พิมพ์หน้านี้ - Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: inkk2 ที่ 10-01-2015 07:46:28

หัวข้อ: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 10-01-2015 07:46:28
18ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/
webboard/index.php?topic=459.0


ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยสำหรับนิยายเป็นเรื่องแรกในบอร์ดนี้นะค่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: namtan15 ที่ 10-01-2015 07:50:33
รอจะ :impress2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 10-01-2015 08:02:24
รอเสพด้วยคนจร้า :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter 1 ความรักที่ต้งการ]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 10-01-2015 09:36:02
chapter 1 ความรักที่ต้องการ




"ไอ่ด้าย! กูจะกลับบ้านแล้ว ให้เร็วเลยมึง" เสียงเรียกชื่อผมมาแต่ไกล เป็นเสียงรุ่นพี่ที่ผมแอบรัก แอบรักมามากกว่า2ปี เป็นความรักที่สังคมไม่ค่อยยอมรับ.. ใช่ครับคนที่ผมแอบรักเป็นผู้ชาย 

"ด้ายเก็บของก่อน รอแปปนึงดิ"

มือก็รีบเก็บของใส่กระเป๋า
เขามารับผมที่หน้าคณะตลอด เพราะเราอยู่คอนโดเดียวกัน ห้องผมก็ติดกับห้องพี่เขา เราเลยกลับพร้อมกัน

"เร็วๆดิ กูมีธุระต่อ ให้ว่องเลยมึง"

"มึงจะรีบไปไหนว่ะไอ่ดิน"
พี่กวางเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ในกลุ่มของพี่ดินถามขึ้น

"มึงเข้าใจคำว่าธุระป่ะ??"

"เออ! ไอ่สัสถามก็ไม่ได้"

"มึงก็ให้ไวหน่อยดิด้าย นานไปแหละแค่เก็บของเนี้ย"

"ด้ายเก็บเสร็จแล้ว"

"เออ พวกมึงกูกลับก่อนน่ะเว้ย"

หลังจากโบกมือลาเพื่อนแล้ว พี่แกก็รีบเดินไปที่รถ ไม่รอผมเลย ผมรีบยกมือไหว้ลาพวกพี่ๆเขา แล้วรีบวิ่งมาที่รถทันที
พอขึ้นรถยังไม่ทันปิดประตูพี่ดินก็รีบออกรถทันที นี้ถ้าผมตกรถขึ้นมาจะทำยังไงละครับ

"พี่ดินขับช้าๆหน่อยสิครับ จะรีบไปไหน"

"กูบอกว่ากูรีบไปทำธุระ มึงก็ชักช้าอยู่นั้นแหละ!" พี่ดินขมวดคิ้วอย่างอารมณ์เสีย

"ขอโทษครับ..." พูดจบผมก็ก้มหน้ามองแต่มือตัวเอง ที่ตอนนี้บีบกันแน่น จะมีสักครั้งไหมที่พี่ดินจะคุยกับผมดีๆ จะมีสักครั้งไหมน่ะที่พี่ดินคิดว่าผมไม่ใช่คนนอก สักครั้ง... ขอแค่สักครั้งผมก็ดีใจแล้ว...

หลังจากนั่งรถมาได้ครึ่งทาง ผมก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา
"พี่ดินแวะปั้มให้หน่อยครับ ด้ายปวดฉี่"

"ค่อยไปฉี่ที่ห้อง เสียเวลา" โห่ผมทนไม่ไหวหรอกครับ

"ไม่เอา ด้ายปวดฉี่ จะทนไม่ไหวแล้วอ่ะ"

"เรื่องมาก!"

พี่ดินก็รีบตีรถเข้าปั้ม ก่อนจะจอดรถหน้าห้องน้ำ

"จะเอาอะไรในเซเว่นไหมฮ่ะ เดี๋ยวด้ายไปซื้อให้"
ผมเห็นว่าใกล้ๆห้องน้ำมีเซเว่นอยู่ เพื่อพี่ดินหิวผมจะได้ซื้อของกินลองท้องก่อนภึงห้อง

"ไม่ต้อง! รีบไปฉี่เเล้วรีบกลับมา"
ตอบดีๆก็ได้ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย

ทำไมน่ะทั้งที่เพื่อนๆพี่ดินเขารู้ว่าผมแอบชอบพี่ดิน แต่พี่ดินเขาไม่รู้เคยถึงความรู้สึกของผมที่มีต่อเขา ผมชอบมากมายขนาดไหน พวกพี่กวางเขารู้หมดทุกอย่างแต่ไม่เคยบอกพี่ดิน เพราะเขาต้องการที่จะให้พี่ดินรู้ด้วยตนเอง ผมแสดงออกทุกอย่างแต่เหมือนผมไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลย...




ปังงง!! ปิดประตูรถดังไปหน่อย

"ไอ่ด้าย! นี้มึงไปฉี่หรือไปสิงอยู่ในห้องน้ำห่ะ!"

"สิง!" พี่ดินหันหน้ามามอง

"อย่ากวนตีนเดี๋ยวมึงจะโดนกูตบ ไอ่นี้นิ"

"รีบไม่ใช่หรอฮ่ะ" ผมหันหน้ามองข้างทางโดยไม่สนใจพี่ดินเลย

"เป็นเหี้ยไรอีกละ"

".........." ผมไม่ตอบ

"ถามไรก็ตอบดิ! อย่าให้กูหงุดหงิด เป็นห่าไร" นิดหน่อยก็ขึ้นเสียง ใช่สิผมไม่ใช่ผู้หญิงในสต็อคจะได้พูดดีๆด้วย

".............ป่าว" เจ็บเนอะเวลารักใครสักคนแต่ก็ทำไรไม่ได้

"เออ!!" พี่ดินพูดจบก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ ส่วนผมนั่งเงียบมาตลอดทาง
.
.
.
.


"ขึ้นห้องแล้วล็อคประตูด้วย กูไม่อยู่ไม่ต้องไปเล่นห้องกูน่ะ" เขาพูดขึ้นหลังจากมาจอดรถหน้าคอนโด

"อือ"
 ผมตอบเขาไปแค่นั้นแล้วยืนมองรถพี่เขาจนหายไปตามทางถนน

กลับมาที่ห้องก็ไม่มีไรทำเดินไปเดินมารอบห้องอยู่เนี้ยหัวสมองก็คิดแต่เรื่องพี่ดิน ผมเคยคิดเล่นๆว่าถ้าผมไปบอกรักเขาตรงๆไปเลยจะดีใหม่น่ะ แต่คิดในทางกลับกันถ้าเขารู้แล้วตีตัวออกห่างผมจะทำยังไง
ผมน่ะอยากมีเวลาอยู่กับพี่เขาบ้าง อยากให้พี่เขาสนใจผมบ้าง อยากให้พี่เขารักผมเหมือนที่ผมรักเขา แต่ก็น่ะผมเป็นผู้ชายนิ พี่เขาก็ผู้ชายเราจะรักกันได้ยังไง จริงไหม...

********************************
ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาอ่าน นี้เป็นนิยายเรื่องแรกของไรต์เลย เริ่มเรื่องอาจจะสั้นไปหน่อย แต่ตอนอื่นๆรับรองจะทำให้ยาวกว่านี้ ติชมได้ตามสบายค่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: ST.tuktik ที่ 10-01-2015 09:45:29
รอตอนต่อไป+เป็นกำลังใจให้ค่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-01-2015 09:47:33
สงสัยว่าหนูด้ายเป็นคนทำอะไรงุ่มง่ามหรือพี่เขาใจร้อนเกินไปเนี่ย?
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 10-01-2015 13:12:14
น่าสงสารหนูด้ายแอบรักพี่ดิน  :เฮ้อ:  รอติดตามนะคะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 10-01-2015 15:19:55
เป็นกำลังใจให้ด้าย  ไฟท์โต๊ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter2ความรู้สึกที่พูดไม่ได้]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 10-01-2015 18:48:50
chapter 2 ความรู้สึกที่พูดไม่ได้




ตอนนี้ผมนั่งเล่นอยู่ที่ห้องพี่เขา ทำไมผมถึงเขาห้องเขาได้น่ะหรอ... ก็เพราะผมไปขอร้องเขาน่ะสิ พี่เขาเลยให้กุญแจห้องมา 
พ่อแม่ผมอยู่ต่างประเทศ ทิ้งให้ผมอยู่ที่นี้คนเดียว เพราะเขาทั้งคู่ต้องดูแลกิจการที่ต่างประเทศซึ่งนานๆทีจะกลับมา ผมจึงขอพวกท่านออกมาหาคอนโดอยู่ วันไหนที่พวกท่านกลับมาผมก็ต้องกลับไปนอนบ้าน พ่อกับแม่ผมรู้จักพี่ดินดีครับเพราะพ่อผมเป็นเพื่อนสนิทกับพ่อพี่ดิน ท่านเลยฝากผมให้มาอยู่คอนโดเดียวกับพี่เขา เผื่อจะให้เขาได้ดูแลผม แต่ที่ผมอยู่มานี้พี่ดินไม่เคยดูแลผมเลยมีแค่ไปรับไปส่งอย่างเดียว


เฮ้อ~~~ ผมนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย เมื่อไรพี่ดินจะกลับมานี้มันก็3ทุ่มกว่าแหละ ต้องโทรไปถามหน่อยแหละ
ผมนั่งหาเบอร์พี่ดินในสมุดรายชื่อ 

ตื้ดดด ตื้ดดด

"ฮะ ฮัลโหลลพี่ดิน"

//อืมมมม ใครว่ะ// รับแต่ไม่ดูหน้าจอว่าใครโทรมาเนี้ยน่ะ 

"ด้ายเอง"

//เออมีไร!// ทำไมชอบคุณเสียงกับผมตลอดเลย

"อยู่ไหนอ่ะ ทำไมไม่กลับบ้าน" 

//กูติดธุระอยู่ อ๊ะะ!// เสียงพี่ดินทำไมแปลกๆอ่ะ

"ทำไรอยู่อ่ะ ด้ายมานอนเล่นห้องพี่นานแล้วน่ะ เมื่อไรจะกลับห้อง"

//เป็นแม่กูหรือไง วุ่นวายกับกูจัง// เป็นอย่างอื่นได้ไหมละ
//คืนนี้กูไม่กลับ แล้วออกไปจากห้องกูด้วย (ดินเร็วหน่อยซิค่ะ)// เสียงผู้หญิงแทรกออกมา

"ทำไมอ่า?"

//เออนะ! แค่นี้น่ะ.....// แล้วเสียงสัญญาณก็ตัดหายไป 
รู้เลยว่าไปทำธุระอะไร หึ! ผมไม่ชอบพี่เขาทำแบบนี้เลย แต่ผมก็พูดอะไรไม่ได้ ผมไม่มีสิทธิ์ในตัวเขาหนิ อารมณ์เสียโว้ย!
ฮึ้ยยยยยยย!!
.
.
.
.



แกร๊ก!! เสียงเปิดประตูในยามเช้า ตามด้วยร่างสูงของเจ้าของห้องที่เดินเข้ามา พร้อมกับสายตามองไปยังคนตัวเล็กที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงนอน
"เฮ้อ... กูบอกให้กลับไปนอนห้องตัวเองยังจะมานอนนี้อีก"

"อืม.." ร่างบางขยับตัว

"ด้ายตื่นดิว่ะ" พร้อมกับเอามือสะกิดที่หัวไหล่บาง

"อืออ" มึงจะไม่ลุกใช่ไหมด้าย เดี๋ยวกูก็เอาตีนถีบตกเตียงหรอก ร่างสูงคิดในใจ

"อือก็ลุกดิ ไม่ลุกกูปล้ำอ่ะเอาดิ!"

พรวดดด
"เห้ยยย จุ๊บ!"
"อ่ะ......" คนตัวเล็กตื่นขึ้นแบบไม่ได้ดูตาม้าตาเรือลุกพรวดขึ้นมา ทำให้ริมฝีปากบางชนกับริมฝีบางหนา ร่างสูงได้แต่นิ่งรับสัมผัสอันแสนหวานจากปากนุ่มๆของคนตัวเล็กด้านหน้า มือหนาเลื่อนขึ้นมากดท้ายทอยของคนตรงหน้า ก่อนจะกดริมฝีปากตัวเองลงไปอย่างหนักหน่วง

"อืมม" เสียงครางจากร่างบางร้องออกมาอย่างเคลิบเคลิ้ม ฝ่ามือหนาเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลังก่อนจะสอดเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็ก

"อืออออ!"

ผลัก! ร่างบางตั้งสติได้ก่อนจะผลักร่างสูงออก

"อะ...เอ่อ ดะ ด้ายขอโทษ" (///_  _///) คนตัวเล็กได้แต่ก้มหน้าด้วยความเขิน

"อะ...เออ ตื่นแล้วก็รีบกลับห้องไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวกูไปส่ง" ร่างสูงพูดจบก่อนไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ

ตุบ!ๆๆๆ ทุบหมอนแก้เขิน อ๊ากกกกกกกก
ผมว่าผมควรรีบกลับไปห้องอาบน้ำแต่งตัวดีกว่าเดี๋ยวพี่ดินมันออกมาจากห้องน้ำก่อนแล้วจะถูกพี่มันด่าเอา



ระหว่างการเดินทางมามหา'ลัย เราทั้งคู่เงียบตลอดทาง ก็ผมไม่กล้าคุยกับเขาหลังจากเหตุการณ์เมื่อเช้า ผมได้แต่หันมองข้างทางไปเรื่อยๆ

"จะกินข้าวข้างทางหรือไปกินในม."
เสียงพี่ดินทำลายความเงียบ

"กะ กินในม.ดีกว่าฮ่ะ" ติดอ่างอีกแหละ

"อือ" คำสนทนาระหว่างเรามีแค่นี้จนถึงมหา'ลัย

"พี่กวางงงง" เมื่อรถพี่ดินจอดหน้าคณะ ผมก็วิ่งเข้าไปหาตัวช่วยก่อนเลย ไม่อยากอยู่สองต่อสอง เพราะผมเขินอยู่ ก็มันเป็นจูบแรกของผมนิ

"ว่าไง เมื่อคืนนอนหลับฝันดีไหม"

"ก็ดีฮ่ะ ด้ายหลับสนิทเลย"

"หึ จะไม่ให้หลับสนิทได้ไง แม่งมานอนห้องกู" ผมรีบหันไปมองค้อนพี่ดิน

"อ่ะๆ มีไรกันป่ะเนี้ย มีไปนงไปนอนห้องกันด้วย" เสียงพี่ม่านถามขึ้น

"จะมีห่าไร กูไม่ได้อยู่ห้องเมื่อคืน พอกูให้กุญแจหน่อยนิ ชอบมานอนเล่นห้องกูจัง ห้องตัวเองก็มีให้นอนไม่นอน"

"ก็มันเหงาไงพี่~ หวัดดีครับพี่" ไอ่ลันมันยกมือไหว้พวกพี่เขา มึงจะไปบอกเขาทำไมว่ะ

"หรือไม่ก็คิด จุดจุดจุด อยู่ หึหึหึ" ผมหันควับไปมองบุคคลที่มาร่วมวงสนทนาคนต่อไป ไอ่กานนั้นเอง แล้วไอ่จุดจุดจุดเนี้ย คืออะไรไอ่พวกเพื่อนเลววววว รุมแต่เค้า เดินไปหาไอ่เลย์ดีกว่า ฮึ้ยยย!

"หน้าบูดเป็นตูดลิงเลย เป็นไร" เสียงเข้มของเลย์ดังขึ้น 

"ลันกับกานแกล้งด้ายอ่ะเลย์~~" ฟ้องแม่งเลย เลย์เป็นคนหวงเพื่อนมากกก ผมมักฟ้องเลย์ประจำเวลาพวกนั้นแกล้ง

"ก็แล้วไปทำไรให้มันแกล้งได้หล่ะ"

"มันล้อด้ายเรื่องพี่ดินอ่ะะะ" มันทั้งสองคนชอบพูดล้อตลอดตั้งแต่ที่รู้เรื่อง ผมชอบพี่ดิน

"ถ้าชอบก็บอกเขาไป จะมาหยึกหยักอยู่เนี้ย เสียเขาไปไม่ต้องมาร้องไห้ให้ดูน่ะ"

"ก็แล้วถ้าบอกไปแล้วพี่เขาไม่ชอบขึ้นมา แถมโดนเกลียดอีกด้วยจะว่าไงหล่ะ!!" ชอบมาพูดอย่างงี้อยู่เรื่อยก็ถ้ามันบอกรักง่ายๆ เหมือนที่ผู้ชายบอกรักผู้หญิงมันก็ดีอ่ะดิ

"ก็เป็นซะแบบเนี้ย ไม่ลองแล้วจะรู้หรอว่าเขาชอบหรือไม่ชอบ"

"ก็เพราะเคยเห็นมาแล้วไง เลยรู้ว่าเขาไม่ชอบแบบนี้"

เหตุการณ์ที่ผมเคยเห็น... มีผู้ชายคนนึงรุ่นเดียวกันกับพี่ดินนั้นแหละ เคยเอาดอกไม้ไปให้ในช่วงวาเลนไทน์ แล้วบอกชอบ แต่ก็พี่ดินชกหน้าให้ เพราะเขาไม่ชอบรักร่วมเพศ ออกจะแนวรังเกียจเลยก็ว่าได้ ซึ่งนั้นแหละเหตุผลที่ทำให้ผมไม่กล้าที่จะบอกรักพี่เขาตรงๆ ถ้าผมบอกไปผมก็ไม่ก็อาจจะไม่ได้เห็นหน้าพี่ดินอีก

"พี่เขาอาจะเว้นมึงไว้ก็ได้" ก็ถ้าไม่ใช่อย่างนั้นหล่ะ

"เขาอาจจะคิดกับด้ายเป็นได้แค่น้อง"

"เออนะ เดี๋ยวช่วยเอง" ผมหันกลับไปยิ้มกับเลย์

"จริงน่ะ!" ร่างสูงพยักหน้ารับ
"ขอบคุณน๊าาา"

"เออว่าจะพูดนานแหละ เลิกสักทีได้ป่ะที่แทนชื่อตัวเองว่าด้ายอ่ะ ฟังแล้วมันอ้อนๆยังไงไม่รู้ ถ้ากูเค้ายังพอรับได้"

"ก็มันติดอ่ะ!" พูดยังงี้มาตั้งแต่เล็กจะมาให้เปลี่ยนก็ไม่ได้ป่ะ?!?

"เค้าก็พอ ถ้าพูดกับเพื่อนอ่ะ" จะมาสั่งให้เปลี่ยนทำไม พูดมาตั้งนานแหละพึ่งจะมาทักหรือไง

"เออ!...อืออออ" โดนบีบปาก

"พูดเพราะๆ ให้เหมาะกับหน้าด้วย" 

"เพราะๆ!" ก็มันบอกให้พูดอ่ะ

"กวนส้นตีนแหละ เดี๋ยวจะโดนตบพูดดีๆด้วย" เลย์ทำท่ายกมือขึ้นเหนือหัว

"ครับพ่อ!" (-3-)

"ดีมาก!" จะกวนตีนทั้งกลุ่มเลยใช่ป่ะ ฮึ้ยๆๆๆ

"เย็นนี้ว่างไหม กูจะหาแดกเหล้า พรึบบ!..อือออ!!" บีบปากแม่งกลับ

"พูดคำหยาบทำไม! ที่เค้ายังไม่ให้พูด"
แปะ! แปะ! เลย์ตีมือผมออก

"กูพูดได้ แต่มึงห้ามพูด เข้าใจ? จบน่ะ ถ้าพูดไม่เพราะให้ได้ยิน กูตบปากฉีกอ่ะ!" 

"อือออออออ"

"แล้วตกลงเย็นนี้ว่างป่ะเนี้ย"

"ว่างเสมอ สำหรับเพื่อน" 

"อ่อหรอ~ งั้นเดี๋ยวเย็นนี้กูไปรับที่คอนโด"

"อือๆ ตอนเย็นเจอกัน เดี๋ยวเค้าไปเรียนก่อนบอกพวกลันกับกานด้วยไปเรียนได้แล้ว คุยกันอยู่นั้นแหละ" พวกมันกำลังโม้เรื่องของผมอยู่แน่เลย มีเรื่องให้พูดนี้ก็พูดกันจัง อย่าให้ผมมีเรื่องพวกมันพูดมั้งน่ะ จะบอกให้คนในมหา'ลัยรู้ให้หมดเลยค่อยดู
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 10-01-2015 19:45:35
เพราะอย่างนี้เองเลยไม่กล้าบอก กลัวจะโดนต่อยเหรอจ๊ะด้าย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 11-01-2015 01:19:08
สปาร์คกันแล้ววววว

ปล.ไม่รู้ว่าอัพแย้วพอดีไม่ได้ลงวันที่อัพ ลงวันที่อัพให้หน่อยน๊าพลีสสสส :o8:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter 3 บังเอิญ]]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 11-01-2015 10:44:47
chapter 3 บังเอิญ




ช่วงบ่าย พอเลิกเรียน พี่ดินมารับหน้าคณะ ก่อนขับรถกลับไปยังคอนโด

"ด้าย" ร่างสูงเรียกคนตัวเล็กที่กำลังก้มเล่นเกมในโทรศัพท์อยู่

"หือ?" ร่างบางเงยหน้าขึ้นมอง
 "ตอนเย็นกูไม่อยู่ห้องน่ะ มึงก็นอนห้องตัวเองไม่ต้องไปเล่นห้องกูล่ะ" 

"อือ ด้ายก็ไม่อยู่เดี๋ยวกลับคอนโดแล้วพวกเลย์จะมารับไปข้างนอกตอนเย็นๆ" ไม่อยากบอกพี่มันว่าไปกินเหล้า พี่ดินเขาบอกว่าหน้าอย่างผมจะโดนฉุดไปง่ายๆเลยไม่ให้กิน แถมผมยิ่งเป็นคนคออ่อนอยู่ด้วยยิ่งง่ายต่อการลากเลย ดูพี่มันบอกดิ แต่ผมก็เชื่อพี่เขาน่ะ(บ้างครั้ง) 5555555

"จะไปไหน" นั้นไงพูดยังไม่ทันขาดคำ

"ไม่รู้ เลย์บอกว่าจะมารับให้ไปด้วยกัน" หลอกพี่มันไปก่อน เนียนไปๆ

"อือ รีบกลับด้วยอย่าอยู่ดึกเข้าใจป่ะ"

"ครับผม!" โล่งงงงง นึกว่าจะต้อนให้จนมุม




ขึ้นห้องอาบน้ำแต่งตัวรอไอ่เลย์มารับ
~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~
"ฮัลโหลลล มาแล้วหรอเลย์"

"อือ ลงมาเร็วดิ พวกไอ่กานกับไอ่ลันก็มาด้วย"

"รอแปป กำลังลงไปแค่นี้น่ะ"
ผมรีบใส่รองเท้าวิ่งมาที่ลิฟท์ ลงมาหาพวกมัน

"นานนะนาน ทำไรอยู่ว่ะ" ไอ่ลันทักทันทีที่เปิดประตูรถ

"จะไม่ให้เค้าใส่รองเท้าใช่ป่ะ!!"

"เออแม่ง จะมาบ่นกันทำไมกูจะไปสนุก ฮู้วว~ พวกมึงนิ! ออกรถเลยเลย์" มึงนั้นแหละจะมาบ่นทำไมห่ะไอ่กาน
.
.
.
.


ฮู้วววววววว~~~
นี้คือวิมานของฉะ ฉะ ฉันนน ในสุดสุดก็มาถึง
เสียงดนตรีดังทั่วผับ ผู้คนเต้นตามเพลงกันอย่างสนุกสนาน

พรุบ! 

ฮาาาา~~~
กว่าจะถึงที่นั่งได้ ต้องเดินเบียดผู้คนเข้า
"เหล้า7 เบียร์4 โซดา10 น้ำแข็งถังใหญ่......" ไอ่เลย์ก็สั่งของไปผมก็นั่งมองมัน วันไรวันสั่งซะเยอะ

"เลย์วันไรอ่ะ"

"วันไร อะไรของมึง?" เอ้าไอ่นี้ยังจถามกลับมาอีก

"วันนี้วันอะไร ทำไมต้องมาเลี้ยงเหล้า"

"หงุดหงิดจบป่ะ!" โห่เหตุผลดีมากอ่ะ ปรบมือดิๆ (ประชดเว้ยไม่ต้องปรบให้มัน)

"ไม่จบ!  หงุดหงิดไรอ่ะตอบมาาาา"

"แมวหนีออกจากกรง กูตอบแค่เนี้ยจบพอแดก เหล้ามาแล้ว" แมวไรว่ะบ้านมันไม่ได้เลี้ยงแมวนิ โอ้ยยยย เป็นไรก็ไม่บอก

"ชนเว้ย ชนๆๆ" ไอ่นี้ก็ไม่ห่วงเพื่อนเลยเห็นของฟรีเป็นไม่ได้เลยน่ะพวกนี้!

"เออ แล้วนี้มึงจองโต๊ะใหญ่ๆ ทำไมว่ะแดกกันแค่เนี้ย" ไอ่กานถามขึ้น เออก็จริงจะจองไว้ไหมใหญ่ๆ นั่งได้ตั้ง10กว่าคน 

"เดี๋ยวมีคนมาเพิ่ม หึหึหึ" หัวเราะอย่างมีเลศนัย

"ใครอ่ะๆๆๆๆ" กลัวเป็นพวกพี่ดินอ่ะดิ

"เออนะ เดี๋ยวมาพวกมึงก็รู้เอง" บอกแค่นี้ก็ไม่ได้

"ด้าย ไปเต้นกันไหม" ไอ่กานหันมาชวนแล้วลากไปเลย จะถามเค้าทำไมล่ะถ้างั้น!!

เบียดเข้าไปเต้นตรงกลางเลยครับ ผมโยกย้านสายต้ายเต้นตามเพลงอย่างเมามันส์กับไอ่กาน แต่เต้นไปเต้นมาก็รู้สึกแปลกๆตรงเอวเลยหันไปดู

พรึบบ!!
แรงกอดจากด้านหลังทำให้ร่างบางหันไปมองอย่างตกใจ
"ทำไร!" ผมหันไปถามผู้ชายคนนึงมองไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เพราะจุดที่ผมยืนแสงไม่ค่อยมีซะด้วย

"มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวครับ ด้าย" น้ำเสียงดูคุ้นๆ

"อ่ะ! ปล่อยน่ะ ปล่อยยย" โดนลากมาตรงห้องน้ำที่มีแสงสว่างพอควร

"ฟอดดดดด หวัดดีเด็กน้อย" ร่างสูงหอมแก้มคนตัวเล็กตรงหน้า

"พะ พี่พอร์ช~~" ผมยืนนิ่งด้วยความตกใจกับบุคคลด้านหน้า ก่อนที่ผมจะกอดพี่พอร์ชเต็มๆ ไม่เจอกันตั้งนานนน

"หึหึหึ คิดถึงจัง"

"คิดถึงๆๆๆๆ คิดถึงงงง กลับมาทำไมไม่บอกอ่ะ ด้ายคิดถึงมากๆๆ"
พี่พอร์ชพี่ชายข้างบ้านที่เล่นด้วยกันตั้งแต่เล็กผมรักเขามากๆ เขาค่อยเป็นห่วงเป็นใยผม ดูแลผมทุกอย่าง  แต่ช่วงม.ปลายพี่พอร์ชย้ายไปเรียนที่ต่างประเทศ ก่อนจากกันผมร้องไห้จะเป็นจะตายไม่อยากให้เขาไป แล้วดูดิกลับมาไม่ยอมบอกกันเลยอ่ะะะ~~

"พี่ก็คิดถึง ไม่เจอกันตั้นนานตัวยังเท่าเดิมอยู่เลย"

"เท่าเดิมตรงไหนด้ายสูงขึ้นตั้งเยอะ"

"สูงเท่าไหล่ หึหึ"

"สูง 167 ฮ่ะ!" บอกพี่เขาไป สูงมาตราฐานหญิงไทยผมอยากจะร้องไห้ ผมอยากสูงกว่านี้~~

"ป่าว พี่บอกด้ายสูงเท่าไหล่พี่อ่ะ ฮ่าาา" พี่พอร์ชหัวเราะอย่างสะใจที่แกล้งผมได้

"ฮึ้ยยย ก็สูงเเล้วกันอ่ะ!!" มันสูงได้แค่เนี้ย กินนมจนวัวจะหมดฟาร์มก็สูงได้แค่เนี้ย

"ฮาาาา พี่ล้อเล่นๆ ฟอดดดดด" โดนหอมแก้มอีกแหละ 

"อือออ" ผมยกมือขึ้นบังหน้าตัวเอง จะหอมอะไรหนักหนาล่ะ (=3=)
"แล้วนี้กลับมาทำไม กลับมาแล้วอยู่ตลอดไปไหม แล้วจะกลับไปอยู่ที่บ้านหรือป่าว แล้วของฝากด้ายอ่ะ ไหนบอกจะซื้อมาฝากไง" รัวไปที่เดียวเลย555555555

"ช้าๆดิ ตอบไม่ทันจะรีบไปไหนเนี้ยเราหนิ"

"ตอบมาาาาา"

"หึหึ พี่กลับมาทำงาน มาอยู่นี้ตลอดไปครับ เพราะ คิดถึงคนที่นี้เลยทนอยู่ที่โน้นนานๆไม่ได้ "

"จริงน่ะๆๆๆๆ" 

"หึหึหึ จริงครับ" เย้~~~ มีคนมาอยู่ด้วยแล้ว ไม่เหงาแล้วววว

"ของฝากด้ายอ่ะ เอามาเลย เอามาๆ" ทวงก่อนที่จะไม่ได้55555

"แล้วพี่จะขนมาให้เราที่ผับทำไม ไปเอาที่โรงเเรมโน้น"

"โอเครร" พูดจบก็สวบกอดทันที คิดถึงมากกก

"แล้วนี้โต๊ะเราอยู่ไหนเด่วพี่เดินไปส่ง"

"อยู่ตรงมุมนู้นอ่ะ" ว่าเสร็จก็เดินจูงมือพาไปที่โต๊ะ


เห้ยยยยยยย
พี่ดินมาอยู่นี้ได้ไงอ่ะ อย่าบอกน่ะว่าเลย์ชวน TT มีตายแน่งานนี้ พี่ดินมองมาด้วยสายตาดุๆ
"นั้นไงพูดถึงก็มาทันทีเลยน่ะ" พี่หยวนทักขึ้น

"หวัดดีครับ พี่ๆ" ผมยกมือไหว้แล้วนั่งลงข้างๆพี่นาย แล้วดึงมือพี่พอร์ชนั่งลง

"หึ! มาไม่เท่าไรไปอ่อยผู้ชายติดมือมาด้วย" เสียงพี่ดินดังขึ้นมา อย่างเหยียดๆ

"เดี๋ยว เจอกูตบปากให้หรอกไอ่ดิน จะว่าน้องมันทำไม" พี่กวางช่วยพูด

"ป่าวน่ะครับ นี้พี่พอร์ชพี่ชายผม" ผมรีบพูดก่อนพี่ดินจะเข้าใจผิด

"แต่มึงลูกคนเดียวไม่ใช่อ่อ ดะ อุ๊บบ!!" ไอ่กานทักขึ้นก่อนที่จะโดนเลย์เอามือปิดปาก

"ปากมึงนี้ดีเหลือเกินน่ะ! ไอ่กาน" เลย์แยกเขี้ยวใส่

พรึบบ! เพล้งง!! 

พี่ดินลุกขึ้นก่อนปัดแก้วหล่นแตกแล้วเดินออกไปข้างนอก อะไรอ่ะ ทะ ทำไมต้องโมโหขนาดนั้นด้วย ผมรีบวิ่งตามออกไปหน้าผับแต่ก็ไม่ทันแล้ว พี่ดินดันขับรถออกไปก่อน ผมยืนมองรถพี่ดินที่ไกลออกไป ผมยังไม่ทันอธิบายอะไรให้เขาฟังเลย ผมกลัว กลัวว่าพี่ดินเข้าใจผิดเรื่องพี่พอร์ช



"คืนนี้พี่ไปส่งด้ายน่ะจะได้ไปเอาของฝากกลับบ้านด้วย" เสียงจากด้านหลังทำให้ผมหันไปมอง พี่พอร์ชนั้นเองที่เดินตามออกมา

"อือ เดี๋ยวรอด้ายแปปน่ะ จะเดินไปบอกเพื่อนก่อน"

"ไม่ต้องเดินเข้าไปหรอก พี่บอกพวกเพื่อนด้ายไปแล้วล่ะ ว่าจะไปส่ง"

"งั้นหรอฮ่ะ อืมม งั้นเรากลับกันเลยก็ได้ ด้ายเริ่มปวดหัวแหละ"

"ครับผม แต่ไปโรงแรมพี่ก่อนน่ะ เราจะได้เอาของฝากกลับห้องไปด้วย" ผมพยักหน้ารับ พี่พอร์ชเดินจูงมือผมมาที่รถ แล้วขับไปเอาของฝากที่โรงเเรม แล้วกลับมาส่งผมที่หน้าคอนโด

"เดี๋ยวว่างๆ พี่จะมาเล่นที่ห้องด้วยน่ะ"

"ฮ่ะ กลับดีๆน่ะพี่พอร์ช ฝันดีฮ่ะ"

"ครับ ฝันดีครับเด็กน้อย" พี่พอร์ชเอามือลูบหัวผมก่อนจะเดินไปที่รถ และขับรถออกไป

ผมเดินมาถึงห้องก่อนมองห้องข้างๆ เฮ้อ~ พี่ดินไปไหนของเขานะ โมโหอะไรไม่เข้าเรื่อง แทนที่จะฟังผมอธิบายก่อนก็ไม่ได้ อย่าพึ่งเข้าใจผมผิดน่ะครับ ผมไม่อยากให้เรามองหน้ากันไม่ติด

************************************
มาอัพให้แล้วนะค่ะ~~
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 3 (11-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 11-01-2015 12:15:32
ดินทำแบบนั้น หึงน้องด้ายหรออออ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 3 (11-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 11-01-2015 14:36:28
ดินดูเปนคนฉลาดน่าจะรู้ว่าน้องชอบ ทำเปนเล่นตัว แต่ก็กั๊กน้องไว้
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 3 (11-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 11-01-2015 16:30:44
โหวตดินเพราะชอบพระเอกปากแข็ง เย็นชา ดินแอบชอบด้ายก็บอกมา 555

ขอบคุณนักเขียนสำหรับวันที่นะคะ :pig4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 3 (11-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 11-01-2015 18:29:51
เชียร์พอชเลย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 3 (11-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 11-01-2015 22:44:34
พี่ดิน ชอบก็บอก อย่ามั่วแต่เก็ก  :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter 4 เข้าใจผิด]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 13-01-2015 09:42:58
chapter 4 เข้าใจผิด




[talk : Din]
ตอนแรกผมจะไปกินเหล้าร้านอื่นแต่พอดีไอ่เลย์เพื่อนไอ่ด้ายดันมาชวนให้ไปกินกับมัน ผมก็รู้ทันที่เลยว่าไอ่ด้ายต้องไปด้วย เพราะเมื่อเย็นมันบอกกับผมไว้ว่าจะไปกับไอ่เลย์ แม่งผมบอกแล้วน่ะ ว่าไม่ชอบให้มันแดกเหล้าก็ยังจะไปแดกอีก หน้าอย่างมันพอเมาแล้วจะโดนฉุดไปโดยไม่รู้ตัว สอนไรไม่เคยจะจำ ผมเลยต้องยกทัพไปที่ผับKกัน มาถึงก็ขอตัวเขาห้องน้ำก่อนเลย สงสัยจะแดกเหล้าเยอะไปหน่อย แต่ผมไม่มีอาการเมาเลยแม้แต่น้อย อย่างผมน่ะ คอแข็งยกมาเป็นลังก็ล้มผมไม่ได้หรอก

แต่ยังไม่ทันเข้าห้องน้ำผมก็ต้องชะงักเมื่อมาเจอเหตุการณ์ตรงหน้านี้ซะก่อนแม่งเอ้ยยย!!

ร่างสูงกลับมาที่โต๊ะแบบอารมณ์เสียเลย

อึก อึก อึกๆ
"เห้ยยๆๆ แดกช้าๆรีบไหนเนี้ยมึง"

"เอามาอีกดิ!!"

"เออๆ ไอ่ทามไทมึงยกขวดให้แม่งเลยดิ อยู่ๆก็ของขึ้น วู้วว!" แล้วกูนี้เป็นห่าไรว่ะ

"แล้วนั้นมึงดึงหัวตัวเองทำไม เหาแดกหัวอ่อ" ไอ่ปายทัก

"สัส!!" ด่ากลับเลยแม่ง ผมก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองน่ะ ผมรำคาญเวลาด้ายมาเกาะแกะกับตัวผม แต่ผมก็ไม่ชอบให้มันไปยุ่งวุ่นวายกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม ความรู้สึกของผม ณ ตอนนี้บอกได้เลยว่า ผมคิดกับมันได้แค่น้องจริงๆ...

ร่างสูงดื่มเหล้าได้สักพักอารมณ์เริ่มเย็นขึ้น

"เออพี่ดิน!" เสียงของเลย์ดังขึ้น ก่อนที่ร่างสูงจะหันไปมองหน้าคนเรียก

"อะไร" ตอบนิ่งๆ

"พี่...เพื่อนผมชอบพี่อ่ะ"

"สัส!กูไม่เล่นอารมณ์กูยิ่งไม่ดีอยู่ แล้วอีกอย่างเพื่อนมึงมีแต่ผู้ชายมันจะชอบกูทำห่าไร"

"น้องเขาชอบมึงจริงๆ" ไอ่กวางพูด

"ถ้าเป็นผู้หญิงก็บอกกูมาเลยว่าเป็นใคร แต่ถ้าเป็นผู้ชายกูไม่รับว่ะไม่ต้องบอกกูด้วย! กูขนลุก!!"
แล้วทั้งโต๊ะก็เงียบ.......

"เงียบงี้ผู้ชาย... เออจบบทสนทนานี้ซะ" ร่างสูงพูดตัดบททันทีที่เห็นกวางจะพูดต่อ

"แล้วนี้ด้ายกับลันไปไหน" ไอ่นายถาม

"มันออกไปเต้นอ่ะดิ เมื่อกี้กูเห็นมันควงกันไปโซนตรงกลาง" ไอ่หยวนตอบ

"นั้นไงพูดถึงก็มาทันทีเลยน่ะ"
แดกเหล้าเข้าไปอีกแก้วนึงก่อนสายตาจะมาหยุดที่บุคคลที่ทุกคนกำลังพูดถึง
มันเดินมาพร้อมกับผู้ชายคนนึง คนที่ผมเห็นมันยืนกอดกันอยู่หน้าห้องน้ำ ผมนั่งกำแก้วไว้

"หวัดดีครับ พี่ๆ" มันยกมือไหว้แล้วนั่งลง

"หึ! มาไม่เท่าไรไปอ่อยผู้ชายติดมือมาด้วย" ผมพูดออกไปตามที่เห็น

"เดี๋ยว เจอกูตบปากให้หรอกไอ่ดิน จะว่าน้องมันทำไม" กวางพูดขึ้น มึงนี้!ชอบเข้าข้างมันจัง มึงไม่เห็นอ่อว่ะ มันจูงมือเขามาอ่ะ

"ป่าวน่ะครับ นี้พี่พอร์ชพี่ชายผม"
หึ!! พี่ชายงั้นหรอ

"แต่มึงลูกคนเดียวไม่ใช่อ่อ ดะ อุ๊บบ!!" ไอ่กานพูดขึ้นแต่โดนไอ่เลย์เอามือปิดปาก

"ปากมึงนี้ดีเหลือเกินน่ะ! ไอ่กาน"
ก็นั้นไงไปอ่อยเขามา!! อย่าคิดว่ากูไม่เห็นว่ามึงทำไรกันหน้าห้องน้ำ!

เพล้งง!!

มือผมมันดันไปปัดโดนแก้วเหล้าหล่นแตก แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผมเดินแหวกผู้คนออกมาที่รถทันที อารมณ์เสียสุดๆเลยตอนนี้ จะไม่ให้ผมโมโหได้ไง ปากแม่งปากบอกพี่ชาย พี่ชายห่าไรแม่งทั้งกอดทั้งหอมกันหน้าห้องน้ำ

ปึงงง!!!
ผมทุบพวงมาลัยอย่างคนบ้า เหี้ยเอ้ยย ขับรถห่าไรของพวกมึงเนี้ย
แม่งเกะกะไปหมด

ร่างสูงขับรถอย่างไร้จุดหมาย

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น 'คุณแม่' ชื่อที่โชว์หน้าจอจนผมต้องหยุดรถคุย

"ครับคุณแม่" 

//เมื่อไรจะกลับมาบ้านลูก อยู่แต่คอนโดไม่คิดถึงพ่อกับแม่บ้างหรอลูก// ผมไม่ได้กลับบ้านมาหลายเดือนแล้วครับเนื่องจากไอ่ด้าย... มันเคยบอกผมว่ามันเหงา เวลามันอยู่คนเดียวผมเลยต้องอยู่เป็นเพื่อนมัน แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้อยู่กับมันหรอกครับ ผมมัวแต่ไปหาอะไรทำข้างนอกมากกว่า

"งั้นเดี๋ยวผมไปหาวันนี้เลยครับ" ดีกว่ากลับไปคอนโดให้ตัวเองอารมณ์เสียเล่น

//ดีเลยลูก แม่อยากให้ลูกมาเจอใครสักคนพอดีเลย//

"ใครกันครับ" 

//เดี๋ยวก็รู้ รีบมานะจ๊ะแม่รักลูกนะครับ//

"ครับ ผมก็รักคุณแม่" ผมรีบขับรถกลับบ้านมาแต่ก็ต้องแปลกใจกับรถที่คุ้นตา 

"คุณชายมาแล้วหรอค่ะ" แม่นมทัก

"กลับมาแล้วครับ ฟอดดด คิดถึงนมจังเลย" ผมทั้งกอดทั้งหอมแม่นมสุดที่รักมาก

"นมก็คิดถึงคุณชายค่ะ รีบเข้าบ้านกันตอนนี้มีแขกมารอคุณชายอยู่น่ะค่ะ" ว่าจบนมก็จูงมือผมมาที่ห้องรับแขก

"อ่าวตาดิน มาถึงเเล้วหรอลูก"

"ครับ คุณพ่อสวัสดีครับ คุณแม่สวัสดีครับ" แล้วผมก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนนึงที่นั่งยิ้มให้ผม 

"สวัสดีดีค่ะ พี่ดิน จำน้ำได้ไหมค่ะ" ผมยกมือรับไหว้เธอ

"อ่อครับ โตขึ้นเยอะเลยน่ะเรา" เธอเป็นลูกประธานของห้างใหญ่ เราเคยเจอกันตอนไปร่วมงานเลี้ยงของคุณพ่อเขา

"หนูน้ำอย่าพึ่งกลับนะลูก เดี๋ยวแม่มีเรื่องจะคุยกับหนูต่อน่ะจ๊ะ"

"ได้ค่ะคุณแม่"

"ไปลูก ไปนั่งทานของว่างในห้องอาหาร ไปตาดิน" คุณแม่พาแขกไปยังห้องอาหาร


"นี้ค่ะคุณผู้หญิง...นี้ค่ะคุณชาย" นมเอาของว่างมาวางไว้บนโต๊ะข้างหน้าผม

"ขอบคุณครับบบ" ผมยิ้มให้กับนม

"ตาดิน แม่มีเรื่องจะพูดด้วยน่ะลูก" แม่พูดแล้วหันไปสบตากับน้ำ

"ว่าไงหรอครับ" 

"แม่ตัดสินใจแล้วว่าแม่จะให้ดินหมั่นกับหนูน้ำ" 

เคร้ง!!

ผมทำช้อนหลุดมือทันที
"เอ่ออ...ขอโทษครับ"

"ว่าไงลูก หืออ ไหนๆลูกก็ยังไม่มีแฟนนิ แม่ก็เลยอยากให้ดินได้มีใครมาเป็นคู่ครองชีวิตบ้าง"

"แต่แม่ครับคือผม...เอ่อ...........ช่างมันเถอะครับ" ผมก็อยากจะปฏิเสธน่ะแต่ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่จะคัดค้านคุณแม่น่ะสิ

"งั้นถ้าลูกไม่มีอะไจะพูดเดี๋ยวแม่ไปหาฤกษ์ยามวันหมั่นน่ะลูก" ผมไม่มีปัญหาอะไรน่ะก็เลยตอบตกลง

"ครับ" แต่ทำไมน่ะ ใจผมมันหน่วงๆยังไงไม่รู้ ทั้งๆที่ไม่มีอะไรติดขัด
.
.
.


หลังจากคุยกันเรียบร้อย คุณแม่ท่านก็เลยให้ผมมาส่งน้ำที่บ้าน ด้วยเหตุผลว่าน้องเป็นผู้หญิงขับรถกลับบ้านคนเดียวกลางค่ำกลางคืนเดี๋ยวโดนฉุด ผมก็ไม่อยากจะทักท้วงคุณแม่ซะเท่าไร ผมก็พาน้องไปขึ้นรถ

"พี่พอร์ชเรียนที่ไหนหรอค่ะ?" เสียงใสถามขึ้น หลังจากที่ผมขับออกมาจากรั้วบ้าน

"พี่เรียนที่มหา'ลัย RTE น่ะครับ"

"หรอค่ะ น้ำอยากไปเรียนที่นั้นบ้างจัง"

"ครับ" ผมตอบแบบตัดบท แล้วก็ไม่ได้คุยอ่ะไรกับเธอเลย

ขับรถมาได้สักพักก็ถึงที่หมาย ผมจอดรถหน้าบ้านของน้ำ
"ขอบคุณน่ะค่ะที่รับเรื่องงานหมั่น"

"อ่อครับ" ผมตอบยิ้มๆให้

"กลับดีๆน่ะค่ะ" แล้วเธอก็เดินเข้าบ้านไป

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~ 
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นระหว่างทางกลับบ้าน  'เส้นด้าย'  จะโทรมาทำไมน่ะ!

"อะไร!" ผมรับสายแบบใส่อารมณ์นิดหน่อย

//อึก ยะ อยู่ไหนหรอฮ่ะ// เหงาหรือไงถึงโทรมาถาม มันเป็นอย่างเงี้ยแหละครับ เวลามันเหงามักโทรหาผม

"จะถามทำไม! มึงเหงามากก็ไปอยู่กับพี่ชายสุดที่รักมึงโน้น" อารมณ์ดีผมหายวับไปเลยครับ เมื่อคิดถึงภาพเหตุการณ์นั้น

//ฮึก ฮึกก ทะ ทำไมละฮ่ะ ด้ายทำไรให้พี่ดินโกรธ ฮึก ฮือออ// ขึ้นเสียงหน่อยก็ร้องตลอดเลย มึงต้องง้อกูน่ะ ไม่ใช่มาทำน้ำเสียงแบบนี้ให้กูมาง้อ

"..............."

"พี่ดิน ฮึก ก"ด้ายเรียกผมอีกครั้ง

"ป่าว แล้วจะโทรมาทำไม" พอมันร้องก็ต้องอ่อนให้มัน ร้องที่ไรผมฟังมันไม่รู้เรื่อง

//เขาเป็น พะ พี่ชายด้าย ฮึก ฮึกก จริงๆน่ะ พี่ชายข้าง ฮึก ข้างบ้านจริงๆ ฮือออ เชื่อด้าย เชื่อด้ายน่ะ ฮือออ//
มันร้องไห้ไปอธิบายไป

"เออ โทรมาแค่นี้ใช่ไหมกูจะได้วาง"

//ไม่ๆๆ ฮึก อย่าพึ่งวางน่ะ!!// ผมไม่วางสายหรอกแกล้งเฉยๆ รู้อยู่เวลามันร้องจะหยุดยากเลยอยากแหย่เล่น

"แล้วจะร้องไห้ทำไม" 

//ดะ ด้าย กลัวพี่โกรธ ฮึก ฮึกก เลยโทรมาหา อึก แล้วพี่ดินก็ขึ้นเสียง สะ ใส่ด้าย ฮืออออ// พูดจบก็ร้องต่อ

"เออ ไม่ต้องร้องไปนอนได้แล้ว กูจะกลับบ้าน" 

//ไม่ๆๆ ไม่เอากลับมานี้ ฮือออ กลับมานี้หน่อย ด้ายเหงา ฮืออออ ด้ายไม่อยากอยู่คนเดียว// แล้วก็มาอ้อนอย่างเงี้ย เฮ้อออ

"เออๆ เดี๋ยวไปหา แค่นี้น่ะ" 

//ไม่เอา!! ฮือออออ คุยกับด้ายจนถึงห้องน่ะ!// ผมกำลังจะวางสาย ไอ่ด้ายมันก็ตะโกนออกมา หูกูแทบแตกห่ารากนี้!

"ให้กูโทรบอกแม่กูก่อนได้ไหม แล้วเดี๋ยวโทรกลับ" 

//โทรน่ะ อย่าลืม ฮึก ฮึกก//

"เอออ" รีบวางสายก่อนจะโทรหาคุณแม่

"คุณแม่ วันนี้ผมกลับคอนโดก่อนนครับ"

"ทำไมละตาดิน ไหนบอกจะนอนกับแม่ไง"

พอดีผมลืมตากผ้านะครับ" เหตุผลผมนี้ปัญญาอ่อนฉิบหาย

//อ่าวหรอจ๊ะ งั้นว่างๆมาหาแม่บ้างน่ะลูก แล้วก็ขับรถดีๆละ อย่างขับเร็วให้มันมากแม่เป็นห่วง// คุณแม่ยังเชื่อผมอีกหรอครับ??

"ครับ ฝันดีน่ะครับ" รีบวางสายก่อนจะโทรกลับไปหาไอ่ด้ายมัน

ตื้ดดดดดด ตื้ดดดดดดด
"ฮัลโหล ด้าย"
//ฮืออออออออออ ทำไมโทรมาช้า!!// กูเร็วที่สุดแล้วน่ะเว้ยยย

"กูก็โทรมาแล้วไง จะอะไรอีกละ?!?"

"ก็แล้วทำไม ฮึก ต้องโทรมาหาด้ายช้าด้วยละ!!" แล้วมึงจะตะโกนทำห่าไร

"นี้! จะอะไรนักหนาว่ะ กูก็รีบที่สุดแหละ พ่อแม่กูก็ไม่ใช่เร่งกูจัง เป็นแค่น้องอย่าเยอะขอร้อ..... ตู้ดดดดด"
อยู่ๆสัญญาณก็ตัด เป็นอีกละแม่ง! ผมรีบโทรกลับหามันอีกครั้งแต่มันก็ไม่รับ
โอ้ยยยปวดหัวกับมันแหละน่ะ เมื่อกี้ยังไม่ให้ผมวางสายเลยน่ะ ที่งี้มาตัดสายทิ้ง เดี๋ยวเจอกูแล้วมึงจะหนาว กล้ามากน่ะสั่งกูให้ทำแล้วเสือกตัดสายกูทิ้ง

ร่างสูงรีบขับรถกลับมายังคอนโดทันที เมื่อขึ้นลิฟท์มาก็ตรงไปยังห้องร่างบาง

อ๊อดดด อ๊อดดดด
"ด้าย! เปิดประตูดิว่ะ"

"..........." ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างบาง

"มึงไม่เปิดเองน่ะ งั้นกูกลับห้องแหละไม่ต้องเสือกโทรมาหากูอีกละ!"

ชอบทำตัวงี่เง่า สั่งผมทำทุกอย่าง พอผมไม่ทำให้ก็จะร้องไห้อย่างเดียว ตกลงนี้เป็นน้องหรือเป็นแม่ว่ะจะเอาอะไร ก็ต้องเอาให้ได้ทุกอย่าง นี้ถ้าไม่สงสารนี้ผมเตะแม่งไปไกลแหละ โทษฐานเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตผม เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมค่อยรับมันไปมหา'ลัย เราคงได้คุยกันให้รู้เรื่อง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 4 (13-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 13-01-2015 09:55:10
สงสารทั้งคู่  ด้ายตัดใจเหอะ  ไปซบอกพอชดีก่า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 4 (13-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 13-01-2015 10:47:08
ดินนี่ก็สับสน ไม่ชอบด้ายแต่เหมือนหึง ไม่ได้ชอบน้ำแต่ยอมหมั้น :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 4 (13-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 13-01-2015 11:26:06
ไม่อยากให้ดินคู่กับด้ายเลยอ่ะ  รังเกลียดกันขนาดนั้น :angry2:  ไม่พอยังโลเล ไม่คู่ควร  ต่อไปยังต้องเจ็บเพราะดินอีกทะไหร่  รีเควสขอพี่ข้างบ้านแทนได้มิ ดูอบอุ่นดี   :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 4 (13-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 13-01-2015 11:37:12
เชียร์พี่พอร์ชเลยดีกว่า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter 5 หลบหน้า]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 15-01-2015 08:29:04
[chapter 5 หลบหน้า




เมื้อคืนพี่ดินมาเรียกให้ผมเปิดประตู แต่ผมไม่ยอมไปเปิดเอาแต่เก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง นอนร้องไห้อย่างเดียวทั้งคืน

และผมก็ตื่นเช้ามาพร้อมกับตาที่บวมอย่างหนัก ผมเดินออกมายังห้องครัวเปิดตู้เย็นเอาน้ำแข็งออกมาประคบตาไว้ ก่อนจะเดินมานั่งบนโซฟา นึกถึงคำพูดที่พี่เขาพูดมันทำร้ายจิตใจผมมากเกินไป 'เป็นแค่น้องอย่าเยอะ' งั้นหรอ
แค่คิดน้ำตาก็ไหล ฮึก.... นั่งร้องไห้ต่อ
 วันนี้ผมกับพี่ดินมีเรียนบ่ายเหมือนกัน แต่ผมจะไม่ไปเรียน จะไม่ยอมเจอหน้าพี่มันทั้งวัน ผมจะอยู่ในห้องนี้จนกว่าจะทำใจได้และพร้อมที่จะเจอหน้าพี่ดินได้

ก๊อก ก๊อก ก๊อก! เสียงเคาะประตูเสียงดังทำให้ผมหันไปมอง
"ด้ายยย! กูจะไปเรียนแล้ว แต่งตัวเสร็จยังว่ะ" แค่เสียงพี่เขาก็ทำให้ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม

"ฮือออออ" ผมไม่ยอมตอบพี่เขา เอาแต่ร้องไห้อยู่ในห้องนอนอย่างเดียว

ปึง!! ปึงๆๆ

"ด้าย! อย่าช้าให้เร็วเลยกูมีเรียนน่ะเว้ย" ผมก็ไม่ตอบพี่เขา

"............."

"เป็นเหี้ยไรว่ะ เมื่อคืนก็ตัดสายกู แล้วนี้ไม่ตอบกูอีก"

"............." ผมนั่งเม้มปากเอาไว้

"กูไม่รอแล้วน่ะ อย่าลืมไปเรียนด้วยล่ะ" จะไปก็ไปเลย ไปให้ไกลๆ ฮือออ

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~
ผมมองไปที่หน้าจอ 'พี่พอร์ช'

"ฮะ ฮัลโหล ฮึก ฮึกก"

//ตัวเล็กทำไรอยู่ครับ//

"นอน อึก อยู่ฮ่ะ" พยายามควบคุมเสียง

//เป็นไร// พี่พอร์ชพูดเสียงนิ่ง

"ฮึก ฮืออออออ พี่พอร์ชมา หะ หาด้ายหน่อย ฮืออออ"

//ตัวเล็กเป็นไร! ใครทำให้ร้องไห้//

"ฮือออ ป่าว ดะ ด้าย ฮึก แค่ปวดหัวนิดหน่อย พี่พอร์ชมาหาด้ายหน่อย" ถ้าบอกว่าพี่ดินทำก็กลัวพี่พอร์ชไปรุ่มกระทืบ

//โอเค เดี๋ยวพี่ซื้อยาเข้าไปให้น่ะ หยุดร้องได้แล้วครับคนดี//

"อือ ฮึก"

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~
วางสายจากพี่พอร์ชได้แปปเดียวเลย์ก็โทรมา
"ฮะ ฮัลโหล...เลย์" ผมพยายามไม่ให้เสียงตัวเองสั้นไปมากกว่านี้ ผมไม่อยากให้เลย์เป็นห่วง

//เป็นไร// เลย์ถามเสียงนิ่ง

"ปะ ป่าว ฮึก ฮึกก" กลั่นไว้ไม่อยู่

//เป็นอะไร!!!// เสียงจากปลายสายตะคอกออกมาเสียงดัง

"ฮืออออออ ฮึก ฮือออออ"

//กูถามว่าเป็นไร// เสียงอ่อนลงจากเดิม

"ป่าวว อึก"

//แล้วทำไมไม่มาเรียน พี่ดินบอกว่าไปหาที่ห้องแล้วแต่มึงไม่ตอบ// จะพูดชื่อพี่มันมาทำไมมมม

"ฮือออออ"

//จะร้องทำไม ใครทำไรหรือป่าว// ลย์ถามผมอีกครั้ง

"ป่าว ไม่ ฮึก ไม่มีใครทำ" 

//งั้นนอนพักซะ จะร้องทำไม ไม่ต้องมาเรียนแหละเดี๋ยวกูให้พวกไอ่ลันจดงานมาให้ นอนซะแค่นี้น่ะ//

"อือ ฮึก" ผมวางสายจากเลย์ทันที
 ตอนนี้ผมยังไม่อยากเจอหน้าพี่ดินที่สุด เพราะผมกลัวว่าตัวเองจะทำตัวงี่เง่าเกินไปจนทำให้พี่เขารำคาญ มันอาจจะเป็นคำพูดที่ใครฟังแล้วดูไม่เจ็บ แต่สำหรับผมมันเจ็บมาก ใครจะไปทนได้หล่ะในเมื่อคนที่แอบชอบดันมาพูดคำนี้...ยิ่งคิดน้ำตายิ่งไหล ถ้าการชอบใครสักคนแล้วมันทำให้ตัวเองเหนื่อยขนาดนี้ผมควรเลิกชอบพี่เขาดีไหมฮ่ะ แต่ผมก็ทนไม่ได้ถ้าเห็นพี่ดินไปคบกับคนอื่นไปมีความสุขกับคนอื่นที่มันไม่ใช่ผม........หลังจากที่เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด ผมก็หลับไปเพราะความเหนื่อย




[talk : Din]

ไอ่ด้ายมันเป็นไรของมันว่ะ โทรไปก็ไม่รับจะพามาส่งม.ก็ไม่ยอม เคาะห้องตั้งนานก็ไม่ตอบ
พอไปถามไอ่เลย์ ไอ่เลย์ก็ไม่รู้เรื่องอีก แม่งหลบหน้าผมป่ะเนี้ย ทุกทีมันจะรีบมาหาผมที่ห้องตลอดเลยน่ะ เพราะมันกลัวผมไม่ไปส่ง แต่วันนี้มันมาแปลก ผมรอมันตั้งนานแต่มันไม่ยอมมาที่ห้องผมสักทีจนผมต้องเดินไปเคาะประตูเรียกที่ห้อง แต่ก็เหมือนพูดคนเดียวอ่ะครับ เพราะไม่มีเสียงตอบกลับจากคนตัวเล็กเลย จะเป็นอะไรหรือป่าว

"ดินมึงเป็นไรเนี้ย กูเห็นอารมณ์เสียตั้งแต่มาแหละ" ทามไทมันถามผม ที่ตอนนี้นั่งทำหน้านิ่งคิ้วขมวดอยู่บนม้าหินอ่อนหน้าคณะ

"กูก็ไม่รู้ว่ะ"

"เอ้า! ไอ่นี้อารมณ์อยากอ่อว่ะ ฮ่าาา" ไอ่หยวนมึงอย่ากวนกูไอ่สัสนี้!!

"พี่ดิน!" เสียงตะโกนของไอ่เลย์ที่เดินออกมาจากโต๊ะตัวเอง เดินมาทางผม

"อะไร! จะตะโกนหาพ่องหรอ!" 

"ไปทำไรไอ่ด้ายมัน!"

ควับ!!

หันมามองทั้งกลุ่มเลยครับ
"ทำห่าไรกูยังไม่ได้ทำไรมันเลย"

"ไม่ได้ทำแล้วมันจะร้องไห้ทำไม!"

"นี้กูรุ่นพี่น่ะเว้ยย! จะมาขึ้นเสียงกับกูทำไมเนี้ย"

"ก็มันร้องไห้เสียงดังเลยตอนผมโทรไป!"

"แล้วกูจะรู้ไหมเนี้ย กูยังไม่ได้ทำเหี้ยไรมันเลย เมื่อวานคุยโทรศัพท์ดีๆ มันก็ตัดสายกูเอง พอกูโทรกลับแม่งก็ไม่รับ ก่อนมานี้กูไปเรียกมันแล้วแต่แม่งเสือกเงียบเอง" ผมหันไปหาพวกไอ่กวาง ผมก็ว่าผมไม่ได้ทำไรน่ะเว้ย

"ห่านี้แล้วมึงก็เสือกทิ้งมันไว้ในห้องคนเดียวเนี้ยน่ะ!?!" ไอ่ม่านหันมาด่าผม

"ก็แล้วจะให้กูยืนเคาะประตูอยู่นั้นหรือไง ไอ่สัส!! ไอ่ด้ายแม่งไม่ยอมเปิดประตูให้กู!"

"ก็แล้วถ้าน้องมันเป็นไรขึ้นมา แต่มึงเสือกทิ้งน้องไว้ตายคาห้องเงี้ยหล่ะ!" ตายพ่องมึงสิ ไอ่ห่าไฟต์

พรึบ!! เลย์เดินเข้ามาจับไหล่ผมแล้วพูดขึ้น
"ถ้าเพื่อนผมเป็นไรไปน่ะ แม้พี่จะเป็นรุ่นพี่ผมก็ไม่ยอมเหมือนกัน"

"หึหึ! คิดว่ากูยอมหรอไอ่สัสเลย์ ไงมึงก็สู้กูไม่ได้หรอก"

"ผมรู้ว่าพี่เก่ง แต่พี่ก็รู้ว่าถ้าเรื่องเพื่อนผมสู้ตาย" ไอ่เลย์มันก็เงี้ยแหละครับ มันรักเพื่อนมากกว่าชีวิตมันอีก
 เมื่อเดือนก่อนไอ่ลันดันไปมีเรื่องกับเด็กวัยรุ่นหน้าผับ TJ พวกนั้นกำลังกระทืบไอ่ลันอยู่ แต่ไอ่เลย์ดันไปเห็นเข้า แม่งของขึ้นไล่กระทืบไอ่พวกเด็กเวรนั้นจนเข้าโรงบาลไปเลย ไอ่เลย์มันนี้มันไม่ยอมหรอกน่ะครับถ้าใครมาทำร้ายเพื่อนมัน  มันรักเพื่อนมันทุกคนมาก เอาง่ายๆเพื่อนข้าใครอย่าแตะ หึหึ

"มึงนี้ก็บ้า! ไอ่ด้ายมันก็น้องกูจะให้กูไปทำไรมันล่ะ"
"หึ!น้องงั้นหรอ" เออก็น้องไงมึงเห็นเป็นห่าไรล่ะ "ถ้าพี่คิดว่ามันเป็นได้แค่น้อง ผมก็ควรไปบอกมันสิน่ะครับ หึหึ!" มันหยักไหล่ก่อนจะนั่งลงข้างไอ่หยวน

"เออมึง! ป่านนี้ไม่รู้น้องเป็นไงบ้าง มึงก็รีบกลับไปดูมันดิ มัวแต่เถียงกันอยู่เนี้ย!" ไอ่กวางตะโกนขึ้นมา

"เออพวกมึงงั้นกูไม่เรียนแหละสัส กูไปดูไอ่ด้ายมันก่อน ชักตายคาห้องแล้วมั้งป่านเนี้ย หน้าที่กูก็ไม่ใช่เสือกให้กูไปดูมันอีกแม่ง"

"ก็น้องไม่ใช่หรือไง พี่พูดเองนิพี่ดิน หึ!"

"ก็น้องไง กูไม่คิดเป็นอย่างอื่นหรอก" ผม แสยะยิ้มให้ไอ่เลย์ ก่อนจะเดินไปที่รถแล้วขับกลับไปยังคอนโด

**********************************
วันนี้ด่นสดเลย ไม่ได้ตรวจคำด้วยเจอแล้วบอกด้วยน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 5 (15-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 15-01-2015 09:41:04
เราว่าด้ายทำตัวน่ารำคานจิงๆนั่นแหละ งี่เง่า นิดๆหน่อยๆก็ร้อง พอเหงาก็โทจิก รำคานมากกว่าสงสาร เราสงสารพอร์ชมากกว่าดูจะคิดกับด้ายมากกว่าน้องข้างบ้าน....
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 5 (15-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 15-01-2015 10:07:16
นางเอกนิสัยเด็กเกิ๊น งอแง ดินก็อารมณ์ร้อน เห้อ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 5 (15-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 15-01-2015 10:35:19
ขี้งอนก็ดี ดินจะได้รู้ตัวสักที แต่อย่ามากเดี๋ยวเค้ารำคาญนะจ๊ะหนูด้าย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 5 (15-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: wavalove ที่ 16-01-2015 06:07:02
 :sad4: :sad4: :sad4:

รอดู  ดิน  ปะทะ  พอร์ชชชชชชชชชชช

 :pig2: :pig2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 5 (15-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: EARTHYSS :) ที่ 16-01-2015 23:27:57
บอกตรงๆด้ายทำตัวดูโคตรโง่ ถ้าไม่รักตัวเองก่อนแล้วจะอยู่ได้ยังไง ทำขนาดนี้แล้วมันไม่ได้ผลก็พอซะเถอะ จากที่มันดูน่ารักมันจะดูไร้ค่าไปเลย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 5 (15-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 17-01-2015 10:06:06
แค่น้องหราาาาาา~   :ruready ซึนนะดิน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 5 (15-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: imtawill ที่ 17-01-2015 10:42:38
 :hao5: :hao5: :hao5: สงสารด้ายจังง  หน่วงมากกก
  รีบมาต่อนะ  :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡[chapter 6 ร้องไห้]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 17-01-2015 17:48:57
chapter 6 ร้องไห้




หลังจากผมหลับไปตื่นนึงพี่พอร์ชก็มาถึงห้องพร้อมของกินมากมาย

"เป็นไรหือตาบวมมากเลย ฟอด!" พี่พอร์ชก้มหน้าลงมาหอมแก้มผม

"อือออ จะหอมทำไมเล่า!" ผมเอามือดันหน้าพี่พอร์ชออก

"หึหึ คิดถึงน่ะรู้ป่ะเนี้ย" ผมผยักหน้าเบาๆเป็นการตอบรับ

"ป่ะงั้นเราไปกินข้าวกัน จะได้กินยา" พี่พอร์ชเดินจูงมือเข้ามาในครัว ก่อนที่พี่แกจะเดินไปแกะกับข้าวใส่จาน ส่วนผมนั่งมองพี่เขาทำอยู่หน้าเค้าเตอร์

"ทำไมวันนี้ไม่ไปเรียนล่ะ" อยู่ๆก็ถามขึ้นมา จะตอบยังไงละที่นี้

"ปวดหัวฮะก็เลยขี้เกียจไป อืออ..." ทำไมมีแต่คนชอบบีบปากนะ!!

"ดูพูดเข้า ขี้เกียจได้ยังไงเส้นด้าย พ่อแม่อุดส่าส่งมาเรียนเรานี้ก็ เฮ้อ...."
พูดเสร็จก็เอามือออกจากปากผม

"งั้นวันนี้พี่อนุญาตให้แค่วันเดียว พรุ่งนี้ต้องไปเรียนโอเคไหม"

"ฮะ" ผมตอบเเบบเหนื่อยๆ
เราทั้งกินข้าวกันเสร็จก็ต่อด้วยของหวาน ก่อนจะมานอนดูทีวีกันจนบ่ายโมงพี่พอร์ชต้องรีบเข้าที่ทำงานด่วน ผมเลยต้องเดินมาส่งหน้าประตู

"หือออ ไม่อยากให้กลับอ่ะ" ผมอ้อนพี่เขา

"หึหึหึ พี่ต้องรีบกลับไปทำงานเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มารับไปม. โอเคไหมคนเก่ง"

"ไม่โอเค" อยากให้อยู่นานๆอ่ะ
ผมกอดพี่พอร์ชเอาไว้

"ฟอด! เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เจอกันแล้วไง"

"อือออ" ไม่อยากให้ไปผมก็กอดพี่เขามากว่าเดิมก่อนเอาหัวมุดแขน

ติ่ง!! พรวดดด!! เสียงลิฟท์ดังก่อนบุคคลที่ผมไม่อยากเจอหน้าก็พรวดพราดออกมาจากลิฟท์ พี่ดินเขาคิ้วขมวดทันทีที่เห็นผม ก่อนจะหยุดยืนมองผมกับพี่พอร์ชที่ตอนนี้ยืนกอดกันอยู่

แม่งกูไม่น่ารีบกลับมาดูมันพลอดรักกับผู้ชายเลย หึ ไอ้เราก็เป็นห่วงไปซิ นึกว่าจะเป็นไรขึ้นมา เสือกมากอดผู้ชายหน้าห้องให้ชาวบ้านเขาเห็น เหอะ!
 พอสักพักพี่ดินก็ตีหน้าโหดแล้วมองผมด้วยห่างตาก่อนจะเดินผ่านหน้าผมไป

ปังงง!!!!!
เสียงปิดประตูห้องพี่ดิน ทำเอาผมสดุ้ง
"ปิดประตูเหี้ยไรว่ะ เสียงดังชิบหาย" ร่างสูงพึมพำออกมา

"ฮึก..." ผมมุดหน้าเข้ากับอกพี่พอร์ชทันที

"นี้เป็นไรหืออ?" ผมสายหน้าไปมา
 "พี่แค่ไปทำงานเอง เดี๋ยวก็เจอแล้วจะร้องไห้ทำไม" ผมไม่ตอบแต่กอดเข้าแน่นกว่าเดิม

"ป่ะเข้าห้องไปนอนแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มารับน่ะครับ ไม่ร้องน่ะเด็กดี" พี่พอร์ชใช้นิ้วมือเช็ดน้ำตาให้แล้วลูบหัวผมเบาๆ

"อือ กลับดีๆน่ะครับ" ผมบอกลาพี่เขา

"ครับ" ยืนรอจนกว่าพี่พอร์ชจะเข้าลิฟท์ไป ผมก็ทรุดลงกับพื้นทันที

"ฮืออออ ฮึก ฮือออ" อยู่ๆน้ำตาที่เริ่มแห้งก็กลับมาไหลอีกครั้ง ผมนั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องนั้นแหละ 
ผมไม่ชอบให้พี่ดินทำท่าทางรังเกียจผมเเบบนั่น ผมไม่ชอบเพราะมันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนขยะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไมพี่ดินชอบมองผมในแง่ร้ายตลอดพูดดีๆยังไม่เคยพูด อธิบายให้แล้วก็ไม่เคยฟัง โกรธผมมากเลยใช่ไหมถึงได้ทำท่าทางแบบนี้

พรวดด!! เสียงเปิดประตูห้องข้างๆผมดังขึ้น แต่ผมก็ไม่สนใจ นั่งกอดเข่าเอาหน้ามุดกับแขนตัวเองเอาไว้อยู่หน้าห้องตัวเอง

"ลุกขึ้นดิ!! แล้วตามมานี้จะร้องอวดชาวบ้านเขาหรือไง?" พี่ดินเปิดประตูออกมาก่อนจะมาลากผมเข้าห้องเขา

"ฮึก ฮืออออออ"

"นี้! จะร้องอะไรหนักหนาว่ะแค่ผัวออกไปทำงาน!!" ลากมาแล้วก็มาพูดจาแดกดันอย่างเงี้ยไม่ต้องลากมาเหอะ บอกว่าพี่ชายก็พี่ชายสิ! ถ้าอธิบายแล้วไม่เชื่อก็ไม่ต้องมาพูดกัน!

"ฮือออ ปล่อย! ฮึกก บอกให้ปล่อยไงเล่า!!" ผมสบัดมือพี่เขาทิ้ง แต่ผิดจังหวะตรงที่พี่มันปล่อยตอนผมสบัดนี้แหละ

ตุบ!!! ล้มลงไปนอนกับพื้นเลยครับ
"ฮือออออ เจ็บ ฮึก ฮืออออ"

"เห้ยย! กูขอโทษ" พี่มันพูดจบก่อนอุ้มผมออกจากพื้นไปนั่งบนเตียง

"ไม่ต้องมายุ่ง!! ฮือออ" ผมเริ่มดิ้นจะออกจากห้องนี้ให้ได้

"เลิกร้องได้แล้ว จะร้องอะไรหนักหนาว่ะ" ผมไม่ตอบ

"..................." เอาหน้าซุกกับหมดนอนน้ำตาไหล ผมเก็บเสียงร้องไห้เอาไว้

หมับบ

อยู่ๆพี่มันก็ดึงผมให้ลุกขึ้นมากอด ก่อนกดหน้าผมลงซบอกแกร่ง
"ไม่ต้องร้อง ร้องตั้งแต่เมื่อวานไม่ปวดหัวบ้างหรือไง"

"ฮือ ฮึก ฮืออ" ก็เพราะใครกันละ

"เหงยหน้าขึ้นมาดิ เส้นดาย" นานๆทีพี่เขาจะเรียกชื่อเล่นได้เต็มขนาดนี้ แต่ผมไม่เหงยขึ้นมาหรอกผมไม่อยากมองหน้าพี่เขา

"ฮึก ฮึก ฮืออออ" 
พี่ดินดันไหล่ของผมออกแล้วเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผม ตาพี่เขามองมาที่ผม ผมก็จ่องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น

"ฮึก ฮึก" ผมสะอื้นเบาๆ

"นี้ ถ้าจะร้องจะขนาดนี้ ให้กูเอาถังมารองน้ำเลยไหม หืออ?"

ปึก!
"บะ บ้า ฮึก" ผมเอามือทุบหน้าอกแกร่ง

"กูเจ็บน่ะเว้ยทุบมาเนี้ย แม่งทำร้ายกู เดี๋ยวกูก็จับไปปล่อยวัดเลยสัสนี้" พี่ดินเอามือมาดันผมออก

ผมสายหน้าไปมา พร้อมกับเสียงสะอื้นเบาๆออกมา ก่อนจะสวมกอดเขาเอาไว้

"ประสาทจะแดก จะร้องอะไรหนักหนาว่ะ" พี่ดินเอามือกุมขมับ

"นี้...ฮึก.."ผมเอามือทั้งสองข้างกอดรอบเอวพี่ดินเอาไว้ก่อนจะพูดต่อ
"ยะ อย่าทิ้งผมน่ะ ผมขอร้อง ฮึก ฮือออ ถ้าพี่สั่งให้ผมทำไร ผมก็จะทำ ฮึกฮือออ ขะ ขอร้องอย่าไล่ผมน่ะ ฮืออออ" ผมกอดเขาไว้แน่นมาก
พี่ดินพยายามแกะมือผมออกจากเอวเขา

"ไม่ๆๆ ไม่เอาน่ะ ฮือออออ ผมขอโทษ ฮึก ผมขอโทษ ฮึกก ผมจะไม่ทำให้พี่โกรธอีกแล้ว ฮือออ" ไม่เอาๆผมกลัวพี่เขาเกียด

"นี้...กูยังไม่ทันพูดเลยน่ะ อย่าพึ่งเออเองสิด้าย" ไม่เอาน่ะ ไม่เอาๆๆ

"ลุกขึ้นมานั่งคุยดีๆหน่อยดิ อย่าให้กูของขึ้นน่ะแล้วมึงจะหนาว หึ" ร่างสูงแสยะยิ้มให้กับผม

ผมลุกขึ้นนั่งข้างๆพี่ดิน แต่มือก็ยังไม่ปล่อย ข้างนึงยังจับชายเสื้อของเขาเอาไว้อยู่

"วันนี้เป็นอะไร ทำไมไม่ไปเรียน แล้วทำไมเอาแต่ร้องไห้" พี่ดินเริ่มตั้งคำถาม

".....ฮึก......"

"จะตอบไหม" น้ำเสียงเรียบๆทักขึ้นอีกครั้ง

"ฮึก ดะ ด้ายเสียใจ ที่ทำให้พี่ดินโกรธ ฮึก ด้ายอธิบายแล้ว ตะ แต่ ฮึก พี่ดินไม่เชื่อด้าย ฮืออ" ผมเริ่มน้ำตาไหลอีกครั้ง

"เออกูขอโทษ ที่อารมณ์เสียใส่" ร่างสูงพูดจบก่อนดึงผมเข้าไปกอด ผมกอดตอบพี่เขาอย่างแรง ก่อนซุกหน้าเขากับอกแกร่งของร่างสูง

"หยุดร้องได้แล้ว เดี๋ยวคืนนี้กูนอนเป็นเพื่อน โอเคไหม?"

"อือออ" ผมรีบพยักหน้ารัวๆ

"งั้นไปหาไรกินกัน นี้กูยังไม่ได้แดกข้าวเที่ยงเลยน่ะ" พี่ดินจูงมือผมเข้าไปในห้องครัว

"ทำให้ผมกินหน่อย" ผมขอพี่ดิน นานๆทีพี่เขาถึงจะทำให้กินถ้าผมขอเขาน่ะ

"อือ งั้นมาช่วยล้างหมู ล้างผักหน่อยเดี๋ยวทำให้กิน" ผมก็ไปช่วยพี่ดินล้างทุกอย่างเตรียมของให้พี่ดินทำอาหารให้กิน

หลังจากนั้น20นาทีกับข้าวก็เสร็จพวกผมนั่งกินกันหน้าทีวีเพราะจะดูหนังไปด้วย พอกินอิ่มเสร็จ ผมก็หนังดูหนังต่ออีกหลายเรื่องจนรู้สึกหนังตาผมก็เริ่มหย่นลง

"ง่วงนอนแล้วฮะ" ผมสะกิดบอกพี่ดิน

"อือ งั้นเข้าไปนอนในห้องไปดึกแหละ"

"ลุกไม่ไหวแล้วอ่า ตาจะปิดแล้วอุ้มไปหน่อยสิฮะ"

"ใช้หน้าที่กูไหมที่ต้องมาอุ้มมึงเข้านอน กูเป็นพ่อมึงหรอไงหืออ??" พี่ดินพูดไปด้วยเอามือมาดึงแก้มผมไปด้วย

"อือออออ เจ็บ! เดินไปเองก็ได้ฮึ้ยย" ถึงห้องผมก็ล้มตัวลงนอนทันทีไม่ไหวแล้วครับ

"ฝันดีครับเด็กดื้อ" พี่ดินเอามือมาลูบผม

"อืม"

ณ ตอนนี้ผมยังไม่อยากบอกเส้นด้ายเรื่องที่ผมรับหมั่นกับผู้หญิงคนนึง ถ้าพร้อมเมื่อไรแล้วผมจะบอกมันอีกที ไม่อยากให้มันคิดมาก กลัวว่าผมจะทิ้งมันไปแล้วทำให้มันอยู่คนเดียว ผมหวังว่าด้ายมันคงจะเข้าใจ...


*************************
วันนี้มาลงช้าไปหน่อย แต่ก็ดีว่าไม่มา ขอบคุณคอมเม้นทั้งหลายค่าาา
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 6 (17-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 17-01-2015 17:58:24
ถ้าด้ายรู้ต้องเสียใจแน่ล่ะ ไอ้พี่ดิน(คนโง่ไม่รู้ใจตัวเอง)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 6 (17-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 18-01-2015 00:52:53
นี่ยังไม่รู้ยังงอแงขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าหมั้นแกเอ๊ย สงสัยให้พี่พอร์ชมาเยียวยา
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 6 (17-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 18-01-2015 01:31:16
อยากกกกจะข่วนนนหน้าอิพี่ดินนนนแรงงงงงงๆๆๆจัง
อิเลวววววววววววววววววว
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 6 (17-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-01-2015 04:09:51
เฮ้ออ. สงสารด้าย :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 6 (17-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 18-01-2015 08:19:38
ด้ายง้องแง้งเกิน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter 7 เอาแต่ใจ]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 19-01-2015 20:42:15
chapter 7 เอาเเต่ใจ




[talk : Din]

วันนี้เป็นแรกที่ผมตื่นเช้ามากๆ มือผมก็ปัดแต่เส้นผมที่ลงมาปรกใบหน้าของเขา ตอนนอนนี้น่ารักดีครับ มันดูไม่กวนประสาทผมเหมือนตอนตื่น

ตอนนี้น้องมันยังหลับอยู่ครับสงสัยเขาคงจะเหนื่อยมากจากการร้องไห้มาทั้งวันมั้งครับ เมื่อคืนมันดันตื่นขึ้นมากลางดึก ลุกขึ้นมาร้องไห้ มันหาว่าผมทิ้งมัน กูจะบ้าตาย แค่ไปเข้าห้องน้ำเองน่ะเว้ยยย พอกอดแล้วโยกตัวปลอบหน่อยก็หลับทันที นี้บทจะร้องก็ร้อง บทจะนอนก็นอน ง่ายไปไหมเนี้ยไอ่ตัวเล็ก ตอนที่ผมเห็นไอ่ด้ายมันทั้งจับมือ ทั้งกอดทั้งหอมกับผู้ชายคนอื่นอยู่ผมก็ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร ผมโกรธมันมากเลยครับ ที่มันไปทำตัวอย่างงั้นกับผู้ชายคนอื่น ถึงมันจะอธิบายให้ผมฟังแต่ผมก็ไม่เชื่อ ถ้าเป็นพี่ข้างบ้านทำไมต้องหอมแก้มกันด้วย ขนาดผมเป็นพี่ข้างห้องยังไม่ได้ทำแบนั้นเลย เพราะมันปล่อยตัวเกินไปผมถึงได้อารมณ์เสียหงุดหงิดกับมัน พอขึ้นเสียงหน่อยก็เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด พอเวลามันเข้ามาอธิบายนี้ หืมมไม่อยากจะบอกถ้าใครเจอไอ่ด้ายร้องไห้หน่อยก็ใจอ้อนเลยครับ ตามันนี้สุดๆสั่นไหวตลอดเลย เฮ้อออ เมื่อไรเด็กน้อยมันจะตื่นน่ะ 

"จุ๊บบ..." จุ๊บเหม่งเขาหน่อย 555555 แกล้งมันแต่เช้าเลยครับ มันไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเหม่งจองมันน่ะครับ

ผมไม่ค่อยทำแบบนี้กับมันเท่าไรหรอกครับ ไอ่กอดจูบลูบ...เอ้ยยย กอดอย่างเดียว จูบยังไม่เคยแต่ก็น่าลองน่ะครับ หึ! ก็ดูปากมันดิแดงซะขนาดนั้น ใครเห็นก็อดใจไม่ไหวหรอก

"อืออ" ด้ายเอามือปัดๆตรงหน้า

"จุ๊บบบบ" จูบตรงขมับ

"อืออออ" เอามือดันหน้าผมแล้วก็คลุมโปง

"ตื่นได้แล้วด้าย" ผมเอามือดึงผ้าห่มออก

"อืออออออ" หึหึหึ เขินอยู่อะดิ รีบเอาหน้าซุกหมอนใหญ่เลย

"ตื่นได้แล้ว จะนอนไปถึงไหนหือ?" แหนะๆ หูแดงเลยน่ะ หึหึหึ แกล้งหน่อยทำเป็นเขินไอ่นี้นิ

"อืออ ตื่นแล้วววว" ไอ่ตัวเล็กรีบลุกขึ้นมาจากเตียงทันที

"ไปอาบน้ำได้แล้วไป กูจะไปทำอาหารเช้ารอ" ผมบอกมันก่อนที่ตัวเองจะลุกไปที่ห้องครัว

"พี่ดินฮะ! วันนี้ไปไหนหรือป่าว" ไอ่ตัวเล็กตะโกนออกมาจากในห้องนอน
 
"ไป กูมีเรียน ส่วนมึงก็ต้องไปขาดเรียนมาแล้วนิเมื่อวานอ่ะ"

(-3-) หน้าไอ่ด้ายมัน เดี๋ยวกูถีบให้ เรื่องเรียนกูซีเรียสเว้ย กูไม่ยอมให้มึงขาดหรอก

"มึงไม่ต้องมาทำหน้าอย่างงั้นเลย มึงจะขาดเรียนทำไม ไร้สาระว่ะ"

ทันมองหน้าผมก่อนผยักหน้าอย่างเข้าใจ

"งั้นไปเอาเสื้อที่ห้องให้หน่อยสิฮะ ด้ายจะได้ไปอาบน้ำรอ" ในเมื่อปฏิเสธร่างสูงไม่ได้ คนตัวเล็กเลยต้องจำใจไป

ผมเลยออกจากห้องแล้วไปที่ห้องไอ่ด้ายแต่กลับเจอกับบุคคลที่ผมไม่ค่อยชอบหน้าเท่าไรยืนอยู่หน้าประตูห้องมัน

"โทษนะครับ เอ่อ...ด้ายไปแล้วหรอครับ" หึส่งสัยจะมารับไปส่งที่ม.อ่ะดิ

"อ่อ ครับผมพึ่งไปส่งเขามาน่ะครับพอดีเขารีบไปส่งรายงานแต่เช้า" 

"อ่าวหรอครับ ขอบคุณน่ะครับ /ไหนตัวเล็กบอกให้มารับแล้ว ทำไมไปเองน๊า" เสียงพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนจะหันมามองหน้าผม

"เอ่อ...ใช่คุณดินหรือป่าวครับ คือผมเห็นคุณที่ผับเมื่อวันก่อนน่ะครับ"

"อ่อ...ครับ" ผมตอบแบบหน้าตาย

"อ่อ เป็นเพื่อนข้างห้องกับด้ายหรอครับผมพึ่งรู้น่ะเนี้ย" เมื่อวานมึงไม่เห็นกูหรือไงเดินผ่านพวกมึงอยู่เนี้ย หึ!สงสัยจะกอดกันจนลืมดูคนผ่านไปผ่านมาเลยมั้ง!

"ครับ" ผมขี้เกียจพูดกับมันมาก

"งั้นผมขอตัวก่อนน่ะครับ พอดีมีงานด่วนต้องรีบไปทำ" มึงเห็นกูชวนมึงพูดอยู่หรือไง จะไปก็ไปเหอะไม่อยากเห็นหน้า

"อ่อครับ โชคดีครับ" ร่างสูงของมันก็เดินออกไปจากหน้าห้องทันที

กว่าจะไปน่ะแม่ง ผมรีบหยิบเสื้อผ้าไปให้ไอ่ตัวเล็กมันแต่งตัว แล้วขับรถออกมาพามันไปส่งที่ม.

"พี่ดิน ด้ายอยากกินข้าวนอกม." ผมจอดรถหน้าคณะมันพอดี

"ไอ่ห่านี้ แล้วไม่บอกกูเมื่อกี้ให้กูขับรถเข้ามาจอดยันหน้าคณะ" ไม่บอกกูพรุ่งนี้เลยหล่ะ ผมคิดในใจ

"ด้ายพึ่งคิดได้ น่ะๆๆๆ พาไปกินหน่อย" มันเริ่มเขย่าแขนผม

"ไม่ต้องเลย กูจอดหน้าคณะแล้วไปหาไรกินในโรงอาหารโน้นไป" ผมบอกมัน

"ไม่เอา ด้ายเบื่ออาหารในม. น่ะๆๆๆพาไปกินหน่อย"

"ไม่ต้อง!! ลงไปแล้วก็ไปหาไรกินในโรงอาหาร" ผมเสียงดังใส่มัน

"ฮึก..ไม่ไปก็ไม่ต้องไป ไปเองคนเดียวก็ได้!" ร่างเล็กเปิดประตูออกไป

ปังงง!!
ประตูรถกูจะหลุดก็วันเนี้ยแม่ง ร่างเล็กเดินไปที่ประตูม. ก่อนจะไปหาข้าวกินข้างนอก ผมต้องรีบปิดประตูรถตัวเองก่อนวิ่งตามมันออกไป

หมับบ
ผมจับแขนไอ่เด็กดื้อเอาไว้

"ปล่อย! ด้ายจะไปกินข้าว" มันบอกผม พร้อมสลัดแขนออกจากมือผม

"ก็ไปดิ เดี๋ยวกูเลี้ยงเองแค่นี้ก็ต้องงอน" มันเริ่มทำปากยื่นแล้วครับ

"ไม่ได้งอน และไม่ต้องมาเลี้ยง ด้ายหากินเองได้ พี่เข้าไปกินในม.สิ" ตานี้แดงอีกแหละ จะร้องไห้ทำไมว่ะเรื่องแค่เนี้ย

"เออน่า เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง ไปรีบหาไรกินจะได้ไปเข้าเรียน" ผมเดินจูงมือมันก่อนจะพาไปที่ร้านประจำก่อนจะสั่งอาหารให้มัน

"ไปนั่งรอไปเดี๋ยวกูไปซื้อน้ำมาให้" ผมสั่งให้มันไปนั่งที่โต๊ะว่าง ก่อนตัวเองจะเดินไปเซเว่นซื้อน้ำมาสองขวด แล้วเดินมาหามัน

"แดกไม่รอกูเลยน่ะ" มาถึงก็เห็นมันนั่งกินข้าวของตัวเองอยู่

"จะรีบไปเรียน" นี้ยังมันไม่หายโกรธผมแน่เลย ดูทำน้ำเสียงเข้า

"นี้แค่กูบอกให้หาข้าวกินในม. มึงงอนกูเลยอ่อ?"

".......ป่าว ก็พี่ตะคอกผมนิ" มันหยุดกินข้าวก่อนจะทำหน้าเหมืนจะร้องไห้

"แล้วมันใช้เรื่องไหม แทนที่จะบอกกูก่อนจะถึงหน้าม.แต่มึงเสือกบอกกูตอนจอดหน้าคณะแล้ว งี่เง่า!" ผมว่ามันเสียงเรียบกว่าปกติ

พรวดด! อยู่ๆแม่งก็ลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าม.ไป อะไรของมันอีกว่ะแม่ง ผมยังไม่ได้กินข้าวสักคำแต่ก็ต้องรีบจ่ายตังก่อนจะวิ่งตามมันเข้าไปในม.

ห่ากูคิดว่ากูวิ่งแข่งมาราธอนอยู่ นี้ก็หนีกูจังนิดๆหน่อยๆก็จะร้อง

"เลย์ ฮืออออ" มันวิ่งไปกอดไอ่เลย์เอาไว้ เออเอาเข้าไปพอเจอที่พึ่งได้ก็รีบคว้าเลยน่ะมึง

"เป็นไรอีกล่ะ" ไอ่เลย์หันไปมองด้ายก่อนจะหันมาถามผม

"แม่งเอาแต่ใจตัวเอง งี่เง่ากับเรื่องแค่เนี้ย" ไอ่ตัวเล็กรีบเอาหน้าซุกกับไหล่ไอ่เลย์เอาไว้

"เรื่องไรอ่ะพี่"

"เรื่องไร้สาระ ปล่อยมันไป" ผมบอกแบบตัดปัญหา

"แล้วมึงจะร้องไห้ทำไมเนี้ย โตจะตายห่าอยู่แหละ" ไอ่เลย์หันไปด่าคนตัวเล็ก

บึก บึก! มันเอามือทุบไหล่เลย์
"ว่าเค้าทำไม ฮึก"

"เดี๋ยวมึงจะโดน ออกไปจากตัวกูได้แหละ กูจะไปเรียน เร็วๆเลยเดี๋ยวเดินไปส่ง" คนตัวเล็กรีบลุกขึ้นเดินไปยังห้องเรียนโดยไม่หันมามองหน้าผม หนังสือเรียนจะไม่เอาใช่ไหม

ผมยื่นหนังสือให้ไอ่เลย์ถือ
"ด้าย! เดี๋ยวเย็นกูมารับถ้ามาแล้วไม่เจอ มึงโดนตีนกูแน่" ผมตะโกนบอกมัน แต่มันก็เดินต่อ มีแต่ไอ่เลย์ที่หันมามอง ก่อนยกมือแล้วพยักหน้าเชิงบอกว่า 'เดี๋ยวบอกมันให้'
 วันนี้เป็นวันห่าไรว่ะเมื่อเช้าก็ยังดีอยู่เลยแม่งอารมณ์ขึ้นๆลงๆอยู่เนี้ย ประสาทจะกินก็วันนี้แหละผม เฮ้ออออ

********************************
มาอัพแล้วค่าาา พอดีพึ่งกลับบ้าน จะอัพวันเว้นวันน่ะค่ะบอกไว้ก่อน วันไหนไม่ว่างจะมาบอกก่อน อาจอัพช่วงบ่ายหรือตอนเย็น
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 7 (19-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: wavalove ที่ 19-01-2015 21:27:08
 :mew6: :mew6:


อิอิอิ   

เส้นได้   

จะลงเอยยังไงน้าา
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 7 (19-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 19-01-2015 21:38:06
อิพี่ดิน จะหมั้นอยู่แล้ว  ทำแบบนี้เหมือนให้ความหวังด้ายเลย  ไม่ได้คิดรักน้อง ยังทำแบบนี้อีก  ห่างๆไปดิ  ไปเฝ้าชะนีนู่นไป๊ไป  ไม่รักยังหวงอีกไอ้พี่ดินบ้าาา :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 7 (19-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 20-01-2015 10:50:08
ด้ายเป็นคนขี้งอนเกินเหตุถ้าเป็นเรื่องจริงแฟนคงเบื่อ งอนยิ่งกว่าผู้หญิง :hao3:

มีคำผิดนึดนึงนะคะ ไอ่(ไอ้)   ใจอ้อน(ใจอ่อน)

 :L2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 7 (19-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 20-01-2015 11:46:39
ด้ายคะ.ควบคุมรมณ์หน่อยค่ะ.มันเกินงามแล้วค่ะขุ่นลูก~ อิพี่ดินมันถึงได้หนีไปหมั้นงายยย

 :ling2: :ling2: :ling2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter8 ตัวเล็กเมา]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 21-01-2015 18:24:44
chapter 8 ตัวเล็กเมา




วันนี้ผมจะไม่คุยกับพี่ดินเลยค่อยดู ฮึ้ยยยย
"ด้าย พี่ดินเขาพูดอะไรได้ยินไหม?" เลย์ทักผมขึ้นมา

"ได้ยิน!" แต่ผมไม่หันไปสนใจหรอก เชอะ! "เลย์ เค้าอยากไปผับอ่ะ อยากกินเหล้า" เครียดอย่างนี้ต้องหาไรย้อมใจ

"ไม่ต้องเลย! จะไปหาแดกไร?! พี่เขาจะมารับมึงตอนเย็น อย่าหาเรื่องให้ทะเลาะกันอีก"

"(-3-)เลย์ไม่ต้องไปก็ด่ะ เดี๋ยวเค้าไปคนเดียว เชอะ!" ผมสบัดผมใส่ก่อนจะเดินเข้าห้อง

"อย่ามากวนตีน! พูดอะไรให้ฟังกันบ้างถ้าไปคนเดียวแล้วเป็นไรขึ้นมาจะทำไง" เลย์พูดจบ ก่อนจะยื่นหนังสือเรียนมาให้

"(_ _)เลย์ก็ไปกับเค้าสิ น่ะๆๆๆๆ" ผมเดินไปหาเลย์ ก่อนจะเขย่าแขนไปมา

ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก 55555555
"น่ะๆๆ เลย์ น๊าาาา"

"เออๆ เดี๋ยวกูไปชวนพวกไอ้ลันไอ้กานก่อน" ขอบคุณน๊าาาา

"ห้ามชวนพวกพี่ดินน่ะ" บอกไว้ก่อน เพราะรอบที่แล้วมันก็ชวนกลุ่มพี่เขามา แล้วเป็นไงปัญหาเกิดใส่ผมเลยครับ

"หาเรื่องน่ะมึง ถ้าทะเลาะกันไม่ช่วยน่ะ บอกไว้ก่อน" ไม่ได้หาเรื่องสะหน่อย แต่เดี๋ยวน่ะ พูดแบบนี้หมายความว่าจะไปใช่ไหม?

