-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0)
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com (http://www.thaiboyslove.com) ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
เรียน ท่านสมาชิกทุกท่านทราบและโปรดดำเนินการอย่างเคร่งครัด
เรื่อง กฎกติกาและมารยาท
กรุณาอ่านข้อความข้างล่างที่แนบมาด้วยข้าล่างนี้ ด้วยความระมัดระวังยิ่ง
เพราะเป็นบรรทัดฐานที่พึงยึดและปฏิบัติตามอย่างไม่สามารถพิจารณาเป็นอื่นได้
หากผู้ใดฝ่าฝืน ทางเราจะดำเนินการลงโทษอย่างเด็ดขาดต่อไป
จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน
นับถือ
อิเจ้ โมดุเรเตอร์
..................................................................................................
Intro
.
.
.
คุณเคยเบื่อกิจวัตรเดิมๆ สถานที่เดิมๆ กับคนเดิมๆ บ้างรึเปล่า?
อย่างผมที่ต้องตื่นเช้าเพื่อไปโรงเรียนทุกวัน พอเรียนเสร็จก็กลับบ้านอาบน้ำนอน และพอรุ่งเช้าก็ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนเหมือนเดิม
โรงเรียนผมเป็นโรงเรียนชายล้วน... ซึ่งไม่มีผู้หญิงให้ชื่นช่ำหัวใจเลยสักคน แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม เพราะตอนนี้ผมมีแฟนแล้วครับ ...แฟนผมเป็น ...ผู้ชาย...
แฟนผมเขาหน้าตาดีครับ เรียกได้ว่าหล่อเลยล่ะ ตัวสูง ผิวไม่ขาวมาก แต่ดูสุขภาพดีสุดๆ ริมฝีปากงี้รับกับจมูกโด่งได้น่าอิจฉามากๆ คิ้วเข้มๆตาคมๆพอรวมกันแล้วติดจะโหดๆไปหน่อย แต่โดยรวมแล้วหล่อ... หล่อแบบแบดบอย
ทุกอย่างที่กล่าวมา เหมือนจะดูดีนะครับ
แต่สิ่งที่ผมเบื่อ ก็อยู่ตรงนี้แหละ... นิสัยของเขา มันไม่มีเสน่ห์เอาซะเลย!!!!
*******
หลังจากที่ผมตื่นจากเสียงของอาจารย์ที่สอนคาบสุดท้ายบอกว่าเลิกเรียนได้ เสียงในห้องเรียนก็เริ่มเจี้ยวจ๊าวปลุกให้ผมต้องตื่นขึ้นมาเก็บของเพื่อออกจากห้องเรียนบ้าง อย่าว่าผมเป็นเด็กไม่ดีงู้นงี้งั้นเลยนะ แต่คาบสุดท้ายนี่มันชวนให้ง่วงตลอดเลยนี่นา
“เห้ยตื่นๆไอ้เชี่ยฟลุ๊ค ไปๆ จะได้ไปซ้อมดนตรีซักที” ผมตบบ่ามันไปแรงๆสองป้าบ ก็แหมม กลัวมันไม่ตื่นนี่ครับ ...ไอ้ฟลุ๊คเนี่ยเพื่อนสนิทผมเอง สนิทมาตั้งแต่มัธยมต้นแล้วละครับ นิสัยมันกวนๆบ้าๆเลยพออยู่ด้วยกันได้
“โอยยย kตีมาได้ สะกิดเบาๆกูก็ตื่นแล้วไม๊สัส”
แต่ยังไม่ทันที่ผมกับไอ้ฟลุ๊คจะเก็บของเสร็จ ก็มีนักเรียนจากห้องสองเดินตรงมาหาผมซะก่อน ไม่ต้องเดากันหรอกครับ ...แฟนผมเอง
“ช้งครับ เดี๋ยวผมไปอ่านหนังสือรอที่ห้องสมุดนะครับ ซ้อมเสร็จเมื่อไหร่เดี๋ยวผมไปส่ง” หลังเลิกเรียนเขาจะมาหาผมที่ห้องและบอกประโยคนี้กับผมทุกครั้ง ก่อนที่ผมจะไปซ้อมดนตรีกับเพื่อนๆ
“อืม” และผมก็รับคำเขาแบบนี้ตลอด เขายิ้มน้อยๆให้ผม ก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องไป
“นี่ไอ้ช้ง ถ้ากูไม่ใช่เพื่อนมึงนะ ไม่มีทางรู้เลยว่าไอ้ว่านห้องสองแฟนมึงจะติ๋มได้ขนาดนี้ ฮ่าๆๆ แม่งโคตรขัดกับหน้ามันเลยว่ะ” ไอ้ฟลุ๊คมันมากอดคอขำใส่หูผม กวนตีนนะมึง
“พอเลยไอ้สัสพูดมาก”ผมปัดแขนมันทิ้ง ก่อนจะเป็นฝ่ายล็อคคอลากมันออกมาจากห้องแทน ... แต่ก็อดคิดตามที่มันพูดไม่ได้เหมือนกันนะ... ผมเริ่มเบื่อเขาแล้ว?
พอๆๆๆ พอเลยไอ้ช้ง หยุดคิดได้ละ!! นี่พึ่งคบกันยังไม่ทันจะถึงปี มึงจะเบื่อแฟนมึงไม่ได้นะเว้ย !!!! :serius2: :serius2:
To be continued…
*****
นี่เป็นเรื่องแรกของคนแต่งเลยนะที่เป็นวายไทย (ปกติแต่งแต่ฟิค)
ซึ่งไม่ได้แต่งนิยายมานานมากกก ต้องมาเคาะฝุ่นกันเลยทีเดียว
แต่พอดีเกิดฮึดอยากแต่งอีก เลยต้องจัดซะหน่อยย5555
ถ้ามีตรงไหนที่แปลกๆ หรือมีข้อผิดพลาดอะไร ติชมกันมาได้เลยนะคะ
ยินดีรับฟัง และพร้อมแก้ไขค่ะ ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ
:bye2: :bye2:
-
แล้วอย่างงี้ว่านจะเปลี่ยนลุคตัวเองให้ช้งหายเบื่อมั้ยน้า :katai5:
-
กลัวใจช้งจะทำว่านเสียใจจัง
-
ง่าาาา ซ้งง อย่าเพิ่งรีบเบื่อน้าา ติ๋มๆแบบนี้อาจมีทีเด็ด(?) 555
อยากลองดูช็อตที่แบบ ว่านเปลี่ยน หรือลองเปลี่ยนตัวเอง อะไรแบบนี้
เผื่อซ้งจะติดใจ คริคริ
รอติดตามจ้าาา
-
Chapter1
.
.
.
แปะ แปะๆๆ
“เอ้าๆๆ พอก่อนๆ วันนี้โอเคแล้วว!”ไอ้จา หรือเรียกเต็มๆคือนายนินจา มือกลองควบตำแหน่งหัวหน้าวง ตะโกนบอกพร้อมตบมือแปะๆ บ่งบอกความพึงพอใจ
“ว่าแต่มึงเป็นไรรึเปล่าวะไอ้ช้ง วันนี้หน้ามึงดูไม่มีอารมณ์ร่วมเลยว่ะ”ไอ้ฟลุ๊คชักปลั๊กคีย์บอร์ดออกก่อนจะเดินเข้ามาเอามืออังหน้าผากผม
“ตัวก็ไม่ร้อนนี่หว่า กูก็นึกว่าไม่สบายทำตัวแปลกๆนะมึงอ่ะ”
....ผมสบายดีครับ เพียงแต่... กำลังคิดอยู่ว่าผมจะไปบอกว่านดีไหมว่าต่อไปนี้ไม่ต้องมาอยู่รอส่งผมกลับบ้านก็ได้ คือผมก็เป็นผู้ชายนะ แล้วที่สำคัญผมก็อยากจะไปต่อกับพวกเพื่อนผมด้วย สังสรรค์บ้างไรบ้าง แล้วบางทีที่ว่านมานั่งรอผมที่ห้องสมุดทุกวัน เขาไม่เบื่อบ้างหรือไง? ถ้าเป็นผมนะ แค่เห็นหนังสือวิชาการเรียงกันเป็นตับก็เซ็งจะแย่ละ แล้วนี่ยังต้องมานั่งรอเป็นชั่วโมงๆอีก เบื่อตาย...
....แล้วทำไมผมไม่ชวนให้ว่านมานั่งรอผมในห้องชมรมดนตรีนะเหรอ? ...เคยชวนแล้วครับ ชวนให้มานั่งฟังในห้องซ้อมเลยด้วยซ้ำ เขาก็ปฏิเสธตลอดโดยให้เหตุผลว่า “ถ้าผมไปนั่งเฝ้าช้ง เดี๋ยวจะทำให้เพื่อนช้งเซ็งกันหมดน่ะสิครับ ไม่เอาดีกว่า” ทำไมถึงคิดอย่างนั้นก็ไม่รู้ ผมป่วยการจะตื้อแล้วล่ะครับ
“ไม่มีไรหรอกน่า... มึงอยู่ใกล้แอมป์อ่ะ ปิดแอมป์ให้กูด้วยนะ เดี๋ยวกูรีบไปหาว่านก่อนเลทไปครึ่งชั่วโมงแล้วเนี่ย”ผมที่เหลือบไปเห็นนาฬิกาบนผนัง จากปกติที่เลิกซ้อมกันหกโมง นี่มันหกโมงครึ่งละ ผมดันหลังไอ้ฟลุ๊คออกไป แล้วหันไปวางเบสบนขาตั้งด้านข้าง ก่อนจะรีบไปหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย
“เฮ้ยเดี๋ยวช้ง วันนี้ไม่ไปต่อกับพวกกูเหรอวะ มีนัดกับเด็กโรงเรียน... ด้วยนะเว้ย แจ่มๆทั้งนั้น”ไอ้บอสมือกีต้าร์เรียกผม ตางี้แพรวพราวเชียว
“ไม่ว่ะ กูมีแฟนแล้ว เชิญคนโสดๆแบบมึงไปเถอะ”ยักคิ้วที่คิดว่าหล่อที่สุดส่งไปให้มันตบท้ายก่อนจะก้าวออกจากห้อง
“เหวอไปดิไอ้ขี้หมา ฮ่าๆๆ”ได้ยินเสียงเยาะเย้ยสุดท้ายแว่วๆที่น่าเป็นของแทนหนุ่มหล่อนักร้องนำของวง
***
จากนั้นผมก็รีบลงจากตึกนี้ตรงไปยังตึกห้องสมุดทันที เย็นป่านนี้แล้วกว่าเขาจะกลับถึงบ้านอีก ไอ้ตัวผมน่ะไม่เท่าไหร่หรอก เพราะบ้านผมไม่ไกลจากโรงเรียนมากนักนั่งมอไซด์ไม่กี่นาทีก็ถึง แต่เขาน่ะสิกว่าจะขึ้นรถไฟฟ้าไปก็คงมืดพอดี ถึงจะเป็นผู้ชายก็น่าเป็นห่วงอยู่ดีล่ะครับ.... แต่ก็ช่างเถอะ ผมไม่ได้บอกให้รอสักหน่อยนี่นา...
ตุ้บ!
“ป่ะมึงกลับบ้านกัน”ผมเหวี่ยงกระเป๋าไปฟาดตรงไหล่ว่าน เอิ่มม..วิธีเรียกผมดูรุนแรงไปหน่อย แต่เขาไม่เจ็บหรอกน่าา ก็กระเป๋าผมน่ะแทบจะไม่ได้ใส่อะไรไปเรียนเลยน่ะสิ ฮ่าฮ่าๆ
“เสร็จแล้วหรือครับช้ง วันนี้อยากกินอะไรดีครับ”
“ยังไม่เสร็จมั้ง มึงนี่ก็ถามแปลกๆ เย็นนี้กินไรดีล่ะมึงคิดบ้างสิ”ว่านมันเกาหัว หล่อเอ๋อจริงๆแฟนใคร - -
“เอ่อ... งั้นร้าน...หน้าซอยโรงเรียนอีกดีไหมครับ? ผมว่าเป็ดย่างร้านนี้อร่อยดี”มันหันมายิ้มหวานให้ผม เกือบเคลิ้มละ ถ้าไม่ติดว่า....
“กูเบื่อ”
ว่านมันชอบกินเป็ดครับ แต่ว่า... สองอาทิตย์ที่ผ่านมานี่ก็กินทุกวันแล้วนะครับร้านเนี้ย!! อย่าหาว่าผมเรื่องมากเลย ทำอะไรซ้ำๆซากๆ ก็เซ็งนะครับบ!
“งั้น... ให้ช้งคิดดีกว่าครับ แหะๆ”
“เออๆ งั้นตามกูมา”
ผมกับมันก็พากันออกมาเรียกแท็กซี่หน้าโรงเรียนเพื่อไปแถวซอยบ้านผม บ้านผมค่อนข้างอยู่ใกล้รถไฟฟ้าครับ จะได้สะดวกมันด้วยเวลากลับ แถมแถวนี้ของกินก็เยอะ ...สุดท้ายผมก็เลือกพามันเข้าร้านเมคครับง่ายๆดี ฮ่าๆ
“เออนี่มึง ไอ้ว่าน”ผมเรียกมันให้เงยจากการเทเฟรนฟรายสองกล่องใหญ่ใส่จาน
“ห้ะ ครับ?”
“คือกูจะบอกว่า มึงไม่ต้องมารอส่งกูหลังซ้อมแล้วนะ คือกูก็อยากไปต่อกับเพื่อนบ้าง กูชวนมึงไปด้วยกันมึงก็ไม่ไป เข้าใจกูใช่ปะ” หน้าว่านมันเจื่อนๆลง แต่ผมเป็นคนตรงๆ ก็พูดตรงๆอ่ะครับ
“เอ่อ...ก็ได้ครับ แต่ผมแค่เป็นห่วงช้งเลยอยากไปส่งเท่านั้นเอง”มันพูดแค่นั้นก่อนจะก้มหน้าลงกินต่อ
...ส่วนผมนะเหรอ...
....ก่อนจะมาห่วงผมน่ะ ห่วงตัวเองก่อนดีไหม? เฮอะ.... :a14:
to be continued...
****
มาต่อแล้วนะคะ^^
ขอบคุณ คุณmtd ,snowboxs ,purple มากเลยนะคะ
แค่คอมเม้นท์เล็กๆน้อยๆ ก็ทำให้เรามีกำลังใจในการเขียนมากขึ้นเยอะเลยค่ะ
:o8: :-[
-
อุ๊ยๆ มาอ่านครั้งแรก เรื่องน่าติดตาม
อีกใครซึนๆ อีกคนเริ่มเบื่อ แล้วจะไปกันลอดมั้ยเนี่ย!!!! :ling1:
-
สงสารว่านจังงงงงง
ช้งจะเบื่อว่านจริงๆหรออออ :mew2:
-
Chapter 2
.
.
.
“เจ้เช้ง! เอารีโมทมาช้งจะดูบอล”
เจ้เช้ง หรือเจ้ส้มเช้งพี่สาวแท้ๆของผมเองครับ ครอบครัวผมมีกันอยู่4คน ป๊า แม่ แล้วก็เจ้เช้ง เราหน้าตาคล้ายกันมากมากกก เจ้ผมจะเป็นผู้หญิงหมวยๆ ผิวขาวๆ แก้มแดงๆ แต่หุ่นเจ้แกน่ะ... เอ็กซ์มากกก ยิ่งเวลาอยู่บ้านนี่ชอบใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋ เจ้แกบอกว่าสบาย แต่ถ้าหนุ่มๆมาเห็นนี่คงน้ำลายหก แต่ไม่ใช่กับผมที่เป็นน้องชายแท้ๆคลานตามกันมาแน่ๆ เพราะเห็นกันมาตั้งแต่เด็กๆ ชินครับ
“อย่าเพิ่งสิยะ! เจ้ดูละครอยู่ไม่เห็นหรือไง แล้วนี่! เจ้บอกกี่ทีละ ว่าให้เรียกส้มเช้งๆ สมัยนี้เค้าฮิตชื่อเล่นหลายๆพยางค์ไม่รู้เหรอห้ะ”เจ้แกบ่น แต่ผมไม่สนครับ
“แล้วนี่ละครอะไรของเจ้เนี่ย พระเอกเถื่อนได้อีก อึ๋ยย”
“นี่แหนะ!”
โอ้ย เขกหัวผมทำไม ไอ้เจ้บ้า!!! ได้แต่คิดครับ ไม่กล้าออกเสียง แหะๆ
“สมัยนี้น่ะนะเขาชอบหนุ่มแบดบอยกัน ต้องหล่อ ต้องเถื่อน แบบหนุ่มวิศวะอะไรแบบเนี้ยย ถึงจะเก๋>< แกน่ะเชยไอ้ช้ง อย่างน้องว่านแฟนแกน่ะ เจ้ยังกรี้ดเลยอร๊ายย เด็กอะไรหล่อละลายย><”
“เจ้อย่ามา เด็กใหม่เจ้ก็วิศวะไม่ใช่เหรอ”
“แกน่ะไม่รู้อะไร ...หมอนั่นน่ะ ทั้งๆที่เจ้แก่กว่ามันตั้งสองปีนะ ยังเรียกเจ้ซะไร้ความเคารพเลย แถมยังชอบมาหื่นใส่ด้วย ใช้ได้ที่ไหน!”
