเงาตะคุ่มๆน่าสงสัยนั่น คือเด็กผู้ชายคนหนึ่ง และที่ทำให้เรย์แปลกใจเป็นอย่างมากคือ เด็กคนนี้ไม่มีแม้แต่อาการตกใจเมื่อเห็นหน้าเขา
‘นี่มันเรื่องบ้าอะไร!’
“อะไรนะ!”เรย์ กำโทรศัพท์ในมือแน่น นัยน์ตาคมปลายตาไปยังเด็กหนุ่มที่ยังคงนั่งอยู่บนโซฟา
(อะไรกันเล่าเจ้าน้องบ้า ฉันแค่ฝากเขาไว้กับนายก่อนเท่านั้นเอง!)ปลายสายแหวใส่เสียงขุ่น เสียงของรัน พี่สาวของเรย์ดังขึ้นอีก จนเรย์ต้องขยับให้โทรศัพท์ห่างจากหู
“เห็นฉันเป็นอะไร! งานฉันก็มีนะโว้ย!”เรย์โวยกลับบ้าง
(ช่างสิ อากิเลี้ยงไม่ยากหรอกนะ ฉันไม่ได้ให้เขาอยู่กับนายตลอดซักหน่อย ไม่กี่วันฉันก็ไปรับเขากลับน่า)
“ให้ตายสิ”สุดท้ายเรย์ก็ทนกับลูกอ้อนของพี่สาวไม่ได้
“นายกินอะไรมารึยัง?”เด็กหนุ่มนาม ‘อากิ’ เงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะส่ายหน้าไปมา เรย์ถอนหายใจอีกครั้ง คนตัวสูงเดินเข้าไปในครัว มือหนาเปิดตู้เย็นก็พบว่าบ้านเขาไม่มีอะไรกินเลยซักอย่าง ใบหน้าคมหันไปมองเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวเดิมอย่างปลงตัว เรย์ตัดสินใจวันนี้เขาคงต้องพาออกไปหาอะไรทานข้างนอกบ้านซะแล้วสิ
“ลุกเร็วๆ”เด็กหนุ่มทำหน้างง แต่ก็ยอมลุกขึ้นตาม
“…”
“ใส่นี่ซะ”เสื้อโค้ทตัวใหญ่ถูกใส่ให้ อากิหันไปพยักหน้าขอบคุณ ภาษามือถูกใช้ จนเรย์มองอย่างอึ้งๆ ก็ว่าอยู่ทำไมไม่ยอมพูดอะไรซักอย่าง พูดไม่ได้นี่เอง...
ร้านอาหารแห่งหนึ่งในย่านธุรกิจ ที่เขาเลือกร้านเพราะสะอาดแถมรสชาติถูกปากด้วย อากินั่งลงตรงข้ามกับเขา อากิใช้ภาษามืออีกครั้ง เรย์คิดในใจว่าเขาคงจะต้องไปศึกษาเจ้าภาษามือนี่ซักหน่อยคงจะดี เรย์ยื่นเมนูอาหารไปให้อากิ เขาเห็นเด็กหนุ่มจิ้มเบาๆตาเป็นประกาย
‘ไอ้ความรู้สึก ใจเต้นรัวๆนี่มันคืออะไรกันนะ’
การทานอาหารครั้งนั้นผ่านไปด้วยดี จนตอนนี้เวลาผ่านไปแล้วสองวัน
“อากิ นายเขียนหนังสือเป็นรึเปล่า?”เรย์ถามขึ้น มือหนายื่นแก้วโกโก้ร้อนไปให้ อากิรับมาดื่มก่อนจะหยิบกระดาษมาเขียนขยุกขยิก
‘ผมเขียนได้ อ่านออกครับ’
“ดีๆ”เรย์ยิ้มออกมา การใช้ชีวิตอยู่กับอากิก็ไม่แย่นัก อากิเลี้ยงง่ายอย่างที่พี่สาวเขาบอก และเวลาอากิยิ้มดีใจ เรย์รู้สึกว่าชอบรอยยิ้มแบบนั้นเอามากๆ
“งั้นเวลานายจะบอกอะไรฉัน ให้เขียนลงบนสมุดนี่นะ”เรย์ยื่นสมุดวาดเขียนเล่มหนึ่งให้อากิ เด็กหนุ่มรับมาใบหน้าหวานคลี่ยิ้มน่ามอง จนเรย์ใจเต้นระรัว
พรวด!
