-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
YOUR SMILE IS THE PARADISE
ความรัก
เมื่อสูญเสียไปแล้ว
ก็ยังดีกว่า... ไม่เคยรัก
:katai4: :katai4:
ฝากเรื่องอื่นๆของเฟอร์ด้วยน้า
จบแล้วทุกเรื่องจ้า
Villain ถ้าไม่รักอย่าหาว่าร้าย 1 (จบแล้ว) (http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?topic=40605.0)
Villain ถ้าไม่รักอย่าหาว่าร้าย 2 (จบแล้ว) (http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?topic=42430.0)
You mean so much to me เพราะหนูเป็นลูกป๊า (จบแล้ว) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40594.0)
-
1
อ๊ะ... ผมรีบชักมือที่กำลังจะหยิบป๊อปคอร์นอยู่กลับมาอย่างรวดเร็วเมื่อมือของอีกคนที่นั่งข้างกันล้วงตามเข้ามาแล้วลูบมือผมอย่างหยอกเย้า
_//////////////_
“พี่แย่งของเด็กกินหรือเปล่าเนี้ย”
“เฟไม่เด็กแล้วเถอะ”
อีกคนที่ว่านี่คือ...แฟนผมเอง เราคบกันได้เกือบสองเดือนแล้ว ผมอยู่ปีสองส่วนเธอก็เพิ่งเริ่มทำงาน
ตอนผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งคณะศิลปกรรมศาสตร์ แฟนผมก็อยู่ปีสี่แล้ว เธอเป็นดาวคณะและรองอันดับสองดาวมหาลัย หัวสมองก็เรียนเก่งระดับเกียรตินิยม พอเธอใกล้จะเรียนจบ จู่ๆเธอก็เข้ามาขอคบกับผม พี่เขาบอกว่าชอบผมมาตั้งนานแล้ว ผมนี่ติดสปีดรีบตอบรับทันที
ยี่สิบปีที่เกิดมา ผมนี่เรียกว่าแทบจะไม่มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเลยนะครับ เอาเป็นว่าจากใบหน้าและรูปร่างของผม ผู้หญิงหลายๆคนมักจะถามกลับมาว่าผมไม่ใช่เกย์หรอกเหรอประมาณนี้ จะสารภาพรักกลับใครทีก็หงายเงิบกลับมาเกือบทุกครั้ง
ผมไม่ได้ตุ้งติ้งออกสาวอะไรนะ ผมแค่ผอมเกินและความสูงก็คงไม่ถูกใจพวกเธออ่ะ แถมหน้ายังเรียนสาขาแฟชั่นอีก แต่นั่นมันเป็นเหตุผลที่พวกเธอก็หนีหน่ายหายไปหลังจากที่ผมบอกรักงั้นเรอะ T_T
พอพี่น้ำเข้ามาผมก็โอเค ผมชื่นชมเธอมาตลอดพอได้มาไว้ข้างกายก็สุขใจและอดเขินอายทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันไม่ได้ เธอเป็นคนมั่นใจจนผมกลายเป็นง่อยไปเลย
“พี่เห็นโทรศัพท์เฟสั่นนานแล้ว กิ๊กเหรอครับ”
“...”
พูดถึงโทรศัพท์แล้วกูเหงื่อตก... (_ _;;;;;;; )
“ว่าไง มีกิ๊กเหรอเรา”
พี่น้ำที่ซบไหล่ผมอยู่เงยหน้าเอาคางเกยแขนผมพร้อมกับบีบแก้มผมทั้งสองข้างแล้วส่ายไปมา มันเป็นกิริยาแสดงความเอ็นดูมากกว่าที่จะคาดคั้นเอาคำตอบมาเพื่อให้เกิดเรื่องทะเลาะจากอาการหึงหวงอะไร
“ปละเปล่าครับ น้องชายน่ะ”
“หืม??”
“คะคือ... น้องชายข้างบ้านน่ะครับ มันฝากซื้อของพอดี”
“อ้อ โอเค หนังใกล้จะจบแล้วมั้ง” เธอมองนาฬิกาข้อมือ ยิ้มมุมปากแล้วเหลือบมามองผมอย่างมีเลศนัย
“หะ ครับ”
ขมวดคิ้วเล็กๆด้วยความสงสัยบวกกับคิดหาข้อแก้ตัว เนื่องจากวันนี้ผมเบี้ยวนัดสอนวาดรูปไอ้แทน(น้องชายข้างบ้าน)มาดูหนังกับพี่น้ำนั่นเอง แต่โทรมาสองสามสายก็น่าจะรู้เรื่องแล้วนี่หว่า นี่แม่ งโทรมาเป็นสามสิบสี่สิบสายแล้วเนี้ย!
“อ๊ะ พี่...”
หลุดจากภวังค์เมื่อแขนเรียวตวัดมาคว้าลำคอผมเข้าไปบดจูบ พอผมจะถอยนิ้วเรียวก็แทรกเข้าไปในกลุ่มผมของผมแล้วกดหัวผมให้ปากเราแนบกันแน่นขึ้น เรียวปากนุ่มขยับบดเบียดคลุกเคล้าอย่างชำนาญแล้วค่อยๆแทรกลิ้นเข้ามา
“ขอทางหน่อยครับ”
ผมดึงหัวตัวเองกลับมาให้ตรงแด่วแล้วหดขาขึ้นมาให้คนด้านในผ่านออกไปได้
ฉ่าาาา~~~~ เสียงหน้าผมไหม้เองแหละ T/////T
“คิกคิกคิก เฟน่ารักจัง”
โอ๊ยยยยย คำว่าไก่อ่อนแม่ งกระแทกหน้าผากกูเต็มๆอ่ะ!
รถเมอร์ซิเดสเบนซ์รุ่นซีคลาส(ที่ผมอยากได้แต่มันเป็นของพี่น้ำ = =)ค่อยๆเคลื่อนลงมาจอดที่หน้าบ้าน ผมซื้อกระดานวาดรูปและสีน้ำอะไรมากมายมาให้ไอ้แทนด้วย
“ขอบคุณครับที่มาส่ง”
รู้สึกอายนิดๆเพราะหน้าที่นี้ไม่ควรจะเป็นหน้าที่ของผู้หญิง แต่ทำไงได้ล่ะ แม่ไม่มีตังค์ซื้อรถให้ขับแล้วพี่น้ำก็ไม่ยอมขึ้นรถไฟฟ้า มอเตอร์ไซค์ฮอนด้าของก็ผมก็ไม่ซ้อน แท็กซี่ก็ยังไม่ได้เลย ก็เลยลงเอยแบบนี้แหละครับ
“วันนี้พี่สนุกมากเลย”
มือนิ่มลูบแก้มผมเบาๆก่อนที่ใบหน้าของเราสองคนเคลื่อนเข้าหากันอย่างกับมีแรงดึงดูด แต่...
ปริ๊นนนนนนนนนนน!!!
แค่นั้นยังไม่พอยังมีเสียงเร่งเครื่องบรื้นๆๆๆ ตามมาด้วย ผมนี่หน้าซีดแล้วซีดอีกครับ T_T พี่น้ำมองไปด้านหลัง คงยังไม่เห็นว่าเป็นใครเพราะแสงไฟหน้ารถส่องมาจนตาพร่าไปหมด
ก๊อก
ก๊อก
ก๊อก
เสียงเคาะกระจก ไม่ได้เคาะรัว แต่เว้นจังหวะแบบนี้มันหลอนนะเฮ้ย!
“เอ๊ะ ใครเหรอ”
“เอ่อคือ น้องชายของเฟเอง พี่น้ำขับรถดีๆนะครับ ไว้เจอกัน”
พี่น้ำเอียงหน้าดูอย่างไม่ค่อยไว้วางใจ ไอ้แทนแ ม่งไม่ถอดหมวกกันน๊อคด้วยไง อย่างกับมาทวงหนี้ ผมเปิดประตูลงไปมันก็กระชากแขนผมทันทีพร้อมกับพูดอู้อี้อะไรไม่รู้ในหมวกกันน๊อค
“กูไปซื้ออุปกรณ์วาดรูปมาให้มึงนะ นี่!” สะบัดแขนออกแล้วเริ่มแถทันที เปิดประตูหลังหยิบของออกมาชูต่อหน้า
“แล้วใครมาส่ง” มันเปิดกระจกหมวก
“ระ รุ่นพี่กู”
“เหรอ บอกมาตรงๆดีกว่า” มันว่าแล้วบีบแขนแรงขึ้น
“จะทำอะไรน่ะ! ปล่อยเฟ”
พี่น้ำเลยลงรถมาอาจจะเพราะเห็นท่าไม่ดีแล้ว แต่แบบ...อย่าลงม๊าาาาาาา TOT
“นายเป็นใคร ต้องการเงินเท่าไหร่”
เดี๋ยวๆๆๆๆ มันไม่ได้ต้องการเงินครับ แต่พี่น้ำล้วงแบงค์พันออกมาปึกหนึ่ง น่าจะสองสามหมื่นนู่นแหละ ขว้างไปกระทบหมวกกันน๊อคแบงค์กระจายปลิวว่อน ผมอยากจะสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมแล้วไล่เก็บเงินใส่กระเป๋า เอ่อ ไม่ใช่ละ คือไอ้แทนมันไม่ได้มาทวงหนี้นะครับ ผมยืนยันได้ T_T
ปัง!
ผมกับพี่น้ำสะดุ้งจนตัวโยนเมื่อไอ้แทนมันถอดหมวกกันน๊อคขว้างลงกับพื้นก่อนจะขยี้หัวจัดทรงให้เข้าที่ บอกผมทีว่านี่ไม่ใช่แค่นักเรียนมอหกอ่ะ ทั้งรูปร่างสูงใหญ่และใบหน้าคมคร้าม มันดูเป็นเด็กมหาลัยมากกว่าผมซะอีก
“คะ คือ...” แฟนกูนี่อึ้งไปเลย อย่านะเว้ย อย่าเปลี่ยนใจนะโว้ยยยยยยยย
“เธอเป็นใคร กล้าดียังไงเอาเงินมาฟาดหัวคนอื่นอย่างนี้”
“ฉันขอโทษนะ” โอ๊ย เสียงอ่อนเสียงหวานขึ้นมาทันที “ฉันคิดว่านายจะทำร้ายเฟ”
“นี่น้องข้างบ้านที่เฟบอกไงพี่น้ำ”
“อ่าวเหรอ ขอโทษจริงๆนะจ้ะ”
ถ้ามึงถอดหมวกกันน๊อคนักทวงหนีนั่นตั้งแต่แรก เหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นนะพูดเลย = =;;;;
“แล้วเธอเป็นใคร รุ่นพี่?”
“...เอ่อ”
พี่น้ำเหลือบมามองผมแล้วก็แทนสลับกัน อย่านะ... อย่าบอกว่าเป็นแฟนนะ พลีสสสสสส
“พี่เป็นแฟนเฟจ้า^O^”
ฉิบบบบบบบบบบบบบบบบบ...
หลังจากนั้นไอ้แทนก็ไม่พูดอะไรต่อ มันคว้าของที่ผมซื้อมาแล้วขี่บิ๊กไบค์กลับบ้านมัน(ที่ใช้รั้วเดียวกับบ้านผมอ่ะ) พอเย็นวันถัดไปเท่านั้นแหละจ้า...
“เธอดูนี่ ลดราคาจ๊าาา”
“ว๊ายๆๆๆ ทำกันเลยมั้ย”
“คิวยาวเธ๊ออออ โทรนัดก่อน”
“เลิศศศศศ”
แม่ผมกับแม่ไอ้แทนสมาคมเรื่องทำหน้ากันทุกวัน นี่คงมีโปรร้อยไหมหรือไม่ก็โบท๊อกซ์อีกละมั้ง
“น้าแก้ว ทำไมไอ้... เอ่อ แทนมาช้าจังครับ”
“หืมมม เห็นว่าไปรับแฟนนะ”
น่านนนนนนนนนนนน!!!!!
เมื่อวานรู้ว่าผมมีแฟน วันนี้มันควงมาเปิดตัวเลยจ้า มันเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเลยผมถึงไม่อยากให้มันรู้ไงว่าผมคบกับพี่น้ำอยู่
เวลาที่ผมมีแฟน วันถัดไปมันก็จะควงแฟนมันมาบ้างทั้งๆที่ไม่ได้มีข่าวมาก่อนเลยว่ามันไปกุ๊กกิ๊กกับใคร นี่คือสิ่งที่ร้ายกาจที่สุด พอมันสวีทกันมากๆคนที่ทนไม่ได้ก็คือผม และวิธีแก้ปัญหาก็คือกูต้องไปเลิกกับแฟนก่อนแล้วหลังจากนั้นไม่นานมันก็จะไปเลิกกับแฟนของมันเอง = =;;;
“มาแล้วคร้าบบบบบบบ”
“ว๊ายยยย ตาแทนมาแล้ว”
“อยากเห็นหน้าลูกสะใภ้เธอจริงๆเลย”
“จ้าๆๆ”
สาว(แก่)วี๊ดว้ายกันอย่างกับเป็นวัยรุ่นเลย
แทนเดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มันยกคิ้วกวนตีนให้ผมแล้วเดินไปนั่งข้างน้าแก้ว ตามมานั้นเป็นสาวน้อยหน้าลอย เอ้ย หน้าใสวัยมัธยมที่มาพร้อมบิ๊กอายควายตะลึง
“แฟนตาแทนน่ารักจริงเชียว” แม่ผมนี่ตาเป็นประกาย “หาให้ได้อย่างนี้บ้างสิเฟ ไม่ใช่ว่ามีผู้ชายมาคร่ำครวญหน้าบ้าน -*-“
“แฟนเฟเป็นดาวคณะหรอก”
“หือออออออ” แม่เบะปากใส่ ทำหน้าไม่เชื่อสุดๆ = =!
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อหญ้าค่ะ”
“ชื่อน่ารักจังเลยหนู”
“ขอบคุณค่ะคุณน้า”
“เรียกแม่ก็ได้จ้ะ เป็นแฟนตาแทนนี่นะ”
แหวะ ผมบึนปากใส่ไอ้ตัวดี หมอนั่นยิ้มกริ่ม คงดีใจที่เอาชนะผมได้ ระหว่างกินข้าวหมอนั่นก็คอยตักนู่นตักนี่ให้น้องต้นหญ้าแทนที่จะเป็นผมเหมือนทุกที เอ่อ ไม่ได้หวงน้องชายนะ แต่แขนไม่ถึงจริงจริ๊งงงงงง
“เฟ โอ๊ยยย” น้าแก้วหยิกหูแทน “เรียกพี่ก็ได้ว้า วันนี้ไม่เรียนนะ ไปเดทกับแฟน”
“อะไรของมึงวะ โอ๊ยยยยย” ผมโดนแม่ตัวเองหยิกหูต่อจากไอ้แทนเลย ซี๊ดดดด ต้องพูดกับน้องเพราะๆนะครับ ไม่งั้นจะโดนอย่างงี้ “เมื่อวานนายก็ไม่ได้เรียน จะเข้ามั้ยมหาลัยน่ะหะ”
“น่าๆ แค่วันเดียวคงไม่ถึงขั้นสอบไม่ติดหรอกมั้ง”
“ไอ้-แทน” ผมกัดฟันเรียกชื่อมันตอนที่พวกแม่ๆกำลังจดจ่อกับละครหลังข่าว “ไปคุยกับกูหลังบ้าน เดี๋ยว-นี้”
“คร๊าบบบบบบบบบ”
มันกรอกตาขึ้นฟ้าทำหน้าราวกับเบื่อหน่ายซะเต็มประดา เดินตามหลังผมมา เปิดประตูครัวออกไปสวนหลังบ้าน มีม้าหินอ่อนอยู่ผมนั่งที่เก้าอี้พิงหลังกับขอบโต๊ะ ส่วนไอ้แทนก็ยืนกอดอกพิงผนังตรงข้ามกัน
“มึงเป็นอย่างนี้อีกแล้วนะ”
“เป็นอะไร”
“มึงไปเป็นแฟนเขาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ก็มีคนเข้ามาตลอดอยู่แล้ว แค่จะหยิบใครสักคนมาเป็นแฟนไม่ใช่เรื่องยาก”
พูดเหมือนเลือกกางเกงในอ่ะไอ้เหี้ยนี่ = =;;
“จิ๊ ทำไมมึงไม่เคยบอกกูเลยว่าไปจีบใครที่ไหน”
“ไม่ได้จีบ อยากมีก็มีเลย”
“โว้ย มีทำไมวะหะ แม่ มึงเร่งอยากมีลูกสะใภ้เหรอ!”
“เปล่าหรอก อยากมีเอง ว่าแต่พี่เหอะ โกหกโคตรๆ”
“ก็เพราะมึงจะเป็นแบบนี้ไง”
“แล้วไม่รู้เหรอวะ ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้!!”
“ไม่รู้โว้ย! ถ้ามึงจะทำเพื่อให้กูเลิกกับพี่น้ำก็หยุดเถอะ ครั้งนี้กูเอาจริง ต่อให้มึงจะมีแฟนสักสิบคน”
“โอเค๊ ด๊ายยยยยย เฟ ได้เลยยยย จบแล้วใช่มั้ย ไม่อยากให้แฟนรอนาน”
“เออ ไปเดทไปตายไหนก็ไปเลย”
พูดกับมันไม่รู้เรื่องผมก็เริ่มจะโมโหแล้ว
“ทำไมต้องโมโหเนี้ย”
“เรื่องของกู”
“ระวังไว้เห้อออออ ไม่รู้จักไก่แก่แม่ปลาช่อนเหรอไง”
ผมถลึงตาโตใส่
ผมไม่รู้ว่าผมกับมันเป็นบ้าอะไร แต่ทุกทีที่ผมมีแฟนมันก็จะมีตามทันทีที่รู้ข่าว ผมอ่ะรู้สึกดีๆกับแฟนผมอยู่แล้ว แต่ไอ้แทนมันเหมือนเล่นๆ พอผมเลิกกับแฟน มันก็จะเลิกตามทั้งๆที่บางทีเขาไม่ได้ผิดอะไรด้วยซ้ำ ทำแบบนี้ผมไม่ปลื้ม!
-----------------------------------------------------------------------------------------------
เห๋ยยยยยยย เรื่องที่ 3 ล๊าววววววววว
อาจจะไม่ค่อยฮาเหมือนเรื่องน้องจัสหรือซื่ออย่างนุ้งเพรท แต่ก็อ่านๆไปเถอะ 5555
จุดประสงค์คือเฟอร์อยากลองบรรยายความคิดหลายๆคาแร๊กเตอร์ดูอ่ะ
ถ้าไม่ชอบยังไงก็ขออภัยง้าบบบบบบบบบบบบ TOT
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้า
:z10: :z10: :z10:
-
อร๊ายๆๆๆ ชอบๆๆ แนวนี้ รออ่านน่ะคะ
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบๆๆๆ
รออ่านๆๆ :katai2-1:
-
ติดตามทั้งสามภาคเลย...แต่ชอบภาคสองมากสุด...รอต่อนะ
-
2
:katai5: :katai5: :katai5:
บรื๊นนนนนนนนน
ผมหดหัวหลับหลังพุ่มไม้ข้างประตูบ้านหลังใหญ่ของไอ้แทน นี่ถ้าเอารั้วกั้นออกคนเขาคงคิดว่าบ้านผมเป็นบ้านคนใช้มันอ่ะ ว่าแต่... มันจะไปไหนมันวะ
“ไอ้แทน!”
เอี๊ยดดดดดดดด
อะจึ๋ยยย แทนเบรกรถเอี๊ยดในจังหวะที่รถกำลังจะพ้นประตูบ้าน มันเอาขาตั้งลงแล้วลงรถเดินอาดๆมาหาผม แม่ งไม่ถอดหมวกกันน๊อคอีกแล้ว ผมก็เลยถอดออกให้มันไม่งั้นคงพูดกันไม่รู้เรื่องแน่
“อะไร”
“จะไปไหน”
“มานี่”
มันจับข้อมือผมแน่นแล้วดึงไปที่รถ พอไม่ยอมไปดีๆมันจะช้อนตัวผมขึ้นไปนั่งท้ายรถเลยครับ = =;;; แถมใส่หมวกกันน๊อคให้เสร็จสรรพ นี่...ยังปฏิเสธทันอยู่มั้ยวะ
“กูไม่อยากจะไปเป็น กอขอคองอจอ มึงกับน้องดอกหญ้าหรอกนะ”
“...”
“ไอ้แทน! จอดให้กูลงข้างหน้านี่แหละ”
พูดไม่ได้ยินหรือไงวะ หรือว่าหมวกกันน๊อคมันบัง... ผมตัดสินใจถอดออกอย่างยากลำบากเพราะต้องทรงตัวไปด้วย ไอ้แทนเหลือบมามองนิดนึงก่อนจะดึงแขนผมไปรัดเอวมันไว้พร้อมกับเร่งรถให้เร็วขึ้น
ไอ้บ้าาาาาา~~ กูกลัววววววว TOT
ผมกอดเอวเอาหน้าซุกหลังมันสุดฤทธิ์ หมวกก็ยังคาอยู่ที่มือ ทุลักทุเลแต่มันก็ไม่ยอมปล่อยผมลงกลางทาง ไม่นานรถก็ค่อยๆชะลอลงผมเลยโผล่หน้าออกมาดูนิดนึงก็พบว่าเป็นละแวกโรงเรียนไฮโซของไอ้แทนน่ะแหละ มันเอารถไปจอดไว้ที่ตึกจอดรถไม่ไกลจากตรอกท่องเที่ยว
เอาเป็นว่าผมเรียกว่าตรอกท่องเที่ยวละกัน นอกจากจะสร้างเพื่อนักเรียนโรงเรียนละแวกนี้แล้วยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับบุคคลภายนอกได้อีก ขนาดผมไม่เคยเรียนแถวนี้ยังเคยมากินข้าวกับเพื่อนๆที่ตรอกนี้เลย
“ดื้อน่ะเฟ! ถอดออกทำไม เกิดเป็นอะไรไปจะว่ายังไงหะ”
ใช่เรื่องที่จะต้องมาตะโกนใส่หน้ามั้ยวะ
“ก็กูบอกว่าไม่ไปด้วย”
“เค้าจะพาเฟไปฆ่าเหรอ?”
มันประชด... ถึงไม่ฆ่าก็เหมือนฆ่าอยู่ดี เวลามีแฟนมันชอบพาผมไปเป็นส่วนเกินในการเดทของมันกับแฟน นั่นล่ะที่ทำให้ผมทนเห็นภาพบาดตาไม่ได้แบบสุดๆ แต่ครั้งนี้ผมจะไม่ทนไม่ยอมเห็นภาพอะไรแบบนั้นให้เสียสมาธิในการคบกับพี่น้ำหรอก
“ถ้ามึงจะไปเดทกับน้องหญ้ากูจะไปที่อื่น”
“หะ?”
“แต่ถ้าไม่ กูจะไปกับมึง”
“...”
“...”
“เราจะไปด้วยกัน”
เรา? โอ๊ยยยยย ก็บอกแล้วว่าคนเดียวมันไม่เหงาเท่าสามคนไงโว้ยยยยย ผมจะไม่ยอมไปเผชิญหน้ากับคู่รักจอมปลอมอย่างพวกมันแน่ๆ
“มา!”
“ไม่!”
กอดเสาไฟไว้สุดฤทธิ์ >O<
ผมนั่งจ้วงตักไอติมเข้าปากอย่างกระหาย ร้านนี้ยังไม่เคยมาเลยแต่อร่อยมากกกกก เป็นไอศกรีมโฮมเมดที่เนื้อหวานข้นสุดๆ กินกับบราวนี่อุ่นๆแล้วโคตรฟิน นั่งกันได้ไม่นานเพื่อนไอ้แทนก็เดินกันเข้ามา
นี่มันแก๊งค์นายแบบหรือว่าอะไรกันวะเนี้ย O_O ถึงผมจะรู้จักกับไอ้แทนตั้งแต่เด็กแต่ว่าผมไม่ได้รู้จักกับเพื่อนมันหรอก แม้ว่ามันจะรู้จักเพื่อนผมทุกคนก็เถอะ ผมไม่ได้เสนอหน้าไปซะทุกที่เหมือนมันนี่
“นี่ไอ้เฟธ เติร์ก เพรท พอร์ช อธิศ”
ผมลายหูลายตาไปหมด ขอออกไปจากจุดๆนี้ได้ม้ายยยยยยย เรียกผมว่าหลุมดำหรือว่าไอ้คนที่หน้าเห่ยที่สุดในโต๊ะนี้เลยก็ได้ T_T
“สวัสดีค้าบบบบบ แล้ว?”
“นี่เฟ แฟน เอ้ย! พี่กูเอง”
พวกเขายิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยแต่แบบว่าพอเถอะ ผู้หญิงโต๊ะข้างๆหันมามองพวกมึงกันใหญ่แล้ว บอกตรงว่าไม่ได้อิจฉาเลยนะ ไม่ได้อิจฉาเล้ยยยยยยยยย
ผมจำชื่อและหน้าของพวกมันได้นะ แต่เรื่องการแมทช์ชื่อกับหน้านี่มันต้องใช้เวลาครับ เมื่อกี้ยังเรียกเฟธเป็นเติร์กอยู่เลย = = ผมว่าผมควรหลีกเลี่ยงการเรียกชื่อพวกมันไปซักพักอ่ะ
“มองหน้าเค้าทำไม”
“เค๊าาาาาา???? โหหหหหหหหหหห”
พวกเพื่อนไอ้แทนโห่ขึ้นมาจนคนทั้งร้านหันมาสนใจ ไอ้พวกบ้า! TOT
ไอ้แทนโดนเพื่อนแซวเลยเอาหน้ามาซุกไหล่ผม ทำเป็นอายนะมึง ทีพูดล่ะไม่คิด มันติดพูดอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว ผมก็พูดนะแต่พอโตก็ภาษาพ่อขุนแทนแหละแม้จะโดนแม่ด่าผมก็ไม่มีทางพูดตามที่แม่บังคับหรอก ชายฉกรรจ์อย่างผมนี่จะให้มาพูดเค้าอย่างนั้นตัวเองอย่างนี้เหมือนตอนเด็กได้ไงเล่า T/////T ขืนทำก็จะโดนแซวอย่างเงี้ย
“โอ๊ย โหม่งอยู่ได้ พ่อเป็นมาริโอ้เหรอ”
“เฟด่าเค้าแก้เขินใช่มะ”
เออออออ!!! ด่าที่มึงทำน่ารำคาญด้วยแหละ มันเอาหัวมาโหม่งแขนผมไง
“เฟมองหน้าทำไมอ่ะ”
“...”
ผมแค่คิดอยู่ว่ามึงมาหาเพื่อนหรอกเหรอ ผมคิดว่ามันจะไปเดทกับน้องหญ้าก็เลยโวยวายไปซะใหญ่โต แต่แทนมันยิ้มแววตาแพรวพราวขนาดนั้นผมไม่มีทางบอกเหตุผลให้มันได้ใจไปยิ่งกว่านี้หรอก
“กินไป”
ตักไอติมยัดปาก
“เฟ เค้าแนะนำรสกัม”
“มันเปรี้ยว”
“ที่นี่มันกำลังดีเลยเหอะ ไม่เปรี้ยวเกิน”
“ไม่เอาอ่ะ อิ่มแล้ว”
“งั้นวันหลังเค้าค่อยพามาใหม่นะ”
“งั้นวันหลังเค้าค่อยพามาใหม่นะ เค้าอยากกินเฟ เอ้ย กาแฟ เมื่อไรเขาจะเอากาแฟมาเสริฟให้เค้าก็ไม่รู้ เนอะเมียเนอะ” เติร์กเลียนเสียงแทน
“เติร์กกกกก” เพรทเรียกชื่อแฟนปรามพร้อมทำหน้าขึงขังทั้งๆที่ตัวเองยังแก้มแดงอย่างนั้น มันน่ากลัวซะที่ไหนเล่า มันน่ารักต่างหาก >///< คนร่างบางจะตักไอติมยัดปากแฟนเหมือนที่ผมทำแต่เติร์กเบี่ยงตัวหลบซะก่อนอีกคนเลยชักชวนให้กินแทน
“อร่อยนะ”
“ไม่กิน”
“กาแฟไม่ดีต่อสุขภาพ กินอยู่ได้”
“วันนี้เท่านั้นแหละ”
“จะกินทำไม”
“คืนนี้กูจะอยู่ดึก กูจะเอามึงจนเช้าเลย”
แค่กๆๆๆ
ผมสำลักน้ำหูน้ำตาไหล ไอ้ติมก็จะไหลออกมาจากจมูกด้วย T////T ไอ้เด็กสมัยนี้แม่ งพูดอะไรกันตรงเกินไปมั้ยวะ สองคนที่พูดนี่ไม่ใช่น้องหญ้ากับไอ้แทนหรอก แต่เป็นเพื่อนไอ้แทน ชื่อเติร์กกับเพรท
แทนดึงทิชชู่มาเช็ดให้แต่ผมรีบดึงมาเช็ดเอง ตอนนี้ทั้งโต๊ะมีผมกับน้องเพรทที่หน้าแดงเป็นลูกตำลึง ส่วนไอ้ตัวดีห้าตัวนั่นยิ้มกริ่มถูกใจ
“เออนี่”
เพรทยื่นสมุดที่มีตราของโรงเรียนสองสามเล่มมาให้ไอ้แทน มันทำหน้าเหรอหราส่ายหัวปฏิเสธให้ผม แต่มือมึงนี่รีบยื่นไปรับเชียว
“นี่สมุดเค้า เพรทยืมการบ้านเค้าไปลอก จริงจริ๊งงงงง”
“หราาาาาาาาาา~~”
โถ เพื่อนมึงประสานเสียงกันขนาดนี้แล้วครับคุณน้อง = = ผมดึงสมุดมาดูก็เป็นชื่อคนอื่น คำว่า ‘แทนคุณ’ สักคำก็ไม่มี แต่เรื่องการบ้านผมไม่ซีอยู่แล้ว ถ้ามันเข้าใจในเรื่องที่เรียนอยู่แล้วอ่านะ การบ้านมันก็แค่ทบทวน
“แฮ่ๆๆๆ ก็เค้าทำไม่ได้จริงๆง่ะ”
แล้วมันก็เอาหัวมาโหม่งแขนผมอ้อนๆอีก
“กาก!”
