-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
(http://image.free.in.th/v/2013/iu/140520084923.gif)
บทนำ
ซ่า! ซ่า!
เสียงสายน้ำหล่นกระทบตัวดังไปทั่วบริเวณหลังแคมป์คนงานที่กั้นไว้สำหรับคนงานผู้ชายอาบน้ำ เสียงคนพูดคุยกันหัวเราะกันดังไปทั่วอย่างมีความสุข
"เฮ้ย ไอ้กล้า มึงต้องมาดูของกู แม่งโคตรเด็ด ขาว เอ็กซ์มาก กูว่าวแตกไปสามรอบแน่ะเมื่อคืน"
"จริงเหรอวะมึง เรื่องไรวะ เดี๋ยวกูอาบน้ำเสร็จกกูตามไปดูที่ห้องมึงนะ"
"ไอ้พวกนี้ชวนกันดูอะไร ไม่แบ่งกูเลยนะมึง"
"มึงก็มาด้วยกันนะคืนนี้ รับรองเด็ด!"
"เออๆ เดี๋ยวกูไปด้วยนะ!"
"เฮ้ย ไอ้กล้าทำไมมึงแข็งวะ เงี่ยนมากขนาดนั้นเลยเหรอ"
"อย่ามองดิไอ้เหี้ย กูไม่ได้ว่าวมาสามวันแล้วโว้ย!"
"โหๆ"
คนงานหนุ่มวัยรุ่นส่วนใหญ่จะเลือกมาอาบน้ำในเวลานี้เพราะพวกผู้ใหญ่จะอาบกันเสร็จแล้วกลับไปรอกินข้าวกันที่โรงอาหารของคนงานซึ่งจะมีการผลัดแบ่งเวรแม่บ้านจากตึกใหญ่มาทำอาหารให้ สาเหตุที่เลือกมาอาบน้ำกันตอนนี้คือสามารถพูดคุยเรื่องลามกหรือแลกกันดูคลิปโป๊ที่ตัวเองโหลดมากันใหม่ได้นั่นเอง
พวกเขาจะใส่กางเกงในตัวเดียวอาบน้ำกัน บางครั้งก็นึกคึกแกล้งถอดกางเกงในเพื่อนบ้าง แกล้งจับน้องชายเพื่อนบ้าง เป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮาไม่มีใครคิดมากอะไร
สักครู่พออาบน้ำเสร็จเด็กผู้ชายพวกนี้ก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดตัวก่อนจะถอดกางเกงในออกอย่างไม่อายกัน เพราะต่างก็เป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ชาย ใครๆ ก็มีเหมือนกันและนำไปตากที่ราวตากซึ่งมีเชือกสีเขียวแก่มัดระหว่างต้นมะม่วงสองต้นขึงเอาไว้ตากโดยเฉพาะ อ้อ! พื้นที่หลังแคมป์คนงานตรงนี้มีสวนมะม่วงเล็กๆ ที่ผู้ว่าจ้างปลูกเอาไว้อาศัยความร่มรื่นและเก็บกินได้บางครั้ง
"ป่ะ ไปกินข้าวกันพวกมึง"
หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้นเมื่อเพื่อนตัวเองพันผ้าเช็ดตัวและเก็บอุปกรณ์อาบน้ำมาถือกันเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะเดินจากไปจนไม่เหลือใครอยู่ในบริเวณนั้นอีก
ถัดไปไม่ไกลจากตรงนั้น 'ศุภฤกษ์' หรือ 'ต้นไม้' หนุ่มน้อยวัยสิบแปดปีที่กำลังอยู่บนกิ่งมะม่วงในระดับที่ไม่สูงเกินไป ในมือถือกล้องส่องทางไกลลายทหารขนาดเล็ก ร่างเล็กนั่นบ่นออกมาอย่างขัดใจ
"ทำไมวันนี้เห็นพี่กล้าหาญไม่ชัดเลยนะ ถูกคนอื่นบังหมดเลย"
'กล้าหาญ' หรือ 'พี่กล้า' คือ ลูกหัวหน้าแคมป์คนงานที่พี่ชายเขาเหมาให้มาสร้างโรงเก็บของข้างไร่ส้มกับโรงนอนคนงานท้ายสวน และหากสร้างเสร็จก็จองตัวเป็นคนงานของไร่นี้ด้วย
ต้นไม้กระโดดลงจากกิ่งต้นมะม่วงอย่างชำนาญ พอลงมาถึงพื้นก็มองซ้ายมองขวาว่ามีใครอยู่ในบริเวณนั้นอีกไหม พอเห็นว่าไม่มีก็สอดกล้องส่องทางไกลไว้บนต้นมะม่วงเหมือนเดิมก่อนจะเดินเตาะแตะเข้าไปตรงราวตากกางเกงในที่ตอนนี้มีหลากสีเหมือนเศษผ้าในงานวัด ทั้งสีแดง สีดำ สีเทา สีขาว สีน้ำเงิน สีเขียว เต็มไปหมด แต่เป้าหมายของต้นไม้มีเพียงสีเดียวเท่านั้น
ร่างบางสอดส่ายสายตามองไปมาก่อนจะเจอกับกางเกงในผู้ชายแบบบ้านๆ สีดำที่ตากอยู่ เขาหยิบมันมาดูอย่างดีใจ
"ว้าว! กางเกงในพี่กล้าของต้น มาดแมนจังเลย ฟืบ! หอมจังเลย"
ต้นไม้หยิบเศษผ้านั้นขึ้นดมอย่างแสนสุขใจ เขาลูบมือไปที่กางเกงของตัวเองที่ตอนนี้กำลังแข็งขึ้นกับอารมร์ที่ร้อนระอุ เขาหยิบกางเกงในของกล้าหาญใส่กระเป๋าก่อนจะวิ่งหนีไปจากพื้นที่ตรงนั้นทันที
"เย็นนี้คงเมื่อยมือเพราะความร้อนแรงของพี่กล้าอีกแล้วแน่ๆ เลย"
(http://image.free.in.th/v/2013/iu/140520084923.gif)
สวัสดีครับ เจอกันอีกแล้วสำหรับเรื่องสั้นเซ็ตอาชีพ
พอดีเห็นว่าอีกไม่กี่ตอน บุรุษพยาบาลที่รัก จะจบแล้ว เลยมาเปิดเรื่องใหม่รอเลย
เรื่องนี้ผมทำไว้เจ็ดตอนนะครับ ยังไม่รวมตอนพิเศษ ยังไงฝากติดตามด้วยนะครับ
ส่วนเรื่องต่อไปที่เล็งไว้ คือ ทหารเกณฑ์ที่รัก นะครับ
ฝากนิยายหน่อยนะครับ
ผู้ชายขายตัว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42210.0)
(เรื่องสั้น) บุรุษพยาบาลที่รัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42265.0)
-
:mc4:
เป็นกำลังใจให้นะคะ
:L2: :pig4:
-
:pig4:น้องต้นไม้ถึงขั้นส่องดูพี่กล้าเลยเหรอ
-
นายเอกแอบจิต5555
-
:katai2-1:
-
เดี๋ยวนายเอกต้องโดนทำโทษแน่เลย :z1:
-
โห น้องต้นไม้ ทั้งถ้ำมอง ทั้งขโมยกกน. ดมหอมชื่นใจอีกต่างหาก :haun5:
แหม่ แต่ถึงจะว่าน้องต้นไม้ทำตัวเหมือนพวกแอบจิต แต่ก็เป็นเฉพาะกับพี่กล้าเท่านั้นแหละน้า
ว่าแต่ พี่กล้า กกน.หายไปกี่รอบแล้วล่ะเนี่ย เหมือนน้องต้นจะไม่ได้ทำครั้งแรกนะนั่น
เดาว่าเดี๋ยวต้องถูกจับได้แน่ ๆ แต่บทลงโทษของพี่กล้าจะเป็นอย่างไร ต้องติดตามซะแล้ว
น้องแจ๊บ น้องต้นไม้ นายเอกสองคนนี้ ทำเอาฮาไม่แพ้กันเลยนะเนี่ย ชอบ ๆ
รอตอนต่อไปจ้า ขอบคุณคนเขียนนะคะ :กอด1:
-
ฮาต้นไม้อ่ะ 555
พี่กล้านี่ควแซ่บเวอร์แน่ๆ อุๆ
-
โจรขโมยกกน. กรี๊ดดดดดดดด
-
โอยยยยย แค่อินโทรก็เรียกน้ำหื่นในตัวได้แล้ว :hao6: นายเอกตูจิตและหื่นดีจุงเบย แค่เศษ กกน ยังเมื่อยมือ ถ้าเจอเจ้าของไม่เมื่อยหมดเลยเหรอน้องต้นไม้ :oo1: รอจัดเต็ม :z1:
-
น้องต้นไม้ ระวังโดนจับได้นะจ้ะ
:hao6: :hao6:
-
ท่าจะแซ่บ :haun4:
-
:-[
-
ตอนที่ 1
Labor
สุดที่รักของฉันเป็นกรรมกร
(http://image.free.in.th/v/2013/iz/140529090127.jpg)
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น
"แฮกๆ" ผมพยายามวิ่งอย่างสุดแรงเกิดไปทางที่อาบน้ำข้างสวนมะม่วงอย่างเร็วที่สุด วันนี้ผมตื่นสาย อะไรก็เลยไม่เป็นตามกำหนดการ ทุกอย่างเป็นเพราะพี่กล้าแท้ๆ เลย เข้ามาวิ่งเล่นในหัวใจผมแบบนี้ทำเอาผมหลับฝันดีจนลืมไปเลยว่าวันนี้ผมต้องเอากางเกงในของพี่เขาที่แอบจิ๊กไปกลับมาคืน
พอมาถึงตรงสวนมะม่วงผมก็เดินลัดเลาะตามพุ่มไม้ไปจนไปโผล่หน้าบ่อน้ำทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่สร้างมาจากปูน เหลียวซ้ายแลขวามองดูว่าไม่มีใครแล้วจึงวิ่งแบบเหยาะๆ ไปที่ราวตากผ้าซึ่งขึงด้วยเชือกสีเขียวแก่นั่น ยกกางเกงในสีดำของพี่กล้าขึ้นมาดมอีกทีอย่างชื่นใจก่อนจะหยิบหูหนีบผ้าที่หล่นบนพื้นขึ้นมา จับกางเกงในตากในลักษณะเดียวกับเมื่อวานแล้วหนีบเจ้าตัวนี้ลงไป
"ฮ้า! เสร็จเรียบร้อยเสียที เกือบไม่ทันแล้วเชียวต้นไม้เอ๋ย"
"อากาศเย็นจังวะเช้านี้ กูไม่อยากอาบน้ำเลย"
เสียงพูดคุยของคนงานผู้ชายที่แสนคุ้นเคยดังมาจากอีกทาง ผมสะดุ้งตกใจก่อนจะรีบวิ่งหนีกลับไปทางเดิมที่จากมาเมื่อกี้ วิ่งไปที่ต้นมะม่วงต้นประจำ หยิบกล่องส่องทางไกลสีเขียวอ่อนลายทหารมาถือไว้แล้วปีขึ้นไปบนกิ่ง...โชคดีที่มีต้นมะม่วงอีกต้นบังเอาไว้ทำให้คนทางแคมป์คนงานไม่มีทางมองเห็นว่าผมเกาะต้นไม้เป็นลิงอยู่ตรงนี้
"ถ้ามึงไม่อาบ วันนี้ไม่ต้องมายืนใกล้กู" นั่นมันพี่กล้าหาญสุดที่รักของผมนี่นา เขาปลดผ้าเช็ดตัวที่พันท่อนล่างออกและโยนไปพาดกับต้นไม้อีกค้นในบริเวณนั้น อ๊ายยย วันนี้พี่กล้าใส่กางเกงในขาวแหละ ถ้ามันโดนน้ำนะต้องเห็นชัดเจนแน่ๆ เลย โอ๊ยๆ หัวใจจะวาย
"แหม่ กูเดินมาถึงตรงนี้แล้วถ้าไม่อาบก็เสียเวลาตายสิ" เพื่อนพี่กล้าที่มาวันนี้มีตาคนนี้คนเดียวซึ่งผมพอจะคุ้นหน้าอยู่ คนที่ชอบชวนพี่กล้าดูหนังโป๊นั่นเอง เขาถอดผ้าคนหนูแล้วโยนไปทางเดียวกับพี่กล้า สำหรับนายคนนี้ผมไม่คอมเมนท์นะครับ พอดีมีสายตาไว้มองพี่กล้าแค่คนเดียว อิอิ
ทั้งสองคนอาบน้ำกันไปคุยกันเรื่องต่างๆ ไป ท่ามกลางความสุขใจของผม ผมพยายามส่องสายตาผ่านกล้องไปอีกนิดกำเดาก็แทบพุ่ง พระเจ้า! สายน้ำที่หล่นกระทบตัวพี่กล้าทำให้ผมเห็นเจ้าหนูน้อยที่ไม่น้อยของพี่กล้าชัดเจนเลย >///< ผู้ชายอะไร หล่อ เข้ม ดิบ เถื่อน หุ่นดี น่ากินที่สุด แล้วจะไม่ให้ผมรักได้ยังไงล่ะ!
ไม่นานทั้งสองคนก็อาบน้ำเสร็จ อาจจะเป็นเพราะอากาศตอนเช้าค่อนข้างเย็นแถมน้ำที่ใช้อาบยังเย็นอีก ระยะเวลาในการอาบน้ำเลยหดสั้นลงเหมือนเต่าหดหัวกลับไปในกระดอง
พี่กล้าหยิบผ้ามาเช็ดตัว อ๋า ตอนนี้พี่เขาดูเซ้กซี่ซะจนผมร้อนรุ่มไปหมดเลย...พี่กล้าถอดกางเกงในสีขาวตัวนั้นออกทำให้ผมเห็นช้างน้อยที่กำลังหลับสนิทอยู่ของพี่กล้า อ๊ายยย เขินอ่ะ! ผมจะไม่ขอบรรยายใดๆ ทั้งสิ้น เก็บไว้ฟินตอนช่วยตัวเองพอ!