“เขาไม่พูดเพราะๆกับเจ้เลยหรือ?”
“คนเถื่อนๆอย่างหมอนั่นน่ะนะ ไม่มีทางหรอก”
“อย่างเช่น... แทนตัวเองว่าผม พูดลงท้ายด้วยครับ อะไรแบบนี้”
“หน่อมแน้มไปละย่ะ! จะคบกับคนอย่างเจ้น่ะต้องแซ่บ ชีวิตถึงจะจี้ดจ๊าดมีสีสัน”
“งั้นเหรอ”
“ว่าแต่ถามทำไมเนี่ย... แล้วน้องว่านเจ้ล่ะ เป็นไงบ้าง ท่าทางจะแซ่บใช้ย่อยนะยะ คราวก่อนที่เขามาส่งแกน่ะ เจ้เห็นแล้วนึกถึงพระเอกละครเรื่องนี้ทุกทีเลย ตบจูบๆ โอ้ยเขิน”
“ฮ่าๆๆ .....งั้นมั้ง”
“เป็นไรห้ะ ทำเสียงหงอยๆ ทะเลาะกันมาหรือไง”
“...เปล่านี่ งั้นเจ้ดูไปเหอะ ช้งไปนอนแล้วดีกว่า พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้าอีก”ผมบอกก่อนจะหันหลังเดินขึ้นบันไดเข้าห้องนอน ไม่มีอารมณ์จะดูบอลแล้วล่ะ
“เอ้า อะไรของแกวะ... นี่!มีอะไรก็ปรึกษาเจ้ได้นะโว้ย!!” เจ้ส้มเช้งตะโกนตามหลังมา แต่ผมไม่ฟังแล้วครับ นอนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่....
****
วันนี้ผมมาโรงเรียนเช้าเป็นพิเศษครับ แต่ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษอยู่ดี ชีวิตผมแม่งซ้ำๆเดิมๆอย่างนี้ทุกวัน เช้ามานี่ผมยังไม่เจอใครครับ เจอแต่ไอ้ฟลุ๊คเพื่อนสนิทสุดกวนตีนเพราะมาคลุกตัวอยู่ในห้องชมรมกับมันกันอยู่สองคน ประเด็นคือไม่อยากไปเข้าแถวสวดมนต์ตอนเช้าน่ะครับ พวกมาสเตอร์ก็ชอบพูดอะไรยืดยาวด้วย ร้อนครับ ช้งจะไม่ทน ฮ่าๆๆ
“นี่ก็ใกล้จะถึงคริสมาสต์แล้วนะเว้ย พวกเราจะเล่นกันแค่สองเพลงเองเหรอวะ”ไอ้ฟลุ๊คมันเปิดประเด็น
“เออกูก็ว่าน้อยไป แต่ก็คงรอไอ้จามันมาบอกอีกทีอ่ะ”
“เดี๋ยวนี้วงพวกเด็กมอต้นก็เริ่มผุดขึ้นมาเยอะแล้วนะ แต่ที่เจ๋งๆแม่งก็ไม่กี่วงเอง”
“กูไม่ค่อยรู้จักเด็กมอต้น จะรู้ก็แค่พวกในชมรม นี่มีคนอื่นๆด้วยหรือวะ”
“วันๆมึงสนใจอะไรบ้างละสัส คลุกอยู่แต่กับไอ้ว่านน่ะ”
“อืม..... กูก็ว่าจะเริ่มห่างๆมันบ้างแล้วเหมือนกันว่ะ... เฮ้อ”
แต่ไม่ทันที่ไอ้ฟลุ๊คจะได้ถามอะไร ประตูของชมรมก็ถูกเปิดออกมาพร้อมกับผู้มาใหม่ ทำเอาผมกับไอ้ฟลุ๊คตกใจแทบแย่นึกว่าจะเป็นพวกครู นี่ถ้าโดนจับได้ว่าหนีการเข้าแถวมานี่ชิบหายแน่ๆ! แต่กลายเป็นไอ้แทนสุดหล่อ นักร้องนำของวงนั่นเองครับ ทำเอาใจหายแว้บ ไอ้ซั๊สสส!
“อ้าว พวกมึงก็หนีมาเหมือนกันเหรอ?”
ยิ้มทีนี่แสบตามากครับ ออร่าวิ้งกระจาย มันสนิทกันกับว่านครับ เดินด้วยกันทีนี่ความหล่อกินกันไม่ลงจริงๆ แต่นิสัยต่างกันคนละขั้ว ผมไม่รู้มันไปสนิทกันได้ยังไง แต่ผมพึ่งมาสนิทกับแทนตอนหลังที่มาเล่นดนตรีวงเดียวกันนี่แหละ ปกติเวลาผมมีปัญหาอะไรกับว่าน นอกจากไอ้ฟลุ๊คแล้วผมก็จะมาปรึกษากับไอ้แทนนี่แหละ เพราะมันเป็นคนเดียวที่สนิทกันกับทั้งผมและว่าน
“ขี้เกียจว่ะ ข้างนอกมันร้อน”ไอ้ฟลุ๊คตอบ
“ไงช้ง นั่งซึมแต่เช้าเป็นไรเปล่าวะ”ไอ้แทนมันมานั่งข้างๆผม พร้อมกับเอาไม้กลองมาเคาะเล่น
“มึง คือกู...”
“....”
“....เบื่อว่านว่ะ”
“ห้ะ! มึงเบื่อไอ้ว่าน!!”
ไอ้ฟลุ๊คที่ยืนห่างออกไป รีบรุดตัวเข้ามาหาผม แถมแหกปากเสียงดัง จนผมรีบตะครุบปากมันแทบไม่ทัน
“สัส! ตะโกนทำไมวะ”
“แล้วว่านมันไม่ดีตรงไหนวะ มึงถึงเบื่อมันน่ะ”ฟลุ๊คถาม ส่วนแทนยังคงนั่งฟังผมเงียบๆ
“....ก็ดี ดีเกินไปซะมากกว่า”
“เอ้ะ!...”
“แต่มึงรู้อะไรไหม....”
“...”
“กูว่า.. กูกำลังเบื่อความดีของมันอยู่น่ะสิ ความรักของเรามันซ้ำๆซากๆ จืดชืด น่าเบื่อเกินไป จนกู...”
“ไอ้ช้ง...”
“...ไม่ไหวจะทนแล้วว่ะ”
To be continue…
*****
ตอนนี้ว่านยังไม่ออกมาเรียกคะแนนสงสารเลย
แต่ช้งเบื่อว่านซะแล้ววว จะเป็นอย่างไรต่อ ติดตามกันด้วยนะค่า
คนเขียนอาจจะมาลงตอนหน้า ในวันอาทิตย์หรือไม่ก็วันจันทร์
อดใจรอหน่อยนะคะ
ที่สำคัญ ขอบคุณ คุณ heroza และคุณGETIIZ
เป็นกำลังใจที่ดีสำหรับคนเขียนมากๆเลยค่ะ
:pig4: :กอด1:
-
จะกลายเป็นดราม่าหรือเปล่าเนี่ย
-
ตายๆ ตายแล้ว เบื่อขนาดหนัก จะว่าใครผิดก็ไม่ได้ ช้งไม่เปิดใจบอกว่านอ่ะ :mew6:
นี่ขนาดว่านยังไม่ออกมาเรียกคะแนนสงสารนะ เราก็เห็นใจแล้วคตร้า!!!
ปล.เป็นกำใจให้คนแต่งค่ะ ไม่ต้องรีบร้อนก็ได้นะคะ ขอแค่มาแบ่งปันผลงานเลื่อยก็พอ แต่ตามความสบายใจคนแต่งเลยค่ะ รอติดตามนะคะ :mew1:
-
ยังงงๆอยู่ เรื่องนี้ใครเป็น the fool หว่า
-
ระวังน้องว่าน จะทำตัวแซ่บ แล้วคุณน้องน้ำตาจะเช็ดหัวเข่านะคะ....
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
มันต้องคุยกันเองก่อนนะ
-
เฮ้อออ สุดท้ายช้งก็เบื่อว่านจนทนไม่ไหว
เบื่อขนาดนี้แสดงว่าไม่รักแล้วหรือไม่เคยรัก
แล้วจะบอกว่ายังไงล่ะ ว่านต้องยอมปล่อยช้งไปแน่ๆ
เพราะดูท่าว่าว่านคงรักช้งมาก แต่มันน่าล ุ้นจริงๆนะ
-
เวรกรรม แต่ว่านน่าเบื่อขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่ล่ะมั้ง
-
คนที่โง่คงจะเป็นซ่งเองละมั้ง
-
ว่านมันไม่ดีตรงไหน :z3: :z3:
-
Chapter3
.
.
.
“..กูเบื่อว่านว่ะ..”
ผมระบายมันออกไปแล้ว ระบายให้ไอ้ฟลุ๊คกับไอ้แทนฟังเมื่อเช้านี้ ถึงไอ้แทนจะสนิทกับว่านแต่ผมก็มั่นใจว่ามันจะไม่ปูดเรื่องออกไปให้ว่านกับผมต้องทะเลาะกัน ผมไว้ใจมัน แต่ตอนนี้ผมไม่ไว้ตัวเองเลยให้ตายสิ! ยิ่งตอนนี้ที่ว่านนั่งกินข้าวกลางวันอยู่กับผม ท่าทางเนิบๆ หน้าตามึนๆ ไม่เหมาะสมกับบุคลิกของเขา ทำเอาผมรู้สึกหงุดหงิดแบบไม่มีสาเหตุ ปกติความเงียบระหว่างเราไม่เคยทำให้ผมรู้สึกอึดอัดแบบนี้มาก่อน
“เมื่อไหร่โรงเรียนจะเลิกว่ะ กูเบื่อ”
ผมเป็นคนเริ่มบทสนทนาขึ้นมาก่อน มันดูไม่มีที่มาที่ไป เรียกว่าบ่นเฉยๆดีว่า ผมแค่ต้องการทำลายความเงียบเท่านั้นเอง แต่ดูจะไม่ช่วยให้บรรยากาศดีขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย ...ผมอาจจะเป็นคนเดียวที่รู้สึกอึดอัดแบบนี้ เพราะเท่าที่ดูแล้วว่านยังคงปกติ... นี่เขาไม่รู้ตัวเลยสินะว่าตัวเองน่าเบื่อแค่ไหน...
“ใจเย็นๆนะครับช้ง นี่เพิ่งจะพักกลางวันเอง เรียนอีกสามคาบก็เลิกแล้วล่ะครับ”
“กูรู้ แต่กูเบื่อว่ะว่าน มึงไม่เบื่อบ้างเหรอไง”
“เอ๋? ... ไม่นี่ครับ”เขาเอียงคอทำหน้าเหรอหรา ขัดตาชะมัด!
“มึงเลิกหน้าอย่างนั้นสักทีเถอะ!”
ไอ้ว่านตกใจที่อยู่ดีๆผมไปพูดใส่อารมณ์ใส่เขา ก็เห็นแล้วมันหงุดหงิดนี่! เมื่อไหร่มันจะเลิกตัวหงิมๆแบบนี้สักที ผมเป็นแฟนมันนะครับ ย้ำว่าแฟน! เลิกมาทำตัวเกรงอก เกรงใจผมได้แล้ว!
นี่ผมกับมันก็คบกันมาจะเจ็ดเดือนอยู่แล้ว มากสุดก็แค่จับมือ! มันคืออะไร!! กว่ามันจะแตะตัวผมแต่ละทีนี่คิดแล้วคิดอีก ผมไม่ใช่ตัวเชื้อโรคนะครับ! อะไรมันจะขนาดนั้น นี่ผมได้สุภาพบุรุษหรือสงฆ์มาเป็นแฟนกันแน่ ไอ้ช้งจะบ้าตาย!! นี่ผมเป็นผู้ชายนะครับความรู้สึกอย่างว่ามันก็ต้องมีบ้าง เคยคิดจะลองอ่อยๆมันดูเหมือนกัน แต่ไอ้ว่านมันโง่ ดูไม่ออกหรอกว่าผมต้องการอะไร แล้วจะให้ไปพูดโต้งๆ ถีงผมจะเป็นคนตรงแต่ผมก็ยังอายเป็นนะ!
ไหนจะเรื่องเพื่อนๆผมอีก ที่มันดูจะพยายามไม่ข้องเกี่ยว ถึงมันจะบอกอยู่บ่อยๆว่าไม่อยากรบกวนเวลาผมที่ได้อยู่กับเพื่อน เกรงใจนู้นนี่นั่นสารพัด แต่มันจะไม่ห่างเหินเกินไปหน่อยเหรอ ก็เพื่อนกันทั้งนั้นนี่นา
“ผะ..ผมทำหน้าอย่างไหนหรือครับ?”
“ก็หน้า..หึ้ยยย! ช่างมันเหอะ!” หน้าโง่ๆไงนายว่าน!
“ค...ครับ เอ่อ... เอาจานช้งมาเดี๋ยวผมไปเก็บให้ดีกว่า”
“ไม่ต้อง กูเก็บเอง”
***
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้คุยอะไรกับมันอีก แยกย้ายกันขึ้นห้องเรียน ผมกับว่านเรียนกันคนละห้องมันเรียนวิทย์คณิต ส่วนผมเรียนศิลป์คำนวณ ปกติมันจะเดินมาส่งผมที่ห้องเรียน แต่วันนี้ผมเป็นคนบอกมันเองว่าไม่ต้องมาส่ง และกำชับมันไปด้วยว่าตอนเย็นไม่ต้องรอ ให้กลับไปก่อนเลย ซึ่งมันก็รับคำว่าตามใจผม
นี่ผมคิดถูกแล้วใช่ไหมที่จะเว้นระยะห่างระหว่างมันกับผมบ้าง ที่ทำไปนี่ก็เพื่อตัวผมเองล้วนๆ (แหะๆ) เพื่อให้ผมได้ก้าวออกมา ได้คิดไตร่ตรอง ว่าระหว่างผมกับมันควรดำเนินไปต่อ หรือควรหยุดเพราะถึงจุดอิ่มตัว...
...ผมยังจำวันแรกที่เจอมันได้ ว่านมันเพิ่งย้ายเข้ามาเรียนโรงเรียนเดียวกันกับผมตอนมอสี่ เป็นเด็กใหม่ที่ใครเห็นก็สะดุดตา เพราะอย่างแรกคือมันหน้าตาดี ตามันค่อนข้างดุ ดูหาเรื่อง ติดจะวอนโดนตีนหน่อยๆ เวลาที่มันมองผมแรกๆ ผมยังรู้สึกอยากเข้าไปตั้นหน้ามันซะเหลือเกิน แต่ผมไม่ใช่คนหาเรื่องครับก็ได้แต่คิดเท่านั้น แต่ไม่รู้คนอื่นจะคิดแบบผมและจะเข้าไปหาเรื่องมันจริงๆรึเปล่า ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้สนิทอะไรกับว่านมันเสียด้วยสิ
แต่หลังจากนั้นผมก็ได้รู้จักกับว่านเพราะไอ้แทน ไอ้แทนมันเพิ่งเข้าชมรมดนตรีในช่วงมอสี่เทอมสอง เพราะตอนนั้นวงของผมขาดนักร้องนำพอดี ไอ้ว่านที่ผมรู้จักตอนแรกๆทำเอาผมเงิบไปหลายตลบอยู่เหมือนกัน นิสัยที่ใครๆก็คิดว่ามันน่ะต้องโหด เถื่อน เลวสุดๆ ดูตานั่นสิแค่ตวัดมองก็ขนลุกพรึ่บ ประกอบกับหน้านิ่งๆ เหมือนคนที่คิดอะไรอยู่ตลอดเวลา แต่พอเจอนิสัยจริงๆแม่งกลับตารปัดไปหมด นิสัยหน่อมแน้มไปอีก ไหนจะชอบทำหน้าโง่เอ๋อๆ ทำตัวก็สุภาพบุรุษเกิ๊นนนน คนดีเกิ๊นนนน ติดจะซื่อบื้อไปเลยด้วยซ้ำ แต่เพราะมันเป็นคนดีจริงๆ นั่นเลยทำให้ผมตกลงคบมันเป็นแฟน ....แต่ทำไมเดี๋ยวนี้ มันทำตัว’น่าเบื่อ’เสียเหลือเกิน...
ตอนเย็นหลังเลิกเรียนผมกับเพื่อนก็ซ้อมดนตรีกันปกติ แต่พอรู้ว่าวันนี้จะไม่มีว่านกลับบ้านด้วยกันก็อดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ แต่ผมก็สลัดความคิดนั้นออกไป พยายามโฟร์กัสไปที่คอร์ดเบสที่ผมกำลังซ้อมอยู่ดีกว่า พอเขาอยู่ก็เบื่อเขา แต่พอเขาจะไม่อยู่จะไปคิดถึงเขาทำไม นี่ผมมึนอะไรอยู่รึเปล่าเนี้ยยย!
“นี่มึงเป็นไรอีก ทำหน้าปุเลี่ยนๆ ถ้าปวดมากก็ไปเข้าห้องน้ำไป”ปากหมางี้ ไอ้ฟลุ๊คคนเดียวครับ
กวนทีนอย่างเดียวไม่ว่า ยื่นทีนมาสะกิดขาผมยิกๆอีก ลามปามแล้วสัดหนิ!
“หุบตูดมึงไปเลยเชี่ย แล้ววันนี้มึงไปไหนต่อเปล่า?”
“ถามไม? จะติดสอยห้อยกูไปเป็นเหาฉลามหรา”
“- -”อย่าลีลาพ่อคุณ
“โอเคๆ อย่าทำหน้าแบบนั้น ฮ่าๆๆ กูว่าจะไปสยาม มึงจะไปกับกูเหรอ แล้วผัวมึงละ?” ยังไม่ใช่ผัวโว้ยยยย ถ้าได้เมื่อไหร่จะรีบมาเล่าให้มึงฟังคนแรกเลยสัสส
“สัส กูบอกมันไม่ต้องรอ เดี๋ยววันนี้กูไปกับมึงด้วย”
“เออเคๆ ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับมึงหลังเลิกเรียนมานานละเหมือนกัน คิดถึงช้งชี้จุงเบยย จุ๊บๆ”
“จุ๊บตีนกูนี่มา ที่นั่งเรียนข้างกันทุกวันนี่มึงไม่นับใช่ไหม”
“ฮ่าๆๆ เล่นนิดเล่นหน่อยทำโหดนะมึงง”
หลังจากนั้นไอ้นินจาก็บอกให้เลิกซ้อมพร้อมกับกำชับว่าให้ไปแกะคอร์ดเพลงใหม่มาเพิ่มอีกสองสามเพลง และแจงกำหนดการคร่าวๆ และคิวแสดงของพวกผม ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมกับไอ้ฟลุ๊คก็ตรงไปสยามอย่างที่ตกลงกันไว้ ช่วงเวลานี้ท้องฟ้าเริ่มจะมืดแล้ว แต่ยังพอมีนักเรียนเดินกันอยู่ประปราย ไอ้ฟลุ๊คตรงไปร้านกางเกงยีนส์ที่ตอนนี้ในหมู่วัยรุ่นกำลังเป็นที่นิยม ลองถอดๆใส่ๆอยู่สองสามตัว สรุปก็ได้ยีนส์ที่ตนเองตั้งใจมาซื้อไปสองตัว ราคากระเป๋าเบาเลยทีเดียว หลังจากออกร้านยีนส์ก็ไปต่อร้านเกมส์กับร้านกล้องอีกนิดหน่อย แล้วตัดสินใจกันว่าจะไปกินข้าวก่อนค่อยกลับบ้าน ซึ่งร้านที่ไปกินเป็นร้านธรรมดาฝั่งตรงข้ามกับห้างเวลามากับเพื่อนก็จะมากินร้านนี้ แต่ถ้ามากับหญิงส่วนใหญ่ก็จะกินในห้างตามประสา
“เห้ยช้ง เมื่อกี้กูว่ากูเห็นเชี่ยนัทแว้บๆว่ะ”
ขณะที่กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ จู่ๆไอ้ฟลุ๊คก็พูดชื่อบุคคลที่ผมไม่อยากพบเจอมากที่สุด
“ห้ะ ตอนไหน?”
“เมื่อกี้ เดินผ่านหน้าร้านไปเมื่อกี้เลย กูว่ากินเสร็จแล้วเรานั่งรอสักพักก่อนค่อยออกไปดีกว่า”
...ชิบหายจริงๆกู...
ไอ้นัทหรือเชี่ยนัทที่พวกผมเรียกจนติดปาก มันคือคนที่ตามจีบผมมาตั้งแต่สมัยที่ผมยังมีแฟนเป็นผู้หญิง จนตอนนี้ที่ผมคบกับไอ้ว่านที่เป็นผู้ชาย มันก็หายหน้าหายตาไป ซึ่งถือว่าดีต่อชีวิตผมมากๆ มันเป็นเด็กโรงเรียนคู่อริของโรงเรียนผม เวลามันพาพวกมาหาผมถึงโรงเรียนก็มักจะมีเรื่องวิวาทตามมาเสมอๆเพราะความไม่ถูกกันของเด็กสองโรงเรียน ทำให้ผมใช้ช่วงเวลาชุลมุนนั้นหนีเอาตัวรอดจากมันมาได้แต่ก็ไม่ตลอด มันเป็นคนที่น่ารำคาณมากกกก... ตามตื้อตอแยไม่เลิก จนผมมาคบกับไอ้ว่านอย่างที่บอกนั่นแหละ มันถึงเลิกราไป
ผมนั่งคุยเล่นอยู่กับไอ้ฟลุ๊คจนถึงเวลาสองทุ่มกว่าๆ จึงตัดสินใจจะกลับบ้านกัน
แต่ระหว่างที่กำลังเดินไปขึ้นรถไฟฟ้า ...เหมือนเวลาไม่เป็นใจ ...เจอจนได้สินะ
...เชี่ยนัท...
“ไง~ ไม่เจอกันนานยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะช้ง” ...กูจะอ้วก
หน้าตามันเจ้าเล่ห์มากครับ หน้าไม่หล่อแล้วยังเสือกเป็นตัวโกงอีก ผมกับไอ้ฟลุ๊คนี่จ้องมันเขม็ง ...ไม่น่าไว้ใจ
“หึ แล้วนี่ไอ้hereนั่นมันไม่มาด้วยเหรอ?...” มันคงจะหมายถึงแฟนผม ...ไอ้ว่าน
ก่อนที่แววตามันจะวาวโรจน์เหมือนโกรธอะไรสักอย่าง
“...”
มันก้มลงมากระซิบข้างหูผม เหมือนต้องการจะเน้นย้ำทุกคำพูด
“...แฟนมึงทำกูไว้แสบมากนะ ฝากบอกมันด้วยว่ากูจะตามไปเอาคืน!”
to be continued...
****
จะว่าไปว่านนี่แทบจะไม่มีบทบาทเลย 555 แต่หลังจากนี้นี่มีแน่ๆค่ะ :mc4:
ขอบคุณทุกคนนะคะที่คอยติดตาม
ขอขอบคุณ
คุณB52 ,heroza ,กุ้งเชอรี่ ,TrebleBass ,yowyow ,♠DekDoy♠ ,snowboxs ,dahlia ,IsDeer
คุณเป็นกำลังใจที่ดีให้คนแต่งจริงๆนะคะ :กอด1: :กอด1: :pig4:
แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ :bye2:
-
สงสารว่าน TT^TT ช้งใจร้ายว่ะค่ะ
-
ว่านนี่โหดหลบในหรือเปล่า
-
เอ่อ สงสัยว่าคนที่ fool คงจะเป็นช้งแล้วล่ะ
ดูจากความแค้นที่นัทฝากช้งไปถึงว่านน่ะ
-
ไม่ใช่ว่าที่คนชื่อนัทหายไปตอน ช้งคบกับว่านนี่
เพราะว่านเห็นว่ามาตอแยกับคนที่ตัวเองชอบหรอกนะ แบบไปยำตีนใส่นัท แอ๊บไงๆ อยู่กับช้งเรียบร้อย แต่อีกด้านนึงก็วัยรุ่นใจร้อนทั่วไป :katai2-1:
รอคนแต่งมาดำเนินเรื่องค่ะ ว่าจะเป็นยังไงกันแน่
-
คิดมาตั้งแต่ตอนแรกๆว่าว่านไม่น่าจะเป็นคนเรียบร้อย
หรือว่าเจนท์อะไรแบบนั้นจริงๆหรอก
น่าจะเป็นเฉพาะต่อหน้าช้งมากกว่า
คือไงอะ อยู่กับช้งก็อยากเป็นสุภาพบุรุษ
เพราะอยากให้ช้งชอบอะไรประมาณนี้
ตัวจริงของพระเอกเราน่าจะแบบพวกต่อยตีชอบมีเรื่องถึงได้ย้าย รร.มาหรือเปล่า
(คิดไปไกลละ) o18
ฝากถึงช้งว่า ถ้าว่านกลายเป็นแบดบอยจริง
เธออาจจะอยากให้เค้ากลับมาหงิมๆแบบเดิมนะ
รอตอนต่อไปนะคะ รีบมาน้า :mew1:
-
ช้งเบื่อว่านแล้วจริงๆหรออออออ
เสียใจแทนว่านนนนน. ฮรืออออออ
เราว่าจริงๆว่านคงไ้ม่ได้ใสได้เอ๋อน่าเบื่อหรอก. อาจจะแบดบอยด้วยซ้ำ อาจจะดาร์คจนคาดไม่ถึง มีอริเป็นร้อย ไรเงี้ยยย
แต่พอชอบช้ง ก็เลยทำตัวหงิมๆเรียบร้อย เพราะกลังช้งรับนิสัยจริงตัวเองไม่ได้ ละก็เพื่อให้ช้งปลอดภัยจากอริเก่าตัวเองป้ะ 5555555555 ส่วนเรื่องที่ยังไม่ทำอะไรเกินเลยก๋เพราะรักและให้เกียรติ ไม่รู้แหละเราอยู่ข้างว่านอ้ะ 55555
-
พี่เชื่อว่าน้องว่านต้องมีของ ต้องไม่ธรรมดา!!!
สู้เค้านะลูก!!!!! #แม่ยกน้องว่าน
ติดตามค่าๆๆๆๆ อัพบ่อยๆน๊าาาาา จุ้บบบบ :จุ๊บๆ:
-
เบื้องหลังว่านต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ
-
อ่าว ว่านไปทำไรไว้อ่ะ หรือว่าที่นัทห่างหายไปหลังจากที่เป็นแฟนกะว่าน ก็เป็นเพราะฝีมือว่านอ่ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ว่านต้องมีอะไรแน่ๆ
:hao6:
-
ช้งนี่มีของดีแต่ไม่รู้จักรักษาแหะ สรุปแล้วช้งโง่สุด
-
อ่าวว่านไม่ใช่หนิมๆ อย่างที่คิดแล้วดิงี้ :m4:
-
Chapter 4
.
.
.
“ช้ง! มึงไปเอาจูนเนอร์มาเทียบเสียงที กูว่ามันเพี้ยนๆว่ะ”
“ไอ้ช้ง! ช่วยกูยกกลองหน่อย”
“เห้ยช้ง มึงเห็นสายแจ็คกูป้ะ นี่กูเดินหานานแล้วเนี่ย”
และอีกหลายๆช้งตามมา วันนี้วุ่นวายมากครับ เพราะมีงานคริสมาสต์ของโรงเรียน ไม่เพียงแต่ผมเท่านั้นที่วุ่นวาย คนอื่นๆก็ไม่แพ้กัน วันนี้ผมต้องตื่นแต่เช้าเพื่อมาเตรียมของ พวกเครื่องดนตรีที่จะแสดงตอนบ่ายของวันนี้ ทุกคนเดินกันให้วุ่นไปหมด
หลังจากที่เจอเชี่ยนัทวันนั้น นี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้วครับ และเป็นสองอาทิตย์ที่ผมไม่มีเวลามานั่งคิดมากเรื่องของว่านเลยเพราะต้องจัดเตรียมงานคริสมาสต์ หน้าที่ผมไม่มีอะไรมากเพราะเจ้าภาพงานคริสมาสต์เป็นหน้าที่ของมอหก แต่ผมต้องเตรียมเพลงแสดงบนเวที จึงต้องซ้อมหนักตลอดสองสัปดาห์ ทำให้ผมได้เจอว่านน้อยลง และก็ทำให้ลืมเรื่องที่ไอ้นัทพูดไว้ไปเลย
“ไงตัวแสบ มานั่งหลบมุมอยู่นี่นี่เอง” พอเงยหน้าไปเจอคนทัก ผมแอบชะงักนิดนึง
“เฮ้ยเจ้ มาไมเนี่ย แล้วไหงเดินมาด้วยกันได้?” เจ้ส้มเช้งของผมแต่งตัวมาเต็มมากครับ เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงดิสโก้แพ้นท์สีแดงเลือดหมู ใส่หมวกพร้อมกับเหน็บแว่นกันแดดอันโตมาด้วย เปรี้ยวเข็ดฟันไปอีก แถมเดินมาพร้อมกับไอ้ว่าน คนนึงก็สวยอีกคนก็หล่อ ดูเหมาะสมกันแบบแปลกๆ
“แหมมม เจ้จะมาดูน้องชายเจ้แสดงบ้างไม่ได้หรือไงยะ แล้วนี่เจ้บังเอิญเจอน้องว่านพอดีเลยบอกให้พามาหาแกหน่อย ไม่งั้นคงไม่เจอ โทรมาก็ไม่รับไอ้เด็กคนนี้หนิ!”
สงสัยโทรศัพท์ผมคงจะวางไว้ในกระเป๋าอยู่ในห้องชมรมนั่นแหละครับ เพราะกว่าจะจัดของเสร็จก็เกือบเที่ยงเข้าไปแล้ว ผมกับไอ้ฟลุ๊คเลยตัดสินใจไปซื้อข้าวมากินกันตรงข้างเวทีแทน เพิ่งกินเสร็จ เจ้ก็เข้ามาทักผมนั่นล่ะครับ
“เอาน่า เจ้อย่าบ่นเป็นคนแก่ดิ ดูดิ้หน้าเหี่ยวหมดละน่ะ” พูดจบก็โดนฝ่ามือพิฆาตของเจ้ ให้ได้เจ็บแปล้บๆ
นี่เป็นน้องเป็นนุ่งก็ไม่ยอมออมแรงให้เลยนะ!
ก่อนที่พี่สาวผมจะหันไปสนใจไอ้ฟลุ๊คที่นั่งอยู่ข้างๆผมแทน อีกคนที่เดินมาพร้อมกับพี่สาวผมก็หย่อนตัวนั่งลงที่ว่างข้างๆผม ....
“สู้ๆนะครับช้ง”
“อืม... แล้วนี่วันนี้มึงไม่ต้องทำอะไรเลยเหรอ?”
“...ไม่นี่ครับ”
“กูนึกว่าจะมารุ่นพี่มาทาบทามมึงไปแสดงละครเวทีเสียอีก”
“โธ่ ไม่มีหรอกครับ ใครเขาจะมาเลือกหน้าตาอย่างผมไปแสดงกัน”
หน้าตาอย่างมึงนั่นล่ะเวิร์ค! คงเรียกสาวๆจากโรงเรียนอื่นได้ตรึมเลย.... ติดอยู่ที่มึงมันไม่มีเสน่ห์นั่นแหละ มันถึงไม่เวิร์ค! ไอ้ช้งล่ะปวดเฮด
“ผมว่าช้งไปเตรียมตัวได้แล้วล่ะครับ แสดงบ่ายโมงไม่ใช่เหรอ?”
“เอ้อ! จริงด้วย ...ไอ้ฟลุ๊ค! มึงโทรตามพวกไอ้จามาสิ้ จะบ่ายโมงแล้วเนี่ย”
คนเริ่มทยอยมาจับจองพื้นที่หน้าเวทีกันแล้ว มีทั้งเด็กโรงเรียนผม รวมไปถึงศิษย์เก่า และคนอื่นๆจากนอกโรงเรียนมากหน้าหลายตาเต็มไปหมด จนผมอดตื่นเต้นไม่ได้ พิธีกรชายสองคนที่เป็นพี่มอหกขึ้นไปเกริ่นนำบนเวทีแล้ว วงแรกที่จะขึ้นไปเล่นเป็นเด็กมอต้นที่มีฝีมือใช้ได้ทีเดียว ต่อจากนั้นก็จะเป็นน้องมอสี่ที่แสดงร่วมกับวงดุรยางค์เป็นเพลงแนวสบายๆ แล้วหลังจากนั้นถึงจะเป็นคิวของวงผมซึ่งเป็นตัวแทนมอห้าขึ้นแสดง...
“และแล้วก็แสดงจบไปอีกวงนะครับผม ไม่น่าเชื่อว่าจะนำเอาเครื่องเป่ามาเล่นรวมกับเครื่องดนตรีแนวสตริงได้อย่างลงตัวขนาดนี้” พิธีกรประกาศ ...ในขณะที่ผมลองเทสเสียงเบส โอ้ยตื่นเต้นครับ คิวต่อไปแล้ววว
“คงต้องยกความดีให้กับหัวหน้าวงโยธวาทิตเขาละครับพี่กัน”
“จริงด้วยครับ ...เอ้า วงต่อไปขึ้นมาแสตนบายแล้ว แอบกระซิบว่านักร้องนำวงนี้หล่อมาก แต่น้อยกว่าผมนิดนึงนะ ฮ่าๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆ กล้าพูดนะครับคุณ ...งั้นอย่าเสียเวลากันเลยดีกว่า ขอเชิญพบกับวงอดัมมม!!!”
พอสิ้นเสียงพิธีกร เสียงกรี้ดก็ดังกระหึ่มทันทีครับ แต่คงไม่ใช่เสียงเด็กโรงเรียนผมแน่นอน ย้ำอีกทีว่าโรงเรียนผมเป็นโรงเรียนชายล้วนครับ แต่ก็ไม่แปลกใจเพราะงานนี้เป็นงานเปิด ใครก็สามารถมาได้ จึงไม่แปลกที่มีผู้หญิงเยอะพอสมควร ...ก็ขนาดเจ้ส้มเช้งพี่สาวผมยังมาเลย - -
จริงๆแล้ววงผมนี่หน้าม้าค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ ก็ไอ้นินจานอกจากจะเป็นหัวหน้าวงผมแล้ว มันยังเป็นหัวหน้าชมรมดนตรีอีกด้วย ทำให้พวกเด็กดุริยางค์ถือเครื่องดนตรีกระโดดย๋องแย๋งอยู่หน้าเวทีให้เพรียบ ไหนจะไอ้บอสมือกีต้าร์ที่รู้จักคนไปทั่วโรงเรียน จนลามไปถึงโรงเรียนหญิงล้วนละแวกนี้ด้วย แต่เด็ดสุดคงจะเป็นไอ้แทนนี่แหละ หล่อแย่งซีนสุดๆ แค่มันยืนยิ้มโยกตัวหน่อยๆก็เรียกเสียงกรี้ดได้แล้ว แต่พอตอนมันอ้าปากโชว์พลังเสียงเท่านั้นแหละหล่อปรอทแตกไปอีกก มีเสน่ห์ชวนหลงใหลสุดๆ!(อิจฉา) ....ส่วนผมกับไอ้ฟลุ๊ค ส่วนใหญ่มีแต่เพื่อนๆนั่นแหละที่มาดู แบบว่าแห่กันมาทั้งห้อง แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจ ...ก็มีแต่ผู้ชายนี่ครับ เพราะงั้นกระผมขอข้ามการบรรยายจุดนี้.
ตกลงวงผมได้เล่นทั้งหมดแปดเพลงครับ หลังจากนั้นก็จะคืนเวลาทีให้กับพี่ๆมอหก ซึ่งแปดเพลงนั้นเป็นแนวร็อคทั้งหมด ทั้งเพลงไทยและสากล...
จนตอนนี้เล่นมาได้ถึงเพลงที่ห้าแล้วครับ ผมยังไม่รู้สึกเหนื่อยเลย อาจเป็นเพราะเวลามองลงไปข้างล่างเวทีจะเห็นคนที่มาดูคอนเสิร์ตหลายๆคนกระโดดไปพร้อมๆกับจังหวะเพลง ทำให้รู้ว่าพวกเขาสนุกไปพร้อมกับเรา ก็ทำให้ผมหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง มีแรงโยกต่ออีกเป็นสิบๆเพลงเลยเอ้า!
แล้วนั่น ...พี่สาวผมจะเต้นแรงไปไหม! หัวเหอฟูหมดละ.. แล้วดูทำ! มากอดคอไอ้ว่านเต้นอีก ใกล้ชิดเกินไปแล้วว ...ฮึ เห็นว่าเป็นพี่สาวผมหรอกนะถึงยอมหยวนให้อ่ะ ถ้าเป็นหญิงอื่นนี่ปรี้ดนะบอกเลย!.. แล้วนี่อีกคน ยืนเฉยไม่หวงเนื้อหวงตัวเลยยย ขนาดผมเป็นแฟนยังไม่เคยเลยนะ! ..นั่นๆ ยังไม่รู้ตัว มาส่งยิ้มหวานให้อีกนะ น่าหมั่นไส้ที่สุดเลยครับผม!
จนแล้วจนรอด ผมก็เล่นมาถึงเพลงสุดท้ายแล้วครับ พวกผมตกลงกันว่าจะเล่นเพลงมันๆตั้งแต่เพลงแรกยันเพลงสุดท้าย ไม่มีเพลงช้าคั่นสักเพลงเดียว สงสารก็แต่ไอ้แทน ไม่มีเวลาให้มันได้พักหายใจ สมน้ำหน้า! ฮ่าๆๆ และเพลงสุดท้ายที่เลือกมานี้ก็คือ เพลงจันทร์เจ้า ของSlot machine
“มาถึงเพลงสุดท้ายกันแล้วนะครับผมมม ไหน ขอเสียงชาวร็อคหน่อยย!”
“เฮ้!!!” ไอ้แทนยิ้มกว้างชูนิ้วโป้ง ก่อนจะขึ้นท่อนร้อง...
“ วันที่เรานั้นเคยเอ่ยคำร่ำลา เป็นคำสัญญาย้ำเตือนความทรงจำ
ว่าความเป็นจริงแม้ทุกสิ่งเวียนหมุนไป ข้างในหัวใจเหลือเพียงรักนิรันดร์
ก็เพราะเวลาไม่อาจจะคืนย้อนมา แค่ปล่อยให้ลมพัดพาไปฉากสุดท้าย
ในวันไหนที่ใจของเธออ่อนแรงล้า จันทร์เจ้าขาฉันวอนข้อความฝากบอกเธอ
ก่อนหลับฝันให้มองพระจันทร์ ดูดดื่มความสัมพันธ์ ที่ส่องกระทบเธอ
I say goodbye
อาจมีบางคราวแสงมาบดบังสายตา ทำคำสัญญาเหลือเพียงความมืดดำ
แต่ในราตรีนี้จะกลับมาเหมือนเดิม แววตาของเธอเติมให้รักงดงาม
ร้องบรรเลง เสียงเพลงเทาๆ ท่ามกลางหมู่ดาวร้อยเรื่องราวนับพัน
วันเดือนปีจะคอยมองดู จันทร์กระจ่างจะคอยเคียงคู่ ส่องลงมาเพื่อคอยเฝ้าดู ให้รักกลายเป็นศรัทธา
ในวันไหนที่ใจของเธออ่อนแรงล้า จันทร์เจ้าขาฉันวอนข้อความฝากบอกเธอ
ก่อนหลับฝันให้มองพระจันทร์ ดูดดื่มความสัมพันธ์ ที่ส่องกระทบเธอ
I say goodbye… “
เพลงนี้นอกจากจะมันส์แล้วยังพิเศษตรงที่ผมได้เล่นโซโล่เบสด้วยครับ ก็คือท่อนนี้นี่แหละ ถึงเป็นแค่ท่อนสั้นๆแต่ก็เรียกเสียงกรี้ดได้เหมือนกันนะครับ!! ขอพื้นที่อวดหน่อย! ฮ่าๆๆ
“ I say goodbye …I say goodbye …I say goodbye ……I say goodbye”
****
หลังจากที่แสดงเสร็จแล้ว ก็ต้องส่งเวทีให้แก่วงของมอหกต่อ แล้วหลังจากนั้นก็จะเป็นคอนเสิร์ตของศิลปินที่ทางโรงเรียนผมได้จ้างมาขึ้นแสดง ซึ่งของแบบนี้ คนรักดนตรีแบบผมไม่มีทางพลาดอยู่แล้ว ...แต่เมื่อกี้นี้ผมยังปริ่มไม่หายเลยให้ตายสิ ไม่คิดว่าจะได้ความร่วมมือและเสียงตอบรับเกินคาดขนาดนี้ ><
“อร้ายย เมื่อกี้แกเจ๋งสุดๆไปเลยน้องชาย เจ้นี่กรี้ดจนเสียงแหบไปหมดละ ไม่คิดเลยนะว่าน้องเจ้จะมีมุมเท่ห์ๆแบบนี้ด้วย”มาถึงก็ขยี้หัวผมเลยครับ โอ้ยหมดหล่อพอดี!
“แน่สิเจ้เช้ง ให้มันรู้ซะมั่ง ฝีมือน่ะฝีมือ”ได้ทีก็ขออวดหน่อยเถอะ อย่ามาเบะปากใส่ช้งนะเจ้
“หืมม ได้โชว์หน่อยเดียวทำเป็นโม้”ขัดตลอดแบบนี้... เดาถูกครับ ไอ้ฟลุ๊คคนเดิม!
“ยุ่งน่า.. เอ้อเจ้ แล้วไอ้ว่านไปไหนแล้วล่ะ?”ผมมุ่ยหน้าใส่ไอ้ฟลุ้ค ก่อนจะหันไปถามเจ้
“อ๋ออ เห็นมีเพื่อนเดินมาทัก แล้วเขาก็ขอตัวไปคุยกับเพื่อนที่อื่นก่อน เพราะตรงนี้เสียงมันดัง”
...นอกจากไอ้แทนแล้ว ว่านมันมีเพื่อนคนอื่นด้วยเหรอ?...
“เพื่อนผู้ชายหรือผู้หญิงอ่ะเจ้?”
“ผู้ชายสิยะ ถ้าเป็นผู้หญิงเจ้ไม่ให้ไปคุยกันสองต่อสองในตอนที่น้องชายเจ้ไม่อยู่ด้วยหรอก...”
“^^”รักเจ้เช้งจัง
“แต่จะว่าไปเหมือนเจ้เคยเห็นหน้าที่ไหนมาก่อนนะ... รู้สึกว่าจะไม่ใช่โรงเรียนเรา”
ใครวะทีนี้ ยากละ...
“งั้นผมไปตามหามันก่อนดีกว่า มันไปทางไหนวะเจ้”
“เห็นเดินไปทางหน้าโรงเรียนอ่ะ น่าจะใช่นะ เจ้ไม่แน่ใจ”
“โอเคๆ ...ไอ้ฟลุ๊คฝากเจ้กูด้วยเดี๋ยวกูมา”
“เออๆ ไปตามหาผัวมึงเถอะ”ไอ้ฟลุ๊ค ไอ้กวนตีน ผมสะบัดนิ้วกลางใส่มันก่อนจะเดินตรงไปทางหน้าโรงเรียน
เอ... ไม่เห็นมีใครเลยนี่หว่า มีซุ้มขายอาหารอยู่ประปราย แต่คนก็ไม่ค่อยมีนะ เพราะส่วนใหญ่ไปออกันอยู่ที่เวทีคอนเสิร์ตกันหมด ...แล้วไหนไอ้ว่านวะ นี่กูจะเดินออกนอกโรงเรียนแล้วนะเนี่ย หายหัวไปไหน! …ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองแว้บออกไปนอกโรงเรียนหน่อยแล้วกัน เผื่อมันจะออกไปคุยกันในร้านกาแฟแถวนี้
ผมเดินชะโงกมองในร้านทุกร้านละแวกนี้ ตั้งแต่ร้านกาแฟจนร้านข้าวแกง ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา ...ที่ผมมาเดินหามันนี่เพราะความเสือกล้วนๆเลย อยากรู้ว่าเพื่อนมันจะเป็นคนแบบไหน... แต่ตอนนี้ถอดใจแล้วครับ บางทีมันอาจจะไม่ได้ออกมาข้างนอก เผลอๆอาจจะยังอยู่ในโรงเรียนนั่นแหละ ผมว่าผมกลับไปหามันในโรงเรียนต่อดีกว่า บางทีเจ้อาจจะมั่ว สรุปมันเดินไปหลังโรงเรียนอะไรอย่างนี้
....แต่ขณะที่ผมกำลังเดินย้อนกลับไปโรงเรียน ก็ได้ยินเหมือนเสียงคนคุยกันมาจากซอกเล็กๆที่ผมเพิ่งเดินผ่าน เสียงแรกผมคลับคล้ายคลับครา คุ้นๆว่าเหมือนจะเป็นเสียงไอ้เชี่ยนัท โรงเรียนมันก็อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนผมเท่าไหร่ ถ้ามันจะมาแถวนี้ก็คงไม่แปลก และถ้าเป็นเสียงมันจริงๆ ผมคงต้องเร่งฝีเท้าแล้วล่ะ
“ยังไม่เข็ดอีกเหรอ”
กึก....
แต่เสียงที่สองทำเอาผมที่กำลังจะเร่งฝีเท้าต้องหยุดชะงักกึก เสียงมันเบามาก เพราะผมเดินออกมาห่างแล้ว แต่ถึงเบายังไงผมก็จำเสียงนี้ได้ ผมมั่นใจ ...ว่าเป็นเสียงแฟนผม!
ผมรีบถอยหลังกลับไปตรงซอกนั้นใหม่ และเกือบจะเดินอกผายไหล่ผึ่งเข้าไปแล้ว ถ้าไม่ติดที่ไอ้เชี่ยนัทมันพูดประโยคต่อไป บางทีผมควรแอบดูลาดเลาก่อน... ว่าแต่ แบบนี้มันไม่เรียกว่าเพื่อนกันแล้วเจ้!
“หึ กูฝากสุดที่รักกูมาบอกมึงแล้วไง ว่าวันนี้กูจะมาเอาคืนมึงน่ะไอ้ว่าน!”
ชิบหาย! ลืมเรื่องนี้ไปเลย ทั้งๆที่ตอนนั้นสงสัยแทบตาย!
ผมย่อตัวแอบดูพวกมันอยู่ตรงมุมอับ เห็นไอ้นัทยืนอยู่กับพวกมันอีกสองคนที่ยืนขนาบข้าง ส่วนไอ้ว่านยืนอยู่คนเดียว อย่างนี้มันหมาหมู่นี่หว่า แม่งไม่แฟร์.... ไอ้ว่านมันขมวดคิ้วนิดหน่อย สงสัยคงงงว่าผมกับไอ้นัทไปเจอกันตอนไหน แต่อย่าพึ่งไปโฟร์กัสจุดนั้น กูไม่นอกใจมึงโดยการไปคบชู้เป็นไอ้นัทแน่นอนนะว่าน แต่มึงช่วยแก้ข้อสงสัยกูก่อนดีกว่าว่าทำไมไอ้เชี่ยนัทมันถึงดูแค้นมึงขนาดนี้ ไอ้ช้งล่ะงง!
“มึงจะเอาไงก็ว่ามา”ไอ้ว่านทำหน้าเบื่อหน่าย ..แต่โอ้ก็อดดด ไม่เคยเห็นมุมนี้ของมันเลยครับ!
“ก็เอาคืนมึงจากคราวที่แล้ว ที่มึงเล่นกูซะน่วมเพราะกูไปมอมเหล้าช้งไงไอ้สัด!”
ห้ะ! เรื่องนั้นมันนานแล้วนี่หน่า ก่อนที่ผมจะคบกับไอ้ว่านด้วยซ้ำ ผมจำได้ว่าวันนั้นเป็นตอนที่เพิ่งขึ้นมอสี่ใหม่ๆ และผมก็ไปเลี้ยงฉลองส่งเพื่อนในห้องที่ไปเรียนต่อต่างประเทศกันที่ผับ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนที่ไปผับก็ไม่ได้มีแค่ห้องผมเท่านั้น แต่ก็มีคนอื่นๆที่รู้จักกันไปเยอะพอสมควร และบังเอิญที่ไอ้นัทมันรู้จักกับเพื่อนผม มันเลยเนียนมานั่งโต๊ะเดียวกันกับผม และคอยชงเหล้าให้ ไอ้ตัวผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร อาจจะเพราะวันนั้นมันไม่ค่อยมายุ่มย่ามผมด้วย วันนั้นเลยดื่มไปเยอะพอสมควร จนมาได้สติอีกทีก็ตอนเช้าผมนอนอยู่ที่บ้านไอ้ฟลุ๊ค มันเล่าให้ฟังว่าผมโดนเชี่ยนัทมอมเหล้า แต่ก็ไม่ได้เล่าอะไรต่อ... ถึงได้ไม่รู้ไง! ว่าวันนั้นว่านมันไปด้วย?! แถมไอ้ว่านเนี่ยนะที่เล่นไอ้นัทซะน่วม?!!!! ว้อททท...?
“...ไม่ใช่เพราะมอมเหล้าอย่างเดียว แต่เพราะมึงจะปล้ำช้งต่างหาก”ว่านมันพูดเสียงนิ่งๆ แต่หน้านี่โหดมากกกก โอ้วว! ใครจะปล้ำผม ผมไม่สนใจละตอนนี้ ...ผมสนใจแต่ว่าน แฟนผมแม่งโคตรเท่ห์เลยว่ะครับ! ทำไมนะทำไม ผมไม่เคยเห็นมุมนี้เลย!
“ยังไงก็เหอะ มึงมันมารผจญความรักกู! ตอนนี้กูไม่ได้อ่อนแอเหมือนครั้งแรกที่กูเจอมึงแล้ว วันนี้แหละกูจะกระทืบมึงให้สะใจ”ไอ้นัทมันกระชากคอเสื้อว่าน แล้วตะคอกใส่หน้า
“วิธีหมาหมู่แบบนี้น่ะเหรอ?”ว่านมันปรายตามองไอ้สองคนที่ขนาบข้างนัทอยู่
“ได้ ตัวต่อตัว กูมั่นใจว่ากูจะชนะมึง!”ไอ้นัทมันพยักหน้าเหมือนให้สองคนนั้นออกมาดูต้นทาง
ชิบหายละ! กูควรเดินหนีออกจากตรงนี้ไปก่อนรึเปล่า หรือว่าควรเข้าไปห้าม เอาไงดีล่ะ คิดสิคิดๆๆๆ ถ้าเข้าไปห้ามยังไงไอ้นัทก็คงไม่หยุด แต่ถ้าไม่เข้าไปช่วยแล้วไอ้ว่านมันจะสู้ไหวเหรอ โอ้ยยย ไอ้สองคนนั้นมันเดินออกมาแล้ววว... สรุปผมเลยรีบวิ่งไปตรงร้านน้ำที่อยู่ใกล้ๆ แกล้งทำเป็นสั่งชานมไข่มุก เหลือบไปเห็นมันยืนคุยกันอยู่ แต่ผมไม่กล้าหันไปมาก กลัวมันเกิดรู้จักผมขึ้นมาจะยุ่งเอา
จนผ่านไปแล้วสิบนาทีก็ยังไม่มีใครออกมา แต่สักพักไอ้สองคนนั้นก็เดินกลับเข้าไปในซอกใหม่ ผมเลยย่องตามไปดู...
...โอ้โห ไอ้นัทนอนเดี้ยงสภาพดูไม่ได้เลยครับ แต่ไอ้ว่านนี่ผมไม่เห็นว่าหน้ามันจะเละไปรึยังเพราะมันยืนหันหลังอยู่ แต่ดูไอ้สองลูกสมุนของไอ้นัทจะโกรธมากครับ ...เอ๊ะ หรือบางทีอาจจะเป็นเพื่อนไอ้นัท เพราะถ้ามีคนมาทำไอ้ฟลุ๊คจนเละเหมือนสภาพไอ้นัทตอนนี้ ผมก็คงไม่ยอมเหมือนกัน
“ไอ้เหี้ยมึงทำเพื่อนกู!!”....แต่เพื่อนมึงเริ่มก่อนนะ - -
ผลั้วะ!!
เห้ยสองรุมหนึ่งแบบนี้มันไม่แฟร์! ผมทนอยุ่เฉยไม่ได้แล้วครับตอนนี้ เอาก็เอาวะ! ถึงผมจะไม่เก่งเรื่องชกต่อย แต่ของแบบนี้คงต้องใช้สันตชาตญาณของลูกผู้ชายล้วนๆละ!
พลั่กก!
ผมกระโดดถีบไปที่กลางหลังของไอ้คนที่ล็อกแขนว่านของผมเอาไว้ ...เอาสิ ตีนกูก็หนักเหมือนกันนะเว้ยย
“ช้ง! มาได้ไงครับ” ในขณะที่ว่านหันมาสนใจผม ก็โดนพวกนั้นเล่นทีเผลอ โอ้ยยต่อยเข้ามุมเดิม ผมเห็นแล้วซี้ดแทน
“อย่าเพิ่งสนใจกูได้ไหมเล่า!”
ผมรีบไปกระชากหลังคอเสื้อไอ้คนนั้น แล้วที่เหลือว่านก็เป็นคนจัดการทั้งหมด... และก็เป็นเรื่องใหม่ที่ผมเพิ่งรู้เกี่ยวกับตัวว่านอีกอย่างนึง ก็คือมันต่อสู้เก่งมากกกก! เมื่อกี้นี้ผมแทบไม่ได้ทำอะไรเลย
…ตายละ ถ้าเกิดมันรู้ว่าผมคิดเบื่อมัน มันจะยำตีนผมเละไหมเนี่ยยย :serius2:...
To be continued…
*****
หลายคนเดาทางน้องว่านออกนะคะ นางแอบแซ่บ
คนแต่งเลยขอแปะอิมเมจน้องว่านเรียกแม่ยกกันสักหน่อย
image ว่าน :-[
(http://i60.tinypic.com/1g6es8.gif)
อิมเมจน้องว่านที่คนเขียนตั้งไว้จะประมาณนี้อ่ะค่ะ TOP bigbang คือหล่อแล้วตาดุๆ
ไม่รู้จะถูกใจกันรึเปล่า คือพยายามให้ตัดกับคาแรกเตอร์ติ๋มๆที่ช้งบอกว่าขัด ในตอนแรกๆน่ะค่ะ
คุณ ให้ตายสิพับผ่า ,B52 ,snowboxs ,heroza ,nevergoodbye ,
GETIIZ ,MESAAAAA ,IsDeer ,yowyow ,mukmaoY ,Moose ,Satanza321
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ
:pig4:
-
คงจะเปลี่ยนความคิดใหม่ได้นะซ้งคราวนี้ ดูสิว่านเท่ขนาดนี้ ใจละลายเลยอะ
-
ช้ง ตอนท้ายนี่คิดเอาฮาใช่มั่ย
คคงไม่ได้กลัวตรีนว่านจริงๆ หรอกนะ
-
ต๊าย!!!!! ช้มได้แฟนแซ่บสมใจแน่ๆเลย
ปล.อิมเมจน้องว่านได้ใจสุดๆ เล่นเอาแบบปู่ท็อปมาเลย โดนใจสุดๆ
-
ว่านเริ่มน่าสนใจแล้วละสินายช้ง :m4:
เกือบก้าวพลาดซะแล้ว :laugh:
-
กรี้ดดดดดดดดดดด
น้องว่านแซ่บลืมมมมมม
ถ้าน้องช้งยังยืนยันที่จะเบื่อน้องว่าน กรุณาส่งมาทางนี้เลยขร่าาาาาาา. อร้ายยยยยย
ส่วนอินัทนี่สมน้ำหน้า หยอดน้ำข้าวต้มไปเลยแกกก
บังอาจมามอมเหล้าจะปล้ำช้ง!!!
-
ไม่ธรรมดาซะแล้ว ว เลิกไปน่าเสียดาย เป็นผู้ชายที่น่าค้นหา
:hao7:
-
คราวนี้ก็ไม่น่าเบื่อแล้วนะ
ถ้าชอบรุนแรงก็บอกเลย เดี๋ยวว่านจัดให้
-
555 นึกภาพท็อปติ๋มๆม่ายออก
เราดันเป็นvip ในเส้นเลือดซะด้วย
ขอจิ้นกะน้องจีไปก่อน555
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ว่านของเจ้ > <!
ช้ง หายเบื่อแล้วเนาะลูก 55555555555
-
Chapter 5.1
.
.
.
“ตกลงมีอะไรที่กูยังไม่รู้เกี่ยวกับมึงอีกไหม?”
ผมถามว่าน ว่านที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนผม แต่ผมกลับไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลยสักอย่างเดียว จากตอนแรกที่คบกันมา จนมาวันนี้ที่มีเรื่องอะไรให้ประหลาดใจไปหมด จากเมื่อก่อนที่วันๆผมเห็นมันเข้าแต่ห้องสมุด ไม่เคยเห็นมันเล่นกีฬาอะไรเลย แต่มาวันนี้มันกลับแตะต่อยเก่ง แข็งแรงมาก เหมือนกับเป็นเรื่องที่ถนัด ....ไม่รู้ล่ะ ยังไงวันนี้ผมก็ต้องคุยกับมันให้รู้เรื่อง
ส่วนเรื่องไอ้นัทมันจะเป็นยังไงผมไม่สนหรอก ทิ้งมันไว้ในตรอกนั้นกับพวกลูกสมุนมัน สมน้ำหน้า เล่นกับใครไม่เล่น!
หลังจากนั้นไอ้ว่านก็พาผมมาที่คอนโดมันที่อยู่ติดกับรถไฟฟ้า ผมจัดการทำแผลให้มัน ที่มีรอยฟกช้ำเพียงเล็กน้อย แต่ที่เห็นชัดก็คงจะเป็นที่มุมปากที่โดนชกนั่นแหละ นอกนั้นก็ไม่เท่าไหร่ ไม่ได้สะเทือนความหล่อมันแม้แต่น้อย และยิ่งทำให้มันดูหล่อเลวเพิ่มขึ้นอีกพอแปะพลาสเตอร์ที่มุมปากไว้แบบนี้
“หมายถึงอะไรล่ะครับช้ง”มันถามกลับ หลังจากเอากล่องพยาบาลไปเก็บ แล้วพาผมมานั่งบนเตียง
แหน่ะ... ยังจะมาทำท่าสงบเสงี่ยมเจียมตัวอีก
“มึงไม่ต้องมาพูดเพราะๆกับกูก็ได้นะ เอาแบบที่เป็นตัวตนของมึงจริงๆเหอะ”ผมกอดอกเชิดหน้าบอกมัน
“ไม่เอาอ่ะ ผมพูดแบบนี้กับช้งจนชินไปแล้วนี่ครับ”มันพูดยิ้มๆ
อย่ายิ้ม ....กูเขิน-///-
“อ..เออๆ เรื่องของมึง แล้วนี่มึงต่อสู้กับเขาเป็นด้วยเหรอวะ ทำไมกูไม่เห็นรู้เลย”
“ผมเรียนพวกศิลปะป้องกันตัวมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะครับ...”มันยิ้มอีกแล้ว
“แค่นั้น?” ผมจ้องมันแบบจับพิรุธ เพราะท่าทางมันเหมือนปิดบังอะไรไว้
“โอเคๆ ผมยอมแพ้....” หลังจากที่ผมจ้องมันสักพักจนเหมือนมันทนไม่ไหว มันยกมือสองข้างขึ้นมาเหมือนประมาณว่า ยอมแล้วๆ ก่อนจะยอมพูดต่อ
“....ก่อนที่ผมจะย้ายมาเรียนที่นี่ตอนนั้นผมเรียนอยู่เมริกาน่ะครับ ที่นั่นเอ่อ ...ก็มีเรื่องค่อนข้างบ่อย เลยถูกเรียกตัวกลับมาเรียนมอปลายที่ไทย จะได้อยู่ใกล้หูใกล้ตาคุณแม่น่ะครับ”
“เป็นเด็กเกเร?”
“เอ่อ.. ก็ไม่เชิงครับ”ไม่ต้องมาทำหน้าหงอยเลย ตอนนี้กูฉลาดแล้วโว้ย
“แล้วทำไมตอนอยู่กับกูมึงไม่เห็นเป็นงี้เลย เนิร์ดซะ”
“ก็ผมชอบช้งหนิ ...ไอ้แทนบอกผมว่าช้งชอบคนดี แล้วก็ไม่เคยชอบผู้ชายมาก่อน ผมก็เลยพยายามเปลี่ยนตัวเองใหม่ ทั้งๆที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย พยายามตั้งใจเรียนเพราะจะได้เอามาสอนช้งได้ เพื่อจะได้ใกล้ชิดช้ง พยายามทำตัวสุภาพเพื่อให้ช้งประทับใจ พยายามไม่มีเรื่องกับใคร พยายามไม่พูดคำหยาบ ...แต่สุดท้ายช้งก็รู้อยู่ดีว่าจริงๆแล้วผมไม่ใช่คนแบบนั้น”
พระเจ้า!... มันทำผมเขินยิ่งกว่าตอนที่มันมาขอผมเป็นแฟนอีกครับเนี่ย><
“อะ...เอ่อ แต่เดี๋ยวนะ กูไปพูดตอนไหนว่ากูชอบคนดี สุภาพ เรียบร้อย ไม่พูดคำหยาบ”
“ก็... ไอ้แทนบอกผมมา” มึงก็เลยพยายามเปลี่ยนตัวเองมากมายขนาดนี้อ่ะนะ! ผมประทับใจนะ แต่ว่า....
“กูไม่เคยพูดแบบนั้นสักหน่อย...“
“....”
“....กูว่ามึงโดนไอ้แทนหลอกแล้วล่ะว่าน”
O_O! <<หน้าไอ้ว่าน
มันทำหน้าช็อค ฮ่าๆๆ ตลกชิบหาย แต่ผมต้องพยายามกลั้นขำจนตัวเกร็ง โธ่ ว่านลูกพ่อ นี่มึงพยายามทำตัวเป็นคนดีมาตลอดเจ็ดเดือนที่คบกัน ดีมากซะจนกูเบื่ออ่ะ เพราะมึงไม่เป็นตัวของตัวเองนี่ไง ...แต่หน้ามึงก็ดูไม่ใช่คนโง่นะ ไหงโดนไอ้แทนตุ๋นจนเปื่อยแบบนี้ล่ะลูก โอ้ยยย ฮ่าๆๆๆ
“ไอ้เหี้ยแทนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”
มันทิ้งตัวลงนอนบนเตียงแล้วตะโกนลั่น เป็นผม ผมก็โกรธครับ ฮ่าๆๆๆ แต่ตอนนี้ขำมากกว่า ไอ้ว่านมันเอามือปิดหน้าไว้แน่น หูงี้แดงแจ๋ ไม่รู้ว่าโกรธไอ้แทน หรือว่าอายกันแน่ที่เสียรู้ไอ้แทนซะได้
“ลุกมาคุยกันดีๆเร็วมึง”ผมพูดกลั้วหัวเราะ แล้วเอื้อมมือไปดึงมือมันที่เอาปิดหน้าไว้อยู่ ให้ลุกขึ้นมานั่ง
“ช้งอย่าขำดิ ...อายว่ะ”มันทำหน้านิ่ง ถ้าเป็นปกติอาจจะดูน่ากลัว แต่ผมว่าตอนนี้มันน่ารักมากเลยครับ
“^^”ผมได้แต่ยิ้ม ทำไมแฟนผมมันน่าเอ็นดูจัง
“หึยยย....”มันทำหน้ายุ่งใส่ผม
แล้วอยู่ดีๆมันก็ดึงผมเข้าไปกอดทั้งตัว ....จนสัมผัสได้เลยว่าใจมันเต้นแรงมากแค่ไหน เหมือนกับใจผมตอนนี้เลย เพราะปกติแล้ว มันเคยกอดผมที่ไหนกันเล่า! ทำตัวอย่างกับฤๅษีจำศีล!
“...งี้แสดงว่าที่ไอ้แทนบอกผมว่า ช้งไม่ชอบให้แตะเนื้อต้องตัวนี่ก็ไม่เป็นความจริงด้วยใช่ไหม?”มันกระซิบถามผม
ผมเงยหน้าที่ซบไหล่มันอยู่ขึ้นไปมองหน้ามัน ดวงตาคมเฉี่ยวสีน้ำตาลเข้ม ที่ปกติไม่เคยมองใกล้ขนาดนี้จ้องมองผมอยู่ กลิ่นหอมแบบสะอาดๆ กับปากได้รูปที่อยู่ใกล้ไม่ถึงคืบ ทำเอาผมใจสั่นไปหมด
“ใช่ มันโกหก...”
สิ้นเสียงผม ริมฝีปากบางของว่านก็ก้มลงมาประกบกับริมฝีปากผมพอดี เขากระชับกอดผมแน่นขึ้น พร้อมกับบดริมฝีปากนิ่มลงมา ผมสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของว่าน ลิ้นชื้นค่อยๆแตะลงบนกลีบปากของผม เหมือนเป็นสัญญาณให้ผมค่อยๆเพยอปากออก แล้วรับลิ้นร้อนเข้ามาภายใน ว่านจูบเก่งมาก จนอดคิดไม่ได้ว่าตอนอยู่ต่างประเทศเขาได้ทำแบบนี้กับใครไปบ้าง มันดูชำนาญเสียจนผู้ชายแบบผมยังอาย ว่านเกี่ยวกระหวัดลิ้นพร้อมกับขบดึงริมผีปากล่างของผมไปด้วย ต่างจากผมที่ค่อนข้างเงอะๆงะๆ ถึงผมจะเคยมีจูบแรกไปแล้วกับผู้หญิง แต่ยังไม่เคยดีฟคิสแบบที่ทำกับว่าน ....ให้ตายเถอะ เราจูบกันนานแค่ไหนแล้ว แล้วเรี่ยวแรงผมหายไปไหนหมด
“อื้มม... อื้อ”ผมรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ทัน จนต้องทุบไหล่ว่านให้รู้สึกตัว เขาค่อยๆปล่อยริมฝีปากผมให้เป็นอิสระอย่างอ้อยอิ่ง แล้วหันไปซุกไซ้ซอกคอกผมแทน ทำเอาผมขนลุกซู่ไปหมด
“อื้อ ด....เดี๋ยวว่าน”ผมดันตัวว่านออกก่อนที่มันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ เพราะกว่าสติสตังผมจะกลับมาได้ ว่านก็ปลดกระดุมเสื้อผมไปเกือบหมด ...มือไวนักนะ!!
“ว่าไงครับ?”ตาคมๆของว่านที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความปรารถนาจ้องมองตรงมาที่หน้าของผม แต่มือไม้กลับอยู่ไม่สุขเอาเสียเลย ปัดป่ายไปทั่ว น่าตีจริงๆ
“ว่าน... มึงสัญญากับกูก่อนได้ไหม ว่าต่อไปนี้มึงจะเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องไปพยายามทำนู้นทำนี้ที่มันฝืนตัวมึงอีกแล้ว”
“ได้ครับผมสัญญา ผมจะไม่ยอมโง่ให้ไอ้เพื่อนเวรนั่นมาหลอกผมอีก....”ว่านมันทำหน้าโมโหแว้บนึง ก่อนจะพูดต่อ “ ...ช้งก็เหมือนกัน มีอะไรก็บอกความจริงกับผมตรงๆนะครับ อย่างเช่นถ้าผมน่าเบื่อก็บอกผมเลย ผมจะได้ปรับปรุงตัว ไม่ใช่ไปบอก
ไอ้แทนมัน”
“…!!!!!”
....ชิบหาย ไอ้แทน ไอ้เห็ดสด! ไอ้กบฎ! มึงเล่นกูแล้วววววว!!!
“เข้าใจใช่ไหม?”ว่านมันย้ำอีกที ผมนี่หน้าหดเหลือสองนิ้วเลยทีเดียว
“....ครับผม”ตอบมันกลับไป แล้วทำไมเสียงผมอ่อยขนาดนี้ล่ะ ผมไม่ได้กลัวอะไรไอ้ว่านมันสักหน่อย ถึงหน้ามันจะแอบโหด เสียงมันจะแอบดุก็เถอะ ไม่ได้กลัวเลยจริงจริ๊งงงงงนะครับ!
“ช้งแม่ง... น่ารักว่ะครับ” เอาไงมึง ตกลงจะพูดเพราะหรือไม่เพราะ เลือกสักอย่างดิ้
“น่ารักเหี้..ยไ..อื้ออ”ยังไม่ทันพูดจบ มันก็ก้มลงมาประกบริมฝีปากผมอีกครั้ง กวาดต้อนลิ้นผมที่พยายามหลบเพราะความไม่เคยชิน แต่ก็ไม่เป็นผล เกี่ยวพันกันเหมือนจะหลอมรวมเป็นหนึ่ง จนผมเริ่มหายใจหายคอไม่ทัน ว่านผละริมฝีปากออกแป้บนึง ผมรีบหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่แต่ยังไม่ทันทั่วท้อง ว่านก็ประกบริมฝีปากลงมาอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง สมองผมขาวโพลนไปหมด ได้แต่ขย้ำเสื้อว่านและปล่อยให้เขาเป็นคนชักนำ
To be continued…
****
มาต่อให้แล้วน้า พอดีไปต่างจังหวัดมาเลยหายไปนานหน่อย
ตอนแรกคนเขียนว่าจะเขียนตอนนี้ให้เป็นตอนจบ
แต่ว่าเขียนไม่ทันเลย ตัดเป็นสองตอน คาดว่าตอนหน้าคงจบพอดี
ขอบคุณทุกๆคนที่ยังติดตามนะคะ รักคนอ่านน้า
:mew1: :pig4:
-
แทนนายแสบมากเลยนะ
หรือเพราะว่าแทนคิดไรกับช้งหว่า
-
มาต่อแล้วววววววววววว เรื่องนี้พระเอกน่ารักจังงงงงงงงงงงง :ling1:
-
อร้ายยยยยยยยยน่ารักกกกก
รักกันที่ตัวตนที่แท้จริงดีที่สุดดดดด
-
:z3: ว่านจ๋าาา
-
แล้วมันเกิดอะไรต่ออะ
-
ชอบ :-[
-
:jul1: จิ้นไปล่วงหน้าแล้ว
-
ความลับแตกซะแล้วซ้ง :laugh:
เป็นปลื้มว่านอะ :m1:
-
น่ารักอ่ะ
-
Chapter 5.2
.
.
ผมถูกดันให้นอนราบไปกับเตียง ตามมาด้วยว่านที่ทาบทับลงมา เขากำลังปลดกางเกงผมออก ในขณะที่เสื้อผมนั้นหายไปไหนแล้วไม่รู้ เวลาที่มือของว่านปัดผ่านส่วนใดของร่างกายผม มันทำให้รู้สึกร้อนรุ่มไปเสียหมด ส่วนกลางกายเริ่มขยายพองดันกางเกงในผมอยู่ ความรู้สึกอยากปลดปล่อยสุดแสนจะทรมาน ซึ่งผมก็คิดว่าว่านคงเป็นเหมือนกัน เพราะส่วนนั้นของเขาดันต้นขาผมจนรู้สึกได้
“อึ้ก.. อื้ออ อื้ม”ว่านบดนิ้วมือลงเม็ดทับทิมบนหน้าอกผม ส่วนอีกข้างก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่าง ว่านไล่เลีย ดูดดึงจนแข็งเป็นไต ผมได้แต่บิดตัวไปมาเพราะเสียวซ่าน ไม่คิดมาก่อนว่าจุดนี้จะทำให้ผู้ชายเสียวได้เหมือนกัน
เขาดันตัวขึ้นมาจูบผมอีกครั้ง บอกตรงๆเลยว่าผมแพ้จูบของว่านจริงๆ มันร้อนแรงดุดันแต่ก็แฝงไปด้วยความอ่อนโยนชวนให้โอนอ่อนตาม ร้ายกาจมากๆ
“อ้ะ...ว..ว่านอื๊อออ”เขาใช้มือสัมผัสส่วนกลางกายของผมผ่านเนื้อผ้าอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋ว ผมรู้สึกเสียวแปล้บจนต้องจิกผ้าปูที่นอนแน่น ว่านเริ่มจากลูบเบาๆ แล้วเงยหน้ามามองผมไปด้วย ผมอายจนไม่กล้าเงยหน้าไปสบตาว่านเลยแม้แต่นิด
“ช้งครับ อย่าหลบตาผมสิ”เสียงทุ่มแหบพร่าเอ่ยออกมาเหมือนต้องการความสนใจ ผมหันหน้าไปสบตาคมสวยคู่นั้นที่จ้องมองมา ไม่ละสายตาเสียที ยิ่งทำให้หน้าผมร้อนเข้าไปใหญ่
ผมพยายามจับมือว่านไว้ ไม่ให้ดึงอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วซึ่งเป็นด่านปราการสุดท้ายของผมออก แต่มีหรือที่ผมจะสู้แรงคนตรงหน้าได้ ว่านรวบข้อมือผมไว้ด้วยมือข้างเดียว ก่อนจะดึงชิ้นสุดท้ายของผมออก อวดร่างเปลือยเปล่าขาวโพรนตามแบบฉบับลูกคนจีนสู่สายตาของว่าน สายตาที่มองมาเหมือนจะกลืนกินไปทั้งตัว ทำเอาผมสะท้าน ว่านสัมผัสช้งน้อยอีกครั้ง เริ่มรูดขึ้นลงช้าๆ ก่อนจะเพิ่มความเร็วขึ้นจนสะโพกผมลอยแทบไม่ติดพื้นเตียง ต้องยกตัวตามสัมผัสของว่านไปตามสัญชาตญาน ส่วนด้านบนก็ไม่ปล่อยให้ว่าง ว่านดูดดึงผิวเนื้อของผมจนเป็นรอยแดงๆจ้ำๆไปทั่วแผ่นอก ผมบิดตัวด้วยความเสียวอีกครั้งเหมือนอารมณ์พุ่งทะยานขึ้นสูงสุด มือของว่านที่ทำหน้าที่ดีมาตลอดก็หยุดชะงัก ปล่อยให้ผมค้างเติ่งอยู่อย่างนั้น
“อื้อออ ม...มึง หยุดทำไม”ผมช้อนสายตามองอย่างขัดใจ ว่านอมยิ้ม แล้วก้มลงมาจูบผมอีกรอบ แต่ไม่ยอมขยับมือ ผมพยายามสวนสะโพกขึ้นไปให้มันเสียดสี แต่ก็ไม่ได้ดั่งใจเมื่อเขาเอานิ้วโป้งมาปิดปลายทางผมไว้ให้ทรมานยิ่งกว่าเดิม นี่เขากลายเป็นคนขี้แกล้งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนน!
“ช้งช่วยผมด้วยสิครับ เล่นยั่วกันขนาดนี้ผมก็ทรมานเหมือนกันนะ”ว่านดึงมือผมไปวางตรงส่วนนั้นของมัน ที่ดันกางเกงออกมาจนเห็นได้ชัด “...ถอดให้หน่อยสิ”
ผมค่อยๆควบคุมมือที่สั่นเพราะความตื่นเต้น หรือสั่นสู้กันแน่ก็ไม่รู้ ไปปลดซิปที่กางเกงของว่านออก แต่เหมือนจะไม่ทันใจ ว่านร่นกางเกงพร้อมชั้นในของตัวเองลงมาทำให้ส่วนนั้นดีดผึ่งออกมาชนกับหน้าท้องผม แค่ก้มลงไปมองแว้บเดียวก็รู้ได้เลยว่าขนาดมันไม่ธรรมดา ยิ่งว่านดึงมือผมไปจับของเขายิ่งรู้เลย ลูกมังกรดีๆนี่เอง T^T
“ช่วยผมด้วยนะ ..นะครับช้ง”ว่านพูดอย่างอ้อนๆ
โอ้ยยย.. อย่าอ้อนขอร้อง! แค่พูดแบบธรรมดาในเวลานี้ผมก็โอนอ่อนเป็นเนยเหลว สมยอมไปหมดทุกอย่างแล้ว!
“อืมม... น่ารักมาก”ว่านเอ่ยปากชมหลังจากที่ผมเริ่มขยับข้อมือรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของเขา ขนาดเต็มกำมือผมมากอ่ะ ทำไมปะป๊าไม่ให้ผมมาเยอะๆแบบนี้มั้งนะ! ผมกับว่านผลัดกันชักปรนเปรอให้อีกฝ่ายอย่างไม่มีใครยอมใคร มีบ้างบางครั้งที่ว่านจะหลุดเสียงครางต่ำในลำคอแสดงความพอใจออกมา นั่นยิ่งทำให้ผมได้ใจ เร่งมือให้ไวขึ้นอีกเท่าตัว
“อ๊ะ อ๊ะ...อื้ออออ”ในที่สุดผมก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหว ปลดปล่อยออกมาก่อน ธารน้ำสีขาวขุ่นพุ่งมาเปรอะบนหน้าท้องของผมเอง รู้สึกสบายตัวยิ่งกว่าตอนช่วยตัวเองเสียอีก><
“เอ๊ะ!”ขณะที่ผมนอนสบายตัวอยู่นั้น ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าว่านเอาหมอนมารองใต้สะโพกผมตั้งแต่เมื่อไหร่ และปาดเอาน้ำรักของผมมาป้ายตรงช่องทางลับ ก่อนจะดันนิ้วชี้เข้ามาทำเอาผมสะดุ้งโหย่ง
“จ...เจ็บ ว่าน กูเจ็บ”ผมนิ่วหน้าเพราะความเจ็บที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา แม้จะเป็นเพียงแค่ปลายนิ้วก็ตาม ผมกำข้อมือว่านไว้แน่น ไม่อยากจะนึกเลยว่าถ้าเจ้ามังกรของว่านเข้ามาในตัวผม... โอยย ผมต้องตายแน่ๆ!
“ผ่อนคลายหน่อยนะครับ อย่าเกร็งสิช้ง”ว่านบอกผมเสียงนุ่ม ทั้งยังเอื้อมมือมารูดรั้งส่วนหน้าของผมอีกครั้ง ความเสียวซ่านทำให้ผมลืมเรื่องความเจ็บจากช่องทางด้านหลังไปเลย
“อึก.. อ้า”
“อย่างนั้นล่ะช้ง เก่งมาเด็กดี”เมื่อนิ้วชี้ของว่านเข้ามาได้สุดความยาว เขาก็หมุนคว้านเหมือนสำรวจช่องทางข้างใน ก่อนจะเริ่มชักเข้าออกจนผมเริ่มชิน ว่านก็ดันเอานิ้วที่สองและที่สามตามมา ตอนนี้ผมหายเจ็บแล้วครับ มันกลับกลายเป็นความเสียวเข้ามาแทนที่ ยิ่งว่านกระแทกเข้ามาโดนจุดบางอย่างภายใน เล่นเอาผมเสียวซี้ด ดิ้นพล่านอย่างน่าอาย
ว่านถอนนิ้วทั้งสามออกไปแล้ว รู้สึกวูบโหว่งไปเลย แต่ความต้องการของผมมันบอกว่าต้องการมากกว่านี้ ยิ่งว่านเริ่มรูดแก่นกายของตัวเองต่อหน้าผมแบบนี้ ความต้องการของผมยิ่งเพิ่มมากขึ้น.... ว่านแม่ง เซ็กซี่เป็นบ้า...
...และเหมือนว่าว่านก็ต้องการผมมากไม่แพ้กัน
“...ผมขอนะครับช้ง”ว่านดันขาของผมให้แยกออกจากกันและดันขึ้นมาเกือบชิดหน้าอก เผยให้เห็นบั้นท้ายและช่องทางสีหวานที่ไม่เคยถูกใครรุกล้ำมาก่อน ก่อนจะแทรกตัวเองลงมา ว่านมองผมด้วยสายตาที่ช่ำเยิ้ม หน้าแดงกล่ำ ซึ่งผมเองก็คงไม่ต่างกัน ได้แต่เอาหน้าซุกหมอนที่หนุน ไม่กล้าแม้แต่จะหันมาสบตาว่านเสียด้วยซ้ำ
“ยะ...อย่ามองนะ”ว่านไม่ตอบ ซ้ำยังจ้องผมซะตัวแทบพรุน โอ้ยยยย ไอ้บ้าเอ้ย เขินจะแย่อยู่แล้ว จะทำอะไรก็รีบๆทำสิวะ!
“ทนหน่อยนะครับ...”สิ้นเสียงว่านก็ดันเอาเจ้ามังกรน้อยที่ขยายตัวเต็มที่เข้ามาในตัวผม แค่ส่วนหัวที่เข้ามาก็เจ็บจนจุกแล้ว น้ำตาคลอหน่วยจนมองภาพตรงหน้าเบลอไปหมด ว่านก้มลงมาจูบซับน้ำตาที่หางตาให้ผม ก่อนจะมอบจุมพิษหวาน จูบที่สามารถทำให้ผมเผลอไผล ลืมความเจ็บไปได้ แต่รับรู้ได้เลยว่าว่านอ่อนโยนกับผมมากแค่ไหน เมื่อร่างกายผมผ่อนคลายลงว่านก็ค่อยๆดันเข้ามาในตัวผมจนสุดความยาว เล่นเอาจุกไม่น้อย
“อย่า ยะ...อย่าเพิ่งขยับนะ”ผมบอกกระท่อนกระแท่น เพราะต้องปรับตัวกับขนาดของสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามา ว่านขบกรามแน่น คิ้วขมวดเหมือนพยายามระงับอารมณ์ จนสักพัก ผมรู้สึกโอเคแล้วนั่นแหละถึงพยักหน้าบอกให้ว่านเริ่มขยับได้
ว่านค่อยๆขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า เหมือนต้องการให้ผมได้ปรับตัวไปด้วย ก่อนจะเริ่มเร็วขึ้น เร็วขึ้น แต่ความแรงไม่มีตกเลย
“อ๊ะ อ๊าาาาา สะ...เสียวเกินไปแล้ว!”ผมเริ่มเก็บเสียงครางเอาไว้ไม่ไหว เพราะทุกครั้งที่ว่านกระแทกเข้ามา มักจะโดนจุดนั้นเต็มๆ จะถอยตัวหนีก็ไม่ได้ ว่านเล่นยึดสะโพกผมไว้แน่นแล้วกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง!
“ตรงนี้สินะ”ว่านยิ้มเจ้าเล่ห์ ที่นานน้านนนนจะได้เห็นที แต่ทำเอาหน้าผมร้อนฉ่า>< พร้อมกับกระแทกตัวเข้ามาแรงๆให้ตรงจุดเสียว จนตัวผมสั่นคลอนดิ้นพล่าน ครางไม่เป็นศัพท์ ร้องเสียงดังลั่น น่าอายที่สุด
“อาาา ช้ง.. เรียกชื่อผม”ว่านบอกพร้อมดึงแขนผมไปคล้องคอเขาเอาไว้
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา”
“เรียกชื่อผม”ว่านย้ำอีกครั้ง
“ว..ว่าน อ๊ะ ว่าน แรงอีก”พูดจบ ว่านมันก็ดันขาผมขึ้นสูงอีกนิด แล้วขย่มตัวลงมาเร็วขึ้นอีกจนตัวผมสั่นคลอน จิกหลังว่านแน่น ครางเสียงดังลั่น ไม่เกรงใจใครแล้ววินาทีนี้
“อ๊ะ อ๊าาาาา!”
ผมปลดปล่อยออกมาอย่างหมดแรง แล้วสักพักไม่นานว่านก็ตามมาติดๆ รู้ถึงตัวว่านที่กระตุกอยู่ในตัวผมก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางรัก
ว่านถอนตัวออกมา รู้สึกถึงน้ำที่ไหลย้อนออกมาด้วยเลย
“ผมรักช้งนะครับ” ว่านกระซิบข้างหู ก่อนจะก้มลงจูบขมับผมอย่างแผ่วเบา
“อืมม.. รักเหมือนกัน”
เสียงสุดท้ายก่อนที่ผมจะผล่อยหลับไปด้วยความเพลีย...
****
“ไงมึง หน้าอิ่มมาเลยนะไอ้เหี้ยช้ง วันนั้นนี่แค่ไปตามผัว นึกว่าจะไปแค่แป้บเดียว นี่เล่นหายหัวไปเลยนะมึง ติดต่อก็ไม่ได้ ปล่อยพี่ส้มเช้งไว้กับกูเฉยเลย” ไอ้ฟลุ๊คครับ มาถึงก็บ่นกูเลยนะเมิงงง
“เออน่ากูขอโทษ ก็กูลืมไอโฟนไว้ที่ห้องชมรมนี่หว่า เนี่ยเพิ่งไปเอามาเมื่อเช้า” ผมยื่นโทรศัพท์ที่แบตหมดเกลี้ยงให้มันดู
ก็หลังจากวันนั้นที่ผมไปเจอว่านมีเรื่องกับไอ้นัท แล้วผมก็ตามว่านไปที่คอนโดมัน แล้วหลังจากนั้นก็.... นั่นแหละ>< พอตื่นเช้ามาอีกวันเจอไอ้ว่านนอนอยู่ข้างๆแล้วโคตรเขินเลย มันเช็ดตัวแถมใส่ชุดนอนให้ผมเรียบร้อยเลยด้วย แล้วพอมันเห็นผมตื่นขึ้นมา ก็พาผมไปกินข้าวข้างล่างคอนโด ก่อนจะกลับขึ้นห้องมาเล่นเกมกันจนบ่าย ผมถึงจะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ที่ผมตามไอ้ว่านมา ผมยังไม่ได้บอกคนที่บ้านเลย!
พอนึกขึ้นได้ผมก็รีบโทรหาเจ้เช้งคนแรก แต่ผมดันลืมโทรศัพท์ไว้ที่ห้องชมรม! ก็ว่าอยู่ไม่เห็นมีใครโทรตามผมกันสักคนที่ผมหายมาแบบนี้ แล้วไอ้ครั้นที่จะโทรเข้าเครื่องว่านเพื่อถามถึงผมยิ่งไม่มีทาง ไอ้ฟลุ๊คไม่มีเบอร์ว่านเพราะไม่สนิทกับว่าน เจ้เช้งก็ไม่มี เพื่อนผมไม่มีใครสนิทกับว่านสักคน จะมีก็แต่.... ไอ้แทน!
ผมรีบขอยืมไอโฟนจากว่านเพื่อโทรหาเจ้เช้งเป็นคนแรก แค่เจ้รับสายแล้วรู้ว่าเป็นผม เจ้ก็บ่นเสียหูชา บอกไม่กลับบ้านทำไมไม่บอก หายไปเฉยๆ พ่อแม่เป็นห่วง นู้นนี่นั่น บลาๆๆ ผมก็ยอมรับฟังเฉยๆครับ ไม่เถียงแกสักแอะ ส่วนไอ้ฟลุ๊คผมไม่ได้โทรไปหามัน เพราะกะว่าไว้คุยตอนเจอกันทีเดียว
ซึ่งก็คือตอนนี้ ผมเล่าให้มันฟังว่าว่านแฟนผมที่ติ๋มๆนั่นมันไม่มีจริง!! เล่าถึงเหตุการณ์ที่บู๊กับไอ้นัทให้มันฟัง ดูท่าทางมันจะตื่นเต้นกับผมไม่น้อย บ่นว่าอยากเห็นไอ้นัทโดนกระทืบมานานละ ยิ่งว่านเป็นคนกระทืบด้วย บิ่งอยากเห็นว่าจะเท่แค่ไหน เพราะที่ผ่านมามันคิดมาตลอดว่าไอ้ว่านมันไม่น่าติ๋มๆหงิมๆ เพราะดูขัดกับบุคลิกผ่านนอกโดยสิ้นเชิง ซึ่งผมก็เล่าให้มันฟังไปหมดทุกอย่าง จะเว้นก็แต่เรื่องที่มีอะไรกับว่าน เรื่องนี้จะไม่ให้ใครได้รู้เด็ดขาด ว่าว่านน่ะเซ็กซี่แค่ไหน ให้ผมรู้แค่คนเดียวก็พอ เอร้ยย>///<
“ก็ดีแล้วหนิมึง หายเบื่อไอ้ว่านยังล่ะทีนี้ คิดดูนะมึง อย่างกับได้แฟนใหม่แถมไฉไลกว่าเดิม”ไอ้ฟลุ๊คยักคิ้วหลิ่วตาให้ผม
“ไม่เบื่อโว้ยย กูก็โง่นึกว่ามันเป็นคนแบบนั้นอยู่ตั้งนาน โธ่”
…แต่โง่กว่าผมน่าจะเป็นไอ้ว่านนะ ไปเชื่อไอ้แทนมันได้ไง นึกแล้วก็ขำ ฮ่าๆๆ ...ไม่รู้ตอนนี้ไอ้แทนโดนว่านยำตีนเละไปแล้วรึยัง พอนึกถึงสภาพไอ้นัทวันนั้นก็ยังสยองไม่หาย บรึ๋ยยย
“หน้าอย่างมึงเคยฉลาดกับเขาด้วยเหรอ”ไม่กวนตีนสักคำจะตายไหม...
“ไอ้เชี่ยฟลุ๊คคคค! อย่าหนีนะมึงงงง กลับมาให้กูเตะดี๋ยวนี้เลยนะ!”
หลังจากวันนั้น ตอนเลิกเรียนว่านก็ไม่ไปรอผมที่ห้องสมุดอีกเลย เพราะถ้าผมมีซ้อมดนตรี ว่านก็จะตามผมมาด้วยทุกครั้ง มันเข้ากับเพื่อนๆผมได้เป็นอย่างดี และบางทีก็ดีเกินไปด้วยซ้ำ โดยเฉพาะกับไอ้ฟลุ๊คเพื่อนเวร ที่เข้ากันเป็นปีเป็นขลุ่ยเวลารวมหัวกันแกล้งผม โคตรนิสัยไม่ดี!
และนอกจากนี้ทุกวันศุกร์เสาร์อาทิตย์ว่านมันก็จะชวนผมไปนอนคอนโดมันตลอด จนตอนนี้ในตู้เสื้อผ้าคอนโดมัน เสื้อผ้าของผมก็กินเนื้อที่ไปกว่าครึ่ง ไหนจะข้าวของเครื่องใช้ต่างๆนาๆอีก จนมันชอบแซวบ่อยๆ ว่าจะไปสู่ขอมาอยู่ด้วยกันเลยดีไหมเนี่ย... ที่พูดมานี่มันคิดรึยัง มันไม่คิดแต่ผมคิดนะครับ บ้าจริง!><
“ช้ง ...เฮ้ยช้ง!”เอ้ย สะดุ้ง จะเรียกเสียงดังทำไมเนี่ย ...ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนโซฟาคอนโดว่านมันครับ
“หะ...ห้ะ อะไรว่าน ตะโกนทำไมเนี่ย”
เดี๋ยวนี้ผมพัฒนาแล้วครับ ไม่พูดมึงกูกับมันละ ขนาดว่านมันยังพูดกับผมเสียเพราะเลย ถึงมันจะบอกว่าเป็นเพราะความเคยชินก็เถอะ
“ก็เรียกตั้งนาน ช้งเหม่อทำไมละครับ”
“โทษที แล้วตกลงเรียกทำไมล่ะ”
“เรียกให้ไปอาบน้ำครับ บอลจบแล้ว ดึกแล้วด้วย”
“ว่านก็ยังไม่อาบ ทำไมไม่ไปอาบก่อนล่ะ”
“ไม่ต้องเลย กว่าผมจะอาบเสร็จออกมาเดี๋ยวช้งก็หลับอีก พอปลุกก็งอแงไม่ยอมอาบน้ำ”ว่านบ่น พร้อมกับยัดผ้าขนหนูใส่มือผมแล้วดันหลังให้ผมเข้าไปในห้องน้ำ
“โอเคๆๆ ยอมแล้ว ...แล้วว่านจะเข้ามาด้วยทำไมเนี่ย จะให้ช้งอาบก่อน ว่านก็ออกไปรอข้างนอกสิ”
“แล้วใครบอกช้งว่าผมจะอาบทีหลัง...”
“...เอ๊ะ!!”
“....ผมจะอาบพร้อมช้งเลยต่างหาก”
...แกร๊ก!
ล็อคห้องน้ำเรียบร้อย...
“….!!!”
สีหน้าว่านยังคงนิ่งเฉย แต่แววตากลับวาววับไม่น่าไว้ใจ
“เอ้า ถอดเสื้อผ้าสิช้ง ผมจะได้ถูหลังให้ไง”
“อ...เอ่อ ว่านอาบไปก่อนเลย เดี๋ยวช้งไปนั่งรอดีกว่าเนอะ แหะๆ”ผมพยายามทำตัวลีบเบี่ยงหลบออกมา แต่ก็ไม่พ้นมือใหญ่ของว่านที่คว้าเอวผมไว้ได้ทัน
“ช้งอยู่นิ่งๆดีกว่าครับ เดี๋ยวผมอาบให้ช้งเอง”แววตาเจ้าเล่ห์แบบนี้อีกแล้ว
ไม่เอาโว้ยยยย กูไม่ได้เป็นง่อย แล้วก็รู้ด้วยว่ามันจะไม่จบแค่การอาบน้ำ!... แต่ไม่ทันได้ปฏิเสธว่านก็ก้มหน้าลงมาปิดปากผมด้วยปากเสียก่อน
ตกลงผมควรดีใจไหมที่มันกลับมาเป็นตัวของตัวเอง แถมยังพลิกบทบาทจากฤๅษีจำศีลมาเป็นไอ้หื่นที่ไหนก็ไม่รู้อีกด้วย!
...โอ้ยย ใครก็ได้ เอาว่านเอ๋อๆของผมคืนม๊าาาาาา!!!!…. :oo1:
The end.
****
จบไปแล้วนะคะสำหรับเรื่องราวของว่านและช้ง
แง้มๆ ว่าอาจจะมีตอนพิเศษในมุมมองของว่านสัก1ตอน
เพื่อขอบคุณคนอ่านทุกคนที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ
(เพื่อเอาใจแม่ยกน้องว่านด้วย5555)
สุดท้ายนี้ อยากบอกว่ารักคนอ่านนะค่าาา
:pig4: :pig4:
:bye2:
-
น้องว่านแบบหื่นๆ มันเร้าใจจริงๆ :z1:
รอตอนพิเศษจากว่านแฟนช้งนะคะ
ขอบคุณคนเขียน สำหรับเขียนเรื่องน่ารักๆด้วยนะคะ
-
จะสงสารใครดีช้งที่โดนจัดเต็ม
กับว่านที่โดนหลอกมานาน
-
o13 o13 o13
-
ว่านเอ้ย ได้ทีนี่เอาใหญ่เลยน้า
-
เรื่องน่ารักดีค่ะ
อยากรู้มุมมองของว่านเหมือนกันว่าตอนแกล้งทำเรียบร้อยนี่เก็บกดแค่ไหน
รออ่านตอนพิเศษอยู่นะคะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ ^^
-
ฉันไปอยู่ที่ไหนมา ทำไมเพิ่งเห็นเรื่องนี้ น่ารักมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ
อ่านแล้วประทับใจว่านมากเลย รักซ้งมากๆเลยซินะ ยอมทุกอย่างเลย นายเจ๋งมาก
ขณะที่นายซ้ง ว่าเค้าเอ๋อๆ เป็นไงล่ะ ถอดรูปเงาะแล้ว แซ่บสมใจมั๊ย 555
ปล. รีเควสตอนพิเศษแบบเค้าหวานๆกันได้ไหมค่ะคนเขียน อยากรู้ว่าว่านจะหวานยังไง :pig4:
-
เบื่อเอ๋องั้นก็เอาหื่นไปแล้วกันนะช้งช้งที่น่ารัก 55+
เป็นอะไรก็ไม่สู้เป็นตัวของตัวเองดีกว่าเนอะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ลูกดกแน่
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องซ้งพลาดแล้ว
-
:jul1: ได้พระเอกเร้าใจแล้วนะช้ง
-
:hao6: หึหึเป็นโรคหื่นแทนเอ๋อหนูช้งไม่ชอบเหรอจ๊ะ
-
อยากอ่านตอนทั้งสองฝ่ายหึงกันบ้างงงงงงง
-
New ว่าน อิ_____อิ
-
รอรอ..เค้าจะรอตอนพิเศษนร๊าาาาาา
-
ว่านนิก็เชื่อคนง่ายจริงเนอะ 55555555
ขำ
น้องช้ง ว่านเป็นแบบนี้อะดีแล้วหื่นๆดีกว่าไม่แตะเนื้อตัวตัวเลยนะ
ชีวิตมีสีสันจะตาย :hao6: :hao6:
-
หายเบื่อเลย จิ ครึกครื้นขึ้นมาทันที ว่านช้ง :z1:
-
:hao3:
พระเอกกลับใจ
ขอบคุณนะคับ
:hao6:
-
o13
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีค่ะ น่ารักมากเลย :pig4:
-
ชอบพระเอกเรื่องนี้!!! >///<
-
ชอบพระเอกเรื่องนี้จังงงงงง ><
แอบเจ็บ ๆ ตอนที่ช้งเบื่อว่าน คือถ้าสมมุติว่านนิสัยแบบติ๋มจริงๆนี่เศร้านะ กระซิก :m15:
อุตสาห์เรียบร้อยมาตั้งนาน
ช้งชอบคนเร้าใจก็ไม่บอกตั้งแต่แรก 55555
จัดไปแบบเป็นตัวของตัวเอง (หื่นๆ)โฮะๆ ~ :o8:
-
แจ่มคร๊า
-
แหมๆ ๆ น้องว่านคงเก็บกดมาจาก 7 เดือนก่อนหน้าแน่ ๆ :m12:
-
โอ้ยยยยย เคลิ้มว่าน ชอบผู้ชายแบบนี้จริงๆ
-
ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าช้งดี วานเอ๋อๆ ตอนแรกก็น่ารักอยู่แล้วอยากเบื่อเอง เจอวานจอมหื่นเข้าไปเป็นไงเล่า 555
อยากได้ตอนพิเศษษษษษษษษษ
-
Special chapter (ครึ่งแรก)
Wan talk
.
.
.
“เฮ้ยกูขอโทษษษ ไอ้ว่านมึงอย่าทำหน้าโหดดิวะ แค่นี้กูก็กลัวหัวหดแล้วเนี่ย ...คนอะไรน่ากลัวชิบหาย”ประโยคท้ายไอ้แทนแอบบ่นเบาๆ ผมตวัดตาไปมองมันนิ่งๆเพราะได้ยินเต็มสองรูหู ส่วนไอ้ตัวต้นเหตุที่ทำผมต้องไปสร้างภาพพจน์ประหนึ่งคุณชายผู้แสนดี(หรือเอ๋อก็ไม่ทราบ)นั่นกลับส่งแค่ยิ้มแหยๆกลับมา
“สัดแทน มึงไม่ต้องมาขอโทษกูด้วยสีหน้าที่ไม่สำนึกผิดของมึงเลยนะ มาโกหกกูทั้งๆที่ก็รู้ว่ากูชอบช้งเนี่ย มันน่าไหม!”พูดแล้วขึ้นครับ ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นเพื่อนนะ.... หึหึ!
“โธ่ ก็เพราะรู้ว่ามึงชอบไอ้ช้งนั่นแหละ กูถึงแกล้ง เอ้ย! ถึงบอกมึงไปแบบนั้น”
“...หมายความว่าไง”ผมมองมันด้วยความไม่เข้าใจ
“ก็หมายความว่าที่กูทำไปทั้งหมดก็เพื่อมึงทั้งคู่นั่นแหละ ไอ้ช้งมันก็เพื่อนกูเหมือนกัน คนอย่างมึงมันน่าไว้ใจได้ที่ไหนล่ะไอ้ว่าน”
“ห้ะ...?”
“แหน่ะ ไม่ต้องมาทำงงเลยไอ้เสือ ลืมตอนอยู่อเมริกาไปแล้วหรือไง ก็มึงไม่ใช่เหรอที่หิ้วหญิงกลับห้องแทบทุกวัน พากูเที่ยวแทบทุกคืน ไม่ยอมผูกมัดกับใครสักคน แล้วจู่ๆจะมาบอกว่าชอบช้ง ช้งที่เป็นผู้ชาย ถึงจะเป็นผู้ชายที่เสน่ห์แรง น่ารักน่าเอามากก็เถอะ แต่กูก็งงดิห่า”
“กูเลิกหมดแล้วเว้ย!” ใช่ครับ.. เมื่อก่อนผมค่อนข้างเที่ยวเตร่ อาศัยว่าเป็นคนที่หัวดีอยู่แล้ว เลยไม่ค่อยสนใจไม่ค่อยตั้งใจเรียน แต่หันไปตั้งใจเที่ยวเสียมากกว่า ไอ้เรื่องผู้หญิงก็พอๆกับไอ้แทนนั่นแหละ ทำมาว่าผม จะแหม่มหัวดำหัวแดงก็ได้มาหมดแล้ว แต่พอผมมาเจอช้ง ตอนแรกอาจจะเป็นแค่เพียงความหลงไหล แล้วยิ่งพอได้ใกล้ชิด ช้งก็ได้ใจผมไปเต็มๆเลยครับ ไม่รู้สิ ...รักไปแล้วอ่ะ -///- หลังจากนั้นผมก็เลยพยายามปรับปรุงตัว
แต่แม่งเอ้ย.. มาบอกว่าช้งน่ารักน่าเอาอย่างหน้าตาเฉย กระผมนายว่านแฟนช้งนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคน หงุดหงิดครับ! ถึงจะรู้ว่าผู้ชายส่วนใหญ่จะคิดแบบนั้นกับช้งก็เถอะ (เพราะผมก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน) แต่มันก็อดหวงไม่ได้นี่เนอะ ไอ้ลับหลังน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ถ้ามาแสดงตนต่อหน้านี่ ยั้งมือไว้ไม่อยู่ทุกที
“เงียบไปเลยมึงอ่ะ อย่ามาทำหน้าโหดใส่กู กูยังพูดไม่จบ... เพราะแบบนี้แหละกูถึงต้องการลองใจมึง ว่าตกลงมึงชอบช้งจริงๆ หรือแค่เล่นๆแบบที่ผ่านมา กูไม่อยากให้ไอ้ช้งมันเสียใจเพราะมันเป็นเพื่อนกู แล้วถ้าคนที่ทำให้มันเสียใจคือมึง มึงที่เป็นเพื่อนรักกู กูว่ามันไม่โอเค กูเลยอยากจะรู้ว่ามึงจะทนได้ไหม หัดเทคแคร์เอาใจใส่ ทำตัวเป็นคนดี ไม่ชิงสุกก่อนห่าม หรือได้แล้วก็ทิ้งแบบเมื่อก่อนอีก...”
มันพูดยิ้มๆเหมือนพอใจผลงานตนเอง ...แต่ไม่อยากจะบอกว่ากูชิงไปเรียบร้อยโรงเรียนนายว่านสุดหล่อล่ะ ยิ่งเวลาช้งนอนหน้าแดงกล่ำ เพยอปากแดงๆร้องครวญครางอยู่ใต้ร่าง ร้องเรียกแต่ชื่อผมเพียงคนเดียว ก็ยิ่งอยากจะป่าวประกาศไปให้ทุกคนได้รับรู้เลยว่า ‘เมีย’ผมน่ะน่ารักแค่ไหน!!
“…แต่ไม่นึกว่ามึงจะอดทนได้นานขนาดนี้นี่หว่า ตอนแรกก็นึกว่าจะหลุดตัวตนที่แท้จริงให้ช้งเห็นตั้งแต่แรกๆเสียอีก นับถือเลยว่ะ นี่คบกันมากี่เดือนแล้วนะห้า... หก ?”
“เจ็ดเดือนแล้วไอ้สัด!”ผมกระแทกเสียงใส่มัน
ถึงตอนนี้อารมณ์ที่คุกรุ่นในตอนแรกจะเริ่มเบาบางลง แต่ก็ยังอดเคืองมันไม่ได้ ..เล่นกูแรงเหลือเกินนะหมาแทน ถึงจะรู้ว่าเพราะหวังดีก็เถอะนะ ...แต่อย่าให้ถึงทีกูบ้างละกัน!
“ถึงเมื่อก่อนกูจะเหี้ยแค่ไหนนะ แต่ตอนนี้กูรักช้งเขาจริงๆ ที่ผ่านมาคงพอจะพิสูจน์ได้แล้วใช่ไหม”
“โอเคกูให้สิบผ่าน แต่หลังจากนี้มันก็ขึ้นอยู่กับตัวพวกมึงเองแล้วนะเว้ย”ไอ้แทนตบบ่าแบบให้กำลังใจ แน่นอนว่าผมไม่มีทางปล่อยช้งไปเป็นอันขาด
“เออ งั้นกูไปรับช้งก่อนนะ” ผมใช้กำปั้นต่อยไหล่ไอ้แทนเบาๆไปทีนึงก่อนจะขอแยกตัวออกมา มันพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้ผม ...ยิ้มนี้น่ะเหรอที่ช้งชอบมาชมให้ผมฟังบ่อยๆ ก็ไม่เห็นว่าไอ้แทนมันจะหล่อตรงไหนเลย เฮอะ ก็งั้นๆแหละ!
จริงๆแล้วผมกับไอ้แทนนี่รู้จักกันมานานพอดู ตั้งแต่สมัยที่ผมเรียนอยู่อเมริกานู้นแหละครับ ตอนนั้นมันมาเรียนซัมเมอร์ที่ที่ผมเรียนอยู่พอดี ด้วยความที่เป็นนักเรียนคนไทยทั้งคู่เลยทำให้ผมกับมันสนิทกันเร็วขึ้น และมันก็ชอบมาเรียนทุกๆซัมเมอร์ เลยทำให้ผมกับมันเจอกันบ่อยจนกลายเป็นเพื่อนสนิทกันจนถึงทุกวันนี้ และพอผมถูกเรียกตัวให้กลับมาอยู่ไทย ก็ดั๊นนมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับมันอีก จะว่าเบื่อขี้หน้าก็เบื่อ แต่จะว่าดีก็ดี เพราะมันเป็นเพียงเพื่อนคนเดียวของผมที่อยู่ในไทยนี่ล่ะครับ
และก็เป็นเพราะไอ้แทนนี่แหละ ที่ทำให้ผมได้เจอกับช้งเป็นครั้งแรก...
“เห้ยมึง กูพามึงมานี่ทำให้มึงเบื่อรึเปล่าวะ ผับที่นี่สู้ที่เมกาไม่ได้หรอกนะเว้ย”ไอ้แทนตะโกนแข่งกับเสียงเพลงดังในผับ ถึงบางประโยคจะได้ยินไม่ค่อยชัด แต่ก็พอจับใจความได้
ผมส่ายหัวให้มัน ทำนองว่าไม่เป็นไร เพราะอย่างน้อยก็ยังดีกว่าอยู่เฉยๆที่คอนโด หรือกลับไปนอนที่บ้านหลายเท่าตัว ผมตามไอ้แทนมาที่ผับนี้เพราะเห็นมันบอกว่ามีปิดผับเลี้ยงส่งเพื่อนคนนึงไปเรียนต่อไฮสคูลที่ต่างประเทศ เรื่องอายุไม่ถึงเกณฑ์เลยไม่ใช่ปัญหา
ไอ้แทนเดินเข้าไปทักทายกับเจ้าของงาน แล้วก็ทักทายคนนู้นคนนี้ไปทั่ว เมื่อเหล้าหมดแก้วทีมันถึงจะกลับมาเติมที่โต๊ะที ส่วนผมก็ได้แต่นั่งเฝ้าโต๊ะเพราะไม่รู้จะไปคุยกับใคร ผมเพิ่งมาไทยได้แค่สัปดาห์เดียวเอง คนอื่นๆก็ยังไม่ทันได้รู้จัก จะให้ไปคุยกับคนอื่นก่อนก็ไม่คุ้นชิน แต่จะให้คนอื่นเข้ามาทักผมก่อนก็ไม่มีใครกล้า ผมหน้าดุ ใครๆก็บอกแบบนั้น
การนั่งดื่มคนเดียวไม่มีใครมาชวนคุยนี่ทำให้ผมดื่มไปเยอะพอสมควร ที่จริงก็พอจะมีผู้หญิงมาละม้ายชายตามองบ้างเหมือนกันแหละ เพียงแต่ผมได้แต่ชูแก้วยิ้มรับไปเท่านั้น เพราะไม่รู้ว่าผู้หญิงในงานนี้เป็นแฟนใครในงานนี้รึเปล่า เพราะไม่งั้นก็ไม่น่าจะมางานเลี้ยงของเด็กโรงเรียนชายล้วนได้ ผมยังไม่อยากมีปัญหาตั้งแต่วันแรกๆหรอกครับ แต่พอนั่งดื่มไปเรื่อยๆสักพักก็ทำให้รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา
ผมเดินตรงมาเข้าห้องน้ำด้านในของผับ ขณะที่ผมกำลังทำธุระอยู่นั้น ก็มีเด็กผู้ชายคนนึงเดินตัวเอียงๆเซๆมายืนฉี่อยู่โถข้างๆกันกับผม ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก จัดการรูดซิปกางเกงแล้วไปล้างมือ แต่ผมก็สังเกตได้ว่าชายคนนั้นยืนก้มหน้านิ่ง นิ่งมาก แถมโงนเงนไปมา เหมือนกับว่ากำลังหลับใน ผมแอบขำนิดๆ ...แต่ก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ดีๆเขาก็เงยหน้าพรึ่บ หันมามองหน้าผม!
…!!!
...โอ้ มาย ก็อด!
พอได้เห็นหน้าชัดๆแบบนี้... คนตรงหน้าผมปล่อยฟีโรโมนพุ่งพล่านมากครับ! แก้มแดงเรื่อๆที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ตาปรือๆฉ่ำๆ ไหนจะปากอิ่มนั่นอีก ถึงโดยรวมแล้วจะไม่ได้ดูสวยหวานเหมือนผู้หญิง แถมออกไปทางหล่อแบบตี๋ๆเหมือนผู้ชายที่เป็นลูกคนจีนทั่วไป เพียงแต่มีบางอย่างที่ดึงดูดชวนหลงใหล น่าครอบครอง น่าทะนุถนอมในแบบที่ผู้ชายคนอื่นไม่มี และนั่นมันยิ่งทำให้เขาดูมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด
ผมรีบหันหน้ากลับมาวักน้ำล้างตัวเองแบบลวกๆ ให้ตายเถอะผมไม่เคยรู้สึกใจเต้นแรงกับผู้ชายแบบนี้มาก่อนเลย ทั้งๆที่อเมริกาค่อนข้างจะเปิดรับทุกเพศทุกวัยอย่างเสรี แต่ผมกลับไม่เคยมองผู้ชายคนไหนแล้วรู้สึกพิศวาสมาก่อน แต่ถ้าถามว่ารังเกียจเกย์ไหม ตอบเลยว่าไม่ เพราะเรื่องแบบนี้มันห้ามกันไม่ได้ ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของใครของมัน ...และตอนนี้มันก็เหมือนเป็นตาของผมบ้าง บอกตรงๆเลยว่ารู้สึกหลงไปเต็มๆ!
“ชี่ ชี่~~”
ในขณะที่ผมสะบัดหัวไล่ความคิดแปลกๆอยู่นั้น อยู่ดีๆคนคนนั้นก็เปล่งเสียงประหลาดๆขึ้นมา
....!!!!
ผมหันควับไปมอง เขาที่หลับพริ้ม...เอ็กซ์โคตรรรร พระเจ้า! แต่จู่ๆก็ทำหน้ายู่เหมือนกำลังเบ่งอะไรสักอย่าง พร้อมกับส่งเสียงชี่ๆไปด้วย นึกแล้วก็คุ้นๆเหมือนผมเคยทำแบบนี้ตอนเด็กๆ เด็กมาก น่าจะสมัยอนุบาลได้ บางทีคุณแม่ก็ชอบพูดชี่ๆแบบนี้ในขณะที่ลูก ...ปวดฉี่ ....นี่อย่าบอกนะว่า ...กำลังเบ่งฉี่อยู่ ???
ฮ่าๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ โอ้ยยยยย ขำครับแต่ส่งเสียงดังมากไม่ได้ ได้แต่หัวเราะอยู่ในลำคอ คือแบบเด็กน้อยไปไหมล่ะ ฮ่าๆๆๆ
“ฮ้าาา~” แหน่ะ พอเสร็จธุระแล้วมีการทำหน้าสบายอารมณ์อีกนะ ..จะฮาไปไหนวะครับ
เอ้อออ... ว่าแต่ผมจะมายืนมองคนฉี่ทำไมเนี่ย โคตรโรคจิตเลยให้ตายเหอะ! สาบานได้ว่าผมไม่เคยทำอะไรบ้าๆแบบนี้มาก่อน บางทีผมควรรีบออกจาห้องน้ำได้แล้ว ..คิดได้ดังนั้นผมจึงหมุนตัวเดินออกมาทันที
หมับ!
แต่ยังไม่ทันจะก้าวพ้นออกไป ก็มีมือนิ่มที่ไหนไม่รู้มาคว้าแขนผมไว้เสียก่อน ซึ่งพอหันไปมองก็ไม่ใช่ใครที่ไหน.... คนที่มีฟีโรโมนแรงกล้าเมื่อกี้นี่แหละ แล้วนี่มาทำตาปรือๆ ปากแดงๆใส่ผมแบบนี้ เกิดผมหน้ามืดจับปล้ำขึ้นมาจะทำยังไง..
“ไปส่งง เอิ้ก..ส่งช้งที่โต๊ะหน่อยยยสิคร้าบบ”
To be continued…
มาแล้วนะค่าาตอนพิเศษ หลังจากหายไปนาน
พอดีว่าคนแต่งพึ่งกลับมาจากปฏิบัติธรรม เอาบุญมาฝากทุกคนเลยน้า
ส่วนตอนพิเศษยังไม่จบเพียงแค่นี้ เดี๋ยวมาต่อให้แน่นอน อิอิ
ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตามมากๆเลยนะคะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ไอ้ชี ชีของซ้งนี่อ่านแล้วขำ จะต้องออกเสียงกันด้วยเหรอ
-
ตอนแรกก็สงสัยว่าแทนจะโกหกทำไม หรือว่าคิดจะตีท้ายครัวเพื่อน
พอได้ฟังเหตุผลแล้ว เอาไปสิบผ่านเหมือนกัน
-
มาต่อไวๆๆเน้อ
อนุโมทนาบุญด้วยคร้าบบบบบบ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
o22 ช้ง เหมือนจะแมน แต่ ว่าน แม๊นนนกว่าาา :hao7:
-
โอ้ยยยยนี่ถ้าว่านไม่มาเล่า
ไม่รู้เลยนะว่าช้งน่ารักขนาดนี้
-
ThankS
-
พึ่งเข้ามาอ่านจ้า ไม่น่าเชื่อว่าพลาดเรื่องนี้ไปได้เยี่ยงไร กด +1 กำลังใจให้คนแต่ง อยากให้ทำเป็นเรื่องยาวๆ แนวมุ๊งมิ๊งแบบนี้ทั้งเรื่องจริงๆ อยากบอกว่านั่งกรี๊ดอยู่หน้าคอมคนเดียวเจ้าค่ะ เฮ้อๆๆๆ :o8:
-
ว่านโคตรเท่ห์ ซ้งโคตรฮา ...... สนุกมากครับ
ขอบคุณครับ
-
:ling1:
และแล้วน้องว่านก็โดนดองครึ่งหลัง
โฮฮฮฮฮ :hao5:
-
ครึ่งหลังอยู่ไหนนนน :katai4:
รออยู่น้า ~
-
ของได้มั้ยผู้ชายแบบว่าน
:m1: :m3: :m1: :m3:
-
ช้งตอนเมาน่ารักจริงๆ :katai2-1:
-
เมื่อเบื่อแฟนหงิมๆๆ
ไงละที่นี่
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ครึ่งหลังหาย ค้างเลยเรา
แต่ตอนหลักจบก็ไหวอยู่ อิอิ
ว่านโดนหลอกกกกกกก อย่างฮ่า
ซังน่าฟัด อิอิ
-
ครึ่งหลังอยู๋ไหนนนนน :serius2: :serius2: :serius2:
-
แบ๊ดบอยแอ๊บแบ๊ว 555 ว่านน่ารักดี ทุ่มเทสุดๆ // อยากอ่านต่อ แง้
-
ช้งน่ารัก
สนุกมากเลยค่ะ พลาดไปได้ไงเนี่ย
-
น้องช้งน่าร้ากกกก :-[
ว่านมีทั้งมุมเท่ห์และก็น่ารักเลยอ่ะ
อยากอ่านต่อ
-
น่ารักมากๆ
ว่าแต่ ... รอครึ่งหลังอ่ะครับ ค้างๆ ^^"
-
ไม่ต่อแล้วเหรอ