หึหึหึ ไอ้แทนนี่หน้ามุ่ยเลย >O<
---------------------------------------------------------------
มาแบบสั้นมาก และไม่ได้แก่นสารสาระอะไรจากตอนนี้เลย ฮาาาาาา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้าาาา
-
แก๊งนี้น่าร้ากกกกกกกก :-[
เอาสองชะนีไปเก็บนานๆๆๆๆเลยน้า
-
หุหุ ท่าทางจะสนุก ^^
ป.ล. ซีรีส์ ต้อง ส์ นะจ้ะ
-
น้องแทนดูมุ้งมิ้งมากอ่ะตอนนี้
-
น่ารักจุงเบย...เริ่มสนุกแล้วสิ
-
3
:katai4: :katai4: :katai4:
“พี่น้ำ ขอโทษที่ช้าฮะ”
ผมรีบวิ่งลงบันไดมาด้านล่าง ผมเพิ่งสะดุ้งตื่นตอนที่ได้ยินเสียงออดครับ T_T
“ไม่เป็นไรครับ”
พี่น้ำใช้คำลงท้ายว่าครับกับผม ผมก็อยากใช้คำว่าค่ะกับพี่เข้านะ แต่ด้วยรูปร่างและหน้าตาแล้วผมกลัวคนอื่นจะเข้าใจผิดไปใหญ่ว่าผมเป็นเกย์
“สวัสดีค่ะพี่เฟ”
“อ่า ครับ”
ไอ้แทนกับแฟนมันนั่งหน้าสลอนอยู่ที่โซฟาใกล้พี่น้ำ
????
“โชคดีที่เจอแทนกับแฟนอยู่หน้าบ้าน พี่เลยคิดว่าเราไปเดทคู่กันดีมั้ย คู่นั้นเขาตกลงแล้วนะ เฟว่าไงล่ะ”
“ห๊ะ!”
เดทคู่?
“ตกลงเนอะเฟ น่าสนุกดี”
“คือ...”
“เฟจะได้ไม่เขินพี่ด้วยไง คบมาตั้งหลายเดือนจะเขินอะไรก็ไม่รู้”
ฉิบบบบบบบบบบบ... ไอ้แทนหันมามองทำตาโตอย่างอึ้งๆ มันกัดฟันจันกรามนูนชัด
“ลืมของไว้บนห้อง เฟ ไปส่งเอาหน่อย”
ไม่ได้ชวน ไม่ได้ขอร้อง มันฉุดแขนแล้วกระชากผมขึ้นไปชั้นบนเลยล่ะ TOT ปิดประตูได้มันก็ผลักผมไปชิดผนังมองผมด้วยสายตาโหดๆ
“อะไรคือการคบกันหลายเดือนวะเฟ”
“ขอโทษที่ปิดบังมึง แต่...”
“เฟ!!!”
“โอ๊ยยย ตะโกนทำไม ก็ขอโทษไง ขอโทษๆๆ”
“ถึงขั้นไหนแล้ว”
“...”
“ถึงขั้นไหนกันแล้ว!”
“มากสุดก็... จูบ”
“หึ! จูบใช่มั้ย...”
“มันไม่ได้มากมายอะไรสักหน่อย มึงห้ามทำ!”
ผมดักไว้เพราะรู้ว่าไอ้แทนมันต้องไปจูบน้องต้นหญ้าแน่ๆ จริงๆนะ ครั้งหนึ่งผมเคยบอกมันว่าผมไปจูบกับแฟนตรงจุดสูงสุดของชิงช้าสวรรค์วันรุ่งขึ้นแฟนมันเอาภาพที่จูบกับมันบนยอดชิงช้าสวรรค์มาอวดเลยครับ = =;;;
“ก็ต้องดูก่อนว่าจูบยังไง แบบไหน”
“ก็เหมือนๆที่กูเคยทำกับมึงแหละ -//////-“
จูบแรกของผม ตอนนั้น...
จุ๊บ!
“อย่างนี้?”
“...”
จู๊บบบบบบ
“อย่างนี้?”
“...”
“เฟ!”
“...”
คราวนี้ไอ้แทนเชยคางผมขึ้นรับจูบมันแบบเต็มๆ ปากมันบดเบียดคลุกเคล้าเหมือนที่พี่น้ำทำตอนที่เราดูหนังกัน แต่ไม่รู้ทำไมพอเป็นไอ้แทนทำผมถึงเคลิ้มและเริ่มขยับปากตอบรับมันแบบไม่ตะขิดตะขวงใจใดๆ
“อย่างนี้?”
“...”
“จะมากไปแล้วนะเฟ!”
ผมกำลังงงงวยกับรสจูบเลยไม่ทันตอบแต่เหมือนแทนมันจะเข้าใจผิดไปแล้ว มันผลักผมลงเตียงแล้วตามมาคร่อมไว้อย่างรวดเร็ว
“ไอ้เหี้ยแทน กูไม่ได้จูบกับเขาขนาดนั้นโว้ย แค่แตะนิดเดียว”
“...”
มันไม่ฟังเลย บีบแก้มผมแรงจนปวดกรามไปหมด
“ไอ้แอนอ่อยอูอ่อน”
“รู้แล้วน่า แต่ขึ้นคร่อมขนาดนี้แล้วจะให้ปล่อยไปเหรอไงห๊ะ”
O_O แทนกดจูบอีกครั้งแต่คราวนี้มันแทรกลิ้นเข้ามา เป็นครั้งแรกด้วยเพราะที่ผ่านมามันแค่เอาปากมาแตะๆผมแค่นั้นเอง ไม่ทันได้คิดอะไรมาก ลิ้นชื้นก็แทรกเข้ามาคลุกเคล้าไล่กวาดหาลิ้นผมที่พลิกหลบหลีกที่จะเกี่ยวกระหวัดกับมัน พอจะดิ้นมันก็ล๊อคแขนล๊อคขาผมไว้หมด ผมเอาชนะผู้ชายทุกคนได้ยกเว้นไอ้เหี้ยแทนเนี้ยแหละ
ฟอดดดดดดดด
“อย่าไปทำอย่างนี้กับใคร เข้าใจ๊?”
“แฮ่กๆ ไม่!”
ผลัวะ
เห็นหน้าแล้วหมั่นไส้เลยตบหัวมันไปที เป็นเด็กเป็นเล็กลามปามมาสั่งกูวะแม่ ง! ไอ้แทนไม่ว่าอะไรมันยิ้มแล้วเกลี่ยแก้มนิ่มของผมไปมา ตัดเอาไปเล่นบ้านเลยมั้ยหะ
“ถ้าไม่ฟังก็ลองดูได้นะครับ ^^”
ผมชอบตอนที่มันยิ้มแบบนี้มากกว่าจะมากวนตีนทำหน้าข่มผมซะอีก ทั้งรอยยิ้มทั้งดวงตา มันรู้สึกอบอุ่นดี ผมผลักอกมันออกแล้วลุกขึ้นนั่งจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่
“อื้อออออ”
ก่อนออกห้องก็ไม่วายถูกมันหอมแก้มฟอดใหญ่ เอาจมูกดันแก้มผมแรงจนหัวผมกระแทกขอบประตูเลยอ่ะสัสเอ้ย ผมเลยวิ่งไล่เตะมันไปจนถึงด้านล่างและหยุดกึก เมื่อมันวิ่งไปหลบหลังแฟนมัน แขนใหญ่นั่นกอดเอวคอดแนบแน่น ไม่รู้สิ...แค่นี้ผมก็เม้มปากแน่นด้วยความหงุดหงิดแล้วอ่ะ ผมจะทนไปได้อีกสักเท่าไหร่เนี้ย
แต่ไม่ว่ายังไงผมก็จะไม่เลิกกับพี่น้ำเพียงเพราะว่าผมอยากให้ไอ้แทนเลิกกับแฟนมันหรอก!
“เฟกับแทนดูสนิทกันดีจังเลยนะ”
“มากครับ” ไอ้แทนตอบ
“พี่ก็เพิ่งรู้ว่าเฟมีน้องชายที่หล่อขนาดนี้”
“พี่น้ำจะชอบไอ้แทนมากกว่าใช่ม้า” ผมบอกอย่างน้อยใจ ถ้าเดินคู่กับไอ้แทนนะ สาวๆมองมันก่อนทุกที
“ชอบได้ไง เฟน่ารักกว่าเห็นๆ ฟอดดดด”
“อะแฮ่มๆ ไปกันเลยดีกว่า”
ไม่ทันได้ฟินนานไอ้แทนก็เดินมาแทรกกลางระหว่างผมกับพี่น้ำ แล้วยังผลักหัวผมด้วยนะ ไอ้แทนมันเป็นไอ้เด็กลามปาม ชิ!
พี่น้ำกับน้องหญ้าเดินนำออกไปก่อนผมเลยได้โอกาสตีอกไอ้แทนแรงๆ มันทำหน้าจุกแล้วชี้หน้าคาดโทษผมไปด้วย =*= เราตกลงกันว่าจะเอารถพี่น้ำไปแต่น้องหญ้าอยากซ้อนรถบิ๊กไบค์คันละหลายแสนของไอ้แทน ก็เลยต้องแยกกันไป...
“อยากไปกับแทนเหรอ”
“เอ่ออออ”
“เห็นมองตาละห้อยอย่างนั้น”
“ก็คิดว่าน่าจะสนุก”
คิดไรไม่ออกเอาความสนุกมาอ้างไว้ก่อนครับ T^T
“ชอบแบบลมตีหน้าเหรอ งั้นเดี๋ยวพี่เปิดประทุนให้”
พี่น้ำบอกอย่างใจดี แต่มันไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย... แค่คิดว่าที่ตรงนั้นมันเคยเป็นที่ของผมเท่านั้นเอง ผมเป็นคนเดียวที่ซ้อนมันได้นะเห้ย ขนาดแม่มันยังไม่(กล้า)ซ้อนมันเลย!
“ชอบมั้ย”
“ครับ”
กับการที่หลังคารถเลื่อนเก็บเข้าท้ายรถอย่างกับหุ่นยนต์อย่างนี้ ปกติผมต้องตื่นเต้นตาวาวไปแล้ว แต่ก็นะ...
อันดับแรกต้องแวะตลาดซื้อของกินเพื่อนเตรียมปิ๊กนิกก่อน งานนี้พี่น้ำขอบาย เธอไม่ชอบเดินตลาดเพราะรองเท้าเธอแพงมาก! ถ้าจะเอามาเสี่ยงกับน้ำแช่ผักแช่ปลาในนี้มันไม่คุ้ม ดังนั้นคนที่ใส่รองเท้าผ้าใบคู่ละสองร้อยเก้าสิบเก้าอย่างผมเลยทำหน้าที่จ่ายตลาดเอง
“เฟ รองเท้าที่แม่เค้าซื้อให้อ่ะ”
“ใครจะใส่มาที่แบบนี้เล่า แล้วมึงน่ะเรียกกูพี่ด้วย ต้องให้บอกอีกกี่ทีว่ากูเกิดก่อน”
“เกิดก่อนเกิดหลังไม่มีผลในแนวราบ”
“อะไรนะ”
“เปล่าๆ”
ผมไม่ได้คาดคั้นมัน ได้ยินแค่อะไรราบๆสักอย่าง สงสัยอยากกินลาบมั้ง แต่งานนี้คงตามใจมันไม่ได้เพราะพี่น้ำไม่ยอมกินอาหารพื้นเมืองหรอก
“พี่แทน หญ้าไปซื้อของในเซเว่นหน้าตลาดนะ”
พูดกับไอ้แทนแต่ตามองพื้นตลาดแบบแหยะๆ อ่า ไปอีกคนแล้ว... น้องใส่รองเท้าส้นเตี้ยมาคงกลัวเท้าเปื้อน
“งั้นซื้อขนมปังกับแยมมาด้วยนะ อ้อ แล้วก็พวกมินิคอกเทล โบโลน่าอ่ะ ซื้อมาให้หมดห้าร้อยเลย”
“อ้อ ค่ะ”
ผมพยักเพยิดหน้าใส่ไอ้แทน มันทำหน้าเหวอชี้ที่ตัวเอง ผมก็พยักหน้ายืนยันว่าเออ มึงน่ะแหละ มันเลยควักแบงค์พันยื่นให้น้องรากหญ้า เอ้ย ใบหญ้า หรือว่าต้นหญ้าสักอย่างแหละไป มึงไม่มีแบงค์ย่อยเหรอไงวะ ไม่ได้ตังค์ทอนคืนมาไม่ต้องบอกกูไปทวงให้นะเว้ย
“หญ้าอยากกินอะไรก็ซื้อมาเลยนะ”
“ขอบคุณค่ะพี่แทน^O^”
“แหวะๆๆ ป๋าเน๊อะะะะะะ”
ผมแขวะตอนที่น้องญาญ่า(?)เดินออกไปแล้ว
“ทำไม หึงอ่อ”
“เหอๆๆๆ ประสาท”
“ผมยาวแล้ว ไปตัดมั้ย จะสวยกว่าพี่น้ำแล้วอ่ะ”
“ยุ่ง”
“งอนไรเนี้ย”
“จะกินมั้ย น้ำเต้าหู้ พูดมากอยู่ได้”
“กินดิ เอาปาด้วย”
สั่งน้ำเต้าหู้สี่ถุงกับปาท่องโก๋ยี่สิบบาท ผมไม่กินปาท่องโก๋ มันคาใจตอนเด็กครับ ผมกัดปาท่องโกไม่ทันขาดฟันผมก็หลุดเลยแค่นั้นไม่พอโดนไอ้แทนตัวดีน่ะแหละล้อจนฟันผมขึ้นอ่ะมันถึงจะหยุดล้อL
“เย้ยยยย”
“เฮ้ย ระวังดิ”
ไอ้แทนมันลื่น
“สงสัยยางรองเท้าจะเสียแล้ว ขอตังค์แม่ซื้อใหม่ดีกว่า เฟไปช่วยเลือกนะ”
“ไม่” ถ้าผมไปแม่มันก็ให้ตังค์ไอ้แทนเกินมาพอที่จะซื้อให้ผมอีกคู่แหละ ผมเกรงใจน่ะเพราะท่านก็เห็นผมเหมือนลูกอีกคน เวลาจะซื้ออะไรให้ไอ้แทนก็มักจะซื้อมาเผื่อผมเสมอ แต่ตอนนี้ผมไม่ได้คิดถึงเรื่องเกรงใจอะไรหรอก คิดแค่ว่ากวนตีนมันยังไงให้มันอารมณ์เสียมากที่สุดเท่านั้น
“งั้นก็ใส่รองเท้าไม่มีดอกเงี้ยต่อไป”
“เดี๋ยวก็ขี่รถไม่ได้หรอก” เผื่อเปลี่ยนเกียร์งี้รองเท้าลื่นวืดรถได้ล้มกันพอดี ยิ่งคันใหญ่ๆอยู่ด้วย
“ไม่ต้องห่วงน่า ระดับนี้แล้ว”
“ใครห่วงมึง ห่วงแฟนมึงต่างหาก หมวกกันน๊อคก็ไม่ให้เขาใส่ เกิดเป็นอะไรขึ้นมาได้รับผิดชอบเขาตลอดชีวิตแน่ อ้อ ลืมไป ถึงยังไงก็ไม่ตกรถอยู่แล้วล่ะมั้ง กอดเอวกันแน่นขนาดนั้น... อะไร”
“ไม่มีอะไร”
“ยิ้มอะไร”
คราวนี้ผมหยุดเดินแล้วขมวดคิ้วมองหน้ามัน
“ดีใจ”
มันบอกว่ามันดีใจแล้วยักไหล่เดินนำไป ไม่กี่ก้าวมันก็หยุดแล้วยื่นมือมาจับมือผมไว้รั้งเบาๆให้เดินตามมันไป ทั้งๆที่ปากมันก็ยิ้มไม่หุบ แต่ไม่รู้ทำไมเห็นมันยิ้มแล้วผมก็จะยิ้มตาม มันก็เหมือนกัน พอเห็นผมยอมยิ้มเพียงแค่นิดเดียวแล้วมันก็ยิ่งยิ้มกว้างกว่าเดิมอีก ไอ้บ้าเอ้ยยย ^^
ไปตลาดได้กับข้าวมาสี่ห้าอย่าง ข้าวสวย แล้วก็พวกเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆ ไม่ลืมซื้อหมวกมาให้พวกสาวๆด้วย ส่วนพวกเสื่อกับจานชามเอามาจากบ้านผมแล้ว หลังจากนั้นผมกับไอ้แทนก็ไม่ได้พูดอะไรให้กันและกันอารมณ์เสียอีก อาจจะเป็นเพราะมือที่กุมกันอยู่ตลอดทางที่เดินตลาดก็ได้ หรือบางทีผมอาจจะเมากลิ่นกะปิปลาร้าแถวนั้น = =;;;
“ดีจัง ไม่เคยมาเดทกับแฟนแบบนี้เลยนะ”
พี่น้ำล้มตัวลงนอนบนตักผม แน่ล่ะ อย่างพี่น้ำคงเดินห้างหรูๆ ช๊อปปิ้งกันเก๋ๆชิคๆ แต่ความคิดที่จะมานั่งชิลสวนสาธารณะนี่ก็เป็นความคิดของพี่เขานะ สงสัยอยากเปลี่ยนบ้าง โอเค๊ ผมจะพาพี่น้ำไปสู่ประสบการณ์แบบจนๆ เอ้ย แบบใหม่ๆเอง ^O^
ตุบ!
“มากับเฟเป็นครั้งที่ร้อยแล้วยังสนุกเหมือนเดิมเลย”
ไอ้แทนกระแทกหัวลงบนตักอีกข้างของผม เรียกว่ากระแทกเพราะมันเจ็บจนขาผมกระตุกเลยล่ะ แล้วสนุกอะไรกันนี่เพิ่งมาถึงนะได้ข่าว น้องหญ้ายิ้มแหยๆเพราะไม่รู้จะทำอะไรดี ผมเลยดันหัวไอ้แทนลงไปกระแทกพื้นหมอนั่นลุกขึ้นมาลูบหัวปอยๆ ส่วนพี่น้ำผมก็เอาหมอนที่พกมาด้วยรองหัวให้ ก่อนจะหยิบเค้กที่ซื้อในเบเกอรี่ในตลาดมากินล่อหน้าไอ้แทนเพราะตอนอยู่ที่ร้านถามมันว่าจะกินมั้ย มันก็เอาแต่สนใจรถของเล่นร้านข้างๆ
น้ำตาลเข้าเลือดแล้วอารมณ์ดีขึ้นสามเลเวลอ่ะ >O<
“มาสวนสาธารณะต้องทำอะไรบ้างคะ”
น้องหญ้าถาม เผลอแป๊บเดียวนอนหนุนตักไอ้แทน!! หมอนั่นก็ไม่น้อยหน้าถอดเสื้อแขนยาวเอามาคลุมขาขาวๆให้น้องเขา ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนากลัวคนอื่นเขาจ้องขาขนาดนั้นก็ใส่กางเกงขายาวมาตั้งแต่แรกสิวะ ขนมเค้กเริ่มช่วยอะไรผมไม่ได้ละ อารมณ์เริ่มไม่ดีแล้ว
“ก็ปั่นจักรยาน รอแดดร่มกว่านี้ก่อนดีกว่านะพี่ว่า”
“ค่ะ”
“ตอนเย็นมีตลาดนัดเล็กๆด้วย มีแต่ของสวยๆมาขาย ค่อยไปเดินกัน”
“ค่ะ”
“พี่ว่า เรามาเล่นเกมส์ยี่สิบคำถามกันดีกว่า”
พี่น้ำโพลงขึ้นมากลางวง คงรำคาญเสียงคู่นั้นเหมือนผมสินะ วี่ๆๆๆอะไรไม่รู้เหมือนเสียงยุงตีกัน น่ารำคาญ ว่าแต่ไอ้เกมยี่สิบคำถามเนี้ยเล่น ยัง ไง = =;;;;
“หญ้าอยากเล่นๆ”
“ยังไงก็ได้”
“เฟ?” พี่น้ำเลิกคิ้วถามผม
“ละ เล่นครับ - -?”
“ผู้ชนะจะได้อะไรล่ะ”
“ตลาดนัดเย็นนี้งบไม่เกิน 500 พี่เป็นคนออกเงินเอง ^O^”
อาจจะตอบคำถามแบบคำถามเชาว์หรือปัญหากวนตีนอะไรประมาณนี้แหละมั้ง อ่า... ความรู้รอบตัวยิ่งไม่ค่อยมีด้วยสิ ผมมองไอ้แทนมันก็ยิ้มลูบหัวจัดผมให้ใบหญ้าอยู่แต่พอหันมาเห็นผมก็หยุดมือ แล้วบอกว่าขอเป็นคนเริ่มก่อน
“ผมขอเริ่มก่อนละกัน เป็น people”
“งั้นวนมา หญ้า พี่ แล้วก็เฟ”
วน? ผมว่าผมจกโทรศัพท์มาเสิร์ชวิธีเล่นในกูเกิ้ลดีกว่า ดูสิ ขนาดเวลาคับขันอย่างนี้ยังไม่มีใครให้ความกระจ่างผมได้เลย กูเกิ้ลนี่เพื่อนแท้นะครับ - -;
“คนทั่วโลกรู้จัก”
“ไม่ใช่”
ไม่ใช่อะไรของมึงวะไอ้แทน
ผมนั่งอ่านวิธีเล่นในกูเกิ้ลก็เริ่มเข้าใจ คือไอ้แทนมันจะมีคำบางอย่างที่มันชอบมันสนใจไว้ในใจใช่ป้ะ ให้เราทายไปเรื่อยๆแล้วไอ้แทนบอกว่าใช่หรือไม่ จนครบยี่สิบคำถามหรือไม่ครบก็ได้ เสร็จแล้วก็ให้เราทายคำๆนั้นออกมาให้ถูกต้อง
“เฟๆ”
“หะ เฟแล้วเหรอ เอ่อ เมื่อกี้ถามอะไรไปแล้วอ่ะ”
“หญ้าถามว่าเป็นคนที่ทั่วโลกรู้จักมั้ย ตอบไม่ใช่ แล้วพี่ถามว่าคนเอเชียรู้จักมั้ย ก็ไม่ใช่อีก”
“คนในประเทศไทยรู้จักมั้ย”
“คนไทยนี่ ทุกคนหรือว่าแค่บางกลุ่มอ่ะ”
“ทุกคน”
“ไม่ใช่^^”
“พวกเราสี่คนรู้จักใช่มั้ย”
“ใช่สิ”
หญ้ากับพี่น้ำเริ่มปรึกษากันละแต่ผมยังไม่มีคำตอบในใจเลย T_T
“เป็นผู้หญิง”
“ไม่ใช่”
“โหยยยย งั้นตัดญาญ่าออกไปเลยพี่น้ำ”
“หรือว่าณเดช”
“ผิดครับ^^”
“คนใกล้ตัวใช่มั้ย”
“ก็ใกล้นะ แต่เอื้อมไม่ค่อยถึง”
“อาจจะเป็นพ่อแทนก็ได้นะ พ่อแทนชื่ออะไรเหรอ”
“ลุงทัช! เยส ถูกใช่มั้ย ^O^” มั่นใจเพราะผมเป็นคนเดียวที่ล้อชื่อพ่อ เอ้ย รู้จักชื่อพ่อมัน ที่มันบอกว่าใกล้ตัวแต่เอื้อมไม่ถึงก็เป็นเพราะพ่อมันเสียแล้ว
“ไม่ใช่ ตอบผิดหอมแก้มนะ”
“บ้า พี่แทนก็ >/////<”
อ่าวกรรม ไอ้แทนไม่ได้บอกว่าจะหอมแก้มผมหรอกเหรอ น้องหญ้านี่โผล่มาในบทสนทนาได้ไงอ่ะงง
คำถามยังวนไปเรื่อยๆว่าเรียนอยู่ชั้นเดียวกันมั้ยก็ไม่ ไม่ได้ผมสกินเฮด ไม่ได้ตัวใหญ่ ผมก็เกือบจะเดาถูกแล้วนะแต่น้องหญ้าถามไปว่าเล่นกีฬามั้ยไอ้แทนก็ตอบว่าไม่นี่อ่ะสิ กลืนชื่อเจอร์ราร์ดลงคอแทบไม่ทัน
“เป็นคนที่... แทนรัก”
“ใช่”
“ต้องพ่อแน่ๆ แต่พ่อก็ผิดไปแล้วนี่ หรือว่ามีพี่มีน้องอีก”
“พี่แทนเป็นลูกคนเดียวนะคะ”
ใครวะ? เป็นผู้ชายที่ไม่ได้รู้จักกันทั่วโลก ไม่สกินเฮด อายุไม่เท่ากัน ไม่เล่นกีฬา ไอ้แทนรักมาก นี่มันไม่ตลกนะโว้ยยย มันโกงแอบเปลี่ยนคำตอบในใจหรือเปล่าเนี้ย แต่ละคำตอบไม่เข้ากันเลย ผู้ชายที่มึงรักมากแต่ไม่ใช่พ่อ? ผัวมึงเหรอ อ้วกกกกกก แค่คิดว่ามันจะถูกกดก็... บรึ๋ยๆๆๆ
“ขอตอบว่าน้องหญ้า”
“ไม่ใช่”
“พี่น้ำอ่ะ หญ้าไม่ใช่ผู้ชายนะ > <”
“เออพี่ลืมข้อนี้ไปเลย”
“รู้จักมาตั้งแต่เด็กหรือเปล่า” ลองเสี่ยงถามดู
“ใช่”
....
กูจะคิดเข้าข้างตัวเองแล้วนะเห้ยยยย
“ใบ้ให้เอามั้ย”
“เอาๆๆ”
“คนๆนั้นเป็นคนดื้อ ชอบงอนแทนคนเดียว ไม่รู้ใจตัวเองหรืออะไรสักอย่างถึงไม่ยอมรับความรู้สึกเค้าสักที โคตรโง่นะบอกเลยที่ไม่เลือกคนอย่างแทน...”
รู้สึกเหมือนกำลังโดนด่าอยู่
...
“พี่แทนใบ้หรือว่าบ่นกันแน่เนี้ย ไม่ได้ช่วยอะไรเลย”
คิกคิกคิก
ผมหัวเราะออกมาเบาๆ
“อยู่บ้านติดกันหรือเปล่า”
“ใช่”
เฮือกกกกกกกกกกกกกก~~~~ O_o
พี่น้ำต้องรู้แน่ๆเลย... ต้องรู้ว่า...
“ลุงสัก!”
ชื่อพ่อกรูวววววววววววววววววววววววว T_T
“ผิด”
“เฉลยเลยเถอะ ครบยี่สิบคำถามแล้ว ทายก็ผิดด้วย”
“...เฟมัส”
...
...
“เอ่อ งั้นขอเป็นคนทายบ้าง”
ผมทำลายความเงียบเมื่อทั้งพี่น้ำทั้งน้องหญ้านี่นั่งเหวอเงิบแดกไปเลย แต่ผมไม่หรอกนะ...
...รู้อยู่แล้ว รู้ตัวเองและรู้ตัวไอ้แทนดี ไม่ได้รอให้มันบอกคำว่ารักสักหน่อย แล้วถึงมันจะบอกผมก็คงต้องปฏิเสธอยู่ดี เราสองคนต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน ผมอยากอยู่กับมันไปนานๆ โอเคนะ...
“งั้นก็วน พี่ หญ้า แล้วก็แทน”
“โอเค”
“...เป็น people...”
“เค้าขอตอบ แทน^^”
...
...
“ถูก”
--------------------------------------------------------------------
แก้ไขเป็น ซีรี่ส์แล้วน้าาา ขอบคุณที่บอกจ้า
-
น่าร้ากกกกกกกอะ มุ้งมิ้งกันไม่เกรงใจชะนี ชอบๆๆๆๆ :impress2:
-
นี่แทนตอบปุ๊บถูกปั๊บเลยใช่ป่ะ? ................... โหหหหหหหหหหห สุดยอดอ่ะน้องแทนนนนนนน :a2:
-
4
:katai4: :katai4:
โอยยยยยยย นอนพลิกไปพลิกมาเป็นรอบที่ล้านแล้วในหัวก็คิดถึงเรื่องๆหนึ่งไม่หยุด มีอีกหลายเหตุผลแล้วกันน่าที่ทำให้ผมไม่อยากจะยอมรับความรู้สึกตัวเอง
ผมกลัว...
...กลัวว่าวันหนึ่งที่เราทะเลาะกัน เราจะไม่เป็นเหมือนเดิม กลัวเสียมันตลอดไป
คือผมก็โตมาจนอายุยี่สิบแล้ว ไอ้เรื่องที่จะรักกันไปจนตายนี่ขอตัดทิ้งไปเลยได้มั้ย คนที่จะเป็นแบบนั้นได้ต้องโชคดีมากจริงๆเท่านั้นแหละ ผมกลัวจะไม่ได้เป็นคนโชคดีคนนั้น ผมกลัวว่าก่อนตายเนี้ยผมจะต้องแตกหักกับมันก่อนน่ะเซ่! แล้วผมจะทนได้ยังงายยยยยยยย T_T
“เฟ นอนดิ้นอะไร แม่สะดุ้งตื่นหลายรอบแล้วนะ”
“ขอโต๊ดดดดดด TOT”
นอนไม่หลับขนาดต้องมาขอนอนกับแม่ ส่วนพ่อผมกับพ่อไอ้แทนจับจูงมือกันขึ้นสวรรค์ไปเรียบร้อยแล้วล่ะครับ ไม่ต้องกลัวว่าผมจะเศร้ามากมายหรอก ไปตั้งแต่ผมไม่รู้ความแล่ว
“แม่ เฟอยากจะรักมันพอๆที่ไม่อยากจะรักมันเลยอ่ะ”
“...”
