พิมพ์หน้านี้ - - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: kyliewonderland ที่ 04-02-2014 21:43:58

หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 04-02-2014 21:43:58
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม








สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยก็ขอชี้แจงก่อน ที่ได้ใช้ฤกษ์งามยามดีนี้เปิดเรื่องใหม่
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ (ถึงจะบอกว่าสั้นแต่ก็เกือบสิบตอน55) จริงๆเป็นเรื่องแรกที่ร่างไว้ตั้งแต่สมัยเรียน ตั้งใจจะเขียนลงบอร์ดก่อนล่ารักหัวใจมาเฟียเสียอีก แต่ก็ไม่ได้เขียน เพราะอยากเขียนล่ารักฯก่อน

เนื้อหาของเรื่องนี้จะคนละแนวกับล่ารักเลยค่ะ เป็นชีวิตเด็กมหา'ลัย คาแรคเตอร์มาจากเพื่อนเราทั้งหมดเลยค่ะ แต่ก็พยายามใส่รายละเอียดให้ดูน่าสนใจและไม่ซ้ำกับเรื่องแนวๆนี้เรื่องอื่น เพราะเรื่องแนวมหา'ลัยมีเยอะมาก เรากลัวโดนหาว่าก้อป55

เรื่องนี้นำมาre-writeได้ครึ่งทางแล้วค่ะ เพราะฉะนั้นเลยขออนุญาตลง (ในขณะเดียวกัน ล่ารักฯก็ใกล้จะจบแล้ว จึงขอลงเลยก็แล้วกัน)

สำหรับเรื่องนี้นั้น หากผลตอบรับดี อาจจะมีภาคต่อไป ซึ่งเป็นเรื่องของคู่อื่นๆให้อ่านกันด้วย (คือจริงๆแล้วตอนร่างพล็อตไว้ตั้งแต่สมัยเรียน เรื่องที่นำมาลงอันนี้เนี่ย เป็นเรื่องประกอบ (Side Story) ของเรื่องหลักนะคะ555 เนื้อเรื่องตอนหลักจะเป็นอีกคู่ แต่โดยส่วนตัวเราชอบคู่นี้มากกว่าจึงเอามาให้อ่านกันก่อน ประเดิมค่ะ)

ส่วนล่ารักฯ ก็ลงจนจบแน่นอนค่ะ เรื่องนี้จะไม่ทำให้เราทอดทิ้งการต่อเรื่องเดิมแน่นอนจ้า  :o8:





สารบัญจากคุณ ammchun ใจดีกับไคลี่ตลอดเลย

Intro (เลื่อนลงด้านล่าง)
   ตอนที่1 : ความรู้สึกของวันนี้  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2614946#msg2614946)
   ตอนที่2 : รึเปล่า   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2615987#msg2615987)
   ตอนที่3 : ไม่บอกเธอ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2616909#msg2616909)
   ตอนที่4 : พูดในใจ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2621837#msg2621837)
   ตอนที่5 : รู้บ้างไหม  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2631487#msg2631487)
   ตอนที่6 : เรื่องเดียว  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2637710#msg2637710)
   ตอนที่7 : ความจริงในใจ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2647099#msg2647099)
   ตอนที่8 : คนที่รออยู่  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2657906#msg2657906)
   ตอนที่9 : รักแรกพบ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2681516#msg2681516)
   ตอนที่10 : คนที่แสนดี  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2691871#msg2691871)
   ตอนที่11 : เกือบ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2701984#msg2701984)
   ตอนที่12: อย่ากลัวการกลับมา  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2710499#msg2710499)
 ตอนที่ 13 : ขอ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2760192#msg2760192)
 ตอนที่ 14 : กุญแจที่หายไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2761231#msg2761231)
 ตอนที่ 15 : กาลครั้งหนึ่ง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2764843#msg2764843)
 ตอนที่ 16 : เธอเท่านั้น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2765794#msg2765794)
 ตอนที่ 17 (จบ) : เธอคือ... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2766361#msg2766361)




นิยายทั้งหมดของไคลี่


ล่ารักหัวใจมาเฟีย
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38837.0 (จบแล้ว)

[Side Story] ล่ารักหัวใจมาเฟีย Amen x Maysa เรื่องแยกจากนิยายหลัก
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42481.msg2735324#msg2735324 (จบแล้ว)

[Side Story] ล่ารักหัวใจมาเฟีย Victor x Jay เรื่องแยกจากนิยายหลัก
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48449.0

รักชาชา
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.0 (จบแล้ว)

Kiss the Sky
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46309.0

I Love Like You a lot
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48613.0


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 04-02-2014 21:48:37



intro






“ถ้ากูเดารหัสถูก กูจะตอบเขาไปว่า มึงมีแฟนแล้ว แล้วมึง...ก็มาเป็นแฟนกู"



ท้าทาย...ดวงตาของไอ้หมอนี่ท้าทายมากจนน่าตบ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเกือบกลายเป็นสีชา...เหมือนชื่อของผม

ผมจ้องมองดวงตาคมกริบนั่นอย่างไม่ลดละ ผมเกลียดการท้าทาย ซึ่งเป็นสิ่งที่รู้ตัวดีมาตั้งแต่เด็กแล้ว ผมเกลียดการถูกเหยียดหยามทั้งทางกายและวาจาทุกประเภท รวมทั้งทางสายตาเช่นนี้ด้วย


“ขำๆน่า ชา...คบกันแค่ถึงปีใหม่ ฆ่าเวลาสนุกๆ มันจะยากเย็นอะไรนักหนาวะ" ผู้ชายตรงหน้าผมบอก มันไหวไหล่เบาๆหนึ่งที ดูดบุหรี่อีกหนึ่งคำ แล้วดีดก้นกรองด้วยท่าทีสบายๆจนน่าฆ่าให้ตายคามือ "เซ็กส์กับกูก็ไม่ได้ห่วยแตกสักหน่อย มึงก็พิสูจน์แล้ว"
"ไอ้สัด"

ผมจ้องมองมัน แววตามันทั้งเจ้าเล่ห์ เจือแววสนุกสนาน แน่นอน...ท้าทายเหลือเกิน


“ก็ได้...”


เพราะว่ามันท้าทายนัก ผมจึงตอบไปเช่นนั้น แล้วผู้ชายตัวโตตรงหน้าก็เริ่มต้นวัดใจกับผมด้วยการไล่กดรหัสสี่ตัวลงไปบนหน้าจอของเครื่องมือสื่อสาร ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะใจเต้นทำไม ทั้งๆที่ชีวิตก็เหลวแหลกมาสักพักแล้ว ทั้งๆที่ควรด้านชาจนไม่รู้สึกกับการท้าทายบ้าบอประเภทนี้ มันต้องการแค่เซ็กส์ ผมก็ต้องการแค่นั้นเช่นกัน แต่สุดท้ายก็ห้ามไม่ได้ เพราะเมื่อไอ้หมอนั่นมันเดารหัสตัวที่สี่...หัวใจดวงน้อยของผมก็เต้นตุบๆ และเต้นแรงขึ้นอีกราวกับจะหลุดออกมา เมื่อหน้าจอไอโฟนสว่างวาบขึ้นมา...

มันยิ้มแสยะ แล้วชูหน้าจอไอโฟนขึ้น


“ 0 1 0 1 ”


“มึงรู้ได้ยังไงโฟล์ค?”
“กูเดา...วันเกิดกู"
“......”
“แถมรหัสมึงนี่แม่งโคตรปัญญาอ่อน" มันว่ายิ้มๆ ผมได้แต่จ้องหน้ามัน “ยินดีด้วยนะ มึงได้กูเป็นแฟนเป็นเวลาสิบสี่วัน" มันว่า ยื่นหน้ามาใกล้ แล้วพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าผม ผมยื่นมือผลักมันออกอย่างหงุดหงิดใจ แต่ไม่รู้สิ ผมยอมให้มันบดจูบอย่างบ้าคลั่งเหมือนสัตว์ป่า จนกระทั่งมันละริมฝีปากออกไป

ผมก็ได้แต่นั่งมองมันพิมพ์ตอบคนบนหน้าจอไปเงียบๆ และยินยอมให้มันตัดจบความรักข้างเดียวโง่ๆของผมที่มีต่อคนปลายทางในที่สุด


“กูบอกมันไปว่ามึงมีผัวใหม่แล้ว"
“ไอ้สัด"


ไอ้เชี่ยนี่...กวนตีนสิ้นดี...








ผมชื่อน้ำชา...

เรื่องอื่นที่มากไปกว่าชื่อผม คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอก...

ส่วนไอ้เชี่ยนั่นชื่อโฟล์ค เด็กนิเทศฯ เอกฟิล์ม ปีสาม ปีเดียวกับผมนั่นแหละ ไอ้โฟล์คมีชื่อจริงเท่ๆว่า 'นายเมืองไทย สมิทธิกรม์' มันบอกว่าชื่อมันบวกลบแล้วเป็นมงคล มันเลยเติบโตมาเพอร์เฟ็กต์ลี่เหี้ยๆแบบนี้ โอเค...แม่งหล่อ บ้านรวย และใหญ่ เดากันไปนะครับอะไรใหญ่ ซึ่งผมก็ยอมรับว่าจริง แต่มันก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบไปเสียหมดหรอกครับ ซึ่งสิ่งที่ทำให้มันไม่ใกล้เคียงกับคำว่าผู้ชายเพอร์เฟ็กต์น่าจะเป็นสันดาน ถ้ามันสันดานดี มันคงไม่หิ้วผมกลับมานอนด้วยกันแบบนี้ รวมถึงมันคงไม่ยื่นข้อเสนองี่เง่านั่นมาท้าทายผม

แน่นอนว่าความไม่ได้ตั้งใจ นำพามาซึ่งความตั้งใจเสมอ

ตอนนี้...ผมกับมัน


เรา – เป็น – แฟน – กัน


ผมยุติความสัมพันธ์หนึ่งกับคนคนหนึ่ง มาเริ่มต้นความสัมพันธ์อีกหนึ่งกับไอ้ผู้ชายเหี้ยๆคนหนึ่ง โฟล์คใช้หลุมดำในใจผมเป็นจุดอ่อนสำหรับความสัมพันธ์ที่มันยัดเยียด แล้วผมก็เสือกเล่นด้วย

ผมเพิ่งอกหักมาครับ เป็นกรณีที่เป็นที่นิยมสำหรับนำไปเป็นข้ออ้างการประชดชีวิต การอกหักของผมเริ่มต้นเมื่อตอนเช้าของวันเดียวกับที่ผมได้เจอโฟล์ค...







tbc.




ตอนที่1จะเอามาลงไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนนะคะ มีสต็อคถึงตอนที่4 หลังจากตอนที่4ค่อยว่ากันอีกที ส่วนล่ารักฯจะลงให้ในช่วงปลายอาทิตย์นะคะ

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 04-02-2014 21:50:34
 :mc4: :mc4: :mc4:
เจิมเรื่องใหม่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-02-2014 21:59:03
มาจิ้มกับเรื่องใหม่จ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 04-02-2014 22:00:40
 :hao6: :hao6: o13 o13 o13
 :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 04-02-2014 22:04:15
เย้ เรื่องใหม่ๆ :mc4: :mc4:

แค่เริ่มก็น่าติดตามแล้วค่ะ สองคนนี้ต้องตกหลุมที่ตัวเองขุดไว้แน่ๆ5555
โฟล์คเท่จัง :-[ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 04-02-2014 22:08:24
น้ำชาอกหักจากใครหนอ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 04-02-2014 22:13:48
ลงกฏให้ครบด้วยนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 04-02-2014 22:15:48
ลงกฏให้ครบด้วยนะคะ

แก้ไขแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 04-02-2014 22:25:39
มาเจิมๆ   :z13:  รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 04-02-2014 22:28:04
น่าสนุกจังงงงง  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 04-02-2014 22:29:55
โอ้ววว เรื่องใหม่ๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: laalanlaa ที่ 04-02-2014 22:44:52
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
ค้าง ฮือออออออออออออออ รอน้ำชานร้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 04-02-2014 22:47:59
เอ้บบบบบบบบบบ  :katai1: สั้นปายยยยย ขออีกนิด :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 04-02-2014 22:53:27
ตามมาเจิม  :mc4:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: pemiko2012 ที่ 04-02-2014 22:57:48
จะเป็นแฟนกันแค่สิบสี่วันจริงรึ
ติดตาค่า :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 04-02-2014 23:12:05
Yap yap  เรื่องใหม่ๆๆ :katai2-1:  รอค่า~~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 04-02-2014 23:19:54
 :mc4:
ฉลองเรื่องใหม่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 04-02-2014 23:46:56
มาแบบสั้นๆ จะคบกัน 14 วันแน่เหรอค่ะ ? หุหุ
รอตอนต่อไปค่าา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 05-02-2014 00:41:39
เอาสิ
 :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 05-02-2014 02:54:50
นี่ขนาดเป็นแค่คู่รองของพล๊อตที่ึคุณไคลี่วางไว้นะคะเนี่ย ยังน่าติดตามขนาดนี้เลย แล้วถ้าเป็นคู่หลักจริงๆ มันจะขนาดไหนกันนะ

รอรอรอค่ะ ทั้งเรื่องนี้และหนูมิด้วยค่ะ :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Kra-Jieb ที่ 05-02-2014 02:57:56
 :mc4: :mc4:เย้ๆเรื่องใหม่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 05-02-2014 05:35:45
 :pig2: เรื่องใหม่มาแล้วววววววววววววววววว  :mc4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 05-02-2014 06:46:18
หวา น่าสนุกจังเลย <3
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 05-02-2014 06:56:46
รอตอนต่อไป อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-02-2014 13:29:50
เยี่ยมมากเลย คนหล่ะแนวเลย น่าติดตามทีเดียว


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 05-02-2014 13:50:43
น้องมิล้ะๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-02-2014 15:17:31
อ่า..เรื่องใหม่~ คนละแนวกับล่ารักฯเลย ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 05-02-2014 15:31:19
ตอนบอกคนละแนวกับล่ารัก เรานึกว่าเป็นรักใสๆแบบนายเอกเปิดร้าน้ำชา 5555555555
แต่พอมาอ่านแล้วแบบ อื้อหือแนวนี้ที่ชอบเลย เราว่าเรื่องของคุณไคลี่มักจะมีสเน่ห์ในตัวเองนะ คือตอนแรกเราคิดว่ามันคงเป็นเรื่องรักใสๆแต่พอมาอ่านแล้วเราชอบมากๆเลย โฟล์คน้ำชา  :o8: :o8: 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: bluecoco ที่ 05-02-2014 16:27:05
อ่านแล้วสนุกจนคิดว่าจะไปตามอ่านล่ารักก่อนนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 05-02-2014 16:46:01
เคยชื่อคนแต่งก็รีบเข้ามาเลยค้าาา
ติดตามนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 05-02-2014 17:46:07




ตอนที่ 1: ความรู้สึกของวันนี้






ลมหนาวปีนี้มาเร็วกว่าทุกที แถมมาอย่างถึงอกถึงใจเสียด้วย นักศึกษามากมายงัดเสื้อหนาวตัวใหม่มาอวดกันเต็มไปหมดหลังจากไม่เคยมีโอกาสได้อวดมาเป็นเวลาหลายปี แน่นอนว่าคนอย่างผมเองก็เป็นหนึ่งในคนเกือบทั้งหมดที่ยินดีปรีดาไปกับหน้าหนาว แม้ว่ามันจะทำให้เกิดแรงดึงดูดมหาศาลระหว่างผมกับเตียงนอนก็ตามที

การได้นอนกอดร่างกายอุ่นๆบนเตียงนอนหลังจากคืนอันแสนเร่าร้อนจบลงมันเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ใจ ผมรู้สึกแบบนั้นเสมอๆเวลาได้หลับนอนกับใครสักคนที่เรารู้สึกรักเขาอย่างแท้จริง แต่กระนั้น...เมื่อเป็นแค่รักข้างเดียว มันก็ทำให้หัวใจอบอุ่นได้แค่ชั่วคราว ผมรู้ดีว่าผมมีชีวิตเหมือนแมวจรจัด ชีวิตแหลกเหลวแบบที่เอากับใครก็ได้ นอนกับใครก็ได้ ผมชอบคนง่าย หลงรักง่ายๆกับแค่เขาทำดีกับผม มันเกิดขึ้นหลังจากความรักครั้งแล้วครั้งเล่าพังลง ดวงตาที่เคยอ่อนโยนก็แข็งกร้าวมากขึ้น ครั้นพอมีใครสักคนเข้ามาทำให้ชีวิตดูมีค่ามากขึ้น คนๆนั้นก็พร้อมจะจากไปตลอดเวลา คล้ายจับต้องไม่ได้ เช่นเดียวกับตอนนี้...

ผมตื่นขึ้นมาตอนที่นาฬิกาที่ผมตั้งไว้เมื่อคืนดังขึ้น ระเบียงกว้างของคอนโดใจกลางเมืองทอดแสงแดดทะลุเข้ามาในห้อง แสงแดดที่สาดเข้ามาทำเอาต้องหยีตาสู่ ผมสะบัดหัวไปมาเบาๆสองสามทีไล่ความง่วงงุน ก่อนคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยเอาไว้แล้วนั่งชันเข่า ทอดสายตามองใครบางคนที่ยืนชงกาแฟอยู่ แผ่นหลังนั่นที่ผมกอดรัดเอาไว้เกือบทั้งคืน


“อาจารย์ตื่นเช้า" ผมส่งเสียงร้องทักออกไป คนที่ถูกทักเงยหน้าขึ้นมานิดหน่อย ใบหน้าคมได้รูปแบบนั้นทำให้ผมนึกชอบใจเขาตั้งแต่แวบแรกที่เห็นในคลาส อาจารย์กฤตฎ์ตัดผมรองทรงดูสะอาดสะอ้าน ใบหน้าคมมีเคราบ้างประปรายตามประสาครูสอนวิชาสาขาออกแบบที่มีหัวใจรักศิลปะอย่างสุดซึ้ง อาจารย์สูงเกือบร้อยแปดสิบ มีมัดกล้ามขึ้นพองามแบบที่ผู้ชายสุขภาพดีวัยสามสิบต้นๆ เขาชอบสวมเสื้อยืดกับกางเกงยีนส์เสมอในการยืนสอนหน้าคลาส
“มีสอนคลาสเช้า" กฤตฎ์ หรือ อาจารย์ ตามที่ผมเรียกบอกเรียบๆ "เราก็กลับไปได้แล้ว" เขาบอกเช่นนั้น แบบนี้เสมอแหละ เขาเย็นชาในบางครั้ง แต่ผมก็ชอบเขาจริงๆ
“อืม" ผมไม่รั้นที่จะออดอ้อนอยู่ต่อ ผมไม่ใช่คนประเภทนั้นเท่าไหร่นัก แน่นอนว่าผมโตพอที่จะแยกแยะว่าอะไรควรและไม่ควร แน่นอนไปกว่านั้นคือ...ผมชอบความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่ของเรา

ผมลุกจากเตียงทั้งยังเปลือยเปล่า ไม่ต้องเขินอายเพราะนอนด้วยกันมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ผมเป็นมนุษย์ที่บูชาความรัก แม้ไม่ได้หน้ามืดตามัว แต่ก็ทำให้ชอบคนง่ายอย่างน่าตกใจ ผมชอบทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต และไม่แน่ใจนักว่านั่นหมายความว่าใจง่ายหรือเปล่า ผมใช้ชีวิตเสเพลอยู่สองสามปีจนเจอกฤตฎ์ กฤตฎ์คือคนที่ผมคิดว่าเขาเข้ามาเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของผม เขาเป็นอาจารย์ที่สอนผมอย่างใจเย็นทั้งๆที่ผมใจร้อน เขาปกป้องผมตอนที่ผมมีเรื่องกับอาจารย์คณะอักษรฯ และช่วยให้ผมผ่านวิชานอกคณะมาได้ เราชอบอะไรหลายๆอย่างคล้ายกัน นั่นทำให้เขากลายเป็นคนที่ผมไปไหนมาไหนด้วยบ่อยๆ และสุดท้ายเขาก็กลายเป็นที่คนที่ผมจะรัก จริงจัง และไม่ยอมให้หายไปไหน...

ผมลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าลวกๆ ร่างกายของผมมีมัดกล้ามบ้างพองามเหมือนหุ่นของผู้ชายทั่วไป สูงราวร้อยเจ็ดสิบห้าตามมาตรฐาน หรืออาจจะมากกว่านั้นราวสองสามเซ็นต์ ผมเป็นผู้ชายปกติธรรมดา มีเพื่อนเป็นกลุ่มผู้ชายธรรมดาๆ กลิ่นเหล้า เมายาบ้างตามวาระโอกาส แต่ผมเป็นผู้ชาย...ที่ชอบผู้ชาย...รู้ตัวดีมาตั้งแต่ประถมแล้วด้วยซ้ำ


“เออ...น้ำชา...” เสียงกฤตฎ์เรียกผมที่กำลังเดินออกจากห้องเอาไว้
“อะไร?”
“อย่ามาที่นี่สักพักนะ"
ผมขมวดคิ้ว ชะงักขาที่จะก้าวออกไป "ทำไม?” ผมถาม โชคร้ายนักที่ผมค่อนข้างเซนส์ดี เดาได้เลยว่าสิ่งที่จะพูดต่อไปแม่งไม่ใช่เรื่องดีแน่


กฤตฎ์อาจจะไม่ตอบก็ได้กับคำถามของผม เขาหลุบสายตามองพื้นเล็กน้อยก่อนถอนหายใจ แล้วเงยหน้าขึ้นจ้องหน้าผมเหมือนเดิม เราห่างกันราวครึ่งห้อง แต่นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าเราไกลกันมาก...ไกลเหลือเกิน ผมนึกขอบคุณที่กฤตฎ์รู้ดีว่าการไม่ตอบคำถามของผมมันจะทำให้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไม่แฟร์กับผมเลยสักนิด และนั่นเท่ากับดูถูกความรู้สึกของผมที่มีให้กับเขา

เขาหมุนตัวหันหลังไปสักพัก ผมเองก็ยืนนิ่งรอคำตอบของเขาราวกับโดนแช่แข็ง

สุดท้ายกฤตฎ์หมุนตัวมาเผชิญหน้ากับผม เขาจ้องดวงตาสีเข้มของผมนิ่งๆ



“ฉันคิดว่าเราควรจบเรื่องพวกนี้ได้แล้ว" เขาบอกในที่สุด วินาทีนั้นผมเหมือนเตรียมใจไว้แล้วเมื่อนาทีที่แล้ว แต่สุดท้ายก็รู้ตัวเองดีว่าผมไม่ได้เตรียมใจเลยสักนิด



“ฉันกำลังคิดเรื่องแต่งงาน แล้วเราก็คงแต่งงานกันไม่ได้ เข้าใจใช่ไหม?”


เขาจ้องหน้าผมอย่างจริงจัง

ไม่...ผมไม่เข้าใจ หัวใจผมเต้นแรงขึ้น แล้วผมก็รู้สึกร้อนวูบที่หัวตา ก่อนที่จะร้องไห้ออกมา ผมพยายามถามเขากลับไป แต่พอถามอะไรออกไป ก็ได้รับเพียงแค่ความเงียบกลับมา...ผมคิดว่านี่คือความสัมพันธ์ที่จริงจัง ผมไม่เคยรู้สึกมีชีวิตได้มากขนาดนี้จนกระทั่งพบกฤตฎ์ ความสัมพันธ์ของพวกเราคาบเกี่ยวอยู่บนเส้นศีลธรรมที่ใครก็ไม่รู้นิยามขึ้นมา แต่ผมก็รู้ว่าพวกเรารู้สึกดีไปกับมันมากๆ และผมก็คิดว่า นี่จะเป็นความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดในชีวิต และอาจจะเป็นความรักครั้งสุดท้าย

แต่ผมคงอ่อนหัดเกินไป ที่ตกหลุมพรางของอาจารย์นี่เข้าไปเต็มเปา ไม่เคยนึกถึงความมั่นคง แม้กระทั่งอนาคต และไม่เคยคิดถึงวันที่เขาจะจากไป ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ระมัดระวังตัวมาตลอด 



“ฉันชอบนายนะน้ำชา ชอบมาก แต่นายก็รู้...” กฤตฎ์พยายามสรรหาเหตุผลมากมายมาบอกผม แต่ก็นั่นแหละ ผมไม่อยากฟังตั้งแต่เขาบอกเลิกแล้ว
“เงียบเถอะ" ผมบอกเขาสั้นๆ และกฤตฎ์ก็ไม่พูดอะไรต่อจริงๆ ผมจ้องหน้าเขาเป็นครั้งสุดท้าย ผมรักเขา แต่ก็รักตัวเองเกินกว่าจะฟูมฟาย และเขาก็รักตัวเองมากกว่าจะเดินมารั้งผมเอาไว้...เพราะเขาปล่อยให้ผมเดินออกมาจากห้องของเขา โดยที่เขาไม่ทำอะไรเลยสักนิด










ผมมีคลาสเรียนตอนเก้าโมงเช้า ตอนนี้เจ็ดโมงเท่านั้น และผมก็ไม่มีที่ไป กลับบ้านในสภาพนี้ก็ไม่ได้ สุดท้ายผมจึงเรียกแท็กซี่เพื่อไปคอนโดไอ้เป๊ก ที่พึ่งสุดท้ายสำหรับผมในตอนนั้น ผมโทรหามันให้ลงมารับตอนเจ็ดโมงเช้า ผมไม่ได้ร้องไห้ ทั้งๆที่ความรู้สึกมันจุกอกไปหมดและตลอดทางที่นั่งแท็กซี่มา ผมก็แทบไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น

ไอ้เป๊กเดินลงมาที่ล๊อบบี้พร้อมกับไอ้กาย ทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทผม ผมไม่ได้พูดอะไรและผมกับเป๊กก็แค่มองหน้ากัน ไอ้เป๊กกับไอ้กายอยู่ในสภาพซักแห้ง เสื้อเชิ้ตกับบ๊อกเซอร์เน่าๆของเมื่อวาน มันคงกำลังเร่งเผางานอยู่แน่ๆ งานของผมเองยังไม่ถึงครึ่งเลย ช่างแม่งเหอะ...ก็งานวิชากฤตฎ์นั่นแหละ


“เป็นเชี่ยไรทำไมมาแต่เช้า?” ไอ้กายคงเห็นว่าผมมาผิดเวลา มันเลยหัวเข้ามาเล่นหัวแบบปกติ แต่ผมกลับยิ้มไม่ออกทั้งๆที่อยากยิ้มให้มันจะตาย "เฮ้ย เป็นไรวะ?” เหมือนมันจะเห็นสภาพที่แท้จริงของผมในที่สุด
“กู...เลิกกับกฤษฎ์แล้ว" ผมบอกพวกมันเบาๆ แต่แน่ใจว่าพวกมันได้ยิน เพราะมันต่างก็ไม่พูดอะไรโต้ตอบกลับมา

ไอ้เป๊กมองหน้าผม มันเป็นเพื่อนที่รู้ใจผมที่สุด...แม้ว่ามันจะไม่ค่อยแสดงความรู้สึกอะไรใดๆ และพูดในเรื่องที่จำเป็นเท่านั้น ผมก็ยังเห็นแววตาห่วงใยของมัน และแน่นอนว่าผมนึกขอบคุณนิสัยของมัน มันคงแน่ใจได้ว่าการซ้ำเติมผมเป็นเรื่องไม่จำเป็น มันจึงไม่ทำอะไรแบบนั้นออกมา

“กูว่าแล้ว" มันว่า ไอ้กายเองก็นิ่งไป ก่อนค่อยๆคลายมือที่รัดผมเอาไว้ ทั้งๆที่ปกติไอ้กายแม่งเป็นผู้ชายที่เหมือนเมากัญชาตลอดเวลาด้วยซ้ำ มันยังแทบไม่กล้าพูดอะไรออกมา
“มึง...โอเคใช่ไหม?” กายถาม ผมจ้องตามัน มันดูเป็นห่วงผมอย่างเห็นได้ชัด นั่นทำให้ผมน้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“กูก็อยากโกหกนะ แต่กูไม่โอเคจริงๆว่ะ ไม่โอเคชิบหายเลย"

ผมพูด แล้วน้ำตามากมายก็พรั่งพรูออกมา ไอ้กายกอดผมไว้แน่น แต่มันไม่เคยช่วยบรรเทาความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นได้เลยสักนิด




ผมร้องไห้ตลอดทางที่ขึ้นมาบนห้องของไอ้เป๊ก ไอ้ปอมถูกโทรตามมาตอนแปดโมงเช้า มันมาพร้อมกับโจ๊กและน้ำเต้าหู้ร้อนๆแต่ผมไม่หิว เรามีคลาสเช้าแต่ผมยับเยินเกินกว่าที่จะไป หลังจากเลทคลาสมาเกือบครึ่งชั่วโมง ไอ้เป๊กกับกายที่มีเรียนเช้าจึงตัดสินใจไปเรียน ทิ้งไอ้ปอมอยู่เป็นเพื่อนผม ผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ พอตื่นขึ้นมาก็พบว่า ทุกคนหายไปหมด เหลือแค่ไอ้เป๊กที่นั่งทำโมเดลของมันอยู่ที่พื้นปลายเตียงเท่านั้น

ผมโงหัวที่ปวดตุบๆขึ้นจากหมอน ดูมันที่เงยหน้าขึ้นมาเมื่อเห็นว่าผมตื่นแล้ว


“เป็นไงมึง?” มันถาม ผมได้แต่ส่ายหัว
“ปวดหัว"
“เดี๋ยวกูเอายาให้ กูซื้อข้าวมาให้แล้ว โทษทีว่ะกูรีบเลยซื้อแค่ข้าวกล่องเซเว่นมาให้" มันว่า ใช้ตีนเขี่ยขวดน้ำตรงมุมห้องมาใกล้ตัวแล้วโยนส่งให้ผม "แดกได้ป่ะ"
“เออได้" ผมตอบมันก่อนถอนหายใจ
“กูบอกมึงแล้วนะ...” เป๊กมันมองผมเงียบๆ ผมพยักหน้ารับ
“พวกมึงเตือนกูหลายครั้งแล้ว" ผมพึมพำเบาๆด้วยเสียงแหบแห้ง "กูแม่งโง่เองที่ไม่เชื่อพวกมึง"
“มึงก็ไม่เคยเชื่อพวกกู อกหักมากี่ครั้งแล้วก็ไม่จำ" มันซ้ำเติม "บางครั้งคนเราแม่งก็เชื่อตัวเองมากกว่าคนอื่นเสมอแหละ มันก็เป็นสิ่งที่ดี" ไอ้เป๊กว่าเรียบๆ
“แต่คราวนี้แม่งไม่ดีว่ะ ไม่ใช่ไม่ดีเฉยๆ แต่เหี้ยเลย"
“ก็มึงไม่ได้รักใครจริงจังมานานแล้วไง มันก็เจ็บแบบนี้แหละ" ไอ้เป๊กบอก
“ทำเหมือนมึงรักใครเป็น" ผมแค่นยิ้มใส่มัน ไอ้เป๊กแม่งทำเป็นพูดดี คนอย่างมันน่ะ รักคนยากที่สุดในโลกแล้ว
“กูเป็นคนนะเห้ย" มันว่า เหลือบตามองผมนิดหน่อย
“เป๊ก...” ผมเรียกมันเบาๆ
“อะไร"
“กี่โมงแล้ว" ผมถาม หัวใจแม่งไม่ได้แข็งแรงไปกว่าเดิมเท่าไหร่นัก แต่ผมไม่อยากให้เป๊กมันเป็นห่วงไปมากกว่านี้
“สี่โมง"
“ไปแดกเหล้ากัน กูรู้ว่าเหล้าแม่งไม่ได้ช่วยอะไร แต่ตอนนี้กูทุกข์จะตายห่าอยู่แล้วว่ะ"




แน่นอนว่าความรักผุผังของผมก็ได้จบลงที่ร้านเหล้าหลังมอกับบรรดาเพื่อนๆเด็ก'ถาปัตย์ ผู้ซึ่งต่างคนก็ต่างมีโปรเจ็กต์เร่งเผาส่งภายในวันสองวันนี้ แต่แน่นอน การเรียนไม่เคยทำให้กิจกรรมอบายมุขของพวกผมเสีย ร้านเหล้าหลังมอผู้ซึ่งเจ้าของร้าน ซึ่งเป็นรุ่นพี่สถาปัตย์ของผมสักสิบรุ่นอย่าง พี่โอ ได้เรียกให้มันดูดีว่า บาร์ แอนด์ แกลลอรี จึงเป็นสถานที่นัดพบของพวกเราในค่ำคืนนี้ จริงๆแล้วเพื่อนที่ผมสนิทที่สุดก็มีแค่เป๊ก กาย แล้วก็ไอ้ปอม แต่คณะสถา'ปัตย์แม่งก็เล็กนิดเดียว ดังนั้นผมจึงมีเพื่อนสนิทในภาคสถาปัตยกรรมอีกนิดหน่อย พวกมันไม่ได้รู้เรื่องของผมกับกฤตำ์หรอก แต่พวกมันก็พร้อมที่จะเมาตลอดเวลา เพราะเพียงแค่ผมแตะตัวหนังสือบนหน้าจอโทรศัพท์ระบายความอัดอั้นในใจสั้นๆว่า 'วันนี้กูไม่โอเคเท่าไหร่ว่ะ' กับ 'ร้านพี่โอ คืนนี้' เพื่อนๆผู้ซึ่งมีความพร้อมจะตับแข็งตายตลอดเวลา ก็พร้อมใจกันตบตีนเข้ามาร่วมเมาหัวราน้ำในคืนนี้ทันที

ร้าน  โอละพ่อ บาร์ แอนด์ แกลลอรี ของเฮียโอ ถูกเรียกว่าเป็นร้านเหล้าแหล่งซ่องสุมของชาวเด็กสถาปัตย์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพราะพิกัดจุดที่เดินทะลุทางลับช่องกำแพงหลังคณะมาเพียงไม่ถึงร้อยก้าว กับเจ้าของร้านที่วันไหนขอเบอร์สาวได้ก็มักจะแจกโปรโมชั่นเละเทะ ทำให้เด็กสถาปัตย์รุ่นแล้วรุ่นเล่า ต่างเรียกร้านของพี่โอว่าบ้านหลังที่สอง จริงๆตัวร้านก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย เป็นร้านที่ฉาบผนังด้วยปูนเปลือย ใช้เก้าอี้ไม้และโต๊ะไม้ทั้งร้าน ร้านพี่โอมีที่นั่งบนชั้นหนึ่ง ชั้นสอง และวางโต๊ะเลยออกมาริมถนน เวทีปูนยกขึ้นสำหรับวงดนตรีสด (ทั้งหมดนี้คือพี่โอรีโนเวทร้านใหม่เมื่อต้นปีที่ผ่านมา) ร้านของพี่โอผ่านกองอ้วกมากองแล้วกองเล่า เป็นสถานที่ที่เด็กสถาปัตย์ทั้งนั่งเผางาน ระบายความอัดอั้นต่อโปรเจ็กต์ รวมถึงเฉลิมฉลองการผ่านโปรเจ็กต์ที่ยิ่งใหญ่กว่าฉลองเรียนจบ(ของคณะอื่น)

ไอ้เป๊กยอมรับปากทั้งๆที่รู้ดีว่ามันอาจจะต้องนั่งเผางานไปอีกสองคืนติดโดยไม่ได้นอน มันปล่อยให้ผมจมจ่อมอยู่กับตัวเองจนถึงสองทุ่มกว่า ก่อนจะพาผมมาถึงร้านตอนเกือบสามทุ่มด้วยดูคาติคันสีแดงเพลิงของมัน คอนโดไอ้เป๊กอยู่ใจกลางเมืองตามประสาคอนโดคนรวย ห่างจากคณะเพียงสองถนน ตอนนี้ผมไหวแล้ว...อย่างน้อยก็อยากจะโกหกว่าตัวเองเข้มแข็งทั้งๆที่ตาบวมไปทั้งคู่

เมื่อมาถึงที่ร้าน ไอ้กายกับไอ้ปอมที่เผางานอยู่ที่คณะตลอดบ่ายก็มาถึงแล้วพร้อมด้วยเพื่อนในภาคของผมอีกเกือบสิบ ผมกับเป๊กเรียนภาควิชาสถาปัตยกรรม ส่วนไอ้กายเรียนออกแบบภายใน ในขณะที่ปอมเรียนภูมิสถาปัตย์ แต่ด้วยความที่แต่ละปีมีนักศึกษาเพียงร้อยสี่สิบกว่าคนเท่านั้น จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่รู้จักกันทั้งหมด และยิ่งมีห้องเชียร์ที่โหดเสียยิ่งกว่าอะไร ดังนั้นผมจึงยอมรับจริงๆว่ามันสนิทกันเกือบทั้งรุ่น แม้ว่าจะแยกภาคตอนปีสอง แต่สุดท้ายก็มาช่วยกันเผางานวินาทีสุดท้ายเสมอไม่ว่าจะภาคไหนก็ตาม

ผมทักทายพี่โอที่ดูยุ่งๆนิดหน่อย ก่อนยิ้มรับคำทักทายของบรรดาเพื่อนๆที่กินนอนมาด้วยกันตลอดสามปี ผ่านขุมนรกมาด้วยกันไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ ก่อนที่จะนั่งลงที่เก้าอี้ว่าง ไอ้ถั่วกำลังยกเบียร์หลอดใหม่มาเปลี่ยน มันเป็นผู้ชายหัวกระเซิงๆหน้าตี๋ผิวขาวซีด และตาตกตลอดเวลาเหมือนคนง่วงนอน จริงๆมันไม่ได้ชื่อถั่วครับ มันชื่อไอ้บาส แต่พ่อมันชื่อถั่ว เป็นปกติที่ชายฉกรรจ์จะด่าพ่อล้อแม่เพื่อนกันอยู่แล้ว มันเลยชื่อถั่วมาตั้งแต่มอปลายยันมหาวิทยาลัย


“เฮ้ยว่าไงมึง ค*ยไม่แข็งเหรอวะถึงได้เครียด" พอหย่อนก้น ไอ้เวรอั้มแม่งก็ใส่ทันที ผมรับแก้วมาจากไอ้ถั่วที่กำลังบริการแจกจ่ายน้ำเมาก่อนเหยียดปาก
“ไอ้สัด"
“ฮ่าๆๆๆๆ" มันหัวเราะอารมณ์ดี "มึงชวนก็ดีละ แม่งขึ้นโมเดลรอบนี้กูโคตรเครียดเลยว่ะ" มันว่า ผมพยักหน้าเซ็งๆเพราะคนที่ควรเครียดกว่าคือกู งานแม่งยังไม่ถึงครึ่งดีเลย แต่ไอ้อั้มก็ควรจะเครียดแหละ เพราะถ้าแม่งส่งชิ้นนี้ไม่ทัน ได้แดกเอฟแล้วลงไปเรียนใหม่กับน้องแน่

ผมซัดเบียร์หมดแก้วรวดเดียวก่อนส่งให้ไอ้ถั่วที่นั่งใกล้หลอดสุดเติมใหม่ มันมองหน้าผมก่อนเบิกตาแล้วอ้าปากด่า

“ไอ้เชี่ยคุณน้ำชาคร้าบ มึงจะรีบแดกหาพ่องเหรอ จะรีบเมาไปไหนแสรดดด"
“เออน่าเรื่องของกู เติมมา" ไอ้ถั่วบ่นพึมพำห่าเหวไรอีกนิดหน่อยก่อนกดเติมเบียร์ให้ผมตามที่ขอ ผมไม่รีรอที่จะซัดแอลกอฮอล์แก้วที่สองลงคออย่างรวดเร็ว

พอหมดก็ต้องพัก เพราะความเย็นแล่นปราดเข้าก้านสมองจี๊ด ผมวางแก้วลง เหลือบสายตามองเห็นไอ้ปอมที่มองผมอย่างเป็นห่วง

"ไหวนะมึง?” มันถาม ผมพยักหน้าเบาๆ



เสียงดนตรีจากวงดนตรีสดดังขึ้น หลังจากผ่านไปเกือบชั่วโมงทั้งโต๊ะก็เริ่มได้ที่ ผมนั่งอยู่ข้างไอ้กาย ขนาบอีกด้านด้วยไอ้ปอม ภาพแม่งเริ่มซ้อนกันแล้ว ผมรู้ตัวดีว่าอีกไม่นานผมได้เมาเละเทะแน่ แต่ก็ยังดึงดันที่จะดื่มต่อไป เสียงเฮฮาของเพื่อนๆไม่เข้าหูเลยสักนิด ผมเม้มปากแน่นเมื่อดนตรีสดบนเวทีดำเนินมาถึงท่อนฮุคของเพลง



อยากจะลืม
ลืมว่าใจยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอ
ลืมว่าใจยังคงละเมอถึงเธอคนนี้
ลืมทุกอย่างในหัวใจ
ขอเพียงนับจากนี้ไป
อย่าได้พบได้เจอ อย่าได้เพ้อถึงเธอก็พอ...



ทุกครั้งที่มีการเลิกรา ความเจ็บปวดก็มักจะแปรผันกับความผูกพันที่มีเสมอ ผมชอบคนง่ายแต่ต่อให้เลิกผมก็แค่เจ็บและจะไม่ฟูมฟาย ผมอกหักบ่อยจนชินแล้ว แถมปลงได้ไปเสียทุกครั้ง ผมเป็นคนเก่ง เป็นคนเข้มแข็ง เป็นคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรี หยิ่งพอที่จะไม่ยอมเสียน้ำตากับอะไรง่ายๆ เพื่อน คนรอบข้าง รุ่นน้อง อาจารย์เกือบทุกคน รู้จักผมในฐานะนายพิชชา คนที่มีความมั่นใจในตัวเองที่สุด แต่กฤษฎ์ทำพังหมดทุกอย่าง กฤษฎ์ทำให้ผมร้องได้ เสียน้ำตาอีกครั้งนับตั้งแต่แฟนคนแรก...

เพื่อนๆแม่งก็เมากันพอสมควรแล้ว เพราะพากันกอดคอแหกปากร้องเพลงกันอย่างพร้อมเพรียง แต่ต่อให้เมากันแค่ไหน ผมก็ไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าพวกมันเลยสักนิด จังหวะที่กำลังจะลุกขึ้นแล้วเดินหนีไป เสียงของใครบางคนก็ดังแทรกเสียงเพลงเข้ามาพอดี



“เฮ่้ยไอ้กาย!” คนที่เรียกเป็นผู้ชายตัวสูงเกือบหนึ่งร้อยเก้าสิบ ตัดสกินเฮดแบบไม่ต้องห่วงหนังหน้า ใบหน้าตี๋ๆแต่คมนั่นมีหนวดเครานิดหน่อยดูเถื่อนๆเซอร์ๆ มันสวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์สีซีด สวมรองเท้าคอนเวิร์สสีเหลืองมัสตาร์ด มันหล่อ มันเป็นสเป็คผม และที่สำคัญ...มันมีบุคลิกที่เหมือนกฤษฎ์มาก...


พอไอ้กายหันไป มันก็เดินถือแก้วเข้ามาชนกับเพื่อนผมทันที ผมรู้สึกคุ้นๆหน้ามันนิดหน่อย


“เฮ้ยโฟล์ค มึงมาเหยียบถิ่นกูได้ไงวะ" ไอ้กายร้องทัก ก่อนยกแก้วขึ้นชนกับคนชื่อโฟล์ค ผมจ้องหน้ามันนิดหน่อยก่อนเริ่มเข้าใจว่าที่ผมคุ้นหน้ามันเพราะมันคือเพื่อนสนิทสมัยเรียนมัธยมของไอ้กาย และมันก็คือ โฟล์ค นิเทศฯ ที่สาวๆคณะผมกรี๊ดกร๊าดเวลาที่รูปของมันได้ไปลงเพจ Cute Boy ของมหา'ลัย
“ไม่มีป้ายแปะห้ามกูเข้านี่" มันหัวเราะนิดหน่อยก่อนตอบเพื่อนผม ไอ้กายยกมือเตรียมโบก แต่โฟล์คโยกหัวหลบทัน จังหวะนั้นเองที่มันหันมาสบตากับผม...

ผมนิ่งไปสักพัก ก่อนที่มันจะยกยิ้มมุมปากทำให้ผมต้องเบือนหน้าหนี ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ผมคงเล่นด้วยไปกับมัน แต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์จะทำอะไรทั้งสิ้น

“โน่น" โฟล์คพยักเพยิดไปยังโต๊ะที่อยู่เยื้องๆผม ผมเหลือบไปมองก่อนพบว่าเป็นรุ่นน้องที่คณะ มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งส่งยิ้มกลับมาให้เมื่อโฟล์คมันบิดรอยยิ้มส่งไป
“เห้ยนี่มึงยังไม่เลิกเป็นไบอีกเหรอวะ" ไอ้กายถาม
“ไอ้สัด เป็นไบนะว้อยไม่ได้เป็นสิว ที่จะทายาแล้วหาย" มันทำท่าจะเล่นงานไอ้กายอีกรอบ "นั่นน้องคณะมึง"
“เออ กูรู้ครับสัด น้องภาคกูด้วย" คณะผมเล็กนิดเดียวอย่างที่บอก เด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม หน้าขาว ปากแดง โกรกสีผมสีอ่อนนั่น ดูก็รู้ว่าเกย์ชัวร์ "น้องเพชรนี่หว่า นี่มึงทำท่าไหนวะ มาคุยกับน้องมันได้ ได้ข่าวแม่งเลือกมากนะนั่น"
“ก็ท่าปกติอ่ะครับเพื่อน เสร็จเหมือนกัน" มันว่าก่อนไหวไหล่อย่างภาคภูมิใจ
“พ่อมึงตาย มึงนี่ยังกวนส้นตีนไม่เปลี่ยนเลยนะไอ้เหี้ย" ไอ้กายเองถึงด่ายับแต่ก็หัวเราะชอบใจ
“เออ กูเจอเพชรตอนช่วยงานของมหา'ลัยว่ะ น้องมันมาเล่นหนังสั้นที่ใช้โปรโมทงานรับบริจาคเลือดให้กู" ปากมันพูด แต่มันก็จ้องผมไม่วางตา แต่เพราะตอนนี้ผมไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะเล่นด้วยได้ เลยชักจะรำคาญมันนิดๆ
“ว้าวๆๆๆๆ เออเอาเหอะสัด คบให้ได้นานๆหน่อยนะครับเพื่อน" ไอ้กายแซว โฟล์คมันได้แต่หัวเราะไปเรื่อยเปื่อยเพราะแม่งคงทำไม่ได้หรอก ดูท่าทางก็น่าจะขึ้นชื่อลือชาเรื่องพวกนี้พอตัว "เออ แล้วไอ้แยมอ่ะมึง"
“ไปทำข่าว แม่งฝึกงานเพิ่มอีกที่แล้ว ไม่มีเวลาให้กูเลยสัด"
“น้อยใจเป็นตุ๊ดเลยนะมึง" ไอ้กายว่า แล้วมันก็เหลือบมามองผมที่นั่งอยู่ข้างๆมัน ตามสายตาของโฟล์คที่จ้องผมไม่วางตา "เออโฟล์ค นี่เพื่อนกู น้ำชา" มันแนะนำ ผมเลยหยิบแก้วเบียร์ขึ้นมาอย่างเสียมิได้
“หวัดดี" ผมบอกด้วยน้ำเสียงเอื่อยๆ
“โฟล์ค เพื่อนเก่าไอ้กายมัน" มันแนะนำแล้วยื่นแก้วมาชนกับผม แววตามันยังคงพราวระยับตอนที่เรามองหน้ากันชั่วครู่
“ไอ้ปอมไปเข้าห้องน้ำกับไอ้เป๊กมั้ง ไว้เดี๋ยวกูบอกพวกมันว่ามึงมา" กายบอก โฟล์คพยักหน้ารับเบาๆ ไอ้กายเป็นพวกชอบเตะบอลกับเพื่อนเก่า บางครั้งมันก็ลากปอมกับเป๊กไปด้วย ไม่แปลกที่พวกมันจะรู้จักกัน แต่ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบฟุตบอล ไม่ดู ไม่เชียร์ห่าอะไรทั้งนั้น เคยแวะไปที่สนามแปปๆ และไม่เคยเจอโฟล์คมาก่อน

โฟล์คเดินกลับไปที่โต๊ะ มิวายเหลือบมองผมอีกครั้ง ผมชักจะเกลียดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมันตงิดๆ ผมไม่อยากจะพูดเหมือนหลงตัวเอง แต่เรื่องหน้าตาหรือรูปร่างเป็นเรื่องที่ผมค่อนข้างมั่นใจ มันสมองก็ด้วย แน่นอนว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงเดินตามมันไปแล้ว แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์ และผมมีกฏเหล็กของตัวเองอย่างหนึ่งคือจะไม่ยุ่งกับเพื่อนหรือเพื่อนของเพื่อนเด็ดขาด เสียเพื่อนหรือทำให้เพื่อนมีปัญหากันแม่งไม่เคยคุ้มกับกับความเงี่ยนชั่ววูบ


พอมันกลับไป ผมก็นั่งดื่มเบียร์ไปเงียบๆคนเดียว อารมณ์ยังแย่อยู่มากจนไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ผมเอนกายลงพิงขอบโต๊ะ หันหน้าออกไปด้านนอกถนน โต๊ะอยู่ริมถนนพอดี ผมนั่งรับลมโกรกไปเงียบๆ แต่ตลอดเวลาก็ยังรู้ตัวกับสายตาของโฟล์คที่จ้องมองมา

ผมถอนหายใจเบาๆทำเป็นไม่สนใจ แต่เพราะพิกัดของโต๊ะมันและความแคบของร้าน สายตาก็เหลือบไปเห็นมันจนได้ มันนั่งโอบไหล่น้องเพชรจนแทบเป็นคนๆเดียวกัน ไซร้ซอกคอจนแทบได้เสียกันอยู่หน้าร้านแล้ว แต่สายตาของมันยังคงจ้องมองมาที่ผมไม่ลดละ

ผมกระแทกแก้วกับโต๊ะอย่างหงุดหงิดหน่อยๆ พอดีกับที่ไอ้สองตัวนั่นเดินกลับมาพอดี ผมเลยขยับตัวลุกขึ้นให้พวกมันนั่งแทน แอลกอฮอล์แม่งก็มาทำงานได้ดีทันทีที่กูลุกขึ้นยืน ผมยกมือค้ำกับเสาไฟฟ้าแถวนั้นก่อนพยายามตั้งสติ


“ไหวป่ะมึง กลับไปนอนไหม?” ไอ้ปอมหันมาถาม ปกติวันที่กินเหล้าหนักๆ ถ้าไม่กลับไปเปิดห้องนอนกันที่คณะ พวกผมก็จะกลับไปนอนตายกันที่ห้องของเสี่ยเป๊ก
“ไหว กูไปเข้าห้องน้ำก่อน ขอบุหรี่ตัวดิ" ผมแบมือ ไอ้ปอมก็ส่งให้พร้อมกับไฟแช็ค ผมเดินเลาะไปตามช่องว่างระหว่างโต๊ะแต่ละตัวก่อนทะลุออกไปยังหลังร้านที่เป็นส่วนของห้องน้ำและห้องครัว มีประตูหลังสำหรับทะลุไปยังซอยเล็กๆที่เชื่อมถนนใหญ่ บริเวณห้องน้ำกับห้องครัวของร้านพี่โอเป็นบริเวณเอาท์ดอร์ คืออยู่นอกตัวอาคาร ปลูกต้นไม้ใหญ่ไว้ให้ความร่มรื่นสองต้น กับไม้พุ่มอีกนิดหน่อย รสนิยมเจ้าของร้านทั้งหมด


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 05-02-2014 17:46:28
ผมหย่อนตัวนั่งบนขอบปูนพลางจุดบุหรี่ขึ้นดูด ยกโทรศัพท์ขึ้นส่งข้อความไปบอกแม่ว่าผมคงไม่กลับคืนนี้ ซึ่งแม่ผมคงไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะต้องคอยดูแลลูกชายวัยเจ็ดขวบจนแทบไม่มีเวลา แม่ผมแต่งงานใหม่กับนักธุรกิจชาวออสเตรเลีย พวกเขาเจอกันบนเครื่องบินตอนที่แม่ผมยังทำหน้าที่เป็นแอร์โอสเตสอยู่ แน่นอนว่าเขาคือพ่อใหม่ที่เอาใจใส่ผมดีมาโดยตลอด ไม่มีอะไรที่ผมอยากได้แล้วจะไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ช่วงเวลาที่ผมถูกแม่ปล่อยปละละเลยและต้องอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ผมไม่คุ้นชินกับการมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ช่องว่างของผมกับน้ำมนต์ น้องชายวัยเจ็ดขวบก็มีมากเกินไป บางทีผมเองก็รู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน นั่นอาจจะทำให้ผมทำตัวเหมือนนกปีกหักและพยายามถอยห่างออกมาแบบทุกวันนี้

บ้านผม ซึ่งจริงๆแล้วคือคอนโดใจกลางเมืองนั้น ไม่ได้ไกลจากมหา'ลัยเท่าไหร่นัก สิบห้านาทีบนรถไฟฟ้าและต่อมอเตอร์ไซค์อีกสิบห้าบาทเพื่อมาคณะในทุกๆวันไม่ใช่เรื่องลำบาก แต่บางทีผมก็ยินดีที่จะไปซุกหัวนอนกับไอ้เป๊กเสียมากกว่า เป๊กมันเป็นลูกชาย สส. ใหญ่ของเชียงใหม่ มันเข้ามาเรียนกรุงเทพฯตั้งแต่มัธยมโดยอาศัยอยู่กับพี่ชายมันซึ่งก็คือพี่ท็อป พอเข้ามหา'ลัยได้ปีเดียว พ่อมันก็ซื้อคอนโดใกล้ๆมหา'ลัยให้ เพราะบ้านที่มันอยู่กับพี่ท็อปมาก่อนหน้านี้ไกลจากมหาวิทยาลัยเกินไป แถมยังต้องนั่งเผางานดึกๆดื่นๆบ่อยๆ ให้ขับรถมาเรียนทุกวันมันก็ไม่ไหว เป๊กเป็นผู้ชายติสท์ของแท้ พูดน้อยต่อยหนัก ตัวสูง เรียนดี บ้านรวย มีเสน่ห์ และหล่อมาก แต่มันหล่อน่ากลัว แต่น่ากลัวแค่ไหนแม่งก็ยังหล่อจนสาวๆกรี๊ดกันคอแทบแตกทุกที มีอยู่ช่วงมันไปทำงานนายแบบ ฮ็อตเสียยิ่งกว่าฮ็อต แต่มันก็ยืนยันว่ามันชอบงานออกแบบมากกว่า

ส่วนไอ้กายกับปอมก็เป็นมนุษย์ไป-กลับทั้งคู่ บ้านมันอยู่ฝั่งธนฯทั้งคู่เช่นกัน และพวกมันมีโครงการจะซื้อคอนโดห้องติดกันตั้งแต่ตอนปีหนึ่ง ปัจจุบันนี้ปีสาม ก็ไม่มีวี่แววความคืบหน้าของโครงการแต่อย่างใด พวกมันก็ยังคงใช้ห้องไอ้เป๊กเป็นแหล่งกบดานเป็นประจำเช่นเดียวกับผมในวันที่ต้องเผางานถึงเช้าและต้องซักแห้งใส่ชุดเดิมไปเรียนต่อ โดยมีชีวิตตลอดทั้งวันนั้นด้วยกระทิงแดง

ผมจ้องมองควันบุหรี่ที่ลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปบนฟ้าพลางถอนหายใจออกมา อากาศหนาวจะแย่แล้ว ภูมิต้านทานความหนาวของผมต่ำลงหลังจากที่กรุงเทพฯไม่ได้สัมผัสอากาศหนาวมาแรมปี ยิ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ยิ่งรู้สึกได้ถึงไอน้ำเย็นๆ

ผมดูดบุหรี่เข้าปอดอีกครั้ง ยังไม่ทันที่จะปล่อยควันออกมา ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อบุหรี่ที่คาปากอยู่นั่นถูกใครบางคนดึงออกไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ผมมองมวนบุหรี่ที่ถูกขยี้ติดกับพื้น ก่อนเหลือบสายตามองไอ้คนที่บังอาจมาขัดขวางเวลาส่วนตัวของผม...

ไอ้โฟล์ค


“อะไรของมึ...”
“นั่งด้วย"


มันไม่ยอมให้ผมพูดจบ ไม่พูดอะไรสักคำ มันแค่หย่อนตัวลงนั่งข้างๆผมบนขอบปูน แล้วดึงซองบุหรี่ออกมา ผมมองการกระทำที่ไม่ค่อยเข้าใจนั้นนิดหน่อย ก่อนดึงบุหรี่ของไอ้ปอมออกมาอีกมวน ยังไม่ทันจะดึงออกมาได้สำเร็จ ไอ้คนกวนตีนข้างตัวก็ดันกลับเข้าไป


“ไม่ต้องสูบ" มันว่า ผมเริ่มคิ้วกระตุก
“เฮ้ย อะไรของมึง มายุ่งอะไรกับกูเนี่ย" ผมมันพวกมนุษย์ประจำเดือนมาผิดปกติอยู่แล้ว การเหวี่ยงหรืออารมณ์เสียตลอดเวลาสำหรับผมมันเลยไม่แปลกสักนิด ผมไม่แคร์มัน ดึงบุหรี่ออกมาคาบ เตรียมจะจุดไฟ แต่ดูเหมือนมันจะเร็วกว่า

วินาทีถัดมาทำเอาผมเป็นบ้า เมื่อมันดึงบุหรี่ออกจากปากแล้วปิดปากมันด้วยปากผมแทน กลิ่ยบุหรี่ขมๆในปากมันผสมกับกลิ่นมิ้นท์ทำเอาผมสมองตื้อ มันไล่ต้อนผมจนจนมุมก่อนใช้ลิ้นเลาะริมฝีปากผมให้เปิดออก มันดูดปากผมเสียจนเราแทบหลอมรวมกัน ลิ้นของมันไล้ไปตามโพรงปาก จูบของมันร้ายกาจและรุนแรงแบบที่ทำเอาผมแทบจะแข้งขาอ่อนทั้งๆที่เจนสนามเสียออกขนาดนี้

เสียงประตูไม้ครึ่งบานที่กั้นพื้นที่หลังร้านกับในร้านถูกเปิดอออก ผมผลักมันออก และดูเหมือนว่ามันจะทำตาละห้อยใส่ผมในวินาทีนั้น แต่มันคงไม่สำนึกเหี้ยอะไรเท่าไหร่ เพราะในวินาทีถัดมา มันก็ดึงมือผมแทรกตัวทะลุพวกลังเครื่องดื่มหลังร้านออกมายังซอยด้านข้าง อากาศหนาวกับมืออุ่นๆของมันทำให้ผมชักสับสนในสิ่งที่กำลังทำ


“สูบบุหรี่แล้วปากดำ" มันบอกขณะลากผมไม่หยุด ทั้งๆที่ผมพยายามจะขัดขืน แต่ขาก็ก้าวตามมันไปอย่างไร้สาเหตุ
“มึงก็สูบไอ้สัด" ผมด่ากลับ
“แต่ปากมึงแดงซะขนาดนี้ อย่าสูบเลย" ไอ้เหี้ย นี่มึงเอามาตรไหนมาวัดวะว่าคนนี้ห้ามสูบ คนนี้สูบได้ ไอ้เหี้ย

ไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว...มันกระชากประตูรถบีเอ็มZ4ของมันที่จอดริมถนนออกก่อนดันผมขึ้นไปในนั้น ผมเตรียมกระชากออกแต่มันกลับผลักประตูอีกด้านเอาไว้

“นั่งไปเฉยๆ อย่าดื้อ" ไอ้เหี้ย นี่กูดื้อเมื่อไหร่ แล้วอย่าพูดเหมือนกูเป็นเด็กได้ไหม

ผมเปิดประตูออกอีกครั้ง แต่คราวนี้แรงมหาศาลจากด้านหลังกระชากปิด ผมหันไป พบว่าโฟล์คมันขึ้นมานั่งที่คนขับตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

“มึงปล่อยกูสิวะ นี่จะพากูไปไหนเนี่ย?” ผมถาม ขมวดคิ้วแน่น
“ไม่รู้ แต่มึงน่ารักดี อยากคุยด้วย"
“ก็เหี้ยและ แล้วน้องเพชรมึงอ่ะ" ผมย้อนถาม มันลูบปลายคางตัวเองนิดหน่อย ก่อนตอบคำถามได้ทุเรศถึงขั้นสุด
“เลิกแล้ว มึงน่ารักกว่า" ไอ้สัด คนนะไม่ใช่หมาหรือตุ๊กตามึงจะได้มาตัดสินเลือกจากว่าใครน่ารักกว่ากัน

ผมเองไม่ใช่ไม่ชิน...มีคนตั้งเยอะแยะชมว่าหล่อ น่ารัก และอีกมากมาย แต่มันไม่ใช่กรณีไอ้เหี้ยโฟล์คนี่

“เฮ้ยโฟล์ค" ผมรู้สึกว่าการพูดจาแบบสถุลหยาบคาบคงใช้กับมันไม่ได้ ผมจึงเริ่มทำตัวสุภาพกับมัน
“อะไร?” มันหันกลับมาจ้องตาผม ดวงตามันพราวระยับ ผมไม่อยากจะยอมรับนักหรอก แต่ใบหน้ามัน แม้ในความมืดสลัวๆแบบนี้ก็ยังดูดี
“กูอาจจะเคยมั่วนะ แต่ตอนนี้กูไม่ กูมีกฏคือกูจะไม่ยุ่งกับเพื่อน หรือเพื่อนของเพื่อน ที่สำคัญคือกูไม่พร้อมว่ะ กูเพิ่งเลิกมา มึงเก็ทไหม?” ผมร่ายยาว แต่พอเงยหน้าขึ้นมาอีกที มันเหมือนไม่ได้ฟังอะไรทั้งนั้น "โฟล์ค มึงเข้าใจยังเนี่ย เข้าใจก็ปล่อยกูล...”

มันไม่ปล่อยแน่ๆ ผมน่าจะรู้ เพราะทันทีที่ผมบอกจะลง มันก็ยื่นริมฝีปากมาทาบทับอีกครั้ง มันดันผมชิดกับประตู ตะโบมจูบเหมือนอดอยากมาจากไหน มันเหมือนสัตว์ป่าหิวกระหาย ผมรู้แค่นั้นจริงๆ

ลิ้นร้อนของมันทำให้ผมแทบคลั่ง ไม่กี่คนที่ทำให้ผมเป็นได้แบบนี้ นอกจากมัน ก็มีกฤษฎ์...

ไอ้สัด กฤษฎ์อีกแล้ว


ผมไม่รู้ผมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเมื่อไหร่ แต่รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โฟล์คมันเอื้อมมือมาเช็ดให้ ผมเบือนหน้าหนีทันที โฟล์คมันเป็นคนในแบบที่ผมชอบ แต่ตอนนี้ผมไม่พร้อมที่จะสานต่ออะไรไปกับมันทั้งนั้น ไม่ว่าจะระยะสั้นๆหรือระยะยาวก็ตามที บอกตรงๆว่าผมเริ่มไม่เชื่อในความสัมพันธ์ทุกประเภทแล้ว


“ไปโรงแรมแล้วกัน"
“ไอ้สัด!” ผมด่ามันทันที มันยกยิ้มที่มุมปากอย่างพออกพอใจเมื่อเห็นผมขึ้นแบบนั้น
“กูล้อเล่น ไปห้องกู"
“กูบอกแล้วไงว่าไม่ไป
“งั้นมึงควรจะขัดขืนมากกว่านี้" มันว่า พร้อมกับตบเกียร์ไปที่ตัวดีแล้วกระชากตัวออกไปแทบจะทันที









คอนโดของมันอยู่ในละแวกมหา'ลัย อยู่คนละฝั่งของมหา'ลัยกับคอนโดไอ้เป๊ก ก็ควรจะเป็นแบบนั้นเพราะคณะของมันกับคณะของผมมันอยู่คนละฝั่งถนนกัน...

ผมนั่งเงียบๆไปตลอดทางที่มันพาผมมา เพราะตลอดช่วงแรกที่ผมดึงดันจะลง มันก็ไม่ยอมปล่อยลงสักที ที่สำคัญคือผมรักตัวเองนะ แต่ก็คงไม่ได้รักขนาดที่จะหลับนอนกับคนที่เพิ่งรู้จักกันไม่ได้ จะว่าไปผมเองก็ไม่ได้รักตัวเองมากมายแบบที่ไอ้เป๊กบอกนั่นแหละ เพราะผมคิดว่าคราวนี้ก็เช่นกัน...ที่ผมจะยอมนอนกับโฟล์คสักครั้ง จากนั้นมันคงเลิกตอแยกับผมสักที

คอนโดมันเป็นคอนโดใหม่ ระบบจอดรถจึงไฮเทคสุดๆด้วยรางเลื่อนยกรถขึ้นไปจอดบนชั้นที่พักอาศัย ตลอดเวลานั่นก็เหมือนกันที่ผมแทบไม่พูดอะไรกับมันสักนิด

พอรถจอดสนิท มันก็ลากผมลงจากรถทันที คอนโดมันอยู่ชั้นค่อนข้างสูง อากาศที่ลานจอดรถเลยหนาวพอสมควร มันแสกนบัตรที่ประตูทางเข้าตึก แล้วพาผมเข้าไปตามทางเดิน ห้องมันอยู่ด้านในสุดของตัวตึก มันแตะบัตร เปิดประตูออก โยนผมเข้าไปข้างในเช่นเดียวกับเท็กซ์บุ้คส์ในมือของมัน


“ไอ้เชี่ย เจ็บ" ผมว่าเมื่อมันผลักเข้าไปด้านในห้อง ก่อนที่มันจะตามเข้ามาแล้วเปิดไฟ ผมเงยหน้าขึ้นมาก่อนหันไปด่ามันแทบจะทันที "นี่มึงเอากล้องมาตั้งเชี่ยไรไว้ตรงนี้วะ ถ้ากูชนล้มกูไม่รับผิดชอบนะสัด"

ไอ้โฟล์คมันเหยียดยิ้มออกมาอย่างกวนตีนสุดๆ มันเปิดตู้เย็น หยิบไฮเนเก้นขวดเล็กออกมาสองขวด มันโยนให้ผมขวดนึง ผมเองก็มึนมากแล้วจากที่ร้าน แถมแม่งต้องมามึนสุดขีดกับมันด้วย จึงได้แต่รับมาวางไว้ข้างตัว


“อยู่คนเดียวเหรอวะ?” ผมเอ่ยปากถาม ห้องมันใหญ่กว่าห้องเป๊ก ห้องเป๊กว่าใหญ่แล้วนะ แต่ห้องไอ้เชี่ยนี่เหมือนจะหาจุดสิ้นสุดของผนังไม่ได้ ก็เกินไป...ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ แต่ใหญ่จริง ห้องของมันเป็นสี่เหลี่ยมโล่ง ไม่ได้กั้นด้วยกำแพงอะไร มีครัวกั้นด้วยเคาน์เตอร์ปูนเปลือยอยู่ติดกับทางเข้าและห้องน้ำ ห้องนั่งเล่นกลางห้อง มีโต๊ะทำงาน ตู้ใส่โมเดลเหี้ยไรของมันไม่รู้ และรกเหี้ยๆด้วยชีทเรียน แผ่นซีดี และเสื้อผ้าที่กองเต็มไปหมด มันมีเตียงนอนเป็นฟูกหนานุ่มอยู่ริมหน้าต่าง สภาพเละเทะเช่นกัน ห้องชุดของมันดูเหมือนจะมีชั้นสองด้วย เป็นบันไดวนขึ้นไป แต่เตียงนอนอยู่ชั้นล่าง แสดงว่ามันไม่ได้ข้างบนเป็นห้องนอน


“ข้างบนเป็นห้องอะไร?” ผมถาม มันเหลือบตามองนิดหน่อย ก่อนมองตามผม
“ห้องทำงาน ขึ้นไปดูได้" มันว่า "ห้องกูใหญ่สุดในชั้น กูอยากได้ห้องที่มีหน้าต่างบานกว้างๆ"
“แล้วมึงนอนตรงไหน"
“โน่นอ่ะ" เดาไม่ผิด แม่งทำตัวอย่างกับโฮมเลส ห้องนอนแม่งเขาก็มีให้ดีๆ เอาฟูกมาปูนอนเองเฉย "จริงๆข้างบนเป็นห้องนอน แต่หน้าต่างแม่งเล็กไป กูไม่ชอบ กูชอบตื่นมากับแดด ผนังกูก็ทุบออกหมด ให้ห้องแม่งเชื่อมกันหมดแบบนี้ดีแล้ว กว้างดี"
“เออ เรื่องของมึง"
“หึ" มันเสยะยิ้มแบบที่ชอบทำ พอดูดีๆแบบไฟสว่างๆ มันก็หล่อมากจริงๆแบบที่เดาไว้ไม่ผิด มันตัดสกินเฮดก็จริง แต่แม่งก็ยังหล่อมากๆอยู่ดี แถมยังเจาะหูด้วย มันเป็นแบบที่ผมชอบ ห้องมันก็เหมือนกัน ผมชอบห้องแบบนี้ ห้องของมันเป็นสิ่งเดียวที่ยืนยันว่ามันไม่เหมือนกฤษฎ์ กฤษฎ์เป็นสถาปนิก ห้องของเขาเลยถูกตกแต่งอย่างเป็นแบบแผน ในแบบที่เขาชอบ จะรกก็ต่อเมื่อทำงาน จากนั้นก็เก็บกวาด ส่วนห้องไอ้โฟล์คนั้น ไม่น่าจะเคยสัมผัสกับคำว่าระเบียบแน่นอน

“มานี่ดิ้" มันเรียกผม ในขณะที่มันไปนั่งที่ขอบเตียงเรียบร้อยแล้ว ผ้าปูที่นอนของมันเป็นสีเทา ผ้าห่มก็เช่นกัน

ผมยังตรึงขาตัวเองไว้ จนกระทั่งมันเอื้อมมือไปที่หัวเตียง เปิดไฟสีส้มสลัวๆแทนไฟสีขาวจากหลอดฟลูออเรสเซนต์ และเรียกผมอีกที

“มานี่" มันกดเสียงให้เข้มขึ้น ผมเลยยอมเดินไปหามัน
“มีเชี่ยไร"
“เปล่า มานั่งด้วยกันเฉยๆ" มันว่า คำตอบที่ทำเอาผมอยากเตะมันสุดๆไปเลย
“ไอ้สัด"
“เรามาคบกันไหมมึง?” มันถาม ทำเอาผมสะดุ้ง
“เชี่ยไรของมึงเนี่ย" ผมถาม มองหน้ามันมาเป็นอะไรไป "มึงเมาเหรอวะ"
“เปล่า" มันปัดมือผมออก "กูชอบมึงว่ะ จริงๆกูฟังเรื่องมึงมาจากไอ้กายหลายรอบแล้ว เจอตัวจริงกูก็ยังชอบ"
“มึงตลกหรือเปล่า?” ผมหรี่ตามองมัน
“นิดหน่อย" มันบอกทำเอาผมอยากต่อยมันสุดๆ "ขำๆน่าน้ำชา รอดก็รอด ไม่รอดก็เลิก ง่ายจะตายไป" มันไหวไหล่
“ไอ้เหี้ย คบกันของมึงนี่คือเป็นแฟน?”
“เออ" มันพยักหน้ารับเสียด้วย
“ไอ้สัด เป็นแฟนกันไม่ได้เล่นขายขนมนะ นึกจะคบก็คบ เลิกก็เลิก พ่อมึง" ผมด่ายับ มันยังไม่ตอบโต้อะไร
“ถึงแค่ปีใหม่ก็ได้ แล้วก็เลิก"
“สัด"
“กูพูดจริง กูไม่ไปเอาใครก็ได้ระหว่างที่คบกับมึง แต่มึงก็ด้วย"
“นี่กูยังไม่ได้ตกลงอะไรทั้งนั้น มึงเลิกเพ้อเจ้อก่อน โอ้ย!!!” ไม่ทันพูดจบประโยคอีกแล้ว มันก็พลิกตัวผมลงนอนกับฟูกมันทันที มันไม่เสียเวลาให้ผมดิ้นประท้วงห่าไรทั้งนั้น มันจูบผม ก่อนฟัดซอกคอแรงๆจนผมตัวอ่อน แน่นอนว่าผมไม่ใช่ผู้หญิงที่จะมาสะดีดสะดิ้งไม่ยอม แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมจะไม่ได้รู้ว่าแม่งต้องการอะไรจากกูกันแน่

“เดี๋ยว! เดี๋ยวไอ้เหี้ยโฟล์ค มึงหยุด! แล้วฟังกูแปปนึงได้ไหมสัด!” ผมผลักหัวมันที่กำลังซุกอยุ่ที่หน้าอกของผม มันยอมเงยหน้าขึ้นมาในที่สุด
“อะไร?” มันถาม กวนตีนเหี้ยๆ
“มึงจะเอาอะไรจากกู จะเอากันแล้วจบกันคืนนี้แบบนั้นเหรอ กูบอกก่อนนะกูไม่ค่อยมีอารมณ์" ผมว่าไปตรงๆ แต่มันกลับจ้องหน้าผมแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ไว้ค่อยคุยกันก็ได้"
“เชี่ยโฟล์ค อื้อ...”     
“อะไรอีกวะ”
“มึงมีถุงยางใช่ไหม?”
“เออ"

มันคงรำคาญผมเต็มทน เพราะหลังจากนั้นมันก็ไม่ยอมให้ผมพูดอะไรอีกเลย มันเล่นผมเสียจนอ่อนไปทั้งตัว น่าแปลกที่มันรู้จุดอ่อนแทบทุกจุดของผม แต่ไม่...บางทีทุกจุดที่มันแตะนั่นแหละ ที่ทำให้ผมรู้สึกมากขนาดนี้ 

มันกัดทึ้งหัวนมของผม มือก็ลอกคราบผมไปด้วย แต่อย่าคิดว่ามึงเก่งฝ่ายเดียว เพราะไม่นานนักผมก็ลอกคราบจนมันเปลือยเปล่า เราเบียดตัวเข้ามากัน เนื้อตัวอุ่นๆทำให้ผมนึกถึงใครบางคน ที่เมื่อคืนยังกอดกันอยู่เลยด้วยซ้ำ

โฟล์คเล่นงานผมจนผมหลุดร้องน่าอายให้มันยิ้มล้อเลียน ผมทำให้มัน ก่อนที่มันจะดึงผมให้หันนอนคว่ำ โก้งโค้ง...สัมผัสนิ้วมือกับเจลเย็นๆที่ช่องทางด้านหลังทำเอาผมสะดุ้งเฮือก ผมมองผ่านร่างกายของผม เห็นมันกำลังสวมถุงยางอย่างรวดเร็วและช่ำชอง จากนั้นไม่นานผมก็ต้องหลับตาแน่น เมื่อตัวตนของมันค่อยๆแทรกเข้ามาในร่างกายผม


“อื้อ...เชี่ยโฟล์ค เบา...เบาก่อน"
“เจ็บเหรอ?” มันถาม แต่ไม่ได้เป็นห่วง ไม่เลยสักนิด เพราะมันยังคงแกล้งผมด้วยการกัดที่ใบหูอยู่เลย แถมยังดันเข้ามามากกว่าเดิมเสียอีก
“เออสิวะ มึงไม่ได้เล็กๆนะเว้ย อ๊ะ...ไอ้เชี่ย กูบอกแล้วว่า...อื้อออออ" มันคงรำคาญผมเต็มทน เพราะแม้ว่าผมจะพยายามห้ามมันแค่ไหน มันก็ยังคงค่อยๆเสยสะโพกพาน้องชายมันที่ใหญ่โตจนน่ากลัวเข้ามาในร่างกายผมอยู่ดี ผมเกลือกกลิ้งใบหน้ากับผ้าปูที่นอนของมัน อ้าปากหอบจนแทบทรุด "หมด...หมดยังวะ"

มันไม่ตอบ แต่ถอนสะโพกออกแล้วกระทุ้งกลับเข้ามาเต็มแรงจนผมทรุดหมอบไปกับเตียง แต่มันไม่ยอมให้ผมหยุด มันใช้มือช้อนสะโพกของผมขึ้น กระแทกกลับเข้าหาครั้งแล้วครั้งเล่า บางครั้งก็แกล้งผมด้วยการทำช้าๆเสียจนแทบขาดใจ มันไม่เคยผ่อนแรงเลยสักครั้ง หัวใจผมเต้นแรงเมื่อสัมผัสได้ถึงเรี่ยวแรงราวกับสัตว์ป่าของมัน จนกระทั่งมันทำให้ผมทนไม่ไหวอีกต่อไป


“อ๊ะ...อื้อ...โฟล์ค กูไม่ไหวแล้ว มึงพอ...อื้ออออ"
“ปล่อยออกมา"
“เดี๋ยว...เดี๋ยวมันเลอะ อึก...เชี่ยโฟล์ค!”
“ปล่อยออกมาเถอะน่ะ" มันกระซิบ เสียงแหบทุ้มของมันกับกลิ่นกายของมันทำเอาผมทนไม่ไหวเข้าจริงๆ ผมปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยดลงบนเตียงของมัน เช่นเดียวกับมันที่เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆจนผมหัวคลอน และทุกอย่างก็ค่อยๆสงบลงเช่นเดียวกับมันที่นิ่งแช่ค้างไว้ในตัวผม...





ผมนอนนิ่งอยู่บนเตียงของมันระหว่างที่มันเข้าไปล้างตัว หมดแรงและไม่อยากลุกไปไหนเลยสักนิด ผมม้วนปลายผมของตัวเองไปมา ผมยักศกยาวเท่าบ่า ย้อมสีน้ำชาตามชื่อของผม ผมไม่อยากปฏิเสธหรอกนะ แต่ผมน่ะ ตอนเด็กๆหน้าตาจิ้มลิ้มอย่างกับเด็กผู้หญิงเลยด้วยซ้ำ

สักพักผมก็พลิกตัวกลับมาเมื่อเจ้าของห้องเดินเข้ามาคร่อมตัวผมไว้แล้วบดจูบผมอีกครั้ง ผมถอนหายใจแรงๆพลางผลักมันออก

“ตอนมึงทำเนี่ย มึงแม่งตั้งใจจะเอากูตายเลยใช่ไหม?” ผมถามอย่างเอาเรื่อง มันหัวเราะนิดหน่อยก่อนปาผ้าขนหนูใส่ผม
“มึงบอกไม่มีอารมณ์ ครางจนกูนี่แหละเกิดอารมณ์แทน"
“ไอ้สัด"
“ฮ่าๆๆๆ" มันหัวเราะ เวลายิ้มแม่งน่ารักดีนะ มีเขี้ยวเล็กๆด้วย "ชา"
“อะไร?”
“ตกลงคบกับกูนะ" มันเอ่ยถามเรียบๆ พลางเช็ดหัวมันไปด้วย ผมพลิกตัวนอนก่ายหน้าผากก่อนถอนหายใจออกมา
“มึงบ้าป่ะวะ มาขอคบกูที่เพิ่งเคยเจอกัน"
“มึงนั่นแหละบ้า คนเราแม่งจะชอบใครสักคน จะหนึ่งวัน หรือหนึ่งปี ยังไงก็ชอบ"
“......”
“จริงๆกูก็ไม่ได้อยากมีแฟนอะไรมากมาย" มันว่า "ห้องนี้กูก็ไม่เคยพาใครมานอนด้วย" มันเหลือบมองหน้าผม
“แล้วขอกูเป็นแฟนทำเหี้ยไร?”
“ไม่รู้ดิ มึงมันน่าแกล้งดี" มันว่าอย่างกวนตีน
“สัดเอ้ย"
“คบกันถึงแค่ปีใหม่ก็ได้...พอปีใหม่ ก็ค่อยเลิก" มันว่านิ่งๆ
“โฟล์ค กูกับมึงก็โตๆแล้วนะ แล้วนี่มันก็ไม่ใช่เล่นพ่อแม่ลูกนะสัด" ผมด่าไป
“แล้วมึงจะทำเป็นเรื่องยากทำไมวะ อีกสองอาทิตย์ก็ปีใหม่แล้ว ถึงตอนนั้น ถ้ามึงไม่ชอบกูอยู่ดี ก็แค่เลิก กูก็อาจจะไม่ชอบมึงแล้วก็ได้"
“ง่ายขนาดนั้น?”
“เวลามีใครสักคนอยู่ข้างๆแม่งก็พิเศษดีออกนะมึง กูหมายถึงแบบที่ไม่ใช่คู่นอนทั่วไป แล้วใครก็ให้กูไม่ได้ เพชรก็ให้กูไม่ได้หรอก มีแต่มึงนี่แหละ กูมองหน้าแล้วก็รู้เลยว่ะ"
“รู้อะไร?”
“รู้ว่ามึงจะอยู่ข้างๆกูได้ไง แล้วมึงก็ต้องการกูอยู่ข้างๆ"
“มึงพูดเองเออเอง" ผมยกมือก่ายหน้าผาก แต่จริงๆแค่ต้องการปิดตาตัวเองไม่ให้แสดงความรู้สึกออกไปเท่านั้นเอง ผมเองก็รู้สึกเหมือนว่าการได้มีใครอยู่ข้างๆมันดีแค่ไหน
“อย่างน้อยมึงก็ควรจะลองพิสูจน์ดู ว่าถ้ามีกูแล้ว มึงจะมีความสุข"
“เพราะอะไร?”
“เพราะมึงมันน่าดูแลไง ชอบทำให้เป็นห่วง" มันว่า ผมรู้สึกว่าริมฝีปากก็กำลังจะทรยศยิ้มออกมา แต่สุดท้ายผมก็หุบมันลง
“ไม่จริง"
“ไอ้กายบอกว่ามึงชอบทำให้เป็นห่วง แต่มึงคงไม่อยากให้พวกมันเป็นห่วงมากใช่ไหมล่ะ"
“แล้ว?”
“ก็มาทำให้กูเป็นห่วงแล้วกัน อยากได้อะไรก็แค่อ้อน"
“ไอ้สัด กูไม่ใช่คนขี้อ้อน พ่อมึง! แล้วก็ไม่ใช่เด็กเสี่ยด้วยสัด” ผมไม่อยากจะด่า แต่ก็ไม่รู้ทำไมที่ความเอาแต่ใจของโฟล์คมันทำให้ผมแทบจะใจอ่อน
“ชา...” มันเรียกชื่อผม น้ำเสียงมันเหมือนจะออดอ้อน แล้วผมก็ถอนหายใจ ลังเลอยู่ในใจ ก็จริงอย่างที่มันพูด...ในขณะที่กำลังจะพูดอะไรออกไปสักอย่าง โทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณว่ามีคนส่งข้อความทางแอพลิเคชั่นไลน์เข้ามา

"กูหยิบให้" มันว่า ผมพยักหน้า สักพักมือถือก็ยื่นมาตรงหน้า
“ขอบคุณ"
“กฤษฎ์นี่ใคร แฟนมึงเหรอ?” มันหรี่ตามองผม ผมมองตามัน จริงๆก็ไม่ได้มีอะไรต้องปิด ยิ่งกับมันที่กำลังกวนตีนขอผมเป็นแฟนด้วยแล้ว...
“เปล่าไม่ใช่...” ผมว่า ลังเลว่าจะเปิดเข้าไปดีหรือไม่ กับคำถามสั้นๆบนหน้าจอนั่นที่ว่า 'ชาอยู่ไหน?'
“แล้วใคร?”
“คนที่กูชอบ...ชอบเขามากที่สุด แต่แม่งคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว" ผมว่าเบาๆก่อนพลิกตัวหนี มันจ้องหน้าผม ท่าทางจะปะติดปะต่อเรื่องได้ทั้งหมดแล้ว ผมถอนหายใจเบาๆเมื่อมันเอื้อมมือมาดึงโทรศัพท์ไป
“เรายังคุยเรื่องของเราไม่จบ"
“กูว่า...เราเป็นเพื่อนกันได้นะ จะเซ็กส์เฟรนด์ก็ได้กูให้มึงเลือก แต่...”
“เอางี้ กูจะเดารหัส ถ้ากูเดารหัสถูก กูจะตอบเขาไปว่า มึงมีแฟนแล้ว แล้วมึง...ก็มาเป็นแฟนกู" มันว่า ผมรีบพลิกตัวกลับมา "ถ้าไม่ถูก กูจะหายไปจากมึงเอง"
“โฟล์ค มึงจะบ้าเหรอ?”
“หรือมึงไม่กล้า...” มันถาม พลางยิ้มท้าทาย ผมได้แต่เม้มปากแน่น "กูจะเดาแค่หนึ่งครั้ง ถือว่ามึงให้โอกาสกูหนึ่งครั้ง"
“......”
“เอาไง?”

ผมเม้่มปาก จ้องตามันนิ่ง มันเองก็จ้องหน้าผมกลับ แกว่งไอโฟนของผมในมือไปมา...



“ก็ได้...”



ผมตอบไปในที่สุด สุดท้ายต่อให้มันพูดดียังไง เราก็ต่างต้องการแค่เซ็กส์อยู่ดี

แน่นอนมันปลดล็อคได้อย่างที่มันท้าทายเอาไว้ ผมไม่อยากจะเชื่อสายตา แต่ก็ยอมรับ...และเตรียมพร้อมใช้ชีวิตกับสัตว์ป่าเอาใจยากอย่างไอ้โฟล์คในที่สุด





 14วันก่อนตกหลุมรัก.









tbc. 


ตอนที่1มาเล้ว ยาวเชียว555
ขอบคุณสำหรับการตอบรับในตอนที่แล้วนะจ๊ะ
ส่วนน้องมิไม่ลืมแน่ สิ้นสัปดาห์นี้ได้เจอกัน เพราะไม่มีสต็อคไว้เลย

สำหรับตัวละครเรื่องนี้อาจจะเยอะหน่อย แต่ว่าตอนนี้ยังโผล่มาไม่เยอะ ไม่ค่อยมีบทบาทนัก
ที่ตัวละครเยอะเพราะว่าเราตั้งใจจะแต่งเรื่องของหลายๆคู่ตามที่เคยเปรยเอาไว้น่ะค่ะ

มีตัวละครไหนใครคุ้นเคยกันบ้างไหมคะ? 555

เฉลยให้ก็ได้ 'เป๊ก' ค่ะ

ถ้าใครได้อ่านล่ารักฯ จะสะดุดชื่อบ้างเนอะ (น้องชายของ ท็อป แทนไท แฟนตะวันเพื่อนมิถุนา)

ซึ่งเป๊กเนี่ย จะมีบทบาทยิ่งใหญ่ต่อไปในเรื่องใหม่ ก็ขอให้ติดตามกัน (ถ้ามี)

ฝากคอมเม้นท์กันด้วยนะคะ ส่วนตอนที่สอง ก็ไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนนะจ๊ะ ลงได้ถึงตอนที่4 เพราะหลังจากตอนที่4ก็หมดสต็อคแล้ว มีแต่พล็อตที่ร่างเอาไว้คร่าวๆในกระดาษจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 05-02-2014 18:01:57
น่าสนใจมากค่ะ ติดตาม ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 05-02-2014 18:11:43
Plot เจ๋งเป้งอีกแล้ว
เดินเรื่องฉับไว แค่หนึ่งตอนก็มีเรื่องราวมากมาย
ชอบจังครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 05-02-2014 18:14:14
พี่โฟลคดูท่าจะรักจริงหวังแต่ง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 05-02-2014 18:32:04
สนุกมาก :z3: :z3:
ชอบคาแรคเตอร์ตัวละครในเรื่องมากค่ะ
แต่ละคนชัดเจน จำง่ายมากๆ เท่ด้วย :hao6:

ชอบโฟล์คจริงๆอ่ะ เป็นผู้ชายในแบบที่ชอบเลย
อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ค่อยไปคิดอะไรมากมาย กวนตีน แบดบอยนิดๆ
อิจฉาน้ำชา  :o8: :o8: :o8:


รอดูว่าจะรักกันยังไงค่ะ 5555

คนแต่งเก่งมาก  o13 คนละแนวกับล่ารักฯเลย แถมยังสนุกมากๆ
ไม่มีมือตกเลย ชอบ  :hao5:
จะรอตอนต่อไปนะคะ :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 05-02-2014 18:47:07
น้ำชาน่าสงสารอ่าาา  :sad4:

โฟล์คแกจะไม่ทำร้ายน้ำชาใช่ไหม  :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 05-02-2014 18:54:33
โฟล์คแอบชอบชามานานแล้วรึไงนะ
เหมือนจะเป็นอย่างนั้น
เราว่าคู่นี้น่ารักดีอะ
14วันก่อนตกหลุมรัก  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 05-02-2014 19:06:16
อ้างถึง
14วันก่อนตกหลุมรัก.

อร๊ายยยย :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 05-02-2014 19:22:25
เตรียมกรี๊ด เป๊ก อิอิ  :katai2-1: :katai2-1:
อั๊ยยะ ฟังแล้วใจชื้นจะได้อ่านนิยายคุณไคลี่อีกหลายเรื่อง  :hao6: 55555555
ชอบคำว่าสัตว์ป่าเอาใจยาก 55555 น้ำชารับมือยากแน่ อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 05-02-2014 19:53:16
ติดตาม ตามติดต่อไป
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: pemiko2012 ที่ 05-02-2014 19:56:56
ถ้าชาไม่ดอาเราขอนะ 55555
ชอบโฟล์คอ่ะะะะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-02-2014 19:58:18
โง่ยยย ยังไม่อิ่มเลย อยากอ่านสัก 3 บท  :katai1: งืออ โฟล์คมัยน่ารักกะน้ำชาจังอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: Arancia ที่ 05-02-2014 20:34:27
กรี๊ดดด ติดตาม น่าอ่านต่อมาก รอคะรอ

เชียร์โฟล์คๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-02-2014 20:38:59
ชอบมากกกกกกกกกก


14 วันก่อนตกหลุมรัก


คนไม่รัก เค้าไม่มาเสนอตัวดูแลหรอกนะน้องชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 05-02-2014 21:05:44
14 วัน..   :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 05-02-2014 21:16:17
ติดตามตามติดต่อไป
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: appattap ที่ 05-02-2014 21:37:36
เป็นกำลังใจให้ น้ำชาาาา น๊าา
 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 05-02-2014 21:38:39
สนุกมากกกกก ชอบบบบบบ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 05-02-2014 21:47:29
เป็นแฟนแล้วต้องดูแลน้ำชาให้ดีๆนะ   :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 05-02-2014 21:53:15
โฟล์คดูจะจริงจังมากนะ ถึงจะทำเป็นเล่นก็เหอะ
อยากอ่านเรื่องของพี่เป๊กด้วยจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 05-02-2014 22:05:13
รอๆๆๆๆจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 05-02-2014 22:18:56
14 วันก่อนตกหลุมรัก


ชอบอ่าาาาาาาาาา
มาต่อเร็วเร็วนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 05-02-2014 22:50:47
มาจีบเค้าก่อนแบบนี้ พอน้ำชาตกหลุมรักแล้วห้ามทิ้งนะโฟล์ค  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 05-02-2014 22:58:39
น้ำชา ชื่อน่ารักอะ
โฟล์คเท่มากกกกกกกกกกกกกกก
แค่ตอนแรกก็ฟินละ รอตอนหน้าค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 05-02-2014 23:25:55
โฟล์ครุกเร็วมาก :laugh:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 05-02-2014 23:30:17
ครึ่งเดือน จะว่าน้อยก็น้อย จะว่านานก็นาน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 05-02-2014 23:34:22
อย่าจีบเล่นๆ นะโฟล์ค ไม่อย่างนั้น....  :beat:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-02-2014 23:37:41
14วันกับการตกหลุมรัก น่าลุ้นจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 06-02-2014 00:54:33
14วันก่อนตกหลุมรัก. :-[
หวังงว่าโฟล์คคงจะทำได้ และหวังว่าจะรักกันจริงๆ
น่าติดตามและจะรอติดตามตอนต่อไปคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 06-02-2014 08:14:22
ชา น่าค้นหาดี น่าจะเป็นคนน่ารักแต่ชากะการเสียใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 06-02-2014 10:52:43
โฟล์ค o13 o13 o13 เจอกันวันแรกขอเป็นแฟน  :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 06-02-2014 11:27:30
14 วันดูเหมือนจะน้อย
แต่คิดว่าโฟลคคงทำให้น้ำชาหลงรักได้แน่ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 06-02-2014 14:37:15
 :pighaun: โฟล์คน่ารักอ่ะ  :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: acidic_crazy ที่ 06-02-2014 17:15:28
ชอบจังเลย น้องชาน่าสงสาร โฟลคก็ตลกดี ....
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: oaTahcaK ที่ 06-02-2014 17:56:40
14 วันก่อนตกหลุมรัก
คบกัน 2 อาทิตย์
อาทิตย์ละ 7วัน  :a5:

โอ้ว แปลว่าชารักโฟล์คเอาวันหมดสัญญาเลยหรอ
เฮือกกก น่าสนใจโฮก :m25:

รออ่านต่อตลอด 14 วันเลยค่า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 06-02-2014 19:58:17


ตอนที่ 2 : รึเปล่า





ผมนั่งอยู่บนรถบีเอ็มสปอร์ตคันเดิม กับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟน นับตั้งแต่เมื่อคืนนี้

ไอ้โฟล์คใส่ชุดไปรเวทธรรมดา เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ มันสวมแตะด้วยซ้ำ พอผมถามว่าไม่ไปเรียนเหรอ มันก็ตอบว่านี่คือชุดไปเรียนของมัน ผมลืมไปด้วยซ้ำว่าพวกเด็กนิเทศฯแทบไม่มีเครื่องแบบกันอยู่แล้ว

ใต้คอนโดไอ้โฟล์คมันสตาร์บัค สมแล้วที่เป็นคอนโดคนรวย ตอนเช้ามันลงมาซื้อกาแฟให้ผม จากนั้นมันก็จับผมยัดขึ้นรถและขับพามาที่มหา'ลัย ทันสวมแว่นตากันแดด ฮัมเพลงวงอินดี้ต่างประเทศที่ผมไม่รู้จัก ผมว่าผมฟังเพลงแปลกแล้วนะ มันฟังแปลกกว่าผมอีกมั้งเนี่ย

ผมนั่งหมุนโทรศัพท์ในมือไปมา ไอโฟนของผมถูกเชื่อมอยู่กับพาวเวอร์แบงค์ที่โฟล์คมันให้ผมยืมเมื่อเช้าเพราะว่าแบตหมด เมื่อคืนหลังจากที่มันตอบกฤษฎ์ไป กฤษฎ์ก็ส่งอะไรมาอีกก็ไม่รู้ ผมไม่ทันอ่าน มันก็เอาไปอ่านแทน จากนั้นก็มีไลน์จากไอ้กายเด้งมาอีกเป็นพรืด แล้วแบตโทรศัพท์ผมก็หมด ผมที่เตรียมหนีปัญหาอยู่แล้วจึงไม่คิดชาร์จแบตเตอรีแม้แต่นิดเดียว แต่แน่นอน พอหนีปัญหาเมื่อคืน เช้านี้เลยต้องมานั่งคิดคำตอบจนแทบหัวหมุน


“ไปกินข้าวคณะกูก่อนไหม?” ไอ้โฟล์คเอ่ยถาม "เดี๋ยวเดินไปส่ง"
“อะไรนะ"
“เดี๋ยวขับรถไปก็ได้ถ้าขี้เกียจเดิน"
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวสาย กูไม่อยากมีปัญหา" ผมว่า ไม่ได้จะทำให้มันเสียน้ำใจหรือเล่นตัวนะครับ กูมีงานจริงๆ โมเดลก็ไม่เสร็จ ไม่เสร็จห่าไรสักอย่าง
“งั้นเดี๋ยวกลางวันกูไปหา" มันว่า ผมมองหน้ามันนิดหน่อย มันที่กำลังเข้าเกียร์เอ็นเมื่อรถติดไฟแดงจึงหันมามองผมบ้าง "อะไร?” มันถาม ผมถอนหายใจ
“มึงไม่ต้องมาดูแลกูมากก็ได้ กูก็ผู้ชาย ทำตัวปกติเหอะว่ะ ขนลุก" ผมว่า มันหัวเราะหึของมันอยู่คนเดียว
“กูไม่ได้ฝืน กูอยากทำ" มันว่า นั่นทำให้ผมต้องเงียบไป "แล้วกลางวันกูมีส่งงานที่อักษรฯพอดี มันติดคณะมึง สามก้าวก็ถึงและ อีกอย่าง มึงก็ต้องแดกข้าวโรงอาหารอักษรอยู่แล้วนี่หว่า"
“แล้วแต่มึง" ผมว่าไปในที่สุด มันก็ดูพออกพอใจ ไม่นานนักรถหรูของมันก็มาจอดเทียบหน้าตึกคณะผม คณะถา'ปัตย์เรียกได้ว่าเป็นแดนในหุบเขาเร้นลับครับ คือเป็นเอกเทศ ไม่ยุ่งกับคณะอื่นเท่าไหร่นัก ดังนั้นหากมีคนนอกเดินเข้าไป ก็จะถูกเพ่งเล็งทันที

มันเอื้อมมือมาปลดเข็มขัดนิรภัยให้ผม ก่อนจากกันมันยังจูบอีกรอบเสียจนปากช้ำ มันโบกมือลาหน้าระรื่นก่อนเคลื่อนรถออกไป ในขณะที่ผมสวมเสื้อเชิ้ตที่ยืมมันมาโคร่งกว่าหุ่นตัวเองนิดหน่อยจนต้องพับแขนกับกางเกงยีนส์ตัวเมื่อวานเดินเก้ๆดังๆเข้าไปในคณะ

เสียงทักทายดังมาจากทุกทิศเมื่อผมก้าวเข้าไปด้านใน รุ่นน้องเองก็ยกมือไหว้ทักทาย ซึ่งเป็นธรรมเนียมที่คณะปลูกฝัง ผมเองไม่ได้ชอบให้ใครมาไหว้เท่าไหร่หรอกครับ เป็นพวกไม่เอาโซตัสด้วย แต่ก็ไม่ได้ต่อต้านอะไรจริงจังเพราะคนที่ยังเห็นดีเห็นงามกับระบบก็ยังมี และระบบมันก็แสดงชัดเจนว่าส่งผลที่ดีต่อคณะผม อย่างในเรื่องของเส้นสายการทำงาน แม้กระทั่งความช่วยเหลือจากสายรหัสในการเผางานโปรเจ็กต์ใหญ่ๆ ทั้งหมดนี้คือผลจากระบบโซตัสของคณะ

ผมเดินไปยังห้องสตูดิโอของภาคสถาปัตย์ของผม สตูดิโอนี่คือที่ทำงานของพวกผม ตลอดจนห้องนอน ร้านอาหาร ห้องซ้อมดนตรี และอีกมายมายเท่าที่มันจะเป็นได้ อีกยี่สิบนาทีถึงจะเริ่มเรียน เพื่อนๆบางส่วนคงนอนตายกันอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนหลังจากกลับจากร้านเหล้า แน่นอนว่าไอ้เป๊กก็คงอยู่ ผมได้แต่ภาวนาให้มันกลับคอนโดไปเมื่อคืนและยังไม่กลับมา แต่ผมคงภาวนาผิดพลาดไป เพราะไม่เพียงแค่ไอ้เป๊กเท่านั้น ไอ้กายและไอ้ปอม ก็นั่งดื่มกระทิงแดงรอต้อนรับผมอยู่ที่พื้นหน้าประตูเลยทีเดียว


“หว...หวัดดีมึง" ผมเอ่ยทักทายไป แต่สายตาพวกแม่งเย็นชาเหี้ยๆ "เฮ้ยจ้องกูไปก็เอากูเป็นเมียไม่ได้ จ้องไมวะ" ผมพยายามทำตัวตลกโปกฮาขัดกับบุคลิกสุดๆ แต่พวกแม่งก็ยังจ้องมาไม่วางตา พวกมันใส่ชุดเมื่อคืน แสดงว่าเมื่อคืนแม่งก็มานอนกันที่นี่
“ไปไหนมา?” ไอ้เป๊กเอ่ยถามคนแรก มันไม่จ้องผมแล้วแต่หยิบข้าวกล่องมาเปิดแดกแทน
“กูโทรไปก็ไม่รับไอ้ห่า" ไอ้กายตามมาเป็นคนที่สอง ผมจ้องมองไอ้ปอมอย่างขอความช่วยเหลือ แต่มันถอนหายใจแทน
“ไหนมึงบอกเพิ่งเลิกกับไอ้กฤษฎ์มัน นี่มึงกลับไปหามันเหรอวะ หรือว่ามึงไปกะใครมาอีก" ไอ้กายจ้องหน้าผมนิ่ง ผมทรุดตัวลงนั่ง พวกแม่งไม่ได้โกรธผมหรอกครับ มันก็แค่เป็นห่วง เหมือนทุกๆครั้งที่ผมทำตัวจัญไรแบบนี้ ผมควานหาน้ำเย็นๆในถุงเซเว่นแถวนั้นก่อนเปิดดื่ม
“ใจเย็นๆมึง ขอกูตั้งสติก่อน" ผมว่า พวกมันยังจ้องหน้าผมไม่เลิก "กูไม่ได้ไปหากฤษฎ์ แล้วก็ไม่ได้ไปกับใครที่ไหนด้วย" คงต้องบอกแบบนั้น เพราะตอนนี้ ไอ้โฟล์คไม่ใช่ 'ใครที่ไหน' อีกแล้ว

ไอ้เป๊กหรี่ตามองผม ส่วนไอ้กายก็เข้ามาซุกๆดมๆแถวตัวผม

“กลิ่นมึงแปลกๆนะ ไปไหนมาวะ"
“ขอโทษที่ไม่ได้บอก กูไปค้างข้างนอกมาจริง"
“ไอ้สัด" ไอ้กายด่าทันที ผมถอนหายใจเบาๆ
“แต่กูไม่ได้ไปหากฤษฎ์ ไม่ได้ไปกับใครมาจริงๆ"
“......” ทำหน้าไม่เชื่อกันอีก
“มึง...” แต่ผมจ้องหน้ามันนิ่ง ยังไงก็ต้องบอก เพราะเราสัญญากันแล้วว่าไม่ว่าจะมีอะไรก็จะไม่ปิดบังกัน ผมคบกับพวกมันมาเป็นปีที่สามแล้ว จากกลุ่มใหญ่ๆตอนแรก ก็ค่อยๆแตกกระจายไปทีละส่วนเพราะเข้ากันไม่ได้บ้าง ขัดหูขัดตากันบ้าง จนเหลือพวกผมสี่คนนี่แหละ ที่ไม่ว่าใครจะแยกไปไหน ใครจะทะเลาะกับใคร ก็ยังกลมเกลียวกันอยู่
“อะไร?” ไอ้กายกอดอกเต๊ะท่า "พูดไม่ดีกูสอยมึงร่วงแน่"
“กูมีแฟนแล้วนะ"

ผมตัดสินใจบอกออกไปในที่สุด และดูท่าว่ามันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่นัก เพราะทั้งไอ้เป๊กและไอ้ปอมที่มักจะเงียบๆไม่ค่อยมีความเห็นเรื่องของผมเท่าไหร่ ยังสะดุ้งเฮือกทั้งๆที่ข้าวเต็มปากกันทั้งคู่

“ใคร? กฤษฎ์เหรอ?” ไอ้ปอมถาม ทั้งๆที่ปกติมันจะไม่ค่อยมาถามเป็นเรื่องเป็นราว และส่วนใหญ่มักจะเป็นผมที่เล่าให้มันฟังเอง แต่ครั้งนี้มันเปิดปากถาม แล้วจ้องรอคำตอบนิ่ง
“เดี๋ยวมันมา พวกมึงก็รู้" ผมว่าเลี่ยงๆ แต่ให้บอกไปเลย ผมก็ไม่กล้าเท่าไหร่
“น้ำชา" มันเรียกผมอีกครั้ง ผมส่ายหัว
“กูไม่อยากพูดว่ะปอม เรื่องมันซับซ้อน แต่เดี๋ยวมันมามึงก็รู้เอง" ผมว่า ปอมนิ่งไปก่อนเลิกซักไซ้ ทั้งๆที่ปกติถ้ามันอยากรู้อะไรมันต้องรู้ให้ได้ เรียกว่ากัดไม่ปล่อย แต่คราวนี้มันมาแปลกที่ยอมปล่อยผมไป ปอมเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างใจดีครับ จะว่าใจดีก็ไม่ค่อยถูก เพราะมันให้ลุคที่ดูคุณชายจนดูใจกว้างนั่นแหละ มันคอยช่วยเหลืองานคณะ แล้วก็เป็นที่พึ่งของเพื่อนๆน้องๆ แต่มันก็เจ้าเล่ห์และฉลาดจนน่ากลัว เรื่องผู้หญิงแม้ว่ามันจะไม่ได้มีเยอะเท่าไอ้กาย แต่ก็มีไม่น้อยครับ แน่นอนว่ามันอาจจะดูเป็นคนพูดน้อย แต่เอาจริงไม่ได้พูดน้อยเลยครับเวลาอยู่กับพวกผม คนที่พูดน้อยจริงคือไอ้เป๊กมากกว่า แต่พูดมาแต่ละทีก็เสียวสันหลังกันไป

ซึ่งเป๊กก็ไม่ได้พูดอะไร มันจ้องหน้าให้ผมต้องหลบสายตาพัลวัน

สุดท้ายพวกมันก็ปล่อยให้ผมคุ้ยหาของกินในถุงเซเว่นในที่สุด ไอ้กายมีเรียนเวลาเดียวกับพวกผมที่ภาคมัน ส่วนปอมไม่มีมันเลยขอตัวไปอาบน้ำแล้วกลับมาอีกทีตอนเที่ยงเพื่อมากินข้าวกลางวันด้วยกันหลังจากที่ผมหลุดปากออกไปว่า ไอ้หมอนั่นจะมาหาตอนเที่ยง

โชคดีที่ไม่ใช่คลาสของกฤษฎ์ แต่ยังไงอีกไม่นานก็คงต้องเจอ ผมงีบตลอดคาบโดยมุดตัวไปนอนใต้โต๊ะเขียนแบบ มีไอ้เป๊กที่ยินดีจะนั่งบังให้อยู่ด้านบน นอนไปได้ไม่ถึงงีบ ไอ้โทรศัพท์เจ้ากรรมก็ดังขึ้นมา ผมรีบงัวเงียตะครุบก่อนกดปิดเสียง แล้วพยายามเหลือบตามองคนที่ขัดขวางเวลานอนของผม


Folk : มึงอยู่ไหนแล้ว



ผมขยี้ตางัวเงียแล้วล้มตัวลงนอนต่อ แม่งวุ่นวาย ยังไม่ตอบหรอก


Folk : ตอบสิวะ อยู่ไหน


จากนั้นก็ตามด้วยสติกเกอร์หมีบราวน์ตามมาอีกสิบๆตัว ผมที่พยายามจะไม่สนใจแต่แม่งก็รำคาญใจจนต้องโงหัวขึ้นมาตอบจนได้


Namcha : มึงเป็นเหี้ยไรโฟล์ค กูเรียนอยู่
Folk : เออก็แค่เนี้ย
Namcha : มึงอ่ะไม่เรียนวะ กวนประสาทกูอยู่ได้
Folk : กูเขียนบทอยู่ คิดไม่ออก มาดูดบุหรี่เนี่ย เดี๋ยวไปส่งงานแล้ว
Namcha : เป็นมะเร็งตายห่าไปซะ


แล้วผมก็เหลือบไปเห็นข้อความไลน์ที่ค้างอ่านไว้จึงกดกลับเข้าไปยังหน้าหลัก มีข้อความจากกายเกือบร้อย จากนั้นก็เป็นกฤษฎ์...ผมจ้องมองตัวเลขข้อความจำนวนสามข้อความที่ยังไม่ได้เปิดอ่านก่อนถอนหายใจ ก่อนเลือกที่จะปิดหน้าจอลง ผมหลับตาลงอีกครั้งด้วยความสับสนและเจ็บปวด ก่อนค่อยๆหลับไปในที่สุด










“เฮ้ย! ตื่น"

ผมตื่นขึ้นมาอีกทีเมื่อคลาสจบลงและไอ้เป๊กนั่งยองๆลงมาเอาตีนเขี่ยผมปลุกให้ตื่น มันชวนไปหาไอ้กายที่รออยู่ใต้ถุนคณะ เพื่อไปหาอะไรกินที่โรงอาหารอักษรฯ คณะผมใช้โรงอาหารร่วมกับอักษรฯครับ เพราะคณะเราติดกัน แถมประชากรที่น้อยมากๆของสถาปัตย์ทำให้ไม่มีนโยบายสร้างโรงอาหารของคณะเอง

ไอ้กายนั่งคุยกับเพื่อนกลุ่มอื่นที่โต๊ะไม้ใต้คณะ ก่อนที่มันจะลุกแล้วเดินมาหาพวกผมที่เดินเข้าไป มันขอตัวกับพวกเพื่อนภาคมันก่อนเดินหอบโมเดลลูกรักของมันไปด้วย พวกเราเดินไปโรงอาหารที่อยู่ระหว่างคณะเรากับอักษรฯ ไอ้กายบ่นตลอดทางว่าจะกินอะไรดีระหว่างข้าวยำกับก๋วยเตี๋ยวไข่ต้ม ระหว่างที่ไอ้เป๊กก็ยินยอมฟังมันบ่นแต่โดยดี

ผมเอาชีทเรียนไปวางไว้บนโต๊ะ ไอ้เป๊กอาสาเฝ้าให้เพราะมีโมเดลไอ้กายตั้งตระหง่านโชว์อยู่บนโต๊ะ ส่วนเจ้าตัวเดินปลิวหายไปตามหาของกินเสียแล้ว เป๊กมันบอกให้ผมเดินไปซื้อข้าวก่อน ผมพยักหน้ารับแล้วเดินไปเลือกซื้อข้าว ซึ่งแม่งก็ซ้ำๆซากๆ ผมเป็นมนุษย์ขี้เบื่อก็จริง แต่ขี้รำคาญมากกว่า ไอ้เรื่องที่จะให้ไปเบียดเสียดกับชาวบ้านเนี่ย ผมยอมแดกของซ้ำซากได้เร็ว


ผมกลับมาเฝ้าโต๊ะแทน แปปเดียวไอ้กายก็กลับมาพร้อมกับก๋วยเตี๋ยวไข่ต้มของมัน ไล่ๆกับไอ้เป๊กที่เป็นมนุษย์แบบผมคือ แดกข้าวราดแกงประทังชีวิต สักพักไอ้ปอมก็เดินเข้ามาพร้อมกับเคเอฟซีชุดใหญ่ที่แม่งซื้อมาเผื่อ ตอนบ่ายต่างคนต่างไม่มีเรียน แต่ก็คงต้องไปนั่งทำโมเดลกันต่อ ยกเว้นไอ้ปอมที่ภาคมันช่วงนี้ยังไม่มีส่ง แต่ไปส่งอีกทีใกล้ๆมิดเทอมเลย ส่วนภาคไอ้กายกำหนดส่งวันเดียวกับภาคผม ซึ่งก็คือต้นอาทิตย์หน้าพร้อมพรีเซนต์ พวกมันตั้งใจจะนั่งทำกันที่สดูดิโอภาค ส่วนผมโมเดลยังกองอยู่บ้านอยู่เลย คงได้กลับไปทำที่นั่น ถ้าสมองไม่ลื่นคงค่อยแจ้นกลับมาหาพวกมัน เหนื่อยเกินไป ขี้เกียจไปๆกลับๆ

แม้ว่ามื้อกลางวันของพวกเราจะสงบราบเรียบตามปกติเหมือนทุกวัน แต่ผมรู้สึกได้ถึงอาการคลื่นใต้น้ำของเพื่อนผม ไอ้ปอมที่นั่งตรงข้ามกันจ้องหน้าผมเป็นระยะๆ ส่วนไอ้กายเองก็มองไปรอบตัวตลอดเวลา ผมชักเสียวสันหลัง แต่ก็เสียวได้ไม่นานนักหรอกครับ เพราะเมื่อผมนึกขึ้นได้ว่ากลางวันนี้ไอ้โฟล์คมันจะมาเปิดตัว และลุกลี้ลุกลนหยิบมือถือมาพบกับมิสคอลล์มันเป็นสิบ กล้องดีเอสแอลอาร์ราคาเหนียบแสนก็ถูกวางตึงลงบนโต๊ะแบบไม่กลัวของเสียหาย ผมเหลือบมองไปตามท่อนแขนที่จับกล้องอยู่ ใจก็เต้นตึกตักไม่เข้าท่า


“กูโทรมาทำไมไม่รับ"

มันว่าด้วยหน้าตาหงุดหงิดก่อนเบียดตัวลงนั่งข้างผมแบบไม่ถามอะไรสักคำ ไอ้กายที่กำลังงับไก่อยู่ชะงัก เช่นเดียวกับปอมและเป๊ก พวกมันมองหน้าโฟล์คเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน ผมพยายามเขยิบตัวหนีมัน แต่ก็ติดไอ้เป๊ก มันยังคงจ้องหน้าผมอยู่อย่างนั้น

ผมอ้าปากจะตอบ แต่ไอ้กายก็สวนขึ้นมาก่อนเลยครับ


“อ้าว มึงโทรหากูเหรอ?” ไอ้กายว่า พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา "ไม่มีนี่" มันว่าหลังจากเช็คอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“เปล่า" ไอ้โฟล์คตอบแล้วมองหน้าผมต่อ "กูโทรหาน้ำชา"
“อะ...อ้าว" ไอ้กายหน้าจืดลงทันที ก่อนที่มันจะนิ่งไป "แล้ว...มึงมาไมวะ ไอ้แยมกับไอ้เตอ่ะ"
“กูมาส่งงานอักษรฯ พวกมันอยู่คณะ มันนั่งว่างๆกันอยู่ แวะไปหามันดิ" มันว่า ผมได้แต่นั่งนิ่ง "นี่มึงยังไม่ได้บอกเพื่อนเหรอวะ?” ไอ้โฟล์คมันหันมาถามผม ผมส่ายหัวเบาๆ ก่อนถอนหายใจ
“ยัง"
“กูคบกับเพื่อนมึงแล้วนะ" ไอ้โฟล์คบอกไปอย่างไม่กลัวตาย ผมที่จะปิดปากมันก็ไม่ทันเสียแล้ว จากนั้นก็เงียบ...ผมเงียบ มันเงียบ เพื่อนๆก็เงียบ หน้าตามันออกจะอึ้งๆ โดยเฉพาะไอ้กาย
“คือที่กูไม่บอก เพราะกลัวพวกมึงจะ...ตกใจ" ผมพึมพำเบาๆ ก่อนทำเป็นแดกข้าวต่อ
“......”
“กาย...มึงจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอวะ?” ผมถามมัน มันได้แต่ส่ายหัวไปมาอย่างกะคนบ้า ไอ้โฟล์คเลยถอนหายใจ
“เฮ้ยกาย มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากเว้ย เดี๋ยวสักพักมึงก็จะชิน" ไอ้โฟล์คมันเป็นผู้ชายกวนตีนครับ ไม่รู้ว่าผมเคยบอกไปหรือยัง แต่มันเป็นคนกวนตีน กวนตีนเหี้ยๆ กวนตีนแบบจัญไรเลยล่ะ
“คือกูตกใจจริงๆว่ะ ไอ้เหี้ย! เมื่อคืนมึงเพิ่งเจอกัน แล้ว...แล้วคือ...นี่พวกมึงแดกเบียร์บูดเหรอวะ" ไอ้กายแม่งคิดไปไกล ไอ้โฟล์คฟังเพื่อนสนิทมันเพ้อเจ้อก่อนหัวเราะ
“เปล่าเว้ย กูชอบน้ำชาจริงๆ" มันบอกอย่างไม่อาย ในขณะที่ผมแม้จะแกล้งเขี่ยข้าวในจานไปมา ตีนไอ้ปอมก็สะกิดป๊าบๆอยู่ใต้โต๊ะ
“แล้วมึงอ่ะชา...คือกูงงไปหมดแล้วว่ะ" ไอ้กายเกาหัวยิก ไอ้โฟล์คมองหน้าผมก่อนที่มันจะหันไปล็อคคอเพื่อนมันแทน
“เรื่องของชามึงก็ไปถามชาเหอะว่ะ แต่ตอนนี้พากูไปซื้อข้าวก่อน มีไรอร่อยๆแดกบ้างวะ" มันว่า ก่อนลากคอไอ้กายเดินออกไปด้วยกัน ผมได้ยินไอ้กายโวยวายมาตามรายทาง สลับกับเสียงหัวเราะของไอ้โฟล์คที่ดูดีใจที่ได้แกล้งไอ้กาย พอบนโต๊ะกลับสู่ความเงียบสงบ ไอ้เป๊กกับไอ้ปอมก็พร้อมใจกันมองหน้าผมทันที

“มึงรู้จักกับโฟล์คมันมาก่อนเหรอวะ?” ไอ้เป๊กถามขึ้นหลังจากเงียบมานาน
“ไม่อ่ะ...ไม่รู้"
“แล้วมึงไปคบกันมันได้ยังไง?” มันถามต่อ ผมได้แต่ส่ายหัว
“แม่งซับซ้อนว่ะ เดี๋ยวไว้กูค่อยเล่านะ กูขอเคลียร์ตัวกูก่อน" ผมตอบปัด ไอ้ปอมอ้าปากเหมือนจะซักอะไรสักอย่างแต่มันก็เงียบไป ส่วนไอ้เป๊กมันก็เหมือนจะอยากถามแต่สุดท้ายมันก็ถอนหายใจออกมา
“กูให้เวลามึงถึงมะรืนนี้ ถ้ามึงไม่เล่า มึงก็ไม่ต้องเล่าอีกเลย" ไอ้เป๊กยื่นคำขาด ผมได้แต่พยักหน้ารับอย่างจนใจ







 


และแล้วมื้อกลางวันนี้มันก็จบลงไปจนได้ เพื่อนๆผมมันก็ยอมที่จะไม่ถามอะไรเพิ่ม หลังจากที่พวกเราเก็บจานกันเสร็จเรียบร้อย มันทั้งสามก็ขอตัวไปดูดบุหรี่ก่อนไปทำงานต่อ ทิ้งผมกับโฟล์คให้อยู่ด้วยกัน มันยืนมองหน้าผมนิ่งๆอยู่หน้าโรงอาหารสักพัก ก่อนมันจะดึงข้อมือผมให้เดินตามมันไปที่อาคารจอดรถคณะอักษรฯ พูดตรงๆผมยังคงรู้สึกแปลกที่อยู่กับมันแบบนี้ มันไม่ใช่ว่าไม่สนิทแต่มันรู้สึกแปลกๆ แต่พอคิดว่าแค่สองอาทิตย์...ก็คิดว่าจะปล่อยมันไปก่อน...

มันปลดล็อคบีเอ็มคันเดิมก่อนดันผมขึ้นไปนั่ง ผมมองมันยืนดูดบุหรี่อยู่ด้านนอกสักพักก่อนที่มันจะตามขึ้นมา โฟล์คสตาร์ทรถก่อนหันมามองหน้าผม

“จะไปไหนกันดี?” มันเอ่ยถาม ซึ่งแทบไม่ต้องคิดเลย เพราะโมเดลผมยังไม่มีทีท่าจะเสร็จ
“กูมีโมเดลต้องทำว่ะ วันนี้ไปไหนไม่ได้จริงๆ" ผมบอกมันไปเรียบๆ ไอ้โฟล์คไม่ได้พูดอะไร มันกระชากรถออกไป
“บ้านอยู่ไหนกูไปส่ง" มันถาม "มึงอยู่คนเดียวป่ะวะ?”
“เปล่า กูอยู่กับครอบครัว แต่อยู่คอนโดนั่นแหละ" ผมบอกมัน "มึงไม่ต้องไปส่งหรอก ส่งกูที่รถไฟฟ้าเดี๋ยวกูต่อไปเอง"
“......” มันเงียบไปนิดหน่อย
“โฟล์ค มึงฟังกูอยู่หรือเปล่า?” ผมเรียกมัน
“เออ ฟังอยู่ กูกำลังคิดว่าจะเอาไงดี กูมีถ่ายหนังบ่ายนี้"
“ทำไม?”
“เปล่า กูกำลังคิดว่าจะเอาไงดี?”
“มึงก็ไปถ่ายหนังสิวะ" ผมว่า
“ก็กูอยากไปกับมึงนี่" มันเถียงกลับขณะหมุนพวงมาลัยลงจากตัวตึก
“ไปทำงานไปสัด เรื่องเยอะ" ผมไล่มันทันที "เดี๋ยวไว้ไปกินข้าวด้วยกันวันหลัง" แต่พอเห็นมันมองมาก็ต้องถอนใจแล้วพูดไปแบบนั้น
“กูอยากรู้จักมึงมากกว่านี้จริงๆนะชา" มันว่า แล้วหันมามองหน้าผมนิ่ง ผมรู้สึกหน้าเห่อร้อนจนต้องผลักหน้ามันไป
“มองถนนดีๆสิวะ" 
“ถ้ามึงเบื่อ มาทำที่ห้องกูก็ได้นะ" มันเปรยขึ้นมาในที่สุด "มาค้างกับกูก็ได้ เดี๋ยวกูช่วยทำ" มันบอก นั่นทำให้ผมไม่รู้จะทำหน้ายังไงดี แต่ก็รู้สึกแอบเอ็นดูมันนิดๆ ที่ผู้ชายตัวโตแม่งบางทีก็ขี้อ้อน บางทีก็ปากไม่ตรงกับใจ
“เออน่า ไว้ก่อน" ผมบอกปัด "นี่จะไปส่งกูจริงๆเหรอ?”
“อือ มีเวลา เดี๋ยวเลื่อนกองไปสักครึ่งชั่วโมง"
“มึงอย่านะ" ผมรีบห้าม
“เลื่อนกองไม่มีใครเสียหายหรอกน่านอกจากกู อย่าดื้อมาก เดี๋ยวกูลากกลับห้องเลย"
“......”
“ไว้ถ้ากูถ่ายเสร็จไวจะไปรับ ไปกินข้าวกัน"
“อือเอาเหอะ" ผมตอบส่งๆไป พอบอกทางกลับบ้านมันเสร็จสรรพ มันก็พยักหน้าแล้วพาผมไปทันที...






ผมกลับมาที่คอนโดตอนบ่ายสองกว่าๆ ห้องยังคงเงียบสนิท จอห์นไม่อยู่แน่ๆเพราะไปติดต่อธุรกิจที่ต่างประเทศ ส่วนแม่คงกำลังไปรับน้ำมนต์ ห้องนั่งเล่นยังคงเหมือนเดิมแต่ผมไม่คุ้นเคยเลยสักนิด ปกติแล้วผมก็จะหมกตัวอยู่แต่ในห้องนอน ดูหนังบ้าง ฟังเพลงบ้าง ทำโปรเจ็กต์บ้าง ไม่ค่อยได้ออกไปสุงสิงกับคนในครอบครัวเท่าไหร่ ผมหยิบน้ำขวดหนึ่งเดินกลับเข้าไปในห้อง เปิดแอร์แล้วนั่งมองโมเดลที่ยังค้างๆคาๆอยู่ตรงหน้า มีเวลาอีกสามวันเท่านั้นในการทำงาน ถ้าไม่เสร็จจริงๆ คงต้องหอบไปให้พวกน้องๆแม่งช่วย ซึ่งผมไม่อยากให้ทำแบบนั้นเท่าไหร่ อะไรที่ทำไหวก็อยากจะทำให้ดีที่สุดมากกว่า

ช่วงมอต้นเป็นช่วงที่แม่ของผมพบจอห์นใหม่ๆ หลังจากที่พวกเขาตกลงแต่งงานกัน พวกเขาก็ตกลงที่จะย้ายไปปักหลักที่ออสเตรเลีย ในตอนนั้นผมเป็นลูกคนเดียว เด็กผู้ชายวัยสิบสามกับการย้ายถิ่นฐานไปต่างแดนเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์เอาเสียเลย แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ ผมใช้ชีวิตในซิดนีย์อยู่ห้าปีจนกระทั่งจบไฮสคูล ก่อนที่จอห์นจะได้รับตำแหน่งซีอีโอสาขาในกรุงเทพฯ พวกเราจึงย้ายกลับมา ตอนนั้นน้ำมนต์อายุแค่สามขวบเองเท่านั้น เมื่อกลับมากรุงเทพฯแล้ว ผมก็ใช้เวลาหนึ่งปีเต็มๆในการเตรียมตัวสำหรับการสอบเข้าคณะสถาปัตย์ในมหาวิทยาลัยที่ผมใฝ่ฝัน และผมก็ทำสำเร็จ เป๊กคือเพื่อนคนแรกของผม ตามด้วยกายและปอม...ถ้าไม่มีพวกมันผมก็จะไม่มีใครอีกแล้ว

หลังจากเปลี่ยนชุด นั่งขัดสมาธิ และกางแบบอยู่หน้าโมเดล ผมก็ควานหาชิ้นส่วนที่ตัดไว้แล้วออกมา เวลาทำโมเดลทีไรตาล้าทุกที เพราะบางทีชิ้นมันเล็กมากๆจนต้องจดจ้องตาแทบหลุด แต่มันก็มีนะครับไอ้พวกบ้าบอคอแตกที่นั่งเก็บรายละเอียดแม้แต่ชิ้นส่วนที่เล็กเหี้ยๆในโมเดล เล็กเท่ากับอวัยวะมด แล้วแม่งก็จะมานั่งภูมิใจทีหลังว่า กูนี่โคตรเทพเลยที่ทำออกมาได้ชิ้นเล็กขนาดนั้นจนคนอื่นตื่นตะลึงว่าทำออกมาได้ยังไง คนแบบนี้มีนะครับไม่ใช่ไม่มี เอาง่ายๆเลยก็ไอ้เชี่ยปอม มันเก่งมากจริงๆครับ เทพโมเดลเลยทีเดียว

แต่ผมไม่สามารถทำได้ขนาดนั้นหรอกครับ เอาแค่ส่งได้ก็พอใจแล้ว รอบนี้มีพรีเซนต์ด้วย แถมเป็นงานของวิชากฤษฎ์ กฤษฎ์สอนวิชาออกแบบจำลองอาคาร เป็นวิชาภายในภาคบังคับเรียนปีสาม งานหนักมาก จริงๆก็หนักทุกวิชาแหละครับ รุ่นพี่เคยขู่ว่าปีสามมึงตายแน่ แต่ก็ไม่เห็นเคยมีใครตายเพราะเรียนหนัก แต่ไอ้ปางตายน่ะจริง ไอ้ถั่วเคยเผางานอดหลับอดนอนจนหยอดน้ำเกลือมาแล้ว









ผมนั่งหลังขดหลังแข็งทำโมเดลห่านี่อยู่หลายชั่วโมงจนตาแทบจะปิด แล้วก็เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน พอรู้ตัวอีกทีก็ขึ้นมาอยู่บนเตียงห่มผ้าสบายใจเฉิบแล้ว ผมเด้งตัวขึ้นมาดูนาฬิกา ก่อนถอนหายใจเพราะนี่แค่ทุ่มสี่สิบห้าเอง ไม่ใช่ตีสามตีสี่แบบที่กลัวไว้ และตัวการที่ทำให้ผมตื่นก็ไม่ใช่อะไร โทรศัพท์ที่วางไว้ข้างเตียง

ผมงัวเงียควานขึ้นมา ก่อนหรี่ตามองคนบนตาจอ


“ว่าไงมึง?” ผมกรอกเสียงไปตามสาย พร้อมหาววอดใหญ่
(กินข้าวยัง?) ปลายสายถามกลับมา ผมขยี้ตาอย่างง่วงงุน (เพิ่งตื่นเหรอวะ)
“เออ มึงโทรมาปลุกอ่ะ ฮ้าววว"
(ไปกินข้าวแล้วนอนต่อไป) มันว่างั้น แต่ผมส่ายหัว
“ไม่ได้หรอก มึงปลุกก็ดีแล้ว กูยังค้างโมเดลอยู่เลย" ผมบอก ได้ยินเสียงพูดคุยดังมาจากด้านนอก สงสัยแม่กลับมาแล้ว
(ไว้ค่อยทำก็ได้ นอนเหอะ นี่ส่งวันไหน?) มันสั่งเสร็จสรรพ อย่างกะว่ากูเสกปิ๊งเดียวแล้วงานเสร็จไงงั้น
“จันทร์หน้า แต่มันงานเดี่ยวมึง กูไม่อยากเรียกใช้รุ่นน้องมาเป็นมือปืนเท่าไหร่หรอก ใกล้สอบแม่งก็ยุ่งๆกันหมด" ผมบอก
(มาทำที่ห้องกูไหม? เผื่อกูช่วยอะไรได้) มันว่า ผมชะงักไปนิด พร้อมกับเสียงปลายสายที่มีคนตะโกนเรียกไอ้โฟล์คโหวกเหวก ได้ยินงั้นพอพยายามที่จะทำเฉยๆ ก็อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ (เออแปปนึง มึงจัดแสงไปก่อนเต เออน่า/ ...น้ำชา ฮัลโหล)
“อะไร ไปทำงานของมึงต่อไป"
(ของกูคนเยอะแล้ว ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง เพื่อกูอีก นี่แม่งมาออกกองกันเป็นยี่สิบ ไม่รู้มาแดกของฟรีหรือมาช่วยกูทำงาน) มันบ่น (ให้กูไปรับไหม?) มันยังย้ำถาม แต่ผมก็ยังคงปฏิเสธ
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวถ้าไม่ไหวจริงๆกูเรียกมึงเอง" ผมอยากให้มันไปทำงานของมันน่ะครับ ถ่ายหนังสั้นแม้จะแค่สิบนาทีก็ไม่ใช่ถ่ายกันวันเดียว
(หาข้าวกินด้วย ถ้าดึกๆหิวโทรหากู เข้าใจไหม?)
“โทรมามึงทำไม?”
(เผื่อกูยังอยู่ จะได้หาไรไปให้กิน กูคงถ่ายยันเช้าว่ะ)
“เออ นี่เดี๋ยวไปกินแล้ว แค่นี้นะโฟล์ค"
(บาย)

ผมตัดบท ดูท่ามันเองก็โดนคนในกองเร่งจนต้องรีบวางสาย ผมวางโทรศัพท์ไว้บนฟูกก่อนถอนหายใจออกมา...เอาจริงผมไม่ได้อะไรกับโฟล์คเท่าไหร่นัก หมายถึง ไม่ได้รำคาญ หรือชอบเป็นพิเศษ หรือประทับใจจนต้องซาบซึ้ง ผมอยู่ในช่วงขณะที่กำลังสับสนสุดขีด เพราะในวันที่กฤษฎ์เดินออกจากชีวิตผมไป โฟล์คก็เดินเข้ามาพอดี...






หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 06-02-2014 19:58:48


ผมเดินออกมาจากห้องนอน พบว่าที่โต๊ะอาหาร น้องชายตัวเล็กของผมกำลังม้วนสปาเกตตี้ซอสเข้าปากจนเลอะเทอะไปหมด น้ำมนต์พอเห็นผมก็ตะโกนทันที ทำให้แม่ที่กำลังยืนล้างชามอยู่หลังเคาน์เตอร์ต้องหมุนตัวกลับมามอง

“พี่น้ำชา"
“อ้าวชา...ตื่นแล้วเหรอลูก" แม่ถาม ผมพยักหน้าเบาๆก่อนเดินไปนั่งตรงข้ามน้ำมนต์ เด็กน้อยยื่นส้อมให้ผม ผมส่ายหัวแล้วขยี้ผมมันไปที
“ครับ นี่ชาเผลอหลับไปเหรอ"
“จ้ะ แม่กลับมาตั้งแต่สี่โมงกว่า มาถึงเราก็หลับคาพื้นแล้ว นี่แม่กับน้ำมนต์ช่วยกันยกขึ้นเตียง เราน่ะผอมขนาดแม่อุ้มไหวแล้วนะ" แม่เอ็ด ผมได้แต่นิ่ง อาการมึนยังค้างอยู่ "ทานข้าวไหมลูก แม่แบ่งไว้ให้ เดี๋ยวอุ่นให้ก่อนนะ เห็นหลับสบายไม่อยากปลุก"
“ครับ"
“ช่วงนี้เรียนหนักเหรอ?” แม่ถาม ผมพยักหน้า
“จะสอบแล้วอ่ะครับแม่ งานเลยเยอะไปหมด ต้องอ่านหนังสือด้วย ปีนี้เรียนฮีสทอรี่ด้วย อ่านเยอะเลย"
“ยังไงก็กลับบ้านบ้างนะชา" แม่บอก "กินข้าวเยอะๆด้วย"
“ครับ" ผมตอบ พร้อมกับจานอาหารร้อนๆถูกวางลงตรงหน้าผม แม่ยิ้มให้ผมนิดหน่อยก่อนเดินกลับไปยังครัว
“แม่ไม่ค่อยได้ดูแลชาเลยตอนเด็กๆ เลยอยากให้ชากลับบ้านบ่อยๆ กลับเร็วๆ แม่จะได้ดูแลชาเยอะๆ" แม่ว่าเรียบๆ แต่ผมรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดในน้ำเสียงนั้น ผมจึงได้แต่ก้มหน้าทานข้าวไปนิ่งๆ
“น้ำมนต์ก็อยากให้พี่ชามาเล่นเกมส์ด้วยกัน นี่แด๊ดดี้ซื้อเกมส์ใหม่มาให้ด้วย ยิงผี ปิ๊ว ปิ๊ว ปิ๊ววว!!” ผมยิ้มๆ ก่อนสัญญากับน้ำมนต์ว่าจะพยายามกลับบ้านให้บ่อยกว่านี้

 


ผมอาสาล้างจานที่เหลือด้วยตัวเองก่อนจะขอตัวกลับห้องเพื่อไปทำโมเดลต่อ ผมปิดประตูลงก่อนถอนหายใจ อากาศกลางคืนเย็นจนไม่ต้องเปิดแอร์ด้วยซ้ำ ผมเปิดหน้าต่างห้องนอนแทน แล้วทรุดตัวนั่งลงบนเบาะเพื่อที่จะทำงานต่อ ยังไม่ทันจะหยิบไม้ขึ้นมา เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง...

ผมควานหา ก่อนถอนหายใจอีกครั้งและอีกครั้งเมื่อเห็นว่าใครทักมา แล้วก็ไม่พ้นคนเดิม แม่งว่างมากหรือไงวะเนี่ย มันโกหกกูป่ะวะว่าถ่ายหนัง


Folk : กินข้าวยัง

ผมขมวดคิ้วก่อนพิมพ์ตอบกลับไป

Namcha : แดกแล้ว
Folk : เออดีแล้ว กินเยอะๆ
Namcha : นี่มึงไม่ถ่ายหนังอะไรของมึงแล้วเหรอ? ทักกูบ่อยยิ่งกว่าอะไร
Folk : พักกอง หาไรกินกันอยู่
Folk : อยู่แถวเยาวราชแล้วเนี่ย แม่งคนเยอะชิบ กูว่าอีกสักพักคงเลิก
Folk : เพื่อนกูติดควิซพรุ่งนี้เช้า
Namcha : เออ กูจะทำโมเดลต่อแล้ว มึงก็สู้ๆละกัน
Folk : มะรืนมาออกกองด้วยกันไหม

ผมย่นคิ้วกับคำถามที่มันส่งมา ชวนกูไปออกกองฉลองแดกเอฟวิชาออกแบบเหรอครับ คิดว่ากูว่างมากหรือไงไอ้โฟล์ค ไม่ไปโว้ย

Namcha : กูมีโมเดลอันเท่าควายตั้งรกบ้านอยู่เนี่ย
Namcha : ไม่ไปอ่ะ
Folk : เดี๋ยวพรุ่งนี้กูช่วย
Namcha : ไม่ต้องหรอกสัด แค่นี้เอง
Namcha : เห้ย กูไปล่ะ ทำงานๆๆๆๆ
Folk : น้ำชา
Namcha : อะไร
- Sticker -
- Sticker -
Namcha :  ??
Folk : ฝันดีครับแฟน





ไอ้สัด! ผมนิ่งค้างอยู่หน้าจอนานมาก จะพิมพ์ด่าก็ด่าไม่ออก ได้แต่โยนโทรศัพท์ลงบนเตียงด้วยอารมณ์ที่บอกไม่ได้ว่าหงุดหงิด โมโห หรือ เขิน...กันแน่

ผมชักงงแล้วว่าการรับมันเข้ามาในชีวิต แม่งเป็นเรื่องที่เหี้ย หรือ เหี๊ยเหี้ย กันแน่

แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่เรื่องดีแน่ครับ





13วันก่อนตกหลุมรัก.






tbc.




ตอนที่สองจ้า เอามาลงไว้เลย เพิ่งทำงานเสร็จ เดี๋ยวจะไปสังสรรค์ต่อ 555
ถ้าชอบก็คอมเม้นท์ให้ด้วยนะคะ ติชมด้วยก็ได้ค่ะ
ดีใจที่มีคนชอบแนวนี้กัน ส่วนตัวคิดว่าสมจริงนะคะ เพราะดึงชีวิตประจำวันสมัยเรียนมาเขียนหมดเลย555
ตอนที่3ก็เหมือนเดิม ไม่พรุ่งนี้็มะรืนค่ะ จะมาอัพให้นะจ๊ะ

มีคนชอบน้ำชาเยอะมาก แต่ชอบไอ้คุณโฟล์คมากกว่า555

โฟล์คเป็นผู้ชายที่สุดยอดจริงๆนะในความรู้สึกเรา เราว่าในกลุ่มเพื่อนต้องมีคนที่สุดๆแบบนี้อยู่สักคน แล้วชีวิตจะสนุกมากกกกกกกก

เจอกันกับล่ารักฯตอนที่23 ในปลายสัปดาห์นี้จ้ะ

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: pemiko2012 ที่ 06-02-2014 20:21:19
ชชอบโฟล์คคคคคคคคคคคคคค
ดูเอาใจใส่น่ารักจะตาย :katai2-1: :katai2-1:

น้ำชา อย่าเย็นชาสิจ๊ะ
โฟล์คออดจะน่ารักนะ
ทำใจเรื่องอาจารย์คนนั้นใ้ได้ไวๆน้า
เค้าไม่เห็นคุณค่าเรา เราจะไปเสียใจให้เค้าทำไม
ทำให้รู้ไปเลย ว่าเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดไปแล้ว :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 06-02-2014 20:24:27
โอ้ยย โฟล์ค  :mew1: น้ำชา  :mew1: น่าร้ากกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 06-02-2014 20:25:57
ตามลุ้นรักสายฟ้าแล่บของน้ำชากับโฟคล์ค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 06-02-2014 20:27:56
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ ติดตามตามติดด้วยคน  :L2:

หวังว่าโฟล์คคงไม่ได้มาหลอกน้ำชานะ แอบหวั่นใจ :mew2:

  :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: JingJing ที่ 06-02-2014 20:28:21
สนุกๆ :katai2-1:
ชอบชื่อเรื่อง ชอบชื่อนายเอก น่ารักกกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 06-02-2014 20:35:59
เจองี้แล้วอยากมีแฟน โฟล์คนี่แฟนในฝันเลยนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 06-02-2014 20:36:07
ชอบแก๊งเพื่อนน้ำชามาก น่ารัก เหมือนแก๊งรวมหนุ่มฮอต  :hao6:
โฟล์คน่ารักอ่ะ ใส่ใจน้ำชามากๆ  :-[

รอตอนต่อไปและรอติดตามพัฒนาการของคู่นี้นะคะ  :katai4:
13 วันก่อนตกหลุมรัก :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 06-02-2014 20:39:01
น่ารักมากอ่ะน้ำชา  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 06-02-2014 20:39:13
ชอบบบบบ  :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่1 - ความรู้สึกของวันนี้ : 050214
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-02-2014 20:43:12
โฟล์คเป็นแฟนที่โอนะ แต่สำหรับน้ำชาอาจจะไม่คุ้นเคยความสัมพันธ์แบบนี้สักเท่าไหร่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 06-02-2014 20:49:43
ตอนนี้เราชอบโฟล์คคค
ผู้ชายอะไรน่ารักจัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 06-02-2014 21:19:46
เรากลับชอบทุกตัวละครเลย พูดไม่ถูกอะ


ชอบมากค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 06-02-2014 21:22:03
โฟล์คต้องทำให้น้ำชาเลิกเจ็บนะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 06-02-2014 21:23:26
เอาใจใ่ส่กันจริงๆเลยนะโฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 06-02-2014 21:23:45
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 06-02-2014 21:26:38
โฟค์กน่ารักแหะ ในเมื่อตัดสินใจลงคบหา
ก็ลองพยายามเข้าหาและทำความรู้จักอีกคน :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 06-02-2014 21:31:02
เฮ้ยอยากได้ น่ารักอ่ะ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-02-2014 21:33:09
ตามติด 14 วันก่อนตกหลุมรัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: oaTahcaK ที่ 06-02-2014 21:51:20
โฟล์คน่ารัก  o13
รุกหนักยังงี้เจ้ชอบ
รุกหนักๆเลย
เอาให้ชาหลงเลย
ขอให้ได้ต่ออายุสัญญา
เป็นแฟนกันแบบไม่มีกำหนดหมดอายุเลย  :hao7:

กรี๊สส อยากอ่านต่อแล้วววว :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 06-02-2014 22:08:09
น้ำมนต์น่ารักอ่ะ จินตนาการเป็นเด็กมุ้งมิ้ง 555555 ปล.คิดถึงจอมทัพน้องมิอยู่ทุกคืนทุกวันเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 06-02-2014 22:08:20
เราชอบบบบบบ
ชีวิตช่วงเป็นนักศีกษานี่สนุกจริงๆนะ


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 06-02-2014 22:18:36
ทำไมเรารู้สึกว่าโฟล์ครักน้ำชามาก เกินกว่าจะแค่ชอบ เกินกว่าอารมณ์ที่บอกว่าเห็นแล้วชอบ

โฟล์คชอบชามาก่อนหน้านี้ป่ะเนี่ย .... นี่ก็เดาไปเรื่อย  :katai5:

เมนโฟล์ค ปักธง  :กอด1:  5555555555555555555555555

น้ำชาหนูเปิดใจหน่อยนะ อย่าใจร้ายกับโฟล์คเลย  :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 06-02-2014 22:40:14
โฟล์คนี่เป็นผู้ชายในอุดมคติของใครหลายๆคนเลยนะ
เทคแคร์น้ำชาแบบดีมากๆอะ ดีมากจนเราอิจน้ำชาแล้วเนี่ย
น้ำชาก็อย่าใจแข็งจนเกินไปนะ ระวังจะตกหลุมรักโฟล์คโดยไม่รู้ตัว อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Mani ที่ 06-02-2014 22:46:06
โอยยย ชอบบบบบบบบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 06-02-2014 23:00:14
ผู้ชายแบบโฟล์คน่ารักดีนะ เหมือนจะแบดแต่น่ารักเราว่าโฟล์คคงชอบน้ำชาจริง ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 06-02-2014 23:15:18
โฟล์คน่ารัก
ถือป้ายไฟเชียร์โฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 06-02-2014 23:34:47
พล็อตเยี่ยมเลยอะ
รู้สึกว่าน้ำชาเป็นคนที่ต้องมีคนดูแลตลอดเวลา
และเหมาะมากที่จะให้โฟล์คมาดูแล อิอิ
 :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 06-02-2014 23:42:02
ชอบชื่อจริงโฟล์คจัง ดูเจ๋งดีผู้ชายคนนี้ 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 07-02-2014 01:05:56
 :hao7: น่ารักมาก
นี่ติดใจประโยคที่โฟล์คบอกว่า
อยากได้อะไรก็แค่อ้อน

ตายยยยยอะ
แต่เหมือนโฟล์คจะอ้อนชามากกว่านะ
 :z2:

อ่านไปก็แต่อุทานในใจว่า น่ารักฉิบหายยยย  -/////////////////-
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 07-02-2014 02:30:19
ยาวสะใจมาก

ชอบบบบบบบบ
 :m3:

โฟล์คน่ารัก
 :-[
คือทำขนาดนี้แล้วจะมาทำเป็นเล่นๆ
เฉลยตอนท้ายว่าเป็นแค่ความสนุกเล่นๆไรงี้
เจอกระทืบไส้แตกนะ  :angry2:  o18
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 07-02-2014 03:14:29
โฟล์คน่ารักมากกกกกกก น้ำชาหวั่นไหวหรือยังจ๊ะโฟล์คน่ารักขนาดนี้ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 07-02-2014 06:52:34
มายาวๆ5555ถ้าต่อๆเป็นเรื่องยาวคงดี น้ำชาเอ๋ยเสร็จล่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 07-02-2014 07:03:25
สมเป็นน้ำชาจริงๆชาชาชา..........จนช้ามาก โฟล์คพยายามได้ดีมาก o13 o13 :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-02-2014 08:00:17
โฟล์คเป็นแฟนที่ดีคอยห่วงใยนู่นนี่นั่นตลอด แล้วนำ้ชายังไม่ชอบโฟล์คอีกเหรอ?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 07-02-2014 09:58:39
โฟล์คน่านักอ่ะ
เทคแคร์ดีมากเลย
โอ้ยยย ชอบบบบบบบบย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 07-02-2014 12:05:25
โฟลค์น่ารัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 07-02-2014 13:44:56
โฟล์คลุย ลุย ลุย  :katai2-1: ชอบบบบบบบบ :กอด1:

ติดเรื่องนี้อีกแล้ววววว :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 0
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 07-02-2014 13:50:26
พล็อตไม่ซ้ำใครอย่างที่บอกไว้เลย

โฟลคตอนแรกก็อึนๆมึนๆ ตอน2เน๊ยะมุ้งมิ้งเชียวนะตัวเธอ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: phasau ที่ 07-02-2014 15:18:48
หลงรักโฟล์คด้วยคน เวลาเราอ่านเรื่องที่คุณ kylie แต่ง มันเป็นอะไรที่รู้สึกพิเศษจริงๆ รู้สึกว่าเรื่องมันมีเสน่ห์ ชวนติดตาม อยากอ่านต่อเรื่อยๆ อะไรแบบนั้นอะคะ  สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 07-02-2014 15:34:16
โฟล์คเปคมากเลยอะกรี๊ดดดด
น้ำชาเย็นชาแต่จริงๆก็แอบชอบเค้าล่ะสิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 07-02-2014 21:30:36


ตอนที่ 3 :ไม่บอกเธอ





ผมตื่นอีกทีตอนบ่ายโมงกว่า วันนี้เป็นวันศุกร์ วันที่ผมไม่มีวิชาเรียนอันใด และถือเป็นวันเผางานแห่งชาติสำหรับทุกช่วงชีวิตตั้งแต่ได้ย่างกรายเข้ามาในคณะสถาปัตย์อันเป็นที่รักยิ่ง อากาศในตอนบ่ายก็ยังเย็นอยู่จนไม่ต้องเปิดแอร์ โมเดลเจ้ากรรมนายเวรของผมยังคงนอนแอ้งแม้งอยู่ที่ปลายเท้า เมื่อคืนทำยาวถึงตีสาม รื้อๆแก้ๆ ยาวจนแก้แบบในคอมไปด้วยเฉย ไม่รู้กฤษฎ์จะให้ทำหรือไม่ ไม่ได้ถาม แต่ช่างแม่งเหอะ เพราะผมไม่แคร์

จะว่าไปผมยังไม่ได้อ่านไลน์ที่ค้างคาของกฤษฎ์เลย ผมขยี้ตาเบาๆก่อนหาววอด แล้วเดินไปล้างหน้าแปรงฟัน วันนี้ต้องฟาดฟันกับโมเดลต่อ ส่งจันทร์นี้ อีกสองสามวันที่เหลือจะได้นอนหรือเปล่านี่ยังเป็นคำถามที่คาใจ นี่แค่ปีสาม ถ้าปีห้าทำธีสิต ผมว่าผมต้องขายตัวแลกแรงงานมาช่วยทำแน่

ผมนั่งลงบนปลายเตียง ก่อนหยิบโทรศัพท์ที่แบตเหลือไม่ถึงสี่สิบเปอร์เซ็นต์ขึ้นมาดู มีข้อความในกลุ่มรุ่น กลุ่มเพื่อนสี่คนของผมนิดหน่อย คุยกันว่าวันนี้ใครจะไปทำงานที่ไหนบ้าง แล้วก็ข้อความของกฤษฎ์...

ผมกดเข้าไปดู เลื่อนไปยังบทสนทนาที่เขาส่งมาตั้งแต่คืนก่อน...คืนที่ผมเจอโฟล์คครั้งแรก


Krit : น้ำชา
Krit : อยู่ไหน?


เขาส่งมาเกือบชั่วโมง ก่อนที่ผมจะรู้ว่าเขาส่งมา และหลังจากนั้นก็เป็นขั้นตอนพันธะสัญญาปีศาจของผมกับโฟล์ค...

Namcha : น้ำชาอยู่กับกู
Namcha : กูโฟล์ค นิเทศฯปีสาม แฟนน้ำชา
Namcha : มึงเลิกยุ่งกับแฟนกูได้แล้ว
Krit : ?????
Krit : ผมจะคุยกับน้ำชา นั่นใคร
Krit : ชา


จากนั้นแบตโทรศัพท์ผมก็หมด เป็นข้อความในไลน์จากกฤษฎ์อีกสามสี่ข้อความ ส่งมาเป็นระยะๆ

Krit : น้ำชา ทำไมไม่รับโทรศัพท์ อย่ามาปิดเครื่องหนีนะ
Krit : ชา ตอบหน่อย คุยกันก่อน
Krit : โทรกลับหาฉันหน่อย มีเรื่องจะคุยด้วย


เขาบอกให้ผมโทรไป แต่ไม่เคยมีสายเข้าจากเขา และไม่มีข้อความใดๆส่งเข้ามาเพิ่มเติม และผมก็ไม่ได้โทรไป ซึ่งมันก็อาจจะดีแล้ว เพราะพอมานั่งคิดดีๆ กฤษฎ์ไม่เคยบอกชอบผมเลยสักคำ มีแต่ผมที่พูดเองเออเอง ซึ่งมันดูเป็นเรื่องโง่ๆที่เกิดขึ้นในชีวิต และเจ็บแปลบทุกครั้งที่นึกถึง

ผมปิดหน้าจอมือถือลงก่อนเดินออกไปนอกห้องนอน บนโต๊ะกินข้าวมีโน้ตจากแม่เขียนไว้ว่าตอนบ่ายมีประชุมผู้ปกครองระดับชั้น แม่ผมเป็นกรรมการห้องเรียนของน้ำมนต์ เพื่อที่จะใกล้ชิดกับน้ำมนต์ภายในห้องเรียนมากขึ้น แม่บอกว่าเพราะน้ำมนต์เป็นลูกครึ่ง และโรงเรียนที่ส่งไปเป็นโรงเรียนไทย แม่ไม่อยากให้น้ำมนต์ถูกมองว่าเป็นตัวประหลาด ซึ่งมันก็จริง สมัยที่ผมไปออสเตรเลียใหม่ๆ การสื่อสารไม่ได้มันนรกชัดๆ ตอนแรกๆปรับตัวไม่ได้โดนแกล้งกลับมาทุกวัน แม่เองก็ทุกข์ใจทุกวัน ดังนั้นแม่จึงไม่ยอมให้เกิดกรณีนี้กับน้ำมนต์เด็ดขาด

มีข้าวกล่องอยู่ในตู้เย็น กับอาหารเช้าที่แม่ทำทิ้งไว้ในทัพเพอร์แวร์ ผมเป็นมนุษย์ที่ไม่ชอบกินอาหารค้างคืนหรือต้องมาอุ่นร้อนใหม่ เรียกว่ากินยากพอสมควร ดังนั้นผมจึงตัดสินใจชงโอวัลตินให้ตัวเอง ปกติแล้วก็กินแค่นี้ ยิ่งช่วงไหนงานหนักมากๆ กินวนกันอยู่สามสี่อย่าง กระทิงแดง กาแฟเซเว่นใช้สิทธิ์แลกซื้อ มาม่า และคัพโจ๊ก ยิ่งช่วงใกล้ๆไฟนอล เซเว่นหลังคณะนี่กำไรจากพวกผมอย่างบาน ซื้อกันจนได้แสตมป์แลกโต๊ะได้

RRR RRR...


ผมกดน้ำร้อน ในขณะเดียวกับที่โทรศัพท์ดังขึ้น ผมจึงต้องเดินกลับไปเอา และคนที่โทรมาแม่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลยสักนิด


“ว่าไงมึง"
(มึงจะทักทายให้มันดีกว่านี้ได้ไหม?) ไอ้โฟล์คส่งเสียงกวนตีนมาตามสาย ผมเบ้ปากทันที
“ว่ามา กูเพิ่งตื่น ไม่มีอารมณ์เถียงกับมึงนะ"
(มึงอยู่ไหน?) มันถาม
“คอนโด" ผมกรอกตาไปมา "ทำไม"
(ลงมาข้างล่าง)
“ห๊ะ?”
(ลงมาข้างล่าง กูอยู่หน้าคอนโดมึง เร็ว) มันสั่งซ้ำ ผมได้แต่ยืนอ้าปากค้าง
“อะไรของมึงเนี่ย"
(ลงมา อย่าให้กูต้องบุกขึ้นไปเอง)
“เออๆๆ"

ผมกดตัดสาย คว้าเสื้อคลุมมาสวม ข้างนอกอากาศคงหนาว ไอ้โฟล์คแม่งก็พูดเหมือนตัวเองบุกขึ้นมาได้งั้นแหละสาด ลิฟท์พาผมลงมายังล็อบบี้ของคอนโด ผมกวาดตามองหามันก่อนพบว่ามันยืนเต๊ะอยู่ที่ประตูพอดิบพอดี ผมได้แต่ถอนหายใจก่อนสาวเท้าเข้าไปหา

“มึงมาทำไมเนี่ย?” ผมเหลือบตามองข้าวของที่มันหิ้วมาพะรุงพะรัง
“หาข้าวให้มึงแดก" มันบอก ยื่นถุงตรงหน้าให้ผม เป็นแมคโดนัลด์กับอาหารกล่องร้อนๆควันฉุยอีกสามสี่กล่อง
“แล้วนี่มึงรู้เหรอว่ากูอยู่ห้อง มาแบบนี้แล้วกูไม่อยู่จะทำยังไง" ผมบ่นๆ "แล้วนี่ซื้อมาทำไมเยอะแยะ กูมีกระเพาะเดียวไหมสัด"
“ขี้บ่นจริงๆมึงอ่ะ" มันว่า แล้วหันมายิ้มกวนตีนให้ผม แม่งอยากโบกสกินเฮดไอ้สัด "กูโทรถามไอ้กายว่ามึงอยู่สตูไหม แล้วนี่ซื้อมาเพราะกูจะกินด้วย"
“......” ผมจ้องหน้ามันเงียบๆ
“พากูขึ้นห้องไป จ้องหน้าอยู่ได้" มันว่า "เดี๋ยวกูจูบแม่งหน้าลิฟท์นี่แหละ"
“ไอ้สัด" ผมด่ามัน แต่มันก็ลอยหน้าลอยตาได้อย่างน่าตบต่อไป

ผมพามันมายังห้องของผม คอนโดที่ผมอยู่นั้น แม้จะอยู่กลางเมืองและราคาหลายล้านแต่ก็เกรดหรูน้อยกว่าคอนโดของมัน แถมขนาดห้องของมันก็ใหญ่กว่านิดหน่อย ทั้งๆที่แม่งอยู่คนเดียว ผมอยู่สี่คน แต่อยู่ก็เหมือนไม่อยู่แหละครับ เฉพาะผมนะ

มันเอาของไปวางไว้บนโต๊ะกินข้าว ก่อนสำรวจห่้องผมอย่างถือวิสาสะ ผมเดินไปหยิบจานออกมา มันเขินๆเหมือนกันนะ ที่มีมันมาป้วนเปี้ยนอยู่ในห้องแบบนี้ ผมไม่ค่อยพาใครมานอกจากไอ้สามตัวนั้น แล้วก็ไม่เคยให้ใครเข้ามาในขีวิตหรือพื้นที่ส่วนตัวแบบนี้ และแน่นอนผมไม่ได้อนุญาตให้ไอ้โฟล์คมา เรียกว่ามันหน้าด้านมาหาเองต่างหาก

“ห้องมึงห้องไหน?” มันถาม ผมมองมันก่อนกวนตีน
“ไม่บอก"
“เออ กูหาเองก็ได้ มีอยู่สามห้องแค่นี้" มันว่า และทำท่าจะเปิดประตูห้องนอนของจอห์นกับแม่ ผมรีบห้ามทันที
“เฮ้ย ไอ้สัด นั่นห้องแม่กู" ผมว่า แล้วมันก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ "เออๆ ห้องกูในสุดอ่ะ" ผมยอมใจมันเลย

โฟล์คมันเดินไปเปิดห้องผม มันหยุดที่หน้าประตูก่อนจดๆจ้องๆอยู่สักพัก ห้องผมเล็กนิดเดียว มีที่บนพื้นไว้พอนั่งทำโมเดล โต๊ะไว้วางคอมพ์ทำแบบ กับเตียงไว้ซุกหัวนอนแม่งก็พอแล้วครับ

“นี่เหรอโมเดลที่มึงว่า"
“อืม"
“มันโทรมาบ้างป่ะ" จู่มันก็เปลี่ยนเรื่อง ผมเลิกคิ้ว ตามแม่งไม่ทัน
“ใคร?”
“กิ๊กเก่ามึงอ่ะ" มันถาม ผมเงียบไป ไม่ใช่ว่ากฤษฎ์โทรมาหรอกนะครับ แต่พอนึกขึ้นได้ว่ากฤษฎ์ไม่แม้กระทั่งจะติดต่อผมมาเลย ก็รู้สึกแปลบในใจแปลกๆ
“ไม่ ไม่ได้โทรมา" ผมตอบไปตามความจริง ไอ้โฟล์คปิดประตูห้องผมก่อนเดินกลับมาที่โต๊ะ แล้วนั่งลงตรงข้ามผมที่กำลังยืนเทอาหารออกจากกล่อง
“น้ำชา" จู่ๆมันก็เรียกผม ทำสายตาจริงจัง
“อ...อะไร?”
“ไปอยู่กับกูไหม?” มันถาม ทำเอาผมชะงัก ตกใจ
“ห...ห๊ะ อะไรของมึงเนี่ย?”
“กูบอกให้ไปอยู่ด้วยกัน สิบสี่วันก็แค่สองอาทิตย์เอง" มันว่า ผมหลุบสายตาลง ไม่ใช่ว่าผมรังเกียจมันหรอกนะ แต่มันก็อธิบายไม่ถูกเท่าไหร่ ผมแค่รู้สึกว่ามันเป็นความรู้สึกแปลกๆในใจ และผม...ก็ไม่ได้ชอบมันด้วย
“โฟล์ค" ผมเรียกชื่อมันกลับหลังจากถอนหายใจออกมาเบาๆ
“อะไร?”
“มึงคงไม่ได้จริงจังกับกูหรอกนะ" ผมถามมันตรงๆ บอกตรงๆว่าผมไม่พร้อม ไอ้ที่ว่าเราคบกันเป็นแฟนได้เนี่ย ก็เหนือความคาดหมายไปมากมหาศาลแล้ว

แต่มันก็ไม่ได้ตอบผมทันที แต่กลับจ้องตาผมนิ่ง...

“จะจริงจังหรือไม่จริงจังมึงไม่ต้องสนใจหรอก"

“กูแค่อยากช่วยงานมึง ห้องกูก็ใกล้มอกว่าด้วย"

“มึงอึดอัดเหรอวะ"

ผมมองหน้ามันนิ่งๆ โฟล์คจ้องหน้าผมไม่ลดละ แววตามันจริงจังจนน่ากลัว และกดดันเฝ้ารอคำตอบอยู่แบบนั้น...

“กูไม่ได้อึดอัด" ผมตอบไปในที่สุด "แต่กูเคยบอกมึงไปแต่แรกแล้วว่ากูยังไม่อยากยุ่งอะไรกับใคร ซึ่งมึงก็ดูจะไม่ฟัง"

“กูแค่อยากให้เข้าใจว่าทุกอย่างมันเร็วไป ในแง่ความรู้สึกด้วย ที่จู่ๆเราจะใช้ชีวิตด้วยกันยี่สิบสี่ชั่วโมง กูว่ากูไม่พร้อมขนาดนั้นนะโฟล์ค"

ผมไม่ชอบการผูกมัด แน่นอนกฤษฎ์ก็ไม่เคยผูกมัดผม เพียงแต่ผมเอาตัวไปผูกเขาไว้เพราะผมชอบเขา...ชอบเขาจริงๆ ในขณะที่สำหรับโฟล์ค เรื่องของเราเพิ่งเริ่ม แถมยังเป็นแค่เกมส์สิบสี่วันงี่เง่า คบแก้เหงา คบเพื่อเซ็กส์ การไปอยู่ด้วยกันมันดูเป็นเรื่องที่จริงจังเกินไป ไม่สิ...จริงๆโฟล์คอาจจะไม่ได้จริงจัง แต่พูดจริงๆเถอะ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะถ้าเป็นคนอื่น...ผมคงตอบตกลงไปแล้ว แต่เพราะเป็นโฟล์ค

บางทีผมอาจจะกลัวที่จะแพ้มัน ตกหลุมพรางมันก่อน...



ผมนิ่ง มันก็นิ่ง ดูมันไม่เซ้าซี้อะไรต่อ แต่มันก็ไม่พูดอะไรอีกเช่นกัน...

ผมจ้องหน้ามันนิดหน่อย มันยังกินข้าวเงียบๆไม่พูดไม่จา ผมได้แต่ถอนหายใจ


“แต่ถ้าให้กูไปค้างกับมึงบางคืน หรือมึงจะมาหากูที่คณะ มานั่งเล่นที่สตูบ้าง กูก็ไม่ขัดหรอกนะโฟล์ค" ผมว่าออกไปในที่สุด ไอ้โฟล์คก็ยอมที่จะเงยหน้ามามองหน้าผม
“มากองกูด้วย" มันเสริมอย่างเอาแต่ใจ
“เออๆ ถ้ากูมีเวลา"
“งั้นวันนี้มึงไปทำงานต่อที่ห้องกู วันนี้กูไม่ได้ออกกอง" สรุปแล้วมึงก็จะเผด็จการกับกูให้ได้ใช้ไหม มึงถึงจะมีความสุขและพอใจน่ะ
“......”
“หรือจะไปสตู" มันถาม ผมกรอกตาไปมานิดหน่อย จริงๆแล้วผมก็นิยมทำงานในสตูนะ แต่ถ้าต้องไปนั่งทำงานในสตูโดยมีไอ้โฟล์คนั่งเฝ้า และมีสายตาเพื่อนๆตั้งคำถามตลอดเวลา แม่งก็ไม่ค่อยจะเวิร์คเท่าไหร่ และวันนี้ผมก็ว่าจะทำเพิ่มอีกนิดหน่อย ส่วนเสาร์อาทิตย์ไปขลุกตัวที่สตูให้ตายไปข้างเลยน่าจะดีกว่า

“ไปห้องมึงก็ได้ แดกข้าวให้เสร็จก่อน เดี๋ยวกูค่อยเก็บของ" ผมสรุปในที่สุด มันดูจะไม่ดื้อดึงกับผมและยอมที่จะกินข้าวเงียบๆไม่สร้างสงครามเย็นอีกต่อไป
 







ผมเก็บเสื้อผ้าสองสามชุด แล้วก็ชุดนักศึกษาอีกหนึ่ง เผื่อวันอาทิตย์ไม่มีเวลากลับบ้าน หลังจากล้างชามเสร็จ ไอ้โฟล์คก็หอบโมเดลผมไปวางหาที่วางบนรถของมัน วันนี้มันเอารถอีกคันมา เป็นโฟล์คสวาเก้น รุ่นนิว บีทเทิล สีฟ้าสดใสสด พอผมถามมัน มันก็บอกว่าพ่อทิ้งรถไว้ที่คอนโดให้ใช้สองคันสลับกัน เอาเถอะครับ บ้านแม่งรวย

มันเอากระเป๋าผมยัดไว้เบาะหลังก่อนขึ้นมาประจำที่คนขับ วันศุกร์เย็นๆใจกลางเมืองบ้านผมอย่างอโศก รถแม่งโคตรติดเลยครับ เพื่อไปยังใจกลางเมืองอีกแห่ง คือคอนโดโฟล์คที่สาธรแล้ว ติดตั้งแต่เลี้ยวออกจากคอนโดเลยทีเดียว ผมนั่งตากแอร์ฟังเพลงที่โฟล์คเปิดกรอกหูไป นั่งมองนอกรถไป โฟล์คมันฟังเพลงแปลกครับ พวกวงอินดี้ต่างประเทศแบบที่ไอ้เป๊กก็ชื่นชอบเหลือเกิน ซึ่งเพลงแม่งก็แปลกพอๆกับมันนั่นแหละ ไอ้โฟล์คแม่งผีเข้าผีออก บางครั้งก็กวนตีนอารมณ์ดีจนน่าตบเกรียนแตก บางครั้งก็ดุเสียจนผมใจเสีย บางบางทีก็ตามใจผมมากไปจนผมแทบใจแตก

“ชา...” มันเรียกผมทำเอาผมสะดุ้ง
“อะไร"

ผมเพิ่งรู้ตัวว่าเวลาอยู่กับมัน การเรียกชื่ออีกคน ตามด้วยคำถามกลับว่า 'อะไร' แม่งจะกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีคำไหนดีไปกว่าคำนี้ได้อีก

“วันจันทร์มึงพรีเซนต์งานใช่ไหม?” มันถาม ผมพยักหน้า "บ่ายว่างป่ะ?”
“เออ"
“ไปดูหนังกัน" มันว่า ผมส่ายหัวพรืดทันที
“วันอื่นได้มะมึง กูพรีเซนต์งานเสร็จแบตกูก็หมดแล้ว รับรองมึงได้เจอกูอีกทีสองวันถัดมาแน่เพราะกูหลับเป็นตายข้ามวันข้ามคืน" ผมว่า เป็นแบบนี้ทุกคนแหละครับ หน้าเน้อนี่อย่างโทรม โทรมเหี้ยๆด้วยซ้ำ แดกแต่กาแฟจนตัวเหลือง นี่ผมว่าไม่ได้นอนอย่างน้อยสองคืนติดคือชัวร์ เพราะโปรเจ็กต์นี้ตัดคะแนนก่อนมิดเทอม ย้อนส่งก็ไม่ได้ วิชาออกแบบไม่มีสอบมิดเทอมครับ ดังนั้นไอ้งานที่อยู่เบาะหลังคือคะแนนมิดเทอมทั้งหมดของพวกผม
“ไม่อนุญาต" มันว่า ผมแยกเขี้ยวทันที
“เอ้า ไอ้สัด จะไม่ให้กูนอนหรือไง"
“ไปนอนที่กองกูไป วันจันทร์ดูหนังตอนบ่ายเสร็จกูมีออกกองต่อตอนดึกพอดีเลย ถ่ายที่บ้านเพื่อนกู" มันว่าด้วยท่าทางสบายๆ แต่กูไม่สบายไปกับมึงหรอกครับไอ้สัดโฟล์ค
“ไอ้โฟล์ค มึงประสาทกลับหรือไง ให้กูไปนอนบ้านใครก็ไม่รู้นี่นะ" ไอ้ห่า
“ไม่ใช่ใครก็ไม่รู้ ก็บอกว่าเพื่อนกูไง เพื่อนกูชื่อเต" มันทำเสียงรำคาญ หน็อย มึงชักจะเหิมเกริม
“ให้กูนอนเถอะ นอนห้องมึงก็ได้เอ้า กูยอม"
“แต่กูไม่อยู่ห้อง"
“แล้วจะให้กูติดสอยมึงไปเป็นภาระกองมึงทำไมวะโฟล์ค" ผมกอดอกถามมันอย่างอ่อนใจ
“ไม่มีเหตุผล"
“ไอ้สัด"

เราเลิกเถียงประเด็นงี่เง่านี้เมื่อไอ้โฟล์คเลี้ยวเข้าคอนโดมันหลังจากผจญรถติดมาเกือบชั่วโมง มันเลื่อนรถเข้าไปจอดที่จอดยกรถก่อนแตะบัตรเพื่อให้ยกรถขึ้นไปยังห้องของมัน ผมนั่งนิ่งมองนวัตกรรมใหม่นี้อย่างตื่นเต้นอีกครั้ง แต่ก็เก็บอาการไม่ให้มันรู้ว่าตื่นเต้นเท่าไหร่ เดี๋ยวแม่งจะหาว่ากูเป็นคนป่า

เมื่อรถจอดสนิทข้างๆบีเอ็มสปอร์ตของมัน มันก็หิ้วกระเป๋าเป้ของผมให้ ปล่อยให้ผมอุ้มน้องโมลูกรักตามมันเข้าไปในส่วนอาคารห้องพัก ห้องมันอยู่ด้านในสุด เป็นห้องพักที่ใหญ่ที่สุดในชั้น มันไม่แตะบัตร แต่เสือกเคาะประตูสองสามที ผมขมวดคิ้วทันที

“มีคนอยู่เหรอ?” มันเห็นผมทำหน้าตื่นๆเลยกระตุกยิ้มออกมา
“เออ ไม่ใช่กิ๊กหรอก มึงสบายใจได้"
“กูไม่ได้บอกว่ากิ๊ก" ผมเหวี่ยงมันไปที
“เพื่อนกูมาเช็คฟุตกันน่ะ" มันว่า ระหว่างที่ปล่อยให้ผมงงว่าฟุตที่แม่งว่าคืออะไร แปปเดียวประตูก็เปิดออกโดยคนจากข้างใน ไอ้โฟล์คดันประตูเข้าไป คนที่ยืนอยู่ด้านหลังประตูอีกฝั่งคือผู้ชายตัวสูงในชุดเสื้อเชิ้ตบ็อกเซอร์ ตัดรองทรง กันจอนอย่างดี เจาะหูทั้งสองข้าง ยอมผมสีน้ำตาลเข้มเซ็ตเป็นทรง ใบหน้าหน้าหล่อแต่ดูกวนตีน
“มากันหมดป่ะวะ" ไอ้โฟล์คหันไปถามเพื่อนมัน ไอ้คนโดนถามก็พยักหน้า
“ไม่ว่ะ มีแค่กู ไอ้นิน แล้วก็ไอ แต่เดี๋ยวจะเช็คเสร็จแล้ว" มันบอก "ไออยากกินเอ็มเค มึงไปด้วยกันป่ะ" โฟล์คหันมามองหน้าผมหลังโดนเพื่อนชวน
“ไม่ว่ะ น้ำชาต้องทำโมเดล" มันตอบ เพื่อนมันหันมามองหน้าผมนิดหน่อยก่อนยิ้มทัก
“อ๋อ เออกูชื่อเต เป็นเพื่อนโฟล์คกับกายสมัยมัธยม น้ำชาใช่ไหม?” เตถามผม ผมพยักหน้า
“อือ น้ำชา"
“เออเข้ามาก่อน ไอ้แยมแม่งกลับบ้านไปตายแล้วสัด แม่งบอกจะช่วยกูดิบดี" เตบ่นๆ ก่อนเดินนำเข้าไปด้านใน
“เออปล่อยมันนอนไปเหอะ เมื่อคืนปิดกองกูไปแล้วแม่งยังไปเป็นแบบถ่ายงานวิชาแฟชั่นโฟโต้ให้ไอ้อุ๋ยถึงตีสี่" โฟล์คบอกเพื่อนมัน
“ไอ้อุ๋ยมันยังตามจีบไอ้แยมมันอยู่เหรอวะ” เตถามยิ้มๆ "ไอ้สัดนี่แม่งไม่เข็ดจริง"
“จีบอยู่ครับเพื่อน เมื่อคืนกูก็ไปช่วยแม่งจัดไฟ ตีสี่แม่งยังชวนกูกับแยมไปหาไรแดกต่อ กูบอกว่ามีเรียนเช้าแล้วลากเชี่ยแยมกลับมานี่แหละ"
“ฮ่าๆๆ แสรด" คนชื่อเตหัวเราะพร้อมเดินไปหยิบพิซซ่าบนโต๊ะกลางห้องขึ้นมากิน  “ชาขึ้นไปข้างบนด้วยกันไหม?” ผมมองขึ้นไปยังชั้นสองที่มันบอกว่าเป็นห้องทำงานของมัน และมีเสียงโหวกเหวกลอดลงมา ผมชั่งใจอยู่สักพักแต่ก็พยักหน้าตกลงไป เพราะว่าเพื่อนแม่งอยู่ข้างบนหมด อย่างน้อยควรไปทำความรู้จักสักหน่อย

ผมเดินตามมันขึ้นไปด้านบน คนชื่อเตกำลังแกล้งเพื่อนตัวเล็กคนหนึ่งโดยการกดหัวลงไม่ให้เงยหน้าขึ้น อีกคนกำลังนั่งหน้าจอไอแมคขนาดใหญ่บนโต๊ะทำงาน ซึ่งกำลังฉายภาพวิวทิวทัศน์ในย่านเยาวราชอยู่

“ฟุตเสียไหมวะนิน?” ไอ้โฟล์คมันถาม คนที่นั่งอยู่หันมามองก่อนพยักหน้า
“เสียว่ะ แม่งสั่นเหี้ยๆ แถมแสงแม่งโคตรน็อยซ์เลย ขนาดนี้กูก็ปรับให้ไม่ได้หว่ะ ยากเกิน" นินหันมาบอก "อันนี้ใครถ่ายวะ?”
“มึงเหรอวะเต?” โฟล์คหันมาถามคนที่กำลังยืนเล่นอยู่ด้านหลัง เตส่ายหัวหึ
“กูให้ไอ้น้องไก่มันคุมกล้องให้ว่ะ"
“ไอ้สัด มึงก็รู้ผลงานมัน แม่งดีแต่ปากพูด คราวก่อนมาทำเสียงให้กองกู แม่งเจ๊ง ต้องใช้เสียงหัวกล้องแทน" คนชื่อนินทำท่าจะหัวเสีย
“เออกูรู้ แต่แม่งอยากทำมากกูก็เลยลองให้แม่งทำ เพราะแม่งบอกทำได้" เตบอก "เอาไงดีวะ"
“ถ่ายใหม่เหอะ" นินว่า
“เออ กูก็ว่างั้นตั้งแต่คราวแรกที่ดูแล้ว" โฟล์คบอก มันเดินเข้าไปเลื่อนๆภาพดู "หน้่าเชี่ยแยมแม่งตลกว่ะซีนนี้ ฮ่าๆ"
“เออว่ะจริง เหี้ยนี่คือแม่งถ่ายมุมอย่างเหี้ย" นินว่า "แล้วมึงก็ไม่ได้บอกมันนะ"
“ฉากนี้กูว่าจะตัดทิ้งตอนแรกว่ะ แต่ฟุตนี่กูไม่รู้จริงๆ กูฝากไอ้เตถ่าย แม่งเสือกให้ไอ้ไก่ถ่ายเฉย"
“เอ้า กูขอโทษครับ เดี๋ยวกูไปถ่ายใหม่ให้เพื่อน"
“เตเดี๋ยวไปพร้อมกันพรุ่งนี้ก็ได้มึง ยังไงก็คงต้องยกกองใหญ่ไป แม่งต้องเก็บเสียงด้วย"
“พรุ่งนี้กูว่างเย็นๆว่ะ"
“ไปค่ำๆแหละ เลนส์อยู่กับมึงใช่ป่ะ"
“เดี๋ยวกูเอาไปให้" เตพยักหน้า
“ไอ ยังไงลองถามพิ้งค์ให้เลยได้ไหมว่าพรุ่งนี้มาถ่ายให้ได้ไหม?” โฟล์คหันไปถามคนตัวเล็กสุดที่ยังคงปล้ำสู้กับเตอยู่ข้างโต๊ะ คนชื่อไอเงยหน้าขึ้นมาทั้งหัวยุ่งๆก่อนพยักหน้า
“ได้ๆโฟล์ค งั้นเราไปด้วยดิ"
“เอาสิ ไอมาช่วยเรื่องคิวกะรีพอร์ตได้เยอะเลย มึงอ่ะ นิน ไหวป่ะ"
“กูไงก็ได้" คนชื่อนินบอก "ว่าแต่ไอ้แยมเหอะ แม่งจะมาเล่นให้มึงได้เปล่า"
“ต้องได้ดิ เดี๋ยวกูไปลากแม่งออกมา" โฟล์คมันว่า แต่คนชื่อนินกลับเหลือบตามองมาที่ผม
“แล้วแฟนมึ...น้ำชาอ่ะ" นินถาม ไอ้โฟล์คนิ่งคิดไปสักพักก่อนที่เตจะพูดขัดขึ้น
“เดี๋ยวกูไปรับมันให้เองก็ได้ ไม่งั้นก็ใช้ไอ้ภัทรไป" 
“เออดีเลยมึง เออชา นี่เพื่อนกู" ไอ้โฟล์คเหมือนจะรู้ตัว เลยแนะนำเพื่อนมันสักที หลังจากที่แม่งยืนคุยให้ผมดูตั้งนาน  "มึง นี่น้ำชา แฟนกู อยู่'ถาปัตย์" โฟล์คบอก ดูท่าไอกับเตก็จะหยุดแกล้งกันหันมาสนใจทันที ผมไม่รู้จำทำไงได้แต่ยิ้มๆให้ไอที่ยิ้มแฉ่งมาให้

“ชา...นี่เต น่าจะรู้จักแล้ว ส่วนนั่นนิน สองคนนี้เรียนฟิล์มเหมือนกู" มันว่า ผมไล่สายตามองเตกับอีกสองคนที่นั่งอยู่ตรงคอม คนชื่อนินเป็นผู้ชายหน้าตาดี คือจริงๆเพื่อนโฟล์คแม่งหน้าตาดีทุกคนนั่นแหละ แต่นินไม่ได้หล่อมาก ผอมๆสูงๆ แต่ดูมีเสน่ห์ มันสักไว้ที่ช่วงท่อนแขนซ้ายส่วนบนเป็นลายมังกร ย้อมผมสีเทาเซ็ตเป็นทรง
“ส่วนนี่ไอ" มันบอก ไอเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารัก ตัดผมบ๊อบรากไทร หน้ากลมๆ แก้มป่อง แน่นอนว่าถ้าหลุดเข้ามาอยู่ในคณะผมโดนขย้ำตายห่าแน่ "คณะเดียวกัน  แต่เรียนภาคโฆษณา"
“หวัดดี" ไอทัก ผมเลยยิ้มให้นิดหน่อย
“มีแยมกับไอ้ภัทรด้วยที่อยู่กลุ่มเดียวกัน ภัทรเรียนฟิล์ม แยมเรียนภาควารสารฯ เป็นพระเอกหนังกูเอง" มันว่า ไอ้นินเลยยิ้ม
“ไอ้สัด มึงพูดว่าหนังมึงแม่งเหมือนหนังโป๊"
“จริงๆแยมเป็นเมียเก่าไอ้โฟล์คน่ะ ฮ่าๆๆๆ" เตสำทับ แล้วพวกมันก็หัวเราะกันเอง
“เหี้ยแล้วพวกมึง"
“อ้าว ไม่ใช่เหรอ กูเห็นเขาจับคู่มึงกับแยมกันทั้งคณะ" เตยังไม่หยุด แล้วมันก็โยกตัวหลบฝ่ามือไอ้โฟล์คได้ทันท่วงที
“มึงพอ" ไอ้โฟล์คว่าเสียงเข้ม "เดี๋ยวชาเข้าใจผิด" มันว่า จบคำเพื่อนๆมันก็โห่ทันที ผมได้แต่ทำหน้าไม่ถูก รู้สึกหน้าเห่อร้อนขึ้นมา

ผมเฉไฉทำเป็นไม่รู้เรื่อง ก่อนที่ไอจะพูดขึ้นหลังจากหลบไปคุยโทรศัพท์มาสักพัก


“พิ้งค์โอเคนะพรุ่งนี้ นัดไว้ห้าโมงครึ่งที่คณะ"
“ขอบคุณนะไอ" โฟล์คหันไปขอบคุณเพื่อนมัน
“ไม่เป็นไร ว่าแต่เราหิวแล้วอ่ะ ไปหาไรกินกันเหอะ" ไอว่า ทุกคนเลยเริ่มขยับตัวเพื่อไปหาอะไรกินตามที่บอก "โฟล์คไปด้วยกันป่าว" ไอถาม โฟล์คเหลือบมองหน้าผมอีกครั้ง ก่อนส่ายหัว
“ชาต้องทำโมเดลน่ะไอ" มันบอกเพื่อนมัน ไอทำหน้ามุ่ยทันที
“โฟล์คก็ชวนชาไปด้วยกันแล้วค่อยกลับมาทำสิ นานๆจะได้ออกไปกินข้าวกัน ไปด้วยกันนะชา" ไอหันมาทำหน้าตาอ้อนวอนกับผม "นะชา นะ"
โอโห อันที่จริงผมก็ไม่ค่อยชอบการสุงสิงกับคนที่ไม่รู้จักหรือเพิ่งรู้จักหรอกนะครับ และก็แทบจะยอมแพ้กับลูกอ้อนของไอด้วย แต่ตอนนี้โมเดลกูมานำครับ
“เราต้องทำโมเดลจริงๆน่ะ" ผมว่าไปงั้น
“โฟล์ค บอกให้ชาไปด้วยกันสิ" หันไปเล่นงานคนข้างผมอีก โฟล์คหน้าเจื่อนสุด
“เราต้องอยู่เป็นเพื่อนน้ำชาน่ะไอ"
“จริงเหรอเนี่ย!” ไอทำปากยื่นปากยาวชนิดที่ว่าน่ารักน่าเอ็นดู เพราะถ้าผมทำคงได้แดกตีนน่ะครับ "งั้นพรุ่งนี้ชาต้องมาด้วยกันนะ"
“ห...หา" ผมตาตั้ง
“มาออกกองโฟล์คไง ไปกินข้าวที่เยาวราชกัน"
“เอ่อ...”
“โอเคไอ พรุ่งนี้เจอกัน" ไอ้โฟล์คสรุปรวบรัด ในขณะที่ผมจะปฏิเสธแต่ก็ไม่มีโอกาสได้ทำ เพราะไอยิ้มแป้นอย่างยินดีอยู่ตรงหน้า ผมได้แต่ถอนหายใจ

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 07-02-2014 21:32:45
สุดท้ายบรรดาเพื่อนๆของมันก็ยกพลออกจากห้องไป เมื่อเสียงประตูปิดลง โฟล์คก็หันมาประจันหน้ากับผม มันมองหน้าผมแล้วยักคิ้วกวนตีน นั่นทำให้ผมต้องกอดอกแล้วมองมันอย่างประสาทเสีย

“เป็นเหี้ยไร" ผมถาม มันแกล้งเลิกคิ้วกวน
“มองหน้ามึงเล่น"
“พ่อมึง" ผมด่า อยากจะหยิบอะไรสักอย่างปาใส่หัวมันแต่ก็ยังไม่ทันได้ทำ เพราะมันเอื้อมมือมาคว้ามือผมเอาไว้ได้ทัน พร้อมกับลากผมไปกลางห้อง "อะไรอีกเนี่ย ไอ้สัด"
“ทำโมเดลไง" มันว่า นั่นทำให้ผมเงียบสนิท เออ ต้องทำโมเดลนี่หว่า พูดถึงแล้วก็อยากจะร้องไห้

มันพาผมไปนั่งบนพื้นพรมหน้าทีวี ก่อนไปอุ้มโมเดลกับอุปกรณ์มาวางกองไว้ตรงหน้า ผมบอกว่าขอตัวแปปหนึ่ง ก่อนที่จะเดินหายไปทางห้องที่อยู่ติดกับห้องน้ำ สักพักมันก็กลับมาจริงๆพร้อมกับอยู่ในชุดบ็อกเซอร์ เสื้อยืดเนื้อนุ่มเรียบร้อยแล้ว

มันทรุดตัวตรงหน้าผมที่กำลังหมุนสำรวจโมเดลอยู่ เมื่อวานก็รื้อซะเกือบจะเละ ฮ่าๆๆ ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกครับ แต่ก็นั่นแหละ วันนี้ต้องเอาไอ้กระจกสะท้อนเงาออกด้วย เพราะผมจะไม่ใช้ส่วนนี้แล้ว


“ให้ทำอะไรบ้าง?” มันถาม จ้องหน้าผมไม่ลดละ
“เลิกมองหน้ากูสักที" ผมว่า มันยกยิ้มกวนตีน ผมปาเศษกระดาษใส่มัน แต่มันก็ยังยิ้มไม่หยุด
“มองหน้าเมียตัวเองมันผิดตรงไหนเนี่ย" มันว่า ทำเอาผมแทบลมจับ
“ไอ้เหี้ยโฟล์ค!” ผมอ้าปากด่าทันที "เมื่อไหร่มึงจะพูดจาน่ากระแทกตีนใส่งี้วะ กูจะประสาทแดกตายห่า"
“ก็กูชอบหน้ามึงนี่ ไม่งั้นก็ไม่จีบมึงหรอก" มันบอก แล้วก็ไม่เลิกจ้องหน้าผมสักที ดวงตามันพราวระยับจนน่ากลัวใจตัวเอง เป็นผมที่ต้องหลบสายตาไป
“มึงหยุดเลย เอานี่ไปตัด" ผมโยนกระดาษชานอ้อยกับกระดานรองและคัทเตอร์ไปให้มัน "กูร่างไว้แล้ว ทำได้ใช่ไหม?”
“ระดับนี้ว่ะ" มันอวด "กูเป็นแรงงานฉากนะครับ ฉากงานคณะไม่เคยรอดมือกูว่ะ กูตัดไม้มือเปล่ายังทำได้ อะไรกับแค่ชานอ้อย"
“อวดเข้าไป" ผมร้องเหอะแล้วปล่อยมันทำไป ส่วนผมก็หยิบกาวหลอดแดงออกมาประกอบงานต่อ

ผมเหลือบมองมันเป็นพักๆ สงสัยจะไม่ได้อวด เพราะแม่งตัดได้จริงๆ พวกชานอ้อยนี่ ถ้าไม่รู้เทคนิคคือปราบเซียนนะครับ ผมใช้คัตเตอร์อัลฟ่า คมมาก เฉือนเนื้อขาดเลยทีเดียว แต่วิธีตัดก็ต้องมีเทคนิคด้วย ซึ่งไอ้โฟล์คแม่งทำได้

“ระวังมือด้วย" ผมว่า แล้วทำท่าจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมันกระซิบ
“เป็นห่วงเหรอ"
“พ่อมึง" ผมด่า มันหัวเราะ "จีบกูอยู่ได้ เป็นเหี้ยไร"
“เปล่า" มันปฏิเสธ "ก็แค่ชอบ กูบอกไปแล้วไงว่ากูชอบมึง มึงจะถามอะไรนักหนา" มันย้อน ทำเอาผมต้องปิดปากฉับ แล้วใช้สายตาคาดโทษมันแทน

โดยปกติแล้วเวลาทำงาน ผมมักจะมีสมาธิจนแทบไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลยด้วยซ้ำ ผมเลยชอบทำงานคนเดียว หรือแม้กระทั่งการทำงานในสตูดิโอเองก็โอเคเหมือนกัน เพราะพอเข้าสตูไปแล้ว แม้จะมีเด็กทุกภาคมาสุมหัวกัน แต่ก็เข้าใจได้ว่าทุกคนมีจุดประสงค์เดียวกันที่มาคืองานลนก้น ดังนั้นทุกคนจึงตั้งหน้าตั้งตาปั่นงาน แม้ว่าจะมีเสียงพูดคุยกันในช่วงแรกก็จริง แต่พอทุกคนเข้าทรงเรียบร้อยแล้ว ห้องแม่งเงียบอย่างกะป่าช้า มีครั้งหนึ่งผมไปตอนเกือบเที่ยงคืน แม่งนึกว่าผีดิบบุก เงียบเหี้ยๆ

ผมเงยหน้าขึ้นมาจากโมเดลอีกทีตอนเกือบสามทุ่ม หลังจากทำมาตั้งแต่ยังไม่หกโมงดี เมื่อยหลังเหี้ยๆ ผมยกแขนขึ้นบิดตัว แล้วก็ชะงักเมื่อเห็นสายตาจากคนตรงข้ามมองมา เราแทบไม่ได้คุยกันเป็นประโยคเลยระหว่างทำงานตลอดสี่ชั่วโมง


“พักไหม?” มันถาม เก็บปลายมีดลง ผมพยักหน้านิดหน่อย งานเดินเร็วกว่าที่คิดเยอะมาก มันตัดกระดาษสวยกว่าผมด้วยซ้ำมั้งเนี่ย

กฤตฎ์ไม่เคยช่วยงานผมแบบนี้หรอกครับ เพราะเขาเป็นอาจารย์ เพราะงั้นช่วงเวลาในชีวิตที่มีกฤตฎ์ งานก็ต้องทำ กฤตฎ์ก็ต้องวิ่งตาม ชีวิตผมค่อนข้างไร้แก่นเหมือนกันช่วงนั้น การมีโฟล์คก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีในชีวิตเผางานอย่างหนึ่ง

“หิวข้าวไหมมึง?” มันถาม ผมหันไปมองฟ้าด้านนอกก่อนพยักหน้า
“นิดหน่อย มึงอ่ะ"
“หิว"
“เดี๋ยวกูเลี้ยงข้าว ไปกินกัน กินไรอ่ะ" ผมถาม มันนิ่งคิดไปสักพัก
“เดี๋ยวพาไปกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดริมถนน" มันว่า "เยื้องๆคอนโดนี่เอง แล้วรีบกลับมาทำงาน" มันบอก ก่อนลุกไปหยิบคีย์การ์ด โทรศัพท์ และกระเป๋าตังค์ พวกผมไปกันด้วยชุดง่ายๆแบบนี้แหละครับ เราเดินออกจากคอนโดไปด้วยกันเงียบๆแล้วข้ามสะพานลอยไป รถไม่ค่อยติดแล้ว อากาศก็เริ่มเย็นลงอีกครั้ง หน้าหนาวเป็นฤดูที่ผมชอบนะครับ แม้ว่ามันจะมีบรรยากาศเศร้าๆในบางครั้งก็ตามที

เราสั่งกันคนละชาม แล้วก็นั่งกินกันไปเงียบๆ ผมคิดงานอยู่ ส่วนมันก็คุยงานกับเพื่อนทางโทรศัพท์เราเลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่นัก แต่มันก็คงเป็นมนุษย์ที่ติดดินพอดู เพราะมันดูคุ้นเคยกับลุงเจ้าของร้านมาก แถมยังมีการแวะซื้อนมสดกับขนมปังสังขยาจากรถเข็นติดๆกันเป็นเสบียงรอบดึกอีกต่างหาก

ผมอาสาจะจ่ายก็จริง แต่สุดท้ายมันก็จ่ายตัดหน้าไปก่อน ซึ่งผมก็ขี้เกียจจะโต้เถียงไปกับมัน ระหว่างที่รอมันจ่ายเงินค่านมสด ผมก็ยืนเตร็ดเตร่รอมันแถวริมฟุตบาท สักพักมันก็หันมาเรียกผม

“ชา...”
“หืม?”
“ไปกันมึง หนาวแล้ว" มันว่า ก่อนพยักหน้าให้ผมเดินไปหามัน ซึ่งผมก็ทำตามแต่โดยดี มันออกเดินนำไปสามก้าว ก่อนที่ผมจะสาวเท้าตามมันไปทัน

พอผมประชิดตัวมัน มันก็เอื้อมมือมาจับมือผมเอาไว้โดยไม่ทันตั้งตัว ทำเอาเลือดในร่างกายผมสูบฉีดไปทั่วร่าง จริงๆผมจะประท้วงมันโดยการโวยวายก็ได้นะ แต่สุดท้ายผมก็ยอมให้มันจูงมือกลับคอนโดไปจนได้

เมื่อกลับมาถึงห้องของมัน มันก็ไล่ผมไปอาบน้ำเพราะอากาศเริ่มเย็นมากขึ้นแล้ว ผมอยากจะอิดออดแต่ก็ไม่อยากจะต่อปากกับมันเพิ่มเติมก็เลยยอมทำตามที่มันสั่ง ห้องน้ำมันก็เหมือนห้องน้ำคอนโดทั่วไป เพียงแต่มีสองห้อง ที่ใช้สำหรับอาบน้ำห้องหนึ่งอยู่ติดกับห้องนอน (ซึ่งมันทุบผนังทิ้งไปแล้ว จริงๆพวกคอนโดเขาไม่ให้แก้ไขแบบแปลนห้องนะ แต่ไอ้โฟล์คแม่งคงเส้นใหญ่พอที่จะทำ) กับอีกห้องที่เป็นห้องน้ำเฉยๆ

ผมออกมาจากห้องน้ำในเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นสวมสบาย ไม่เห็นโฟล์คนั่งอยู่ตรงชั้นล่างจึงแปลกใจ แต่เมื่อได้ยินเสียงจากชั้นบนจึงพออนุมานได้ว่ามันคงไปจัดการงานด้านบน ผมค่อยๆขึ้นไปยังชั้นสองของห้องมัน และพบว่ามันนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ไอแม็คของมัน

“เสร็จแล้วเหรอ?” มันคงได้ยินเสียงฝีเท้าผม มันเลยหันมาถาม ผมพยักหน้ารับเบาๆ
“อืม มึงทำงานเหรอ?”
“ไอ้นินโทรมาบอกให้เช็คภาพทั้งหมดเลยว่าจะแก้อะไรเพิ่มเติมไหม พรุ่งนี้จะได้ถ่ายใหม่ทีเดียว" มันว่า ดวงตาจ้องไปยังหน้าจอก่อนยิ้มให้กับภาพบนนั้น
“อ้อ"
“มานี่หน่อยดิ" จู่ๆมันก็กดหยุดภาพที่กำลังเล่นอยู่ แล้วหันมาเรียกผม ผมเลิกคิ้ว แต่ก็ยอมเดินเข้าไปใกล้มัน ซึ่งดูจะเป็นความคิดที่ผิดเหี้ยๆครับ เพราะมันใช้กำลังดึงผมให้ลงไปนั่งบนตักมันทันทีที่ประชิดตัว
“เฮ้ย"
“นั่งตักหน่อย"
“ไอ้สัด มึงติดสัดเหรอเนี่ย เป็นเหี้ยไร" ผมถามมันพลางพลักหัวมันที่ซุกๆที่ซอกคอผมออก "ขาดความอบอุ่นเหรอ"
“อือออ" มันครางรับยาวๆจนน่าตบ
“ปล่อยกู จะไปทำงานต่อแล้ว"
“ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวไปช่วย เชคงานแปปดิ" มันอ้อน ผมรู้สึกหมดปัญญาเลยจำใจยอมนั่งบนตักมันไปเงียบๆ ไม่รู้จะอายอายอะไรอีก ได้กันก็ได้มาแล้ว...

