จริงๆมันก็เริ่มจากในหัวนี่แหละก่อนเลย ถ้าเราวางเรื่องไว้ก่อนสักหน่อย กันลืมก็เขียนไว้ในกระดาษ เรื่องแรกๆไม่ต้องไปฟิคมากมาย
เอาตามความรู้สึกที่เราอยากเขียน
ทีสำคัญคือการเกลาภาษา ตอนพิมพ์น่ะพิมพ์ไปเลยคะ พิมพ์จนพิมพ์ไม่ออกแล้วค่อยกลับมาอ่าน จะได้ทั้งตรวจคำผิด ได้เกลาภาษาที่เรารู้สึกว่ามันยังไม่ดี ที่สำคัญคือได้อยู่กับตัวละคร ทำให้คิดตอนต่อๆไปออกด้วยนะคะ
เป็นกำลังใจให้ ^^
เราก็เพิ่งเริ่มแต่งค่ะ แต่ตอนนี้ได้สามสิบกว่าตอนแล้ว ไม่รู้จะช่วยคุณได้มากน้อยแค่ไหน
สำหรับตัวเราเอง คิดพล็อตไว้คร่าว ๆ คิดคาแร็คเตอร์ตัวละครหลักไว้คร่าว ๆ ก่อน แล้วเขียนเลยค่ะ
คิดแบบไหนเขียน รู้สึกยังไง ชอบแบบไหน มโนอะไรไว้เขียนไปก่อน เขียนไปเรื่อย ๆ
แล้วมันจะค่อย ๆ เป็นรูปเป็นร่างขึ้นเอง พอได้ตอนนึง แล้วตอนที่เหลือจะค่อย ๆ ตามมาเอง
พอเขียนจนเขียนไม่ออก ก็มานั่งอ่านทวนอีกรอบ เราจะเริ่มรู้เองว่าอยากเพิ่มอะไร ควรเพิ่มอะไร แก้ตรงไหน
เราจะเริ่มเห็นจุดบอด จุดที่ภาษาแปลกๆ ซึ่งตอนที่ตอนเขียนเราไม่รู้หรอกว่ามันแปลกมารู้ตอนอ่านทวน
เวลาตันเขียนไม่ออก ก็ฟังเพลง ดูหนังบิ้วเอาประมาณนั้น
ก็ประมาณนี้ค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าช่วยได้มั้ย เพราะเราไม่ได้เขียนเก่งอะไร
นิยายเราเองก็ไม่ได้มีคนอ่านมากมาย :laugh:
แต่มีความสุขดีที่ได้เขียน ได้ทำอะไรในหัวให้มันเป็นรูปเป็นร่าง
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ :3123:
ขอบคุณมากเลยค่ะตอนนี้แต่งได้ตอนนึง แต่ยังไม่กล้าเอาลง
ส่วนตัวคิดว่ามันดูสั้นๆ แต่อยากลองแต่งจริงๆจังๆดูสักครั้ง
ปล.นิยายชื่ออะไรค้ะจะไปติดตาม :กอด1: :L2:
เราว่าเขียนให้ได้สัก 4 - 5 ตอนก่อนดีกว่าไหมคะ แล้วค่อยเอามาลง
แบบว่าเอาให้ชัวร์ก่อนว่าพล็อตจะไปทางไหน พอมั่นใจว่าจะไม่เปลี่ยนอะไรแล้วค่อยลง
แต่ถ้าคนเขียนชัวร์แล้วจะลงเลยก็ได้ค่ะ
ส่วนนิยายเรา 55555555555 เขินจัง :o8: คือชื่อมันเสี่ยวมาก เดี๋ยวแอบกระซิบไปแล้วกันนะคะ