“แต่ความกลัวมันมีมากกว่า ถ้าวันหนึ่งเราเลิกกัน เราจะกลับมาเป็นพี่น้องกันได้มั้ยอ่ะแม่ เราจะมองหน้ากันติดมั้ยอ่ะ เฟโคตรปวดหัวกับมันเลย”
“...”
“นี่ถ้าเฟรู้สึกไปเองคนเดียวยังพอหยวนๆนะ มันเสือ กมารู้สึกตรงกันอีก”
“...”
“แม่”
“...”
“แม่ค้าบบบบบบบ =_____=”
โอ๊ยยยย ไปสู่ความฝันอันไกลโพ้นแล้ว = =;; แล้วก็ทำมาบอกว่าเรานอนดิ้นทำให้เขานอนไม่หลับ เห้อออออ ปลุกไม่ทันละ เสียงกรนเริ่มมาแล้วด้วย ดีนะที่ผมเป็นคนนอนไม่กรน ไม่อยากนั้นละข้างบ้านคิดว่าตีกลองอะไรกันดึกๆดื่นๆ
วันนี้เรียนเสร็จตอนเที่ยงเลยออกหาไรกินกับพวกเพื่อนๆที่ห้างใกล้ๆมหาวิทยาลัย ที่จริงไอ้แบล๊คมันเครียดเรื่องภาพสเกตที่ไม่ผ่านด้วยแหละก็เลยกะว่าเสร็จจากนี้แล้วจะไปหาเหล้ากินต่อ ยังไม่ได้โทรไปบอกไอ้แทนเลยว่าเย็นนี้ไม่สอนมันวาดรูปอีกวัน T_T
ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้เรียนวาดรูปโดยตรง สาขาผมที่เน้นๆก็พวกภาพสเกต รูปร่างรูปทรงอะไรมากกว่า ไอ้พวกวิวทิวทัศน์นี่ไม่ค่อยเท่าไหร่ ทำไมไม่ไปสมัครเรียนที่กวดวิชาโดยตรงเลยก็ไม่รู้
“นั่นน้องที่เคยมารับมึงที่มหาลัยนี่ มากับแฟนเปล่าวะ น่ารักด้วยยยยย”
“หืมมม ไอ้แทนน่ะเหรอ”
ผมชะเง้อคอดูก็ไม่เห็นมันแล้ว
“เดินไปตรงนู้นแล้ว อ้าว มึงจะไปไหนเนี้ย”
“กะ ก็... ก็ไปทักมันไง”
“ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง ไว้เดินผ่านกันอีกทีค่อยทักก็ได้”
“ไม่ได้โว้ยยยยยย”
อะไรวะ โดดเรียนมาเดินห้างกับน้องดอกหญ้าเหรอ มึงโดนแน่!
ตั้งแต่เมื่อวานหลังจากที่มันได้เงินห้าร้อยจากพี่น้ำ เราก็แยกกันไปปั่นจักรยานเดินตลาดนัด ตอนกลับก็ยังไม่ได้กลับด้วยกันเลย วันนี้มันยังเกเรอีก -*-
“แทน ไอ้แทน!”
เห็นหลังมันอยู่ไวๆ
“อ้าวพี่เฟ สวัสดีค่ะ”
“แทนอยู่ไหน”
ไอ้แทนเดินออกมาจากร้านหนังสือพร้อมกับหิ้วของพะรุงพะรัง ผมก็ปรี่ไปเอาเรื่องทันที กระชากคอเสื้อมันแรงจนถุงข้าวของหลุดมือกระจายทั่วพื้น ผู้คนรอบข้างหันมามองกันให้พรึ่บ แต่ตอนนี้ผมไม่แคร์อะไรหรอก
“มึงนี่มันชักจะเอาใหญ่แล้วนะไอ้แทน! ทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้วเนี้ย ทำอะไรคิดถึงน้าแก้วบ้างดิ เสียแรงจริงๆที่มาเป็นน้องเป็นนุ่งกู โดดเรียนมาเที่ยวกับผู้หญิงเนี้ยนะ รักกันมากทำไมไม่ลาออกไปแต่งงานกันเลยล่ะวะ @#%^%*)()^$#@^$%&^%*&(*)(%”
“โอ๊ย โอ๊ยๆๆ เฟ โอ๊ย”
ผมฟาดมือใส่แขนไอ้แทนแรงๆ ตอนนี้อย่างกับแม่ไล่ตีลูกแถวๆร้านเกมอ่ะ มันลูบแขนปอยๆพยายามปัดไม้ปัดมือผมออก ผมก็ยิ่งหยิกยิ่งด่ามัน
“เฟ! เฟฟังก่อน เฟไม่มีสิทธิ์มาตีเค้านะ!”
ผมชะงักไปกับสิ่งที่มันพูด น้องหญ้ารีบปรี่เข้ามาดูไอ้แทน เปิดแขนเสื้อดูลูบแล้วเป่าเบาๆให้ไอ้แทนคลายเจ็บ นั่นยิ่งทำให้ผมปรี๊ดเลย เหอๆๆ
“เออ!”
ผมสะบัดบ๊อบเดินออกมาเลย ใช่ดิ กูมันก็แค่พี่ข้างบ้านมึง กูมันไม่สิทธิ์อะไรอยู่แล้ว ทั้งๆที่ผมอยากจะเตือนมันด้วยความหวังดีแท้ๆ โอเคๆอาจจะใส่อารมณ์ไปด้วยนิดหน่อยเรื่องน้องหญ้า แต่แบบ... โดดเรียนมากับผู้หญิงนี่มันน่าทุบให้น่วมป่ะล่ะ
“เฟ... เฟ”
“ปล่อยกู”
“ฟังก่อนได้มั้ย”
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆเอาผมทัดหูตัวเองไปเรื่อยเพราะมือเริ่มเกะกะ มันสั่นไปหมด รู้ตัวว่าตอนนี้ผมโมโหมันมากๆเลย! ให้ตายเถอะ
“โอเคๆ กูจะไม่บอกแม่ มึง ไม่รู้ว่าครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ แต่...”
“เฟๆๆ”
มันจับหน้าผมให้มองมัน ถึงแม้หน้าเราจะตรงกันแต่ตาผมก็ยังเหลือบไปมองทางอื่น
“...แต่อย่ามีครั้งต่อไปแล้วกัน”
ผมปัดมือมันออกเดินหนีไปโบกแท็กซี่ พอเห็นคนต่อแถวยาวเลยคิดจะเดินกลับ... เดินกลับเลยนะ! คิดอะไรของกูอยู่ไม่รู้แม่ ง แต่อยากไปให้พ้นๆไอ้แทน
หมับ!
คนตัวโตรัดตัวผมไว้จากด้านหลังแน่นหลังจากที่ผมเดินมาได้ไม่กี่ก้าว มันรัดทั้งแขนผมไม่ให้ขยับเลย แล้วไอ้แทนยิ่งตัวใหญ่อยู่ด้วย กอดทีจมมิดอ่ะ ว่าแต่มึงมากอดอะไรหน้าห้างวะ คนมองกันเต็มแล้ว TOT
“ปล่อย ไอ้แทน! จิ๊”
“ให้ตายเถอะ”
“ปล่อย!!”
“ทำคนอื่นแทบบ้าแล้วยังกล้าตะโกนใส่อีกเหรอ!”
“...”
เงียบเลยกู T////T
มันพาผมไปที่รถทั้งๆที่แขนสองข้างยังกอดผมไว้แน่น เดินกันไปอย่างทุลักทุเลให้ได้อายคนเขาอีกบ้าเอ้ย พอยามเข้ามาถามมันก็เอามือปิดปากผมไว้อีก มันใส่หมวกกันน๊อคให้แล้วบึ่งรถออกมาอย่างแรง แต่ผมไม่กอดเอวมันเด็ดขาดคราวนี้ นั่งเกร็งตัวหลังตรงไอ้แทนก็เร่งความเร็ว ยิ่งรถโล่งมันก็ยิ่งบิด เอียงซ้ายเอียงขวาน่าเวียนหัวจนผมจะอ้วกออกมาเป็นไส้อยู่แล้ว
ไม่นานนักรถก็มาจอดที่หน้าบ้าน ผมรีบลงจากรถแต่ขาที่สั่นจากความเกร็งทำให้เซล้มลงไปที่พื้น ดีที่ใส่หมวกกันน๊อคอยู่หัวเลยไม่ฟาดพื้นให้ได้เห็นเลือดกัน
“โอ๊ะ”
“...”
มันถอดหมวกกันน๊อคให้แล้วพยุงผมขึ้น แต่เป็นผมเองที่เบี่ยงตัวออกมาไม่ยอมให้มันจับตัว ยังเวียนหัวเล็กน้อยเลยเซไปอีก เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้แทน วันนี้กูปั่นป่วนไปหมด นี่กูเซหรือโลกมันหมุนเร็วเกินไปวะ โอ๊ยยยย
“อ้าวเฟ แทน ทำไมวันนี้กลับเร็วกันล่ะ”
ผมไม่ตอบเดินเข้าบ้านไปเลย มองออกมาจากหน้าต่างเห็นไอ้แทนกำลังคุยอะไรก็ไม่รู้กับแม่อยู่ สักพักก็ขี่รถออกไปด้านนอกไม่ได้กลับไปบ้านตัวเอง เหอะ คงจะไปหาน้องหญ้าแฟนมันน่ะสิ
ผมนอนหลับกลางวันตั้งแต่บ่ายสามจนถึงหกโมงเย็น ปวดหัวไปหมดเลยโอ๊ยยยยยยย T_T นี่ก็เพราะไอ้แทนอีกเหมือนกันน่ะแหละ
ปังๆๆ
“เจ้าเฟ กินข้าวได้แล้ว นี่หลับตอนหัวค่ำใช่มั้ยหะ”
“เฟไม่ได้หลับสักหน่อย”
โกหกออกไปเพราะขี้เกียจฟังแม่บ่น
ล้างหน้าล้างตาก่อนจะลงไปข้างล่าง เห็นไอ้แทนนั่งประจบแม่ผมอยู่ที่โต๊ะทานข้าวก็จะกลับขึ้นไปด้านบนแล้วค่อยอ้างกับแม่เอาว่าปวดหัวไม่สบายอะไรก็ได้ แต่...
“พี่เฟมาแล้ว”
มันเจือกเห็นผมก่อนน่ะสิ
โต๊ะกินข้าวบ้านผมเป็นโต๊ะเล็กๆมีสี่ด้านนั่งได้ด้านละคน ปกติจะมีน้าแก้วอีกแต่วันนี้เห็นว่าต้องไปงานวันเกิดลูกท่านรัฐมนตรีสักท่านหนึ่ง ถ้าเป็นโต๊ะกินข้าวบ้านไอ้แทนนะ สามสิบคนนั่งยังเหลือเก้าอี้ว่างอยู่เลย = = ไม่ได้เว่อร์ด้วย เพราะก่อนตายพ่อมันทิ้งมรดกไว้เยอะน่ะ น้าแก้วก็เลยใช้ชีวิตสบายๆแค่เงินปันผลหรือดอกเบี้ยจากธนาคารแต่ละปีก็ใช้ได้ไปสิบชาติแล้ว
“แม่ มึงไม่เลี้ยงแล้วเหรอไงถึงได้มากินข้าวบ้านคนอื่นเขาทุกวันน่ะ”
“เจ้าเฟ!”
“โอ๊ยแม่” แม่บิดหูผมทีหนึ่ง
“น้องอุตส่าห์ไปซื้อของมาให้แม่เข้าครัว นี่ก็มีแต่ของโปรดเราทั้งนั้น เรื่องขี้โกรธขี้งอนนี่ให้มันเพลาๆลงหน่อย”
“เฟไม่ได้งอน!” นี่คงเสนอหน้าฟ้องแม่ผมแล้วอ่ะดิถึงได้ยิ้มหน้าระรื่น
ผมไม่ได้เป็นคนขี้โกรธสักหน่อย ขนาดเพื่อนผมด่าหรือทำอะไรผมแรงๆผมยังไม่แคร์เลย แต่ว่าไอ้แทนมัน... เออน่ะ เอาเป็นว่าไอ้แทนมันควรโกรธก็แล้วกัน
ผมมองอาหารไม่ได้สนใจน้องชายข้างบ้านแต่อย่างใด มีผัดผักบุ้ง ต้นอ่อนทานตะวันผัดน้ำมันหอยใส่กุ้ง ผัดหน่อไม้ใส่วุ้นเส้น แกงจืดลูกรอก หมูหวาน ห้าอย่างสำหรับสามคนนี่พอดีนะครับ ไอ้คนตัวโตที่สุดในนี้มันกินเยอะจะตาย
“เจ้าเฟ” แม่เรียกปรามเพราะไอ้แทนมันตักกับข้าวให้แต่ผมเขี่ยออกไปไว้ข้างๆจาน แม่เห็นเข้าเลยจิกตาดุใส่ ผมเลยต้องจำยอมตักเข้าปากอย่างเสียไม่ได้ ผมชอบกุ้งกรอบมากๆ แม่ชอบเอาไปแช่ด่างทับทิมก่อนกุ้งมันก็เลยกรอบแล้วก็ตัวใสน่ากินเว่อร์ๆ
“จะโกรธจะงอนอะไรกันก็ให้รู้จักพอด้วย เป็นพี่เป็นน้องกันยังไงก็ต้องพึ่งพากันไปจนตายอยู่ดี เราน่ะไม่เท่าไหร่หรอก สงสารก็แต่เจ้าแทน น้าแก้วเขาไม่มีญาติที่ไหน ส่วนญาติฝั่งพ่อก็แก่งแย่งชิงดีจนไม่มีใครนับพี่นับน้อง ถ้าเราไม่ยอมดีด้วยเขาก็ไม่มีใครแล้ว เพื่อนเยอะแยะจะมาเท่าพี่คนเดียวได้ไง”
นั่นสิ... ถ้าเป็นพี่เป็นน้องกัน เราก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดไป เราก็จะได้อยู่ข้างๆกันอย่างนี้
“พี่เฟ... สงสารเค้าเหอะ”
ปากขอความเห็นใจแต่ตากับปากมึงนี่ยิ้มเจ้าเล่ห์มาก!
...
“โชคดีที่วันนี้พวกอาจารย์มีอบรมหลักสูตร พวกมาสเตอร์โรงเรียนแทนนะพูดอะไรกันล้งเล้ง แม่ฟังแล้วปวดหัวก็เลยออกมาเลยจ้า ฮ่าๆๆ” แม่ผมเป็นครูไม่ได้สอนโรงเรียนไอ้แทนและไม่ได้สอนโรงเรียนที่ผมเคยเรียนด้วย
แม่ผมยังเคยขอดูชีทเรียนฟิสิกส์ของไอ้แทนมาเป็นแนวทางในการสอนเลย แม่บอกว่าแอดวานส์มากกกกก ยากกว่าข้อสอบเข้าอีกด้วยซ้ำ ถึงจะได้เกรดน้อยจากโรงเรียนไฮโซนั่นแต่ถ้าพวกเขามาอยู่โรงเรียนผมล่ะก็สามารถเป็นแนวหน้าได้เลยนะครับ ผมนี่แทบจุดธูปสามสิบแปดดอกขอบคุณพระเจ้าที่ตัวเองสอบติด ม.Y เข้ามาได้ = =;;
“พวกนักเรียนก็เลิกเรียนครึ่งวัน แทนเลยไปซื้อของมา อยากกินกับข้าวอร่อยๆฝีมือน้านาพอดี” มันยิ้มหล่อให้แม่ผม คนแก่ก็เคลิ้มใหญ่ ลูบหัวลูบหางมัน
“น่าจะชวนแฟนมาด้วย”
“แค่กๆๆ”
ผมสำลักข้าว เพราะก่อนหน้านี้มีกรณีกับไอ้แทนเรื่องนี้อยู่
“หญ้าเขางอนแทนน่ะ”
“เอ้า ผู้หญิงงอนต้องรีบง้อนะ”
“ครับ รีบง้ออยู่”
ปากบอกรีบง้อแต่ดวงตาที่ยิ้มจนหยีนั่นดันมองหน้าผมซะงั้น กูจะไม่คิดว่ามึงหมายถึงกูนะเพราะกูไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่แม่ว่าโว้ยยยยย
“เอาข้าวอีกจานมั้ยพี่เฟ”
“เอา”
^______________________^
นั่นยิ่งทำให้ไอ้แทนยิ้มกว้างยิ่งกว่าเดิมอีก ชิส์!
---------------------------------------------------------------------------
อ่านงงไม่งงยังไงบอกด้วยน้า T^T
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้า
ขอให้มีความสุขสนุกกับปีใหม่นะคะ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:ต่างก็รักกันแต่ก็มัวแต่ประชดกันอยู่นั่นแล้วเมื่อไหร่จะสมหวังละเนี่ย
-
:hao6: :mew1:ก็โอเคนะ
-
5
แทนจับชายเสื้อผมไว้แล้วเดินตามขึ้นมาชั้นบน หลังจากที่ไม่ได้เรียนกันไปหลายวันก็ได้ฤกษ์เรียนอักครั้งสักที แทนเข้าห้องมาก็ตรงไปรื้อข้าวของของผมก่อนเป็นอันดับแรกตามนิสัยชอบเจือกของมัน
“มานั่งตรงนี้ รีบๆเรียนเพราะช่วงกลางภาคกูต้องเร่งส่งโปรเจ็คไม่มีเวลามาวุ่นวายกับมึง”
“เฟ...”
“...”
“เข้าใจเค้าแล้วใช่ป้ะ”
“...”
“เค้าไม่โดดเรียนหรอกน่า รู้ว่าเฟไม่ชอบ แล้วที่เค้าไปกับน้องหญ้าเพราะว่าหญ้างอนที่เค้าสนใจเฟมากกว่าน้องเขาอ่ะก็เลยถือโอกาสที่พาน้องเขาช๊อปปิ้งแล้วซื้อของสดมาให้น้านาด้วย”
ถึงผมจะไม่ได้เป็นนักเรียนมอปลายที่มีพฤติกรรมดีเด่นอะไร แต่มันก็ไม่ควรจะเสียคะแนนในจุดนี้ เพราะผมขาดเรียนบ่อยทำให้เกรดผมน้อย พอเอาเกรดไปคิดรวมกับคะแนนสอบเข้าแล้วทำให้คะแนนผมไม่ถึงคณะสถาปัตย์ที่ผมอยากเรียนมากๆ แต่ก็นะ... ศิลกำก็เป็นอันดับสองในใจรองจากสถาปัตย์ของผมอยู่ดี ผมไม่เคยเสียใจที่ได้เรียนแต่ว่าถ้าไม่พลาดตรงจุดนั้นผมคงจะมีความสุขมากกว่านี้
“แล้วแต่มึงเล้ยยยยย เอาเท่าที่มึงสบายใจ กูมันไม่มีสิทธิ์อะไรอยู่แล้ว”
“นี่หรือเปล่าที่ทำให้เฟงอนเค้าไม่หายอ่ะ”
“ไม่”
“เค้าไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นสักหน่อย”
“ไปหยิบกระดานวาดรูปมาดิ”
“เฟ...”
“ถ้ามึงไม่เรียนก็กลับบ้านไปเลยไป”
ผมลุกเดินหนีไปห้องน้ำแต่ไอ้แทนดึงผมไว้แล้วกดลงกับเตียง มันใช้ปลายจมูกมันเขี่ยกับปลายจมูกโด่งรั้นของผมไปมา ขยับไม่ได้แม้แต่นิดเดียวเพราะเสี่ยงต่อการจูบกันมาก!
“เค้าหมายถึงว่าเค้าไม่ได้โดดเรียน เค้าไม่ได้ทำผิดสักนิด เฟจะมาตีเค้าได้ไง”
“เออ กูจะไม่แตะมึงอีก”
“ขอโทษๆ ให้ตีอีกก็ได้เอ้า”
มันจับมือผมไปฟาดหน้ามัน ไม่เจ็บหรอกเพราะผมเกร็งแขนกำมือไว้แน่น ก็ตอนนี้มันไม่ได้ทำอะไรจะไปตีมันได้ยังไงเล่า ผมไม่ได้เป็นคนซาดิสถ์นะ! > <
“เล็บนี่ก็ยาวดีจั๊งงง หยิกทีอย่างกับโดนมีดบาด”
ผมเพิ่งมาไว้เล็บได้ไม่นาน ไม่ได้ยาวอะไรมากหรอกพอให้หยิบเข็มหยิบด้ายได้สะดวกแค่นั้นเอง ไม่คิดว่ามันจะมีประโยชน์มากกว่านั้นหลังจากที่ได้ลงไม้ลงมือกับไอ้แทน
“ถ้าเฟไม่ตี เค้าจูบนะ”
“อ๊ะ อื้ออออ”
ไอ้แทนล๊อคหัวผมไว้แล้วกดปากลงมาแนบกับริมฝีปากผม ค่อยๆบดเบียดเรื่อยไปจนแทบจะกลืนกินไปทั้งปากผม ปากได้รูปดูดดุนลิ้นผมให้เข้าไปในปากมันหลังจากที่ลิ้นชื้นของมันควานเล่นในปากของผมจนพอใจแล้ว เราสลับแลกลิ้นกันไปมาจนผมหายใจไม่ทันถึงได้ดันมันออกแล้วสูดอากาศเข้าปอด พอเห็นว่าผมดีขึ้นไอ้แทนจะประกบลงมาอีกรอบแต่ผมเอามือบังไว้ มันเลยแกล้งเม้มหลังมือผมอย่างขัดใจ กูก็อยากจะจูบแต่... มันไม่ได้นะเว้ยยยย >/////<
“แฮ่กๆ อย่าทำอย่างนี้”
“จะทำ”
“ไอ้บ้า เรามีแฟนแล้วนะ นี่มันนอกใจชัดๆ”
“ไม่ใช่นอกใจหรอก เฟไม่เคยรักแฟนเฟ”
“รัก!”
“ทำไมดื้ออย่างนี้วะเฟ”
มันทิ้งตัวทับตัวผมลงมาเต็มแรงพร้อมซบหน้าลงมาที่ซอกคอ ลมหายใจร้อนๆที่เป่ารดต้นคอและริมฝีปากที่ดูดลำคอผมแรงๆนั่นทำเอาขนอ่อนลุกชัน
“อย่า... แทน!”
รีบร้องและเขย่าแขนมันเรียกสติเพราะไอ้ตัวดีมันกำลังซุกไซร้ซอกคอผมอย่างบ้าคลั่ง
“ไอ้แทน!”
มันจับมือผมทั้งสองข้างตรึงไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียวของมัน ส่วนอีกข้างกำลังสอดเข้ามาในเสื้อของผม ลูบไล้แผ่วเบาตรงเอวก่อนจะเรื่อยขึ้นมาหยอกล้อวนเล่นรอบๆยอดอก ปากสวยและจมูกโด่งนั่นก็กำลังสูดเอาความหอมจากทั้งลำคอและหน้าอก
“อ๊ะ...อ๊า...”
พยายามจะกัดปากกลั้นเสียงครางเมื่อปลายนิ้วยาวปัดผ่านยอดอกผมก่อนที่จะมาคลึงจนปลายแข็งเป็นไต ปากที่สาละวนกับลำคอก็เลื่อนต่ำลงไปครอบยอดอกผมผ่านเสื้อตัวบาง ดูดแรงสลับเบากันไปให้ผมได้แหงนหน้าครางเสียงหลง
“แทน... แทนอย่า...ฮึก”
ผมน้ำตาคลอไอ้แทนถึงหยุด
“ฮึก”
“บ้าเอ้ย ดูดิเฟ!”
มันส่งสายตาไปทางด้านล่าง ผมเหลือบลงไปมองเป้ากางเกงไอ้แทน ตุงขึ้นมาสองระดับ TOT ไอ้บ้าๆๆๆ จากน้ำตาคลอๆกูนี่อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆเลย
“นู่น! ห้องน้ำ”
พร้อมกับหยิบกล่องทิชชูขว้างไปให้มันด้วย
“อ้อเฟ” ไอ้แทนโผล่หัวออกมาจากห้องน้ำ “ถึงเฟจะมีแฟนแล้วเค้าก็จูบได้เพราะเค้าเป็นจูบแรกของเฟ เค้าเป็นกรณียกเว้น ^O^”
เหตุผลอะไรของมันวะ = =;;;
เรื่องจูบแรกก็มีอยู่ว่าตอนนั้นผมอยู่มอห้าแต่อยู่คนละโรงเรียนกับไอ้แทนนะ(แม่ผมไม่มีตังค์ส่งผมเรียนโรงเรียนแพงๆนั่นหรอก) ผมมีแฟนคนแรก ไอ้แทนรู้เข้าก็โมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงจะปล้ำผมให้ได้อย่างเมื่อกี้นี้เลยและที่สำคัญคือมันทำต่อหน้าแฟนคนนั้นของผมด้วย สรุปคือคบกันมาตั้งครึ่งปีก็ต้องเลิกกันไปเพราะความเอาแต่ใจของไอ้แทนเนี้ยล่ะ
ผมปรับเปลี่ยนเวลาใหม่คือเรียนเสร็จ ตอนเย็นก็ไปอยู่กับพี่น้ำแค่ชั่วโมงหรือสองชั่วโมงเท่านั้น หลังจากนั้นก็กลับบ้านมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันสี่แม่ลูก เสร็จก็สอนไอ้แทนวาดรูปต่อ
“เฟสอนฟิสิกส์ให้ด้วยดิ” ไอ้แทนที่นอนกลิ้งไปเกลือกมาอยู่ที่นอนของผมพูดขึ้น
แม่ผมเป็นครูสอนฟิสิกส์น่ะ ผมบอกได้เลยว่าความรู้ที่ผมมีนี่ผมสามารถเป็นติวเตอร์ให้ไอ้แทนได้ชิวๆ แต่... ศิลกำมันไม่ต้องใช่ฟิสิกส์อะไรมากนี่หว่า หรืออยากเข้าวิดวะ = =
“จะเรียนวิดวะเหรอ”
“ไม่อ่ะ แค่รู้สึกอ่อนวิชานี้”
“อ้อ แล้วสมัครสอบอะไรไปยังอ่ะ”
“ใกล้เปิดรับสมัครละ เฟ...”
“อะไร”
ผมขานรับแต่มือยังร่างภาพเรื่อยๆ โปรเจคเข้ามาเยอะ เอ่อ มันก็ไม่เยอะหรอก แต่ว่าแต่ละชิ้นมันต้องใช้เวลาไง ไม่มีคำว่าว่างอ่ะ ทำงานได้เรื่อยๆ
“อีกไม่กี่เดือนเค้าก็จะสอบแล้ว อาทิตย์หน้าเค้าจะเข้ากวดวิชาจริงจังแล้วนะ ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเฟแล้วอ่ะ”
“ก็ดีแล้วนี่ ตั้งใจเรียนก็แล้วกัน”
“ก็...”
“...”
แทนนอนคว่ำเอาคางมาเกยไหล่ผมที่นั่งพิงข้างเตียงอยู่ ปลายจมูกโด่งเฉียดแก้มผมเมื่อตอนมันขยับปากพูด และเหมือนมันจะรู้ถึงได้สรรหาเรื่องบ้าเรื่องบออะไรมากมายมาพูดไม่หยุด
“...อย่าให้ยัยพี่น้ำมาวอแวและก็อย่าไปวอแวกับเขาเกินเหตุ”
“เสือ กเนอะ”
“ไม่เสือ ก”
“...”
“แต่หวง ฟอดดดดด”
“อื้อ! ไอ้บ้า”
หยิบหมอนมาฟาดหัวไอ้แทนจนยุบลงไปกับที่นอนก่อนละไล่มันกลับบ้านกลับช่องไป นี่ถ้าขนข้าวขนของย้ายมาอยู่บ้านผมได้มันทำไปแล้วมั้ง
ก็นะ... บ้านมันหลังใหญ่เกินไปสำหรับคนสองคน ไออุ่นคงไม่ถึงกันล่ะมั้ง
แป้ก
-*- เอาอีกแล้ว มันขว้างก้อนหินมาใส่หน้าต่างบ้านผมอีกแล้ว
แป้ก แป้ก
“ไอ้แทน!”
เปิดหน้าต่างออกไปพร้อมตะโกนเรียกชื่อมัน หน้าต่างห้องนอนผมกับห้องนอนมันอยู่ตรงข้ามกันพอดี แต่ไม่ได้อยู่ชิดกันขนาดว่ากระโดดข้ามหากันได้นะครับ ที่จริงไอ้แทนมันจะต้องนอนห้องนอนใหญ่ซึ่งอยู่อีกฟากของบ้านเลย ตอนเด็กมันน่ะติดผมมากมันเลยไม่ยอม แล้วไปขอแม่มันให้ทุบห้องรับรองแขกที่อยู่ติดฝั่งบ้านผมให้รวมสองห้องเป็นห้องเดียวเลย
แทนยิ้มร่าโบกมือให้ผมก่อนจะชูกระดาษวาดรูปสีขาวสะอาดขึ้นให้ดูก่อนจะก้มลงไปเขียนอะไรยิกๆในนั้น
‘GOOD’
‘NIGHT’
มันหายไปแวบหนึ่งซึ่งผมคาดว่าคงไปเปลี่ยนสีปากกาเมจิก แล้วก็กลับมาพร้อมรูปหัวใจสีแดง
‘MY’
ปัง!
ผมรีบปิดประตูหน้าต่างอย่างรวดเร็ว จะ my อะไรก็ช่างเถอะ ไม่อยากจะรู้สักหน่อย บ้าเอ้ยยยย แล้วทำไมใจผมต้องเต้นแรงเป็นกลองรัวอย่างนี้ด้วยวะ >///////<
ติ๊ดติ๊ด
‘GOOD NIGHT MY LOVE’
ไอ้บ้าาาาาา~~~~ ไม่น่าเปิดโทรศัพท์ดูเลย
RRRRRRRRRRRRR
ไม่มีทางรับให้มันมากวนประสาทผมอีกเป็นครั้งที่สองที่สามแล้ววววววว
RRRRRRRRRRRRR
ไม่ๆๆ หยิบเอาหมอนผ้าห่มมาวางทับแต่เสียงก็ยังลอดออกมาจนอดที่จะกดรับไม่ได้ รู้สึกพ่ายแพ้ให้กับมันทุกทีเลยวะแย่อ่ะ
“อะไร จะนอนแล้ว แค่นี้นะ”
“เฟ อึก เฟ”
“พี่น้ำ?”
ยกโทรศัพท์ออกมาดูเป็นชื่อพี่น้ำจริงๆ
“เฟครับ อึก นี่เด็กกู ฮ่าๆๆ”
“พี่น้ำเมาเหรอ”
ถามงงๆ ทั้งเสียงอึกทึกครึกโครม เสียงดนตรีต่างๆนานานี่มันชัดเลย เสียงเพื่อนพี่น้ำก็ดังเข้ามาในสายบอกว่าให้เรียกผมออกไปเลย แต่ผมรู้สึกทะแม่ งๆยังไงไม่รู้
“เฟ อึก มาหาพี่หน่อย อึก พี่มาวววววว พี่มาวค่าาา”
“แล้วพี่น้ำอยู่ที่ไหนเฟจะไปหา” ผมถามอย่างเป็นห่วง ผู้หญิงสวยๆไปเมาในที่แบบนั้นได้ยังไง เกิดมีอันตรายหรืออะไรไม่ดีเกิดขึ้นกับเธอล่ะ
“ที่...”
“รอแป๊บนึงนะครับ”
:katai5: :katai5: :katai5:
--------------------------------------------------------
เชิ้บๆๆ หายไปเพราะติดซีรี่ย์แหละยูวววว 5555
-
อารายเนี่ยยย พี่น้ำอย่าเมาแล้วปล้ำเฟน้าาา :hao7:
-
น้ำนี่ให้ความรู้สึกประมาณหลอกเด็ก
แทนอายุน้อยกว่าแต่ดูเจนโลกกับเข้าใจความรู้สึกตัวเองมากกว่าเฟเยอะเลย
-
ถ้าไปหาพี่น้ำนี่ งานนี้มีเคลียร์กับน้องแทนสุดโหดแน่เลยอ่ะ คึคึคึ :hao6:
-
6
:hao7: :hao7: :hao7:
ผมว่าผมก็ทุ่มเทให้กับแฟนพอสมควรนะ นี่ถึงขนาดซิ่งมอเตอไซค์ออกมาจากบ้านคนเดียวฝ่าดงรถติดออกไปหาผู้หญิงดึกๆดื่นๆด้วย แม่รู้แม่คงปลื้มปิติในตัวผมมาก - -;
“น้อง อายุถึงหรือเปล่า”
“ถึงครับ”
ผมรีบจกบัตรประชาชนให้พี่การ์ดหน้าประตูผับดูเลย ถ้าผมตัวถึกได้สักครึ่งพี่แกผมคงจะมีสาวติดยิ่งกว่านี้ คิดแล้วก็อิจฉาไอ้แทน(อ่าว เอาเค้ามาเกี่ยวได้ยังไงT^T)
ผมมองไปรอบๆผับหรูแห่งนี้อย่างตื่นตา ไม่ใช่ว่าผมเป็นเด็กอนามัยหลับตั้งแต่สี่ทุ่มเหล้ายาไม่เคยแตะนะครับ ผมอ่ะกินเหล้าเป็นพอประมาณ ไม่ได้คอแข็งแค่กินบ้างให้พอสนุก และส่วนมากที่ไปก็จะเป็นพวกร้านเหล้าแบบโอเพ้นแอร์อ่ะ เปิดเพลงไทยๆ ไม่ใช่เพลงสากลจังหวะน่าปวดหัวเต้นกันนัวเนียเป็นไส้เดือนกิ้งกือแบบนี้
“อ๊ะ”
ผมหันขวับไปมองแต่ก็ไม่มีใครแสดงอาการผิดปกติหรือยกแก้วเชิญชวนมาให้เลย ทุกคนโยกไปตามเพลงปกติ... แล้วใครเป็นคนที่บีบก้นกรูววววววววว T^T
ผมรีบเดินขึ้นไปหาพี่น้ำตรงโซนวีไอพีชั้นสอง การ์ดก็เข้ามาขวางอีกครั้งแต่พอบอกชื่อพี่น้ำเขาก็ให้เข้าไป สงสัยจะมาบ่อย เส้นใหญ่พอตัวเลย
“ฮิ้ววววววววววววว”
คนที่อยู่ล่างโต๊ะส่งเสียงเชียร์หญิงสาวสองคนในชุดรัดรูปที่ขึ้นไปเลื้อยอยู่บนโต๊ะ... หนึ่งในนั้นคือพี่น้ำ แฟนผมเอง ผมรีบตรงเข้าไปแล้วดึงพี่เขาลงมา คนที่ล้อมรอบโต๊ะอยู่เงียบกริบ
“ขอโทษนะครับ ขอพาพี่น้ำกลับก่อนนะ”
“เฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ”
“ฮิ้ววววววว เนี้ยน่ะเหรอน้องเฟแต้มที่สามสิบ ฮ่าๆๆ”
แต้มที่สามสิบ?
“ช่ายยยยยยยยย น่ารักชิม้า”
พี่น้ำซบหน้าลงบนอกผมแล้วบีบแก้มทั้งสองข้างยีไปมา
“นี่มันอะไรกันเหรอ”
“เด็กน้อยโคตรน่ารัก เกลียดแกนังน้ามมมมม อ้ายยยย” หญิงสาวอีกหลายคนวี๊ดว๊ายตีไม้ตีมือกันอย่างถูกใจ ส่วนพี่น้ำก็หยิบแก้วมาดื่มชิวๆโดยไม่แคร์ผมสักกะนิด
“กระจอกน่า ฉันเป็นผู้หญิงสมบูรณ์แบบทั้งรูปร่างหน้าตา หน้าที่การงานก็มี เงินก็เหลือใช้ ฮ่าๆๆ แค่เด็กน้อยคนเดียวนี่ของเล่นจ้ะ ฮิ้ววววววว”
...
“ขอเซ้งต่อเหอะ น่ารักน่าฟัดอย่างนี้”
“แหมแก ยัยน้ำคงจะฟัดจนน่วมแล้วแหละ หาเอาใหม่ดีกว่าย่ะ”
“จุ๊ๆๆๆ น้องเฟยังต้องสอนอีกเยอะ”
“พี่น้ำ?”
ยืนอึ้งเหมือนถูกไฟฟ้าช๊อต สมองมึนงงไปหมด จากที่ฟังๆพี่เขาพูดมาผมตีความไปได้อย่างเดียวคือผมถูกหลอกเข้าให้แล้ว เจ็บจนกลั้นน้ำตาแทบไม่อยู่
“เราเลิกกันเถอะเฟ”
พี่น้ำพูดหลังจากที่คนหนึ่งในนั้นชูเงินขึ้นปึกหนึ่งแล้วพวกเขาก็โห่กันอย่างสนุกสนาน นี่ผมเป็นตัวตลกเหรอ พวกเขากำลังทำอะไร
“อ้อ แล้วไม่ต้องมาถามถึงความรักอะไร คนอย่างฉันทำไมถึงไปเลือกเด็กที่ไม่รู้ว่าอนาคตจะไปทางไหนอย่างนายงั้นเหรอถ้าเป็นแทนก็ว่าไปอย่าง ถึงจะยังเด็กแต่ก็มีเงินให้ฉันใช้ ส่วนนาย... บั่ยยยยยยยยย”
พี่น้ำจีบปากจีบคอพูดแล้วจูบแก้มผมราวกับอำลาก่อนที่เธอจะผลักอกผมจนเซแล้วเดินกลับเข้าไปที่โต๊ะชนแก้วแล้วดื่มกับเพื่อนๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนว่าไม่มีผมยืนอยู่ตรงนั้น เงินแบงค์เทาปลิวกระจุยกระจายราวกับมันเป็นแค่เศษกระดาษ
“ฮึก...”
ทนไม่ได้เลยรีบวิ่งหนีไปให้พ้นจากตรงนั้น นี่น่ะเหรอ... นี่น่ะเหรอ โอ๊ยยยยยย ตื้อจนคิดอะไรมั่วไปหมดในหัวสมอง เดินเลยรถมอเตอร์ไซค์ตัวเองไปเป็นกิโลแล้วพึ่งนึกได้แล้วย้อนมาเอา
ปึก
“ขอโทษครับ ฮืออออ”
น้ำตาก็บังมองอะไรไม่ค่อยชัด เดินชนนู่นนี่ ดีนะที่เขาไม่เอาเรื่อง พอมาถึงมอเตอร์ไซค์ก็นั่งร้องไห้เป็นไอ้โง่อยู่ตรงพื้นข้างรถสักพักพอให้ทำใจได้ก่อนและเพื่อความปลอดภัยบนท้องถนน แต่นั่นเป็นความคิดที่ผิด... ผมเห็นพี่น้ำเดินควงมากับผู้ชายหน้าตาดีรูปร่างดีและที่ดีกว่าคือเขาขับแลมโบเลยล่ะ กูนี่คือซากอะไรวะ!
โว๊ยยยยยยย เตะฟุตบาตรให้เจ็บตีนเล่นแม่ม!
บรื๊นนนนนนนนนนนนน
เร่งเครื่องรถกลับบ้านก็เกือบไปเฉียวรถเก๋งคันข้างๆอีก ชีวิตแม่ งจะบัดซบไปถึงไหนวะ ผมดับเครื่องรถไม่ให้ส่งเสียงแล้วค่อยๆจูงไปซ่อนที่พุ่มไม้หน้าบ้านเห็นแม่นั่งดูทีวีรอผมอยู่ ท่านคงเห็นผมเปิดไฟออกบ้านไปดึกๆดื่นๆมั้ง ผมเลยตัดสินใจส่งข้อความไปบอกว่าแม่ว่าจะนอนหอไอ้แบล๊คส่วนตัวเองก็เดินถัดไปบ้านข้างๆแทน ไม่อยากให้แม่เป็นห่วงเลย
“พี่ยาม”
“คุณเฟมัส เข้าไปเลยครับ”
ยามหน้าบ้านไอ้แทนเห็นผมมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกจึงเปิดประตูรั้วให้เข้าไปง่ายๆ แต่ยังไงประตูตัวบ้านมันก็ต้องให้แม่บ้านมาเปิดอีกทีอยู่ดี และตอนนี้พวกเขาคงหลับกันไปหมดแล้ว
“ฮัลโลเฟฟฟฟฟฟ” น้ำเสียงงัวเงียของไอ้แทนลอดมาตามสาย
“ฮึก แทน ฮืออออออ”
“เฟ… อยู่ที่ไหน! เดี๋ยวไปหา!”
“ฮึกๆๆ” สะอึกสะอื้นจนพูดไม่ได้
“เฟ จะไปเดี๋ยวนี้แล้ว บอกมาว่าอยู่ไหน”
เสียงมันร้อนรนมาก ผมเห็นไฟห้องมันสว่างลอดหน้าต่างออกมาพร้อมกับเสียงวิ่งตึงตังไปทั่วบ้านก่อนมันจะถีบประตูออกแรงๆจนบานประตูแทบจะปลิวมาโดนตัวผม
“เฟ...”
หมับ!
ไอ้แทนหอบหายใจแรง... แต่ก็ยังแรงไม่เท่าอ้อมกอดของมันที่รัดผมจนกระดูกแทบจะหัก ผมก็กอดหลังมันไว้แน่นและไม่รู้ทำไมยิ่งเห็นมันผมยิ่งปล่อยโฮมากยิ่งขึ้น ยิ่งกอดยิ่งโอ๋ก็ยิ่งร้องหนัก
“ใครทำอะไร เฟบอกเค้า เค้าจะไปจัดการมันเดี๋ยวนี้แหละ”
ผมส่ายหน้า ไม่ต้องไปจัดการเขาหรอก เพราะผมมันโง่เอง ผมมันอ่อนเองที่ให้ผู้หญิงมาหลอกทั้งๆที่ตัวเองเกิดเป็นผู้ชายแท้ๆแทนที่จะไปหลอกฟันผู้หญิง(อ่าว)
“ฮือออออออ”
“ถ้าเฟไม่บอกเค้าแล้วเค้าจะรู้มั้ย เฟ...”
มันจะผละออกแต่ผมยังรั้งกอดมันไว้ แทนเลยกอดผมไว้อย่างนั้น ฝ่ามืออบอุ่นลูบหัวลูบหลังผมอย่างปลอบโยนจนผมหายสะอึก ถ้าผมร้องไห้หนักๆนอกจากจะสะอื้นแล้วผมจะสะอึกด้วย T_T
“เฟบอกเค้าเถอะ”
“ฮืออออออ ไม่...”
“เฟดื้อกับเค้าจัง”
มันพูดด้วยเสียงนุ่มๆ เราทั้งคู่ต่างคนต่างก็ซุกหน้าเข้ากับซอกคอของอีกฝ่าย ไอ้แทนบ่นเมื่อยที่ต้องก้มลงมากอดมันเลยยกผมขึ้นแล้วพาไปบนห้องทั้งๆที่แขนมยังรัดคอมันอยู่อย่างนั้นแหละ
ถึงบนห้องมันก็พาผมล้มตัวลงนอน นอนกอดกันเป็นชั่วโมงๆยังไม่มีใครหลับ ผมก็จมอยู่กับความเศร้าสลดหดหู่ส่วนไอ้แทนก็คอยกอดคอยจูบปลอบผมไม่ห่าง
“อื๊อออออ”
ครางเพราะโดนไอ้แทนดูดจนปากยืดออก
“บอกได้ยัง”
ผมหลุบตาลงต่ำ ไม่อยากจะบอกเลย คือคนเป็นพี่ก็ไม่อยากจะมีข้อเสียอะไรให้น้องเห็นอยู่แล้ว ถึงผมจะไม่ได้เก่งในสายตาใครแต่คนเราก็ต้องอยากเป็นฮีโร่ให้น้องตัวเองก็แล้วกันน่า
“เฟ...”
แทนเชยคางผมขึ้นให้ไปสบตา แววตาที่เจือไปด้วยความเป็นห่วงนั่นกำลังจะทำให้ผมแสดงความอ่อนแอออกมาอีกครั้ง ผมแพ้ดวงตามันก็เลยนอนหันหลังให้มัน ไอ้แทนก็ไม่ยอมแพ้ตามมากอดผมจากด้านหลังอีก
“พี่น้ำเขา...” คิดแล้วกูจะร้องไห้ไปอีก อ๊ากกกกกก
“ไม่ต้องบอกหรอก”
“หือ”
“คิดไว้อยู่แล้ว”
ไอ้แทนดึงไหล่ผมให้หันกลับไป มันไม่ได้เยาะเย้ยถากถางแต่มันเป็นห่วง
“ตอนแรกกูงงมาก เขาพูดถึงเรื่องเก็บแต้มกัน เขามีการให้เงินกัน เขาหลอก เขาบอกว่ากูมันอ่อนกูมันไม่มีดีอะไร เขาบอกว่ากูไม่คู่ควรกับเขา กูมัน... กูมัน...”
“เฟ”
“ใครๆเขาก็คงดูออกแต่กูมันโง่ให้เขาสวมเขาอยู่ได้ตั้งนาน คิดจะมีแฟนเพอร์เฟคทั้งๆที่กู... กูมัน...”
“เฟๆ”
“กูมันแย่กูมันกาก”
“เฟ!”
ไอ้แทนเอาปลายนิ้วมาแตะปากไม่ให้ผมพูดต่อก่อนใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้พร้อมๆกับที่ดวงตาผมค่อยๆปิดลงรอรับสัมผัสจากริมฝีปากอุ่นที่ประกบลงมา กดย้ำๆอยู่สองสามทีถึงค่อยๆดูดคลึงปากผมให้ร้อนขึ้น
“ใครไม่รัก...”
ร่างสูงพูดชิดริมฝีปากผมแล้วกดลงมาบดจูบผมอีกครั้ง
“...เค้ารัก”
...และอีกครั้ง
ในนาทีนี้ไม่ว่าจะยังไง... ช่วยกอดกูทีนะแทน
------------------------------------------
หลังจากโดนหลอกเฟมัสจะโดนฟัน = =;;
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์มากๆๆๆๆๆๆๆๆน้า
-
แทนได้โอกาสแล้วลูก รุก!!!!!!
-
ดีจัง...ไม่มีชะนีเกะกะแล้ว
จัดหนักเลยแทน o18
-
รอตอนหน้าอย่างตั้งจายยยย :z1: :z1:
-
เฟ แทนน่ะดีที่สุดๆๆๆๆ แทนจัดเลยจร้า อิอิ
-
รอเฟโดนจัดหนัก :o8:
-
โอ๋เอ๋ ไม่เป็นไรเนาะเฟเนาะ เดี๋ยวให้แทนปลอบทั้งคืนเลย :กอด1:
-
7
:katai4: :katai4: :katai4:
“อ๊ะ”
หลังจากที่ไอ้แทนบดจูบผมจนพอใจมันก็เลื่อนไปซุกไซร้ซอกคอผม ดูดเนื้อแรงๆให้ขึ้นรอยไปทั่ว ไม่ได้เจ็บ... ไม่มีความกลัว ทุกอย่างเป็นไปอย่างเนิบช้าและอ่อนโยน
ริมฝีปากแกร่งแนบไปแทบทุกส่วนของร่างกาย น่าแปลกที่ผมไม่รู้สึกขนลุกเหมือนอย่างที่เคยคิด ไม่ได้รู้สึกรังเกียจแม้มันจะเป็นผู้ชายด้วยกัน ผมตอบรับทุกรอยจูบปลอบโยนอย่างเต็มใจ
ฝ่ามือใหญ่ที่ลากวนลูบไล้ไปทั่วร่าง บีบคลึงเนื้อบั้นเอวและต้นขาของผม ไอ้แทนอาศัยช่วงที่ผมกำลังเคลิบเคลิ้มปลดพันธนาการขวางกั้นระหว่างเราออกไปแล้วแทรกตัวเข้ามากลางหว่างขาปลุกเร้าให้อารมณ์ผมกระเจิง
“อะ... แทน”
“เฟ เค้ารักเฟ” มันกระซิบชิดริมใบหูก่อนจะดูดเม้มเล่นให้ผมได้อ่อนระทวย
“อ๊ะ อ๊าาาา”
ปากได้รูปสวยลากเรื่อยลงไปด้านล่าง ตั้งแต่ใบหู ปลายคาง ลำคอ แล้วเน้นหนักที่ยอดอกทั้งสองข้างของผม ทั้งปลายลิ้นและปลายนิ้วของมันขยับระรัวเล่นกับปานอกจนแข็งเป็นไตขึ้นมา ความเสียวสะท้านแล่นวูบเข้ามาในอกให้ผมได้ดิ้นพล่านแต่ก็ไม่คิดจะปฏิเสธกลับแอ่นอกขึ้นรับอย่างเผลอตัว
“แทนอย่า…”
ผมรีบหนีบขาเข้าหากันเมื่อมันหยอกล้อต้นขาขาวของผมอยู่ดีๆก็เลื่อนลงไปอยู่ตรงจุดกึ่งกลางตัว ปากร้อนชื้นครอบเอาจุดอ่อนไหวของผมเข้าไปแล้วขยับลิ้นเร็วจนตัวผมสะท้านแขนขาเริ่มอยู่ไม่ติดเตียงดิ้นพล่านไปทั่ว ปากก็ครางด้วยความเสียว
ใจหนึ่งก็อยากผลักออกเพราะรู้ว่ามันต้องเลื่อนไปถึงช่องทางด้านหลัง ซึ่งมัน...
“อ๊ะ อ๊าาาา~~~”
สมองขาวโพลนเมื่อไอ้แทนจับผมพลิกคว่ำแล้วไล่เลียไปทั่วช่องทางคับแคบบวกกับมือมันที่ขยับรูดขึ้นลงทางด้านหน้า มันทำให้ผมคิดอะไรไม่ออกนอกจากอารมณ์พลุกพล่านไปตามเกมส์ของมัน ปล่อยให้มันคุมเกมส์ตามแต่ใจ
“แทน แทน!”
เรียกชื่อมันหนักๆเพราะมันใกล้จะสุด ร่างผมเหมือนถูกยกขึ้นสูงถึงก้อนเมฆ เสียวจนแทบหมดสติก่อนจะตกลงมาสู่ที่นอนนุ่มของไอ้แทน หอบแฮ่กอย่างเหนื่อยอ่อนทั้งๆที่ผมก็ยังนอนอยู่ใต้ร่างของคนตัวโตเหมือนเดิม
“เฟ...”
แทนกระซิบเสียงแผ่วเบาริมใบหูพร้อมกับนิ้วใหญ่ที่พยายามจะเข้ามาในช่องทางด้านหลังก้มมองดูน้ำขาวขุ่นที่เล่ะบนผ้าปูที่นอนก็เพิ่งเกทว่าเสร็จไปแล้วหนึ่ง ไม่ใช่ว่าไม่เคยแต่ทำเองกับมีคนทำให้นี่อารมณ์มันต่างกันสุดขั้ว
“จะ...เจ็บ แทน...”
เรียกมันเสียงแผ่วพอกัน แทนที่ซ้อนอยู่ทางด้านหลังซุกไซร้ซอกคอผมพร้อมกับปลายนิ้วที่ขยับเข้าออกให้ผมได้ครางอย่างคนไร้สติ แค่นิ้วผมยังเป็นถึงขนาดนี้...พอถึงเวลาของของจริงผมอย่างกับคนบ้า T_T ทั้งดิ้นทั้งครางจนไอ้แทนต้องรัดไว้ทั้งตัว
“อีกนิด จะ อึก สุด แล้ว”
“เจ็บ ฮึก เจ็บ”
“อ๊ะ เฟ ซี๊ดดดดด”
มันแน่นและอึดอัดไปหมด ไอ้แทนปลุกเร้าอารมณ์ผมอีกครั้งเพื่อให้ลืมความเจ็บ มันก็ทุเลาแค่นิดเดียวเท่านั้น ไอ้แทนเริ่มขยับสะโพกเนิบช้าพอให้ผมได้เรียนรู้ที่จะรับมือก่อนจะค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นแต่ผมห้ามไว้ก็มัน...ครั้งแรกนี่นา
“เค้ารักเฟ ซี๊ดดด เฟ...”
“อ๊ะ ฮะๆๆ แทน!” รีบปรามเมื่อมันจะเพิ่มความเร็วอีกแล้ว
“เฟรักเค้ามั้ย”
“อ๊ะๆๆ แทน... ไอ้แทน!”
ค้างครับ... มันหยุดไปพักหนึ่งเลยจิกแขนมันที่ผมยึดกอดไว้ประท้วง ไอ้แทนหัวเราะในลำคอยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจแล้วเร่งความเร็วจนผมหัวคลอน ภาพที่เห็นตอนนี้อย่างกับบ้านแผ่นดินไหวแหน่ะ จึงหลับตาขยับสะโพกขึ้นรับมันนิดๆอย่างลืมตัวจนสุดท้ายเราก็ไปถึงฝั่งพร้อมกัน แค่นั้นมันยังไม่พอหรอก อ้อนจะเอาอีกรอบแล้วผมห้ามมันได้ที่ไหนล่ะ >///<
หลังเสร็จกิจเสียสาว เอ้ย เสียตัว T_T เราทั้งคู่ก็หลับไป พอผมตื่นมาจะกลับบ้านไอ้ตัวดีมันก็ไม่ยอมให้กลับง่ะ แขนใหญ่รัดเอวผมจากด้านหลัง ใบหน้าหล่อเหลาซุกอยู่ที่ซอกคอผม
“นี่ไง ถุงยางช่วยให้ลื่นขึ้น บนหัวเตียงก็มีนะที่จริง แล้วก็ขาดน้ำนี่ด้วย”
มันเสิร์ชกูเกิ้ลในไอแพดเลยครับ มันจะปล้ำผมอีกรอบแต่ผมบอกว่าเจ็บ ไอ้แทนหน้างอเสียเซลฟ์เพราะไม่เคยทำผู้หญิงที่ไหนเจ็บ ส่วนมากเคลิ้มแล้วขึ้นเอง(ปากหมาจริงๆมัน) =////= มีแต่ผมเนี่ยแหละ ทั้งๆที่มันก็พยายามอ่อนโยน(?)แล้วแท้ๆ
“มันคือเจลหล่อลื่น น่าจะศึกษามาก่อน ดูนี่ดิท่าที่จะเข้าได้ง่ายสำหรับครั้งแรก เฟอาจจะไม่เจ็บอย่างนี้เนอะ ข้างหลังมันจะเข้ายากกว่าแถมยังดูดแน่น อื้อออ”
“-///////-“ เอามือบีบปากแม่มมมม แต่ไอ้แทนก็ยังไม่สนใจสไลด์หน้าจออ่านไปเรื่อยๆ
“เห้ยเฟ ต้องเอาออกด้วยก็เค้า...”
“กูจะเอาออกเอ๊งงงงงง”
มันหมายถึงที่มันไม่ได้ใส่ถุงแล้วปล่อยเข้ามาตรงนั้นทุกครั้งเลย อยากจะบ้าตายจริงๆ เลอะเทอะไปหมด
“ความรู้ใหม่ต้องเขียนโพสอิทติดไว้บนโต๊ะหนังสือซะแล้ว”
“ไม่ซื้อกามสูตรมาอ่านเลยล่ะไอ้เลว พอสักที T//////////T”
“ก็ได้ ว่าแต่เจลนี่หาซื้อได้ที่ไหนอ่ะ ในเซเว่นปากซอยบ้านเรานี่มีป่าว”
“ไม่ต้องแล้วไอ้บ้า! ปล่อยยยยยยยยยยยย”
“ไม่เอา”
ไอ้แทนรัดตัวผมแรงขึ้น
“วันนี้มีเรียนนะโว้ยยยย”
“ไม่เรียนนนนน”
“ไอ้แทน!!”
“เชิญโกรธเลยยยยย รอมานานแค่ไหนกว่าจะได้กอด จะให้เค้าปล่อยไปง่ายๆเหรอหึ”
...
เงียบเลยกู
“ก็ได้ว้า”
“เยส! จูบหน่อย”
“ไม่!”
ไอ้แทนจับคางผมให้หันหน้าไปหามันแล้วกดปากลงมาบดจูบอย่างเอาแต่ใจ ตอนแรกผมก็คิดว่าขนาดตัวเราต่างกันไม่มากนะแต่ทำไมพอถอดเสื้อถอดผ้าเหลือแต่ตัวอย่างนี้ผมถึงได้ดูตัวเล็กมากไปเลย ถึงว่าโดนมันพลิกคว่ำพลิกหงายก็ไม่เคยจะต้านแรงมันได้ T//////T
“ขอจูบหน่อยครับเมีย (= =)”
“ไอ้แทน!” ผมบีบปากมันแรงๆ เมียบ้าอะไรวะ! “ห้ามพูดอย่างนั้น กูไม่ใช่...”
“ไม่ใช่ได้ไง”
“จิ๊ มาพูดให้เคลียร์กันตรงนี้เลยดีกว่า มึงมีแฟนอยู่แล้วลืมไปแล้วเหรอไง น้องหญ้าน่ะน้องหญ้าจำให้ขึ้นใจสิ แล้วอีกอย่างเราก็เป็นพี่น้องกัน...”
“พอเลย วันนี้จะไปบอกเลิกหญ้า ส่วนเรื่องพี่น้องนี่เอาอะไรมาพูด คนละพ่อคนละแม่ชัดเจน”
“ไม่ใช่แบบนั้นโว้ย หมายถึงว่าเราเป็นพี่น้องที่นับถือกัน พ่อแม่เราเป็นเพื่อนกัน กูไม่อยากให้ผู้ใหญ่เขา...”
พูดไม่จบไอ้แทนกดจูบมาอีก
“อื๊อออออ แทน...”
“ไม่รักกันก็บอกมาตรงๆ”
มันพูดแผ่วเบา ผมสะอึกไปเลย ใครบอกว่าผมไม่รัก... รักมากจนไม่อยากเสียไป รักจนไม่อยากให้เรามีความรู้สึกติดลบต่อกัน อยากจะแก้ไขความเข้าใจผิดนั้นแต่ว่าถ้าเพียงแค่ผมบอกว่าผมก็รักมันเหมือนกัน ไอ้แทนมันจะทำอะไรตามใจตัวเองทันที มันจะทำร้ายจิตใจผู้หญิงคนหนึ่งโดยที่เขาไม่ได้ผิดอะไรและที่ยิ่งไปกว่านั้นมันจะต้องบอกแม่แน่ๆ ผมไม่แน่ใจว่าพวกท่านจจะรับเรื่องของเราได้หรือเปล่า
แต่พอผมเงียบไม่ได้แก้ตัวอะไรไอ้แทนก็ยิ่งงอนเป็นตุ๊ดหนักไปอีกจะผละออก ผมจึงเป็นฝ่ายกอดมันไว้บ้าง
“เป็นอย่างนี้ก็ดีอยู่แล้วนะแทน”
“ไม่ดีเลยเฟ เฟคอยมองหาแต่คนอื่น ไม่ได้มองเค้าที่อยู่ข้างๆเฟมาตลอดเลย”
“กูคิดว่าถ้ากูมีคนพวกนั้นจะทำให้มึงตัดใจจากกูได้บ้างไง” ...แล้วกูก็จะตัดใจจากมึงเหมือนกัน
“ไม่มีทาง!”
ผมถอนหายใจหนักๆ รู้แล้วว่าไม่มีทางแล้วยิ่งผ่านเหตุการณ์เมื่อคืนมามันคงยิ่งปักใจกับผมมากขึ้นและผมก็ยังรู้สึกผูกพันและลึกซึ้งยิ่งขึ้น
“เป็นพี่น้องเวลาจะกอดจะจูบทีก็ต้องยับยั้งชั่งใจ อยากรักก็รักไม่ได้ เพราะอีกหน่อยเฟก็ต้องไปหาผู้หญิงที่ไหนมาคบด้วยอีก เฟจะมองเค้าเป็นคนอื่น เค้าจะเข้าห้องนอนเฟไม่ได้ บนเตียงเฟก็จะมีคนอื่นนอนอยู่”
“คงไม่แล้วล่ะ...กูเข็ด ตัวเตี้ยๆผอมๆอย่างกูผู้หญิงที่ไหนจะอยากได้ แรงที่จะปกป้องพวกเธอยังไม่มีเลย”
คิดแล้วน้ำตาจะไหล...
“เฟมาให้เค้าปกป้องเฟแทนสิ นะเฟ...”
“...”
“...”
“อย่างนี้แหละแทน กูจะไม่มีใครกูจะอยู่ข้างๆมึง”
“ดื้อว่ะ! จะฟ้องน้านา!” มันกอดอกทำหน้าเอาแต่ใจ
“ไอ้แทนนนนนน >O<”
ดูความพูดไม่รู้เรื่องของมันสิครับ!
ทะเลาะกันไปเรื่อยก็เริ่มกวนประสาทกันในเรื่องไม่เป็นเรื่อง สุดท้ายก็วกกลับมาที่เรื่องเดิมอีก มันจะคบกับผมแต่ผมไม่เล่นด้วยมันก็งอแงๆ ผมเลยบอกว่าขอเวลาหน่อยแล้วกัน มันถึงยอมสงบ เฮ้อออออ มึงมันเป็นตัวอะไรวะไอ้แท๊นนน ทำให้ชีวิตกูยากขึ้นไปสองระดับ TOT
“อย่างน้อยเค้าก็มีโอกาสกว่าเดิมสักยี่สิบเปอร์เซ็นต์”
โถน้ำตาจะไหล มึงมีโอกาสร้อยยี่สิบเปอร์แล้วต่างหากเว้ยยยย
สงสารมันนะตอนนี้ แต่ถ้าอนาคตเราเลิกกันไป ถ้าเราเข้าหน้ากันไม่ได้ มันนั่นแหละจะเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลกเพราะน้าแก้วไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ส่วนญาติฝ่ายพ่อ... เหอๆๆ เคยส่งมือปืนมาไล่ยิงมันกับแม่ด้วยซ้ำตอนแบ่งมรดกกันแรกๆ
“ไม่มีใครอยู่บ้านเลย แม่เข้าสปาแน่ๆ นั่งได้มั้ยอ่ะ”
ไอ้แทนเอาหมอนอิงมารองเก้าอี้ให้ผมนั่งในห้องครัว ส่วนมันจะเป็นคนลงมือทำกับข้าวให้ผมกิน นั่นก็คือ... ไข่ตุ๋น! โถพ่อคู๊ณณณ คุณต้องได้ฟังมันโม้ว่ามันจะทำอาหารระดับภัตตาคารให้ผมกิน นู่นนั่นนี่สารพัด ปรากฏว่าไข่ตุ๋น = =;; ตอกไข่ใส่ถ้วยใส่น้ำปลา คนๆๆๆ แล้วใส่ไมโครเวฟ รอมันดังติ๊ง... ยกออกมาแดก จบ
ภัตตาคารโพร่งงงงงงมึงดิ
“อร่อยใช่ม้า”
“กูแค่ไม่อยากจะทำลายความตั้งใจของมึง”
ก็รสชาตดีนิดนึงอ่านะ...
“ชิ ไหนๆก็หยุดแล้วเสาร์อาทิตย์อีก ว่าจะพาไปเที่ยวสักหน่อย ทำตัวไม่น่ารักงี้ก็นอนเจ็บตูดอยู่บ้านแล้วกัน”
“ไอ้แท๊นนนนนนนนนนนนนนนน”
เรียกมันอย่างอ้อนวอนแทบก้มลงไปกราบ ไอ้แทนปรายตามองผมแล้วทำหน้าหยิ่งใส่
“แทนนนนนนนนนนนนนนนนน”
“...”
มันไม่พูดแต่กางแขนออกประมาณว่าให้ผมเข้าไปกอด แต่ฝันไปเถอะ!
“ไปมั้ย ชลบุรี”
“ไป๊ >O<”
“ก็มา”
มันกดเสียงหนักทำท่าข่มขู่ผมซะเต็มประดา ผมเลยกางแขนออกให้มันเข้ามากอดผมเอง ไม่อยากลุกไม่อยากขยับแข็งขยับขาอะไร มันปวกเปียกไม่มีแรงอยู่อ่ะ
“ฟอดดดดดด เค้ารักเฟนะ”
“อื้อ”
มันยิ้มกว้างแม้ผมจะไม่บอกกลับว่าผมก็รักมันเหมือนกันทั้งๆที่ปกติมันคงทำหน้านิ่งแล้วเดินหนีไปทางอื่นแล้ว และเหมือนมันจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ถึงได้พูดออกมาเอง
“แค่เฟรับรู้ถึงความรักเค้า ไม่ทำเฉยเมยเหมือนที่ผ่านมาก็โอเคแล้วครับ”
แล้วมันก็ยิ้มหล่อใส่ผม ปกติผมมีภูมิต้านทานความหล่อของมันดีนะครับ แต่ว่าครั้งนี้ผมกลับเคลิ้มและ... เขิน ผมคิดว่าบางทีอาจจะเป็นผลข้างเคียงจากการเสียตัวก็ได้ T////T
:katai5: :katai5: :katai5:
--------------------------------------------------------------------------
คัมซัมนีดาาาาาาาาา~~ (โค้งๆๆ)
-
หลังจากโดนหลอก ก็โดนฟันทันทีเลย 555
-
วิธีแก้การโดนชะนีหลอกก็คือหาสามีให้เริ่ดแซ่บเวอร์ ทีนี้ชะนีที่บอกว่าเฟไม่คู่ควรกับมันก็เป็นฝ่ายอยู่ไม่ได้เอวเพราะว่ามันหาแบบนี้ไม่ได้ :laugh:
-
:pig4: :L2:
-
ในที่สุดก็เสร็จน้องแทนล้าวววเฟอ่ะ
-
8
ไอ้แทนขโมยพอร์ช911แม่มันมาใช้แทนรถบิ๊กไบค์เพราะห่วงสวัสดิภาพ(ช่วงล่าง)ของผมมาก! ลมเอื่อยๆพัดเบาๆยามเย็นทำให้ผมโคตรง่วงแต่ไอ้ตัวดีข้างๆคอยสะกิดปลุกตลอดเพราะแม่ผมชอบสอนมัน(และผมด้วย)ว่าไม่ให้ตอนเย็น เดี๋ยวตะวันจะทับตา
“เฟ”
“ฮืมมมมม กูง่วงงงง”
“ดูวิวข้างทางดิเฟ”
“กูไม่สนใจหรอกว่าตอนนี้รอบข้างจะเป็นยังไง กูง่วงกูจะนอน”
“ไอ้ดื้อเอ้ย!”
“เรียกใครไอ้วะ”
“โอ๊ยยยยยยยยยย”
ผมบิดหูไอ้แทน กูอารมณ์ดีๆไม่ชอบ ชอบให้กูลงไม้ลงมือนักนะมึ๊งงงงง
ผมเลยไม่หลับนั่งแหย่มันไปตลอดทางหยิกแขนมั่งดึงผมมั่งจนมันไล่ให้ผมหลับนั่นแหละครับ ฮ่าๆๆ ไม่ทันแล้วเว้ยมึงทำกูก่อนนะคร้าบบบ
“น่าจะแวะซื้อเบียร์สักสองสามกระป๋อง”
“ครับๆ”
ไปๆมาๆได้เบียร์มาโหล่หนึ่งและของสดอีกนิดหน่อยครับ = =;; นั่งจิบเบียร์กินปลาหมึกปิ้งกุ้งปิ้งอยู่ริมทะเลท่าทางจะเป็นความคิดที่เข้าท่า แต่ลักษณะนี้ผมน่าจะโดนมันมอมอีกแน่ๆ คิดแล้วก็แอบปาดเหงื่อเบาๆ
แต่ถึงยังไงผมก็ไม่แสดงความอ่อนในตัวให้มันเห็นเด็ดขาด
“เพื่อนเค้าจะมาด้วยนะ”
“พวกแก๊งค์เกรียนนั่นอ่ะนะ”
“เปลี่ยนเป็นแก๊งค์หนุ่มฮอตยังทันมั้ย”
ไม่ทันแล้วโว้ยยยย ถ้าพวกมันยืนนิ่งๆสาวคงกรี๊ดอยู่หรอกนะ = =;; แต่แบบ... ละไว้ในฐานที่เข้าใจแล้วกัน
มืดแล้วไอ้แทนก็ให้พี่คนสวนมาก่อกองไฟบนริมหาดเพื่อจะปิ้งปลาหมึกกินกันเอง ผมเอาปลาหมึกเสียบไม้อยู่ในครัวส่วนไอ้ตัวดีพาเพื่อนๆมันไปเลือกห้องนอน
“ครับ ครับแม่ ครับๆๆๆ รู้แล้วครับ คร้าบบบบบ”
เหอะ เวลาทำผิดล่ะพูดเป็นแต่ครับ
“ห่วงอะไรนักหนาก็ไม่รู้”
“ก็แม่นี่หว่าย่อมห่วงลูกเป็นธรรมดา” ผมก็โทรไปบอกแม่เหมือนกัน ท่านก็เทศน์ยาวอย่างเงี้ย
“อื้อออ” มันส่ายหัว “ห่วงรถ = =;;”
กรรม
“เฟนอนกับเค้านะ”
“ห้องไม่พอเหรอ”
“พอ แต่ว่าสุดท้ายพวกมันก็เรื้อนนอนกองอยู่ห้องเดียวกันอยู่ดี”
“งั้นกูก็นอนห้องคนเดียวได้ดิ”
“ไม่เอาาาาาาา~~~”
มันทำหน้างอแงแล้วเข้ามากอดผม น่ารักจนแทบจะเอาไม้เสียบลูกชิ้นทิ่มตาแม่ ง เหอๆๆ
“ไม่ต้องเลย”
“เค้าเป็นห่วงเฟนะ ยังเสียใจเรื่องเจ๊นั่นอยู่หรือเปล่า”
“...”
ผมเงียบ แต่ไอ้แทนมันคงเข้าใจว่าผมยังคิดมากเรื่องนั้นอยู่เลยลูบหลังแล้วโยกตัวไปมาเบาๆราวกับกำลังปลอบใจผมให้หายเศร้า แต่ว่า... มันไม่ใช่ป่าววะ ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าถูกเจ๊น้ำหักหลัง(เปลี่ยนสรรพนามตามที่ไอ้แทนเรียก) ถ้ามันไม่พูดถึงผมก็คงเลือนๆไปเลยเว้ย O_o
“เค้าไม่ชอบแบบนี้เลย ปกติเฟไม่เศร้านานนะ”
“ก็เออสิ” ...กูไม่ได้รักเขานี่จะเศร้าไปเพื่อไร แอบต่อประโยคนี้ในใจ T^T
“หืมมม งั้นเราออกไปตั้งวงกันดีกว่า”
“จะฟ้อนกันเหรอ”
“วงเหล้ามั้ย!”
“ฮ่าๆๆๆ”
จุ๊บ!
อยู่ดีๆมันก็ก้มมาจุ๊บปากเอียงตัวหลบแทบไม่ทัน
ไม่รู้ว่าผมอึ้งหรือเขินกันแน่ถึงได้หลบตามันไม่พูดไม่จา มันก็จ้องผมตายิ้มๆ เพื่อความแน่ใจว่ามันยังไม่เมาเลยผลักหัวมันแรงๆมันเลยหัวเราะเสียงดังออกมา
“เฟเขินเค้าหว่ะ ฮ่าๆๆ”
“อะ ไอ้...” ด่าไม่ออก เขินอยู่จริงๆ T////T
จุ๊บ!
“ไอ้แทน!”
จุ๊บ!
“อะแฮ่มๆ”
ผมสะดุ้ง ต้องสะดุ้งสิครับ เพื่อนมันมายืนพิงขอบประตูทำหน้ากรุ้มกริ่มกันขนาดนี้ พวกมึงมากันตั้งแต่เมื่อหร่ายยยยยย TOT
“จิ๊ๆๆ”
เติร์กจิ๊ปากแล้วชูนิ้วโป้งให้ อธิศผิวปาก เฟธขยิบตาข้างเดียวส่งมาอย่างกับมึงหล่อมากนี่! (เออ พวกมึงหล่อกว่ากูก็ได้เว้ย) ส่วนคนอื่นๆก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ยกเว้นเพรทที่ทำหน้างงๆเข้ามาทีหลัง ผมเลยชูนิ้วกลางให้พวกเกรียนแล้วเดินออกมาเลย ฟู่ววววว หน้าร้อนๆนะ สงสัยพริกกระเด็นใส่ แต่ผมยังไม่ได้แตะพริกสักเม็ดเลยนะโว้ยยยยยย ย๊ากกกกกส์
“เฟ...”
“อะไรเล่า! >////<”
มันเรียกผมไว้เลยต้องหันกลับไปอย่างเสียไม่ได้
“รอยยิ้มเฟทำให้โลกสดใสกว่าผู้หญิงแย่ๆอย่างเจ๊นั่นนะ”
“อะ...”
“ยิ้มเข้าไว้ล่ะ มันสำคัญกับเค้า...^^”
...
เหอะ! มึงก็สำคัญ แต่กูไม่อยากจะพูด ชิส์
“ฮิ้ววววววววววววววววววว”
กูไม่อยากจะพูดก็เพราะไอ้พวกที่โห่อยู่เนี้ยแหละโว้ยยยยยยยยยยย TOT!!
ขึ้นไปนั่งสงบจิตสงบใจอยู่บนห้องนอนสักพักก็ลงมาด้านล่าง พวกมันนั่งล้อมวงรอบกองไฟร้องเพลงกินเบียร์กันอย่างสนุกสนาน พวกมันลืมอายุตัวเองไปหรือเปล่า เพิ่งจะมอหกกันนะแทนที่จะอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ากัน
“พี่เฟมาเล่นเกมด้วยกันฮะ”
“เกมอะไร”
ผมเดินไปนั่งข้างซ้ายของไอ้แทน ถ้านับจากไอ้ตัวดีไปทางซ้ายก็จะเป็นไอ้แทน ผม เพรท เติร์ก เฟธ อธิศ แล้วก็พอร์ช ตานี้เริ่มจากอธิศเป็นคนตั้งคำถามแล้วก็ถัดไปก็ต้องบอกว่าเคยหรือไม่เคย ถ้าเคยก็ต้องเล่าให้เพื่อนฟังแต่ถ้าไม่เล่าก็ต้องดื่มเป็นกระป๋องเลย
“กูไม่เคย...อะไรดีวะ ไม่เคยมีแฟนอายุมากกว่า”
“ไม่เคย” พอร์ชที่นั่งถัดมาจากอธิศตอบ
“แหมมมม พ่อคนมีแฟนเด็ก” อธิศแซวแต่พอร์ชหน้าหงอยไปนิดนึงแล้วปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
“เราสองคนนี่เรียกว่าแฟนกันได้มั้ย”
แทนกระซิบถามผมยิ้มๆเพราะตาต่อไปก็เป็นมันแล้วครับ พอมันตอบเสร็จก็ต้องเป็นผม
ถ้ามันบอกว่าเคยมันก็ต้องเล่าเรื่องผมออกไปน่ะซิ แต่ไอ้แทนตอบว่าไม่เคย สิทธิ์นั้นก็ต้องตกมาเป็นของผม ทุกคนคงรู้อยู่แล้วว่าผมเคยเป็นแฟนพี่น้ำมาก่อน
“เร็วไอ้แทน หยุดกระซิบกระซาบปรึกษากันครับ ตอบช้าปรับแพ้นะคร้าบบบ”
“ว่าไงเฟ”
“...”
“...”
คือ...
“ไม่เคย”
มันตอบแล้วเหม่อมองตรงไปข้างหน้า เปลวไฟสีส้มกระทบใบหน้าทำให้เห็นเสี้ยวหน้าด้านข้างของมันเหมือนรูปวาด... รูปวาดที่มันดูเสียใจ...
“เฟ... พี่เฟ!”
“อะหะ”
“ว่าไง ไฮฮฮ”
“คะ เคย แต่ว่าก็ไม่ได้สำคัญอะไรเท่าคนแถวนี้”
ไอ้แทนเหลือบมามองผมนิดนึงแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น
“นี่เล่าแล้วเหรอ คบกันได้ยังไงอะไรยังไงละเอียดดิพี่”
“เอาเบียร์มาเลยมา =*=”
ผมจะไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีก! ใครถามรายละเอียดผมจะถือว่ามันเป็นศัตรู
ไอ้พวกเหี้ยโห่แล้วแห่เบียร์กระป๋องเดียวมาให้ผม พวกมันทำยังกับจะไปจุดคบเพลิงโอลิมปิก กวนตีนดีจริง ไม่น่าสงสัยเลยว่าไอ้แทนได้นิสัย(เสีย)มาจากไหนทั้งๆที่แม่มันก็ออกจะน่ารักใจดี
กระดกเบียร์ขึ้นดื่ม ตอนแรกก็รู้สึกไม่อร่อยหรอก แต่พอใกล้หมดกระป๋องเท่านั้นแหละ อ๊าาาา รู้สึกอยากขออีกหนึ่งขึ้นมาทันที >O<
“พี่เฟ เมาแล้วเนี้ย”
“ไอ้บ้า ใครมาววว กระป๋องเดียวนี่จิ๊บๆ”
“เริ่มไปละ หึหึหึ” ทำไมเหมือนเห็นเขี้ยวกับเขาเดวิลสีแดงงอกออกมาจากไอ้พวกแก๊งค์เกรียนนี่วะ ไม่ๆๆ ผมไม่เมา แต่ผมเหมือนจะเห็นปีกปีศาจเพิ่มขึ้นมาอีกอ่ะ
“เออนั่น สะบัดหัวเข้าไป”
“เฟตั้งคำถามต่อเลย”
“อืมมมม กู... กูไม่เคย...”
“...”
“...ไม่เคยกิน”
“...”
“ขี้”
ผมชี้ไปที่กองขี้หมาที่อยู่ด้านหลังอธิศ
“เพรทไม่เคยนะฮะ =_=”
“ไม่เคย =__=”
“มีแต่หมาเท่านั้นแหละที่กินขี้ตัวเอง = =;;”
“ผมไม่เคยครับพี่”
“โนว ยิ่งขี้หมาแล้วด้วย โน =*=”
“เค้าไม่เคย มึนแล้วเหรอ ตั้งคำถามอะไรเนี้ย ฮ่าๆๆ”
เบียร์ถูกยื่นมาตรงหน้าอีกหนึ่งกระป๋อง บางทีพวกมึงอาจจะเคยกินขี้จิ้งจกหรือขี้กบก็ได้นะโว้ยย โอ๊ยยยย พอไม่มีใครเคยทำอย่างที่ผมตั้งผมก็เลยต้องเป็นคนดื่มเอง คราวนี้มันร้องเพลงกิ่งก้านใบด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น 7 เท่าเพื่อเร่งให้ผมกระดกเร็วขึ้นๆ จนหมดกระป๋องก่อนที่เพลงจะจบสองรอบ
แกร๊งงงง
“วู้ววววว หมด!” ขว้างกระป๋องลงพื้นแล้วชูมือขึ้นทั้งสองข้างเหมือนตัวเองชนะการแข่งขันอะไรสักอย่าง
“พี่เฟอยู่ปีอะไรแล้ววะ หน่อมเบมาก”
“ปีสอง”
เสียงไอ้แทนตอบพร้อมกับมีกระป๋องเบียร์เย็นๆอีกกระป๋องมาจ่อปากผม ด้วยความมึนจึงกระดกลงคออึกๆ หยดสุดท้ายหมดปุ๊บตัวอ่อนปั๊บเลยต้องเอนไปพิงอะไรไว้สักอย่าง นั่นดิ พิงอะไรวะ เรานั่งกันอยู่กลางชายหาดไม่ใช่อ่อ?
“ไปเอากล้องมาถ่ายคลิปเลยดีกว่ากูว่า”
อะไรคลิปๆนะ = = เอิ้กกกกกก
“กูๆๆ กูมีโทรศัพท์”
เห็นหางเดวิลงอกออกมาแล้ว ไอ้แทน...มึงก็มีเหมือนกับพวกนั้น มึงก็เป็นปีศาจจจจจจจจจ
“เอานะๆ ทรี ทู วานนนนน แอคชั่น!”
“เฟ...”
“งืมๆๆ”
“รักเค้ามั้ยJ”
:hao7: :hao7: :hao7:
-----------------------------------------------------
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์จ้า
-
เฟถูกน้องแทนแบล็คเมล์แน่งานนี้ :z1: :z1:
-
พี่เฟบอกรักนุ้งแทนได้แล้ววววว
-
9
อ้วกกกกกกกกกกกกกก
T^T พะอืดพะอมจะอ้วกก็ไม่อ้วกเลยล้วงคอซะเลยแม่มมมม
ก๊อกๆๆ
“ไม่ต้องเข้ามาเลยนะมึง”
“ออกมากินนมอุ่นๆ”
“ไม่กินโว้ยยยยยยยย”
ไอ้เชี่ยแทนแม่ งมอมเหล้ากูอีกแล้ว ไม่รู้ว่าคราวนี้มันจะแกล้งอะไรผมอีกหรือเปล่า พอสร่างเมาแล้วจะจำอะไรที่ทำลงไปไม่ได้ด้วย ฮือออออ TOT
ปังๆๆ
“เปิดประตูดิจะลูบหลังให้”
“ไม่ต้องเสือ กเลยมึง”
สนุกตอนกลางคืนพอเช้ามานี่... อ้วกน้ำหูน้ำตาไหลแถมแสบคอโคตรๆ คืออันที่จริงมันก็ไม่ต้องอ้วกถึงขนาดนั้นหรอกเพียงแต่ผมอยากเอามันออกไปให้หมดจากท้องน่ะ TOT
“ในมือถือมีคลิปอะไรก็ไม่รู้น้า...”
เสียงมันเหมือนพูดลอยๆแต่ผมนี่ตาโตยิ่งกว่าไข่ไดโนเสาร์ O_O
ปัง!
“คลิปอะไร”
พุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อมันจนแก้วนมที่ไอ้แทนถือมาเกือบจะหก เจ้าตัวมองผมนิ่งๆพร้อมกับแกะมือผมออกจากคอเสื้อแล้วยัดแก้วนมเข้ามาแทน ผมไม่ควรจะคิดมากกับไอ้เรื่องคลิปที่มันพูดใช่มั้ยครับ แต่มันเคยถ่ายคลิปตอนผมเมาสองครั้งแล้ว ครั้งแรกตอนที่ไปกินร้านเหล้าแล้วผมคลานบนฟุตบาทเข้าบ้าน ครั้งที่สองผมหลีดมือร้องเพลงเชียร์อยู่ปากซอยอ่ะคิดดู นอกจากจะไม่ห้ามแล้วยังหัวเราะคิกคักถ่ายคลิปกู โคตรเลว = =
“นี่ ไอ้แทน เฮ้ยยย...”
มันเดินออกไปเงียบๆ นี่มันผิดวิสัยไปมั้ยวะ ผมรีบชำระร่างแล้วตามมันลงไปข้างล่าง ผ่านห้องพักของพวกเพื่อนๆมันแล้วอดขยับจมูดดมฟุดฟิดๆไม่ได้ นอกจากเบียร์แล้วเหล้าต้องมาด้วยแน่เลยไอ้พวกนี้ สลบไสลไม่ได้สติยิ่งกว่าผมอีก
“เพรท เห็นไอ้แทนป้ะ”
ผมถามเพรทที่เช็ดตัวให้แฟนเขาอยู่
“เดินออกไปข้างนอกฮะ”
“อ้อ”
เห็นหลังไอ้แทนอยู่เลยรีบย่ำเท้าตามมัน ทรายทำให้ความสามารถในการเดินของผมลดลงนิดหน่อยแถมยังเข้าไปในง่ามนิ้ว(ตีน)อีก
“แทน ไอ้แทน!”
เรียกตามหลังมันก็ยังไม่ยอมหันมาเลยกระชากไหล่มันแรงๆ รอยยิ้มมันก็ยังเหมือนเดิม แต่ดวงตา... มันดูว่างเปล่ายังไงไม่รู้ หรือว่าเมื่อคืนผมทำอะไรไม่ดีออกไปหรือเปล่าวะ ผมอาจจะโวยวายจนทำให้มันเดือดร้อนก็ได้นะ
“มีอะไรหรือเปล่า”
“ไปนอนชิงช้ากัน”
“เดี๋ยวเดินไปส่ง เค้าว่าจะไปเดินเล่นตรงนู้น”
น่านนนนนนนนนนนนน
มันต้องมีอะไรในใจแน่ๆ ปกติต้องดี๊ด๊าเหมือนหมาเห็นเจ้าของแล้วมาขอนอนตักผม
“ไม่ไปด้วยกันจริงอ่อ”
“อยากไปเดินดูตรงนู้น”
“งั้นกูไปด้วย”
“เฟจะไปเหรอ งั้นเค้าไปนอนชิงช้านะ”
...
...
ผมผลักอกมันแล้วสะบัดหน้าเดินกระแทกเท้าไปนอนบนเปลไกว เอาเท้าดันพื้นแรงๆให้เปลแกว่งไปมาอย่างน่าหวาดเสียว เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กและพฤติกรรมอย่างนี้ของผมมันต้องรู้ว่าผมงอนมันอยู่แต่ไอ้แทนก็ยังไม่สนใจเดินไปอีกทาง
อะไรวะ เมื่อคืนผมทำอะไรลงไป หลับตานึกลึกๆ และอยู่ๆก็ได้ยินคำหนึ่งแว่วเข้ามาในหู...
‘เฟ... รักเค้ามั้ย’
อะจ๊ากกกกกกกก O[]O สั่น ตัวสั่น มือสั่น ไม่นะ...
ไม่ๆๆ เมื่อคืนมันก็ไม่ได้ทำอะไรผมนะ ตื่นขึ้นมาอ้วกด้วยเสื้อผ้าที่ครบทุกชิ้นด้วย ถ้าผมบอกรักมันอย่างน้อยๆบรรยากาศก็ต้องพาเราไป(สวรรค์ชั้นเจ็ด)สิ มันไม่เมินผมอย่างนี้หรอก
แต่ๆๆๆๆๆๆ ในหัวมีแต่คำว่าแต่เต็มไปหมดแล้วโอ๊ยยยยยย
“ไอ้บ้าแทน ไอ้ตัวกวนหัวสมองงงงงงง ฮึ่ยยยย”
ถ้าตรรกะที่บอกว่าคนเมามักจะพูดความจริงล่ะก็... ผมมั่นใจ! ผมต้องตอบว่ารักแน่ๆ
ผมกลับเข้ามาในบ้านเนื่องจากไอ้ตัวดีมันก็กลับจากไปเดินเล่นมาแล้ว มันเดินผ่านผมเข้าบ้านแบบไม่ทักไม่ชวนอะไรทั้งๆที่หน้าตาท่าทางมันก็ไม่ได้โกรธแม้แต่น้อย หรือผมจะคิดมากไป แค่มันไม่สนใจตัวเองเข้าก็กระวนกระวาย
“ทะ...”
ผมหยุดเรียกมันแล้ววาร์ปเข้าไปหลังประตูอย่างรวดเร็วพร้อมกับเงี่ยหูฟัง
“ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรสุดท้ายก็คือเลิกกันอยู่ดีนะหญ้า พี่ขอโทษ โอเค ไม่ใช่แบบนั้น... โอเคหญ้า ครับๆ ถึงยังไงพี่ก็ยังยืนยันคำเดิม พี่ขอโทษนะแต่ไม่รักก็คือไม่รัก หญ้าก็บอกเองว่าจะตามใจพี่...”