หลังจากนั้นพี่กล้าก็เอากางเกงในสีขาวตัวนั้นไปตากและหยิบกางเกงในสีดำที่ตากไว้เมื่อวานทำท่าจะใส่แต่เขาก็ชะงักไปกับความผิดปกติบางอย่าง
"เฮ้ย! ไอ้กล้า มึงได้กลิ่นอะไรหอมๆ ไหม" เพื่อนของพี่กล้าพูดพลางทำจมูกฟุดฟิดไปมารอบๆ พี่กล้ามองอย่างรำคาญก่อนจะผลักผัวเพื่อนไปอีกทาง
"มึงไม่ต้องดมไปทางไหน กลิ่นหอมนั่นมันมาจากกางเกงในกูเองแหละ"
"แต่มันหอมไปนะมึง มึงไม่ได้เอาไปซักกับน้ำยาปรับผ้านุ่มเสียหน่อย มันจะหอมขนาดนี้ได้ยังไง"
"นั่นแหละ กูสงสัยเหมือนกันนี่แหละ"
ใช่แล้วล่ะครับ...เมื่อวานหลังจากผมจิ๊กกางเกงในพี่กล้าไปช่วยตัวเองเสร็จสามรอบ (เขินจัง >///<) ก็เอาเศษผ้าสีดำชิ้นนั้นไปซักกับผมซักฟอกอย่างทะนุถนอมและนำมันไปแช่น้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ก่อนจะเอามันไปปั่นแห้งหลายๆ รอบแบบแค่ให้โดนพัดลมก็แห้งได้ สุดท้ายก็นำมันไปรีดด้วยอุณหภูมิที่ไม่ร้อนหรือเย็นจนเกินไปและนำมันกลับไปคืนสู่ที่เดิมที่จากมาพร้อมกับการสิ้นสุดของภารกิจของผม ^O^V
แต่ผมเพิ่งทำครั้งแรกนะครับ ทุกครั้งที่ผมแอบมาจิ๊กกางเกงในพี่กล้าไปก็แค่เอาไปช่วยตัวเองเฉยๆ ตอนเช้าก็เอากลับมาตากให้ที่เดิม (ต้องผ่านการอบแห้งจากผมก่อน!) พอมาวันนี้มันมีกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มอยู่พี่เขาคงแปลกใจ แต่ผมไม่ยอมบอกหรอกว่าผมเป็นคนเอาไป (แหงสิ! บอกไปเขาคงหาว่าแกโรคจิต !)
อ้อ! ส่วนประเด็นที่ผมแอบเอากางเกงในพี่กล้าไปช่วยตัวเองนี่ไม่น่าจะใช่เรื่องแปลกหรอกนะครับ เพราะผมชอบพี่เขา รักพี่เขา และก็นำทุกอย่างมาคืนพร้อมทำความสะอาดให้ด้วย แบบนี้ไม่ถือว่าโรคจิตนะครับ ^ ^ ไม่อย่างนั้นคนที่มีอะไรกันจริงๆ จะยอมทำอะไรประหลาดที่ดูน่าเกลียดแต่สุขสมได้ยังไง แบบนั้นมันดูโรคจิตกว่าที่ผมทำอยู่ตั้งเยอะ =_=^^
"ช่างมันเถอะมึง อาจจะหอมกลิ่นธรรมชาติก็ได้" เพื่อนพี่กล้าพูด
"เออๆ รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันมึง กูอยากกินข้าวแล้ว" พี่กล้าใส่กางเกงในเข้าไปและเอาผ้าขนหนูมาพันตัวอย่างเดิม เก็บอุปกรณ์อาบน้ำแล้วเดินตามเพื่อนออกไป
"เฮ้อ!" ผมถอนหายใจออกมาอย่างโลกอกก่อนจะกระโดดลงจากกิ่งต้นมะม่วง เก็บกล้องส่องทางไกลไว้ที่เดิม หันไปมองที่ที่พี่กล้ายืนอยู่อีกครั้งก็อดจะอมยิ้มออกมาน้อยๆ ไม่ได้
ถ้าวันไหนพี่กล้ารู้ว่ามีคนคอยแอบมองและให้กำลังใจเขาอยู่อย่างนี้ เขาจะคิดยังไงนะ?
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"พี่ใบไผ่! กลับมาแล้วเหรอครับ มีอะไรกินบ้าง >O<" ผมวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้ชายร่างสูงตรงหน้า เขาคนนั้นหัวเราะเบาๆ กับท่าทีเด็กเกินอายุของผมก่อนจะกอดตอบ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอบอุ่นจนผมอยากเอาปากงับจมูกในความอ่อนโยนนี้สักที
"แหม ปล่อยพี่ก่อนเถอะต้น ซื้อมาสิ มีข้าวเหนียวมะม่วงของโปรดเราด้วยนะ"
"เย่ๆ ดีใจจังเลย"
'ศุภชัย' หรือ 'ใบไผ่' เป็นพี่ชายแท้ๆ และญาติเพียงคนเดียวของผม...พ่อแม่เราเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสิบปีก่อน ผมในตอนนั้นเพิ่งจะอายุได้แปดขวบในขณะที่พี่ใบไผ่อายุสิบหกปีคอยปลอบผมจากการร้องไห้งอแงหาพ่อแม่และปฏิเสธความช่วยเหลือจากญาติทางฝ่ายพ่อแม่ที่ยื่นมือเข้ามาหวังจะฮุบสมบัติ พี่ใบไผ่ตั้งใจเรียนและสอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศในคณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิชาอุตสาหกรรมการเกษตร หลังเรียนจบเลยออกมาบริหารงานไร่ส้มที่พ่อแม่ทิ้งไว้เป็นสมบัติต่างหน้าพร้อมเงินในบัญชีอีกจำนวนหนึ่ง
อ้อ! ช่วงที่พี่ใบไผ่เรียนอยู่คนที่ดูแลเรื่องไร่ บัญชีและสภาพการเงินต่างๆ คือ คนงานที่พ่อกับแม่สนิทมาตลอด เชื่อไหมครับว่าเขาไม่เคยคิดโกงและทรยศพวกเราเลย แถมยังนิสัยดีมีน้ำใจ คอยให้คำปรึกษาผมกับพี่ใบไผ่ในเรื่องต่างๆ จนพวกเรามีวันนี้
ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าเหลือเกิน...ที่การจากไปของพ่อแม่ได้พรากความเป็นบุรุษเพศของผมไปด้วย ไม่นานนักผมก็กลายเป็นเด็กเก็บตัว ขี้แย ขี้ร้องไห้ และมีนิสัยคล้ายเด็กผู้หญิงในที่สุด...พี่ใบไผ่รู้เรื่องนี้ดี แต่พี่ไม่เคยด่าว่าอะไรผมเลย ทุกครั้งที่ถูกเพื่อนผู้ชายในห้องรังแกและล้อถึงปมด้อย พี่ใบไผ่จะไปจัดการเอาเรื่องเด็กพวกนั้นและปลอบผมด้วยคำพูดที่นุ่มนวลยิ่งกว่าเอแคลร์ไส้ครีมของร้านผึ้งน้อยอีกครับ ^ ^
'ไร่เรืองรองอำไพ' เป็นไร่ส้มกึ่งฟาร์มสัตว์เล็กๆ ที่พ่อกับแม่ทำกันมานานและเป็นสมบัติตกทอดมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่ ผมเติบโตมากับธรรมชาติ กับไร่ฟาร์มทางภาคอีสานในจังหวัดยโสธรครับ รายได้จากการขายผลส้มและผลิตภัณฑ์แปรรูปจากส้มทำให้ผมกับพี่ใบไผ่มีเงินพอใช้และสามารถจ่ายเงินเดือนคนงานจำนวนมากมายนี่ได้แบบไม่มีปัญหาครับ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเรามีเงินมากมายมหาศาลพอที่จะซื้อโลกทั้งใบได้หรอกนะครับ
สำหรับผม...เท่านี้ก็มีความสุขมากแล้ว หวังว่าพ่อกับแม่ที่มองมาจากบนฟ้าจะมีความสุขนะครับที่เห็นว่าลูกสองคนเติบโตมาได้อย่างมีประสิทธิภาพขนาดไหน
"ดีใจเป็นเด็กๆ เชียวนะ มาๆ มากินกับพี่ในห้องครัวเร็ว"
"ครับๆ"
ผมเดินตามพี่ใบไผ่เข้าไปในห้องครัว
เรามีแม่บ้านมาทำความสะอาดครับ แต่พี่ใบไผ่สอนผมอยู่เสมอว่าโตแล้วต้องทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่สามารถพึ่งพาคนอื่นไปจนตายได้ พวกเราสามารถนั่งกินข้าวกับคนงานและพูดคุยกันสนิทสนมราวกับพี่น้องกันได้ครับ
ไร่เราถ้ามองจากทางเข้าจะเจอบ้านหลังขนาดใหญ่ทาสีเขียวอ่อนเพื่อความกลมกลืนไปกับธรรมชาติ บ้านหลังนี่ผมกับพี่ใบไผ่อยู่ครับและใช้สำหรับต้อนรับแขกบางครั้งได้ ถัดไปด้านหลังจะมีบ้านพักแม่บ้านหลังเล็กๆ แต่อยู่กันห้าคนครับ หลังจากนั้นด้านหลังก็จะมีไร่ส้มพื้นที่พอสมควรทอดไปตามทางยาวจนถึงท้ายสวนก็จะมีบ้านพักคนงานซึ่งติดกับสวนมะม่วงเล็กๆ ที่ปลูกไว้เก็บกินเล่น ทางซ้ายของไร่ส้มจะมีพื้นที่เล็กๆ ที่พี่ใบไผ่ให้เขามาขุดทำเป็นลำธารเผื่อวันไหนอยากมานั่งตากลมเย็นๆ ก็มาได้ ส่วนทางด้านขวาก็จะมีฟาร์มโคนมที่เหมือนจะเลี้ยงไว้ดูเล่นมากกว่าเอามาประกอบกิจการอะไรแท้จริง
"เดี๋ยวตอนกลางวันพี่จะลงไปคุยกับคนงานที่สร้างโรงเก็บของกับบ้านพักหลังใหม่ก่อนนะ ต้นอยู่ในบ้านอย่าออกไปเกเรที่ไหนล่ะ" หลังจากกินข้าวเหนียวมะม่วงกันเสร็จพี่ใบไผ่ก็ชวนพูด
ผมค้อนให้ทีหนึ่งที่คำพูดเขาทำเหมือนผมเป็นเด็กน้อยอายุห้าขวบแต่ก็ต้องตาโตเมื่อคิดได้ว่าพี่ใบไผ่เพิ่งพูดอะไร "จริงเหรอ O_O ต้นไม้ไปด้วยสิ นะๆ อยากรู้จักคนงานบ้าง เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมหยิ่งไม่ยอมพบปะใคร"
พี่ใบไผ่หรี่ตามอง "แน่ใจเหรอว่าจะไปด้วย อากาศร้อนพอสมควรเลยนะ พี่กะจะซื้อเครื่องดื่มชูกำลังไปแจกเขาด้วย"
"เอาสิครับ เดี๋ยวผมช่วยแจก นะๆ"
"ก็ได้ๆ แต่อย่าลืมสวมหมวกไปด้วยนะ ร้อนแล้วห้ามบ่นเด็ดขาด"
พอตอนกลางวันผมก็เปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดสีกรมท่ากับกางเกงวอร์มขาวยาวสีดำพร้อมกับใส่หมวกสานสีเหลืองอ่อนเดินถือถุงเครื่องดื่มขึ้นรถปิกอัพของพี่ใบไผ่มุ่งหน้าไปยังท้ายสวนซึ่งมีคนงานกำลังสร้างบ้านพักหลังที่สองอยู่
สาเหตุที่แท้จริงทำให้ผมตามมาน่ะเหรอครับ...
'กล้าหาญ' หรือ 'พี่กล้า' เป็นลูกของหัวหน้าคนงาน จะพูดว่าลูกคงไม่ถูกเพราะเป็นลูกบุญธรรมกำพร้าพ่อแม่ และพี่เขามาทำงานที่นี่ได้สองสามเดือน และผมก็ตกหลุมรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราสบตากัน >///< เขาทำให้ผมกลายเป็นภาพถ้ำมองและแอบจิ๊กกางเกงในเขามาช่วยตัวเองแบบทุกวันนี้ เพราะฉะนั้นหากมีโอกาสได้ไปมองหน้าพี่เขาใกล้ๆ ผมก็จะรีบรับโอกาสนี้ไว้อย่างเต็มใจทันที
ถามว่าผมชอบพี่เขาตรงไหนน่ะเหรอ?
ไม่รู้สิครับ...มองตาแวบแรกผมก็คิดว่าเขาคือคนที่ใช่สำหรับผมแล้วล่ะ
ผมเคยเห็นเวลาพี่เขาทำงานหรือตั้งใจทำอะไร ดวงตาคู่นั้นจะทอประกายเต็มไปด้วยความตั้งใจสม่ำเสมอจนผมอดปลื้มไม่ได้ อีกอย่างถึงพี่กล้าจะไม่ได้จัดว่าอยู่ในประเภทหล่อมากอะไรขนาดนั้นแต่รูปร่างนี่แซ่บลืมโลกเลยครับ ความที่ต้องทำงานที่ออกแดดทำให้ผิวพี่เขาคล้ำนิดๆ รูปร่างล่ำสันจากการทำงาน มีกล้ามและซิกซ์แพ็กที่งดงาม แถมยังไรขนมต้สะดือนั่นอีก อ๊ากก คิดแล้วฟิน!