"จะไปใช่ไหม?" ร่างสูงพยักหน้าอย่างจำเป็น

"อือออ รักเลย์ที่สุดเลย มาจุ๊บทีดิ" ผมดึงหน้าเลย์มา

"ไปไกลๆตีนกูไอ้นี้ เดี๋ยวกูให้จูบกับตีนกูหรอก" เลย์ทำท่ายกเท้าขึ้นมาหาผม

"แค่นี้เอง! ฮึ้ยยยยยย เย็นแล้วรีบมารับเค้าก่อนพี่ดินจะมาน่ะ"

"เออ อย่าช้าด้วย มึงอ่ะช้าตลอด"

"อือออ" เค้าช้าตรงไหนก็ปกติอ่ะ

"ไม่ต้องเถียงในใจ" รู้อีกน่ะแหม่ "แค่ตามึงก็ฟ้องแหละ" หรออออ

"ไม่ได้เถียงไรเลยน่ะ" ผมทำปากยื่นๆใส่ "เค้าไปเรียนก่อนน่ะอาจารย์เข้าแล้วนั้น"

"อือ ตั้งใจเรียนไม่ใช้เอาแต่หลับหล่ะมึง" ผมยิ้มแล้วพยักรับก่อนเดินเข้าห้อง
.
.
.
.



ตอนเที่ยงก็มากินข้าวกับพวกเลย์แล้วก็กลับมาเรียนช่วงบ่าย
ตอนนี้ผมกำลังเรียนวิชาที่มันน่าเบื่อมาก
"จบคลาส งานที่สั่งต้องส่งก่อนสิ้นเดือนน่ะค่ะ ไปได้ค่ะทุกคน" พออาจารย์สั่งงานเรียบร้อย นักศึกษาก็เริ่มทยอยออกจากห้องไป ผมก็รีบยกโทรศัพท์ขึ้นมาทันที

ตื้ดดด ตื้ดดด
//อือ// เสียงตอบรับจากปลายสาย

"ฮัลโลวว เลย์ เสร็จยังอ่ะ เค้าเลิกเรียนแล้วน่ะ"

//อือเสร็จแล้ว พวกไอ้กานไอ้ลันก็รออยู่ที่หน้าคณะอ่ะ ลงไปหามันก่อนเลย//

"อือ เร็วๆน่ะเดี๋ยวพี่ดินมาก่อน"

//กูกำลังลงบันไดแหละ มึงอ่ะมัวแต่พูดออกจากห้องยังเหอะ//

"ยัง 5555555"

//เร่งคนอื่นแต่ตัวเองช้า ให้ว่องเลยเร็วๆ//

"อือ กำลังลงไปแค่นี้น่ะ" ผมรีบตัดสายก่อนจะวิ่งลงบันไดไปหาพวกมันที่รออยู่

"มาแล้วๆ ป่ะไปกันเลย" รีบดึงมีไอ้ลันกับไอ้กานไปที่รถ

"ช้า" เลย์พูดขึ้น

"ป่าวสักหน่อย เร็วดิเลย์เปิดรถ" ผมรีบเปิดประตูรถก่อนนั่งด้านข้างคนขับ ส่วนลันกับกานนั่งข้างหลัง

ผมบอกให้เลย์หาผับที่ใหม่ เผื่อพี่ดินจะไม่รู้จักจะได้ไม่ต้องมาเจอกันที่นี้ เลย์ขับรถวนอยู่นานกว่าจะเจอผับ ZTH เราหาที่จอดกันก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน

โห่วว คนเยอะน่ะเนี้ย เห็นเลย์บอกว่าที่นี้พึ่งเปิดใหม่ด้วย แปลว่าต้องมีของดีแน่ๆเลย คนถึงเยอะขนาดนี้ เราเข้าไปหาที่นั่งด้านในก่อนเลย์จะเป็นคนสั่งเครื่องดื่มมาให้

ไม่นานของที่สั่งก็มาเสิร์ฟทั้งกับแกล้ม ทั้งเหล้าเต็มโต๊ะเลย

"แดกเข้าไป อยากมาไม่ใช่หรือไง" เลย์ยื่นแก้วเหล้าที่ชงอ่อนๆมาให้

"ขอบคุณน๊าาา คึคึ" ผมหัวเราะแล้วรับแก้วเหล้ามาดื่ม รู้ใจจริงๆ สมแล้วที่เป็นเพื่อนรัก

ติ่ง ติ่ง! เสียงไลน์ในโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น ผมรีบเปิดดูกลัวพี่ดินจะจับได้ แต่ก็ไม่ใช่..

Din : กลับบ้านเองก่อนน่ะวันนี้
Din : พอดีกูทำงานก่อน เดี๋ยวถ้าเสร็จแล้วกูจะไปหาที่ห้อง ห้ามออกไปเที่ยวที่อื่นน่ะ
Sendai : นานไหมฮะ เดี๋ยวด้ายไปรอที่ห้องพี่น่ะ
Din : ไม่ต้องเลย รอกูอยู่ที่ห้องมึงนั้นแหละ กูทำไม่นานหรอก
Sendai : พี่ดินไม่ต้องรีบก็ได้น่ะฮ่ะ
Din : เออ อย่าไปไหนล่ะเดี๋ยวกูโทรบอกถ้าเสร็จแล้ว
Sendai : ฮะ :)

จบการสนทนาผมก็หัวเราะออกมา จนพวกนั้นหันมามอง
"เป็นไรมึง อยู่ๆก็หัวเราะเหมือนคนบ้า" กานทักขึ้นมา

"ป่าว แค่พี่ดินให้กลับบ้านเอง พอดีพี่เขาทำงานอยู่ ที่นี้เราต่อกันยาวววว" ไม่ต้องกลัวพี่มันด่าด้วย

ผมนั่งดื่มต่อไปได้แค่2แก้วเริ่มเมา
"กานน ไปเต้นกันน๊าาา" ผมดึงมือกานลุกขึ้น ก่อนจะชะงัก

"มึงไม่ต้องลุกไปเลย แม่งดื่มแค่2แก้วก็เมาแล้วเสียงมึงยานขนาดนี้ นั่งลง!เลยด้าย ไอ้กานมึงก็นั่งด้วย แม่งเริ่มเมาแล้วละซิ ดูหน้าดิแดงหมดแหละ" เสียงเลย์ว่าขึ้นก่อนจะดึงผมกับกานนั่งลงที่เดิม

"ไม่อาวววว จะไปเต้นนน" ผมดึงแขนกานให้ลุกขึ้นอีกครั้งโดยไม่สนเสียงเรียกของเลย์ ก่อนแหวกผู้คนเข้าไปตรงกลาง

"พอแค่ตรงนี้ กูไม่อยากออกจากโต๊ะไกลๆน่ะด้าย" กานบอก

"ตรงนี้ก็ด่ะ!" ผมพูดจบ ก่อนโยกย้ายสะโพกตัวเองไปตามเพลง ส่วนกานก็หันหลังให้ผมไปเต้นกับผู้หญิงคนนึงสะแหละ แต่ผมไม่สนใจ เต้นตามเพลงอย่างเมามันส์ เต้นไปได้ไม่นานเริ่มรู้สึกมีมือนึงมาจับที่เอวผมไว้ ทำให้ผมหันไปมอง

"ไงครับคนสวย พี่เต้นด้วยคนได้ไหมครับ" ณ ตอนนี้ผมไม่สนใจใครแค่เต้นไปตามเพลงบันเลง
"ไม่ตอบ งั้นพี่ถือว่าตกลงน่ะครับ"

ร่างสูงเริ่มโยกย้ายไปตามเพลง ส่วนมือนั้นเริ่มไม่อยู่กับที่ ลูบไล้ไปตามเอวคอดของร่างบาง ก่อนจะลวงมือเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็กด้านหน้า

"อืออออ" ร่างเล็กเริ่มรำคาญส่งเสียงครางออกมาอย่างรำคาญ ก่อนบัดมือนั้นออก แต่มือใหญ่นั้นก็กลับมาเริ่มลูบมือไปตามแผ่นหลังของร่างบางก่อนจะโน้มตัวเข้าไปที่หน้า
"ไปที่โต๊ะพี่น่ะครับ"
ร่างเล็กยังคงไม่มีสติบวกกับความเมาด้วยแล้วก็ไม่รู้เรื่องเดินตามแรงจูงของร่างสูงไปอย่างว่าง่าย

"ฮิ้วววว มึงพาใครมาว่ะไอ้ไนท์ น่ารักชิบหาย" เพื่อนในกลุ่มแซวร่างสูง

"เด็กกูอย่ายุ่งไอ้สัส หึหึ" ไนท์แสยะยิ้ม ก่อนเอามือขึ้นมาโอบเอวคอดที่เหมือนผู้หญิงเข้ามาใกล้ตัว

"เห้ยไอ้กอล์ฟ เอาไอ้นั้นมาป่ะว่ะ" ไนท์ถามเพื่อนในวงเหล้า ทุกคนต่างรู้ดีว่า 'ไอ้นั้น' คืออะไร

"หึ! เอามาดิ มึงนี้คิดว่ากูไม่เอามาหรือไงไอ้เจ้าชายกลางคืน" เพื่อนเรียกฉายาของร่างสูงออกมา

"หึหึหึ เออเอามาดิกูต้องการจะใช้" เขาหัวเราะกับคำพูด

"มันเมาอยู่แล้ว ใส่ให้มันแค่นิดเดียวพอเดียว เหลือให้กูเอาไว้ล่อหญิงบ้าง"

"เออน่า" ร่างสูงรับของมาก่อนจะเทใส่เหล้าแค่นิดหน่อยก่อนยกให้ร่างบางที่ตอนนี้เต้นอยู่หน้าโต๊ะของพวกเขา

"คนสวยดื่มนี้ก่อนสิครับ" ร่างสูงยกแก้วขึ้นไปไว้ตรงหน้า

"ด้ายยยย อยากกลับโต๊ะ" คนตรงหน้าทักขึ้น

"หึหึ งั้นน้องด้ายดื่มนี้ก่อนสิครับ เดี๋ยวพี่พาไปส่ง น่ะครับ" ร่างสูงพยายามยื่นให้คนตัวเล็กดื่ม

"อือออ" มือบางยื่นออกมารับแก้วเหล้าเข้าไปดื่มจนหมดก่อนจะหันไปพูดกับร่างสูงต่อ

"พาด้ายปายห้องน้ามหน่อยยได้ม้ายอ่ะ ด้ายปวดฉี่" เสียงพูดยานแสดงได้ถึงความเมาแบบเต็มที่ เข้าแผนของร่างสูงพอดีรีบพาร่างเล็กตรงไปยังห้องน้ำ



ในขณะเดียวกันกานก็กลับมาที่โต๊ะกินเหล้าพร้อมกับผ้หญิงคนที่เต้นด้วยกัน เลย์หันไปมองหน้ากานก่อนทักขึ้น
"กาน ไอ้ด้ายไปไหน!"

"ห่ะ อ่าวนึกว่ากลับมาที่โต๊ะแล้วเห็นมันเดินออกมากับมึงแล้วนิ" เขาหันไปมองหน้าเลย์กับลัน

"กลับเหี้ยไร!! กูยังไม่ได้ไปเอามันกลับมาเลย!" เลย์ขึ้นเสียงทันทีที่รู้ว่าเพื่อนตัวเล็กหายไป

"ก็เมื่อกี้กูยังเห็นมันเต้นอยู่ข้างหลังกูแล้วเดินออกมากับผู้ชายคนนึง ตัวเท่ามึงอ่ะกูเลยนึกว่ามึงพามันกลับมาแล้ว" ทั้งสามคนเริ่มอยู่ไปไม่สุข กานไล่ผู้หญิงออกจากโต๊ะก่อนจะหันมหาเพื่อน

"มึงๆ งั้นรีบหามันเหอะ เหี้ยเดี๋ยวโดนฉุดไปที่อื่น" ลันสงบสติได้รีบบอกเพื่อนก่อนเลย

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~
'พี่ดิน' เสียงโทรศัพท์ของร่างบางดังขึ้นพร้อมกับชื่อบนหน้าจอทำให้ทั้งสามคนหยุดชะงักทันที
"เหี้ยแหละ พี่ดินโทรมา" ลันทักขึ้น

"มึงรับดิ" กานโยนมาให้ลัน

"รับพ่องดิ พี่เขาได้แดกหัวกูพอดีอ่ะ มึงนั้นแหละรับไอ้กาน"

"เรื่องมากเนอะพวกมึง ตัดสายซะก็สิ้นเรื่อง" เลย์หยิบโทรศัพท์ของเพื่อนตัวเล็กขึ้นมาก่อนตัดสายทิ้ง
"เหี้ยเอ้ยลุกดิ!! นั่งมองหน้ากันอยู่ได้มึงสองตัวไปหาหน้าผับเลย เดี๋ยวกูไปดูที่ห้องน้ำ" เลย์รีบสั่งเพื่อนก่อนรีบแหวกผู้คนออกไปยังห้องน้ำด้านในสุดของผับ ก่อนจะตกใจกับภาพตรงหน้า


"ด้าย!!!" ร่างสูงรีบตะโกนออกมาดัง เมื่อเห็นใครอีกคนกำลังซุกซอกคอของคนตัวเล็กอยู่

"ฮึก ก เลย์ ช่วยด้วย อึก" คนตัวเล็กร้องเรียกเพื่อน ก่อนมือจะพยายามผลักร่างสูงออกจากตัว แต่แรงอันน้อยนิดบวกกับความเมาทำให้ไม่เหลือแรงผลักออก

ผัวะ!!
"เหี้ยเอ้ย!! ทำเหี้ยไรเพื่อนกูว่ะ!" เลย์รีบวิ่งเข้าไปหา ก่อนปล่อยหมัดเข้าที่หน้าของอีกคน


"สัสเอ้ย!! " ไนท์สบทคำพูดออกมา ก่อนเข้าไปคว้าคอเสื้อของเลย์เอาไว้แล้วสวนกลับ

ผัวะ!!
เลย์โดนไนท์ต่อยเข้าที่หน้าฉีกซ้ายจนเกือบล้ม แต่พอเลย์ตั้งตัวลุกขึ้นมาก็จะรัวหมัดไม่ยั้งใส่

ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! ผลัก!!
จนไนท์ล้มลงไปนอนกับพื้น
ก่อนจะโดนเตะเข้าท้องอีกหนึ่งครั้ง นอนตัวขดอยู่กับพื้น

เลย์รีบวิ่งเข้าไปดูเพื่อนตัวเล็กอย่างกังวล
"ด้าย!! เป็นไรไหม ด้าย!"

"อือออ ร้อน อือ" ร่างเล็กตรงหน้าพยายามถอดเสื้อของตัวเองออกทำให้เลย์หยุดชะงัก และหันไปมองคนที่ล้มอยู่อย่างเครียดแค้น ก่อนจะลุกขึ้นเดินดึงร่างสูงอีกคนขึ้นมา

ผลัก!! ผัวะ ตุบ
"ไอ้เหี้ย!! มึงเอาไรให้มันแดกห่ะ!!! แม่ง มึงไม่ตายดีแน่สัส" เลย์ต่อยไนท์จนคิ้วแตก

"หึหึหึ ยาออกฤทธิ์แล้วหรอ" คนที่หน้ามีแต่เลือดหัวเราะออกมาอยากสนุกโดยไม่สนใจบาดแผลของตัวเอง

"ยาเหี้ยไรว่ะ! มึงอย่าบอกน่ะ!!" แม่งเอายาปลุกเซ็กส์ให้ไอ้ด้ายกิน

"หึหึหึ" ไนท์หัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนของคนตัวเล็ก

ผัวะ!! ผัวะ! ผัวะ!
เลย์ทนไม่ไหวต่อยเข้าไปอีกหลายหมัด
"เห้ยยย มึงทำเหี้ยไรว่ะไอ้เลย์" ลันกับกานที่ไปหน้าผับแต่ไม่เจอด้ายเลยกลับมาดูที่ห้องน้ำ แต่ก็เห็นเพื่อนตนเองต่อยคนอื่นที่นอนอยู่กับพื้นแบบไม่ยั้ง จึงรีบเข้าไปดึงแขนห้ามไว้ ก่อนหันไปมองด้ายที่ตอนนี้นั่งกำเสื้อตัวเองไว้

"ปล่อยกู!! ไอ้สัส เหี้ยนี้แม่งเอายาปลุกให้ไอ้ด้ายแดก มันจะข่มขืนไอ้ด้าย แต่กูเข้ามาเห็นซะก่อน ไอ้เหี้ยเอ้ย!!!" เลย์สบทออกมาก่อนสะบัดแขนออกจากมือเพื่อน

"มะ..มึงว่าไงน่ะ" กานชะงักกับคำพูด ก่อนถามเลย์ขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงสั่นๆเพื่อความเเน่ใจ ก่อนหันไปมองหน้าเส้นด้าย

"เหี้ยนี้จะข่มขื่นเพื่อนมึงน่ะ!!" เลย์ตอบ ก่อนชี้หน้าคนที่นอนหน้าอาบเลือดอยู่บนพื้น

เมื่อกานได้ยินว่าเพื่อนตัวเองจะโดนข่มขื่น รีบวิ่งเข้าหาร่างสูงที่นอนอยู่

ผัวะ!! ผลัก ผัวะ! ผัวะ!
"ไอ้เหี้ยยย!! มึง มึงทำเพื่อนกูหรอ ฮึก ฮึก ฮือออออ มึงมัน มึงมันสมควรตายไปซะ ไอ้เหี้ย!! มึงมันเลว ฮึก มึงทำเพื่อนกูได้ยังไง! ฮืออออ" ร่างเล็กต่อยไปยังคนตรงหน้าไม่ยั้ง เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ที่ทิ้งให้ด้ายต้องมาเจอเหตุการณ์แบบ กานนึกแล้วก็เริ่มน้ำตาไหล พร้อมกับต่อยคนตรงหน้าไม่หยุด
 
เลย์เห็นเพื่อนร้องไห้แบบเสียสติก็รีบดึงให้ลุกขึ้นก่อนพาออกมาข้างนอก ส่วนลันรีบไปประคองไหล่คนตัวเล็กให้ลุกขึ้น
"ฮึกก ละ ลัน เค้าร้อน ฮึก ฮือออ" ดูจากอาการก็รู้ว่าร่างเล็กตรงหน้าโดนยาอะไร ลันรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาคนคนนึงทันทีก่อนจะรีบพากันออกไปจากที่นี้


*******************************
ขอกำลังใจหน่อยยยย จะติจะชมจะบ่นอะไรก็ได้ค่ะรับได้หมด แต่อย่าด่า55555 ไม่ได้ตรวจคำผิดเลย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 21-01-2015 18:56:38
น้องดายเกือบเสร็จไอไนท์ไปแว้ววว
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 21-01-2015 19:49:26
เด๋วคนอ่านตรวจให้ (ฮาาา)  ด้ายเอ๊ยเสร็จพี่ดินแน่ๆคืนนี้

 :hao6:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 21-01-2015 19:53:53
 :hao7:   สองแก้วบางๆยังเมาขนาดนี้
ส่งให้ถึงมือพี่ดินก็พอนะ พี่เค้าช่วยได้
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 21-01-2015 20:25:57
ต่อไป พาน้องด้ายให้พี่ดิน บำบัดอาการเลย ไม่ต้องกลัวโดนด่าเพราะไม่น่าจะรอด
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: benzdekba ที่ 21-01-2015 23:15:18
 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Shock_n2n ที่ 22-01-2015 04:02:35
เป็นกำลังใจให้นะ  เราจะติดตามผลงานจร้า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: wavalove ที่ 22-01-2015 05:42:24
 :ling1: :ling1:
เลย์

โทรหาใคร  พี่ดินรึเปล่า

 :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 22-01-2015 19:35:33
 :mew5: ชักห่วงละสิ :เฮ้อ:
รีบมาต่อนะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 8 (21-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 22-01-2015 20:06:08
ตอนต่อไปเขาจะได้แซ่บกันหรือเปล่าน้า.แต่ตอนนี้เราขอฟินล่วงหน้าก่อนนะคะ. :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [chapter 9 ความวุ่นวาย]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 23-01-2015 17:57:48
chapter 9 ความวุ่นวาย




[talk : Din]
ผมพึ่งทำงานเสร็จหลังจากอาจารย์พึ่งสั่งงานใหญ่ให้ทำแต่ต้องส่งพรุ่งนี้ ตอนนี้ผมกำลังจะกลับบ้านแล้วครับ ผมต้องโทรไปหาไอ้ตัวเล็กก่อน เผื่อมันอยากกินอะไรจะได้ซื้อเข้าไปให้

ตื้ดดด ตื้ดดด ตื้ดดด ตื้ดดด....
"เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติ....." ผมวางสายทันทีสงสัยมันจะนอนอยู่มั้งครับเลยตัดสายผมทิ้ง มันชอบบ่นว่ารำคาญเวลาโทรศัพท์เสียงดัง ผมบอกให้มันตั้งสั่น มันก็ไม่ยอม งั้นก็รำคาญต่อไปเถอะ ==* ซื้อไรให้กินแล้วไม่กินกูจะแดกหัวมึงให้เลยค่อยดู มันชอบบอกว่าตัวเองกินง่ายซื้อมาเถอะ แต่พอผมซื้อไปที่ไรบอกว่าไม่ชอบอันโน้นไม่ชอบอันนี้ นี่เขาเรียกว่ากินง่ายใช่ไหม!?!

ผมแวะซุปเปอร์มาเก็ตใกล้คอนโด ก่อนจะเข้าไปเดินเลือกซื้อของชอบให้ไอ้ด้ายมันก่อนจะซื้อของใช้ส่วนตัวนิดหน่อย แล้วหปจัดการจ่ายตัง ก่อนขับรถกลับมาที่ห้อง

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ผมเดินมาที่ห้องมันก่อน แต่ก็เงียบ.......
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เงียบเหมือนเดิม

ปังง! ปัง! ทุบแม่งเลย ทำไมช้านักว่ะแค่เปิดประตูเนี้ย ผมเริ่มไม่สบายใจหยิบกุญแจห้องมันออกมาก่อนไขประตูเข้าไป นี้มันก็ดึกมากแล้วน่ะ

"ด้าย!!" ผมตะโกนเรียกมัน แต่มันไม่ออกมา
"เส้นด้าย!"
ผมเดินไปดูที่ห้องนอนไม่มี เดินดูรอบห้องก็ไม่มี ผมบอกไม่ให้ไปเที่ยวไหนก็ไม่เคยฟังแม่ง กลับมาเมื่อไรมึงตายแน่ ไอ้ด้าย!

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~ เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้นทันที
'เส้นด้าย' พูดไม่ทันขาดคำ หึหึหึ!!
"ฮัลโหล!! มึงอยู่ไหนกูโทรไปทำไมไม่รับกูบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามไปไหน บอกมามึงไปสิงอยู่ที่ไหน!!!!"

//เอ่อ.... พี่ดิน นี้ลันน่ะ พี่ช่วยมารับมันที่ผับZTH หน่อยดิพอดีมีเรื่องน่ะ//

"แล้วไปทำเหี้ยไรที่นั้นว่ะแม่ง!! เออแค่เนี้ย15นาทีเจอหน้าผับ!" แม่งหนีผมไปผับเลยหรอว่ะ ดีน่ะแม่งผับอยู่ใกล้คอนโดผมรีบขับรถออกไปทันที มีเรื่องให้กูปวดหัวได้ทุกวันน่ะมึงไอ้เส้นด้าย เจอหน้ากูด่าไฟแล๊บเลยค่อยดู

15นาที ตามคำพูดผมมาถึงหน้าผับที่ไอ้ลันมันบอกมา ก่อนจะเลี้ยวรถไปจอดหน้าผับ เห็นคนตัวเล็กยืนกำมือจับคอเสื้อไว้แน่นโดยมีเพื่อนยื่นประคองไหล่ไว้ เมาเป็นหมาเลยน่ะมึง!!

"มีเรื่องเหี้ยไร!! แล้วนี้!รู้ว่าตัวเองแดกเหล้าไม่ค่อยได้ก็แดกจัง" ผมหันไปถามไอ้เลย์ ก่อนจะไปด่าไอ้ตัวเล็กที่ยืนมองหน้าผมแบบแปลกๆ ผมคิ้วขมวดขึ้นทันที

"เออพี่! พอดีมีไอ้เหี้ยคนนึงแม่งลากไอ้ด้ายเข้าห้องน้ำอ่ะ เลยมีเรื่องกับมัน" ไอ่ลันตะโกนบอก

"ใคร!!" ผมถามอย่างอารมณ์ขึ้นทันที่ก่อนจะเดินไปรับไอ้ตัวเล็กมาพยุงไว้เพราะเหมือนมันจะยืนไม่อยู่แล้ว

"ไม่ต้องแหละพี่! ผมจัดการมันแหละเลือดอาบหน้าเลยหึ ตอนนี้พาไอ้ด้ายมันกลับห้องก่อนเหอะ แม่งไม่ไหวแหละนั้น" เลย์ทักขึ้นเมื่อไอ้ตัวเล็กเริ่มสั่นอยู่ในอกของรุ่นพี่

"เออ! งั้นกูกลับก่อนโชคดี ดูแลตัวเองตัว มึงสองตัวก็ด้วยยิ่งตัวเล็กๆอยู่" ผมรีบบอกลามันก่อนอุ้มไอ้ตัวเล็กขึ้นรถ

"เออพี่ ระหว่างทางระวังรถเสียหลักล่ะ หึหึหึ" เสียใจกูยังไม่ได้แดกเหล้าเว้ย ไม่มีเสียหลักหรอกไอ้สัส

"เสียหลักเหี้ยไรว่ะ?" เลย์ได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ "เออกูไปแหละ" ผมตอบมันกลับก่อนขับรถออกไป ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนค้นชื่อคนนึงออกมาโทร

//เออว่าไง// เสียงของบอยดังขึ้น

"ไอ้บอย มึงช่วยไปสืบมาให้กูดิ ว่าไอ้เหี้ยที่อยู่ผับZTHวันนี้แม่งเป็นใคร กูจะได้ไปกระทืบซ้ำสองโทษฐานทำร้ายน้องกู" เรื่องไรจะยอมให้มันโดนตีนไอ้เลย์คนเดียว

//มีเรื่องเหี้ยไรว่ะ//

"แม่งเสือกลากไอ้ด้ายเข้าห้องน้ำ กูว่าแม่งต้องไปทำเรื่องเหี้ยๆไว้เเน่เลย ไอ้เลย์ถึงได้กระทืบมัน"

//เออได้ เดี๋ยวกูจัดการให้//

"เร็วได้ยิ่งดี" ผมพูดจบก่อนวางสายก่อนหันไปมองร่างเล็กที่นั่งข้างคนขับ กำคอเสื้อตัวเองแน่น ก่อนที่ผมจะหันไปมองทางข้างหน้า

"พะ พี่ดิน ดะ ดะ ด้าย ร้อนนน" กูเปิดแอร์เย็นจะตายห่า มันร้อนตรงไหนว่ะ

"ร้อนเหี้ยไรอีกละ กูเปิดแอร์ให้แล้ว" ผมเอื่อมมือไปเร่งแอร์ให้มันอีกหน่อย ทั้งที่สายตาผมมองไปยังถนนเบื้องหน้าอยู่

"อือออออ อ๊ะ~ " ร่างเล็กด้านข้างร้องครางออกมา ทำให้ผมต้องหันไปมอง

เห้ยยยยยย!

เอี๊ยดดดดดด!! เสียงเบรกรถกระทันหันของผม ไอ้เหี้ยเลย์แม่ง! ทำไมมึงไม่บอกกูก่อนว่ะ ไอ้สัสสสสส

ตอนนี้คนตรงหน้าผมกำลังรูดน้องชายของตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย ส่วนอีกมือกำเสื้อที่หน้าอกของตนเองอยู่
"อ๊ะ~ อะอ๊ะ อ๊า  อื๊อ อ๊ะ~" ลมหายใจเข้าออกอย่างเร็ว

"ด้าย!! ทำไรหยุดเดี๋ยวนี้เลยน่ะมึง!" ผมสั่งให้ไอ้ตัวเล็กหยุดก่อนรวบมือทั้งสองข้างขึ้น

"อืออออ อ๊ะ อย่ามายุ่ง! อ๊ะ~" ร่างเล็กสายสะโพกไปมาอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว

ผมยืนมือมาตบหน้ามันเบาๆเรียกสติ
"ด้าย! มึงมองหน้ากูดิ ด้าย! ควบคุมตัวเองหน่อย เป็นเหี้ยไรมึงเนี้ย!!" ผมคิ้วขมวดขึ้นทันทีแดกเหล้าเมาที่ไรก็ไม่เคยเห็นไอ่ด้ายเป็นอย่างนี้เลยน่ะ หรือว่า...ไอ้สารเลวที่ไอ้เลย์บอกมันเอายาปลุกให้ไอ้ตัวเล็กกิน เหี้ยเอ้ยย! มึงได้ตายคาตีนกูแน่!!

"อืออ พี่ดิน ฮึก ดะ ด้าย ไม่ไหวแล้ว ฮืออ ปล่อยด้ายน่ะ ฮึก" ร่างเล็กเริ่มดิ้นไปมาพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย

"อยู่นิ่งๆดิ!! เดี๋ยวกูก็เอาเชือกมามัดมือมัดปากหรอกแม่ง!" ผมบอกร่างเล็กที่ตอนนี้มองผมด้วยสายตาอย่างอ้อน

"ฮึก ฮืออออ อ๊ะ~ ด้าย ร้อน ปล่อยด้ายน่ะ!! ฮือออ ปล่อย!!" ร่างเล็กดิ้นอย่างรุนแรงเมื่อคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ ก่อนจะสะบัดหลุดจากมือผม แลัวไปโอบอุ้มน้องชายตัวเองรูดขึ้นลงอย่างสั่นไหว
"อ๊ะ~ อ๊ะ อ๊าาาา อือ อ๊าาาาาาาาา" ร่างเล็กตรงหน้าครางออกมาเสียงดังอีกครั้งก่อนจะปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเต็มมือรอบแรก ปล่อยน้ำออกไปยังไม่พอ ร่างบางเริ่มจับน้องชายรูดขึ้นอีกครั้ง

ผมมองอย่างตกใจพร้อมกับความรู้สึกของตัวเองที่มีอารมณ์ขึ้นมา ก่อนจะรู้สึกได้ว่าท่อนลำของตัวเองขึ้นคับกางเกงไปหมด ก็จะไม่ให้ขึ้นได้ไง ร่างเล็กตรงหน้าผม มันใส่เสื้อเชิ้ตนักศึกษาปลดกระดุม3เม็ดเผยให้เห็นหัวไหล่ขาว เม็ดบัวสีชมพูที่โผล่พ้นเสื้อออกมาให้เห็นเต็มตา แล้วไหนจะเอวคอดเหมือนผู้หญิงอีก แถมมันยังกัดปากแดงๆของตัวเองไว้กางเกงก็ลงไปกองอยู่ที่พื้นรถ ส่วนมือก็รูดรั้งความเป็นชายเอาไว้ เหี้ยเอ้ยยย! อารมณ์กูขึ้น

"มานี้มะ!" ผมทนอารมณ์ของตัวเองไม่ไหว ยื่นมือเข้าไปจับด้ายขึ้นมา ก่อนจะย้ายมานั่งบนตักของตัวเองหน้าพวงมาลัยรถยนต์

"อือออ พี่ดิน ช่วยด้ายหน่อย ฮึก ไม่ไหวแล้ว" ร่างเล็กตัวสั่นอยู่บนตัก ส่วนสะโพกก็ถูกับน้องชายผมอยู่ แม่งทำไรแบบนี้ นี่รู้ตัวบ้างไหม!

"อืมมมม อ๊ะ อยู่นิ่งๆสิ เดี๋ยวพี่ช่วยน่ะครับ" ร่างเล็กพยักหน้าแต่สะโพกก็สายไปมาอยู่นั้น

ผมจับน้องชายของด้ายขึ้นมาก่อนรูดขึ้นลงเบาๆ เอานิ้วมือนวดตรงส่วนปลายของแกนกาย ก่อนเอาหน้าก้มลงไปเล้าโลมกับยอดอกของคนข้างหน้า ทั้งดูด ทั้งเลีย อีกข้างก็ใช้มือขยี้เม็ดบัวไปมาจนคนตัวเล็กอยู่ไม่เป็นสุข
"อือออ ซี๊ด อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ~"

"อืออ อืมมม" กลิ่นหอมแป้งเด็กอ่อนๆจากตัวเล็กทำให้ผมอยากจะทำรุนแรงมากกว่านี้ ดูดตามซอกคอของร่างเล็กก่อนไล่ไปตามอก

"อ่ะ~ ซี๊ดดด จะ จะออก...อือ.แล้ว อ๊ะะ ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาาาาาาา~" คนตัวเล็กครางออกมาเสียงดัง ก่อนที่น้ำสีขาวพุงออกมาเต็มมือของผม

"เด็กดี ก้มลงมาหาพี่หน่อยสิครับ" คนตัวเล็กก้มลงตามคำขอ ผมเอามืออีกข้างรั้งคอไว้ก่อนแนบริมฝีปากลงกับปากแดงๆนั้น

"อืมมม" เสียงครางอันไพเราะออกมาจากปากคนข้างหน้า ผมค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กๆนั้น

"อ๊ะ~" ผมจับน้องชายของด้ายขึ้นมาอีกครั้ง

"อืมมมม เด็กดี" ผมจับมือด้ายมาไว้บนท่อนลำของผมก่อนที่ผมจะงัดมันออกมา

"อ่ะ!"ร่างเล็กร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อผมจับมือมันมารูดท่อนลำของผม

"อืมมมม ดีครับ จับรูดให้พี่หน่อยสิด้าย" ร่างเล็กยอมทำตามแต่โดยดี ผมผละออกจากริมฝีปากแดงนั้นก่อนจะมาอยู่ที่ยอดอก

"อือออ พี่ดิน อ๊ะ~ อ๊ะ" เสียงครางร้องเรียกชื่อผมออกมา

"อืมมมม ซี๊ดดดดดดด ดีครับ เด็กดี ปล่อยก่อนน่ะครับ เดี๋ยวพี่ทำเองม่ะ" ผมมีอารมณ์มากขึ้นเมื่อร่างเล็กค่อยๆรูดท่อนลำของผมไปมาแต่ตอนนี้ผมจะเดินเกมให้มันจบ พอผมพูดจบร่างเล็กเอามือมาโอบรอบคอของผม ส่วนผมจับน้องชายของด้ายมารูดกับท่อนลำของผม

"ซี๊ดดดดด สุดยอดไปเลย เหี้ยเอ้ย!!"
ผมเลียยอดอกให้ตัวเล็กข้างหน้าไปด้วย มือนึงก็ขยี้เม็ดบัวไปมา ส่วนมืออีกข้างก็ชักรูดน้องชายตัวเองกับของด้ายขึ้นลงอย่างเมามันส์ สะโพกของตัวเล็กก็โยกตอบรับการสัมผัสของมือผม

"อ่ะ อ๊ะ อ๊าาา ซี๊ดดด ไม่ ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ~ อ๊าาาาาาาาา~" ร่างเล็กครางออกมา
"ซี๊ด อ๊าาาาาา~"
ผมปลดปล่อยออกมาพร้อมกับคนตรงหน้า น้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือกับหน้าท้องของด้าย ตอนนี้ด้ายซุกกับซอกคอของผมอยู่ พร้อมกับเสียงหอบเบาๆอย่างหมดแรง

"ด้าย" เรียกด้ายเบาๆแต่น้องมันยังนิ่งอยู่ ผมเลยเอื้อมมือไปหยิบทิชชูหน้ารถออกมาเช็ดมือเช็ดหน้าท้องให้ไอ้ด้ายมัน ก่อนจะดันตัวมันออกมาจากคอตัวเอง แต่ก็ต้องชะงักนิดหน่อยที่เห็นมัน 

"==* แม่งกูนึกว่าเขิน ห่ารากนี้เสือกหลับ"

สงสัยมันจะเหนื่อยมากเลยหลับคาอก ผมจัดการแต่งตัวให้มันเข้าที่ก่อนจะอุ้มมันไปไว้ด้านข้างอย่างเดิม ปรับเบาะให้มันนอนสบาย จากนั้นผมก็ขับรถกับมาที่ห้อง ถ้ามันตื่นขึ้นมา ผมหวังว่ามันจะจำเรื่องในวันนี้ไม่ได้น่ะ...

*******************************
NC แปลกๆไหมอ่ะ อย่าว่ากันน๊าา เค้าพึ่งเคยแต่งยังไม่ชินเลย เม้นๆบอกเค้าด้วยน่ะ จุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 9 (23-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 23-01-2015 18:10:34
NC ไม่สุด นึกว่าจะได้กันบนรถ 55555 :hao6: :haun4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 9 (23-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 23-01-2015 19:01:44
กร๊ากกกกก~  :laugh: เงิบเลยสิพี่ดิน
ด้ายเค้าหลับอ่ะ.ไม่ได้เขินตัวสักหน่อย
ว้ายๆๆๆ. :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 9 (23-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: rogerr ที่ 23-01-2015 19:09:21
ยาหมดฤทธิ์ไวไปมั้ย 5555555 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 9 (23-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 23-01-2015 21:46:34
 :pighaun: :haun4: ฟินนนนนนน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 9 (23-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 23-01-2015 21:54:06
สงสารทั้งคู่เลยแหะ. ในรถมันแคบ
 ดีนะที่จอดรถได้แบบปลอดภัยซะก่อน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 25-01-2015 19:47:11
chapter 10 เปิดตัว




"อือ" ทำไมปวดหัวอย่างนี้น่ะ
ร่างบางยกมือขึ้นกุมขมับก่อนจะลืมตาขึ้นมาแล้วลุกตัวขึ้นนั่ง ก่อนมองไปรอบๆห้อง

หือ? นี้เรากลับห้องมาได้ไงเนี้ย สงสัยเลย์จะมาส่งมั้งจำไม่เห็นได้เลยหรือพี่ดินว่ะ เออ..ชั่งมันเถอะ

ร่างเล็กลุกออกจากเตียงหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ ก่อนจะสะดุดกับภาพตรงหน้ากระจก เห้ยยย! รอยอะไรว่ะ เต็มคอเลย
ร่างเล็กเอามือลูบคำตามคอตัวเองอย่างสงสัย แม่งมีมดในห้องด้วยอ่อว่ะ สงสัยเอาขนมมากินในห้องแน่เลย กัดซะแดงเต็มตัว เฮ้ออ เมื่อบ่นในใจเสร็จร่างเล็กรีบไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วหายาทาที่คอ

วันนี้วันเสาร์ผมหยุด ฮ่า ฮ่า ฮ่าาา ผมได้หยุดแล้วหลังจากที่เรียนติดกันมา5วัน อยากไปดูหนังจัง ไปชวนพี่ดินดีกว่า เผื่อหาไรกินกันด้วย

ร่างเล็กเดินออกมาจากห้องแล้วตรงไปยังประตูห้องขัางๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
รอสักพักก็มีเสียงเปิดประตูออกมา

"อะไร" พี่ดินที่ตอนนี้สวมแค่เสื้อกล้ามสีขาวกับบ๊อกเซอร์สีน้ำเงินยืนพิ้งประตูถามกลับมา

"วันนี้ด้ายว่าง พี่ดินไปดูหนังเป็นเพื่อนด้ายหน่อยสิ"

"ไม่ไป กูขี้เกียจ" ร่างสูงตอบออกมาอย่างไม่คิดพร้อมทำท่าจะปิดประตูใส่ แต่ร่างเล็กรีบจับบานประตูไว้ก่อน

"น่ะๆ ไปดูหนังเป็นเพื่อนด้ายหน่อย พี่ดินไม่ได้ไปดูหนังกับด้ายนานแล้วน่ะ ไปเป็นเพื่อนหน่อยไปหาไรกินด้วยแล้วค่อยไปดูหนังกัน เถอะน่ะๆๆ" ผมเขย่าแขนพี่ดินอย่างออดอ้อน

"เออแม่งไปก็ไป แล้วไม่ต้องชวนคนอื่นให้มาวุ่นวายนะ กูปวดหัวเวลาพวกมึงอยู่ด้วยกัน และก็กรุณาปล่อยแขนกูด้วย กูจะไปอาบน้ำ"

"ไปจริงน๊าา โอเคด้ายไม่ชวนคนอื่นไปก็ได้ งั้นรีบๆไปอาบเลย ด้ายรอที่ห้องน่ะ" ร่างเล็กฉีกยิ้มออกมาอย่างดีใจ ก่อนจะปล่อยให้ร่างสูงไปอาบน้ำ

กว่าจะออกจากคอนโดได้ก็ปาเข้าไปแล้ว11โมงกว่าแหละ ข้าวเช้ายังไม่กินก็ไปกินรวบยอดกับข้าวเที่ยงเลยแล้วกัน

"ไปซื้อบัตรดูหนังก่อน แบ้วค่อยไปหาไรกิน" พี่ดินพูดขึ้นหลังจากที่เดินเข้ามาในห้างแล้ว

"อือ" เราเลือกเรื่องกันอยู่สักพักก็ได้หนังที่ถูกใจทั้งสองฝ่าย

"จะกินไร?" พี่ดินถามขึ้น

"หนังฉายบ่ายโมง เรามีเวลากินข้าวแค่ชั่วโมงเดียวเอง...อืมม...ด้ายอยากกินพิซซ่าฮะ"

"ไม่เอา ไปหากินข้าวดีกว่า จะมาแดกแป้งมื้อแรกเลยกูไม่ชอบ" ง่ะ แล้วจะถามผมทำไม

"แล้วกินไรอ่ะ"

"งั้นมานี้ กูเห็นมีร้านอาหารอิตาเลี่ยนอยู่ ไปกินนั้นก็ได้" พี่ดินพูดจบก่อนจะเดินนำผมไปยังร้านที่ว่าทันที

"กี่ท่านค่ะ" พนักงานตอนรับถามขึ้น

"สองครับ" ผมตอบ

"งั้นเชิญทางนี้ค่ะ"พนักงานพาเราเข้ามานั่งตรงโต๊ะข้างกระจกก่อนหยิบเมนูมาให้ดู
"จะรับอะไรดีค่ะ?"

"พี่ดินสั่งดิ ด้ายไม่รู้จะสั่งอะไร" พี่ดินหันมามองหน้าผมก่อนจะก้มลงดูเมนู

"งั้นเอา...ไก่อบมัสตาร์ดเบค่อน กุ้งอบสไตล์อิตาเลี่ยน บล็อคโคลี่อบชีส หน่อไม้ฝรั่งอบชีส สปาร์เก็ตตี้ซีฟู๊ด...เอาอะไรเพิ่มอีกไหมด้าย" ผมส่ายหน้า แค่นี้ก็กินไม่หมดแหละ
"งั้นเอาแค่นี้ก่อน แล้วก็น้ำเปล่าสองแก้วครับ"

"ค่ะ ทวนรายการอาหารที่สั่งอีกรอบน่ะค่ะ ไก่อบมัสตาร์ดเบค่อน กุ้งอบสไตล์อิตาเลี่ยน บล็อคโคลี่อบชีส หน่อไม้ฝรั่งอบชีส สปาร์เก็ตตี้ซีฟู๊ดแล้วก็น้ำเปล่าสองแก้วถูกต้องน่ะค่ะ?" ผมพยักหน้ารับ พนักงานก็เก็บเมนูแล้วเดินออกไป

รอสักพักอาหารทั้งหมดก็มาเสิร์ฟ ผมได้แต่นั่งมองอาหารที่อยู่บนโต๊ะด้วยสายตาวาววับ มันน่ากินมากจนไม่รู้จะกินอันไหนก่อนดี

"นั่งมองแล้วจะอิ่มไหม" พี่ดินถาม

"ก็มันเลือกไม่ถูก น่ากินทั้งนั้นเลยอ่ะ"

"อ่ะ เอาไปอันนี้อร่อยมากบอกเลย กูมากี่ครั้งก็ต้องสั่ง" พี่ดินตักไก่อบมัสตาร์ดมาให้ ผมก็ลองกินเข้าไป ก่อนจะทำตาอย่างสุข

"หึ อร่อยล่ะสิมึง" พี่ดินขำออกมา

"มากๆ วันหลังพามาอีกน่ะ" ผมยิ้มกลับ ก่อนจะลงมือทานอาหารต่อ

"พี่ดินค่ะ" เสียงเรียกชื่อพี่ดินจากผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ทำให้ผมหันขึ้นมามอง เธอใส่ชุดเดรสสั้นสีดำเปิดไหล่ขาว พร้อมกระเป๋าถือสีแดง สวมรองเท้าส้นสูง ทำให้เธอดูเป็นสาวเปรี้ยว ผมมองเธออย่างสำรวจ (ไร้มารยาท! : ไรต์) (ตบป่ะ! : ด้าย)
 
"อ่าวน้ำ มาทำไรที่นี้ครับ?" พี่ดินถามออกไป

"น้ำมาเดินเล่นน่ะค่ะพอดีเห็นพี่ดินทานอาหารอยู่เลยเข้ามาทัก"

"อ่อ ครับ" พี่ดินพยักหน้าอย่างรับรู้

"ใครอ่ะพี่ดิน" ผมสะกิดแขน ก่อนถามออกไปอย่างสงสัย เท่าที่จำได้พี่ดินไม่เคยคบกับผู้หญิงคนนี้น่ะ

"อ่อ พี่ชื่อน้ำค่ะเป็นคู่หมั่นของพี่ดิน" แทนที่ร่างสูงจะตอบแต่หญิงสาวดันพูดออกมาซะก่อน

แปล๊บ เหมือนมีดแทงเข้ามาที่หัวใจหลายเล่ม มันเจ็บมาก ผมมองพวกเขาอย่างอึ้ง ผมพูดไม่ออก ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าพี่ดินมีคู่หมั่นแล้ว
"เป็นน้องชายพี่ดินหรอ" หญิงสาวถือวิสาสะเข้านั่งข้างๆชายหนุ่มร่างสูง

"อึก ฮะ" ผมได้แต่กำมือแน่น ดวงตาเริ่มร้อนรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ขึ้นมา ทำไมพี่ดินไม่บอก ไม่บอกอะไรผมเลย

"เอ่อ..ทานอาหารด้วยกันไหมน้ำ เดี๋ยวพี่สั่งเพิ่มให้" ร่างสูงรีบพูดเปลี่ยนเรื่อง เพราะเขายังไม่ได้ทันบอกร่างเล็กเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้

"ไม่เป็นไรค่ะพี่ดิน น้ำทานมาแล้ว ก่อนออกมาจากบ้าน นี้ทานอาหารเสร็จพี่ดินจะไปไหนไหมค่ะ พอดีน้ำอยากดูหนังน่ะค่ะ" หญิงสาวเอามือขึ้นมาโอบแขนชายหนุ่มไว้

"พี่ซื้อบัตรดูหนังมาแล้วน่ะครับ" รู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน

"หรอค่ะ งั้นเดี๋ยวทานอาหารเสร็จพี่ดินพาน้ำไปซื้อบัตรหน่อยน่ะค่ะ น้ำจะดูเรื่องเดียวกับพี่ดินน่ะค่ะ"

"ได้ครับ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเองน่ะ" แค่ผู้หญิงคนนี้มานั่งที่โต๊ะ ผมกูรู้สึกอึดอัดมากพอแหละ จะไปดูหนังด้วยผมคงตายพอดี ผมทนไม่ได้หรอก

"ก็ได้ค่ะ" หญิงสาวยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม

พรึบ! ผมลุกจากเก้าอี้ขึ้นทันที ทำให้ทั้งสองคนหันมามอง

"จะไปไหน" พี่ดินถามขึ้นด้วยเสียงเรียบ

"ผม อึก ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนน่ะฮะ" ว่าจบผมก็วิ่งออกมาจากตรงนั้น โดยไม่รอร่างสูงที่ทำท่าจะพูดอะไรขึ้นมา

ไหนบอกว่าจะมาดูหนังกับผมไง ทำไมให้คนอื่นมาดูด้วยล่ะ ผมอุดส่าชวนพี่มาดูด้วยกันสองคนน่ะ ทำไมทำงี้ ผมไม่ทนหรอกน่ะ ฮึก น้ำตาที่ที่ทำท่าว่าจะไหล ตอนนี้มันไหลออกมาเป็นสายไม่หยุด ผมรีบเดินมาหลบมุมอยู่ที่ลานจอดรถเพื่อไม่ให้ใครเห็น แล้วผู้หญิงคนนั้นคู่หมั่นงั้นหรอ ฮึก มีตั้งแต่เมื่อไหร พึ่งมีหรือมีนานแล้ว... ทำไมไม่บอกแะไรผมสักคำ ปล่อยให้ผมโง่รักพี่มาตั้งนาน หึ จบแล้วสิน่ะรักแรกของผม รักข้างเดียวที่แสนนาน รักคนมีคู่หมั่นอยู่แล้ว...หึ...ตลกดีเนอะ ทำไมชีวิตผมมันรันทดแบบนี้ความอบอุ่นจากพ่อแม่ก็ไม่ค่อยมี เลยแสวงหาความรักจากคนที่รักแต่ก็ไม่ได้
 คงถึงเวลาที่เราต้องอยู่ด้วยเองเพียงคนเดียวแล้วสิน่ะเส้นด้าย...

'ด้ายกลับบ้านก่อนน่ะฮะ ท้องเสีย' ผมส่งข้อความไปหาพี่ดิน

รักกันนานๆน่ะครับพี่ดิน ด้ายขอเวลาทำใจก่อนน่ะฮะ แล้วจะกลับมาเป็นน้องที่ดีเหมือนเดิม... ผมบอกได้แค่ในใจไม่กล้าที่จะพิมพ์ออกไป...
.
.
.
.

****************************
มีเรื่องจะขออนุญาติค่ะ

ขออนุญาติไม่ลงนิยาย 5วัน
(- -) (_ _) เนื่องจากงานที่อาจารย์สั่งไว้ต้องเร่งส่ง ตอนแรกคิดว่าจะทำไปด้วยแต่งนิยายไปด้วย แต่พอเอาเข้าจริงทำงานไม่ทันค่ะ (T_T ) สัญญาว่าไม่หายแน่นอน พอครบ5วัน วันที่6จะมาลงให้ทันทีเลยค่ะ
b(^ ○ ^)d เกี่ยวก้อยเลยยย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 25-01-2015 20:03:07
 :sad4:   น่าสงสารนะเนี่ยน้องด้าย เพลียกับนิสัยพี่ดินอะ ไม่ชัดเจน

สู้ๆจ้า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 25-01-2015 20:11:11
ดินไม่เคยแคร์ด้ายเลยสินะ เลิกๆๆไปเหอะพอด้ายตัดใจอย่ามาตอแยน้องอีกล่ะกัน  :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-01-2015 20:13:08
ง่าาา. สงสารด้ายอะ. อีพี่ดินเมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเอง.  :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: rogerr ที่ 25-01-2015 20:29:43
สงสารด้ายอะ  :hao5: จะรอนะคนแต่ง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: parismewsanmusic ที่ 25-01-2015 21:07:43
ค้างงงง :z3:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-01-2015 22:58:27
 :z3: สั้นจุง

โว๊ะ! ด้ายตัดใจเหอะบอกเลย! รักคนที่เห็นค่าเราดีกว่า!! แล้วแกก็อย่ามาวอแวกับน้องอีกนะอิพี่ดิน. :z6: :z6: :z6:

สะกิดอิพี่ดินออกจากธธรรมเนียบพระเอกค่ะ.ชิ!  :angry2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 26-01-2015 00:16:33
เพลียอิพี่ดินจะได้กันอยู่และตัวเองยังไม่รู้ใจตัวเองอีก อยากจะบ้า :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 10 (25-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 26-01-2015 14:54:15
 :m15:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 11 (27-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 27-01-2015 18:48:51
chapter 11 [Night & Kan]




[talk : Night]

"แม่งเอ้ย! ไอ้เตี้ยนั้นเห็นตัวเล็กๆ มือแม่งอย่างหนักเลย"
ไนท์บ่นออกมา ขณะที่ตัวเองให้เพื่อนทำแผลให้หลังจากที่มีเรื่องกันเมื่อคืน

"กลับมาแทนที่จะทำแผลก่อน เสือกมานั่งแดกเหล้าที่ห้องต่ออีก" กอล์ฟพูดขึ้น

"มึงคิดว่ากูมีอารมณ์มานั่งทำแผลไหมล่ะ โอ้ยย!! มึงทำเบาๆหน่อยดิไอ้กราฟแม่ง หน้าคนไม่ใช่หนังควายทำซะแรงเลย!"

"หน้ามึงควรไปศัลยกรรมใหม่น่ะสัส คิ้วแตก ปากแตก หน้ามีแต่รอยช้ำ หึ" กราฟพูดขึ้น

"เออกูก็ว่างั้นแหละ ดีไม่ดีตัดหัวทิ้งเลยเหอะ หึหึหึ" กอล์ฟเสริมขึ้น

"ศัลยกรรมหน้ามึงเองเหอะ หน้ามึงไม่ได้ดีกว่าหนังตีนกูเลย ไอ้สัสกราฟ" ไนท์ด่าร่างโปร่งตรงหน้าก่อนหันไปมองกอล์ฟด้วยสายตาฆาตแค้น

"อย่างน้อยกูก็ดูดีกว่าไอ้กอล์ฟมัน เหอะ!"

"นี้คือด่ากูป่ะ? เดี๋ยวมึงเจอตีนหรอกครับเพื่อนรัก" กอล์ฟเดินมาเอามือคล้องคอกราฟแล้วกดหัวกราฟมาขยี้

"สัส! หัวกูยุ่งเลยไอ้เหี้ยนี้ ไปไกลๆตีนกูเลยไปแม่ง" ร่างโปร่งออกปากไล่ ก่อนจัดทรงผมตัวเอง

"พวกมึงช่วยไปทะเลาะกันไกลๆตีนกูได้ไหม รู้สึกว่าตอนนี้มันกระตุกอยากเอาไปแนบหน้าคน" ไนท์บอกออกไปอย่างรำคาญเพื่อน

"งั้นเราไปที่ห้องนอนกันดีกว่าครับที่รัก" กอล์ฟหยอกล้อเพื่อน

"เหี้ยเหอะ!! กูกลับก่อนน่ะไอ้ไนท์ เบื่อคนแถวนี้แม่งชอบทำตัวเป็นหมาตะกุยขาคนเล่นอยู่เนี้ย!" กราฟบอกลาเพื่อน

"เออไปเหอะ กูอุดส่าออกปากไล่แหละ" ไนท์พูด

"มึงว่าใครเป็นหมา! เดี๋ยวมึงโดนจากตะกุยขา เป็นเลียแข้งเลียขาให้เข่าอ่อนเลยมึง หึ!" ไอ้เหี้ยพวกนี้ชอบกวนตีนกันเองน่ะครับแม่ง คนอื่นเสือกไม่กวน ดันกวนกันเองสองคนปัญญาอ่อนสัส

"เลียพ่องมึงอ่ะ!!" ไอ้กราฟตะโกนด่ากอล์ฟเสียงดังลั่นห้อง ก่อนจะเดินลงส้นเท้าไปยังหน้าประตู

(- -*)คิ้วกูกระตุกเลย ตีนกูก็กระตุกด้วย เมื่อไรจะไปห่ะ! ไอ้พวกเหี้ยทั้งหลาย!!

"เออกูไปก็ได้แม่ง ไม่ต้องทำหน้างั้นเลย เพื่อนเหี้ยไรชอบไล่เพื่อนตัวเองออกจากห้อง มึงก็ไปสักทีเถอะ ใส่ยากใส่เย็นจังน่ะรองเท้าเนี้ย เดี๋ยวกูก็ให้เดินตีนเปล่าซะเลยไอ้สัสนี้"  ไอ้กอล์ฟหันมาพูดกับผมก่อนจะเดินไปหาไอ้กราฟที่ตอนนี้นั่งเงอะงะอยู่ที่พื้นเพื่อใส่รองเท้าของตัวเอง แต่ไอ้กอล์ฟก็ย่อตัวลงนั่งยองๆ แล้วสวมรองเท้าให้ไอ้กราฟ ก่อนจะออกจากห้องไป ผมเห็นภาพนี้ประจำจนชินแหละ ตอนแรกก็เข้าใจผิดคิดว่ามันชอบกันแต่ดูจากนิสัยไอ้กอล์ฟนี้คงไม่ได้ชอบไอ้กราฟมัน แม่งชอบล่อหญิงจะตายห่าไม่มีทางจะไปเอาไอ้กราฟหรอก แต่ถ้าพวกมันจะชอบกันจริงๆผมก็ไม่ว่าอะไรน่ะครับ เพราะถือว่ามันเลือกที่จะรักกันเอง ซึ่งผมไม่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์มัน ผมไม่นิยม 3p จบน่ะ หึหึหึ


หลังจากที่พวกมันออกจากห้องผมไปได้สักพัก ผมก็เดินเข้ามายังห้องครัวเพื่อหาอะไรมากิน
"ซี๊ดด..เจ็บชิบหายเลยแม่ง" ไนท์ครางออกมาด้วยความเจ็บปากที่แตก

"อย่าให้กูเจอหน้าน่ะมึง.. กูจะล่อให้หายซ่าเลยค่อยดู" แม่งไม่แดกแหละ เจ็บปาก
 ร่างสูงวางมือจากอาหารก่อนจะเดินมายังห้องนอนเพื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหาใครสักคน
"โหล เออไอ้กรมึงหาให้กูเจอยัง"

//มึงจะเอาไปทำไมว่ะ//

"กูมีเรื่องนิดหน่อยเดียวกูเคลียเอง"

//เจอแหละ แม่งอยู่มหา'ลัย W คณะนิเทศศาสตร์ทั้งสามคนเลยแต่เรียนคนละสาขา ส่วนบ้านอยู่ที่.............. กูหาได้แค่นี้//

"เออขอบใจมากมึง"

//เออ แค่นี้ก่อนพอดีกูมีงานต้องทำ//

"อืม เจอกันวันหลังมึง" หึ คิดว่าแค่นี้มันจะจบหรอมึงได้เจอกูแน่ ไนท์วางสายจากเพื่อนก่อนจะหยิบกุญแจรถออกจากห้องไป




[talk : kan]

ร่างเล็กกำลังวุ่นอยู่กับการทำอาหารเที่ยงให้กับครอบครัว

"พี่หยกไม่ต้องช่วยก็ได้ ผมทำเองได้ครับ พี่ไปพักเถอะทำงานหลายอย่างตั้งแต่เช้าแหละ" ร่างบางเอ่ยขึ้น

"ไม่เป็นไรค่ะคุณหนู เดี๋ยวพี่ทำเองก็ได้ คูณหนูไปรอที่ห้องอาหารเลยน่ะค่ะ" สาวใช้รีบเดินมาหยิบตะหลิวออกจากมือ

"เอ่อ..ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมทำกับข้าวเสร็จแล้วจะออกไปข้างนอกน่ะครับ ไม่ได้ทานข้าวด้วย"

"ทำไมกันล่ะค่ะ ตัวคุณหนูยิ่งนิดเดียวอยู่ น่าจะทานสักหน่อยน่ะค่ะ" สาวใช้ถามอย่างเป็นห่วง

"ก็ผมไม่ค่อยหิวเท่าไรน่ะครับ นี้กะว่าจะออกไปซื้อของใช้ส่วนตัวนิดหน่อยมันใกล้จะหมดแล้วครับ"

"ให้พี่ไปซื้อให้ไหมค่ะ?"

"อ่อไม่เป็นไรครับ แหะๆ พอดีผมอยากไปเดินเล่นด้วยน่ะครับ" ผมพูดไปหัวเราะไป

"งั้นก็ไปเลยก็ได้ค่ะเดี๋ยวที่เหลือพี่ทำเอง"

"เอางั้นก็ได้ครับ ขอบคุณน่ะคร้าบบ"
ผมยิ้มให้พี่หยกก่อนจะหยิบกระเป๋าตัง เดินออกไปหน้าบ้านเพื่อไปหาแม่ที่หนั่งอยู่ที่สวน

"แม่..ฟอด!..กานออกไปข้างนอกน่ะ" ผมเดินไปกอดด้านหลังก่อนจะหอมแก้มท่านนึงที ชื่นใจคนหล่อจริงๆ ฮ่าๆๆๆ แม่เอื้อมมือมาวางไว้บนหัวแล้วลูบเบาๆ

"จะไปไหนล่ะ หืมม?"

"เดินเล่นที่ห้างใกล้นี้เองครับ"

"งั้นก็รีบไปรีบกลับ แต่ถ้าจะไปไหนต่อก็โทรบอกแม่ด้วย แม่จะได้ไม่ห่วง"

"คร้าบบบ รักที่สุดเลยคนนี้ ฟอด!" ผมหอมแก้มท่านอีกที ก่อนจะเดินไปเรียกแท็กซี่หน้าปากซอย แล้วตรงไปยังห้างใกล้ๆบ้าน เดินทางไม่ถึง15นาทีก็ถึงที่หมาย

"จอดตรงนี้แหละครับ" ร่างบางบอกให้รถหยุดก่อนจะควานหาตังในกระเป๋า

ผลัวะ! เสียงเปิดประตูรถ ก่อนจะมีมือหนาเข้ามาดึงร่างบางออกจากรถ พร้อมกับโยนเงินให้คนขับแท็กซี่

"อ่ะนี้! ไม่ต้องทอน" ว่าจบก็ดึงร่างบางที่ยังไม่ทันตั้งตัวอะไรเลยไปที่รถ ก่อนจะจับยัดเข้าไปทางด้านคนขับ แล้วไนท์ก็ตามเข้ามาแล้วขับรถออกไป

"โอ้ยยย! นี้มันอะไรกันอ่ะ มึงเป็นใครทำอย่างนี้กับกูทำไม!!" ร่างบางโวยวายออกมาเสียงดังก่อนจะหันไปมองหน้าคนที่ฉุดตัวเองมา ก่อนจะชะงัก
"นะ...นี้มึง! คนที่เจอที่ผับหนิ" ร่างเล็กตกใจเมื่อเจอคนตรงหน้า

"หึ จำได้แล้วหรอ" ไนท์แสยะยิ้ม

"ปล่อยกูลงน่ะ! มึงจะมาฉุดกูอย่างนี้ได้ไงห่ะ!!"

"แม่งหน้าตาก็ออกจะดี ดันพูดหยาบชิบหาย"

"เสือก!! ปล่อยกูลงน่ะ ปล่อยยย!" ร่างบางพยายามจะเปิดประตูแต่เปิดไม่ออก เพราะโดนล็อคจากฝั่งคนขับ

"กูไม่เปิดมีไรไหม แล้วอยู่เงียบๆด้วยก่อนที่กูจะอารมณ์เสีย" ไนท์หันไปมองหน้าก่อนจะหันกลับมาสนใจขับรถต่อ

ตุบ ตับ ตุบ ตับ!
ร่างบางอยู่ไม่สุข ระดมทุบที่ไหล่ซ้ายของไนท์อย่างแรง
"ปล่อยกูลงเดียวนี้น่ะ!! มึงจะพากูไปไหน! กูบอกให้ปล่อยไงเล่า!" ร่างบางพูดไปด้วยทุบไหล่ร่างสูงไปด้วย

เอี๊อดดด รถเบรกกระทันหันทำให้ร่างเล็กเสียหลักหัวเกือบจนคอนโซลหน้ารถ

"เหี้ยเอ้ย!! กูเจ็บน่ะเว้ย" ไนท์ตะโกนเสียงดัง เมื่อพูดจบก็รวบมือร่างบางเอาไว้ก่อนจะหันหลังไปหยิบเนคไทมามัดมือมัดปากร่างบางเอาไว้

"อ่อยอูเอี๋ยวอี้เอยอ่ะ! อืออออออ(ปล่อยกูเดี๋ยวนี้เลยน่ะ!)" ร่างบางพยายามแกะเนคไทออกจากมือ แต่ก็แกะไม่ออก

"กูไม่ปล่อย เพราะวันนี้กูมีเรื่องสนุกๆให้มึงทำ แล้วมันเรื่องอะไรที่กูต้องปล่อยมึงไปด้วยข หึหึหึ " ร่างสูงหัวเราะออกมาอย่างสะใจ ก่อนจะขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านพักต่างอากาศ

ปัง! เสียงปิดประตูรถไนท์เดินจากรถก่อนจะเดินไปทางฝั่งที่นั่งข้างคนขับ
"อือออออ" ร่างบางยังคงไม่ยอมสยบ ไนท์อุ้มร่างบางขึ้นพาดบ่า

ปึก ปึก ปึก!
"อ่อยอูองเอี๋ยวอี้อ่ะ!!" ร่างเล็กใช้มือที่มัดทุบลงไปกลางหลัง

"เหี้ยเอ้ยนี้ขนาดโดนมัดมึงก็ยังฤทธิ์เยอะน่ะ!! มึงไม่ตายดีแน่วันนี้" ไนท์ว่าจบก็พาร่างบางตรงไปยังบ้านพัก ก่อนพาขึ้นไปยังห้องนอน เมื่อร่างบางเห็นเตียงอยู่ตรงหน้าก็ตกใจแล้วเริ่มดิ้นอย่างรุนแรงบนไหล่ของร่างสูง

"อืออออออ!!"

ตุบ

"หึ มึงฝันไปเถอะว่ามึงจะรอด" ไนท์โยนร่างบางลงบนเตียงก่อนขึ้นคร่อมบนตัว ร่างบางเบิกตากว้างก่อนจะพยายามผลักคนตรงหน้าให้ออกไป

"ไอ่เอาอ่ะ อืออออออ อึงอะอำเอี้ยไอ!!(มึงจะทำเหี้ยไร!!)"

"ทำเรื่องสนุกๆไง" ไนท์ว่าจบก่อนจะก้มหน้าซุกไซร้ซอกคอขาวของร่างตรงหน้าอย่างเมามันส์ ก่อนมือจะเอื้อมไปดึงผ้าปิดปากออก

"ไอ้เหี้ยย!! อือ!.." ร่างสูงไม่ปล่อยให้ร่างบางพูดอะไรมาก ตรงไปประกบปากเข้ากับปากเล็กๆทันที ไนท์ทั้งดูดทั้งเลียริมฝีปากบางอย่าง

"อ๊ะ...อืออ" เสียงเล็กครางออกมาเมื่อไนท์เลื่อนมือลงมาเล่นกับยอดอกเพื่อในร่างบางยอมเปิดปากออกมาก่อนที่ไนท์จะแทรกลิ้นเข้าไปดูดซับความหวานของคนข้างหน้า จากความร้อนแรงกลายเป็นอ่อนโยน

"อือออออ" กานร้องออกมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่ออก ร่างสูงจึงผละจากริมฝีปากบาง

ไนท์มองคนตัวเล็กตรงหน้าที่ตัวสั่น หึ 'ตอนแรกยังปากดีอยู่เลยที่อย่างนี้ทำเป็นกลัว' ไนท์คิดในใจก่อนมือจะเอื้อมไม่ปลดกางเกงร่างบางออกมา

"ไม่!! ไม่เอาน่ะปล่อยกูเดี๋ยวนี้ ไอ้เลว ไอ้สัสนรกส่งมาเกิด!!" กานตะโกนด่าออกมาก่อนจะจับกางเกงตัวเองแน่น

"หึ! ปากดีเข้าไป" ไนท์กระชากกางเกงหลุดออกมาพร้อมกับชั้นในทำให้ร่างบางตรงหน้ามีช่วงล่างที่เปลือยเปล่า ร่างเล็กเอามือมาปิดที่ของสงวนเอาไว้ ไนท์ไม่รอช้าก้มลงไปดูดชิมริมฝีปากบางอีกครั้ง ร่างสูงเอามือบีบปากเพื่อให้คนตรงหน้ายอมเปิดปากออกก่อนจะแทรกสิ้นเข้าไป เขาค่อยต่อนลิ้นเล็กๆนั้นให้จนมุมก่อนหยอกล้อกันไปมา ไนท์จูบจนร่างเล็กอ่อนระทวยยอมจูบตอบกลับมาบ้าง
'แม่งน่ารักชิบหาย จูบยังไม่เป็นก็ยังจะจูบ หึ' ไนท์คิดในใจ

"อือออ"  มือของร่างสูงเริ่มไล่ต่ำลงมาที่แกนกายด้านล่างที่ชูชันออกมา

"อ๊ะ..อื๊อ...มะ ไม่ อือ" ไนท์สาวมือรูดแกนกายขึ้นลงพร้อมก้มจูบร่างบางอย่างดูดดื่ม ก่อนไซร้ลงมายังซอกคอเนียน

"ฮ้าส์~ อึก อ๊ะ อ่าส์ ซี๊ดดด" ไนท์ใช้ริมฝีปากขบเม้มจนเกิลดรอยรอบคอของร่างบาง กานตัวสั่นไหวไปมาความรู้สึกที่ถาโถม ไนท์เริ่มออกแรงชักรูดแกนกายอย่างเร็ว เมื่อร่างเล็กเริ่มสวนเอวขึ้นมารับ
"อ๊ะะ ไม่ไหว...อื๊อ..จะออกแล้ว......อึก"
ไนท์หยุดมือกระทันหันก่อนจะลุกขึ้นนั่งเพราะอยากแกล้งร่างบาง
"หึหึหึ" ไนท์แสยะยิ้มนิดๆ กานมองไนท์ด้วยสายตาเครียดแค้น

เพลียะ!!!
 ร่างสูงตีมือกานออกทันทีเมื่อเห็นกานจะเอื้อมมือที่ถูกมันไว้ไปจับแกนกายของตัวเอง

"ฮึก..ไอ้เหี้ย..ไม่.ฮึก..กูไม่ไหวแล้ว" ร่างเล็กเริ่มสะอื้นเล็กน้อยเมื่อร่างสูงขัดอารมณ์ของตัวเอง

"หึ ขอร้องกูดีๆก่อน" ไนท์ถามร่างบางที่ตอนนี้นอนบิดตัวไปมา

"อึก..ไอ้เหี้ย!!!!" กานไม่ยอมพูดอะไรน่าเกียดแบบนั้นออกมาหรอก

"หึ งั้นมึงก็ค้างอยู่อย่างนี้แหละ" ไนท์รวบมือร่างบางขึ้นไปไว้บนหัวก่อนจะก้มลงมาเล่นกับยอดอกของร่างบางเพื่อกระตุ่นอารมณ์

"อ๊ะ อ๊ะ....อืออออ" ร่างเล็กครางกระเซ้าไปมาก่อนแอ่นอกรับสัมผัสนั้น

"จะยอมไหม พูดว่า 'พี่ไนท์ช่วยผมหน่อย' แค่นี้มันไม่ตายหรอก"

"อึก...มึงแม่ง..พะ...พี่ไนท์ช่วยผมหน่อย" ร่างบางยอมพูดเมื่อรับรู้ถึงอารมณ์ของตัวเองใกล้จะไปแล้ว

"อ๊ะ..อ๊าาาาาาาาาาาส์" ไนท์เห็นจึงก้มลงไปเลียที่ส่วนปลายแกนกายก่อนดูดแรงๆ จนร่างบางปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาเต็มปาก ร่างสูงกลืนกินเข้าไปอย่างไม่รังเกียจ ก่อนจะขบเม้มส่วนปลายให้ร่างบางเสียวเล่น

"อื๊ออออ ปึก!" ร่างเล็กเอามือทุบตรงอกของร่างสูง ไนท์ผละออกจากร่างเล็กก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แล้วหันไปมองร่างเล็กที่ตอนนี้เอาหมอนมาปิดหน้า ก่อนจะทำท่าจะลุก

"จะไปไหน!!"

"อ๊ะ ไอ้..เหี้ย...จะทำอะไร!" กานร้องออกมาเมื่อไนท์เอามือจับของทั้งสองข้างให้ลงไปนอนอีกครั้งก่อนจะแหกขาเรียวแยกออกจากกันจนเห็นช่องทางสีสวย ไนท์ไม่สนใจว่าร่างบางจะรู้สึกยังไง กดนิ้วยาวของตัวเองเข้าไปในช่องทางสีสวยนั้นทันทีเพื่อเบิกทางโดยไม่มีตัวช่วยใดๆ

"อ่าาาาห์....ไอ้เหี้ย.กูเจ็บ..อ๊ะ" ไนท์ยังคงกดเข้าออกเพื่อสร้างอารมณ์ให้ร่างเล็ก ร่างสูงค่อยๆก้มลงไปขบเม้มริมฝีปากก่อนไล่ไปยังหัวไหล่ขาวมนกดจูบเบาๆ

"อ๊ะ ฮ้าส์..ฮ้าส์..อ๊ะ~ เจ็บ..." รางเล็กครางกระเซ้าออกมาอย่างอดกลั่นไม่อยู่

สวบ
ไนท์ดึงนิ้วออกเมื่อรู้สึกว่าร่างเล็กพร้อมแล้ว ก่อนจะกดท่อนลำเข้าไปแทนทำให้ร่างเล็กกรีดร้องออกมาอย่างดัง

ปึก ปึก ปึก ตุบ!

"เจ็บ!..อ๊ะ ไม่.ฮึก..ไม่ไหว ฮือ...เอาออกไป..ฮืออออ"  ร่างเล็กกระหน่ำทุบลงบนอกของร่างสูงด้วยมือที่ถูกมัดเอาไว้อย่างแรง ก่อนหยดน้ำตาจะไหลรินออกมาจากตาคู่สวย

เพลียะ!! ไนท์ตีที่มือให้ออกไป

"ไอ้สัส! อย่าเกร็งแม่ง กูยัดไม่ได้"ไนท์หันไปด่าเมื่อร่างเล็กเกร็งสุดตัว

"ฮึก..ฮืออออ กูบอกเจ็บ!...อ่ะ!!!!!" ไนท์ไม่สนใจกดเข้าไปจนมิดลำ

"เหี้ยเอ้ย! ตอดกูซะเกือบแตกเลย" ไนท์สบทเบาๆออกมา

"ฮึก ฮือออ บ่อยกูไปเหอะ..ฮือออ กูทำไรให้มึง ฮึก..ทำไมมึงต้องทำกับกูอย่าง... อ๊ะ" ไนท์กระแทกส่วนเข้ามาอย่างแรงจนร่างเล็กจุก

"ไม่เคยมีใครทำกับกูอย่างนี้มาก่อน มึงเสือกมามีเรื่องกับกูเอง หึ สมควร... อืมมมม" แรงตอดรัดทำให้ไนท์ครางอย่างสุขสม

"อึก.....ฮ้าาาส์...จะ..เจ็บ..พอก่อนฮึก..ไม่ไหวแล้วเจ็บ ฮึก.." ร่างเล็กเว่าวอนอย่างทนไม่ไหว แต่ไนท์ก็ไม่สนเมื่อตัวเองก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน

"อ๊ะ อืออออ อ๊ะ อ่าาาส์ อื๊อ" ร่างสูงจับยกขาเนียนขึ้นพาดบ่าก่อนจะซอยถี่ ไนท์ก้มลงจูบปากอีกครั้งส่วนมืออีกข้างก็รูดรั้งแกนกายอย่างรวดเร็ว ร่างเล็กทำได้แต่เพียงยกมือดันอกเกร่งออกจากตัวเองแต่แรงอันน้อยนิดไม่สามารถทำอะไรคนตัวสูงได้เลย

"อ๊าาาส์......อึก.....ฮ้าส์...." ร่างเล็กระเซ้าก่อนเด้งเอวสวนขึ้นมาทำให้ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจ

"หึ.." ร่างสูงหัวเราะออกมา

"อึก..มึงแตกสักที่เถอะ อ๊ะ...แตกมันจะได้จบกูจะไม่ได้ต้องเจอหน้ามึงอีก ฮ้าาาส์..." ร่างบางครางกระเซ้า

"หึ งั้นหรอ งั้นมึงขึ้นมาทำให้กูสิ" พอพูดจบไนท์ล้มตัวลงไปนอนด้านข้างทันทีโดยไม่ถามความสมัครใจของกานเลย ไนท์อุ้มร่างบางขึ้นมาคร่อมบนตักก่อนจะกดเอวบางลงมาทับท่อนลำที่ขณะนี้จ่อปากทาสีสวยเรียบร้อยแล้ว

"อ๊าาาาาาส์....ไอ้...เหี้ย...ปึก!" กานทุบลงบนอกเกร่งเมื่อร่างสูงสวนเอวขึ้นมาทำให้จุกไปหมด

"โยกดิ อยากเสร็จเร็วๆไม่ใช้หรอ อือออ" ร่างบางเอามือมาวางไว้บนหน้าท้องของร่างสูงก่อนจะยกตัวขึ้นและกดตัวลงมาอย่างช้าๆ เพราะรู้สึกจุกเมื่อท่านี้ทำให้ท่อนลำลงลึกกว่าเดิม ไนท์ช่วยพยุงโดยการเอามือจับไว้ที่เอวก็ช่วยร่างบางดำเนินกิจกามต่อ

"อืมมม ดีมาก"

"อ๊ะ ฮ้าาาส์...อ๊าา....อ๊ะ~" ไนท์กระแทกสวนขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเองจะไม่ไหวแล้ว

"อืมใกล้แล้ว เร็วอีกหน่อย" ไนท์บอก

"อือออ อ๊ะ ฮ้าาส์.....ฮ้าาส์" ร่างเล็กเริ่มหอบเมื่อกิจกรรมบนเตียงชั่งยาวนาน

"กูเหนื่อยพอเถอะ......อือออออ...ไม่ไหว...อ่ะ!" ไนท์ผลักให้กานลงมานอนบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะเป็นคนดำเนินกิจกรรมบนเตียงให้จบ

"อือออ...อ่าาาาาาาาาส์"
"อืมม....อ่าาาาาาส์" ทั้งสองคนครางออกมาอย่างสุขสม
ร่างบางปล่อยอน้ำสีขาวขุนพ้นออกมาเต็มหน้าท้องของตัวเอง ส่วนร่างสูงพ้นน้ำรักข้างใน จนล้นออกมาเปอะที่นอน

"อ่ะ!" ไนท์ถอนท่อนลำออกจากร่างบางก่อนจะลุกออกจากเตียง แล้วเดินไปอาบน้ำโดยปล่อยให้คนตัวเล็กนอนหอบอยู่ตรงนั้น

ไนท์เดินออกมาพร้อมกับกะละมังใส่น้ำพร้อมผ้าขนหนูผืนน้อยเพื่อเช็ดตัวให้ร่างบางที่ตอนนี้นอนหลับตาลงด้วยความเหนื่อย ก่อนจะแกะผ้ามัดมือออกแล้วแต่งตัวให้ร่างบาง เมื่อไนท์ทำทึกอย่างเสร็จก็เดินเอากะละมังไปเก็บที่เดิมก่อนล้มตัวลงนอนข้างๆกาน

"หึ แค่นี้ก็หลับ ถ้ามึงเจอกูทำยิ่งกว่านี้ไม่ตายคาอกกูหรือไง" ไนท์พึมพำออกมาเบาๆก่อนหลับตาลง
.
.
.
.
.
.


*****************************
มันอดไม่ได้จริงๆเลยต้องมาลง5555555555 แว๊บมาแปปเดี๋ยวแล้วก็ไป(รู้สึกNCแปลกๆเนอะ5555555) ถ้างานเสร็จเมื่อไหรจะมาต่อให้ทันที ขอบคุณน่ะค่าาา ที่ติดตาม รักคนอ่านทุกคนจุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 11 (27-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 27-01-2015 20:31:20
กานชอบอ่ะดิ  :hao6: ขัดขืนหน่อยเดียวเอง~
มาเร็วเคลมเร็วมากไนท์  o13 o13
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 11 (27-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 27-01-2015 23:03:28
เอิ่ม ไนท์เลวที่สุดจะปล้ำด้ายแล้วก็มาปล้ำกานต์แทน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 11 (27-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: paew_08 ที่ 27-01-2015 23:50:55
ชอบอะ อยากอ่านอีก มาต่อเร็วๆนะคะ  :mew3:

เป็นกำลังใจให้ :impress3: :3123:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 12 (30-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 30-01-2015 22:03:53
chapter 12 ตัดให้ขาด




หลังจากร้องไห้อยู่นาน ผมก็กลับมาที่ห้องก่อนเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าตัวเอง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพี่พอร์ช ถือสายไม่นานปลายสายก็รับ

//ไงครับ//

"พี่พอร์ช...พาด้ายไปอยู่ที่เชียงใหม่สักพักได้ไหมฮะ"

//ได้ครับ พอดีช่วงนี้พี่ว่างเลย//

"งั้นหรอครับ.......... พี่พอร์ชฮ่ะ..." ผมเรียกชื่อพี่พอร์ชอีกครั้งหลังจากเงียบไปสักพัก

//ว่าไง หือ? จะให้ไปรับไหม ตอนนี้อยู่ไหนล่ะ//

"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวด้ายไปหาที่บ้านก็ได้ฮะ"

//ครับ เราเป็นไรไหม น้ำเสียงดูไม่ดีเลย// พี่พอร์ชถามออกมาอย่างเป็นห่วง

"ไม่ได้เป็นไรฮะ ด้ายแค่คิดถึงวันเก่าๆที่เราเคยอยู่ด้วยกันเท่านั้นเอง" ผมบอกปัดๆไป

//งั้นหรออ งั้นก็รีบมาเร็วๆ พี่จะได้ทำอะไรให้กิน ดีไหม//

"ก็ได้ฮะ งั่นแค่นี้ก่อนน่ะฮะด้ายกำลังเก็บของ"

//ครับบ เด็กน้อยของพี่// ผมวางสายของพี่พอร์ช ก่อนจะโทรไปหาเลย์ต่อเลย ถ้าผมหายออกไปจากบ้านดื้อๆ เลย์จะเป็นห่วงอย่างมาก

//อือ..ว่าไง//

"เลย์...ด้ายไม่ไปมหา'ลัยสักพักน่ะ ช่วยเคลียงานให้ด้วย"

//ทำไม// เลย์ถามเสียงนิ่งกว่าปกติ นี้คืออาการห่วง

"มีปัญหานิดหน่อย อย่าบอกพี่ดินน่ะถ้าด้ายพร้อมเมื่อไหรด้ายจะกลับมา"

//นี้ไปแบบไม่ได้บอกให้พี่ดินรู้หรอ//

"อือ ด้ายขอร้องอย่าบอกพี่ดินว่าด้ายอยู่ที่ไหน"

//มีปัญหาไร บอกได้ไหม// เลย์ถามด้วยน้ำเสียงอย่างเป็นห่วง ผมน้ำตาเริ่มไหลออกมา

"ฮึก......เลย์........พะ พี่ดินเขามีคู่หมั่นแล้วล่ะ...ฮึก......ด้ายทำไรไม่ได้ ฮึก นอกจากยอมตัดใจ ฮึก ก ด้ายขอเวลาน่ะ ด้ายขอเวลาสักนิดให้ทำใจได้แล้วด้ายจะกลับไป"

//แล้วจะไปอยู่ที่ไหน//

"ฮึก ด้ายจะไปอยู่กับพี่พอร์ช ที่เชียงใหม่...ด้ายจะเดินทางวันนี้เลย" ผมบอกที่อยู่ให้เลย์รู้

//อืม...ทำใจได้แล้วก็กลับมา แล้วขอให้รู้ไว้ว่ายังมีพวกกูอยู่ข้างหลังมึงน่ะเส้นด้าย//

"ฮึก ก อืม ด้ายรักเลย์น่ะ รักกานกับลันมากๆด้วย ฮึก ก ฮือออ"

//รีบกลับมาละ เดินทางปลอดภัย// เราร่ำลากันก่อนผมจะวางสาย แล้วผมก็เดินไปหยิบกระเป๋าเดินทางตรงไปยังสนามบินทันที

...แล้วพบกันใหม่น่ะฮะพี่ดิน...



[talk : Din]

"เอ่อน้ำ พอดีพี่มีธุระต้องรีบไปทำนะ อ่ะนี้บัตรเข้าชมหนังพี่ให้ พี่ไปก่อนน่ะ" หลังจากนั่งทานข้าวด้วยกันสักพักร่างสูงเริ่มอยู่ไม่สุขเมื่อคนตัวเล็กไม่ยอมกลับมาที่โต๊ะสักที ร่างสูงเลยรีบพูดรีบตัดบททันที

"อ่ะ! พี่ดินค่ะ ทำไมทิ้งกันอย่างนี้ละค่ะ พี่ดิน!" หญิงสาวตะโกนขึ้นมาเมื่อร่างสูงเดินออกจากร้านไปแล้ว

'ด้ายกลับบ้านก่อนน่ะฮะ ท้องเสีย' ข้อความที่ด้ายส่งมาหาผม ผมเห็นท่าทางมันตอนวิ่งออกไปก็รู้ทันทีว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ ผมเลยเลี่ยงที่จะอยู่ต่อกลับน้ำ เลยขับรถออกมา เพื่อไปหาไอ้ด้ายที่ห้อง

ติ่ง! เสียงลิฟท์ที่ผมกดก็ดังขึ้น ร่างเล็กที่ผมรู้จากเดินออกมาจากลิฟท์พร้อมกับกระเป๋าใบโต

พรึบบ!

"ไหนบอกท้องเสียไงแล้ว นี้อะไร!มึงจะขนของไปไหน" ผมคว้าข้อมือด้ายเอาไว้

"!!!!!!" ร่างเล็กที่พึ่งเงยหน้าขึ้นมา ก็ต้องตกใจเมื่อเจอดินกระชากข้อมือขึ้น

"กูถามว่ามึงจะไปไหน!!" ผมตะคอกออกมาเมื่อมันยังไม่ยอมพูด ผมจ้องมองมันที่ตอนนี้ยืนตัวสั่นเหมือนลูกนก

"เอ่อ.........ด้ายจะไปอยู่บ้านพี่พอร์ชสักพักนะฮะ" เมื่อร่างเล็กพูดจบก็ก้มหน้าลงติดกับอก

"ไปทำเหี้ยไร! บ้านตัวเองไม่มีหรือไง" ผมลากมันเข้าลิฟท์ทันที ผมไม่ยอมให้มันไปหรอก

"ไม่! ด้ายจะไปอยู่กับพี่พอร์ช" ร่างเล็กตะโกนออกมาพร้อมขืนตัวเองออกจากลิฟท์

"มึงกล้าไปอยู่กับเขาสองต่อสองหรอห่ะ! ชอบร้านหาผู้ชายตลอดเลยนะมึง ตัวแค่นี้มึงขัดขืนอะไรใครได้ หรือมึงไม่แน่มึงอาจจะยอมเขาก็ได้หนิ หึ! อย่าแรดให้มากกูบอกไม่ให้ไปก็คือไม่ให้ไป กลับห้อง!" ผมพยายามลากไอ้ด้ายเข้ามาในลิฟท์ก่อนจะกดขึ้นชั้นบน

"มันไม่แรงไปหน่อยหรอ  ฮึก ก คำพูดพี่น่ะ ฮึก" ร่างเล็กน้ำตาคลอเบ้าทันที ที่ได้ยินคำพูดเสียดแทงเข้ามา

"ก็ดูมึงทำตัวดิ เป็นเหี้ยไรก็เข้าหาแต่ผู้ชาย ไอ้เลย์บ้างแหละ ไอ้พอร์ชบ้างแหละ หึ! ทำอย่างเงี้ยให้กูเรียกว่าไร"

"เขาเป็นพี่ชายผมน่ะ! เขาไม่มีทางทำเรื่องอะไรแบบนั้นเด็ดขาด ส่วนเลย์พี่ดินก็รู้ว่ามันเป็นเพื่อนผมทำไมผมจะเข้าหาด้วยไม่ได้" มึงยังจะเถียงก็อีกนะ

"ก็แค่พี่ข้างบ้าน ทำอย่างกับเป็นพี่แท้ๆ หึ! ปกป้องกันเหลือเกิน" จะดูถูกกันมากเกินไปแล้วน่ะพี่ดิน

"เขาก็เหมือนพี่คนนึงของผม พี่ดินก็เหมือนพี่คนนึงของผมเหมือนกัน ทำไมต้องใส่ร้ายเขาด้วยผมไว้ใจเขาพอๆกับผมไว้ใจพี่" ร่างเล็กมองผมด้วยใบหน้าที่เปอะไปด้วยน้ำตา หึ

"กูไม่ใช่พี่มึง!!" จึก เหมือนอะไรที่แทงเขามาในหัวใจดวงน้อย ทำให้ร่างเล็กหยุดชะงักก่อนมองผมด้วยสายตาตัดพ้อ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาหนักกว่าเดิม

เพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้ผมพูดคำนั้นออกไป....
"เอ่อ....." ผมได้แต่นิ่งไม่ได้พูดอะไร

"ฮึก ฮึก ก" ร่างเล็กยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาลวกๆ
"งั้นพี่ก็แค่พี่ข้างห้อง! ฮึก อย่ามาทำตัวเหมือนเป็นพ่อผม ฮึก ก ไหนๆพี่ก็ไม่ใช่พี่น้องผม ผมก็ไม่ควรไว้ใจพี่เหมือนกันและก็เลิกวุ่นวายกับชีวิตผมสักทีเถอะ!!" ร่างเล็กตะโกนออกมา มันเจ็บมากรู้ไหมกับคำพูดของพี่ ฮึก ร่างเล็กได้แต่คิดในใจ

"เออได้!! มึงพูดเองน่ะ งั้นจากนี้มึงกับกูขาดกัน"
ร่างสูงพูดจบก็เดินออกจากลิฟท์ ฮึก ดีแล้ว... ผมกับพี่จะได้จบๆกันสักที... ร่างเล็กเอื้อมมือกดลิฟท์ลงไปชั้นร่างทันที


แม่งเอ้ย!!!! พูดเหี้ยไรของกูว่ะ ร่างสูงได้แต่ยืนพิงประตูพร้อมกับทึ้งหัวตัวเองเมื่อมาถึงห้อง ผมพูดกับมันแรงไปสิน่ะ มันถึงได้ร้องไห้หนักขนาดนั้น แล้วไอ้สรรพนามที่แทนตัวเองว่า 'ผม' อีก คงโกรธมากสิน่ะ หึ เดี๋ยวแม่งก็กลับมาเชื่อผมสิ เดี๋ยวมันก็โทรหาผมเมื่อมันอยู่ไม่ได้ มึงคิดหรอว่าเราจะจบกันจริงๆ......

***************************
วันนี้มาสั้นมากเนื่องจากทำงานเสร็จพึ่งได้ส่งวันนี้ สมองเลยไม่แล่น เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อให้แล้วกัน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 12 (30-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 30-01-2015 22:10:47
อิพี่ดินมั่นหน้านะยะ. :m31: ความมั่นใจเยอะเหลือเกิน. :hao3: เราจะคอยดูสิว่าแกจะทนไม่ไปตามด้ายกลับได้สักกี่น้ำ ชิชิ. :m16:
อย่าร้องไห้ไปซะก่อนล่ะ. :hao5: ไม่สงสารนะบอกเลย~
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 12 (30-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: wavalove ที่ 30-01-2015 22:35:21
 :heaven :ruready :heaven :ruready
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 12 (30-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 31-01-2015 00:23:39
อีพี่ดินปากเสียตลอดๆ ชอบทำร้ายจิตใจด้ายย.  ด้ายไม่ต้องทนแล้ว เลิกชอบไปเลย หาคนใหม่เป็นแฟนไปเลย. พี่พอร์ชก็ดีนะ. เอาให้อีพี่ดินเสียดาย อิอิ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 13 (31-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 31-01-2015 19:37:50
chapter 13 ................




2 อาทิตย์
.
.
.
.

"ทำไมช่วงนี้มึงดูโทรมๆจังว่ะไอ้ดิน" เสียงผู้หญิงเพียงคนเดียวที่มีในกลุ่มถามขึ้น

"................." ผมเลือกที่จะไม่ตอบไม่มองหน้าไอ้กวางเลย ตอนนี้ผมเป็นห่วงมันมากเลยครับ ไอ้ด้ายมันหายไปสองอาทิตย์แล้ว มันไม่ติดต่อผมกลับมาเลย มันคงจะโกรธผมมากนั้นแหละ เพราะมันไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่เคยขาดการติดต่อ ผมหายไปแปปเดียวมันก็โทรตาม ชอบงี่เง่าง้อแง่ร้องจะตามผม แต่นี้....มันเงียบไปเลย หึ คงจะอยู่สบายแล้วสิน่ะ เล่นไปอยู่กับไอ้เหี้ยนั้นหนิ พอมีไอ้พอร์ชหน่อย แม่งก็ถีบหัวส่งกูออกเลยน่ะ

"ถามก็ไม่ตอบ" ไอ้กวางว่าจบก่อนจะนั่งลงข้างๆผม

"เออมึง ช่วงนี้กูไม่เห็นน้องมันเลยว่ะ" หยวนถามขึ้น

"พูดถึงมันทำไม หึ! ได้พี่นอกไส้เป็นผัวไปแล้วมั้ง"

"ปากดี! มึงรู้ได้ไงมันไปอยู่กับพี่มัน" กวางถาม

"ก็มันทะเลาะกับกู มันโกรธจนย้ายไปอยู่กับพี่มัน แล้วไม่ติดต่อกูมาเลย"

"ทะเลาะไรกันว่ะ" ไฟต์ที่พึ่งเดินเข้ามาในกลุ่มถามออกมา

"กูไปด่ามันเองแหละ ชั่งเถอะกูไม่อยากพูด" ในใจผมบ้างทีก็คิดว่าคำพูดที่ตัวเองพูดออกไปจะไปทำร้ายไอ้ด้ายมันไหม สายตาตัดพ้อที่ส่งมาหาผมมันบอกได้ว่าผมคงพูดแรงไป ภาพนั้นมันยังติดตา น้ำตาเม็ดเล็กๆค่อยๆไหลออกมาอาบแก้มเนียนนั้น ในใจผมนะสงสารมันแต่เพราะปากผมมันไวไปหน่อยถึงได้พูดร้ายใส่มัน หึ สายไปไหมที่มึงพึ่งคิดได้นะไอ้เหี้ยดิน

"พี่ดิน" เสียงเรียกจากโต๊ะถัดไปทำให้ผมหันไปมอง

"ไง กูไม่ค่อยเห็นมึงเลยนะเลย์" ผมมองมันแบบสำรวจ คนอย่างไอ้ด้ายคงไม่ชอบเพื่อนตัวเองหรอกมั้ง ผมแม่งก็คิดได้เนอะยัดเยียดให้ไอ้เลย์เป็นผัวไอ้ด้ายมัน เฮ้ออ

"เออพี่...ได้ข่าวว่ามีคู่หมั่นแล้วหรอ" มันพูดออกมาหน้านิ่งๆ

"!!!!!!!!" เพื่อนในกลุ่มผมหันมามองผมทันที

"เหี้ยแล้วไง!" ไอ้ม่านสบทออกมา

"เออเหี้ยของจริง!" กวางเสริม

"มึงมีคู่หมั่นตั้งแต่เมื่อไรว่ะ ทำไมมึงไม่บอกพวกกูสักคำ เหี้ยแหละแล้วน้องมันจะเป็นยังไงเนี้ย" บอยถามออกมาอย่างสงสัย

"เออกูมีคู่หมั่นแล้ว แม่กูขอให้หมั่นกูเลยตกลง แล้วเกี่ยวเหี้ยไรกับไอ้ด้ายด้วย??"