มันรัดเอวผมด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างเลื่อนเม้าส์ไปบนหน้าจอ มันแนบหน้ากับช่วงอกผมนิ่งๆ ใช้ดวงตามองภาพตรงหน้า...

“งานอะไร"
“ฟุตเทจอ่ะ"
“คือ?” ผมถาม
“มันก็คือภาพถ่ายลองเทค พวกภาพบรรยากาศสำหรับใช้ตัดต่องานอะไรแบบนี้" มันว่า
“อ๋อ"
“นี่งานประกวด...นี่...” มันเลื่อนคลิกไปที่ไฟล์หนึ่ง สักพักภาพบนหน้าจอก็เคลื่อนไหว เป็นหน้าของไอโผล่หราอยู่บนจอ แลบลิ้นอย่างร่าเริงสดใส มีเสียงคนถ่ายดังแทรกเป็นระยะๆ


'ไอ ออกไป เร็ววววว จะถ่ายแล้ว'
'แบร่'
'ไอ เดี๋ยวเตโดนไอ้นินด่า ไอ...' เสียงเตนั่นเอง
'เฮ้ยเต มึงเซ็ตกล้องเสร็จยังวะ เร็วๆ กูหิวข้าวแล้ว' เป็นนินที่เดินเข้ามาในกล้องแล้วเริ่มต้นเล่นงานตากล้องทันที
'แปปนึงดิวะ มึงเอาไอออกไปก่อน' เตว่า นินเหลือบมองคนตัวเล็กในภาพที่ทำหน้าไม่รู้เรื่องแล้วถอนหายใจ
'เล่นอะไรอีกแล้วไอ'
'ก็เราอยากมีส่วนร่วมในหนังของโฟล์คนี่' ไอบอก ไอ้นินหัวเราะแล้วแสยะยิ้ม
'เดี๋ยวเราจะตัดหน้าไอออกให้หมดนี่แหละ ไปตีเสลทได้แล้วไอ'
'ก็ได้ๆ โถ่ น่าเบื่อจัง'


ไอเดินออกไป สักพักภาพตรงหน้าก็เป็นผู้ชายตัวสูงหน้าสวยคนหนึ่งกับผมสีดำขลับหยักศกยาวเกือบบ่ายักคิ้วให้กล้องพร้อมกระดกน้ำดื่มในขวด ซึ่งตอนแรกถูกไอบังเอาไว้ด้วยระยะใกล้-ไกลของกล้อง


“นี่แยม" ไอ้โฟล์คกระซิบบอกผม "เพื่อนสนิทที่สุดของกูเอง ก็เพื่อนไอ้กายด้วยนั่นแหละ"
“อือ"
“มันมาเล่นหนังให้น่ะ" โฟล์คระบายยิ้มให้กับคนที่หน้าจอ ผมเหลือบมองหน้ามันนิดหน่อย ก่อนเบนสายตาหนี


สักพักก็มีผู้ชายผิวขาว หน้าตาดีคนหนึ่งในชุดเสื้อเชิ้ตเนี้ยบๆเดินเข้ามาในฉาก พูดคุยกับคนชื่อแยมอีกนิดหน่อย ก่อนที่คนคนนั้นจะตะโกนบอกกับกล้อง


'โอเคนะครับ กล้องพร้อมนะครับ นักแสดงพร้อมครับ จะเดินกล้องแล้วนะครับ'

แล้วเขาก็เดินออกจากฉากไป


'3...4 แอ็คชั่นครับ'
 


แล้วนักแสดงชายหญิงตรงหน้าก็เริ่มพูดคุยกัน แต่ดูเหมือนแยมจะพูดบทผิด เลยมีเสียงสั่งคัท และภาพก็หยุดลง



“ไอ้นั่นภัทร...กลุ่มเดียวกันนี่แหละ มันมาเป็นผู้ช่วยผู้กำกับน่ะ" โฟล์คว่า ผมพยักหน้ารับเบาๆ
“เพื่อนเยอะนะมึง"
“เออ กูก็ว่า แต่จริงๆกูมีกันแค่หกคนเองนะ"
“เยอะแล้ว" ผมว่า "กูไม่ชอบความวุ่นวาย"
“ฮ่าๆๆ" มันหัวเราะ "เพื่อนกูนี่สุดจะวุ่นวาย โดยเฉพาะไอ้เตกับนิน แล้วก็ไออีกคน"
“เออขอโทษ กูมันพวกเพื่อนน้อย" ผมเบ้ปากใส่มัน ก่อนพยายามดันตัวขึ้นจากตักของไอ้โฟล์ค ซึ่งมันก็ไม่ยอมให้ผมได้ทำสิ่งที่ต้องการ
“เดี๋ยวดิ กอดกันก่อน จะได้อุ่นๆ"
“อุ่นพ่อง กูจะไปทำโมเดลต่อแล้ว"
“แปปนึงน่า"

มันว่า ผมยุกยิกๆแต่ก็ปล่อยให้มันทำตามใจ มันคลิกไล่ดูไฟล์ภาพต่อไปเรื่อยๆ แล้วก็เอาหัวถูๆผมไปด้วย บางทีผมก็อดคิดไม่ได้ว่าแม่งเหมือนหมาชะมัด

“เสร็จแล้ว" มันบอก แล้วกดปิดคอม มันยังคงรัดเอวผมเอาไว้ แล้วเอาหัวซุกท้อง
“เออ กูจะไปทำงานแล้ว" ผมบ่น
“จูบหน่อยดิ"


เขาว่ากันว่า เล่นกับหมา หมาเลียปากนะครับ......อยากจะยกย่องคนคิดสำนวนนี้จริงๆ


“ไม่ ไอ้สัด ปล่อย" ผมกระทุ้งมันแรกๆ แต่มันไม่สะทกสะท้าน กลับส่งสายตาอ้อนตีนมาให้ด้วย
“ชาาา"
“ไม่"
“น่า...จูบหน่อยน่าชา" มันออดอ้อน ตาปรอยเชียว ผมชั่งใจอยู่หลายวินาทีเพราะไม่รู้จะทำยังไง ดิ้นก็ไม่หลุด แถมมันก็คงไม่ปล่อยถ้าไม่ได้สิ่งที่มันต้องการ ผมถอนหายใจเบาๆก่อนเอ่ยในที่สุด

“เออ ก็ได้ๆ แล้วก็ปล่อยกูไปทำงานด้วย" ผมบอกมัน ก่อนยกมือประคองหน้ามันเอาไว้ ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปก่อนประกบริมฝีปากกับมันช้าๆ แรงบดเบียดมหาศาลทำเอาหัวใจเต้นแรง โฟล์คดูดกลีบปากบนผมเบาๆก่อนใช้ลิ้นเลาะให้ผมเปิดปากและเข้ามาช่วงชิมด้านในจนแทบหายใจไม่ทัน เราจูบกันอยู่นาน ก่อนในที่สุดมันจะยอมละริมฝีปากออกไป ทำเพียงแค่กัดริมฝีปากล่างผมเอาไว้เบาๆ


“ชา...” มันเรียกผมเสียงสั่นพร่า ผมมองแววตาเยิ้มฉ่ำของมันแล้วกลัวใจตัวเองทันที
“โฟล์ค พอแล้ว อื้อ...” มันไม่ฟังและเริ่มเบียดริมฝีปากเข้ามาอีกครั้ง ผมเองตอนแรกที่ขัดขืนอยู่ดีๆ ก็กลายเป็นรับจูบที่มันป้อนให้ในที่สุด มันยกตัวผมขึ้นก่อนดันเข้ากับตู้หนังสือข้างๆโต๊ะคอม ผมถูกรุกจูบจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวของมัน และลิ้นของเราที่กระหวัดไปมาอย่างบ้าคลั่ง โฟล์คเป็นผู้ชายมืิอไว ผมน่าจะรู้การกระทำของมันดี เพราะในเวลาไม่นาน มันก็ปลดเสื้อผมออกได้ พร้อมกับยกขาผมข้างหนึ่งเข้าเอวมัน

“โฟล์ค อย่า...กูมีงาน อื้อออ"
“ชา กูขอนะ" มันกระซิบ แล้วไซร้ซอกคอผมจนแทบทรุด
“ไอ้เหี้ยยยยโฟล์คคคคคค ปละ...ปล่อย เชี่ย อย่ากัด เจ็บ!” ผมร้อง ทำท่าจะยกมือตบเกรียนแม่ง แต่มันกลับไวกว่า ตรึงมือผมไว้ได้ทันที
“มึงนี่หนวกหูว่ะ" มันพึมพำแล้วยิ้มร้าย ผมพยายามผลักมันออก แต่มันที่เริ่มต้นแก้ผ้าผมก็ทำให้ผมขนลุกไปเกือบทั้งตัว ไม่ถึงนาที ผมก็เปลือยเปล่า สองขารัดเอวมันไว้แน่น ในขณะที่มันก็กำลังซุกหน้าที่หน้าอกผมไม่ละไปไหน
“โฟล์ค อื้อ...อ๊ะ มึงหย...หยุด หยุดก่อน"
“มึงจะให้กูหยุดจริงๆเหรอ?” มันมองผมตาละห้อย เลื่อนมือผมไปกุมที่เป้ากางเกงมัน "ช่วยหน่อยสิ"
“อื้อ...มึง...กูก็อยากช่วย...แต่...อ๊ะ ไอ้สัด...กูมีงาน"
“เดี๋ยวกูช่วยทำ แปปเดียวเอง"
“โฟล์ค กู...กูกลัวตก" ผมบอกมัน ในเมื่อเราอยู่ในท่าที่ล่อแหลมขนาดนี้
“กอดคอกูไว้ไม่ตกหรอก" มันบอก "กูจะใส่แล้วนะ"
“เฮ้ย เดี๋ยว! มึงจะบ้าเหรอ มึงไม่เตรียมอะไรหน่อยเลยหรือไ......อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา" มันไม่ยอมให้ผมยื่นอุทธรณ์ใดๆ เพราะแม่งเล่นใส่เข้ามาจนผมร้องลั่น เจ็บก็เจ็บแสนเจ็บ แม่งไม่ใช่เล็กๆด้วยซ้ำ ผมตัวสั่นอยู่ในอ้อมแขนของมันอย่างไร้ทางสู่ ได้แต่ซบหน้าเข้ากับบ่ามันนิ่ง
“ไอ้...ไอ้เหี้ย" ผมด่าเสียงสั่น
“อย่าเอาแต่ด่ากู มึงผ่อนคลายหน่อย จะได้เสร็จไวๆ นี่กูร่นเวลาเพื่อเพิ่มเวลาทำงานมึงนะเนี่ย" มันยิ้มแบบโคตรชั่ว โคตรของโคตรชั่ว ผมกัดฟันแน่น...

ผมผ่อนลมหายใจออกช้าๆ ก่อนที่มันจะสอดตัวเข้ามาลึกขึ้น มันคับแน่นจนจุก แต่ผมก็บอกให้มันขยับในที่สุด เรามีเซ็กส์กันบนห้องทำงานของมันจนหนังสือร่วงกราวลงบนพื้นเล่มแล้วเล่มเล่า สุดท้ายเซ็กส์กับมันก็ทำให้ผมลืมทุกอย่างไปจนได้





12วันก่อนตกหลุมรัก. 

 






tbc.

ตอนที่3นะคะ พอดีเพิ่งตื่น ปวดหัวมาก555
ขอบคุณที่ติดตามกันนะจ๊ะ ส่วนตอนที่4เนี่ย คงไม่ได้ลงพรุ่งนี้ เพราะมีแก้ไขเยอะเชียว อีกอย่าง ถ้าเป็นไปได้ อยากจะลงล่ารักฯก่อนน่ะค่ะ

คอมเม้นท์ติชมได้หากชอบหรือไม่ชอบนะคะ

ปล. ตัวละครอาจจะเยอะหน่อยนะคะ ตอนหลังทุกคนจะมีบทบาทของตัวเอง 555
มาลุ้นคู่ให้พี่เป๊กกันจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่2 - My Super Boyfriend : หน้า3 : 060214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 07-02-2014 21:33:58
เย้ มาแล้วว  :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 07-02-2014 21:54:33
น่ารักอะ แต่โฟล์คหื่นไปนะ ชาไม่ได้ทำโมเดลแล้วมั้ง 5555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 07-02-2014 22:07:04
โฟล์ค น่าร๊ากกกกก พยายามเข้านะเปิดใจน้ำชาให้ได้ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก   :laugh:

แต่แอบตงิดๆกับแยมนี่ล่ะ จะมีอะไรในกอไผ่อย่างเพื่อนแซวจริงรึปล่าว?   :mew2:

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 07-02-2014 22:08:12
แล้วโมเดลชาจะเสร็จมั้ยเนี่ย 5555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: withyunjae ที่ 07-02-2014 22:12:06
อร๊ายยยยยยยยย

โฟล์คเป็นผู้ชายที่น่ารักมาก คือน่ารักทั้งคำพูดทั้งการแสดงออก เทคแคร์น้ำชาดีมาก แถมการกระทำก็น่ารักน่าเอ็นดู

ชอบฉากที่น้ำชานั่งบนตักแล้วโฟล์คเอาหัวพิงอกน้ำชามากๆ ทั้งกอดทั้งซุก มันให้ความรู้สึกละมุนแล้วก็อบอุ่นสุดๆ

รอตอนหน้าค่ะ อยากรู้มากๆเลยว่าอีกสิบสองวันที่เหลือจะเป็นยังไงต่อไป ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-02-2014 22:16:11
คนปากกับใจไม่ตรงกันนะน้องชา น้องชาไม่ใช่ไม่รัก แต่ไม่อยากรักตั้งหาก พี่ว่าไม่ทันแล้วหล่ะลูกเอ้ยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 07-02-2014 22:19:25
แต่ละตอนอ่านกันแบบอลังมากกก ยาวสุด ชอบค่ะ

อิจฉาน้ำชา อยากมีคนแบบโฟล์คมาอยู่ใกล้ๆ อร๊ายยย >///<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 07-02-2014 22:19:25
ไอ้หมาโฟล์ค ขี้อ้อนจังเลย
 :ling1:




หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 07-02-2014 22:26:09
น่ารักมากกกกกกกกก
ชอบตอนโฟล์คนัวเนียกับน้ำชามากเลยค่ะ ดูงุ้งงิ้งๆกัน  :mew1:
แอบกังวงเรื่องกฤต :hao5: :hao5: แล้วแยมนี่ไม่ใช่ว่าชอบโฟล์คนะ :katai1: :katai1:
น้ำชาเย็นชาจับโฟล์คจัง โฟล์คก็รุกเอาๆ ดีมาก55

คู่ของเป็กคือแยมใช่มั้ยคะ ในตอนนี้ดูสะดุดตาที่สุดล่ะ :hao6:
ตัวละครในเรื่องทั้งเพื่อนของน้ำชา เพื่อนของโฟล์คแต่ละคนต่างคาแรคเตอร์จริงๆค่ะ
น่าสนใจทุกคนเลย ชอบนินอ่ะ ชอบผู้ชายสักสวยๆ 5555

12วันก่อนตกหลุมรัก.  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 07-02-2014 22:31:46
อ๊ายย เขาจิ้มกันแล้ว กี่วันเองเนี่ย 5555+

มีลางตงิดๆ ว่าแยมจะมาเป็นปัญหาภายหลังยังไงชอบกล ไอ้ที่โดนจับคู่ผัวๆ เมียๆ เนี่ย สุดท้ายเป็นตัวปัญหาตลอดดดดดดดด หวังว่าลางสังหรณ์จะผิดพลาดนะ เหอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 07-02-2014 22:43:11
โฟล์คแอบชอบแยมป่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 07-02-2014 22:50:43
งานชาจะเสร็จไหมเนี่ย 55555555555

โฟล์คกับแยมดูแปลกๆ อ่ะ อย่านะ อย่าเป็นอย่างที่เราคิดนะ TT
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 07-02-2014 22:53:28
มสอยู่ด้วยกันวันเดียวก้เสร็จกันแล้วค่ะ 5555555*55555555 ไอน่ารัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 07-02-2014 22:53:30
ขี้อ้อนนนนนนักนะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 07-02-2014 23:02:21
ตามอีก 12 วันที่เหลือ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 07-02-2014 23:04:32
แอบจิ้นไอกับเตเบาๆ

ชอบน้องไออ่ะ
เเต่ไม่ได้นอกใจน้ำชานะ555
โฟลค์. งานน้ำชาจะเสร็จไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 07-02-2014 23:06:38
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 07-02-2014 23:14:50
โฟล์คกับแยมนี่ยังไง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-02-2014 23:25:10
อีก 12 วันก่อนจะรัก :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-02-2014 23:37:38
นำ้ชายังไม่ชอบโฟล์คอีกเหรอ ลุ้นกันต่อไป~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 07-02-2014 23:48:18
ตกลงมาอยู่กับโฟล์คงานจะเสดเร็วขึ้นหรือไม่ได้ทำงานกันแน่เนี่ยยย
โดยส่วนตัวเราชอบโฟล์คนะ ดูเป็นผู้ชายขี้อ้อน(รึเปล่า?)
ส่วนน้ำชาเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น ต้องการคนมาเติมเต็มส่วนที่ขาด ส่วนนึงที่ชาชอบกฤษ อาจเพราะว่ากฤษดูเป็นผู้ใหญ่ไม่เรื่องเยอะวุ่นวาย เลยรู้สึกเหมือนอยู่กับพ่อ(?)  :laugh:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 07-02-2014 23:50:07
โอ้ยยยย เราชอบเรื่องนี้  :hao5:
อ่านแล้วรู้สึกถูกจริตมาก มันใช่อ่ะ มันใช่ รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ รอคู่ถัดไปด้วยนับตั้งแต่วันนี้เลย ฮ่าาา

ชอบจริงๆ ชอบพระเอก แงงงงงง ทำไมถึงชอบผู้ชายนิสัยแบบนี้ก็ไม่รู้ ก๊ากกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วรู้สึกฟีลแบบ.. ยังไงดีล่ะ อธิบายไม่ถูก แต่ชอบความรู้สึกที่ลงท้ายของแต่ละตอนด้วยจำนวนวันก่อนหมดเวลา อ่านแล้วมันทำให้รู้สึกว่า.. เฮ้ย 14 วันมันก็แป๊บเดียวเองนะ แล้วจะยังไงต่ออ่ะ? ชาจะเริ่มชอบโฟล์คหรือยัง? แล้วอยากรู้ด้วยว่าทำไมโฟล์คถึงชอบชา แค่เห็นหน้าแล้วก็ชอบเลยงั้นหรอ? คือรู้สึกว่ามันมีอะไรให้คิดตามแล้วก็ลุ้นกับวันเวลาที่ค่อยๆ หมดลงน่ะคะ

อ้อ.. อีกอย่าง ประเด็นคือแยมเพื่อนสนิทนี่แหละ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนมีบางอย่างระหว่างโฟล์คกับแยมอยู่ โอ้ยย

ฮือออออ บอกอีกทีว่าชอบ

รอตอนหน้านะคะ!  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: phasau ที่ 08-02-2014 00:13:05
โฟล์คน่ารักซะขนาดนี้ ชาไม่รักก็แย่แล้ววว
 :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 08-02-2014 02:05:24
ความรู้สึกเฟมือน ไอ ชอบโฟค อ่ะ หรือคิดไปเอง  :hao3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-02-2014 02:37:18
กระชั้นเข้าไปทุกวัน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 08-02-2014 05:21:45
ชอบเรื่องนี้ มันอึนๆ ดี
มีนับถอยหลังให้ลุ้นอีกว่าจะรักหรือจะเลิก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 08-02-2014 05:36:29
รู้สึกรักชาและโฟล์คมากกกกกกก :katai3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-02-2014 06:52:19
อืมโฟล์คกับแยม เคยแบบไหนกันนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 08-02-2014 08:08:35
น้ำชายังไม่ยอมเปิดใจ โฟล์คอ้อนแบบมีหื่นน่ารักไปอีกแบบ  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 08-02-2014 11:08:14
โมดงโมเดลไม่ต้องทำกันละ55555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 08-02-2014 11:10:10
โฟล์คน่ารักกกกก  ขี้อ้อนอย่างนี้ น้ำชาจะไปไหนรอด   o18
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 08-02-2014 14:14:19
ลืมทุกอย่างนี่ลืมกฤษณ์ด้วยรึเปล่า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 08-02-2014 15:32:58
อ๊ายยยยยยยย ชอบอ่าาาาาาาาาาา  :hao6:
ตอนท้ายๆนี่ฟินนะ ตกลงโมเดลจะได้ทำมั้ยนั่น  o18
เพราะโฟล์คหื่นจับซะก่อน 5555555555
ช่วงแรกปวดหัวกับเพื่อนโฟล์ค เยอะเกิ๊นนน
ไอกับแยม นี่แปลกๆนะ แอบมีซัมติงกับโฟล์ค่ป่าวเนี่ย
ยังคงอิจน้ำชาเหมือนเดิม โฟล์คช่างรักและดูแลเอาใจใส่

อิอิ 12 วันก่อนตกหลุมรัก..... :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 08-02-2014 15:51:21
ตามมาอ่านแล้วค่าา^^
กลัวว่าพอชาจะตกหลุมรักโฟล์คแล้ว
ต้องมีเรื่องทำให้ปวดหัวใจอีก T^T
เอาใจช่วยชานะจ๊ะ

 :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 08-02-2014 16:14:27
น้ำชาเปิดใจหน่อย

สู้ๆนะโฟล์คนะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: oaTahcaK ที่ 08-02-2014 19:08:26
จับตาดูบรรดาเพื่อนๆโฟลค์และน้ำชาทุกคนเลย
เดี๋ยวต้องมีเรื่อง 555  :hao7:
เดาไว้ก่อนเป็นดี
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: superr ที่ 08-02-2014 22:58:37
เราสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างระหว่างโฟล์คกับแยม :katai3: :katai3:
แต่ชอบเตไออ้ะ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงภูเขา ที่ 08-02-2014 23:30:23
เป็นสิ่งที่ฉันค้นหามาเนิ่นนาน  :katai2-1:

ชอบมากอ่ะ ชอบอย่างบอกไม่ถูก

รักคนเขียน  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 09-02-2014 00:46:54
กรี๊ดดดดดดดดดดดด อ่านตอนที่สามจบแล้วยังใจเต้นอยู่เลย ชอบอ่ะชอบมาก ชอบแบบไม่รู้จะชอบยังไงแล้ว   :mew1: :mew1:

โฟล์คทำไมน่ารักขนาดนี้ละหืมมมมมม อ้อนได้แบบบ โอ่ยยย น้ำชาไม่ตกหลุมรักยังไงไหววว โอ่ยยยย

แต่ตอนนี้ ที่สงสัยก็คือ ไอ กับ แยม นี่ มีซัมติงรองอะไรกับโฟล์คป่ะ หรือ โฟล์ค มีอะไรมั้ยยย

อื้อออออ มาต่อไวไวนะ นี่ยังใจเต้นไม่หายยย เขินนนนนนนนนนนโฟล์ค  :mew3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 09-02-2014 03:16:41
โฟล์คนี่เจ้าเล่ห์จริง ท่าทางคืนนี้น้ำชาจะไม่ได้ทำงานซะแล้ว 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 09-02-2014 04:13:00
เย้ยยยยยยย
สองคนนี้น่ารักจัง ดูงุ้งงิ้งๆ >3<
ติดตามต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: sweetbasil ที่ 09-02-2014 04:27:48
แยมกับไอ ออกมาตอนเดียว แต่อยากรู้จักเพิ่มอ่ะ
เป๊ก กะ แยม ป่ะ  :katai2-1:
ตัวละครเยอะอยากที่บอกจริงๆๆๆ   
เครื่องดื่มที่โฟล์คชอบ  คงเป็นน้ำชาสินะ :z1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: chiroyuki ที่ 09-02-2014 13:42:57
สนุกมากเลยค่าาา เป็นกำลังใจให้นักเขียนต่อไปนะคะ
ตอนนี้ติดงอมแงมเลยอ่าาาา

เชียร์โฟลค์เหมือนเดิม //คลอเคลียยย :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 09-02-2014 14:24:48
โฟล๋์ครักชาจริงๆใช่มะ อยากอ่านต่อแล้วอะ
แต่ไปบางทีก็ยิ่้ม บางทีก็หน่วงแบบแปลกๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 09-02-2014 21:28:02
โฟล์คขี้อ้อนมากกกกกกกก น่ารักดี ส่วนชา ชื่อนี้เราชอบเป็นการส่วนตัวอิอิ เวลาโฟล์คเรียกชื่อชา แล้วแบบบมันอร๊ายยยมาก ลุ้นขอให้ชาตกหลุมรักโฟล์คให้ได้ ส่วนกฤตก็นะ เค้าคงไม่มีเยื่อใยให้ชาอยู่แล้วแหละในเมื่อตัวเองเลือกแบบนี้เอง

ที่สำคัญรอนู๋มิอยู่นะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 10-02-2014 08:23:49
รอทั้งสองเรื่องเลย วะวะว้าววว ลุ้นๆวันที่เหลือ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 10-02-2014 13:47:12
น่ารักอ่ะโฟล์คน่ารักมากๆ ทำให้ชาใจอ่อนเร็วนะ ไม่อยากให้เรื่องนี้มีดราม่าเลยจริงๆ มันสนุกจนอยากให้สองคนนี้มีแต่เรื่องดีๆ ชาเจออะไรมามากมายจนมันจะกลายเป็นปมชีวิตไปแล้ว ขอให้โฟล์คกลายเป็นที่พักพิงพึ่งพาได้ของชาอย่างแท้จริงด้วยนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-02-2014 14:42:14
อา... ชีวิตวัยรุ่น อ่านแล้วคู่นี้อบอุ่นดีจัง

ปอลอ คัดค้านดราม่า~~~ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 10-02-2014 20:56:29
ดูเหมือนคำว่า ไอ้สัด นี่จะติดปากน้ำชาสุด5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 10-02-2014 21:40:26
งานจะเสร็จมั้ยชาเอ๊ยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 11-02-2014 00:18:26
อยากจะบอกว่าหลงรักโฟลคซะแล้ว  :-[

ตัวละครเยอะมากมากอ่ะ ติดใจแยมกะไออ่ะ

จะมีอะไรรึเปล่าน่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 11-02-2014 11:19:29
ชอบเรื่องนี้ค่ะ ชอบเพราะพระเอกเลยนะเนี่ยะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: ratnalin ที่ 11-02-2014 20:03:20
ชอบค่ะ ชอบบบบบบบบมากๆๆ ชอบบรรยากาศแบบนี้ด้วยล่ะค่ะ นออกจะขื่นๆแต่ก็รู้สึกดีไปด้วย
ปลื้มพระเอกโฟลคมากเลยค่ะ แลดูซ่าๆเถื่อนๆ แต่ก็ให้ความรู้สึกหวานละมุนละไม (<<คนหรือของกิน???) อารมณ์แบบเหมือนเล่น แต่ความจริงก็ใส่ใจ เอาใจใส่มาก  อยากได้ผู้ชายแบบนี้ ><
น้องชาก็น่ารัก ชอบชื่อ ชอบเคะแบบนี้ เคยคิดว่าถ้ามีลูกจะตั้งว่า ชากับกาแฟ 555 (หาพ่อมันก่อน)
รอนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 11-02-2014 23:15:09
 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 12-02-2014 02:57:50
ติดใจแล้วค่ะ มาต่อด่วนเลยค่า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่3 - โลกใบเดียวกัน : หน้า4 : 070214
เริ่มหัวข้อโดย: ice-vanilla ที่ 12-02-2014 11:53:56
 :z1: เมื่อไหร่ชาจะเปิดใจน้อ

แอบกลัวใจโฟล์ค เพราะยังเดาจุดประสงค์ไม่ออกว่าชอบชาจริงๆหรือเปล่า

เอ๊ะ หรือที่ทำอยู่ทุกวันนี้คือหาเรื่องเข้าหาชา

ฮาาาา ได้แต่เดากับเฝ้ารอตอนต่อไป :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 13-02-2014 03:14:38

ตอนที่4 - พูดในใจ




เมื่อยตัวชิบหาย...

นั่นเป็นความรู้สึกแรกตั้งแต่โงหัวขึ้นมาจากหมอนได้ อากาศเย็นๆจากเครื่องปรับอากาศทำให้ผมซุกตัวขดในผ้านวมผืนหนา แสงสลัวภายในห้องเผยให้เห็นเงาตะคุ่มอยู่กลางห้อง ทีวีกำลังฉายหนังฮอลลีวูดรอบดึกจากช่องเคเบิล ผมปรือตาขึ้น ด้านนอกยังคงมืดสนิท แต่พื้นที่ว่างข้างตัวกลับเย็นเฉียบ แสดงว่าไม่มีคนนอนข้างผมเป็นเวลาสักพักแล้ว


“โฟล์ค" ผมเอ่ยเรียกมันด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง โฟล์คเหมือนจะรู้ตัวว่าผมตื่นแล้ว มันเลยเอื้อมมือไปเปิดสวิชต์โคมไฟ
“หืม?” ตื่นแล้วเหรอมึง"
“กี่โมงแล้ว" ผมไม่ได้ตอบคำถามมัน แต่ถามกลับ โฟล์คมองหน้าผมก่อนชูนิ้วเลขสาม
“สามทุ่ม?” ผมเลิกคิ้ว
“ตีสาม" มันว่า ผมหาววอดก่อนพลิกตัวนอนตะแคงมองดูมันนั่งจิบเบียร์ดูหนัง โฟล์คสวมแค่กางเกงยีนส์ตัวเดียว
“ทำไมไม่นอน?”
“กูมานั่งตัดกระดาษให้มึงเนี่ย" มันว่า ก่อนชูเศษกระดาษแหว่งวิ่นให้ดู "เห็นมึงนอนหลับไม่อยากปลุก เพิ่งเสร็จเอง" มันบอก ผมกระพริบตาปริบๆก่อนพันตัวด้วยผ้าห่มแล้วลากทั้งหมดลงจากเตียงเดินไปหามัน
“มึงทำเสร็จหมดเลยเหรอ?” ผมถาม หยิบชิ้นส่วนที่มันเรียงเป็นตั้งไว้ขึ้นมาดูด้วยใจที่เต้นแรง จะบอกว่าซาบซึ้งใจก็คงไม่แปลก...เพราะก็ไม่มีใครมานั่งทำอะไรให้ผมแบบนี้
“อือ"
“แล้วมึงไม่ง่วงเหรอ?” ผมถาม ทรุดตัวลงนั่งพิงโซฟาข้างๆมัน มันยกแขนขึ้นพาดไหล่ผม
“ง่วงดิ แต่กลัวงานมึงไม่เสร็จ" มันบอก "เอาเบียร์ไหม?” มันถามผม แต่ผมส่ายหน้า
“ขอบคุณนะ"
“ไม่เป็นไร" มันกระซิบตอบผม ผมได้ยินเสียงมันหาว เลยไล่ให้มันไปนอนซะ
“มึงไปนอนเถอะ เดี๋ยวกูทำต่อ กูไม่ง่วงแล้วเนี่ย" ผมว่า แต่มันไหวไหล่
“ยังอ่ะ กูดูหนังก่อน จะได้นั่งเป็นเพื่อนมึงด้วย" มันบอก "ให้กูเปิดไฟเพิ่มไหม?”
“ไม่ต้อง แค่นี้ก็พอแล้ว"
“อือ"
“กูไปใส่เสื้อแปปนึงดิ" ผมว่า ไอ้โฟล์คพยักหน้าก่อนที่ผมจะเดินไปหยิบเสื้อจากกระเป๋ามาใส่ลวกๆกับบ็อกเซอร์อีกหนึ่งตัว อากาศตอนตีสามเย็นจนคิดว่าที่นี่ไม่น่าจะใช่เมืองไทย ปีนี้เป็นปีที่หนาวที่สุดในรอบสามสิบปี กรมอุตุเขาบอกมาแบบนั้น ผมคิดว่าอากาศในห้องโดยเครื่องปรับอากาศตอนนี้ น่าจะอุ่นกว่าด้านนอกด้วยซ้ำ

ผมเดินกลับมานั่งข้างๆมัน แต่โฟล์คกลับตบเบาๆบนพื้นที่ระหว่างขามันแทน ผมมองหน้ามันนิดหน่อยก่อนถอนหายใจเบาๆ แล้วยอมย้ายตัวเองไปซุกอยู่กับอกมัน ปลายคางไอ้โฟล์ควางลงที่ไหล่ของผม มันชะโงกหน้ามาดูโมเดลของผมทั้งๆที่ควรจะดูหนังที่มันเปิดทิ้งไว้แทนเสียมากกว่า


“เหลืออีกเยอะไหม?” มันถาม
“ก็ถ้ามึงตัดหมดแล้ว เหลือแค่ประกอบวันเดียวก็เสร็จ" ผมตอบ โฟล์คพยักหน้ารับเบาๆ "กูทำงานช้าน่ะ"
“อืม"
“มึง...ไปนอนก่อนเลยก็ได้นะ" ผมพึมพำบอกมัน แต่มันกลับทำเสียงยานคางใส่
“ไม่อาวว"
“ตามใจ"





ถึงจะบอกว่าให้มันไปนอน แต่เป็นผมเอง ที่พอลืมตาขึ้นมาอีกที ก็มานอนอยู่บนเตียงที่โคตรนุ่มของมันได้ยังไงก็ไม่รู้ ผมเงยหน้าขึ้นจากอกไอ้โฟล์ค สิ่งแรกที่เห็นคือ ใบหน้ากวนตีนของมันที่ยักคิ้วหลิ่วตาส่งมาให้ มันกอดผมไว้มือหนึ่ง อีกมือกดโทรศัพท์พิมพ์ห่าอะไรของมันก็ไม่รู้ยิกๆ ผมหาววอดก่อนพลิกตัวออกจากแขนของมัน แล้วควานหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้ไหนสักแห่งแถวๆนั้นขึ้นมา

โฟล์คพลิกตัวนอนหงายก่อนถัดกายขึ้นนั่งพิงหมอน มันก้มหน้าก้มตาคุยกับโทรศัพท์ไม่หยุด ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไร ปลดล็อคโทรศัพท์ของตัวเองบ้าง...


“บ่ายโมงแล้วเหรอวะ?” ผมพึมพำเบาๆ โฟล์คจึงละมือจากมือถือของตัวเองแล้วพยักหน้าให้
“อือ" มันตอบ วางโทรศัพท์ไว้ข้างหมอน "หิวยัง"
“ไม่ค่อยเลยว่ะ" ผมตอบไปตามจริง "นี่กูเผลอหลับไปตอนไหนวะ?” ผมถามมัน ไอ้โฟล์คยกมือบิดตัวไปมาก่อนตอบ
“ไม่รู้ว่ะ กูตื่นมาตอนเจ็ดโมงกว่า มึงก็นอนซบกูตายเป็นซากจิ้งจกไปแล้ว" แหม มึงก็เปรียบเทียบซะน่ารักเลยนะ
“ไอ้สัด" ผมหัวเราะหึ ก่อนเลื่อนนิ้วเปิดแอพลิเคชั่นไลน์แทนเพื่อเช็คความเป็นไปของเพื่อนๆบนโลกโซเชียล กลุ่ม Arc-68 ของผมคุยกันเกือบห้าสิบข้อความ เรื่องส่วนใหญ่ก็ไร้สาระเช่น แทงบอลคู่ไหนดี ใครได้กับใคร เมื่อคืนใครเมาอ้วกแตกที่ไหน และนัดกันไปทำงานที่ไหนบ้างในวันนี้ ตบท้ายด้วยเสียงโหยหวยของไอ้ถั่ว ที่แม้แค่พิมพ์มา ก็รับรู้ได้ถึงความทรมานของมันที่งานไม่เข้าใกล้หรือเฉียดคำว่า 'เสร็จ' แม้แต่นิดเดียว...

ผมกำลังจะพิมพ์ตอบไอ้กายที่ทักมาถามว่า วันนี้จะไปทำงานที่ไหน แต่ยังไม่ทันได้ตอบ ไอ้คนประสาทข้างตัวก็รัดเอวผมแน่นก่อนกระชากลงไปนอนทับบนตัวมันซะเรียบร้อย


“คุยไรไม่สนใจกูเลย" มันถาม รัดผมไว้บนตัวมัน นั่นทำให้ใบหน้าของเราใกล้กันจนผมใจเต้นแรง เพราะสายตาของเราสบกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ไม่รู้ผมเคยบอกหรือยัง...โฟล์คเป็นคนดื้อด้าน ในขณะเดียวกันก็ขี้อ้อนจนบางทีก็จนมุมมันไปเลยแบบหมดคำพูด

“กู-กูคุยงานไหมเล่า" ผมว่า พลางผลักหน้ามันออกไป แล้วทำท่าจะพลิกตัวหนี
“คุยกับกูสิชา" มันว่า ทำตาออดอ้อนใส่ผม ผมแทบหลบไม่ทัน
“มึงจะบ้าเหรอ นี่ ให้กูตอบให้กายก่อน" ผมดิ้นยุกยิกๆอยู่บนตัวมัน แต่มันก็ไม่ยอมปล่อย
“ตื่นมาก็คุยกับเพื่อนเลย ผัวไม่สนสินะ"
“มึ-มึงว่าไงนะ!” ผมถามจนแทบจะเป็นเสียงตะโกน ผลักหน้ามันไปแรงๆหลายๆที แต่มันทำเพียงแค่หัวเราะหึๆอย่างอารมณ์ดี แล้วแย่งโทรศัพท์ในมือผมไป...
“คุยกับโฟล์คหน่อยสิครับชา..." มันว่า แล้วซุกใบหน้าเข้ากับแก้มผม ท่าทางออดอ้อนราวกับหมาตัวโตและเสียงของมันทำเอาผมหน้าร้อนเห่อ ใจเต้นแรง...มันน่าจะรู้ดี
“มึงหยุด เฮ้ย โฟล์ค!”
“หัวใจมึงเต้นแรงแบบนี้ จะตกหลุมรักกูแล้วล่ะสิ" มันถาม น้ำเสียงกลั้วหัวเราะทำเอาผมต้องเม้มปากมันแน่น ผลักอกมันแรงๆไปหลายที
“โฟล์ค ไอ้สัด เอามือถือคืนมา!!!”
“เดี๋ยวโฟล์คตอบกายให้เองครับ" แม่งไม่เลิก มันยืดแขนจนสุดแล้วใช้อีกมือรัดตัวผมเอาไว้ จะลุกก็ลุกไม่ได้ แถมมันยังหัวเราะแล้วจิ้มๆกดๆหน้าจอโทรศัพท์ผมไม่หยุด สักพักมันก็ตะโกนขึ้นมา

“น้ำชาไม่ไปไหนทั้งนั้นนน น้ำชาจะอยู่กับโฟล์ค"

“ไอ้สัด!!!”

ในที่สุด ไอ้สารเลวโฟล์คก็ยอมปล่อยให้ผมเป็นอิสระ เมื่อมันบรรลุเป้าหมาย ส่งไฟล์เสียงไปให้ไอ้กายได้สำเร็จ ตอนนี้มันกำลังนอนหัวเราะท้องคัดท้องแข็งอยู่ข้างๆผม ในขณะที่ผมตะกายขึ้นไปเอาโทรศัพท์ในมือมันมาทันที

ไม่ทันจะได้แก้ตัวอะไรทั้งนั้น เพราะหน้าจอแสดงผลว่า ไอ้กายได้ฟังข้อความที่ส่งไปแล้ว ผมแยกเขี้ยวใส่ไอ้โฟล์คที่ยังหัวเราะอย่างพออกพอใจไม่หยุด ไม่ทันจะพิมพ์แก้ตัวอะไร ไอ้กายแม่งคงมีหัตถ์ทิพย์ เพราะแม่งพิมพ์กลับมาเร็วกว่าอีกครับ

GUY: เป็นเหี้ยอะไรกัน
GUY: พวกมึงเอากันจนเสียสติเหรอ
GUY: เดี๋ยว...นี่พวกมึงไปอยู่ด้วยกันแล้วเหรอ

ผมอ่านไป พลางเค่นเขี้ยวเคี้ยวฟันไอ้โฟล์คที่หยิบรีโมตเปิดทีวีดูหนังสบายใจเฉิบไปด้วย แม่ง สันดานจริงๆ

Namcha: พ่อมึง
Namcha: เออ วันนี้กูคงไม่ได้ไปว่ะ อาจจะไปพรุ่งนี้
Namche: มีนัดนิดหน่อย
GUY: เดท
Namcha: ค*ยครับ
GUY: ว้ายๆๆๆๆๆๆ
Namcha: พ่องตายเหรอสัด



“น้ำชาคุยอะไรเหรอครับ?” ยังไม่ทันจะคุยกับไอ้กายรู้เรื่อง ไอ้โฟล์คก็เสนอหน้ามาให้ความร่วมมือเสือกทันที ผมผลักหัวมันที่ซุกแถวไหล่ออกทันที แต่มันก็หน้าด้านพอที่จะไม่ขยับ
“คุยเรื่องงานศพมึงอ่ะ ว่าจะใส่ซองเท่าไหร่?” ผมบอกเสียงเรียบ
“โฟล์คยังตายไม่ได้หรอก ถ้าน้ำชาเป็นม่ายจะทำยังไง" มันว่า ทำเอาผมแทบเสยคางแตก
“โอ้ยย กูจะอ้วก!” ผมเหวี่ยงอย่างหัวเสีย แต่มันกลับหัวเราะคิกคักอย่างพออกพอใจ "มึงเลิกเหอะ โฟล์คๆชาๆอะไรเนี่ย กูขนลุก ไอ้ห่า" ผมถูแขนไปมาอย่างสยองขวัญ
“ขนลุกแล้วอย่างอื่นลุกด้วยป่ะ"
“เชี่ย ทะลึ่งแล้วสัด" ผมผลักหน้ามันที่พยายามนัวเนียๆอยู่ใกล้ๆ
“อย่าขยับตัวเยอะสิ เดี๋ยวลูกกูตื่นแล้วมึงจะเจ็บตัว"
“พ่อง มึงนี่ชอบให้กูด่าจริงๆเลยนะ ออกไปจากตัวกูได้แล้ว" ผมว่า พยายามสะบัดตัวมันออกไปทุกทิศทุกทาง แต่มันกลับหัวเราะหึหึแทน
“ก็มึงไม่รู้เหรอ เขาว่ากันว่า ยิ่งด่าก็ยิ่งรักกัน เหมือนที่ยิ่งไลน์ก็ยิ่งใกล้ไงครับ" 


ผมถอนหายใจแรงๆ ยิ่งคุยแม่งยิ่งตรรกะวิบัติ ผมส่ายหัวในขณะที่มันก็กอดผมไว้แน่นจากทางด้านหลัง ดูผมคุยปัญญาอ่อนกับไอ้กายในไลน์ ซึ่งตอนนี้ไอ้กายก็ได้ทำการลากไอ้ถั่วมาร่วมสนทนาในแชทไลน์ เพื่อทำการอ้อนวอนให้ผมไปทำงานที่สตูฯ ซึ่งจริงๆก็อยากไปนะ แต่พอเจอพวกแม่งทำปัญญาอ่อนใส่แบบนี้ ไม่อยากไปเลยครับ

“อย่าไปนะชา ไปออกกองกับกูแล้วไง" แถมมีเด็กโข่งน่ารำคาญแถวนี้อีกตัว
“เออๆๆ รู้แล้วล่ะน่า" ผมตั้งท่าจะพิมพ์ตอบกายไป ก็สัญญากับโฟล์คมันไว้แล้วนี่น่า...จะให้ผิดสัญญาก็ดูจะไม่เป็นธรรมไปเสียหน่อย


ผมจิ้มนิ้วเพื่อพิมพ์ปฏิเสธกายกับถั่ว แต่ยังไม่ทันจะได้พิมพ์จบประโยค หน้าจอก็วูบไป พร้อมหน้าจอใหม่ขึ้นแสดงผลแทน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พร้อมกับชื่อของใครบางคนที่ขึ้นว่าเป็นสายโทรเข้า...ผมนิ่งอึ้ง อีกคนที่กอดผมเอาไว้อยู่ ก็นิ่งไปเช่นกัน



Krit
is calling you...



ผมนั่งจ้องชื่อคนๆนั้นอยู่อย่างนั้นจนหน้าจอดับไป เราไม่ได้พูดอะไรกันออกมาสักคำ จนกระทั่งมีสายเข้ามาใหม่จากคนเดิม ผมได้ยินเสียงลมหายใจของโฟล์คที่ดังขึ้นข้างๆหู ก่อนที่มันจะคลายวงแขนออก...แล้วบอกกับผม

“รับเถอะ แม่งคงมีเรื่องสำคัญจริงๆ" มันว่า แล้วจูบเบาๆที่หัวของผม "เดี๋ยวกูลงไปซื้ออะไรให้กิน"

ผมมองแผ่นหลังไอ้โฟล์คที่เดินไปหยิบกระเป๋าเงินกับคีย์การ์ด แล้วเดินออกจากห้องไป เมื่อประตูปิดลง ผมก็ได้แต่นั่งนิ่ง เมื่อโทรศัพท์ยังคงส่งเสียงเรียกเข้าไม่หยุด ผมค่อยๆเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมา ชั่งใจว่าจะกดรับดีหรือไม่...หรือจะปล่อยให้มันจบลงไปอีกครั้งเหมือนที่เป็นมาตลอด...เสมอๆ





หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 13-02-2014 03:15:08


ผมปล่อยควันบุหรี่ให้ลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปบนฟ้า เหม่อมองออกไปไกลแทบสุดสายตา วันนี้เมฆครึ้ม เหมือนหมอกจะลงเลยด้วยซ้ำ แม้ว่ามันจะเป็นหน้าหนาว แต่การที่หมอกจะลงในเมืองกรุงกลางวันแสกๆแบบนี้ก็ดูจะเกินไปหน่อย ผมอนุมานไปเองว่ามันไม่ใช่หมอกหรอก แต่ฟ้าปิดจนแทบหมดแสงต่างหาก...

บุหรี่ของไอ้โฟล์ครสจัดจนแทบสำลัก แต่มันคงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว ผมดูดบุหรี่อึกใหญ่ ก่อนดีดก้นกรองทิ้ง นิ่งคิดอะไรมาพักใหญ่ๆแล้ว ไอ้โฟล์คก็ดูเหมือนจะยังไม่กลับมาเสียที...

โฟล์คไม่รู้เบื้องลึกระหว่างผมกับกฤตฎ์ จริงๆมันแทบไม่รู้อะไรด้วยซ้ำ สิ่งเดียวที่ผมกับมันรู้เช่นเดียวกันคือ เราคบกัน เป็นแฟนกัน มีเซ็กส์กัน นอนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน แต่มันเป็นใคร นิสัยลึกๆเป็นยังไง ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มีทัศนคติแบบไหน ผมไม่เคยรู้เลยสักนิด โฟล์คเข้ามาในชีวิตผมในวันที่เสียศูนย์ที่สุด เรียกว่าฉวยโอกาสก็ไม่ได้ เพราะเป็นผมที่เปิดโอกาสเอง

มันน่าแปลก ที่เมื่อผมให้มันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแล้ว ก็เกิดคำถามที่ว่า ผมควรที่จะรักษาน้ำใจมันหรือเปล่า ผมไม่ได้ชอบมันสักหน่อย ทำไมต้องแคร์โฟล์คขนาดนั้นด้วย

แต่บางทีสายตาออดอ้อน หรือแม้กระทั่งความใส่ใจที่มันมีให้กับผม ทำให้ความตั้งใจที่จะใจร้ายนั้นหายไปราวกับไม่เคยมี โฟล์คเป็นคนดี ผมรู้...อย่างน้อยก็ดีในฐานะแฟนโง่ๆที่เราเป็นกันอยู่นี่ ความสัมพันธ์ไร้รากที่ก่อร่างสร้างตัวขึ้นนั้น ในตอนแรกที่ตกลงไป ผมแค่ต้องการประชดชีวิต หรืออาจจะเพียงแค่อยากทำอะไรบ้าๆบอๆ แต่ลึกๆเอง ก็เชื่อว่าคำว่าตกลง ที่ผมมีให้มัน มีความหมายที่มากไปกว่านั้น

และบางทีที่ผมกลัวนั้น อาจจะไม่ใช่กฤตฎ์ หรือการปฏิเสธซ้ำซากจากกฤตฎ์เมื่อรับสายของเขา แต่ที่ผมกลัวนั้น อาจจะกลัวใจตัวเอง กลัวทำร้ายโฟล์ค ทั้งๆที่ความจริง มันก็ไม่เคยบอกอย่างจริงจังสักครั้ง ว่าสิ่งที่ดำเนินมาหลายวันนี้ คืออะไรกันแน่...

ผมใช้เวลาอยู่ที่ระเบียงอีกสักพัก ก่อนตัดสินใจหันหลังกลับเข้าไปในห้อง ผมเลื่อนบานประตูออกอย่างเบามือ เห็นแผ่นหลังใหญ่ของใครบางคนที่ยืนหันหลังให้ผมตรงเคาน์เตอร์ครัว ผมค่อยๆสาวเท้าเดินไปหามัน เหมือนได้กลิ่นบุหรี่ลอยติดจมูก ไม่ชอบความรู้สึกของการได้กลิ่นเส้นยาบนง่ามนิ้วเลยสักนิด ผมไม่กล้าเดินข้ามเคาน์เตอร์ไปหามันที่ยืนหันหลังอยู่อีกฟากหนึ่ง ได้แต่ยืนเกาะขอบแผ่นหินอ่อนแน่น



“มี-มีอะไรกินบ้างวะ?”


ผมรวบรวมความกล้าถามมันไป ไอ้โฟล์คหันกลับมา ใบหน้ามันปกติมากจนผมนึกโล่งใจ นึกว่ามันจะประสาทเสียงอแงไปเสียแล้ว...


“กูซื้อข้าวมันไก่มาให้ กินได้ป่ะ"
“ได้ดิ"
“ไปนั่งรอที่โต๊ะไป เดี๋ยวยกไปให้" มันบอก ผมพยักหน้ารับแกนๆ ก่อนเดินไปนั่งจุ้มปุ้กอยู่ที่โต๊ะกินข้าว สักพัก ไอ้โฟล์คก็ยกจานข้าวมาสองใบ ตามด้วยไก่สับหนึ่งจานและซุปร้อนๆหนึ่งถ้วย มันโยนน้ำจิ้มให้ผมพร้อมถ้วยใบเล็ก

“บริการตัวเองครับ มีน้ำจิ้มเผ็ดกับซีอิ๊วดำ น้ำจิ้มร้านนี้เขาอร่อยนะ" มันแนะนำ ผมเลยจัดการเทน้ำจิ้มสีข้นใส่ถ้วยใบเล็กตรงหน้า แล้วเริ่มต้นกินข้าวไปเงียบๆ

มันไม่ชวนคุยหรือกวนประสาทผมเหมือนที่ทำเป็นประจำ มันวางโทรศัพท์มือถือไว้ข้างตัว เลื่อนๆจิ้มๆอยู่แทบจะตลอดเวลา ผมมองมันสลับกับชะเง้อมองหน้าจอโทรศัพท์ ก่อนหลุบตามองจานข้าวตัวเอง บรรยากาศโคตรอึดอัดเลยบนโต๊ะกินข้าว ผมถอนหายใจเบาๆ เขี่ยข้าวไปมา...



“โฟล์ค...” ผมลองเรียกมัน แต่สมาธิมันแน่วแน่กับมือถือมากจนไม่สนใจผม


“โฟล์ค" ผมเรียกอีกครั้ง ครั้งนี้มันสะดุ้งนิดหน่อย ก่อนเงยหน้ามองผม แล้วตักข้าวคำใหญ่เข้าปาก


“หืม? มีไรชา?” มันถามกลับ ผมมองหน้ามันนิ่งๆ
“กินข้าวดีๆสิวะ ยัดๆเดี๋ยวก็ติดคอ" ผมว่า มันพยักหน้าแล้วก็ยัดข้าวคำใหญ่เข้าปากเหมือนแม่งจะประชดเลย แล้วก็ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ต่อ พอถึงจุดนี้ ผมก็เลยรู้ว่า จริงๆแล้วแม่งไม่ได้ประชดครับ แต่แม่งไม่ได้ฟังผมพูด
“โฟล์ค"
“......”
“โฟล์ค มึงจะสนใจกูหรือจะสนใจไอโฟนของมึง?” ผมกอดอกถามมัน นั่นทำให้มันชะงักแล้วมองหน้าผมอย่างตะลึงและไม่เข้าใจ ผมเองก็ไม่คิดหรอกว่าจะต้องมาถามคำถามเรียกร้องความสนใจแบบนี้ - ผมเบือนหน้าหนีมัน

“ชาว่าอะไรนะ?” มันถาม "โทษที พอดีกูคุยเรื่องกองตอนเย็นนี้แหละ เดี๋ยวเราต้องไปรับไอ้แยมก่อน เพื่อนกูไปรับไม่ได้ ติดกินข้าวกับแม่"
“ใคร? เตเหรอ?”
“เปล่า ไอ้ภัทรน่ะ" โฟล์คตอบ ปิดหน้าจอมือถือแต่โดยดี "เมื่อกี้ชาว่าไง?”
“ไม่มีอะไร"
“......”
“ชวนกูคุยหน่อย กูไม่อยากเป็นบ้า นั่งกินข้าวอยู่คนเดียว" ผมพึมพำเบาๆออกมาในที่สุด

ไอ้โฟล์คยิ้มออกมา มันยิ้มที่มุมปากน้อยๆแต่น่าดู แล้วเอื้อมมือมาขยี้ผมของผมเบาๆ ผมโยกหัวหลบมือมันพอเป็นพิธี ก่อนกำช้อนส้อมในมือแน่น

“มึงนี่น่ารักจังวะ" มันว่าแล้วยิ้มกว้าง
“ไม่ต้องชม กูรู้"
“หลงตัวเองว่ะชา"
“เออ"
“กูก็หลงมึงด้วย"
“สัด!” ผมด่าไปอย่างเต็มปากเต็มคำ ส่วนมันก็หัวเราะชอบใจ จนมันพอใจแล้ว มันก็ค่อยๆเอื้อมมือมาเกี่ยวมือของผมเอาไว้ แล้วแกว่งไปมาเบาๆ
“มึงคิดมากอะไรหรือเปล่า? ไอ้เชี่ยนั่นมันแกล้งอะไรมึงอีก?” โฟล์คถาม มันจ้องตาผมนิ่งๆ ผมส่ายหัว
“เปล่า"
“......”
“กินข้าวเหอะมึง" ผมเปลี่ยนเรื่อง
“ชา...”
“หืม?” ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้ามันอีกครั้ง
“ถ้ามึงมีอะไรให้กูช่วยได้ มึงบอกกูนะ ถึงกูกับมึงแม่งจะเล่นเป็นเด็กปัญญาอ่อน คบกันโง่ๆสิบสี่วัน แต่กูก็เป็นแฟนมึง" มันเงียบไปสักพัก "ให้กูดูแลมึงแบบที่กูอยากทำเหอะ"

ผมจ้องหน้ามันนิ่ง แววตามันไม่มีการล้อเล่นอะไรเลยสักนิด มันพลิกมือผมไปมาเบาๆบนโต๊ะไม้สีอ่อน...

“อืม"

 




มื้อเช้าและกลางวันเราเสร็จสิ้นตอนบ่ายสองพอดี โฟล์คไล่ผมไปทำโมเดลต่อ เพราะคืนนี้คงไม่มีเวลาทำอะไรเพิ่มเติมแน่ๆ เนื่องจากกองเลิกดึกพอสมควร ผมเองก็ยังไม่ได้บอกมันเลยว่าพรุ่งนี้จะไปทำงานต่อที่สตูฯ แต่เดี๋ยวคงคุยกันได้ โฟล์คมันเอาแต่ใจแต่ก็มีเหตุผลพอสมควร

มันอาสาล้างจานเอง จริงๆห้องมันไม่ได้สกปรกเลยนะครับ รกไปหน่อยแต่ของที่จำเป็นก็ถูกจัดวางเป็นระเบียบ ทำให้ผมคิดได้ว่า จริงๆไอ้ที่แม่งดูรกๆเพราะมันจงใจของมันเอง มันทำงานบ้านเป็น ดูจากที่มันยืนล้างชามนั่นก็เป็นคำตอบได้ มันไม่ใช่ลูกคุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อสักนิด แถมยังติดดินจนไม่น่าเชื่อ ตั้งแต่คบกันมาเนี่ย มันยังไม่เคยพาผมไปกินข้าวเกินจานละร้อยเลยครับ

แต่ถึงแม้ว่ามันจะไล่ให้ผมไปทำงานต่อ แต่ผมก็ไม่ได้ทำอย่างที่มันบอก ผมยังคงนั่งอยู่ที่เดิม จ้องมองแผ่นหลังของมันไปเงียบๆ เคยไหมครับ...เวลาใครทำดีกับเรามากๆ ปฏิเสธไม่ได้เลยจริงๆว่ามันหวั่นไหวจนอยากจะร้องไห้ออกมาดังๆเพราะมันทั้งรู้สึกผิด ทั้งอึดอัดในใจ ที่ตอบรับก็ไม่ได้ ปฏิเสธก็ไม่อยาก

ผมไม่รู้จริงๆว่าโฟล์คมันต้องการอะไรกันแน่ มันแค่ต้องการเล่นสนุกหรืออย่างไร ถ้าแค่เล่นสนุก...ผมว่าตอนนี้ มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆอีกต่อไปแล้ว...

มันสะบัดจานใบสุดท้ายแล้ววางไว้บนที่คว่ำจาน พอเช็ดมือเสร็จมันก็หันหลังกลับมาพร้อมเลิกคิ้ว เมื่อเห็นว่าผมยังไม่ขยับตัวไปไหน 


“ไม่ไปทำงานวะ?” มันถาม แล้วเอนตัวพิงขอบเคาน์เตอร์เอาไว้
“พักแปปนึง" ผมบอก
“นอนไหม?” มันถาม "ถ้าไงคืนนี้มึงไม่ต้องไปกับกูก็ได้...” มันว่าในที่สุด
“หมายถึงอะไรวะ”
“ก็หมายถึงว่า ไม่ต้องไปออกกองกับกูก็ได้ เดี๋ยวกูรีบไปรีบกลับ" มันอธิบาย ผมจ้องหน้ามันนิ่งๆแล้วส่ายหัว
“กูสัญญาไว้แล้ว"
“ไม่เป็นไรหรอก" มันไหวไหล่เบาๆ แล้วจ้องหน้าผมนิ่ง "จริงๆเอามึงตะลอนๆไปด้วยกูก็ดูเห็นแก่ตัวไป"
“ก็...ไม่หรอกมั้ง" ผมไหวไหล่ตอบ แล้วเบือนหน้าหนีที่มันจ้องมองมา "โฟล์ค...” ผมเรียกชื่อมันเบาๆ
“หืม อะไร?” มันถาม เลิกคิ้วนิดหน่อย
“มึงทำดีกับกูเยอะแยะขนาดนี้ทำไมวะ? มันไม่ได้จำเป็นขนาดนั้นนะเว้ย"
“......”
“ถ้ามึงคิดว่ามันเป็นเรื่องสนุก กูว่าเรา-”
“มึงคิดว่าที่กูบอกชอบมึงเนี่ย กูล้อมึงเล่นเหรอวะ?” มันย้อนถามกลับเรียบๆ ทำเอาผมไปไม่ถูก
“กู-กูไม่รู้...”
“กูชอบมึงจริงๆนะน้ำชา กูไม่ได้ล้อเล่น แต่ถ้าถามว่าชอบขนาดไหน กูก็ตอบไม่ได้ มันไม่ได้เป็นความรู้สึกที่ถลำลึกขนาดนั้น" มันเบือนหน้าหนีผม ถูปลายจมูกนิดหน่อย "อย่างน้อยก็ตอนนี้"

“มันก็เป็นคำตอบที่ถูกต้องอยู่แล้วนี่ ว่ากูทำดีกับมึงทำไม?”

“กูไม่อยากอ้อมค้อม มันดูเสียเวลา พนันไปเลยว่าใช่หรือไม่ใช่ ถ้าเป็นนิยายคงแฮปปี้เอนดิ้ง แต่กูไม่คิดว่าชีวิตคนเราจะมีโอกาสผ่านเข้ามามากมายขนาดนั้น...เพราะงั้น...”

“กูเลยพยายามที่จะไม่ทิ้งโอกาสอะไรก็ตามที่ผ่านเข้ามาในชีวิต"

“กูรู้สึกว่ากูเสียมันไปไม่ได้"


มันจ้องหน้าผมเงียบๆ ผมแทบไม่กล้าถามอะไรออกไป...


“แล้ว-แล้วมึงคิดว่า...มันคุ้มค่าเหรอวะ ที่มาเสี่ยงกับกูแบบนี้...” ผมเม้มปากแน่น เมื่อตกเป็นฝ่ายรอคอยคำตอบอีกครั้ง ทั้งๆที่จะไม่แคร์ก็ได้ แต่...ผมก็อยากจะฟังคำตอบจากปากมันอยู่ดี


“คุ้มไม่คุ้มไม่รู้...” มันตอบในที่สุด หลังจากมองหน้ากันอยู่นาน "แต่ตอนนี้กูมีความสุขนะน้ำชา" มันยิ้มอ่อนๆคล้ายกับตัดพ้อกันเบาๆ ผมได้แต่นิ่ง

มันไม่ถามว่าผมมีความสุขไหม มันอาจจะรู้ดีว่าผมไม่อยากตอบ ไม่มีคำตอบ หรือมันอาจจะไม่อยากฟังคำตอบของผมก็เป็นไปได้


“เอากาแฟไหม? เดี๋ยวกูชงให้" มันถาม โดยไม่รอคำตอบ มันก็หยิบแก้วมัคออกมาวางไว้บนเคาน์เตอร์ แล้วกดเครื่องทำน้ำร้อน ผมมองการกระทำมันเงียบๆ แล้วค่อยๆสาวเท้าเดินเข้าไปในมันในที่สุด
“มา กูช่วย" ผมบอก มันเขยิบที่ให้ผมยืนข้างๆมัน แล้วส่งกระปุกผงกาแฟให้ผม


“โฟล์ค"


ผมเรียกชื่อมัน


“อะไร?”




“กูไม่ได้รับโทรศัพท์กฤตฎ์นะ"




ผมบอกออกไปในที่สุด มันจ้องหน้าผมนิ่งๆ มีแววตาประหลาดใจอยู่ในนั้น แล้วเงียบไปพักใหญ่


“อะไรนะ?”


มันถามซ้ำ ผมเม้มปากแน่น ยกมือขึ้นกำชายเสื้อมันแล้วเบือนหน้าหนี


“เมื่อกี้กูไม่ได้รับโทรศัพท์กฤตฎ์"
“ทำไม?”
“กูไม่รู้" ผมบอกมันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "บางทีกูอาจจะไม่พร้อมที่จะคุย หรือกูก็ไม่อยากฟังคำแก้ตัวจากกฤตฎ์"
“......”
“หรือจริงๆแล้ว กูไม่อยากจะทำให้มึงเสียใจ...ทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามึงจะเสียใจหรือเปล่าถ้ากูคุยกับเขา"
“......”
“แต่สำหรับกู...ถ้ามึงรับโทรศัพท์แฟนเก่า...”
“......”



“กูก็คง รู้สึกไม่ดี...นิดหน่อย...ล่ะมั้ง"



พอพูดถึงตรงนี้ ผมก็รู้สึกร้อนๆที่หัวตาขึ้นมาแบบไร้สาเหตุ ผมกำชายเสื้อมันแน่นขึ้น แล้วก้มหน้าหนี โฟล์คคงเห็นมือที่สั่นเทาของผม มันจึงค่อยๆเอื้อมมือมาแกะมือของผม แล้วจับมือของผมไว้แน่น ผมจมเข้าไปในอ้อมกอดของมันในวินาทีที่มันกระชากตัวผมเพียงแค่เบาๆเท่านั้น



ตอนนี้ผมรู้สึกว่า จริงๆแล้ว...อ้อมกอดของโฟล์ค มันอุ่นเหลือเกิน




tbc.





มาต่อแล้วค่ะ หลังจากแก้อยู่นาน แก้ตอนนี้ ถือว่าเป็นการแก้พล็อตต่อจากนี้ไปเยอะเลย แต่เมื่อเรื่องมันดำเนินมาแบบนี้ เราก็รู้สึกว่าเราชอบ โฟล์ค และ น้ำชา มากขึ้น

ตอนนี้ไม่มีปิดท้ายว่า 11วันก่อนตกหลุมรักนะจ๊ะ เพราะเนื้อหาต่อเนื่องไปถึงตอนต่อไปจ้า ตอนหน้าไปออกกองของผู้กำกับโฟล์คกัน

ส่วนใครที่กลัวว่า แยม หรือ ไอ จะมาสร้างความร้าวฉาน ก็กลัวกันไปนะจ๊ะ เพราะมีความร้าวฉานแน่ 5555
ล้อเล่นค่า ติดตามกันต่อเนอะๆๆๆๆ  :hao3:

ตอนนี้หมดสต็อคแล้วนะคะ ตอนที่5ก็รอหน่อยจ้า เพราะลงสลับกับล่ารักฯ และคงเน้นไปที่ล่ารักฯอย่างเดียวมากกว่าค่ะ
จะพยายามลงให้ได้อาทิตย์ละตอนนะคะ ติดตามความเคลื่อนไหวได้ที่แฟนเพจ ลิ้งค์ด้านล่างนี่เลย

เจอกันค่ะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 13-02-2014 03:38:55
โอ๊ยยยยยย   :katai1: :katai1:
ตอนนี้โฟล์คทำชีวิตเราพังเลยอ่ะ  น่าร๊ากกกก
น่าหลงมาก ขี้อ้อนแสนดีเหลือเกิน น้ำชาตกหลุมแน่นอน อีกไม่นานหรอก  ชอบมากค่ะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 13-02-2014 03:49:50
 :z13:

:L2: :L2:           :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2:
:L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 13-02-2014 03:56:10
ชาน่ารักมากอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 13-02-2014 03:58:27
ถึงแม้ความรุ้สึกจะยังไม่ชัดเจน....แต่ยังไงก็สู้ๆนะ
 :mew1: :mew1:โฟล์ค-ชา :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 13-02-2014 05:30:56
รู้สึกรักโฟล์คกับน้ำชาขึ้นทุกวันอ่ะ  :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 13-02-2014 05:46:48
ดูเหมือนน้ำชาเริ่มใจเปิดใจกับโฟล์คแล้ว :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 13-02-2014 06:19:09
ชานี่แคร์โฟล์คกว่าที่คิดนะเนี่ย  :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 13-02-2014 06:46:02
ทำไมคู่นี้มันน่ารักน่าอิจฉาขนาดนี้ TwT
มาม่าไม่ดีต่อสุขภาพนะคุณลี่
มีได้แต่อย่าเยอะ เดี๋ยวคนอ่านจะช็อค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 13-02-2014 07:03:11
ตากฤษฎ์

พอเห้อะะะะะะะ ปล่อยๆชาไปได้แล้วว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 13-02-2014 08:08:07
แปะก่อน เดี๋ยวมาอ่าน  :z3:
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออ แบบโฟล์คนี่มีอีกคนไหม อยากได้  :katai5:

น้ำชาไม่รอดแน่ โฟล์คขุดหลุมไว้เยอะขนาดนี้หนูต้องพลาดสักหลุมละน่าาา  :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 13-02-2014 08:27:29
รู้สึกถึงความพัฒนาของคู่นี้
ชาเริ่มหวั่นไหวแล้ว
โฟล์คสู้ต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 13-02-2014 08:41:07
ให้ชาได้มีความสุขมั่งเถอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 13-02-2014 09:04:33
โฟล์คขาาาา   :hao7: :hao7:
 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: LovePraePiemt ที่ 13-02-2014 09:05:41
โฟล์คขี้อ้อน...  :o8:
 :-[ ชาก็น่ารัก -//////- แคร์โฟล์คด้วย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 13-02-2014 09:09:03
ยิ่งอ่านยิ่งหลงโฟล์ค

โอยยยยยยย ทำไมเป็นคนอบอุ่นแบบนี้เนี่ยยยยยยยย????

น้ำชาเดินหน้าเหอะนะ สู้ๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 13-02-2014 09:20:24
น้ำชาเริ่มเปิดใจแล้ว  :mew3:

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 13-02-2014 09:37:37
น้ำชาน่ารักมากกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-02-2014 09:54:03
น้ำชาเป็นคนตรงกับความรู้สึกนะ
กล้าที่จะยอมรับและพูดมันออกไป
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 13-02-2014 10:01:18
ชากำลังตกหลุมรักโฟล์คแล้วใช่มั้ยยย :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 13-02-2014 10:07:57
น้ำชาน่ารักว่ะ อยากขย้ำ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 13-02-2014 10:08:52
โฟล์คน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น้ำชาก็น่ารัก ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-02-2014 10:39:26
บางทีก็ไม่ต้องคิดล่วงหน้าไปก่อนก็ได้ แค่ทำเวลา ณ ขณะนี้ให้มีความสุขก็พอ
ถ้าโฟล์คจะแสนดีขนาดนี้ใครไม่เอาอิฉันขอนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-02-2014 11:19:20
มันค่อยๆชัดเจน เราคิดไว้อยู่แล้วว่า โฟร์คชอบน้ำชา มาก่อนเลยลองเสี่ยงดู

ส่วนน้ำชาเพราะเจ็บมาเยอะ เลยลังเล ไม่แน่ใจ พยายามจะไม่ชอบใครง่ายๆ ทั้งๆที่กับกฤษ(เขียนถูกเปล่า) ก็ไม่ได้ถึงขั้นรักชอบอะไรเท่าไหร่ หรอก แค่เจอคนที่คิดว่าเข้าใจในตัวน้ำชามากกว่าเลยคิดไปเองว่ารัก แล้วพอผิดหวังเลยดูเหมือนจะเจ็บกว่าใคร

เพราะฉะนั้นเมื่อโฟร์คมาในจังหวะนี้ก็ได้ความอ่อนไหวของน้ำชาไป คือน้ำชาต้องการใครสักคนมาเคียงข้างแต่ก็ไม่กล้าจะเดินต่อเพราะกลัวเจ็บอีก ก็อยู่ที่โฟร์คแล้วหล่ะ ว่าจะทำให้น้ำชารู้ถึงความรักที่แท้จริงได้ไหม


เม้นท์ยาวหน่อย นะคะ ฮาาาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 13-02-2014 11:58:21
โฟล์คดูน่าสงสารจังงื้ออออ น้ำชาเห็นใจโฟล์คหน่อยนะะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 13-02-2014 12:09:54
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 13-02-2014 12:11:02
อบอุ่นดีจังเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 13-02-2014 14:12:12
โฟล์คน่ารักไปไหนฟร่ะะะะ
แพ้มนุษย์ขี้อ้อนอะ :z2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงภูเขา ที่ 13-02-2014 14:29:09
 :impress2: :-[ :man1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 13-02-2014 14:30:20
ดีใจน้ำชาไม่รับโทรศัพท์ มีร้าวฉานด้วยเหรอ  :mew2: :mew2: :mew2: ให้น้ำชามีความสุขบ้างเถอะ  :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 13-02-2014 14:43:12
เรื่องความร้าวฉานไม่น่ากลัวหรอกแต่กลัวว่าโฟล์คกับน้ำชาจะไม่เชื่อใจในกันและกันต่างหาก ขอเพียงเชื่อใจกันพวกริ้นเลือบไรก็ทำอะไรทั้งคู่ไม่ได้หรอก รอล่ารักฯอยู่นะ คิดถึงน้องมิจะแย่แล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 13-02-2014 15:44:27
ตอนนี้เป็นจุดเปลี่ยนสินะ...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 13-02-2014 17:11:05
โอ้ยโฟลค์ดูแมนดูเท่มากกกกกกกก
ชาเลือกโฟลค์เหอะ คนดีนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 13-02-2014 17:38:26
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกก :o8:
น้ำชาเริ่มเปิดใจให้โฟล์คแล้ว เชื่อว่าทั้งสองคนคงผ่านอุปสรรคไปด้วยกันได้แน่ๆ
เรากรี๊ดโฟล์คมากเลยค่ะ พระเอกมากอ่ะ เท่มาก  :-[ :-[

ยิ่งอ่านยิ่งติดอ่ะ อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: oaTahcaK ที่ 13-02-2014 17:59:28
นั่นไง ใจเริ่มมาแระน้ำชา  :katai2-1:

โฟล์คสู้ๆ (นี่ถ้าสรุปโฟล์คกะคบเล่นๆจริงๆ หรือมีเจตนาอื่นนี่เบรคหัวทิ่มเลยนะ 555) :z3:

รออ่านต่อแล้วจ้าา
ต้องเกิดอะไรที่กองแน่เลย
แถมยังไม่รู้ว่ากฤษพยายามติดต่อมาทำไมอีก แอร๊ย :z13:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 13-02-2014 18:35:33
พัง พัง พัง  !!!

โฟล์คเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมาก อ่านแล้วเข้ใจความรู้สึกน้ำชาเลยที่ไม่อยากทำให้โฟล์คเจ็บ



รอต่อไปค่ะ  :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 13-02-2014 19:39:04
เพิ่งเข้ามาอ่านค่า อยากบอกว่าชอบมากกกกกกกกกกก
โฟล์คเป็นผชที่เริ่ดมากกกก น่าร้ากกกกกกกกกกก
ถ้าชาไม่ใจอ่อน ไม่หวั่นไหวก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว
เป็นกำลังใจให้นะคะ จะติดตามเรื่อยๆค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 13-02-2014 20:22:55
ชอบตอนนี้มากๆเลยอ่ะ โฟล์คน่ารักไปแล้ววววววว โอ่ยยยยยยยยยย  :ling1:

หลงรักเรื่องนี้เข้าเต็มเปา น้ำชาน่ารักอ่ะ ส่วนโฟล์คนี่จะอ้อนไปไหน กลัวว่าพอน้ำชาตกหลุมรักแล้ว แล้วโฟล์คจะไม่คิดเหมือนกันแล้วอ่ะ

ส่วนไอนี่น่าจะชอบโฟล์ค แล้วโฟล์คนี่น่าจะมีซัมติงรองกับแยม ปะ 55555

อยากอ่านต่อไปแล้วววววววอ่าาาาาาาาาา  :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 13-02-2014 20:52:33
 :-[  การตกหลุมรัก มีความก้าวหน้าไปอีกขั้น สู้ต่อไปนะโฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 13-02-2014 20:55:42
รอตอนหน้า อยากรู้ว่าแยมสำคัญแค่ไหน
แล้วจากรักจะกลายเป็นเริ่มขัดใจพระเอกหรือเปล่า 555555555555


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 13-02-2014 21:40:57
 :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 13-02-2014 22:05:01
ชาเริ่มจะมีใจหวั่นไหวแล้ววววววว คืออ่านตอนนี้เขินมากเลยค่ะ
แบบว่าคนเขียนทำให้เราลุ้นเสมอเลยว่าต่อไปจะเป็นยังไงมันเดาได้อยากจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 13-02-2014 22:15:50
โฟร์คน่ารักอ่ะ  :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 13-02-2014 22:22:24
โฟล์คแสนดีม๊ากมาก อยากมีมั่งอะผชแบบนี้
อยู่ด้วยคงจะมีความสุขมากๆๆ (มโนไปก่อนละกัน)
รอวันที่น้ำชาจะรักโฟล์คเต็มหัวใจนะ
 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 14-02-2014 01:16:48
ชอบบบบ คู่นี้น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 14-02-2014 01:35:49
เข้ามาเชียร์ โฟร์ค  :กอด1: น้ำชา ด้วยอีกคน

แต่อิจารย์กฤตฎ์นี่ โฉดจริงไรจิงนะ คือจะเลิกทั้งที ช่วยให้มันเป็นกิจลักษณะหน่อย คือนัดไปคุยดีๆ นี่อัลไลฟีเจอริ่งกันเหมือนเดิม พอเสร็จสมอารมณ์หื่นตัวเองแล้วก็บอกเลิก ได้เวลาแต่งงานมีครอบครัว ห่านนนนนนนนน

ส่วนโฟร์ค เปิดเรื่องมานี่นึกว่าโฉดอย่างขุ่นพี่จอมทัพซ้าาาาา แต่กลายเป็นมุ้งมิ้งเฟร่อออ ซะงั้น  :o

...แต่แอบรู้สึกว่า... ฟ้าฝนเริ่มตั้งเค้า... ช่วงเริ่มเปิดใจ เริ่มมุ้งมิ้ง ของนิยายเนี่ยแหล่ะ ระทึกนัก ชอบสาดมาม่าใส่ไม่ทันให้ตั้งตัว  o22

รอต่อนะเตง รอทั้งน้ำชา รอทั้งมิถุนา  :impress:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 14-02-2014 15:41:49
โอ้ย ชอบบบบบบบ

^________________________^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 14-02-2014 21:40:50
รอตอนต่อไปจร้าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 14-02-2014 22:40:29
เพิ่งมารู้ว่าคนแต่งคนเดียวกับ ล่ารัก กลี้ดดดดดด

ชอบๆ อาทิตละตอนก็ยังดีครับ

ชอบพระเอกของเราซะแล้ว

เป็นกำลังใจให้ครับ ติดตามเสมอ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ratnalin ที่ 14-02-2014 23:25:04
ในช่วงที่เรากำลังอ่อนแอถึงขีดสุด ถ้ามีใครมาทำดีด้วยก็คงหวั่นไหวไปได้ง่ายๆ แต่สุดท้ายจะรอดไหม ก็ขึ้นกับคนสองคนนี้แหละ
ชอบโฟลคจังค่ะ ผู้ชายแบบนี้สุดยอด เอาชนะใจชาให้ได้นะ

รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 15-02-2014 08:05:08
โฟล์คทำเราหลงอีกแล้วอ่ะ น่ารักแสนดีขนาดนี้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 15-02-2014 10:26:52
พระเอกเรื่องนี้น่ารัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 15-02-2014 10:34:21
ยาวปายยยยยยย ขอให้ความสัมพันธ์นี้ยาวไป น่ารักดีมันมีความละมุนอบอุ่นในบรรยากาศตลอดเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 15-02-2014 11:56:53
คือแบบมันแอร๊ววววววววอะ
แอบหลงรักโฟล์ค
 :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 15-02-2014 14:49:28
โฟล์คคคคคค  :hao5:

ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าชอบพระเอก ชอบผู้ชายแบบโฟล์คมากเลยค่ะ ฮืออออ
ชอบตอนที่โฟล์คเรียก ชา มันฟังแล้วแบบ ชา ชา ชา โอ้ยยยยย น่ารักกกก บอกไม่ถูก แต่ชอบมาก T_T

โฟล์คแสนดีขนาดนี้.. ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมชาถึงต้องแคร์โฟล์ค
แอบหวั่นใจอยู่เหมือนกันกลัวชารับโทรศัพท์จากกฤษ กลัวชาใจอ่อน กลัวชาทิ้งโฟล์คไป กลัวโฟล์คเสียใจ โอย
(นี่อวยเข้าข้างพระเอกแบบลำเอียงเห็นๆ กร้ากกกกกกกกกกก)  :sad4:

ไปออกกองคราวนี้จะเกิดอะไรขึ้นนะ? ลุ้นค่ะ ติดตามตอนต่อไปน้า >_<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: howru ที่ 17-02-2014 10:17:35
น้ำชาน่ารักจัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 17-02-2014 10:40:02
หนูชาหวั่นไหวแร้ววอ่าา

 :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 17-02-2014 22:16:22
รออ่านอยู่นะครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 20-02-2014 22:15:39
มารอค่ะ  :call: :call:
หัวข้อ: Re
เริ่มหัวข้อโดย: PoppyPrince ที่ 21-02-2014 17:03:29
น่ารักจัง ชอบโฟล์ค  นายหล่อมากอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 24-02-2014 02:38:19


ตอนที่5: รู้บ้างไหม










ไอ้โฟล์ค ไอ้เหี้ย ไอ้โฟล์ค ไอ้เหี้ย


ผมนั่งท่องสองคำนี้ในใจมาตลอดนับตั้งแต่ผมผละออกจากอกของมันแล้วเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตา คือจริงๆโฟล์คแม่งไม่ได้จัญไรอะไรหรอกครับ แต่มันทำผมร้องไห้ ร้องไห้! คนอย่างนายพิชชานะครับร้องไห้ ซึ่งจริงๆแล้วในฐานะมนุษย์ ผมก็มิสิทธิ์ที่จะมีความรู้สึกแบบคนอื่นนั่นแหละครับ แต่-แต่แม้แต่กฤษฎ์ยังไม่มีโอกาสได้เห็นน้ำตาของผม โฟล์คนี่มันเป็นใครกัน

ยากจะยอมรับ แต่ผมก็ต้องยอม ว่ามันเข้ามาในชีวิตผมมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่เรารู้จะกันไม่กี่วันด้วยซ้ำ

หลังจากโฟล์คคุยโทรศัพท์กับเพื่อนสักคนเสร็จ มันก็หยิบกระเป๋าเป้ใบใหญ่ของมันขึ้นสะพาย พร้อมกระเป๋าอุปกรณ์อะไรก็ไม่รู้ ที่ผมอาสาจะช่วยมันถือ แต่มันก็บอกว่าไม่ต้อง แล้วให้ผมเดินนำออกไปที่ที่จอดรถ วันนี้มันเลือกรถนิว บีทเทิลคันเดิม หลังจากจัดการบรรจุของเข้าที่กระโปรงหลังเรียบร้อยแล้ว มันก็ขึ้นประจำที่นั่งคนขับ


“ล็อคเบลท์ด้วย" มันว่า เมื่อเห็นผมที่ขึ้นมาแล้วเอาแต่นั่งไล่หน้าจอมือถืออย่างเลื่อนลอย ผมมองหน้ามันนิดหน่อยเหมือนเพิ่งรู้ตัว มันจึงเอื้อมมือมาคาดเข็มขัดนิรภัยให้ผมด้วยตนเอง

ปลายจมูกมันเฉียดแก้มผม ใบหน้าก็ใกล้กันมากจนแทบได้ยินเสียงลมหายใจ ผมกลั้นหายใจไปพักใหญ่ จนกระทั่งมันถอยตัวกลับไป


“ไปสูบบุหรี่มาใช่ไหม?” มันถาม มองหน้าผม ผมได้แต่พยักหน้าเบาๆ
“อือ"
“อย่าสูบเลย" มันว่าเรียบๆ ผมมองหน้ามันกลับก่อนร้องเหอะ
“มึงก็เลิกก่อนสิ"
“กูเลิกตอนนี้ไม่ได้หรอก งานมันเครียดจะตาย" ข้ออ้างไหมเนี่ย ไอ้สัด
“กูก็เครียด งานเยอะแยะ"
“แต่มึงทำได้" มันว่า
“...ขับรถไปได้แล้ว จะไปรับเพื่อนไม่ใช่หรือไง?” ผมถอนหายใจนิดหน่อยก่อนบอกมัน โฟล์คไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม แต่ยอมออกรถแต่โดยดี


ตลอดทางเราไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก ผมเหนื่อย แถมในใจมันโหวงพิลึกเหมือนมีหลุมดำฝังอยู่ โฟล์คฮัมเพลงของมันไปเบาๆ มันพาผมขึ้นสะพานตากสิน ในช่วงกลางวันของวันเสาร์เช่นนี้รถไม่ได้ติดมากจนขยับตัวไม่ได้ จากสาธรทะลุออกไปฝั่งธนบุรีได้ภายในไม่ถึงยี่สิบนาที หลังจากนั้นมันก็พาผมเข้าพรานนก ทะลุเข้าคลองบางกอกน้อย ภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง

โฟล์คมองหน้าผมเมื่อเห็นผมหาววอด มันเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ ก่อนหันกลับไปสนใจถนนตรงหน้าเหมือนเดิม


“รู้จักแยมไหม?” มันถาม ผมเลิกคิ้ว
“แยม? เพื่อนมึงน่ะเหรอ?” ผมย้อนถาม มันพยักหน้า
“เพื่อนไอ้กายด้วย" มันว่า "กู ไอ้กาย แยม แล้วก็เต อยู่มอปลายห้องเดียวกัน ห้องกูสนิทกันทั้งห้อง เรียกว่ากลุ่มเดียวกันหมดเลยก็ได้"
“แล้ว?”
“พวกกูสามคนติดนิเทศฯน่ะ ส่วนไอ้กายติด'ถาปัตย์" มันบอก "กูก็แปลกใจว่าทำไมไม่เคยเจอมึง กูรู้จักมึงมาก่อนหน้านี้จากเฟสบุ้คบ้าง อินสตาแกรมไอ้กายบ้าง"
“ไม่แปลกหรอก" ผมหัวเราะหึเบาๆ ผมเป็นคนเพื่อนน้อย ในที่นี่ก็มีแค่ไอ้กาย เป๊ก ปอม เท่านั้น ผมไม่ชอบเตะบอล ดังนั้นจึงลืมไปได้เลยว่าจะไปกับพวกไอ้กาย ผมเชื่อใจคนยาก ดังนั้นการปฏิสัมพันธ์กับคนให้น้อยที่สุด คงเป็นเรื่องดีที่สุด
“แต่กูอยากให้มึงเจอแยมนะ แยมเป็นเพื่อนที่กูสนิทที่สุดแล้ว" มันเปรยขึ้น "กูเป็นเด็กใต้ เชื่อป่ะ?” มันยักคิ้ว
“อะไรนะ?” ผมขมวดคิ้วมุ่น
“เด็กใต้ๆ หนุ่มภูเก็ตนะครับ" มันอวด "ไม่เห็นหรือไง ออกจะหล่อล่ำขนาดนี้"
“ถุ้ย" ผมสบถ ทำเอามันขำลั่น
“กูมาเรียนที่กรุงเทพฯตอนมอหนึ่งอ่ะ โรงเรียนประจำครับ กินนอนกันมาหมดเลยนี่แหละ กู กาย ไอ้เต แยม"
“ไหนแหลงใต้ซิ"
“ไม่เอาอ่ะ" มันยู่หน้า
“เอ้า ทำไมอ่ะ?”
“กูเขินนี่" มันว่า แล้วก็หน้าแดงจริงๆด้วย ผมเอื้อมมือไปผลักหัวมันหนึ่งที
“กระแดะ"
“เออน่า เนี่ย เดี๋ยวกูพาไปบ้านแยม รับรองมึงต้องชอบ อย่างเด็ด"
“ทำไม?” ผมขมวดคิ้ว มันไม่ตอบอะไร แต่พาผมเลี้ยวเลาะไปตามทางของซอยเล็กๆ ผมเคยมาบ้านไอ้กายกับปอมบ้าง แต่มันเป็นฝั่งธนคนละส่วนกับของเพื่อนโฟล์ค แถวบางกอกน้อยเป็นบริเวณที่เต็มไปด้วยของขาย มีตลาดสด คนพลุ่กพล่าน และทิวทัศน์แบบที่ฝั่งเมืองไม่มี

โฟล์คเลี้ยวรถเต่าของมันเข้าไปในซอยเล็กๆแห่งหนึ่ง มีบ้านไม้ปลูกขึ้นสลับกับบ้านกึ่งปูน หลังจากขับเข้าไปจนสุดซอย ภาพตรงหน้าก็ทำให้ผมต้องหยุดมองอย่างนึกชอบใจ

บ้านไม้ขนาดกลางปลูกขึ้นติดริมน้ำ ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้และสวนหย่อม ถนนตัดขึ้นพอดีกับรถสองคันแล่นสวนเท่านั้น โฟล์คมันหันมายักคิ้วให้ผม ราวกับจะย้ำคำพูดว่า ผมจะต้องชอบใจแน่ๆ


“บ้านไม้ หลังนี้มีคนมาขอซื้อสามสิบล้านนะครับ" โฟล์คว่ายิ้มๆ มันคงไม่รู้หรอกว่า ผมมีความฝันที่จะมีบ้านไม้สักหลัง ที่ออกแบบเอง ไว้สำหรับอยู่อาศัยในช่วงเวลาที่เริ่มเหนื่อยจากการทำงานแล้ว
“แล้วไม่ขายเหรอ?” ผมถาม โฟล์คส่ายหัว
“ไม่ แม่แยมมันไม่ขาย"
“สวยจะตาย ทำเลดีด้วย"
“อือ มีท่าน้ำหลังบ้านด้วยนะ" มันว่า "เข้าไปข้างในกันเถอะ กูโทรมาปลุกมันแล้ว ไม่รู้มันจะยอมตื่นหรือยัง?” โฟล์คว่า หลังจากจอดแอบนิว บีทเทิลไว้ข้างรั้ว มันก็พาผมเดินเข้าไปในตัวบ้านโดยไม่ต้องขออนุญาตอะไรใครทั้งนั้น ดูมันคุ้นเคยกับที่นี่มาก

มันเปิดรั้วออกแล้วพาผมเข้าไปด้านใน สนามหญ้าสีเขียวสดตรงหน้ามีโต๊ะหินอ่อนและชิงช้าตั้งอยู่ ตัวบ้านชั้นล่างก่อปูนทาสีน้ำตาลสลับกับโครงไม้เก่า ส่วนชั้นสองเป็นไม้ทั้งหมด โฟล์คเดินไปหยุดตรงหน้าประตูบานเลื่อนกระจก ซึ่งน่าจะเป็นส่วนที่รีโนเวทใหม่ ก่อนเลื่อนประตูออก

“แม่งไม่ล็อคบ้านอีกแล้ว" มันพึมพำ ก่อนเปิดประตูออก แล้วจูงมือผมเข้าไปในบ้าน


ในบ้านยังคงเป็นผนังไม้ขัดสีอย่างดี พื้นไม้ก็ขัดจนเงาวับ เฟอร์นิเจอร์มีทั้งแบบเก่าและใหม่สลับกันไป แต่ก็ดูลงตัวอย่างน่าทึ่ง พื้นที่ห้องนั่งเล่นไม่ใหญ่นัก ด้านหลังคงเป็นห้องครัว ซึ่งประตูที่เปิดออกก็เชื่อมให้เห็นระเบียงกว้างที่น่าจะยื่นไปจนถึงท่าน้ำ


“ออกไปดูก็ได้นะ"
“ติดน้ำขนาดนี้ น้ำท่วมจะทำยังไง?” ผมถามขึ้น โฟล์คมองไปรอบๆบ้านก่อนตอบ
“ได้ยินว่ามันปล่อยท่วมนะ ขนของขึ้นหมด แต่กั้นคันกั้นน้ำทิ้งไว้" มันบอก "เห็นว่าแม่มันไปอยู่ออฟฟิศ ส่วนไอ้แยมก็มาอยู่กับกูนี่แหละ ช่วงที่ท่วมเป็นเดือนๆนั่นน่ะนะ"
“อยู่กันสองคนเหรอ?” ผมถามต่อ
“อือ สองคน แยมแล้วก็แม่มัน" โฟล์คตอบ "กูขึ้นไปหามันก่อน เดี๋ยวลงมา"

ผมทำท่าจะเรียกมันเอาไว้ แต่เพราะมันกระโจนขึ้นไปทันที ทำให้ผมได้แต่หุบปากฉับ แล้วยืนเคว้งอยู่ที่เดิมเมื่อแผ่นหลังมันหายวับไป หลังจากมองซ้ายมองขวาเหมือนคนโง่ๆประมาณสองนาที ผมก็เอื้อมมือไปผลักประตูมุ้งลวดออกในที่สุด

ระเบียงไม้แข็งแรงยื่นออกไปสู่แม่น้ำเจ้าพระยา มองไปด้านหนึ่งเห็นสะพานพระรามแปด อีกด้านเป็นสะพานตากสิน วัดอรุณตั้งอยู่บนฝั่งเดียวกันแต่ไกลออกไป มีเรือด่วนแล่นสวนกันไปมา น้องบินโฉบไปมาเหนือน่านน้ำ และเพราะใกล้เวลาที่พระอาทิตย์จะลับขอบฟ้า ฟ้าจึงเรืองไปด้วยแสงสีส้มทองที่ผมชอบที่สุด

ผมเหม่อมองภาพตรงหน้านิ่งๆก่อนสูดลมหายใจลึกเต็มปอด แม้ว่าแม่น้ำตรงหน้าจะไม่ได้ใสสะอาด แต่ว่าบรรยากาศ และบรรยากาศบริเวณนี้ มันก็ดีมากจนแทบไม่อยากเชื่อว่าที่ผมกำลังยืนอยู่ในกรุงเทพฯจริงๆ ผมเอนตัวเกาะราวระเบียงไม้ไว้แน่น ก่อนโน้มตัวมองไปนอกระเบียงเสียครึ่งตัว...



“เดี๋ยวก็ตกหรอก"


เสียงกระซิบที่ดังขึ้นริมใบหูทำให้ผมสะดุ้ง เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมถูกอุ้มจนตัวลอยกลับเข้ามาที่เดิม ผมหันกลับไปแล้วก็สะดุ้งเบาๆเมื่อปลายจมูกของโฟล์คเฉียดแก้มไปเพียงนิดเดียว มันวางผมลงกับพื้น และผมก็สังเกตเห็นเจ้าของบ้านที่เดินมาพร้อมมันด้วยในที่สุด

“ทำอะไรอันตราย กูเป็นห่วงรู้ไหม" มันว่าด้วยสายตาดุๆ ผมที่อ้าปากจะเถียงต้องหุบฉับกับคำพูดของมัน บ้าจริง
“กู-คือ กูว่าฟ้าสวยดีวันนี้" ผมว่าอย่างตะกุกตะกัก
“อืม" มันมองตามผมก่อนพยักหน้า "อย่าปีนอีกนะ เดี๋ยวก็ตกหรอก" นี่แม่งเป็นแฟนหรือพ่อกูวะเนี่ย

ผมไม่โต้ตอบมันเดี๋ยวจะความยาว ก่อนจะเหลือบไปมองหน้าผู้ชายผมสีดำขลับ ใบหน้ารูปไข่สวยคมราวกับจะไม่ใช่ผู้ชาย แต่กล้ามเนื้อและรูปร่างก็ยังยืนยันว่าคนๆนี้เป็นผู้ชาย คงจะเป็นแยม...เขาไว้ผมยาวเลยบ่าลงมา ยักศกสวยเป็นธรรมชาติ ผิดกับของผมที่ทั้งย้อมทั้งดัดเพื่อให้ได้ทรงที่ต้องการ แยมสูงเกือบจะเท่าโฟล์ค ผอมโปร่งคล้ายหุ่นนายแบบที่นิยมในสมัยนี้ บางแทบปลิวลม และสวมใส่เสื้อผ้าที่บ่งบอกถึงสไตล์ตัวเองอย่างชัดเจน


“ชา นี่แยม" มันบอก ผมจึงคลี่ยิ้มส่งไปให้ก่อน แยมยิ้มบางๆกลับมาให้ แม่ง สวยสัด "แยม นี่ชา" โฟล์คเหลือบตามองผม
“แฟนมึง กูรู้แล้ว" แยมว่า แล้วมองหน้าผมยิ้มๆ "ยินดีที่ได้รู้จักนะน้ำชา เราแยม"
“เอ่อ...ยินดี...ที่ได้รู้จัก...ครับ" โอ้ย ประสาท นี่กูทำเหี้ยอะไรอยู่เนี่ย
“เออ กูว่าเดี๋ยวไปเลยเหอะ ไอ้นินแม่งโทรยิกแล้วเนี่ย สี่โมงกว่าเอง" โฟล์คบ่นพึมพำก่อนส่งกุญแจรถให้แยม "ไอ้เตเอาไมค์บูมกับขาตั้งมาทิ้งไว้บ้านมึงป่ะ เห็นมันบอก"
“ใช่ ตั้งแต่คราวก่อนอ่ะ อยู่บนห้องกู"
“งั้นมึงไปรอที่รถเลย" โฟล์คว่า แยมทำเพียงแค่โบกมือเบาๆก่อนสาวเท้าออกไปอย่างไม่อิดออด "น้ำชา จะขึ้นไปด้วยกันไหม?” โฟล์คเอ่ยปากถาม
“ไปไหน?”
“ไปเอาของบนห้องแยมน่ะ"
“อ้อ...เอ้อ กูไปรอที่รถดีกว่านะ"
“ได้ เดี๋ยวรีบตามไปนะ" มันว่าก่อนวิ่งตึงตังขึ้นไปด้านบน ผมมองตามมันไปสักพัก ก่อนสาวเท้าออกไปยังประตูบ้าน

นิว บีทเทิลของโฟล์คยังจอดไว้ที่เดิม ผมก้มลงใส่รองเท้าก่อนเดินลงจากบ้านไปยังรถที่จอดริมรั้ว เพื่อพบว่าแยมประจำที่นั่งข้างคนขับเรียบร้อยแล้ว วูบแรกผมหัวใจกระตุก แต่ในวูบที่สองก็แค่พยายามทำเหมือนรู้สึกเฉยๆ ทั้งๆที่มันไม่เฉยแน่ๆ แต่ผม...ผมไม่รู้จริงๆว่าควรจะทำอย่างไร ผมไม่ได้อยากเรียกร้องสิทธิ์อะไรในฐานะแฟน เพราะแน่นอนว่าผมกับมันไม่ได้เป็นแฟนประเภทที่คนปกติเขาเป็นกัน แต่...ที่นั่งตรงนั้นมันไม่ใช่ของผมหรอกหรือ?

ผมเดินไปหยุดอยู่ข้างประตู เคราะซัดอีกที่ประตูมีแค่สองบาน คนที่จะขึ้นไปนั่งเบาะหลังจะต้องขึ้นจากเบาะหน้า ผมเม้มปากแน่น ก่อนพยายามเอ่ยออกไปในที่สุด


“แยม...”
“หืม?” คนบนรถส่งเสียงตอบมา ระหว่างก้มหน้าก้มตาหาอะไรบางอย่างที่ช่องเก็บของอยู่
“ขอเราขึ้นเบาะหลังหน่อยสิ" ผมว่าอย่างกระดากปาก ในใจก็คิดอีกว่ากูทำเหี้ยอะไรอยู่

แยมเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าสวยนั่นมองผมนิ่งๆ ก่อนชะงัก แล้วร้องออกมาอย่างตกใจ

“เฮ้ย...คือ แปปนึงนะน้ำชา คือเราหาบทน่ะ ยังไม่ได้ท่องเลย" แยมว่าด้วยน้ำเสียงเกรงใจ "เดี๋ยวน้ำชานั่งหน้ากับโฟล์คนะ เรานั่งหลังเอง"
“ไม่เป็-”
“นี่ไงเจอแล้ว น้ำชาถอยหน่อย เอ่อ...” แยมลุกออกจากมารถ ก่อนทำหน้านิ่งคิดด้วยสีหน้านิ่งๆ "มันเปิดยังไงวะเนี่ย" ผมมองแยมก้มๆเงยๆหน้าคันโยกเปิดเบาะอยู่นานสองนานแล้วก็หลุดยิ้มออกมาจนได้ ทำไมคนๆนี้ถึงได้น่ารักแบบนี้วะเนี่ย
“เดี๋ยวเราเปิดเอง" ผมว่า ก่อนเอื้อมมือดึงคันโยกแล้วดันเบาะออก
“ขอบคุณนะ" แยมว่ายิ้มๆก่อนพาตัวเองเข้าไปเอนตัวนอนอยู่บนเบาะหลังเรียบร้อยแล้ว "คือช่วงนี้เรานอนไม่พอเท่าไหร่ แม่งเบลอชิบหายเลย-" แยมว่าอย่างเขินๆ
“มึงก็เบลอตลอดอยู่แล้วว่ะแยม" เสียงที่ผมคุ้นเคยขัดขึ้นมา ทำให้ผมกับแยมต้องหันไปมอง และพบว่าโฟล์คแบกขาตั้งกล้องกับกล่องใบใหญ่เข้ามา "จีบอะไรแฟนกู"
“พ่อมึงสิ มึงเอาขาตั้งมาเร็ว ไอ้นินเร่งกูยิกๆแล้วเนี่ย" แยมบ่นพึมพำ ก่อนรับของจากโฟล์คที่ยืนอยู่ประตูข้างคนขับ
“ครับๆ"
“เฮ้ย เดี๋ยวกูปิดบ้านก่อนโฟล์ค กูยังไม่ได้ปิดบ้านเลย" จู่ๆแยมก็ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อโฟล์คสตาร์ทรถ ทำเอาผมสะดุ้งไปด้วย
“แยม" โฟล์คถอนหายใจเฮือก "กูปิดให้แล้วครับ นี่กุญแจมึงก็ลืมไว้บนห้องด้วย" มันโยนกุญแจบ้านใส่แยม
“อ้าวเหรอ"
“กูไม่ค่อยแปลกใจเลยว่าทำไมวันนั้นไอ้ภัทรมันถึงเล่าให้กูฟังว่ามึงสะดุดท่อหน้าปากซอย มึงนี่เบลอเหี้ยๆว่ะแยม" ไอ้โฟล์คบ่นยาวก่อนที่แยมจะทำหน้าบึ้งตึงออกมา ปากสีสดทำท่าจะเถียงกลับ แต่ไอ้โฟล์คแม่งสุดจะร้ายกาจ "ชา มึงดูดิ แม่งปกติอยู่คณะนะ เก๊กขรึมครับ นิ่ง เท่เหลือเกิน จริงๆคือเบลอ ถ้ามึงจะให้มันตอบอะไร มึงรอมันจูนสมองก่อนนะ อย่าถามคำถามยากด้วย"
“ไอ้เหี้ยโฟล์ค กูไม่ได้เป็นขนาดนั้นสักหน่อย" แยมบ่นอุบ "ก็บางทีกูไม่รู้จะคุยอะไรกะน้องนี่หว่า กูพูดไม่เก่งมึงก็รู้"
“แล้วพูดเหี้ยไรกะกูน้ำไหลไฟดับ" ไอ้โฟล์คสวน
“ก็กูสนิทกะมึงนี่"
“อ้าว มึงก็คุยกับชาได้ปกติ" มันเหลือบมามองหน้าผม ส่วนแยมลุกขึ้นมานั่งกอดอกกับเบาะเรียบร้อยแล้ว
“ก็แฟนมึงนี่" แยมว่าเบาๆ "ก็น้ำชาเป็นแฟนมึง กูไม่อยากให้น้ำชาอึดอัด กูเลยพยายามชวนคุย" แยมบอกในที่สุด นั่นทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แล้วแยมก็โคตรน่ารักเลยจริงๆครับ...


ผมนั่งอยู่บนรถที่พาพวกเราไปยังย่านเยาวราช มีเสียงร้องเพลงดังมาจากทั้งโฟล์คและแยม เป็นเพลงวงอินดี้ต่างประเทศที่ผมไม่รู้จักเลยสักเพลง แยมนั่งๆนอนๆท่องบทอยู่ทางด้านหลัง สักพักก็รับโทรศัพท์พร้อมกับเถียงกับปลายสายยืดยาว ได้ความว่านินโทรมาเร่งอีกแล้ว จนโฟล์คบ่นออกมาว่า ไม่รู้ว่าใครเป็นผู้กำกับตัวจริงกันแน่ แยมจึงเสริมขึ้นว่า นินเป็นมือตัดต่อประจำตัวของผู้กำกับโฟล์ค ซึ่งนินเรียกได้ว่าเป็นคนที่ตัดต่อเก่งที่สุดในคณะ รับงานที่ได้เงินเป็นพันๆหมื่นๆ

สักห้าโมงกว่าเราก็มาถึงเยาวราช โฟล์คดูเหมือนจะรู้สถานที่ประจำของมัน เพราะพอมันเลยแยกไฟแดงมาสักพัก มันก็ตบขวาเขาเทียบถนนทันที ซึ่งคนในร้านก็ดูเหมือนจะเห็นรถมันอยู่แล้ว จึงรีบวิ่งมายกกรวยออกให้ โฟล์คเปิดกระจกลง คนที่ออกมาต้อนรับก็ไม่ใช่ใครที่ไหน นินนั่นเอง


“มึงไปปิดประตูหลังรถคันหน้าหน่อยดิ" โฟล์คบอก นินจึงเดินไปเอากระโปรงรถลง สักพักหนึ่งหลังจากจอดรถเรียบร้อยแล้ว โฟล์คก็ดับเครื่อง แล้วเปิดประตูออก มันเลื่อนเบาะเพื่อให้แยมลงมาจากรถ ก่อนหิ้วของที่หยิบติดมือมาส่งให้นิน

เยาวราชในเย็นวันอาทิตย์ไม่ใช่เล่นๆเลยครับ แนะนำว่าไม่มีธุระจริงๆมึงอย่ามา รถติดยั้วเยี้ย คนเยอะแยะ ผมเหลือบมองโฟล์คสลับกับเพื่อนๆของมัน มีกลุ่มผู้ชายผู้หญิงสามสี่คนยืนดูดบุหรี่อยู่ริมฟุตบาท น่าจะเป็นคนที่มาช่วยออกกองโฟล์ค สักพักเตก็เดินออกมาพร้อมกับผู้ชายตัวขาวจัด ใบหน้าหล่อเหลาฉบับคุณชาย ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นภัทร เพื่อนในกลุ่มของโฟล์ค

“พิ้งค์มายังวะ" โฟล์คหันไปถามเต
“มาแล้ว แต่งหน้าอยู่ แยมมึงเข้าไปหาหญิงเลย รออยู่แล้วที่ห้องเดิม" เตว่า แยมพยักหน้ารับมึนๆก่อนสาวเท้าเข้าไปด้านใน "หวัดดีน้ำชา ดีใจที่มึงมานะ" มันว่ายิ้มๆ
“แฟนไอ้โฟล์คใช่ป่ะ หวัดดี กูภัทร" ภัทรว่า ผมทักทายมันนิดหน่อย ก่อนได้ยินเสียงดังโครม และทุกคนก็ต้องหันไปเพื่อพบว่าแยมเดินชนประตูกระจกใสจนคนเขามองกันทั้งร้านอาหาร
“ไอ้แยม ไอ้เหี้ย" ไอ้เตทำท่าจะหัวเราะแต่ก็หัวเราะไม่ออก เลยรีบวิ่งขึ้นไปดึงแยมขึ้นมา "โฟล์ค กูพาแยมไปก่อน นี่มึงให้มันนอนพักผ่อนจริงๆเหรอวะเนี่ย" เตถาม
“เออสิวะ" ไอ้โฟล์คหัวเราะลั่น "ชา ไปข้างไหนกัน เดี๋ยวกูต้องไปแตกช็อทให้ตากล้อง"
“แตกช็อท? ไรวะ?” ผมถาม
“คืออธิบายตากล้องว่าจะถ่ายอะไร มุมไหน ไกล ใกล้ อะไรแบบนี้น่ะ เข้าไปด้วยกันสิ" มันว่า ก่อนยื่นมือมาให้ผม ผมมองมือมันก่อนส่งมือไปให้มันกอบกุมเอาไว้ "นี่ร้านรุ่นน้องที่คณะ เขาไม่ได้เรียนฟิล์มแต่ให้ยืมถ่ายน่ะ" มันบอก
“อ้อ"
“ภัทร มีไรขาดปะวะ" โฟล์คหันไปถามเพื่อน ภัทรที่กำลังเปิดประตูหลังรถฟอร์ทูนเนอร์คันด้านหน้าอยู่หันมาตอบ
“นี่เดี๋ยวกูกำลังจะเช็ค เดี๋ยวให้น้องๆช่วยกันขนลงมาเลย"
“เออฝากด้วย มึงอ่านบทสกรีนเพลย์ทั้งหมดที่กูส่งให้แล้วใช่ไหม?”
“อ่านแล้วๆ มึงไปเถอะ"
“ขอบใจมากมึง"


ผมเดินตามมันเข้าไปด้านใน ผ่านโต๊ะอาหารมากมาย มันทักทายเจ้าของร้าน ซึ่งน่าจะเป็นพ่อแม่ของรุ่นน้องที่มันว่า ก่อนที่มันจะพาขึ้นไปบนชั้นลอย เมื่อเปิดประตูห้องห้องเดียวที่อยู่บนชั้นลอยออก ก็พบกับคนเกือบสิบที่วิ่งวุ่นอยู่ในนั้น

“เฮ้ยนิน" โฟล์คเรียกเพื่อนตัวโหดของมัน นินที่นั่งจิ้มมือถือหันขวับมาก่อนจิกตาใส่ทันที
“เรียกพวกกูมาห้าโมง มึงออกจากบ้านไอ้แยมห้าโมง" นินคาดโทษ แยมที่นั่งหลับตาแต่งหน้าอยู่ถึงกับสะดุ้ง
“เหย กูขอโทษน่า เดี๋ยวเลี้ยงข้าว นะๆ"
“เออๆ รำคาญ กูจะลงไปช่วยภัทรจัดไฟแล้ว" นินบอก ก่อนลุกขึ้นยืนปัดกางเกง
“ฮ่าๆ เออ นี่มึงตามคนมาช่วยได้เยอะขนาดนี้เลยเหรอวะ?” โฟล์คถาม ไอ้นินไหวไหล่
“ก็ฝากน้องมันชวนๆกัน มันก็มากันอ่ะ"
“เออดีๆ เดี๋ยวกูแตกช็อทก่อน ไอมายัง เตล่ะ”
“มาแล้ว ไปซื้อของเซเว่นกับใครไม่รู้ เดี๋ยวกลับมา ส่วนเตไปเข้าห้องน้ำ มึงจะแดกไรไหม?”
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวเลิกกองแล้วไปหาไรกินกัน"
“โอเค น้ำชาจะกินไรไหม?” นินหันมาถามผม หน้ามันนิ่งๆเหมือนจะเหวี่ยง แต่มันก็ไม่ได้เหวี่ยง แหม คาแรคเตอร์คงที่ตลอดเวลานะครับ
“เอ่อ...ไม่เป็นไร...”
“เค งั้นอยู่ด้วยกันจนจบนะ เดี๋ยวกูพาไปกินหอยแครงลวกซอยเท็กซัส อร่อยมาก"
“ได้เลย" ผมยิ้มแหยๆให้นิน ก่อนที่นินจะเดินออกจากห้องไป โฟล์คหัวเราะเบาๆก่อนจูงผมเข้าไปด้านในห้อง
“นินมันแบบนี้แหละ แต่มันนิสัยดีมากๆนะ"
“รู้น่า ไม่ดีมึงคงไม่คบหรอก"
“นั่นสิ" มันว่า ลากผมนั่งบนโซฟา ก่อนมันจะลงไปนั่งขัดสมาธิที่พื้นห้อง แล้วเอาคางเกยหน้าขาผม "มึงมาด้วยนี่ดีจังนะ"
“บ้า" ผมพึมพำเบาๆ "ดีเหี้ยไร ช่วยไรก็ไม่ได้ เป็นภาระต่างหาก"
“ภาระที่ไหน" มันหลับตาพริ้ม "พอมึงมา ใครๆก็เรียกมึงแฟนโฟล์ค กูชอบฟัง มึงไม่รู้เหรอ?”

ผมรู้สึกเหมือนตัวจะระเบิด แถมมันยังเงยหน้าขึ้นมายิ้มเผล่ให้ผมอีกต่างหาก ผมเลยผลักหน้ามันไปทีหนึ่ง

“ทำงาน"
“รอเตกะน้องตากล้องอีกคน...โทรตามก่อน" มันว่า ก่อนหยิบมือถือขึ้นมากดโทรออก มันว่าอะไรกับปลายสายสักพัก แล้วกดตัดสาย
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ช่วยทำโมเดล" มันบอกยิ้มๆ ผมขยี้หัวมันแรงๆจนมันร้อง
“เสียใจ กูเข้าสตูฯว่ะ มึงไปส่งกูแล้วกัน"
“อ้าว ไมเข้าสตูฯอ่ะ อยู่กะกูดิ" งอแงทำไมวะ ตัวเท่าควาย ยังจะงี่เง่า
“กูก็มีงานนะครับไอ้คุณโฟล์ค เดี๋ยววันจันทร์มึงก็ลากกูมาออกกองมึงอีก"
“ก็อยากอยู่ด้วยทุกวัน"
“สัด ผูกตัวติดกันเลยไหมยังไง?” ผมเลิกคิ้วถาม มันพยักหน้าหงึกๆทันที
“ถ้ามึงยอมก็เอา"
“ค*ยเถอะครับ" ผมว่า มันหัวเราะเบาๆ สักพักประตูก็เปิดออก พร้อมกับเตที่เดินเข้ามากับน้องอีกคนหนึ่ง

เตเดินมานั่งข้างผม ส่วนรุ่นน้องมันที่เป็นผู้ชายเซอร์ๆสวมแว่นตาทรงอ็อกฟอร์ดก็นั่งลงบนพื้นข้างโฟล์ค

“หวัดดีพี่"
“เออหวัดดีมึง" โฟล์คทักทาย รุ่นน้องมันมองผมนิดหน่อยแต่ไม่ได้พูดอะไร
“เออ โทษทีกูมาช้า ไปรับแยมมา คืองี้ วันนี้จะถ่ายสองกล้องเหมือนเดิมเพราะที่แม่งน้อย ถ่ายซ้ำซีนเดิม คือ ซีน สี่, ห้า แต่วันนี้จะเพิ่มหกด้วย เตมึงประจำกล้องหนึ่งนะ ส่วนเอมึงประจำกล้องสองสลับกับไอ้ภัทร ช่วยกัน เพราะไอ้ภัทรแม่งต้องช่วยกูดูคิวกับเฟรม" ผมมองมันกางกระดาษแล้วขีดๆเขียนๆบอกบทกับเพื่อนและรุ่นน้องมันไปเงียบๆ มันดูจริงจังเหมือนไม่ใช่ไอ้เหี้ยโฟล์คที่ผมด่าอยู่ทุกวัน ผมอมยิ้มนิดหน่อยก่อนหุยยิ้มเมื่อไอ้เตมองหน้าผมอย่างมีเลศนัย ผมได้แต่นั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เหมือนเด็กโดนจับได้ตอนทำความผิด

 
“โอเคนะ ตามนี้ เดี๋ยวลงไปด้านล่างกันได้แล้ว ฉากแรกถ่ายในร้านอาหารก่อน" โฟล์คว่า ก่อนหันหน้ามาพยักหน้าให้ผม "เออ แล้วพิ้งค์-”
“โฟล์ค!”

ยังไม่ทันที่มันจะถามถึงนางเอกของเรื่องได้จบประโยค เสียงใสๆก็ดังขึ้นพร้อมการปรากฏตัวของเจ้าของเสียงนั้น ผมเหลือบตาไปมองตามเสียง พบว่าเป็นผู้หญิงผิวขาว หน้าหมวยเก๋ๆ ซึ่งผมเคยเห็นมาจากวิดีโอสั้นๆบนจอคอมพิวเตอร์ของโฟล์ค นางเอกของเรื่องที่โฟล์คถามหาอยู่นั่นเอง

“หวัดดีพิ้งค์" ผู้ชายตรงหน้าผมหันไปยิ้มให้คนมาใหม่ ผมมองเลยหลังเธอไปก่อนพบว่าไอเข้ามาด้วยกันพร้อมด้วยถุงเสบียงหลายๆอย่าง
“โฟล์คไม่ไปรับพิ้งค์อ่ะ มาก็สาย" เธอกระเง้ากระงอด ผมไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ก็แปลกใจกับความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่เล็กน้อย
“อ๋อ ขอโทษนะ พอดีเราไม่สะดวก" ไอ้โฟล์คมันเหลือบตามองผม ผมเบือนหน้าหนีทำไม่รู้ไม่ชี้ "เราไปรับแยมมาด้วย แล้วก็พอดีแฟนเรามาค้างด้วยอ่ะ"
“แฟน?” เธอขมวดคิ้วมุ่น ผมเห็นท่าไม่ดีเสียแล้ว
“อ๋อ เออนี่ น้ำชาแฟนเรา" โฟล์คแนะนำผม ก่อนอมยิ้มบางๆ ผมยิ้มให้พิ้งค์นิดหน่อย แต่เธอกลับไม่ยิ้มตอบ
“โฟล์คไม่เห็นบอก"
“ฮ่าๆ ก็เพิ่งคบกันเองน่ะพิ้งค์" โฟล์คตอบปัด ก่อนหันไปหาแยม "ลงไปกันเถอะ แยมแต่งหน้าเสร็จยัง?”
“ใกล้แล้วๆ" ฝ่ายเมคอัพเป็นคนตอบแทนแยมที่นั่งสะลึมสะลืออยู่บนโซฟาบุนวมหนานุ่ม โฟล์คจึงบอกว่าเสร็จแล้วให้ตามลงมากันเลย

ผู้กำกับของกองบอกให้ทุกคนทยอยลงไปข้างล่าง แล้วก็หันมาชวนผม มันดูวุ่นๆผมเลยไม่อยากจะตามลงไปให้เป็นภาระ อีกทั้งสายตาไม่เป็นมิตรของพิ้งค์ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย จึงออกปากว่าจะอยู่เป็นเพื่อนไอ รอแยมลงไปพร้อมกัน โฟล์คมองหน้าผมนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร มันหอบข้าวของลงไปข้างล่างพร้อมตากล้องสองคน และสวัสดิการกองอีกบางส่วน

ผมยืนอยู่กับไอเงียบในห้องเล็กที่กว้างขึ้นถนัดตา ไอยิ้มแล้วทักทายผม


“หวัดดีน้ำชา เราก็นึกว่าชาจะไม่มาแล้ว" ไอว่าแล้วยิ้มกว้าง
“ก็สัญญาไว้แล้วว่ามานี่น่า" ผมตอบ ไอพยักหน้าหงึกๆ ก่อนสักพักจะเม้มปากแน่น
“น้ำชาโอเคนะ?” ไอเอ่ยปากถามขึ้น ผมขมวดคิ้ว
“โอเค? โอเคอะไรเหรอ?”
“ก็...แบบ...พิ้งค์...คือ...” ไอจิ้มนิ้วเข้าหากันพร้อมด้วยสีหน้าลำบากใจสุดขีด ผมได้แต่ส่ายหัว
“เราไม่เป็นไรหรอก แต่...คือ พิ้งค์กับ...โฟล์ค"
“ไม่ๆ ไม่ได้เป็นอะไรกันนะ เรายืนยันได้ว่าตอนนี้โฟล์คมีแค่น้ำชาจริงๆ" ไอ้เบิกตากว้าง แก้ตัวแทนเพื่อนยกใหญ่
“อ้าว งั้นแสดงว่าก่อนหน้านี้...” จริงๆผมอาจจะไม่ได้ติดใจอะไร-อาจจะเท่านั้น ผมเลยแกล้งแหย่ไอเล่น
“ก็โฟล์คก็คือโฟล์คนั่นแหละ" ไอหน้ามุ่ย "ใจดีกับคนอื่นเขาไปทั่ว ขี้อ่อยจะตายไป แต่โฟล์คไม่เคยเรียกใครว่าแฟนนะ จนเจอชานี่แหละ" ไอว่าเบาๆ
“แล้ว?”
“พิ้งค์ก็เหมือนกัน เห็นไปไหนมาไหนกับโฟล์คสักพักหนึ่งแล้วล่ะ ตั้งแต่ช่วงหนังสั้นเปิดกอง ก็สองอาทิตย์แล้ว"
“แล้ว?”
“แต่เราถามโฟล์ค โฟล์คก็บอกว่าพิ้งค์ชวน ก็ไม่ได้มีอะไร เลี้ยงตอบแทนที่มาเล่นหนังให้บ้าง ไปเป็นเพื่อนบ้าง"
“แล้ว?”
“ก็...พิ้งค์อาจจะคิดไปเอง"
“แล้ว?” ผมเลิกคิ้วต่อ ไอหยุดพูด ก่อนมองหน้าผมนิ่งๆ
“น้ำชาสงสัยอะไรเหรอ?” ไอถามตรงๆ ผมยิ้มๆ แล้วไหวไหล่
“พิ้งค์เขาไม่รู้เหรอว่าโฟล์คเป็นเกย์" ผมถามตรงๆ ไอชะงักนิดหน่อย ก่อนส่ายหัว
“ไม่รู้สิ จริงๆโฟล์คก็ไม่ปิดนะ โฟล์คก็มีแฟนเป็นผู้หญิงมาก่อนหน้านี้ด้วย สองปีก่อนล่ะมั้ง" ไอว่าพลางครุ่นคิด "แต่โฟล์คทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังใจดี เราว่าผู้หญิงก็โอเคหมดอยู่แล้วนะ"
“......”
“ก่อนหน้านี้โฟล์คก็ไม่เคยจีบผู้ชายคนไหนจริงจัง มีคุยๆบ้างแต่ก็หายไป คนอื่นเขาก็ไม่ได้รู้กัน จนน้ำชานี่แหละ"
“เรา...เหรอ?”
“จริงๆเราว่าที่คณะเราก็คงตกใจเหมือนกันที่โฟล์คมีแฟนแล้ว แถมเป็นน้ำชาอีกต่างหาก"
“......” ผมได้แต่แค่นยิ้มออกมา จะตกใจยิ่งกว่านี้ถ้ารู้ว่าผมกับมันคบกันด้วยเรื่องงี่เง่าอะไร
“แต่-แต่เราไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้ชอบน้ำชานะ คือเราชอบน้ำชา เตก็ชอบ นินก็ยังชอบเลย ทุกคนบอกว่าน้ำชาน่ารัก"
“จริงเหรอ?”
“อือ" ไอพยักหน้า "เพราะงั้นน้ำชาอย่าคิดมากนะ"

ผมพยักหน้ายิ้มๆ ไอ้ตัวผมน่ะ ไม่คิดมากอยู่แล้ว (แม้ว่าพักหลังๆจะมีแต่เรื่องโฟล์คอยู่ในหัวเต็มไปหมดก็ตาม) แต่ก็แปลกใจ ไอ้คุณเมืองไทยไปทำอีหรอบไหนถึงได้มีสาวมาติดพัน แถมสุดท้ายมันยังเปิดตัวว่ามีแฟนเป็นผู้ชายกับผู้หญิงที่มาชอบมันอีก


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่4 - พูดในใจ : หน้า6 : 130214
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 24-02-2014 02:39:24


ไม่กี่นาทีต่อมาแยมก็แต่งหน้าเสร็จ พวกผมเลยพากันลงไปด้านล่าง เหลือแค่ฝ่ายเมคอัพ คอสตูม และสวัสดิการสองสามคน เก็บกวาดห้องเท่านั้น เมื่อลงจากบันไดมา ก็เห็นกองถ่ายตั้งอยู่กลางร้านพอดิบพอดี แหม เจ้าของร้านก็ดีเหลือเกิน เอื้อเฟื้อสถานที่ให้ไอ้โฟล์คมาทำลายล้างเล่นๆ ดูเหมือนว่าจะจัดแสงเสร็จแล้ว โฟล์คยืนอยู่ข้างเตที่ถือกล้องตัวที่หนึ่ง (ตามที่มันบอก) สั่งการอะไรอยู่ก็ไม่รู้ มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนจดอะไรบางอย่างอยู่ข้างๆกัน ภัทรยืนดูกล้องของน้องเอที่อยู่อีกมุมหนึ่ง ส่วนนินแกว่งเสลทไปมาไม่ใกล้ไม่ไกล

“แยมมาแล้ว" นินบอกโฟล์ค ก่อนที่โฟล์คจะพยักหน้าให้แยมเข้าฉากกับพิ้งค์ที่มีสีหน้าไม่มีความสุขสุดๆ
“ไอ ตีเสลทให้หน่อย"
“ได้ๆ" ไอกระวีกระวาดไปรับเสลทจากนิน นินเลยถอยฉากออกมายืนข้างๆผมแทน โฟล์คเดินเข้าไปพูดคุยอะไรกับนักแสดงสองคนนิดหน่อย ก่อนถอยออกมา
“โอเคนะ เดี๋ยวกล้องตัวนี้จะถ่ายแบบทูช็อตนะครับ ส่วนกล้องตัวที่สองให้รับหน้าของแยมเอาไว้" โฟล์คตะโกนบอกทุกคนในกอง "เตมึงโฟกัสหน้าทั้งสองคนไว้เลยได้ไหม?”
“ได้ๆ"
“เออ เอาข้างหลังเบลอๆแบบนั้นแหละ โอเค" โฟล์คบอกเต ก่อนพยักหน้า แล้วหันไปหาคนที่ถือไมค์ตัวยาว

“เทปครับ"
“เดินครับ" ฝ่ายเสียงตอบ
“กล้องหนึ่ง"
“สปีด" เตพยักหน้าตอบรับ
“กล้องสอง"
“สปีดครับ"


ไอเดินเข้าไปตีเสลทหน้ากล้องก่อนถอยฉากออกมา พร้อมๆกับโฟล์คที่ยกมือขึ้น "เก็บเสียงนะครับ...สาม สอง หนึ่ง แอคชั่น!”


บรรยากาศของกองถ่ายเงียบสนิทแม้ว่าทั้งร้านจะเต็มไปด้วยเสียงจอแจ โฟล์คจ้องหน้าจอกล้องไม่วางตา เช่นเดียวกับภัทรที่ยืนอยู่อีกมุมหนึ่ง ไอเดินกลับมาอยู่ข้างๆผม นินเองก็ยืนกอดอกนิ่งเช่นกัน


“คัทครับ แปปหนึ่งนะ พิ้งค์...” โฟล์คสั่งหยุดการถ่ายทำก่อนสาวเท้าเข้าไปพูดคุยกับนั่งแสดงหญิงของเรื่องที่หน้าตาไม่สบอารมณ์อย่างถึงที่สุด พิ้งค์ดูหน้าตาหงุดหงิด แต่แล้วก็จ๋อยลงเมื่อโฟล์คมันพูดอะไรบางอย่างออกไป ผู้กำกับของเรื่องถอยฉากออกมา พร้อมกับสั่งเดินกล้องอีกครั้ง


“เทปครับ"
"เดิน"
“กล้องหนึ่ง"
“สปีด"
“กล้องสอง"
“สปีดครับ"
“โอเค เสลท...เก็บเสียงเหมือนเดิมนะครับ ขอแค่เสียงนักแสดงกับบรรยากาศ สาม...สอง...หนึ่ง แอ็คชั่น...”



ภาพจากกล้องของเตเป็นใบหน้าของแยมและพิ้งค์ที่พูดคุยกันในบทของคู่รักเก่าที่โคจรกลับมาเจอกัน หลังจากเลิกกันไปด้วยความไม่เข้าใจหรืออะไรบางอย่าง ทั้งคู่ได้กลับมาร่วมโต๊ะกัน แต่มื้ออาหารที่เคยมีความสุข ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ผมยังไม่เคยอ่านบททั้งหมดที่โฟล์คเขียน แต่ฟังคร่าวๆมาจากไอที่เล่าให้ฟัง


“คัทครับ เดี๋ยวขอดูฉากนี้หน่อย" โฟล์คบอกกับเต แล้วสุมหัวกันหน้ากล้องสักพัก "โอเค กล้องหนึ่งได้ ภัทร กล้องสองได้ไหม?”
“ได้ๆ" ภัทรยกมือบอก
“งั้นฝากน้องพริมจดรีพอร์ตหน่อยครับ โอเคต่อไปเป็นฉากเดิม แต่เปลี่ยนมุมรับหน้าของกล้องทั้งหนึ่งและสองนะครับ...”


ผมเฝ้าดูการทำงานของโฟล์คเงียบๆเกือบหนึ่งชั่วโมงกับฉากบนโต๊ะอาหารที่มีประโยคพูดคุยกันไม่กี่ประโยค แต่ถ่ายทำกันยาวนานเป็นชั่วโมง นินบอกว่าตัดจริงฉากนี้คงเหลือไม่ถึงสิบห้าวินาที


“โอเค เดี๋ยวพักแปปหนึ่งแล้วจะออกไปเก็บฉากด้านนอกแล้ว เพราะฉากอื่นบนโต๊ะอาหารที่คราวที่แล้วเก็บไปไม่เสียนะครับ เติมหน้านักแสดงให้ด้วย" โฟล์คว่า ไอพยักหน้ารับก่อนวิ่งปรู้ดไปเอากระดาษซับหน้ามาไว้ในมือ ในระหว่างที่นินถูกเรียกไปดูภาพบนกล้อง

พิ้งค์เดินมาหย่อนตัวบนเก้าอี้แถวที่ผมกับไอยืนอยู่ด้วยกัน เธอปรายสายตามองผมนิดหน่อยก่อนนั่งกดมือถือเล่น แยมเดินตามออกมา แล้วมายืนข้างๆผม

“เบื่อไหมน้ำชา?” คนหน้าสวยเอ่ยถามก่อนหาววอดๆ หมดมาดพระเอกแสนเข้าใจยากตามบทในเรื่องกันพอดี
“ไม่นะ สนุกดี"
“ออกกองเหนื่อยจะตาย เคยออกกองโต้รุ่งกันอยู่เกือบอาทิตย์แหนะ" แยมว่า เปิดขวดน้ำดื่มออก
“จริงเหรอ?”
“โอโห ร่างนี่อย่างกรอบ นอนวันละสองสามชั่วโมง" แยมหัวเราะคิก
“งานใครเหรอ?”
“ธีสิตรุ่นพี่ปีที่แล้วน่ะ จบไปแล้ว โฟล์คไปช่วยถ่าย เราไปเล่น" แยมเล่า
“นี่คิดจะเป็นนักแสดงจริงจังหรือเปล่าเนี่ย?” ผมแซว แยมร้องหึปฏิเสธทันที
“โน ไม่มีทาง เราเรียนวารสารฯน่ะ อยากทำคอลัมน์มากกว่า" แยมว่า "ชอบเขียน ชอบอ่าน"
“ดีจัง ไว้เอางานมาให้อ่านบ้างดิ"
“อย่าคาดหวังนะ" แยมว่ายิ้มๆ ก่อนส่งขวดน้ำให้ผม คนอะไรน่ารักเป็นบ้า หน้าแม่งโคตรสวยอย่างกะผู้หญิง คือจริงๆแยมมันก็หล่อนะครับ แต่หน้าคมๆ ตาเฉี่ยวๆ ขาวจัด ปากบาง จมูกโด่ง อะไรแบบนี้ ส่งขึ้นรันเวย์ไปเดินแบบได้เลย ถ้าไม่ติดว่าร่างกายแม่งมีกล้ามเนื้อแบบผู้ชายแถมยังดูเถื่อนและเบลอในเวลาเดียวกันแบบนี้ล่ะก็... จริงๆผมก็เคยเห็นนายแบบข้ามเพศที่เดินแบบชุดผู้หญิงอยู่นะครับ ช่วงนี้เห็นรับงานเยอะแยะ ดังไปทั่วเอเชียแล้วล่ะมั้งเนี่ย


“พิ้งค์อยากกินน้ำเสาวรสอ่ะไอ" เสียงของนางเอกสาวดังขึ้นระหว่างที่ไอกำลังซับหน้าให้ ไอชะงักมือที่กำลังซับหน้าอยู่ก่อนตอบ
“เอาสิ เห็นด้านหน้ามีอยู่ร้านหนึ่ง เดี๋ยวเราออกไปซื้อให้" ไอว่า ทำท่าจะเดินไปหยิบกระเป๋าเงิน
“ไม่ใช่ไอ เราอยากกินร้านหน้าโรงหนังที่คราวก่อนไปกินกัน" นางเอกคนดีเธอว่า
“โห ไกลนะนั่น พิ้งค์รอได้ไหม? เดี๋ยวหาคนไปซื้อให้" ไอเองก็พยายามจะประนีประนอมที่สุด
“พิ้งค์รอได้ แต่จะให้ใครไปซื้อ" พิ้งค์ว่า แล้วจู่ๆเธอก็ปรายตามามองผม ผมขมวดคิ้วงงๆกับอากัปกิริยาของเธอ
“เอ้อ เราออกไปซื้อให้ก็ได้นะพิ้งค์" แยมที่ฟังบทสนทนามาสักพักเสนอตัว "เราว่างอยู่" คุณนางเอกชะงักทันทีที่ไม่ใช่ผมที่เป็นคนออกตัว
“แยมไปได้ยังไง" เธอถาม จิกตาทันที "เดี๋ยวเหงื่อโซมกลับมาจะถ่ายต่อได้ยังไง?” เธอจีบปากจีบคอว่า ผมกอดอกเมินไม่รู้ไม่ชี้แล้วครับจุดนี้
“งั้นเดี๋ยวเราไปเอง-”
“ไอต้องอยู่ช่วยกองนี่ เดี๋ยวเขาจะย้ายของไปข้างนอกแล้ว"
“คือจริงๆเราก็ว่าง-”
“ไม่เอาอ่ะ เราไม่อยากรบกวนไอ"
“แต่-”
“ไม่เอา ถ้าไปไปพิ้งค์โกรธ"
“มีอะไรกันเหรอ" สงสัยว่าที่พวกเราสนทนากันจะเสียงดังเกินไปหน่อย นินที่เดินผ่านมาเลยหยุดถามอย่างช่วยไม่ได้ ผมเหลือบตามองไอ ก่อนมองแยม ก่อนนิ่ง
“คือพิ้งค์อยากกินน้ำเสาวรส" ไอบอกในที่สุด ดูท่าจะไม่อยากให้นินออกลายมากก็เป็นได้ ไม่งั้นคงมีโอกาสกองล่ม
“หน้าร้านไง เอาป่ะล่ะ เดี๋ยวซื้อให้" นินว่าอย่างสบายๆ "กูก็อยากกิน มึงกินป่ะแยม"
“คืออยากได้ร้านหน้าโรงหนังอ่ะ" ไอว่าเจื่อนๆ
“ห้ะ...โรงหนัง ที่มันไกลๆอ่ะนะ" นินกรอกตาไปมา พิ้งค์เองก็เริ่มจะหวั่นๆแล้ว แต่ก็ยังเชิดคอสู้อยู่
“นั่นแหละ ที่คราวก่อนไปซื้อกัน" ไอย้ำ
“เอ้อ เอาจริงเหรอวะ?” นินกอดอก มองนางเอกคนดีที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ สลับกับไอ แล้วมองหน้าแยม หน้าผม แล้วสุดท้ายก็ถอนหายใจ คงพอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง "ถ้าอยากกินมากขนาดนั้นเดี๋ยวเดินไปซื้อให้ก็ได้ พิ้งค์จะเอากี่ขวด"
“แล้ว-แล้วนินไม่ต้องช่วยโฟล์คเหรอ?” คุณนางเอกถาม ปลายเสียงติดจะสั่นๆ ใช่ครับ เล่นกับใครไม่เล่น เล่นกับนิน
“ก็ไม่เห็นมีไรนี่ เราตัดต่อ นี่มาออกกองเพิ่มภาระเพื่อนเฉยๆ" นินก็ตอบตรงเหลือเกิน
“นินอย่าไปเลย ก็เผื่อโฟล์คจะให้ช่วยดูไฟ ดูเฟรม ดูบท ดู-”
“ไม่มีหรอกน่า เอาเถอะ...ว่ามาจะเอากี่ขวด"
“ให้คนว่างกว่านินไปสิ" คุณพิ้งค์เธอยังคงเชิดคอนิ่งอยู่ครับ ผมเองก็รู้สึกว่ามันถึงเวลาที่กูคงต้องออกโรงกู้โลกเสียที
“ก็เราว่างนี่ไง" นินกอดอกขมวดคิ้ว ดูท่าจะเตรียมเหวี่ยงแล้วครับ ใจเย็น ใจเย็น... “นี่อย่าบอกนะจะให้น้ำชา-”
“เฮ้ย เราไปเอง" ผมดึงไหล่นินเอาไว้ก่อนที่กองจะล่มไปเสียก่อน นินชะงักเตรียมอ้าปากเถียง แต่ผมส่ายหน้าฉับ "เราแม่งโคตรว่างเลย แล้วก็ยินดีจะเดินไปซื้อให้" ผมบอกในที่สุด
“น้ำชาจะไปเหรอ ดีจังเลย พิ้งค์ขอสิบสองขวด"
“ห๊ะ สิบสองขวด! นี่ซื้อมากินหรือเอาไปอาบวะ-”
“นิน...” ไอสะกิดนินเบาๆ
“ก็พิ้งค์จะซื้อไปฝากที่บ้านนี่นิน สิบสองขวดน้อยไปเหรอ งั้นเอาสิบห้า-”
“โอเคสิบสองขวดนะ" ผมตัดบท ไอ้ห่า นี่คุณเธอจะเอาไปรดน้ำต้นไม้เหรอครับ "เดี๋ยวเรามา ร้านอยู่ไหนเหรอ?” ผมหันไปถาม นินดูหัวเสียนิดหน่อยแถมมองผมด้วยสายตาออกจะเป็นห่วงเป็นใย ก่อนบอก
“มึงเดินเลี้ยวขวาไปจากร้านนะ เดินข้ามไปหนึ่งแยกไฟแดง ช่วงกลางๆถนนเส้นหน้าจะมีโรงหนัง ร้านน้ำมันขายอยู่ตรงนั้นเลย มีเสาวรส น้ำส้ม เฉาก๊วย ว่านหาง แต่มึงเอาเสาวรสมาให้พิ้งค์สิบสองขวดนั่นแหละ พอแล้ว เดี๋ยวแบกไม่ไหว"
“ฝั่งนี้ใช่ไหม?”
“ใช่-”
“พิ้งค์จำได้ว่ามันเลี้ยวซ้ายนะนิน แล้วก็อยู่ฝั่งโน้น" แม่นางทำลอยหน้าลอยตา
“งั้นพิ้งค์คงสมองเสิื่อมแล้วแหละ ไปเช็คหน่อยนะ...ชา ถ้าหาไม่เจอโทรหาโฟล์คนะ เดี๋ยวกูถือโทรศัพท์มันไว้ ขอบใจมาก" นินบอก ผมรู้ว่ามันขอบคุณผมเรื่องอะไร ครับ...เรื่องที่ผมกอบกู้กองถ่ายหนังของแฟนผมไว้ยังไงล่ะครับ

ผมถอนหายใจเบาๆ ตอนแรกไอจะออกเงินให้ แต่ผมปฏิเสธ ส่วนโฟล์ควุ่นวายกับกองมันอยู่ผมเลยไม่ได้ทักบอกอะไรไป เพียงแค่มองแผ่นหลังมันนิดหน่อยก่อนเดินไปตามฟุตบาท

ให้ตายเถอะ...เยาวราชนี่มันขายหรือแจกฟรีวะ คนเยอะชิบหาย ผมพาตัวเองเบียดเสียดกับผู้คนและโต๊ะอาหารที่กั้นเต็มถนนและทางเดิน แยกหน้าแม่งก็สามร้อยเมตรได้ เดินไปก็ราวๆสี่ร้อยเมตรได้ อยากจะรู้จริงๆไอ้เสาวรสอะไรนั่นแดกแล้วบินได้เหรอครับ

แต่พอนึกถึงสีหน้าไอ้โฟล์คเวลามันจริงจังกับงาน หรือแม้กระทั่งตอนที่มันบอกว่าดีใจที่ผมมาออกกองกับมันแล้ว...ก็อดอมยิ้มออกมาคนเดียวไม่ได้ จริงๆแล้ว มันก็ไม่ได้พิเศษอะไร ผมเลือกที่จะไม่ค่อยเชื่อคำพูดพวกนั้น ไม่ว่าจากปากใครก็ตามที...แต่สำหรับโฟล์ค ผมก็...อยากฟังมันพูด...ล่ะมั้ง

ผมรอไฟแดงแล้วค่อยๆพาตัวเองเคลื่อนข้ามแยกไปกับฝูงชน เสียงผัดกะทะร้อนดังฉ่า ควันโขมงทำเอาไอค่อกแค่ก ผมก้าวฉับๆผ่านร้านนรกนั่นมาจนติดกับฝูงชนหน้าร้านนมสด ใช้เวลาสักพักกว่าจะเบียดตัวเองออกมาได้ ให้-ตาย-เถอะ

โชคดีอย่างเดียวของตอนนี้คือผมไม่หลงทาง เพราะไอ้นินมันบอกไว้อย่างกระชับแม่นยำ ผมเดินทอดน่องมาเรื่อยๆจนกระทั่งเห็นโปสเตอร์หนังแปะอยู่เต็มกำแพงตึกแถว มีทางเดินแคบๆและบันไดพาขึ้นไปชั้นบน ด้านหน้าบันไดมีพี่สาวหน้าตาหน้ากลัวใช้ได้นั่งตบแป้งกันอยู่ นี่คือตำนานของโรงหนังเยาวราชสินะ ที่เขาบอกกันว่ามีการซื้อ-ขายกัน แล้วพากันขึ้นไปทำบนโรงหนังเลย

พี่สาวมองกูด้วยสายตาเชื้อเชิญด้วยครับ อยากจะตะโกนสุดเสียงว่ากูเป็นเกย์ แถมแฟนกูยังเป็นไบอีกต่างหาก แต่ก็หาไม่ ผมกระโดดแผล็วไปยังร้านรถเข็นด้านหน้าที่มีอาแปะนั่งประจำที่อยู่ อาแปะเงยหน้าจากหนังสือพิมพ์ในมือก่อนถามผม

“เอาอาราย"
“เอ่อ ผมขอน้ำเสาวรสสิบสองขวดครับ" ผมบอกไปตามใบสั่ง อาแปะแกยิ้มกว้างก่อนกุลีกุจอหยิบถุงมาจัดของ
“ขวดละสามสิบ สิบสองขวกสามร้อยหกสิบ แปะลกห้าย สามร้อยสี่สิบก็พอ"
“ขอบคุณมากนะครับ" ผมรับถุงมา ก่อนเปิดกระเป๋าเงินตัวเองรับแบงค์ร้อยสี่ใบเตรียมส่งให้อาแปะ ช่างเถอะ ถ้าเงินสามร้อยสี่สิบแม่งจะทำให้พิ้งค์ยอมถ่ายหนังดีๆ แล้วก็ช่วยกู้กองถ่ายไอ้โฟล์คได้ ถือว่าซื้อความสบายใจแล้วกัน

ผมยื่นเงินส่งให้อาแปะ แต่อาแปะยังไม่ทันจะรับ มือของใครบางคนก็ยื่นเข้ามาแทรกพร้อมแบงค์พันใบใหม่เอี่ยม ผมชะงักกึก


“แปะครับ เอาของผมจ่าย สามร้อยหกสิบใช่ไหมครับ?” ผมมองไล่ไปตามมือ และพบว่าเป็นโฟล์ค ที่เหงื่อโซมหน้าแถมยังหอบแฮ่ก
“สามร้อยสี่สิบ" แปะแก้ราคา โฟล์คพยักหน้าก่อนส่งเงินให้
“ครับ นี่" แล้วมันก็ก้มลงเท้ามือกับเขาแล้วสูดลมหายใจ
“มึง...มาทำไมวะ?” ผมถามมันอย่างไม่เข้าใจ "นี่วิ่งมาเหรอ แล้วกอง?”
“มึงยังจะถาม มึงเล่นเดินหายไปไม่บอกกล่าว ถ้าแฟนกูหายจะทำไงวะ" มันด่าทั้งที่ยังหอบแฮ่ก
“ประสาท ไม่ถึงกิโล กูเดินกลับถูก" ผมถอนหายใจเบาๆ "นี่ทิ้งกองมาทำไม?”
“ไม่ได้ทิ้ง"
“มึงทิ้งมา ดูก็รู้" ผมว่า รับเงินทอนจากอาแปะส่งให้มัน "ไม่ต้องทิ้งกองวิ่งตามหากูก็ได้โฟล์ค กูไม่ไปไหนหรอก เดี๋ยวก็กลับไป" ผมว่า แต่มันมองผมอย่างจริงจัง
“กูไม่ได้กลัวมึงหายไปไหนน้ำชา" มันบอกเสียงเรียบ "แต่แฟนกู โดนใครแกล้งก็ไม่รู้ ถ้ากูยังปกป้องแฟนกูไม่ได้ ไอ้กองห่านั้นก็ไม่ต้องทำมันหรอก" มันว่าอย่างจริงจัง
“กู-”
“มึงไม่ต้องบอกว่ามึงโอเค เพราะกูไม่โอเค กูไม่ได้เอาเรื่องพิ้งค์ มันไร้สาระ แต่ถ้าพิ้งค์จะไม่เล่นหนังให้กู กูก็โอเค"
“พ่อมึง จะบ้าเหรอ มึงจะเอากองมึงมาเป็นตัวประกันทำเชี่ยไรไอ้สัด ไร้สาระ" ผมด่า ขาก็ก้าวเดินนำ เพราะอาแปะเริ่มมองด้วยสายตาแปลกๆ
“ไร้สาระตรงไหนวะ!" ไอ้โฟล์คเถียงเสียงดัง "ถ้ามึงชอบใครสักคน เรื่องแบบนี้แม่งจิ๊บมาก"
“......”
“ที่ไร้สาระมันมึงต่างหาก มึงจะเดินดุ่มๆออกมาทั้งๆที่รู้ว่าโดนแกล้งเนี่ยนะ"
“ก็เปล่า-”
“มึงไม่เห็นต้องทำ"
“กู-”
“นี่กูโมโหจริงๆนะ เชี่ย แม่งไม่อยากถ่ายต่อแล้วสัดเอ้ย-”
“มึงเลิกโวยวายแล้วฟังกูพูดได้ไหม! นี่กูกำลังปกป้องสิ่งที่มึงรักอยู่ไม่เห็นหรือไง!” ผมโยนถุงขวดน้ำเสาวรสใส่มันเต็มๆจนบางขวดตกแตกหล่นพื้น มันดูจุกจากแรงอัดของน้ำหนัก แต่ก็ยังเสนอหน้าเบิกตามองหน้าผม "กูมีเหตุผลของกู ไม่ใช่ว่ากูไม่แคร์มึงหรือตัวกูเอง"
“......”
“แต่มึงเข้าใจไหมว่านี่เป็นเรื่องของเรา แล้วกูก็รู้สึกว่า ไม่อยากให้มึงมารับผิดชอบคนเดียว"
“......”
“จริงๆแล้วกูก็ไม่รู้ว่าแม่งจำเป็นไหม แต่ไหนๆก็ร่วมหอลงโลงกันแล้ว กูจะปกป้องมึงเหมือนกัน"


ผมเบือนหน้าหนีในคำสุดท้าย โฟล์คนิ่งอึ้งอยู่ตรงหน้าผม มันนิ่งค้างสักพัก ก่อนค่อยๆย่อตัวลงเก็บขวดน้ำบางขวดที่ยังสภาพดีใส่ถุง แล้วถือเอาไว้...


“กลับกันเถอะ" มันว่าเรียบๆ ก่อนยื่นมือส่งมาให้ผม ผมมองหน้ามัน สลับกับฝ่ามือนั่น ก่อนยอมส่งมือให้มันไปในที่สุด


มันเดินจูงมือผมไปตามทางที่เราเดินมา เบียดเสียดไปกับฝูงชน ไม่ได้ปริปากพูดอะไรเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกได้


“ขอบคุณนะน้ำชา"


มันกระซิบบอกผมเมื่อเราเดินกลับมาถึงหน้าร้าน โฟล์คเป็นคนเดินเอาของไปส่งให้พิ้งค์ด้วยตัวเอง ผมสบตากับพิ้งค์ และเธอก็สะบัดหน้าใส่ผม ผมเองก็ไม่ได้เดินกลับเข้าไปด้านในอีกเลย เพราะเลือกที่จะยืนอยู่กับนินที่ริมฟุดบาทหน้าร้าน

โฟล์คเดินกลับมาหลังจากคุยกับพิ้งค์เสร็จ นางเอกแสนดีของเรายังคงสีหน้าบึ้งตึง แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะอาละวาดหรือไม่ยอมเล่นต่อให้...

ผู้กำกับเจ้าปัญหาเดินออกมาอีกที มันยืนมองไฟที่ถูกจัดตรงหน้านิ่งๆ ออกปากเล็กน้อยให้แก้เพื่อให้ได้แสงแบบที่มันต้องการ แล้วก็เลื่อนตัวมายืนข้างๆผม


“หิวไหม?” มันถามเบาๆ ผมไหวไหล่
“นิดหน่อย ทนได้"
“เดี๋ยวไปกินข้าวกันนะ" มันบอก ผมพยักหน้ารับ "แต่เหลืออีกหนึ่งซีนย่อย กับหนึ่งซีนใหญ่ว่ะ ทนหน่อยนะ"
“ได้ ไม่มีปัญหาหรอก เดี๋ยวกูแดกน้ำเสาวรสประทังชีวิต" ผมประชดเล่นๆ ไอ้โฟล์คหัวเราะหึก่อนแบมือตรงหน้าผม
“ขอมือหน่อย"
"ทำไม?” ผมขมวดคิ้ว มันไม่ตอบ แต่คว้ามือผมไปจับไว้แทน
“ชาร์ตพลัง" มันพึมพำ "พลังรัก"








“พลังรักพ่อมึงสิ"









 11วันก่อนตกหลุมรัก.







tbc.


มาแล้วค่ะ ดึกเชียว แหะๆ
ไม่ค่อยมีอะไรทอล์คเลยค่ะ ง่วงมาก แต่ทำตามสัญญาแล้วนะคะ
ล่ารักฯพยายามปั่นอยู่ เป็นclimaxเรื่องแล้ว เลยพยายามเขียนให้ดีที่สุด ขอให้ลงตัวแล้วจะมาลงให้อ่านจนจบนะคะ รออีกไม่นานนะคะ

ขอบคุณที่รักโฟล์ค-ชา
รวมถึงแจ็คกี้-มิ ด้วยค่ะ

 :z2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Mani ที่ 24-02-2014 03:17:51
แน่ใจหรอว่าไม่ได้ตกหลุมรักไปแล้ว ฮ่าๆ

คนอ่านเนี่ยล่ะค่ะ ตกหลุมรักเต็มๆเลย ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 24-02-2014 03:26:10
โอ้ยยยยยย รักโฟล์ค รักชา รักทุกๆคนในกอง รักคนเขียน เกลียดอิพิ้งค์

อ่านตอนนี้จบแล้วรู้สึกอารมณ์ดีมากกกกกกกก โฟล์คแบบเท่ห์สุดๆ ชาก็น่ารัก อ่อยยยย เขินแทนน้ำชา #อยากมีโฟล์คเป็นของตัวเอง ฮ่าๆ

รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 24-02-2014 03:27:00
อยากตบยัยพิ้งค์อยากจะเอากลิ่นตดเน่าๆอัดใส่หน้า  :angry2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 24-02-2014 04:45:44
น่ารักทุกคนเลยยยยย
 :-[

ยกเว้นยัยพิ้งค์เน่านั่น  :beat:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: michiri.sama ที่ 24-02-2014 04:48:20
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกก
ชอบบุคลิกของตัวละครทุกคนเลยค่ะ
โฟล์คก็อบอุ่น น้ำชาก็น่ารัก
อ่านแล้วมันกิ๊วก๊าวหัวใจมาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 24-02-2014 05:36:44
แง้งง ยิ่งอ่านยิ่งชอบเรื่องนี้ :ling3:
สนุกมากๆเลยค่ะ สุดยอดจริงๆ อ่านแล้วชอบมาก
โฟล์คได้ใจอีกแล้ววว แคร์ความรู้สึกแฟนตัวเองมากด้วย :impress2: :impress2:

ขอแบบโฟล์คสักคนค่ะ :man1:
รอตอนต่อไปแทบไม่ไหว :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 24-02-2014 05:53:13
งื้อ มันน่ารักมากๆเลย
พิ้งค์สนใจรับคารามายแก้คันแมะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-02-2014 06:56:46
“ชาร์ตพลัง พลังรัก"  :-[ :-[ :-[ :-[ โฟล์คหวานใจละลายไปเลย

ตอนนี้หลายใจมากรักโฟล์ค ชา แจ็คกี้ หนูมิ เท่ากันเลย   :c3:   :give2: :give2: :give2: :give2:






หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 24-02-2014 07:18:55
โอ้ย ปลื้มโฟล์คมาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Catnip ที่ 24-02-2014 07:59:44
น่ารักมากกกกกกกกกกกกก //ลงไปดิ้นตายย
โฟล์คจ๋า น้ำชาจ๋า  :-[ :-[ :-[ :-[
แยมก็น่ารัก ตอนแรกนึกว่าจะมีอะไรซะแล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 24-02-2014 08:14:37
สารภาพว่าอ่านเรื่องนี้ทีไร แอบยิ้มจนแก้มแตกทุกครั้ง

ชอบบุคลิคโฟล์คจริงๆนะ เป็นคนที่ใส่ใจมากๆๆๆๆ

น้ำชาเริ่มเปิดใจแล้ว ดีจังงงงงง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 24-02-2014 08:23:18
ตอนแรกแอบคิดว่าแยมจะมาสร้างปมให้คู่นี้ แต่อ่านไปมาเราคิดว่านินแอบชอบน้ำชารึป่าวหว่า?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 24-02-2014 08:44:13
ตบนังพิงค์  :beat: เพราะมีชะนีแบบนี้งัย ผู้ชายเค้าถึงไปกินกันเอง

โฟล์คเป็นแฟนที่ดีนะ น้ำชาก็น่ารักมาก :mew1:

แต่แยมก็น่ารัก หาแฟนให้แยมเถอะ เบลอๆ แบบนี้ควรมีคนดูแล :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 24-02-2014 08:51:00
อยากได้ผู้ชายแบบโฟล์คสักคนอะ น้ำชาก็น่ารัก  :impress2:
เพื่อนๆก็น่ารักทุกคนเลย แต่ชอบแบบดุๆอย่างนินที่สุด  :laugh:

ส่วนยัยพิ้งค์นี่ขอสักที  :z6:

รอตอนต่อไปค่ะ  :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 24-02-2014 08:59:51
โฟล์คพระเอกมากอ่ะ น้ำชาน่ารักสุดๆอ่ะ

อ่านตอนนี้แล้วเขินมากอ่ะ  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 24-02-2014 09:01:47
แน่ใจหรอว่าไม่ได้ตกหลุมรักไปแล้ว ฮ่าๆ

คนอ่านเนี่ยล่ะค่ะ ตกหลุมรักเต็มๆเลย ><


คิดเหมือนกันเบย
แอบอ่านใจเค้าป่ะเนี่ย5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 24-02-2014 09:04:38
น่ารักอ้ะ
ต่างคนต่างปกป้องกันด้วย
ส่วนแยมก็น่ารักเหมือนกัน
หาคู่ให้แยมหน่อยค่าคนเขียน
เบลอๆอย่างงี้ต้องคนมาดูแล อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 24-02-2014 09:08:57
พลังรักนี่มันช่างเลี่ยนจริงๆเล้ยยยย แต่ก็เถอะ ตกหลุมรักกันแล้วใช่มั้ย
ไม่งั้นคงไม่แคร์กันขนาดนี้ ส่วนตัวชอบแยมมากนะ น่าัรกเวอ่ร์ กลัวแฟนเพื่อนอึดอัดด้วย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 24-02-2014 09:19:12
โคตรน่ารักอ่ะค่ะ แอร๊ยยย :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 24-02-2014 09:25:19
ชะนีหน้ามึนอย่างนางนี่มันเป็นมลภาวะจริงๆ
ทำอะไรไ่ได้ก็หาเรื่องแบบเด็ก 10ขวบ....
เห็นแล้วอนาถใจว่าคิดได้เนอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-02-2014 09:38:47
ความรู้สึกเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ชอบจัง...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 24-02-2014 10:15:39
โฟล์คน่ารักอ่ะ
เริ่มใส่ใจกันและกันมากขึ้น ค่อยๆเรียนรู้กันเนอะ
ชอบ :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 24-02-2014 10:30:21
หวานกันจริงๆคู่นี้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 24-02-2014 10:50:12
สมน้ำหน้า ยัยยพิ๊งค์ โฮะๆ  :katai3: :katai3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-02-2014 10:50:30
โคตรรักโฟล์คเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 24-02-2014 11:08:39
 น่ารัก~

:mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 24-02-2014 11:25:22
อยากเห็นนินระเบิดจัง ฮาาา

แยมคุ่กับใครค้าาาาาา?

ขอเดาหน่อย โฟล์คต้องชอบชามาก่อนหน้านี้ นานมากๆแล้วแหงเลย


อีก11วัน หวังว่าจะสารภาพรักแล้วลงเอยด้วยดี >< เพี้ยงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 24-02-2014 11:32:02
โพลค์~~~~~~ อยากเป็นแปะอะอยากเห้นเค้าปะทะคารมณ์55555555555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 24-02-2014 11:35:09
ผู้ชายฟูลออปชั่นขนาดนี้ ชะนีก็มักจะหน้ามืด ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น จะเอาอ่ะ ๆ ๆ ๆ
ทั้ง ๆ ที่เขาก็บอกแล้วเลือกข้างหลัง ไม่ได้เลือกข้างหน้าเฟ้ยยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-02-2014 11:39:41
ยิ่งอ่านยิ่งรักโฟล์คกับน้ำชา ตอนนี้ต่างคนต่างปกป้อง รู้ตัวไหมนั่นว่าจริงจังขึ้นทุกทีแล้วนะ
เพื่อน ๆ ของโฟล์คก็น่ารักน่าสนใจทุกคนเลย นอกจากรักเพื่อนแล้วยังให้ความสำคัญแฟนเพื่อนด้วยนะ
เราไม่พูดถึงพิงค์ไม่มีค่าน่าสนใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงภูเขา ที่ 24-02-2014 11:57:45
เราเห็นต่างจากคนอื่นนะ !

เพราะเรารู้สึกดีที่ตอนนี้มียัยพิ้ง .. มันทำให้เราเห็นอะไรๆ มากขึ้น

ได้เห็นการกระทำที่แสดงถึงความห่วงใยมาจาก ทั้งโฟล์คและน้ำชา  :-[

ความรักค่อยๆ ก่อตัว และยิ่งแน่นแฟนมากขึ้นทุกวันๆ  :impress2:

โอ๊ย..ฉันรักคู่นี้จัง  ((รักคนเขียนด้วย!))  :กอด1:

รอตอนต่อไปนะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 24-02-2014 12:52:53
อ่านแล้วใจมันสั่นจังค่าาา น่ารักเกินอ่าาาาาา :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 24-02-2014 13:39:23


กรี๊ดกร๊าด วี๊ดวิ้ว  มากมาย  :-[


โฟล์คน่าจะย้อนชาไปสักหน่อยว่า
ไม่ใช่พลังรักพ่อง  แต่เป็น พลังรักชา  ต่างหากล่ะเนอะ~  :give2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 24-02-2014 13:50:37
โอ้ยยย ว่าแล้วออกกองต้องมีเรื่องงงง
ยัยสีชมพู มันน่านัก! โฟล์คเอาเราไปเป็นนางเอกแทนป่ะ? เราไม่นิสัยเสียเหมือนยัยสีชมพู ไม่คิดค่าจ้าง แค่หวานๆ กับน้ำชาให้เราดูก็พอ กร้ากกกกกกกกกกกกก  :hao7:

ดูเหมือนว่าน้ำชาจะเปิดใจให้โฟล์คมากขึ้นเนอะ ถือเป็นเรื่องราวดีๆ อ่ะ แต่แยมน่ารักมากเลย ดูเอ๋อๆ เบลอๆ มึนๆ ดี ชอบที่เพื่อนของโฟล์คชอบน้ำชาทุกคนแบบนี้ คือมันดีอ่ะ แบบ.. อธิบายไม่ถูกแต่อยู่กับโฟล์คดีนะน้ำชา >_<

ปกป้องแฟน ปกป้องแฟน โอ้ยยยย ตอนนี้ชอบคำนี้มาก  :mew3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: superr ที่ 24-02-2014 14:46:34
โฟล์คแม่งอย่างเท่  o13 o13 o13 o13
ขอโมเม้นเตไอบ้างจิ  :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 24-02-2014 15:39:01
 :กอด1: โฟล์ครักน้ำชาจิงๆใช่ไหม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 24-02-2014 15:47:07
ไคลี่ทำเราคลั่งพระเอกของไคลี่ทั้งสองคนเลยนะะ :z3:

โคลนนิ่งโฟล์คให้เราหน่อยเราอยากได้  :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 24-02-2014 16:14:59
กรี๊ดมากมายโฟล์ค-น้ำชาน่ารักอ่ะ ต่างปกป้องซึ่งกันและกัน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 24-02-2014 17:52:48
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า โฟล์คโคตรน่ารักเลยยยยย :man1: แพ้ผู้ชายแบบนี้สุดๆ น้ำชาก็น่ารัก  :กอด1: แอบกรี๊ดภัทรอ่ะ อยากให้มีบทเยอะๆ หนุ่มลุคคุณชายมันมุ้งมิ้งดี :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 24-02-2014 18:37:28
โฟล์คคือนายเป็นผู้ชายที่น่ารักอ่ะ น้ำชารักโฟล์คนะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-02-2014 18:57:38
โครตอิจฉาน้ำชา น้ำชาสิ่งที่หนูเฝ้าตามหามันมาอยู่ตรงหน้าหนูแล้ว ถ้าหนูไม่เห็นค่าคว้ามันไว้ไม่ได้

ชีวิตนี้ทั้งชีวิตหนูคงไม่เจอมันอีก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 24-02-2014 19:21:43
อ่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อ่านเรื่องนี้ทีไรรร เขิลลลตัวแตกระเบิดบู้มเป็นโก้โก้ครันช์ ตลอดดดดดดดเลยยยยยยยยยยยยยยยยย  :impress2: :impress2: :impress2:

โฟล์คทำไมน่ารักขนาดนี้ แบบ ไมรู้จะอธิบายความง้องแง้งของโฟล์คยังไงดีคือชอบอ่ะชอบมาก

น้ำชาก็น่ารักอ่ะ ชอบที่น้ำชาแอบอมยิ้มตอนมองโฟล์คทำงาน หึยยยยย ยิ้มด้วยยยยคนนน

แยมน่ารักจริงๆด้วย  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 24-02-2014 19:48:28
แยมน่ารักมากกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 24-02-2014 20:13:10
ออกกองคนเยอะ วุ่นวายซะจริง
ชอบที่ทั้งโฟล์คและน้ำชาต่างก็ใส่ใจความรู้สึกของกันและกัน
ชาก็ไม่อยากให้ชะนีวีนกองถ่ายพัง เลยยอมไปซื้อน้ำให้
ส่วนโฟล์คก็ไม่ยอมให้แฟนตัวเองโดนกลั่นแกล้ง
มันน่ารักมากอ่ะ ชอบผู้ชายแบบโฟล์คมาก เพอร์เฟคสุดๆอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 24-02-2014 20:37:45
กรี๊ดดดดดด ยิ่งอ่านยิ่งชอบโฟรฺ์คอ่ะ ผู้ชายอะไรไม่รุน่ารัก   :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 24-02-2014 20:51:01
โฟล์ค ชา โคตรน่ารักกกกกกกกก :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 24-02-2014 21:20:30
 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 24-02-2014 22:18:27
โฟล์ค  :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 24-02-2014 22:39:37
อ๊อยยยยยยยยย  โฟคน่ารักอ่าาา อยากได้แฟนแบบนี้ๆๆๆ

11 วันก่อนจะตกหลุมรักแบบหมดใจรึป่าว เพราะตอนนี้ชาคงรักไปถึงครึ่งใจแล้วมั้ง
อิอิอิ เขินแทน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 24-02-2014 22:59:15
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 24-02-2014 23:20:39
น่ารักเท่าโลกกกกกกกกกกกกกกกก


อ่านไปยิ้มไป

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก แก้มจะแตก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 25-02-2014 02:10:31
โฟล์คน่ารักมากมาย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 25-02-2014 02:48:20
ตอนนี้ปลื้มโฟล์คสุดๆอ่ะ
แสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใยน้ำชาได้ถูกใจคนอ่านมาก  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: cho_co_late ที่ 25-02-2014 03:46:25
แค่นี้ก็ดูหลงรักกันแล้วนะ โฟลค์น่ะคงชอบชาอยู่แล้วล่ะ :hao7:
แต่ชานี่ก็เริ่มแล้วนะ ชอบแล้วสิเน้ (แซว) :hao6:
โอ้ยยย อ่านแล้วบิดๆ เขิลเกือบทั้งเรื่อง :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Cryst ที่ 25-02-2014 05:12:50
ฟินเรื่อยๆเลยป่ะ ยิ่งอ่านยิ่งเขิลตลอดดด

ปล.อิพิ้งค์ตบมะ จะได้จบ :m16:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 25-02-2014 11:51:28
โฟล์คน่ารัก เห็นน้ำชามาก่อนคนอื่นและสิ่งอื่นเสมอ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 25-02-2014 14:07:29
ตอนอ่าน into กับตอนแรกก็คิดว่าพระเอกจะร้ายๆเหี้ยๆ แต่ตอน2-ตอนล่าสุดนี่โฟล์คมันน่ารักเป็นบ้า  น้ำชารีบๆหลงรักโฟล์คนะ  โฟล์คก็เปลี่ยนจากชอบมาเป็นรักเร็วๆล่ะ

เพื่อนๆของทั้งโฟล์ค ทั้งน้ำชาน่ารักทุกคนเลยนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 25-02-2014 20:00:07
โอยยยยยยยยยยยย รักคู่นี้จัง
ต่างคนก็ต่างแคร์และอยากปกป้องอีกฝ่าย ..น่ารักที่สุด


แยมมีเจ้าของหรือยัง ขอจีบได้มั้ยคะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 25-02-2014 22:11:18
โครตรักคู่นี้เลยๆๆๆ

"โฟล์ค ชาๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 25-02-2014 22:15:03
ฮ่าๆ น่ารักอ่ะ  :laugh:
รอนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: sweetbasil ที่ 25-02-2014 23:28:24
โฟล์ค.....................อยากได้อ่ะ :ling1:
แยมออกมานิดเดียวแต่ติดใจอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 25-02-2014 23:30:28
มาให้กำลังใจครับ

 :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-02-2014 07:57:04
FC โฟล์ค
มีงี้นะ คลั่งตาย อ๊าาาาาาา
 :hao7:
น้ำชาไม่ต้องไปสนใจ โลกนี้มีเราก็พอ
พิ๊งค์ ไม่มีค่าแม้แต่จะแล
โฟล์คไม่ยุ่งหรอก
แต่แอบวีนแทน เป็นนางเอกแต่ยังหวงก้างจะเอาเกย์
ทั้งที่บอกแฟนกันชัดๆ

บวกและเป็ดขอบคุณ
ติดจากเรื่องโน้นมาฟีเวอร์เรื่องนี้
กดบวกและเป็ดให้ทุกครั้งที่อัพแต่ไม่กล้าอ่านเพราะรู้ว่าต้องติดแล้วจะรอ+อินจนไม่เป็นอันทำอะไร 555

ปล. ขอโทษนะน้ำชา
ตกหลุมรักตั้งแต่ตอนกด 0101 intro โน่นแล้ว
ชอบเรื่องนี้
 :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 26-02-2014 14:11:35
น้ำชาาาาาาาาาาาาาาาา

ถ้านายไม่เอาเราขอนะโฟคอ่ะ

พ่อพระเอกกกกก นายมันน่ารักเกินทานทน

โอ๊ยยยยยยยย

 :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 26-02-2014 16:15:19
ชอบๆ ตอนแรกก็คิดว่าแยม จะแอบชอบพระเอกของเราซะอีก

นายเอกของเราก็นะ ยอมเพื่อให้กองถ่ายไม่มีปัญหา

ถือว่าแคร์ความรู้สึกของพระเอกมากๆ เยี่ยม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 26-02-2014 18:12:22
เพิ่งเข้ามาอ่าน ชอบมากกกก อ่านแล้วรู้สึกว่าชาน่ารักกกกมากกก มาต่ออีกนะๆ :)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: lightseeker ที่ 27-02-2014 19:19:16
โฟล์คชาน่ารักมากกก อ๊ายย เขิน  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 27-02-2014 19:47:49
คิดถึงน้ำชาแล้ว  :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 28-02-2014 02:01:48
โหยยยยยยยยยยยยยยยย
โฟล์คหล่อขึ้นอีกแปดจุดเจ็ดเท่าตัวอะ
 :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - รู้บ้างไหม : หน้า8 : 240214
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 01-03-2014 18:53:52
โฟล์คแบบโครตจะอบอุ่น อยากได้แบบนี้บ้างอะ
ถ้าจะรักกันจริงๆไปเลย อิจฉาชาเลยอะ
โฟล์ค ไม่มีซัมติงอะไร กับแยมใช่ไหม ขอให้อย่ามีเลย
แอบจิ้น เตไอ ไอน่ารัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - เรื่องเดียว : หน้า10 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 02-03-2014 23:01:40




ตอนที่6 :  เรื่องเดียว







“เฮ้ยพวกมึง เดี๋ยวกูต้องไปส่งชาที่คณะ มึงไปไหนกันต่อ”

หลังจากที่นินนำคนในกองที่เหลืออยู่มาลิ้มรสหอยแครงลวกเจ้าเด็ดในซอยเท็กซัสเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โฟล์คก็เอ่ยขึ้นหลังเหลือบมองนาฬิกาบนหน้าจอไอโฟนสักพัก คนในกองบางส่วนกลับไปแล้วครับ เพราะซีนสุดท้ายของวันถ่ายดึก และเมื่อคนที่เหลือบอกว่าสามารถรับผิดชอบทั้งหมดได้ คนบางส่วนจึงกลับไปก่อน เช่นเดียวกับพิ้งค์ที่พ่อของเธอมาจอดรถรับถึงหน้าร้าน

เตที่กำลังซัดปลาเก๋าทอดตัวที่สองอยู่เงยหน้าขึ้นจากจานอาหาร ก่อนตอบ

“กูไปส่งแยมเอง” เตว่า “เดี๋ยวอาจจะนอนบ้านแยม ไม่รู้ดิ มึงจะเช็คไฟล์เลยเปล่าล่ะ?” ตอนท้ายประโยคเตหันไปถามนิน นินมองหน้าภัทรนิดหน่อยก่อนไหวไหล่

“กูกลับไปอาบน้ำก่อนได้ไหมล่ะ เดี๋ยวไปหาที่บ้านไอ้แยม ของกูอยู่บ้านไอ้ภัทร” นินตอบ นั่นทำให้เตต้องเลิกคิ้วอีกรอบ
“นี่มึงไปค้างด้วยกันอีกแล้วเหรอ?”
“เออสัด ขี้เกียจกลับบ้าน กลับไปก็ทะเลาะกับที่บ้านอีก” นินเบ้ปาก
“ทะเลาะไรอีกวะ” ไอ้โฟล์คหันไปถามบ้าง ระหว่างหยิบบุหรี่ขึ้นเตรียมจุดสูบ
“น้องกูแม่งสอบเข้ามหา’ลัยปีนี้ไง แม่กูก็กวดมันอ่านหนังสือ ขึ้นเสียงกันประจำ”
“ปกตินี่หว่า” เตพึมพำ “แล้วไอกลับไง?”
“เดี๋ยวติดรถไปกับพวกกู” ภัทรตอบระหว่างยกขวดน้ำขึ้นดื่ม “มึงค่อยตามมาก็ได้ กูว่าคงไปงีบสักพักค่อยออกมาตอนตีสี่”
“ก็ได้ เดี๋ยวกูเสร็จแล้วแวะไปบ้านแยมเลย” โฟล์คสรุป
“งานแม่งเร่งเหมือนกันนะเนี่ย ได้สกรีนเพลย์แล้วต้องเช็คแล้วตัดเลย” ภัทรพึมพำขึ้น มือก็รับบุหรี่จากโฟล์คที่ส่งให้
“ระดับนี้แล้วต้องได้รางวัลนะ” ไอยิ้มกว้าง นั่นทำให้ไอ้โฟล์ต้องหันไปมองอย่างเอ็นดู
“อยู่แล้วน่าไอ”
“แล้วพรุ่งนี้น้ำชาจะมาอยู่ด้วยกันไหมอ่า” ไอที่นั่งอยู่ข้างโฟล์คหันมาถามผม ผมไอ้แต่ยิ้มแล้วส่ายหน้า
“ไม่ได้หรอกไอ เรามีพรีเซนต์แบบวันจันทร์ โมเดลยังไม่เสร็จเลย คงต้องโต้รุ่งเหมือนกัน”
“เสียดายอ่ะ”
“แต่เดี๋ยววันจันทร์ดูอีกที อาจจะพาน้ำชาไปบ้านเตด้วยนะ” โฟล์คบอกแล้วมองหน้าผม
“อือ ถ้าเราไหวเราไปด้วย” ผมบอกในที่สุด
“เออ ช่วงนี้มะม่วงบ้านกูออกเต็มต้นเลย” แยมเปรยขึ้นมา
“ทำไม จะให้กูไปช่วยสอยอีกเหรอ?” ภัทรถามเหมือนจะล้อเล่น แต่แยมพยักหน้าหงึก
“ถูกต้องมึง มากินมานอน ใช้น้ำไฟบ้านกู ก็มาเป็นแรงงานให้กูซะ”
“โหไอ้สัด งกเหี้ยๆ” เตบ่นทันที แต่ก็ดูจะไม่ได้คัดค้านอะไรใดๆทั้งสิ้น

เราจัดการไอศกรีมกะทิรถเข็นอีกคนละถ้วยระหว่างเดินกลับมายังรถที่จอดอยู่ หลังจากแวะไปล่ำลาผู้ใหญ่ใจดีที่ให้ยืมสถานที่แล้ว ก็ล่ำลาแยกย้ายกันไป นินและไอ ไปรถภัทร ส่วนเตอาสาพาแยมไปส่งบ้าน มีรุ่นน้องติดรถไปอีกสองคน ส่วนโฟล์คกับผมจะแวะกลับคอนโดไปเอาโมเดลก่อน แล้วค่อยตรงดิ่งไปคณะ จริงๆแล้วแพลนว่าจะไปพรุ่งนี้สายๆหน่อย แต่ปรากฏว่าเพื่อนๆแห่กันเข้าสตูฯไปกันเกือบจะหมดภาคแล้ว ไอ้ถั่วก็เซ้าซี้ๆอยู่นั่น ผมเห็นว่างานเหลืออีกเยอะพอสมควร จึงตัดสินใจเข้าตั้งแต่คืนนี้ อย่างไรถ้ามันเสร็จก่อนตะวันขึ้นรอบที่สอง ผมก็อาจจะมีบุญได้กลับบ้านมาอาบน้ำนอนกับเขาบ้าง...

โฟล์คพาผมกลับไปที่คอนโดเพื่อเอาโมเดล จากเยาวราชกลับสาธรก็ไม่ไกลเท่าไหร่นัก เรามาถึงได้ภายในยี่สิบนาทีในเวลาเกือบตีสอง กับถนนที่โล่งแทบร้าง ไร้รถวิ่งแน่นขนัด เราเดินเข้าไปเอาโมเดลในห้องนอน ผมเอ่ยปากขออาบน้ำ หลังจากที่รู้ตัวดีว่าต้องซักแห้งอีกหนึ่งวันเป็นอย่างน้อย โฟล์คไม่ว่าอะไร มันเองก็คงเพลียมากเหมือนกันแต่ก็ไม่บ่นอะไรสักคำ ตลอดการทำงานหกชั่วโมงที่ผ่านมาเมื่อกี้ผมแทบไม่เห็นมันได้นั่งพักเลยสักนิด จนกระทั่งเลิกกองกินข้าว

ผมแช่ตัวนิ่งในสายน้ำ สระผม อาบน้ำ และซับตัวจนเปียกหมาด ผมถือวิสาสะยืมเสื้อยืดสีขาวของโฟล์คมาสวมกับกางเกงยีนส์ตัวเดิม ก่อนเดินออกมาจากห้องน้ำ ตอนนี้ก็ง่วงมากๆแล้ว แต่ก็ยังดึงดันกับตัวเองว่าจะไม่หลับ เพราะถ้าหลับล่ะก็ งานการคงเสียหมดแน่นอน

พอเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เห็นใครบางคนนอนคอพับคออ่อนอยู่บนโซฟา ใบหน้าโฟล์คตอนหลับเหมือนเด็กซนๆคนหนึ่งหมดฤทธิ์ ผมไม่ได้อยากจะยิ้ม แต่ก็เผลอยิ้มออกมาจนได้

ผมเดินไปทรุดตัวลงนั่งข้างๆมัน เหลือบมองหน้ามันนิดหน่อย โฟล์คเป็นผู้ชายตัวสูง หน้าตี๋ ผิวจริงๆขาวจัด แต่มันก็ชอบกิจกรรมกลางแจ้งมากมาย ทั้งออกกอง ออกกำลังกาย จนผิวขาวๆของมันถูกย้อมแทน ผิวมันละเอียด ใบหน้ามันก็หล่อเสียจนไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างมันจะมาชอบผม

ผมรู้ว่ามันเหนื่อยก็เมื่อได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของมัน ผมเอนหัวชื้นๆของตัวเองพิงเข้ากับไหล่มัน ก่อนเอื้อมมือเกี่ยวมือมันไว้โดยไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าไม่จงใจ ในใจคิดว่าผมจะลงไปเรียกแท็กซี่ไปคณะด้วยตนเองและไม่รบกวนมัน จริงๆเวลานี้มันควรอยู่บ้านแยม ทำงานต่อ หรือไม่ก็นอนหลับอยู่บนเตียงนุ่มๆที่ไหนสักแห่ง


“หืม?”

เสียงครางในลำคอเบาๆของมันทำให้ผมชะงักแล้วยกหัวออก โฟล์คลืมตาขึ้นมึนๆก่อนจ้องหน้าผม มันยกหัวซุกไหล่ผมนิ่ง

“เสร็จแล้วเหรอ?” เสียงทุ้มถามอู้อี้
“อืม” ผมตอบ “เดี๋ยวมึงนอนเถอะ กูเรียกแท็กซี่ไปเอง” ผมบอก แต่โฟล์คส่ายหัวดิก
“ได้ไง”
“มึงนอนเถอะ ทรมานร่างกายทำไม”
“เดี๋ยวไปส่ง ไปส่งแล้วไปนอนบ้านแยมไง” มันตอบ แล้วยกหัวขึ้นมาจ้องตากับผมนิ่ง แววตามันน่าหลงใหลก็ตอนนี้ ตอนที่มันจ้องมองผมอย่างเต็มไปด้วยความรู้สึก “จูบที” มันว่า
“ไม่เอา ลุกเร็ว” ผมว่า หน้าแดงก่ำ
“เดี๋ยวไม่ได้เจอกันตั้งหลายชั่วโมง”
“ถุย หลายชั่วโมง” ผมเหยียดปาก แต่มันไม่โต้ตอบอะไร กลับจ้องหน้าผมนิ่งแล้วส่งสายตาออดอ้อนมาให้ “แค่...จูบนะ” ผมเอ่ยออกไปในที่สุด มันพยักหน้าหงึกหงักอย่างกระตือรือร้น ก่อนยืนหน้ามาใกล้ แล้วค่อยๆบดเบียดริมฝีปากเข้ามา

จูบของเราครั้งนี้มันแปลกไปกว่าทุกครั้ง มันค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆดูดดึงเข้าหากัน มันไม่ล้วงล้ำเข้ามา โฟล์คเบียดเริมฝีปากเข้าหาผม ให้เราสัมผัสกันและกันนิ่งๆ อ้อยอิ่ง เชื่องช้า จนได้ยินลมหายใจของกันและกัน และทำเพียงแค่เม้มเบาๆที่ริมฝีปากของผม...แล้วงับเอาไว้


“มัดจำไว้ก่อน เดี๋ยวไม่ได้ทำงานกันพอดี”
“ปล่อยได้แล้ว” ผมว่า ผลักมันออก มันหัวเราะเบาๆแล้วลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
“ขอเข้าห้องน้ำแปป เดี๋ยวไปอาบน้ำที่บ้านแยม” โฟล์คบอกยิ้มๆ
“อืม” ผมพยักหน้ารับ



ไม่ถึงสิบนาทีจากคอนโด ก็ถึงคณะผม เอาจริงๆก็คือจากคอนโดโฟล์คนั้น มันสามารถเดินมาคณะมันได้ภายในสิบห้านาทีด้วยซ้ำ แต่ตามประสาคนรวยก็งี้แหละครับ มีรถไว้ใช้ให้เปลืองน้ำมันเล่นๆ มันเอารถเข้าไปจอดหน้าคณะ ไฟใต้ถุนคณะยังสว่างโร่ ห้องสตูฯชั้นหนึ่งก็ยังเปิดไฟอยู่ คล้ายกับว่าจะได้ยินเสียงโหยหวยมาจากที่ไกลๆด้วย ซึ่งมันก็ไม่แปลกหรอกครับ เชื่อได้ว่ายังไม่มีใครได้นอนเกินห้าชั่วโมงต่อวันแน่นอนในช่วงนี้

ผมขอบคุณมันเบาๆขณะที่หอบโมเดลลงจากรถ มันจ้องหน้าผมก่อนดึงถุงอุปกรณ์ใบใหญ่ไปถือไว้เอง โฟล์คล็อครถ แล้วรอให้ผมเดินนำเข้าไปในคณะ

“เดี๋ยวไปส่งบนห้อง” มันบอก ผมชะงักนิดหน่อย ไม่ใช่ว่ารังเกียจหรือไม่อยากให้เพื่อนๆรู้หรอกนะ แต่มันน่าเขินจะตายไปไม่ใช่หรือไง จู่ๆก็มีแฟน แถมแฟนยังคือไอ้โฟล์ค หนุ่มคิ้วท์บอยของมหา’ลัยด้วย
“ส่งตรงนี้ก็ได้...” ผมพึมพำ แต่มันส่ายหน้า
“ไปส่งแค่หน้าห้องเอง” มันบอกเบาๆ ผมเลยพยักหน้าแล้วเดินนำขึ้นไป ลิฟท์ปิดใช้งานแล้ว เหลือแค่บันไดที่ต้องใช้ลายนิ้วมือเปิด ผมแสกนนิ้วก่อนผลักประตูเดินขึ้นบันไดนำไปสู่ชั้นสอง

เสียงโวยวายดังขึ้นเรื่องๆเมื่อเดินเข้าไปใกล้กับห้องสตูฯของภาค ซึ่งก็ไม่ได้มีแค่เด็กภาคผมมาทำงานที่นี่อย่างเดียว แต่ภาคอื่นๆก็มายืมใช้ห้องประจำ ภาคสถาปัตย์เป็นภาคใหญ่ครับ ห้องสตูฯก็ใหญ่ที่สุด ดังนั้นจึงเป็นที่สุมหัวของคนเกือบทั้งคณะ

ผมเดินไปหยุดอยู่หน้าประตูกระจกซึ่งแปะฟิล์มขุ่นไว้ที่ครึ่งบานบน ทำให้คนด้านในไม่เห็นหน้าผู้มาใหม่อย่างผมกับโฟล์ค ผมเห็นรองเท้าช้างดาวของไอ้ถั่วกองอยู่หน้าประตู พวกเป๊กคงทำงานไม่ไกลไปจากนี้แถวๆนี้แน่ๆ

โฟล์ควางของไว้บนโต๊ะหน้าห้องสตูฯ มันไม่ได้พูดอะไรออกมา เหมือนรอให้ผมเอ่ยออกไปก่อน


“เข้าไปนั่งสักแปปหนึ่งไหม?” ผมชวน โฟล์คมองหน้าผมก่อนส่ายหัวดิก
“ไม่ล่ะ ไม่อยากรบกวน”
“งั้นเดี๋ยวลงไปส่ง” ผมว่า แต่มันปฏิเสธ
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกูว่าจะออกไปซื้อของเข้ามาให้มึงกินเผื่อหิว เดี๋ยวมาเปิดประตูให้กูด้วย” มันบอก ผมส่ายหน้าหวือ
“ไม่ต้องหรอก”
“เดี๋ยวก็ปวดท้อง”
“งั้นเดี๋ยวกูไปด้วย” ผมว่า วางโมเดลไว้ข้างๆถุงอุปกรณ์ ตัดสินใจว่าจะยังไม่เข้าไปในห้องสตูฯตอนนี้ โฟล์คมันนิ่งไม่ได้ตอบรับอะไร แต่พอผมก้าวเดินนำและหันไปมองหน้ามัน มันก็รีบสาวเท้าตามมาแล้วเอื้อมมือมาสอดประสานกันไว้

เพราะมันมืดแล้ว หรือเพราะมันไร้ผู้คนกันแน่...ผมก็หาคำตอบไม่ได้ กับการที่ผมยอมให้มันจับมือแบบนี้ ซึ่งโดยปกติแล้ว ผมคงจะเขินมากจนสะบัดมือทิ้งแน่ๆ มันไม่ปกติ ผู้ชายตัวโตเดินจูงมือกันมันไม่ได้น่ารักเลยสักนิด...แต่...

แต่...ช่างเถอะ


ผมพาโฟล์คเลาะช่องลับหลังคณะ ทะลุออกมาก็เป็นด้านข้างเซเว่นแล้ว ฝั่งตรงข้ามเป็นร้านเหล้าหลังมอที่กำลังทยอยเก็บร้าน ร้านเหล้าของพี่โอที่อยู่เยื้องๆไปก็เริ่มเก็บร้านแล้วเช่นกัน ผมมองหน้ามันนิดหน่อย โฟล์คเองก็ยิ้ม จุดเริ่มต้นของพวกเราอยู่ที่ร้านพี่โอ...

เราเดินเข้าไปในเซเว่นแล้วก็คลายมือออกจากกัน ผมเดินไปสั่งข้าวเวฟสามสี่กล่องเผื่อเพื่อนๆในสตูฯมันจะหิว ส่วนโฟล์คเดินไปยังมุมเครื่องดื่มขนมขบเคี้ยว สักพักมันก็เดินออกมาพร้อมกับของเต็มตะกร้า ทำเอาผมต้องขมวดคิ้ว

“มึงดื่มกระทิงแดงหรือเอ็มร้อย” มันถาม
“ปกติเอ็มร้อย”
“งั้นกูไปเปลี่ยนให้” มันทำท่าจะเดินกลับไป แต่ผมดึงชายเสื้อมันไว้ได้ทัน
“กระทิงแดงก็กินได้ ไม่ต้องหรอก” ผมว่า เอื้อมมือคุ้ยๆของในตะกร้า “ซื้อไปทำอะไรเยอะแยะโฟล์ค” ผมถามมัน มันนิ่งๆก่อนตอบ
“ซื้อให้มึงกินนี่แหละ กูไม่อยู่ด้วย เดี๋ยวมึงก็ไม่ยอมหาอะไรกินอีก” มันบอก ก่อนวางของลงตรงหน้าพนักงานสาว ที่ดูท่าจะให้ความสนใจกับพวกผมมาเกินความจำเป็น
“เยอะไป”
“เหลือก็ทิ้ง”
“เปลืองไหมโฟล์ค” ผมขึงตาใส่มัน แต่มันลอยหน้าลอยตาแล้วหยิบแบงค์พันออกมาวางให้พนักงาน
“ให้กูเป็นห่วงมึงให้น้อยๆหน่อยเถอะ ทำตัววุ่นวาย กูก็คิดถึงแต่มึง” มันว่าเรียบๆ ก่อนสั่งบุหรี่กับพนักงานมาหนึ่งซอง ผมอ้าปากจะด่า แต่ก็ได้แต่อ้าปากค้าง เมื่อเห็นน้องพนักงานสาวส่งยิ้มเขินๆมาให้
“โฟล์คมึงพูดเหี้ยไรเนี่ย” ผมบ่นอุบ
“กูพูดเรื่องจริง มึงหน้าแดงทำไม ไม่สบายเหรอ?” มิวายยกมือขึ้นแตะหน้าผากผม จนผมต้องปัดออก
“ยุ่งจริงเลย ไปได้แล้ว จะไปทำงาน” ผมฉวยเอาถุงข้าวกล่องมาถือไว้ก่อนเดินตุบๆออกมาด้านนอกด้วยรู้สึกเห่อร้อนร่างไปหมด โฟล์คแม่ง ทำไมมันชอบจู่โจมผมแบบไร้ที่มาที่ไปแบบนี้นะ

ผมเดินลิ่วมาใต้แสงไฟบนฟุตบาท มีรถราวิ่งสวนกันไปมานานๆครั้ง ผมได้ยินเสียงฝีเท้าของโฟล์ควิ่งไล่ตามหลังมาแต่ผมก็ไม่ได้หยุดเดินแต่อย่างใด เพราะมันมักจะวิ่งไล่ผมทันทุกที ทุกครั้ง และเสมอไป


“งอนแล้วอย่าเดินหนีสิครับ ทำตัวเหมือนเด็กเลย”
“เด็กพ่องส์ กูคัน ยุงกัด” ผมตอบปัด มันหลิ่วตาล้อเลียนใหญ่
“จริงอ่ะ”
“มึงวอนตีนกูเหรอ เดี่ยวเหอะสัด”
“ฮ่าๆๆๆ” มันหัวเราะอย่างอารมณ์ดีแล้วเดินตามผมไปตามทาง ท้องฟ้ามืดมิด มีเพียงแค่แสงไฟสาดส่องมาจากเสาไฟฟ้าสลัวๆเท่านั้น

โฟล์คดึงแขนผมไว้ระหว่างที่เรากำลังจะเดินกลับไปยังช่องลับ มันดึงผมให้หยุดอยู่ใต้เสาไฟฟ้าต้นหนึ่ง ก่อนที่จะวางถุงของลงกับพื้น

“มีอะไรเหรอโฟล์ค?” ผมถาม มันยิ้ม เอาคางเกยไหล่ผม
“ดูเงาสิ” มันกระซิบเบาๆ ชี้ชวนให้ผมดูเงาของเราสองคนที่ทอดยาวอยู่ใต้แสงไฟจากเสาไฟฟ้า
“ทำไม?” ผมขมวดคิ้ว
“เราเหมือนเป็นคนเดียวกันเลย เห็นไหม?” มันว่า ทำเอาหัวใจผมกระตุกผิดจังหวะ ผมเม้มปากแน่น
“ก็แค่เงา” ผมแย้ง จริงๆก็แค่พยายามจะหาข้อโต้แย้งให้ไม่รู้สึกเขินอายไปมากกว่านี้ มันไม่ได้ว่าอะไร กลับกัน มันกลับโน้มใบหน้ามาหอมแก้มผมไวๆ
“เงาของเราต่างหาก” โฟล์คว่า พร้อมด้วยหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ที่ทำให้ผมไม่รู้จะอ้าปากด่าอะไรอีก มันหิ้วถุงเซเว่นขึ้นมาถือ ก่อนดึงข้อมือให้ผมออกเดินอีกครั้ง

เราไม่ได้คุยอะไรกัน มันพาผมกลับเข้าไปในคณะ ส่งผมถึงหน้าห้อง กำชับให้ผมกินข้าว กินน้ำ ห้ามดูดบุหรี่ เสร็จเรียบร้อยแล้วก็เปิดประตูออกเสียเสียงดังเพื่อให้ผมขนของเข้าไป ทำให้คนในห้องหันพรึ่บมามองกันยกห้อง ผมสะอึกเบาๆเมื่อเผชิญหน้ากับสายตาเหล่านั้น ได้แต่ส่งยิ้มแหยๆไปให้ แต่ไอ้โฟล์คแม่งยังทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อนได้เสมอต้นเสมอปลาย

“ไปได้แล้ว” ผมไล่ จะโบกมือไล่แล้วด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าหอบของเต็มสองมือ
“ถ้าเสร็จแล้วโทรมานะ เดี๋ยวมารับ”
“ไม่ต้องหรอก พักบ้างเถอะ”
“ไม่รับปากนะ” มันว่า แล้วพยักเพยิดให้เข้าไปในห้องราวกับว่าตัวเองเป็นคุณพ่อจอมบงการ
“เออๆ”

มันโบกมือแล้วยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเลื่อนประตูปิดให้ ผมหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้าเพื่อนๆในห้อง ก่อนต้องหลบสายตาเป็นพัลวัน เมื่อเห็นสายตากรุ้มกริ่มจากหลายสำนักส่งมาให้เป็นของกำนัล ผมรีบทำหน้าจืดก่อนห่อตัวเป็นเต้าหู้แผ่นแล้วเดินไปหาพวกเพื่อนๆที่อยู่มุมห้องด้านในติดประตูทันที


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่5 - เรื่องเดียว : หน้า10 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 02-03-2014 23:02:10

“ไง”

เปิดมายังไม่ทันวางของ ไอ้เป๊กก็ทักทายมาอย่างเลือดเย็นเลยทันที ผมเห็นก้นไอ้ถั่วไวๆ มันกำลังวิ่งมาตั้งใจจะจู่โจมผมแน่ๆ

“ไม่ไงอ่ะ” ผมตอบกวนๆ วางของลงกับพื้น แล้วส่งถุงข้าวกล่องไปให้พวกมัน ไอ้เป๊กมองอย่างเย็นชาอีกครั้ง
“อะไร”
“ข้าวกล่อง ซื้อมาฝาก” มันทำหน้าเหมือนเรื่องเหลือเชื่อ
“โอ้โห มีน้ำใจเสียด้วย” ไอ้กายพยักหน้าหงึกหงัก “ให้ตอบความจริงอีกครั้ง”
“ไรวะ” ผมบ่นอุบ “เออ โฟล์คเป็นคนซื้อ พอใจยัง” จบประโยคพวกมันก็ร้องฮิ้วทันที ผมนี่แทบจะมุดดินหนี
“เป็นไงมึง งานเดินไหม ไปอยู่กะแฟนสุดที่รักเนี่ย” ไอ้กายเอ่ยถาม แงะข้าวกล่องเปิดกิน เป๊ก และปอมที่มาช่วยงาน ก็เลยพักมือบ้าง
“ก็ได้ทำบ้าง เหลือแค่ประกอบ” ผมบอก ปอมเอื้อมมือมาหมุนงานผม
“แล้วนี่...” เป๊กเหลือบตามองผม “ตกลงมึงจะเล่าให้พวกกูฟังได้ยังว่ามึงไปรู้จักโฟล์คมันได้ยังไง” มันอัดคำถามมาใส่แบบไม่ทันตั้งตัว ผมที่กำลังยัดข้าวเข้าปาก ทำได้แค่เพียงคาบช้อนเอาไว้อย่างช็อคสุดหัวใจเท่านั้น

ถ้าจำกันไม่ได้ล่ะก็...เป๊กเคยให้เวลาผมถึงแค่วันเสาร์เพื่ออธิบายเรื่องทั้งหมด และผมก็ไม่โง่พอที่จะหลงวันหลงคืน แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันอาทิตย์แล้วก็ตาม

ผมถอนหายใจเบาๆ ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้อีกแล้ว จึงได้แต่พยายามตั้งต้นที่จะเล่าเรื่องราวทั้งหมด ผมเล่าตั้งแต่วันที่เจอมันในร้านเหล้า วันแรกที่มันลากผมกลับคอนโดมัน วันที่มันลากผมจากคอนโดผมไปกับมัน และวันที่มันอดหลับอดนอนนั่งตัดโมให้ผม วันที่มันลากผมไปออกกอง วันก่อน เมื่อวาน วันนี้ พอมาเรียบเรียงดูดีๆ วันไหนๆก็มีแค่มันทั้งนั้นในชีวิตผม


“แล้วนี่มึงตั้งใจจะคบกันแค่สิบสี่วันจริงๆเหรอ?” เป๊กกอดอกนิ่งๆถามผมหลังจากที่ผมเล่าทุกอย่างจบ ส่วนกายนั่งช็อคไปแล้ว ในขณะที่ปอมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ตัดแปะไปเรื่อยเปื่อย เพราะมันรู้ว่า เป๊กแม่งเล่นงานผมยับเยินแน่นอน
“ก็ตกลงกันแบบนั้น”
“ใครตกลงกับใคร?” เป๊กถามนิ่งๆ
“มัน กับ...กู” ผมบอกเสียงอ่อย
“เออดี ไม่ได้รู้จักกันแล้วก็ยอมมัน นี่ถ้าไม่ใช่โฟล์คกูคงไม่ปล่อยมึงทำตัวระรื่นขนาดนี้หรอก” ไอ้เป๊กว่าด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ผมได้แต่ก้มหน้าไม่รู้จะพูดอะไร
“น้ำชา กูถามมึงจริงๆเหอะ” กายที่ปกติจะพูดมากเหมือนเมากัญชาตลอดเวลาเกริ่นขึ้นท่ามกลางความเงียบ “มึงมั่นใจแค่ไหนว่าจะหยุดความรู้สึกกับโฟล์คได้แค่สิบสี่วัน”
“ย-ยังไง”
“โฟล์คมันไม่ชอบใครเล่นๆหรอกนะ ถ้ามันชอบใครสักคน มันก็จะเอาใจใส่คนๆนั้นมากๆ มึงก็น่าจะรู้ดี” กายจ้องตาผมนิ่ง
“...อืม”
“กูไม่รู้ว่าโฟล์คมันจะตัดใจจากมึงได้หรือเปล่า แต่มึงนั่นแหละ ตัดใจจากมันไม่ได้แน่ๆ”
“มันบอกกูแค่เล่นๆ กูก็แค่เล่นๆ มันก็ด้วย” ผมอ้าปากเถียงทันทีที่กายพูดจบ เพราะความรู้สึกบางอย่างตีตื้นมาจนแทบจุกอก “เวลาอยู่ด้วยกันมันสนุกดีก็แค่นั้น”
“มันไม่ใช่แค่สนุกนะน้ำชา” ปอมบอกอย่างเป็นห่วง สายตามันก็ด้วย
“มึงต้องชอบมันเข้าจริงๆสักวัน” กายถอนหายใจเฮือกใหญ่ “เลิกทำอะไรที่จะทำร้ายตัวเองได้แล้ว ตั้งแต่คราวกฤตฎ์แล้วนะ” กายถอนหายใจอย่างอ่อนใจ ผมได้แต่เบือนหน้าหนีอย่างจนตรอก


ไม่มีใครพูดอะไรอีก มันสักคนคงอยากจะพูดว่าให้ผมจบเรื่องนี้ซะ แต่ก็ไม่มีใครเอ่ยออกมา ผมเองก็ยอมรับว่าไม่อยากได้ยิน ผมไม่อยากจะเป็นคนบอกเลิกความสัมพันธ์สิบสี่วันโง่ๆของเรานักหรอก ก็ในเมื่อ...

โฟล์คแม่งก็ทำให้ผมลืมกฤตฎ์ไปได้จริงๆ


“พอเหอะมึง น้ำชามันโตแล้ว” ไอ้ปอมบอกในที่สุด “มันดูแลตัวเองได้น่า อย่าไปห่วงมันมากนักเลย รีบทำงานกันเถอะ” ปอมตัดบท กายส่ายหัวไปมาเบาๆก่อนหยิบข้าวกล่องขึ้นมากินต่อ ไอ้เป๊กมองหน้าผมนิ่ง ก่อนถอนหายใจออกมาอีกคน

“กูขอโทษแล้วกัน”

“......”


“มึงดูแลตัวเองดีๆนะ ถ้าไม่ไหวก็ออกมาซะ”


ผมกำช้อนในมือแน่น แล้วก็เอ่ยขอตัวกับพวกมันแล้วเดินออกมายังระเบียงด้านนอก มันรู้สึกหงุดหงิด หัวเสีย และงุ่นง่านในใจมากมายนัก เพียงแต่ผมไม่นึกโทษใครหรอก ทุกอย่างบนโลกนี้ที่ทำให้ผมไม่สบายใจ ก็ล้วนเกิดจากตัวเองทั้งนั้น จะไปโทษ ไปร้ายใส่ใคร มันคงไม่ใช่เรื่อง

ผมเกาะขอบระเบียงนิ่ง เหม่อมองออกไปด้านนอก แสงไฟจากอาคารบ้านเรือนทำให้ตาพร่ามัวเมื่อจ้องมันท่ามกลางความมืดมิดนานๆ มันคงเหมือนเรื่องของผมกับโฟล์คนั่นแหละ บางทีมันก็ขุ่นมัวจนทำให้ไร้น้ำหนักที่จะเชื่อ แถมเมื่อมองลึกลงไปนานๆ มันก็ทำให้ทุกอย่างพร่ามัวจนมองอะไรไม่ออก

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองรู้สึกยังไง


ผมอยากดูดบุหรี่สักมวน แต่ก็ไม่พร้อมที่จะเดินเข้าไปเอาในห้องและเผชิญหน้ากับใครๆ พวกมันเตือนเพราะมันห่วง โดยเฉพาะกายคงหนักใจ ทางนี้ก็เพื่อน ทางโน้นก็เพื่อน ผมเข้าใจดี แต่จะให้ผมบอกเลิกโฟล์คตอนนี้ ทำให้รอยยิ้มของมันหายไปตลอดกาลในความทรงจำ ผมก็ทำไม่ได้

โดยไม่รู้ตัวนัก ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เบอร์ของมันอยู่ที่ปลายนิ้ว ผมชั่งใจอยู่ไม่กี่วินาทีว่าควรจะโทรหามันหรือไม่ และสุดท้าย ผมก็ห้ามใจไม่ได้ และกดโทรออกหามันในที่สุด...

ไม่กี่เสียงสัญญาณรอสาย ปลายสายก็รับโทรศัพท์ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมโทรหามัน...


(ฮัลโหล...)

“......”


ผมได้ยินเสียงโหวกเหวกมาจากปลายสาย เป็นเสียงของนินและภัทรเถียงกันปาวๆ ประกอบด้วยแบล็คกาวน์เสียงดนตรีอะไรก็ไม่รู้


(ฮัลโหล น้ำชา...ฮัลโหล)


“...โฟล์ค” ผมเรียกชื่อมันไปในที่สุด แม้แต่ชื่อมันตอนนี้ยังเรียกลำบากเลย
(เออ กูโฟล์คไง เรียกชื่อทำไม คิดถึงใช่ไหมครับ) มันหัวเราะร่า นั่นทำให้ผมที่อารมณ์หม่นๆอยู่ นึกอยากจะเตะเสยหน้ามันเสียฉิบ
“พ่อมึง” ผมด่า อดไม่ได้ที่จะยิ้ม
(เออมีไรเปล่า)
“ถึงบ้านแยมยัง?” ผมเอ่ยถามเหมือนไม่รู้ว่าจะถามอะไร
(ถึงแล้ว เพิ่งถึง นี่อยู่กันหมดเลย ไอก็ไม่ได้กลับ อาบน้ำอยู่ ไอ้เตหลับไปแล้ว) มันบอก (นินกับภัทรทะเลาะกันอยู่)
“อ้าว ทำไมอ่ะ”
(ผัวเมียทะเลาะกันมึงอย่าไปสนใจเลย) จบประโยค ก็มีเสียงด่ากราดมาตามสายพร้อมกับเสียงปะทะดัง อั่ก! แล้วเสียงโฟล์คโอดครวญ (เฮ้ย แม่ง อย่าทำร้ายกูดิวะ เชี่ยนินนน)
“สม” ผมเหยียดปากสมน้ำหน้ามันไปเบาๆ ก่อนถอนหายใจออกมา
(ไม่ทำงานเหรอ?)
“เพิ่งกินเสร็จอ่ะ พักแปปหนึ่ง” ผมเลื่อนปลายนิ้วม้วนผมตัวเองเล่นราวกับคนไม่มีอะไรทำ
(ถ้าเสร็จพรุ่งนี้ เดี๋ยวไปรับมาบ้านแยมนะ มันจะทำหมูกะทะกัน)
“อืม เดี๋ยวบอกอีกทีนะ ไม่รู้ว่าจะไปห้องไอ้เป๊กกันหรือเปล่า”
(ได้) มันไม่ดื้อแฮะคราวนี้
“วันนี้เหนื่อยไหม?” ผมถามมันไปอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย มันเองก็ดูจะชะงักไป เพราะไม่ได้ตอบมาทันที
(เหนื่อย แต่ไม่ตายสักหน่อย) มันว่าพร้อมหัวเราะเบาๆ (ทำไม เหนื่อยเหรอ)
“ก็เหนื่อย แต่ยังไม่ตายเหมือนกัน”
(บ๊อบ ดีแลน เคยบอกว่า คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต คือคนที่ตั้งแต่ลืมตาตื่นจนกระทั่งเข้านอน ได้ทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบ)
“......”
(กูอยากเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ) เสียงมันทั้งหนักแน่น และมั่นคง (สิ่งที่กูอยากทำนอกจาก อยู่กับเพื่อน กับครอบครัว ทำหนัง ใช้ชีวิตวันๆนั่งคิดบท แก้บท วุ่นวายอยู่กับมุมกล้อง ที่กูอยากทำมากที่สุดอีกอย่างก็คืออยู่กับมึง)

ผมชะงัก สิ่งที่มันพูดเหมือนจะเสี่ยวแดกสุดๆ แต่เพราะเป็นมัน มันเลยดูจริงใจและน่ารักอย่างบอกไม่ถูก

“เมาหรือไง?” ผมถามมันแก้เก้อ มันหัวเราะเบาๆ
(เออเมาปุ้น)
“สัด” ผมด่ามันไปเบาๆ “โฟล์ค มึงชอบกูจริงๆเหรอวะ” ผมถามออกไปตรงๆ ดูท่ามันจะตกใจ เพราะมันเงียบไปพักหนึ่ง

(จนป่านนี้แล้วมึงยังกล้าถามอีกเหรอวะ?) มันย้อนถามราวกับอ่อนใจ
“กูต้องถามสิ ก็ในเมื่อเรารู้จักกันแค่สี่ห้าวันเองนะเว้ย” ผมเถียงมันกลับ มันนิ่งไม่ตอบไม่สักพัก
(เออ ห้าวันเองเหรอวะ) มันพึมพำ (อยู่กับมึง เหมือนรู้จักกันมาเป็นปีๆ)
“......อืม”
(ว่าไงนะ)
“กูบอกว่าใช่ไงเล่า!” มันขึ้นเสียงใส่ไปที มันหัวเราะมาตามสาย
(น่ารักจังวะ)
“สัด”
(......)
“โฟล์ค”
(ครับ?)


ตึก... ตึก... ตึก... ตึก... ตึก... ตึก... ตึก... ตึก.











“เราลองมาคบกันแบบจริงจั...”






ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด




ไอ้เหี้ย! ไอ้ ไอ้เฮงซวย ไอ้ทรูมูฟ มึงเลือดเย็นมาก รู้ไหมว่ากว่ากูจะรวบรวมความกล้าโทรหามันได้นี่ใช้พลังงานไปมากแค่ไหน กว่าจะพูด กว่าจะกล้าขอมันเป็นแฟนจริงๆจังๆ รู้ไหม!!! รู้ไหมมมมมม!!!!


ผมเข่นเคี้ยวกับมือถือในมืออยู่นานสองนาน แทบจะปามันลงไปนอนวัดสนามหญ้าหน้าคณะ แต่ก็ห้ามใจเอาไว้ ผมถอนหายใจอีกครั้งและอีกครั้ง จริงๆแล้ว ก็แอบโล่งใจที่ไม่ได้พูดออกไป เพราะผมไม่รู้จริงๆว่าจะรับผิดชอบความรู้สึกมันได้มากแค่ไหน และผมจะชอบมันได้มากแค่ไหน


ถ้าความสัมพันธ์เราก้าวหน้าไปอีกขั้น...



ผมไม่อยากใช้ใครเป็นเครื่องมือเพื่อลืมภาพใครบางคน



เพราะในคืนที่หลับตาลง ภาพของกฤษฎ์ยังตามมาหลอกหลอนในบางคืน ในบางคืนที่ผมนอนอยู่ในอ้อมกอดของโฟล์ค...








tbc.



มาแล้วๆ ตอนนี้เต่าคลานมากใช้เวลาเขียนเป็นอาทิตย์เลยค่ะ ช่วงนี้ไม่ได้อยู่กับที่ ออกข้างนอกตลอดเลย
อาทิตย์หน้าเราจะไม่ได้ลงอะไรให้เลยนะคะ เพราะว่าเราไปต่างจังหวัดค่ะ กลับมาเสาร์เลย ล่ารักฯจะลงให้ตอนนั้นนะคะ แต่อาจจะต้องเกลาอีกนิดหน่อย (ใกล้ได้อ่านละ ไม่ได้ดองหรือลืมจริงๆนะคะ อย่าว่ากันเลย เราพยายามแต่งช่วงยากให้ผ่านไปให้ได้ก่อน เราไม่อยากลงแล้วมีการแก้เนื้อหาที่หลัง มันจะเสียความรู้สึกทั้งคนแต่งคนอ่านเนอะ รออีกนิด ได้อ่านจนจบ รับประกันความสนุกแน่นอนค่ะ)

มีอะไรทักทายกันมากได้นะคะ

คราวหน้าเจอกันแจ็คกี้-มิ เลยนะคะ

งดลงรักชาชาไปก่อนนะคะ(หนึ่งสัปดาห์ค่อยว่ากันอีกที)

ขอบคุณที่ติดตามกันค่ะ

 :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 02-03-2014 23:04:39
 :กอด1: ขอจิ้มก่อน
=======================
 :angry2: อ๊ากกกก สัญญาณโทรศัพท์เจ้ากรรม ดันตัดซะได้
แอบหวังเล็กๆว่าโฟล์คจะได้ยิน แล้วมาตอบน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 02-03-2014 23:18:16
อิทุยมูฟฟฟฟฟฟฟ

ทำบรรยากาศเสียหมด ชิๆๆๆๆ

ปอลอ ขอให้โฟล์คโทรกลับมาเซย์เยสเถอะะะะะะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 02-03-2014 23:19:12
คิดถึงหนูมิมาก ทรูมูฟใจร้าย หวังว่าโฟล์คจะได้ยิน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 02-03-2014 23:21:28
 :katai4:  อ๊ากกกกก
อีกนิดเดียวเท่านั้นอ่ะ อยากให้คบแบบจริงจังเฮ้ออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 02-03-2014 23:30:39
ทรูมูฟไม่เต็มใจเลยน้ำชา 55555
โฟล์คโทรกลับมาหน่ยเร็ววววว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 02-03-2014 23:35:48
เฮ้ยยย!! ย้ายค่าย ย้านเครือข่ายเลย ชิ๊! มาตัดอะไรตอนเข้าด้ายเข้าเข็มฟระ!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 02-03-2014 23:37:13
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

มาแล้ววววววววววววว ยังไงดีๆๆ โฟล์คทำเราระทวยอีกแล้ววววว

อิจฉาน้ำชา แต่น้ำชาน่ารัก แล้วทำไม โฟล์คถึงน่ารักขนาดนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

โอ่ยยยยยยยยยยยย มือถือทำไมต้องตัดสายไปตอนนั้น ภาวนาขอให้โฟล์คได้ยิน

ตอนนี้เราก็เขินตัวบิดอีกแล้วอ่ะ

รอไปอีกนานเลยใช่มั้ยคะ ฮือออออออ ไม่เป็นไร เราอ่านวนตอน1-6 อีกหลายๆรอบ รอก็ได้  :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 02-03-2014 23:43:21
เราชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกเลยค่ะ มารอทุกวันเลย
ตอนนี้สุดยอดมาก โฟล์คคือพระเอกแห่งปีเลย หล่อมากกกกกกกกกกก
อยากให้โฟล์คได้ยินที่น้ำชาพูดอ่ะ :katai1: :o12:


รอตอนต่อไปนะคะ สุดยอดจริงๆค่ะ :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 02-03-2014 23:44:50
มาให้กำลังใจคนเขียน

หลังจาก14วัน

ก็คบกันต่อไง จะยากอะไร

ถ้าใจบอกว่าใช่ ชิมิชิมิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 02-03-2014 23:45:10
ปัญหาอยู่ที่น้ำชาที่ยังไม่มั่นใจในความรู้สึกตัวเอง เราเชื่อว่านานวันไปน้ำชาจะมั่นใจได้ว่าโฟล์คคือคนที่น้ำชาจะรักได้อย่างสุดหัวใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 02-03-2014 23:46:32
เกือบแล้วๆ อีกนิดเดียวเอง   :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-03-2014 23:50:23
นำ้ชารู้สึกยังไงกันแน่...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 02-03-2014 23:51:46
เฮ้ยยยยย!!!! ตังค์หมดรึสัญญาณหายนั่น ว้ากก   :hao7:
อีกนิดเดียวเองง แล้วเมื่อไหร่จะกล้าพูดอีกล่ะเนี่ยยย  เฮ้อออ  o6
รอนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 02-03-2014 23:54:39
ปัญหาอยู่ที่ตัวชาคนเดียวเลยนะ
ที่ผ่านมาที่คบใครไม่เคยยืดเนี่ย  ลองหันกลับไปมองหาสาเหตุลึกๆบ้าง  เราว่าเพราะตัวชาเองนี่แหละที่อาจเป็นต้นเหตุให้ไปกับใครไม่เคยรอด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 03-03-2014 00:01:23
โฟล์ค!!! โทรกลับมาเซ่!!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 03-03-2014 00:03:02
 :z6: ฉันเกลียดแกทรูมูฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

อ่านแล้วรู้สึกถึงความอบอุ่นเป็นห่วงเป็นใยกันมากเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 03-03-2014 00:04:44
ง่ะ  มันจะไม่ดราม่าใช่มั้ยยย
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 03-03-2014 00:10:48
อีกแค่นิดเดียวเอง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 03-03-2014 00:11:21
ทำไม ทำไมมมมม ไอ้โทรศัพท์บ้า   :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-03-2014 00:12:40
เป็นธรรมดาที่เราอยากยืดเวลาขณะที่มีความสุขออกไปให้นาน ๆ
หวังว่าโฟล์คกับน้ำชาจะใจตรงกัน
ชอบจังเลยเวลาที่เพื่อน ๆ เรียก น้ำชา ๆ มันดูน่ารัก น่าเอ็นดูยังไงไม่รู้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 03-03-2014 00:15:28
 o22

ทรูแม่มกากกกกกกกกกกกกกกก  :serius2:

แต่แบบ...โฟร์คแบบ... มาเร็วเคลมเร็ว ทุกอย่างรวดเร็ว มุ้งมิ้ง เริ่ดเลอเพอร์เฟ็คไปหมด

...จนแอบระแวงเลยง่ะ บอกตรง  :o11:

รอต่อน้าาา ทั้งมิทั้งชา  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 03-03-2014 00:21:14
 :z6: :z6: อิส้มทำพิษ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 03-03-2014 00:22:35
นี่ก็อยากปาโทรศัพท์แทนเหมือนกัน โอ้ยยยยยยยยยยยย  :katai1:

น้ำชาาาา โฟล์คจริงจังมากนะ T__T
คือนี่อยากให้คบกันจริงจัง แสนดีแบบโฟล์คหาอีกที่ไหนไม่ได้แล้วนะน้ำชา

ชอบตอนมองเงากันใต้เสาไฟ บอกไม่ถูกแต่ชอบบรรยากาศแบบนั้น
ชอบเพราะว่าโฟล์คเป็นคนบอกให้น้ำชามองด้วยล่ะ ฮาาาาา นี่บอกเลยเรารักพระเอกเรื่องนี้มาก ก๊ากกกก  :-[


รอตอนหน้าค่ะ เราจะรอออออออออออออออ  :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 03-03-2014 00:27:44
กลัวอะไรน้ำชา ขอคบไปเลยยยยยย กรี๊ดดดด หัวใจนะวายยยยยยยย ฮือออออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 03-03-2014 00:39:14
ย้ายค่ายเบอร์เดิม โปรเพียบเลยน้ำชา  :mew5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 03-03-2014 00:41:15
อีกนิด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 03-03-2014 00:49:20
โอย น้ำชาาาาาาาาาาาาาา



ไม่จ่ายค่าโทรศัพท์ใช่ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย


ตอบบบบบบบบบบบบบบบบบ


โฟล์คโทรกลับมาเดี๋ยวนี้!!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 03-03-2014 00:49:59
เกลียดทรูมูฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ  :katai1: :angry2: :z6: :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 03-03-2014 01:06:48
นอกจากชอบแจกซิมฟรีที่ฟรีแต่ซิมแล้วยังชิบขัดจังหวะคนเขาจะตกลงกันอีกนะ ทรูมูฟฟฟฟฟฟฟฟ :angry2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 03-03-2014 01:10:31
ขอหยาบคานหน่อยนะคะคุณไคลี่่

แบบว่า โฟล์คแม่งโคตรของโคตรน่ารักเลย
ทุกการกระทำทุกคำพูด มันso cool  มาก
ยอกเลย ณ จุดๆนี้ ฟินมาก ในเซเว่น
คำพูดที่พูดกะชาแบบ ระเบิดตู้ม เขินแก้มแตก
ตอนมองเงานี่ ถ้าเป็นเรากระโดดงับปากไปละ
ฟินนนนนนนน

พอมาท้ายเรื่อง เกลียดทรูมูฟว่ะ :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 03-03-2014 02:04:27
เราว่า โฟล์คอ่ะแอบชอบน้ำชามานานแล้วแน่ๆ
มันก็อยู่ที่น้ำชาเองอ่ะแหละ ว่าจะตัดสินใจแบบไหน
ถ้าวันที่ต้องเสียโฟล์คไปจะทนได้หรือเปล่าก็เท่านั้น

เชียร์ๆๆ แม้อยากจะให้มีดราม่าเล็กๆ น้อยๆ บ้างก็ตาม (ออกแนวโรคจิตละ) ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 03-03-2014 04:59:00
แงงงง ทรูทำผิดดดดดดด ทำไมไม่ยอมให้ชาพูดให้จบประโยคฟี่ะ  :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-03-2014 05:38:22
 :angry2: :angry2:


ย้ายค่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :hao5: :hao5: :hao5:



หวังว่าโฟร์ค จะเข้าใจและไม่ตัดใจเมื่อถึงเวลานั้น เราเชื่อว่าโฟร์คจะไม่ยอมแพ้


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 03-03-2014 05:40:54
สัญญาณโหดเหี้ยมมาก สงสารชาเลย 55555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 03-03-2014 06:11:04
อ้าว เฮ้ยยยยยยยย สัญญาณตัดไปได้ยังง้ายยยยย :katai1: น้ำชากำลังจะพูดอยู่แล้วววว :ling1:

โฟล์คมันจะรู้เรื่องม้ายยยยย :hao5: ไอ้ทรูมูฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :fire:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 03-03-2014 06:29:44
โฟล์คแม่งก็ทำให้ผมลืมกฤตฎ์ไปได้จริงๆ
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:  ไปฉลองกันเร็วน้ำชาลืมกฤตฎ์แล้ว :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :mew1: :mew1:
 :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-03-2014 06:30:20
สัญญาณตัดฉับ  ชาลืมเติมเงินเปล่า
 :m16: :m16: :m16:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 03-03-2014 07:02:50
น้ำชาอย่าคิดมาก โฟลค์จริงจังนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 03-03-2014 07:23:47
 :z3: อีกนิดเดียวเอง  :katai1:

โฟล์คทำเราเขินอีกแล้ว เอาใจใส่น้ำชาสุดๆอ่ะ

ผู้ชายแบบนี้ยังมีเหลืออีกไหม อยากได้สักคน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 03-03-2014 08:28:55
นั่นสิเป็นเราก็ตัดใจจากโฟล์คไม่ได้เหมือนกันล่ะ ออกจะน่ารัก เทคแคร์ ดีเว่อร์ขนาดนี้  :-[

ส่วนตอนท้ายที่ชาคุยโทรศัพท์กับโฟล์คแล้วสัญญาณทรูตัดนี่แบบ กรี๊ดดดด   :katai1:

เอาเป็นว่าตั้งหน้าตั้งตารอตอนต่อไปดีกว่า  :laugh:

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 03-03-2014 10:01:34
น้ำชาจะพูดขอคบก่อนด้วยอ่ะ ว้าววววว~

 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 03-03-2014 12:15:07
โปรก็แพงแล้วยังจะมาตัดคนเค้ากำลังจะหวานอีกนะ!5555555555555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 03-03-2014 12:58:41
 :z3:
เอาสัญญาณเค้าคืนมาาาาาาา
โฟล์คไปหาเลยดีกว่า
โทรแม่มมมม
บวกและเป็ด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 03-03-2014 13:25:04
สั่งม็อบไปปิดทรูมูฟเลยแม่ง  :z6:

แต่โฟล์คคงไม่โง่หรอกต้องได้ยินแน่ๆ ขอให้ได้ยินเหอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: JokerKaorihh ที่ 03-03-2014 14:58:44
น้ำชาเงินหมดก็บอก อย่าโทษสัญญาณ!!!!

มาๆ ป้าเติมให้ 50 โทรไปคุยกะโฟลค์ใหม่เลย!!!  :m31:

ลุ้นจนจะเป็นลมอยู่แล้วนะคะ *เอายาดมยัดจมูก*

รอตอนต่อไปค่ั
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 03-03-2014 16:37:44
ทรูม้วยคะะะะะะะะะะะะะะะ


โอยเรื่องนี้สนุก รอค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 03-03-2014 17:16:18
อีกนิดเดียว อ๊ายยยยยยย
เกือบได้เป็นแฟนกันจริงๆ(?)แล้วอ่ะ
ให้น้ำชารวบรวมความกล้าขอคบอีกครั้งหน่อย ท่าทางโฟล์คจะอยากได้ยินนะ  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 03-03-2014 17:42:56
โฟล์คน่ารักว่ะ :กอด1:

สู้ๆนะโฟล์ค ทำให้น้ำชาลืมคนเก่าให้หมดใจให้ได้นะ  :ped149:
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 03-03-2014 18:39:19
สนุก~ ขอเกลียดทรูมูฟด้วยคน

ชาอุตส่าห์จะพูดแล้ว

เรื่องนี้อ่านแล้วตื้นตันแปลกๆ

คือเริ่มต้นกันเร็วแต่น่ารักมาก :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 03-03-2014 20:12:59
โฟล์ค ได้ยินที่น้ำชาพูดใช่ปะ
แล้วโฟล์คก็แอบชอบน้ำชาอยู่
คบกันจริงจังไปเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 03-03-2014 20:25:06
น้ำชา ทำดีมากค่ะ
แบบนี้โฟล์ครักตายเลยอะ
เผลอๆป่านนี้โฟล์คดีใจจนตัวลอยแล้วมั้ง (ถ้าแปลใจความประโยคได้หมดอะนะ)
ใจตรงกันแล้วสินะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 03-03-2014 21:04:27
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 03-03-2014 21:32:50
รู้สึก้กลียดทรูมูฟก็ตอนนี้แหละ :pighaun:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 03-03-2014 21:54:11
พอสัญญาณใจชัดเจน สัญญาณโทรศัพท์ก็ทำตัวริษยาอีกกกกกกกกกกกกกกก
 :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: lightseeker ที่ 03-03-2014 22:04:59
โฟล์คคคค โทรกลับมา ได้โปรด  :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 03-03-2014 23:58:48
งานนี้มีย้ายค่ายค่ะ ทรูมูฟแม่งงงงงงง  :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 04-03-2014 08:38:28
ล้มเสาทรู  บ้าอะไรเนี่ย!!!!!!  แต่เราว่าโฟล์คได้ยินนะ ประโยคแทบจะสมบูรณ์ขนาดนั้น :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 05-03-2014 05:55:04
โอ๊ยยยยยยย อิทรูมูฟ อิสามจีแรงชัดทั่วไทย ทำไมทำแบบนี้ น้ำชาอุตส่าห์ตัดสินใจแน่วแน่ 55555

หรือเราจะใช้โอกาสนี้ชิโทรไปขอคบพี่โฟล์คแทน โฮก พระเอกบ้าอะไรเนี่ย ทำให้เขินได้ทุกขณะจิต เสียจริตไปหมดแล้ว

ใจเต้นแรงตลอดเวลา orz

ถ้าพี่โฟล์คไม่โทรกลับเราจะเสียบนะ โทรกลับน้ำชาด่วนที่สุดข่าาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 05-03-2014 13:21:21
ถึงน้ำชาจะพูดยังไม่จบประโยค
แแต่หวังว่าโฟล์คจะประติดประต่อได้นะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: akichan ที่ 05-03-2014 19:01:43
ชอบเรื่องนี้คะ มาต่อไวๆนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 06-03-2014 16:39:39
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

กำลังลุ้น โทรศัพท์เวรรรรรรรรรรรร

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 06-03-2014 21:49:30
 :mew5: :mew5: :mew5: :mew5: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 09-03-2014 10:11:03
 :mew1:  สนุกมากเลยคะ
แต่ยิ่งอ่านยิ่งกลัวอะ กลัวว่าเมื่ออีกคนเริ่มรักจากศูนย์อีกคนจะลดจากร้อย
ปล ทรูมูฟ น่าจะต่อเวลาให้น้องน้ำชาขอเป็นแฟนหน่อยนะ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 09-03-2014 15:58:18
คิดถึงพี่โฟล์คอ่าาาา :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea :
เริ่มหัวข้อโดย: andaseen ที่ 09-03-2014 17:30:44
โฟล์คน่ารักที่สุดอ่ะ แอบหวังให้โฟล์คได้ยินประโยคสุดท้ายนะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Cockroach ที่ 09-03-2014 22:25:51
อย่าทำให้ชาเสียใจนะ :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 09-03-2014 23:49:39
สนุกนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: felin_kkr ที่ 09-03-2014 23:55:28
จะลงแดงแล้วววววววววววววว

ทำไมโทรสัพท์ทำงี้ TT_______TT
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 10-03-2014 04:04:38
เอิ่ม น้ำชาค่ะ ย้ายค่ายเบอร์เดิมด่วนค่ะ ...

*ปาไอโฟน*
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: romeliet ที่ 11-03-2014 11:00:10
โอ้ย อยากได้โฟล์ค จะเอาอ่ะผู้ชายแบบเนนนนนนนนนนนนน้  :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 14-03-2014 00:11:45


ตอนที่7: ความจริงในใจ






หลังจากสาปแช่งทรูอยู่เกือบนาที ผมก็เดินกลับเข้าห้องสตูฯด้วยความหดหู่ใจ ยังไม่ทันจะเลื่อนประตูเปิด โฟล์คก็โทรกลับมา หัวใจผมเต้นรัวเร้วตึกตักเมื่อเห็นชื่อมันปราฏบนหน้าจอ ผมนิ่งคิด เม้มปากแน่น ก่อนตัดสินใจกดรับ...


“ฮ...ฮัล...ฮัลโหล”


ถ้ามันถาม ผมจะตอบว่าอะไรดี...









(เมื่อกี้มึงพูดว่าไงนะ กูฟังไม่ชัดๆ)










ไอ้......สัด!



หมดกัน ไม่รู้ว่าจะสบายใจหรือเสียใจกันแน่ ในเมื่อมันไม่ได้ยินในสิ่งที่ผมพูด ผมได้แต่ยืนกำโทรศัพท์แน่น ในใจก็นึกโล่ง แต่อีกใจ ผมก็สับสนแบบที่ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไม...


“เปล่า กูพูดอะไรไปเหรอ” วินาทีนี้ ทำไม่รู้ไม่เห็นน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
(อ้าวเหรอ เออ งั้นมึงไปทำงานต่อเถอะ) มันว่าด้วยน้ำเสียงสบายๆ
“มึงด้วย” ผมตอบไปเรียบๆ ไอ้โฟล์คหัวเราะกลับมาแทนคำตอบ
(อืม ของกูอีกยาวไกล แต่เดี๋ยวง่วงก็นอน ไม่มีปัญหาหรอก แยมปูที่นอนให้อยู่)
“โอเค” ผมตอบเสียงเบา
(มีไรโทรมานะ) โฟล์คย้ำ ผมได้แต่พยักหน้าเบาๆแม้ว่ามันจะไม่เห็นก็ตาม
“รู้แล้วน่า”


เราผมก็กดตัดสายไปหลังจากล่ำลามันไปอีกสองสามคำ คราวนี้ได้เก็บมือถือลงกระเป๋าของจริงแล้ว ผมยัดมือถือลงกระเป๋าหลัง เดินไปเปิดประตู เป็นจังหวะเดียวกับที่เป๊กเลื่อนประตูออกจากด้านใน พร้อมกับคาบบุหรี่ไว้ในปาก มันเลิกคิ้วใส่ผม

“คุยกะโฟล์คเหรอ?” มันถาม ผมพยักหน้า
“อืม”
“มึงไม่คิดมากใช่ไหม”
“ไม่หรอก กูโอเค” ผมพยายามไหวไหล่ให้ดูใส่ใจน้อยที่สุด เป๊กมองผมอย่างไม่แน่ใจนัก แต่ก็ยอมปล่อยไป
“เอาบุหรี่เปล่า?” มันถาม
“ไม่อ่ะ ทำงานต่อแล้ว” ผมตอบปัด มันพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปที่ระเบียง ผมเดินกลับไปในห้องสตูฯ ปอมกำลังหมุนงานผมเล่นแล้วลงมือทำไปบางส่วน ผมเดินไปนั่งลงข้างๆพวกมัน ดูทุกคนจะสนใจงานตรงหน้ามากกว่า เลยไม่ได้มาสอบสวนอะไรผมเพิ่มเติม ซึ่งจริงๆไม่รู้มันจงใจหรือเปล่า มันอาจจะรู้ว่าผมไม่อยากจะตอบคำถามอะไรแล้ว มันก็เลยเลือกที่จะเงียบแล้วไม่ถามต่อ

ปอมช่วยผมทำโมเดล เพราะดูท่าว่างานของผมจะเหลือเยอะที่สุด ในขณะที่ของไอ้เป๊กเสร็จไปกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ไอ้กายเองก็กำลังนั่งงัดแงะอยู่ข้างๆกัน ไอ้อั้ม ไอ้ถั่ว กำลังกรีดร้องใส่โทรศัพท์โทรตามรุ่นน้องมาช่วยงานเป็นมือปืนอย่างตั้งอกตั้งใจ แทนที่จะเอาเวลาร้องห่มร้องไห้มาทำงาน แต่ก็ช่างมันเถอะครับ งานไม่เสร็จก็เรื่องของมัน แต่ของมันอย่างเดียวนี่ไม่ถูกนะ เพราะพอถึงเวลาจะส่ง พวกผมนี่แหละ ต้องไปช่วยมันทำให้เสร็จให้ได้

ตอนปีหนึ่งมีงานของเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งพังก่อนส่งแค่วันเดียว เช้าวันถัดมา พวกผมเกือบยี่สิบคนเริ่มขึ้นโมใหม่กันหมดเพื่อให้ส่งทันคาบบ่ายและเพื่อให้เพื่อนมีงานส่ง จริงๆผมรักคณะผมที่ตรงนี้แหละครับ ใครที่จริงใจก็จริงใจไปเลย เหี้ยๆก็มี แต่โชคดีเหลือเกินที่คนรอบตัวผมมีแต่คนดีๆ

สักพักเป๊กก็เดินกลับเข้ามาในห้อง แล้วเราก็เริ่มทำงานกันต่อครับ ไอ้ถั่วเดินไปเปิดเพลงตื๊ดดังสนั่นไปทั่วชั้น เพื่อนๆบางคนเริ่มฟุบไปแล้ว ส่วนบางคนก็พึ่งเอ็มร้อยกับกาแฟกันตาย ราตรีนี้ยังอีกยาวไกลครับ







กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ปาเข้าไปหกโมงเช้า และงานก็เสร็จเรียบร้อยแล้วเหลือแค่เก็บอีกนิดหน่อยเท่านั้น ที่บอกว่าเพิ่งรู้ตัวนี่ไม่เกินจริงอะไรเลย เพราะตลอดเวลาที่นั่งเผางาน ผมครึ่งหลับครึ่งตื่นด้วยซ้ำ แต่มันก็เสร็จ ด้วยความช่วยเหลือของปอมและเป๊ก ที่รายหลังเสร็จไปอย่างสมบูรณ์แบบตอนตีสี่ ส่วนกายนอนตายอยู่มุมห้องแล้วครับ งานมันเสร็จไล่ๆกับผมไปเมื่อชั่วโมงก่อนนี่เอง

มีบางส่วนกลับไปแล้ว และบางส่วนที่ยืนยันว่าจะอยู่จนตะวันขึ้นอีกทีพรุ่งนี้เช้า ผมชะเง้อคอดูไอ้ถั่วกับพรรคพวก พอเห็นว่ามันมีคนมาช่วยเป็นขบวนการแล้วเลยวางใจ แล้วเตรียมจะกลับไปพักผ่อนที่คอนโดเป๊กกันต่อ

หลังจากล่ำลากับเพื่อนๆตอนเจ็ดโมงกว่าๆ ผมก็หิ้วโมทั้งสะลึมสะลือออกมาจากห้องสตูฯ ไปขึ้นรถปอม โดยกายที่มาพร้อมปอมตั้งแต่เมื่อคืนก็ขึ้นมาหลับต่อด้วย เป๊กฝากโมไว้กับพวกผม ในขณะที่ตัวเองก็ไปเอาดูคาติจากที่จอดมอเตอร์ไซค์ มันไม่ให้ผมซ้อน กลัวหลับในแล้วร่วงตายคาถนน

จุดมุ่งหมายเราคือคอนโดเป๊กเช่นเคย พอจอดรถที่ชั้นพักอาศัยเรียบร้อยแล้ว ก็หอบร่างที่แห้งกรอบ รวมทั้งโมเดลนรกเข้าไปในห้องเป๊ก สภาพทุกคนราวกับผีดิบ อดนอนมากี่ปีกี่ชาติก็ยังไม่ชิน อดนอนได้นี่ไม่ใช่ว่าเก่งเลยนะครับ ทรมานจะตายห่า บางคนเลือดจาง ความดันต่ำ เข้าโรงพยาบาลกันเลยก็มี

เรื่องอาบน้ำนี่ไม่เคยเป็นเรื่องจำเป็นครับ กายจองโซฟา ไอ้ปอมจองฟูกข้างเตียง ผมไม่มีที่ให้เลือกมากนัก ก็บนเตียงกับเป๊กไปเลย เป๊กมันยังมีกะจิตกะใจอาบน้ำ ยอมครับ หลังจากมันอาบน้ำเสร็จตัวหอมฉุย มันก็เดินมาปิดม่านให้ห้องมืดสนิท แล้วก็ปิดเสียงโทรศัพท์ เตรียมหลับเป็นตายกันเลยทีเดียว









เขาว่ากันว่า การมีแฟนเป็นเด็กสถา’ปัตย์ ต้องใช้ความอดทนสูง นอกจากจะติสท์จนไม่อยากจะเข้าใจแม่งแล้ว มันยังไม่ค่อยมีเวลาให้อีกด้วย ฤดูโมเดลก็ต้องเผาโม พอจบการเผาโม ก็หลบลี้หนีหาย หายหน้าหายตากันไปอีกเป็นวันสองวัน ที่หายไปไม่ใช่ไปชื่นชมผลงานตัวเองที่ไหนหรอกนะครับ กูนอนหลับเป็นตายข้ามวันข้ามคืนไง

ผมโงหัวขึ้นจากหมอนอีกทีพร้อมดึงผ้าห่มมาคลุมท่อนบนที่เปลือยช่วงตัวเอาไว้ ไม่ได้เพื่อความเซ็กซี่แต่กูร้อน แอร์ยังเย็นเฉียบ ผ้าม่านก็ปิดสนิท ผมคงไม่ได้นอนมาทั้งคืนเต็มๆ มันเลยเหนื่อยจนตื่นอีกทีก็สี่โมงเย็นแบบนี้ พวกเพื่อนๆตื่นกันหมดแล้ว ได้ยินเสียงการดวลเกมส์เพลย์ดังลั่นมาจากด้านนอกห้องนั่งเล่น ผมลุกขึ้นอย่างมึน หยิบยืมเสื้อไอ้เป๊กมาสวม เดินไปล้างหน้าแปรงฟัน แล้วค่อยๆโผล่ออกไปเยือนแสงตะวัน

บนโซฟามีไอ้กายกับปอมนั่งดวลฟีฟ่ากันอยู่ ส่วมเป๊กเดินออกไปดูดบุหรี่คุยโทรศัพท์ที่ด้านนอกระเบียง บนโต๊ะกลางห้องมีเคเอฟซีชุดครอบครัววางอยู่ ห้องเป๊กรกตามประสาชายโสด ไม่รกมากเพราะพี่ชายแม่งจ้างแม่บ้านมาเก็บกวาดทุกสัปดาห์ แต่แน่นอนว่าอาทิตย์ไหนมีงานโม แม่บ้านนี่แทบร้องขอชีวิต เพราะไอ้เป๊กจะสร้างความวินาศให้กับห้องมันเองอย่างเลือดเย็น

ผมเดินไปนั่งทรุดอยู่หน้าขาไอ้กาย หยิบไก่ขึ้นมาฉีกกินอย่างเหม่อลอย ยังคงสติหลุดอยู่ไม่เลิก สักพักเกมส์ก็โอเว่อร์ ไอ้ปอมพ่ายให้กายอย่างน่าเสียดาย ผมก็เลยเข้าเป็นผู้ท้าชิงแทน

เสียงประตูระเบียงถูกเปิดออก เป๊กเดินกลับเข้ามาด้วยสีหน้าบึ้งตึง มันวางโทรศัพท์ทิ้งไว้บนเคาน์เตอร์แถวนั้น การเดินมาเบียดนั่งบนโซฟาจนผมต้องหยุดเกมส์และหันไปสนใจมัน ไอ้เป๊กนานๆทีมันจะแสดงความรู้สึกไม่ชอบใจอะไรสักอย่างอย่างชัดเจน และนี่ก็เดาได้เลยว่าเกิดจากพี่ชายมันแน่นอน

“เป็นไรวะ” ผมถาม ตาก็จ้องหน้าจอโทรทัศน์ต่อเพราะไอ้กายกดเพลย์เสียแล้ว
“ตะวันโทรมา” มันเอ่ยถึงแฟนของพี่ชาย ผู้ชายตัวสูงแต่ผอมโปร่ง เป็นนายแบบคนดังของวงการที่พี่ท็อปไปสอยมาจากรันเวย์
“ทำไม? งานอีกแล้วเหรอ?” ไอ้ปอมถามยิ้มๆ
“เออ” เป๊กกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิด “เดินแบบห่าเหวไรไม่รู้ นายแบบคนเก่าชิ่ง”
“ฮ่าๆๆ” ไอ้ปอมได้แต่หัวเราะให้กำลังใจ

เป๊กเป็นมนุษย์ตัวผอม สูง มันสูงเกือบร้อยเก้าสิบ แต่ไม่บึกบึนเท่ากับโฟล์ค โฟล์คมันออกแนวสูง ใหญ่ ให้ความรู้สึกหมีๆนิดหน่อย แต่มันไม่ได้อ้วนหรืออวบหรอกนะ แค่ตัวใหญ่เท่านั้นเอง ไอ้เป๊กมีหน้าตานิ่งๆ จัดว่าหล่อเอาการ ตอนแรกมันโดนให้ไปทำงานใช้หนี้พนันบอลที่พี่ท็อปยอมควักกระเป๋าล้างหนี้ไปให้ก่อน แต่หลังๆมานี้มันโดนเรียกไปรับงานด้วยเหตุผลไร้ตรรกะห่าเหวอะไรอีกไม่รู้ อ้อ จริงๆคือด้วยลูกอ้อนของพี่ตะวันที่มันไม่เคยเอาชนะได้สักครั้ง คราวนี้ก็คงไม่อีกเช่นกันนั่นแหละ

“แล้วไปไหม?” ผมถาม เป๊กร้องเหอะ
“คิดว่ารอดไหมล่ะ?” มันเหยียดปาก
“เออ เพื่อนเป็นดาราๆ” ไอ้กายแม่งก็กวนตีน โดนไอ้เป๊กอัดตีนจนตกเก้าอี้ ทำให้แพ้บอลผมไปในที่สุด
“ค*ยเป๊ก มึงถีบกูทำไมเนี่ย?” ผมกับปอมได้แต่หัวเราะ แล้วก็ล้อไอ้เป๊กเรื่องมีเพื่อนเป็นดาราไปอีกยก จนมันหัวเสียเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปสูบบุหรี่ต่ออีกตัว


หลังจากเล่นเกมส์จนเบื่อ เพื่อนปอมก็เลื่อนตัวไปหาแผ่นหนังดู เราคุยกันเรื่องอาหารเย็นว่าจะกินอะไรดีที่สร้างสรรค์กว่าพิซซ่าหรือเคเอฟซี เพื่อนกายเสนอว่าเราควรจะไปหาบุฟเฟ่ต์ปลาดิบกินย้อมใจ ทุกคนดูเห็นด้วย เพราะไม่ได้เอาตีนไปเหยียบย่านการค้าใจกลางเมืองกรุงเทพฯอย่างสยามแสควร์มาชั่วแรมปี หลังจากใช้เวลาทั้งหมดในการปั่นงานจนหัวหมุน

ผมเอนกายนอนทับพุงไอ้เป๊กอย่างขี้เกียจ สักพักมือถือไอ้กายก็ร้องดังขึ้น มันเหลือบไปมองก่อนเอื้อมสุดแขนเพื่อหยิบ มันจ้องหน้าจอสักพักก่อนเอาปลายเท้าสะกิดผมเบาๆ

ผมเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนรับมือถือจากกายมา แล้วก็ต้องพยายามไม่ให้ตัวเองหลุดยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นใครบนหน้าจอ

ผมหยิบเอาบุหรี่ของเป๊กติดมือไปด้วย ระหว่างพาตัวเองไปที่ระเบียงห้อง ลากเก้าอี้ผ้านวมวางหันออกทางระเบียงเสร็จสรรพ ก่อนทรุดตัวลงนั่ง แล้วจุดบุหรี่ขึ้นสูบ

ผมกดรับโทรศัพท์ ปลายสายส่งเสียงดังโขมงโฉงเฉงมา พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน เมื่อมองออกไปด้านนอกแล้วพบว่าแสงแยงตาจนต้องหยีตาสู้


“ว่าไงโฟล์ค” ผมทักทายมันไปก่อน “มีอะไรด่วนเปล่า” เห็นมันต้องโทรเข้ามือถือกาย เลยคิดว่าอาจจะมีอะไรเร่งด่วน
(เปล่า แค่โทรหามึงแล้วคิดว่าหลับอยู่ เลยโทรหากาย) มันตอบ (ไม่อยากปลุกมึง)
“ตื่นนานจนจบฟีฟ่าไปสองตาแล้ว” ผมอวด มันร้องเหอะออกมา
(ขี้โม้ว่ะ)
(กินข้าวยัง) โฟล์คถาม ผมกรอกตาไปมา ดูดบุหรี่คำใหญ่
“ยังเลย นี่นั่งเล่นดูดบุหรี่อยู่ เดี๋ยวจะออกไปกินแล้ว” ผมว่า มันเงียบไปอึดใจหนึ่ง
(เออ กินข้าวเยอะๆ ผอมไปหมดแล้ว มีแต่กระดูก)
ผมชะงักไปนิดเมื่อมันไม่ตำหนิอะไรเรื่องที่ผมดูดบุหรี่ ประหลาดใจจนแทบร้อง “อืม มึงด้วย กินไรวะเย็นนี้”
“ข้าวเหนียวส้มตำ แยมกับเตออกไปซื้อแล้ว เดี๋ยวนอนนี่อีกคืน พรุ่งนี้ค่อยย้ายไปบ้านเตถ่ายต่อ) โฟล์คบอกคร่าวๆ
“พรุ่งนี้ไม่มีเรียนเหรอวะ?”
(กูไม่มี คนอื่นไปเรียนก่อนแหละ เดี๋ยวตามมาเย็นๆ) โฟล์คตอบ (มึงมีนำเสนองานใช่ไหม?) ก่อนที่มันจะย้อนถามผม
“อืม”
(เสร็จแล้ว?)
“เรียบร้อย เดี๋ยวถ้าไม่ขี้เกียจจะเก็บงานอีกนิดหน่อย” ผมตอบมันไป มันเงียบไปอีกแล้ว “โฟล์ค......”
(หืม?)
“ก็มึงเงียบ”
(......กูไม่รู้จะพูดดีไหม) มันพูดขึ้นเบาๆหลังจากเงียบไปชั่วอึดใจ ได้ยินเสียงมันถอนลมหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมกับน้ำเสียงที่ดูหวั่นไหวของมัน
“อะไร?”
(กูไม่อยากให้มึงไปเจออาจารย์เหี้ยไรนั่นเลยว่ะ)


มันเงียบ...ผมก็เงียบ เราหายใจใส่กันหลายวินาที เนิ่นนานจนผมใจสั่น


(เฮ้ยชา...กูขอโทษนะเว้ยที่พูดอะไรไร้สาระแบบนี้ แต่พอกูคิดกูก็กลัว ทั้งมึง และกู...) โฟล์คบอก น้ำเสียงมันเหมือนจะสั่นพร่า ไม่มั่นใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ ทำให้ผมรู้สึกผิดทั้งที่ไม่ได้ทำอะไร และถ้ามันอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ ผมคงเอื้อมมือไปกอดมันแล้วสินะ
“มึงจะ...กลัวอะไร กูไปส่งงานนะเว้ย” ผมถามไปงั้น แถมหัวเราะให้มันสบายใจ ทั้งๆที่จริงๆนั้น ตัวผมเองยังไม่แน่ใจกับอะไรเลยด้วยซ้ำ
(ไม่รู้สิ กูถึงบอกว่ามันไร้สาระ)
“นั่นสิ” ผมพึมพำเบาๆ โฟล์คเงียบไปอีกครั้ง “แต่...จริงๆตอนนี้กูก็มีมึงเป็นแฟนแค่คนเดียวนะโฟล์ค”
(............)
“กูไม่อยากทำตัวเหี้ยกับมึงนักหรอก”
(มึงไม่ได้ชอบเขาอยู่เหรอ) มันย้อนถาม ผมนิ่งไปสักพัก จริงๆผมก็ยังตอบไม่ได้เหมือนกัน มันผูกพัน มันหลอมละลาย แต่หลายๆอย่างก็ไม่สามารถยืนยันได้อีกแล้วว่าคำว่า ‘ชอบ’ ของผมมันมีหน้าตาอย่างไร เพราะถ้าผมนิยามความรู้สึกนั้นต่อกฤตฎ์ ผมก็ต้องนิยามต่อโฟล์ค......ว่าผมเริ่มจะ ‘ชอบ’ มันเหมือนกัน
“ไม่รู้สิ” ผมตอบมันไปในที่สุด “ไม่รู้จริงๆว่ะโฟล์ค”
(ไม่เป็นไร) โฟล์คบอกกับผมด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ผมหัวใจแกว่ง มันพยายามจะเข้าใจ ทั้งๆที่ในใจนั้นมันยังคงตะขิดตะขวงกับอะไรต่างๆมากมาย

บางทีผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายดีๆอย่างโฟล์ค ถึงต้องมาไล่ตามผม มาดูแล มาเอาใจใส่ มารอคอยผมที่ไม่เคยมีคำตอบอะไรที่แน่นอนให้สักครั้ง แต่มันก็ยังยืนกรานว่าจะทุกอย่างไม่เป็นไร ทุกอย่างโอเค

ระดับคนอย่างมัน จะหาคนที่รัก ที่แคร์มัน คอยเอาใจใส่มัน ไม่ยากเลยสักนิด



(พรุ่งนี้มาบ้านเตนะ จะทำหมูกะทะกัน เดี๋ยวไปรับ) มันเอ่ยปาก ผมดับบุหรี่ในมือก่อนตอบ
“เอาสิ แต่เดี๋ยวกูไปเองก็ได้ ไม่ต้องมารับหรอก ไม่รู้จะเสร็จกี่โมง”
(เอางั้น)
“อืม” ผมยืนยันคำตอบ โฟล์คเงียบไปสักพักก่อนบอก
(โอเค งั้นนั่งบีทีเอสมาลงวงเวียนใหญ่นะ เดี๋ยวไปรับ)
“อืม ไว้ถึงแล้วจะบอก”
(พรุ่งนี้มึงก็พยายามเข้านะ อย่าร้องไห้ล่ะ) มันว่ายิ้มๆ ผมได้แต่หัวเราะและด่ามันเบาๆ
“สัส นี่กูน้ำชานะเว้ย ไม่มีทางอ่ะ เดี๋ยวพี่จะเอช้วนให้น้องโฟล์คดูนะครับ”
(ครับๆ เดี๋ยวกูไปกินข้าวก่อน มีอะไรโทรมานะ)
“บาย”


ผมวางสายลงก่อนยิ้มให้กับมือถือ รู้สึกแม่งโคตรแพ้เลย แต่บางทีถ้าในชีวิตยี่สิบเอ็ดปีที่ผ่านมานี้ สุดท้ายจะต้องแพ้ให้กับโฟล์ค มันอาจจะดีกว่าที่เคยเป็นก็ได้...










สุดท้ายผมก็ต้องกลับมาโต้รุ่งรับอรุณกันที่สตูฯคณะอีกวันครับ หลังจากที่ไอ้ถั่วโทรมาร้องห่มร้องไห้ ผมเห็นว่าไหนๆก็ต้องเก็บงานอยู่แล้ว เลยไปก็ไป ส่วนปอมขอกลับบ้านไปก่อนเพราะภาคมันยังไม่ได้ส่งงานพรุ่งนี้เหมือนภาคผมกับภาคของไอ้กาย ซึ่งแน่นอน งานมันส่งอาทิตย์หน้า และสภาพมันก็คงซอมบี้ไม่แพ้กับพวกผมในตอนนี้นักหรอก เผลอๆหนักกว่า เพราะมันนี่แหละ มิสเตอร์เพอร์เฟ็กต์ ของจริง

ใครที่บอกว่าการได้ตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นเป็นเรื่องโรแมนติกของชีวิตที่ควรจะทำกัน ผมขอบอกเลยว่า กูนี่โรแมนติกจนเอียนแสงแดดแล้วครับ เวลาไม่ได้นอนมันจะเบลอเหี้ยๆ อยากจะอ้วกสุดๆ แถมเจอแดดจัดๆนี่จะเป็นลมให้ได้ ซอมบี้มาแท้ๆเลยให้ตายเถอะ ซึ่งตอนนี้แม้ภูมิต้านทานชีวิตจะอัพเกรดขึ้นถึงขนาดที่ชินกับการอดนอนจนคนอื่นแยกแยะไม่ได้แล้วว่านี่กูได้นอนหรืออดนอนมา แต่ในฐานะที่เป็นมนุษย์อดหลับอดนอนระดับมืออาชีพแล้ว การอดนอนแม่งไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยครับ เนเวอร์ เอฟเวอร์!


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 14-03-2014 00:13:48
ตอนนี้เป็นเวลาแปดโมงครึ่งตอนเช้า หลังจากเพิ่งได้นอนไปตอนหกโมงแล้วตื่นมากินอาหารเลยนั้น เป็นเรื่องที่เหี้ยมากจริงๆ ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงอาหารคณะอักษรฯ คณะเพื่อนบ้านของผม หน้าแทบจะจุ่มลงไปในก๋วยเตี๋ยวอยู่แล้ว ข้างๆกันมีไอ้กายที่นอนหลับฟุบคาโต๊ะอยู่ ส่วนเป๊กนั่งเหม่อหมุนขวดเอ็มร้อยอยู่ข้างๆกัน ไอ้ถั่วกำลังท่องสคริปต์อย่างหมกมุ่น ไอ้อั้ม ไอ้ชิน ไอ้เป้ ก็มีสภาพเป็นซอมบี้ไม่ต่างกันไป

นั่งหลับในกันไปครึ่งชั่วโมง ก็ได้เวลาเข้าไปนำเสนองานตามเวลานัดเก้าโมงเช้า ผมหอบโมเดลเดินตามเพื่อนๆเข้าไปในลิฟท์ แยกกับกายที่ชั้นห้า เพราะมันต้องไปที่ภาคของมัน อันที่จริงจะว่ามันหวิวๆในใจที่จะได้เจอกฤษฎ์ในรอบอาทิตย์หรือเปล่าก็คงจะใช่ แต่เอาความจริง ผมเบลอจนแทบไม่รับรู้อะไรแล้วมากกว่า

เราเดินเข้าไปนั่งในห้องบรรยายชั้นเจ็ดกันอย่างพร้อมเพรียง เก้าอี้สโลปท่าทางน่านอนทำให้พวกผมแทบจะตาปิด แต่ก็ยังมีเรื่องให้ตื่นเต้นเมื่อโมเดลของไอ้อั้มเสือกหักตรงคาน เวรตะไลจริงๆ บอกแล้วว่าอย่าชุ่ยๆ สุดท้ายต้องซ่อมเอากาวแปะกันให้วุ่น สุดท้ายพอเวลาล่วงไปประมาณสิบนาทีหลังจากเริ่มคลาส เจ้าของวิชาก็เดินเข้ามาในห้องในที่สุด

กฤตฎ์ที่ผมไม่ได้เจอมาเกือบอาทิตย์ยังเป็นคนเดิม เขาเหมือนเดิม ทั้งเครื่องแต่งกาย ใบหน้าที่ตัดแต่งจอนและเคราเป็นทรงเดิมด้วยตัวเองแทบทุกเช้า เขาสวมแว่นกรอบดำบ้างไม่สวมบ้าง อย่างวันนี้เขาก็ไม่ได้สวมมา เขาสวมยีนส์กับเสื้อเชิ้ตสีอ่อน กับแจ็คเก็ตยีนส์ พอเขาเดินมาประจำที่โต๊ะหน้าห้อง พวกผมเกือบสี่สิบคนก็ยืดตัวตรงแทบจะทันที

จริงๆคาบเช้านำเสนอแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นครับ คิวผมคือคาบเช้า ส่วนที่เหลือนำเสนอคาบบ่ายซึ่งส่วนใหญ่ไม่มีเรียนกันในวันจันทร์ ซึ่งการนำเสนอคาบเช้ามันก็ดีมากครับ ลอยตัวกลับไปนอนสบายเลย

กฤตฎ์เดินไปเปิดไมค์หน้าห้องก่อนเคาะสองสามทีด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติ เขามีลุคเท่ๆที่ทำให้สาวๆคลั่งไคล้และชอบเขา เขาทั้งเซอร์ หล่อ บุคลิคดี เก่ง และรวย นั่นสิ...ทำไมเขาเพอร์เฟ็กต์แบบนี้กันนะ

ผมนั่งกอดอกนิ่ง เป๊กเหลือบมองผมก่อนเลิกคิ้ว ผมไหวไหล่นิดหน่อยก่อนเหยียดปากออก



“วันนี้ผมจะไม่ให้เซ็นต์ชื่อนะครับ จะเช็คชื่อตามลำดับการนำเสนอไปเลยจะได้ไม่เสียเวลา ใครคิวแรกออกมาเลยครับ”



เขาประกาศ ก่อนเหลือบมองหน้าผมนิดหน่อย ผมรู้ว่าเขามองผม แต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจมากนัก ผมมองหน้าเขาตอบนิดหน่อย ก่อนเบือนหน้าหนี...


คิวแรกเป็นเพื่อนผู้หญิงที่ท่าทางงานจะเสร็จตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้วก็เป็นได้ แป้งเป็นตัวเก็งเกียรตินิยมเหรียญทองอันดับหนึ่งของภาคเลยครับ งานของเธอก็อลังการไม่แพ้กัน มิดเทอมคราวนี้เป็นโทรเจ็กต์เรื่องบ้านสำหรับพักอาศัยครับ เธอนำเสนอได้ดีทีเดียวในรูปแบบบ้านชั้นเดียวสไตล์คันทรี่ที่ลงตัวกับไลฟ์สไตล์คนเมือง โมเดลเองก็เนี้ยบเหมือนกัน กฤตฎ์หมุนโมเดลของแป้งไปมา หน้าตาดูพึงพอใจ ผมรู้ได้อย่างไรน่ะหรือครับ...ก็เวลาเขายกมุมปากแบบนั้น แสดงว่าเขาพอใจอะไรสักอย่าง ก็เหมือนกับที่เขาทำในครั้งแรกที่เราได้เจอกันอย่างเป็นส่วนตัวนั่นแหละ

แป้งจบการนำเสนอในเวลาไม่ถึงสิบนาทีดี ในขณะที่โต๊ะข้างหน้าผม ไอ้อั้มก็สาละวนกับการกู้ชีพโมเดลมัน ดูท่าจะพังกว่าเดิมจนเป๊กต้องยื่นมือไปช่วย รอบนี้ไอ้อั้มทำเปรี้ยวตีนด้วยการลงชื่อรอบเช้าเป็นอันดับต้นๆด้วย ผมล่ะอยากจะหัวเราะตอนที่ไปดูลำดับนำเสนอที่แปะไว้หน้าห้องกฤตฎ์

ผมลงไว้ก่อนหน้าไอ้เป๊ก ซึ่งนั่นก็คืออันดับที่สิบต้นๆ หลังจากที่ไอ้อั้มออกไปนำเสนอพร้อมเหงื่อท่วมหน้าเรียบร้อยแล้ว อีกสองคิวถัดมา ก็ถึงคิวผมเสียที
 
ไอ้เป๊กตบไหล่ผมเบาๆเป็นเชิงให้กำลังใจ ก่อนมันจะทำเปรี้ยวอีกคนด้วยการฉวยเอาโมเดลผมไปถือเอาไว้เอง มันยักคิ้วกวนตีนก่อนเดินนำลงไป ผมได้แต่ส่ายหัวไปมาเบาๆก่อนเดินตามมันลงไปตามขั้นบันได

เป๊กเดินเอาโมเดลผมไปวางไว้ที่ด้านหน้าห้อง มันนั่งลงที่หน้าโต๊ะคอมก่อนตั้งศอกขึ้นเท้าคาง ผมที่เดินตามลงไปเหลือบสายตาสบกับกฤตฎ์นิดหน่อยก่อนที่จะเดินไปหาเป๊ก


“นี่งานใคร?” หมอนั่นเลิกคิ้วเมื่อเห็นผมยืนอยู่ข้างเป๊ก ไอ้เป๊กหาววอดยียวนก่อนยกมือขึ้นสองข้าง
“งานพิชชาครับ ผมแค่ช่วยถือลงมาให้ ช่วงนี้พิชชามึนๆ อกหักมา แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ มีแฟนใหม่แล้ว” ไอ้เป๊กไม่ใช่คนพูดมาก แต่คราวนี้แม่งพูดมากจนผมแทบหลุดหัวเราะ ในขณะที่เพื่อนทั้งห้องหัวเราะพรืดออกมาแล้ว ท่าทางกวนตีนนั่นก็ด้วย ทำเอาผมแทบขำพรืดแต่ก็เกร็งหน้าเอาไว้ กฤตฎ์ดูไม่สบอารมณ์แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ผมเดินไปต่อแฟลชไดรฟ์ก่อนหยิบไมค์ขึ้นพูด


“สวัสดีครับ พิชชา 081 ครับ วันนี้จะนำเสนอบ้านในฝันของผมเองนะครับ ซึ่งจริงๆแล้วเป็นรูปแบบบ้านริมน้ำครับ...ก็คือ...”
“เดี๋ยว ที่ผมอนุมัติไปไม่ใช่โปรเจ็กต์นี้ที่คุณกำลังนำเสนอนี่” กฤตฎ์ท้วง ผมยิ้มอย่างใจเย็นเพราะเดาไว้อยู่แล้ว ก็เล่นแก้จนไม่มีชิ้นดีเลยนี่ (แม้ว่าโมเดลจะใช้วิธีปรับๆเอาก็ตามทีเถอะ) ผมพยักหน้าเบาๆ
“ใช่ครับอาจารย์ ผมเปลี่ยนโฉมไปจนแทบจะจำไม่ได้เลยล่ะครับ เอาจริงๆก็คือผมสบายใจที่จะทำโปรเจ็กต์นี้มากกว่าน่ะครับ ส่วนคะแนนก็แล้วแต่อาจารย์จะตัดเลยก็แล้วกันครับ”

ผมยิ้มเย็น เหลือบตามองไอ้เป๊กที่เหมือนจะแอบหัวเราะอยู่ด้านบน ผมนำเสนอโปรเจ็กต์ผมไปอย่างใจเย็น บ้านหลังนี้ของผม ปรับเปลี่ยนครั้งแรกจากจินตนาการ และครั้งที่สองจากไอเดียบ้านของแยมที่โฟล์คพาผมไป มันเจือไปด้วยกลิ่นอายของความรู้สึก ความอบอุ่น เป็นโมเดลที่ต่อให้ผมอดหลับอดนอนทั้งอาทิตย์ ผมก็ยังยินดีและพอใจกับการสร้างผลลัพธ์ของมัน...

ผมนำเสนอจนจบพร้อมกับเสียงปรบมือตามมารยาทของเพื่อนร่วมชั้น ผมเดินผ่านหน้ากฤตฎ์ไปโดยไม่มองหน้าเขา เขาต้องไม่พอใจแน่ๆ เพราะผมไม่ใช่น้ำชาผู้ว่านอนสอนง่ายของเขาอีกต่อไปแล้ว...

ไอ้เป๊กยิ้มให้ผมตอนที่ผมทรุดตัวลงนั่งข้างๆมัน


“สบายใจไหมมึง?”
“อืม สะใจดี” ผมตอบ ก่อนที่มือถือจะส่งเสียงออกมา เป็นเพราะคนต่อไปกำลังจะเริ่มนำเสนอ ทำให้ทั้งห้องเงียบ และเสียงโทรศัพท์ของผมจึงกลายเป็นเป้าสนใจ

กฤตฎ์เองก็เหลือบตามองขึ้นมาด้วย ผมยิ้มกวนๆนิดหน่อยก่อนชูมือถือของผมขึ้นคล้ายกับว่าจะสารภาพผิด แต่รู้ไหมผมตั้งใจกวนตีนกฤตฎ์ล้วนๆ หลังจากผมปิดเสียงเสร็จ ก็เหลือบดูหน้าจอ พบว่าเป็นไลน์จากโฟล์ค

ผมสไลด์หน้าจอเปิดเข้าไปดูก่อนหลุดยิ้มออกมา เมื่อเป็นหน้าไอส่งจูบมาให้ด้วยแอคเค้าท์ไลน์ของโฟล์ค เจ้าตัวมันจะรู้ไหมเนี่ยว่าโดนเพื่อนเอามือถือมาเล่น รูปถัดมาเป็นรูปแยมยืนผูกจุกน่ารักน่าชังอยู่หน้าเตา อีกภาพเป็นภาพนินยืนเปลือยท่อนบนอวดรอยสักดูดบุหรี่อยู่ที่ระเบียงริมน้ำ ติดกับห้องครัว พร้อมชูนิ้วกลางมาให้ด้วย


FOLK : เช้านี้กับ แยม แฟมมิลี่~~~
FOLK : นินฝากขอโทษอ่ะน้ำชา นินไม่รู้ว่าเราส่งรูปให้น้ำชา
FOLK : ขอโทษที่ชูนิ้วกลาง 555

ผมอ่านก่อนหัวเราะเบาๆแล้วตอบ

Namcha : 5555 นี่ตื่นกันแล้วเหรอ
FOLK : คุณผู้กำกับ คุณผู้ช่วยผกก. แล้วก็คุณตากล้อง ยังนอนกันอยู่เลย
FOLK : เขาแคนเซิลคลาสเช้าของวิชาคณะ อาจารย์ประชุม
FOLK : เมื่อเช้าไปเดินตลาดกับแยม นิน มา
FOLK : ปลาสดตัวเบ้อเริ่ม เดี๋ยวเย็นนี้กินหมูกะทะกัน
FOLK : นินจะทำปลาย่างด้วย อิอิ นินทำปลาย่างอร่อย
Namcha : อ้อ เดี๋ยวตามไปนะ
FOLK : น้ำชาทำอะไรอยู่
Namcha : เสนองานอ่ะ
FOLK : อู้ว งั้นไม่กวนล่ะ บุยยย
Namcha : BYEEE



“มึงไปไหนวะบ่ายนี้” ผมหันไปถามเป๊กหลังจากปิดหน้าจอเรียบร้อยแล้ว เป๊กนั่งโยกเก้าอี้ไปมาด้วยท่าทางสบายๆ
“เอารถไปทำแฟริ่งมั้ง มึงจะกลับคอนโดกูเปล่า เอาบัตรไปเปิดไป” เป๊กเสนอ แต่ผมส่ายหัว
“ไม่อ่ะ กูไปหาโฟล์ค” ผมตอบด้วยใบหน้าที่เกร็งนิ่งสุดขีด ไอ้เป๊กเหล่ตามองผมก่อนเหยียดปาก
“ครับ”
“มึงอย่าล้อกูดิ”
“ไอ้สัด ยังไม่ได้ล้ออะไรสักคำ” มึงไม่ล้อ มึงก็แสยะยิ้มล้อกูอยู่แล้วนี่

ผมนั่งเล่นในห้องจนถึงเที่ยง กะว่าเที่ยงจะออกไปทันที จะไปแวะซื้ออะไรติดมือไปให้เพื่อนๆโฟล์คด้วย เห็นบอกว่าจะเข้าไปบ้านเตช่วงเที่ยงๆ น่าจะพอดีกัน

พอเที่ยงปุ๊ป ผมก็เด้งตัวออกจากเก้าอี้พร้อมกับคนอื่นๆทันที ทุกคนมีแพลนเดียวกันว่าจะนอนหลับข้ามวันข้ามคืนอย่างเลือดเย็น ผมเก็บโมเดลของผมกะจะเอาไปทิ้งไว้ที่สตูฯก่อนแล้วเดี๋ยววันไหนให้โฟล์คเอารถมาขนกลับไป 

เพื่อนๆเริ่มทยอยกันออกจากห้องไปแล้ว ผมกับเป๊กก็เช่นกัน ในขณะที่ผมหอบโมเตรียมออกไปจากห้องนั้น เสียงประกาศไมค์ก็ดังขึ้น ทำให้ผมชะงักขาที่จะเตรียมก้าวออกไป


“เดี๋ยวพิชชามาพบผมด้วยนะ”


ผมหันไปมองคนพูด กฤตฎ์จ้องผมนิ่ง ก่อนหันกลับไปคุยกับนักศึกษาหญิงสองสามคนที่คงเข้าไปปรึกษาเรื่องผลงาน เป๊กหันมามองผมก่อนพยักเพยิด ผมไหวไหล่เบาๆ

“กูรอด้านนอกนะ”
“อืม ได้...เดี๋ยวถ้ายังไงกูโทรไป”
“โอเค”


เป๊กเดินออกไปรอที่นอกห้อง ในขณะที่ไอ้ถั่ว ไอ้อั้ม ก็กระโดดโลดเต้นมาหาผมทันที มาสมน้ำหน้าว่าผมโดนเรียกเพราะเปลี่ยนโปรเจ็กต์เองตามใจชอบ (ทั้งๆที่ผมรู้ดีว่าเขาเรียกไปทำไม) แต่เอาจริงๆผมว่าพวกนี้มันบ้าครับ ดีใจส่งงานทัน ไม่ติดเอฟแล้ว

ผมรอจนนักศึกษาหญิงออกไปจากห้อง รอจนไม่เหลือใครในห้องแล้ว นอกจากผม- กับเขา ผมกดโทรศัพท์บอกโฟล์คว่ากำลังจะไป เสียงฝีเท้าของกฤตฎ์ที่เขามาใกล้เรื่อยๆทำให้ผมต้องละสายตาจากหน้าจอมือถือไปสนใจเขา

กฤตฎ์- หรืออาจารย์ของผมหอบแฟ้มไว้ด้วยหนึ่งมือ ก่อนที่เขาจะหยุดอยู่ตรงหน้าผม เขาจ้องหน้าผมนิ่ง ผมเองก็จ้องหน้าเขากลับนิ่งๆเช่นกัน


“น้ำชา คุยกันหน่อยไหม?”


เขาเปิดประโยคเหมือนที่ทำเป็นประจำ ผมเลิกคิ้ว มองหน้าเขา


“นี่เราไม่ได้คุยกันอยู่เหรอครับ?” ผมย้อน
“น้ำชา อย่ากวน”
“ผมถาม” ผมจ้องเขาเขม็งอย่างไม่ยอมแพ้ กฤตฎ์ถอนหายใจเบาๆ ก่อนเอ่ย-
“ขอโทษ...”


เขาพูดขึ้นเบาๆ นั่นทำให้หัวใจผมกระตุก ผมเม้มปากแน่น แล้วค่อยๆเบือนหน้าหนี ท่าทีเข้มแข็งที่แสดงออกไปก่อนหน้านี้ถูกทำลายลงไม่เหลือซากใดๆ ผมรู้สึกเหมือนดวงตาสั่นระริก เช่นเดียวกับหัวใจ


“ขอ-ขอโทษอะไร” ผมย้อนถามกลับ พยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่น แต่ไม่มีประโยชน์เลย
“ขอโทษที่พูดไปแบบนั้น วันนั้น... ที่ไม่ติดต่อไปเพราะฉันยุ่งมาก ไลน์ไปนายก็ไม่ตอบเลย ฉันไม่ได้โทรไปเพราะคิดว่าเราคงไม่มีวันคุยกันรู้เรื่องแน่ๆ และฉันก็กลัวนายจะไม่ยอมคุย”
“.........รู้ก็ดีนี่” ผมตอบทั้งยังเบือนหน้าหนี
“น้ำชา อย่าเพิ่งกวน”
“ผมไม่ได้กวน!” ผมสวนกลับแทบจะทันที กฤตฎ์ถอนหายใจเบาๆ แทบจะยอมแพ้ เขาควรจะยอมแพ้เหมือนที่แล้วๆมาสิ เหมือนคราวนั้นที่เขายอมแพ้กับความสัมพันธ์ของเราไปแล้ว
“ฉันขอโทษ...ขอโทษจริงๆนะน้ำชา” เขาย้ำ
“อาจารย์ต้องการอะไรกันแน่?” ผมถาม พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้สั่น “พูดมาตรงๆให้จบๆกันไปเลย”
“ไม่จบได้ไหม?” เขาถาม ทอดเสียงออดอ้อน คำอ้อนวอนที่ทำเอาผมใจกระตุก ระคนเจ็บปวดและบิดเบี้ยวไปพร้อมๆกัน
“ไม่จบ? ทั้งๆที่อาจารย์คิดจะแต่งงานกับผู้หญิงเนี่ยนะ บ้า-บ้าไปแล้ว!” ผมสบถลั่น
“ไม่แต่ง-ไม่แต่งแล้ว น้ำชา” เขาเอื้อมมือมายื้อข้อมือผม ยกโมเดลของผมวางลง ก่อนรั้งตัวผมไว้ ผมพยายามขืนตัว แต่แทบไม่ได้ผล “ฉันชอบนายจริงๆนะน้ำชา วันที่ฉันเคยบอกมันอาจจะดูไม่มีน้ำหนัก ตลอดเวลาฉันไม่ได้ให้ความหมายกับมันหรือเรื่องของเรามากนัก จนนายไป-”
“........”
“ฉันรู้แล้วว่าการมีนายอยู่ด้วยกันมันดี-ดีมากจริงๆน้ำชา” กฤตฎ์พูด เขาจ้องตาผมนิ่ง ผ่านม่านน้ำตานั้น ทุกอย่างพร่ามัวไปหมด...
“ผมมองไม่เห็นคุณเลยกฤตฎ์”
“น้ำชา”
“ปล่อยเถอะ”
“น้ำชา...”
“ปล่อยผมก่อนได้ไหม ผมขอร้อง” ผมเอ่ย พยายามยกมือปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด “จะให้ผมลืมทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมันทำไม่ได้หรอกนะ ผมไม่มั่นใจอะไรในตัวคุณแล้ว ถ้าสักวันคุณบอกว่าจะแต่งงานอีกล่ะ ถ้าคุณจะไปอีกครั้ง-”
“น้ำชาอยากได้เวลามากแค่ไหน”
“ผมไม่รู้” ผมส่ายหน้าทั้งน้ำตา และดึงข้อมือออกมาในที่สุด
“ฉันจะรอ”



เขาบอก จ้องตาผมอย่างหนักแน่นและดูมั่นคง มันเหมือนกับคราวที่แล้วๆมาที่เขาเคยทำกับผม และผมก็เชื่อเขามาตลอด ผมส่ายหัว คว้าโมเดลหิ้วออกมาอย่างรวดเร็ว ผมสาวเท้าไวๆเดินไปออกที่ประตูด้านหน้า ไม่แม้แต่จะเหลียวหลังกลับมามองกฤตฎ์ที่อาจจะตามมา หรือไม่ก็ตามที...


ผมปาดน้ำตาลวกๆระหว่างที่เข้าไปในลิฟท์ โชคดีที่มันมีแค่ผมคนเดียวผมเลยสามารถที่จะร้องไห้ออกมาได้อย่างไม่อายใคร ผมพิมพ์หาเป๊กบอกว่าให้ไปก่อน ในขณะที่น้ำตาก็ยังไม่หยุดไหล ผมไล่หาเบอร์โฟล์คเพื่อจะกดโทรออก แต่ก็หาไม่เจอ ไม่เจอเลย ทั้งๆที่ทุกครั้งที่ผมต้องการมัน มันมักจะมาถูกที่ ถูกเวลาเสมอ


ในที่สุดผมก็กดโทรออกหามันจนได้ แต่ไม่มีสัญญาณตอบรับ ไม่มีโฟล์คที่ปลายสาย


ไม่มี.









tbc.


พรุ่งนี้จะลงล่ารักฯนะคะ ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ตอนนี้เป็นไงคะ T____T อึดอัดใช่ไหมล่ะ อ่านแล้วอยากด่าก็ด่าได้เลยค่ะ (ด่ากฤตฎ์นะ อย่าด่าไคลี่ กรั่กๆ)

ฝากเพจด้วยนะคะ ด้านล่างนี้เลยค่า

V
V
V
V

จะมีลงSide-Storyต่างๆไว้ให้อ่านพอกรุบกริบใจนะคะ (ซึ่งจะไม่ได้ลงในบอร์ดจ้า เป็นเรื่องเสริมๆเอาไว้มโนเล่น อิอิ) ขอบคุณที่มาอยู่ด้วยกันค่ะ

เจอกันตอนหน้าค่า (จริงๆแล้วจะทำตัวรุนแรงกว่านี้ด้วยการส่งน้ำชาไปกินข้าวกับกฤตฎ์ในตอนนี้ แต่กลัวคนอ่านเกลียด เอาแค่คุยกันจนชาหวั่นไหว ไคลี่ก็แทบจะโดนประณามละ :hao5:)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 14-03-2014 00:14:58
อัพแล้ววววววว  มาจิ้มฮะ
รอล่ารักอีกเรื่องด้วยยยย

______________________________________________-

โอ้ยยย  เกลียดผู้ชายใจโลเล
กฤตมองภาพรวมก็ไม่แย่นักหรอก แต่มาเห็นค่าตอนเค้าจากไปนี่ไม่ไหวเลยจริง
สงสารน้ำชาอ่ะ น้ำพริกถ้วยเก่ากลับไปกินมันอาจจะชืดก็ได้นะลูกเอ้ยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่6 - เรื่องเดียว : หน้า11 : 02032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 14-03-2014 00:22:25
อ่านแล้วสงสารโฟล์คอ่ะ ไม่สบายใจมากๆ :sad4: :o12:
หน่วงมากเลย T_____________________T

คุณลี่แต่งดีจนเรารู้สึกแย่ไปเลยค่ะ อินอ่ะ :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Aon ที่ 14-03-2014 00:30:31
  :mew1: :mew1: :mew1: ปลื้มปริ่มกับน้ำชาและโฟล์ก แต่อยากเตะอาจารย์กฤษณ์
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 14-03-2014 00:33:01
ไม่เอานะน้ำชาาาาาาาาาาาาาาาาาา

โฟล์คคคคคคคคค มาอยู่ข้างๆน้ำชาเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮืออออออออออออออออออออ  :z3: :z3: :z3: :z3:
ไม่อยากให้โฟล์คเสียใจอ่ะ งื้ออออออออ

จะทำยังไงกับกฤตฏ์ ดี  :z6: :z6: :z6: :z6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 14-03-2014 00:56:38
มันสายไปแล้วกฤษฏ์ TwT
บทบรรยายช่วงท้ายๆ ที่น้ำชาร้องไห้อยู่เลยหาเบอร์โฟล์คไม่เจอนี่เราจะร้องไห้ตามเลยอ่ะ
บรรยายดีจังเลยค่าาาาาาาาาาาาา

เป็นกำลังใจให้น้าาา
รอน้องมิอยู่ด้วยคน 555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 14-03-2014 01:00:21
น้ำชาอย่าหวั่นไหวนะ TT
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 14-03-2014 01:05:14
ยังคงสาปแช่งทรู  แม่ง!!  :katai1:

โฟล์คคคคคคคคคอยู่ไหนนนนน  มาหาน้ำชาเร็ววววววววว    :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-03-2014 01:37:38
ไออาจารย์นี่น่าตบจริง โฟล์คอยู่ไหน มาด่วน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 14-03-2014 01:39:30
 :m31: ฝีมือทุยมูฟอีกแล้วเรอะ

 :hao5: จะร้องไห้ตามน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 14-03-2014 01:44:59
โทรศัพท์น้ำชาต้องมีปัญหาอะไรอีกแน่ ๆ ถึงโทรหาโฟล์คไม่ติด
ซื้อใหม่มั้ย ? (เค้าดราม่ากันอยู่เห้ย) :ruready

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 14-03-2014 01:47:05
รำคาญนังกิตตี้  :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 14-03-2014 01:49:47
อิวิกฤตตตตตต  :z6:
มาอะไรป่านนี้วะคะ

ลป.ไอน่ารักอะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 14-03-2014 01:56:05
 :sad4: จะร้องตามอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 14-03-2014 02:20:32
น้ำชาออกจากลิฟท์ก่อนนะแล้วจะได้เจอโฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 14-03-2014 02:26:04
งือสงสารน้ำชาสู้ๆนะเดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 14-03-2014 02:27:49
อิทรูมันกากกกกกกกกกกกก ใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย  :katai1:

อิอาจารย์ คุณมรึงจิด้านไปป่ะ แหม่  :z6: :z6: :z6:

รออ่านต่อทั้งหนูชาหนูมิ  :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 14-03-2014 02:51:11
ไอ้อาจารย์นั่นไปดีเถอะนะ ปล่อยชาไปเถอะ ชริ :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 14-03-2014 05:38:00
อิอาจารย์กฤตฏ์ พอเหอะ ปล่อยชาไป

รี่อิทรูทำพิษอีกแล้วหรออออ 5555  :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-03-2014 05:47:43
 :angry2: :angry2:



บอกเลยยยย ผู้ชายอย่างเหี้_กฤตฎ์ วันก่อนเคยทิ้งอย่างไม่แยแส แล้วคิดว่ามันข้างหน้ามันจะไม่ทำหรอโครตเห็นแก่ตัว ใครเจ็บเสียใจไม่เป็นไร แต่กรูเจ็บเสียใจค่อยเอาคืน

น้ำชาคิดให้ดี ทุกวันนี้จากที่หนูเศร้าหนูเจ็บใครที่มันอยู่ข้างกัน แล้ววันที่หนูจะสุขหนูจะอยู่เคียงข้างใคร
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 14-03-2014 06:55:29
แบบกฤตฎ์ เค้าไม่ได้รัก เค้าเรียกเห็นแก่ตัว :z6: :z6: :z6: :z6:   น้ำชาคิดให้ดี โฟร์คมาด่วน  :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 14-03-2014 07:03:26
แว่วๆ เสียงดราม่า แต่แคาแว่วใช่มั้ย ไม่ได้มาจริงใช่มั้ย สงสารน้องน้ำชา .... ทำไมไม่มีสัญญาณตอบรับนะ น้องโฟร์คเป็นไรลูก เพื่อนเล่นจนแบตหมดรึไงนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 14-03-2014 07:15:59
ไม่เอาอาจารย์อ่ะ
จบๆ ไปเลยขอร้อง
ชาบอกไปเลยว่ามีใหม่แล้ว
ไม่งั้นคำว่ารอ ขอคนที่ไม่มีใจ หรือเราไม่มีใจให้...จะรู้สึกทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา
 :z3:
บวกและเป็ดขอบคุณ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 14-03-2014 07:38:56
หน่วงมากกกกก
น้ำชาอย่าสนใจคนอื่นนะ
สนแค่โฟล์คพอนะน้ำชาาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-03-2014 07:40:54
กฤตฎ์นี่ยังไง ถ้ารักน้ำชาจริง ๆ
ก็ควรทุ่มเทให้น้ำชารู้ว่ารักมากกว่านี้หน่อยเนาะ

ขอบคุณมากค่าา +1 ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 14-03-2014 08:04:08
ตั้งสติไว้น่ะน้ำชา ห้ามทำโฟล์คเสียใจน่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ค
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-03-2014 08:10:35
นำ้ชาห้ามทำโฟล์คเสียใจนะ ไม่ยอมจริงๆด้วย!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 14-03-2014 08:25:33
น้ำชาต้องเข้มแข็งอย่าทิ้งโฟล์คนะ :ling1:. ไม่ชอบกฤตเลยยยย :katai1: :m31:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 14-03-2014 08:28:42
เฮ้ยยย!! ค้าคานะเนี่ย เกลียดกฤษต์มาก หวงก้างชิบ ตอนทิ้งเค้าล่ะไม่ใยดี พอเค้ามีใหม่จะมาขอคืนดี เห็นลางโฟลค์เจ็บแหะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 14-03-2014 09:00:18
 :hao5:
สาธุ..ของให้โฟล์คมารออยู่ข้างล่างที่เถิ้ดดด
เอาอกอุ่นๆมาให้น้ำชาซบที
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mox2224 ที่ 14-03-2014 09:36:28
เอิ่มกฤษฎ์....
น้ำชาอย่าไปหวั่นไหว โฟล์คเท่านั้นนนน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 14-03-2014 09:43:57
คนมักจะเห็นค่า เวลาไม่อยู่กับตัวแล้ว :katai1:

น้ำชาสู้ๆน้าาา :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-03-2014 10:02:09
เสียใจด้วยนะอาจารย์ พอดีแฟนใหม่เด็กกว่า ใจดีกว่า ดูแลดีกว่า และแซ่บกว่ามากมาย

เดาว่าโฟล์คกำลังวิ่งหน้าตั้งมาหาน้ำชาแน่ ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 14-03-2014 10:09:18
อิ๊ มางี้ทุกทีอ่ะ ขอคืนดี บอกจะไม่แต่งงาน (เด๋ยวพอชีท้องนะ ก็บอกว่าลูกสำคัญกว่า หน้าที่สำคัญกว่า ฯลฯ)

เบื่อคนแบบนี้มากกกกก

สาส์นถึงโฟล์ค: รุกจีบน้ำชาเลย สารภาพรักอะไรก็ทำไป ให้ว่อง เด๋ยวน้ำชาไม่มั่นคงแล้วงานเข้า
สาส์นถึงเป๊ก: ช่วยกันอิกฤตฎ์นี่ไปห่างๆน้ำชาที 
สาส์นถึงน้ำชา: อย่าใจอ่อนน้าาา พวกจับปลาสองมือนี่เชื่อไม่ได้ทั้งนั้นล่ะ


T T กัดผ้าเช็ดหน้า ร้องโหยหวนนนนน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 14-03-2014 10:11:42
ทรูนี่มันจะอะไรกันนักกันหนา กฤษฎ์จะเอายังไงกันแน่ น้ำชาอย่าหวั่นไหวนะ สงสารโฟลค์
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 14-03-2014 10:49:30
ตอนนี้ให้อารมณ์รักสามเศร้าที่สุดเลยคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 14-03-2014 10:56:22
ถีบอดีตทิ้งไปแล้วมาเริ่มใหม่กับคนดีๆดีกว่านะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 14-03-2014 11:39:05
ตอนนี้ทุกอย่างคงขึ้นอยู่กับน้ำชาแล้วล่ะ ว่าจะเดินย้อนกลับไปหรือเลือกเดินต่อไปข้างหน้า  o18

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 14-03-2014 11:59:36
มาเปลี่ยนใจอะไรกันตอนนี้ละอาจารย์กฤฏต์
คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังเหรอ โฟล์คไม่ยอมหรอกนะ
อย่ามาทำให้น้ำชาเจ็บแล้วเจ็บอีก
น้ำชากำลังจะเริ่มต้นกับชีวิตใหม่ รักใหม่ๆ ปล่อยชาไปเถอะนะ
สงสารชามากอะ  :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 14-03-2014 13:07:07
หน่วงเว่อเลยค่า คุณไคลี่ T^T น้ำชาอย่ากลับไปหากฤษเลยนะ อ้ากกก
เกลียดกฤษ ไปเลยไปๆๆๆๆๆ  :hao7:  สงสารโฟค

ปล. เป๊กไปเดินแบบให้พี่ตะวันใช่มั้ยค้า คือเราแอบคิดนิดนึง ที่คุณไคลี่บอกว่าเป๊กจะมีบทบาทสำคัญอันยิ่งใหญ่อะไรสักอย่าง หรือเป๊กจะเป็นคู่กะน้องเมษ อ้ากกก (มโนมาก) 5555555555  เป็นจริงก็ดีสิ อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 14-03-2014 13:25:28
น้ำชาใจแข็งเอาไว้
นึกถึงโฟลค์ให้มากๆนะ สู้สู้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 14-03-2014 13:27:46
จบได้เจ็บเสียดแทงใจ แถมค้างเกิ๊นนน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงภูเขา ที่ 14-03-2014 13:46:04
เกลียดจารย์กฤต   :z4:

คุณไม่มีค่าพอให้น้ำชากลับไปหรอก ..  o8

อย่าพยายามทำตัวเป็นมารขัดขวางความรักของคนอื่นเลย มันบาป  :haun5:

โฟล์คจ๋า .. มารับน้ำชาที  น้ำชาถูกตาแก่งี่เง่ารังแก  o3

แหม..ตอนนี้ทำผมหน่วงในใจแปลกๆ .. ตอนหน้าขอสดใสกว่านี้นะ  :laugh3:

รอตอนต่อไปครับ  :oni1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-03-2014 14:13:25
ลืมเติมเงินรึป่าวน้องชาเขียว
ทรูมันเลยงอแงไม่เลิกแบบนี้ 555+ :laugh:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 14-03-2014 15:19:19
กัดฟันอ่าน บททดสอบความรู้สึกของน้ำชามาแล้วสินะ  :ling3:

สงสารรรรรรรรรรรรรร :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: hanahana ที่ 14-03-2014 15:46:18
เริ่มเรื่องคิดว่า น้ำชาถูกหลอกมั๊ยเนี๊ย แบบหลอกให้รักไรเงี๊ย55

แฮมมมมแต่พอต่อมานี่แบบ โฟล์คหลงน้ำชาสุดติ่งอ่ะ งือออเขินแทนบอกเลย  :-[

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกก โฟล์คขี้อ้อนอย่างมหาศาล อ่านไปม้วนตัวไปอีกสามตลบ  :o8:

ความสัมพันธ์ไม่รู้จะพัฒนาไปในรูปแบบไหน รอต่อไป

แอบร้องไห้ตามเลย ตอนที่โฟล์ควิ่งมาตามน้ำชาที่เยาวราช ซึ้งสุด  :o12: :o12: :o12:

แล้วก็ตอนสุดท้ายนี่หน่วงจิตมากกกกกกกกกกกกก  :katai1: :katai1:

สิ่งสำคัญแต่เมื่อต้องการกลับหาไม่เจอ แบบนี้หรือเปล่าน่ะน้ำชา  :monkeysad:



.....แอบเกลียดอิตาอาจารย์นั้นยังไงไม่รู้ ไปแต่งงานเถอะไปลุง   :angry2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 14-03-2014 16:03:21
เอ่ออออ ....รู้สึกดีใจที่เห็นชื่อตอนนะ ความจริงในใจ นึกว่าจะรุ่ง จะหวาน จะเกี้ยว ป๊าดดดด ใครเอาหินมาถ่วงหัวตูวะ อ๊าคคคคค นํ้าชาอย่าทำอย่างงี้สิ หวั่นได้แต่อย่าไหวนะคะ เอาความจริงใจของโฟล์คสู้เร็วๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 14-03-2014 16:03:34
ตีจารย์นี่ผิดมากไหมวะ  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: princessangle ที่ 14-03-2014 16:15:50
โฟล์ค รับโทรสับเดียวนี้นะ  :ling1: :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: prince magic ที่ 14-03-2014 16:16:57
รอตอนต่อไปนะคะ
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เฮ้อ.. เบื่ออาจารย์คนนี้จริงๆ :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 14-03-2014 17:11:55
อิตากฤตตตตตตตต
กระซวกมันนนนนน  :angry2:

โฟล์คไปไหนนนน 
อย่าโลเลนะน้ำชา
 :hao5:

ปล.ไอน่ารักมาอะ  :o8:
ปล.2 หาคู่ให้เป๊กหน่อยยยยย  :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 14-03-2014 18:12:11
มาติดตามด้วยคนค่ะ  :hao7: :hao7: :hao7:


ทำไมติดต่อโฟล์คไม่ได้อ่ะ  :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 14-03-2014 18:23:56
อย่ากลับไปนะน้ำชา  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 14-03-2014 18:58:45
ชาสู้ๆๆๆๆๆๆนะ โฟล์คมาเร็วๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 14-03-2014 19:22:22
ใจนึงนี่ชอบกฤษณ์นะ แต่โฟล์คดีกว่ามากเลยวิน 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 14-03-2014 19:26:16
อาจารย์สู้ๆ
เราอยากเห็นศึกชิงนายยยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 14-03-2014 20:19:32
อาจารย์มาทำไม ? เค้าดีกันอยู่แล้วจะกลับมาทำน้ำชาสับสนทำไมมม :fire: โฟล์คจย๋ามาทำคะแนนด่วน ยังไงก็ชอบโฟล์คเชียโฟล์ค  :กอด1: น้ำชาเป็นของโฟล์คคนเดียวเท่านั้นนน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 14-03-2014 20:21:08
ชา กลับไปก็ไม่เหมือนเดิม

ฉะนั้นอย่าคิดกลับไปคบกับ อิจาร์ นั่นเด็ดขาด

อย่าแม้แต่จะคิด

แล้วพระเอกของเราทำไมติดต่อไม่ได้

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 14-03-2014 20:57:25
ใจแข็งไว้น้ำชา  เจ็บแล้วต้องจำ อย่าทำให้เขาเห็นว่าเราเป็น
ของตาย อยากบอกเลิกไปแต่งงานก็บอก แต่พออยากกลับก็มาง่ายๆ
คนอย่างนี้อย่ากลับไปหาอีกเลยดีกว่า เราต้องก้าวไปข้างหน้ากับ...โฟล์คสิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 14-03-2014 21:03:14
อย่าเปลี่ยนใจนะชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 14-03-2014 21:15:26
รับสายชาหน่อยสิโฟล์ค ตื่นรึยังเนี่ย
แล้วถ้ามารออยู่หน้าตึกเรียนจะดีมากที่สุด


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 14-03-2014 21:33:28
อย่าเปลี่ยนใจนะน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 14-03-2014 21:44:42
เข้าใจน้ำชานะที่ยังหวั่นไหว ก็เพราะยังรักอยู่
ก็นะอีกคนยังคงรัก กับอีกคนเพิ่งจะเริ่มชอบ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 14-03-2014 22:00:24
น้ำชาอย่าหวั่นไหวนะ เค้าสงสารโฟล์ค T^T
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 14-03-2014 22:53:56
สงสารชาชา

T_____________T


โฟล์คอยู่หนายยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: duck-ya ที่ 14-03-2014 23:12:58
ม่ายยยยยยยยยยย
ค้างมาก โฟล์คอยู่ไหนอ่ะ ปลอบใจ
ด่วนนนนนนนนน :o12:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 14-03-2014 23:57:52
ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่า ให้โฟล์ครับสายน้ำชาและมาปลอบน้ำชา อยากให้โฟล์คมาดูแลน้ำชา อย่าให้กฤตมาทำให้น้ำชาหวั่นไหวอีกเลย >< พอเถอะ ไม่ใช่อะไรเลยนะ ทั้งหมดนี่ก็แค่ไม่อยากให้โฟล์คเสียใจ

*โบกธง - โฟล์คเอฟซี*
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 15-03-2014 00:49:42
โพล์คไม่ได้ผชที่แสนดีนะแต่เป็นผชที่เทคแคร์ดีมากอะ
น้ำชาคงลืมไอ้จารย์นี่ยากแต่ก็คิดไว้นะ ว่าความดีกับความรักแม่งหักล้างกันไม่ได้เลย
ไม่รู้ดิ ถ้าทำโฟล์คเสียใจเราจะโกรธน้ำชา ฮึ้ยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 15-03-2014 01:05:11
โฟล์คอยู่นายหนายยยยยยยยยยยยยยยย

 :katai1: :katai1: :katai1:

มาดามใจน้ำชาด่วนนนน!!!

อย่าลังเลนะน้ำชา พลีสสสส

สงสารโฟล์ค

กฤษฏ์มาสายไปแล้วววว

น้ำชาเข้มแข็งไว้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 15-03-2014 01:49:24
น้ำชาห้ามหวั่นไหวนะ น้ำชาห้ามทำร้ายโฟล์คนะ
แงงงงงงงงงงงงงงงงงง (คอมเม้นท์แบบลำเอียงเข้าข้างพระเอกอย่างเห็นได้ชัด)

ไม่ชอบกฤษฏ์เลย ฮือออออออ ตอนแรกก็บอกว่าจะแต่งงานกับผู้หญิง
คราวนี้พอน้ำชาไปจริงก็เลยเริ่มรู้ว่าไม่ใช่ของตายแล้วหรือไง?

เจ็บใจอ่ะ คือชอบตอนน้ำชาพรีเซนต์งานเพราะดูมั่นมาก แต่พอได้คุยกันแล้ว
น้ำชาร้องไห้เลย T__T เข้าใจนะว่ายังรักอยู่ เพราะเป็นคนแรกที่น้ำชาผูกพันธ์ด้วยก็เลย
ยังตัดใจไม่ลงอยู่แบบนี้..

เอาจริงๆ แล้วเราสงสารโฟล์คตั้งแต่บอกไม่อยากให้น้ำชาเจอกฤษฏ์แล้ว แงงง  :hao5:
เราก็ไม่อยากให้น้ำชาเสียใจ เวลาแบบนี้ต้องหาที่พึ่งทางใจเอาไว้ แต่เราก็ไม่อยากให้โฟล์คเสียใจเหมือนกัน
ฮ่าาาา หวังว่าถ้าน้ำชาติดต่อโฟล์คได้แล้ว พระเอกของเราไม่ต้องเศร้ามานะคะ แงงงงง


ปล.ชอบเป๊กอ่ะ รู้สึกชอบตั้งแต่ที่โผล่มาในเรื่องล่ะ แต่ตอนนี้ขอพูดถึงหน่อยเพราะวินมาก
โอ้ยยยยย ไม่ต้องห่วงนะครับน้ำชามีแฟนใหม่แล้ว คือเป๊กวินสุด ณ จุดนี้ค่ะ 555555555555555  :mc4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: grenjewel ที่ 15-03-2014 14:05:11
 :angry2: คุณคิดช้าไปรึป่าวคะคุณกฤตฎ์ มาบอกตอนนี้เพื่อ???? มันสายเกินไปสำหรับคุณแล้ว

น้ำชาอย่าไปสนใจกฤตฎ์เลยนะ สนใจโฟล์คดีกว่านะ  :mew1:

เชียร์โฟล์คสุดพลัง  :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: fongbeer37 ที่ 16-03-2014 01:30:27
ชอบอ่ะ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 16-03-2014 06:20:00
อย่านะน้ำชา ตัดสินใจดีๆนะ
อย่าลังเลกับคำพูดง่ายๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 16-03-2014 13:15:34
ความจริในใจของใครว้า?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: super hero ที่ 16-03-2014 16:18:46
น้ำชาาาาาาาาาาาาาาาาา

fighting !!!!!!!!!!!!!!!!

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 17-03-2014 00:51:23
กรี๊ดดด ตอนต่อไปอยู่ไหนนนน
น้ำชาอย่าหวั่นไหวนะลูก ฮืออออออออออออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 17-03-2014 11:12:28
จะเป็นยังไงต่อกันนะ...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 17-03-2014 12:27:12
โอ๊ยยย ทำไมไม่เลิกยุ่งกับน้ำชาสักทีเนี่ยยยย   :hao7:
รอนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: My_Rain ที่ 18-03-2014 15:32:44
ม้วนเดียว ค้างเติ่งงงงง รอๆ มาเร็วๆนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: นิรนาม ที่ 18-03-2014 22:20:41
ค้างงงงงง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 19-03-2014 00:49:35
ลุ้นที่สุด

เดี๋ยวโฟล์คก็มา ชาไม่ต้องร้องนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 19-03-2014 21:03:45
ชาอย่าใจอ่อนนะ   :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 19-03-2014 21:27:24
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-03-2014 01:32:27
เอาใจช่วยน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-03-2014 02:54:00
หายไปหลายวันแล้วน้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 21-03-2014 10:04:51
สนุกมากกกกกกกกกก กรี๊สสสสสสสสส
อ่านตอนล่าสุดและไม่ชอบอาจารย์เลย
ขอบอกว่าเชียร์โฟล์คๆๆๆๆ และอยากให้เป็นแฟนกันจริงๆ
ไม่ใช่มาแกล้งลองเป็นแฟนกัน > <
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Wereena ที่ 21-03-2014 22:02:24
อ่านจนทัน อ้าาากก  :katai1: :katai1: ตอนนี้อึดอัดมากกกกกก มาต่อไวๆน้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: `ลoงสิจ๊ะ™ ที่ 21-03-2014 22:39:12
อ่านทันแล้วว และอยากบอกว่าค้างๆมากๆเลย TT TT
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 22-03-2014 18:29:19
 :z2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: thyme812 ที่ 23-03-2014 00:01:06
รอลุ้นจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: nnA ที่ 23-03-2014 06:26:21
 :sad11:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 23-03-2014 10:09:02
 :sad4: :sad4: :sad4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่7 - ความจริงในใจ : หน้า13 : 14032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 23-03-2014 15:35:48
เดี๋ยวจะมาอัพแล้ว รอแปปนึงจ้า เพิ่งหายป่วย เพิ่งเคลียร์งานเสร็จ ไม่คืนนี้ดึกๆ ก็พรุ่งนี้-มะรืน นะคะ จะประกาศในFanpageอีกทีนะคะ

ปล. ดีใจมากเลยที่มีคนเอารักชาชาไปแนะนำในกระทู้ และดีใจมาก ที่ทุกคนดูกรี๊ดผู้ชายแบบโฟล์คสุดๆ
ปล2. ผู้ชายแบบโฟล์คมีจริงบนโลก แต่เรายินดีที่จะปล่อยให้เขาเป็นผู้ชายแบบโฟล์คต่อไปโดยที่ไม่คิดจะให้เขามาเป็นผู้ชายของเรา5555
ปล3. เพราะอะไร เดี๋ยวจะมาคุยให้ฟังวันหลัง เกี่ยวกับผู้ชายแบบโฟล์ค หรือ โฟล์คตัวจริง ที่ได้ถูกนำมาเป็น image โฟล์ค แบบที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว ตัวจริงก็เป็นคนคล้ายๆโฟล์คแหละค่ะ น่ารักดี คนอื่นๆกรี๊ดเยอะเหมือนโฟล์คของน้ำชาเลย555

 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 23-03-2014 16:41:46
เย้ :mc4: :mc4:
จะรอนะคะ :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 23-03-2014 16:46:30
คิดถึงมากกกกกกกกกกกกค่าาาา :L2:
จะรออย่างใจจดใจจ่อเลยกับตอนต่อไป
โฟล์ครีบมาและคนเขียนก็รีบมานะคะ
รอค่ะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 23-03-2014 16:58:06
อยากรู้จักโฟล์คตัวจริงที่เอามาเป็นอิมเมจจัง 5555555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 23-03-2014 17:14:56
ใจจดใจจ่อรอน้ำชาจ้าาา~~ อย่าลืมพานู๋มิมาด้วยน๊าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 23-03-2014 17:22:51
รับทราบค่าาาา ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 23-03-2014 17:38:24
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 23-03-2014 17:49:52
 :m3: กลิ้งรอค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 23-03-2014 17:50:19
รอค่ะ :heaven  อยากรู้จังใครคือเจ้าของอิมเมจโฟล์ค :haun5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 23-03-2014 18:13:45
กรี๊ดดดดดดดดดดดด

เข้ามารอตอนต่อไป+นิทานนอกเวลานะคะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 23-03-2014 18:26:03
รอค่ะ  :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 23-03-2014 18:29:53
กรี๊ดดดดรออย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ

เง้ออออ อยากเจอผู้ชายนิสัยแบบโฟล์คบ้างจังเลยอ่ะะะ

นี่ใครได้เป็นคนนั้นของคนที่เป็นอิมเมจโฟล์ค ต้องเป็นคนที่ที่น่าอิฉาที่สุดในโลกแน่ๆ  :mew3: :mew3:

รอนะคะ ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 23-03-2014 18:55:48
กรี๊ด โฟล์คในโลกความเป็นจริงก็มีตัวตนหรอเนี่ย อิจฉาคนนั้นที่ได้หัวใจโฟล์คไปครอง

นอนรอค่ะ (รอโฟล์คมาหา 555555)

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: junjou ที่ 23-03-2014 19:28:45
รอพี่โฟล์ค+หนูน้ำชาอย่างจงรักภักดีนะเคอะ  :katai2-1:
 :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 23-03-2014 19:41:02
ปักหลักรอค่ะ  :katai2-1:
แอบอยากเห็นหน้าต้นฉบับโฟล์คในโลกความเป็นจริงมากกก  :mew3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: grenjewel ที่ 23-03-2014 19:59:34
รออยู่นะคะ ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 23-03-2014 21:08:21
เข้ามารอโฟล์คน้ำชาด้วยคนนน   :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 24-03-2014 00:01:24
รอตอนต่อไปนะคะ
น้ำชาอาจจะดูมึนๆไปบ้างในเรื่องของความรู้สึก แต่เราสงสารตัวละครตัวนี้นะ ผิดหวังบ่อยจนเกิดความกลัวในความรัก
แล้วโฟล์คก้อมาเต็มแบบไม่ทันตั้งตัว ไม่รู้ว่าความรู้สึกของโฟล์คจะจริงจังแค่ไหน ถ้าได้อ่านความในใจของโฟล์คบ้างน่าจะดีนะคะ

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 24-03-2014 00:13:49
รอชาชาาาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 24-03-2014 19:43:44
มารอ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-03-2014 19:44:37
มาช่วยรอออออออออออออออออออออออออออออ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 24-03-2014 21:15:40
มายังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ประกาศความเคลื่อนไหว หน้า 16 เลยค่า (230314)
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 25-03-2014 00:05:57

ตอนที่8: คนที่รออยู่






มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงก็ไม่รู้...

ตอนนี้ผมยืนอยู่บนสถานีรถไฟฟ้าวงเวียนใหญ่ หลังจากสติแตกไปสองชั่วโมง กระโดดขึ้นรถเมล์สายอะไรก็ไม่รู้ที่มันวิ่งผ่านหน้ามหา’ลัย รู้ตัวอีกทีตอนเป๊กโทรมาว่าเจอโมเดลผมวางทิ้งไว้อยู่ตรงบันได มันตกใจมาก จะตามหาผมเสียให้ได้ ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนเหมือนกัน เงยหน้าอีกทีเห็นตัวเองกำลังนั่งรถเมล์ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาเสียแล้ว


ไม่มีโฟล์ครออยู่หน้าตึกแบบที่มันควรจะเป็น โฟล์คไม่รับโทรศัพท์ด้วยซ้ำ ผมไม่โทษมันหรอก แม้ในใจอยากจะพาลแล้วตะโกนด่ามันเต็มทีก็ตาม น้ำเสียงมันตอนที่ขอร้องไม่อยากให้ผมไปเจอกฤตฎ์ผมยังจำได้ดี มันแย่สุดๆในหลายๆทางจนผมไม่รู้จะเริ่มที่ตรงไหนก่อน ผมอยากเจอโฟล์ค แต่ก็ยังไม่พร้อมอะไรทั้งนั้น

สุดท้ายผมก็มาถึงรถไฟฟ้าวงเวียนใหญ่ หลังจากลงรถเมล์ที่หน้าเดอะมอลล์บางแค แล้วเรียกแท็กซี่ต่อมา ผมโทรหาโฟล์คอีกครั้ง คราวนี้โทรติด แต่มันไม่ได้รับสาย เป็นไอที่รับสาย แล้วบอกผมว่า โฟล์คไปบ้านแยม ลืมของทิ้งเอาไว้ และตอนไปก็ลืมมือถือไว้ที่บ้านเต ตอนนี้พวกเขายกกองมาที่บ้านเตกันหมดแล้ว แต่จะให้ภัทรออกมารับผม

ผมอ่อนแรงเกินกว่าจะเถียง ผมอือๆออๆไป ไอเหมือนจะจับน้ำเสียงได้ จึงถามผมกลับว่าผมโอเคไหม ผมไม่โอเคอยู่แล้วครับ แต่มันก็ไม่ใช่ภาระของไอที่จะต้องมาห่วงใยผมกับความรู้สึกสุดจะยุ่งเหยิงนี่ ผมควรจะจัดการมันด้วยตัวเอง แต่ผมทำไม่ได้เลยสักครั้ง...

ผมยืนรออยู่บนบันไดรถไฟฟ้าเกือบสิบห้านาที ก่อนที่โทรศัพท์จะดังขึ้น เบอร์ไม่คุ้นโทรเข้ามา ผมกดรับ คงจะเป็นภัทร...ผมพยายามชะเง้อคอหารถด้วยเช่นกัน


(ฮัลโหล ชาป่ะ?) ปลายสายถาม (กูนินนะ ถึงแล้ว รถจอดอยู่ตรงเซเว่นอ่ะ)
“ฮัลโหล นินเหรอ”
(เออ เห็นป่ะ) ผมกวาดตามองก่อนเห็นนินลงจากที่นั่งข้างคนขับมาโบกมือให้แทบจะรอบทิศ คนอย่างนินแม่งโคตรเซลฟ์และมีสีสันชิบหาย
“เห็นแล้ว อยู่ข้างบน มองมา” ผมโบกมือหย็อยๆตอบมัน “เดี๋ยวลงไป”
(โอเค) มันรับคำก่อนตัดสายไป ผมสาวเท้าลงไปตามขั้นบันได ยังรู้สึกโล่งชื้นในโพรงจมูกหลังจากที่ร้องไห้มานาน คงไม่มีใครจับได้แล้วแหละว่าผมร้องไห้มาหนักแค่ไหน

รถบีเอ็มสีดำจอดอยู่ตรงเชิงบันได นินสวมเสื้อยืดย้วยๆกับกางเกงกีฬาขาสั้นแทบจะโชว์ขาอ่อน นินขาเล็กมากครับ เป็นมนุษย์ที่ใส่ขาสั้นหรือขายาวก็ดูดีไปหมด ผู้หญิงแทบจะกรีดร้องขอขาของมันมาเป็นของตัวเอง นินไม่สูงมาก แต่ก็ไม่ได้จัดว่าเตี้ย วันนี้มันคาดผมมาด้วย ท่าทางเหมือนเพิ่งขุดตัวเองมาจากเตียง

บนรถเปิดแอร์เย็นฉ่ำ นินเปิดประตูให้ผมนั่งข้างหลัง ก่อนที่มันจะแทรกตัวเข้ามานั่งด้วย ยังไม่ทันปิดประตูดี เสียงของคนขับรถก็ดังขึ้นอย่างเรียบๆแต่โหดเอาการ


“นิน มานั่งข้างหน้า”


นินชะงัก อ้าปากจะโต้ตอบ


“อย่าประชด ทะเลาะกันก็คุยให้รู้เรื่อง” ภัทรพูดต่อ นินที่สะบัดสะบึ้งเมื่อครู่นิ่งไปนิด ก่อนที่จะยอมกลับไปนั่งข้างหน้าพร้อมปิดประตูดังโครม ภัทรแค่ชายตามองเท่านั้นแล้วกระชากรถออกไป ทิ้งให้ผมได้แต่งงกับความสัมพันธ์ของคู่ตรงหน้า


แอร์รถแม่งทำงานดีจนผมแทบหนาวช็อคเลยครับ ไม่รู้ว่าเพราะตัวเองมาจากอากาศร้อนๆ หรือเพราะไอ้คู่ข้างหน้าปล่อยพลังเย็นชาใส่กันกันแน่ แต่ผมว่าไม่ปกติ พวกคุณก็น่าจะรู้ ใครๆก็ดูออก สองคนนี้ไม่ปกติแน่ๆ


“มึงกัดกู ไอ้สัด!” นินเปิดประเด็นทันที ผมนั่งนิ่ง ทำเป็นเงียบเนียนๆ แต่หูนี่ผึ่ง

กูว่ากูมาคุแล้ว แต่พวกมึงนี่คงมาคุกว่า

“มึงก็ตบกูคืนแล้วไง” ภัทรตอบนิ่งๆ ผมเหลือบตามองเสี้ยวหน้าภัทร มันมีรอยมือฟาดครบห้านิ้วพอดี
“กูไม่ได้-” นินตั้งท่าจะเถียง แต่แล้วก็ได้แต่ปิดปากฉับ ฮึดฮัดใส่ยกใหญ่ “ฮึ่ย”


ภัทรนิ่งไปเหมือนกัน แต่ก็มิวายเหลือบมองหน้าผมผ่านกระจกมองหลัง มันถอนหายใจเบาๆก่อนปล่อยมือจากพวงมาลัยข้างหนึ่ง แล้วดึงมือนินมากุมเอาไว้


“อย่าเพิ่งบอกใครนะชา” ภัทรว่า นั่นทำให้ผมคันปากยิบ
“เอ่อ-คือ” ผมชั่งใจอยู่ว่าจะถามไม่ถามดี “เอ้อ พวกมึง-คบกันอยู่เหรอวะ”
“เปล่า/เปล่า”

ถุ้ย ทีอย่างงี้ประสานเสียงกันพร้อมเพรียงเชียวนะ ทำตัวอย่างกะผัวเมียกำลังจะไปจดทะเบียนหย่าที่อำเภอ

“เอ่อ กูไม่บอกใครหรอก” ผมยกมือยอมแพ้ก่อนเอนตัวพิงเบาะไปเงียบๆ ไม่กี่อึดใจถัดมา โทรศัพท์ก็ร้องดังลั่น ผมหยิบมันออกมา เป็นเบอร์โฟล์คนั่นเอง

ผมกดรับ


“ฮัลโหล”

ปลายสายมาพร้อมกับเสียงจอแจ เสียงตะโกนสั่งงานให้วุ่นกันไปหมด ท่าทางมันจะเตรียมเซ็ทโลเกชั่นอะไรกันอยู่

(ฮัลโหล ชา) โฟล์คว่ามาตามสาย เสียงจอแจเริ่มหายไป มันคงเดินออกมาไกลๆ (ขอโทษไม่ได้รับโทรศัพท์ แบตหมดเมื่อเช้า ไอเอาไปเล่นไอ้คุกกี้วิ่งห่าเหวอะไรก็ไม่รู้จนแบตหมด แม่งเล่นจนได้เป็นล้าน) น้ำเสียงมันอ่อยแบบรู้สึกผิดมากจนผมแทบสงสารมันทันที
“ไม่เป็นไร” ผมสูดลมหายใจเข้าปอดเมื่อได้ยินคำบอกเล่าของมัน
(เมื่อกี้ก็ลืมโทรศัพท์)
“รู้แล้ว ไอบอก”
(ไปไหนมาอ่ะ ทำไมนานจัง) มันถาม ผมมองนาฬิกา บ่ายสองนิดๆแล้ว
“ไปกับเป๊กมาน่ะ” ผมโกหก
(กินข้าวยัง?) มันถามมาตามสาย
“ยังเลย” ผมตอบ “แล้วมึงอ่ะ”
(ยังเหมือนกัน กูซื้อมาให้หลายอย่างเลย ไม่รู้มึงอยากกินไร เดี๋ยวกูรอกินพร้อมกัน) มันว่า
“เฮ้ย ไม่ต้อง กินไปเลย” ผมรีบห้าม “เดี๋ยวต้องถ่ายต่อไม่ใช่เหรอ”
(ให้มึงกินข้าวให้กูก่อนแล้วค่อยถ่าย) มันว่าพลางหัวเราะ (เมียไม่แดกข้าวกลางวันแล้วไม่มีกะใจจะถ่ายหนัง)
“ไอ้สัด” ผมด่ามันเบาๆ ยิ้มอีก!
(ล้อเล่น ยังไงก็ต้องรอภัทรมาอยู่ดี) มันบอก ก่อนเงียบไปสักพัก (แต่ที่บอกว่าอยากกินข้าวด้วยกันน่ะ พูดจริง)

ผมไม่รู้จะตอบอะไรมันดีเลย บ้าเอ๊ย ผมได้แต่อมยิ้มกับโทรศัพท์ อยากจะด่าก็ด่าไม่ออก เกรงใจสองคนข้างหน้า เดี๋ยวเขาจะมองผมแปลกๆ แต่มันก็อิ่มใจอย่างประหลาดเหมือนกัน...

“เออเดี๋ยวไปกิน”

ผมรับคำมันไป ไอ้คู่ข้างหน้าเหมือนจะเปิดศึกกันอีกรอบ ผมเลยขอวางสายจากโฟล์คก่อน โชคดีที่ภัทรมีความอดทนพอที่จะไม่โต้ตอบนิน แต่โชคร้ายที่นินดูเหมือนจะขึ้นมากขึ้นไปอีกเมื่อไม่ได้รับความสนใจจากอีกฝ่ายเท่าที่ควร ผมอยากจะมีส่วนร่วมในการห้ามศึกหรอกนะ แต่ให้ตายเถอะ ผมไม่กล้าสอดปากเข้าไปในสถานการณ์เดือดแบบนี้หรอก

โชคดีสุดๆที่เรามาถึงบ้านเตภายในเวลาไม่กี่นาทีหลังจากนั้น บ้านเตอยู่บนถนนราชพฤกษ์ เส้นที่วิ่งต่อจากสาธรมาได้เลย เป็นหมู่บ้านใหญ่ราคาแพงเอาเรื่อง โฟล์คบอกว่าเห็นเตบ้าๆบอๆแบบนั้น พ่อเตเป็นทนายความดัง ว่าความทีเป็นแสนๆ แต่ถ้าจะให้รวยแบบนับเงินไม่ถูกไปเลยก็คงต้องเป็นภัทร ซึ่งพ่อมันเป็นซีอีโอบริษัทอาหารและยาใหญ่ยักษ์ที่เป็นที่รู้จักกันดี

แต่ฟังมาอีกทางหนึ่ง ไอก็บอกว่า ไอ้ที่รวยสุดๆน่ะ คุณเมืองไทยต่างหาก โฟล์คนั่นแหละ ที่บ้านเป็นเจ้าของรีสอร์ทห้าดาวคืนละเป็นหมื่นๆหลายสาขา หลายชื่อ เรียกได้ว่าเป็นตระกูลเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ทางภาคใต้ก็ไม่ผิด

จริงๆแล้วก็ไม่ค่อยแปลกใจหรอกนะครับ ถ้ามันจะรวยกันแบบนี้ แค่ค่ากล้องค่าอุปกรณ์ก็กี่แสนแล้ว แถมนี่มีเช่ากล้องถ่ายหนังจริงมาใช้ในกองอีก ริจะทำหนัง เรียนนิเทศ ไม่รวยคงทำไม่ได้ ผมเคยถามโฟล์คว่าไอ้กองที่ทำอยู่เนี่ย ค่าใช้จ่ายตกวันละเท่าไหร่ มันอ้อมๆแอ้มๆ สุดท้ายก็ยอมคาย บอกว่าวันละเกือบหมื่น บางทีก็เกินหมื่น กองนี้มันไม่ได้ขอสปอนเซอร์หรือทุนจากองค์กรไหน เรียกว่าทำสนองตัญหาและส่งประกวดด้วยทุนตัวเอง ดังนั้นควักจ่ายหมด ทั้งค่ากิน ค่าเดินทาง แม้ว่าคนที่จะมาช่วยจะมาช่วยฟรีก็เหอะ แต่มันก็ต้องเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดีเป็นการตอบแทน แล้วนี่ระดับเสี่ยโฟล์ค เลี้ยงดีระดับภัตตาคารเหลายังอายอ่ะคิดดู แม่งแทบจะยกตู้แช่ไอติมมาวางในกองแล้วด้วยซ้ำ เอาเป็นว่าค่าใช้จ่ายในการออกกองแม่งมโหฬารบานตะไทมากครับ ไม่ใช่อยากจะออกกองแล้วก็จับกล้องตั้งถ่ายกันได้เลย แม่งจ่ายไปเยอะ เจ็บไปเยอะ ไม่แปลกใจเลยสักนิดที่มันจะต้องรวยและรวยเท่านั้น เพื่อที่จะได้หนังที่สมบูรณ์แบบที่สุด


ประตูเหล็กอะลูมิเนียมบานยักษ์ตั้งอยู่ตรงหน้า ภัทรบีบแตรครั้งเดียว รอแปปเดียวมันก็ค่อยๆเลื่อนเปิดออก บ้านเตเป็นบ้านสมัยใหม่ รูปทรงเหลี่ยมๆทันสมัยแบบโมเดิร์นโทนสีเหลืองมัสตาร์ด เบจ และน้ำตาลช็อกโกแลต โรงรถเป็นโรงรถกึ่งจะใต้ดิน ก่อด้วยปูนเปลือยเข้ากับสไตล์ของบ้าน สนามหญ้าก็ใหญ่มากจนแทบวิ่งเตะบอลกันได้ ไม่แปลกเลยที่มันจะเลือกที่นี่มาเป็นโลเกชันในการถ่ายหนัง

เหมือนกองจะตั้งกันอยู่บริเวณสนามหญ้า เพราะฝ่ายสวัสดิการอาหาร เมคอัพ ทำผม ก็ทำกันอยู่บนห้องกระจกติดระเบียงหน้าบ้าน ภัทรเลี้ยวรถเข้าไปจอด ผมเห็นหลังไอ้โฟล์คยืนอยู่ไกลๆ คุยกับเตกับแยม

ภัทรจอดรถไว้หน้าโรงรถ เพราะดูท่าที่จอดรถจะเต็ม ก่อนที่ผมจะลงจากรถไปพร้อมๆกับภัทรและนิน สองคนนั้นเดินนำผมไปยังระเบียงหน้าบ้าน มีโต๊ะอาหารวางพร้อมด้วยเสบียงทุกรูปแบบ ทั้งซูชิ ส้มตำ ข้าวกล่อง ไอติม ผลไม้ และขนมกรุบกรอบ ผมเดินผ่านกระจกไป เผลอสบตาเข้ากับนางเอกของเรื่อง เธอไม่เคยจะมองผมอย่างเป็นมิตรเลยให้ตาย ผมได้แต่ยิ้มให้แบบเจื่อนๆ ก่อนเดินเข้าไปหาโฟล์ค


“น้ามมมชาาาาา” ยังไม่ทันจะถึงตัวโฟล์ค ไอก็พุ่งตัวมาจากไหนไม่รู้ มากอดผมไว้แน่น ผมทั้งตกใจทั้งสะดุ้งจนจุก แต่ก็อดหัวเราะไม่ได้
“ไอ ฮ่าๆๆๆ”
“เมื่อเช้าเราเอามือถือโฟล์คไปเล่นคุกกี้รันจนแบตหมดเองแหละ อย่าว่าโฟล์คนะ” โอ้ย เหตุผลปัญญาอ่อนขนาดนี้ โมโหลงก็ประสาทแล้วครับ
“บ้า ไม่โกรธหรอก ยังไม่ทันได้ทะเลาะกันเลย” ผมหัวเราะไปตามเรื่อง
“คิดถึงน้ำชาจังเลยอ่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งวันนึง” ไอกอดผมแน่น รู้สึกเหมือนมีพุดเดิ้ลสายไหมมาพันแข้งพันขายังไงก็ไม่รู้
“พอเลยไอ แฟนเรา” ไอ้โฟล์คเดินมาจากไหนก็ไม่รู้ กระชากตัวผมแทบหลุด
“โฟล์คแม่งงกว่ะ คอยดูนะ”
“ไปๆ ไปกินข้าวเลยไอ้เตี้ย” ไอ้นี่ก็ปากร้าย
“โฟล์คโคตรเหี้ยเลยว่ะ” แยมที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล กำลังหยิบมะม่วงเข้าปาก ส่งเสียงมาด่าเพื่อนทันที
“เออ เราไปอยู่กับแยมแล้ว โฟล์คแม่ง” แล้วไอก็วิ่งดุ้กๆไปพันแข้งพันขาแยมต่อ


เตหันมายกมือทักทายผมนิดหน่อย ก่อนที่จะเดินแยกไปหาภัทร เหลือผมกับโฟล์คที่ยืนจ้องหน้ากันเงียบๆท่ามกลางความวุ่นวาย มันมองหน้าผม ผมมองหน้ามัน เงียบ...แล้วก็รู้สึกเขินๆ จนต้องหลุดยิ้มออกมาจนได้...

“อาราย” มันถามผมเสียงยานคาง ก่อนเอื้อมมือมาเกี่ยวมือผมเอาไว้ “มองหน้า เดี๋ยวแม่งจับจูบกลางบ้าน”
“ไอ้สัด” ผมด่า แต่มุมปากแม่งก็ประสานกันยกแทบยิ้มไม่หุบ
“ด่านะ ไม่ได้เจอกันมาตั้งหลายชั่วโมง ไม่คิดถึงหรือไง” มันถาม ผมจ้องหน้ามันแล้วส่ายหัว
“โห มึงเหี้ยหรือมึงเหี้ยเนี่ย” ผมหลอกด่ามัน มันเอาแต่หัวเราะไม่หยุด
“ก็เหี้ยแหละ กูแม่งโคตรไม่สบายใจเลยตอนที่มึงไม่อยู่กับกู” มันว่า แกว่งมือผมไปเรื่อยเปื่อย ถามว่าทำไมผมยอมให้มันจับมือท่ามกลางผู้คนแบบนี้ ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ อาจจะหน้าด้านขึ้นก็ได้ หรือบางทีผมก็กลัวมันจะคิดมากถ้าดึงมือมันออก

ผมชะงักเมื่อได้ยินประโยคของมัน เรื่องของกฤตฎ์วนลูปกลับมาในหัว ผมเม้มปากแน่น ก่อนบีบมือมันแน่น

“กูก็นึกว่ามึงจะเซอร์ไพรส์มารอดักกูหน้าห้องซะอีก” ผมเย้ามันไป แต่ในใจแม่งเสือกคิดจริง แถมยังคิดน้อยใจอีกด้วย ให้ตายเถอะ โฟล์คมองหน้าผมนิดหน่อย มันเงียบ ดูมันก็คิดมากอะไรมากมายเหมือนกัน

“ถ้าทำได้กูทำไปแล้ว” มันว่าเบาๆในที่สุด “อยากทำจะตายห่า”

มันพึมพำ ผมได้แต่นิ่งเงียบ แล้วหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะอาหาร

“กูล้อเล่นน่า นี่กูก็มาถูกเห็นไหม ไม่มีอะไรสักหน่อย นำเสนองานเสร็จก็จบ” ผมบ่ายเบี่ยงตอบ ก่อนจะหยิบข้าวกล่องขึ้นมาจากโต๊ะ “กินข้าวเหอะ หิวจะแย่แล้ว” ผมเปลี่ยนเรื่อง หยิบข้าวกล่องให้มันด้วย มันมองผมนิดหน่อยแต่ไม่เซ้าซี้อะไรอีก เรามองหน้ากันเล็กน้อยแล้วก็ค่อยๆแงะกล่องข้าวดูด้านใน

“มีหมูกระเทียม มาม่าผัด กระเพราะไก่ แล้วก็โน่นมีหม้อกระเพาะปลาด้วย” มันว่า ไล่ไปทีละเมนู สุดท้ายหลังจากเปิดจนกล่องแทบพัง เราก็ย้ายไปตัดกระเพาะปลามากินคนละถ้วยแทนเสียงั้น

โฟล์คพาผมไปนั่งบนขอบระเบียงบ้านเต มันอยู่ใต้ชายคา วันนี้อากาศเย็นๆเหมือนทุกๆวันในช่วงนี้ แดดก็พอมีแต่ก็ไม่ได้ไหม้ผิวจนต้องโอดครวญ เรานั่งหย่อนขา มีคนเดินสวนกันในสนามเพื่อจัดฉากที่ใช้ถ่ายทำ เตถือกล้องถ่ายรูปให้แยมกับไออยู่ที่มุมสนามเพราะไอร้องจะเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ ฮ่าๆๆๆๆ ผมนั่งกินกระเพาะปลาไปเรื่อยๆ หิวอยู่หรอก แต่ก็กระเดือกไม่ค่อยลงเท่าไหร่


“เป็นไร” โฟล์คแม่งเหมือนมีญาณทิพย์ว่ะ
“เปล่า” ผมส่ายหัวดิก
“ง่วงอ่ะเด้” มันยกมือโยกหัวผมไปมา “เมื่อคืนไม่ได้นอนใช่มะ?” มันหรี่ตา ผมหาววอดก่อนพยักหน้า
“นอนไปนิดเดียวเอง”
“เดี๋ยวพาไปนอน ห้องเย็นๆ รกหน่อยนะ” มันว่ายิ้มๆ “ห้องไอ้เต”
“เฮ้ย เดี๋ยวค่อยนอนคืนนี้ทีเดียวก็ได้ พรุ่งนี้กูไม่มีเรียนแล้ว จะนอนแม่งให้ตายไปเลย”
“โห โหดจังวะ” มันหัวเราะ
“สัด” ผมยิ้ม
“กลับคอนโดใครดี” มันถามอ้อนๆ เอาหัวเอนพิงไหล่ผม จั๊กจี้ดีแฮะ ให้ตายเหอะ
“กลับคอนโดกูนี่แหละ กูจะได้อ่านหนังสือ ปลายอาทิตย์เริ่มสอบตัวแรกแล้ว”
“ใจร้ายว่ะ อ่านคอนโดกูก็ได้ เดี๋ยวติวให้”
“พ่อมึงเหรอ” ผมด่า มันหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “มิดเทอมกูมีสองตัวเองว่ะ ทำงานส่งไปเกือบหมดแล้ว สอบอาทิตย์หน้าหมดเลย”
“กูก็เหลือสามตัว” ผมนับนิ้ว จริงๆแล้วอาทิตย์นี้เริ่มไฟนอลกันไปทีละตัวสองตัวแล้วครับ แต่พวกผมมันคณะเน้นผลงาน ทำงานส่งแลกเกรดทั้งนั้น
“เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปเอาหนังสือที่คอนโด มานอนห้องกูนะ” โฟล์คตื๊อ เอาไหล่มาชนไหล่ผมจนกระเพาะปลาแทบกระฉอก “สัญญา” มันชูนิ้วก้อย
“อะไร” ผมเหล่มองมันอย่างหน่ายใจ
“จะไม่ทำอะไร ไม่ปล้ำมึงหรอก”
“อะ-ไอ้...”
“มึงเห็นกูเป็นคนยังไง” แม่ง กระเง้ากระงอด...กระเง้ากระงอด น่าถีบเหลือเกินครับโฟล์ค
“มึงอ่ะนะ เหี๊ยเหี้ยเลยแหละ พอเลย ถ้ายังไม่เลิกเซ้าซี้กูจะกลับคอนโด”
“นอนห้องกูนะ”
“เออ” ผมตอบ “แต่อีกปลายอาทิตย์ต้องให้กูกลับบ้านนะ ไม่ได้เจอแม่มาจะอาทิตย์แล้ว”
“เว่อร์” มันว่า ก่อนตักกระเพาะปลาคำสุดท้ายเข้าปาก “เดี๋ยวกูต้องถ่ายแล้ว เย็นนี้กินหมูกะทะกัน มึงขึ้นไปนอนก่อนไป เดี๋ยวไปปลุก”
“นอนจริงอ่ะ”
“ไม่นอนแล้วจะทำอะไร” มันถาม ผมนิ่วหน้า แต่ก็คิดไม่ออก
“เออว่ะ ทำไรดีวะ”
“ทะเลาะกับพิ้งค์อีกสักยกไหม?” มันเย้า ผมเลยซัดหน้ามันไปทีจนร้องโอดโอย
“เพื่อนเล่นเหรอ...เพื่อนเล่นเหรอ” มันกุมแก้มแบบโคตรเว่อร์ แทบจะร้องเรียกความสนใจจากทุกคนแถวนั้น
“เมียครับๆ ไม่ใช่เพื่อน” ผมยกมือเตรียมจะซัดหน้ามันอีกที มันรีบยกมือห้าม ก่อนกระโดดแผล็วเอาจานไปเก็บ

เอาจริงๆพออิ่มท้อง ตาก็เริ่มจะปิดจริงๆแล้วครับ โฟล์คดึงดันจะให้ผมไปนอน ซึ่งผมก็หมดแรงเสียแล้ว ยอมนอนอย่างไร้ข้อกังขาใดๆอีกต่อไป โฟล์คพาผมขึ้นไปยังชั้นสามของตัวบ้าน ห้องเตอยู่บนนั้น ผมถามมันว่าขออนุญาตเตแล้วเหรอ มันกลับบอกว่า กลุ่มมันไปบ้านใครนี่ไม่ต้องพิธีรีตองอะไรเลย ทุกคนที่มีรถ มีสติ๊กเกอร์หมู่บ้านเตกันทั้งนั้น เข้า-ออกได้เหมือนสมาชิกในบ้าน ร่อนไปไหนก็ได้ พ่อแม่เตรักราวกับลูกในไส้

ห้องเตเหมือนห้องผู้ชายทั่วไปครับ แต่เรียบร้อยหน่อย สงสัยมีแม่บ้าน โต๊ะรกไปด้วยชีทและหนังสือ ปลายเตียงมีทีวีต่อเพลย์ จอยสติ๊กวางอย่างระเกะระกะ ดีที่เตียงเรียบตึง เสื้อผ้าไม่กองตามพื้น มีกลิ่นโคโลญจน์ของเจ้าของห้องจางๆ

โฟล์คบอกให้ผมนอน มันจะได้ไปทำงาน แต่มันปิดไฟห้องทำท่าจะเดินออกไป มันกลับเข้ากระโจนเข้ามาฟัดผมบนเตียงจนผมหัวเราะลั่นด้วยความจั๊กจี้ เราเล่นกันบนเตียงอยู่นานก่อนที่มันจะยอมกอดผมนิ่งๆแล้วจูบเร็วๆหนึ่งที


“กูไปทำงานก่อน เดี๋ยวไอ้นินด่า” มันว่า ไม่ทันแล้วเพราะโทรศัพท์มันดังทันที “นั่นไง!”
“เออไปเหอะ เดี๋ยวนอนรอ”
“ให้ท่าด้วยนะ”
“ถุย” มันหัวเราะ ผมดึงผ้าห่มคลุมร่าง “ไปได้แล้ว”
“เดี๋ยวเจอกันนะ”







หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 25-03-2014 00:06:27

ผมหลับไปแบบไม่รู้ตัวเลยครับ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โฟล์คขึ้นมาปลุกนั่นแหละ เอาจริงๆนะ ผมโคตรปวดหัวเลย การหลับกลางวันแม่งเป็นการกระทำที่โคตรจะเป็นความผิดที่แสนหวานเลยว่ะ แต่ก็ต้องชดใช้กรรมด้วยอาการมึนตึบๆ ฟ้ามืดแล้ว นี่จะสามทุ่มแล้ว ผมหลับอย่างยาวมาตั้งหกชั่วโมง ให้ตายเถอะ นี่มันจะต้องเพลียมากขนาดไหนกันเนี่ย ถึงนอนได้ยาวขนาดนี้

โฟล์คลากผมไปล้างหน้า ก่อนพาผมลงไปข้างล่าง บนสนามหญ้ามีการก่อเตาไฟและเตาบาร์บีคิวสำหรับปิ้งพวกไม้เสียบและอาหารทะเลกันแล้ว เตกับภัทรกำลังต่อลำโพงกับคอมพิวเตอร์ นินกับรุ่นน้องในกองหอบเหล้ามาหลายขวด ซึ่งนินบอกว่าไปหยิบเอามาจากตู้โชว์บ้านเต โดยเตแม่งไม่ว่าสักคำบอกว่าตามสบาย ทำเอากูงงเลยครับ

แยมยิ้มให้ผมระหว่างยืนปิ้งบาร์บีคิวอยู่หน้าเตาใหญ่ ส่วนไอกำลังเขี่ยมันหมูบนกะทะไปมาอย่างมีความสุข คนในกองเหลือเกือบครบครับ บางส่วนจะค้างที่นี่ แล้วค่อยกลับพรุ่งนี้ แต่ถ้าใครอยากกลับ ก็กลับได้ เพราะบ้านเตมีคนขับรถ!

ผมสอดส่ายตาหาผู้หญิงที่ให้ความสนใจผมเป็นอันดับหนึ่งเสมอ ฮ่าๆๆๆ โคตรเลว พิ้งค์ไม่อยู่ครับ ถามโฟล์ค ไอ้บ้านั่นก็ทำเป็นมึนๆเบลอๆ ตอบไม่ตรงคำถาม แต่ก็ได้ความว่ากลับไปแล้ว ซึ่งก็ดีครับ ผมขี้เกียจจะเกร็งยิ้ม คือผมไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก แต่ถ้าพิ้งค์มีปัญหาแล้วมันน่าอึดอัด มื้อนี้คงไม่สนุกแน่นอน

เตเริ่มเปิดเพลงในขณะที่นินเริ่มชงเหล้าแจกจ่าย แม่งอย่างเซียนอ่ะคุณนิน แม่งรินพอดีกันทุกแก้ว โซดาหรือโค้กก็ผสมได้อย่างเซียน มองแล้วอึ้งจนโฟล์คหัวเราะ ก่อนบอกว่านินเนี่ย ตัวจริงเรื่องเหล้าเรื่องเบียร์ ของมึนเมาลองมาทุกสนาม ยาดองผ่านคอมาแล้วทุกสำนัก ทุกสูตร

มื้ออาหารนี้สนุกมากครับ ปิ้งไปกินไป คุยกันไป ผมนั่งกับโฟล์คอยู่ที่วงนอกในฐานะเจ้าภาพและเมียเจ้าภาพ จริงๆไม่อยากจะแต่งตั้งอะไรเหี้ยๆแบบนี้หรอกครับ แต่ไอ้นินแม่งตะโกนเรียกผมเสียลั่นซอยว่าเมียเจ้าภาพ เหล้าแม่งแทบพุ่ง แต่แม้ว่าจะอยู่วงนอก แต่ก็มีไอกับนินคอยตักและโยนอาหารใส่มาให้เรื่อยๆ พวกผมไม่เข้าไปเบียดหรอก คนอื่นมาทำงานให้เหนื่อยๆ ต้องให้กินดีอยู่ดีกว่าเราสิครับ

แยมนี่ก็เบลอไม่เปลี่ยน ขนาดยืนปิ้งบาร์บีคิวแบบเงียบๆ แต่สุดท้ายก็อดทำไฟลุกท่วมเตาไม่ได้ คือตั้งใจจะราดซอสบาร์บีคิว แต่มือดันฉวยเอาน้ำมันมาเทราดไปแทน ไฟแม่งลุกอย่างกะดูโชว์ปาหี่ โฟล์คถึงกับบอกว่าแยมแม่งเป็นเจ้าแห่งการทำลายล้าง สุดท้ายทุกคนก็อัปเปหิแยมมานั่งกินเฉยๆ แล้วส่งคนอื่นไปปิ้งแทน

เรานั่งกินกันไปเรื่อยๆ เหล้าก็พร่องไปเรื่อยๆตามประสากองถ่ายชายหนุ่มฉกรรจ์เสียส่วนใหญ่ (และสาวๆอีกเล็กน้อย) มาถึงตอนห้าทุ่มกว่าก็มีคนเริ่มเมาแล้วครับ บอกแล้วว่าต้องมีคนแพ้ น้องในกองที่เป็นผู้ช่วยตากล้องนี่ไปคนแรกเลยครับ ลุกขึ้นมาเต้นประกอบจังหวะอย่างเมามัน เตเลยจัดการต่อคาราโอเกะสนองอยากให้ทันที แยมที่นั่งข้างๆพวกผมก็เริ่มเบลอกว่าเดิมด้วยฤทธิ์เหล้า หยิบผิดหยิบถูก เริ่มจะเอะอะโวยวายเวลาโฟล์คแม่งแกล้งดึงแก้วหนี ได้ข่าวว่าแยมกินไปไม่ถึงสองแก้ว ไอนี่คอแข็งพอตัว นินก็ตาเยิ้มแล้ว แต่รายนั้นคงไม่เป็นไรหรอก เพราะมีภัทรนั่งประกบอยู่ไม่ห่าง

ผมนั่งมองดูโชว์คอนเสิร์ตโคฟเวอร์เสก โลโซ ตรงหน้า แล้วก็อดหัวเราะออกมาดังๆไม่ได้ แม่งตลกจริงๆ การที่ใครสักคนจะลุกขึ้นมาร้องเพลง ลีดกีตาร์ แล้วเขย่าหัวแบบบ้าคลั่งเลียนแบบพี่เสกได้เนี่ย แม่งต้องไม่ได้เมาธรรมดาแล้วนะครับ

แล้วหมูกะทะของเราก็แอดวานซ์เป็นวงเหล้าที่เอ็กซ์คลูซีฟขึ้นไปอีกเมื่อแยมตั้งท่าจะอ้วก หลังจากนั่งกึ่มนับดาวมาเกือบครึ่งชั่วโมง ไอ้โฟล์คเหมือนจะรู้แกวเพื่อนมันดี รีบลากไปถังขยะหน้าบ้านอย่างรวดเร็ว ผมวางแก้วแล้ววิ่งตามไปด้วย ผมกับโฟล์คยังหัวเราะไม่หยุดเมื่อคอนเสิร์ตเสก โลโซยังไม่จบ ในขณะที่เตก็เริ่มปากมอมด้วยฤทธิ์เหล้า จะโกนเรียกพวกผมผ่านไมค์ดังลั่น


“นี่วิ่งหนีไปนั่นคือผู้กำกับโฟล์คผู้คว...เอ้ย! ยิ่งใหญ่นะครับ ส่วนที่วิ่งตามไปคือเมียผู้กำกับโฟล์คคร้าบ”

“ไอ้สัด” โฟล์คด่าไป หัวเราะไป มือก็ลูบหลังแยม ผมส่งน้ำให้แยมแล้วหัวเราะตาม แยมยกมือบอกไหว แต่ท่าทางจะไม่ไหวแน่นอน

“นอนไหมมึง เดี๋ยวไปส่ง” โฟล์คเอ่ยถามเพื่อนรัก แยมส่ายหัว แต่สักพักก็ทำท่าจะทรุด ถ้าผมกับโฟล์คจับไว้ไม่ทัน ได้หัวทิ่มถังขยะแน่ “นอนเหอะว่ะ เดี๋ยวกูไปส่งห้อง เต...เตเว้ย!”

โฟล์คหันไปเรียกเตให้มาช่วย แต่เหมือนเตจะไม่ได้ยิน มันเลยจะฝากแยมไว้กับผมแล้วเดินไปเรียก ในจังหวะที่มันประคองแยมส่งมาให้ผม โทรศัพท์ผมก็ร้องแทรกดังขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย...

ผมขมวดคิ้ว โฟล์คดันแยมให้ซบไหล่มัน ก่อนพยักเพยิดให้ผมรับโทรศัพท์ก่อน

“น่าจะเป๊กโทรม...”

ไม่ทันจบประโยค เพราะทันทีที่ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพลิกมันลงตรงหน้า ชื่อของใครบางคนที่คอยตามหลอกหลอนความสัมพันธ์ของเราทั้งสองอยู่ตลอดเวลาก็ปรากฏตรงหน้า


Krit
is calling you...


 




ผมเงียบ โฟล์คก็นิ่งอึ้งไป เราเงียบ มองหน้ากัน ผมทำอะไรไม่ถูกเลย มันไม่ใช่ มันโคตรผิด ผิดแบบเต็มๆที่กฤตฎ์โทรมาตอนนี้ ตอนที่ผมกับโฟล์คกำลังหัวเราะกันอยู่แบบนี้

โฟล์คมองหน้าผม ก่อนที่จะดึงแยมไปประคองไว้ เป็นจังหวะเดียวกับที่ภัทรหันมาเห็น จึงรีบสาวเท้าเดินเข้ามาช่วย


“รับเถอะ”
“โฟล์ค...”
“เดี๋ยวกูขึ้นไปดูแยมก่อน” มันมองผมนิ่งๆ แต่แววตามันเจือความรู้สึกประหลาด มันดูเจ็บปวด...
“โฟล์-”
“ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวกลับมา” มันบอก แต่จะให้ผมกลัวอะไรกัน... ทั้งๆที่มันเป็นถึงขนาดนี้แล้วแท้ๆ

ผมพยายามจะคว้าแขนมันเอาไว้ แต่มันกลับหมุนตัวกลับออกไปพร้อมภัทรโดยประคองแยมไว้คนละข้าง ผมคว้าได้เพียงอากาศเท่านั้น มันไม่มองผมเลย ผมยืนเคว้งอยู่กับเสียงโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุด และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง...







ปาร์ตี้หมูกะทะยังดำเนินต่อไปแม้ใกล้จะเลิกเต็มที คนอื่นๆยังคงสนุกสนาน แต่โฟล์คกับภัทรก็ยังไม่ลงมา ผมไม่กล้ากลับเข้าไปนั่งในวงเพราะไม่สามารถควบคุมความรู้สึกแย่ๆในใจให้มันเป็นปกติได้ ผมยืนรอโฟล์คอยู่ที่ชานบ้านที่เดิมที่เรานั่งกินข้าวกันไปเมื่อกลางวัน รออยู่นาน นานจนแทบถอดใจกลับไปนั่งเมื่อไอโบกมือเรียกเป็นรอบที่สาม

เสียงฝีเท้าและเสียงพูดคุยที่ดังเข้ามาทำให้ผมชะงัก ก่อนเงยหน้าขึ้นจากฝ่ามือตัวเอง ผมยิ้มออกมานิดหน่อยเมื่อเห็นว่าเป็นโฟล์คกับภัทร ภัทรมองหน้าผมสลับกับโฟล์ค ก่อนขอตัวเดินกลับเข้าวงเหล้าไปอย่างรู้งาน โฟล์คมองหน้าผมนิ่งๆ แววตามันสั่นอย่างน่ากลัว


“โฟล์ค” ผมเสียงชื่อมัน เหมือนเสียงจะสั่นพร่า
“ไปกินกันต่อเถอะ” มันเหมือนพยายามไม่ใส่ใจที่ผมจะพูด มันหันหลัง ทำท่าจะเดินหนี
“โฟล์ค!” ผมเรียกมันสุดเสียง คว้าแผ่นหลังมันเอาไว้ กอดมันเอาไว้แน่นจากทางด้านหลัง “กูไม่ได้รับสาย ไม่ได้รับสายนะโฟล์ค” ผมละลักละล่ำบอกมัน ไม่รู้ทำไม ผมคิดว่าผมไม่ได้ชอบมันแท้ๆ แต่เพราะอะไร...ผมถึงได้เจ็บปวดกับแววตามันขนาดนี้

มันยืนนิ่ง...นิ่งจนผมได้ยินเสียงหัวใจมันเต้น...



“เมื่อคืนมึงอาจจะไม่ได้ยินตอนที่เราคุยกัน...” ผมกลืนก้อนที่จุกคอแล้วเม้มปากแน่น “ที่กูจะบอกมึง...”
“ชา...อย่า”


ผมตัดสินใจแล้ว แม้ว่ามันจะทำให้ผมสามารถดำดิ่งลงสู่ความเจ็บปวดได้มากกว่านี้ แต่ถ้าโฟล์คยังยอมยิ้มให้กับผม ผมก็จะทำ...



“เรามาคบกันจริงๆดีไห-”



“อย่าพูดนะ!”



มันร้องห้ามเสียงดังจนผมตกใจ มันบีบมือผมไว้แน่นจนผมรู้สึกเจ็บ ผมได้ยินมันหายใจรัวแรง พร้อมกับน้ำตาของผมที่เอ่อคลอเต็มเบ้าตา



“อย่าพูดตอนนี้...”


“มึงจะเจ็บปวดแน่ชา”


“กูได้ยิน กูรู้ว่ามึงจะพูดอะไร กูตัดสายมึงเอง”


“กูทำเป็นไม่รู้ เพราะกูไม่อยากให้มึงพูดเพราะความลังเลใจ กูไม่อยากให้มึงพูด ในวันที่มึงยังตัดใจจากเขาไม่ได้”


“โฟล์ค! ไม่!”


“ชา...ฟังกูนะ” มันค่อยๆแกะมือผมออก แล้วหันหน้ามาเผชิญหน้ากับผมในที่สุด


ตามันแดงก่ำ ไม่ต่างจากดวงตาของผม เรามีกันและกันสะท้อนอยู่ในดวงตา แต่ผมก็ยังรู้ดีว่าเราต่างเจ็บปวด


“สองครั้งที่เขาโทรมาน้ำชา...ครั้งนี้ครั้งที่สอง” มันว่า จ้องตาผมนิ่ง “กูไม่ได้โกรธ แต่กูรู้ว่ามึงยังลืมเขาไม่ได้ มึงสติแตกทุกครั้งที่เขาโทรมา เขาก็ยังตัดมึงไม่ได้ เราคบกันทั้งๆแบบนี้ไม่ได้น้ำชา”

“กูชอบมึงมากก็จริง แต่กูไม่อยากเห็นมึงเจ็บปวดจากคำพูดของมึงเอง จากการกระทำของมึงเอง”


มันว่า ประคองหน้าผมเอาไว้ ผมรู้สึกว่ามือมันอุ่น อุ่นจนน้ำตาที่ผมเก็บเอาไว้กลิ้งไหลออกมาช้าๆอย่างพ่ายแพ้หมดรูป แม้จะอย่างนั้น แม้จะเป็นเช่นนั้น โฟล์คก็เช็ดน้ำตาให้ผมอย่างอ่อนโยน


เขายังคงปกป้องผมเสมอไม่ว่าจะตอนไหน



“กูอยากฟังในวันที่มึงแน่ใจที่จะพูด กูจะดีกับมึงแบบนี้ไปเรื่อยๆชา มึงรักกูแน่ๆ”



มันยืนยันคำพูดของมันด้วยการกอดรัดผมเอาไว้แน่น ผมยกมือกอดตอบมัน ร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง นี่มันวันโลกาวินาศหรือไงกันนะ 





“กูรอได้”











8 วันก่อนตกหลุมรัก (โดยสมบูรณ์แบบ)











tbc.





มาแล้วจ้า ตอนนี้ความสัมพันธ์ทั้งคลุมเครือและคืบหน้าไปมาก
มีปมตัวละครใหม่ๆเกิดขึ้นเยอะแยะ กรั่กๆ
บางคู่คนอ่านคงคาดไม่ถึง แต่มีแน่ ได้เจอคู่รักฮาร์ดคอร์ ภัทร-นิน แน่นอนจ้า555

ส่วนที่จะเม้าท์เรื่องต้นแบบโฟล์ค เคยพูดไปคร่าวๆแล้วว่าเขาคือเพื่อนเราเอง ขอยกยอดไปก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไปเล่าในตอนต่อไป (หรืออาจจะในเพจ) มันก็ไม่ได้ฟินอะไรมากนักหรอกค่ะ กรั่กๆ แต่ก็ฟินอยู่นะเออ เพราะพี่โฟล์คของไคลี่อ่ะ น่าฟินที่สุดแล้ว อิอิ

คอมเม้นท์ติชมได้ค่ะ รักชาชา ดำเนินมาไกลมากแล้วเนอะ นับถอยหลังอีก8วันตกหลุมรัก โอ้ย ตื่นเต้นจังเลยค่ะ


เพิ่มเติม**** ขอบคุณทุกคนที่ไปแนะนำนิยายในกระทู้นะคะ ดีใจและเป็นกำลังใจที่ดีมาก ขอบคุณที่รักโฟล์คกันเนืองแน่นขนาดนี้

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 25-03-2014 00:08:09
มาแล้วววว  :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 25-03-2014 00:19:51
 :o12:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 25-03-2014 00:28:22
เฮ้ยยยย อึ้งอ่ะ ไม่คิดว่าโฟล์คจะเปนคนตัดสายน้ำชาตอนที่น้ำชาพูดประโยคนั้น นี่ยังคิดอยู่ว่า ฟ้าไม่เข้าข้างชาเลย เอาจริงๆ อ่านแล้วคือรู้สึกนะว่า น้ำชาเริ่มรักโฟล์คมากแล้วด้วย เพียงแต่ยังตัดกฤษไม่ได้สนิทเท่านั้นเอง แต่เท่าที่ดูคือแค่มีผลทำให้น้ำชาหวั่นไหวนิดหน่อยอ่ะ แต่สุดท้ายน้ำชาก็แคร์โฟล์ค คือแบบ โอ้ยยยย อีก 8 วัน นี่ก็จะทนรอไม่ไหววววว แต่ก็ไม่อยากให้จบเร็วไป คือรักคู่นี้ >.<b
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 25-03-2014 00:32:47
โฟล์ค-ชา สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 25-03-2014 00:34:30
ตบกฤษ ฮึ้ยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 25-03-2014 00:48:21
มาม่าถ้วยนี้เผ็ดจนน้ำตาไหนพรากกกก
ฮือ  อินค่ะอิน สงสารน้ำชาสงสารโฟล์ค :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 25-03-2014 00:50:58
โอ๊ยยยยยยยยยยยยย พี่โฟล์คแสนดีจะรอจนชาแน่ใจกว่านี้ ฮืออ
นี่หลงด่าอิทรูมาสองตอน ที่แท้ก็เป็นพี่โฟล์คเองที่ตัดสายกร๊ากก

เบื่ออิจารย์กฤตฏ์ (ชื่อมันเขียนยากมาก ตบ) เลิกทำให้ชาสับสนซักที จะโทรมาทำไมนักหนา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 25-03-2014 00:52:31
ผู้ชายแบบโฟล์คจะมีอีกมั้ย อยากได้  :man1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 25-03-2014 00:53:01
สงสารโฟล์ค และเข้าใจโฟล์ค

ถ้าเราเป็นโฟล์คก็คงอยากให้คนที่เรารัก รักเราจริงๆ

ไม่ใช่ขณะที่กำลังหวั่นไหว หรือกำลังหนีจากใครอีกคนมา



ปล. ชอบคู่นินกับภัทรอะะะะะะะ ตลกตอนปฏิเสธพร้อมกัน ฮา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 25-03-2014 00:56:32
โฟล์คเป็นผู้ชายที่ดีมากเลยฮือ :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 25-03-2014 00:57:24
ไอ้เราก็ด่าทรูไปสิ - -

กลางตอนกะท้ายตอนนี่ปรับอารมณ์ไม่ทันแบบกำลังบินแต่กลับโดนถีบตกเหว  :katai1:

ชาเรายืมโฟล์ควันนึงสิ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: pee122 ที่ 25-03-2014 01:10:28
โฟล์ค แปลกๆ  หวังว่าคงไม่ได้มีแผนการอะไรที่มาทำให้ชาเสียใจนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 25-03-2014 01:12:40
 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:


สงสารโฟล์คกับน้ำชา


รีบมาต่อเรื่องนี้ไวๆนะค่ะ




 :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 25-03-2014 01:13:53
ชาต้องสำรวจใจตัวเองแล้วนะ ว่าจะเอาไง แบบนี้แย่กันทุกฝ่ายย :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 25-03-2014 01:39:19
ถึงมันจะเริ่มแบบไม่มั่นคง ก็ไม่เห็นเป็นไรไม่ใช่หรอ เริ่มไงไม่เห็นสำคัญ ถ้าเริ่มแล้วมันดี มันก็ดีอ่ะแหล่ะ โฟร์คจุกจิกนะเรา 555

อ่านน้องชาแล้ว... ก็ตั้งตารอน้องมิต่อ  :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 25-03-2014 01:44:53
อิวิกฤตโทรมาอีกแล้ว กีสสสสส  :z6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 25-03-2014 01:45:36
 :mew1: ผู้ชายคนนี้นี่ดีมากๆเลยนะ
อ่านตอนแรกๆยังไม่คิดเลยว่าโฟล์คจะดีขนาดนี้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 25-03-2014 02:12:07
อยากร้องไห้ตามโฟล์คชา

 :hao5: :hao5: :hao5:

แบบว่ามันโคตรจะอึดอัด

รอๆๆๆ รอชารักโฟล์คแบบสมบูรณ์แบบ

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 25-03-2014 02:26:02
โฟล์คดีเกินไปแล้ว T^T
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 25-03-2014 03:22:30
โฟล์คดีมากจริงๆนะT________________T
ใครเป็นคนตั้งชื่อว่าวิกฤตคะเนี่ย5555555555555555555ตลก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: MayMaMee ที่ 25-03-2014 03:23:07
แปลก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 25-03-2014 04:59:18
ชาลืมให้ได้นะ :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 25-03-2014 05:32:49
ขอข้ามไปวันที่ 8 เลยค่ะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 25-03-2014 05:58:33
จะเอาๆๆ ผู้ชายแบบโฟร์คอยู่ที่ไหนในโลกนี้ o9 o9 o9 o9


ไม่มีอะไรต้องห่วงนะ สำหรับเรา คนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ คนที่เราอยู่ด้วยแล้วยิ้มได้ คนที่เราอยู่ด้วยลืมความทุกข์ มีแต่ความสุขเสียงหัวเราะ คนที่เราแคร์ความรู้สึกเค้าจนยอมจะเจ็บปวดเอง แทบจะยกให้ทั้งใจแล้วนะน้ำชา เหลือแค่วันที่น้ำชา จะจัดการกับความรู้สึกที่คั่งค้าง และมั่นใจได้ 100% เท่านั้นเอง



โฟล์ค สู้ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 25-03-2014 06:10:34
ตัดใจให้ได้นะน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: gigigeam ที่ 25-03-2014 06:26:17
เชื่อมาตลอดว่าทรูมูฟทำร้ายน้ำชา :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
แต่เป็นแบบนี้ก็ดีนะ ให้น้ำชาตัดได้จริงๆแล้วค่อยมาคบกันดีกว่า ดีกว่าคบแล้วตัดใจจากผู้ชายคนนั้นไม่ได้เน๊อะะะ  :mew2: :mew2:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่าาา มาต่อเร็วๆน้าา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 25-03-2014 06:41:15
น้ำชาทำได้อยู่แล้ว โฟล์คไม่ได้รอเก้อแน่นอน :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 25-03-2014 06:57:05
อีกเพียง 8 วันเท่านั้น .....รักกันจริงๆ ไม่มีดราม่าได้มั้ยยยยยย  :hao5:
ตอนนี้ซึ้งอ่ะ หวังว่าโฟร์คคืิดแบบนี่้จริงๆใช่เป่ล่าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 25-03-2014 06:59:10
ตบป้องหูโฟร์คสักที ฟังที่น้ำชาจะพูดก่อนได้ป่ะ  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 25-03-2014 07:18:25
ตัดให้ได้ ก้าวต่อไปพร้อมโฟล์คนะน้ำชา   :hao5:

ส่วนคู่นิน ภัทร ปลื้มมากกกก กัดมาเจอตบเลยยย  :laugh:

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 25-03-2014 07:30:38
โฟล์คมีขายไหม อยากได้แบบนี้ ฮาาาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 25-03-2014 07:45:25
โอ้ยยยย หาผู้ชายแบบโฟล์คได้ที่ไหนอีกกก
ดีเกินไปแล้วนะ
น้ำชาสู้ๆ ตัดกฤตให้ได้เร็วๆน้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 25-03-2014 08:05:18
ผช แบบโฟล์คยังมีอีกไหมมมมมมมมมมมมมม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 25-03-2014 08:32:34
โถ่น้ำชาที่รัก ทำไมหนูยังลืมไอ้งั่งกริตไม่ได้อีกละ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- ค
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-03-2014 08:35:15
มันก็จริงอย่างโฟล์คว่านำ้ชาต้องตัดใจให้ได้ก่อน เอาใจช่วยน้า~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 25-03-2014 08:46:18
โฟล์คเป็นคนตัดสายไปเองเหรอเนี่ยะ~

>.<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 25-03-2014 08:46:32
อ๊ากกกกก ยิ่งอ่านยิ่งหลงโฟล์ค ทำไมเป็นคนน่ารักแบบนี้เนี่ย

ชาชา สู้ๆนะ ตัดใจให้ได้เร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 25-03-2014 08:57:23
 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:


อยากเจอคู่รักฮาร์ดคอร์ ภัทร-นิน ฮ่าๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 25-03-2014 09:04:28
อินมากกกกกกกกก บ่องตงงงงงงงงงงง
คืออยากให้น้ำชาทำใจได้สักที ฮือออออ  :hao5:
ยังเชียร์โฟล์คอยู่มากๆๆๆเหมือนเดิมค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: grenjewel ที่ 25-03-2014 09:04:53
ชารีบๆตักใจจากกฤตให้ได้เร็วๆ สงสารทั้งชาทั้งโฟล์คเลย  :o12:

เชียร์โฟล์คสุดพลังบอกเลยยยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 25-03-2014 09:08:28
ก็เหมือนอย่างที่โฟล์คว่านะน้ำชา ควรจะตัดสินใจให้แน่วแน่ก่อนที่จะขอคบกับโฟล์ค
 :hao5: ชาสู้ๆๆนะ
 :impress2:ไอจ๋าาาาาาาาาาาา ไอน่ารักอ่ะ o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-03-2014 09:13:38
กรี๊ดดดดดด @#$@#%#@$^$

สวัสดีค่าคุณไคลี่ สวัสดีค้าชา โฟล์ค

โฟล์คตอนนี้หวานมากๆๆๆๆๆๆๆ โฮ ช่างเป็นพระเอกอะไรเช่นนี้ น้ำตาไหลพรากๆแล้วค่ะ ซึ้งใจแทนชาจริงๆ

(คู่นิน-ภัทร แรงได้อีก หันมาคบกันเลยเต๊อะ)

แยมยังฮาเช่นเคย จริงๆใครปิ้งไม่เป็น เตาลุกทุกคนอ่ะ เพราะมันต้องดูถ่าน ดูไฟให้เป็น (แยมน่าร้ากกกกกกกก)


อีก 8 วันเท่านั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

นั่งรอชา-โฟล์คต่อไปนะคะ


อ่านแล้วฟินมากเลยเรื่องนี้


ขอบคุณค่ะคุณไคลี่ ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 25-03-2014 09:38:32
โอ๊ยยย!! อยากได้ผช แบบโฟลค์มว๊ากกกก
คู่ hardcore ก็น่าสนใจนะเนี่ย เป็นมายังไงหว่า?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 25-03-2014 09:54:14
 :angry2: :angry2: :angry2:
อิกฤษฏแกทำยังงี้ทำไม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: makampom_yun ที่ 25-03-2014 10:58:04
 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:




มึงรักกุแน่

กูรอได้


ตายแปบ เห้ยยยย คือน่ารักที่สุดดดดด
อยากได้แฟนแบบเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

น้ำชากระโดดเตะ กรี้ดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 25-03-2014 11:20:28
เรารักโฟล์คเราเชื่อโฟล์ค

ภัทร-นิน อึ้ง ๆ เดี๋ยวกลับไปอ่านใหม่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 25-03-2014 12:13:00
อีกแค่แปดวันแล้ว กฤตษ์ออกไปจากชีวิตชาเถอะนะ :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 25-03-2014 16:16:16
จริงๆเค้าตกหลุมกันตั้งแต่แรก แต่ยังไม่ถึงก้นหลุม รออีก 8 วัน   :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: junjou ที่ 25-03-2014 16:24:52
ฉันชอบอารมณ์ความรู้สึกในเรื่องนี้มากกกกกกกกก  :katai2-1:
จะรอวันนั้นนะจ๊ะ
ติ่งโฟล์คชา :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 25-03-2014 16:35:12
ยังพอมีเวลานะ ชาก้มีใจให้โฟล์คแล้วว เพราะฉนั้นไม่ต้องรีบหรอกก

ส่วนอาจารย์ หวังว่าชาจะไม่หวั่นไหวนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 25-03-2014 16:47:43
ร้องไห้ไปกับน้ำชาและโฟล์ค  :o12: อดทนนะโฟล์คอีกแค่แปดวัน :katai1:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: 1andonly ที่ 25-03-2014 17:44:43
Folk's personality is very lovely and very rare. I like him a lot.
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 25-03-2014 18:38:06
“กูอยากฟังในวันที่มึงแน่ใจที่จะพูด กูจะดีกับมึงแบบนี้ไปเรื่อยๆชา มึงรักกูแน่ๆ”
ใครหล่อมาจากไหน เจอประโยคนี้คือพ่ายค่ะ
พระเอกเราช่างแสนดีและสู้ศึกมาก


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: akichan ที่ 25-03-2014 19:14:19
สนุกมากค่า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 25-03-2014 19:28:05
สู้ๆนะทั้งสองคน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 25-03-2014 20:00:30
โฟล์ค นี่ได้ พระเอกยอดเยี่ยมของปีนี้แน่ๆ แบบไม่ต้องสืบบบ

พระเจ้าประคุณรุณช่องเอ๊ยยย ทูนหัวของบ่าวววววววว

โฟล์คอะไรจะน่ารักน่าฟัดขนาดนี้ ถ้าน้ำชายังไม่แน่ใจ มีคนรอเสียบเพียบนะคะ พูดเลยยย 5555555

แต่เราอึ้งตรงที่ โฟล์คได้ยิน ตอนบอกคบกันของน้ำชา
แต่เป็นคนตัดสายไปเอง
ณ เวลานั้น โฟล์คเองจะรู้สึกยังไงนะ
คงดีใจปนความไม่แน่นอนไม่แน่ใจ หรืออะไรก็ตามแต่
แต่ทีเราชอบมากคือ ไม่ว่าคำตอบน้ำชาจะเป็นยังไง โฟล์คก็รอได้
เพราะเอาเข้าจริง คำตอบก็มีเพียงหนึ่งเดียว 5555
อย่างที่โฟล์คบอก "มึงรักกูแน่" หูยยยยยยยยยยยเป็นใครใครก็รัก น้ามมมมมชาโคตรเป็นบุคคลที่น่าอิจฉาที่สุดในโลกกก

5555 นี่บอกเลยว่าอินมากกก รอคอยทุกวัน แบบอ่านตอนนึงจบต้องกลับไปอ่านอีกรอบใหม่ทันใด

ชอบและรักเรื่องนี้มากนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาขอบคุณจริงๆ

อยากฝากเพลงนี้ถามโฟล์คอ่ะ 555555555
~~~~~ ที่บ้านเธอมีอีกไหม มีอีกไหม มีอีกไหม มีอีกคนที่เหมือนเธอ
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 25-03-2014 20:02:18
ภาวนาให้ร้ำชาเตะอ.กฤตฏ์ ออกไปให้ได้ไวๆ

หนุ่มโฟล์คของเจ้จะได้ไม่ชี้ช้ำกะหล่ำปลีมากไปกว่านี้

เชิญอาจารย์ ผู้ทรงคุณวุฒิไปแต่งงานกะแม่นางตามแพลนเถอะ !!!

เด็ก ๆ เค้าจะรักกัน !!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 25-03-2014 20:26:13
คนแบบพระเอกของเรา

คิดว่ารักใครรักจริงนะ

แบบว่าไม่เห็นแก่ตัว

เป็นพระเอกที่สุดยอดดดดดดดดดดดด

แต่นายเอกของเราก็เลือกซักอย่างได้แล้วนะ

เอาให้ชัดเจนไปเลย

แต่ที่แน่ๆอย่ากลับไปหา อาจารย์ นั่นนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 25-03-2014 20:39:38
ทุกคนรักโฟล์ค
แต่เค้าชอบแยมอ่ะ
ขอได้มั้ยคนนี้ มีคู่ไหม ถ้าไม่มีขอนะ แงงงง น่ารักอ่าาา5555555555555
 :hao7: :hao7:
ชอบแยมเบลออ น่ารักอ่าาาา  :ling1:

ภาวนาให้ชาตัดใจจากกฤษได้จริงๆสักที
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 25-03-2014 21:04:42
 :hao7: คลุมเครือมากกก กฤตแกยังจะเอาอะไรจากน้ำชาอีกห๊ะ ฮ่วย!
โฟล์คโคตรรักน้ำชาเลยอ่ะ เจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่ :sad4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 25-03-2014 21:54:50
ผู้ชายอย่างโฟล์คหาได้ที่ไหนบอกเราที  :hao7:
น่ารักอย่างแรงงงงงงงงงงงงง ชอบบบบบบบ  :impress2:
ชาขอร้องอย่าช้านะ ถึงในเรื่องจะยังไม่ค่อยมีคนคอยคาบไปกิน
แต่นอกเรื่อง คนอ่านอย่างเราพร้อมสู้เต็มที่เพื่อชิงโฟล์คนะเออ  :laugh:
อ่านตอนนี้ถึงจะหน่วงแต่ก็เข้าใจค่ะ รักโฟล์ค เดี๋ยวรอเป็นเพื่อนก็ได้  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 25-03-2014 22:13:13
ชาสู้ๆ เอาใจช่วยมากกเลย อยากให้ตัดให้ขาด ไม่งั้นมันก็จะวนเวียนเหมือนเดิม เฮ้อออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: superr ที่ 25-03-2014 22:38:14
โฟล์คโคตรคนดีอ้ะะะะ
บางทีโฟล์คอาจจะอยากให้ชาแน่ใจกับความรู้สึกตัวเองก่อนก็ได้
เพราะคงไม่มีใครอยากเป็นตัวแทนใครเนอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 25-03-2014 23:36:26
ฮึ่ย โฟล์คน่ารักมาก ตอนแรกตกใจคิดว่าจะขอห่าง ที่ไหนได้บอกว่ารอได้และชาต้องรักโฟล์คแน่ๆ
รอไม่นานหรอก ตอนนี้น้ำชาก็มาทางนี้ค่อนใจแระ โอ๊ย อยากให้ได้กัน (เขาก็ได้กันแล้ว)
อยากให้แบบเคลียร์กันน่ะ คุณอาจารย์ขรา ช่วยหลีกค่ะ พะละลีสสสส

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 26-03-2014 00:02:14
เหลือเวลาอีกเท่าไหร่นะ?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 26-03-2014 08:14:58
สงสารโฟล์คจังเลย  :mew4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: `ลoงสิจ๊ะ™ ที่ 26-03-2014 12:22:28
โฟล์ค นายสุดยอด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 26-03-2014 14:40:58
น้ำตาไหลกับคำว่ารอได้ของโฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: prince magic ที่ 26-03-2014 15:50:24
รอตอนต่อไปนะคะ
 :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 26-03-2014 16:35:49
โฟล์คคคคคคคคคคคคคคคคค!!!


 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:



แสนดีขนาดนี้หาได้อีกที่ไหน? รอคนที่ยังไม่สามารถตัดใจจากใครอีกคนได้แบบนี้มีอีกที่ไหน?
ฮืออออออออออออออออ เรารักโฟล์ค สารภาพตอนนี้ว่าเราอ่านแล้วแอบหวงโฟล์คจากน้ำชานิดๆ
บทโฟล์คนี้มันบทพระรองซีรี่ย์เกาหลีชัดๆ โฮฮฮฮฮฮ แต่เรื่องนี้โฟล์คเป็นพระเอก เรายอมไม่ได้
ถ้าจะเห็นโฟล์คเสียใจ T____T

ถึงจะแอบหมั่นไส้นิดๆ (แค่นิดเดียวนะ) แต่ก็รีบรักโฟล์คเถอะนะน้ำชา มั่นใจในโฟล์คเถอะนะ
เราเชื่อว่าโฟล์คจะไม่ทำให้น้ำชาเสียใจเพราะงั้นน้ำชาก็ห้ามทำโฟล์คเสียใจนะ! เราเจ็บปวด T__T
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 26-03-2014 18:26:44
ชาาาาาาาาาา  :hao7: :hao7:
เอานังกิตตี้ไปเก็บสิ น่ารำคาญมาก  :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 26-03-2014 18:57:47
แงงง สถานการณ์แอบตึงเครียดนะ  :hao7: 
รอนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: alien.aiiwz ที่ 26-03-2014 20:37:51
โอ้ย สงสารโฟล์คคคคค
 :sad4: :sad4: :sad4:

คนที่รอมักจะเจ็บปวดเสมอ
ถึงจะมีหวังแต่การที่น้ำชาก็ยังตัดกิตไม่ได้ ยังโทรมาหาแถมเจอกันยังหวั่นไหวอีก
แล้วแบบนี้โฟล์คจะทำอะไรได้
ได้แต่ รอ...

อยากให้เล่าในมุมของโฟล์คบ้างจังค่ะ
อยากรู้เรื่องราวในมุมของโฟล์คบ้าง
ผู้ชายแบบนี้จะหาได้ที่ไหนอีก
 :monkeysad:

เอาใจช่วยน้า
มาต่อเร็วๆ นะคะ พลีสสสสส
 :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: salaseen ที่ 27-03-2014 13:19:00
ชอบบบบบบบบบบบบงื้ออออติดตามมมมค่าาาาา :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 29-03-2014 12:30:20
ชา ตัดสินใจให้เด็ดขาดไปเลย โฟล์ค ดีขนาดนี้ ตัดใจจาก อิ อาจารย์ไปซะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 29-03-2014 12:35:06
ผู้ชายแบบโฟล์คเป็นที่ต้องการของตลาด

อยากให้น้ำชาตัดใจจากอาจารย์ได้อย่างจริงจังสักที  สงสารโฟล์คเหมือนกันนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 30-03-2014 22:54:53
สงสารโฟล์คอ่ะ  :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: I_@M ที่ 01-04-2014 19:30:37
อยากได้โฟล์ค หลายๆครั้ง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17
เริ่มหัวข้อโดย: Cockroach ที่ 02-04-2014 16:24:10
น้ำชาไอ้คุณพี่กฤษ์นะเขี่ยๆมันทิ้งไปเถอะ ลูกอย่าไปสนใจมันเลยตอนนี้ก็มีคนรักเราอยู่แล้วไง >3<

รอตอนต่อไปอยู่นะครับ อิๆ :bye2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GnA ที่ 02-04-2014 18:49:57
สงสารโฟร์คอะ แต่ชาก็ค่อยๆรักโฟร์คแล้วนะ
สู้ๆนะชา รีบๆลืมอีตาจารย์บ้าบอนั่นถ้าเขารักเธอจริงเขาจะไม่ทำให้เธอเสียใจตั้งแต่ทีแรกหรอก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 10-04-2014 23:40:10
  :hao7: สงสารโฟล์คคคค คือว่าเป็นคนดีไปปปปปป
น้ำชาาา คือดีขนาดนี้หาที่ไหนไม่ได้แล้วนะะะ รีบๆลืมอิตาลุงกฤตฏ์นั่นไปได้แล้ววว  :hao5: :hao5:
แล้วใครก็ได้ เอาอิกฤตฏ์ไปเก็บที เลิกยุ่งกับชาได้แล้ววว จะไปแต่งงานอะไรก็ไปเหอะ  :z6:
รอตอนต่อไปนะคะ  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 13-04-2014 18:15:48
เรารอเรื่องนี้อยู่ คิดถึงชาชากับโฟลค์จังเลยอ่ะ อยากอ่านต่อ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 13-04-2014 22:35:06
มาสมัครเป็น FC เรื่องนี้ด้วยคนค่ะ  :impress2:
ชอบน้ำชาอ่ะ น่ารักกก

รอติดตามตอนต่อไปค่ะ อิอิ :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-04-2014 11:36:44
เวลาผ่านไปรวดเร็วเสมอ.......

แน่ใจเร็วๆนะชา เป็นกำลังใจให้เสมอ............
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: hanahana ที่ 15-04-2014 20:08:06
เสียใจทั้งสองคนซิน่ะ เฮ่อออออ เจ็บปวดไปด้วย  :sad4:
คือโฟล์คนี่คนดีที่หนึ่งเลย
ชาก็อย่าทำให้โฟล์คผิดหวังน่ะ ตัดอิตาอาจารย์นั้นทิ้งไปเถอะ คนเห็นแก่ตัวแบบนั้น  :m16: :m16:
คือตาลุงนั้นตัดไม่ขาดคืออะไร เป็นคนทำแบบนั้นกับชาเองอ่ะ ตัวเองทำตัวเอง ปล่อยมือแล้วก็ปล่อยให้สุดค่ะ (อินมากกก55)
น้ำชาเจอคนที่ดีกว่าลุงแล้วค่ะ บ๊ายยย   :hao3:

......ว่าแต่ภัทรกับนิน? กัดอะไร? ยังไงๆ 55555555 รอรอ รออยู่น๊า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่8- คนที่รออยู่ : หน้า17 : 25032014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Plai_NP ที่ 18-04-2014 00:04:24
รออยู่นะค่ะ รอนาน แล้ว  :jul1: :sad4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 21-04-2014 00:20:02





ตอนที่9: รักแรกพบ







ช่วงสอบผมก็ยังไม่ได้กลับบ้านไปหาพ่อหาแม่อยู่ดี...

หลังจากคืนนั้นที่ผมร้องไห้จนหนำใจแล้ว โฟล์คก็พาเพื่อนขี้เมาเข้านอน เราตัดสินใจที่จะไม่นอนที่บ้านเต แต่จะกลับคอนโดโฟล์คแทน โดยที่มันสัญญาว่าจะพาไปเอาหนังสือที่คอนโดผมวันรุ่งขึ้น

วิชาสอบเราหมดอาทิตย์นี้แหละครับ ผมเหลือไม่กี่ตัว เหมือนมัน จริงๆคือคะแนนสอบคิดโดยคะแนนงานหมดแล้วจึงลอยตัว

ผมกลับบ้านไปก็ไม่เจอกับแม่ น้อง หรือพ่อเลี้ยงหรอกครับ หยิบๆเอาหนังสือใส่เป้ แล้วก็กลับห้องมา ตั้งใจว่าจะอ่านสักตั้ง แต่พอนัวเนียๆกันสักพัก ก็จบลงด้วยเซ็กส์ได้อย่างไรก็ไม่รู้ ผมด่ามันไปเป็นชั่วโมง แต่มันกลับทำหน้าระรื่นจนแทบอยากถีบให้หัวทิ่ม พอตกบ่าย ตั้งใจจะอ่านหนังสือ ก็ไม่ได้อ่านอีก เพราะตกเย็น เตและพรรคพวกก็บุกมาห้องโฟล์ค พร้อมกับนั่งEDITงานกันอีกยก จากนั้นก็มีคนโทรสั่งเอ็มเค แล้วเราก็จบวันกันด้วยเบียร์อีกรอบ

วันนี้วันพุธ ผมจึงยื่นคำขาด แบบว่าถ้ามันไม่ทำตาม มันคอขาดแน่นอน ว่าเรา "จะต้อง" ไปอ่านหนังสือนอกบ้าน เพราะว่าเราไม่มีทางร่วมมือกันอ่านหนังสือในบ้านได้หรอก โฟล์คแม่งพันแข้งพันขา เดี๋ยวคนโน้นมา คนนี้มา อ่านก็ไม่ได้อ่านสักที สุดท้ายโฟล์คก็ยอมจนได้ มันเสนอให้ไปร้าน ทัมส์ แอนด์ ทัมส์ สาขาใหม่ตรงท่าเรือสี่พระยา ไม่ไกลจากคอนโดมันนักหรอก ติดริมน้ำ และบรรยากาศดี ที่สำคัญคือมันจะนัดเพื่อนมาอ่านด้วยตอนบ่ายๆ ซึ่งถ้าแยมจะมา ก็นั่งเรือข้ามฟากมาได้เลย

ช่วงนี้ผมไม่ได้ติดต่อเพื่อนๆมากนัก ไอ้ปอมส่งผลงานหลังพ้นช่วงไฟนอล แต่เพราะมีสอบด้วย ทำให้ต้องจัดการทุกอย่างอย่างมีสติ นี่พูดจริงครับ เจอสอบกับโมเดลพร้อมกัน ไม่ตายก็เป็นบ้าได้ ส่วนไอ้กายก็เริ่มสอบแล้ว มันสอบมากกว่าผมเพราะมันมีวิชานอกคณะด้วย ส่วนเป๊กไปลงวิชาปรัชญาของอักษรฯ สอบโหดอยู่เหมือนกัน การพูดคุยจึงมีเพียงแค่ตัวหนังสือผ่านไลน์ ทุกคนแทบไม่ได้ไปมหา'ลัยแล้ว เพราะการเรียนการสอนช่วงอาทิตย์นี้ไม่มีแล้ว

ผมไม่ได้เล่าเรื่องของผมและโฟล์คให้พวกมันฟังเพิ่มเติม ผมยอมรับ- มันมีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้น ความรู้สึกผมเปลี่ยนไป แต่ผมไม่แน่ใจ และไม่อยากระบายอะไรออกไปให้ใครต้องมาสงสารหรือสมเพชผม เอาตรงๆแล้ว ทุกวันนี้ของผม เรียกได้ว่ามีความสุข-โคตรมีความสุขด้วยซ้ำ โฟล์คดีกับผมจนผมแทบเคยตัว

ตั้งแต่คืนนั้น เราก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องเหล่านั้นอีกเลย แน่นอนเราใช้ชีวิตแบบที่เหมือนว่าโลกนี้มีแค่กันและกันแบบที่ควรจะเป็น นอนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ดูดบุหรี่ริมระเบียงกับเบียร์คนละกระป๋อง อ่านหนังสือ นอนดูหนัง งีบหลับบนผ้านวมนุ่มๆ

เช่นกันกับวันนี้ โฟล์คตื่นแต่เช้า ปลุกผมให้ตื่น เราสู้กันบนเตียงไปหนึ่งตั้งจนเหนื่อยหอบ ก่อนจะลากผมไปโยนห้องน้ำ และลุกไปทำข้าวเช้าง่ายๆให้กิน โฟล์คทำอาหารได้ เป็นเรื่องแอบน่าเซอร์ไพรส์นิดหน่อย มันทอดไส้กรอกกับเฟรนส์ฟรายจนหอมไปทั้งห้อง เรานั่งกินไปดูทีวีไป สักเกือบสิบโมงได้ จึงพากันหอบหนังสือไปอ่านที่ร้านที่ว่าไว้

โฟล์คพาผมเลาะจากสาธร ผ่านสีลม แล้วเข้าสี่พระยา อาคารเก่าๆทรงยุโรปมากมายเต็มสองข้างถนนดูสวยและแปลกตาดีเหมือนกัน หลังจากเราตรงจนผ่านแยกใหญ่มาแล้ว ก็จึงเลี้ยวเข้าส่วนท่าเรือ อาคารสรรพสินค้าใหญ่ริมน้ำตั้งอยู่ตรงติดกับท่าเรือ และมีร้านกาแฟประปรายเปิดให้บริการ

โฟล์คจอดรถ เราหอบหนังสือคนละตั้งไปด้านในอาคาร มันเนียนจูงมือผมอีกแล้ว ผมก็ได้แต่อมยิ้มและยอมมันไปเพราะเห็นว่ามีแต่คนต่างชาติ เราเดินไปยังร้านกาแฟที่ว่า โฟล์คบอกว่ามันเป็นคนค้นพบกับเพื่อนๆมัน มาอ่านที่นี่บ่อย ที่นี่เป็นฐานทัพลับช่วงสอบเลยก็ว่าได้ จากนั้นมันก็แจกแจงว่า ใครจะมาบ้าง นับไปนับมาได้ข่าวว่าครบทั้งกลุ่ม ซึ่งผมก็ไม่ได้อะไรหรอก ผมแทบจะเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มโฟล์คแล้วด้วยซ้ำ

“กินไร กาแฟป่ะ" โฟล์คถาม ดึงกระเป๋าเงินมาเปิด ก่อนดึงแบงค์สีแดงออกมาสองใบ
“เอา" ผมพยักหน้า "เลี้ยงเหรอ"
“เออ" มันยิ้มๆ ยกมือขยี้หัวผมที่นั่งอยู่ตรงข้ามมัน "แฟนคนเดียวกูเลี้ยงได้ครับ" มันบอก ผมไม่ว่าอะไร อมยิ้มบางๆ
“มึงเอาลาเต้เย็นเหมือนเดิมนะ"

ผมพยักหน้า เริ่มต้นเปิดหนังสือที่อ่านค้างเอาไว้ โฟล์คมีชีทแค่ปึกเดียว มันบอกว่าภาควิชามันสอบชิวๆตลอดเวลา ใส่ชุดไปรเวทเข้าไปนั่งสอบยังได้ บางทีอาจารย์ก็สั่งพิซซ่ามาเลี้ยงในห้องสอบนั่นแหละ มันไม่ต้องอ่านอะไรเยอะแยะ แต่วิชานอกคณะมันต้องอ่านเยอะ และมีสอบวันเดียวกัน ดังนั้นโฟล์คคือคนที่ควรจะเริ่มอ่านหนังสือได้แล้ว

หลังจากได้กาแฟเรียบร้อยแล้ว เราก็นั่งข้างๆกันตรงบริเวณโต๊ะติดกระจก ผมพลิกฝ่ามือเปิดหน้ากระดาษเร็วๆแต่เอาเข้าจริงก็ไม่ค่อยจะมีสมาธิเท่าไหร่นักหรอก โฟล์คนั่งอยู่ข้างๆกัน มันยังคงถูมินิไอแพดไปมาไล่ดูผลฟุตบอลของมันอยู่นั่นแหละ

ผมจ้องหน้ามันนิดหน่อยแล้วหลุบตาลง แต่ดันเป็นจังหวะเดียวกับที่มันเลื่อนสายตามาสบตาผมพอดี เราเลยค้างสบตากันแบบนั้น

“มองไร?” มันถามยิ้มๆ ผมเบะปาก ส่ายหัว
“เปล่า"
“แอบมอง แหนะ" มิวายที่มันจะกระเซ้าเบาๆ ผมเบือนหน้าหนีมันทันที
“ประสาท" ผมพึมพำ แต่มันกลับดึงหน้าผมไว้ด้วยสองมือแล้วใช้นิ้วโป้งลูบเบาๆใต้ดวงตา "ร้องไห้เสียตาบวม"
“เพราะ-เพราะมึงแหละ"

มันยิ้ม ผมเก้อจนไม่รู้จะทำยังไงดี จนมันดึงหัวผมมาใกล้ๆแล้วจูบเบาๆบนหน้าผากนั่นแหละ




“คู่ผัวตัวเมียละเหี่ยใจ"


คนทักคือนิน ที่วันนี้มันมาด้วยชุดเต็มยศ สกินนี่ขาดฉลุทั้งแนวขา กับเสื้อแขนกุดสีขาว และบู้ทสีน้ำตาลไหม้ คนที่เดินตามกันมาคือภัทร ในชุดที่เรียบร้อยกว่าสักพันเท่าได้ คุณชายแกใส่เสื้อเชิ้ตสีอ่อนกับกางเกงขาสามส่วนสีน้ำเงินเข้ม ทรงผมเรียบร้อยผิดกับนินที่เหมือนเพิ่งขุดตัวเองออกจากหมอน

“สัด" ไอ้โฟล์คด่ายิ้มๆ ส่วนผมก็ผละออกมานั่งอีกฝั่งของเบาะ
“อ่านถึงไหนละ" ภัทรถามบ้างพลางหย่อนตัวนั่งลงตรงข้ามกัน
“ยังไม่ได้เริ่ม กูก็เพิ่งถึง" โฟล์คตอบ "สั่งอะไรยัง?”
“เรียบร้อย" ภัทรว่า พลางชูเครื่องมือลักษณะกลมๆที่ใช้ส่งสัญญาณสำหรับรับเครื่องดื่มในมือ ก่อนวางลงตรงหน้า
“ทำไมมาด้วยกันวะ" โฟล์คถามภัทร ภัทรยิ้มๆ ส่วนนินมองหน้าผมแล้วยักคิ้วกวนจนผมได้แต่ส่ายหัวอย่างหน่ายใจ
“มันไปค้างบ้านกู" ภัทรว่า เอื้อมมือไปโยกหัวนินมาซุกไหล่ "แม่งเด็กหนีออกจากบ้าน"
“ประสาท กูไม่ใช่ว้อย" ดูๆไปก็น่ารักนะครับ คู่นี้
“นี่มึงยังไม่กลับบ้านเหรอนิน?”
“เออ" นินขมุบขมิบปาก "แต่แม่กูไม่ว่าอะไรหรอก พอรู้ว่าอยู่บ้านไอ้ภัทร แม่กูแทบถวายพานส่งให้"
“ฮ่าๆๆๆๆ"


ผมฟังเพื่อนสามคนคุยกันไป แต่ตาก็กวาดอ่านหนังสือไปด้วย ไม่ยากนักหรอกครับ สบายๆ เพราะอยู่นอกบ้านมันผ่อนคลายกว่าเยอะ ไม่ต้องกลัวว่าจะเสียพื้นที่ให้โฟล์คมันเมื่อไหร่ ซึ่งถือเป็นเรื่องราวที่ดีที่มันยอมพาผมออกมาชมเดือนชมตะวันเหมือนวันนี้

ผมชอบโฟล์ค...มันเป็นความรู้สึกที่ลึกๆแล้วผมก็พยายามกดไว้ในใจ แต่มองหน้ามันทีไร ผมก็บอกตัวเองว่าชอบมันทุกที มันยากนะครับที่จะปฏิเสธความรู้สึก ยากตั้งแต่ที่จะปฏิเสธว่าไม่ชอบมันทั้งๆที่ใช้ชีวิตอยู่กับมันทุกวัน ไม่เคยมีใครทำให้ผมได้มากขนาดนี้ ทนผมได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะวีน จะเหวี่ยง จะอารมณ์เวิ่นเว้อแค่ไหน มันก็รับมือไหว

แต่อีกใจหนึ่ง ผมก็ยังละล้าละลังกับคนที่อยู่เบื้องหลัง และฉุดมือผมเอาไว้ ผมยังชอบกฤษฎ์...เขา 'เคย' เป็นความรักที่ดีที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต จะให้ลืมไปง่ายๆก็คงทำไม่ได้เช่นกัน

รู้สึกเห็นแก่ตัวชะมัด...




หลังจากทั้งสามคนพูดกันจนคอแห้ง ก็ได้ฤกษ์อ่านหนังสือเสียที เตยังไม่ตื่นตอนที่นินโทรไป ส่วนไอมีเดทเดี๋ยวจะตามมา โฟล์คทำหน้าเหรอตอนที่รู้ว่าลูกสาวตัวเองมีเดท มันคงขลุกอยู่กับผมมากไปจนแทบไม่รับรู้ความเป็นไป (ไอเป็นลูกสาวโฟล์คครับ ได้สถานะนี้มาจากเพื่อนๆในกลุ่ม) และแยมกำลังนั่งเรือข้ามฟากมาหา และคงจะถึงภายในยี่สิบนาที

ผมอ่านจบไปหนึ่งบท และรู้ตัวอีกทีตอนที่เงยหน้าขึ้นมาแล้วพบว่ามีหลอดกาแฟจ่ออยู่ตรงหน้า ผมเหลือบตามองก่อนเม้มปากมองหน้าโฟล์คนิ่งๆ แล้วค่อยๆอ้าปากงับหลอดดูดเบาๆ มันยังคงตีหน้านิ่งเหมือนเดิม ก่อนดึงแก้วไปดูดต่อ

“น้ำแข็งละลายหมดแล้ว"
“เออน่า" ผมกระซิบ มองฝั่งตรงข้าม จึงได้รู้ว่า ภัทรกับนินย้ายไปนั่งโต๊ะติดกันฝั่งโซฟาแล้ว แถมยังเบียดกันจนแทบเป็นส่วนหนึ่งของผนัง
“เมื่อยป่ะ?” มันถาม "พิงไหม"
“ฮื้อ" ผมปฏิเสธ "กูไหว มึงอ่านไปเหอะ" ผมว่า เสยผมที่ปรกหน้าอย่างรำคาญก่อนดึงหนังยางสีดำที่สวมไว้บนข้อมือมารวบผมด้านหน้าเป็นจุกไว้

ผมก้มลงอ่านหนังสือเงียบๆ ก่อนชะงักเมื่อรู้สึกได้ถึงนิ้วของไอ้โฟล์คที่เขี่ยน้ำพุบนหัวผมเล่น ผมแยกเขี้ยวใส่มัน แต่มันกลับยิ้มกว้างแล้วโยกหัวมาชนกับผม



“น่ารัก"








ให้ตายเถอะ






ให้ตายเถอะ!!!!!!







ใครไม่ตาย กูตาย...





ตายจริงๆ







ผมซ่อนใบหน้าเปื้อนยิ้มไว้กับหนังสือ แม่งไม่เห็นหรอก ถึงเห็นก็ไม่ให้มันรู้ ถึงจะรู้ ผมก็จะโกหกว่าไม่เขิน ไม่เขินจริงๆเหอะ บ้าเอ๊ย ทำไมอยู่กับมัน หัวใจแม่งพองโตเหมือนจะระเบิดเสียให้ได้ทุกทีเลยวะ




ผมกลั้นเขิน กลั้นยิ้ม ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือจบไปอีกสองบท แล้วเพื่อนของโฟล์คก็ทยอยมากันทีละคนสองคน เริ่มจากแยมที่หัวกระเซิงมาพร้อมกับกระเป๋าผ้าใบใหญ่กับหนังสือมหาศาล เพราะดันไปเรียนโทที่คณะอักษรทำให้แยมต้องอ่านหนังสือมากกว่าชาวบ้านอีกเท่าตัวตอนไฟนอล ตามด้วยเตที่แทบจะลากชุดนอนมา และไอที่มาหลังจากที่ทุกคนผลัดกันไปกินข้าวกลางวันเรียบร้อยแล้ว

ผมอ่านไปกว่าครึ่งแล้ว และคิดว่าตัวเองโอเคกับการสอบพอสมควร จึงหยุดพักสายตา ตอนนี้บ่ายสองกว่าแล้ว ด้านนอกแดดเริ่มแรง มีเรือเร็ววิ่งผ่านไปมาบนน่านน้ำเจ้าพระยา ร้านกาแฟนี้บรรยากาศดีชะมัด แม่งแค่นั่งเฉยๆยังไม่รู้สึกเบื่อเลยมั้งเนี่ย ผมมองดูคนอื่นๆ โฟล์คสุมหัวติวกับเต แยมหาวแล้วดื่มกาแฟสลับกับเปิดชีท นินหลับไปแล้วบนโซฟา หัวหนุนตักภัทร ตัวห่มผ้าห่มที่บังคับให้ภัทรไปเอาลงมาให้จากบนรถ ส่วนไอจิ้มเค้กเพลินสลับกับตอบไลน์และอ่านชีทตรงหน้า

ผมยกแขนบิดขี้เกียจ ทิ้งหัวกระแทกหลังโฟล์คเบาๆ มันเอี้ยวคอมาดูก่อนหันไปสนใจชีทตรงหน้ากับเตต่อ ผมไม่ได้ว่าอะไรเพราะเห็นว่ามันอ่านหนังสืออยู่ สักพักหลังจากที่มันอธิบายเตด้วยศัพท์เทคนิคมากมายอยู่เกือบห้านาที มันก็หันมามองหน้าผมยิ้มๆ


“เป็นไร"
“เปล่า" ผมสะบัดหัวไปมาเบาๆ "ง่วง"
“นอนไหม" มันตบตัก
“ไม่อ่ะ อ่านให้จบก่อน" ผมว่า มันยังจ้องหน้าผมไม่เลิกจนผมรู้สึกตัว เลยต้องเงยหน้ามองหน้ามัน

โฟล์คอมยิ้มนิดหน่อย ก่อนยกหัวมาชนเบาๆ

“วันที่สามสิบเอ็ดไปไหนเปล่า?” โฟล์คถาม เอื้อมมือมาเกี่ยวมือผมเอาไว้ ผมนิ่งคิดสักพัก
“สามสิบเอ็ด วันสิ้นปีอ่ะนะ ก็...” ปกติจอห์นจะพากลับไปที่บ้านเกิดของเขาที่ออสเตรเลีย เราใช้เวลาสักอาทิตย์หนึ่งอยู่ที่นั่น แต่ปีนี้ไม่มีแพลนนั้น เพราะเขาได้วันหยุดยาวในปีนี้ เราตั้งใจจะไปในช่วงปิดเทอมใหญ่ของผมกับน้ำมนต์แทน และอาจจะอยู่เป็นเดือนที่นั่นเลย "ไม่มีนะ แต่คงไปกินเหล้ากับพวกเป๊ก"
“เที่ยงคืนว่างไหม?”
“หือ?”
“ไปดูพลุกัน" มันว่า "ลืมหรือยัง สัญญาสิบสี่วันของเรา" มันทวง ผมมองหน้ามันก่อนถอนหายใจ
“ประสาท ปัญญาอ่อนขนาดนั้นใครจะไปลืมวะ"
“กูจะให้มึงพูดใหม่"
“พูดอะไร"
“พูดว่ามึงชอบกู อยากจะเป็นแฟนกูต่อไง" มันเย้า แต่แววตามันไม่ล้อเล่นเลยสักนิด นั่นทำให้ผมต้องวางปากกาในมือลง แล้วเกี่ยวมือมันเล่นบ้าง
“ไปสิ" ผมพยักหน้าเบาๆ "ไปที่ไหนดี"
“สะพานตากสิน" โฟล์คตอบยิ้มๆ "ใกล้คอนโดกูนิดเดียว กูอาจจะกลับบ้านสักสองสามวันหลังสอบเสร็จ แต่จะกลับมาวันที่สามสิบเอ็ด มากินเหล้ากับไอ้พวกนี้"
“......”
“มาข้ามปีไปพร้อมกับมึงไง"
“เออ...น่า" ผมตอบมันปัดๆ แต่มันยังยื้อมือผมเอาไว้ไม่ปล่อย
“เป็นแฟนกันนะ" มันถาม ทำเอาผมใบ้แดกทำอะไรไม่ถูก ดีว่ามันถามไม่ดังนัก ทำให้ไอที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามและใส่หูฟังไม่เงยหน้าขึ้นมามองความหน้าด้านของไอ้โฟล์ค
“ตอนนี้ก็เป็น" ผมอุบอิบ
“เออกูรู้ กูก็แค่ย้ำ" มันหัวเราะเบาๆ "กูชอบมึงจริงๆนะเว้ย"
“เออ" ผมตอบปัดๆ จริงๆเขินแม่งนั่นแหละ
“ไม่ชอบกูสักนิดเลยเหรอวะ?”
“โฟล์ค มึงหยุด!” ผมปรามมัน ก่อนที่เพื่อนแม่งจะไหวตัวแล้วหันมามองทั้งกลุ่ม
“กูชอบมึงน้ำชา"
“......”
“ชอบ"
“.....”
“ชอบ"
“......”
“ตอนแรกกูก็แค่ถูกใจมึงเลยลากมึงไปด้วย แต่จูบแรกแม่งพลาดสัด จูบแรกกับมึง ทำให้กูชอบมึงชิบหายเลยว่ะ"



“จริงๆนะ"



มันจ้องตาผม สายตามันเต็มไปด้วยความรู้สึกแบบที่มันพูดจริงจริง


ผมเคยแปลกใจ คนเราจะชอบใครสักคนจากการ สบตาครั้งแรก จูบแรก สัมผัสแรก ได้ง่ายดายขนาดไหน และ 'ครั้งแรก' มันเป็นไปได้หรือไม่?


วันนี้ผมคงมีคำตอบง่ายๆให้กับตัวเอง


เป็นไปได้เสมอ



และมันเกิดขึ้นกับผมเอง ในวันนี้ ตอนนี้


แพ้ใจมันเหี้ยๆเลยว่ะ ผมไม่เคยรู้เลยจริงๆว่าทำไมรู้สึกแบบนี้ ครั้งแรกที่มันทำให้เกิดสูญญากาศรอบๆตัวผมที่เรียกว่า 'เรา'
 

บางทีความชอบแม่งไม่มีรูปแบบ ไม่มีตัวตน ไม่มีเพศ ไม่มีสี ไม่มีจุดเริ่มต้น และจุดจบ


เหมือนความสัมพันธ์ของเรา ที่ไม่ได้เริ่มจีบแบบที่ควรจะเป็น ไม่ได้ขอเบอร์ แลกไลน์ กินข้าว ดูหนัง จูงมือกันขึ้นเตียง กลับกัน เราจูบ เราจูงมือขึ้นเตียง เราตื่นมากินข้าวด้วยกัน นอนแผละในห้องด้วยกันทั้งวัน แล้วค่อยๆเรียนรู้กันและกันอย่างบ้าบอ


ความรู้สึกรักมันรู้สึกกันง่ายๆแค่นี้จริงๆ


เรามีพลังของ 'รักแรกพบ' กันทุกคน





“เออ" ผมเบือนหน้าหนี กำชายเสื้อมันแน่น ระหว่างที่เรานั่งขัดสมาธิหันหน้าเข้าหากันบนโซฟาตัวเดียวกัน ตอนบ่ายของวันธรรมดาวันหนึ่ง





“กูก็คง...ชอบมึงเหมือนกันนั่นแหละ"








6วันก่อนตกหลุมรัก (โดยสมบูรณ์แบบ)










tbc.








(ต่อด้านล่าง)











หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 21-04-2014 00:21:24



The Hardcore Side Story I : เรื่องของแม่ง






แม่งหัวเสียฉิบ

ผมดูดบุหรี่เมนทอลรสประจำตัวแล้วพ่นควันบุหรี่ออกจากปอดราวกับจะระบายทุกความอัดอั้นในใจออกให้หมด แม่งเอ๊ย น่ารำคาญฉิบหายเลยกับความรู้สึกเหี้ยๆแบบนี้ ความรู้สึกที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ ความรู้สึกที่แม่งมาพร้อมกับความคาดหวัง มันทำให้รู้สึกโง่ ในขณะเดียวกัน แม่งก็เต็มตื้นอย่างบอกไม่ถูก

ระเบียงกว้างของศูนย์การค้าหน้าร้านกาแฟคือสถานที่ที่ผมตัดสินใจมายืนดูดมะเร็งเข้าปอดอยู่เงียบๆคนเดียว หนังสือก็ยังอ่านไม่จบ เผลอหลับอีกไอ้สัด ที่สำคัญแม่งโคตรเปรตเลยตรงที่เสียงโทรศัพท์ของ 'มัน' ปลุกผมที่กำลังหลับสบายขึ้นมา จะไม่อารมณ์เสียเลยนะถ้าคนที่โทรมาไม่ใช่กิ๊กมัน

เชี่ย แล้วกูจะอารมณ์เสียทำไมวะ

กูไม่ได้กิ๊กกับมันเสียหน่อย



ไอ้เหี้ยภัทร!



จริงๆเราไม่ควรรู้สึกอะไรแบบนี้


เราเป็นเพื่อนกัน และควรเป็นต่อไป


ผมว้าวุ่นใจกับเรื่องของ 'เรา' มาสักพักแล้ว มันเริ่มเกิดขึ้นได้ไม่นานนัก สักเดือน หรือเดือนกว่าๆนี่แหละ เอาเป็นว่านับเป็นสัปดาห์จะง่ายกว่า ช่วงเวลาที่ผมต้องทอดร่างมาช่วยไอ้โฟล์คออกกอง หกสัปดาห์ก่อนคือวันเปิดกองของโฟล์ค เป็นเรื่องปกติที่ผมจะไปนอนค้างบ้านภัทร เพราะบ้านเราอยู่ใกล้กันและผมก็ขี้เกียจกลับบ้านไปฟังน้องกับแม่ทะเลาะกันเรื่องการสอบเข้ามหาวิทยาลัย

คืนนั้นแม่งเมาฉิบหายเลย ไอ้เตผสมเหี้ยห่าอะไรไม่รู้ลงมาในแก้วผม รู้ตัวอีกทีคือตอนที่ภัทรลากไปอาบน้ำล้างคราบอ้วกของตัวเองในห้องน้ำของมัน เราจ้องหน้ากันแล้วมันก็ดุผมเหมือนที่ทำประจำตอนผมเมา ผมรำคาญมันเลยโวยวาย มันขู่ผมว่าถ้าไม่เงียบแล้วยังโวยวายจนคนในบ้านมันตื่นทั้งบ้านมันจะจูบผม และผมก็ดื้อด้านเสียด้วย รู้อีกทีสมองก็ขาวโพลนเมื่อเราจูบกันอยู่อย่างนั้น

เราไม่ได้จบกันบนเตียงอย่างที่พวกคุณคิด ผมตื่นขึ้นมากับอาการแตกซิบๆของริมฝีปาก บ้าฉิบหาย เราไม่ได้ขุดเรื่องนั้นมาพูดกัน แต่ความรู้สึกหวิวๆนั่นก็ยังอยู่ในอกผมแทบจะตลอดเวลา แม่งเหมือนบ้า เราเป็นเพื่อนกันมาสามปี กะอีแค่จูบโง่ๆแม่งจะมาเปลี่ยนชีวิตเหรอ ไม่มีทาง

แต่ผมคงสบประมาทความสัมพันธ์ของเรามากเกินไปหน่อย ไม่งั้นผมคงไม่ต้องมาว้าวุ่นใจอยู่แบบนี้หรอก จริงอยู่ที่จูบทำเอาผมคิดมาก แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ มันมีผู้หญิงของมัน ส่วนผมก็ยังสนุกกับความสัมพันธ์แบบวัน ไนท์ แสตนท์ไปเรื่อย ครับ ผมกับไอ้ภัทร เราต่างชอบผู้หญิง เอาผู้หญิง และโชกโชนกับเรื่องกลางคืนมานับไม่ถ้วน ผมเองก็ไม่ใช่ธรรมดาหรอกนะครับ เอาเป็นว่าแค่ทุกวันนี้ไม่เป็นโรคก็ไม่รู้จะไปกราบขอบคุณพระวัดไหนแล้ว

แต่การเมาคืนที่สองของการเลี้ยงกองมันนำพามาสู่เรื่องยุ่งเหยิง คืนนั้นเราเมาเละที่บ้านไอ้เต ภัทรลากผมขึ้นไปบนห้องพักรับรองแขกที่มันให้แม่บ้านจัดไว้ ใช่ครับ พวกคุณน่าจะรู้ดีว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เราเมา แรงดึงดูดระหว่างบุคคลจะมากขึ้น เราจูบกันอีกครั้ง ภัทรขู่ผมอีกครั้งว่าถ้าผมไม่ปล่อยมันไปอาบน้ำ มันก็จะไม่ปล่อยผมจากเตียงไปตลอดคืนแน่นอน และผมก็ดื้อด้านอีกครั้ง

แม้จะเมา แต่ครั้งแรกแม่งเจ็บจนสร่าง น่าแปลกที่ผมไม่นึกรังเกียจ ผมชอบสัมผัสที่มันจูบปลอบผมทุกครั้งที่มันเสือกกายเข้ามาในร่างกายของผม ครั้งแล้ว ครั้งเล่า จนผมหลับคาอกมันไป

ทุเรศตัวเองฉิบหาย พอตื่นมา ผมพยายามลืม ไม่โกรธมันเลยสักนิดแต่ก็แสร้งโกรธ มันไม่พูดอะไรสักคำแต่จูบผม แล้วผมก็ร้องไห้ออกมา ร้องไห้ทำไม่รู้แต่อ่อนแอชะมัด หลังจากนั้นเรื่องของเราก็เริ่มต้นขึ้นบนโลกบูดเบี้ยวใบนี้ ผมพยายามพิสูจน์ตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันด้วยการไปมีอะไรกับผู้หญิง แต่ไม่สำเร็จ ผมไม่มีอารมณ์แม้แต่จะตั้ง อายก็อาย ได้แต่กลับบ้านมาพร้อมกับพบว่าภัทรรออยู่ในบ้านของผมเรียบร้อยแล้ว และโกรธมากที่ผมไม่รับโทรศัพท์มัน


หลังจากนั้นผมก็มีมันได้แค่คนเดียว ในขณะที่มันก็ยังไม่สามารถตัดขาดกับกิ๊กดีกรีหลีดมหา'ลัยจากคณะแพทยศาสตร์ได้เลยสักนิด



“มวนที่สามแล้ว"




เสียงทุ้มคุ้นหูทำให้ผมต้องปรายตาไปมอง ผมมองมันก่อนเบือนหน้าออกไปยังแม่น้ำเหมือนเดิม ขณะที่มือก็ดีดก้นกรองลงไปด้วย


“เสือก"
“กูดูอยู่" ภัทรว่านิ่งๆ เอื้อมมือมาดึงบุหรี่ไปจากมือผม แต่ผมกลับยกมือ
“อย่ายุ่ง"
“นิน!” มันทำเสียงดุ ผมได้แต่มองหน้ามันแล้วเม้มปากแน่น "อย่าทำแบบนี้"
“แล้วทีมึงทำแบบนี้กับกู มึงคิดว่ากูต้องรับได้ทุกเรื่องเลยใช่ไหมไอ้สัด!” ผมกระชากเสียงก่อนปาบุหรี่ลงน้ำแล้วเดินกระแทกส้นออกไป แม่ง ไอ้เหี้ยเอ๊ย


“นิน!”


มันเดินตามผมมา ผมก้าวฉับๆแต่รองเท้าบู้ทที่สวมใส่อยู่มันกัดตรงส้นเสียจนเจ็บเวลาพยายามก้าวเดินไวๆ


“นิน อย่าเดินหนี"


มันคว้าแขนผมไว้แต่ผมสะบัดออก แล้วมองหน้ามัน ผมก้าวเดินอีกครั้ง แต่มันไม่ละความพยายาม


“นิน กูขอโทษ" ในที่สุดมันก็รั้งตัวผมเอาไว้ได้สำเร็จ มันรัดผมเอาไว้ ให้ผมชะลอความเร็วของการก้าวเดิน
“ปล่อยไอ้สัด!”
“นิน กูขอร้อง" มันว่าด้วยน้ำเสียงอ่อน ผมมองมันอย่างตัดพ้อ แต่ก็ยอมหยุดให้มันกอดนิ่งๆ "กูขอโทษ"
“มึงอย่ามาพูด ถ้ายังจัดการไม่ได้มึงก็หุบปาก"
“......”
“กูไม่ใ่ช่คนใจเย็นมึงก็รู้ กูเกลียดความไม่ชัดเจน ถ้ามึงคิดว่าไม่มีอะไร ไม่รู้สึกอะไร เราก็กลับมาเป็นเพื่อน โอเคไหม? กูทำให้มึงได้ เหมือนเดิม เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม" ผมว่า พลางสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ ผมอ้อมค้อมกับเรื่องนี้มานานจนรำคาญตัวเองแล้ว ผมเม้มปากแน่น ในขณะที่มันก็เลื่อนมือลงมากุมมือผมเบาๆ

ข้อมือขาวสะอาดของมัน กับท่อนแขนที่เต็มไปด้วยรอยสักของผม...


“ไปนั่งเรือเล่นกัน"



มันว่าอย่างนั้น ก่อนจูงมือผมเลาะคนไปยังท่าเรือข้ามฟากที่อยู่ถัดออกไปห้าสิบเมตร มันส่งเงินไปเจ็ดบาท ก่อนพาผมไปยืนรอบนโป๊ะที่โยกไปมา ใกล้จะเลิกงาน คนไม่มากนัก แต่พระอาทิตย์ก็เคลื่อนต่ำลงเรื่อยๆ หน้าหนาวทำให้อากาศเย็นและมืดไว ผมห่อตัวเองเข้าหากัน ไม่ยอมจ้องหน้าภัทรมันง่ายๆ


“จะไม่มองหน้ากันหน่อยเลยเหรอ" ในสถานการณ์ที่มันจับมือผมไว้ข้างหนึ่ง ส่วนผมก็ใช้อีกข้างดึงบุหรี่ขึ้นจะจุดสูบ โง่เง่าชะมัด มันดึงบุหรี่โยนทิ้งลงน้ำก่อนเอ่ยเสียงดุ
“เลิกดูดได้แล้ว"
“มึงไม่ดูดเลยนะไอ้สัด" ผมตอกมันกลับ มันส่ายหัว
“กูไม่ได้ดูดเสียสติแบบมึง นี่มันจะซองที่สองแล้วนะนิน"
“ปอดกู"
“นิน อย่างอแง"
“กูไม่ได้งอแงภัทร" ผมขึ้น พยายามจะสะบัดข้อมือแต่ภัทรก็กำไว้แน่น "แต่กูคิดว่ากูทนกับเรื่องที่ไม่แน่นอนมานานแล้ว กูเบื่อ"
“มึงเหมือนหลานกูที่ถูกปลุกให้ตื่นแล้วงอแงเพราะหิวข้าวเลย"
“ไอ้- ไอ้เหี้ย!” ผมสบถลั่น แม่งเอาสมองส่วนไหนคิดว่าถึงคิดเหี้ยๆอะไรแบบนี้ออกมาได้ "กูจะไม่อารมณ์เสียเลยถ้าคนที่ปลุกกูคือเมียมึง ในขณะที่เมื่อคืนมึงเอากูจนกูไม่ได้หลับไม่ได้นอนเนี่ยนะ!” ผมตะโกนจนคนแทบทั้งหมดหันมามอง ภัทรมันไม่ได้สะทกสะท้านกับมารยาททรามของผม แต่กลับส่ายหน้าระอา
“กูจะจัดการไง"
“หึ จัดการ" ผมเหยียดปากขณะที่เรือเข้าเทียบฟาก ภัทรก้าวขาเข้าไปในเรือก่อน แล้วค่อยดึงผมตามเข้าไป มันลากผมไปนั่งที่ริมขอบเรืออีกฝั่ง ก่อนโอบไหล่ผมเอาไว้หลวมๆ


“น้องเขาไม่ใช่เมียกูหรอกนะ" มันบอกนิ่งๆ
“เอากันจนพรุนแล้วเนี่ยนะ"
“เอากันแบบไม่ได้รู้สึกอะไรกูไม่เรียกว่าเมียหรอก" มันว่านิ่งๆ เหี้ยสัด "แต่มึงอ่ะเมียกู"


ผมนั่งนิ่ง จะอ้าปากก็ไม่กล้า จะด่าก็ไม่รู้จะสรรหาอะไรมาด่า มันจ้องตาผมนิ่ง ก่อนยื่นหน้าเข้ามาจูบผม แสงแดดแยงตาจนภาพตรงหน้าแม่งพร่ามัว เหมือนคืนนั้น...จูบแรกของเรา ผมได้กลิ่นโคโลญจน์มันแตะจมูก เป็นสิ่งเดียวในทุกประสาทสัมผัสของผมที่ผมรู้สึกได้


“กูเลือกมึง"



มันว่า กระซิบติดริมฝีปาก แล้วปล่อยผมให้เป็นอิสระ รู้ตัวอีกทีคือเราอยู่กลางแม่น้ำ และผมที่ปกติคิดว่าตัวเองหน้าด้านแล้ว กลับหน้าบางลงถนัดตาและแทบอยากปลอมตัวเป็นนักท่องเที่ยวชาวจีนเลย เช้ดแม่


แสงแดดอาบไล้ใบหน้ามันจนผมแทบมองหน้ามันไม่เห็น แต่มือทั้งสองของมันที่ประคองมือผมเอาไว้นั้น ผมรู้สึก





“ภัทร! มึงกัดปากกูอีกแล้วนะ ไอ้เหี้ย!”




มันยิ้มกวนตีน ไม่พูดอะไรกลับ...






ผมเองก็หมดคำพูดเหมือนกัน...




ผม...ผู้ชายอารมณ์ร้อน บ้าคลั่ง เสียสติ ขี้เหวี่ยง ขี้หงุดหงิด และหยิ่งสัดๆ กลับต้องมานั่งน้อยใจมัน และ 'ยอม' มัน อยู่แบบนี้



เรื่องของแม่งแล้วเว้ย ไอ้เหี้ย








fin.



หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 21-04-2014 00:22:27
ในที่สุดการรอคอยก็สำเร็จ  :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 21-04-2014 00:28:11
เข้ามายกมือฟินก่อนนอน อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆ :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 21-04-2014 00:33:13
เย้ มาแล้วววววว :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 21-04-2014 00:37:23
ในที่สุดโฟล์คกับน้ำชาก็มา
ฮือออ เค้าบอกรักกันแล้ว (แค่คำว่าชอบก็จะโมเมเองว่านั่นคือรัก)
แอบคิดว่า่าจะมีมาม่าเรื่องกฤษอีกนิด แต่ช่างมัน ขอแค่สุดท้ายน้ำชารู้ใจตัวเองก็พอ *โฟล์คชาเอฟซี โบกป้ายไฟ*
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงภูเขา ที่ 21-04-2014 00:37:33
ถึงต้องอดหลับอดนอนก็รอ ..  :hao7:

โฟล์คอ่าาาาาาาาาาาา .. ชายในฝัน  :laugh:

รักกันๆ   :heaven


...

นินกับภัทรก็โอเคนะ .. น่ารักจริงๆ  :-[

...

รอๆ ตอนต่อไปจ้า  :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 21-04-2014 00:43:50
รักแรกพบมันเป็นแบบนี้  :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 21-04-2014 00:48:15
อรั้ยยยยยยยยยยย มาแล้วๆๆๆๆ รักแรกพบ :z2: :z2:
สมแล้วกับที่รอคอยย คือตอนนี้โฟล์คกับน้ำชาคือน่ารักมากมาย  :hao7:
อ่านแล้วอยากจะหมอนเบาๆค่ะ ฮาๆๆๆ ละมุนตุ้นเว่อรๆ์เลย

ภัทรกับนินก็ไม่น้อยกว่าไปกว่ากันเลยยยยยยยยยย  :impress2:
ชอบตรงที่ กูเลือกมึง นี่แหละค่ะ แบบว่านินชนะมาก ฮาๆๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปน้าาาาาา  :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 21-04-2014 00:50:04
โฟล์คกะชา หวาน เขิลสุดๆ แล้ว


แต่...


เจอภัทรกับนินเข้าไป

จอดสนิท! โฟล์คกะชาพ่ายไปเลย

โอย...หวานมากกกกกกกกกกก

เขิลมากกกกกกกกกกกก


แทนที่นินจะรุก แต่ภัทรรุกซะงั้น
แถมมีงอแงอีกต่างหาก

ลายสักไม่ช่วยอะไร! 5555555555
นินน่ารักวะเฮ้ย!

ขอ side story คู่นี้เยอะๆ นะครับ ชอบอะ! 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 21-04-2014 00:52:42
โอยยย โฟล์คน่ารักมากๆๆๆ โคตรน่ารักเลย ฟัดๆๆๆ   :man1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 21-04-2014 00:58:43
ได้แต่หวังว่าอาจารย์กฤษณ์คงไม่มาทำลายบรรยากาศดี ๆ ของน้ำชาหรอกนะ
เขาจะได้เป็นแฟนกันแล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-04-2014 01:13:30
ในที่สุดการรอคอยก็สำเร็จ  :heaven

 :heaven  ด้วย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 21-04-2014 01:14:14
แอบเอียงไปฟินคู่นิน><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 21-04-2014 01:20:37
รอวันที่31...... :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: junjou ที่ 21-04-2014 01:33:48
ตายค่ะตาย ตายสนิทเลยยย
ช็อตหัวน้ำพุนี่แอทแทครุนแรงมากกกกกกกกกก
ภัทรนินก็แอทแทครุนแรงมากเช่นกันค่ะ
ฟินก่อนนอน -..-
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: nnA ที่ 21-04-2014 01:41:30
 :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 21-04-2014 02:02:13
เย้มาแล้ว  ได้อ่านตั้งสองคู่  วาาแต่ใครพรากตัวลูกสาวของโฟล์คไปนะ  แล้วเตนี่คู่กับแยมรึป่าว  โดยส่วนตัวเรายังไม่รู้เลยวาานินเป็นคนนิสัยยังไง  พออ่านตอนนี้เลยงงนิดหน่อย  ถึงแม่้ว่าตอนอื่นนินจะโผล่มา  แต่ไม่คิดว่าจะดื้อขนาดเน้ :katai2-1:

ไปเจอในเฟสมา  คุณไคลี่มาต่อตามสัญญาจริงๆด้วย  ว่าแต่ยังไม่...ใช่ไหมค่ะ  ได้ข่าวว่าพิมพ์ไปจิบไป :katai5: :katai5:  (เซ็นเซอร์คำเพื่อ??? : คนเเต่ง) 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 21-04-2014 02:15:06
โฟล์คน่ารักอ่ะ  :กอด1:

 :jul1: ว๊ายยยยยย คู่ภัทรนิน นำไปไกลแล้วนะ มาเร็วเคลมเร็ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 21-04-2014 02:27:19
คือออ แอบเปนกังวล ว่าวันที่31อีนังกฤษ จะมาลากน้ำชาไป
แอบกรีสคุ่นินกะภัทรอะ อยากอ่านฉบับเตมมม คริคริ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 21-04-2014 02:34:51
อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผู้ชายอย่างโฟ์ค แบว่า
คือดีอ่ะ  น้ำชาเอ้ย วันที่31
หวังว่าตะเคลียร์ตัวเองให้ได้นะ

รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 21-04-2014 03:15:56
5 วันก่อนตกหลุมรัก.

เปล่าเลย แค่จะบอกว่ารอ............  :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: piing fuen ที่ 21-04-2014 03:30:40
ไม่ชอบนิสัยแบบภัทรเลย มีนินแล้วยังเอากะคนอื่นได้ เกลียดที่สุดแล้วมาอ้างว่าไม่ได้รู้สึกอะไร เหอะ!!ข้ออ้าง เห็นแก่ตัว
ส่วนคู่เอก ฟินมากเลยค่าาา น้ำชาบอกชอบโฟล์คแล้วว เขินนน  ไม่เอาภัทรคู่นิน ไม่ชอบอะ คนที่ยังเอาไปทั่ว มั่วไปเรื่อยแล้วอ้างแบบนี้ หึ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 21-04-2014 05:44:56
มาม่ากำลังจะมา  o22 ในเมื่อน้ำชา ยังตัดบัวเหลือใยไว้


ส่วนอีกคู่ ภัทรนิน ฟินเว่อรร์ ชอบนะแต่ดูก่อนว่าภัทรยังไง จะทำให้นินเสียใจรึเปล่า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 21-04-2014 06:28:26
ใยบางๆ ยังเหลือไว้ทำไมน้องน้ำชา  :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 21-04-2014 06:33:11
ชอบภัทรนินอ่ะ คู่นี้ชัดเจนดี  o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 21-04-2014 06:44:40
ฟินกับรักแรกพบ  :-[

ส่วนนินกับภัทรก็นะ ภัทรรีบเคลียร์ด่วน

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 21-04-2014 07:03:42
กรี๊ดดดด ภัทรนิน มาแรงแซงโค้งเลยค่ะ ชอบคู่นี้ เอามาลงให้อ่านอีกนะคะ
 :z1:

ปล. กลัวโฟล์คเสียใจจัง เพราะน้ำชายังไม่ลืมรักเก่าเลยอ่ะ ฮือๆ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-04-2014 07:04:08
อีก 6 วันของน้ำชา แต่อีก 6 อาทิตย์ของคนอ่าน ใจจะขาด  :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 21-04-2014 07:26:24
ตอนนี้ยังลืมไม่ได้ แต่ความชอบกฤษของชามันน่าจะน้อยลงแล้วแหละ
ก็โฟล์คน่ารักขนาดนี้ แอร๊ยย รักกันเยอะๆนะ :o8:
ภัทรนิน เหนือความคาดหมายมาก สมกับที่ฮาร์ดคอร์ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 21-04-2014 07:32:18
ได้เวลาเคลียร์ตัวเองแล้วนะน้ำชาาา
คู่ภัทรนินนี่ก็ได้ใจเลอออิอิ o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-04-2014 07:42:34
ชาน่ารักที่สุด คู่รองนี่อึมครึมหน่อยแหะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 21-04-2014 08:05:07
 :mew1: น้ำชาาาา น่ารักจัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 21-04-2014 08:21:58
รู้สึกว่าคู่โฟล์คน้ำชากำลังจะมีมาม่าในอีกไม่ช้า โฮรรรรร
คู่ภัทรนินน่ารักดีเหมือนกันแฮะ ตอนแรกคิดว่าจะนินไอซะอีก เห็นหยอกกันบ่อยๆ 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 21-04-2014 08:36:26
หวานๆๆๆ อิจฉาที่สู้ดๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-04-2014 08:48:57
น่ารักมุ้งมิ้งอีกคู่ก็ hardcoreซะ ชอบๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 21-04-2014 09:20:17
มาแล้วววว....มาทั้งสองคู่เลยด้วยยยย
อัยยะ!!!!!  เขิลที่สุดเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GnA ที่ 21-04-2014 09:22:48
น่ารักนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-04-2014 10:09:02
ภัทร นิน ฮาร์ดคอดีนะ 555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 21-04-2014 10:14:58
เหลืออีกหกวันแล้วนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 21-04-2014 10:42:57
เป็นการรอคอยที่คุ้มค่ามากกกกกกกก  :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 21-04-2014 11:08:56
น้ำชาเรายืมโฟล์คไปทำโคลนนิ่งหน่อยยยยนนน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 21-04-2014 11:23:13
ภัทรกับนินแซบเบียดคู่หลักเลย กิ๊ซซซซซ :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 21-04-2014 11:33:10
อิจฉาน้ำชาเจอผู้ชายดีๆแบบโฟล์ค
ภัทรนินคือฮาร์ดคอร์มาก แย่งซีนสุดๆ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 21-04-2014 11:50:36
ขอบคุณค่ะ

ชอบมากก บอกเลยยย


ไม่เคยเชื่อเหมือนกันคะ เรื่องรักแรกพบ คนเราจะรักกันได้ ก็ต้องศึกษากันก่อนหรือเปล่าา


แต่สำหรับคนบางคนนะ ไม่รู้สิ แค่ได้เห็น ได้มอง ได้คุย แค่ครั้งเดียว มันจำไม่ลิมเลยย

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 21-04-2014 11:53:54
รักแรกจูบ

แต่นินกับภัทรนี่ก็น่าสนใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 21-04-2014 12:08:24
ปลื้มปริ่มมาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: hanahana ที่ 21-04-2014 12:39:09
คู่แรกที่เล่นเอาม้วนไปสามตลบ โว๊ น่ารักอ่ะ อีกหกวันเท่านั้น  :-[ :-[ :-[
นินกับภัทรนี่รักแบบฮาร์ดคอร์เบาๆ555555 ชอบบุคลิคแบบนินอ่ะ
ตอนแรกก็ว่าหวิดจะเลิกกันมั๊ยน่ะ กลัวมาม่า :hao5:
แต่ภัทรมาวินค่าาา คำเดียว นินจอดสนิท555555 ชอบบบบ o13
 รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ployyuki ที่ 21-04-2014 13:28:44
ฟินนนนนน  o18
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 21-04-2014 14:33:43
ต่างคนต่างชอบกันแล้วอ้ะ
โอ้ยยยยย น่ารักอบอุ่นมากคู่นี้
ช่างแตกต่างกะภัทรนินมาก 55555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: superr ที่ 21-04-2014 18:23:36
ภัทรนินนี่มาเร็วเคลมเร็วมาก บราโว่
เสียดาย ตอนแรกอุตส่าห์จิ้นเตไอ  :katai1:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-04-2014 19:22:13
เป็นปลื้ม :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 21-04-2014 21:43:44
อ่า...มี2คู่แล้ว

คู่หลักน่ารักมากๆ

อยา่กให้ชา สบัดบ็อบใส่อาจารย์

ให้สะใจไปเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 21-04-2014 22:06:25
 :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: nevergoodbye ที่ 21-04-2014 23:01:40
พึ่งอ่าน
สนุก
เข้าใจน้ำชามากๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 22-04-2014 00:21:13
เค้าทำไรให้ก็ทั้งเขินทั้งปลื้มปริ่มขนาดนี้ยังไม่มั่นใจอีกหรอครัช แหม่

555 ขอแซวนิดเห้อออ เทซะหมดใจขนาดนี้อัลไลคือไม่ชัวร์ อัลไลคือแค่ชอบเร้อออ

ส่วนคู่หลังนี่ ถ้าแค่กิ๊กไมต้องเคลียร์อะไรมากมายง่ะ ยกหูโทรหนึ่งครั้งถ้วนเป็นอันครบจบกระบวนความ ไม่ใช่?? แล้วแปลว่าฟีเจอริ่งกันแล้วแบบฟีแล้วฟีอีก ภัทรก็ยังไม่เลิกกะกิ๊ก รึ ยื้อเยื้อเยิ่นเย้อถามหามาม่าอ๋อออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 23-04-2014 15:00:55
มาต่อแล้ววว   :heaven
อ่านไปเขินไปกับความหวานของโฟล์ค   :m3:
รอนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-04-2014 15:13:23
กับกฤษฎ์ถึงจะยังรักแต่มันผ่านไปแล้ว ก็ให้มันผ่านเลยไป ตั้งต้นใหม่กับโฟล์คดีกว่า

ว่าแต่ไอไปเดทกับใครนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 23-04-2014 15:38:44
กลัวอาจารย์กฤษฎ์จริงๆ นะคะ ณ จุดนี้ โฮกกกกกกกกกก  :hao5:

โฟล์คน้ำชายังน่ารักเหมือนเดิม แอบโล่งที่ไม่มีดราม่า ฮืออออ
เราชอบแก๊งค์เพื่อนโฟล์คทุกคนเลย ทุกคนมีคาแรคเตอร์ของตัวเองแล้วก็น่าสนใจมากเลยค่ะ
เราชอบแยมที่สุดในก๊วนนี้ ดูเป็นผู้ชายมึนๆ อึนๆ เท่ๆ ดี 555555555555
ว่าแต่ลูกสาวพี่โฟล์คไปเดทกับใครน้าาาา??

ฮรี่  :hao7:
แต่ตอนนี้คู่ภัทรนินแย่งซีนคู่หลังไปหมดเลยค่ะ โอ้ยยย ชอบมากกกกกกกก
นินขี้เหวี่ยงขี้วีนดีจัง เราว่าบุคลิคดูเหมาะกับรอยสักมากเลย ภัทรเอานินอยู่อ่ะ กราบสามครั้งปฏิบัติ 5555 ชอบมาก

อีกคนที่ชอบก็เป๊กเพื่อนน้ำชาอ่ะคะ 55555555
เชียร์คนนี้สุดใจเลย ชอบตอนที่เป๊กห่วงน้ำชายังไงก็ไม่รู้ กร้ากกกกกกก
ผู้ชายคนนี้จะมีคู่กับเค้ามั้ยค้า? จะบอกว่าเรารออยู่นะ อิอิ >_<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 23-04-2014 16:03:08
รักโฟล์คมากขึ้นทุกที ๆ ฮรื่อออวววว~

คู่ภัทรนินก็น่าสนใจ ภัทรตามเคลียร์กิ๊กเก่าให้หมดนะ
เดี๋ยวนินจะไม่สบายใจ >.<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 23-04-2014 23:27:14
 :o8: :o8: :o8: :o8:

น่ารักทั้งคู่เลย   หวานนน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 24-04-2014 00:27:26
คือ พึ่งได้เข้ามาอ่าน... สนุกจนฉุดไม่อยู่จริงๆ

ชอบโฟล์ค ชอบชา ชอบตัวละครทุกตัวเลย

และรู้สึกฟินกับตอนจบของแต่ละตอนที่ นับถอยหลังก่อนจะตกหลุมรัก....ไม่รุ้สิ มันฟินอย่างบอกไม่ถูก 555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mox2224 ที่ 24-04-2014 02:53:52
รอเรื่องนี้มาตลอด ดีใจ
ภัทรนินน่ารักมากกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 24-04-2014 02:57:31
อร๊าย เราก็ชอบโฟล์คคือกัน

ชอบ

ชอบ

ชอบ

#เป็นชะนีที่แอบหวังว่าโฟล์คจะมาสนใจ

นินเราเป็นเอฟซีนายนะ

ฮาร์ดคอร์ดี

 :a6: :a6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 26-04-2014 22:27:58
สนุกมากเลยอะ อยากได้ ผู้ชายแบบโฟร์คจริงๆ
น้ำชาสู้ๆนะลูก ค่อยๆคิด (แต่อย่านาน) และจงเลือกโพร์คซะ 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 27-04-2014 21:44:54
ยังยืนยันคำเดิม ชอบผู้ชายแบบโฟล์คจริงๆ อยากได้มาทำพันธุ์ 5555555 #โดนน้ำชากระชวกไส้

แหมๆๆ คู่ภัทรนิน  นี่อะไรค๊าาา คิดจะมาแย่งซีนคู่หลักเหรอเนี่ย 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: FahFon ที่ 29-04-2014 14:52:56
เพิ่งเข้ามาอ่าน รวดเดียว 9 ตอนเลย ติดดดดดดดดด >//////< ชอบค่ะ ชอบบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่9 - รักแรกพบ : หน้า20 : 21042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 30-04-2014 00:25:56
เพิ่งเข้ามาอ่านหลังจากไม่ได้เข้าเล้ามา 3 เดือน
อยากบอกว่าหลงรักโฟร์คและน้ำชา
และหลงรักเรื่องนี้เข้าแล้วคร้าบบบบบ :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 30-04-2014 20:54:23





ตอนที่ 10 : คนที่แสนดี










รถสปอร์ตคันมันปลาบจอดอยู่ตรงหน้าคณะ ไม่น่าจะเป็นที่คุ้นสายตาของใครในคณะผมเท่าไหร่นัก คณะสถาปัตย์มีประชากรไม่มากนัก ดังนั้นการทำอะไรกระโตกกระตากเพียงเล็กน้อยก็ผิดสังเกตได้อย่างชัดเจน เช่นเดียวกับวันนี้แหละครับ

โฟล์คจอดรถไว้หน้าอาคารเรียนของผม ส่วนตัวมันนั่งคุยเล่นกับไอ้กายและไอ้ปอม ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่มันก็รอนานจนผมลงมาจากห้องสอบนั่นแหละ ผมยังมึนๆอยู่เลยกับการโต้รุ่งของเมื่อคืน วันนี้วันพฤหัส แต่ผมสอบหมดเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีที่จะได้นอนหลับยาวแบบไร้อะไรกวนใจ

โฟล์คเป็นที่จ้องมองของคนทั้งหลายในคณะ ไม่แค่สาวๆหรือน้องเฟรชชี่ที่คลั่งไคล้มันเท่านั้น ขนาดพวกผู้ชายยังต้องเหลือบตามองเลยเพราะการที่คนหล่ออย่างมันมาเยือนนั้นไม่ธรรมดาเท่าไหร่ แถมคนส่วนใหญ่ก็เริ่มรู้แล้วด้วยว่าผมคบกับมัน

ผมพยายามเก๊กหน้านิ่งๆไม่ให้มันรู้ว่าดีใจ แต่มันก็ยังยิ้มเผล่ จิ้มลูกชิ้นเข้าปาก ตบที่ข้างตัวปุๆ ไอ้เป๊กเดินมึนๆเข้าไปนั่งฝั่งตรงข้าม


“หิวป่ะ" มันเลื่อนจานข้าวผัดที่เหลือเกือบครึ่งมาให้ "แบ่งกัน"
“ไม่หิวอ่ะ" กูเขินมากกว่า
“สวีทกันจังนะมึง" ไอ้กายยิ้มกรุ้มกริ่ม แล้วดึงข้าวผัดไปกินเอง ไอ้เปรต ไอ้นรก
“สัด" ผมขมุบขมิบปากด่า แต่ไอ้โฟล์คไม่สะทกสะท้านอะไร บอกตรงๆอยู่กับมันผมหน้าบางขึ้นไม่รู้จะบางยังไงแล้ว ส่วนไอ้โฟล์คก็หน้าด้านขึ้นเรื่อยๆ
“ไปกินไรดีเย็นนี้" มันหันมาถามผม เอาไหล่เบียดเบาๆ ผมหาววอด
“ไรก็ได้อ่ะ กูง่วง รีบแดกรีบกลับบ้านนอน" ผมตอบปัดๆ พลางปัดมือที่มันยื่นเข้ามาดึงแก้ม "สัด กูเจ็บโว้ยโฟล์ค"
“แหม พ่อแง่แม่งอน"
“ถ้ามึงยังไม่หุบปากนะกาย กูจะเอามึงมาผัดแทนข้าว แดกไปเงียบๆ!” ผมขึงตาใส่มัน แต่มันกลับลอยหน้าลอยตาไปอ้อนไอ้เป๊กเฉย
“แดกบาบีก้อนไหมมึง ห้างใกล้ๆนี่แหละ" ปอมเสนอ "รีบกลับไปนอน พรุ่งนี้ไอ้ถั่วแม่งนัดกินเหล้าอีก"
“ไหนว่าคืนวันที่31ไง" เป๊กเลิกคิ้ว
“พรุ่งนี้ด้วย มันเพิ่มวันมาเอง ไปแดกที่ดาดฟ้าบ้านไอ้ถั่ว" ปอมบอก ผมถอนหายใจ พยักหน้ารับเบาๆ
"เออๆ กูไม่เบี้ยวหรอก เดี๋ยวแม่ง งอแงใส่กูอีก" ผมว่า โฟล์คมองหน้าผมนิดหน่อย ผมเลยแยกเขี้ยวใส่มัน
“ถั่วคือเพื่อนประสาทแดกของกูเอง มึงไม่ต้องมาจ้องเลย" ผมว่า ไอ้พวกเพื่อนๆมองหน้าผมกับโฟล์ค ขณะคนโดนดุอมยิ้มแก้มตุ่ย "จริงๆกูก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับมันหรอกนะ โอ้ย ไอ้เหี้ย ตายยากสัด" ขณะที่บ่นหงุบหงิบ ไอ้ถั่วก็กระโดดสคิปขาเริงร่าลงมาจากบันไดด้วยใบหน้าระรื่น หัวฟูทรงที่มันมั่นใจหนักหนาว่าเซอร์เท่สุดๆกระพือตามแรงลมราวกับมีออร่าสีทองแผ่กระจายออกมากับความดีใจที่ปิดไม่มิดของมันด้วย

“สอบเสร็จแล้วโว้ยยยย" มันกอดคอลงมากับไอ้อั้มซี้มัน มีคนอื่นๆเดินหน้าตางัวเงียตามกันลงมาด้วย ทุกคนเป็นเด็กภาคสถาปัตย์ บางคนมีอีกตัวย่อยๆสอบพรุ่งนี้ จากนั้นก็คงไปปาร์ตี้บ้านไอ้ถั่วตอนเย็น
“น้ามมมมมชาาาา" จากนั้นมันก็กรีดร้องให้ผมต้องเบือนหน้าหนี กูแทบอยากจะมุดหน้าลงไปซ่อนใต้โต๊ะ อย่าเรียกชื่อกู! ผมถอนหายใจหนักๆก่อนด่ามัน
“ไอ้ห่า ดีใจอย่างกะเรียนจบ มึงเว่อร์ไปมะ แค่มิดเทอม"
“อู้ยยย น้องชาจ๋า ให้พี่ดีใจหน่อยสิจ๊ะ พี่น่ะ เมื่อคืนก็ไม่ได้นอน อ่านจนโต้รุ่ง" ไอ้เป๊กส่ายหัวเอือมระอา
“กูบอกแล้วนะไอ้สัดว่าให้มึงเลิกล่ามอนสเตอร์แล้วอ่านหนังสือตั้งแต่บ่าย กว่ามึงจะเริ่มอ่านก็สี่ทุ่ม" เป๊กว่า แต่ดูท่าไอ้ถั่วจะมีความสุขมากจนไม่ฟังอะไร
“เอาน่า ก็สอบเสร็จแล้ว"
“แล้วทำได้ไหมมึง" ผมถาม ไอ้ถั่วหุบยิ้มฉับพลัน เกาหัวแกรก มันนิ่งคิดๆ ก่อนยิ้มร่าอีกที
“เอาจริงๆกูก็แอบลอกไอ้เป๊กมาได้นิดๆหน่อยๆอะนะ ตะกี้กูลองคำนวณคะแนนแล้วยังไงกูก็ไม่ติดเอฟ กูพอใจแล้วมึง ทำได้ไม่ได้ช่างแม่งเหอะ" ไอ้เป๊กทำหน้าเอือมสุดขีด ผมเคยบอกไปยังครับว่าไอ้ถั่วมันเป็นเด็กโอลิมปิกคอมพิวเตอร์ระดับนานาชาติมาก่อน ความจีเนียสของมันมีพอๆกับความงี่เง่าและความบ้าบอคอแตก แต่ก่อนมันติดเกมส์เดอะซิมส์มาก นั่นคือแรงบันดาลใจให้มันอยากเข้าเรียนสถาปัตย์ ไร้สาระใช่ไหมครับมันเนี่ย จริงๆคะแนนมันยื่นวิศวะ ยื่นหมอ ยังไงก็ติด

ซึ่งพวกผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมันเข้าคณะมาแล้วมันถึงได้กลายเป็นอะไรแบบนี้

“น้ำชา มึงรู้ยังพรุ่งนี้ปาร์ตี้หมู'ทะบ้านกู"
“เออกูรู้ มึงเรียกหมูกะทะเต็มๆก็ไม่เปลืองพลังงานไปมากกว่าเดิมหรอกมั้ง" ตอนนี้มันมานั่งฝั่งตรงข้ามผมแล้ว หลังจากไอ้อั้ม สหายลูกกรอกของมันบอกมันว่าจะไปหาไรกิน
“เอาน่าๆ ไปนะมึง เดี๋ยวกูเตรียมเนื้อเด็ดไว้ให้" ผมเหลือบตามองมันก่อนเบ้ปาก เนื้อของมันนี่ก็กัญชาดีๆนี่เอง เข็ดแล้วครับ คราวก่อนเมาจนหลอน อ้วกเหมือนหมา แทบคลานกลับคอนโดเป๊ก
“ไม่เอาแล้ว มึงเล่นเองไปไอ้สัด"
“โด่ว ไม่ใจเลย"
“ไม่ต้องผสมลงเนื้อหมูด้วยนะมึง"
“อะไรว้า" มันบ่นงอแง ผมท้าวคางมองหน้ามันอย่างหน่ายใจ ขณะที่โฟล์คทอดแขนข้างนึงบนพนักเก้าอี้ ฟังไอ้ถั่วยิ้มๆ ดูแล้วเหมือนโอบไหล่ผมจนผมเริ่มเขิน “เออๆ กูยอมก็ด้ะ พรุ่งนี้เจอกันทุ่มครึ่ง บ้านพี่ถั่วนะจ๊ะ พี่จะรอน้องน้ำชาสุดสวาทขาดใจ แค่น้องมีน้ำใจมาพี่ถั่วก็เมาน้ำชาแทนเมากัญชาแล้วล่ะ อย่าลืมนะจ๊-”
“ไปด้วยได้ไหม?” หลังจากฟังไอ้ถั่วพล่ามมานานไอ้โฟล์คก็พูดขึ้นมาอย่างขันๆ ไอ้ถั่วไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอกครับ จีบผมแบบนี้มาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว ป่านนี้ก็ยังไม่ได้สักที ฮ่าๆ ล้อเล่นครับ เพื่อนกัน มันก็แซวกันแบบนี้แหละ

ไอ้ถั่วชะงัก หุบปากฉับ เบิกตากว้างก่อนยิ้มแหย

“ชะอุ้ย อ้าว นี่แฟนมึงนี่ ทำไมกูไม่เห็น" มันพูดเสียงอ่อยๆ ผมแสยะยิ้ม ก็มึงเล่นพูดอยู่คนเดียวไม่สนใจใครเลยนี่หว่า
“ก็มึงมันบ้าไง" ผมด่ามัน ไอ้โฟล์คหัวเราะ "โฟล์ค นี่ถั่ว จริงๆถั่วชื่อพ่อมัน ชื่อเล่นจริงๆมันชื่ออะไรกูก็จำไม่ได้"
“ใจร้ายสัด" ไอ้ถั่วบ่นอุบ
“นี่โฟล์ค" ผมมองหน้าโฟล์คนิดๆ "แฟนกู" แม่ง ให้มาแนะนำอะไรแบบนี้กูก็เขินนะเนี่ย
“เอ่อ หวัดดีๆ" ไอ้ถั่วทักทายอย่างประหม่า มึงจะประหม่าส้นตีนไรเนี่ย แซวกูมาสามชาติต่อหน้ามันแล้ว "ถ้าไม่รังเกียจปาร์ตี้ยาจกก็มากับน้ำชานะพรุ่งนี้" มันยิ้มแหะๆ
“ไปสิ" โฟล์ครับคำ ผมขึงตาใส่มันทันที
“กูกลับวันเสาร์ ไม่รู้จะทำไรอยู่ดีพรุ่งนี้ ไปด้วยนะ" มันหันมาขอผม ผมจ้องหน้ามันแล้วก็ต้องเบือนหน้าหนี นัยน์ตามันโคตรซุกซนจนผมจั๊กจี้ในใจ
“เออๆ"
“ไอ้อั้มมาแล้ว เห้ย ไรวะ นี่มึงไปซื้อข้าวตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่ชวนกูอ่ะ!” นั่นโวยวายอีก ไอ้อั้มมองมันอย่างเย็นชาเป็นการตอบกลับ
“กูบอกมึงไปแล้วตอนที่มึงมัวแต่จีบน้ำชาโวยวายเสียงดังต่อหน้าผัวแม่งอ่ะ มึงจะแดกอะไรก็รีบๆไปหาแดกไป กูอยากตีมอนแล้วสัด" ไอ้อั้มดุ ไอ้ถั่วไม่สะทกสะท้าน มันไหวไหล่ก่อนลุกขึ้น
“เออๆ" มันรับคำเพื่อน ก่อนหันมามองหน้าผม ผมมองมันแล้วพยักหน้า ดูว่ามันจะมาไม้ไหนอีก จะมายังไงก็มาๆ กูพร้อมตั้งรับแล้ว "น้ำชาจ๋า พี่ไปหาข้าวกินจะได้มีแรงไปตีมอนเพื่ออนาคตของเรานะจ๊ะ น้องน้ำชาอยากได้อะไรไหม"
“ไม่อ่ะ กูอิ่ม" ผมตอบอย่างเย็นชา
“ก็ได้จ้ะ อั้ม! ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย" แล้วแม่งก็ตะโกนหาคู่หูมันทันที

ประสาทกูจะแดกจริงๆ!











มื้อเย็นเราไปกินที่บาร์บีคิว พลาซ่า ตามคำเรียกร้องของผองเพื่อน ซึ่งสรุปก็ไปกันแค่ห้าคนเองครับ ก็คือพวกผม มีโฟล์คไปด้วยอีกคน พวกมันดูจะชินกับเรื่องของพวกผมกันแล้ว เลยไม่มีใครตะขิดตะขวงใจอะไร แต่จริงๆน่ะ ผมพูดตรงๆนะ ว่าผมก็ยังประหม่า เพราะผมไม่เคยเอาแฟนมาให้เพื่อนรู้จักใกล้ชิดขนาดนี้ ผมรู้ตัวดีว่าผมพังความสัมพันธ์คามือมานับไม่ถ้วน จะดีกว่ามากๆถ้าไม่ต้องให้เพื่อนหรือแฟน (หรือแม้กระทั่งคนที่กิ๊กกัน) มารู้จักกัน เพราะมันจะอึดอัดใจเปล่าๆ ผมคบไม่ยืดหรอกครับ ที่ยืดก็มีแค่กฤษฎ์ แต่ก็เอามารู้จักกัน ไปไหนมาไหนกันไม่ได้ง่ายๆเพราะเขาเป็นอาจารย์

แต่จะว่าไปมันอาจจะไม่แปลกตั้งแต่ต้นแล้วมั้ง เพราะไอ้สามคนนั้นรู้จักโฟล์คก่อนหน้าผมอีก มันก็เป็นเพื่อนแมนๆลุยๆเตะบอลกันมาหลายปีแล้ว มีแต่ผมนี่แหละที่ตกข่าวอยู่คนเดียว ถ้าไม่ได้เจอมันที่ร้านเหล้าวันนั้นคงไม่ได้เจอกันหรอก

พวกมันนั่งคุยเรื่องบอล เรื่องเพื่อน เรื่องแยมบ้างเพราะไอ้กายอยากเจอมาก เรื่องหนังของโฟล์ค เรื่องการเรียน อนาคต และอื่นๆ กายกับโฟล์คดูสนิทกันมาก ไม่แปลกหรอก เพื่อนมัธยมมันก็แบบนี้ทั้งนั้นแหละครับ ผมน่ะสิแปลก เพื่อนมัธยมผมแทบไม่ได้ติดต่อกันเลย พวกมันก็ยังอยู่ที่ออสเตรเลีย ไม่มีโอกาสได้ไปหาเท่าไหร่ ซึ่งจริงๆก็อยากเจอหรอกนะ แต่ชีวิตมัธยมผมก็มีเรื่องราวที่เจ็บปวดบ้าง อย่าไปพูดถึงมันแล้วมองที่ปัจจุบันน่าจะดีกว่า เพราะตอนนี้ผมก็มีเพื่อนที่ดีมากๆอยู่แล้ว

หลังจากซัดไปเต็มคราบแล้วก็หารเงินกันจ่ายเรียบร้อยแล้ว (ซึ่งไอ้โฟล์คก็งัดข้อกับผม ไม่ยอมให้ผมจ่ายส่วนของตัวเองอยู่ดี ผมก็อายที่จะทะเลาะกับมันต่อหน้าเพื่อนเลยยอมๆไป) ต่างคนก็ต่างจะแยกย้าย ไอ้ปอมมีสอบพรุ่งนี้อีกตัว เป๊กมีสอบปรัชญาของอักษรฯ ไอ้กายไม่มีอะไรทำ แต่ทุกคนจะไปคอนโดเป๊กกันหมด โดยปอมจะนอนค้างเพราะขี้เกียจตื่นเช้า ผมกับโฟล์คซึ่งไม่มีสอบแล้วเลยไม่รู้จะทำอะไรดี


“งั้นแยกเลยนะมึง" ปอมว่า ขยี้หัวผมก่อนถอยหนีทันทีเมื่อผมจะเอาเรื่องมัน "กูจะไปอ่านหนังสือแล้ว"
“ไว้ไปเตะบอลกันมึง" กายว่า โฟล์คพยักหน้า
“นัดมาแล้วกันมึงหลังปีใหม่กูก็ปิดกองแล้วล่ะ" โฟล์คตอบด้วยท่าทีสบายๆ
“เดี๋ยวกูเอาไอ้ถั่วไปด้วย" ปอมบอก ผมหลุดหัวเราะทันที
“ทำไม มันเล่นเก่งเหรอ?” โฟล์คถามอย่างสนใจ
“เปล่า" ปอมส่ายหน้า "เอาไปเป็นกองเชียร์ มันเป็นประธานทีมสัน'ถาปัตย์ปีนี้นะรู้ไหม แม่งตลกชิบหาย ไว้กูเอาวิดีโอโชว์ของมันมาให้ดู"
“ฮ่าๆๆๆ" โฟล์คหัวเราะลั่น "เออๆ มาเหอะ มาเยอะๆสนุกดี คราวหน้านัดล้างตานะเว้ย ชนะกูให้ได้ล่ะ" มันท้า แถมยักคิ้วใส่ไอ้ปอมอีก
“เดี๋ยวเจอๆ คราวนี้มึงตะลึงฝีเท้ากูแน่ ซ้อมอย่างดีเว้ย"
“มึงเอาเวลาไหนไปซ้อมวะ" เป๊กถามปอมด้วยสายตาสุดละเหี่ยใจ ผมแทบหลุดขำ
“เรื่องของกู ไปแล้วมึง" มันหันมาลาอีกรอบ เป๊กพยักหน้าให้ผมเบาๆทีหนึ่ง ก่อนบอกกับโฟล์ค
“ฝากดูแลน้ำชาด้วย"
“ได้เลย"



ผมยิ้มบางๆ แม่งกลั้นไม่อยู่จริงๆ เป๊กหัวเราะหึๆก่อนเดินออกไปเอารถพร้อมกับปอมและกาย จึงเหลือผมยืนอยู่กับโฟล์คเพียงแค่สองคน รู้สึกว่ายังไม่สามารถหุบยิ้มได้เลยสักนิด พอหันไปหาโฟล์ค ก็เจอมันจ้องตาผมพอดิบพอดี มันยิ้มจนแก้มบุ๋ม โฟล์คไม่ใช่คนมีลักยิ้มชัดนักหรอกครับ ยกเว้นแต่จะยิ้มมากๆจนมันขึ้นมาชัดแบบนี้


“ยิ้ม...อะไรเล่า" ผมพึมพำ ยกมือต่อยอกมันไปที มันหัวเราะก่อนรับฝ่ามือผมไว้เมื่อมีครั้งที่สองตามมา
“เปล่า" มันว่า ดึงมือผมลงมา "จับมือเดินกัน...แปปนึง" มันทอดเสียงอ้อน ผมชั่งใจก่อนพยักหน้า ไม่ได้อายคนหรือรังเกียจหรอกนะครับ แต่มันเขิน เขินจะตายไปเวลาเดินจับมือกันแบบนี้

เราเดินเข้าออกร้านนี้ไปเรื่อยเปื่อย มันจับมือผมแปปเดียวตามที่บอก พอคนเริ่มเยอะมันก็ยอมปล่อย มันก็ไม่ชอบให้คนซุบซิบเรื่องของเราสองคนเหมือนกันนั่นแหละ เราเดินคู่กัน ก่อนที่ผมจะร้องอยากกินกล้วยปั่น มันเลยแวะซื้อให้ที่ร้านสมูทตี้ร้านดังร้านหนึ่งในห้างนั่นแหละ ผมกับโฟล์คเดินเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมยังไม่ค่อยอยากกลับห้องไปนอนพักผ่อนเท่าไหร่นัก หรือเป็นเพราะว่าเดี๋ยวมันจะต้องกลับบ้านที่ภูเก็ตไปถึงสี่วันสามคืน ทำให้ผมอยากจะอยู่กับมันให้มากๆ ซึ่งผมก็รู้ว่ามันปัญญาอ่อนสิ้นดี มันไม่ได้กลับไปเป็นปีหรือตลอดกาลสักหน่อย

เราเดินเข้ามาถึงโซนขายตุ๊กตา ผมไม่ได้สนใจอะไรแบบนี้มาตั้งแต่เป็นเด็กแล้วครับ ของเล่นก็ไม่ค่อยชอบเล่นเท่าไหร่ ผมชอบอ่านหนังสือมากกว่า หรือไม่ก็ออกไปวิ่งกับจอห์นสมัยอยู่ออสเตรเลีย วัยเด็กของผมต่างกับเด็กคนอื่นอยู่มาก แต่มันก็ดีและผมก็ไม่รู้สึกเสียใจอะไรเท่าไหร่

ผมยืนดูตุ๊กตาเรื่อยเปื่อย ก่อนสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ตะปบลงมาบนหลัง ผมหันขวับไปมองก่อนอ้าปากจะด่าเมื่อโฟล์คหัวเราะลั่น


“เล่นอะไรเนี่ย" ผมบ่นพึมพำ โฟล์คยกตุ๊กตาหมาตัวโตเกือบจะเท่าตัวมันอยู่แล้วขึ้นมากอด "น่ารักไหมมึง"
“เออ ก็...” ผมจ้องหน้าบ้องแบ๊วของมันแล้วพิจารณา จริงๆมันก็...น่ารักนะ แต่ผมว่าการที่โฟล์ตตัวโต อุ้มตุ๊กตาหมายักษ์แบบนี้ น่ารักกว่าเป็นร้อยเท่า แต่ผมจะไม่บอกมันหรอก "ก็น่ารัก หน้ามันโง่ๆดี" ผมว่า
“ฮ่าๆๆๆ" มันหัวเราะ "งั้นเอาตัวนี้นะ" มันว่า ผมเบิกตากว้าง
“เอาไปทำเหี้ยไร โตเป็นควายแล้วสัด"
"ก็เดี๋ยวกูไม่อยู่ตั้งหลายวัน นอนคนเดียวเหงาแย่" มันทำปากยื่นปากยาว หน้าเบ้ น่ารักตายล่ะ
“กูไม่เหงา เดี๋ยวกลับไปนอนบ้าน"
“กลับไปนอนบ้านก็เอาไปด้วย" เผด็จการอีกสัด "มึงจะกล้าทิ้งลูกของเราไว้ตัวเดียวในห้องเหรอ" ผมอ้าปากค้าง มะ...ไม่รู้จะด่ามันว่าอะไรดี นี่มึงเรียกตุ๊กตาหมาที่เพิ่งเจอกันได้สามนาทีว่าลูกเหรอ แถมยังต้องเป็นลูกของกูอีกด้วย!
“กูกล้า แต่ก่อนอื่นคือกูไม่เอา เก็บเลย" ผมพลิกป้ายราคา "ไอ้เหี้ย สี่พันแปด ตุ๊กตาห่าไรกูเอาตังค์ไปเปลี่ยนหน้าจอไอโฟนกูดีกว่า วันก่อนทำตกแตกพอดีเลย"
“เอ๊ น้ำชาอย่าใจร้ายกับลูกเราสิครับ เนาะลูกเนาะ" เอาเข้าไป มึงเลิกทำหน้าปัญญาอ่อน จ้องหน้าตุ๊กตาหมาแล้วคุยกับมันได้แล้ว "นี่จ้องหน้ามันสิ น่าเอ็นดูจะตายไปนะน้ำชา"
“เอากลับไปไว้ที่เดิมเลยโฟล์ค"
“ว่าไงนะ อยากพากลับบ้าน ป่ะชา ไปจ่ายเงินกัน" นี่มึงอย่าหูทวนลมแล้วพูดเองเออเองได้ไหมสัด ผมแทบประสาทเสียตายอยู่ที่แผนกของเล่น ในขณะที่โฟล์คมันหน้าบานยิ้มร่าแล้วอุ้มตุ๊กตาตัวเท่าควายด้วยมือหนึ่ง อีกมือก็ลากข้อมือผมไปที่เคาน์เตอร์




หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 30-04-2014 20:54:41
สุดท้ายผมก็มีไอ้ตุ๊กตาหมาตัวเท่าควายมานั่งอยู่ในรถจนได้ แถมวันนี้แม่งเอารถสปอร์ตมา สองที่นั่ง คำถามคือ ไอ้หมานี่มันจะนั่งตรงไหน ถ้าไม่ใช่บนตักกู...

กูจะเป็นบ้า ไอ้โฟล์คนั่งหน้าแป้นแล้นขับรถไปฮัมเพลงของมันไป ทิ้งให้ผมนั่งกอดตุ๊กตาหมาหน้ามุ่ยไป พอรถติดที มันก็ยื่นหน้ามาหอมแก้มไอ้หมานี่ที แล้วก็เผื่อแผ่มาถึงผม ไอ้บ้านี่ ฉวยโอกาสตลอด ผมด่าจนเจ็บคอไม่รู้จะว่าอะไรแล้ว เลยได้แต่ปล่อยให้มันกระดี๊กระด๊าไปคนเดียว รกหูรกตาเป็นบ้า

ไอ้เรื่องใช้เงินเป็นน้ำของมันผมไม่ว่าหรอกนะครับ โฟล์คเป็นคนรวยที่ใช้เงินรู้เรื่อง ไม่ได้สักแต่ขอตังค์ที่บ้าน แต่มันก็ใช้ความสามารถของมันรับงานนอกรับเงินไปเรื่อย นานๆทีมันก็ซื้อของไร้สาระ กินก็กินข้างทางได้ ร้านหรูก็ได้อีกไม่เกี่ยง เพราะแม่งรวย แต่ผมว่าไอ้หมานี่เป็นสิ่งที่ไร้สาระที่สุดเท่าที่มันเคยซื้อมาเลยล่ะครับ


“โฟล์ค เอาไปคืนตอนนี้ยังทันนะมึง" มันผิวปากหวือ ทำเหมือนเสียงของผมเป็นสายลมพัดผ่าน "โฟล์ค" เปลี่ยนโหมดมาใช้น้ำเสียงจริงจังบ้าง
“เถอะน่า กูเพิ่งได้เงินมาจากค่าจ้างถ่ายสตูฯคราวก่อน" มันว่า ยกมือดึงแก้มผมไปที "อย่าหน้าบึ้งสิ"
“เจ็บ!”
“ของขวัญปีใหม่"
“หา!!!” ผมร้องออกมา
“อยากให้...ของขวัญปีใหม่ ก็ไม่รู้จะซื้ออะไรให้ดี" มันบอกยิ้มๆ "อยากซื้ออะไรก็ได้ที่มึงเห็นแล้วต้องนึกถึงกูเวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน" เออ เป็นไอ้หมานี่กูลืมมึงไม่ลงแน่โฟล์ค
“กูจะเลิกกับมึงวันนี้แหละโฟล์ค"
“หวาย กลัวจัง" มันทำเสียงแอ๊บซะน่าถีบลงรถ "ตั้งชื่อลูกดีกว่า กูขอเสนอ"
“ต้องมีชื่อด้วยเหรอวะ"
“เออ ต้องมีสิวะ" มันตอบอย่างจริงจังยิ่งกว่าตอนเรียนอีกมั้งสัด
“กูจะเรียกมันไอ้ด่าง”
"กูเสนอ ชื่อคุ๊กกี้" มันสวนขึ้นทันทีที่ได้ยินชื่อสิ้นคิดของผม
“ชื่อเหี้ยไรปัญญาอ่อนสัด" ผมขมุบขมิบปาก
“อ้าว ก็มีน้ำชา ก็ต้องมีคุ๊กกี้สิ เอาไว้คู่กัน" ผมที่อ้าปากจะเถียงก็ต้องหุบปากฉับ มันฉีกยิ้มกว้างแทบถึงรูหู "เนาะลูกเนาะ" หันไปคุยกับหมาอีก
“น่ารักจะตาย" มันสำทับ แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้เมื่อรถจอดสนิทหลังจากสัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีแดง มันจ้องตาผม เลื่อนใบหน้าเข้ามาอีกนิด...และอีกนิด...



“คนนี้ต่างหาก...น่ารัก"



เอาอีกแล้ว!!!! เอาอีกแล้วมุกเดิมอีกแล้ว!!! แต่ก็เขินจนจะเป็นบ้าอีกแล้ว!!! มันจูบผมเบาๆบนริมฝีปาก ก่อนละตัวออกไป แก้มผมแดงฉ่า ไม่ต้องส่องกระจกก็รู้ ผมจิกไอ้ด่างแน่น หลับตาปี๋  เขินจนหัวใจเต้นแรง และพองโตราวกับมีคนใส่ลูกโป่งและอัดแก๊สมันไว้ โฟล์คผิวปากหวือ แล้วค่อยๆออกรถอีกครั้ง ในขณะที่ผมได้แน่นั่งเงียบ พูดอะไรไม่ออก

แต่รู้สึกดีชะมัด...


“ชา...” มันเรียกชื่อผมหลังจากเราเงียบไปครู่หนึ่ง ให้ผมได้พักหายใจ
“อะไร?”
“จะครบสิบสี่วันแล้วนะ" มันว่าเรียบๆ ผมกอดหมาด่างแน่น พยักหน้าหงึกหงัก
“อือ...รู้แล้ว" ผมตอบเร็วๆ "ถ้าทำตัวดี"


“จะให้คบต่อก็ได้"


สุดท้ายก็ต้องเชิดหน้าขึ้นแก้เขินกับที่พูดอะไรออกไป โฟล์คมองหน้าผมแล้วหัวเราะออกมา มันขยี้หัวผมเสียจนยุ่ง ผมต้องปัดมือมันออก แต่พอมองหน้ามันแล้วเห็นรอยยิ้มที่มีความสุขสุดๆของมัน ผมก็ไปไหนไม่ถูกอีกแล้ว...ได้แต่ยิ้มออกมาอีกคนจนได้














เรากลับมาถึงห้องตอนเกือบสี่ทุ่ม สาธรแม่งรถติดทั้งวันทั้งคืนแต่เพราะเราไม่ได้รีบร้อนอะไร ก็เลยนั่งไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงที่หมาย ผมชอบจังหวะที่ที่ยกรถมันยกรถของโฟล์คขึ้นไปจอดบนชั้นให้เสร็จสรรพ แม่งเป็นนวัตกรรมที่ฉลาดจนควรมีอยู่ทั่วไป บางครั้งก็ตื่นเต้นจนโฟล์คมันนึกขำ เออ บางครั้งกูก็บ้านนอกครับ ไอ้รวย!

เรากลับไปที่ห้องของโฟล์ค ผมเพิ่งโทรบอกแม่ว่าจะกลับไปวันเสาร์ ซึ่งแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่บอกให้พักผ่อนเยอะๆ แม่เข้าใจเพราะช่วงสอบผมก็ไม่ค่อยกลับบ้านเป็นประจำอยู่แล้ว

โฟล์คยืนดื่มน้ำจากปากขวดอยู่ที่ตู้เย็น ส่วนผมลากตัวเองไปแปะไว้บนโซฟาแล้วเปิดทีวีนอนเอกเขนก รู้สึกว่าใช้ชีวิตที่นี่จนจะกลายเป็นบ้านอีกหลังไปแล้วจริงๆนั่นแหละ ระหว่างที่นั่งๆนอนๆเอาหัวเอนพิงโซฟา ไอ้ตัวขนๆอะไรสักตัวมันก็ถูกหย่อนลงมาวางไว้ข้างๆ ตามด้วยพ่อของมัน ที่นั่งประกบอีกฝั่งของไอ้ตุ๊กตาหมาคุ๊กกี้เอาไว้

“ทำอะไรของมึงเนี่ย"
“ดูทีวีไง" โฟล์คว่า ยื่นขวดน้ำให้ผม ผมส่ายหัว
“ไอ้ด่างนี่จำเป็นด้วยเหรอ” ผมขมวดคิ้ว แต่โฟล์คจุ๊ปาก
“คุ๊กกี้ เรียกดีๆสิ เดี๋ยวลูกน้อยใจ" โอ้ยยยย กูจะประสาทททท ถ้าส่งลูกเข้าเรียนนิเทศฯแล้วจะเพ้อเจ้อขนาดนี้ กูจะไม่มีวันให้เข้าเรียนเด็ดขาด
“ถุ้ย เงียบไป กูจะดูหนัง" ผมบ่น โฟล์คมันหัวเราะก่อนเอื้อมมือข้ามไอ้คุ๊กกี้แล้วดึงมือผมกุมเอาไว้ก่อนวางแหมะลงบนพุงขาวๆของตุ๊กตาหมาหน้าบ้องแบ๊ว
“ดูคนเดียวได้ป่ะ" มันถาม
“ได้ดิ"
“กูไปเก็บกระเป๋าแปปดิ จะเอาเสื้อผ้าไปทิ้งไว้ที่บ้านบ้าง" โฟล์คว่า ดึงมือออกก่อนดีดหน้าผากผมเบาๆแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เสื้อผ้ามันรกกองในตะกร้าหน้าตู้ก็มี ผมตามเก็บให้มันตลอด สงสารป้าแม่บ้าน เก็บเท่าไหร่ โฟล์คและผองเพื่อนก็แห่กันมาทำรกได้อยู่ดี ถ้าคอนโดเป๊กเป็นแหล่งสุมหัวของพวกผม คอนโดโฟล์คก็คงไม่ผิดไปจากนั้นหรอกครับ สำหรับเพื่อนๆมัน

ผมได้ยินเสียงโครมครามเหมือนรื้อของกระจุยกระจายทำให้ผมต้องยอมละสายตาจากจอทีวีหันไปมองมัน ก่อนแทบจะยกมือทาบอก เมื่อเห็นเสื้อผ้ากองสุมกันหน้าตู้อย่างกับกองลดราคา

“โฟล์ค ทำบ้าอะไรของมึงเนี่ย" ผมถามมัน ก่อนที่มันจะหันกลับมามองราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น "กูเพิ่งเก็บไปสองวันก่อน" มีเสื้อผ้ากูด้วยนะในนั้น
“จะเอาเสื้อออกมาไง"
“แล้วทำไมมึงต้องรื้อเละขนาดนั้นวะ"
“ก็กูดึงแล้วมันไม่ออก พอกระชากแรงๆแม่งล้มมาทั้งตั้ง" มันตอบ แล้วตั้งหน้าตั้งตาดึงเพิ่ม ผมแทบลมจับเพราะเป็นคนเก็บเองกับมือ หมดกันความเป็นระเบียบของกู
“หยุด พอเลยโฟล์ค มึงนั่งเฉยๆเลยสัด" ผมว่า ก่อนลากมันมานั่งที่ปลายเตียง "เดี๋ยวกูทำให้" ผมคงต้องอยู่กับมันไปอีกนาน เพราะฉะนั้นสละแรงวันนี้ เพื่อความสบายในวันหน้า จริงๆนะครับ ไม่ได้คิดไปเองเลย
มันก็ยอมที่จะนั่งเรียบร้อยมองผมซ้อนทับตั้งเสื้อผ้ากันอีกครั้งแล้วคัดเสื้อที่มันบอกว่าจะเอากลับบ้านออกมาราวห้าหกตัว เสื้อผ้าโฟล์คแม่งเยอะไปหมด มันซื้อบ่อยเหมือนกันสำหรับแบรนด์ที่มันชอบ บางส่วนก็เสื้อคณะ เสื้อรุ่น เสื้อที่ได้มาจากการไปช่วยถ่ายให้ช็อปออนไลน์ต่างๆ ฯลฯ เยอะแยะจนอัดตู้ไปหมด

"เอากระเป๋ามา" ผมบอกมัน หยิบกางเกงยีนส์หนึ่งตัวกับกางเกงผ้าสามส่วนออกมาอีกสามตัว ชุดอยู่บ้าน บ็อกเซอร์อีกอย่างละไม่มาก ผู้ชายตัวโตลุกจากเตียงไปค้นๆกุกกักที่ห้องเก็บของ ก่อนลากกระเป๋าเดินทางใบย่อมเคสสีดำออกมา

ผมเปิดประเป๋าออก นั่งขัดสมาธิบนเตียงแล้วหยิบของตกค้างจากการเดินทางคราวก่อนของมันโยนทิ้งๆไปพร้อมด่ามันไปด้วย มันก็นั่งจ๋องอยู่ข้างๆฟังผมบ่น แต่ก็ยอมให้ผมจัดกระเป๋าให้มันแต่โดยดี...

ไม่ได้ทำอะไรให้ใครแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ ผมยอมให้ใครอีกคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทั้งๆปกติจะระวังตัว สร้างกำแพง สร้างอาณาเขต ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ เป็นกลไกป้องกันตัวที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้

แต่โฟล์คก็เข้ามาในชีวิต ผู้ชายที่ผมยอมจะตามมันไปไหนต่อไหนแม้ว่าจะไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ยอมที่จะให้มันพาไปรู้จักเพื่อนกลุ่มมันจนเราสนิทกันทั้งหมด คนที่ผมยอมเก็บห้องให้ ปลุกมันไปเรียน คนที่ผมยอมนั่งจัดกระเป๋าให้มัน...

แรงกดเบาๆบนไหล่ทำให้ผมต้องหันไปมอง โฟล์คนั่งซ้อนตัวผมไว้ก่อนกัดเบาๆที่บ่า มันใช้สองมือช้อนตัวผมขึ้นไปนั่งบนตักมันแล้วเกยคางเอาไว้ สองแขนรัดรอบเอวผมไว้หลวมๆ


“ขอบคุณนะ" มันว่าเบาๆ
“ก็ดีกว่ามึงทำรกไปทั้งตู้อีกอ่ะ"
“มึงเป็นคนแรกเลยนะที่จัดกระเป๋าให้กู" มันว่ายิ้มๆ "นอกจากแม่บ้านกู แม่กู ย่ากู อ่ะนะ"
“ไอ้สัด" ผมหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนแยกเขี้ยวใส่มันเมื่อมือของมันเริ่มเลื้อยเข้ามาใต้เสื้อผ้าผม "นี่ๆ อย่าลามปาม"
“เปล่าสักหน่อย" มันว่า แล้วขบเบาๆที่ซอกคอทำให้ผมต้องเอียงคอหนี แต่กลับกลายเป็นเปิดทางให้มันทำได้สะดวกกว่าเก่า
“ฮื้ออ อย่า กูจัดของให้มึงอยู่ เห็นไหมเนี่ย" ผมปราม แต่ดูเหมือนมันจะไม่ฟัง เพราะมันเริ่มจะซุกไซร้หนักขึ้น และมือมันก็เลื่อนลงมาที่ขอบกางเกงเสียแล้ว "โฟ-โฟล์ค ปละ...ปล่อย"
“อยากแล้วอ่ะ" มันว่า อะไรๆของมันบดเบียดทิ่มบั้นท้ายของผมจนรู้สึกได้ "ทำกันนะ" แม่งนัวเนียแล้วก็อย่างงี้ตลอด แต่วันนี้ผมจะไม่ยอมมัน
“เก็บของให้มึงอยู่เห็นไหม อื้ออ กูง่วง อยากนอน มะ-เมื่อคืนก็ไม่ได้...ฮื้อออ...นอน" ผมใช้สองมือผลักหน้ามันออก แต่มันกลับเอาคืนด้วยการยันกระเป๋าเดินทางของมันโครมกระเด็นลงเตียงไป แล้วจ้องหน้าผมด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“เก็บกระเป๋าอะไร ไม่เห็นมี"
“มึงมันเหี้--- เฮ้ย!!!” ยังไม่ทันได้ด่าจบประโยค มันก็พลิกตัวผมจนนอนคว่ำหน้ากับเตียงนุ่ม มันคว้ารีโมตหรี่ไฟในห้องจนเหลือแค่ไฟสีเหลืองสลัวเหมาะแก่การเสียตัวสุดๆ แล้วทาบทับร่างกายมันลงมา โฟล์คบดเบียดสะโพกลงมาจนผมรู้สึกได้ถึงท่อนเนื้อร้อนของมันที่กำลังคึกสุดๆ ความเหี้ยคือพวกเราถอดกางเกงออกเหลือบ็อกเซอร์คนละตัวตั้งแต่กลับมาถึงแล้ว

มันใช้ริมฝีปากไล่จูบผมไปทั่วใบหน้าและซอกคอ ระเรื่อยลงมาถึงหัวไหล่และแผ่นหลัง หลังจากที่มันถอดเสื้อผมทิ้งไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ผมจะดิ้นก็ทำได้ไม่เต็มที่ เมื่อถูกมันปลุกเร้าจนระทดระทวยอยู่แบบนี้


“อ๊ะ...โฟล์ค อื้ออ มึงอย่---อย่า" 
“ตรงนี้เหรอ"
“ฮื้ออ" ผมจิกผ้าปูที่นอนกับหมอนแน่น เมื่อมันเลื่อนมือลงไปเล่นกับน้องชายของผม แค่คลึงเบาๆก็ทำเอาแทบจะเป็นบ้าแล้ว "มึงว่า อึก...มึงว่ามันไม่เร็ว อ๊ะ...ไปหน่อยเหรอวะ อื้ออ หัวค่ำเอง"
“จะห้าทุ่มแล้วครับ" มันกระซิบ กัดใบหูผมเบาๆจนขนลุกซู่ "อีกอย่างนะชา...ผมอยากทำเร็วๆ จะได้ทำหลายๆรอบ"
“ไอ้...อ๊ะ......อึ่ก" ผมอ้าปากจะด่า แต่ก็ต้องเลื่อนมือมาปิดปากตัวเองไว้แน่น เมื่อมันถอดบ็อกเซอร์ผมทิ้ง แล้วเบียดท่อนเนื้อเข้ากับร่องเนื้อของผม
“สดได้ไหม" มันกระซิบถาม ฝ่ามือเคล้นคลึงไปทั่วร่าง
“มึง...ถุงยางสิวะ!” ผมว่า ขยับตัวจะหนี แต่มันก็ล็อคไว้แน่น
“คืนก่อนก็ยังไม่ใช้" มันต่อรอง เบียดท่อนเนื้อลงมามากกว่าเดิม
“ฮื้อ...ก็...ก็...” ผมอ้าปากหอบหายใจ เมื่อมันเคล้นจุดอ่อนไหวอีกครั้ง "ก็ครั้งนั้นมันหมด มึงปล้ำกูด้วยซ้ำ"
“ช่วยกันขยับขนาดนั้นไม่เรียกว่าปล้ำนะครับ"
“ไปเอาถุงยางมา!”
“ผมก็ซื้อมาแล้วนะชา แต่มันอยู่บนรถ แล้วไอ้โฟล์คน้อยมันก็รอไม่ไหวแล้วด้วย"
“มึงนี่มัน อื้อออ"
“ไม่ติดโรคหรอก กูเพิ่งตรวจเลือดมา" มันกระซิบ
“เออกูรู้...กูก็ตรวจมาสัด แต่มันทำ...ทำความสะอาดยาก...มึงเข้-เข้าใจไหม!?"
“แล้วนี่เรามาคุยเหี้ยไรกันตอนที่กำลังเข้าด้านเข้าเข็มวะ ทำไมมึงชวนกูคุยเรื่องถุงยางทุกที" มันหัวเราะหึๆ แต่ผมกลับจิ๊ปากขัดใจ ตัวแดงก่ำ หน้าแดงก่ำ ปากเม้มแน่นเพราะโดนโฟล์คมันปลุกเร้าอยู่ตลอดเวลาที่ส่วนล่าง
“ก็มึงมัน ฮื้อออ มึงชอบเอาเปรียบ อ๊าาาาากกกกกก" ยังไม่ทันด่ามันได้หนำใจ มันก็ฉวยโอกาสเสือกกายตัวเองเข้ามาเกือบครึ่งท่อน ผมร้องลั่น ทุบมันดังอั่ก
“ไอ้เหี้ย มึ-มึงนี่มัน อื้อออ มึงเข้าเลยเหรอวะ...ไอ้-” ผมด่าไม่ถูกเลยทีเดียว แต่มันกลับหัวเราะหึ
“ทำไม ยังไม่คุ้นเคยกันอีกเหรอ"
“กู...เจ็บ...” ผมกัดฟันแน่นเมื่อมันพยายามดันกายเข้ามาอีกครั้ง ฝ่ามือมันค่อยๆขยับคลึงด้านหน้าเพื่อให้ผมผ่อนคลาย ในขณะที่ผมก็เผยอปากหายใจและพยายามคลายอาการเกร็งเผื่อตัวเอง "เข้า-เข้าหมดยังวะ?” ผมถาม ค่อยๆเลื่อนมือไปแตะที่ช่องทางด้านหลัง ก่อนเม้มปากแน่น
“มึงยังเอาเข้าไม่หมดอีกเหรอวะ กูจะไม่ไหวแล้วนะว้อย!” ผมเหวี่ยงมันไปที ทีนี้มันกลับหัวเราะ ก่อนจูบปลอบผมเบาๆที่ขมับ แล้วค่อยๆเคลื่อนกายช้าๆ
“ขยับนะ"
“ฮื้ออ" มันเลื่อนมือมารับน้ำหนักไว้ด้านหน้า ผมจึงค่อยๆเลื่อนมือของตัวเองที่สั่นนิดๆไปกุมมือมันแน่น โฟล์คค่อยๆขยับช้าๆ มันจูบไปตามจุดต่างๆจนผมอ่อนไปทั้งตัว เนื้อกายเบียดเสียดกันแน่นราวกับเป็นคนๆเดียวกัน โฟล์คเป็นคนแรก ที่ผมมีอะไรด้วยแล้ว...รู้สึกว่าเราเป็นคนๆเดียวกันจริงๆ...


แรงขยับโยกค่อยๆแรงขึ้นเรื่อยๆจนผมเริ่มขาแข้งอ่อน ผมร้องบอกมันว่าจะไม่ไหวแล้ว มันจึงดันตัวขึ้นให้ผมนั่งคร่อมบนตัก ผมหมุนตัวช้าๆ ท่อนเนื้อร้อนของมันที่กวาดควานอยู่ด้านในทำเอาต้องหลุดร้องออกมา แววตาหยอกล้อของมันทำเอาผมหน้าแดงวาบ ริมฝีปากมันลอยเด่นอยู่บนหน้าผม ทำท่าจะขยับพูดอะไรน่าอายออกมาอีก นั่นทำให้ผมค่อยๆเลื่อนริมฝีปากตัวเองไปประกบ เพื่อหยุดคำพูดเหล่านั้น


โฟล์คไล่จูบผม เกี่ยวกระหวัดลิ้นเข้ามาไล่ต้อน ดูงดึง บางทีก็กัดเม้มริมฝีปากเบาๆให้ผมสะดุ้ง ร่างกายเรายังคงขยับเข้าหากันเรื่อยๆ จนกระทั่งความรู้สึกพุ่งขึ้นสูงจนหูอื้อตาลาย ผมกอดคอ เหนี่ยวบ่าแกร่งของโฟล์คเอาไว้ ซุกตัวราวกับหาที่พึ่งพิง เมื่อทุกความรู้สึกเตรียมปะทุออกมาอย่างบ้าคลั่ง ผมกอดโฟล์คไว้แน่น และปลดปล่อยทุกหยดหยดออกมาเปรอะเปื้อนตัวผมและโฟล์คไปหมด ในขณะเดียวกัน โฟล์คก็หลั่งรินเข้าไปในตัวผม เราล้มตังลงนอนทาบทับกันบนเตียง ผมหอบฮั่ก ลมหายใจร้อนๆคลอเคลียอยู่ที่ข้างแก้ม ผมแนบใบหน้ากับบ่าโฟล์ค เรากอดรัดกันไว้ รอจนกระทั่งจังหวะหัวใจค่อยๆเต้นช้าลงจนเป็นปกติ โฟล์คจึงยืดตัวขึ้นจูบผมเบาๆอีกครั้ง


“คราวหน้ามึงใส่ถุงด้วยนะ" ผมพึมพำกับมันเบาๆ "แม่งทำความสะอาดยาก อีกอย่างมึงรู้จักไหม เซฟ เซ็กส์ อ่ะ"
“ฮ่าๆๆ" มันหัวเราะเบาๆ "จะพยายาม"
“มึงกล้าพูดว่าจะพยายามเหรอ ห๊ะ!” ผมเงื้อมือขึ้นฟาดมันไปทุกจุดที่เอื้อมถึง มันหัวเราะ พลิกตัวหนี แล้วรวบมือผมเอาไว้ ก่อนที่มันจะรวบมือผมขึ้นจูบไล่ไปทีละปลายนิ้วอย่างแผ่วเบา


ผมนอนนิ่งบนตัวมัน ดูทุกการกระทำของผู้ชายที่อยู่ๆก็จู่โจมเข้ามาในชีวิตผม ทำเอาชีวิตปั่นป่วนไปหมด แต่สุดท้าย...มันก็เป็นคนที่ผมอยากจะฝากชีวิตเอาไว้...ผมกล้าพูดอย่างนั้นจริงๆ



“ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตกูนะ"



ผมแนบแก้มตัวเองเข้ากับแก้มชื้นเหงื่อของมันแล้วกระซิบเบาๆ...







4 วันก่อนตกหลุมรัก (โดยสมบูรณ์แบบ)










tbc.



มาต่อแล้วจ้า นี่เรียกว่าเร็วมากได้ไหมเนี่ย555
ตอนนี้ไคลี่ว่างแล้วจริงจัง ก็จะลงได้สองวัน/เรื่อง วันเว้นวัน/เรื่อง อะไรแบบนี้
รักชาชาเหลืออีกประมาณแค่4ตอนเองนะคะ น่าจะแค่นี้แหละ ส่วนคู่ภัทรนิน ดีใจที่คนชอบนะคะ อาจจะส่งเป็น Side ให้อ่านไปเรื่อยๆ หรือถ้าชอบกันมากจริงๆ อาจจะมีเรื่องของตัวเอง5555 ไม่จบง่ายๆหรอกคู่นี้

ส่วนน้องไอขวัญใจพี่ๆป้าๆ รอหน่อยนะคะ กำลังคิดว่าจะเขียนต่อเลยไหม หรือพักก่อนดี หรือว่าจะเขียนอีกคู่หนึ่ง ซึ่งก็ได้เฉลยกันไปแล้วว่าคู่ไหน555 ยังไงก็รอติดตามนะคะ

หลังๆมันแกว่งๆหน่อยนะคะ การเขียน ทั้งสองเรื่องเลย ไม่รู้รู้สึกไปเองไหม แต่ติชมได้จ้ะ ตามสบายเลยค่ะ
แต่ตอนที่ 10 นี้เขียนลื่นไหลปรื้ดๆๆ เลย555 ทำไมไม่รู้อ่ะ

เจอกันกับตอนที่เหลือค่ะ
 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-04-2014 21:05:30
>///<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 30-04-2014 21:14:33
 :katai2-1:
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 30-04-2014 21:16:12
 :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 30-04-2014 21:21:25
หวานสุดดดดดดดดดดด


เขิลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล


 :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 30-04-2014 21:26:26
 o13 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 30-04-2014 21:28:25
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เขินตามน้ำชาเลยยยยยยย  กรีดร้องดังๆ อยากได้แบบโฟล์คที่สุดอะ  :impress2:

พ่อโฟล์คน่ารักกก ลูกคุ๊กกี้ ส่วนแม่(?)น้ำชา  :laugh:

แหมโฟล์คตัวไม่อยู่กะให้คุ๊กกี้เฝ้าน้ำชาชิมิเคอะ    :hao7:


รอตอนต่อไปคร่าาาา    :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: superr ที่ 30-04-2014 21:34:02
เขียนต่อเลย   ทั้ง2คู่เลยยยยย
ทั้งภัทรนิน ทั้งไอเลยย :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 30-04-2014 21:37:00
เฮ้อ หวานเจี๊ยบ ชอบมาก :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 30-04-2014 21:37:21
 :m25:


เสียเลือดดดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 30-04-2014 21:43:42
หวานเวอร์สุดยอดไปเลยยย :-[ :impress2: :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 30-04-2014 21:47:16
อรั้ยยยยยยยยยยยยยย มาเร็วมว้ากกกกก  :katai2-1:

ตอนนี้คือว่าเขินระดับสิบแปดดดดดดดด โฟล์คคือแบบ...คือดี คือเขินแทนน้ำชาาาาา  :-[

ว่าแล้วก็เสียเลือดเสียตัวกันตามระเบียบ อุอิ  :hao3:

รอตอนต่อไปค่าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 30-04-2014 21:48:08
โง้ยยยยยยยยยยย ฟรุ้งฟริ้งอะตอนนี้ มีลูกกันด้วย ก๊ากกก  ฮือออ อีกสี่วันนน  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 30-04-2014 21:48:57
ขอนอกใจ แจ๊ค-มิ แป๊บบบบ (ได้ข่าวว่าบ่อยนะ)
หลงรักโฟล์คชาเป็นครั้งที่ล้านนนนน
ชาเปิดเผยความรู้สึกมากขึ้นแล้ววววว ดีใจจังเลยค่ะ

คู่ต่อไปเราอยากอ่านไอมากๆเลยค่ะไคลี่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 30-04-2014 21:53:31
หลงรักคู่นี้อีกหนึ่งครั้ง
ฃเค้าคือคู่จริง รักกัน มีความสุขอะ
อ่านแล้วโพร์คเหมือนเด็ก แต่เป็ฯเด็กแอบหื่นนะเนี่ย

ชอบเวลาสองคนอยู่ด้วยกันมากๆ :impress2:

ปล.อีกแค่สี่ตอนเองเรอะ เค้าเจอเรื่องนี้ช้าไป(เบาๆ :m17: )
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 30-04-2014 21:58:34
 :haun4: :haun4: :haun4:
 :jul1: :jul1: :jul1:

เขินตายกับโฟล์คน้ำชา

สรุปว่าแยมไม่มีคู่ใช่ไหมคะ?
เราขอนะ  :hao7: :hao7:
//หอบกลับบ้าน  :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 30-04-2014 21:58:52
มีแบบโฟล์คอีกสักคนไหมคะ

ขอให้ป้าเถอะ  :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 30-04-2014 22:02:48
โอยยยยยยย ตกหลุมรักค่ะ  :-[

 :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 30-04-2014 22:03:05
ขอโฟล์คหนึ่งที่ค่ะ แว๊กกกกกกก. ฟินตัวแตกไปละ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: biw43 ที่ 30-04-2014 22:03:38
น่ารักจะไม่ทน  :katai5:
งื้ออออ  :hao5:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 30-04-2014 22:08:04
โต้รุ่งอีกคืนละกันนะชา สู้ๆ  :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 30-04-2014 22:17:12
 :hao7:
คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หวานมากกกกกกกด้วย  :mew3:


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 30-04-2014 22:18:44
ตัวอย่าง ไม่ดี  อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 30-04-2014 22:25:47
โอยยยยยยยย น่ารักอะไรขนาดนี้ เขินนนนนนนน ชอบโฟล์คชามากๆเลย อีกสี่ตอนจะจบละ ㅠ ㅠ
ขอสวนกระแสนิดนึง แบบว่าๆ อยากอ่านแยมอ่ะ เราชอบแยมมากเลย ////
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: super hero ที่ 30-04-2014 22:30:13
วู้ววววว มาแล้วๆๆๆๆ  :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 30-04-2014 22:39:29
ตกหลุมรักทั้งคู่เลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 30-04-2014 22:42:33
น่ารักที่สุด หวานที่สุด  :mew3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 30-04-2014 22:50:03
น้ำชาว่าหวาน เจอโฟล์คเขินละลาย  :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 30-04-2014 22:52:07
งึ้ยยยยยย หวานอ่ะ >_<)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 30-04-2014 23:00:27
หวานมากก จปล ข่าาา  :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 30-04-2014 23:01:05
ณ วันนี้...ตกหลุมรักแล้ว (โดยสมบูรณ์แบบ) >/////<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 30-04-2014 23:02:07
มาให้กำลังใจก่อน

ง่วงมากๆ

เพิ่งอ่านทันอีกเรื่องหนึ่ง

มาตามอ่านเรื่องนี้อีก

แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วพี่ไคลี่

ขอไปนอนก่อนนะครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 30-04-2014 23:05:09
ไม่ทันไรมีลูกซะแล้ว ก็แหงสิโฟล์คสดบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ฉีกผ้าอ้อมไม่ทัน คิคิ
อยากอ่านทุกคู่เลยจ้า แล้วแต่คนเขียนจะกรุณา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 30-04-2014 23:06:25
ความอยากได้โฟล์คมีมากขึ้นทุกตอน  :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 30-04-2014 23:13:46
คือหวานกันมากกกกก
โอ้ยยย สวีทไปนะคู่นี้
แค่ใช้ชีวิตธรรมดาเองแต่มันดูน่ารักและน่าอิจฉามากอ่ะ
ชอบมากๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 30-04-2014 23:25:23
กรี๊ดดดด!!! ณ จุดนี้ไม่ต้องรออีก 4 วันแล้ว เปลี่ยนสถานะเป็นแฟนถาวรกันไปเล้ยยยย~~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 30-04-2014 23:27:37
ตกหลุมรักอย่างลึกเลยยนะเนี่ย อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 30-04-2014 23:29:29
 :mew3: หวานและเสียเลือด  :haun4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 30-04-2014 23:31:06
ไม่นะ!!!!!!!!!!

อีก4ตอน
อีก4วัน


........ มันเร็วไปค่ะ ประท้วงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอยืดเวลาอีกหน่อยไม่ได้เหรอค้า T T อย่างน้อยขอภาคพิเศษหลายๆตอนเลยนะคะ แฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 30-04-2014 23:38:48
 :o8: :-[ โอ่ยยยยยย หวานขนาดนี้ ตายๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: แก้วเจ้าจอม ที่ 30-04-2014 23:58:23
ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆสักคำให้ลึกซึ้ง~~~ :impress2: :give2:
เขินอะ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: urmein ที่ 01-05-2014 00:08:37
ถ้าโฟล์คจะน่ารักขนาดนี้!!!
น้ำชาจ๋าาา อย่าให้หลุดมือค่ะ!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mox2224 ที่ 01-05-2014 00:14:58
เขินนนนนนน
ชอบๆๆ ติดตาม
รอภัทรนินด้วยคน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 01-05-2014 01:25:01
รักชาชา คือมันใช่อ่ะ แบบมันใช่
มันฟิน มันเป็นอะไรที่บรรยายความรู้สึกไม่ถูกแต่อ่านแล้วคือมันมีความสุข ใจมันพอง ใจมันเต้นรัว
กรี๊ดร้องกับน้องทุกรอบที่อ่าน

ตอนนี้ก็เหมือนกัน อ่านแล้วหุบยิ้มไม่ได้เลย
เขินตามไปทั้งเรื่อง งื่ออออออออออ

รักน้ำชาอ่ะ
รักโฟล์ค ผู้ชายคนนี้คือใช่ คือแบบคนนี้แหละ อยากได้คนแบบนี้~~~~ >///////<

 :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 01-05-2014 01:44:47
ทำไมอ่านตอนนี้แล้วมันกร๊าวใจขนาดนี้เนี่ยยยยยย
 :hao7:

น่ารักมากกกกกกกก(ก.ไก่100ล้านตัว) :katai1:

ปล.เราพลาดคู่ของไอไปตอนไหนเนี่ยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 01-05-2014 02:04:14
นี่เขินอะ
อ่านไปยิ้มไปอย่างกะคนบ้า
กร๊ากกกกกกกก
 :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 01-05-2014 05:23:02
 :impress2: เขิลลล
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 01-05-2014 06:22:57
โฟล์คนี่น่ารักตลอด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 01-05-2014 15:03:54
หวานกันจังเลย เขินนนนนนนนน :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - ค
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-05-2014 15:04:19
กรี๊ด~ โฟล์คกับนำ้ชาเค้ามีลูกกันแล้ว อีก4วันจะตกหลุมรักแบบสมบรูณ์ อร๊าย~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 01-05-2014 15:17:30
จากเลวร้าย เธอทำให้มีความหมายให้ฉัน
ได้รู้ว่า ว่าชีวิตของฉันนี้จะขอมีเธอคนดีตลอดไป



ลอยมาทั้งเพลง โฮกกกกกกกกกกกกกก ชอบบบบบบบบบบบบบ
หวานนนน น่ารักกกกกกกก ฮืออออออออออ อยากให้เป็นแบบนี้ไปจนถึงตอนจบ
ไม่ต้องเอาอาจารย์กฤษฏ์ออกมาแล้วนะคะะะ 5555555555

พี่โฟล์คน่ารัก (ปาหัวใจใส่อีกร้อยดวง) ชอบตอนซื้อตุ๊กตาหมาให้
ลูกอย่างนั้นลูกอย่างนี้ ฮึ่มมมมม อยากกลายร่างเป็นน้ำชา อิจฉา อยากได้โฟล์ค >,<

ใกล้จะจบแล้ว ไม่อยากให้จบเลย 555555
อยากซึมซับความสัมพันธ์น่ารักแบบนี้ไปเรื่อยๆ เหลืออีกแค่สี่วันเท่านั้นเนอะที่จะตกหลุมรักกันจริงจัง
แต่น้ำชาก็บอกแล้วว่าถ้าทำตัวดีแบบนี้ให้คบต่อไปก็ได้ โอ้ยยยย ยิ้มแก้มแตก ที่เคยหมั่นไส้น้ำชา เราขอโทษ 55555

รอตอนหน้าค่ะ
ว่าแต่ว่า.. คู่ต่อไปนี่ อยากได้เป๊กกกกกกกกกกกก  :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 01-05-2014 18:40:21
อุ้ย น่ารัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 01-05-2014 20:43:10
อ่าครับ

เจอกันกับสี่ตอนที่เหลือ

เจอกันบ่อยๆก็ดีนะครับ

คนอ่านชอบๆ

ชอบนิสัยพระเอกของเรามากๆ

แบบว่าใช่เลย อิอิ

แล้วอาจารย์ไปไหน

หายเข้ากลีบเมฆไปเลย

หมายถึงแฟนเก่านายเอกนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 01-05-2014 23:10:45
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 02-05-2014 00:19:51
 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 02-05-2014 01:29:54
โอ๊ยยยยยย!!!!!หลงรักโฟล์ค :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 02-05-2014 08:05:06
ถ้ามันทำความสะอาดยากก็ให้โฟล์คทำให้จิ-///////-
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 02-05-2014 10:55:24
น่ารักมากกกก

เคมีเข้ากันสุดๆ ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 02-05-2014 14:42:08
อ่านหมดทุกคู่คนเขียนจัดมา

ตอนอ่านแล้วนอนบิด โคดจะน่ารัก 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 02-05-2014 19:32:52
หวานมาก น่าอิจฉา ขอให้ไหมผู้ชายของเธอ อยากได้มากคนชื่อโฟล์คเนี่ย ขอเหอะนะ น้ำชา  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 02-05-2014 19:54:47
ฮืออออออ ชอบคู่นี้มากกกก อบอุ่นละมุนมากกกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 02-05-2014 22:28:50
น้ำตาลยังอายอ่ะบอกเลยยยย

เป็นน้ำชาหวานไปซะแล้ววว

โอ๊ยยย เขินแทนชาเลย

โฟล์คนายจะแสนดี๊แสนดีไปไหน

อิจฉาชาอ่ะ

 :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 04-05-2014 23:15:46
ขออีกสี่วัน~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 07-05-2014 12:57:12
อ่านไปยิ้มไป เขินแทนน้ำชาสุดๆอ่ะ

ผู้ชายแบบโฟล์คนี่อย่าปล่อยให้หลุดมือน่ะน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 07-05-2014 21:52:12
โฟล์คอ่ะ~~

 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 07-05-2014 22:48:46


(http://fb.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2784/143784/eee1ff5ae1e10c878a718230333a2e6e_1219206010.gif)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่10 - คนที่แสนดี : หน้า22 : 30042014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Evergreen ที่ 08-05-2014 00:25:34
กลับมาต่อด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน !!!
อ่านแล้วน้ำตาแอบไหลลล
มีคนแบบโฟล์คในชีวิตจริงไหมมมม
ขอสักโค้นนนนนนนนนนน !
 :z3: :z3:
เป็นแฟนที่น่ารักมากกกก น้ำชาแกไม่ต้องคิดมากแล้วววว
เอาเลยค่าาา เป็นสามีที่ดีมีอนาคต  o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 09-05-2014 20:10:00



ตอนที่11 : เกือบ









บางทีผมก็ยังฝันนะ เป็นฝันที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ถ้าเมื่อก่อนมันคงจะดีที่ได้ฝันแบบนี้


ฝันตอนใกล้เช้ามันเป็นอะไรที่ทรมาน เพราะมันทำให้เราหลับไม่สนิท นอนกระสับกระส่าย สะดุ้งหอบจนตัวโยนในวินาทีที่ลืมตา ครั่นเนื้อครั่นตัว และเจ็บปวดระคนทรมาน กับการมีใครบางคนที่ไม่เป็นที่ต้องการแล้วในชีวิตมาอยู่ในความฝัน

ผมไม่ชอบหลอกตัวเอง แต่บางทีก็สับสนและไม่มั่นใจว่าที่กำลังทำนั้นหลอกตัวเองอยู่หรือเปล่า แต่ผมค่อนข้างมั่นใจอยู่นัก ว่านับตั้งแต่วินาทีที่ลืมตาและตัดสินใจได้ ผมจะไม่หวนกลับไปหามันอีก


กลับไปหากฤษฎ์ . . .


กฤษฎ์มาปรากฏตัวในความฝันของผมย้ำๆซ้ำๆในช่วงอาทิตย์นี้ นับตั้งแต่วันที่ผมร้องไห้จนเบลอในห้องพรีเซนต์วันนั้น ผมไม่ได้บอกใคร ไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ เพราะแรกๆมันไม่ได้รุนแรง แต่หลังจากนั้นผมก็รู้สึกว่ามันทวีความชัดเจนมากขึ้นจนบางทีแม้กระทั่งลมหายใจโฟล์ครินรดอยู่ข้างแก้ม ผมยังฝันถึงเขา

บ้าบอสิ้นดี

แต่ผมก็ยอมรับ...ผมยังไม่ลืมเขา เรามีช่วงเวลาที่ดีร่วมกัน ผมเทียบไม่ได้หรอกว่าช่วงเวลาที่มีอยู่ตอนนี้มันดีเท่ากับที่เคยมีกับกฤษฎ์หรือเปล่า โฟล์คดีที่สุดไหม...ผมไม่รู้ แต่ผมคิดว่าโฟล์คดีพอ และดีกว่าใครที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต

ผมไม่ใจอ่อนหรอก





วันนี้ก็เช่นกันที่ผมตื่นขึ้นมาบนฟูกหนา ไม่มีอิดออดอะไรใดๆ ผมลืมตาทันทีที่ภาพกฤษฎ์ปรากฏขึ้นในสมอง รู้สึกได้ถึงความร้อนผ่าวของหัวตา ผมนอนนิ่งแข็งในอ้อมกอดของโฟล์ค ไม่ได้สะดุ้งจนต้องลุกขึ้น แต่หัวใจก็เต้นระส่ำจนน่ากลัว

ลมหายใจของโฟล์คยังพอให้ได้ยินอยู่ที่หู ผมค่อยๆบังคับให้ตัวเองเลื่อนมือเข้าไปแตะฝ่ามือมันเบาๆ แล้วกระชับเอาไว้ เราต่างแนบเนื้อเข้าหาเนื้อ เปลือยกายเข้าหากัน สวมเพียงกางเกงนอนขายาวคนละตัว มันเหมือนทรยศกันหรือเปล่าไม่รู้ ที่ผมฝันถึงกฤษฎ์



“ตื่นแล้วเหรอ ฮ้าว...”


ไม่รู้นานเท่าไหร่ที่ผมนอนลืมตาโพลงในความมืด จนกระทั่งเสียงโฟล์คดังขึ้นข้างๆหูพร้อมกับที่มันเบี่ยงตัวไปบิดขี้เกียจ ผมปล่อยให้ความคิดที่อยู่ในหัวทั้งหมดหลุดลอยหายไป ก่อนยันตัวขึ้นพิงหมอนที่สุมอยู่เต็มหัวเตียง

“หลับไม่ค่อยสนิทน่ะ" ผมบอก โฟล์คมองหน้าผมนิดหน่อย มันเป็นผู้ชายที่มีความเป็นธรรมชาติสูง ดิบ เถื่อน ไร้การประดิษฐ์ปรุงแต่ง บางคนบอกว่ามันนิสัยเหมือนพระรองหนังเกาหลี ผมไม่เคยดูผมก็เลยไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง แต่ไอบอกว่าพระเอกหนังเกาหลีเป็นผู้ชายที่ประเสริฐมาก และมักจะเสียนางเอกไปทุกที อารมณ์ว่าทำดีเท่าไหร่ก็ไม่ขึ้น

แต่โฟล์คไม่ใช่ผู้ชายที่ทำดีแบบดัดจริตหรอก มันทำทุกอย่างเป็นธรรมชาติไปหมด ดีกับทุกคน ใจดี แต่ก็รักพวกพ้องแบบเอาเป็นเอาตาย เหมือนกับตัวละครไหนสักตัวนั่นแหละ

“เมื่อคืนคงเหนื่อย" โฟล์คพึมพำ ก่อนเอื้อมมือไปหยิบเสื้อยืดที่ปลายเตียงมาสวม "หลับเร็วแล้วนะนั่น" มันว่า
“นั่นดิ" ผมไม่ได้ว่าอะไร มันยกมือขยี้หัวผมนิดหน่อยก่อนรั้งตัวไปกอด
“อยากกินไร" โฟล์คถาม ผมนิ่งคิด
“จะทำเหรอ”
“จะลงไปซื้อ" มันตอบแล้วหัวเราะ นั่นทำให้ผมต้องร้องเหอะออกมา
“เอาอะไรก็ได้ แปดโมงครึ่งเองเหรอวะเนี่ย เดี๋ยวคงได้นอนกลางวันแน่" ผมบอก โฟล์คไม่ว่าอะไร
“ต้องไปบ้านเพื่อนกี่โมง" มันถาม
“ไอ้ถั่วอะนะ...ไม่รู้ดิ ไปสักทุ่มก็ได้ รอรถซาก่อน" ผมบอก บ้านไอ้ถั่วอยู่แถวยานนาวา ไม่ไกลจากที่โฟล์คอยู่เท่าไหร่ แต่สาธรรถแม่งโคตรติดโดยเฉพาะช่วงเช้าและเย็น ถ้ารอรถซาๆ ขับแค่ไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ถึง
“อ่าฮะ" มันว่าแล้วหาววอด "ขี้เกียจลงแล้ว เดี๋ยวทำไข่ตุ๋นให้กินดีกว่า" โฟล์คบอก ผมเลิกคิ้ว
“ทำเป็นหรอ"
“เป็นดิ สูตรหม้อสุกี้ แยมสอนมา" มันยักคิ้วกวนตีน ผมได้แต่เบะปากใส่
“เออเก่ง เอาให้อร่อยนะ"
“ระดับนี้แล้ว มึงไปโทรศัพท์ไป" มันบอกผมแล้วเดินไปค้นของในครัวกุกๆกักๆ ผมส่ายหัวเบาๆก่อนหยิบมือถือที่ชาร์จไว้ที่ปลายเตียงออกมา ผมโทรหาแม่เป็นประจำทุกครั้งหลังตื่นนอน ถึงไม่ได้กลับ ก็ยังต้องโทรให้แม่สบายใจว่าผมไม่ได้หนีตามผู้ชายไปไหนไกล


ผมคุยกับแม่ไม่ถึงห้านาที คุณนายถามไถ่ถึงสุขภาพร่างกาย สุขภาพกระเป๋าเงิน ตบท้ายด้วยการชวนกลับบ้านปีใหม่นี้ ผมรับคำแล้วบอกไปยิ้มๆว่าไม่ได้อกตัญญูถึงขั้นจะออกจากบ้านตลอดไป หลังปีใหม่คือช่วงฟื้นตัวจากวิกฤตการณ์โมเดล โปรเจ็กต์ มิดเทอม และเหี้ยห่าไรมากมายก็ไม่ทราบได้ ผมว่างอยู่แล้วครับ และคงกลับบ้านบ่อยขึ้น อาจจะกลับทุกวันเลยด้วยซ้ำ เพราะพอช่วงไฟนอลมาเยือน ชีวิตจะเหี้ยกว่าตอนมิดเทอมได้อีกประมาณสิบเท่า นี่ไม่ได้พูดเล่นนะครับ

ผมตบท้ายว่าจะกลับพรุ่งนี้ หลังจากส่งไอ้คุณโฟล์คเรียบร้อยที่สนามบินดอนเมือง แม่ไม่ว่าอะไร ถามว่าอยากกินอะไร จะทำไว้ให้ ผมเลยตามใจแม่ สั่งของที่อยากกินไปสองอย่าง ก่อนล่ำลาแล้วกดวางสาย

พอเข้าไปแปรงฟัน ล้างหน้า จัดการตัวเองในห้องน้ำอยู่สักพัก ออกมาเสียงหวีดร้องของหม้อหุงข้าวก็บอกให้รู้ว่าข้าวสุขเรียบร้อยแล้ว โฟล์คนั่งเช็คโซเชียลมีเดียอยู่บนเคาน์เตอร์ครัว มันนั่งเฝ้าหม้อสุกี้ที่เอามาตุ๋นไข่อย่างจริงจัง ผมเลยเดินเลยมันไปดูหม้อหุงข้าวก่อนเปิดฝา แล้วพบว่ามันยังแฉะๆอยู่นิดหน่อย เลยปิดฝาลงตามเดิม


“อุ่นแกงกะหรี่ไหม" ผมหันไปถามมัน โฟล์คเงยหน้าจากจอไอแพดก่อนพยักหน้า
“เอาดิ ยังเหลืออยู่อีกเหรอวะ ทำไว้นานจนลืมแล้วนะเนี่ย" สุดสัปดาห์ก่อนผมกับโฟล์คแห่กันไปห้างสรรพสินค้า ซื้อแกงกะหรี่ญี่ปุ่นก้อนกับวัตถุดิบแล้วมานั่งงมจากคลิปยูทูปอยู่กันเป็นชั่วโมง ผลออกมาคือได้แกงกะหรี่หม้อเบ้อเริ่ม แบบแดกไปสามสี่วันก็ไม่หมด สุดท้ายเลยยอมแพ้เอาแช่ไว้ ไม่รู้คิดยังไง หนังสือก็จะอ่านไม่ทันอยู่แล้วยังมามุ้งมิ้งทำอาหารเป็นคุกกิ้งมาม่าอยู่ได้

ผมตั้งหม้อเทฟล่อนด้ามจับใบเล็กก่อนใส่แกงกะหรี่ลงไปแล้วตั้งไฟอ่อน รอพอดีกับที่ไข่ตุ๋นจะเสร็จดีนั่นแหละ แกงกะหรี่ก็ร้อนพอดี มื้อเช้าง่ายๆของผมกับมันก็มีแค่นี้แหละครับ เอาจริงๆผมรู้สึกว่าระยะเวลาเกือบสองอาทิตย์มันยาวนานมาก มากจริงๆจนบางทีผมก็ยังไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงผูกพันกับมันได้ขนาดนี้ เราอยู่ด้วยกันแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมง อยู่ด้วยกันจนสนิทกันเหมือนรู้จักกันมาเป็นสิบๆปี มันรู้สึกว่ายาวนานมากจริงๆนะครับ ใครๆก็รู้ว่าไม่ง่ายนักหรอกที่จะวางใจกับใครสักคนหนึ่งได้อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะคนอย่างผม...แต่โฟล์คทำให้มันพลิกผันไปหมด มันง่ายไปเสียทุกอย่าง ถ้าเป็นเรื่องของผม สำหรับมันแล้ว...




“กลับไปทำไรอ่ะปีใหม่นี้" หลังจากช่วยกันล้างเก็บถ้วยชามแล้ว (แม่บ้านลาตั้งแต่วันที่ยี่สิบห้าไปจนหลังปีใหม่เลยครับ) ผมกับมันก็มานั่งดูหนังจากช่องเอชบีโอกันที่หน้าทีวี เรานั่งบนพื้นพรม เอาหัวอิงโซฟา โฟล์คหาววอดๆแต่มันก็ดูจะไม่อยากนอน เพราะหนังกำลังติดพันสุดๆ
“ไปหาพ่อแม่แหละ ฟลุคมันก็เรียกให้ไปโร้ดทริปกับมัน" โฟล์คพูดถึงพี่ชายคนเดียวของตัวเอง พี่ฟลุคเป็นหนุ่มนอกหน้่าละม้ายคล้ายโฟล์ค แต่ดิบกว่า เถื่อนกว่า และแน่นอน เซ็กส์กว่า โฟล์คเคยเปิดรูปพี่ชายมันให้ดู หน้าตาเหมือนกันจนผมอึ้ง แต่พี่ฟลุคเล่นกล้ามจนตัวใหญ่บึกบึน และมีผิวแทนคร้ามแดดสมกับเป็นหนุ่มใต้ พี่ฟลุคช่วยบริหารงานที่บ้านแต่ไม่เต็มตัว เขายังรักการผจญภัยและรักความตื่นเต้น นายหัวน้อยคนนี้มักจะขึ้นเรือไปบริหารรีสอร์ตที่อยู่ห่างไกลจากเมืองใหญ่ ชนิดที่ว่าเป็นโรงแรมระดับห้าดาวแต่ไม่มีบริการอินเตอร์เน็ต น้ำ ไฟ มีแค่ที่พัก ความเงียบ ทิวทัศน์ และความเป็นส่วนตัวสุดๆเท่านั้น

แน่นอนว่าพี่ฟลุครู้เรื่องของผม วันดีคืนดียังโทรหาผมเลยด้วยซ้ำเพราะโฟล์คไม่รับโทรศัพท์ แต่แน่นอนว่าแม่ผมและจอห์นก็รู้ว่าโฟล์คเป็นใคร ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องปิดบังด้วยซ้ำ ในเมื่อแม่ผมสบายใจกว่าที่ผมมีโฟล์คคอยดูแล และมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกมากมายจากคณะนิเทศศาสตร์


“ไปถึงไหน" ผมถามต่อ โฟล์คกรอกตาไปมา
“มันบอกจะลงไปมาเลฯ" โฟล์คตอบ "เอาบิ๊กไบค์ไป โหดชิบหาย คราวก่อนไปกันสองคนถึงกัวลาลัมเปอร์กูก็ปางตายเหมือนกัน รอบนี้กูก็กลับไปแค่สามวันเอง ฟลุคมันเลยบอกว่าไปแค่ปีนังก็พอ นี่มันก็เพิ่งกลับมาอยู่บ้านได้ไม่ถึงเดือน ช่วงนี้อากาศแม่งแปรปรวน มรสุมเข้า เลยปิดโรงแรมบนเกาะไปเดือนหนึ่งก่อน"
“แล้วจะไปเหรอ"
“ต้องดูก่อนว่ะ" มันว่า "เออลืมบอกไปว่ะ รอบนี้กูไม่ได้กลับไปคนเดียว ไอกับภัทร แล้วก็ไอ้นินอีกคน จะตามกลับไปด้วย เพิ่งบอกสองสามวันก่อนนี่เอง นินกับไอแม่งเพิ่งได้ใบอนุญาตดำน้ำลึก มันเลยจะไปดำน้ำกัน"
“จริงเหรอ" ผมขำ นึกภาพนินตอนร้องจะไปให้ได้ออกเลย
“เออ แม่ง แล้วเอาไอซ้อนบิ๊กไบค์กูก็นึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่ะ" มันว่าขำๆ "แต่กูว่าเดี๋ยวก็ได้ไปดำน้ำ เชื่อดิ พี่กูไม่ชนะไอ้นินมันหรอก"
“กูก็ว่างั้น" ผมพยักหน้าเห็นด้วย "แล้วแยมกับเตอ่ะ"
“ไม่ได้ไปด้วย แยมอยู่เป็นเพื่อนแม่ ส่วนเตบ้านมันจะไปญี่ปุ่นกัน สามสิบเอ็ดนี้มันก็คงไม่ได้มาฉลองด้วย"
“อ่าฮะ"
“แล้วมึงอ่ะ กลับบ้านไปทำไร" โฟล์คถามบ้าง ผมไหวไหล่ แล้วนึก
“ไม่รู้สิ แต่น้ำมนต์บอกว่าแด๊ดเพิ่งซื้อแผ่นเกมส์ใหม่มาให้ ชวนกูไปเล่นทุกวันเลยเนี่ย"
“ไปสิ"
“คงงั้นแหละ ก็คงนอนเล่นอยู่บ้าน เป๊กก็กลับเชียงใหม่ กายกับปอมคงอยู่กรุงเทพฯนี่แหละ แต่มันก็คงอยู่กับที่บ้านมัน"
“แล้วนัดเพื่อนไว้ป่ะ"
“ก็นัดสามสิบเอ็ดเหมือนกัน นัดกันหมดรุ่น แต่ก็มีแค่พวกกลุ่มสนิทๆภาคเดียวกันนี่แหละ คงไปร้านหลังคณะเหมือนเดิม"
“ร้านพี่โอเหรอ"
“อืม"


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 09-05-2014 20:10:27

ผมชอบการถามของโฟล์ค มันไม่ใช่การถามแบบขอไปที แต่มันถามเพราะอยากรู้ สนใจ และใส่ใจจะรอฟังคำตอบจริงๆ ผมเลยชอบตอบคำถามของมันไปด้วย มันไม่เคยห้ามหรอกว่าผมจะทำอะไร กายบอกว่าโฟล์คแม่งตามใจผมจนจะเสียคน โฟล์คมักจะลงท้ายบทสนทนาด้วยประโยคที่ว่า 'ดูแลตัวเองด้วย' 'มีอะไรก็โทรมานะ' หรือ 'จะให้ไปรับก็บอก' ครั้งนี้ก็เช่นกัน

หลังจากหนังทางช่องเคเบิลจบ ผมก็เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่หิวข้าวกลางวันเลยด้วยซ้ำ ผมไม่รู้ว่าโฟล์คหลับไปหรือเปล่า แต่พอตื่นมาก็เจอมันนั่งจ้องตากับไอแม้คเครื่องใหญ่บนห้องทำงานแล้ว หนังของมันเหลือแค่ถ่ายจากจบ และจะถ่ายทำกันหลังปีใหม่ เมื่อวานตอนนั่งกินบาร์บีคิวกันนินก็โทรมาโวยวายแล้วก็ร้องไห้ใส่โฟล์คที่ไฟล์เสีย และตัดหนังไม่คืบหน้าเสียที ผมก็ทั้งสงสารทั้งเอ็นดู นินเป็นคนอารมณ์ร้อนและอารมณ์แรง คิดอย่างไรก็พูด รู้สึกอะไรก็แสดงออก และสติแตกได้ตลอดเวลา ไม่รู้นินจัดการปัญหานั้นอย่างไร เพราะพอโฟล์คถามว่าจะให้ไปหาไหม นินก็สะอึกสะอื้นบอกว่าไม่ต้อง จะยังไม่ทำต่อคืนนี้ และพอโฟล์คโทรกลับไปหาอีกทีตอนหลังเที่ยงคืน นินก็มีน้ำเสียงที่ร่าเริงสดใส เหมือนไม่เคยมีเรื่องเมื่อกี่ชั่วโมงก่อนเกิดขึ้น และผมก็ได้รู้ว่าภัทรอยู่ตรงนั้นด้วย

เอาจริงๆงานตัดหนังคงเป็นตัวแปรตามแหละครับ แต่ตัวแปรต้นของการระเบิดอารมณ์ของนิน น่าจะเป็นภัทรเสียมากกว่า

เราลุกไปอาบน้ำแต่งตัวกันตอนบ่ายสาม โฟล์คโทรสั่งแมคโดนัลด์มาให้ตอนนั้น กว่าจะไปบ้านถั่วก็คงดึก ผมนั่งเล็มเบอร์เกอร์ไปดูหนังภาคต่อไปอีกเรื่อง จนกระทั่งจบไปสองเรื่อง ก็ทุ่มกว่าๆ พอดีกับที่ไอ้ถั่วโทรมาร้องห่มร้องไห้ว่าทำไมผมไม่ไป ผมก็แสนจะระอาใจเลยบอกตัดบทไปว่ากำลังเดินทาง

เป็นความคิดที่ดีจริงๆครับกับการออกตอนค่ำๆแบบนี้ เกือบสองทุ่มแต่ถนนโล่งเชียว แม้ว่าวันนี้จะเป็นศุกร์ แต่ทุกคนคงเตรียมตัวออกต่างจังหวัดสำหรับวันหยุดยาวกันหมด ถนนในเมืองโล่งเชียว คงไปติดพวกถนนสายเหนือ สายใต้ สายตะวันออกที่เป็นเส้นออกต่างจังหวัดกันหมด

เราลัดเลาะเข้าไปยังบริเวณย่านที่อยู่อาศัย เป็นตึกแถวแบบเก่าตั้งเรียงรายกันเป็นชุมชน ตึกแล้ว แถวบ้านไอ้ถั่วมีตลาดโต้รุ่งอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ เดินเท้าไปสิบนาที แต่ตรงข้ามบ้านมันเป็นเซเว่นเลยหวานหมู ผมบอกทางโฟล์คและไม่ต้องมองหาให้เหนื่อยว่าบ้านถั่วแม่งอยู่ไหน เพราะถนนแถวหน้าบ้านมันทั้งแถบมีรถจอดแน่นขนัด ดูคาติไอ้เป๊กก็ล่ามโซ่ไว้ไม่ไกล ป้ายสีแดงเก่าๆมีร่องรอยปะติดตัวอักษรคนละฟ้อนต์กันแทบทุกตัวเป็นชื่อร้าน 'อ.อริยประสิทธิ์ การช่าง' บ่งบอกถึงความขลังของร้านจากรุ่นสู่รุ่น เห็นแบบนี้ร้านไอ้ถั่วไม่ใช่ขี้ๆนะครับ มันขายส่งอุปกรณ์ก่อสร้าง มีโกดังอยู่นอกเมือง ขายทั้งหน้าร้านและขายเป็นบิล ด้านบนตึกแถวเป็นแหล่งสังสรรค์มั่วสุมของพวกผมตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว ดาดฟ้าที่ปกติเอาไว้ใช้ตากผ้า วันดีคืนดีก็จะมีลูกทรพีพาเพื่อนๆขึ้นไปพี้กัญชากันฉ่ำปอดพร้อมกับเหล้ายาเต็มลัง แถมมันยังอาจหาญขโมยเหล็กของป๊ามันไปอ็อกเหล็กสร้างเตาบาร์บีคิวกันตั้งแต่ปีหนึ่ง ไอ้เตาเศษเหล็กที่ไอ้ถั่วกับพรรคพวกมันภูมิใจหนักหนานั่น ป่านนี้แล้วก็ยังไม่พัง คือโคตรงงและไม่อยากจะเชื่อเลยครับว่าไอ้เตาห่าที่แม่งควรจะขายเป็นเศษเหล็กไปแล้ว ยังอยู่รอดมาจนพวกผมจะขึ้นปีสี่กันไปแล้ว

เสียงเพลงตื้ดรีมิกซ์จังหวะสามช่าดังสนั่นชนิดที่อยากให้เพื่อนบ้านออกมาด่าดังมาจากดาดฟ้า เคล้ากับเสียงหัวเราะดังลั่น ผมเดินไปกดกริ่งหน้าบ้านมัน สักพักไอ้ถั่วก็ยื่นหน้ามาจากดาดฟ้าชั้นสี่


“ประตูอัตโนมัติครับ แสกนนิ้วมือได้เลยครับผู้ร่วมงาน" มันตะโกน ผมแทบอยากจะถอดรองเท้าเขวี้ยงขึ้นไปให้มัน โฟล์คหัวเราะเบาๆอยู่ข้างๆผม มองประตูบานพับแบบห้องแถวตรงหน้าแล้วกูโคตรระอาใจกับเพื่อนสติไม่สมประกอบของตัวเอง
“อัตโนมัติครวยไรถั่ว มึงลงมาเปิดเดี๋ยวนี้เลย" ผมด่าสวนขึ้นไป ไอ้ถั่วบอกครับๆก่อนมันจะผลุบหัวหายเข้าไป สักพักผมก็ได้ยินเสียงคนเดินลงบันไดมา แต่ไม่ใช่ไอ้ถั่ว กลับเป็นเป๊กที่เดินลงมาเปิดประตูให้แทนเจ้าของบ้าน

“กำลังเริ่มเลย มาได้เวลา" มันว่าด้วยน้ำเสียงราบเรียบปกติของมัน มองหน้าผมสลับกับโฟล์คแล้วก็ไม่พูดอะไร นับวันแม่งชักเข้าใจยากจนกูขี้เกียจจะเข้าใจ
“มากันครบยัง"
“ไม่รู้ถั่วมันชวนใครมาบ้าง แต่ก็เยอะแล้วแหละ แม่งดูดปุ๊นกันจนอิ่มแล้วมั้งเนี่ย"
“มึงดูดด้วยเปล่า" ผมดึงคอเสื้อมันมาดม ก่อนแสยะยิ้ม
“เออ นี่ก็มึนๆละสัด อารมณ์ศิลปินกูกำลังมาเลย" มันว่ายิ้มๆ
“ฮ่าๆๆๆ" ผมหัวเราะแล้วกอดคอมันขึ้นไปด้านบนบ้าน หัวบันไดมีรองเท้าวางระเกะระกะ ผมถอดทิ้งๆไว้รวมกับคนอื่นก่อนเดินขึ้นบันไดไปสามชั้น ผมถึงชั้นสุดท้ายที่เป็นห้องครัว ก็ผลักประตูไม้ออก ตามด้วยประตูเหล็กดัด แล้วก็พบผู้ร่วมงานและเจ้าของงานที่กำลังหน้าระรื่นตาเยิ้ม


“น้ามมมมมชาาาา" เสียงแม่งยานคางสัดๆ ขนลุก ผมพยายามสลัดมันที่เข้ามานัวเนีย "ทำไมมาสายจังเลยอ่ะ พี่ถั่วรอน้องอยู่รู้ไหม"
“ไปไกลๆตีนกูเลยสัด หิวข้าว"
“ทำไมพูดจาใจร้ายตัดรอนหัวใจพี่ถั่วขนาดนี้" ผมแสยะยิ้ม ก่อนดีดหน้าผากมันไปโป๊ก
“เพราะกูมีแฟนแล้วไงสัด มึงเอาแก้วมาดิ้ กูจะชงเหล้า" ผมพูดอย่างไม่แยแส ไอ้ถั่วทำตาละห้อยแบบที่น่าตบสุดๆ ก่อนที่มันจะหยิบถุงใส่แก้วพลาสติกแถวยาวส่งให้ผม
“อ่ะนี่" ผมเหลือบตามองมันก่อนเหลือบตามองแก้วพลาสติกในมือ
“นี่เดี๋ยวนี้มึงแอดว้านซ์เป็นแก้วพลาสติกแล้วเหรอ" ผมนึกทึ่งกับความขี้เหล้าของพวกมัน
“ก็พี่สงสารแม่พี่ พี่เลยซื้อมาแบบใช้แล้วทิ้ง" มันทำหน้าตาเป็นคนดี "ขโมยเงินแม่ไปซื้อก่อนร้านปิดตอนหกโมงนี่เอง"
“แล้วทำไมมึงไม่ล้างเอง ทำไมต้องให้แม่ล้างห๊ะ? แล้วยังขโมยเงินแม่อีก โอ้ย" กูเวียนหัว
“ป่ะๆ ไปชงเหล้าไป มีแค่แสงโสมกับเบลนด์นะที่รัก พี่ไม่มีเงินจ่ายอาแปะเขา นี่ก็ไปเซ็นต์เขามา พี่บอกแปะไปว่าขอเก็บเงินเพื่อนก่อนเดี๋ยวไปจ่าย" มันทำตาวิ้งๆจนไอ้โฟล์คหัวเราะครืน ผมส่ายหน้าไม่รู้อันไหนแม่งพูดจริงพูดเล่นแล้วเนี่ย


ผมทักทายเพื่อนไปเรื่อย ส่วนโฟล์คไม่ต้องแนะนำหรอก เพราะพวกนี้ก็เสือกเรื่องของผมกันเป็นอาชีพอยู่แล้ว ผมเดินถือแก้ว ถือจานกระดาษ ไปนั่งข้างเตาเศษเหล็กที่ไม่รู้จะถล่มลงมาวันไหน มีแค่คำยืนยันลอยๆของเจ้าของว่าไว้ใจได้ ไม่พังแน่นอนเท่านั้น พื้นที่ข้างเตามีพวกเป๊ก ปอม กาย และเพื่อนๆในภาคผมนั่งจับจองกันอยู่แล้ว บนเตามีทั้งกุ้งแม่น้ำ ปู หมูบาร์บีคิว ข้าวโพด มันฝรั่ง และอื่นๆอีกมากมาย นอนอาบแดดเผาไฟกันอยู่

“มานั่งมามึง" กายกวักมือหยอยๆ พวกผมเลยลากเก้าอี้ซักผ้าแถวนั้นมาร่วมวงด้วย กระถางต้นไม้ถูกคว่ำเอาไว้วางถาด บนถาดมีซากหมูหมากาไก่ที่สุกแล้วนอนตายอนาถอยู่บนนั้น มีมีด ส้อม และอื่นๆจิ้มค้างไว้อยู่ ถือได้ว่าอาหารมื้อนี้มีการปรับใช้ทรัพยากรได้คุ้มสูง
“เอาไหมมึง" ไอ้เป๊กส่งมวนกระดาษห่อยาสูบมาให้ ผมส่ายหน้าหวือ
“ไม่เอามึง เข็ด" มันเลยยื่นให้โฟล์คแทน ซึ่งเด็กนิเทศหนึ่งเดียวก็ไม่ปฏิเสธ

วันนี้ที่มาก็ยี่สิบคนได้เลยครับ มีทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่ผู้หญิงไม่กี่คนหรอกครับ ก็พวกผู้หญิงเถื่อนๆ สถุลๆ โสโครกๆ นั่นแหละ ที่พอไปกันได้ บางคนก็หน้าสวยซะ แต่อย่าให้เปิดปากพูดนะ แทบยกมือไหว้ ผมนั่งกินไป ชงไป สักพักก็เริ่มมึนๆ ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่ากูมึนเหล้า มึนเพลงสามช่ารีมิกซ์ หรือมึนเสียงไอ้ถั่วกันแน่ แม่งแหกปากร้องเพลงหนวกหูชิ้บบบบหาย! แต่ดูเพื่อนๆก็จะเฮฮา ขำกันไปหมดแล้วด้วยฤทธิ์เหล้ายาปลาปิ้ง ตอนนี้ไอ้ถั่วลุกขึ้นมาเต้นท่าซักผ้า ในขณะที่ไอ้อั้มคู่หูมันท้าชิงด้วยท่าดึงดาว น้องใบเตยอาร์สยามยังขับกล่อมเราด้วยจังหวะสามช่า จนแทบจะกลายเป็นอาร์สยองแทน

โฟล์คมันเข้าได้กับเพ่ือนๆในคณะผมอย่างรวดเร็ว ใครให้ชนก็ชน ใครให้ทำไรก็ทำ ผมก็ขำๆที่เห็นมันโดนไอ้ถั่วลากไปเต้นกับมัน มันยืนได้แปปเดียวก็ล่าถอยกลับมาหาผม ส่วนไอ้กายท่าทางจะเปรมทั้งเหล้า ยา อาหาร เลยลุกขึ้นไปแบทเทิลด้วยเรียบร้อยแล้ว ส่วนพวกผมก็ยังชน ยังกินกันอยู่เรื่อยๆ


“พอไหวไหม" ผมถามคนข้้างตัวที่นั่งแทะข้าวโพดปิ้งอยู่ โฟล์คพยักหน้าหงึก
“สนุกดี เพิ่งรู้ว่าเป็นกันแบบนี้"
“แบบนี้แหละ" ผมหัวเราะ เพราะฤทธิ์เหล้าด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่ทำให้ผมยิ้มกว้างกว่าทุกวัน


ผมเหลือบมองเสี้ยวหน้าคนข้างตัวที่หัวเราะจนตัวโยนเมื่อไอ้กายจะโชว์เสต็ปบีบอย แต่กลายเป็นอะไรก็ไม่รู้ไปเสียก่อนเมื่อมือลื่นพรืดไถลไปกับเหล้าที่ไอ้ถั่วเต้นๆแล้วทำหกกระฉอกเอาไว้ ไอ้กายเลยนอนจับกบกับพื้นปูน ส่วนไอ้ตัวการก็ยังซักผ้าไม่เลิก มันหัวเราะหนักขึ้นเมื่อคนเมาลุกขึ้นมาทะเลาะกัน จนไอ้เป๊กต้องเข้าไปจับแยกอย่างระอาใจ

เหมือนคนโดนแอบมองจะรู้ตัว เมื่อมันหันมามองหน้าผม แล้วส่งข้าวโพดในมือมาให้ ผมส่ายหน้าก่อนเอนหัวซบไหล่มันเบาๆ


“ดีใจว่ะที่มึงมาด้วย" ผมว่ายิ้มๆ โฟล์คไม่พูดอะไร ยกมือลูบหัวผมเบาๆ
“เออ กูกลับบ้านไปอย่าเหงานะ ถ้าเหงาก็บินตามมา" มันยิ้ม
“ไม่เอาหรอก คนเขาก็มีธุระของเขา"


มันยิ้มเมื่อเห็นผมทำเฉไฉ ก่อนที่จะยกไหล่มาชนเบาๆ ผมขึงตาใส่มันเมื่อเหล้าทำท่าจะหก


“ไปเข้าห้องน้ำก่อน อยู่ตรงไหนเหรอ?” โฟล์คเอ่ยถามหลังจากกระดกเหล้าแก้วที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ลงคอ ผมกำลังเบลออยู่ว่าคืนนี้ใครจะขับรถกลับบ้านวะเนี่ย ก่อนจะยกมือชี้ทางให้มัน ยังไม่ทันจะบอกอะไรไปมาก ปอมก็เสนอตัว
“ไปห้องน้ำเปล่า กูก็กำลังจะไป" ผมเลยพยักเพยิดให้มันไปด้วยกัน โฟล์คเดินออกไปกับปอม สวนกับไอ้ถั่วที่เดินมาจุ้มปุ้กอยู่ข้างๆผม หอบแฮ่กลิ้นห้อยเพราะโชว์สเต็ปเทพไปเยอะ มันชงเหล้าแล้วหันไปเย้วๆหมดแก้วกับไอ้กายที่เดินมาแบทเทิลกันต่อถึงหน้าเตา ไอ้เป๊กดูจะถอดใจไปแล้ว เลยไม่ห้ามอะไรอีก ปล่อยให้มันทำตามใจกันไป

ผมนั่งดูเปลวไฟที่ค่อยๆมอดลงเรื่อยๆตรงหน้า มันเป็นสีส้มจัด ค่อยๆกัดกินก้อนถ่ายจนกลายเป็นสีเทาและสลายลงเป็นผุยผง อาหารเริ่มแห้งติดตะแกรงเมื่อทุกคนอิ่มท้อง สักพักเก้าอี้อีกข้างหนึ่งของผมก็ถูกจับจองโดยใครบางคน นั่นทำให้ผมละสายตาจากกองถ่านตรงหน้า กระพริบตาถี่ๆปรับโฟสกัสและหันไปมองคนข้างตัวแทน


“มีไฟไหมมึง" คำถามสั้นๆห้วนๆของ หวาน เพื่อนสาวร่วมภาควิชาของผม ที่นิสัยแม่งโคตรเถื่อน สถุล และกากเกินความเป็นกุลสตรีไปไกลหลายโยชน์ถามกับผม หวานเป็นผู้หญิงหน้าหวานก็จริง แต่นิสัยแม่งล้ำชื่อและแม่งไม่สมควรชื่อว่าหวานจริงๆ มันสวยนะครับ ขาวจัด วันนี้ทาปากแดงแม่งก็ยิ่งขาว นิ้วเรียวของมันคีบบุหรี่เอาไว้ คือถ้าแม่งไม่นิสัยเถื่อนระดับนี้คงมีแฟนไปแล้ว แต่ก็นี่แหละครับ สาวสถา'ปัตย์ ขนาดใส่สายเดี่ยวมาในหมู่ผู้ชายยังไม่โดนแซว มีแต่โดนด่า
“ไม่มีว่ะ กูเลิกดูดไปแล้ว" ผมตอบ ก่อนหันไปถามเป๊ก ไอ้เป๊กก็แบมือบอกว่าโดนขโมยไปไหนแล้วก็ไม่รู้ "มา เดี๋ยวกูจัดให้" ผมเลยจัดการยกฝาตะแกรงออกแล้วคีบถ่านที่กำลังระอุมาต่อบุหรี่ให้หวาน เพื่อนสาวของผมดูดบุหรี่จนฉ่ำปอดแล้วปล่อยควันลอยขึ้นไปในอากาศเป็นรูปวงแหวน ผมได้แต่อ้าปากค้าง
“โห มึงฝึกนานไหมเนี่ย" หวานถึงกับหัวเราะ
“ระดับนี้แล้วเพื่อน" หวานขยิบตาวิ้ง “แฟนหล่อนะ" แล้วก็กระแทกผมด้วยคำชมเสียจนตั้งรับไหมทัน ผมได้แต่หัวเราะค้าง
“ฮ่าๆ เหรอวะ" จนคำพูด ได้แต่แกว่งแก้วในมือไปมา
“เขินก็พูดมาเถอะชา มึงนี่นะ" หวานส่ายหัว เธออยู่ภาคเดียวกับผม สนิทกันพอสมควรแหละครับ "คนนี้เปิดตัวคนแรกเลยเปล่าวะ"
“มั้ง" ผมตอบเบาๆ ปกติผมไม่ค่อยพาแฟนมาพบปะเพื่อนฝูงเท่าไหร่ ยิ่งมาพบปะกันทั้งรุ่นทั้งภาคแบบนี้ ยิ่งไม่โอเค โฟล์คเป็นคนแรก
“เออดิ สามเดือนก่อนกูเจอมึงที่พารากอนกับหนุ่ม เดินหนีกูนะ กูเห็นเหอะ" ผมขมวดคิ้ว ในขณะที่หวานทำหน้าคว่ำ ซัดเหล้าไปครึ่งแก้ว
“ตอนไหนวะ" ผมพึมพำ
“ก็...” หวานลดเสียงลง แล้วยื่นหน้ามาใกล้ผม "ก็มึง...เดิน...กับอาจารย์กฤตฎ์...” เธอกระซิบ และนั่นทำให้ผมนิ่งค้าง ตัวชาจนรู้สึกได้

“แต่กูไม่ได้บอกใครนะชา กูก็ทำเป็นไม่เห็นมานานได้ตั้งสามเดือน กูก็จะไม่เห็นต่อไปแล้วกัน กูไม่รู้หรอกว่าอะไรยังไง แต่กูสบายใจนะที่ตอนนี้เห็นมึงมีความสุขแบบนี้ แหม...แฟนหล่อเชียว" หวานว่า แล้วก็ยิ้มแซว ผมได้แต่หัวเราะแหะๆ "หาให้กูบ้างดิ"
“โธ่ มีหมอมาจีบ มึงก็แผลงฤทธิ์ใส่จนเขาใส่เกียร์ถอยหลังทันที"
“อย่ารื้อฟื้นดิวะ" หวานเริ่มเสียงอ้อแอ้ และนั่นทำให้ผมได้รู้ว่าไอ้ที่เธอดูดอยู่นั่นไม่ใช่บุหรี่ปกติแน่ๆ และที่เธอยอมหลุดเรื่องที่เห็นผมกับ--- กฤตฎ์ นั่นก็อาจจะเป็นเพราะเธอกำลังเริ่มเมา

แต่อาจจะไม่ใช่ทั้งหมด เมื่อหวานขยี้มวนบุหรี่ที่เริ่มมอดจนเหลือแค่ก้นทิ้ง ก่อนยืดตัวตรงแล้วมองหน้าผม...


“น้ำชา"

ผมขมวดคิ้วมองหน้าเธอกลับ หวานถอนหายใจเบาๆเมื่อเห็นสีหน้าของผม แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจพูด

“มึงถอนวิชาประวัติศาสตร์สถาปัตฯตะวันออกไปใช่ไหม” หวานถาม ผมพยักหน้า ก็น่าจะรู้ๆกันอยู่ เพราะผมถอนก่อนมิดเทอมไม่กี่สัปดาห์ หลังจากที่โดดกระจาย และเปิดหนังสืออ่านประกอบการสอบแล้วพบว่ามันเกินที่ผมจะท่องจำไหว แถมวิชานี้ยังเป็นวิชาเลือกของภาค ซึ่งจะเก็บอีกทีเทอมไหนก็ได้ ผมเหลืออีกตั้งห้าเทอมกับรูปแบบการเรียนหกปี (ปีผมเป็นปีแรกที่ปรับการเรียนจากสี่ปีเป็นหกปี) ผมกับเป๊กจึงตัดสินใจถอน เพื่อเอาเวลามานั่งทำโมเดล ดูจะคุ้มชีวิตกว่า

“ดูเหมือนอาจารย์จะถอดชื่อมึงออกจากใบรายชื่อไม่ทัน หมายถึง--- มึงถอนแล้ว แต่รายชื่อไม่ได้พิมพ์ใหม่"
“แล้ว" ผมจ้องดวงตากลมของหวานแล้วนั่งนิ่ง ฟังหวานช้าๆด้วยใจเต้นระทึก
“กูเดาว่ากฤษฎ์คงดูชื่อมึงจากใบรายชื่อสอบ กฤษฎ์มาตามหามึงที่ห้องสอบวันนี้ เขาคงอยากคุยอะไรกับมึงนั่นแหละ ตอนแรกกูก็นึกว่าคงเป็นเรื่องโปรเจ็กต์ แต่พอกูนึกขึ้นได้เรื่องเมื่อสามเดือนก่อน เลยคิดว่าไม่ใช่"
ผมจ้องตาหวานนิ่ง ไม่สบายใจเลยสักนิด "กูก็ว่าไม่ใช่เหมือนกัน"
“ตอนนี้มีความสุขดีใช่ไหม" หวานจ้องหน้าผม ถามผมอย่างจริงจัง ดวงตาเราฉ่ำเยิ้มกันทั้งคู่ แต่เราต่างรู้ว่าเราต่างประคองสติกันไว้เป็นอย่างดีเพื่อรักษาบทสนทนายนี้เอาไว้

ผมจ้องหวาน ก่อนพยักหน้ารับ

“อืม...ไม่รู้สิ นานมาแล้ว...ก็ยังไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงรู้สึกมีความสุขได้ขนาดนี้"

ผมเห็นหวานยิ้มมุมปากน้อยๆ ก่อนกุมมือผมเอาไว้


“ตัดเขาออกจากชีวิตเถอะน้ำชา อย่าให้เขาเป็นเนื้อร้ายกัดกินชีวิตมึง" หวานพูด จริงจังกว่าทุกครั้ง ผมรู้ดีว่าหวานเป็นห่วงผมแค่ไหนในฐานะคนที่รู้เรื่องทั้งหมดในวันนี้ตอนนี้ เหมือนเป๊ก ปอม และกาย แต่ผิดที่พวกนั้นเป็นผู้ชาย เลยไม่จู้จี้มากความเท่าไหร่นัก แต่หวานเป็นผู้หญิง ถึงจะห้าวยังไง ก็ยังมีความละเอียดอ่อนแบบผู้หญิง เธอจึงพูดกับผมอย่างประนีประนอมและตรงไปตรงมาได้ในเวลาเดียวกัน

“กำลังพยายาม" ผมหลุบตามองฝ่ามือตัวเอง

“ไม่ใช่พยายาม น้ำชา" เธอกดเสียงให้จริงจังกว่าเดิม นั่นทำให้ผมต้องมองหน้าเธออีกครั้ง "กูไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นยังไง แต่มึงต้องไม่ปล่อยให้มันคาราคาซัง ถ้าเขายังมาตามหามึงแบบนี้ มันไม่ใช่แน่"

“ชา...มึงต้องคุยกับเขา บอกเขาไปตรงๆว่ามึงไม่ต้องการเขาแล้ว" หวานย้ำชัดทุกถ้อยคำ คงเพราะฤทธิ์เหล้าหรือเปล่า ทำให้เธอพูดวนไปวนมา แถมยังย้ำหนักแน่น แต่นั่นไม่สำคัญ...มันสำคัญที่ผมเห็นด้วยกับเธอ คำพูดของเธอมันใช่ทุกอย่าง "มึงต้องตัดเขาออกไปจากชีวิตนะ"


หวานเม้มปากแน่น ผมมองหน้าเธอ ก่อนที่เธอจะปล่อยมือผมแล้วฉวยแก้วขึ้นมากระดกจนแทบหมดแก้ว


“ที่กูเตือนเพราะแฟนมึงหล่อมาก กูไม่อยากเห็นคนหล่อเสียใจ โอเค๊?”



ผมชะงัก มองหน้าหวานอย่างไม่อยากจะเชื่อ เธอหัวเราะเบาๆก่อนตบแก้มผม แล้วแสร้งทำเป็นร่าเริงไม่ให้ผมคิดมาก โอเค เธออาจจะเมาก็จริง แต่ที่ผมรู้ๆ คือเธอรู้ เธอพูดจริง และหวาน เตือน ผมจริงๆ...















tbc.



มาล่ะ อิอิ เดี๋ยวล่ารักฯจะมาคืนนี้ต่อเหมือนกัน ไม่รู้เสร็จกี่โมงอ่ะเด้ นี่เขียนมาตั้งแต่เที่ยง (ล่ารักฯเขียนไว้นานละไม่เสร็จสักที ร่างพล็อตกันระเบิดก็ยังไม่จบสักที555)

จริงๆไม่อยากตัดจบแค่นี้เลยอ่ะ แต่ก็แบบนะ ถ้ามากกว่านี้ก็ไม่รู้จะจบลงไหมคืนนี้ จะได้เขียนล่ารักฯหรือเปล่าคืนนี้ เพราะงั้นตัดไปก่อน ไปดราม่ากันต่อตอนหน้า กรั่กๆ (ดราม่าเหรอ ชั้นพูดอัลไลออกปัย)

ตอนหน้า ตอนที่ 12 "อย่ากลัวการกลับมา" ไคลี่มีชื่อตอนมาสปอยล์ 555 อะไรวะเนี่ย ทำไมร้ายกาจขึ้นทุกวัน
โฟล์คกับน้ำชาจะจบแล้วนะคะ ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อดี เพราะคงจบไล่ๆกับล่ารักฯ
จริงๆรักชาชามีสำนักพิมพ์มาติดต่อแล้วนะคะ อาจจะทำหนังสือถ้ามีคนอยากได้ ยังไงฝากคอมเม้นท์กันไว้ก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวมาซาวเสียงอีกที

ฝนตก ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ


ปล. ไคลี่ชอบ พี่ฟลุค มากเลยอ่ะ เมื่อเช้านั่งคิดๆไปว่าโฟล์คแม่งต้องมีพี่ชายห่ามๆ ที่เป็นไอดอลของโฟล์คตลอดกาล หาอิมเมจไป ก็รู้สึกว่า คนนี้แหละพ่อของลูกไคลี่ (อ้าวอีนี่) ไม่อยากหานายเอกให้พี่ฟลุคเลยอ่ะ แต่ถ้าให้เป็นเรื่องรักเกิดบนเกาะร้างกับนายหัว มันคงสนุกน่าดู กรั่กๆ หรือเป็นรักร้ายของนายแบ็คแพ็คเกอร์ดี เดี๋ยวพาพี่ฟลุคไปแพ็คแบ็คแล้วเจอรัก

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: LovePraePiemt ที่ 09-05-2014 20:33:16
โฟล์คก็ยังคงความน่ารักแบบธรรมชาติ แลดูอบอุ่น
ตอนนี้ชอบหวานนิดๆแฮะ นางน่ารักแบบเถื่อนๆดี
 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 09-05-2014 20:35:08
หวานหวานนนน เธอสวยมาก ตอนนี้ยกให้เธอเลยย เลอค่าา อิอิ :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 09-05-2014 20:37:23
น้ามมมมมชาาาาาา ต้องจบนะลูก จบบบบกับอิกริดซะ :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 09-05-2014 20:38:32
แปะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 09-05-2014 20:50:17
รวมเล่มมมมมมม ขอตอนพิเศษเยอะๆเลยนะคะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: lightseeker ที่ 09-05-2014 20:56:19
น้ำชาอย่าทำโฟลค์เสียใจน้า เราก็ไม่ยากเห็นคนหล่อเสียใจเหมือนกัน  :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 09-05-2014 20:58:10
มาเเล้ว
หวานจริง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 09-05-2014 20:58:36
น้ำชา เนื้อร้ายต้องตัดทิ้งนะนู๋ เดินต่อไปข้างหน้านะ :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 09-05-2014 21:00:17
ตัดให้ขาดเลย ฉับๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 09-05-2014 21:00:29
รอดราม่าอยู่บอกเลยยย


มันจะได้จบซะที เพราะทุกวันนี้ถึงจะฟินแต่มันไม่เคยสุดซะที
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 09-05-2014 21:03:34
น้ำชารีบๆไปเครียกับกิ๊กเก้่าซะนะคะ กัวน้องโฟลคเราเสียใจ อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 09-05-2014 21:09:19
จะดราม่าแค่ไหนนะ :sad4:
แต่ตอนนี้หวาน และเค้าชอบบรรยากาศแบบนี้
ชอบการพูดคุย จองตาของโพร์คและน้ำชา

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นขอให้ผ่านไปให้ได้นะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 09-05-2014 21:17:21
ชอบผญ.แบบหวาน สวยมีสมอง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 09-05-2014 21:18:41
หวาน เธอทำดีมากกก  :katai2-1:

เราก็เป็นอีกคนนะน้ำชาที่ไม่อยากเห็นคนหล่อเสียใจ  :hao5:

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Serioz ที่ 09-05-2014 21:20:22
หวานเป็นเพื่อนน่ารักมาก ชอบที่สุดเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 09-05-2014 21:21:57
โฟร์คยังคงเป็นผู้ชายที่น่ารัก

น่าเอามากอด

และสุดท้ายน่าเอามาเปนแฟนมากๆๆถึงมากที่สุด

น้ำชาอย่าปล่อยให้หลุดมือไปละ

ส่วนอาจารย์ก็ปล่อยๆไปได้แล้ว

แต่คนอ่านคนนี้อยากอ่านพาร์ทของอาจารย์บ้างอะ

แบบว่าคิดยังไงกับน้ำชากันแน่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 09-05-2014 21:26:35
ชาน่าจะเชื่อหวานนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 09-05-2014 21:27:44
ตบมือให้หวาน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ให้กำลังใจน้ำชา :L2: :L2: :L2: :L2:

เราเข้าใจน้ำชา ดังนั้นเรารู้ว่าน้ำชาพยายามอยู่แหละ เพียงแต่มันยังไม่หายดีก็เท่านั้น
ตอนหน้าดราม่า? แต่ไม่เป็นไรเนอะ สักวันต้องเจอกันอยู่ดี :mew6:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 09-05-2014 21:33:02
เพื่อนเตือนก็ฟังเพื่อนด้วย มีคนหล่อในครอบครองต้องถนอมไว้

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 09-05-2014 21:33:14
น้ำชา

จัดการขั้นเด็ดขาดเสียที!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 09-05-2014 21:58:41
ไม่รู้ว่าโฟล์คจะรู้สึกยังไงถ้ารู้ว่าน้ำชายังนอนฝันถึงกฤษฏ์ทุกคืนขนาดนี้
สงสารโฟล์คอ่ะ อารมณ์เหมือนจะได้ใจ แต่ก็ยังไม่ทั้งหมด
แต่เอาจริงๆ นิสัยโฟล์คก็คงปลอบใจน้ำชาไป และยังรักน้ำชาเหมือนเดิม
โฟล์คดูเป็นผู้ชายที่เหมือนเจออะไรเจ็บช้ำจากคนที่รักก็จะเก็บเอาไว้ ไม่พูดออกมาอ่ะ

นี่แคร์โฟล์คมาก บอกเลย ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 09-05-2014 22:02:07
“ที่กูเตือนเพราะแฟนมึงหล่อมาก กูไม่อยากเห็นคนหล่อเสียใจ โอเค๊?”

เห็นด้วยกับหวานที่สุด ณ จุดนี้...ฮาาาาา

และชอบตรงปล. ค่ะ ชื่อแต่ละเรื่องที่เอ่ยมาน่าติดตามมากกกกก ฮาาาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 09-05-2014 22:11:04
พอคนเค้าจะไปได้ดิบได้ดีก็กลับมารั้งเหลือเกิน
ตอนมีอยู่ละไม่เคยทำดีให้ ก็สมควรแล้วมั้ย

น้ำชาต้องเด็ดขาด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 09-05-2014 22:21:30
หวังว่าน้ำชาจะเชื่อหวานนะ  :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 09-05-2014 22:23:16
ตัดเลยน้ำชา  ตัดกฤษณ์ ออกจากชีวิตไปเลยยยยยย :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 09-05-2014 22:51:14
นำ้ชาใจหน่ะควรแข็งแรงได้แล้วว ได้คนดามขนาดนี้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 09-05-2014 22:51:32
เตือนจริงๆก็ต้องเชื่อจริงๆด้วยนะน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 09-05-2014 22:51:43
ไหนๆก็จะจบแล้ว อย่ามีดราม่ามาเลยยย
น้ำชาตัดกฤษฎ์ไปให้ขาดเลยน้า
อย่าให้มาทำให้น้ำชากะโฟล์คเสียใจ
สู้ๆน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 09-05-2014 22:55:53
หวานพูดถูกกกก ตัดออกไปจากชีวิต 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 09-05-2014 23:07:08
ตัดมันเลยยยยยยย
อย่าทำคนหล่อเสียใจนะน้ำชาาา
 :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 09-05-2014 23:14:07
 :z3: :z3: :z3: อึดอัดอั้นอยากรู้เรื่องจากชื่อตอนหน้า...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 09-05-2014 23:36:03
มาแล้ว~~

หวานสุดยอด o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 09-05-2014 23:38:54
โฟลค์ถึงจะนิสัยพระรองเกาหลี แต่เป็นพระเอกตัวจริงของนิยายนะ ต้องสมหวังสิ หึหึ กลัวมาม่าจัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 09-05-2014 23:44:13
 :z3: ดูจากชื่อเรื่องตอนหน้าแล้วมันแบบบ.. อรั้ยยยยยยยย
มาต่อเร็วๆนะคะ  :ling1: ใครกลับมาอะไรยังไง กลัวอะไร อ๊อยย!  :katai5:
ตัดเนื้อร้ายออกไปเลยน้ำชาอย่าได้ลังเล ตัดเลยยยย  o18
โฟล์คก็ยังคงความน่ารักเสมอมาและเสมอไปปปปปป
เรื่องของพี่ฟลุคที่คุณไคลี่ว่ามาก็น่าสนใจมากค่ะ 55555 แล้วเราจะรอนะคะ (เดี๋ยวนะ555)
ถ้าน้ำชารวมเล่มก็จะซื้อค่าา  o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Yokwalkalone~ ที่ 09-05-2014 23:52:38
หวานสุดยอด
!
น้ำชา...มีคนดีๆอย่างโฟล์คอยู่ข้างๆแล้ว จะมัวกังวลทำไมกับแค่อดีต?
ตัดใจซะตัดให้ขาดเลย ทำอะไรให้มันชัดเจน

เป็นกำลังใจให้คนแต่ง  :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 09-05-2014 23:55:48
โฟร์คยังเสมอต้นเสมอปลายตลอดอ่ะ.......อยากได่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 09-05-2014 23:59:59
 :monkeysad: กัดผ้ารอเลยยยยย น้ำชาจ๋าสู้ๆนะจ๊ะ
ตัดเยื่อใยกับคนที่รักมากมันยาก แต่ทำได้ โฟล์คของเค้าก็ยังรอน้ำชาได้นะจ๊ะ
อย่าทำร้ายใจตัวเองอีกเลยเนอะ  :กอด1:

ปล.หวานนางเริ่ด

 :pig4: นะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 10-05-2014 00:34:08
 :เฮ้อ:
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 10-05-2014 01:06:11
นั่นสิน้ำชาตัดใจให้ได้นะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 10-05-2014 01:14:52
หวาน เธอเยี่ยมไปเลย  o13
เตือนชา จะได้ตัดแฟนเก่าอย่างคุณอาจารย์ให้ขาดซะที
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 10-05-2014 01:19:06
เชื่อคำหวานพูดเถอะ
ชะนีมีประโยชน์ก็เรื่องนี้แหละ 555555555

ถ้าทำให้คนหล่ออย่างโฟล์คเสียใจ เราจะไปรุมตบเธอนะน้ำชาาาาาาา  :serius2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mamaUM ที่ 10-05-2014 01:33:37
ถ้ามีรวมเล่ม ... ซื้อแน่นอนค่ะ - เพราะชอบมากกกกกกก **เติมก.ไก่ไปล้านตัวเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 10-05-2014 02:21:05
กีสสสสสสสสสสสส
ตัดจบได้กระชากวิญญาณ
แต่แม้จะตัดจบได้กรี๊ดแค่ไหน แต่ที่กรี๊ดกว่าคือตรงปล.
อยากได้ เอ๊ย อยากอ่านๆๆๆ อยากอ่านนายหัว อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 10-05-2014 04:26:21
ค้างงงงง 55555
อย่าทำโฟล์คเสียใจนะน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-05-2014 06:28:05
เห็นด้วยกับหวานนะน้ำชา อย่าให้คาราคาซัง :ling1:
โฟล์คดีมาก แล้วก็รักน้ำชามากด้วย เราเชียร์ :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 10-05-2014 07:30:37
ช่ายยย น้ำชาเคลียร์ให้เรียบร้อยเลยนะ
จะได้เริ่มต้นใหม่แบบไร้ตะกอนในใจ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 10-05-2014 07:49:34
ใช่!นำ้าควรทำอะไรให้มันชัดเจนซะที อย่าให้โฟล์คต้องเสียใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 10-05-2014 07:59:21
เราไม่อยากเห็นคนหล่อเป็นพระรองน๊าา :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 10-05-2014 08:41:51
หวานพูดถูกนะน้ำชา พูดกันให้รู้เรื่องไปเลยยยยย อย่าทำให้คนหล่อเสียใจจจจจจ :katai1:

รออ่านเรื่องพี่ฟลุคนะไคลี่ :z2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: grenjewel ที่ 10-05-2014 10:20:24
เห็นด้วยกับหวานนะ น้ำชาอย่าไปกลัวอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ไปเคลียร์กันให้จบจะได้สบายใจ สู้นะเราเชื่อว่าน้ำชาทำได้  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-05-2014 10:20:33
น้ำชาต้องรีบจัดการให้เด็ดขาด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 10-05-2014 19:15:35
เบื่ออออคุณไคลี่จังเลย มาสปอยแล้วจากไป เราชอบเรื่องนี้มากเลยทำหนังสือเถอะ  คุณไคลี่ทำให้อยากอ่านพี่ฟลุคเหมือนกันอ่ะ แงงงง น่าสนใจมากกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: aiLime13 ที่ 11-05-2014 12:33:12
ชอบพี่ฟลุคเหมือนกันค่ะ ฮาาา
เป็นผู้ชายที่เหมือนกับว่า โผล่มาแค่นามกับสรรพคุณ (อะไรเนี้ย?) แต่ก็มากระชากใจเราไปแล้ว
กร้ากกกกกกกก เรื่องติดบนเกาะร้างกับนายหัวก็น่าสนใจนะคะ แต่ไม่ว่าจะเขียนเรื่องไหนก็จะตามไปอ่านค่ะ! เพราะเราจะเกาะติด! 555555

ตอนนี้มุ้งมิ้งมากกกกกกก >,<
รู้สึกว่าบรรยากาศของเพื่อนโฟล์ค กับเพื่อนน้ำชาจะต่างกันเล็กน้อย
แต่ก็ให้ความรู้สึกดี อบอุ่น แบบว่าเพื่อนสนิทกันจริงๆ อ่านแล้วก็คิดถึงกลุ่มเพื่อนของตัวเองบ้างอ่ะคะ
อยากปาร์ตี้กับเพื่อนบ้าง เรียนจบมาแล้วพากันแยกย้ายคนละทาง อ่านตอนนี้แล้วทำให้คิดถึงช่วงเวลาที่อยู่กับเพื่อนจริงๆ

ชอบหวานมากเลยค่ะ
เราชอบสาวห้าว แมนๆ กากๆ สถุลๆ (หวาน : ชมหรือด่าย่ะ?) 55555555
จริงๆ นะ ถึงแม้ว่าในตอนนี้โฟล์คจะเป็นคนที่แสนดีของน้ำชา แต่คนที่น้ำชาเคยรักมาก่อน แล้วก็รักมากขนาดที่ว่าคบด้วยมานานกว่าคนอื่นๆ ก็คือกฤษฏ์ เราคิดว่าน้ำชาคงยังไม่ตัดใจไม่ลงได้ง่ายๆ หรอก จริงอยู่ที่พยายามจะลืมแล้ว แต่ก็เพราะรักล่ะนะ ก็เลยทำให้ยังฝันถึงอยู่ทุกคืน ทั้งที่ตอนตื่นก็ยังมาเจอหน้าโฟล์ค (เราแอบเจ็บใจนิดๆ อยู่นะเนี้ย ถึงโฟล์คจะไม่รู้เรื่องความฝันน้ำชาก็เถอะ 5555555)

ถ้าเราเป็นเพื่อนน้ำชา เราก็คงจะทำเหมือนที่หวานทำ ขอให้น้ำชาตัดขาดกฤษฏ์ออกไปจากชีวิตซะ
เพราะว่าแฟนน้ำชาหล่อมาก และเราไม่อยากเห็นโฟล์คเสียใจ (กร้ากกกกกกกกกก)

รอตอนหน้าค่ะ

ปล. ถึงแม้ตอนนี้พี่ฟลุคจะเข้ามากระชากใจ แต่รองจากโฟล์คแล้วเราก็ยังยืนยันคำเดิมว่าชอบเป๊กนะ  555555555 ขอพี่เป๊กเป็นพระเอกสักเรื่องด้วยค่าาาาาาาาาาา  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 11-05-2014 14:44:49
หวานประหนึ่งเธอมานั่งในใจเรา
น้ำชาน่าจะสบายใจกว่าไหมที่คบกับโฟล์ค
แถมทั้งสองคนเข้ากับเพื่อนแต่ละฝ่ายได้ดีไม่มีปัญหา
อีกทั้งความรักก็ไม่ต้องปิดบังซ่อนเร้นด้วย

ปล. เป็นเรื่องที่อัดแน่นไปด้วยหนุ่มแซ่บ อยากให้มีพาร์ทของแต่ละคนจัง หรือเป็นตัวเอกเรื่องใหม่ไปเลยก็ได้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 12-05-2014 00:50:32
รอๆๆๆตอนต่อไป

รอๆๆๆซื้อแน่นอนนน

พลาดไม่ได้

 :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: runma ที่ 12-05-2014 01:12:02
ถ้าน้ำชายังไม่เคลียร์เรื่องราวทั้งหมดกับกฤษฐ์ให้จบแบบจริงจัง
ในอนาคตมันจะเป็นปัญหาสำหรับน้ำชากับโฟล์คแน่นอน

ชอบความรักของโฟล์คที่มีให้น้ำชามาก มันดูจริงจังจริงใจ รวมถึง
แก๊งค์เพื่อนๆ ของทั้งคู่ เป๊ก กาย ปอม แยม เต ไอ ภัทร นิน ฯลฯ
มีเพื่อนดีๆ แบบนี้คงโคตรมีความสุข

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ รอติดตามต่อครับ o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 12-05-2014 08:16:21
ใช่หวาน!!!
ใช่อย่างที่สุด!!!
กระทืบไลค์ให้หวานด้วยบวกและเป็ด
ห้ามทำคนหล่อช้ำใจ
ไม่งั้นเราไม่ยอม
น้ำชาเข้าใจนะ
ฮึ่ม อินๆๆๆ
 :sad4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pawaree ที่ 13-05-2014 19:58:53
 :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Leoforever ที่ 14-05-2014 08:50:15
มาตามอ่านตั้งแต่ตอนแรกจนตามทันแล้ว  :impress2:

เรื่องนี้สนุกมากๆๆๆ ชอบการเขียนนิยายตั้งแต่เรื่อง ล่ารักหัวใจมาเฟีย แล้ว

จนมาถึง รักชาชา แบบสนุกมากจริงๆ

คือยิ่งอ่านยิ่งหลงรักโฟล์ค ผช แบบโฟล์คนี่หายากมากๆ

น้ำชา ต้องทำอะไรซักอย่างนะ อย่าทำให้โฟล์คต้องเสียใจเลย

รออ่านตอนต่อไปคะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 14-05-2014 23:04:24
รักโฟลค์
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: FahFon ที่ 15-05-2014 00:00:26
มารอพี่โฟล์คที่หน้าจอทุกวันเลยยยยยยยยยยย

ปล. อยากได้พี่ฟลุคมาเลี้ยงดู >//////<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 15-05-2014 01:00:44
น้ำชารีบเคลียร์ให้จบแล้วมามีความสุขกับโฟล์คนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 16-05-2014 08:20:16
เรื่องนี้ทำเป็นหนังสือก็ดีนะ เล่มคงไม่หนามาก พกพาสะดวก  :hao3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 16-05-2014 23:58:12



ตอนที่ 12: อย่ากลัวการกลับมา









เมื่อคืนกว่าผมจะกลับถึงห้องก็ปาไปตีสาม ไอ้กายเมาเละเทะ พวกเราเลยตัดสินใจว่าจะให้มันค้างกับไอ้ถั่ว ส่วนไอ้เป๊กก็กึ่มขนาดหนัก ให้แว้นซ์มอ'ไซค์ราคาสองล้านกลับหอ คงได้สิ้นกันทั้งคนทั้งรถเครื่อง ก็เลยให้มันค้างด้วยอีกคน ส่วนปอมไม่มีปัญหาอะไร และด้วยอะไรๆไม่อำนวย บวกกับสติที่สมบูรณ์พร้อม มันจึงตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า ห้องนอนถั่วก็ไม่ได้ใหญ่มาก นี่ก็อัดกันไปสิบกว่าคนแล้วด้วยซ้ำ

ผมเองก็เมาเละเหมือนกัน จำได้ลางๆว่าโฟล์คตัดสินใจไปส่งหวานกับเพื่อนผู้หญิงอีกสองคนที่หอหวาน แล้วจากนั้นผมก็เมาตายไม่รู้เรื่องไปเลย จริงๆก่อนหน้านั้นผมก็ไม่ได้คิดจะเมาขนาดนี้ แต่ผมมีปากเสียงกับโฟล์คนิดหน่อย--- จริงๆแม่งก็ไม่ได้นิดหน่อยสักเท่าไหร่ หัวข้อเรื่องที่เราทะเลาะกันมันหนักพอควร นั่นทำให้ผมซัดเหล้าลงคออย่างกับน้ำเปล่า โก่งคออ้วกในห้องน้ำไปหนึ่งรอบ มีเป๊กกับโฟล์คหิ้วปีกคนละข้าง แต่ผมก็ยังมึนตึงกับโฟล์คอยู่

ผมตื่นขึ้นมาอีกทีด้วยอาการปวดหัวราวกับจะระเบิดตอนหกโมงกว่าในห้องของโฟล์ค เจ้าของห้องนอนอยู่ข้างๆกัน แต่วันนี้มันไม่ได้กอดผมไว้เหมือนเคย ผมยันตัวลุกขึ้นนั่งที่ขอบเตียง แล้วพาร่างตัวเองไปห้องน้ำ คายทุกอย่างในกระเพาะออกมาอีกรอบ แล้วมองหน้าโคตรโทรมของตัวเองในกระจก ตาแดงก่ำ หน้าซีดขาว ปากแตกระแหง เจ็บคออีกต่างหาก

นึกย้อนไปถึงสาเหตุที่ทำให้ผมต้องแดกเหล้าชิงแชมป์ขนาดนั้นก็อดเดือดเบาๆไม่ได้ แต่พอนึกถึงแววตาของโฟล์ค ใจผมแม่งก็อ่อนยวบลงอย่างไม่มีชิ้นดี


'กูไม่ให้มึงไปเจอกับมัน'


ผมยังจำคำพูดโฟล์คได้ชัดเต็มสองรูหู เป็นครั้งแรกที่มันขึ้นเสียงใส่ผม ออกปากห้ามอย่างเครียดขึง ทั้งๆที่ปกติมันแทบจะไม่บังคับอะไรผมเลยทั้งสิ้น ผมบอกโฟล์คไปเมื่อคืนว่า ระหว่างที่มันกลับบ้าน ผมจะไปเคลียร์กับกฤตฎ์ให้รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าเมาหรือเปล่าถึงบอกไปแบบนั้น ทั้งๆที่รู้ดีว่าโฟล์คคงไม่ให้ไปหากฤตฎ์สองต่อสองโดยที่มันอยู่ไกลผมออกไปเกือบพันกิโลเมตร มันยื่นคำขาดให้รอมันกลับมาแล้วเราจะจัดการด้วยกัน แต่ผมไม่ตอบอะไร ไม่คุยกับมันเลยด้วยซ้ำ

มาตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าควรเสียใจอะไรหรือไม่ เพียงแต่่ผมเองก็รู้สึกว่าตัวเองพลาดเหลือเกินที่บอกโฟล์คไปเช่นนั้น มันไม่เวิร์คตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากจัดการอาบน้ำเสร็จ ไฟลท์บินของโฟล์คระบุเวลาตอนสิบโมงสิบห้า ตอนนี้ก็ใกล้จะเจ็ดโมงแล้ว ผมขี้เกียจมารีบเร่งตอนใกล้ๆเวลา ถึงจะทะเลาะกัน เราก็ไม่ได้จำเป็นที่จะต้องปัดความรับผิดชอบทั้งหมดเสียหน่อย อย่างน้อยผมก็แคร์มันมากๆอยู่ดี

ผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย เก็บของใส่กระเป๋าผ้าใบสี่เหลี่ยมของตนเองสำหรับจะเอากลับบ้านในช่วงวันหยุดนี้ ที่เหลือประปรายทิ้งไว้ที่คอนโดโฟล์คก่อน หลังปีใหม่คงได้เข้ามาเก็บอีกรอบ หรือไม่ก็ปล่อยทิ้งไว้อย่างนี้แหละ ยังไงผมก็มีโอกาสได้มาค้างที่นี่อีกอยู่แล้ว

กระเป๋าเดินทางของโฟล์คตั้งอยู่ที่ข้างๆโซฟา เจ้าตัวยังนอนอยู่ไม่กระดิก ผมยังรู้สึกแฮงค์จากเมื่อคืนแต่ไม่มากนักเพราะคงได้อ้วกไปแล้วสองรอบ ยังมีอาการปวดหัวอยู่นิดๆหน่อยๆ แต่ก็ไม่อยากกลับไปนอน มันทรมานเท่ากันไม่ว่าจะตื่นหรือหลับ ผมเลยจัดการเปิดตู้แช่แข็ง ตั้งเตา แล้วเอาเกี๊ยวน้ำสำเร็จรูปแบบถ้วยสองถ้วยมาอุ่นในหม้อโดยแงะมันออกมาทั้งก้อนนั่นแหละ และหลังจากเปิดขวดยาแก้แฮงค์ดื่มไปหมดขวด นั่งนิ่งๆสักพัก ก็รู้สึกดีขึ้น

โฟล์คตื่นหลังจากนั้นอีกครึ่งชั่วโมง ผมตักอาหารเช้าส่วนของตัวเองออกมานั่งกินหน้าทีวีพร้อมกับอ่านหนังสือการ์ตูนไปด้วย เจ้าของห้องปรายตามองผมนิดหน่อยก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป มันออกมาอีกทีตอนที่ผมจบหนังสือในมือพอดี เสียงกุกกักตรงบริเวณครัวดังขึ้น ก่อนที่โฟล์คจะเดินมานั่งข้างๆผมพร้อมถ้วยอาหารเช้าในมือ


“นั่งด้วยดิ" มันบอกเบาๆ ก่อนเบียดตัวเข้าหาผม เส้นผมเกาะพราวด้วยหยดน้ำ สวมบ็อกเซอร์ตัวเดียว แต่การกระทำของมันก็ค่อยๆละลายความเย็นชาที่เกิดขึ้นระหว่างเราช้าๆ

ผมไม่ตอบ พลิกการ์ตูนในมือต่อทั้งๆที่อ่านจบไปแล้ว สายตาจดจ้องอยู่บนตัวหนังสือ แต่สะกดไม่ออกเลยสักคำ

“อร่อยดีนะ" เมื่อเห็นผมไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับมัน มันเลยเอ่ยประโยคที่โง่เง่าที่สุดในโลกออกมา นั่นทำให้ผมต้องเหล่ตามองมัน
“กูก็แค่อุ่นอาหารแช่แข็ง มึงอย่าเว่อร์" ผมค่อนขอด โฟล์คยิ้มๆ ก่อนเอื้อมมือมาหยิกแก้มผมเบาๆ
“เลิกงอนได้แล้ว" มันบอก "ขอโทษแล้วกัน แต่ห่วงจริงๆ"
“เปล่าสักหน่อย" ผมบอกเรียบๆ โฟล์คมองยิ้มๆก่อนจะยกมือขยี้หัวผมแรงๆ
“ชาร์จโทรศัพท์ให้แล้วนะ อยู่คนเดียวห้ามเมาแบบเมื่อคืนรู้ไหม--- อ๊ะ"


มันโยกตัวผมไปมา ก่อนที่จะลุกออกไปเมื่อโทรศัพท์มันดังขึ้น โฟล์คเดินไปรับโทรศัพท์ ท่าทางจะเป็นภัทร คุยกันอยู่สามสี่ประโยค มันก็เดินกลับมา


“เดี๋ยวภัทรไปรับนินแล้วมาที่นี่ ส่วนไอเดี๋ยวพี่ชายไปส่งที่สนามบินเลย" โฟล์คว่า ผมพยักหน้ารับ "ขับรถกลับไหวไหม" โฟล์คถาม ผมพยักหน้า
“ไหวดิ แฮงค์นิดหน่อยเอง" ผมบอก สัญญากับมันไว้แล้วว่าจะไปส่งที่สนามบิน แล้วจะเอารถกลับให้ คงเอาไปจอดที่คอนโดผมเลย ขี้เกียจไปๆมาๆ
“โอเค"


หลังจากกินข้าวเสร็จ โฟล์คก็อาสาล้างจาน ระหว่างที่นั้นนินก็โทรเข้ามา บอกว่าถึงคอนโดเรียบร้อยแล้ว ผมจึงโทรบอกยามด้านล่างว่าให้ปล่อยให้รถเข้ามาเลย หลังจากนั้นจึงเดินเอาคีย์การ์ดไปรับนินและภัทรที่ประตูลานจอดรถของชั้นอาศัย

ภัทรกับนินมาในชุดลำลองสุดๆ ท่าทางนินเหมือนจะยังไม่ตื่นดี แต่นินก็ไม่เคยมีสภาพตื่นเต็มที่เหมือนคนปกติอยู่แล้วเป็นธรรมดา ทั้งสองหอบกระเป๋ามาคนละใบ แต่ภัทรหอบเอากระดานเซิร์ฟขนาดกลางมาด้วย ผมพาทั้งสองคนเข้ามาในห้องของโฟล์ค เจ้าของห้องกำลังเก็บครัวเป็นรอบสุดท้าย เพราะจะไม่ได้อยู่อีกสามสี่วัน


“ไอจะออกกี่โมงวะ" โฟล์คหันมาถามภัทรที่เอนตัวนั่งลงบนโซฟาแล้วเรียบร้อย
“อีกสักพักน่าจะออกแล้วแหละ นี่ก็จะแปดโมงแล้ว" ภัทรตอบ นินคุ้ยกระเป๋าหาของอีกรอบก่อนหยิบครีมกันแดดมาพอกตัวจนผมนึกขำกับความสำอางผิดกับความเซอร์สุดๆของมัน
“งั้นออกเลยละกัน เดี๋ยวกูไปเอาหลังคาโฟล์คมาใส่ก่อน จะได้เอากระดานเซิร์ฟมึงขึ้นด้านบนได้" โฟล์คบอกแล้วเดินเข้าไปในห้องเก็บของ โดยมีภัทรตามเข้าไป ผมไม่มีอะไรทำ เลยเดินไปเปิดม่าน แล้วไปนั่งกับนินแทน

นินชำเลืองตามองผมนิดหน่อย ถ้าไม่รู้จักมันดีๆต้องคิดว่ามันหาเรื่องแน่ๆ แต่ผมรู้จักนินมันดีก็เลยไม่อะไรกับมัน นินเก็บสเปรย์กันแดดลงกระเป๋า ก่อนพาดขากับโต๊ะกระจกตรงหน้า แล้วหาววอด


“ตกลงมึงไม่ได้เลิกกับเพื่อนกูใช่ไหม" นินถามทำเอาผมสะดุ้ง มันหัวเราะนิดหน่อยที่เห็นท่าทางของผมเช่นนั้น
“ทำไม-- ต้องเลิก" ผมถามตะกุกตะกัก อีกฝ่ายเลยหัวเราะ
“อ้าว ก็สัญญาปัญญาอ่อนของมึงกับไอ้เหี้ยโฟล์คไง ประสาทเหี้ยๆ ตอนแรกที่พวกกูได้ยินเนี่ย แทบจะหัวเราะจนขาดใจตาย" เอ่อ ขนาดนั้นเลยเหรอวะ
“โฟล์คเล่าด้วยเหรอ"
“ก็ไม่มีอะไรปิดบังกันอยู่แล้วนี่ แต่มันก็บอกนะว่าชอบมึงจริงๆ" นินว่ายิ้มๆ "ว่าไงล่ะ"
“เอ้อ...ก็...” ผมพึมพำเบาๆอย่างเขินๆ "ก็ไม่มีเหตุผลต้องเลิกสักหน่อย" ผมบอก นั่นทำให้นินอมยิ้มออกมาอย่างน่ารัก นินน่ะน่ารักจะตายถ้าทำตัวเหมือนคนปกติทั่วไป ไม่ใช่เอะอะจิกตา เอะอะเหวี่ยง เอะอะสติแตก
“อย่าเลิกกันเลย พวกกูชอบมึงนะน้ำชา" นินบอกออกมา นั่นทำให้ผมหัวใจพองโต แต่ก็พยายามเก็บมันเอาไว้ในใจเงียบๆ
“ขอบคุณนะ"

ผมมองหน้านิน อีกฝ่ายเอนตัว ยกมือหนุนหัวไว้ด้วยท่วงท่าสบายๆ นินสวมเสื้อกล้ามสีขาว แขนเสื้อกว้างทำให้มองลอดไปเห็นถึงไหนต่อไหน หัวนมแม่งชมพูชิบหาย--- เอ้อ ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย นินสักไว้หลายรอยเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยมีใต้ร่มผ้าเท่าไหร่ ที่เห็นชัดก็มีแค่ลายมังกรที่พาดตั้งแต่ หัวไหล่ซ้ายไปจนเกือบข้อศอกซ้าย มีตรงข้อพับขวา ข้อเท้าขวา ข้อมือซ้ายอีกนิด นอกนั้นก็มีที่หลังเป็นยันต์ห้าแถว เป็นผู้ชายคลั่งสักแต่ก็โคตรเท่และดูดีกับรอยสักต่างๆเหล่านั้น นินขาวจัด ใบหน้าดูดีแต่เป็นแบบที่ไม่รู้ว่าจะจัดอยู่ในพวกคนหล่อหรือคนหน้าหวานดี แต่นินมีปากกระจับ ดูน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ และคงน่ารักมากสำหรับภัทรแน่ๆ วันนี้มันไม่เซ็ทผม ปล่อยผมเป็นทรงปรกหน้านิดหน่อย ผมนินหยักศกนิดๆ มันเลยดูเซอร์ๆน่ารักเป็นธรรมชาติ

ผมเหลือบเห็นรอยสักใต้ราวนมซ้ายของมัน ไม่ชัดมากและยังแดงๆอยู่เหมือนเพิ่งสักร่างโครงเอาไว้ มันโดดเด่นเหนือผิวขาวๆ นั่นทำให้ผมอดปากถามไม่ได้


“สักเพิ่มเหรอ" ผมถาม นินเลิกคิ้วนิดๆ ก่อนเอื้อมมือลูบรอยที่ผมว่าเบาๆ
“ตรงนี้อ่ะนะ" มันว่า แล้วซี๊ดปาก ท่าทางคงยังเจ็บๆ "ตาดีจัง เพิ่งไปทำมาเมื่อวานน่ะ" นินว่า แล้วยิ้มออกมา มัน--- เป็นรอยยิ้มที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่ใช่ยิ้มแสยะจิตๆซาดิสท์แบบที่มันชอบยิ้ม หรือยิ้มหัวเราะสะใจที่ได้แกล้งคน แต่เป็นยิ้มที่ผมก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง มันดูเขินๆ แต่ก็ดูน่ารักดี
“อ๋อ" ผมครางรับเบาๆ นินเลยค่อยๆเลิกเสื้อขึ้น
“กูยังไม่ได้บอกใครเลย มึงรู้คนแรกเลยชา" นินถอนหายใจเบาๆ "กูก็ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่รู้จักมึงแปปเดียว กูยังไว้ใจมึงขนาดนี้" มันว่ายิ้มๆ ผมไม่รู้จะดีใจหรือจะเสียใจดี เพราะไม่รู้มันต้องการด่าผมว่าเสือกหรือเปล่า ฮ่าๆ
“อ่า...”
“ลายเซ็นต์ภัทร"

มันบอกในที่สุด นั่นทำให้ผมอ้าปากค้างแล้วเบิกตามองหน้ามันนิ่งๆ นินจ้องมองผมดุๆ แต่แก้มมันก็ขึ้นสี

“แต่แค่ร่าง เอาจริงกูก็ยังไม่มั่นใจเท่าไหร่ ก็เลยไม่ได้ทำให้เสร็จ" มันบอก แต่แค่นี้ก็ทำให้ผมอึ้งมากพอแล้ว การสักชื่อใครสักคนเป็นอะไรที่ต้องใจกล้ามาก- ถึงมากที่สุด เพราะต้องมั่นใจว่ามันจะสามารถอยู่กับเราไปตลอดชีวิตได้

“แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่กูอยากจะสักชื่อใครสักคน แถมเป็นไอ้ภัทรอีก ที่แม่งสันดานเหี้ยสัดๆ"

“กูยังรับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ" มันเบ้ปากนิดหน่อย แต่ดูท่าทางจะทำกลบเกลื่อนความเขินมากกว่า

“จริงๆ...กูแค่ไม่เข้าใจตัวเองมากกว่า แต่กูคงชอบมันมากจริงๆ ถึงขั้นรักเลยแหละ"

“ไว้อีกสักพัก กูคงรู้ว่าควรจะทำให้มันเสร็จดีหรือเปล่า แต่ภัทรแม่งไม่มีวันสักชื่อกูหรอก มันไม่มีทางสักอะไรทั้งนั้นแหละ" นินหัวเราะออกมาเบาๆ

“มึงเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนใช่ไหมล่ะ" ผมถาม นินพยักหน้า
“เออ สนิทที่สุดแล้วล่ะ นี่กูก็เพิ่งเสียเพื่อนสนิทกูไป"
“ฮ่าๆ" ผมไม่รู้จะตอบอะไร เลยได้แต่หัวเราะ แต่ความสัมพันธ์ของพวกมันมันน่ารักดีจะตายไป



อีกสิบนาทีต่อมาโฟล์คกับภัทรก็เดินเข้ามาเรียกเราไปขึ้นรถ นินทำท่าจะแบกเป้ แต่ภัทรก็ดึงไปถือให้เสียก่อน จากนั้นพวกมันก็เดินเถียงเรื่องไร้สาระกันออกไป เหลือผมกับโฟล์คสองคนในห้อง โฟล์คเดินไปเช็คแก้ส ไฟ น้ำ และอื่นๆ ส่วนผมก็จัดการปิดม่านแล้วหยิบกระเป๋าของตัวเอง

โฟล์คเดินมาสวมกอดจากทางด้านหลังในจังหวะที่ผมกำลังจะก้าวเดินออกไป มันกอดผมเอาไว้ ใช้คางเกยบนไหล่ของผม ผมเอียงคอจะหลบ แต่กลับเพิ่มโอกาสให้มันค้ากำไรกับผมอีกหน

“พอแล้วโฟล์ค--- ฮื้ออ" ผมพึมพำเบาๆ
“คุยกันก่อนสิ"
“คุยอะไร" ผมถาม "ไม่ได้โกรธอะไรสักหน่อย"
“งั้นห้ามไปหาอาจารย์นั่น เข้าใจใช่ไหม" มันถาม น้ำเสียงมันดูอ่อนโยน แต่ผมรู้ว่ามันเอาจริง


ผมหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้าโฟล์ค จ้องหน้ามัน แล้วกอดมันเอาไว้หลวมๆ โฟล์คชะงักไปสักพัก แล้วค่อยๆยกมือกอดตอบ


“มึงยังจะกลัวเหี้ยอะไรอีกวะ" ผมถามมัน ไม่รู้มันทำหน้ายังไง แต่ผมอยู่กับมันจริงๆ

“ไม่รู้สิ" มันถอนหายใจเบาๆ "แต่กูเชื่อใจมึง"

มันมองหน้าผมนิ่งๆ แล้วกดริมฝีปากลงมาที่หน้าผากเบาๆ

“อย่าไปนะ" น้ำเสียงออดอ้อน ผมคิดว่าตัวเองคงทนไม่ไหวอีกต่อไป ผมพยักหน้ารับเบาๆในอ้อมกอดของมัน ถ้านินไม่อยากเสียภัทรไปเช่นไร ผมก็ไม่เคยนึกถึงการสูญเสียโฟล์คเช่นกัน โดยเฉพาะในเวลานี้ ในวันนี้

"ไม่ไปก็ไม่ไป"









เราถึงสนามบินดอนเมืองตอนเกือบๆเก้าโมง ถือว่ามาเลทนิดหน่อยเพราะตอนนี้คนคลาคล่ำมากพอสมควรเพราะเป็นช่วงเทศกาลปีใหม่ แต่ก็ยังโชคดีที่มันได้คิวเช็คอินและโหลดสัมภาระไม่ช้ามากนัก ไอมารอก่อนหน้านั้นเกือบชั่วโมงแล้ว มีพี่ชายหน้าตี๋ตัวโตมาส่งถึงสองคน ภัทรกระซิบบอกว่าพี่ชายไอหวงน้องมาก ทั้งคู่เป็นแฝดคนละฝากัน หน้าตาจึงไม่เหมือนกันเท่าไหร่ แต่ไอ้เรื่องอาหารหวงน้องกำเริบนี่ไม่ผิดเพี้ยนไปจากกันเลย

โฟล์คเดินเลี่ยงไปโทรหาพี่ชายตัวเองสักพัก รายงานตัวว่ากำลังจะออก ก่อนที่จะเดินกลับมาสมทบกับกลุ่ม ไอเข้ามานัวเนียกับผมตามปกติ ผมคุยกับไอนิดหน่อยก่อนด้มมองนาฬิกาข้อมือและเห็นว่าถึงเวลาสมควรแล้วจึงหันไปบอกทุกคน

“กูว่าเข้าเกทได้แล้วล่ะ" ผมว่า ภัทรจึงพลิกนาฬิกาดูบ้าง ก่อนพยักหน้า
“ใกล้เวลาแล้ว"
“งั้นเดี๋ยวไอไปก่อนนะ" ไอหันไปบอกพี่ชายทั้งสองที่ยืนหน้านิ่งอยู่แถวนั้น ดูพวกเพื่อนๆมันจะไม่ค่อยสะทกสะท้านอะไรกับความน่ากลัวของพี่ชายแฝดทั้งสองเท่าไหร่ สงสัยคงชินกับมาดโคตรดุของคนทั้งคู่ไปแล้ว

ไอหันไปสวมกอดพี่ๆทีละคน นินกำลังเก็บบอร์ดดิ้งพาสลงกระเป๋ากางเกงแล้วเช็คของในกระเป๋าเป้ของภัทรอีกรอบ (อย่างกับผัวเมียฮันนีมูน แม่งใช้กระเป๋าเดินทางใบเดียวกันอีกต่างหาก) โฟล์คยืนอยู่ข้างๆผม มันไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่ายืนอ่านข้อความบนบอร์ดดิ้งพาสเงียบๆ ดูเหมือนมีอะไรไม่สบายใจ

สักพักไอก็เดินกลับเข้าสมทบ กระชับเป้แน่น แล้วชะโงกหน้ามาหาผม


“พี่ชายเราถามว่าน้ำชาจีบได้เปล่า น่ารัก" ไอยิ้มเผล่ ไม่ได้มองหน้าไอ้คนข้างตัวผมที่ชะงักกึกเลยสักนิด
ผมยิ้มแหย "เอ้อ...”
“คนไหน พี่อัพหรือพี่อิน" โฟล์คทำตาขวาง
“พี่อัพ แต่เราบอกไปแล้วว่าน้ำชาเป็นแฟนโฟล์ค" ไอหัวเราะคิก "อย่าทำหน้าโหดดิ ไปเร็ว ไออยากไปทะเล" ไอดุนหลังโฟล์คออกไป แต่โฟล์คยังเอี้ยวตัวมามองหน้าผม ผมถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนส่ายหัวแล้วยกมือโบกให้มัน แต่มันก็ยังไม่เลิกทำตาละห้อยสักที

ผมเลยตัดสินใจเดินเข้าไปหามันด้วยตัวเอง ให้มันเลิกว้าวุ่นใจเสียที โฟล์คไม่ใช่คนคิดมากแบบนี้ การที่มันคิดแต่เรื่องผมไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมาสักนิด ผมเดินไปบอกไอว่าขอคุยกับโฟล์คสักครู่ ก่อนที่ไอจะยอมผละออกไปหาภัทรและนิน ผมดึงมือโฟล์คที่เบือนหน้าหนีเอาไว้ มันเหมือนหมาตัวโตขี้งอนชะมัด

ผมกอดมันเอาไว้หลวมๆและอย่างรวดเร็ว มันดูอึ้งๆไปเหมือนกัน


“รีบๆกลับมานะ กูเหงา"


ผมบอกออกไป เม้มปากแน่น หน้าก็ร้อนๆ แต่โฟล์คยิ้มออกมาได้สักที มันขยี้หัวผมเบาๆ ก่อนดึงเข้าหาตัวเอง


“ไว้เจอกันนะชา"

“อื้ม"









รถเต่าคันสีฟ้าดูกว้างขึ้นถนัดตาเมื่อเหลือเพียงแค่ผมคนเดียวเท่านั้นที่โดยสารมันไป ผมเลือกที่จะขึ้นโทลล์เวย์เพราะไม่คุ้นทาง แต่เอาจริงๆทางปกติรถก็ไม่ค่อยติดนัก เพราะมนุษย์กรุงเทพพากันแห่แหนไปต่างจังหวัดหรือไปทริปต่างประเทศกันหมดแล้ว ผมเปิดเพลงคลอไปด้วยจากมือถือของตัวเองต่อสายเข้ากับเครื่องเสียงรถ รับไม่ได้จริงๆกับเพลงที่ฟังไม่เข้าใจของโฟล์คมัน

ใช้เวลาประมาณเกือบชั่วโมงกว่าจะกลับถึงคอนโดของผมได้ ผมขับรถไม่เร็วมาก จริงๆก็ขับได้ แต่ไม่ได้ขับบ่อย ดังนั้นก็เลยไม่อยากโชว์เปรี้ยวเท่าไหร่นัก รถโฟล์คแม่งแพงกว่ารถผมราคารวมกันทั้งบ้านอีกมั้ง ขับไปเรื่อยๆมองท้องฟ้าขมุกขมัว มีแดดอ่อนๆแทรกตัวอยู่หลังม่านเมฆ ยังเช้าอยู่สำหรับเช้าวันเสาร์ ผมเลี้ยวรถเข้าในคอนโด เปิดกระจกทักทายยาม พี่ยามเห็นหน้าผมที่หายหัวจากบ้านจากช่องไปนานก็ทำหน้าตกใจ เขาทักทายก่อนกุลีกุจอเปิดรั้วให้ผมทั้งๆที่รถไอ้โฟล์คไม่มีตราติดหน้ากระจกด้วยซ้ำ ช่างมันเถอะ เดี๋ยวไว้ไปขอมาติดให้มันก็ได้ หลังจากต่อไป มันคงมีธุระแวะเวียนมาหาผมได้บ่อยๆแน่นอน

เพราะห้องของผมเป็นห้องที่เรียกว่าห้องชุดขนาดใหญ่ ทำให้เราได้ที่จอดรถประจำจำนวนสามที่ รถของจอห์นและของแม่คนละคัน ส่วนอีกที่เป็นที่จอดรถแขก ซึ่งมันก็จะว่างเป็นประจำ ผมจึงเอารถของโฟล์คไปจอดที่ตรงนั้น แล้วหิ้วกระเป๋าลงจากรถ

เดินเข้าไปจนถึงห้องชุดด้านในสุด ผมแตะคีย์การ์ด ผลักประตูเข้าไปในห้องก่อนที่น้ำมนต์ที่กำลังนั่งงัวเงียอยู่บนเก้าอี้ทานข้าวจะหันขวับมาเบิกตากว้าง แล้วเรียกชื่อผมเสียงดังลั่น ตามด้วยการกระโจนลงจากเก้าอี้แล้ววิ่งเข้าใส่เต็มแรง ผมหัวเราะเบาๆ รับน้องเข้ามากอด ก่อนอุ้มน้องกลับไปที่โต๊ะกินข้าวทั้งๆที่น้องตัวใหญ่และอายุจะสิบขวบแล้วด้วยซ้ำ จอห์นที่ได้ยินเสียงเอะอะจึงเดินเข้ามาในห้องครัวอีกคนก่อนยิ้มกว้างเมื่อเห็นผม ตามด้วยแม่ที่หอบเอาเสื้อผ้ากองใหญ่กลับมาจากตรงระเบียง เธอยิ้มให้ผมเช่นกัน

ผมยิ้มบางๆก่อนยกมือสวัสดีแม่และจอห์น แม่รีบกุลีกุจอทำข้าวเช้าอีกจานให้ผม แม้ผมจะบอกว่าทานมาแล้วก็ตามที น้ำมนต์กระโดดลงจากเก้าอี้แล้วไปค้นแผ่นเกมส์ที่อวดค้างไว้มาสองอาทิตย์แล้วมาให้ผมดู ผมนิ่งอึ้งไปสักพักเมื่อเห็นว่ามันยังไม่ได้แกะพลาสติกออกเลยด้วยซ้ำ น้องรอผมกลับมาเล่นด้วยกันจริงๆ

จอห์นถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ ถามว่าการเรียนเป็นอย่างไรบ้าง เงินพอไหม ค่าใช้จ่ายมีอะไรให้ผมเบิกได้ทั้งหมด แต่ผมก็ปฏิเสธ เพราะเงินเดือนทั้งหมดมันโอเคมากๆอยู่แล้วสำหรับผม ผมนั่งกินข้าวเช้าเงียบๆ ตอบคำถามบ้าง แต่ไม่รู้สึกอึดอัดอะไรเท่าไหร่ มันเหมือนตะกอนในใจค่อยๆหายไปบ้าง เมื่อผมเริ่มรู้สึกว่าพวกเขารักผมจริงๆ บางทีผมอาจจะเคยมองข้ามหลายๆอย่างไป แต่มาวันนี้ผมรู้สึกว่าผมสัมผัสมันได้มากขึ้น มันแปลกนะ แปลกมากๆเลยล่ะที่ผมรู้สึกว่าตัวเองใส่ใจหลายๆอย่างมากขึ้น หลังจากที่ได้รับการเอาใจใส่ที่ดีจากใครบางคน คงเป็นโฟล์คล่ะมั้ง ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองดีขึ้นในทุกๆวัน

ผมทานข้าวเช้าไปด้วย ฟังจอห์นกับแม่และน้ำมนต์คุยกันไปด้วย ก่อนที่จะเดินเอาจานไปวางที่ซิงค์ แม่กำลังล้างจานอยู่ เธอสวมถุงมือสีชมพูสดข้างหนึ่ง อีกข้างถือน้ำยาล้างจานและบีบออก แต่เหมือนมันจะหมดเสียแล้ว


“ว้า...หมดแล้วเหรอ สงสัยคงต้องลงไปซื้อ" แม่พึมพำ ดึงถุงมือออก ผมชะงักก่อนดึงแขนแม่เอาไว้