ไอ้แทนวางสายไป แต่แบบ...โคตรเหี้ยอ่ะ สงสารน้องหญ้าขึ้นมาทันทีคงเพราะผมก็เพิ่งถูกบอกเลิกมาเหมือนกัน
ผมไม่อยากให้ไอ้แทนทิ้งผู้หญิงเป็นว่าเล่นอย่างนี้เลยคนอื่นเขาจะมองมันไม่ดีเอาได้นะ ถึงผมจะมองมันเป็นแค่เด็กกากๆเกรียนๆคนหนึ่ง แต่ผมก็พึ่งรู้จากพวกเพื่อนมันมาว่ามันก็ฮอตพอตัว ถึงว่าล่ะพอผมมีแฟนเมื่อไหร่มันก็มีแฟนตามง่ายๆอย่างกับเสกเอา ทั้งๆที่ผู้หญิงน่ะจีบยากจะตาย! (- -ll)
‘เฟ... รักเค้ามั้ย’
ไอ้บ้าๆๆๆๆ ฮือๆๆ TOT คำนั้นยังกวนหัวไม่หยุด
“อ้าวเฟ ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้”
“คือ... กะ กูกำลังจะเข้าไป”
“อืม”
ควรทำใจใช่มั้ยที่มันไม่เข้ามาวอแวเหมือนทุกที ผมเดินไหล่ตกคอเหี่ยวผ่านมันไปอย่างไม่รู้ตัว
“อ้อ”
“อะไร >O<”
“ไอ้พวกนั้นมันจะข้ามไปเกาะกัน เฟจะไปด้วยมั้ย”
“ไปดิ”
“เดี๋ยวไปบอกพวกมันให้”
“แล้วมึงอ่ะ”
“ไม่ไปครับ อยากนอน”
“...”
“...”
“เมื่อคืนดื่มหนักเหรอเลยไม่ได้นอน”
ตื่นเช้ามามันก็ไม่ได้มีอาการแฮงค์เหมือนไอ้พวกเกรียนนั่นนี่หว่า
“เปล่า เฮ้ยอธิศ”
พอดีที่อธิศเดินผ่านมามันเลยตะโกนเรียกไว้แล้วบอกว่าขอให้ผมไปเที่ยวด้วย พวกมันจะไปนอนที่เกาะกันคืนหนึ่งกลับพรุ่งนี้เช้า พักผ่อนนิดหน่อยแล้วตอนบ่ายก็กลับกรุงเทพฯ
“งั้นเตรียมตัวสักสิบนาทีไปรวมตัวกันที่รถนะพี่ ไอ้แทนจะขับรถไปส่งที่ท่าเรือ”
“กูไม่ไป”
ผมบอกแล้วเดินขึ้นมาบนห้อง
...
...
มึ๊งงงงงงงงงงงงง ไอ้แทน มึ๊งงงงงงงงงงงงงงง
ผมกบดานอยู่ในห้องจนถึงตอนเย็นไอ้ห่ าแทนก็ยังไม่มาง้อเลย แค่ให้แม่บ้านเอาข้าวเข้ามาให้ผมก็เลยต่อเกมส์เล่นเพลินนนนน
...ซะที่ไหนเล่า! เล่นยังไงให้แพ้ทุกตาวะ TOT ไม่มีสมาธิเอาซะเลยโว้ยยยยยยยยย
ก๊อกๆๆ
“ไม่ต้องเข้ามา”
แกร๊ก
ผมนั่งจ้องหน้าจอทีวีมือก็กดจดยิกๆๆ ไม่สนใจคนที่กำลังเข้ามาใหม่ รู้อยู่แหละว่าเป็นไอ้แทน มันเดินถือถาดข้าวมาวางบนโต๊ะเตี้ยหน้าโซฟาที่ผมนั่งอยู่ แผ่นหลังกว้างบังจอโทรทัศน์สี่สิบสองนิ้วเกือบมิด
“ทำไมไม่กินข้าว”
“ไม่ต้องมายุ่ง”
“ไม่ต้องมาห้าม ไม่ต้องมาห้ามไม่ให้ยุ่ง”
ผมจิกตามองแล้วคว่ำปากใส่ มันจะเข้ามาคว้าแขนผมแต่ผมเอียงตัวหลบ ถ้าโกรธจะไม่ยอมให้ใครจับตัวเลยแม้แต่น้อย มีแต่ไอ้ตัวดีนี่แหละที่ยังตื๊ออยู่ตลอด ยิ่งถ้าตอนผมโกรธแม่นะ กบดานอยู่ในห้องเป็นวันจนแม่มาง้อเองก็เลยโดนแม่หมายหัวไว้ว่าเป็นพวกขี้งอน
“ปล่อย”
“โกรธอะไรเค้าวะ”
ผมตาโตแล้วหยิกปากแ ม่ง กล้ามาวะใส่ผมเหรอวะ!
“โอ๊ยเฟ! เป็นอะไรก็พูดอย่าเงียบอย่างนี้ดิ”
“ไม่ต้องมายุ่ง!”
“จะยุ่ง!”
“วันนี้ก็ไม่ได้ยุ่งกับกูอยู่แล้วนี่ ไม่ต้องมาสนใจเลย ปล่อย!”
ผมกระโดดขึ้นเตียงขึ้นโต๊ะเอียงซ้ายขวาเพื่อหลบมันแต่ไอ้แทนยังตามจับไม่เลิกผมเลยก้าวถอยหลังแต่ดันพลาดเหยียบขอบโต๊ะหงายล้ม ล้มทั้งคนทั้งโต๊ะ กับข้าวนี่กระจัดกระจายเปื้อนตัวเองหมด
“โอ๊ยยย...” ครางเบาๆด้วยความเจ็บเนื่องจากเอามือรับน้ำหนักตัวเองไว้
TOT หัก... หักแน่ๆ
“เฟ!”
ไอ้แทนตาโตอึ้งรีบเข้ามาช้อนตัวผมวิ่งไปที่รถแล้วบึ่งไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ผมใช้มืออีกข้างพยุงข้อมือที่เจ็บไว้เพราะมันปวดมาก ไอ้แทนลูบขาผมพูดปลอบอยู่ตลอดทาง
“โชคดีที่กระดูกไม่หักนะครับ หมอจะให้ยาไปนวด...” แล้วก็บลาๆๆ ผมทำหน้าเซ็งพร้อมกับมองข้อมือที่บวมเป่งของตัวเอง คนที่สนใจฟังหมอก็มีแต่ไอ้ห่ าแทนเท่านั้นแหละ รับคำหมอครับๆๆๆถามรายละเอียดนู่นนี่อย่างกับเป็นคนเจ็บซะเอง
มีนักกายภาพมาสอนวิธีนวดที่ถูกต้องผมก็รู้สึกดีขึ้น เหลือบมองไอ้แทนก็เอากล้องมาถ่ายคลิปไว้ แหมะ เรื่องถ่ายๆนี่งานถนัดเลยนะ = = กูเป็นอย่างนี้ก็เพราะคลิปมึงด้วยรู้ไว้ซะ!
“ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอกค่ะ ประคบน้ำแข็งไปก่อน...”
น่าจะเพิ่งจบใหม่ดูยังสาวแล้วก็มองไอ้แทนตาเยิ้มเป็นรูปหัวใจ เฮอะ
“พอนวดยาเสร็จก็เอาผ้ายืดมาพันไว้นะคะ ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็ปรึกษาได้ค่ะ นี่เป็นเบอร์โทรของ เอ่อ ของโรงพยาบาล”
ก้มมองหมายเลขที่พี่แกจดให้ เบอร์โรงพยาบาลนี่มีสิบหลักแล้วขึ้นต้นด้วย 093 อ่อ?
“วาดรูปไม่ได้ไปหลายวัน”
“รู้แล้วน่า”
ดันเอาข้างขวาลง น่าจะขอหมอใส่เฝือกแขนแล้วคล้องผ้านะเผื่ออาจารย์จะเห็นใจผมลดงานให้สักชิ้นสองชิ้น(ได้แค่ฝัน T^T) ไอ้แทนขยี้หัวผมแล้วยิ้มให้เหมือนก่อนที่เราจะทะเลาะกัน นี่มึงแกล้งทำเย็นชาใส่กูหรือเปล่า = =;
“ขอโทษนะเฟ เค้าขอใบรับรองแพทย์ให้ด้วยเอาไปให้อาจารย์ที่คณะแล้วขอหยุดเรียนเลย ถึงไปก็จดๆวาดๆอะไรไม่ได้อยู่ดี”
น้อง หรือ พ่อ ?
“มึงก็ดูเป็นห่วงกูดีนะ ทำไมเมื่อกลางวันมึงไม่สนใจกู” ผมถามแล้วจ้องหน้า ไอ้แทนนี่หลบตาเร็วเลย
“ไม่หรอก เค้ารักแล้วก็ห่วงเฟมากเหมือนเดิมแหละ”
“คุณฝากฝัน วรวิสิทธิ์ รับยาที่ช่องหนึ่งค่ะ”
มันลูบแก้มผมเบาๆแล้วลุกไปรับยาให้
:katai5: :katai5: :katai5:
--------------------------------------------------
อ๋อยยยยยไอ้แทนคุณเป็นอะไรเนี้ยยย ทำไมทำกับพี่ฝากฝันอย่างนี้ T__________T
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเ้นต์จ้า
-
อร๊ายยยยยยยยย เขิน
>♡< :-[
-
:pig4: o13
-
ต่างคนต่างงอนกันอ่ะ
-
10
:ling1: :ling1: :ling1:
ไอ้แทนขับรถต่อมาส่งผมที่บ้านไม่ได้กลับไปที่บ้านพักตากอากาศอีก มันบอกว่าจะให้เพื่อนมันขนของมาให้เราทีหลัง ไม่อยากจะจากทั้งๆที่ทุกอย่างยังไม่เคลียร์
“นี่ยาแก้ปวดกินหลังอาหาร...”
“พอแล้วน่า กูอ่านออก”
“นี่ยานวด ให้น้านานวดแล้วพันผ้าไว้ด้วย”
“แล้วมึงล่ะ”
“หืม...”
“มึงทำอะไรให้กู”
“เค้าบอกแล้วนะว่าอาทิตย์หน้าเค้าจะเริ่มติวหนัก คงไม่ค่อยได้มากวนเฟแล้ว”
“แล้วกูทำอะไรให้มึง”
มันหลุบตาลงต่ำ
“บอกมา ตอนกูเมา ที่มึงถามกูว่ากูรักมึงมั้ยนั่นน่ะ กูตอบไปว่าอะไร เพราะกูตอบว่ารักเหรอมึงถึงจะทิ้งกู มึงไม่สนใจเพราะมึงได้ไปทุกอย่างแล้วใช่มั้ย”
คิดมาถึงตรงนี้แล้วน้ำตารื้น ได้ทั้งตัวทั้งใจแล้วนี่ ไม่ได้อยากจะคิดเล็กคิดน้อยแต่ว่ามันก็อดไม่ได้จริงๆ มันทำตัวให้ผมคิดก่อนทำไม พอผมยอมคล้อยตามพอผมเริ่มจะใจอ่อนมันก็ตีตัวออกห่างผมไป
“ช่างเถอะ ใครๆก็ทำเหมือนกูเป็นของเล่นทั้งนั้นแหละ เพราะกูมันไม่มีอะไรดีอยู่แล้ว กู อื๊อออ”
ไอ้แทนกุมหน้าผมไปประกบปากอย่างรวดเร็วจะผลักไสออกแต่ก็ทำไม่ได้มากเพราะมือข้างหนึ่งยังปวดอยู่ไม่น้อย จึงได้แต่ปล่อยให้มันบดจูบสักพักก็ผละออกและต่างก็หอบเอาอากาศด้วยกันทั้งคู่
“บอกแล้วว่าห้ามคิดอย่างนั้นไง”
“แฮ่กๆๆ แล้วจะให้คิดยังไงวะ”
น้ำตาคลอใกล้จะหยดไอ้แทนก็ปาดออกให้
“หลังจากเค้าสอบเสร็จแล้วเราค่อยมาคุยกันใหม่ดีมั้ย” ผมแกะมือมันออกแต่มันจับไว้แน่น แกะจากการเกาะกุมใบหน้าได้มันก็เลื่อนไปจับแขน แกะออกจากแขนก็โดนกอดไว้ ยื้อยุดกันจนผมเหนื่อย
“กูไม่รักมึงแล้ว”
“เค้ารู้แล้ว”
“...”
“เค้ารู้ว่าเฟไม่รักเค้า แต่ทำไมพอเค้าหยุดวิ่งตามเฟกลับเดินช้าลง พอเค้าไม่สนใจเฟก็โวยวายน้อยใจ ทั้งๆที่เมื่อคืนเฟบอกว่าไม่รักเค้าแท้ๆ เฟต่างหากที่ทำเหมือนเค้าเป็นของเล่น เฟเคยคิดถึงใจเค้าบ้างหรือเปล่า”
“กะ...”
“อยากรู้ใช่มั้ยว่าเมื่อคืนเผลอพูดอะไรออกมาเค้าถึงต้องทำตัวแบบนั้น เฟบอกว่าไม่รักเค้า อยากให้เค้าไปคบกับหญ้า เพราะว่าเฟกับเค้าต้องเป็นพี่น้องกันไปอีกนาน เพราะเฟห่วงอนาคตเค้ากลัวเค้าไม่เหลือใคร...”
ผมอึ้ง ผมบอกไม่รักมันหรอกเหรอ
“แต่เฟรู้มั้ยว่าเค้าไม่เหลือใครตั้งแต่ที่บอกว่าไม่รักแล้วล่ะ”
“แทน...”
“เค้าก็ขอพักหัวใจหน่อยนะ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ”
มันจูบที่หน้าผากผมแผ่วเบาแล้วขับรถเข้าไปส่งผมถึงในบ้าน ผมไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อแม่ก็ออกมารับแล้วถามไถ่อย่างเป็นห่วง ตอนนี้ทำได้แค่มองมันขับรถออกไปจากบ้าน ทำไมผมเจ็บที่หัวใจ ปวดยิ่งกว่าข้อมือที่ได้รับบาดเจ็บตอนนี้อีก
“เจ้าเฟ ยังเจ็บอยู่เหรอ ร้องไห้ทำไม เจ็บมากเหรอ”
“ฮึก เฟ ฮึก เฟเจ็บมากเลย แม่ ฮึก เฟเจ็บ เฟจะทำยังไงดี ฮึก”
“เข้าบ้านไปกินข้าวกินยาแล้วนอนพักป่ะ”
แม่ประคองผมเข้าบ้าน
“กินยาแล้วจะหายเหรอแม่ ฮึก”
“เจ็บตรงไหนล่ะ ถ้าข้อมือล่ะก็หายแน่”
“ไม่ใช่ข้อมือ...”
“ปัญหาวัยรุ่นชัดๆ แม่โทรเรียกตาแทนมาให้มั้ย”
“ไม่แม่!”
ผมผวาเข้าไปแย่งโทรศัพท์เลย ท่านตกใจแล้วรีบกอดผมไว้
“แม่...”
“อะไรกันเนี้ย นี่โกรธกับตาแทนหรอกเหรอ แม่เคยบอกว่าไงหะ” ด่าไม่พอดีดหูผมดังป๊อก! โอ๊ย แม่มมมมมมมมมมมมมมม TOT
“ถ้าไปโกรธน้องแล้วน้องจะอยู่กับใครล่ะ”
“น้องไม่เหลือใครแล้วนอกจากเรา ญาติฝ่ายพ่อก็จ้องแต่จะฆ่าชิงมรดก ญาติฝ่ายแม่ก็ไม่มี ถ้าแก่เฒ่าไปเขาก็ต้องพึ่งพาพวกเรา แม่เอาแต่พูดอย่างนี้ พูดๆๆๆ พูดจนเฟกลัว ฮึก”
“เจ้าเฟ”
“เฟกลัวว่าวันหนึ่ง เราจะเลิกกัน กลัวว่าเราจะทะเลาะกันจนมองหน้ากันไม่ติด กลัวจนปฏิเสธมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า พอวันที่มันจะยอมแพ้กลับกลายมาเป็นเฟเองที่เจ็บ กลับมาเป็นเฟเองที่ไม่เหลือมัน”
“...”
“...”
“...”
“ฮือออออออออออ”
“ไอ้เด็กโง่เอ้ย! เคยมีแฟนมากี่คนหะ เป็นลูกฉันทำไมมันโง่อย่างนี้วะ ฉันเป็นครูนะเห้ย แบ่งสมองไปมั่งมั้ยหืม”
“แม่!! TOT”
ผมนั่งตักข้าวเข้าปากช้าๆ ตาก็เลื่อนโทรศัพท์ไปมา ไม่มีสายเข้า ไม่มีข้อความ ขนาดมดยังไม่ยอมมาไต่โทรศัพท์ผมเลยครับ ทั้งบ้านมีแต่เสียงหัวเราะของแม่กับน้าแก้วที่นั่งดูละครหลังข่าวอยู่ เอาจริงป้ะ คือวันนี้วันเกิดผมไง ย้ำนะ วันนี้วันเกิดผม!
“เจ้าเฟ กินข้าวทีละเม็ดหรือไงนั่น เมื่อไหร่จะเสร็จ”
“อิ่มแล้วน่าแม่”
ก็เริ่มกินสุกี้พร้อมกันสามคนแต่ผมกินเสร็จเป็นคนสุดท้ายอ่ะคิดดู เป่าเค้กอะไรเสร็จแล้วผมก็ยังมานั่งกินต่อ ไม่รู้สิเหมือนรออะไรบางอย่าง แล้วมันกินอะไรไม่ค่อยลงด้วย น้าแก้วเดินเข้ามาเปิดตู้เย็นยกจานผลไม้ออกไป
“ออกมากินผลไม้ด้วยกันน้องเฟ”
“ครับ”
“เป็นอะไรเรา ซึมๆนะแฟนทิ้งเหรอ เรื่องรักๆใคร่ๆนี่ปรึกษาน้าได้นะ”
“ครับ”
“เอาเถอะ ความรักน่ะนะ ถึงจะเสียมันไปแต่ก็ยังดีกว่าที่เราไม่เคยรักใครเลย อย่างน้อยเราก็ได้พยายาม ไฟต์ทิ้ง!”
แล้วน้าแก้วก็ชูสองนิ้วให้ผมพร้อมกับยักคิ้ว
นั่นสิ แค่พยายาม... ถ้าผมพยายามแล้วเราจะไปกันรอดใช่มั้ยวะไอ้แทน
‘เค้าขอพักใจหน่อยนะ’
มันคงยอมแล้วจริงๆ มีแต่คนบ้าเท่านั้นแหละที่ทนอยู่กับคนที่ตัวเองไม่รัก แต่กูไม่ใช่ไม่รักสักหน่อย กูรักมึงนะโว้ยยยยยยยย ไอ้งั่งแทนเอ้ย แล้วคนที่โง่กว่าอย่างผมมีสิทธิ์อะไรไปด่ามันเนี้ย T_T ผมเดินกระแทกเท้าปึงปังออกจากห้องครัวไปกระแทกก้นนั่งที่โซฟา แม่ผมพอจะรู้เรื่องของผมกับไอ้แทนแล้วแต่ท่านก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ห้ามแต่ก็ไม่ได้พูดสนับสนุน ตอนผมร้องไห้ท่านก็นั่งกอดผมจะน้ำตาแห้งไปเอง
“นี่ของขวัญแม่นะ ใช้ดีๆด้วยล่ะ”
“ขอบคุณคร้าบบบบบบ ของจริงซะด้วย หมดไปเยอะป้ะ”
แม่ให้กระเป๋าเป้ Herschel รุ่น heritage สีแดงสดให้ ผมเคยขอแม่แต่ท่านไม่ซื้อให้สักที คงเห็นว่าสายใบเดิมมันขาดแล้วล่ะมั้ง
“ไม่เท่าไหร่หรอกย่ะ ของตกรุ่น”
ผมแอบแลบลิ้นให้แม่ตอนที่ท่านหันไปดูทีวี ปากแข็งตลอดๆ รุ่นนี้ยังราคาเท่าเดิมอยู่อย่าคิดว่าไม่รู้ ยิ่งถ้าซื้อในไทยยิ่งแพงนะ
“แล้วนี่ของน้ากับตาแทนจ้า”
น้าแก้วเป็นรองเท้าnew balance กับชุดสีน้ำสีไม้ ปากกาวาดครบเซต ผมอุทานโอ้โหจนแม่ผมสะบัดค้อนใส่เลยล่ะ อุปกรณ์วาดรูปมันไม่ใช่ถูกๆนะครับ แล้วครบทุกชนิดทุกประเภทอย่างนี้นี่ ยากที่ผมจะควักตังค์ซื้อเอง ปกติยืมของเพื่อนตลอด ฮ่าๆๆ
“ขอบคุณมากเลยครับ”
“ช่วงนี้ไม่เห็นหน้าตาแทนเลยนะเธอ” แม่พูดแล้วเหลือบตามามองผมที่ถุยเม็ดแตงโมใส่ถุง
“วุ่นกับเรื่องสอบเข้าน่ะแหละ กลับบ้านสี่ทุ่มห้าทุ่ม นี่ก็พาเพื่อนมาติวที่บ้าน ฉันเลยหลบมาบ้านเธอเนี้ยแหละ ทนไม่ได้จริงๆเด็กสมัยนี้มันหน้าขาวหน้าตึงกันเกิ๊นนนน ไม่สู้ๆ”
“ว๊ายยยยย งั้นอาทิตย์นี้จัดสักโปรมั้ยเธอ”
เอาอีกละ พากันไปทำหน้าอีกละ = =;; ในขณะที่ลูกตัวเองกำลังหดหู่นี่ก็ชวนกันทำสวยจั๊งงงงงง
ขากลับผมพุ่งเข้าครัวไปปลอกแตงโมแล้วแบ่งเค้กแพ๊คใส่กล่องไว้ให้น้าแก้วพร้อมกับขอถือไปส่งที่บ้าน ยอมรับว่าอยากเจอมันน่ะนะ แต่พอไปถึงก็เจอแต่พวกเพื่อนๆมันที่นั่งทำหน้าเครียดอยู่ที่ห้องนั่งเล่น กองชีทกองหนังสือกระจัดกระจาย
“เอ้าพี่ หวัดดีค้าบบบบ”
“แทนล่ะ”
“เอ่อ”
พวกมันมองหน้ากันเลิกลัก ก่อนที่อธิศจะกวักมือเรียกผมเข้าไปใกล้ เดี๋ยวนะ ทำไมต้องทำหน้าเหมือนลำบากใจที่จะพูดอย่างนั้นด้วย ความลับมากเลยเหรอ
"พี่ไม่ได้เป็นแฟนไอ้แทนหรอกเหรอ"
“ทำไม” ผมถามงง
“มันทำน้องหญ้าท้อง”
“ห๊ะ!!!!!!”
“ผมก็ตกใจพี่ คบกันถึงอาทิตย์หรือเปล่าก็ไม่รู้ ผมนี่เพื่อนไอ้แทนตั้งแต่เด็กนะครับ รู้ว่ามันพกถุงตลอด”
“ถุงหิ้วเหรอวะ”
ทุกคนหันไปมองเติร์กด้วยสายตาแบบนี้ >>>>> (= =;;;) ก่อนที่เพรทจะหยิกสีข้างเข้าให้ ถ้าเป็นอย่างที่พวกมันพูดมันก็คงโดนเล่นเข้าให้แล้วล่ะ ผู้หญิงเขาอาจจะไปท้องกับคนอื่นมา พอโดนไอ้แทนบอกเลิกก็เลยยกมาอ้าง ผมดูละครหลังข่าวกับแม่บ่อยนะครับ มุกแบบนี้ใช้กับผมไม่ได้ผลหรอก(และไม่มีใครมาใช้ด้วยอยู่แล้ว) แต่ผมไม่แน่ใจว่าไอ้แทนมันจะโง่เหมือนในพระเอกละครหรือเปล่า
“ไอ้แทนอยู่ไหน”
“พากันไปคุยที่สวนสาธารณะนู่น กลัวแม่ได้ยิน”
ผมรีบวิ่งตามไป กลัวว่าถ้าย้อนกลับไปเอารถมอเตอร์ไซค์ที่บ้านจะเสียเวลาเลยวิ่งไปแทน โชคดีที่แม้ทางจะมืดแต่รถก็ยังพอผ่านอยู่ตลอด พอเข้าสวนสาธารณะเนี้ยสิ งบที่ได้เอาไปขุดบ่อหมดเหรอไงวะ มึงติดไฟห่างกันไปนะ มันมืดโว้ยยยยย T^T
“แน่ใจนะว่าใช่”
“ใช่สิพี่แทน ก็ช่วงนี้หญ้าอยู่แต่กับพี่แทน”
“แล้วก่อนหน้านี้ล่ะ”
“พี่แทน!!”
“แทน”
ผมวิ่งเข้าไปหา ไอ้ตัวดีตาโตที่เห็นผมรีบเดินมาหา มันจะจูงมือผมไปอีกทางแต่ผมขืนตัวไว้
“นายทำน้องเขาท้องจริงเหรอ”
“หญ้าไม่ได้ท้องหรอก”
“หะ”
“กลิ้งลงเนินยังไม่แท้งเลย แล้วอีกอย่างเค้าเพิ่งคบกับหญ้าแค่อาทิตย์เดียวเองมั้ง ตาปลายังไม่ได้แตะด้วยซ้ำ”
“ทำไมพี่แทนพูดอย่างนี้ล่ะหญ้าไม่ยอมนะ!”
“ไปหาคนรับผิดชอบที่อื่นเถอะ ถ้าท้องจริงคนที่จะรับผิดชอบต้องไม่ใช่พี่” โคตรเหี้ยอ่ะ นี่ผมมองมันผิดไปใช่มั้ย ผมคิดว่ามันจะเป็นพระเอกโง่ๆเหมือนในละครที่จะเออออสำนึกผิด หรือไม่ก็เห็นแก่เด็กในท้อง เด็กต้องการพ่ออะไรอย่างนี้เสียอีก
“พี่แทน! แล้วเรื่องคืนนั้นล่ะ”
“คืนไหนอีกวะ อ้างถึงหลายคืนแล้วเนี้ย เสียเวลาให้อาหารหมาชิบ”
=[]=
มันเดินลิ่วๆไม่หันกลับมา ปากก็บ่นพึมพำ ผมเลยต้องขืนตัวไว้เอง
“เดี๋ยวก่อนแทน”
ผมแกะมือออกแล้วเดินไปหาน้องหญ้าเปิดคอเสื้อออกกว้างให้เห็นรอยจ้ำๆมากมายที่ไอ้แทนเคยทำไว้ แม้จะจางลงไปบ้างแต่ก็ยังดูรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง
“ไอ้แทนมันไม่มีทางทำอะไรหญ้าหรอก มันเป็นเกย์คบน้องไว้บังหน้าเท่านั้นแหละ ไม่ว่าน้องจะพูดถึงคืนไหนก็ช่าง ให้รู้ไว้ว่าทุกคืนมันอยู่กับพี่”
“พะ พี่เฟ...” น้องเขาทำหน้าช๊อค
“ไม่อายเพื่อนเหรอที่จะมีพ่อของลูกเป็นเกย์น่ะ”
ผมแสยะยิ้มส่งท้ายแล้ววิ่งกลับไปหาไอ้แทน คิดแล้วอายตัวเอง คิดยังไงถึงพูดอย่างนั้นออกไปก็ไม่รู้ >////< แต่ว่ามันก็ช่วยไอ้แทนได้แล้วกันน่า ตอนแรกผมไม่อยากให้ทั้งสองคนเลิกกันแต่พอน้องเขาทำตัวแบบนี้ก็แยกย้ายกันเถอะครับ
“พูดอะไรกับหญ้าเหรอ เขาค้างเป็นหินเลย”
“เถอะน่า”
ผมขยิบตาให้ ไอ้แทนเลยขยี้หัวผม จิ๊ ต้องให้ย้ำมั้ยว่าผมเป็นพี่ เล่นหัวกูตลอดเลยวุ้ย ผมเอียงหัวหลบแล้วเดินจูงมือกันกลับบ้าน ตอนขามาผมรีบวิ่งเพราะกลัว แต่ตอนกลับผมอยากจะเดินช้าๆ ไม่อยากให้ถึงบ้านเร็วเลยครับ ฮ่าๆๆ
----------------------------------------------------------
:ling1: :ling1: :ling1: เอ้อออออออออออออ เป็นงั้นไป
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์ค่าาาา
-
11
:ling1: :ling1: :ling1:
เดินจับมือกันมาจนถึงหน้าบ้านไม่มีใครยอมปล่อยก่อน ผมรอให้มันแฮปปี้เบิร์ดเดย์อยู่นะ แค่รองเท้า new balance คู่เดียวผมไม่พอใจหรอก
“เข้าบ้านดิ”
“ก็ปล่อยดิ”
“เข้าบ้านก่อนแล้วจะปล่อยดิ”
“อย่าบ้าดิ”
เข้าบ้านก่อนแล้วค่อยปล่อยมือเหรอ กูไม่ใช่แม่นาคพระโขนงนะเห้ย>/////<
ผมลองปล่อยมือออกไอ้แทนก็ยังจับไว้แน่น พอจะบิดมือออกอีกก็โดนยื้อไว้ทั้งๆที่เจ้าตัวเขายืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ไอ้แท๊นนนน บ้าชะมัด รู้สึกร้อนหน้าร้อนคอ
“เจ็บโว้ยยย”
ผมสะบัดมือจนหลุดแล้วตบหัวมันไปทีหนึ่ง ก็มันบีบมือผมแรงอ่ะ ยิ่งผมขืนไว้มันก็ยิ่งบีบ
“ฮ่าๆๆๆๆ”
“ไอ้เหี้ย”
“เข้าบ้านไปเลย เป็นเด็กเป็นเล็กออกนอกบ้านดึกๆดื่นๆได้ไง”
“เด็กพ่องงงงงง”
มันหัวเราะแล้วดันหลังผมไปด้านในพร้อมกับปิดประตูให้เรียบร้อย โบกมือให้ผมอย่างกวนตีนก่อนจะเดินอ้อมไปหน้าบ้านมันเอง ช้าก่อน... ท่านลืมอะไรไปมั้ย ลืมอะไรไปหรือเปล่า? มายเบิร์ดเดย์ ยูโนว?