เรย์ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่ไหวแล้ว อากิน่ารักเกินไป ใบหน้าคมแดงก่ำ ลมหายใจหอบถี่ ถึงเขาจะเป็นเกย์แต่นั่นเด็กนะเว้ย!
อากิมองแผ่นหลังของเรย์ที่จู่ๆก็ลุกพรวดออกไปด้วยสายตาหม่นๆ
อากิมองขนมเค้กในมืออย่างมีความสุข เด็กหนุ่มรู้ว่าเรย์ชอบเค้กร้านนี้มาก ถึงไม่รู้ว่าเรย์โกรธอะไรเพราะหมู่นี้เด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนโดนหลบหน้าหลบตา
กึก!
อากิหยุดเดินกะทันหัน เมื่อสายตาเผอิญไปเห็นบางอย่างเข้า ภาพที่เรย์โอบเอวหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้าร้านอาหารไป ทำให้อากิรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ มือบางกำถุงเค้กแน่น
‘นี่คงเป็นเหตุผลที่แท้จริงสินะ’
เหมือนโดนเอาน้ำเย็นสาดหน้า น้ำสีใสไหลลงมาเป็นทาง ไร้เสียงสะอื้น บางทีอากิก็เกลียดตัวเองที่เปล่งเสียงออกมาไม่ได้ ขาเรียวออกวิ่งทิศทางไร้จุดหมาย ไม่อยากจะเห็นภาพบาดตานั่นอีกแล้ว
ตึก! ผลัก!
อากิเงยหน้ามอง ตอนนี้เด็กหนุ่มนั่งอยู่กับพื้น คนที่เขาเดินชนคือชายคนหนึ่งท่าทางนักเลงที่มีท่าทางโมโหร้าย ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อของอากิ
“อยากมีเรื่องเหรอว่ะ!!!!”อากิตัวสั่นระริก ไร้เสียงตอบรับก็ยิ่งทำให้ชายคนนั้นโมโหมากกว่าเดิม เขาโดนเหวี่ยงลงพื้น แขนเรียวบางตระกองกอดกล่องเค้กที่ตอนนี้คงเละไปแล้วแน่น ฝ่าเท้าเหยียบลงบนใบหน้า ถ้อยคำดูถูกเหยียดหยามถูกพ่นออกมา เขาทั้งถูกเตะอัด ทั้งถูกต่อย จนชายคนนั้นพอใจ แต่ยังไม่วายถ่มน้ำลายใส่อย่างรังเกียจ
ริมฝีปากบางกัดฟันฝืนลุกขึ้นยืน นี่ก็เย็นแล้ว เรย์คงจะโมโหที่เขายังไม่กลับบ้านเป็นแน่ น้ำสีใสไหลออกมา เขาเจ็บจนไม่รู้จะระบายยังไง จะพูดออกมาก็ไม่ได้ บอกใครก็ไม่ได้ จนเขามาถึงหน้าประตูบ้านของเรย์ มือบางกดกริ่ง ก่อนที่คนตัวสูงคุ้นตาจะออกมาเปิด เรย์โมโหจริงๆด้วย เสียงด่าทอดังขึ้นไม่ขาดสายแต่อากิคงจะรับฟังไม่ได้ทั้งหมด ร่างบางๆล้มพับไปต่อหน้าต่อตาของเรย์
“เฮ้!”เรย์รับร่างของอากิไว้ได้ทัน สภาพบอบช้ำที่เขาพึ่งจะสังเกต นี่อากิไปทำอะไรมากัน เรย์รีบพาอากิไปโรงพยาบาลทันที
“ญาติเชิญทางนี้ค่ะ”นางพยาบาลพูดบอก ถึงแม้ใจจะห่วงอากิที่อยู่ใน ICU แต่ก็เดินตามนางพยาบาลไป
เรย์กรอกประวัติของอากิอย่างเร่งรีบ อันไหนที่เขาไม่รู้จึงละไป นางพยาบาลรับไป ก่อนจะบอกให้เขาไปนั่งรอ
กริ๊ง! กริ๊ง!
“ฮัลโหล”
(อยู่ไหนน่ะ เรย์)ปลายสายคือพี่สาวของเรย์นั่นเอง
“โรงพยาบาล N มาเร็วๆ”ไม่รอให้อีกฝ่ายพูดอะไรต่อ คนตัวสูงก็ตัดสายไป นัยน์ตาคมจ้องไปที่ประตูห้องฉุกเฉิน
เวลาผ่านไปพอสมควรประตูก็เปิดออกพร้อมๆกับร่างของคุณหมอที่เดินออกมา
“คุณบอกกับหมอได้มั้ยว่าคนไข้ไปทำอะไรมา”
“ไม่ครับ เขากลับบ้านมาแล้วก็ล้มลง”
“คนไข้มีร่องรอยถูกทำร้ายร่างกายมาอย่างหนัก ตอนนี้ยังไม่ฟื้นเพราะร่างกายบอบช้ำ”เรย์อึ้งไป มือหนากำแน่นรู้สึกโมโหในใจนั้นลุกเป็นไฟแล้วว่าใครที่ไหนมาทำร้ายอากิอย่างนี้
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”รันวิ่งเข้ามา เรย์ทำหน้าเครียดทันที ตอนนี้หมอย้ายอากิให้มานอนในห้องพิเศษแล้ว
“ผมไม่รู้ ผมขอโทษ”เรย์บอกออกมา เขาไม่รู้จริงๆว่าใครทำกับอากิแบบนี้ ขาเรียวพาร่างไร้เรี่ยวแรงออกไปด้านนอก เขาบอกกับรันว่าจะกลับบ้านไปเอาของพี่สาวเขาพยักหน้ารับไม่พูดอะไรทั้งนั้น
เรย์ขับรถกลับบ้าน เมื่อเปิดประตูก็พบกล่องเค้กที่ตอนนี้เละไปหมดแล้ว มือหนาหยิบขึ้นมาดู ก็พบกระดาษแผ่นหนึ่งแนบไว้
‘ขอโทษครับ จากอากิ’
“ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษนาย อากิ!”เรย์ทรุดตัวลงอย่างไร้เรี่ยวแรง เขาไม่น่าเลย ไม่น่าปล่อยให้อากิเที่ยวเล่นอยู่คนเดียว มือหนาล้วงหยิบสร้อยคอลวดลายน่ารักออกมาจากกระเป๋ากางเกง เรย์ไม่น่าไปซื้อเจ้านี่มาเลย
‘ฉันอยากจะให้ของขวัญ’เรย์เอ่ยกับหญิงสาวเพื่อนสนิทอย่างเครียดๆ
‘นายมีแฟนแล้วเหรอ!?’
‘เปล่าหรอก ฉันแค่ชอบเขาเท่านั้น’พูดไปภาพของอากิก็ลอยเข้ามา
‘ต้องนี่เลย ร้านสร้อย!’เรย์โอบเอวบางเข้าตัวก่อนจะรีบก้าวเข้าไปทันที หญิงสาวหัวเราะออกมา
‘ไม่ต้องรีบน่า’
อากิปรือตามองเพดานสีขาวสะอาดอย่างมึนงง ก่อนจะเบนสายตามามองข้างเตียง
“อากิ เธอตื่นแล้ว!!”เสียงหวานคุ้นหูทำให้อากิยิ้มออก มือบางกอดตอบผู้มีพระคุณอย่างรักใคร่ รันไม่ใช่แม่ของเขา เธอรับเขามาเลี้ยงจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาจึงรักเธอเหมือนแม่แท้ๆ
“…”มือบางสั่นๆ ขยับเป็นภาษามือ รันยิ้มบาง ก่อนจะลูบหัวของอากิไปมา
“ไม่เป็นไร เธอปลอดภัยแล้ว”อากิยิ้มรับ สายตากวาดไปรอบห้องก็ไม่พบเรย์เลย คนตัวสูงคงจะโกรธเขามากเลยสินะ ใบหน้าหวานหม่นเศร้าลงจนรันสังเกตได้
“เรย์ เข้าห้องน้ำอยู่น่ะ”รันบอก อากิยิ้มรับ
คนตัวสูงเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี อากิใจเสีย มือบางควานหาสมุดที่เรย์ให้ไว้ มือสั่นๆนั่นบรรจงเขียนก่อนจะยื่นไปให้เรย์
‘ขอโทษครับ’
“รู้มั้ย อากิ”เรย์เอ่ยออกมาเสียงเรียบ ใบหน้าหวานหมองลง น้ำสีใสคลอหน่วงจะไหลลงมาอยู่รอมร่อ
“...”
“นายไม่ได้ผิดอะไรเลย ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก”
“…”
“ฉันต่างหาก ฉันเป็นคนที่แย่เอง ขอโทษที่ทำให้นายเจอเรื่องแย่ๆ”เรย์ดึงร่างเล็กมากอดแน่น อากิซุกหน้าลงไป น้ำสีใสไหลออกมาจนเสื้อบริเวณหน้าอกของเรย์เปียกชุ่ม
รันมองภาพนั้นก่อนจะยกยิ้ม ค่อยๆถอยหลบฉากออกจากห้องไป หญิงสาวโทรหาสามีของตน บอกข่าวดีให้อีกฝ่ายรับรู้
“นิ่งซะนะ เด็กดี”เรย์โยกตัวไปมา ราวกับกล่อมให้อากิเข้าสู่ห้วงนิทรา เรย์วางอากิที่หลับคาอกเขาลงไปนอนบนเตียงแต่โดยดี มือหนาห่มผ้าให้อีกฝ่ายจนมิดคอ ใบหน้าหวานยามหลับนั้นน่ามองจนอดที่จะก้มลงไปสูดดมความหอมจากแก้มนุ่มนิ่มไม่ได้
พอพิจารณาดูดีๆแล้ว เรย์ค่อนข้างคุ้นหน้าของอากิ เหมือนเคยพบมาก่อนแต่ก็นึกไม่ออก หนุ่มใหญ่วัยกลางคนอย่างเรย์ ความจำค่อนข้างเลอะเลือนความทรงจำตอนยังเป็นเด็กหนุ่มรู้สึกจะเลือนลาง
“นี่พี่”เรย์เดินออกมาจากห้องพิเศษ ทรุดตัวลงข้างๆพี่สาวของตน
“อะไร”
“ผมคุ้นหน้าอากิ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน”รันจ้องเขม็ง มือบางดีดหน้าผากผู้เป็นน้องชายอย่างหมั่นไส้
“นี่นายจำไม่ได้จริงๆเหรอ”
“ฮะ?”
“ชิ ฉันไม่เล่าหรอกย่ะ!”ด่าเขาจบก็ลุกออกไปทันที ทิ้งเรย์เอาไว้อย่างนั้น
“ตื่นแล้วเหรอ”เรย์ถามขึ้น อากิพยักหน้า มือบางหยิบสมุดมาเขียนก่อนจะส่งให้เรย์
‘ผู้หญิงที่อยู่กับคุณเมื่อวานเป็นใครเหรอครับ’
“อ๋อ เพื่อนของฉันเอง ทำไมเหรอ”อากิส่ายหน้า รู้สึกโล่งใจเมื่อรู้ว่าหญิงสาวไม่ใช่คนรักของเรย์
“…”
“อากิ หลับตาก่อน”อากิเอียงคอสงสัยแต่ก็ทำตาม ความรู้สึกเย็นๆที่ลำคอทำให้อากิลืมตาขึ้นมา ใบหน้าของเรย์อยู่ใกล้ใบหน้าของเขามาก อากิค่อยๆถดคอหนี ใบหน้าที่แดงก่ำเป็นหลักฐานอย่างดี มือบางสัมผัสบริเวณลำคอของตน
‘สร้อย’
“ฉันให้ อากิคือว่า...”
“…”
“ฉันไม่รู้ว่าตอนไหนที่เริ่มมองว่านายน่ารัก ฉันไม่รู้หรอกนะว่าความรู้สึกแบบนี้จะหายไปรึเปล่า แต่ว่าฉันน่ะ...”
“…”
“ฉันคิดว่าฉันรักนาย”
อากิรู้สึกว่าใจของเขาเต้นระรัว มือสั่นระริกแตะเบาๆที่สร้อย น้ำสีใสเอ่อล้นจนไหลออกมา ริมฝีปากแย้มยิ้มหวาน ภาษามือวาดไปมา เรย์จับใจความได้ว่า
‘ผมก็รักคุณเหมือนกัน’
อ้อมกอดอบอุ่นของเรย์เป็นสิ่งที่อากิสัมผัสได้และไม่อยากให้มันหายไป
“เราเป็นคนรักกันแล้วนะ เด็กน้อย”เรย์พูดบอก ใบหน้าหวานแดงขึ้นอย่างน่ารักน่าชัง สมุดเล่มเดิมถูกเปิดและเขียน
‘ครับ ผมเป็นของคุณ’
แถม
เด็กชายตัวเล็กผมดำคนหนึ่งกำลังร้องไห้อย่างหนัก แต่ไร้เสียงสะอื้น พ่อแม่หายไปไหนกัน พวกเขาพาเขามาที่สนามเด็กเล่นและไม่มารับกลับ ตอนนี้ก็เย็นแล้วด้วย เด็กน้อยรู้สึกกลัว
“นี่หนู”เสียงทุ้มเพิ่งแตกหนุ่มดังขึ้น เด็กน้อยเงยหน้ามองก็เห็นพี่ชายในชุดนักศึกษาท่าทางใจดี
“…”
“มืดแล้ว พ่อแม่ไปไหน?”
“…”เด็กน้อยส่ายหน้าไปมา ภาษามือที่แม่ของเขาสอนถูกใช้ แต่ดูเหมือนว่าพี่ชายใจดีจะไม่เข้าใจเสียเท่าไหร่
“มาๆ”มือหนากุมมือเล็กบังคับให้เดินตาม เป็นครั้งแรกที่รู้สึกหัวใจเต้นแรงราวกับจะกระเด้งออกมา
คล้ายๆกับ อาการรักแรกพบ
จากนั้นเขาก็ไม่พบพี่ชายใจดีคนนั้นอีกเลย เด็กน้อยถูกพามายังสถานเลี้ยงกำพร้า และหลังจากนั้นก็ได้ถูกรับไปเลี้ยงโดยครอบครัวหนึ่ง
“ฉันชื่อรันนะ ฉันจะให้เธอชื่อว่า อากิ!”
และพรมลิขิตก็ทำให้เด็กน้อยได้เจอพี่ชายใจดีอีกครั้งหนึ่ง...
.
.
.
จบบริบูรณ์
**************************************
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:กอด1:
เรย์เจออากิ แล้วทำไมพี่สาวเรย์ถึงรู้ได้ล่ะคะนี่??
-
:กอด1:
เรย์เจออากิ แล้วทำไมพี่สาวเรย์ถึงรู้ได้ล่ะคะนี่??
เพราะพี่สาวของเรย์เคยเจออากิตอนเด็กที่อยู่กับเรย์ค่ะ
-
น่ารักจังง
-
ที่แท้ก็เคยเจอกันมาก่อนนี่เอง
:katai2-1: :katai2-1:
-
น่ารักดีค่า
-
สงสารน้อง :mew4:
-
หวานละมุนมากค่ะ แต่น่าสงสารอากิอ่ะ