“แม่ เดี๋ยวชาลงไปซื้อให้ แม่ไม่ต้องล้างหรอก เดี๋ยวชาทำเอง" ผมว่า แม่ทำหน้าประหลาดใจนิดหน่อย
“เอางั้นหรือลูก"
“ครับ ไม่เป็นไรหรอก จานนิดเดียวเอง แม่จะได้ไปทำอย่างอื่น" ผมบอก แม่จึงพยักหน้ารับในที่สุด เธอเดินไปหยิบเงินในกระปุกเล็กๆตรงชั้นวางของก่อนส่งให้ผม
“เอาแบบเติมแล้วกันลูก แล้วหนูอยากกินอะไรก็ซื้อขึ้นมานะ ซื้อเผื่อน้องด้วยแล้วกัน"
“ครับ เดี๋ยวชามา" ผมรับคำ ก่อนหันไปจะชวนน้ำมนต์ลงไปด้วย แต่น้ำมนต์ยังทานข้าวไม่เสร็จผมจึงไม่อยากขัดจังหวะ เลยสวมรองเท้าแตะแล้วเดินออกไป



มินิมาร์ทอยู่ด้านล่างคอนโดแต่ปิดเนื่องในเทศกาลปีใหม่ ซึ่งก็ไม่สำคัญเท่าไหร่เพราะเซเว่นอยู่ไม่ไกลออกไปจากคอนโด ประมาณสองตึกเท่านั้น ผมลากแตะเดินเอื่อยๆไปตามถนน ช่วงปีใหม่อะไรๆก็เงียบไปหมด ขนาดพวกที่คอยมายืนเรียกแขกต่างประเทศยังหายไปเยอะเลย จริงๆคอนโดกลางย่านธุรกิจแห่งนี้ไม่ได้เป็นชื่อของจอห์นหรอกครับ แต่เพราะบริษัทที่ไทยเรียกเขามาทำงานต้องการจะซื้อใจ คอนโดนี้จึงเป็นเหมือนของสมนาคุณให้พ่วงมาด้วย แต่แน่นอนว่าเมื่อไหร่ที่จอห์นปลดเกษียณ เราก็ต้องคืนคอนโดนี้ให้บริษัท ซึ่งทำให้ในตอนนี้ จอห์นและแม่เริ่มวางแผนเรื่องบ้านเดี่ยวหลังใหม่ขึ้นบ้างแล้ว อาจจะอยู่ไกลออกไปจากตัวเมืองสักหน่อย แต่ก็น่าจะดีสำหรับวัยปลดเกษียณของพวกเขา


ผมเลือกซื้อของกินสองสามอย่างกับน้ำยาล้างจานแล้วเดินไปจ่ายเงิน จากนั้นก็เดินหิ้วถุงกลับคอนโด เตรียมจะขึ้นไปเล่นเกมส์กับน้ำมนต์ตามที่สัญญากันเอาไว้เมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ผมทักทายยามที่ป้อมด้านหน้า พวกเขาจำผมได้ว่าเป็นพี่ชายของน้ำมนต์ เจ้าเด็กที่เป็นขวัญใจของพนักงานเกือบทั้งคอนโด ผมล้วงไปในกระเป๋ากางเกงเตรียมหยิบคีย์การ์ดมาแสกนเข้าด้านใน แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมา สายตากลับปะทะเข้ากับใครคนหนึ่งที่ผมไม่คิดว่าจะได้เจอเขามาก่อน...


เขาทำให้ทั้งร่างของผมเย็นเฉียบ หัวใจเต้นแรงในจังหวะที่โลกเหมือนหยุดนิ่งไปเสียเฉยๆ ผมเหมือนถูกตรึงปลายเท้าให้หยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น ผมประสานสายตากับเขาเงียบๆ ความรู้สึกมากมายเอ่อท่วมท้นขึ้นมาในอก ทั้งเจ็บปวด ทั้งอึดอัด ทั้งทรมาน ตลอดจนความเสียใจกับสิ่งที่ผ่านมา ผมนิ่งงัน อยากจะจ้องลึกผ่านกรอบแว่นคุ้นตาอันนั้น...


เขาต้องการอะไรอีก...





ผมนิ่งคิด ยืนเหมือนหุ่น รอให้สมองประมวลผล และในวินาทีที่ผมเรียกสติกลับมาได้ ผมก็รีบขยับตัวเตรียมจะเดินผ่านหน้าเขาไปอย่างไม่เหลียวแล แต่มันอาจจะช้าไป ทุกอย่างเหมือนจะรวนและช้าไปหมด เมื่อกฤษฎ์รีบก้าวเข้ามาประชิดตัวผม รั้งข้อศอกของผมเอาไว้แน่น ไม่ให้ผมเดินหนีไปจากเขา

แววตาเขาจริงจัง มันดึงดันและเต็มไปด้วยความรู้สึกจนผมนึกกลัว ผมเม้มปากแน่น รู้สึกจุกขึ้นมาเสียดื้อๆในคอ ผมเบือนหน้าหนีจากเขา พยายามบิดแขนออกจนแรงเหวี่ยงทำให้ถุงในมือตกลงบนพื้น


“น้ำชา อย่าเดินหนี เดี๋ยว!” เขาขอร้อง ดึงรั้งผมเอาไว้ แต่ผมไม่ยอม และดึงดันอยู่เช่นนั้น
“ไม่! ปล่อย! อาจารย์อย่าทำแบบนี้!!!”
“น้ำชา ชา!” แล้วเขาก็ดึงรั้งผมเอาไว้ เขารั้งผมเอาไว้แน่น กลิ่นโคโลญจน์คุ้นจมูกลอยแตะจมูก ความสากของไรหนวดของเขาที่สัมผัสกับใบหน้าของผม เขากอดผมเอาไว้ ในวินาทีที่ผมร้องไห้ออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“ปล่อยเถอะ"
“ฉันจะปล่อย แต่น้ำชา...อย่าวิ่งหนี" เขาเอ่ยทอดปลายเสียงขอร้อง "ฟังกันก่อนได้ไหม"


ในวินาทีนั้น ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดี รอยยิ้มของโฟล์คลอยขึ้นมาในความคิด ผมไม่อยากทำลายรอยยิ้มของมันเลยสักนิด...






หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่11 - เกือบ : หน้า24 : 09052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 16-05-2014 23:58:39



อาจจะเพราะเชื้อเพลิงเก่าโง่ๆที่ลุกโชนขึ้นมา ทำให้ผมยอมมานั่งกับกฤษฎ์ในร้านกาแฟชื่อดังในซอยถัดออกไปเช่นนี้ ผมนิ่งเงียบ ไม่ได้พูดอะไร นั่งหมุนโทรศัพท์บนโต๊ะเล่นอย่างไม่มีสมาธิขณะรอกฤษฎ์เดินไปรับเครื่องดื่มที่เคาน์เตอร์ สักพักเขาก็เดินกลับมาที่โต๊ะ นั่นทำให้ผมได้สำรวจเขาเต็มตาอีกครั้ง

เขาสวมเสื้อยีนส์สีซีดพับแขนจนถึงศอกกับกางเกงผ้าสีครีม สวมคอนเวิิร์สรุ่นลิมิเต็ทป้ายยูเอสราคาเหยียบหมื่น เขาสวมแว่นกรอบดำอันเดิม กันหนวดเคราเป็นทรง ไม่ได้เซ็ทผมอะไรเท่าไหร่ แต่นี่คือกฤษฎ์ในแบบที่ผม 'เคย' ชอบที่สุด

ผมรับแมคกีอาโตเย็นมาไว้ในมือแต่ไม่ดูด คราบน้ำตาหายไปแล้ว ผมพยายามสร้างตัวตนที่เย็นชาที่สุดขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง แต่มันยากเหลือเกินในช่วงเวลาที่ไม่ได้คาดคิดหรือแม้จะได้เตรียมใจเช่นนี้ จริงอยู่ที่ผมอาจจะไม่ได้รักเขาแล้ว แต่ผมยังลืมเขาไม่ได้...นั่นคือความจริง


“มีอะไรก็พูดมา" ผมเอ่ยเรียบๆ จ้องกฤษฎ์อย่างไม่ลดละ ทั้งๆที่ความจริงแล้วก็ไม่ได้มีความกล้านัก และกลัวเหลือเกินที่จะเผยอะไรในใจออกไป น่าแปลกเหลือเกินที่จนกระทั่งบัดนี้แล้ว ผมก็ยังไม่แน่นอนกับความรู้สึกแกว่งๆในอกของตัวเอง บ้าบอชะมัด

กฤษฎ์ทอดถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาประสานมือไว้ใต้คาง โน้มตัวเข้ามาจ้องผมเงียบๆ


“คิดถึง"


ผมเบือนหน้าหนี ถ้าเป็นเมื่อก่อนอาจจะเคยดีใจกับคำพูดอะไรแบบนี้ แต่ตอนนี้ไม่ ในเมื่อตอนนี้ผมคิดถึงโฟล์คมากกว่า


“พูดแล้วเลี่ยนปากตัวเองบ้างไหม" ผมย้อนถาม กลับถอนหายใจอีกครั้งอย่างอ่อนใจ
“คิดถึงคือคิดถึงจริงๆ เมื่อวานฉันไม่รู้ว่านายถอนวิชาไปแล้ว มาดักหน้าคอนโดถึงค่ำก็ไม่เจอ"
"วันนี้ก็เลยมาอีกงั้นหรือ" ผมร้องเหอะ แต่กฤษฎ์เหมือนจะไม่ใส่ใจท่าทีไม่เป็นมิตรนั้น
"น้ำชาก็รู้ว่าฉันไม่ใช่คนพูดเล่น" เขาจ้องมาอย่างจริงจัง "และไม่เคยพูดจาเอาใจใคร"
“งั้นสำหรับผมก็ไม่ต้อง ตอนนี้มันไม่จำเป็นแล้ว"
“แต่สำหรับฉัน...มันจำเป็นต้องพูด" เขาว่า จะเล่นลิ้นกันไปถึงไหน
“หาคำที่ดีกว่านี้ได้ไหม!” ผมแทบหลุดตะคอก แต่กฤษฎ์ก็ไม่สะทกสะท้านอะไร เขาเอื้อมมือมาแตะมือผม แต่ผมดึงมือกลับแทบจะทันที


“ขอโทษ"


เขาเอ่ย ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง แต่ผมน้ำตาร่วงพรู


“ขอโทษที่วันนั้นพูดแบบนั้น มันโง่ชะมัด เพราะหลังจากที่นายไป ฉันนอนไม่หลับจริงๆ ยิ่งนึกถึงเรื่องการแต่งงาน นึกกับตัวเองว่าทำไมฉันจะต้องแต่งงานเพื่อความต้องการของครอบครัว กับผู้หญิงที่พ่อแม่ยัดเยียดให้ ทำไมฉันถึงต้องเป็นลูกชายคนเดียวแล้วต้องมาแบกรับความหวังของตระกูลด้วย ทำไมต้องบอกให้นายไป ทั้งๆที่ฉันยังชอบนายมาก มากจริงๆ"

ผมนั่งฟังเขานิ่ง ไม่กระดุกกระดิกหรือขยับตัว แต่ในใจกลับเต้นแรงอย่าบ้าระห่ำ เหมือนฝนตกกระหน่ำซัดสาดเป็นแอ่งลึกอยู่ในก้อนเนื้อนั้น...

“จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่นายนะน้ำชา แต่สุดท้ายฉันก็คิดว่า ฉันคงไม่สามารถทำอะไรที่พ่อแม่ฉันต้องการได้หรอก ฉันบอกเขาไปตรงๆว่าฉันแต่งงานกับผู้หญิงไม่ได้ ทั้งๆที่เขาก็พอจะรู้ว่าฉันเป็นเกย์ แต่เขาก็รับไม่ได้อยู่ดี ซึ่งแน่นอนว่าคงไม่มีพ่อแม่คนไหนรับได้ตั้งแต่แรก"
“มีสิ พ่อแม่ผมไง" ผมแค่นยิ้ม
“น้ำชา...”
“พูดต่อให้จบ" ผมว่า
“ฉันคิดว่าอีกไม่นานเขาคงรับได้"
“มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกครับ" ผมสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ "ในเมื่อในตอนแรก คุณยังไม่ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็นเลยด้วยซ้ำ"
“......” เขาเงียบไป แต่ผมก็ไม่คิดว่าตัวเองพูดแรงไป
“รู้อะไรไหม" ผมเอ่ย ไม่ใช่คำถามสำหรับเขาหรอก
“......”
“บางทีผมอาจจะเคยชอบคุณมากๆนะครับ จนมาวันนี้ก็อาจจะยังประทับใจอยู่ไม่น้อย แต่บางทีเรื่องแค่นี้มันอาจจะไม่พอ เพราะเราอาจจะเจอกันผิดที่ ผิดเวลา ผิดเหตุการณ์ หรือไม่โชคชะตาก็ทำให้เราผิดใจกันแบบโง่เง่า แต่ยังไง...สุดท้ายทุกคนก็ต้องยอมรับมัน ยอมรับในสิ่งที่เกิด"
“......”
“เราอาจจะไม่ได้เกิดมาคู่กันนะครับอาจารย์"



ผมเอ่ย จ้องหน้าเขานิ่ง กฤษฎ์เองก็จ้องตอบอย่างไม่ลดละ ก่อนที่เขาจะคลายมือออก แล้วจุดรอยยิ้มขึ้นบางๆที่มุมปาก


“ยิ้มอะไร" ผมถาม รู้สึกไม่สบอารมณ์
“ถ้าฉันจะบอกว่า ฉันไม่เชื่อเรื่องโชคชะตา นายจะโกรธไหม"
“ก็เรื่องของอาจารย์"
“แล้วก็ไม่เชื่อด้วย ว่านายไม่ชอบฉันแล้ว ไม่เชื่อว่านายไม่รู้สึกอะไรกับฉันจริงๆ" เขาบอก นั่นทำให้ผมต้องถอนหายใจยาวเหยียด "ถ้านายเชื่อแบบนั้น ฉันก็จะพังมันลงด้วยตัวเอง"
“ผมคงห้ามความคิดอาจารย์ไม่ได้"
“น้ำชา ฉันรู้จักนายดีนะ" เขาทอดเสียงอ่อน ดวงตาเขาจ้องมองผมอย่างเอ็นดู นั่นมันเคยเป็นสิ่งที่น่ารักมากที่เขาเคยทำกับผม วูบหนึ่งผมเกือบเผลอโอนอ่อนไปกับเขา แต่ก็ไม่
“ผมมีแฟนแล้ว"
“การเป็นแฟนกันอาจจะไม่ได้หมายความว่ารักกันมากที่สุด"
“แต่เสียใจ ผมชอบคนนี้มากจริงๆ"
“เคยบอกเขาไหม" กฤษฎ์ย้อนถาม ทำให้ผมนิ่งไปสักพัก
“ไม่เคย"
เขาจุดยิ้มมุมปากบางๆ "แต่นายเคยบอกฉัน นายอาจจะไม่ได้ชอบหมอนั่นมากอย่างที่ปากบอกหรอก ไม่อย่างนั้นนายก็บอกเขาไปแล้ว"


ผมนิ่งอึ้ง ก็จริง...ทำไมผมไม่บอกโฟล์คไปนะว่ารู้สึกกับมันอย่างไร รู้สึกดีแค่ไหน ทำไมต้องมาอมพะนำให้กฤษฎ์เอามันมาเล่นงานเป็นจุดอ่อนแบบนี้ แต่ผมไม่ยอมหรอก เพราะผมรู้แล้ว ว่ากฤษฎ์ไม่จำเป็นอะไรกับชีวิตผมอีกต่อไป


“คุณไม่มีทางรู้ดีไปกว่าผมหรอกกฤษฏ์" ผมถอนหายใจออกมาอย่างสุดกลั้น
“งั้นพิสูจน์สิ" เขาว่า ท้าทายเช่นนั้น
“ผมเหนื่อยกฤษฎ์" ผมตอบเขานิ่งๆ แววตาคงสะท้อนความอ่อนแอออกมาอย่างแน่นอน ผมเหนื่อย เหนื่อยอย่างที่บอกไปเช่นนั้นจริงๆ เขารับมือยากมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แล้วทำไม...เมื่อวานผมถึงคิดอยากจะไปพบเขาเพื่อเคลียร์ปัญหาที่ไม่มีวันเคลียร์ได้แบบนี้กัน ผมเองก็โง่สิ้นดี
“ให้โอกาสฉันจีบนายใหม่อีกครั้ง...แค่มื้อค่ำมื้อเดียว ถ้าฉันทำให้นายเปลี่ยนใจไม่ได้ ฉันจะไปจากนาย"
“คุณเป็นเด็กเอาแต่ใจหรือไง" ผมถามอย่างอ่อนใจ แต่เขาจ้องตานิ่ง ไม่ละสายตาไปไหน
“ฉันดื้อดึงได้มากกว่านี้อีก ถ้านั่นจะทำให้ได้นายกลับมา" เขาบอกเช่นนั้น และมันคุ้นเคยเหมือนเป็นเหตุการณ์ที่เคยเกิดที่ไหนมาก่อน...อาจจะเป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มสนใจผม หรือผมเริ่มสนใจเขาก่อนนะ แต่ช่างเถอะ เพราะตอนนั้นเขาเดินเครื่องเข้าหาแบบเต็มสูบ ด้วยคำพูดเชิงหมาหยอกไก่อะไรแบบนี้ และนั่น เหมือนกวนตะกอนข้นเขียวที่นอนนิ่งอยู่ในใจผมมานานขึ้นมาอย่างช้าๆ...


“ผมไม่เชื่อได้ไหม ผมเหนื่อยจริงๆกฤษฎ์"
“แค่มื้อค่ำมื้อเดียว" เขาไม่ลดละ ผมได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ
“คุณอย่าบีบคั้นผมเลย"
“แค่มื้อค่ำ อย่าปอดแหกเลยน้ำชา ถ้านายมั่นใจว่ายังไงก็ไม่มีทางกลับมารักฉันแล้ว ก็ไปกับฉัน เราไปแค่นั่งคุยกันเฉยๆ ถ้านายไม่ตกหลุมรักฉันอีกครั้ง ก็แค่แยกย้ายกันกลับ"
“ไม่มีวันชอบคุณอีกแน่นอน" ผมย้ำเสียงเข้ม นั่นทำให้กฤษฎ์เลิกคิ้ว
“ก็ตอบตกลงสิ" เขาท้าทาย แววตายียวนนั่นทำให้ผมเลือดขึ้นหน้า ครั้งหนึ่งความกวนประสาทของเขาเคยทำให้ผมหลงรัก ผมนึกถึงโฟล์คขึ้นมาในวินาทีที่เขาท้าทาย ผมรู้สึกผิด ผิดมากๆ แต่...แต่ถ้า...มันจะจบเรื่องบ้าบอนี้ได้ มันจะทำให้ผมตัดขาดกับกฤษฎ์ได้อย่างสมบูรณ์แบบล่ะก็...



“ผมจะทำให้คุณดู"











3วันก่อนตกหลุมรัก (โดยสมบูรณ์แบบ)








tbc.



ล่ารักฯเจอกันแบบคอมโบจนจบเรื่อง เร็วๆนี้นะคะ ส่วนรักชาชาก็ใกล้จะไฟนอลแล้ว ใจหายเหมือนกันเนอะ
วันนี้ไม่มีเวลาพูดคุยมาก แต่ขอบคุณทุกคนที่อยู่ด้วยกันมาแบบนี้นะคะ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-05-2014 00:07:45
ฮืออ ขอบคุณนะค้า มาต่อแล้ว

น้ำชาาาาาาาาาาา ไปหลงกลอีจารย์นี่ได้ไงเนี่ย ต้องหัดดูละครหลังข่าวบ้างนะ!

เคลียร์ให้เรียบร้อย ห้ามกินเหล้า เบียร์ รวมถึงทุกอย่างจากมือจารย์

ไม่งั้นจะมีคนเสียใจเยอะมากกกกกกกกก (แฟนคลับแถวๆนี้ล่ะ  :z3:)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 17-05-2014 00:12:08
ตากฤษณ์ จะอะไรยังไง ทำไมต้องมาเว้าวอน ทำไมถึงทำแบบนี้ เกลียดคนแบบนี้ที่สุดเลยยยย  :angry2: :angry2:

เราเชื่อใจน้ำชานะ  บอกแค่นี้แหละ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 17-05-2014 00:15:13
ไม่กล้าอ่านตอนนี้อ่ะ สงสารโฟล์ค T^T
 :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 17-05-2014 00:19:16
น้ามชาาาอย่าไปนะ อย่าหลงกลมัน :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 17-05-2014 00:29:09
สุดท้ายก็เจอ ว่าแต่จะตามรังควานถึงไหนเนี่ยตัวโกง พ่อคนดีของนำ้ชายิ่งไม่อยู่ด้วย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 17-05-2014 00:30:01
น้ำชาาาาาา อย่าไปกะไออาจารย์หลงตัวเองแบบนี้ เด๋วเสียทีมันหรอก :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 17-05-2014 00:49:49
เดี๋๋ยวก็เกิดเรื่องอีกเเหละ

น่าจะมีสายข่าวไปบอกโฟลค์

เเล้วก็บึ้มมมม!

วีนเเตกจ้าาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: dear77 ที่ 17-05-2014 00:51:48
อ่านแล้วรู้สึกแย่จัง โลเล ชางี่เง่า รับปากไว้แล้วว่าจะไม่พบ ก็ไปพบ  :katai1: เซ้งจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 17-05-2014 00:54:00
รอโฟล์คกลับมาหรือไม่ก็บอกโฟล์คหน่อยนะน้ำชา  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 17-05-2014 00:56:26
เอาอิอาจารย์ไปเก็บด่วน  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-05-2014 00:56:53
อย่าไปนะน้ำชา กฤษณ์กลับมาเพื่อเอาชนะจะด้วยวิธีไหนก็ตาม น้ำชาจะพลาดนะ เชื่อโฟล์คดีกว่า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 17-05-2014 01:01:46
เรากลัวแทนโฟล์คนี่พูดจริงๆ  :katai3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 17-05-2014 01:07:30
อาจารย์จะมาแผนไหนนะ

แถมยังเข้ามาได้ถูกเวลาซะด้วยสิ  ช่างเลือกเวลาตอนโฟล์คไม่อยู่

มันก็ขึ้นอยู่กับน้ำชาแล้วแหละ จะตัดสินใจยังไง

แต่ถ้ายอมไปกับจารย์  เชื่อว่าโฟล์คทั้งโกรธทั้งเสียใจอย่างมากแน่นอน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 17-05-2014 01:13:53
โอ๊ย ขอตบนังกฤษณ์ สักทีเถอะ
หมั่นไส้นางมากๆ  :beat:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 17-05-2014 01:15:22
น้ำชาาาาาาาาา อย่าหลงกลอีตากฤษฎ์น้าาาาาาา
ฮึ่ยยยยยยย
 :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 17-05-2014 01:31:10
เค้าลางดราม่ากำลังมา
 :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 17-05-2014 01:41:41
น้ำชาถ้าโฟร์ครู้ตายยังเขียดเลยน่ะ  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 17-05-2014 02:18:24
น้ำชา ;--;
มั่นคงกับโฟล์คไว้นะ

กฤษต์คิดจะทำอะไรอ่ะ
ไม่ใช่ว่ามอมยาน้ำชานะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 17-05-2014 02:20:41
น้ำชา หวังว่าจะไม่ทำให้ผิดหวังนะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 17-05-2014 05:17:51
ทำให้สำเร็จนะน้ำชาโฟล์ครออยู่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-05-2014 05:33:29
 :z6: อีอาจารย์ห่าา เลวได้โล่จริงๆ ไม่รู้จะด่าอะไร น้ำชายังเด็กมันจับจุดน้องได้ โฟล์คถึงไม่ยอมให้ไปคนเดียว


ไม่รู้หรอกนะจะเกิดอะไรขึ้น แต่เราคิดว่าเหตุการ์ต่อจากนี้จะทำมห้น้องโตขึ้น
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: saruwatari_guy ที่ 17-05-2014 06:27:20
น้ำชาาาาาาาาาาาาาาา สครีมกรีดร้อง ไปหลงกลคากฤษณ์ มันทำไมมมมมมมมม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 17-05-2014 06:56:12
ผช.อย่างกฤษณ์เป็นพวกไม่ชอบแพ้สินะ บอกเลิกเค้าแท้ๆ ยังหน้าด้านกลับมาอีก แถมไม่รู้ว่ามีแผนร้ายอะไรอีกด้วย การมาชวนน่ำชาไปกินข้าวเนี่ยมันแปลกๆอ่ะ อย่าให้เกิดเรื่องอะไรเลย สงสารน้ำชา ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้นแท้ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 17-05-2014 07:07:55
เราจะกลัวว่ามันจะมีกลโกงแบบการวางยานี่สิ UvU
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 17-05-2014 07:11:04
ทำให้ได้นะน้ำชา คิดถึงหน้าโฟลค์ได้นะ เอาให้กฤษณ์เงิบบบบบบ :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 17-05-2014 07:20:28
เชื่อสิ น้ำชาทำได้เพราะเค้าเริ่มรักโฟล์คแล้ว :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 17-05-2014 07:32:06
อื้อฮือ ตอนทิ้งละเย็นชาสุด ๆ ตอนอยากได้เขากลับมาก็หน้ามึนโครต ๆ เลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 17-05-2014 07:50:34
น้ำชาจะเอาตัวกับใจรอดพ้นจากกฤษได้มั้ยน้อ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 17-05-2014 07:51:53
ทำไมเชียร์กฤต 5555555555555
นางดูเท่ เราชอบ
แต่โฟลคก็น่ารักนะ หวงอะดิ กร๊ากกก
น้ำชาอย่าหวั่นไหวนะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 17-05-2014 08:03:45
นินน่ารัก น้ำชาต้องเข้มแข็งนะที่รัก เด็ดเดี่ยวเข้าไว้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 17-05-2014 08:16:38
น้ำชาใจแข็งไว้นะลูก
อย่าไปไว้ใจกฤษฎ์มันมากนะ
เตรียมอาวุธไปด้วยก็ดี
เผื่อมันทำอะไรก็เล่นมันเลย  555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 17-05-2014 08:31:50
ทำไมชาต้องยอมทำอะไรที่มันทำให้เราเสียเปรียบ ผู้ชายแบบกฤษเองก็ไม่ใช่คนดีสักเท่าไหร่หรอก คนดีที่ไหนเป็นอาจาร แต่มางาบลูกศิษย์ตัวเอง แล้วก็มาตื้อ แบบนี้ เอาจริงนะ มันทำให้เด็กเสียหาย ส่วนชา ตอนนี้คงแค่เบื่อหรือเปล่า แต่เอาเถอะ รอต่อไป ส่วนที่ไม่ยอมบอกชอบโฟค เพราะชารู้สึกดีจริง ๆ สินะ คงเขิลใช่ปะชา หุหุ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 17-05-2014 08:41:10
หืม.....ระวังไว้หน่อยก็ดีนะชา.....
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 17-05-2014 08:48:09
กฤษฎ์ แม่งเห็นแก่ตัวอ่ะ :fire:
กฤษฎ์จับจุดอ่อนถูกใช่ป่ะเนี้ย อย่าใจอ่อนนะ
ไม่อยากให้ดราม่าจริงๆ เค้ากลัวววววว :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 17-05-2014 09:17:46
บอกโฟลคมั้ยอ่ะชา แต่ก้อกลัวโฟลคเสียใจ >.<


อย่ากินเหล้า ของมึนเมาห้าม!!!!!! นะชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 17-05-2014 10:12:23
เกลียดอีกฤษฎ์ แม่งหน้าด้าน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 17-05-2014 10:35:41
น้ำชาาาาาาาาาาาาาาาาา
 :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงภูเขา ที่ 17-05-2014 11:19:55
นังกฤษฎ์  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 17-05-2014 11:45:30
อาจารย์ไม่ได้รักน้ำชาหรอก
แค่อยากเอาชนะ และเพิ่งรู้ว่าเสียคนดีๆไปให้คนอื่นเลยยอมรับไม่ได้แค่นั้นเอง

ไอ้โรคเกลียดคนท้าเนี่ย เพลาๆลงบ้างนะน้ำชา
ไอ้อาจาร์เอ็งซยนี่เองเอามาเล่นกับความรู้สึกน่ำชาได้เลย

คิดถึงโพร์คไว้นะ เราไม่อยากให้ทั้งคู่เสียใจเลย :serius2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: grenjewel ที่ 17-05-2014 12:16:24
กฤษฎ์วางแผนอะไรไว้รึป่าวถึงชวนน้ำชาไปกินข้าวอ่ะ
น้ำชาถ้าจะไปก็ระวังตัวด้วยนะหรือไม่ก็ชวนใครไปเป็นเพื่อนก็ได้ กฤษฎ์ทำตัวไม่น่าไว้ใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 17-05-2014 12:36:49
อย่าทำโฟล์คเสียใจนะ....... :ling3:


แต่อาจารย์กฤษณ์นี่มีเสน่ห์อ่ะ...รู้สึกจะตกหลุมรักเมื่อๆได้รุ้จัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-05-2014 13:47:19
ขอให้เคลียร์ให้มันจบจริงๆเถอะ...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 17-05-2014 15:08:56
โอย อ่านแล้วหงุดหงิดมาก

อะไรของแม่งวะเนี่ย

อาจารย์นี่แบบ พ่องตายเหรอ

โมโห
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Babelilong ที่ 17-05-2014 15:12:19
ค้างเติ่งเมิ่งๆๆๆ
มาต่อไวๆๆ
ข่อยอยากฮู้

 :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 17-05-2014 15:57:17
ขอติน้ำชาหน่อย ไม่หน่อยอ่ะมากเลย
คือสงสารโฟลค์นึกถึงอีกคนคงจะปฏิเสธไปแล้ว
ไม่ลังเลขนาดนี้ เยื่อใยนี่มันยังมีจริงๆ
แล้วเท่าที่อ่านรู้เลยว่าอาจารย์ไรนี่แพรวพราวมาก
ไปก็ได้แต่ถ้าทำโฟล์คเสียใจจะส่งนินมาจัดการ

ไม่รู้ดิสำหรับเราถ้าตัดสินใจคบกันใครแล้ว
แฟนเก่ารักมากแค่ไหนถ้าเค้ากลับมาอย่างไงก็ไม่มีวันกลับไปหรอก
สงสารคนของเราปัจจุบัน เค้ามารู้ทีหลังคงแย่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: yearrayoeng ที่ 17-05-2014 16:31:48
รับปากกับโฟลคไว้แล้วยังจะทำตัวแบบนี้ สุดท้ายจบลงที่เตียง คงไม่ไหวจะทำใจอ่านต่ะละนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 17-05-2014 17:12:39
moment ตอนน้ำชาเจอกกับกฤษณ์นี่บอกตรงๆ ว่าเป็นอะไรที่หงุดหงิดมาก
คือชอบโฟล์คอะ อะไรที่เป็นกฤษณ์เลยหงุดหงิดไปหมดทุกอย่าง
เป็นผู้ชายประเภทที่น่ารำคาญจริงๆ
น้ำชาอย่าไปเอาเลย คนแบบนี้ อยู่ไปชีวิตก็ไม่มีความสุข สู้ตอนอยู่กับโฟล์คไม่ได้เลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 17-05-2014 19:28:22
น้ำชาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ไม่ต้องบ้าจี้รับคำท้ามันก็ได้  :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 17-05-2014 19:41:32
หวังว่ามันจะไม่เป็นหลุมดักตัวเองนะน้ำชา :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 17-05-2014 22:24:06
ทำไมหลงกลอัลไลกระจอกๆเง้อ่ะช้าาาาาาาาาาาาาาาาาา

ไม่ต้องเกี่ยวกะชอบไม่ชอบ แบ็คไม่แบ็ค แต่ถ้าโดนมอม เมา จบที่เตียง สุดท้ายอิลุงก็ไม่อยากได้แล้ว แต่ก็ละอายเกินกว่าจะกลับไปหาโฟร์คงี้

ไม่เข้าใจว่าไอ้มุกพิสูจน์สิ ไปกินข้าวมื้อนึง ไปดื่มกันครั้งเดียว ถ้าไม่โอจะไม่มายุ่งนี่ทำไมมันถึงใช้ได้ผลทุกยุคทุกสมัยและทุกเรื่อง คือถ้าไม่ได้วางแผนอะไรไว้มันจะเดิมพันกะอิครั้งเดียวนี่เร้ออออ คิดสิคิดดดดดดดดดดด อะไรคือไปให้มันจบ ถ้ามันจะยอมจบไม่ก็ไม่มีอิครั้งนี้ที่มันตื้ออยู่ป่ะวะ คือถ้ามีครั้งนี้ก็คือจะครั้งไหนมันก็ไม่ยอมจบป่ะ คิดสิคิ้ดดดดดดดดดดดดดดด

"คือกุไม่พิสูจน์ กุไม่เอามึงแล้ว จะมื้อเดียวหรือแก้วเดียว กุก็ไม่ไป ถ้าไม่คิดอะไรถ้าบริสุทธิ์ใจพร่องงงง คืออ่านปากกุนะ กุ ไม่ อยาก ไป กะ มึง จบป่ะจบนะ" ทำไมไม่มีนายเอกหรือนางเอกคนไหนพูดประโยคนี้ได้ ถ้าเจอใครพูดเง้แล้วไม่หลงไปกะอิมุก "พิสูจน์กันครั้งนี้ครั้งเดียว" ได้เนี่ย คงรักนางมากกกกกก

เซ็งชีวิตแทนโฟร์ค.....  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 17-05-2014 23:17:08
ใจคอมะค่อยดีเลยยย สังหรณ์ใจไงก็ไม่รู้  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 17-05-2014 23:41:28
อย่าไปใจอ่อนนะ

เพราะฉันสงสารโฟร์ค

อาจารย์มีแผนไรป่าวเนี้ย

ไม่เอาๆ ไม่เอาดราม่า นะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: แก้วเจ้าจอม ที่ 18-05-2014 08:07:19
คุณจะกลับมาทำไมคะคุณกฤษณ์....เด็กๆเขากำลังจะรู้ใจตัวเอง คุณอย่ามาทำให้น้ำชารู้สึกสองจิตสองใจได้ม่ายยยยยย :angry2:

อิชั้นไม่ปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม :serius2:

น้ำชามั่นคงกับความรู้สึกของตัวเองนะ อย่าหวั่นไหวเพียงเพราะเขาเคยเป็นคนรักเก่า
คิดถึงโฟล์ค เข้าไว้..........
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 18-05-2014 08:30:40
ไม่นะะะะะะ  อย่าไปนะชา
าอย่าทำให้โฟคเสียใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 18-05-2014 11:33:21
น้ำชาไม่น่ายอมไปดินเนอร์ด้วยเลยอะถ้าโฟลครู้จะเสียใจนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: GnA ที่ 18-05-2014 12:10:08
แค่คิดก็เจ็บแทนโฟล์ค เหมือนน้ำชายังตัดอีอาจารย์นี่ไม่ขาดเอาโฟล์คมาคั่นเวลาพยายามเอาโฟล์คเป็นตัวแทน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 18-05-2014 14:32:03
โอ๊ยยยย อยากกระโดนเตะอาจารย์จะผิดมั้ยย   :m31:  :z6:
เริ่มมีความรู้สึกว่าเรื่องมันจะไม่จบแค่กินข้าวนะ  :katai1:
รอนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 18-05-2014 14:56:15
ชาาา อย่ารับอะไรจากกฤษณ์นะ  :monkeysad:
ไม่อยากเห็นคนหล่อเสียใจ ชาเสียใจมาพอแล้วนะจ๊ะ

 :pig4: นะคะคุณไคลี่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 18-05-2014 16:36:45
ใกล้จะจบแล้ววว แวะเอาสารบัญมาฝากค่ะ

   ตอนที่1 : ความรู้สึกของวันนี้  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2614946#msg2614946)
   ตอนที่2 : รึเปล่า   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2615987#msg2615987)
   ตอนที่3 : ไม่บอกเธอ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2616909#msg2616909)
   ตอนที่4 : พูดในใจ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2621837#msg2621837)
   ตอนที่5 : รู้บ้างไหม  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2631487#msg2631487)
   ตอนที่6 : เรื่องเดียว  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2637710#msg2637710)
   ตอนที่7 : ความจริงในใจ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2647099#msg2647099)
   ตอนที่8 : คนที่รออยู่  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2657906#msg2657906)
   ตอนที่9 : รักแรกพบ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2681516#msg2681516)
   ตอนที่10 : คนที่แสนดี  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2691871#msg2691871)
   ตอนที่11 : เกือบ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2701984#msg2701984)
   ตอนที่12: อย่ากลัวการกลับมา  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2710499#msg2710499)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 18-05-2014 17:30:25
ใกล้จะจบแล้ววว แวะเอาสารบัญมาฝากค่ะ

   ตอนที่1 : ความรู้สึกของวันนี้  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2614946#msg2614946)
   ตอนที่2 : My Super Boyfriend   (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2615987#msg2615987)
   ตอนที่3 : โลกใบเดียวกัน  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2616909#msg2616909)
   ตอนที่4 : พูดในใจ  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2621837#msg2621837)
   ตอนที่5 : รู้บ้างไหม  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2631487#msg2631487)
   ตอนที่6 : เรื่องเดียว  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2637710#msg2637710)
   ตอนที่7 : ความจริงในใจ  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2647099#msg2647099)
   ตอนที่8 : คนที่รออยู่  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2657906#msg2657906)
   ตอนที่9 : รักแรกพบ  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2681516#msg2681516)
   ตอนที่10 : คนที่แสนดี  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2691871#msg2691871)
   ตอนที่11 : เกือบ  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2701984#msg2701984)
   ตอนที่12: อย่ากลัวการกลับมา  (http://http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2710499#msg2710499)


ขอบคุณมากนะคะ แต่มันขึ้นว่า unavailable อ่ะค่ะ T___T มันมีปัญหาอะไรหรือเปล่าเนี่ย

ปล. ไคลี่จะเปลี่ยนชื่อตอน2-3หน่อยนะคะ ให้เปนชื่อเพลงทั้งหมดเลย

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 18-05-2014 18:30:10
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Ojarumaru ที่ 18-05-2014 18:59:28
กรี๊ด กดดัน ไม่ไหวแล้ว ใครก้ได้เข้ามาช่วยน้องน้ำชาที
เป๊ก ตื่นยังลูก มาฆ่าอีอาจารย์บ้าๆนี่ไปซะ

รีบๆมาต่อนะคะ ตื่นเต้นมาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: newyniniw ที่ 18-05-2014 19:28:06
โห ได้ใจไปเลยเรื่องนี้ เห็นตั้งแต่เปิดเรื่องใหม่ๆละ ชอบชื่อเรื่อง ชอบมิลค์ที 555 แต่ช่วงนั้นติดนิยายสายแบดเลยจิ้มเก็บไว้ในบุ๊ค ฤกษ์ดีตอนแทบลืมไปแล้วก็กดเข้ามาอ่าน ฟีลได้มาก เหมือนบทละครเลย เขียนดีมาก ผู้ชายอย่างโฟล์คใครได้คบด้วยจะเป็นเพื่อน แฟน หรือแค่รู้จักก็ดีทั้งนั้น จริงใจ อบอุ่น น่ารัก >_<

แบบกฤษต์ก็ดีนะ ถ้าเผยมุมมองของกฤษต์เราเป็นน้ำชาก็เลือกยากอ่ะ น้ำชาต้องถามใจตัวเองดีๆแล้วล่ะ ว่าเวลานี้มีความสุขเวลาอยู่กับใคร แล้ววันข้างหน้าอยากเดินเคียงข้างกับคนไหน แบบไหนที่จะทำให้ตัวเองมีความสุขและยิ้มได้แค่มองหน้ากัน ^^

ชอบคู่ภัทรนิน น่าร้ากกกกกกกก นินจ๋าอินดี้ถูกใจมาก กรี๊ดๆๆ

เรื่องน่ารักน่าติดตามมาก รอต่อๆ ขอบคุณมากค่ะ
 o13 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 19-05-2014 01:38:53
โอยยยยยยยยยยยยย อิตาอาจารย์นี่!!!!  :z6: :z6: :z6:
น้ำชาอย่าไปหวั่นไหวอีกรอบนะ ห้ามทำโฟล์คเสียใจนะน้ำชา
ชวนไปกินข้าวนี่มีแผนอะไรไว้มั้ยยยยยย น้ำชาบอกโฟล์คเถอะเรื่องนี้  :katai1:
มาม่าไม่ดีต่อร่างกายนะคะไคลี่ /ปิดเตาแก๊ส ไม่ต้มน้ำนะ  :hao5:
รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 20-05-2014 21:08:01
น้ามชาาาาาาาาาาาาา

อย่าหลงกลนะๆๆๆ

เค้าไม่ยอมมม

เอาโฟล์คกับมาด่วนๆๆ

 :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: runma ที่ 22-05-2014 02:32:39
ทำใมรู้สึกว่า มือค่ำมื้อเดียวที่กฤษณ์ขอเนี่ย มันต้องเป็นต้นเหตุของความยุ่งยาก
อีกมากมายที่เข้ามาในชีวิตของน้ำชา

ลุ้นเหนื่อยๆ แบบไม่สบายใจเลย โฟล์คครับรีบกลับมาทีเถอะ   :hao4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 22-05-2014 12:12:11
โอ๊ยกลัวมากบอกเลยยย

กลัวจะแผนการอะไร

กลัวโฟครู้

อาจารย์ทำมากขนาดนี้ ไม่น่ายอมแค่ครั้งเดียวหรอกก

บอกโฟคก่อนไหม หรือยังไงพาเพื่อไปด้วยก็ดีนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 22-05-2014 18:33:17
อ่านถึงตอนปัจจุบันแล้ว  ฮือ  กัลัวตอนต่อไปมาก แต่ก็อยากอ่านตอนต่อไป
หัวข้อ: รักชาชา A kiss from milk tea ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 23-05-2014 23:35:09
อีกแค่สามวันนะน้ำชาอย่าใจอ่อน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 28-05-2014 01:27:28
 :oni3: :oni3: น้ามมมชา จงมาๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: KoTo_Nat ที่ 29-05-2014 04:02:07
สวัสดีครับ คืออ่านถึงตอนสามแล้วแต่ไม่ไหว

คิดในใจว่าถ้าคำว่า "แม่ง" ติดกันสามครั้งจะไม่อ่านแล้ว

เลยมาแสดงความเห็นก่อน คือไม่ใช่ไงมันขัด ๆ ยังไงไม่รู้อะ เดียวก็ แม่ง เดียวก็ แม่ง

แม่งได้แต่ขออย่าให้ติด ๆ กันได้ไหมครับคนแต่ง รู้ครับอยากสื่ออารมรณ์แบบเพื่อนกันไรงี้

ไม่ว่านะครับ เห็นที่อ่าน ๆ มาหลายเรื่องแล้วไอ้คำว่า แม่ง นะ แล้วก็เลยไม่อ่านไปเลย

แต่เรื่องนี้เนื้อเรื่องค่อนข้างน่าติดตามครับเลยพยายามมองข้ามไป

สุดท้ายขอบคุณคนแต่งที่นำเสนอเรื่องสนุก ๆ มาให้อ่านนะครับ จะรอติดตามตอนต่อ ๆ ไปครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: KoTo_Nat ที่ 29-05-2014 07:26:25
อ่าอ่านจบแล้ววววววววววววว

อยากบอกว่าน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก

ขอบคุณนะครับ แล้วรีบ ๆ มาต่อตอนต่อไปนะครับผม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 30-05-2014 00:46:31
กินข้าวมื้อเดียวบ้าอะไร มันคงคิดไม่ซื่อ มันต้องมีแผนร้ายแน่ๆ อีอาจารย์พร่อง(มันเนย)
ค่อยนัดเจอกันตอนโฟล์คกลับมาแล้วได้ไหม #ตอบ ไม่ได้ชัวร์ตามท้องเรื่อง น่ากลัวววววว
ชอบทั้งคู่ เป็นพระเอกนายเอกที่ทำให้คนอ่านรักอีกแล้ว เรื่องนู้นก็เช่นกัน คุณไคลี่เก่งมากๆ
//ตอนแรกๆมีแอบระแวงแยมกับไอ แต่โล่งอกแล้ว สวยเด่นๆใสขี้อ้อนทำร้าวฉานมาแล้วนักต่อนัก คริคริ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 14-06-2014 23:45:52
(http://www.oif.org/images/content/pagebuilder/heart_tea_cup.jpg)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 14-06-2014 23:56:18
(http://www.oif.org/images/content/pagebuilder/heart_tea_cup.jpg)

คิดถึงเหมือนกันค่า เร็วๆนี้น่าจะได้มาต่อแล้ว รอหน่อยนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 17-06-2014 18:38:27
เข้ามารอไคลี่ มารอชาชา คิดถึงชาชา คิดถึงโฟล์ค  :mew1:

คิดถึงไคลี่ :)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 17-06-2014 18:50:30
มานั่งรอออออ คิดถึงมากมาย
 นัดฉันไว้ทำไมไม่มา~~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: pemiko2012 ที่ 17-06-2014 23:25:25
คิดถึงน้ำชาาาาาา
มารอตั้งแต่เช้า ก็ยังไม่มา :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 18-06-2014 06:56:19
เรารอน้ำชามาตั้งแต่เมื่อคืนก่อนแล้วนะ
ยังไม่มาอีกเหยอออออ
  :o11:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Babelilong ที่ 19-06-2014 21:24:39
นานไปแล้วววววววววว

อย่างค้าง

 :ling1: :ling1:

 :katai4: :katai4:

 :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 19-06-2014 21:27:56
รอ รอ รอ แล้วก็รออย่างมีความหวังต่อไป
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Pnomsod ที่ 20-06-2014 22:44:06
ใจแข็งไว้นะน้ำชา นึกถึงโฟล์คเข้าไว้

หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นนร้าาาา

 :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: lazyvespa ที่ 24-06-2014 22:55:23
สนุกมากกกกกกกกกกกกก   อ่านจบรวดเดียวเลยย  :katai2-1:

เฮ้อออออ  ไม่อยากกิน มาม่าน้าาา
รักพี่โฟล์คจุงง :-[  :-[ เอาอีกฤษฎ์ออกปายยยยย :katai1: ถีบมันออกไป!!!! :z6:
อย่ามายุ่งกับน้องชาของพี่โฟล์คน้ะ น้องชาต้องเข้มแข็งน้ะลูกกกก

รีบมาต่อน้าาา   :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 25-06-2014 00:11:26
(http://data.whicdn.com/images/27646246/tumblr_m354o5GX4W1r96weoo1_500_large.png)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 28-06-2014 09:58:38
 :oni3: :o11:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่12 - อย่ากลัวการกลับมา : หน้า26 : 17052014 -
เริ่มหัวข้อโดย: minjeez ที่ 08-07-2014 21:12:53
อ่านรวดเดียวสิบสองตอนเลย สมุกมากเลยค่ะ
หลงรักน้ำชาและโฟล์คเข้าเต็มเปาเลย น่ารัก มีเสน่ห์จริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 13-07-2014 00:03:16




ตอนที่ 13 - ขอ







ผมตื่นขึ้นมาในเวลาเช้า ซึ่งเราไม่เคยเป็นมิตรต่อกันเท่าไหร่นักหรอก และผมก็อารมณ์เสียไม่น้อยด้วย แต่ก็นั่นแหละ คนที่โทรมาทำให้ผมอารมณ์เสียมากกว่าเดิมเข้าไปอีก ทั้งๆที่เมื่อคืนผมเลี่ยงจะรับโทรศัพท์เขาไปแล้วนะ นี่มันอะไรกันวะ


(ยังไม่ตื่นเหรอ สายจะแย่แล้ว) เขาเอ่ยมาตามสาย ผมถอนหายใจเบาๆก่อนทึ้งหัวอย่างหงุดหงิด
“เก้าโมงบ้านผมเรียกว่าเช้า แค่นี้นะ จะนอน"

ผมได้ยินกฤตฎ์หัวเราะในลำคอเบาๆ ผมตั้งท่าจะกดตัดสาย แต่ก็เหมือนยังจะรีรออะไรอยู่

(ไม่เคยเปลี่ยน) เขายิ้มๆ
“ไปนอนไป ยังไม่ได้นอนไม่ใช่หรือไง" ผมหลุดปาก แล้วก็แทบตะครุบปากตัวเองแทบไม่ทัน บ้าเอ๊ย
(นี่น่ะหรือ คำพูดของคนที่บอกว่าลืมได้) เขาเหยียดยิ้มอยู่แน่ๆ ผมอยากจะทึ้งหัวตัวเองทิ้งอย่างบ้าคลั่ง แม่ง โลกถล่มชัดๆ เหี้ยเอ๊ย ผมรู้ดีกว่ากฤตฎ์ไม่ใช่มนุษย์ตื่นเช้าในวันที่ไม่มีคลาส ผมจำได้ว่าเขาเป็นคนทำงานแบบไม่มีลิมิต เขาจะทำจนกว่ามันเสร็จ เขาถึงจะเข้านอน
“แค่จำได้ มันไม่ใช่เรื่องที่เปลืองเนื้อที่สมองขนาดนั้น" ผมย้อน แล้วฟุบหัวกับหมอนอีกที
(จะนอนแล้ว แต่เย็นนี้ไปรับนะ)
“จะทำไรก็ทำ แค่นี้นะ"

ผมรีบตัดสายก่อนที่จะรู้ตัวว่าทนไปมากกว่านี้ไม่ได้ ผมถอนหายใจออกมาอย่างอึดอัด หัวจุ่มหมอน ปวดหัวอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกบางอย่างเหมือนตีตื้นขึ้นมาแบบคนโง่ ประโยคสนทนา...เหมือนว่าในครั้งหนึ่งเราเคยมีชีวิตที่เป็นส่วนหนึ่งของกันและกันอย่างไม่มีที่ติ

อยากร้องไห้ ผมนอนต่อไม่ได้แล้ว

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ผมรีบคว้ามันมากดรับ ว่าจะด่าระบายอารมณ์ฉิบหายนี่สักหน่อย


“เลิกโทรมาได้แล้ว คนจะหลับจะนอน"



(......ทักทายแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะที่รัก)



“โฟล์ค...” ผมสปริงตัวยกหัวจากหมอนแทบจะทันที ไอ้บ้าเอ๊ย นี่มันวันใกล้สิ้นปีแห่งความวินาศสันตะโรแท้
(คิดว่าใครกัน) มันถาม น้ำเสียงฉุนขึ้นจมูกนิดหน่อย ผมหน้าเจื่อน ความคิดยังรกรุงรังสมอง
“เอ้อ เมื่อกี้ไอ้เป๊กโทรมากวนประสาท" ผมปด
(แล้วเป๊กอยู่ไหนล่ะนั่น)
“อยู่บ้านมั้ง ไม่ได้ถามอ่ะ" ผมไขว้นิ้วไปมาแล้วนั่งพับขาหลังตรงอยู่บนเตียงราวกับนักโทษแดนประหาร
(แล้ววันนี้ไปไหนเปล่า) ปลายสายถาม ผมเงียบ แล้วเม้มปากแน่น 

ความรู้สึกผิดตีตื้นขึ้นมาจนแทบจะสำลัก (น้ำชา...ฟังกูอยู่ป่ะเนี่ย--- แปปนึงนิน เดี๋ยวกูไปแล้ว)

“มะ...ไม่ อยู่บ้านแหละ เพื่อนไม่อยู่สักคน" ผมตอบไปในที่สุด "แล้วนี่มึงจะไปไหน นินเรียกแล้วนี่ ใช่เปล่า"
(เดี๋ยวไปเซิร์ฟที่ป่าตองอ่ะ ไอ้พี่ฟลุคแม่งปลุกแต่เช้า โคตรบ้า) มันบ่นกระปอดกระแปด
“เอาน่ามึง" ผมระบายยิ้มออกมา
(คิดถึงมึงว่ะ)
“มึงเป็นโรคหรอ เมื่อวานเพิ่งแยก"
(เออช่างกูเหอะ คิดถึงก็คือคิดถึง กูไม่โกหกตัวเองอยู่แล้ว) มันบ่นยาว แต่นั่นทำให้ผมยิ้มออกมาได้จริงๆ (เดี๋ยวกลับไปหานะ)
“เออ โอเค ไว้เจอกัน"
(บายมึง)


แล้วมันก็วางสายไป

ผมโยนมือถือลงบนที่นอนอย่างอัดอั้น แล้วเอนตัวกระแทกเตียงอย่างหงุดหงิด ทำไมตอนนี้คิดอะไรไม่ออกเลยวะ เหมือนเด็กกำลังจะโดนจับได้ว่าทำความผิด ทั้งๆที่เมื่อวานนี้ผมแน่วแน่มั่นใจมากแท้ๆว่าผมจะตัดกฤษฎ์ออกจากชีวิตได้อย่างแน่นอน แต่ทำไมพอได้ยินเสียงเขาในเช้าวันนี้แล้วมัน...

ผมทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย



มีเรื่องราวมากมายที่ผมเปิดใจคุยกับโฟล์คทั้งๆที่ไม่เคยพูดให้ใครฟังมาก่อน ครอบครัว เพื่อน ความรักครั้งเก่าก่อน เรื่องสุดท้ายโฟล์คมันก็ไม่ได้อยากฟังมากนักหรอก แต่มันก็ยืนยันว่าอยากให้ผมเล่าให้ฟังจริงๆ

แต่ทำไมกับเรื่องวันนี้ผมไม่กล้าจะบอกหรือตัดสินใจไปตรงๆกันนะ ผมแม่งโคตรโง่บรมเลย ตกหลุมพรางใครต่อใครครั้งแล้วครั้งเล่า ทำตัวมึนๆแล้วก็โดนลากไปไหนต่อไหน

เออ...แม่ง เหตุการณ์โดนลากนี่..วันแรกที่ได้เจอโฟล์คชัดๆ


นี่ผม...กำลังทำอะไรอยู่?






ทำอะไรไม่ได้ ผมคิดจะโทรหาเป๊กอยู่หลายรอบแต่ก็ไม่ได้ทำ สุดท้ายก็นอนกลิ้งอยู่บนเตียงจนเกือบเที่ยง จึงค่อยลุกออกไปนอกห้อง แม่กำลังตั้งโต๊ะมื้อกลางวันอยู่ จอห์นกำลังคนสตูว์ไก่อยู่หน้าเตา บ้านผมนี่เป็นครอบครัวตัวอย่างของความเท่าเทียมทางเพศเลยครับ แม้จอห์นจะงานเยอะแค่ไหน แต่เขาไม่เคยละเลยงานบ้าน หรือโยนให้เป็นหน้าที่ของฝ่ายหญิงเลย อาจจะเพราะเราเติบโตกันในต่างประเทศ ค่านิยมบางอย่างจึงแตกต่างออกไป แต่ผมชอบนะ ที่จอห์นรักและเอาใจใส่แม่ผมจริงๆ


“น้ำชา วันนี้เล่นเกมส์กันไหม" แน่นอน บางทีน้ำมนต์ก็ไม่เรียกผมว่าพี่ และมันก็ไม่มีปัญหาอะไร เราไม่ได้ยึดติดอะไรพวกนั้นอยู่แล้ว บางทีน้ำมนต์ยังพ่นภาษาอังกฤษออกมาด้วยซ้ำ

ผมยิ้มให้กับน้องชายบางๆก่อนถอนหายใจ "วันนี้ขอผ่านนะน้ำมนต์ พี่เหนื่อยอ่ะ"
“โธ่"
“น้ำมนต์ อย่ากวนพี่เขา มาช่วยพ่อมา" จอห์นเรียกเด็กชาย แล้วหันมายิ้มให้ผม ผมยิ้มกลับ
“หิวยังเนี่ยชา" แม่ถาม ผมพยักหน้าหงึก
“ครับ"
“กินเลยแล้วกัน วันนี้มีสตูว์ไก่"
“ดีเลยครับ" ผมตอบ รับจานข้าวร้อนๆจากจอห์นวางลงบนโต๊ะอาหาร แม่เดินวุ่นวายเปิดปิดตู้เย็น ก่อนดึงขวดน้ำผลไม้ออกมาวางให้ผม
“ทานเยอะๆนะลูก ไหนๆวันนี้ก็ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว"
“ครับ" ผมยิ้มให้แม่ ก่อนนั่งประจำที่ของตัวเอง น้ำมนต์เองก็ปีนขึ้นที่นั่งของตัวเองเช่นกัน
“ปีใหม่นี้เพื่อนนัดกันหรือเปล่าชา เป๊กอยู่ไหนล่ะลูก ไม่ได้เจอเสียนาน" แม่เอ่ยถาม
“อ้อ เป๊กกลับบ้านที่เชียงใหม่น่ะครับ" ผมตอบ "เอ้อ...แม่ครับ วันที่สามสิบเอ็ดผมไปกับเพื่อนๆนะครับ"
“กับโฟล์คหรือลูก" แม่ถาม ผมพยักหน้า
“ครับ"

ผมกลืนข้าวอย่างยากเย็นนัก ทั้งๆที่หิวจนไส้กิ่ว แต่มันไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่อยากจะกินเลยสักนิด


“แม่ครับ...”
“ว่าไงลูก"
“เย็นนี้ผมมีนัดทานข้าวเย็นกับ...” ผมถอนหายใจเบาๆ "กับคนรู้จัก"
“เหรอ ใครน่ะลูก" แม่ถาม ผมรู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะซักไซ้หรอก เพียงแต่เราอาจจะสนิทน้อยลงกว่าตอนที่ผมยังเด็ก เป็นประจำที่แม่พยายามที่จะถามไถ่เรื่อยๆถึงเรื่องราวรอบๆตัวผม
“ก็ไม่เชิงคนรู้จัก คือ...อาจารย์ที่คณะน่ะครับ เรา...สนิทกัน" ผมบอกไปในที่สุด "เขาจะเลี้ยงข้าว อาจจะกลับดึกหน่อย"
“แต่คืนนี้ค้างที่บ้านใช่ไหมลูก" แม่ถาม ผมสบตากับแม่ เธอยิ้มอย่างใจดี ไม่ได้ตะขิดตะขวงใจอะไรใดๆ


“ครับ...”








ไม่มีข้อความบนแอพลิเคชั่นอะไรใดๆจากโฟล์คเมื่อผมเช็คโทรศัพท์อีกทีตอนบ่ายแก่ๆ หลังจากนอนดูการ์ตูนแอนิเมชั่นเป็นเพื่อนน้ำมนต์ตลอดบ่าย นอกจากรูปที่ส่งมาตอนเกือบเที่ยง เป็นภาพเซลฟี่ที่ถ่ายกันครบแก๊งค์ที่ชายหาด มีพี่ฟลุคยืนหล่อ อกล่ำ ผิวแทน เป็นแบล็กกราวน์ด้วย ผมไม่ได้ตอบ กดปิดไปเงียบๆ

สักพักข้อความจากกฤตฎ์ก็เด้งขึ้น ผมไม่มีอารมณ์จะตอบเท่าไหร่นัก เขาบอกว่าจะมาถึงตอนหกโมงเย็น ผมโยนโทรศัพท์ลงบนเตียง เอาผ้าห่มสุมทับไว้อย่างหนีปัญหา จริงๆปฏิเสธไปตอนนี้ก็คงทัน ทำไมผมไม่ทำกันนะ บ้าบอสิ้นดี

ผมอาบน้ำ แต่งตัวด้วยเสื้อโปโลกับกางเกงผ้าขายาวสีขาว ต้องไปขุดรองเท้าหนังออกมาจากกล่องเพราะกฤตฎ์คงพาไปโรงแรมมีระดับตามเคย ปกติผมใส่แต่ผ้าใบ เหยียบส้นกันเละเทะ แลกกันใช้กับโฟล์คก็บ่อย เราใส่ไซส์เดียวกัน มันชอบคอนเวิร์ด ผมก็ชอบ โฟล์คใส่ไม่กี่คู่ นอกนั้นมันก็ตามล่ามาสะสมไว้ รุ่นแรกๆเลยก็ไปสอยมาในราคาสองหมื่นกว่า เมด อิน ยูเอสเอ เป็นผู้ชายที่เต็มไปด้วยพลังกับเรื่องไม่เป็นเรื่องจริงๆเลย ให้ตาย

แต่ถึงกระนั้น มันก็เข้ามาทำให้ชีวิตผมมีความหมายมากขึ้น สองอาทิตย์ของพวกเรามันสั้นนัก แต่เราเหมือนรู้จักกันมาทั้งชีวิต ผมชอบมันจริงๆ ผมบอกมันไปแล้ว มันอาจจะไม่เชื่อ คิดว่าผมพูดเล่น แต่โฟล์คคือคนที่สำคัญมากๆสำหรับผม

ผมเดินออกมาจากห้องนอนเงียบๆหลังจากคิดไม่ตกมานาน แม่ยืนทำครัวสำหรับมื้อเย็น อีกสักพักคงได้เวลาสำหรับผมที่จะต้องเผชิญหน้าความจริงที่ตัวเองก่อร่างเอาไว้และวิ่งหนีมาตลอด


“ไปแล้วเหรอลูก" แม่เอ่ยทัก ผมพยักหน้าเบาๆ นอกหน้าต่าง กระจกบานใหญ่ สะท้อนแสงอาทิตย์ยามลับลาขอบฟ้า เป็นสีส้มอมทองสาดเทกระจัดกระจายบนท้องฟ้ากว้าง ผู้หญิงตัวเล็กหยุดมือ ปิดเตา แล้วเช็ดมือกับผ้าแถวนั้น
“ครับ เดี๋ยวกลับมาค่ำหน่อยนะครับ" ผมตอบแม่ไป แล้วพยายามฝืนยิ้มแกร่ว
“ได้จ้ะ" แม่พยักหน้าเบาๆ แล้วเดินมาจับใบหน้าผมเบาๆ "แม่ดีใจนะที่ชากลับมาอยู่บ้าน" หล่อนระบายยิ้ม นั่นทำเอาผมนิ่งอึ้งไป
“...ครับ"
“เป็นอะไรไปลูก หน้าตาไม่สู้ดีเลย" ต่อให้เราไม่สนิทสนมกันเท่าที่ควร แต่แม่ก็คือแม่ คนที่คอยสนับสนุนอยู่ห่างๆ และจับตามองดูเราเติบโตอย่างเป็นห่วงและภาคภูมิใจในเวลาเดียวกัน
“เปล่าครับ" ผมถอนหายใจเบาๆ "จริงๆชามีเรื่องหนักใจนิดหน่อย"
“มีอะไรหรือเปล่าลูก?” แม่เลิกคิ้ว
“ชาจัดการได้ครับ" ผมตอบไปในที่สุด แม่กุมมือผมเอาไว้ แล้วระบายยิ้มบาง
“แม่เชื่อน้ำชานะ" แม่ตอบ "แต่ถ้าพบว่าสักวันหนึ่งชาเหนื่อย ต้องการความช่วยเหลือ หรือเจอทางตัน อย่าลืมนะว่ายังมีแม่...กับจอห์น พร้อมจะให้ปัญหาของหนูเป็นภาระของพวกเราเสมอ"

“ต่อให้จอห์นไม่ใช่พ่อแท้ๆ แต่ชาก็รู้ดีใช่ไหม ว่าเขารักชามากแค่ไหน"
“ครับ" ผมเม้มปากเบาๆแล้วพยักหน้าตอบ "ขอบคุณครับแม่"
“ไปเถอะจ้ะ เดี๋ยวสายนะ"
“ครับ จะรีบกลับมา"


ผมรับคำ ก่อนเดินกลับหลังหันออกมาเงียบๆ เรื่องในอกตีรวนสุมกันอย่างไม่มีทางออก ผมกำหมัดแน่น ไม่มั่นใจเลยว่าจะจัดการมันด้วยตัวเองได้ หรือแม้กระทั่งว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่ ผมรับปากกฤษฎ์ โกหกโฟล์ค ปิดบังครอบครัวในเรื่องบางเรื่อง ทำอะไรไม่ปรึกษาใคร

ผมก็เป็นผมแบบนี้มาตั้งแต่ต้น...

แต่...

ทำไมอ่อนแอเหลือเกิน ทั้งๆที่ตลอดชีวิตคิดว่าตัวเองโคตรเก่ง ดูแลตัวเองได้ แต่สุดท้ายพอได้พบกับใครคนหนึ่งที่เหมือนกับเศษเสี้ยวที่หายไปในชีวิต ผมก็พร้อมที่จะทุ่มเทลงไปอย่างบ้าคลั่ง

กฤษฎ์อาจจะคือความรัก ในปริมาณที่มีความหลงมากกว่า ทำให้ทุกๆอย่างมันไม่เคยเข้ารูปเข้ารอย มีแต่ความสุขเปลือกๆ จับต้องไม่ได้ แม้กระทั่งปลายนิ้วใกล้จะสัมผัส ผมกลัว...เสมอ...ตลอดมา

แต่กับโฟล์ค ผมไม่แน่ใจ แม้กระทั่งวันนี้ แต่มันคือความรู้สึกดีที่อวลอยู่ในใจทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน ไม่มีความกลัว ไม่มีความหวาดระแวง ทั้งๆที่ผมไม่เคยคิดว่าจะต้องทุ่มเทให้คนๆนี้มากเท่าไหร่ และไม่เคยคิดว่าจะต้องได้รับจากโฟล์คมากแค่ไหน แต่โฟล์คก็ยังคงให้ ให้อย่างไม่ยอมแพ้ มันเป็นอะไรบางอย่างที่จับต้องได้ และผมมีความสุข...


แต่ผมกลัว...

อีกแล้ว...



ถ้าวันนี้ ผมรู้ตัวจริงๆว่าผมยัง 'รัก' กฤษฎ์ ไม่ว่าจะรูปแบบไหน แต่ผมก็ยังรู้สึกถึงเขา หากผมยังโหยหา มองหน้าเขาแล้วหัวใจยังหวีดหวิวพร้อมจะโบยบิน

ผมจะบอกโฟล์คว่าอย่างไร...

ผมจะกลับไป...



หาโฟล์ค...




ได้ไหม?






เห็นแก่ตัวชะมัด


ผมยืนรอลิฟท์ ในมือกำโทรศัพท์ไว้แน่น อีกห้านาทีจะหกโมงเย็น ในใจคิดว่าจะโทรไปหากายหรือปอมให้มันออกมารับดีไหม มันคงมาแน่ๆไม่ต้องห่วงว่าจะปฏิเสธ แต่กับวันหยุดมันยังต้องมาเดือดร้อนเรื่องของผมอีกงั้นหรือ

รู้สึกสมเพชตัวเอง ทั้งๆที่พวกมันเคยเตือน เคยพูด ทั้งเรื่องกฤษฎ์ เรื่องโฟล์ค แม้ว่าหลังๆมันจะเพลาๆไปบ้างเพราะเรื่องราวระหว่างผมกับโฟล์คดำเนินไปในทางที่ดีขึ้น และไม่ได้มีผลประโยชน์เลวร้ายอะไรเข้ามาเกี่ยวข้อง แถมพวกมันยังรู้จักโฟล์คดีว่าเป็นคนอย่างไร แต่ในใจลึกๆ ทั้งเป๊ก กาย ปอม ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี เพราะการจบกับกฤษฎ์เพียงแค่ระยะสั้นๆ ก็เหมือนถ่านไฟเก่าที่รอวันลุกโชนอีกครั้ง

แต่ถึงกระนั้น ผมก็ยังไล่นิ้วไปมาระหว่างชื่อปอมกับกาย...และ...คิดว่าอาจจะโทรหากายคนแรก



RRR...RRR...




แต่โทรศัพท์กลับดังขัดขึ้นมาก่อน ผมเลื่อนสายตามองชื่อคนที่โทรเข้ามา และเกิดความรู้สึกอึดอัดในหัวใจ แต่ในเวลานี้มันจะทำอะไรไปได้มากกว่าเดินหน้าต่อไป ในเมื่อคนโทรคงมาถึงใต้คอนโดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว


“ฮัลโหล" ผมกรอกเสียงลงไปเรียบๆ
(ถึงแล้ว รออยู่ด้านล่างนะ รถคันเดิม) เสียงกฤษฎ์ดังมาตามสายด้วยสำนวนติดจะกวนประสาทเป็นนิสัย (อย่าปอดแหกเสียก่อนนะน้ำชา)
“อืม กำลังลงไป" ผมถอนหายใจเบาๆ เหมือนเขาจะจับน้ำเสียงได้
(น้ำชา...)
“อะไร บอกว่ากำลังจะลงไป" ผมตอบปัด ได้ยินเสียงเขาถอนหายใจเบาๆเช่นกัน
(เสียงไม่ดีเลย ไม่สบายหรือเปล่า)
“ยุ่งอะไรด้วย"
(อย่ารวน ไม่สบายหรือเปล่า) เขาถาม น้ำเสียงจริงจังมากขึ้น
ผมเม้มปากแน่น น้ำตาเอ่อ "ไม่รู้...”
(กลับไปพักไหม ไม่ต้องไปวันนี้ก็ได้) เขาเอ่ยออกมาในที่สุด นั่นทำให้ผมน้ำตาตก เพราะสุดท้ายแล้ว ต่อให้เขาจะร้าย หรือจะรวนมากแค่ไหน แต่เขาก็คือคนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นห่วงผมจริงๆ

ผมกำหมัดแน่น ไม่รู้เหมือนกันว่าควรจะทำอย่างไรในเวลานี้ดี พอดีกับเสียงของลิฟท์ดังขึ้น


“ลิฟท์มาแล้ว เดี๋ยวลงไป แต่ไม่กลับดึกนะ"





หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 13-07-2014 00:03:35


นิสสันฟิกิสีฟ้าควันบุหรี่จอดอยู่หน้าคอนโดเช่นเคย ผมเอื้อมมือเปิดประตูรถคันคุ้นเคยออกก่อนสอดตัวเข้าไป กฤษฎ์ถอดแว่นกันแดดออกแล้วมองผม ผมมองเขานิ่งๆ ก่อนเอนตัวพิงเบาะเงียบๆ

ฝ่ามืออุ่นของเขาที่แตะลงบนหน้าผากทำเอาผมสะดุ้งถดตัวหนี เขาดึงไหล่ผมเอาไว้ แล้วบังคับให้ผมมองตรง ผมยอมนิ่งในที่สุดแล้วนั่งเฉยให้เขาทำตามใจชอบ สักพักกฤษฎ์ก็ปล่อยมือ ผมสะบัดตัวทันที


“ตัวรุมๆ"
“ช่างมันเถอะ" ผมบอกปัด เบียดตัวเองกับประตู กฤษฎ์เอื้อมมือมาปัดหน้ากากแอร์ให้พ้นตัว
“อย่าตีรวนน่าชา เป็นห่วงจริงๆไม่ได้แกล้งทำ เลิกคิดไปเองว่าฉันจะมาร้ายได้ไหม" เขาพรูลมหายใจออกอย่างหน่ายๆ
“......”
“ฉันยังเหมือนเดิมน้ำชา ไม่ได้จะมาแย่งคืน แค่จะมาขอโอกาส ฉันไม่ใช่ผู้ร้ายในละครนะที่จะมีตัวตนแค่มิติเดียวน่ะ"
“......”
“เป็นคนธรรมดา"
“......”

“แล้วก็เหมือนเดิม"


“พูดจริงๆ"



เขาเอื้อมมือเปิดเพลง เพลงบัลลาดฟังสบายๆดังขึ้นคลอกับเสียงแอร์และแสงไฟที่สาดมาจากด้านนอก ฟ้าเริ่มมืดลงเรื่อยๆ ผมนั่งนิ่ง ทบทวนตัวเองอยู่ในใจ...


“แล้วคุณมากวนประสาทผมทำไมเมื่อวาน" ผมถามออกไป น้ำตาเหมือนจะรื้นขึ้น แต่ทำอะไรไม่ได้
“......” กฤษฎ์เงียบไปสักพัก ก่อนที่เขาจะถอนหายใจเบาๆ "ก็อยากคุยด้วย ฉันกลัวแล้วก็หนีมาตลอด คิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไงนายถึงจะยอมมาด้วยกัน"
“หึ" ผมแค่นยิ้ม
“แต่ไม่มอมเหล้าจับปล้ำหรอกน้ำชา นี่ไม่ใช่ละครหลังข่าว" เขาหัวเราะเบาๆ "แค่อยากเจอ อยากคุยนั่นแหละ"
“โง่ชะมัด"
“คงงั้น" เขาไม่ปฏิเสธ ผมถอนหายใจเบาๆอีกรอบ ค่อยๆคลายตัวที่เกร็งขึงลง แล้วนั่งมองนอกหน้าต่างรถไปเรื่อย
“อยากกินอะไร"
“ถามทำไม ไม่ได้คิดไว้แต่แรกแล้วเหรอ?” ผมขมวดคิ้ว เขาจึงหลุดหัวเราะออกมาเป็นธรรมชาติอีกครั้ง
“ตอนแรกก็คิด แต่เดี๋ยวพาไปโรงแรมก็คิดไปเองอีกว่าจะเปิดห้องจับปล้ำ"
“เออ!” ผมกระแทกเสียง
“งั้นไปกินตามสั่งเจ้าเดิมไหม"
“หน้าสตูฯน่ะเหรอ" หมายถึงร้านตามสั่งเจ้าประจำหน้าสตูดิโอที่เราไปกินด้วยกันบ่อยๆ สตูดิโอนี้เป็นที่ทำงานประจำของกฤษฎ์ เขาเป็นหุ้นส่วน แน่นอนว่าอาจารย์เป็นอาชีพเสริม
“อืม" เขาตอบ แล้วลงมือปลดไทด์แล้วคลายกระดุมเสื้อทันที
“ก็แล้วแต่"
“ไปที่นั่นแหละ" กฤษฎ์สรุป "ไอ้ที่พนันไร้สาระเมื่อวานน่ะ ลืมไปเถอะ ปัญญาอ่อนสิ้นดี ไปนั่งคุยกันเฉยๆแล้วกัน"
“......”
“เผื่อนายจะยอมเปิดใจอีกครั้ง"





ผมไม่ปฏิเสธ แต่ก็รู้ดีว่าจริงๆแล้วผมไม่ได้ต่อต้านแต่อย่างใด ช่วงเทศกาลรถราไม่ค่อยเยอะ ถนนโล่งจนน่าดีใจ เราใช้เวลาติดแค่แยกไฟแดง ก่อนจะมาถึงย่านกลางเมืองภายในครึ่งชั่วโมง กฤษฎ์เอารถเข้าไปจอดในที่จอดรายเดือนของเอกชนแถวๆนั้น จากนั้นก็เดินลัดเข้าไปในซอยเพื่อไปยังร้านตามสั่งที่ว่า ออฟฟิศกฤษฎ์ปิดไฟมืดอยู่เยื้องๆกัน


“ปิดถึงเมื่อไหร่น่ะ" ผมถาม บรรยากาศเก่าๆวนกลับเข้ามาจนนึกกลัว
“วันที่หก พี่ปิงแกไปอเมริกาใต้สองอาทิตย์ เลยปิดยาว" กฤษฎ์เอ่ยถึงหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัท ก่อนเอื้อมมือมากันตัวผมเอาไว้ "ระวังรถ"
“อ๊ะ...'โทดที" ผมพึมพำเบาๆ ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือมารั้งข้อมือผมเอาไว้เพื่อข้ามถนน แต่เมื่อผมขืนมือ เขาก็คลายออกแล้วเดินนำออกไปแทน


ลุงเจ้าของร้านยิ้มทักทายกฤษฎ์ก่อนยิ้มกว้างเมื่อเห็นผม ผมยิ้มทักแกไปบางๆ ก่อนที่จะเลือกเข้าไปนั่งโต๊ะใต้พัดลม กฤษฎ์เดินไปตักน้ำเปล่าสองแก้ว แล้วยื่นกระดาษให้ผมจด


“เอาเหมือนเดิม" เขาว่า เดินไปหยิบเบียร์จากลังมาหนึ่งขวด
“อะไร? พะแนงหมูไข่ดาวน่ะนะ?” ผมถาม ก่อนแทบอยากกัดลิ้นตัวเอง กฤษฎ์หัวเราะกับท่าทางนั้น แล้วทรุดตัวลงนั่งตรงหน้าผมยิ้มๆ
“จำได้ด้วย"
“ไม่ใช่ปลาทอง" ผมเถียง
“เอาเบียร์ไหม?” เขาถาม ผมส่ายหัวเบาๆ "แล้วสั่งอะไรไป"
“ก็...”
“หมูกรอบผัดกระเทียมไข่เจียว"
“......” ผมนิ่งค้างอยู่หน้าเขา เม้มปากแน่น หัวใจเต้นผิดจังหวะเละเทะ ไม่...อย่าทำแบบนี้
“จำได้เหมือนกัน"


ผมก้มหน้านิ่ง มือคนน้ำแข็งในถ้วยไปมาเบาๆ นั่งมองกฤษฎ์รินเบียร์ให้ตัวเองเงียบๆ เสียงพัดลมดังหวึ่งๆอยู่บนหัว แต่งตัวกันมาเต็มยศทำไมไม่รู้ บ้าชะมัด


“โมเดลชิ้นล่าสุดน่ะ เจ๋งดีนะ" เขาเปรยขึ้น "แต่เล่นเปลี่ยนไม่ปรึกษา ยังไงก็คงต้องหักคะแนนนิดหน่อย" เขาบอก จ้องหน้าผมเงียบๆ
“ผมรู้"
แล้วเขาก็เงียบไป เสียงผัดฉู่ฉ่าบนกระทะทำให้บทสนทนาของเราไม่เงียบจนเกินไป ผมพยายามกลั้นใจ พยายามมองหน้ากฤษฎ์ตรงๆ แต่ผมกลัว...

ไม่รู้ ว่าความรู้สึกตอนนี้มันเรียกว่าอะไร มันไม่ได้โหยหาอะไรอีกแล้ว มันเหมือนปลดพันธะกันไปแล้ว แต่...มันเหมือนการที่คืนวันเก่าๆกำลังกลับคืนและย้อนมาให้เราสุขใจ มันคือความผูกพัน...



“มีคนเคยบอกว่า...ความรักแม่งเหมือนอาหารตามสั่ง"


ในที่สุด กฤษฎ์ก็ทำลายความเงียบขึ้นมา ผมชะงักมือที่คนหลอดไปมาในแก้วอย่างไร้จุดหมาย แล้วมองหน้าเขาเต็มๆตา



“...ทำไม"

“เวลาจะสั่งอาหารน่ะ อยากจะคิดหาเมนูใหม่มากเท่าไหร่ สุดท้ายเราก็จะกลับไปกินเมนูเดิมที่ร้านเดิม"

“เราจะมีที่หนึ่งในใจเสมอ"



กฤษฎ์มองหน้าผมนิ่งๆแล้วระบายยิ้มออกมาในที่สุด ผมนิ่ง ไม่ได้โต้ตอบหรือพูดอะไรไป...แต่...จริงๆก็เพราะไม่รู้จะพูดอะไรดีต่างหาก


“แล้วยังไง...”

“ก็ไม่มีอะไร" เขายกเบียร์ขึ้นดื่ม "แค่คิดถึง อยากพามานั่งกินข้าวด้วยกันแบบนี้อีก"


ผมอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่พออ้าปาก ก็ต้องหุบฉับลง เพราะไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี ซึ่งก็โชคดีนักเพราะอีกไม่กี่วินาทีถัดมา ลุงแกก็ยกจานข้าวของผมมาเสิร์ฟ กฤษฎ์มองก่อนพยักเพยิดให้ผมลงมือก่อน แต่จริงๆผมก็ไม่หิวเท่าไหร่ จึงใช้โอกาสนี้เป็นข้ออ้างในการรอจานของเขา

เราจัดการอาหารตรงหน้ากันไปเงียบๆ ผมกินไปได้แค่ไม่ถึงครึ่งจานในขณะที่กฤษฎ์จัดการของเขาเสร็จเรียบร้อยแล้ว และกำลังรินเบียร์แก้วสุดท้ายอยู่ ผมรวบช้อน แล้วช้อนตาจ้องเขาโดยไร้คำพูด เขายังเหมือนเดิมจริงๆนั่นแหละ มัน...ยังไงกันนะ


ผมพูดไม่ออก เหมือนมีอะไรบางอย่างมันจุกขึ้นแน่นอยู่ในอก


เขาไม่ได้มีอะไรเสียหาย เลวร้าย หรือไม่ดีเลย คนเรามันผิดพลาดกันได้ ผมสามารถให้อภัยกับคำพูดเลวร้ายในเช้าวันนั้นของเขาได้

ถ้าในใจผมตอนนี้ไม่มีโฟล์คเหมือนวันนี้...



“อิ่มเหรอ?” เขาถาม ผมพยักหน้า
“พอแล้ว วันนี้อยู่บ้าน กินๆนอนๆ"
“อยากไปไหนอีกไหม?” เขาถามพลางเลิกคิ้ว
“ไม่ล่ะ" ผมปฏิเสธ


กฤษฎ์จ้องหน้าผมเงียบๆ เขาเลื่อนมือมาแตะมือผม ผมสะดุ้งเล็กน้อย ทำท่าจะชักมือกลับ แต่เขากลับส่งสายตาอ้อนวอนระคนตัดพ้อมาให้...



“ชา...”


ผมเม้มปากแน่น แย่แน่ๆ ทำไมต้องมาอ่อนแอในเวลานี้ด้วยนะ



“อย่าพูดอะไรได้ไหม อย่าพูด"


น้ำตาผมรินอาบแก้ม รสเค็มปร่าแตะลงปลายลิ้น ผมเบือนหน้าหนี ไม่อยากมองหน้าเขา ไม่อยากรับรู้สัมผัสอะไรทั้งนั้น ผมมันแย่ชะมัด แย่มากๆ มันแย่มากใช่ไหมกับการที่เราตัดใจจากใครสักคนไม่ได้อย่างเด็ดขาด ผมมันเลวมากใช่ไหมที่พาเรื่องราวมันมาถึงจุดนี้


แล้วทำไมกัน...ทำไมถึงจะต้องมีคนเสียใจมากมายขนาดนี้


ผมก็เสียใจไปไม่น้อยกว่าใครเลย ผมรักษาใครไว้ไม่ได้เลย...







“น้ำชา...เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม?”







เขาเอ่ย กฤษฎ์โยนทิฐิทิ้ง ละทิ้งทุกความเชื่อมัน และขอร้องอย่างอ่อนแอ นั่นทำให้ผมน้ำตาไหลพราก หัวใจมันเหมือนมีช่องโหว่ใหญ่ยักษ์เกิดขึ้น ผมทำบ้าอะไรอยู่ ผมกำลังทำอะไรกันแน่ ผมต้องทำอย่างไรให้เรื่องนี้มันจบ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าโลกใบนี้ไม่มีคำว่า แฮปปี้ เอนดิ้ง ผมกำลังทำร้ายใครอยู่ แล้วจริงๆแล้ว




...ผมกำลังรู้สึกอย่างไรกันแน่...





มันแค่เป็นความผูกพัน เป็นความอ้างว้างของหัวใจ หรือมันเหมือนกับของที่หายไปกำลังจะได้คืน หรือผมยังรู้สึกเหมือนเดิมกันแน่...




“กฤษฎ์ ผมกลัว...”






ผมเอ่ยเสียงพร่า พร้อมๆกับเหมือนมีฝนสาดกลางใจ ผมไม่ได้อยากครอบครองเขาอีกต่อไป แต่ทำไมกัน...มันถึงได้ทรมานขนาดนี้...






RRR...RRR






เสียงโทรศัพท์มือถือของผมที่วางไว้บนโต๊ะดังขึ้น เรียกให้ผมต้องหันไปมอง ชื่อของใครบางคนปรากฏอยู่บนหน้าจอพร้อมกับใบหน้าของเจ้าของชื่อ โฟล์ค น้ำตาผมไหลทะลักออกมามากกว่าเก่า รอยยิ้มของมันตรงหน้า ฉุดเอาทุกความรู้สึกพรั่งพรูขึ้นมาจนตั้งรับไม่ไหว



นี่ผมกำลังทำอะไรอยู่กันแน่...







2 วันก่อนตกหลุมรัก (โดยสมบูรณ์แบบ)













tbc.



ลงช้ามากกกก และไม่ได้ตรวจคำผิดเลยค่ะ ขอโทษนะคะ
ตอนนี้น้ำชาและไคลี่คงโดนยับ ฮรือๆ
แต่บอกตรงๆว่า เรารู้สึกว่ามันต้องเป็นอะไรแบบนี้แหละค่ะ
น้ำชาเลิกกับกฤษฎ์แค่สองอาทิตย์ และปักใจกับคนๆนี้มาก
อีกอย่างทั้งน้ำชาและกฤษฎ์เป็นตัวละครที่ผู้แต่ง ตั้งใจให้เป็นตัวละครที่ กลม หรือ Dynamic มากนั่นเอง
คือมีความเป็นมนุษย์ ไม่ใช่เลวก็คือเลว หรือมีด้านเดียว
เพราะฉะนั้น รัก โลภ โกรธ หลง โลเล อ่อนไหว เป็นเรื่องปกติ
ไคลี่เลยคิดว่า การที่น้ำชาจะอ่อนไหวไปกับคนๆนี้จึงไม่ใช่เรื่องแปลกใจ
แต่สุดท้าย ทุกตัวละครก็จะ been through ทุกความเจ็บปวดไปในที่สุด
เพราะฉะนั้นมาร่วมติดตามตอนต่อไปกันค่า สัญญาว่าจะมาในเร็ววันพลันด่วนแน่นอน

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ

มีคนถามว่ารักชาชาทำหนังสือไหม คิดว่า ทำค่ะ แต่คงให้สำนักพิมพ์จัดการ และคงเป็นหลังจัดส่งล่ารักฯ นะจ๊ะ

หลังจากจบรักชาชาแล้ว ก็อาจจะมีคู่อื่นอีกค่ะ เดี๋ยวขอคิดก่อนนะคะ ^^



หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 13-07-2014 00:15:43
น้ำชาาาาาาาาาา :sad4: สงสารรรรรร :hao5: อึดอัด  :o12: ตอนหน้ามาไวไวนะจ้ะ :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-07-2014 00:16:37
ปวดใจจริงๆ :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 13-07-2014 00:18:09
ขอคุ่นินๆๆๆๆๆๆๆ

เอิ่มมม เราไม่เคยมีแฟน เลยจะไปว่าชายังไงก็ไม่ได้มาก TvT

อีก 2 วันจะตกหลุมรักโฟล์คแบบถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว แล้วถึงตอนนั้นโฟล์คยังมีชาเป็นที่หนึ่งอยู่หรือเปล่า?

ปอลอ อิกฤษฎ์แม่ม......น่าถีบ มี inside:กฤษฎ์ไหมคะนี่? อยากรู้จริงๆคิดอะไร แบบว่าของๆตัวเองจะตกเป็นของคนอื่นเลยยอมไม่ได้งั้นเหรอ?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 13-07-2014 00:19:48
เฮ้อ เวรกรรม หมดคำจะกล่าว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 13-07-2014 00:24:40
น้ำชาาาาาาาาาา  ฮรืออออออออ ไปทำมายยยยย อึดอัดอ่ะ
สงสารโฟล์คคคคคคค
จะตัดสินใจอะไรก็ขอให้นึกได้นะ ว่าโฟล์ครักน้ำชามาก มากๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 13-07-2014 00:30:31
น้ำชาสับสนหนะกเข้าไปใหญ่เลยทีนี้ เฮ้ออออ  รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 13-07-2014 00:32:36
เงิบบบบบบบบค่าาา :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-07-2014 00:36:00
นี่หล่ะหนอออ เด็กน้อย รู้ทั้งรู้ ว่าถ้าไป มันจะต้องมีคนเสียใจแน่ๆ


แต่น้ำชาก็ยังจะทำ สำหรับเรานะ อ่านมาถึงขนาดนี้ เราจะไม่แปลกใจเลยถ้าน้ำชาจะกลับไป เพราะเราพบเจอคนอย่างน้ำชา ลองถ้าคนเก่ามาตื้อ ก็พร้อมจะกลับไปด้วยใจที่โลเล เพราะปักใจว่ารักมาก และก็จะคิดต่อไปว่าโฟล์ค คือสิ่งใหม่ๆ ที่ดีที่ทำให้มีความสุขในช่วงเวลาที่เจ็บปวด แต่ไม่พอ น้ำชาเลวเองที่ลิมเค้าไม่ได้ แล้วก็ทิ้งโฟล์ค กลับไปคบกับอิตากฤษฏ์ แล้วสุดท้ายก็ไปไม่รอด

เราหวังว่าน้ำชาจะไตร่ตรองให้มากกว่านี้ และเด็ดขาดไปเลย เพราะคนที่มาทีหลังคนที่รอ บางทีเค้าอาจจะทนกับความเจ็บไม่ไหวไม่รออยู่ตรงนี้แล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 13-07-2014 00:47:47
 :z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างได้อึดอันมาก

ถ้าโฟลครู้ว่าแฟนตัวเองที่รับปากไว้อย่างดีมาเจอแฟนเก่า
เจอลับหลังโฟรค... แต่ชาโกหกตลอดช่วงเวลาที่โฟลคกลับบ้าน
ยังรับปากไปเที่ยวไปกินข้าวกับแฟนเก่าเพื่อพิสูจน์ใจอีก
เจ็บปวดใจดีแท้

ปล.ไม่น่าอ่านตอนนี้ก่อนเลยเรา  คาใจต่อไปอีก T^T

เห็นด้วยเลย
นี่หล่ะหนอออ เด็กน้อย รู้ทั้งรู้ ว่าถ้าไป มันจะต้องมีคนเสียใจแน่ๆ


แต่น้ำชาก็ยังจะทำ สำหรับเรานะ อ่านมาถึงขนาดนี้ เราจะไม่แปลกใจเลยถ้าน้ำชาจะกลับไป เพราะเราพบเจอคนอย่างน้ำชา ลองถ้าคนเก่ามาตื้อ ก็พร้อมจะกลับไปด้วยใจที่โลเล เพราะปักใจว่ารักมาก และก็จะคิดต่อไปว่าโฟล์ค คือสิ่งใหม่ๆ ที่ดีที่ทำให้มีความสุขในช่วงเวลาที่เจ็บปวด แต่ไม่พอ น้ำชาเลวเองที่ลิมเค้าไม่ได้ แล้วก็ทิ้งโฟล์ค กลับไปคบกับอิตากฤษฏ์ แล้วสุดท้ายก็ไปไม่รอด

เราหวังว่าน้ำชาจะไตร่ตรองให้มากกว่านี้ และเด็ดขาดไปเลย เพราะคนที่มาทีหลังคนที่รอ บางทีเค้าอาจจะทนกับความเจ็บไม่ไหวไม่รออยู่ตรงนี้แล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 13-07-2014 00:49:12
เกลียดน้ำชา มีแต่ความโลเล
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 13-07-2014 00:51:09
นี่ไม่ทันไรก็เริ่มสงสารโฟล์คแล้วอ่ะ น้ำชายังไม่ได้ตัดสินใจนะ แต่สงสารโฟล์คนำไปละ เชื่อว่างานนี้มันต้องเจ็บก่อนจบแบบสวยๆ (รึเปล่า? หรือคิดไปเอง กังวลไปเอง ฮ่าๆ) โอเค เข้าใจน้ำชานะ เพราะกฤษณ์คือเป็นแบบที่น้ำชาบอกจริงๆ แหละ ยอมทิ้งศักดิ์ศรี มาอ้อนวอนไรงี้ แต่แบบชอบโฟล์คมากกว่าอ่ะ เหลือแค่น้ำชานั่นแหละ ที่ต้องทำความเข้าใจกับความรู้สึกตัวเองให้ชชัดเจนได้ละ ว่ารักใครกันแน่!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 13-07-2014 01:03:41
ลังเลโลเล คิดไม่ได้ไปไม่เป็นงี้...

...ก็คงต้องให้เสียไปก่อนแหล่ะ ถึงจะคิดได้...

เวลาเลือกอ่ะ คิดวกไปวนมาว่าผูกพันกะใคร รักใคร มีความสุขกะใครมากกว่านะ คิดไม่ตก เลือกไม่ได้หรอก

...แต่คิดว่า จะทนเชือดใครได้ต่างหาก ที่จะทำให้ตัดสินใจได้ ไม่ใช่ว่าสุขกับใคร แต่ทำร้ายคนไหนไม่ลงต่างหาก ในทางกลับกัน ไม่ใช่ความสุขความผูกพันที่เอามาตัดสิน แต่โดนใครเกลียดแล้วทนไม่ได้ตะหาก

แล้ว...

...พร้อมที่จะโดนโฟร์ค เกลียด ยังอ่ะชา

ลังเลขนาดนี้น่าโดนโฟร์คตัดใจเนอะ คือจริงว่าเพิ่งเลิก คือจริงว่าฝังใจ แต่ก็คือใช่ที่ดูไม่ตัดสินใจอะไรเลย ตั้งแต่เริ่มเรื่องนางยังไม่ตัดสินใจอะไรซักอย่าง ปล่อยไหลตามแต่ใครจะพาไปตลอด ยอมรับว่าใช่ คนปกติก็เงี้ยแหล่ะ แต่ก็ใช่อีกว่าคนแบบนี้ไม่น่าคบ... เพราะเค้าพร้อมจะเปลี่ยน เมื่อสถานการณ์พาไป... ไม่ใช่ว่าเลวหลายใจ แต่ก็เชื่อใจไม่ได้เหมือนกันเพราะไม่มีจุดยืน และถ้านางยังไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองหรือฮึดขึ้นมา ก็คงมีโฟร์คสองสามสี่เข้ามาเรื่อยๆทุกครั้งที่นางอ่อนแอ...

เอาเป็นว่า... ให้กะลังใจคนเขียนแล้วก็รออ่านต่อนะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 13-07-2014 01:07:03
ชานี่โลเลจริงๆ ตอนก่อนก็เหมือนจะมั่นใจว่ารักโฟล์คและหมดรักอิตานี่แล้ว
พอมันกลับมาแว๊บเดียวก็โลเลซะแล้ว
ยังงี้จะมั่นใจได้เหรอว่ารักโฟล์คจริงๆ ชาก็เป็นเพียงมนุษย์ที่โลเลมากๆก็เท่านั้น
อาจเป็นเพราะชาไม่ได้มีคำปฏิญาณตนที่ให้ไว้กับตัวเองอย่างแน่วแน่ในด้านความรัก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 13-07-2014 01:11:23
อึดอัด ไม่รู้ว่าอึดอัดอะไร อึดอัดตัวละคร อึดอัดที่บทนี้มันสั้น หรืออึดอัดที่นานกว่าจะมาต่อไม่รู้  :mew5:

5555 อดทนอีกนิดก็จบแล้วแหละเนอะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: pim_onelove ที่ 13-07-2014 01:12:37
รำคาญน้ำชา ไม้หลักปักขี้เลนชัดๆ ใกล้คนไหนก็เอนเข้าหาคนนั้น
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-07-2014 01:22:31
มันก็พอจะเข้าใจได้ว่าทำไมน้ำชาถึงไม่สามารถปฏิเสธกฤษฎ์
ก็เคยรักเคยหลงออกขนาดนั้น แถมเวลาก็พึ่งผ่านมาแป๊บ ๆ
กับโฟล์คเริ่มต้นกันแบบมึน ๆ งง ๆ แถมยังไม่ค่อยพร้อม
แม้ช่วงหลังจะเกิดความรู้สึกดี ๆ ต่อกันก็เถอะ แต่มันก็ต้องใช้เวลาอีกนิด
คนมาง้อเขาก็ต้องมีเล่ห์เหลี่ยมมารยากันบ้าง
เคยคุ้นกันก็ต้องจับทางกันได้บ้าง
รักไม่ต้องการเหตุผล ใช้ใจและความรู้สึกล้วน ๆ
สู้ ๆ นะน้องน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 13-07-2014 01:27:13
ไม่รู้จะเม้นอะไร กลัวใจน้ำชาที่สุด กลัวว่าถ้าน้ำชากลับไปโฟล์คจะต้องเสียใจมากแน่ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 13-07-2014 02:42:59
น้ำชาโลเล แค่เค้ามาง้อมาตื้อก็ใจอ่อน

ส่วนโฟลค์ก็น่าสงสารทุ่มเท่าไรก้เท่านั้นน้ำชาโลเล :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 13-07-2014 02:57:56
ตอนนี้เป็นตอนที่เราอ่านผ่านๆมากค่ะะะ
ไม่ชอบน้ำชาไม่ชอบคนแบบนี้
ถ้ารู้แต่แรกว่าจะต้องตัดใจไม่ได้ ต้องกลับไปหาคนเก่า
แล้วจะมายื้อรังโฟลค์ไว้ทำไม น่าจะตัดไปตั้งแต่ต้นๆ
อย่างนี้สุดท้ายก็จะทิ้งโฟลค์แล้วมาหาจารย์นี่?
อีกอย่างนะ คนเราถ้ามันรักกันมากจริง
ต่อให้มีเหตุผลยิ่งใหญ่ งี่เง่าไร้สาระขนาดไหนมันต้องผ่านกันไปได้
กฤษบอกเลิกน้ำชารอบแรกได้ก็ต้องมีรอบสอง
แต่เปรียบกับโฟลค์ คนที่ไม่เคยทำน้ำชาเสียใจเลย
จริงๆนะถ้ายังรู้สึกว่าไม่เคยลืมกฤษก็ไม่น่าถลากับโฟลค์ขนาดนี้
สงสารโฟลค์จริงๆมาอยู่ในวงเวียนอะไรก็ไม่รู้
หรือว่ากฤษเขาจะเป็นพระเอกคะ โฟลค์บทพระรองจัง555

ไม่มีฟีลสงสารน้ำชาเลยทำตัวเองทั้งนั้น
เราอินมากเลยค่ะ ฮืออออออหยั่งกะโดนกับตัว
เอาเป็นว่ารอตอนต่อไปนะคะ อยากรู้เหมือนกันว่าน้ำชาจะทำอย่างไง
อยากให้โฟลค์รู้ด้วยค่ะ ว่าสองคนนี้ยังมาเจอกันยังคุยกัน
เรายังเชื่อว่าคนถ้ามันรักแค่ไหนแต่รอนานๆมันก็ท้อได้ค่ะ

โฟลค์หาใหม่บ้างมะ??? 555555555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 13-07-2014 03:01:01
ยิ่งอ่านยิ่งทุกข์ตามน้ำชา เข้าใจเลยว่าโฟร์คเข้ามาในชีวิตน้ำชาเร็วมาก

และน้ำชายังไม่ลืมกฤตฎ์ เข้าใจว่าทำใจยาก อย่างว่าว่ามีความผูกพันอยู่

แอบกลัวว่าน้ำชาจะใจอ่อน เรื่องนี้มันเจ็บได้ทุกทางจริงๆ :mew4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 13-07-2014 03:16:04
น้ำชาาาาาาาา จอนนี่เดปเคยบอกไว้
ว่าถ้าคุณเริ่มชอบใครคนอื่นได้ แสดงว่าคุณเริ่มหมดรักคนแรกไปแล้ว(ประมาณไรงี้ๆ)

เพราะงั้นนนน  น้ำพริกถ้วยเก่ามันอาจจะชืดแล้วก็ได้นะ คิดให้ดีๆๆๆๆๆ
แต่ถ้าชายังคิดว่ารักแรกคือรักจริงๆอยู่ เราคงห้ามอะไรไม่ได้ (กัดฟันพูดเลยนะเนี่ยTwT) :katai1:

สงสารโฟคอ้าาาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 13-07-2014 03:59:53
 :serius2:  :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 13-07-2014 05:32:17
ร้องไห้ ฮืออออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 13-07-2014 05:33:26
สงสารน้ำชาาาาาาา TT


น้ำชาโลเลไม่เห็รแปลกเลยยย เพราะพวกเราอ่านเป็นนิยายไง กว่าจะได้อ่านตอนนคงมันนาน เลยิาจจะลืมไปว่าเวลาของน้ำชาเพิ่งจะผ่านไปอาทิตย์กว่าๆเอง

ถ้าน้ำชาลืมง่ายขนาดนั้น ยังคิดว่าน้ำชาจะเป็นคนรักที่ดีกีบใครได้ละคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 13-07-2014 05:52:40
ขอให้ความคิดตกผลึกเร็วๆน่ะ น้ำชา
จะได้ไม่เจ็บปวด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 13-07-2014 06:19:33
น้ามชาาาา ถ้าโฟล์ครู้จะทำยังไงล่ะเนี่ยยย ทำอะไรไม่ปรึกษาเลยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 13-07-2014 07:44:36
ชา กลับไปหากฤษเถอะ /_/ ไม่ได้ประชดนะ คือไปลองคบดูจะได้แฟรกับโฟคด้วย ตัวเองจะได้รู้ว่าอะไรที่ขาดแล้วเจ็บมากกว่ากัน ข้าเริ่มนอยกะแกแลัวนะ55 ชาสู้ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-07-2014 08:44:53
คิดว่าเข้าใจน้ำชานะ กับกฤษณ์เพิ่งจะจบกันไป
เวลาคงยังไม่นานพอให้น้ำชาตัดอย่างไม่มีเยื่อใย
เพียงแค่วันเดียวก็มีโฟล์คเข้ามา และดันเป็นคนดี
เอาใจใส่ ดูแลชาอย่างดีมาตลอด ก็ต้องหวั่นไหว
สรุปชามีโฟล์คทั้งๆที่ยังไม่คิดจะตัดใจจากกฤษณ์
เมื่อกฤษณ์กลับมา ชาจึงสับสน กลัวจะเลือกพลาด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 13-07-2014 09:19:11
อ่านแล้วจุกมาก น้ำตาจะไหล ทั้งจุกทั้งอิน
เอาจริงๆนะคะ น้ำชากลับไปหากฤษณ์เถอะ แล้วปล่อยโฟล์คไป
อย่าเอาความอ่อนแอของตัวเองมาทำร้ายคนอื่นอยู่เลย
ลืมไม่ได้ก้กลับไปสิ เทอจะมาดึงรั้งอีกคนด้วยคำว่าชอบแต่หวั่นไหวทุกครั้งกับคนเก่าตลอดน่ะหรอ
รู้และเข้าใจว่าความรักครั้งเก่ายังตัดไม่ขาด แผลมันยังสดและใหม่
แต่เราไม่เข้าใจทั้งๆที่เทอรู้ว่าเทอลืมเขาไม่ได้ เทอจะมีโฟล์คขึ้นมาทำไม
เอาไว้เหนี่ยวรัั้งตัวเองไว้ในวันที่อ่อนแอและพอคนเก่ากับมาก้ทำแบบนี้งั้นสิ
ถ้าจะทำแบบนี้กับคนเป็นแฟนกัน ก้กลับไปเถอะพูดจริงๆ ลืมกฤษณ์ไม่ได้ก้กลับไป
ดูแล้วกฤษณ์ก้ไม่ได้เลวร้ายอะไร กลับไปหาเขาเถอะ
อย่าทำร้ายโฟล์คเพราะความอ่อนแอและโลเลของเทอเลย
เพราะถ้าเทอยิ่งเป็นแบบนี้ยิ่งทำแบบนี้มันจะยิ่งดูน่าสมเพชไม่ใช่น่าสงสาร
ยิ่งเม้นก้ยิ่งอิน ตอนนี้คิดแล้วว่าพระเอกคงเป็นกฤษณ์ไม่ใช่โฟล์คถ้ามองหลักความจริงในชีวิตเรานะ
แต่สำหรับบางคนโฟล์คจะเป็นพระเอกได้แต่ไม่ใช่สำหรับคนนิสัยอ่อนแอแบบน้ำชา

จริงๆ ลองให้โฟล์คเลิกกับน้ำชาดูเดี๋ยวก้รู้เลยค่ะ ว่าใจนางจะเอาใคร
จากประสบการณ์ที่เคยเจอมา มันยากนะที่คนที่ถูกเลือกจะเป็นโฟล์ค
แต่อะไรก้เกิดขึ้นได้นี่คะ คงต้องติดตามปลายปากกาของคนเขียนเอาแหละ

เม้นยาวมากกกกกก คิดล่ะปรี๊ด เหม็นชื่อน้ำชาอย่างแรงค่ะตอนนี้
ยังไงรอตอนต่อไปดีกว่า หวังว่าถ้านางเลือกโฟล์ค ขอเหตุผลดีๆมาสักหน่อย
ให้คนอ่านอย่างเราได้รู้ว่าที่นางสมควรได้คู่กับโฟล์คน่ะมันคืออะไร


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 13-07-2014 09:32:46
เห็นสมควรที่กฤษจะไปมีลูกมีเมียมีครอบครัวตามความตั้งใจเดิมนะ ไปไกลๆๆๆๆ  :serius2: มายุ่งกับน้ำชาทำไมม น้ำชาเป็นของโฟล์คนะ อย่ามายุ่งดิ โอ๊ย หน่วง T.T

อยากอ่านเรื่องของเป๊ก  :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: แก้วเจ้าจอม ที่ 13-07-2014 09:41:28
ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกยังไงดี มันหลายอารมณ์มาก
ทั้งจุก ทั้งหน่วง และเศร้า...
แต่เอาเป็นว่ารักโฟล์คชานะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 13-07-2014 10:16:28
อ้ากน้ำชาาาาาาาาาา คิดดี ๆ ค่ะลูก

เอาใจช่วย อึดอัดแทนจัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 13-07-2014 10:17:41
ถ้าคิดว่าได้รับรู้ตัวตนของกฤษณ์บ้างเราคงจะรู้สึกว่าเค้ามีเสน่ห์...!!

ไม่ใช่โฟล์คไม่ดีนะ..แต่กฤษณ์ก็คงจะดีกับน้ำชามากเหมือนกันตอนที่รักกันอยู่..ไม่งั้นคงไม่หวั่นไหว!!!

เอาใจช่วยทุกคนค่ะ...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 13-07-2014 10:44:27
คือเราคิดว่าเราเข้าใจทั้งกฤต และชา ชารักกฤตมาก เคยคิดหวัง อยากได้ครอบครอง อยากอยู่ใกล้ ในขณะที่กฤตคือ อาจาร ยังมีสถานภาพที่ต้องรักษาเอาไว้ มันคงลำบากมาก กับการเปิดเผยให้ใครรู้ว่าตีวเองเป็นเกย์ และคบกับลูกศิษย์ ทั้งกฤตและชาไม่ผิด คนเราจะรู้สึกว่าอะไรสำคัญสำหรับเราที่สุด ในช่วงเวลาที่เราเสียมันไปแล้วเสมอ กฤตรู้ตัวว่ารักชา ในตอนที่ชามีอีกคน ที่ให้ได้มากกว่ากฤต ให้แบบให้จริง ๆ โฟค ผิดที่เขามาเร็วไป ชาผิด ที่เริ่มใหม่เร็วไป ในขณะที่ยังลืมคนเก่าไม่ได้ แต่ไม่ผิด ที่ชาไม่ลืมกฤต ในเรื่องนี้กลับสงสารอาจารย์กฤตที่สุดนะ แต่ ต้องทำใจ ในเมื่อทำตัวเอง สงสารชาชะมัดตอนนี้ คงสับสนน่าดู
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 13-07-2014 10:52:39
หน่วงมากกกกกกกก
อึดอัดแทนน้ำชา
แต่ไม่ชอบกฤษฎ์จิงๆอ่ะ
กลับมาทำไมอีก
มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 13-07-2014 10:55:26
ก็ยังดีอย่างน้อยเสียงโทรศัพท์จากโฟล์คก็ทำให้น้ำชาได้สติกับเขาบ้าง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 13-07-2014 11:15:36
ใจเย็นๆชา...ค่อยๆคิดนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 13-07-2014 11:29:02
ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวันนะน้ำชา  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: uchikas ที่ 13-07-2014 11:56:57
ช่วงนี้นิยายที่ตามอยู่ ตัวเอกกำลังอยู่ในช่วงตัดสินใจทั้งนั้น
อึดอัดและหน่วงล่ะเกิน กลัวว่าคนที่เชียร์อยู่จะไม่ได้เป็นพระเอก =_=
ถ้าน้ำชาจะกลับไป ก็บอกโฟล์คให้ตัดใจเถอะ
เราเคารพการตัดสินใจของเธอ ก๊ากกกก

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 13-07-2014 12:38:27
เราเข้าใจน้ำชานะ  // ทำไมเรารู้สึกชอบกฤษณ์อ่ะ 55555 ดูเขาเป็นคนที่มีเสน่ห์ดีนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 13-07-2014 12:49:00
ปวดไตตตตตต

เอ้ย ปวดใจ TT
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: makampom_yun ที่ 13-07-2014 12:57:24
 :o12: :o12: :o12:

เราเข้าใจชานะ ว่ารู้สึกยังไง คือทุกคนมีเหตุผลในการกระทำหมด
โดยส่วนตัวเราไม่ได้มองว่าใครผิดใครถูกนะ
คือต่อให้ชากลับไปหาอาจาร์ย ก็ไม่ผิดอยู่ดี

เพราะจุดเริ่มต้นของชากะโฟล์คต้องยอมรับว่ามันดูเร็วและง่ายไปหน่อย
ส่วนของอาจาร์ยเองก็เข้าใจด้วยสถานภาพหรืออะไรหลายๆอย่างย่อมทำให้หวั่นไหวไปบ้างง
แต่อย่างที่บอกแหละ
ในใจเชียร์โพล์คเพราะเราเห็นแต่ความดีโฟล์ค
ส่วนอาจาร์ยก็โนคอมเม้นละกัน ไม่เชียร์และไม่ไม่แช่ง

หวังว่าสุดท้าย ชาจะตัดสินใจได้ เพราะยังไงต้องมีคนเจ็บอยู่แล้ว
และที่สุดคือ ขอบคุณนักเขียนมากค่ะ เขียนดีเหมือนเดิม
น่ารักหมือนเดิมมมม นานแค่ไหนก็รอได้ค่ะ
ขอแค่สัญญาว่าจะแต่งให้จบ

เพราะเรารักอิตาโฟล์คมากเบยยย งื้ออออออ

:katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 13-07-2014 13:24:47
ตกหลุมรักใครน้อ?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: salaseen ที่ 13-07-2014 15:54:06
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
น้ำช๊าาาาาาาาาาาาาาาาา คิดดีๆนะลูก ฮรือออโฟล์ครีบกลับมาเร็ววววววววววว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 13-07-2014 17:45:56
ทำไมนำ้ชาเป็นคนโลเลแบบนี้!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-07-2014 18:13:32
 :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 13-07-2014 19:50:42
หลงทาง สับสนกันไป  :ling1: :ling1: ทนอีก2วันก่อนตกหลุม ก็จะรู้ว่าใครรักใคร  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 13-07-2014 20:02:28
กับคนที่มันเคยไม่เห็นค่า ถ้ายังให้โอกาสมันอีกเท่ากับให้โอกาสมันทำร้ายเราอีก
มันเห็นว่าเป็นของตายหรือไงฟระ
พวกนายเอกไร้ปัญญา ขี้ใจอ่อน แบบนี้ไม่สเปคอ่ะขอบอก
รับไม่ด๊ายยยย อยากจะกรี๊ดดด :katai1: :m31:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: alien.aiiwz ที่ 13-07-2014 22:02:30
อ่านตอนนี้จบแล้วเราไปไม่ถูก
 :m15: :m15: :m15:
ขอสตั้นแปบ
มันนิ่งอึ้งค้างมาก
เหมือนไม่รู้จะไปทางไหนดี
สงสาร อึดอัด ไปไม่ถูก


นี่สินะ.. ความรัก
เฮ้อออ~
ตอนหน้ามาไวๆ นะคะ
ยังไงเราก็เชียร์โฟล์คชาอยู่ดี..
เราชอบความอบอุ่นละมุ่นลไมของทั้งสองเวลาอยู่ด้วยกัน
อารมณ์เหมือนนั่งจิบชาไปฟังโฟล์คซองไปเพลินๆ
บางคนอาจจะมองว่าไม่เห็นเข้ากัน
น้ำชาดูหรูหราไฮโซคุณนายแม่
โฟล์คซองก็ดูบ้านๆไม่เท่าไหร่
แต่ถ้าเป็นโฟล์คซองแบบนี้เราว่าเข้ากันได้ดีเลย ไม่น่าเบื่อด้วยนะ
 :mew1: :mew1:



รอนะคะ :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 13-07-2014 22:14:28
 :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 13-07-2014 22:51:20
น้ำชาอย่าทำให้โฟล์คเสียใจนะ ขอร้องละ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 13-07-2014 23:38:40
โอ้ยยย บีบคั้นหัวใจ เหมือนชาก็ยังรู้สึกดีกับ อ.อยู่
แล้วกับโฟล์คก็เริ่มชอบแล้ว
ชาจะตัดสินใจยังไงล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 14-07-2014 01:03:57
ทันแล้ววว
โอ๊ย หน่วงอะะะะ :ling3: :ling3:
ไม่อยากให้ชาจะกลับไปหาอาจารย์เลย
 :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 14-07-2014 01:16:57
อีกสองวันก่อนตกหลุมรัก กับใครละ กฤษณ์ หรือ โฟล์ค ไม่กล้าเดาแล้วอ่ะ กัวใจมากกกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 14-07-2014 01:37:03
ชา อย่ากลับไปนะ อย่ากลับไป  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 14-07-2014 01:58:49



ตอนที่ 14 - กุญแจที่หายไป






ผมให้คำตอบใครไม่ได้ แม้ว่าอยากจะให้ใครมากแค่ไหนก็ตามที เจ็บที่หัวใจ อึดอัดเหมือนโดนถ่วงน้ำให้หายใจไม่ออก ผมไม่ตอบกฤษฎ์ รอจนโทรศัพท์สายของโฟล์คเงียบไป ผมหยุดร้องไห้ไม่ได้ พยายามแค่ไหน น้ำตาก็ยังคงไหลออกมาเรื่อยๆไม่หยุด กฤตฎ์มองผม สายตาเขาวูบไหวประหลาด เขากุมมือผม เราเกาะเกี่ยวมือกันและกัน แต่มันไม่ได้ทำให้ผมอุ่นใจเหมือนเคย

กว่าสิบนาทีที่ผมตอบอะไรไม่ได้ กฤตฎ์ถอนหายใจแล้วเดินออกไปจัดการค่าอาหาร เขาพาผมเดินออกจากร้านแต่ไม่ได้พาไปที่ลานจอดรถ เขาพาผมเดินทะลุไปตามถนน เราเดินลัดเลาะไปถึงแยกบางรัก ท่าเรือประจำที่เราชอบปีนสะพานขึ้นไปสูบบุหรี่ด้วยกัน เขาเดินจูงมือผมไปเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร

จนกระทั่งเราขึ้นไปบนสะพานได้สำเร็จ ลมหนาวพัดตึงเข้ามาปะทะร่าง ผมเกือบหายใจไม่ออก กฤตฎ์ดึงบุหรี่มวนหนึ่งออกมา แล้วจุดมัน

เขายังกุมมือผมไว้ หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าทำไมถึงยอมให้เขาทำอะไรแบบนี้

กฤตฎ์เหม่อมองออกไปยังพื้นน้ำที่สะท้อนแสงไฟของตัวตึก โทรศัพท์ผมดังขึ้นอีกครั้ง ผมดึงมันออกมา แต่มือใหญ่ของกฤตฎ์กลับวางทาบทับมันเอาไว้


“ขอเวลาหน่อยได้ไหม สักสิบนาทีก็ยังดี"


ผมจ้องหน้าเขา ปาดน้ำตา มันเริ่มหยุดไหลแล้ว ผมสูดหายใจเฮือกใหญ่ แล้วส่งมือถือให้เขา ไม่ต้องห่วง ผมจะรับสายโฟล์คแน่ จะโทรกลับหามัน แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ผมให้มันรู้ว่าผมอ่อนแอขนาดนี้ ผิดสัญญามันแบบนี้...ไม่ได้...

กฤตฎ์รับมือถือไปเก็บไว้ เขากดปิดเสียง เรายืนกุมมือกันเงียบๆบนสะพาน ผมใช้อีกมือหนึ่งพาดราวสะพานเอาไว้ ปลายนิ้วทำทีเขี่ยก้นบุหรี่ทั้งๆที่ไม่ได้ถือมัน เพราะไม่รู้จะทำอะไรจริงๆ...


“เอาสักตัวไหม" เหมือนกฤตฎ์จะเห็น เขาส่งบุหรี่มวนในมือให้ผม ผมรับมาเงียบๆ แล้วเขาก็จุดมวนใหม่ขึ้นโดยไม่พูดอะไร

เราจ้องมองควันบุหรี่ลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปบนอากาศ ลมเย็นๆ หนาวจับขั้วหัวใจ


“ร้องไห้ขนาดนี้แล้วจะให้ปล่อยมือไปได้ยังไง" เขาถาม เกี่ยวมือผมแน่นขึ้น มันดึงความทรงจำเก่าๆทั้งหมดทั้งมวลกลับขึ้นมา แต่ผม...


ผมไม่มั่นใจ

กลัว

สับสน

แปลกแยก


“......” ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่ายหน้าเบาๆแล้วดูดบุหรี่เข้าไปคำใหญ่
“ไม่พร้อมใช่ไหม"
“......” ผมพยักหน้าเบาๆ "อืม" เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่
“แล้ว...มีโอกาสไหม"

เขาถามอีก ผมมองมือที่เราเกี่ยวกันเอาไว้ แล้วเม้มปากแน่น ก่อนส่ายหัว

กฤตฎ์มองตาผม บีบมือแน่นขึ้น


“ไม่รู้ หรือไม่มีอีกแล้ว"


ผมเงียบ ตอบยากเหลือเกิน น้ำตาที่หยุดไหลไปแล้วกำลังก่อตัวขึ้นรื้นที่หัวตาอีกครั้ง




“......ไม่รู้"




“ไม่ได้จะให้ความหวัง" ผมพึมพำเสียงแหบแห้ง "แต่ไม่รู้จริงๆว่าควรจะทำยังไงดี สับสนไปหมด ไม่รู้แล้วว่าต้องทำอย่างไรไม่ให้ใครเจ็บ ไม่รู้จริงๆ"
“......” กฤตฎ์เงียบไปพักใหญ่ เขาดับบุหรี่ลงแล้วปล่อยมือผม กลิ่นบุหรี่เมนทอลลอยแตะจมูกเจือกับกลิ่นโคโลญจน์เย็นๆที่ฝ่ามือของเขาเมื่อเขาเอื้อมแตะที่แก้มผมเบาๆ


“ขอโทษนะ"

เขาเอ่ยขึ้นเบาๆ

“ไม่รู้เคยบอกไปหรือยัง แต่อยากบอกมาตลอด ว่านายเป็นคนที่มีเสน่ห์"

“ทำให้ใครชอบได้ง่ายๆ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน"


เขาสบตาผมนิ่ง แววตาสะท้อนอะไรหลายๆอย่าง กฤตฎ์อาจจะเห็นแก่ตัวในบางเรื่อง แต่ในวันนี้ เขาเจ็บปวดจริงๆกับทุกการกระทำที่ผ่านมา


“ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมาไกลได้ขนาดนี้ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่...”
“อะไร?”
“ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ชอบนายได้มากขนาดนี้ พอตื่นมาแล้ว...ไม่เห็นหน้า ไม่ได้เจอ...มัน...”
“......”
“ทรมานไปหมด"


ผมเงียบ มองตากฤตฎ์นิ่ง ไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือพูดเล่น แต่...ไม่รู้ ทำไมผมถึงไม่รู้ตัวเองได้มากขนาดนี้นะ บ้าไปแล้ว ผมไม่รู้จริงๆว่าควรจะรู้สึกอย่างไร ควรแสดงออกอย่างไร ยิ้ม ดีใจ หัวเราะ ร้องไห้ หรือผลักไส...


“จะไม่ถามซ้ำหรอกนะ เดี๋ยวนายร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังอีก"
“......”
“ขอกอดทีหนึ่งได้ไหม"


เขาเอ่ยถาม ยกมือปาดน้ำตาให้เบาๆ ผมพยายามเบือนหน้าหนี แต่ก็ทำไม่ได้...


ผมจมเข้าไปในอกของเขา กลิ่นอุ่นๆยังชัดเจนอยู่ในความทรงจำ เรากอดกันนิ่งเงียบบนสะพาน ปล่อยให้สายลมพัดผ่านแล้วหอบเอาทุกความเจ็บปวดให้สูญสลายไปในไม่กี่วินาทีนี้ เขากอดผม ผมกอดเขา เราประคองกันและกันด้วยทุกความรู้สึกจากก้นบึ้งหัวใจ ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แต่...มันคือความรู้สึกที่ดี ที่อยากเก็บไว้ แต่ก็สามารถปล่อยมือจากมันได้โดยไม่ยึดถืออะไรใดๆ...

ผมค่อยๆผละตัวออกจากเขา มองหน้าเขานิ่งๆ แล้วค่อยๆก้มหน้าลง


“อยากกลับแล้ว"
“อืม"
“ขอมือถือคืนได้ไหม" ผมถาม เขาไม่อิดออดที่จะหยิบคืน มีสายไม่ได้รับห้าสาย ผมเก็บใส่กระเป๋ากางเกงเอาไว้
“เดี๋ยวไปส่ง"
“......”
“จะรอนะ"



เขาว่าก่อนเดินนำออกไป ผมไม่ได้ให้เขาจับมืออีกแล้วในรอบนี้ เช่นเดียวกับที่ไม่ได้ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังอีกต่อไป...ผมมองตามแผ่นหลังกว้างที่เคยวิ่งไล่ตามมาตลอด ตอนนี้มันอยู่ตรงหน้า ไม่ต้องวิ่งไล่ตามอีกแล้ว เขาอยู่แค่ปลายนิ้วเอื้อมแค่นี้

ผมจะได้หยุดวิ่งไล่ตามความรู้สึกที่หล่นหายไปนี้เสียที

ใช่ไหม?

ผมจะได้เขากลับคืนมาจริงๆงั้นหรือ...










กฤตฎ์มาส่งผมตามสัญญาที่คอนโดตอนเกือบๆสามทุ่ม ผมไม่ได้ล่ำลาอะไรเขา เขาถามผมว่าอยากให้อยู่เป็นเพื่อนก่อนไหมแต่ผมปฏิเสธ ผมส่งเขาขึ้นรถ สายตาจับจ้องไปจนเขาหักพวงมาลัยออกไป ผมจึงค่อยๆเดินทอดน่องออกไปนั่งที่ป้ายรถเมล์ด้านหน้าคอนโด

บุหรี่อีกตัวถูกจุดขึ้นสูบ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หน้าจอแสดงการแจ้งเตือนของโปรแกรมแชท โฟล์คถามว่าทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์พร้อมกับรัวสติกเกอร์มาสี่ตัว กับสายที่ไม่ได้รับอีกเจ็ดสาย ผมถอนหายใจ พยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติ ยังรู้สึกชื้นๆอยู่ที่ปลายจมูก...

ผมกดโทรกลับ เสียงสัญญาณดังขึ้นครั้งแรกในชั่ววินาทีที่ยาวนาน จากนั้นปลายสายก็รับอย่างรวดเร็ว


“ฮ...ฮัลโหล" ผมพยายามบังคับเสียงให้มันไม่แปร่งมากไปนัก แต่ดูเหมือนปลายสายจะไม่ใส่ใจอะไรแบบนี้เท่าไหร่
(น้ำชา! นี่มึงทำเหี้ยไรวะ ทำไมไม่รับโทรศัพท์!) มันโวยวายมาตามสาย ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรใดๆ (มึงรู้ไหม อีกสามวินาทีกูจะโทรเข้าบ้านหาแม่มึงแล้วนะ)
“กูออกไปกินข้าวข้างนอกมา"
(กับใคร?) มันถามเสียงขึ้นจมูกทันที
“อยากรู้จริงๆเหรอ" ผมถามมัน ไม่รู้มันว่ามันจะรู้ไหมว่าผมพูดจริงไม่ได้แหย่
(เจ็บปวดใจจัง) มันเอ่ยติดตลก ก่อนทำน้ำเสียงแข็งขึงขึ้นมาอีก (นี่มึงคงไม่ได้ทรยศกูไปกะอาจารย์เหี้ยไรนั่นใช่ไหม?) มันถาม ผมจุก นั่งนิ่งไม่รู้ว่าควรจะบอกความจริงมันตอนนี้ดีไหม
“มึงไม่อยากรู้หรอก"
(โอ้ยน้ำชา กูจะเป็นบ้า) มันโวยมาตามสายอีกรอบ มันคงนึกว่าผมล้อเล่น (ไปกะใคร เร็วๆ ที่บ้าน? ปอม? กาย? เป๊ก?)
“จะให้บอกตอนนี้หรือจะให้ไปบอกที่ภูเก็ต" ผมถอนหายใจเบาๆพร้อมปล่อยควันออกมาในอากาศ ผมได้ยินเสียงมันระริกระรี้ดังมาจากปลายสาย
(อะไรนะ มึงจะมานี่เหรอ) มันถาม แทบลืมหัวข้อเดิมไปทันที
“อืม เดี๋ยวจะไปหา" ผมใจอ่อนยวบ "อาจจะวันมะรืนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ขอเอารถไปคืนแล้วไปเก็บของที่คอนโดมึงก่อน"
(ทำไมวะ เดี๋ยวกลับมาค่อยเอาคืนก็ได้) มันถามเสียงยุ่ง เสียงล้งเล้งจากปลายสายทำให้ผมรู้ว่ามันคงกำลังสังสรรค์กับเพื่อนๆมันอยู่
“กูไม่สบายใจอ่ะ เถอะน่า" ผมตะล่อมมัน "เจอกันมะรืนนะโฟล์ค"
(จะมาจริงๆอ่ะ) มันถามย้ำ น้ำเสียงดีใจปิดไม่มิด
“อืม"
(คนเดียวหรอ)
“อาจจะถามกายกับปอมด้วย แต่จะไปหา" ผมยืนยัน "เออ โฟล์ค"
(หืม)
“นอนหลับไหมเมื่อคืน" ผมถามยิ้มๆ มองควันบุหรี่ที่ลอยละล่องขึ้นไปบนฟ้า
(ทำไมถามงี้อ่ะ)
“เปล่า ก็เห็นมึงชอบเว่อร์เวลาไม่มีกูอยู่ด้วย"
(ฮ่าๆๆๆ) มันหัวเราะมาตามสาย (แทบขาดใจเลยว่ะ คิดถึ้ง คิดถึง)
“เอาจริงๆดิ"
(เออ นอนหลับดิวะ เดี๋ยวกลับไปก็เจอแล้ว แต่ตอนนี้มึงจะมาหาแล้ว ไม่เห็นว่าจะมีอะไรทำให้กูนอนไม่หลับ)
“งั้นไม่มีอะไรแล้ว ไปต่อกับเพื่อนๆเหอะ เดี๋ยวกูจะโทรหาเพื่อนกูหน่อย"
(นี่มึงเป็นอะไรหรือเปล่า เสียงนอยด์ๆ) มันถามกลับ
“เปล่า ตากลมมาน่ะ"
(ไอ้สัดไม่ดูแลตัวเอง เดี๋ยวเหอะ)
“เถอะน่าไอ้หมู มึงไปไหนก็ไปไป"
(กูจะฟ้องฟลุคว่ามึงไล่กู น้ำชา มึงมันใจร้าย มึงมันใจจืดใจดำ) มันด่ามาตามสายแบบโคตรปัญญาอ่อน ผมถอนหายใจเบาๆก่อนยิ้มออกมา
“เจอกันนะ"
(ไม่อยากเจอคนใจดำแบบมึง) มีสะบัดเสียงใส่
“ฮ่าๆ ไอ้บ้า" ผมหัวเราะแกนๆ ก่อนที่จะเงียบลง โฟล์คมันก็เงียบไป ก่อนที่มันจะถอนหายใจออกมาเบาๆ...

(มาเร็วๆนะชา เดี๋ยวจะพาเที่ยว)
“อื้ม"



ผมกดตัดสายหลังจากล่ำลาคนที่ปลายสายเสร็จเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ได้แต่นั่งจ้องโทรศัพท์อย่างเหม่อลอย ลมเย็นๆพัดเข้าหาตัวเมื่อรถเมล์คันใหญ่คันแล้วคันเล่าแล่นผ่านไป ผมเหม่อมองขึ้นไปบนฟ้ากว้าง ที่ผ่านมา...ผมใช้โฟล์คเป็นเครื่องพิสูจน์ความเหงาของตัวเอง หรือเป็นตัวแทนของใครหรือเปล่านะ

แต่พอมานั่งคิดๆดูแล้ว คนที่มีอ้อมกอดอบอุ่นยิ่งกว่าท้องฟ้า รอยยิ้มเจิดจ้ายิ่งกว่าพระอาทิตย์ และหัวใจที่กว้างใหญ่กว่ามหาสมุทรเช่นนั้น จะเป็นตัวแทนของใครได้

ผมไม่อยากทำลายสิ่งเหล่านั้น โฟล์คก็คือโฟล์ค



(...ฮัลโหล)



น้ำเสียงง่วงงุนจากปลายสายทำเอาคิ้วขมวดมุ่น


“ฮัลโหลเป๊ก มึงนอนแล้วเหรอวะ" ผมถาม ระบายยิ้มอ่อนๆเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนสนิทหาววอด
(เปล่า......ฮ้าววววว) มันปฏิเสธ (ตะวันกับพี่ท็อปชวนกูมานวด สบายตัวไปหน่อยเลยเผลอหลับ)
(มีอะไรเปล่า) เป๊กถามกลับ
“เปล่า กูว่าจะลงไปภูเก็ต"
(ไปทำไมวะ ไปหาโฟล์คเหรอ) มันถามเสียงประหลาดใจ ผมดีดก้นกรองบุหรี่ที่เหลือเล็กน้อย ก่อนขยี้มันลงพื้น


“ไปบอกเลิกโฟล์ค"












ผมนั่งนิ่ง มองออกไปด้านนอกหน้าต่างของรถโฟล์คคันคุ้นเคยด้วยความรู้สึกโหวงๆในใจแปลกๆ รู้สึกปวดหัวหน่อยๆ เมื่อคืนแทบนอนไม่หลับนั่งคิด นอนคิด แล้วก็ร้องไห้แบบไร้เสียงอยู่ค่อนคืนกว่าทุกอย่างจะสงบลงได้ มันเจ็บปวดยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ไม่รู้จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ มันอาจจะเป็นวิธีเดียวที่ทำให้ชีวิตทุกคนกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้

ปอมมองผมสลับกับทางด้านหน้า รถของกายยังขับตามหลังมา วันที่สามสิบเดือนสิบสอง หนึ่งวันก่อนสิ้นปี กรุงเทพฯเงียบพิลึก หลังจากเมื่อคืนผมบอกเจตนารมณ์ของตัวเองกับเป๊ก จากนั้นสักพักกายกับปอมก็แย่งกันโทรเข้ามาในสายจนสลับกันรับแทบไม่ทัน พวกมันมาหาตอนเกือบเที่ยงคืน นั่งเป็นเพื่อนจนเกือบตีสี่ ก่อนที่จะกลับไป



“มึงโอเคไหมวะ?” ปอมเอ่ยถาม ภายใต้แว่นกันแดดสีดำนั่น สายตามันคงฉายถึงความเป็นห่วงกับอาการไม่สู้ดีของผมเท่าไหร่นัก
“ก็...” ผมถอนหายใจ “จริงๆก็ไม่โอเค"
“ให้ตายเถอะ" มันสบถเบาๆ "กูแม่ง...”

ปอมพึมพำกับตัวเอง ดูท่าทางหงุดหงิดระคนไม่พอใจ

“ทำไม"
“เมื่อไหร่มึงจะเลิกทำตัวเองวะ" มันด่า "ไม่ดิ...”
“......”
“เมื่อไหร่มึงจะมีความสุขสักทีวะชา"

ผมเงียบ อยากจะระบายยิ้มให้เพื่อน แต่พอนึกถึงการกระทำที่รังแต่สร้างความเดือดร้อน ทำให้ผมก็ได้แต่เม้มปากแน่น

“อย่าเลย"

“มีความสุขแล้วกูก็ยิ่งเหลิง"

“เหมือนเรื่องกูกับโฟล์ค"

“พอสุดท้าย...”


“กูก็ลืมตัว กอบโกยแต่ความสุข ไม่ได้นึกเลยสักนิดว่าโฟล์คแม่งทุกข์ใจกับอะไรบ้าง"



ผมได้ยินเสียงพรูลมหายใจหนักๆจากคนข้างตัว ปอมเลี้ยวพวงมาลัยเข้าคอนโดโฟล์ค พี่ยามกุลีกุจอเปิดที่กั้นให้ ผมชะโงกหน้าแจ้งว่ามาพร้อมกับรถของกาย พี่ยามตะเบ๊ะรับทราบก่อนปล่อยให้พวกเราเข้ามา

รถจอดสนิทที่จอดรถประจำของโฟล์ค ผมเอนตัวนิ่งกับเบาะ บ่ายแก่ๆเกือบจะเย็นแล้ว เมื่อคืนผมตัดสินใจบอกเรื่องราวทุกอย่างกับปอมและกาย เหมือนที่เล่าให้เป๊กฟัง เทศกาลแห่งความสุขทั้งที แต่พวกมันก็ยังต้องมาปวดหัวไม่จบไม่สิ้นกับเรื่องของผม ผมตั้งใจจะเก็บของออกจากคอนโดโฟล์ค คืนชีวิตปกติให้กับโฟล์ค ชีวิตที่ไม่มีผมคอยทำให้สับสนและต้องมารอคอยอะไรแบบนี้

น่าแปลกใจที่ปอมกับกายไม่ด่าผมแรงๆสักคำ หรือว่าพวกมันจะชินและปลงไปแล้วกันนะ...ผมที่ทำอะไรตามใจ ปลงใจคบกับใครแบบไร้สติ หาแต่เรื่องใส่ตัว พนันบ้าๆนั่นก็ด้วย ทำไมพวกมันไม่ห้ามกันตั้งแต่แรกอย่างจริงจังก็ไม่รู้ ปล่อยจนมันดำเนินมาเกือบจะถึงวันสุดท้าย

แล้วผมจะไปโทษมันทำไมวะ เรื่องทุกเรื่องมันก็เกิดจากการตัดสินใจไม่ยั้งคิดของผมเอง



“มึงไม่มีความสุขเหรอวะ"

ปอมเอ่ยถามขึ้นเรียบๆ เอื้อมมือปิดวิทยุ ระหว่างที่เรารอรถของกายถูกยกขึ้นมา ผมเหลือบมองหน้ามัน


“อะไร"
“อยู่กับโฟล์ค...” มันหยุดคำพูดไป "มึงไม่มีความสุขเลยเหรอวะ"
ผมนิ่ง มองตรงไปเบื้องหน้า ไม่รู้จะขุดคำพูดจากส่วนไหนขึ้นมาดี หัวใจเจ็บแปลบ "มีดิวะ"

“แม่งโคตรวิเศษ"

“มันเป็นผู้ชายที่วิเศษมากเลยมึง อย่างกับนักมายากล มีพลัง แล้วก็...”

“เหมือนหลุดมาจากความฝัน"



ปอมเงียบ เสียงแอร์ดังเบาๆภายในห้องโดยสาร มันยกมือกุมพวงมาลัยไว้ ก่อนปล่อยลง แล้วยกขึ้นวางบนพวงมาลัยอีกครั้ง ซ้ำไปซ้ำมาเหมือนไม่รู้จะพูดดีหรือไม่...



“มึงรู้ไหม...ทำไมพวกกูไม่ห้ามมึงคบกับโฟล์ค ทั้งๆที่จุดเริ่มต้นแม่งปัญญาอ่อนสิ้นดี" คำถามของมันทำให้ผมต้องเงยหน้ามองมันเงียบๆ ปอมถอดแว่นกันแดดเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อ
“...ท...ทำไม"
“เพราะโฟล์คแม่งเป็นผู้ชายอย่างที่มึงบอก แม่งเป็นคนมหัศจรรย์"
“......”
“ไม่ใช่ว่าพวกกูไม่กลัว แต่กายคุยกับมันแล้ว มันบอกว่าชอบมึงจริงๆ ทำไมไม่รู้ แต่มันชอบมึง ทั้งๆที่มันไม่เคยบอกว่าชอบใครเลยสักครั้ง แฟนเก่ามันก็ไม่เคย"
“......”
“แต่แน่นอนพวกกูไม่เชื่อเต็มร้อยหรอก แต่เพราะแม่งคือโฟล์ค พวกกูเลยคิดว่า มันต้องทำให้มึงชอบมันได้ ทำให้มึงเป็นผู้เป็นคนได้แน่ ทำให้มึงมีความสุขได้"
“......”
“แต่พวกกูก็คงพลาดแหละ เพราะต่อให้มึงชอบมันแค่ไหน มึงก็ยังลืมกฤตฎ์ไม่ได้" มันพึมพำ คำพูดมันราวกับหอกแทงใจผมอย่างจัง "กูคงต้องขอโทษมึงด้วยแหละ"
“ไม่ต้องหรอก" ผมพึมพำ ยิ้มให้มันบางๆทั้งน้ำตาเอ่อคลอ "มันจบแล้วมึง"



“เพราะมันคือสิ่งมหัศจรรย์ในชีวิตกูไง กูทำลายมันไม่ได้หรอก"


“กูจะเก็บมันกลับเข้าไปในความฝันเหมือนเดิม ไว้คิดถึง กูก็ค่อยจินตนาการถึงมัน"



ปอมเบือนหน้าหนี ผมได้ยินเสียงมันร้องหึเบาๆ



“น้ำเน่าสัดใช่ไหมมึง" ผมยิ้มให้กับตัวเองในเงาสะท้อนบนกระจก "แต่กูพูดจริงๆนะ กูคงมีมันในใจตลอดไปนั่นแหละ"




ผมขอให้กายกับปอมรอในรถ ก่อนเดินเข้าไปในห้องของโฟล์ค ห้องมันเรียบร้อยแบบน่าแปลกใจ คงเพราะแม่บ้านเพิ่งมาทำความสะอาด แล้วเจ้าของก็ไม่อยู่ น้ำหอมกลิ่นประจำของโฟล์คลอยอวลจางๆอยู่ในห้อง ผมมองบรรยากาศรอบๆด้วยความรู้สึกใจหายระคนเจ็บแปลบ ตุ๊กตาตัวโตที่โฟล์คซื้อให้ผมนอนแอ้งแม้งอยู่บนเตียง

ผมยิ้มบางๆกับของตรงหน้า ก่อนเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วดึงเสื้อผ้าของตัวเองเก็บใส่กระเป๋า ไม่อยากอยู่นานไปมากกว่านี้เพราะหายใจไม่ออก เหมือนอากาศในห้องมันน้อยลงไปทุกทีๆ ภาพของมันกับผมปรากฏในทุกตารางนิ้วในห้องนี้ ในครัว บนโซฟา เตียงนอน ห้องน้ำ......กระดานไวท์บอร์ดจดข้อความเตือนความจำสำคัญๆของเราสองคนไว้้แน่นขนัด

ผมยกแปรงขึ้นแล้วลบส่วนของผมออกช้าๆ เหลือไว้เพียงแต่ข้อความต่างๆของโฟล์ค ผมเก็บชีท สมุด หนังสือ และทุกอย่างโยนใส่ลังเปล่า พยายามไม่มองรอบๆให้มากนัก เพราะมันขโมยอากาศหายใจไปจนแทบหายใจไม่ออก ผมกระพริบตาถี่ๆไล่น้ำตา ก่อนที่จะหอบเขาข้าวของพะรุงพะรังออกมาวางไว้หน้าประตู

ปอมกับกายที่ดูดบุหรี่อยู่เดินมาช่วยยกของขึ้นรถ ผมบอกให้มันสตาร์ทรถรอได้เลยก่อนที่จะขอเข้าไปเอาของสำคัญอีกอย่างออกมา

ของชิ้นสุดท้ายคือไอ้คุ๊กกี้ของโฟล์ค ผมมองหน้าตาซื่อๆไม่รู้เรื่องรู้ราวของมันแล้วอุ้มมันขึ้นมา อดยิ้มขำตัวเองไม่ได้ สุดท้ายมันก็คือตัวแทนของโฟล์คแบบที่เจ้าตัวมันหวังเอาไว้ กวาดตามองรอบๆห้องอีกครั้ง...ให้มันเป็นความทรงจำแบบนี้คงดีแล้ว ผมกลับหลังหันเดินออกมา ไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่แม่ง...จะทำอะไรไปได้มากกว่านี้กัน ผมปิดประตูห้องลงอย่างเบามือ กักขังทุกสิ่งไว้เบื้องหลัง ผมอุ้มไอ้ตุ๊กตายักษ์ออกมาที่ลานจอดรถ ปอมกับกายรออยู่บนรถแล้ว ผมเปิดประตูหลัง สอดตุ๊กตาตัวใหญ่เข้าไป ทั้งสองคนหันมามองแต่ไม่พูดอะไร


“จอดหน้าคอนโดให้หน่อย เดี๋ยวเอากุญแจไปคืนในกล่องจดหมายก่อน" ผมพึมพำเบาๆ กายพยักหน้าไม่พูดอะไร...



หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 14-07-2014 01:59:26

ตลอดวันผมยังคุยกับโฟล์คผ่านโทรศัพท์เป็นปกติ แต่ไม่มากนัก เพราะมันเองก็ยุ่งกับกิจกรรมที่เพื่อนและพี่ชายมันสรรหาพากันออกไปทำ ผมจองไฟลท์เครื่องบินไว้เป็นไฟลท์ตอนกลางดึกของวันที่สามสิบเอ็ด แน่นอนว่าช่วงเทศกาลที่นั่งว่างคือทองคำ แต่เพราะผมไม่รู้จะถือทิฐิต่อไปอีกทำไม ผมจึงเอ่ยปากขอให้จอห์นช่วย จอห์นไม่มีอิดออด เขายกหูกริ๊งเดียว ที่นั่งบิสิเนสคลาสของสายการบินประจำประเทศก็มาเป็นของผมทันที เช่นเดียวกับปอมและกายที่รบเร้าขอไปด้วย เพราะมันไม่วางใจอะไรในตัวผมทั้งนั้น

กฤตฎ์ไม่ได้โทรหาผมเพราะผมขอเอาไว้ ผมจะติดต่อไปเมื่อผมพร้อมจะคุย คืนก่อนวันเดินทางผมนอนไม่หลับ แต่มันไม่จำเป็นนักหรอก ผมใช้เวลาในวันสิ้นปีทั้งวันกับครอบครัว ไปเดินห้างด้วยกันช่วงสายเพื่อซื้อของเข้าบ้าน ตกบ่ายนอนเล่นเกมส์กับน้อง มื้อเย็นทานข้าวฝีมือแม่ และพูดคุยเรื่องต่างๆกับจอห์นในช่วงอาทิตย์ตกดิน แน่นอนว่าในใจเหมือนมีหลุมดำอันใหญ่ผุดขึ้นมากลืนกินทุกความรู้สึกอย่างเลือดเย็น แต่มากกว่าความเจ็บปวดของผม นั่นคืออิสรภาพของโฟล์ค

ปอมกับกายมาที่บ้านของผมในตอนเย็นของวันที่สามสิบเอ็ดเพื่อที่จะไปสนามบินพร้อมกัน เป๊กโทรมาแทบทุกสองชั่วโมงจนผมหมดเรื่องจะคุย แม่ชวนเพื่อนๆทานอาหารเย็นด้วยกัน ผมรู้สึกผิดมากจริงๆที่ต้องทำลายวันสิ้นปีของเพื่อนๆด้วยเรื่องเห็นแก่ตัวเช่นนี้ แต่หัวเด็ดตีนขาดพวกมันก็ยืนยันว่าจะไปกับผมให้ได้

กายเป็นคนขับรถ เราไม่มีกำหนดการค้างคืนอะไรใดๆ ผมแทบไม่พูดอะไร ปล่อยให้กายคุยกับปอมไปเรื่อยๆผ่านหู ไฟลท์บินของเรากำหนดการคือตอนสองทุ่มสี่สิบห้า กว่าจะถึงก็คือสี่ทุ่ม แต่ผมตั้งใจแล้วว่าจะขอเจอมันแค่ไม่กี่นาที เพราะไม่อยากให้เราต่างเจ็บปวดกันไปมากกว่านี้














“ฮัลโหล...”




สี่ทุ่มกว่าเครื่องก็แตะรันเวย์สนามบินภูเก็ต ผมไม่มีสัมภาระอะไรติดตัวทั้งนั้นนอกจากถุงกระดาษเล็กๆใบเดียว ไอ้ปอมกับกายออกไปดูดบุหรี่หน้าเทอมินอลเรียบร้อยแล้ว ผมกดโทรออกหาโฟล์ค คืนนี้มันมีปาร์ตี้เล็กๆริมหาด จัดที่บ้านพักตากอากาศของที่บ้านมัน ฉลองส่งท้ายปีเก่า...มันบอก และมันดีใจมากที่ผมจะมาหามันในคืนนี้


(ถึงยังวะน้ำชา เพื่อนกูแม่งไม่ยอมแดกเหล้า กลัวเมาก่อนเมียมาหาเนี่ย---- นิน เอาโทรศัพท์กูมา)


ผมได้ยินเสียงล้งเล้งมาจากในสายระหว่างที่เพื่อนรักยื้อแย่งกัน ในที่สุดโฟล์คก็ได้มือถือกลับคืนไป มันโดนนินแหย่อีกยกหนึ่งก่อนที่ผมจะได้ยินเสียงคุ้นเคยของมันดังมาในสาย


(ชา ถึงแล้วเหรอ)
“ยัง ไฟลท์ดีเลย์ คืนนี้คงไปหาไม่ได้แน่เลยว่ะ" ผมว่าพลางยิ้มบางๆ น้ำเสียงมันร้อนรนและตกอกตกใจมากเมื่อได้ยิน
(เห้ย บ้าป่ะเนี่ย มึงบินสายการบินไหน เดี๋ยวเจอกูคอมเพลนเรียกค่าเสียหายแน่ ไอ้สัด! แล้วเขาบอกไหมว่ามาถึงเมื่อไหร่)
“ฮ่าๆๆ ไอ้สัด กูหลอก กูถึงแล้วเนี่ย" ผมบอก มันกระฟัดกระเฟียดมาตามสาย
(มึงนี่นะ บ้าสัด) มันว่าเสียงหงุดหงิด (แล้วไม่ให้ไปรับอีก กูส่งคนรถไปรอแล้ว เดี๋ยวเขาคงโทรหามึง)
“เออน่ะ...” ผมพึมพำ จากนั้นเสียงเรียกสายซ้อนก็ดังขึ้น "สงสัยโทรมาแล้ว แค่นี้นะ"
(เดี๋ยวชา!)
“อะไร...”
(เปล่า)
“......”


(รีบๆมานะ)













กว่าจะถึงหาดที่โฟล์คว่าก็ห้าทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว ผมลงจากรถแวนคันเงาวับพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน ประตูไม้ขัดมันเงาวับกับสนามหญ้าหน้าบ้านทอดยาวไปจนถึงตัวบ้านที่เป็นบ้านสไตล์โมเดิร์นหลังใหญ่ที่ด้านหลังเป็นระเบียงกว้างติดทะเล ผมเดินตามกายเข้าไปด้านใน มันบอกว่ามันเคยมาที่นี่เพื่อฉลองจบมอปลายกับเพื่อนๆในห้อง ท้องฟ้าคืนนี้มีดาวมากกว่าทุกวัน เสียงคลื่นลมและกลิ่นเค็มของทะเลลอยแตะปลายจมูก

เราเดินทะลุตัวบ้านที่มีคนไม่รู้จักมากมายยืนอยู่เข้าไปจนถึงระเบียงใหญ่ที่ใช้สำหรับจัดงานปาร์ตี้ เสียงเพลงดังไปทั่วบริเวณ ตรงกลางพื้นที่มีคนยืนออเหมือนมีการเล่นเกมส์อะไรอยู่ ผมเห็นผู้ชายตัวโต ผิวแทน ยืนเปลือยอกล่ำถือไพ่สองใบแล้วยืนหรี่ตาอย่างเจ้าเล่ห์ นั่นพี่ฟลุคนั่นเองไม่เห็นต้องเดา

ผมสอดสายตามองหาคนที่ต้องการเจอมากที่สุด แต่แล้วแรงปะทะจากทางด้านหลังก็ทำให้ผมแทบล้ม ผมมองข้ามไหล่กลับไปมอง ก่อนพบว่าเจ้าของผมนุ่มๆหัวกลมๆนั่นคือไอ เพื่อนตัวน้อยของโฟล์คนั่นเอง


“น้ำชา!!! มาจริงๆด้วย" ไอร้องอย่างดีใจ ผมยิ้มเฝื่อนๆออกมาก่อนตอบ
“ก็บอกโฟล์คไว้แล้ว"
“โฟล์คไปไหนนะ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลย นินน ภัทร!!” ไอโบกมือเรียกเพื่อนอีกสองคนที่เดินคู่กันเข้ามาหยอยๆ นินเลิกคิ้วทักทายผมมาแต่ไกล
“ไงมึง คิดถึงมันขนาดต้องมาไกลเลยเหรอวะ" พนันได้ว่านินเมาแล้ว ผมไม่ตอบ มองหน้านินยิ้มๆ แล้วยิ้มทักทายภัทรแทน
“ทำไมคนเยอะจังวะ" กายเอ่ยถามภัทร ปอมยืนอยู่ไม่ไกลกัน
“เพื่อนพี่ฟลุค แล้วก็มีเพื่อนมัธยมไอ้โฟล์คมันอีก" ภัทรตอบ "เจ้าภาพหายไปไหนวะ" มันมองหาโฟล์ค ผมสอดสายตาตามมัน ก่อนระบายยิ้มอ่อนๆออกมาเมื่อเห็นเจ้าของงานเดินออกมาจากตัวบ้านพร้อมกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง ก่อนที่มันจะเห็นผม แล้วก็รีบสาวเท้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“ชา!” มันร้องเรียกชื่อผมก่อนเดินมาหยุดตรงหน้า มันละล้าละลังไม่รู้ควรจะทำอะไรก่อนดี ผมยิ้ม รู้สึกปวดแปลบในใจแต่ก็ยังฝืนมองหน้ามันต่อไป
“จะกอดก็กอด ยืนซื่อบื้ออยู่นั่น" ผมว่า โฟล์คยิ้ม ก่อนโถมตัวเข้าหาผมเต็มแรง มันหัวเราะเบาๆที่ข้างหู กลิ่นคลอรีนจางๆยังติดอยู่บนผิวของมัน
“มึงมาจริงว่ะสัด"
“เออดิ" ผมตอบ "กูไม่โกหกอะไรมึงแล้ว" ผมกลั้นใจบอก มันดูชะงักไปนิดหน่อย
“อะไรวะชา พูดจามึนๆงงๆอีกแล้ว" มันขมวดคิ้วมุ่น ผมยิ้มก่อนส่ายหัว
“เปล่า" ผมดึงแขนมัน "ไปเอาเหล้ากัน"


ผมบอกมัน โฟล์คพยักหน้ารับก่อนเลื่อนมือมากุมมือผมเอาไว้ ผมหันไปสบตากับปอมและกาย สองคนนั้นมองหน้าผมก่อนพยักหน้าเบาๆ

ผมเดินออกมาพร้อมโฟล์ค มองผู้คนที่เมากึ่มกันได้ที่ บ้างก็ยังติดพันกับเกมส์พนันกลางวงเหล้า โฟล์คพาผมมาที่บาร์ ชะโงกหน้าสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์ ก่อนรับมาแล้วส่งให้ผมหนึ่งแก้ว...

ผมมองออกไปที่เบื้องหน้า ทะเลกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ฝ่ามือที่กอบกุมกันเอาไว้ทำให้ผมนึกหวั่นใจ โฟล์คจะรับได้ไหมกับสิ่งที่ผมจะพูดออกไป ผมจะปล่อยมือมันได้ไหมในเมื่อผมยังรู้สึกถึงมันอยู่เต็มหัวใจ แต่เราจะอยู่ด้วยกันได้จริงๆหรือ หากผมยังมีใครอีกคนวนเวียนอยู่ในความรู้สึกไม่จางหายไป

เวลาจะเป็นคำตอบ

แต่ตอนนี้เวลาของผมและโฟล์คกำลังจะหมดลง เพราะผมไม่ต้องการให้มันทนเจ็บปวด จนกว่าวันที่คำตอบจะเดินทางมาถึง


“ไปนั่งเล่นริมหาดกันไหม" มันถาม ผมพยักหน้าเบาๆ
“กี่โมงแล้ว" ผมย้อนถาม โฟล์คหยิบมือถือขึ้นมาดู
“ห้าทุ่มสี่สิบเอ็ด ทำไม?”
“ไม่มีอะไร" ผมจ้องหน้ามันเงียบๆ "ไปกันเถอะ"


เรากอบกุมมือกัน ความอบอุ่นแผ่ซ่านลึกไปถึงหัวใจ โฟล์คพาผมลงบันไดไปยังริมหาด เพราะเป็นหาดส่วนตัว มันเลยสะอาดมากแตกต่างกับหาดทั่วไป เราถอดรองเท้าไว้ชานบันได เท้าย่ำสัมผัสทรายไปตามทางเดิน โฟล์คพาผมไปหยุดอยู่กลางหาด น้ำทะเลเซาะทรายขึ้นมาสัมผัสปลายเท้า โฟล์คชวนผมนั่ง เรานั่งลงข้างกันในพื้นที่ที่ยังแห้งสนิท


“เหมือนฝันเลยว่ะ"
“อะไร?” ผมมองเสี้ยวหน้าโฟล์ค หัวใจแกว่งแปลกๆ
“มีมึงมาอยู่ด้วยตอนนี้"
“หึ"

มันมองหน้าผม ยกมือขึ้นยีหัวผมเบาๆ

“หัวเราะเชี่ยไรชา" มันถามหน้ามุ่ย "กูพูดจริงนะเว้ย นี่มึงกลับพร้อมกันใช่เปล่า พรุ่งนี้ไปดำน้ำกัน"
“...กลับคืนนี้" ผมตอบมันไปเบาๆ
“เชี่ยไรนะ บ้าป่ะวะ มาแล้วจะกลับเลยเนี่ยนะ ยกเลิกตั๋วไปเลย พรุ่งนี้วันเกิดกูนะเว้ยชา" มันงอแงทันทีเมื่อได้ยินคำตอบ ผมรู้อยู่แล้วว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้ แต่จะให้ทำอย่างไรได้

ผมหยิบมือถือขึ้นมา กดดูเวลาบนหน้าจอ...อีกสิบสองนาทีจะล่วงเข้าวันใหม่



...วันเกิดโฟล์ค...



เหตุผลว่าทำไมผมต้องมาที่นี่ แบกหัวใจหนักอึ้งมาไกลแสนไกล เพื่อมาอยู่กับมัน วันเกิดปีแรก ปีเดียวของมัน ที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน เพื่อให้มันได้รู้ ว่าผมรู้สึกยังไง และมันจะไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด...




“โฟล์ค...” ผมเรียกชื่อมันเบาๆ ลมพัดพาเอามันไปในวินาทีถัดมา เหลือเพียงเราสองคนนั่งอยู่ข้างๆกันในค่ำคืนที่มืดมิด
“อะไร" มันขมวดคิ้วมุ่น
“ก่อนที่กูจะแฮปปี้เบิร์ดเดย์มึง กูมีอะไรจะบอก" ผมสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ "มึงจะยอมฟังจนจบไหม?” ผมถาม จ้องตามันนิ่ง โฟล์คมองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจ แต่มันคงรู้ดีว่าแววตาผมนั้นสั่นไหวนักจากเงาตัวเองที่สะท้อนอยู่ในนั้น
“มีอะไรชา มึงจะพูดอะไร"


ผมเม้มปากแน่น ค่อยๆคลายมือเราที่กอบกุมกันช้าๆ ผมจ้องมองมัน ไม่สนใจหรอกว่าน้ำตาจะไหลออกมาตอนนี้หรือไม่ ไม่สนใจหรอก...


“กูมาตอบคำถามมึง"


โฟล์คมองหน้าผมด้วยความไม่เข้าใจ ผมเบือนหน้าหนี กลั้นก้อนสะอื้นจนจุกแสบไปหมด


“เมื่อวานกูไปกินข้าวกับกฤษฎ์มา"



ผมหลุดออกไปในที่สุด แล้วจ้องตามันเอาไว้นิ่ง โฟล์คอึ้งไปชั่วขณะ แต่ยังคงจับต้นชนปลายไม่ถูก มันเหมือนจะพยายามพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่ได้พูด มันมองผมด้วยสายตาที่อาจจะฆ่าผมได้ทั้งเป็นด้วยซ้ำ


“มึง...จะพูดอะไร"
“กูขอโทษที่รักษาสัญญาไม่ได้" ผมสูดหายใจ ปากสั่นไปหมด โฟล์คพยายามเอื้อมมือจับมือผม แต่ผมสะบัดทิ้ง
“ชา...”
“กู...กูไม่รู้จะทำยังไงดีโฟล์ค กูหายใจไม่ออกแล้วตอนนี้"
“......”
“แต่กูอยู่กับมึงไม่ได้แล้วโฟล์ค ไม่ได้แล้วจริงๆ" ผมสะอื้นออกมาในที่สุด หัวใจร้าวไปจนถึงข้างใน ยิ่งเห็นใบหน้าของโฟล์คอยู่ตรงหน้า ก็ยิ่งทนไม่ไหว มันนิ่งเหมือนคนหมดคำพูด ผิดหวัง เสียใจ เจ็บปวดไม่แพ้กันเลยสักนิด
“ทำไมชา...ทำไม เกิดอะไรขึ้น" มันถาม น้ำเสียงร้อนรนแต่ก็พยายามควบคุมเอาไว้
“กูลืมกฤตฎ์ไม่ได้โฟล์ค แล้วกูก็มีมึงทั้งๆแบบนี้ไม่ได้ เข้าใจไหม!!!” ผมกรีดร้องใส่มันอย่างสุดเสียง บ้าคลั่ง ไม่รู้ว่าตัวเองจมลงไปในอกโฟล์คตั้งแต่เมื่อไหร่ ฝ่ามือโฟล์คสั่น เสียงหัวใจมันเต้นแรง พอๆกับเสียงสะอื้นของผมที่ดังไม่หยุดจนแทบขาดอากาศหายใจ "กูทำไม่ได้ ฮึก...กูมีมึง...มีมึงไม่ได้จริงๆ"

“น้ำชา มึงโกหกกู...ใช่ไหม" โฟล์คถามเสียงสั่น ผมจนคำพูด เจ็บร้าวไปหมดที่ก้อนเนื้อตรงอกซ้าย ผมกำมือแน่น จิกมันลงไปบนแขนของโฟล์คอย่างลืมตัว
“ไม่โฟล์ค...มัน...เป็นความจริง" ยิ่งพูดยิ่งเหมือนตัวเองจมลงไปในน้ำลึก หัวใจถูกดึงออกมากรีดย้ำๆแล้วกระชาดทิ้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยิ่งโฟล์คเจ็บปวด ผมก็ยิ่งเจ็บปวด แต่เราอยู่ด้วยกัน...ไม่ได้แล้วจริงๆ

“เราจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง...ในเมื่อกูยังมีเขา" ผมเงยหน้ามองหน้ามัน โฟล์คน้ำตาอาบแก้ม ผมกลัว...กลัวเหลือเกิน แต่ต้องตัดใจ "ในนี้"

“ในความคิด ในความทรงจำ"

“มึงทนไม่ไหวหรอกโฟล์ค กูทำร้ายมึงไม่ได้"


ผมสะอื้นไม่หยุด คำพูดแทบฟังไม่รู้เรื่องอีกต่อไป โฟล์คนั่งตรงหน้า มันคงมีอะไรอยากจะพูด อาจจะอยากจะตะโกนคำร้ายๆใส่ผม กระชากผมแรงๆแล้วเขย่า ทำอะไรให้สาสมกับที่ผมหักหลังมันหน้าด้านๆแบบนี้ แต่มันก็ไม่ทำ มันไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำว่าจะเจออะไรบ้าบอเช่นนี้ บ้าบอแบบผม เห็นแก่ตัวเช่นนี้



“ชา...มึงไม่เคย...รักกูเลยเหรอวะ"




คำถามสั่นพร่าของมันกรีดแทงใจผมยับเยิน เหมือนคนหมดแรง ผมมองหน้ามัน น้ำตาอาบแก้ม โฟล์คเองก็ตาแดงก่ำ ผมอยากจะเบือนหน้าหนี แต่ก็ทำไม่ได้ ผมทนให้มันเจ็บปวดกับตัวเองไม่ได้ มันคือบทลงโทษ ผมจะจำใบหน้านี้ของมัน เก็บไว้ในความทรงจำ ให้มันคอยย้ำว่าผมเคยทำร้ายมันมากแค่ไหน



“โฟล์ค...กูรักมึง"


“รัก"


“รักมึงมาก...จริงๆ"


“รักไม่แพ้กันกับที่มึงรักกู เชื่อกูเถอะ"



ผมเอ่ยทั้งน้ำตา เสียงขาดหาย แว่วลงเรื่อยๆ...



“ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่กูก็รักมึงไปแล้ว"


“กูดีใจที่มีมึงในชีวิต"


“แต่กูมีมึงต่อไปไม่ได้แล้ว...กูทนรู้สึกผิดต่อไปไม่ได้ เพราะเขายังอยู่ในความรู้สึกกู ในใจ...กูตัดเขาไปไม่ได้จริงๆโฟล์ค"



โฟล์คนิ่งอึ้งไปเกือบนาที ก่อนที่จะปาดน้ำตาให้ผมอย่างเบามือทั้งๆที่ตัวเองก็ยังมีน้ำตาไหลอาบแก้มไม่หยุด เรามองหน้ากันเงียบๆใต้แสงดาว โฟล์คมือสั่น ร่างกายใหญ่โตที่คอยกอดผมเอาไว้ บัดนี้ไหล่ตกลู่เหมือนเด็กตัวเล็กๆ


“ไม่ได้เลยเหรอน้ำชา...เป็นกูคนเดียวไม่ได้เลยเหรอวะ" โฟล์คถาม เสียงคล้ายจะหมดแรง
ผมมองหน้ามันนิ่งๆ หัวใจอ่อนยวบ แต่ก็รู้ดีว่ามันทรมานกับเราจนเกินไป "ไม่ได้โฟล์ค...กูหลอกตัวเองไม่ได้...”
“แล้ว...มึงอยากให้กูทำ...ยังไง"


สิ้นคำถาม น้ำตาผมไหลออกมาราวเขื่อนแตก สุดท้ายแล้วโฟล์คก็ยังมีแค่ผม มองเห็นแค่ผม แคร์แค่ผม ทำเพื่อผมคนเดียวมาตลอด...




“เลิกกัน...ได้ไหมโฟล์ค...”




ไม่ใช่ว่าผมไม่เจ็บ น้ำตาไหลไม่หยุด เสียงแทบจะไม่มีให้สะอื้นออกมาสะท้อนความเจ็บปวดอีกแล้ว โฟล์คเองก็เช่นกัน...เราต่างเจ็บปวด กับพันธะและข้อผูกมัดที่เราต่างก่อร่างขึ้นมาร่วมกัน...


“แล้วมึง...จะมีชีวิตที่มีความสุขใช่ไหม...”


โฟล์คถาม ผมเม้มปากแน่น...ไม่ใช่ไม่มีคำตอบ แต่ผมพูด...ออกไปไม่ได้


“...ไม่รู้"
“แล้วมึงจะดีกว่าที่เป็นอยู่ใช่ไหม"
“......”
“ถ้ากูปล่อยมึงไป...มึงจะดูแลตัวเองให้ดีใช่ไหม"
“......”


“จะได้ไหม...ถ้ากูจะคอยแอบดูมองมึงอยู่ห่างๆ"




มันถาม น้ำเสียงสั่นไหว กรีดแทงเป็นแผลนับร้อยนับพันในใจ แต่จะทำยังไง นี่ผมตัดสินใจถูกหรือเปล่า ผมมันเห็นแก่ตัวที่สุด ทำไมกัน...ทำไมผมถึงลืมกฤษฎ์ไม่ได้ ทำไมกัน ทำไมผมถึงทำกับโฟล์คได้ถึงขนาดนี้


“สักวัน...ถ้ากูพร้อม...”


ผมพยายามกลั้นก้อนสะอื้นในคอ แล้วพูดต่อ


“ถ้าเราเจอกันในโรงอาหาร...ร้านเหล้า...”


“...หรือห้องสมุด"


“กูจะยิ้มให้มึง ทักทายมึง กอดมึงแบบที่อยากทำ"


“ถึงวันนั้น มึงคงไม่ต้องเสียใจเพราะกูอีกแล้วโฟล์ค"



ผมกอดมันแน่น เช่นเดียวกับที่มันกอดผม เสียงนับถอยหลังดังขึ้น ผมจมอยู่กับน้ำตาและเสียงสะอื้นตัวเอง จนกระทั่งพลุถูกจุดขึ้นจากอีกฝั่งของหาด ลูกแล้ว ลูกเล่า กระจายตัวบนฟากฟ้ารัตติกาล เราก้าวข้ามปีใหม่ ด้วยหัวใจที่ขาดวิ่น ต่างหมดแรง เจ็บปวด และหวาดกลัว...

เราต่างกลัวอนาคตที่ไม่เคยเกิด และอดีตที่คอยตามหลอกหลอน จนลืมนึกให้ความสำคัญกับปัจจุบัน...


“แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะโฟล์ค มึงสัญญากับกูได้ไหม ว่ามึงต้องมีความสุข"


ผมกระซิบทั้งน้ำตา ภาพตรงหน้าพร่าเลือนไปหมด เราจ้องตากันนิ่ง มีคำพูดมากมายแต่เราต่างเก็บงำไม่ให้มันพรั่งพรูออกมาทำร้ายกันและกันอีก ผมเจ็บปวด ไม่ไหวแล้ว โฟล์คเองก็เช่นกัน มันเป็นคนอย่างไรทำไมผมจะไม่รู้ มันฝืน ยิ้ม...แบบที่เป็น...ในบางครั้ง มันก็แค่...อยากให้ผมยิ้มได้ ให้ผมสบายใจ ทั้งๆที่ในใจมันร้องไห้แทบขาดใจแล้วเช่นกัน


“ 0 1 0 1 ”


“กูยังจำได้นะ วันเกิดมึง เลขล็อคโทรศัพท์กู ตลกดีนะ ถึงตอนนี้กูก็ยังไม่ได้เปลี่ยน"


“ขอบคุณนะโฟล์ค สองอาทิตย์แม่งโคตรวิเศษ"



“กูรักมึง......จริงๆนะ"



“แต่อยู่ด้วยไม่ได้แล้ว"




ผมโน้มตัวจุมพิตมันเบาๆ วางของขวัญไว้บนมือมัน มองหน้ามันเป็นครั้งสุดท้าย แล้วต้องตัดใจเดินออกมาทั้งๆที่ในใจอยากกอดมันอีกครั้ง นอนเล่นด้วยกันบนผืนหาด กอดกันบนเตียงนุ่ม มีอะไรอยากทำด้วยกันอีกตั้งหลายอย่าง แต่มันคงเจ็บปวดหากในใจผมไม่ได้มีมันแค่คนเดียวอีกต่อไป ผมถามตัวเองซ้ำๆว่าถ้าเลือกได้อีกครั้งจะอยากรู้จักมันไหม ผมคงได้แต่ยิ้มให้กับตัวเอง แล้วก็คงตอบว่า อยากสิ...ผู้ชายอย่างมันทำไมจะไม่อยากรู้จัก


คงอยากให้มันเป็นรักแรกของผม

ต่อให้มันจะไม่ได้ตกหลุมรักผมในครั้งแรกที่เจอเหมือนตอนนี้

ผมคงวิ่งไล่ตามมันไปเรื่อยๆ จนมันรักผมเอง...


แต่เพราะโฟล์คสวยงามเกินไป วันนี้ผมไม่อยากให้อดีตของผมพันธนาการเรื่องราวของเราเอาไว้...




“น้ำชา!”




เสียงเรียกของมันหยุดผมเอาไว้ ผมหันกลับไปอย่างยากลำบากเหลือเกิน เมื่อเห็นภาพมันสะท้อนกับเงาพระจันทร์ตรงหน้า หัวใจก็ร่ำแต่จะวิ่งกลับไปหามันทุกที...



“จะกลับไปหาคนๆนั้นอีกไหม?”


มันถาม ดวงตาคมที่จ้องมองผมมีเพียงแววอ้อนวอนขอร้อง และอ่อนแรงจนน่าใจหาย ผมกำมือแน่น น้ำตาไหลพราก สิ่งที่ทำให้มันได้ก็เพียงแค่การส่ายหัวไปมาเบาๆเท่านั้น นั่นคือคำตอบ สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมพอจะให้มันได้







(...ฮัลโหล)
“ฮัลโหลเป๊ก มึงนอนแล้วเหรอวะ"
(เปล่า......ฮ้าววววว...ตะวันกับพี่ท็อปชวนกูมานวด สบายตัวไปหน่อยเลยเผลอหลับ)
(มีอะไรเปล่า)
“เปล่า กูว่าจะลงไปภูเก็ต"
(ไปทำไมวะ ไปหาโฟล์คเหรอ)
“ไปบอกเลิกโฟล์ค"
(......)
“......”
(เกิดอะไรขึ้น)
“...กู...ลืมกฤตฎ์ไม่ได้"
(แล้ว...)
“......”
(แล้วมึงจะกลับไปหากฤตฎ์เหรอ)
“......”
(น้ำชา?)
“...ไม่"
(......)
“กูไม่กลับไปหากฤตฎ์ ไม่มีวัน แต่กูแค่...”
(......)
“อยู่กับโฟล์คทั้งๆที่ยังคิดถึงกฤตฎ์ไม่ได้หรอก"
(แล้วมึงไม่ชอบโฟล์คเหรอ?)


“อย่าว่าแต่ชอบเลย"


“กูรักมันต่างหาก"


“มันคือสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตกูเลยว่ะเป๊ก"


“กูเลยไม่อยากทำร้ายมันไปมากกว่านี้ไง"








กุญแจที่หายไปของผม

ผมรักโฟล์คจริงๆ รู้สึกเช่นนั้นจริงๆ

แต่ผมไม่สามารถหลบอยู่ใต้ปีกมันไปได้ตลอด ไม่สามารถทำให้คนเช่นโฟล์ค ต้องมาไม่มั่นใจและเจ็บปวดกับการรอคอยเช่นนี้

ผมนึกภาพที่ตื่นมาแล้วมีกฤษฎ์ไม่ออกอีกแล้ว แต่โฟล์คยังอยู่ในนั้น ในทุกเช้าของผม

เพียงแต่บางที วันนี้อาจจะเร็วเกินไปที่จะให้เราได้รักกัน

หรือบางที โลกอาจจะเหวี่ยงโฟล์คเข้ามาในเวลาที่ไม่เหมาะสม



สักวันหนึ่ง ผมจะยิ้มให้มันเหมือนเดิมได้ไหมนะ...






 

วันนี้เราจับจูงมือเดินเคียงกันริมชายหาด

วันนี้เรานั่งลง คุยกัน เราร้องไห้ เราสาดความเสียใจใส่กัน

วันนี้เราบอกเลิกกัน กรีดแทงกันด้วยความรู้สึกที่อัดมวลอยู่ในอกซ้าย

วันนี้ไม่มีอะไรง่ายเลย


นับตั้งแต่ผมปล่อยมือ กลับหันกลัง แล้วเราก็ค่อยๆเดินจากกันไปคนละทาง








วันนี้ผมตกหลุมรักผู้ชายที่ชื่อโฟล์คอย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ











tbc.




ตอนแต่ง ก็พิมพ์ไปร้องไห้ไป
เจ็บปวดเนอะ
แต่น้ำชา ก็ไม่ได้ทิ้งโฟล์คไปหาคนเก่า
ถ้าเป็นเรา เราก็คงทำแบบนี้แหละ ไม่รู้เหมือนกัน T___T

อีกสองตอนจบนะคะ กำลังเขียนไปเรื่อยๆ ขอบคุณที่ติดตามกันมาถึงขนาดนี้ ดีใจจริงๆค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-07-2014 02:00:23
รอ...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 14-07-2014 02:25:49
อ่านไปร้องไห้ไป สงสารโฟล์ค  :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 14-07-2014 02:48:47
...อยากให้โฟร์คได้มีรักใหม่ที่ดี...

คือมันไม่ใช่แค่โฟร์คคนเดียวนะ แต่เพื่อนโฟร์คก็คือดีไง บอกตรงว่าเป็นเรา เพื่อนเราคว้างี้มานี่เราไม่โอนะ ถึงไม่ร้ายใส่ แต่คงไม่หนับหนุนอ่ะ คือเห็นได้ชัดว่าอกหักช้ำรักมา ใครลากคือไป ถามว่าหลังจากนี้ยังไง คือไม่เกลียดชานะ แต่มรึงช่วยไม่ต้องมาลำไยยืดเยื้อตัดไม่ได้ขายไม่ขาดกะเพื่อนกุอีกนะ ช่วยไปแล้วไปลับเห้อ ลาขาด

เชียร์พล็อตประมาณว่ามีคนในกลุ่มชอบโฟร์ค ดูแลพัฒนาความสัมพันธ์จนเป็นรักแท้ ให้ชาเป็นเพียงความหลงชั่ววูบไปเถอะ

อย่างที่บอก ชาไม่ผิด ความรักห้ามกันไม่ได้ อิอาจารย์ก็ไม่ผิด คู่นอน (ก็ยังไม่รู้ว่ารักนิ) ไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต แต่ทั้งคู่เห็นแก่ตัว และรักตัวเองเกินกว่าจะคิดถึงใจใคร และดูจะมีส่วนเหมือนคือลังเล ไม่ตัดสินใจ ไปเรื่อยๆ คู่นี้จะคบกันทนในลักษณะที่ว่า... เดี๋ยวๆกฤตก็มีไรมากดดัน ก็เลิกอีก แล้วก็ทนไม่ได้อีก ชาก็จะเสียใจ ปล่อยตัว มีใคร แต่ผูกพันตัดกฤตไม่ได้ แล้วก็กลับมา จะคบแบบออนๆออฟๆ ไปเรื่อยๆ ...ซึ่ง...นี่เก๊าะเรื่องปกติไม่ผิดอีกเหมือนกัน แต่ถ้าเลือกได้ ก็อย่าเอาคนปกติทั่วไปเหล่านี้มาเป็นคู่ชีวิตเลย เปลืองแรง เปลืองใจ เปลืองความรู้สึก...

ให้กะลังใจและรออ่านต่อ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 14-07-2014 02:50:09
จุกเจ็บจบ
แย่นะ โดนบอกเลิกใกล้ๆวันเกิด
คงมีความสุขพิลึก

แต่เค้าว่าเวลาเยียวยาทุกสิ่ง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: flyingploy ที่ 14-07-2014 02:56:16
จุกจนพูดไม่ออก มันหน่วงมาก รอเวลาให้น้ำชาลืมอาจารย์ให้หมดไปจากความคิด แล้วรีบกลับมาหาโฟลค์นะ
ปล. ชอบเวลาโฟลค์เรียก "น้ำชา" มากเลยค่ะ ไม่รู้ทำไม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 14-07-2014 03:14:29
สงสารโพลค์ เกลียดน้ำชามาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 14-07-2014 03:25:37
เจ็บปวดดดดด :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ojarumaru ที่ 14-07-2014 03:44:13
เฮ้อ!!!

แอบลุ้นว่าบรรทัดล่างจะเป็น end or tbc.
แต่ตอนนี้โหดร้ายและหักมุมมาก
ตอนที่แล้วก้แอบคิดว่า เดี๋ยวก้เหมือนหนังน้ำเน่า อาจารย์เป็นตัวร้ายแบบหมาหวงก้าง
แมร้งต้องทำร้ายน้ำชาแน่ๆ

แต่ก้เปล่า เป็นตัวละครที่มีมิติ ไม่ได้มีด้านเดียว
แล้วก็มีห้วใจ
ลองคิดในมุมกลับกัน เป็นเราก็คงตัดใจไม่ได้
แค่2อาทิตย์ แต่มะเร็งในใจที่กินลึกขนาดนั้น
มันรักษาไม่ได้อยู่ดี ต่อให้ยาที่แสนวิเศษนั้นจะได้รับมากมายเท่าไหร่ก็ตาม
มันไม่แปลกเลยที่น้ำชาจะต้องบอกเลิกโฟร์ค
แต่มันปวดใจ อ่านแล้วจะร้อง
(ประเด็นคือนั่งดูบอลไง เลยไม่ได้อินกับตัวละครเท่าไหร่)

ไงก้ขอขอบคุณไคลี่กับนิยายดีๆ
แล้วรีบมาต่อนะ (เรานี่ช่างไม่รู้จักอิ่ม เรียกร้องตลอด5555)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 14-07-2014 03:59:39
 :sad4: เคยโดนแบบโฟล์ค คิดสั้นๆกรุไม่ดีเท่าแฟนเก่าเมริงตรงไหนแต่พอรู้เหตุผล สาธุ..ผีเน่ากะโลงพัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: alien.aiiwz ที่ 14-07-2014 04:28:10
ร้องไห้น้ำตาจะท่วมห้อง
สงสาร...
ทั้งๆที่รักกันแล้วแต่ทำไม.. อยู่ด้วยกันไม่ได้
สงสารโฟล์คมาก
เพราะโฟล์คเป็นสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ
เรายังคิดเลยในชีวิตจริงจะไปหาผช.แบบนี้จากที่ไหน
เราคิดว่าน้ำชาโชคดีที่ได้เจอคนแบบโฟล์ค
แต่ก็โชคร้ายที่ตัวเองลืมคนแบบกฤษต์ไม่ได้
ทำให้ต้องเลือกทางเดินแบบนี้
แล้วสุดท้ายจะเป็นยังไงต่อ...
ยังยืนยันว่าเชียร์โฟล์คชานะคะ
ยังอยากเห็นมุมหวานๆน่ารักๆของคู่นี้
แต่ก็ไม่รู้เป็นได้มั้ย
เอาใจช่วย...



รอค่ะ :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 14-07-2014 04:48:01
สงสารทั้งโฟล์คทั้งน้ำชา สงสารจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-07-2014 05:04:43
สงสารโฟล์ค ตัวชาเองคงต้องการที่จะเคลียร์ความรู้สึกที่มีกับกฤตให้หมดไป แล้วค่อยกลับไปรักโฟล์คอย่างหมดใจ(มั้ง) แม้ว่าการบอกเลิกโฟล์คครั้งนี้ดูเหมือนจะงี่เง่าและน้ำเน่าไปหน่อย แต่สำกรับคนที่อาอยไหวง่ายอย่างชาคงคิดว่าเป็นการแก้ไขที่ดีที่สุดแล้ว(มั้ง)
ปล.เจ็บจี๊ดดดแทนโฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 14-07-2014 05:40:44
ถ้าเราขอให้น้ำชาไม่มีความสุข (ถ้าไม่มีโพร์ค) จะผิดมั้ย

สงสาร
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 14-07-2014 05:43:35
แค่ตกหลุมรัก แต่อยู่ด้วยไม่ได้
ก็คงต้องใช้เวลา เพื่อที่ใจน้ำชาจะนิ่ง
แล้วตอนนั้นคงเข้าใจว่าทำไมยังมีกฤษณ์อยู่ในใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 14-07-2014 05:44:27
เริ่มไม่อยากให้น้ำชาคู่โฟล์คละ
เราว่าโฟล์คควรมีคนรักที่รักโฟล์คมากกว่านี้อ่ะ
น้ำชาถ้ารักโฟล์คจริงเราว่าทางออกมันไม่น่าเป็นแบบนี้นะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 14-07-2014 06:03:40
น้ำชา กระบวนการความคิดของเธอ มีแต่ทำให้เธอกับโฟล์คเจ็บนะ เลิกทำอย่างนี้เถอะ ส่วนตัวกฤตเอง มันไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนี้หรอก มันก็คงยังเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆเหมือนเคย อย่าทำให้มีใครเสียใจไปมากกว่านี้เลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 14-07-2014 06:09:37
“กูรักมึง......จริงๆนะ"

“แต่อยู่ด้วยไม่ได้แล้ว"

มารีดน้ำตากันชัดชัด  :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

หักมุมเอาน้ำชาหวานหวานคืนมาเลย  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 14-07-2014 06:12:40
สองตอนที่ผ่านมา ชอบความรู้สึกที่น้ำชาอยู่กับกฤษ์มาก
มันรู้สึกผูกพันธ์แล้วก็เจ็บปวดยังไงไม่รู้

แต่กฤษ์ก็พลาดเองส่วนหนึ่ง ถ้าไม่ลังเลแต่แรก
ถ้าเห็นค่ากันตั้งแต่แรก ก็ไม่ต้องมานั่งอ้อนวอนแบบนี้เลย
(พิมพ์เเล้วอิน)

ดีแล้วแหละที่น้ำชาตัดสินใจแบบนี้
เริ่มใหม่ตอนไหนก็ไม่สายถ้ารักกัน
เริ่มต้นใหม่ให้ดีกว่าเดิม ก็ต้องรอแค่เวลา

ถ้าเป็นโฟล์คนี่โคตรเฮิร์ท โดนบอกเลิกตอนวันเกิด
ครบรอบวันเกิดทีก็นึกได้ที

ปล.ยังรอคอยฉากสวีทหวาน(จะมีป่าววะ ;_______;)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-07-2014 06:32:23
มันจะดีขึ้นเอง หวังว่าอย่างนั้นนะ :hao5:
อีกสองตอนไม่รู้จะไปในทางไหน แต่ก็อยากให้ทั้งน้ำชาทั้งโฟล์คมีความสุข :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 14-07-2014 06:52:43
น้ำชาใจร้ายกับโฟล์คมากจริงๆ สิ่งที่กับการกระทำมันตรงกันข้ามเลยนะ อย่างน้อยถ้าจะถนอมใจกันสักนิดก็ไม่ควรจะมาพูดในวันเกิดของโฟล์คนะ ปากบอกว่ารักแต่ก็ทำโฟล์คเจ็บเจียนตายในวันเกิดตัวเองเนี่ยนะ ไม่ได้ได้ว่าน้ำชาผิดที่ตัดสินใจแบบนี้นะ แต่ผิดที่เลือกมาบอกวันนี้ต่างหาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bpyt ที่ 14-07-2014 07:11:51
ตกหลุมรักแล้วจบแบบนี้ก็ไม่โอเคนะน้ำขา หน่วงจิต น้ำตาซึม สงสารโฟลค์มาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 14-07-2014 07:16:39
อ่านคอมเม้นท์หลาย ๆ อันทำให้รู้ว่ายังไม่อ่านตอนนี้ดีกว่ามันสะเทือนอารมณ์ 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: minjeez ที่ 14-07-2014 07:18:19
สงสารโฟล์คจัง น้ำใจร้ายมากเลย
แต่ก็ยังดีที่ไม่คิดจะกลับไปหาคนเก่า
คงต้องรอวันที่น้ำชาลืมกฤษให้ได้สินะ
ทั้งสองคนจะได้กลับมารักกันจริงๆซะที
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 14-07-2014 07:23:18
ทำไม.... เราโอเคเราเข้าใจน้ำชานะแต่เราไม่อยากให้โฟล์คเสียใจ   :o12:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nanahashi ที่ 14-07-2014 07:27:41
เอาจริงๆเรื่องนี้ไม่มีใครผิดหรือใครถูกทั้งนั้น
ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึกจริงๆ แต่ถามว่าอยากให้น้ำชาคู่กับโฟล์คไหม
มาอ่านตอนนี้ไม่ค่อยอยากให้คู่กับโฟล์คเท่าไหร่ โอเคว่าน้ำชาไม่กลับไปหาคนเก่า
แต่ขณะเดียวกันก็สร้างบาดแผลให้กับอีกคน เข้าใจว่าคู่นี้เจอกันเร็วเกินไปในขณะที่น้ำชาเพิ่งอกหักมา
ในมุมมองน้ำชาไม่ผิด แต่ถามว่าอยากให้กลัวมาอยู่กับโฟล์คไหม เอาจริงๆคืออยากให้โฟล์คเจอคนที่ดีกว่านี้
เพราะเราไม่รู้ว่มน้ำชาจะลืมกฤษติ์ได้เมื่อไหร่ ไม่อยากให้ตัวละครแบบโฟล์คเป็นตัวรอง
ถ้าเอาจริงๆหาคนที่รักโฟล์คมากๆอยู่ข้างๆโฟล์คจะดีกว่า บางครั้งเมื่อสูญเสียบางสิ่งไปอาจทำให้รู้สึกตัวก็ได้ ประโยคนี้อาจใช้ได้กับทั้งกฤตและน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 14-07-2014 08:00:37
ถ้าเราเป็นน้ำชาเราคงไม่ทำแบบนี้ เราไม่ค่อยเข้าใจนะ ปากบอกว่าลืมกฤตไม่ได้ แต่รักโฟลค
แสดงว่ารักทั้งสองคน จับอลาสองมือเหรอ ถ้าแบบนั้นจริง ก็ถูกแล้วที่จะต้องเป็นคนที่ไม่มีวันมีความสุข เพราะสุดท้ายเลือกที่จะให้ทุกคนเจ็บไม่เว้นแม้แต่ตัวเอง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 14-07-2014 08:03:59
เข้าใจน้ำชานะ รัก แต่ถ้ายังลืมใครอีกคนในใจไม่ได้

เหมือนมีเสี้ยนอยู่ใน แถมทำให้อีกคนที่เข้ามาเจ็บอีกตั้งหาก

น้ำชาอย่าให้โฟรค์รอนานไปนะเค้าสงสารรรร
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-07-2014 08:30:28
อ่านแล้ว มึน งง เหมือนโดนทุบหัว นี่ยังไม่จบใช่มั้ย  :mew4:

 :ling1: :ling1: เมนต์ไม่ออกเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - ก
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-07-2014 08:41:19
พูดไม่ออก...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 14-07-2014 08:46:41
ไม่เข้าใจหน่อยๆ

น้ำชาบอกว่าไม่กลับไปหาอีตากฤตณ์ แล้วทำไมไม่คบกับโฟล์คต่อ ยังไงก็มั่นใจว่าถ้าเป็นโฟล์ค รับได้ทุกอย่าง
แถมมาบอกเลิกวันเกิด แหม่ ทำร้ายกันได้ลงคอ

อันนี้น้ำชาบอกว่ารักโฟล์คจริงๆเข้าแล้ว รักมากกว่ากฤตณ์หรือเปล่า? อยากพิมพ์2ตอนแรกให้ชาอ่านจริงๆ ไหนอิกฤตณ์บอกว่าอยากแต่งงาน แล้วน้ำชาก็ให้ตรงนี้ไม่ได้ เลยขอเลิก


แล้วงี้ถึงแม้น้ำชาจะหลงรักโฟล์คแล้ว แล้วเหลืออีก 2 ตอนจะจบยังไง ลุ้นมากกกกกก น้ำชาจะไปขอคืนดี(?) คงไม่ใชอ่ะ

รอดูโฟล์คแก้เกม หุหุ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: uchikas ที่ 14-07-2014 09:18:47
เจ็บดี
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 14-07-2014 09:27:37
รักของน้ำชานี่มันยากจังเลยเนอะ  ทำให้ทุกคนเจ็บไปหมดไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเอง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 14-07-2014 09:38:14
น้ำตาพรากๆ สงสารทั้งคู่เลย ไม่ไหวว หายใจมะออกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 14-07-2014 10:01:42
สงสารน้ำชาจัง โฟล์คก็น่าสงสารพอกัน กฤษต์เองก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ดังนั้น น้ำชาจะลืมกฤตษ์ไม่ได้ก็ไม่แปลก น้ำชาคิดมากไปเอง ไม่น่ารีบบอกเลิกโฟล์คเลย รักครั้งแรกเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีก็ได้นี่นา น้ำชาอ่าาา รออ่านต่อนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 14-07-2014 10:03:38
ไม่มีอะไรจะกล่าว เฮ้อ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-07-2014 10:22:57
น้ำตารื้นเลย

 :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: owlkapam ที่ 14-07-2014 10:24:15
                             :hao5: :hao5: :o12: :o12: :o12:
       
                       :mew4: :mew4:  หน่วงค่ะ....รู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออกไปด้วยกะน้ำชาเบย

                          :katai2-1: รู้สึกชื่นชมคนเขียน ที่เขียนออกมาแบบ ดึงเอาความรู้สึกเราร่วมเข้าไปอยู่กะตัวละคร

                         เชื่อไหมเรายังยังไม่หายอึดอัด หน่วงเลยอ่ะ  :mew4:  ก็เข้าใจอ่ะนะว่า ทำเพราะรัก แต่ว่า

                         แล้วโฟคกะน้ำชาจะมีความสุข จริงหรา รอนะค่ะ  จะรอติดตามว่า จะเป็นยังไงต่อไป หวังว่าไม่หน่วงเนอะ

                          :L2: :L2: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
                       
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 14-07-2014 10:36:19
โอ๊ย  :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 14-07-2014 11:00:35
ให้เวลาเยียวยาน้ำชาและโฟล์ค
ถ้าสภาวะจิตใจดีขึ้น และต่างคนต่างไม่มีใคร
ถึงเวลานั้นอาจได้รักกันใหม่จริงๆ
แต่ถ้ามันรีเทิร์นไม่ได้ ก็คงเป็นคนที่ปรารถนาดี คอยอวยพรให้ฝ่ายได้มีความสุข
ส่วนตัวหวังให้รีเทิร์นนะ มาเริ่มตกหลุมรักกันใหม่อีกครั้งเถอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 14-07-2014 11:11:34
รู้สึกช็อก แต่ก็ยังดีใจที่ไม่คิดจะกลับไปหากฤต

อย่างน้อยน้ำชาก็ยังคิดได้

เข้าใจ ชา นะ


แต่ก็อยากให้รักกัน จากนี้ไปเริ่มต้นใหม่นะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 14-07-2014 11:21:50
รักชาชา สมชื่อจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 14-07-2014 11:28:11
"..........."
คิดผิดรึป่าวนะเรา...เฮ้ออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 14-07-2014 11:40:20
ชารีบเลือกรีบจบเถอะนะ เราสงสารโฟล์ค
สงสารที่สุดแล้ว ชารักกับใครก็ได้นะ ไม่โกรธด้วย
แต่ขอแค่ให้รีบเลือก เพราะโฟล์คน่าสงสารที่สุด  :ling3: :ling3: :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: newyniniw ที่ 14-07-2014 11:42:06
ทุกคนในเรื่องเป็นอะไรที่น่าสงสาร

สงสารน้ำชา รักก็รัก แต่ก็เลือกแล้วใช่มั้ยถึงได้ตัดสินใจปล่อยมือทั้งสองคน อยากมีความสุขแต่ไม่อยากเห็นแก่ตัว เราเป็นน้ำชาคงโลเลเลือกไม่ได้ไปอีกนาน น้ำชาสู้ๆนะ  :กอด1:

โฟล์ค ผู้ชายอบอุ่นอารมณ์ดีนึกถึงแล้วยิ้ม ต้องเสียใจเพราะความรัก เข้มแข็งนะรูปหล่อ ถึงจะเจ็บจะเสียใจแต่เราก็ได้มีความรู้สึกนั้นร่วมกับคนที่เรารัก มีทุกข์มีสุขไปด้วยกัน เวลาผ่านไปกลับมานึกถึงแล้วตะยิ้มได้เอง

กฤษณ์ เราชอบผู้ชายแบบกฤษณ์นะ แต่ชอบแบบโฟล์คมากกว่า แต่ก็ไม่แน่หรอก ถ้ากฤษณ์กับน้ำชาอยู่ในวัยเดียวกันแบบโฟล์ค กฤษณ์อาจจะทำให้น้ำชามีความสุขมากกว่าก็ได้ ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรที่เราโอเค แต่พอรู้ตัวว่าเสียไปแล้วต้องยอมรับให้ได้ ขอโอกาสไปแล้วถ้าจุดประกายอีกครั้งก็ยินดีด้วย

ซึ้งๆดีชอบ หลังจากนี้ถ้าน้ำชาไม่หนีไปไหน สองคนก็ทุนเท่ากัน ถ้ารักอยู่ก็จีบใหม่จะยากอะไรคิดมากวุ่นวาย

รอตอนต่อไปอยู่นะ คิดถึงคนเขียน จุ๊บจิ๊บ สู้ๆค่ะ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 14-07-2014 11:44:08
กลัวคุณไคลี่ทิ้งให้แฟนๆลงแดงไม่มาต่ออ่ะ  :ling1: :ling1: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: pemiko2012 ที่ 14-07-2014 12:03:47
โอ้ยยยยยยยยย
เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่อก
เจ็บปวดอ่ะ สงสารโฟลคสงสารน้ำชา
คืออออออ พูดไม่ออก
 :hao5: :hao5: :hao5: :sad4: :o12:
แต่เชื่อนะว่า สองคนนี้จะผ่านมันไปได้
ก็รักกันนี่ เหตุการณ์วันนี้มันจะทำให้เค้ารักกันมากขึ้น และไม่จากกันอีก
จะรอวันนั้นนนนนนน
กลับมายิ้มให้โฟลคไวๆนะน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: -SlUoJvUe- ที่ 14-07-2014 12:13:41
---เกลียด----คนแบบน้ำชาที่เป็นคนเห็นแก่ตัว
คือจะบอกว่ารักโฟล์คมาก  :angry2:
เป็นไปไม่ได้อ่ะ...เหมือนคำพูดให้ตัวเองดูดี ว่ารักเลยทิ้ง จะได้ไม่เจ็บ
เพราะลืมคนเก่าไม่ได้...รอให้ลืมได้ก่อน
(คือไอ้ที่ว่ารอให้ลืมนี่คือเมื่อไหร่ บอกเลยจนวันตายก็ไม่ลืมหรอก
เพราะยังไงคนๆหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตของเรา ให้ดีหรือร้ายยังไง
ลองได้ใช้ช่วงเวลาส่วนหนึ่งด้วยกันแล้ว ไม่มีวันลืมแน่นอน)

คืิอคุณไม่คิดจะมองไปข้างหน้าเลยหรอ???
คุณไม่คิดถึงความรู้สึกของคนที่ รักคุณ ที่หวังดีกับคุณหรอ
คือ เฮ้อ...จริงๆแล้วไม่น่าจะจบกับโฟร์คนะ
กลับไปหาอาจารย์คนนั้นเหอะ จะบอกว่าเหมาะกับคุณมากๆ

ไม่ได้จะหมายความว่า คุณไม่ควรจะได้เจอคนดีๆนะ
แต่คุณเป็นคนที่ทิ้งโอกาสดีๆในชีวิตเองมากกว่า

ทุกวันนี้เวลาเดินเร็วนะ...ทิ้งโฟรฺคให้อยู่กับความเสียใจเพื่ออะไรว่ะ???

เอิ่ม !!! อาจจะเยอะไป แต่ก็อยากให้แฮปปี้นะครัช ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวมาให้ติดตาม ชอบมากๆค่ะ :hao3: :monkeysad: :m31: :z2: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-07-2014 12:18:47
ต่อให้ดีแค่ไหนแต่มาในเวลาที่ไม่ใช่มันก็ยังไม่ใช่
หวังว่าเวลาจะเยียวยาและให้คำตอบกับทุกคน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 14-07-2014 12:23:47
พรากกกก เราว่าน้ำชากับโฟล์คก็น่าสงสารพอๆกัน
T----------T
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 14-07-2014 12:24:08
แล้วน้ำชาก็ทำให้โฟล์คเสียใจจริงๆ

เธอมันใจร้ายที่สุด

แต่ให้อภัยตรงที่ไม่กลับไปหาอาจารย์กฤษฎ์
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 14-07-2014 12:58:03
รอออออออออออออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 14-07-2014 13:49:23
ไม่เข้าใจน้ำชา สงสารโฟลค์ เป็นของขวัญวันเกิดที่ลืมไม่ลงจริงๆ
น่าจะมีทางออกที่ดีกว่านี้ ไม่รู้จะพูดอะไร ขอรออีกสองตอนที่เหลือดีกว่า ขอบคุณฮะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 14-07-2014 13:54:34
เจ็บปวด

ฮีก...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 14-07-2014 18:00:58
 :o12: :o12: :o12:
ฮืออออออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 14-07-2014 18:01:04
โอ๊ยยยย น้ำตาจะไหลหมดตัว  :hao5:  กินใจมากอ่ะ น้ำตาจะไหลลงไหลลง เจ็บปวดจริงๆเลย T^T
จะทนไม่ไหวตามโฟล์คกับน้ำชา  :mew6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 14-07-2014 19:57:46
เฮ้ออออออออ อึดอัดมากพูดเลย ทุกคนมีเหตุผล แต่เราก็สงสารโฟล์คที่สุดอยู่ดี
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 14-07-2014 20:18:57
คือร้องไห้เลย สงสารทั้งน้ำชาทั้งโฟค เข้าใจชามากอะ จะคบคนใหม่ได้ไง ในเมื่อยังไม่ลืมคนเก่า สงสารคนใหม่ ขอให้เวลาช่วยให้ชามีความสุขจริง ๆ สักที แต่คิดว่าคนแบบโฟค ไม่มีทางปล่อยชาไปง่าย ๆ อะ คงต้องทำอะไรสักอย่างสินะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: holyhilly ที่ 14-07-2014 20:56:58
 :o12: อ่านไปน้ำตาไหลไป ฮือ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 14-07-2014 21:19:47
เอาใจช่วยน้ำชาให้ลืมกฤตเร็วๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: fixed_star5 ที่ 14-07-2014 21:34:05
นานๆจะคอมเม้นต์ซักที ขอหน่อยแล้วกัน...

บอกรักอีกคนทั้งๆที่ในใจยังมีอีกคนอยู่ตลอดเวลา ถ้ายังลืมคนเก่าไม่ได้ก็ไม่ควรที่จะบอกว่ารักคนใหม่มั้ย? หรือเราเพี้ยนเอง?

ตอนนี้อ่านแล้วให้อารมณ์คล้ายๆกับจับปลาสองมือ แต่มันดูดีกว่าหน่อยตรงที่ว่า ปลาอีกมือที่จับไว้คนจับเลือกที่จะปล่อยมันไปแต่ก็ยังนึกถึงนึกเสียดายอยู่ตลอดเวลา

เข้าใจความรู้สึกชานะว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะมีรักครั้งใหม่ในเวลาเพียงไม่กี่วัน รู้ว่าเคยรักกฤตมาก ยังลืมไม่ได้ คือชาจะตัดสินใจยังไงก็ได้เรื่องของกฤตกับโฟร์ค แต่สิ่งที่ชาทำกับโฟร์คมันต้องไม่ใช่แบบนี้ การที่ไปพูดขอเลิกกับโฟร์คแต่ยังบอกว่ารักโฟร์คมาก เราว่ามันไม่โอเคเลย ไม่โอเคมากๆ ตอนแรกอยากจะเห็นใจชาให้มากกว่านี้อยู่เหมือนกันแต่พออ่านตอนล่าสุดแล้วเห็นใจไม่ลง ไม่สงสารอีกต่างหาก

จุดนี้คือสงสารโฟร์ค รักมาก แล้วก็เจ็บมากอีกต่างหาก ความรักของโฟร์คที่ให้ชาไปมันเหมือนกับวางอยู่บนความไม่แน่นอนของชาตลอดเวลา ไม่รู้ว่าความรักมันจะจบลงเมื่อไหร่

อาจจะดูเป็นคอมเม้นที่ติดไปทางแง่ลบและไม่ถูกใจใครไปซักหน่อย แต่นี่คือความรู้สึกของเราในตอนนี้จริงๆ

เอาตรงๆถ้าเรื่องนี้มันจะมีจุดจบไม่สวยงามเราก็ยังโอเคกว่าการที่จะให้สองคนกลับมารักกันใหม่ แต่ก็รู้อยู่แล้วว่ายังไงสุดท้ายสองคนนี้ก็ต้องกลับมารักกันอยู่ดี ซึ่งมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างขัดแย้งอยู่ในใจเราพอสมควร

แต่ถึงจะไม่ตรงใจเท่าไหร่ก็จะขออ่านต่อไปและติดตามต่อไปจนกว่าจะจบ

ปล. เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ คุณแต่งได้ดีมาก ทำให้เราอินมากสุดๆ ขอบคุณสำหรับฟิคหน่วงๆเรื่องนี้ค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 14-07-2014 22:28:01
ไม่รู้นะ แต่เป็นของขวัญวันเกิดที่สุดยอดจริงๆชา  โฟล์คจะไม่มีวันลืมวันเกิดปีนี้แน่ๆ และวันเกิดปีต่อๆไปมันก็จะหลอกหลอนโฟล์คตลอดไป ต่อให้ในอนาคต สถานการณ์จะดีขึ้นมากแค่ไหนก็เหอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 14-07-2014 22:50:41
ถ้าอิชามันโลเลแบบนี้ การเลิกกันเราถือว่ามัน Happy ending มากๆแล้วล่ะ
อิชาบอกว่ารักโฟล์คสมบูรณ์แบบ
แต่คุณมึงยังคิดถึงกฤษฎ์แบบอาลัยอาวรณ์นั่นแปลว่า คุณมึงยังรักกฤษฎ์ไม่ใช่เหรอ
ไม่รู้จะพูดอะไรกับคนแบบนี้ดี
เคยได้ยินว่า คนโลเลมีอยู่มาก คนโลเลก็เป็นแค่คนที่ไม่มีความกล้า คนที่กลัว คนที่เห็นแก่ตัวและชอบทำตัวเป็นมาโซคิส
เหมือนจะเป็นคนดี แต่ความโลเลเนี่ยแหละมันทำให้เรื่องมันเลวร้าย
โลเลแบบนี้ถ้าเจอคนรักโลเลก็คงจะเข้ากัน ส่งอิชากลับบ้านเก่าไปอยู่รังรักกับอิกฤษฎ์เถอะ
ส่วนโฟล์คก็คงน่าสงสาร แต่ดีกว่าจะให้มาอยู่กับคนโลเล
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nuttzier ที่ 14-07-2014 22:56:25
อึดอัดชะมัด.....  ทำไรก็ไม่ทำ  สงสารโฟรคอ่ะ

 :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 14-07-2014 23:11:02
ดีแล้วละที่ไม่เลือกใคร

เพราะคนอย่างน้ำชาเหมาะสมที่จะอยู่คนเดียวที่สุด
บอกว่ารักทั้งๆ ที่ลืมอีกคนไม่ได้
จริงๆ แล้วน้ำชารักโฟล์คไม่มากพอที่จะลืมกฤษณ์มากกว่า

อยู่คนเดียวไปเถอะ  :z6:

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 14-07-2014 23:20:59
อืมหน่วงจริงๆ สงสารทั้งคู่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 14-07-2014 23:24:15
สงสารโฟล์คจนแบบว่า คนแบบน้ำชาไม่ควรได้โฟล์คไปเลยจริงๆ
คือเข้าใจนะว่า รัก ไม่อยากทำร้าย ไม่อยากให้โฟล์คต้องเสียใจ แต่แบบนี้มันไม่ยิ่งกว่าเสียใจอีกหรอ
ทำไมอ่ะ ทำไมรักกันถึงอยู่ด้วยกันไม่ได้ อยากจะเข้าใจ แต่ก็ไม่อยากจะเข้าใจจริงๆ ไม่รู้อ่ะ อ่านแล้วสับสน เฮ้อออ

สงสารโฟล์คอ่ะ  :o12:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 14-07-2014 23:39:14
ไม่ไหวกับกฤตและน้ำชา

อินไปหน่อย
แต่เกลียดอะไรแบบนี้อ่ะ สงสารโฟล์คชะมัด  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: POMUI ที่ 14-07-2014 23:50:34
เสียใจแทนโฟล์คอ่าาาา :o12: ก็เข้าใจนะว่าน้ำชาไม่อยากให้โฟล์คเสียใจ อยากให้มีความสุข :hao5: ถ้าอิฉันเป็นโฟล์คก็คงอยากจะถามแล้วที่เลิกกันนี่ ฉันไม่เสียใจเลยใช่ไหม มันทำให้โฟล์คมีความสุขจริงๆเหรอ?  :katai1: น้ำชาไม่ควรตัดสินใจคนเดียวน่ะ  ก็รู้ว่ายังลืมอิตากฤตฎ์ไม่ได้แต่แบบว่าการลืมใครซักคนก็ต้องใช้เวลาป่าวว้าาและก็กำลังใจ อันนี้อารายยยยโฟล์คนายโคตรน่าสงสารเลยว่ะ :hao5:  มาๆขอกอดนายหนึ่งที  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 15-07-2014 00:10:47
น้ำชาคือแบบไม่รุ้จะพุดคำไหน ก้เข้าใจนะ แต่ถ้าแน่ จิงทำไมไม่บอกโฟล์คล่ะว่าไม่รัก ถ้าบอกว่ายังรักหรือรักโฟล์คอยุ่ก้เหมือนเปนการให้ความหวังโฟล์คป้ะ  :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Purple_Line ที่ 15-07-2014 00:42:07
ไม่ว่าสุดท้ายแล้วจะออกมาเป็นแบบไหน รับได้ทุกอย่าง

แต่ที่รับไม่ได้คือน้ำชาบอกเลิกโฟร์คแล้วยังบอกรักโฟร์คอีกทำไม มันสมควรแล้วเหรอกับการที่บอกเลิกแล้วก็บอกรักอีกฝ่ายในเวลาเดียวกัน

ถ้าคิดจะตัดใจ ก็ไม่ควรทำแบบนี้ จะเลิกก็เลิกเลย ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความ หรือที่ทำกับโฟร์คแบบนี้โฟร์คยังเจ็บไม่พอ?

บอกรักคนใหม่แต่ถ้าใจยังนึกถึงคนเก่าอยู่ตลอดเวลา ยังไงมันก็ยังคงเป็นความรักความผูกพัน ถูกมั้ย

แล้วที่ชาบอกรักโฟร์คไป ทั้งๆที่ในใจยังไม่ลืมกฤต คืออะไร หมายความว่ายังไง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: saruwatari_guy ที่ 15-07-2014 00:49:14
สงสารน้ำชา ....แต่ก็เข้าใจ อกหักได้แค่ 2 อาทิตย์จะให้ลืมว่าเคยรักแค่ไหน ใครลืมได้แปลว่า ไม่รักแล้วล่ะ จะให้ทำร้ายคนที่รักอย่าโฟล์ค โดยการอยู่ด้วยกันแต่ไม่ลืมคนเก่านี่แย่ยิ่งกว่า เราว่าหลายคนคงลืมไป ว่า มันเพียงแค่ 2 อาทิตย์ 14 วันเอง การลืมคนเก่ามันต้องใช้เวลามากกว่านั้น แล้วเรื่องนี้คนเริ่ม ก็ คือ โฟล์คนะ ไม่ใช่น้ำชาอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 15-07-2014 00:55:10
รอตอนจบนะ

แต่ตอนนี้ก็จบแล้ว ในความรุ้สึกส่วนตัวอะนะ  อิอิ
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 15-07-2014 01:37:53
แอบไม่เข้าใจน้ำชานะ

รักโฟร์คมากแต่ลืมกฤตฎ์ไม่ได้...

กลัวโฟร์คเจ็บแต่กลับบอกเลิกโฟร์ค...

นึกภาพกฤตฎ์ตอนตื่นมาไม่ได้แล้วแต่กลับปฏิเสธกฤตฎ์ไม่ได้เด็ดขาด...

บอกเลยว่าน้ำชาเป็นคนโลเลมาก

ไม่ได้ไม่ชอบนะ แต่ก็แอบเคืองน้ำชานิดๆ

เพราะยังไงก็มีคนเจ็บอยู่ดี ถึงน้ำชาจะยอมเจ็บด้วยก็ตาม

โฟร์ครักน้ำชามากเป็นไปไม่ได้ที่จะเลิกรักน้ำชาได้ง่ายๆ

ก็เหมือนกับน้ำชาที่ยังไม่ลืมกฤตฎ์นั่นแหละ

โอ๊ย ยิ่งอ่านยิ่งหน่วง เมื่อไหร่ความรักจะสมหวังสักที

อุปสรรคตอนนี้ คือ ตัวน้ำชาเองนั่นแหละ ไม่มีอุปสรรคอะไรใหญ่ไปกว่านี้แล้ว

 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ละอองฝน ที่ 15-07-2014 01:47:31
 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

สงสารโฟล์คมากเลย แต่ก็เข้าใจน้ำชานะ เพราะถึงโฟล์คจะดีมากยังไง
แต่ถ้าเป็นคนจริงๆ จะลืมคนเก่าได้เร็วภายในสองอาทิตย์มันก็ออกจะเกินไปหน่อย รอตอนต่อไปนะคะ
ไคลี่สู้ๆ ค่ะ รออาเมนกันเมษาด้วยค่ะ o18
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: blackboy ที่ 15-07-2014 03:42:48
อ่านมานานพึ่งจะเคยเม้นท์เป้นครั้งแรก
เพราะสงสารโฟล์ค555555
แต่ก็เข้าใจน้ำชานะต่อให้โฟล์คจะดีแค่ไหน
แต่ถ้าน้ำชายังลืมคนเก่าไม่ได้ก็เท่านั้น
ก็ขอให้น้ำชาลืมคนเก่าให้ได้
และขอให้โฟฟล์คยังรอน้ำชาอยู่อย่าพึ่งมีใครใหม่
ดีแล้วที่น้ำชาไม่ได้กลับไปหากฤษฏ์
แต่น้ำชาก็ใจร้ายมากเลยนะบอกเลิกวันปีใหม่แล้วก็วันเกิด
ถ้าเป็นเราคงจะจำไปอีกนาน ต่อให้รักมากแค่ไหน55555

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะแอบอ่านมานานตั้งแต่มิแล้ว555555
 :L2: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 15-07-2014 08:54:02
หึ น้ำเน่า
สงสารโฟคสุดๆ
เห็นแก่ตัวมากน้ำชา อยู่คนเดียวไปจนตายแล้วกัน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: linziess ที่ 15-07-2014 11:43:46
อ่านไปได้แค่ 5 ตอนแต่แบบอ๊ากมันสนุกมากเลยยยยยย ย๊าๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: analogue ที่ 15-07-2014 14:48:07
อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วแบบน้ำตาตะไหล
ยิ่งฟังเพลงขอไปด้วยแล้วยิ่งแบบว่า...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 15-07-2014 17:58:02
หน่วงโคตรรรรร ;------;)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 16-07-2014 00:38:17
โนคอมเม้นจริงๆอ่ะตอนนี้

รู้สึกหน่วง

รอตอนต่อไป

 :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 16-07-2014 09:44:01
ยิ่งอ่านยิ่งอินอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Evergreen ที่ 16-07-2014 11:03:07
นั่งกินข้าวไป อ่านไป
เจอมาม่าถ้วยนี้เข้าใจ ข้ากินข้าวไม่ลง
ปวดใจมากกกกก อ่านแลัวจะร้องงง
คือสงสารทั้งคู่ หวังว่าหลังจากนี้น้ำชาจะลืมเขาได้และกลับมาหาโฟล์คเหมือนเดิมนะ
โอัยยย หลังจากนี้ขอกินไอติม น้ำแข็งใส อะไรหวานๆขอเหมาหมดดดด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 16-07-2014 23:36:27
ท....ทำไมมล่ะ!!! ฮือออ น้ำตาไหลลลล พูดไม่ออกเลยยยย  :z3:
คืออ่านตอนแรกแล้วโกรธน้ำชามาก ทำไมถึงมาบอกเลิกโฟล์ค แต่พออ่านตอนท้ายกลับรู้สึกสงสารทั้งคู่เลยค่ะ
แต่ยังไงๆเราก็โกรธกฤตฎ์ที่สุดอยู่ดี ทั้งๆที่ตอนแรกเงียบหายไปอาจจะทำให้น้ำชาลืมได้อยู่แล้วมั้ง
แต่ดันกลับมากวนน้ำให้มันขุ่นอีกรอบ มาทำให้น้ำชารู้สึกว่ายังลืมไม่ได้!! แล้วสุดท้ายน้ำชาเลยไม่เลือกสักคน
โอยยยยยย อ่านแล้วรู้สึกอึดอัดมากจริงๆค่ะ ตอนนี้อยากรู้แล้วว่าตอนจบจะเป็นยังไง
เราไม่อยากให้น้ำชามีโฟล์คแค่ในความฝันเลยให้ตายเถอะ! T____T  :hao5:
รอตอนต่อไปนะคะ อยากรู้จริงๆนะว่าสุดท้ายแล้วน้ำชาจะเก็บกฤตฎ์ไว้ในส่วนลึกที่สุดของความทรงจำแล้วมีปัจจุบันอยู่กับโฟล์คได้มั้ย
ฮื่ออออ ขนาดตอนคอมเม้นอยู่นี่น้ำตายังซึมอยู่เลยค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 17-07-2014 22:29:05




ตอนที่ 15 : กาลครั้งหนึ่ง



***เพลงประกอบตอนนี้เป็นเพลงใหม่ อาจจะไม่รู้จักกัน แต่เป็นเพลงที่ไคลี่ฟังครั้งแรกแล้วชอบ (เพราะประสบการณ์ตรงหมาดๆ) เพลงกาลครั้งหนึ่ง ของ แสตมป์ feat.ปาล์มมี่ ค่ะ ลองเสิร์ชแล้วฟังกันดูหลังอ่านจบตอนก็ได้ค่ะ บอกตรงๆว่าอินมากๆ***









แล้วชีวิตก็กลับไปสู่จุดเดิมแบบที่ผมต้องการ...

ปีใหม่ผ่านไปพร้อมกับผมที่ทำลายวันเกิดของโฟล์คย่อยยับ ลาจากทั้งที่หัวใจยังเต็มไปด้วยความรู้สึกเช่นนั้น ไม่เคยคิดเลยว่ามันเจ็บปวดที่สุดในชีวิต

วันที่หนึ่ง เดือนหนึ่ง ของปีใหม่ ผมพาตัวเองกลับบ้านด้วยหัวใจที่บอบช้ำจนไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้อย่างไร ขังตัวเองอยู่ในห้อง ไม่อยากจะออกไปไหน คนในครอบครัวเป็นห่วงมาก จนกระทั่งเดือดร้อนถึงเป๊กต้องกลับมาก่อนกำหนด ผมร้องไห้งอแงอยู่ในอ้อมกอดของเพื่อนสนิท เป๊กไม่พูดอะไรสักคำ ไม่ว่า ไม่ตำหนิ เพราะมันรู้ดีว่าบทเรียนครานี้แสนสาหัสมากแค่ไหน

เรื่องของผมกับโฟล์คมันเกิดขึ้นเร็วไป

ถึงผมจะมั่นใจแค่ไหน

แต่เราจะอยู่ได้อย่างไร หากกฤตฎ์ยังคงตามหลอกหลอนผมในความทรงจำ โฟล์คจำเป็นต้องรับรู้ด้วยหรือว่าผมยังมีใครอีกคนในใจ...

ผ่านพ้นเทศกาลปีใหม่ ผมแทบไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเท่าไหร่ แต่ในเช้าวันแรกของการเรียน ผมก็ถีบตัวเองขึ้นจากกองผ้าห่มและเตียงนุ่ม เป๊กมารอรับไปเรียนแต่เช้า มันเป็นคนอย่างนี้ ไม่พูดอะไรแต่ทำให้รู้ไปเลยว่ารู้สึกอย่างไร ผมอยากเป็นคนแบบนี้ ซื่อสัตย์กับตัวเองให้ได้มากๆ เลิกลากคนอื่นมาเจ็บปวดกับความโลเลเสียที แต่ก่อนหน้านั้น...ก่อนอื่นเลย...ผมคงต้องเรียนรู้ที่จะรักตัวเองก่อน ก่อนที่จะรักใครได้อีกครั้ง







“เหี้ยแล้วไง ดราฟกู!!!”




เสียงไอ้กายดังขึ้นมาจากมุมห้องสตูฯที่เละเทะแบบวัดระดับไม่ได้ ตอนนี้เรากลับมาผจญเป็นผจญตายกับไฟนอลอีกครั้ง จบการสอบปีนี้ เราก็จะขึ้นเป็นนักศึกษาปีสี่กันอย่างเป็นภาคภูมิ ทั้งๆที่ไม่ได้อยากเป็นสักนิดครับสัด

เป๊กชะโงกหน้าผ่านโต๊ะดราฟไปก่อนสบถ มันตะโกนเรียกให้ถั่วโยนผ้าขี้ริ้วมาให้อย่างวุ่นวาย ไอ้กายมันหลับใน ทำกระทิงแดงหกใส่งานตัวเองเฉย กำหนดส่งคืออาทิตย์หน้า อาทิตย์เดียวกับชั่วโมงการสอบนรกนั่นแหละครับ

ใช่...เกือบสองเดือนผ่านมาแล้วที่ผมกลับมาอยู่คนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว อยู่กับเพื่อน เผาแต่งาน เมาปลิ้นบ้างตามกระษัย แต่ไม่เคยตามใครกลับอีกแล้ว...

ไม่ได้เจอโฟล์คเลย

ไม่ได้ติดต่อกัน

มีเพียงแค่การเข้าไปเช็คในเฟสบุ้คมันแทบทุกวัน ดูความเคลื่อนไหวในแต่ละวันของมัน เข้าไปดูว่ามันสบายดี แอบดูรอยยิ้มของมันแล้วอมยิ้มอยู่คนเดียวหน้าจอ...รอยยิ้มที่ครั้งหนึ่งผมเคยได้ครอบครองมัน


จริงๆแล้วชีวิตผมกับโฟล์ค แทบไม่มีโอกาสได้โคจรมาเจอกันเท่าไหร่ คณะห่างกันคนละฝั่งฟากมหา'ลัย แต่ละฝ่ายต่างก็เป็นคณะปิดที่ไม่ค่อยต้อนรับคนนอกนัก เราใช้ชีวิตกันอยู่คนละด้านของโลกใบกลมๆ หากกลับมาใช้ชีวิตที่เป็นของตัวเอง เราอาจจะไม่มีวันได้เจอกันอีก

ผมกลับไปอยู่บ้าน ทำตัวดีกับแม่มากขึ้น มีบ้างที่ไปค้างกับเป๊ก แต่ก็ไม่เคยหายไปเป็นอาทิตย์ๆหรือเป็นเดือนๆอีก เช้าตื่นมาเรียน บ่ายโดดบ้าง ทำโปรเจ็กต์ปีสามบ้าง เย็นอาจจะเกเรไปร้านพี่โอ กินหมูกะทะ ไปบ้านไอ้ถั่ว ไปเล่นเกมส์คอนโดเป๊ก ชีวิตแบบเดิมๆที่กลับมา ไม่มีเศษเสี้ยวไหนที่จะทำให้ผมได้เจอโฟล์คอีกครั้ง หากผมไม่เดินเข้าไปในชีวิตมันอีกครั้ง...ด้วยตัวเอง

โฟล์คไม่ได้ติดต่อมา...จริงๆก็มีเมสเสจมาบ้าง แต่ผมเลือกที่จะไม่ติดต่อกลับไป ไม่ใช่เพราะทำใจไม่ได้ แต่กลัวเสียมากกว่า...กลัว...กับทุกๆอย่าง...ที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อผมตอบกลับไป ถึงวันนั้น ใครกันที่จะแบกรับความรู้สึกนี้เอาไว้ได้

แค่รู้ว่ามันมีความสุข...ก็ดีใจมากๆแล้ว
 

กับกฤตฎ์เอง ผมก็ยังคิดถึงเขาบ้าง...มีบ้างที่เขาติดต่อมา ผมคุยบ้าง ไม่คุยบ้าง มีกินข้าวบ้างแค่สองครั้ง แต่ไม่เคยมีอะไรมากไปมากกว่านั้น เพราะผมบอกเขาว่าผมไม่พร้อม จริงๆแล้วผมรู้ตัวดีว่า...ผมคงกลับไปเป็นเช่นเดิมไม่ได้อีกแล้ว ไม่รู้เมื่อไหร่เหมือนกันที่กฤตฎ์แค่ยังวนเวียนอยู่ในความทรงจำ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรไปมากกว่านั้นได้ ผมไม่ได้โหยหา ไม่เจ็บปวด ไม่ผูกมัดหรือยึดเหนี่ยวเขาเอาไว้ เราต่างเริ่มต้นใหม่ ใช่...มันเป็นเรื่องของอนาคต เขาอาจจะกลับเข้ามาในชีวิตผมได้ในสักวัน แต่มันไม่ใช่ตอนนี้ ผมรู้สึกดีกับเขา แต่มันไม่ใช่ความรู้สึกดีที่โหยหาอย่างบ้าคลั่ง เป็นแค่ความรู้สึกดีและผูกพัน เหมือนแค่ดีใจที่เราได้พบกัน

แต่ถึงกระนั้น เมื่อเวลาล่วงเลยมาจนถึงสองเดือน ผมก็ไม่มีความกล้าพอที่จะเดินกลับเข้าไปในชีวิตของโฟล์คอีกครั้งหรอก วันนี้โฟล์คอาจจะไม่ได้ต้องการผมอีกต่อไปแล้ว เราต่างฉีกเส้นทางแยกออกจากกันในคืนนั้น มันยากกว่าเดิมที่ผมจะสำคัญตัวเองและคิดถึงมันได้เหมือนเดิม...


...แม้ผมจะคิดถึงมันมากแค่ไหนก็ตาม...







“โมมึงจะเสร็จยังวะ" เสียงปอมเอ่ยถามผม มันยืนคร่อมผมที่นั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้น ในมือของเพื่อนมีเครื่องดื่มชูกำลังเอ็มร้อยห้าสิบ เป็นไปได้ว่ากระทิงแดงอาจจะหมดเซเว่นหลังมอไปแล้วก็ได้ ทำให้ปอมต้องดื่มเอ็มร้อยห้าสิบแทน แต่อะไรก็เหมือนกัน ขอให้แดกแล้วทำงานต่อได้ก็พอ ช่วงไฟนอล จะภาคไหน ปีอะไร ก็ตายยับกันหมดคณะอยู่ดี
ผมแปะชิ้นส่วนอีกหนึ่งเข้าไป ก่อนเงยหน้ามองมัน "อีกเกือบๆครึ่งเลยว่ะ จะเสร็จทันเปล่าไม่รู้"
“กูก็เหมือนกัน โปรเจ็กต์ใหญ่สัด" มันถอนหายใจทิ้ง "นึกว่าภาคมึงจะเสร็จกันแล้วเสียอีก"
“มึงดูไอ้ถั่ว" ผมหัวเราะหึ ไอ้ปอมหันไปมองแล้วก็ส่ายหัวทันที "เสร็จไหมล่ะ"

ภาพตรงหน้าคือไอ้ถั่วที่ซื้อน้ำแดงกับพวงมาลัยมากราบไหว้โต๊ะดราฟ กาว ดินสอ ชาโคล และอื่นๆเท่าที่มันจะเอามาสักการะได้ แถมยังจะติดสินบนเพื่อให้งานเสร็จ แต่มันเคยคิดไหมว่านั่นจะช่วยมึงไหม ถ้าไม่เริ่มทำต่อให้มันจบๆไป

“นี่กูเป็นเพื่อนมันได้ไงวะ" ปอมส่ายหัวพรืด
“กูก็สงสัยตัวเองเหมือนกัน" ผมยืดแขน บิดตัวไปมาอย่างปวดเมื่อย "หิวไหมมึง" มองนาฬิกา ห้าทุ่มสี่สิบแล้ว อาหารมื้อสุดท้ายคือบ่ายสามโมงครึ่ง
“ไม่ เพิ่งแดกลูกชิ้นไปเอง มึงอ่ะ"
“นิดหน่อยว่ะ แต่เครียด อยากดูดบุหรี่มากกว่า"
“เออกูด้วย" ปอมนั่งยองๆพิจารณางานผม "พรุ่งนี้มีเรียนเปล่าวะ"
“จบคอร์สแล้ว"
“ไปหอสมุดกลางกันมึง เดี๋ยวกูจะชวนไอ้กายกับเป๊กด้วย จะไปหาข้อมูลงานหน่อย" ปอมว่า "ไปเปล่า"
“กูไงก็ได้ ไปหอสมุดก็ดี เปลี่ยนบรรยากาศทำโมบ้าง เซ็งเหี้ยๆ" ผมบ่น
“เดี๋ยวกูข้ามไปรับมึงก่อนก็ได้พรุ่งนี้"
“กูว่าจะค้างหอเป๊กว่ะคืนนี้"
“เออ" ปอมไม่ทู่ซี้ "ดูดบุหรี่กัน"










ผมตื่นขึ้นมาอีกทีตอนเกือบสิบเอ็ดโมง ไอ้เป๊กนอนตายอยู่ข้างๆกัน โทรศัพท์ของมันแผดเสียงร้องดังลั่น ผมเอื้อมมือพาดตัวมันไปหยิบ มันครางหงุงหงิงในคอฟังดูน่าตบแล้วพลิกตัวหนี ในที่สุดผมก็คว้าโทรศัพท์ของมันมาได้ ผมกดรับเมื่อเห็นว่าชื่อใครปรากฏบนหน้าจอ ปอมนั่นเอง

ผ้าม่านยังปิดสนิทไม่รู้เตือนรู้ตะวัน แต่แสงแดดที่ไม่ลอดผ่านด้านใต้เข้ามาคงบอกได้ว่าวันนี้อากาศคงขมุกขมัวไม่น้อย อาการปวดเมื่อยร่างกายยังเกิดขึ้นเรื่อยๆตามความโหดร้ายของการทำงาน ไม่พร้อมจะตื่นเลยสักนิด เมื่อคืนกลับถึงห้อง...อย่าเรียกเมื่อคืนเลย เมื่อเช้ากลับถึงห้องตอนตีสี่ การอาบน้ำอุ่นๆ สวมชุดนอนสบายร่างกาย แล้วกระโดดซุกผ้านวมแม่งโคตรสวรรค์เลยว่าไหม


“ฮัลโหล เป๊กยังไม่ตื่น" ผมหาวจนแทบน้ำตาไหล

(เออ กูก็เพิ่งตื่น) มันว่า (กูจะฝากมันซื้อกาวเพิ่มหน่อย ของกูหมด กาวแดงอ่ะ)
“เมื่อวานกูเพิ่งซื้อมาเองสามหลอด เดี๋ยวเอาของกูไปหลอดหนึ่งก็ได้ ไม่ต้องซื้อหรอก"
(โอเค งั้นอีกชั่วโมงเจอกัน)
“เคมึง"


เราใช้เวลาอาบน้ำเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ไม่ได้เร่งรีบ แต่เอาจริงๆก็เรียกว่าซักแห้งแหละครับ ไม่ได้อาบน้ำตอนเช้าเท่าไหร่ อากาศยังเย็นๆอยู่เลย เหงื่อก็ไม่ออก จากนั้นก็แว้นซ์ดูคาติสีแดงของเป๊กไปที่หอสมุดกลาง ไม่ลืมแวะโรงอาหารคณะวิทยาศาสตร์ที่อยู่ติดๆกันสำหรับมื้อกลางวันที่ล่วงเลยเป็นบ่ายอย่างช่วยไม่ได้

หอสมุดกลางเป็นหอสมุดที่เพิ่งรีโนเวทใหม่ไปเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้มันเลยกลายเป็นที่นิยมของนักศึกษาอย่างช่วยไม่ได้ ด้วยบริเวณโดยรอบที่ร่มรื่นเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่สำหรับนักศึกษาและคนทั่วไปมาวิ่งออกกำลังกาย ตึกใหญ่ของหอสมุดกลางก็ประกอบด้วยทั้งหมดเจ็ดชั้น อยู่ตรงกึ่งกลางมหา'ลัยตามชื่อของมันจริงๆ ที่สำคัญคือมีห้องคอมพิวเตอร์ที่ประกอบด้วยคอมพิวเตอร์แมคกว่ายี่สิบตัวสำหรับนักศึกษาที่เรียนด้านกราฟิก หรือ โมชั่น กราฟิก หรือห้องคอมพิวเตอร์ปกติทั่วไปก็มีอยู่ในทุกๆชั้น ชั้นหนึ่งและชั้นสองนำอาหารและเครื่องดื่มขึ้นไปกินได้ และเป็นพื้นที่ใช้เสียงได้ โดยมีร้านกาแฟหรือร้านสะดวกซื้ออยู่ในทั้งสองชั้น ผมว่านี่เป็นสิ่งก่อสร้างแรกของมหาวิทยาลัย ที่ดูจะสร้างสรรค์และคุ้มการลงทุนที่สุดที่หาได้ในสถานศึกษาแห่งนี้

ผมโทรหาปอม มันยังมาไม่ถึง แต่บอกว่ากายกับคนอื่นๆมาถึงแล้ว คนอื่นๆที่ว่าก็คงไม่พ้นไอ้ถั่ว ไอ้อั้ม กับลิ่วล้อมันเล็กๆน้อยๆหรอกมั้ง ผมโทรหากาย มันบอกว่านั่งอยู่ตรงพื้นยกชั้น เมื่อเดินไปตามที่มันบอก ก็พบกับเด็ก'ถาปัตย์กลุ่มใหญ่เกือบเจ็ดแปดคนนั่งเผาโมสภาพไม่ต่างกับในห้องสตูดิโอเลยสักนิด ไอ้ถั่วก็ยังคงมาตรฐานเดิม หน้าตาเหมือนคนซ้อมตายแล้วกำลังจะเกิดใหม่ มันเบะปากทำท่าจะร้องไห้เมื่อเห็นหน้าผม จนผมต้องเบรคความเว่ออลังของมัน


“โห แม่งยกมาหมดสตูเลยเหรอวะ" เป๊กหัวเราะเบาๆ ไอ้ตองที่นั่งอยู่แถวๆนั้นถอนหายใจสุดเหยียด
“แอร์ห้องสตูฯภาคเสียเมื่อคืน หลังจากที่พวกมึงกลับออกไปแปปเดียวนั่นแหละ แม่งจะไม่มีที่ไปกันแล้วสัด" มันบ่น
“อ้าว แล้วเมื่อคืนนอนไหนกัน" เพราะห้องภาคสถาปัตย์เป็นห้องสตูที่ใหญ่ที่สุด ปัจจุบันถูกครองโดยเด็กปีสามอย่างพวกผมเป็นส่วนใหญ่
“ย้ายไปนอนห้องแลนด์สเคป แต่พอเช้าพวกปีห้ามาใช้ห้อง พวกกูเลยตามมานี่"
“แล้วซ่อมแอร์เมื่อไหร่วะ"
“เย็นนี้ ครูดีเรียกช่างให้แล้ว เดี๋ยวกูว่าวันนี้จะกลับบ้านอาบน้ำ เดี๋ยวดึกๆค่อยกลับไปห้องสตู"
“อ้อ" เป๊กพยักหน้า "เดี๋ยวกูคงย้ายกลับไปห้องสตูเหมือนกันตอนดึกอ่ะ ที่นี่แม่งปิดเร็ว" ช่วงสอบแม้จะเปิดนานกว่าปกติ แต่ก็แค่สี่ทุ่มเท่านั้น

ผมพยักหน้ารับรู้ ก่อนกวาดซากกระดาษชานอ้อยแล้วหาที่นั่งให้ตัวเองกับน้องโมที่ใส่กล่องอุ้มกันมาอย่างดีจากหอเป๊ก นั่งทำงานไปสักพัก ตัวตั้งตัวตีอย่างไอ้ปอมก็มาตอนเกือบบ่าย หน้าตามันอิดโรยขั้นสุด ก็งี้แหละครับ ไอ้พวกเฟอร์เพ็กต์ชั่นนิส สมน้ำหน้า เมื่อคืนมันคงกลับไม่ต่ำกว่าหกโมงเช้า ได้นอนบ้างหรือเปล่ายังไม่รู้เลย

ผมโยนกาวส่งให้มันที่นั่งอีกฝั่ง เราต่างนั่งทำงานกันไปเงียบๆ มีเสียงสบถ อุทาน หวีดร้องเสียสติเรื่อยๆ แต่ส่วใหย่เราต่างจดจ่อกับสิ่งตรงหน้าด้วยหลากหลายความรู้สึก ทั้งเครียด กดดัน เกร็ง เหนื่อย และอื่นๆอีกมากมาย พรุ่งนี้วันศุกร์ ถ้าเป็นปกติผมคงดีใจกับการมาถึงของสุดสัปดาห์ แต่ให้ตายเถอะ ช่วงนี้จะวันไหนผมก็เกลียดการลืมตาตื่นขึ้นมากับหัวแฮงค์ๆเพื่อมาเผางานต่ออยู่ดี

ผมชะงักนิดหน่อยเมื่อศอกโดนแรงกระแทกของอะไรบางอย่าง ผมหยุดมือที่กำลังจะแปะกาว หันกลับขึ้นไป ก่อนพบว่าเป็นหวาน สาวภาคสถาปัตย์ที่มาในชุดเสื้อยืดตัวโคร่ง กางเกงวอร์มขาสั้น หน้าไม่แต่ง สวมแว่นปิดไปครึ่งหน้า หวานส่งยิ้มแหยๆขอโทษผมที่เอาถุงกระดาษในมือสะกิดโดน มันยกมือไหว้ประหลกๆ ก่อนก้าวเข้ามาจัดแจงพื้นที่ให้กับงานของตัวเองและเพื่อนอีกสองสามคนที่ตามกันมา

หวานนั่งอยู่ด้านหลังผมกับเพื่อนของเธอ เราเอ่ยทักทายกันสองสามคำเพื่อไม่ให้รบกวนสมาธิกันและกัน ช่วงไฟนอล ขนาดนี่คือหวานแท้ๆ ยังโทรมผิดหูผิดตาได้ขนาดนี้ ผมไม่ค่อยตกใจอะไรกันแล้วครั้ง เพราะครั้งแรกที่ผมตกใจกับสภาพนี้ของหวานและสาวๆคือตอนปีหนึ่งเทอมหนึ่ง หลังจากนั้นความสะพรึงอะไรแบบนี้ก็ทำอะไรพวกผมไม่ได้อีก

“ง่วงว่ะสัด" เสียงไอ้เป๊กพึมพำก่อนหาววอด ผมพยักหน้าแล้วเอนหลังพิงโซฟาที่วางอยู่แถวนั้น โดยบนโซฟาก็มีไอ้ถั่วกำลังสู้ชีวิตปะติดปะต่อโมเดลสภาพรุงรังของมันอยู่
“เออ" ผมพยักหน้าสำทับ "เดี๋ยวว่าจะซื้อกาแฟหน่อย"
“เอาด้วยดิ ไปแล้วบอก"
“เดี๋ยวตรงนี้เสร็จก่อน" ผมบอก เป๊กพยักหน้ารับไม่ว่าอะไร จากนั้นแรงสะกิดจากด้านหลังทำให้ผมต้องมองข้ามไหล่ตัวเองไป

“น้ำชา หักคัตเตอร์ให้กูหน่อย ไม่เหลือแรงแล้ว" สาวห้าวเอ่ยขอร้องพร้อมตาปริบๆ ผมมองสภาพมันแล้วหัวเราะก่อนรับคัตเตอร์มาหักใบมีดให้มันตามคำขอ
“อ่ะ"
“ขอบใจเว้ย จุ้ฟๆ"
“แหม เขินจังเลย" ผมหยอกหวานเล่น หวานหัวเราะออกมาเสียงใส แม้ว่าหน้าตาจะเหนื่อยอิดโรยแค่ไหนก็ตามที
“ตอแหลจริงมึงนี่" มันว่า "ว่าแต่ทำไมกูไม่เจอมึงเลยวะช่วงนี้"
“มึงนั่นแหละหายไปไหน พวกกูก็อยู่ห้องสตูฯภาคกัน" ผมย้อนถาม
“เอ้อ นั่นดิ" มันหัวเราะเสียงใสอีกรอบ "อีปุ้ยมันไปทำโมฯที่สตูอินทีเรียร์ แฟนเด็กมันทำอยู่ที่นั่น" หวานโบ้ยเพื่อน
“แล้วมันไปไหน"
“ไปค้างหอน้องแพรวแฟนมัน ไม่รู้จะตามมาเปล่าเนี่ย" ผมก็ได้ยินอยู่ ว่าปุ้ยคบกับทอมปีสองได้สักระยะแล้ว
“อ้อ"
“แล้วมึงเหอะ" หวานเงยหน้ามองผม "เป็นไงบ้าง"

ผมมองหน้าหวาน มันจ้องหน้าผมก่อนหุบยิ้มฉับ เหมือนจะรู้อะไรมาบ้างแล้ว ผมพรูลมหายใจยาวเหยียดแล้วเอนหลังพิงโซฟา ไหวไหล่เบาๆเหมือนมันเป็นเรื่องเล็กๆ จุดน้อยๆที่เกิดขึ้นในชีวิต


“เลิกแล้ว...”


ต่อให้เป็นตอนนี้ก็ยัง...พูดยากชิบหาย แม้เวลาจะผ่านมาเกือบสองเดือน แต่ไม่มีอะไรสามารถเยียวยาจิตใจผมได้เลยสักนิด ผมยังคิดถึงมันอยู่ทุกวัน ว่างๆก็นึกถึงแล้วก็อมยิ้มอยู่คนเดียว บางทีเผลอๆก็อยากจะส่งเมสเสจไปหา แต่สุดท้ายก็ไม่เคยทำ เพราะกลัวว่ามันจะยุ่งยากกับชีวิตโฟล์คอีกครั้ง ไม่อยากทำแบบนั้น ไม่อยากล้อเล่นกับความรู้สึกของโฟล์คอีกแล้ว ไม่อยากให้ใครมาชี้หน้าบอกว่าเป็นคนทำลายความสุขของโฟล์ค ไม่อยากเดินกลับไปเพราะไม่อาจสำคัญตัวเองได้มากขนาดนั้น

หวานมองหน้าผม ไม่พูดอะไร แก้วตาใสมองหน้าผมนิ่งๆก่อนถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วยิ้ม...หวานยิ้มเหมือนจะปลอบใจ มือขาววางแปะลงบนไหล่ผมอย่างเข้าใจ


“แล้วโอเคไหม?”
“ก็...” ผมหยุดหายใจ มองหน้าเพื่อนสาวตรงหน้า สุดท้ายผมก็รักษาโฟล์คตามที่เคยบอกหวานไว้ไม่ได้ "ดีกว่าเดิม แต่ก็ไม่ได้โอเคขนาดนั้น"
“เข้าใจ แต่มึงต้องดูแลตัวเองนะชา"
“อืม" ผมพยักหน้าเบาๆ แล้วรีบเปลี่ยนเรื่อง "เดี๋ยวจะไปซื้อกาแฟ จะเอาอะไรไหม"
“ไม่อ่ะ แดกกระทิงแดงมาแล้ว วันนี้ว่าจะกลับไปหลับยาวๆสักหน่อย" หวานยิ้มๆ
“ฮ่าๆๆๆ"



ผมเดินไปที่เคาน์เตอร์ร้านกาแฟที่เป็นเคาน์เตอร์สี่เหลี่ยมใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลางพื้นที่บริเวณชั้นหนึ่ง เสียงพนักงานตะโกนชื่อเครื่องดื่มสลับกันเสียงสั่งออเดอร์ของลูกค้า ผมเดินไปยืนต่อแถว สักพักก็ได้คิว ผมสั่งเอสเปรสโซ่ร้อนให้ไอ้เป๊ก ส่วนของตัวเองเป็นลาเต้เย็น จากนั้นก็มายืนรอเครื่องดื่มที่อีกฝั่งของบาร์


“เอสเปรสโซ่ร้อนกับลาเต้เย็นค่า"


พนักงานรันออเดอร์ไปเรื่อยๆ ผมเดินไปห้องน้ำรอบหนึ่งก่อนเดินกลับมารอที่เดิม พอดีกับที่ออร์เดอร์ถึงคิวพอดี ผมรับกาแฟสองแก้วมาไว้ในมือก่อนจ่ายเงินที่เคาเตอร์ จากนั้นจึงเขยิบไปยังชั้นวางหลอดกับน้ำตาลและครีมเทียม ใส่ไซรัปเพิ่มให้ตัวเองเพราะชีวิตตอนนี้เลือดขาดน้ำตาลขั้นสุด หาววอดเพราะง่วงจนแทบจะลืมตาไม่ขึ้น แต่ระหว่างที่มือกำลังคนกาแฟในแก้วไปมาอย่างเหม่อลอย ความเปียกชื้นตรงไหล่ก็ทำให้ผมสะดุ้งสุดตัว ตามด้วยเสียงโหวกเหวกโวยวายและเสียงน้ำกระจายตัวลงพื้นดังซ่า




“นินอย่า!!!”




ผมไม่ทันตั้งตัวกับเหตุการณ์ พร้อมกับพนักงานคอฟฟี่ช็อปที่ช็อคกันทั้งบาร์เครื่องดื่มแล้วรีบตะโกนขอโทษขอโพยลูกค้า พวกเขารีบพากันออกมาดูเหตุการณ์แล้วรีบเตรียมทำความสะอาดยกใหญ่ ในขณะที่ผมยังยืนนิ่งตกใจจับต้นชนปลายไม่ถูก ภาพตรงหน้าคือนินที่ยืนทำหน้าราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ กับภัทรที่รั้งนินเอาไว้ทั้งๆที่ตัวเองเปียกโชกไปทั้งตัว และแยมที่ยืนอ้าปากเหวอ ส่วนผมเปียกไปแค่...ครึ่งเดียว สภาพชุ่มโกโก้ตอนนี้ทำให้ผมรู้สึกหนาวแล้วเหนียวเหนอะไปหมด แต่ด้านความรู้สึก...ไม่รู้จริงๆว่ากำลังรู้สึกยังไง ควรจะโกรธไหม...แต่จริงๆก็แค่งงเสียมากกว่า


“ภัทร มึง---”
“ถ้ามึงจะทำตัวเป็นหมาบ้าก้าวก่ายไปทุกเรื่องแบบนี้กูจะไม่สนใจแล้วนะ" ภัทรขึ้นเสียงบ้าง ก่อนกระแชกแขนนินเอาไว้ เขาหันไปขอโทษพนักงานเบาๆ "มึงทำบ้าอะไรของมึง"
“ก็กู---”
“มึงเลิกรู้สึกแทนคนอื่นไปเสียทุกเรื่องเถอะนิน" ภัทรถอนหายใจเฮือกใหญ่ สะบัดเอาน้ำและน้ำแข็งออกจากเสื้อเชิ้ตของตัวเอง ก่อนมองหน้าผม "ขอโทษนะน้ำชา"
“อะ---อืม"
“เดี๋ยวกูไปเอาเสื้อบนรถมาให้เปลี่ยน แยมอยู่เป็นเพื่อนชาไปก่อนนะ" ภัทรบอกเรียบๆ "นินมึงมากับกู"


ผมมองภาพภัทรที่ลากนินจนหายลับออกไปจากหอสมุดด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ใครบางคนกำลังถูกเหวี่ยงกลับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนนึกกลัว ไม่รู้จริงๆว่าควรจะรู้สึกอย่างไร กลัว – ดีใจ – เสียใจ หรือทะนงตัวเองว่ายังเป็นที่ต้องการ...

ผมถอนหายใจเบาๆ มองสภาพตัวเองแล้วอยากจะร้องไห้ แต่พอเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบว่าใครยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมรอยยิ้ม ความรู้สึกแย่ๆเหล่านั้นก็พาลจะหายไป


แยมเอื้อมมือหยิบทิชชู่มาช่วยซับความเปียกบนเสื้อของผม ผมยิ้มขอบคุณบางๆ


“สบายดีไหมน้ำชา?”












ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ภัทรเดินเอาเสื้อยืดมาให้ผมในห้องน้ำ ก่อนพาตัวเองกับนินเข้าไปในห้องน้ำอีกห้องหนึ่งเพื่อเปลี่ยนเสื้อของตัวเอง ผมได้ยินเสียงกัดฟันกรอดของนินดังแว่วๆมา แต่แยมก็ยิ้มให้กำลังใจอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล หลังจากผมล้างคราบเหนียวเหนอะเสร็จ เปลี่ยนเสื้อเรียบร้อย แยมก็พาเดินออกมาที่ด้านนอก ผู้ชายตัวสูงกำลังจะเดินพาผมไปไหนสักแห่ง แต่ผมกลับรีบยื้อยุดฉุดข้อมือเล็กๆนั่นเอาไว้แทบจะทันที


“แยม...คือ...”
แต่แยมกลับยิ้มให้อย่างใจดี เหมือนรู้ว่าในใจผมกำลังคิดอย่างไร
“โฟล์คไม่อยู่หรอก เข้าบริษัทน่ะ"
“......”
“บริษัทฝึกงาน ปิดเทอมนี้เราต้องฝึกงานเก็บหน่วยกิต แต่โฟล์คมันเริ่มรับงานกับค่ายนี้มาสักพักแล้ว"
“อ๋อ...”
“มาเถอะ ไอคงอยากเจอ" แยมว่า รั้งให้ผมเดินตามไป ผมมองไปยังอีกฟากหนึ่งของหอสมุด กาแฟยังไม่ได้ถูกยกเอาไปให้เป๊กเลย


ผมพยายามทอดฝีเท้าให้ช้าขึ้นไม่รู้ว่ากลัวอะไรกันแน่ แยมพาเดินไปยังบริเวณที่นั่งที่ไม่ไกลไปจากห้องน้ำมากนัก จนกระทั่งเห็นร่างเล็กๆของใครบางคนกำลังตั้งอกตั้งใจอ่านชีทย่ออย่างขะมักเขม้น ไอขมวดคิ้วมุ่นอยู่กับชีทในมือ ก่อนที่ฝีเท้าของเราสองคนจะทำลายสมาธิไอเข้า


“น้ำชา!!!” เสียงร้องเรียกชื่อของไอทำให้ผมต้องยิ้มออกมาจนได้ ไอรีบผุดลุกมาโถมตัวใส่ผม ผมเองก็กอดไอกลับอย่างนึกคิดถึงจริงๆ
“เจอกันที่ร้านกาแฟน่ะ" แยมบอกยิ้มๆ "นินก่อเรื่องอีกแล้ว"
“อะไร นินทำอะไร?” ไอยู่หน้าอย่างไม่ชอบใจ
“ช่างเถอะ" ผมตัดบท แยมไหวไหล่เบาๆ "นี่มา...อ่านหนังสือกันเหรอ"
“อื้ม" ไอตอบพร้อมยิ้มกว้าง "น้ำชาล่ะ?”
“เรามาทำโมเดลน่ะ อยู่ฝั่งโน้น" ผมตอบยิ้มๆ "ยังไม่ได้เริ่มอ่านหนังสือเลย"
“โห ได้นอนบ้างไหมเนี่ย" ไอถาม
“ก็...นิดหน่อย" ผมตอบยิ้มๆ
“คิดถึงน้ำชาจังเลย ไม่ได้เจอกันเลย" ไอบอกยิ้มๆแล้วกุมมือผมเอาไว้ "น้ำชาได้เจอ...”
“......”

“...ได้เจอโฟล์คบ้างไหม?”



จบคำถาม ผมนิ่งชะงักเหมือนติดอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง ไอยิ้มเจื่อนๆมาให้ผม เช่นเดียวกับแยมที่ส่งยิ้มปลอบประโลมมาให้ ผมบีบมือไอเบาๆ ก่อนค่อยๆส่ายหน้า แล้วตอบเสียงแผ่วเบา...



“ไม่เลย...ไม่ได้เจอเลย"
“...เหรอ"
“อืม"
“โฟล์คก็...คิดถึงน้ำชานะ"



ไอกับแยมคงมีอะไรอยากจะพูดกับผมมากกว่านี้ แต่ก็คงพูดออกมาได้เพียงเท่านี้ แยมกับไออาจจะรู้เรื่องที่ผมทำเลวร้ายไว้กับโฟล์ค ทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องมาทำดีกับผมแบบนี้แล้วด้วยซ้ำ แต่แยมกับไอก็ยังต้อนรับผม เหมือนผมเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเพื่อนเหมือนทุกๆครั้ง


“...เออนี่...ขอโทษแทนนินด้วยนะ" แยมว่ายิ้มๆ "นินมัน...ก็เป็นแบบนี้แหละ เราก็พอรู้นะน้ำชา แต่ช่วงแรกๆโฟล์คแย่มาก แย่จนนินร้องไห้ออกมาเลยแหละ"


หัวใจผมหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อได้ยินอะไรเช่นนั้น ผมเม้มปากแน่น ความรู้สึกทั้งหลายแล่นขึ้นโจมตีอย่างแรงจนจุก...โฟล์คจะเป็นยังไงบ้างนะ ไม่มีผมแล้ว มันจะเป็นยังไง จะยิ้ม หัวเราะ ทำตัวบ้าๆบอๆได้เหมือนเดิมไหม แต่ผมไม่กล้าสำคัญตัวเองหรอก เพราะโฟล์คไม่ใช่โฟล์คของผมอีกต่อไปแล้ว


“เราขอโทษนะ...”
“ขอโทษทำไม" แยมยิ้มบางๆ "เรื่องแบบนี้ ไม่มีใครผิดหรอก"
ผมมองหน้าแยม แล้วได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ
“แล้วน้ำชาเป็นยังไงบ้าง ผอมลงเหมือนกันนะ"
“เราก็แย่...” ผมเปิดปากออกไปในที่สุด แยมกับไอจ้องตาผมนิ่ง

“...แล้วไม่คิดจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมเหรอ"


แยมถาม เหมือนหมัดฮุคเข้าเต็มสีข้าง ผมนั่งนิ่ง ไม่รู้ว่าควรจะเปิดปากพูดอะไรออกไปดี...แต่...ถ้าถามว่าอยากไหม...


ก็คง...




“เราตอบไม่ได้หรอกแยม"




แยมนิ่งไป ก่อนสักพักจะระบายรอยยิ้มออกมา แยมทำให้ผมรู้สึกอยากจะร้องไห้ได้ตลอดเวลา ทำไมกันนะ ทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องยิ้ม ไม่จำเป็นต้องปลอบใจ ไม่จำเป็นต้องปกป้อง แต่แยมก็ทำ แยมพยายามทำทุกอย่างให้ผมไม่รู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ ด้วยกำลังเล็กๆของตัวเอง


“ไม่เป็นไรหรอก เราว่าเราเข้าใจ" แยมว่า ส่วนไอน้ำตาคลออยู่ใกล้ๆกัน "ดูแลตัวเองด้วยนะน้ำชา ว่างๆก็มาหาไอบ้าง ไอบ่นคิดถึงตลอดเลย"
“......”
“แต่ไม่ได้บ่นต่อหน้าโฟล์คหรอกนะ" ไอแก้ตัว นั่นทำให้ผมต้องยิ้มออกมา
“แล้วก็...”
“หืม"
“หนังของโฟล์คได้รางวัลนะ รางวัลชนะเลิศด้วย เจ๋งไปเลยใช่ไหม" แยมบอก นั่นทำให้ผมใจเต้นแรง เพราะรู้สึกยินดีไปด้วยจริงๆ "บริษัทเรียกตัวไปร่วมงงานก็ด้วยเรื่องนี้แหละ"
“ฝากบอกโฟล์คด้วยว่าเรารู้สึกดีใจด้วยจริงๆ"
“จะบอกให้นะ" แยมตอบ "แต่ถ้าน้ำชาไม่ว่าอะไร พรุ่งนี้ไปบอกโฟล์คเองก็ได้ มีเลี้ยงขอบคุณกองที่ร้านลำพัง ร้านเหล้าที่อยู่หลังคณะเราน่ะ ตอนสองทุ่มครึ่ง"
“เราไม่กล้าไปหรอก ฮ่าๆ" ผมหัวเราะกลบเกลื่อน
“แต่อยากให้ไปนะ" แยมว่า ส่วนไอพยักหน้าสำทับ
“โฟล์คไม่อยากให้เราไปหรอก" ผมปฏิเสธ "ไปก็ไม่สนุกเปล่าๆ"
“น้ำชาคิดไปเองหรือเปล่า"
“......”

“เอาเถอะ ค่อยๆคิดก็ได้ เรารู้น้ำชางานเยอะ" แยมว่ายิ้มๆ "เราไม่รบกวนเวลาน้ำชาแล้ว เดี๋ยวเราเดินไปส่งนะ"
“ไม่ต้องหรอกแยม รบกวนเปล่าๆ" ผมรีบบอก แต่แยมกลับฉวยกาแฟขึ้นไปช่วยถือแก้วหนึ่งทันที
“เราจะไปหากายด้วย คิดถึงมันเหมือนกัน" แยมอ้างเพื่อนสนิทตัวเอง นั่นทำให้ผมจนคำพูดตัวเอง


ผมล่ำลาไอ เรากอดกันแน่นอีกครั้ง ก่อนที่ผมจะเดินนำแยมไปยังโต๊ะทำงานของผม เป๊กเลิกคิ้วนิดหน่อยเมื่อเห็นแยม ส่วนแยมก็เลิกคิ้วให้เป๊กแล้วส่งกาแฟให้ ก่อนจะเดินลัดไปหากาย ผมทรุดตัวนั่งลงที่เดิม มองหน้าเป๊กสลับกับงานตรงหน้า แล้วก็มองหน้าเป๊กอีกหน ก่อนถอนหายใจราบเรียบออกมา


“เจอกันแล้วเหรอ” เป๊กถามด้วยน้ำเสียงโมโนโทนเหมือนเคย
“หมายถึงใคร"
“โฟล์ค"
“เปล่า...” ผมเม้มปาก "เจอแค่แยม ไอ แล้วก็ภัทรกับนิน"
“...ทำงานต่อเถอะ" เป๊กบอก ผมพยักหน้ารับ มันส่งกระดาษทิชชู่มาให้แล้วยักคิ้วกวน
“กูไม่ได้จะร้องไห้"
“เก็บไว้ เผื่อจะร้อง"
“สัด"


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 17-07-2014 22:29:19



ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่มองด้านนอกอีกที ท้องฟ้าระบายสีส้มเสียแล้ว ห้าโมงเกือบหกโมงเข้าไปแล้ว งานคืบหน้าไปมาก แต่ก็ไม่มากดั่งใจหวัง ทั้งๆที่คิดว่ารวบรวมสติได้ แต่เผลอทีไร ก็นึกถึงเรื่องของโฟล์คไปเสียทุกครั้งไป

ผมถอนหายใจยาว วางคัตเตอร์ในมือลง กาวเปรอะมือไปบน มีรอยบาดเล็กๆจากกระดาษแต่ก็ไม่อะไรนักเพราะชินไปเสียแล้ว คนอื่นๆยังทำงานอยู่ บางคนก็ฟุบหลับไปแล้วเช่นไอ้เป๊กเป็นต้น ผมหมุนงานมันเล่น ใกล้จะถึงความฝันแล้วสำหรับงานของมัน ไอ้ปอมยังหน้าเครียดอยู่อีกฝั่งของโซฟาชุด กายไปกับหวานและสาวๆ ออกไปซื้ออะไรกิน ไอ้ถั่วนั่งเงียบไม่พูดไม่จามาสักพักแล้ว ไม่ใช่เพราะมีมารยาท แต่ไฟลนก้นจนทำอะไรไม่ถูกต่างหาก

ผมหยิบซูมใส่แบบของตัวเองออกมาจากกองซากกระดาษ เทหาทรัมไดรฟ์ที่อยู่ก้นกระบอก งานส่วนที่เหลืออยู่ต้องไปปริ้นท์แบบเพิ่มเพราะผมแยกปริ้นท์รายละเอียดออกมาในตอนแรก

ผมลุกขึ้นยืนบิดตัวด้วยความเมื่อยขบ ปอมเงยหน้ามองผมก่อนพยักหน้าเมื่อผมชูทรัมไดรฟ์ในมือให้ ห้องซีร็อกซ์อยู่ไม่ไกลจากที่พวกเรานั่ง ผมเดินลากขาเอื่อยๆไปตามทางอย่างหมดพลังงาน ยิ่งเป็นตอนเย็น คนยิ่งเต็มหอสมุดไปหมด โชคดีอย่างที่ส่วนใหญ่คณะสถาปัตย์จะปิดคลาสก่อนสอบราวหนึ่งอาทิตย์เพื่อให้นักศึกษาเผางานส่งให้ทัน แต่ถ้าเลือกได้จริงๆ ผมอยากเรียนไม่ต้องทำโมเดล พูดจริงๆ ต่อให้การเรียนมันน่าเบื่อแค่ไหน แต่การใช้ชีวิตกลับวันกลับคืน กินกระทิงแดงวันละขวดสองขวด อัดกาแฟทับ หน้าเบลอๆไปยันเช้า มันไม่สนุกเลยสักนิด

ผมเดินไปที่ห้องซีร็อกซ์ พี่ผู้ชายที่นั่งประจำหน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์เลิกคิ้วมองหน้าผมเป็นเชิงถาม ผมส่งทรัมไดรฟ์ในมือให้กับพี่เขา


“ไฟล์ที่สี่ครับ"


เขากดไล่คลิกก่อนชี้ไปยังไฟล์ที่ผมต้องการ เมื่อผมพยักหน้าพี่เขาก็พิมพ์อะไรอยู่สองสามที ผมหาววอดๆมือเกาะขอบกระจกตู้ร้านซีร็อกซ์เอาไว้



“เอาอันนี้ชุดหนึ่ง แล้วก็นี่สองชุดครับ"



เสียงของลูกค้าคนใหม่ดังขึ้น และปลายเท้าเขาก็หยุดอยู่ที่ข้างๆผม เสียงที่คุ้นเคยกระชากเอาใจผมหล่นวูบร่วงหายไปไกลแสนไกล ผมชะงักขาที่กำลังตบลงพื้นเบาๆตามประสาคนไม่มีอะไรทำ ในใจกำลังหวังอะไรบางอย่าง ซึ่งก็ไม่รู้จริงๆว่ามันเป็นความรู้สึกอย่างไรกันแน่ แต่มันกำลังก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ผมเม้มปากแน่น รู้ดีว่าไม่มีทางแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ใดๆได้ ผมสูดลมหายใจเบาๆ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นช้าๆ

เสี้ยวหน้าที่คุ้นเคยในความทรงจำปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า ผมนิ่งค้างมองใบหน้าของคนข้างกายอยู่หลายวินาที มันยื่นชีทในมือให้คนในร้าน ก่อนหยิบแบงค์ร้อยส่งไปให้ ยังเหมือนเดิม ใบหน้าคมๆ มุทะลุ แล้วก็ดึงดันนั่น ยังเหมือนเดิม ไม่ต่างไปจากเดิมเลย ผมอาจจะยาวขึ้น มีหนวดเครารกครึ้มตามประสาอาจจะเพราะไม่อยากเสียเวลาโกน...


“อันนี้ของน้องครับ สิบหกบาท" เสียงของพนักงานร้านซีร็อกซ์ดังขึ้น ผมยื่นแบงค์ยี่สิบไปให้ก่อนรับกระดาษมาพร้อมกับทรัมไดรฟ์ แล้วยืนรอเงินทอนนิ่งๆอยู่เช่นนั้น


และชั่ววินาทีที่ผมเงยหน้ากลับไป เราก็สบตากัน...



ผมนิ่ง ไม่รู้จะทำหน้าอย่างไรดี สองเดือน เหมือนระยะเวลาที่ยาวนานเหมือนสองปี เหมือนมีก้อนอะไรสักอย่างจุกอยู่ในลำคอ ทำให้ผมไม่สามารถเปล่งเสียงอะไรออกไปได้...



“หวัดดี...”


เป็นโฟล์คที่ส่งยิ้มมาให้ผมพร้อมกับคำทักทาย ผมเม้มปากแน่น แล้วพยักหน้าเบาๆ ทุเรศชะมัด ทำอะไรดีกว่านี้ไม่ได้หรือไงวะน้ำชา!



“หวะ...หวัดดี"


ผมสูดลมหายใจเข้าในปอดลึกๆ รับเงินทอนสี่บาทจากพี่พนักงานด้วยอาการมึนๆเบลอๆ โฟล์คยังยืนอยู่ข้างๆผม สวมเสื้อยืด กางเกงยีนส์ขาดๆ รองเท้าคอนเวิร์สคู่เก่าของมัน

“ตลกว่ะ มาเจอกันที่นี่...” มันเอ่ยขึ้นมา ผมที่เสร็จธุระตัวเองแล้ว ก็ได้แต่ยืนนิ่ง เดินจากออกไปไม่ได้สักที
“นั่นดิ" ผมพึมพำ "เมื่อเช้าเจอพวกแยม เห็นบอกว่ามึงออกไปแล้ว"
โฟล์คยิ้มๆ ไม่ได้พูดอะไร มันเคาะนิ้วกับขอบหน้าต่างแสตนเลส อมยิ้มแล้วหันไปอีกฝั่ง
“ไปทำงานน่ะ" มันตอบในที่สุด "จริงๆว่าจะไม่กลับมาแล้วแหละ"
“หืม"
“กูโกหก" มันว่า จ้องมองผมนิ่ง "จริงๆมันไม่ตลกหรอก ไม่บังเอิญด้วย"
“......”
“ไอบอกว่าเจอมึง กูก็เลยรีบเคลียร์งานแล้วมาที่นี่"
“......”

คำสารภาพของมันทำให้เรื่องต่างๆยากขึ้นไปใหญ่ ผมกำทรัมไดรฟ์ในมือแน่น แล้วหลุบหน้าลงมองปลายเท้าตัวเอง...


“ทำโมฯเหรอ" โฟล์คถาม ผมพยักหน้าน้อยๆ
“อืม"
“แล้ว...ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง" คนถามเกาท้ายทอยเล็กน้อย
“เรื่อยๆน่ะ จะสอบแล้วเลยเลอะเทอะกันไปหมด" ผมหัวเราะเบาๆให้กับคำพูดเจื่อนๆของตัวเอง "แล้วมึงอ่ะ"
“ก็ดี ทำงานยุ่งๆ ลืมๆไปได้บ้าง"

'ลืมๆไปได้บ้าง'
ไม่เห็นต้องบอกก็ยังรู้ว่าเรื่องอะไร

“แต่สบายดีใช่ไหม" โฟล์คถาม ตาเสมองจุดอื่นไปเรื่อยเปื่อย เช่นเดียวกับที่ผมพยายามจะทำ
“ก็เรื่อยๆ อยู่บ้านก็กินข้าวเป็นเวลามากขึ้น แต่ช่วงนี้มันใกล้สอบเลยเน่าๆหน่อย เดี๋ยวคงดีขึ้น"
“อ่าฮะ" มันพึมพำในลำคอ เสียงเย็บกระดาษดังขึ้น คล้ายกับจะนับถอยหลังเวลาของเราไปเรื่อยๆ...
“มาอ่านหนังสือสอบเหรอ" ผมถามเหมือนคนโง่ที่ไม่รู้จะถามอะไรดี
“อือ เดี๋ยวไปอ่านกับพวกแยมที่เดิมอ่ะ" มันบอก แล้วยิ้มเฝื่อนๆออกมา "ว่าแต่วันนี้มึงยังไม่ได้ยิ้มให้กูเลยนะ"

มันท้วงขึ้น ผมนึกคิด ก่อนหัวเราะพรืดออกมา แล้วก็ยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว...


“อืม ตกใจ แต่ก็...” ผมนิ่งไปหนึ่งลมหายใจ "ดีใจ"
“เหมือนกัน"


เราจ้องหน้ากันเงียบๆอีกครั้ง หลุบมองของในมือ กระดาษในมือผมและในมือมันบอกว่าเราพร้อมที่จะล่ำลากันอีกครั้งแล้ว...


“วันพรุ่งนี้มีเลี้ยงกอง หนังที่ถ่ายไปได้รางวัลชนะเลิศนะ"
“รู้แล้ว แยมบอก ยินดีด้วยนะ บอกแล้วว่ามึงทำได้" ผมบอกยิ้มๆ
“มาด้วยกันไหม"
“...โมเดลยังต้องทำอยู่เลย" ผมพึมพำ เสตาหนีอย่างทำอะไรไม่ถูก
“มึงนี่อ้างโมเดลมาตั้งแต่ไหนแต่ไรเลยนะ" โฟล์คหัวเราะเบาๆ
“ก็...ชอบเจอกันช่วงกูต้องเผางาน"
“งั้นถ้าช่วงอื่น...ไว้เจอกันได้ไหม หมายถึง...” มันเงียบไปสักพัก ก่อนมองผมเต็มๆตา "ไปกินข้าว นั่งคุยกัน อะไรแบบนี้"

ผมจ้องโฟล์คกลับเต็มตา หัวใจเต้นแรงผิดจังหวะกระเจิดกระเจิง แต่ทำไมกันนะ ผมถึงนิ่งแล้วหมดคำพูดได้แบบนี้ แววตามันยังเต็มไปด้วยประกาย ดึงดูด และชวนมองเหมือนเดิมไม่มีผิด ผมพรูลมหายใจเบาๆแบบไม่ให้คนตรงหน้าจับได้ มันทั้งอิ่มเอม อบอุ่น และ เต็มตื้น แต่กระนั้นก็ยังหวาดหวั่น เหมือนลูกโป่งที่ถูกสูบลมจนแน่น แต่อีกสักพักมันจะระเบิด และสร้างความเจ็บปวดให้เกิดขึ้นอีกครั้ง


“ก็คงได้มั้ง...”


ผมตอบออกไปในที่สุด โฟล์คหัวเราะเบาๆก่อนพยักหน้า


“ไว้มึงสะดวก"
“อืม...”
“......”
“ต้องไปแล้ว"
“ไปส่งไหม" มันถาม ผมส่ายหน้ารัว
“ไม่ต้องหรอก แค่นี้เอง" พยักเพยิดไปยังโต๊ะที่วางอยู่บนพื้นยกชั้น
“งั้นก็โอเค"
“ไปนะ"
“อืม"


ผมโบกมือลามันพร้อมรอยยิ้ม แต่หัวใจเหมือนโดนถ่วงน้ำเอาไว้ ก้าวขาออกมาทั้งๆที่มันสั่น ไม่ได้หันกลับไปมองแม้เพียงเสี้ยววิ เพราะรู้ตัวดีว่าคงทนไม่ได้ และไม่รู้จริงๆว่าหากทำเช่นนั้น มันจะดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหม แต่การที่เจอมันแบบนี้ วันนี้ ตอนนี้ ได้รู้ว่าโฟล์คยังสบายดี ก็เป็นเรื่องที่น่าดีใจมากแล้ว และการเจอกันโดยไม่คาดฝันเช่นนี้...

ทำให้รู้

ผมยังเหมือนเดิม ยังคิดถึงมัน แต่ก็คงไม่ใช่ผมที่ควรจะเดินกลับเข้าไปในเวลาที่ไม่รู้ว่ามันต้องการผมอีกต่อไปหรือไม่ เราเรียนรู้ที่จะปล่อยวางได้แม้จะไม่ทั้งหมด ทุกอย่างต้องใช้เวลา สองเดือนมันนานพอที่อาจจะทำให้อะไรต่อมิอะไรสลายหายไป แต่ในบางครั้งบางอย่างก็กลับแข็งแกร่งขึ้น สิ่งที่เคยเกิดขึ้นยังคงอบอุ่นอยู่ในใจ บางครั้งก็ยังรู้สึกว่าโฟล์คยังอยู่ใกล้ๆ คอยดูแล คอยเป็นห่วง จากความทรงจำเก่าๆที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเรา




แต่ตอนนี้...ผมคิดถึงมันมากกว่าเดิม...






เธออยู่ตรงนั้นสบายดีไหม
ฉันอยู่ตรงนี้เป็นเหมือนเดิม...คิดถึงเธอทุกวัน
คิดถึงเธอทุกวัน
หากชีวิตนี้เร็วดั่งความฝัน
กาลครั้งหนึ่ง
สักวันเราคงได้พบกัน




















tbc.


น่าจะเหลืออีกสองตอนนะคะ ตอนแรกนึกว่าจะอีกแค่ตอนเดียว แต่อยากเขียน Part โฟล์คด้วย
เจอกันจ้ะ ไม่นานเกินรอ ปั่นอยู่ทุกวัน ใจแตกไม่ทำงานทำการ เขียนแต่นิยาย555



หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: LovePraePiemt ที่ 17-07-2014 22:42:57
น้ำตาจะไหล...;_______; เจ็บปวดจัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 17-07-2014 22:49:55
มันเป็นความรู้สึกดีๆที่ยังหน่วงๆอยู่

เฮ้ออ

อธิบายไม่ถูกเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 17-07-2014 22:51:03
รักชาชานี่ไม่ได้มาจากชื่อน้ำชาสินะ เจ็บจนชาแล้วววววว  :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 17-07-2014 22:51:14
น้ำชาาาา กลับไปหาโฟล์คเถอะนะ  :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-07-2014 22:51:41
 :hao5: :hao5:

รอรักสมหวัง
รอพาร์ทโฟล์ค

ขอบคุณมากๆเลยนะคะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: jj@room ที่ 17-07-2014 22:54:44
 :mew6:
กลับมาเหมือนเดิมเถอะ สงสารทั้งคูเลย
 :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 17-07-2014 22:56:36
โหยยยยย ถึงกับไม่กล้าหายใจแรงตอนท้าย ๆ เลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: cynthia ที่ 17-07-2014 22:57:12
อ่านตอนนี้แล้วมันหน่วงๆ ; ; ไม่ได้โทษน้ำชานะเพราะรู้ว่าทุกคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง แม้มันจะเป็นเหตุผลที่ทำให้คนหลายๆคนบอกว่าน้ำชางี่เง่า โง่หรืออะไรก็แล้วแต่ ยังไงเหตุผลหรือความสำคัญในเรื่องบางเรื่องของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันอยู่แล้ว

แต่อ่านแล้วก็เสียใจกับทั้งสองคน ขอให้น้ำชาดีขึ้นเร็วๆแล้วก็เลือกโฟล์คได้แล้วนะ!!

ปล.ที่เข้าใจเพราะมันเหมือนเรื่องของตัวเองเลยค่ะ เหมือนเจอเดจาวูของตัวเองกับน้ำชา 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: pemiko2012 ที่ 17-07-2014 23:03:50
 :hao5:
หน่วงงงงงงง เห้อออออ อยากจะร้องไห้มาก
มันอึดอัดไปหมด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 17-07-2014 23:07:03
รออ่านพาร์ทของโฟล์ค อยากรู้ว่าโฟล์คเป็นยังไง รู้สึกยังไง  :mew6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 17-07-2014 23:10:29
สงสารทั้งคู่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 17-07-2014 23:13:44
เกือบตาย กลั้นหายใจตอนอ่าน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 17-07-2014 23:15:43
อ่านตอนนี้ไปแล้วก็ยังรู้สึกหน่วงๆอยู่อะค่ะ แต่ก็ชอบความรู้สึกแบบนี้เหมือนกันนะ
สองคนนี้ก็ยังคิดถึงกันอยู่ตลอดเวลา มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยจริงๆ
รอวันที่โฟล์คกับน้ำชากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 17-07-2014 23:18:40
ห่างกันไปความห่างทำให้สบายใจแต่กลับทำให้ไม่มั่นใจว่าเค้าจะยังรักและเห็นว่าเราสำคัญมากอยู่รึเปล่าสินะนำ้ชา คงต้องเป็นโฟคที่เริ่มจีบใหม่แหงเลย สู้ๆนะนำ้ชา แลโฟคคนดีของข้า ทนหน่อยนะเป็นคนดียอมไปหมดต้องรอ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 17-07-2014 23:24:12
อึดอัดมากกกก
ยังไงสงสารโฟล์ค
น้ำชาถ้าตอนหน้าไม่ชัดเจนนี่เลิกให้ขาดกะโฟล์คไปเลยนะ
หมั่นไส้น้ำชาแล้วนะ
คืนดีได้แล้วเราสงสารโฟล์คคคค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 17-07-2014 23:24:36
รออ่านความรู้สึกของโฟล์ค คงจะช้ำปางตายยิ่งกว่าน้ำชา

ขอให้อีกไม่นานกลับมารักกันเหมือนเดิมนะ โดยที่ในใจน้ำชา ไม่มีกฤษฎ์หลงเหลืออยู่แล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 17-07-2014 23:40:21
สั้นๆง่ายๆ...

...ขอ นายรอง ค่ะ...   :a9:

รักชาชาของน้ำชา อาจจะเจ็บแล้วจบแบบไม่แฮปปี้เอนก็ได้นา เพราะนางดูมึนงงหาตัวเองไม่เจอ เจอก็ไม่กล้าทำไรอีก ลำไยอยู่คนเดียวเป็นเดือนๆ... มีนายรองเผื่อไว้ให้โฟร์คซะหน่อยก็ไม่เสียหายนิ คืออยากให้โฟร์คมีความสุขง่ะ  :impress:

เชียร์โฟร์คกะนิน... อ้าว พลาด ไม่ได้นิ

งั้นโฟร์คกะไอ ห้ะ ไม่ได้อีกหรอ... โฟร์คกะเป้กเลยละกัน หักมุม  :a5:

ให้กะลังใจ ให้มาแต่งต่อรัวๆ  :กอด1:


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 17-07-2014 23:49:56
เราเจ็บหัวใจจัง ...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: analogue ที่ 17-07-2014 23:57:20
เรื่องนี้ก้อเป็นอีกหนึ่งนิยายที่ดีที่ชอบเลยคับ
เป็นกำลังใจให้
มาต่อบ่อยบ่อยนะคับ.
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-07-2014 23:57:42
ชอบที่เรื่องราวมันไปในทิศทางนี้ คือ น้ำชากับโฟล์คควรจะเริ่มต้นทำความรู้จักกันแบบนี้แต่แรก
แต่ในเมื่อปรู๊ดปร๊าดกันไปแล้วแต่ไม่รอด และเพราะทั้งคู่ยังรักยังมีความห่วงใยให้กัน
ก็ควรมาเริ่มใหม่ ออกสตาร์ทช้า ๆ ชัวร์ ๆ ดีกว่าเนาะ
ที่ชอบอีกอย่างคือ เพื่อน ๆ ทั้งสองฝ่ายน่ารักมาก
เป๊กแยมอะไรยังไง คู่ต่อไปสินะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 18-07-2014 00:03:08
สงสารโฟล์คมากอ่ะ ที่มารักคนโลเลมากๆแบบน้ำชา
ชาเป็นคนเลือกที่จะทำให้ความรักจบลงแบบนี้ แล้วจะเศร้าเพื่อ!!!
อธิบายเหตุผลก่อนสิ ค่อยๆผ่านไปด้วยกันก็ได้
คนที่เอาแต่หนีกับโลเลแบบน้ำชาคิดว่าคบใครไม่น่ายืด ยกเว้นจะเจอคนที่รักชามากๆแบบไม่น่าเชื่อว่าจะมีบนโลก
คิดว่าเรื่องนี้ต่อภาคสองได้อีกยาว คาดว่าปัญหาหลังคบเพียบ!!!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-07-2014 00:06:31
น้ำชา ฉันละเพลียกับนายจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 18-07-2014 00:18:45
น้ำชา น้ำชา น้ำชา นินแมร่ง เจือก 555 ไอกะแยม น่ารัก โฟค เราเชื่อว่านายไม่ปล่อยน้ำชาหรอก นายแค่รอน้ำชามั่นใจใช่ปะ หุหุ
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 18-07-2014 00:30:46
ดีใจนะตอนที่ทั้งคู่เจอกัน แต่ก็แอบปวดใจ ทั้งๆที่รักกันอยู่แต่ก็เลิกกัน

รีบกลับมาหวานให้คนอ่านชื่นใจได้แล้ว เศร้าแล้วจิตตกนะ :mew4:

รออ่านอีกสองตอนนะจ้ะ คนแต่งสู้ๆน้า อย่าทิ้งงานมาแต่งนิยายนานล่ะ อิ้อิ้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 18-07-2014 00:36:20
ต่างคนก็ต่างคิดถึงกัน
แล้วจะรออะไรล่ะ นี่ยังไม่ชัดเจนอีกเหรอน้ำชา
ต่อให้นายไม่แน่ใจว่ายังเป็นที่ต้องการมั้ย แต่นายรู้นี่ว่านายต้องการเขา


 :m26:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 18-07-2014 00:37:46
ถึงกับกลั้นหายใจตอนอ่านเหมือนกัน

ไม่คิดว่าจะมีคนเป็นด้วยอะ

หน่วงมาก

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 18-07-2014 01:01:16
โคตรน่ารักเลย
อารมณ์เหมือนเริ่มจีบกันใหม่ๆเลย  :z2:
หุบยิ้มไม่ได้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-07-2014 01:04:02
เฮ้อ.....จากกันทั้งที่ยังรัก ทรมานจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ZomZaa^^ ที่ 18-07-2014 01:05:53
หน่วงอ่ะ อยากร้องไห้ก็ร้องไม่ออก จากกันทั้งที่ยังรักมันเจ็บปวดจัง
ดีกันเร็วๆนะ ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 18-07-2014 01:39:14
โฟคไปชอบคนใหม่เหอะ
ชานี้น่ารำคานที่สุดของที่สุดจริงๆ
อีก 2 ตอนจบ เรื่องก็คงโฟคต้องจีบใหม่สะงั้น
ถามจริงแล้วชาจะไม่ได้รับผลของการกระทำเลยเหรอ
ทำไมโฟคต้องเปนฝ่ายง้อด้วย
เอาจริงตัวเองผิดตั้งแต่นัดออกไปเจอเค้าแล้วมาโกหกโฟคแล้ว
แค่ออกไปเจอนี่ก็นอกใจแล้วชัดๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 18-07-2014 01:52:05
รอวันที่ทั้งคู่มีความสุขกันนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 18-07-2014 02:48:23
ไม่มีอะไรจะเท้นท์มาก แค่อยากจะบอกว่า
น้ำชาสู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้น้ำชาเสมอ

รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-07-2014 05:23:19
น้ำชาโตขึ้นมากเลย รักน้ำชาจัง


สำหรับน้ำชาโคตรเก่งอ่ะ ที่ตัดสินใจอะไรแบบนี้มันยากมากเลยที่ทำไป คนที่บอกเลิกทั้งที่ยังรักยังรู้สึกดี มันเจ็บปวดมากเพื่อให้คนที่เรารักต้องไม่เจ็บปวดเพราะการกระทำอีก

ในวันนี้ความรักมันสร้างความเจ็บปวดก็ต้องถอยมันออกมา

แต่ถ้าความรักมันยังอยู่ ในวันนึงวันที่ใจพร้อมจะสร้างความรักที่มีแต่ความสุข วันนั้นเราเชื่อว่าโฟล์คกับน้ำชา ต้องกลับมารักกัน


ปล่อยให้เด็กๆได้เรียนรู้จะได้รู้ ความรักคืออะไร แล้วความรักจะได้มั่นคงตลอดไป
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 18-07-2014 05:44:58
ความห่างกันไม่ทำให้อะไรดีขึ้นนะ รังแต่จะแต่ทั้งคู่ แบบนี้ไง ._.
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 18-07-2014 06:29:29
เศร้าาาา ถ้ารักกันอยู่ ก็น่าจะกลับไปรักกันนะ น้ำชาใจร้ายกับตัวเองและกับโฟล์คมากเลย อ่านแล้วสงสารทั้งสองคน อย่างนี้ น้ำชาจะต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตนะ เพราะน้ำชาลืมใครไม่ได้เลยแบบนี้เนี่ย...เห้อ...หน่วงใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 18-07-2014 07:02:02
เจ็บปวด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 18-07-2014 08:31:15
เวลา...มันจะทำให้ความรู้สึกมันชัดเจนขึ้นนนน....

ขอให้กลับมาหาโฟคได้เร็วๆน้ำชา....
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: pim_onelove ที่ 18-07-2014 08:38:43
หรือว่าคู่ของน้องไอจะเป็น.......โฟล์ค

น้ำชาเป็นแบบนี้ก็ปล่อยโฟล์คไปเถอะ น้องไอน่ารักให้คู่กับโฟล์คก็เหมาะดีนะ 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 18-07-2014 08:57:10
คราวก่อนเป็นโฟล์คที่เริ่ม
คราวนี้ก็ถึงคราวน้ำชาต้องเริ่มบ้าง

2 partที่เหลือ รักของทั้งคู่จะหายชามั้ยนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: แก้วเจ้าจอม ที่ 18-07-2014 09:17:20
ฮือออ ฮือออ  อยากบอกว่าตอนนี้กำลังร้องไห้ ร้องจริงๆ
ฟังเพลงแล้วยิ่งบิ้วอารมณ์เข้าไปอีก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 18-07-2014 09:34:43
ยังรักกันอยู่ อาจมากกว่าเดิม เพราะน้ำชาได้รู้ใจตัวเองมากขึ้น สงสารทั้งคู่ :monkeysad: :monkeysad:
หวังว่าคงแฮปปี้นะ :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ChinaGirlKrt ที่ 18-07-2014 09:49:28
คหสต นะคะ รู้สึกดีนะแต่ก็หน่วงมากกกก รักชาชานี่คือ รักจนเจ็บแล้วก็ชาหรือเปล่าคะ T__T


เข้าใจน้ำชาแล้วก็สงสารโฟล์คด้วย ทุกคนต่างมีเหตุผลในการกระทำของตัวเอง ตัวน้ำชาอารมณ์แบบคนใหม่เข้ามาในช่วงที่เรายังไม่ลืมคนเก่า มันดูค้างๆคาๆ ในความรู้สึกเหมือนกันนะ คนเก่าก็ไม่ได้อยากกลับไปคบใหม่ โอเคมันอาจจะมีค้างคาในความรู้สึก แต่เราก็คงเก็บไว้ในความทรงจำ ช่วงเวลาที่มีความสุข ความทุกข์ เจ็บปวดนิดๆ เวลานึกถึง แต่ไม่ถึงกับจะเป็นจะตาย และสุดท้ายก็จะไม่เจ็บปวดและพร้อมจะเริ่มต้นใหม่


สิ่งที่น้ำชาต้องการก็แค่เวลา ขอเวลาให้เค้าได้อยู่กับตัวเอง ให้มีความรู้สึกรักตัวเองให้มากกว่านี้ก่อนที่จะไปรักคนอื่นได้ง่ายๆ เหมือนในอดีตที่เคยเป็น ให้เวลาลบเลือนคนเก่าก่อนที่จะรับคนใหม่มาได้อย่างเต็มในหัวใจ มันดูเจ็บปวดมากเลยนะกับการบอกเลิกกับอีกคนทั้งที่ยังรักและมีความรู้สึกดีๆ ให้ แต่น้ำชาก็ตัดสินใจบอกเลิกและถอยห่างออกมาก่อนเพื่อที่จะไม่ให้โฟล์คต้องมาเจ็บปวดกับการกระทำของน้ำชาที่รังแต่จะทำร้ายจิตใจโฟล์ค มันอาจจะดูโหดร้าย ตอนนี้เวลาอาจจะดูเหมือนจะไม่เป็นใจ แต่ในวันใดวันนึงข้างหน้าวันที่จิตใจของน้ำชาพร้อม เรามองว่าเมื่อถึงเวลาที่ทั้งคู่เดินมาบรรจบอีกครั้ง ทั้งน้ำชาและโฟล์ค มันจะให้ความรู้สึกอ่อนหวานละมุนละไม ตราตรึง โหยหา มันดูสวยงามและดื่มด่ำมากกว่าที่เป็นอยู่นะ (ซึ่งเราเองก็รอเวลานั้นอยู่ หลังจากเสียน้ำตาให้ทั้งคู่ไปหลายปี๊บ) รอนะคะ ^___^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 18-07-2014 09:57:04
เริ่มใหม่กันอีกครั้งกับโฟล์คนะน้ำชา ♡
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 18-07-2014 10:22:04
 :hao5: ดีกันได้แล้วว ต่างคนก็ยังรักกันอยู่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 18-07-2014 11:05:30
อ่านช่วงแรกเหมือนจะเข้าใจน้ำชานะ ว่าทำแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
แต่อ่านไปอ่านมา..เค้าก็สงสารโฟลคอยู่ดีอ่ะ  :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 18-07-2014 14:30:28
หน่วงได้อีกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 18-07-2014 15:53:05
ติดตามอ่านมานานแล้วแต่ไม่ได้เข้ามาเม้นต์ซะทีค่ะ
ชอบนิสัยอย่างโฟล์ค เสียดายมาเจอในช่วงเวลาที่ไม่ใช่
ก็มันแค่ 2 อาทิตย์ น้ำชาคงยังลืมคนเก่าไม่ได้
แต่เมื่อทั้งคู่ยังมีความรู้สึกดีๆให้กันอยู่ ก็คงไม่ยากที่จะมาเริ่มนับหนึ่งกันใหม่ได้อีกครั้ง

เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ ^^

ปล...2-3 ตอนหลังนี่เป็นการอ่านที่หน่วงจิตมากว่าบรรทัดต่อไปจะบีบคั้นหัวใจอะไรกันอีก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 18-07-2014 18:01:05
T^T หน่วงๆอ่ะ
ไม่ชอบเลย กลับมาเถอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 18-07-2014 19:06:34
เฮ้อออ  รอวันที่ทั้งสองคนพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่  :mew6:
รอนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 18-07-2014 21:23:49
บางทีมันก็อึดอัดใจ แถมหงุดหงิดเข้าไปอีกเมื่อคิดถึงความคิดน้ำชา
แบบตอนแรกก็คิดว่า ไม่คู่ควรกับโฟล์คแล้ว โฟล์คอาจจะมีคนอื่นแล้ว ไปหาโฟล์คไม่ดี ไม่ได้แล้ว
แต่พอโฟล์คมา น้ำชาก็เหมือนพยายามสร้างปราการขึ้นมา
ทั้งๆ ที่ตัวเองก็รู้ๆ อยู่ว่า กับกฤษณ์ มันไม่ได้อะไรขนาดนั้นแล้ว

มันหงุดหงิดจริงๆ นะ น้ามชาาาาาาาา
กลับมารักกันดีๆ เหอะ อยากเห็นโฟล์คที่สดใสร่าเริง กวนๆ แต่รักน้ำชาที่สุดคนนั้น ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: GnA ที่ 18-07-2014 21:33:07
เจ็บ.
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่15 - กาลครั้งหนึ่ง : page 34 : 17/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 18-07-2014 22:09:31

กะแล้ว  ว่าก็แค่  อยุ่ในช่วงสะเด็ดน้ำ

รักนะ  น้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 19-07-2014 00:37:25


ตอนที่ 16 - เธอเท่านั้น





ผมยืนมองแผ่นหลังเล็กนั่นเดินจากไป เป็นอีกครั้งที่ผมปล่อยให้น้ำชาหลุดมือไปโดยไม่ทำอะไร แต่กระนั้นหัวใจก็เต้นแรงเหมือนกับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อได้เห็นรอยยิ้มนั้น รอยยิ้มเขินๆของน้ำชาที่ผมรัก เป็นครั้งแรกในรอบสองเดือนที่ผมรู้สึกว่าวันนี้มีความสุขกว่าทุกวัน แม้ว่าเรื่องบางเรื่องยังคงตามทำร้ายเราอยู่ก็ตามที...

ผมมองจนน้ำชาลับสายตา ร่างผอมบางนั่นนั่งลงบนโซฟา ก่อนกลับหลังหันเหลือบมองมาที่ผม สายตาเราปะทะกันอีกครั้ง น้ำชายิ้มออกมาอย่างลุกลี้ลุกลนเพราะถูกจับได้ ผมยิ้มกลับ หัวใจเต้นแรงด้วยความรู้สึกบางอย่างที่เต็มตื้นไปหมด น้ำชาไม่หันกลับมาแล้ว ผมมองชีทในมือก่อนเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง


“อ่ะ ของมึง" ยื่นชีทในมือชุดหนึ่งให้เต ตากล้องคู่ใจของผมพยักหน้ารับเนือยๆ เมื่อเช้ามันไปรับงานถ่ายนอกสถานที่มา มันบอกว่าไม่เหนื่อยหรอกเพราะแดดไม่ร้อน แต่เพราะเมื่อคืนนอนไปแค่สามสี่ชั่วโมงเองเลยเพลียจนตาจะปิด
“เท่าไหร่วะ"
“ห้าบาทเอง เอาไปเหอะ" ผมบอกปัด นั่งลงบนโต๊ะ แยมนั่งเอนตัวอยู่ฝั่งตรงข้าม ส่วนภัทรกับนินไปหาอะไรกินข้างนอก

“ยิ้มอะไร?” แยมตวัดสายตามองหน้าผม เบ้ปาก แล้วถาม
“เปล่า" ผมปฏิเสธ แล้วยักคิ้วกวนมัน "ไม่ต้องยุ่งได้ไหมแยม"
“หมาตัวไหนวะร้องไห้ งอแงเป็นอาทิตย์" ไอ้ตัวร้ายชักจะร้ายขึ้นทุกวัน แยมลอยหน้าลอยตา โยนเลย์เข้าปากเคี้ยวกรุบๆ
“เออน่า" ผมปัดรำคาญ
“ไม่กลับไปหาเขาวะ" แยมถาม ผมมองหน้ามันนิดๆ ก่อนไหวไหล่
“ยังไม่รู้ว่ะ" ผมถอนหายใจเบา "กลัวเขาเตลิด"
“ยังไง"
“ถ้ากูรุกแรงไป น้ำชาจะไม่มีวันรู้ใจตัวเอง" ผมบอก แยมมองหน้าผมก่อนหลุบสายตากลับไปที่ชีท
“ตอบเหมือนน้ำชาเลย"
“อะไร" ชื่อของใครบางคนทำให้ผมเด้งตัวเข้าหาแยมทันที เตกับไอคงตกใจเลยหันมามองกันพรึ่บ
“น้ำชาก็บอกว่าไม่รู้ ตอนนี้มึงก็บอกว่าไม่รู้"


แยมไหวไหล่เบาๆแล้วเอียงคอไปมา ผมถอนหายใจกับคำตอบที่ได้รับ แล้วเบือนสายตากลับมาไล่มองตัวหนังสือบนหน้ากระดาษในมือ มันเรียงกันเต็มพรืด อ่านไม่ออกสักตัว เพราะสมาธิไม่ได้อยู่กับมันอีกแล้ว


“ช่างมันเถอะ" ผมบอกแยมไปในที่สุด "กูกลัวเขาร้องไห้แบบวันนั้นอีก"


ใครๆอาจจะหาว่าผมโง่ ผมมันซื่อบื้อ ไร้สาระและอ่อนแอจริงๆ ที่ปล่อยมือน้ำชาไปแบบนั้น ทำไมไม่รั้งไว้ ทำไมไม่คุยกันดีๆก่อนที่จะปล่อยมือไป ทำไม ทำไม และ ทำไม

เอาเข้าจริงผมก็ไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้นได้อย่างแท้จริง แต่คำพูดของน้ำชา กับน้ำตาที่นองหน้า ความเจ็บปวดที่ฉายชัดนั่น กับร่างกายที่สั่นสะท้านเมื่อผมแตะต้อง บอกผมให้รู้ว่าน้ำชาไม่พร้อมที่จะอยู่ในอ้อมกอดของผมอีกต่อไป

ต่อให้ผมอยากรั้งไว้มากแค่ไหน แต่ใจน้ำชาก็ไม่ได้มีแค่ผม มันทรมานต่อผมเช่นกันที่ได้รู้สึกอะไรเช่นนั้นจากหัวใจของน้ำชา บอกตรงๆว่าตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมกลัวมาตลอด และรู้ดีว่าต่อให้ทำดีมากแค่ไหน หรืออยู่ด้วยกันมากเท่าไหร่ น้ำชาไม่มีวันลืมกฤษฎ์ได้หมดหัวใจแน่นอน

ผมรู้ว่าน้ำชาเคยรักผู้ชายคนนั้นมากมายเท่าไหร่ และไม่ได้หวังว่าตัวเองจะแทนที่ได้ในวันเวลาที่รวดเร็วเช่นนั้น ผมเป็นคนเริ่ม เห็นแก่ตัวไปดึงน้ำชาเข้ามาพัวพันกับเรื่องเหล่านี้  และผมรู้ดีว่าไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่เจ็บปวด น้ำชาเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กันเลยสักนิด

ผมจึงยอมปล่อยมือน้ำชาไป เพราะไม่อยากเห็นน้ำชาร้องไห้ ไม่อยากให้น้ำชารู้สึกผิดกับอะไรที่มากมายไปมากกว่านี้ ผมไม่โกรธหรอกที่น้ำชาจะไปหากฤษฎ์ เพราะต่อให้ไม่ไปหา น้ำชาก็ยังคิดถึงหมอนั่นอยู่ดี

บางทีก็รู้สึกพ่ายแพ้ แต่...ไม่รู้สินะ ผมชอบน้ำชาที่เป็นแบบนี้จริงๆ น้ำชาที่ดื้อรั้น ริมฝีปากบางนั่นจะเชิดขึ้นทุกครั้งที่โดนขัดใจ น้ำชาขี้รำคาญ ขี้เหวี่ยง ขี้โวยวาย แต่ก็ใจดี ขี้น้อยใจ คิดมาก แล้วก็เป็นห่วงผมเสมอทั้งๆที่บางเรื่องมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาใส่ใจเลยด้วยซ้ำ น้ำชาขี้กลัวในการตัดสินใจ แต่กลัวยิ่งกว่าที่จะทำให้ใครเจ็บปวด สุดท้ายแล้วก็ยอมเจ็บปวดคนเดียว

ที่ผมปล่อยมือน้ำชาไป ก็ไม่ได้เป็นพระเอกอะไรหรอก แน่นอนผมไม่อยากให้น้ำชาอยู่กับผมด้วยความรู้สึกผิด แต่จริงๆแล้วก็เห็นแก่ตัว ที่ก็กลัวตัวเองจะรับไม่ไหวเมื่อได้รู้ว่าน้ำชาลืมใครบางคนไม่ได้

ถ้าคุณรักใครสักคน คุณจะเข้าใจมันดีว่านี่ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่เราจะทำร้ายใครสักคนซ้ำๆเช่นนี้ ทั้งอ้างเสียสละ ทั้งอ้างรู้สึกผิด ทั้งอ้างเห็นใจ แต่สุดท้ายทุกการกระทำก็บ่มมาจากพื้นฐานของความรู้สึกจริงๆ...อันที่จริงตัวผมเองก็ไม่รู้หรอก ไม่รู้เลยว่ารักน้ำชาได้มากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เชื่อไหม ผมเคยเจอน้ำชามาก่อนหน้านั้น แม้จะไม่ได้ทำความรู้จัก แม้จะไม่ได้พูดคุย แต่ทุกครั้ง สายตาผมก็มักจะหยุดอยู่ที่น้ำชาเสมอ ทั้งในรูปถ่ายที่ปรากฏในเฟสของกาย ทั้งเวลาที่เฉียดกันในสนามฟุตบอล ทั้งเวลาที่ผมเจอพวกมันเดินกันไปเป็นกลุ่ม น้ำชามักจะถูกปกป้อง เอาใจใส่ อยู่ตรงกลางของเพื่อนๆเสมอ นั่นทำให้ผมอยากรู้จักมัน ดวงตากลมโตสีอ่อนนั้น ริมฝีปากบางๆรั้นๆนั่น

หากย้อนถามอีกครั้งว่าวันนี้เราจะกลับมาคบกันได้ไหม บอกตรงๆว่าผมไม่รู้จริงๆ ผมไม่อยากให้น้ำชาอึดอัดใจหรือรู้สึกผิดอะไรอีก การเริ่มต้นของครั้งที่แล้วมันงี่เง่า ผมรู้ตัว และถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้ง ผมจะทำมันให้ดีกว่าเก่า...ถ้าสักวันหนึ่งเวลาของเราย้อนกลับคืนมา...ผมก็คงไม่ปล่อยมือน้ำชาไปอีกแน่นอน

ความรักเป็นเรื่องซับซ้อน คุณไม่มีวันตัดสินใจด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายนอก คุณอาจจะชี้นิ้วแล้วบอกว่า 'มึงจะจากไปจริงๆเหรอ เขารักมึงมากนะ' แต่คุณอาจจะไม่มีวันรู้ เรื่องราวลึกๆที่เกิดขึ้นภายในหัวใจของคนสองคน

แต่ความรัก ถึงแม้มันจะซับซ้อน วกวน เจ็บปวด บางครั้งก็ไร้ที่มาที่ไป บางครั้งก็ไม่มีเหตุผล แต่ความรักสำหรับผม ก็ยังสวยงามเสมอ

ไม่มี  'คนดี' สำหรับความรัก

ผมไม่ใช่พระเอกที่จะได้นางเอกมาครอบครองเสมอไป และไม่ใช่พระรองที่จะเสียสละไปได้เสียทุกครั้ง


ทำไมน่ะหรือ...

แม้กระทั่งบัดนี้ ผมก็ยัง...คิดถึงน้ำชาเหลือเกิน...





ผมวางชีทลงตรงหน้า ไอเดินอ้อมโต๊ะมากอดผมไว้จากทางด้านหลัง ผมหัวเราะเบาๆแล้วยกมือลูบหัวไอ ผมรู้ว่าไอติดใจน้ำชามากแค่ไหน ความสัมพันธ์ของเราที่เปลี่ยนไป ก็คงทำให้ไอเสียใจไม่แพ้กัน


“เราชอบเวลาโฟล์คกับน้ำชาอยู่ด้วยกันนะ"


ผมมองเสี้ยวหน้าไอแล้วยิ้มบางๆออกมา


“เราก็ชอบเหมือนกันไอ"





หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 19-07-2014 00:39:36







นี่มันเป็นวันที่เท่าไหร่แล้วนะที่กว่าจะได้คลานขึ้นเตียงก็คือเช้าเข้าไปแล้ว แต่มันแปลกไปกว่าทุกครั้ง ในเมื่อคืนนี้ผมฝันดีชะมัด ในฝันมีเรื่องราว ความทรงจำเก่าๆเต็มไปหมด มันลอยละล่อง นุ่มนวล อ่อนหวานเหมือนกับปุยเมฆหรือสายไหม ผมลืมตาตื่นขึ้นมากับความอบอุ่นของอะไรบางอย่าง ผมกอดวัตถุข้างกายนิ่ง ปรือตาขึ้นอย่างยากลำบากเพราะอากาศเช้านี้มันดีเหลือเกิน บรรยากาศอุ่นๆรอบตัวทำเอาอยากจะมุดตัวกลับเข้าไปในฝันอีกครั้ง...แม้ว่ามันจะไม่เป็นจริง...



“...ชา...น้ำชา...”


“ชา...โทรศัพท์"



ผมพลิกกายหนีเสียงเรียกอย่างนึกหงุดหงิดในใจ ฝ่ามือที่เอื้อมมาเขย่าทำให้ผมพลิกตัวมุดเข้าหาตุ๊กตาหมีตัวโต เสียงจิ๊จ๊ะปากดังขึ้นทำเอาผมนึกรำคาญใจกว่าเดิม ผมเอื้อมมือปัดมือมันทิ้ง


“ฮื้ออออ...จะนอน"
“กูบอกว่าโทรศัพท์"
“อือออ"
“...น้ำชา"
“อย่าน่าโฟล์ค"





ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อสติสตังค์กลับคืนมาหลังจากคำสุดท้ายที่เปล่งออกไป ตุ๊กตาหมีตัวโตนอนแอ้งแม้งอยู่ข้างๆกัน ผมลืมตาโพลงท่ามกลางแสงแดดที่ส่องจ้าเข้ามาในห้อง เสียงนาฬิกาที่หัวเตียงร้องติ๊กๆๆๆ ในขณะที่โทรศัพท์เงียบเสียงลงไปแล้ว เป๊กยืนคร่อมหัวผมอยู่ที่หัวเตียง ผมอยู่ในห้องนอนของผม...เวลาบ่ายสองกว่าเข้าไปแล้ว ผมมองหน้าเป๊กสลับกับมือถือที่ถูกโยนเข้ามาให้อย่างงงๆ ก่อนยิ้มเจื่อนๆไปให้เพื่อนสนิทที่จ้องมองมาไม่วางตา


“คือ...”
“กฤษฎ์โทรมา" เป๊กว่า มันเกาหัวแกรกๆ ก่อนทรุดตัวลงนอนที่พื้นข้างเตียงอีกหน ข้างๆกันมีกายที่นอนหลับเป็นตายอยู่อีกฟากหนึ่งของฟูกนอน เมื่อคืนผมบอกว่าจะกลับมานอนที่บ้านเพราะชุดที่คอนโดเป๊กหมดแล้ว แต่เพราะกว่าที่เป๊กจะขับย้อนกลับไปที่คอนโดมัน คงตายเพราะหลับในไปก่อน ผมเลยบอกให้มันมาค้างด้วยกัน ต่อจากนั้นก็เป็นไอ้กายที่โทรมาตอนหกโมงกว่าว่าขอนอนด้วย มันขับรถกลับบ้านไม่ไหวแล้วจริงๆ
“อ่า เออ...ช่างแม่งเหอะ ขี้เกียจคุย"
“น้ำชา" เป๊กเรียกชื่อผม มันนอนก่ายหน้าผากอยู่ข้างๆกัน "เมื่อกี้มึงละเมอ"
“......”
“......”
“เปล่าละเมอ"
“ละเมอชัดๆ"
“...ละเมอที่ไหน" ผมพึมพำ "กูจำได้หรอก"
“เหอะ" เป๊กหลุดขำพรืด ผมซุกตัวกลับเข้าใต้ผ้าห่มแทบจะทันที "ประสาทเหี้ยๆเลยมึงอ่ะ"


ผมไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืดกับเพื่อนหน้าหล่อที่นอนเหยียดยิ้มอยู่ข้างๆกัน ผมเอื้อมมือกระตุกม่านให้ปิดสนิทกว่าเดิมแล้วมุดหัวซุกท้องคุ๊กกี้ต่อ ผมไม่รู้ตัวจริงๆว่าควรจะทำอะไรต่อไปหลังจากที่ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว แต่ความแย่ก็คือ หลังจากที่ลืมตาขึ้นมา ผมหลับไม่ลงอีกต่อไป...ทั้งๆที่เมื่อกี้...ยังง่วงอยู่แท้ๆ

ผมเปิดแอพลิเคชั่นเฟสบุ้คขึ้นมา ก่อนไล่สายตามองดูไทม์ไลน์ มีเรื่องราวของหลายๆคนอัพเดทอยู่ในนั้น แต่ผมเบลอจนกว่าที่จะทำความสนใจ จึงได้แต่เลื่อนๆมันลงให้ผ่านตาไป ก่อนจะสะดุดกับการแจ้งเตือนอันหนึ่ง


Guy Sutthachananun is going to ปาร์ตี้ปิดกองคะนองรักผู้กำกับอกหักเราต้องฉลอง ที่ ลำพัง Bar.
วันนี้, / 8.30 pm.



งานของโฟล์ค...กายไปหรอ ไอ้ห่า แม่งไม่เห็นบอกอะไรสักคำ แต่คิดๆดู มันไม่บอกก็คงถูกแล้ว เดี๋ยวผมสติแตกใส่มัน มันก็ซวยอีกไม่ใช่หรือไง...


รูปโปรไฟล์ของกิจกรรมเป็นภาพโฟล์คชูนิ้วกลางให้กับกล้อง ผมหลุดหัวเราะพรืดออกมากับตัวเอง แล้วเลื่อนไล่ดูไปเรื่อยๆ

มีคนจะร่วมงานสามสิบกว่าคน เหล้าเบียร์ไม่อั้นด้วยนะไม่ใช่เล่นๆเลยคุณเมืองไทย มีอัพเดทตลกโปกฮาจากผู้จัดกิจกรรม ลีลาการพิมพ์แบบนี้ไม่น่าจะใช่โฟล์ค คงเป็นเพื่อนมันสักคนช่วยดูแลเรื่องนี้ให้ ท่าทางชีวิตมันก็ยังสนุกสนานอยู่ โฟล์คมีความสุขกับคนรอบๆตัวแบบนี้ ผมได้รู้เพียงเท่านี้ ก็ดีใจมากแล้ว...



“กูขี้เกียจทำโมฯว่ะวันนี้ เย็นนี้ไปหาไรดีๆแดกหน่อยเหอะ พรุ่งนี้ค่อยไปลุยต่อ" เสียงงึมงำจากเป๊กดังขึ้น ผมกดปิดหน้าจอลง แล้วหันไปมองมันในความมืด
“เอาดิ กูก็เหนื่อยมากหลายวันแล้ว"
“เดี๋ยวโทรหาไอ้ปอม ชวนมันไปแดกด้วย รอไอ้กายตื่นก่อน ท่าจะอีกนาน" เป๊กว่า
“อืม" ผมรับคำเบาๆ "เอ้อ แต่กาย...”
“อะไร?”
“ไม่มีอะไรหรอก" ผมปฏิเสธ นึกๆไปแล้วกว่าจะไอ้เวลางานปาร์ตี้ของโฟล์คก็ค่ำมืืด กายคงเสร็จมื้อเย็นได้ก่อนหน้านั้นนั่นแหละ ถ้ามันไม่ตื่นมาตอนค่ำมืดอีกหนล่ะก็นะ...



กายกับเป๊กตื่นตอนสี่โมงสี่สิบพอดีเป๊ะ กลับกัน ผมที่นอนไม่หลับนับตั้งแต่ลืมตาขึ้นมานั้น ก็ได้แต่มานั่งดูนั่งเคเบิลเปื่อยๆอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับซัดข้าวกล่องอีซี่โกที่ออกไปซื้อมาด้วยตัวเอง เป๊กตื่นก่อนกาย มันเดินเกาท้องหัวยุ่งออกมาจากห้องนอนพร้อมกับเสียงท้องร้องโครกคราก จากนั้นหลังจากที่ผู้ชายตัวสูงจัดการข้าวกล่องหมดไปสองกล่อง กายก็เดินตาปรือตามออกมาอีกคน

ผมจัดการส่งข้าวกล่องให้กายไปเวฟเอาเอง ก่อนขอตัวไปอาบน้ำ ซักแห้งมากว่ายี่สิบสี่ชั่วโมงแล้ว เริ่มรู้สึกขยะแขยงตัวเองเบาๆ หลังจากอาบน้ำอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง รวมทั้งสระผม แปรงฟัน โกนหนวดโกนเครา พอออกมาที่ห้องนั่งอีกรอบ ก็เห็นไอ้กายกับเป๊กต่อเอ็กซ์บ็อกซ์ของน้ำมนต์เล่นเสียแล้ว


“เสียดายสัด น้ำมนต์มีเรียนกีตาร์เย็นนี้ ไม่งั้นคงดีใจแย่ที่พวกมึงมา"
“ตัดพ้อกูไปได้ เดี๋ยวกูแวะมาเล่นโดยเฉพาะก็ได้ครับแหม" ไอ้กายเลิกคิ้วกวน


ผมส่ายหัวยิ้มๆก่อนโยนผ้าขนหนูผืนใหม่ให้พวกมัน แล้วลากโมเดลออกไปนั่งทำที่พื้นติดกระจกอีกหน กายละสายตาออกจากหน้าจอก่อนมองหน้าผมแล้วถาม


“นี่มึงไม่พักหน่อยเหรอ จะเอาเต็มหรอครับน้ำชา"
“เต็มพ่องสิ เหลืออีกตั้งเยอะ" ผมแย้ง
“ปะๆ เดี๋ยวรอกูอาบน้ำเดี๋ยวพาไปที่เด็ดๆ"
“ไปไหน?”
“เออน่า ไปหาไรแดก ชิลๆ เก๋ๆ แดกฟรีด้วยนะ" กายทำหน้าใหญ่
“ไม่ต้องมาปากดีเลยสัด"
“โถ่ ของฟรีก็ไม่เอาอีก ให้จ่ายแล้วจะหนาว"
“พูดมากมึง แล้วจะไปกี่โมง มึงอิ่มกันอยู่ไม่ใช่เหรอวะ เพิ่งกินข้าวกันไปเอง" ผมถาม ไอ้กายไหวไหล่
“ออกดึกๆก็ได้ ท่านปอมของกูยังไม่ตื่นเลยครัชเพื่อน เดี๋ยวรอมันโทรมาก่อนก็ได้"
“เออๆ เรียกกูแล้วกัน"




กว่าที่ท่านปอมของพวกมันจะโทรมาก็เกือบๆสองทุ่ม แล้วกว่าที่ท่านปอมจะเสด็จมาถึงคอนโดผมก็เกือบสามทุ่ม น้ำมนต์กลับมาแล้ว ได้พบพี่กายพี่เป๊กสมใจอยากก่อนดวลเกมส์กันไปยกใหญ่ แม่กับจอห์นเองก็ดูดีอกดีใจที่เพื่อนผมมาเยี่ยมบ้าน ต้อนรับด้วยของกินมากมาย คงปลื้มใจที่ลูกชายคนโตกลับมามีชีวิตเป็นผู้เป็นคนแบบปกติได้เสียที

ผมบอกแม่ว่าจะออกไปหาอะไรกินกับเพื่อนๆ แม่ไม่ว่าอะไร เพราะคงเข้าใจว่าช่วงนี้ผมทำงานหนัก ใช้ชีวิตกลับวันกลับคืนไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวเท่าไหร่นัก ผมบอกว่าจะกลับดึกหน่อย จากนั้นก็ออกมาพร้อมกับเพื่อนๆอีกสามคน

ปอมเป็นคนขับรถ มันได้รับหน้าที่นี้ไปเพราะมันได้รับการนอนหลับพักผ่อนที่เยอะที่สุดในบรรดาคนทั้งสี่ เป๊กนั่งหน้าคู่กับปอม ส่วนกายนั่งโหยหวนเพลงมารูนไฟว์อยู่ข้างๆผม รถค่อนข้างโล่ง สลับหยุดนิ่งเล็กน้อยเพราะเป็นคืนวันศุกร์ ปอมขับรถไปผิวปากหวือไป บทสนทนาเราก็เดิมๆไม่ได้มีอะไรมาก โมเดล ปิดเทอม สอบ ฝึกงาน บ่นอาจารย์ และเรื่องอื่นๆอย่างละเล็กอย่างละน้อย เอาเข้าจริง ตั้งแต่ผมเสียศูนย์ไปนี่ สามคนนี้ผลัดกันมาอยู่เป็นเพื่อนจนผมแทบไม่เคยต้องอยู่คนเดียวให้ฟุ้งซ่านเลย

ปอมขับรถไปเรื่อยๆ มันหันมาถามผมตอนแรกว่าอยากกินอะไร ผมตอบไปอย่างสิ้นคิดว่าอะไรก็ได้ ปอมไม่ตอบอะไร มันหันไปคุยอะไรกับเป๊กสองสามคำก่อนจะเงียบไปพักใหญ่


“เออ เป๊ก ที่ฝึกงานมึงตอบรับมายังวะ" กายถามขึ้น "ของกูแม่งยังไม่ตอบมาเลย"
“ตอบแล้ว" เป๊กว่า "แต่กูอาจจะเข้าฝึกช้ากว่าคนอื่นสัปดาห์หนึ่งว่ะ"
“ทำไมวะ"
“กูจะไปค่ายอาสาสิบวัน"
“ค่ายมหา'ลัยอ่ะนะ" กายขมวดคิ้ว "ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะเคยไป อะไรดลใจวะ"
“เสือก" เป๊กสวน ทำเอาผมกับปอมหัวเราะร่วน ส่วนกายหน้าจ๋อยไปตามระเบียบ แล้วโอดครวญทันที
“มันติดสาว ไม่รู้เหรอ" ผมแหย่ เป๊กตีหน้าเรียบทันที
“มึงนี่ก็เสือกน้ำชา"
“วุ้ย ไม่คุยกะมึงแล้วไอ้เหี้ย" ผมบ่นกระปอดกระแปด


ปอมเลี้ยวรถก่อนตบไปเลี้ยวเข้าข้างทาง เพราะเราคุยกันมาเกือบจะตลอดทาง ทำให้ผมไม่ทันสังเกตรอบๆตัว พอเงยหน้าขึ้นมาอีกที เส้นทางคุ้นๆก็ทำเอาผมต้องขมวดคิ้วมุ่น ผมหันไปหากาย มันก็กดมือถือทำไม่รู้ไม่ชี้ พอหันไปมองสองคนข้างหน้า พวกมันก็ตีหน้ามึนด้วยการแสร้งตั้งอกตั้งใจจอดรถ คนหนึ่งดูขอบฟุตบาท คนหนึ่งชะโงกดูกระจกข้างแบบปลอมสุดๆ ผมเม้มปากแน่น ความรู้สึกไม่พอใจก่อตัวขึ้นทันที


“พวกมึงกำลังจะทำอะไร" ผมถาม มองหน้าเพื่อนทั้งสามกันคนละที
“พาไปหาไรกินไง" ปอมตอบแบบไม่ยี่หระ
“แล้วทำไมต้องมาที่นี่" ผมถามอย่างอดกลั้น "ไปที่อื่นได้ไหม"
“ที่นี่แหละมึง" เป็นเป๊กที่เอี้ยวตัวมามองหน้าผมแล้วตอบด้วยโทนเสียงเรียบๆของมัน ผมจ้องหน้าเพื่อน รู้สึกร้อนๆที่หัวตา
“มึงก็รู้ว่ากูไม่โอเค"
“น้ำชาใจเย็นๆก่อน" เป็นกายที่เห็นท่าจะไม่ดี รีบเอื้อมมือวางแตะบนไหล่ผม ผมมองหน้ามัน ด้านหลังเป็นร้านเหล้าลำพัง ร้านที่โฟล์คนัดมาจัดปาร์ตี้กันคืนนี้
“กูไม่---”
“ที่ว่าไม่โอเค มึงคิดไปเองหรือเปล่า" เป๊กสวน ผมนิ่ง ขึงตาจ้องมองมันนิ่ง
“มึงจะไปรู้อะไร"
“กูรู้สิ มีแต่มึงนั่นแหละที่ไม่รู้" เป๊กตอบ "ตอนแรกกูก็ไม่ได้คิดจะทำอะไรแบบนี้"
“แล้วมึงทำทำไมเป๊ก"
“เมื่อเช้ามึงเรียกชื่อโฟล์ค" เป๊กตอบ แล้วจ้องหน้าผมนิ่ง ผมนั่งตัวแข็งอยู่กับเบาะ เบือนหน้าหนี เหมือนน้ำตาพาลจะไหล ไม่ใช่จะปฏิเสธ ผมจำได้จริงๆว่าผมเรียกชื่อโฟล์คออกไป
“มันก็แค่---”
“น้ำชา กูว่ามันไม่ไหวหรอกนะที่จะมาใช้ชีวิตจนตรอกกับความรู้สึกของตัวเองแบบนี้น่ะ เผชิญหน้ากับมันสักที มึงก็รู้อยู่เต็มอกว่ารู้สึกยังไงกับมัน แล้วถ้ามันไม่ไหว มึงจะทำยังไงก็แล้วแต่มึง"
“......”
“แต่อย่ามาโกหกโง่ๆ มึงแค่เจอมันเมื่อวาน มึงก็คิดถึงมันจะเป็นจะตายแล้วน้ำชา"
“......”

ผมหมดคำพูดอยู่กับตัวเองอยู่นาน ในห้องโดยสารเงียบไปหมด ได้แต่มองหน้าเป๊ก สลับกับปอม และกาย อย่างไร้สุ้มเสียง จนกระทั่งใครบางคนถอนหายใจออกมา ไม่รู้จริงๆว่าเหนื่อยใจจนถอดไปกับผมไปแล้วหรือยัง...


“เชื่อกูเหอะนะน้ำชา เข้าไปเหอะ ถ้าไม่คิดว่าทำเพื่อตัวเอง ก็คิดว่าทำเพื่อโฟล์คมันบ้าง" เป็นปอมที่เอ่ยบอกผมหลังจากที่เงียบมานาน

“ลองก้าวข้ามมันบ้างเถอะ ไอ้ความกลัวของมึงน่ะ พวกกูรู้ไม่ใช่ไม่รู้นะน้ำชา ว่ามึงกลัวอะไรอยู่" ผมมองหน้าเป๊กเงียบๆ มันดูโง่จริงๆกับการที่ผมกลัวอะไรแบบนี้ กลัวจะต้องเจ็บปวดอีกครั้งหนึ่ง... “ถ้ามึงเสียโฟล์คไปอีกรอบ มึงอาจจะไม่ได้มันกลับคืนมาเลยนะเว้ย"

“โอ้ย นี่พวกกูอุตส่าห์พามาถึงที่นี่เลยนะเว้ยน้ำชา มึงแค่เดินเข้าไป ไปคุยกับโฟล์ค ง้อแม่งบ้าง ลืมๆเรื่องเหี้ยๆไปเหอะ แค่เข้าไปคุย เดี๋ยวมึงก็ทำต่อไปได้เองแหละ อย่าไปคิดอะไรให้มันมากมายก่อนดิวะ ยังไม่เห็นมีอะไรที่มึงกลัวเกิดขึ้นเลยสักนิด" กายฟึดฟัดหัวเสีย "ตอนแรกกูก็ว่าจะมาคนเดียว แต่กูเสียดาย คิดดูสิ...ขนาดกูยังเสียดายแทนมึงเลยนะเว้ยน้ำชา"

“มั่นใจหน่อยดิวะ จะเกิดอะไรแค่ไหนกันเชียววะ พวกกูก็อยู่ด้วย...คืนนี้มึงไม่เจ็บไปมากไปกว่าที่เป็นอยู่หรอกน้ำชา" กายจ้องหน้าผม แล้วถอนหายใจออกมายาวเหยียด "พวกกูจะปกป้องมึงเอง"










เสียงดนตรีสดยังดังไม่เท่าหัวใจของผมที่เต้นรัวอยู่ในอกด้านซ้าย สุดท้ายผมก็ตัดสินใจลงจากรถแล้วเข้ามาในร้านจนได้ เราเดินลัดเลาะตามโต๊ะเข้าไปด้านในหลังจากที่กายถามเจ้าภาพงานจนได้พิกัดที่ตั้งงานมาแล้ว ในความรู้สึกมันทั้งกังวล ทั้งกลัว ทั้งทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะทำหน้ายังไง หรือปฏิบัติตัวยังไงเพื่อให้มันไม่ประกัดประเดิดไปกับคนเหล่านั้นดี ผมพยายามบีบตัวเองให้เล็กที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วเดินตามหลังปอมไปเงียบๆด้วยความรู้สึกประหม่าสุดๆ เสียงหัวเราะ เฮฮา พูดคุยดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อเราเดินลึกเข้าไป ก่อนพบว่าคนกลุ่มใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นกลุ่มของโฟล์ค กินพื้นที่ตรงระเบียง ชิดเวทีทางด้านซ้ายไปทั้งแถบ

ผมกลืนน้ำลายเหนียวๆลงในคออย่างยากลำบาก ในสมองคิดวุ่นวายถึงคำพูดแรกหากมันมองเห็นผม แต่คำไหนๆก็ไม่เข้าท่าเลยสักนิด ยิ่งพอเห็นคนคุ้นหน้ามากขึ้นเรื่อยๆ ความกล้าที่เคยมีมาในตอนแรกก็ลดน้อยลงไปเรื่อยๆจนน่าหวั่นใจ ผมกระตุกชายเสื้อปอม แต่อีกฝ่ายกลับส่ายหัวให้ผมเบาๆ

ตอนนี้สามทุ่มครึ่งแล้ว เรามาสาย และเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงก็ดูเพียงพอที่จะทำให้ใครหลายๆคนกึ่มแอลกอฮอล์ไปแล้วเรียบร้อย กายยิ้มแป้นเมื่อเห็นเพื่อนมัน แยมรีบลุกขึ้นมาหาทันทีหลังจากนั่งจิ้มแกล้มกินอยู่นานสองนาน ผมยังแทรกตัวอยู่หลังเป๊กกับปอม ห่างไปกว่าห้าก้าว ไม่มีความกล้าจริงๆที่จะเดินเข้าไปใกล้มากกว่านั้น


“กาย! สัด ไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ" เสียงแยมดังขึ้นแล้วยิ้มแบบที่ยิ้มเป็นประจำ มันน่ารักและดูจริงใจอย่างบอกไม่ถูก
“โถ่มึง ให้กูได้นอนพักผ่อนกันบ้างเถ้อะ!” กายว่า "เมายัง"
“ยัง ก็บอกจะมา กูเลยยังไม่กินเนี่ย เดี๋ยวเมาก่อนเจอมึง"
“ฮ่าๆๆ ไอ้คออ่อน"
“เออ มากันครบทีมเลยนะ แล้ว...น้ำชา!!!” เสียงเรียกของแยมทำให้ผมต้องแย้มหน้าออกมาจากหลังปอมจนได้ น่าสมเพชชะมัด ผมยิ้มแหยๆให้แยม แต่แยมกับสาวเท้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว "นึกว่าไม่มาเสียแล้ว!”
“ก็...อืม...กายบอกให้มาน่ะ"
“ดีแล้ว ต้องมีคนดีใจมากแน่ๆเลย" แยมยิ้มหวาน ก่อนเดินไปจัดแจงที่นั่ง บนโต๊ะไม้ตัวเตี้ยที่ต่อยาวออกไปกว่าห้าโต๊ะเต็มไปด้วยอาหาร กับแกล้ม แอลกอฮอล์ และน้ำอัดลมเต็มพื้นทีไปหมด "กินอะไรมายัง"
“เออ จะสั่งข้าวด้วยก็ดี" ปอมบอกแล้วหันไปขอเมนู ผมกำลังจะหย่อนตัวนั่ง แต่เสียงเรียกของใครบางคนทำให้ผมต้องหันไปมอง

“น้ำชา!!!”

เป็นไอที่รีบวิ่งเข้ามาสวมกอดแทบจะทันที ไอเดินมากับเตที่ยิ้มมุมปากส่งมาให้ ผมยิ้มทักทายกลับเจื่อนๆ

“น้ำชามาด้วยอ่ะ ดีใจจัง" ไอว่าก่อนฉีกยิ้มกว้าง "สั่งอะไรหรือยังอ่ะ"
“อ่า...กำลังจะสั่งเลย"
“น้ำชามาแบบนี้ต้องเซอร์ไพรส์โฟล์คมากแน่ๆเลยอ่ะ ไม่รู้หายไปไหนเนี่ย" ไอบอก ผมอ้าปากจะพูด แต่ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร คนที่กำลังพูดถึงก็เดินเข้ามาในร้าน มันคงเซอร์ไพรส์มากเลยแหละ เพราะทันทีที่โฟล์คทักทายคนมาใหม่อื่นๆเสร็จ แล้วหันมาเจอผมยืนอยู่ตรงนี้ มันก็ยืนนิ่งแล้วจ้องมองผมแทบไม่ละสายตา เช่นเดียวกับผม ที่ละสายตาไปไม่ได้เช่นกัน


เป๊ก กาย ปอม และแยม หันขวับมามองผมแทบจะทันที เช่นเดียวกับไอที่เกาะแขนผมแน่นขึ้น ผมยืนนิ่งค้างอยู่แบบนั้นด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก สุดท้ายก็ได้แต่ฉีกยิ้มเฝื่อนๆออกไปให้คนตรงหน้า ให้กับโฟล์คที่ยืนห่างกันออกไปในระยะห้าโต๊ะกั้น กับเด็กผู้ชายตัวเล็กหน้าหวานคนหนึ่งที่เกาะแขนของมันเอาไว้ ตัวเล็กๆกับรอยยิ้มหวานๆ ท่าทางว่าง่าย คนที่ไม่มีอะไรเหมือนกับผม...


ผมบอกไม่ถูก ไม่รู้ควรจะรู้สึกอย่างไร หัวใจจากที่ตอนแรกมันยังมีกำลังใจ กลับฝ่อลงไปหมด ผมยิ้มค้างไว้แบบนั้น จนกระทั่งโฟล์คเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับเด็กคนนั้น เรามองหน้ากันเงียบๆ ผมยังคงยิ้มให้มัน ในขณะที่มันก็ยิ้มเจื่อนๆให้ผม เป็นสถานการณ์ที่น่าอึดอัดเหลือเกิน



“หวัดดี ไม่คิดว่าจะมาน่ะ"



โฟล์คเปิดบทสนทนาด้วยคำพูดฝาดเฝื่อน ผมยิ้มแห้งๆก่อนพยักหน้าน้อยๆ ในใจมันบอกไม่ถูก จริงๆแล้ว...




“...อืม หวัดดี ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมาเหมือนกัน...”





เจ็บชะมัด









tbc.



ตอนจบคือตอนหน้าแล้วจ้ะ เจอกันนะคะ
ไม่ได้ตรวจคำผิดนะคะ ไว้จะกลับมาตรวจค่า

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: MaEwA ที่ 19-07-2014 00:41:51
 :hao5: ไม่รุ้ซินะ...อ่านตอนนี้ที่โฟล์คน้ำชาเจอกันมันหน่วงไปหมดเลย อยากร้องไห้ มันอึนๆไงบอกไม่ถุก อยากอ่านต่อเร็วๆจังเลยค่ะ มันแน่นๆไงไม่รุ้ สงสัยอิน ==* 55
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 19-07-2014 00:58:07
รู้สึกค้างคาจังเลยค่ะ T___T อ่านมาถึงตอนนี้มันก็ยังไม่หายความรู้สึกหน่วงๆนะ
แล้วคนที่มากับโฟล์คคือใครกันน่ะ???
รอตอนจบนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 19-07-2014 01:00:34
WTF!!!!!!!!!!!!

จะจบยังไง กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ลุ้นตัวโก่ง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 19-07-2014 01:02:17
ตอนแรกมันเหมือนจะไม่ค้างนะ แต่พอค้างเท่านั้นแหละ ค้างเลยยยย
ใครคือคนี่โฟล์คควงมา มันอะไรยังไง!!!
แต่เราเชื่อว่า มันเป็นเหตุบังเอิญให้น้าชาต้องเจ็บก่อนมีความสุข
สู้ๆ นะ น้ำชายกสุดท้ายแล้ว รอบนี้จะได้รักกันอย่างมีความสุขซักที

รอ ร๊อ รอ ตอนต่อไปค่ะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 19-07-2014 01:12:12
...ไม่มีอารายมากก แค่อยากจะบอกว่า... ร้อออออออออ  :z3: :z3: :z3:

นายรองมาตามคำเรียกร้อง (หรอ?!?) โผล่มาตอนเดียวก็จะจบเบยย  :a5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 19-07-2014 01:16:38
อ่านตอนนี้แล้วมัน เจ็บชะมัด!!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nuttzier ที่ 19-07-2014 01:36:13
 :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:

ม่ายชอบให้มันค้างคาแบบนี้เลยง่ะ
หน่วงมาก  นี่บอกเลยนะ  รีบมาต่อเลย

ไม่งั๊นจะงอลแล้ว   ๕๕๕๕
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 19-07-2014 01:51:50
แอบจุกอยุ่นะ ถ้าเปนน้ำชาเราคงแอบเงิบ :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: MaEwA ที่ 19-07-2014 02:04:42
 o22 นี่มันคืออะไรกันเนี่ยยยยย.....ทั้งอินและอึนเลยค่ะ โถ่...ค้างค่ะ  :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ZomZaa^^ ที่ 19-07-2014 02:30:02
คนนั้นคือใครรรรร. หน่วงงงงงงง

ดีกันเถอะนะ
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 19-07-2014 03:17:14
ขอขอบคุณสหายของน้ำชาที่พามาหาโฟร์ค

แต่อยากรู้แล้วนะว่าใครที่มากับโฟร์ค

นี่ถ้าไม่ได้อ่านตอนของโฟร์คมาก่อนนี่จะด่าโฟร์คแล้วนะ

อยากอ่านต่อแล้ว รีบมาต่อนะจ้ะ มาช่วยไขกระจ่างที
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-07-2014 05:48:04
ฮาาาา ดีที่ได้อ่านความในใจของโฟล์คก่อนไม่งั้นโดนด่าแน่ๆ เพราะถ้าไม่ได้อ่านเราจะผิดหวังในตัวโฟล์คมากเลยที่ไม่เข้าใจในสิ่งที่น้ำชาทำและความเจ็บปวดของน้ำชา


เราอ่านมาถึงตอนนี้สบายใจแล้ว ไม่รู้ดิ เราว่าความรักของทั้งคู่ตอนนี้มันพร้อมแล้วที่จะเริ่มใหม่ เพราะต่างฝ่ายต่างรักอีกคนอยากให้อีกคนมีความสุขจนตัวเองยอมจะเจ็บ


น้ำชากล้าๆ หน่อยถึงเวลาที่เราจะมีความสุขแล้วอย่าไปกลัวเผชิญหน้ากับมัน รักตัวเองแคร์ตัวเองได้แล้วครับ เอาโฟล์คกลับมาให้ได้ อย่าหวั่นไหว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 19-07-2014 05:58:48
ดีกันเถอะนะ ทั้งสองคน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 19-07-2014 06:19:17
เจ็บชะมัด น้ำตาซึมเลยอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-07-2014 06:19:47
เสียดหัวใจ.....
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 19-07-2014 06:24:22
อะไรๆๆๆๆ ทึกอย่างมีนเป็นแผนใช่มั้ย หรืออินั่นมาเกาะแกะเอง กรี๊ดดดดด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 19-07-2014 07:16:37
ตอนหน้าจะจบแล้ววว น้ำชากับโฟล์คยังอึนๆกันอยู่เลยยยยย :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 19-07-2014 07:22:03
......... :a5: น้ำชาาาาาาาา ฮือออออเจ็บจนชาแบ๊ววววว นี่ไม่กล้าคิดว่าจะแฮปปี้นะแต่เมือ่โฟล์คยังรักชา ชายังรักโฟล์ค ต่อให้ไม่คู่กันทุกคนจะมีความสุขใช่ไหม ..... แต่คู่กันเถอะ ตอนจบของตอนนี้เราหน้าชามากอ่ะ  น้ำตาจะไหล  :o12:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 19-07-2014 07:37:21
น้ำชาจะอยู่ต่อไหวม๊ายยยยย
นึกถึงว่าถ้าเราเป็นเพื่อนและได้อยู่ในเหตุการณ์นั้น
คงแบบหันควับมาลุ้น ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป

แต่ตอนนี้ สงสารน้ำชา ฮื่อออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 19-07-2014 07:56:17
โอ่ยยยหน่วงอะ อึดอัด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 19-07-2014 07:57:28
คือก็ยังไม่รู้ว่าคนที่โฟล์คควงมาเป็นอะไรกัน 
แต่ถ้าเป็นคนใหม่ที่ควงมาเพราะคิดว่าน้ำชาจะไม่มาล่ะก็ เราคงเสียความรู้สึกมากเพราะที่ อ่านพาร์ทของโฟล์คดูเหมือนจะรักน้ำชา แต่กลับมีคนใหม่ทั้งที่อยากจะกลับไปหาน้ำชาอย่างนั้นหรือ :m16:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 19-07-2014 08:14:58
โอ้ยยยยยยย.....ค้างงงงงงงงง :ling1: :ling1:
มาต่อเร็วๆนะค่ะ....รอตอนจบด้วยใจจดจ่อสุดๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: GnA ที่ 19-07-2014 08:25:40
ของบางอย่างจะมีคุณค่าเมื่อตอนท่มันหลุดมือไปแล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 19-07-2014 08:45:16
อึ้งกันทั้งคู่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 19-07-2014 09:04:06
เจ็บชะมัด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 19-07-2014 09:31:29
“เราชอบเวลาโฟล์คกับน้ำชาอยู่ด้วยกันนะ"
เราก็ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :-[ :-[ :-[

ไม่มี  'คนดี' สำหรับความรัก
โดนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13 o13 o13

เมื่อไรจะคืนความสุขให้น้ำชากะโฟล์ค
 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 19-07-2014 09:41:34
ค้างอ่าาา เด็กคนนั้นคือใครร  :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 19-07-2014 10:06:12
อ่าาาา สถานการณ์แย่อ่ะ ใครมากะโฟล์ค



หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: uchikas ที่ 19-07-2014 10:20:08
เจ็บชะมัด
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 19-07-2014 10:25:53
อะไร ยังไง คืออาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด

ไม่ไหวละอ่ะ จะบ้าตาย

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 19-07-2014 10:35:21
อึดอัดไปกับน้ำชา

รอตอนหน้าอย่างใจจดจ่อ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 19-07-2014 10:58:28
เป็นการพบกับที่ฝืดเฝื่อนสิ้นดี!


โอย...หน่วงใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: lighter13 ที่ 19-07-2014 11:26:55
เป็นน้องใหม่เพิ่งเข้ามา อ่านทันพอดี หน่วงๆเหมือนกัน  ก่ใจหายนะจะจบแล้ว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: j123 ที่ 19-07-2014 11:53:04
ยังไงก็น่าจะ happy ending ใช่ม๊า รออ่านตอนหน้าจ้า  :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 19-07-2014 12:24:29
โอ๊ย ทำไมถึงมาเจอกันในสถานการณ์แบบนี้นะ  :a5:
น้ำชาจะไม่จินตนาการไปถึงไหนต่อไหนแล้วหรอเนี่ย :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: analogue ที่ 19-07-2014 12:24:43
ตอนหน้าก็จะจบแล้วหรอออ ทำไมจบเร็วจังเลยอ่ะ.
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: urmein ที่ 19-07-2014 12:30:57
อ่านจบตั้งแต่เช้า แต่ไม่สามารถคอมเม้นต์ได้

ต้องบอกว่าหยุดอ่านไปตั้งแต่ตอนที่น้ำชาตกลงว่าออกไปกินข้าวกับอาจารย์ เข้ามาอ่านสปอยล์คอมเม้นต์อยู่เรื่อยๆ แต่ทำใจอ่านเองไม่ได้ เพราะรู้ว่ามันต้องเจ็บปวดมากๆ แล้วก็จริงๆ เมือเช้านอนอ่านน้ำตานองหน้า

ขอชมคุณไคลี่จริงๆค่ะ ที่สามารถบิ้วต์อารมณ์คนอ่านให้อินเข้าไปถึงตัวละครได้
สงสารโฟล์คมากๆ แต่แน่นอนน้ำชาก็เจ็บไม่ต่างกัน เราพยายามทำความเข้าใจน้ำชาในมุมที่คุณไคลี่สื่อออกมา แล้วก็หวังว่าจะคิดถูก 555+
2อาทิตย์กับเรื่องของโฟล์ค มันรวดเร็ว รุนแรง น้ำชามีความสุข แต่มันก็มีความกลัวแฝงอยู่
ส่วนกับอาจารย์ เวลาที่นานกว่า มีเรื่องราวผ่านมามากกว่า จะให้ลืมไปในเวลาแค่นี้ มันไม่น่าเป็นไปได้
สุดท้ายน้ำชาเลือกที่จะยอมปล่อยโฟล์คไป เพราะความสับสนของตัวเอง คิดว่าคงไม่แฟร์ที่จะมี2คนในใจ
โฟล์คเจ็บ น้ำชาก็เจ็บ แต่เราว่ามันเป็นการจบที่ดีนะ เพื่อกลับไปทบทวน เรียบเรียงความคิด รอวันเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

ขอบคุณที่น้ำชาไม่ได้กลับไปหาอาจารย์ (นี่แอบคิดว่าจะกลับมาคบกัน แฮ่ๆ) แต่ก็อยากให้พูดตัดไปให้ขาดนะ

ส่วนหนุ่มน้อยข้างตัวโฟล์คนั้น ส่วนตัวคิดว่าโฟล์คไม่ทำให้น้ำชาเสียใจแน่นอนค่ะ
รอติดตามตอนจบ มาเร็วๆนะคะ

ป.ล.เวิ่นเว้อมากกกก ขออภัยพื้นที่บอร์ดค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 19-07-2014 12:41:20
สู้เค้านะนํ้าชา มีเพลงนึงอยากมอบให้นํ้าชากับโฟคฟังนะ เพลง สมการ มันตรงมากเลยอ่ะ ทั้งคู่เลยไปฟังนะที่รัก แล้วไอ้คนเกาะแขนโฟคอ่ะ ญาติใช่มั้ย ขอบคุณคนเขียนมากๆเลยจ้าาา มีตอนพิเศษมาให้หายคิดถึงบ้างนะคะ จุ๊บ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 19-07-2014 12:45:57
เอาเถอะลองลุกขึ้นมาสู้อีกสักครั้ง  มันอาจไม่มีอะไรอย่างที่เราคิดก็ได้  แต่ถ้ามันมี มันจะได้จบอย่างไม่มีอะไรติดอยู่ในใจ          เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 19-07-2014 12:50:59
รักนี้มันทรมาน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: alien.aiiwz ที่ 19-07-2014 14:11:52
ค้างมากถึงมากที่สุดค่า
 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
น้องคนนั้นเป็นใครกัน
ขอเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่เด็กใหม่ของโฟล์ค
เราว่าโฟล์คไม่น่ามี... นะ
เป็นน้อง เป็นญาติ อะไรก็เป็นไปเหอะ
แต่อย่านะ.....


ตอนหน้าจบแล้วหรอ
ยังอยากอินเลิฟกับโฟล์คชาต่อไปอีกเลยค่ะ
เอาใจช่วย
ขอให้แฮปปี้ๆทีเถ้อะะ

 :call: :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 19-07-2014 14:48:50
โอ๊ย  :katai1: เม้นไม่ออก โอ๊ยยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 19-07-2014 14:55:42
เอาให้อกแตกตายกันไปข้างนึงเลย :katai4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 19-07-2014 15:12:10
ตอนหน้าจบแล้ว ดีกันเห้อออออออ  :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 19-07-2014 15:21:04
เป็นแผนให้น้ำชารู้ใจตัวเองหรือเปล่าคะ  :ling1:
หัวข้อ: Re: -รักชาชา- A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-07-2014 15:41:06
 :z3: :z3: :ling1: :serius2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Opoln Miyabi ที่ 19-07-2014 20:51:40
มาซักทีเถอะะะะะ    :z3: :z3: :z3: :z3:   พี่โฟร์คอย่าทำให้น้องผิดหวังนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ngohingmint ที่ 19-07-2014 20:54:12
รออยู่เหมือนกันค่ะ ไม่มาซักที  :z3: :m15: :sad4: :serius2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 19-07-2014 20:54:25


ตอนที่ 17 (จบ) - เธอคือ...





เกือบห้าทุ่มแล้ว ผมนั่งเนือยอยู่ที่หัวโต๊ะ ฟังคนอื่นคุยกันแบบไม่มีกะจิตกะใจมากนัก ไอนั่งอยู่กับผม แยมก็ด้วย มีบ้างที่จะลุกเดินไปที่อื่น แต่สุดท้ายก็เดินกลับมาอยู่กับผมจนผมนึกขอบคุณ

กาย ปอม และเป๊กก็นั่งถัดออกไป มันดื่มแล้วก็พยายามชวนคุย เริ่มต้นบทสนทนาบ้างไม่ให้บรรยากาศของเรามันน่าอึดอัดชวนหัวเสียไปมากกว่านี้ มันมองผมอย่างเป็นห่วง แต่ผมก็ได้แต่ส่ายหน้าแล้วบอกว่าไม่เป็นอะไร ผมแตะเหล้าแทบจะนับครั้งได้ ไม่รู้สิ จังหวะนี้ถ้าเป็นในหนังหรือละคร ตัวเอกคงซัดเหล้าเมาสลบคาโต๊ะไปแล้ว แต่ผมไม่มีอารมณ์ทำอะไรเช่นนั้น จริงๆคือไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลยมากกว่า

โฟล์คนั่งอยู่ตรงข้ามผม...

ข้างๆกันมีเต กับรุ่นน้องอีกกลุ่มใหญ่ คุยกันเสียงดังแล้วก็ยกแก้วชนกันแทบจะทุกสิบนาที ไม่ปฏิเสธหรอกว่าผมแอบลอบมองโฟล์คบ่อยๆ และเราก็แอบลอบมองกันอยู่เช่นนั้น ไม่รู้ทำไมถึงไม่มีกล้าเดินเข้าไปหาอีกฝ่าย และเปิดปากพูดคุยให้มากกว่านี้ หรือบางทีเราต่างรู้เหตุผลกันดีอยู่แล้วกันแน่

ผมยกแก้วขึ้นดื่มเพื่อระบายความอึดอัดในใจ เรื่องที่พวกแยมกับเป๊กคุยกันแทบไม่เข้าหัว เสียงเพลงเองก็ดังจนเบลอในสมองไปหมด ผมถอนหายใจยาวเหยียดก่อนเอนตัวพิงโซฟาแล้วเหลือบมองไปด้านนอก ลมเย็นปลายเดือนกุมภายังหอบเอาความแห้งกร้านกรีดผิวบางเบา

ไม่รู้ทำไมถึงไม่ลุกหนีไป...

อาจจะเพราะยังคาดหวังอยู่กระมัง ว่าจะมีสักจังหวะที่เราจะยิ้มให้กัน และเอ่ยพูดคุยอะไรสักประโยคได้

แต่เพ้อเจ้อชะมัด เพราะมองจากมุมนี้ มันไม่เห็นมีโอกาสอะไรแบบนั้นเลย


“ชา เอาเหล้าเพิ่มไหม" ปอมเอ่ยถามก่อนดึงแก้วเหล้าผมไป ผมมองนิ่งก่อนๆพยักหน้า
“เข้มหน่อย"
“อย่าเก่งๆ เดี๋ยวน็อคกูไม่แบกกลับนะเว้ย" มันเหยียดปากยิ้มๆ แต่มือก็เทเบลนด์ลงไปเกือบครึ่งแก้ว "อ่ะ แดกให้เมาไปเลยไป"
“น่ารำคาญจริงๆมึง" ผมรับแก้วเหล้ามา ก่อนที่เราจะชนกันอีกครั้ง ไอลุกออกไปหลังจากที่ภัทรเดินมาเรียกไปเมื่อสักครู่ก่อนเรื่องเครื่องดื่มในงาน ผมกระดกเหล้าไปเกือบครึ่งแก้ว รสชาติขมบาดคอจนอยากอ้วก

บารากุเตาใหม่ถูกจุดขึ้นพร้อมกับพนักงานเสิร์ฟที่ยกเข้ามา กลิ่นหวานๆของมันบาดจมูก ผมไม่ชอบกลิ่นบารากุเท่าไหร่นัก แต่มันก็ไม่แย่มาก คนบนโต๊ะส่งหลอดวนกันไปทั่วโต๊ะ ผมยกมือปฏิเสธเมื่อมันถูกส่งมาถึงตัว


“กูออกไปดูดบุหรี่ดีกว่า ไม่ชอบกลิ่นว่ะ" ผมบ่นอุบ เป๊กมองหน้าผม
“ให้ไปเป็นเพื่อนไหม" มันถาม ผมส่ายหัว
“ไม่ต้องหรอก ไปหลังร้านนี่เอง"


เมื่อกี้ตอนเดินไปเข้าห้องน้ำก็สำรวจมาบ้างแล้ว หลังร้านทะลุกับลานจอดรถเล็กๆของร้าน มีขอบปูนให้พอได้หย่อนตัวนั่งบ้าง ผมลุกจากที่นั่งแล้วเดินออกไปยังทางไปยังห้องน้ำ เพียงแต่ไม่ได้เลี้ยวเข้าไป ขายาวก้าวออกไปตามทางเดินขัดปูนเปลือย เสียงหัวเราะของกลุ่มนักศึกษาดังขึ้นที่ลานจอดรถ พร้อมกับเสียงอาเจียนสลับกับเสียงโวยวาย คงมีคนเมาแล้ว ตลกชะมัด ยังไม่เที่ยงคืนเลยรีบเมาเสียแล้ว แต่ช่างเถอะ...บางทีคนๆนั้นอาจจะมีอะไรหนักใจให้ต้องกินจนอ้วกเป็นหมาแบบนี้

ผมถอนหายใจเบาๆ ปลายกุมภาอากาศไม่หนาวเท่าช่วงปลายปีก่อน แต่ช่วงกลางคืนก็ไม่ร้อนอบอ้าวจนหนืดผิว ผมทรุดตัวลงนั่งบนขอบปูนใต้แสงไฟของเสาไฟต้นหนึ่ง เป็นปูนก่อยกสูงสำหรับแท่นแท๊งค์น้ำ ในบริเวณมีต้นไม้ปลูกอยู่บ้างเล็กน้อยพอให้สะอาดตา อาจจะเป็นเพราะร้านเพิ่งปรับปรุงพื้นที่ ด้านหลังจึงยังสะอาดสะอ้านและดูใหม่

ผมนั่งเอนกายเล็กน้อย แหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ดึงบุหรี่ขึ้นและจุดสูบ จ้องมองควันสีเทาลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปบนอากาศ รู้สึกใจหายอย่างไรบอกไม่ถูก ตอนแรกก็คิดว่าสักวันเวลาจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปในทางที่ดีขึ้น แต่กลับกัน...ยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าไหร่ ผมยิ่งทรมานมากขึ้นจากความรู้สึกตัวเอง

เสียงหัวเราะโวยวายจางหายไปแล้ว แทนที่ด้วยเสียงปิดประตูและเสียงเครื่องยนต์รถที่แล่นออกไปจากลานจอดรถ ผมเขี่ยขี้เถ้าปลายมวนออก สีส้มสว่างวาบก่อนที่จะค่อยๆกลืนกินตัวเองกลายเป็นเถ้าถ่าน ผมดูดบุหรี่เข้าปอดอึกใหญ่พอให้ใจได้คลายความอึดอัด ก่อนที่เสียงฝีเท้าจะดังขึ้น

ปลายเท้านั้นหยุดอยู่ข้างๆผม ตอนแรกก็ว่าจะไม่หันไปมอง แต่ทำอย่างไรได้ เพราะรู้ดีว่าเป็นใคร สุดท้ายก็หันกลับไปมองอยู่ดี แล้วก็ใช่...โฟล์คยืนอยู่ข้างๆผม มันยิ้มให้ผมอย่างเหนื่อยๆ ผมนั่งนิ่ง มองหน้ามัน แล้วพยายามที่จะยิ้มออกไป


“นั่งด้วยคนสิ" เสียงทุ้มเอ่ยขอ ผมหลุบสายตาลง
“เอาสิ"


เราไม่ได้พูดอะไรจนกระทั่งโฟล์คนั่งลงแล้วจุดบุหรี่ขึ้นสูบ ผมมองดูควันลอยและสลายขึ้นไปในอากาศแบบคนที่ไม่รู้ควรจะทำอะไร คำพูดมากมายที่เคยเตรียมไว้ พออยู่ตรงหน้า กลับสลายหายไปในพริบตา เหลือเพียงเราสองคนนั่งจนคำพูดอยู่ข้างๆกัน ตลกชะมัด จริงๆมันก็เหมือนกับวันแรกที่เราเจอกันเลย วันแรกที่โฟล์คตามผมมาที่หลังร้านพี่โอ เรานั่งดูดบุหรี่ด้วยกันแบบนี้...อา มันก็ไม่ใช่การเริ่มต้นที่ดีเท่าไหร่หรอก


“ยังไม่เลิกบุหรี่อีกเหรอ" โฟล์คถามขึ้น ผมขยี้มวนบุหรี่ที่เหลือแต่ก้นด้วยปลายเท้า ก่อนจุดมวนใหม่
“อืม" ผมตอบ "เลิกไม่ได้ว่ะ ยังไงช่วงนี้ก็ต้องพึ่งมัน"
“อ่าฮะ"
“แล้วมึงอ่ะ"
“พยายามอยู่" โฟล์คตอบ แล้วเขี่ยขี้บุหรี่ทิ้งบ้าง ก่อนดูดเข้าไปอีกคำใหญ่
“เลิกได้แล้วบอกด้วยว่าทำยังไง" ผมบอกยิ้มๆ ก่อนนั่งแกว่งขาไปมาแบบไม่มีอะไรทำ
“ให้มันได้ก่อนเหอะ"


เราเงียบกันไปอีกคนละหลายวินาที ก่อนที่โฟล์คจะดีดขี้บุหรี่ทิ้งอีกครั้ง...


“ไม่คิดว่าจะมาด้วย" โฟล์คเปรยขึ้นมานิ่งๆ ผมชะงักก่อนเบือนหน้าหนีเล็กน้อย แล้วพยายามหาคำตอบให้กับคำถามนี้
“อ่า...ก็...” ผมหลุบตาลงมองพื้นปูนขัดมัน "กายมันจะมา แล้วมันก็พามา เสร็จแล้วมันก็บอกให้เข้ามา เอ่อ...”
โฟล์คขำพรืดกับคำตอบปัญญาอ่อนของผม
“ใจเย็นๆ คำถามมันยากขนาดนั้นเลยเหรอ" มันถามแล้วยิ้ม ตามันเป็นสระอิ ลักยิ้มบุ๋มลงไปนิดหน่อย
ผมถอนหายใจยาว ก่อนพยักหน้า "อื้ม"
“ฮ่าๆ"

เรานั่งเงียบกันอีกครั้ง กินเวลาหลายวินาที แล้วก็เหลือบมองหน้ากันนิดหน่อย โฟล์คพยายามยิ้มให้ผม ส่วนผมเอง...ก็ไม่รู้จะทำเช่นไรดี มีคำถามผุดขึ้นในใจมากมาย และอยากได้คำตอบ แต่ก็ไม่แน่ใจนักว่ายังมีสิทธิ์ที่จะถามมันไหม


“แฟนใหม่เหรอ เด็กนั่น" ในที่สุดผมก็เลือกที่จะถามคำถามที่ห่วยสุดๆออกไป โฟล์คชะงักบุหรี่ที่คาบอยู่ในปาก แล้วขมวดคิ้ว
“โฟมน่ะนะ" มันถาม ผมไหวไหล่เบาๆ "...เปล่า"
“คุยกัน?”
“ก็เปล่า น้องมันมาช่วยกองหลังๆ" โฟล์คตอบ มันโยนบุหรี่ทิ้งลงพื้นแล้วขยี้ดับไฟลง "กูไม่มีใครตอนนี้ ไม่ได้คุยกับใครเลย"
“......”
“จริงๆถ้ามึงไม่มาคืนนี้ กูก็อาจจะได้คุยกับน้องเขาจริงๆ" มันพูดกลั้วหัวเราะ ไม่รู้พูดเล่นหรือพูดจริง
“......”
“มึงอ่ะ...มีใครหรือยัง?” เสียงทุ้มเอ่ยถามเหมือนเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไป แต่หัวใจผมกลับเต้นแรง เมื่อรู้สึกได้ว่าเรากำลังแตะหัวข้อที่อันตรายมากขึ้นทุกที

ผมดับบุหรี่ในมือบ้าง ยืดเวลาออกไปอีกนิดสำหรับการตอบคำถาม แล้วส่ายหัวเบาๆ

“ไม่...” ผมตอบเสียงเบาหวิว "จริงๆพอเลิกกันไป กูก็ไม่ได้มีใครเลย" ผมสารภาพ แล้วหลุบตามองพื้นนิ่ง
โฟล์คเหลือบมองเสี้ยวหน้าผมเงียบๆ "เหรอ...แต่กูมีนะ...มีคุย มีเดท แล้วก็นอนกับคนอื่นด้วย"

มันบอก ผมนิ่ง ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวด เพราะไม่รู้จะเอาตำแหน่งสำคัญอะไรไปทะนงตัวเองให้รู้สึกเช่นนั้น ผมได้แต่พยักหน้าเบาๆกับตัวเองแล้วเงียบไปเสียเฉยๆ

“จริงๆก็คือกูทนกับความว่างเปล่าไม่ได้ สิ่งเหล่านั้นมันก็แค่เรื่องที่จะพยายามทำให้ลืม พยายามทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น ไม่ต้องไปฟุ้งซ่านกับอะไรเก่าๆ"
“......”
“แต่ก็ไม่ช่วยหรอก มึงก็รู้ดี"
“งั้นหรือ" ผมตอบไปเช่นนั้น เพราะไม่รู้จริงๆว่าควรจะพูดอะไรออกไปดี
“อืม" โฟล์คพึมพำ ก่อนเงียบไปครู่ใหญ่ “ทำไมวันนี้ถึงมาล่ะ...”

ผมเม้มปากเบาๆเพราะไม่รู้จะตอบยังไงดี หากบอกความจริงไปมันอาจจะกลายเป็นอะไรที่เห็นแก่ตัวอีก...


“จริงๆก็คิดแล้วคิดอีก แต่...”


“เอาจริงๆ...”


“ก็แค่อยากเจอ"



ผมพึมพำคำตอบออกไป แล้วก็ได้แต่ก้มหน้านิ่งเงียบกับคำพูดเหล่านั้น ผมไม่เห็นสีหน้าโฟล์ค เลยไม่อาจรู้ได้ว่าโฟล์ครู้สึกอย่างไร จะดีใจ รังเกียจ เบื่อหน่าย หรือรำคาญ กับคำตอบนี้...


“ดีใจว่ะ" ผมได้ยินโฟล์คพึมพำตอบ
ผมระบายยิ้มกับตัวเองบางๆ “ออกมานานขนาดนี้จะดีเหรอ เจ้าภาพงานแท้ๆ"
“เมากันหมดแล้ว ไม่ต้องซีเรียสหรอก"
“ฮ่าๆ"
“อยากอยู่แบบนี้มากกว่า ไม่ได้คุยกันตั้งนาน...” โฟล์คมองหน้าผม แล้วก็ยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ขุดทุกความรู้สึกให้แล่นปรี่ขึ้นมาจุกในอกจนน้ำตาแทบไหลออกมา

ผมเบือนหน้าหนี และไม่รู้ว่าจะซ่อนน้ำตาได้หรือเปล่า ไม่...ไม่อยากร้องไห้ให้มันเห็น ผมรีบผุดลุกขึ้นยืนแล้วตั้งท่าจะเดินหนีไปอีกครั้ง...


“คือกูออกมานานแล้ว เดี๋ยวเพื่อนจะเป็นห่ว---”
“เดี๋ยว! น้ำชา!!” โฟล์คดึงข้อมือผมเอาไว้ทำให้ผมต้องหยุดนิ่งอยู่อย่างนั้น ผมหันหลังให้มัน น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด เราสัมผัสตัวกันเพียงแค่ปลายนิ้ว แต่น่าแปลกใจเหลือเกิน ทั้งๆที่มากกว่านี้เราก็เคยสัมผัสกันและกัน แต่สัมผัสในวันนี้มันพิเศษยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เรียกทั้งความทรงจำและความรู้สึกให้ทะลักทลายออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

ผมไม่ได้หันกลับไปมองหน้าโฟล์ค เพราะรู้ดีว่าไม่มีแรงมากพอที่จะทำเช่นนั้น แต่ก็ไม่ขัดขืนที่จะยืนอยู่ตรงนี้เช่นกัน


“ลืมเขาได้หรือยัง?”



คำถามที่เต็มไปด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนของโฟล์คทำให้ใจของผมพังทลายลงไม่เหลือซาก ความเข้มแข็งที่พยายามสร้างขึ้นสลายหายไปในเสี้ยววินาที ผมไม่มีแรงแม้กระทั่งจะปาดน้ำตา หันกลับไปก็ไม่กล้า น้ำเสียงของโฟล์คทั้งอ้อนวอนและตัดพ้อ...

ผมได้แต่ส่ายหัว แล้วยืนร้องไห้อยู่แบบนั้น แรงกระชับที่ข้อมือคลายลง แต่เหมือนโฟล์คก็ยังไม่ยอมแพ้ โฟล์คยังรั้งข้อมือผมเอาไว้เช่นนั้น

“ไม่ได้เลยเหรอ" คำถามนั้นเจือความเจ็บปวด ผมเม้มปาก กลั้นก้อนสะอื้น ความรู้สึกตีกัน ไหลวน และจมลงสู่ก้นถ้วย เป็นตะกอนที่ถ่วงหัวใจเอาไว้
“เขาเป็นรักแรก" ผมบอกด้วยเสียงสั่นพร่า "เป็นความทรงจำ มันเคยดีมาก่อนโฟล์ค"
“......”


เรายืนเงียบอยู่เช่นนั้น ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรต่อไปในวินาทีที่ก้อนสะอื้นจุกแน่นคอไปหมด ทั้งๆที่มีเรื่องมากมายอยากจะพูด อยากจะอธิบาย อยากจะให้ยิ้ม อยากจะได้หัวเราะด้วยกัน แต่ผมกลับพูดไม่ออก ผมรู้ดี ว่าถ้าผมไม่พูดออกไป ผมอาจจะเสียโฟล์คไปตลอดกาล แล้วทำไม...ทำไมผมจะต้องทำให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง ทั้งๆที่ผมรู้ตัวดี


ผมคิดถึงโฟล์คสุดหัวใจ



ผมเอื้อมมืออีกข้างไปเกี่ยวโฟล์คไว้ที่ด้านหลัง เรากอบกุมมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกันราวกับต้องการประคับประคองกันและกัน ผมค่อยๆบังคับตัวเองให้หันกลับไปอย่างช้าๆ วินาทีแรกมันยากที่จะสบตากับโฟล์ค วินาทีที่สองก็ยังยากอยู่ดี แต่ต่อให้กินเวลามากเท่าไหร่ ผมก็ทำสำเร็จ และโฟล์คยังคงยืนรออยู่ตรงนั้น รอจนเรามองหน้ากันเต็มๆตาอีกครั้ง


“แต่ไม่มีวันที่จะกลับไป เขาเป็นแค่ความทรงจำ เขาทำอะไรเราไม่ได้อีกแล้ว"


ผมพยายามรวบรวมคำพูด แล้วเอ่ยมันออกไปแม้จะแทบไม่เป็นคำ ในที่สุดผมก็เรียนรู้ที่จะก้าวข้ามผ่านตัวเองไป ในเมื่อเราเคยลองที่จะปล่อยมือกันไป แล้วพบว่า ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย



“ไม่รู้จะพูดยังไง จะเกลียดกูก็ได้ แต่กูคิดถึงมึง คิดถึงจริงๆ"


หากจะกลับมามีกันและกันใหม่ มันจะเสี่ยงเกินไปไหมนะ แล้วเราจำเป็น...ต้องแคร์อะไรแบบนั้นในตอนนี้ไหม


โฟล์คเอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้ผมที่ร้องไห้ราวกับเด็กๆ มันยิ้มทั้งๆที่น้ำตาเอ่อคลอเบ้าตา เราเกาะกุมมือกันไว้แน่น ผมสะอื้นจนพูดอะไรออกมาไม่ได้ หายใจก็ไม่ทัน ในหัวมีแต่เสียงเป๊กลอยวนไปวนมา ถ้อยคำที่ทำให้ผมต้องนิ่งอึ้ง นึกสมเพชตัวเองไม่สิ้นสุด...



'โอกาสมันไม่มีจริงหรอก โอกาสที่มึงจะบังเอิญเจอมันได้เหมือนเมื่อวานนี้ ถ้ามึงอยากได้...มึงก็ต้องสร้างมันขึ้นมาเอง'




วันนี้ผมเรียนรู้จากความผิดพลาด จากบทเรียนที่เคยเกิดขึ้น ผมปล่อยให้น้ำตาไหล ผ่านทุกความเจ็บปวดและบอบช้ำ โฟล์คเช็ดน้ำตาให้ผม ผมกอบกุมมือเขา เสียงชีพจรของโฟล์คเต้นสะท้อนดังขึ้นตรงข้อมือพาลเอาหัวใจผมเต้นดังขึ้นกว่าเดิมเช่นกัน โฟล์คยืนอยู่ตรงนี้ มีชีวิตกลับคืนมาในความฝันลมๆแล้งๆของผม



“ไม่ร้องไห้ได้ไหม เห็นน้ำชาร้องไห้แบบนี้ทีไร ไม่รู้จะทำยังไงดี" โฟล์คถามเสียงพร่า ผมส่ายหน้าไปมาอยู่แบบนั้น โฟล์คระบายยิ้มอ่อนๆให้อีกครั้ง "...น้ำชา"



“เริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม"



โฟล์คโน้มใบหน้าจนหน้าผากเราแนบชิดกัน ดวงตาคมที่ผมเคยจ้องมองลึกเข้าไปในนั้นทอประกายความรู้สึกบางอย่างออกมาอย่างปิดไม่มิด ผมยกมือปาดน้ำตาจนใบหน้าเปียกชื้นไปหมด หัวใจเราเต้นแรง ไม่ได้ยินแต่ก็รู้สึกได้ ผมสะอื้นไม่หยุด...



“กู...กูกลัวว่ะโฟล์ค"




ผมบอกไปเช่นนั้น และรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ แต่ว่าวินาทีนี้ ต่อให้กลัวแค่ไหน ในใจก็รู้ดี ผมคงไม่ปล่อยมือมันไปอีกแล้ว



“กูก็กลัวเหมือนกันน้ำชา"




โฟล์คยิ้มบางๆ น้ำเสียงโฟล์คนั้นอบอุ่น แต่กระนั้นก็มั่นคงและแข็งแกร่ง ทำให้หัวใจทั้งใบกระโดดโลดเต้นด้วยความยินดี ผมร้องไห้กับฝ่ามือใหญ่นั้น กลิ่นโคโลญจน์ที่คุ้นเคยลอยแตะจมูก ผมรู้สึกถึง สัมผัสได้ และดีใจ...มันเป็นความรู้สึกอะไรบางอย่างที่ไม่มีใครเข้าใจนอกจากเราสองคนที่กำลังจะก้าวข้ามผ่านความเจ็บปวดไปด้วยกัน สุดท้ายแล้วเราก็จะได้รู้ ว่าไม่มีใครกำหนดชีวิตและความรู้สึกเราได้ นอกจากตัวเราเอง...





หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 19-07-2014 20:54:45






โมเดลตรงหน้าเหมือนรอคอยวันเสร็จสมบูรณ์อีกครั้ง แต่สายตาผมเบลอจนแทบจะจดจ้องมันไม่เป็นโฟกัส ผมกระพริบตาถี่ๆ เอนกายพิงกำแพงอย่างหมดแรง นี่ก็จะครบสัปดาห์แล้วที่ชีวิตเร่ร่อนอยู่ในสตูแบบนี้ พรุ่งนี้วันจันทร์ โชคดีที่ยังไม่มีสอบ แต่หนังสือจะต้องเริ่มอ่านได้แล้ว เพราะการสอบสามวันติดหลังจากนั้นไม่ใช่เรื่องตลกเลยสักนิด

คือจริงๆก็ไม่แน่ใจว่านี่มาเรียนหรือมาทรมานตัวเองไปวันๆกันแน่

กำหนดส่งโมเดลคือวันศุกร์หน้า ครับห้าวัน แต่มึงเคยคิดบ้างไหมว่าระหว่างวันสอบกูจะมานั่งทำโมเดลได้ไหม! ถ้าโมเดลไม่เสร็จวันนี้ ก็ต้องพรุ่งนี้หรือมะรืน แม่งชักจะหลอกหลอนชีวิตนานเกินไปแล้ว ไม่กูก็โมเดลนี่แหละ จะต้องพังกันไปข้าง ว้อย หงุดหงิดๆๆๆๆๆๆ


“น้ำชา! มีคนมาหา"


เสียงเรียกของเพื่อนที่หน้าประตูตะโกนขึ้นมา ผมชะเง้อคอไปมองก่อนยิ้มเขินๆพลางปั้นหน้านิ่งเมื่อใครบางคนส่งยิ้มมาให้ ก่อนเดินเข้ามาพร้อมกับถุงเสบียงถุงใหญ่ในมือ...

เป๊กมองผมด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ก่อนก้มลงสนใจโมเดลในมือต่อ ทำให้ผมต้องขึงตามองมันอย่างเขินๆ


“เป็นไงบ้าง" โฟล์คถามยิ้มๆขณะที่หย่อนกายลงนั่งข้างๆผม ผมเขยิบตัวให้พอมีที่นั่งท่ามกลางความรกรุงรังของพื้นที่ตรงนี้
“ปวดหัวสัด หิวด้วย มีไรกินไหม" ผมถาม โฟล์คพยักหน้ายิ้มๆก่อนเปิดถุง
“ผัดไท ข้าวผัด กระทิงแดง แล้วก็กาแฟกระป๋อง เอาไร" มันถาม
“ข้าวผัดแล้วกัน ผัดไทเอาไปให้คนอื่นเหอะ แดกยากชิบหาย" ผมบ่น แต่ก็บ่นไปงั้น โฟล์ควางมือบนหัวผมแล้วโยกไปมาเบาๆ "แล้วนี่อ่านหนังสือจบแล้ว?" ผมเลิกคิ้วถาม โฟล์คไหวไหล่ พรุ่งนี้มันมีสอบบ่าย คืนนี้คงโต้รุ่งที่ร้านกาแฟยี่สิบสี่ชั่วโมงแถวๆนี้กับเพื่อนๆ
“ยัง นี่ก็ยังอ่านกันอยู่ แต่หนีออกมา" มันยิ้มบางๆ "กลัวมึงเป็นลมตายไปก่อน"
“ก็เหี้ยและ เซเว่นอยู่ด้านหลังนี่เอง"
“เออ เถอะน่า" มันปัด "ก็อยากเจอ อยากมาดูว่าโอเคไหม"
“เมื่อเช้าก็เพิ่งเจอกัน" ผมพึมพำ เปิดขวดกระทิงแดง เอนหลังพิงฝา

สองวันก่อนเราตกลงที่เริ่มต้นใหม่ โดยก้าวเดินไปพร้อมๆกัน ไม่ได้ตกลงสถานะ แต่มันก็ดีกว่าเยอะที่จะมาดึงดันระบุว่าเราเป็นอะไรกัน โฟล์คไม่ได้ทำอะไรบุ่มบ่ามเหมือนครั้งก่อน คืนนั้น...เรากุมมือกันพร้อมยิ้มเขินๆให้ผู้คนรอบข้าง จบงาน ผมบอกลาโฟล์คแล้วกลับคอนโดตัวเอง และโฟล์คก็โทรมาคุยด้วยในคืนนั้นอยู่นานหลายชั่วโมง เราคุยในเรื่องต่างๆที่อยากคุย คุยกันอย่างเปิดใจและไม่ปิดบังความรู้สึกอันใด ผมเผลอหลับไปทั้งอย่างนั้น แต่มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

เราไม่ได้ดิ้นรนที่จะกลับไปเป็นเหมือนเก่า ที่จริงคือสำหรับตอนนี้แค่มีกันและกันก็น่าจะพอแล้ว โฟล์ครู้ดีว่าช่วงนี้ผมยังวุ่นวายกับโปรเจ็กต์จบชั้นปี ส่วนมันก็มีงานนอกและมีสอบ โฟล์คไม่ได้ร้องขออะไร ผมก็ไม่ได้คาดหวัง แต่เราต่างแค่คุยกัน อยู่ข้างๆกันให้รู้ว่าตอนนี้ เรามีกันและกันอีกครั้ง

“จะกลับยังอ่ะ" ผมเอ่ยถาม มันเลิกคิ้วฉับ
“โหยไรวะ เพิ่งมาถึง ไล่เฉย" มันบ่นอุบ ผมส่ายหัวเพลีย
“ไม่ได้ไล่ แต่มึงมีสอบพรุ่งนี้ หนังสือก็ยังอ่านไม่จบ" ผมแย้ง โฟล์คหัวเราะเบาๆก่อนเอื้อมมือมาเกี่ยวมือผมเอาไว้ เรานั่งชันเข่าพิงกำแพงเงียบๆอยู่สองคน ดูเหมือน เป๊ก ปอม และกาย จะหายไปทันทีในวินาทีที่โฟล์คเข้ามา

ก็ต่างคนต่างยุ่ง เอาเข้าจริงหลังจากนี้ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีเวลาได้อยู่ด้วยกันสบายๆอีกครั้ง

“คนเก่งไม่อ่านก็สอบได้"
“ถุย"
“หยาบคาย เดี๋ยวเถอะ" มันเอ็ดก่อนยกนิ้วดีดหน้าผากผมเบาๆ
ผมเงียบไปพักใหญ่ ไม่ใช่อะไรหรอก มันก็ยังเร็วไป ไม่ใช่เร็วในแง่ที่ไม่ดีนะ แต่แค่มัน...เขิน...ทำตัวไม่ค่อยถูกอะไรแบบนั้น นึกไม่ออกเลยจริงๆว่าเราจะได้กลับมาอยู่ข้างๆกันแบบนี้
“ไม่ได้ไล่สักหน่อย" ผมพึมพำกับตัวเอง แต่เผื่อแผ่ไปให้คนข้างๆได้ยินด้วย


“ก็...จากนี้ไปยังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกนาน"


ผมเอ่ยนิ่งๆ พยายามควบคุมกล้ามเนื้อบนใบหน้าให้สงบนิ่งมากที่สุด โฟล์คเลิกคิ้ว หัวเราะแบบไร้เสียง ก่อนเอนหัวพิงไหล่ผมเบาๆ


“พูดจริงนะ"
“เคยโกหกเหรอ" ผมย้อนถาม โฟล์คส่ายหัวไปมา
“ไม่เคย"
“งั้นพรุ่งนี้...ไปกินข้าวเย็นกันไหม" โฟล์คถาม ผมเอนหัวพิงไหล่มันบ้างแล้วเงียบไปพักใหญ่
“...โมเดลยังไม่เสร็จเลย"
ผมได้ยินเสียงมันถอนหายใจเบาๆ
“แต่...ถ้าแค่ชั่วโมงเดียวแล้วกลับมาทำต่อก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร...มั้ง"
“ได้เหรอ" โฟล์คถาม ตาเป็นประกาย
“อืม"
“จริงนะ"
“เออ!!” ผมกระแทกเสียงทำเอาคนตัวโตกว่าหัวเราะลั่น ผมฟาดไหล่มันไปทีหนึ่งดังเพียะ แล้วก็นึกเขินขึ้นมาเองว่ากูเป็นบ้าอะไรถึงได้ทำเรื่องตุ๊ดแต๋วแหววจ๋าขนาดนี้
“พรุ่งนี้จะมาทำโมฯที่นี่ใช่ไหม หกโมงเย็นมารับนะ กินข้าวเสร็จเดี๋ยวมาส่ง"
“อืม"
“ก่อนหน้านั้นก็กินข้าวให้ครบทุกมื้อด้วยนะ"
“รู้แล้วน่า" ผมบ่นอุบ
โฟล์คขยับกายลุกขึ้นนั่งหลังตรงแล้วยืดขาออก ก่อนโยกหัวผมไปมาเบาๆอีกที

“ต้องไปแล้วนะครับ เดี๋ยวโทรหานะ"
“เดี๋ยวเดินไปส่ง" ผมพึมพำบอก เตรียมจะลุกด้วย
“ไม่ต้องหรอก อยู่ทำงานต่อเถอะ"
“แค่หน้าประตู ไม่ต้องหวังสูงไปกว่านั้นหรอก" ผมสวนขึ้น โฟล์คชะงักไปหน่อย ก่อนอ้าปากหัวเราะลั่น


ผมเดินนำมันออกไปที่หน้าประตูด้วยความรู้สึกที่พองโตคับแน่นอยู่ในอก รู้สึกดีชะมัดที่โฟล์คกลับเข้ามาในชีวิตผมอีกครั้ง ผมเลื่อนประตูให้เปิดออก จากนั้นเราก็ยืนมองหน้ากันนิ่งๆอยู่หน้าห้องสตูดิโอ ดวงตาของโฟล์คระยิบระยับเป็นประกาย รอยยิ้มอบอุ่นของมันก็ด้วย...มัน...เป็นอะไรที่บอกไม่ค่อยถูก เพียงแต่รู้ว่ามันดี...เป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ...เหมือนว่าสุดท้ายเราได้เจอกับสิ่งที่ตามหามานาน ตามหามาทั้งชีวิต...


“กอดหน่อย"


ผมเอ่ยขึ้น และโดยไม่รอคำตอบ ผมก็เอนกายเข้าหาโฟล์คทันที หัวใจของมันเต้นแรงจนคล้ายจะได้ยิน กลิ่นโคโลญจน์เย็นๆที่คุ้นเคยทำให้รู้สึกอุ่นใจและมีความสุข ผมกอดมันไว้แน่นเช่นนั้นอยู่นานเป็นนาที เช่นเดียวกับที่โฟล์คกอดผมเอาไว้ เราซึมซาบและรับรู้ถึงกันและกันอย่างเงียบๆ จนกระทั่งเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากที่ไกลๆ

ผมผละออกมา ยิ้มให้มันแล้วเบือนหน้าหนีอย่างเขินๆ


“ไปได้แล้ว"
“อืม" โฟล์คยังยืนกรุ้มกริ่มอยู่แบบนั้น "ไว้เจอกันนะนำ้ชา"
“รู้แล้วน่า ย้ำอยู่ได้"
“......”
“ไม่ได้จะหายไปไหนสักหน่อย"
โฟล์คระบายยิ้มบางๆ "ไม่ให้หายไปไหนอีกแล้วต่างหาก"


ผมถอนหายใจ พยักหน้าแล้วยิ้มให้มันในที่สุด เราค่อยๆคลายมือกันและกันออก ผมรุนหลังให้ไปเสียทีหลังจากที่คนตัวโตยืนอ้อยอิ่งอยู่นานสองนาน โฟล์คส่ายหัวก่อนทำท่าจะเดินออกไปในที่สุด




“ไม่หายไปไหนหรอก"




ผมพึมพำตามหลังไปแบบนั้น เห็นรอยยิ้มโฟล์คจุดขึ้นที่มุมปากท่ามกลางไฟสลัว ก่อนที่มันจะยอมเดินออกไปในที่สุด ผมยืนรอดูมันที่ระเบียงจนบีเอ็มZ4 ของมันแล่นออกไปจากหน้าตัวตึกด้วยความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ

บอกตรงๆว่าไม่เคยเป็นอะไรเช่นนี้กับใคร เป็นคนบ้าที่มานั่งนับชั่วโมงที่เหลือก่อนที่จะได้เจอกันอีกทีในวันพรุ่งนี้...



แต่ไม่ใช่แค่วันพรุ่งนี้

ผมรู้ดีว่าเรายังเด็ก มีอะไรที่จะต้องพบเจออีกมากในอนาคต

แต่...ผมก็ยังอยากที่จะประคองความสัมพันธ์นี้ให้เกิดขึ้นตลอดไป

ให้เรามีกันและกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ...




และขอให้มันเป็นจริง












The End



จบไปอีกเรื่องแล้ววววววว ฮือๆ
จากนี้ไคลี่จะมีอะไรทำไหมเนี่ย
ต้องคิดถึงน้ำชากับโฟล์ค และผองเพื่อนมากแน่ๆเลย

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ และดีใจ+ตกใจมากที่อินกันขนาดนี้
ขอบคุณที่รักตัวละครในนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ
จากนี้ไป ก็คงมีเพื่อนๆโฟล์คกับน้ำชามาทักทายในเรื่องอื่นๆ
และคงมีตอนพิเศษมาลงให้ด้วยนะคะ

ไม่รู้จะพูดอะไรเลย ซาบซึ้ง อิอิ

สำหรับคนที่ถามว่า รักชาชา จะทำหนังสือไหม
มีสำนักพิมพ์ติดต่อไว้แล้ว ก็คงให้ทางเขาจัดการค่ะ ยังไงจะมาบอกนะคะ

เจอกันในเรื่องต่อไปค่ะ



หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 19-07-2014 21:05:56
จบดีอ่ะ  อมยิ้ม  อิ่มใจไปด้วยเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 19-07-2014 21:10:57
โฟล์คที่เป็นแบบนี้ โฟล์คที่มีข้ำชาอยู่ข้างๆ คอยดูแลน้ำชา คืออบอุ่น  อ่อนหวานที่สุด
ชอบความรู้สึกเวลาที่คู่นี้อยู่ด้วยกัน มันแบบสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ผู้ชายคนนึงมีให้คนรักของตัวเองได้
ตั้งแต่แรกที่อ่าน ไม่ได้รู้สึกว่าโฟล์คเข้าหาน้ำชาเร็วไปเลย เพราะมันใช่อ่ะ
แล้วตอนไปถ่ายหนังแล้วนางเอกใช้ให้น้ำชาไปซื้อน้ำแล้วโฟล์ควิ่งตาม ตอนนั้นมันยังติดใจมาถึงตอนนี้
โฟล์คเป็นผู้ชายประเภทที่ผู้หญิงส่วนใหญ่อยากได้นะ แต่เสร็จน้ำชาไปละ ฮ่าๆๆๆๆ
จริงๆ แบบก็เข้าใจน้ำชานะ แต่แค่หงุดหงิด เพราะอยากให้น้ำชาก้าวผ่านอะไรๆ ในใจออกมาได้ซักที
รักแรกมันไม่จำเป็นต้องดีที่สุดซะหน่อย ถึงมันจะเป็นอะไรที่ประทับใจแต่ถ้ามันไม่ใช่ก็ต้องทำใจแล้วเก็บมันไว้ในความทรงจำก็พอแล้ว

ปกติเวลาอ่านพระเอกแอบไปนอนกับคนนั้นคนนี้ เพื่อจะทำใจลืมนายเอกนี่จะหงุดหงิดนะ
แต่ทำไมกับโฟล์คดันไม่หงุดหงิด ฮ่าๆๆ (คือลำเอียงสินะ)

แต่ชอบเรื่องนี้จังเลย เราลงชื่อว่า เราซื้อแน่นอนค่ะ ถ้ามีการรวมเล่ม  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 19-07-2014 21:13:49
ขอตอนพิเศษค่ะ

จบได้ฟินมาก ขอบคุณคุณไคลี่นะคะ

สรุปว่ากลับมารักกันหวานกว่าเดิมซะอีก คนอ่านอายตัวม้วนแทน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 19-07-2014 21:14:26
 ซึ้งไปกับความรักของคู่นี้  แต่อยากให้มีตอนพิเศษหวานๆด้วย

ขอบคุณคนเขียนจ้า  สนุกมาก :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 19-07-2014 21:14:42
จบแล้ววว รักชาชาา  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 19-07-2014 21:15:24
ตอนพิเศษพลีสสสสสสส

ชอบตอนจบนี้นะคะ อมยิ้มแก้มตุ่ยๆเลยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 19-07-2014 21:16:46
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

จบแล้วววว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ: page 38 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 19-07-2014 21:17:15
น้ำตาจะไหล บางทีนี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุดของทั้งคู่ก้ได้
ดีใจที่น้ำชาเข้มแข็งขึ้น การก้าวข้ามความเจ็บปวดที่เผชิญนั้นมันไม่เคยง่ายเลย
เรื่องนี้เจ็บแบบชาชาสมชื่อรักชาชามากเลยค่ะ รักแบบปวดหนึบๆ หน่วงๆ
แต่ดีใจมากที่น้ำชากลับมาหาโฟล์ค บางครั้งเราก้ต้องใช้เวลาในการตกผลึกเพื่อค้นหาคำตอบ
ยังไงขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ รอเรื่องเป๊กและตอนพิเศษค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 19-07-2014 21:27:33
สมบูรณ์แบบมาก เต็มอิ่มในหัวใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: dear77 ที่ 19-07-2014 21:30:00
 o13.  เรื่องดีๆ จบไปอีกหนึ่ง ขอบคุณนะค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 19-07-2014 21:33:12
ยังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกนานนนนนน.....



รอตอนพิเศษค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 19-07-2014 21:33:54
อ่านตอนที่แล้วละไม่คิดว่าจะแฮปปี้ แต่แฮปปี้ละดีแล้ว ปลื้มปร่ม ฟินนนนน

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะไคลี่  เรายังรออ่านตอนพิเศษเรื่องนี้ แล้วก็อาเมนเมษา แจ็คกี้มิ ด้วยก็ดีนะคะ 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 19-07-2014 21:36:44
นี่แหละที่เขาว่า คู่แล้วคงไม่แคล้วกัน :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nemasis ที่ 19-07-2014 21:43:28
ฮรือออออออ ดีใจจจจจจ ลุ้นกลัวจะผิดหวัง
รอตอนพิเศษ

แล้วเราจะคิดถึงน้ำชากับโฟล์ค :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 19-07-2014 21:47:11
น้ำชาก็ก้าวจุดนั้นมาได้ละ
ดีๆ เริ่มต้นใหม่ดีที่สุด

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆที่ทำเราอินนะคะ
ตั้งแต่จอมทัพกับมิยันเรื่องนี้อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-07-2014 21:47:32
รอตอนจบเลยดีกว่า~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 19-07-2014 21:52:07
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆอีกเรื่อง  o1

...ขอข้ามเรื่อง... รอคู่เมเมนอยู่นะ  :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 19-07-2014 21:52:33
 :impress2:
อยากจะขอตอนพิเศษ :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-07-2014 21:57:17
สองคนนี้ทำเราเขินตามไปด้วย
ในเมื่อวิ่งหนีไม่เวิร์คก็วิ่งชนมันไปเลยเนอะน้ำชาเนอะ
อยากมีคนอบอุ่นใจดีมาดูแลบ้างจัง
ขอบคุณคนเขียนนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 19-07-2014 21:59:05
ขอบคุณมากๆตอนจบอมยิ้มๆแบบนี้ รักๆๆๆ ตอนพิเศษนี่หวังอย่างแรงเลยนะจ๊ะ จุ๊บบบ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 19-07-2014 22:02:13
มันเป็นอะไรที่ใช่ รักชา รักโฟล์ค รักทุกคน ยกเว้นนิน 555 ข้อหาสาดน้ำใส่น้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: MaEwA ที่ 19-07-2014 22:11:48
ในที่สุดก็ได้รักกัน มันจบแล้ว แต่เราดันรุ้สึกว่ามันยังไม่สุด มันคาๆ ไงก็ไม่รุ้แหะ 555  เย้ๆๆ....ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆ อินๆ มาให้อ่านนะคะ  รอตอนพิเศษน้าา  o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 19-07-2014 22:23:11
ฟินเว่อร์อ้ะ !!!!
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 19-07-2014 22:25:23
ฟินอ่ะ บอกเลยยยยยยยยยยยยยยยยยย

รอตอนพิเศษนะ ไคลี่จะแต่งมั้ย

แต่งเถอะพลีสสสสสสสส

ยังอยากเจอน้ำชากับโฟล์คต่ออ้า

 :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 19-07-2014 22:27:43
จบแล้ววววววววววววววว


ปลื้มปริ่ม

/me ซับน้ำตาที่หัวตา



การเริ่มต้นต้องเริ่มจากศูนย์แบบนี้...

ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป แบบนี้...

จะได้มีแต่ค่อยๆ เพิ่มขึ้นไป


รอตอนพิเศษครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 19-07-2014 22:31:05
ดีใจที่น้ำชาสร้างโอกาสให้ตัวเอง
จากนี้ก็คงค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็น่าจะรักกันลึกซึ้งกว่าเดิมเนอะ
ขอบคุณคนแต่งนะคะ ได้ยิ้มหวานตอนจบแล้ว อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-07-2014 22:32:12
จบแล้ววววววว
จบแบบนี้ดีฝุดๆ
จบแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป
เริ่มต้นนับใหม่ยังไงก้อไม่มีวันลดลว และเข้าใจกันมากขึ้น
รอตอนพิเศษ รอนะคะ ยังฟินไม่พอเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: แก้วเจ้าจอม ที่ 19-07-2014 22:32:19
จบแล้ววววว
คิดว่าจะพูดแค่นี้แหละ ดีใจน่าที่ได้จบแบบโฟล์คน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 19-07-2014 22:48:26
จบแบบกลับมาเริ่มใหม่ มันค้างอ่ะ
ต้องการตอนพิเศษ  :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mollolie ที่ 19-07-2014 23:10:18
 :katai2-1: :katai2-1:
อรั้ยยยย จบแล้ววว แฮปปี้เอ็นดิ้งง  :hao5:
เราก็คงต้องคิดถึงน้ำชากับโฟล์คมากแน่ๆเหมือนกันค่ะ
แล้วจะรอตอนพิเศษนะคะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 19-07-2014 23:10:35
รีพลายแรกนี่ทำหน่วงอยู่เหมือนกัน
แต่รีพลายต่อมาโล่งขึ้นมาเลย
สุดท้ายก็เลิกชาสักทีเนอะ

รรอตอนพิเศษ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-07-2014 23:31:50
ตื้นตันใจ....รอพิเศษใส่ไข่...อยู่นัะค่ัะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 19-07-2014 23:37:56
จบแล้วววว
อินมากกับเรื่องนี้
อินจนหมั่นไส้น้ำชาไปหลายตอนเลย
แต่สุดท้ายก็แฮปปี้เอ็นดิ้ง
เห็นโฟล์คมีความสุขก็สุขใจละ 55555
รอตอนพิเศษกับเรื่องต่อไปนะค้าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 19-07-2014 23:56:48
สองตอนรวด ฟินไปเลย
 แฮปปี้เอ็นดิ้งงงงงงงงง  :hao7:
คงคอนเซ็ป รักกันที่ร้านเหล้า
ได้อย่าเหนียวแน่เลยคู่นี้
พอรีเทิร์นอีกรอบนี่หวานกันไม่ลืมหูลืมตาเลยนะ (อิจฉาาาา) :katai1:

จริง ๆ อยากรู้เรื่องกฤษ์อะ (อยู่ ๆ ก็ชอบกฤษ์ขึ้นมาสะงั้น )
55555555

รออุดหนุนนะถ้าทำหนังสือ
แล้วก็รอเรื่องใหม่ด้วยยยยยยย  :mew2:
หัวข้อ: รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 19-07-2014 23:58:25
เริ่มต้นไปด้วยกันนะ^^

อยากอ่านอีกจังๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-07-2014 00:05:36
พึ่งเห็นว่าตอนจบมาจบแบบแฮปปี้แบบนี้สิถูกใจคนอ่านที่สุด~ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 20-07-2014 00:06:13
จบแล้ววววววววว :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

อ่านตอนจบไปรอบแรกนี่บ่อน้ำตาแตกกกเลย มันแบบอัดอั้นตันใจ อินสุดๆๆ :mew4: :mew4:
มันเป็นอะไรที่สมกับชื่อเรื่องจริงๆนะคะ รักชาชา
พออ่านรอบสอง ค่อยๆเก็บความรักละมุนละไมของคู่นี้ คือดีงาม คือที่สุดอ่ะ

รักโฟล์คชา :L1: :L1: :L1:

ใกล้จะจบแล้ววว แวะเอาสารบัญมาฝากค่ะ

   ตอนที่1 : ความรู้สึกของวันนี้  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2614946#msg2614946)
   ตอนที่2 : รึเปล่า   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2615987#msg2615987)
   ตอนที่3 : ไม่บอกเธอ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2616909#msg2616909)
   ตอนที่4 : พูดในใจ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2621837#msg2621837)
   ตอนที่5 : รู้บ้างไหม  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2631487#msg2631487)
   ตอนที่6 : เรื่องเดียว  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2637710#msg2637710)
   ตอนที่7 : ความจริงในใจ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2647099#msg2647099)
   ตอนที่8 : คนที่รออยู่  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2657906#msg2657906)
   ตอนที่9 : รักแรกพบ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2681516#msg2681516)
   ตอนที่10 : คนที่แสนดี  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2691871#msg2691871)
   ตอนที่11 : เกือบ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2701984#msg2701984)
   ตอนที่12 : อย่ากลัวการกลับมา  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2710499#msg2710499)

สารบัญตอนที่เหลือค่ะ :L2: :L2:
 ตอนที่ 13 : ขอ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2760192#msg2760192)
 ตอนที่ 14 : กุญแจที่หายไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2761231#msg2761231)
 ตอนที่ 15 : กาลครั้งหนึ่ง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2764843#msg2764843)
 ตอนที่ 16 : เธอเท่านั้น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2765794#msg2765794)
 ตอนที่ 17 (จบ) : เธอคือ... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.msg2766361#msg2766361)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ZomZaa^^ ที่ 20-07-2014 01:05:10
ในที่สุดก็ได้รักกัน อบอุ่น อ่อนหวาน มันละมุนมากๆ ดีใจกับโฟล์คและน้ำชา แต่ก็แอบใจหายที่จบแล้ว เป็นกำลังใจให้นะ :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 20-07-2014 01:10:53
ชอบอ่ะะะ >3<) นั่งลุ้นตั้งนาน อิอิ
ขอบคุณไคลี่ที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 20-07-2014 01:49:29
จบแล้วววว หวานใส ละมุนหัวใจมากมาย
ขอสารภาพว่าเราแอบหายศรีษะไปและไม่เข้ามาอ่านตั้งแต่ตอนที่ 4
เพราะเรารู้ตัวละว่าเราจะติดงอมแงม และเราเป็นพวกทนไม่ได้ถ้ามันค้าง
เลย กัดฟัน อดทนรอจนจบ เห็นทุกครั้งที่อัพเดต
แต่เราก้อนทนจนวันนี้ ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้มาให้กำลังระหว่างการแต่ง
แต่เรื่องนี้เป็นอะไรที่ชอบมากกกกกกกกกกกก
จริงๆเอาชอบอ่านแต่แนวคอมเมดี้ นี่เป็นไม่กี่เรื่องที่อ่านเรื่องเศร้าแบบนี้ (ถือเป็นเรื่องเศร้าป่าวหว่า 5555)
เอาเป็นว่ามันเป็นเรื่องรักแบบหน่วงๆ

และเราหลงน้ำชามากกกกกกกกกกกกกกก ตั้งแต่ตอนแรกๆ
เลยกลัวมากถ้าต้องค้างเพราะน้ำชา เลยอดทนรอรี่แหละค่ะ  (รอยังกะเป็นพระเอกเอง) ฮ่าาา
บรรยายมาซะยาว อยากจะบอกว่าขอบคุณที่มีเรื่องดีๆมาให้อ่านเสมอๆ ชอบแนวการเขียนของคุณไคลี่มาก
และจะติดตามทุกเรื่องค่ะ แต่อาจมาแบบนี้ มาแค่ตอบจบ แหะ ไม่ถือโทษโกรธกันเนาะะะ

รักน้ะ ชุ้บๆ  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 20-07-2014 01:51:40
ขอตอนพิเศษหน่อยค่า ท้ายเรื่องเสียน้ำตาไปหลายแหมะ เหอะๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 20-07-2014 02:05:43
ดีใจจจ และแล้วก้สมหวังงง อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากกกกกก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: alien.aiiwz ที่ 20-07-2014 02:56:19
จบแล้ววว :katai2-1:

แต่เรายังอยากให้มีตอนพิเศษอีกๆๆๆๆ
 :hao5: :hao5:
ยังอยากเห็นความน่ารักสดใสของน้ำชากับโฟล์คอยู่เลย
ชอบความรู้สึกที่สื่อออกมาของทั้งคู่
มันน่ารักแบบอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก
รู้แต่ว่าชอบ ชอบแบบนี้มากๆ
ถ้าให้ดีไคลี่มาเขียนตอนพิเศษต่อได้มั้ยเอ่ย
 :mew2: :mew2: :mew2:


 :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 20-07-2014 04:04:16
จบแล้ว เพิ่งเข้ามาอ่าน ยังไม่ทันคอมเม้นท์เลย

เขียนออกมาได้ดีมากๆเลยค่ะ เสียน้ำตาไปโขอยู่


เจ็บกันไปหมดทุกฝ่ายจริงๆ


จะรออุดหนุนหนังสือนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 20-07-2014 05:55:55
ดีใจนะ ที่ทั้งสองคนกลับมาเริ่มต้นใหม่ :L2:
อยากให้มีตอนพิเศษจัง :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: GnA ที่ 20-07-2014 07:40:11
ดีใจที่จบไม่หน่วง...
รอตอนพิเศษนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: lazyvespa ที่ 20-07-2014 08:39:35
รักน้ำชามากกเลยยยย ดีใจที่กลับมาคืนดีกัน โฟล์คก็น่ารัก เหมาะกันที่สุดอ้ะ  :katai2-1:

ขอตอนพิเศษ เอาแบบ หวานนนนนนนๆๆ เยอะๆน้ะค้ะ หน่วงมาหลายตอนแระ  :katai5: อยากเสพอะไรที่มันหวานๆ บ้างง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 20-07-2014 08:43:51
เป็นตอนจบที่ทำให้มีความสุขมากๆ ค่ะ
น่ารัก อบอุ่น จนคนอ่านอิจฉา
แต่กว่าจะลงตัวก็ทำเอาน้ำตาคลอไปหลายรอบเลยทีเดียว
 :pig4:

 

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 20-07-2014 09:32:27
สงสารโฟคจนตอบจบ
เริ่มต้นใหม่เด๋วชาก็กลับไปเปนแบบเดิม
ดูไม่สำนึก ไม่รู้สึกอะไรนิ เพลีย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 20-07-2014 10:00:07
ขอตอนพิเศษแบบหวานๆนะคะ

หวานประมาณนี้ >>>> :oo1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 20-07-2014 10:01:25
จบแล้ว ดีใจที่โฟล์คกับน้ำชาตามหาความรู้สึกตัวเองเจอซักทีนะ  ปริ่มแทน  :hao5:
เราชอบเป๊กกับแยมจังเลย 55555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 20-07-2014 11:15:30
ดีใจที่น้ำผ่านความกลัวไปได้
และเลือกที่จะเริ่มต้นใหม่กับโพร์ค
ต้องขอบคุณเพื่อนๆจริงๆ
คอยอยู่กับน้ำชา ค่อยให้ความคิดไต่ตรอง


รอตอนพิเศษแบบสวีท แลคู่อื่นๆอย่นะค๊าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: jbook ที่ 20-07-2014 12:16:30
 :pig4: จบแล้ว ~ หวานละมุนในหัวใจมากเลยจ้า
ขอตอนพิเศษ >\\\<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 20-07-2014 13:27:05
สนุกมากๆเลยฮะ

ขอบคุณมากๆนะคับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Evergreen ที่ 20-07-2014 15:23:46
น่ารักกกกกก ดีแล้วน้ำชา มีอะไรก้คุยกันเนอะ อย่าคิดมากคนเดียวว
เห็นมีความสุขปันแล้ว คนอ่านกิยิ้มออกและค่ะ
รอตอนพิเศษ รักเรื่องนี้ แต่งดีมากค่าาา
หัวข้อ: รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 20-07-2014 19:34:49
น่ารักมากเลย คือเรื่อยๆไม่ปุ๊บปับแถมยังมาเขินๆกันอีกด้วย :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 20-07-2014 20:47:27
สนุกมว๊ากกกกค่า เข้าใจน้ำชามาก ฟีลเดียวกัน^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 20-07-2014 21:10:54
ชอบที่จบแบบนี้  :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ขอบคุณสำหรับความสุขที่ปันให้ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 20-07-2014 21:26:39
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Monochii ที่ 20-07-2014 21:48:15
ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ชอบผู้ชายแบบโฟล์คที่สุดเลย
ไม่คิดว่าจะเสียน้ำตาเพราะเรื่องนี้ แต่ก็ร้องไปเยอะเพราะสงสารโฟล์ค
ตอนอ่านถึงน้ำชาไปกินข้าวกับกฤตฎ์ เราแอบถอดใจไปนิดนึงแล้วว่าโฟล์คคงไม่ได้เป็นพระเอกแหงๆเลย
สำหรับเราถ้าน้ำชากลับไปหากฤตฎ์ เราก็ไม่รู้สึกว่ามันแปลกสักนิด เพราะถ้ามองแค่เรื่องของน้ำชากับกฤตฎ์
เราก็เข้าใจความรู้สึกของกฤตฏ์นะ และก็เข้าใจที่น้ำชาบอกว่าอยู่กับโฟล์คไม่ได้เเล้วด้วยค่ะ
แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ต้องใช้เวลา ให้ทุกคนได้ถอยห่างออกมาได้ทบทวนและรู้ใจตัวเองเนอะ

เราชอบตอนจบมากๆค่ะ ถึงจะทำให้รู้สึกหน่วงๆใจอยู่บ้าง แต่เราก็คิดว่าเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่ดีของทั้งคู่
จะติดตามตอนพิเศษนะคะ จะมีใช่มั้ยคะ ฮ่าๆ  ยังไงจะติดตามผลงานต่อไปค่ะ
อยากได้หนังสือเรื่องนี้ด้วย รออยู่น้า >,<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 20-07-2014 23:16:03
คิดถึงน้ำชาโฟล์คและผองเพื่อน รูสึกไม่พอขอตอนพิเศษเยอะๆเลย อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-07-2014 00:35:07
น่ารัก  อย่างที่คาด อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 21-07-2014 01:00:07
โอ๊ะโออ จบซะแล้ววว  :hao5:
แหม่ๆ การกลับมาครั้งนี้หวานกว่าครั้งเก่าอีกนะๆ  :m12:

 :L2: :L2: :bye2: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: analogue ที่ 21-07-2014 01:35:57
ขอบคุณคับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 21-07-2014 07:26:16
วี๊ดวิ้ววววววว จบแล้ว ดีใจที่กลับมาคบกันอีกครั้ง ดีใจที่รู้ใจตัวเองและยอมรับมัน ชอบโฟล์คน้ำชามากกกกเลยอ่ะ รอรวมเล่มนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 21-07-2014 09:07:59
จบแล้วๆๆๆๆ แงๆๆๆๆๆ  :hao5:

ยังดีที่ไหวตัวกลับมาคบกันทันนะเนี่ยะ
รักโฟล์คกะน้ำชามาก ๆ

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: poyhoney ที่ 21-07-2014 09:27:19
น้ำชาอย่าใจแข็งนานนะ โฟล์คน่ารักออก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 21-07-2014 11:06:42
ขอบคุณมากคะ

มีความสุขมากค่ะ กับเรื่องนี้ ทั้งสุข ทั้งเศร้า ทั้งทุกข์ ครบทุกอารมณ์เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 21-07-2014 12:01:06
ชอบโฟล์ที่มีน้ำชาอยู่ข้างๆ แล้วก็ชอบน้ำชาตอนที่อยู่กับโฟล์ค ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ ร้องไห้ด้วยในสี่ตอนหลัง 5555555 :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 21-07-2014 13:04:25
เพิ่งอ่านเจอประโยคนี้ เจอกันในเรื่องต่อไปค่ะ  หวีดวิ้ว มีหวัง  :mew1: :mew1: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: newyniniw ที่ 21-07-2014 13:58:25
จบแล้ววว ซึ้งมากเลย ขอบคุณมากนะคะ
 :3123:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: khun_Kling ที่ 21-07-2014 18:00:09
ประทับใจจัง น้องชาน่ารักที่สุดด ซึ้งมากๆๆ  :mc4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 21-07-2014 22:12:32
น้ำชาเป็นตัวละครที่อ่อนแอมากเลยนะ    ชอบทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา

รักโฟล์ก  แต่ผู้ชายแบบนี้คงมีแต่ในนิยาย

สะใจนะตอนที่นินสาดน้ำใส่ชา  สมควรละ

จบโอเคเลย  สนุกเลยเรื่องนี้  แต่ใจจริงอยากให้โฟล์กเจอคนดีๆกว่านี้  แล้วให้น้ำชาได้รับบทเรียนจากความน้ำเน่าของตัวเอง (ซาดิสจริง)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 21-07-2014 22:28:17
ตอนน้ำชาตัดสินใจเลิกกับโฟล์ค ก็เข้าใจนะ ถ้ามีใครในใจพร้อมกันทั่้งสองคนอย่างนั้น ตัวเองก็หวั่นไหวไม่หยุด
สุดท้ายก็จะทำอะไรลับหลังโฟลค ให้โฟล์คเสียใจอีกแน่
ช่วงอกหักคนเรามักหวั่นไหวง่ายอยู่แล้ว การที่โฟล์คเข้ามาในเวลานั้น ก็ไม่แปลกที่น้ำชาจะไม่หมั่นใจในความ
รู้สึกของตัวเอง ขณะเดียวกันการกระทำของโฟล์คก็เห็นชัดเจนว่าหวาดระแวงกลัวน้ำชาจะกลับไปหากฤษฎ์มาก
ขนาดนั้น ไม่มีความเชื่อใจไหวใจอะไรเลยถ้าเป็นเรื่องของกฤษฎ์

แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ชอบการทำตัวเสียสละ เพื่อป้องกันไม่ให้โฟล์คเจ็บปวดอีก เลือกที่จะเลิกกัน
การตัดสินใจกระทำแบบนั้นลงไป เท่ากับว่าน้ำชาไม่เคารพการตัดสินใจ
ของโฟล์ค ที่พร้อมจะเจ็บ เพราะต้องการรักต้องการอยู่เคียงข้าง แต่พออ่านช่วงโฟล์คแล้วก็ค่อยชื่นใจ เพราะโฟล์ค
ก็เข้าใจว่าควรให้น้ำชามีเวลาจัดการกับความรู้สึกของตัวเองบ้าง

น่าเสียดายก็แค่เรื่องช่วงม.ปลายของนำ้ชาเหมือนจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่เลย แต่ไม่เห็นพูดถึง

หลังจากนี้จะได้อ่านเรื่องคู่ของไอ หรือคู่ของเป็กหรือเปล่า คู่ของภัทรกับนินก็น่าสนใจไม่น้อยเหมือนกัน

ขอบคุณที่เอาเรื่องราวน่ารักๆ มาให้อ่านนะคับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 21-07-2014 23:18:27
 :heaven :heaven :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Autonomyz ที่ 22-07-2014 00:21:24
ทีละนิด ทีละนิด ค่อยๆรักกัน ค่อยๆสร้างความทรงจำไปด้วยกัน
ความรักไม่จำเป็นต้องรีบร้อน
ค่อยๆรักกันทีละนิดจนวันนึงมันเติมเต็มทั้งหมดในหัวใจนะน้ำชา
วันนั้นน้ำชาจะพบกับความรักที่ดีกว่าที่เคยเจอ
ใครๆก็ต่างมีรักแรก..รักครั้งแรกเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำดีๆให้คิดถึงกัน
แต่อย่าเอามาทำร้ายคนในปัจจุบันเลยนะ ^^
ปล.รู้สึกดีใจมากเลยค่ะที่คนเขียนเลือกจะจบแบบนี้ทำให้ทุกอย่างกลับไปเริ่มต้นใหม่
เพราะครั้งแรกของน้ำชากับโฟล์คดูมันจะผิดเพี้ยนไปหมดสะทุกอย่าง
กลับไปเริ่มใหม่แก้ไขอะไรทีีมันผิดเพี้ยนไป แล้วความรักก็จะอยู่กับเรานานขึ้น เป็นความทรงจำที่ดีขึ้น
ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 22-07-2014 06:49:45
 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: moomj ที่ 22-07-2014 08:27:08
บอกตรงๆอยากได้ตอนพิเศษเรื่องนี้มาก อยากเห็นเวลา2คนนี้อยู่ด้วยกันอีก อยากอ่านๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: 28016 ที่ 23-07-2014 00:40:35
พึ่งได้มาตามอ่านค่ะ เป็นนิยายเรื่องที่สุดยอดมากกกก :hao5:
อยากสารภาพว่าตอนนี้พึ่งอ่านจบถึงแค่ตอนที่ 14
หน่วงมาก จุกไปหมด สุดๆจริงๆ
คือไม่ร้องไห้นะ แต่สมองแบบตื้อไปแล้ว...
เขียนสื่ออารมณ์ได้สุดยอดมากค่ะ เราเป็นแค่คนอ่านแต่คือหน่วงเหมือนเป็นคนไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วย
รักแต่ลืมไม่ได้ โหดร้ายเนอะ จบไปแล้วแต่ความทรงจำก็ไม่ใช่อะไรที่ลบกันง่ายๆ
ทุกอย่างมันเร็วมาก เร็วเกินไปที่จะทำใจ
เข้าใจน้ำชานะ แต่ก็อดโกรธพ่วงเสียใจที่ตัดสินใจอย่างนี้ไม่ได้
อาจจะเพราะหลายๆตอนที่ผ่านมาแสดงให้เราเห็นว่าโฟล์คคือแบบดีมาก ดีโคตร ดีแบบไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนดีอย่างนี้
พออ่านมาถึงจุดนี้มันถึงได้จุกมาก...
เดี๋ยวจะมาคอมเม้นตอนที่เหลือต่อนะคะ  :z10:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Adoreyou ที่ 23-07-2014 01:26:56
ตอนพิเศษเถอะค่ะพี่ไคลี่ น้องจะไม่ทน ฮืออออออ



รักโฟล์คชาสุดหัวใจ  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 23-07-2014 03:17:02
 :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: yamapong ที่ 23-07-2014 13:27:21
ชอบเรื่องนี้มากมาย ไม่คิดว่าจะอ่านจนจบได้ เพราะมันเรื่อยๆ แต่อ่านแล้วเหมือนมีแรงดึงดูดต้องอ่านต่อไปเรื่อยๆ พอหลังๆน้ำตาไหลพรากเลยค่า รักชาชาตามชื่อเรื่องเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ladiiz ที่ 24-07-2014 23:17:55
อ่านรวดเดียวจบ
เสียน้ำตาไปเยอะะะะะะ


อยากจะขอตอนพิเศษ 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 25-07-2014 21:31:07
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 25-07-2014 22:59:28
fin :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: numildkub ที่ 26-07-2014 09:39:26
อ่านเรื่องนี้ด้วยความอึนๆ ไม่เข้าใจว่าเข้ามาได้อย่างไร
แต่พอได้อ่านแล้ว ฟินจนลอยเลย อดที่จะอ่านต่อไม่ได้
ขอบคุณมากๆนะคะ ถ้าเป็นไปได้ มาต่อตอนพิเศษด้วยน้า :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 28-07-2014 00:56:08
จบแล้วววว :กอด1:
ตอนอ่านถึงช่วงที่น้ำชาออกมาสูบบุหรี่แล้วแอบเคืองโฟร์คว่ะ 55555
บอกซะตรงเลยว่าถ้าน้ำชาไม่มาอาจจะคุยกะคนใหม่ละ คืออยากให้หึงหรือตั้งใจจะทำจริงๆฮะ
นี่แอบเคืองแทน อะไรจะหาใหม่เร็วขนาดนั้น คือขาดความอบอุ่นหรอ  :m31:
555 แต่สุดท้ายแล้วก็แฮปปี้เอ็นดิ้งจ้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... :
เริ่มหัวข้อโดย: schneesturm_fubuki ที่ 28-07-2014 16:32:32
พึ่งได้มาอ่านนิยายเรื่องนี้ ชอบมากๆ ชอบเพื่อนโฟล์ค กะเพื่อนน้ำชา อ่านแล้วรู้สึกอบอุนจัง

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆอีกหนึ่งเรื่องนะคะ

ปล.อยากให้มีตอนพิเศษจังค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Annko ที่ 28-07-2014 17:40:06
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน รวดเดียวเลย ประทับใจอ่ะ
โครตรักโฟล์คเลย เป็นคนที่น่ารักมากๆ เพื่อนๆก็น่ารักทั้งนั้น
เข้าใจน้ำชานะ รักแรกอ่ะ มันยากจริงๆ แต่ก็ชอบที่น้ำชาใจเด็ดอ่ะ
ถึงจะเลิกกับโฟล์คก็ไม่ได้กลับไปคบกับกฤตอีก
เป็นเรื่องที่ประทับใจมาก ดีใจที่รู้ว่าจะมีรวมเล่ม เราจะเก็บเงินไว้รอนะ...น้องน้ำชา >//<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 28-07-2014 18:30:43
ย่องเข้ามา เผื่อมีตอนพิเศษ อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 28-07-2014 22:01:14
 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: M.J. ที่ 29-07-2014 23:23:19
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 30-07-2014 03:21:09
อ่านรวดเดียวจบเลย  :-[ ตอนอ่านอยากจะ  :z6: น้ำชา คือกับกฤษฎ์บอกไม่รู้ แต่บินไปบอกเลยโฟล์คในวันเกิดโฟล์คได้  แล้วยังมีคุยกับกฤษฎ์ต่ออีก คือหงุดหงิดนายเอกมาก :katai1:  อินจัดเลย 555   สงสารโฟล์คมากอ่ะ  ขนาดตอนคืนดีโฟล์คยังเริ่มก่อน แอบเชียร์ให้โฟล์คมีใหม่อยู่นิดๆ   :hao6: แต่สุดท้ายก็จบแฮปปี้  :katai2-1:  ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ อ่านไปอินไป  :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 04-08-2014 15:07:29
สนุกมากๆๆ ลุ้นด้วยว่าจะลงเอยกันอย่างไร อย่าลืมมาต่อตอนพิเศษนะครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 07-08-2014 11:36:53
ชอบมากๆเลยค่ะ
สมหวังสักทีคู่นี้ เพื่อนๆในกลุ่มน่ารักมาก
ดีใจที่น้ำชาเลือกโฟล์ค ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: pannuna ที่ 07-08-2014 22:44:22
เฮ้ยยยสนุกๆ มันเหมอนความจริงความรู้สึกจริงเหมือนประสบการณ์ตรงของผู้แต่ง
ความรู้สึกมันเหมือนว่าเรารู้สึกอย่างนั้น อยู่ในเหตุการณ์ มันทั้งหน่วงและหลายๆอย่าง
คุณไคลี่แต่งเก่งมากค่ะ เราชอบคาแรคเตอร์นายเอกของไคลี่ที่ไม่ปากตลาด ไม่กร่างทุกเรื่อง แต่งเรื่องใหม่มาให้อ่านอีกนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ckk ที่ 12-08-2014 10:48:37
สนุกมากค่ะ :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: narongsak ที่ 12-08-2014 20:20:45
เลิศ........ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ว่าเเต่ไม่มีตอนพิเศษหน่อยหรอ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Amaryllifolius ที่ 13-08-2014 21:06:59
เพิ่งเข้ามาอ่าน รวดเดียวจบเลย
ชอบเรื่องนี้มาก อยากอ่านต่อจัง
น่าจะมีตอนพิเศษ หรือจะให้ดีทำภาคสองมาเลยดีกว่า  o18

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ
ปล.ชอบกลุ่มเพื่อนๆมากเลย โดยเฉพาะหนูไอ น่ารักได้อีก  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 05-09-2014 17:58:22
สนุกจังเลย น่าจะมีภาค 2
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 05-09-2014 21:03:25
อ่านแล้วลุ้น เศร้าดีครับ
 :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kdpmvip4 ที่ 06-09-2014 10:31:05
โฟล์คน่ารักชอบบบบบบบบบบบบบบบ :hao7:
ขอตอนพิเศษหน่อยค่าาาาาาา ฮี่ๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 06-09-2014 14:24:35
:hao6:

แล้ว ก้อสมหวัง

ขอบคุณครับ กับเรื่องราวดีๆ

 :hao3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: minniez ที่ 06-09-2014 23:12:11
บอกคำเดียวหน่วงมาก อึดอัด ไปต่อก็ไม่ได้ ถอยหลังก็ไม่ได้ อึดอัดมากๆๆๆๆๆๆ บีบหัวใจ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: full ที่ 07-09-2014 03:07:10
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ แบบวันเดียวจบพูดเลยชอบมาก!! o13

ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆให้เราได้อ่าน :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: - lloJ!จิ้a - ที่ 07-09-2014 09:37:29
เพลงกาลครั้งหนึ่งเปิดพร้อมอ่านแล้วอินฟินนาเล่มากจริงๆค่ะ  :hao5:

ขอบคุณไคลี่คนแต่งที่เขียนเรื่องดีๆที่โคตรอินแบบนี้ขึ้นมา
ขอบคุณโฟลค์ที่ยังอดทนรอหนูน้ำชา
และขอบคุณน้ำชาที่ยอมกลับไปหาโฟลค์ (ซักที)

ขอบคุณค่ะ  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: poonnana2533 ที่ 07-09-2014 10:53:35
สนุกอย่ากได้แฟนแบบนี้บางอะนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: naamsomm ที่ 10-09-2014 21:52:55
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
ติดมากกก

แล้วก็น้ำตาท่วมมากกกกกกกก

สงสารน้ำชา
ถ้าเราเป็นน้ำชาก็คงทำแบบเดียวกัน
อยู่คนเดียว  เคลียร์ความรู้สึกตัวเองให้ชัดเจน

จริงๆบุคลิกอาจารย์แกก็เท่ห์ดีนะ  ชอบอ่ะ
แต่ดันพลาดทำร้านความรู้สึกน้ำชา
แต่ที่พลาดกว่าคือการที่ผู้ชายแสนมหัศจรรย์
อย่างโฟล์คมาจีบและขอคบกับน้ำชา
ผู้ชายคนนี้สุดยอดมาก
มีแต่ออร่าของความสุข กระจายอยู่รอบตัว
ใครจะไม่ตกหลุมรักหล่ะ
 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: modisvip ที่ 12-09-2014 02:20:57
ขอตอนพิเศษเถอะค่ะ ได้โปรดดดดดดดดดดดดดดดดด :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 18-09-2014 05:47:15
เรื่องนี้ร่ารักมากิ่าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 18-09-2014 16:56:33
สนุกมากครับเรื่องนี้ อินมาก
ผมว่าทุกคนดูจริงมากนะ เหมือนกับเรื่องจริงที่สามารถเกิดขึ้นได้
เรื่องนี้ไม่มีคนผิดไม่มีตัวร้าย มันมีเหตุผลรองรับอยู่
การที่น้ำชายังลืมรักแรกไม่ได้ เลยไม่อยากทำให้โฟล์คเสียใจ ยอมรับได้อะ
เพราะเรื่องของสองคนนั้นเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วและไม่มีอะไรมารองรับด้วย
ก็สมควรที่จะจบไปแบบนั้นละ
แต่การกลับมาคบกันอีกก็เหมาะสมสุดๆ เพราะในที่สุดน้ำชาก็หลุดพ้นจากเงาของรักแรกได้

ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆนะครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 18-09-2014 21:42:21
สนุกมากก ผู้ชายเเบบโฟร์คนี้ยังมีอีกมั้ยอ่ะ
ดีใจที่ทั้งสองกลับมาครบกันอีกครั้งนะ
รอตอนพิเศษ มีเถอะนะๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 20-09-2014 01:36:55
โอยยยย เป็นการอ่านที่อึดอัดคับข้องใจมากๆๆๆ
อ่านไปด่าน้ำชาไปหลายกระบุงโกย กร๊ากกกกกก

เข้าใจความรู้สึกน้ำชานะ แต่..แหมมมม
ดิฉันอวยโฟล์คค่ะ เข้าใจตรงกันนะะ 555+

ขอบคุณคุณไคลี่มากค่ะ แล้วจะรอตอนพิเศษๆนะคะ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: AgotoZ ที่ 15-10-2014 20:38:37
อ่านจบแล้ววววววววววจ้าาาาา


อูยยย ตอนน้ำชาบอกเลิกนี่แบบร้องไห้มากมาย สงสารทั้งคู่  น้ำชาก้ออัดอั้นมาก  :m15:


สนุกอ่ะ จริงๆๆๆอยากให้เขียนต่อยาวๆๆๆอีกนะ   :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 24-10-2014 21:12:37
มาเจอเรื่องสนุกๆตอนจบแล้วทุกทีเลย .. ฮือ จริงๆคือไม่มีอะไรค่ะ แค่ไม่อยากเม้นรวดยาวๆเพราะเกรงใจไรเตอร์ TT
กลัวจะรกนิยาย ถ้ารกต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ จะทำฟ้อนต์เล็กไว้ค่ะเพราะเม้นนี้คงยาวมากแน่ๆ . _ .

เริ่มจากตอนที่น้ำชาบอกเลิกโฟล์คแล้วกลับมาอยู่คนเดียวก่อนเลย
คือเอาจริงๆเราเข้าใจนะคะ เข้าใจทุกอย่างที่เป็นน้ำชาเลยด้วยซ้ำ
ไรเตอร์แต่งได้ดีมากนะคะจริงๆแล้ว .. คือไม่รู้หรอกนะว่าคนอื่นจะคิดยังไง
เราแค่คิดว่าถ้าไรเตอร์เริ่มแต่งตั้งแต่สมัยกฤษฎ์คบกับน้ำชาขึ้นมา ตั้งแต่เริ่มจีบกัน
ตั้งแต่ตกลงคบกัน ตั้งแต่ยอมก้าวผ่านเส้นของเพศและศีลธรรมซึ่งคนรอบตัวกำหนดไว้มาด้วยกัน
แล้วสุดท้ายก็กฤษฎ์ต้องบอกเลิกเพราะไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจ แต่ตื่นมาทุกเช้าก็ทรมาน เจ็บแต่ก็ระบายไม่ได้
ส่วนฝั่งน้ำชาก็มีโฟล์คเข้ามาเหมือนเดิมนี่แหละ เรื่องราว มุมมองของคนอ่าน หลายๆคอมเม้นท์ก็คงพลิกไปเลย
ทั้งๆที่เนื้อเรื่องมันคือเรื่องเดิม เรื่องเดียวกันด้วยซ้ำ .. อยู่ที่ตัดช่วงของใครมาก็เท่านั้น ชีวิตจริงก็แบบนี้แหละค่ะ
บางช่วงเราก็มีบางคนเป็นพระเอก อีกคนเป็นตัวร้าย ซักพักตัวร้ายนั้นอาจจะกลายมาเป็นพระเอกแทนก็ได้

วูบแรกที่น้ำชาคิดถึงกฤษฎ์และยังไม่ลืม สารภาพนะคะว่าเราก็เป็นนักอ่านคนนึงที่แบบ เฮ้ย ไมทำงี้วะ
แต่พออีกวูบนึงก็คิดขึ้นมาได้ว่ามันเป็นเรื่องโคตรธรรมดาเลยด้วยซ้ำ //สมทบด้วยการด่าตัวเองว่าแล้วทีมึงล่ะ 55555
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรากับน้ำชาใครจะแย่กว่ากันนะ เพราะพอลองเทียบดูแล้ว ถ้าคนนั้นของเรากลับมาแบบกฤษฎ์จริงๆนี่
ไม่ต้องรอให้ง้อขนาดนี้เราก็พร้อมจะกลับไปหาเค้าได้ทุกเมื่อแน่นอน ยิ่งพอไรเตอร์เขียนน้ำชามาแบบให้ห่วงโฟล์คมากเท่าไหร่
เรายิ่งรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าแรงๆจนน้ำตาร่วงแบบเผาะๆเลยค่ะ ที่จริงไม่มีนิยายหลายเรื่องหรอกค่ะที่ทำให้เราร้องจนสะอื้นน่ะ
น้อยมากๆขนาดนับนิ้วได้เลย(ในขณะที่นิยายทั้งหมดที่อ่านคือเป็นร้อยๆเรื่องค่ะ 5555555555)
เรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น คือมันจึ่กเลยเพราะเทียบกับเรา พูดตรงๆ .. เราคงบอกลาโฟล์คแบบไม่ลังเลยิ่งกว่านี้เยอะแน่
แต่ก็นั่นแหละค่ะ ที่ต่างคือเราไม่ได้คบกับคนใหม่แบบน้ำชาคบกับโฟล์คด้วยไง (เพราะฉะนั้นเราก็คงไม่แย่กว่าน้ำชาหรอกมั้ง ; ;)
คือเราบอกทุกคนที่เข้ามาแบบน้ำชานี่แหละค่ะว่าไม่คบ ยังไงก็ไม่คบ แล้วพอดีไม่ใช่คนบ้าท้าทายอะไรแบบนั้นด้วย
พอบอกว่าไม่คบ ทุกคนก็จะโอเค ไม่คบก็ได้ ขอแค่ได้ตามดูแล ไปรับไปส่ง คุยกันบ้าง อยู่ตรงนี้ให้ได้รักก็พอ (มันพูดแบบนี้เลย)
ถ้าวันไหนเกิดรักกันแล้วก็บอกด้วย จะรอไปเรื่อยๆนี่แหละ แล้ววันไหนที่ลืมเค้าได้จากใจแล้วค่อยคบกัน

แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้จบแบบแฮปปี้เหมือนในนิยายหรอกค่ะ เราก็คล้ายๆน้ำชา พอถึงจุดนึงก็สำนึกได้ว่ายังไม่ลืมแฟนเก่าแน่ๆ
ก็บอกเลิกไป แบบไม่อยากให้เค้าต้องมาติดกับเรา ไม่มีอนาคตสุดๆ 5555555555 ก็ปล่อยไปค่ะ ถึงเค้าจะดีโคตรดีก็ตาม
นิยายเรื่องนี้เหมือนเป็นความหวังให้เรานิดๆนะคะ หวังว่าซักวันจะมีใครที่เข้ามาแล้วทำให้เรารักจนหมดใจได้แบบนี้บ้าง

จริงๆนิยายเรื่องนี้เรียลมากเลยค่ะ ยิ่งตอนที่น้ำชากลับมาเจอโฟล์คที่ร้านซีร็อกนี่แบบเราขำเลย คือมันใช่สุดๆ บทสนทนานี่ประมาณนี้เป๊ะเลย

เหมือนจะพล่ามเรื่องของตัวเองเยอะเป็นบ้า ไรเตอร์อย่าโกรธนะคะ ฮือ อ่านแล้วอินไปหน่อย ; _____ ;
กลับมาเรื่องนิยายต่อเถอะ ก็ .. ไม่มีอะไรแล้วแหละค่ะ สนุกมากจริงๆอย่างที่คนอื่นๆติดและแนะนำให้อ่านเลย
ยังอยากอ่านทั้งตอนพิเศษ ทั้งเรื่องของเพื่อนในกลุ่มคนอื่นอยู่นะคะโดยเฉพาะแยม > ////////// <
ชอบน้องมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เคะแบบนี้รออ่านมานานแสนนานแล้วค่ะ อึนเบลอเอ๋อๆเนี่ย ฮือออ แต่งเถอะค่ะ *O*

เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคะ ~ จะรอติดตามผลงานแน่นอนค่ะ <3
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 08-11-2014 08:37:07
ปวดใจแทบตาย :sad4:

กลับมารักกันสักที :o12:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: panpraserd ที่ 18-11-2014 22:55:08
คหสต.นะคะ จริงๆเรานึกอยากให้มันจะจบแบบปลายเปิดมากกว่านี้
ไม่ต้องถึงขั้นดราม่าแต่ก็ไม่แฮปปี้ขนาดนี้ แค่รู้สึกว่าน้ำชามีแต่ได้กับได้
สงสารโฟล์ค ก็แม่ยกโฟล์คนี่เนอะ พ่อพระเอกของเราก็คนดี๊คนดี แหม
คุณไคลี่แต่งเก่งมากค่ะ ทำเราอินมาก เบ้ปากใส่น้ำชาได้ตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ 55555
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: sb_ng ที่ 19-11-2014 00:03:14
อ่านจบแล้วค่าาา อ่านแบบตะลุยมาก
สนุกมากค่ะ ชอบบบ
ชอบโฟล์คมากอ่า แบบมากมาก
โฟล์คดีมากจริงๆ คนดีอ่ะ
เห็นคอมเมนต์บอกว่าชอบเวลาโฟล์คเรียกน้ำชา
เหมือนกันเลยค่าาาา ชอบเหมือนกันนน
เวลาโฟล์คเรียก น้ำชา หรือ ชา คือมันดูน่ารักมากๆอ่า
หรืออาจจะเพราะชื่อน้ำชาน่ารักด้วยหล่ะมั้ง 555555
แต่แบบ ฟีลกู้ดจริงๆเวลาโฟล์คเรียกน้ำชา
จริงๆก็รู้สึกว่า อยากให้จบแฮปปี้นี่แหละ
เพราะถ้าอ่านเรื่องไหนแล้วจบเศร้านี่นอยด์ไปหลายวัน 555555
แต่คือสงสารโฟล์คนะ สงสารมากๆ ช่วงที่น้ำชาลังเลกับอาจารย์นั่น
คือเศร้าง่ะ รู้สึกขัดใจที่น้ำชายังเป็นแบบนั้น
แต่ก็พอจะเข้าใจ เพราะแบบรักแรก ไม่ลืมหรอกเนอะ แต่มันก็แค่ความทรงจำ
เหมือนที่น้ำชาบอกนั่นแหละ แล้วโฟล์คก็ยังรักน้ำชาอยู่ดี ถ้ากลับมาหากันได้ก็แฮปปี้ทั้งคู่
เลยรู้สึกว่า จบแบบนี้ก็โอเคนะคะสำหรับเรา
คือยังไม่ต้องกลับไปเรียกกันว่าแฟนไรขนาดนั้น
ก็เป็นแนวแบบคุยกันไปเรื่อยๆ ค่อยๆเข้าหากันไป
มันก็คงจะดีกว่าตอนคบกันครั้งแรกเนอะ
จะรอติดตามเรื่องของเพื่อนๆที่เหลือนะคะ :)

ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะค่าาาาา

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kimhamwong ที่ 22-11-2014 00:58:34
ถึงจะจบแบบ happy แตมันหน่วง ๆ ยังไงบอกไม่ถูก
โฟล์ค นายหล่อมากกกกกก  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 22-11-2014 11:58:45
ฟังเพลงถ่านไฟเก่าของพี่เบิร์ดไปด้วยในตอนท้ายๆ นี่สงสารโฟล์คมาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: TiwAmp_90 ที่ 22-11-2014 16:29:28
ไอน่ารัก ชอบมากๆเลย ขี้อ้อนอะไรอย่างนี้ 5555
 :mew6:
อืมมม...ก็เข้าใจน้ำชานะ สับสนบ้างอะไรบ้าง
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า บางทีการถอยออกมา มันก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียว --- อืมมม คิดว่างั้นนะ .
ปล.อย่างโฟล์คเนี่ย เป็นประเภทคนรักในฝันเลยนะ
ปล2.บางทีก็อยากรู้ความคิดของเป๊ก, เดาไม่ออกเลยจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 22-11-2014 17:15:29
อยากได้ตอนพิเศษจังเลยค่ะ อยากเห็นรักรีเทิร์นครั้งนี้มีโมเมนต์สวีทวี้ดวิ้วกันเยอะๆอ่ะ มีอีกหลายตัวละครที่สามารถแตกออกมาเป็นเรื่องได้อ่ะ แอบชอบเป๊กอ่ะค่ะ รอร้อรอนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyume ที่ 23-11-2014 19:28:14
สนุกมากเลยค่ะ เราอ่านรวดเดียวจบเลย  :man1:
อยากให้มีตอนพิเศษษ  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Evil ที่ 24-11-2014 00:20:53
อินมาก ร้องไห้และยิ้มไปตามเรื่อง สนุกมากเลยคะ ทั้งอบอุ่น โรแมนติก เศร้าไปนิดๆ ชอบมากคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 24-11-2014 15:36:44
เรื่องของหัวใจใครจะรู้ดีที่สุดเท่าตัวเรา มันเป็นเรื่องแปลกเนอะ เลิกทั้งๆที่ยังรัก ก็เจ็บทั้งคู่อยุดี :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: inhyung ที่ 24-11-2014 23:46:03
ละมุนมากกกกกกกก

ให้ความรู้สึกที่ชัดเจนดีจัง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mucan99 ที่ 25-11-2014 13:32:38
ขอบอกว่าซึ้งกินใจสุดๆๆๆ อย่ากัวไปเลยความรัก ฮิ้วววววววววววว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 26-11-2014 03:45:29
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: nongyo ที่ 29-11-2014 14:06:17
 :o8: สนุกมากเลยค่ะ เห็นชื่อคนเขียนเป็นคนเดวกะ ล่ารักฯ ก็เลยเข้ามาอ่าน :katai4:
 
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: mirin ที่ 29-11-2014 17:23:42
คิดถึงโฟล์คxน้ำชา อยากอ่านตอนพิเศษจัง :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: shibuya ที่ 29-11-2014 22:19:18
สนุกมากกกกกก!!! น่ารักๆ  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 30-11-2014 16:11:10
อ่านแบบรวดเดียวจบ ตอนแรกดูชื่อเรื่อง "รักชาชา" กลัวเป็นแนวดราม่าเลยไม่ได้อ่าน แต่อ่านเจอคอมเม้นแนะนำนิยายเลยลองอ่านดู แรกๆเฮ้ยน่ารักอ่ะ ชอบพระเอกมากอ่านไปยิ้มกับไอแพดไปเหมือนคนบ้า พอมาท้ายๆร้องไห้เป็นชั่วโมงเลยจ้า ปกติไม่ได้อินกับนิยายจนร้องไห้ มีแค่บางเรื่องคือแบบสงสารพระเอกนายเอกมากบางคนเข้าใจว่าทำไมยังลืมกฤษ์ไม่ได้ ถ้าเป็นเรื่องจริงอย่าลืมนะว่ารักกะนมาก่อน รักกันมานาน กับโฟล์คเพิ่วรู้จัก ดีแล้วที่คนเขียนมีฉากให้เลิกกันเพราะให้รู้หัวใจตัวเอง  ฮึ่มๆๆทำให้ร้องไห้ได้นานมากถ้าอ่านตอนยังไม่จบป่านนี้ตายไปแล้ว 5555

ขอบคุณคนเขียนที่เขียนนิยายดีๆให้อ่าน เรื่องนี้สนุกมากๆค่ะ :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ysolip ที่ 30-11-2014 19:34:38
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:  อ่านยังไม่จบเลยสติแตกไปก่อน 55 อ่านถึงแค่ตอนที่8รู้สึกพลาดยังไงไม่รู้ตอนแรกชอบชื่อเรื่องมากแต่ไม่ได้กดเข้ามา พอวันนี้กดเข้ามาอ่านแล้วแบบ เฮ้ยยยยย สนุกอ่ะค่ะ
เรื่องนี้แบบรักชาชาตามชื่อเรื่องจริงด้วยค่ะชอบความอึนๆของชา ชอบความน่ารักเกรียนกวนตีนอบอุ่นเข้าใจของโฟล์ค
ชอบความเป็นห่วงของกลุ่มเพื่อนชา ชอบที่โฟล์คเรียกชาว่าน้ำชาไม่รู้ทำไมอบอุ่นใจจริงๆ
ชาระวังไว้เถอะจะติดใจความเอาใจใส่ของโฟล์ค คือชอบความรู้สึกอย่างนี้อยู่มากๆนะคะค่อยๆพัฒนาไปทีละนิดๆ
โอ้ยอ่านไปนี่กลัวดราม่าด้วยไม่นะๆ ชอบพี่เตจังมือชงของเค้าา โฟล์คขี้อ้อนอ่ะ
ผู้หญิงพ.พานนี่ อยากรับอะไรแทนเสาวรสป่ะ?อยากขนคำด่าทั้งหมดมาสาดใส่หน้าเธอพูดเลย  :beat: :beat: :z6:
ตอนที่ส่งไอไลน์หาน้ำชาอ่ะตอนพรีเซนต์เฮ้ยยยยไอนี่น่ารักเลยน่ารักๆ
กฤตฏ์นี่ได้ข่าวบอกเลยน้ำชานี่จะไปแต่งงานก็ไปเถอะไปๆๆๆๆๆๆ อย่าทำแบบนี้ได้ป่ะ จบๆๆๆ เลิกมาทำให้น้ำชาเค้าหวั่นไหวซักที
จบตอนที่แปดแล้วแบบ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z10: :z10: :z10: :katai1: :katai1: ตามอีโมเลยค่ะคือแบบมันหน่วงมากเลย
เห็นใจชาแล้วก็ไม่โทษชาเลยนะคะ นับถือโฟล์คมากเลย เป็นผู้ชายที่ดีแบบมาก มาก มากก กอดพี่โฟล์คที กอดๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kittisak Intarasarn ที่ 30-11-2014 23:35:49
ไคลี่ เขียนได้ดีและสนุกเหมือนเคย ผมตามมาจาก ล่ารัก แต่มีคำถาามในใจนิดดหนนน่อย  เพื่อนชายแท้ เป็ก กาย  ปอม รักและปกป้องน้ำชา ใช้ชีวิต กินนอนร่วมหัวจจมท้ายแบบนี้  ในชีวิตจริงมีแบบนี้ไหมครับ หรือผมจะได้พบเรื่องราวแบบนี้แค่ในนิยาย

ปล.เห็นไคลี่บอกว่าาา เขียนมาจากคาแรคเตอร์เพื่อนๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 01-12-2014 21:23:25
ไคลี่ เขียนได้ดีและสนุกเหมือนเคย ผมตามมาจาก ล่ารัก แต่มีคำถาามในใจนิดดหนนน่อย  เพื่อนชายแท้ เป็ก กาย  ปอม รักและปกป้องน้ำชา ใช้ชีวิต กินนอนร่วมหัวจจมท้ายแบบนี้  ในชีวิตจริงมีแบบนี้ไหมครับ หรือผมจะได้พบเรื่องราวแบบนี้แค่ในนิยาย

ปล.เห็นไคลี่บอกว่าาา เขียนมาจากคาแรคเตอร์เพื่อนๆ

เอาจริงๆมันก็ไม่น่าจะมีแก๊งค์ที่เป็นอะไรแบบนี้นะคะ 555 มุ้งมิ้งเกินเพื่อนชาย เอาจริงๆคือเพื่อนสนิทเราเป็นผู้ชาย เราว่าเวลาเขียนบางครั้งเราก็แทนตัวเองด้วยน้ำชา ซึ่งก็ไม่ใช่ว่าเราคือน้ำชานะ เดี๋ยวหมดจิ้น แต่เวลาเราเป็นเพื่อนผู้หญิง เพื่อนผู้ชายก็จะมีเส้นแบ่งความเอ็นดูให้น่ะค่ะ แต่กลุ่มผู้ชายด้วยกันก็มีนะคะ ที่คอยถามไถ่ ดูแลกัน

เราว่าในเรื่องเพราะน้ำชาเปิดตัวว่าเป็นเกย์ด้วยแหละ รวมถึงเปนคนอ่อนไหวอยู่แล้วน่ะค่ะ เพื่อนเราที่เป็นเกย์ก็มีนะ มักจะได้รับเส้นแบ่งความเอ็นดูจากพวกแมนๆเตะบอลครัชด้วย แต่ไม่เยอะเท่าน้ำชาหรอกมั้ง อันนี้มันเป็นนิยายเนาะ แพทเทิร์นมันเลยการ์ตูนหน่อยๆ555 แต่ชีวิตจริงเราว่ามันแล้วแต่กลุ่มอ่ะค่ะ สำหรับเรามันมี แต่มันไม่ได้เป็นแบบนี้100%ค่ะ เขียนmix ระหว่างหลายๆประสบการณ์นะ

แต่ไอ้กินนอน ร่วมหัวจมท้าย เพื่อนเรามันเปนนะ ขี้เกียจกลับบ้านก็กลับหอเพื่อน ช่วยกันทำงานปั่นงาน กินเหล้าไรงี้อ่ะค่ะ จริงๆพอพูดถึงก็นึกขึ้นได้ว่าส่วนใหญ่พวกเพื่อนเพศที่สามมักอยู่กะผู้หญิงเนอะ แต่ของเราถ้าเพื่อนที่แมนๆแต่เป็นเพศที่สามเขาก็ยังอยู่กะเพื่อนผู้ชายเตะบอลได้อ่ะค่ะ เขาidentifyตัวเองว่าเป็นไบเซ็กชวล55

ไม่รู้ตอบเคลียร์ไหม 555 ถามได้น้าา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 03-12-2014 00:27:22



Tattoo





ผมยืนกอดอกคนนอนงอขาเป็นกุ้งอยู่บนเตียงในร้านสักชื่อดังแห่งหนึ่ง ดวงตาคมสวยนั้นแดงก่ำ น้ำตาเอ่อคลอเต็มเบ้าตา นินกำหมัดแน่น ปากเผยอเหมือนจะพ่นคำผรุสวาทออกมาให้ได้ตลอดเวลา

โฟล์คยืนอยู่ข้างๆผม พี่หมี โตเกียวมือสักคนเก่งที่นินใช้บริการเป็นประจำทั้งขำทั้งส่ายหัว ไอ้นินอ้าปากหอบหายใจ แล้วพ่นความเจ็บปวดออกมาชุดใหญ่

"อีกเยอะไหมวะพี่หมี เจ็บจะตายห่าแล้วเนี่ย"

พี่หมีส่ายหัว หยุดอุปกรณ์สักแล้วยิ้มอย่างนึกขัน

"อีกนิดเดียว ก็ใครใช้ให้ไปกินเหล้ามาก่อนสักละวะ" พี่หมีว่า "นอนก็ไม่ยอมนอนมา เลือดมันก็เหลวงี้แหละ น้องก็สักมาจะทั้งตัวแล้วนี่"

"ก็สีข้าง มันเจ็บ..." นินโอด

"ทนอีกหน่อยน่ะ เดี๋ยวพี่ย้ำเส้นให้มันคมๆ จะได้เจ็บตัวทีเดียว"

"เจ็บ ไม่ไหวแล้ว"

ผมเห็นน้ำใสๆกลิ้งออกมาจากดวงตาของนิน มันนอนหอบหายใจ ตาแดงก่ำ พาลรู้สึกเจ็บไปด้วยเลยให้ตายเถอะ ไม่เคยรู้เลยว่ากว่าจะได้รอยสักมาสักรอยบนผิวละเอียดๆของนิน มันต้องผ่านความเจ็บปวดมามากแค่ไหน นนนินทร์เป็นพวกคลั่งไึคล้ศิลปะบนเรือนร่าง มันเคยบอกผมว่าบางครั้งบางอย่างที่มันอยากจะบอกให้โลกรู้ ก็ไม่มีวิธีใดที่ดีไปกว่า บอกมันผ่านความเจ็บปวด...

แต่คราวนี้ความเจ็บปวดของมันดูจะโง่เง่าไปเสียหน่อย...






"สีข้างเจ็บสุด"

ผมจ้องตาคนที่กำลังนั่งเขี่ยจานสปาเก็ตตี้ไม่พูดไม่จา ตรงหน้ามีแม้คบุ้ควางอยู่ นินจ้องข้อมูลบนหน้าจอเขม็ง มันนั่งชันขาด้วยท่าทางที่น่าดู ปากเคี้ยวหยับๆ

"กูเลยไม่กล้าทำสักที ป้อดสัดๆ"

"ทั้งๆที่มึงลายพร้อยมาทั้งตัวแล้วเนี่ยนะ" ผมถามกลับ วันนี้ห้องโฟล์คเย็นๆโดยไม่ต้องเปิดแอร์ ปลายปีอากาศดีแบบนี้แหละครับ ชวนนอนให้ตื่นสาย ถ้าไม่มีผู้ชายขี้เหวี่ยงทุบประตูโครมๆให้ตื่นก่อนน่ะนะ

"กูล้อเล่น" นินไหวไหล่ "ไหปราร้าก็เจ็บ" มันกระชากเสื้อเชิ้ตลายสก็อตออกให้ดู ตรงอกซ้ายมีรูปดอกซากุระสีน้ำเงินม่วงดูแปลกตา กลบร่องรอยรอยสักเก่าที่มันลงเส้นร่างเอาไว้ ผมนิ่งๆไม่แสดงความเห็นอะไร แต่นินมันก็จะพูดให้ฟังอยู่แล้ว

ครึ่งปีที่ผ่านมาผมสนิทกับนินมากขึ้น เรียกได้ว่ามีอะไรนินก็จะเล่าให้ผมฟังทั้งหมด จะว่าด้วยความคล้ายคลึงหรือความใกล้ชิดก็ไม่รู้ แต่ผมว่านินมีหลายอย่างที่เหมือนกันผม เหมือนเราสามารถเข้าใจกันและทำอะไรที่เหมือนๆกันได้ มันน่ารักนะ เป็นเพื่อนที่ใจๆกันเลยล่ะ นินเป็นพวกมีอะไรจะเก็บไว้ในใจไม่ได้ มันจะ go insane ขั้นสุด บางครั้งก็โทรมาร้องไห้กับผม งานไม่เสร็จ งานไม่เพอร์เฟ็กต์ ภัทรไม่สนใจ มีอย่างเดียวที่จะไม่ทำ ก็คือบอกสิ่งเหล่านั้นกับภัทรของมัน

จุดนี้ที่ผมว่ามันน่ารัก และการที่มันให้ใจผมมากขนาดนี้ ก็ทำให้เราสนิทกัน

"ลายเซ็นภัทร---" มันเงียบไป "ตอนกูจะสัก พี่หมีเขาก็ถามนะว่าเอาจริงหรือ"

"มันจะติดตัวไปตลอดชีวิต"

"แล้วตอนลงเส้นไปได้แค่รอบแรก กูก็บอกให้พี่หมีหยุด"

"แล้วก็ไม่กล้าทำต่อ--- โคตรเหี้ย อีกทีหนึ่งกูก็ไปสักทับแล้ว"

ผมพยักหน้ารับ ไอแดดอุ่นๆสาดลงที่ตัวนิน มันเม้มปากแน่น ตาเหมือนจะแดงๆ มันคงเจ็บปวดกับอะไรที่ไม่แน่นอนแล้วขึ้นๆลงๆของใจมันนั่นแหละ... ภัทรเองก็เหมือนกัน ผมกับโฟล์คไม่อยากสอดนักหรอก

เอาจริงๆตอนนี้ภัทรกับนินก็คบกันเรียกได้ว่าเปิดเผยแล้ว เขารู้กันทั้งคณะ ภัทรเองก็หวงนินห่วงนินอย่างกับอะไรดี แต่กับการสัก--- ไอ้นินมันก็ไม่ได้โง่นะ ที่จะจารึกใครสักคนที่ลงบนร่างกายตัวเอง ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าปลายทางจะเป็นเช่นไร

"รอบนี้จะสักอะไร" ผมถาม โยนคอนเฟล็กกรอบเข้าปาก

นินไม่ตอบ มันผลักหน้าจอแมคบุ้คให้ผมดู ผมดึงเข้ามาใกล้ตัวแล้วถอนหายใจเบาๆ

"เอาจริงเหรอ"

"อืม นัดไว้พรุ่งนี้แล้ว" นินพยักหน้ารับพร้อมสูดลมหายใจ "ไปกับกูนะน้ำชา"

"ไปน่ะไปได้" ผมเงียบไปหนึ่งอึดใจ "แต่ไอ้รอยสักเนี่ยมันจะอยู่กับมึงไปทั้งชีวิตนะ"

"กูรู้มันบ้าบิ่นนะ" นินว่า "แต่กูก็จะทำให้ภัทรอยู่กับกูไปตลอดชีวิตเหมือนกันว่ะ"

ผมเงียบ ไม่แสดงท่าทีอะไรออกไป แต่มองหน้านนนินทร์เงียบๆ นินมันทำตัวเหมือนเด็กกลัวความผิด

"พี่หมีบอกกูว่า ถ้ากูทำไม่สำเร็จ เขาจะปรับกูห้าพัน"

"มึงคิดลายสักทับไว้ด้วยนะสักวัน"

"….."

"กูไม่ได้ขู่นะนิน วันนี้มึงทำได้ แต่ถ้าสักวันมึงคิดว่ามันไปไม่รอดแล้ว มึงก็ต้องลบมันไป" ผมว่า "เจ็บตัวซ้ำสองเลยนะเว้ย"

"กูรู้" นินพยักหน้าเบาๆ "แต่ก็คิดดีแล้ว ถ้าต้องสักทับสักวันก็ไม่เป็นไร"

"สักตรงไหน"

"ชายโครงซ้ายใต้อก"

ผมพยักหน้ารับ หลิ่วตามองมันยิ้มๆ "ใกล้หัวใจสุดเลยว่างั้น"

"อย่ามารู้ทันกูได้ไหมน้ำชา" มันยิ้มเขินๆ






หมึกสุดท้ายถูกจุดลงที่จุดเล็กๆท้ายลายเซ็นภัทร นินยังคงนอนตัวสั่นกระทั่งตอนที่พี่หมีเอาแอลกอฮอล์เช็ดทำความสะอาด มันเม้มปากหลับตาแน่น พี่หมีหัวเราะแล้วเดินไปหยิบพลาสเตอร์กันน้ำปิดแผลขนาดใหญ่ออกมา

จริงๆแล้วผมก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันเจ็บเพราะเป็นส่วนที่เจ็บ หรือเจ็บ เพราะมันเป็นลายมือของใครบางคน

"ถ่ายรูปไหม"

นินส่ายหัวพรึ่บ

"รักษาแผลแบบเดิมนะ" พี่หมีว่า "พี่คิดสองพัน"

"อืม" นินเจ็บจนพูดไม่ออก "โอ้ย ตอนนี้ยังเจ็บอยู่เลย"

"ก็กินเหล้ามาทำไม รู้ๆอยู่"

"น่าพี่" นินหน้ามุ่ย สวมเสื้อ ในขณะที่ผมกับโฟล์คก็เปิดประตูออกมานั่งรอด้านนอก พี่หมีตามออกมา รอนินแต่งตัว

พี่หมีนั่งประจำหน้าโน้ตบุ้คของเขา เจ้าของร้านสักเป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ท้วม ตัดสกินเฮด เจาะหูเป็นราว ไว้หนวดเขี้ยว แต่ท่าทางอารมณ์ดี เขาหันมามองผมนิดหน่อยแล้วยิ้ม

"แล้วน้องไม่คิดจะสักบ้างเหรอ" พี่หมีถาม โฟล์คเลิกคิ้ว

"ผมคิดๆไว้แล้ว" โฟล์คว่า ผมเกือบยู่หน้า ผิวขาวๆแบบมันไม่ควรมีรอยอะไรแบบนี้เลย แต่ก็แล้วแต่มันล่ะนะ ร่างกายใครร่างกายมัน

"อีกสักพักน่ะครับ" ผมตอบบ้าง โฟล์คขมวดคิ้ว มันมองหน้าผม

"ไม่เคยบอกว่าจะสัก"

"ก็คิดเงียบๆบ้างไม่ได้หรือไง" ผมเถียง มันจ้องเขม็ง

"ไม่ได้" เผด็จการชะมัด

"ทีตัวเองยังไม่บอก" ผมท้วงบ้าง โฟล์คหน้ามุ่ย

ยังไม่ทันจะเถียงจบนินก็เดินออกมา มันเปิดกระเป๋าสตางค์แล้วยื่นเงินให้พี่หมี

"ขอบคุณนะพี่" มันว่า

"ดีขึ้นยัง" พี่หมีถามยิ้มๆ

"ก็แผลหลังสักทั่วไปอ่ะ ปวดๆแสบๆ แต่ตรงนี้เด็ดจริงว่ะ" นินบ่น

"ข้อมือน้องก็สักมาแล้ว"

"โธ่พี่" นินไม่ต่อความยาว มันยิ้มๆ "ไว้มาอุดหนุนอีกนะพี่หมี"

"ได้เลย ยังไงถ้ามีปัญหาแก้ได้ภายในสองเดือนเหมือนเดิม พี่รับผิดชอบให้ไม่ว่าความผิดใคร"

"โอ้ย แค่นี้ก็คิดผิดแล้วที่สักลายห่านี้เนี่ย" ยังสมเป็นนินเหมือนเดิม

เสียงโทรศัพท์นินดังขึ้นท่ามพลางพวกผมที่นั่งตาปริบๆ นินควานโทรศัพท์จากกระเป๋าหลังก่อนยิ้มแล้วกดรับ


"ว่าไงมึง" น้ำเสียงสดใสจนไม่ต้องเดาว่าเป็นใคร "กลับมาจากกาญฯแล้วเหรอ อืม อยู่สยาม..."

"กับชากับโฟล์ค ได้สิ...อืม...อืม..."

"เออน่า เดี๋ยวมาถึงก็รู้ อย่าเซ้าซี้น่าภัทร"
มันหัวเราะเบาๆ


ในขณะนั้น โฟล์คก็สะกิดผมยิกๆ มันมองหน้าผมแบบหมาหงอยแล้วกระซิบถาม

"ตกลงจะสักรูปอะไร  ไม่เห็นเคยบอกเลย"

ผมเหลือบมองหน้ามันแล้วทำเมินแกล้งมันเล่นๆ

"น้ำชา..." หมาหงอยชะมัด

"แล้วมึงอ่ะ จะสักชื่อกูหรือไง" ผมถามมันกลับเล่นๆ โฟล์คหน้ามุ่ยหนัก

"อย่าใจร้ายดิ"

"มึงก็บอกก่อนดิวะ" ผมต่อรอง โฟล์คงุ้งงิ้งๆ ก่อนยกแขนข้างขวาผมขึ้น "ก็จะสักสัญลักษณ์ของ Volk Swagen ที่ข้อมือขวา จะได้เข้ากับชื่อกู"

ผมยิ้ม น่ารักชะมัดสักตัววีคู่ ผมดึงข้อมือขวามันขึ้นมาบ้าง "กูจะสักตัว T" ผมบอก "ตลกดีว่ะ ข้างเดียวกันเลย"

มันเลิกคิ้ว ยิ้ม แล้วเปลี่ยนใจ "ไม่เอาแล้ว กูเอาข้างซ้ายดีกว่า"

"ทำไมอ่ะ" ผมถาม

"ก็" โฟล์คเอื้อมมือข้างซ้ายของมันเกี่ยวมือผมเอาไว้ แล้วข้อมือเราก็ชนกันพอดี "เวลาจับมือกัน โฟล์คกับน้ำชาจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป"

ผมอึ้ง วินาทีถัดมาก็ยิ้มเขิน ด่ามันไปเบาๆ "บ้า…น้ำเน่ากว่าลายเซ็นภัทรอีก"

"งั้นเหรอ" โฟล์คถามยิ้มๆ ก่อนที่จะปล่อยมือผมเมื่อนินหันมาหาพวกเราหลังจากตัดสายไปแล้ว

"มึง ภัทรกำลังมา ชวนไปกินชาบูตรงราชเทวีเนี่ย ไปไหม" นินถาม หน้าตาดีใจผิดไม่มิด


บางครั้งนินก็ทำให้ผมได้รู้ว่า มนุษย์เราเรียนรู้ความรักผ่านความเจ็บปวด 


ผมหันไปมองหน้าโฟล์ค มันไม่ตอบอะไรแต่ก็ไม่ปฏิเสธ

"เอาดิ หิวแล้วเหมือนกัน" ผมว่า "แต่เดี๋ยวกูอยากจองคิวสักก่อน"

นินเลิกคิ้วฉงน "มึงจะสักเหรอชา"

"อืม" ผมตอบ มองหน้าโฟล์ค "สักกับโฟล์ค"

"เอาจริง"

"มั้ง" ผมยิ้มหน่อยๆ นินไม่ว่าอะไร ขอตัวออกไปดูดบุหรี่ โฟล์คมองหน้าผม เราตัดสินใจอยู่เสี้ยววินาทีแล้วจึงลุกจากโซฟาไปหาพี่หมีที่นั่งเล่นคอมฯอยู่ตรงโต๊ะทำงาน


เราจะเรียนรู้ความรักผ่านความเจ็บปวดไปพร้อมกัน.








FIN




สาวๆ (ส่วนใหญ่ในเพจคงเป็นสาวๆเนอะ) หรือหนุ่มๆในเพจนี้มีใครเป็นรอยสักไหมคะ แล้วสักลายอะไรตรงไหน ทำไปโดยมีจุดประสงค์อะไร มาเล่าสู่กันฟังเนอะ

นิน ชื่อจริงคือ นนนินทร์ (อ่านว่า นะ-นะ-นินทร์) เป็นอีกตัวละครที่เราชอบนะ เราว่าหลายๆคนคงอยากรักใครให้ได้แบบนิน รักแบบรักไปเลยไม่ต้องมีเหตุผลไม่ต้องมีเงื่อนไข นินเป็นไอดอลเรานะ5555

เราก็สัก 5555 เอาแบบบ้าบิ่นเลยนะ แต่ไม่ขอบอกนะว่าลายอะไร แต่เราสักในจุดที่เจ็บมากๆๆๆๆ โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ็บมากๆๆๆๆๆ จนกระทั่งพี่เจ้าของร้านบอกว่า ตรงนี้เป็นจุดที่เจ็บที่สุดหนึ่งในบรรดาสามสี่จุดของร่างกาย ผ่านมาสองสามปีแล้ว ก็ยังรักมัน และจะสักเพิ่มก่อนไปเรียนต่อแน่นอน

เอาง่ายๆเนอะ I love my body,my rights :)

ใครจะสักคิดดีๆเนอะ มันอยู่กับเราไปตลอดชีวิตเลย





หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่17 (จบ) - เธอคือ... : page 38 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: megatef4 ที่ 03-12-2014 00:38:29
 :-[ ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะค่ะ   คิดถึงน้ำชาอ่ะ T0T
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 03-12-2014 07:21:55
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: ขอบคุณที่มีน้ำชามาให้จิบ คิดถึงอยู่ :man1: :man1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: mirin ที่ 03-12-2014 08:55:18
โฟล์คน้ำชาน่ารักเสมอ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมที่หวังดี ที่ 03-12-2014 11:53:57
แวะมาให้ฟินเล็กๆชอบอ่ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 03-12-2014 14:14:24
แหม. หมั่นไส้ จูงมือกันไปสัก เจ็บก็เจ็บด้วยกัน

แต่นินเนี่ยสักเยอะเว่อ ตัวลายพร้อยหมดแล้วมั้ง

สำหรับเราไม่เคยคิิดจะสักเลย เพราะไม่ชอบและก็กลัวเจ็บ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 03-12-2014 15:20:52
อ้าว อ่านในเพจ ฮ่าๆ

เพิ่งเห็นว่าลงในนี้ด้วย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-12-2014 16:00:58
เรียนรู้ความรักผ่านความเจ็บปวด...คิดถึงโฟล์ค-ชาสุดๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Shin Heeyoo ที่ 03-12-2014 16:38:16
 :laugh: มาสารภาพว่าอ่านชื่อนินว่า "นน-นิน" แหละ

สาววายรุ่นป้า ก็สักค่ะ มีอยู่ 5 จุด
จุดแรก เป็น แฟร์รี่ที่บั้นเอว
จุดที่สองเป็น สัญลักษณ์ราศีมีน (ปลาสองตัว) ที่หลังหัวไหล่ขวา
จุดที่สามเป็นโลโก้ KUKUMALU (หนู) ที่ใต้สะดือ
จุดที่สี่เป็นดอกไม้เล็กๆที่หน้าอกซ้าย (จุดนี้อยากสักทับมาก มันไม่ถูกใจ)
จุดที่ห้าเป็น "คนดีของฉันรึ" ภาษาอังกฤษ พาดตั้งแต่ไหล่ขวามาไหล่ซ้าย มีคนแซวว่าเหมือนสร้อยคอ เพราะยาวมาก

ทุกวันนี้ก็ร่ำๆอยากจะสักอยู่ตลอด
เหมือนกลายเป็นการเสพติดไปแล้ว
พยายามจะสักในร่มผ้า เพราะสังคมไทยมองคนทีสักว่าไม่ดี
แต่บางทีมันก็เป็นศิลปะนะ
นี่ก็โดนแม่กับยายบ่นตลอด แต่ก็แอบไปสักตลอด
เลือกลายไว้หลายลาย แต่ยังหาที่ลงไม่ได้
แต่ที่แน่ๆจะไม่สักใต้ราวนมเหมือนนินแน่นอน
เป็นคนจี้เส้นน่ะค่ะ แทนที่จะเจ็บ คงกลายเป็นหัวเราะจนคนสักด่าแทน
มีความตั้งใจอย่างหนึ่งนะว่าจะไม่มีวันสักชื่อคนอื่นบนตัวเราเด็ดขาด
อย่างที่คนเขียนบอกนั่นแหละค่ะ
รอยสักอยู่กับเราไปตลอดชีวิต
แต่คนๆนั้นจะอยู่กับเราไปตลอดรอดฝั่งมั้ย มันเสี่ยงนะ
สักแต่ละทีอาจจะเจ็บพอทนได้ แต่ตอนที่ลอกมันคันมากเหอะ
ขอไม่ทนทรมานซ้ำรอยเดิม ฮ่าๆๆๆ

โฟล์คลึกซึ้งอ่ะ ยอมย้ายข้างเพื่อให้ได้เคียงข้างกัน โว้วๆๆๆๆ เขินนนนน :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-12-2014 20:26:42
นินน่ารักนะ เป็นตัวของตัวเองดี
ส่วนโฟล์คกับน้ำชาก็รักกันหวานเวอร์ อิจฉามาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าวเหนียวหมูปิ้ง ที่ 03-12-2014 22:56:53
ขอแบบโฟล์คสักคนได้ม้ายยยยยย  :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 04-12-2014 13:44:26
 :impress2: :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: charmingmoon ที่ 05-12-2014 10:27:02
เราชอบรอยสักมาตั้งแต่สมัยมัธยม  แต่กว่าจะมาเริ่มสักจริง ๆ ก็ตอนทำงานแล้ว  รอยสักแรกเป็นรอยสักที่พี่ที่สนิทกันออกแบบให้  ตรงข้อเท้า  เป็นลายเส้นรูปแมว  เพราะเราชอบแมวมาก  สักแถวข้าวสารราคาบรรเจิดมาก  แต่ก็ได้รับคำชมตลอดว่าสวย  เพราะงั้นถือว่าคุ้ม  รอยสักที่สองกับสามมาพร้อมกัน เปลี่ยนเป็นร้านที่น้องสาวแนะนำ (และกลายเป็นร้านประจำจนถึงทุกวันนี้)  เป็นรอยสักรูปดอกกุหลาบ  หลังหู   สไตล์  old school  กับตรงสะโพก  เป็น motto  ประจำตัวเรา  "anomic life is my way" (ชีวิตไร้ระเบียบคือทางของเรา)  ที่ต่อมาคือหลังซีกขวา  เป็นนกยูงตัวใหญ่ยักษ์จนเกือบถึงเอว  เราชอบนกยูงนะ  สวย มีเสน่ห์  แต่ก็อันตราย  ที่ต่อมา  คือต้นขาขวา  ตอนนั้นอยากได้  dreamcatcher  เลยมานั่งปรึกษากับน้องที่สักให้  สรุปก็ได้เป็น  rose dreamcatcher  ที่ล่าสุดคือต้นขาซ้าย  คิดธีมอยู่นานมาก  สุดท้ายมาลวตัวที่ air balloon  ได้เป็นบอลลูน  ที่มีเชือกเป็นคำว่า "anomic" และมี qoute ที่เราชอบล้อมรอบบอลลูน "Today you are you that is truer than true. There is no one alive is youer than you" ที่ต่อไปกำลังเลือกอยู่เหมือนกัน  ทั้งที่ลง  ทั้งธีมด้วย
.
.
เราชอบสักมาก  แต่กว่าเราจะสักแต่ละครั้ง  เราเลือกแล้วเลือกอีก  และจะไม่มีวันสักชื่อหรือหน้าคนอื่นลงบนตัวเราเด็ดขาด  แต่ถ้ารักการสักจริง ๆ ก็ต้องทำใจให้ได้กับปากคน สายตาคน ความคิดคน  ซึ่งบางทีก็คือคนใกล้ตัวเราเองนี่แหละ  ต้องใจแข็ง ๆ ตั้งสติให้ดี  อย่าหวั่นไหวกับสิ่งเหล่านี้  มันเป็น deviant art  น้อยคนที่จะยอมรับศิลปะที่แลกมาด้วยความเจ็บปวดเหล่านี้ได้  เพราะฉะนั้นก่อนจะสักเลือกลายให้รอบคอบ  เลือกร้านสักที่ปลอดภัย  เลือกช่างสักที่จริงใจกับเรา  แนะนำเราได้  ห้ามเราได้  และยิ้มรับกับทัศนคติด้านลบที่คนอื่น ๆ มีให้กับเราให้ได้  แค่นั้นทุกอย่าง happy
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: jorjinney ที่ 05-12-2014 17:34:21
นํ้าชากับโฟล์คนี้หวานกันซะ


แต่นินนี้สุดยอดด ชายโครงเป็นไรที่บอบบาง


รองจากข้อมือและหลังหูเลยนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ysolip ที่ 05-12-2014 21:56:30
 :z10: คลานเข้ามาอ่านต่อจากตอนที่แปดในที่สุดก็อ่านจบ  :ling2:
บางทีก็ลืมไปว่ามันเป็นระยะเวลาแค่สองสัปดาห์ สองสัปดาห์ที่ยาวนานกับใครสักคนที่เข้ามาทำให้เรายิ้มกว้างๆ
กับสองสัปดาห์ที่ภายใต้รอยยิ้มกว้างนั้นต้องลืมใครอีกคน ใครอีกคนที่รักมาก มากจนคิดว่าเขาคือคนสุดท้าย  
ไม่โกรธความลังเลใจของน้ำชาเลยนะคะอ่านไปแล้วก็เตือนตัวเองตลอดสองสัปดาห์นะมันไม่ได้ยาวนานขนาดจะใช้ลืมใครอีกคนได้สบายๆเลย โฟล์คเป็นคนดีที่เราเชียร์มากๆความรู้สึกคือเหมือนโฟล์คเป็นพระรองที่แสนดี
แล้วอาจารย์เป็นพระเอกคนเลวอะไรแบบนั้นแล้วเราจะมักจะเชียร์นายเอกให้ได้กับพระรองเสมอ
รู้สึกว่าน้ำชาจะยิ้มออกมาได้แม้ก่อนหน้าจะร้องไห้หนักแค่ไหนก็เพราะโฟล์คที่ทำให้ยิ้มได้
อ่านตอนที่14 แล้วเจอประโยค “ไปบอกเลิกโฟล์ค" นี้ของน้ำชานี่แบบสตั้นไปเลยนะ
อ่านตอนที่สิบสี่จบแล้วรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกันภาวนาให้น้ำชาลืมอาจารย์ได้เร็วๆสักทีสองสัปดาห์อาจน้อยไปจริงๆสินะกับการลืมใครบางคนสู้ๆนะน้ำชาดีใจที่อย่างน้อยตอนนี้น้ำชาก็รู้ใจตัวเองแล้วว่ารักโฟล์คมากจริงๆ
ฟังเพลงกาลครั้งหนึ่งแล้วใช่มันเลยตรงกับความรู้สึกของชากับโฟล์คโคตรๆ
ตอนที่15นี่แบบเกือบเศร้าแล้วนะแต่พอเจอถั่วตอนซื้อน้ำแดงมาไหว้โต๊ะดราฟนี่อดตลกไม่ได้จริงๆ ไอกับแยมน่ารักมากเลย
ชอบความรู้สึกแบบนี้55ความรู้สึกของคำว่าเพื่อนระหว่างน้ำชาเป๊กปอมกาย  
พอถึงตอนจบแล้วบอกไม่ถูกเหมือนกัน 55 โหวงๆนะแต่สองคนก็กลับมาดีกันแล้วหวังว่าทุกอย่างคงจะดีขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องนี้จบแล้วที่ชอบที่สุดเลยคือไอ น่ารักมากกกกกกก เป็นคนที่ขี้อ้อนสุดๆอ่ะชอบไอเพราะการแสดงออกของไอด้วยแหละ ชอบเพราะไอชอบน้ำชาแล้วก็ชอบอ้อนน้ำชา น่ารักมากก
อ่านจบมีติดใจอยู่เรื่องนึงคือเรื่องของเป๊ก ไม่รู้ทำไมคิดว่าเป๊กแอบรักน้ำชา :z3: 55 อาจคิดไปเองแต่ก็คิดแบบนั้นจริงๆนะคะ
รอติดตามเรื่องต่อไปอยู่นะคะ อยากอ่านเรื่องของไอค่ะตอนนี้เป็นแม่ยกไอไปแล้วขอผู้ชายนิสัยดีน่ารักๆให้ไอซักคนนะคะถ้าได้อ่านคงยิ้มไปทั้งเรื่องกับความน่ารักของไอ 55
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 05-12-2014 23:14:21
ยังคงอยากได้โฟล์คเหมือนเดิม T v T
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 06-12-2014 08:44:10
น้ำชาาาาาาา คถ .
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 07-12-2014 08:55:20
คถน้ำชากะโฟลค์
ชอบนินจังแบบโคตรรักภัทรเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 07-12-2014 13:49:10
เหมือนตกหลุมรักนินอีกครั้ง

เราก็อยากสักนะ
แต่ยังหาร้านสักดีๆไม่ได้
ต่างจังหวัดไม่ค่อยมีร้านแบบนี้หรอก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-12-2014 20:39:31
แหมๆ โฟล์คกับน้ำชาสักชวนฟิน

อยากให้ภัทรรักนินไปตลอดๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 08-12-2014 11:49:02
กรี๊ดดด หวานเว่อ ชอบๆๆๆๆ
ขออีกๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 08-12-2014 20:02:51
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 09-12-2014 23:36:56
ชอบนินอ่ะ สักลายเซ็นภัทรคือนินคงใช้เวลานานจริงๆ เพราะของแบบนี้จะอยู่กับเราทั้งชีวิต ชอบนินที่เป็นคนแบบนี้จัง
เราเคยอยากสักเหมือนกันนะคะแต่กลัวเจ็บมากกกก แถมที่บ้านค่อยข้างจะแอนตี้เรื่องพวกนี้ แต่โดยส่วนตัวอยากสักหลังคอกับข้อมือแบบซันไช่ ในรักใสใสอ่ะค่ะ 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: kautumn ที่ 17-12-2014 20:56:54
อ่านอินโทรกับตอนแรกแล้วน่าต่าติดมากคะชากับโฟลตจะเป็นอย่างไรต่อไปน้า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 17-12-2014 21:17:17
อยาก อ่าน อีก อะ :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: kautumn ที่ 17-12-2014 22:19:20
อ่านตอน4หลงรักโฟลคค่ะผู้ชายอะไรอบอุ่นมากๆน้ำชาเปิดใจหารักใหม่นะ  อ่านแล้วหยุดไม่ได้กลัวอ่านจบเร็วอะค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: kautumn ที่ 18-12-2014 07:42:24
ตอน6ทรูมูฟบ้าสัญญาณดังขาดตอนพูดเรื่องสำคัญ
ตอน7น้ำชาอย่าใจอ่อนกับรักครั้งก่อนที่โลเลนะโฟลค์ดีที่สุดหน่วงแน่เลยตอนหน้ากระซิกๆๆๆๆ
โอ้ยไม่ไหวแล้ว อ่านเรื่องนี้แล้วฟิค โฟลค์ เป็นผู้ชายที่ทุกคนอยากได้มาก
อบอุ่น เทคแคร์ดูแล นำชา อย่า โลเลนะ ไอ้ด่างก็น่ารักมากกกกกกก :impress2:

ถึงแม้จะปวดใจแต่เข้าใจชานะ ดีนะเนี่ยที่ไม่ได้กลับไปหา คนเก่าไม่งั้นละ ยิ่งกว่า ไอ้ด่างแน่ๆเลย
อ่านแล้วรู้สึกอินกับภาษา อารมณ์มนุษย์จริงๆเลยนะคะ

ถอยหลังกลับและมีเวลาให้ทบทวนความรู้สึกตัวเอง

ขอบคุณคนแต่งนะคะ ที่แต่งนิยายเจ๋งๆ มาให้อ่าน จะคอยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 24-12-2014 00:07:25
รักเรื่องนี้จัง
น้ำชาน่าอิจฉาที่มีเพื่อน ครอบครัว
แล้วก้ผช.ดีๆอย่างโฟล์ค อร๊างงงง

ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องนี้ให้ได้อ่านนะคะ
 :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: runma ที่ 11-01-2015 10:51:25
ตอนพิเศษมาให้หายคิดถึงน้ำชาอีกนิด น่ารักเหมือนเดิม
รอรวมเล่มอยู่นะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 11-01-2015 19:34:40
ไม่เคยคิดจะสักเลย ป๊อด 5555

HNY นะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: kautumn ที่ 12-01-2015 15:34:46
รอตอนพิเศษอยู่นะฮะ คิคิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: boworange ที่ 12-01-2015 22:18:52
 :L1:  รักคนเขียนจุง :L1:


 :pig4:  เรื่องนี้มีครบทุกรสชาติสนุกมากๆๆๆ โครตหน่วงด้วย  กว่าจะจบนี่ลุ้นตัวโก่ง  ขอบคุณคนแต่งนะคะ   :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Chrysan ที่ 27-01-2015 13:47:11
สามตอนสุดท้าย น้ำตาไหลพรากๆ T T
       
เป็นเราเราก็ทำแบบน้ำชานะ
ซ้ายไปไม่ได้ ขวาไปไม่รอด ก็เดินไปคนเดียวดีกว่า
ข้างหน้าอาจจะเจอหรือไม่เจออะไรที่ดีกว่า
แต่เราจะไม่หันหลังกับ แอบดีใจที่อย่างน้อยน้ำชาก็เด็ดขาดที่จะไม่กลับไปหากฤษฎ์
แต่สำหรับโฟล์ค มันเป็นการหยุดความสัมพันธ์เพื่อจะเริ่มต้นสิ่งที่ดีกว่า

ถ้าใจยังตรงกันมันก็เดินไปด้วยกันได้อีกครั้ง
แต่ถ้าไม่ ...ก็เป็นแค่อีกหนึ่งความทรงจำ

#รักชาชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 28-01-2015 11:09:29
อ่านรอบ 2 สนุกดี ตอนหลังๆลุ้นมาก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: PharS ที่ 28-01-2015 21:43:32
ขอบคุณนะค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 29-01-2015 21:29:55
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ  พิเศษจริงๆ T v T
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: murmurr ที่ 12-02-2015 14:56:14
ชอบมากกกกก เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ
ชอบน้ำชาและโฟล์คมากๆๆๆ คนแต่งดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ
ชอบสำนวนการเขียน ชอบๆๆๆๆๆๆ
รอเป๊กแยมอยู่นะคะ
ชอบนิสัยเป๊กมาก พูดน้อยต่อยหนัก แยมก็ขี้อาย
ไม่รู้จะไปปิ๊งกันได้ยังไง

เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณที่สร้างนิยายสนุกๆแบบนี้มาให้อ่านค่ะ
สู้ๆๆ :)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 09-03-2015 02:15:32
การคบคนใหม่ โดยที่มีคนเก่าค้างในหัวในใจ แม่งเป็นเรื่องที่บัดซบมาก (อินเนอร์แรงมาก)
สุดท้ายคนใหม่ก็เจ็บ ไอ้เราก็เจ็บ คนเก่าไม่รู้เรื่อง 555555

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วสบาย ภาษาน่ารัก สนุกคั่นกับดราม่าไปเรื่อยๆ อ่านเพลินมาก
ขอบคุณครับสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ครับ

อนึ่งมีโปรเจครวมเล่มไหมครับ รออุดหนุนนะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: tae1234 ที่ 10-03-2015 01:10:48
ครบรสจริงๆครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 18-03-2015 14:31:25
 :-[ :-[ :-[
ชอบนินอ่าาาา อยากอ่านคู่นินกะภัทรจัง อยากรู้ว่าภัทรจะรักนินได้เท่ากับที่นินรักภัทรบ้างรึป่าวววว :katai1:

 :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Tatangth ที่ 23-03-2015 12:19:46
คิดถึงโฟร์คน้ำชามากมากเลย ,__,
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: letterdream ที่ 25-03-2015 23:58:25
ชอบมากกกกก ชอบทุกตอนเลย ให้ความรู้สึกอบอุ่น และก็เขินมากกกกกกก
ทำให้รู้สึกอิจฉาน้ำชาเลยอ่ะ  กรี๊ดดดดด   :o8:  :-[  :impress2:
จะติดตามผลงานนะคะ  ขอบคุณนะที่แต่งเรื่องดีๆและน่ารักๆมาให้เราอ่านนนนน   :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 27-03-2015 13:01:59
อ่านรวดเดียวจบเลยยยย ชอบมากๆเลยค่ะ อยากให้มีตอนพิเศษอีกอ่ะค่ะ รอนะค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Jatesiiz ที่ 14-04-2015 02:59:21
เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ค่ะ
ชอบมากๆๆ เลยค่ะ ปกติไม่ชอบอ่านอะไรที่ทำให้รู้สึกว่าหน่วงๆ แต่เรื่องนี้ชอบจริงๆ
ความจริงแล้วอยากให้มีต่อ อยากเห็นโมเม้นหวานๆ ง้อ งอนหรือแกล้งกัน ส่วนตัวแล้วคิดว่าคู่นี้มันน่ารักดี  :-[
ชอบที่มันเหมือนชีวิตจริงๆ ไม่ได้เวอร์อะไร
ชอบโฟลค์ น่ารักชอบทำหน้าหมาหงอยแล้วก็อ้อน (แอบเขินอยู่หลายตอน)
ชอบน้ำชา เพราะเหมือนๆตัวเองยังไงไม่รู้ อ่านไปนึกว่าตัวเองเป็นน้ำชาซะงั้น อยากมีแฟนแบบโฟลค์555555555555
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ  o13
Fin.  :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Patronus ที่ 14-04-2015 03:30:41
อ่านนิยายเรื่องนี้จบได้หลายวันแล้วค่ะ(แต่เพิ่งจะได้มาเม้น)
เพราะต้องรวบรวมสติที่หลุดฟุ้งกระจายไป อยู่นานเลยค่ะ

ความรู้สึกตอนที่ได้อ่านเรื่องนี้ครั้งแรก คือบอกเลยว่าชอบมากค่ะ
ชอบภาษา ชอบการบรรยาย มันดูอินดี้ ดูเหมาะกับเนื้อเรื่อง
และตัวละครเป็นอย่างมากเลยค่ะ

ตอนอ่านพอเห็นประโยคนี้ “แต่คราวนี้แม่งไม่ดีว่ะ ไม่ใช่ไม่ดีเฉยๆ แต่เหี้ยเลย"
คืออึ้งไปอยู่สักพักนึง เพราะเป็นประโยคที่เราพูดกับตัวเองบ่อยมาก
เราชอบพูดกับตัวเองว่า "แม่งไม่โอเคเลย ไม่ใช่ไม่โอเคเฉยๆ แต่เหี้ยเลย" 555

เอาล่ะค่ะ เข้าเรื่อง เริ่มที่คุณกฤษฎ์ก่อนแล้วกันนะคะ ตัวละครตัวนี้นี่มันดูเรียลมากจริงๆ
ดูมีอยู่ทุกที่ในสังคมไทย คนที่ตัดสินใจพลาดและกลับมาขอเริ่มต้นใหม่
เราจะไม่โทษคุณกฤษฎ์หรอกนะคะ เพราะยังไงเขาก็มาก่อน เขายังมีโอกาส
เหลืออยู่ ในเมื่อน้ำชายังลืมเขาไม่ได้ และเขาที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ...

มาถึงโฟล์ค จะบอกว่าโฟล์ค โครตเป็นผู้ชายที่มีอยู่แต่ในนิยายจริงๆค่ะ (แต่ชั้นก็รักเค้า)
ผู้ชายแบบนี้แทบหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ นิสัยหล่อเกินไปค่ะ ไม่ควรได้บทพระเอก
ควรได้บทพระรองแทน (เอ่า?) บางทีเรารู้สึกว่าโฟล์ครักน้ำชามากเกินไป
มากเกินไปจริงๆ ใครจะยอมทำร้ายหัวใจตัวเองเพื่อต้องการให้คนที่เรารักสบายใจขนาดนั้น?

ตอนที่โฟล์คพูดประโยค “ชา...มึงไม่เคย...รักกูเลยเหรอวะ"  คือตอนนั้นรู้สึกหน่วงมากๆค่
มันเหมือนคนที่ใกล้จะหมดแรงแล้ววจริงๆ สงสารโฟล์คมาก เค้าคงคิดว่าสิ่งที่เค้า
ทำมาทั้งหมดตั้งแต่ต้น ไม่มีความหมายอะไรเลย (อินมากค่ะ)

ผู้ชายแบบโฟล์คนี่ควรจะมาเจอเรานะคะ ไมใช่น่ำชาาา พูดเลยย


มาถึงน้ำชา เอาตามตรงไม่รู้จะพูดยังไงเลยค่ะ ความคิดของเรากับของตัวน้ำชาเอง
ดูจะขัดแย้งกันอยู่หลายสิ่ง ตอนอ่านความคิดต่างๆของน้ำชา นี่เราคิดอยู่ตลอดว่า
"น้ำชา เราแม่งโครตไม่เข้าใจนายเลยว่ะ" 55 เราไม่สามารถพูดได้เลย เพราะ
เราไม่ใช้น้ำชาในสถานการณ์นั้น แต่ถ้าเป็นเรา เราไม่เคยมีประสบการณ์ที่
รักใครคนใหม่แล้ว แต่ยังลืมคนเก่าไม่ได้  เราไม่เข้าใจฟีลคำว่าลืมไม่ได้ของน้ำชาเลยค่ะ
ไม่เข้าใจจริงๆ แต่ถ้าสำหรับเรา การที่เราเริ่มรักใครคนใหม่ แต่ยังลืมคนเก่าไม่ได้
ในความรู้สึกคือ ลืมไม่ได้ก็จริง แต่เขาไม่สามารถทำอะไรต่อหัวใจเราได้อีกแล้ว
ถึงยังอยู่ในห้วงของความทรงจำ แต่จะไม่โหยหา และไม่ได้อยากได้เข้ากลับคืนมา

ขอโทษจริงๆค่ะ ที่ต้องบอกว่าจิตใจของน้ำชายากแท้หยั่งถึง
คนไม่เข้าใจอย่างเรา ทำยังไงมันก็ไม่เข้าใจ   T.T 

จะติดตามผลงานของคุณนักเขียนต่อไปเรื่อยๆนะคะ ชอบภาษา
แบบเรื่องรักชาชา นี้มากจริงๆ

ปล. อยากอ่านเรื่องของเป็กกับแยมมากจริงๆค่ะ ชอบแยม หลงรักแยมมม

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Lovelygd ที่ 14-04-2015 15:53:11
จริงๆ เห็นคนแนะนำเรื่องนี้มานานละ แต่บอกตรงๆ เห็นชื่อเรื่องแล้วแอบกลัว เราแพ้แนวดราม่านะ อ่านแล้วเจ็บ เลยไม่กล้าเข้ามาอ่านสักที
จนในที่สุดก้อเข้ามาอ่านจนได้ อ่านไปแค่ 2 ตอนบอกเลยหลงรักโฟล์คมาก แล้วก้อลุ้นมากๆโดยเฉพาะช่วงท้ายๆ สงสารทั้งโฟล์คทั้งน้ำชา แต่ในที่สุดก้อจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง
 เป็นอีกหนึ่งเรื่องจริงๆที่อ่านแล้วประทับใจ ขอบคุณคนแต่งมากๆที่เขียนนิยาย feel good แบบนี้มาให้อ่าน (ถึงจะแอบืำเราน้ำตาซึม และจิตตกไปพักนึง)
ยังงัยจะติดตามเรื่องต่อๆไปนะจ๊ะ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 14-04-2015 23:33:42
ในโลกยังมีผู้ชายแบบโฟรค  เหลือให้สักคนไหม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Starry[Blue] ที่ 17-04-2015 10:09:57
เพิ่งได้มาอ่านค่ะ สำนวนคุณดีมากๆอ่ะ คือมันมีแสง มีรูปร่าง มีสีและกลิ่นที่ลอยอวลอยู่ตลอดเวลา
คือมันNobody perfectจริงๆนั่นแหละค่ะที่ทำให้ทุกย่างในเรื่องมันดูนูนและมีมิติ เราชอบที่นิสัยของตัวละครเป็นแบบนี้ (ชอบนินสุดๆละ55)
แล้วก็ที่ต้องพูดถึงสุดๆเลยคือโฟล์ค คุณบรรยายโฟล์คได้น่าหลงไหล และสมควรที่จะหลงรักสุดๆเลย มันโคตรมหัศจรรย์อ่ะ

จะคอยติดตามผลงานนะคะ ดีใจที่ได้อ่านค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: duckka ที่ 17-04-2015 15:57:25
 :o12: จบแล้ว ห่วงใจนิดๆ สงสารโฟลคถึงจะรู้ว่า
เริ่มต้นด้วยไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่กับน้ำชา แต่เหตุผล
เพราะว่ารักและอยากดูแล เหตุผลของน้ำชาที่บอกเลิก
ก็พอเข้าใจ แต่อดจะเจ็บแทนโฟลคไม่ได้ ยิ่งอ่านยิ่งรู้ว่า
โฟลครักน้ำชามากขนาดไหน พอเจอแบบนี้เข้า เราก็เลย
เอียงมาทางโฟลค คิดว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาสองเดือน
โฟลคต้องอดทนมากแค่ไหน แต่น้ำชาน่าจะได้เรียนรู้อะไร
มากกว่านี้เพราะสิ่งที่ตัดสินใจทำร้ายทั้งตัวเองกับโฟลค
หากโฟลคจะมีคนใหม่นั่นก็ไม่ผิดเลยแต่เพราะยังลืมน้ำชาไม่ได้
ก็เลยต้องอดทนจนในที่สุดน้ำชาก็รู้ตัวสักที เรื่องนี้กายเป็นคนที่
ทำให้น้ำชารู้ใจตัวเอง เพื่อนที่ดีหายากยิ่งกว่า เรื่องนี้เราชอบกาย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ อินมากไปรึเปล่าไม่รู้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 23-04-2015 22:31:50
อ่านจนจบเลย ฮือ!!  :hao5:
รู้สึกหลงรักทั้งโฟล์กและน้ำชาทั้งๆที่จะเพิ่งรู้จัก แต่ก็นะหลงรักไปแล้ว
อ่านไปอ่านมาดันติดงอมแงมๆม่เป็นอันทำอะไร

จนในที่สุดก็อ่านจบรู้สึกใจหายอยู่เหมือนกันกับเรื่องราวที่มันจบไป
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาให้อ่านครับ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ShimP ที่ 27-04-2015 21:45:53
สนุกมากเลยยยยย
ดราม่าใจจะขาดฮือๆๆ
สงสารทั้งคู่แต่ผ่านมาได้แล้วเน้อะ
โฟล์คน้ำชาน่ารักมากกก
อิจฉาน้ำชาจริงๆมีแฟนแบบโฟล์ค
ชอบกลุ่มเพื่อนโฟล์คด้วยยยดูรักจริงใจดี
 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 03-05-2015 14:15:45
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: am_am ที่ 08-05-2015 21:51:24
สนุกมากกกกก  น่ารักมากกกกก
อ่านเพลินเลยค่ะ เหมือนเป็นเรื่องจริง
ทุกคนน่ารักมาก เป็นเพื่อนที่ดูแลรักกันสุด ๆ ไปเลย
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ   :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: barbiehateken ที่ 15-05-2015 12:45:29
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
ตัวละครสามารถทำเป็นนิยายยาวๆได้เลยนะ
ชอบตัวละครรักที่เงื่อนไขรักที่ต้องเจ็บปวดก่อนอย่างชา
เราก็เคยรู้จักคนแบบนี้คนที่ชอบเลือกทางที่ตัวเองเจ็บปวดก่อน
สนุกค่ะ รักโฟล์ค รักชา อยากอ่านเวลาเขารักกันอีกกกกกกกก
รักนินรักแยมรักกายรักเป๊ก อยากอ่านพี่ฟลุ๊คด้วย
ชอบบบรรยากาศมากกก หนาวๆ ขุ่นๆ ชาๆ
ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายสำนวนดีๆ พลอตน่ารักๆมาให้ได้อ่าน
อ่านแล้วมีความสุขมากเลยค่ะ แน่นอนว่าอ่านรวดเดียวจบ
 :bye2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: akkharadech ที่ 16-05-2015 03:00:58
รักโฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: akkharadech ที่ 16-05-2015 03:05:41
จริงๆถ้ายังลืมคนเก่าไม่ได้ก้อย่าให้ความหวังคนใหม่ดิวะ วันดีคืนดีอยากกลับไปหาคนเก่าจะพลอยทำให้คนที่เค้าดีๆเจบไปซะเปล่าๆไม่ต้องไปยุ่งกะเค้าแต่แรกเลยแค่ได้กันกันครั้งเดียวก้อจบๆไปก้ได้นิถ้าคิดจะปฏิเสธจริงๆจังๆแต่แรกโฟลคคงไม่ต้องเจบ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 17-05-2015 04:36:49

 สนุกมากๆค่ะ ยิ่งตอนที่น้ำชาบอกเลิกโฟร์คนี่เป็นอะไรที่หน่วงในอกมาก เหมือนหายใจไม่ออก น้ำตาซึมตามสองคนนี้ไปด้วย

 เพื่อนๆทั้งของน้ำชาและก็โฟร์ค เป็นเพื่อนที่ดีมากๆ จะติดตามอ่านเรื่องอื่นต่อไปนะคะ  :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: FiRMMiE ที่ 21-05-2015 17:06:19
พี่ไคลี่เขียนดีมาก ชอบมาก ดึงดูดเรามากๆ
ตั้งแต่ล่ารักฯแล้ว เราชอบนิยายแบบนี้อ่ะ หายากนะที่จะเจอนิยายแบบโดนใจจังๆแบบนี้
ชอบนิยายของพี่มากจริงๆ เสียดายที่เราเพิ่งมาอ่านตอนแต่งจบไปแล้ว

รักโฟล์คและน้ำชามากทุกตัวละครมีเหตุผล ร้องไห้หนักมาก น้ำตาไหลเยอะมาก ขนาดตอนจบยังร้อง
ดีใจที่ทั้งสองคนกลับมาเริ่มกันใหม่ อ่านกี่เรื่องก็ไม่อยากให้จบแล้วอยากให้มีต่อไปเรื่อยๆ (นี้เราโลภไปมั้ย?)

โฟล์คน้ำชาจะไปโผล่ในเรื่องของเพื่อน ๆ ใช่มั้ยคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้สู้นะคะ

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ  :L2: :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: kawaiineko ที่ 27-05-2015 23:20:18
อ่านจบแล้ว ชอบตัวน้ำชานะมีความรู้สึกเป็นจริงของชีวิตที่บางครั้งคนเรานั้นก็กลัว ลังเล หรือไม่มั่นใจตัวเอง มันทำให้เราอินไปเลย ...ขอบอกเลยว่าชอบเรื่องนี้มากเลยเชียวล่ะ....รักคนแต่งเลยจุ้บๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: SOBANG✖ ที่ 03-06-2015 22:58:42
มีตอนพิเศษของไอให้อ่านไหมคร่า อยากให้ไอมีคู่บ้าง อยากเหนรายละเอียดคู่ไอ ขอแบบดุไอบ้างนะคะ อยากเหนเจ้าตัวเล็กหงอออออออ >.<
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ▶August5th◀ ที่ 06-06-2015 15:57:27
อ่านรวดเดียวจบ ซึ้งมากๆอ่ะ

รู้สึกทั้งสุขและเศร้าในเวลาเดียวกัน

สุดท้ายตอนจบทั้งสองก็ได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ดีแล้วเนอะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: panitanun ที่ 04-07-2015 03:48:33
ประทับใจมากค่ะ สมจริงให้อารมณ์ของคนมากๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 10-07-2015 23:32:06
โอ้ยยย หลงรักเรื่องนี้ หลงรักโฟล์คจนโงหัวไม่ขึ้นล่ะะะ อยากได้แบบนี้ จะหาได้ที่ไหรคร๊าา
อยากให้มีตอนพิเศษ แบบพิเศษอีกเรื่อยๆๆอ่าาา เอาจิงไม่อยากให้จบเลอออ  :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 29-07-2015 22:49:27
แนวเรื่องนี้เป็นแนวที่ไม่ถูกจริตอย่างแรง
ด้วยประการแรกคือ นายเอกที่มีรักฝังใจ และมีแนวโน้มรักอีกฝ่ายมากมาย
และมีการพูดถึงการร่วมรักแบบเบาๆของนายเอกและชายคนนั้น
แต่ด้วยความน่ารัก น่าชัง น่าเอ็นดู และน่าสงสารของน้ำชาทำให้เราพอจะมองข้ามเรืีองนั้นไปบ้าง
ชอบตอนเจอโฟล์คและการที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน และตัดขาดการพูดถึงอาจารย์ท่านนั้นไป
ไม่รู้ซิแต่มันละมุนนุ่มหัวใจไปหมด ด้วยความที่พระเอกเรื่องนี้น่ากรี๊ดมาก
เป็นคนที่แบบอยากได้เขามาเป็นสามีมากค่ะ ไม่งั้นก็ขอเป็นพี่ชาย5555555
เวลาสองคนอยู่ด้วยกันมันน่ารักมากกกกกก เราอ่านแล้วยิ้มเสมอ อบอุ่น อวลไปด้วยความรักที่โฟล์คมีให้
ที่สำคัญเราชอบเพื่อนๆทั้งคู่ด้วย เป็นกลุ่มเพื่อนดี มีสีสันมากกกกกกก
ชอบน้องไอ ชอบแยม และชอบนิน
เป็นฝั่งรับที่อยู่รวมกับน้ำชาแล้วน่าเอ็นดู น่าหัวเราะ55555555
พอมาท้ายๆจุดพีค เรามันเป็นคนด้านชาที่ไร้ความรัก
เราไม่มีทางเข้าใจน้ำชาได้หรอก เราไม่รู้เลยว่าน้ำชาลังเลทำไม
เราไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น เราแค่คนนอกที่มองดูร้ำชาเท่านั้น
เรารู้แต่เพียงว่า ถ้าเราเป็นโฟล์คเราจะยอมทำแบบนั้น ถอยออกมาก่อน
และรู้แต่เพียงว่าถ้าเราเป็นน้ำชาเราคงไม่กล้ากลับมาหาโฟล์ค
ขอบคุณคุณไคลี่มากกกกกกกกกก
ขอบคุณเรื่องราวน่ารักๆแบบนี้นะคะ  :mew1:
รวมเล่มแล้วขอตอนพิเศษยาวๆสักแปดร้อยตอนนะ ก๊ากกกกกกกกกก
เจอกันเรื่องหน้าค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมโก๋ ที่ 29-07-2015 22:51:24
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 01-08-2015 21:42:55
เพิ่งอ่านจบ โฟลค์น่ารักมากดูแลดีชนิดที่ตกหลุมรักไปพร้อมน้ำชาเลย
มีดราม่าเป็นระยะ แต่คนยังรักกั้นยังไงก้อคู่กันนะ
เพื่อนของทั้งคู่น่ารักมาก แต่ถ้ารวมเล่มนอกจากคู่หลัก
อยากอ่านเรื่องของเป๊ก แยมเพิ่ม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: anterosz ที่ 03-08-2015 22:35:42
ตกหลุมรักแบบสมบูรณ์...
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: มะปรางเปรี้ยว ที่ 03-08-2015 23:22:44
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ  :กอด1: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 05-08-2015 08:57:47
 :-[ น่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: QHUNA ที่ 10-08-2015 01:36:28
เพิ่งได้อ่าน ถึงตอน4 เอง ทำไมเราไม่เจอรื่องนี้ให้เร็วกว่านี้นะ
 อยากอ่านต่อแต่พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน แง้ๆๆ  :sad4:
เม้นไว้ก่อน

ชอบน้ำชา และโฟล์ค ทั้งคู่เลย
เราเข้าใจน้ำชา เราเป็น ฮ่าาา
โฟล์คเอาแต่ใจจริงๆอ่ะ คือมีงานต้องทำ คือไม่ว่างจริงๆ เราเข้าใจน้ำชาสุดๆ555
แต่เจอลูกอ้อนกวนๆ ของโฟล์คก็ยอมค่ะๆ น่ารัก ห่ามๆ งื้อออ  :-[
แถม จีบโดย มาช่วยตัดโมเดลขนาดนี้ บอกเลยว่าโมเม้นนั้นจะใจอ่อนมากก จะหลงเลย ซาบซึ้งสุดๆ คะแนนพุ่งสุด 555
ช่วงโปรเจคคือช่วงจิตใจอ่อนไหว ต้องการคนดูแล(ช่วยตัดโม)
...เสียใจ สมัยเรียนไม่เจอแบบนี้บ้างเลย  :ling2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: QHUNA ที่ 10-08-2015 01:43:46
ชอบ ที่แต่ละตอนเป็นชื่อเพลง  :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: Rong ที่ 11-08-2015 17:25:52
 o13

สนุกมาก ๆ ค่ะ เรื่องไปเรื่อย ๆ มีเหตุมีผล
ชอบชื่อตอนมากจากชื่อเพลงทั้งหมดเลย

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 14-08-2015 16:21:02
ชอบใครโดยที่มีใครอีกคนในใจนี่บ้ามากจริงๆ ไม่สนุกเลย มีความสุขก็จริง แต่ก็หน่วงอยู่ในใจตลอดเวลา เจ็บเลยตอนที่บอกเลิก แต่มันก็ดีที่สุดในตอนนั้นแล้วจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: lahlunla ที่ 15-08-2015 00:38:40
เราก็อยากสักนะ อยากสักตรงใต้หูช่วงคอ แต่ว่าถ้าสักนี่โดนไล่ออกจากบ้านแน่  :katai5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 23-08-2015 00:04:28


ตอนพิเศษ



Lost Star #1







รักชาชา ตอนพิเศษ 2 : Lost Star


สิ่งที่ยากกว่ารักคือการรักกัน

   น้ำชาเพิ่งคิดออกเมื่อไม่นานมานี้หลังจากที่โฟล์คกลับเข้ามาในชีวิตและทำให้โลกของเขามีความหมายมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา
   หลังจากผ่านเรื่องราวเลวร้ายมาแล้ว พวกเขาก็กลับมาคบกัน น้ำชายังคงต้องให้โฟล์คดูแลการใช้ชีวิต ทั้งๆที่โฟล์คเองก็ไม่ใช่คนที่จะมีระเบียบเท่าไหร่ แต่ก็นั่นแหละ...เพราะน้ำชาทำให้โฟล์คพยายามที่จะเป็นคนดีกว่าเดิม
   โฟล์คเป็นผู้ชายที่ดีมาก น้ำชารู้
   ผู้หญิงก็รัก ผู้ชายก็ชอบ จะเพศไหนๆผู้ชายคนนี้ก็เป็นที่รักเสมอ เขาเป็นผู้ชายที่อย่าว่าแต่คนนอกมองเข้ามาเลย บางครั้งน้ำชาก็อดคิดไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้แม่งโคตรไม่คู่ควรกับตัวเอง
   บางครั้งเขากลัวที่จะต้องเสียโฟล์คไปอีกครั้ง ทั้งๆที่ครั้งก่อนเขาเป็นคนเลือกที่จะปล่อยมือโฟล์คไปเอง
   แต่แล้วยังไงล่ะ อยู่ไม่ได้ น้ำชาไม่มีโฟล์ค...ไม่ได้หรอก...

   หมดช่วงสอบไฟนอลเมื่อเดือนกุมภาฯ ก็เตรียมเริ่มต้นการฝึกงาน น้ำชายังไม่กลับไปค้างห้องโฟล์ค ดังนั้นโฟล์คจึงย้ายเข้าบ้านน้ำชาเสียงั้นพร้อมกับการต้อนรับแบบแทบจะอุ้มเข้าบ้านของครอบครัวของเขา ทั้งแม่ จอห์น น้ำมนต์ ทุกคนต่างยินดีต้อนรับแฟนหนุ่มของลูกชายคนโตมากๆ ก่อนฝึกงานเกือบสองอาทิตย์พวกเขามีเวลาว่าง น้ำชากับโฟล์คใช้เวลาเหล่านี้เอกเขนก เที่ยว กิน ดูหนัง เล่นเกมส์ อยู่เป็นเพื่อนน้ำมนต์ แน่นอนว่าส่วนใหญ่พวกเขาใช้เวลาอยู่ในบ้านของน้ำชา โฟล์คบางครั้งก็บ้าๆบอๆลากเขาไปอิเกียซื้อของแต่งบ้าน ประกอบตู้ทีหนึ่งแม่เขากับจอห์นก็ปลื้มใจจนน้ำตาไหล บ้านของน้ำชามีสีสันขึ้นมาก ฝาผนังด้านหนึ่งของห้องน้ำมนต์มีผ้าใบผืนใหญ่กางและเต็มไปด้วยภาพวาดมากมายที่โฟล์คชวนเด็กน้อยกับเขาให้มาทำด้วยกัน กิจกรรมง่ายๆแบบนี้น้ำชาไม่เคยเริ่มคิดจะทำกับน้องชาย แต่เพราะเป็นโฟล์คทุกอย่างจึงง่ายไปหมด
   “คิดให้น้อย ใส่ใจให้มาก” โฟล์คบอกเขาแบบนี้ น้ำชาจึงยิ้มออก ขนาดจอห์นยังทักเลย ‘You smile a lot!’ นั่นแหละ โฟล์คทำให้ทุกอย่างรอบตัวเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาเสียง่ายๆ
   
   ปิดเทอมใหญ่ นอกจากหัวใจจะว้าวุ่นแล้ว ชีวิตก็วุ่นวายพอสมควร การฝึกงานใกล้จะเริ่มต้นขึ้นเร็วๆนี้นั่นทำให้โฟล์คจะไม่ได้กลับบ้านไปอย่างน้อยสองเดือน แถมหน้าที่การงานที่รับผิดชอบอยู่ตอนนี้ก็ทำให้เขาต้องอยู่กรุงเทพฯอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นหนุ่มใต้จึงมีไอเดียที่จะกลับไปบ้านสักอาทิตย์หนึ่ง และนั่นหมายถึงว่ามันจะเอาเขาไปด้วย
   “ขี้เกียจ” น้ำชาบอกแบบนั้น “มึงก็รีบกลับมาแล้วกัน”
   “น้ำชา~” โฟล์คทำเสียงหงอย และออดอ้อนอยู่ครึ่งชั่วโมงน้ำชาก็ไม่ไหนไม่รอด หลังจากนั้นน้ำชาก็เพิ่งรู้ว่าเพื่อนของโฟล์คจะไปด้วย และที่มากกว่านั้นคือ กาย ปอม เป๊ก ก็จะไปด้วยเช่นกัน คือทุกคนจะไปบ้านโฟล์คที่ภูเก็ต โดยกายให้เหตุผลว่า ตั้งแต่จบมอหกก็ไม่ได้ไปเที่ยวบ้านเพื่อนรักอีกเลย พับผ่าสิ!
    
   สุดท้ายเรื่องก็ลงเอยด้วยการที่พวกเขาเดินทางไปภูเก็ตด้วยกันทั้งหมดสิบคน ด้วยสายการบินภายในประเทศ น้ำชานั่งติดหน้าต่าง เอนหัวซบกำแพง ข้างๆเป็นโฟล์คและเต เมื่อคืนก่อนออกเดินทางนั่งก๊งเหล้ากันไปชุดใหญ่ที่บ้านแยม น้ำชาอ้วกแตกนี่คือความจริง เช้าวันถัดมาก็ยังถูกโฟล์คปลุกมาขึ้นเครื่องบิน เขาคิดว่าโฟล์คมันเลือดเย็นที่สุดก็ตอนนี้แหละ
   “พิงมาไหม” โฟล์คถามยิ้มๆ น้ำชาหลับตาส่ายหัว ฝ่ามือหนาเลยเอนศีรษะเล็กซบลงที่ไหล่ของตนแล้วเอื้อมมือปิดตา
   “ใครมารับวะ คนที่รีสอร์ตเหรอ” กายชะโงกหน้ามาจากที่นั่งแถวข้างๆ
   “เฮียมารับว่ะ ไม่รู้ใจป้ำอะไร” โฟล์คว่า
   “เหี้ยคิดถึงพี่มึง” เตร้อง “อยากแดกสาโทอีก”
   “นี่คงกลั่นรอไว้เป็นหม้อแล้วมั้งเนี่ย” โฟล์คว่า น้ำชาฟังเพื่อนๆคุยกันไปนิ่งๆ เขาไม่เคยเจอพี่ฟลุ๊ค เคยได้ยินแต่เสียง ผู้ชายกวนประสาทและเจ้าเล่ห์กว่าโฟล์คจะเป็นคนยังไงกันนึกไม่ออก

   “เสียเวลานอนกูฉิบหาย มึงติดหนี้บุญคุณกูนะโฟล์ค”
   พี่ฟลุ๊ค หรือ มาตุภูมิ เป็นผู้ชายตัวโต สูงใหญ่ ใหญ่ในที่นี้คืออาจจะใหญ่กว่าโฟล์คด้วยซ้ำ ความสูงอาจจะไล่เลี่ยกัน แต่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆที่นูนเด่นทำให้ผู้ชายคนนี้รูปร่างราวกับชาวตะวันตก ใบหน้าคมคร้ามมีไรหนวดเขียวขึ้นบางๆ หน้าเหมือนโฟล์คแต่คมกว่า ดูเป็นผู้ใหญ่กว่า ที่สำคัญคือโฉดกว่าร้อยเท่า
   ‘เฮียไม่ค่อยเหมือนใครหรอก พอเรียนจบจากต่างประเทศ กลับมามันก็มาเป็นครูสอนดำน้ำอยู่หลายเดือน พอพ่อตามกลับให้ไปช่วยธุรกิจ แม่งก็เลือกไปอยู่รีสอร์ตโฮมสเตย์บนเกาะ โอเคมันก็รีสอร์ตหรูนั่นแหละ แต่เน้นขายธรรมชาติกับชาวต่างชาติที่รักความเป็นส่วนตัว ไม่มีไฟฟ้า น้ำก็มีแต่น้ำบาดาล ตอนนี้ไปทำรีสอร์ตใหม่บนเกาะที่ตรัง รีสอร์ตออร์กานิก ไปช่วยชาวบ้านปลูกข้าว ทำสวนอยู่ตั้งนาน ล่าสุดมีเมียเด็ก น้องปีหนึ่งมหา’ลัยเราที่ไปทำค่ายอาสาตอนปิดเทอมเล็ก บนเกาะที่มันทำโครงการรีสอร์ต’
   พี่ฟลุ๊คคงไม่เหมือนใครจริงๆนั่นแหละแบบที่โฟล์คบอก แต่ผู้ชายตัวโตก็ยังโดดเด่นเกินใครและเป็นที่รักของเพื่อนๆโฟล์ค กายกับเตที่พุ่งตัวเข้าไปหา ขนาดแยมยังยิ้มเสียน่ารักเชียว เขาเป็นคนมีเสน่ห์จริงๆ
   “แล้วตอนนี้กลับมาอยู่ภูเก็ตแล้วเหรอ” น้ำชาถามโฟล์คเบาๆ โฟล์คไหวไหล่
   “อือ ถูกลากตัวกลับมาดูรีสอร์ตที่ป่าตอง แต่เชื่อดิเดี๋ยวมันก็หาเรื่องไปอยู่ไกลๆอีก” โฟล์คตอบ “ถ้ามีแฟนสักคนมันคงอยู่ติดที่มากขึ้นล่ะมั้ง”
   “อ่า...”
   “เหมือนกูไง”
   “อยากมึงเรียกว่ากาฝากบ้านกูแล้วโฟล์ค”
   “ฮ่าๆๆๆ”
   “หัวเราะเชี่ยไรโฟล์ค ไหนเอาน้องสะใภ้มาให้กูรู้จักดิ้” พี่ฟลุ๊คว่าระหว่างช่วยลากกระเป๋าให้ไอกับแยมที่เป็นน้องรัก ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนส์ จุดบุหรี่ยี่ห้อเดียวกับโฟล์คขึ้นดูดระหว่างเดินไปยังที่จอดรถ
   “เฮียรู้จักแล้วนี่” โฟล์คเถียง
   “เออ แต่ยังไม่เคยเห็นหน้านี่หว่า ไหนดูหน้าหน่อย” พี่ฟลุ๊คยกมือพาดไหล่เขาอย่างถือวิสาวะ น้ำชาเดินนิ่งๆไม่สะบัดหนี สัมผัสของผู้ชายคนนี้อบอุ่นเหมือนโฟล์ค “เออน่ารัก ตาถึง ถึงว่าสเป็คเดียวกับกูตั้งแต่ไหนแต่ไร”
   “พอเลยพี่ เดี๋ยวโดนต่อย” โฟล์คถึงกับเลือดขึ้นหน้า
   “ฮ่าๆๆๆ กูล้อเล่นน่า จริงจังไปได้” พี่ฟลุ๊คหัวเราะอารมณ์ดี “แต่ถ้าว่างแล้วมาหาพี่ได้นะ อันนี้จริงจัง”
   “พี่ฟลุ๊ค!” คนเป็นน้องชายร้องลั่น กระทั่งมาถึงรถแวนยี่ห้อโฟล์คสวาเก้นสีเทาที่จอดอยู่เกือบสุดที่จอดรถ พี่ฟลุ๊คปลดล็อคก่อนช่วยทุกคนเอากระเป๋าขึ้นรถแล้วประจำที่คนขับ โฟล์คกระโดดขึ้นนั่งข้างๆพี่ชาย
   “ทำไมเฮียมารับวะ ให้ลุงมัดมารับก็ได้นี่” โฟล์คเอ่ยถึงคนขับรถ
   “ม๊าบังคับน่ะสิ บอกว่าน้องอุตส่าห์กลับบ้าน กูก็ว่าคนงานเต็มรีสอร์ต งานกูก็เยอะแยะ” พี่ฟลุ๊คบ่นก่อนสตาร์ทรถ “แถมเมื่อคืนเสียไปสี่น้ำ เพลียเหี้ยๆ”
   คำพูดตรงไปตรงมาของผู้ชายตัวโตทำเอาน้ำชาแทบสำลักน้ำลาย โฟล์คที่ว่าหน้าด้านไร้ยางอาย เจอพี่มันไปนี่ไร้คำบรรยาย
   “แต่เอาเถอะ กูสัญญากับป๊าแล้วว่าจะกลับมาดูธุรกิจทั้งหมดแต่ขอให้รีสอร์ตที่ตรังเปิดใช้บริการสักพักก่อน” พี่ฟลุ๊คบอกเรียบๆ ดวงตาใต้แว่นกันแดดสีเทามองไปยังท้องถนนเบื้องหน้า หน้าร้อนเช่นนี้อากาศร้อน แต่เมื่อวิ่งติดทะเลลมก็เย็นหอบเอาลมหายใจกลิ่นเกลือเข้ามาในรถ พี่ฟลุ๊คกดเปิดหน้าต่างรับลมทะเล “กูใช้ชีวิตคุ้มแล้ว มึงไปทำงานที่มึงรักเถอะ ไม่ต้องมาห่วงงานที่นี่”
   แต่ภายใต้ความเถื่อนดิบ น้ำชาเห็นความอ่อนโยนของผู้ชายตัวโตที่ทำหน้าที่สารถีให้พวกเขา แล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจแทนโฟล์ค ไม่แปลกเลยทำไมโฟล์คถึงได้เป็นคนเช่นนี้ เป็นที่รักและมีพลัง เพราะครอบครัวที่แสนอบอุ่นเช่นนี้

   รถวิ่งออกจากเมืองมาเกือบชั่วโมงกระทั่งมาถึงอำเภอป่าตองซึ่งเป็นเขตหาดดังของภูเก็ต พี่ฟลุ๊คเลี้ยวรถเข้ารีสอร์ตใหญ่กว่าร้อยไร่ซึ่งตั้งอยู่ริมผาสูง ห้องพักแต่ละหลังถูกสร้างไว้บนโขดหินที่ไล่ลดหลั่นกันลงไป น้ำชารู้สึกตื่นตาตื่นใจเล็กๆแม้ว่าจะรู้ถึงความร่ำรวยของคนรักแล้วก็ตามทีเถอะ รีสอร์ตชื่อดังแห่งนี้เขาก็รู้จักก่อนจะมารู้จักโฟล์คอีกต่างหาก คนอื่นๆเหมือนจะเคยมาแล้ว พี่ฟลุ๊คเลี้ยวลึกเข้าไปอีกจากทางขวามือของรีสอร์ต เมื่อผ่านซุ้มไผ่โค้งที่ปลูกตลอดแนวถนน บ้านสไตล์โมเดิร์นหลังใหญ่ริมทะเลก็ปรากฏตรงหน้าพร้อมกับฮัสกี้ตัวใหญ่สี่ตัวกระโจนออกมาพร้อมกันที่หน้าบ้าน...
   ทุกคนทยอยลงจากรถพร้อมกับอาม๊าที่เดินยิ้มแฉ่งออกมาต้อนรับ คนงานในบ้านสองสามคนทำท่าจะมาช่วยขนของแต่ลูกชายคนโตของครอบครัวกลับยกมือบอกไม่ต้อง หญิงวัยกลางคนยิ้มแย้มแจ่มใสเข้าสวมกอดลูกชายคนเล็กแทบจะทันที หล่อนมีผิวขาวละเอียดเช่นเดียวกับโฟล์ค รอยยิ้มใจดีและอบอุ่นนั่นก็เช่นกัน
   “ว่าไงน้องกาย น้องแยม น้องเต” อาม๊าทักเพื่อนสนิทสมัยมัธยมของโฟล์คไม่ขาดตกบกพร่อง และจำเพื่อนๆคนอื่นของลูกชายได้เช่นเดียวกัน หล่อนยิ้มแย้มแจ่มใสทักทายทุกคนก่อนที่สายตาจะหยุดลงที่น้ำชา
   น้ำชายืนนิ่ง ยกมือสวัสดีแทบไม่ทัน “สวัสดีครับ”
   “น้ำชาใช่ไหมลูก น้องโฟล์คโทรมาเล่าให้ม๊าฟังแล้ว ยินดีต้อนรับนะลูก” อาม๊ายิ้มใจดี “ป่ะๆเข้าบ้านกัน ม๊าเตรียมอาหารทะเลไว้เยอะแยะเลย”
   หล่อนควงแขนโฟล์คอีกมือจับมือน้ำชาเอาไว้ พี่ฟลุ๊คเดินนำหน้าเข้าไปในบ้านพร้อมกับกลุ่มเพื่อนของลูกชายคนเล็กที่พูดคุยเฮฮาเสียงดัง อาม๊าเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ไม่หยุด จนกระทั่งเอ่ยถึงใครบางคนขึ้นมาที่ทำเอาโฟล์คชะงัก
   “นี่ เมื่อวานน้องตองแวะมาหาม๊า ซื้อขนมมาฝากถุงเบ้อเร้อ น้องตองนึกว่าโฟล์คกลับมาแล้ว” น้ำชาสบตากับพี่ฟลุ๊คที่หันกลับมามองเล็กน้อยด้วยประหลาดใจแต่ก็ไม่ได้ปริปากอะไรออกไป ในขณะที่โฟล์คพยักหน้าน้อยๆ “นี่โทรหาน้องตองเขาด้วยนะ ชวนมาทานข้าว บอกม๊าชวน จะได้มาเจอเพื่อนๆด้วย”
   “ครับม๊า”
   
   พี่ฟลุ๊คหาววอดๆเดินนำเข้าไปในบ้านพร้อมกับถอดเสื้อยืดที่สวมใ่ส่อยู่อวดกล้ามเนียนเรียบ นายหัวน้อยพาพวกเขาไปยังชั้นสองของตัวบ้าน เขาสั่งคนทำความสะอาดห้องไว้สี่ห้องสำหรับเพื่อนน้องชาย ก่อนปลีกตัวออกไปเมื่อโทรศัพท์ดังขึ้น
   ห้องนอนโฟล์คอยู่ชั้นสามซึ่งต้องขึ้นมาอีกชั้น น้ำชาไม่ว่าอะไรเมื่อโฟล์คจูงมือเขาตามขึ้นไปยังห้องนอน เขาถอนหายใจเบาๆเมื่อประตูห้องนอนของโฟล์คปิดลงก่อนหย่อนตัวนั่งลงที่ปลายเตียง ห้องของโฟล์คเป็นห้องใหญ่ วิวสวย ติดหน้าผากั้นด้วยกระจกใสบานใหญ่เต็มพื้นที่ผนัง สเตอริโอครบชุดที่ชั้นวางปลายเตียง เฟอร์นิเจอร์ที่ใหม่ราวกับไม่ค่อยได้ใช้งาน โฟล์คเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าก่อนถอดยีนส์ตัวหนาขึ้นแขวนแล้วพุ่งหลาวล้มตัวลงนอนบนเตียงกรุ่นกริ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มและไอแดด มันซุกหัวนิ่งๆบนตักของน้ำชา
   “เหนื่อยอะไรขนาดนั้น” น้ำชาพึมพำยิ้ม   
   “เหนื่อยสิ เพิ่งได้นอนเมื่อเช้า” โฟล์คเบ้ปาก เขี่ยนิ้วน้ำชาเล่นเบาๆ
   “ก็กูบอกให้หยุด มึงก็ยังจะปล้ำกูอยู่นั่น”   
   “แต่มึงคราง เขาเรียกสมยอม ไม่ได้ปล้ำ--- โอ้ย เจ็บนะเมีย” ไม่ทันขาดคำหมอนก็ฟาดเต็มหัวคนรักโดยฝีมือน้ำชา
   “สัด”
   “ฮ่าๆๆๆ” โฟล์คหัวเราะ “ไม่เหนื่อยเหรอ”
   “อือ นิดหน่อย” น้ำชาว่าก่อนมองไปรอบๆ “แต่ห้องนี้ไม่เหมือนห้องมึงเลยว่ะโฟล์ค เหมือนห้องโรงแรม กูไม่ค่อยชินน่ะ บ้านแม่งโคตรใหญ่ รีสอร์ตโคตรหรู มึงเหมือนคุณชายที่กูไม่รู้จักเลย”
   เสียงพึมพำของน้ำชาทำให้โฟล์คต้องยกหัวขึ้นมองคนตัวเล็กกว่า ก่อนยกนิ้วขึ้นดีดหน้าผาก “ปากเสีย” เขาเอ็ด “บ้านนี้สร้างตอนกูไปอยู่กรุงเทพฯตอนมอปลายโน่น มึงก็รู้กูเรียนโรงเรียนประจำต้ังแต่มอหนึ่ง กลับมาปีละไม่กี่ครั้งหรอก แต่ก่อนบ้านกูอยู่ในตัวเมือง”
   “แต่ป๊ากับม๊าก็เหนื่อยแล้วล่ะ ตัวเมืองภูเก็ตคนเยอะจะตาย วุ่นวาย มาอยู่ที่นี่ก็แค่สร้างบ้านเพิ่มในเขตรีสอร์ตใหญ่ ม๊ากับป๊าจะได้รู้สึกเหมือนพักผ่อน ไอ้ฟลุ๊คก็เข้ามารับผิดชอบแทนหลายๆเรื่องแล้วด้วย”
   “อือ พี่มึงเท่นะเว้ย”
   “หยุดเลยนะ อย่าหลงมัน” โฟล์คทำหน้ายื่นแบบเด็กเอาแต่ใจ “กูไม่ยกมึงให้ฟลุ๊คนะ จำไว้เลย”
   น้ำชาหัวเราะ “พูดอย่างกะกูใจง่ายจะไปหาพี่มึงซะได้ กูไม่ไปหรอก” น้ำชาแก้มแดงจางๆ “คนอย่างมึงหาใครมาแทนไม่ได้แล้ว”   
   โฟล์คนิ่งอึ้งไปสักพักก่อนยิ้มบางๆออกมากับผ้านวมผืนนุ่ม “มึงนี่นับวันยิ่งจะน่ารัก”
   “ไม่ต้องชมหรอก กูรู้”
   “กวนตีนนะเรา” โฟล์คเกี่ยวมือน้ำชาเล่น อ้าปากจะบอกว่าออกไปกินข้าวกันแต่โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ที่ถอดพาดไว้ดันดังขึ้นมาเสียก่อน เขาเงยหน้ามองน้ำชา “รับให้หน่อยดิ”
   “มึงอ่ะไปรับ” น้ำชาส่ายหัว
   “ไม่ระแวงผัวบ้างระวังผัวมีกิ๊กนะ”
   “มีปัญญาก็ทำเถอะ อย่ามาร้องไห้งอแงทีหลัง” น้ำชาไหวไหล่ทำเอาโฟล์คเบะปากใส่ก่อนดันตัวขึ้นไปยังตู้เสื้อผ้า เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอก่อนอมยิ้มน้อยๆแล้วกดรับ
   “ฮัลโหลตอง”

   เสียงโหวกเหวกโวยวายจากสระน้ำส่วนตัวริมขอบผาเร่งให้น้ำชาผลักประตูระเบียงออกไปหลังจากงีบกับโฟล์คไปสักพักหนึ่งหลังมื้อเที่ยง ห้องของโฟล์คติดทะเล พอชะโงกหน้าลงไปก็เห็นคนบ้ากำลังเล่นน้ำกันอยู่ ไอ้กายเคลื่อนไหวบนสปริงบอร์ดก่อนกระโดดม้วนตัวแล้วดิ่งลงสู่พื้นน้ำ กายกำยำว่ายไล่จับเตและปอมที่เอนหลังพิงขอบสระดวดเบียร์กันคนละขวด
   “ไอ้สัดเดี๋ยวน้ำลงขวดเบียร์ มึงนี่”

เสียงเอ็ดตะโรดังขึ้น เหมือนเป๊กจะรู้ว่าเขาอยู่ตรงนี้ มันเงยหน้าขึ้นจากหนังสือในมือ ยกมือโบกให้เอ่ือยๆ มีแยมนั่งอิงอยู่ข้างๆกัน แยมกับเป๊กตกร่องปล่องชิ้นกันเมื่ออาทิตย์สองอาทิตย์ก่อนหลังจากขึ้นไปค่ายอาสากันมาหนึ่งอาทิตย์กว่า ไม่รู้ที่ไปที่มา (เอาจริงๆก็รู้แหละว่าเป๊กจีบแยมอยู่ แต่ไม่กล้าแซว กลัวตีน) เอาเป็นว่าเป็นอีกคู่ที่ขึ้นไปค่ายอาสาบนดอยแล้วก็ได้กันเฉย กลับลงมาเพื่อนงงกันเป็นแถบๆ แต่เอาเถอะ อยู่ด้วยกันเคมีโคตรเข้า แยมโคตรน่ารัก
   “น้ำชา~” เสียงไอดังสดใส คนตัวเล็กนั่งเอนกายขาวอยู่ข้างๆแยม บนเก้าอี้ตัวถัดไปมีนินกำลังชะโลมครีมกันแดดพลางดูดบุหรี่ไปด้วย ลูกมือทาครีมก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ภัทร...แฟนมันเองนั่นแหละ ร่างกายขาวจัดของนินเต็มไปด้วยรอยศิลปะมากมายชวนมอง จริงๆคนสักบางคนไม่ได้ดูดีเลยด้วยซ้ำ แต่นินดูดีด้วยรูปร่างผอมบางราวกับนายแบบของมันกับท่าทางเซอร์สุดขีดนั่น
   “เดี๋ยวลงไป” น้ำชาตะโกนตอบพร้อมกับเสียงกดชักโครก โฟล์คเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับกางเกงขาสั้นตัวเดียว คนตัวเล็กกว่าเลยถอดเสื้อยืดโยนไว้ในห้องบ้าง
   ไอ้คนเพิ่งตื่นนอนลูบหน้าลูบตาก่อนจ้องคนรักนิ่งแล้วจู่ๆก็ยกยิ้มมุมปาก ก่อนเอ่ย “หัวนมชมพูจัง”
   คนโดนชมได้แต่อ้าปากค้างหมดคำด่า ไม่รู้จะด่าอะไรแล้วเพราะว่าขุดคำด่ามาด่ามันแล้วทุกยุคทุกสมัย ได้แต่เงื้อมมือฟาดหัวมันปั่ก ไอ้คนปากดีหัวเราะก่อนเดินจูงมือเล็กเดินออกจากห้องไป พอดีกับประตูห้องเยื้องๆกันเปิดออกมาพร้อมกับพี่ฟลุ๊คที่อยู่ในชุดลำลองอีกครั้ง นายหัวน้อย (ตามที่ไอ้โฟล์คมันเรียกพี่มัน) เลิกคิ้วเล็กๆก่อนพยัดเพยิดไปทางด้านล่าง
   “เพิ่งตื่นเหรอมึง” พี่ฟลุ๊คถาม เดินเข้ามากอดคอน้ำชาราวกับสนิทสนมกันมาเป็นปีๆ โฟล์คแยกเขี้ยวใส่พี่ชายกอดพาดมือทับจากอีกด้าน
   “เพิ่งตื่นเฮีย” โฟล์คตอบ “นี่ทำไรแฟนผมเนี่ย”
   “เล่นด้วย”
   “เฮ้อ” น้องชายตัวดีถอนหายใจเฮือก น้ำชาเดินตัวลีบอยู่ระหว่างสองพี่น้อง “เลิกงานเร็วยังวะเฮียวันนี้”
   “ม๊าบอกให้กลับมาไวๆ น้องทรพีอย่างมึงอุตส่าห์กลับบ้าน” พี่ฟลุ๊คพูดไปหัวเราะไปจนโฟล์คเขม่น
   “โหไรวะ”
   “นี่กูกลับมาจุดเตาบาร์บีคิวให้เนี่ย บังมัดแกขับรถไปท่าเรือเอาอาหารทะเลให้กับจ๊ะหนุน ไม่มีคนมาทำให้พวกมึง”
   “โห ใจดีจังเลยว่ะ” โฟล์คยักคิ้วให้พี่ชายยึกๆ
   “จริงๆถ้ามึงกลับมาคนเดียวไม่ทำให้หรอก แต่น้ำชามาด้วย...น่ารักขนาดนี้ไม่ดูแลได้ยังไงเนอะ เสียชื่อนายหัวภูมิ รูปหล่อ พ่อรวย ค*ยโต หมด”
   “โหเฮียเลิกเต๊าะแฟนผมสักทีเหอะ เดี๋ยวชามันก็ใจอ่อนหรอก” โฟล์คหน้ามุ่ย
   “ฮ่าๆๆๆ”
   
   พี่ฟลุ๊คเดินนำไปยังสนามหญ้ากว้างริมสระว่ายน้ำ เตาบาร์บีคิวถูกยกมาตั้งไว้เรียบร้อยแล้ว พี่ฟลุ๊คหิ้วถ่านก่อนเทใส่ใต้ตะแกรง เขาหันมาถามโฟล์คที่ยืนเป็นลูกมืออยู่ไม่ห่างไปไหน

(ต่อ)


หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - tattoo : page 42 : 03/12/14
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 23-08-2015 00:08:08



“มึงจะกินกันเลยเปล่าเนี่ย ของสดน่าจะใกล้ได้แล้ว” ฟลุ๊คหมายถึงแม่บ้านน่าจะทำการเตรียมของสดไว้ให้ใกล้จะเสร็จแล้ว
“ติดเลยก็ได้เฮีย อีกสักพักจะได้กินเลย”
“นี่ชวนใครมาเพิ่มหรือเปล่า เพื่อนมัธยม ประถม มึงอ่ะ”
“เปล่า” โฟล์คส่ายหัว “คนเยอะแล้ว ถ้ายังไงค่อยชวนพรุ่งนี้อีกทีก็ได้”
“อือ”

พี่ฟลุ๊คจุดเตาบาร์บีคิวด้วยถ่าน เขานิ่งพัดจนมันเริ่มติดจากนั่นไฟจึงค่อยติดหลอมถ่านเป็นสีส้มสด นายหัวรูปหล่อยืนกระพือคอเสื้อตัวเอง ภาคใต้แทบไม่มีความหนาว เอาเข้าจริงคือไม่มีฤดูหนาว มีแต่ฤดูร้อน กับร้อนมาก และฝนที่ตกตลอดปีเท่านั้นเอง

ฟ้าค่อยๆครึ้มลงพอดีกับที่อาหารและเครื่องดื่มถูกยกมาเสิร์ฟพอดี พวกเพื่อนๆขึ้นจากน้ำ ส่วนเป๊กกับแยมก็วางหนังสือลงแล้วมายืนล้อมโต๊ะอาหาร โฟล์คทำหน้าที่เจ้าของบ้านที่ดียืนปิ้งเนื้อ ปิ้งกุ้ง ปลาหมึก ส่วนนายหัวฟลุ๊คเป็นพ่อครัวใหญ่ จัดการปูม้าตัวโตให้ ทั้งเผา ทุบ แกะอย่างดี แทบไม่มีเนื้อเหลือติดกระดอง

“โห เฮีย สวยฉิบหาย” เตร้องบอกอยู่ข้างๆพี่ฟลุ๊ค รายนั้นโยนก้ามสวยงามลงบนถาด
“เออ ไปกินไป” พี่ชายตัวโตหัวเราะอารมณ์ดี “นี่แม่กูเตรียมขนมหวานให้อยู่มั้งเนี่ย ดีใจจะแย่เพื่อนลูกมาบ้าน”
“โหๆ เลี้ยงดีแบบนี้อยู่ยันตายได้เลยอ่ะเฮีย”
“วุ้ย เรื่องของมึง” พี่ฟลุ๊คส่ายหัว

น้ำชายืนถือจานอยู่ข้างๆโฟล์ค เขาช่วยตัดและหั่นชิ้นเนื้อ ไอ้เป๊กเดินมาบอกว่าเดี๋ยวจะมาเปลี่ยนมือ ตอนนี้ขอแดกก่อน ก็ดียังพอมีน้ำใจ ไอ้โฟล์คไม่ว่าอะไร งับเนื้อนุ่มๆจากมือเขาไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็คงอิ่มเอง

“ดีจังมีมึงมาด้วย” มันพูดยิ้มๆขณะพลิกปลาหมึกสีสวย ถ่านปะทุอยู่ข้างใต้ ย้อมใบหน้าของผู้ชายผิวแทนให้ดูสวยงาม
“บ้านมึงสวย”
“ภูเก็ตเละไปเยอะ... นักท่องเที่ยวเยอะแยะ มาเฟียต่างชาติอีก แต่มึงรู้ไหม กูก็ยังรักบ้านเกิดกูเสมอ”
“อืม”

น้ำชาหยิบกรรไกรเตรียมตัดปลาหมึก แต่แสงไฟจากหน้ารถคันหนึ่งก็วิ่งตัดมาเสียก่อน เขาชะงัก พอดีกับที่โฟล์คและฟลุ๊คหยีตามอง กระทั่งมินิคูเปอร์ คันทรี่ คันนั้นจอดสนิท คนขับดับเครื่อง ปิดไฟหน้ารถและลงมาจากรถพร้อมกับถุงข้าวของมากมาย พี่ฟลุ๊คพยักเพยิดหาโฟล์คก่อนหันไปโบกมือให้กับผู้มาใหม่

“ว่าไงตอง” พี่ฟลุ๊คตะโกนทักทาย ผู้ชายตัวเล็กยอมผมสีอ่อน ผิวขาวหยวกแบบลูกผู้ดี  หน้าตาจิ้มลิ้มฉีกยิ้มให้อย่างสดใส มือถือถุงข้าวของพะรุงพะรังมา
“...ตอง” โฟล์คเองก็พึมพำเรียกชื่ออีกฝ่ายหลังจากเงียบไปนาน ก่อนที่ผู้ชายตัวโตจะฉีกยิ้ม และอีกฝ่ายยิ้มอย่างน่ารักตอบ
“โฟล์ค…”
“ไหนตะกี้โทรบอกว่าจะไม่มา”
“เปลี่ยนใจเซอร์ไพรส์ไง”

โฟล์ควางที่คีบในมือลงก่อนเดินไปหาตอง เขายืนมองคนตรงหน้าอยู่นิ่งๆนานหลายๆนาทีก่อนเอื้อมมือไปกอด คนตัวเล็กจมหายไปในอ้อมกอดกว้างอยู่นานสองนาน ก่อนที่จะค่อยๆละกันออกมา…

“ไม่ได้เจอกันนานมากตอง” โฟล์คหัวเราะแผ่วๆ อีกฝ่ายพยักหน้า ยื่นของในมือให้
“สองปี...ครั้งสุดท้ายเจอกันตอนโฟล์คอยู่ปีหนึ่ง”
“เรานี่นิสัยไม่ดีเลยว่ะ ฮ่าๆ” โฟล์คส่ายหัว “ตองจะมาหาที่กรุงเทพฯก็ไม่เคยว่าง”
“โฟล์คยุ่งน่า รู้…” ตองยิ้มๆ
“ที่ญี่ปุ่นเป็นไงบ้าง อีกกี่ปีจบล่ะ”
“สองปี เราปรับพื้นฐานไปสองเทอมเลยช้ากว่าโฟล์คไปหนึ่งปีไง”
“ตองยังเรียนดีไซน์อยู่ใช่ไหม”
“อืม” คนตัวเล็กพยักหน้า “เพิ่งมาถึงเหรอ”
“อือ วันนี้เอง” โฟล์คตอบ แววตาฉายชัดถึงความสุข น้ำชามองคนรักก็รู้ดี ตองคงเคยเป็นคนที่สำคัญมากๆ...ของโฟล์ค เพราะมันเป็นคนแบบนี้แหละ ไม่มีทางลืมหรือลบเลือนใครที่สำคัญไปจากใจ “ตองล่ะ…”
“เรากลับมาได้เกือบอาทิตย์แล้ว หยุดเทศกาลปีใหม่ตั้งเกือบครึ่งเดือน ไม่มีอะไรทำ กลับบ้านดีกว่าคิดถึงอาหารไทย” ตองยิ้มตาหยี “อ่า...แล้วก็ในนั้นมีเหล้า ช็อกโกแลต เราซื้อเสื้อมาฝากด้วยไม่รู้จะชอบไหมแต่เห็นแล้วนึกถึง”
“ขอบใจนะ” โฟล์คยิ้มๆ
“เฮ้ย ตอง!!!” เสียงกายดังมาจากริมสระพอดี ตองหันไปมองก่อนยิ้มกว้าง โบกไม้โบกมือ แยมกับเตเองที่นั่งกินอยู่ด้วยกันก็ถึงกับหูผึ่ง
“ตอง!”

โฟล์คถอยออกมาหลังจากที่เพื่อนมัธยมได้เจอกันอีกครั้ง เขาหันกลับมามองก่อนนึกขึ้นได้ว่าเขากำลังทำอะไรค้างไว้อยู่ ก่อนจะเห็นน้ำชายืนปิ้งเนื้อสัตว์เงียบๆ ชายหนุ่มรีบสาวเท้าไปยืนข้างๆแล้วยกมือวางบนศีรษะ

“ร้อนไหม”
“ไม่อ่ะ แต่เดี๋ยวหมดตรงนี้พักก่อน ให้เป๊กมา”
“......อืม” โฟล์คพยักหน้า “ไม่มีอะไรจะถามเหรอ”
“ก็ไม่นี่”
โฟล์คยิ้ม “ตองเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็กเลย พ่อแม่รู้จักกัน พอมัธยมก็ไปเรียนที่โรงเรียนประจำด้วยกันที่กรุงเทพฯ มันน่ารักมาตั้งแต่เด็กๆ ยิ่งขึ้นมอปลายยิ่งน่ารัก”
“...แล้ว” น้ำชาเลิกคิ้ว
“จะหึงไหมน้า…”
“หึงอะไร” เขาขมวดคิ้ว
“ตอนมอสี่ตองแม่งโคตรน่ารักเลยจีบ แล้วก็เป็นแฟนกัน คบกันได้จนถึงปีหนึ่งแปบเดียว...ก็เลิกกันไป”
“อืมมม” น้ำชาครางรับในลำคอ
“แฟนคนแรกที่จริงจังเลย”

ไฟบนเตาลุกไหม้โหมควันจนแสบตา น้ำตายกมือขยี้น้อยๆอย่างทำอะไรไม่ถูกนัก…

“แต่กับมึงจริงจังกว่า จริงจังเหี้ยๆ จริงจังถึงขั้นจะให้แม่มาขอแต่งงานแล้ว”
“บ้าบอสิ้นดี” น้ำชาส่ายหัวแต่ก็อดยิ้มไม่ได้ “ไปดูเพื่อนไป เดี๋ยวกูตามไป”
“ไม่เอาดิ พวกนั้นมันดูแลอยู่แล้ว”
“แล้วแต่แล้วกัน”

หลังจากนั้นสักพักเป๊กมารับช่วงต่อ โฟล์คก็จูงมือน้ำชาไปนั่งที่วงสนทนา ตองนั่งอยู่ข้างแยม คุยกันด้วยรอยยิ้ม โฟล์คพาน้ำชาเข้ามาพร้อมกับนั่งลงที่ที่ว่าง ตองหันมามองแล้วเลิกคิ้วน้อยๆ

“ลืมบอกไป...นี่น้ำชา แฟนเรา” โฟล์คแนะนำ กอบกุมมือน้ำชาหลวมๆ
ตองยิ้มออกมา “อื้อ เราตองนะ เพื่อนโฟล์ค”
“อืม” น้ำชายิ้มๆพยักหน้าเบาๆก่อนนั่งจิบเบียร์เงียบๆ
“เออ พรุ่งนี้แม่โฟล์คจองทัวร์บ้านเราไว้ให้แล้วนะ ไปดำน้ำกับเพื่อนๆ เห็นว่าเอาแบบสน็อคเกอร์ใช่ไหม”
“อือ เพราะว่าบางคนไม่มีใบอนุญาตดำน้ำลึกน่ะ”
“งั้นเดี๋ยวให้รถมารับตอนแปดโมง ออกเช้าๆหน่อยจะได้ไม่ร้อนมาก”
“ตองไปด้วยกันไหม” โฟล์คถาม
“อื้อ เราไปช่วยดูแลให้ได้ ไม่เป็นไรหรอก อยากไปเที่ยวด้วยเหมือนกัน”



น้ำชาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดโฟล์คตอนเกือบเจ็ดโมงของวันใหม่ กระพริบตาสามทีก็นึกขึ้นได้ว่าไม่ได้อยู่บ้าน เขามาเที่ยวภูเก็ตบ้านไอ้โฟล์คมัน ร่างกายเปลือยเปล่า บนอกยังมีรอยแดงที่มันฟัดทิ้งเอาไว้ กว่าปาร์ตี้เมื่อคืนจะจบก็ตีหนึ่ง โฟล์คเมา ไอ้เป๊ก กาย ปอม เต นิน ก็เมาเละไม่ต่างกัน พี่ฟลุ๊คช่วยเก็บศพก่อนจะแยกย้ายเข้าห้องนอน แต่ไอ้ลูกชายคนเล็กของบ้านกลับไม่สิ้นฤทธิ์ พอเขาอาบน้ำเสร็จมันก็ล็อคตัวเขาตาเยิ้ม พูดจาออดอ้อนใส่ แล้วน้ำชาก็ยอมมันไปตามระเบียบ

โฟล์คยังหลับอยู่ หน้าตาดูน่าเอ็นดูอย่างน่าประหลาด น้ำชาส่ายหัวเบาๆ นึกปวดเมื่อยที่เอว เขาเดินเข้าห้องน้ำ จัดการอาบน้ำเร็วๆก่อนสวมกางเกงว่ายน้ำทับด้วยกางเกงขาสั้น พอออกมาอีกทีโฟล์คก็ตื่นแล้ว ฝ่ายนั้นมองหน้าน้ำชาแล้วยิ้มกริ่ม หัวยุ่งไม่เป็นทรงแต่ก็ดูน่ารักดี

“เป็นบ้าอะไร” น้ำชาถาม ยกผ้าซับหยาดน้ำบนหน้า แล้วรวบหางม้า
“มองหน้าแฟนไม่ได้หรือไง” มันตอบยียวน
“สัด ไปอาบน้ำไป นัดไว้แปดโมงไม่ใช่หรือไง”
“อื้อ” โฟล์คพยักหน้าหงึกๆ “รอแป๊บหนึ่งนะ เดี๋ยวพาลงไปกินข้าว”

โฟล์คอาบน้ำไม่นานอย่างที่มันว่า แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะตื่นสายกว่าคนอื่นๆ เพราะเมื่อลงไปถึงห้องอาหาร ก็พบว่าคนอื่นๆนั่งทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้วโดยมีหม่าม๊าของโฟล์คดูแลต้อนรับเป็นอย่างดีพร้อมรอยยิ้ม ส่วนเฮียฟลุ๊ควันนี้สวมเสื้อเชิ้ตกับแสล็คอย่างดี มีสูทลำลองพาดไว้ โฟล์คบอกว่าวันนี้พี่ฟลุ๊คมีเจรจาการค้ากับกลุ่มนายทุนต่างชาติจากฮ่องกง

“เป็นไงบ้างจ๊ะน้องชา หลับสบายไหมลูก”
“ครับ” น้ำชายิ้มตอบบางๆ ท่าทางเขินๆนั่นทำให้เป๊กที่นั่งอยู่ตรงข้ามเลิกคิ้วขันๆราวกับจะแซวเพื่อนว่าเป็นลูกสะใภ้คนโปรดไปเสียแล้ว น้ำชาทำได้แค่แยกเขี้ยวใส่มัน
“ทานข้าวก่อน น้องตองโทรหาม๊าบอกว่ากำลังจะออก วันนี้ไปกี่เกาะล่ะลูก”
“น่าจะสักสองสามที่นะครับ” โฟล์คว่า “น่าจะแวะอ่าวมาหยาที่เกาะพีพี แล้วไปเกาะไข่ อะไรพวกนี้”
“ก็ดีนะลูก เอ้า รีบทานๆ เดี๋ยวจะได้ไม่ร้อนมาก” หม่าม๊ายิ้มอย่างใจดี โฟล์คผงกหัวขอบคุณป้าแม่บ้านที่ยกถ้วยข้าวต้มมาเสิร์ฟ…

“อยู่บ้านมึงนี่คุณหนูดีนะ” น้ำชาเปรยขึ้นเงียบๆ
“หึหึ ก็ได้แค่นี้ป่ะวะ กูอยู่คนเดียวตั้งแต่เด็ก บอกแล้วไม่คุณหนูหรอก” 
“อันนั้นกูรู้ ห้องคอนโดมึงโสโครกมาก”
“แต่โชคดีมีเมียดี ก็ไปอยู่บ้านเมียแทน”
“แดกไปเงียบๆไปไอ้คนไร้ยางอาย” น้ำชาไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่ามันดีิจริงๆ


ได้เวลานัด...ตองมาถึงพร้อมกับพนักงานชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง จากบริษัททัวร์ซึ่งสวมเสื้อโปโลสีขาวสะอาดตาสองคน และคนขับรถแวนอีกคัน พี่ฟลุ๊คอวยพรขอให้เที่ยวให้สนุกก่อนจะรีบเร่งสตาร์ทเบนท์ลีย์สีควันบุหรี่แล้วออกตัวไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่โฟล์คเดินนำเพื่อนๆไปขึ้นรถ

รถแวนจอดลงที่ท่าเรือแห่งหนึ่งก่อนที่ตองและพนักงานจะพาพวกเขาไปยังสปีดโบ้ทลำสวยซึ่งจอดรออยู่ ทุกคนหิ้วสัมภาระพาตัวเองขึ้นเรือ โฟล์คกุมมือน้ำชาเดินไปตามชายหาดเพื่อขึ้นเรือ

วันนี้ท้องฟ้าดูโปร่ง เมื่อเรือออกสตาร์ท ลมเย็นๆก็ปะทะบนใบหน้า น้ำชาชะโงกหน้าน้อยๆออกนอกโครงหน้าต่าง รับลมทะเล กลิ่นเกลือเค็มและไอแดด โฟล์คนั่งอยู่ข้างๆ ใต้ที่นั่งมีเสบียงสำหรับทั้งวันรวมถึงเครื่องดื่มทั้งน้ำเปล่า เบียร์ และน้ำอัดลม ภัทรกับนินนั่งตรงข้าม สวมแว่นดำนั่งกุมมือกันเงียบๆไม่ได้พูดอะไรกัน กาย เต และ ปอม นั่งคุยกับตองอยู่หน้าเรือ ในขณะที่เป๊กและแยมนั่งกับไอที่ร่าเริงกับทะเลมากกว่าใคร…

“เมาเรือไหม มึงอ่ะ”
“คิดว่าไม่นะ”
“มียานะ”
“ไม่เอาอ่ะ กินแล้วง่วง” น้ำชาส่ายหัวพรึ่บ ไม่เมาหรอก ถ้าเมาเดี๋ยวกูอัดเบียร์ไป ลางเนื้อชอบลางยา…” เขาว่าแล้วหัวเราะหึหึ จนโฟล์คนึกหมั่นไส้จนต้องบีบปลายจมูก
“ไม่นึกว่ามิสเตอร์พิชชาผู้เติบโตที่ออสเตรเลียมาตั้งแต่เด็กจะรู้จักสำนวนไทย”
“แล้วไง…”
ไม่แล้วไง เสือกใช้ผิดด้วยครับ ฮ่าๆๆๆ”
“ก็กูมันเด็กนอกนี่หว่า” น้ำชาว่ายิ้มๆ เขาเอนศีรษะพิงไหล่โฟล์ค รู้สึกอุ่นๆดีเหมือนกันเวลาอยู่ใกล้ๆกันแบบนี้…

พวกเขาแวะจอดที่อ่าวมาหยา นอนอาบแดด เล่นน้ำ ดื่มเบียร์กันบนชายหาด โฟล์คปูผ้าขนหนูแล้วล้มตัวลงนอน น้ำชาล้มตัวนอนคว่ำข้างๆ ที่เหลือจับจองเตียงผ้าใบแถวๆนั้น เป๊กนอนอ่านหนังสือ ส่วนคนอื่นๆนั่งจิบเบียร์เล่นดนตรีกัน มีนินที่นอนอาบแดดอยู่ถัดออกไปจากพวกเขา

พวกเขานั่งพักผ่อนกันอยู่เกือบสองชั่วโมงกระทั่งได้เวลาอาหารกลางวันพอดี หลังจากอาบแดดได้ไม่ถึงชั่วโมงดี น้ำชาและโฟล์คก็ลุกกลับไปนั่งในร่ม เหลือนินที่นอนคว่ำอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว มีหนุ่มตะวันตกเดินผ่านมามองผิวขาวของนินตาเป็นมันเป็นพักๆ ร้อนให้ภัทรสุดท้ายก็ต้องไปลากตัวเข้ามา น้ำชานึกขัน ภัทรดูไม่อะไรเท่าไหร่กับนิน ปกติไม่แสดงออกแท้ๆ แต่จริงๆก็ขี้หึงไม่ใช่เล่น

ใต้ร่มเงาของผืนผ้าใบ พวกเขาวางเท้าลงบนผืนทรายละเอียด อาหารพรั่งพร้อมเต็มโต๊ะจากที่เตรียมมาจากบ้าน พร้อมเครื่องดื่มชนิดเต็มลัง เป๊กดีดกีตาร์ดูเท่ไม่หยอก กายและเตแหกปากร้องเพลงเสียงดัง มีไอร้องคลอ ส่วนนินมีภัทรช่วยทาอาฟเตอร์ซันให้อย่างทะนุถนอม ส่วนปอมและแยมนั่งคุยกับตองเรื่องจิปาถะ

น้ำชาและโฟล์คเดินจูงมือกันกลับเข้ามาหลังจากเดินออกไปเดินเล่นกันสักพัก พอดีกับที่ตองลุกขึ้นหยิบข้าวกล่องออกจากลังเสบียง คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาพอดี ฉีกยิ้มกลับมาให้ เผื่อแผ่มาให้น้ำชาด้วย น้ำชาได้แต่ยิ้มบางๆตอบ…

“ไหนมีอะไรกินบ้าง” โฟล์คเยี่ยมหน้าไปช่วย
“ข้าวกล่องจากบ้านโฟล์คไง” กล่องพลาสติกสีขาวปิดด้วยฝาใส แบ่งช่องอาหารอย่างดี มีเมนูหลากหลาย “ส่วนบ้านตองทำขนมกินเล่นมาให้ แล้วก็ผลไม้”
“โอโห” โฟล์คหัวเราะ แล้วหันมาหาเขา “หิวยังครับคุณน้ำชา”
น้ำชาส่ายหัวเบาๆ “ไม่เท่าไหร่”
“แต่มึงอ่ะต้องหิวได้แล้ว อ่ะนี่ เอาไปกิน หมึกผงกะหรี่ กูรู้มึงชอบ รีบกินก่อนเสีย เดี๋ยวกูช่วยตองยกก่อน”
“กูช่วยก็ได้” น้ำชาว่า แต่ตองกลับส่ายหัวแล้วยิ้มให้
“ไม่เป็นไรหรอกชา นิดเดียวเอง โฟล์คไปนั่งเป็นเพื่อนน้ำชาเถอะ”
น้ำชาไหวไหล่ในที่สุดก่อนส่ายหัว “ไม่เป็นไร งั้นเราไปตรงโน้นนะ”

เสียงพูดคุยเฮฮาจากวงสนทนา เคล้าเสียงกีตาร์และเสียงเพลง พวกเขาเปิดข้าวกล่องกินกันอย่างเอร็ดอร่อยหลังจากพักผ่อนกันเต็มเหยียด เบียร์ขวดแล้วขวดเล่าหมดลง น้ำชานั่งข้างๆกาย ฟังมันแหกปากร้องเพลง ในขณะที่โฟล์คเดินออกไปสูบบุหรี่กับนิน เขาเห็นตองยืนเก็บขยะลงลังอยู่เงียบๆ จึงปิดกล่องข้าวของตัวเองแล้วลุกขึ้นไป

“ช่วยไหม” น้ำชาไม่ใช่คนพูดมาก และเรื่องของตองก็ไม่ได้รบกวนใจอะไรเขา เอาจริงๆแล้วน้ำชาเป็นคนคิดมาก แต่เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่เขาควรคิด ทุกคนเคยมีคนรักเก่า และตองก็เป็นคนน่ารักพอที่จะคบหาไว้
“อ่า...ไม่เป็นไร”
“มาเถอะ” น้ำชาไม่รีรอ เขาช่วยตองเรียงกล่องขยะลงลัง เก็บขวดเบียร์ใส่ลังกระดาษ กลิ่นหอมอ่อนๆจากคนข้างกายทำเอาเขาเคลิ้มไปสักพักหนึ่ง “นี่ไม่ดื่มด้วยกันเหรอ”
“ไม่หรอก วันนี้มาดูแลเพื่อนๆน่ะ กินกันไปเถอะ” ตองยิ้มจนตาเป็นสระอิ “เดี๋ยวไปดำน้ำเกาะไข่กัน”
“อือ”
“แดดดีเลยวันนี้น่ะ สิ้นปีนี่ช่วงไฮซีซั่นเลย คนอาจจะเยอะหน่อย”
“อ่าฮะ” น้ำชาพยักหน้ารับ
“ว่าแต่น้ำชาน่ารักจัง” จู่ๆอีกฝ่ายก็พูดขึ้นมาระหว่างยัดขวดแก้วลงลัง “โคตรมีเสน่ห์”
“เหรอ” เขาพึมพำ ไม่รู้จะตอบรับยังไงดีที่อยู่ๆมีคนชมขึ้นมาดื้อๆ
“โฟล์คคงรักน่าดู”
“อ่า ไม่รู้หรอก…” เขาส่ายหน้าพึมพำ
“ต้องใช่สิ...โฟล์คน่ะรักใครก็รักจะเป็นจะตาย” ตองว่ายิ้มๆ ก่อนทำท่าจะยกลังขึ้น พอดีกับที่โฟล์คเดินกลับเข้ามาพอดี คนตัวโตเลิกคิ้วมองพวกเขาทั้งสองคนก่อนรีบเดินมาเอาลังไปถือด้วยตัวเอง
“เฮ้ย เราช่วยดีกว่า” โฟล์คว่าอย่างแข็งขัน “เอากลับไปทิ้งที่ฝั่งดีกว่าเนอะ อย่าเพิ่มขยะเลย”
“อื้อ”



(tbc.)





ตอนหน้าก็จบสำหรับตอน Lost Star แล้วจ้ะ

เป็นช่วงราวสองเดือนให้หลัง หลังจากคืนดีกันของโฟล์คและชา

เหลือตอนพิเศษอีก 1 ตอนนะจ๊ะ สำหรับรักชาชา คือ 'โปรดเถิดรัก'

ในเล่มมีทั้งหมด 5 ตอนพิเศษด้วยกัน

ตอนนี้รักชาชากำลังจะเป็นรูปเล่ม กับ สนพ.  Hermit

ทางไปสอยกล้ามพี่โฟล์ค >>> https://www.facebook.com/media/set/?set=a.872121816169356.1073741851.349141615134048&type=3

เข้าไปในอัลบั้มและกดที่รูปปกรักชาชา 2 ภาพแรกจ้า

ปกสวยมาก บัตรเอทีเอ็มในมือสั่นรัวๆ กดคลิกเข้าไปดูรูปกันได้จ้า ปลากรอบการตัดสินใจ เย้ๆ



หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิง ที่ 23-08-2015 01:15:26
 :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Viewonohm ที่ 23-08-2015 01:17:52
รักน้องโฟล์คที่สุดเลย  :z1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 23-08-2015 06:41:35
ถ้าเราเป็นชาเราคงโครตหึงอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: megatef4 ที่ 23-08-2015 09:23:37
น้ำชาน่ารักอ่ะ   ตังค์ในมือนี่สั่นมากก  คาดว่าต้องสอยมานอนกอดให้ได้  :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 23-08-2015 10:22:31
Lost Star มีในรวมเล่มไหมคะ?
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1: page 45:23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 23-08-2015 10:34:03
คิดถึงๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re:- รักชาชา- A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 :page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: New_Tai ที่ 23-08-2015 10:35:28
โฟลค์น้ำชาน่ารักกกกกกกอ่ะ  :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 23-08-2015 11:41:36
คิดถึงมากกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: whyrockstarx3 ที่ 23-08-2015 11:49:17
เราอาจจะไม่เข้าใจน้ำชาดีในจุดที่ว่า ลืมรักเก่าของตัวเองไม่ได้
ก็เลยได้แต่แบบฮึดฮัดในใจว่าอะไรวะเนี้ย เห้ยไม่เอาแบบนี้ดิ๊งี้อ่ะ
แอบมีเสียน้ำตาเพราะสงสารโฟล์ค จริงๆก็สงสารทั้งคู่ค่ะ 5555
ปล1.ผู้ชายอย่างโฟล์คนี่มีอีกไหม เอามาโปรยใกล้ๆหัวใจเราหน่อยค่ะ #เป็นทาสรักโฟล์คหนักมาก

ปล2.เราอ่านกำลังจะจบดี คุณไคลี่มาอัพlost star ค่ะ กรี๊ดมาก จะรอตอนจบlost starนะคะ อิอิ

ปล3.เราชอบภาษาและเนื้อเรื่องของคุณไคลี่ทุกเรื่องมากค่ะ อาจจะต่างสไตล์กันลิบลับแต่เราก็ชอบมากกกกกกกกกกกกกก ><
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: sawapalm ที่ 23-08-2015 12:16:33
ผู้ชายแบบโฟร์คเนี่ย ต่อให้ไม่ชอบคนง่ายแบบชา แต่ใจแข็งๆก็อ่อนหยวบหมดแหละ
น่ารักและฟินเวอร์ๆ  :mew1: FC โฟร์ค 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 23-08-2015 17:26:58
ชอบพี่ฟลุ๊ค :m3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 23-08-2015 17:52:08
ทำไมน้ำชาดูหม่นๆ เศร้าอยู่ข้างในสินะ  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-08-2015 00:02:18
คิดถึงโฟล์คกับนำ้ชา~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 00:26:57
เปิดมาเหมือนจะดราม่า แต่น่าติดตามดีค่ะ
 :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-08-2015 01:04:29
น้ำชา โฟล์ค ตอง ไม่มีน้ำตาใช่ไหม แอบกลัวใจคนเขียน
หืมอะไรนะ เป๊กแยมเป็นแฟนกันแล้ว ไหน ๆ มาเล่าให้ฟังที
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: whitelavenders ที่ 24-08-2015 01:05:00
 :-[ ไม่คิดว่าจะมีตอนพิเศษอีก น้ำชายังน่ารักเหมือนเดิมเลย มีเสน่ห์แบบที่ตองบอกจริงๆนั่นแหละ แต่เอาความจริงนะเรื่องน้ำชากับโฟล์คนี่เราไม่ค่อยเป็นห่วงเท่าไหร่ เห็นเคยผ่านอุปสรรคด้วยกันมาแล้ว ตองก็ดูมาดีอยู่ ไอ้ที่ติดใจคือเรื่องพี่ฟลุ๊ค(พิมถูกเปล่าหว่า) 555555555555555 โอ้ย ชอบพี่เขาจัง ดูเป็นคนจริงและมีจุดยืน ลุ้นเมียพี่เขาจังเลยค่ะ ป.ล.จองหนังสือเรียบร้อยแล้วค่ะ ตื่นเต้น
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: mirin ที่ 24-08-2015 08:33:32
 :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 13:36:10
ชอบอะชอบ...
14 วันก่อน(ชา)ตกหลุมรัก
ก็เเหม ถ้าโฟล์คไม่รักคงไม่ตื้อขนาดนี้
สนุกอะ ชอบเวลาโฟล์คกวนตีนชา มันดูน่ารักน่าหยิกมากอะ
หวังว่าชาจะใจอ่อนเร็วๆ เเละหวังว่าโฟล์คจะดูเเลหัวใจชาดีๆนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 24-08-2015 13:58:06
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 14:38:06
โอ้ย เขิน เขินอะ เขินเเทนน้ำชา
 :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 24-08-2015 14:45:25
ตอนพิเศษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษ * v *
ไปตะลุยบ้านโฟร์คคคค  ตองดูเป็นคนน่าักดีนะคงไม่มีอะไร
รอตอนจบค่าาาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 24-08-2015 15:57:24
อยากอ่านต่อแร้วววววววว
รอนะค่ะ :man1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 16:04:41
หวั่นไหวไปพร้อมกับน้ำชาเลยอะ
บอกตรงๆ ถ้าเจอผะชายเบาโฟล์ค คนอ่านก็ยอมใจไปนานเเล้ว 555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 17:01:55
 :mew1: :o8:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 17:52:01
"พลังรัก"
โอ้ยยยยย อะไรมันจะน่ารัก หวานกันอย่างนี้
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 18:26:35
โถ ถัง กะลังมัง มือถือ
เงินหมดซะงั้นหนูน้ำชา เปลี่ยนมาใช้รายเดือนไหมค๊าาาาา ค้างเลยเนี่ย 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 19:32:39
ไม่มี...
ทำไมไม่มีล่าาาา หรือว่าอยู่ในลิฟ
โอ..ม่ายยยยย อย่าหวั่นไหวไปกับอดีตนะน้ำชา
 :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 20:24:36
 :z3: :z3: :z3:
อยากจิร้องไห้....โฮ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 20:58:00
คู่น้ำชากับโฟล้คน่ารักปนซึ้ง
คู่นินกับภัครนี่ฮาร์ดคอมาก 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 24-08-2015 21:46:18
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 22:25:39
“ตัดเขาออกจากชีวิตเถอะน้ำชา อย่าให้เขาเป็นเนื้อร้ายกัดกินชีวิตมึง"

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง และยิ่งเห็นด้วยกับ "อย่าทำให้คนหล่อเสียใจ"
5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 22:59:55
โอยยยยยยยยยยยยยยยย. :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 24-08-2015 23:25:03
เข้าใจความรู้สึกน้ำชานะ
มันยังใหม่อะ แค่ 2 อาทิตย์เท่านั้นที่เลิกรากับรักครั้งเก่าไป เป็นไปไม่ได้เลยที่จะตัดใจจากใครสักคนที่รักและผูกพันกันมา
บางคนใช้เวลาเป็นเดือน บางคนเป็นปี บางคนชั่วชีวิตก็ยังทำไม่ได้
เพราะงั้นเราไม่ตัดสินน้ำชาหรอกว่าเลวหรือไม่ มนุษย์เรามีความเห็นแก่ตัวทุกคนนั่นแหละ
ขอแค่ซื่อตรงกับตัวเองที่สุดแล้วกัน
ลืมไม่ได้ก็ไม่ต้องลืม แต่ต้องเลือก...ความสุขของตัวเอง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-08-2015 00:41:15
ความรักก็งี้แหละ...เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่
รู้ว่ารักกันอยู่ก็กลับมานะ ความสุขรออยู่ตรงหน้าแล้ว คว้าไว้เถอะ
อย่าปล่อมมือกันไปอีกเลย
 :mew6: :mew4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 25-08-2015 09:14:04
คู่นี้มันน่ารัก บอกเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ-Lost Star #1: page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 25-08-2015 18:01:23
รอครึ่งหลัง :z3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 26-08-2015 11:11:05
หลงรักพี่ฟลุ๊คไปแล้ว  :hao6:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 26-08-2015 22:00:07
จริงๆถ้าเป็นชาเราคงแอบหึงอ่ะ55 5 5 5
หมันไส้โฟล์คมากพูดเลย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 27-08-2015 23:01:20
คิดถึงงงง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 29-08-2015 05:24:37
โอ้ยอ่านเนื้อเรื่องหลักก้บีบหัวใจอย่างหนักหน่วง พอมาอ่านตอนพิเศษอ๊อกกก ยิ่งหลงรักโฟล์คกับน้ำชามากขึ้นไปอีก
รอตอนพิเศษที่เหลือจ้ะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #1 : page 45 : 23/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 30-08-2015 14:10:53
โฟล์คเป็นคนเปิดเผยดีนะ
เพราะแบบนี้น้ำชาเลยไม่คิดมากเรื่องตอง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 30-08-2015 21:35:51




Lost Star #2  (End)







ตกบ่าย พวกเขามุ่งหน้าไปยังเกาะไข่เพื่อดำน้ำ น้ำชารู้สึกร้อนแดดจนหน้ามืดหน่อยๆจึงขอนั่งอยู่บนเรือในขณะที่คนอื่นๆทยอยสวมชูชีพและสน็อคเกิ้ลเพื่อดำน้ำดูปลาและปะการังรอบๆลำเรือ โฟล์คพอเห็นน้ำชาไม่ลงเลยไม่ลงไปด้วย พวกเขาย้ายมานั่งที่ท้ายเรือบริเวณที่มีชายหลังคากำบัง รับลมเย็นๆที่พัดโกรก ตองและพนักงานจากบริษัททัวร์ช่วยกันฝานแตงโมฉ่ำเตรียมไว้แก้ร้อน น้ำชารับมาชิ้นหนึ่งค่อยๆนั่งเล็มไป ดูคนอื่นๆเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน

ตองเดินมาที่บันไดทางลงหลังจากจัดการอะไรเสร็จ ใกล้ๆกับบริเวณที่น้ำชาและโฟล์คนั่งอยู่ คนตัวเล็กมีสน็อคเกอร์ส่วนตัว เขาสวมเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้น เตรียมลงน้ำ

“ไม่ลงน้ำกันเหรอสองคนนี้”

“ไม่อ่ะ น้ำชาปวดหัว”

“เมาคลื่นเหรอ เอายาไหม” ตองถามไถ่อย่างเป็นห่วง

“ไม่เป็นไร” น้ำชาตอบพลางส่ายหัว “ยังไหว ไม่ไหวเดี๋ยวขอ”

“ขอกับพี่ๆได้เลยนะ เราขอลงไปแช่น้ำก่อน” ตองว่าพลางฉีกยิ้ม

“ไม่เอาชูชีพเหรอ” โฟล์คเลิกคิ้ว ตองส่ายหัวพรึ่บ

“โห อย่าดูถูกลูกทะเลนะเฟ้ย ลงน้ำมาตั้งแต่เด็ก” ตองเชิดหน้า ก่อนหัวเราะ “ล้อเล่น เราลงแป๊บเดียวแหละ ชูชีพมันเกะกะว่ายไม่ถนัด เดี๋ยวก็ขึ้นมาแล้ว”

“อือ งั้นก็ระวังหน่อย”

“ได้เลย”


ตองปีนไปยังขอบเรือ ก่อนกระโจนลงน้ำอย่างสวยงาม น้ำชามองร่างเล็กดำผุดดำว่ายอย่างคล่องแคล่วแล้วนึกทึ่ง จนกระทั่งโฟล์คเอ่ยปาก


“นักว่ายน้ำเก่าของโรงเรียนน่ะ แต่น่าแปลกนะว่าไหม เป็นนักว่ายน้ำแต่ตัวเล็กเท่าเดิม ไหล่ไม่ออกเลยสักนิด”

“นั่นสิ” น้ำชาพยักหน้ารับ

“อยากลงไปแช่น้ำหน่อยไหม อยู่บนเรือมันโคลงเคลงนะ”

“ไม่เอาอ่ะ แดดแรง กูอ้วกแน่เลย”

“กูว่ามึงควรกินยา ห้ามอ้างแล้ว” โฟล์คว่า แล้วไม่ยอมให้น้ำชาปฏิเสธ เขาเดินไปหาพี่พนักงานที่นั่งอยู่ด้านในเพื่อขอยาเสร็จสรรพ

น้ำชาถอนหายใจ เอาเถอะ เขาเองก็ไม่ใช่เด็กที่จะดื้อไม่กินยาอีกต่อไปแล้ว เขามองออกไปยังท้องทะเลกว้าง น้ำใสสะอาดตา ตองว่ายไปไกลห่างจากคนอื่นๆ ว่ายน้ำเก่งชะมัด เป๊กกับแยมจูงมือกันว่ายน้ำกระหนุงกระหนิง น้ำชานึกหมั่นไส้เพื่อนรักตงิดๆ ไกลออกไปเป็น ไอ ปอม และ กาย ที่เห็นไหวๆ ว่ายไปถึงตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบได้ ส่วนเตอินดี้ฉายเดี่ยวไม่ใกล้ไม่ไกล ภัทรและนินเหมือนจะทุ่มเถียงเรื่องการถ่ายภาพใต้น้ำด้วยกล้องโกโปร ที่ดูจะไม่ประสบความสำเร็จสักที…

กวาดสายตามองอีกครั้งน้ำชารู้สึกเหมือนมีอะไรผิดปกติไป เขากวาดสายตาซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างนึกตงิดใจ ปกติก็ไม่ใช่คนช่างสังเกต แต่ว่าคราวนี้มัน…

“เฮ้ย!” น้ำชาร้องลั่น เขาผุดลุกขึ้นหันรีหันขวางมองหาโฟล์ค พอดีกับที่อีกฝ่ายเดินกลับมา

“มีอะไร”

“ตอง---” น้ำชาละลักละล่ำ “ตองจมน้ำ!” เขาตะโกนลั่น ไม่เห็นร่างตองเหนือน้ำ แต่น้ำก็ดูใสพอที่จะเห็นได้รางๆ เขาชี้ไปยังทิศที่มองเห็นล่าสุด น้ำชาทำท่าจะกระโจนลงน้ำไปทันใจคิด แต่ไม่ทันกับคนข้างตัวที่ถอดเสื้อกล้ามที่สวมติดกายทิ้งแทบจะทันที พร้อมกับกระโจนลงน้ำในเสี้ยววิ

ร่างกำยำพุ่งหลาวลงในทะเล โฟล์คว่ายน้ำเร็วราวกับฉลาม เสียงตะโกนของน้ำชาเมื่อครู่ทำให้ทุกคนแตกตื่น ภัทรและนินที่อยู่ใกล้ที่สุดรีบว่ายกลับเข้ามา นินปีนขึ้นมาที่ขอบเรือ

“เกิดอะไรขึ้น”

“ตอง--- ตองจมน้ำ” น้ำชาเอ่ยเสียงไม่มั่นคงนักด้วยตกใจ ภัทรได้ยินเช่นนั้นจึงรีบว่ายออกตัวไปยังทิศเดียวกันกับโฟล์ค แต่ไม่ทันโฟล์คที่พุ่งตัวไป แล้วดำผุดดำว่ายอยู่นานสองนานกระทั่งคว้าท่อนแขนของใครบางคนขึ้นมาได้ ใบหน้าของคนทั้งสองโผล่พ้นน้ำในที่สุด...

น้ำชามองภาพนั้นด้วยหลากหลายความรู้สึกปนกัน มากที่สุดคงจะเป็นตระหนกและกลัว ภาพโฟล์คกระโจนลงไป ท่อนแขนฟาดน้ำกระเซ็นเป็นเกลียวคลื่น ไขว่คว้าหาร่างเล็กเพื่อแลกความเป็นความตายอย่างสุดชีวิต ใบหน้าคมคร้ามที่น้ำชารักดูหวั่นวิตก ใจเสีย แต่ท่อนแขนยังคงจ้วงลงในน้ำอย่างไม่ลดละ…

โฟล์คล็อคร่างเล็กๆเอาไว้แนบกายในที่สุด ว่ายลากตองที่ใบหน้าซีดเซียวกลับเข้ามาใกล้เรือ คนขับเรือ ภัทรและเตลอยคอรออยู่ใกล้ๆบันไดรับช่วงต่อ ก่อนที่จะช่วยกับคนด้านบนดึงร่างตองขึ้นไปข้างบน

ร่างสูงใหญ่ของโฟล์คดึงตัวขึ้นจากน้ำ เขาปีนบันได แทรกทุกร่างเข้าไปยังร่างของคนที่นอนราบอยู่บนพื้น น้ำชาแทรกตัวเข้าไปนั่งไม่ใกล้ไม่ไกล โฟล์คทรุดตัวลงข้างๆร่างที่นอนพังพาบ ยกข้อมือเล็กสัมผัสชีพจรก่อนจะลงมือปั๊มหน้าอกอย่างเคร่งเครียด ร่างเล็กนอนนิ่งไม่ไหวติง ใบหน้าของโฟล์คไม่สู้ดีนัก เขาประคองต้นคอแล้วก้มลงผายปอดอีกฝ่ายอย่างไม่ลังเล…

ช่วงชิงลมหายใจกลับคืนมา…โฟล์คไม่หยุดปั๊มหัวใจและผายปอด กระทั่งริมฝีปากสีซีดค่อยๆสำลักเอาน้ำออกมา ตองไอค่อกแค่ก น้ำชาที่ยืนดูอยู่ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก...ซึ่งก็ได้แค่ครู่เดียวเท่านั้น เมื่อโฟล์ครั้งร่างเล็กขึ้นมากอดแนบอก พึมพำคำพูดบางอย่างที่ทำให้น้ำชาจุกจนพูดไม่ออก…

“ไหนตองบอกว่าจะไม่มีวันทิ้งโฟล์คไปไง อย่าทำแบบนี้อีกนะ”

ฝ่ายในอ้อมกอดได้แต่ตอบด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง แต่จับความได้ ว่าความรู้สึกคงไม่ต่างกัน “...ไม่ได้ไปไหน จะไม่ไปไหนแล้ว”







ทริปของวันจบลงอย่างหงอยๆเมื่อพวกเขาหันหัวเรือกลับแทบจะทันทีหลังเกิดเรื่อง หลังจากถึงฝั่ง ตองถูกนำส่งโรงพยาบาลโดยมีโฟล์คไปด้วย พร้อมกับแยมที่ไปช่วยเป็นธุระให้ คนอื่นที่เหลือกลับมาพักผ่อนที่บ้าน น้ำชาเองก็เช่นกัน...โฟล์คเดินมาจับมือเขา บอกว่าให้กลับไปรอที่บ้าน แล้วจะรีบกลับมา

น้ำชาอาบน้ำเสร็จ รู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้ เขาห่อตัวใต้ผ้าขนหนูผืนใหญ่ อยากจะนอนแต่ก็นอนไม่หลับ กลิ้งไปมาจนหมดไปเกือบชั่วโมง สุดท้ายก็ลุกขึ้นจากเตียงและเดินลงไปชั้นล่าง ช่วงเย็นๆของวันแต่ดูเหมือนว่าหลายๆคนยังไม่หิวเท่าไหร่นัก ปอมกับเป๊กนั่งเล่นเกมส์อยู่หน้าโทรทัศน์จอยักษ์ มีไอนั่งๆนอนๆอยู่ไม่ไกล ส่วนเตเดินไปเดินมาแถวๆนั้น

“กายล่ะ” น้ำชาถามเสียงแห้ง ประจวบเหมาะกับที่เกมส์จบพอดี เป๊กหันมามองแล้วเลิกคิ้ว

“ไปอาบน้ำมั้ง” เป๊กตอบ “มึงไม่สบายเหรอ เสียงแหบเชียว”

“เหรอ กูว่าคงเพลียแดด”

“น้ำชา เอายาไหม” ไอเด้งตัว ปิดหนังสือนิยายในมือลง “เดี๋ยวเราไปขอจากป้าให้”

“ไม่ต้องห่วงหรอก” น้ำชาส่ายหัว ก่อนที่เสียงฝีเท้าจากบันไดจะดังขึ้น กายเดินหัวเปียกเข้ามา

“ออกไปกินข้าวข้างนอกไหม โฟล์คมันบอกว่าถ้าไม่มีอะไร มันกลับมาจะพาไปกินร้านอร่อย แต่นี่ภัทรกับนินยังไม่กลับมาเลย” กายว่า “มันไปไหนกันอ่ะ”

“ไม่รู้ เอาซีบีอาร์ซิ่งออกไปกันสองคน พักหลังๆแม่งโคตรสวีทจนกูขนลุก” ปอมส่ายหัวพรึ่บ พอดีกับที่เตเดินกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับกุญแจรถในมือ

“ชา หามึงตั้งนาน”

“เพิ่งลงมาน่ะ งีบไปนิดหน่อย” น้ำชาตอบ เลิกคิ้วน้อยๆ

“โฟล์คมันโทรมาให้ไปรอรับ แล้วให้ช่วยเอาของไปที่โรงพยาบาลให้หน่อย มันอยากเปลี่ยนเสื้อ ที่บ้านตองไปธุระที่กระบี่กัน กำลังรีบกลับมา น่าจะค่ำๆ มันจะรอที่บ้านตองมาก่อนค่อยกลับ อีกสักพักน่ะ”

“อือ เดี๋ยวกูไปหยิบให้”

“มึงไปด้วยกันไหมล่ะ เนี่ยเดี๋ยวจะได้ให้ลุงแกช่วยขับรถไปให้ ไม่งั้นถ้ากูไปคนเดียวเดี๋ยวเอามอเตอร์ไซค์ไป”

“กูไปด้วย เดี๋ยวไปหาแยม” เป๊กรีบบอก จนไอ้ปอมยั้งมือโบกหัวมันไปทีหนึ่งไม่ไหว

“ไอ้เหี้ย ตัวติดเมียจังนะมึง”

“นี่สามชั่วโมงแล้ว” เป๊กว่า น้ำชามองตามไปยังนาฬิกา บอกเวลาเกือบจะทุ่มหนึ่งแล้ว พวกเขากลับมาตั้งแต่บ่ายสาม

“เออ งั้นก็ไปกันก็ได้ แล้วไงเดี๋ยวว่ากันอีกทีคืนนี้” เตสรุป “กายมึงจะไปเยี่ยมตองด้วยเปล่า”

“พวกมึงไปกันสามคนแล้วนี่ เดี๋ยวกูไปพรุ่งนี้แล้วกัน ไม่อยากไปรบกวน”

“งั้นเดี๋ยวมาเจอกันที่บ้านนี่แหละ หาแดกกันไปก่อนนะ เหล้าเบียร์เอาไว้ทีหลัง”

“เออ มีอะไรก็ส่งข่าวมา” ปอมพยักหน้ารับ ขณะที่กายลงไปนั่งแทนที่เป๊กที่ลุกขึ้นยืน 

“น้ำชารีบๆกลับมาน้า” ไอโบกมือให้อย่างน่ารัก น้ำชายิ้มตอบกว้างๆไปเช่นกัน ก่อนขอตัวไปหยิบเสื้อผ้าให้โฟล์ค ใส่ถุงกระดาษหิ้วไปให้ที่โรงพยาบาล


ภูเก็ตเป็นเมืองใหญ่ที่เจริญมากๆทางภาคใต้ ไม่แปลกที่รถราจะเพิ่มจำนวนตามฐานะทางเศรษฐกิจและความก้าวหน้า รถติดบางช่วงในตัวเมือง การเดินทางจากบ้านของโฟล์คซึ่งอาจจะไม่ได้เรียกว่าอยู่ในตัวเมืองมากนักจึงใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงในการไปถึง

น้ำชานั่งมองแสงสีของเมืองภูเก็ต เมืองแห่งการท่องเที่ยว มากไปกว่านั้นคือเมืองที่เป็นบ้านของโฟล์ค ที่ๆโฟล์คเติบโต กระทั่งถึงโรงพยาบาล พวกเขาขอบคุณคุณลุงคนขับซึ่งบอกว่าจะรออยู่ที่ลานจอดรถ ก่อนพากันเดินเข้าไปในตัวโรงพยาบาลเอกชน พวกเขาขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นสิบหก เมื่อประตูลิฟท์เปิด ก็เห็นร่างผอมบางของใครบางคนเดินมาตามทางเดิน เป๊กรีบเดินเข้าไปหาคนรักซึ่งหน้าตาดูงุนง่วง

“แยม จะไปไหน” เป๊กถาม เอื้อมมือลูบหัวยุ่งๆของคนรักเบาๆ

“เดี๋ยวลงไปคุยกับทะเบียนด้านล่างเรื่องห้องพักของตองน่ะ แล้วก็จะลงไปซื้อกาแฟกับข้าวให้โฟล์ค” แยมตอบ

“แล้วแยมกินอะไรหรือยัง” เป๊กถามต่อ

“ฮื่อ” แยมส่ายหัว “จะลงไปซื้อเหมือนกัน”

“งั้นเราไปเป็นเพื่อนนะ” เป๊กรีบอาสา แยมพยักหน้าเบาๆ

“ได้สิ”

คู่รักขอตัวเดินไปรอลิฟท์เพื่อลงไปชั้นล่าง ส่วนเตและแยมเดินไปยังห้องผู้ป่วยซึ่งอยู่ที่ปีกซ้ายของตึก น้ำชารู้สึกหน่วงหัวหน่อยๆ คงจะโดนแดดไข้ขึ้นเป็นแน่ พวกเขาหยุดปลายเท้าที่หน้าห้อง 1615 น้ำชายืนอยู่หน้าบานประตูสีขาวสะอาด ได้ยินเสียงพูดคุยดังลอดออกมา ในห้องมีแค่โฟล์คกับตอง เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะเริ่มทักทายตองอย่างไรดี ไร้สาระชะมัด...จริงๆมันไม่ได้มีอะไรเลยสักนิด ทุกอย่างเขาคิดไปเองทั้งนั้น คิดไปได้ยังไงว่าตองอาจจะกลับมา

น้ำชาไล่ความคิดฟุ้งซ่าน เขาเอื้อมมือจับลูกบิดก่อนผลักประตูออก แต่แล้วก็ต้องชะงักปลายเท้าไว้ที่เดิมไม่ไหวติง  ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอาหัวใจตกลงไปถึงตาตุ่ม เขาเห็นภาพตองในชุดคนป่วยตัวหลวมนั่งอยู่บนเตียง โฟล์คนั่งอยู่ข้างๆเตียง ใบหน้าเล็กอิงแนบกับหน้าผากของคนข้างกาย ก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนลงกระทั่งริมฝีปากค่อยๆแตะกันแผ่วเบา…

“เป็นไรวะน้ำชา ทำไมไม่เข้าไป---”

เสียงเตดังแทรกขึ้น คนทั้งสองผงะออกจากกัน แต่น้ำชานิ่ง ไม่ขยับไปไหน เขาจัดการความคิดไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไรและควรจะทำเช่นไร

เตเองก็พูดอะไรไม่ออก เขามองหน้าเพื่อนทั้งสองในห้องอย่างตื่นตะลึง เช่นเดียวกับโฟล์คที่มองน้ำชามาพร้อมกับผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวน้ำชา!”

น้ำชาไม่รู้ว่าเขาควรจะทำอย่างไร แต่ในที่สุดเขาก็ออกวิ่ง เสียงฝีเท้าดังสะท้อนก้องทางเดินวอร์ดผู้ป่วย เขาเกลียดเรื่องน้ำเน่าเช่นนี้ เคยคิดว่ากับโฟล์คพวกเขาจะประคับประคอง จะพูดคุยด้วยเหตุผล จะไม่มีปัญหาอะไรเหมือนเก่า เขาจะไม่เดินหนีเมื่อเกิดปัญหาใดๆ แต่สุดท้ายน้ำชาก็ทนไม่ไหว จุก แน่นไปหมด ทรมานหัวใจอย่างบอกไม่ถูก…

สุดท้ายน้ำชาก็ถูกรั้งไว้ที่หน้าบานประตูหน้าชั้น เขาไปไหนไม่รอด โฟล์คกอดเขาเอาไว้แน่น น้ำชาเพิ่งรู้สึกตัวถึงน้ำตามากมายที่เปรอะบนใบหน้า แต่ที่มากกว่านั้นคือความรู้สึกหวาดกลัว...กลัวที่เขาจะไม่มีโฟล์ค...กลัวจะอยู่ไม่ได้…

“น้ำชา ขอโทษ...กูขอโทษ”

“ฮึก…”

“กูไม่ได้--- โธ่เว้ย” โฟล์คสบถลั่น “กูไม่ได้ตั้งใจ มันแค่...เชี่ย กูไม่ได้คิดอะไรจริงๆสาบานได้น้ำชา”

“โฟล์ค กูเจ็บ” น้ำชาพึมพำเสียงสั่น เขาจับมือโฟล์คที่โอบกอดเขาจากทางด้านหลังเอาไว้ โฟล์คจึงค่อยๆคลายอ้อมแขนออก

“ขอโทษ ฟังก่อนนะ ได้ไหม”

“กู...ไม่รู้” น้ำชาส่ายหัว “กูไม่ได้โกรธ ไม่...กูรู้มึงไม่นอกใจกูหรอก มึงแม่งโคตรดีเลย แต่กูก็ยังกลัว…”

“...…”

“กูมันเหี้ย รู้ไหมตั้งแต่กลับมาคบกัน กูก็ยังกลัว กลัวว่าความบ้าของกูจะทำให้มึงเจ็บ จะทำให้มึงกับกูต้องแยกจากกันจริงๆ มันไม่โอเคเลยโฟล์คกูมันเหี้ยกับมึงที่แสนดีขนาดนี้ แต่เพราะกูไม่ใช่คนดีกูเลยจะไม่มีวันปล่อยมือมึงไป บอกตรงๆว่าชีวิตกูก็มีแค่มึง ถ้าไม่มีมึงกูก็คงเป็นบ้า”

“...…”

“กูรู้สึก มึงกับตองเป็นคนรักเก่าที่ผูกพันกันมาก กูรู้สึกได้ว่ามึงต้องเคยรักเขามากๆเหมือนที่รักกู บางทีอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ มันไม่แปลกหรอก เพราะกูรู้สึกได้ กูรู้สึกทุกอย่าง แล้วกูก็เจ็บมากโฟล์คถ้าต้องเสียมึงไป...มึงไม่เข้าใจหรอก”

“กูไม่ไปไหน”

น้ำชาสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ “วันนี้มึงตองก็บอกมึงแบบนี้…” ริมฝีปากเม้มแน่น หายใจแทบไม่ทัน “มึงขอให้ตองอย่าทิ้งมึงไปไหน”
“น้ำชา มันไม่ใช่---”

“กูอาจจะไม่ใช่คนซับซ้อนเลยโฟล์ค กูแค่รักมึงมากๆไงโฟล์ค” น้ำชาสะอื้นจนเสียงขาดห้วง “แล้วตอนนี้ก็เจ็บมาก แค่คิดว่ามึงอาจจะมีคนที่ดีกว่ากูรออยู่ คนที่ทำให้มึงแฮปปี้ได้มากกว่านี้ กูก็เจ็บจนหายใจไม่ออกแล้ว”

“น้ำชา...ขอโทษ มึงอยากให้กูทำยังไง มึงอยากจะให้กูแก้ไขยังไงมึงบอกกูนะ”

“ไม่รู้โฟล์ค”

“...…”

“กูไม่ได้โกรธมึง แต่กูมองหน้ามึงไม่ได้ตอนนี้ มันเจ็บไปหมด”

“ชา…”

“ขอเวลาให้กูจัดการตัวเองหน่อยนะ แล้วเรา...ค่อยคุยกันอีกทีได้ไหม”

น้ำชายอมหันหน้ามาเผชิญหน้า ยอมให้โฟล์คกอดแน่นๆ แต่เขาไม่ยอมกอดตอบสักนิด กระทั่งเป๊กและแยมเดินดิ่งเข้ามาเพื่อแยกตัวน้ำชาออกไป น้ำชาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถึงบ้านโฟล์คได้อย่างไร และเพื่อนๆที่รออยู่ที่บ้านรู้ได้อย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้น…



(ต่อ)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kyliewonderland ที่ 30-08-2015 21:36:07


นินเป็นคนแรกที่เดินมากอดเขาแน่น น้ำชาตัวร้อนจี๋นั่นคือสิ่งแรกที่นินรู้ หมอนั่นลากน้ำชาขึ้นไปยังห้องนอนของโฟล์ค แต่น้ำชาดึงดันว่าจะไม่มีวันนอนที่นี่ สุดท้ายจึงย้ายลงมาที่ห้องของเป๊ก น้ำชาถูกห้อมล้อมด้วยเพื่อนๆ นินแทบบีบปากให้เขากินข้าว น้ำชากินไปได้สามคำก็เบือนหน้าหนี ก่อนที่จะถูกบังคับให้กลืนยาสองเม็ด

“มึงต้องไหวนะ แค่นี้ไม่ตายหรอก” นินกระซิบ มือนินที่วางทาบบนหน้าผากของเขาเย็นจนรู้สึกดี ไอปีนขึ้นมานั่งข้างๆ จับมือเขาไว้แน่น “แล้วก็คุยกัน กูไม่อยากเห็นมึงเลิกกันหรอกนะ”

“เลิกไม่ได้ด้วยกูไม่อนุญาต เพื่อนกูมันคนดี มันทนมึงมานานแล้ว มึงลองทนมันบ้าง หึหึ” นินหัวเราะเบาๆ และเมื่อเห็นน้ำชาจ้องตานิ่งๆจึงส่ายหัว “กูก็พูดไปเรื่อย...แต่มันเป็นเรื่องที่ทนได้จริงๆน้ำชา กูก็เคยทนภัทรเรื่องคนอื่น เรื่องไม่ไว้ใจ ภัทรก็เคยทนกูหลายต่อหลายเรื่อง ของมึงมันจิ๊บมาก นอนซะนะ...” 






หลังจากที่หลับไปโดยไม่รู้ตัว น้ำชาตื่นขึ้นมาบนฟูกหนา แอร์ในห้องนอนหนาวจัด รู้สึกเหมือนไข้ลดลงหน่อยหนึ่ง ไม่ปวดหัวเท่าไหร่ เขาขดตัวนิ่ง มองออกนอกกระจกบานใหญ่ ตามซอกม่านที่ปิดไม่สนิท ฟ้าด้านนอกยังคงมืดสลัว ไร้แสงอาทิตย์รำไรตรงขอบฟ้า น้ำชาหยิบมือถือขึ้นมองเวลา เกือบตีห้า… โฟล์คคงกลับจากโรงพยาบาลแล้ว คงนอนหลับอยู่ที่ห้องนอน การที่เขาไม่ได้นอนอยู่บนเตียงด้วย...โฟล์คจะเดือดเนื้อร้อนใจบ้างไหม…หรือว่าจะไม่รู้สึกอะไร เพราะโฟล์คไม่ได้กลับมา และนอนเฝ้าอยู่ที่โรงพยาบาล

จริงๆแล้วความรักของโฟล์คที่มีต่อเขาแทบไร้ข้อกังขา น้ำชานึกไม่ออกจริงๆว่าเขาคิดอะไร แต่สุดท้ายแล้วเขาก็แค่บ้าบอ สลัดความคิดมากวุ่นวายใจไม่ได้สักที

สักวันถ้าโฟล์คได้เจอใครที่ดีกว่า ดีกว่าเขา...น่ารัก ไม่รั้น เชื่อฟัง เป็นคนในแบบที่โฟล์คชอบจริงๆ...ชอบมากๆ...น้ำชาจะยังเป็นที่หนึ่งของโฟล์คอยู่หรือไม่

อีกฟากหนึ่งของเตียงมีไอนอนหลับตาพริ้มอยู่ เขาลุกขึ้นนั่ง ฟุบหัวลงกับเข่าที่ชันขึ้น… ก่อนลากตัวเองลงจากเตียง ฟุ้งซ่านไปไม่ได้อะไรขึ้นมาอยู่ดี อยากได้บุหรี่อัดปอดสักตัว…

น้ำชาหยิบโทรศัพท์ติดมือพร้อมกับซองบุหรี่และไฟแช็ค เขาเดินอ้อมเตียงไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้า… บนพื้นข้างเตียงมีฟูกนิ่มวางปูเอาไว้ เป๊กนอนกอดแยมแน่น คางได้รูปของเพื่อนรักวางอิงลงบนไหล่ขาวของคนรักที่โผล่พ้นคอเสื้อ น้ำชามองยิ้มๆก่อนเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องนอนไป

ห้องข้างๆเป็นห้องนอนของภัทรและนิน ส่วนถัดไป ปอม กาย และเต นอนด้วยกัน ทางเดินในบ้านเปิดไฟสลัว อาคารหลังโตเงียบสนิทเพราะเป็นเวลาเช้าตรู่ น้ำชาลังเลใจชั่วครู่ ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรแต่สุกท้ายก็ตัดสินใจก่อนพาตัวเองขึ้นไปยังชั้นบน แง้มประตูเข้าไปแล้วพบว่าโฟล์คนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงก็เบาใจ ก่อนจะแง้มปิดลงอย่างเบามือแล้วตั้งท่าจะถอยออกมา…

เสียงฝีเท้าจากด้านหลังทำเอาเขาสะดุ้ง หันขวับไปมองก่อนลอบถอนหายใจโล่งอกเมื่อไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นพี่ฟลุ๊คในเสื้อกีฬาและกางเกงสามส่วน นายหัวหนุ่มทำท่าเหมือนจะออกไปวิ่งกำลังกายยามเช้าตรู่ แต่เมื่อเห็นคนรักของน้องชายมาด้อมๆมองๆหน้าห้องนอนเช่นนี้เลยต้องเลิกคิ้ว

“ตื่นเช้าอะไรขนาดนี้ไม่ง่วงหรือไง” พี่ฟลุ๊คถามยิ้มๆ น้ำชาเม้มปาก

“นอนหลับไม่ค่อยสนิท” น้ำชาเฉไฉ

“งั้นหรือ” ฟลุ๊คเลิกคิ้วอีกรอบ “ว่าจะไปตกปลาตรงสะพานปลา เผื่อได้ตัวโตๆเอามาให้แม่ครัวต้มยำให้กิน ไปด้วยกันไหม” เขาถาม ลอบมองหน้าน้ำชาที่ดูมีเรื่องกังวลใจอย่างปิดไม่มิด “ว่าไง หรือมีอะไรจะทำหรือเปล่า”

“ก็ไม่มีหรอกครับ” น้ำชาถอนหายใจ

“ไปไหม”

“...…”

“รับรองโฟล์คแม่งไม่รู้หรอก กูเป็นคนเนียนๆ” ยังมีหน้าว่าติดตลก น้ำชาหลุดขำนิดๆแล้วส่ายหัว

“ไม่ดีมั้งครับ”

“แล้วจะไปไม่ไป”

“ไปก็ได้ครับ” น้ำชาว่า นายหัวหนุ่มเดินนำออกไป น้ำชาก้าวตามแผ่นหลังกว้าง พี่ชายของโฟล์ค ผู้ชายร่างใหญ่ที่สุดแสนจะปากร้ายแต่ใจดีเหลือเกิน

ฟอร์จูนเนอร์สีขาวคันเงาวับถูกนายหัวเลือกใช้ในเช้าวันนี้ น้ำชาขึ้นนั่งข้างคนขับ ฟลุ๊คคาดเข็มขัดนิรภัยก่อนเคลื่อนรถออกไปจากบริเวณบ้าน เขาเลือกเส้นทางเลียบชายหาด ขับไม่เร็วนักเพราะฟ้ายังคงมืด ไฟหน้ารถช่วยให้มองเห็นถนนเบื้องหน้าใต้ฟ้าสีจาง…

พวกเขาไม่ได้พูดอะไรกัน นายหัวหนุ่มเลื่อนเปิดกระจกและดับแอร์ ให้หนุ่มน้อยจากเมืองกรุงได้ชะโงกหน้ารับไอทะเลยามเช้าอย่างเต็มที่ น้ำชาเท้าคางกับกระจก เหม่อลอยไปไกลแสนไกล ไม่รู้ตัวเลยว่าสิบนาทีหลังจากนั้นรถคันใหญ่ก็มาจอดลงที่หน้าสะพานปลา ที่มีผู้คนมากมาย ทั้งชาวประมงที่กำลังจะนำเรือออกไปตกหมึกในน่านน้ำ และลูกเรือที่ขนเข่งสัตว์ทะเลอย่างขยันขันแข็งเพื่อนำคัดแยกและส่งขายต่อไป

สะพานปลาทอดตัวยาวอยู่ในทะเล เป็นท่าเรือสำหรับการประมงโดยเฉพาะ ฟลุ๊คกระโดดลงจากรถ เปิดหลังรถลากกล่องอุปกรณ์ ถัง และคันเบ็ดลงจากรถ มีลูกเรือมากมายยกมือไหว้นายหัวหนุ่มที่มาปรากฏตัวตั้งแต่เช้าตรู่…

น้ำชามองบรรยากาศมีชีวิตชีวารอบๆด้วยรู้สึกแปลกใหม่ ฟลุ๊คส่งกล่องอุปกรณ์และเหยื่อสำหรับคันเบ็ดให้เขาถือ ก่อนเดินนำพร้อมกับถังและคันเบ็ดไปยังสะพานปลา คนงานหลายคนทักทายนายหัวรูปหล่อด้วยน้ำเสียงขยันขันแข็ง พี่ฟลุ๊คทักทายตอบ ก่อนหยุดลงตรงหน้าเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่แถวๆนั้น…

“ไอ้โก้ มึงเอาไส้ปลามาให้กูสักตัวสองตัว กูจะเอามาทำเหยื่อ” ชายหนุ่มว่า ยื่นถังให้ไอ้เด็กหนุ่มผิวคล้ำ ผอมกะหร่อง หน้าตากวนตีน เด็กหนุ่มวัยฉกรรจ์อายุราวสิบห้าสิบหกรีบวิ่งปร๋อ หาซากปลาที่เสียโฉม ขายไม่ได้ในลังคัดแยก งัดแงะเอาหัวปลาออกก่อน โยนไส้ปลาและส่วนที่พอใช้การได้ลงถังก่อนวิ่งปร๋อกลับมา

“นี่ครับนายหัว” มันยิ้มแฉ่ง

“ดีมาก” พี่ฟลุ๊คว่า “นี่มึงไปเรียนบ้างเปล่าวะเนี่ย”

“ไปเรียนจ้า” ไอ้โก้ตอบเสียงแจ๋ว “เดี๋ยวเสร็จงานที่ท่าเรือก็จะไปแล้วจ้า” มันยังจำลำแข้งนายหัวภูมิได้ เตะก้นปั่กจนเซถลา ตอนที่รู้ว่ามันจะไม่ยอมเรียนต่อแล้วมาทำประมง นายหัวภูมิบังคับมันไปเรียน บอกว่าถ้าไม่ไปเรียนจะไล่พ่อมันที่เป็นต้นหนเรือออก สุดท้ายไอ้โก้เลยรีบลนลานกลับไปเรียนต่อ นายหัวภูมิเลยใจดีให้มันมาช่วยดูแลคิวที่ท่าเรือช่วยคนอื่นๆ

หลังจากมันเสร็จธุระ ไอ้โก้ก็ไม่ยอมไปไหน เมียงๆมองๆหน้าคนที่พ่วงมาด้วยกับนายหัวก่อนเอียงคอ...ก็จำได้ว่าคนรักนายหัวไม่ได้หน้าตาแบบนี้ ยังไงก็ไม่ใช่คุณหลิวผู้แสนน่ารักและใจดีของไอ้โก้แน่ๆ

“คุณหลิวไม่ได้มาด้วยเหรอจ๊ะ” มันกอดอกถามนายหัว คุณหลิวยิ่งขี้น้อยใจ ไอ้โก้จะปล่อยปละละเลยนายหัวไม่ได้

“แหกตาดูแล้วเห็นไหมล่ะ” นายหัวหนุ่มถามกลับ

“นายหัวจะนอกใจคุณหลิวเหรอ ไอ้โก้ไม่ยอมนะเหวย เดี๋ยวจะชิทๆแชทๆไปฟ้องคุณหลิว” มันจีบปากจีบคอจนโดนฟลุ๊คเตะเปรี้ยงจนเซถลา นายหัวหนุ่มนึกหน่ายใจ เดี๋ยวจะริบสมาร์ทโฟนมัน ในขณะที่ไอ้โก้ร้องโอดโอย “นายหัวทำร้ายไอ้โก้ทำไมเนี่ย”

“มึงนี่นะ ไปไกลๆเลยไป เล้าหลือกูจริง ไม่ทำงานเดี๋ยวกูไล่ออก เดี๋ยวๆ” พี่ฟลุ๊คส่ายหัว ไอ้โก้มองค้นปละหลับปละเหลือกก่อนวิ่งแจ้นไป ผู้ชายตัวโตส่ายหัวอย่างอิดหนาระอาใจก่อนเดินนำคนที่ตามมาไปยังปลายสะพาน…

แสงนวลของพระอาทิตย์เริ่มอาบทอเกลียวคลื่น ผืนทราย และสะพานปลา แดดเริ่มกระจายแสง… ฟลุ๊คเกี่ยวเหยื่อเข้ากับคันเบ็ดเงียบๆก่อนเหวี่ยงมันลงในน้ำแล้วถือมันไว้อย่างมั่นคง…

น้ำชามองเสี้ยวหน้าของผู้ชายตัวโตเงียบๆ พี่ฟลุ๊คเป็นคนเดาใจยาก บางครั้งก็เฮฮา แต่บางคราก็กลับมีโลกส่วนตัวจนใครๆก็เข้าไม่ถึง… หลิวที่ว่านั่น...โฟล์คเคยเล่าให้ฟังอยู่ แฟนเด็กของนายหัวภูมิ หนุ่มน้อยหน้าตาแก่นเซี้ยวที่มาพบรักกับนายหัวระหว่างที่ลงมาจัดค่ายอาสาฯที่ใต้เมื่อปิดเทอมที่แล้ว ตีกันไปตีกันมาก็เข้าตำราศัตรูที่รักเสียฉิบ

น้ำชาไม่เคยเจอหลิวจังๆ ได้ข่าวว่าหลิวเรียนศิลปกรรมศาสตร์ เป็นรุ่นน้องพวกสองปี โฟล์คเคยเจอแฟนพี่ชายอยู่บ่อยครั้งตามคำบอกเล่าที่มันเล่าให้เขาฟัง ส่วนน้ำชาที่ปีที่ผ่านมาขลุกร่างอยู่ในสตูฯอย่างเดียว ยังไม่เคยจะได้เจอหลิวเลย

“ไม่นึกว่าพี่จะทำประมงด้วย นึกว่าทำแต่บริหารรีสอร์ต” น้ำชาเปิดประเด็นชวนคุยระหว่างยืนมองคันเบ็ดนิ่งๆกันมานานสองนาน… ฟลุ๊คเบือนใบหน้าคมคร้ามมามองเขานิ่งๆแล้วพยักหน้า

“จริงๆกูสนใจพวกประมงชายฝั่งยั่งยืน…ตรงนี้ไต้ก๋งเก่าเขาขายธุรกิจเรือประมงต่อมาให้ เขาทำไม่ไหว ช่วงพิษเศรษฐกิจ ราคาอาหารทะเลถูกกดยับ”

“ทางออกก็คือเราต้องขายเอง ไม่ผ่านคนกลาง ก็เลยจัดการขายเองด้วย อยากลองทำแบรนด์ดู น่าจะมันส์ ชาวบ้านก็ได้ด้วย เราก็แฮปปี้ ตอนนี้พยายามอยู่ แค่เริ่มต้น ลงมาดูเองไม่ได้ทั้งหมดแต่ก็ใช้ซื้อใจชาวประมงเอา หาคนที่ไว้ใจได้มาคุม...คิดว่าไม่น่ายากหรอก งานที่รักน่ะ” ดวงตาคมทอดแสงอ่อน น้ำชาพยักหน้ารับ ไม่ยากหรอก คนอย่าง ฟลุ๊ค มาตุภูมิ

“แถบนี้กลายเป็นที่ท่องเที่ยวหมดแล้ว แรงงานหันไปทำธุรกิจท่องเที่ยวหมด แต่กูก็ยังชอบวิถีชาวบ้านแบบนี้ มันยังคงอยู่ควบคู่ไปกับความเจริญและความยั่งยืนของชาวบ้านได้ ไม่รู้ว่าที่คิดเนี่ยหัวล้าหลังไปหรือเปล่านะ… ภูเก็ตเปลี่ยนไปมากจนเหนื่อยว่ะ” นายหัวหนุ่มบ่น แต่ก็เหมือนแค่บ่นไปงั้น “มีบุหรี่เปล่า?” จู่ๆก็ถาม

“ครับ?”

“ขอบุหรี่สักตัว ไม่งั้นเดินไปขอจากพวกนั้นให้หน่อย” เขาพยักเพยิดไปยังลูกจ้างที่ทำงานกันแข็งขัน

“มี นี่ครับ” น้ำชาส่งให้พร้อมไฟแช็ค

“ขอบใจ” มือหนาจุดบุหรี่แล้วอัดควันเข้าปอด ฟลุ๊คยืนนิ่งๆปล่อยควันลอยละล่องขึ้นไปในอากาศ “แม่งพยายามเลิก ยากชิบหาย”

“กำลังเลิกเหรอครับ”

“อือ” พี่ฟลุ๊คพยักหน้า อัดควันบุหรี่เข้าปอดเพิ่ม “แฟนขอ อีกสามวันจะลงมาหา...ไม่รู้จะเป็นยังไง”

น้ำชายิ้ม มองใบหน้าคมแล้วส่งสายตาล้อเลียนเล็กๆ “งั้นผมน่าจะได้เจอ” น้ำชาว่า “ว่าแต่มีแฟนเด็กนี่ เขาว่าเป็นอมตะจริงไหมครับ”
“เดี๋ยะๆ กวนตีนเหมือนไอ้โฟล์คเลยนะ” พี่ฟลุ๊คยิ้มหึ “ว่าแต่…”

“ครับ?”

ฟลุ๊คเหลือบมองหน้าน้ำชาแล้วถามเรียบๆ “สรุปกูยังจะได้มึงเป็นน้องสะใภ้หรือเปล่าเนี่ย”

“...…”

“เมื่อคืนมันเล่าให้ฟังหมดแล้ว ซมซานกลับมา จะไปหาน้ำชาแต่กูบอกว่าปล่อยน้ำชาไปก่อน คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก…”

น้ำชานิ่ง ไม่รู้จะพูดอะไรดี อึดอัดไปหมด

“กูอยากได้มึงเป็นน้องสะใภ้นะ ไอ้โฟล์คแม่งยิ้มเป็นคนบ้าได้แบบทุกวันนี้เพราะมึงนั่นแหละ”

“จะไม่คุยกันเลยหรือไง คืนดีกันได้แล้ว เขาว่าคนรักกันอย่าทะเลาะกันนาน รีบๆพูด รีบๆเคลียร์”

“มึงก็คงไม่ได้มีโฟล์คเป็นแฟนคนแรกเปล่าวะ...ทุกคนมีอดีต ทุกคนทำพลาด แต่ที่สำคัญคือใครเป็นอนาคตต่างหาก…” พี่ฟลุ๊คหยุดหายใจ อัดบุหรี่เข้าปอด “รู้ไหม พวกมึงโชคดีนะ ได้อยู่ด้วยกัน เติบโตไปพร้อมๆกัน จะบอกให้นะ บางเรื่องโยนทิ้งแม่งไปเถอะ ผ่อนๆกันลงบ้าง  กูเนี่ย...แฟนก็เด็ก ไม่ได้เจอกันทุกวันเหมือนพวกมึง นานๆทีถึงจะได้เจอกัน เจอกันทีคุยกันทีก็จะตีกันตาย แต่กูก็ยอมนั่นแหละ ไม่รู้จะไปเถียงด้วยทำไมไอ้เด็กหัวดื้อพรรค์นั้น ทั้งขี้งอนขี้หึง เสียเวลาฉิบหายคนจะได้อยู่ด้วยกัน...กูก็เลยยอมๆไป เอาเวลามารักกันดีกว่า”

“ความรักทุกคนมันยากทั้งนั้นแหละ มีข้อบกพร่อง ผิดพลาด ตั้งใจ ไม่ตั้งใจ แต่กูก็รักเขา…คิดว่าถ้าได้อยู่ด้วยกันเร็วๆก็คงดี มันคงเป็นความสุขในชีวิตผู้ชายแก่ๆแบบกู” ฟลุ๊คหัวเราะหึ

น้ำชาฟังเสียงทุ้มที่ดังอยู่ข้างกาย เขาเอื้อมมือจับขอบสะพาน รู้สึกได้ว่ามือค่อนข้างสั่นเทา น้ำตาไหล่เอ่อจนต้องกระพริบตาไล่ถี่ๆ หขนาดนี้แล้วอะไรๆก็มั่นคง แต่สิ่งที่ไม่มั่นคงคือใจเขางั้นหรือ? น้ำชาไม่อยากจะคิดแบบนั้น แต่เขารู้เสมอว่าเขามันขี้ขลาด

มันน่าตลกนัก ที่เขากลัวความผิดพลาดอีกครั้ง แน่นอนว่าสิ่งที่เคยทำแล้วเขาจะไม่ทำอีก แต่ถึงกระนั้น...เวลาทำผิดพลาด แม้ว่าจะเอ่ยคำขอโทษได้อย่างจริงใจ แต่สิ่งที่ทรมานกว่านั้นคือความรู้สึกผิดที่ยังคงอยู่ในใจ หลอกหลอน และไม่หายไปไหน…

“พี่รู้ไหม…” น้ำชากระซิบ

“ผมไม่ใช่คนดีเลย แสดงความรู้สึกก็ไม่เก่ง เอาแต่ใจนิสัยเสีย…”

“ไม่ได้โกรธด้วยซ้ำเรื่องจูบ แต่มันทั้งโกรธทั้งกลัวมากกว่าที่...พอเจอใครสักคนที่ทำให้โฟล์คยิ้มได้ ที่ไม่ใช่ผม ก็พาลไปหมด เขาอาจจะดีกว่าผม ทำให้โฟล์คมีความสุขได้มากกว่านี้”

“แล้วไงต่อล่ะ” เสียงข้อมือหนาเหวี่ยงคันเบ็ดดัง ฟืบ! พี่ฟลุ๊คมองนิ่งไปยังสายน้ำเบื้องหน้าที่ทอดยาว สะท้อนกับแสงอาทิตย์ยามเช้าเป็นประกาย “แล้วโฟล์คมันจะเลือกคนอื่นไหมล่ะ”

น้ำชาได้แต่ส่ายหัว น้ำตาไหลเป็นสาย

“ผมเคยตัดสินใจอะไรแย่ๆมาแล้ว ทรมานชะมัด”

ถ้าเสียโฟล์คไปอีก เขาอยู่ไม่ได้แน่ๆ

น้ำชาไม่อยากพลาดอีก คนอย่างโฟล์คมีแค่คนเดียวบนโลก...เท่านั้น

“งั้นอย่าทำอีก” น้ำชาหันมองหน้าพี่ฟลุ๊ค เม้มปากแน่น “ไม่ต้องมองกูแบบนั้น น้องชายกู กูต้องเข้าข้างสิวะ ฮ่าๆๆๆ” อ้อมแขนของพี่ฟลุ๊คตวัดรัดให้คนขี้แยเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด มันอาจจะไม่ได้น่ารักและรักได้เท่ากับอ้อมกอดโฟล์ค แต่มันก็อบอุ่นเหลือเกิน น้ำชาซบศีรษะลงบนไหล่กว้าง น้ำตาอุ่นๆไหลเปรอะหน้า แต่เขารู้แล้วว่าที่ของเขาคือที่ไหน และเขาเป็นใคร…

ฟอร์จูนเนอร์คันใหญ่จอดลงที่หน้าบ้านหลังสวยในตอนแปดโมงเช้า นายหัวรูปงามกระโดดลงจากรถ น้ำชาปีนตามลงมาก่อนจะอ้อมไปหลังรถเพื่อหยิบเอาสัมภาระอื่นๆและถังสังกะสีใบใหญ่ที่ใส่ปลาไว้หลายตัว เขาช่วยกันกับพี่ฟลุ๊คหิ้วเข้ามาที่หน้าบ้าน แม่บ้านร่างเล็กซึ่งเป็นพี่เลี้ยงของทั้งฟลุ๊คและโฟล์คกุลีกุจอออกมาต้อนรับพร้อมรอยยิ้ม…

“น้องฟลุ๊ค จ๊ะก็ว่าอยู่หายไปไหน พวกคุณหนูตื่นกันแล้ว ลงมาทานอาหารกันอยู่ที่ริมสระเนี่ย”

“ครับจ๊ะ วันนี้ฟลุ๊คว่าจะพาเด็กๆไปเล่นเซิร์ฟที่หาดป่าตอง กะจะลาพัก นี่ไปตกปลามากับน้ำชา ได้ปลาทรายกับปลาทูมาครับ” เขายื่นถังให้ดู “ทำต้มยำทานเย็นนี้ไหมครับ”

“ได้สิ เดี๋ยวจ๊ะจัดการให้ จะไปเล่นน้ำกันตอนบ่ายๆใช่ไหมคะ”

“ครับ” 

น้ำชาแยกกับพี่ฟลุ๊คไปที่สระน้ำริมผา เขาได้ยินเสียงพูดคุย เสียงกระโดดน้ำ เสียงหัวเราะ ของบรรดาเพื่อนๆที่ดูเหมือนว่าการมาเที่ยวต่างจังหวัดจะทำให้พวกมันตื่นเช้ากว่าปกติได้ น้ำชาไม่รู้หรอกว่าหน้าตาเขาอิดโรยมากแค่ไหน แต่มองจากจุดนี้ ที่ระเบียงบ้าน เขาเห็นแผ่นหลังคุ้นเคยที่นั่งคู้อยู่ที่เก้าอี้ริมสระ เหม่อมองลงไปที่ทะเลเบื้องล่าง แล้วน้ำตาก็รื้นออกมาเสียเฉยๆ

เขาเปิดเมสเสจที่เพิ่งได้รับมาระหว่างนั่งรถกลับอีกรอบ ไม่รู้ว่าเบอร์ใคร แต่อ่านข้อความด้านในก็รับรู้ได้ทั้งหมด...เขาสูดลมหายใจลึกๆอีกครั้ง

‘น้ำชา เราขอโทษ
เรื่องเมื่อคืนจะบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจก็คงไม่ได้เพราะเรารู้ว่าเราทำอะไรและเรายังรู้สึกดีๆกับโฟล์คอยู่
แต่น้ำชาอย่าสนใจเลย สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือเราจะไม่กลับไปหาโฟล์คอีกแล้ว
และสิ่งที่เกิดขึ้นก็ไม่ใช่ความจงใจของโฟล์คที่จะทำให้เกิดขึ้น เราเริ่มก่อน เราคนเดียว
เราเคยเสียโฟล์คไป เรานอกใจโฟล์ค เราเลวมากกระทั่งไม่สนใจ ไม่อยากรู้ด้วยซ้ำว่าตอนนั้นโฟล์คเป็นยังไง
แต่เรารู้ว่าโฟล์คต้องเสียใจมากแน่ๆ เพราะโฟล์ครักใครก็รักมาก เหมือนที่โฟล์ครักน้ำชาตอนนี้
เรารู้เมื่อสายไปว่าเราโง่ที่เราปล่อยมือโฟล์ค
เราเคยคิดโง่ๆกว่านั้นว่าเราอยากจะได้โฟล์คกลับคืนมา เราอาจจะคืนดีกันได้
แต่เรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้ว โฟล์คมีแค่น้ำชา ไม่มีน้ำชาโฟล์คก็อยู่ไม่ได้
ตอนนี้ เราแค่ได้เจอโฟล์คอีกครั้งและโฟล์คก็ยังยิ้มให้เรา เราได้รู้แล้วว่าเราได้รักคนที่ดีที่สุดในชีวิตแล้ว
ยกโทษให้โฟล์คนะ เราพูดแบบนี้คงดูน่ารังเกียจ แต่เราขอร้อง เรารู้แล้วว่าเรามันโง่ที่สุด...
อย่าปล่อยมือโฟล์คไปเหมือนที่เราเคยทำอีกเลย...’

ขาเรียวสาวเท้าเข้าไปใกล้ๆ กระทั่งนั่งลงข้างๆอีกคนเงียบๆ ไม่รู้ว่าจะมีใครเห็นการมาถึงของเขาหรือเปล่าแต่ช่างเถอะ…

ควันบุหรี่ลอยอ้อยอิ่ง โฟล์คอัดบุหรี่หนักๆเข้าปอด น้ำชาเอื้อมมือแตะไหล่กว้าง อีกฝ่ายหันมาขวับแล้วคว้ามือเขาเอาไว้เหมือนจะกลัวว่าจะหายไปไหนอีก โฟล์คหน้าตาเหมือนไม่ได้หลับไม่ได้นอน น้ำชาจ้องตาอีกฝ่ายนิ่งๆ แล้วเปิดปากถาม

“มึงไม่ไปเยี่ยมตองเขาเหรอ” น้ำชาถามเรียบๆ โฟล์คจ้องหน้าอีกฝ่ายกลับ บีบมือแน่นกว่าเดิม

“ถ้ามึงจะมาขอเลิก กูไม่คุย กูไม่เลิก” น้ำเสียงกระแทกกระทั้นของอีกฝ่ายดังอย่างใส่อารมณ์ น้ำชาเม้มปากแน่น “กูบอกแล้วว่าไม่มีอะไร กูขอโทษ...มันก็แค่…”

“...…”

“กูขอโทษ ชา กูขอโทษ กูทำร้ายจิตใจมึงทำไมวะ ทำไมกูไม่---” โฟล์คกัดฟันแน่น “ที่กูพูดเมื่อวานกับตองบนเรือ ขอไม่ให้ตองทิ้งกูไปไหนอีก...มันคือคำสัญญาสุดท้ายในฐานะเพื่อน ก่อนที่กูจะยอมปล่อยมือเขาไปหาคนใหม่ของเขา ขอให้เขาอย่าเลิกติดต่อกูในฐานะเพื่อน...”

“แล้วถ้ากูจมน้ำด้วยวันนั้น...มึงจะช่วยใคร” น้ำชาถาม จ้องตาโฟล์คนิ่ง อีกฝ่ายจ้องตอบด้วยสายตาอึ้งๆ ไม่รู้จะตอบอะไร

“...…”

“มึงไม่ต้องตอบหรอก”

“ชา คือกู--- กูไม่รู้” น้ำชามองหน้าโฟล์ค ผู้ชายที่เขารัก น้ำตารื้น “กูรู้แค่ว่ารักมึง ถ้าถึงวันนั้นกูก็คงคว้ามึงก่อน เพราะกูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมึง”

น้ำชาจ้องหน้าโฟล์คนิ่ง ก่อนเผยยิ้มบางๆออกมา “ที่กูถามน่ะ กูล้อเล่น”

“...…”

“อยากลองทำให้มึงลำบากใจบ้าง” เขายิ้มทั้งน้ำตาที่ยังคลอหน่วยตา โฟล์คมองหน้าคนรัก แล้วก็ค่อยๆยิ้มออกมา “กูไม่คิดอะไรแล้ว ขอโทษที่งี่เง่า ขอโทษ ทำไมกูจะไม่รู้ว่ามึงรักกูมากแค่ไหน”

“ชา...” น้ำชาวางคางลงบนไหล่อีกฝ่าย เลยไม่ทันมองว่าโฟล์คทำหน้าอย่างไร

“ตามึงแล้ว มาขอโทษกูเร็ว กูจะได้หายโกรธ” น้ำชาว่ายิ้มๆ เขาได้ยินเสียงโฟล์คหัวเราะด้วยรู้สึกโล่งใจ

“ขอโทษ ขอโทษที่ทำให้มึงร้องไห้นะชา…”

“อือ ไม่เป็นไร เจ๊ากันกับตอนปีใหม่ไง” น้ำชาว่ายิ้มๆ วางใบหน้าลงกับซอกคอคนรัก “กูรักมึง”

“วันนี้เป็นอะไรมาแปลก…” โฟล์คถาม พวกเขากอดกันแน่น “...บอกรักด้วย”

“นานๆทีปากตรงกับใจบ้างไม่ดีหรือไง”

“ดีสิ ดีมากเลย” โฟล์คหอมเบาๆที่กระหม่อมของคนตัวเล็กกว่า แล้วพวกเขาก็หัวเราะใส่กันราวกับว่าเพิ่งผ่านเรื่องราวที่งี่เง่าที่สุดมา

อีกหนึ่งครั้งกับบททดสอบความสัมพันธ์ น้ำชาจึงได้รู้ ว่า ‘รัก’ มันก็แค่นี้จริงๆ...









FIN


จบแล้วสำหรับตอนนี้ ไคลี่จะลงให้อีกตอนน้า จากนั้นก็...เจอกันในเล่มน้า

ทางไปสอยหนังสือจ้า ที่นี่เลย >> www.hermitbookshop.com
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 30-08-2015 22:20:37
 :monkeysad:
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Viewonohm ที่ 30-08-2015 22:25:24
โอยย จะร้องไห้ตามน้ำขา เป็นเราคงช็อค ไม่ใช่ว่าโกรธ แต่แต่กลัวโฟล์คจะทิ้งน้ำชา ฮือออออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 30-08-2015 22:38:37
ความรักถ้ามองให้ง่ายมันก็ง่าย ถ้ามองให้ยากมันก็ยากนะ นี่ถ้าเราเป็นน้ำชา เราก็ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจทำอะไรลงไปบ้าง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 30-08-2015 22:45:31
ทำไมอ่านจบแล้วก็ยังรู้สึกหน่วงๆอยู่ดี :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 30-08-2015 23:21:54
เกือบไปแล้วไหมล่ะ ถ้าโฟล์ครักน้ำชาน้อยกว่านี้อีกนิดหรือน้ำชาหุนหันกว่านี้อีกหน่อยได้เลิกกันแน่
เป็นบททดสอบที่ไม่อยากให้มีอีก หวาดเสียว
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 30-08-2015 23:36:46
ตองเริ่มจูบโฟล์คก่อน

แล้วโฟล์คปล่อยให้ตองจูบทำไม??

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :serius2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 30-08-2015 23:51:30
โอยยยยยย ตอนนี้จะร้องงงง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: cchompoo ที่ 30-08-2015 23:55:45
จิ๊ดหัวใจ  :m15:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 31-08-2015 00:01:04
 :heaven :heaven :heaven :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: me12inzy ที่ 31-08-2015 00:18:27
นึกว่าจะดราม่าหนักละ เกือบไปแล้วน้ออ ขอให้โฟล์คกะชาประคองความรักของตัวเองจะเรื่อยๆนะ อวยพรร
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: jejiiee ที่ 31-08-2015 00:19:11
คำพูดของพี่ฟลุ๊คถูกต้องที่สุดเลยค่ะ 'ไม่มีใครไม่เคยมีอดีต' แต่น้ำชาต้องก้าวผ่านมันไปให้ได้นะ เรารู้ว่าน้ำชาทรมาณมาก และใครมันจะทนได้ว่ะ จูบใครไม่จูบแม่งจูบแฟนเก่า555555555555555555555555555 น้ำชาสู้ๆ ถ้าโฟล์คไม่ดีก็ทิ้งมันมาอยู่กับเราแทน55555555555555555 :hao7:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: nimo ที่ 31-08-2015 01:34:25
โอยยยยยยยยย ขนาดตอนพิเศษเราก็ยังเสียน้ำตาให้เลย ทำไมดีขนาดนี้ล่ะ :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: mjpnta ที่ 31-08-2015 01:37:11
โอ้ยยยยน้ำตาจะไหล น้ำชาใจเย็นมากๆรักโฟล์คมากกกๆ
ทำไมถึงไม่โกรธโฟล์คไม่ตีโฟล์คเลย เป็นเรานะ ฮึ่มมมม โกรธว่ะบอกตรงๆ
เราอึ้งจริงๆ ไม่คิดว่าคู่นี้จะมีโมเม้นแบบนี้ โอ้ยยยปวดหัวใจ แงงงๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Punnika ที่ 31-08-2015 03:38:12
เราก็เข้าใจที่เขาคืนดีกันแล้วนะแต่เราไม่เข้าใจถ้าโฟลค์ไม่คิดอะไรทำไมตอนอยู่โรงบาลต้องใกล้ชิดกันขนาดนั้นด้วยนั้นใกล้เกินไปนะแล้วเรื่องจูบอีกตองเริ่มก็จริงแต่ใช่ว่าโฟลค์จะไม่สามารถปฏิเสธได้สักหน่อย ถึงน้ำชาจะไม่ได้โกรธเรื่องจูบแต่เราโกรธ :m31: อยากรู้เหตุผลของโฟลค์อะว่าทำไมถึงยอมให้ตองจูบ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: whitelavenders ที่ 31-08-2015 04:06:29
เราไม่รู้ว่าจะรู้สีกยังไงกับตอนล่าสุดนี้ มันทั้งโกรธอีตาโฟล์คที่ไปจุ๊บแฟนเก่า(ซึ่งความจริงแล้วตองเริ่มก่อน) ทั้งสับสนว่าจะหาทางออกยังไงแล้วก็โล่งอกที่สุดท้ายทั้งคู่ดีกันถึงแม้เราจะรู้สึกตงิดๆก็เถอะ 55555555 เอาเป็นว่าเอาอย่างที่พี่เขยบอกนั่นแหละ ทำให้เป็นเรื่องง่ายซะ ชีวิตจะได้ง่ายๆเนาะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: nokkaling ที่ 31-08-2015 06:03:16
 :a6: :a6:

และแล้วก็เป็นเรื่อง แต่ดีที่เข้าใจกันได้เร็ว  o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 31-08-2015 06:22:53
โฟลค์ล่ะ ทำท่าเหมือนยังรักตองอยู่ น่าโมโหจริงๆ เลิกแล้วคือเลิกแล้วสิ จะไปจูบทำไม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: urmein ที่ 31-08-2015 07:27:53
สงสารน้ำชา ความกลัวมันฝังอยู่ในจิตใจอ่ะ อยากไปกอดปลอบ (ไม่ใช่ละ 55555)
ต้องบอกว่าพี่ฟลุ๊คเป็นพระเอกสินะตอนนี้ ส่วนโฟล์คจะว่าผิด ก็นิดนึงนะ เรื่องนะวังตัวไรงี้ แต่คิดว่ามันเป็นจังหวะนั้นพอดี ซวยไปปปป

สำหรับเรา น้ำชาจัดการตัวเองได้ดีแล้วนะ สิ่งที่เห็นกับอะไรหลายๆอย่างมันทำให้กลัวจริงๆ เราอ่านเรายังระแวงเลยอ่ะ

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษที่ทำให้ทั้งสองคนได้จับมือกันผ่านอุปสรรคได้อีกครั้ง
รอตอนต่อไปค่าาา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 31-08-2015 08:37:24
ถ้าน้ำชาไม่เคยเลือกปล่อยมือโฟล์คมาครั้งหนึ่ง
เรื่องคงไม่ลงเอยง่ายขนาดนี้หรือเปล่านะ
คราวนี้หวังว่าโฟล์คคงหมดข้อกังขา
กับความรู้สึกที่ยังมีต่อตอง
ว่าคืออะไรกันแน่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 31-08-2015 08:39:29
กลัวตั้งแต่เริ่มอ่าน ลุ้นทุกบรรทัด กลัวจะเลิกกัน  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
รักน้ำชานะ :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 31-08-2015 08:56:39
ช็อค!!!!!! แม้จะอ่านจบแล้วแต่ก็รู้สึกว่ามันยังไม่ใช่ มันบางอย่างที่ยังคาใจอยู่ ยังไม่สุดสักที :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 31-08-2015 09:28:38
อย่างพี่ฟลุ๊คว่าโกรธนานเสียเวลา สู้เอาเวลานั้นมารักกันมากๆจะดีกว่า
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: mirin ที่ 31-08-2015 09:36:46
รักโฟล์ค-น้ำชา :3123:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 31-08-2015 11:37:32
กลางเรื่องเจ็บแปล๊บขึ้นมาในอกไปพร้อมๆ กับน้ำชา พอถึงท้ายเรื่องยิ้มฟินแบบสุดๆ ดีใจไปกับโฟลค์และน้ำชา
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 31-08-2015 13:00:56
ไม่เคยมีใครไม่มีอดีต
แต่อย่าเอาอดีตมารวมกับปัจจุบันสิ วางตัวให้ถูก
ความสำคัญก่อนหลัง มองความรู้สึกด้วย
ใครจะไม่คิดมากเรื่องแฟนเก่า มันอยู่ที่เราต้องวางตัวให้เหมาะสม.

 :กอด1: รักคนเขียนมากนะครัชชชช ตามทุกเรื่องถึงจะไม่ค่อยได้เม้นก็เถอะ  555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page46:30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 31-08-2015 14:39:08
โอ้ยยอ่านแล้วน้ำตาจะไหลกับน้ำชาอ่ะ น้อยใจแรงง T.T
ก็นะใครๆก็มีอดีตเนาะ ยังไงโฟลค์ก็ยังน่ารักมากกกกอยู่ดี

ปล.ตอนนี้พี่ฟลุ๊คพระเอกมาเลยไง 555 ชอบอ่ะ (แอบอยากอ่านนายหัวกับน้องหลิว)
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ-Lost Star#2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: New_Tai ที่ 31-08-2015 14:40:56
งือออ โฟล์คน้ำชาคือน่ารักกกกอ่ะ ชอบ แบบว่าชอบมากกกก :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา-A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2: page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: sodawan1 ที่ 31-08-2015 14:52:17
กอดแรง ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษ  :กอด1: ชอบโฟล์คกับน้ำชามากกกก คู่นี้น่ารักเนอะ >.<
แอบหน่วงและอินไปกับน้ำชา ตอนเปิดประตูไปเจอเค้าจูบกันนน
ถถถถ เข้าใจความรู้สึกน้ำชาเลยอ่ะ แบบมันแอบคิดมากไม่มั่นใจอยุ่แล้วไง
พอเจอแบบนี้ปุป เลยไปสกิดความกลัวที่อยู่ในใจไรงี้!! เฮ้ออ
แต่ยังดีนะที่มีพี่ฟลุ๊คขี้ฟลอจูนเนอร์มาช่วย 555555 (ตอนนี้ออร่าพระเอกมาเต็ม)
ในที่สุกความน่ารักของโฟล์คก็ทำให้น้ำชาเข้าใจตัวซะทีเนอะ ฟินนนนนนนอ่ะ นี่พูดเลย

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: 。Atlas ที่ 31-08-2015 18:47:57
อ่านแล้วก็ใจหายไปตลอดทั้งตอน 55555+

เป็นอะไรที่อึดอัดมาก เราว่าแล้วเชียวพอแฟนเก่ามาเจอกันมันต้องมีประเด็น
ถึงโฟล์คจะไม่ได้เริ่มก่อน แต่ต้องระวังตัวให้มากกว่านี้นะ พื้นฐานนิสัยโฟล์คคือดูเป็นคนที่ดีมากกก
ดีจนเกินไป ดีกับคนรอบตัว จนเราหงุดหงิด :katai1: โฟล์คลืมระวังตัวไปหรือเปล่า
หรือลืมไปแล้วว่าน้ำชา มันขี้ระแวง และเพิ่งจะดีกันได้ไม่นานเท่าไหร่5555

เป็นธรรมดาที่น้ำชาจะระแวง จะกลัว เพราะก็เคยทำพลาดมาแล้ว
บอกตรง ๆ ใจหายมากตอนที่โฟล์คผายปอดให้ตอง พูดเรื่องสัญญงสัญญาอะไร
ถ้าเราเป็นน้ำชาก็ไม่รู้จะทำตัวยังไง แฟนเก่ามาเจอกัน เปิดประตูห้องไปเจอกำลังจูบกันอีก
แถมยังมีท่าทีที่เหมือนยังมีใจให้กัน
เป็นใครก็ต้องระแวง เผลอ ๆ วีนลั่นโรงบาลแล้ว

นี่ยังดีที่น้ำชาใจเย็นขึ้นมาก ไม่วู่วาม โชคดีของโฟล์คละ

ส่วนตอง ไม่รู้จะพูดยังไง เหมือนจะดี แต่ทำไมถึงทำแบบนี้ - -* ก็เห็นอยู่ว่าเขามีแฟนใหม่แล้ว
ความรู้สึกดี ๆ มีให้กันได้ แต่ไม่ใช่มาฉวยโอกาสแบบนี้ ไม่โอเคเลยยยย เสียเขาไปแล้ว แล้วก็มาเสียดาย
ถ้าเราเป็นน้ำชานี่ก็ไม่รู้จะมองหน้าตองยังไง ต่อให้ให้อภัยก็เถอะ


ปล.อินมากค่ะะะะะ   o13 รอเรื่อง KISS THE SKY อยู่นะคะ อิอิ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 31-08-2015 21:42:25
คือเราอาจจะคิดเยอะไปนะ แต่ถ้าตอนนั้นไม่มีใครเปิดประตูเข้าไปล่ะ มันจะเป็นยังไงต่อ...
อาจจะเพราะเราอ่านแต่จากมุมของน้ำชาด้วย เลยรู้สึกว่าน้ำชารักมากกว่า ชาเจ็บมากกว่า เราเลยรู้สึกว่าโฟล์คผิด...
บอกตรงๆ ว่าตอนนี้ก็ยังโกรธโฟล์คอยู่

ขอบคุณคุณไคลี่มากเลยนะคะที่เอามาลง
ชอบเรื่องนี้มากๆ ชอบน้ำชา ชอบความคิดมากคิดเยอะของน้ำชา
เหมือนเห็นตัวเอง 5555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Kamung ที่ 31-08-2015 23:23:37
 :hao5: :hao5: :hao5: ชอบมากกกกกก  o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 01-09-2015 01:53:57
เกือบแล้วมั้ยหล่ะ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kautumn ที่ 01-09-2015 08:05:11
น้ำตาไหลสงสารเลยฉากบาดตา รออ่านในเล่มนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 01-09-2015 13:17:34
กลับเข้ามาในกระทู้เพราะยังไม่ได้อ่านตอนพิเศษ
แต่พออ่านจบรู้เลยว่าต้องกลับไปอ่านแต่แรกแล้วล่ะ
ลืมหมดล่ะ 555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-09-2015 13:45:33
 :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 01-09-2015 15:07:23
ได้ปลดปล่อยความหน่วง

#โล่งอก~
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 01-09-2015 22:59:15
สนุกมากเลยครับผม

น่ารัก อบอุ่นทั้งคู่นะครับ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 01-09-2015 23:30:12
นึกว่าจะดราม่าหนัก ฮืออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 02-09-2015 08:37:29
ให้ตายเถอะ ... ทำใจลำบากกับโฟล์คเลย ...
ทั้งคำพูด ทั้งการเผลอปล่อยตัว มันเหมือนลืมไปเลยว่า น้ำชาอยู่ตรงนั้นด้วย  สงสารน้ำชาจับใจเลย
...
อ่านแล้วอิน  แต่กลับทำใจยอมรับการตัดสินใจของน้ำชาได้ยากนิดหนึ่ง
เพราะถ้าเป็นเรา  คงไม่สามารถกลับไปเหมือนเดิม  และลืมเรื่องนี้ได้ง่าย ๆ แน่
... แต่น้ำชา ก็คือ น้ำชา  นึกถึงตอนที่เลิกกับกฤษณ์  และพยายามขอคืนดี
จนเสียใจ ร้องไห้ในตอนแรก ๆ แล้ว  ก็เข้าใจว่า  น้้ำชารักใครก็รักมาก
และพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกัน  ยอมรับสถานะ ยอมปรับตัว
... แต่โฟล์คนี่สิ .. มั่นใจแล้วเหรอ  ว่าไม่เผลอไผลอีก  รักน้ำชามากพอหรือยัง
.. อ่านแล้ว  น้ำตาซึมเลย  เหมือนน้ำชามีค่าน้อยไปนิดสำหรับโฟล์ค
...
 มอบเพลงนี้ให้น้ำชาเลย
...
เวิ้งว้าง
https://www.youtube.com/watch?v=39lKvF0NsJ4
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 04-09-2015 14:05:56
อ่านทันแล้วสนุกมากกกกกก



รักโฟร์ครักน้ำชาเลยแหละ



ชอบบุคลิคโก๊ะของแยมดีใจที่แยมได้เป็นแฟนเป็ก (แล้วจะมีแยกเรื่องของคู่นี้ใหมลุ้น)



เป็นความลงตัวที่ ขาดๆ เกินๆ ของ พระนายที่ลงตัวมากค่ะ สนุกสุดๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 20-09-2015 18:39:38
:m1: :m3: :m1: :m3: :m1: :m3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: ZeeKiN ที่ 22-09-2015 00:41:21
 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

รอมาลงอีกตอน

ชอบอ่านภัทรนิน ฮาร์ดคอร์ตลอด5555555555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: zleep ที่ 26-09-2015 17:08:36
มันก็ยังดูหน่วงๆอยู่ดีอะ
แฮปปี้แต่มีความหน่วงลอยวนอยู่รอบๆอะ
จะสุขก็สุขไม่สุด เรารู้สึกแบบนั้นอะ งื้อ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: carenaka ที่ 26-09-2015 20:19:01
สนุกมากค่ะ อ่านรวดเดียวจบ ปวดหัวเลย :ling3:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kwang7833 ที่ 03-10-2015 08:18:01
อ่านนน มันตั้งแต่ 5 ทุ่ม ตอนนี้ 8 โมง 16 นาที ว่าจะอ่านแค่ครึ่งเดียว มันก็ติดแงมอีก โธ่ เลยตอนอ่านมันทีเดียวจบเนี้ย  :z3: :z3: :z3: ง่วงก็ง่วง รู้บ้างไหม ไคลี่ใจร้าย เชอะๆ ( ง่วงละพาล? ) อยากบอกว่าระยะเวลา 9 ชั่วโมงที่อ่านมา เสียน้ำตาไปเป็นแกลลอน เอ้ะ มากกว่าอีกจ้ะ ดูไปดูมา เตไม่มีคู่ มาเป็นของเรามา มาม๊ะมาม๊ะ #โดนเตถีบปลิว ชอบลุคของโฟล์คอ่ะ คือมีอีกไหม ตกมาถึงตูบ้างงงง ขอสักคนเถอะ หนูอยากด้ายยยยยย :ling1: :ling1: :ling1: จาเอาาาาาาาา :katai1: :katai1: แต่ถ้าคนที่จะได้ไปเป็นน้ำชา ก็โอเค ? :katai3: :katai3: คือฟินนน ไม่อยากให้จบเลย ภาคสองเถอะภาคสองงงง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Banarot ที่ 03-10-2015 18:39:30
รู้สึกคาใจแปลกๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 03-10-2015 21:50:36
 :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-10-2015 20:43:21
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: ที่เดิมในหัวใจสาววาย ที่ 26-10-2015 01:41:24
เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ ชอบมากๆเลย มันคือความรู้สึกของคนจริงๆ ชอบที่ทุกๆอย่างไม่ได้สมบูรณ์แบบไปหมด ตอนใกล้จบก็ทำเอาใจหายใจคว่ำ ขนาดตอนพิเศษยังทำเอาร้องไห้ไปด้วยเลย แต่ตอนที่เราเข้าใจสุดๆก็เป็นช่วงสับสนของน้ำชา เราเข้าใจมากๆเลยสิ่งที่มันฝังใจอยู่ ยังไงก็ลืมไม่ลงหรอก แล้วอีกอย่างเวลาก็เพิ่งผ่านไปไม่นานด้วย แต่ก็ดีใจที่จบแบบแฮปปี้ เราอยากได้ผู้ชายแบบโฟล์ค อบอุ่นสุดๆเลย แอบอิจฉาน้ำชานะเนี่ย  5555 เลิฟเลิฟนะโฟล์คน้ำชา  :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: noohxuehua ที่ 27-10-2015 00:53:47
ขอบคุณที่ชาไม่หนีฟอร์ทไปอีกครั้ง

ชอบภาษาที่ไรท์เขียนมากนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Wtftt ที่ 28-10-2015 02:45:00
สนุกมากค่ะ อาจเรื่องมาสามสี่รอบแล้ว อ่านจบว่างก็กลับมาอ่านอีก ชอบมากค่ะ มีทั้งฟิน ทั้งชา ครบทุกรสชาติ5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: AngPao1932 ที่ 30-10-2015 03:04:55
เป็นนิยายที่รวมหลายอารมณ์ จนบอกไม่ถูก แต่ประทับใจจิงๆ  :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Persoulle ที่ 09-02-2016 23:50:54
ประทับใจมาก ชอบตอนพิเศษอ่ะ กูไม่คุย กูไม่เลิก อิอิ รักกันนานๆเน้อออ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: catchy ที่ 17-03-2016 11:54:31
อ่านจบแล้วอิ่ม ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ รักทั้งโฟลคทั้งนำ้ชาเลย
มันดูเรียลมาก เหมือนได้ อ่านเรื่องเล่ามากว่านิยาย  :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: jeabjunsu ที่ 08-04-2016 23:03:52
น้ำชาเจ็บมาเยอะ จะกลัวก็ไม่แปลกเลย แต่ถ้าไม่เปิดใจเลยก็เจ็บเช่นกันเนอะ

โฟล์คเป็นคนน่ารัก ขี้อ้อนมากกก แต่ก็ชอบมัดมือชกชาเนอะ 555

คู่นี้น่ารักมากกก กว่าจะได้รักกันจริงๆไม่ง่ายเลย รักกันมากๆน้าา

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 27-04-2016 11:49:18
เป็นเรืีองที่น่ารักมากอ่ะ  แต่เรากลับชอบนินกะภัทรมากกว่า  สักลายเซ็นต์ภัทรซะด้วยโครตจะรักเลยะนั่นน่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 30-04-2016 19:59:48
อินกับน้ำชา :hao5: อ่านแล้วเพลินมาก :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: TuiLoveKhaKing ที่ 30-04-2016 22:06:39
ความเห็นส่วนตัวน้าา เราว่าตอนพิเศษมันไม่ค่อยเคลียร์ คือแบบแฟนเก่าแล้วไง ต้องขนาดนั้นเลย ไม่ชอบเลยอ่ะ คือทำเป็นบอกว่าไม่ตั้งใจ ไม่ใช่อย่างนั้นอย่างนี้ เราว่าไม่โอเคค่ะ น้ำชาก็หายโกรธง่ายเกินน อย่างนี้โฟล์คก็รู้สึกผิดแค่แปปเดียวเองอ่ะ ไม่ชอบเลยยย ขอโทษค่ะอินไปหน่อย สนุกจ้าา  :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 12-05-2016 22:30:38
 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Erh ที่ 13-05-2016 06:41:10
เรื่องนี้หน่วงมาก และไม่ชอบการคิดแก้ปัญหาของน้ำชาเลย คือเหมือนจะทำเพราะไม่อยากให้ใครเจ็บนะ แต่ดูเห็นแก่ตัวแปลกๆดูไม่เด็ดขาด คือบอกเลิกได้แบบทำเอาคนถูกทิ้งนี่ใช้ชีวิตลำบากเลยอะ บอกรักก่อนจากงี้ ก็ถ้าจะบอกเลิกก็อมพะนำอิคำบอกรักนั้นไว้เถอะค่ะไม่ต้องพูดออกมา ตอนท้ายน้ำชาก็ควรจะเป็นฝ่ายที่ตามโฟล์คบ้าง แต่นี่คือโฟล์คก็ยังต้องเป็นฝ่ายขวนขวายเข้าหายันตอนสุดท้าย คือชาเป็นคนที่อยากได้รักที่มั่นคง กลัวเจ็บ แต่ไม่เคยแสดงให้เห็นถึงการพยายามที่จะต่อสู้เพื่อให้ผ่านอุปสรรคร่วมกันเลย อนาคตถ้าเกิดปัญหานี่กลัวแทนโฟล์คเหลือเกินว่าชาจะหาทางออกด้วยการหนีอีก โฟล์คดีขนาดนี้ก็แอบอยากให้ได้รักกับคนธรรมดาสักคนที่เป็นคนชัดเจนและพร้อมฝ่าฟันปัญหาต่างๆไปพร้อมกับเขา แล้วก็ชมเพื่อนชาเลยค่ะที่เข้าใจชาขนาดนี้ เพื่อนเราก็เป็นและจากประสบการณ์ตรงบอกเลยว่าไม่เข้าใจคนประเภทนี้ค่ะ เคยลองพยายามเปิดใจสุดๆ มองกลางสุดๆก็ไม่สามารถเข้าใจเขาได้อะ ลงท้ายด้วยด่าเปิงและคอยเช็ดน้ำตากับอยู่ฟังมันร้องไห้พร่ำเพ้ออย่าเดียวเลย
ป.ล.ในชีวิตจริงเคยเจอคนรอบตัวที่เป็นแบบชาแหละ ส่วนใหญ่ใจไม่ค่อยเป็นสุขกันหรอก แล้วก็จะชอบทำร้ายหัวใจตัวเองโดยลากคนอื่นไปซวยไปเจ็บด้วยบ่อยมาก แล้วจบไม่สวยด้วย พวกนั้นก็ดันโชคร้ายที่ไม่มีโฟล์คในชีวิตจริงที่จะคอยให้โอกาสซ้ำสองด้วย อ้อพูดยากเตือนยากด้วยคนประเภทนี้ได้แต่ปล่อยอย่างเดียว
ป.ล.2 ขอบคุณคนแต่งมากค่ะที่แต่งให้อ่าน แต่งได้สนุกและอินมากค่ะ มันเกิดกับคนใกล้ตัวเลยยิ่งอินเป็นพิเศษ 5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: iaum ที่ 13-05-2016 14:24:37
โฮฮฮฮฮฮ  :hao7: ชอบมากเลยเรื่องนี้เนี่ย o18 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: AllStaRK ที่ 14-05-2016 22:32:41
จบดีมากกกกกกแต่ก่อนหน้านั้นคือแทบกระอักเลือด หายใจไม่ทั่วท้อง จบแต่ละตอนทำเอาหัวใจแทบวาย ยอมใจเลยเรื่องนี้ หนุกจริง มันจริง รับประกัน5555
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 15-05-2016 11:32:48
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Monnee ที่ 15-05-2016 14:56:21
อ่านอีกทีก็____ฟิน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: MYYAOI ที่ 18-05-2016 20:21:49
รักชาชา ไม่หวือหวา แต่ถ้าได้อ่านตั้งแต่ต้น มันน่าติดตามมาก นี่อ่านมาสามวัน พอจบแล้ว มันได้ทั้งอารมณ์เศร้า น้ำตานอง หน่วงๆในอก อมยิ้มเหมือนคนบ้า แบบว่าโดยรวม มันดีต่อใจมาก มากจริงๆ ของคุณไคลี่นะค่ะสำหรับนิยายดีๆ สู้ๆสู้ ติดตามตลอดไปค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: GnA ที่ 21-05-2016 00:53:05
เหมือนจะแฮปปี้แต่ยังหน่วง เหมือนยังไม่จบ
รู้สึกเรื่องนี้หน่วงแบบไม่เคลียร์ทั้งเรื่อง
เรื่องแฟนเก่าที่คู่ เหมือนยังตัดใจกันไม่ได้แค่พยายามลืม พยายามอยู่ด้วยกันแบบฝืนๆ ไม่ได้รักกันจริง เอาง่าย ๆ เหมือนคนอกหัก 2 คนมาเจอกัน แล้วหลอกตัวเองว่ารักกัน

วิจารณ์ตามที่รู้สึก
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: รักแรก_ ที่ 23-05-2016 15:25:18

คาแรคเตอร์แยมคล้าย น้องบูม รักออกเดินเลยอ่ะ
คนอะไรน่ารัก หน้าสวย แต่ก็หล่อ หน้าคมๆ ตาเฉี่ยวๆ ขาวจัด ปากบาง จมูกโด่ง
มีกล้ามเนื้อแบบผู้ชายแถมยังดูเถื่อนและเบลอในเวลาเดียวกัน ใช่เลย
 :-[

หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 28-05-2016 08:59:16
อ่านเรื่องนี้แล้วแบบครบรส
ช่วงหวานกะมดขึ้น
ช่วงหน่วงกะหน่วงจิต

ชอบนิสัยโฟล์คมากๆ อยากได้ผู้ชายนิสัยแบบนี้  :hao3:

และอีกตัวละครนึงที่ชอบมากๆคือแยม  o18
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 24-06-2016 01:27:35
หลงรักเรื่องนี้  :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: janny_j ที่ 13-07-2016 05:55:37
เพิ่งได้อ่าน ชอบมากกกก อยากได้หนังสือมากๆค่ะ หาจากที่ไหนได้บ้าง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Shxtaop ที่ 24-07-2016 11:55:54
เป็นเรื่องที่แบบน่ารักกกกกก แบบร้องไห้ตามได้จริงๆๆเขินตามอีกกก :monkeysad:
แต่แบบหน่วงๆๆเรื่องตองสุดโอ๊ยยแบบบเข้าใจชาเข้าใจไปหมด
สงสารรทุกคนเลย แต่แฮปปี้ก็โอเคแล้วววว
ขอบคุณเรื่องน่ารักๆๆนะคะ ขอบคุณมากๆๆค่าาา :pig4: :call: :call:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: M.J. ที่ 24-07-2016 23:25:08
ชอบมากๆ สนุกมากเลย ขอบคุณนะคะ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: ASAMENG ที่ 31-07-2016 00:48:11
 :impress3: ขอบน้ำใจแปลว่าขอบคุณ  :กอด1: อ่านครั้งเดียวจบ อบอุ่นดีถึงจะอ่านแล้วรู้สึกเหนื่อยๆบ้าง แต่ก็ลงตัวไม่ยืดเหยื่อด เกินไป ดีงามจ๊ะ  :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: darksnow ที่ 01-08-2016 22:21:15
เศร้าตอนที่ชา บอกเลิกมากอ่ะ ร้องตามเลย  :hao5:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 09-08-2016 20:24:35
น้ำตาแทบร่วง
ดีนะมีพี่ฟลุ๊ค นายหัวของเรา

บททดสอบมีมาเรื่อยๆนั้นแหละ
เราก็แค่ต้องจับมือประคับประคองกันไป
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 17-08-2016 18:59:00
เราว่าถ้าเรื่องนี้กฤษณ์เป็นพระเอกนะ มันจะเป็นแนวแบบ  ตอนอยู่ไม่ใส่ใจพอจากไปกลับไขว่คว้าไรงี้ แล้วสุดท้ายพระเอกก็ง้ออาจจะปล้ำนายเอกจนคืนดีกัน แต่ๆๆเรื่องนี้บังเอิญกฤษณ์มันไม่ใช่พระเอกไง นี่ถ้าโฟล์คมันไม่น่ารักแสนดีนะ เราจะเชียร์ให้กฤษณ์น้ำชาคืนดีไปแล้ว แต่โฟล์คนี่แสนดีแบบ คนนี้พ่อของลูกช้านอ่าา  :-[ กฤษณ์นายคงต้องทำใจร้องเพลงใจนักเลงไปเถอะนะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 17-08-2016 21:08:44
ตกม้าตายตอนพิเศษ คือนิยามที่เราเลือกให้สำหรับนิยายเรื่องนี้ ตอนจบคือดีงามแต่ตอนพิเศษนี่ติดลบมาก รู้สึกไม่ดีไม่เคลียร์มากๆกับเรื่องตอง คนเขียนน่าจะใช้พาร์ทของโฟล์คบรรยายบ้างคนอ่านจะได้รู้สึกเคลียร์กว่านี้ ถ้าเราเป็นน้ำชานะเราคงไม่ยอมกลับไปเข้าใจหรือเชื่ออะไรง่ายๆกับคำของโฟล์ค หรือแม้แต่ฟลุ๊คก็นะพี่น้องย่อมอวยกันเรื่องธรรมดา อธิบายไม่ถูกแต่เรากดลบคะแนนพระเอกรัวๆแบบขุดความรู้สึกดีๆไม่ขึ้นอีกนาน แสนดีมาตลอดแท้ๆจะอ้างนั่นนี่สำหรับเรามันฟังไม่ขึ้นว่ะ ถ้าน้ำชาไม่เข้าไปเห็นก่อนไม่จูบปากนัวลิ้นกันเพลินแล้วหรอ :katai1:   รู้งี้น่าจะอ่านแค่ตอนจบธรรมดาก็พอละไม่น่าตามมาตอนพิเศษให้เสียความรู้สึกเล้ย :ling1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Prattana ที่ 05-09-2016 14:02:47
เคยอ่านเรื่องล่ารักฯแล้วชอบมากๆ เพิ่งมีโอกาสมาอ่านเรื่องนี้ ก็ชอบอีกแล้ว
ชอบสไตล์การบรรยายของคุณไคลี่จัง ใช้ภาษาได้ดี บิ๊วอารมณ์คนอ่านได้เก่งมากๆ
ปกติไม่ค่อยร้องไห้ง่าย แต่อ่านเรื่องนี้ร้องไปหลายตอนเลย
เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องอื่นๆนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 10-09-2016 22:40:14
หลงรักไอ
อยากอ่านคู่เป๊ก-แยม
คู่นี้น่าจะตรงๆ ร้อนแรงไม่แพ้ใคร
รักที่สุดต้องคนนี้เลย
พี่ฟลุ๊ค มาตุภูมิ
เรื่องคนนี้น่าจะกุ๊กกิ๊กน่ารักๆ
แต่จะได้อ่านหรือเปล่าก็ต้องแล้วแต่คนเขียนกรุณาค่ะ
แต่ยังไงก็จะติดตามไปเรื่อยๆค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 11-09-2016 11:21:22
 :mc4: :mc4:

สนุกมากคะ จะติดตามเรื่องอื่นๆต่อไปปปปป

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆๆๆๆ

 o13 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung ที่ 08-10-2016 20:45:49
ตอนที่ชาเลือกที่จะปล่อยมือโฟล์คไปคือเข้าใจชา เพราะไม่อยากจะคบกันทั้งๆที่ยังคิดถึงคนอื่นอยู่ตลอด
กลัวจะทำให้โฟล์คเสียใจ...แต่!!! โฟล์คทำไมนิสัยแบบนี้ว่ะ บอกรักชาจะเป็นจะตายแต่แอบเผลอปล่อยอารมณ์ไปกับ
แฟนเก่าเนี้ยน่ะ ถ้าเราเป็นชาคงทำใจลำบากที่จะกลับมาเชื่อใจกันเหมือนเดิมเพราะมันได้เสียความรู้สึกไปแล้ว

ความรักเป็นอะไรที่เข้าใจยาก หลากหลายอารมณ์ แต่เรื่องนี้คือหน่วงมากสะเทือนอารมณ์สุดๆๆ
ขอบคุณคนเขียนค่ะ เก่งมากกกสื่ออารมณ์ได้ดีสุดๆๆๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Yundori ที่ 21-11-2016 19:12:28
ชอบมากกกกก ชอบเรื่องนี้มาก
พลอตมันสนุก และพระเอกคือดี
ชอบคนแบบโฟล์ค อยากได้  :hao6:
คือน้ำชาเป็นคนที่โชคดีมากจริงๆ
เจอทั้งเพื่อนดีและไม่ดี
ชอบที่ชาเองก็รู้ใจตัวเอง ไม่ทำร้ายโฟลค์
คือชอบ ชอบ ชอบไปหมด  o13
ขอบคุณคนแต่งมากนะคะที่แต่งเรื่องนี้ สนุกจริง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่13 - ขอ : page 29 : 13/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: phunpk ที่ 17-12-2016 11:02:32
โคตรอึดอัดเลย หงุดหงิดด้วย
ถ้าเราเป็นชา ถึงรักอยู่ก็ไม่กลับไปคบกฤษต์ แค่นี้แหละ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: phunpk ที่ 17-12-2016 11:33:20
ถ้าเป็นเราก็คงทำแบบน้ำชา หมายถึง ถึงเลิกกับโฟล์คเราก็ไม่กลับไปหากฤษฎ์
แต่เราก็ไม่อยากให้ชาเลิกกับโฟล์คเลย แต่ก็นะ คิดว่าสักวัน ที่พร้อม หวังว่าทั้งสองคนจะกลับมาคบกัน มันเจ็บปวดที่ต้องเลิกกันทั้งๆที่ทั้งคู่ยังรักกันอยู่
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่16 - เธอเท่านั้น : page 36 : 19/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: phunpk ที่ 17-12-2016 12:31:50
ใครมากับโฟล์ค ใจนี่ฝ่อไปด้วยเลยย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: phunpk ที่ 17-12-2016 18:49:13
ถ้าเราเป็นน้ำชานี่อย่างดีสุดคงนิ่งๆกับโฟล์คไปนาน ไม่ก็คงบอกเลิกตอนอยู่ที่โรงพยาบาลไปแล้ว เหอะ ๆ แต่ก็ดีที่ใจเย็นเคลียร์กันได้นะน้ำชาโฟล์ค
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 18-12-2016 13:18:20
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 01-01-2017 12:43:46
ขอบคุณค่ะ
เป็นเรื่องสั้นขนาดยาว เอ๊ะ รึเรื่องยาวขนาดสั้น ??
ที่อ่านแล้วน่าติดตามมาก สนุก ลุ้นมาก
แต่ก็ทำเราเสียน้ำตามากๆเช่นกัน ร้องไห้จนปวดหัวตาบวมไปหมด
แถมเป็นการร้องไห้ข้ามปีด้วย T_T
แบบว่าสงสารโฟล์คมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วก็คิดว่าน้ำชาใจร้ายจัง บอกเลิกในวันเกิด ในวันปีใหม่
สมมติว่าไม่ได้กลับมาคืนดีกัน โฟล์คมันจะช้ำใจขนาดไหนถ้าครบรอบวันนี้ในปีต่อๆไป
เข้าใจน้ำชานะ ไม่ใช่ไม่เข้าใจ แต่แบบว่า รออีก 4-5 วัน ค่อยบอกเลิกก็ได้นี่หว่า 555
แต่สุดท้ายก็จบด้วยดี คนอ่านก็ดีใจ ไม่ชอบนิยายจบเศร้าเลย

ส่วนตอนพิเศษ โกรธโฟล์คมากค่ะ บอกเลย ชิๆ
ถ้าเราเป็นน้ำชาจะงอนให้นานกว่านี้ ฮึ่ยๆ
คือเดาได้เลยว่าก่อนน้ำชาจะมาถึง โฟลค์กะตองต้องมีกอดมีจับมือไรกันแน่นอนอ่ะ
ฮึ่ย มันน่านัก #อิคนอ่านมีความมโนมากมาย 555

สุดท้าย ขอบคุณคนเขียนอีกทีจ้า สนุกจริงๆ ^^
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: happy-jigsaw ที่ 02-01-2017 14:23:00
เราชอบนะ ความรักอุ่นๆ ชาๆ อร่อยมั่ง ขมมั่ง ปนๆ กันไป
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Natti ที่ 12-01-2017 01:02:33
อ่านกี่ครั้งก็ดีต่อใจ อ่านสองรอบแล้ว
ยังบีบหัวใจ เรียกน้ำตาได้ตลอด
ภ่ษาเริ่ด พล็อตก็ดี

เราชอบตัวละครนะ มีเหตุมีผล มีที่มาที่ไปของเหตุการณ์ ของการกระทำ

 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Nattarat ที่ 26-05-2017 14:25:19
ตอนที่น้ำชาถามว่า ถ้าน้ำชาจมน้ำด้วยล่ะ โฟล๊คจะเลือกช่วยใคร ทำไมโฟรคไม่ยอมตอบล่ะ ว่าจะเลือกช่วยใคร เป็นการบ่งบอกเลยว่า ถ้าตองไม่ยอมถอย โฟลคกับตองกลับมาดีกันแน่นอน
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: lovewannabe ที่ 28-05-2017 23:03:50
คิดถึงคู่นี้จังค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: b02290 ที่ 07-07-2017 17:33:33
 :L1: :mew1: :L2:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: rotedump ที่ 15-09-2017 14:58:50
 :mew4: :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Naamtaan22 ที่ 16-09-2017 20:09:09
สวัสดีค่ะอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ  เราชอบชื่อเรื่องมากเป็นพิเศษเลย  รักชาชาแล้วก็ทำให้เรารู้สึกหน่วงๆในใจจนกลายเป็นชาได้กันเลยทีเดียว  เราอินกับความรู้สึกของน้ำชามากเป็นพิเศษเพราะเนื้อเรื่องมันคล้ายกับชีวิตเรามากๆเลย  อย่างกับคุณคนเขียนได้เคยมานั่งคุยกับเราอะไรแบบนั้น แถมเป็นเรื่องสมัยที่กำลังเรียนมหาลัยเหมือนกันอีกด้วย  แต่เปลี่ยนจากอาจารย์เป็นรุ่นพี่แต่ที่บังเอิญกว่านั้นคือคนที่มาขอจีบเราทีหลังชื่อ กฤตฐ์เหมือนกันอีกต่างหากสลับกันนิดหน่อย แต่เรื่องราวเหมือนกันมากๆเกือบเป๊ะๆเลย  แต่เราไม่ได้มีโอกาศอีกครั้งแบบน้ำชากับโฟลค์หรอก  เพราะต่างคนต่างห่างกันไปพอระยะระหว่างกันห่างออกไปแล้วเวลาก็เลยทำให้ห่างออกไปมากขึ้นอีกจนการที่เรามาเจอกันอีกครั้งทุกอย่างก็ไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก  เราเข้าใจทุกการตัดสินใจของตัวละครที่คุณคนเขียนสื่อออกมาอยากบอกว่ามันสามารถเกิดขึ้นได้จริงๆนะเหตุการณ์แบบนั้น  ใครไม่เคยเจอคงไม่มีทางเข้าใจได้หรอกเราไม่รู้หรอกว่าการตัดสินใจของเราผลที่มันจะออกมาจะเป็นยังไงแต่การหยุดทุกอย่างแล้วใช้เวลากับตัวเองกับเพื่อนที่ห่วงใยเราจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นทำให้เรามีมุมมองกว้างขึ้นแล้วก็ทำให้รู้ว่ายังมีเรื่องราวดีๆอีกมากรอเราอยู่แน่นอน  เอาล่ะจบการบรรยายดราม่าเวิ่นเว้อได้ มาพูดถึงเรื่องรอยสักกันดีกว่ามีอยู่ตอนนึงที่คุณคนเขียนพูดถึงไม่มีใครถามแต่เราอยากบอก เราก็ไปสักมาเหมือนกันกึ่งกลางหลังช่วงบนเหนือใต้หลังคอมาหน่อยนึงสักเป็นรูปดอกไฮเดรนเยียเราชอบดอกไฮเดรนเยียมากพยายามปลูกแล้วแต่เพราะสภาพอากาศไม่ดีพอเลยทำให้อยู่ได้ไม่นานก็ตาย เลยตัดสินใจไปสักแต่กว่าจะได้ทำก็นานพอดูเพราะปัจจัยหลายๆอย่างแต่ก็ไม่เคยล้มเลิกความคิดใช้เวลาหลายปีกว่าจะได้มาสักสมใจ มาพูดถึงตัวละครกันดีกว่าโดยส่วนตัวแล้วเราชอบตัวละครของเรื่องนี้ทุกคนแต่ที่ชอบมากที่สุดเห็นจะเป็นเป็กแล้วก็ดีใจมากๆเลยที่ได้คู่กับแยมเพราะเราชอบความน่ารักของแยมมากๆอยากให้คู่นี้มีเรื่องราวเป็นของตัวเองจังเป็นside storyอะไรแบบนั้นอยากอ่านจริงๆนะ สรุปแล้วเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่จะอยู่ในใจเราแน่นอน ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆแบบนี้  จะติดตามผลงานของคุณต่อไป  รักคุณคนเขียนค่ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 25-09-2017 04:28:40
ตอนแรกที่อ่านก็รู้สึกดี ๆ นะ แต่มาท้าย ๆ เริ่มเศร้าใจนะ แต่ก็ดีใจที่หันมาคบกันอีก แต่ก็มาทำให้ใจเสียก็ตอนพิเศษนี้แหละ แต่สุดท้ายก็จบลงได้ด้วยดีนะ  :heaven :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: kaisookyungsoo ที่ 23-10-2017 08:44:18
กลับมาอ่านอีกครั้ง ดีต่อใจสุดๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 24-01-2018 01:16:33
ขอบคุณค่ะ มาอ่านรอบที่สองแล้ว
ยังเสียน้ำตาให้โฟล์คเหมือนเดิม มากด้วย ตาบวมหมดแล้วเนี่ย
อ่านรอบนี้ ไม่เข้าใจน้ำชาจริงๆนะ เฮ้ยยย มันต้องคิดซับซ้อนขนาดนั้นเลยรึ
ไม่อยากให้โฟล์คเสียใจ เลยขอเลิก อ้าว... เลิกกันโฟล์คมันก็เสียใจอยู่ดีป่ะ งงๆ
และสุดทัายผู้ชายอย่างโฟล์คน่าจะมีแต่ในนิยายรึเปล่า รักนายเอกสุดๆอ่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: TaemyG ที่ 01-03-2018 00:24:46
รักเรื่องนี้ กลับมาอ่านกี่รอบๆก็ยังรักไม่เปลี่ยน :กอด1: :man1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: sailom_orn ที่ 15-06-2018 09:47:38
 :z3:พระเอกแบบนี้หาได้จากที่ไหนบ้างงง
รักแฟนโครต ส่วนชาจริงๆการที่เลิกกันไปรอบแรกอาจดูว่าใจร้าย แต่ถ้าคบไปแล้วในใจมีคนอื่นอาจจะทำให้เป็นแผลลึกกว่าเลิก แล้วสุดท้ายอาจจากกันโดยไม่ได้กลับมาหากันอีก เรื่องนี้ฟินมากค่ะ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: 19th ที่ 18-10-2018 01:19:01
ทีมกฤษต์ตั้งแต่ต้นจนจบ 555 แต่ก็ยอมรับผลการตัดสินจากน้ำชาเนอะ อย่างว่า คนเรารักกันมันไม่ได้ใช้แค่ความรัก right person in the right time กฤษพลาดเองที่ยอมรับตัวเองช้า เคลียร์ตัวเองช้า เปิดโอกาสให้โฟลคเข้ามาเอง ช่วยไม่ได้นะจารย์  :laugh:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: sira_nann ที่ 20-12-2018 12:40:07
 :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 20-12-2018 19:36:42
 :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Maeo ที่ 22-12-2018 19:24:49
สนุกมากๆ ค่ะ
ชอบโฟล์คมาก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ
 :heaven
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: sk_bunggi ที่ 06-01-2019 08:50:27
อ่านจบแล้วค่าาา สนุกมากๆเลย :katai2-1:
ชอบทุกตัวละครเลยค่ะ คนเขียนใช้ภาษาและแนวติดได้ดีมากต่อตัวละครนั้นๆ
ตอนดราม่านี้ก็น้ำตาแตก 555555 o13
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: cookie8009 ที่ 07-01-2019 14:21:56
อ่านจบแล้ว สนุกดีครับ แม้ว่าตอนแรกๆจะรำคาญน้ำชาหน่อยๆ แต่พออ่าน talk ของผู้แต่ง ก็เข้าใจได้ เออ.. บางทีชีวิตคนมันก็แบบนี้แหละ

ตอนอ่านช่วงท้ายๆ เราว่า อีกนิดนึงน้ำชาจะเป็นซึมเศร้าละนะ แบบว่า คิดว่า ตัวเองไม่สมควรที่จะมีความสุขงี้
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: jincool ที่ 02-02-2019 10:17:44
ตามมาอ่านอีกเรื่องของคุณไคลี่
บอกได้คำเดียวว่าสำหรับเราคือสุดๆ
หน่วงสุดๆ หน่วงยันตอนพิเศษ
แต่มันกลับทำให้เราได้หวนคิดถึงความจริงบางอย่าง
ความจริงของคำว่ารัก มักมาพร้อมความเจ็บปวด
แม้ในขณะที่คุณกอดหัวใจใครเอาไว้ก็ตาม
อ่านเรื่องนี้แล้ว อาจให้เราหันมามองความรักของตัวเอง
และรักได้อย่างมีสติมากขึ้น
แต่ก็นะ...ไม่เคยมีใครคาดเดาอะไรได้จากความรักหรอก

ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีแบบนี้ค่ะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Pakeleiei ที่ 26-02-2019 12:43:44
คิดถึงจนต้องเข้ามาอ่านอีกรอบ
อยากอ่านอีก สนุกมากก ชอบบบ :กอด1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Narugojang ที่ 22-03-2019 23:00:36
จบแล้วววว อ่านรวดเดียวเลย
เห็นชื่อเรื่องผ่านตามานานมากกก แต่ไม่ได้มีโอกาสได้อ่านสักที
ชอบโฟล์คอ่ะ อบอุ่นจัง ส่วนน้ำชาเราว่ามันrealดี ถ้าเราเป็นน้ำชาก็อาจตัดสินใจทำแบบนี้

ขอบคุณเรื่องราวดีๆแบบนี้นะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: TheSpaceOfM ที่ 03-05-2019 06:35:32
กลับมาอ่านรักชาชาอีกรอบ เพื่อรอระหว่างที่คุณไคลี่จะอัพรักชาชารีเทิร์นค่ะ  :L1:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Areya ที่ 30-12-2019 03:56:00
ขอบคุณนะคะที่มีนิยายดีมาให้อ่าน ที่อ่านแล้วอินจน สุข เศร้า เหงา อบอุ่น ดีใจ เสียใจในแต่ละเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ เราว่าคนเรามันไม่ต้องเพอร์เฟ็คไปทุกอย่าง และไม่ต้องพยายามเป็นคนดีที่เข้าใจ และดีกับคนอื่นจนลืมนึกถึง ลืมที่จะดีต่อตัวเอง จนอาจจะสายเกินไป
ps.เสียน้ำตาไปหลายปี๊บให้กับน้ำชาเลยค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: fager_yaoi ที่ 01-01-2020 03:27:50
ขอบคุณค่ะ ชอบแนวความรักแบบนี้ ลุ้นทุกตอน อ่านไปกลั่นหายใจไป บริหารปอดดี555. ติดตามเรื่องต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: JayNPL ที่ 21-08-2020 02:50:43
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ แอบร้องไห้สามสี่ตอนหลังมันแบบอุแงงงง ชอบเวลาที่เค้าสองคนอยู่ด้วยกันมันดีมากจริงๆ
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: zerlantern ที่ 12-12-2020 20:53:38
ก็สงสารเค้านะ บอกเลิกไปวันเดียว เรียบร้อยโรงเรียนโฟล์ค บางคนเลิกเป็นเดือนยังตามกลับมาได้อยู่กันไปดีกว่าเดิม นี่สองอาทิตย์ จบเลยจ้า ไม่มีเวลาทบทวนตัวเองเลยจ้าา :sad4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 17-12-2020 15:32:21
 :pig4:
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนที่14 - กุญแจที่หายไป : page 31 : 14/07/14
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 28-03-2021 19:43:18
สงสารโพลค์ เกลียดน้ำชามาก
+1
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 17-09-2021 00:15:17
 :-[
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : intro : 040214
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 03-10-2021 23:17:03

“ปล่อยออกมา"
“เดี๋ยว...เดี๋ยวมันเลอะ อึก...เชี่ยโฟล์ค!”
โหหหหหหหหห เทพมาก อั้นน้ำได้ด้วย จะเทพไปไหนเนี่ย
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 11-05-2023 21:47:52
มาอ่านอีกครั้ง หลังจากไม่ได้อ่านเกือบ 10 ปี
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Nattarat ที่ 24-09-2023 20:54:09
เข้ามาอ่านอีกรอบ ยังรักน้ำชาเหมือนเดิม
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: Freezz ที่ 26-09-2023 16:42:07
โฟคค น่ารัก รักจริง
หัวข้อ: Re: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15
เริ่มหัวข้อโดย: odakiri ที่ 29-09-2023 16:46:38
เพิ่งมาตามอ่านหบังจากไม่ได้เข้าเล้ามานานแสนนาน
 สนุกมากๆเลย นี่คือนักเขียนในดวงใจเราเลย ชอบพระเอกนายเอกแบบนี้จัง