"เออ มึงปล่อยแม่งโง่ไปเถอะไม่ต้องไปบอกมัน" กวางพูดดักม่าน ที่ทำท่าจะบอกอะไรสักอย่างกับผม

"โง่เชี้ยไรอีกว่ะ" ด่ากูแต่ไม่บอกกูแล้วกูจะรู้เรื่องป่ะ

"ก็ไม่รู้" กวางหยักไหล่อย่างกวนเบื้องล่าง ก่อนลุกออกไป

"กวนตีนน่ะสัส นี้ถ้าไม่ใช้ผู้หญิงกูเตะไปนานแหละ" ผมพูดเสียงดัง

"อ่อหรอออ" กวางตะโกนกลับมา ถ้าผมลุกไปเตะมันตอนนี้จะทันไหม ผู้หญิงอะไรกวนส้นตีนชิบหาย เดี๋ยวกูก็แช่งให้ไม่มีผัวซะหรอก

"หึ งั้นผมไปก่อนพี่ หวัดดีครับ" ไอ้เลย์ยกมือไหว้ลา ก่อนจะเดินออกไป นี้มึงมาวางระเบิดแล้วก็ไปเนี้ยน่ะ เพื่อเชี้ยไรว่ะเลย์?!?!?

"เอองั้นกูกลับแหละ เบื่อ...." ผมบอกลาพวกมันก่อนขับรถกลับมาที่ห้อง

พรุบบ! เฮ้ออออ
ผมทิ้งตัวลงโซฟาในห้องนั่งเล่นของตัวเองก่อนจะถอนหายใจยาวๆ ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้น่ะชีวิต ผมได้แต่ละสายตาไปมองยังห้องข้างๆทุกวันตั้งแต่มันหายไป

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~
เสียงโทรศัพท์พร้อมกับชื่อหน้าจอที่โชว์ให้เห็นว่าใครโทรมา 'น้ำ'
"ครับ" ผมรับสายก่อนพูดทักออกไป

"พี่ดินค่ะ ตอนนี้อยู่ไหนค่ะ คุณแม่ให้เรามาเลือกแหวนที่จะใช้ในงานหมั่นนะคะ"

"น้ำเลือกไปเลยครับ พอดีพี่ไม่สบายนิดหน่อยน่ะ คงไปด้วยไม่ได้" ผมปฏิเสธออกไป

"พี่ดินเป็นอะไรมากไหมค่ะ งั้นน้ำไปหาที่คอนโดนะคะ"

"เอ่อ....ไม่ต้องมาหรอกครับพอดีพี่มานอนกับเพื่อนน่ะ" ตอนนี้ผมอยากอยู่คนเดียว ยังไม่อย่างให้ใครมาวุ่นวาย

"ใครค่ะ? น้ำรู้จักหรือป่าว แล้วทำไมไม่ให้......."

เพล้งงงง!!
เสียงอะไรสักอย่างหล่นแตกลงมา ทำให้ผมชะงักเพราะมันดังมาจากห้องข้างๆ นั้นคือห้องไอ้ตัวเล็กมัน หรือว่ามันจะกลับมาแล้ว
"น้ำ! แค่นี้ก่อนน่ะ"ผมไม่รอให้น้ำพูดจบรีบวางสาย ก่อนจะสาวเท้าตรงไปยังประตูห้องมันทันที

ปึง ปึง ปึงง!
"ด้าย! ด้าย! เปิดประตูดิมึงกลับมาแล้วหรอ ด้าย!" ผมทุบประตูเรียกมันอย่างตื่นเต้น

แกร๊ก ประตูเปิดออกมาพร้อมกับคนที่ผมไม่คุ้นหน้า
"เอ่อ............โทษนะครับ คุณเป็นใคร แล้วคุณเข้ามาทำอะไรที่ห้องนี้หรอครับ" ผมถามเขาออกไป

"อ่อผมเป็นพนักงานขนย้ายน่ะครับ พอดีเจ้าของห้องให้มาย้ายของออก โทษทีนะครับที่เสียงดังรบกวนคุณ"

"!!!!!!!!!" ผมถึงกับชะงัก กับคำพูดของเขา
"ว่าไงน่ะ!" ผมถามเพื่อความแน่ใจ

"คุณเจ้าของห้องสั่งให้ผมมาย้ายของออกไปน่ะครับ"
ไอ้ตัวเล็กจะย้ายออกหรอ มันโกรธผมขนาดนั้นเลยหรอ ถึงขั้นที่ต้องย้ายห้องหนี มึงไม่อยากเจอหน้ากูขนาดนั้นเลยหรอด้าย

"แล้วเจ้าของห้องอยู่ไหน!" ผมอารมณ์เดือดทันที มันจะมาทำงี้ได้ไงรู้จักกันมาตั้งนาน จะมาก็มาจะไปก็ไปง่ายๆอย่างี้เลยหรอ

"เอ่อ........" พนักงานก็ได้แต่ยืนเงียบ

"กู-ถาม-ว่า-มัน-อยู่-ไหน!!!" ผมตะคอกเสียงดัง

"คุณไม่มีสิทธิ์มาตะคอกใส่คนของผมน่ะ!" เสียงดังจากทางด้านหลังทำให้ผมหันไปมอง ก่อนจะปรากฎร่างที่ผมถามถึงอยู่นั้นเอง

"ด้าย...." ผมทำท่าจะเดินเข้าไปหามัน แต่มันกลับถอยหลังหนี ซึ่งท่าทางแปลกๆของมันทำให้ผมแปลกใจ

"พี่ไปขนต่อเถอะครับ เดี๋ยวจะไม่เสร็จทันวันนี้" ร่างบางหันไปสั่งพนักงานขนย้าย

"ส่วนคุณ คุณควรจะกลับไปที่ห้องของตัวเองได้แล้วน่ะ เลิกมาจ้องหน้าผมสักทีเถอะ" มันเปลี่ยนไปเพียงแค่สองอาทิตย์ทำให้มันเปลี่ยนไปมากขนาดนี้เลยหรอ สรรพนามที่เคยเรียก 'ด้าย' กับ 'พี่' ตอนนี้เปลี่ยนเป็น 'ผม' กับ 'คุณ' แล้วไหนจะสายตาที่เมื่อก่อนขี้อ้อนแต่ตอนนี้เป็นสายตาที่เรียบนิ่งขึ้นมาทันที

"ด้าย....มึงโกรธกูมากขนาดนั้นเลยหรอ" ผมก้าวเข้าหามันอีกครั้งแต่มันก็ถอยหลังออกไปเหมือนเดิม

"ผมมีสิทธิ์โกรธคุณด้วยหรอคุณดิน ในเมื่อคนรักก็ไม่ใช่ 'พี่น้องก็ไม่ใช่' ก็แค่ 'คนข้างห้อง' นี้ครับ" ผมรู้ว่ามันต้องใจจะเน้นคำๆนั้นออกมา

"มึงอย่าเป็นอย่างนี้ดิ ไอ้ตัวเล็กขี้อ้อนของกู มันไปไหนแล้ว" มันหายไปไหนทำไมเหลือคนที่สายตานิ่งทำตัวเหมือนคนไม่รู้จักกันขนาดนี้

"มันคงตายไปแล้วมั้งครับ ตายเพราะคำพูดของใครบางคน" มันพูดเสียงเรียบออกมา เป็นคำพูดที่แทงใจดำผมสุดๆ

"ด้าย กูขอโทษคือกูไม่ได้ตั้งใจ ก็แค่คำพูดหมาๆของกู มึงก็ลืมๆไปเหอะ มึงจะโกรธอะไรหนักหนาว่ะ!" ผมเริ่มอารมณ์เสียขึ้นมาเล็กน้อย

"ก็แค่หรอ ก็แค่คำพูดที่ทำร้ายจิตใจเด็กผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้นเอง ใช่ไหม?" เสียงของบุคคลที่สามที่พึ่งเข้ามาในเหตุการณ์

"มึงอย่ามาเสือก" ผมด่าไอ้พอร์ช

"ผมว่าเราเลิกพูดกันดีกว่า พี่พอร์ชฮะช่วยด้ายย้ายของหน่อยสิฮะ" แปล๊บ เหมือนหัวใจผมเจ็บยังไงไม่รู้ มึงพูดแบบเดิมกับคนอื่นได้แต่พูดกับกูไม่ได้ใช่ไหม!

"กูไม่ให้มึงไป!" ผมตะคอกออกไป

"คุณมีสิทธิ์อะไรครับ??"

"ก็กูบอกไม่ให้ไปก็ไม่ให้ไปไง สิทธิ์เหี้ยไรก็เรื่องของกู!!"

"ก็แล้วแต่คุณจะพูด อ่ะ!"

"ด้าย!!" พอร์ชที่อยืนอยู่ด้วยตกใจเมื่อผม ผมกระชากร่างบางออกมาก่อนจะพาลงลิฟท์มายังลานจอดรถ

"ปล่อยผมน่ะ! คุณจะมาทำกับผมอย่างนี้ไม่ได้น่ะ" ร่างบางพยายามขัดขืนตัวออกจากผม แต่ผมก็รวบตัวขึ้นมาพาดบ่าก่อนจะเดินตรงไปที่รถ

"กูไม่ปล่อย!"

"ปล่อย! ฮึก บอกให้ปล่อย!!" ผมจับมันยัดเข้ารถทั้งน้ำตา ก่อนที่ตัวเองจะรีบไปนั่งฝั่งคนขับ

"จะร้องทำไม" ผมเอื้อมมือจะไปเช็ดน้ำตาให้

เพลียะ!! ร่างบางปัดมือผมออกอย่างแรง

"กูเจ็บน่ะเว้ย!"

"แต่ผมเจ็บกว่า!! ผมบอกคุณแล้วไง ฮือออ ว่าอย่ามายุ่งกับชีวิตผม" มันตะโกนขึ้นมาเสียงดังเพื่องเถียงผม

"มึงคิดว่ามึงทำได้ไหมละ! อยู่ๆมึงก็โกรธกูพอกูขอโทษก็ทำเป็นนิ่ง แล้วเรื่องย้ายห้องอีกมึงไม่อยากเจอหน้ากูขนาดนั้นเลยใช่ไหม! เลิกทำตัวไร้สาระแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิมซะ ก่อนที่กูจะอารมณ์เสียมากกว่านี้!!" ผมตะคอกใส่มันเสียงดัง

"ฮืออออออออออ" ไอ้ตัวเล็กไม่ตอบผม เอาแต่ก้มหน้าลงก่อนเอามือปิดหน้าร้องไห้อย่างเดียว
"บอกเองไม่ใช้หรอ ฮืออออ ว่าไม่ใช่พี่น้องกัน ฮึก ฮือออ แล้วจะมายุ่งกับผมทำไม!! ฮือออออออ"

ปึง!
"แม่งเอ้ยย!!" ผมทุบพวกมาลัยรถยนต์เพื่อระบายอารมณ์เดือดของตัวเองออกมา



ผมขับรถมาเกือบสามชัวโมงก็ถึงที่หมาย เสียงคลื่นจากทะเลและบรรยากาศยามมืดทำให้ใจผมสงบลงมาบ้าง ผมหันไปมองคนข้างๆที่ตอนนี้นอนหลับไปพร้อมกับคราบน้ำตาที่เปอะหน้า ก็มันเล่นร้องไห้ตลอดทางพึ่งจะมาหยุดร้องแล้วก็หลับตอนใกล้ถึงเนี้ยแหละ

ผมเปิดประตูฝั่งตัวเองก่อนจะเดินข้ามไปยังฝั่งที่นั่งข้างคนขับแล้วอุ้มไอ้ตังเล็กขึ้นมาไว้ในอ้อมอกของตัวเอง มันผอมลงไปเยอะเลย เมื่อสองอาทิตย์ก่อนผมว่าตัวมันอวบๆกว่านี้หน่อยนึง แต่นี้ตัวมันแห้งมากเลย

"ฮึก ก" เสียงสะอื้นเบาๆดังออกมาขณะที่ผมกำลังพาร่างบางไปที่เตียง

จุ๊บ
"หลับฝันดีน่ะครับ" เอิ่มมม...กูทำเหี้ยไรของกูเนี้ย ผมไม่เคยทำอย่างนี้กลับใครเลยน่ะ แต่พอเห็นแก้มป่องๆ กับคราบน้ำตานิดหน่อยก็อดไม่ได้ที่จะจุ๊บแก้มมันเบาๆ

ผมล้มตัวลงนอนข้างข้างๆไอ้ตัวเล็กก่อนดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้

"อืออ ฮึก ก" มันมุดหัวเข้ากับอกของผมแล้วยกมือกอดตัวผมเอาไว้ พร้อมกับเสียงสะอื้นเล็กน้อย

"ถ้าตื้นขึ้นมาอย่ามาโวยวายกูน่ะเว้ย มึงทำมึงเอง หึหึหึ" ผมกอดตอบมันก่อนจะยิ้มขึ้นเล็กน้อย ช่วงเวลาเพียงสองอาทิตย์ทำให้ผมคิดถึงมันมากขนาดนี้เลยหรอ...

*******************************
มาต่อให้แล้วน๊า ชื่อตอนไม่มีเพราะคิดไม่ออก 55555555555 ด่นสดเลยไม่ได้ตรวจ ขอบคุณทุกคอมเม้นทุกกำลังใจ อ่านคอมเม้นแต่ละคนแล้วมีความสุขจังเลยยย รักคนอ่านทุกคน จุ๊บๆๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 13 (31-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 31-01-2015 19:51:45
พี่พอร์ชแกมันตัวไร้ประโยชน์. :angry2:
แกมาเข้าฉากเพื่อยืนเงิบให้อิพี่ดินมันว่าใช่ไหม
ที่สำคัญแกปล่อยให้พี่ดินอุ้มด้ายไปต่อหน้าต่อตาแกเลย?  :ruready

พึ่งไม่ได้จริงๆ. :เฮ้อ: เพลีย~

อิพี่ดินอีกคนเมื่อไรจะรู้ตัวค่ะ.คนอ่านอย่างดิฉันเชียร์ให้้รักกับด้ายจนลำไส้บิดรวมกับตับไปหมดแล้วค่ะ.จิ!  o18
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 13 (31-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 31-01-2015 20:00:46
 :mew5:   เพลียพี่ดินอะ. ไม่มีความชัดเจนเลย
ไนท์เลว เที้ยวปล้ำชาวบ้านไปเรื่อย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 13 (31-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 31-01-2015 20:15:17
อิพี่ดินพูดจาหยาบคาย จะได้กันอยู่ริมร่อยังไม่รู้ใจตัวเองอีก ฮึ่ม :m16:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 13 (31-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 31-01-2015 20:46:36
ไม่สนใจคนอื่นแบบนี้ ใช้ได้ที่ไหนกันครับคุณดิน
น้องด้ายอย่าเสียใจไปเลย สู้ๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 13 (31-01-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 31-01-2015 22:26:33
ดินเริ่มรู้ใจตัวเองแระ.  อิอิ :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 02-02-2015 20:44:35
Special Love(?) (PART 1)




ตอนนี้ผมคบกับพี่ดินมาจะ3ปีแล้ว ผมอยู่ปี4 ใกล้จะจบแล้ว ส่วนพี่ดินทำงานช่วยคุณพ่อบริหารงานที่บริษัทตัวเอง ตั้งแต่พี่ดินขอคบกับผมเขาก็ให้ผมย้ายเข้ามาอยู่ด้วย ส่วนห้องผมตอนแรกพี่ดินให้ขายทิ้งเพราะยังไงก็ไม่ได้ไปอยู่ แต่ผมบอกไม่ขายเพราะเผื่อผมทะเลาะกับพี่เขาผมจะได้มีที่ให้ไป และตอนนี้เหมือนมันจะเป็นอย่างที่คิด ผมมานอนห้องตัวเองได้5วันแล้วครับ เพราะผมทะเลาะพี่ดิน พี่ดินคอยมาหาผมที่ห้องบ่อยๆ เพื่อตามง้อ แต่ผมไม่ยอมคุยกับพี่เขาเลย ผมทะเลาะอะไรกันน่ะหรอครับ ก็สันดานพี่มันยังไม่หมดไง (เดี๋ยวนี้กล้าใช้คำหยาบครับ เพราะอยู่กับพี่มันปล่อยๆ ผมเลยปลูกฝัง)ทีผมทำอะไรก็ผิดไปหมดหึงโหดตลอด นิดๆหน่อยๆก็หาว่าอ่อย ว่ายั่ว ทีตัวเองนี้ไม่ผิดสักอย่าง หึ!

เมื่อหลายวันก่อนเรื่องมันมีอยู่ว่า.....
"ฮัลโลวววว"

"อยู่ไหน" พี่ดินโทรหา

"ด้ายอยู่หน้าคณะฮะ" ผมรีบรับโทรศัพท์ทันที เมื่อเช้าบอกจะมารับตอนเลิกเรียน ให้ผมรอที่หน้าคณะ แต่นี้ผมรอมา 2 ชั่วโมงแหละ พี่มันยังไม่โผล่หัวออกมาเลยโทรไปก็ไม่รับ

"เอ่อ...วันนี้กลับเองได้ไหมพี่ไม่ว่าง"

"แล้วทำไมพึ่งมาบอก! ปล่อยให้ด้ายรอตั้งนาน"

"เออ"

 "เอองั้นหรอ พี่รู้ไหมด้ายเรียนมาทั้งวันก็เหนื่อยพอแหละ ยังต้องมารอพี่2-3ชั่วโมงเพื่อให้พี่โทรมาบอกว่า กลับบ้านเองเนี้ยน่ะ โทรศัพท์อ่ะมีไว้ทำไมโทรไปก็ไม่รับ" ผมใส่อารมณ์สุดๆ วันนี้ส่งงานก็ไม่ผ่าน ไอ้กานก็ไม่มาเรียนจะให้ช่วยงานก็ไม่มีใครช่วย ปวดหัวจะตายห่าอยู่แล้ว ยังต้องมีเรื่องมาให้เครียดเพิ่มอีก

"เออจะบ่นทำไมว่ะ! ก็กูทำงานอยู่อ่ะ" พออารมณ์ไม่ดีก็ขึ้นกูขึ้นมึงเหมือนเดิมเลยน่ะ ผมยังไม่เคยใช้คำหยาบกับพี่สักคำเลย

"แล้วจะไปไหนถึงมารับด้ายไม่ได้" ผมถามออกไปอย่างสงสัย

"กินเลี้ยงกับพวกพนักงานวัยรุ่นที่บริษัท" หึ พอเข้าเรื่องนี้ก็ตลอดอ่ะ พอใครชวนก็ไปหมด

"เหล้าสำคัญกว่าด้ายงั้นสิ"

"อย่ามางี่เง่าได้ไหม เว้นช่วงให้มีเวลาส่วนตัวบ้าง" พอคบกันนานๆผมรู้สึกว่าเราคิดผิดที่คบกัน พอพี่มันอารมณ์ดีก็ดีเกิน พออารมณ์เสียก็เหี้ยเกิน

"อยากมีเยอะๆไหมล่ะ เวลาส่วนตัวอ่ะ" ผมถามออกไป น้ำตาก็เริ่มคลอเบ้า

"พูดอย่างนี้หมายความว่าไง!! จะหาเรื่องชวนทะเลาะใช่ไหม" พี่ดินตวาดเสียงดังใส่โทรศัพท์

"ฮึก ก็เห็นพี่อยากได้เวลา ฮึก ก ด้ายก็จะให้ไง" ผมน้ำตาก็เริ่มไหล

"จะร้องทำไม กับเรื่องแค่เนี้ย" พี่ดินพูดเสียงเรียบๆ

"แล้วไปกับใคร ฮึก ก มีผู้หญิงไปด้วยใช่ไหม"

"ก็ต้องมีดิ มึงคิดว่าบริษัทกูรับแต่ผู้ชายหรือไง"

"ไม่ใช่ไปหาดินเนอร์กับแม่เลขาอกตูมน่ะ!"

"อย่ามาไร้สาระดิ! กูกับเขาเป็นแค่ลูกจ้างกับนายจัาง"

"ด้ายเชื่อพี่ได้ด้วยหรอ?!? ฮึก ฮืออ วันก่อนด้ายไปหา ฮึก ยังเอานมมาแนบแขนพี่ พี่ยังปล่อยให้เข้าทำเลย!!"

"ก็เขาล้ม มึงอย่ามาชวนกูทะเลาะดิ! กูเบื่อ"

"เบื่อมากไหมฮะ ฮึก ฮืออออ จะทิ้ง ฮึก กันก็ได้น่ะฮะ ฮืออออออออ" ผมยกมือปิดหน้าตัวเองเพื่อไม่ให้ใครเห็น

"................." พี่ดินได้แต่เงียบ

"ตกลงใช่ไหม ฮึก ฮือออออออ" ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม

"ไม่ยอม ไม่ตกลงอะไรทั้งนั้น เฮ้ออออ หยุดร้องนะครับ โอเคพี่ขอโทษพี่จะไม่ยุ่งวุ่นวายอะไรกับเขาอีก จะไม่มีการแตะเนื้อต้องตัวกันอีก หยุดร้องไห้ได้แล้วครับพี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยน่ะ ด้ายกลับไปรอพี่ที่ห้องก่อนน่ะ ถ้างานเลิกเดี๋ยวพี่จะรีบกลับไปหาที่ห้องเลย" พี่ดินพูดด้วยเสียงอ่อนๆทันทีเมื่อรู้ว่าผมเริ่มร้องไห้หนัก เพราะพี่เขาไม่ค่อยชอบน้ำตาของผมสักเท่าไร

"แล้ว ฮึก....ไปที่ไหนฮะ" ผมเอามือปาดน้ำตาออกจากหน้า

"ผับ ZTH ใกล้ๆคอนโดนี้เอง กลับบ้านได้แล้วเริ่มมืดแล้ว พี่เป็นห่วง"

"อือ แค่นี้ก่อนน่ะฮะ" ผมว่างสายก่อนเดินไปล้างหน้าที่ก๊อกน้ำ ก่อนจะเดินไปหน้ามหาลัย เรียกแท็กซี่ที่ผ่านหน้ากลับไปยังคอนโด
.
.
.
.
.


ผมนั่งอ่านหน้าสือที่โซฟามาจนถึงเที่ยงคืนแล้ว แต่พี่ดินยังไม่กลับมาเลย ผมเริ่มเป็นห่วงพี่เขาแล้วหล่ะ

ตื้ดดดดดด ตื้ดดดดดดด
"เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้....." ผมตัดสายแล้วโทรใหม่อีกครั้ง

"เลขหมายที่ท่านเรีย....." เอาอีกแหละชอบไม่รับโทรศัพท์ นี้ถ้าผมเป็นอะไรคงตายคาห้องแน่เพราะพี่มันไม่ยอมรับโทรศัพท์เนี้ยแหละ

ผมนั่งรอโทรศัพท์จากพี่ดินอยู่ครึ่งชั่วโมง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเขาจะโทรกลับมาเลย

ผมตัดสิ้นใจหยิบกระเป๋าตังแหละกุญแจห้องออกมา เพื่อไปหาพี่ดินที่ผับ ZTH ทันที


เมื่อก้าวเข้าสู่ตัวผับเสียงเพลงบรรเลงดังสนั่น ผู้คนโยกย้ายไปตามเพลงอย่างเมามันส์ ตามจริงผมก็อยากมาด้วยแหละแต่พี่ดินมันไม่ชอบให้ผมมา มันกลัวมีอะไรเกิดขึ้นเหมือนตอนที่ผมโดนพี่ไนท์เข้ามาลวนลาม แต่ตอนนี้สบายใจได้เพราะพี่ไนท์มันมีไอ้กานเป็นสุดที่รักอยู่แล้ว แต่อาจจะมีบ้างครั้งที่พี่ไนท์เข้ามาแหย่ผมให้พี่ดินหึงบ้างก็ตาม

!!!!!!!! ผมเดินหาโต๊ะพี่ดินอยู่นานกว่าจะเจอแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเจอภาพที่เห็น

ภาพที่ผู้หญิงรูปร่างบางสุดเซ็กซี่คนหนึ่งกำลังคร่อมตักของพี่ดินอยู่ เป็นภาพที่ทั้งสองคนกำลังแรกจูบกันอย่างดูดดื่ม โดยไม่สนใจเพื่อนร่วมโต๊ะเลยสักคน มือพี่ดินข้างนึงจับที่เอวคอดของเธอส่วนมืออีกจ้างลูบไล้ขาอ่อนอย่างหิวโหย ผมยื่นกำมือแน่นน้ำตาคลอเบ้า

ปึก!!
"โอ้ยย!! เหี้ยใครว่ะ!" ผมปากุญแจห้องใส่หน้าพี่ดินที่กำลังจะซุกซอกคอของผู้หญิงคนนั้นพอดี ซึ่งผมปาไปโดนคิ้วพี่มันจนทำให้มันร้องออกมาก่อนจะหันมามองหน้าคนทำ

!!!!!!!!!!
"ดะ ด้าย..." เมื่อพี่ดินเห็นผม เขาก็ทำสีหน้าตกใจสุดขีด

"ฮืออออออออ" ผมกลั่นน้ำตาไม่อยู่ก็เลยปล่อยให้ไหลออกมา

"ด้ายเดี๋ยว!" ผมไม่รอให้พี่มันพูดอะไรรีบวิ่งออกมาจากผับทันที

หมับบ!
"ด้าย! อย่าพึ่งไป กะ...กู....กูขอโทษ"

"ฮืออออออออออออ" ผมได้แต่ร้องไห้ออกมา ยกมือปิดหน้าเพราะไม่อยากจะมองหน้าใครทั้งนั้น

"ด้าย....ขอโทษ อย่าพึ่งไป กูขอร้อง" พี่ดินพูดเสียงเว้าวอน

"ปล่อย!! ฮือออออออ ปล่อยเดี๋ยวนี้น่ะ!!" ผมพยายามสลัดข้อมือออกจากมือพี่ดิน

"ขอโทษ...กูผิดเอง กูขอโทษ"

ปึก! ปึก! ปึก
"ฮืออออออ ทำไม! ฮือออออ ทำไมพี่ทำกับด้ายอย่างนี้!!!" ผมทุบตรงอกเขาแรงๆ ก่อนจะร้องไห้อย่างหนัก

หมับ ร่างสูงสวมกอดคนตัวเล็กอย่างแน่น
"กูขอโทษ ขอโทษ..." พี่ดินได้แต่พูดคำเดิมๆ

"ฮืออออออออออ" ผมได้แต่ปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา

"ขอโทษ..." ผมหันไปมองหน้าพี่เขาโดยที่น้ำตายังไหนอยู่ พี่ดินเอื่อมมือมาปาดน้ำตาออกอย่างเบามือ

"เลิก...." ผมพูดออกไป

!!!!!!!
"มึงว่าไงน่ะ!!" พี่ดินชะงักก่อนจะถามขึ้นเสียงดัง

"ผมจะเลิก! ฮืออออออ"

"ไม่!! กูไม่เลิก" เขาคงรู้ว่าผมพูดจริงเพราะจากสรรพนามว่า 'ผม' ไม่ค่อยใช้กับพี่ดินสักเท่าไร

"ผมจะเลิก!!"

หมับ! ร่างสูงจับข้อมือบางอย่างแน่น
"กูไม่เลิก! ให้ตายยังไงก็ไม่เลิก!" ร่างสูงตวาดเสียงดัง

"ผมจะเลิก! ฮืออออออ ผมจะเลิก! ผมจะเลิก!!! ฮืออออออ" ผมหมดแรงที่จะยืนเลยทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น

"ด้ายกูขอโทษ...ไม่เอาแบบนี้ดิ ไหนบอกว่ามีอะไรเราจะไม่เลิกกันไง"พี่ดินพูดเสียงเว้าวอนก่อนจะลงมานั่งยองๆ จับมือผมบีบเบาๆ

"ฮือออออ เป็นคุณ! คุณจะทนได้ไหมถ้าผมทำอย่างงี้กับคนอื่น!!"

"ไม่!!! กูไม่ให้ใครแตะต้องมึงเด็ดขาด! ถ้ามีใครหน้าไหนกล้าทำกับมึงกูจะฆ่ามันให้ตาย" พี่ดินพูดเสียงดัง

"เห็นแก่ตัว ฮืออออออ" ผมพูดเสียงตัดพ้อ

"กูขอโทษ กูจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว ขอโทษ"พี่ดินจับผมลุกขึ้นก่อนสวมกอดผม

"ฮืออออออออ"

พรึบ! ผมผลักพี่ดินออกก่อนวิ่งไปที่ถนน

"ด้าย!!!!" พี่ดินที่ตั้งตัวได้รีบวิ่งตามผมมา แต่ผมโบกแท็กซี่แล้วรีบขึ้นรถสั่งรถออกทันที

"ฮือออออ" ผมร้องไห้อย่างหนัก

"เอ่อ....ให้ไปส่งที่ไหนครับ"

"ไป ฮึก คอนโด........" ผมบอกให้เขาไปส่งที่คอนโดผมอีกห้องนึง

เมื่อมาถึงผมก็รีบขึ้นห้องทันที
พรุบ ผมล้มตัวลงนอนก่อนจะร้องไห้อย่างหนักอีกครั้ง
"ฮือออออออออ"
"ด้ายจะเลิก ด้ายจะไม่กลับไปห้องนั้นอีกแล้ว จะไม่คุยไม่มองหน้าพี่อีกเลย ฮือออออ" ตื่นมาพรุ่งนี้ตาผมคงบวมมากแน่ๆเลย
"ฮืออออออออ"

*******************************
นี้แค่พาสแรก ยังมีอีกอีกพาส เรื่องจะจบยังไง ติดตาม........
ไปแหละ5555555555555 (ทำให้อยากแล้วจากไป)
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 02-02-2015 20:54:25
ด้ายหนูอย่าทน!   :z6: อิพี่ดินนนน! :beat:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 02-02-2015 20:57:18
โป้งงคนแต่ง  อึ้ยยยยค้างงี้นู๋จะนอนหลับป่ะนิ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:   รีบมาต่อให้เลยน๊า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 02-02-2015 21:16:10
เหยพี่ดินจะเลวเสมอต้นเสมอปลายไปไหน. เพลีย  :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-02-2015 22:27:47
อีพี่ดิน. ยังเลวเหมือนเดิมเสมอต้นเสมอปลาย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 03-02-2015 02:25:44
ถ้าเป็นเรื่องจริงคงทนไม่ไหวอ่ะ อิพี่ดินพูดจาหยาบคาย บางทีก็ไม่ห่วง แถมไปจูบคนอื่นนี่ไม่เผลอไปมีอะไรกับคนอื่นช้ำใจตายกันพอดี :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: arigatozung ที่ 03-02-2015 02:52:31
หึย สารเลวที่สุด กรี๊ดดดดด เลิกไปเลยเปลี่ยนพระเอก นอกใจนี่รับไม่ได้สุดๆ  :m16:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (02-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: wavalove ที่ 03-02-2015 11:45:32
 :L1: :L1: :L2: :L2: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (05-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 05-02-2015 22:11:03
Special Love(?) part 2




"ด้ายมากินข้าว พี่เตรียมมาให้แล้ว" เสียงพี่ดินเรียกผมไปกินข้าว แต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจ หน้านิ่งดูโทรทัศน์ต่อไป นี้ก็ห้าวันแล้วที่ผมทำตัวแบบนี้ วันที่เกิดเรื่องผมไม่รู้ว่าพี่ดินตามผมมาที่ห้องตั้งแต่เมื่อไร ตอนนั้นผมหลับไปแล้วเขาคงจะไปขอกุญแจจากเคาเตอร์ข้างล่างมามั้งเลยเข้าห้องมาได้ ผมที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ต้องตกใจที่เห็นพี่ดินนอนอยู่ข้างๆ เขาพยายามที่จะพูดกับผมแต่ผมก็ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน ใช้ชีวิตไปวันๆ เวลาไปเรียนพี่เขาจะมาจอดรถรอหน้าคอนโดแต่ผมก็เดินผ่านรถพี่เขาไปแล้วเรียกแท็กซี่ไปมหา'ลัย พี่ดินก็ยังขับรถตาม แต่ใช้ว่าที่ผมทำแบบนี้ผมจะทำใจได้น่ะ ผมยังคงนอนร้องไห้ทุกคืน นอนกอดหมอนแล้วหลับจมอยู่กับภาพนั้นซ้อนกันทุกคืน พี่ดินก็ได้แต่พูด 'ขอโทษ' ทุกคืน พร้อมกับกอดปลอบผมทางด้านหลัง

ปี๊ป ผมปิดโทรทัศน์ก่อนจะเดินเข้าไปที่ห้องนอนเพื่อจะไปอาบน้ำเตรียมตัวไปเรียน

หมับ
"ด้ายออกมากินข้าวก่อน ค่อยไปอาบน้ำ" พี่ดินเดินเข้ามาจับแขนผมเพื่อตามผมไปกินข้าวให้ได้

พรึบ!
ผมสะบัดพี่ดินออกอย่างแรง ก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป ผมไม่อย่างให้พี่ดินมาแตะต้องตัวผมแม้แต่นิดเดียว ในเมื่อเขาเลือกที่จะหักหลังผมทำลายความรู้สึกดีๆที่ผมมีให้แล้ว ผมก็ไม่จำเป็นต้องสนใจความรู้สึกของเขา
.
.
.
.

"ด้าย...คุยกับกูหน่อยได้ไหมอย่าทำแบบนี้ ขอร้อง...." ผมที่เตรียมตัวจะออกไปเรียน แต่พี่ดินยืนขวางหน้าประตูห้องเอาไว้ ผมได้แต่ก้มลงหยิบร้องเท้ามาสวมที่ละข้างก่อนยืนมองหน้าไปที่ประตูเพื่อหวังจะออกไปจากต้องนี้ เพราะผมรู้สึกว่าผมอยากจะร้องไห้ เขาทำเสียงเว้าวอนขอร้องผมมาหลายวันซึ่งผมก็ใจแข็งมามากแต่ตอนนี้มันเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

"จะไม่ยอมพูดกับกูหน่อยหรอ...."

".............."

"ไม่ร้อง... กูขอโทษ ขอโทษ กูไม่มีขอแก้ตัวใดๆ กูขอโทษจริงๆ กูจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว ให้อภัยกูน่ะ น่ะด้าย..." ผมไม่รู้ว่าน้ำตาผมไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไหร พี่ดินเอามือมาเช็ดอย่างเบามือที่สุด แต่ผมต้องใจแข็งเอาไว้

พรึบ!
"หลบไป"

"มึงอย่าเป็นอย่างนี้ดิ กูขอร้องกูไม่รู้จะทำยังไงแล้ว กูทำได้แค่ขอโทษมึงอย่างเดียว"

"บอกให้หลบไป!" ผมผลักเขาออก แต่เพราะแรงผมมันน้อยไปมั้งเขาถึงไม่ขยับไปไหนเลย

"ด้ายไม่เอาดิ กูขอโทษกลับมาเป็นคนเดิมของกูได้ไหม" ผมได้แต่มองหน้าเขานิ่งๆทั้งที่น้ำตาก็ไหลอาบแก้ม

"หึ! บอกตัวเองก่อนไหม คุณเป็นคนทำลายความรู้สึกดีๆที่ผมมีให้ ยังมีหน้ามาขอให้ผมกลับมาเป็นคนเดิม!"

ปึก! ปัง!!
ผมผลักเขาอย่างแรงก่อนจะเดินออกมาจากห้อง แล้วรีบกดลิฟท์ลงมาข้างล่าง แล้วก็เรียกแท็กซี่ไปที่มหา'ลัยทันที

"เป็นอะไรมาตาบวมเลย" กานถามขึ้นมาเมื่อเห็นผมกำลังนั่งลงที่โต๊ะประจำ

"เรื่องเดิมๆ"

"ยังไม่คืนดีกันอีกหรอ" เลย์ถาม

"เขาทำกับด้ายอย่างนั้น เลย์จะให้ด้ายทำใจได้ง่ายๆเลยหรอ ฮึก" ผมสะอื้นออกมา

"จะร้องทำไม มานี้มะ" ลันกับกานเดินเข้ามาปลอบผม

"เขาก็รู้ว่าด้ายรักเขามาก ฮึก แต่ด้ายไม่คิดว่าเขาจะหักหลังด้ายอย่างนี้ ฮึก ด้ายทำใจไม่ได้"

"ถ้าไปไม่รอดก็ย้ายออกมา" เลย์เสนอ

"ฮืออออ ไม่อยากห่าง แต่ไม่อยากมองหน้าในตอนนี้ ฮือออ"

"งั้นก็ย้ายออกมาอยู่กับกูก่อน"

"ฮึก เอางั้นหรอเลย์" ผมมองหน้าอย่างขอความเห็น

"เออดิ"

พรึบ!....จุ๊บ

"อ่ะ!"

"หวัดดีที่รักของพี่" พี่ไนท์ที่ไม่รู้มาจากไหนจับหน้าผมเงยขึ้นก่อนจุ๊บที่หน้าผาก

เพียะ!!
"โอ้ยยยย" กานที่เห็นเหตุการณ์ตรงหน้า รีบเอามือตบที่แก้มพี่ไนท์อย่างแรง

"นี้อยากจะโดนบอกเลิกอีกคนใช่ไหม!" กานตะโกนออกมา

"ล้อเล่นน มึงนี้ก็โหดจังน่ะแค่นี้เอง นี้ก็เพื่อนมึงไม่ใช่ใครที่ไหน"

"ให้ผมไปทำกับเพื่อนพี่บ้างไหมล่ะ!"

"เดี๋ยวเจอตีนกูหรอกครับ มานี้เลยเดี๋ยวกูเดินไปส่งที่ห้อง ไปก่อน่ะครับที่รัก" พี่ไนท์เดินไปหากานที่ยืนทำหน้าขมุบขมุบเหมือนบ่นอะไรบ้างอย่างอยู่

"เรียนได้แล้วไป เย็นๆกูไปรับที่ห้องแล้วกัน กลับเก็บของก่อน"

"อืม" ไม่รู้สิใจผมมันเจ็บแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ แต่ในเมื่อผมเลือกที่จะไปก็ต้องไปเพราะผมทำใจไม่ได้ ยิ่งเห็นหน้าพี่เขา ผมก็ยิ่งเห็นเหตุการณ์นั้นซ้อนขึ้นมาเรื่อย จะต้องให้ผมนอนทนร้องไห้ทุกคืนอย่างงั้นหรอ....

ตลอดทั้งวันผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย เอาแต่ฟุบหน้าอยู่กับโต๊ะข้าวก็ไม่ไปกิน จนเลย์ต้องเดินเอาแซนวิชมาให้ในตอนเที่ยง ก่อนกลับห้องไปเรียนต่อ

"ด้าย...พี่มารับกลับ มะเอาของมาเดี๋ยวพี่ถือให้" พี่ดินที่มารออยู่หน้าคณะเดินมาหาผม ก่อนจะดึงของในมือผมไปถือ

เฮ้อออ ก็ได้ผมเหนื่อยที่จะต้องเรียกรถแท็กซี่กลับบ้านแล้ว

"ป่ะไปกันได้แล้ว พี่ทำกับข้าวรอไว้ที่ห้อง" พี่ดินพูดก่อนดันหลังผมให้เดินไปพร้อมกัน เมื่อมาถึงรถพี่ดินก็เปิดประตูรถให้ผมเข้าไปหนังข้างหน้า แต่ผมเลือกที่จะเดินไปเปิดประตูข้างหลังแล้วเข้าไปนั่งแทน

"โอเค กูยอมให้มึงก็ได้" พี่ดินยอมปิดประตูด้านหน้า แล้วเดินอ้อมไปยังด้านคนขับ และก็เป็นเหมือนทุกครั้ง ผมยังเงียบตลอดทาง

"ไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวค่อยอาบน้ำ" พี่ดินทักผมทันทีที่เห็นว่าผมกำลังเดินไปยังห้องนอน แต่ผมก็ไม่ฟังเดินเข้าห้องนอนล็อคประตูก่อนเดินไปเก็บเสื้อผ้า

ปึงๆๆ พี่ดินเคาะประตูเรียก

"ด้าย...กินอะไรบ้างได้ไหม ตัวมึงผมไปหมดแล้วน่ะ" งั้นหรอฮะ ก็ดีแล้วนี้ฮะไม่เปลืองข้าวดี

"มึงจะไปไหน!!" ผมเปิดประตูออกมาพี่ดินเลยเห็นกระเป๋าเดินทางของผม

"ห่างกันสักพักเถอะ" ผมที่เงียบมาตลอดก็ยอมเปิดปากออกมา ผมเดินไปยังประตูห้อง

พรึบ!
"ด้าย! อย่าทำอย่างนี้ มีไรก็พูดกันดีๆดิว่ะไม่ใช่จะหนีอย่างเดียว" พี่ดินเดินเข้ามากระชากแขน

"พี่ยังจะให้ผมพูดดีๆกับพี่อีกหรอ!!" ผมเริ่มน้ำตาคลอเบ้า

"................"

ปึก! ปึก! ปึก!
"พี่เคยคิดถึงจิตใจผมบ้างไหม ว่าผมจะรู้สึกยังไงที่เห็นพี่นัวเนียกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่ผม!! ฮือออออออ ยังจะ......กล้ามาขอโทษ ฮืออออ อีกหรอ" ผมระดมทุบไหล่พี่ดินอย่างแรง มันสุดจะทนแล้วจริงๆ ผมเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน

"ขอโทษจะให้กูพูดเป็นพันๆครั้ง กูก็ยอม"

"ขอโทษแล้วมันหายไหมละ! ฮือออออ พี่ทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง! ทำอย่างนี้ทำไม!!" ผมตะโกนออกไปแบบสุดเสียง

"ขอโทษ...." พี่ดินเดินเข้ามากอด
"พี่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ อย่าไปเลยน่ะ" เสียงเขาเริ่มสั่น มันทำให้ผมเจ็บตรงหัวใจอย่างมาก

"งั้นยอมไหมล่ะ ถ้าผมไปทำแบบนี้กับพี่พอร์ชบ้าง!"

"ไม่เอา...กูขอโทษมึงอย่าทำแบบนี้กับกูเลย แค่มึงไม่คะยกับกูใจกูจะสลายมากพอแล้ว ขอร้อง...." พี่ดินเอาคางมาเกยตรงหัวไหล่ผม

"ฮือออออออ เห็นแก่ตัวที่สุด"

"ขอโทษ พี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว อย่าไปเลยน่ะ"

"ฮืออออออออ" ผมได้แต่ส่ายหน้า

"ด้าย...กูอยู่ไม่ได้จริงๆถ้าไม่มีมึง กูขอร้อง ฮึก" เสียงพี่ดินเปลี่ยนไป เขากำลังร้องไห้ ผู้ชายที่ด่าผมทุกครั่งที่ผมทำผิด ผู้ชายที่หึงโหดโมโหง่าย สามารถฆ่าใครได้สักคน กำลังร้องไห้ให้กับผม

"พี่ขอร้อง....ขอร้อง....อย่าไป ฮึก" เข้าก้มหน้าลงกับบ่าของผม

"ทำไม ในเมื่อพี่ไม่ต้องการผมหนิ"

"กูไม่เคยพูดสักครั้ง" พี่ดินกระชับอ้อมกอด

"แล้วพี่ทำแบบนั้นทำไม ฮือออออ"

"กูไม่อยากแก้ตัว กูขอโอกาสสักครั้งด้าย....ครั้งเดียวแล้วมันจะไม่เกิดขึ้นอีก ฮึก กูสัญญา น่ะครับ"

ผมส่ายหน้ากับอกของเขาอย่างไม่เชื่อ

"ฮืออ ฮึก กูอยู่ไม่ได้จริงๆด้าย... กูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมึง ฮึก"

"ปล่อยผม"

"ด้าย...ขอร้อง ฮืออ กูขอโอกาสให้ผู้ชายโง่ๆคนนี้อีกสักครั้ง"

"ปล่อยผม" ผมยังพูดคำซ้ำเหมือนเดิม

"โอเคกูยอม........ได้.........ถ้ามึงอยากจะไป ช่วยรับนี้ก่อนไปได้ไหม ฮึก" เขาถอดสร้อยที่เขาสวมประจำเอามาสวมให้ผม

"เก็บไว้แทนหัวใจกู"

"ฮึก ฮือออ" ผมได้แต่กำมือแน่น

"ลาก่อนน่ะครับ ที่รักของพี่" พูดจบพี่ดินเดินไปที่ระเบียงห้อง ทำให้ผมตาโตด้วยตกใจ

"จะทำอะไร!!!" ผมร้องออกมาเสียงดัง

"พี่รักเราน่ะด้าย ฮึก"เขาก้าวขึ้นระเบียง

"โง่!!" ผมตะโกนออกไปทำให้พี่ดินหันมา

"ฮึก ในเมื่อด้ายไม่อยากอยู่กับพี่ ไม่อยากเห็นหน้าพี่ พี่ก็คงทำได้แค่นี้เพื่อด้าย"

"ฮืออออออ โง่ที่สุด!! พี่จะทิ้งให้ผมอยู่คนเดียวงั้นหรอ! พี่บ้าหรือเปล่า เรื่องแค่นี้ถึงต้องฆ่าตัวตาย!" ผมค่อยๆก้าวเข้าไปหาเขา

"ขอโทษ ฮืออ ที่กูต้องทำงี้" พี่ดินน้ำตาไหลออกมา

"ฮือออออออออ พี่จะทิ้งผมไปเลยหรอ ฮือออ"

"ทั้งหมดนี้ก็เพื่อด้ายไง ฮึก"

"โง่ที่สุด ฮืออออ" ผมเดินเขาไปจับที่ชายเสื้อเขาไว้แน่นเพราะกลัวเขาตกลงไป

"ชีวิตนี้พี่ให้ด้ายไงครับ" เขายิ้มให้ผมทั้งน้ำตา

"ก็ได้...ฮึก...ด้ายจะให้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น แค่ครั้งเดียวในชีวิต ถ้ามีอีก คนที่โดดจะเป็นด้ายเอง ฮือออ" ผมกอดเขา

"ขอบคุณ ฮืออออ ขอบคุณครับ พี่รักเราน่ะ รักมากด้วย" พี่ดินลงจากระเบียงกอดตอบผมแน่น

ปึก!
"อย่าทำแบบนี้อีก ฮืออออ จะทิ้งด้ายไปไหนไม่ได้ ด้ายทำได้แค่คนเดียวเท่านั้น" ผมทุบอกเขาหนึ่งทีอย่างน้อยใจ

"ขอโทษ แล้วก็ขอบคุณ...จุ๊บ" พี่ดินจุ๊บที่แก้มผมเบาๆ ก่อนยิ้มออกมาเล็กน้อย

"ฮืออออ พี่ทำผมหัวใจจะวาย" ผมซุกลงกับอก

"ขอโทษ จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว"

"อย่าเอาชีวิตตัวเองมาทิ้งแบบนี้น่ะ ฮึก"

"ทั้งตัวแล้วหัวใจ พี่ให้เราหมด พี่รักเราน่ะ"

"ฮือออ ด้ายก็รักพี่ รักมากๆด้วย" ผมกอดเขาแน่น

ขอบคุณที่ยังรักผู้ชายเลวคนนี้" พี่ดินกุมมือผมแน่น
"พี่สัญญาพี่จะไม่ทำเรื่องเลวๆแบบนี้อีกแล้ว พี่จะไม่มีวันปล่อยมีเราเด็ดขาดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม"

"อืมม ฮึก ผมก็จะไม่ปล่อยมือพี่เหมือนกัน"

"พี่รักเราน่ะ"

"ด้ายก็รักพี่ดินเหมือนกัน"


****************************
ฮ่าาาา กว่าจะจบ ขอโทษที่หายไปนาน งานซุ่มหัวส่งไม่ทันรีบปั่นรีบส่ง รีบเขียนต่อให้จบทันที
ตอนแรกอยากทำให้พี่ดินตายน่ะ แต่ไม่เอาดีกว่า เพราะเราไม่ค่อยชอบอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว จบแบบนี้ดีกว่าจบซึ้งๆ ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามผลงานน่ะค่ะ จุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (05-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 05-02-2015 22:20:40
เย้~ เขาดีกันแล้ว. :sad4:

แต่เราตะหงิดใจนิดนึง.อิพี่ดินมารยาป่ะเนี่ย? :hao3: :hao3: แกจะไม่ทำด้ายเสียใจอีกแน่เหรอ.เราไม่ไว้ใจอ่ะ.บอกเลย. o18
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (05-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 05-02-2015 22:37:03
 :serius2: คือแบบยังไม่หายสะจัยเลย  แต่ถ้าให้อิตาพี่ดินตายก็แรงไป หย่วนๆ  แต่ขอให้สำนึกจริงๆเหอะ ไม่งั้นดินจะโดน :z6:   :z6: :z6:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (05-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-02-2015 01:00:43
อ่าาา.   ยอมโดดตึกเลยเหรอออ. ลงทุนมากอีพี่ดิน. เชอะ หมั้นไส้
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (05-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: wavalove ที่ 06-02-2015 02:36:26
 :ling3: :ling3: :ling3:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (05-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 06-02-2015 04:53:35
อันนี้คือจบแล้วใช่ป่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Love(?) (05-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 06-02-2015 09:49:08
 :z3: ดราม่าตัวพ่อ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 14 (11-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 11-02-2015 20:24:43
chapter 14 ความรู้สึก




"อืม" เสียงครางเบาๆของร่างเล็ก แสงที่ส่องเข้ามาทำให้ด้ายค่อยๆลืมตาขึ้นมา

ด้ายค่อยๆมองไปรอบๆห้องก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหนุ่มร่างสูงที่ตอนนี้นอนกอดเขาอยู่อย่างตกใจ

"เห้ย!" ร่างเล็กผลักร่างสูงออกจากตัวก่อนจะลุกขึ้นนั่ง

"อ๊ะ!"
"อืม เสียงดังจังว่ะ" ร่างสูงที่ตื่นขึ้นมาเอื้อมมือมาดึงเส้นด้ายลงไปนอนต่อ

"ปล่อย! ผมน่ะ" ผมรีบผลักพี่เขาอีกครั้ง แต่เขาไม่ยอมปล่อย

"นอนก่อนดิว่ะ กูพึ่งได้นอนเอง" พี่ดินสวมกอดผมทางด้านหลังแล้วเอาหน้าซุกตรงหลังคอผม

"ออกไปห่างๆเลยน่ะ! อือออ" ผมพยายามดิ้นรนออกจากตัวพี่เขา

"เออ ปล่อยแหละๆ" เขายอมปล่อยมืออกจากผม ผมเลยตั้งตัวลุกขึ้นยืนข้างเตียง

"ผมจะกลับบ้าน" ผมบอกออกไปก่อนเดินตรงไปยังประตู

"เห้ยๆๆ เดี๋ยวก่อนกูพึ่งจะพามึงมาเองน่ะเว้ย" พี่ดินเดินตามมาดึงแขนผมเอาไว้

"ผมไม่ได้ขอให้พามา และเท่าที่ผมจำได้คุณเป็นคนกระชากผมมาเองหนิ!" ผมมองหน้านิ่งๆ อย่ามาทำตัวตบหัวแล้วลูบหลัง ผมไม่ชอบ เมื่อวานด่าผมวันนี้ทำมาเป็นดี

"เออ! แล้วจะทำไม" พี่ดินทำหน้ายี่ยวน

"ก็ไม่ไงหรอก ผมแค่จะบอกว่าลาก่อนและลาจากไม่ต้องมาเห็นหน้ากันอีก!" ผมบอกจบก็เดินออกจากบ้านพักทันที
"กูไม่ให้ไป!!" พี่ดินเดินมาฉุดผม

"ผมจะไป!" เรื่องอะไรผมจะอยู่ให้ตัวเองเจ็บ

"มานี้!!" พี่ดินจับผมพาดบ่าก่อนเดินเขาไปที่ห้องนอนอีกครั้ง

"ปล่อยผมเดี๋ยวนี้น่ะ อ๊ะ!" พี่ดินโยนผมลงเตียงอย่าแรง จนกระดูกผมแทบแตก
"ผมเจ็บน่ะ!"

เคร้ง เสียงบางอย่างทำให้ผมหันไปมองทันที
!!!!!!
"มะ...ไม่ ไม่เอาน่ะ พี่ดิน!! " ผมโวยวายออกไปทันทีที่เห็นร่างสูงหยิบโซ่จากหลังตู้เก็บของ
ออกมาล่ามข้อเท้าซ้ายผมไว้กับขาเตียง

"ดื้อไม่เข้าเรื่อง! พูดเหี้ยไรก็ฟังบ้างดิ"

"ปล่อยด้ายเดี๋ยวนี้น่ะ! ฮึก"

"กูบอกว่าไม่ปล่อย ก็คือไม่ปล่อย!"

พรึบ! เพล้ง!!
ผมหยิบแจกันข้างหัวเตียง ปาใส่เขา แต่พี่ดินหลบได้ทันก่อน เขาเดินเข้ามาจับแขนผมเอาไว้

"ถ้ามันโดนกูขึ้นมาจะทำไง ห่ะ!!" เขาขบกรามเสียงดัง

"ฮืออออ พี่ไม่มีสิทธิ์ทำกับด้ายอย่างนี้!!"

"ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ์!"

"ถ้าไม่รักอย่ามาทำกัน ถ้าพี่ยังเหลือความเป็นพี่เป็นน้องกับด้ายอยู่ ฮึก ขอร้องอย่างนี้ ฮืออออออ"

"กูทำอะไร"

"พี่เลิกทำแบบนี้เถอะ ด้ายขอร้อง ฮืออออ"

"หึ" เขาแสยะยิ้มขึ้น

"ฮือออออ ปล่อยด้ายเถอะ ฮือออ"

"มึงต้องอยู่ที่นี้กับกู!" ร่างสูงพูดจบแล้วเดินออกจากห้องไป

"ฮือออออออ พี่พอร์ช......พี่พอร์ชช่วยด้ายด้วย....ฮือออออ"




[talk : Din]

เสียงร้องไห้คร่ำครวญดังออกมาจากห้องนอน ผมทำได้แค่เดินออกมาทำใจอยู่ด้านนอกบ้านพัก

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~ 
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น
"เออว่าไง ไอ้หยวน"

//อยู่ไหนว่ะ กูจะชวนไปหาแดกเหล้า// ชีวิตพวกมึงกูมีแต่อย่างเนี้ย

"ไม่ว่าง อยู่ต่างจังหวัด" ก่อนมาผมไม่ได้บอกพวกมันไว้

//ไปทำเหี้ยไรที่ไหนว่ะ//

"เสือก" ผมด่ามันไป

//เออไอ้เหี้ย แค่นี้ก็ด่าแล้วตกลงอยู่ไหนเนี้ย//

"จะอยากรู้ไปทำไม"

//บอกไม่ได้?!?//

"อยู่รีสอร์ทที่พัทยา กูจะอยู่นี้สักอาทิตย์ไม่ไปเรียน" รีสอร์ทที่นี้เป็นของครอบครัวผม เป็นบ้านพักหลังเล็กๆหลายหลัง มีทั้งชั้นเดียวและสองชั้น ผมเลือกที่จะอยู่บ้านพักที่ห้างไกลผู้คนเพราะผมต้องการความเป็นส่วนตัว และผมขอให้คุณพ่อสร้างหลังนี้ให้มีขนาดใหญ่เผื่อเพื่อนผมจะมาเที่ยว

//เออ... แล้วมึงไปกับใครว่ะ// มึงนี้ก็ถามนู้นถามนี้ไปหมด

"อย่าเสือกเยอะ มึงมาเดี๋ยวก็เห็น"

//เออแม่ง!// หึ ผมยกยิ้มขึ้น

เพล้ง!! เสียงของแตกดังมาจากในห้อง
"เออแค่เนี้ยแหละ!"

ผมรีบวางสาย ก่อนวิ่งไปยังห้อนนอนทันที แล้วก็เห็นไอ้เด็กดื้อมันถือโครมไฟไว้เหนือหัว หวังจะปาลงพื้น

"ด้าย!! มึงวางลงเดี๋ยวนี้เลยน่ะ" ผมชี้หน้ามันอย่างโมโห ที่เห็นสภาพห้องมันเละขนาดนี้ ทั้งหมอน ทั้งผ้าห่ม ผ้าปูที่นอนมันรื้อลงพื้นหมด

เพล้ง!
"ฮึก ฮือออ" และมันก็ปาทิ้งจนได้ ผมจ้องหน้ามันอย่างอารมณ์เดือด

"กูบอกให้วาง ไม่ได้ให้ปาไอ้ห่ารากนี้!!" ผมตะคอกเสียงดัง ก่อนตรงไปยังเด็กดื้อที่ตอนนี้ล้มตัวลงนอนคดอยู่กับเตียง
"ลุกขึ้นมาเก็บ!!" ผมกระชากแขนมันขึ้น

"อื้อ...ปล่อยน่ะ! ฮืออออ" มันบิดข้อมือตัวเองเพื่อให้หลุดจากการจับของผม

"กูบอกให้ลุกขึ้นมา! ทำไมชอบให้กูโมโห ห่ะ!" มันยังคงนอนอยู่ท่าเดิม

"ฮือออออออออ" มันซุกหน้ากับที่นอน แล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

"จะร้องเหี้ยไรนักหนาว่ะ แม่ง!" มันร้องไห้เสียงดังจนผมต้องปล่อยข้อมือมันออก
"เหนื่อยกูอีกแล้วไหมล่ะ" ผมมองไปรอบๆห้อง

"ร้องให้เต็มที่ไปเลย! กูเก็บเองได้" ผมประชดมันก่อนหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวมันไว้

"ฮืออออออออ" ประสาทจะแดก ผมเดินไปหาไม้กวาดหลังบ้าน

ที่นี้ไม่มีคนใช้เพราะผมไม่อยากให้ใครเขามายุ่งในพื้นที่ส่วนตัว ถ้าผมจะมาที่นี้ ผมก็จะโทรสั่งให้มาเก็บกวาดแล้วให้ออกไปทันทีที่ผมมาถึงบ้านพัก คนสวนก็จะเขามาแค่เดือนละครั้งเพื่อมาตัดหญ้าเท่านั้น

ผมหาไม้กวาดอยู่สักพักก็เดินมาที่ห้องเริ่มเก็บเศษแก้วตั้งแต่หน้าประตูห้อง เสียงร้องไห้ยังดังไม่หยุด มึงนี้นักทำลายข้าวของหรือไง ทำแตกแต่ละอันนี้ราคาไม่ใช่ถูกๆเลยน่ะ ผมนั่งเก็บกวาดอยู่สักพักกว่าจะเอาของทั้งหมดเก็บเขาที่ แล้วเอาพวกเศษแก้วไปทิ้งหลังบ้านก่อนเดินกลับเข้ามาดูมัน

หื้อ?!?.... ผมหันไปมองมันแต่ก็ต้องตกใจที่เห็นเลือดเต็มผ้าห่ม

พรึบ!
 ผมรีบดึงผ้าห่มออกจากตัวมันทันทีแล้วมองตรงเท้าซ้ายมัน ที่ตอนนี้เลือดไหลไม่หยุด

"เหี้ย! แก้วบาดก็ไม่บอก เสือกมานอนร้องไห้อยู่ได้"

"ฮึก ก...จะ..เจ็บ..ฮืออออ" ผมดึงข้อเท้ามันขึ้นมาดู แผลไม่ลึกแต่ยาวพอตัวเลย

"มึงปัญญาอ่อนหรือป่าว?!? เห็นอยู่ว่าตัวเองเลือดไหลเสือกนอนอยู่เนี้ย!" ผมด่ามันทันที ก่อนลุกเดินไปเอากล่องปฐมพยาบาลมา

"ฮืออออ จะด่าทำไมล่ะ!" มันตะโกนใส่ผม

"เดี๋ยวมึงจะโดนตบไอ้นี้!" ผมทำท่าจะยกมึงขึ้นตบหัวมัน มันเลยยกมือขึ้นมาบังหัวตัวเองเอาไว้ ผมนั่งลงบนเตียงก่อนดึงขามันขึ้นมาพาดหน้าตักไว้

"แสบบบบบ!! ฮือออออออ" มันร้องลั่นเมื่อผมเทแอลกอฮอล์ใส่ที่เท้าทั้งขวด มันกระตุกเท้าตัวเองกลับแต่ผมกำข้อเท้ามันแน่น

"มึงจะหนีไปไหน!" ผมตะคอกใส่ก่อนจะเทยาใส่อีกครั้ง

"มันแสบ! ฮือออออออออ"  มันร้องไห้หนักกว่าเดิม

"เออๆ กูรู้!"

"ฮืออออออ" มันจับแขนเสื้อผมแน่นเพราะกลัวผมจะเทยาใส่อีก

"มึงก็รอก่อนดิยังไม่เสร็จ" ผมรีบทายาและพันผ้าให้มัน

"ฮึก ฮืออ..ด้ายเจ็บ..ฮึก ก"

"งี่เง่ากับกูเอง บอกอะไรให้ฟังบ้าง!"

"แกะให้หน่อย ฮึก ก... ด้ายเจ็บ" มันชี้ไปที่โซ่

ผมมองหน้ามัน ก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจมาไขออก

"ขอบคุ....ไม่เอา!!" มันร้องออกมา

"หึหึ คิดว่ากูจะปล่อยหรอ" ผมแค่เอากุญแจมาไขโซ่ที่ล็อคอยู่ทางซ้ายไปทางข้างขวาแทน

"พี่ดิน...ฮือออ" มันมองหน้าผมอย่างเว้าวอน

"ขนาดกูล่ามมึงยังทำตัวเองเจ็บขนาดนี้ มึงคิดว่าดูถ้ากูปล่อยไป มึงไม่ตายเลยหรือไง!"

"ฮึก ก" มันทำปากยื่นๆ มองผมก่อนจะซุกหน้ากับหมอน

"เลิกร้องได้แล้ว กูส่งข้าวมาให้แต่เช้าแหละ เย็นหมดแล้วมั้งเนี้ย เดี๋ยวกูอุ่นให้ก่อนแล้วยกมาให้" ผมลูบหัวมันเบาๆ

"อือ..ฮึก ก"

ผมเดินเข้าไปในครัวอุ่นกับข้าวแล้วยกมาให้มันในห้อง

"ลุกขึ้นมานั่งดีๆ" ผมสั่งมัน มันก็ลุกขึ้นมานั่งตรงกลางเตียง

"ดะ...ด้าย กินเอง ฮึก ก" มันทักผมเมื่อเห็นผมทำท่าจะตักข้าวให้กิน

"อือ เลิกร้องได้แล้วเช็ดหน้าเช็ดตาหน่อย" ผมยื่นมือไปเช็ดน้ำตาออกจากหน้า ตานี้บวมเชี่ยว แก้มก็ป่อง ปากยื่นๆ ทำไมมันน่ารักอย่างนี้น่ะ มันมองหน้าผมด้วยสายตาสั่นๆ ผมรู้สึกหัวใจตัวเองเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ อยากจะลองจูบมันสักครั้งความรู้สึกผมมันบอกอย่างนี้ ผมค่อยค่อยก้มลงไปจรดริมฝีปากอุ่นๆ ลงบนริมฝีปากบางอย่างนุ่มนวล ร่างเล็กไม่มีขัดขืนหรืออะไรเลย

"อืมม" ตัวเล็กครางออกมา ผมเอามือจับปลายคางก่อนเชิ่ดขึ้นเพื่อให้ด้ายตอบรับจูบผมได้ง่ายขึ้น ด้ายยกมือขึ้นมาโอบรอบคอของผมเอาไว้ ผมส่งเรียวลิ้นอุ่นๆเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กนั้น ด้ายค่อยๆจูบตอบผมอย่างกล้าๆกลัว ผมยกมือจับท้ายทอยเส้นด้ายเอาไว้ก่อนกดปากเข้าไปดูดเม้มริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนๆ อย่างนุ่มนวลที่สุด

"อื๊อ...พี่..อ๊าส์...ดิน อืมม" ร่างเล็กส่งเสียงออกมา และเริ่มผลักผมออกเมื่อหายใจไม่ออก ผมค่อยๆผละออกจากริมฝีปากนั้น ด้ายมองผมสายตาปรือๆ มือมันก็ตับอยู่ที่ชายเสื้อผม

"ด้าย...คือ.......กูก็ไม่รู้ว่ากูเป็นอะไร กูโกรธ...เวลาที่มึงไปยุ่งกับคนอื่น กูโกรธเวลามึงไม่อยากเห็นหน้ากู มึงชอบตีตัวออกห่างจากกู ซึ่งกูไม่ชอบ แต่....แต่กูชอบเวลามึงอ้อนกู กูชอบเวลามึงทำหน้าอย่างนี้น่ะ คือมันทำให้หัวใจกูมันเต้นแรงแปลกๆ....." ผมเว้นช่วงมองหน้ามัน ตอนนี้น้ำตามันเริ่มคลอเบ้าอีกครั้ง ผมยิ้มรับ ก่อนจะเช็ดน้ำตาออกอย่างเบามือที่สุด
"ความรู้สึก 'พี่' มันบอกว่า....เวลาอยู่กับด้ายแล้วมันมีความสุข...เส้นดาย" ผมลูบหัวมันอย่างอ่อนโยน

"ฮึก ก ฮืออ" ไอ้ตัวเล็กเริ่มร้องไห้ออกมาอีกครั้ง

"จะร้องทำไม หื้อ.." ผมยิ้มอ่อนๆ

"ด้าย..ฮึก ด้าย..........." มันเม้มปากไม่ยอมพูดออกมา

จุ๊บ ผมก้มลงไปจุ๊บปากบาง
"ด้ายอะไร หื้อ?.."

"ด้าย......หิวข้าว" มันก้มหน้า

"อืม....งั้นกินข้าวก่อนพี่ว่าเราคงต้องมีเรื่องต้องคุยกัน" ผมมองมันอย่างสงสัย ปากมันพูดอย่างนั้นแต่ความรู้สึกผมมันบอกว่ามันไม่ใช่.....

****************************
มาอัพให้แล้วววว แอมโซซอรี่ อิฉันชอบหายหัวไป ขอโตดก๊าบบบ
\(T T)/   (_ _)  กราบขอโทษงามๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 14 (11-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 11-02-2015 20:50:34
เกลียดดดดดดดดดดดดดดดอิพี่ดิน :angry2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 14 (11-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 11-02-2015 21:00:43
ลุ้นๆ กว่าจะได้คุยกันดีๆ เล่นกันเลือดสาดเลย   :hao4: :katai1: :katai1: :katai1:อิอิ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 14 (11-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 11-02-2015 21:01:50
ด้าย! เอาโซ่ฟาดหน้าอิพี่ดินเลย.จิ๊!
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอน special วาเลนไทน์ (14-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 14-02-2015 18:43:20
Special วาเลนไทน์



[talk : Din]

"พี่ดินนนนนน" ร่างเล็กวิ่งออกจากห้องนอนมาหาเจ้าของชื่อที่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก

หมับบ
ร่างเล็กระโดดขึ้นนั่งบนตักแกร่ง ก่อนเอามือโอบรอบคอของคนตรงหน้าไว้ พร้อมยิ้มหวานให้

"ว่าไง หืออ ตื่นขึ้นมาก็ตะโกนลั่นห้องเลย?" ชายหนุ่มขานรับก่อนจะส่งยิ้มไปให้คนรัก

"วันนี้วันอะไรฮ่ะ" คนตัวเล็กอย่างเร่งรีบ

"วันไร? ก็วันเสาร์ไม่ใช่หรอถามทำไหม หืออ ฟอดดดด" ชายหนุ่มถามกลับ ก่อนหอมแก้มคนตัวเล็กพร้อมกอดเอวเอาไว้

(-3-) ดูทำหน้าเข้าสิ หึหึหึ
....จุ๊บ....
"อ่ะ!" ผมเอาปากไปจูบกับปากยื่นๆของไอ่ตัวเล็ก

"ไม่มีของจะให้ด้ายหรอฮ่ะ!?!" ผมรู้หรอกน่าว่าวันนี้วันไร แต่ตอนนี้ขอแกล้งมันก่อนละกัน หึหึหึ

"ของอะไร? วันนี้ไม่ใช่วันเกิดเราน่ะเท่าที่พี่จำได้" มันนั่งมองหน้าผมอยู่สักพัก

"แกล้งกันป่ะเนี้ย (T T)" น้ำตาคลอเบ้าเลยครับ 555555555

"แกล้งไร? พี่ยังไม่รู้อะไรเลย"

"ฮึก...ลืมหรอ ฮึก ก" มันกอดรอบคอผมแน่นก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอ ร้องออกมาเลยครับ หึหึหึ แค่นี้ก็ร้องไห้

"เอ้า อยู่ๆก็ร้องไห้" ผมดึงร่างเล็กให้หันมามองหน้า หึหึหึ หน้านี้อย่างกับลูกหมาร้องหาเจ้านาย

"ฮึก ไม่มีจริงๆหรอ ฮึก.." ผมเอานิ้วมือมือเกลี่ยน้ำตาออกจากใบหน้าเจ้าลูกหมาน้อยของผม ผมยิ้มให้เขาอ่อน

"ตอนเช้าจะไปหาได้ที่ไหนล่ะ ฮึ้ยยย แค่นี้กูต้องร้องไห้ หึหึหึ" ผมดึงแก้มเล่น

"แกล้งหรอ ฮึก ด้ายจะโกรธ ฮึก พี่ดิน ฮือออออ" พูดไปร้องไห้ไปน่ารักซะไม่มี
....จุ๊บ....
"อืออ ฮึก ไม่ต้องมายุ่งเลย! ด้ายจะโกรธพี่ดินทั้งวันเลยค่อยดู ฮือออ" คนตัวเล็กผลักผมออกก่อนที่ตัวเองจะลุกขึ้นยื่นแล้ววิ่งเข้าห้องนอน

ปังงง!!

ผมนั่งยิ้มเหมือนคนบ้า ก็ดีครับให้มันงอนไปผมจะได้มีเวลาเตรียมของมาเซอร์ไพรส์มัน แล้วง้อมันทีเดียว




[talk : Sendai]

หลังจากปิดประตูห้องนอน ผมก็ล้มลงบนเตียงก่อนเอาหน้าซุกกับหมอน ก่อนจะหยิบตุ๊กตาน้องหมาที่พี่ดินซื้อให้ตอนไปเที่ยวฮ่องกง ขึ้นมากอดไว้

"ทำไมต้องแกล้งให้ร้องไห้ทุกครั้งเลย ด้ายจะโกรธพี่ดิน!และจะไม่คุยด้วยเลยค่อยดู ฮืออออออออออ"

ร่างเล็กนอนหลับตารอเวลาคนรักเดินเข้ามา แต่รอจนแล้วจนรอดร่างสูงกูไม่ยอมเข้ามาสักที คนตัวเล็กที่นอนอยู่บนที่นอนกูลงพรวดขึ้นมานั่งบนเตียง

"นี้ขนาดหนีเข้าห้องมาตั้งนานแหละ ยังไม่มาง้อเราอีก ฮึก ด้ายคงสำคัญตัว ฮึก ผิดไปซิน่ะ ฮืออออ"

ร่างเล็กเดินไปที่ประตูห้องนอน ก่อนเปิดออกมาก็ผมกับความว่างเปล่าเมื่อไม่เห็นร่างสูงนั่งอยู่บนโซฟา

"ฮึก ฮืออ พี่ดินนน ฮือออ ไปไหนอ่ะ ฮึก พี่ดินน!" ร่างเล็กตะโกนลั่นห้องแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าคนตัวโตจะออกมาให้เห็นหน้า

"พี่ดิน ฮือออ อยู่ไหน!! ออกมาน่ะไม่งั้น ฮึก ด้ายจะโกรธ ฮือออ ออกมา ออกมาสิ ฮึก ก"

"กล้าทิ้งด้ายหรอ ฮือออออ ทิ้ง ฮึก ด้ายเลยหรอ ฮือออออออ" ร่างเล็กทรุดกับพื้นแล้วร้องไห้ออกมาเสียงดัง

เพราะผมงี่เง่าหรือป่าวพี่เขาถึงออกจากห้องไป แต่ผมไม่ผิดนิ ทำไมไม่เดินเข้ามาง้อผมในเมื่อตัวเองผิดนิที่มาแกล้งผม ผมก็เสียใจเป็นน่ะ ที่คนที่ผมรักไม่สนใจกับวันสำคัญอย่างนี้

"ไม่ต้องกลับมา ฮึก ก เลยด้ายจะกลับ ฮึก กลับไปอยู่บ้าน ฮืออออ"

ร่างเล็กลงไปนอนกับพื้นพรมก่อนน้ำตาจะไหลไม่หยุด




[talk : Din]

ผมทิ้งให้ไอ่ตัวเล็กนอนทำใจอยู่ในห้องก่อน ตอนนี้ผมออกมาเอาช่อดอกไม้กับเค้กวาเลนไทน์ให้มันที่เค้าเตอร์ข้างล่าง ก่อนจะเดินไปที่รถหยิบตุ๊กตาหมีสีขาวตัวใหญ่ออกมา ผมกว่าจะหาซื้อได้ไม่ใช่เล่นๆ ไอ่ตัวเล็กมันเห็นในทีวีเลยร้องอยากได้มานานแล้วครับ แต่ผมไม่ยอมซื้อให้มันสักที เลยถือโอกาสนี้ไปหาซื้อให้มันหายากมาก สีอื่นก็ไม่ได้แม่งเสือกจะเอาสีขาว ผมก็เลยเอามาเซอร์ไพรส์มันซะเลย ผมหิ้วของทั้งหมดขึ้นลิฟท์ไป

ติ่ง! ถึงชั้นที่ผมต้องลงประตูเปิดออกพร้อมกับคนที่เดินสวนเข้ามา

พรึบ! หมับบ
"จะไปไหน!!" ผมทิ้งของทุกอย่างในมือลงกับพื้นทันที เมื่อเห็นร่างเล็กยืนร้องไห้อยู่หน้าลิฟ์ส่วนในมือมีกระเป๋าเสื้อผ้าอยู่ ผมรีบดึงร่างเล็กออกจากประตูลิฟท์ทันที

"ปล่อย! ฮึก บอกให้ปล่อยไงเล่า!! ฮืออออ" ร่างเล็กพยายามสบัดมือออกจากผมก่อนจะร้องไห้อย่างหนัก ผมเห็นก็อดสงสารไม่ได้ ผมไม่น่าไปแกล้งมันเลย เฮ้ออออ

"ด้ายเป็นอะไรครับ" ผมถามกลับเสียงอ่อนๆ แต่น้องยังคงยืนตัวสั่นร้องไห้ไม่หยุด มันมองผมด้วยสายตาตัดพ้อ

"จะไปไหน หืออ อึบ! พี่อุดส่าลงไปเอาของขวัญมาให้ตามคำขอเลยน่ะ" ผมอุ้มมันขึ้นมากอดไว้ด้วยสองมือ ร่างเล็กรีบเอามือทั้งสองข้างโอบรอบคอของผมไว้กลัวตก

"ฮึก  อึก ฮืออ"

"กลับห้องน่ะครับ" ร่างเล็กมองหน้าผม ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ ผมให้ไอ่ตัวเล็กถือช่อดอกกุหลาบข้างนึง อีกข้างผมให้มันจับแขนตุ๊กตาไว้ข้าง
ส่วนผมถือเค้กกับกระเป๋าเสื้อผ้ามันไว้อีกข้างของผมก็ประคองก้นอุ้มไอ่ตัวเล็กแล้วเดินตรงไปที่ห้อง

"ขอโทษ" ผมบอกข้างหูมันเบาๆ

"ฮึก พี่ ฮึก ก ทิ้งด้ายให้อยู่คนเดียว" ร่างเล็กทำน้ำเสียงอย่างตัดพ้อ

"ขอโทษ พี่ขอโทษ" ผมได้แต่พูดซ้ำๆ ร่างเล็กกระชับมือกอดรอบคอผมแน่น

"อย่าทิ้ง ฮึก อย่าทิ้งด้ายไปไหนน่ะ ฮึก ก" ผมวางมันลงข้างโซฟา เอาของทุกอย่างวางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะดันร่างเล็กออกจากตัว แต่มันไม่ยอมเอามือออกจากคอผม

"ใครจะโง่ทิ้งได้หล่ะ รักซะขนาดเนี้ย" ผมก้มลงมองคนที่อยู่ในออมกอด

"ฮึกก ผมก็รักพี่มากน่ะ"

"อ่าว ไม่รักพี่ดินแล้วหรอ ทำไมรักพี่มากหล่ะ หึหึหึ" ผมยกยิ้มกวนๆใส่

ตุบ! เต็มๆไหล่เลยครับ ทุบมาได้
"ไม่รักมันแล้ว ฮึ้ยยยย แกล้งอยู่นั้นแหละ (T3T)" ทำปากยื่นอีกแหละ หมั่นไส้

ผมค่อยๆโน้มหน้าลงไปหาร่างเล็กก่อนจะประกบปากเข้ากับริมฝีปากบางตรงหน้า
"อืมม" เสียงครางเบาๆแสดงถึงความพอใจในรสจูบ ผมจับท้ายทอยเส้นด้ายขึ้นก่อนจะแทรกลิ้นเข้าไปเกี้ยวลิ้นหวานนั้นเล่น ร่างเล็กก็เผยอปากขึ้นก่อนจะจูบตอบผมอย่างเมามันส์ ผมกัดริมฝีปากบางเบาๆ
"อือออ" เสียงเส้นด้ายครางออกมา ก่อนที่ผมจะผละออกจากร่างเล็ก

"แฮปปี้ วาเลนไทน์เดย์ครับเด็กดี " ผมหยิบช่อดอกกุหลาบเอามาให้ไอ่ตัวเล็กถือ ก่อนจะหยิบตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ให้กับเส้นด้าย

"ขอบคุณน่ะฮ่ะ ที่พี่ยังจำได้" มันโอบรอบเอวผมก่อนซุกหน้ากับหน้าท้องของผม

"อืม รักมากน่ะครับ" ผมกอดตอบ

"ด้ายก็รักพี่ดินมากเหมือนกัน" ร่างเล็กเอามือโน้มคอร่างสูงลงมาก่อนจะมอบจูบอันหอมหวานให้ "อยู่กับด้ายไปนานๆน่ะฮ่ะ" ร่างเล็กยิ้มหวานให้กับร่างสูง

"อยู่ด้วยกันจนตายไปข้างนึงเลยเนอะ หึหึหึ" ทั้งสองคนยิ้มให้กัน ก่อนจะมอบกอดอันอบอุ่นให้ซึ่งกันและกัน

*****************************
วันนี้มันเป็นวันฆ่าคนโสดชัดๆ5555555555 เพื่อความปลอดภัยทางสายตา ควรนอนเล่นอยู่ที่บ้านเป็นดีที่สุด
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอน special วาเลนไทน์ (14-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 14-02-2015 19:07:03
พี่ดินขี้แกล้ง.ก็นะ! เวลาด้ายงอแงก็น่ารักจริงนั่นล่ะ.หุหุ. :-[
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ [Chapter 15 คบกันไหม]
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 18-02-2015 11:19:46
chapter 15 คบกันไหม




[talk : Din]

ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งเล่นอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ดูรายทีวีมาหลายช่องแหละยังไม่เจอช่องที่น่าดูเลย ผมนั่งกดรีโมทไปเรื่อยๆ ก่อนจะมาหยุดที่ช่องหนึ่ง

"พี่ดิน ด้ายอยากเล่นน้ำ" มันทักขึ้นมา ทำให้ผมหันไปมอง

"นี้ มึงกรุณาดูที่ขาตัวเองด้วย แผลขนาดนั้นยังอยากจะไปเล่นน้ำอีก" ผมว่ามันก็ทำสายตาดุ มันทำหน้าสลดนิดนึง

"ก็จะพามาทะเลทำไมล่ะ ถ้ามาแล้วไม่เล่น" มันเถียงครับ

"จะให้กูด่าไหม... รอให้หายก่อนแล้วค่อยเล่น ยังมีเวลาอีกเยอะเพราะกูอยู่หลายวัน" ผมทำเสียงเข้มก่อนจะจ้องมองมันเขม็ง

"ไม่เล่นก็ด่ะ!" มันทำเสียงงอนๆก่อนเดินเข้าห้อง

"อย่าให้กูเห็นว่ามึงออกไปตรงสระน่ะ!" ผมตะโกนให้มันได้ยิน ตรงห้องนอนของผมเป็นบานประตูกระจก สามารถเปิดออกไปได้ และตรงนั้นก็เป็นสระน้ำอยู่ติดกับตัวห้องนอนพอดี

ปัง! มันปิดประตูเสียงดังใส่ผม

"เดี๋ยวมึงจะโดนไม่ใช่น้อย เส้นด้าย!" ผมพึมพำออกมา


ร่างสูงที่ไม่รู้อะไร นั่งดูรายการเกี่ยวกับรถอยู่ โดยไม่ได้เอ่ะใจว่าร่างบางกำลังแอบย่องผ่านประตูกระจกใส เพื่อออกเล่นน้ำตรงสระ เส้นดายค่อยชำเรืองร่างสูงเป็นระยะๆ

"หึ เรื่องอะไรผมต้องฟังพี่" เส้นด้ายค่อยๆยกโซ่ที่พันอยู่รอบข้อเท้าขึ้นเพื่อไม่ให้เกิดเสียง โซ่เส้นนี้ยาวมากกว่าปกติ ถ้าเขาสามารถเดินไปห้องนั่งเล่นได้ แค่สระน้ำใกล้แค่นี้โซ่ก็หยุดเขาไม่ได้

"อ๊าา~" เส้นดายค่อยๆหย่อนตัวลงไปในน้ำ
"อึบ~" รู้สึกโซ่มันถ่วงๆขายังไงไม่รู้

"อ๊ะ! อืออออ" ร่างบางที่เล่นกำลังน้ำอยู่กำลัง โซ่ดันไปเกี่ยวกับราวบันไดขึ้นจากสระที่อยู่ใต้น้ำ ทำให้ไม่สามารถขึ้นไปได้

"พี่ดิน อุ๊บ..." ร่างบางจบลงไปในน้ำอีกครั้งก่อนจะฮึดแรงสุดท้ายขึ้นมา

"ชะ ช่วยด้วย" จะไม่ไหวแล้วน่ะ ร่างเล็กคิดในใจ

"ฮืออออ พี่ดิน!!"
ร่างบางค่อยๆจมดิ่งลงเรื่อยๆสู่ผืนน้ำ มือบางพยายามเอื่อมมือแต่ไม่ถึง ดวงตาเล็กค่อยๆปิดสนิท
ลมหายใจเริ่มขาดช่วงไปทีละน้อย

เสียงบางอย่างดังมาแต่ไกลทำให้ผมหันไปมอง ก่อนจะต้องตกใจเบิกตากว้าง เมื่อเห็นร่างเล็กกำลังจมลงไป

หัวใจผมตกลงไปถึงตาตุ่ม เชี้ยเอ้ย!!

"ด้าย!!" ผมรีบวิ่งจากห้องนั่งเล่นตรงไปยังสระ

ตูมม!  ผมกระโดดลงไปแบบไม่ห่วงเรื่องเสื้อผ้าเลย ถ้ามันเป็นไรขึ้นมา ผมจะทำยังไง

ผมเอื้อมมือดึงร่างเล็กที่หมดสติ แต่ดึงแล้วไม่มาผมหันไปมองที่โซ่ที่เกี่ยวอยู่ ผมรีบไปดึงมันออกจากราว ก่อนที่ผมจะดึงร่างเล็กขึ้นสู่ผิวน้ำ แล้วพาไปนอนอยู่ข้างสระ

แปะๆๆ
ผมตบหน้ามันเบาๆ เพื่อเรียกสติ
"ด้าย! ฟื้นสิ ด้าย!" หน้ามันเริ่มซีด ปากซีด มือก็เย็นเพราะน้ำที่สระมันเย็น

ผมไม่รอช้ารีบประกบปากผายปอดทัมันนที ฟื้นสิด้าย! ผมปั้มหัวใจมันอยู่นานก็ยังไม่ฟื้น  ผมจะทำยังไงดี เป็นความผิดผมเองแหละถ้าผมไม่เอาโซ่ไปล่ามมัน  มันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ประกบปากผายปอดอีกครั้ง แต่มันก็ไม่ฟื้น

"ด้าย ด้ายฟื้นสิ อย่าเป็นอะไรนะ กูขอโทษ" ผมยกมันขึ้นมากอด มึงฟื้นขึ้นเดี๋ยวเลยน่ะ หัวใจผมเหมือนจะหยุดเต้น มันไม่ยอมฟื้นสักที ผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยถ้ามันตายจากผม ด้ายฟื้นขึ้นมาเถอะ...กูขอร้อง....

"แค่ก! แค่ก!ๆๆ" เสียงสำลักน้ำ ทำให้ผมต้องดึงเส้นด้ายออกจากตัว

"ด้าย! เป็นไรไหม" ผมเอามือลูบหน้าเพื่อเรียกสติ

"แค่ก แค่ก ฮืออออออ" มันไอออกมาเล็กน้อย ก่อนจะร้องไห้เสียงดัง ผมรวบตัวด้ายเข้ามากอด เอามือลูบผมไว้เป็นเชิงปลอบ

"ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไร" ผมปลอบมันอย่างอ่อนโยน

"ฮือออ เมื่อกี้..เมื่อกี้ผมเกือบจะตายแล้ว ฮืออออออ" ความรู้สึกผมก็เหมือนจะตายตอนที่เห็นมันจมดิ่งลงสู่ก้นสระ

"เท้ายังเจ็บอยู่มึงก็ยังลงไปเล่น ไหนจะโซ่อีก ถ้าเกิดไรขึ้นมากูจะอยู่ยังไง" ผมพูดตัดพ้อมันน้อยๆ ผมบอกว่าห้ามลงก็ไม่ฟัง ดื้อตลอด ผมกอดมันแน่นขึ้น เอามือลูบหลังมันเบาๆ

"ฮือออ พี่ดิน ฮึก ฮืออออ" มันร้องออกมา ก่อนเอื้อมมือมากอดรอบคอผมไว้

"อย่าทำแบบนี้ พูดอะไรให้ฟังกันบ้าง เราโตแล้วนะเส้นด้าย" ผมตักเตือนมัน

"ฮึก..ฮือออ....ด้ายขอโทษ...ฮือออ" มันร้องไห้ตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดของผม สงสารเส้นด้าย มันคงกลัวมากกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย

ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปจูบมันเบาๆ ไม่ได้สอดแทรกอะไรเข้าไป ผมจูบมุมปากก่อนผละออกมา
"ขอโทษ ฮึก" เสียงสะอื้นแผ่วเบาข้างหู

"ไม่เป็นไรครับ" ผมนั่งลูบหัวปลอบมันอยู่นาน ได้ยินเสียงสะอื้นเบาลง

"อย่าทำแบบนี้รู้ไหม 'พี่'เป็นห่วง"
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมคิดได้ถึงความรู้สึกที่ผมมีต่อมัน หัวใจผมมันเหมือนจะตายลง เมื่อเห็นเด็กดื้อของผมจมลงน้ำ ผมคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมัน  'ผมคงจะรักมันเข้าแล้ว'

"คบกับพี่ไหมครับ" อะไรบ้างอย่างที่ทำให้ผมถามด้ายออกไป

"............." แต่ก็ได้ความเงียบกลับมา

"ด้ายครับ คบกับพี่ไหมครับ" อาการของคนบนตักนิ่งไป ทำให้ผมเริ่มใจไม่อยู่นิ่ง มือค่อยๆดันร่างเล็กออกจากอก แต่ก็ต้องหยุดมองกับความน่ารักของมันไม่ได้

"หื้มม? มันดันหลับซะนี้" พี่กำลังขอคบเราอยู่น่ะ! ดันมาหลับได้ไง กว่าจะพูดได้ไม่ใช่ง่ายๆเลยน่ะเว้ย ผมยิ้มกับกิริยาของเจ้าตัวเล็กที่เอาหน้าซุกกับอกเอาไว้

ผมอุ้มมันขึ้นพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ผมไม่อยากอาบน้ำให้มันเพราะกลัวมันช็อค ก่อนยัดยาแก้ไข้ดักไว้ แล้วอุ้มมันกลับมานอนบนเตียงพร้อมห่มผ้าให้กันหนาว ตัวมันเย็นๆทำให้ผมเป็นห่วงมันเล็กน้อย ผมล้มตัวลงนอนข้างๆมัน แล้วดึงมันเข้ามากอดไว้ ร่างเล็กเอาหน้าซุกกับอกอย่างโหยหาความอบอุ่น ผมค่อยๆหลับตาลงเพื่อพักผ่อนสายตา
...
..
..
.
.
.


เช้าวันต่อมา....

ผมกะจะพักสายตาไหงนอนหลับยาวข้ามวันเลยว่ะ ตอนนี้ไอ้ตัวเล็กของผมมันยังไม่ยอมตื่นสักที ตอนหลับทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้น่ะ เดี๋ยวก็ลักหลับซะหรอก หึหึ
ไหนๆก็หลับแล้วขอถ่ายรูปหน่อยน่ะครับที่รัก ผมจับน้องมานอนหนุนอกผม ก่อนเอามือมาโอบเอวไว้แล้วถ่ายรูปเก็บไว้หลายๆรูป ถ้ามันเจอนี้คงร้องอ่ะ หึหึ

"ด้ายครับ" ผมเริ่มปลุกคนตัวเล็ก

"เส้นด้ายตื่นได้แล้วครับ"

"อืม" ร่างเล็กปัดมือขึ้นไปมา

"ด้าย จะตื้นหรือไม่ตื่น" ผมถามเขาอีกครั้ง

"อือออออออ" น้องเอาผ้าห่มคลุมหัวไว้ แต่ผมก็ดึงมันออกมา

"จุ๊บ จุ๊บ" ผมจุ๊บที่หัวกับแก้มของเขา

"อืออออ" หึหึ หูแดงหมดแล้วครับ 'ที่รัก'

"ด้ายครับ คบกันกับพี่ไหมครับ" ผมถามเขาอีกครั้ง จากที่ด้ายนอนคว่ำหน้ารีบเหงยหาขึ้นจากหมอนทันที

"ห่ะ!?!" ดูทำหน้าเขาสิ แปลว่าเมื่อคืนมันคงไม่ได้ยินจริงๆอ่ะดิ 

"จุ๊บ คบกับพี่ไหมเส้นด้าย" จุ๊บปากที่หนึ่ง หมั่นเขี้ยวปากแดงๆ ยังทำหน้าเอ๋ออีกเอ้า เอาเข้าไป

"หึหึหึ" ด้ายเอาหน้าลงมาซุกอกผมทันที

"อืออ" ทำเสียงอู่อี๊กับอก

"ว่าไงครับ" ผมจับหน้าด้ายขึ้นมา แต่ไม่ยอมสบตาผม

"อือออออ" หึหึ อือหรือต้องแกล้งสักหน่อยแหละ

"อืออะไรตอบมาดิ จะไม่คบใช่ป่ะก็เงี้ย ยังไม่ทันคบก็โดนทิ้งซะแหละ"

"อือ ก็คบไงเล่า!! จะแกล้งทำไมล่ะ" พูดจบก็เอาผ้าห่มคลุมโปงแก้เขิน

"ขึ้นเสียงหรอ จุ๊บ หึขึ้นเสียงใช่ไหม จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ หึหึหึ" จุ๊บหัวมันจุ๊บทุกที่ จนมันเริ่มดิ้น ฮ่าๆๆ

"อืออ ฮ่าาาๆๆๆ พอแล้วๆๆ ฮ่าาๆๆๆ พอแล้วไม่ไหวแล้วน๊าาาา" 
เล่นกันพอประมานก็ไล่มันไปอาบน้ำ

ช่วงที่รอด้ายอาบน้ำผมก็ส่งรูปเข้าไลน์กลุ่มหาพวกมัน
ติ่ง! ติ่ง! ติ่ง! ติ่ง!ๆๆๆ ไลน์เด้งรัวมา555555

Kwang : คืออะไรไอ้ดินนนนนน
Tamtai : เห้ยยๆๆ
Hyuan : ไอ้ดินนนนน
Man : เล่าเลยๆ
Nay : เจ๋งว่ะเพื่อน ชอบๆ
Fait : เห้ยๆ น้องกูไอ้นี้!
Kwang : เดี๋ยวกูตบเลยไอ้นาย
Spy : ใจเย็นดิกวาง เล่าเลยน่ะมึงไอ้ดิน
Boy : มึงเลวว่ะ น้องมันยังเด็กอยู่ไอ้เหี้ยนี้!
Din : กูยังไม่ได้ทำไรมันเลย ไอ้พวกนี้ อย่ามาด่ากู
Man : เล่าดิ~~~
Din : เล่าไรว่ะ หึหึ
Hyuan : อย่ากวนตีนขอร้องเล่ามา ทำไมน้องไปนอนกับมึงได้
Nay : เอาง่ายๆ ขอบทสรุปก่อน ได้กันยังว่ะ คึคึ
Kwang : ไอ้นายเดี๋ยวเจอกันหน้าม. กูจะตบปากฉีก
Spy : มึงนี้ก็หญิงถึกจริงๆ
Boy : เออๆยังไงๆ ให้ว่องเลย
Din : ยัง...อะไรของพวกมึงเนี้ย ไร้สาระ ฮู้ววว!
Fait : มึงไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย
Din : ก็ไม่มีไร แค่กูจูบมัน แล้วก็ขอคบเท่านั้นเอง
Kwang : อ๊ายยยยยย อีนี้แรงกูชอบบบบบ
Boy,Nay,Hyuan,Fait : น้องตอบอะไร!!
Din : พวกมึงนี้สามัคคีกันถามดีน่ะเรื่องอย่างเนี้ย
Kwang,Tamtai,Man,Hyuan,Boy,Nay,Fait,Spy : ตอบมา!!!
Din : ก็ไม่ไรตอนกูถามน้องมันร้องไห้จนหลับคาอกกู ก็เลยรอจนตอนเช้ามันพึ่งตอบตกลง
Kwang : กรี๊ดดดดด เด็กน้อยของพี่
Tamtai : อย่างงี้ต้องเหล้า ฉลองงง

"เอ่ออ พี่ดินฮะ" ผมเหงยหน้าจากโทรศัพท์ ขึ้นไปมองคนที่เรียกผมตอนนี้ยืนอยู่ข้างเตียง เฮือกเลือดกำเดาแทบพุง จะขาวไปไหนว่ะ

"ว่าไงครับ จุ๊บ" ตอบอย่างสงบสติอารมณ์ตัวเอง จุ๊บปากไปหนึ่งที

"เอ่อออ ไปหยิบครีมที่หน้าโทรทัศน์ให้ด้ายหน่อยซิฮ่ะ" มันก้มหน้าลง หูมันแดงๆ

"ครับ ด้ายรีบไปเช็ดตัวก่อนไปเดี๋ยวพี่เดินไปหยิบให้" ผมบอกด้ายก่อนจะมาบอกไอ้พวกชอบยุ่งในไลน์

Din : แค่นี้พอน่ะกูขี้เกียจเล่า กูไปดูน้องก่อน 
Fait : แหม่ๆๆ รีบไปใหญ่เลยน่ะมึง
Hyuan : เอองั้นเจอที่ม.เเล้วกัน
Din : เออๆ

ผมรีบเดินออกจากห้องไป เปิดประตูไปหยิบครีมมาให้ด้าย แล้วรีบกลับเดินมาที่ห้องนอนทันที
"กว่าจะมา! ด้ายรอตังนานแหละแค่ให้ไปหยิบครีมแค่เนี้ย" ผมว่าผมไปหยิบของยังไม่ถึงสิบวิเลยน่ะ คบกันยังไม่ถึงชั่วโมงแม่งบ่น บ่นอ่อ บ่นใช่ไหม 

"จุ๊บ!" ผมก้มลงไปจูบที่ปาก อารมณ์ทำไมขึ้นๆลงๆจังว่ะ

"ฮึ้ยยย ทำไมชอบจูบอยู่เรื่อยเลยอ่ะ" เออนั้นดิ พอคบกับด้ายแล้วชอบจูบมันอยู่เรื่อยเลย ก็จะไม่ให้อยากได้ไง ดูปากมันดิ แดงๆ อย่างงั้นหน้าจับมาฟัดซะ 

"พอคบกันก็ขึ้นเสียงบ่อยน่ะเรา~" ฮ่าๆๆ

"ฮึ้ยยย" เดินปากยื่นๆ กระแทกเท้าส้นเข้าห้องแต่งตัว

"เดี๋ยวจะโดนสักวันเพราะปากยื่นๆ!! หมั่นไส้โว้ยย" ผมตะโกนบอก

"อะไรเล่า" มันยังจะตะโกนออกมาจากห้องแต่งตัวอีก หึหึหึ

ผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ดีแล้วที่ผมตัดสินใจที่จะพูดมันออกมา ดีกว่ากักเอาไว้ ตอนแรกผมก็ลุ้นกลัวว่าน้องมันจะไม่ตอบรับ แต่พอมันตกลงที่จะคบกับผม ผมนี้ดีใจจนเนื้อเต้นเลย ผมไม่เคยรู้สึกดีอะไรขนาดนี้ ผมสัญญาว่าจะดูแลมันอย่างดี ดูแลหัวใจดวงน้อยของมันเอาไว้เท่าที่ผมจะทำได้ และจะกุมมือมันไว้ไม่มีวันปล่อย 'พี่สัญญา'

****************************
เรื่อยๆ เอื่อยๆ ไม่มีไรมาก
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่15 (18-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 18-02-2015 11:46:29
ไม่ยกให้ :m16: กลับไปเคลียร์กับว่าที่คู่หมั้นแกก่อนไป๋   ถ้าชะนีมาราวีด้ายละก็   อิพี่ดินแกโดน :z6: :z6: :z6:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่15 (18-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-02-2015 12:17:07
อร๊ายยยยย.   เป็นแฟนกันแล้วว. เมื่อไหร่จะได้กันอะ.  อิอิิอ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่15 (18-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 18-02-2015 20:32:30
ดินเคลียร์เรื่องคู่หมั้นด่วน  ด้ายลดความขี้งอน ง๊องแง๊งจะดีมากเดี๋ยวเค้าจะเบื่อเอานะลูกนะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่15 (18-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 19-02-2015 03:19:23
อิพี่ดินทำลืมเรื่องคู่หมั้นชะ! คุณแม่กับคู่หมั้นเขาจะแท็กทีมกันทำลายล้างหนูด้ายมิอ่ะ.เป็นห่วงจุง. :sad4: :กอด1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่16 (20-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 20-02-2015 22:11:58
chapter 16 พาเที่ยว




[talk : Din]

ตอนนี้ผมนั่งทำแผลให้ด้ายอยู่ มันก็ยุกยิกอยู่เนี้ย จะกลัวอะไรหนักหนาก็ไม่รู้

"จะดิ้นทำไม พี่ทำแผลอยู่ไม่เห็นหรอ" ผมจับขามันแน่น

"ก็...ก็ด้ายเจ็บอ่ะ" มันทำหน้ามุ้ย

"ก็แล้วใครบอกให้ลงไปเล่นน้ำ ดูดิแผลอักเสบเลย" ผมกระตุกขามันเข้ามา ตอนนี้ขาเนียนไม่มีโซ่มาเกะกะแล้วหลังจากเหตุการณ์เมื่อวาน ผมเลยต้องถอดมันออก ดื้อจริงๆขนาดมีโซ่มันยังดื้อ

"ก็อยากเล่น อ่ะ! มันแสบน๊าา" มันรีบเอามือมาจับข้อมือผมไว้ทันทีที่ผมเทแอลกอฮอล์ลงบนเท้า

"ก็ฆ่าเชื่อโรคไงมันถึงแสบ อย่ามาโวยวายทำตัวเองเองนิ" ปากผมก็บ่นมัน ส่วนมือก็จับผ้ามาพันรอบเท้า
"ไปเตรียมของไป พี่จะพาออกไปหาอะไรกินข้างนอก"

"ด้ายอยากกินอาหารทะเล" มันรีบหันมาบอก ก่อนวิ่งเข้าไปที่ห้องนอน

"จะวิ่งทำไม! เท้าเจ็บอยู่น่ะเส้นด้าย" ผมทำเสียงดุใส่ ถึงจะคบกันผมก็ต้องดุ ถ้าผมใจดีกับมัน  มันจะดื้อหนักกว่านี้

"ขอโทษ..." มันเดินหน้าสลดมาหาผม หลังจากไปเอาของในห้องเรียบร้อยแล้ว

"ไปใส่รองเท้าไป พี่หิวแล้วเนี้ย" ผมเดินไปหน้าทีวีหยิบกุญแจรถกับกระเป๋าตังก่อนเดินจูงมือเด็กดื้อ พาไปที่รถ ผมขับรถออกมาหาร้านอาหารข้างทาง

"ด้ายอยากินร้านนั้น" มือเรียวชี้ไปทางข้างหน้า ผมเห็นคนไม่เยอะมากจึงเลี้ยวรถเข้าไป

"ไปจองที่ก่อน เดี๋ยวพี่จะเอารถไปจอด" ผมบอกให้มันลง ร่างบางลงจากรถก่อนเดินเข้าไปในร้าน ผมขับรถมาจอดอยู่ด้านในสุด

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~
ผมมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ 'น้ำ'
"ครับ" ผมขานรับ

//อยู่ไหนค่ะพี่ดิน//

"เอ่อ...พี่อยู่ต่างจังหวัดน่ะครับ"

//ไปตั้งแต่วันไหนค่ะ พอดีคุณแม่ให้เราไปเลือกแหวนหมั้นนะคะ// น้ำทำเสียง

"พอดีพี่ติดธุระอยู่ครับ คงอีกสักอาทิตย์ถึงจะกลับ" ผมลืมไปได้ไงว่ะ ผมต้องเคลียเรื่องนี้ก่อนเป็นอันดับแรกเลย ดีน่ะที่น้องมันยังไม่คิดอะไร

//หรอค่ะ น่าเสียดายจัง งั้นน้ำไม่รบกวนก็ได้คะ รีบกลับมาน่ะค่ะ// หญิงสาวลาก่อนวางสาย

ผมเดินออกจากรถเข้าไปยังร้านอาหารที่มีเส้นดายนั่งรออยู่

"ทำไมนานจังฮะ ด้ายสั่งของกินไปแล้วน่ะ" ร่างบางทำหน้ามุ้ย ปากยื่นๆใส่

จุ๊บ ปึก!
"อ๊ะ!...ทำอะไรน่ะ! นี้มันร้านอาหารน่ะพี่ดิน เดี๋ยวคนก็เห็นหรอก" ก็ดูปากดิจะแดงไปไหน น่าจับจูบกลางร้านอาหาร

"หึหึ ก็ที่จอดไม่มี วนหาที่จอดอยู่ เมื่อกี้มืออย่างหนักเลยทุบมาได้ " ผมเลื่อนเก้าอี้มานั่งดีๆ

"แล้วใครบอกให้มาทำในที่แบบนี้เล่า ฮึ้ยย" ยิ่งพูดยิ่งเขินหูแดงไปหมดแล้ว

"งั้นที่ลับทำได้ใช่ป่ะ?" หึหึ ผมทำหน้าสงสัย

"ไอ้บ้า...ไม่ให้ทำหรอกเชอะ"

"หึหึ สั่งของกินมาเยอะไหมเนี้ย พี่ว่าจะพาไปเดินตลาดน้ำสี่ภาค "

"จริงอ่อ? ด้ายสั่งไปแค่สามสี่อย่างเอง ถ้ากินเสร็จแล้วไปเลยน่ะ ด้ายอยากไป" มันทำหน้าอ้อนๆ

"ขออนุญาติเสิร์ฟอาหารค่ะ"
ในระหว่างที่พวกเรากำลังคุยกัน พนักงานก็เข้ามาเสิร์ฟอาหารพอดี

"ครับ รีบกินเร็ว" ผมตักปูผัดผงกะหรี่ให้น้องกิน เรานั่งทานอาหารกันได้สักพักก็เริ่มอิ่ม ผมก็เรียกเก็บตัง ก่อนเราจะออกเดินทางไปยังตลาดน้ำสี่ภาค

"ด้ายอยากกินไอติม" เมื่อลงจากรถด้ายมันก็พูดขึ้นทันที

"อะไร พึ่งกินข้าวมาเองจะกินอีกแล้ว เดี๋ยวก็ปวดท้อง" ผมทำเสียงดุหน่อย

"ไม่กินก็ได้" มันเดินหนีผมไปยังทางเข้าตลาด ผมเลยต้องรีบหยิบหมวกก่อนเดินตามอย่างเร็ว

"มานี้...เดี๋ยวหลง" ผมจับมือน้องมากุมเอาไว้

"ไม่เอา คนเยอะด้ายอายน่ะ" มันกระตุกมือกลับ

"ก็คนเยอะเนี้ยแหละ ถึงต้องจับ" ผมเอื้อมลงมาจับมือมันอีกครั้ง ก่อนมองคนตรงหน้าที่หน้าแดงหูแดงด้วยความเขิน

"อือ" (///. .///)

"เอ้าสวมนี้ด้วยมันร้อนเดี๋ยวหน้าดำ" ผมเอาหมวกขึ้นมาสวมให้น้องก่อนจัดผมให้เข้าทรง

"ขอบคุณฮะ" เส้นด้ายยิ้มหวานมาให้

"จะน่ารักไปไหนก็ไม่รู้ หื้มมม" ผมหยิกแก้มมันเบาๆก่อนจะจูงมือกันเดินเที่ยว

พวกเราเดินจนจะทั่วตลาดอยู่แล้ว ของเต็มมือไปหมด ผมซื้อของที่ระลึกแล้วก็เสื้อคู่อีกสองสามคู่มาใส่กับน้องมัน แต่มือผมนี้ถือหนักสุดคือของเส้นด้ายที่มีแต่ของกินอย่างเดียว

"เดินไหวหรือป่าว" ผมเริ่มผิดสังเกตเมื่อคนตัวเล็กเริ่มเดินขากะเผลก

"ไหวอยู่ฮะ" มันหันมาพูดก่อนเดินไปสนใจของตรงหน้า

"พี่ว่าเรากลับกันดีกว่า นี้ก็เย็นแล้ว" เดินมาทั้งวันไม่เจ็บขาหรือไงน่ะ


"พี่ดิน..ด้ายอยากได้สร้อยร้านนั้นอ่ะ" น้องดึงมือผมให้เดินตามไปยังร้านที่บอก สร้อยที่ด้ายบอกเป็นสร้อยสายดำมีตัวอักษรห้อย

"ไม่เอา แค่สร้อยธรรมดาเอง" ผมบอก

"แต่ด้ายอยากได้" น้องมันหันมาอ้อน

"ไวพี่หาซื้อให้ สวยกว่านี้อีก" มันเริ่มทำหน้าหงิก

"แต่ด้ายอยากได้จริงๆน่ะ" มันมองผม

"ไปที่อื่นเถอะ ตรงนั้นมีไอติมด้วยอยากกินไม่ใช่หรอ" ผมเปลี่ยนเรื่องแล้วดึงน้องออกมา

"ไม่กิน ปล่อยมือ..เดี๋ยวด้ายไปซื้อเองก็ได้" มันหน้าหงิกใส่ผมหนักกว่าเดิม

"อย่างี่เง่าน่า...เส้นด้ายมันก็แค่สร้อย" ผมทำเสียงดุ จนน้องมองหน้าผมด้วยน้ำตาคลอ แล้วดึงมือผมออก

"ฮึก ด้ายจะกลับบ้านแล้ว" น้องมันเดินหนีผมไป ผมรีบเดินตามไปทันที

หมับ
"อย่าเดินหนีพี่" ผมคว้าข้อมือด้ายไว้ก่อนจะพูดเสียงเรียบ

พรึบ น้องมันดึงหมวกออก ก่อนทิ้งลงพื้น
"ด้ายจะกลับบ้าน...ฮึก...ไม่อยู่แล้ว...ฮึก" มันพูดน้ำเสียงตัดพ้อ

"ไปรอพี่ที่รถก่อนไป แล้วค่อยคุยกันดีๆ" ผมอารมณ์เย็นใส่มันก่อน ไม่งั้นมีหวังทะเลาะกันแน่ๆ ผมจูงมือมันกลับไปที่รถ เอาของไปเก็บไว้ท้ายรถก่อนเดินมาหาเส้นด้ายที่ยังคงยืนมองประตูก้มหน้าน้ำตาไหล

"รอพี่ในรถก่อนครับ พี่ไปเขาห้องน้ำก่อน" ผมเปิดประตูรถก่อนดันให้ร่างเล็กเข้าไปนั่ง

"ด้าย..ฮึก..จะไม่คุยกับพี่ดินแล้ว..ฮึก" มันพูดไปร้องไห้ไปโดยไม่มองหน้าผมเลย

"ครับๆ" ผมบอกอย่างยอมๆมัน

ผมปิดประตูก่อนเดินเข้าไปในตลาดอีกครั้ง โดยที่ผมเดินเลยห้องน้ำมา ใครว่าผมจะเข้าละครับ ผมเดินตรงไปยังร้านสร้อยที่เส้นด้ายมันอยากได้ทันที

"พี่ครับ เอาสองเส้นใส่ตัวอักษร D สองตัวครับ"

"พอดีเลยน้อง เกือบไม่ได้แหละเหลือสองเส้นพอดีเลย วันนี้คนเยอะเลยขายดีจนจะหมดต้องกลับไปเอาของใหม่เนี้ย"

"หรอครับ งั้นดีเลย" ผมรอเขาทำให้ไม่นาน

"เสันละ300บาท พี่ลดให้เหลือสองเส้น500บาท" ผมมองสร้อยสองเส้นที่มีตัวอักษร DD ทับกันอยู่

"ขอบคุณครับ" ผมจ่ายตังก่อนจะยัดสร้อยเขากระเป๋า แล้วเดินไปหาเส้นดายที่รออยู่บนรถ

"คนที่ห้องน้ำเยอะเลยรอนานไปหน่อย" ผมหันไปบอกคนที่นั่งหันหน้าออกไปนอกรถไม่สนใจผม

"ฮึก..ฮึก ก" เสี้ยงสะอื้นออกมาเบาๆ

"นี้...จะไม่คุยกันจริงดิ" ผมหันไปสะกิด

"ไม่..ฮึก" น้องมันสะบัดมือผมออก

หมับ ผมสวมกอดเขาจากทางด้านหลัง ก่อนกดจมูกลงบนผมนุ่มๆ
"งั้นง้อด้วยนี้" ผมดึงสร้อยออกมา

"ฮึก..ฮือออ..ไหนบอกไม่ซื้อให้ไง..ฮึก" น้องมันเอื่อมมือมาจับที่สร้อย

"เซอไพร์ไงครับ" ผมจูบข้างขมับด้ายก่อนจะจับมันหันมามองหน้ากันดีๆ ผมเอาสร้อมมาสวมให้น้องดีๆ

"ใส่ให้พี่บ้าง" ผมหยิบสร้อยอีกเส้นมาวางไว้บนมือเล็กๆ

"ฮึก..ซื้อเหมือนกันอ่อ.." มันนั่งมองสร้อยที่ผมซื้อมาก่อนจะสวมให้ผม

"จุ๊บ..ครับพี่อยากใส่เหมือนเราไง" ผมจุ๊บปากน้องมันเบาๆ

ปึก!
"ชอบแกล้ง..ฮึก" ด้ายมันทุบอกผมครั้งหนึ่ง ก่อนจะหันมากอดเอาหน้าซุกตรงคอ

"ก็น่าแกล้งเอง ตาแดงหมดแล้วเนี้ย" ผมเช็ดน้ำตาใสๆออก อย่างเบามือ ก่อนเอานิ้วเกลี่ยแก้มเนียนๆ

"ไม่รักแล้ว..ฮึก...นิสัยไม่ดี" มันตัดพ้อเล็กน้อย

"ครับๆ ต่อไปจะไม่แกล้งแล้ว" หายงอลน่ะ" ผมกอดมันอีกครั้ง

"ขอบคุณฮะ" มันพูดออกมา

"ครับ ใส่แล้วห้ามหายห้ามถอดน่ะ ถอดละมีเรื่องแน่"

"นี้......พี่ดินด้ายปวดขาจัง" น้องมันทักขึ้นมา ผมเลยผละตัวออกก่อนก้มลงไปมองที่ขา ก่อนจะจับเบาๆ

"อ๊ะ!" ด้ายร้องออกมา

"โทษๆ เท้าบวมหมดแล้ว ไปหาหมอดีกว่า" ผมขับรถออกมาจากตลาด

"ไม่เอา ด้ายไม่อยากไป" มันค้านขึ้น

"อยากตัดขา หรืออยากเดินปกติ" ผมถามมันออกไปอย่างห่วง ขามันบวมมากเลย ผมไม่น่าพามันเดินนานขนาดนี้เลย

"ก็.....ก็ได้" มันก้มมองขาตัวเอง ผมเอื่อมมือมาจับมือมันไว้ก่อนขับรถตรงไปยังโรงบาลใกล้ๆ

ปัง ผมปิดประตูรถฝั่งตัวเองก่อนเดินไปฝั่งด้าย
"เดินไหวไหม?" ผมถามน้อง

"ไม่ฮะ..ฮึก..มันปวดมากๆเลยอ่ะ"

"มานี้มะ..อึบ" ผมอุ้มมันขึ้นมาจากรถ ด้ายรีบเอามือมากอดรอบคอผมกันตก ผมเดินเข้าไปในโรงพยาบาล

"โทษน่ะครับพอดี 'แฟน'ผมเขาโดนเศษแก้วบาด แล้วเท้ามันบวมขึ้นนะครับ" ผมหันไปบอกพยาบาลที่ยืนอยู่

ปึก! อยู่ๆด้ายมันก็ทุบอกผมอย่างแรง
"ไม่ใช่นะฮะ! ผมเป็นน้องเขา" มันหันไปแก้ตัว พยาบาลได้แต่ยิ้มก่อนนำทางพาผมไปห้องตรวจ

"คุณหมอรออยู่ด้านในค่ะ" เธอเปิดประตูห้องตรวจให้ผม ก่อนผมจะเดินพาด้ายไปนั่งต้องเตียงคนไข้
 
"ขอบคุณครับ" ผมบอกกับพยาบาล

"คนไข้โดนเศษแก้วบาดมาค่ะ" เธอบอกกับหมอ

"อ่อครับ ขาบวมมากเลยน่ะเนี้ย ต้องล้างแผลก่อน" หมอบอกกับด้าย ไอ้นี้ก็กลัวแอลกอฮอล์รีบจับแขนเสื้อผมแน่นเลย

"ฮึก...ไม่เอา" มันค้านทันที

"หึหึ ทำไปเลยหมอ" ผมเห็นอาการมันแล้วอยากจะขำ

"ไม่เอา...ฮืออออออ" นั้นไงมันร้องออกมาเลย

"หึหึ เขายังไม่ทันทำไรเลย นี้ก็ร้องแหละ" ผมหัวเราะก่อนเดินเขาไปกอดปลอบ

"มันแสบ ฮืออออ..ด้ายไม่ชอบ" มันกระตุกขาตัวเองหนี

"ยังไงก็ต้องล้าง ไม่ล้างแล้วจะหายไหม?"

"ชั่งมัน..ไม่เอาแล้ว...ฮืออออออ"

"เออดี! หมอตัดขามันทิ้งไปเลย" ผมหันไปบอกหมอที่ตอนนี้นั่งยิ้มกับอาการของคนไข้

"ฮือออออออออ" ร้องหนักกว่าเดิมอีกกู

"ดื้อ...หมอทำไปเลยผมจับมันเอง" หมอเทยาใส่เท้ามัน ไอ้นี้แทบถีบหมอทันที แต่ดีที่ผมจับขามันไว้ มันจะกลัวอะไรหนักหนา รอบหน้าเดี๋ยวเอาเท้าแช่แอลกอฮอล์แม่งเลย

"เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวไปรับยาแก้บวด และยาอื่นๆที่ห้องจ่ายยาน่ะครับ" หมอนั่งพันแผลให้เสร็จ

"ครับ ขอบคุณครับ" ผมหันไปบอกหมอ แล้วเดินไปอุ้มไอ้เด็กดื้อที่นั่งน้ำตาคลอมองเท้าตัวเองอยู่

"ปะ เดี๋ยวพี่ไปเอายาแล้วเรากลับกันเลย"

"ฮึก..มันแสบมากเลยอ่ะ" มันกอดรอบคอผมแล้วงึมงัมให้ผมได้ยิน

"ที่หลังก็อย่าทำให้ตัวเองเป็นแผลเท่านั้นแหละ" ผมจ่ายตังค่ารักษากับค่ายาเสร็จก็พามันมาที่รถ

"ด้ายโกรธ..." อยู่ๆมันก็พูดขึ้น นี้กูผิดอะไรอีกเนี้ยยย

"เรื่อง??" ผมหันไปถามอย่างสงสัย

"ด้ายบอกด้ายแสบ....ฮึก ก...พี่ดินก็ยังจะให้หมอทำ" เรื่องแค่นี้ยังให้กูผิดอีก เจริญล่ะกู

"มันต้องล้างอยู่แล้ว หรือจะปล่อยให้มันเน่าล่ะ" ผมอธิบายให้มันฟัง

"ไม่รู้...ด้ายจะโกรธ" เอาเลยครับ เรื่องแค่นี้มันยังโกรธ กูคงต้องปวดหัวตลอดชีวิตแน่ๆ

"งี่เง่าตลอด แค่เรื่องแค่นี้ก็เอามาโกรธกัน" ผมหันไปมองมันนิดๆ ก่อนขับรถออกไป

ปึก!
"โอ้ยย" ผมร้องออกมา แม่งวันนี้โดนแต่มันทุบจนจะช้ำในอยู่แหละ
"มันเจ็บนะด้าย" ผมพูดเสียงเรียบ

"ฮือออออ..ด้ายก็เจ็บ" มันร้องออกมา

"ไม่ง้อน่ะ ทำตัวเองเอง" ผมพูดจบ มันเอามือมาดึงชายเสื้อผมเอาไว้ ตอนนี้ผมไม่ยอมกุมมือมัน

"ฮึก ก..ฮือออออออออออ" มันร้องออกมาเสียงดัง กำเสื้อผมไม่ปล่อย ตามจริงผมก็พูดไปงั้นแหละ ถึงบ้านค่อยง้อ

คบกันวันแรกแม่งก็ร้องไห้ทั้งวัน แต่เวลามันร้องมันจะน่ารักอีกแบบนะครับ คืนนี้มีเคลียกันยาวแน่...

****************************
ตอนหน้าเตรียมทิชชูไว้รอ 5555555
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่16 (20-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 20-02-2015 22:29:36
ด้ายเพลาๆหน่อยลูกเดี๋ยวพี่ดินก็เบื่อเสียก่อนหรอกน้า~ ทิชชูสามม้วนพอไหมคะ. :z1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่16 (20-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 20-02-2015 22:34:59
 :pig4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่16 (20-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 21-02-2015 00:07:25
อร๊ายยย.   ตอนหน้า เตรียมฟินนนนนนนน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่16 (20-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: num-arch52 ที่ 21-02-2015 00:25:47
ถ้าแฟนผมเหมือนด้ายคงโดนถีบเช้าถีบเย็นแน่ๆ คนอะไรเอาแต่ใจชะมัด
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่16 (20-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 21-02-2015 01:39:49
ตอนนี้พี่ดินเรียกตัวเองว่าพี่และลดคำหยาบคายแล้วสินะ แต่ด้ายยังง๊องแง๊งไม่เปลี่ยนนี่ถ้าไม่รักนี่คงโดน....ไปแล้ว :hao3:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่16 (20-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: rogerr ที่ 22-02-2015 02:45:23
ด้ายเอ้ย ร้องไห้จนน้ำจะท่วมหลังเป็ดแล้วลูก
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 17 (25-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 25-02-2015 21:41:36
chapter 17 ยอม




ผมขับรถเข้ามาจอดลานหน้าบ้าน ตอนนี้ร่างบางหยุดร้องไห้แล้วแต่ยังคงมีเสียงสะอื้นอยู่บ้าง ตลอดทางผมไม่ยอมคุยกับมันเลยแม่แต่นิดเดียว

"ปล่อยก่อนดิ" ผมบอกให้ร่างบางปล่อยมืออกจากเสื้อผม เพื่อที่ผมจะลุกออกจากรถพามันเข้าบ้าน แต่ก็ไม่มีการขยับเขยื่อนใดๆเลย

"ฮึก ก...ฮึก" เสียงสะอื้นยังคงมีมาให้ได้ยิน

"ปล่อยดิ จะพาเข้าบ้านอย่าให้พี่พูดเป็นครั้งที่สาม" ผมพูดน้ำเสียงเชิงดุ เพราะมันยังคงไม่ยอมปล่อย

"ถ้าจะมางี่เง่ากับเรื่องแค่นั้น ก็นั่งอยู่ในรถเนี้ยแหละ พี่จะได้เข้าบ้าน" ผมดึงมือมันออก และเปิดประตูรถออกโดยไม่รอมันพูดอะไร

ปังง!
ผมปิดประตูอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะมองเข้าไปในรถ เห็นร่างบางตอนนี้ก้มหน้าเอามือปิดหน้าร้องไห้ใหญ่เลย ผมตัดสินใจเดินเข้าบ้านไปโดยไม่สนใจคนตัวเล็กเลย ถึงผมจะชอบมันแต่ใช่ว่าผมจะใจดี นิสัยผมเป็นเลวยังไงก็เลวอย่างงั้นไม่มีเปลี่ยน แต่แค่ลดการพูดคำหยาบลงนี้ก็ถือว่าดีมากสำหรับผมแล้ว ผมเลือกที่จะแทนตังเองว่าพี่ เพราะผมคิดว่าน้องมันคงไม่ชอบคำหยาบสักเท่าไร

ตอนนี้ผมนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ที่โซฟามาสิบนาทีแล้ว รถผมก็ปิดเครื่องยนต์แล้ว น้องมันก็นั่งร้องไห้อยู่ในนั้น ผมเลยกลัวมันไม่มีอากาศหายใจ แถมขามันก็บวมอยู่คงเดินออกจากรถไม่ได้ ผมเลยลุกจากโซฟาเดินไปยังรถที่จอดอยู่ลานหน้าบ้าน

ผมเอื้อมมือไปเปิดประตูรถฝั่งที่น้องมันนั่ง ก่อนที่ตัวผมจะนั่งยองๆข้างรถ

"เลิกร้องได้แล้วครับ" ผมดึงมือที่ปิดหน้ามันออกก่อนจะเอาปลายนิ้วมือของตังเองเช็ดอย่างแผ่วเบา

"ฮือออ..ฮึก...ฮือออออ" แต่ร่างบางยังคงร้องไห้ไม่หยุด

"เข้าบ้านกันครับ มะพี่อุ้ม" น้องเอื้อมมือมาโอบรอบคอของผมไว้แต่โดยดี ก่อนซุกหน้าลงกับซอกคอร้องไห้ต่อ ผมเอามือสอดตรงข้อพับขาแล้วอุ้มน้องขึ้นมา ก่อนใช้ขาตัวเองปิดประตูรถแล้วเดินเข้าไปในบ้าน วางร่างบางไว้บนเตียง ก่อนที่จะลุกขึ้นมาคุยกันดีๆ แต่ติดตรงน้องมันยังกอดคอผมไว้ทำให้ผมลุกขึ้นไม่ได้ สงสัยต้องคุยท่านี้แหละ

"ด้ายดื้อ" ผมพูดออกไปเบา แต่น้องมันสายหัวไปมาอยู่กับอก

"ฮึก...ฮือออ"

"ไม่ดื้อแล้วทำไมวันนี้งี่เง่าจัง" มันยังคงสายหัวไปมา

"รู้ไหมว่าตัวเองงี่เง่าแค่ไหน" น้องมันเริ่มตัวสั่น จนผมกระชับอ้อมกอด ผมไม่ได้จะว่ามันแต่ผมก็พูดตามความจริง

"อือ..ฮือออ" มันขานรับเบาๆ

"แล้วพี่ผิดไหม ที่เป็นห่วงด้ายจนต้องพาไปหาหมอ" น้องมันยังคงร้องไห้ต่อ และไม่ยอมตอบคำถามผม

"งั้น..วันหลังพี่ไม่ห่วงไม่หวง ไม่อะไรเลยเลย ด้ายอยากทำอะไรก็เชิญดีไหม?" ผมปล่อยมือจากจากอ้อมกอด

"ฮือออออออออ" มันตัวสั่นร้องไห้หนักกว่าเดิม พร้อมสายหน้าไปมาอยู่นั้น

"งั้นก็ต้องยอม ที่พี่ทำไปก็เพราะเป็นห่วงไม่ได้จะแกล้ง เข้าใจหรือเปล่า" ผมอธิบายพร้อมกับลูบหัวน้องไปด้วย

"แต่..ฮึกด้ายเจ็บ" มันยอมพูดออกมาเบาๆ

"ทำตัวเองเอง ที่หลังก็อย่าทำให้ตัวเองเป็นแผลจะได้ไม่เจ็บ" ผมปลอบมัน

"ฮือออ" ผมมุดลงซอกคอ ผมว่าคงต้องเช็ดตัวให้น้องมันแล้วแหละ ถ้าให้อาบน้ำก็คงไม่ได้เพราะเท้ามันยิ่งโดนน้ำไม่ได้อยู่

"ปล่อยก่อนครับ เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้" ผมกระซิบข้างหู

"ฮือออ..ไม่เอา...ฮืออออ จะทิ้งด้ายอีกแล้วหรอ...ฮืออออออ" ร่างบางสายหัวไปมา

"ไม่ได้หนีไปไหนหรอกน่า แค่ไปเอาผ้ากับกะละมังในห้องน้ำไง" ผมเอามือลูบหัวเชิงปลอบ น้องมันยอมปล่อยมือออก ผมเดินหยิบผ้าผืนเล็กจากในตู้ แล้วเดินไปที่ห้องน้ำหยิบกะละมังออกมารองน้ำ เล้วเดินกลับมาวางไว้โต๊ะข้างเตียง ทุกการกระทำของผมอยู่ในสายตาของด้ายหมด น้องมันมองตามผมตลอด

"เลิกร้องได้แล้ว ตาบวมหมดแล้วเนี้ย" ผมหยิบผ้าชุบน้ำหมาดๆ มาเช็ดหน้าที่มีรอยน้ำตาอย่างอ่อนโยน

"ฮึก ก..ฮึก" มันเอื้อมมือมาจับแขนเสื้อผมเอาไว้ มือผมเช็ดมาตามคอ

"ร้องไห้ทั้งวันเลยน่ะเรา จะร้องอะไรหนักหนา หื้อออ? จุ๊บ..." ผมรวบผมบนหน้าผากของด้ายขึ้น ก่อนจูบเบาๆที่หน้าผากเนียนนั้นอย่างอ่อนโยน

"ฮึก ฮึก ก" น้ำตาคลอพร้อมเสียงสะอื้นที่ยังไม่หาย ผมเช็ดแขนเรียวเล็กทั้งสองข้าง ตัวมันก็เล็กแต่ไม่ค่อยกินข้าว ชอบกินแต่ขนมอย่างเดียว ให้กินข้าวก็กินแค่นิดเดียว ที่ขนมมันนี้ยัดเอาๆ ต้องให้บังคับกินข้าวถึงจะกิน

"ถอดเสื้อหน่อย พี่จะเช็ดตัวให้" ผมพยุงตัวด้ายขึ้น ก่อนถอดเสื้อออกมาวางไว้ข้างเตียง ผมมองน้องล้มตัวลงไปนอน ตัวมันขาวมากครับ ผิวเนียนจนผมอยากจะสร้างรอยแดงเอาไว้

"อือ..เย็น" มันดึงมือผมเอาไว้

"อย่าดึง เช็ดตัวก่อนเร็ว" ผมบอกด้าย ร่างบางยอมปล่อยมือออก ผมก็ลงมือเช็ดจากซอกคอไล่ลงมาที่หัวไหล่มน ก่อนค่อยๆเช็ดผ่านเนินอกสวย

"อ๊ะ" ร่างบางครางออกมาเบาๆ ทำให้ผมตกใจเล็กน้อย ด้ายยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง ผมมองหน้าน้องที่ตอนนี้ตาบรือๆ มันทำให้ผมต้องรีบเช็ดตรงเนินอกให้เสร็จอย่างเร็วเพราะ ผมรับรู้ได้ถึงความรู้สึกกลางแกนกายของตัวเอง ยอดเม็ดบัวชูชันนั้นเหมือนเป็นจุดสนใจของผม ผมเลยต้องก้มลงมามองที่ขาแทน

"เอ่อ..ด้ายยกก้นขึ้นหน่อย พี่จะเช็ดขา" ผมบอกอย่างลังเล

"ไม่เอา!" น้องเอื้อมมือมาดึงกางเกงเอาไว้อย่างเร็ว

"เร็วๆ จะได้เช็ดตัวให้เสร็จแล้วไปนอน" ผมบอกน้อง แต่มันยังคงกำแน่นไว้ไม่ยอมปล่อย

พรึบ! ผมกระชากกางเกงออกมาทำให้น้องตกใจ รีบเอามือมาปิดตรงกางเกงชั้นใน ผมพยายามจะไใาสนใจตรงนั้นเอาผ้ามาเช็ดตรงขาข้างซ้ายอย่างเบามือเพราะน้องเป็นแผลอยู่ที่เท้ากลัวจะทำมันเจ็บ ผมค่อยเลื่อนขึ้นมาเช็ดตรงขาด้านในโดยยกขาน้องมันขึ้นมาเล็กน้องน้อย

"อ๊ะ...อื้ออ" มันครางออกมาอีกครั้งทำให้ผมใจเต้นแปลกๆ ผมพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ เมื่อร่างเล็กเริ่มดิ้น

"ด้าย...อยู่นิ่งๆ" ผมข่มอารมณ์

"อื้ออ" มันครางออกมาอีกครั้งเมื่อผมเอาผ้ามาลูบตรงขาอ่อนด้านใน

กูจะไม่ไหวแล้วน่ะ

พรึบ!
"พี่ไปห้องน้ำก่อน" ผมลุกขึ้นมาแบบทนไม่ไหว ต้องการที่จะปลดปล่อย

"อ๊ะ ไม่เอา...อย่าทิ้งด้าย" น้องมันยื้อข้อมือผมไว้

"ไปแปปเดียว ปล่อยก่อน" อารมณ์ผมเริ่มจะข่มไม่อยู่

"จะทิ้ง...ฮึก..ด้ายอีกแล้ว" อยู่มันก็ร้องไห้

เชี้ยเอ้ย! กูจะไม่ไหวอยู่แล้ว

หมับบ! ผมล้มตัวลงไปคร่อมตัวมันเอาไว้ น้องมันเบิกตากว้าง
"ทะ..ทำอะไรน่ะพี่ดิน อื้อ!" ผมก้มลงจูบปากอิ่มนั้น ก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้าไปในปากของด้าย น้องดูตกใจเล็กน้อยก่อนจะยอมเผยอปากขึ้นมาตอบรับกับจูบของผม

ผมไล้มือไปตามยอดอกที่ตอนนี้ชูชันสู้มือผม ผมสะกิดเบาเป็นเชิงหยอกล้อ ร่างบางที่นอนราบอยู่บนที่นอนกระตุกทันทีที่นิ้วผมขยี้

"อ๊าส์~" เสียงครางกระเซ้าทำให้ท่อนลำของผมชูชันอยู่ภายใน ผมก้มลงไปลงลิ้นกันยอดอกสวยนั้น ด้ายบิดเร้าอยู่กับเตียงกว้าง ผมไล้ริมฝีปากของตัวเองลงมาที่ท้องแบราบ น้องเกร็งท้องหลบการจูบของผม ผมเลยแกล้งเลียไปที่ท้องน้อยๆ

"อ๊าส์ๆๆ" ซึ่งทำให้ร่างบางเสียวจนต้องเอามาจับกลุ่มผมของผมเอาไว้ ผมก้มลงมองแกนกายน้อยของเส้นด้ายที่ตอนนี้มันคับเต็มและมีน้ำใสๆเปอะชั้นในหมดแล้ว

"พี่ช่วยน่ะครับ" ผมบอกด้ายแค่นั้นก่อนจะดึงชั้นในออกแล้วก้มลงไปเลียส่วนปลายสุดของแกนกาย ทำให้แกนกายน้อยกระตุกเบาๆ

"อ๊ะส์ๆๆๆ" น้องครางออกมาอย่างสุขสม เมื่อผมใช่เมื่อชักรูดแกนกายขึ้นลง โดยมีปากของผมคอยช่วยเลียส่วนหัวให้ ร่างบางจิกนิ้วมือลงบนหัวของผมอย่างเสียวซ้าน

"อ๊ะ..อ๊าส์...อึก อ๊ะ"
เสียงกระเซ้าไปมา ทำให้ผมเริ่มรับรู้ว่าร่างบางใกล้จะถึงจุดสุดยอด ผมรีบชักรูดแกนกายน้อยอย่างเร็ว

"อ๊าาาาาาาส์" ผมชักรูดอีกสองสามที ร่างบางก็กระตุกเกร็ง ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาใส่ปากของผม แต่ผมกลืนเข้าจนหมดแล้วผละออก เส้นด้ายยังคงนอนหอบตาปรืออยู่บนที่นอน ผมก้มลงไปสัมผัสกับริมฝีปากบาง อย่างอ่อนโยน

"อื้มม" น้องครางออกมา เมื่อผมดูดลิ้นเล็กๆนั้นเล่น ก่อนจุ๊บสุดท้ายนั้น แล้วผละออกมา

"จุ๊บ! พอแค่นี้ก่อน พี่ขอไปห้องน้ำก่อน" ผมบอกน้องที่ตอนนี้นอนทำหน้างงๆใส่

หมับ

ผมลุกขึ้นจากเตียงแต่ก็มีมือเรียวมาคว้าเอาไว้ ทำให้ผมต้องหันไปมอง
"เอ่อ............เดียวด้ายช่วยก็ได้" น้องมันพูดออกมาแต่ไม่ยอมมองหน้าผม

"ไม่ดีเป็นไรครับ ด้ายยังไม่พร้อมพี่รอได้" ผมยิ้มอย่างอ่อนโยน

"ตะ...แต่ถ้าเป็นพี่ดิน........ดะ..ด้ายก็พร้อม อื๊ออ" มันพูดออกมาเสียงสั่นๆ จนผมต้องจับหน้าด้ายขึ้นมาจูบ

"จะทำให้อ่อนโยนที่สุดเลยครับ" ผมลงไปคร่อมร่างบางที่ตอนนี้นอนตัวแดงอยู่บนเตียงกว้าง ผมลงไปเลียยอดอกสีทับทิม เล้าโลมร่างบางจนตัวเกร็งด้วยความเสียว

"อ๊ะ..อือออ" ร่างบางครางกระเซ้า เมื่อผมส่งนิ้วเข้าทางช่องทางด้านหลัง ปากผมก็ก้มลงรูดแกนกายน้อย จนชูชันขึ้น ผมเลียตรงส่วนปลายให้ตัวเล็กรู้สึกเสียว พร้อมกับผมค่อยๆส่งนิ้วเข้าไปอีกสองนิ้ว

"อ๊ะ!...เจ็บ..อย่าพึ่ง...." เมื่อผมเอานิ้วเข้าครบสามนิ้วก็เตรียมตัวจะชักเข้าชักออก แต่น้องมันร้องห้ามเอาไว้

"อย่าเกร็งครับ" ผมบอกเส้นด้าย แล้วน้องก็คลายตัว ผมจึงดำเนินเกมสวาทต่อ

"อ๊ะๆๆๆ..ฮ๊าส์..อ๊ะ" ผมซอยนิ้วเข้าไป ทำให้ด้ายมันร้องครางอย่างสุขสม ใบหน้าหวานรอบมองผมด้วยหน้าแดงๆ พร้อมริมฝีปากอิ่มขบเข้าหากันด้วยความเสียวไม่หยุด ทำให้ผมต้องก้มลงไปจูบ ผมสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวรั้งกับลิ้นเล็กๆ ก่อนด้ายจะเอามือมาโอบรอบคอของผมก่อนพยายามจูบตอบ แต่ดูก็รู้ว่าจูบไม่เป็น

"หึหึ" ผมขำเบาๆ ก่อนจะผละออก

ปึก! ร่างเล็กดีมาที่อกของผมอย่างแรง
"อ๊ะ..อย่าหัวเราะ...อื้อ..ด้ายน่ะ!" มันว่าผมไปด้วยพร้อมกับเสียงคราง เมื่อผมรูดแกนกายน้อยไปด้วย

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาาาส์" ผมรูดรั้งได้ไม่นานจนร่างบางเริ่มกระตุกเกร็งก่อนจะทนไม่ไหว ปล่อยน้ำรักออกมาเป็นรอบที่สองของวัน

ผมปลดกางเกงของตัวเองออกก่อนจะล้มตัวลงไปจูบปากสวยนั้น
"ขอเข้าไปนะครับ" ผมไม่รอน้องตอบ จับขาเรียวยกขึ้นพาดบ่ากันโดนแผลน้อง ก่อนอาขาเล็กน้อย ผมใช่น้ำรักของน้องเป็นสารหล่อลื่นเนื่องจากผมไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย ก่อนค่อยๆ กดหัวท่อนลำของตัวเองเข้าไปได้นิดหน่อย

"อ๊ะ!...มันเจ็บ..ฮึก ก" ด้ายร้องออกมาอย่างเจ็บ

"ซี๊ดดด แน่นชิบหาย ด้ายอย่าเกร็ง" เข้าไปแค่หัวก็จะแตกอยู่แล้ว มันแน่นไปหมด จนผมต้องใช้มือช่วยรูดแกนกายของน้องให้มีอารมณ์ขึ้นมา

"ฮืออออ ด้ายไม่เอาแล้ว...ฮือออ.มันเจ็บ" เส้นด้ายพยายามดิ้นหลุดแต่ผมก็รั้งเอวนั้นไวก่อนจะกระแทกเข้าไปที่เดียวมิดลำ

"อ๊าาาาาาส์...ฮืออออออ..อย่าพึ่งขยับ!!" น้องเอามือมาดันต้องท้องผมไว้

"ไม่ร้องนะครับคนเก่ง" ผมประสานมือกับน้องก่อนกดจูบที่หัวไหล่มน

"ฮึก ก...ด้ายเจ็บ..ฮึก"

"ซี๊ดดด อย่าเกร็งสิด้าย" ผมก้มลงไปดูดยอดอกสีสวย ลิ้นร้อนๆเลียไปมาเพื่อสร้างอารมณ์ให้กับร่างบาง

"พี่ขยับนะครับ" ผมกระซิบข้างหู เส้นด้ายพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงอนุญาติ ผมจับเอวบางแล้วซอยเข้า-ออกไม่ยั้ง

"อ๊ะๆๆๆๆ" เสียงครางทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นกว่าเดิม

"อืมมมม" ผมทำเสียงอยู่ในลำคอ

"อ๊ะ..ขา...ขาด้าย" น้องมันร้องทัก เมื่อผมบีบขาข้างที่เป็นแผล

"ซี๊ดด ฮาส์ ตอดดีชิบหาย" แน่นได้อีก

"อ๊ะ..เบาๆ..ด้ายไม่ไหว" ผมซอยแรงหนักไปหน่อย ผมรวบมือน้องขึ้นไว้เหนือหัว ก่อนกดเอวตัวเองลงไป

"อ๊าาาาส์...มันลึกไปแล้วน่ะ" น้องครางออกมาเสียงดัง ผมซอยถี่จนร่างเล็กดิ้นเร้า ผมเลยเปลี่ยนท่ากลัวน้องจะเสร็จก่อน

"หันหลังให้พี่หน่อยครับ" ผมจับเอวบางก่อนจะพลิกตัวให้โดยไม่ลืมที่จะดูเท้าให้น้องมัน กลัวมันเจ็บ

"อ๊ะๆๆๆ ระ...เร็วไปแล้วน่ะ" ผมเอื้อมมือลงมารูดแกนกายน้อย ให้เป็นจังหวะ

"ซี๊ดดดดด ท่านี้แม่งลึกกว่าเดิมอีก" ผมครางออกมาก่อนจับเอวบางส่วนขึ้นมาหาท่อนลำของผม เส้นด้ายนอนคว่ำหน้ามือกำหมอนแน่น

"อ๊ะ..อ๊ะ..ฮาาส์..มะ....ไม่ไหวแล้ว" ร่างบางเกร็งตัว ช่องทางรักก็ขมิบไม่หยุด

"อืมมม พร้อมกันน่ะครับ" ผมใช้มือรูดแกนกายน้อยไปพร้อมกับ เอวตัวเองซอยถี่ไม่ยั้ง

"อ๊าาาาาาาาาาาส์" ร่างบางปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือของผม
"อืมมมมมมม" ผมกระตุกอยู่สองสามทีก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในทางสวาท น้องล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อย ผมมองไปคอเนียนนั้นก่อนก้มลงไปดูดให้เกิดรอย เพื่อแสดงหลักฐานว่าน้องมีเจ้าของแล้ว ตอนนี้เส้นด้ายตัวแดงด้วยความเขินจากกิจกรรมพึ่งเสร็จไป

"หึหึ ที่นี้ทำให้พี่บ้างครับ" ผมล้มตัวลงนั่งเอาหัวรองกับหัวเตียงก่อนยกตัวด้ายขึ้นมาค่อมไว้บนตัก

"อ๊ะ!..เจ็บ" มันร้องเสียงดังก่อนเมามือจับเท้าข้างซ้ายไว้

"โทษๆ นั่งดีๆเดี๋ยวโดนแผล" ผมจับมันนั่งลงดีๆ ก่อนเอามือมาวางไว้ตรงเอวบาง

"ด้าย...ทำไม่เป็น" น้องมันนั่งตัวแดงก้มหน้ามองแต่อกของผม

"ทำแบบที่พี่ทำไง" ผมรั้งท้ายทอยร่างบางลงมาก่อนกดจูบเบาๆ เป็นการเชิญชวน

ร่างบางตัวสั่นเล็กน้อย เอื้อมมือลงมาที่เสื้อเชิตของผมก่อนจะปลดกระดุมที่ละเม็ด
"หึ มือสั่นเชียว อัก!" ผมโดนกำปั้นทุบตรงหัวไหล่

วันนี้มันวันไรว่ะ กูโดนแต่ทุบอย่างเดียวเลย

"เดียวจะโดนไม่ใช่น้อย" ผมเอามือบีบก้นร่างเล็ก

"อย่ามาล้อด้ายน่ะ อ๊ะ!!" ผมจับร่างเล็กกดลงมาทับท่อนลำของผมอย่างไม่ทันตั้งตัว

"อ๊ะๆๆๆๆ" ผมจับเอวบางยกขึ้น แล้วกดลงซ้ำไปมา จนน้องเริ่มรู้ทาง เริ่มขยับเอง

"ดีครับ ที่นี้โยกเองครับ" ด้ายเอามือยันหน้าท้องผมเอาไง้ก่อนยกตัวเองขึ้นแล้วกดลงมาแรงๆ สร้างความเสียวซ้านให้กับผมไม่น้อย ผมเหงยหน้าขึ้นดูดเลียยอดอก ทีชูชันอยู่ตรงหน้า ส่วนมือก็จับแกนกายน้อยชักรูดเบาๆ ร่างเล็กบิดเร้าตัวไปมาด้วยความเสียว

"อ๊าาาาส์ ฮาส์" ผมสวนเอวขึ้นไปตอนที่เส้นด้ายกำลังกดตัวลงมาทำให้น้อง ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง ก่อนล้มตัวซุกคอผม

"พี่ยังไม่เสร็จเลยน่ะด้าย" ผมจับเอวบางกดลงมาอีกครั้ง

"อือออ ด้ายเหนื่อย...พี่ดิน" น้องมันมองผมตาจะปิด ผมเลยต้องจับมันนอนหงายก่อนจะดำเนินกิจกรรมรักอันเร้าร้อนให้เสร็จ ผมซอยถี่จนน้องหัวสั่น มือเส้นด้ายก็กำผ้าปูแน่นแบบทนไม่ไหว ก่อนที่ผมกับด้ายจะถึงจุดสุดยอดปล่อยน้ำรักสีขาวออกมาจนล้นเลอะที่นอนไปหมด ผมก้มจูบปากอิ่ม สอดลิ้นเข้าไปหาความหวานเป็นครั้งสุดท้าย แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ ร่างเล็กตอนนี้นอนตาปรือจนผมต้องรีบทัก

"ไปอาบน้ำกัน เหนียวตัวหมดแล้ว" ผมไม่ปล่อยให้มันนอนแบบไม่สบายตัวหรอก ผมดึงเด็กน้อยของผมให้ลุกขึ้นมา

"ไม่ไหม ตาด้ายจะปิดแล้วพรุ่งนี้ค่อยอาบ" น้องงืมง้ำออกมา

"เดี๋ยวพี่อาบให้ มะลุกก่อน" ผมอุ้มน้องขึ้นมาก่อนจะเดินไปทางห้องน้ำ ก่อนวางร่างบางให้นั่งบนชักโครก ส่วนตัวเองเดินไปเปิดน้ำใส่อ่าง เทสบู่เหลวลงไป เมื่อน้ำเริ่มเต็มก็เดินไปหาร่างบางที่ตอนนี้นั่งหลับอยู่ หึหึ ผมอุ้มร่างบางขึ้นอีกครั้งก่อนพาไปลงอ่างโดยไม่ลืมที่จะจับขาซ้ายพาดไปบนขอบอ่างกันแผลโดนน้ำ

"อื้ออ" มันร้องขึ้นมานิดหน่อยเมื่อผมเอาน้ำมาลูบที่อก

"อย่าพึ่งหลับสิ พี่อาบน้ำให้อยู่น่ะ" ผมกระซิบบอกร่าบาง

"หื้ออออ จะนอน" เชื่อเลยครับขนาดอยู่ในน้ำมันยังจะนอน (= =)

"ยืนขึ้นให้พี่แปปนึง จะเอาน้ำออกให้" ผมดันหลังให้ด้ายมันยืนขึ้นด้วยขาข้างเดียว โดยให้เอามือเกาะขอบอ่างเอาไว้

"อ๊ะ~....เบาๆ" ด้ายครางออกมาเบาๆ มือผมข้างนึงก็พยุงเส้นด้าย อีกข้างก็ค่อยๆเอานิ้วแหย่เข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง เพื่อกวักเอาน้ำรักออก ไม่งั้นเดี๋ยวน้องมันได้ปวดท้องแน่

"มาล้างตัวดีๆ จะได้ไปนอน" ผมจับให้มันเอนตัวกลับมาก่อนปล่อยน้ำในอ่างออกจนหมด แล้วเอาสบู่เหลวมาถูตามตัวด้าย
 หลังจากผมอาบน้ำและเช็ดตัวจนเจ้าเด็กดื้อของผมแห้งแล้ว ผมก็จับมันมาใส่เสื้อผ้าของผมที่มีอยู่ในตู้ แล้วเอามันมานั่งรอบนโซฟา ส่วนผมเดินไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่เพราะมีแต่คราบน้ำกาม ที่เลอะเต็มไปหมด ตอนนี้ผมจับมันลุกขึ้น โดยที่มันทิ้งน้ำหนักทั้งหมดมาที่ผม เพราะมันคงไม่ไหวแล้วมั้ง หึหึ ผมอุ้มมันขึ้นมาอีกครั้งก่อนมาวางลงบนเตียงนุ่ม

"จุ๊บ ฝันดีนะครับ เด็กดื้อ" ผมจูบลงบนหน้าผากเนียนๆของน้องก่อนล้มตัวลงนอน ดึงร่างบางเข้ามากอดเอาไว้

"ด้าย...รักพี่ดินน่ะ" น้องมันบอกผมก่อนตาดวงน้อยๆจะปิดลงด้วยความเหนื่อย คำพูดของมันจะทำให้หัวใจผมเต้นเร็วจนจะระเบิดออกมา

การได้รักใครสักคนมันทำให้มีความสุขอย่างนี้เองหรอ ชีวิตผมที่มีแต่การดื่มเหล้าเที่ยวกลางคืน เอากับผู้หญิงไปวันๆ ใช้ชีวิตไปวัน
ผมตัดสินใจว่าจะขอยกเลิกงานหมั่นเพื่อน้องจะได้ไม่คิดมาก พรุ่งนี้ทุกอย่างต้องจบ....

********************************
มาอัพให้แล้วหลังจากหายหัวไปหลายวัน เลยแต่งมาให้ยาวๆ ไม่ได้ตรวจอะไรเลย คงมีคำผิดเยอะแยะแน่เลย  NCแต่งได้แค่นี้จริงๆ เพราะเป็นเรื่องแรกเลยยังไม่ค่อยถนัด ยังไงก็ขอบคุณค่ะที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ ตอนจบคาดว่าประมาน30ตอน น่าจะจบ ยังไม่แน่นอน มาบอกไว้ก่อนเฉยๆ ไปแหละ รักทุกคนค่าาาา
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 17 (25-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-02-2015 22:09:51
 :jul1: ด้ายพลีกายให้พี่ดินแล้ว.ซับๆๆๆๆ.ชุ่มแล้วเจ้าค่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 17 (25-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-02-2015 23:40:08
อร๊ายยยย. ฟินอะ.  พี่ดินยกเลิกหมั้นเลยนะ. น้องจะได้ไม่คิดมาก
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 17 (25-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: บี ที่ 26-02-2015 00:30:25
ว้าววววสนุกมากกกกกกมาต่อไวๆ นะจ๊ะ :katai3: :z2: :-[ :o8:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 17 (25-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 26-02-2015 09:09:38
 :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 17 (25-02-15)
เริ่มหัวข้อโดย: natt teng ที่ 26-02-2015 22:52:11
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ อ่านรวดเดียวจบเลย :mew1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 18 (22-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 22-03-2015 13:32:03
chapter 18 สิทธิ์




ผมตื่นขึ้นมาให้ช่วยเช้ามืด เขียนโน๊ตแปะไว้ที่หัวเตียงให้น้องมันอ่าน ผมเอื้อมมือมาหยิบกุญแจรถแล้วก็กระเป๋าตัง เดินไปยังลานหน้าบ้านพัก แล้วขับรถมุ่งตรงไปยังกรุงเทพฯ


ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาคุณแม่ทันที ผมรู้ว่าเวลานี้คุณแม่ต้องตื่นแล้ว เพราะท่านเป็นคนตื่นเช้ามาก
ตื้ดดดดดด ตื้ดดดดดดด
ฮัลโหล คุณแม่ครับ"

//ว่าไงตาดิน หายไปไหนไม่ยอมติดต่อแม่เลย//

"ผมอยู่ต่างจังหวัดนะครับ"

//แล้วนี้โทรมา มีอะไรละลูก// คุณแม่ถามออกมา

"คุณแม่อยู่ที่บ้านหรือป่าวครับ"

//อยู่ครับ จะกลับมาแล้วหรอลูก//

"ครับ พอดีผมมีเรื่องจะปรึกษาคุณแม่หน่อยนะครับ"

//มีไรจะปรึกษาก็มาหาแม่ที่บ้านนะลูก ตอนนี้ขับรถกลับดีๆละ// คุณแม่พูดด้วยเสียงอ่อนโยน

"ครับ ผมรักคุณแม่นะ" ผมวางสายจากท่าน

เพียงไม่นานผมก็ขับรถมาถึงบ้าน ผมรีบลงจากรถเข้าบ้านทันที เพราะผมกลัวน้องมันง้อแงที่ตื่นมาแล้วไม่เห็นผม

"มาแล้วหรอลูก" คุณแม่เดินเข้ามากอดผม

"ครับ ผมคิดถึงคุณแม่จังเลย" ผมสวมกอดคนที่รักอยากคิดถึง

"มาเวลานี้พอดีเลยลูก มาทานข้าวเช้ากับแม่มะ พอดีแม่ชวนหนูน้ำมาทานด้วย"

".............." ผมได้แต่เงียบ

"เร็วลูกน้องรออยู่ที่ห้องทานข้าว" ผมยืนนิ่ง

"คุณแม่ครับ" ผมดึงมือท่านไว้

"หื้ม ว่าไงลูก" ท่านหันมามองหน้าผม

"คุณแม่รักผมไหมครับ" ผมถามขึ้น

"ทำไมถึงถามแบบนั้นละลูก แม่ก็ต้องรักลูกมากๆอยู่แล้ว ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกหรอก ตาดิน" ท่านลูบหัวผมเบาๆ

ผมจับมือคุณแม่มาลูบเบาๆ ก่อนสบตาท่านอย่างจริงจัง
"ผมขอยกเลิกงานหมั้นได้ไหมครับ"

"ทำไมละ แม่ว่าหนูน้ำก็เป็นเด็กดีมารยาทดีทำไมต้องยกเลิกด้วย" ท่านถามกลับทันที

"ผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว" ถึงผมจะรักกันได้ไม่นาน แต่ผมคิดว่าผมสามารถรักน้องมันได้มากกว่านี้ ผมจะไม่หยุดความสัมพันธ์ของผมกับน้องแน่นอน

"ใคร หรือว่าเป็นคู่นอน ถ้าเป็นแค่คู่นอนแล้วยกละดับมาเป็นคนรักแม่ก็ไม่เอาหรอกน่ะ" ถึงท่านจะใจดีกับผมมากแต่บ้างเรื่องถ้าท่านไม่ชอบ ก็คือไม่ชอบ

"เขาไม่ใช่คนแบบนั้น แต่ผมไม่สามารถบอกได้ แต่ไม่นานหรอกครับเมื่อเขาพร้อม ผมจะพามา"

"แม่อุดส่าไปขอหมั้นหนูน้ำมาจะมายกเลิกแบบนี้ได้ไงล่ะ"

"ผมเคารพการตัดสิ้นใจของคุณแม่นะครับ แต่เรื่องนี้ผมขอ ผมไม่อยากเลิกกับน้อง คุณแม่ไม่รู้หรอกกว่าผมจะได้รักเขา เขาต้องผ่านอะไรมาเยอะ กว่าผมจะรู้ตัวก็เกือบสายไป ผมเชื่อว่าถ้าคุณแม่เห็นน้องมันล่ะก็ คุณแม่ก็ต้องรักเขาด้วยเหมือนกัน" ผมยิ้มให้กับท่าน

"เฮ้อ~ งั้นคุยกันเอง เคลียร์กันเอง" เห็นไหมว่าท่านรักผมมาก

"รักคุณแม่ที่สุดเลยย" ผมสวมกอดท่านแน่น

"หึ ทำเป็นพูดเคลียร์ให้จบเรื่องนี้ ถึงแม่จะจับหมั้น แต่เรื่องยกเลิกแม่ไม่เกี่ยว ดังนั้นเคลียร์กันเอง"

"ครับ ขอบคุณนะครับคุณแม่ เมื่อผมพูดจบท่านผยักหน้ารับก่อนเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อให้ผมได้เคลียร์กันแค่สองคน

"เฮ้ออ ไม่น่าหาเหาใส่หัวเลยกู ลำบากจริงๆ" ผมพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนเดินเข้าห้องครัว

"อ่าวพี่ดิน มาแล้วหรอคะ" ร่างบางลุกขึ้นแล้วเดินมาเกาะแจนผมไว้ แต่ผมก็จับมือน้ำออก

"น้ำ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย" ผมหันไปพูดด้วยเสียงจริงจัง แต่ร่างบางยังคงยิ้มหวานมาให้ผมอยู่

"เรื่องอะไรหรอคะ ค่อยคุยกันหลังทานข้าวดีกว่าคะ แล้วนี้คุณป้าไปไหนแล้ว..."

"พี่จะยกเลิกงานหมั้น" ผมพูดออกไปโดยไม่ตอบคำถามใดๆ ทำให้เธอหยุดมองหน้าผมอย่างตกใจ

"ทะ...ทำไมค่ะ"

"พี่ยังไม่พร้อมที่จะหมั้น" ผมเลี่ยงที่จะบอก

"แต่น้ำรักพี่ดินน่ะคะ" ร่างบางเดินเข้ามาสวมกอดทีเอวผม

"เอ่อ..ขอโทษแต่พี่ไม่ได้รักเรา" ผมดึงมือร่างยางที่กอดเอวผมไว้ออก

"งั้นหรอคะ" เธอก้มหน้ามองมือตัวเอง

"พี่ขอโทษที่ทำให้น้ำต้องมาเสียเวลากับคนอย่างพี่"

"งั้น...น้ำขอเป็นน้องสาวของพี่ดินได้ไหมคะ"

"ถ้าน้ำต้องการอย่างนั้น...ก็ได้ครับ"

"ขอบคุณนะคะ" น้ำยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับ

'อย่าคิดว่าฉันจะยอมง่ายๆ หึ ไหนเมื่อฉันไม่ได้เขามา ก็ไม่ต้องมีใครหน้าไหนได้เขาไปเหมือนกัน แกระวังตัวให้ดีเถอะอิเกย์ ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามา' ร่างบางคิดอยู่ในใจ

"เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน" ผมบอกเธอ

"คะ" ร่างบางเดินตามผมมาที่รถ เราทั้งคู่ขึ้นรถกันเรียบร้อยผมก็ขับรถออกไปส่งน้ำ เพียงไม่นานก็ถึงหน้าประตูบ้านของน้อง ผมขับรถเข้าไปจอดในตัวบ้านก่อนลงจากรถไปเปิดประตูให้

"ถึงแล้วครับ"

"ขอบคุณน่ะคะที่มาส่ง"

"งั้นพี่กลับก่อนนะ พอดีพี่มีธุระต้องไปทำ"

"อยู่ทานข้าวเช้ากับน้ำก่อนไม่ได้หรอคะ" น้ำดึงมือผมเข้าไปในห้องครัว

"แต่พี่รีบจริงๆ" ผมยื้อมือไว้ ก่อนบอกน้ำ ผมไม่อยากปล่อยให้น้องมันอยู่คนเดียว ทั้งๆที่ผมพึ่งทำเรื่องอย่างนั้นไป ใครๆก็รู้ว่าไอ้ตัวเล็กมันงี่เง่าจะตาย มันสามารถเอาเรื่องทุกอย่างมารวมกันเพื่อหาเรื่องทะเลาะกับ มันนะชอบคิดมาก คิดเองเออเองตลอด กลับไปไม่ใช่หาเรื่องผมอีกละ

"แต่ว่า....................ก็ได้คะ แต่พี่ดินต้องมาหาน้ำบ่อยนะคะ"

"ครับ เดียวพี่จะมาหาบ่อยๆ" ผมส่งยิ้มให้น้ำ

"งั้นน้ำขอไปส่งที่รถน่ะคะ" ร่างบางเดินมาจูงมือผมไปที่รถ ผมอยากจะสลัดมือนั้นออกนะ แต่ในเมื่อน้ำขอเป็นแค่น้อง ผมว่าเขาคงไม่คิดอะไรแล้ว ผมเลยปล่อยให้เขาทำ

"งั้นพี่กลับก่อน..."

"จุ๊บ..กลับดีๆนะ อ่ะ!" น้ำเขย่งเท้าขึ้นมาจุ๊บข้างแก้มผม ทำให้ผมรีบผลักเธอออกไปห่างๆ

"น้ำ พี่ว่าเราไม่ควรทำแบบนี้ ถึงน้ำจะขอเป็นน้องกับพี่ แต่เรื่องนี้พี่ขออย่าทำ มันดูไม่ดีสำหรับน้ำนะ" ผมเตือนร่างบางที่ตอนนี้ก้มหน้าลงเล็กน้อย
"พี่กลับแล้วนะ" ผมเอามือลูบผมนั้นเบาๆ

"คะ" น้ำยิ้มอ่อนโยนมาให้ ผมเดินไปขึ้นรถก่อนจะขับรถกลับไปหาเส้นด้ายทันที

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~ 
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น
"ครับ คุณแม่"

//ไปไหนกันละลูก แม่ลงมาไม่เห็นใครสักคน//

"อ่อ ผมไปส่งน้องที่บ้านน่ะครับ"

//แล้วเป็นไงลูก เคลียร์กันได้ไหม//

"ครับ เคลียร์กันแล้ว ระหว่างเราคงเป็นได้แค่พี่น้อง"

//ดีจัง แม่นึกว่าต้องมีปัญหาซะอีก//

"ไม่หรอกครับ น้ำเขาขอเป็นแค่น้อง ผมก็โอเค"

//ดีแล้วลูก แล้วนี้กลับเลยหรอ//

"ครับ ผมทิ้งเขาไว้คนเดียวเลยเป็นห่วง"

//ว่างๆ พาเขามาให้แม่เห็นหน้าบ้าง//

"ครับ ถ้าเขาไม่ยอมผมก็จะบังคับมา หึหึ"

//นิสัย งั้นแค่นี้นะลูก ขับรถดีๆแม่เป็นห่วง//

"ครับ" ผมขานรับก่อนวางสายจากท่าน แล้วขับรถตรงไปยังพัทยา ระหว่างทางผมก็แวะซื้อโจ๊กและเสื้อผ้าอีกเล็กน้อยไปให้มันด้วย ผมขับรถไม่นานก็ถึงบ้านพัก ผมลงจากรถเดินถือของเข้าไปในบ้าน มองหาเด็กดื้อของผม แต่ก็ไม่เจอ เลยเดินเข้าไปยังห้องนอน หึ สายขนาดนี้แล้วมันยังไม่ตื้นอีก สงสัยจะเหนื่อย ผมปล่อยให้น้องนอนต่อ ส่วนตัวเองก็ไปเตรียมอาหารให้ ก่อนเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่ใส่แล้วและที่พึ่งซื้อมาลงตะกร้า หยิบไปให้คนงานซัก ก่อนเดินกลับมาที่ห้องอีกครั้ง เพื่อไปปลุกน้องมัน

"ด้าย ตื้นได้แล้วนี้มัน9โมงแล้วน่ะ" ผมดึงผ้าห่มออก ก่อนจะจับตัวมันขึ้นแล้วผมก็ต้องตกใจ ตัวมันร้อนมากเลยครับ เมื่อคืนผมก็ไม่ได้ให้มันกินยาก่อนนอนด้วยสิ

"อืออ ปวดหัว" ร่างเล็กครางเบาๆด้วยเสียงแหบ เฮ้ออ ทำไมผมไม่คิดถึงเรื่องนี้นะ ก็รู้อยู่แล้วว่าครั้งแรกมันเจ็บมาก ยังไงๆก็ต้องไข้ขึ้น

"ลุกขึ้นมาก่อนครับ เดียวพี่เอาข้าวมาให้กิน" ผมจับตัวมันขึ้นเอาหลังพิงหมอนหัวเตียงเอาไว้ ก่อนเดินไปหยิบโจ๊กมาให้น้องมันกิน

"อืออ ไปไหนมาอ่ะ แค่กๆ ถึงได้แต่งตัวแบบนี้" เสียงแหบถามผม

"ไปทำธุระมา อ่ะนี้กินเข้า จะได้กินยาแล้วนอน" ผมตักโจ๊กป้อนใส่ปากให้ น้องมันก็อ่าปากรับเข้าไปกินอย่างโดยดี ผมป้อนไปแค่7-8คำมันก็ดึงมือผมไว้

"กินไม่ไหวแล้ว แค่กๆ" ร่างเล็กมองผมด้วยตาปรือ

"อีกนิดเดียวเอง จะหมดแล้วกินให้หมดเร็ว เสียดายของ" ผมบอกมันแล้วยื่นช้อนไปข้างหน้า เด็กดื้อของผมตอนนี้ทำหน้าจะร้องำห้เต็มที่แหละ น้ำตาคลอเบ้าเลย

"โอเค ไม่กินก็ไม่กินเดี๋ยวพี่ไปหยิบยามาให้" ผมเก็บถ้วยออกไป แล้วเดินกลับมาพร้อใน้ำและยาแก้ไข้กับยาแก้อักเสบให้มันกิน มันก็ยอม พอกินเสร็จผมก็จับมันนอนลงกับเตียงดีๆ สักพักมันก็หลับตาลง ผมเดินออกไปจากบ้านพักเพื่อไปขอแผ่นเจลลดไข้กับคนงาน แล้วเดินกลับมาแปะเจลที่หน้าผากให้มัน

"หายไวๆน่ะครับ เด็กดื้อ" ผมลูบหัวน้องเบาๆ ก่อนเดินมายังห้องนั่งเล่น ปล่อยให้น้องมันได้พักผ่อน ผมนั่งดูรายการรถแข่งจบไปแล้วรายการหนึ่ง แต่ผมก็นั่งดูราสการแต่งรถอีกสักพัก ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมเดินไปดูโทรศัพท์ตัวเองบนโต๊ะแต่ไม่มีใครโทรมา งั้นก็มีอยู่อยู่เครื่องเดียวแล้วหล่ะ ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ของเส้นด้ายบนหัวเตียงนอนขึ้นมาดู หึ โทรมาจนได้น่ะมึง ผมกดรับ

//ด้าย! อยู่ไหนพี่เป็นห่วงเราน่ะ พี่พยายามติดต่อเราก็ติดต่อไม่ได้ เราเป็นยังไงบ้างเขาทำอะไรเราหรือป่าว// ผมได้แต่แสยะยิ้ม

"มายุ่งเหี้ยไรกับเมียกู" ผมพูดออกไป

//มึง! มึงปล่อยน้องกูมาเดี๋ยวนี้เลยน่ะ// หึ ต่อหน้าทำเป็นพูดดี พอไม่มีเส้นด้ายคำหยาบมึงนี้มาเลยน่ะ

"เรื่องอะไร ทำไมกูจะต้องบอกมึงด้วย"

//มึงไม่มีสิทธิ์จับตัวเส้นด้ายไป ปล่อยด้ายมาเดี๋ยวนี้//

"ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ์ หึ นี้กูจะบอกอะไรให้เอาไหม กูน่ะใช้สิทธิ์ในความเป็นผัวของมันไง หึหึ"

//นี้มันจะมากไปแล้วน่ะ!! มึงทำอะไรด้าย น้องมันยังเด็กอยู่เลยน่ะ ทำไมมึงต้องทำแบบนี้ด้วย// ไอ้พอร์ชโวยวายใหญ่

"แล้วไงในเมื่อกูได้กับมันแล้ว หึหึ" ผมแสยะยิ้มขึ้น

//หึหึ คิดว่ามึงจะเยาะเย้ยกูได้งั้นหรอ แล้วมึงกับกูจะได้เห็นดีกัน ว่าเส้นด้ายจะเลือกใคร ระหว่างมึงผู้ชายเหี้ยๆกับกูพี่ชายที่แสนดี หึ//

"แต่ถึงกูจะเป็นผู้ชายเหี้ยๆ แต่กูก็เป็นผู้ชายที่มันรัก หึ" ผมมั่นใจว่ามันต้องเลือกผม

//หึ รักได้ก็เกลียดได้ มึงกล้าพนันไหมละ ถ้าด้ายเลือกกูมึงต้องไปให้ไกลที่สุดอย่ามาให้น้องมันเห็นหน้า แต่ถ้ากูแพ้กูจะไม่มาให้มันเห็นหน้าอีก แต่มันคงไม่เกิดขึ้นแน่นอนเพราะยังไงด้ายก็รักกูมากเหมือนกัน// มันทำเสียงเยาะเย้ยผม หึ ก็แค่รักแบบพี่น้อง

"หึ ก็ได้กูจะทำให้มันรักกูแบบโง่วหัวไม่ขึ้นเลย" แค่นี้มันก็ไปไหนไม่รอดแล้ว

//อย่ามั่นใจไป กูนี้แหละจะค่อยขัดขวางมึงทุกวิถีทางเลยค่อยดู หึหึ//

"แล้วกูจะรอดู หึ" ผมตัดสายจากมันทันที ก่อนก้มไปมองหน้าร่างเล็กที่นอนหลับปุ๋ย ผมลูบหัวมันเบาๆ กดจูบไปที่แก้มเนียนนั้น หึ ขนาดนอนยังน่าฟัดเลย ผมลุกขึ้นยืนก่อนเดินไปหยิบกะละมังมารองน้ำแล้วก็ผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตัวให้น้อง อาการมันเริ่มดีขึ้นกว่าเมื่อชม.ที่แล้ว ตอนนี้ตัวรุ่มๆอยู่เลย ผมเช็ดตัวให้น้องเป็นระยะๆ จนถึงเที่ยงปลุกให้น้องขึ้นมากินข้าวและกินยาอีกรอบ ก่อนปล่อยให้นอนต่อ ส่วนผมก็นั่งดูรายการเกี่ยวกับรถต่อไปอีกชม. ผมกดเปลี่ยนไปหลายช่องดูจนสายตาผมเริ่มล้า ต้องพักสายตาหน่อยแหละผมล้มตัวลงนอนบนโซฟา ก่อนหลับตาลง
.
.
.
.

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูบ้านพักทำให้ผมต้องลืมตาขึ้น

"กี่โมงแล้วว่ะเนี้ย" ผมก้มลงไปดูนาฬิกาที่ข้อมือ บอกเวลา5โมงเย็น ใครมาว่ะผมเดินไปยังประตูบ้านพัก

"มีอะไร" ผมเปิดประตูออกไปเจอคนงานยืนอยู่

"เสื้อผ้าที่นายส่งซัก เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ" ผมเอื้อมมือไปรับ

"พี่ดิน" เสียงแว่วมา ทำให้ผมหันไปมองทางห้องนอน

"อือๆ ขอบใจมาก ไปได้แล้วไป" คนงานเดินออกไปผมปิดประตูก่อนเดินเข้ามายังห้องนั่งเล่นอีกครั้ง วางตะกร้าผ้าที่มีผ้าถูกพับไว้เรียบร้อยแล้วลงบนพื้น

"พี่ดิน...อยู่ไหนอ่ะ" ผมได้ยินเสียงเรียกจากห้องนอน

"อยู่นี้ หายแล้วหรอถึงลุกขึ้นมา" ผมเดินเข้าไปหาเส้นดาย ที่นั่งรออยู่บนเตียง

"หายแล้วว" ผมเอามืออังหน้าผากเพื่อวัดไข้ อือคงหายแล้วแหละ แต่ตัวมันยังอุ่นๆอยู่นิดหน่อย

"อือๆ จะนอนต่อีกสักหน่อยไหม หรือจะไปที่ห้องนั่งเล่น" ผมถาม

"ไปห้องนั่งเล่น ด้ายเบื่อขี้เกียจนอนแล้ว" ผมอุ้มมันขึ้นมาจากเตียง ก่อนพามันไปยังโซฟาในห้องนั่งเล่น

"อยากินอะไรไหม นี้ก็เย็นแล้วด้วย"

"ด้ายอย่างกินขนม" แม่งตื่นขึ้นมาก็ร้องหากินขนมเลยน่ะมึง

"ไม่เอา ไปกินข้าวก่อนพึ่งหายจากไข้ มาร้องกินขนมเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย"

"หื้ออ" มันทำหน้างอใส่

"อย่ามา พูดอะไรให้ฟังกันบ้าง" ผมมองหน้ามัน

"งั้นไปกินข้างนอกได้ไหมอ่ะ ด้ายอยากกินกุ้งเผา" มันเกาะแขนผมทำสายตาอ้อนๆ

"ไม่ พึ่งหายจากไข้ ถ้าไปเจอกับลมทะเลมีหวังไข้กลับแน่ กินที่นี้แหละเดี๋ยวสั่งมาให้" ถ้าออกไปกินข้างนอกเดี๋ยวมันก็ให้แวะซื้อขนมอีกไม่เอาหรอก

"ไม่กลับเชื่อด้ายดิ" มันเขย่าแขน

"ไม่.....ถ้าบอกว่าไม่ก็คือไม่" มันทำท่าจะเถียงผมเลยต้องพูดดักไว้ก่อน

"งั้นด้ายไม่กินแล้วก็ได้" มันล้มตัวลงนอนกับหมอนบนโซฟา

"จะหาเรื่องทะเลาะกันใช่ไหม" ผมทำเสียงนิ่งๆ มันสายหัวไปมากับหมอน

"งั้นลุกขึ้นมา" ผมดึงมันขึ้นมามองหน้า ตอนนี้น้ำตาคลอเรียบร้อยแล้ว เฮ้ออ

"จะร้องทำไม เดี๋ยวก็ปวดหัวอีกหรอก" ผมลูบแก้มมันเบาๆ

"ด้ายอยากไปกินข้างนอก" เสียงมันสั่นๆ

"ทำไม" ผมถาม

"ด้ายเบื่อ ด้ายนอนทั้งวันอยู่แต่ในบ้าน" เสียงสั่นๆ เรียกความน่าสงสารจากผม

"โอเค ข้างนอกก็ข้างนอก แต่พี่เลือกร้านเองน่ะ" มันพยักหน้าก่อนยิ้มน้อยๆมา ชอบทำให้เป็นห่วง แต่บ้างเรื่องถ้าจะยอมมันได้ก็คงต้องยอม

"งั้นลุกมะ เดินไหวไหม" ผมจับมือเส้นด้ายให้ลุกขึ้น

"ไหวฮ่ะ" ผมจับมันอุ้มขึ้นแบบไม่ทันตั้งตัว มันรีบเอามือมาโอบคอผมไว้

"เดี๋ยวค่อยเดินตอนถึงร้าน" ผมอุ้มมันขึ้นรถ ก่อนพาไปยังร้านอาหารร้านหนึ่ง ร้านที่ผมเลือกนี้เป็นร้านเลื่อนกระจก สามารถเห็นวิวข้างนอกได้ ผมไม่อยากให้มันเจอกับลมทะเลเลยต้องเลือกร้านปิดแบบนี้แหละ

ผมเอื้อมมือไปหยิบเสื้อคลุมที่อยุ่เบาะหลังรถมาคลุมให้น้องมัน

"คลุมไว้เพื่อหนาว" ด้ายมันหันมามองผมก่อนยิ้มหวานให้

"ขอบคุณฮ่ะ" ผมและน้องลงจากรถก่อนเดินเข้าไปยังร้านอาหาร เราเลือกโต๊ะริมสุด ติดกับกระจก ให้ได้เห็นทะเล

"รับอะไรดีค่ะ" พนักงงานมารับออเดอร์

"เอากุ้งเผาสองโล ปูนึ่งหนึ่งโล ข้าวผัดทะเล ซุปทะเล กุ้งอบวุ้นเส้น แล้วก็กุ้งทอดอย่างละจาน น้ำเปล่าสองแก้ว ไม่ใส่น้ำแข็งแก้วนึง แค่นี้แหละครับ" พนักงานทวนอาหารอีกครั้งก่อนจะเดินออกไป น้องมันอยากกินกุ้งผมก็จัดให้ เอาให้หายอยากไปเลย

"ทำไมสั่งเยอะจังเลยอ่ะ" มันหันมาถามผม

"ก็เราด้ายอยากกิน พี่ก็สั่งให้ไง"

"กลัวกินไม่หมด"

"สั่งให้แล้วก็ต้องกินให้หมด" ผมทำเสียงดุหน่อยๆ

"ช่วยด้ายกินด้วย พี่ดินเป็นคนสั่งไม่ถามถามด้ายสักคำ" หึ หน้างอเลยน่ะพอทำเสียงดุเข้าหน่อย

"เออน่า ก็กินไป"

"แล้วทำไมต้องเลือกร้านนี้ด้วยละ ด้ายอยากกินชายทะเล" มันถามขึ้น

"ก็บอกแล้วไงว่าถ้าจะออกมากินข้างนอกพี่ต้องเป็นคนเลือกร้าน แถมร้านนี้ร้านแบบปิดด้วย ไม่ต้องไปเจอกับลมข้างนอกดีออก"

"แต่..."

"อาหารมาแล้วคะ ขออนุญาติเสิร์ฟน่ะคะ" ร่างเล็กยังไม่ทันเถียงก็มีพนักงานเขามาขัดสักก่อน

"เอ้ากินดิ มองหน้าอยู่ได้" ผมยิ้มให้มัน หึหึ

"หึ้ยย" มันทำท่าฟึดฟัดเล็กน้อยก่อนยอมกินดีๆ

"หึหึ ทำไมน่ารักแบบนี้น่ะ" ผมพูดออกไป

"อะไร กินข้าวแค่นี้ก็หาว่าน่ารักบ้าป่ะ?" มันเคี้ยวข้าวจนแก้มตุ่ย หันมาโวยวาย ผมตักกุ้งทอดใส่จานให้มัน มันก็รีบยัดเข้าปากทันที จะอร่อยอะไรขนาดนั้น

"ด้าย...พี่ถามไรหน่อยดิ" ผมมองใบหน้าหวานนั้น

"อะไรหรอ"ปากมันพูดแต่ตากับมือมันกำลังจ้องจะกินแต่กุ้งอย่างเดียว

"ถ้ามีให้เลือระหว่างพี่กับไอ้พอร์ชด้ายจะเลือกใคร" ร่างเล็กหยุดการกิน แล้วหันมามองหน้าผม

"ด้ายไม่เลือกหรอก ด้ายรักทั้งสองคนเลยย" น้องมันยิ้มหวานกับมา ผมได้แต่จ้องใบหน้าน้อง

"หึ งั้นหรอ" ผมไม่มีทางให้มันมายุ่งกับคนของผมหรอก แล้วมึงค่อยดูใครกันแน่ที่เส้นด้ายจะเลือก

"พี่ดินกินนี้ดิ อร่อยย" เส้นด้ายตักกุ้งอบวุ้นเส้นให้ผม ก่อนจะหันกลับไปกินข้าวผัดต่อ มือผมเอื้อมไปลูบหน้าน้องมันอย่างอ่อนโยนที่สุด ทำให้มันหันมามองแล้วยิ้มหวานให้ ผมรักของผม จะไม่มีใครหน้าไหนมีสิทธิเข้ามาแย่งคนของผมไป ถึงแม้เส้นด้ายอาจจะเลือกไอ้พอร์ช แต่ผมก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ด้ายกลับมารักผมอีกครั้ง

****************************
อีเย็นคนนี้กลับมาแล้วจ้าา ขอโทษทีหายไปนานเกือบเดือน พ่อของไรต์เข้ารพ. เลยต้องมาเฝ้า เรียนเสร็จก็มาเฝ้า เลยไม่มีเวลาแต่ง แต่ตอนนี้พ่ออกจากรพ.แล้ว อาการดีขึ้นแล้ว มีเวลากลับมาแต่งนิยายอีกครั้ง และจะมาแต่งให้จบน่ะค่าาา

ปล. ด่นสดเลยไม่ได้ตรวจคำผิด ยังไงขอโทษด้วยน๊า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 18 (22-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 22-03-2015 14:08:36
พี่ดินจบ แต่น้ำไมมมม๊จบนะคะ! o18 วุ้ยย พี่ดินโดนหลอกยังไม่รู้ตัวอีก :ling2: เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค้า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 18 (22-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 22-03-2015 14:36:30
ง่าา ทั้งนังน้ำทั้งพี่พอร์ช ศึกสองทางเลย. เฮ้ออออ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 18 (22-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 22-03-2015 23:23:35
 :pig4: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 19 (25-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 25-03-2015 21:46:28
chapter 19 ทั้งรักทั้งหวง




"บอกว่าอย่าวิ่ง!" เสียงของร่างสูงตะโกนเสียงดังมาแต่ไกล ทำให้ผมต้องหยุดวิ่งแล้วเดินมาหาเขาดีๆ ตอนนี้เรากำลังเก็บของจะกลับกรุงเทพฯ เนื่องจากเราอยู่ที่นี้มาเกือบสองอาทิตย์แล้ว แผลก็เริ่มหายดีได้เล่นน้ำทะเลจนสมใจอยาก ช่วงสองสัปดาห์มานี้พี่พอร์ชโทรมาหาตลอด จนพี่ดินต้องยึดโทรศัพท์กันเลย เวลาจะขอยืมโทรหาลัน กานและเลย์ก็ต้องเปิดสปีกเกอร์โฟนให้พี่เขาได้ยินตลอด ยิ่งพี่พอร์ชโทรมาหานี้ยิ่งแล้วใหญ่คุยได้ไม่ถึงสองนาทีก็ให้วาง ไม่รู้เป็นไรของเขา แต่ก็ชั่งเถอะ

"ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ" ผมเดินไปหยุดอยู่ข้างร่างสูงที่กำลังยัดของเข้ารถ

"ไม่ต้องเลย ขาดเรียนมาแล้วหลายวัน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนเดี๋ยวพี่ไปส่ง"

"ก็ได้ แล้วนี้หาอะไรอ่ะ" ผมเห็นพี่ดินกำลังคุ้ยหาอะไรสักอย่างในกระเป๋า

"หากระเป๋าตังไม่รู้อยู่ไหน"

"ด้ายเห็นอยู่หน้าทีวีอ่ะ เดี๋ยวด้ายเดินไปเอามาให้"

"เห้ยๆ ไม่ต้องๆ" ผมที่ทำท่าจะเดินกลับเข้าไปในบ้านพักก็ต้องหยุดชงักเมื่อร่างสูงตะโกนเสียงดัง

"ทำไมอ่ะ" ผมหันไปถาม

"เดี๋ยวพี่เดินไปเอง จะล็อกบ้านด้วย" พี่ดินเดินเข้าไปในตัวบ้านก่อนเดินออกมาพร้อมกระเป๋าตัง

"ปะ กลับกันได้แหละ" เขาเดินจูงมือผมให้ขึ้นไปนั่งบนรถ ส่วนตัวเองเดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ

ปึง เสียงปิดประตูรถ

"อะไรอยู่ในกระเป๋าตัง" ผมถามขึ้นมาทันทีเมื่อรถเคลื่อนตัวออก

"ไม่มีอะไร" แล้วทำไมต้องแอบ

"เอามาให้ดูหน่อย" ผมแบมือขอ

"ขับรถอยู่เห็นไหมเนี้ย" เขาหันมามองหน้าผมก่อนจะหันกลับไปมองทางอีกครั้ง

"เดี๋ยวหยิบเองก็ได้..อ่ะ!"

เพี๊ยะ! ผมทำท่าจะเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋ามาดู แต่พี่ดินก็ตีมือผมอย่างแรง

"มันเจ็บน่ะ!" ผมตะโกนเสียงลั่นรถ

"ไม่ต้องเลย นี้ของส่วนตัวพี่น่ะ" เขาหันมาว่าผม

"งั้นเอาโทรศัพท์ด้ายมาดิ นั้นก็ของส่วนตัวของด้ายเหมือนกัน" ของของเค้า อยู่ๆก็มายึดไป

"ไม่คืนเว้ยย" ชอบกวนตีน

"เอาคืนมาาา" ผมโวยวาย แล้วเอียงตัวไปหาพี่ดินเพื่อจะล่วงโทรศัพท์ของตัวเองออกมาจากกระเป๋ากางเกงพี่เขา

"ไม่ให้ ทำไม! จะเอาไปโทรหามันหรือไง แม่งน่าหงุดหงิดฉิบหายโทรมาได้ทุกวัน"

"ใช่! จะโทรหาพี่พอร์ชแล้วจะทำไม" ผมประชดกลับ

"งั้นกูไม่ให้! อย่ามาง่องแง่ง" อยู่ๆพี่ดินก็อารมณ์ขึ้น

"ถ้าไม่ให้ก็เอากระเป๋าตังมา จะดูว่าซุกรูปผู้หญิงไว้หรือป่าว" ผมแบมือขออีกครั้ง พี่ดินหันมามองหน้าผมสักพัก ก่อนจะทำท่าล่วงมือไปหยิบมันขึ้นมา

"อ่ะเอาไป ถ้าเห็นแล้วก็อย่าร้องแล้วกัน หึหึ" พี่ดินโยนกระเป๋าตังมาให้ ก่อนแสยะยิ้มขึ้นมาน้อยๆ ผมเปิดกระเป๋าตังออกมาเจอแต่บัตรเครดิตเต็มไปหมด ผมล่วงเข้าไปในช่องใส่รูปภาพก่อนดึงออกมา

"!!!!!!" สิ่งที่ผมเห็นทำให้ผมช็อค ในมือของผมเป็นรูปผู้ชาย2คน ที่นอนเปลือยโดยมีผ้าห่มปิดช่วงล่างเอาไว้ คนตัวเล็กสุดที่มองยังไงก็เป็นผม กำลังนอนหลับอยู่อกของพี่ดิน

"อุบาททท! ดูหน้าด้ายดินอนน้ำลายจะยืดอยู่แล้วอ่ะ" ผมหันไปโวยวายใส่คนร่างสูง

"น่ารักจะตาย ดูแก้มดิแม่งไหลมารวมกันข้างเดียว5555555" พี่ดินหัวเราะลั่น มันตลกตรงไหน อุบาทจะตายเก็บไว้ไม่ได้

"ไม่เอาๆ ด้ายฉีกทิ้ง" ผมทำท่าจะฉีกรูปทิ้ง แต่พี่ดินดิ้งเอาไปเสียก่อน

"เห้ยๆ อุดส่าไปยืนรอตั้ง2ชม.กว่าจะได้รูปมา" เขารีบยัดใส่กระเป๋าตังทันที

"หึ้ยย ถ้ามีใครเห็นน่ะด้ายจะด่าพี่ดินให้ยับเลย ค่อยดู" เห็นขึ้นมาละซวยเลย ถ้าเป็นหญิงชายคงไม่แปลก แต่นี้มันผู้ชาย2คน นอนเปลือยกอดกันนี้แปลกยิ่งกว่าแปลก แล้วเรื่องที่เราคบกันยังไม่มีใครรู้ด้วย เพราะผมยังไม่ได้บอกพวกลัน กานและเลย์เลย กลับไปถึงค่อยบอกก็ได้ ระหว่างทางผมไม่ได้คุยอะไรกับพี่ดินเลย แต่ก็ยังดีที่พี่ดินเอาโทรศัพท์ของตัวเองมาให้ผมเล่นเกมข้ามเวลาไปเรื่อยๆ ส่วนร่างสูงก็ค่อยหันมามองผมเป็นระยะๆ สลับกับมองถนนไปด้วย จนมาถึงคอนโด

"เออไหนๆก็จะย้ายแล้วก็ย้ายของมาอยู่ห้องพี่เลย ส่วนห้องนั้นขายทิ้งไปเลยไม่ต้องเก็บไว้" อยู่ๆพี่ดินก็พูดขึ้น

"แต่ด้ายซื้อห้องอีกคอนโดนึงไว้แล้วอ่ะ" ผมเงยหน้าจากเกมขึ้นมาพูด

"ปล่อยไว้งั้นแหละ ว่างๆค่อยไปนอนโน้น" มัดมือชกชัดๆ

"ก็ได้...."

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~ 
เสียงโทรศัพท์มันดังมาจากกระเป๋ากางเกงของพี่ดิน

"ใครโทรมาอ่ะ ขอหน่อยดิ"

"แปป" พี่ดินล่วงมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนดูชื่อ
"ให้แค่2นาที" ดูก็รู้ว่าพี่พอร์ชโทรมา

"เอามาดิ" ผมยื่นมือไปรับโทรศัพท์ก่อนวิ่งไปที่ลิฟท์ที่กำลังเปิดพอดี

"เส้นด้าย!!" พี่ดินตะโกนทันทีเมื่อคว้าผมไว้ไม่ทัน

"ขนของขึ้นให้ด้วย ด้ายรอบนห้องน่ะ" ผมยิ้มลา ก่อนกดลิฟท์ขึ้นไปชั้นบน แล้วรับสายโทรศัพท์

"ฮัลโหวว พี่พอร์ช" ผมขานรับ

//หึหึ ว่าไงครับตัวแสบ คุยได้แล้วหรอ//

"ด้ายวิ่งหนีพี่ดินมา เลยคุยได้"

//หึ แล้วนี้กลับมารึยัง// พี่พอร์ชถาม

"พึ่งถึงเมื่อกี้เอง พี่พอร์ชโทรมามีไรหรอ" ผมเดินมายังหน้าห้องแล้วไขกุญแจห้องพี่ดินเข้าไป

//ว่างไหมวันนี้ พี่ว่าจะชวนมาผับ ZTH หน่อย พี่ชวนคนอื่นๆให้แล้ว//

"ก็ว่าน่ะ แต่ไม่รู้พี่ดินจะให้ออกไปไหนรึป่าวสิ"

//แอบออกมาไง เดี๋ยวพี่ไปรับหน้าคอนโด 2 ทุ่ม โอเคไหม?//

"จะดีอ่อ? เดี๋ยวพี่ดินจะด่าด้ายเอาน่ะสิ"

//น่า พี่คิดถึงด้ายจะแย่แล้ว เราไม่ได้เจอกันเลยน่ะ//

"ด้ายก็คิดถึงและรักพี่พอร์ชมากๆเลย"

//ปากหวานมาจุ๊บทีดิ หึหึ นี้โดนมันยึดโทรศัพท์ไม่รำคาญมันบ้างหรือไง//

"น่ารำคาญจะตายพี่ดินน่ะ ด้ายจะใช้โท......."

ปึงง!! เสียงปิดประตูห้องดังมาแต่ไกล

"หึ" พี่ดินเดินเข้ามาแล้วทิ้งของทั้งหมดลงบนพื้น

"เอ่อ...แค่นี้ก่อนน่ะพี่พอร์ช" กดตัดสายทันทีโดยไม่ทันฟังเสียงทักท้วงของพี่พอร์ช ก่อนเดินไปหาพี่ดินที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยอารมณ์หงุดหงิด ผมหวังว่าเขาคงไม่ได้ยินประโยคนั้นน่ะ

"เอ่อ...พี่ดินเราไปหาอะไรกินไหมอ่ะ ด้ายหิวแล้ว" ผมนั่งลงข้างๆร่างสูง

"กูไม่หิว ไปหาแดกเอง" อยู่ๆพี่ดินก็พูดคำหยาบออกมา

"โกรธด้ายอ่อ......ด้ายขอโทษปล่อยให้พี่ดินยกของคนเดียว" ผมจับแขนเขาไว้เมื่อเขาทำท่าจะลุกออกจากโซฟา
"เดี๋ยวด้ายนวดให้มะ"

"หึ! คิดถึงมันมากไหมละ" พี่ดินหันมามองหน้าผมด้วยสายตานิ่งๆ
"กูแม่งคงไม่ดีเองแหละ" พี่ดินพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องนอน

"อย่ามาเดินหนีด้ายน่ะ! ด้ายยังพูดไม่จบ" ผมเดินตามเขาเข้าไป ผมไม่อยากให้เขาเข้าใจผิด น้ำตาผมเริ่มคลอเบ้า

"ไปไกลๆก่อนได้ไหม หงุดหงิด" พี่ดินเดินหนีผมไปฝั่งระเบียง

"ฮึก..อย่ามาไล่ด้าย..ฮึก ก" ผมยกมือเช็ดน้ำตา เดินตามไปยืนด้านหลัง

"มึงพูดเองน่ะว่ารำคาญกู งั้นกูก็พยายามจะไม่ทำให้มึงรำคาญก็แล้วกัน" ร่างสูงจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบก่อนเอนตัวพิงกับขอบประตูหันหน้ามองวิวด้านนอก

"ฮือออออออออออ"

"มึงจะร้องทำไม" ร่างสูงถามออกมา โดยที่มือข้างนึงยังล่วงกระเป๋า ส่วนอีกข้างคีบบุหรี่เอาไว้โดยไม่สนใจร่างบางแม้แต่น้อย

"ทำไม...ฮือออ...ต้องพูดคำหยายกับด้ายด้วย..ฮึก"

"กูก็เบื่อที่พูดเพราะๆไง" ผมรู้ว่าเขาประชดผม

"อย่าเพิ่งเข้าใจด้ายผิ..."

~ติ้ง ติ้งงง ติ้ง ติ้งงง~ 
เสียงโทรศัพท์ของพี่ดินดังขึ้นมา พี่ดินกดรับทันที
"เออ ว่าไง"

(ว่างป่าวว่ะ)

"เออกูว่างมีไรว่ะ" พี่ดินอัดบุหรี่เข้าเต็มปอดก่อนพ่นมันออกมา

"ฟังด้ายพูดก่อน ฮืออออออออ"

(เสียงใครว่ะ)

"เออน่า มีอะไรก็พูดมา"

(ไม่มีเหี้ยไรหรอก จะชวนมาหาเหล้าแดก)

"เออกูไป"

(เอาน้องมันมาด้วยดิ)

"กูไม่เอามันไปหรอก หึ แค่นี้น่ะเจอกันที่เดิม" เขากดวางสาย ก่อนหันมามองผมนิดๆ แล้วเดินไปหน้าประตูห้องนอน ผมยื่นปาดน้ำตามองตามเขาไป

"จะไปไหน ฮึก" ผมถามเขาเมื่อเขาหยิบกุญแจรถ

"เรื่องของกู รำคาญกูไม่ใช่หรือไง งั้นเดี๋ยวกูออกไปเอง มึงจะได้ไม่รู้สึกรำคาญกูไง" เขาหันมาพูดกับผม

"ไม่เอาๆ ฮือออออ...มาคุยกับด้ายก่อน" ผมวิ่งไปดึงเสื้อเขาเอาไว้

"อย่ามางี่เง่า ตัวเองเริ่มก่อนน่ะ"

"พี่ดิน ฮึก ก..ฮือออออออ อย่ามามาทิ้งด้ายน่ะ ฮึก ก อย่าปล่อยด้ายอยู่คนเดียวแบบนี้ ฮือออออ" ผมยื้อแขนเขา
"ห้ามไป! ฮืออออออ ถ้าไปด้ายจะโกรธ ฮืออออ"

"เรื่องของมึง" เขาเดินออกจากห้องไปโดยทิ้งให้ผมอยู่เพียงรำพังในห้องนั่งเล่น

"ด้ายจะโกรธ ฮือออออออออออ" ร่างบางนอนฟุบลงกับพื้นร้องไห้



[talk : Din]

ผมทิ้งให้น้องอยู่ในห้องคนเดียว ตามจริงแค่จะทำโทษมันเท่านั้นแหละ น้องมันชอบพูดไม่คิด รู้อยู่แล้วแหละว่ามันไม่มีทางรำคาญผมหรอก นรักผมจะตาย ผมแค่ทิ้งมันไว้แค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้นแหละ ยังไงผมก็เป็นห่วงมัน

"เออมึง กูไม่ไปแหละ" ผมโทรบอกไอ้หยวน

//ไมอีกว่ะ//

"ทะเลาะกับน้องมันนิดหน่อย"

//อ่าวหรอ ทะเลาะเรื่องเหี้ยไรอีกล่ะ มึงไปแกล้งมันอีกอ่ะดิ//

"แกล้งเหี้ยไร แม่งบอกรักผู้ชายคนอื่น แต่บอกรำคาญกูมันน่าให้กูโกรธไหม" พอพูดแล้วรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา แม่งไปบอกรักผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช้ผมได้ไงว่ะ

//งั้นออกมาหาเหล้าย้อมใจไหมเพื่อน5555555//

"ตีนกูนี้ กูไม่ได้อกหักไอ้สัส ไม่ต้องมาย้อมใจกู"

//หึหึ แล้วนี้น้องมันอยู่ไหนละ//

"ร้องไห้อยู่บนห้อง กูเดินหนีมันลงมาข้างล่าง"

//แล้วมึงไปทิ้งมันไว้คนเดียวทำไม แม่งคิดสั้นฆ่าตัวตายแล้วมั้งเนี้ย//

"ส้นตีนกูเหอะ อย่างมาแช่งเมียกู" พรุ่งนี้เดี๋ยวมึงเจอกูถีบ

//หึหึหึ เต็มปากเต็มคำน่ะไอ้สัส เออแค่นี้แหละพวกนั้นมันมาแหละ มึงก็ไปง้อมันหน่อย น้องมันอาจจะไม่ได้พูดเชิงความหมายนั้นก็ได้// พูดมากจริงๆเลยมึงนิ

"เออแค่นี้แหละ" ผมวางสายจากไอ้หยวน ก่อนเดินไปหน้าปากทาง ที่มีซุปเปอร์มาเก็ตอยู่ เห็นน้องมันบ่นว่าหิวเลยมาเลือกซื้อของกินข้ามเวลา ทำโทษมันสะหน่อย ให้มันได้อยู่คนเดียวบ้าง คำพูดที่มันพูดออกมาบางคำมันก็ทำร้ายจิตใจผมได้เหมือนกัน พูดไม่รู้จักคิด ป่านนี้นอนร้องไห้ตาปวม น้ำตาท่วมห้องแล้วมั้ง ผมว่าผมรีบๆซื้อของให้มันเสร็จแล้วกลับเลยดีกว่า ผมหยิบของทั้งหมดมาจ่ายตังก่อนจะเดินไปกลับมายังห้องอีกครั้ง

แกร๊ก ปึก! ผมพลักประตูเขาไปก็ต้องตกใจ เมื่อเด็กดื้อของผมวิ่งมากอดผมเต็มรัก

"ฮืออออออออออ" มันสวมกอดผมอย่างแน่นแล้วซุกหน้าลงกับอก
"อย่าทิ้งด้าย...ฮึก ก...ฮือออออออ"

"ไม่รำคาญคนอย่างกูแล้วหรอ" ผมถามมัน

"ฮืออออออออออ" มันไม่ตอบเพียงแต่ส่ายหน้าไปมาอยู่ที่อกผม

"ปล่อยก่อนดิ" ผมบอกให้มันปล่อยเพราะผมจะเอาของไปเก็บ

"ฮึก ก ฮืออออออออออ" มันแหกปากร้องเสียงดัง

"พี่จะเอาของไปเก็บ ปล่อยก่อนดิจะร้องไห้ทำไม"
ร่างบางไม่ยอมปล่อย ทำให้ผมต้องวางของลงกับพื้นก่อนหันมาพูดกับมันให้รู้เรื่อง
"เลิกร้องได้แล้ว"

"ฮึก ก...ด้าย ฮือออออ...อย่าทิ้งด้ายอีก..ฮือออออ" ผมมองแก้มเนียนที่ตอนนี้มีแต่คราบน้ำตาเต็มไปหมด

"เงยหน้ามา" ผมบอกร่างเล็ก

"ฮือออออ" มันยังคงซุกหน้าอยู่กับอกของผม

"เงยหน้ายึ้นมามองพี่หน่อย

"ฮึก ก...ด้ายขอโทษ..ฮึก" ด้ายเงยหน้าขึ้นมาตามที่ผมบอก ผมมองไปที่ปากสวยๆนั้น ตอนนี้มันแดงไปหมดเลย ผมรู้ดีเวลามันร้องไห้มันชอบกัดปากตัวเอง ผมจับแก้มเนียนให้เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนก้มลงไปประกบกับริมฝีปากอวบอิ่มแดงๆนั้น

"อืมม อึก" เสียงครางเบาๆดังรอดออกมา ผมค่อยๆระเมียดระไม กดจูบอย่างอ่อนโยนเป็นเชิงปลอบให้เด็กดื้อของผมหยุดร้องไห้

"ฮึก ก อืม" เส้นด้ายยกมือขึ้นมาโอบรอบคอผมก่อนจะเขย่งเท้าน้อยๆขึ้นเพื่อจูบตอบผม ผมสอดลิ้นเข้าไปในปากสวยนั้น เราแลกลิ้นกันอย่างโหยหา ผมเลียริ้มฝีปากหวานก่อนจะผละออก

"อย่าพูดแบบนั้นอีก อย่าบอกรักใครที่ไม่ใช่พี่ อย่าบอกว่ารำคาญพี่อีก" ผมใช้ปลายนิ้วมือเช็ดที่ขอบตาเบาๆ

"จะไม่พูดแล้ว ฮึก ก" น้องมันสวมกอดผมอีกครั้ง ผมก็กอดตอบน้องมันแน่นๆ

"ฮึก พี่ดิน" ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นแล้วเรียกชื่อผม

"ว่าไง หืม" ผมลูบหัวปลอบ

"ฮึก ก สัญญากับด้าย ฮึก ว่าพี่ดินจะไม่ทิ้งด้าย ฮึก ฮือออ สัญญาสิ" เด็กดื้อของผมร้องไห้อีกครั้ง

"ทิ้งได้ไง เมียทั้งคน"

"ฮือออ อย่าทิ้งน่ะ ฮึก ด้ายไม่อยากเป็นแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว ฮือออออ"

"ไม่ทิ้งหรอก ทั้งรักทั้งหวงขนาดนี้"

"ห้ามมีคนอื่นด้วย ฮึก"

"ไม่มีหรอกน่า แค่คนนี้ก็ถึงใจพออยู่แล้ว หึหึ"

"บะ บ้า...ฮึกก" มันยิ้มให้กับผม

"ร้องทุกวัน ขี้แง่น่ะเรา"ผมเอานิ้วมือปาดน้ำตาออกให้น้อง

"ใครกันเล่า ชอบทำให้ร้องไห้ ฮึก" มันพึมพำแต่ผมได้ยิน

"อ่อ นี้พี่ผิดใช่ป่ะ" ผมทำเสียงเรียบๆแกล้งมัน

"ฮึก ก ด้ายผิดก็ได้ ฮืออออ" มันร้องไห้อีกครั้ง

"หึหึหึ โอ๋ๆๆ พี่แกล้งๆ ไม่ร้องน่ะ กอดกันเร็วกอดกัน" ผมดึงร่างเล็กเข้ามากอดแน่นๆ ผมทั้งห่วงทั้งหวงมัน และรักมันจะตายอยู่ ไม่มีทางทิ้งมันได้ลงคอ ผมจะอยู่กับมันจนตายกันไปข้างหนึ่งเลย

*************************************
มาแล้วว อิพี่ดินขี้แกล้งตลอด เริ่มเกลียดอิพี่ดินแหละ5555555555
ไรต์มาอัพพร้อมบอกราตรีสวัสดิ์
GN กู๊ดไนท์ ไปแหละ บายบาย

ปล. ไม่ได้ดูคำผิดเลยรีบพิมพ์ รีบอัพลงอย่างเดียว
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 19 (25-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-03-2015 21:58:43
ฝากเก็บพี่พอร์ชไปทีค่าา…~ :ruready
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 20 (28-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 28-03-2015 17:27:22
Chapter 20 [Night & Kan] p.2




ภายในห้องนอนใหญ่มีสองหนุ่มที่กำลังทำกิจกรรมสวาทกันอยู่บนเตียง ที่ผ่านมรสุมมาทั้งคืนจนถึงเช้า ร่างกายทั้งสองเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ ไนท์พยายามเร่งเครื่องจนทำให้ร่างบางที่อยู่ใต้ร่าง ต้องกำผ้าปูที่นอนแน่น

"อ๊ะ....พอ..ก่อน...อ่าาาส์..มันเจ็บ!" กานใช้มือบางๆของตัวเองด้วยแรงที่แทบจะไม่มี ดันร่างแกร่งออกจากตัวแต่ก็ไม่เป็นผล

"อืออ...ซี๊ดดดด แน่นดีฉิบหายเลย" ไนท์ยังคงดำเนินกิจกรรมสวาทต่อไปโดยไม่สนใจคนด้านล่างเลยว่าจะรู้สึกอย่างไร

"อ่ะ...อ๊ะ..ฮ๊าาส์~"เสียงครางกระเซ้าออกมาจากปากสวยๆนั้น ไนท์ก้มลงไปซุกซอกคอที่หอมๆ ร่างบางทำได้แค่เอียงหน้าหลุบการซุกไซร้นี้

"อ่าขาหน่อย" ไนท์กระซิบเบาๆข้างหู แต่ร่างบางไม่ยอมทำตาม จึงทำให้ไนท์ต้องจับขาขึ้นเอง ก่อนดันท่อนลำเขาไปเต็มที่

"อึก!....อ๊ะะ..มะ...มันลึก ฮึกก" ความเจ็บเริ่มแล่นเข้าสู่ร่างกายอีกครั้ง กานเขยิบตัวถอยออก แต่ร่างสูงกลับคว้าเอวแล้วกดเขาหาตัว

เพี๊ยะ!
"จะเขยิบไปไหนว่ะ!" ไหนตีลงที่ขาอย่างแรง

"ฮึก ปล่อยกูไปเถอะ...อึก..กูเหนื่อย.....อ๊าาส์!" ไนท์ไม่ฟังร่างบางพูดแต่กลับกระแทกท่อนลำลงไปลึกกว่าเดิม

"พูดมาก! ถ้ากูไม่เสร็จกูก็ไม่ปล่อย หึ" ไนท์แสยะยิ้มขึ้นน้อยๆ แม้ร่างบางจะเสร็จไปแล้วถึงสี่ครั้งแต่เขาพึ่งเสร็จไปแค่สองครั้งเองเขาไม่มีทางปล่อยไปหรอก
ไนท์จับเอวร่างบางก่อนจะกระแทกแกนกายเข้าไปแรงๆทำให้ร่างบางกระดุกด้วยควาทเสียว

"อ่ะ... ฮ้าาส์ ...อ๊าา....อ๊ะ~" น้ำตาจากดวงตาใสๆนั้นค่อยไหลลงมาอาบแก้ม ริมฝีปากสวยได้รูปนั้นแม่มเข้าหากัน
 เขาทนไม่ไหวแล้วกับการกระทำแบบนี้ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น ชีวิตเขาทำไมถึงได้บัดซบเช่นนี้ มีเซ็กส์กับศัตรูงั้นหรอ หึ เขาละสมเพชตัวเองจริงๆ

ไนท์ลอบมองร่างบาง ช่วงนี้เขาไม่ค่อยได้ปลดปล่อยเลยต้องมาลงกับร่างบางเสมอ เขาเห็นบ่อยแล้วเวลาที่เราทำกิจกรรมบนเตียงไม่มีสักครั้งที่ร่างบางจะไม่ร้องไห้ แต่เขาไม่เคยสนใจสักครั้ง ในเมื่อกานเลือกที่จะมีปัญหากับเขา มันก็ต้องจบด้วยเรื่องอย่างนี้

"อืมมม...ซี๊ดดดด ใกล้แล้ว" ร่างสูงซอยถี่จนทำให้กานต้องเอามือมาโอบรอบคอไว้ ด้วยความเสียวส้าน ร่างบางเกร็งตัวเมื่อรู้ว่าตัวเองใกล้จะไปแล้วเหมือนกัน

"อ๊ะ อ๊ะ อ่าาาส์" ร่างสูงจับแกนกายน้อยมาชักรูด จนร่างบางบิดเร้าไปมา

"อืมม..พร้อมกันน่ะ" ไนท์เร่งเครื่องพร้อมกับช่วยกานไปด้วย

"อ๊าาาาาาาส์" ร่างบางพ้นน้ำรักขาวๆออกมาเต็มมือของร่างสูง
"อือ...ฮ๊าาาาาส์" ร่างสูงก็ถึงจุด ก่อนปล่อยน้ำสีขาวขุนเขาไปในตัวร่างบาง พร้อมกระตุกเข้าออกเบาๆเพื่อรีดน้ำออกให้หมด จึงถอนแกนกายออกมา แล้วล้มตัวลงนอนข้างคนตัวเล็กที่นอนหอบอยู่บนเตียง

"ลุกไปอาบน้ำ เดี๋ยวกูพาไปส่ง" เช้านี้มีเรียน ไนท์สั่งคนตัวเล็ก แต่กานทำเป็นไม่ได้ยินแล้วหันหลังให้พร้อมดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวไว้

"ฮึกก ฮึก" เสียงสะอื้นดังออกมา

"กูบอกให้ลุก อย่าให้กูพูดเป็นครั้งที่สาม" ไนท์เอื้อมมือไปดึงผ้าห่มออก พร้อมจับที่แขนร่างบางให้ลุกขึ้น

เพี๊ยะ!! กานตีเข้าไปที่มือร่างสูงอย่างแรง
"อย่ามาแตะต้องตัวกูน่ะ ฮึกก"

"หึ อยากจะโดนกูอีกรอบใช่ไหม!" ร่างสูงตะคอกกลับมาทำให้กานสะดุ้งรีบส่ายหน้าทันที

"ทำตัวเหมือนพึ่งเคยเสียตัว หึหึ โดนกูทำตั้งหลายครั้งยังไม่ชินอีกหรือไง" ร่างสูงเน้นย้ำการกระทำเลวๆของตัวเอง

"ถ้าไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเรา มึงก็ลุกขึ้นมา จะได้รีบอาบน้ำแล้วไปสักที"

"ฮึกก ฮึก" เขาทำอะไรไม่ได้เลย เขาไม่สามารถบอกเรื่องนี้ให้เลย์ ด้ายและก็ลันรู้ ไนท์เองก็รู้ดีถึงได้เอาเหตุผลนี้เป็นข้ออ้างเรียกตัวเขามาทำเรื่องอย่างว่า

"มานี้" ไนท์ดึงแขนร่างบางให้ลุกจากเตียง ก่อนจะพยุงเดินไปยังห้องน้ำ เขาปิดฝาชักโครกแล้วจับกานให้นั่งลงบนนั้น ก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบสบู่เหลวมาเทลงตัวของร่างบางเพื่อที่จะทำความสะอาดตัวให้

"ไม่ต้อง ทำ...ฮึกก..เองได้" กานจับแขนไนท์ออกไป ก่อนจะค่อยๆถูตัวตัวเอง ไนท์เปิดน้ำรองในอ้างล้างหน้าเอาไว้ให้

"งั้นหันหลังให้ก่อน กูจะเอาน้ำออกให้"

"ไม่ ดะ..เดี๋ยว......ทำเอง"

"งั้นก็ทำ กูรออยู่" ร่างบางมองหน้าไนท์ด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา

"หันหลังมา กูทำไม่เจ็บหรอก" เขาพูดเมื่อร่างบางมือสั่น ไม่ยอมทำสักที

"มะ..ไม่" กานก็ยังคงปฏิเสธ

"สัญญา ไม่เจ็บหันมาเร็วๆ กูจะได้อาบน้ำสักที" ร่างบางยอมหันหลังมาแต่โดยดี

"อ๊ะ" ไนท์ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปช่องทางด้านหลังอย่างเบามือก่อนจะกวักน้ำรีกออกมาจนหมด

"เสร็จแล้วที่นี้ไปอาบน้ำไป"

"ไปก่อนเลย ฮึก"
 ไนท์มองหน้ากานเล็กน้อยก่อนจะเดินไปด้านในสุดที่เป็นห้องอาบน้ำโดยหันหลังให้ร่างบาง

"ฮึกก ฮือออ" กานชันเข่าขึ้นเล็กน้อย แล้วก้มหน้าลง เขาอยากให้เรื่องแบบนี้มันจบไปซะ อยากให้ทุกอย่างมันหายไปให้หมด อยู่ๆร่างบางก็เงยหน้าขึ้นก่อนเห็นใยขัดตัวห้อยอยู่ กานเดินไปหยิบมันมาก่อนจะเอามาถูตัวแรง

"สกปรกที่สุด ฮึกก" ตัวกูแม่งเจอแต่เรื่องโสโครก

ไนท์ที่พึ่งทำความสะอาดตัวเสร็จ จึงเอาผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวก่อนเดินออกไป แต่ก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นร่างบางนั่งตัวแดงอยู่บนชักโครก

"มึงเป็นบ้าอะไรอีกห่ะ!!" ร่าสูงรีบเดินเข้ามาดึงมือร่างบางเอาไว้

"ฮึกก ฮืออออ" กานทำได้แค่ร้องไห้อย่างเดียว

"แม่งตัวแดงหมดแล้วเนี้ย ทำไมต้องถูแรงขนาดนั้นด้วย" ไนท์รีบจับร่างบางไปล้างน้ำก่อนพาออกจากห้องน้ำ

"อย่าทำแบบนี้ แม่งผิวดีๆเสียหมด" ไนท์หยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้กับกาน ก่อนจับร่างบางแต่งชุดนักศึกษา

"เดี๋ยวกูไปส่งที่มหา'ลัย แล้วเดี๋ยวตอนเย็นกูมารับ ห้ามหนี้กลับก่อน ถ้ามึงหนี้กลับมึงจะได้บทลงโทษแบบเมื่อคืนอีก" เพราะงี้ผมถึงโดนมันทำก็เมื่อวานมันเรียกผมให้ไปหามันที่ผับแต่ผมไม่ยอมไป มันโทรหาผมผมก็ไม่ยอมรับ จนมันตามมาถึงบ้านแล้วลากผมมาที่นี้เพื่อทำเรื่องแบบนี้... ตอนที่มันไปผมพยายามหาคนช่วยแต่ไม่มีใครอยู่บ้านสักคน ทุกคนออกไปทำธุระกันหมด ผมถึงโดนมันลากออกมาได้ง่ายๆ

"ฮึกก ฮึก" ร่างบางสะอื้นน้อยๆ

"หึ แค่นี้ก็ร้องไห้ ไอ้คนปากดีที่มันต่อยกูวันนั้นมันหายไปไหนว่ะ เหลือแต่คนขี้แงอยู่ตรงนี้" ร่างสูงยิ้มเยาะก่อนเดินน้ำร่างบางไปยังลานจอดรถ ก่อนขับรถพากานมาส่งที่มหา'ลัย ตลอดทางเราทั้งคู่เงียบ มีแต่เสียงเพลงที่มันเปิดฟัง ผมทำเป็นไม่สนใจมองแต่ข้างทางไปเรื่อยๆ จนถึงมหา'ลัย

"ที่พูดไว้อ่ะ จำได้ไหม" ร่างสูงทักขึ้น

"อือ" ผมขานรับแค่นั้นก่อนเดินลงจากรถ

"กูจะมารับที่เดิมน่ะ" มันเปิดหน้าต่างรถ ก่อนตะโกนออกมา ผมทำเป็นไม่สนใจเดินไปยังคณะของตัวเอง

"กว่าจะมา เขารอมึงกันอยู่เนี้ย" ไอ้ลันทักผมขึ้น

"อือ" ผมตอบแค่นั้น

"ทำไมหน้าดูเหนื่อยๆจังเลย" เลย์ถาม

"เลย์กอดหน่อยได้ไหม" เลย์หันหน้ามามองกาน ก่อนพยักหน่อยเบาๆเป็นเชิงอนุญาติ กานเดินเข้าไปกอดเลย์พร้อมซุกหน้าลงกับอก เลย์เป็นผูชายที่อบอุ่นที่สุดในกลุ่ม ถึงบางเวลาเขาจะโหดไปหน่อย แต่เขาก็รักเพื่อนทุกคน

"เป็นอะไร ช่วงนี้มึงดูเหนื่อยๆน่ะ" เลย์ถาม เขาเป็นคนที่รู้จักนิสัยเพื่อนทุกคนดี ใครเปลี่ยนไปแม้แต่นิดเดียวเลย์ก็จะดูออก

"ป่าวหรอก"

"กาน เค้าซื้อนมมาให้" ไอ้ด้ายเดินยืนกล่องนมมาให้

"ไหนนมมึงห่ะไอ้ดาย มึงมองดีๆดิมึงหยิบอะไรมา" ลันหันไปว่า

"อ่าว เค้าว่าเค้าหยิบนมมาน่ะ" ที่มันหยิบมาคือชาเขียวครับ มันมองยังไงของมัน

"กอดหน่อย" ผมบอกเลย์ที่นั่งเฉยให้ผมกอดมันคนเดียว

"ทำไมวันนี้อ้อนจัง เด็กแสบของกูหายไปไหนแล้วน่ะ" ไม่หายไปไหนหรอกก็อยู่นี้แหละ เลย์ยกมือขึ้นมาลูบหัวเบาๆ

"ไม่รู้" ผมหลับตาลง

"อย่ามาหลับตรงนี้ กูไม่ใช่ที่นอน" เลย์ว่า

"ยังไม่ได้นอนเลยแค่หลับตาเฉยๆ" ผมยันตัวเองออกจากตัวเลย์

"ใครจะเชื่อมึง มึงหลับบ่อยจะตายในคาบเรียน"

"ไอ้ลันมึงหุบปากก่อนได้ไหม" ผมหันไปหามัน

"เออกูเสือก กูขอโทษคร้าบบ" มันยกมือไหว้บนอกผม

"กวนตีนแหละ หึหึหึ" ผมยิ้มออกมา

"ยิ้มจนได้!" ด้ายตะโกนขึ้น

"มึงจะตะโกนทำไมเล่า" ผมว่าเส้นด้าย

"ป่าว แค่ตื่นเต้น" มึงตื่นเต้นอะไรว่ะ

"ไปเรียนได้แหละไป ด้ายมึงอ่ะห้ามหลับในคาบเลยน่ะ หยุดเรียนมาสองอาทิตย์แล้ว เดี๋ยวเย็นกูติวให้"

"ไม่เอา ถ้าให้ลันติวเค้าคงไม่จบพอดี ให้เลย์ดีกว่า เนอะๆๆ" มันหันไปหาแนวร่วมกับเลย์

"เออจำไว้เลย ฮึ้ยย" ไอ้ลันงอนรีบเดินเข้าห้องเรียน พวกผมก็รีบเข้าตามไป

ตลอดทั้งวันผมเรียนไม่รู้เรื่อง หรือเรียกว่าไม่ได้เรียนเลยดีกว่าจากที่ผมเขาห้องมาผมก็เอาแต่นอนอย่างเดียว ก็ผมยังไม่ได้นอนเลย พอได้หลับแล้วรู้สึกดีขึ้นเพราะได้พักผ่อนมั้ง พอตื่นขึ้นมาพวกผมก็ไปหาข้าวเที่ยงกินกัน แล้วกลับมาเรียนคาบบ่ายอีกครั้ง
.
.
.

"สิ้นเดือนมีสอบเก็บคะแนน อ่านหนังสือกันด้วย โอเคไปได้ค่ะ" ครูสอนจบก็ปล่อยกลับบ้าน

ติ้ง! เสียงข้อความไลน์ดังทำให้ผมต้องกดเข้าไปดู

Night : มาที่ลานจอดรถ เร็วๆกูรออยู่

สั่งกูจังน่ะแม่ง ผมอ่านอย่างเเดียวแต่ไม่ตอบ

ติ้ง
Night : รู้ใช่ไหมถ้าหนี้กูแล้วเจอกับอะไร
Kan : เออสั่งกูจัง
Night : อย่าปากดีให้มันมาก
Night : เร็วๆดิ ชักช้าว่ะ
Kan : พึ่งเลิกรอหน่อยไม่ได้หรือไง
Night : เลือกเอา จะรีบเดินมาหากูที่ลานจอดรถเร็วๆ หรือจะให้กูขับไปรับที่หน้าคณะ
Night : หน้าคณะก็ดีเหมือนกันน่ะ เพื่อนมึงจะได้รู้เรื่องของเราไง
Kan : เดี๋ยวกูรีบวิ่งไป มึงรออยู่ตรงนั้นแหละแม่ง
Night : หึหึ

มันพิมพ์ส่งมาให้ผม
"เอ่อ...พวกมึง กูกลับก่อนน่ะรีบไปทำธุระว่ะ" ผมหันไปบอกเพื่อนๆ

"ให้กูไปส่งไหม" เลย์ถาม

"ไม่เป็นไร เอ่อ...คนที่บ้านมารับน่ะ" พวกนั้นพยักหน้า

"ไปน่ะ" ผมโบกมือลา ก่อนวิ่งไปยังลานจอดรถ

ซี๊ดดด เจ็บทางด้านหลังฉิบหาย ผมวิ่งไปหยุดไปเพราะมันเจ็บ ผมเลยเลือกที่จะเดินเร็วๆแทนจนถึงลานจอดรถ

"ชักช้า ให้กูรอตั้งนาน" เมื่อผมเปิดประตูเข้าไปนั่งมันก็ตะคอกผมทันที

"มันเจ็บ มึงไม่ลองมาโดนบ้างละแม่ง" ผมเถียง

"เจ็บเหี้ยไร ไหนกูยังไม่เห็นมึงมีแผลอะไรเลย"มันจับขาผมยกขึ้น แต่ผมสลัดออก

"มึงกล้าถามเนอะ เจ็บที่มึงทำกับกูไงไอ้เหี้ย" ผมสะบัดหน้าหนี้มันทันที

"อ่อ หึหึ นึกว่าเจ็บอะไร" มันเอามือมาลูบขาผม

"ทุเรศ ไม่ต้องมาจับกู" ผมดึงมือมันออก

"หึ ไอ้เด็กปากดีมันกลับมาแล้วหรอ เมื่อเช้ายังเป็นเด็กขี้แงอยู่เลย"

"พูดมาก จะไปไหนก็ไป"

"ไปเอากับกูอีกรอบไหมละ หึ"

"ส้นตีนเหอะ ถ้าเรียกกูมาเพราะเรื่องอย่างนี้ อย่าเรียก" ผมเปิดประตูรถออแ แต่ร่างสูงกับกระชากประตูปิดแล้วคร่อมตัวลงมาทับผม

"ถ้ากูจะเรียกมึงต้องมา ถ้ากูต้องการอะไรมึงก็ต้องทำนี้คือคำสั่ง" ร่างสูงค่อยๆโน้มหน้าลงมาก่อนกดริมฝีปากเรียวเข้ากับริมฝีปากสวยๆนั้น

"อือออ!" ร่างบางครางออกมาอย่างตกใจ เม้มปากเน้นเพื่อนกันร่างสูงสอดลิ้นเข้ามา ร่างสูงเล้าโลมด้วยปากของตนเองและก็ขบกับปากเล็กนั้นจนร่างบางยอมเผยอปาก ร่างสูงอาศัยจังหวะนี้สอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกับลิ้นเล็ก

"อืมม" กานพยายามดันร่างสูงออกจากตัวแต่ก็ไม่เป็นผล ทำได้แค่กำแขนเสื้อไว้เป็นที่ระบาย ไนท์เอาลิ้นเกี่ยวกับลิ้นเล็กๆอย่างหยอกล้อไปมา เพิ่มสัมผัสจูบอันอ่อนโยน จนร่างบางรู้สึกเคลิ้มไปกับรสจูบ เลยจูบตอบกลับไปทำให้ร่างสูงเผลอยิ้มขึ้นน้อยๆ ไนท์เลียริมฝีปากสวยนั้นก่อนจะผละออกมา

"ไปหาข้าวกินกัน กูหิวแล้ว" เสียงกระซิบข้างหู

"อะ...อืม" กานทำได้แค่เพียงหันหน้าหนีไปมองข้างกระจก เพราะไม่อาจสู้หน้าได้ ผมเป็นอะไร ทำไมต้องไปจูบตอบมันด้วยว่ะโอ้ยยไม่เข้าใจเลยแม่ง

"หึ" ไนท์ขำกับอาการของคนตัวเล็กข้างๆ

"หะ...หัวเราะอะไร!?!" ร่างบางหันมาโวยวายใส่

"ป่าว หึ" เขาเพียงแต่ยิ้มมุมปาก ก่อนจะขับรถออกไป พวกเราออกจากมหา'ลัย ก่อนที่เขาจะขับรถพาผมมายังห้าง ห้างหนึ่งที่ผู้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไร

"จะกินอะไร" ร่างสูงถาม

"ยังไม่หิว" ผมบอก

"แต่กูหิว เลือกดิว่าจะกินอะไร" มันกันมาสั่งผม

"ก็กูไม่หิว มึงอยากกินไรก็กินไปดิ"

"เลือกมาเอาร้านไหน" นี้มึงไม่ได้ฟังกูเลยใช่ไหม

"ร้านโน้นไป" ผมชี้ไปมั่วๆ เป็นร้านอาหารทะเล

"ไม่แดก กูแพ้อาหารทะเล"

"เรื่องมากจริงๆ ร้านโน้น" ผมชี้ไปทางร้านอาหารญี่ปุ่น

"เดินไปดิ" มันดันหลังให้ผมเดินนำหน้า ผมเดินเข้าไปในร้านที่ตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่น เราเลือกนั่งโต๊ะในสุด เพราะคนตัวโตแถวนี้มันไม่ชอบนั่งข้างกระจก แม่งบอกคนเดินผ่านไปผ่านมามองแล้วรำคาญ

"เอาข้าวหน้าหมูทอด 2 เอาน้ำชาแก้วนึง แล้วก็น้ำเปล่าแก้ว" มันมองเมนูก่อนสั่ง พนักงานทวนรายการอาหารอีกครั้งก่อนออกไป

"น่ารักจังเลยน่ะคะ พาน้องมาทานข้าว" มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาทัก

"หึหึหึ" ร่างสูงหัวเราะเบาๆ

"อยู่ม.อะไรค่ะ ตัวเล็กนิดเดียว" กูแค่เตี้ยเหอะ

"เอ่อ....ผมเรียนมหาลัยแล้วครับ" ผมยิ้มแหย่ๆ

"อ่าวตายจริง ขอโทษน่ะคะ เห็นตัวเล็กนิดเดียวนึกว่าอยู่ม.ต้น" เธอขอโทษ

"อ่อไม่เป็นไรครับ มันโดนทักบ่อยอยู่แล้ว ถึงมันจะอยู่มหาลัย แต่สมองมันอยู่แค่ม.ต้นนั้นแหละครับเพราะขาดความอบอุ่นสมองเลยมีน้อย หึหึหึ" ผมยังไม่ทันได้ตอบ ไอ้ไนท์มันก็ตอบแทนผม

"มึงสิ! สมองม.ต้น ทำตัวเหมือนพ่อแม่ไม่รักอย่ามาด่ากู"
"อยากโดนดีใช่ไหม" มันตีหน้าเรียบ
เมื่อเธอเห็นว่าบรรยากาศไม่ดีจึงขอตัวออกไป

"เออแม่ง ที่มึงยังด่ากูได้เลย"

"มองหน้ากูด้วย กูคือใคร" อย่าให้ถึงทีกูบ้างหล่ะ กูจะด่าให้ยับเลยค่อยดู

"แล้วที่สั่งไปกินหมดหรือไง สั่งมาสองจาน" ผมหันไปเปลี่ยนเรื่องคุยมัน ก็ดูมันดิมองหน้าผมดุๆอ่ะ

"กูสั่งให้มึง" กูบอกมึงรอบที่ล้านแปดบอกว่าไม่หิวมึงก็ยังจะสั่งให้กู

"กูบอกว่ากูไม่หิวไง"

"กูสั่งให้กินก็ต้องกิน ตัวมึงเล็กกูเอาไม่มันส์" มันพูดหน้าตาย

"ไอ้สัส มึงอย่ามาพูดในที่สาธารณะได้ไหม" ผมกำมือแน่น อยากจะต่อยคน

"สั่งมาแล้วต้องกินด้วย ถ้ามึงไม่กินกูจัดหนักแน่คืนนี้"

"เหี้ยเหอะ กูไม่....." มันกอดอกนั่งมองหน้าผม

"อาหารมาเสิร์ฟแล้วค่ะ" พนักงานเข้ามาแทรกซะก่อน

"เอ่อ..ขอบคุณครับ" ผมพูดไปตามมารยาทก่อนยิ้มให้ พนักงานยิ้มให้เล็กน้อยแล้วยื่นบิลให้ก่อนเดินออกไป

"ยิ้มอ่อยหรือไง"

"อ่อยบ้านมึงสิ กูยิ้มเป็นมารยาทเว้ย"

"นิ้มมารยาสิมึง" ผมทำท่าจะเถียงต่อแต่ร่างสูงก็ดันพูดแทรกก่อน
"กินเข้าไป จะได้รีบกลับ" มันหันมาสั่งผมก่อนนั่งกินของตัวเองไป ผมมองจานตัวเองก่อนตักข้าวครึ่งจานไปใส่ให้มัน

"กินไม่หมดเสียดาย" ผมหันไปบอก

"ถึงว่าทำไมตัวถึงเล็ก กินแม่งเท่าขี้มดจะไปอ้วนได้ไง" มันหันมาว่าผม

"ก็เรื่องของกูอ่ะ" ผมทำเป็นไม่สนใจนั่งกินของตัวเองต่อไป

"เดี๋ยวกูให้ย้ายมาอยู่กับกู กูจะขุนมึงให้อ้วนเลยค่อยดู"

"ฝันไปเหอะ กูไม่ไปอยู่กับมึงหรอก"

"หึ" ร่างสูงแสยะยิ้มขึ้น ก่อนจะนั่งทานอาหารของตัวเองให้หมด พวกเราต่างคนต่างกินกันให้เสร็จ ก่อนจะจ่ายตังแน่นอนว่าไม่ใช่ผมจ่าย มันบังคับผมมามันก็ต้องจ่ายดิเรื่องไรผมจะจ่าย

"ปะ ไปกันได้แล้ว" มันเดินเข้ามาจูงมือผมให้เดินตาม

"เห้ย ปล่อยเลยน่ะอย่ามาจับมือกู" ผมรีบสะบัดมือมันออก

"กูจะจับมีปัญหาอะไรไหม" ผมจับมือผมขึ้นก่อนกระชากให้เดินตาม ผมอายเขา ถ้าคนเห็นผู้สองคนเดินจูงมึงกันใครมันก็ต้องคิด

"ปล่อยเหอะ กูไม่ชอบ" ผมบอกมัน

"แต่กูชอบ ทำไมมึงกลัวใครมาเห็นหรือไง"

"เออ!"

"หึ เห็นก็เห็นไปดิ" มันพูดด้วยเสียงเรียบๆก่อนจะจูงมือผมเดินไป ผมพยายามแกะมือออกจากมันแต่มันไม่ยอมปล่อย

"แม่ง แล้วนี้มึงจะไปไหน" ผมรำคาญมันจนต้องหันมาถาม

"ซื้อเสื้อผ้า" มันตอบ

"ซื้อเวลาอื่นได้ไหม กูจะกลับบ้าน ไม่มึงก็ไปเดินคนเดียว เดี๋ยวกูกลับเอง"

"ไม่" มันขาดความอบอุ่นมากหรือไงว่ะแม่ง ยุ่งกับกูตลอด ร่างสูงเดินเขาร้านโน้นร้านนี้จนได้ของมาเต็มมือ แต่ก็ไม่ยอมกลับสักทีจนตอนนี้ทุ่มครึ่งแล้ว

"หึ้ยย มึงรีบซื้อรีบกลับเลย เดี๋ยวดึกก่อนกูยังไม่ได้โทรบอกแม่"

"กูโทรบอกแหละ" มันพูดออกมา ทำให้ผมมองหน้าอย่างสงสัย

"มึงไปรู้เบอร์แม่กูได้ไง"

"ขนาดบ้านมึงกูยังรู้เลย แค่เบอร์แม่มึงแค่นี้ทำไมกูจะหามาไม่ได้" มึงเป็นนักสืบหรือไงว่ะ

"แล้วมึงบอกแม่กูไปว่าไง" ผมหันไปถามมัน

"บอกมึงจะทำรายงานสองวัน แต่ไม่กล้าโทรมาขอแม่เลยให้รุ่นพี่อย่างกูมาขอให้ แล้วบอกด้วยว่าจะนอนกับกู หึ"

"ไอ้เหี้ยยยย ใครบอกมึงห่ะว่ากูจะทำรายงาน" ผมตะโกนด่ามันกลางห้าง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาแม่ แต่มันคว้าโทรศัพท์ผมไป

"ถ้ามึงไม่มานอนกับกู กูจะบอกเรื่องนี้กับแม่มึง" มันขู่ผม แต่เรื่องไรผมจะกลัว แม่ผมเข้าข้างผมอยู่แล้วถ้าผมบอกว่ามันแกล้งผม

"กู-ไม่-ไป" ผมย้ำ แต่ดูเหมือนร่างสูงจะไม่สะทกสะท้านอะไร เขาทำท่าทางเหมือนมั่นใจอะไรสักอย่าง

"ก็ดี" มันหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาก่อนกดอะไรสักอย่าง ผมมองหน้ามันอย่างสงสัย ก่อนจะเห็นรอยยิ้มร้ายๆนั้น

"สวัสดีครับ นั้นใช่คุณแม่ของกานหรือป่าวครับ" ร่างบางเบิกตากว้างทันทีเมื่อรู้ว่าร่างสูงโทรหาบุพการีของตนเอง

"อ่อ ผมรุ่นพี่ของกานเองครับ พอดีผมมีเรื่องจะบอกคุณแม่น่ะครับ"

หมับ!! ร่างบางรีบจับชายเสื้อของไนท์เอาไว้ทันที ไนท์มองหน้าร่างบางเล็กน้อยก่อนแสยะยิ้มขึ้น ร่างบางจ้องก่อนส่ายหน้าไปมา

"สักครู่น่ะครับคุณแม่" ร่างสูงเอามือปิดตรงตัวไมค์ของโทรศัพท์ก่อนโน้มตัวลงมาหาร่างบาง

"จะไปดีๆ หรือจะให้บอก" เขาถามเสียงเรียบๆ

"ฮึก ก" ผมไม่ยอมตอบ

"ให้บอกสิน่ะ"

"ไปแล้วๆๆ ฮึก ก..อย่าบอกแม่น่ะ" ร่างบางยืนน้ำตาคลอ เขาไม่อยากให้แม่ต้องมารับรู้เรื่องพวกนี้ แม่อาจจะรังเกียจที่เขาเป็นแบบนี้ เขาจะไม่ยอมให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด

"ดีมาก" ร่างยืดตัวขึ้นก่อนจะหันกลับไปพูดต่อ
"ครับ พอดีน้องอยากคุยด้วยน่ะครับ" ร่างสูงยื่นโทรศัพท์ให้กาน ร่างบางก็รับมาแต่โดยดี

"อึก ครับแม่ กานเองน่ะ" ผมกั้นเสียงสะอื้นเอาไว้

//ว่าไงลูก เมื่อคืนก็ไม่ยอมบอกแม่ก่อนเลยว่าไปค้างบ้านพี่เขาทำให้แม่เป็นห่วง//

"กานขอโทษ.....แม่ครับ"

//ครับ//

"กานไม่อยากทำรายงานแล้ว กานอยากกลับบ้าน" ผมพูดกับแม่แต่ร่างสูงกับจับแขนผมแน่น
'พูดอย่างนี้คืออย่างให้บอกใช่ไหม' ร่างสูงกระซิบ ผมได้แต่ส่ายหน้า

//ได้ไงละลูก ไปทำรายงานบ้านพี่เขา ก็อย่าดื้ออย่าซนเข้าใจไหมครับ//

"อึก ก็ได้ครับ"

//วางสายได้แล้วลูก เปลืองค่าโทรพี่เขา//

"ครับ กานรักแม่น่ะ"

//ครับ แม่ก็รักกานน่ะ หึหึ เดี๋ยวว่างๆแม่โทรหา//

"ครับ" มองว่างสายจากท่านก่อนคืนโทรศัพท์ให้ร่างสูง

"ไปกันได้แล้ว" ผมได้แต่กำมือแน่น เมื่อไหร เมื่อไหรกันน่ะที่เรื่องพวกนี้จะจบๆไปสักที

"จะยืนตรงนั้นอีกนานไหม มานี้เร็วๆ" เขาเดินเข้ามากระชากแขนผมให้เดินตามไปที่จอดรถ ก่อนดันผมเขาไปนั่งด้านในแล้วร่างสูงกูขับรถกลับมายังคอนโดของตนเอง

"มึง..ฮึก กูขอเรื่องนึง" ผมเดินเข้าไปจับแจนมันเอาไว้

"อะไร" ร่างสูงมองมา

"ฮึก สัญญากับกูหน่อย ฮึกก ว่ามึงจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกกับครอบครัวกู" ผมมองหน้ามันด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

"ก็ได้กูสัญญา แต่ถึงอย่างขึ้นอยู่กับตัวมึง ว่ามึงทำตัวดีกับกูหรือป่าวก็แค่นั้น" มันบอกผม

"ทำไม ฮึก ก มึงถึงอยากได้กูนัก ฮือออ กูยอมขอโทษมึงก็ได้น่ะ ที่เคยต่อยมึง กูยอมให้มึงทำคืนก็ได้แค่ปล่อยกูไป" ร่างบางค่อยนั่งลงกับพื้นห้องเพราะไม่มีแรงที่จะยืน

"ไม่หรอก กูยังสนุกกับมึงอยู่เลย หึ" ร่างสูงพูดจบจะเดินออกไป

"ฮือออออออออ"

เขาทิ้งให้ร่างบางนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเพียงคนเดียว ก็ไม่รู้ว่าเขาติดใจกับไอ้เด็กนั้นยังไงแต่เขายังไม่สามารถปล่อยมันไปได้ ในเมื่อเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้มัน เป็นผู้ชายคนแรกที่จูบมัน และอาจเป็นผู้ชายคนแรกที่มันเกลียดก็ได้

ผมเข้ามาอาบน้ำและนั่งอยู่ในห้องนอนเป็นเวลานานจนไม่ได้ยินเสียงร้องไห้นั้นแล้วจึงเดินออกไปดู ปรากฎว่าร่างบางล้มตัวนอนกับพื้นไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อวานมันไม่ได้นอนเลยหนิ สงสัยจะเหนื่อย ผมเดินเข้าไปอุ้มมันขึ้นมาก่อนจะพามันไปวางลงบนเตียงนอน ผมหยิบผ้าเช็ดตัวไปชุบน้ำแล้วเช็ดหน้าเช็ดตาให้มันก่อนจะเช็ดตัวแล้วค่อยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มัน วันนี้ที่ไปซื้อเสื้อผ้าก็มีแต่ซื้อให้มันนั้นแหละ ซื้อมาเก็บไว้ในห้อง เพราะมันมากี่ทีผมไม่มีเสื้อผ้าให้มันใส่เลย หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วผมก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ มองหน้าเนียนๆนั้น ผมพูดกับมันเหมือนมันเป็นของเล่น ของเล่นบางชิ้นผมอาจจะเบื่อง่ายแค่เล่นวันสองวันก็ทิ้ง แต่กับเด็กดีมันไม่ใช่ เหมือนยิ่งเล่นยิ่งติดใจ ในเมื่อผมยังชอบเล่นกับของเล่นชิ้นนี้อยู่ แล้วเรื่องอะไรผมจะทิ้งมันหละ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 20 (28-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 28-03-2015 17:45:35
อ่านตอนนี้จบเราค้นพบคำว่า 'เลว'
เพื่อมานิยามความเป็นไนท์เลยค่ะ :-[
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 20 (28-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 28-03-2015 18:01:55
ไนท์แกเลวมาก รอวันเอ็งหลงรักเค้าแล้วเค้าไม่รักตอบจะสมน้ำหน้าให้  :m31:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 20 (28-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 28-03-2015 20:21:36
สงสารจัง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 20 (28-03-15)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 28-03-2015 22:42:14
คสงสารกาน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 21 (01-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 01-04-2015 16:57:02
chapter 21 [Night & Kan] p.3




"บอกว่าไม่ให้ไงเล่า" เสียงร่างโปร่งทักขึ้น

"เอามากินบ้างดิ แม่งซื้อก็ซื้อเหมือนกันทำไมกูเสือกได้ลูกชิ้นลูกเดียว แล้วดูไอ้กราฟดิได้เป็นสิบ" ไอ้กอล์ฟโวยวาย เสียงของพวกมันสองตัวแย่งของกินกันทำให้ทั้งกลุ่มเริ่มเซง

"มึงหันไปดูเจ้าของร้านก่อนไป" ผมบอกให้ไอ้กอล์ฟหันไปมอง เหตุผลที่มันไม่ได้ก็เพราะเจ้าของร้านเป็นผู้ชายไง แม่งมองเพื่อนกูจนจะแดกเข้าไปทั้งตัวอยู่แหละ เจ้าของยิ้มนิดๆก่อนหันกลับไปขายของต่อ

"ไอ้นี้ก็ยิ้มอ่อยจังน่ะ" ผมว่ากราฟ

"อะไร กูยังไม่ทำไรเลยเหอะ"

"วันหลังไม่ต้องมาแล้วน่ะร้านเนี้ย" กอล์ฟมันโวยวาย

"แต่กูจะมา กูชอบได้เยอะฉิบหาย" ไอ้กราฟบอก

"มึงคนเดียวน่ะสิ ดูพวกกูดิ แดกได้คำเดียวเองมั้งสัส" ไอ้กรเขี่ยก๋วยเตี๋ยวเล่น

"รีบแดกเลยพวกมึง ตีนกูแม่งเริ่มกระตุกแหละอยากเตะหน้าเจ้าของร้าน" ไอ้กอล์ฟเร่ง

"หึหึ" พวกผมนั่งกินกันต่อจนเสร็จ แล้วรีบออกจากร้านทันที ไอ้กอล์ฟกอดคอไอ้กราฟออกจากร้าน

"มึงว่ามันเป็นไรกันป่ะว่ะ ดูไอ้กอล์ฟแม่งหวงไอ้กราฟเกิน" ไอ้กรถามผม

"กูก็เห็นเป็นตั้งนานแหละ เพื่อนน่ะมึง"

"นินทาไรกู พวกเหี้ย" กราฟหันมาแวดใส่ ก่อนหันไปจัดการไอ้กอล์ฟ ผมว่ามันก็ปกติดีออก พวกมันก็เป็นงี้มานานแล้วน่ะเท่าที่เห็น ผมละสายตาจากพวกมันก่อนเดินกลับไปที่ม. แต่ก็ต้องสะดุดสายตากลับคนร่างบาง หึ เจอจนได้

"เออพวกมึง เข้าไปก่อนเลยกูแวะดูไรแปปนึง" ผมหันไปบอกเพื่อน

"เออๆ รีบตามมาด้วย" ไอ้กรตอบ ผมพยักน่าเป็นเชิงรับรู้ ก่อนเดินตรงไปยังเป้าหมายที่ยืนซื้อน้ำปั่นอยู่

"ไงครับคนสวย" ผมเดินเข้าไปประกบข้าง

"เอ่อ...คุยกับด้ายหรอ" น้องมันยกนิ้วชี้ที่ตัวเอง

"หึ ครับเราไม่เจอกันตั้งนาน" ผมยกมือขึ้นโอบเอว ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย

"เอ่อ...ด้ายเคยเจอพี่ด้วยหรอ" หึ สงสัยจะจำไม่ได้

"น้ำสตอเบอรี่ปั่นได้แล้วค่ะ" แม่ค้าขายน้ำปั่นยื่นแก้วมาให้

"แปปนึงน่ะฮะ" น้องรื้อกระเป๋าหาตัง

"นี้ครับ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง" ผมยื่นเงินให้แม่ค้า ร่างบางมองหน้าผม

"ไม่เป็นไรฮ่ะ ด้ายจ่ายเอง" น้องยิ้มให้ผมอย่างเกรงใจ

"ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องเกรงใจพี่อยากเลี้ยง" ผมตีสนิท

"งั้นก็ขอบคุณน่ะฮ่ะ เอ่อ...ว่าแต่พี่ชื่อไรอ่ะ" น้องเอียงคอเล็กน้อย

"พี่ชื่อไนท์ครับ" ผมยิ้ม

"ด้ายยยย เข้าม.กันเถ...." เสียงจากฝั่งตรงข้ามตะโกนเรียก พร้อมเดินเข้ามาหา เสียงมันคุ้นจนผมต้องหันไปมองตาม

"มึงมาทำไรตรงนี้" หึ เสียงขรึมขึ้นมเชียว

"มาซื้อน้ำปั่น แหะๆ พี่เขาเลี้ยงด้วยอ่ะ" ร่างบางหันไปคุยกับเพื่อน

"แล้วนี้มึงจะยืนมองอีกนานไหมเสร็จธุระแล้วจะไปไหนก็ไปดิ" ไอ้เด็กปากเสียมันว่าผม

"หึ" ผมแสยะยิ้มให้

"ยิ้มเหี้ยไร" ปากดีไปเหอะ

'อยากให้กูพูดมากใช้ไหม เรื่องของเรา' ผมพูดไร้เสียงให้กานอ่านปาก

ร่างบางกัดปากแน่น

"อะไรหรอกาน" น้องมองไอ้เด็กนั้น

"ป่าว วันหลังมึงก็อย่าไปรับของจากคนแปลกหน้าดิด้าย มึงยังไม่เข็ดอีกหรอไง" มันว่าเพื่อนแต่ตามองที่ผม

"กาน พูดงี้ได้ไงเขาเป็นรุ่นพี่เราน่ะ"

"ช่างหัวแม่งดิ" ร่างบางเดินจูงมือด้ายหนีออกจากตรงนี้ทันที

"หึ ปากเก่งต่อไปเถอะ"

ติ้งๆ
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู หึ

Kan : อย่ายุ่งกับเพื่อนกู
Night : แต่คนนี้กูสนใจ มึงจะทำไม
Kan : กูขอคนนี้อย่ายุ่ง
Night : ทำไม ยิ่งมึงหวงมากกูก็ยิ่งสนใจมาก
Kan : มึงเอากูไม่พอหรอ มึงทำร้ายกูยังไม่พออีกหรือไง ถึงได้มายุ่งกับเพื่อนกู
Night : มึงกับเขาอย่าเอามาเทียบ มึงก็แค่ของเล่นของกู ไม่มีสิทธิมาห้ามกู
Kan : กูจะไม่ห้ามมึงเลยถ้าคนนี้ไม่ใช่เพื่อนรักกู
Night : เลิกพูดสักทีเถอะ กูรำคาญ
Night : เย็นนี้กูรอที่เดิม เข้าใจไหม

ผมรอสักพักมันอ่านแต่ไม่ตอบ
Night : อยากให้กูสั่งสอนอีกรอบใช่ไหม
Kan : ไม่
Kan : กูเข้าใจแล้ว
Night : ดี อย่าให้กูต้องพูดหลายครั้ง
Kan : อือ

ผมจบการสนทนาของเราแค่นี้ ก่อนเดินเข้ามหาลัย ไปหาเพื่อนที่นั่งเกาะกลุ่มกันเต็มไปหมด
"ไอ้ไนท์ คาบต่อไปไม่เรียนว่ะ" ไอ้กราฟบอก

"เจ้กระบังแกยกคลาสนี้สงสัยจะไปนั่งทำผมใหม่แน่เลย55555555" ไอ้กอล์ฟพูด

เพี๊ยะ! ไอ้กราฟตีเข้าที่ไอ้กอล์ฟอย่างแรง
"ไอ้สัสกอล์ฟ นั้นอาจารย์น่ะเว้ย" ร่างสูงมองตาดุกลับจนกราฟต้องยิ้มแหย่ๆให้

"จะมีสักวันไหมที่พวกมึงสองตัวจะไม่ตีกันเนี้ย" ผมด่าพวกมัน

"เออแม่งทะเลาะกันแม่งทุกวันกูละเซง" ไอ้กรเสริม

"มึงไปด่าไอ้กอล์ฟมันดิ มันชอบหาเรื่องกูอ่ะ"

"มึงทำตัวมึงเองเหอะ" ไอ้กอล์ฟว่า

"ว่าไงจ๊ะ หนุ่มๆวันนี้ว่างไหม" รุ่นพี่สุดสวยอดีตดาวคณะเดินเข้ามาทัก

"ไปไหนอ่ะเจ้กรีนสุดสวย" ไอ้กอล์ฟหยอด

"ปากหวาน พ่อหนุ่มหน้าเข้มของเจ้" เจ้กรีนก็หยอดกลับเอาดิ

"ยังไม่ได้กันเลย ผมเป็นของเจ้ตั้งแต่เมื่อไร" มันเริ่มกวนตีนแหละ

"เดี๋ยวกูตบ กูไม่เอามึงหรอกไอ้กอล์ฟหน้าม่อ" นี้คือตัวจริงของเจ้แก

"โห่ว เจ้เมื่อกี้ยังน่ารักอยู่เลย ไม่เอากูมึงดิ"

"พอเลยไอ้กอล์ฟ กูจะชวนไปหาเหล้าแดกไปป่ะ"

"ผมขอผ่านน่ะเจ้ เหนื่อยอยากนอน" ผมบอกเจ้กรีน

"โถ่วว สุดหล่อของเจ้เดี๋ยวเจ้ไปนวดให้เอาไม" เจ้กรีนเดินมาควงแขนผม

"เจ้อย่าเลือกปฎิบัติดิ เมื่อกี้ยังด่าผมอยู่เลย" ไอ้กอล์ฟโวยวาย

"มึงหุบปากหน่อยได้ไหมไอ้กอล์ฟ ถ้าหน้ามึงหล่อกว่านี้กูถึงจะเอา" ไอ้กรกับไอ้กราฟนั่งขำกัน

"มึงหัวเราะไร ไอ้เตี้ย" ไอ้กอล์ฟหาเรื่องไอ้กราฟ

"อย่ามาว่าน้องกู"

"โห่เจ้ เข้าข้างผมบ้างงง" กวนตีนกันไม่เลิก

"เอ่อ...ไนท์ไม่ไปจริงอ่อ" ผมพยักหนาตอบ

"แต่พวกผมไปน่ะ ถ้าเจ้กรีนเลี้ยง" ไอ้กรพูด

"ไอ้เด็กเวร เออๆเดี๋ยวเลี้ยงเอง"

"งั้นผมกลับก่อนน่ะเจ้ พวกมึงกูกลับก่อนเว้ย" ผมหันไปลาพวกเขาทั้งหมดก่อนเดินออกมา แล้วตรงไปยังลานจอดรถ ผมก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือ ตอนนี้พึ่งบ่ายโมง ไอ้เด็กนั้นเลิกเรียนก็5โมงเย็น งั้นกูกลับไปนอนรอที่คอนโดแล้วค่อยมารับมันที่หลังดีกว่า

ผมโยนกระเป๋าหนังสือไว้เบาะหลังก่อนย้ายตัวเองขึ้นมานั่งหน้าพวงมาลัยก่อนขับรถออกจากที่นี้ ท้องฟ้าก็เริ่มครึม เหมือนฝนจะตก ผมว่าจะแวะซื้อของเข้าตู้เย็นหน่อยเพราะเมื่อวานมันเหลือแต่เหล้าอย่างเดียวในตู้ ผมรำคาญไอ้เด็กนั้นมันชอบบ่น ผมเลี้ยวรถเข้าซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆคอนโด ผมซื้อพวกเนื้อสัตว์แล้วก็ผักสดนิดหน่อย ก่อนเดินมาโซนพวกสบู่ ผมหยิบสบู่เหลวยี่ห้อหนึ่งและก็สบู่ก้อนใส่ในรถเข็น ผมไม่ค่อยใช้หรอกสบู่เหลว แต่ที่หยิบเพราะมีคนเรื่องมาก มันบอกใช้สบู่ก้อนแล้วเหนียวตัว กูใช้ยังไม่เห็นมันจะเหนียวตรงไหนเลยเหอะ ผมเลือกซื้อของอีกนิดหน่อยก่อนจ่ายตังแล้วขับรถกลับคอนโดเลย

แกร๊ก ปัง  ผมปิดประตูห้องก่อนเดินมายังห้องครัวเอาของเก็บใส่ตู้เย็น ส่วนพวกของใช้ผมก็เอาไปเก็บไว้ในตู้เก็บของ ก่อนพาตัวเองไปอาบน้ำให้สบายตัวแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ

"ทำ ไม่เหนื่อยชิบหายเลยว่ะแค่ซื้อของแค่นี้"
 ผมหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูอีกรอบบ่าย2กว่าๆ พักสายตาสัก3ชั่วโมงดีกว่าค่อยไปรับมัน ผมเดินมาล้มตัวลงนอนบนเตียงดีๆ ก่อนหลับตาลง
.
.
.
.
.


ครืดดด ครืดดดด เสียงโทรศัพท์สั่นอยู่บนหัวเตียงนอน ผมเอื้อมมือไปรับ
"อือ"

//แม่งกว่าจะรับ กูโทรไปสามรอบแหละ// เสียงไอ้กร

ซ่าาา เสียงสายฝน
"ฝนตกอ่อว่ะ" ผมมองไปทางประตูระเบียงที่ถูกม่านปิดอยู่

//เอออ่ะดิ ตัวกูนี้เปียกไปหมด แล้วนี้ทำไมไม่รับโทรศัพท์กูว่ะ//

"เออกูนอน พึ่งตื่นตอนมึงโทรมาเนี้ย"

//อ่าวหรอ เออกูลืมว่ามึงกลับคอนโดไปนอน//

"อือ มีไรว่ะถึงโทรมา"

//เออมึงจำน้องที่มึงให้กูไปสืบมาได้ป่ะ// มันพูดถึงไอ้กาน

"เออ ไมว่ะ"

// พอดีกูออกจากร้านเหล้ามาเอาโน๊ตบุ้คกับเพื่อนที่คณะไง แล้วกูเห็นน้องเขานั่งอยู่ใต้ตึกข้างลานจอดรถคณะเราว่ะ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าอยู่ที่เดิมหรือป่าวน่ะเพราะกูออกมากับไอ้พาสตั้งนานแล้ว//

พรึบ!! ผมลุดพรวดขึ้นนั่งบนเตียง นอนเพลินจนกูลืมเลยเนี้ย

"กี่โมงแล้วว่ะมึง!" ผมลุกขึ้นก่อนหยิบกุญแจรถออกมา

//ห่ะเอ่อ..ทุ่มครึ่งแล้ว ถามไมว่ะ//

"เออไม่มีไรแค่นี้น่ะ" ผมว่างสายก่อนจะกดเข้าไปหาเบอร์ไอ้เด็กนั้น มันโทรมาหาผม 6 สายแต่ผมไม่ได้รับ ผมรีบโทรกลับหามันทันที พร้อมกับขับรถออกจากคอนโด

ครึมๆ ซ่าาา

ตื้ดดดดดด ตื้ดดดดดดด ผมกดโทรหามันอยู่นาน
//ไอ้เหี้ยย!!// มันด่าผมทันทีที่รับสาย

"อยู่ไหน ออกมาหรือยัง" ผมถามมัน

//มึงแกล้งกู ไอ้เหี้ย ปล่อยให้กูมานั่งรอมึงเป็นชั่วโมงๆ//

เปรี้ยง! เสียงฟ้าผ่าเสียงดัง

// (แกร๊ก!) // เสียงเหมือนโทรศัพท์หล่น

"ยังอยู่ที่เดิมหรือป่าว กูกำลังออกไปรับ" ผมถามมัน

//(แม่...ฮึกก...แม่กานกลัว)// เสียงไอ้เด็กนั้นรอดออกมา

"นี้ได้ยินกูไหม" ผมพยายามเรียกมันแต่มันไม่ยอมตอบ

//(แม่...มาเอากานออกจากตรงนี้..ฮึกก..มาเอากานออกไป..ฮึก ฮืออออ)// ผมได้ยินเสียงเพ้อของไอ้เด็กนั้น

"เฮ้! มึงได้ยินกูหรือป่าว" ผมตะโกนใส่โทรศัพท์ แต่มันก็ไม่คุยกับผม ผมรีบขับรถไปมหาลัยทันที ระหว่างทางสายฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ผมใช้เวลาไม่นานก็เลี้ยวรถเข้ามายังลานจอดรถ ผมวนรถไปข้างๆตึกเพื่อหามันและก็เจอ ผมเห็นร่างบางนั่งลงกับพื้นซุกตัวอยู่ข้างๆซอกตึกโดยหันหน้าเข้าหากำแพง ผมลงจากรถแล้วเดินตรงไปหามัน

"นี้กูมาแหละ" ผมใช้เท้าสะกิดมัน แต่มันยังคงนั่งอยู่อย่างนั้น

"นี้ลุกขึ้นมากูจะกลับแล้ว" ผมสะกิดันอีกครั้ง

ครึม ครึมๆ เปรี้ยง!! ร่างบางสะดุ้งเฮือกคว้าขากางเกงผมมากำไว้แน่นด้วยมือสั่นๆ

"เป็นไรของมึงเนี้ย" ผมย่อตัวลงนั่งยองๆ

"แม่..ฮึก ก" มันกอดเข่าตัวเอง

"เป็นไรว่ะ" ผมถามมันแต่มันไม่ตอบ

ครึมม เปรี้ยง! เสียงฟ้าผ่าลงมาอีกครั้ง

พรึบ!! อยู่ๆมันก็พุ่งเข้ากอดผมเต็มๆ จับเสื้อผมไว้แน่น
"พากู...ฮึก ก ..ออกไปจากตรงนี้ ฮึก" มันพูดเสียงสั่นๆ ดูจากอาการผมน่าจะรู้แล้วน่ะ มันคงกลัวเสียงฟ้าผ่าแหละครับ ไม่งั้นมันคงไม่ร้องไห้ตัวสั่นตอนฟ้าผ่าลงมาหรอก

"เออๆ ลุกดิ" ผมดันตัวมันลุกขึ้นมาดีๆ ก่อนพามันเดินไปที่รถ ผมเปิดเครื่องเสียงบนรถเสียงดังเพื่อกลบเสียงฟ้าผ่า ก่อนขับรถกลับมาที่คอนโด

แกร๊ก ปัง ดันร่างบางเข้าไปในหอ ก่อนที่ผมปิดประตู

"ทำไมไม่กลับ ถ้ารู้ว่ามันดึก" ผมถามมัน

"เดี๋ยวมึง ฮึก ก็หาว่ากูหนี" แทนที่จะบอกกู

"แล้วทำไมมึงไม่โทรมาบอกกูว่ะ"

"กูโทรหามึงแล้ว ฮึก ก ตั้งหลายสาย"

"อ่าวเออว่ะ เออๆโทษที กูนอนอยู่กูลืม"

"มึงแกล้งกู ฮือออ" มันหันมาโวยวายพร้อมเช็ดน้ำตาตัวเองที่ไหลไม่หยุด

"ไม่ได้ตั้งใจเหอะ กูยังไม่ทันทำห่าไรเลย" ผมพลักหัวมันเล็กน้อย

"ไนท์..." มันเรียกชื่อผมครั้งแรก ด้วยเสียงสั่นๆ ผมเลยหันไปมองมัน

"อะไร" ผมมองน่ามันที่จ้องหน้าผมอยู่

"อยากกลับบ้านไปหาแม่...ฮึกก ได้ไหม" มันอ้อนวอน
ช่วงนี้ผมให้มันมานอนกับผมตลอด โดยให้มันบอกทางบ้านว่านอนคอนโดตัวเอง

"ไม่ คืนนี้นอนนี้แหละ" มันค่อยๆปล่อยตัวเองนั่งลงบนโซฟาเมื่อรู้ผมไม่ยอม
"เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปส่งที่บ้าน คืนนี้ฝนตกหนัก นอนนี้ไปก่อน" มันเงยหน้าขึ้นมามองอย่างดีใจ

"จริงน่ะ" มันจับแขนผมเขย่า

"อือ ไปอาบน้ำเช็ดตัวได้แล้ว เดี๋ยวเป็นหวัดขึ้นมากูต้องมานั่งดูแลให้เป็นภาระกูอีก" ผมทำท่าไล่มัน มันยอมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำ

ส่วนผมก็เดินหาหูฟังรอบห้อง ผมไม่ค่อยได้ใช้ด้วยไม่รู้เอาไปเก็บไว้ไหน จะเอามาให้มันใส่ไว้ตอนนอน ถ้ามันสะดุ้งเพราะเสียงฟ้าผ่าทั้งคืนผมคงไม่ได้นอนอ่ะ ผมเดินไปรื้อตู้เก็บของ แต่ก็ไม่มีเดินไปดูที่ตู้ตรงหัวเตียง เปิดออกมาก็เจอกล่องเล็กๆอยู่ด้านใน ผมลองแกะกล่องนั้นดูแล้วก็เจอจนได้ ผมหยิบมาว่างไว้หัวเตียงก่อนเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดผมที่โดนฝนเล็กน้อย

"มึง ที่พูดว่าจะพากลับบ้านอ่ะ มึงอย่าหลอกกูน่ะ" ร่างบางที่เดินออกมาจากห้องน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วทักผมขึ้น

"เออนะ กูไม่หลอกมึงหรอกน่า" ผมมองมัน
"แต่กูให้อยู่ได้แค่สองวัน แล้วกลับมานอนนี้

"ทำไมอ่ะ กูอยากอยู่กับแม่สักอาทิตย์นึง น่ะๆๆ" ผมเดินเข้ามาขอ

"งั้นกูให้เลือก ระหว่างไปสองวันกับไม่ต้องไปเลยจะเลือกอันไหน" ผมแสยะยิ้มขึ้น

"มึงไม่ใช้เจ้าชีวิตกูน่ะ อย่ามาบงการชีวิตกูอย่างนี้" มันเถียง

"โอเค ถือว่ามึงเลือกไม่ไป" ผมสรุปให้มันก่อนเดินเข้าห้องนอน

"สองวัน! สองวันก็ได้" มันวิ่งเข้ามาหา

"หึหึหึ" ผมนั่งลงบนที่นอน

"ไม่ไปอาบน้ำอ่ะ" มันไล่ผม

"กูอาบตั้งนานแล้ว มึงอ่ะมานอนได้แหละ"

"อือ" มันเดินมานั่งบนที่นอนฝั่งตรงข้ามกับผม

"อ่ะนี้ ใส่ไว้เผื่อดึกๆมันมีเสียงฟ้ามาอีก" ผมโยนหูฟังไปทางมัน

"มึงรู้ได้ไงว่ากูกลัว" มันยืดอกขึ้น

"โห่ อาการมึงไม่ออกเลยเนอะ พอฟ้าผ่ามาทีมึงนี้สั่นอย่างกับลูกนก"

"มั่วแหละกูแค่คิดถึงแม่เถอะ" มันเถียง

"งั้นเอาหูฟังมา มึงคงไม่ต้องใช้แหละ" ผมเอื้อมไปหยิบแต่มันยื้อเอาไว้

"เอ่อ...กูยืมฟังเพลงก่อน" หึหึ ผมขำกับข้ออ้างมัน

"มึงกลัวก็บอกมาเถอะ" ผมมองหน้ามันอย่างกดดัน

"เออแม่ง! กูกลัวฟ้าผ่า" มันพูดจบก่อนเอาหมอนมาปิดหน้า

"หึหึหึ น่าอายว่ะเป็นผู้ชายซะป่าว เสือกกลัวฟ้าผ่า"

"เออมึงก็รู้ว่ากูเป็นผู้ชายนิ เสือกมาเอากู" มันโวยวายพร้อมปาหมอนใส่ผม

"ก็เพราะเอากับผู้ชายแล้วไม่ท้องไง"
ร่างบางชะงัก
"ไม่ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น จะเขี่ยทิ้งเมื่อไหรก็ได้ จริงไหม" ผมมองหน้ามันอย่างจริงจัง

"งั้นหรอ......นี้ใช่ไหมคือเหตุผลที่มึงทำกับกู"

"คงเป็นงั้นมั้ง" ผมตอบมัน

"เบื่อเมื่อไหรก็ก็ทิ้ง...งั้นหรอ หึ กูเข้าใจแหละ รีบๆเบื่อกูน่ะ กูจะได้ไปจากตรงนี้สักที" มันพูดจบก็หันหลังให้ผมก่อนล้มตัวลงนอน
"เพราะกูรู้สึกทรมานเมื่ออยู่กับมึง" ร่างบางพูดทิ้งท้าย

ก็คงไม่นานหรอก เพราะผมเป็นคนอยู่กับใครไม่ค่อยนาน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 21 (01-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 01-04-2015 17:31:12
ทำให้ได้อย่างที่ปากพูดนะไนท์ o18
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 21 (01-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 01-04-2015 18:42:01
สงสารกาน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 21 (01-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 01-04-2015 19:00:13
รีบๆทิ้งกานเลย. รอฉลอง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 21 (01-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 01-04-2015 19:01:43
สงสารกาน  :mew4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 06-04-2015 07:51:19
chapter 22 หึงแรง




ตอนนี้พวกผมกำลังรวมตัวกันหน้าคณะ เลิกเรียนได้เป็นชาติแล้ว แต่ก็ยังนั่งเล่นนั่งคุยกันอยู่นี้แหละ วันนี้พี่ดินไม่ว่างบอกให้ผมกลับเอง เลย์เลยบอกว่าจะไปส่ง แต่ไปส่งลันก่อนแล้วค่อยไปส่งผม ส่วนกานเห็นบอกว่าตอนเย็นมีคนมารับกลับบ้านวันนี้กานจะกลับไปหาแม่ที่บ้าน

"ไปเที่ยวกัน กูเบื่อนั่งกันอยู่เนี้ย" ลันพูดขึ้น

"จะไปไหนล่ะ" เลย์ถาม

"ไปห้างกัน เค้าอยากไปเดินเล่น กานไปไหม" ผมหันไปถามกาน

"ไปก็ไป แต่ไม่เกิน 5 โมงเย็นน่ะกูรีบกลับ"

"อือๆ งั้นเก็บของแล้วไปที่รถกัน" เลย์ลุกขึ้นก่อนเดินนำหน้า

พวกเราเก็บของแล้วรีบวิ่งไปที่รถ ที่ต้องวิ่งเพราะเราสามคนแย่งกันนั่งเบาะหน้าข้างคนขับ ส่วนเลย์ไม่ต้องแย่งใครเพราะยังไงก็ต้องเป็นคนขับรถให้

"มึงไปนั่งหลังเลยด้าย" กานไล่

"เค้าจะนั่งหน้า" ผมยื้อ

"ไอ้กานมึงอ่ะไป" ลันดึงกานออก

"ไปนั่งด้านหลังให้หมดเลยไป!"เลย์เหลืออด ไล่เราทั้งสามคนไปด้านหลัง

"ไม่เอา" พวกเราตอบพร้อมกัน

"นั่งหลังมันร้อนอ่ะ ด้านหน้าโกกล่มสบายกว่าเยอะ" ลันบอก เลย์กุมขมับ

"วันหลังเดียวกูเอาแอร์ติดผนังบ้านมาติดบนรถเลยดีไหม?!?!" เลย์หันมาบอก พวกผมก็ได้แต่ยิ้ม แหะๆ "แม่งกูนึกว่ากูเลี้ยงลูกสามคน ปวดหัวฉิบหาย" เลย์พรึมพรำ

"รอบที่แล้วใครนั่ง" เลย์ถาม

"กานนั่ง" ผมกับลันชี้ไปที่กาน เลย์เลยไล่กานให้ไปนั่งหลัง กานหน้ามุ้ยยอมเดินขึ้นรถไป

"ด้าย มึงไปนั่งหลังก่อน ขากลับค่อยนั่ง" พอเลย์บอกปุ๊ป ลันยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที

"โห้ยเลย์อ่ะะ" ผมโวยว้าย

"งั้นมึงเอาไปขับ กูนั่งหลังเอง" เลย์โยนกุญแจรถให้ผม

"ก็ได้ๆ เค้าไปนั่งด้านหลังก็ได้!" ผมเดินไปนั่งบนรถ หลังจากเคลียร์กันเรียบร้อย พวกเราทุกคนก็มุ่งหน้าตรงไปยังห้างสรรพสินค้าใกล้ๆ

"จะหาไรกินก่อนหรือไปเดินก่อน" เลย์หันมาถามทุกคน

"เดินก่อน ตอนนี้กูยังไม่หิว" ลันบอก พวกผมก็พยักหน้า พวกเราเดินผ่านร้านเสื้อผ้าหลายร้าน กานกับเลย์ได้กันไปคนละสองตัว แต่ผมยังไม่ได้อะไรเลย เลย์เลยพาไปเดินตรงโซนกางเกง ผมมองดูหลายร้านจนได้กางเกงมาสามตัว ตัวนึงผมอยากได้ส่วนอีกสองตัวให้ลันเลือกให้ว่าอันไหนสวย

tru.........tru......
เสียงโทรศัพท์ของกานดังขึ้น

"อะไร" กานขมวดคิ้ว

"อยู่ห้างกับเพื่อน"

"เพื่อนผู้ชายดิ มึงจะสงสัยไรหนักหนา" กานโวยวาย

"กลับดิ มึงสัญญากับกูแล้วว่ามึงจะพากลับ"

"5โมง"

"ไม่เอา อีก7นาที 4โมงกูพึ่งมาถึงไม่นานเองน่ะ....กูจะกลับ5โมง" กานอารมณ์เสีย

"จะมารับก็มา กูขัดใจมึงได้ที่ไหนล่ะสัส" กานว่างสายทันที พวกเราที่เหลือหันไปมอง

"ใครโทรมาว่ะ" ลันถาม

"คน...คนที่บ้านนะ" ผมขมวดคิ้ว ถ้าเป็นคนที่บ้านจริงกานจะไม่พูดคำหยาบ

"กูไม่เชื่อหรอก มึงไม่พูดแบบนี้กับคนที่บ้าน" เลย์เริ่มสงสัย

"เอ่อ.....ลูกพี่ลูกน้องกูเอง" กานบอก

"งั้นหรอ" เลย์พยักหน้ารับรู้

"ไปหาไรกินเหอะ กูหิวแล้ว" กานดันพวกเราไปทางโซนอาหาร พวกเราเลือกกินอาหารญี่ปุ่นกันเพราะลันอยากกินซูซิ ทุกคนเลยต้องกิน เราสั่งอาหารมาคนละชุด แล้วก็นั่งกินกัน

tru..........tru........
เสียงโทรศัพท์กานดังขึ้นมาอีกครั้ง แต่กานกดตัดสาย

tru..........tru........
รอบนี้กานหยิบขึ้นมารับสาย
"อะไรอีกว่ะ" กานพูดใส่โทรศัพท์

"กูบอกว่าจะกลับ5โมง มึงจะมาทำไมตอนนี้!" มันขึ้นเสียงใส่

"ไม่เอายังไม่กลับ"

"ทำไมชอบเอามาอ้างอยู่เรื่อยเลยว่ะแม่ง"

"เออๆกูไปก็ได้ มึงไม่ต้องขึ้นมาเลยน่ะ!" กานห้ามคนในโทรศัพท์ ก่อนกดตัดสาย

"พวกมึงกูกลับก่อนน่ะ มันมารับกูแล้ว เลย์ฝากจ่ายด้วยน่ะ" พวกผมพยักหน้า

"กลับดีๆน่ะกาน" ผมบอก

"เจอกันพรุ่งนี้น่ะมึง" กานเดินออกจากร้านไป หลังจากที่กานไปผมกับลันก็เอาแต่เล่นกันอย่างเดียว โดยไม่สนใจอาหารข้างหน้าแล้ว

"รีบกินจะได้รีบกลับ" เลย์บอกพวกเราสองคน

"กูอิ่มแล้ว ขี้เกียจกินแล้วด้วยด้ายมึงเอาไปกินที่ดิ" ลันบอกก่อนจะดันจานมาทางผม

"ไม่เอา ของเค้ายังกินไม่หมดเลย" ผมดันจานกลับ

"ถ้าไม่กินก็พอ จะเรียกเก็บตังแล้ว" เลย์เรียกพนักงานมาเก็บตังก่อนที่พวกเราจะเดินออกจากร้าน ผมรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำจึงหันไปบอกสองคนนั้น

"รอตรงนี้แปปนึงน่ะ เค้าไปห้องน้ำก่อน"

"ให้กูเดินไปด้วยไหม" เลย์ถาม ผมส่ายหน้า

"ไม่เป็นไร เค้าไปเองได้" ผมรีบเดินออกไปเพราะไม่อยากให้เพื่อนรอนาน ผมเข้าห้องน้ำที่ใกล้ที่สุดก่อนเดินออกมา

พรึบ
"อ่ะ!" ผมที่กำลังเดินออกห้องน้ำอยู่ดีๆ ก็โดนชนเข้าจนล่ม

"โทษครับ เป็นไรมากไหมครับ"

"เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ" ผมลุกขึ้นโดยมีเขาคนนั้นประคองให้ลุกขึ้นยืน ผมก้มหัวนิดๆให้เขาเชิงขอบคุณ

"จะไปไหนหรอครับ เดี๋ยวพี่ไปส่งไหม เอ่อพี่ไม่รู่ว่าเราอายุเท่าไรน่ะเห็นหน้าเด็กกว่าเลยน่าจะเป็นน้อง"

"เอ่อ.......ไม่เป็นไรครับ ด้ายไปเองได้" ผมเลี่ยงที่จะไม่คุยกับเขา

"ชื่อด้ายหรอ พี่ชื่อวินน่ะ"

"อ่อครับ ด้ายขอตัวนะครับ" ผมเดินออกมาแบบเสียมารยาทเลยก็ว่าได้

"ช้าจัง" ลันบ่น

"โทษทีๆ กลับกันเถอะ" พวกเราสามคนก็เดินขึ้นรถ ตอนเย็นเป็นเวลาที่ทุกคนเลิกงานรถเลยติดช่วงเวลานี้ ตลอดทางพวกเราคุยกันจนหมดเรื่องคุยเลย์เลยเปิดเพลงในรถให้ฟัง เลย์แวะส่งลันก่อน ก่อนที่จะพาผมไปส่งคอนโด

"กลับดีๆ นะเลย์" เลย์พยักหน้ารับก่อนจะขับรถออกไป

"สวัสดีครับพี่คม" ผมเดินเข้าไปในคอนโดก่อนเจอหัวหน้ารปภ.ยืนหน้าประตูทางเข้า ผมยกมือไหว้เขา

"สวัสดีครับคุณด้าย" เขายกมือรับไหว้

"พี่ดินกลับมาหรือยังครับ" ผมถามพี่คม

"กลับมาแล้วครับ แต่เห็นว่าอารมณ์เหมือนไม่ค่อยดีเท่าไรนะครับ"

"หรอครับ งั้นด้ายขอตัวไปดูพี่ดินก่อนนะพี่คม" ผมยกมือไหว้อีกครั้งก่อนจะขึ้นไปยังบนห้อง

แกร๊ง ปึง! ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องก่อนจะเจอร่างสูงที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางเดือดๆ เมื่อพี่ดินเห็นผม เขาก็เดินเขามาจับแขนผมแน่น

"โอ้ยย! ด้ายเจ็บนะพี่ดิน" ผมบอกร่างสูง แต่เขาไม่ยอมคลายมือ

"ไปไหนมา!" อยู่ๆพี่ดินก็ขึ้นเสียง

"อะไร ทำไมต้องมาอารมณ์เสียใส่ด้ายด้วยล่ะ" ผมขมวดคิ้ว

"พี่ถามว่าไปไหนมา!" เขาตะคอกใส่

"ไปห้างกับเพื่อนมา" ผมพูดไปตามความจริง

"มั่นใจว่ามึงไปกับเพื่อน?!?!" อะไรของเขาอ่ะ

"อือ ก็ไปกับเลย์ ลันและกานไง" ผมมองหน้าพี่เขา

"หึ แล้วไอ้เหี้ยที่กอดมึงอยู่เนี้ยมึงจะว่ายังไง!!" เขากดรูปให้ผมดู เป็นรูปตอนพี่วินกำลังพยุงผมให้ลุกขึ้น

"ไปเอามาจากไหน?" ผมถาม

"มึงไปรู้จักไอ้วินตั้งแต่เมื่อไร" เขาไม่ตอบผมแต่ถามผมกลับ

"พี่ดินตอบด้ายก่อนดิ" ไหนเมื่อเขาไม่ตอบผมก็ยังไม่ตอบ

"มึงอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง!"

ผลัก ตุบ! พี่ดินผลักผมลงไปนอนบนโซฟาก่อนขึ้นคร่อม มันทำให้ผมตกใจรีบดันร่างสูงออกไป
"อย่ามาใช้กำลังกับด้ายนะพี่ดิน!"

"มึงก็รู้! ว่ากูไม่ชอบให้ใครยุ่งกับคนของกู" เขาใส่อารมณ์กับผม ก่อนเริ่มซุกซอกคอ

"อือ!! เรายังเคลียร์กันไม่รู้เรื่องเลยน่ะพี่ดิน!" ผมหันคอหลบการซุกไซร์นี้

"กลับมาดึกขนาดนี้ กูจะดูไงว่ามึงไปทำอะไรมาหรือเปล่า!" เขาพูดออกมา มันทำให้ผมเจ็บจี๊ดที่หน้าอก ร่างสูงถอดเสื้อผ้าของผมออกจนหมดก่อนจะดึงแกนกายอันใหญ่ออกมาเสียบเข้าช่องทางเขามาโดยไม่มีการเบิกทางหรือเล้าโลมใดๆทั้งสิ้น

"อ้ากกกก!!" ผมร้องออกสุดเสียงด้วยความเจ็บเมื่อถูกสอดใส่เข้ามาทำให้ช่องทางด้านหลังฉีกขาด

"จิส์ แม่งจะแน่นไปไหนว่ะ" ร่างสูงสบท ก่อนจับเอวร่างบางไว้แน่น

ตุบ!!! ตุบๆๆ มือบางทุบที่หัวไหล่แรงๆเพื่อระบายความเจ็บปวด ดินจับข้อมือเส้นด้ายไว้เหนือหัว

"อ๊ะ!! เจ็บ.." ร่างบางร้องออกมาเมื่อหัวเข็มขัดกระแทกโดนด้านหลังเนื่องจากดินไม่ยอมถอดกางเกงออก

"อยู่เฉยๆดิว่ะ" เส้นด้ายพยายามดันตัวเองออกจากการกระทำครั้งนี้แต่ก็ไม่เป็นผล

"อื้อ!" ดินกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง เส้นด้ายกัดปากของตัวเองแน่น

เพี๊ยะ!! ร่างสูงตีเข้าที่บั้นท้ายเนียน
"มึงร้องออกมาดิว่ะ จะกั้นเสียงทำไม"

"อึก อื้อออ!" เส้นด้ายหันหน้าหนีร่างสูงแล้วปล่อยน้ำตาออกมาโดยไม่ส่งเสียงร้องอะไรเลย

"โดนอยู่ทุกวันจะร้องทำไมว่ะ" ดินจับหน้าเส้นด้ายให้หันมามองเขา เส้นด้ายทำได้เพียงแค่ส่งสายตาตัดพ้อที่ร่างสูงที่ทำกับเขาเช่นนี้

"อื้อๆๆๆ" ร่างสูงซอยเอวถี่ เพิ่มความเสียว เส้นด้ายเม้มปากเน้นเพื่อไม่ให้มีเสียงเล็ดรอดออกไป มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความที่เจ็บช่องทางหลัง

"อืมม" ดินครางอย่างสุขสม โดยไม่สนใจว่าร่างบางจะเป็นยังไง เขาก้มลงไปเพื่อจะจูบกับริมฝีปากอันสวนนั้นแต่ด้ายหันหน้าหนีไม่ยอมให้จูบ เขาจึงต้องบังคับโดยการบีบกรามแรงๆ ก่อนลงไปบดขยี้ปากเล็กนั้น เขาหยอกล้อลิ้นเล็กไปมาแต่ด้ายพยายามหลบลิ้นของดิน แต่ดินก็เกี่ยวลิ้นนั้นมาดูดเล่นเพื่อสร้างอารมณ์

"อือ!" ด้วยความที่เจ็บแผลด้านหลังทำให้เส้นด้ายหมดอารมณ์ร่วมเหลือแต่ความเจ็บปวดเมื่อร่างสูงกระแทกเข้ามา แต่ดินรู้ได้ว่าคนตรงหน้าเริ่มนอนนิ่งเขาจับแกนกายน้อยขึ้นมารูดขึ้น-ลง จนร่างบางเริ่มบิดเร้าไปมาด้วยความเสียว เส้นด้ายเกร็งหน้าท้องเมื่อรับรู้ว่าใกล้จะถึงแล้ว

"อ๊ะ อ๊าาาาา" น้ำสีขาวขุนพุ่งออกมาเลอะหน้าท้องของเส้นด้าย ดินช่วยขยับแกนกายน้อยๆรูดขึ้นลงเพื่อรีดน้ำออกให้หมด ก่อนจะจับเอวบางยกขึ้นเล็กน้อยก่อนจับดันเข้าหาตัวพร้อมกับกดเอวส่วนกับไปทำให้ร่างบางกระตุกด้วยความเสียว

"อ๊ะๆๆ ฮ๊าส์" เสียงครางกระเซ้าดังออกมา

"อึก ใกล้ออกแล้ว" ร่างสูงกดเอวเน้นย้ำอยู่จุดนั้นก่อนปล่อยน้ำรักอยู่ภายในตัวเส้นด้าย ร่างบางนอนหอบอยู่บนเตียงอย่างเหนื่อยล้า

"ต่อเลยน่ะ" เขาบอกโดยไม่รอคำตอบของร่างบาง ดินพลิกเส้นด้านให้คุกเข่าหน้าแนบหมอน

"อื้อ!!!" เส้นด้ายไม่สมารถหยุดการกระทำนี้ได้เลย

ตลอดทั้งคืนดินยังคงจับเส้นด้ายทำอยู่หลายรอบจนร่างบางสลบคาโซฟา เขาถึงได้หยุด ดินอุ้มเส้นด้ายขึ้นก่อนพาไปนอนบนเตียงนอนดีๆ แล้วเขาเดินมาโทรศัพท์แล้วโทรหาเลย์

//ครับเฮีย// เลย์ขานรับสายรุ่นพี่

"วันนี้มึงได้พาด้ายไปไหนไหม" เขาถามมันออกไป

//ก็พามันไปห้างอ่ะ พอดีมันอยากไปก็เลยพากันไปทั้งกลุ่ม แล้วขากลับต้องไปส่งไอ้ลันมันแล้วค่อยมาส่งด้ายแต่รถมันติดมากเลยมาส่งมันดึกไปหน่อย ว่าแต่มีไรหรอเฮีย?// ร่างสูงกำโทรศัพท์แน่น

"ไม่มีไรหรอก แค่นี้น่ะ" ผมตัดสายทิ้งทันที

"โถ่เว้ย!!" ร่างสูงทิ้งโทรศัพท์ลงบนโซฟาก่อนเดินไปหาคนตัวเล็กที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง รอยคราบเลือดที่ติดอยู่ตามขา ผมคงทำกับน้องมันรุนแรงไปจริงๆนั้นแหละ ถ้ามันตื่นมามันคงจะโกรธผมน่าดู ผมเดินไปหยิบกะละมังใส่น้ำ พร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตัวเช็ดขาทำความสะอาดให้เรียบร้อย ก่อนเดินไปหยิบยาทาแผลต้องช่องทางด้านหลัง แล้วก็หยิบเสื้อผ้ามาสวมให้น้องเนื่องจากแอร์ในห้องเริ่มหนาว ก่อนตัวเองจะล้มตัวลงไปนอนโดยไม่ลืมดึงคนข้างๆมานอนหนุนแขน

'ถ้าพี่ขอโทษตอนนี้มันยังทันไหม เส้นด้าย.......' ดินมองหน้าเนียนที่สงบนิ่งยามหลับ เขามองรอยฟกช้ำตามร่างกาย มึงรักเขาแต่ดูสิ่งที่มึงทำกับเขาดิว่ะไอ้ดิน นี้มันเรียกว่ารักหรอ? ไหนมึงบอกจะถนอมเขาไว้ ไหนที่มึงบอกกับน้องมันว่าจะดูแลมันดีๆ มึงนี้แม่งเหี้ยจริงๆ ร่างสูงได้แต่ด่าตัวเองในใจ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 06-04-2015 08:19:05
แล้วทำไมถึงไม่ฟังด้ายพูดก่อนล่ะ? ด้ายโกรธนานๆ เลยนะ อย่าใจอ่อนให้เด็ดขาด ให้อิพี่ดินมันแดดิ้นไปเลยย…
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 06-04-2015 08:38:02
โกรธนานๆเลย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 08-04-2015 09:45:41
อย่าไปใจอ่อนง่ายๆ ยอมยกโทษให้เด็ดขาดเลยนะด้าย ดัดนิสัยอิพี่ดินมันสักบ้างทั้งใจร้อนและเอาแต่ใจ ไม่ยอมฟังเหตุผลเลย ก็รู้นะว่าหึงว่าหวงและเป็นห่วงน่ะ แต่ฟังเหตุผลน้องมันสักบ้างนะ ง้อน้องเลยนะน้องต้องโกรธชัวร์ๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 08-04-2015 13:27:34
ตายยยยย


เมะเรื่องนี้ นิสัยห่วยแตกมาก



พี่พอชเป้นอะไรที่ล่องลอยพึ่งไม่ได้




พี่ดินเอาแต่ใจ ขี้โมโห




เชี่ยไนท์นี่เลวหาความดียังไม่มีให้เห็นเลย แย่ๆๆๆๆๆ





สงสารน้อง กาน ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย





โดนหนักอยู่คนเดียว






เลย์อย่าลืมไปแก้แค้นให้กานนะ ป้าขอร้อง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 08-04-2015 14:32:14
อีพี่ดินจะโหดไปไหน ไม่ถามไรใหให้รู้เรื่องก็จัดหนักให้ด้ายซะ น่าสงสารด้ายจัง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-04-2015 15:30:39
เฮ้ออ ทำไมพี่ดินถึงเจอช็อตเด็ดทุกที

ว่าแต่ฮิมเอารูปมาจากไหนล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 22 (06-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: rabbit-orange ที่ 08-04-2015 20:24:54
 :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 23 (12-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 12-04-2015 12:35:17
chapter 23 สำนึกผิด




"เออวันนี้มึงก็ลาให้มันหน่อย" ร่างสูงที่ยืนพิงระเบียงคุยโทรศัพท์อยู่นั้นหันกลับมามองร่างบางที่นอนคดตัวอยู่บนเตียง

//ได้เฮีย ดูแลมันดีๆน่ะ//

"เออไม่บอกกูก็รู้หรอกน่าไอ้เลย์"

//เดี๋ยวเลิกเรียนผมจะพาไสองตัวไปเยี่ยมด้ายมัน//

"อือ" เส้นด้ายเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แต่ไม่สามารถลุกไปไหนได้เนื่องจากปวดร้าวไปทั้งตัวเพราะเรื่องเมื่อคืน

"เออแค่ก่อนนี้น่ะ มันตื่นแล้ว" ดินว่างสายจากเลย์ก่อนเดินเข้ามายืนอยู่ข้างเตียง

"ลุกไหวไหม" ดินถามเส้นด้ายที่นอนหน้านิ่วเจ็บจี๊ดที่ช่องทางหลัง

"................" เส้นด้ายไม่ตอบมีแต่เสียงสะอื้นเบาๆออกมา

"เป็นไรไหม ปวดตรงไหนหรือป่าว" ดินนั่งลงบนเตียงข้างๆเส้นด้าย แต่เหมือนร่างบางจะแสดงปฏิกริยาที่ทำให้ร่างสูงต้องขมวดคิ้ว เส้นด้ายเขยิบเท้าหนีดินพร้อมหันหลังให้ ก่อนคดตัวอยู่ในผ้าห่ม

"ไหนพี่ดูหน่อย เป็นไข้ ปวดหัว ปวดตัวไหมครับคนดี"

เพี๊ยะ!!!!! ดินเอื้อมมือหวังจะไปอังหน้าผากเพื่อวัดไข้แต่ร่างบางกลับตวัดมือตบเข้าที่หน้าร่างสูงอย่างแรง จนหน้าหันไปตามแรงตบ ณ ตอนนี้เขาอึ้งไปเลย เพราะเส้นด้ายไม่เคยคิดจะทำแบบนี้กับเขามาก่อน แต่ดินก็เตรียมใจไว้แล้วว่ายังไงเส้นด้ายก็ต้องโกรธเขาแน่นอน ก็สมควรแล้วหล่ะที่ทำให้น้องมันโกรธได้ถึงขนาดนี้

เคร้ง! เส้นด้ายถอดสร้อยที่ผมเคยซื้อให้ออกแล้วขว้างไปที่ประตูกระจกตรงระเบียง ผมหันไปมองหน้าน้องด้วยสีหน้าอ่อนๆ

"ด้าย.......อย่าทำแบบนี้" ผมเดินไปหยิบสร้อยขึ้นมา

"ฮึก ก"

"ไหนบอกว่าจะไม่ถอดไง" ผมหันไปถามน้อง

"................" เส้นด้ายเลือกที่จะเงียบแล้วเก็บเสียงสะอื้นเอาไว้

"เฮ้อออ โอเค....พี่ขอโทษที่ทำแบบนี้ พี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว พี่โทรไปถามไอ้เลย์มา พี่ขอโทษที่ไม่ยอมฟังด้าย แต่ด้ายก็รู้ว่าพี่ขี้หึงมาก พี่ไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องด้าย"

"ด้ายจะโกรธพี่ก็ได้ แต่อย่าทำท่ารังเกียจพี่แบบนี้"

"ฮึกก...............พี่ไม่เชื่อใจด้ายเลยสักนิด พี่ไม่ยอมฟังด้ายอธิบายอะไรเลย พี่ใช้แต่อารมณ์ตัวเองเป็นหลัก ฮึก" เส้นด้ายพูดไปด้วยน้ำตาก็ไหลไปด้วย น้องทำเสียงตัดพ้อผม

ผมวางสร้อยไว้บนหัวเตียงก่อนล้มตัวลงไปหาน้องมัน แต่เส้นด้ายสะดุ้งและตัวสั่นเมื่อผมกอด ด้ายมันคงกลัวผมเข้าแล้วหล่ะ

"ไม่ต้องกลัว พี่จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว พี่ขอโทษ"

"ฮึก ก" น้องตัวสั่นหนักกว่าเดิมเมื่อผมลูบหัวมันเบาๆ

"อยากให้พี่ทำไรให้ไหม เพื่อเป็นการขอโทษพี่จะยอมทำตามที่ด้ายสั่ง" ผมกระซิบข้างหูเล็กๆนั้น

"ฮึก ก....ออกไป..อึก...ออกไปจากห้องนี้ซะ ฮึกก ด้ายไม่อยากเห็นหน้าพี่" เมื่อด้ายพูดจบก็ต้องตกใจกับคำพูด จนผมต้องลุกขึ้นมานั่งมองหน้ามัน

"ทำไม" ผมถามออกไป

"ออกไป" ด้ายบอกอีกครั้ง

"พี่ไม่ออก! ในเมื่อเรายังคุยกันไม่รู้เรื่องพี่ก็จะไม่ออก"

"ออกไป!!!" น้องตะโกนออกมาสุดเสียง

"ด้าย..." ผมเรียกชื่อน้อง

ผัวะ! ตุบ ตุบ
ด้ายหยิบทุกอย่างที่อยู่ใกล้มือขว้างใส่ผม ผมทำได้เพียงแค่ยกมือบังหน้าตัวเองเอาไว้

"ออกไป ฮึก ฮือออออ" แล้วเส้นด้ายก็ปล่อยโฮออกมาพร้อมเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเองมิด

"โอเคด้าย พี่ยอมถ้าด้ายพร้อมจะคุยกับพี่เมื่อไหรก็บอก พี่นั่งอยู่ข้างนอกน่ะครับ" ผมเดินไปลูบหัวน้องมัน

"ฮึก ฮึก" มีเพียงเสียงสะอื้นตอบกลับ ผมเดินออกจากห้องไป


ดินหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงเพื่อโทรหาใครสักคน

"เออกวาง มึงว่างป่ะว่ะ"

//ว่าง พวกกูโดนเรียนกัน ขี้เกลียดฟังยายสไบพูดว่ะเลยออกกันมายกแก๊ง//

"มึงมาดูเส้นด้ายให้กูหน่อยดิ"

//เป็นไรกันว่ะ พวกมึงทะเลาะกันหรอ?//

"อือ กูทำมันแรงด้วย มันตบกูแล้วไล่ให้กูออกจากห้องเนี้ย"

//ไปทำเหี้ยไรมันอีกล่ะ//

"กูแค่หึงมันมากไปหน่อย"

//เออๆ เดี๋ยวพวกกูไปเดี๋ยวนี้เลย//
เมื่อเราคุยกันจบผมก็ตัดสาย

กริ๊งงงงงง กริ๊งงงงงง
เสียงกริ๊งดังขึ้น ผมพึ่งวางสายจากไอ้กวางได้ไม่นานเองน่ะ มันคงไม่ได้มาเร็วขนาดนี้หรอก แล้วใครมากัน ผมเดินไปเปิดประตูห้อง แล้วก็ต้องตีหน้าครึมทันที

"มึงมาทำไม"

"หึ พอดีเส้นด้ายโทรให้กูมาอ่ะน่ะ" มันแสยะยิ้มก่อนเดินชนไหล่ผมเข้ามาในห้อง
"อ่อกูลืมบอก หึ เส้นด้ายบอกให้กูเข้าไปหาที่ห้อง ถ้ามึงไม่ให้กูเข้า เส้นด้ายจะไม่คุยกับมึง" ผมมองไอ้พอร์ชตอนเปิดประตูเข้าไป

"ว่าไงครับ ตัวเล็ก" ไอ้พอร์ทักร่างบางที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอน ด้ายสบตากับผมนิดนึงก่อนจะหันไปหาไอ้พอร์ช

"พี่พอร์ชปิดประตูด้วย"

"เส้นด้าย..." ผมเรียกชื่อน้อง ด้ายเพียงแต่หันหลังให้ผม ก่อนที่ไอ้พอร์ชจะปิดประตู

กริ๊งงงงงง กริ๊งงงงงง
เสียงกริ๊งหน้าห้องดังอีกครั้ง ผมเดินไปเปิดประตู แล้วก็หน้าพวกมันแปดตัวยืนเรียงกันเต็มหน้าห้อง

"กูซื้อเหล้ามาด้วย" ไอ้บอยชูถุงใส่ขวดเหล้ามาเต็ม

"เหี้ย มากันทำไมเยอะแยะว่ะ" ผมเปิดทางให้พวกมันเดินเข้าห้อง

"มาช่วยปลอบเพื่อนว่ะ เห็นไอ้กวางบอกว่ามึงโดนเมียไล่ออกจากห้อง" ไอ้หยวนเสริม พร้อมยิ้มเยาะ

"เดี๋ยวพวกกูไปเอาจานมาใส่ของกิน" พูดจบไอ้ม่านก็เดินเข้าครัวไปกับไอ้กวาง

"เคลียร์กันยังว่ะ" นายถาม

"เคลียร์เหี้ยไร แม่งโทรเรียกพี่มันมาแล้วก็ปิดประตูหนีกูเนี้ย" ผมหันไปมองประตู

"ตอนนี้อยู่ในห้องอ่อว่ะ?" นายถามต่อ

"เอออ่ะดิ กูเห็นหน้าแม่งแล้วอยากกระทืบชิบหาย"

"หาเรื่องมึงอ่ะ ไปกระทืบมันเส้นด้ายคงโกรธมึงหนักกว่าเดิมอีก"

"เออใช่ตามที่ไอ้ไฟต์พูดเลย ไอ้ทามไทมึงเขยิบไปดิแม่งโซฟาก็เล็กยังจะเบียดกันสามคนอีก" ไอ้หยวนเสริม ก่อนจะหันไปด่าไอ้ทาม

"ปาย มาช่วยยกหน่อยอยู่ในครัวเต็มเลย" ไอ้ม่านเดินออกมาเรียกเพื่อนยกกับแกล้ม

"นั่งดิมึง แดกเหล้าย้อมใจหน่อย" ไอ้นายดึงผมนั่งลง

"กวาง เวลามึงทะเลาะกับผัวนี้ ผัวง้อด้วยไรว่ะมึงถึงหาย"

ผัวะ! ไอ้กวางตีเข้าที่กลางหลังผม

"ผัวพ่องสิ!" กูลืมเว้ย ลืมว่ามันไม่ชอบให้เรียกว่าผัว

"เชี้ย! เจ็บน่ะเว้ย" จะตีมันกลับก็ไม่ได้ แม่งเป็นเสือกเป็นผู้หญิง

"โอ้ยไอ้กวางง้อง่ายจะตาย แค่แฟนมันซื้อของให้มันก็หายแล้ว" ไอ้ม่านบอก

"ใจง่ายชิบหาย" ไอ้ไฟต์พูด

"เรื่องของกู ถ้ามึงไม่อยากตายมึงไม่ต้องเสือกไอ้ไฟต์" ผู้หญิงเป็นเพศที่น่ากลัวจริงๆ

กริ๊งงงงง กริ๊งงงง
แม่งดังทั้งวัน รอบนี้ใครมาอีกว่ะ
"เดี๋ยวกูไปเปิดเอง" ไอ้ปายเดินไปเปิด

"หวัดดีครับ เฮียๆทั้งหลาย ป้าหวัดดีครับ" ไอ้ลันวิ่งร่า เข้ามา

"มึงอยากโดนป้าอย่างกูตบไหม" ไอ้กวางตะโกนใส่

"โห้ยเจ้ อย่าโหดดิ" ไอ้ลันเดินเข้าไปเกาะแขนง้อ

"พี่ม่านง้อให้ลันหน่อย" มันหันมาพูด ไอ้ม่านส่ายหน้า

"ไม่ต้องมาเกาะกู" กวางดันหัวไอ้เด็กแสบออก เลย์นั่งลงข้างๆไอ้ม่าน

"พี่ดินด้ายอยู่ไหนอ่ะ" กานถามผม

"อยู่ในห้องนอนกับพี่มัน มึงเดินเข้าไปเป็นก้างขวางคอมันดิ"

"ไปด้วยๆ" กานกับลันวิ่งไปเปิดประตูเข้าห้องไป

"เฮียถามไรหน่อยดิ" มันหันมาหาผม

"เออมีไร"

"คบกับมันแล้วหรอ" เลย์ถาม

"เออ คบได้สักพักแหละ นี้มึงยังไม่รู้อีกหรอ"

"ผมว่าแหละ มันยังไม่บอกเลย...." มันคงยังไม่พร้อมที่จะบอกนั้นแหละ




[Talk : Sendai]



"เห้ยๆๆ ทำอะไรกันน่ะ!!" ลันกับกานที่ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่เมื่อไรเปิดประตูเข้ามาตะโกนลั่น

"ไม่ได้ทำไร แค่นอนกอดกัน" พี่พอร์ชตอบ

"ด้าย! พี่ดินอยู่ข้างนอกน่ะ" กานหันมาว่า

"แล้วไง" ผมยักไหล่เบาๆ

"นี้ไรอ่ะด้าย!" ลันเดินเข้ามาใกล้ๆเห็นรอยดูดกับรอยฟกช้ำตามผม

"ไม่มีไรสักหน่อย" ผมดึงเสื้อขึ้นปิดคอ

"พี่ดินทำหรอ!" ผมหลบตาทั้งสองคน

ผัวะ! เสียงเปิดประตูออกไปมาอย่างแรง
"พี่ดิน!!" ไอ้กานกับไอ้ลันตะโกนออกมาพร้อมกัน

"ทำไมเนื้อตัวด้ายเป็นงั้นอ่ะ!" ลันถาม โอ้ยยลันจะไปถามทำไมอ่าาา

"พี่ตีมันหรอ!" ไอ้กานถาม

"กูไม่ได้ตีมันเลย" พี่ดินตอบ

"พี่ข่มขืนมันใช่ไหม!!" ไอ้เพื่อนตัวแสบตะโกนใส่

"ก็ไม่ใช่ กูแค่ทำโทษมันเฉยๆ" พี่ดินบอก เขามองหน้าผมก่อนหันไปจ้องพี่พอร์ช

"แต่ก็ไม่ต่างจากข่มขืน ตอนทำมันไม่ยอมมึงใช่ไหมล่ะ มันถึงได้โกรธแบบนี้" พี่หยวนพูด

"พี่มีสิทธิ์อะไรมาทำกับมันอย่างนี้!" ลัน

"พี่นี้เลวจริงๆเลย!" กานว่า

"พี่ทำแบบนี้มันจะเสียใจมากแค่ไหน พี่รู้บ้างไหม!
"

"พี่ทำแบบนี้ได้ไง มันเป็นลูกมีพ่อมีแม่น่ะ!"
ทั้งสองคนพูดสลับกันไปสลับกันมาจนเลย์มองหน้า

"พวกมึงเงียบปากได้ไหม เฮียกับไอ้ด้ายคบกันแล้ว มึงอย่าไปยุ่งเรื่องของเขา" เลย์หันมาว่าพวกมันสองคน เมื่อเลย์พูดทำให้ผมเบิกตากว้าง เลย์รู้ได้ไง ด้ายยังไม่ทันบอกเลยน่ะ ผมเลือกที่จะหลบสายตาพี่ดินมามองพี่พอร์ช

"เมื่อไหรอ่ะพี่ ทำไมผมไม่รู้อ่ะ" กาน

"สักพัก" พี่ดินตอบแค่นั้นก็เงียบ มีเพียงแต่สายตาจ้องมาที่ผม ที่นั่งเล่นอยู่บนเตียงกับพี่พอร์ช

"หิวข้าวไหม เดี๋ยวพี่ไปซื้อไรมาให้กิน" พี่พอร์ชทำร้ายความเงียบระหว่างสองห้องที่เชื่อมต่อกัน

"อืม ด้ายอยากกินโจ๊กกุ้ง" ผมหันไปยิ้มให้พี่พอร์ช พี่พอร์ชก็ยิ้มกลับพร้อมยกมือลูบแก้มเยๆ

"ไอ้พี่พอร์ช!!" ไอ้ลันตะโกนเสียงดังก่อนเดินเข้ามา

"นี้! พึ่งรู้จักกันได้ไม่กี่ครั้งเรียกไอ้แล้วหรอ" พี่พอร์ชว่า

"ไม่ต้องมาโปรยเสน่ห์ใส่มันเลย"

"อะไรของนาย" พี่พอร์ชผลักหัวลันออกจากห้อง

"อะไร ไม่ต้องมายุ่งกับผมน่ะ" ลันทำท่ายึกยักเมื่อร่างสูงดึงให้ลุกขึ้นจากเตียง

"ออกไปซื้อของข้างนอกด้วยกันเลย"

"ด้ายย กูไม่ไปน่ะดึงกูที~~" พี่พอร์ชดึงมันออกไปจากห้อง

"เลย์" ผมเรียกคนตัวตัวที่นั่งอยู่นอกห้อง

"อะไร" เลย์หันมา

"มานี้หน่อยดิ" ผมกวักมือเรียก

"ไม่เอากูแดกเหล้าอยู่เนี้ยเห็นไหม" ผมทำปากยู่ เลย์หันมามองนิดนึง
"กานมึงเดินหามันดิ"

"โห่ยย กูก็แดกอยู่เหมือนกันป่ะ" มันพูดแต่มันก็ยอมลุก

"มีอะไร" มันถาม

"อยากเข้าห้องน้ำ แต่ลุกไม่ไหวบอกเลย์หน่อย" ผมกระซิบ มันพยักหน้าเข้าใจแต่เดินออกจากห้องไป มันบอกเลย์แต่พี่ดินดันลุกขึ้นมาหาผม

"จะเข้าห้องน้ำหรอ" พี่ดินถามแต่ผมหันหน้าหนี

"มะ เดี๋ยวพี่พาไป" เขาทำท่าจะอุ้มผม

"ไม่ต้อง" ผมตอบเสียงเรียบ

"จะไปรบกวนคนอื่นทำไม พี่ก็อยู่นี้" ผมไม่อยากอยู่ใกล้เขา มันทำให้ผมกลัว

"..............." ตาผมเริ่มร้อนผ่าว

"ไม่ต้องร้อง คนดี" เข้าก้มลงมาอุ้มผม แล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำ

"หนักหรือเบา" เขาถามเรื่องเขาห้องน้ำ

"เบา" พี่ดินว่างผมลงกับพื้นให้ผมหันหน้าเข้าหาชักโครก

"เดี๋ยวพี่ประคองไว้ เราจะทำไรก็ทำ" เขาเอามือมาประคองกอดที่เอวผม

"ออกไปก่อน" ผมบอกเขา เพราะผมฉี่ไม่ออก

"ยืนฉี่ไปเถอะ พี่จับไว้อยู่ไม่ล้มหรอก

"จะนั่ง เค้ายืนไม่ไหว" ผมเอี้ยวตัวจนพี่ดินต้องช่วยจับนั่ง

"พี่รออยู่หน้าประตูน่ะ ถ้ามีอะไรก็เรียก" เขาเดินออกไป ผมทำธุระจนเสร็จ ก่อนจะจับขอบอ่างล่างหน้าใกล้ๆ พยุงตัวเองลุกขึ้นแล้วเอื้อมมือดึงกางเกงขึ้นตามไปด้วย ก่อนนั่งลงบนชักโครกอีกครั้ง

"เสร็จหรือยัง" พี่ดินเปิดประตูเข้ามา ผมพยักหน้าน้อยๆ

"เรียกเลย์" พี่ดินที่กำลังจะอุ้มตัวผมขึ้นต้องชะงัก ก่อนเขาจะนั่งย่องๆให้หน้าเราระดับเดียวกัน

"พี่รู้ว่าด้ายโกรธกับเรื่องเมื่อคืน แต่ตอนนี้พี่ขอดูแลและรับผิดชอบกับการกระทำของตัวเองก่อนนะครับ"

"..............." ผมก้มมองเมื่อตัวเองโดยไม่ตอบอะไรเขา

"ถ้าด้ายไม่ยอมพูดกับพี่ ก็ไม่เป็นไร แต่พร้อมเมื่อไรก็บอกพี่ พี่ยังอยู่ข้างๆด้ายเสมอ จุ๊บ" พี่ดินก้มมาจุ๊บปากผมเบา ซึ่งมันทำให้ผมตกใจกลัวจนสะดุ้ง

"ขอโทษ" ร่างสูงจับมืออันสั่นเทาของผมไว้
 พี่ก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้งพี่ทำอะไรพี่พี่ก็พูดแต่คำนี้เพื่อให้ด้ายยกโทษให้ แต่ที่ด้ายพี่ก็จะลงโทษให้ด้ายเจ็บตัวทุกครั้งมันไมแฟร์กันเลย

ร่างสูงอุ้มเส้นด้ายขึ้นก่อนนำมาวางลงบนเตียง แล้วเดินออกไปโดยไม่ปิดประตู เขานั่งลงที่เดิมเพราะตรงนั้นสามารถมองมาที่ผมได้

"มากินข้าวตัวเล็ก" พี่พอร์ชเดินถือถ้วยข้าวต้มกุ้งเข้ามา

"แล้วลันล่ะ" ผมถามเมื่อไม่เห็นเพื่อนตัวเองเดินตามเข้ามา

"พี่ให้เขากินอยู่ที่ห้องครัวน่ะ"

"แล้วพี่ไม่กินข้าวหรอ" ผมถามเมื่อตัวเองตักข้าวเข้าปาก พี่พอร์ชส่ายหน้าเบาๆ

"พี่คงต้องไปสัมมนาที่เชียงใหม่พรุ่งนี้ ไม่รู้จะเสร็จเมื่อไหร ช่วงนี้พี่ก็ไม่ค่อยเห็นด้ายเลย สงสัยจะติดคนอื่นจนลืมพี่" ผมทำปากยื่นน้อยๆ

"พี่พอร์ชนั้นแหละติดสาวอย่ามาว่าด้ายเลย"

"มั่วแล้วพี่ทำงานอยู่ เดี๋ยวพี่ว่างๆจะมานั่งตัวติดด้ายทั้งวันเลย" ร่างสูงยืนมือมาบีบแก้ม

"ทำให้ได้ก็แล้วกัน" ผมยิ้มหวานๆให้เขา

"รีบกินให้หมด เดี๋ยวมันเย็นก่อนแล้วจะไม่อร่อย"

"รู้แล้วน่าาา"

"แล้วนี้โกยกุ้งมากองกันทำไม ชอบกินไม่ใช่หรอ" พี่พอร์ชถามเมื่อกุ้งกองเป็นตั้งอยู่ข้างถ้วย

"ของชอบก็เอาไว้กินที่หลังดิ อ่าาา! อย่ามาหยิบไปกินดิ" ผมร้องเมื่อพี่พอร์ชหยิบกุ้งไปกินตัวนึง

"เหลือตั้งเยอะ ขอกินบ้างไม่ได้หรือไง" พี่พอร์ชผลักหัวผม

"ยังไม่เห็นขอด้ายสักคำเลยยย" ผมว่าแต่พี่พอร์ชกลับยิ้ม ผมนั่งกินต่อไปกุ้งหมดแต่ข้าวต้มไม่หมดเลยป้อนข้าวต้มใส่ปากพี่พอร์ชให้ช่วยกิน

"เห้ยๆๆ มึงเป็นไรของมึงเนี้ยไอ้ดิน" ผมหันไปมองตามเสียงพี่ไฟต์ พี่ดินหยิบเหล้าทั้งขวดกรอกปาก

"ถ้าหมด มึงลงไปซื้อมาเลยน่ะแม่ง" พี่กวางว่า แต่พี่ดินไม่สนใจตาเขาจ้องมาที่ผมจนผมต้องหลบสายตามาหยุดที่มือตัวเอง

ลันที่กินเสร็จแล้วก็เขามานั่งเล่นเกมบนที่นอนข้างๆผม

"เตี้ยล่างจานยัง" พี่พอร์ชหันไปหาลัน

"ใครเตี้ย! ผมล่างแล้วเถอะ" พี่พอร์ชพยักหน้า

"มะ กินหมดแล้วเดี๋ยวพี่เอาไปเก็บให้" พี่พอร์ชหยิบถ้วยก่อนเดินไปเก็บที่ห้องครัว

"ด้าย" กานเดินเข้ามา

"หืออ?" ผมหันไปมองหน้ากาน

"กูกลับก่อนน่ะ"

"อ่าวทำไมรีบกลับอ่ะ" ผมถาม

"พอดีคนที่บ้านมารับไปทำธุระนะ"

"หรอ ให้ลันเดินไปส่งข้างล่างไหม" ผมหันไปมองลันที่นั่งอยู่ข้างๆ

"มะ...ไม่ต้อง กูเดินไปเอง" กานรีบส่ายหน้าไปมา

"ก็ได้ แล้วเจอกันน่ะกาน" ผมยกมือบ๊าบบาย ส่วนลันเดินไปส่งกานหน้าประตูห้อง แล้วก็ลงไปนั่งข้างเลย์ ขอกินเหล้าต่อ

"ด้าย เดี๋ยวพี่กลับก่อนน่ะพี่ยังไม่ได้เตรียมของเดินทางสำหนับวันพรุ่งนี้เลย" ผมยุ่ปากน้อยๆ

"มีแต่คนกลับๆๆๆ"

"โห่ยย ไม่งอนๆ เดี๋ยวพี่ซื้อของฝากมาให้เยอะๆเลย จุ๊บ" พี่พอร์ชจุ๊บตรงหน้าผาก

"เอาเยอะๆเลยน่ะ" เห็นของฟรีไม่ได้เลยผม

"มึงจะไปไหนไอ้ดิน" เสียงพี่นาย

"ดูดบุหรี่" พี่ดินเดินไปหน้าระเบียงตรงห้องรับแขก

"ไปแล้วน่ะตัวเล็ก" พี่พอร์ชบอก

"อือออ" ผมยิ้มให้เขา

"เตี้ย ลงไปส่งดิ" พี่พอร์ชเรียกลันที่มือนึงถือแก้วเหล้า อีกมือถือโทรศัพท์เล่นเกมส์

"ไม่ใช่หน้าที่ผม อืออออ!"มันว่างแก้วเหล้าก่อนจับกดเกมส์เล่น แต่พี่พอร์ชดึงมันขึ้นมา เลย์ที่มองอยู่ดันลันให้ลุกขึ้น

"เลย์!" ลั่นตะโกน

"ไปๆ กูรำคาญ" เลย์ไล่ ลันกระแทกเท้าเดินตามพี่พอร์ชไป

หลังจากนั้นทุกคนก็นั่งกินเหล้าต่อโดยไม่สนใจผม พี่ดินที่สูบบุหรี่เสร็จแล้วก็ลงมานั่งร่วมวงต่อ

จนตอนนี้เที่ยงคืนกว่าทุกคนกลับกันไปหมดแล้ว เหลือเพียงแค่ผมที่นอนอยู่บนเตียง ส่วนพี่ดินเก็บกวาดของข้างนอกจนเสร็จก็เดินมาหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ

"จะคุยกันได้หรือยัง" พี่ดินที่เดินออกมาจากห้องน้ำถามผมขึ้น

".............."

"พี่ยอมด้ายมาทั้งวันแล้วน่ะ ยอมแม้กระทั้งให้ไอ้พอร์ชทั้งจูบทั้งกอด เมื่อไรจะคุยกับพี่สักที" พี่ดินพูด

".............."

"ด้ายอยากให้พี่ออกไปจากที่เลยใช่ไหม" พี่ดินถามผม แต่ผมก็ยังเงียบ
"ถ้าด้ายต้องการแบบนั้น พี่ยอมออกไปก็ได้"

"พี่ดิน........." ผมเรียกชื่อเขา เมื่อเขากำลังก้าวออกจากห้องนี้

"ครับ"เขาขานรับเสียงอ่อนโยน

"ไป...ไปเอารูปมาจากไหน" เขาบอกว่าเขาเห็นรูปถึงได้โกรธผมถึงขั้นนั้น

"น้ำถ่ายส่งมาให้ เขาบอกว่าเขาไปเดินห้างแล้วเห็นด้ายกอดกันนั่วเนียอยู่กับไอ้วินหน้าห้องน้ำ" 

 "งั้นพี่เชื่อใจคนอื่นมากกว่าด้ายหรอ ถคงได้ทำกับด้ายแบบนั้น" ผมมองหน้าเขา

"................" พี่ดินเงียบ

"พี่ไม่ฟังที่ด้ายพูดแต่พี่ชอบคิดเองเออเอง ด้ายถามจริง ที่พี่คบกับด้ายเนี้ยพี่คบเพราะพี่รักด้ายหรือพี่คบเพื่อเอาด้าย........มีอะไรพี่ก็ใช้แต่กำลังกับด้าย...." ร่างสูงมองผมด้วยนัยต์ตาที่สื่ออกมาเป็นการขอโทษ ก่อนล้มตัวลงมากอดผมแน่น

"มันไม่ใช่แบบนั้น พี่ไม่ได้ต้องการทำแต่เรื่องอย่างว่า พี่ขอโทษทีใช้แต่อารมณ์ตัวเอง"

เขานอนกอดผมอยู่บนเตียงเป็นเวลานานโดยไม่มีใครพูดออกมา

"ขอโทษ ไม่ร้องนะ" ร่างสูงเช็ดน้ำตาออกให้ผม ทั้งที่ผมไม่รู้ว่ามันไหลมาตั้งแต่เมื่อไหร
"พี่หึงเวลาด้ายอยู่กับผู้ชายคนอื่น ด้ายเข้าใจพี่น่ะ" เขากระซิบบอกเบาๆ

"พี่ดินไม่ยอมฟังด้ายเลย" ผมพูดตัดพ้อเขา

"ขอโทษ ก็พี่เห็นรูปนั้นแล้วมันอารมณ์เสีย" พี่ว่าแต่ด้ายงี่เง่าตัวเองก็งี่เง่า
 พี่ดินจับผมขึ้นนั่งก่อนอุ้มให้นั่งบนตักตัวเองโดยหันหน้าไปทางเดียวกันตรงหลังผมชนแผ่นอกหนานั้น ร่างสูงกอดเอวผมไว้แล้วดันตัวผมพิ้งกับอก
"แล้วทำไมไอ้เหี้ยวินนั้นถึงไปกอดด้ายอ่ะ" เขาถามผม

"ก็เขาเดินมาชนด้ายล้ม เลยช่วยประคองด้ายลุกขึ้น แค่นี้เองพี่อ่ะ มาถึงก็มาใส่อารมณ์กับด้าย" ผมว่าเขา แต่พี่ดินยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน

"เด็กดื้อของพี่ วันนี้ไม่ง้องแง้งด้วย" พี่ดินบีบแก้มผมเบาๆ

"ชินแล้ว โดนพี่ด่าบ่อย" ผมพูดลอยๆ

"โถ่ อย่าเอาเรื่องเมื่อก่อนมาพูดดิ" เขาจับผมหันข้างมามองหน้าเขา

"พี่อ่ะชวนด้ายทะเลาะทุกวัน หึงไม่เข้าเรื่อง" เขาเอาแต่ยิ้มจนผมหมั่นไส้

"เจ็บหรือป่าว" ผมเอี้ยวตัวหันไปหาเขา ก่อนลูบที่แก้มพี่ดิน

"สมควรแล้ว" เขาจับมือผม

"ด้ายขอโทษน่ะ" เขาส่ายหน้าไปมา

"ด้ายทำถูกแล้ว พี่อ่ะผิดเอง" ผมล้มตัวลงไปกอดร่างสูง

"ด้ายรักพี่ดินน่ะ" ผมกระชับกอดแน่น

"พี่ก็รักด้าย ต่อไปนี้ถ้าเรามีปัญหาพี่จะฟังด้ายอธิบายก่อน โอเคไหม" เขาลูบหัว

"อืออ" ผมขานรับเราทั้งคู่กอดกัน

จ๊อกกก เสียงท้องผมร้อง

"โอ๊ะ! เสียงไร" พี่ดินถามยิ้ม

"หิวข้าวว วันนี้ด้ายกินแค่ข้าวต้มกุ้งอย่างเดียวเอง"

"ขัดบรรยากาศจริงๆเลย หึหึหึ เดี๋ยวพี่ไปทำไรให้กิน มาจุ๊บปากเป็นกำลังใจหน่อย" เขายืนหน้ามา

"จุ๊บ!" ผมจุ๊บแก้มเขาก่อนยิ้มหวานให้

"กะจะไม่ให้แหละ แต่พอยิ้มหวานให้นี้ชื่นใจเลย"

"บ้าาา" ผมเอาผ้าห่มคลุมตัวเองหลบอาการเขิน ด้ายกินข้าวก่อน ไปแหละน่ะครับทุกคนนนน


*******************************************
ในที่สุดก็คืนดีกันแล้ววว เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อของกานให้
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 23 (12-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 12-04-2015 12:45:58
ทะเลาะกันวันเดียวเคลียร์  :really2:

แต่เป็นห่วงกานมากกว่า ดูท่าจะหนักกว่าทางนี้เยอะเลย  :hao5:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 23 (12-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 12-04-2015 12:53:53
พี่พอร์ชกับลันเนี่ยมีอะไรให้น่าสงสัยอยู่น้าา…
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 23 (12-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 12-04-2015 17:52:41
พี่พอชย์ เริ่มมีตัวตนร๊ะ



สงสาร ด้ายที่รักดินมากจนยอมให้เขาข่มแหงน้ำใจตลอด



รักเขามากจนไม่กล้าโกรธเขานานทั้งที่เขาทำร้ายตัวเองตลอด



ส่วนการ เมื่อไรจะมีหนทางหลุดจากไอ้เชรี่ยไนท์ จะมีใครยื่นมือไปช่วยใหม



หรือต้องรอจนไอ้เลวไนท์มันเบื่อ



อยากให้การเข้มแข็งกว่านี้ และห้ามใจอ่อนกับไอ้เลวไนท์เด็ดขาด :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 23 (12-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 12-04-2015 19:23:37
 :mew3:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 24 (13-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 13-04-2015 19:37:32
chapter 24 [Night & Kan] p.4




"ไม่เรียกกูมาสักวัน มึงจะตายไหม" ผมถามไอ้เหี้ยที่นั่งหน้าตายอยู่บนรถ

"ก็อาจตายเพราะความอยาก" มันแสยะยิ้มใส่ ก่อนขับรถออกไป

'ตายๆไปได้ซะก็ดี' ผมพึมพำ

"มึงว่าไรน่ะ" มันหันมามองหน้า

"ป่าว แค่กูถามว่าจะพาไปไหน" เพราะเส้นทางที่มันไปไม่ใช่ทางไปบ้านผม และก็ไม่ใช่ทางไปคอนโด

"กลับบ้านกูดิ" มันบอก

"มึงก็กลับไปคนเดียวดิ จะเอากูไปด้ยทำไม" ผมหันไปโวยวาย

"ทำไม ทีมึงกลับบ้าน กูยังไปด้วยเลย พอกูกลับบ้านตัวเองมึงก็ต้องไปด้วย"

"กูไม่ได้บอกให้มึงตามกูไปหนิ"

"ก็กูจะไปมึงจะทำไม" อยากจะเถียงมันแต่เถียงไม่เคยชนะสักครั้ง

"กลับคอนโดไปก่อน กูไม่มีเสื้อผ้าใส่" ผมจะได้หนีมันง่ายๆ

"ยืมของกูใส่ กูขี้เกียจวนรถกลับ" ตัดทุกช่องทางกูเลยน่ะมึง

"ตัวมึงใหญ่กูใส่ไม่ได้" ผมหาเหตุผลมาอ้าง

"งั้นเอาของน้องสาวกูไปใส่ จะเอาไหม" กูใส่ก็เป็นตุ๊ดดิแม่ง

"เออแม่ง!" ผมสะบัดหน้าหนีมัน

"แล้วเนี้ยกลิ่นเหล้าหึ่งมาเลยน่ะมึง" มันทักผม

"เรื่องของกู" ผมพูดโดยไม่มองหน้ามัน

"ใครสั่งให้แดก" เสียงเรียบๆเริ่มมา

"กูอยากแดกทำไม ชีวิตกู กูจะทำไรก็ได้"

"แต่ชีวิตมึงอยู่ในกำมือกู อย่าลืม"

"........" ชีวิตผมทำไมมันบัดซบอย่างนี้ว่ะ มันต้องมีทางใดสักทางหนึ่งที่ทำให้ผมหลุดพ้นจากมันให้ได้

"หึ เงียบเลยสิมึง มึงก็รู้ว่าเป็นแบบนี้ก็ควรจะเชื่อฟังกู ถ้ามึงดื้อด้านมากกูจะลงโทษให้หนักเลย" ร่างสูงหันมาพูดพร้อมมองที่ผม ผมทำได้เพียงแค่หลบสายตาดุดันนั้นกระจกรถด้านข้างสะท้อนภาพของไอ้เหี้ยไนท์ที่ยังคงจ้องมาผมไม่วางตา

"เลิกมองกูสักที จะกลับบ้านก็รีบกลับกูรำคาญ" ผมพูดโดยหันหลังให้มัน

"หึ" มันเพียงแค่หัวเราะออกมาก่อนจะสนใจขับรถต่อ

เพียงไม่นานรถก็เลี้ยวเข้าประตูบ้านหรูคฤหาสถ์สามชั้น ที่มีสวนหน้าบ้านพื้นที่กว้างพร้อมสระน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างบ้าน หรูชิบหาย เจอบ้านมันที่นี้ผมกระจอกไปเลย ดูจากรถที่มันขับก็น่าจะรู้แหละว่ารวย มันจอดรถต้องหน้าตัวบ้าน ก่อนมีชายสูงวัยเดินมา ผมกับมันเปิดประตูรถออกไป

"น้าชัย ฝากเอารถไปเก็บให้หน่อยครับ"

"ครับคุณไนท์" เขาเดินมารับกุญแจรถจากไอ้ไนท์แล้วขับรถไปจอดในโรงจอดรถ เชี้ยย มันมีกี่คันว่ะเนี้ย ผมเห็นรถหรูจอดเรียงกันเต็มไปหมด

"เข้าบ้านดิมองไร" มันหันมาดันหลังผมให้เดินตาม

"นี้ๆ รถมึงหมดเลยหรอ" ผมหันไปถามด้วยความสนใจ ผมอยากได้บ้างแต่แม่ไม่ยอมให้ขับ ท่านเป็นห่วงผม ยยิ่งมีผมเป็นลูกชายคนเดียวอยู่

"ทำไม หึ สนใจหรือไง" มันหันมาถาม

"อือ อยากได้บ้างแต่แม่ไม่ให้" ผมบอก

"งั้นกูเสียใจด้วยน่ะ รถกู กูให้แค่คนที่กูรักขับแต่ของเล่นอย่างมึง แค่ได้นั่งก็บุญหัวแหละ หึหึ" มันพูดออกมาแต่ละคำ ทำร้ายจิตใจผมมากเกินไปแหละ

"สวัสดีครับแม่ คิดถึงจังเลย" ร่างสูงเดินไปสวมกอดหญิงสูงวัยท่าทางดูเป็นผู้หญิงใจดี

"เรานี้ กว่าจะกลับมาบ้านได้ต้องให้โทรตาม"

"โห้ยย งานมันเยอะน่ะแม่" ตอแหลเก่งจริงน่ะมึง กูเห็นมึงว่างก็เรียกแต่กูมาเอาๆ อยู่เนี้ย

"จะเชื่อดีไหมเนี้ย~ ไม่ใช่ไปติดสาวที่ไหนน่ะ แล้วนี้ใครหรอลูก" คุณป้าหันมามองผม

"นี้รุ่นน้องที่มหาลัยครับพอดีวันนี้จะมาช่วยมันทำงานเลยให้มานอนนี้ด้วย กานนี้แม่พี่" ดูเรียกชื่อผมทั้งที่ไม่เคยเรียกมาก่อนพร้อมแทนตัวเองว่าพี่

"สวัสดีครับ คุณน้า" ผมยกมือไหว้

"เรียกแม่ก็ได้ลูก ไม่ต้องเรียกน้าหรอกลูกฟังแล้วดูห่างเหิน หึหึหึ" ท่านยกมือมาลูบหัวเบาๆ เป็นมือที่อบอุ่นจริงๆ

"ครับคุณแม่" ผมยิ้มให้

"แล้วนี้กินอะไรมาหรือยังหื้ม?" ท่านหันมาถามผม

"ยังครับ ผมว่าจะเอาของมาเก็บแล้วออกไปหาอะไรกิน" ไอ้ไนท์ตอบแทน

"ไนท์นี้ก็ แทนที่จะบอกแม่ก่อน แม่จะได้เตรียมให้ตั้งนานแล้ว"ท่านตีที่แขนไนท์เบาๆก่อนหันมายิ้มให้ผม

"ผมไม่อยากรบกวนแม่นิ เหนื่อยมาทั้งวันแหละ" ไนท์เดินเข้าไปกอดแขน ทีกูนี้เลิกเรียนมาก็โทรยิกๆเลยน่ะมึง

"เดี๋ยวแม่ให้ป้าสายไปเตรียมห้องให้น่ะลูก"

"ไม่ต้องหรอกแม่ เดี๋ยวให้มันไปนอนกับผม" เคยปรึกษากูบ้างไหมตั้งแต่มาแหละไม่ถามกูสักคำว่าอยากมาหรือป่าว นี้ยังจะให้กูนอนด้วยอีก สัส

"จะดีหรอลูก นอนเบียดกันไนท์ยิ่งตัวใหญ่ๆอยู่ ดูน้องสิตัวนิดเดียว โดนไนท์ทับตายเลย" คุณแม่เอื้อมมือมาบีบแขนผมเบาๆ

"มันไม่ค่อยกินข้าวนะแม่" ไอ้ไนท์ตอบ ผมมองมันจิกๆ ขี้ฟ้องชิบหาย ผมยิ้มแหะๆให้ท่าน

"ถ้ามาอยู่กับแม่น่ะ แม่จะขุนให้เป็นหมูเลย"

"แต่ถ้ากลัวอ้วนเดี๋ยวพี่พาเบิร์น" ผมจ้องมันตาโต ไอ้เหี้ยนี้กล้าพูดออกมาได้ไงต่อหน้าคุณแม่เขา

"ดีลูกๆ" คุณแม่ก็ส่งเสริม ท่านคงไม่ได้คิดถึงความหมายอีกนัยนึง

"แล้วยัยนุ่นอยู่ไหนเนี้ย" คงจะเป็นน้องสาวมันมั้ง

"ออกไปข้างนอกกับเพื่อนโน้น" ไอ้ไนท์พยักหน้า

"งั้น....ผมขอตัวพาน้องมันไปหาอะไรกินก่อนนะครับแม่" คุณแม่พยักหน้า

"ผมไปก่อนนะครับคุณแม่" ผมก้มหัวให้ท่านเล็กน้อยก่อนเดินออกจากบ้าน
..
..
..
..


"อะไรของมึง เงียบอยู่เนี้ย" มันผลักหัวผม ก็ตั้งแต่มันขับรถออกจากบ้าน จนรถจอดอยู่หน้าร้านอาหาร ผมก็เอาแต่เงียบอย่างเดียว

"ป่าว แค่รู้สึกเป็น บุ-ญ-หั-ว กูยังไงไม่รู้ที่ได้นั่งรถแบบนี้"

"อย่ามาประชดกูไม่ชอบ!" เสียงดุขึ้น

"แล้วมันจริงไหมล่ะ" ผมหันไปจ้องมันบ้าง

"ลงไป" มันไล่ผมลงจากรถ

"ขอเป็นบุญหัวอีกหน่อยไม่ได้หรือไง ไหนๆของเล่นอย่างกูได้มีโอกาสนั่งแล้วนิ" ผมก็ยังคงประชดมัน

"กูบอกให้ลงไป!!" มันตะวาดเสียงดังจนผมสะดุ้ง ยอมลงจากรถดีๆ

ปึง!! เสียงปิดประตูรถบ่งบอกถึงอารมณ์คนปิดได้อย่างดี

มันเดินเข้ามากระชากแขนผมก่อนจะพาเข้าร้านอาหาร ร้านอาหารร้านนี้เป็นแบบห้องๆ สำหรับคนที่มากินแบบครอบครัวหรือมากินอาหารแล้วนัดประชุมกัน ไอ้ไนท์พาผมเข้ามาห้องที่อยู่ในสุดก่อนมันจะดันให้ผมไปนั่งเก้าอี้ พนักงานเดินเข้ามารับออเดอร์

"สั่ง! จะกินอะไร" มันโยนเมนูมาไว้ตรงหน้า

"............" ผมเงียบ

"อย่าให้กูอารมณ์เสียอีกรอบ" เสียงเข้มดังขึ้นอีกครั้ง

"ไม่กิน" ผมหันหน้าหนีมัน

"มึงว่าไงน่ะ!" มันดุ

"ก็บอกว่าไม่กินไง!" ผมกอดอกไม่สนใจมัน

"เอาเมนูแนะนำทั้งหมด! แล้วก็น้ำเปล่า ไปได้แล้ว" มันสั่งเมนูแล้วไล่พนักงานออกไป ก่อนมันจะหันมามองผม

"อยากมีเรื่องกับกูมากใช่ไหม!!" ร่างสูงจับบีบคางผมให้เงยหน้าขึ้นเพื่อสบตา สายตาดุจเหยี่ยวจ้องลึกมา จนผมต้องหลบสายตา

"มึงเริ่มก่อนน่ะ!" ผมเถียง

"แล้วไง มึงมีสิทธิ์อะไรมาต่อปากต่อคำกับกู!" มันตะหวาดใส่ผม

"เออ! ต่อไปนี้กูจะไม่พูดกับมึงอีก" ผมตะโกนใส่มันบ้าง

ผลัก!

"อ่ะ!" มันผลักหัวผมออกอย่างแรกจนเก้าอี้ที่ผมนั่งเอนตัวไปด้านหลัง

ปึก! หัวผมกระแทกกับพื้น ผมน้ำตาคลอ มันเจ็บน่ะไอ้สัส ไอ้สารเลว ไอ้เหี้ยย ผมยกมือขึ้นกุมหัวตัวเองไว้

"ลุกขึ้นมา!" มันสั่งผม ผมจับเก้าอี้ยกขึ้นก่อนั่งลงดีๆ
"สำออย แค่นี้ทำเป็นร้องไห้" มันว่าผม

"........." ผมไม่ตอบแต่เงียบปากเอาไว้

"เงียบให้ได้ตลอดก็แล้วกัน" ร่างสูงพูดเสียงเรียบๆ

ก๊อกๆๆ
"ขออนุญาตินำอาหารมาเสิร์ฟค่ะ" พนักงานเดินเข้ามาพร้อมเมนูแนะนำทั้งหมดเจ็ดอย่าง พร้อมน้ำเปล่าที่สั่งไว้ แล้วเดินออกไป

"กินให้หมด! ถ้าไม่หมดกูจะลงโทษที่เตียง" ผมนั่งมองเมนู ใครมันจะกินหมดว่ะแม่งสั่งมาคิดว่ากินสิบคนหรือไง
"ไม่ต้องมอง กูให้มึงสั่งแล้ว แต่มึงไม่สั่งเอง" ผมจ้องหน้าร่างสูง

ผมหยิบช้อนขึ้นมาตักอาหารที่อยู่บนโต๊ะกินไปเรื่อยๆ โดยมีร่างสูงนั่งกินด้วย ในนี้มีอาหารอยู่จานนึงที่ไอ้ไนท์ไม่ยอมกิน นั้นคือกุ้งทอดหมึกทอดเทมปุระ ก็มันเป็นอาหารทะเลไง ไอ้ไนท์เลยกินไม่ได้เพราะมันแพ้ ผมนี้อยากจะจับยัดปากมันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

เราทั้งคู่นั่งกินไปได้สัก ไอ้ไนท์ก็ว่างมือ ผมหันไปมองหน้ามัน เหลือตั้งเยอะกูจะกินหมดไหม แค่จานที่มึงไม่กินแล้วปล่อยให้กูกินคนเดียวกูจะอิ่มอยู่แล้วน่ะ นี้ปล่อยให้กูกินทุกอย่างบนโต๊ะเลยเนี้ยน่ะ

"บอกแล้วน่ะ ถ้ากินไม่หมดแล้วจะเจอดียังไง" ร่างสูงนั่งพิงหลังกับเก้าอี้พร้อมกอดอกนั่งมองผมกิน

มันกินจนอิ่มจะอ้วกอยู่แล้วแต่ยังเหลือเต็มเลย ผมควรจะทำยังไงดี
"ขอเข้าห้องน้ำได้ไหม" เอาอาหารออกให้หมดแล้วค่อยมากินใหม่ เป็นความคิดที่ดี

"ไม่ต้องกินให้หมด" เสียบเรียบบอกออกมา ดักทางกูตลอดเลยน่ะมึง

"ดูมึงจ้องกูดิ กูกินไม่ลงน่ะเว้ย" ผมหาข้ออ้าง อิ่มจนจะอ้วกอ่ะแม่งบังคับจัง

"ไม่ต้องเลย กูนั่งมองมึงตั้งแต่เริ่มกินแหละ กูก็เห็นมึงกินเอาๆ.......ทำไมกินไม่ไหวแล้วล่ะสิ" มันยกยิ้มข้างปากขึ้นมา ก็เออนะสิ ไอ้สัส จะกินหมดได้ไงตั้งเจ็ดจาน

"ป่าวสักหน่อย" ผมตักกุ้งทอดยัดใส่ปากตัวเอง แต่รู้สึกอาหารเริ่มขึ้นคอมา
"อึก" ผมรีบหยิบน้ำขึ้นมากิน

"พอแหละกูขี้เกียดรอมึงกิน กูจะไปเช็คบิลแล้วลุกขึ้น" มันพูดขึ้น ทำให้ยิ้มขึ้นมานิดๆ

"กูยังกินไม่อิ่มเลย เดี๋ยวมึงก็หาเรื่องกู" ผมบอกไปอย่างงั้นแต่ก็ลุกเดินตามไปร่างสูงออกไป ถ้าผมนั่งรอมีหวังมันให้ผมนั่งกินต่อแน่ เรื่องอะไรผมจะนั่งละครับ หึหึหึ

"หึ" ร่างสูงแคลนหัวเราะออกมาก่อนเดินไปเช็คบิล อาหารมื้อนี้โคตรแพงเลยเจ็ดจานห้าพันสาม นี้จานร้านมึงทำด้วยทองหรือไงว่ะ บ่นไปงั้นแหละแต่ไอ้ไนท์จ่าย

พอจ่ายเงินเสร็จมันก็เดินนำผมไปที่รถ เดินซะเร็วจนผมต้องวิ่งตาม กลัวมันทิ้งผมไว้ยิ่งไม่รู้จักแถวนี้อยู่ด้วยกลับไม่เป็นแน่นอนผมน่ะ

"เดี๋ยวกูแวะห้างก่อน" มันหันมาบอกผมก่อนขับรถออกไป

"มาทำไรอ่ะ" ผมถามมันเมื่อมันเลี้ยวรถเข้ามาจอด

"ซื้อของ" ผมเดินตามมันไป

"ไปดูมุมนั้นได้ไหม" ผมชี้ไปทางมุมหนังสือ ว่าจะซื้อหนังสือการ์ตูนไปอ่านเล่นอยู่ หน้าอย่างผมคงไม่ซื้อหนังสือเรียนหรอกครับ

"อือ อีก20นาทีมารอกูหน้าแคชเชียร์" ผมพยักหน้ารับ เราเลยแยกกันเดิน ผมเดินดูหนังสือมาเรื่อยๆ จนได้มาสองเล่มจ่ายตังก่อนเดินออกมาไม่รู้จะทำไรเลยลองเดินไปดูตรงมุมกีฬา ผมเล่นไม่เป็นสักอย่าง ตัวผมถึงได้แห้งแรงน้อยอย่างงี้ไง แต่ผมชอบว่ายน้ำน่ะ แต่ว่ายไม่บ่อยเท่านั้นเอง

'คุณณัฐกาน คุณณัฐกาน กรุณามาพบญาติที่แคชเชียร์ด้วยค่ะ' เสียงจากประกาศเรียกชื่อของผม ผมก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือ ซวยแหละลืมดูเวลา

ผมรีบวิ่งไปที่หน้าแคชเชียร์ ตอนนี้เห็นร่างสูงยืนหน้าดุอยู่ข้างพนักงาน ผมยิ้มแหะๆใส่มัน มันเลยตีหน้าโหดใส่
"กูบอกกี่นาที!" มันกดเสียงต่ำลง ก่อนเดินมาลากผมไปยังลานจอดรถ

"เลยมาแค่15นาทีเอง ก็ดูของเพลิน" ผมอธิบาย

"ไปดูเหี้ยไร! กูเดินไปมุมหนังสือก็ไม่เจอมึง จนต้องประกาศหาเนี้ย" มันตะคอก

"นิดหน่อยเอง แล้วนี้ไปซื้อไรอ่ะ" ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีกลัวมันดุ เราขึ้นมานั่งบนรถ ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกจากห้าง

"มึงไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยน่ะสัส เอานี้ไป" มันโยนถุงมาให้ผม

"ให้กูอ่อ??"ผมมองหน้านิดๆ ก่อนจะเปิดถุงออกมา เป็นกกน. ไอ้สาดดด กูซื้อเองได้เว้ย!
"มึงซื้อมาผิดไซส์ป่ะเนี้ย" ผมหันไปถามมัน

"เอาแม่งเกือบทุกวันทำไมกูจะไม่รู้" ผมยกยิ้มข้างปากให้ผม

"ไอ้เหี้ยยย!" ผมปาถุงใส่กกน.ใส่หน้ามัน

"ไอ้นี้ เดี๋ยวรถก็คว่ำหรอก!!" ผมรีบดึงถุงออกจากหน้ามันทันที ไม่รู้ไงว่ามันจะติดหน้ามึงอ่ะ
..
..
..
..

กลับมาซะดึงเชียวตาไนท์" คุณแม่ของไอ้ไนท์เดินมาหา

"พอดีหาอะไรกินแล้วก็ไปเดินห้างต่อน่ะครับ" ผมบอกท่าน

"หรอลูก งั้นรีบไปอาบน้ำนอนได้แล้ว ดึงมากแล้วเนี้ย" คูณแม่ดันหลังผมขึ้นบ้านโดยมีไนท์ตามมาด้วย

"คุณแม่ก็ต้องนอนน่ะครับ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว พักผ่อนตอนนี้ก็ดีน่ะครับคุณแม่จะได้ดูสวยย" ผมบอกท่านก่อนยิ้มหวานให้

"ตายแล้วเด็กคนนี้ จะน่ารักไปไหนลูก" คุณแม่บีบแก้มผมอย่างเอ็นดู

"แม่ไปนอนเถอะครับ ผมจะได้พาน้องไปนอน" ไนท์พูด

"แม่ไปนอนก่อนนะ หนูกาน" ท่านลูบหัวของผมเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องนอน

ส่วนผมก็เดินตามหลังไอ้ไนท์ไปที่ห้องนอนของมัน
หลังจากมันปิดประตูห้องนอน มันก็ตรงมาจูบผมทันที

"อือออ!!" ผมรีบผลักมันออก
"เป็นเหี้ยไรของมึงเนี้ย

"ทำโทษ กูบอกแล้วไงว่าให้กินอาหารให้หมด" มันจับผมลงไปนอนบนเตียงพร้อมกับร่างสูงของมันล้มตัวลงมาคร่อมทับผม

"เหี้ยเหอะ ไหนบอกว่าจะหาเรื่องไง" ผมถามมัน เรื่องไรผมจะยอม

"ก็พูดหรอตอนนั้น หึ กูยังไม่พูดเหี้ยไรเลยน่ะ" กึก ผมได้แต่หยุดนิ่ง ไอ้เหี้ยยยยย แทนที่จะบอกกู กูจะได้นั่งกินต่อ

"ไม่เอาน่ะไนท์ แม่มึงก็อยู่เดี๋ยวแม่มึงก็ได้ยินเสียงกูหรอก" ผมสงสายตาอ้อนวอน

"เสียใจ ห้องกูเก็บเสียงว่ะ หึหึหึ" มันยกยิ้ม

"อืมมม" ร่างสูงก้มลงมาจูบอย่างเร้าร้อน พร้อมกับถอดเสื้อผ้าผมออกจนหมดโดยไม่ทันตั้งตัว มือหนาสะกิดยอดอกของผมจนผมอ้อนระทวยไปตามแรงมือ ไนท์จับขาผมยกขึ้นก่อนหยิบเจลในชั้นข้างเตียงออกมาก่อนจะเทลงนิ้วของตนเอง แล้วสอดใส่มาที่รอยแยกของผม

"อ๊ะ!" ผมกระตุกเล็กน้อยเมื่อมันยัดมาที่เดียวสามนิ้ว

"หึ แค่กูยัดนิ้วก็ตั้งเลยหรอ" มันหัวเราะผม

"ไอ้เหี้ย อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา" มันซอยนิ้วเข้าออกเพื่อเบิกทาง   ช่องทางของผมเต้นตุบๆ ไปมาเมื่อนิ้วร้อนนั้นกำลังปนเปรอผมจนรู้สึกเสียว

"กูเอาของจริงเลยน่ะ" ไนท์ไม่รอผมตอบ ถอดนิ้วของตัวเองออกก่อนจะเสียบแทงร้อนเข้ามาทีเดียวจนมิดด้าม

"อ๊าาาาาส์" ผมร้องออกมาด้วยความเสียว ร่างสูงปล่อยให้ผมปรับตัวอยู่สักพักก่อนจะขยับเอวของตนเองใส่ผมแน่น

"อืออ อ๊ะ ไอ้...ไนท์....กูจุก" ผมร้องออกมามันจุกมาก

"อืมม เสียวจะตายห่าอยู่แล้ว มึงจะตอดเหี้ยไรหนักหนา" ร่างสูงจับสะโพกผมขึ้นมาก่อนกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง

"อือ อ๊ะ อ๊ะ อ่าา อ๊ะ" ผมร้องครางตามแรงกระแทก

"อืมมมม" ร่างสูงครางด้วยความพอใจ เขาเอาเข่ารองบั้นท้ายผมก่อนเอามือจับสะโพกผมแล้วกดแกนกายเข้ามาแรงๆ

"อุ๊บ!" อยู่ๆผมรู้สึกอยากอ้วกขึ้นมา

"อือออ เอาแม่งทุกวันทำไมแน่นดีชิบหายเลย" ร่างสูงคราง พร้อมจับขาเรียวขึ้นมาดูด

ปึก!ๆๆๆ ผมตีเข้าที่อกแกร่ง

"อะไรอีกว่ะ!" มันว่าเสียงสูง

"ไนท์.....จะอ้วก อ๊ะ อ๊ะ อ่าาส์" ร่างสูงไม่ทันฟังเอาแต่ยกบั้นท้ายนูนสวยนั้นขึ้นก่อนเอนตัวเขาไปหาพร้อมกลับแกนกายที่ซอยถี่เข้าไปที่ช่องทางรัก

"อืมม...เมื่อกี้มึงว่าไงน่ะ"

"จะอ้วก....อุ๊บ!!" ผมยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง ก่อนใช่เท้าถีบร่างสูงออกจากตัวแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำ

"อ้วกกกกก!" ผมก้มหน้าใส่ชักโครก

"อ๊อก อ้วกกกกก" ผมปล่อยของที่กินวันนี้ออกมา แม่งโดนบังคับกินจนอิ่มซะขนาดนั้น มึงก็เอาก็ซะแรงจนกูอ้วกเนี้ย

"เป็นเหี้ยไรว่ะ" มันเดินเข้าด้วยอารมณ์หงุดหงิด แล้ฝเดินไปที่อ่างล้างหน้าล้างมือตนเอง สงสัยจะช่วยตัวเองจนเสร็จแล้วมั้ง

"อุก อ้วกกกกก" ผมตอบมันไม่ได้ มันเอื้อมมือมาลูบหลังผม

"อ้วกซะหน้ากลัวเลยน่ะมึง" มันบ่นโดยไม่มีท่าทางรังเกียด

"แค่กๆ" ผมสำลักเล็กน้อย

"ไหวป่าวว่ะ" มันยังคงลูบหลังผมอยู่ ผมพยักหน้าเบาๆ

"อ้วกกกกก" อยู่ๆก็อ้วกออกมาอีกครั้ง

"เดี๋ยวกูมาน่ะ" มันบอกผมพร้อมเดินออกไป

"แค่กๆ" ผมไอออกมา นั่งอยู่ตรงนั้นสักพักเมื่อรู้ว่ามันจะไม่ออกมาแล้วเลยเดินไปที่อ่างล้างหน้าล้างปากตัวเองเรียบร้อย เมื่อเดินออกมาก็เจอร่างสูงที่เดินเข้ามาพร้อมผ้าพื้นเล็กกับนมแก้วนึง

"อ่ะ เช็ดหน้าก่อนแล้วมากินนี้ อ้วกออกมาจนหมดแล้วท้องมึงคงว่าง" ผมยื่นมือไปรับมาเช็ดหน้าตัวเอง

"อ่ะ!" ผมตกใจเมื่อมีอะไรไม่รู้อยู่ตรงเอว ร่างสูงที่ไปหยิบผ้าเช็ดตัวข้างตู้เอามาพันรอบเอวผมไว้

"ยืนโป๊อยู่เนี้ย! เดี๋ยวกูก็ของขึ้นอีกหรอก" มันลูบหัวผม

"อือ" ผมมองหน้ามันนิดๆ รู้สึกหัวใจตัวเองเต้นแรงแปลกๆ

"แล้วเป็นไร ทำไมถึงอ้วกออกมาขนาดนั้นว่ะ" มันถาม

"ก็...มึงบังคับให้กูกินขนาดนั้นนิ พอมาโดนแบบนี้ด้วยแล้วไม่อ้วกก็ให้มันรู้ไปดิ" ผมบอก

"สมควร ก็บอกแล้วให้เลือกเมนู มึงไม่เลือกเองช่วยไม่ได้" มันยักไหล่ ก่อนจะยืนนมมาให้ผมดื่ม
"รีบดื่มกูจะได้เอาต่อ"

"แค่ก!ๆๆ" ผมไอออกมาทันที ก่อนมองหน้ามันตะลึง

"หึ กูล้อเล่นอ้วกขนาดนั้นมึงคงมีแรงให้กูเอาอีกเนอะ" มันพูดจบก่อนล้มตัวลงนอน

"เสื้อผ้ากูอ่ะ" ผมถามมัน ไม่มีเสื้อผ้าผมก็ไม่นอนกับมันหรอก

"ไปรื้อเอาในตู้" มันชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้า ที่อยู่ติดกับห้องน้ำ ผมเดินไปเปิดประตูตุ้ออกมา มีแต่ตัวใหญ่ๆ กูจะใส่ยังไงเนี้ย

"เสื้อยืดไม่มีอ่อว่ะ" ผมหันไปถามร่างสูง เสื้อยืดปกติก็ไม่มี เวลาผมอยู่กับมัน ผมไม่เคยเห็นมันใส่เสื้อยืดเลยสักครั้ง มีแต่ใส่เชิ้ตสีๆอย่างเดียว

"มีแต่เสื้อกล้าม" มันตอบ เรื่องอะไรผมจะใส่ละ ใส่ทีนมผมออกอ่ะดิ ตัวมันใญ่จะตาย ผมเลยหยิบเสื้อเชิ้ตมาตัวนึงมาใส่ ส่วนข้างล่างผมก็หยิบกกน.ที่มันซื้อมายังไม่ซักมาใส่ก่อน แล้วก็เดินไปเลือกกางเกงออกมาตังนึง พอสวมแล้วปล่อยมือมันร่วงลงมากองที่พื้น คงต้องหาหนังยางมารัด

"นี้ มึงมีหนังยางป่ะ กูจะเอามามัดกางเกง" ผมเดินเข้าไปสะกิดมันที่กดโทรศัพท์เล่นอยู่

"กูเป็นผู้ชาย กูจะพกหนังยางทำส้นตรีนไรล่ะ ถ้าใส่ไม่ได้ก็ไม่ต้องใส่"

"อ่ะ!" ผมร้องออกมาเมื่อมันดึงกางเกงที่ผมใส่อยู่เอาไปใส่ซะเอง ก่อนมันจะเดินไปหยิบเสื้อกล้ามมาใส่ แล้วเดินกลับมาหาผม

"นอนลงไปดิ มองกูอยู่นั้นแหละเดี๋ยวก็ไม่ได้นอน" มันพูดจบ ผมรีบล้มตัวลงไปนอนแล้วหันหลังให้มัน
"จะนอนอ่อยกูหรือไง กกน.โพล่แล้วนั้น" ผมรีบจับชายเสื้อเชิ้ตดึงลงมาปิด

"ไอ้บ้า!" ผมด่ามัน ไอ้ไนท์ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมยันหัวผม

"จุ๊บ! ฝันดี" สัมผัสตรงหัวผมทำให้ผมลืมตาโต ไม่คิดว่ามันจะทำแบบนี้

ตึกตัก ตึกตัก

ผมยกมือขึ้นมากุมตรงหน้าอก เชี้ยแหละไอ้กาน มึงอย่าน่ะเว้ย มึงอย่าไปหลงรักคนเหี้ยๆแบบมันน่ะ ผมจะทำยังไงให้ไอ้หัวใจดวงนี้มันหยุดเต้นแรง ผมจะทำยังไง.......
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 24 (13-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 16-04-2015 09:59:08
สงสารน้องกาน

ต้องมารองรับอารมณ์

คนเชรี่ยแบบไนท์

คุ้มดีคุ้มร้าย ผีเข้า ผีออก

กานอย่าไปหลงรักมันเชียวนะไอ้ไนท์เนี่ย

ต่อให้มันรักเราแล้ว ก็อย่าใจอ่อนกับมัน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 24 (13-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Noina_Pn ที่ 16-04-2015 16:49:25
 :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Songkran(17-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 17-04-2015 21:50:42
Special Songkran Day




     "อันนี้อ่ะ" ตอนนี้ผมกำลังเลือกเสื้อผ้าจะไปเล่นน้ำ โดยที่พี่ดินนั่งรออยู่ห้องนั่งเล่น เขาแต่งตัวง่ายๆด้วยกางเกงสามส่วน กับเสื้อแขากุดสีดำ โชว์กล้ามเป็นมัดๆ วันนี้ผมนัดกับเพื่อนๆเอาไว้ส่วนพี่ดินก็นัดพวกพี่ๆไว้เหมือนกัน เราตกลงกันว่าจะไปเล่นที่ข้าวสาร ผมไม่เคยไปเลยอ้อนพวกพี่ๆ จนได้ไป 5555

     "ไม่เอา ไปเปลี่ยนดูดิแม่ง หัวนมจะโพ่ลออกมาแหละคอเสื้อน่ะ จะลึกไปไหน" นี้ผมหยิบมาเป็นสิบแล้ว พี่ดินก็สั่งให้ไปเปลี่ยนอยู่เนี้ยด้วยเหตุผล มันสั้น มันโป๊ เสื้อมันบางเล่นน้ำก็แนบเนื้อ ขาสั้นไม่ให้ใส่ เสื้อแขนกุดก็ไม่ให้เดียวนมออก อะไรของพี่มันก็ไม่รู้

     "โอ้ย เปลี่ยนอยู่เนี้ย เดี๋ยวก็เปลี่ยนผัวซะหรอก!" ผมปาเสื้อผ้าใส่หน้าพี่ดินก่อนวิ่งเข้าห้องนอน โน้นนี้นั้นก็ไม่ให้ใส่ เบื่อผัว!! ผมหยิบกางเกงขายาวทรงเดฟขาดๆสีฟอกออกมาใส่ แล้วก็หยิบเสื้อสีดำแขนสั้นมาใส่ ถ้าให้ผมเปลี่ยนอีกรอบ ผมจะไม่ไปแล้วจริงๆด้วย

     "ชุดนี้ผ่าน" พี่ดินพูดแล้วยิ้ม

     "ทีตัวเองอ่ะแขนกุดกางเกงขาสั้น ทีด้ายอ่ะสั่งเปลี่ยนเอาๆ" ผมบ่น

     "ไปหยิบครีมกันแดดมาครับ" พี่มันชี้นิ้วสั่ง

     "ชิส์! เมื่อไหรด้ายจะได้ไปสักทีเนี้ย" ผมกระแทกเท้าเดินไปหยิบขวดครีมมาให้พี่มัน พร้อมบ่นไปด้วย

     "อย่าทำตัวให้น่ารักได้ไหม? เดี๋ยวก็ไม่ให้ออกจากบ้านเลยไอ้นี้" ร่างสูงดึงผมลงไปนั่งบนตัก

     "ด้ายอยากไปเล่นน้ำเร็วๆ พี่ดินก็ห้ามโน้นห้ามนี้อยู่เนี้ยแหละ" ผมทำหน้างอนๆ

     "ก็หวงไง นี้ถ้าไม่หวงก็ปล่อยให้แก้ผ้าไปเล่นแล้ว" เขากระชับอ้อมกอดแน่น

     "ไปก็ห้ามม้อสาวด้วย ถ้าเห็นด้ายจะไม่คุยกับพี่เดือนนึง!" ผมสะบัดหน้าใส่

     "โอเค จะไม่ทำให้เห็น เอ้ยย จะไม่ทำเลยครับ ฟอดด!" พี่ดินก้มลงมาหอมซอกคอผม
     "มะ ทาครีมกันแดดก่อนเดี๋ยวดำ ผิวไม่สวย" พี่ดินดึงแขนผมไปนั่งทาให้ ก่อนที่ผมจะเอี้ยวตัวไปทาให้พี่ดินบ้าง

     "ปะ ไปกันได้แล้ว พวกนั้นรอนานแล้งมั้งป่านนี้" พี่ดินเดินไปหยิบกุญแจรถกับกระเป๋าตังออกมา

     "แล้วมันเพราะใครกันล่ะที่ทำให้ช้า" ผมมองหน้าพี่ดินอย่างหาเรื่อง

     "ผ้าขนหนูเอามายัง ร้องเท้าแตะอยู่ไหนไปหยิบมา ไม่ให้ใสรองเท้าผ้าใบน่ะเดี๋ยวเท้าเปลื่อย แล้วปืนฉีดน้ำหยิบมาหรือยัง" พี่ดินหันมาถาม

     "ตาแก่เอ้ย~ ก็ตัวเองหยิบวางอยู่ข้างตัวนั้นไงทำเป็นขี้หลงขี้ลืม"

     "พูดมากเดี๋ยวก็จับกดตอนนี้ นงน้ำไม่ต้องเล่นกันเลยดีไหม" พี่มันเดินมากอดคอผมก่อนพาผมมาขึ้นรถ

     "เอารถไปทำไมอ่ะ เล่นน้ำมา พอมานั่งรถเดี๋ยวก็เปียก

     "ก็เอาถุงมาคลุมไง นี้ก็บ่นจัง" พี่ดินเอื้อมมือมาผลักหัวผมเบาๆก่อนจะเคลื่อนรถไป

     เพียงไม่นานพวกเราก็หาที่จอดที่ใกล้ที่สุด แล้วลงจากรถเดินไปยังจุดที่ได้นัดกับพวกพี่เอาไว้ ตอนนี้มากันครบหมดแล้วแต่เหมือนจะมีคนมาเพิ่มด้วย

     "ว่าไงคนสวย" พี่ไนท์เดินเข้ามาหาผมก่อนจะดึงแก้มเบาๆ ทุกครั้งเมื่อเราเจอกัน เขาบอกว่าแก้มผมเยอะเห็นแล้วหมั่นเขี้ยวอยากหยิก กานมองพี่ไนท์แบบเอือมๆ กานมันไม่หึงหรอกผมเคยถามมันแล้ว มันออกแนวรำคาญพี่ไนท์มากกว่า

     "กานไม่เห็นบอกพี่เลยว่าไอ้เหี้ยไนท์มาด้วย" พี่ดินหันไปถามก่อนจะดึงตัวผมออกจากพี่ไนท์
     "เมียกูไอ้สัส นี้ก็ปล่อยให้เขาเล่นจังน่ะแก้มมึงเนี้ย" อะไรเล่า! ก็ขัดขืนมาหมดแล้วนิทั้งผลักทั้งตี ทั้งหันหน้าหนี พี่ไนท์มันไม่ยอมปล่อยผมเลย

     "มึงก็ปล่อยมันได้แหละแม่ง" กานหันไปด่าพี่ไนท์

     "ทำไม มึงหึงหรือไง" พี่ไนท์เดินกลับไปยืนข้างๆกาน กานมันเบะปากแล้วทำหน้าเหนื่อยๆ

     "เอาส้นตีนคิดหรือไงถามหน่อย" กานพูด

     "ปากดีขึ้นทุกวันเลยน่ะครับ ที่รัก" พี่ไนท์บีบปากกาน

     "จะสวีทกันก็ไปสวีทไกลๆ กูจะไปเล่นน้ำ" เลย์เดินนำคนแรกโดยไม่สนใจคนอื่นๆ

     "เออๆๆ ไปกัน"

พวกเราทั้ง14คน เดินเบียดเสียดผู้คน คนที่เดินสวนกันก็ขอทั้งปะแป้งผม แต่พี่ดินชอบทำตาเขียวใสจนผมต้องเอาแป้งที่ตัวเองมีปะเข้าไปเต็มๆหน้า 5555555 เขาเลยปะผมคืนแต่ผมแต่ผมเอาหน้าไปเช็ดกับเสื้อพี่ดินหมดแล้ว พวกพี่นายพี่ไฟต์ก็หน้าม้อ ขอแต่สวยๆปะแป้ง ก่อนจะเดินชิดขวาสุดเพื่อหยุดเดิน แต่เลย์กับลันแล้วก็พี่ม่านพี่หยวนจะเล่นต่อ

     "น้ำหมดแล้ว" เสียงกานคุยกับพี่ไนท์

     "เออๆ เดี๋ยวกูไปเติมให้รออยู่นี้น่ะ" พี่ไนท์หันไปพูดก่อนเดินออกไป พี่ดินสะกิดผมให้หันมามอง

     "หื้อ?" ผมเลิกคิ้วขึ้น

     "เอาปืนมาเดี๋ยวไปเติมน้ำของพี่หมดแล้ว" เขาพูดก่อนยืนมือมาเอาปืนฉีดน้ำของผมไป

     "พวกมึงรอกันตรงนี้ก่อน กูไปเติมน้ำแปป" พวกพี่ๆพยักหน้ารับรู้ พอพี่ดินเดินไปซื้อน้ำมาเติมก่อนเดินกับมา สักพักพวกที่ไปเล่นน้ำก็เดินกลับมาเช่นกัน ทันทีที่พวกผมเห็นลัน หัวเราะกันทั้งกลุ่มเลยครับ มันโดนแป้งโบกมาเต็มตัว

     "น้ำมันอยู่ไหนๆ" มาถึงลันก็ตะโกนถาม ทำให้พวกผมทั้งหมดงงกับมัน

     "อะไรของมึงไอ้ลัน" พี่บอยถาม

     "พี่ดูตัวผมดิ โดนชุบขนาดนี้เอาไปทอดเถอะคร๊าบบบบ" พวกผมส่ายหน้ากับมุกมัน

     "มึงไปทำไงให้เขาชุบมึงได้" พี่ปายถาม

     "มีคนขอปะแป้งไง ผมบอกเต็มที่เลยครับ เขาก็เต็มที่มาจริงๆ 5555555555555" มันหัวเราะสนุก

     "ไปล้างตัวไปมึง โน้นไปขอพี่ตรงโน้นล้างไป แห้งมาหน้ามึงแตกอ่ะ 55555" พี่นายล้อ

     ลันยิ้มหัวเราะออกมาก่อนจะเดินไปหาพี่ผู้ชายที่ยืนตรงถังน้ำเติม เห็นมันพูดอะไรไม่รู้ก่อนหันมามองพวกผม แล้วเดินกลับมา

     "เจ้ ช่วยหน่อยดิ พี่เขาให้เจ้ไปขอให้อ่ะ" ไอ้ลันเดินมาหาพี่กวาง

     "ใช้หน้าที่กูไหมไอ้แสบ" พี่กวางบ่นแต่ก็ยอมเดินไปกับลัน

     "กูว่าแม่งจีบไอ้กวางแน่เลย" พี่ดินพูด

     "เดี๋ยวแม่งก็เจอฤทธิ์นางพญาของกลุ่ม 55555"

     "ไอ้เหี้ย พูดยังไม่ทันขาดคำ โดนเจ้าแม่ตบเข้าให้" ผมหันไปมองตามพี่ไฟต์พูด เห็นพี่กวางยกมือตบหน้าพี่คนนั้น ลันที่ถือโอกาสตอนเขาทะเลาะกันตักน้ำราดตัวเองจนแป้งออกหมด พร้อมวิ่งหนีกลับมาหาผม พร้อมกับพี่กวางที่เดินตามหลังมา

     "มีเหี้ยไรว่ะ" พี่บอยถามพี่กวางที่ตอนนี้ทำหน้าหงุดหงิด

     "แม่งขอจับนมกู ไอ้สัสหน้าด้านชิบหาย โดนกูตบไปที่นี้อึ้งเลย ไอ้แสบนี้ก็มือไว้รีบจ่วงเชียวนะน้ำน่ะ"

     "โห้ยย ก็เจ้เล่นตบเขา เขาจะให้ผมตักไหมละน้ำอ่ะ?"

     "ไปๆ เล่นกันต่อ ไอ้ลันมึอ่ะถ้ามีแป้งมาแบบนั้นอีกนั่งรถเมล์กลับเองเลยน่ะมึงก็ไม่ไปส่ง" เลย์หันมาว่าลัน ลันยิ้มแห้งๆก่อนที่พวกเราจะเคลื่อนตัวไปเล่นน้ำกันต่อ รอบแรกเราเดินแตกกัน รอบนี้เราเดินเป็นขบวนรถไฟเลย สนุกดี แต่แล้วผมก็รู้สึกแปลกๆทางด้านหลัง

     "พี่ดินอ่ะ!" ผมทำเสียงแห้วใส่ ก็พี่ดินมาจับก้นผม

     "อะไรของมึง??" มีการทำหน้าไม่รู้เรื่อง ผมสะบัดหน้าใส่ พวกเราเดินแหวกผู้คนเขาไปด้านใน แล้วผมกูรู้สึกมีคนจับก้นผมแล้วบีบแรงๆ ที่นี้ผมทนไม่ไหวหันหลังกลับ

     "ด้ายจะโกรธแล้วน่ะ!" ผมว่าพี่ดิน

     "นี้! เห็นโวยวายอยู่เนี้ยกูยังไม่รู้เรื่องเลยน่ะ ว่ากูทำไร" พี่ดินว่ากลับ

     ปึก! ผมทุบอกเขาหนึ่งครั้ง

     "ก็ดูสถานที่ด้วยดิ! มาบีบก้นด้ายอยู่เนี้ย" ผมโวยวาย

     "ใคร!!!" พี่มันตะโกนออกมาเสียงดังจนผมสะดุ้ง จะตะโกนให้พ่อแม่ออกมาเล่นด้วยหรือไงเล่า!

     "ก็พี่ดินเดินตามหลังด้ายอยู่อ่ะ พี่ดินนั้นแหละ" พี่ทำขึ้นเสียง

     "กูยังไม่ทำเหอะ แม่งใครจับก้นเมียกูว่ะ!" พี่ดินหันซ้ายหันขวา มีแต่คนโดนสวนกันไปมา หาจับตัวยาก ผมจ้องหน้าเขาแบบจับผิด
     "ไม่ต้องมามองกูแบบนั้นเลย กูไม่ได้หื่นไม่เลือกที่แบบนี้เหอะ" พี่ดินหันมามะเหงกใส่หัวผมเบาๆ

     "มั่นใจ??" ผมมองหน้าแบบสงสัย

     "ไอ้กวางมึงมาเดินข้างลูกมึงดิ แม่งมีคนจับก้นลูกมึงเนี้ย" พี่ดินเรียกพี่กวางที่เดินตามหลังมาให้เดินข้างผม

     "มึงหรือป่าวที่จับ?!?!" พี่กวางขึ้นเสียงใส่พี่ดิน

     "จับก็เหี้ยแหละครับ กูจับออกจะบ่อย กูจะมาจับอะไรตอนนี้" พี่ดินบอก

     "พี่ดินอ่ะ! พูดอะไรน่าไม่อาย" ผมหันไปว่า

     "มึงอยู่กับแม่มึงไปเลย เดี๋ยวกูเดินตามหลังเอง" พี่ดินพูดจบ พี่กวางก็เดินมากอดคอผมให้เดินไปด้วยกัน

ซ่าาา

     มาเต็มๆ พร้อมน้ำแข็ง
     "เหี้ยย อย่างหนาว5555555" ลันว่าอย่างชอบใจ

     "แดดร้อนจะตายห่า" พี่หยวนบอก

     "บ่ายสามกลับน่ะมึง อยู่นานไม่ดีเดี๋ยวน้องเป็นไข้" พี่ม่านบอกอย่างเป็นห่วง ทุกคนพยักหน้าเป็นว่ารับรู้หมด

ซ่าาาา ปึก

น้ำมาไม่พอ ขันมันมาด้วยดีน่ะพี่กวางดึงหลบไว้ทัน มันเลยล่วงลงพื้น

     "เห้ยๆ โทษทีๆ เป็นไรป่าวว่ะ" เจ้าของขันที่น่าจะรุ่นเดียวกันวิ่งออกมา

     "ไม่เป็นไรฮ่ะ" ผมยิ้มให้ก่อนจะก้มหยิบขันขึ้นมา

     "ขอบใจมากน่ะ น้ำหมดป่าวเติมตรงถังกูได้น่ะไม่เสียตัง" ผมยิ้มก่อนส่ายหน้า

     "ไม่ต้องกูเติมมาแล้ว" พี่ดินพูดเสียงเข้มขึ้นมา

     "อ่อครับ งั้นผมไปก่อนดีกว่า" เขาเลยขอตัวออกไปทันที

     "หึ มุกจีบเหี้ยมาก มีโยนขงโยนขัน ผัวมันยืนอยู่นี้ยังไม่รู้สึก" พี่ดินว่า

     "ไอ้นี้ก็หวงจัง เราไปกันเถอะ" พี่กวางว่ากลับ ก่อนเราจะเล่นน้ำกันต่อ พอเดินเขามาช่วงในๆ ทำไมมีแต่คนเล่นน้ำแข็งว๊าาาา หนาวจะตายอยู่แล้วเนี้ย ปืนฉีดน้ำก็ฉีดแต่ล้างหน้าตัวเอง แป้งเต็มเสื้อไปหมด

     "กลับได้แล้ว ตัวมึงเย็นแล้วเส้นด้าย ปากจะเขียวอยู่แล้วเนี้ย เจอทั้งแดดทั้งน้ำเย็น เดี๋ยวก็เป็นไข้" พี่ดินเดินมาหาผม
     "กูเอามันกลับก่อนน่ะ ดูหน้ามันเหมือนจะไม่ไหวว่ะ"

     "เออๆ หายากินดักไว้ก่อนน่ะเว้ย" พี่ม่านเป็นคนที่ชอบเป็นห่วงคนอื่นมากๆ แต่ทำไมเขาไม่มีแฟนสักทีเนอะ

หลังจากลาพวกพี่ๆ ทั้งหมดแล้วพี่ดินก็พาเดินมายังรถ และขับรถกลับมายังคอนโด
..
..
..
..
.

     "อื้อออ" เสียงครางดังไปทั่วห้องน้ำ มีร่างกายแกร่งที่ซ้อนทับร่างบางอยู่

     "พี่ดิน อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ" เส้นด้ายครางพร้อมตัวที่สั่นไหวไปตามแรงกระแทกของดิน
"ยืน..อ๊ะ ไม่ไหว อ๊าา" เส้นด้ายพูดออกมาพร้อมเสียงครางหวาน

     "แปปน่ะครับ" ร่างสูงจับเส้นด้ายนั่งลงบนตักตนเองที่นั่งลงบนชักโครก ก่อนจะจับเอวร่างบางให้หันมามองเขา

     "อ๊ะ ด้ายเหนื่อย" เสียงกระเซ้าดังออกมาจากปากอวบอิ่มนั้น เส้นด้ายเอามือโอบรอบลำคอของร่างสูงเป็นที่ยึดหลัก

     "เดี๋ยวพี่ช่วยนะครับคนดี อืมมมม" ดินจับเอวคอดยกขึ้นก่อนกดลงมาทับแกนกายที่กำลังขยายใหญ่ด้วยอารมณ์ที่อยาก

     "อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" เส้นด้ายร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน ดินช่วยปลุกเร้าอารมณ์ด้วยการก้มลงไปดูดยอดอกสีสวย ก่อนคบเม้มให้ร่างบางกระตุกเล่น

     "อืมมมมม ดีครับ" เสียงครางต่ำบ่งบอกถึงอารมณ์ของร่างแกร่ง ดินสวนแกนกายขึ้นไปทำให้เส้นด้ายต้องแอ่นตัวรับ ความเสียวซ่านนี้ไว้

     "พะ...พอแล้ว อ๊ะ ไม่ไหว..." ร่างบางพยายามบอกดินเพื่อหยุดกิจกรรมอันเร้าร้อนนี้ เพราะตั้งแต่กลับจากข้าวสารมาเมื่อตอนบ่ายสาม ดินก็ไม่ยอมหยุดจนถึงสองทุ่ม เขาเริ่มไม่ไหวแล้ว

     "อืออ......ใกล้แล้ว " ดินบอกพร้อมจับสะโพกของร่างบางไว้แน่นก่อนจะสวนแกนกายขึ้นไปกระแทกกับช่องทางอันคับแน่น เส้นด้ายที่เริ่มจะไม่ไหวตอดรัดแกนกายของร่างสูงถี่
     "อ๊าาาาาาาส์" เส้นด้ายปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องของดิน ก่อนจะหมดแรงซบกับอกแกร่ง

     "อืมมมมม" ดินที่ทนไม่ไหวกระแทกอีกสองสามทีก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปยังช่องทางรักที่ตอดรัดเขาไม่หยุด

     "อ๊ะ.." เขาถอนแกนกายออกจากร่างบาง น้ำรักที่ดินได้ปล่อยไว้เต็มเริ่มไหลออกมาตามขาเรียวนั้น

     "เดี๋ยวพี่ล้างตัวให้ครับคนเก่ง" ดินอุ้มเส้นด้ายไปยืนอยู่ใต้ฝักบัว ก่อนที่จะปล่อยสายน้ำให้ไหลกระทบกายทั้งสอง ดินก้มลงไปแหย่นิ้วเขาทางสวาทก่อนกวักน้ำรักออกมาจนหมด แล้วเขาก็หยิบสบู่เหลวที่เส้นด้ายชอบกดมาถูตัวให้เกิดฟอง เส้นด้ายที่ยืนแทบจะไม่มีแรงปล่อยให้ดินรวบเอวไว้ด้วยแขนข้างเดียวอาบน้ำให้เขา ดินอาบน้ำให้ทั้งตัวเองและเส้นด้ายจนเสร็จก็พาน้องออกมาเช็ดตัวให้แห้งแล้วจึงจับเส้นด้ายมาแต่งตัว เขาอุ้มร่างบางกลับมาไว้บนเตียงก่อนเดินไปหยิบยามาให้ด้ายกินดักไข้ไว้ก่อน แล้วจึงปิดไฟก่อนล้มตัวลงนอนข้างๆน้อง เส้นด้ายพลิกตัวเข้าสู่อ้อมกอดอันคุ้นเคย

     "ด้ายรักพี่ดินน่ะ" ร่างบางพูดออกมาทั้งๆที่หลับตาอยู่ ดินที่ได้ยินเด็กน้อยของเขาพูดบอกรักตัวเองเขาก็เอาแต่ยิ้ใจนแก้มปริ

     "พี่ก็รักด้ายเหมือนกัน เด็กดื้อของพี่" ร่างสูงก้มลงจูบที่กลุ่มผมนิ่มอย่างนุ่มนวล ก่อนจะหลับตาลงด้วยความเหนื่อย

****************************************
ตอนพิเศษมาช้ามากกก(กอ ก. ล้านตัว) กว่าจะมาเอาจะสะหมดสงกรานต์เลย ไรต์มั่วแต่ไปเล่นน้ำมา55555555
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะค่ะ รักรีดทุกคน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Songkran(17-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 18-04-2015 00:31:08
พี่ดินนี่หวงเส้นด้ายเหลือเกินนะ รู้สึกว่าคนที่จับก้นเส้นด้ายนี่โชคยังดียังไม่ถึงคาดนะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Songkran(17-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-04-2015 00:47:43
 :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Songkran(17-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 18-04-2015 09:48:28
พี่กวางทำดีมากค่ะ..^^ คนแบบนั้นต้องโดนเสียบ้าง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ Special Songkran(17-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 18-04-2015 09:53:07
พี่ดินนี่ไม่มีเหนื่อยเหมื่อยล้า

ไปเล่นน้ำกลับมา

ยังสามารถ ประกอบร่างด้าย อีก โอ๊ย แข็งแรงเกิ๊น
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 25 (21-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 21-04-2015 22:09:51
chapter 25 [Night & Kan] p.5









        ไนท์ที่ตื่นมาแต่เช้า เขารู้สึกว่าเมื่อคืนเขาปลดปล่อยไปแค่ครั้งเดียว พอตื่นขึ้นตอนเช้ามืด เลยมีอาการปวดหนึบที่แกนกาย จนต้องหาที่ระบายออกให้ได้

        ไนท์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะหันไปมองร่างบางที่ตอนนี้นอนกอดแขนตนเองอยู่ โดยที่ท่านอนอยู่ในสภาพที่ชายเสื้อเลิ่กขึ้นมาจนถึงเอวทำให้กกน.ที่ร่างบางใส่โพล่ออกมาให้เห็น ไนท์ไล่สายตาตั้งแต่ขาเรียวไปจนถึงไปหน้าหวานที่ยามนอนยิ่งดูน่ารัก
        ไนท์ล้มตัวลงไปคร่อมบนตัวกาน ก่อนจะก้มเอาหน้าหล่อๆของตนเองซุกไซร้ลงไปบนซอกคอเนียนขาวนั้น

        "อือ" กานยกมือขึ้นมาปัดอะไรบ้างอย่างที่เข้ามาก่อกวนเวลานอนของเขาออก

        "จ๊วบ!" เสียงดูดที่ดังออกมาจากริมฝีปากหนาดูดจนให้เกิดรอยแดงตามคอขาวนั้น

        "อืออ" กานเอียงหน้าหลบก่อนจะพลิกตัวหันข้าง

        "หึ ขี้เซาชิบหาย" ไนท์พูดออกมา ก่อนจะจับกานพลิกตัวหันกลับมานอนหงายอีกครั้ง ก่อนที่มือหน้าจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่กานใส่อยู่ออกจนหมดเม็ด ร่างสูงก้มลงไปจูบหน้าท้องแบนราบนั้นแล้วดูดแรงๆ จนร่างบางขมวดคิ้วขึ้นเล็กหน่อย

        "อืออย่ามากวน" เสียงพูดบอกออกมาอย่างรำคาญ

        ร่างสูงไล้มือไปตามร่างกายของร่างบางเพือปลุกเร้าอารมณ์ ไนท์ไล่มือผ่านยอดอกก่อนจะใช้นิ้วมือสะกิดเบาๆจนเริ่มแข็งขืนขึ้นมา ก่อนมือหนาจะไล้ผ่านแอ่งสะดือลงมายังขอบกกน. นิ้วยาวเกี่ยวขอบกกน.เอาไว้ก่อนจะลากลงมาจนหลุดออกจากขาเนียนสวย

        "หึ ลักหลับคนมันน่าตื่นเต้นแบบนี่นี้เอง" ไนท์พูดบอกตนเอง เพราะส่วนใหญ่เขาเพศสัมพันธ์กับสาวๆเขาไม่ต้องลักหลับ เพียงแค่นอนเฉยๆ สาวๆก็จัดการให้เขาอยู่แล้ว
        ไนท์ลุกขึ้นยืนก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตนเองจนหมด แล้วก็เดินไปตรงลิ้นชักตู้หัวเตียงนอนหยิบเจลแบบซองที่เขาเก็บไว้ออกมา ร่างสูงขึ้นไปคร่อมกานอีกครั้งก่อนจะหยิบเจลมาทาแกนกายของเขาจนชุ่ม แล้วก็จับขาของร่างบางให้อ่าออกจนเห็นช่องทางรัก ไนท์เทเจลลงไปยังช่องทางหลัง รอบนี้เขาไม่มีการเบิกทางใดๆ ไนท์จับขาเนียนขึ้นมาไว้รอบเอวตนเองก่อนจะแทรกตัวเขาไปตรงกลางแล้วยัดแกนกายของตนเข้าไปช่องทางหลังที่เดียวมิดด้าม

        "อ๊าาาาาาส์" ร่างบางร้องออกมา มือก็กำผ้าปูที่นอนแน่น

        ไนท์มองไปที่ใบหน้าหวานที่ยังคงหลับตาอย่างไม่รู้เรื่องว่าตนเองถูกลักหลับอยู่ ไนท์ขยับเอวออกมาเล็กน้อยก่อนแทงสวนเขาไปแรงๆ จนทำให้แกนกายเขาไปลึกกว่าเดิมจนร่างบางขมวดคิ้ว

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ..." เสียงหวานๆครางดัง เมื่อไนท์ซอยเอวเข้าออก จนกานต้องแอ่นอกขึ้นเล็กน้อยร่างสูงยิ้มมุมปากอย่างสุขเมื่อรู้ว่าร่างบางมีอารมณ์ร่วมกับเขา

        "หึหึ ยังไม่รู้สึกตัวอีกน่ะ" ไนท์พูดก่อนจะก้มลงไปจูบกับปากอวบอิ่มนั้นอย่างเล้าโลม เขาทั้งซุกไซร้ซอกคอก่อนไล้ลงมายังยอดอก

        "จ๊วบ...จ๊วบ" เสียงที่เร็ดรอดออกมาจากปากหนา โดยที่กานแอ่นอกรับสัมผัสนั้นด้วยความเสียวซ่าน ไนท์ยังคงกระแทกแกนกายเขาไปไม่ยั้ง

        "ซี๊ดดดดด เอามาตังหลายครั้งยังแน่นอยู่เลย" ไนท์ซี๊ดปากตัวเอง เมื่อเขาพยายามกระแทกแกนกายเข้าช่องทางรัก แต่ด้วยความแน่นจึงทำให้เขาเสียวไปด้วย

        "อือ อ๊ะ อ๊ะอ๊ะ" กานกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อรู้สึกถึงความเสียวที่ช่องท้อง ไนท์เอื้อมมือมาจับแกนกายน้อยขยับขึ้นลงเพื่อทำให้ร่างบางได้ผ่อนคลายการบีบรัดทางหลัง

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาาส์" ร่างบางปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือของไนท์ ไนท์ก้มลงไปดูดลิ้นเรียวแล้วเกี่ยวลิ้นหวานนั้นเป็นการเร้าอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง

        "อือ!!" กานที่เริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา ลืมตาขึ้นก็เห็นร่างสูงจูบตัวเองอยู่นั้นถึงกับตกใจ รีบยกมือขึ้นผลักอกแกร่งออกจากตัว

        "หึ กว่าจะตื่นกูล่อมึงไปหนึ่งน้ำแหละ" ไนท์กระซิบข้างหู

        "ไอ้สัส! อ๊าาา อ๊ะ " เมื่อคำหยาบหลุดออกมาจากปากอิ่มไนท์ก็กระแทกแกนกายเข้าไปจนลึก

        "ซี๊ดดดด ตอดดีชิบหายเลย" ไนท์ว่าก่อนจับขาเรียวขึ้นมาพาดบ่าทั้งสองข้าง ก่อนจะจับบั้นท้ายนูนสวยยกขึ้นเพื่อที่เขาจะสามารถสอดใส่แกนกายเข้าไปลึกกว่าเดิม

        "อ๊าาาาา" กานครางเสียงดังออกมา

        "อืมมม" เสียงครางต่ำแสดงถึงอารมณ์ที่สุข

        "อ๊ะ อือออ" กานยกมือปิดปากตัวเองกลั้นเสียงครางของตนเองเอาไว้

        ไนท์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ กระแทกแกนกายที่เริ่มขยายใหญ่เนื่องจากการบีบรัดของกานแน่นจนเขาเสียวซ่าน

        "อืออ!!" ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันแน่น

        "ร้องออกมา กูจะฟัง" เสียงเข้มบอกร่างบาง กานสายหน้าไปมาด้วยความอาย

        เพี๊ยะ!! ไนท์ตีเข้าที่ข้างบั้นท้ายนูนจนเดิดรอยแดง

        "ร้องออกมา!" ไนท์รวบมือกานขึ้นไว้เหนือหัวทั้งสองข้างแล้วซอยถี่ยิบ จนร่างบางแอ่นตัวรับด้วยความเสียวอย่างลืมตัว

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" กานครางออกมาเมื่อรู้สึกดี

        "หึ ชอบละสิมึง" ไนท์แสยะยิ้ม มองกานที่นอนตาปรือหวานฉ่ำ

        "อืออ อ๊ะ ตรงนั้น อ๊าาาาา" ไนท์กระแทกเข้าไปโดนจุดสุดยอดของกาน จนร่างบางปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้งโดยที่ไนท์ยังไม่ทันได้จับแกนกายนอนแม้แต่นิดเดียว

        "กูยังไม่ปล่อยสักน้ำเลยน่ะ มึงนี้ออกไปสองรอบแหละ" ไนท์มองกานที่นอนหอบอยู่บนเตียง

        "อ๊ะ!" กานตกใจอีกครั้งเมื่ออยู่ๆไนท์ก็จับเอวตนเองก่อนจะดึงลุกขึ้นนั่ง โดยที่แกนกายยังคงเชื่อมติดกับช่องทางรักอยู่ ส่วนไนท์ก็พลิกตัวไปนั่งหันหลังพิ้งหัวเตียงโดยที่กานอยู่ในท่าออนท็อป

        "กูเหนื่อยแล้ว ทำให้กูดิ" ไนท์พูด กานมองหน้าร่างสูงอย่างลังเล ก่อนจะส่ายหัวไปมาเป็นเชิงปฏิเสธ

        "กะ.....กูทำไม่เป็น" ร่างบางก้มหน้าคางติดอก เขาไม่กล้ามองหน้าร่างสูง

        "ยกเอวมึงขึ้น แล้วกดลงมา มันไม่ยากหรอก หึ" ไนท์บอก แต่กานก็ยังคงส่ายหน้า ไนท์จ้องมองใบหน้าที่เริ่มแดงด้วยความอาย ไนท์จับเอวคอดยกขึ้นก่อนจะกดลงมา โดยไนท์ก็สวนแกนกายขึ้นไปเหมือนกัน

        "อ๊าาาส์" เสียงเล็กครางออกมาเมื่อรู้สึกจุกที่หน้าท้อง

        ปึก! มือเล็กๆที่ไหล่กว้าง
        "กูยังไม่พร้อมเลย อ๊ะ ไอ้สัส!" ไนท์ไม่สนใจคำพูดของกาน ในเมื่อร่างบางทำไม่เป็นตนจึงต้องจับเอวนั้นยกขึ้นและกดลงแทน แต่เพียงไม่นานกานเหมือนจะรู้ว่าต้องทำไงจึงเอามือมากอดรอบคอของร่างสูงไว้เป็นที่ยึดก่อนจะยกเอวตัวเองขึ้นแล้วกดเน้นไปหาแกนกาย

        "อ๊ะ อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ" กานครางดังระงม ไนท์มุดตัวก้มลงไปดูดยอดอกที่แข็งขืน เขาทั้งดูดทั้งเลียมืออีกข้างก็สะกิดไปมาจนกานแอ่นอกรับอย่างเสียวซ่าน

        "ก้มลงมาดิ" ไนท์เรียกกาน กานก็ก้มลงมาตามที่ไนท์สั่ง ร่างสูงประกบริมฝีปากหนาเข้ากับริมฝีกปากอวบอิ่มนั้น เขาทั้งดูดทั้งเกี่ยวรั้ง จนร่างบางอ่อนระทวย ปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อยเมื่อเกิดอาการเคลิ้มกับรสจูบอันหอมหวานที่ไนท์มอบให้

        "อืม" กานกระชับอ้อมกอด ไนท์เลื่อนมือมาจับท้ายทอยของกานเอาไว้ก่อนจะฝังจูบรสเยี่ยมให้จนกานเริ่มที่จะหายใจไม่ออก จนไนท์ต้องผละจากปากน้อยๆนั้น ก่อนจะกดจูบเบาๆที่หัวไหล่มนที่โพล่พ้นเสื้อเชิ้ตออกมา

        พรึบ!! ไนท์ดันกานให้ล้มลงไปนอนกับเตียงนอน

        "อ๊ะ มันใหญ่ขึ้น อือออ" กานร้องทักเมื่อรู้สึกถึงความใหญ่ที่ขยายอยู่ในร่างกายตนเอง ไนท์เริ่มซอยถี่อีกครั้ง จังหวะเริ่มเร็วและแรงขึ้นจนร่างบางตัวสั่นไปตามแรงกระแทก กานบิดเล้าไปมา

        "เบา อ๊ะ เบาหน่อยไม่ไหว อ๊าา" มือพยายามดันท้องของไนท์ให้ถอยออก

        "อืมมม" ไนท์ครางต่ำออกมา

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆๆๆ" กานแอ่นตัวขึ้นเพื่อเพิ่มความเสียวให้กับต้นเอง

        "อ๊ะ ซี๊ดดดดดด..ใกล้แล้ว อืมมม" ไนท์บอกกาน

        ร่างสูงจับเอวคอดยกขึ้นก่อนกระแทกสวนกานที่เด้งก้นมารับ ช่องทางหลังเริ่มบีบรัดเน้น ไนท์เอื้อมมือมาชักรูดแกนกายน้อย พร้อมขยี้ปลายแกนกายเพื่อกระตุ้นความเสียว

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาส์" ร่างบางครางออกมาก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมาจนกระเด็นเลอะที่นอน

        "อืมมมมมม" ไนท์ที่ใกล้ถึงจุดสุดยอดกระแทกเข้าแรงๆ สองสามทีก็ปล่อยน้ำสีขาวขุนเขาไปในตัวกานจนเอ่อล้นออกมาเลอะที่นอนไปด้วย

        ร่างสูงปล่อยแช่อยู่นานก่อนจะถอนแกนกายออกจากกาน ร่างบางที่นอนหอบอยู่บนเตียงสะดุ้งเล็กน้อย

        "ลุกไปอาบน้ำ เดี๋ยวกูไปส่งที่ม." ไนท์หันมาพูด ก่อนเดินออกจากห้องไปพร้อมผ้าเช็ดตัว ไนท์ออกไปได้สักพักกานจึงพยายามลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างเตียง น้ำรักที่อยู่ในตัวเขาเริ่มไหลออกไปตามขาเรียว ร่างบางก้าวเท้าไปยังห้องน้ำ เขายืนแช่อยู่ในห้องน้ำสักพัก ก่อนจะเอื้อมมือมาที่ช่องทางหลัง ก่อนจะค่อยๆกวักน้ำรักของไนท์ออกจนหมด แล้วถึงเปิดน้ำหยิบสบู่มาทำความสะอาดตัว
 
        ก๊อกๆ

        เสียงเคาะประตูห้องน้ำดังก่อนจะมีเสียงเปิดประตูตามมา ร่างเล็กเลยหันไปมอง

        "เสื้อผ้าอยู่บนเตียง กูเตรียมให้แล้วเร็วๆด้วย เดี๋ยวแม่กูตื่นขึ้นมาเห็น" ไนท์พูดจบ กานทำได้เพียงพยักหน้าอย่างรับรู้ ก่อนจะล้างตัวก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเดินออกมา

        ร่างสูงที่ตอนนี้อยู่ในชุดนักศึกษาแล้วนั่งอยู่บนเตียงที่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนเรียบร้อยชายตามองร่างบางที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ

        "อ่ะเนี้ย เสื้อผ้ามึง" ไนท์หยิบชุดนักศึกษาของกานโยนลงพื้นตรงหน้ากาน กานมองการกระทำของร่างสูงแบบเอือมๆ กานก้มลงหยิบเสื้อผ้าที่อยู่บนพื้น

        "จิส์!" กานจิปากเนื่องจากรู้สึกเจ็บเสียดจากช่องทางหลัง

        "กูลงไปรอที่รถ ให้เวลา15นาที ถ้ายังไม่มากูจะขังมึงในห้องนี้แน่" ไนท์ว่าจบก็เดินออกไป กานถึงจะเริ่มหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างรวดเร็ว ก่อนจะยืนเอาไดร์เป่าผมมาเป่าผมจนแห้ง แล้วเดินไปหยิบกระเป๋ากับโทรศัพท์มายัดใส่กางเกงก่อนเดินออกจากห้อง ร่างบางค่อยๆก้าวลงบันไดที่ละขั้นเนื่องจากทางหลังมันเสียดสีกันจนเจ็บ

        "ช้าจังว่ะ!" ไนท์ที่วางสายโทรศัพท์จากใครไม่รู้หันมามองผมที่ยืนอยู่ตรงที่พักบันได แม่งเลยเวลา5-6นาทีก็ไม่ได้

        "มึงมาให้กูเสียบบ้างไหมล่ะสัส โดนขนาดนั้นคิดว่ากูเดินปกติได้ไหม" ผมด่ากลับ

        "ยังจะปากดี มานี้" ไนท์เดินขึ้นไปก่อนจะกระชากกานลงมาจากบันไดตรงไปยังรถที่จอดอยู่ประตูหน้าบ้านพอดี

        ปึก!

        "โอ้ยย!" ไนท์ผลักร่างบางเข้าไปยังรถ ก่อนตัวเองจะเดินมายังฝั่งคนขับ
        "เหี้ยแม่ง!! กูเจ็บอยู่น่ะสัส" ผมหันไปโวยวาย

        "แต่กูไม่เจ็บว่ะ" ไนท์ยักไหล่อย่างไม่แยแส ก่อนจะขับรถออกจากบ้าน

        "อย่างน้อยกูก็คนกูเจ็บเป็น มึงถนอมกูหน่อยก็ได้ ไม่ใช่เห็นกูเป็นของเล่นแล้วทำกับกูแบบนี้" ผมพูด โดยที่สายตามองแต่ถนนข้างหน้า

        "ทำไม อยากให้กูรักแล้วทะนุถนอมเหมือนของเล่นชิ้นโปรดหรือไง" ไนท์หันมองกานเล็กน้อย
        "รักกูแล้วหรือไง"

        "......................" ผมบีบมือตัวเองเเน่น ผมไม่รู้ว่ารักหรือป่าว แต่การได้อยู่กับไนท์บางเวลาก็ทำให้เขามีความสุขมากๆ นี้คงเรียกว่า 'รัก' ใช่ไหม ถึงแม้ว่าไนท์จะชอบขู่ ชอบทำร้ายร่างกายเขาก็ตาม แต่ผมดันเผลอตัวและเผลอใจไปกับร่างสูงเสียแล้ว

        ไนท์รอบมองดูอาการของกาน
        "ของเล่นถ้าไม่ใช่ชิ้นโปรด กูก็ทิ้ง" ไนท์พูดทิ้งท้ายก่อนจะขับรถกระชากออกไป

        ผมหันไปมองกระจกข้างเมื่อรู้สึกขอบตาร้อนๆขึ้นมา แค่เวลาไม่ถึงสองเดือนผมเผลอใจไปรักมัน โง่จริงๆไอ้กาน

        รถคันหรูเข้ามาจอดเทียบใกล้ๆคณะผม
"ลงไปได้แหละ" ไนท์หันมาผม

        "อืม" ผมขานรับก่อนเปิดประตูรถออก

        "เลิกกี่โมง" มันดึงมือผมไว้ก่อน

        "5โมงเย็น" ผมตอบมัน

        "กูเลิกเที่ยงแต่จะเข้าไปหาป๊าก่อน แล้วเย็นจะเข้ามารับ" ว่าจบมันก็ปล่อยมือ ผมพยักหน้ารับก่อนจะเดินมายังคณะ

        "มาแต่เช้าเลยน่ะกาน" เส้นด้ายที่นั่งกินขนมปังยิ้มหวานออกมา มันคงจะมีความสุขเนอะ ก็มันได้คบกับคนที่มันชอบนิ พี่ดินก็ดูจะหวงมันมากๆ ดูเป็นคู่ที่เหมาะสมกันดี

        "ทำไมมึงเดินแปลกๆว่ะ" ลันหันมาถาม ผมมองหน้ามันเล็กน้อย กลัวมันจะรู้เรื่องที่ไม่ควรรู้

        "ขี้...ขี้หักในเจ็บสัส นั่งกูลำบาก" ผมพูดออกไป เลย์มองหน้าผมแบบจับผิด คนที่ผมกลัวที่สุดก็คือเลย์ เลย์มักจับผิดหด้เสมอเมื่อเพื่อนมีท่าทางเปลี่ยนไป

        "555555555 โคตรอุบาทอ่ะ ไอ้กาน" ลันหัวเราะลั่น ผมมองหน้าลันยิ้มๆ แต่ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเลย์ยังคงจ้องผมอยู่

        "ปะ เป็นไรมึง จ้องกูอยู่นั้นแหละ" ผมค่อยๆหย่อนก้นลงไปนั่งบนโต๊ะหินอ่อน

        "ป่าว" เลย์มองตามาที่คอผม ก่อนจะหันไปสนใจเส้นด้าย
        "เมื่อคืนโดนเอาหรือไงถึงได้ดูเหนื่อยๆ แดกอยู่เนี้ยตั้งแต่มายังไม่เลิกแดกเลยน่ะ" เลย์พูดพร้อมมองกองเศษซากขนมนมเนยของเส้นด้าย

        "ไอ้บ้าา!" เส้นด้ายหันมาปาขนมใส่เลย์

        "อึก" ผมกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก ผมรู้ว่าที่เลย์พูดไม่ได้ตั้งใจจะพูดกับด้าย แต่จะพูดกับผม เลย์หันกลับมามองหน้าผมนิดๆ มันกำลังจะรู้ความรับที่ผมซ่อนเอาไว้ มึงอย่ามองกูแบบนี้น่ะเลย์ ผมมองด้วยสายตาอ่อนวอน

        "พร้อมเมื่อไรก็บอก" เลย์พูดลอยๆ ออกมาเสียงเบาๆ

        "มึงพูดไรว่ะเลย์" ลันถามเมื่อได้ยินเลย์พูด

        "อย่าเสือก แยกย้ายกันไปเรียน" เลย์หันไปไล่ทุกคน ด้ายกับลันเก็บของเข้ากระเป๋าก่อนจะเดินนำไป มีเพียงผมกับเลย์ที่ยังยืนอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อน

        "มึงจะไม่โกรธกูใช่ไหมเลย์" ผมมองมันตาที่เริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ

        "กูเพื่อนมึง กูรักพวกมึงทุกคนถ้ามีใครทำไรมึงมึงบอกกูได้ กูจะจัดการให้พวกมึงเอง" เลย์พูดก่อนจะยกมือขึ้นมาวางไว้บนหัวอย่างอ่อนโยน อย่างน้อยผมก็มีคนให้ปรึกษากับปัญหาแล้ว

        "อือ กูก็รักพวกมึงน่ะ" ผมพูดแล้วยิ้มอ่อนๆให้ แม้น้ำตาจะไหลออกมา

        หลังจากที่เราคุยกันเสร็จเลย์ก็เดินขึ้นมาส่งที่ห้องก่อนที่เลย์จะกลับไปยังห้องของตนเอง ตลอดคาบผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย เอาแต่นั่งมองกระดาน ที่อาจารย์เขียนอะไรไม่รู้เต็มไปหมด

        ติ่งๆๆ เสียงไลน์ดังขึ้นจนผมยกขึ้นมา
        Night : มึง
        Night : วันนี้กูไม่วางน่ะพรุ่งนี้ก็ด้วย กูไปทำธุระให้ป๊า
        Night : วันนี้กูอนุญาติให้มึงไปนอนกับแม่มึงได้ แล้วพอเย็นพรุ่งนี้เดี๋ยวกูกลับมา แล้วกูไปรับมึงที่บ้าน
        Kan : อือ

        ..
        ..
        ..
        .

        ผมทิ้งช่วงไปสักพักก่อนจะตัดสินใจที่จะพิมพ์
        Kan : มึง
        ผมนั่งมองหน้าจอโทรศัพท์เพื่อรอมันตอบ
        Night : มีอะไร
        Kan : ที่มึงถามในรถ
        Night : ทำไม
        Kan : คำตอบ....อือ
        เมื่อผมพิมพ์แล้วส่งไป มันขึ้นคำว่า read รออยู่นานแต่ไม่มีการตอบกลับ ผมกดปิดหน้าจอลง กุอนฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน

        ติ่ง เสียงไลน์อีกครั้ง
ผมกดเข้าไปอ่าน หึ โง่ชิบหายเลยกู เสือกไปรักคนเหี้ยๆแบบนั้น ฮึก กูไม่หน้าเผลอใจให้มึงเลยไอ้ไนท์...

        'ของเล่นก็ยังคงเป็นของเล่น สำหรับกูแล้วไม่มีของเล่นชิ้นไหนเป็นของเล่นชิ้นโปรด'

        ผมนั่งอ่านข้อความนั้นอีกครั้งก่อนกดลบทิ้ง ผมควรจะดีใจไหมที่จะหลุดพ้นจากมัน หรือผมควรจะเสียใจเมื่อจะห่างจากมัน

        ..
        ..
        ..
        .



        "แม่ครับ กานกลับมาแล้ว" ผมวิ่งเข้าไปกอดที่พึ่งสุดท้ายคนที่ผมรักที่สุด

        "เป็นไรลูก ช่วงนี้ดูเหนื่อยๆน่ะ งานเยอะหรอลูก" แม่ลูบหัวผมเบาๆ ผมส่ายหน้าไปมาอยู่กับอก

        "อ่อ...แม่มีเรื่องจะให้ช่วยพอดีเลยลูก"

        "อะไรหรอครับ" ผมหันไปมองท่าน

        "ย่าเราน่ะสิ เข้าโรงพยาบาลแม่ว่าจะบินไปหาท่านพรุ่งนี้แต่ดันติดธุระน่ะสิ" แม่พูดก่อนดันหลังให้ผมไปนั่งบนโซฟา

        "แม่จะให้กานบินไปนิวซีแลนด์หรอ" ผมหันไปถาม ย่าผมทำธุระกิจอยู่ที่นิวซีแลนด์ ปู่ผมก็อยู่ที่นั้นด้วย นานๆที่ผมถึงจะได้ไปหาท่านบ้าง

        "ใช่ เดี๋ยวแม่โทรไปลาอาจารย์ที่ปรึกษาให้ ไปดูย่าหน่อยแกตกบันไดขาหัก ย่ายิ่งแก่แล้วด้วยแม่เป็นห่วง"

"เอ่อ...ก็ได้ครับ แม่จะให้กานไปกี่วันอ่ะ"

"เห็นปู่บอกว่าหมอให้อยู่โรงพยาบาลอาทิตย์นึงน่ะ ถ้าย่าออกจากโรงพยาบาล กานก็ค่อยกลับมาที่ไทยก็ได้ลูก" ตั้งอาทิตย์นึงเลยหรอ

        "อ่อครับ" ผมพยักหน้า

        "งั้นแม่ไปจองตัวเครื่องบินให้เลยน่ะลูก ขึ้นไปเก็บกระเป๋าไป" ผมลุกขึ้นก่อนเดินขึ้นไปยังห้องนอน
ห้างกับมันซะบ้าง ผมจะได้ทำใจด้วย

        "รู้สึกเหมือนอกหักเลยเนอะ ฮ่าๆ" ผมพูดกับตัวเองลอยๆ แม้จะหัวเราะปลอบใจตัวเองแต่ก็เป็นหัวเราะที่ฟืดที่สุด ถ้าผมไปโดยไม่บอกมันมันจะโกรธผมไหมน่ะ ก็คงโกรธแหละมั้ง 'ของเล่น' หายไปทั้งคนนึงหนิ แต่ถ้ามันไม่โกรธนั้นคือได้เวลาที่ผมต้องโดนเขี่ยทิ้ง


************************************
บอกแล้วน๊าา ว่าไรต์ชอบอัพนิยายตอนดึก

ปล.ไม่ได้ดูคำผิดเลยยย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 25 (21-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 21-04-2015 22:20:26
ลุ้นคู่นี้มากเลยค่ะ ไนท์ปากร้ายใจร้ายมากกก น่าสงสารน้องกาน หนีไปไม่บอกแหละดีแล้วค่ะ ดัดนิสัยพระเอกบ้าง พูดจาแต่ละคำทำร้ายน้ำใจสุดๆ ขอให้น้องกานมีธุระนานๆ เอาให้อิไนท์คิดถึงจนกระอักเลยค่ะ รีบมาต่อนะคะคนแต่ง กะลังอินน์สุดๆ สู้ๆค่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 25 (21-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 21-04-2015 23:23:26
กานต์ไปนานๆ กว่าอาทิตย์นึงก็ได้นะคะ เราหมั่นไส้ไนซ์เหลือเกินค่ะ อยากจะรู้เสียจริงว่า ถ้าคนที่ตัวเองบอกว่าเป็น 'แค่ของเล่น' อย่างกานต์หายไป ไนซ์มันจะแดดิ้นขนาดไหน..
ชิชิ  :m16:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 25 (21-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 22-04-2015 00:44:16
ไนท์ปากเสียมากกกกกกก
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (26-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 26-04-2015 20:48:16
******แจ้ง*****

ขอโทษทีไม่ได้มาอัพ ตอนนี้คือช่วงสอบ(ของเด็กมหาลัย) เลยไม่ได้มาอัพให้ว่าจะอัพให้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่ติดทำงานส่งก่อนสอบ พรุ่งนี้ไรต์จะมาอัพนิยายให้น่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (26-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 26-04-2015 21:56:08
ขอบคุณที่มาแจ้งข่าวค่ะ สู้ๆนะคะ ขอให้สอบผ่านฉบุย ผลสอบสวยงามตามที่หวัง สมหวังแล้วมาอัพนิยายต่ออีก3 ตอนรวดไรงิ อิอิ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (26-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 27-04-2015 11:44:55
รับทราบจ้าา..^^
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 27-04-2015 20:00:21
chapter 26 [Night & Kan] p.6







ผมเดินทางไปนิวซีแลนด์ตั้งแต่เช้า ใช้เวลาเดินทาง 11ชั่วโมงกว่า กว่าจะถึง ถ้านับเวลาที่ไทยก็ประมาณบ่าย3 แต่ที่นี้เกือบ2ทุ่มแล้วว ผมหลับมาตลอดทางแล้วคืนนี้ผมจะหลับไหมเนี้ย ตอนนี้ผมกำลังจะไปพบใครคนใดคนนึงอยู่ ผมเดินออกจากประตู gate ยืนมองไปรอบๆ ก่อนจะเห็นชายหนุ่มยืนโบกมือให้ ผมเลยรีบเดินเข้าไปหา

"Hi! กานฉันรอนายตั้งนานแหนะ" ชายหนุ่มตรงหน้าผมคนนี้ ชื่อจอห์น เขาเป็นเลขาของย่า ผมอายุห่างจากเขา 8 ปี แต่ผมกับจอห์นเราสนิทกันมากๆ จอห์นพอจะพูดไทยได้เนื่องจากปู่สอนให้พูดปล่อยๆ แต่สำเนียงและการออกเสียงอาจแปลกๆไปหน่อย แต่เขาก็สามารถคุยงานกับนักธุรกิจไทยได้

"โห้ย จอห์นนายก็รู้ว่าจากไทยมานี้มันต้องใช้เวลาในการเดินทางกี่ชั่วโมง" เขาเป็นพี่แต่ที่นี้คนส่วนใหญ่พูดแค่ชื่อ

"ว่าแต่นายหิวหรือยัง ได้กินอะไรบนเครื่องไหม" เขาเอื้อมมือมาหิ้วกระเป๋าให้ ก่อนที่เขาจะพาผมเดินมายังรถ

"หิวมาก อาหารบนเครื่องไม่ค่อยอร่อยเลย" ผมเปิดประตูเข้าไปนั่ง

"หรอ งั้นเดี๋ยวฉันแวะร้านอาหารแถวนี้ให้เอาไหม" ผมรีบส่ายหน้าทันที

"ไม่ต้องหรอก ค่อยไปหาอะไรกินที่บ้านดีกว่า ผมอยากเจอย่านะ" จอห์นมองผมก่อนพยักหน้า
"ว่าแต่ย่าเป็นไงบ้างอ่ะ" ผมถามต่อ

"ก็ดีขึ้นแล้วน่ะ เนี้ยนายท่านบอกให้นอนโรงพยาบาลสักสองสามอาทิตย์จนกว่าขาจะดีขึ้น แต่นายหญิงดื้อจะตายจะอยู่แค่วันเดียวแล้วกลับบ้าน นี้ทะเลาะกันจนหมอต้องมาแจ้งว่าให้อยู่แค่อาทิตย์เดียว เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย" จอห์นเป็นเลขาของย่ามานาน เขาจะค่อยเล่าเรื่องต่างๆให้ผมฟังเสมอ

"555555 แกก็เป็นแบบนี้แหละเห็นทะเลาะกันอย่างนี้รักกันจะตาย"

Tru.......... Tru........
เสียงโทรศัพท์ของจอห์นดังขึ้น
"แปปนึงน่ะ" จอห์นหันมาบอก ผมก็พยักหน้า

"ครับ......ครับ.......งั้นเดี๋ยวผมจะบอกนายหญิงให้นะครับ......สวัสดีครับ" เขาวางสายก่อนหันมายิ้มให้ผม

"งานเยอะจังเลยนะจอห์น"

"ธุระกิจของนายหญิงกำลังไปได้ดี งานเลยล้นมือแบบนี้ไง นี้ฉันกะจะส่งนายที่บ้านก่อนแล้วฉันจะกลับไปทำงานที่บริษัทต่อน่ะเนี้ย"

"นี้มันก็เริ่มมืดแล้วน่ะยังจะไปทำงานอีกหรอ ถ้าเรารู้ว่าจอห์นงานเยอะ เราไปเองก็ได้น่ะ" ผมทำหน้าหง่อยๆ

"โธ่ ถึงงานจะล้นมือ แต่ถ้าอะไรที่เกี่ยวกับน้องกานล่ะก็ จอห์นคนนี้ก็จะมา" เขาเอามือมาโอบไหล่ผมก่อนตบเบาๆเป็นการหยอกล้อ เราทั้งคู่มองหน้ากันก่อนหัวเราะออกมา

"ไม่ต้องโอบไหล่เลย ทำงี้สงสารแฟนนายนะจอห์น" ผมจิ้มไหล่เขา

"แค่ผู้หญิงคนเดียวหาใหม่ได้ ว่าแต่นายเถอะมีแฟนจนลืมพี่ชายคนนี้หรือยัง หื้ม"

"ยังไม่มีหรอก..." คนอย่างผมจะไปหาแฟนที่ไหนได้ วันๆก็โดนแต่ไอ้ไนท์โทรตาม ก็ดีที่มันติดงาน ไม่งั้นมันคงโทรตามผมยิกๆ มันคงยังไม่รู้หรอกมั้งว่าผมมาที่นี้จนป่านนี้มันยังไม่ส่งข้อความหรอโทรหาเลย แล้วเราจะคิดถึงมันทำไมน่ะ

"เป็นไร หน้านายดูไม่ค่อยดีเลย" ตอนรถติดไฟแดง จอห์นเลยหันมาดึงหน้าผม

"ป่าวหรอก แค่รู้สึกปวดหัวขึ้นมานิดๆนะ สงสัยนั่งเครื่องนานไปหน่อย"

"งั้นปรับเบาะลงนอนเลย เดี๋ยวถึงบ้านแล้วฉันจะปลุก" ผมแอนตัวมาปรับเบาะให้ลงไปนอนดีๆ จอห์นเอื้อมมือไปทางด้านหลังหยิบเสื้อโค้ชมาห่มให้

"thank you" ผมยิ้มอ่อนๆให้เขา เขาก็ยิ้มกลับให้ผม

จอห์นหันตัวกลับไปสนใจถนนเบื้องหน้า ส่วนผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น

'อ่ะ! ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้บอกพวกเลย์ด้ายเลย มากระทันหันขี้ลืมจริงๆเรา'
ผมหาเบอร์โทรศัพท์ของเส้นด้ายก่อนกดโทรหา

//ฮัลโล่วววว// เสียงรับสายดังมาแต่ไกล

"อยู่ไหนอ่ะด้าย"

//เค้าอยู่ที่มหาลัยอยู่เลย วันนี้เป็นไรอ่ะไม่เห็นมาเรียนเลย//

"จะไปได้ไงกูอยู่นิวซีแลนด์"

//อ่าวว!! ไปไม่บอกเลย// เสียงงอนๆมาแหละ

"ก็โทรมาบอกอยู่นี้ไง"

//แล้วไปตั้งแต่เมื่อไหร ทำไมพึ่งโทรบอกเค้า แล้วกานจะกลับเมื่อไหร กลับแล้วอย่าลืมของฝากเค้าด้วย เค้าอยากกินขนมที่นิวซีแลนด์ อยากได้ของชิ้นเล็กๆ และก็อยากได้แกะตัวหนึ่ง เอามาให้ลันกับเลย์ด้วย// แม่งทั้งถามทั้งสั่ง

"เอาที่เดียวเลยน่ะ มาเมื่อเช้าอีกอาทิตย์นึงกลับ และของฝากใครบ้านไหนมันสั่งจะเอาโน้นเอานี้ ของฝากเดี๋ยวกูเลือกเอง"

//งั้นขอแกะหนึ่งตัว// มันพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"มึงเอาไปแล้วมึงจะเลี้ยงที่ไหน มึงปัญญาอ่อนป่ะด้าย" ผมว่ามันอย่างเอื้อมๆ

//เลี้ยงตรงระเบียงห้องก็ได้// โอ้ยนี้กูมีเพื่อนไม่มีมันสมองหรอเนี้ย

"เอาส้นตีนคิดใช่ป่ะ มึงโดนพี่ดินเอาจนสมองไม่มีรอยหยักแล้วใช้ไหม ใครบ้านไหนแม่งเลี้ยงแกะตรงระเบียง โอ้ยย กูเลิกคบกับมึงตอนนี้ทันไหม"

//ฮ่าาาาาๆๆ ก็เค้าอยากได้//

"เออๆเดี๋ยวซื้อให้ แต่ให้ได้แค่ตุ๊กตา"

//ขอบจายยมาก กลับมาเดี๋ยวให้จุ๊บที่นึง//

"เดี๋ยวกูอ้วกใส่หน้าให้หรอกไอ้นี้ ฮ่าๆๆ"

//ไม่คุยด้วยแล้วหึ้ยยย แค่นี้น่ะเปลืองค่ากาน โทรทางไกลแล้วมันแพง//

"ฮ่าาๆ อือ แค่นี้ก็ได้" หลักจากที่ผมวางสายจากเส้นด้าย จอห์นก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้านพอดี

"ถึงแล้วลงได้ เดี๋ยวฉันช่วยนายขนกระเป๋าขึ้นไปเอง" จอห์นบอกผมพร้อมกับเปิดประตูรถออกไป ส่วนผมก็ลุกออกไปเหมืออนกัน

"ไม่ต้องก็ได้ นายต้องไปทำงานอีกเยอะเลยเอาขนมากองไว้ด้านนอกเนี้ยแหละ เดี๋ยวเราขนขึ้นไปเอง"

"ตัวก็แห้งแรงก็น้อย จะปล่อยให้ขนคนเดียวได้ไง" จอห์นเดินมาหยิบกระเป๋าสะพายของผมไปพร้อมกับกระเป๋าล้อลากใบใหญ่ที่เห็นแล้วนึกว่าตัวเองจะมาอยู่สักสิบปี ผมหยิบกระเป๋าใบเล็กเดินถือตามจอห์นเข้าบ้านไป

"คิดถึงจังเลยย" ผมล้มตัวลงไปนอนบนโซฟาตัวนิ่มที่ตั้งอยู่กลางบ้าน

"กาน นายเตรียมของมาครบไหม" จอห์นตะโกนลงมาจากชั้นสอง บ้านหลังนี้มีสามชั้นกับห้องใต้ดินอีกห้อง ชั้นแรกเป็นห้องรับแขกบวกห้องนั่งเล่น และก็ห้องครัว ส่วนชั้นสองเป็นห้องนอนรับแขกกับห้องนอนผม ชั้นสามก็ของปู่ย่าและก็ห้องของพ่อแม่ ถ้ามาที่นี้ห้องที่ผมชอบที่สุดคือห้องใต้ดิน ปู่ทำไว้ให้ผมโดยเฉพาะมีทั้งคอม ตู้เกม เครื่องดนตรี โต๊ะสนุ๊ก ในนั้นก็เหมือนเป็นห้องนั่งเล่นของผมคนเดียว

"เอามานิดเดียวเอง กะว่าจะมาหาซื้อที่นี้อ่ะ" ผมตะโกนกลับไป

"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันพานายไปซื้อโอเคไหม" จอห์นที่กำลังเดินลงบันไดมายืนพูดอยู่ข้างๆ

"อือๆ"

"งั้นฉันไปทำงานก่อนน่ะ เจอกันพรุ่งนี้"

"บ๊ายบายจอห์น" จอห์นหันมาพยักหน้าก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไป

ไหนๆก็ถึงแล้วโทรหาปู่ดีกว่า
//ว่าไงไอ้ดื้อ ถึงบ้านหรือยัง//

"ผมถึงแล้วครับ นี้ปู่อยู่กับย่าหรือป่าวอ่ะ"

//นั่งอยู่ข้างๆเนี้ยแหละ ย่าแกตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วล่ะ//

"หรอครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลน่ะ ตอนนี้ขอพักก่อนเดินทางมาไกล"

//คืนนี้ปู่อยู่เฝ้าย่าแกก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ปู่ค่อยกลับบ้านตอนเช้า //

"อ่อครับ" ผมลุกจากโซฟาเดินขึ้นมาบนห้องนอนที่ถูกทำความสะอาดเรียบร้อย สงสัยย่าสั่งให้คนทำความสะอาดให้มั้ง

//พรุ่งนี้เดี๋ยวค่อยออกมาพร้อมปู่ก็ได้ จะได้ไม่ต้องเดินทางเองมันลำบาก//

"พรุ่งจอห์นจะพาผมไปซื้อของก่อนน่ะปู่ เดี๋ยวผมให้จอห์นไปส่งก็ได้"

//งั้นหรอ เอาก็แล้วแต่เราเลย//

"ครับ รักปู่กับย่านะครับ" ผมยิ้ม แล้วมองกรอบรูปครอบครัว

//อือ ปู่ก็รักเราเหมือนกัน ย่าแกไล่ให้ปู่วางสายอยู่เนี้ย กลัวเราไม่ได้พักผ่อน//

"คร๊าบบบ" ปู่วางสายจากผมไปแล้ววางไว้โต๊ะข้างเตียง

พรุบ! ผมล้มตัวลงไปนอนบนเตียงกว้าง อ่าา คิดถึงบรรยากาศเก่าๆของที่นี้จัง อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ตอนเด็กเป็นอะไรที่มีความสุขมากๆ ปู่กับย่ามักจะตามใจผมตลอด ก็เพราะผมเป็นหลานคนเดียวนี้ครับ ใครๆก็รัก ใครๆก็หลงเป็นธรรมดา

Tru......... Tru...........
ผมเอื้อมมือมาหยิบโทรศัพท์ 'Night' ชื่อนี้คือชื่อที่ผมไม่อยากรับ ผมได้แต่นั่งมองหน้าจอจนสายดับไปเอง แต่แล้วโทรศัพท์ก็ยังดังขึ้นเหมือนเดิม รอบนี้ผมไม่รอให้สายดับเองแต่ผมกดตัดสายถึง สงสัยมันคงจะรู้แล้วมั้งว่าผมไม่อยู่ที่บ้าน

ติ่งๆ เสียงข้อความไลน์ขึ้นเตือน
Night : รับโทรศัพท์กูเดียวนี้!
Night : มึงอยากให้กูโมโหมากใช่ไหม!!

Tru.......... Tru...........

"มีอะไร" ผมถามด้วยเสียงเรียบ

//มึงอยู่ไหน!!// เสียงตะคอกดังออกมา

"ทำไม" ผมไม่ตอบคำถามมัน

//กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่ากูจะมารับตอนเย็น นี้มึงออกไปแรดที่ไหนห่ะ!! มาหาที่บ้าน บ้านก็ล็อค!// มันยังคงตะคอกผมอยู่นั้น ที่มันบอกว่าบ้านล็อคสงสัยแม่ออกไปทำธุระมั้งถึงได้ล็อคบ้าน

"ทำไมกูต้องบอกมึงด้วย" ผมพูดด้วยน้ำเสียงกวนเบื้องล่าง

//มึงเริ่มทำให้กูโมโหมากขึ้นกว่าเดิมแล้วน่ะไอ้กาน!!//

"ดีแต่ใช่กำลัง อารมณ์มึงอ่ะเคยดีบ้างไหม วันๆก็โทรจิกกูอยู่เนี้ยมันน่ารำคาญนะไอ้สัส!" ถึงรักแต่ผมก็ด่าได้ใครจะทำไม

//อยากลองดีกับกูมากใช่ไหม!!//

"มึงอยากทำไรก็เชิญเรื่องของมึง ต่อไปนี้กูจะไม่ไปเจอมึงอีก ต่างคนต่างอยู่แล้วกันแค่นี้น่ะ!" ผมกดตัดสายทันทีที่มันจะพูดอะไรออกมา
 ถึงผมจะรักมันแต่ผมก็ไม่ยอมในสิ่งที่มันทำกับผมไว้หรอก แม้บ้างที่มันจะทำให้ผมมีความสุขก็ตาม โอ้ยย! เลิกพูดถึงถึงมันเถอะไหนๆก็ห่างมันแล้ว พักร่างกายและหัวใจของตัวเองหน่อยสักอาทิตย์พอกลับไปจะได้มีแรงไปสู้กับมันได้ ผมเดินลงมายังห้องครัวเปิดตู้เย็นก็เห็นกล่องพาสต้า ผมหยิบออกมาเวฟให้มันร้อนแล้วกิน

ติ่ง เสียงไลน์ดังอีกครั้ง

Night : มึงเจอกูแน่!
Kan : มึงช่วยเลิกวุ่นวายกับกูสักทีได้ไหมไอ้ไนท์!
Night : ของเล่นกูหาย กูก็ต้องหามันให้เจอ!! แล้วมึงค่อยดู

ผมได้แต่อ่านแต่ไม่ตอบมัน มันคิดจะทำไรกันแน่นะ ผมกดโทรศัพท์ปิดเครื่องไป ไม่อยากจะทะเลาะกับมัน

ผมวางกล่องพาสต้าลง ไม่กงไม่กินมันแหละแม่งหมดอารมณ์ มึงจะตามจองเวรจองกรรมไปถึงไหน มึงไม่รักกูก็อย่ามายุ่งกับกู เมื่อไหรมึงจะปล่อยกูไปสักทีว่ะไนท์  อย่าทำร้ายจิตใจกูอีกเลย แค่นี้กูก็ทนมามากพอแล้ว...


****************************
คิดพล็อตของเส้นด้ายไม่ค่อยออกแล้ว ในหัวมีแต่ไนท์กานอย่างเดียว5555555
ปล.ต้องการเนื้อเรื่องของด้ายแบบไหนก็เม้นบอก เดี๋ยวจะลองเอามาแต่งดู
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 27-04-2015 20:27:57
เฮ้ออออ. สงสารกานต์. อีไนท์ชั่วที่สุด
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 27-04-2015 20:39:35
จ้างเอาไม้เบสบอลตีหัวไนท์ให้ความจำเสื่อมได้ไหมเนี่ย หมั่นไส้  o18
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 27-04-2015 21:54:16
กานต์พยศขนาดนี้ ..ถ้าเกิดว่าไนท์ตามไปที่นิวซีแลนด์ขึ้นมาจริงๆ กานต์จะไม่ยิ่งแย้แย่เลยเหรอคะเนี่ย?? :katai1:

ปล. (คู่พี่ดินกับด้าย) .. ลองให้พี่ดินพาด้ายไปเปิดตัวกับที่บ้านดูก็ดีเหมือนกันนะคะ จะได้รู้ว่าคุณแม่จะรับได้ไหมที่มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย กับการรับมือจากคู่หมั้นที่ยังไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นแค่ 'อดีต' ..^^
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 28-04-2015 00:15:25
ติดตามค่า :impress2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: tararatart ที่ 28-04-2015 01:09:43
 :-[ :L3:  พักหลังๆมาไนท์แกดูใจดีนิดนึงนะชอบคู่นี้ที่สุดเลยคู่หลักก็ชอบนัแต่ชอบคู่นี้มากกว่านิดนึง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 02-05-2015 00:15:35
กำลังสนุกเลยยยย   รีบมาต่อนะครับบบ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 26 (27-04-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 02-05-2015 00:43:34
ขอคู่ของกานต์ กับไอ้ไนท์ก่อนนะ ไม่สนคู่ดินด้ายแล้ว

พระเอกเรื่องเนื้อแม่งเฮี้ยๆ เฮี้ยๆๆ เลยจะบอกให้ ทั้งสองอ่ะ นิสัยส้นทรีน  :z6:

ขออภัยหากใช้คับหยาบ  เล็กๆน้อยพอเป็นกระสัย  แบบว่าอินจัด   :ling1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 02-05-2015 08:57:26
chapter 27 [Night & Kan] p.7





        กริ่งงงงง กริ่งงงงงง

        เสียงกริ่งประตูบ้านดังขึ้น ปลุกให้ผมตื่นแต่เช้า สงสัยเป็นปู่มั้ง ก็เมื่อคืนท่านบอกผมว่าจะกลับบ้านตอนเช้า ผมเลยต้องลงมาจากชั้นสองมาเปิดประตูให้ ผมปลดล็อคลูกบิดก่อนเปิดประตูออกไป

        "มะ....มึงมาได้ไง?!" เมื่อเปิดประตูออกมาผมก็ต้องตกใจ ไอ้ไนท์มันยืนหน้านิ่งอยู่หน้าประตูบ้าน

        พรึบ! ปัง!
        ร่างสูงตรงเข้ามากระชากคอผมอย่างแรงก่อนจะปิดประตูบ้านเสียงดัง

        "อึก นะ...ไนท์ อ่ะ!" ไนท์บีบคอผมอย่างแรงจนผมแทบจะหายใจไม่ออก

        "มึงสนุกมากใช่ไหมห่ะ!!!" ร่างสูงถามมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด

        "ปล่อยกูก่อน อึก ไนท์กูหายใจไม่ออก" ผมพยายามพูดกับมัน

        "มันใช่เรื่องไหม ที่กูต้องมาตามมึงแบบนี้!!" ร่างสูงเหมือนไม่สนใจคำพูดของผม

        ปึก! ปึก!
        ผมยกมือขึ้นตีที่ไหล่กว้างนั้นเป็นการเตือนว่าผมหายใจไม่ออกแล้ว และแล้วร่างสูงก็ปล่อยมือแล้วผลักผมลงไปนอนบนโซฟา

        "แค่ก! แค่กๆ" ผมไอออกมา

        "วันนี้มึงต้องโดนทำโทษ!" ไนท์ล้มตัวลงมาทับร่างบางทันที

        "ไม่! แค่กๆ ไอ้ไนท์....อือ!!" ไนท์ประกบปากลงจูบกานอย่างรุนแรง กานพยายามยกมือขึ้นดันหน้าอกกว้างออกจากตัวแต่ไม่เป็นผล
        "อือออ!!" กานเอี้ยวหน้าหลบแต่ไนท์กลับจับปลายคางแล้วบีบรั้งเอาไว้

        ร่างสูงทั้งขบทั้งดูดริมฝีปากบางนั้นจนเกินรอยแดงช้ำขึ้นมา ส่วนมือหนาก็ไล่ไปตามร่างกายบีบเข้นไปตามร่างกายอันบอบบาง

        "อืม อยู่เฉยๆ!" ไนท์ตะคอกเสียงดังเมื่อกานดิ้นไปมาไม่หยุดจนเข้าเริ่มรำคาญ

        "มึงฟังกูก่อนสิ!" กานยกมือขึ้นดันหน้าไนท์เอาไว้

        "กูไม่ฟัง!!" ไนท์รวบมือทั้งสองข้างขึ้นไว้เหนือหัว ก่อนจะลงมาบดจูบอย่างรุนแรง ลิ้นร้อนค่อยไล่ไปตามโพรงปากก่อนจะมาเกี่ยวรั้วลิ้นเล็ก ไนท์กัดที่ปากบางแรงๆ จนกานรับรู้ถึงรสคาวเลือดของตัวเอง

        "อ่อยยยอู(ปล่อยกู) อืออ!" กานยังคงไม่ยอมดิ้นสุดแรงแต่ไนท์ก็จับมือไว้แน่น

        แกร๊กๆ เสียงเหมือนกุญแจรถของปู่ผมเลย

        "อืออออ! อ่ะ ไอ้ไนท์ปู่กูมา!" กานร้องทักเมื่อมือหนาพยายามปลดกางเกงเข้าออก

        "แล้วไง!" ไนท์ตะคอกใส่ก่อนก้มลงมาดูดซอกคอเนียน

        "อือออ มันเจ็บ!!"

        ปึก! ผมยกหมัดขึ้นต่อยที่ปลายคางแบบไม่แรงนักแต่ก็พอทำให้ร่างสูงเจ็บได้

        ไนท์มองหน้าผมด้วยอารมณ์โกรธสุดๆ ไนท์ยกฝ่ามือขึ้นสูงหมายจะตบลงมาที่หน้า

        "ไม่ๆๆ!" ผมยกมือขึ้นบังหน้าตัวเอง
 
        "มึงคิดว่ามึงเป็นใครห่ะ ถึงได้กล้าต่อยกู!!"

        แกร๊กๆๆ เสียงกุญแจพยายามไขเข้ามาในบ้าน
        "คือ..กูไม่ได้ตั้งใจ" ผมมองหน้ามันก่อนหันไปมองประตู

        "วันนี้มึงไม่ตายดีแน่!!" ไนท์ลงมาทับผมอีกรอบ แต่รอบนีมันทิ้งน้ำหนักตัวลงมาหมดทำให้ผมลุกไม่ขึ้น

        "กานมาเปิดประตูให้ปู่หน่อยลูก" เสียงปู่ตะโกนเรียก

        "ไนท์ปล่อยก่อน!" ผมพยายามฝืนมันสุดๆ

        "เชี้ยเอ้ยย!!" ไนท์ผลักผมออกจนผมกระเด็นลงไปนอนกับพื้น ผมมองมันแบบเคืองๆ ก่อนจะลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยก่อนมาเปิดประตูให้ปู่

        "ปู่มาแล้วหรอ" ผมทัก

        "อือ อะนี้กับข้าวปู่ซื้อมากินตอนเช้า เออปู่ว่าจะเอาลูกกุญแจไปทำใหม่ ไขไม่ค่อยออกเลยเดี๋ยวนี้" ปู่วางกุญแจบ้านไว้บนตู้ ก่อนเดินเข้ามาในห้องรับแขก

        "เอ่อ....ปู่ครับ นั้นรุ่นพี่ผม" ผมรีบแนะนำให้ปู่ก่อนเลย

        "ไอ้..เอ้ยย พี่ไนท์นี่ปู่ผม" ผมมองหน้ามัน แม่งตีสองหน้าดีชิบหายอยู่กับผมเมื่อกี้นี้ อารมณ์ยิ่งกว่ายักษ์ดุ พอมาตอนนี้ยิ้มสุพาพเลยน่ะมึง

        "สวัสดีครับ" ไนท์ยกมือขึ้นไหว้

        "ไหว้พระเถอะ พ่อหนุ่ม" ปู่ผมยกมือรับไหว้
        "เดี๋ยวปู่ขึ้นไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวต้องกลับอยู่เป็นเพื่อนย่าอีก"

        "ครับ" ผมพยักหน้ารับ ปู้ก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสาม

        "มึงกลับไปก่อนเถอะไนท์" ผมหันมามองหน้าไอ้ไนท์และพยายามไล่มันออกจากบ้าน

        "งั้นมึงต้องไปกับกู!" ไนท์กระชากมือผมให้เดินตาม

        "ไม่! กูต้องไปเยี่ยมย่าอีก พรุ่งนี้น่ะ" ผมแกะมือหนาออกจากข้อมือ

        "................กูให้มึงไปเยี่ยมย่ามึงก็ได้ แต่เมื่อไหรที่กูโทรตามนั้นคือมึงต้องมา!" ร่างสูงพูดด้วยเสียงเข้มดุดัน

        "เออๆ มึงรีบกลับไปก่อนเถอะน่า!"
หลักจากที่ผมพยายามไล่ไอ้ไนท์กลับอยู่นานมันก็ยอมกลับ แต่ก็ไม่ลืมทิ้งท้ายด้วยลอยจูบที่ฝังอยู่บนหัวไหล่ของผม

        ปู่ที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จลงมาถามถึงไอ้ไนท์แต่ผมก็ตอบเลี่ยงไปว่ามันติดธุระเลยรีบกลับก่อนไม่ทันได้อยู่ทานข้าวเช้าด้วย หลังจากผมกับปู่กินช้าวด้วยกันจนเสร็จปู่ก็ขับรถกลับไปยังโรงพยาบาล ส่วนผมก็นั่งรอจอห์นมารับไปซื้อของ จอห์นพาผมมายังซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆ ผมซื้อแค่โฟมล้างหน้า ยาสีฟัน โลชั่นและโลออน ตามจริงปู่ก็ใช่เหมือนผมน่ะ แต่ผมกับปู่เป็นคนจำพวกที่ไม่แตะของใช้ส่วนตัวของคนอื่น ผมเลยต้องมาซื้อใช้เองแทน หลังจากที่เลือกของอยู่นาน ผมก็เดินมาจ่ายตั้งก่อนยัดของลงในกระเป๋าใบน้อย หลังจากที่พวกเราทำธุระเสร็จ จอห์นก็พาผมมาส่งโรงบาล ตอนนี้ย่าผมก็ปกติทุกอย่าง ยกเว้นขาที่หักเท่านั้นเอง แกยังคงชวนพูดโน้นพูดนี้เหมือนเมื่อก่อนเลย

        Tru........ Tru.........
สียงโทรศัพท์ดังพร้อมกับชื่อที่โชว์ 'Night' ผมนั่งมองหน้าจออยู่สักพักก่อนกดรับสาย

        //ยุไหน!// เสียงดังมาแต่ไกล จะตะโกนทำไมว่ะ!

        "อยู่โรงพยาบาล ....."

        //รออยู่นั้นเดี๋ยวกูให้เพื่อนไปรับมึงมาหากู เพราะตอนนี้กูไม่ว่าง มึงรออยู่หน้าโรงบาลนั้นแหละ//

        "อือ" พอมันสั่งจบก็ตัดสายทันที ผมรอเพื่อนไอ้ไนท์อยู่สักพักหนึ่ง

        "กานใช่ไหม?" ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาถามผม

        "อือ" ผมพยักหน้าอย่าง งงๆ

        "ฉันเดเนียล เพื่อนไอ้ไนท์น่ะพอดีมันให้ฉันมารับนายไปหามัน"

        "อือ"

        "พูดเป็นอยู่คำเดียวหรอ" สีหน้าที่บ่งบอกถึงความกวนเล็กน้อย

        "ก็เฉพาะกับคนแปลกหน้า" ไม่สนิทผมไม่พูดยาวหรอก

        "งั้นหรอ หึ เราไปกันเลยดีกว่าเพราะดูเหมือนนายจะไม่ค่อยชอบฉันเท่าไร" รู้ตัวดีนิ เดเนียลเดินมาเปิดประตูรถให้ผมเข้าไปนั่ง

        "ไม่ต้องเปิดให้ก็ได้ ยังไงผมก็เป็นผู้ชาย" ผมปฏิเสธแบบไร้มารยาท

        "ฮ่ะๆ ฉันว่านายคล้ายผู้หญิงมากเลยชิน เพราะฉันเปิดให้ผูหญิงประจำ"

        'เพลย์บอยชัดๆ' ผมพึมพำเบาๆ

        "ว่าแต่นายเป็นไรกับไนท์หรอ"

        "รุ่นน้อง" ถ้าให้ผมตอบมากกว่าก็คงไม่ใช่เพราะมันให้สถานะผมได้แค่นี้ หรืออาจจะต่ำกว่านี้

        "ฮ่ะๆ นายนี้น่ารักดีน่ะ" เดเนียลพูดขึ้น

        "ไม่ตรงไปหน่อยหรอ" ผมพูดเสียงเรียบๆ

        "ทั้งท่าทางแล้วน้ำเสียง นายคงหยิ่งไม่เบา" นี้ชมหรือด่าห่ะ เจอดันวันแรกก็หาเรื่องกับผม้ลยน่ะ

        "ขับรถไปเถอะ" ผมหันมามองข้างทาง เกลียดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมัน ระยะทางจากโรงพยาบาลมายังโรงแรมก็ไกลพอสมควรน่าจะสักชั่วโมงนึงอ่ะ แต่ผมสามารถมาถึงได้ใน 15 นาที ก็จะไม่ให้ถึงได้ไง มันเล่นเหยียบซะ 140 คิดว่าถนนเป็นของมันคนเดียวหรือไงว่ะ

        "เดี๋ยวฉันขึ้นไปส่ง" มันจอดรถไว้หน้าโรงแรม

        "ก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว" ก็ไอ้ไนท์มันไม่ได้บอกผมนิว่าอยู่ห้องไหน

        "เข้าไปสิ" ผมเดินเข้ามายังด้านในโรงแรมหรู ที่นี้ดูอลังการมาก ทั้งห้องรับรองแขก ทั้งร้านอาหาร สวยหรูไม่แพ้กัน

        "ที่นี้ใหญ่ดีน่ะ" ผมพูดลอยๆออกไป

        "หึ ฉันยกให้ห้องหนึ่งห้องไหนก็ได้ฉันให้นายเลือก เอาไหมละ" เดเนียลตอบกลับ

        "พูดอย่างกับเหมือนเป็นเจ้าของโรงแรม หึ" ผมยกยิ้มที่มุมปากก่อนเดินนำเข้าลิฟต์

        "หึ ก็ใช่น่ะสิ" ผมหันไปมองหน้ามัน แต่งตัวยิ่งกว่าแบดบอยแม่งไม่เข้ากับนักธุรกิจเจ้าของโรงแรมเลย
        "มองหน้าอย่างนี้ ชอบฉันแล้วสิ"

        "เหอะ! เอาส้น..(ตามองล่าง)..คิดอ่อ" ไม่อยากจะพูดหยาบมาก แค่ผมมองเท้ามัน มันคงจะรู้น่ะ

        มันยิ้มขึ้นมาแบบไม่สะทกสะท้าน
        "นี้ถ้านายยังโสดฉันจีบได้ไหมเนี้ย ปากดีขนาดนี้" พูดจบมันเอามือล่วงกระเป๋าแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ

        "ถอยห่างไปไกลๆดิ!" ผมดันหน้ามันหนี

        "หึหึหึ อ่ะถึงแล้ว" พวกเราเดินออกมาจากลิฟต์แล้วเดินตรงไปยังห้องไนท์ เดเนียลหยิบคีย์การ์ดสีทองออกมาก่อนเสียบตรงประตูห้อง แล้วเสียงปลดล็อคก็ดังขึ้น ผมจะเดินเข้าห้องแต่เดเนียลดันขว้างไว้

        "อะไร เสร็จแล้วนายก็กลับไปสิ"

        "นี้อยากได้คีย์การ์ดนี้ไหม ฉันให้นายได้น่ะถ้านายตกลงยอมให้ฉันจีบ" เดเนียลโชว์การ์ดทองขึ้น

        "ไม่อ่ะ หลบไปแล้วก็ไสหัวไปได้แล้ว" ผมดันร่างสูงออกจากประตู

        "การ์ดใบนี้สามารถปลดล็อคได้ทุกห้องเลยน่ะ ไม่สนจริงอ่ะ"

        "ดูปากผมน่ะ ไส-หัว-ไป-ซะ" ผมพูดเน้นชัดกับมัน

        "ฮ่าๆๆๆ นายนี้ปากดีแต่น่ารักน่ะ โอเคฉันไปก็ได้ แล้วเจอกัน จุ๊บ!" มันก้มลงมาจุ๊บแก้มแบบไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะรีบปิดประตูใส่หน้าผม

        "อ่ะ! ไอ้บ้า!!" ผมได้แต่ตะโกนด่ามันผ่านประตู

        แล้วนี้ไอ้ไนท์มันหายห้วไปไหนน่ะ เรียกกูมาเสือกไม่อยู่เนี้ยน่ะ ผมมองไปรอบๆห้อง ไม่เห็นใครอยู่สักคน

        'อืออ' เสียงบางอย่างแว่วมากระทบหูผม

        'ไนท์..อืออ' ผมขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อง เสียงแปลกๆดังมาจากประตูห้องขวาสุดที่นี้ มีสองห้องนอน ผมก้าวเท้าเดินมาหยุดที่หน้าประตู

        แกร๊ก ผมเปิดประตูห้องนอนเข้ามา

        ภาพตรงหน้าทำผมแทบใจสลาย ผู้หญิงที่นอนอยู่ใต้ร่างไอ้ไนท์กำลังสุขสมกับบทเพลงอันเร้าร้อนที่ไนท์กำลังมอบให้ ภายในห้องมีข้าวของกระจัดกระจาย ขวดเจลหล่อลื่นหล่นอยู่ข้างเตียง เสียงครางดังระงมจากผู้หญิงคนนั้น

        ตุบ!
        กระเป๋าใบเล็กของผมหลุดมือลงไปนอนกับพื้น ทำให้ทั้งคู่ที่กำลังทำกิจกรรมหันมมองผมด้วยความตกใจ

        "ไนท์ มีคนเห็นเราน่ะ!" หญิงสาวรีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาพันรอบตัวปกปิดสิ่งที่ไม่น่ามองเอาไว้

        "จิส์! เชี้ยมาเร็วจังว่ะ" ไนท์สบทเบาๆด้วยท่าทางหงุดหงิด

        มือของผมเริ่มสั่นขอบตาก็เริ่มร้อนขึ้นมา เรียกกูมาดูพวกมึงเอากันเนี้ยน่ะ มันไม่ทำร้ายจิตใจก็ไปหน่อยหรอไนท์

        พรึบ! ปัง!
        ร่างบางวิ่งออกจากห้องห้องนอนแล้วปิดประตูเสียงดังก่อนวิ่งออกมาประตูหน้าห้อง

        กึก!

        กานพยายามบิดประตูห้องออก แต่ไม่สามารถเปิดออกไปได้ เนื่องจากที่นี้เป็นระบบคีย์การ์ดล็อค ทั้งเข้าทั้งออกต้องปลดล็อคด้วยคีย์การ์ดอย่างเดียว ตอนเข้ามาเดเนียลก็เป็นคนเปิดให้กานเข้า

        ปึง!ๆๆๆๆ

        "เปิด!! ฮึก ก" มือน้อยระดมทุบประตูห้อง
        "เปิดประตู! ฮึกก มาเปิดประตูให้กูเดี๋ยวนี้! ฮือออ" ร่างบ้างทรุดฮวบลงไปกับพื้น

        ไนท์ที่เดินออกมาจากห้องนอน เดินมายังหน้าห้องแล้วยืนมองร่างบางอยู่เฉย โดยที่เขาไม่คิดที่จะไปเปิดประตูตามที่ร่างบางขอ

        "เปิด ฮึก เปิดประตูให้กูออกไป ฮือออ" มือน้อยๆยังคงทุบประตูไม่หยุด

        "......................" ไนท์ยังคงนิ่งเงียบมองร่างบางที่ตัวสั่นไหวกับแรงสะอื้น

        "กูขอร้อง ฮึกก ปล่อยกูไป อึก ปล่อยกูไปเถอะไนท์" ผมยกธงขาว ครั้งนี้ผมจะยอม

        "......................" เขารู้สึกหงิดหงิดใจเล็กน้อย ที่กานเอาแต่ร้องไห้ เขารู้ว่ากานเป็นคนที่ร้องไห้ยาก แม่เขาจะตีกานแรงแค่ไหนแต่ร่างบางก็ไม่เคยร้อง

        "กูสุดจะทนแล้ว กูไม่ไหวแล้วไนท์ ฮือออออ"

        "เงียบ!" ไนท์ตะคอกเสียงดัง

        "พอแล้ว ฮึก กูพอแล้วแล้ว"

        "กูบอกให้เงียบไงว่ะ!"

        "กูขอร้อง ฮึก เลิกทำอย่างนี้กับกูเถอะ" ผมทนไม่ไหวแล้ว ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ให้คนที่ตัวเองรักไปมีอะไรกับคนอื่น แม้ว่าผมจะไม่มีสิทธิ์ในตัวมันแต่ผมก็ไม่ชอบ
        "กูรักมึงจะตายห่าอยู่แล้ว ฮึก มึงอย่ามาเล่นกับหัวใจกูแบบนี้ ฮึก ฮืออออ" ผมยกมือปิดหน้าตัวเอง แล้วร้องไห้

        "แล้วไง"  ไนท์พูดแบบไม่สนใจความรู้สึกของร่างบางเลยแม่แต่น้อย

        "ฮึก ก ตลอดสองเดือนที่ผ่านมา มึงยังไม่พออีกหรอ ฮึก"

        "มึงคิดว่าไงล่ะ หึ"

        "ใครกันค่ะไนท์" หญิงสาวที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเดินออกมาจากห้องนอนหรู เข้ามากอดแขนไนท์พร้อมเอาหน้าซบที่ต้นแขน

        "แค่เด็กงี่เง่า" ไนท์มองกานด้วยหางตา
        "เจสซิก้าคุณรอผมแบบนึง เดี๋ยวผมไปส่ง" ร่างสูงจับมือเรียวออกจากแขนของตนเองออก แล้วเดินเข้าห้องนอน

        "จะมาร้องไห้อะไรอยู่ตรงนี้" หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงดัดจริต เธอหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อชายตรงหน้าดันเข้ามาหยุดกิจกรรมอันสุดแสนเล้าใจก่อนหน้านี้

        "ฮึก อึก ฮึก ก ก" มีเพียงแค่เสียงสะอื้นที่ตอบกลับมาเท่านั้น

        "เป็นแค่คู่นอน อย่าเรียกร้องอะไรให้มาก!" เจสซิก้า เดินเข้ามาผลักหัวของกานอย่างแรงด้วยความหมั่นไส้ จนร่างบางที่แรงหมดไปกับการร้องไห้ล้มลงไปพรุบหน้าหมอบกับพื้น เธอรู้ว่าไนท์ยังไม่มีใครเธอเลยหมายที่จะจับไนท์ให้เป็นของตัวเอง เมื่อหญิงสาวได้ยินเสียงประตูเปิดเธอก็รีบทรุดลงกับพื้นทำท่าเหมือนจะปลอบกาน

        "ปล่อยมันไปเจสซิก้า เราไปกันเถอะ"
ร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องนอนหยิบกุญแจรถที่เข้ายืมเพื่อนมาใช่ แล้วเดินมาดึงหญิงสาวให้ลุกขึ้น

        ตื้อตืด เสียงประตูปลดล็อคออก ร่างบางได้ยินจึงรีบลุกขึ้นวิ่ง

        พรึบ ผลัก! แต่เพียงไม่กี่ก้าวไนท์จับกานไว้แล้วผลักเข้าห้องทันที

        "รอกูอยู่นี้!!" ไนท์ชี้หน้าก่อนปิดประตู

        ปึง!ๆๆๆๆ ร่างบางระดมมือทุบประตู
        "ปล่อยกู!! ฮืออออ ปล่อยกูน่ะไอ้เหี้ย ฮึก" เสียงร้องไห้ดังพร้อมกับเสียงทุบประตู ไนท์ทำเป็นไม่สนใจพาหญิงสาวลงมายังลานจอดรถ ตอนแรกไนท์แค่จะมาส่งเธอแล้วกลับ แต่หญิงสาวกับขอให้ไนท์พาไปกินข้าวก่อนแล้วถึงจะให้ไปส่งที่ห้อง ไนท์ก็เลยต้องแวะร้านอาหารแถวนั้น โดยที่ลืมไปว่ามีร่างบางนอนร้องไห้อยู่ที่ห้อง หลังจากที่ทั้งคู่กินอาหารเสร็จไนท์ เขาก็ส่งเจสซิก้าโดยไม่ลืมที่จะมอบจูบแสนเร้าร้อนนั้นก่อนจากลา

        เวลาเพียงสองชั่วโมงเข้าก็มาถึงที่โรงแรม
        "นี้!" ไนท์เอาเท้าเขี่ยร่างบางที่นอนสลบอยู่บนพื้น

        "......................" แต่ก็ไร้เสียงตอบรับ มีเพียงคราบน้ำตาที่อยู่บนหน้า

        "แม่งเสือกมานอนตายขว้างทางกูอีก" ร่างสูงย่อตัวลงคุกเข่ากับพื้นเล็กน้อยก่อนจะอุ้มร่างบางขี้นมาแล้วเดินไปยังห้องนอนซ้ายสุดอีกห้อง

        "แม่งจะร้องไห้ทำไมก็ไม่รู้" ไนท์เกลี่ยผมที่ปกปิดใบหน้าหวานไว้ ผมยกผ้าห่มขึ้นมาปิดยันอกก่อนลุกขึ้นมาหาผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้มัน ร้องไห้เป็นเด็กไปได้แค่เรื่องแค่นี้ ผมทำถูกแล้วใช่ไหมที่เรียกมันมาแบบนี้ หรือผมควรจะปล่อยมันไปดี ไม่เอา! ถ้าผมปล่อยมันไปแล้วผมจะเล่นกับใครล่ะ ของอย่างนี้ยิ่งหายากอยู่ด้วย ทนไม้ทนมือดีเหลือเกิน หึหึหึ.....

****************************
มาแล้ว มาอัพตอนเช้าเลย55555 ตามจริงจะอัพเมื่อคืนแล้วแต่ง่วงนอนมากเลยเปลี่ยนมาอัพตอนเช้าดีกว่า

ปล.ช่วงนี้ขออัพของไนท์กานก่อนเน้อ
ปล.ที่2 ไม่ได้ตรวจคำผิด พิมพ์พิมอย่าว่ากันน่ะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 02-05-2015 09:08:33
 :katai1:อิไนท์มันยังเลวไม่จบไม่สิ้น เพลียแทนน้องกานค่ะ หวังว่าบทเรียนราคาแพงจะรอไนท์อยู่ในไม่ช้า ภาวนาให้มันเจ็บจนแทบกระอักบ้าง ถึงคราวกานเอาคืนเมื่อไหร่ ศพแกไม่สวยแน่
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 02-05-2015 15:57:44
ทำไมแม่งเลวอย่างนี้นะไนท์ ขอให้หลงรักกานต์แบบหัวปักหัวปรำแล้วกานต์ไม่สนใจ

ให้ช้ำใจตายไปเลย  ต้องให้กานต์เอาคืนให้หนัก คนแบบนี้ไม่โดนเองไม่รู้สึกหรอก

ทำอะไรไว้กับกานต์บ้างก็ขอให้โดนแบบนั้นบ้างจะได้รู้สึกว่ากานต์เคยรู้สึกอย่างไงเวลาโดน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 02-05-2015 16:28:01
:angry2: เลวววววว!!! อยากเห็นไนท์แดดิ้นเพราะว่ามีคนมาแย่งกานต์ไปสุดๆ เลยค่าา แต่ต้องเป็นคนที่เหนือกว่าทุกด้านนะคะ ไม่อย่างนั้นเราจะสะใจได้ไม่สุดจริงๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 02-05-2015 16:36:28
โอ๊ยยย เลวไปไหนอิไนท์
ถ้าวันไหนเกิดรักกานต์ขึ้นมาขอให้กานต์ทำให้มันคุ้มคลั่งทุรนทุรายให้มากกว่าที่กานต์เจอมาเถอะ :z6:
รีบมาต่อน้า
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 02-05-2015 17:06:14
ไนท์เลวเกิน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-05-2015 19:46:34
เฮ้อออ. สงสารกานต์อะ. ไนท์เลวเกินคนไปแระ. ไม่รักก็ไปกานต์ไปเหอะ.
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 02-05-2015 20:03:34
ไปตายซะ   :z6:


มาต่อไวๆนะคืนนี้่  :call:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 03-05-2015 12:44:18
อ่านแล้วเซ็ง คือ กานต์ หนูจะอ่อนแอไปใหน

แล้วเขาทำขนาดนี้ยังไปรักมันอีกหนูบ้าไปแล้ว

โง่ขนาดนี้ตายไปเลยลูกเอ๋ย อยู่ไป ก็ไร้ค่ายิ่งกว่าอะไรอีก

ป้าจะบอกให้ ถ้าหนูไม่ฆ่าตัวตายหนูก็ฆ่าไอ้ไนท์ให้ตายหนูจะได้อยู่สบาย

ส่วนไอ้ไนท์ ถ้าไม่กราบเท้าขอโทษ อย่าไปยกโทษให้มัน ไร้เหตุผลที่จะให้คนนิสัยอย่างนี้มีชีวิตอยู่บนโลก
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: army_ed ที่ 03-05-2015 17:55:59
ไม่อยากอ่าน 'ดินด้าย' แล้วว อยากอ่าน 'ไนท์กาน' 555555555 สงสารกานอะ แม่งงงงไนท์เลวววว :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Noi ที่ 03-05-2015 18:47:05
อ่านแล้วเซง ไม่รู้จะโง่ไม่ถึงไหน เรียนก็สูง
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 27 (02-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 03-05-2015 23:55:59
ไนท์แม่งเลวจริงๆ ไม่รักกันแล้วจะมาหวงมาห่วงกันแบบนี้เพื่ออะไร ใจร้ายสุดๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 08-05-2015 02:03:15
*******แจ้งการอัพนิยาย*******



เนื่องจากไรต์ยังสอบไม่เสร็จ ต้องอ่านทั้งหนังสือต้องแต่งทั้งนิยาย ตอนนี้สับสนไปหมดแล้วจะเอานิยายไปสอบแทนแล้วค่ะ 5555555 มาแจ้งการอัพนิยายว่าจะอัพให้ตามคำขอในวันศุกร์ตอนดึกๆนะค่ะ

อ่ะๆ ไรต์ควรเอาคู่ไหนมาอัพดี ไนท์&กาน VS ดิน&ด้าย

ดูเหมือนเรื่องนี้ไนท์กานเป็นคู่หลัก ส่วนดินด้ายเป็นตัวประกอบเลย5555555555
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 08-05-2015 05:11:24
ได้เรย ไม่มีปัญหา จะได้อ่านหนังสือสอบโทเหมือนกัน บางที่ก็สับสน ว่าจะเข้าเล้าหรืออ่านหนังสือดี 555

ขอ ไนท์ กานต์ แบบ ยาวๆ เคลียๆ ตบอิไนท์สลบด้วย  :z6: :beat: อารมณ์ส่วนตัวล้วนๆ  o18
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 08-05-2015 06:16:00
ขอไนท์-กานต์ด้วยคนจ้า o18 ..

รอนะคะ ^^~
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: tararatart ที่ 08-05-2015 06:28:20
ไนท์  กานต์ค่าาาา
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥ ที่ 08-05-2015 06:51:42
รอๆ ไนท์กาน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 08-05-2015 11:54:25
ได้จร้าาาาาา

















แต่มาต่อยาวๆน๊าาาาาาาา
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ ****แจ้ง**** (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 08-05-2015 11:58:01
คู่พีคตอนนี้คือไนต์กานเท่านั้นค่ะ คู่ดินกะด้ายผ่านวิกฤติแล้ว หายห่วงแล้ว อยากลุ้นคู่รองมาากก่า ขอให้คนแต่งสอบผ่านฉลุ เกรดสวยงามนะคะ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 08-05-2015 23:24:54
chapter 28 [Night & Kan] p.8









................เช้า ................

        "อื้ม" ผมรู้สึกตัวขึ้นในช่วงเช้าตรู่ ตื่นขึ้นมาก็เจอใบหน้าของผู้ชายคนนั้น ใบหน้าที่หล่อ ยามหลับตาดูเป็นเขายังดูดี แต่พอตอนตื่นทำไมเขาถึงได้ร้ายขนาดนี้ หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน ผมนอนร้องไห้จนไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหน ผมคิดได้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ว่าหลังจากวันนี้ทุกอย่างต้องจบไม่ว่ามันจะยอมหรือไม่ก็ตาม ผมทนมามากพอแล้ว ทนเป็นของเล่นให้ผู้ชายเลวๆคนนี้กระทำทุกอย่าง ทนเป็นไอ้โง่ที่รักมัน แค่ร่างกายผมก็เจ็บมามากยังจะทนให้มันเล่นกับหัวใจของตัวเองอีก

        ร่างบางลุกตัวขึ้นนั่งบนเตียง แล้วมองไปรอบๆห้องเพื่อหากระเป๋าของตัวเอง มันวางอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า ยังไงเขาก็ตัดสินใจแล้ว ต่อไปนี้เขาจะไม่ยอมอะไรไนท์อีกแล้ว กานหันมามองหน้าไนท์ที่ยังคงนอนหลับตาอยู่ เหนือหัวของไนท์มีกุญแจห้องกับคีย์การ์ดที่วางไว้อยู่บนหัวเตียง กานเห็นดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นเดินอ้อมไปทางฝั่งไนท์

        หมับ!

        "มึงคิดว่ามึงกำลังทำอะไร" ร่างสูงที่ไม่รู้ว่าตื่นตังแต่เมื่อไหร คว้าข้อมือผมไปจับ

        "จะกลับบ้าน" ผมตอบมันเสียงนิ่งๆ

        "กูอนุญาติหรือยัง" เสียงเข้มถาม

        "จำเป็น?" ผมทำหน้านิ่งเหมือนเดิมแล้วถามออกไป

        "อยากไปมากใช่ไหม" มันลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วหยิบคีย์การ์ดให้ผม ผมขมวดคิ้วอย่างสงสัย อะไรกันเวลาผมพยายามหนีมัน มันก็จะลากผมกลับมาที่เดิม แต่ตอนนี้มันกลับปล่อยผมไปง่ายๆ
"เอาไปดิ กูว่ากูเบื่อมึงแหละถึงเวลาโล๊ะของเล่นทิ้งไง"

        เพี๊ยะ!!! ผมตบลงไปที่หน้าของมันอย่างแรง จนหน้าไอ้ไนท์หันไปตามแรงตบ

        "สนุกไหม เล่นกับหัวใจกูนี้มึงสนุกไหม!!"

        "สนุกมากมั้ง หึหึ" มันแสยะยิ้มขึ้นที่มุมปาก ผมผิดเอง ผิดเองจริงๆที่ไปรักมัน

        ปึกๆๆ! มือบางยกขึ้นทุบที่ไหล่หนา

        "ไอ้เหี้ยไนท์! ไอ้สารเลว!! มึงมีความสุขมากใช่ไหม แค่กูต่อยมึงครั้งเดียวมึงทำลายชื่อวิตกูขนาดนี้ลยหรอ มึงสนุกมากใช่ไหมกับการเล่นกับชีวิตคนอื่นแบบนี้น่ะห่ะ!!" ผมระดมมือทุบมันไม่หยุด

        "ไอ้เหี้ยหยุดดิ แม่งกูเจ็บ!" ไอ้ไนท์รวบมือผมขึ้น

        "กูก็เจ็บ! เจ็บที่รักมึงต่อไปนี้มึงจะไม่ได้คำว่ารักจากกู เพราะกูเกลียดมึง เกลียดไอ้เหี้ยไนท์! ต่อจากนี้มึงกับกูอย่าได้พบเจอกันอีกเลย!" ผมสลัดมือหนาทิ้ง ก่อนเดินไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า แล้วเดินออกจากห้องเสียบคีย์การ์ด สัญญาณดังขึ้น ประตูเปิดออก ผมเขวี้ยงคีย์การ์ดลงไปบนพื้นในห้องก่อนปิดประตูเสียงดัง ก่อนกดลิฟท์ลงมาชั้นล่าง ตอนนี้ผมบอกอารมณ์ของตัวเองไม่ถูก จะเศร้าที่มันปล่อยผมมาง่ายๆอย่างนี้ หรือจะเสียใจที่มันไม่ได้รักผม หรือจะโกรธที่มันมาเล่นกับชีวิตผม หรือผมควรจะดีใจที่ตัวเองได้เป็นอิสระจากคนเจ้าอารมณ์

        ผมไม่แคร์หรอกถ้าผมกับมันจะไม่ได้เจอหน้ากันอีก ทุกอย่างจบแล้ว ชีวิตของผมเป็นอิสระแล้ว แต่ผมกลับรู้สึกหน่วงๆที่หน้าอก ผมเป็นคนเข้มแข็งแต่ถ้าเจอเรื่องสะเทือนจะผมจะอ่อนไหวได้ง่าย แต่ถ้าผมทำใจสักพักมันก็คงจะดีขึ้นเอง

        "เฮ้! กาน" เสียงเรียกทำให้ผมหันไปมอง ร่างสูงรีบวิ่งเข้ามาประชิดผม
        "กำลังจะกลับบ้านหรอ" เดเนียลถาม

        "อือ" ผมตอบอย่างหมดอารมณ์

        "งั้นเดี๋ยวฉันไปส่ง" มันเอื้อมมาหยิบกระเป๋าผมไปถือ

        "ใช่หน้าที่? ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะให้ไปส่ง" ผมเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าตัวเองแต่เดเนียลเอี้ยงตัวหลบ

        "เถอะน่า ให้ฉันไปส่งเถอะตอนนี้ฉันว่าง" ร่างสูงเดินมาดันไหล่ให้ผมเดินตาม
       
        "ก็ได้ แต่ช่วยเอามือออกไปจากไหล่ด้วย ไม่ต้องมาเนียนโอบ" ผมดันมือหนาหลุดออกจากไหล่ แล้วก็เดินไปยังหน้าประตูโรงแรม

        "เชิญครับ" คนขับรถเปิดประตูให้ผม

        "นี้นายจะไปทำอะไรก็ไป เดี๋ยวฉันขับรถเอง" เดเนียลหันไปพูดกับคนขับรถ

        "ครับนาย" คนขับรถเดินเอากุญแจรถมาให้ก่อนเดินเข้าไปข้างในตัวโรงแรม

        "คาดเข็มขัดด้วย" เดเนียลเอี้ยวตัวมาทางผม

        "นายหยุดอยู่ตรงนั้นเลย ไม่ต้องเข้ามาใกล้ผมทำเองได้" ผมดันเดเนียลให้กลับไปนั่งที่เดิมก่อนจะจัดการคาดเข็มขัดให้เรียบร้อย แล้วเดเนียลก็ขับรถออกมา

        "ฉันนึกว่านายกลับไปตั้งแต่เมื่อวานแหละ แล้วตอนนายออกมาไอ้ไนท์ตื่นยัง"

        "อย่าพูดถึงไอ้เหี้ยนั้น" ผมตอบเสียงนิ่ง ตาก็จ้องไปถนนโดยไม่มองหน้าเดเนียล

        "ทะเลาะกันหรอ" เดเนียลหันมาถาม

        "ไม่ต้องพูดถึงมัน ผมไม่อยากได้ยิน"

        "ก็ได้ งั้นฉันเปลี่ยนเรื่องก็ได้ ฉันไม่อยากให้นายหงุดหงิดเวลาอยู่กับฉัน" เดเนียลยอมทำตามที่ขอ

        "อือ" ผมขานรับในลำคอ

        "ให้ฉันไปส่งที่บ้านใช่ไหม" มันหันมาถามผม

        "อือ ขับรถตรงไปก่อนเดี๋ยวผมบอกทางให้"

        "ไม่ต้องหรอก ฉันรู้จักบ้านนาย" ผมหันไปมองหน้ามัน

        "รู้ได้ไง" ผมถามอย่างสงสัย

        "ปู่กับย่านายเป็นนักธุรกิจนิ ฉันรู้จัก" มันหันมายิ้ม

        "หรอ" ผมพยักหน้าแบบรับรู้

        หมับ! มือหนาคว้ามือผมไปจับ
        "นี้ เรื่องที่ฉันเคยถาม ฉันจริงจังน่ะ"

        "ปล่อยเลยย" ผมสลัดมือมันทิ้งแต่มันก็จับแน่น

        "ไหนๆ นายก็โสดฉันขอจีบนายน่ะ"

        "ผมเป็นผู้ชาย แล้วนายก็เป็นผู้ชายยังไงก็รักกันไม่ได้" ผมหันไปพูด มือก็พยายามแงะมือหนาออกจากมือตัวเอง

        "แต่นายก็ชอบไอ้ไนท์..." มือผมหยุดนิ่ง ผมเงยหน้าขึ้นไปสบตากับร่างสูง

        "รู้ได้ไง" ผมถาม

        "ฉันรู้หมดทุกอย่างแหละ แม้กระทั้งที่อยู่ของนายที่ไทย" มันพูดแล้วยิ้ม

        "ตอนนี้เกลียดมันแหละ" ผมหันหน้าหนีสายตาคู่นั้น เดเนียลมองผมก่อนจะหันไปสนใจถนนที่อยู่เบื้องหน้า

        "งั้นฉันจะเป็นคนมาดามใจให้นายเอง"

        "เหอะ เป็นเพื่อนกันยังไงนิสัยก็เหมือนกันแน่นอน ไม่งั้นคบกันไม่รอด"

        "แต่ฉันอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้" มันยกมือผมที่จับเอาไว้ไปทาบบนอก

        "......................" ผมเอาแต่เงียบ
       
        "ไม่เร็วไปหน่อยหรือไง เราพึ่งเจอกันแค่สองวันเอง"

        "นายไม่รู้จักรักแรกพบหรอ" ผมยกยิ้มขึ้น ไอ้หมอนี้มันจะหวานใส่ผมล่ะ มันหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มให้

        "อย่าทำมาเป็นพูดดี ก็แค่คำพูดไว้หลอกฟันเท่านั้นแหละ"

        "ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก ถ้านายไม่ยินยอม" มันคลายมือเล็กน้อยก่อนจะเอานิ้วมันแทรกระหว่างนิ้วผม แล้วประสานกัน

        "ปล่อยเลย ไม่ต้องมาจับ" ผมบอกก่อนจะยื้อมือตัวเองกลับ

        "จริงๆน่ะ ให้ฉันได้จีบนายดู ฉันให้สัญญาเลยว่าจะไม่ทำอะไรที่เสื่อมเสีย"

        "ไม่ ผมไม่ใช่คนใจง่าย" ผมปฏิเสธ

        "สัญญาเลยเกี่ยวก้อยด้วย นะๆๆ ฉันชอบนายจริงๆนะ" มันยกมือผมขึ้นไปแนบแก้มมัน เดเนียลหันมามองผมด้วยสายตาอ้อนๆ

        "ปัญญาอ่อน" ผมด่ากับท่าทางของมัน

        "ยอมให้นายด่าคนเดียวเลย" มันยิ้ม

        "ก็ได้ ผมให้นายจีบก็ได้ แต่ติดหรือไม่ติดก็แล้วแต่นาย ถ้าผมบอกว่าไม่ก็คือไม่ ห้ามบังคับ ห้ามทำร้ายร่างกาย" ผมหันไปพูดกับมัน

        "ขอบคุณครับ" เดเนียลยกมือผมขึ้นไปจูบแต่ผมชักมือกลับ

        "ยังไม่ทันเริ่มก็ออกลาย" เพลย์บอยชะมัด

        "นี้ฉันจะแทนตัวเองว่าพี่ แล้วเรียกนายว่ากานโอเคไหม" มันหันมาถาม

        "แล้วแต่เอาที่นายสะดวกเหอะ" ผมไม่ได้สนใจกับสรรพนามการเรียกแทนกันอยู่แล้ว เพราะสวนใหญ่ผมก็มึงๆกูๆอย่างเดียว
        "และกานแทนตัวเองว่าผมได้แต่ห้ามเรียกพี่ว่านาย ให้เรียกว่าพี่ หรือเรียกชื่อก็ได้เข้าใจไหม"

        "บอกว่าอย่าบังคับ" ผมบอก

        "อย่างเดียวเอง นะๆ" ผมเกลียดท่าทางดูปัญญาอ่อนนั้นจังเลย
       
        "เออ" ผมตอบ

        "อย่าพูดคำหยาบสิ" มันหันมาว่า

        "ไม่ต้องจีบมันแหละ ถ้าจะเยอะขนาดนี้" ผมหันไปมองมันเคืองๆ

        "ขอโทษครับ~" ท่าทางทะเล้นไม่เหมาะกับวัย

        เราใช่เวลาไม่นานก็ถึงหน้าบ้านเดเนียลหักเลี้ยวพวงมาลัยเข้าไปในโรงจอดรถ

        "คุณปู่กับคุณย่ากานอยู่หรือป่าว" ผมปลดเข็มขัดนิรภัยออก

        "ย่าเข้าโรงพยาบาล แกล้มกระดูหักต้องเข้าเฝือก ปู่ก็อยู่ดูแลย่าอยู่ที่นั้นแหละ" ผมเปิดประตูรถออกไป
       
        "อ่าวหรอ พี่พึ่งรู้น่ะเนี้ย งั้นพรุ่งนี้พี่ไปโรงพยาบาลด้วยน่ะ เดี๋ยวพี่มารับ"

        "อือ ขับรถดีๆ" ผมหันไปพูด เดเนียลขับรถออกไป ส่วนผมก็เดินเข้ามาในบ้าน

        "เฮ้อออออ หวังว่าวิธีนี้คงจะทำให้ผมลืมมันง่ายขึ้น"

        ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะตัดใจจากไอ้สารเลวนั้นได้ไหม แต่ผมก็จะพยายาม ขอโทษน่ะเดเนียลผมจำเป็นต้องยืมมือเข้ามาช่วย เดเนียลอาจทำให้ผมสามารถตัดใจจากมันได้เร็วขึ้น ผมจะไม่แคร์มันอีกแล้ว จะไม่ข้องเกี่ยวกับมันอีกแล้ว ลาแล้วลาขาด...

*************************************
ก็บอกว่าลงดึกไง (ไอ้ไรต์ มึงจะลงดึกไปไหม : คนอ่าน)55555555 มาอัพให้แล้วนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อคู่ของ.......
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 08-05-2015 23:51:57
แดเนียลนี่เกิดมาเพื่อเป็นพระรองชัดๆ เลยนะคะเนี่ย เห็นแบบนี้แล้วไม่อยากให้แดเนียลเสียใจเลยค่าา.. :hao5: *ไนท์กลัวเสียหน้าใช่ไหมคะ? ถึงได้ชิงบอกว่าตัวเองเบื่อกานต์ก่อนน่ะ โถๆ~ ป่านนี้ไม่อาละวาดคอนโดพังไปแล้วเร้ออ.. o17 *
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 08-05-2015 23:56:47
คู่ของ กานต์แดเนียลจิ 555 สุดใจขาดดิ้นอ่ะ  o13

เน้อออออออออออออออ  :3123:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 09-05-2015 00:43:14
มีแฟนใหม่ไปเลยกานต์ อย่าสนใจอีไนท์อีกเลยยยยย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Au_y ที่ 09-05-2015 10:54:43
 :pig4:  :pig4:  :pig4:
รอกานอยู่ มาต่อนะ
รอ รอ รอ
 :call:  :call:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 09-05-2015 11:05:04
 :katai1:   สันดาน. ไนท์จะไปตายที่ไหนก็ไป
แดเนียลอย่ามาออกลายทีหลังนะ ไม่ค่อยอยากเชื่อ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 09-05-2015 20:42:07
 :pig4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 28 (08-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 09-05-2015 22:56:02
สั้นจุงเบยคะ :ling1:
ตอนต่อไปขอไนท์กานต์อีกน้า หุหุ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 29 (09-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 09-05-2015 23:05:39
chapter 29 ปะทะ












        วันนี้ผมรีบตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัว วันนี้ผมจะไปบ้านพี่ดิน ผมเดินออจากห้องน้ำมาหยิบเสื้อผ้าที่พี่ดินเตรียมไว้ให้เป็นเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกับกางเกงขายาวสีขาวขึ้นมาสวมก่อนจะเดินมาที่โต๊ะหัวเตียงหยิบสร้อยที่พี่ดินซื้อให้ตอนไปเที่ยวขึ้นมาใส่

        "เสร็จแล้ว" ผมเดินออกมาหาพี่ดินที่รออยู่ในห้องนั่งเล่น

        "ถ้าให้ไปเปลี่ยนชุดตอนนี้จะทันไหม" พี่ดินพูดยิ้มๆ

        "ตัวเองเป็นคนเลือกเอง ช่วยไม่ได้" ผมแลบลิ้นใส่เขา ก่อนเดินหยิบรองเท้า

        เพี๊ยะ!
        ฝ่ามือตีลงมาที่ก้นของผมไม่แรงมากแต่ก็เจ็บ

        "โอ้ย! พี่ดินด้ายเจ็บน่ะ!" ผมหันไปแวดใส่

        "หึหึหึ จะอ่อยไปไหน"

        "หยิบรองเท้าก็หาว่าอ่อย โห้ยย ตัวเองหื่นก็บอกมาเถอะ" ผมจิ้มที่ปลายคางร่างสูง

        "เดี๋ยวไม่ต้องไปกันแหละวันนี้" เขายิ้มกริ่ม

        "ไอ้บ้า~ ไปกันได้แล้วเดี๋ยวคุณแม่พี่รอนาน" พี่ดินจับมือผมลงลิฟท์มายังลานจอดรถก่อนพากันขึ้นไปนั่งแล้วขับรถออก

        "ด้ายไม่กล้าเจอหน้าอ่ะ" เขาชวนผมไปบ้านเขาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ตอนแรกก็ไม่อยากไปแต่พี่ดินอยากให้ไปผมเลยต้องไปด้วย

        "เออน่า นี้จะพาไปทำความรู้จัก" พี่ดินหันมาผลักหัวอย่างหยอกล้อ

        "ก็ด้ายกลัวทำตัวไม่ถูกอ่ะ"

        "ก็ทำตัวน่ารักเหมือนเดิมนั้นแหละ"

        "ทำตัวน่ารักไม่เป็น แต่ทำตัวหล่ออ่ะเป็น ฮ่าาาาาา" ผมหัวเราะลั่นรถ

        "หราาา หล่อมากเลย หล่อจนมีผัวเลยเนอะ" พี่ดินยกยิ้มหัวเราะอยู่ในลำคอ

        "ตัวเองหล่อไม่พอ ผัวก็หล่อ ฮ่าาาาา" ทั้งผมทั้งพี่ดินหัวเราะไปด้วยกัน

        "ผัวไม่หล่อธรรมดา ผัวหล่อและรวยมาก"

        "ก็ไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไรเลย"

        "แน่นอน" พี่ดินยิ้มมุมปาก

        "นี้พี่ดิน แถวนี้มีห้างไหม" หันไปถาม

        "มี ทำไมอ่ะ"

        "ด้ายจะซื้อผลไม้ไปฝากคุณแม่อ่ะ" ไปมือเปล่าน่าเกียจแย่

        "ไม่ต้องแวะห้างหรอก ไปซื้อที่ตลาดก็ได้"

        "ไม่เอา มันน่าเกียจ ซื้อของตลาดไปให้คุณแม่เนี้ยน่ะ" ผมหันไปถาม

        "โอ้ย บ้านพี่ไม่ถือ แม่บ้านซื้อของตลาดมาบ่อยจะตาย ซื้อในห้างได้น้อยซื้อตลาดพี่ว่าได้เยอะกว่าอีก" พี่ดินหักพวงมาลัยเลี้ยวขวา

        "เอางั้นก็ได้" พี่ดินขับรถตรงไปก่อนจะเลี้ยวเข้าตลาด เราเดินเลือกผลไม้มา 3 อย่าง มีองุ่นแดง ส้มเขียวหวาน แอปเปิ้ล ผมขวักตังตัวเองจ่ายแต่พี่ดินดึงมือกลับ

        "เดี๋ยวพี่ออกเอง" เขาหยิบกระเป๋าตังขึ้นมา

        "ไม่เอาด้ายจะซื้อไปฝากคุณแม่เอง ไม่ใช่ให้พี่ซื้อ" ผมยื่นเงินของตัวเองให้แม่ค้า

        "เก็บลงไปเลย เดี๋ยวพี่ออกเองแค่นี้" พี่ดินก็ยืนเงินให้แม่ค้า

        "เอ่อ...งั้นหารกันนะค่ะ จะได้ไม่ต้องแย่งกันออก" แม่ค้ารับเงินของผมกับพี่ดินไปไปแล้วทอนเงินแยกกัน

        "เอามานี้ เดี๋ยวพี่ถือให้" พี่ดินแย่งของในมือไปถือ
        "ป่ะไปกันได้แล้ว พี่เริ่มหิวข้าวแล้วเนี้ย"

        "อือ" ผมขานรับ พี่ดินเดินมาจับมือผมแล้วจูงมือกันไปที่รถ

        "ด้ายง่วงจังเลย ตื่นแต่เช้าอ่ะวันนี้" ผมขยี้ตา แล้วหาว

        "นอนไปก่อนถึงบ้านแล้วพี่ปลุก" พี่ดินเอี้ยวตัวมาปรับเบาะนั่งให้เอนนอนไปด้านหลัง

        "อือ ใกล้ถึงแล้วปลุกด้วย" ผมหันไปบอก พี่ดินพยักหน้ารับก่อนจะขับรถออกจากตลาด ส่วนผมก็หลับตาลง

        ..
        ..
        ..
        ..
        .
        .

        จุ๊บ
        ริมฝีปากของผมรู้สึกเหมือนมีอะไรมทแตะเบาๆ

        "อืออ" ผมขยับหน้าหน้า

        "จ๊วบ..ตื่นได้แล้วไอ้ขี้เซา" ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาเจอหน้าพี่ดินอยู่ใกล้กันแค่คืบ

        "อืออออ" ผมยกมือขึ้นบิดขี้เกียจ ก่อนจะเอามือขวาคล้องคอร่างสูง

        "ถึงแล้ว ลงกัน" พี่ดินกระซิบบอก ผมยิ้มหวานขึ้นมาก่อนจะเงยหน้าจูบปลายคางของร่างสูง
        "หยุดเลย เดี๋ยวก็ไม่ได้เข้าบ้านหรอก" พี่ดินยกนิ้วจิ้มที่จมูกผม

        "ป่ะ เข้าบ้าน" ผมลักขึ้นนั่งดีๆ ก่อนที่พี่ดินจะปลดเข็มขัดนิรภัยออกให้ แล้วเราก็ออกจากรถเดินไปหยิบผลไม้ที่อยู่เบาะหลังขึ้นมาก่อนเดินไปยังตัวบ้าน

        "นี้บ้านหรือวัง" ผมหันไปถามพี่ดิน

        "ไม่ได้ใหญ่อะไรขนาดนั้น" พี่ดินจูงมือผมเดิน

        "ใหญ่จะตาย บ้านด้ายดูเท่ารังหนูเลยอ่ะ" บ้านผมนี้ได้แค่ 1 ส่วน4 ของตัวบ้านพี่ดินเองมั้ง

        "เว่อร์ไปแหละ" พี่ดินผลักหัวผมเล่น ผมเลยยิ้มหวานให้เขา

        "พี่ดิน คุณแม่พี่ดินเขาดุไหมอ่ะ" ผมหยุดเดิน แล้วถามพี่ดินอย่างจริงจัง

        "ดุมาก ถ้าอะไรที่เขาไม่พอใจเขาจะด่า" ร่างสูงหันไปพูดแกล้งเส้นด้าย

        "หรอ ด้ายกลัวจัง" เส้นด้ายเงยหน้ามองร่างสูง

        "ทำอะไรอย่าขัดใจท่านก็แล้วกัน ไม่งั้นจะโดนวีนใส่" ร่างสูงยังคงแกล้งเส้นด้าย ตามจริงแล้วแม่ของเขาเป็นคนใจดีมากๆ ไม่ใช่คนเจ้าอารมณ์อย่างที่ดินบอก

        "งั้นกลับกันเถอะ" ผมดึงมือร่างสูงกลับ

        "หึหึหึ จะรีบกลับทำไม พี่อุตส่าขับรถมาตั้งไกล" พี่ดินดันผมให้เดินไปข้างหน้า

        "คิดถึงจังเลยครับ" ร่างสูงเดินเข้ามากอดหญิงสาวที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน

        "มาแล้วหรอลูก" แม่พี่ดินสวมกอด

        "เอ่อ...ด้ายนี้คุณแม่พี่" พี่ดินบอก

        "สะ....สวัสดีฮ่ะคุณแม่" ผมรีบยกมือไหว้หญิงวัยกลางคน แม่พี่ดินยกมือรับไหว้ผม

        "สวัสดีจ๊ะ" เธอยิ้มอยากอ่อนโยน

        "คุณแม่ครับ นี้เส้นด้ายเป็นคนรั......"

        "รุ่นน้องพี่ดินฮ่ะ" ผมรีบพูดแทรก แล้วหันไปมองพี่ดิน ที่กำลังขมวดคิ้วอย่างสงสัย ก็ถ้าคุณแม่รู้สถานะของพวกเราท่านได้ด่าผมพอดีสิ

        "หรอจ๊ะ ตาดินนี้มีรุ่นน้องที่คณะน่ารักแบบนี้ด้วยหรอลูก"

        "ด้ายพักอยู่ห้องข้างๆพี่ดินนะฮ่ะ แต่ด้ายกับพี่ดินเรียนคนละคณะกัน" ผมบอก ก่อนรอบมองพี่ดิน ตอนนี้ร่างสูงกำลังโกธรผมอยู่แน่ๆ ดูจากสีหน้าเขาแล้ว

        "อ่อจ๊ะ งั้นเราเข้าบ้านเถอะลูก ว่าแต่พวกเราทานอาหารเช้ามาหรือยัง" แม่หันมาถามผม ผมมองหน้าพี่ดินนิดๆ ก่อนหันไปตอบแม่

        "ยังเลยฮ่ะ วันนี้ด้ายขอฝากท้องหน่อยนะฮ่ะ" ผมพูดติดความทะเล้นนิดๆ

        "ได้สิจ๊ะ" แม่พี่ดินยิ้มให้กับผม คุณแม่เดินนำผมมายังห้องทานอาหาร

        "อ่ะ!" พี่ร้องออกมานิดหน่อยเมื่อเจอหญิงสาวคนนึงนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารอยู่แล้ว

        "พี่ดินมาแล้วหรอค่ะ น้ำรอตั้งนานแหนะ" หญิงสาวรีบลุกจากเก้าอี้เดินมาควงแขนชายหนุ่ม

        "มาได้ไงครับ" พี่ดินถาม

        "คุณแม่บอกว่าพี่ดินจะมาทานข้าวเช้าด้วยวันนี้ น้ำเลยขับรถมาหา"

        "มานั่งสิลูก" คุณแม่เชิญพวกเรานั่งลง

        พี่ดินถูกพี่น้ำลากให้เดินไปนั่งฝั่งเดียว ผมเลยต้องมานั่งฝั่งตรงข้ามกับพี่ดินโดนยมีคุณแม่นั่งอยู่หัวโต๊ะข้างๆ

        "แม่แป่น ตั้งโต๊ะอาหารเลย ตาดินมาแล้ว" คุณแม่หันไปบอกป้าแม่บ้าน

        "ค่ะ คุณหญิง" แม่บ้านขานรับก่อนเดินเข้าครัว คนรับใช้แต่ละคนเดินถือจานอาหารออกมาเรียง
       
        "น้อย เดียวเตรียมล้างผลไม้ให้ฉันไว้อย่างละครึ่งใส่จานไว้ แล้วที่เหลือก็เอาไปแบ่งกันกิน" พี่ดินหันไปพูดกับคนรับใช้แล้วยื่นถังผลไม้ให้

        "ค่ะ คุณดิน" หญิงสาวรับแล้วเดินเข้าไปในห้องครัว เตรียมล้างผลไม้ปอกให้เรียบร้อยแล้วเดินมาวางไว้ที่โต๊ะทานอาหาร

        "เดี๋ยวตรงนี้ฉันจัดการเอง พวกเธอไปกินข้าวกันไป" หัวหน้าแม่บ้านสั่งเด็กทุกคนให้ไปทานข้าว ส่วนตนเองยืนอยู่ข้างประตูรอเผื่อคุณหญิงต้องการอะไร
        "น้อย เดี๋ยวเตรียมน้ำหวานให้คุณๆ ก่อนแล้วค่อยไป"

        "เอ่อ......เดี๋ยวด้ายไปยกน้ำมาให้ฮ่ะ พี่น้อยไปทานข้าวเถอะฮ่ะ" เส้นด้ายพูดบอกหญิงสาว เธอพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปยังห้องทานอาหารหลังบ้านที่มีไว้สำหรับคนงาน แล้วเส้นด้ายก็เดินเข้าไปในครัว

        "คุณแม่ค่ะ ทานนี้สิค่ะ" น้ำตักแกงใส่จานให้แม่ของดินอย่างเอาใจ

        "หนูน้ำนี้น่ารักจริงๆ รู้จักเอาใจผู้ใหญ่ด้วยเนอะตาดิน" หญิงวัยกลางคนยิ้มอย่างอบอุ่น

        "อ่อครับ" ดินตอบเพียงแค่นี้

        "คุณแม่ค่ะ น้ำว่าน้ำขอตัวไปช่วยน้องยกน้ำก่อนนะค่ะ ถือคนเดียวคงไม่ไหว" น้ำหันมาบอก

        "ได้จ๊ะ" น้ำลุกขึ้นก่อนเดินเข้ามายังห้องครัว

        พรึบ
        ร่างบางรีบเดินเร็วไปหน่อยทำให้ไหล่ตัวเองชนกับคนที่เดินสวนทางพอดี

        "อ่ะ! ขอโทษฮ่ะ..." เส้นด้ายที่กำลังยกน้ำมาเสิร์ฟ กลับชนหญิงสาวจนหกเกือบหมด

        "เดินยังไงห่ะ! ดูชุดฉันเลอะหมดเลย" หญิงสาวร้องโวยวาย ก็ชุดของเธอมีรอยคราบน้ำหวานที่เส้นดายถือไว้

        "ด้ายขอโทษฮ่ะ" หนุ่มน้อยหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมาเช็ดให้

        พรึบ
        หญิงสาวผลักมือของเส้นด้ายออก

        "สกปรก อย่าเอามาเช็ดฉันน่ะ!"

        "เอ่ออ...ด้ายขอโทษจริงๆน่ะฮ่ะ" เส้นด้ายไม่รู้จะทำไง ได้แต่ขอโทษเธออยู่อย่างงั้น

        "พี่ดินไม่น่าไปอยู่กับคนอย่างแกเลย ทำตัวน่ารังเกลียด"

        "ด้ายก็ขอโทษไปแล้วหนิ พี่น้ำทำไม่ต้องว่าด้ายด้วย"

        "แกแย่งผู้ชายของคนอื่นจะไม่ให้น่ารังเกลียดได้ยังไง แกมันวิปริตผิดเพศ หน้าด้านหน้าไม่อาย"

        "......................" เส้นด้ายทำได้แค่กำมือแน่น

        "ยังไงพี่ดินก็ต้องแต่งงานกับฉัน ฉันรู้ว่าแกกับพี่ดินกำลังแอบคบกันอยู่ ถ้าคุณแม่รู้เขาว่าลูกชายเขามาคบกับคนอย่างแก เขาคงเสียใจน่าดู หึหึหึ"

        "......................"

        "ฉันเตือนแกไว้ก่อนเลย เลิกยุ่งกับพี่ดินซะ เพราะเขาเป็นของฉัน"

        "ทำไมต้องเลิกยุ่งด้วยในเมื่อพี่ดินรักด้าย พี่ดินเขาไม่ได้รักพี่น้ำสักหน่อย" เส้นด้ายตอบแบบไม่แยแส

        "นี้แก! อย่ามาปากดีให้มาก แกก็รู้ว่ายังไงผู้หญิงก็ต้องคู่กับผู้ชาย" น้ำยกนิ้วชี้หน้า

        "แต่ถ้าเจอผู้หญิงแบบพี่น้ำ ผู้ชายก็คงหันมาชอบผู้ชาย" เส้นด้ายสวนกลับ

        "นี้! นี้แกกล้าว่าฉันหรอ!!" น้ำอารมณ์ขึ้นทันที

        "เบาๆสิครับ เดี๋ยวก็มีคนได้เห็นธาตุแท้ของพี่หรอก" เส้นด้ายยกนิ้วจุ๊ๆที่ปาก แล้วส่ายหัวเบาๆ

        "จิส์! แกระวังตัวไว้น่ะ ฉันจะตามจองเวรจองกรรมกับแก!" น้ำชี้หน้าก่อนเดินออกไป

        เฮ้อออ ออกไปได้สักที ผมเดินไปวางถาดแก้วบนซิ้งล้างจานก่อนจะเดินไปหยิบแก้วใบใหม่มาวางแล้วเทน้ำหวานใส่ใหม่ แล้วเดินออกมาเสิร์ฟน้ำให้ทุกคน แต่พอเดินออกมากลับเห็นแค่แม่ของพี่ดิน

        "มาแล้วหรอลูก เดินกันยังไงให้น้ำหกใส่กันเนี้ย ดูสิเสื้อหนูก็เปื้อน เดี๋ยวรอตาดินแปปนึงน่ะลูก พอดีพี่เขาพาหนูน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้า"

        หื้ม!?! ให้ผู้ชายพาผู่หญิงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเนี้ยน่ะ

        "อ่อฮ่ะ" ผมวางแก้วน้ำหวานลงบนโต๊ะ ก่อนเดินไปเก็บถาดที่ห้องครัว แล้วเดินออกมา ก็เจอพี่ดินกับพี่น้ำที่เปลี่ยนเป็นชุดเดรสสีชมพูอ่อนเดินลงบันไดชั้นบนมา ผ จ้องหน้าพี่ดินอย่างจับผิด

        "ตาดิน เดี๋ยวพาน้องขึ้นไปหาเสื้อผ้าเปลี่ยนไปลูก ชุดน้องเลอะหมดแล้ว"

        "ไม่เป็นไรฮ่ะคุณแม่ เดี๋ยวด้ายค่อยไปเปลี่ยนที่คอนโดเอา" หันหันไปบอกท่าน

        "ได้ไงกัน เดี๋ยวเหนียวตัวหรอกลูก ไปๆตาดินพาน้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้า" คุณแม่ไล่ให้พี่ดินพาผมขึ้นห้อง

        พี่ดินเดินตรงมาก่อนจับข้อมือผมแล้วลากขึ้นมายังก้องนอนของตนเอง

        "ทำไมต้องบอกว่าเป็นรุ่นน้อง!" พี่ดินถามด้วยเสียงเข้ม

        "ก็พี่ดินบอกเองว่าคุณแม่ดุ ด้ายกลัวคุณแม่ด่า ด้ายเลยต้องบอกแบบนั้นนิ"

        "ที่บอกไปก็แค่ล้อเล่น" อยู่ๆเข้าก็ยิ้มขึ้นมา อารมณ์เปลี่ยนเร็วไปไหม
        "พี่อุตส่าจะแนะนำเราให้แม่รู้จักในฐานะคนรัก แล้วดูเราสิพูดออกไปทำไม"

        ปึก ผมทุบลงที่อกหนา

        "ขี้แกล้ง ตัวเองเป็นคนบอกเองแล้วทำมาเป็นมาดุเค้า แกล้งเองอย่ามาว่าด้าย" ผมหันไปมองแบบงอนๆ

        "หึหึหึ แล้วนี้เดินยังไงหื้ม? ถึงได้เลอะเทอะขนาดนี้" พี่ดินจับเสื้อผมแล้วปลดกระดุมออกให้

        "ด้ายคงไม่ทันมองเองแหละ เลยโดนชน" ผมมองมือที่กำลังถอดเสื้อผมออก

        "จะอาบน้ำใหม่เลยไหม" พี่ดินถาม

        "ไม่เอาคุณแม่กำลังรออยู่ น่าเกียจให้ผู้ใหญ่รอนาน"

        "งั้นพี่เช็ดตัวให้" พี่ดินเดินไปหยิบผ้าขนหนูไปชุบน้ำก่อนเดินมาเช็ดตัวให้ผม

        "เมื่อกี้ก็ทำอย่างี้ใช่ไหม" ผมถาม ก็เขาพาพี่น้ำขึ้นมาเปี่ยนเสื้อผ้านิ

        "จะบ้าหรือไง พี่รอเขาอยู่ข้างนอกเถอะ" เขาเช็ดตัวผมเสร็จก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาอีกผืนมาเช็ดตัวให้แห้งก่อนหยิบเสื้อเชิ้ตในตู้ของตัวเองขึ้นมาสวมให้ผมแทน แขนมันยาวไปพี่ดินก็เลยพับให้ถึงข้อศอก

        "แล้วเขามีชุดเปลี่ยนได้ไงอ่ะ" นี้แหละคือสิ่งที่ผมสงสัย เขาคงไม่เอาชุดคุณแม่มาใส่หรอกมั้ง

        "เขานอนที่นี้ปล่อยๆน่ะ คุณแม่พี่เลยให้เอาเสื้อผ้ามาไว้" โอ้โห้ ถึงขั้นมานอนบ้านเลย

        "อยู่ด้วยกันงี้ พี่ไม่หวั่นไหวหรอ" ผมเงยหน้าขึ้นถาม

        "จะหวันไหวได้ไง มีเมียอยู่แล้วทั้งคน" เขาพูดแล้วมองมาที่ผม

        "ใครอ่ะ" ผมถามยิ้มๆ

        "เด็กที่ไหนไม่รู้" เขาพูดก่อนจะยิ้มกลับมาให้ผม

        "อยากเจอหน้าจังเลย พามาแนะนำหน่อยดิ" ผมยังคงกวนพี่ดิน พี่ดินพยักหน้าก่อนจูงมือผมมาที่กระจกบ้านใหญ่ข้างตูเสื้อผ้า

        "นี้ไง" เขาสวมกอดผมจากทางด้านหลัง

        "โห่ หล่อไม่เบาน่ะเนี้ย พี่คิดถูกแหละที่เลือกคนนี้" ผมยิ้มแก้มปริ จ้องตาคมคู่นั้นผ่านกระจก

        "ฟอดดดด ไม่ต้องกินข้าวมันแหละ ทำลูกเลยดีกว่า" พี่ดินฟัดแก้มผมไปมา

        "อื้อออ ฮ่าๆๆ พอแล้วลงล่างกัน" ผมห้ามเขา ก่อนดันอกหนาออกจากตัว

        "จุ๊บก่อน แล้วค่อยลง" พี่ดินรั้งแขนไว้

        "ไม่เอา ลงล่างเร็วๆ" ผมเบี่ยงตัว

        "มาจุ๊บก่อน" พี่ดินดึงตัวผมเข้าไปหา

        "จุ๊บ! พอใจยังลงไปได้แล้ว" ผมเขย่งเท้าขึ้นจุ๊บปลายคาง

        "ไม่เอา จุ๊บตรงนี้เร็วๆ อย่าลีลา" พี่ดินเอานิ้วแตะๆที่ปากตัวเอง

        "จุ๊บ อือออ!" ร่างสูงจับท้ายทอยผมไว้แล้วกดจูบลงมาหนักๆ

        "จ๊วบ! โอเคไปได้ หึหึหึ" เขาดูดปากผมหนึ่งที่ก่อนปล่อยผมออก

        "นิสัย! วันหลังไม่ให้จุ๊บแล้ว" ผมแวดใส่เขา แต่พี่ดินไม่สะทกสะท้านเอาแต่ยิ้มอย่างเดียว
        "ไอ้บ้า"

        "จ๊วบ!" พี่ดินดึงหน้าผมแล้วก้มลงดูดปากผมอีกครั้ง

        "หื้ยยย" ผมยกมือขึ้นปิดปากก่อนรีบวิ่งออดจากห้อง เสียงหัวเราะดังออกมาจากห้องนอน อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมได้รู้ว่าเขามีความสุขเวลาอยู่กับผมมากกว่าอยู่กับพี่น้ำ หึ~
 
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 29 (09-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 09-05-2015 23:17:34
ด้าย vs น้ำ

เพื่อความสบายใจของด้าย คุณพี่บอกๆแม่ไปเหอะว่านี่แฟนผม :hao7:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 29 (09-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 09-05-2015 23:21:09
อีนังน้ำเผยธาตุแท้ออกมาแระ  เมื่อไหร่พี่ดินกะคุณแม่จะเห็นนะ ด้ายสู้ๆนะ อย่ายอมแพ้นังชะนีน้ำ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 29 (09-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 09-05-2015 23:30:57
พี่ดินกล้ามเนื้ออ่อนแรงเหรอคะ ถึงได้ยอมให้ยัยน้ำ(เน่า)ควงแขนตลอดเวลาแบบนั้นน่ะ? สลัดออกไม่เป็น? นี่ถ้าพี่ดินไม่บอก เราก็เกือบลืมไปแล้วนะคะเนี่ยว่ามีด้ายเป็นแฟน

อีกอย่าง..ตอนเปลี่ยนชุดทำไมไม่ให้น้ำขึ้นไปเปลี่ยนคนเดียวคะ อย่าบอกนะว่ากลัวหลงทาง~ ได้ข่าวว่ามานอนบ่อยๆ ไม่ใช่เหรอ?

ตอนนี้เราแอบขัดใจทั้งคุณแม่คุณลูกเลยล่ะค่ะ :katai1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 29 (09-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 09-05-2015 23:44:33
 :hao4: :hao4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 29 (09-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Noina_Pn ที่ 10-05-2015 23:20:40
 o13 o13
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 29 (09-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 12-05-2015 23:44:25
พี่ดินน่ารักอีกแระ อ่านไปเขินไป  :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 30 (19-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 19-05-2015 23:22:18
chapter 30 [Din & Sendai]












        ช่วงเย็นคุณแม่ของพี่ดินก็ชวนทุกคนไปเดินเล่นที่ห้าง เพราะท่านบอกเบื่อที่จะอยู่บ้าน ตอนนี้ผมกำลังยืนรอพี่ดินอยู่ที่โรงจอดรถ

        "พี่ดินทำไรอยู่อ่อ? ทำไมช้าจัง" ผมเดินเข้าไปหาพี่ดินที่เดินลงบันไดบ้านมา

        "กำลังให้น้อยเช็คของให้นะ พี่จะได้ซื้อของเขาบ้านให้คุณแม่ถูก"

        "หรอ แล้วคุณแม่บอกว่าจะไปห้างไหนอ่ะ?"

        "ห้างใกล้นี้แหละจะได้ไม่เสียเวลา" พี่ดินจับมือผมก่อนจะจูงเดินไปยังรถของตนเอง

        "พี่ดินค่ะ รอน้ำด้วย" หญิงสาวตะโกนเรียก ก่อนจะรีบเดินลงบันไดบ้านมาหาดิน
        "น้ำขอไปด้วยนะค่ะ" หญิงสาวรีบกอดรอบแขนอีกข้างที่ยังว่างอยู่

        "แล้วคุณแม่พี่ล่ะ" ดินหันไปถาม ก็ตอนแรกน้ำจะไปกับคุณแม่โดยให้น้าชัยขับรถให้

        "น้ำบอกคุณแม่แล้วค่ะว่าจะไปพร้อมกับพี่ดิน" หญิงสาวพูดยิ้มๆ

        "งั้นก็ได้" พี่ดินตอบตกลง ผมเลยกระตุกมือเบาๆส่งสัญญาณ
'อืออ ไม่เอาน่ะ' ผมทำปากยื่นๆใส่แล้วสายหน้าไปมาแบบเห็นแค่สองคน ก็ผมไม่อยากให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับพวกผมอ่ะ

        "โอเคค่ะ งั้นน้ำนั่งหน้านะค่ะ เพราะน้ำขายาวนั่งหลังไม่ได้ น้องด้าย ขา-สั้น ก็นั่งหลังไปนะค่ะ"
ว่าจบหญิงสาวก็เดินไปนั่งบนรถข้างคนขับ
 ผมนี้อยากเดินเข้าไปตบ มันด่าผมว่าขาสั้นอ่ะ เห็นผมงิ๋มๆแบบนี้ ผมชอบมีเรื่องบ่อยน่ะเว้ย (โดยเฉพาะกับพี่ดิน)

        "ขึ้นไปนั่งก่อนไป ขากลับค่อยนั่งกับพี่" พี่ดินเปิดประตูรถให้ผมก่อนหันมาพูดแล้วดันผมเข้ารถ

        "ด้ายจะไม่ยอมทุกครั้งน่ะ บอกไว้ก่อน" ผมหันไปพูดกับพี่ดินก่อนปิดประตูลง

        "นี้กูผิด??" ดินถามตัวเองก่อนเดินขึ้นรถ

        "น้ำว่าเราออกรถเถอะค่ะ น้าชัยพึ่งขับรถออกไปเมื่อกี้นี้เอง" พี่น้ำหันมาพูดกับพี่ดิน ผมนั่งกอดอกอยู่ด้านหลัง โดยใช้สายตามองผ่านกระจกหลังส่งถึงพี่ดิน แล้วตัวเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับอาการของผมเลย มีการส่งขยิบตาส่งมาให้

        "เชอะ" ผมสบัดหน้าหนี แต่หางตาผมเห็นพี่ดินยิ้มให้

        "เดี๋ยวพี่เปิดเพลงดีกว่า ในรถมันเงียบเกิน" ผมพยักหน้า

        เพียงไม่นานเราทั้งสามคนก็มาถึงห้างที่นัดกันไว้ คุณแม่เดินลงจากรถออกมายืนรอ ส่วนพี่ดินก็เลี้ยวรถเข้าซอง เราทั้งสี่คนเดินเข้าไปในห้าง โดยที่น้าชัยคนขับรถนั่งรออยู่แถวลานจอด ผมชวนน้าชัยไปเดินด้วยกัน แต่แกดันปฏิเสธ แกบอกว่าแกไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะ
        "แม่ว่าจะไปดูเสื้อผ้าสักหน่อย"

        "งั้นเดี๋ยวน้ำช่วยเลือกนะค่ะ"

        "ดีเลยลูก แม่กก็ไม่รู้จะเลือกยังไง"

        "พี่ดินไปช่วยน้ำเลือกด้วยนะค่ะ" พี่น้ำเดินมากอดรอบแขนของพี่ดิน

        "ด้ายอยากดูเสื้อผ้าบ้างฮ่ะ" ผมหันไปบอกพี่ดิน

        "ก็ไปซิ ไม่มีใครห้าม" พี่น้ำหันมาพูดกับผม ผมมองหน้าพี่ดินก่อนหันไปมองหน้าพี่น้ำ

        "งั้นด้ายไปคนเดียวก็ได้ ด้ายขอไปดูเสื้อผ้าก่อนนะฮ่ะคุณแม่"

        "จ๊ะ" คุณแม่ยิ้มให้ผม ผมเหล่มองพี่ดินนิดนึงก่อนเดินไปยังโซนเสื้อผ้าผู้ชาย

        "ด้าย รอพี่ด้วยดิ น้ำปล่อยพี่ก่อนพี่ก็อยากไปดูเสื้อผ้าพี่เหมือนกัน" พี่ดินเรียกผมก่อนจะหันไปพูดกับพี่น้ำ

        "งั้นน้ำไปด้วย" พี่น้ำบอก

        "แล้งแม่พี่ล่ะ" พี่ดินถาม

        ".....น้ำขอโทษค่ะคุณแม่ งั้นพี่ดินไปเองก็ได้ เดี๋ยวน้ำไปดูเสื้อผ้ากับคุณแม่" เธอรีบปล่อยแขนพี่ดินทันที

        ผมยกยิ้มให้เธอเห็น หึ อย่ามาสู้กับผมเลยพี่น้ำเสียเวลา

        "ด้ายอยากไปดูรองเท้า"

        "พี่จะดูเสื้อผ้าให้ เลือกเสร็จแล้วค่อยเดินมาหาพี่"

        "อือ" ผมเดินแยกออกมาทางซ้ายจะเป็นมุมรองเท้าทั้งหมด ที่ห้องผมมีแค่ร้องเท้า 3 คู่เอง รองเท้าใส่ไปเรียน รองเท้าแตะ แล้วก็ผ้าใบ ผมว่าจะเลืออีก 2 คู่เอาไว้ใส่ไปโอกาศอื่นๆบ้าง ผมลองมา 5-6 คู่ พี่พนักงานก็บริการดี ช่วยหยิบคู่โน้นคู่นี้มาให้เลือก จนเจอ 3 คู่ที่ถูกใจ แต่ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไม่เอาคู่ไหน โชคดีน่ะเนี้ยมีผัวรวย ฮ่าๆๆๆๆ เอามันทั้ง 3 คู่เนี้ยแหละขี้เกียดเลือกแล้ว

        Tru........ Tru........
        เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ผมล่วงมือไปหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า

        "ว่าไงเลย์"

        //อยู่ไหน//

        "เค้าอยู่ห้างกับพี่ดิน โทรมามีไรอ่ะ"

        //วันนี้วันอะไร//

        "วันเสาร์ ถามไรเนี้ยที่ห้องไม่มีปฏิทินหรือไง" บ้าป่าวอ่ะ แค่นี้ก็ต้องโทรมาถาม

        //เดี๋ยวกูตบให้ วันนี้วันเกิดไอ้ลันมึงลืมวันเกิดเพื่อนอ่อ?//

        "เห้ยลืมมม เอาไงอ่ะให้เค้าซื้อเค้กไปให้ไหม เค้าอยู่ห้างพอดี"

        //กูกะจะเซอร์ไพรส์มันที่ร้านเหล้า มึงซื้อมาเลยก็ได้//

        "โอเค แล้วให้เค้าไปร้านเหล้าไหนอ่ะ"

        //ZTH ร้านเดิมอ่ะ//

        "โอเค เดี๋ยวบอกพี่ดินก่อน แค่นี้น่ะ"

        //เค เจอกัน// ผมวางสายจากเลย์ก่อนเดินไปหาพี่ดินตรงมุมเสื้อผ้า

        "ได้แล้วหรอ"

        "อือ ด้ายเอาสามคู่น่ะ"

        "อือได้ ว่าแต่เราจะเอาตัวไหนพี่ซื้อให้" พี่ดินยกเสื้อเชิ้ตขึ้นมาสองตัว

        "ไม่เอาแล้ว เสื้อผ้าเต็มตู้ด้ายใส่ไม่หมด" ผมหยิบเสื้อไปแขวนที่เดิม แต่พี่ดินก็หยิบขึ้นมาชูอีก

        "พี่ให้เลือกเร็วๆ" ผมมองดูนิดนึงก่อนชี้ไปที่เชิ้ตขาวที่มีรูปโลมาสีน้ำเงินปักอยู่ที่อกด้านซ้าย

        "แต่พี่ว่าตัวสีครีมน่ารักดีออก มีรูปหมีปักอกด้วยเหมาะกับด้ายดี" ผมมองหน้าพี่ดิน.. แล้วจะให้ผมเลือกทำไม

        "งั้นเอาสองตัว ด้ายจะเอาสีขาว ส่วนสีครีมเอาให้ลันน่ะวันนี้วันเกิดลัน" ผมคว้าสองตัวเดินไปจ่ายเงิน

        "อ่าวหรอ พี่พึ่งรู้" พี่ดินควักเงินก่อนยื่นให้พนักงาน

        "อือ จ่ายเสร็จแล้วเราเดินไปซื้อเค้กน่ะ เลย์นัดเซอร์ไพรส์ลันที่ ZTH อ่ะ"

        "งั้นเดี๋ยวพี่ไปบอกคุณแม่พี่ก่อน"

        "อือ" ผมเดินกลับมายังโซนเสื้อผ้าผู้หญิงเห็นพี่น้ำกำลังยืนเลือกชุดอยู่กลับคุณแม่อยู่พอดี

        "คุณแม่ครับ"

        "ซื้อเสร็จแล้วหรอลูก" คุณแม่เงยหน้าขึ้นมามอง

        "ครับ คุณแม่ครับพอดีผมจะมาบอกว่าผมกับน้องขอกลับก่อนนะครับ"

        "อ่าว ทำไมรีบกลับกันจังเลยลูกพึ่งมาถึงได้สักพักเอง"

        "ผมต้องรีบไปทำธุระต่อ"

        "คุณแม่ค่ะ งั้นน้ำขอกลับพร้อมพี่ดินนะค่ะ" พี่น้ำรีบหันไปขอคุณแม่ทันที

        "คงจะไม่ได้นะครับพี่น้ำ พอดีพวกผมมีธุระส่วนตัวต้องไปทำต่อ" ผมพูดดักก่อน

        "ไม่เป็นไรค่ะ พี่รอได้" หน้าด้านยังจะตามพี่ดินอยู่อีก

        "พี่มีธุระจริงๆครับ พี่คงไปส่งเราไม่ได้" พี่ดินช่วยพูด

        "หนูน้ำกลับพร้อมแม่ก็ได้ลูก ถ้าพี่เขามีธุระจริงๆ" คุณแม่พูดกับพี่น้ำก่อนจะหันมามองพวกผม
        "แล้วจะมาค้างกับแม่ไหม หรือจะกลับคอนโดเลย"

        "ดูก่อนครับ ถ้าดึกอาจกลับคอนโดเลย คุณแม่ไม่ต้องรอพวกผมนะครับ"

        "งั้นก็ได้ลูก ขับรถดีๆน่ะลูกแม่เป็นห่วง"

        "ครับ ผมไปน่ะครับ" พี่ดินลาคุณแม่ ผมยกมือไหว้ทันก่อนจะเดินออกจากโซนนั้นมา

        "โอเค พี่ว่าเราซื้อของขวัญเพิ่มดีกว่า แค่นี้น้อยไป" พี่ดินรับถุงเสื้อผ้ามาถือก่อนเดินจูงมือผมไปโซนเบเกอรี่ เราเลือกเค้กช็อคโกแลตก้อนโตมา หน้าเค้กเขียนว่า Happy Birthday to Runrun♡

        "พี่ดินด้ายอยากไปโซนของเล่นเด็กอ่ะ"

        "ไปทำไม" เขาหันมามองหน้า

        "ด้ายจะซื้อของขวัญ" พี่ดินพยักหน้าก่อนจะพาไป ผมให้พี่ดินไปเข็นรถเข็นมา อย่างแรกที่ผมหยิบคือของเล่นชุดห้องครัว และชิ้นต่อๆมาคือ ชุดห้องนั่งเล่น ชุดห้องนอน ตุ๊กตาบาร์บี้ เสื้อผ้าของตุ๊กตาบาร์บี้ ชุดตักก่อกองทราย ไดโนเสาร์ ดาบมีไฟ ลูกบอลเล็กหลากสี สมุดระบายสี เจ้าหญิงในเทพนิยายทั้งหมด  อุปกรณ์เสริมสวยของตุ๊กตา และอย่างสุดท้ายชุดครอบครัวคิตตี้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เอาไปกวนตีนมันหน่อยฮ่ะ

        "ดูหยิบมาแต่ละอย่าง หึหึหึ" พี่ดินหัวเราะกับผม

        "ฮ่าๆๆ ก็ลันมีของเกือบทุกอย่างแลว้ด้ายเลยเปลี่ยนบ้างไง" พี่ดินส่ายหัวยิ้มๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบอุลตร้าแมน กับไอ้มดแดงใส่ในรถเข็น

        "สงสารมันมีแต่ของมุ้งมิ้ง หึหึหึ"

        "จะกวนตีนมันก็บอกมาเหอะ ฮ่าๆๆ" ผมยิ้มให้
        "พี่ดินว่าที่นี้เขาจะรับห่อของขวัญไหมอ่ะ"

        "มีอยู่แล้วแหละ พี่ว่าเราพอดีกว่าไปจ่ายเงินกัน" พี่ดินเข็นรถไปยังแคชเชียร์ พนักงานมองหน้าพวกผมยิ้มๆ

        "พี่มีกล่องใหญ่ไหมฮ่ะ พอดีอยากให้ห่อของขวัญนะฮ่ะ"

        "มีค่ะ ให้เอารวมกันเลยใช่ไหมค่ะ"

        "ฮ่ะ ขอกระดาษห่อสีชมพูนะฮ่ะ"

        "หึหึหึ งานนี้มีร้อง"

        "เรียบร้อยแล้วค่ะ ทั้งหมด 3,850บาทค่ะ" พี่ดินยื่นเงินสดให้ก่อนรอรับเงินทอน

        "พี่ว่าเรารีบไปดีกว่า"

        เราทั้งคู่รีบขนของขึ้นรถก่อนจะขับรถออกมาจากห้าง ผมบอกให้พี่ดินใช้ทางด่วนเพราะช่วงเย็นถนนเกือบทุกสายจะติดหมด เราใช้เวลาเกือบชั่วโมง ในการเดินทางมาถึงสถานที่ที่เลย์นัดเอาไว้

        "ด้ายขอโทรหาเลย์ก่อนน่ะ"

        "อือ" พี่ดินพยักหน้าก่อนเดินไปหลังรถขนของลง

        tru......... tru.........
        ผมกำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรพอดี แต่เลย์ดันโทรมาหาก่อน
        //อยู่ไหนแล้ว// เลย์ถาม

        "อยู่หน้าร้าน เลย์ออกมาหน่อยดิเค้าไม่มีไฟแช็ก"

        //เออๆรอแปป เฮียผมขออกไปดูดบุหรี่แปปน่ะ// เสียงเลย์ตะโกนบอกพวกพี่ๆ

        //(เออๆ)// เสียงแทรกเข้ามา

        //แค่นี้น่ะกูเดินออกมาแหละ// เลย์วางสายทันทีที่พูดจบ

        ผมมองไปทางประตูผับเห็นเลย์รีบเดินออกมา

        "ขอไฟแช็คหน่อยดิ เค้าไม่มี" ผมแบมือขอ

        "อ่ะ เอาไปจุดข้างใน เดี๋ยวมึงเดินถือเค้กเข้าไปกับเฮียน่ะ ส่วนกูขอไปคุยกับพนักงานก่อนเรื่องไฟ พอไฟดับปุ๊ปมึงค่อยเดินออกมาเซอร์ไพรส์มันโอเคไหม"

        "โอเครร" ผมตอบรับก่อนเราจะเดินแยกกันผมหลบอยู่ตรงประตูทางเข้าส่วนเลย์เดินอ้อมไปทางหลังร้าน

        พรึบ
        เมื่อไฟทั้งร้านดับ ผมก็เดินเข้าไปพร้อมกับเค้กก้อนโตที่ผมซื้อมา

        " Happy birthday to you เย้ๆ Happy birthday to you เย้ๆ
Happy birthday Happy birthday
Happy birthday to you. เย้ๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ" พวกพี่ๆที่นั่งอยู่ที่โตีะก้ช่วยร้องด้วย แต่พวกพี่เขาร้องปกติกันมีผมคนเดียวแหละที่เติมเย้ๆเข้าไป ผมทั้งร้องไปด้วยทั้งหัวเราะไปด้วย หน้าลันเหมือนจะร้องไห้แล้วอ่ะ ซึ้งอ่ะดิ

        "พวกมึงอ่าาา แม่งกูก็ว่าแหละร้านเหล้าเหี้ยไรคนแทบไม่มี แถมมีไฟดับอีก กูก็นึกว่าร้านแม่งเจ๊งซะอีก ฮ่าาา"

        "มึงเล่นชิงหมาเกิดมาทั้งที มันต้องมีเซอร์ไพรส์เว้ย" เลย์พูดได้สุดยอดมาก

        "มึงนั้นแหละ ชิงหมาเกิดก่อนกู ไหนๆของขวัญกูอ่ะ เฮียๆด้วยเอาของขวัญมาส่งยังมือไอ้ลันเดียวนี้เลยอ่ะ" ลันรีบแบมือขอทุกคน

        "อ่ะเอาไป ไม่รู้จะให้อะไรมึงก็เอาไปซื้อเอง" พี่นายยืนเงิน2000ให้

        "รักเฮียตรงเนี้ยแหละ ฮ่าๆ" มันรีบตะปบทันที

        "อันนี้ของพวกกู 3 คนรวมกัน" พี่หยวน พี่ม่าน พี่ปาย ซื้อนาฬิกาแบรนด์เนมให้ พี่ไฟต์โยนกล่องนาฬิกาให้

        "โอ้ยๆ ส่งดีๆดิเฮียเดี๋ยวแตก" มารีบเอาไว้ในอ้อมกอด

        "เอาของกู" พี่ดินยื่นถุงเสื้อให้

        "ขอบคุณคร้าบบ"

        "หึ อันนี้กูเตรียมมาให้มึงแบบพิเศษเลย" พี่ทามไทยื่นกล่องให้ ลันมันรับมาแล้วรีบเปิดเปิด

        "เฮี้ยยย" ไอ้ลันแทบโยนกล่องทิ้ง

        ผัวะ โดนพี่ทามไทตบหัวหนึ่งที่
        "สัส เฮียพอ ไม้โทไม่ต้อง"

        "โห้ย เฮียซื้อไรมาเนี้ยย" มันมาเป็นแผงเลยครับ ทั้งแบบเรียบแบบหยาบ หลายกลิ่น มันถมกันมาเต็มไปหมด ฮ่าๆๆๆ

        "เอาไว้ใช้ ฮ่าๆๆ" พี่ไฟต์กับพี่ทามไท แท้กมือกันแล้วหัวเราะ เรื่องแบบนี้พี่ไฟต์ต้องมีส่วนรวม

        "กูช่วยไอ้ทามเลือกเลยน่ะเว้ย แต่กูเลือกขนาดเล็กสุดมาให้ กูกลัวเอาไซส์ใหญ่มาแล้วมึงใส่ไม่ได้ ฮ่าๆๆ

        "อย่าดูถูกผม ที่พี่ซื้อมาก็ใส่ไม่ได้หรอก ของผมให้เท่ากำปั่นนี้!" มันกำมือชู

        "พวกกูก็ไม่ได้เข้าใจผิดนิ เข้าใจถูกทุกอย่าง ฮ่าๆๆ" ที่นี้หัวเรากันทั้งกลุ่มเลยครับ

        "โยนทิ้งตอนนี้ทันไหมเฮีย" มันหันไปถาม

        "ตีนกูนี้ ทำร้ายจิตใจคนให้"

        "นี้ถ้าเผาได้เผาไปแล้ว เฮียย" มันเก็บของยัดใส่กล่องเหมือนเดิม
        "ไหนของกูเลย์" มันหันไปถามเลย์

        "นี้กูเหมาร้านก็หมดไปหลายหมื่นแหละสัส ไหนจะค่าเหล้าอีกจะเอาไรกับกู"

        "โห่ วันนี้ป๋ามาเองน่ะครับ ฮ่าๆ งั้นให้อภัย เหลือมึงแหละเส้นด้าย เอามาสะดีๆ มึงไม่ต้องมาค่าคงค่าเค้กหมดหลายหมื่นน่ะ เดี๋ยวเจอตีนกู"

        "กำลังจะเล่นบ้างเลย ฮ่าๆๆ งั้นรอแปปพี่ดินไปขนมาให้ด้ายหน่อยดิ" ผมหันไปสะกิดพี่ดิน

        "อือ" พี่ดินเดินออกไปหน้าร้านก่อนจะกับมาพร้อมกล่องของขวัญชิ้นใหญ่

        "โอ้ยด้าย วันนี้กูคงรักมึงสุดใจขาดดิ้นเลย" มันยิ้มร่า เมื่อเห็นกล่อง
        "แล้วสีห่อมึงนี้จะแต๊วไปไหนห่ะ แต่ไม่เป็นไรก็ให้อภัยขนาดกล่อง ฮ่าๆๆ" พี่ดินยื่นกล่องให้ลัน

        "หึหึหึ" เสียงหัวเราะพี่ดินเริ่มดังขึ้น ผมกลั้นขำไว้

        "เปิดดิๆ" ผมเร่ง

        "ซื้ออะไรให้มัน วันเกิดกูขอใหญ่กว่านี้น่ะ" เลย์หันมาถาม

        "เอาจริงอ่ะ คิคิ"

        แควก! ลันดึงกระดาษห่ออกก่อนแกะกล่องของขวัญออก มันก้มมองลงไปในกล่องก่อนหันมามองผมที่กำลังยิ้มกริ่ม

        "ไอ้ด้าย มึงตายยยยย" ลันรีบกระโดข้ามโต๊ะมาหาผม ผมรีบหลบหลังพี่ดิน

        "ฮ่าาาาาาาาาา" ผมหัวเราะลั่น

        "มึงไอ้เพื่อนเหี้ยยย"

        "เหี้ยไรว่ะ" พวกพี่ๆสงสัยจนเทของในกล่องลงพื้น

        "ฮ่าาาาาๆๆๆ ไอ้สัสโครตจี้อ่ะ แม่งคิดได้ไงว่ะ" พวกพี่ๆหัวเราะกันลั่น ลันหยิบตุ๊กตาบาร์บี้ปาใส่ผม


        "มึงเห็นกูเป็นเด็กปัญญาอ่อนหรอสาดดดด" มันหยิบของที่พื้นปาใส่ผม
       
        "ฮ่าาาาา ก็นึกว่าชอบ"

        "กูอยากร้องไห้ ฮือออ ไอ้สัสมึงคิดได้ไง เฮียดูมันดิ ชุดครอบครัวคิตตี้นี้น่ะ เข้ากับหนังหน้ากูมากกกกก" ลันลงไปกองกับของเล่น

        "ทำดีมากน้อง อย่างนี้ต้องมีรางวัล" พี่ไฟต์หยิบเงินพันนึงให้ผม

        "ขอบคุณครับเฮีย ผมต้องการพอดี" ผมยังไม่ทันรับเลย์กับคว้าไปก่อน

        "อ่าวเลย์ ของเค้าน๊าา" ผมรีบลุกขึ้นยืน

        "มีผัวเลี้ยงแล้ว หุบปากไปซะ"

        "วู่วววววว" เสียงแซวดังขึ้น

        "ไอ้บ้า" ผมรีบมุดหน้าลงกับอกพี่ดินหนีความเขิน

        "นี้ๆ วันเกิดกูน่ะ สนใจกูหน่อยเอาเงินมาให้ผมนี้เฮีย" ลันลุกขึ้นจากพื้นก่อนจะมานั่งบนโซฟาดีๆ ก่อนจะพยายามแย่งเอาเงินจากเลย์ แต่เลย์ยัดใส่กระเป๋ากางเกงซะก่อน

        "แค่ค่าเหล้าก็หมดตูดแหละกู พวกเฮียๆอย่าหนีกลับ ไหนๆก็อวดรวยแล้วช่วยผมจ่ายด้วย"

        "เออน่า"

        "แล้วนี้ไอ้กวางไม่มาหรอ" พี่ดินถาม

        "ผัวไม่ให้มา" พี่หยวนพูด

        "แดกๆ กูรอนานแหละ" พี่นายเปิดขวดเหล้าเทคนแรก
        "กินได้ไหมเนี้ยเรา" เขาหันมาถามผม ผมหันไปมองหน้าพี่ดิน พี่ดินพยักหน้า

        "เอาอ่อนๆให้มันพอ เมาแล้วเรื้อนขี้เกียดตาม"

        "แหะๆ" ผมยิ้มแห้งๆให้พี่ดิน ก่อนส่งสายตาไปให้พี่นาย พี่นายมองผมนิดนึงก่อนยิ้มให้

        "งั้นกูเอาผสมโค้กน่ะ" พี่นายจัดการชงเหล้าให้ผม ส่วนคนอื่นๆหาชงกันเอง ผมกระดกแก้วที่หนึ่งเข้าปาก รสชาติเข้มของเหล้าก็เข้าปากเต็มๆ ผมยิ้มร่าให้พี่นาย พี่มันก็หัวเราะก่อนชงแก้วที่สองให้ผม ผมก็กระดกเข้าไปที่เดียว ก่อนแก้วที่สามจะยื่นมาให้ผม

        "ขอบคุณคร้าบบ" ผมเอื้อมมือไปรับแต่ไม่ทัน พี่ดินคว้าไปก่อนกระดกขึ้นดื่ม

        "ไอ้สัสนาย! กูว่าแหละแม่งยิ้มแปลกๆ กูบอกให้ชงเหล้าอ่อนๆ ไม่ใช่โค้กอ่อนๆ ไอ้ห่านี้" พี่ดินยกมือหวังจะตบหัวพี่นายแต่ผมร้องห้ามก่อน

        "อย่ามาตีพี่นายน่ะ! พี่ดินบอกเองว่าถ้าอยากกินต้องกินตอนอยู่กับพี่ ด้ายก็กินตอนอยูากับพี่นี้ไง ขอกินบ้าง เอาแต่ห้ามอยู่นั้นแหละ"

        "งั้นเมามาก็หาทางกลับเองแล้วกัน" พี่ดินกอดอก หันหน้าหนีไปทางอื่น

        "ด้ายกลับกับเลย์ก็ได้ เชอะ!" ผมไม่สนใจหรอก ก็เขาเคยพูดแล้วจะมาคืนคำอย่างนี้ไม่ได้

        "เลย์ไม่ต้องเอามันกลับ ถ้ามึงพามันกลับ เราตัดพี่ตัดน้องกัน" พี่ดินพูดดักผม ผมหันหน้าไปมองเลย์

        "ไม่ต้องแดกก็ดีแล้ว" พูดอย่างงี้คือเข้าข้างพี่ดินใช่ป่ะเลย์!

        "ลัน" ผมเรียกชื่อเพื่อหาแนวร่วม

        "กูไม่รู้ กูไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น" ลันพูดจบก่อนกระดกเหล้าขึ้นดื่ม

        "ด้ายมานอนกับพี่ก็ได้น่ะ" เสียงช่วยชีวิตผมมาแหละ

        "จริงหรอพี่ม่านน ขอบคุณคร้าบ" ผมรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะย้ายไปนั่งข้างพี่ม่าน
        "มีแนวร่วมขนาดนี้ด้ายไม่สนใจแล้วน่ะ ฮ่าๆๆๆ"

        "ไอ้ดื้อ!" พี่ดินตะโกนเสียงดัง แต่ผมไม่สนใจ งานนี้ไม่เมาไม่เลิกคร้าบผม
        ..
        ..
        ..
        ..
        .
        .




        "ด้าย กลับห้องได้แล้วป่ะ" ผมเรียกน้องที่นอนหมอบอยู่บนโซฟา แม่งเพิ่งกินได้ไม่ถึง2ชั่วโมงแม่งก็นอนสลบลงบนโซฟาทันที

        "อือ ฮึก ก พี่ดิน" เสียงไอ้ตัวเล็กสะอื้น

        "อะไรครับ" ผมก้มลงไปหาน้อง

        "พี่ดิน.. พี่ดินทิ้งด้าย ฮึก"

        "ทิ้งที่ไหน ก็ยื่นคุยอยู่นี้ไง" ผมเอามือช้อนใต้ขาพับก่อนจะอุ้มเส้นด้ายขึ้น

        "ก็พี่ดินบอกถ้าด้ายเมาให้กลับเองคนเดียว" ตาปรือเงยหน้าขึ้นมามองผม

        "ไม่ทิ้งหรอก กลับห้องกันเถอะ"

        ผมพาน้องกลับมาที่คอนโด ตามันปรือๆ ด้วยความเมาและเหมือนจะหลับด้วย ผมจับน้องถอดเสื้อผ้าก่อนเช็ดหน้าเช็ดตาเช็ดตัวให้สะอาดก่อนเอาชุดนอนมาสวมให้ แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ

        "พี่ดิน"

        "ครับ" ผมยิ้มอ่อนๆให้ร่างบาง

        "อยาก....." ร่างบางมุดหน้าลงอก

        "อะไรน่ะครับ หึ"

        "ด้ายอยาก" เสียงอู้อี้ตอบกลับ

        "อยากนอนก็นอนสิครับ" ผมยิ้มกับท่าทาง

        "จิส์! ก็บอกว่าอยากไง" เริ่มอารมณ์เสียแหละ หึหึ

        "ง่วงก็นอน ดูตาดิจะปิดอยู่แล้ว" ผมลูบตาหวานนั้น

        พรึบ!! ร่างบางขึ้นคร่อมตักผม

        ผมมองใบหน้าเนียนขาว ที่มีสีหน้าบ่งบอกถึงอารมณ์หงุดหงิด
        "ไม่นอนหรอ เส้นดาย"

        "ด้ายอยาก" น้องมันยังพูดคำเดิม ผมเลื่อนมือมาโอบรอบเอวคอด บีบเค้นแรงๆจนร่างบางร้องคราง ผมค่อยๆไล้ลงไปหาก้นแน่นๆ
        "อือ" ร่างบางกัดปากตัวเอง ผมหยุดมือ

        "ทำเองครับ" น้องมองหน้าผมด้วยตาแดงๆ ก่อนที่สะโพกน้อยๆจะขยับเอาแกนกายน้อยเสียดสีกับท่อนลำของผม

        "อืมม ดีครับ" ผมยกมือจับเอาคอดไว้ เส้นด้ายเอามือยันหน้าท้องผมก่อนจะขยับให้เกิดแรงเสียดสีกว่าเดิม

        "สะ สอนด้ายหน่อย..." ผมมองตาหวานที่ปรือด้วยความเมา ผมยิ้มให้น้อง

        "ถอดเสื้อผ้าก่อนครับ" เส้นดายยืนขึ้นแล้วถอดกางเกงขาสั้นออกเป็นอย่างแรก ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกจนหมด ผมมองทุกการเคลื่อนไหวของน้อง เส้นด้ายหันมาสบตากับผมจนแก้มนียนเริ่มเป็นสีแดงอมชมพูด้วยความเขิน

        "ละ..แล้วไงต่อ" เส้นด้ายค่อยนั่งลงมาทับหน้าท้องของผม ผมเอื้อมมือไปหยิบขวดเจลที่อยู่ในลิ้นชักตู้ข้างเตียง

        "หันหลังแล้วก็อมของพี่ซะ" เส้นด้ายทำตามที่ผมบอก ร่างบางค่อยก้มหน้าลงไป

        แผล่บ
        ผมค่อยๆลงลิ้นกับลูกกลมๆสองลูกสลับไปมา มือนึงก็จับแกนกายน้อยชักรูด เส้นด้ายบิดเร้าไปตามสัมผัส

        "อือ อืมม" ร่างบางจับท่อนลำของผมชักขึ้นลง ลิ้นน้อยๆค่อยเลียไปตามความยาวของน้องชายผมก่อนจะเอาปากครอบ น้องทั้งดูดทั้งอมลิ้นก็ทำหน้าที่ไม่มีหยุด

        "อ๊าาาส์ มันสักปรก อ่าา" เส้นด้ายร้องครางออกมาเมื่อผมลงลิ้นกับช่องทางรัก

        "อืมม" เส้นด้ายดูดส่วนปลายของท่อนลำแล้วลงลิ้นจนผมต้องกระตุกด้วยความเสียว

        ผมค่อยเทเจลลงบนช่องทางรัก ก่อนจะสอดนิ้วเข้าไป

        "อ๊าาาส์ ฮ๊าส์" เสียงครางใสของเส้นดายช่วยเป็นแรงกระตุ้นสำหรับผม ผมค่อยสอดนิ้วเข้าไปลึกกว่าเดิมก่อนจะถอนออกแล้วเสียบเข้าไปใหม่ ส่วนอีกข้างก็สาวแกนกายไปมา ผมเงยหน้าดูดดุนลูกกลมๆสองลูกเพื่อเพิ่มความเสียว

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อืออออ" เสียงครางดังออกจากลำคอของน้อง เส้นด้ายกระตุกไปมาทุกการสัมผัสของผม

        "อืมม ดีครับอย่างนั้นแหละ" ผมครางต่ำออกมาเมื่อน้องลงลิ้นส่วนปลายอีกครั้ง

        "อือออ พี่ดิน อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆๆ" ผมชักแกนกายน้อยถี่ขึ้นเรื่อยๆ เสียงเส้นด้ายเอาแต่ครางระงมลั่นห้อง
        "อ๊าาาาาาาาส์" น้ำรักสีขาวพุงออกมาเลอะหน้าท้องผม

        ผมยันตัวเองขึ้นเอาหลังพิงกับหัวเตียงแล้วจับน้องขึ้นมานั่งพิงอกหนาของผม

        "พี่ดิน จูบด้ายหน่อย" ร่างบางเอี้ยวตัวมาหาผม ผมก้มลงไปสัมผัสกับริมฝีปากอวบอิ่มนั้น ก่อนสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกับลิ้นน้อยๆ

        "อืออออ อ๊ะ" น้องครางเมื่อมือผมกำลังสะกิดยอดอกชมพูนั้นไปมา มืออีกข้างก็จับแกนกายชักรูดไปพร้อมๆกัน

        "จ๊วบ" ผมดูดปากบนเส้นด้ายแรงๆ ก่อนปละออกมา
       
        "ยกก้นขึ้นเร็ว" เมื่อผมบอกน้องก็ยกขึ้นมาทันที

        "อ๊าาาาาาส์ ช้าๆ อ๊ะ" ผมจับบั้นท้ายน้องกดลงมาทับท่อนลำของผม

        "อืมมมม" เสียงครางต่ำออกจากลำคอ

        "ด้าย อ๊า ด้ายทำเอง อ๊ะ อ๊ะ" เส้นด้ายค่อยยกก้นขึ้นก่อนจะกดลงมาอย่างแรงจนร่างบางเกร็งด้วยความเสียวซ้าน

        "อือ ดีมาก จุ๊บ!" ผมกดจูบข้างแก้ม

        "อ๊ะ อ๊ะ ฮ๊า อ๊ะๆๆ" ผมจับเอวคอดยกขึ้นแล้วกดลงมาโดยที่ผมส่วนเอวตัวเองใส่น้อง

        "อ๊าาา ลึก อ๊ะ ลึกไป อืออ" ร่างบายสายหัวไปมาเมื่อรู้สึกไม่ไหว

        "ซี๊ดดดด อย่าตอดแน่นนักสิเส้นด้าย" ผมเอามือลูบไล้ไปตรงหน้าท้องแบนราบของน้อง ก่อนจะจับแกนกายน้อยๆชักรูดเพื่อเพิ่มความเสียว

        "อือออ อ๊ะ" น้องเอนตัวมาพิงผมก่อนยกแขนขึ้นมาพาดบนคอผม

        "อ๊ะๆๆ มันเสียว อ๊ะ อย่า~" ผมก้มลงไปดูดยอดอกสีชมพูที่แข็งเป็นไต

        ปรึด! พรวด
        "อ๊ะ อืออ อ๊าาาาาาาส์" ผมลงลิ้นไม่กี่ทีเส้นด้ายก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือผม

        "หึ เสร็จเร็วจังเลยน่ะ อ่ะ!" ผมยังไม่ทันพูดจบน้องก็ผลักผมลงไปนอนแบบไม่ทันตั้งตัว
        "ซี๊ดดดดดด เส้นด้าย.." ร่างบางก้มลงครอบริมฝีปากกับน้องชายของผม ลิ้นเล็กๆค่อยละเมียดละไมกับท่อนลำ มือนึงก็กำเอาไว้สาวขึ้นลงจนผมตรงเกร็งตัว

        "อือ อืมม" ตาหวานช้อนตาขึ้นมาสบตาผม ก่อนจะหันไปสนใจน้องชายของผมต่อ

        "อ๊ะ ด้าย..อืมม พอก่อนพี่จะออกแล้ว อือออออ" ผมดันหัวน้องออกแต่ไม่ทัน ผมปล่อยน้ำคาวใส่เต็มๆปากน้อง

        "อึก อึก" เสียงกลืนลงไปในลำคอทำให้ผมหันไปมอง

        "เฮ้ยย คายออกมา! ใครให้กิน" ผมจับปากน้องให้คายแต่ไอ้เด็กดื้อไม่ยอมคายออกมาสักที

        "ก็มันไม่ทันแล้วอ่ะ" ผมยกมือเช็ดน้ำคาวออกจากหน้าของน้อง ก่อนจะก้มลงไปหาหน้าหวานนั้น

        "อืออ อย่า ผมเพิ่งกินน้ำพะ...อืมมมม" ลิ้นผมเกี่ยวกับลิ้นเล็กๆ ผมทั้งดูดทั้งเลียไปทั่วริมฝีปาก ก่อนจะกดจูบเบาๆหนึ่งที่แล้วผละออก

        "ไปอาบน้ำดีกว่า มะเดี๋ยวพี่ช่วย" ผมลุกขึ้นยืนก่อนจะอุ้มน้องขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด

        "ไม่ต่อแล้วน่ะเค้าเหนื่อย" เส้นด้ายมุดลงอกผม

        "เสียใจครับ หึหึหึ" ร่างสูงยิ้มแบบเจ้าเล่ห์

        "ไม่อ่าวววววววววว"







****************************************
ปล่อยให้สองคนเข้าทำอะไรต่อมิอะไรกันสองคนเถอะน่ะ555555 ไรต์ลืมมาอัพให้ ก็ว่าแหละลืมอะไร คิดว่าอัพไปแล้วน่ะเนี้ย พอเข้ามาดูอ่าวยังไม่ได้ลง5555555555  ขอโทษคร้าบบบ

ปล.ตอนหน้าเดี๋ยวเอาไนท์กานมาเสิร์ฟ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 30 (19-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 19-05-2015 23:59:44
แน่ะๆ ลืมได้ไง

แต่ยัยน้ำนี่จิงๆเลยนะ เฮ้อ นางร่านมาก  :beat:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 30 (19-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 20-05-2015 00:36:34
สำหรับยัยชะนีน้ำนี่ต้องให้พี่กวางมาจัดการเสียแล้วล่ะมั้งคะเนี่ย วอนดีเหลือเกินค่ะ ถึงยังไงผู้หญิงเหมือนกันก็เคลียร์กันได้ง่ายกว่าให้ผู้ชายต้องเป็นคนลงมือเอง เพราะ เดี๋ยวจะถูกกล่าวหาว่ารังแกผู้หญิงเสียเปล่าๆ

อีกอย่าง ถ้าจัดการยัยน้ำเสร็จแล้ว รบกวนช่วย 'ตบ' ปลุกสติของพี่ดินขึ้นมาด้วยก็ดีนะคะ เพราะ ยัยชะนีน้ำจะเข้าสิงร่างตัวเองอยู่มะรอมมะร่อ!!! ยังจะมาทำหน้าซื่อตาใสว่าไม่รู้เรื่องอยู่อีก บ้าไปแล้ววว~ :serius2:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 30 (19-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 22-05-2015 18:03:00
เอิ่ม ด้าย เมาแล้วเปรี้ยวเน๊าะ

เลย์ ตกลงนายเป็นนป๋าใช่ใหมคืนนี้

ลันอะ ของขัวญถ้าลันไม่เอา

เจ้ขอได้เปล่า ชอบมากอะขอบอก อยากได้ๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 30 (19-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 23-05-2015 11:47:14
พี่ดิน.....อยาก อยาก   :oo1: :oo1: :oo1:  ชอบๆๆๆ น่ารักสุดๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 30 (19-05-15)
เริ่มหัวข้อโดย: ▶August5th◀ ที่ 23-05-2015 16:53:43
อ่านไป 5 ตอน เนื้อเรื่องน่าสนุกดีนะ แต่นิสัยด้ายไม่ไหวๆ เป็น ผช อะไรร้องไห้บ่อยจัง
ขี้งอนไม่มีเหตุผล ปวดหัว 555+
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: inkk2 ที่ 01-07-2015 01:03:57
chapter 31 [Night & Kan] p.9












2 เดือนผ่านไป.....

        "กานครับ พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้ไป" ร่างสูงดึงมือผมไว้

        "ผมจะไป พี่ไม่มีสิทธิ์ห้าม ผมบอกแล้วไงว่าอย่ามาห้ามนู้นห้ามนี้ ผมไม่ชอบ" ตอนนี้ผมกำลังยืนเถียงกับไอ้ฝรั่งบ้าอยู่เนี้ยแหละครับ สงสัยละสิว่าผมกำลังจะไปไหน

        "สิทธิ์ในฐานะแฟนไง" ร่างสูงยืดตัวขึ้น

        "พี่มั่นใจ? พี่ยังจีบผมไม่ติดเลยน่ะ หึ" ผมยกยิ้มขึ้นน้อยๆ ตั้งแต่วันนั้นแดเนียลพยายามจีบผมทุกวัน ขนาดผมกลับมาไทยเขายังตามมาด้วย มาดูแลงานที่นี้แทนโดยทิ้งงานที่โน้นให้เลขาของเขาดูแลให้  แล้วมาซื้อห้องคอนโดอยู่ใกล้ๆผม เขารักษาสัญญากับผมดีครับ ไม่มีการล่วงเกินใดๆ ผมอนุญาติให้แค่จับมือกับกอดเท่านั้น ถ้าเขาทำเกินกว่านั้นผมจะยกเลิกเรื่องทั้งหมดและจะไม่คุยกับเขาอีกเลย

        "โถ่กาน ก็พี่รักเราไง พี่ถึงได้เป็นห่วง ดึกดื่นค่ำคืนขนาดนี้กานยังจะออกไปกินเหล้าข้างนอกอีกหรอ" เขาลูบมือผมเป็นเชิงอ้อนให้ผมอยู่กับบ้าน ดึกที่ไหนแค่ 4 ทุ่มเอง (ไม่ดึกบ้านแกสิ ==* : ไรต์)

        "ครับ ผมจะไป" ผมตอบหน้านิ่งๆ

        "แล้วทำไมต้องไปวันที่พี่ติดงานด้วยล่ะ พรุ้งนี้ได้ไหมเดี๋ยวพี่พาไปเอง นะครับ"

        "ไม่เอา ผมจะไปวันนี้ เพื่อนๆผมอุตส่าห์นัดกันพร้อมหน้า"

        "ถึงพี่ห้ามก็ยังจะไปให้ได้ใช่ไหม?" เขาทำหน้าใจอ่อน

        "ครับ! ^^" ผมยิ้มให้เขาอย่างหนักแน่น งานนี้ผมไม่พลาดหรอก

        "งั้นก็ได้ครับ" ยอมแบบเหนื่อยใจที่จะยื้อ

        "หึ งั้นผมไปก่อนน่ะ พี่ก็รีบๆทำงานให้เสร็จ ถ้าผมกลับถึงห้องแล้วจะโทรบอก โอเคไหมครับ?" ผมมองหน้าเขาเพื่อต้องการคำตอบ

        "ครับ ถ้าถึงห้องแล้วไม่โทรมาพี่จะงอนน่ะ" เขายกนิ้วมือขึ้นบีบจมูกผมเบาๆ

        "คิคิ ผมไม่ง้อพี่หรอก แบร่~" ผมแลบลิ้นใส่อย่างล้อเลียนก่อนเดินออกจากห้อง

        "ระวังตัวด้วยนะกาน" เสียงตะโกนดังออกจากห้อง ผมกับร่างสูงยืนเกาะประตูไว้

        "อือออ" พยักหน้ารับ

        "ถ้าเมาแล้วกลับไม่ไหวมานอนกับพี่นะ" เขาตะโกนมาบอกอีกครั้ง

        "ไม่มีทางหรอก! แบร่~" ถึงใบหน้าผมจะดูร่าเริงแต่ในใจมันตรงกันข้าม ครับ...ผมยังลืมไม่ได้กับเรื่องราวที่ผ่านมา ผมไม่กล้าที่จะนอนห้องของแดเนียลเพราะกลัวเขาจะทำร้ายผมเหมือนที่เขาคนนั้นทำกับผมเอาไว้ ถึงแม่จะผ่านไปสองเดือนแล้ว แต่อาการของผมยังอยู่ปากผมแข็ง ผมยอมรับปากผมอาจบอกไม่กลัว แต่ในใจผมกลัวทุการกระทำ แดเนียลเป็นเพื่อนกับเขาคนนั้น เพื่อนกันยังไงก็เหมือนกัน ความรู้สึกของผมมันบอก 50/50 ที่จะไว้ใจใครที่เข้ามาในชีวิต

        ตั้งแต่วันนั้นที่ผมเดินออกจากห้องๆนั้น มได้ทิ้งความรู้สึกทั้งหมดไว้ก่อนตัดสินใจที่จะเดินออกมา หลังจากเหตุการณ์นั้นสองวันแดเนียลบอกผมว่าเพื่อนของเขาได้บินกลับไทยไปแล้ว ส่วนผมก็ดูแลย่าต่ออีกสองอาทิตย์แล้วบินกลับมา เพราะไม่อยากขาดเรียนนานๆ นี้ก็สองเดือนแล้วที่ผมไม่เห็นหน้ามัน ก็ดีนะผมจะได้ตัดใจง่ายๆ.....

        บรืนนนน บรืนนน
        "เฮ้! ไอ้แสบขึ้นรถเลย" เสียงไอ้ลันตะโกนออกมาพร้อมกับโผล่หน้าออกมาจากที่นั่งข้างคนขับ

        ผัวะ! ผมยกกระเป๋าสะพายข้างตีหัวมัน

        "โอ้ยย!! ไอ้นี้! ทักเพื่อนให้มันเบาๆหน่อย"

        "สมควร อย่ามาเรียกกูว่าแสบเพราะกูแสบไม่เท่ามึง เข้าใจ?" ผมทำท่ากวนตีน ก่อนเปิดประตูหลังขึ้นไปนั่ง

        "จะมีสักวันไหมที่พวกมึงจะไม่ทะเลาะกันห่ะ กูละรำคาญพวกมึงสองตัวจริงๆ รอบหน้าไปไหนมาไหนเองแล้วน่ะ กูจะไม่มารับมาส่งพวกมึงแหละ" เสียงคนขับรถดังขึ้น
       
        "ลันเดี๋ยวนี้มีคนขับรถมึงพูดมากเนอะ" ผมหันไปสะกิดไอ้ลัน เลย์หันมามองหน้าดุๆ

        "เดี๋ยวมึงจะโดนไม่น้อยนะกาน" เสียงต่ำเชิงดุที่ใครฟังก็ต้องกลัว แต่ผมไม่เพราะชินแล้ว

        "รักมึงน่ะเลย์ จุ๊บๆ ><" ผมทำเสียงส่งจูบ

        "ขนกูลุกซู่เลยว่ะ" เลย์ทำท่าลูบแขนตัวเองไปมา มึงจะเวอร์ไปแหละ

        "แหม่ที่กูทำนี้ขนลุก ถ้าไอ้ด้ายทำนี้อย่างอื่นคงลุกน่ะสิ หึหึ" ผมพูดติดตลก

        "ตีนกูลุกเลยตอนเนี้ย!"

        "เออว่าจะถาม ไอ้ด้ายอยู่ไหนเนี้ย ไม่เห็นมาด้วยเลย" ทุกทีผมจะเป็นคนสุดท้ายที่เลยจะมารับเพราะผมคอนโดอยู่ไกลจากมัน มันจะรับไอ้ลันเป็นคนแรก แล้วต่อด้วยไอ้ด้ายและก็ผม สังเกตดูไอ้ลันมักได้นั่งหน้าตลอดเพราะไม่มีใครแย่ง

        "ผัวมันไปส่งอ่ะ อิจฉามันว่ะมีผัวรวย ฮ่าๆๆๆ" ไอ้ลันพูด

        "มึงก็เอาตูดไปอ้อยคนรวยดิเดี๋ยวติดเอง ไม่ก็เดี๋ยวกูมอมเหล้าให้แล้วมึงก็เอาตูดไปสอย" เลย์พูด เรื่องจังไรมึงนี้คิดได้คิดดีจริงๆ

        "ตีนเหอะเลย์ หวงกูบ้างก็ได้น่ะแหม่ นี้กูเพื่อนมึงน่ะเว้ย" ลันยกมือชกเข้าที่แขนเลย์ไม่แรงนัก

        "หึหึ" ร่างสูงยกยิ้ม

        "บอกแต่พวกกู มึงก็ชอบชวนทะเลาะนั้นแหละเลย์" ลันโวยวายเล็กน้อย ผมเห็นเป็นเรื่องปกติของกลุ่มเราอยู่แล้ว

        พวกเราทั้งสามคุยกัยนไปได้ไม่นาน เลย์ก็จอดหน้าสถานที่ที่พวกเรานัดกันไว้ ผับ ZTH สถานที่ที่แสนคุ้นเคย วันนี้ไม่ได้มาแค่กลุ่มผมกลุ่มเดียว ยังมีกลุ่มพี่ดินที่มาด้วย งานนี้กลุ่มผมไม่ต้องจ่าย เพราะพวกเฮียๆจะเลี้ยงเอง วู้วว ของฟรีผมชอบบบ

        "นั้นไง มันมากันแหละ" เสียงไอ้ด้ายดังออกมาจากโต๊ะในสุด

        "หวัดดีครับเฮียๆ" ผมยกมือไหว้

        "ดีเฮีย" ไอ้ลันนั่งลงข้างๆพี่นายก่อนพูดกวนส้นตีน

        "ดีเหี้ยไรมึง เคารพกูไหมเนี้ย" พี่นายผลักหัวกลมของมันไม่แรงมาก

        "โอ้ยย!! มันเจ็บน่ะเฮีย!" ไอ้ลันยกมือลูบหัวตัวเอง

        "นั่งดิว่ะ ยืนทำห่าไรอยู่ไอ้พวกนี้" พี่ดินพี่ทามเขยิบตัวไปคนละทางเพื่อให้มีที่วางสำหรับพวกผมสามคน

        "พี่ดินนั่งในดิ ด้ายจะนั่งกับเพื่อน" ไอ้ดื้อมันพูดจบลุกข้ามหัวพี่ดินย้ายมาอีกฝั่งเพื่อนั่งข้างๆผม

        "ข้ามงี้ ไม่เตะหัวกูไปเลยละ" เขาพูดลอยๆออกมาให้ได้ยิน

        "งั้นมาดิ" มันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

        "เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย เส้นด้าย" เสียงเข้มข่มร่างบาง ไอ้นี้ก็ทำปากขมุบขมิบก่อนนั่งลง

        "เฮียมันบ่น หึหึ" ผมแกล้งมัน

        "กานอ่ะ!" ด้ายทำปากยู่ลงอย่างอนๆ

        "สั่งเพิ่มได้ไหมเฮีย คนเยอะแดกกันจนไม่เหลือให้พวกผมแล้วเนี้ย" เลย์พูดจบก่อนกระดกเหล้าขึ้นดื่ม

        "เออๆ จะสั่งไรก็สั่ง" พี่ไฟต์ตอบ

        "เหล้า6ลัง น้ำแข็ง20ถัง" เลย์พูดลอยๆ

        "สั่งขนาดนี้มึงไปทำโรงงานผลิตเหล้าเลยไปไอ้เลย์ กวนตีน" พี่หยวนทัก

        "โถ่ ผมรู้น่าว่าเฮียกระเป๋าหนา" เลย์ยิ้มกรุ่มกริ่ม

        "อ่ะ! เอาไปดูให้เต็มตา" พี่หยวนปากระเป๋าตังตัวเองให้เลย์

        "หึ เฮียจริงจังมากไหม ฮ่าๆๆ"

        "จริงจังดิสัส กูมีตังพันเดียวเสือกสั่งเหล้า6ลัง ค-ยเหอะ"

        "ล้อเล่นน่ะเฮีย น้อง!เอาเหล้าเพิ่ม4ขวดแล้วก็กลับแกล้ม.........แค่นี้พอ" เลย์ไล่รายการอาหารก่อนสั่งไปประมา5-6อย่าง

        ตอนนี้พี่ม่านกับพี่ปายชวนไปเต้น มีหรือที่พวกผมสามคนจะไม่สน ผมกับไอ้ลันรีบเดินออกจากโต๊ะทันที แต่เหมือนว่าไอ้ดื้อจะไม่ได้ออกมาด้วย

        "ไม่ต้องเลยด้าย" พี่ดินยื้อมือเอาไว้

        "ด้ายจะไป จะมาห้ามทำไมอ่ะ" มันขมวดคิ้ว

        "รูปร่างเรายิ่งรอตัวเหี้ยอยู่ พี่ไม่อยากให้ไป เต้นแค่ตรงโต๊ะเนี้ยแหละ"

        "ไม่เอา พี่ดินห้ามด้ายกินเหล้าแล้ว ยังจะมาห้ามเต้นอีกเป็นไรนักหนาเนี้ย" มันยื้อมือตัวเองกลับก่อนจะเดินมาหาผม

        "ก็กูห่วงไง!!" พี่ดินตะโกนออกมาเหมือนไอ้ดื้อเหมือนจะไม่ฟัง รีบดึงมือผมไปเต้นตรงกลาง

        "ห่วงก็เดินมาหาเค้าสิ" ไอ้ดื้อพึมพำ

        "มึงนี้ก็ชอบหาเรื่อง ยอมๆเฮียเขาบ้างก็ได้" ผมพูด

        "อือ" มันขานรับ

        "คุยเหี้ยไร ชวนมาเต้นไม่ได้ชวนมาคุย" พี่ปายผู้ที่กวนเบื้องล่างคนได้ทุกเมื่อทุกสถานการณ์ ผมหันไปยิ้มก่อนที่พวกเราทั้งหมดจะโยกย้ายไปตามเพลง

        ผ่านไปสี่เพลงทุกคนยังมันส์กันอยู่ แต่มีเพียงคนเดียวที่ไม่มันส์

        "กลับไปที่โต๊ะเหอะ ถ้ามึงจะทำหน้าอย่างนี้น่ะด้าย"

        "ก็พี่มันอ่ะ...." มันทำปากงอนๆ

        "ไปๆ กูก็จะกลับที่โต๊ะ" ผมดึงมือมันให้เดินตามมาด้วย

        ปึก มันหย่นก้นลงข้างๆพี่ดิน ก่อนจะแย่งแก้วเหล้าจากมือพี่มันไปดื่ม
 
        "เออแดกเข้าไป สิ่งที่กูห้ามทำมันเข้าไป ต่อไปนี้ก็จะไม่ห้ามไม่หวงไม่ห่วงมึงอีกแหละ" เขาพูดเสียงนิ่งๆ

        "เอ่อ...เออ! ใครจะเข้าห้องน้ำบ้างว่ะ" เหมือนพี่บอลพยายามจะเปลี่ยประเด็น

        "กูๆ แม่งแดกมาสองขวดแหละ เยี่-วจะแตก" พี่นายลุกขึ้น

        "แล้วคนอื่นอ่ะ ด้ายไปไหม" พี่นายหันไปมอง ไอ้ดื้อเงียบ เมื่อไม่มีใครบอก พวกเขาก็ไปกันแค่สองคน

        "แดกดิ เงียบกันทำไมว่ะ" พี่ปายที่เดินกลับมาจากการไปเต้น ไม่รู้เรื่องอะไรทักขึ้น
       
        "ฮึก" เสียงสะอื้นดังขึ้นพร้อมกับไอ้ดื้อที่ก้มหน้าคางชิดกับอกเส้นผมตกลงมาปิดหน้า พี่ดินหันมามองมันน้อยๆ ก่อนยกมือขึ้นลูบหัว

        "แค่นี้ก็ร้อง" พี่ดินจับเส้นด้ายหันหน้าซบลงกับอกแกร่งของตนเอง

        "กูไปไม่เป็นไรเลย จะแดกต่อไหมหรือจะไปง้อกันที่ห้อง" พี่ไฟต์ถาม

        "งั้นกูกลับก่อนน่ะ" พี่ดินพูดพร้อมพยุงเส้นด้ายให้ลุกขึ้น มันยังคงเอาหน้าซุกกับอกพี่ดินพร้อมกอดไม่ปล่อย
        "เดินดีๆ" พี่ดินหันไปพูดกับด้ายก่อนเดินออกไป

        "อ่าว ไอ้ดินไปไหนว่ะ" พี่บอลทักหลังจากกลับจากห้องน้ำ

        "กลับไปง้อกันที่ห้องน่ะเฮีย" เลย์ตอบ

        "ไอ้แสบร้องหรอ" พี่นายถาม

        "จะเหลือหรอ" ผมยกยิ้ม ทะเลาะกันที่ไรไอ้ด้ายมันก็ร้องไห้ตลอดทำตัวเป็นเด็กเล็กไปได้

        "ตอนกูเดินออกมา กูว่าแหละว่าต้องร้อง หึ ลูกมึงนี้ขี้แงจังว่ะเลย์"

        "หึหึ" เลย์ไม่ตอบแต่หัวเราะกับคำพูดของพี่บอล
พวกผมยังนั่งกินกันต่อไป ตอนนี้พี่ปายเมากว่าเพื่อน พยายามหาชวนคนในกลุ่มคุยด้วย แต่เหมือนพี่แกจะรู้เรื่องคนเดียว แต่พวกผมคุยไม่รู้เรื่อง แกพูดอะไรผมยังฟังไม่ออกเลย

        "เออเฮียๆ ใครจะเข้าห้องน้ำบ้างอ่ะ" ผมหันไปถามเพื่อนรอบๆ ทุกคนต่างส่ายหน้า

        "ห่า กูไปกับไอ้นายมาแล้วเมื่อกี้ ทำไมไม่ไปพร้อมพวกกูว่ะ" พี่บอลพูด

        "ก็ยังไม่ปวดไงเฮีย แต่ตอนนี้ปวดแล้ว" เมื่อผมถามแล้วไม่มีใครไปผมก็ต้องไปคนเดียว ผมเดินลงบันไดจากชั้นสองลงมาชั้นหนึ่ง ห้องน้ำอยู่ริมในสุดต้องเดินฝ่าผู้คนเข้าไป

        "เหี้ยกราฟ! เหล้ากูมึงหยิบผิดแก้วแหละ" เสียงดังมาจากตรงไหนไม่รู้ เป็นเสียงคุ้นๆที่ทำให้ผมหยุดชะงัก แล้วหันไปมอง

        "เออๆ เหี้ยผับแม่งก็แสงน้อยเกินกูมองไม่เห็น" คนที่ชื่อกราฟวางแก้วเหล้าลง ร่างสูงเหมือนรู้สึกถึงการถูกจ้องมอง เลยมองไปรอบๆกับสะดุดกับร่างบางที่ยืนจ้องเขาไม่กระพริบตา
 
        "หึ" ไนท์ยกยิ้มขึ้นน้อยๆ

        "นะ ไน.... เชี้ยมึงจะมองมันทำไมว่ะ" ผมด่าตัวเอง
        "ต่างคนต่างอยู่ท่องไว้ไอ้กาน" กานหลบสายตาก่อนจะขยี้หัวตัวเองเบาๆ ก่อนเดินเข้าไปห้องน้ำทันที ผมเลือกเข้าห้องแบบมีประตูปิด ผมไม่ชอบยืนฉี่ตรงโถ่ที่เรียงกันเป็นแถว เพราะผมเคยโดนตาลุงแก่ๆยืนซ้อนหลังก่อนลูบหลังผมเป็นการเชิญชวน ผมนี้ขนลุกซู่เลย ตอนนั้นผมน่าจะเสยหมัดเข้าไปให้เต็มๆ ไม่น่ารีบวิ่งหนีออกมาเลย ตั้งแต่โดนอย่างนั้นผมก็เลยเข้าห้องน้ำแบบมีประตูปิดตลอด

        ปึงง!! แกร็ก! เสียงปิดประตูนอกพร้อมลงกอนเสียงดัง

        ผมรีบฉี่ให้เสร็จก่อนจะเปิดประตูออกมา

        ปึก!
        "อ่ะ!" แรงผลักผมจนติดกับผนัง

        "ไง" ร่างสูงเหยียดยิ้มขึ้น
        "ไม่เจอกันซะนานเลยน่ะเมีย หึ กับเพื่อนกูนี้ไปได้ดีไหม" ท่าทางกวนเบื้องล่าง เดินเข้าประชิดตัว

        "ก็ดีกว่ามึงอ่ะ" ผมผลักมันให้ถอยห่าง

        "ติดใจเพื่อนสามีขนาดนั้นเลยหรือครับที่รัก" ไนท์จับคางร่างบางให้เงยขึ้น

        "สัส!! มึงไม่ต้องมาเสือกเรื่องของกู" ผมด่ามันแล้วปัดมือหนาออก

        "จุ๊ๆ ไม่เอาสิครับ พูดกับสามีตัวเองแบบนี้ได้ไง"

        "มึงต้องการอะไร!" ผมถามมันออกไป มันต้องการอะไร ในเมื่อมันเป็นคนปล่อยผมมาเอง จะมาหาเรื่องอะไรกับผมอีก

        "ก็แค่.................หึ " สายตาที่มองไล่ไปตายร่างกายของผมอย่างน่ารังเกียจ พร้อมกับริมฝีปากแสยะยิ้ม

        "มึงอย่าเอาสายตาชั่วๆของมึงมามองกู"

        "หรอ หึ" ร่างสูงจับมือผมขึ้นมาไว้เหนือหัว

        "ปล่อยกูน่ะไนท์! ไม่งั้นกูเรียกคนมาช่วยจริงๆด้วย" ผมเกลียดสายตาที่มันมองมายังผม

        "เอาสิ ถ้ามึงคิดว่าคนข้างนอกจะได้ยิน เสียงเพลงดังขนาดนั้น"

        "ปล่อยกู!!" ผมพยายามดิ้นให้หลุดจากมือหนา

        "ได้..หึหึ" มันลดมือลงก่อนจะปล่อยผม

        "ไม่!...อื้อออ!" แต่ผมคงคิดผิด มันจับหน้าผมไว้ก่อนจะโน้มตัวลงมาประกบริมฝีปากหนาเข้ากับปากบาง

        ปึกๆๆ! ผมระดมทุบไหล่มันให้ปล่อย

        "จ๊วบ!" เสียงดูดปากดังรอดออกมา

        "อือออ อ่อยอู(ปล่อยกู) อื้อออ!" มือหนาลดลงมาปลดซิบกางเกงของผมลง ก่อนจะจับน้องชายของผมออกมารูดรั้ง

        "อ๊าา อืออ" ลิ้นร้อนๆสอดแทรกเข้ามาก่อนจะเกี่ยวพันกับลิ้นของผม ส่งรสชาดของเหล้าที่มีติดอยู่ให้กับผม

        "จ๊วบ...อืม" มือหนาสาวแกนกายของร่างบางขึ้นลง กานกำเสื้อของร่างสูงแน่นเขาพยายามที่จะพลักไนท์ออกแต่ก็สู่แรงไม่ได้

        "อือ อ๊ะ" เขาไม่ปล่อยช่องวางให้ร่างบางได้หายใจเลยสักนิด ไนท์เอานิ้วมือสะกิดส่วนปลายของแกนกายจนร่างบางกระตุกด้วยความเสียว เขายังคงดูดริมฝีปากอวบอิ่มนั้นไปมา

        "อ๊ะ อ๊ะ" เมื่อร่างสูงสัมผัสได้ถึงอาการเกร่งตัวของกานที่พร้อมจะปลดปล่อย เขากดหัวปลายเอาไว้เพื่อไม่ให้ร่างบางได้สมหวัง

        "อือออออ" เสียงเล็กๆพยายามประท้วง

        "จุ๊บ! ทำไงก่อน" ไนท์จูบที่ปากบางก่อนผละออก กานมองหน้าไนท์อย่างโกธรแค้น

        เพี๊ยะ!! ฝ่ามือบางตบลงไปที่หน้าของร่างสูง

        "หึ ได้ทำงี้กับกูใช่ไหม" ไนท์ก้มลงไปดูดคอของกานแรงๆจนเกิดรอย

        "อ๊าา อ๊ะ ไอ้..เหี้ย" ไนท์สาวแกนกายของร่างบางไปด้วยจนกานเริ่มกระตุกอีกครั้ง ไนท์กดหัวปลายเอาไว้พร้อมกับสาวไปด้วยเพื่อทรมานร่างบาง

        "กูถามว่าทำไง!" ไนท์ตะคอกเสียงดัง
        "ถ้าตบกูอีกมึงไม่รอดแน่"

        "กะ.....กู อึก...ไม่ทำ!"

        "ได้...." ไนท์ใช้มือที่วางจับชายเสื้อร่างบางขึ้น พร้อมก้มลงไปดูดยอดอกของกานแรงๆเพื่อเพิ่มความเสียว

        "อ๊าาาา อ๊ะ" กานครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน

        ไนท์ลงลิ้นกับยอดอกชมพูนั้น เขาทั้งดูดทั้งเลีย กานขนลุก ขาเริ่มยืนไม่ไหวเขาเสียวไปหมดแต่ไม่สามรถปลดปล่อยได้ ไนท์ขยี้ส่วนปลายแกนกายเบาๆเป็นเชิงกระตุนอีกรอบ

        ปึงๆ!!
        "กาน! อยู่ในนั้นไหม มึงเข้าห้องน้ำนานไปแล้วน่ะ" เสียงลันตะโกนเรียกเขาจากข้างนอก

        "ไง ให้กูเปิดให้เพื่อนมึงเข้ามาไหม เพื่อนมึงจะได้รู้เรื่องพวกนี้ด้วยไงเอาไหม หึ" ไนท์ก้มลงมากระซิบ

        "ไม่" ผมรีบปฏิเสธ

        "งั้นมาทำให้จบ เร็วๆก่อนที่กูจะเปลี่ยนใจ" ผมยังคงก้มหน้านิ่ง เอื้อมมือหวังจะมาสาวเพื่อปลดปล่อยให้มันเสร็จไแล้วออกไปจากที่นี้ซะ แต่ก็โดนร่างสูงปัดมือออก
        "ต้องทำไงก่อน" เสียงเชิงสั่งดังขึ้นข้างๆหู

        ผมเงยหน้ามองมันนิดนึงก่อนจะยกมือขึ้นกอดรอบคอของร่างสูง พร้อมทำตาปรือๆ
        "ช่วยหน่อยน่ะ อืมมม"
พร้อมกับจับหัวกดลงมาแล้วแนบริมฝีปากตนเองลงกับปากหนา

        "จุ๊บ! หึ ดีมากคนเก่ง" ไนท์พูดจบก่อนชักรูดแกนกายร่างบางขึ้นลง

        "อ๊า อ๊ะ อ๊าาาา" กานบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวก่อนจะเกร็งตัวน้อยๆ พร้อมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มๆมือ

        "ออกมาเยอะขนาดนี้เพราะกูทำให้ใช่ไหมครับที่รัก" ไนท์เดินมาล้างมือ

        "สัส!" ร่างบางสบทออกมาให้ได้ยินก่อนจะดึงกางเกงตัวเองขึ้น

        "กานนน! มึงมาเปิดประตูดิ"

        "แล้วเจอกันน่ะครับ เมีย"

        "ค-ย" ผมชูนิ้วกลางให้ก่อนจะ ประตูห้องน้ำเปิดออก ผมรีบเดินออกไปก่อนที่ไอ้ลันจะเดินเข้ามาเห็น

        "อะไรของมึง" เขาพยายามทำตัวไม่ให้มีพิรุจ

        "ทำเหี้ยไรตั้งนาน"

        "กูขี้ จบน่ะไปเหอะ" ผมดันหลังมันให้เดิน

        "แล้วทำไมต้องล็อคประตูห้องน้ำด้วย มึงล็อคแค่ห้องเล็กก็พอแม่งคนอื่นเข้าไม่ได้"

        "กูล็อคที่ไหนเหอะ เหี้ยแม่งล็อค" ผมตะโกนเสียงดังให้ไอ้ไนท์ได้ยิน

        "เหี้ยไหนว่ะ" ไอ้ลันถาม

        "มึงนี้! ไปเป็นโคนันคุงเลยไปสัส จะสงสัยเหี้ยไรนักหนาว่ะ"

        "คอมึง.." มันเอานิ้วจิ้ม

        "มดกัดแม่งคันชิบหาย" ผมยกมือขึ้นเกา

        "อ่ออ เออๆกลับโต๊ะ"

        "อืม"

        'แล้วเจอกันน่ะครับ เมีย' ไอ้ไนท์มันต้องการอะไรกันแน่ ระหว่างนี้ผมกำลังอยู่ในช่วงตัดใจ ผมต้องหาทางไม่เจอหน้ามันให้ได้ แม้กระทั้งที่มหาลัยก็ตาม...


---------------------------------------------------------------
มาแล้วหลังห่างหายไปนานร่วมเดือน ตอนนี้ทำกิจกรรมที่มหาลัยอยู่ค่ะ มีทั้งช่วงรับน้อง ไหนจะงานคณะอีก เหนื่อยสายตัวแทบขาด โทรศัพท์แทบจะไม่ได้แตะ คอมก็อย่าหวังว่าจะได้เล่น แต่ตอนนี้เริ่มลงตัวแล้ว กิจกรรมมหาลัยพึ่งจบไปเมื่อวาน เหลือกิจกรรมคณะกับรับน้อง ช่วงนี้จะพยายามมาลงให้น่ะค่ะ ถ้าผ่านเดือนนี้ไปก็ว่างแล้วค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่ยังเข้ามาอ่านนิยายของไรต์ ยังมีคนมาค่อยถามหา นึกว่าลืมเรากันหมดแล้วสะอีก ขอบคูณน่ะค่ะ

ปล. รีบพิมพ์รีบลงไม่ตรวจอะไรเลย พิมพ์ผิดก็ขออภัย
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 01-07-2015 01:20:55
ไนท์ร้ายไม่เปลี่ยนเลยนะคะ ส่วนกานต์นี่ก็ยอมเขาง่ายจริ๊งงง~ ถ้าไม่รักไม่ชอบแดเนียลทำไมถึงไม่บอกเขาไปตรงๆ เลยล่ะคะ ยิ่งทำแบบนี้เขาก็ยิ่งหวัง ทั้งๆ ที่มันไม่มีวันเป็นจริงอยู่แบบนี้น่ะ เฮ้อ~ -*-
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 01-07-2015 01:51:15
เมื่อไหหร่มันจะหายเหี้ยสักที นะ  ขอจัคู่นี้ให้จบก่อนเรยนะ แบบ คันไม้คันมือ อ่ะ  :z6: :z6: :z6: :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 01-07-2015 02:44:27
กานต์สู้ๆๆๆๆ.
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-07-2015 21:49:06
ไนท์ตกลงยังไง จะรัก หรือจะหลอก สงสานน้องกาน
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 02-07-2015 14:00:09
 :pig4: :3123:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: Au_y ที่ 13-07-2015 21:34:32
ดีใจจังที่มา
รอลุ้นต่อไปคู่นี้
รอเสมอ
 :pig4:  :pig4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-07-2015 21:43:15
 :mew1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: rogerr ที่ 20-07-2015 20:32:35
ไม่อยากให้กานอ่อนข้อให้ไนต์เลยจิงๆ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-07-2015 00:38:38
 :z13:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: army_ed ที่ 21-09-2015 16:51:39
พี่ดินไอคนผีทัลเลล 555555555
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 06-10-2015 17:10:53
 :call:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 15-01-2016 16:59:58
 :ling1:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 15-01-2016 17:38:24
ดินนี้ขี้แงตลอดๆ อิอิ อีกานจะทำไรอีกอะ เฮ้ออออ
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: shcheribrand ที่ 20-04-2016 22:32:25
คิดถึงดินกะด้าย  :mew4:
หัวข้อ: Re: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 18-07-2016 17:07:57
 :call: :call: :call:

รออยู่ แต่ลืมเนื้อเรื่องหมดละแต่ยังไม่อยากกลับไปอ่าน

เดี๋ยวจะหมั่นไส้ ไนท์