พี่ใบไผ่จอดรถที่ข้างบ้านพักคนงานหลังแรกและลงไปก่อนผมเพื่อหยิบถุงเครื่องดื่มชูกำลัง ผมจึงลงไปช่วยด้วย
ตรงนี้จะมีบ้านพักคนงานแบบถอดประกอบได้หนึ่งหลังแยกสองฝั่งแบบชายหญิง ของฝั่งผู้หญิงจะมีห้องน้ำในตัวแต่ผู้ชายต้องไปอาบทางด้านหลังที่กั้นไว้โดยเฉพาะ ซึ่งสถานที่แห่งนั้นอยู่ติดกับสวนมะม่วง...ฐานทัพบังคับการแอบส่องเป้าพี่กล้าของผมนั่นเอง
ตอนนี้เป็นช่วงพักกลางวันบรรดาคนงานกำลังนั่งกินข้าวในโรงอาหารเล็กๆ ที่สร้างไว้สำหรับให้แม่บ้านมาประกอบอาหารไว้ได้ ทุกคนยกมือไหว้พี่ใบไผ่กันหมดซึ่งพี่ก็ไหว้ตอบกลับทุกคนอย่างนอบน้อมจนผมทึ่งในความมีมารยาทของพี่ เพราะนานๆ ทีผมมา มาแต่ละครั้งก็มาป่วนจนคนงานเขาปวดหัวตามๆ กันไป
เอ๊ะ! นั่นไง ผมเห็นพี่กล้าแล้ว >O<
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"นั่นมันน้องชายคุณใบไผ่นี่มึง" 'แดง' เพื่อนสนิทกล้าหาญเอ่ยถามในขณะที่กล้ากำลังตักข้าวผัดเข้าปาก ชายหนุ่มเงยหน้ามองหนุ่มน้อยที่ยืนยิ้มแจ่มใสอยู่ข้างๆ คุณศุภชัย
ใบหน้าที่สดใสยิ้มจนคนมองพลอยจะยิ้มตามไปด้วยทำให้กล้าหาญรู้สึกหงุดหงิดในใจอย่างไม่มีสาเหตุ...เขาทำหน้าเฉยๆ ใส่แดงก่อนจะก้มหน้ากินข้าวต่อ "ดูแล้วคงเป็นตัวก่อความวุ่นวายน่าดู อย่ามาอยู่ใกล้กูแล้วกัน กูยิ่งไม่ชอบตุ๊ดอยู่ด้วย มองแวบเดียวก็รู้แล้วล่ะ อ้อนแอ้นขนาดนั้น"
แดงหรี่ตามองเพื่อนอย่างจับผิด "มึงรู้ได้ไง เขาอาจจะตัวเล็กๆ น่ารักๆ เฉยๆ มึงไม่มีเรดาร์จับเกย์สักหน่อย"
กล้าหาญแทบสำลักข้าว "เถอะน่า! เชื่อกูเถอะ"
ตอนนี้ใบไผ่กับต้นไม้กำลังกระจายแจกเครื่องดื่มบำรุงกำลังกับเหล่าคนงานอยู่ เครื่องดื่มที่ซื้อมาตอนแรกก็มากพอสมควร แต่วันนี้คนงานมานั่งกินข้าวพร้อมกันเยอะทำให้ไม่พอ...
ไม่พอตอนใบไผ่เดินเอามาแจกให้กล้าหาญกับแดงซึ่งเหลือแค่สองคนจากโต๊ะสุดท้ายพอดี ชายหนุ่มทำหน้าแสดงความเสียใจ
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณใบไผ่" แดงส่งยิ้มสดใสให้แสดงถึงความไม่เป็นอะไรจริงๆ แต่กล้าหาญยังก้มหน้ากินข้าวต่อไปอย่างไม่แคร์อะไรทั้งนั้น
"ขอโทษทีนะแดง เดี๋ยวผมเอาน้ำเปล่าให้ ซื้อมาเผื่อห้าขวดพอดี"
ข้อดีอีกอย่างของใบไผ่คือจำชื่อคนงานได้เกือบทุกคน ทำให้เหล่าคนงานเทใจรักเพิ่มขึ้น
ชายหนุ่มหันไปตะโกนเรียกต้นไม้ที่กำลังยืนเอ๋อทำหน้าไม่รู้เรื่องอยู่ "ต้น ขอน้ำเย็นหลังรถสองขวดมาให้กล้ากับแดงด้วย" พูดจบก็เดินออกไปคุยกับหัวหน้าคนงานซึ่งเป็นพ่อบุญธรรมของกล้าหาญ
ต้นไม้ที่เห็นว่าพี่กล้าของตัวเองยังไม่ได้ดื่มน้ำจึงรีบเปิดฝาสองขวดและใส่หลอดดูดลงไปก่อนจะวิ่งเหยาะแหยะหมายจะเอาไปยื่นให้
แต่ดัน...
"อ๊ะ!"
สะดุดขายาวๆ ของแดงเข้าซะก่อนจนขวดน้ำกระเด็นหลุดมือ แดงรับได้พอดี แต่กล้าหาญที่เพิ่งเงยหน้าจากจานข้าวถูกน้ำในขวดสาดใส่ตั้งแต่ผมจนถึงเสื้อตัวบน
"เฮ้ย! พี่กล้า ผมขอโทษ"
"เอ่อ..." กล้าหาญยังไม่ทันคิดด้วยซ้ำว่าหนุ่มน้อยตรงหน้ารู้ชื่อเขาได้ยังไง "ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่นี้เอง"
"อย่าเลยครับ เดี๋ยวผมเอาเสื้อไปซักให้ดีกว่า"
กล้าหาญทำหน้างง แค่โดนน้ำเปล่าแค่นี้แปปเดียวก็แห้งไม่เห็นต้องลำบากถึงขั้นต้องเอาไปซักเลย "เอ่อ...ไม่เป็นไร"
"นะครับ นะๆ ไม่อย่างนั้นผมคงรู้สึกผิดมากแน่ๆ เลย" ต้นไม้ยังเซ้าซี้ไม่ยอมหยุด แดงเห็นดังนั้นจึงจี้เอวกล้าหาญทันทีด้วยรู้ว่าเพื่อนตัวเองบ้าจี้ขนาดไหน
"เฮ้ย ฮ่าๆ ทำอะไรของมึงไอ้แดง"
"จะจับมึงถอดเสื้อไง"
แดงถือโอกาสนั้นจับกล้าหาญถอดเสื้อแขนยาวสีเทาที่กำลังใส่อยู่ออกส่งให้ต้นไม้ที่หน้าแดงตะลึงพรึงเพริดกับหุ่นสุดเซ็กซี่ของกล้าหาญไปแล้ว
"นี่ครับ น้องต้นไม้"
"ขะ...ขอบคุณครับ"
"มึงทำอะไรของมึงเนี่ยไอ้แดง พากูกลับไปเอาเสื้อใส่เลย"
ต้นไม้เดินหนีออกมาจากตรงนั้นด้วยแววตาสั่นระริก หน้าแดงแปร๊ด แต่มีรอยยิ้มน้อยๆ แต้มที่มุมปากราวกำลังเจอเรื่องสนุก
หุ่นพี่กล้าโคตรเซ็กซี่เลย!
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
มาแล้วครับ เรื่องสั้นเรื่องนี้มีเจ็ดตอนรวมบทนำนะครับ ^ ^
หวังว่าจะมีความสุขไปกับกล้าหาญและต้นไม้นะครับ
กำลังคิดอยู่ว่าจะจับใบไผ่ไปคู่กับหมอไกด์ดีไหม 5555
-
น้องต้นทำตัวไม่น่ารักเลยเนอะ :hao7:
เลิกแอบมองพี่กล้าอาบน้ำเห๊อะะ
ถ้าพี่กล้าเขาจับได้เรื่องใหญ่แน่
แถมไปขโมยกกน.เขาไป(แอบซักให้อีกตะหาก)
เนี่ยเอาเสื้อเขาไปซัก.
ถ้ากลิ่นเดียวกับกกน.
อ๊ะอาาา.พี่กล้าจับได้แน่
-
พี่กล้าไม่ชอบน้องหรอ
:L2: :L2:
-
คราวนี้แหละ จับได้แน่ๆ :hao6:
-
งานนี้ต้องให้แดงเป่นพ่อสื่อ อุๆ
ทำไมกล้าไม่ชอบน้องอ่า
-
น้องต้นไม้ ฮาได้ตลอดจริง ๆ จิ๊ก กกน. พี่กล้าไป แล้วมีการซักเอามาคืนให้อีกนะ
ว่าแต่พี่กล้า ทำไม เห็นน้องยิ้มแย้มสดใส แล้วดันหงุดหงิดอย่างไม่มีสาเหตุล่ะเนี่ย
ยิ่งบอกว่าไม่ชอบตุ๊ดด้วย ไม่ชอบน้องจริงเหรอ แต่งานนี้ ต้องขอบคุณพี่แดงสินะ
ท่าทางจะสนับสนุนพี่กล้าให้น้องต้นไม้เต็มที่เชียว น้องต้นก็เข้าใจรีบคว้าโอกาสนะ
เสื้อเลอะน้ำเปล่า ก็ยังอาสาเอาไปซักให้อีกแน่ะ พี่กล้าไม่งงก็แปลกแล้วล่ะ
ที่สำคัญ ตอนเอาเสื้อมาคืนนี่สิ ไอ้กลิ่นดอกลาเวนเดอร์นี่ จะเอาปัญหามาให้น้องต้นรึเปล่า
ถ้าพี่กล้าจับได้ขึ้นมา น้องต้นจะโดนโกรธมั้ยเนี่ย ไม่อยากเลย สงสารน้องต้นอ่ะ
ชอบพี่ใบไผ่จัง เป็นพี่ชายที่แสนอบอุ่น ใจดี เข้มแข็ง และเก่งมาก ๆ อายุแค่สิบหก
แต่สามารถดูแลน้องและบริหารงานต่อจากพ่อแม่ได้อย่างดีเยี่ยม เก่งจังเลย
เชียร์ ๆ พี่ใบไผ่กับพี่หมอไกด์เต็มที่เลยจ้า ชอบทั้งคู่เลยค่ะ อยากอ่านจริง ๆ น้า :impress:
รอตอนต่อไปจ้า ขอบคุณคนเขียนนะคะ :L1:
-
น้องต้นไม้ สุดยอดไหนๆก็จิตแล้วจิตให้เต็มที่เลย หนับหนุน :hao6: มีความรับผิดชอบสูงมาก ใช้จนเสร็จ มีซักลงน้ำยารีดด้วยอุณหภูมิที่พอเหมาะ ส่งคืนเจ้าของด้วย :m20: แต่อีพี่ต้นกล้า แหม่ ระวังนะ เกลียดอะไรจะได้อย่างนั้น o18
-
พี่แกจะรู้เพราะกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มแน่ๆเลย :hao7:
น้องต้นไม้น่ารักอ่ะ หื่นด้วย
-
นางเอกหื่นๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
:mew3: หื่นน
-
:jul3:
-
หื่นแต่เด็กเลยนะ อิอิ
-
ฮา ต้นไม้อ่ะ ทำไปได้ :m20:
-
พี่กล้าต้องรู้แน่ๆ
กลิ่นเดียวกับกกน.
5555+ ต้นไม้ทำไมตลกงี้เนี่ย
-
ตอนที่ 2
Our Kiss
จูบเย้ยจันทร์
ตอนกลางวันพี่กล้าสุดยอดไปเลย >O< ไม่คิดว่าพี่เขาจะยอมถอดเสื้อให้ผมมาจริง หุ่นพี่กล้านี่แบบทำเอาผมเลือดกำเดาแทบพุ่ง
เพราะฉะนั้นในเมื่อเขาไว้ใจให้เราเอาไปซักแล้ว (?) เราก็ต้องซักให้สะอาดที่สุด กลิ่นหอมที่สุด เสื้อเรียบที่สุด!
เพราะฉะนั้นตลอดช่วงบ่ายจนถึงเย็นผมจึงอยู่แต่ในห้อง สั่งให้แม่บ้านเตรียมผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นโปรดของผม กับแปรงขัดผ้า พร้อมเก้าอี้ไม้ตัวเล็กสำหรับนั่งซักในห้องน้ำ
อ้า >////< แค่คิดว่าบนตัวพี่กล้าจะมีแต่กลิ่นที่ผมชอบก็ตื่นเต้นจะตายแล้วน้า
พอจัดการซักเสร็จ อบจนแห้ง ตากในที่บริเวณที่แสงแดดส่องถึงก็ออกมานอกห้องรอคืนนี้ค่อยเก็บเสื้อพี่กล้ามารีด
ผมเดินลงจากตึกใหญ่แล้วเมียงมอออกไปด้านนอกว่ามีอะไรให้ผมป่วนเล่นไหม แสงแดดที่เริ่มจางลงบ่งบอกว่าอีกไม่นานพระอาทิตย์ก็คงจะตกดิน
เอ...เมื่อวานผมไม่ได้เอากางเกงในพี่กล้ากลับมานี่หว่า
ผมเดินไปตามทางที่สองด้านมีต้นไม้เรื่อยๆ ผ่านไร้ส้มที่ตอนนี้ผลส้มสะท้อนกับแสงแดดเป็นประกายเหมือนดวงดาวที่จับต้องได้ ผมยิ้มเล็กๆ กับความอุดมสมบูรณ์เหมือนสวรรค์บนดินที่พ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้
พอใกล้จะถึงบ้านพักคนงานผมก็เดินอ้อมไปอีกด้านจนโผล่ที่สวนมะม่วง ฐานบังคับกาของผมนั่นเอง อะไรบางอย่างบอกผมว่าวันนี้จะมีอะไรเกิดขึ้น ผมไม่ได้ปีนขึ้นต้นไม้เป็นลิงอีก ไม่มองกล้องส่องทางไกล
รู้แค่อย่างเดียวคือผมต้องรีบไปหยิบกางเกงในพี่กล้าแล้วรีบกลับจะดีที่สุด
นั่นไง...
ผมเดินมายังราวตากกางเกงใน หยิบกางเกงในสีขาวของพี่กล้ามา โดยลืมคิดไปเลยว่าหากวันนี้พี่เขามาอาบน้ำแล้วจะเปลี่ยนกางเกงในจะเอาอะไรใส่ =_=^
อ้า ยังหอมเหมือนเดิมเลยแหะ กลิ่นสบู่นกแกล้วที่พี่กล้าใช้เรียกอารมณ์ทางเพศผมได้ดีเหลือเกิน!
ขวับ!
"เฮือก!"
ผมสะดุ้งตัวโยนเมื่อถูกมือปริศนาคว้าทั้งตัวให้หันไปด้านหลัง
"ผมว่าแล้วเชียวว่าน้องเป็นน้องต้นไม้"
"พี่กล้า!"
ผมตกใจจนแทบตาค้างลยทีเดียว เมื่อพี่กล้ามายืนอยู่ตรงนี้ เท่ากับว่าตอนนี้พี่เขารู้แล้วสินะว่าผมเป็นโจรขโมยกางเกงในไปซัก อ๊ากกกก เขิลจัง! (ไม่กลัวเขาต่อยเลยสักนิด)
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง!