รีบวิ่งเข้าไปในบ้านคว้าโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโซฟาโทรหาไอ้ตัวดีอย่างรวดเร็ว ระหว่างที่รอสายก็หาน้ำมากินระงับอารณ์ตัวเองไปพลาง แม่งไม่รับด้วย เหอๆๆ ผมกดโทรกลับไปอีกครั้ง
“ครับ”
“มึงลืมอะไรไปหรือเปล่า”
“อะไรเหรอ”
“ไอ้แทน!”
“อ่อๆๆ ก็ซื้อรองเท้าให้แล้วไงวันเกิด”
“ตอนนี้อยู่ไหน”
“ห้องนอน เปิดหน้าต่างมาหน่อย”
ผมวางสายแล้วเดินไปเปิดหน้าต่าง ตะโกนเรียกมันอยู่สองสามทีอีกฝั่งก็ยังมืดสนิท บ้าเอ้ย! ล้อเล่นเหี้ยไรของมันเนี้ย กูจะโกรธจริงๆละนะ ผมเปิดลิ้นชักหากล่องก้อนหิน อยากจะขว้างไปทั้งกล่องแต่เกรงใจน้าแก้ว TOT
พรึบ!
O_o
แขนที่กำลังตั้งวงสวิงชะงักค้างเมื่อหน้าต่างห้องตรงข้ามที่มืดสนิทเมื่อกี้กลับสว่างไสวไปด้วยหลอดไฟกลมเกือบร้อยหลอด เป็นร้อยจริงๆนะถึงจะจัดเป็นรูปช่อดอกไม้ได้อย่างนี้ แต่ที่เด่นชัดกว่านั้นคือคำว่า HAPPY BIRTH DAY กระพริบวิบวับเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ เหมือนมีคนมาชูป้ายไฟให้เลยเนี้ย >O<
RRRRRRRRRRRR
“ฮะฮัลโลว”
“เปิดหน้าต่างไม่ได้นะรู้ยัง”
“รู้แล้ว TOT”
“ซึ้งอยู่อ่ะดิ”
“เปล่าเว้ย แต่ก็ ขอบใจนะ”
“หึหึหึ เมื่อกี้คงกะจะด่าเต็มที่”
“ก็มึง...”
“วันสำคัญอย่างนี้เค้าจะลืมได้ไง วันนี้เมื่อยี่สิบปีที่แล้วเป็นวันที่ทำให้มีเฟนะ ถ้าไม่มีวันนี้เราคงไม่ได้เจอกัน สุขสันต์วันเกิดนะ รักมากนะครับที่รัก”
...รักเหมือนกันนะ แต่ผมยังไม่บอกออกไปไว้รอวันที่มันพร้อมก่อนแล้วกัน ที่พาเพื่อนมาบ้านวันนี้คงลากมาช่วยติดหลอดไฟนี่สินะ ครีเอทสมกับที่จะเข้าเรียนศิลปกรรมจริงๆ
“อื้อ พรุ่งนี้ว่างหรือเปล่า”
“พรุ่งนี้มีติวอ่ะ คงกลับสี่ทุ่มนู่นแหละ ไว้หลังจากอาทิตย์นี้ไปก่อนนะ”
“งั้นอาทิตย์หน้า อย่าหลบหน้ากูอีกเลยนะ”
“...”
“ขอโทษที่ทำให้รู้สึกแย่ ขอให้กูได้แก้ตัวใหม่อีกครั้งได้มั้ย”
“เฟ เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมนะ ถ้าแค่สงสารหรือกลัวว่าแม่เราจะมองหน้ากันไม่ติดเฟก็ไม่ต้องฝืนใจหรอก เค้าไม่เป็นไร”
“ไม่ใช่อย่างนั้น จิ๊” ผมขยี้หัวตัวเอง “มึงช่วยลืมๆเรื่องคืนนั้นที่กูบอกว่ากูไม่รักมึงไปก่อนได้มั้ย”
“คนที่เราแอบชอบบอกปาวๆว่าไม่รักเรานี่มันลืมได้ด้วยเหรอ เค้าแทบจะเปิดฟังทุกคนเพื่อตอกย้ำตัวเองให้ตัดใจจากเฟเสียที”
“ฮึก ไม่เอา...”
“แต่มันก็ทำไม่ได้เค้าเคยรักยังไงเค้าก็ยังรักอย่างนั้นแหละจำไว้ แค่นี้ก่อนนะ เพื่อนเรียกแล้ว”
วันนี้คณะบริหารเขาจัดงานอะไรสักอย่างที่ผมจำชื่อไม่ได้แล้วพวกเพื่อนก็เลยชวนมาเดินเล่น ร้านไหนมีรุ่นน้องสวยๆขายล่ะก็พวกมันไม่เคยพลาด โห่แซวยิ่งกว่า คงมีแต่ผมนี่แหละที่เดินกินของที่พวกมันซื้อมา(แล้วไม่กิน)ตามหลังเงียบๆ
“โหหหหหหหหห”
ผมเงยหน้าจากข้าวโพดอบเนยมอง เพราะพวกมันโห่เสียงดังไปถึงเจ็ดแปดร้าน แต่คราวนี้มันมองมาทางผมด้วย
“เห้ยไอ้เฟ น้องเขาชอบมึงวะ”
“สัสแม่ง กูอุตส่าห์ยืนบังไอ้เตี้ยนี่ไว้แล้วนะ น้องครับมาชอบพี่แทนเถอะ มันสูงยังไม่ถึงเอวน้องเลย”
= =;; บล็อคกูชิบหาย
“มึงอย่าเตะตัดมันดิวะ เพิ่งถูกทิ้งมา ปล่อยให้มันเจอคนใหม่ด้วย ไม่พูดกับพวกเรามาเป็นอาทิตย์แล้วเนี้ย”
“เออว่ะ โทษที กูยอมให้มึงคนนึงก็ได้ นี่ครับเบอร์พี่”
เดี๋ยวๆๆๆ อะไรคือการจดเบอร์มึงใส่กระดาษทิชชู่แล้วทำหน้ากะลิ้มกะเหลี่ยใส่เขาวะ แล้วอะไรคือการยอมให้กู ยอมด้วยการเอาเบอร์ตัวเองไปให้น้องเขาเนี้ยนะ เชื่อเลยเพื่อนกู
“สวยๆอย่างน้องมาคบกับคนหล่อๆอย่างพี่ดีกว่านะครับ”
“หนูชอบพี่เขาน่ารักดี”
“เหอๆ ไม่หล่อแต่ก็ได้ จบป้ะ” คว้านามบัตรน้องเขามาแล้วเดินไปเชิดๆ
“กูลืมไปได้ไงวะว่าพี่น้ำสุดสวยของกูมันก็สอยร่วงมาแล้วTOT”
ผมก็ไม่ถึงกับไม่พูดกับพวกมันหรอกครับ เพียงแต่ถ้าผมไม่อยากยิ้มผมก็ไม่ฝืนตัวเองหรอกมันเหนื่อย เพราะทุกวันนี้ผมก็เหนื่อยใจมากพออยู่แล้ว ไม่มีอารมณ์จอยกับพวกมันสักอย่างแล้วเนี้ย
ตอนนี้เพื่อนผมก็เข้าใจไปว่าที่ผมเป็นแบบนี้เพราะเลิกกับพี่น้ำ ทั้งๆที่ความจริงแล้วเขาไม่ได้อยู่ในเสี้ยวความคิดของผมเลยแม้แต่น้อย กลับเป็นคนบางคนที่อยากจะตัดใจจากผมนู่นต่างหากที่ทำผมเป็นเดือดเป็นร้อน นี่ล่ะน้า ที่เขาบอกว่าถ้าไม่อยากเสียดายไปตลอดชีวิตมีอะไรอยากพูดก็พูดเลย ช้ากว่านี้ไอ้แทนก็คงไปแต่งงานมีลูกมีเต้าแล้วล่ะ
“ทำไมต้องทำหน้าปวดขี้ ปวดขี้ก็ไปขี้ ไม่ใช่มายืนอมขี้แล้วสบตากู”
มึงจะอะไรกับขี้กูนักหนาเนี้ยยยยยยยยยยยยยย =[]=
งานนี้เป็นงานใหญ่พอตัว มีเวทีการแสดงด้วย กว่าจะเดินครบทุกบูทผมก็กลับบ้านซะค่ำแล้วเลยโทรบอกแม่ว่าจะกินข้าวนอกบ้านเข้าไปเลย พวกเพื่อนผมก็จะชวนไปต่อ(ร้านเหล้า)อย่างเดียวเลย แต่ผมไม่มีอารมณ์จริงๆมันอึนๆมันไม่สนุกจริงๆอ่ะ กลัวจะเสียดายตังค์เปล่าเพราะมันกร่อย
“แม่เอาน้ำเต้าหู้มั้ย” ผมโทรไปถามท่านก่อนเมื่อถึงตลาดแถวบ้าน
“เอาๆ ทรงเครื่องกับปา ร้านเดิมตรงตลาดนะ”
“คร้าบบบบบบ”
“แล้วกินข้าวอะไรเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย แม่ไม่ได้เหลืออะไรไว้ให้นะ วันนี้แทนพาแฟนมาด้วย ซัดซะเกลี้ยงเลย แล้ว...”
“ห๊ะ แค่นี้ก่อนนะแม่!”
“เดี๋ยวเฟ จะ...”
ผมกดวางแล้ววิ่งสตาร์ทมอเตอร์ไซค์เข้าซอยบ้านไปเลย น้ำเต้าหู้ที่สั่งไว้ก่อนหน้านี้คือแคนเซิ่ลไปแต่ไม่ได้บอกแม่ค้าและคาดว่าเสียงโวยวายเมื่อกี้ผมก็คงจะถูกด่าตามหลังนั่นแหละ TOT
ไอ้บ้าแทนมันกล้าดียังไงถึงพาแฟนมาที่บ้าน ไหนบอกว่าหนึ่งอาทิตย์มาคุยกันใหม่ไง ไอ้เชี่ยยยยยยยยย เจอหน้าผมจะอัดให้น่วมเลยคอยดู
“หวัดดีครับลุง ไอ้แทนอยู่มั้ย”
“อยู่ครับ เชิญเลยๆ”
ลุงยามเปิดประตูให้ผมเข้าไปง่ายเช่นเคย ผมพุ่งเข้าไปหามันในตัวบ้านและตรงไปที่ห้องนอนอย่างคุ้นเคย หมุนลูกบิดอยู่ก็ล๊อคเลยทุบประตูโครมคราม คนข้างในก็คงอารมณ์เสียเช่นกันเลยเปิดประตูผ่างออกแรง เมื่อมันเห็นว่าเป็นผมก็ปรับสีหน้าเป็นปกติอย่างรวดเร็ว
“เฟ”
ผลัก!
ผมซัดมันไปหมัดนึง ตอนแรกกะจะยำตีน แต่แค่ต่อยมันหน้าหันหมัดเดียวผมก็น้ำตาจะไหลแล้วอ่ะ ชีวิตกูมีมุมอ่อนแอก็เพราะมึงเนี้ยแหละไอ้บ้า
“กูรักมึง!”
...ถ้าไม่อยากเสียใจไปตลอดชีวิต มีอะไรอยากจะพูดก็รีบพูด...
“หะ =[]=”
“ไหนโทรศัพท์ เอามาเดี๋ยวนี้กูจะลบคลิปห่านั่น”
ผมเดินพล่านหาของที่ต้องการรื้อโต๊ะรื้อเตียงมันกระจุยส่วนเจ้าของห้องก็ยืนกอดอกมองผมยิ้มๆ คือกูโมโหแต่มึงยิ้ม วอทเดอะฟัคคคคคคคคค ผมจะจับโน้ตบุ๊กมันทุ่มไอ้แทนเลยรีบเข้ามาคว้าไว้ มันรวบตัวผมไปกอดแน่น แต่ผมไม่ยอมดิ้นหนีจะไปหาของนั่นให้ได้ มันเป็นคนทำให้ผมโมโหจนหน้ามืดเองนะ แม้จะระบายอารมณ์ไปกับการทำลายข้าวของแต่มันก็ช่วยได้แค่นิดหน่อย
“อยู่ไหนไอ้แทน บอกกูมา!”
แม้แต่ในห้องน้ำกูก็รื้ออ่ะเอาดิ
“เฟเป็นอะไร”
“เป็นอะไรเหรอ เป็นบ้าไง เพราะมึงเลยเพราะมึงไงไอ้เชี่ย บอกให้กูรอหนึ่งอาทิตย์ทำไมวะ! บอกจะตัดใจจากกูทำไม แล้วพูดทำไม... พูดทำไมว่ากูไม่รักมึง ทั้งๆที่กูรักมึงไงไอ้เหี้ยยยยย มึงเชื่ออะไรกับคำพูดคนเมาที่บอกว่าไม่รักงั้นเหรอ หะ ติดกูมาเป็นกี่ปีพอกูบอกไม่รักคำเดียวมึงก็จากไปงั้นเหรอ สัส ความอดทนมึงดีออกเนอะ ไม่ต้องมาจับกู ปล่อย ไอ้แทน!”
ผมพูดรัวเป็นชุดไม่ได้หยุดพักหายใจ แต่ไอ้แทนจะเข้ามาปล้ำจูบผมให้ได้เพื่อหยุดทุกอย่างแต่ผมก็ดื้อมากจนล้มไปบนพื้นโดยมีไอ้ตัวดีคร่อมอยู่ด้านบน ผมหายใจหอบด้วยความเหนื่อยแล้วมองมันตาขวาง
“จะบอกว่าโทรศัพท์อยู่นี่”
มันเอามาแกว่งตรงหน้าแต่พอผมจะคว้ามันก็ชักมือกลับ โมโหอยู่นี่ปรี๊ดเลยตบหัวมันแรงๆไปทีแล้วฉกโทรศัพท์มาดู ทั้งเครื่องนี่มีอยู่คลิปเดียว นอกนั้นเป็นรูปถ่ายเป็นพันๆรูป
“เฟรักเค้ามั้ย”
“เค้าไหนอ่ออออออ” ในจอผมถามดวงตาเยิ้มด้วยความเมา แค่กระป๋องเดียวก็เมาแระอ่อนจังกู แต่ถ้าเหล้านี่ผมสู้ตายนะครับ
“แทนไงพี่เฟ”
ไอ้แทนจับหน้าผมหันไปมองมันเพราะผมจ้องแต่จะนั่งหงายหลังล้ม พอทรงตัวได้ผมก็ลูบใบหน้าไอ้แทนไล่ตั้งแต่หางคิ้วจนถึงปลายคาง ดวงตาวิบวับของผมมันเผยทุกอย่างจริงๆนะ กล้าดียังไงถึงไปบอกว่าไม่รักมันได้เนี้ย คลิปเงียบไปนานกว่าผมจะยอมปริปากพูดเสียงอ้อแอ้
“รัก กูร้ากมึงมากนะ ไปเลิกกับหญ้าได้ม้าย”
=[]= เห้ยยยย พูดอะไรออกปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“เฮ้~~~~~~~”
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงไอ้พวกแก๊งค์เกรียน T////////////////T ประสานเสียงกันโห่เชียว
“เค้าก็รักเฟ เฮ้ยพวกมึงต่อสายหญ้าให้หน่อยดิ๊”
“ไอ้เชี้ยแทน เร็วไปๆ พรุ่งนี้แหกตาตื่นได้มึงก็จัดเลย”
จู๊บบบบบบบบบบบบบบบบ
เย้ยยยยยยยยยยยยยย O_o ผมยื่นหน้าไปดูดปากไอ้แทนจนยืดแถมดังจ๊วบเข้าไปในโทรศัพท์เลยด้วย โอ๊ยยยยย อยากจะบ้า พวกเพื่อนมันก็ปรบมือผิวปากแซวกันใหญ่
“ขอบคุณนะแทน กูร้ากมึง แต่ว่าแม่...”
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เอาแล้วๆๆๆๆ เฟพูดอะไรต่อ ลุ้นๆๆๆ
ต้องเป็นประโยคที่ทำให้แทนนอยด์น่าดูเลยหละ
โอ้ย มาต่อเร็วๆ นะคะ :ling1:
-
12
:katai4: :katai4: :katai4:
“ขอบคุณนะแทน กูร้ากมึง แต่ว่าแม่...”
...
...
...
แค่นั้นก็หงายเงิบหลับไปเลย = =
“หมายความว่า?”
“I never give up on you คิดว่าเค้าจะยอมเรื่องเฟง่ายๆเหรอ คิดว่าเค้าเหนื่อยหรือท้ออย่างที่บอกหรือไง ดูปากแทนคุณนะครับ ไม่-มี-วัน”
โป๊ก!
“โอ๊ยเฟ เจ็บนะเว้ย วันนี้เค้าโดนกี่ครั้งแล้วเนี้ย”
มันบ่นแล้วลูบหัวปอยๆ รอยแดงขึ้นมาจากที่ผมเอาโทรศัพท์โขกหัวมัน
“ไหน ไหนที่กูบอกไม่รักมึง ไหนที่กูปฏิเสธมึงหะ ไหนๆๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆๆ”
“ไอ้เชี่ยแท๊นนนนนนนนนน TOT”
กูโดนมันเล่นแล้วมั้ยล่ะโว้ย ไอ้ผมผลักมันแกแล้วลุกขึ้นวิ่งไล่ทั้งเตะทั้งต่อยให้ยิ่งกว่ามันเป็นกระสอบทราย
“ไอ้บ้า บ้าๆๆๆ มึงเป็นใครกล้าดียังไงมาทำให้กูคิดมากเป็นอาทิตย์หะ มึงคิดบ้างมั้ยว่ากูใจเสียแค่ไหนที่มึงเข้าใจผิดคิดว่ากูไม่รักมึง กูกลัวแค่ไหนที่มึงบอกว่าจะตัดใจ กูเศร้าแค่ไหนที่มึงบอกว่าเราจะไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม”
“...”
“ฮึก กูคิดฟุ้งซ่านไปหมดว่ามึงได้กูแล้วทิ้ง”
จริงนะ ผมอ่อนไหวจากเรื่องพี่น้ำมาแล้วยิ่งมาเจอไอ้แทนทำงี้ใส่อีก ผมเลยคิดไปไกลว่าตะไคร้น้ำจอกแหนยังมีค่ามากกว่าผม
“ขอโทษๆๆ ก็เฟปากแข็งนี่”
“กูก็มีเหตุผลของกู”
“เหตุผลที่น้านาชอบบอกให้เฟรักเค้าเหมือนน้อง ให้เฟดูแลเค้าไปตลอดชีวิตอ่านะ มีแต่เด็กอมมือเท่านั้นแหละที่คิดไปเป็นตุเป็นตะ บางทีถ้าเค้ากับเฟรักกันมากกว่าพี่น้องพวกท่านอาจจะดีใจมากกว่านี้ก็ได้”
“ไม่...”
“รู้ได้ไงว่าไม่ แค่เท่าที่พูดก็รู้แล้วว่าท่านอยากจะผูกเราสองคนไว้ด้วยกันมากแค่ไหน แล้วที่ท่านบอกเฟว่าเค้ามีแฟนก็คงอยากให้เฟหึงเค้าน่ะแหละ ไม่รู้ตัวเองเลยเฟทั้งๆที่คนรอบข้างเขารู้หมดว่าเฟคิดยังไง”
ผมขมวดคิ้ว แม่ไม่ได้บอกให้ผมไปรักไปชอบ แค่บอกให้ผมรักและดูแลไอ้แทนเล่นกับมันเพราะมันไม่มีใครแค่นั้นเองนี่นา แล้วใครบอกว่าผมไม่รู้ตัวเอง รู้เว้ยแต่ไม่อยากจะยอมรับ T^T ไอ้แทนนั่งบนเตียงก่อนจะดึงผมลงไปซ้อนบนตัก คางแหลมเกยอยู่ที่ไหล่ผมพร้อมกับแนบแก้มมาชิด
“เหอะ แต่มึงหลอกกูขนาดนี้ยังจะให้กูรักมึงมั้ยล่ะ”
“ถ้าบอกตรงๆเดี๋ยวก็อ้างว่าเมาเลยเผลอพูดอีกอ่ะ = =”
ผมเข้าใจละ ถ้ามันเอาคลิปมาให้ผมดูแล้วบอกว่าผมก็รักมันแล้วให้เรามาคบกันผมก็ยังสามารถหาข้ออ้างมาปฏิเสธมันได้ แต่มันเลือกที่จะบอกว่าผมพูดว่าไม่รักมันก็เพื่อผมรู้สึกผิด เพื่อให้ผมกดดัน เพื่อให้ผมโมโห แล้วระเบิดบึ้ม! ออกมาเป็นโกโกครั้นช์จนปฏิเสธความรู้สึกตัวเองไม่ได้ยังไงล่ะ แผนสูงนักนะมึง = =;;
อารมณ์โทสะของคนมันน่ากลัวยิ่งกว่าอะไร มันบังคับให้เราทำได้ทุกอย่างเพื่อที่จะกำจัดไอ้ตัวโมโหนี่ออกไปจากสมอง และผมก็เป็นทาสของมัน เดินตามเกมส์มัน โมโหจะเป็นจะตายสุดท้ายก็ทนไม่ได้
“ก็ไม่เห็นต้องทำแบบนี้”
“เพื่อความแน่ใจน่า เพราะน้อยคนนะที่จะรักคนรอ”
“แล้วถ้าผลออกมาว่ากูไม่รักมึงล่ะ”
“ไม่มีทาง ยอมกันขนาดนี้อีกนิดเดียวก็ชั้นเจ็ดละ”
ชั้นเจ็ดเอี้ยยยยไร ตึกเรอะ! TOT
“โอเค๊ กูยอมแต่กูไม่ได้รักมึงไง๊”
ผมพูดแล้วเชิดหน้าท้าทาย แต่ไอ้ตัวดีกลับยิ้มจนตาหยี
“คนปากแข็งนี่คุกเข่าอ้อนวอนเค้ามานักต่อนักแล้วหึหึหึ”
“...”
“ตกลงเราเป็นแฟนกันนะ” มันประสานมือกับผมแล้วยกขึ้นมาจูบ
“รักมันไม่ใช่การครอบครองนะแทน”
“ถ้าจะให้แค่มองนี่มันก็น้อยเกินไปป้ะหืม จ้องตาแล้วท้องมั้ยหรือยังไง”
“ไอ้บ้า! TOT”
“บ้าแล้วรักหรือเปล่าครับ”
“...”
“...”
“...ระ รักดิ”
“ไม่ได้ยี๊นนนนนนนนนน” ตอนท้ายมันยกเสียงสูงกวนตีน
“รั๊กกกกกกกกกกกกกก”
กูก็เอาบ้าง ฮือออออออออ T///////T
“แล้วแฟนที่พามาวันนี้อ่ะ” ถามมันอย่างเอาเรื่อง
“แฟนที่ไหนนนนนน”
“แม่บอกว่ามึงพาแฟนไปกินข้าวที่บ้านกู!”
“เห้ย ไม่ได้พาใครไปเลย จริงๆนะ ก็ไปกับแม่”
ผมหรี่ตามอง ไอ้แทนรีบยกมือสาบาน แล้วทำไมแม่บอกว่าไอ้แทนพาแฟนมาวะ หรือมีสิ่งลี้ลับตามมันมาหรือเปล่า เด็กในท้องน้องหญ้ามั้ง = =;;;
“วันนี้เค้าสอบเสร็จแล้วกะจะไปทวงสัญญาจากคนปากแข็งแต่น้านาบอกเฟไปเที่ยวกับเพื่อนซะนี่”
“มึงบอกให้แม่โกหกกูเหรอ”
“เปล่าจริงๆ เค้าไม่รู้เรื่อง”
ชัดเลย แม่รู้เรื่องของผมกับไอ้แทนแล้วแน่เลย ไม่รู้ว่าที่ทำไปเพื่อให้ผมคืนดีกับไอ้แทนหรือว่าอยากให้ผมโกรธแล้วเลิกยุ่งเกี่ยวกับมันสักอย่างหนึ่งเนี้ยแหละ
“เชื่อมึงก็ได้ ถึงจะทำตัวไม่น่าเชื่อแล้วก็เถอะ”
“โธ่ เค้าจะไปมีแฟนที่ไหนได้ รักเฟขนาดนี้ อ่อยมาตั้งกี่ปีกว่าจะได้กันหืม”
ไอ้แทนเอาหน้ามาซุกไซร้คอผม มือใหญ่เริ่มลูบจากเข่าขึ้นมาก่อนจะผลุบหายไปในเสื้อนักศึกษา เริ่มหายใจติดขัดเมื่อปลายนิ้วสะกิดผ่านยอดอกอย่างหยอกล้อ
“ทะ แทน อื้อออ”
“หืม?”
มันผลักผมลงนอนราบกับที่นอนแล้วเริ่มปลดกระดุมเสื้อทั้งที่ปากและจมูกตักตวงสูดกลิ่นกายของผมเข้าไปเต็มปอด มันลูบไล้ทั่วแผงอกผมก่อนจะขย้ำเบาๆ
แกรบ
มันแทนผละออกมามองหน้าผมแล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อผมล้วงกระดาษขนาดเล็กๆลักษณะคล้ายจะเป็นนามบัตร TOT
“น้องส้ม สมพร หึหึหึ ส้ม-ไหน”
มันทำเสียงเหี้ยมจนหน้าผมหดเหลือสองนิ้ว ยังจำน้องที่ชอบผมเพราะผมน่ารักตอนที่ผมกับเพื่อนไปเดินงานของขณะบริหารได้มั้ยครับ นั่นล่ะน้องส้ม ผมกลอกตาไปมาอย่างหาข้อแก้ตัวไม่ได้จึงรั้งคอมันมาบดจูบเพื่อเลี่ยงที่จะตอบ ไอ้แทนขยำกระดาษแผ่นนั้นขว้างไปไกลก่อนจะมาลงไม้ลงมืออย่างเร่าร้อนกับตัวผมแทน
“อ๊ะ”
ผมเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวตรงกลางลำตัว ปากมันครอบครองส่วนนั้นในขณะที่มือทั้งสองข้างยังสะกิดยอดอกผมระรัว แทนแยกขาผมออกกว้างแล้วยกขึ้นให้เห็นช่องทางด้านหลังที่เต้นตุบๆราวกับจะยั่วให้อารมณ์มันพุ่งสูง ไอ้ตัวดีจัดการด้วยปากก่อนจะทาอะไรเย็นๆลงไป
“ซี๊ดดดด”
ผมครางเมื่อมันสอดนิ้วเข้ามาเบิกทางสักพักก็เปลี่ยนเป็นส่วนนั้นของมันเข้ามาแทนที ผมดิ้นแทบอยู่ไม่ติดเตียง ไม่ได้เจ็บมากแต่มันเหมือนไปถูกต่อมอะไรทำสักอย่างที่สามารถทำให้สติผมกระเจิงได้
“แทน อ๊ะๆ”
“เฟ สุดยอดเลย อื้อ”
แทนแกะมือผมที่ขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่นให้มาคล้องที่คอมันแล้วขยับเนิบช้าเพื่อปรับตัวผมกับมันให้รู้สึกดี หลังจากนั้นก็เพิ่มจังหวะเร็วให้เร่าร้อนกันยิ่งขึ้น มันจัดท่าจัดทางให้ผมตามแต่ใจแล้วกระแทกเข้ามา ตอนนี้นอกจากอารมณ์เสียวซ่านที่พุ่งขึ้นสูงก็ไม่ได้มีความเจ็บความเมื่อยอะไร แต่รอหลังจากนี้เถอะ นรกชัดๆ TOT
ผมกัดบ่าจิกหลังไอ้แทนแรงตอนที่ใกล้จะถึงขีดสุด ส่วนล่างกระตุกแล้วปล่อยน้ำรักออกมา ไอ้แทนก็ตามผมมาในเวลาเพียงไม่นาน ผมกับมันนอนหอบแฮกทั้งๆที่ยังไม่ได้แยกออกจากกัน ไม่ว่าส่วนจะเป็นส่วนที่สอดประสานกันด้านล่างหรือว่าแขนของเราที่เกี่ยวกระหวัดกอดรัดกันไม่ยอมปล่อย
“ฟอดๆๆๆ เจ็บไม่ครับ”
ผมส่วยหน้าหลบตา มันเลยซุกไซร้ซอกคอผมอีกรอบ เพิ่งรู้ตอนที่ไอ้แทนใส่ถุงยางถอดตัวออกไปเปลี่ยนแล้วแทรกเข้ามาใหม่ เราเริ่มบทรักกันอีกหลายครั้งจนผมแทบจะสลบเหมือด
“ไอ้แทน แทน”
“คร้าบ”
มันตอบเสียงยานคางตอนที่เราเสร็จกิจเกือบจะหลับกันทั้งคู่
“เสียงไลน์ดังหลายทีแล้วนะ กวนอ่ะ”
“หึหึหึ”
มันหยิบมาเปิดดู ผมกะจะหลับแล้วแต่ว่าผมนอนซบอยู่บนอกมันไง แสงโทรศัพท์ก็ยังแยงตาอยู่ดีเลยมองนิดหน่อย ตอนแรกก็ไม่คิดอพไรแต่พอเห็นคนที่มันคุยด้วยเท่านั้นผมโคตรอึ้งเลย
“นี่มันอะไรกัน”
ผมถามแล้วจะผละออก ไอ้แทนใช้แขนข้างหนึ่งรัดตัวผมไว้ในขณะที่อีกข้างก็พิมพ์ตอบไลน์ไป มันคุยกับพี่น้ำแล้วดูจากบทสนทนาแล้วรู้เลยว่าไม่ได้เพิ่งมาคุยกันเมื่อกี้นี้แน่ๆ
“เขาแอดไลน์มาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้ว”
“...”
“อ่ะ”
มันเลื่อนไปตั้งแต่เริ่มคุยกับพี่น้ำแล้วยื่นมาให้ผมดู กูก็ต้องรีบรับมาเช็คเลยดิครับ ยอมรับว่าตอนแรกก็จะปรี๊ดอยู่แล้วแต่พอเห็นเขาทักมาสิบข้อความแล้วไอ้แทนตอบไปทีเดียวว่าครับ ก็ค่อยโล่งอก หรือไม่ก็สามวันมันถึงจะตอบไปอ่ะ ถ้าผมเป็นพี่น้ำนี่คงโคตรเจ็บบอกเลย
“ถึงยังๆ”
“อะไร”
ผมเลื่อนเร็วๆไปเกือบตอนล่าสุด
(ทำอะไรอยู่คะ)
(ตอนนี้กำลังอยู่กับแฟนครับ)
(ไหนบอกว่าเลิกกับหญ้าไปแล้วไง)
(แฟนใหม่)
(อ้อ)
วันก่อนถึงตรงนี้แล้วพี่น้ำก็เงียบหายไป ส่วนวันนี้ก็คือ...
(รู้มาว่าวันนี้สอบโควต้าเหรอ) 7.30
(ตั้งใจสอบนะ)7.35
(ขอให้ข้อสอบออกตรงกับที่อ่านมานะคะ ถ้าออกไม่ตรงก็ขอให้ตอบถูกทุกข้อเลย ^^) 8.02
(สอบครึ่งเช้าเป็นไงบ้าง) 12.42
(นอนยังเอ่ย) 20.39
(ฝันดีนะ) 21.15
(กับคนใหม่เป็นไงบ้าง) 23.42 พร้อมกับส่งสติกเกอร์หน้าร้องไห้มาด้วย = =;; พี่แกตื๊อดีจริงๆ ถ้าเกิดว่าเป็นผมนะแค่บอกว่าฝันดีนี่หายากแล้วนะครับ ผมต้องเป็นฝ่ายโทรไปหาเขาก่อนบ่อยๆ ตอนนั้นผมน่าจะเอะใจว่าเขามาจีบผมก่อนแต่พอเป็นแฟนกันทำไมผมตามง้อเขาตลอดเลยวะ
(ดีที่สุด)
(กว่าจะตอบนะ)
(ตอนนี้อยู่กับแฟนไม่สะดวกคุยครับ)
(แฟนคงน่ารักมาก)
(ครับ)
มันตอบแค่นั้นแล้วส่งรูปภาพที่ผมกับมันนอนกอดกันเมื่อกี้ไปให้ คือ ภาพที่ผมนอนหลับซบบ่ากอดไอ้แทนแล้วมันก็หอมหน้าผากผมพร้อมกับมองกล้องไปด้วย สภาพของเราเปลือยท่อนบนครับ แค่นี้มันบอกอะไรได้ดีโดยไม่ต้องมีบรรยายใต้ภาพเลยครับคนเป็นดาวน์ซินโดรมก็ยังรู้ป้ะว่าเพิ่งได้กันมาอ่ะ TOT
(เฟเหรอ ล้อพี่เล่นหรือเปล่า)
ผมมองหน้าไอ้แทน มันก็ดึงไปพิมพ์ตอบเสียเอง
(เฟจริงครับพี่ ถ้าพี่ยังรักเฟอยู่ก็ตัดใจเถอะครับ เฟไม่ชอบผู้หญิงหรอก)
(คือแฟนผมเขากลัวแม่จับได้อ่ะเลยแกล้งคบกับพี่บังหน้า)
(ขอโทษแทนเฟด้วยนะครับที่หลอกพี่ ตอนนี้ครอบครัวเราเข้าใจกันดีแล้ว)
(พี่ต่างหากที่เป็นฝ่ายบอกเลิกเฟ)
(งั้นก็ขอบคุณนะครับ มันไม่มีผลอะไรกับเฟหรอกเพราะระหว่างที่เฟคบกับพี่ เราก็เอากันไปด้วย)
(ไอ้บ้า! บ้าๆๆๆๆ ฉันเกลียดพวกแก!!!)
(โดยเฉพาะไอ้เฟ ฉันเกลียด ขอให้พวกแกชิบหาย!)
(เฟก็เกลียดชะนีครับ ทนคบกับพี่ตั้งนาน ระหว่างนั้นก็ทำทุกอย่างเพื่อให้แม่เราเข้าใจ)
(เป็นเมียที่น่ารักนะครับว่ามั้ย)
พิมพ์ตอบไปแล้วมันก็หัวเราะกร๊ากเสียงดัง ไอ้บ้าๆๆๆ กูชอบผู้หญิงโว้ยยยยย แล้วกูก็ไม่ได้คบเขาบังหน้าไม่ได้คิดอะไรอย่างที่มึงบอกเขาไปเลย ไม่ได้เกลียดชะนีด้วย ไอ้เวรรรรรรรรรรร TOT แงๆๆๆๆ
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
“หยุดเลยไอ้แทน”
เขาพิมพ์มาด่ามันอีกเป็นสิบๆประโยค ไม่มีใครจะพิมพ์เร็วได้เท่ากับผู้หญิงโกรธแล้วล่ะครับ เสียงไลน์ดังรัวจนไอ้แทนต้องบล๊อคพี่น้ำไปเลย
“ตอนน้องหญ้าเฟยังพูดอย่างนี้เลย”
“ระ รู้ได้ไงวะ”
ผมเม้มปาก
“หญ้าตามมาตบถึงหน้าโรงเรียนเลย ฮ่าๆๆ”
เกิดมาเป็นผู้ชายนี่มันมีกรรมแท้ นอกจากจะโดนผู้หญิงทำร้ายแล้วยังโดนพวกเดียวกันแทงอีก TOT พอได้พักผ่อนแบบ(ไม่)เต็มตื่นแล้วผมก็รีบกลับมาบ้าน ตอนเช้าก็แกล้งทำเป็นว่าตัวเองนอนที่บ้านทั้งคืนเพิ่งตื่นมาเนี้ยอะแหละครับแม่ไรงี้
“กลับไปหลับ ไม่ต้องเข้าไปส่งแล้ว”
ผมบอกตอนที่ถึงประตูหน้าบ้านผม ไอ้แทนใส่ชุดนอนหลับตาเดินมาส่ง แขนใหญ่กอดเอวผมไว้ไม่คลายใบหน้าก็ซุกอยู่ที่ไหล่ไม่ยอมเลยมามองทาง กลายเป็นผมนี่แหละต้องแบกคนหลับเดินกลับบ้านตัวเอง T_T
“แทนๆๆ”
ผมตบหน้ามันเบาๆเรียกสติ แต่ไอ้ตัวดีกลับทำเนียนงัวเงียส่ายหน้าไปมาสุดท้ายก็มาจบที่ปากเราทั้งคู่ประกบกัน ได้ทีอย่างนี้แล้วไอ้แทนก็ฉวยโอกาสละเลงจูบปากใหญ่ ตอนนี้ยังเช้ามืดอยู่จึงไม่มีคนส่วนลุงยามก็หลับยามเป็นปกติ
“อื้ออออ”
ผมครางท้วงเมื่อเริ่มหายใจไม่ออก ไอ้แทนเลยเว้นระยะห่างนิดหนึ่งแล้วกดปากมาใหม่ ผมเลยจูบตอบกลับไปเท่าที่จะทำได้ ไอ้ตัวดีมันจะได้พอใจแล้วยอมพักจูบสักที
แอด.....
“เฟ แทน”
ประตูรั้วไม้บ้านผมเลื่อนออกปรากฏร่างของสาววัยเลขสี่แต่ใบหน้าตึงเปรียะ! แม่และน้าแก้ว... ทั้งคู่ยืนเอามือไขว้หลังทำหน้าเหี้ยม แบบนี้มันทำให้ผมนึกถึงที่ผมโดนว้ากตอนเข้าปีหนึ่งใหม่ๆเลย
TOT
“แม่ น้าแก้ว...”
-------------------------------------
ตอนหน้าจบแว้ววววววววว
เปลี่ยนสีจนงงงวบไปหมด แอ้กกกกก :ling1:
-
ฮามากกกก
-
สะใจอิชะนีน้ำ
-
น่ารักจัง แทนตอกกลับยัยน้ำได้สุดยอดมาก
ยังไม่อยากให้จบเลยอะ
แต่ก็อยากรู้ว่าต่อไปเป็นเรื่องของใคร
ปล.อยากอ่านอธิศกับบนฟ้า :L2: :กอด1:
-
สมน้ำหน้ายัยน้ำบังอาจมาทำเฟร้องไห้
เป็นไงละเจอน้องแทนเล่นกลับซะเงิบเลย
-
บทส่งท้าย
:hao5: :hao5: :hao5:
ถ้าชีวิตผมเอาไปทำเป็นการ์ตูน ฉากนี้ก็คงเป็น สาว สว.(สูงวัย) สองนาง นางหนึ่งพอกหน้าเป็นสีเหลือง อีกนางก็มีโรลม้วนผมห้อยระโยงระยางฟูเต็มหัว สายตาคมกริบมีเอฟเฟ็คพร้อมเสียงชิ้งตามมา ตัดภาพมาที่ผมยืนพื้นหลังสีดำและมีขีดเป็นเส้นๆเนื่องจากอารมณ์หดหู่ ส่วนไอ้แทนก็คงเป็นกรอบสี่เหลี่ยมว่างเปล่าเพราะมันไม่แม้แต่จะลืมตามามองเลยด้วยซ้ำ!
“มะ... แม่คือ ไอ้แทนปล่อยก่อนสิโว้ยยย”
ประโยคหลังผมหันไปพูดกับไอ้แทนสลับกับยิ้มแหยๆให้ท่านสว.ทั้งสองคน
“แก้ว เธอเอาออกมา” แม่พูดเสียงเรียบ
“ทะ แทน เตรียมวิ่งมึง”
“หน้าบ้านเลยเหรอ”
“จัดการกันซึ่งๆหน้านี่ล่ะ”
อย่าาาาาาา TOT ผมดันหัวไอ้แทนออกมันก็มองคนนู้นคนนั้นทีงงๆ มึงอย่าเพิ่งงง มึงไอ้ออกกำลังตอนตีห้าแล้วเนี้ย
“มีอะไรกันเหรอครับ”
ผมร้อนรนจะดึงไอ้แทนไปทางอื่นเพราะแม่กับน้าแก้วเริ่มชักอาวุธที่ซ่อนอยู่ข้างหลังออกมาแล้วก็...!!!!
…
ปุ๊ง! ปั๊ง! ฟิ้ววววว ตุบๆๆ ฟู่ววววว
ซาวด์เอฟเฟคเพียบจนผมต้องยกมือมาอุดหูหลับตาแน่น หรี่ตาขึ้นมามองทีละข้างเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรตกใส่หัว หยิบออกมาดูก็เป็นกระดาษสีๆเส้นสายไหมหรืออะไรสักอย่างหลากสีสัน ด้านหลังของแม่และน้าแก้วก็มีลุงยามยืนจุดพลุอยู่
= =;; เดี๋ยวนะ
ป๊อง!
เดี๋ยวๆๆ หยุดเล่นพลุกระดาษกันก่อนครับท่านสว. ผมงงไปหมดแล้ว ไหนไม้ที่จะเอามาฟาดผมกับไอ้แทนอ่ะ นี่กระผมเตรียมถูกตูดรอรับแรงฟาดของท่านอยู่นะครับ(เมื่อกี้ได้ข่าวเตรียมวิ่งหนี)
“แม่เยี่ยมเลย”
ไอ้แทนยิ้มร่ามองของเล่นของท่านสว.อย่างร่าเริงต่างจากนี่มาก นี่งง
“เฟ เล่นด้วยกัน”
มันแกะถุงที่วางอยู่ข้างประตูยื่นพลุกระดาษ พลุสายรุ้ง ไฟเย็น ปะทัดมายื่นให้ผม นี่มันเวลาตีห้า บางทีเราก็ควรเกรงใจเพื่อนบ้านบ้างอะไรบ้างนะครับผมว่า
“ไฟแช๊คอยู่ไหนวะไอ้แทน” (อ้าว = =;;)
“เจอแล้วๆ”
โอ๊ะ มีควันสีด้วย ผมเลือกสีแล้ววางเรียงกันก่อนจะจุดให้ฟู่ๆๆๆอกมาผสมกัน โคตรสวยอ่ะ อ๊ากกกก ชอบๆๆๆ
“เจ้าเฟเรียงสีเลิศมากลูกแม่”
“เอาอีกแม่ๆ”
“โอ๊ยยยยยยยยยยย!!!! บ้านตรงข้ามมันดำเนินการก่อสร้างอะไรกันตอนนี้วะ!!!”
เจ๊บ้านตรงข้ามเปิดหน้าต่างออกมาตะคอกจังหวะเดียวกับที่ควันขึ้นโขมงพวกเราก็แปลงร่างเป็นนินจาหายไปในควันในทันใด ฮ่าๆๆ
หลังจากเล่นของเล่นอยู่สักพักเราก็จัดปาร์ตี้กันย่อมๆ(ตอนหกโมงเช้า) แม่ๆเปิดใจคุยกับพวกเรา อันที่จริงเรียกว่าคุยกับผมคนเดียวก็ได้เพราะไอ้แทนมันไล่บอกเขาหมดอ่ะว่าได้ผมแล้ว = =;;
แม่บอกว่าลุ้นอยู่ตั้งนานว่าจะชอบกันมั้ย คือแม่ผมก็ไม่แน่ใจว่าผมจะชอบผู้ชายมั้ยก็เลยไม่ได้แสดงออกอะไรมากว่าอยากให้ผมรักกับไอ้แทน ได้แต่หาโอกาสให้เราได้สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆก็เท่านั้นเอง น้าแก้วเองก็เป็นคนที่หวงลูกชายมาก ถึงจะทำเป็นยินดีกับแฟนคนก่อนๆของไอ้แทนแต่ลับหลังเธอจิกกัดเด็กพวกนั้นไม่เบานะครับ เธอบอกว่าเธอสงวนไอ้แทนไว้ให้ผมคนเดียว เพราะเห็นผมมาตั้งแต่เด็กและรู้จักกันดีพอที่จะไว้ใจฝากไอ้แทนไว้ด้วย
คุยกันไปคุยกันมายังไงไม่รู้ทำไมผมรู้สึกว่าเรากำลังสู่ขอกันอยู่เลย เหมือนกำลังสั่งสอนเรื่องการใช้ชีวิตคู่แล้วฝากฝังแบบมีอะไรหนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะลูก นางเอกพระเอกกำลังสวมแหวนกันเลยนะเนี้ยประโยคนี้ ละครมาก TOT
ปังๆๆๆ
“เจ้าเฟ เฟๆๆ”
“ค้าบแม่” ขณะนี้เป็นเวลาเก้าโมง ผมตอบรับเสียงเนือยๆเพราะพึ่งจะตื่น
“ตื่นได้แล้ว แทนมาหาข้างล่าง”
“ให้มันขึ้นมาเลย”
“ไม่ได้!”
เนี่ย ตัวเองเป็นคนสนับสนุนให้เขาได้กันแท้ๆ พอรู้เรื่องรู้ราวก็มานู่นนั่นนี่เลย ระหว่างผมกับไอ้แทน ถึงแม้ว่าเราจะเป็นแฟนกันแม่ๆรับรู้แต่มันก็ยังคงเดิมๆเคยเป็นยังไงก็เป็นยังงั้น ที่เพิ่มขึ้นมาก็คงจะมีแต่เรื่องอีโรติกน่ะแหละครับ -////-
“มีอะไรกันเหรอครับ”
“น่าเกลียดเจ้าเฟ เดินเกาพุงลงมาเนี้ยนะ”
“โห ก็แม่เร่งเฟจนประตูแทบพังนี่”
ผมเดินไปหาไอ้แทนที่กวักมือเรียกหยอยๆอยู่กน้าโน๊ตบุ๊ค ผมชะโงกคอดูแล้วตาโต ประกาศผลสอบ!!! ใจเต้นตุบๆอย่างกับเป็นคนสอบซะเอง
“เค้าติดถาปัตย์แหละ”
“เฮ้ยจิงดิ๊ เจ๋งสัสมะ... โอ๊ยยยยย”
โดนแม่หยิกปากเนื่องจากพูดคำหยาบครับ ซี๊ดดดดดด ไอ้แทนหัวเราะ มือใหญ่ลูบปากผมเบาๆก่อนจะก้มลงมาเป่า ผมนี่ผลักหัวมันออกแทบไม่ทัน
T///////T แล้วทำไมแม่กับน้าแก้วต้องทำหน้ากรุ้มกริ่มล้อเลียนด้วยเนี้ย หวงลูกตัวเองหน่อยเถ้อะ
“แม่ไปหาไรให้กิน”
“ไปด้วยสิเธอออออ”
คนเจ้ากี้เจ้าการสองคนออกไปเหลือแต่ผมกับไอ้แทน
“ไหนบอกว่าเลือกศิลกำไง”
“บอกว่าคิดดูก่อนต่างหาก”
“ชิ แล้วมาให้กูสอนวาดรูปทำไมวะ”
คนเขาอุตส่าห์รื้อฟื้นความรู้ทั้งๆที่สายอาชีพผมแทบไม่ได้วาดรูปอย่างอื่นเลยนอกจากหุ่นๆๆๆๆ แล้วก็หุ่น
“ก็เค้าอยากอยู่กับเฟอ่ะ”
เหตุผลมันเล่นเอาผมไปไม่เป็น
“เค้าสอบติดสถาปัตย์ที่เฟอยากเข้าแล้วนะ”
“เออ มึงเก่งงงง”
“^O^ เฟอยากไปนั่งเรียนกับเค้ามั้ย”
“อย่างกับว่ากูทำได้”
“อะไรที่เฟทำไม่ได้เค้าทำให้เอง สัญญา”
...
“เออ!”
แม้ว่าก่อนหน้านี้ผมจะทำให้มันผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนไอ้แทนต้องใช้กำลัง(สมอง)กระตุ้นผมเบาๆ ผมถึงจะกล้าที่จะยอมรับและเผยใจออกแม้ แต่หลังจากนี้... ผมจะดีกับมัน แค่คิดว่าถ้าเรายอมให้คนที่ยอมเรามาตลอดบ้าง ชีวิตก็คงจะดีขึ้นน่ะ
-------------------จบ-----------------
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
จบแล้วหรอออเพิ่งจะคบกันเองอ่ะ :hao5: :hao5:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ ค่ะ
อยากให้มีตอนพิเศษอีกจัง :pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอกหน้ายัยพี่น้ำได้สะใจมากอ่ะ :katai2-1:
ทิ้งท้ายเลิศมากๆ
-
เอาคืนพี่น้ำได้าสุดยอด สะใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ หึหึหึ
สึดท้ายแม่ๆเค้าก็จับคู่ลูกๆไว้อยู่แล้วนี่เอง หุหุหุ
-
:pig4:
-
Special
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
พอไอ้แทนสอบติด ท่านแม่ทั้งสองก็จัดแจงหาคอนโดให้พวกเราย้ายออกไปอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยตามประสาคู่รักข้าวใหม่ปลามัน(ที่รู้ไส้รู้พุงกันมาเป็นสิบปีแล้ว = =) ที่ผ่านมาผมอยู่บ้านก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรแต่ไอ้แทนมันอยากมาอยู่กับเพื่อนมันด้วยแหละมั้ง(แต่กูมาเกี่ยวอะไรด้วยก็ไม่รู้)
“เอาอีกละ”
ผมพูดเบาๆแล้วขยับปมเนคไทน์ของไอ้แทนให้เข้าที่ วันแรกของการเรียนก็อย่างนี้ล่ะ ถูกระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้า พอผ่านไปสักเทอมเถ้อออออออ...
“ตรงยังอ่ะ”
“ตรงแล้ว มึงดุ๊กดิ๊กอะไรเนี้ย”
“เปล่า"
“ตื่นเต้นอ่อ?”
“ก็นิดหน่อย”
“มึงจำความรู้สึกนี้ไว้ดีๆ”
“ทำไมอ่ะ”
“มันมีครั้งเดียวเท่านั้นแหละ จริงๆ = =;”
ผมเคยตื่นเต้นเหมือนกัน รับน้งรับน้องสนุกให้หลุดโลกแต่พอผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ ผมนี่อยากกลับไปเรียนมอปลายทันทีเลยครับ
ไอ้แทนขอให้ผมไปส่งมันที่คณะเพราะมันไม่รู้ที่ ตอแหลชัดๆ มันเทียวรับเทียวส่งผมจนรู้ทางในมหาลัยหมดแล้วเหอะ ระหว่างทางเราก็เดินคุยกันไปเหมือนพี่น้องปกติ ไม่ได้มีการจับมือหวานแหววอะไรให้เป็นจุดสนใจมากนัก แต่... แต่ทำไมผู้คนเขาถึงมองมาทางนี้กับนักวะ!!!
“เฟ อีกแล้วอ่ะ”
“อะไรของมึงเนี้ยยยยย”
ผมบ่นแต่ก็ยอมขยับไทน์ให้เข้าที่เป็นรอบที่สิบแล้วตั้งแต่ก้าวเข้ามอมา คราวนี้ผมแกล้งทำเป็นมองนู่นมองนี่แต่หางตาก็แอบชำเลืองมองไอ้แทนไปด้วย ไอ้ตัวดีมองผมนิดหน่อยพอเห็นผมไม่สนใจก็ดึงเทคไทน์ตัวเองปรื้ดให้เอียงให้หลุด หึหึหึ เวรเอ้ย!
“เฟ มันหลุด... อุ๊ย แฮะๆๆ”
ผมเท้าเอวมองจิกมันทันที ก็ว่าละเทคไทน์นะไม่ใช่คลิปโป๊ จะได้หลุดได้หลวมอะไรกับขนาดน้านนนน
“ฮิ้ววววววว จู๋กันแต่เช้าเลยนะ”
“จู๋จี๋โว้ยยยย พูดให้ครบด้วย”
ไอ้เติร์กขับรถเข้ามาให้มอพอผ่านเราสองคนก็เปิดกระจกแหกปากแซวอย่างรวดเร็ว แล้วไอ้แทนก็ปากไวตะโกนตอบกลับไปไม่ได้อายคนที่เขาเดินร่วมทางกับเราอยู่เล้ยยยย T////T
“คอนโดอยู่ใกล้มอแค่นี้ยังต้องขับรถมาเรียนด้วยเหรอเพื่อนมึงอ่ะ”
“เฟรู้สึกว่ามันใกล้เหรอ”
“ก็เออ” แค่มอเตอร์ไซค์ก็น่าพอแล้วนะผมว่า
“งั้นวันหลังลองเดินมาคนเดียวสิ จะได้รู้ว่ามันไกล”
“อะไรเล่า”
“ก็เราเดินไปจับจู๋กันไปด้วย...”
ผลัวะ!
“จู๋จี๋ได้มั้ย TOT”
“พูดผิดไปนิดเดียวเองนะโว้ยยยย TOT เฟอ่ะ”
นิดเดียวพร่องงงงงงงงง
“ก็นั่นแหละ เวลาเค้าอยู่กับเฟอ่ะ เวลามันเหมือนหยุดลง ต่อให้จะเดินไปถึงเชียงใหม่เค้าก็รู้สึกว่ามันใกล้นิดเดียวเอง เฟก็คิดเหมือนกันใช่ม้า”
“งั้นเราลองเดินไปเชียงใหม่กันมั้ย”
“โว้ยยยยยยยยย ขอหน่อย ขอโรแมนติกหน่อยยยยย เดินไปเชียงใหม่อีกกี่สิบปีจะถึ๊งงงงง”
ฮ่าๆๆๆ ไอ้แทนขยี้หัวโวยวายอย่างอารมณ์เสีย ผมรู้ว่ามันชอบดึงซึ้งแต่ผมก็ชอบบล็อกมันทุกทีเหมือนกัน...
“ก็... กี่สิบปีนั่นน่ะมันยืนยันได้ว่ากูยังเดินไปกับมึงไม่ใช่เหรอ”
...ยกเว้นครั้งนี้ ผมไม่ได้บล็อกมันนะครับ >////<
…
…
“ขออีกทีได้มั้ย”
มันล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง กดอะไรยุกยิกก่อนจะเอามาจ่อที่ปากผม
“ขออัดเสียงหน่อย”
อีกละ - -;;
“เร็วดิ”
“ไม่!!!!”
ไอ้แทนทำหน้าอย่างนี้ ------> (=_______=) ใส่ผมก่อนจะยอมแพ้เอาโทรศัพท์กลับไปกดยุกยิกๆอีกทีแล้วเก็บเข้ากระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม
“ตั้งใจเรียนนะ”
“อืม”
“บายยยย”
“เฟ”
“ไร”
“มีไรติดหน้าผากไม่รู้”
“ห๊ะ อะไ...”
จุ๊บ!
OoO! ผมรีบถอยหัวออกมามองซ้ายมองขวามองหน้ามองหลัง ไม่มีคนสนใจเราอยู่ก็ค่อยโล่งอก ไอ้แทนยิ้มกริ่มที่ได้จุ๊บหน้าผากผมไปหนึ่งทีแต่ผมนี่โคตรอาย
อั๊ก! เตะผ่าหมากแม่ ง!
“ซี๊ดดดดดดด”
อาร๊ายยยยยยยยย ผมมองไปรอบๆแต่ว่าทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นไม่มีใครมองมาทางนี้เลย T////T แล้วเสียงซี๊ดกระหึ่มเมื่อกี้มันดังมาจากไหนฟร่ะ มาจากไอ้แทนก็ไม่น่าจะเสียงดังขนาดน้านนน เผือกกันโคตรเนียนอ่ะ ผมหันไปจิกตามองไอ้แทนที่งอตัวกุมเป้าตัวเองอย่างคาดโทษแล้วเดินหนีออกมาอย่างเร็ว หน้าเน้อนี่ร้อนเห่อไปหมด หันกลับไปมองไอ้แทนยังงอตัวยิ้มแหยๆ มือหนึ่งกุมเป้าอีกมือก็โบกกลับมาให้ผมหยอยๆ ส่วนผมน่ะเหรอ ยกนิ้วกลางให้แม่ งไปแดกซะ!
พอสงบสติอารมณ์ได้ก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาเช็คเนื่องจากที่มันสั่นเตือนขึ้นมาเรื่อยๆเพราะมีคนมากดไลค์มีคนมาเม้นต์ ผมเปิดอินสตาแกรมตามสัญชาตญาณ คือนิ้วมันไปจิ้มเองโดยที่ไม่ต้องคิดเลย
มีคนแทคผมมาหนึ่งรูป เป็นรูปแอพ note ที่เป็นกระดาษสีเหลืองพร้อมกับข้อความที่พิมพ์ว่า ‘กี่สิบปีนั่นน่ะมันยืนยันได้ว่ากูยังเดินไปกับมึงไม่ใช่เหรอ’
และแคปชั่นตัวสีน้ำเงินใต้ภาพ #เราจะเดินไปด้วยกัน #แทนเฟ
-///////////////////////////////////-
---------------------------------------
มาแบบสั้นมากอ่ะ 555
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้าาาาา
-
:-[ :-[ :-[
-
อะห้ายยยย น่าร้ากกกก อ่ะแกรรร เป็นเรื่องที่ดราม้าน้อย
ที่สุดในบรรดาซีรี่ย์นี้เลย พระเอกมุ้งมิ้งน่ารัก
เฟแทน เราจะเดินไปด้วยกัน
เขิลลล
-
:m1:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:o8: :pig4:
-
กรี๊ดดดดด เอาจริงๆนะ!!!!!
ชอบคู่เน้!!!!! ทำเอาเรายิ้มตามไม่หุบเลยทีเดียวววว :-[
ฟินมากกกกกกก สอง สว.??? ก้น่าร๊ากกกกกกก :mew1:
อยากบอกว่าขอบคุณมากๆๆๆๆๆ ค่ะ :pig4:
-
น่ารักทุกคน และทุกคู่ในแก๊งเกรียน 555+
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆให้ได้อ่านนะฮะ
รอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปคร้าบบบบบ
-
แทน เฟ น่ารักกกกกกกยิ้มไม่หุบเลย :-[
รอซีรีย์ ที่ 4 และ 5 ต่อไปนะนะ :pig4: :mew6:
-
สนุกมากค่ะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
o13
-
:กอด1:
-
ฮู้ยยยย หวานซ้าาา :impress2:
เฟเนี่ยดูนิสัยเด็กกว่าแทนเนอะ
ชอบค่ะ เด็ก ม.ปลายขับบิ๊กไบท์ เท่อ่า
-
เราจะตามต่อไป เพราะเหลืออีกหลายคู่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :ling1:
-
น่ารักมุ้งมิ้งมากๆๆๆ ขอบคุณนะค่ะ ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ^^
-
กว่าจะรักกันได้นะ
-
เฟน่ารักแท้ แทนก็กวนๆ ดี สมแล้วที่อยู่กลุ่มเดียวกันหมด
-
ฟิน จิ้น จิกหมอน หวานส่งท้ายของจริงค่ะ
กว่าจะยอมรับได้นะเฟ ก็ว่าแทนจะถอยหรอ ยาก
เฟแพ้ทางมากกกก
ขอบคุณคนแต่งมากนะคะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ปากแข็งนะเฟกว่าจะพูดออกมาได้ ลุ้นๆๆ
-
น่ารักดี :mew1:
ฮาวิธีจัดการกับสาวๆ
-
มีความเชื่อว่ากี่สิบปีทั้งคู่ก็จะเดินไปด้วยกัน :L2:
-
:m20:
-
:pig4:
-
ในสามตอนสามเรื่องนี้ แทนดูเป็นพระเอกที่ดูดีสุดเลย นอนนั้นเหมือนชื่อเรื่อง 55555
รักทั้งสามเรื่องค่ะ :mew1: