พิมพ์หน้านี้ - เหมือนจะเป็นรักแท้
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => พูดคุยทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: non23 ที่ 06-07-2015 18:19:14
-
ขอแนะนำตัวก่อนนะครับผมชื่อ นนท์
เริ่มเลยนะครับ ผมเป็นคนติดเซ็กมากถึงขั้นเสพมันเลยทีเดียววันหนึ่งผมสามารถมีเซ็กได้อย่างต่ำวันละ3-4ครั้งโดยที่ไม่พักเลย ตอนนั้นผมสนุกมากับการมีเซ็กทุกครั้งที่ผมมีเซ็กผมจะป้องกันมันเสมอ ผมเริ่มโปรแกรมแชทของยี่ห่อที่มีปุ่มเยอะๆ ตอนนั้นมันฮิตมากและมันเป็นอะไรที่แปลใหม่สำหรับผมมาก คือผมหาเซ็กจากตรงนั้นและสนองความต้องการของผม มันก็ตอบโจทย์ผมดีมาก แล้วมีอยู่วันหนึ่งที่เพื่อนในแชทชวนผมเข้ากลุ่ม แล้วผมก็โพสประมาณแบบว่า หาเซ็กหมู่ แล้วมันก็ได้ผลดีมีคนเข้ามาทักผมมากเลยทีเดียว ผมก็ยังสนุกกับการมีเซ็กอีกชีวิตเป็นอยู่อย่างนี้ประมาณ1-2เดือน มัีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมแชทในกลุ่มว่าหาเพื่อนเที่ยวงานย่าแล้วมีคนหนึ่งมาทักผมว่าอยากไปเที่ยวเหทือนกัน เราเลยตกลงกันว่าจะไปเที่ยวหลังผมเลิกงานประมาณ3ทุ่มเขาขับรถมารับผมไปเที่ยวตอนแรกที่เห็นเขา เขาก็ดูดีตัวเล็กเท่าผมคือทุกอย่างเท่ากันหมด ความสูง หน้าตาเราคล้ายกันมากๆ เราไปเดินงานย่าด้วยกัน ตอนนั้นในฐานเพื่อนไม่คิดอะไร อ่อผมลืมบอกว่าผมใส่ชุดนักศึกผมเลยให้เขาพาเข้าห้องน้ำสาธารณะเพืื่อเปลี่ยนเสื่อผ้าผมเลยขอยิมเงินเขา3บาทระหว่างที่เขาค้นหาเงินเหรียญเขาเลยฝากมือถือไว้กับผมแล้ข้อความมันก็เข้าผมเลยมองดูหน้าจอเลยเจอรูปแฟนเขาตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรเฉยๆ
พอผมเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วเราก็ไปเที่ยวกันมันเป็นความรู้สึกดีกับคนๆหนึ่งที่พึ่งเจอกันแค่วันเดียวตอนแรกก็ไม่คิดหรอกแต่เบรรยากาศมันพาไปอะไรหลายๆอย่างมันทำให้คิด แล้วเขาก็มาส่งที่หอเขาก็กลับแล้วแชทผมก็ดังขึ้นเขาไป7-11เขาถามว่าจะกินอะไรไหม ผมก็บอกอยากินใส่กรอกเขาเลยซื้อมาฝากผมเลยชวนเขาเข้าห้องแล้วก็จบที่เรื่องเซ็กตอนเช้าเขาก็ไปส่งผมที่ทำงานเราเป็นอย่างนี้ประมาณ1อาทิตย์ใด้แล้วผมก็ถามเขาว่าทำแบบนี้แฟนเขาไม่ว่าหรอ เขาบอกเลิกกันแล้วผมก็เลยถามต่อว่าเอ้าแล้วคนที่อยู่จอมือถือละเขาบอกว่าเลิกกันแล้ว ผมกับเขาก็เลยลองคบกันเป้นแฟน ตอนแรกเขาไปกลับระหว่างบ้านและหอผม อ่อบ้านเขาอยู่ตัวเมือง ตอนนั้นเขากำลังจะเข้ามหาลัยเขาสอบติดครู ผมเลยว่างั้นก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันใหมจะได้ประหยัดค่าห้องค่าใช้จ่าย เขาก็ยินดีที่มาอยู่ เราอยู่ด้วยกกันนานพอสมควรแม่โทรไห้ผมกลับบ้าน ผมคิดอยู่ว่าจะพาเขากลับบ้านดีใหมผมก็ถามเขาว่าอยากกลับบ้านผมใหม เขาก็บอกว่าอยากกลับ เราเลยขี่รถมอไ๙ต์กลับบ้าน บ้านผมกับต้วเมืองห่างกันพอสมควร ประมาณ 80 กิโล เขาถามผมว่าไกลไหมผมบอกว่าไม่รู็เขาไส่เสื่อแขนสั้นกับกางเกงยีน ผมก็เต็มเลยไส่กางเกงขายาวและกางเกงขายาว ตอนแรกเขาก็เข้ากับบ้านไม่ได้ ผมก็พาเขาไปบ่อยขึ้น (ที่บ้านผมรู้ว่าผมเป็น)เขาก็เข้ากับคนที่บ้านและน้องผมได้ ผมกับเขาก็อยู่ด้วยกะนมาประมาณ3ปีสงบสุขดีไม่ทะเลาะอาจจะมีบ้างแต่ไม่มาก ผมยังจำตอนที่เขาเขาขอคบ เขาบอกว่ารับได้ทุกอย่างที่เป็นเราเขาบอกอดีตอย่าไปใส่ใจปล่อยมันไปเริ่มใหม่ พอผมเรียนจบผมก็มาจับใบแดงที่บ้าน ดขาก็จับเหมือนกัน วันเดียวกันผมสละสิมะิ์จับแต่เขาผ่อนผัน ผมได้ใบแดง ทบ.1 ผมทรุดเลยที่เลวร้ายกว่านั้นผมได้เป็น2ปี แล้วผมโทรบอกเขาว่าผมได้ใบแดง ผมเลยถามว่าให้สมัครไปเด้วยใหม ผมบอกไม่เป็นไรหรอก อน่าเลยเรียให้จบซะ วันที่ 1พ.ค. 57 ผมมาประการที่ กทม. เขามาส่งผมที่ตัวอำเภอกับแม่และน้องสาวน่ำตาเขาใหลเขาโบกมือลาเหมือนเขาจะรับไม่ได้ที่เรามาเป็นทหาร ผมอยู่ กทม.ได้5 วันผมก็ถูกส่งตัวมา กาญจนบุรี ที่นี้ฝึกโหดมาๆผมคิดถึงเขา คิดถึงแม่และน้อง แล้ววันที่ให่เยี่ยมญาตทหารใหม่ก็มาถึงผมโทรบอกแม่ว่าผมอยู่ที่ไหน ไห้แม่บอกเขาด้วยว่าให้มาเยี่ยมผม และแล้ววันจริงก้มาถึง ผมนั้งรอว่าเขาจะมาใหมแต่เขาบอกว่าจะมาผมก็รอใจจดใจจ่อ และรถยนตืโตโยต้าก็มาจอด เขาและน้องก็ลงมาจากรถผมวิ่งเข้าไปกอด ผมบอกคนที่นี้ว่าผมเป็นผู้ชายแท้ มีหลอกว่าน้องสาวเป็นแฟนส่วนเขาเป็นพี่ชาย ผมดีใจมากเขาไม่เปลี่ยนเลยเขายังเหมือนเดิม เขาจำผมไม่ได้ผมผอมและดำมากๆสิวขึ้นด้วย เรานั้งคุยกันปละถามว่าเป็นนยังไงบ้างสบายดีใหม และแล้วเวลาแห่งความสุขก็หมดลง ตอนนั้นประมาณ 16.00 น. เขาให้ญาติกลับบ้านเพราะหมดเลาเยี่ยมแล้ว ผมเสียใจมากๆเหมือนตัวเองถูกทิ้งยังไม่รู้ มัรเศร้ามากๆ และผมก็กลับมาฝึกอีกครั้ง ผมไม่ค่อยฝึกหรอกส่วนมากจะทำเอกสารมากกว่า นานๆทีจะฝึก และววันที่เขาปล่อยกับบ้านก็มาถึง ผมกลับมาบ้านเขามารับที่ บขส. ผมดีใจกอดเขาเรานอนกอดกันผมคิดถึงเขามากๆ ตอนเช้าเราก็กลับบ้านของผมไปหาพ่อกับแม่และน้อง เผมอยู่บ้านประมาณ 15 วัน แล้วผมก็กลับมากาญจนบุรี ผมมาอยู่กองร้อย แล้วผมก็ลองโหลดทวิทเตอร์มาเล่น แล้วผมก็ลองเล่นดูผมก็ฟอลโล่พวกชอบโชว์ถ้าคนเล่นจะรู้ ผมก็เลยสร้างทวิทที่โชว์ของลับของผมที่ใส่ชุดทหาร ผมถ่ายไม่ไห้เห็นหน้า แต่เขาจำได้เขาเลยโทรมาถามว่าทำอย่างนี้ทำไม ตอนนั้นผมไม่คิดผมคิดแค่ว่าผมสนุกมีคนมาฟอลโล่เยอะๆแค่นั้น แล้วผมก็หยุด แล้วผมก็กลับมาเล่นมันอีกครั้งตอนนี้เขาไม่รู้ผมเริ่มรู้จักคนมากขึ้น เริ่มถ่ายจากที่เคยมีผ้าตอนนี้ไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว แล้วเขาจับได้ว่าผมเล่นอีกตอนนี้แหละที่เราทพเลาะกันครั้งใหญ่ทะเลาะจนพ฿ดกรูกับมึงออกมาจนไม่คุยกันผมบล็อกเฟส ไลนื เขา คือเรายังไม่ได้บอกว่าเลิกกันแต่แค่ไม่คุยกัน แล้วผมก็กลับมาบ้านมารับปริญญาบัตร เขาก็มาแต่เราไม่คุยกัน นอนเตียงเดียวกันแต่ไม่คุยกันแม่ไม่รู้ว่าพวกเรามีปัญหาอะไรกัน เขาไม่รับงานรับปริญญาบัตรผมเอาโทรศัพท์เขาถ่ยรูป คือถ่ายเยอะมาก ผมเลยขอดูรูปที่ถ่ายหน่อย เขาก็ไห้มาดูผมก็เลื่อนดูไปเรื่อยๆอยู่ๆผมก็เห็ยผู้ชายคนหนึ่งในมือถือของเขา ผมใจแป๋วเลย ยอมรับว่าอาจเป็นแฟนใฟม่คือตอนนั้นผมก็อยากขอโทดเขาอยากกลับมาเป็นเหทือนเดิม พอผมเห็นแบบนี้แล้วผมก็ปลงเลยครับ พอกลับมาจากงานรับปริญญาบัตร เขาก็กลับไปเรียนเลยตอนนั้นผมยังอยู่บ้านอยู่ผมลาทหารมา 15 วัน ผมเลยไลน์ไปถามเขาว่าใหนๆดราก็จะเลิกกันแล้วขอถามหน่อยได้ไหมว่าคนที่อยู่ในมือถือเปฌนไรหรอ เขาตอบว่าเป็นน้องหลีดเอกภาษาำทย ไครจะไปเชื่อมันเรียนเอกภาษาอังกฤต จะมีน้องเอกภาษาไทย ผมเลยตัดทุกอย่างเลิกติดต่อแล้วเขาก็โพสรูปที่ขึ้นสถานะว่า พาที่รักไปกินข้าวพร้อมรุปแฟนใฟม่เพื่อนผมเห็นเลยแค็บหน้าจอมาให้ดู ผมเลยถามว่าคนนี้ใช้ใหมที่อยู่ในมือถือเขาตอบว่าใช้ ตอนนี้ผมกับเขาก็ไม่คุยหรือติดต่อกันเลย ผมเคยบอกเขาว่าถ้าเจอกันตามถนนหรือเจอที่ใหน ขอใด้ไหม อย่าทักกันเลยมันรับไม่ได้ที่จะเห็นเขาอีก แล้วเขาก็ถามว่าต้องการอย่างนั้นหรอ ซึ้นทุกวันนี้ถามผมว่าลืมเขาได้ไหมตอบเลยว่าไม่ได้ยังคิดถึงเขาตลอดแต่ไม่อยากกลับไปคบอีกแล้ว เพราะคิดว่าถ้าคบกันมันคงไม่เหมือนเดิม
ขอบคุณที่อ่านจนจบและขอบคุณเล้าเป็ดที่เป็นที่ระบาย
-
จากที่อ่าน
คุณก็ดื้อนะ คบกัน อยู่ด้วยกันเหมือนคู่ชีวิต แต่คุณไม่ฟังเขาที่เล่นโชว์ของลับน่ะ
ไม่มีแฟนที่ไหนอยากเห็นแฟนตัวเองทำแบบนี้หรอก
คุณโชคดีนะที่มีคนรักดีๆในช่วงเวลาหนึ่ง
ตอนนี้คุณอาจจะไม่คิดถึงขั้นหาคนที่จะอยู่ด้วยตลอดไป (คืออ่านแล้วรู้สึกอย่างนั้น)
แต่ถ้าวันใดเจอคนนั้น ก็จงรักษาเขาไว้ดีๆนะ ผ่อนหนักเป็นเบา คุยกันดีๆ
เจอกันคนละครึ่งทาง
นึกถึงใจเขาใจเรา
-
บางอย่างมันผิดพลาดไปแล้ว ก็คงแก้ไขไม่ได้เนอะ
ในฐานะผู้ชาย ผมก็เข้าใจคุณนะ อารมณ์ไอ่เรื่องที่ถ่ายรูปของลับโชว์ไรงี้ บางครั้งมันก็สนุกตื่นเต้นดี 555+
แต่แค่คุณทำตอนมีแฟนแล้วและเขามาเห็น
ในเมื่อความสัมพันธ์มันมีรอยร้าวแล้วก็อย่ากลับไปคบเลยเนอะ แค่เก็บความทรงจำดีๆ ระหว่างคุณกับเขาไว้นะครับ
คิดซะว่าเขาไม่ใช่เนื้อคู่คุณ ผมเข้าใจว่ามันก็อาจจะทำใจยาก แต่เดี๋ยวเวลาก็ช่วยคุณเองครับ ผมเคยเป็น
จากที่อ่านผมว่า คุณเองก็ยังอายุไม่เยอะมาก สักวันก็ต้องเจอคนๆนั้นเองแหละครับ
สู้ๆ นะครับ
-
ไอเรื่องแชท โชว์ของลับ ติดเซ๊กส์ เล่นสนุกผมไม่สนับสนุนสำหรับคนมีคู่นะครับ ( คนไม่มีคู่ เป็นไปได้ก็อย่าทำเลย )
เข้าใจว่าเป็นเรื่องสนุกของวัยรุ่น และวัย 20 ต้นๆ แต่มันส่งผลเสียทั้งนั้นแหละครับ
ถึงแม้สัญชาตญาณเรามันจะบ่งบอกว่าคือเรื่องสนุกและทำให้เรามีความสุข
แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ต้องแยกแยะโดยใช้ สติ เข้ามาดึงสัญชาตญาณของเรา
เพราะเรื่องพวกนี้มันส่งผลทั้งต่อตัวเราเองโดยตรง และทางด้านครอบครัวของเรา สังคมเรา และอีกในหลายๆเรื่องทางอ้อม
เข้าเรื่องครับ สำหรับเรื่องแฟนคุณ เท่าที่อ่าน เค้าก็รับไม่ได้ในเรื่องที่คุณทำ ในเมื่อเค้ามีทางเลือกใหม่ๆ
เค้าก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีกว่า บางเรื่องตัวเราอาจคิดว่ามันคือเรื่องเล็กน้อยไม่ได้มีอะไร
แต่กับคนอีกคน เค้าคิดไม่เหมือนเรา
มันอาจจะเป็นเรื่องใหญ่สำหรับอีกคนก็ได้
เวลาที่เราทำอะไร หรือ เค้าทำอะไรผิดพลาด จับเข่าคุยและตกลงกันแต่แรกครับ
พูดครั้งเดียวแล้วควรจะฟังและปรับตัวเข้าหากัน อย่าทำไปตามแต่ใจเราทุกอย่างและไม่ฟังใคร ดื้อรั้น
เหมือนที่ผมบอกตอนแรกครับ มันจะส่งผลเสียให้กับตัวเราเป็นอันดับแรก
โอเค เอาเป็นว่าชีวิตยังอีกยาวไกล คุณมีเวลาเรียนรู้ไปอีกเรื่อยๆ สำหรับเรื่องพวกนี้
ไม่ต้องกลัวว่าเราจะไม่มีความสุข คุณต้องหาความสุขที่แท้จริงในชีวิตได้ครับ เป็นกำลังใจและขอให้เจอมันเร็วๆครับ
-
คุณปล่อยให้อารม์ และความสนุก ทำให้ทุกอย่างมันพัง
หลายคนเคยตั้งกระทู้ถามว่า รักแท้มีจริงไหม... มันมีจริงครับ ถ้าทั้งสองคนทำให้มันเป็นจริง มันก็จะเป็นรักแท้ที่สวยงาม
ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์นะครับ อะไรที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันเป็นบทเรียน หวังว่าจะไม่กลับไปในเส้นทางแบบนั้นอีกนะครับ