"น้องต้นมาขโมยกางเกงในผมไปดมทำไมครับ" พี่กล้าถามเสียงเครียด
"ใช่ครับ ผมเอาไปช่วยตัวเอง ^ ^"
"=[]=^^"
คำตอบที่ตรงประเด็นเกินไปของผมทำเอาพี่กล้าช็อกหน้าหงาย
ไหนๆ โอกาสมันก็ไม่มีบ่อยแล้ว วันนี้มาถึงโดยที่ผมไม่ต้องอ่อยอะไรพี่เขาเลยขอหน่อยเถอะ!
ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะระบายความในใจที่มีต่อพี่กล้าออกไปอย่างอัดอั้น
"ผมหลงรักพี่กล้ามานานแล้วนะครับ ทุกครั้งก็แอบเอากางเกงในพี่กล้าไปดมไปซักแล้วช่วยตัวเองด้วยแหละ อิอิ ในเมื่อวันนี้พี่กล้ารู้แล้วว่าผมคิดยังไงก็รับรักผมเถอะครับ นะๆ"
พูดจบก็เอื้อมมือไปเข่าๆ มือคนตัวสูงตรงหน้า
พี่กล้าทำหน้าช็อก ตกใจเหมือนเห็นสัตว์ประหลาดบุกโลก และคงจะอึ้งในความไร้ยางอายของผมด้วยแหละ
"นะ...นี่น้องต้นหมายความว่ายังไง"
พี่กล้าเหมือนเพิ่งรู้สึกตัวแล้วสะบัดมือผมออกก่อนจะถูกับผ้าเช็ดตัวที่พันท่อนล่างไว้อย่างรังเกียจ
ท่าทางนั้นทำให้ผมเจ็บในใจน้อยๆ
การจะทำให้ชายแท้มารักเราได้นั้นมันยากจริงๆ แหละ แต่ผมไม่มีวันท้อหรอกบอกไว้เลย!
"พี่กล้าจะทำแบบนี้กับผมไม่ได้นะ!"
ผมเริ่มโวยวายและกระทืบเท้ากับพื้นอย่างไม่พอใจ พี่กล้าเห็นท่าทางนั้นก็ส่ายหัวไปมาเหมือนเหนื่อยใจ และพอจะเข้าไปจับมืออีกก็ถอยหลังไปซะไกล หน็อย!
"น้องต้น อย่ามาจับตัวผมนะครับ ผมขนลุก"
ท่าทางกระมิดกระเมี้ยนเหมือนผู้หญิงหวงเวอร์จิ้นนั่นทำให้ผมทนไม่ไหว หมั่นไส้จนอยากจะจับทำผัวตรงนี้เลย!
ดังนั้น...
พรึบ!
"เฮ้ย! ทำอะไรน่ะน้องต้น!"
ผมกระชากปมผ้าเช็ดตัวที่พันกล้าน้อยด้านล่างออกและปาไปด้านหลัง ก่อนจะโดดเอาขาหนีบเอวพี่กล้าไว้จนตอนนี้เหมือนหมีโคอาล่ากำลังจะกินนมแม่
พี่กล้าอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ผมถือโอกาสนั้นงับลงไปบนกล้ามแน่นๆ นั้นด้วยความหมั่นไส้!
(หุหุ ใจจริงก็อยากกัดมานานแล้ว ผู้ชายอะไรกล้ามสวย เนื้อแน่น กรี๊ดกร๊าด)
"โอ๊ย! มากัดผมทำไมเนี่ย ออกไปนะน้องต้น!"
พลั่ก!
พี่กล้าพยายามอุ้มตัวผมออกและโยนกระเด็นจนก้นผมกระแทกพื้น น้ำตาซึมเลย เจ็บอ่ะ T^T ทำไมต้องรุนแรงขนาดนี้ด้วย!
ผมมองพี่กล้าอย่างงอนๆ ก่อนจะคิดอะไรดีๆ ออก "รับรองว่าพี่กล้าต้องเสียใจแน่ที่ทำแบบนี้กับผม"
"น้องต้นจะทำอะไร..."
พรึบ!
วินาทีที่พี่กล้ากำลังงงและหาทางจะไปหยิบผ้าขนหนูมาพันตามเดิมนั้นเอง ผมก็ลุกขึ้นจับหน้าพี่กล้าโน้มลงมาจูบทันที!
เหมือนเวลาหยุดหมุน สายลมอ่อนที่โชยมาต้องตัวเราสองคนนั้นเย็นสบายๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากสบู่นกแก้วที่พี่กล้าเตรียมมาทำให้ผมมึนเมายิ่งกว่าเดิมเสียอีก
มันเป็นจูบแรกของผม และผมจูบไม่เป็น อันนี้ลองทำตามหนังเกย์ที่เคยดู มันต้องดูดปากแบบนี้ใช่ไหม ต้องสอดลิ้นเข้าไปด้านในด้วยสินะ
ริมฝีปากแกร่งของพี่กล้ากำลังจะทำให้ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ พี่เขานิ่งมาก คงจะอึ้งสินะที่ถูกผู้ชายด้วยกันจูบ
แม้ว่าจูบนี้จะเป็นไปด้วยความระแวง ปราศจากความรัก แต่ผมกลับรู้สึกว่า มีสายใยสีชมพูกำลังโอบล้อมพวกเราอย่างอบอุ่น
...ถ้าผมจะได้ตื่นมาแล้วจูบพี่กล้าทุกวันคงจะดีสินะ
ผมถอนริมฝีปากออกมาจากปากพี่กล้าแล้วรู้สึกหน้าร้อนผ่าวอย่างบอกไม่ถูก พี่กล้ายังคงอึ้งเรียกสติตัวเองกลับมาไม่ได้ งั้นผมขอถือโอกาสนี้หลบฉากออกไปก่อนแล้วกันนะ
เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวก่อน...
ผมก้มลงแล้วงับเจ้าหนูน้อยของพี่กล้าที่อยู่ในกางเกงในสีดำทีหนึ่งจนเจ้าตัวร้องลั่นด้วยความเจ็บ
"โอ๊ย!"
"แหม ตะลึงไปเลยเหรอพี่กล้า หลงใหลในรสจูบของผมสินะ"
"น้องต้น..." พี่เขาเรียกผมเสียงแผ่ว ในแววตาเต็มไปด้วยความสับสนจนผมแอบสงสาร
"ที่ผมบอกพี่กล้าเรื่องความรู้สึกผมนั้น ผมพูดจริงนะ"
พูดจบผมก็หมุนตัวกลับแล้ววิ่งจากไปทันที ทิ้งให้พี่กล้ายืนอึ้งจับริมฝีปากตัวเองอยู่อย่างนั้น
______________________________________________________________________________________
ต้นไม้จากไปได้สักพักแล้ว
แต่เขายังยืนนิ่งมึนงงอย่างจัดการกับปัญหาความรู้สึกนี้ไม่ได้เลย ความร้อนผ่าวและสัมผัสจากริมฝีกปากคนตัวเล็กยังคงหลงเหลือ
อาการเหมือนคนจูบไม่เป็นและกำลังดูดน้ำอยู่นั้นทำเอาเขาหลุดหัวเราะออกมา
แล้วยังจะมาบอกว่าชอบเขาอีกอย่างนั้นเหรอ...ทั้งๆ ที่เขาทำท่ารังเกียจและแอนตี้เพศที่สามเสียขนาดนั้น
นี่ยังไม่นับที่มาขโมยกางเกงในเขาไปซัก ไปช่วยตัวเองอีกนะ
อะไรบางอย่างทำให้เขาโกรธต้นไม้ไม่ลงแถมยังเอ็นดูกับการกระทำบ้าบอแบบไม่รู้จักคิดนี่เสียด้วย รู้แค่ว่าหากทุกวันจะได้เจอกับอะไรแบบนี้ชีวิตเขาคงไม่เงียบเหงาอีกแล้วล่ะ
บ้าน่า!
กล้าหาญสะบัดหัวไปมาก่อนจะเอาอุปกรณ์อาบน้ำวางบนขอบบ่อที่ทำด้วยปูน โชคดีที่วันนี้แดงไม่มา ไม่อย่างนั้นมันคงเห็นช็อตเด็ดเมื่อกี้และเก็บไปล่อเขาแน่ๆ
อาจเป็นเพราะแสงจันทร์ในวันนี้มันอบอุ่นกว่าที่เคยสินะ หรือว่ามันกลมเหมือนหน้าคนที่ขโมยจูบเขาเมื่อครู่ วินาทีนี้มองไปทางไหนก็เหมือนจะเห็นหน้าต้นไม้ลอยอยู่
อารมณ์ดิบเถื่อนปะทุขึ้นมาจนกล้าหาญห้ามไม่ได้ แก่นกายภายใต้กางเกงในสีดำแข็งขืนขึ้น เขาถอนหายใจเบาๆ มองซ้ายมองขวาว่ามีคนไหม
...ค่ำป่านนี้คงนั่งคุยกันที่โรงอาหารหรือเข้านอนกันเสียส่วนใหญ่
เขาเลื่อนกางเกงในลงช้าๆ และจับแก่นกายรูดเข้ารูดออก ริมฝีปากกัดเข้าหากันอย่างเสียวซ่าน
น่าแปลกใจ...ที่ในหัวเขามีเพียงภาพของต้นไม้กำลังนอนเปลือยกายอยู่
______________________________________________________________________
สวัสดีครับ ตอนที่สองของกรรมกรที่รักมาแล้ว หลังจากดองไว้นานพอควร
อยากปิดเรื่องบุรุษพยาบาลที่รักแล้วอ่ะครับ T^T แต่เหลือตอนพิเศษอีกตอนนึง
หวังว่าจะสนุกกันนะครับ เรื่องสั้นอาจจะดำเนินเร็วหน่อย ถือว่าอ่านคลายเครียด เบาสมองนะครับ
วันนี้ไปเติมน้ำมันมา แอบอยากแต่งเด็กปั๊มที่รักจัง คงต้องรอบุรุษพยาบาล กรรมกร พนักงานรักษาความปลอดภัย จบก่อน
ขอบคุณครับ
-
ตามมาจากเรื่องบุรุษพยาบาลที่รักค่ะ เรื่องนี้ก็สนุกไม่แพ้กัน
น้องต้นไม้แซ่บมาก :laugh: น่ารักและซุกซนไปตามประสาเด็ก
ทุ่มเทขนาดนี้พี่กล้าไม่เห็นใจก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วล่ะ
ถ้าตกลงปลงใจกันจริงๆ ท่าทางพี่กล้าจะปวดหัวไม่น้อย
แต่มีแฟนเด็กเขาว่าจะทำให้กระชุ่มกระชวยนะเออ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ รอติดตามนะคะ :L2:
-
ว่าแล้วเียวต้องโดนจับได้ o22
ว่าแต่สวนส้มอยู่ส่วนไหนของเมืองยศน้าาา
อยากไปตีก้นเด็กแสบซะหน่อย o18
-
เด็กแสบทำอะไรไว้อะ 55555
แต่อย่างพี่กล้าบอกอะ น่ารักขนาดนี้โกรธไม่ลงหรอก
-
แหม่ๆ
ไหนบอกไม่ชอบ ตำน้ำพริกเฉยเลยนะพี่กล้า
o18
-
:jul1: :pighaun: :m25: น้องต้นไม้รุกเร็วจริง พี่กล้าของขึ้นเเล้ว :hao6:
-
น้องต้นรุกรวดเร็วมาก :hao7:
-
หลงเสน่ห์น้องแล้วละเซ่ :hao7: :hao7:
-
ต้นไม้รุกได้น่ารักจริงๆ ทำเอาพี่กล้ามันเพ้อไปเลย :laugh:
-
คิดไว้แล้วว่าต้องโดนจับได้
แต่อิน้องต้นมันทำฉันอึ้งมาก เกิดมาไม่เคยเจอนายเอกจะปลุกปล้ำพระเอก เคยเจอแต่แบบมายั่ว
-
:katai2-1:
-
สรุปคือทั้งคู่ก็หื่นเหมือนกันหมดสินะ
ตอนแรกนึกว่าน้องต้นไม้จะหื่นคนเดียวเสียอีก
-
ต้นไม้แซ่บเวอร์มากลูก
ทำเอาอิพี่กล้าถึงกับของขึ้นเลย 55555
-
ตอนที่ 3.1
Your touch makes me blur
เธอทำให้ฉันหลงใหล
ผมนอนไม่หลับครับ! =^=
อะไรกันเนี่ย ทั้งๆ ที่วันนี้มีโอกาสได้ลวนลามพี่กล้า ได้มอบจูบแรกให้เขาโดยที่ผมเต็มใจ (?) ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา
มันน่าจะเป็นอีกหนึ่งคืนที่น่าจดจำนี่นา ผมควรจะรีบหลับแล้วฝันถึงพี่กล้าแบบที่เคยทำ แต่ก็หลับไม่ลง
ลึกๆ ในใจผมกลัวจริงๆ นะว่าพี่เขาจะรังเกียจในสิ่งที่ผมยัดเยียดให้โดยที่เขาไม่ต้องการเลยสักนิด
ผมไม่น่าทำแบบนั้นจริงๆเลย ให้ตายสิ!
"เฮ้อ"
ถอนหายใจเสร็จก็ตัดสินใจว่าไปหาอะไรทำฆ่าเวลาให้ง่วงดีกว่า ไม่อย่างนั้นคืนนี้คงนอนไม่หลับจริงๆ
ผมลงจากเตียงแล้วเปิดหน้าต่างออกไปรับลมตอนกลางคืน ประจวบเหมาะกับที่พี่ใบไผ่เปิดประตูถือแก้วกาแฟออกมาพอดี (ห้องนอนเราสองคนมีประตูเชื่อมติดกันครับ ถ้าจะเข้าหรือออกพี่ใบไผ่ต้องเข้าผ่านห้องผมก่อน)
"อ้าว ต้นไม้ของพี่ ทำไมยังไม่หลับไม่นอนเนี่ย มายืนซึ้งทำเอ็มวีอะไร"
"พี่ไผ่!" ผมเรียกพี่ใบไผ่เสียงอ้อนแล้วเดินไปกอดหมับกับเอวที่กล้ามแน่นๆ อยู่ เอาหน้ามุดรักแร้พี่เขาแบบอ้อนๆ
พี่ใบไผ่หัวเราะกับท่าทางของผมแล้วยกมือที่ไม่ได้ถือแก้วกาแฟลูบหัวผมเบาๆ
"มานี่มา มานั่งคุยกันบนเตียงดีกว่า ไหนเล่ามาสิว่าเป็นอะไร"
พี่ใบไผ่พาผมมานั่งบนเตียงตามเดิม วางแก้วกาแฟไว้บนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะหันมาทำหน้าจริงจังใส่ผม "เล่ามา"
ผมถอนหายใจออกมา "ผมมีความลับจะบอกพี่ไผ่"
ชายหนุ่มตรงหน้าผมขมวดคิ้วล้อเลียน "เรื่องไหนล่ะ ใช่เรื่องที่ที่ต้นแอบดูหนังโป๊ในห้องเพราะคิดว่าพี่หลับแล้วหรือเรื่องที่ต้นช่วยตัวเองในห้องน้ำแล้วไม่ล้างให้หมดล่ะ"
"อ๊ากกกก >/////< พี่ไผ่รู้ได้ยังไงอ่ะ เขินนะเฟ้ย"
"ฮ่าๆ ทำไมพี่จะไม่รู้ล่ะ เราเป็นพี่น้องกันนะ แล้วก็เรื่องปกติ ใครๆ เขาก็ทำกัน"
"=^=" ผมทำหน้างอนใส่พี่ใบไผ่ และทำให้พี่เขาหัวเราะหนักกว่าเดิมและเอื้อมมือมาบีบจมูกผมเล่น
"เรื่องนั้นไว้ก่อนเถอะ ตกลงจะเล่าไหมว่ามีความลับอะไร"
ผมสงบสติอารมณ์ลงและถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า
"ผมแอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง"
พี่ใบไผ่ทำหน้าตาสนใจขึ้นมาทันที "ใครล่ะ หน้ากากทักซิโด้ในเรื่องเซเลอร์มูนหรือว่าชินอิจิในเรื่องโคนันล่ะ"
"พี่ไผ่อ้า นี่ผมจริงจังนะ คราวหลังไม่เล่าให้ฟังแล้ว"
"โอ๋ๆ พี่ล้อเล่น อย่างอนเลย เดี๋ยวให้หนังโป๊เรื่องใหม่ไปดู"
"เชอะ สัญญาแล้ว ห้ามลืมล่ะ"
"=_=^ ทำไมหื่นอย่างนี้เนี่ย เล่ามาเถอะ เสียเวลามาเยอะแล้วนะ"
ผมถอนหายใจเบาๆ "ผมอ่ะ...แอบชอบพี่กล้า เรียกว่าชอบคงไม่ได้แล้วล่ะอาจจะตกหลุมรักไปแล้วด้วยซ้ำ"
"…"
หลังจากนั้นเรื่องราวต่างๆ มากมายที่เกิดขึ้นจนถึงวันนี้ก็ถูกเล่าผ่านปากผม ใบไผ่เปลี่ยนแปลงสีหน้าตามเรื่องที่ดำเนินไปจนผมแอบขำเบาๆ
"อาการหนักนะเนี่ยต้น" พี่ใบไผ่ทำหน้าเซ็งใส่ผม
"พี่ไผ่คิดว่าต้นควรจะรุกเขาต่อไปไหม หรือถอยออกมาดี เพราะเขาก็ดูท่าจะไม่ชอบเกย์ด้วยอ่ะ"
พี่ใบไผ่หรี่ตามองผมอย่างจับผิด "พี่อยากรู้ว่าอะไรทำให้เราชอบเขา เขาเป็นแค่กรรมกรก่อสร้างให้เราเท่านั้นเองนะ"
ผมทอดมองออกไปยังพระจันทร์สีเหลืองนวลนอกหน้าต่าง มุมปากยิ้มเล็กๆ เมื่อคิดถึงพี่กล้า...ผู้ชายที่สามารถเปิดประตูใจให้ผมได้อย่างสมบูรณ์แบบ
"บางครั้งความรักก็ไม่ได้มีข้อจำกัดอะไรมากมายนี่ครับ รู้แค่เรารักคนนี้เท่านั้น เราไม่สามารถรักคนอื่นได้ เราอยากให้คนนี้อยู่เคียงข้างเราในวันที่อ่อนล้าที่สุด แต่บางทีเขาอาจจะไม่ได้ใจตรงกับเราเท่านั้น"
"…"
"นิยามความรักในแบบของผมเป็นแบบนี้แหละครับ"
"อย่างนั้นเหรอ..."
พี่ใบไผ่มองหน้าผมด้วยสายตาอ่อนโยน ทำเอาผมอดยิ้มตามออกมาไม่ได้
...มีหลายคนเคยบอกผมว่าพี่ใบไผ่เป็นคนที่ยิ้มได้อบอุ่นที่สุด
"พี่จะช่วยต้นเองนะ"
"จริงเหรอ O_O"
"แน่นอน รอดูพรุ่งนี้สิ เตรียมตัวไว้ดีๆ ล่ะ"
"ขอบคุณนะพี่ไผ่ >_<" ผมเขย่าแขนพี่ไผ่ไปมาด้วยความดีใจ
"ไปนอนได้แล้วไป พี่ก็ว่าจะนอนละ ฮ้าววว"
พี่ใบไผ่เดินแยกไปอีกทางพร้อมกับปิดปากหนาว
เอ๊ะ เหมือนลืมอะไรไป
"พี่ไผ่!!" ผมตะโกนเรียกทันที พี่เขาหันมามองด้วยแววตาแสดงคำถาม
"อะไรอีกล่ะ?"
"เอาหนังโป๊เรื่องใหม่ของพี่มาให้ผมด้วย!"
"ไอ้เด็กหื่นเอ้ย!!"
________________________________________________________________________________
+ มาทีละนิดทีละหน่อย ไม่อยากหายไปนาน อยากแต่งอาชีพต่อไปแล้ว T_T
+ ตอนแรกที่บอกว่าจะมีเจ็ดตอนอาจจะต้องบีบให้สั้นลงสมกับเป็นเรื่องสั้นหน่อยนะครับ
+ รอเจอกัน 3.2 นะครับ มีงานฟินเบาๆ อิอิ
-
กรี๊ด
ในที่สุดพี่ใบไผ่ก็รู้เรื่อง และกำลังจะเป็นพ่อสื่อให้น้องต้นไม้ อย่างไงน่ะ
ว่าแต่ พี่กล้านี่ก็หื่นไม่เบาน่ะ
-
น้อนต้นไม้ หนูออกตัวแรงไปนะลูก 5555
-
มีพี่ชายแบบนี้รักตายเลยอ่ะ
น้องต้นใกล้จะมีฝามีแล้วสินะ 5555
-
ว่าแต่!!ต้นไม้ยืมหนังของพี่ อย่าบอกนะว่า! ชอบเหมือนๆกัน :a5:
พี่ใบไผ่ดีมากๆเลย ต้นไม้โชคดีแล้วที่มีพี่แบบนี้
-
อ๊ากกก..555
ง่ายไปไหมเนี่ย ไม่ทันไรได้ตัวช่วยคนสำคัญแล้ว
ปล.น้องต้นไม้น่ารัก หื่นมากมาย 555
-
บอกแล้วไม่ชอบอะไรจะได้อย่างนั้น o18 เป็นไงล่ะเจอน้องต้นไม้จู่โจมใส่ ไหนๆก็ไหนๆแล้วแสดงให้รู้ซะเลย มีหวั่นไหวใจสั่นตำน้ำพริกเลยนะพี่กล้าหาญ :hao6: แต่น้องต้นไม้นี่หื่นได้ใจจริง ๆ :haun4: แถมยังมีพี่ชายช่วยอุ้มเข้าเองให้อีก พี่กล้าหาญจะไปไหนเสีย หรือไม่ต้องอุ้มพี่กล้าหาญก็เข้ามา :oo1: เองเลย :z1:
-
อยากรู้ว่าพี่ไผ่แกจะช่วยยังไง :hao7:
-
ไอ้เด็กหื่นเอ๊ยยย :jul3:
-
สนุกจัง ต่อเร็วๆน้า ขอเยอะๆ
-
:laugh: หื่นจังนายเอกของพวกเรา ฮ่าฮ่าฮ่า
-
แสบจริง ๆ นะน้องต้นไม้
แต่พี่ไผ่ก็ใช่ย่อยนะ
:hao7: :hao7:
-
หาจากไหนได้เนี่ยพี่ชายแบบน้ี อยากได้
-
หื่นนะต้นไม้ 5555
พี่กล้าจะทำไงเนี้ย
-
เห็นทีพี่กล้าจะหนีน้องต้นไม้ไม่พ้นซะแล้ว :laugh:
พี่ไผ่ออกปากจะช่วย งานนี้น้องต้นไม้คงได้สามี
ช่างเป็นพี่น้องที่รักกันมากเหลือเกิน น่ารักจริงๆ
ว่าแต่ น้องต้นไม้เป็นเกย์ แล้วดูหนังโป๊ของพี่ไผ่
อย่าบอกนะว่า พี่น้องเหมือนกัน :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ชอบพี่น้องคู่นี้จัง :L2:
-
ตอนที่ 3.2
You touch makes me blur
เธอทำให้ฉันหลงใหล
"มึงเป็นอะไรของมึงเนี่ยกล้า เหม่อมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ"
"เหม่ออะไรมึง กูก็เป็นของกูแบบนี้นะ"
"ไม่อ่ะ กูเพื่อนมึงกูรู้ว่ามึงเป็นยังไง"
กล้าเหลือบตามองแดงนิดหน่อย คิดในใจว่าจะพูดดีหรือไม่
"กูมีปัญหาอ่ะ"
แดงขมวดคิ้ว "กูคบมึงมานานแล้ว มึงก็นิ่งซะแบบนี้ เลยไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรไหม"
"หลอกด่ากูหรือเปล่าเนี่ย" กล้าพูดปนขำก่อนจะเอ่ยต่อ "มึงเคยมีแฟนไหม"
"อะฮ้า กูรู้แล้ว มึงมีปัญหาเรื่องความรักนี่เอง ไปตกหลุมรักใครมาวะ"
คำถามของแดงทำให้ใบหน้ากลมเหมือนพระจันทร์ของใครคนหนึ่งผุดขึ้นมาในความคิด ยิ่งตอนนี้เขากับแดงออกมานอนเล่นบนพื้นหญ้าหน้าบ้านพัก มองท้องฟ้าที่มีดาวพร่างพรายและพระจันทร์สีเหลืองกลมโตโดดเด่น
มันทำให้...อยากชวนใครสักคนมานั่งดูเหลือเกิน
"ไอ้เหี้ยกล้า! ทำไมทำตาเชื่อมเหมือนน้ำหวานแบบนั้นวะ กูขนลุกว่ะ มองพระจันทร์ตาเยิ้มเลย นี่อย่าบอกนะว่ามึงตกหลุมรักพระจันทร์น่ะ"
ตุบ!
กล้าตบหัวแดงไปทีหนึ่งกับความกวนประสาทไม่รู้เวลาของมัน ใครมันจะไปตกหลุมรักพระจันทร์ได้!
"ตกลงมึงจะฟังไหม ถ้าไม่ฟังกูไม่เล่าแล้วนะ"
"ฟังสิ พูดมาเลย คงไม่ใช่ว่ามึงไปฟันสาวที่ไหนแล้วเค้าท้องขึ้นมานะ"
"กูเหมือนกำลังตกหลุมรักว่ะ แต่...ก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่"
แดงตาโต "เฮ้ย มึงตกหลุมรักใครวะ ทำไมกูไม่รู้ เล่ามาเลยนะไอ้กล้า!"
"น้องต้นไม้อ่ะ"
"…"
"นี่มึงไม่คิดจะตกใจเลยเหรอที่กูบอกว่าตกหลุมรักผู้ชายด้วยกันเนี่ย"
แดงอมยิ้ม "ทำไมต้องตกใจวะ ความรักเป็นเรื่องสวยงาม"
กล้ารู้สึกขนลุกกับคำพูดชวนเพ้อฝันที่ขัดกับหน้าโหดๆ เหมือนโจรสามชายแดนภาคใต้นั่นเหลือเกิน
"มึงไม่รังเกียจกูเหรอ? เท่ากับว่ากูอาจจะเป็นเกย์ เป็นไบได้เลยนะ"
แดงส่ายหัวดิกก่อนจะเอื้อมมือมาตบไหล่กล้าแปะๆ ราวกับจะให้กำลังใจ
"เพื่อนกัน ถ้าแค่เรื่องกำแพงของเพศยังเอามาจำกัดมิตรภาพ คนนั้นไม่เรียกว่าเพื่อนหรอกมึง เพื่อนกันต้องรับในสิ่งที่เพื่อนเป็นได้ และคอยช่วยเหลือจนสิ่งนั้นผ่านพ้นไปต่างหาก"
"ขอบใจมึงนะแดง โคตรซึ้งเลย"
"เออๆ กูว่าแล้วเชียวว่ามึงต้องหวั่นไหวบ้างแหละ ถึงจะเก๊กหน้าโหดเป็นตาโฉดริมทุ่งนาแบบนี้ก็ตาม"
"มึงว่า...กูควรจะทำยังไงต่อไปดีวะ?"
"ทำตามความรู้สึกมึงสิ (:"
"กูก็ยังไม่แน่ใจหรอกว่ารักจริงไหม เพราะฉะนั้นกูจะเปิดใจและลองพิสูจน์ความรู้สึกตัวเองดู"
"สู้ๆ นะมึง มีอะไรปรึกษากูได้"
"ขอบใจมึงมากนะแดง"
"เออๆ เห็นแก่ที่มึงแอบชักว่าวคนเดียววันนั้น ฮ่าๆ"
"ไอ้เหี้ย! ยังเห็นอีกนะ กูอุตส่าห์แอบๆ แล้วเชียว ฮ่าๆ"
___________________________________________________
บางที่พี่ใบไผ่ก็หลุดโลกอย่างที่ผมไม่เคยคิดมาก่อน =_=^
"น้องต้นไม้พร้อมหรือยังครับ"
"เรียกต้นเฉยๆ ก็ได้ครับพี่กล้า เราไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันเสียหน่อย เพิ่งจูบกันมามะ...อุ๊ค!"
"หยุดนะครับน้องต้นไม้อย่าพูด!"
ง่ะ พี่กล้ากระโจนเอามือมาปิดปากผมได้ไงเนี่ย มือเอาไปจับอะไรมาบ้างเนี่ย แต่ถ้าจับกล้าน้อยก็เอามาปิดปากผมเถอะ กรี๊ดๆ >///<
"ผมจะปล่อย แต่ห้ามพูดถึงเรื่องนั้นอีกนะครับ"
"เอ้าอัยแอ้ว (เข้าใจแล้ว)"
พี่กล้าปล่อยมือออกจากปากผมในที่สุด ก่อนที่ผมจะเด้งตัวออกไปสูดลมหายใจอีกทาง
ขอย้อนเล่านิดหน่อยนะครับว่าผมกับพี่กล้ามาอยู่ด้วยกันตรงนี้ได้ยังไง
จากที่เมื่อคืนผมสารภาพความจริงกับพี่ใบไผ่ไป พี่แกก็บอกว่าจะยอมช่วยก็ได้ ช่วยด้วยการ...บอกพี่กล้าให้พาผมไปเดินเล่นไรส้มวันหนึ่งแล้วตอนเย็นให้พามาส่งเนี่ยอ่ะนะ! พี่ใบไผ่บ้าไปแล้ว แดดก็ร้อนและจะยังให้ไปเดินเล่นอีก ตอนแรกผมโวยวายไปนะครับว่าไม่มีเหตุผลเลย แต่พอมาคิดไปคิดมามันก็ฟินดีนะครับ อาจจะมีอะไรดีๆ เกิดขึ้นก็ได้ (?)
และตอนนี้เราก็กำลังยืนอยู่ปากทางเดินที่ทอดเข้าไปในไร่ส้มแล้ว!
"น้องต้นแน่ใจเหรอว่าจะให้ผมถือตะกร้าแบบนี้ให้ -_-^"
เสียงพี่กล้าถามมาทำให้ผมหันไปมองแล้วอดหัวเราะคิกออกมาไม่ได้ ชายหนุ่มรูร่างกำยำหน้าโหดกำลังยืนถือตะกร้าสีน้ำตาลอ่อนเหมือนคุณนายกำลังจะไปจ่ายตลาด
"ครับ ถือว่าวันนี้พี่กล้าพักผ่อนวันหนึ่งนะ ไม่ต้องทำงาน"
"คุณใบไผ่ขอไว้ครับ ถือว่าเป็นงานอย่างหนึ่ง"
"แต่ตอนนี้พี่อยู่กับผม! นี่คิดว่าตัวเองกำลังโบกปูนถมไร่ส้มหรือไง เก๊กอยู่ได้ อยากโดนบิดจู๋ใช่ไหม!"
"=[]=^^" << หน้าพี่กล้าเป็นแบบนี้
อะไรกัน? ผมก็พูดตามปกตินี่นา อยู่กับผมแล้วทำตัวตามสบายก็ได้ ผมไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย ฮึ่ยๆ
"ที่ผมพูดนี่พี่เข้าใจไหมอ่ะ"
"เข้าใจครับ อย่าบิดจู๋ผมเลย"
"คิกๆ พี่นี่ก็เล่นมุกเป็นนะเนี่ย"
แววตาพี่กล้าอ่อนโยนลงวูบหนึ่ง ผมเหมือนเห็นประกายสั่นไหวในนั้นราวกับความรู้สึกบางอย่างในใจพี่เขาได้เปลี่ยนไปแล้ว
และนั่น...ทำให้ผมอยากตบหน้าตัวเองที่คิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาอาจจะรู้สึกดีๆ กับผมบ้าง
ผมจะหวังได้ไหมนะ
"ไปกันเถอะครับ ในเมื่อน้องต้นบอกว่าพักผ่อน ผมก็ขอทำตัวตามสบายนะครับ"
"ครับ ไปกันเลย ผมอยากลองเด็ดส้มออกจากต้นมานานแล้ว"
"ตัวเล็กแค่นี้ยื่นมือถึงเหรอนั่น?"
"โห พี่กล้าอ่ะ ร้ายแรงมากเลยนะประโยคนี้"
"ฮ่าๆ ล้อเล่นหรอกครับ"
พี่กล้าพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาโยกหัวผมไปมา
สัมผัสอบอุ่นนั้นทำให้หัวใจผมเต้นแรง...ผมเงยหน้าสบตาพี่กล้าแล้วเม้มริมฝีปาก เอ่ยขอบบางอย่างออกไป
"พี่กล้าครับ"
"ครับน้องต้น?"
"ไม่ต้องแทนตัวเองว่าผมแล้วนะครับ มันดูห่างเหินเกินไป แทนตัวเองว่าพี่เถอะครับ"
___________________________________________________
พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้าแล้ว แสงสีส้มเข้มขึ้น เสี้ยวพระจันทร์ปรากฏบนท้องฟ้า สายลมอ่อนๆ โชยพัดมาจนต้นหญ้าพลิ้วไหว
ผมมองพี่กล้าที่นั่งชันเข่าอยู่ข้างๆ ด้วยความสุข
วันนี้ผมมีความสุขมากเราเดินเก็บส้มด้วยกัน แม้พี่กล้าจะพูดน้อยแต่ผมก็สัมผัสได้ว่าเขามีร่าเริงขึ้น พอตอนกลางวันเราก็ปูเสื่อใต้ต้นส้มกินข้าวผัดที่ผมตั้งใจทำใส่ปิ่นโตมาก่อนจะตบท้ายด้วยน้ำมะนาวที่ซื้อมาจากตลาด และนอนกลางวัน ต่างคนต่างนอน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตื่นมาอีกทีก็ตอนเย็นแล้ว ผมเลยขอว่าจะมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินที่นี่
ทางซ้ายของไร่ส้มทำเป็นเนินสูงที่มีลำธารตัดไหล่ผ่านให้สามารถมองเห็นผืนป่าเล็กที่ติดกับไร่ส้มได้
"พี่กล้า...ยังรังเกียจผมไหมครับที่ขโมยกางเกงในพี่กล้าแล้วยังถือวิสาสะ เอ่อ...คิสพี่กล้า"
คนข้างๆ ผมเหมือนลมหายใจกระตุกไปวูบหนึ่ง "แรกๆ โกรธมาก บอกตามตรงว่าพี่ไม่ใช่คนนิสัยดีมากมายนัก ติดจะแอนตี้เพศที่สามอยู่หน่อยๆ"
"…" คำตอบตรงๆ ของพี่กล้าทำเอาผมหน่วงในอกอย่างประหลาด...บางทีการไม่รู้ความจริงเลยอาจจะมีความสุขกว่าก็ได้
"แต่ตอนนี้ความคิดนั้นของพี่เปลี่ยนไปได้เพราะน้องต้นนะ”
"เห...ผมเนี่ยน่ะนะ?" ผมชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอย่างงุนงง
พี่กล้าอมยิ้มน้อยๆ ทำให้ใบหน้าโหดดูอ่อนโยนลงเหมือนเจ้าชายในนิทานตะวันตกสักเรื่อง
"น้องต้น...ทำให้พี่อยากเปลี่ยนมุมมองทางความคิดบ้าง เหรียญยังมีสองด้านเลย หากพี่ตัดสินโลกใบนี้พียงแวบเดียวที่เห็น มันคงไม่ยุติธรรมสักเท่าไหร่หรอก..."
"พี่กล้า..." คำพูดของพี่กล้าทำให้ผมพูดไม่ออก หัวใจเต้นแรงจนเจ็บอกไปหมด
"วันนั้นที่น้องต้นสารภาพรักกับพี่...พี่ช็อกมากเลยนะ แต่ไม่รู้ทำไมหลังจากนั้นพี่ก็คิดถึงน้องต้นมาตลอดเลย"
อย่านะ...พอเถอะ อย่ารังแกหัวใจผมมากไปกว่านี้เลย ผมจะเขินตายอยู่แล้วนะ
พี่กล้าใจร้าย...
"วันนี้...พี่ขอเป็นฝ่ายสารภาพบ้างนะ ว่าพี่เองก็รู้สึกดีกับน้องต้นเหมือนกัน"
"…" ผมเขินมาก...ทำไมต้องยิ้มแบบนั้นด้วย
"อาจจะไม่สามารถพูดว่ารักได้เต็มปาก แต่ขอให้เชื่อใจพี่ ว่าพี่จะทำทุกอย่างเพื่อน้องต้นเอง"
"…"
"เป็นแฟนกันนะครับ..."
จุ๊บ!
ผมไม่รอให้พี่กล้าพูดจบแล้วรีบคว้าคอพี่กล้ามาจูจุ๊บเดี๋ยวนั้นเลย และอาการเหมือนจูบไม่เป็นของผมนั่นเองทำให้พี่กล้าหัวเราะเบาๆ ก่อนจะมอบสัมผัสร้อนแรงให้ผมตามมา
จูบแรกของเราพี่กล้าอึ้งเพราะผม แต่จูบนี้ของพี่กล้ากำลังจะหลอมละลายผมทั้งเป็น!
ริมฝีปากหนาๆ ที่คล้ำจากการสูบบุหรี่นั่นมีฤทธิ์ทำให้ผมเวียนหัว พระอาทิตย์ตกดินไปนานแล้วทำให้ความมืดเข้ามาปกคลุม พร้อมกับดวงดาวที่ส่องสกาวเต็มท้องฟ้า
ลิ้นร้อนๆ ถูกส่งเข้ามาทำเอาผมแทบหมดสติในอ้อมกอดพี่กล้า...สัมผัสจาบจ้วงที่ลูบไล้ไปทั่วจนปลุกอารมณ์ให้น้องชายผมตื่นขึ้นมา
พี่กล้าเอื้อมมือซุกไปในกางเกงของผมแล้วกุมมันไว้เต็มสองมือ
"ทะ...ทำอะไรอ่ะพี่กล้า!"
"ฮะๆ ทีตอนนั้นน้องต้นยังทั้งจับทั้งกัดของพี่เลย"
"อ๋า...ตอนนั้นผมเล่นๆ นะ >O<"
"ไม่รู้แหละ แต่วันนี้พี่จะเช็กบิลน้องต้นทั้งขึ้นทั้งร่องเลย เตรียมใจไว้ซะ!"
"ปล่อยน้า!"
พี่กล้าไม่รอให้ผมอ้าปากแย้งอะไรได้อีกก็ประทับจูบสุดเร่าร้อนลงมาจนผมลืมหมดสิ้นทุกอย่างว่าอะไรเป็นอะไร
กางเกงผมถูกพี่กล้าถอดไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มือพี่กล้าลูบไล้ไปทั่วตัวผมพร้อมกับปากที่บดจูบผมอย่างเรียกร้อง
"อา..."
ผมเผลอหลุดครางออกมาอย่างน่าอายเมื่อพี่กล้าไล้ปลายนิ้ววนบริเวณหัวนมผมก่อนจะเลื่อนไปที่สะดือ
และต่ำลงไปกว่านั้น...
พี่กล้าเลือนหน้ามากระซิบข้างหูผมเบาๆ
"ขอสองรอบนะครับ แต่พี่จะเบามือหน่อย เพราะเห็นว่ายังมือใหม่หัดขับ"
"พี่กล้า...ผมกลัวเจ็บ"
พี่กล้าจูบซับเปลือกตาผมก่อนจะพูด
"ไม่เชื่อใจพี่เหรอ? พี่สัญญาว่าพี่จะนุ่มนวลกับแฟนพี่ที่สุด"
พี่กล้าขบเม้มติ่งหูผมเบาๆ ก่อนจะเริ่มลากไล้ริมฝีปากไปทั่วทั้งตัวผม
วันนี้ดวงดาวส่องประกายเต็มท้องฟ้า พระจันทร์สีเหลืองนวลเหมือนจะเห็นว่ามีกระต่ายกำลังนั่งตำข้าวอยู่จริงๆ
ความสุขที่พี่กล้ามอบให้...มันทำเอาผมแทบจะสำลัก เจ็บที่สุดแต่ก็สุขที่สุดเช่นกัน
อ๊ะ >O< นี่ผมเป็นเมียกรรมกรแล้วเหรอเนี่ย อ๊ายยยยย
___________________________________________________
+ เป็นเรื้องสั้น สบายๆ แนวคลายเครียดนะครับ เน้นสนุกๆ ฮาๆ ไม่ค่อยมีสาระ ฮ่าๆ
+ อีกสองตอนเรื่องนี้ก็จะจบแล้วนะครับ
+ หลังจาก รปภ.ที่รักจบ จะแต่งเวอร์ชั่นของหมอไกด์กับพี่ใบไผ่นะครับ อิอิ
+ หวังว่าพี่กล้ากับน้องต้นจะทำให้ทุกคนมีความสุขนะครับ
+ เจอกันตอนต่อไป
-
และแล้วน้องต้นก็ได้แซ่บสมใจ 5555
มีพระจันทร์เป๋นสักขีพยานรัก อร๊ากก
-
ในที่สุดก็สมใจน้องต้นไม้ 5555
:pig4:
-
อ๊ายยยย พี่ต้นกล้า ในที่สุด ก็เสร็จ น้อง ต้นไม้ จนได้ :-[ ทำเป็นปากแข็งใจแข็ง แต่ตรงนั้นมันแข็งจนปากกับใจอ่อนไปเลย :hao6:
สมใจน้องต้นไม้ซะได้ปั๋วเป็นกรรมกร ที่ทั้งแมน ล่ำ (ตัว)ยาว อึด :haun4: แต่ เสียดายจัง :oo1: มันน้อยอ่ะ เขาต้องจิ้นเองใช่ป่ะ :ling1: นี่ถ้าไม่บอกต้นไผ่ไปคู่หมอไกด์ อยากจะยกให้แดงจริงๆเลย ทำดีมากช่วยชักเพื่อนไปถุกทาง :laugh:
-
กล้าสมชื่อ แอร๊ยยยย
-
บทอัศจรรย์โดนดวงจันทร์อุ้มไป :hao6:
-
ต๊าย จบซะแล้ว พี่กล้ากับน้องต้นนิแซบจริงๆ
พระจันทร์เป็นพยาน 555+
-
:hao6: :hao6: :hao6:
-
o13 o13 o13
-
:mew1: :mew1:
-
น้องต้นไม้ เสร็จพี่กล้าแล้วว :-[
-
เร็วทันใจ
-
ถูกใจต้นไม้เลยสินะ 5555
เป็นเมียกรรมกรซะแล้วว
-
และแล้วก็สมใจทั้งสองคน พี่ไผ่เตรียมรับน้องเขยได้เลย
ถึงจะกล้าจะเซี้ยวยังไงน้องต้นไม้ก็ยังเด็กอยู่ดีนั่นแหละน่า
น้องน่ารักอย่างนี้มีแววว่าพี่กล้าจะรักจะหลงน้องในเร็ววัน
มีคนที่รักและเป็นกำลังใจให้อย่างนี้ช่างโชคดีจริงๆ :L1:
แล้วเราก็ได้รู้ว่าพี่ไผ่ก็มีคู่กับเขาเหมือนกัน ปลื้มมมม
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ น้องต้นไม้น่ารักมากๆ :L2:
-
น่ารักดี พี่กล้าน้องต้นไม้
-
ต้นไม้กล้าดีอ่ะ ชอบบบ
พี่กล้าก็น่ารักกกกกกกกกกกกกก
:mew1:
-
ร้อนแรงใต้แสงจันทร์
-
ในที่สุดน้องต้นก็เสร็จพี่กล้า 555 สมใจน้องต้นเลย ~ >.,<
-
ตอนที่ 4
Three Word One Meaning
สามตัวหนึ่งความหมาย
อืม...จากการที่อ่านนิยายและรับฟังประสบการณ์จริงทั้งจากเพื่อน คนใกล้ตัวและอื่นๆ ทำให้ผมพอจะสรุปเกี่ยวกับเคสนี้ได้แล้วล่ะ นับว่าผลเป็นที่น่าพอใจเลยทีเดียว
การที่เรามีอะไรกับแฟนจะทำให้ความรักของเราหวานขึ้น ซาบซ่านขึ้น เข้าอกเข้าใจกันมากขึ้น
ผมเพิ่งจะมาเห็นด้วยก็วันนี้นี่แหละ!
หลังจากวันนั้น...ที่เรามีอะไรกันท้าทายแสงจันทร์ พี่กล้าก็เริ่มเอาอกเอาใจผมขึ้น พูดมากขึ้นเท่าที่คนๆ หนึ่งจะพูดได้ แถมยังยิ้มบ่อยจนทำให้ผมหัวใจละลายไปด้วย
เราไม่ได้เปิดเผยให้ใครต่อใครรับรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่พี่กล้าก็เลือกที่จะบอกพ่อบุญธรรมที่เป็นหัวหน้าคนงานอย่างตรงไปตรงมาถึงความสัมพันธ์ของเราสองคน
ตอนแรกผมก็กลัวนะครับ ยิ่งอยู่ต่างจังหวัดนอกเขตเมืองหลวงแบบนี้ การมองเรื่องเพศที่สามจะน้อยกว่าคนเมืองหลวง เผลอๆ อาจจะรับไม่ได้ แต่นั่นไม่ใช่กับพ่อพี่กล้าคนนี้ ท่านยิ้มแล้วบอกว่าให้ทำทุกอย่างที่ทำให้ตัวเองมีความสุข ไม่เบียดเบียนและทำให้คนอื่นเป็นทุกข์ ยังจำได้อยู่เลยครับวันนั้นผมน้ำตาซึมเลยทีเดียว ไม่คิดว่าความรักของเราสองคนจะได้รับการเห็นด้วยจากคนภายนอก ขอบคุณสวรรค์จริงๆ ครับ
อ้อ ลืมบอกนิดหน่อยครับ ไม่ใช่ว่ามีคนทั้งหมดที่รู้ถึงความสัมพันธ์ของเราสองคนนะครับ คือ ถ้ามีคนถามก็บอก แต่ถ้าไม่มีใครถามเราก็ไม่มีเหตุผลต้องไปป่าวประกาศให้โลกรู้เสียหน่อยจริงไหมครับ?
แล้วก็ต้องขอบคุณพี่ใบไผ่ด้วย เพราะแผนการนั้นของพี่ใบไผ่แท้ๆ ที่ทำให้ผมมีความสุข และได้พบเจอกับแรกแท้ในเร็วๆ นี้...จะว่าไปผมก็ไม่เคยถามแฮะว่าพี่ใบไผ่หลงใหลในผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่ในหนังโป๊ที่พี่ใบไผ่แบ่งให้ผมดูก็มีทั้งชายชาย ชายหญิง ปะปนกันไป อืม...บางทีอาจจะเป็นไบก็ได้
"หิวข้าวหรือยัง?" พี่กล้าเดินมาหาผมที่นั่งรออยู่บนเสื่อหลังต้นส้มลึกเข้าไปหน่อย
เราสองคนจะเป็นแบบนี้แหละครับ วันเสาร์อาทิตย์ผมจะไปปูเสื่อนอนทำการบ้าน อ่านหนังสือในไร่ส้ม พอพี่กล้าทำงานช่วงเช้าเสร็จเราก็จะมากินกลางวันด้วยกัน ส่วนใหญ่ก็เป็นเมนูง่ายๆ ที่ผมตั้งใจทำมาพวกข้าวผัด ไข่ดาว ไส้กรอก บางวันก็มีข้าวเหนียว ไก่ย่าง ส้มตำบ้าง
ผมเท้าแขนลุกขึ้นนั่งจากการทำการบ้าน "พอสมควรแล้วครับ ทำการบ้านแล้วใช้สมองเลยล้ากว่าเดิมนิดหน่อย"
"งั้นมากินกันเถอะ วันนี้มีอะไรมากินบ้าง" พี่กล้าถามเสียงสดใส
ผมอมยิ้มแล้วหันหน้าไปทางอื่นไม่ให้คนข้างตัวเห็น ตั้งแต่เราคบกันมาพี่กล้าพูดเยอะขึ้นมากเลย ผมถือว่ามันเป็นข้อดีนะ อย่างน้อยจะได้รู้บ้างว่าพี่เขารู้สึกยังไงจะได้แสดงออกมามากกว่าเก็บไปคิดเองเป็นตุเป็นตะ
"วันนี้มีข้าวขาหมูครับ ไม่ได้ทำเองนะครับ ไปซื้อหน้าปากซอยมา"
ผมจัดเอากล่องข้าวสีขาวออกมายื่นให้พี่กล้าและหยิบของตัวเองออกมาด้วย เราสองคนทานข้าวกันไป พูดคุยกันไป มองเห็นอะไรก็เอามาทำเป็นประเด็นในการสนทนาได้หมด มีความสุขจัง...
"เออนี่ พี่ได้ยินมาว่าต้นเดือนหน้าจะมีทีมแพทย์อาสาสมัครมาตรวจชาวบ้านตำบลเรา ตั้งเป็นแคมป์เลยหนึ่งเดือนแบบไม่เสียค่ารักษาใดๆ ทั้งสิ้น"
นี่เป็นอีกอย่างที่ผมรักในตัวพี่กล้า...พี่เขาเริ่มเป็นฝ่ายชวนผมคุยแล้วล่ะ
"เหรอครับ ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลย คนงานในแคมป์จะได้ไม่ต้องเสียเวลานั่งรถเข้าไปในตัวเมือง ลำบาก ไกลอีกด้วย"
"เหมือนได้ยินพ่อบอกว่าจะมาทำเพิง ทำแคมป์เล็กๆ ให้เป็นที่พักด้วย คุณใบไผ่บอกว่าจะเป็นสปอนเซอร์เรื่องที่พักกับอาหารการกินให้เอง"
"แบบนั้นยิ่งดีใหญ่เลย พี่กล้าก็ต้องไปตรวจด้วยนะ"
ผู้ชายตัวโตข้างๆ ผมหรี่ตาเล็กน้อยก่อนอมยิ้มออกมา...แหม ผมมองก็รู้หรอกพี่กล้ายิ้มแบบนี้ทีไรคิดเรื่องลามกทุกที
น่าแปลกนะครับ ก่อนที่เราจะคบกันผมเป็นฝ่ายตามตื้อและพยายามจะปลุกปล้ำพี่กล้าเสียทุกครั้ง แต่หลังจากวันนั้นที่ผมเสียเอกราชให้พี่เขา ผมก็เริ่มรู้สึกอายขึ้น มันให้ความรู้สึกแบบของแบบนี้ต้องให้ฝ่ายรุกทำมากกว่ามั้ง ผมจะเสนอให้ทุกครั้งก็คงน่าเกลียดเกินไป
"พี่มียารักษาโรคอยู่ข้างๆ นี้แล้ว แค่น้องต้นให้พี่ฉีดยาพี่ก็หายไข้แล้วล่ะ อิอิ"
"พี่กล้าเจ้าเล่ห์นักนะ ลามกด้วย แหมๆ"
"อ้าว นึกว่าชอบให้ทำซะอีก เห็นเมื่อก่อนเรียกร้องอยู่บ่อยๆ"
"พอเลย ไม่ต้องพูดแล้ว รู้ไหมว่าผมอาย รีบกินรีบกลับไปทำงานเลย ชิ่วๆ"
"ไล่ผัวตัวเองเหรอ เดี๋ยวเถอะๆ เดี๋ยวจะจับฉีดยา!"
"เฮอะๆ เข็มเล็กๆ แบบนี้อ่ะ ฉีดไปก็ไม่เจ็บหรอก!"
และแล้วก็จบด้วยการที่เราหัวเราะออกมาด้วยกันทั้งคู่ ชีวิตที่เรียบง่ายในจังหวัดที่ห่างไกล อยู่ในไร่ส้ม มีผู้คนที่รักและเข้าใจเราแค่นี้ก็เพียงพอที่จะมีแรงใจตื่นขึ้นมาสู้ชีวิตแล้วล่ะครับ
หลายคนอาจจะสงสัยว่าผมยังมาแอบดูพี่กล้าอาบน้ำและขโมยกางเกงในพี่กล้าไปช่วยตัวเองอีกไหม?
อา...ตอนนี้ผมเลิกนิสัยนั้นแล้วครับ อยากได้ก็ขอพี่กล้าตรงๆ เลยนั่นแหละ แต่มักไม่ค่อยได้หรอก เพราะพี่กล้าจับผมกดในบ้านพักคนงานเสียอย่างนั้น ดีนะที่ตอนนั้นเป็นตอนกลางวัน ทุกคนอยู่ข้างล่างกันหมด ไม่อย่างนั้นผมคงทำที่นอนคนอื่นมีราคีแหงๆ เพราะผมก็เพิ่งรู้ว่าเขาปูผ้านอนกันง่ายๆ เสียอย่างนั้น
"หยุด หยุด เอากล้องลงเลย ถ้าอยากดูเดี๋ยวเปิดให้ดูก็ได้"
พี่กล้าเดินมาเลื่อนกล้องจากฝ่ามือผมลงหลังจากอาบน้ำเสร็จ แหม...ก็อยากได้บรรยากาศแบบแอบดูหน่อยนี่นา
"แหมะๆ อยากย้อนอดีตหน่อยเดียวเอง ครั้งแรกที่เราเจอกันไง"
"อย่าทำหน้าตาแบบนั้นได้ไหม"
"เห..." ผมทำหน้างง "หน้าแบบนั้น หน้าแบบไหนอ่ะ"
พี่กล้าเดินเข้ามาใช้สองมือประคองใบหน้าผมขึ้นมาแล้วสบตานิ่ง
หยดน้ำที่เกาะตามตัวพี่กล้าในเวลานี้ทำให้ผมรู้สึกหายใจไม่ออกไปชั่วขณะ มัดกล้ามแน่นสวยๆ ที่ได้มาจากการทำงานไม่ใช่จากการเล่นกล้ามทำให้ผมอยากเลื่อนมือขึ้นไปลูบๆ ดู ผ้าเช็ดตัวที่พันอย่างหมิ่นเหม่นั้นดันนูนออกมาเล็กน้อยทำให้ผมหน้าร้อนวาบด้วยความเขิน พอเงยหน้ามองตาพี่กล้าถึงเห็นประกายอารมณ์อันแสนร้อนแรงอยู่ในนั้น
"ก็หน้าแบบนี้ไง...อยากโดนจับกินมากนักเหรอไง"
ฮึ...บางทีผมก็ชอบพี่กล้าเวลานี้มันดูออดอ้อนน่ารักอย่างบอกไม่ถูกจนผมใจละลายเลยแหละ เพราะฉะนั้นผมขอให้รางวัลคนดีผมหน่อยแล้วกันนะ
"ใช่ อยากถูกพี่จับกิน...แต่วันนี้ผมจะป้อนพี่ถึงปากเลยแล้วกันนะ"
"อย่าท้า ปากดีนักระวังจะขาถ่าง"
"กับเข็มน้อยของพี่น่ะเหรอ ไม่กลัวหรอก แน่จริงก็พิสูจน์สิ"
"ได้..."
เราสบตากันอย่างมีความหมาย...พี่กล้าค่อยๆ โอบอุ้มผมขึ้นมาแล้วเดินไปยังจุดหมายปลายทาง
หะ..หือ เอ๊ะ เดี๋ยวนะ
พี่กล้าอุ้มผมขึ้นมาบนต้นไม้!
"พะ...พี่กล้า นี่พี่จะบ้าเหรอ"
"ไม่บ้า อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง อยากดูวิวสูงๆ ไหม เดี๋ยวพาไป"
อ๊า...ถึงจะหวาดเสียวไปหน่อยแต่ก็เร้าใจดีแฮะ ว่าแต่จะทำยังไงเนี่ย บนกิ่งไม้น่ะนะ ขย่มแรงมันไม่หักเหรอ
ไม่น่าเชื่อว่าพี่กล้าจะอุ้มผมขึ้นมาสูงขนาดนี้ได้จนเกือบถึงปลายของกิ่งมะม่วงแล้วด้วยซ้ำ คนผ่านไปผ่านมาถ้าไม่เงยหน้าขึ้นมาคงไม่รู้แน่ๆ ว่าเราสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่
"มามะ มาเริ่มกันเถอะ"
พี่กล้านั่งพิงกิ่งไม้กิ่งหนึ่งที่ค่อนข้างแข็งแรงพอสมควรและปลดผ้าขนหนูที่พันท่อนล่างไว้ออกพาดกับกิ่งไม้ก่อนจะดึงกางเกงผมลงทันที!
รู้ตัวอีกทีผมก็มาอยู่บนตักพี่กล้าแล้ว...
โห ตั้งแต่คบกันนี่พี่กล้าหื่นขึ้นเยอะเลย เอะอะจับกดตลอด!
และแล้วเหตุการณ์หลังจากนั้นก็เกิดขึ้นตามธรรมชาติอย่างที่ควรจะเป็น...มันซาบซ่านหวาดหวิวแบบที่เคยเป็น สนุกดีนะครับ ต้องขยับตัวเบาๆ ระวังไม่ให้คนด้านล่างเห็นเรา
เอาเถอะ พูดอะไรมากไม่ได้ เอาเป็นว่าผมเสร็จก่อนพี่กล้าอ่ะ อิอิ
ในที่สุด...เราสองคนก็กระเตงกันลงมาจากต้นไม้จนได้อย่างปลอดภัย คิดแล้วแอบอมยิ้มไม่ได้ ความทรงจำครั้งนี้มันพิสดารแต่ก็สนุกดี ไว้คราวหน้าลองบนหลังคาบ้านบ้าง (?)
พี่กล้าพาผมมานั่งตรงโต๊ะทานข้าวของคนงานที่ตอนนี้คนกำลังนั่งกินข้าวพูดคุยกันอยู่ ผมเลยเลือกโต๊ะที่อยู่ไกลออกมาหน่อยนึงเพื่อความเป็นส่วนตัว
ไม่ได้ว่ารังเกียจอะไรคนงานนะครับ แต่เผื่อพี่กล้ามีอะไรอยากคุยกับผมไง เห็นทำหน้าจริงจังอยู่
ไปๆ มาๆ คนเริ่มเยอะขึ้นพี่กล้าก็ลากผมกลับไปที่ใต้ต้นมะม่วงที่เดิม กลับมาทำไมหว่า หรือจะเอาอีกรอบกัน?
"พี่กล้ามีอะไรหรือเปล่า เห็นลุกลี้ลุกลนมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ"
"ก็มีน่ะสิ เรื่องสำคัญด้วย เลยอยากได้สถานที่ที่เป็นส่วนตัวหน่อยๆ"
"…?"
พี่กล้าสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา
"จำที่พี่เคยบอกน้องต้นได้ไหม...ว่าขอเวลาพี่พิสูจน์ตัวเอง ว่ารักต้นไหม"
"อ๋อ..."
เอาตรงๆ ไหมครับ ผมลืมไปนานแล้วอ่ะ มีความสุขมากจนลืมไปเลยว่าความทุกข์เป็นยังไง แค่มีเราเท่านี้...อย่างอื่นน่ะเหรอ ผมว่ามันกลายเป็นสิ่งภายนอกที่ไม่จำเป็นแล้วล่ะ
"พี่จะบอกว่าวันนี้ พี่รู้ใจตัวเองจริงๆ แล้วนะ พี่มั่นใจ...ว่ารักน้องต้นหมดหัวใจเลย"
"^_^"
อันที่จริงผมก็มองออกนะจากการกระทำของพี่เขา มันอบอุ่นจนซึมซาบลงสู่หัวใจผมช้าๆ ยิ่งพอได้มาฟังคำสารภาพออกจากปากผู้ชายหน้าโหดแต่อ่อนโยนคนนี้ก็ทำให้ผมสุขเหลือเกินจนอยากจะโบยบินไปบนฟ้าไกล
"ผมก็รักพี่กล้าเหมือนกันครับ"
พี่กล้ายิ้มจางๆ ก่อนจะสวมกอดผมแน่น
ผมซบหน้าลงบนแผ่นอกหนาที่คุ้นเคย สูดดมกลิ่นอายจางๆ ที่มีไว้ให้ผมแค่คนเดียว
ท่ามกลางไร่ส้มและบรรยากาศบ้านๆ ห่างไกลเมืองหลวง...เราสองคนสามารถยิ้มได้ใต้แสงจันทร์ที่สาดส่อง
ไม่ได้หวัง...ไม่ต้องการความเลิศเลอนำสมัย แค่เราเข้าใจกัน รักกัน จับมือเดินไปด้วยกันข้างหน้าแบบนี้ตลอดไป
เท่านี้...ผมก็ไม่ต้องไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว เพราะที่นี่ก็เปรียบเสมือสวรรค์บนดินที่ผมสัมผัสได้
สวรรค์...คือที่ที่เราได้อยู่เคียงข้างคนที่เรารักนั้นเอง
(The End)
+ กรรมกรที่รักจบแล้วนะครับ เย่ๆ จุดพลุ :mc4:
+ เรื่องสั้นจริงๆ อ่านสบายๆ คลายเครียด
+ อย่าลืมหนุ่มคนงานกับน้องต้นไม้นะครับ
+ ตอนแรกว่าจะมีตอนพิเศษ แต่คิดว่าจะเอาไปรวมในเรื่องของหมอไกด์
+ เร็วๆ นี้เจอกันแน่นอนครับกับ "คุณหมอที่รัก" แต่เป็นเรื่องยาวนะครับ ความพิเศษของมันคือ แถ่น แตน แต๊น! แดง เพื่อนสนิทพี่กล้าจะขึ้นมาเป็นพระเอกอีกคนในเรื่องด้วย รับรองแซ่บ มาดูกันว่าหมอไกด์กับพี่ใบไผ่ ใครจะรุก ใครจะรับ
+ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ
-
อือฮืออออ ออ >..< บนต้นไม้ สุดยอดดด
-
เล่นท่ายากบนต้นไม้ซะงั้น ดีนะเนี่ยที่ไม่ตกลงมา อิอิ
-
:jul1: ว๊ายยยยยย มะม่วงหล่นใส่หัว
-
:-[ พี่กล้าน่ารักไปนะ
ว่าแต่เรื่องต่อไปเนี่ย ที่บอกว่าเพื่อนพี่กล้าจะขึ้นมาเป็นพระเอกอีกคนเนี่ย :hao4: 3P ???
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 3P จงเจริญญญญญญญญญญญญญ :z2: ฮู๊เร่ :hao7:
-
พี่กล้าแรงนะ บนต้นไม้และบนต้นไม้
-
อ๊าก แอบมองจากใต้ต้นมะม่วง มะม่วงหล่นใส่ด้วยสั่นสะเทือนเพียงเล็กน้อย 5555+
ว๊าย พี่แดงจะไปเป็นพระเอก ในเรื่องหมอไกด์กับพี่ใบไผ่ โอ้ว 3P เหรอ???????
-
ชอบบบบบบ ฟินเลย :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
โอ้ยยยยยย
น้องต้นไม้ น้องมิได้หื่นใช่ไหมมมมม
สนุกค่ะ
อ่านแล้วฮามาก
-
จะว่าไปพี่กล้าก็เหมาะกับน้องต้นมากๆ รู้ด้วยว่าน้องชอบอะไร :o8:
อยู่กันไปก็ค่อยๆปรับกันไป พี่กล้าพูดเยอะขึ้น แสดงออกมากขึ้น
แต่น้องต้นก็ยังแก่นเซี้ยวเหมือนเดิม รำลึกความหลัง ณ ต้นมะม่วง :-[
ขอให้รักกันไปตลอดนะจ๊ะ จะไม่ลืมทั้งคู่แน่นอน
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
พี่กล้ากับน้องต้นไม้ คู่นี้เค้าสมน้ำสมเนื้อกันดีจริง ๆ ความหื่นไม่ยิ่งหย่อนกันเลย :laugh:
พี่กล้าแข็งแรงมากเลยอ่ะ อุ้มน้องต้นขึ้นไปเปลี่ยนบรรยากาศบนต้นไม้ได้สูงขนาดนั้น โห
ในที่สุดก็ได้ฟังคำสารภาพรักจากพี่กล้าซะที ถึงการกระทำพี่กล้าจะบอกมาตลอดก็เถอะ
ได้ยินจากปากอย่างนี้ ยังไงมันก็รู้สึกดียิ่งขึ้นไปอีกแหละเนอะ ดีใจกับน้องต้นไม้ด้วยจ้า
พี่หมอไกด์ กับ พี่ใบไผ่ เป็นเรื่องยาวซะด้วย เย้ แต่ว่าพอเป็นเรื่องยาว ก็แอบกลัวดราม่าอีกแล้วอ่ะ
จุดเริ่มต้น มาจากทีมแพทย์อาสาสมัคร ที่จะมานี่ แน่ ๆ เลย ว่าแต่ ใครจะเป็นรุก เป็นรับ กันน้อ
เป็นคนอบอุ่น อ่อนโยนทั้งคู่ซะด้วยสิ :o8: เดาไม่ถูกแฮะ แต่ส่วนตัว รู้สึกว่าพี่หมอไกด์
เหมาะจะเป็นรุกมากกว่านิด ๆ นะ แล้วที่ว่า พี่แดง จะเป็นพระเอกอีกคนของเรื่อง
หมายถึง จะมี คุณหมอที่รัก อีกหนึ่งคน เป็นนายเอกของพี่แดงใช่มั้ยอ่ะ คงไม่ใช่ 3P หรอกน้า
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารัก ๆ จ้ะ ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L1:
-
รอคู่คุณหมอไกด์ค่ะ
:L2: :L2:
-
:z1:
-
แหม ก็ช่างทำได้นะ บนต้นไม้เนี่ย
-
:pig4: น้องน่ารักดีค่ะ ไม่แรดมากมาย แค่อ่อยพองาม :-[
-
ลุ้นจนเหนื่อย
-
อุต๊ะ!!! บนต้นไม้ O.o
เปนตอนจบที่เจ๋งจิงๆๆๆ 5555+
-
เพิ่งเคยอ่านนิยายที่ทำกันบนต้นไม้ โอ้ยยยยยย ท่ายาก :haun4:
-
ย๊ากก ยจต้นไม้เลย
สุดยอดมากทั้งคู่ ขอให้รักกันไปนานๆเลยน้า
ปล.สมใจน้องต้นเค้าหล่ะ
-
บนต้นไม้น่าลองนะถ้าไม่กลัวตกซะก่อน
-
น่ารัก
น้องต้นกล้านี่หื่นเกินพิกัดมาก
แต่เพราความหื่นรึเปล่านะที่ทำให้พี่กล้าหลงรัก
อยากอ่านตอนของพี่ใบไผ่จังเลยครับ
ไม่ทราบว่าจะมีเรื่องใหม่รึเปล่า
-
หื่นมากอะคู่นี้5555555
เล่นกันบนต้นไม้เชียว ดีกิ่งไม่หักอะ
อยากอ่านตอนพิเศษอะ
-
ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งไม้ใบมะขาม (-..-)
-
ขอบคุณค่ะ :hao6:
-
อืมคือพยายามนึกภาพบนต้นไม้ :hao6:
-
คู่นี้ร้อนแรงกันจังเลย บนต้นไม้ก็ไม่เว้นนะ
อยากอ่านตอนพิเศษซะแล้วสิ
-
บูชาคู่นี้ บนต้นไม้พี่กล้าก็สามารถ :ling1:
-
อ่านรอบเดียวเลยคราบสนุกมาก
ที่หน้าตกใจคือ ฉากบนต้นไม้ หึหึ
-
เรื่องนี้ก็น่ารักอีกแล้ว นายเอกคนละแนวกับแจ๊บเลย แต่ก็น่ารัก......โดยเฉพาะพี่กล้า อิอิ
-
เปิดเรื่องของหมอไกด์ กับ ใบไผ่ แล้วนะครับ
ตามไปได้ที่ลิ้งนี้ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42689.0
-
แอบกลัวน้อง555
-
คู่นี้เหมาะสมกันมาก
อ่านตอนแรกว่าน้องต้นหื่นแล้ว
เจอพี่กล้าลากขึ้นต้นไม้ไปทีนี่.....
โอเค มวยถูกรุ่น 5555
-
ฮาดีเรื่องนี้
ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าน้องต้นไม้จะกล้าขนาดนี้
โลกสวยเหลือเกินนะเนี่ยเด็กน้อย
-
น้องต้นไม้หื่น ชอบๆ :hao6:
-
ต้นไม้ต้นนั้นถ้ามีผล คงออกดอกเป็นพิเศษ5555
-
อ่านมาจนจบขำ น้องต้น มาก
ช่างกล้าจริงๆ 555
พี่กล้า นี่เทพจริงๆ อ่ะบนต้นไม้ก็ทำได้รึนี่ ชาติที่แล้วพี่เป็นวานรหรอ
ผาดโผนดีจริง 5555555555
-
แอดวานซ์ไปถึงทำบนต้นไม้ โหวววววว~
>//////<
-
เรื่องนี้เเซบ o13 แต่สั้นไปนิดหนึ่ง
-
o13
-
o13
-
โลดโผนกันมากๆ 555 ชอบซีรีส์เรื่องสั้นชุดนี้ทุกเรื่องเลย น่ารัก หวานๆ อ่านแล้วสบายใจ
-
ขอบคุณค่ะ
-
สนุกมากครับ แต่กล้า นี่กล้าจริง ๆ อ่ะ บนต้นไม้ยังสามารถ
ขอบคุณครับ
-
บนต้นไม้นี่กลัวตกแทนเลย
-
:pig4: สนุกมาก
-
น้องต้นไม้น่าร๊ากกได้อี๊กก.. >o< เป็นคนที่ตรงไปตรงมามากๆ เลยค่ะ โดนพี่กล้าจับได้เรื่องขโมยกางเกงในก็สารภาพออกมาหมดเลย แล้วยังจู่โจมลักจูบพี่กล้าอีก ถ้าพี่กล้าไม่หวั่นไหวให้น้องก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วเน้อ~ เหมาะสมกันมากเลยค่ะ ^^
-
อื้อหื้อ บนต้นไม้ ต่อไปจะเล่นที่ไหนอีกดีล่ะเนี่ย :ruready
-
อือฮื้ออออออ ท่ายากไปอี๊ก5555555 :z13:
-
น้องต้นแรดจุง! แต่ว่านัลล้ากกกกก~
อ่านแล้วอบอุ่น มีความสุขมากจ้าา
อยากอ่านตอนพิเศษจัง รอเรื่องคุณหมอที่รักอยู่นะ :impress2:
-
แค่ทำรักบนต้นมะม่วงนี่ก็ไม่มีใครทำแล้วนะ แต่น้องต้นก็ยังจะอยากลองบนหลังคาบ้านอีก :laugh:
-
:haun4: