CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: puppyluv ที่ 23-06-2013 08:40:19

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-06-2013 08:40:19

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


*********
*******
สารบัญ
 INTRO p.1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.0)
ผมชื่อณิช...วาณิช ทองชมพูนุท ผู้ยิ่งใหญ่แห่งการค้าขาย นายห้างผู้ร่ำรวยและมั่งคั่งทว่าขณะนี้กำลังตกอับบ่จี้จนเจ็บจี๊ดอย่างที่สุด
ตอน 1 INTRO p.1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.0)
(Timing : เย็นวันที่ณิชจะอพยพไปอยู่หอกับเพื่อนของเพื่อนชื่อดิว กลับต้องตกกระไดพลอยโจนเข้าตึกเซาท์อย่างช่วยไม่ได้)
“เฮ้ย!”/ “โอ๊ะ! ขอโทษครับ” จังหวะผมหันหลังกลับมาปะทะแผ่นอก
ตอน 2 เด็กรับใช้ p.2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.33)
(Timing : เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากเมื่อคืนที่วาณิชจำต้องนอนห้อง S701 ตึกเซาท์ ตื่นเช้ามาเรียนจึงเพิ่งสังเกตว่ามีอะไรติดมาด้วยเอ่ย)
"ไม่มีอะไรหาย แต่ผมมี (...ด้ายแดงผูกไว้)" กระซิบท้ายประโยค ก้มใกล้เกิ๊น จมูกโด่งจะชมแก้ม
ตอน 3 ทาร์ตไข่ p.3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.69)
(timing : เหตุการณ์ต่อจากตอน 2 ช่วงหัวค่ำ ณิชกลับเข้าห้อง S701 หลังเรียนเสร็จ)
...วอชแฮปเพ้น? ...ทำไม? ...เกิดอะไรขึ้น?
“ทาร์ตไข่มึงทำพิษ...จ๊วบ!” ดูดนิ้ว ชี้หน้าคาดโทษวาณิช
ตอน 4 หลังคาบ้านลูกแกะ p.4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.100)
(Timing : ค่ำวันศุกร์ ณิชกลับบ้านฝั่งพระนคร หมาป่าทนพิษบาดแผลไม่ไหว ต้องบึ่งรถไปด้อมๆ มองหลังคาบ้านลูกแกะ)
"นอนแล้วเหรอ"
"จับกบอยู่ ได้ยินเปล่า" เสียงสายน้ำฉี่ฉ่าสะท้อนก้อง...เยี่ยวดังมาถึงนี่ เกรียนจริงเจ้าหนู
ตอน 5 นินจา&ฮาร์เลย์ p.5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.123)
(Timing : เช้าวันเสาร์ ณิชหอบของกลับมาที่ห้องคอนโดเรา และขอเชิญพบกับ...เจนยุทธxศาสตรา)
“มึงทำ Forty-Eight กูพังแล้วคิดจะหนีเหรอ” พี่แฮงค์เข้าเรื่อง
“นรก! นินจากูเละยังไม่คิดบัญชีเลยนะเว้ย” พี่ผมยาวจังก้าตอบโต้
ตอน 6 เดินห้าง p.5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.153)
(Timing : บ่ายวันนั้น ณิชกับกริชระเห็จจากบ้านเจน มาแวะหาอะไรกินที่ห้าง)
แย่แล้วเจ้าเด็กพิเศษทำพิษ ผมนิ่งอึ้ง ไม่ใช่แค่เข้าไปอยู่ในใจ แต่มันคือขโมยหัวใจทั้งดวง...Stolen Heart
ตอน 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ p.6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.173)
(Timing : เย็นวันเดียวกัน ณิชถูกลากไปงานเลี้ยงที่โรงแรม และขอเชิญพบกับ...อรชุนxมังกรกัณฐ์)
“พอดีเลย รู้จักกันยัง นี่...ณิช” พี่มังกรยื่นหน้ามาที่ผม
“ส่วนพี่ชื่อเอ๋ เป็นแฟนที่คุณมังกรอยากให้หึง” พี่เอ๋ (ที่ผมเพิ่งรู้ชื่อเล่น)
ตอน 7.5 ไส้ศึก p.7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.209)
ตัวกระตุ้นหมาป่าให้ริกินเด็กโผล่มาแล้ว
ตอน 8 ทิ้งดิ่ง p.8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.229)
ณิชไม่ได้มาวววววว เอิ๊ก!
ตอน 9 เจ้าหินอ่อน p.9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.261)
สาว สาว สาว มาเอาเจ้าหินอ่อนกลับแหละ T-T
ตอน 10 ห้องเรา p.10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.288)
ตอน 11 ดูหนัง p.11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.324)
ตอน 12 เมาขี้ตา p.12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.354)
Special เจนxแฮงค์...ส่งงาน p.14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.391)
ตอน 13 ดาน่า p.15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.435)
ตอน 14 คนแปลกหน้า p.16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.472)
ตอน 15 ตาม p.17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.508)
ตอน 16 ประกวด p.19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.565)
ตอน 17 กันและกัน p.21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.601)
ตอน 18 (ผู้)จัดการ p.22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.649)
ตอน 19 ทะเล p.24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.692)
ตอน 20 จบและลิงค์เปิดจอง p.25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.720)

------------------------

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-06-2013 08:42:09

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ

INTRO








               ผมชื่อณิช...วาณิช ทองชมพูนุท ผู้ยิ่งใหญ่แห่งการค้าขาย นายห้างผู้ร่ำรวยและมั่งคั่งทว่าขณะนี้กำลังตกอับบ่จี๊จนเจ็บจี๊ดอย่างที่สุด

               สถานภาพคือนักศึกษาคนพันธุ์อาร์ที่กำลังจะกลายเป็นฟันเฟืองขับเคลื่อนวงการธุรกิจการให้บริการในอนาคตอันไม่ใกล้ไม่ไกล

                ปวช. ปี 2 คณะโภชนาการและเทคโนโลยีอาหาร วิทยาลัย D สถาบันดังด้านการจัดการโรงแรมและภัตตาคารแห่งหนึ่งแห่งกรุงเทพมหานคร สังกัดที่ตั้งวิทยาเขต ณ ฝั่งธนบุรี ติดรั้วทางซ้ายของมหาวิทยาลัย L นะครับกรุณาอย่าจำผิด

                ถ้ามาจากฝั่งนครจะเจอวิทยาลัยผมก่อน ถัดมาคือมหาวิทยาลัย L แล้วก็สุดถนนคือ อาชีวะ M ที่มีเซเว่นใหญ่ๆ ขนาดสามคูหา ไม่งงนะครับ ว่างๆ ก็แวะมาเยี่ยมได้


                เพิ่งสอบกลางภาคเทอมปลายมาได้ไม่นาน ตามจริงต้องไชโยโห่ฮิ้วเป็นไทตามประสา หากทว่าผมกลับต้องพบกับสภาพสลดหดหู่จนพ่นหายใจทิ้งไปหลายเฮือก

“ไงณิช ทำหน้าเมื่อยแต่เช้า ไม่ได้กินข้าวหรือตังค์หาย"
"ขี้ไม่ออก สอบตกได้ F ยกแผง?"
"เจริญพรแต่เช้าเชียว ดุหมาในปากไอ้เชียงหน่อยซิวะน้ำ" ผมทักกลับเพื่อนเซคเดียวกัน น้ำและเชียงคู่หูคู่ปาท่องโก๋
"เฮ้ยณิช! กูลืมหมวก เอามาก่อน"

                และก็อีกคน สนิทสนมอย่างยิ่งเพราะมีเรื่องให้มันมายุ่งด้วยมากที่สุด กล้วยรูปหล่อพ่อรวย ที่สำคัญมีแฟนสวยระดับดาวบัญชีอีกต่างหาก ไม่รู้ไปสอยน้องขวัญ ดอกฟ้าประจำวิทยาลัยมาได้อย่างไรยังเป็นความลับจนบัดนี้

"ส่งน้องขวัญขึ้นตึกแล้วเหรอวะ เหม่ๆ ตั้งแต่ได้กันแล้วไม่พามาโฉบแถวนี้เลยนะเว้ย"
"ได้กันเชรี่ย พูดดีหน่อยซิวะเชียง เฮ้ยน้ำ จัดไป!"
"จัดให้" / "เพียะ!"
"โอ๊ย! เชรี่ยน้ำ!"

                เสียงเพียะดังลั่นจากโต๊ะม้าหินที่ประจำ น้ำฟาดกลางหลังเพื่อนผิวหมึกอย่างแรงจนเพื่อนฟู้ดผ่านไปมาหันมาดูตาถลน

"เล่นกันแรงดีเนาะ น้ำตัวเล็กๆ เองแต่มือหนักเสียงดังไปโน่นแน่ะ" อรุณรุ่งทักทายอ่อนหวาน
“ดิว!"
"อ้าว ดิว!"
"ดิวมาด้วยเหรอ!"

                ผม น้ำ เชียงต้อนรับเพื่อนปีเดียวกันเรียนการตลาด ไม่กล้าสนิทสนมมากเท่าใดนัก เพื่อนของกล้วยอีกที


                'ดิว-อรุณรุ่ง' ฉายาเคะอันดับหนึ่งของวิทยาเขตเรา รูปทรัพย์นามทรัพย์และชาติตระกูลโปรดอย่าถาม ผู้ชายอะไรใบหน้าหวานหยดยิ่งกว่าผู้หญิง ท่าทางน่ารักผู้ชายด้วยกันยังอาย แต่ขอโทษ ลูกชายคนเล็กร้านค้าประดับยนต์ชื่อดังระดับประเทศ นามสกุลดังจนใครๆ ต้องร้องอ๋อ

                แค่เห็นก็ระทวย เดินกับผู้ชายแมนๆ คนไหน กระทั่งเพื่อนโรงเรียนเก่าอย่างกล้วยทีไรทุกคนใส่เพศให้คนข้างๆ ดิวเป็นเกย์ทุกที

----------------

"อยู่กันพร้อมหน้าเชียวนะพวกหล่อน" วิก้ากับเพื่อนกะเทยการตลาดอีก 2-3 คนจากคณะดิว ใจกล้าแต่งยูนิฟอร์มหญิงกระโปรงสั้นจู๋มาเรียน ทางสถาบันให้อภิสิทธิ์เด็กอย่างเยี่ยม รักที่นี่จัง (^^)
"วิก้าล่ะก้อ..." ดิวปรามเพื่อนตัวเอง
"หวัดดีครับ" พวกผมยิ้มๆ ทัก มีน้ำหุบยิ้มเพราะไม่ชอบเพื่อนของกล้วยเท่าใดนัก ดิวไม่เท่าไหร่ กลัวปากสว่างเกินเช่นวิทยามากกว่า
"บิซี่เนสยังไม่เข้าเรียนอีกเหรอ แถวนี้เด็กฟู้ดใช้แรงงานนะ" น้ำแขวะวิก้า
"ยังย่ะ ถ้าเพื่อนของเพื่อนหล่อนไม่มีธุระที่นี่ พวกชั้นไม่ถ่อมาให้เสียเวลาหรอก"

"เชียง! พารูมเมทมึงไปกินข้าว" กล้วยสั่งเชียงก่อนสองคนจะเปิดศึก
"โอเคได้ ไปก่อนนะ ลุกน้ำ" เชียงล็อกแขนน้ำลากจากไป ผมจะลุกด้วยแต่กล้วยเรียกไว้เสียก่อน


"ณิช...ดิวจะให้ไปอยู่คอนโดช่วง 2-3 วันนี้ก่อนรอหอกูว่าง"
"อ้อ" ผมบางอ้อ เพิ่งรู้กิจธุระของเดือนการตลาด
“กล้วยเล่าให้ดิวฟัง ณิชไปอยู่ห้องเราก่อนมั้ย มีปัญหาอะไรทำไมไม่โทรบอกจะได้ช่วยทัน” ดิวเข้าเรื่องเผือกร้อนของผมวาณิชไม่มีที่จะซุกหัวนอน
“กล้วยก็ว่าอยู่แต่เราเกรงใจดิว ว่าจะสิงหอเชียงกับน้ำก่อน อาทิตย์หน้าห้องกล้วยว่างถึงจะสิงมันต่อ รอแม่ส่งตังค์มาให้สิ้นเดือนถึงจะไปเช่าอยู่เอง” ผมเกรงใจจริงๆ

“ก็เพราะอย่างนี้แหละ กูบอกแล้วว่าอาทิตย์นี้ห้องกูอัดสี่ อาจจะยาวทั้งเดือน ญาติมาสมัครงานพอดี มึงมาก็ระเบียงเลยณิชคุณเพื่อนรัก” กล้วยจริงใจมากเพี่ยน
“โอ้ จิตใจท่านกล้วยช่างงดงามยิ่ง” ผมอวยพรแบบประชด
“พอดีช่วงนี้ป๊ะป๋าให้กลับนอนบ้านน่ะ คอนโดว่างไม่มีใครอยู่หรอก ณิชช่วยไปอยู่ทีเถอะนะ” ดิวคะยั้นคะยอทั้งที่ไม่ได้สนิทมากเท่าใดนัก
“จริงเหรอจ๊ะ อยู่ฟรีได๋เปล่า” ผมเล่นๆ
“ได้อยู่แล้ว ถึงมาบอกณิชเองนี่ไง” ดิวรูปงามแถมจิตใจก็งดงามตามไปด้วย

“จ่ายค่าน้ำค่าไฟด้วยซิยะหล่อน อยู่ฟรีได้ยังไง” วิก้าสอด
“ยุ่งจริงวิก้า ห้องตัวเองก็ไม่ใช่” กล้วย
“อ้าว ก็นี่ห้องเพื่อนกู ข้าวของแตกหักเสียหายจะว่ายังไง เพื่อนมึงมีปัญญาใช้คืนมั้ย”
“เอาซะทีดีมั้ย” กล้วยรื้อแขนเสื้อโชว์แมนจะต่อยกะเทย


                 ผมยิ้มแห้งๆ นี่เองที่ปฏิเสธดิวมาตลอด วิก้ากันท่าผมมากเกินพอดีจนกริ่งเกรงเส้นกั้นไม่อยากยุ่งด้วยตั้งแต่ต้น ถึงแม้กล้วยกับดิวจะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมก็ตามที

“ไม่เป็นไรหรอก ณิชก็ไม่ได้อยู่เลยซะหน่อย แค่อาทิตย์สองอาทิตย์รอได้หอแค่นั้นนี่นา ยังไงเย็นนี้แวะไปดูก่อน คอนโดอยู่ถัดหอกล้วยซอยเดียวเอง พรุ่งนี้ค่อยเก็บของมาล่ะ จะให้ช่วยขนก็บอก” ดิวสรุป
“ขอบคุณคร้าบ ดิวใจดีจัง”

------------------

“ตกลงแม่ณิชจะอยู่ที่โน่นเลยเหรอ?” ดิวเปลี่ยนเรื่องที่เป็นสาเหตุ
“อืม...ชัวร์ ถูกทิ้งเลยงานนี้” ผมเศร้าเล็กๆ
“ป้าคงแค่ขอระยะเวลาทำใจหรอกมั้งณิช เดี๋ยวก็กลับมา ร้านก็ว่าจะทำอยู่ไม่ใช่เหรอ ไม่มีลูกมือไว้กูไปช่วยเอง” กล้วย
“ไม่หรอก ขนของไปหมดแล้ว ที่เหลือก็ขาย หม้อไหจานชาม โต๊ะเก้าอี้เลหลังให้ร้านข้าวแถวนั้นเกลี้ยง บ้านก็รอทางญาติพ่อมาโอนอาทิตย์หน้า” ผมบอกข้อสรุปเส้นทางชีวิต

                  พ่อบุญธรรมเพิ่งด่วนจากไปอย่างไม่ทันตั้งตัวด้วยโรคมะเร็ง แม่บุญธรรมทำใจไม่ได้ อีกทั้งญาติทางพ่อจะเอาบ้านที่เพิ่งซื้อ อ้างสิทธิ์ว่ายื่นกู้ชื่อพ่อคนเดียว ส่วนแม่คิดสะระตะไม่อยากยุ่งด้วยจึงตัดสินใจไปอยู่กับเพื่อนที่สถานปฎิบัติธรรมของวัดที่ชลบุรีเรียบร้อย

                  ว่ากันตามจริงพวกเราสามคนพ่อแม่ลูกเพิ่งย้ายเข้ามาจากพัทยาปีที่แล้วนี่เอง จังหวะผมเข้ามาเรียนที่นี่และพบกับกล้วย

“เอาน่า ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นไป” กล้วยตบบ่า
“อยู่ห้องหนูดิวก่อนละกัน ได้เรื่องยังไงค่อยย้าย” วิก้าอ่อนลง
“ตามนั้นนะ วิก้าเตือนให้โทรบอกที่บ้านเอากุญแจมาให้ณิช” ดิว
“จ้า คุณหนูของเดี๊ยน เอ๋อตลอด ไม่หน้าตาดีหม่ามี้ไม่ยอมนะฮ้า”
“ขอบคุณอีกครั้งครับ” ผมยิ้มกว้างจังหวะได้ฤกษ์แยกย้ายกันเข้าเรียนพอดี

-------------------
----------------------

          ทางเดินระหว่างไปตึกภาค...
“ดิวใจดีค่อดๆ เลยว่ะ มึงไปพูดยังไงเหรอวะกล้วย" ผม
"กูก็บ่นๆ ตามประสา เห็นฟังๆ แล้วก็ตามมานี่แหละ"
"แต่ไอ้น้ำใส่วิก้าตลอด เห็นกันไม่ได้ไม่รู้เป็นอะไร”
“ทุกทีแหละมัน อ้อ จะเอานี่ไปส่งธุรการก่อน บอกจารย์เชฟด้วย แล้วสตาฟงานสัมมนากูใส่ชื่อมึงเลยนะณิช”
“โอเชได้ แทงกิ้ว” ผมแยกกับกล้วยหน้าอาคารธุรการ

           'ดิว-อรุณรุ่ง' ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน น้องนุชสุดท้องของอาเสี่ยร้านตกแต่งประดับยนต์ระดับท็อปของเมืองไทย นิสัยดีเลิศพร้อมรูปทรัพย์นามทรัพย์ระดับพรีเมี่ยม ฉายาเคะอันดับหนึ่งของวิทยาลัย 

           ส่วน 'กล้วย-นิธิ' รูปหล่อเรียนเก่งระดับหัวกะทิ ที่บ้านเป็นนักวิชาการ แม่เป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัย พ่อเป็นเชฟโรงแรมชื่อดังและมีญาติสอนสถาบันศิลปะการทำอาหาร
           
            สามคนนี้เป็นเพื่อนเรียน ม.ต้น โรงเรียนเดียวกันก่อนตามมาเรียนสายอาชีพแห่งนี้ ดิวกับกล้วยเรียนประถมมาด้วยกัน

            ดิวกับวิก้าเรียนการตลาด กล้วยเรียนคณะเดียวกับผม คณะโภชนาการและเทคโนโลยีอาหารครับ แรกไม่รู้จักสนิทสนมกับสองคนนั้นเท่าใดนัก ทว่ามีกล้วยเป็นตัวเชื่อมอีกทั้งดิวแวะมาหากล้วยบ่อยจึงคุ้นเคยไปในตัว


            รับรู้กลายๆ ว่าดิวชอบกล้วยเกินเพื่อน หรือจะแค่โบรแมนซ์ไม่รู้ เรื่องของมันเถอะ ผมปล่อยไม่ยุ่ง

'โชคดีที่มีเพื่อนพอให้ได้อาศัยยามเดือดร้อน' ลอบถอนหายใจปลงดวงชงประกอบราหูอมลัคนา ช่วงวิกฤตสำหรับชีวิตวาณิช

------------

            อาจเป็นเวลาที่ฟ้ามักจะเล่นตลกกับเราก็ว่าได้ จังหวะเดินเลี้ยวมุมอาคาร...
“เฮ้ย!”/ “โอ๊ะ! ขอโทษครับ”

ปัง! โครม! ซ่า!

เอสเปรสโซ
กระดาษ
ข้าวของหล่นเกลื่อนกระจาย


****************************
edit: 9/8/2013 ช่วยอนุเคราะห์แก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
บ่จี๊, สถานภาพ, โภชนาการ, เพียะ, เนาะ, สนิทสนม, กัน, ณิชคุณ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 23-06-2013 09:22:07

วู๊ววววว รีบเก็บเอสเปรสโซ่มาด่วน เรายังไม่ค่อยอยากตื่น
ชื่อกล้วยจริง ๆน่ะ
ส่วนณิช เราจะจับตาพ่อค้าโดนทิ้งอย่างนายต่อไป อาจห่างหายไปตามประสาคนอ่านแล้วลืมรี หรือไม่ก็งานพันตัว หัวทิ่มดิน แต่จะไม่ลืมแวะมาเยี่ยมแน่นอน
.ไจฟ์.

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-06-2013 10:07:58

รอตอนต่อไปจ้ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-06-2013 10:47:19

 :mc4:

เย้เรื่องใหม่   ดีใจจังค่ะ

คราวนี้ฌิช(คุณ)เป็นนายเอก รึเปล่า

และรอเจ้าของเอสแก้วนั้น ว่าจะมาเป็นเจ้าชายช่วยนายนิชยามเดือดร้อนมัืย

รอตอนต่อไปค่ะ เอ๋ แล้วมาวันไหนบ้างคะ จะได้มารอถูก

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-06-2013 10:54:04

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7:
โดดกอด puppyluv ด้วยความคิดถึงสุดซึ้ง
เห็นเรื่องใหม่โชว์หราต้องรีบพุ่งตัวเข้ามาอ่านทันที
 :katai4: :katai4:

น้องณิชของเราเปิดเรื่องมาก็ตกยากเลยนะ
แต่เอสเปรซโซ่อาจจะพาใครบางคนมาหาใช่มั้ยละ
รอดูตอนหน้าว่าใครเอ่ยบุคคลปริศนา
 :katai2-1:

โดดกอดอีกครั้งด้วยความคิดถึง
 :กอด1:
ปลล.ตอนแรกคิดว่าเรื่องต่อไปจะเป็นคิวของจิระทั้งสองซะอีก อิอิ
 :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 23-06-2013 11:00:38

เรื่องใหม่ รอๆๆ ตอนต่อไป  :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 23-06-2013 11:12:52

 :katai2-1: :katai2-1:

ต้อนรับเรื่องใหม่ น่าสนุกจังค่ะ

หนุ่มเอสเปรซโซ่ คือบุคคลที่จะมาช่วยเหลือ ณิชรึป่าวน้าาา ><

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ΩPRESTOΩ ที่ 23-06-2013 19:43:49

รอลุ้นชีวิตพ่อค้าผู้ร่ำรวยแต่ตกอับ
แอบมโนนู่นนี่นั่นไปบ้างแล้วนิดหน่อย
ไว้ค่อยตามดูอีกที ว่าจะเป็นอย่างที่เดาไหมหนอ อิอิ

บวกและเป็ดแทนคำขอบคุณ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 23-06-2013 20:32:00

วาณิช น่าสงสารจังเลยอ่ะ ถ้าเป็นเราก็คงเครียดน่าดู ดีที่มีแต่เพื่อนดีๆ นะเนี่ย
ดิว นิสัยดี มีน้ำใจจังทั้งที่ ณิช ไม่ใช่เพื่อนสนิท แต่ช่วยเพราะเป็นเพื่อนกล้วยสินะ
กล้วย กับ ดิว น่าสนใจ ดิวชอบกล้วยใช่มั้ย จิ้นคู่เชียงกับน้ำด้วยล่ะ น่ารักดีคู่หู ๆ
ไปอยู่คอนโดดิว จะมีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่านะนั่น
ตอนท้ายชนกับใคร พระเอกรึเปล่าน้า เจอหนแรกท่าทางจะไม่ค่อยสวยแฮะ
รอตอนต่อไปนะจ้ะ  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 23-06-2013 21:43:06

โย่วววว ยังไม่ได้อ่าน
เข้ามากรี๊ดตามการมาเปิดเรื่องใหม่ ^^V
เรื่องใหม่ เริ่มใหม่ คนใหม่เยอะแยะ...และดีใจที่จะตามต่อไป

อินโทรยาวได้ใจ.....ขอเวลาตามแป๊บ อิอิ...........

เหมือนว่าคู่รองจะเปิดตัวมาก่อน ฮ่ะฮ่าาาา
แต่เอาล่ะหว่า...เอสเปรสโซ่มาพร้อมเสียงโครมคราม
แล้วใครจะขี่ม้าขาวมาช่วยคุณณิชได้อีกทีละหนอ...แอบสงสารที่เคว้ง ^^"

จะเจอกันอีกเมื่อไหร่...มีเวลาให้ตามแน่ๆ นิ
คิดถึงๆ ดีใจที่ได้ตาม ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 23-06-2013 21:52:49

รันทดแต่มีเพื่อนดี  ชวนติดตามค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 23-06-2013 22:05:19

เข้ามาติดตามเรื่องใหม่  :hao3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-06-2013 02:54:02

ว้าวววว เรื่องใหม่ แต่อยากอ่านคู่รักตัวเจอยู่นะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart รักนิดๆ แต่รักนานๆ INTRO 23/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 24-06-2013 06:52:42

เรื่องไหม่มาแล้ว :katai2-1:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 1 Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 24-06-2013 08:24:38

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
1 Nich's BEGIN









                  ว่ากันตามจริงก็ไม่คิดว่าจะราหูอมจันทร์จนไร้แสงสว่างเลยสักทีเดียว ด้วยผมกำลังริเริ่มแผนการไต่เต้าสู่การเป็นนายวาณิชผู้มั่งคั่งสมฉายา

                   ลานซักล้าง เพิงด้านหลังห้องปฎิบัติการครัว...
“มึงว่าในชีวิตคนเราจะมีวิธีที่จะได้เงินแบบเร็วๆ ควิกแคชก้อนใหญ่ๆ เป็นล้านแบบไม่ต้องลงแรงลำบากลำบนบ้างมั้ยวะกล้วย” ผมกับการปอกมันฝรั่ง 1 ใน 3 ของเข่งแรก
“ถูกหวยรางวัลที่หนึ่งซึ่งยากมาก แม่กูโดนแดกทุกงวด” กล้วยจะเริ่มเข่งที่สอง รวดเร็วงานเนี้ยบไม่รู้มีเทคนิคอะไรทั้งๆ นั่งถือมีดอยู่ด้วยกัน
“แล้วไงอีก”
“ส่งชิงโชคฝาขวดตามโฆษณาไง รวยเป็นล้าน แจกจริงๆ นะเว้ย คนเก็บขยะแถวบ้านกูเคยได้ เดือนที่แล้วบ้านเรอเป็นน้ำตาลหมดล่ะ”
“เหรอ 555 ” สงสัยว่าเป็นลูกบ้านนักวิชาการจริงหรือเปล่าวะ
“เออซิ ไม่ก็ตัดหัวแล้วก็ไปเกิดใหม่ กูสามารถช่วยได้ชิ้งเดียวอยู่ สนมั้ยณิช” กล้วยชูมีด
“ชิ้งเดียว โธ่! ท่านจอมยุทธมีดบินครับ เสี่ยวเอ้อขอแบบที่เป็นไปได้หน่อย แนะนำแต่ละอย่าง” ผมส่ายหัวจะลงทะเลตามกัน

“งั้นก็วิธีนี้เจ๋งสุด เอาเปล่า” กล้วยเริ่มเป็นงานเป็นการ
“ว่ามา”
“แต่งกับคนรวย รับรอง รวยไม่รู้เรื่อง”
“อืม...”
“แล้วปัญหาของมึงจะหมดในพริบตา ฟิ้ว!” กล้วยเป่าเปลือกมันฝรั่งแต่ดันตกแหมะอยู่แถวนั้นไม่ใกล้ไม่ไกล

‘จริงด้วยแฮะแต่เลิกหวัง คงมีแค่ในเทพนิยาย เจ้าชายที่ไหนจะตาถั่วมาตกหลุกรักซินเดอเรลล่าถึงก้นครัวกันเล่า’ ผมคิดในใจ ความเป็นได้ติดลบ คนรวยตาเซ่อที่ไหนมาแต่งกะกู อยู่แต่ในครัวง่วนล้างจานจนถุงมือพังไปหลายคู่ยังมองไม่เห็นทาง

-------------------

               เสียงโห่ร้องของเหล่าชะนีจากสนามบาสในร่มดังแทรกเข้ามา
(“กรี๊ดดดดด พี่แฮงค์ลงเล่นบาสล่ะ!”)
(“อร๊ายยยย พี่มังกรขา พี่มังกรรรรรรรรร!”)
(“ว้ายยยยยยย พี่กริช พี่กี๊ดดดดดดด!”)

                 ผมถอนหายใจกับวาระชื่นชมสามปริ๊นซ์แห่งวรรณะสูงสุด อยู่มาเป็นปียังไม่ชินสักที คณะบริหารมักจะเป็นชายหรือหญิงชั้นอีลิท เพียบพร้อมตั้งแต่ชาติตระกูลและรูปร่างหน้าตา ลำดับขั้นต่อมาคือพวกเรียนการตลาด สาวๆ อนาคตเลขาณุการิณีดอกไม้ของวิทยาลัย

                 สองคณะนี้เรียนอินเตอร์ภาษาอังกฤษล้วนๆ ถัดจากนั้นคือคณะอื่นๆ และท้ายสุดคือพวกเราระดับแรงงานล่างสุด โภชนาการและอาหาร
                  ป๊อปปูล่าร์โหวตมีคะแนนไม่เคยหล่นชาร์ตคือ 3 เจ้าชายที่ว่า พี่แฮงค์ พี่มังกรและพี่กริชแห่งเอ็กซ์เซคลูทีฟเกรดพรีเมี่ยม

“คนหล่ออยู่นี่คร้าบ นิธิอยู่ทางนี้ วู้!” กล้วย
“ต๊ายยยยย คุณหยวกกล้วยอยากหล่อ ไปเถอะดิว พวกพี่เขาจะลงเล่นแล้ว เร็วๆๆ”
“กล้วย! กำหนดการงานประชุมอยู่ตรงนี้นะ” ดิวร้องพลางยื่นกระดาษให้เพื่อนหน้าห้องปฎิบัติการครัว

“หล่อนจ๋าฝากให้อาจารย์เชฟด้วย อาจารย์ให้เอามาให้ ไปดิว เราต้องไปเชียร์หวานใจกันนะยะ ไปเร็วสาวๆ ปล่อยชนชั้นรากหญ้าทำงานไป โฮะๆ” วิก้าฝากฝังเพื่อนผู้หญิงหน้าห้องก่อนเฮโลกันไปหลายคน ถ้าอาจารย์เฮดเชฟอยู่ได้ตีตาย
(“กรี๊ด! ไปด้วยๆๆๆ”)
(เร็วๆ เข้า พี่เค้าถอดเสื้อด้วยแหละแก อร๊ายยยย!)

“นั่นปะไร กูว่าแล้ว อีวิก้า!” กล้วยขว้างเปลือกมันฝรั่งตามหลัง
“วู้! วิก้าขโมยกอมมีของเราครับจารย์” ผมป้องปากแซว
"นึกไว้ไม่ผิด ชวนเพื่อนกูไปแซวไอ้พวกเซเลปอีกแล้ว" กล้วยแค้น
"โอ้! ขณะเน้ ขอประกาศว่าสาวๆ ภาคฟู้ดยกคลาสไปเกาะขอบสนามบาสอีกแล้วครับท่าน” ผมจับหัวมันฝรั่งพากย์เมามัน

“กูเกลียดอีวิก้าก็ตรงมันชักจะยัดเยียดไอ้ดิวให้พี่ปริ๊นซ์พวกนั้นมากขึ้นทุกทีนี่ล่ะ” กล้วยเท้าสะเอวกับห้องปฏิบัติการครัวโล่งโจ้ง
“เล่นกันขำๆ หรอก”
“ขำ! ถ้าไอ้ดิวโดนไอ้ 3 เชรี่ยนั่นทำอะไรขึ้นมา กูจะโทษมึงคนเดียวเลย เป็นความผิดของมึง อ้-า-ย-ณิ-ช”
“อ้าว กูเพื่อนมึงนะเออ”
“ดิวมันหัวอ่อน วิก้าก็ชอบได้คืบจะเอาศอก จะประเคนเพื่อนให้ไอ้เชรี่ยพี่แฮงค์หรือเปล่าก็ไม่รู้” กล้วยกังวล

“ช่างเถอะน่า ดิวไม่สนพี่พวกนี้หรอก” ผมว่าตามความคิด
“อะไรวะณิช มีความลับแล้วไม่บอกกูเหรอ”
“ไม่มีเลยจริงๆ คิดอยู่ว่าถ้าหน้าตาอย่างดิวจะมีแฟน คงไม่เป็นโสดถึงวันนี้หรอก อย่างมึงไง ถูกจับคู่อยู่บ่อยๆ ไม่ใช่เหรอ” ผมคุยล้อเล่นเรื่อยๆ
“ณิช...กูชอบผู้หญิง อกโตๆ มีเต้า มีนมมีจิ๋มให้จิ้ม ส่วนกูกับดิวน่ะมันแค่นิสัยขี้อ้อนตามปกติของมันเท่านั้น กูก็แค่ห่วงใยตามประสาเพื่อนเข้าใจมั้ย” กล้วยเป็นงานเป็นการทั้งที่ไม่จำเป็น
“เออๆ” ผมรับอรรถาธิบาย รู้มาบ้างกับเรื่องที่ดิวชอบกล้วยถึงขนาดตามมาเรียนด้วยกัน แต่ขณะนี้ดิวกำลังจะมีรักครั้งใหม่สดใสกว่าปั๊ปปี้เลิฟแรก ข่าวกอสซิปของเซเลปดังใครๆ ก็รู้กันทั่ว

“กูฝากความหวังไว้กับมึงเลย ถ้าไปอยู่นั่นก็ดูๆ ด้วย ไอ้เฒ่าหัวงูจะกินตับมันเมื่อไหร่ก็จับตอนได้เลย อนุญาต”
“อ้าว! ซะงั้น” ผมเหวอ เพื่อนกล้วยรู้วงในจริงๆ ด้วย
“อ้าวดูทำหน้า ไอ้ดิวเป็นใคร กูเป็นใคร กูรู้จักมันมาตั้งแต่ประถม เห็นไส้เห็นพุงมาก่อนวิก้าอีก เรื่องไอ้เฒ่าเอ็กซ์หรือใครมาก้อร่อก้อติกเพื่อนกูแค่นี้ทำไมจะไม่รู้”
“เชรี่ยเอ้ย! มิน่าคะยั้นคะยอให้กูไปนอน” ผมเซ็งจ๊อด
“เอ้ารีบปอกเข้า ไม่งั้นมันบดได้กินชาติหน้าแน่ๆ หึหึ” กล้วยยิ้มย่องผ่องใส

                 ผมชื่นชมเพื่อนไม่ใช่แค่หล่อเหลาหน้าตาดีแต่ชอบเพราะความเป็นสุภาพบุรุษ มีน้ำใจนี่ล่ะ รู้ว่าความสัมพันธ์เปลี่ยนแต่ยังวางตัวเช่นเดิมไม่เปลี่ยน ออกจะโบรแมนซ์ให้ความช่วยเหลือเกินจำเป็นด้วยซ้ำ ถึงเชื่อมั่นว่ากล้วยไม่ได้เป็นเกย์หรือเบี่ยงเบนแต่อย่างใด ส่วนแฟนสาวน่ะหรือ...

‘แฟนเหรอ พยายามอยู่ แต่กูไม่ค่อยมีเวลาไง เค้าเข้าใจดี' ฟังแล้วปลง มึงไปจีบน้องขวัญ ดาวเด่นคณะการตลาด สาวสวยระดับเข้ารอบสุดท้ายมิสทีนไทยแลนด์มาทำแป๊ะ

“พูดแล้วก็เซ็ง ทำไมกูไม่มีหญิงมาติดบ้างวะ” ผมเอพิโซดตัวเอง เราอยู่ข้างหลังห้องครัว มองเห็นฝูงชนแห่ไปล้อมสนามบาสเกตบอลทางโน้นให้คึ่ก เผลอใจลอยนึกถึงเอสเปรสโซแก้วนั้น
“เหอะ! หนังหน้าอย่างคุณชายวาณิชนี่นะมีหญิง พูดแมวๆ ไปได้”
“ดูถูกว่ะ”
“ดูถูกดีกว่าดูผิดละกัน”
“ห่ากล้วย ใช่ซี้ กูไม่หน้าหมึกกล้วยปิ้งถูกบี้จนแบนอย่างมึงนี่ กระผมน่ะหล่อลากไส้ขนาดมาริโอ้ยังชิดซ้าย” ผมประชด
“เหรอออออ...ไม่เจียม มาริโอ้ไม่เจียม” กล้วยเหล่
“เกลียดมึงจริงเลยว่ะ”
“555” กล้วยหัวเราะเสียงดัง


               ผมเป็นเด็กที่โตมาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าในพัทยา แม่ผู้ให้กำเนิดน่าจะลูกครึ่งไทย-รัสเซีย ส่วนพ่อแว่วๆ ว่าเป็นนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นหรือเกาหลีสุดจะเดา

               แม่บุญธรรมที่ผมบอกตอนแรกคือสาวประเภทสองจากสถานบันเทิงจากพัทยาละแวกนั้น บาร์ปิดกิจการจึงมาเป็นแม่ครัวที่บ้านเด็กก่อนจะขอรับเป็นบุตรบุญธรรมในวันที่ผมเรียนจบชั้น ม. 3 จากที่นั่นพอดี
               และเนื่องจากแม่บุญธรรมพบรักกับชายสูงอายุ เราจึงย้ายจากพัทยาเข้าเมืองหลวง พ่อกับแม่ซื้อบ้านทำร้านขายข้าวแกง มีความสุขอยู่แค่ปีเดียวพ่อบุญธรรมก็ด่วนจากไปด้วยโรคมะเร็ง

                แรกก็น้อยใจที่อยู่ไหนก็เหมือนถูกทิ้งไม่เป็นที่ต้องการ แต่อีกมุมหนึ่งที่แม่บุญธรรมเลือกจะอยู่สถานปฎิบัติธรรมก็เป็นการดีที่สุดในขณะนี้

-------------

“ทำยังไงถึงจะมีหญิงมาติดเหมือนสามปริ๊นซ์นั่นได้วะ แค่แคะขี้มูกคนยังกรี๊ดซะ” ผมให้ความเห็นเชิงชวนคุยในเรื่องที่เราๆ รู้กันอยู่
“กูไม่เห็นจะชอบพวกนั้นเลย รวยแต่สารเลว”
“พูดไปเพื่อน พวกพี่เขาก็เรียนเก่ง บ้านรวยก็บริจาคให้ตั้งเยอะ เป็นประธานนักศึกษา แถมล่าสุดยังถ่ายแบบด้วยนะเว้ย เล่มที่วิก้าเอามาให้ดูน่ะ” ผมอะลุ้มอล่วย
“นั่นก็ถูก แต่กูหมายถึงความประพฤติใต้เข็มขัดต่างหากเล่า...พี่แฮงค์เป็นไบใช้ครั้งเดียวทิ้ง พี่มังกรก็สนุกฟันแล้วชิ่งพอกัน ส่วนพี่กริชก็...” กล้วยยั้ง

“พี่กริชเป็นยังไง?”
“เห็นหนุ่มแว่นเงียบๆ หงิมๆ มาดเนี้ยบอย่างนั้นแต่เพลย์บอลตัวพ่อ มีหญิงมากขนาดตั้งเป็นฮาเร็มได้เลยนะเว้ย น่ากลัวสุดล่ะกูว่า”
“อ้อเหรอ” ผมผ่านหู

“พี่แฮงค์กับพี่กริชอยู่ตึกเซาท์ ส่วนดิวกับมึงอยู่ตึกอีสต์ อย่าให้พี่แฮงค์มาลักหลับเพื่อนกูได้ แล้วก็...ระวังตัวด้วย” กล้วยย้อนกลับมาเรื่องที่ผมจะนกขมิ้นเหลืองอ่อนไปขออาศัยกับดิวชั่วคราว
“จ้า! สรุปยัดเยียดให้กระผมไปเป็นยามเฝ้าเพื่อนดิวผู้น่ารักนี่เองเนาะ” ผมยื่นหน้ากวนโอ๊ยคุณชายโบรแมนซ์
"กวนตีนล่ะไอ้ณิช" กล้วยยิ้ม ไม่หล่อพ่อจะเอามีดจิ้มพุงให้

-------------
-----------------


                และนั่นบันดาลให้ผมมายืนหัวโด่เด่อยู่ที่นี่...คอนโดหรูไม่ห่างจากวิทยาลัย กำลังเคว้งคว้างกลางคอร์ท ออกตกเหนือใต้คือตึกไหนหนอ ออกแบบเป๊ะเหมือนๆ กันหมด

“เฮ้! น้องฝรั่งน่ารักๆ นี่นา มาหาพี่เหรอครับ” พี่เกาหลี
“---that cat...อ้าว น้องหนูงามแต้ๆ คนนั้นนี่หว่า” พี่มาดเข้ม
“เฮ้ย!”/ “โอ๊ะ! ขอโทษครับ” จังหวะผมหันหลังกลับมาปะทะแผ่นอก

                รีเพลย์รอบเดิม...ข้าวของเกลื่อนกระจาย เปลี่ยนที่คราวนี้ไม่ใช่น้ำสีเข้มดำแต่เป็นสีแดงเถือกประกอบเสียงสาดซ่าโครมครามพองาม ตายละวา ชะงักกึกก่อนกวาดตามองคู่กรณี

“555 เมื่อเช้ากาแฟ เย็นนี้น้ำปั่น ฮิ้ว!” พี่มังกร
“555 ดวงมึงท่าจะรุ่งจริงๆ ว่ะเพื่อน” พี่แฮงค์
“...” ไร้เสียงใดๆ จากมนุษย์น้ำแดง
“แหะๆ ขอโทษอีกครั้งครับ”

                ผมลุกลี้ลุกลนเก็บของโดยมีคนยืนแข็งทื่อเป็นหุ่นยนต์กับน้ำหวานราดเต็มท้องเปียกลงถึงเป้า อุเหม่ ชุดบาสแนบเนื้อกับห่อหมกอันหย่าย กื๋ยๆ อุบาทว์ล่ะไอ้ณิช

“มาพี่ช่วย” พี่มังกรช่วยผม
“อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้จริงมั้ยวะกริช” พี่แฮงค์ตบบ่าผู้เสียหาย
“...” ท่านผู้นั้นยังคงเงียบ เหล่มองหน้าพี่แฮงค์แล้วก็เดินดุ่มเข้าลิฟต์อาคารทางขวามือฉิบ

                  ผมหลับตาปี๋อนาถตัวเอง โกรธกูชัวร์ เกิดกับใครไม่เกิด ดันซุ่มซ่ามกับเจ้าชายน้ำแข็งรองประธานสภานักศึกษา เมื่อเช้าทำกระดาษเอกสารชุ่มกาแฟพร้อมย้อมเสื้อเชิ้ตนักศึกษาให้อย่างดี เวลานี้ก็ชุดบาสเกตบอล...รู้ถึงไหนอายถึงนั่น

“That cat it too---” พี่แฮงค์ไม่สนใจ เดินดุ่ยๆ ตามเข้าไปในลิฟต์เฉย พล่ามเรื่องอะไรไม่รู้ทิ้งผมกับพี่มังกรตามเก็บเศษซาก “มังกร! เอาตัวขึ้นมาด้วย” ก่อนชะโงกมาเรียกให้ขึ้นไปด้วยกัน
“โอเคได้ ไปเร็วครับน้อง!” พี่มังกรรุนหลังผม
"เย้ย! พี่คร้าบ"

                 เอาวะ ตกบันไดพลอยโจน ก้มหน้างุดมองดูหยดน้ำหวานหยดติ๋งๆ กับพื้นจนหลุดเข้าห้องชั้น 7 ตึกเซาท์ไม่รู้ตัว
 
-------------
----------------

                  ห้องกว้างขวางและสวยมากน่าจะ 2 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ ควรจะเลิศไร้ที่ติถ้าไม่รกซกมกขนาดนี้

“เอาไปวางโต๊ะครัวโน่น” พี่แฮงค์ชี้ที่ชุดผนังบานเฟี้ยมกระจกผืนใหญ่
“ครับ” ว้าว! ไฮโซแต้ ผมแทบกรี๊ด ดีที่อุดปากตัวเองไว้ทันเพราะมันคือชุดครัวสุดล้ำครับ เป็นบุญตาอนาคตเชฟมือชั่งทองเช่นนายวาณิชแท้ๆ
“เหนียวหมดเลยแฮะ โน้ตบุ้คเจ๊งหรือเปล่าไม่รู้” พี่มังกรตามมาล้างมือพลางเอ่ย
“ขอโทษจริงๆ ครับ”
“ไม่เป็นไร แค่นี้ขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอก”
“แหะๆ” ตอกย้ำอัตราแลกเปลี่ยนเงินตรา จะรีดเลือดกับปูนาทีนี้ได้ผูกคอตายแหงแซะ
 
“อ้อ! ลืมถาม มาที่นี่ได้ไงล่ะเรา?” พี่มังกรหาน้ำดื่มในตู้เย็น
“ผมมาหาเพื่อนครับ...ดิวตึกอีสต์ เรียนเลขาที่หล่อๆ ขาวๆ ตัวเล็กๆ หน่อย พี่คุ้นบ้างมั้ยว่าห้องไหน” เพิ่งได้โอกาสขอความช่วยเหลือ
“ใช่น้องผู้ชายหน้าสวยๆ การตลาดคนนั้นหรือเปล่า ที่ชื่อ เอ่อ...ลืมแฮะ เพิ่งเจอกันอยู่หยกๆ”
“ดิวครับ”
“ใช่แล้ว ดิว! เมื่อกี้เห็นไปเชียร์พวกพี่ที่---”

“ซัก!” ทอร์นาโดแทรกกลางระหว่างเรา

“อ่า...ครับ ซัก” ผมรับเสื้อบาสเกตบอลชุ่มเหงื่อและน้ำหวานอย่างงงๆ
“ไม่ผึ่งให้แห้งก่อนวะกริช อุ๊บส์!”/'ผลัวะ!'
“...” เงียบแต่เปิดตู้เย็นผึงชนไหล่พี่มังกรกระเด็น

                  ผมมองคนตัวสูงเปลือยท่อนบน นิ้วจิ้มแว่นมองเขม็งใส่เพื่อนแบบหาเรื่องเล็กๆ ก่อนเดินดุ่มเข้าห้องนอนใหญ่...พี่แฮงค์ตะโกนจากโซฟาหน้าทีวี

(“ไม่ถอดกางเกงด้วยวะกริช 555”) พี่หล่อร้ายหัวเราะชอบใจ
"..." ชูนิ้วกลางหมับ โอ้ววววว มายก๊อด!!!
“...อะไรของมัน” พี่หล่อเกาหลีพึมพำตามหลัง ใครว่าคนชื่อกริชผอมแห้งกูเถียงหัวชนฝา แพ็กกล้ามเนื้อสวยมากวาณิชคอนฟิร์ม

------------

                 อย่าคิดว่ารอดเพราะดวงเฮง อะไรก็ฉุดไม่อยู่

“คุ้นๆ ว่าเราเรียนฟู้ดใช่มั้ย?” พี่แฮงค์ตามมาถอดเสื้อชุ่มเหงื่อยื่นให้อีกคน
“ด้วย!” พี่มังกรถอดบ้าง เบ่งกล้ามปูโชว์อีก
“คะ...ครับ” กูลิ้นพันกันครับพี่น้อง ตูดติดซิงค์ กำลังถูกคร่อมด้วยสองหนุ่มรูปหล่อตัวสูงกล้ามล่ำหัวนมแหลมเปี๊ยบ ในมือมีเสื้อชุ่มเหงื่อโชยกลิ่นแมน
“แสดงว่าทำกับข้าวได้ ทำความสะอาดได้ด้วยหรือเปล่า?” พี่แฮงค์รุก
“คะ...ครับ ได้ครับ”

“แล้วแพ้ขนแมวอะไรเทือกนั้นมั้ย?” พี่แฮงค์ซ้ำอีก
“มะ...ไม่ครับ ไม่แพ้ครับ” ผมเป็นมิตรกับสัตว์โลก
"งั้นดีเลยซิ" พี่มังกรดีดนิ้วเปาะ
“เยี่ยม! เพราะพี่มีเรื่องให้น้องช่วย---”/ (โป๊กๆๆ)
“โอ๊ย! เชรี่ยกริช”
“เจี๊ยก! เจ็บนะโว้ย” พี่สองคนกุมหัวร้องลั่น ทรุดตัวงอหมดหล่อ

               ผมตาเหลือก เท็กซ์ปกแข็งเล่มเบ้อเริ่มอยู่ในมือหนุ่มแว่นกรอบเหลี่ยมสไตล์ชิคแอนด์ชิล กระจกวาววาบสะท้อนแสงมองไม่เห็นนัยน์ตาทว่าออร่าปีศาจลอยมาจนสัมผัสได้

               พร้อมคำสั่งจากปาก...
“หิว!”


****************************
edit: 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
เนี้ยบ, ซินเดอเรลล่า, ปริ๊นซ์, ปั๊ปปี้, สารเลว, อะลุ้มอล่วย, เนาะ, ลุกลี้ลุกลน, อนาถ
11/8/2013 tuckky ไม่เคยหล่นชาร์ต ok ล่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 24-06-2013 11:18:22

ราศีพระเอกโผล่ล่ะ พี่กริช พูดน้อยต่อยหนัก   :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 24-06-2013 12:49:27

เย้ยยยย จะพูดเป็นประโยคๆ ได้มั้ยนั่น
พูดเป็นคำๆ ได้แค่นั้นรึไง...อ่อ มีประโยคเดียวที่ให้หิ้วขึ้นลิฟท์ - -"

ท่าทางว่าหนูณิชจะได้สิทธิ์การอยู่อาศัยใกล้ตัวในเร็ววัน
มอบโชคโดยสามเจ้าชายที่ใครๆ ชื่นชม...จะดีจริงมั้ยน้ออออ

คู่เพื่อนที่โตด้วยกันมา...แน่เหรอว่าไม่คิดอะไร - -"
ห่วงกันมากเกินไปมั้งงงง เพื่อนโตแล้วน่า หุหุ
น้องณิชกลายเป็นกันชนส่วนตัวต่างหาก

แค่เริ่มเรื่องก็โดนราดทั้งกาแฟ ทั้งน้ำแดง ไปแล้ว
จะโดนอะไรต่ออีกหนอ...พ่อคนพูดน้อย ^^

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 24-06-2013 13:08:35

สามปริ๊นซ์แห่งวรรณะสูงสุด  น่าสนใจสุด ๆ ไปเลย  หนึ่งในนั้น พี่กริช หนุ่มเอสเปรสโซ่+น้ำแดงของน้องณิช
พี่กริซ ออร่าพระเอกกระแทกตามากเลยอ่ะ หนุ่มแว่น พูดน้อย ขรึม ๆ ดูแล้วไม่น่าจะเป็นอย่างข่าวลือของกล้วยเลยนะเนี่ย
เหมือนจะเป็นพรหมลิขิตให้ซินเดอเรลล่าอย่างน้องณิช ได้เจอเจ้าชายสุดหล่อ รวย อย่างพี่กริชซะแล้ว :m1:
วิชางานครัวที่ล่ำเรียนมาท่าทางจะเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ของทั้งคู่ได้ดีเลยนะเนี่ย
แหม อิจฉาน้องณิช ได้อยู่ท่ามกลางหนุ่มหล่อ ๆ เท่ห์ ๆ ทั้งนั้นเลย น้องณิชก็ซื่อ ๆ ดี น่ารักจัง
คิดเอาเองว่าพี่กริชสนใจน้องณิชอยู่รึเปล่า รู้สึกจะชอบมาขัดตอนพี่มังกร กับ พี่แฮงค์แทะเล็มน้องจัง รอลุ้น ๆ

คู่กล้วยกับดิว กล้วยน่าจะรู้ความรู้สึกของดิวสินะ แต่ตอนนี้ให้ได้แค่ความเป็นเพื่อน แล้วก็ยังเป็นห่วงดิวเสมอ ๆ
เป็นเพื่อนที่ดีนะเนี่ย หวังว่าในสามหนุ่มนี่คงไม่มีใครคิดจะทำอะไรน้องดิวจริง ๆ อย่างที่กล้วยว่าหรอกนะ
รอตอนต่อไปนะจ้ะ ชอบมากเลยค่ะ  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 24-06-2013 13:20:11

น้องซินเดอร์แมวน้อย  :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Candy CAT ที่ 24-06-2013 13:44:27

ติดตามนะครับ o13

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 24-06-2013 13:47:31

พี่กริชๆๆๆ ชอบอ่ะ  :hao7:
น้องณิชเรา โดนอมทั้งตัวแน่ อิอิ  :hao6: :hao6: (ราหูอมอ่ะนะ)

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 24-06-2013 14:00:18

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7: :hao7:
(อีกแล้ว)

พระเอกชั้นโผล่แล้วค่าคุณขา
แถมเป็นหนุ่มแว่นโมเอ้สุดๆอีกต่างหาก
น้องณิชของพี่จะตกถังข้าวสารแล้วจ้า
 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมีน้ำแดง ที่ 24-06-2013 15:24:09

เรื่องใหม่ กรี๊ดดดดดดดดดดดด

ตอนแรกนึกว่าเป็นเพื่อนในโปรไฟล์เดียวกับพวกลมเหนือกับพี่เหยี่ยว แต่ท่าทางไม่น่าใช่ เอ หรือใช่  :katai1:

รอเชียร์หนูนิช ละกัน สู้ สู้ ท่าทางจะได้อยู่ทำงานไถ่โทษซะละมั้ง  :hao3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 24-06-2013 17:02:14

ไม่รู้ทำไม ถึงชอบแฮงค์อ่ะ  เอะอะcat เอะอะแมว   
น้องนิด จัดการข่วนหน้าสักสองสามทีเลยลูก  :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-06-2013 18:15:18

สามหนุ่ม สามมุม
ประวัติดีดีทั้งนั้น  :z2:

น้องณิชก็ใช่ย่อยเจอกันทั้งที
ก็สร้างวีรกรรมซะแล้วหุหุ :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 24-06-2013 18:36:51

ว้าวว.  เรื่องใหม่ :L2:

อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้~~~

เกิดแล้วได้ขึ้นห้องพระเอกเลยเนอะ :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 24-06-2013 18:41:19

พระเอกมาแล้ว น่าค้นหาที่สุด

พูดน้อยต่อยหนัก  :hao7:

รอตอนต่อไปค่า

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 24-06-2013 20:23:48

กริช กับ ณิช :o8:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 24-06-2013 22:02:08

ใครจิเป็นพระเอกของน้องซินณิชน้อ :o8:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 24-06-2013 22:50:38

สามปริ๊นจะคู่ใครบ้างน้อออออ  :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 25-06-2013 05:51:44

"หิว"
ประโยคนี้คุ้น ๆว่าจะได้ยินจากเด็กแถวนี้บ่อยมาก
ณิชจับสลากเลือกพระเอกเมื่อไหร่บอกกันด้วยนะ จะมารอลุ้น
-ไจฟ์-

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 25-06-2013 07:03:52

กลัวดอกพิกุลจะร่วงล่ะมั้ง  :m28:


รอตอนต่อไปนะ  :amen:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-06-2013 08:18:06

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
2 เด็กรับใช้









               เช้าอันแสนสดใสโสภา บ่ใช่ล่ะ (T"T)

“เป็นอะไรวะณิช ตาโหลเป็นหมีแพนด้า” เพื่อนกล้วยทักทายแต่เช้า
“ง่วง...ฮ้าว!”
“ง่วงเหี้ยอะไร ไปนอนกับไอ้ดิวคืนเดียวทำไมบักโกรกอย่างนี้ อย่าบอกนะว่าพวกมึงสองตัวเล่นโอะโบ๊ะจะมะกันเอง”
“โอะโบ๊ะจะมะอะไรครับท่านกล้วย” ใต้สะดือมากสหาย

“ช่างเถอะ ทำไมโทรมจังวะ"
“ไม่อยากจะเซด คุณชายดิวของมึงผิดนัดไม่ให้กูนอนด้วย ต้องหิ้วกระเป๋าร่อนไปร่อนมาเป็นสัมภเวสีอยู่ค่อนคืน"
"555 กูว่าแล้ว พ่อสายบัวรอเก้อได้ซิ่งกลับบ้าน ดิวบอกอยู่ว่าหากุญแจไม่เจอ กูโทรไปหามึงไม่เห็นรับสายเลยนึกว่ากลับบ้านชัวร์" กล้วยเข้าใจไปเอง

"แซดค่อดๆ แต่ก็ได้งานตึกเซาท์แหละ" ผมบอกโชคร้ายมีโชคดี
“ตึกเซาท์? เอ๊ะเซาท์เหรอ ดิวอยู่ตึกอีสต์แล้วเด็กดอยอย่างหนูณิชไปทำอะไรตึกเซาท์วะ” กล้วยเพื่อนรัก ไม่อยากเล่าแต่มันจำเป็น
"กูหลงทางมั้งสัด ตึกเหมือนกันเห้ๆ แจ๊คพ็อตเจอคนแถวนั้นได้งานทำความสะอาดกับทำอาหารเฉย ลาภปากแท้"
"อ้อ คนรับใช้"
"เซอร์วิสสตาฟเว้ย บัตเล่อร์บอยน่ะ ยูโน้ว!"

                อุตส่าห์หล่อรวยล้นฟ้าพ่วงหน้าตาดีที่สุดในสามโลก จะบังเอิญได้งานพิเศษเงินเดือนเรือนหมื่นแลกเวลาแค่สัปดาห์เยี่ยงนี้ หาที่ไหนได้อีก


“โอ้! พ่อลักกี้บอย” กล้วยร้องหลังทบทวนพอสังเขป (ตามความเข้าใจของมันเอง)
“โอ๊ยเจ็บ! เชรี่ยกล้วย บิดแก้มกูอำไอเอี้ย” ผมอู้อี้ถูกประทุษร้าย
“กำลังตรวจดูว่านอกจากหนังหน้าแมวๆ มอมแมมแบบนี้แล้ว มีอะไรทำให้คนที่นั่นรับทำงานได้วะ”
“อูย...ห้องนั้นเค้าแพ้ขนแมวแต่มีคนรู้จักเอามาฝากเลี้ยง กูเลยรับช่วงต่อแค่เนี้ย”
“อ้อ ที่แท้เด็กเลี้ยงแกะ” กล้วยบางอ้อ
“เอ๊า! แมวเหมียวๆ ไม่ใช่แกะ ได้ตังค์ตั้งหมื่นเชียวนะเว้ย อาทิตย์เดียวน้องแกก็มารับคืนไปแล้ว”

                พี่แฮงค์ผู้แพ้ขนแมว ลูกพี่ลูกน้องนำมาฝากไว้จึงโยนมาให้คุณชายน้ำแข็งซึ่งหน้าตายเอ่ยกับเพื่อนตัวเองอย่างยาวมากว่า...

‘มึงจะให้กูโยนลงหน้าต่างหรือทำแมวย่าง จงเลือก!’

                พี่แฮงค์ร้องจ๊าก จะคลั่งตายเพราะเพื่อนกริชใจร้ายหรือโรคแพ้ขนแมวกำเริบผื่นขึ้นเต็มตัวหมดมาดแบดบอยสุดเท่มิทราบได้ เจ้าลายเมฆหิมาลายัน อเมริกันช็อตแฮร์ชื่อ ‘หินอ่อน’ จึงถึงมือวาณิชด้วยประการฉะนี้

--------------

“แล้วทำอาหารล่ะ” กล้วยจวกข้อสอง
“สองมื้อเช้าเย็น ไม่กินจะบอก กับทำห้องเล็กๆ น้อยๆ แก้ขัดช่วงแม่บ้านลากลับบ้านนอก” ผมแจงงานห้องชายโฉดผู้มาพร้อมคำสั่งเหี้ยมเกรียมและสั้นจุ๊ดจู๋ ปากหนักกลัวดอกพิกุลจะร่วง
"เจ้าของห้องนั่นใครวะกูอยากรู้ เปย์มากขนาดนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่"
"เป็นรองประธาน คุมเหรัญญิกบัญชี การเงินอะไรซักอย่าง เอ๊ะๆๆ ฮั่นแน่ คิดจะแฮ้ปบอสใหม่กูอะดิ" ผมไม่แน่ใจหน้าที่รับผิดชอบ แต่ตำแหน่งรองประธานแน่นอน

“ไม่รู้ว่ะ ไปบอกเลิกดีกว่า กูว่าไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่ อาจหลอกมึงไปขายวันไหนก็ได้” กล้วยสรุปประทับใจจ๊อด
“โอ๋ยท่านกล้วยครับ ท่านจะกรุณามีตังค์ให้กระผมยืมไปเช่าหออยู่ก่อนหรือเปล่ามิทราบ”
“ไม่มี”
“งั้นจบได๋เปล่า” ผมกะพริบตาปิ๊งๆ เลียนแบบเฟอร์บี้

“เฮ่ย! จบก็ได้แต่กูยังไม่วางใจอยู่ดี ดูมันทะแม่งเกินไป รองประธานบริษัทที่ไหนก็เถอะ” ถ้าให้รู้ว่าคือรองประธานนักศึกษาและเป็นหนึ่งใน 3 ปริ๊นซ์ที่กล้วยไม่ชอบขี้หน้าอาจไม่ตายดี รูดซิปปากไว้ดีกว่า
“น่า...มีอะไรกูจะรีบบอกเลยโอเค้ คอนโดอยู่ห่างหอมึงแค่ซอยเดียวเองนะกล้วยนะ”
‘ฟู่...’ กล้วยพ่นลมแต่หน้ายังยุ่ง
“ขออย่างได้เปล่า” ผมอ้อล้ออีกที
“ทำหน้างี้ อย่าให้ถึงหูอีวิก้าใช่ไหม”
“ถะๆๆ ถูกต้องแล้วคร้าบ! ท่านนิธิช่างรู้ใจที่ซู้ด”

                  กล้วยรู้ว่าผมจะต้องถูกวิก้ากระแนะกระแหน ไม่รู้เป็นอะไร กะเทยชอบจิกวาณิชไปโพทนา ผิดกับดิวลูกรักของเจ้าหล่อนหน้ามือเป็นหลังเท้า


“เอาเถอะ เรื่องของมึงละกัน” กล้วยปลง
“แทงกิ้วเพื่อนรัก กูรักมึงจากไส้ติ่งยันเซ่งจี้เลยเพื่อน 555”

                  ผมกำลังลั้ลลากับอุบัติเหตุใหม่ๆ ที่มีทีท่าว่าจะไปได้สวย สะดุดติ่งเล็กน้อยก็ตรงนิธิจอมห่วงใยมีน้ำใจวกถามถึงอรุณรุ่งอีกรอบ

“แล้วทำไมไม่ไปนอนกับดิววะ ไหนว่านัดกันดิบดี”
“เอิ่ม...กล้วย คือว่า...” ผมมองหน้าคนตัวสูงกว่า สัก 5-7 เซนติเมตรได้ (T^T)
“คืออะไร?”
“กูก็ไม่รู้ว่ะ ไปแล้ว ฟิ้ว!”
“ไอ้-เชรี่ย-ณิช!”
“555”

----------------
---------------------

              วู้ซซซซซซซ่า วันนี้ก็มีอะไรดีๆ เหมือนกันนะนี่ ไลท์เทนนิ่งวาณิชซิ่งสายฟ้าแลบกำลังจะก้าวพ้นอาคารกิจกรรมนักศึกษาอยู่รอมร่อกลับต้องเบรคเอี๊ยดด้วยเสียงนี้...

[Rrrrrrr]
                 โทรศัพท์ตูนี่หว่า ‘BOSS-K’ เอ๊ะไม่คุ้น ข้าพเจ้าเคยมีชื่อนี้ด้วยหรือ  ละเมอเมมเบอร์ช่วงไหนมิทราบ พาร์สเทนส์ เพรเซนเทนส์ ฟิวเจอร์เทนส์

“สวัสดีครับ ขณะนี้ท่านกำลังเข้าสู่ระบบ--/”บันไดขวามือ ชั้นสอง” ติ๊ด!

                  อะหยังนี่ กำลังประมวลผลต่อมเอ๊ะเพิ่นผู้ใด๋โทรเข้าก็ได้ฤกษ์หยุดเท้าพิกัดที่ว่า ‘ห้องสภานักศึกษาฯ’ โอละพ่อ ซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้ฟะ

“...” หนุ่มแว่นตัวสูงโผล่มา
“ครับ?” วาณิชยื่นมือรับแบงค์พันอย่างงงงวย
“เที่ยงตรง ลานจอดรถ” ชี้ที่เคย์แมนสีเทาป้ายทะเบียนเลขตัวเดียวโดดเด่น โว้วววว ฟาร่า!!!
“ครับ แล้วเงิน?” พยายามจูนเซลล์ประสาทว่าต้องการอะไร

                 ท่านบอสกริชประสงค์สิ่งใดในโลกหล้าขอจงวานบอก วาณิชน้อยจะดั้นด้นเสาะหามาทูนหัวถวาย โปรดแง้มพิกุลทองประดับพลอยเจ็ดสีมณีเจ็ดแสงบ้างเถิด
                 ชักสงสัยว่าที่กล้วยบอกมีหญิงเยอะขนาดตั้งเป็นฮาเร็มได้คงแต่งนิยายเองชัวร์ป๊าบ

“ซื้ออาหารแมวให้หน่อย ยี่ห้ออะไรไม่รู้ลืมแล้ว ที่เอามา หาย!” พี่แฮงค์ตะโกนจากในห้อง ชะโงกเข้าไปดูเห็นเกาเม็ดผื่นคันเป็นลิง 555

                 ขอโทษนะครับพี่ ถ้ารู้ว่าจะเสริมหล่อได้ขนาดนี้ผมคงโยนเจ้าหินอ่อนให้อุ้มตั้งแต่ 6 โมงเย็น ไม่รอ 4 ทุ่มหลังทำความสะอาดแล้วเสร็จ ให้มันโดดตะครุบพังห้องจนต้องจัดใหม่อีกทั้งคืนหรอก

“ครับผม ไว้ก่อนนอนผมโทรหาเอ๋นะ/.../ บายครับ เดี๋ยวๆ ผมรักเอ๋นะ/.../ 555 บายจริงๆ ครับ” พี่มังกรน่าจะกำลังคุยกับหวานใจใกล้หน้าต่างทางโน้น “อ้อ! ณิชมาพอดี วันนี้ฟู้ดทำอะไร?”
“พิซซ่าสไตล์อิตาเลี่ยนครับ”
“ทำเผื่อพี่ด้วย เมื่อคืนกะเพราอร่อยดี พี่ฝากท้องทั้งอาทิตย์เลยละกัน แมวไม่อยู่หนูร่าเริง วิดวิ้ว!” พี่มังกรผิวปากอารมณ์ดี

                 เฮียเกาหลีดูท่าจะมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนบริบูรณ์ใกล้เคียงมนุษย์โลกมากที่สุด

“Have you asking...?” พี่แฮงค์พยักพเยิดมาทางใครบางคน
“Nop! but it ok, right?” พี่มังกรมองมาที่เราตรงเผง
“...If-you-dare.” คนยืนข้างผมลอดไรฟัน
“See?’ พี่แฮงค์เยาะเย้ยพี่มังกร
“Not my problem, I’m certainly go and กิน!” พี่มังกรชิล

                 พี่แฮงค์คุยกับพี่มังกรประมาณมึงถามแล้วหรือยัง โต้ตอบภาษาอินเตอร์กันไปมาผมฟังพอรู้เรื่องแต่ไม่เข้าใจว่าสื่อถึงอะไรเท่าใดนัก แต่หนาววูบตรงมึงกล้าก็ลองซิ (สำเนียงลอนดอนข้างกกหูกูเลย)
                 จะให้กล้าอะไรครับ แค่นี้ก็อั้นฉี่จนเยี่ยวเหลืองหมดแล้ว

-------------

“ตกลงคือให้ผมไปซื้ออาหารแมว แล้วเอามาส่งที่นี่เที่ยงเหรอครับ?”
“...” เงียบ นัยน์ตาคมกริบหลังแว่นเข้มมาก ^^"
“แต่ฟู้ดจะว่างตอนเที่ยง 45 ทุกคนกินเสร็จ พักชั่วโมงนึง เข้าบ่ายโมงครึ่งก่อนเรียนต่อถึงบ่ายสี่โมง” ปี 2 เข้าปฎิบัติการครัวจะเรียนพิเศษกว่าชาวบ้านเลียนแบบการทำงานจริง ตามจริงจะพัก 13.00 น. บ่ายโมงตรงแต่ร้านค้าสหกรณ์เปิด 10.00-13.00 น. จึงอะลุ้มอล่วยเวลาให้เท่านี้
“...” ยังได้ความเงียบแทนคำตอบเช่นเดิม

“ผมมาหาตอนเที่ยงไม่ได้ แต่ 10 โมงแวะมาได้อยู่ครับ จะได้ไม่ต้องรอตอนพักเที่ยง กว่าจะล้างครัว เก็บของ เลิกช้าบ่ายโมงทุกที”
“ฮึ่ม...” ก็ยังดีที่มีปฎิกิริยาตอบกลับ ถึงจะกอดอกคิ้วยุ่งก็เถอะ
“วันนี้ทำทาร์ตด้วย เสร็จร้อนๆ หอมกรุ่นจากเตาผมวิ่งเอามาให้ก่อนเลย ไม่เกิน 11 โมงชัวร์” พ่อค้านายวาณิชพยายามต่อรอง
“โอเคได้ พวกพี่เบรคช่วงนั้น จะรอทาร์ตจากน้องณิชผู้น่ารักนะครับ” พี่มังกรเหมือนช่วยให้แย่ลงยังไงไม่รู้

“พี่แฮงค์โทรถามน้องดีกว่าว่าเจ้าหินอ่อนกินอะไร 10 โมงผมวิ่งไปซื้อให้ก็ได้ ส่วนนี่เจลว่านหางจระเข้ ซุ่มซ่ามมือพองประจำอันนี้เวิร์คสุด ยาทาแก้คันอันนั้นห่วยมาก  ไม่ต้องใช้หรอกครับ” ผละจากมาคุไปยื่นหลอดยาให้อีกคน
“แล้วก็ไม่ให้ตั้งแต่เมื่อคืน” พี่ลิงเกาเนื้อตัวจนแดงเถือก
“ไม่รู้ว่าพี่จะแดงเป็นตูดลิงอย่างนี้นี่ครับ”
“โธ่ๆๆ ต้องแคนเซิลเด็กเลยเนี่ย” พี่แฮงค์โวยแต่ยอมทาเจลโดยดี
“มึงดูดีนะแฮงค์ เหมือนเฮลย์บอยผสมเรดมาชิงก้าเลยว่ะ 555” พี่มังกรชื่นชมหงอคง
"สัด!"
"55555" พี่มังกรสนุก

                   บรรยากาศชื่นมื่น บรรดาเจ้าชายที่ใครๆ เกรงกลัวหัวหดใช่ว่าจะคุยด้วยยากเสียเมื่อไหร่ จะมีก็แต่ท่านรองประธานควบเหรัญญิกหน้ายุ่งเป็นนมบูดหมดอายุ ทำตาขวาผมกระตุกยิกๆ

"ผมไปนะครับ" ไม่อยากอยู่นาน รังสีอำมหิตแทงกลางคอเต็มๆ
"จะรีบไปไหน" นั่นปะไร
"ผม..." ณิชน้อยคิดหาคำตอบให้ว่อน ถูกดวงตาคมกริบสะกดไว้จนถอยเท้าเข้ามุม...โดนต้อนไม่รู้ตัว
"..." ดันเงียบอีก จะเอาอะไรก็บอกซิคร้าบท่าน (T-T)

"มะ...เมื่อคืนผมโดนขโมย"
"ว่า?"

                  หลังติดผนังจึงเบี่ยงเบนประเด็น ท่อนแขนแข็งแรงคร่อมไว้ ปลายนิ้วแตะติ่งหู เค้าสยิวนะตัว โพสท์ท่าชวนจิ้นไม่อายเหล่าพี่ๆ สภาคับห้อง

"ไม่มีอะไรหาย แต่ผมมี (...ด้ายแดงผูกไว้)" กระซิบท้ายประโยค ก้มใกล้เกิ๊น จมูกโด่งจะชนแก้ม ได้แต่ชี้ยิกๆ ให้อีกฝ่ายก้มไปดู มองไม่เห็นเพราะกางเกงขายาวคลุมอยู่ จะยกนันยางเหยียบส้นให้เชยชมสภาพและกลิ่นอันโหยหวนก็กระไร
"อ้อ" รับทราบสั้นกุดแค่นั้นอีกแล้ว

                     ถ้าตัวเองตาไม่ฝาด ผมคิดว่าเห็นท่านรองมุมปากยกยิ้ม คันหูตัวเองยิก เหมือนจะหน้าแดงหน่อยๆ ด้วย ผู้ร้ายเผยพิรุธชัดๆ

"อาบน้ำเสร็จยังไม่เห็น เจอตอนจะใส่ถุงเท้า รีบมาไม่ทันแกะออก"
"อือฮึ"
"โจรกระจอกนะว่ามั้ย...กลิ่นแบบนี้เลย ผมจำได้" แตะจมูกชนลำคออีกฝ่าย สบสายตาพร้อมส่งยิ้มกวนตีนยิกๆ อยู่ใกล้จนกรุ่นกลิ่นน้ำหอมติดจมูก ก็ไอ้คนนี้แหละไม่ผิดตัวเด็ดขาด
"ห้ามถอด ห้ามแกะ ไม่เห็นล่ะน่าดู"
"โอ้! 555" ผมขำ ไม่สารภาพแต่ฮิตเลอร์องค์ลง
 
                     วางมือกับอกซ้ายของร่างสูง ใจเต้นแรงพอๆ กัน น่าแกล้งเจ้าชายเย็นชานี่ชะมัด เข้าข้างตัวเองคงไม่มีใครว่าหรอกจริงไหม

-----------

"เฮ้ย จะสวีตอะไรเกรงใจพวกกูบ้าง ยึดเลยนะหลอดนี้น่ะ หายคันเร็วดี" พี่แฮงค์ตัวเสือก
"ครับได้ เอาตังค์มา ผมไปซื้อหลอดใหม่ใช้เอง"
"อ้าว ไอ้นี่"
"555 เป็นไงล่ะไอ้ลิง" พี่มังกรแซวพี่ประธาน
"555" พี่สภา 5-6 คนกับผมขำพี่แฮงค์

                  บรรยากาศชวนชื่นมื่น จะมีก็แต่คนนิ้วจิ้มแว่น วิสาสะเอื้อมมือใหญ่บีบบ่าแน่นเกินไป

“หิว!”
“...” วาณิชน้อยยิ้มค้างเติ่ง มาอีกล่ะคำสั่งเทพเจ้า
“เออวะ กูก็หิว ซื้ออะไรมากินหน่อยซิไอ้น้อง” พี่แฮงค์ขยายโองการ
“ผม?” ชี้หน้าหล่อๆ ของตัวเอง ตูอีกแล้วชิมิ

“ฮ้าว! ง่วงจัง ตื่นเช้าชิบ เรียน 10 โมงแต่แม่งมาเช้าโคตร ง่วงว้อย ง่วงๆๆ” พี่มังกรบิดขี้เกียจ เหล่หางตามาที่บอสกริชก่อนล้มเหยียดยาวบนโซฟาเฉย
“เอ่อ...แต่ผมต้องไปเตรียมแป้ง”
“จะให้ประธานตัวแดงๆ ไปซื้อเหรอวะ” ท่านประธานชื่อแฮงค์เข้าโหมดแบดบอยจอมบงการ
"..." ไอ้คนใส่แว่นยืนกอดอกเงียบ แผ่ออร่ามฤตยูใส่ผมระยะประชิด
“ครับผม...” คิดในใจ ตูไม่น่าเสียเวลาอ้อล้อกับพี่พวกนี้เลยพับผ่า

------------
--------------


                 ห้องครัว ณ สเตชั่นของหวานกับทาร์ตไข่ชื่อดังของวิทยาลัย D
“ณิช ตกลงเอาไปคืนดิวนะ” กล้วยพร้อมพวงกุญแจคอนโดมากระแซะอยู่ใกล้ๆ ที่ตั้งมากดันมายืนชิดชวนเป็นขี้ปากชาวบ้านนะเพื่อน
“อ๋อ ฝากขอบคุณดิวด้วย แล้วไม่ต้องรีบไล่ญาติมึงไปไหนนะ กูอยู่ตรงนั้นเวิร์คสุดล่ะ" ผม
"เออ ได้หน้าลืมหลัง รวยแล้วลืมเพื่อน" กล้วยเบะปากงอน
"555" ผมหัวเราะ "กลับไปครัวโน่นเลยไป แป้งโดจะโด่แล้วมั้ง"
"ของกูน่ะโด่ซำเหมอ ว่าแต่ทำไมทำเยอะนักวะ"

"หลีก! พวกกูทำพลาดบ่อยไม่เหมือนพวกท็อปหยั่งมึง จัดหนักๆ จะได้ไม่ต้องซ่อม" น้ำเข้ามาแทรกกลางพร้อมชามไข่แดง
"เชรี่ยน้ำ บอกมันทำไม มานวดเลยมึง แขนกูจะหลุดแล้ว" ผมโวยแก้เขิน
"พยายามเข้านะเด็กน้อย ไม่เสร็จปาติเย่ร์จะมาช่วยนะจ๊ะ 555" กล้วยสบายอารมณ์ ตบหมวกแก็ปผมปุๆ ก่อนลั้ลลาจากไป

                  ผมโกยของลงในโถปั่น น้ำค่อยๆ ลำเลียงไข่แดงลงไปผสมช้าๆ เพื่อนยืนกระแซะตัวผมมากกว่ากล้วยเสียอีก

"...ณิช มึงกับไอ้กล้วยนี่ยังไงกันวะ สีกันตลอด เห็นทีไรเจ๊าะแจ๊ะมึงเกิ๊น มีซัมธิงบ้างมั้ยกูอยากรู้" น้ำถามความลับเบาๆ
"โอ้! วันนี้เพื่อนน้ำศัพท์เทพโว้ย โวแค็บใหม่จากอาชีวะเอ็มหรือไงจ๊ะตัวเอง"
"เชรี่ยณิช เอาจริงๆ ดิ"

                 น้ำกับเชียงอยู่หอทางด้านอาชีวะ M สุดถนนครับ ฝั่งนครมีเรื่องทีไรโรงเรียนนั้นร้างทุกที ยกพวกไปช่วยเป็นคันรถ รักศักดิ์ศรีลูกผู้ชายดีแท้


"คิดว่าไง?" ผมบรรจงเทเนยเหลวช้าๆ
"กูถามดู เผื่อมันจะเป็น"
"เฮ้ย กล้วยมันเพื่อนเรานะเว้ย พูดดีๆ หน่อย มีแฟนเป็นดาวอยู่ดีๆ จะลากให้เป็นเกย์ซะงั้น" พูดว่าประมาณนี้ทุกครั้ง กล้วยคือมิตรแท้ ถึงจะออกโบรแมนซ์มากเกินจนน้องขวัญเขม่นทางสายตาใส่ผมทุกทีที่เจอ ที่ผ่านมาจึงพยายามเลี่ยงไม่เจอกัน

"...ณิช..." น้ำหลุกหลิก ประเด็นนี้ถูกถามเอาคำตอบจากผมบ่อยจนเบื่อที่จะตอบ หากครั้งนี้เพื่อนแก้วมีอาการต่างออกไป
"ว่า?"
"...ถ้าเพื่อนกันนอนกอดกัน เผลอจับไอ้นั่น แล้วก็ จะ...จูบ" น้ำงึมงำหน้าแดงก่ำ
"เฮ้ย มึงโดนไอ้---!?" ผมยั้งชื่อเชียงไว้เพราะน้ำยกชามไข่จะชนปาก
"...ชู่ววววว! เบาๆ ซิวะ เชรี่ยไอ้เชียงไหน กะ...กูแค่เห็นในเว็บแวบๆ สาววายคุยกัน เอาไปเขียนนิยายไรงี้"
"อ๋อ แล้วไป" มึงพูดชื่อไอ้เชียงเองนะน้ำ รับผิดชอบด้วย

"มึงว่า มัน...เอ่อ...นั่นน่ะ...มั้ย" น้ำติดอ่างมือไม้ว่อน
"น้ำ...กูเจอมาเยอะ เห็นตั้งแต่เกิดก็ว่าได้ คนที่ไปป้อนข้าวป้อนน้ำกูในบ้านเด็กก็แม่ๆ นางฟ้ากูทั้งนั้น เรื่องนี้ธรรมดา ชิล" ผมคุ้นเคยวงการสีม่วงดี
"แล้ว?" น้ำยังคิ้วยุ่ง
"สมัยนี้เขาไม่ถือกันแล้วผู้ชายหรือผู้หญิง แต่กูนับถือคนที่รักเดียวใจเดียว ดูแลคนรัก ให้เกียรติคู่ชีวิตอย่างพ่อบุญธรรมกูมากกว่าว่ะ"

"มึงไม่คิดว่ามันแปลกเหรอที่ เอ่อ มึงจะมีเพื่อนเป็น (...เกย์น่ะ)" น้ำเสียงหายตอนท้าย
"ถ้ามีคนที่รักจริงมากขนาดนั้น กูอาจเป็นเกย์ก่อนมึงก็ได้" ผมยิ้มๆ ตบบ่าเพื่อน
"เหรอ เออว่ะ หน้าตามึงให้กว่านะ กูว่า"
"งั้นซิ สายรุกหรือสายรับดีวะ รุกน่าจะรุ่งนะว่ามั้ย โฮเฮ้!" โชว์ก้ามปูแมน
"555 โถๆๆๆ คุณวาณิช หน้าอย่างมึงจะรุกใครเขา"
"เริ่มจากมึงก่อนเลยไง 555"

               เราขำขัน กระแทกชนไหล่เพื่อนตัวเล็กกว่า 5-7 เซนติเมตรได้

------------

"หัวเราะอะไรกันวะ!?" เชียงคิ้วขมวด พุ่งมาแยกน้ำไปโอบไว้เอง
"เปล่า/ปล๊าว" ผมกับน้ำ
"ให้ไว ใครแม่งสั่งเพิ่มตั้ง 12 ชิ้นวะณิช เทท็อปปิ้งเร็ว" เชียงบ่นพาลไปทั่ว
"เออน่า เขาจ่ายละกัน" ผมกลั้นยิ้ม

               เพื่อนตัวเล็กปล่อยฟีโรโมนกระจาย อีกคนตัวสูงก็หวงแง่งๆ แยกเขี้ยวใส่ทุกคนเป็นหมา ด่ากันเหมือนปกติก็จริงแต่ชวนทะเลาะพอแกนๆ หากที่แท้ต่างคนต่างรอมชอมกลัวอีกฝ่ายเสียใจ

               ออร่าออกขนาดนี้ยังปากแข็งนะครับ...คุณเชียงคุณน้ำ จะมีแต่ตัวผมเองนี่ล่ะณิชน้อยจะเจอคนที่ใช่เมื่อไหร่กันหนอ เขี่ยเท้าให้รู้สึกถึงด้ายแดง อมยิ้มระรื่นในหน้าจนแก้มตุ่ย

               เอาน่า ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไป ขอตอบแทนด้วยทาร์ตไข่ร้อนๆ หอมกรุ่นจากเตาก่อนละกัน

************************************
edit : 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ยูโน้ว, อะลุ้มอล่วย, ชน, ฮิตเลอร์

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ Nich's BEGIN 24/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 25-06-2013 08:19:03

 :hao3:
ด้ายแดง...แอบไปผูกกันตอนไหน  :hao4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 25-06-2013 10:05:46

อ่า...ยังไม่ทันอ่านจบ
แต่ละเรื่องแต่ละอย่างมันช่างกระแทกหน้า
ต้องหาที่ระบายก่อนแก้มจะระเบิด...เดาไว้ แต่ไม่พูด อิอิ

.....ซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้ฟร่ะ - -" .....

เดจาวูแบบองค์รวม << ยังไงฟร่ะ ใช่มั้ย??
ไม่รู้จะบอกยังไง แต่มัน...นั่นแหละ หลงรักได้ไม่ยาก

พ่อคุณชายรองประธานนี่ พูดแต่ละที...
น่ารองดอกพิกุลไปขาย ท่าทางได้หลายอัฐอยู่นะ หนูณิช
ความน่าสงสัยกะด้ายแดงนี่มัน...ไม่ธรรมดาน่าดูชม อ่านไปยิ้มไปอ่ะ ^^

คู่เพื่อนรูมเมทมาแรงแซงหน้าใครๆ
คนอื่นไม่รู้ตัวช่างปะไร แต่คู่นี้เหมือนจะออกนอกหน้านะ ^^V

พ้นสัปดาห์เลี้ยงแมวจะมีอะไรมาให้ทำต่อ...เตรียมตัวไว้เถอะ หนูณิช

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 25-06-2013 10:38:27

อืออออออออออออ ชัดเจนนะท่านรอง(สภา)

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 25-06-2013 11:34:22

ดีใจอย่างที่สุดปั๊บปี้ลงเรื่องใหม่  วู้วววว ดูท่าเราจะคลั่งพอๆกับเรื่องไอ้นกบ้าเลย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kissme ที่ 25-06-2013 11:53:07

ว้าว ว้าว!!! น่าตามติดมั่กๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-06-2013 11:56:02

อ่านไปอ่านมาไม่อะไร มากรี๊ดตรงด้ายแดงนี่แหละ  :hao6:

แสดงให้เห็นชัดเลยว่าบอสกริชมีซัมติงอยู่ 

แถมกล้าหวานต่อหน้าเพื่อนๆ งานนี้หนูณิชมีผู้อุปถัมย์แน่นอน  :katai2-1:

แต่มาฟินอีกทีก็คู่น้ำเชียงนี่แหละ ก้าวกระโดดไปไกลกว่าเพื่อน  :hao7:

รอเจ้าของด้ายแดงหากลวิธีมาผูกหนูณิช  :laugh:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 25-06-2013 12:11:38

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 25-06-2013 12:55:40

สองตอนแรกยังปูพื้นตัวละครให้เราใจเต้นนะเนี่ย
ชอบณิชจัง เป็นเด็กน่ารัก

ว่าแต่..... เจ๊อยากกินคัสตาร์ดอ่ะณิชจัง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 25-06-2013 12:59:10

น้องณิช ไม่ใช่เด็กรับใช้นะ เซอร์วิสสตาฟ ๆ บัตเล่อร์บอย ๆ  ท่องไว้ ๆ   :laugh:
ได้เป็นเด็กเลี้ยงน้อง"หินอ่อน" พ่วงตำแหน่งพ่อบ้านชั่วคราวให้เจ้าชายกริชอย่างนี้
มีหวังตำแหน่งเจ้าหญิง คงเข้าใกล้ซิลเดอเรลล่าน้องณิช เข้ามาทุกที ๆ แล้วว :hao7:
แต่ปิดเพื่อนกล้วยอย่างนี้จะมีปัญหาที่หลังรึเปล่าเนี่ย แถมยัยวิก้า เราก็ไม่ชอบ ทำไมชอบดูถูกน้องณิชจังเลย
ิBOSS-K นี่ พูดอะไรยาว ๆ ไม่ได้หรืออย่างไร สั่งแต่ละทีสั้นกุดดีจริง ๆ ต้องมีล่ามส่วนตัวคอยแปลให้ตลอด ๆ
ท่าทางพี่กริชจะออกอาการหวงน้องณิชของเราออกนอกหน้ามากเชียว ไม่พูดไม่จา แต่รุกเร็วสุดๆไปเลย  :m3:
ไปแอบผูกด้ายแดงที่เท้าให้น้องณิชตอนไหนเนี่ย แล้วตัวเองผูกด้วยรึเปล่า ไม่งั้นมันไม่ยุติธรรมนะพี่กริช
น้ำกับเชียง หายไปนาน โผล่มาทีทำเอาฟินไปเลย  :impress2: แหม ๆ เถียงกันไป เถียงกันมา สุดท้ายก็เลิฟ ๆ กันจนได้
รอตอนต่อไป พี่กริชจะรุกน้องณิชของเราแบบไหนอีกน้า อยากได้แบบหวาน ๆ มากกว่าคำว่า "หิว" บ้างจัง  :pigha2:
ให้คนเขีียนค่ะ  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 25-06-2013 13:53:26

อั้ยย่ะ!! แหมๆ มีด้ายดงด้ายแดง นะคุณรองประธาน อิอิ

กะแล้วคู่เชียงน้ำจะต้องออกมาเป็นแบบนี้ หึหึ แล้วกล้วยดิวว่าไง

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 25-06-2013 13:59:32

เห็นชื่อรีบเปิดมาอ่าน
ดีใจฮะได้อ่านเรื่องใหม่อีก
ขอบคุณนะฮะ และขอติดตาม (อีกเรื่อง) ^_^

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 25-06-2013 16:43:59

ฟินไปก่อนแล้วฮ่าฮ่า :heaven

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 25-06-2013 19:32:16

ทำไมหนุ่มแว่นอิชั้นรุกเร็วขนาดนี้ค้า
 :hao6: :hao7:
แอบไปผูกด้ายกันตอนไหนจ้ะน้องณิชที่รัก วานบอก
อ่านแล้วอบยิ้มแก้มตุ่ยทุกทีเลย อิอิ
 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ΩPRESTOΩ ที่ 25-06-2013 20:41:20

น้องพ่อค้าจิได้ตกถังอีลิทบอย .. อิจฉา  :ling1:
เค้าก็ยังไม่ได้อิ๊อ๊ะอะไรกันเท่าไหร่ แต่ทำไมเราจั๊กจี๊หัวใจนะ

บวกและเป็ดแทนคำขอบคุณ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 25-06-2013 22:22:41

 :hao6:  พี่กริชชชชชชชชช   รุกไวนะเราน่ะ 

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2 เด็กรับใช้ (P.2) 25/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-06-2013 22:34:15

ท่านรองแอบไปผูกอะไรให้น้อง :-[


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-06-2013 08:00:28

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
2.5 ด้ายแดง









                  ย้อนกลับมาคืนวันที่เกิดเหตุ...ห้อง S901 คอนโดชั้น 9 ตึกเซาท์

"ไอ้เหี้ย! มึงทำอะไรกับชีวิตกู!" กริชถีบประตูปังไม่พูดพล่าม
"อ้าวเฮ้ย จะ 6 ทุ่มแล้ว ไม่นอนวะ พิศวาสอะไรกูขึ้นมา ตามถึงห้อง?"
"หอกหักล่ะไอ้แฮงค์ มึงเอาเคที่ไหนมาคิด เป็นเหี้ยอะไรลากเค้าขึ้นมาห้องกู"
"อ๋อ 555"

"มึงงงงงงง!" กริชเงื้อหมัดจะต่อยเพื่อน
"โอยยยยย จายเย็นๆ เพ่ 55555" แฮงค์งอหาย ถอยฉากพลางชูดัมเบลป้องกันตัวเอง
"เพราะมึงเลยสัด ไอ้มังกรอีกคน กูอยู่ของกูดีๆ เอาเค้ามายุ่มย่ามทำไมวะ" กริชใส่ไม่ยั้ง
"เดี๋ยวๆ เพื่อน ขอเจรจาแป๊บ อย่างนี้ต้องออนแอร์ ไม่อยากถูกต่อยคนเดียวโอเคมั้ย 555" แฮงค์ล่ำกว่าแต่ไม่กล้าล้อเล่นหมาป่าจนตรอก แยกเขี้ยวแง่งๆ จะฆ่าคนไม่เลือกหน้าอย่างกริชเป็นแน่

                   กดโทรศัพท์ประชุมสายกับเพื่อนที่เพิ่งแยกไปอีกคน

("ฮัลโหล มีอะไรอีกวะ") มังกรรับสาย
"เฮ้ยมังกร คอนเฟอร์เรซด่วน หมาป่าขึ้นมาอาละวาดกูว่ะ"
("แป๊บ โอเคเซฟ กูพร้อมล่ะ ว่า?") มังกรถึงห้อง เสียงกริ๊กล็อคประตูที่บ้านให้ได้ยิน
"มันด่ามึงว่าเหี้ย มีหางเป็นปลาแต่เสือกมีขา หน้าปลาจวด ใจปลาซิวแล้วก็ไม่หล่อ 555" แฮงค์ใส่ไข่เละเทะ ยังยกดัมเบลเล่นเรื่อยเปื่อยไม่สนกริชที่นิ้วจิ้มแว่นมาคุเดินวนอยู่กลางห้อง
("อ้อ จะไฝว้ตรงไม่หล่อนี่ล่ะ เรียกมาเคลียร์ซิ กูโดนชุดใหญ่จริงๆ หรือมึงหลอกด่าวะแฮงค์ 555") มังกรก็ชิลพอกัน
"บ้าง แบ่งๆ กันไปเพื่อน"

("เหรอ อย่าเอาเลยนะจี๊ปกูน่ะ เดินไปเรียนเองละกัน") เพื่อนสองคนคุยสายกันเอง
"พอเลยทั้งคู่ เด็กอยู่ในห้องกู! หลับอยู่!" กริชโวยเบรคเพื่อน
"เอ๊า ก็ดีแล้วไง"
("ก็หลับแล้วนี่ จะเอาอะไรอีก")
"ฮื่ย...!" ไอ้เพื่อนนรก

            กริชถอดแว่นออกมาขยี้หัวตาระงับอารมณ์พลุ่งพล่าน ขึ้นมาจวกมันดันเจอสองเกลอพลิกคดีรุมสกรัมเสียก่อน

"กูว่าดีออก จะได้เห็นหน้าชัดๆ ตัวเป็นๆ ไม่ต้องตามแอบมอง แอบถ่ายแบบหลบๆ ซ่อนๆ เหมือนเมื่อก่อน ใช่มั้ยวะมังกร"
("เยส! ตามเข้ามาเองต้อยๆ อย่างนี้ เป็นกูเข้าไปนอนกอดแล้ว โอ๋ๆ น้องหนูที่น่ารักของพี่ นอนหลับฝันดีนะครับเบบี๋จ๋า")
"เบบี๋พ่อง!" กริชยั๊วะ
("เฮ้ย น้องมันน่ารักจริงๆ นะเว้ย กูยังชอบเลย เรียกเบบี๋น่ะถูกแล้ว")
"เป็นกูทำมากกว่ากอดอีก" แฮงค์ตีคิ้วดิกๆ
"ไอ้เหี้ย! พวกมึงนี่" กริชกำหมัดแน่น พยายามระงับไม่อยากพ่นตัวเงินตัวทองจากปากให้มากโข แฮงค์ผิวปากฟิ้ว ส่วนมังกรหัวเราะเบาๆ ใส่โฟนให้ได้ยินเช่นกัน

("เอางี้เข้าเรื่อง ขอบอกเลยว่ากูไม่ผิด เหตุการณ์มันพาไปช่วยไม่ได้ ถ้าไม่อยากให้น้องขึ้นมา ทำไมไม่บอกตั้งแต่น้ำแดงสาดแล้วล่ะวะ") มังกรอ่านขาด
"ช่ายยยยย" แฮงค์เห็นด้วย
"ก็นั่นน่ะ...มึงให้กูพูดซักคำมั้ยสัด!" กริชด่ากลบเกลื่อน เพื่อนเสือกรู้ทัน แฮงค์โบกมือไปมา
"กูว่ามึงกลับลงไปดีกว่า น้องกับมึงอยู่คนละห้องมีผนังกั้นไม่มีอะไรเสียหาย เช้ามาไม่ชอบจริงๆ ค่อยไล่ไปหาที่อยู่ใหม่ ฝากพวกไอ้ว่านดูให้ก็ได้ หอมันว่าง" แฮงค์จัดการเคลียร์เสร็จสรรพ
("จริง พรุ่งนี้เช้ากูบอกน้องเอง ให้มานอนที่นี่ก็ได้ บ้านกู...หลังหย่าย 555") มังกรชักจะสนิทกับเด็กเกินกว่าเหตุ อยากต่อยปลายคางเพื่อนตรงบ้านหลังใหญ่นี่ล่ะ

"กู-ไม่-ให้-ไป!"

"ไม่ไปก็ไม่ไป โอเคจบ หึหึ" แฮงค์หัวเราะเยาะในลำคอ 
("ว่าแล้ว 555") มังกรหัวร่อดังลั่นรู้ทันเพื่อนแว่น
"พวกมึงนี่มัน...ว่ะเว้ย!"

                กริชยังคงพลุ่งพล่านไปไม่เป็น อีกแค่ไม่ถึงสองเดือนก็จะเรียนจบ พวกเวรตะไลดันโยนเหาใส่โครมใหญ่ เฝ้าเพียรพยายามรักษาความลับมาตั้งนาน จะตกม้าตายตอนท้ายเพราะนรกสองคนนี้

                กูจะห้ามหมาป่าไม่ให้แผลงฤทธิ์ กระโดดออกมาขย้ำเด็กน้อยได้อย่างไรนี่ต่างหากคือความจริง
...ร่างโปร่งบางกว่าที่คิด
...ผิวขาวอมชมพูเนียนละเอียดกว่าที่คาด
...รอยยิ้มสดใสชวนมองมากกว่าที่เคยมองผ่านเลนส์
...ละลายไปทั้งใจแค่ดวงตาหวานคู่นั้นมองมา


"ใครบางคนโดนฮาร์ทแฮทแทคเล่นงานว่ะมังกร ท่าจะอาการหนักน่าดู" แฮงค์กรอกตา
("เจอซะบ้าง ไม่งั้นก็หลบมุมอยู่อย่างนี้ตลอด ไม่ได้แอ้มซักที")
"กูไปนอนบ้านมึงดีกว่ามังกร เพื่อนเราจะรอดคืนนี้หรือเปล่าไม่รู้"
("งั้นเชียว ยังดีๆ อยู่เลยนี่หว่า หรือว่าไข่ดาวทำพิษ เมื่อกี้ไม่ได้กินนี่ มึงกะกูซัดหมดไม่ใช่เหรอ")

"อย่าให้เซด กลายเป็นหนูติดจั่นไปแล้ว ห้องกูพื้นสึกหมด"
("เห็นใจมันบ้างเพื่อน ความรักทำให้คนตาบอด")
"บอดเป็นชาติแล้ว ขี้เกียจยุ่งด้วยโว้ย"
("555 เอาน่า ให้เวลามันหน่อย")
แฮงค์กับมังกรซุบซิบกันไปมาด้วยทีท่าระอาเต็มที

-------

"เฮ้ยกริช กูว่าต้องถึงเวลารุกแล้วว่ะ บางอย่างงอมได้ที่ก็ต้องลงมือ ไม่งั้นเน่าเสีย มึงจะเสียใจไปตลอดชีวิตนะ ปู่กูบอก" แฮงค์ฟันฉับตามประสาคนใจร้อนรีบทำ รีบลงมือ รีบฉวยโอกาส
("~พรหมลิขิตบันดาลชักพา จึงทำให้เรามาพบกันทันใด~") มังกรร้องเพลงเก่ากรุ
ไม่ใช่อะไร เพื่อนลุ้นจนเหนื่อย ทั้งยุ ทั้งปลอบ วางแผน ช่วยดูต้นทางให้สารพัด เจ้าชายมาดยะเยือกยังคงไม่รุกล้ำ ไม่สร้างปรากฎการณ์ใดๆ คุมเชิงนิ่งเฉยมาตลอด จนกระทั่งเกิดระเบิดตูมในวันนี้
"กู..."

"เอางี้ เวลากูจะขอใครกิน กูแค่เมคซัมธิงเชิญชวนเค้านิดหน่อย ฝ่ายโน้นเซย์โนกูก็แค่หาคนใหม่ไม่มีอะไรเสียหาย บางทีได้เพื่อน ได้คอนเนคชั่นดีๆ กลับมาแทน ชิล" แฮงค์ให้กำลังใจเป็นหนที่ล้าน
("ใช่ บางอย่างต้องสำแดง อย่างกูก็ใช่ว่าจะง่าย เอ๋ทั้งหยิ่งทั้งปากแข็ง กูตื้อจนท้อ แต่พอจับกด แม่ง...เป็นไงล่ะ หวานจนหยุดไม่ได้เลยคิดดู")
"มึงเสพติด หรือพี่เอ๋เสพติดมึงว่ะ" กริชเยาะ
("555 ไม่ลองไม่รู้ ด้านได้อายอด เชื่อกูกริช") มังกรเชิญชวนเป็นรอบที่สองล้านเช่นกัน
"..." เจ้าตัวเงียบ ถอนหายใจยาวเฟื้อย

("บางอย่างถ้ามันถึงเวลาก็ควรผูกมัด แต่ถ้าใจมึงบอกว่าไม่...ก็แล้วแต่ว่ะ")
"โอเค! เลิก ไม่ผูกไม่มัด ไม่อะไรทั้งนั้น กูขี้เกียจบิ้วท์ อัพ-ทู-มึง!" แฮงค์ยักไหล่พอกันที ทั้งที่เป็นคนลั่นให้ลากตัวเล็กขึ้นมาที่ห้องเอง
"ผูกมัดเหรอ แทงค์กิ้วเว้ย" กริชปิ๊งนึกอะไรขึ้นได้ ยิ้มกว้างในหน้าหันหลังจะจากไปทันที

"เฮ้ย! ไม่เอากูเอาเองนะโว้ย" แฮงค์ใส่ไฟตามหลัง
("กูรออยู่ 555")
"นรก!" พระเอกออกโรงตะโกนส่งท้ายพร้อมประตูปิดดังปัง ได้ยินเสียงเพื่อนเป่าปากโฮ่ฮิ้วแซวไล่ลอดออกมา อย่าให้ถึงทีกูนะมึง

----------
--------------


                  รีบวิ่งกลับลงมาเข้าห้องนอนใหญ่ทันที เปิดตู้สีเขียวอ่อนหยิบกล่องไม้ของสะสม
สร้อยข้อเท้าหลากดีไซน์ หลายเส้นหลากสีสันเต็มกล่อง หยิบไหมสีแดงอยู่บนสุดออกมา


                หยุดยืนหน้าห้อง สูดลมหายใจเฮือกใหญ่เรียกกำลังภายในจะเข้าหาน้อง
"เมี้ยววววว" สะดุดเจ้าหินอ่อนพันแข้งพันขา หลุดจากครัวตอนไหน เจ้าเหมียว เปลี่ยนแผนหยิบแมวเข้าไปโยนในครัว ร้องเหมียวๆ เสียงดังจนเด็กตื่นจะซวยเอาง่ายๆ

                 เห็นโทรศัพท์รุ่นเก่าเยินเสียบสายชาร์ตแบตเตอรี่บนเคาน์เตอร์ มือถือของเด็กน้อย อดวิญญาณสตอล์กเกอร์ไว้ไม่ไหวคว้าเปิดเช็คทันที
                สายล่าสุดที่โทรเข้า 'P-MUNGKORN' กับ 'P-HANG'

                 ไอ้เวรตะไลนรกสร้างสองตัวนี้อีกแล้ว รู้ทั้งรู้ว่ากูเครซี่น้องแต่แม่งจะแฮ๊ปต่อหน้าต่อตา ยอมไม่ได้โว้ย (0^0) จัดการลบเบอร์เพื่อนสนิททันที กดหมายเลขมือถือของตัวเองเข้าไปแทนที่ เมมชื่อ 'BOSS-K' เยส!!!
"เหมียวววว"
"ไม่ต้องเลยหินอ่อน อยู่เงียบๆ"
                  สั่งแมวให้เข้ากรงก่อนปิดล็อคครัว เรียกพลังลมปราณอีกรอบแล้วกลั้นหายใจเปิดประตู...

---------

              เตียงนอนขนาดควีนไซส์ โคมไฟข้างหัวเตียงยังส่องแสงเชิญชวนโจรกระจอกก้มเมียงมองใกล้
              เด็กน้อยนอนตะแคงก่ายหมอนข้าง ผ้านวมร่นอยู่ปลายเท้า กางเกงบอกเซอร์สั้นจู๋บางจ๋อยโชว์เรียวขาขาวเด่นเด้งล่อน้ำลาย เสื้อยืดเก่าเอวลอยร่นขึ้นจนเห็นจุก บรรลัยแล้วจ๊อด (+"+) เลือดกำเดาพุ่งเป็นโกโก้ครั้นช์

               บรรจงผูกด้ายแดงที่ข้อเท้าซ้ายแผ่วเบา มัดปมหลายรอบจนใหญ่เป็นก้อน แน่นมากชนิดชาตินี้ไม่มีทางแกะออกชัวร์

เยี่ยม เท่านี้น้องก็เป็นของกู 0.5 แต้ม

            ดึงผ้าห่มคุลมให้ดีๆ เปิดแอร์อุณหภูมิพอเหมาะ ก้มลงจะปิดสวิทซ์ไฟไปแต่ดันเฉี่ยวผิวแก้มเนียนใส สักฟอดคงไม่เป็นไรน่า
'ฟอด...' เสียงสูดอากาศเข้าปอดยาวนาน

            จะตัดใจจากอยู่แล้วแต่ปากอิ่มจิ้มลิ้มอยู่แค่นิ้วเดียว สักนิดคงไม่รู้หรอก...เลื่อนประกบริมฝีปากเผยอ สัมผัสนุ่มหยุ่นเปิดสวิทซ์หัวใจเต้นโครมคราม
            ไม่พอแฮะ ต่ออีกหน่อยดีกว่า สอดลิ้นเข้าชิมความหวาน

อา...สวรรค์


"...อื๊อ" น้องครางเบาๆ ผินหน้าหนี เลียริมฝีปากฉ่ำพลางหอบอากาศเล็กน้อยยังไม่รู้สึกตัวอยู่ดี
"หึหึ" หมาป่าลอบยิ้มพราย ระดับความสุขล้นปรี่ทว่าร้องตะโกนก้องโลกไม่ได้

เอาวะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ปีนขึ้นเตียงนอนกอดแม่ง!!!


**********************************************
 :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 27-06-2013 08:13:22

 :hao3:
พี่กริช  :z3: แอบส่องน้องมาตั้งนานนี้เอง  :laugh:
รักนะแต่ไม่(กล้า)แสดงออกนี้เอง  :hao7:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 27-06-2013 08:23:38

กูว่าแล้ว!!! เอ้ยไม่ใช่ เราว่าแล้ว!!!!!!
รุกคืบ อย่าได้ถอยกลับ จนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย

...ไจฟ์..

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 27-06-2013 08:45:21

อ้ายยยย. กรี๊ดดดดดด  ไม่ไหวจะทน

นายกริชนายโดนใจเรามากกกก

แบบนี้สิ ที่เรียกว่าผูกมัด ขั้นต่อไปขอก้าวยาวๆกว่านี้นะ  :hao6:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-06-2013 08:50:28

เยี่ยมมากกก พี่กริช o13
ตอนนี้แอบอมยิ้มเบาเบากับคนโดนฮาร์ทแอทแทค อิอิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 27-06-2013 09:21:11

อ๊ายยย ดีใจเรื่องใหม่ คิดถึงคนแต่งมากกกกก
หนุ่มแว่นๆๆๆ สเป็ค พ่ายแพ้แก่หนุ่มแว่นอย่างพี่กริช
รอลุ้นพิชิตใจณิชน้อย

+1 บวกๆๆๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 27-06-2013 09:23:25

อ้าว ขี้เก็กอยู่ตั้งนาน
ตกลงรักจนรั่วนี่หว่า

ด้ายแดงแทนใจเส้นนี้จะมีผลอะไรเนี่ย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 27-06-2013 10:21:46

ด้านได้อายอดนะคะพี่

มัวแต่แอบมองระวังจะอดกินนะ :katai3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 27-06-2013 11:31:27

เอร๊ยยยย >///< เขินนนน
มีแต่คนกรี๊ดตอนเน้...พี่กริชอ่ะ พี่กริชชชช

แอบมองนานจนจะเรียนจบเนี่ยนะ
มัวแต่แอบ...แล้วจะได้ใจเขาไปเมื่อไหร่ - -"
ดีที่เพื่อนๆ คอยช่วยลุ้น...ตั้งแต่ดูต้นทางแอบถ่ายให้น่ะ

ชักอยากรู้อยากลุ้นตามแระ...หมาป่าจะเผยไต๋ให้น้องรู้ยังไง
ตื่นมาเจอด้ายแดงแล้วไม่โวยวาย...มีใจให้เขาเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ ฮิ ^^

แอบเขินไปตามรายละเอียดทีละนิดๆ
อ่อ...เค้าแพ้ผู้ชายใส่แว่นนนน ฮิ ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 27-06-2013 12:45:13

ฮะ ๆ ๆ พี่กริช ที่แท้ก็หลงรักน้องณิชหัวปักหัวปำ แค่น้องสบตาก็ใจละลายแล้วเหรอ :pigha2:
โถ ๆ จนจะเรียนจบแล้ว ไม่คิดจะทำอะไรจริง ๆ อ่ะ มัวแต่แอบซุ่ม แอบดู แล้วเค้าจะรู้มั้ย
นี่ถ้าไม่ใช่พรหมลิขิตให้น้องนิดมาเดินชนสองครั้งสองครา จะได้สมหวังไหมเนี่ย
เวลาอยู่กับน้องณิชเล่นบทขรึม แต่ธาตุแท้เวลาอยู่กับเพื่อนกลายเป็นขี้โวยวาย
ทั้งรั่ว ทั้งมึน ที่แท้ก็สร้างภาพให้ดูดีในสายตาน้องณิชสินะ
คำยุยงเพื่อน ๆ ให้ผูกมัด พี่ท่านก็ "ผูกมัด" จริง ๆ ซะด้วย  :laugh:
อุตส่าห์มีด้ายแดงกับสร้อยข้อเท้าเป็นของสะสมซะอีก รสนิยมแปลกๆนะพี่
น้องณิชหลับได้ท่าเซ็กซี่สุด ๆ อ่ะ ทำเอาพี่กริชเลือดกำเดาพุ่ง  :m25:
มัดปมด้ายแดงแบบชาตินี้แกะไม่ออกเหรอ กรรไกรตัดทีเดียวก็ขาดแล้วพี่กริชเอ้ย น้องเป็นของกู 0.5 แต้ม  :m20:
น้องณิชหลับลึกสุด ๆ โดนลวนลามไปซะเยอะทั้งหอม ทั้งจุ๊บ ทั้งดิพคิส โอ้ คืนเดียวพี่เอาคุ้มเลยนะพี่
น้องณิชจะรอดเงื้อมมือหมาป่าจอมหื่นไปได้นานซักแค่ไหนกันน้อ รอลุ้น ๆ
ปล. พี่เอ๋ แฟนพี่มังกร  นี่ ผู้หญิงหรือผู้ชายน้า หวังว่าจะเป็นผู้ชายนะ ฮุฮุ  :impress2:
ขอบคุณคนเขียนค่า  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 27-06-2013 14:30:12

 :o8:
 :-[
หวานแระ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 27-06-2013 16:41:33

พี่กริช ที่พูดน้อยเวลาอยู่กะน้อง เพราะเขินอะดิ ฮิ้วววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 27-06-2013 17:30:53

โอ้อิพี่กริชเป็นเอามานะนั่น 555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 27-06-2013 17:32:19

พี่กริชใช้ด้ายแดงผูกมัดน้องณิช น้องคงหนีไปไหนไม่พ้น :o8:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 27-06-2013 17:49:53

ฮาพี่กริชอ่ะ  พี่แกก็ช่างกล้าเนอะ 
อยู่ห้องกันแค่สองคน   ถ้าไม่รู้ใครมาผูกนี่ก็แย่ละ  555  :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 27-06-2013 20:19:57

ตอนแรกยังงงๆกับไทม์ไลน์ในเรื่องเล็กๆ
แต่ตอนนี้เคลียร์มากกกก

   :m18:

แอบหลงรักเธออยู่ แต่เธอคงดูไม่ออก
 :-[

พี่กริชต้องเป็นพระเอกที่น่ารักมากๆอีกคนนึงแน่ๆ  :m3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 27-06-2013 22:32:31

สนับสนุนการลักหลับนอนกอด อย่างเป็นทางการ
(เกาะข้างฝาเชียร์อยู่ห่างๆ)

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 27-06-2013 22:41:22

พี่กริชชชช ที่จริงเป็นคนแบบนี้เหรอลูก รั่วๆๆมึนๆๆ

เอานะไหนๆก็ลุยไปเลย ผูกมัด แล้วก็รัดไว้ให้แน่นๆๆ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 2.5 ด้ายแดง (P.2) 27/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 28-06-2013 00:35:34

ตามมาฉลองเรื่องใหม่ :mc4:
วิ้ดวิ่ว พี่กริช เก็บซ่อนมานานเลยนะ
พอได้โอกาสรุกใหญ่เลย
เห็นเงียบๆ เจ้าเล่ห์ไม่เบา :hao3:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 28-06-2013 08:31:56

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
3 ทาร์ตไข่
(***เหตุการณ์ต่อจากตอน 2 ช่วงหัวค่ำ)










                     อีก 10 นาทีจะ 19.00 น.จะทุ่มนึงแล้วพ่อ!!! ผมตีลังกา 3 รอบใส่เกลียวอีกครึ่งรอบ ยิงสายตาปะทะกระถางดอกหน้าวัวสีชมพูกอใหญ่กลางล็อบบี้ทางเข้าตึกเซาท์ ก่อนจะ...ย้ากส์! เตะขา 90 องศา ควงปลายเท้าวูบวาบกดปุ่มลิฟต์แบบจอมยุทธ์บรู๊ซลีผู้อหังการ นั่นคือจินตนาการ

                     ตัดฉากกลับมาที่ความเป็นจริง วาณิชน้อยตาเหลือกพะรุงพะรังหิ้วถุงกับข้าวสองแขน สภาพหอบแฮกเหงื่อโทรมกายพร้อมใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ
            ‘ติง!’ ชั้น 7 ที่หมาย ยังไม่ใช่ตึกอีสต์แต่อย่างใดเพราะมันคือทิศใต้ ตึกเซาท์เหมือนเมื่อคืนไม่ผิดเพี้ยน

(‘ก๊อกๆๆๆ’) เคาะรัว
“มึงสายเป็นชั่วโมงแล้วเหี้ย ทำอะไรมาวะ โทรไปก็ไม่รับเข้าฝากข้อความตลอด มือถือหรือสากกระบือ หะไอ้น้อง!” เปิดผลัวะมาก็โดนชุดใหญ่
“อ่า...ก็มาแล้วนี่ไงครับ” ลนลานวิ่งเข้าไปวางของในครัว
“ปิดประตู! ไอ้แมวบ้านั่นจะฆ่ากู!” พี่แฮงค์ตูดลิงตะโกนห้าม

                    ถูกต้องแล้วครับ ประโยคยาวเป็นชุดเช่นนี้ไม่ใช่ใครอื่น ท่านประธานนักศึกษาแบดบอยจอมยัวะนั่นเอง

“ผมเลิกช้า ประชุมรับงานสัมมนาอยู่อะครับ”
“เอามานี่ หิว มีอะไรกินบ้าง...แขวนท้องรอมึงมันสนุกตรงไหน จะตายห่ายังหยิ่ง หอกเอ๊ย!” พี่แฮงค์พึมพำพลางจกถุงอาหาร วางกระจายบนโต๊ะเล็กหน้าทีวี
“หมู ไก่ กุ้ง ไม่มีหมึก กล่องนั้นพิซซ่า เฟรนส์ฟรายถุงนี้ ผมหั่นใหญ่ไปหน่อยเลยเป็นชิพแทน นี่ซอสครับ”

                   พี่แฮงค์มือใบพายได้พิซซ่าตามต้องการ ราดซอสชุ่มฉ่ำเลียนิ้วแล้วลุกจะจรลี

“ดูมันด้วย เพื่อนกูตายจะฆ่ามึงหมกถาดขี้แมว แต่เห็นแก่ยาดี หักเงินค่าจ้างเหลือครึ่งนึง ไปล่ะ”
“เย้ย! ทำไมเหลือแค่ครึ่งนึงล่ะ?” ผมหูผึ่งเรื่องเงินๆ ทองๆ อย่างอื่นไม่อยู่ในหัว
“อีกชั่วโมงไม่รอดโทรบอก จะพาไปหาหมอ”
“หา!?” ผมงง
 
                     พักเบรค 10 โมงเช้าเมื่อกลางวันเจอกันยังรับกล่องขนมร้อนๆ หอมกรุ่นจากเตาดีอยู่นี่นา เสียอย่างแค่ตอนเที่ยงไม่เจอกันเพราะผมเลิกช้า ปาเข้าไปบ่ายโมงถึงหลุดจากห้องปฏิบัติการครัว บริหารและคณะอื่นๆ เข้าเรียนภาคบ่ายตามปกติ แต่ก็ทันซื้ออาหารแมวตามสั่งเรียบร้อยดี ทำไมต้องถึงมือหมอล่ะ

...วอชแฮปเพ้น?
...ทำไม?
...เกิดอะไรขึ้น?

“ทาร์ตไข่มึงทำพิษ...จ๊วบ!” ดูดนิ้ว ชี้หน้าคาดโทษวาณิช

----------

                     บานประตูปิดปึงทิ้งให้ยืนอึ้งอยู่ 3 วินาทีก่อนมีคำตอบ
‘ซูมมม...’ เสียงน้ำไหลซู่ซ่าจากชักโครกชั่วครู่ก่อนตามด้วยเสียงประตู มีคนเดินลากขาขนอะไรหล่นก๋องแก๋ง ท้ายสุดคือทิ้งตัวตูมลงบนที่นอน

(“เฮ้อออออ...”) จากปากใครไม่ต้องเดา

                      แนบหูกับห้องนอนใหญ่ แน่ใจว่าไม่ใช่ผีถึงตัดสินใจเคาะเรียก
“ขอโทษครับ ไม่สบายหรือเปล่า?”
(“...”) เงียบฉี่
“ท้องเสียเหรอ ผมขอเข้าไปดูหน่อยได้มั้ย?”
(“...”) อาการเดิม
“มียาหรือยัง เดี๋ยวผมหาให้ ไม่หายพี่แฮงค์จะมารับไปหาหมอนะครับ” เงี่ยหูรอฟังคำตอบ

“เมี้ยวววว...” โอ๊ะโยะโย๋ สะดุ้งโหยงอะไรนุ่มๆ พันขา
“โอ๋ย เจ้าหินอ่อน ออกมาได้ยังไงตกใจหมด”
“เมี้ยวววว...”
“หิวเหรอ ไม่บอกล่ะ ร้องเหมียวๆ อยู่ได้ พูดเป็นแค่นี้หรือยังไง มาเร็วมาทางนี้ มิ้วๆๆๆ” จัดการอุ้มแมวเข้าครัว
“หม้าวววว”
“ไม่ต้องมาทำเป็นร้องเอาใจเลย ฝีมือเจ้าใช่มั้ย เละหมดครัวกู” ผมถอนหายใจ ยังดีที่มีบานเฟี้ยมกั้นแยกไม่เปิดโล่งจึงก่อวินาศสันตะโรแค่ให้ห้องนี้ 

                  ลงมือเก็บขี้เยี่ยวในถาดก่อนเพราะเหม็นฉุนเฉียวเหลือเกิน เจ้าหินอ่อนก็คลอเคลียเอาหางปัดป่ายพันแข้งพันขาไม่เลิก ไม่ช่วยเหลือซ้ำออดอ้อนจนใจอ่อน

“ก็ได้ๆ ทาสแมวเก็บขี้แมวให้แล้วครับ หลีกหน่อยเร็วเข้า”
“เมี้ยว...” ดูมันเอาตูดมาถูอีก ไม่ลดค่าตัวเหลือ 5,000 บาทจะทุบหัวทำลวกจิ้มเสียให้เข็ด
“ท่ะดา! เสร็จล่ะ สุขาพร้อมใช้ ว้าก! หินอ่อน อย่า!”/ โครม!!!

                  ถังขยะล้มคว่ำ เปลือกไข่ไก่กลิ้งหลุนๆ ออกมาสร้างแฟลชแบล็กมโนในหัวปลาบแปลบ

--------

                 มื้อเย็นเมื่อคืนที่บุกเข้ามาในห้องนี้ ผมลงครัวตามสั่งท่านเทพเจ้าที่พูดเป็นอย่างเดียวว่า 'หิว' ด้วยเมนูสิ้นคิด...กะเพราหมูสับไข่ดาว
‘ของพี่เอาสุกแบบมีเดี้ยม มีพิมพ์รูปหัวใจมั้ยณิช เอางามๆ ท่าจะอร่อย’ พี่มังกรกับจานกะเพรารอไข่สดๆ ร้อนๆ จากกระทะ
‘เย้! ได้แล้วครับ ไข่ดาวสุกแบบซันนี่อัพ’ ผมโชว์ผลงาน
‘ไม่กิน!’ พ่อหนุ่มแว่นไม่แล
‘มะ! กูเอง’ ส่วนพี่แฮงค์แย่งไข่ดาวจากจานไปโซ้ยหมดเกลี้ยง จนคนหัวโต๊ะมีแค่กะเพราล้วนๆ ไม่มีไข่หรือซากไข่ใดๆ ติดจาน


                   ภาพในจอตาสว่างจ้าพร้อมสามัญสำนึกเชฟมือทองแล่นเปรี๊ยะ
                   มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล จะท้องเสียขนาดนั้นได้อย่างไร ทาร์ตไข่กูอนามัยที่สุดในสามโลก???

                    เปิดตู้เย็นผลัวะ อาหารสำเร็จรูปแช่แข็งกองพะเนิน ข้าวหมูทอด หมี่ซั่ว ยากิโซบะ เกี๊ยวกุ้ง ข้าวต้มปลา สปาเก็ตตี้ มักกะโรนี ทั้งหมดทั้งมวลไม่มีไข่เป็นส่วนประกอบ
                     กระทั่งนมสดก็ไม่มี เป็นผมเองที่หิ้วนมกับไข่ขึ้นมาจากมินิมาร์ทข้างล่าง
โอย...ตายแล้ว
ทำไมไม่สังเกต
ทำไมพลาดอย่างโง่เง่าเต่าตุ่นถึงเพียงนี้
มีปากกูกลับไม่ถามพี่เขา...ทำไมวะ

                     บระเจ้า!!! เจ้าชายเย็นชาแพ้ไข่และนมสด นายวาณิชตกม้าตายแค่เรื่องง่ายดาย ความผิดครั้งใหญ่กับบัญญัติข้อแรกของคนทำอาหาร

“เมี้ยวววว...” หินอ่อนนั่งจ้องหน้า
“จะกินนมเหรอ ได้เลยเจ้าเหมียว...” เทให้แมวจิตใจเลื่อนลอย สงสัยจะใกล้ได้นอนระเบียงห้องเพื่อนกล้วยแล้วงานนี้

-----------
---------------

                    ไม่ถึง 15 นาทีต่อมา...
“ผมเอายามาให้ เป็นยังไงบ้างครับ?” เสียงดังถามกับประตูไม่ได้ล็อก
(‘ตึง!’) อะไรหล่นอยู่ข้างในจึงวิสาสะไม่รอช้า
“ขอเข้าไปนะครับ!”
“เฮ้อออ...” คนหนุ่มร่างสูงยืนเท้าแขนค้ำประตูห้องน้ำสภาพอิดโรย เสียงตึงเมื่อครู่คือขวดน้ำดื่มหลุดจากมือกลิ้งหลุนๆ

“ผมช่วย” ดึงแขนคล้องคอช่วยพยุงไปที่เตียง
“ไม่ต้อง” ยังขืนแรงไม่ยอมง่ายๆ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ผ้าเช็ดตัวสีเทาเข้มผืนเดียว ถ้าไม่มีแก๊สไข่เน่าลอยมาประกอบฉากละก็พ่อจะโดดปล้ำจริงๆ นะเออ...ไอ้หน้าเหียกกล้ามน่าหม่ำมาก^^
“ยา” ผมยื่นแก้วหลังนั่งแหมะลงที่นอนด้วยกัน
“น้ำ!” คนป่วยต้องการอีกอย่าง
“กินยาก่อน นี่ยาน้ำ”
“ไม่!”

“ถ้าร่างกายขาดน้ำมากๆ จะช็อกเอา ผมทำมาสองสูตร อันนี้เกลือผสมน้ำตาลแต่กลัวกินไม่ได้เลยซื้อน้ำเกลือแร่ข้างล่างมาให้” พยายามเสนอขายเต็มที่
“แหวะ!” ไม่ยอมแตะน้ำเกลือแร่ทำเอง เกลือกับน้ำตาลผสมลงในน้ำอุ่น รีบคนฟองลอยฟ่องครับ ชวนป่วยมากกว่าชวนหาย
“กิน” ผมบังคับ
“ไม่กิน!”
“กิน จะได้หาย”
“ลองกินเองก่อนซิ” ล้ำลึกนะมากไม้นี้ ณิชคุณจนแต้มตายเอง
“ก็ได้ แต่ต้องกินแก้วนั้นนะ”

                 ผมถือไปเททิ้งในห้องน้ำ เปิดมาก็พบกลิ่นมะนาวหอมชื่นใจ โอ้โห (T+T) ทาร์ตไข่ช่างมีอานุภาพการทำลายล้างสุดยอด รู้จุดอ่อนไอ้หมอนี่แล้ว อุอุ

“ทำเองแล้วไม่กินล่ะ” อ้าวปาก
“ผมไม่ได้ท้องเสียนี่”
“เหอะ!” โทรมลากไส้แล้วยังเหยียดสีผิว เดี๊ยะปั๊ดพ่อจับกด
“เหลือแก้วเดียวแล้ว เกลือแร่รสมะนาวไม่มีไข่หรอก” เลื่อนแก้วให้
“...” เดดแอร์ตาขวางไม่ยอมอีกล่ะ
“นะครับ ไม่งั้นหมอจะฉีดยาตรงก้น ต้องนอนให้น้ำเกลือทั้งคืนด้วย เข็มฉีดยาใหญ่มากๆ เจ็บค่อด”
‘อึ่กๆๆ’ ทันที

                     ค่อยยังชั่ว อยู่ที่นี่ต่อสงสัยข้าพเจ้าคงได้เปิดศึกสู้รบกับเด็กเกเรอายุ 5 ขวบที่ป่วยสองคน (แพ้ขนแมวกับแพ้ไข่) เอาแต่ใจไม่จบไม่สิ้นเป็นแน่ อย่ากระนั้นเลย


“ให้พี่แฮงค์พาไปหาหมอเสร็จ ผมจะย้ายไปอยู่หอเพื่อนนะครับ”
“ไป! ตาย!”
“...” เง้อ (+0+) หันขวับไปสบตา

                นั่นเสียงลือเสียงเล่าอ้างอันใดรึขอรับ หูหนวกตาบอดชั่วขณะเพราะนัยน์ตาวับวาวราชสีห์จ้องตะครุบเหยื่อคู่นั้น (แบบไร้แว่นบดบัง) อยู่ใกล้แค่ฝ่ามือกั้น ใจหวิวหวั่นเต้นชะชะช่าคร่อมจังหวะ

“โยนแมวใส่เพื่อนจนลมพิษขึ้น วางยาในอาหาร ผิดสัญญาไม่ทำตามข้อตกลง ความผิดสามกระทงปรับ 10 เท่าของวงเงินที่ตกลงกันไว้”

                  บอกคำเดียวว่ามึน-ซึน-เอ๋อ จำได้ว่าเจ้าชายปากหนักชื่อกริชเรียนบริหารภาคอินเตอร์ ทำไมพูดจานักกฎหมายผสมตำรวจอย่างคล่องแคล่วเพียงนี้

“อะไรนะ 10 เท่าก็แสนนึงน่ะซิ!” เซลล์สมองเพิ่งรีเซต
“หัวไวเรื่องตัวเลขดีนี่”
“เอิ่ม...”/ ‘ตุบ!’

                  ณิชน้อยถูกผลักนอนหงายตึงไม่ทันตั้งตัว ระบบร่างกายชัตดาวน์ชั่วขณะกับคำขู่ที่รุนแรงที่สุดในโลก เลข 0 ลอยมาตรงหน้าอีกตัว เป็นบวกจะไม่ว่าแต่นี่คือติดลบ ถ้าเอาเรื่องตามคำขู่จริงๆ ต้องตกเป็นหนี้กี่ปีกี่ชาติกันล่ะ
                  กูเผลอหลุดเข้ามาในกรงเล็บสัตว์สองตัวนี้ได้อย่างไร เจ้าหินอ่อนทำเอาชีวิตวุ่นมาพอแรงแล้วยังเพิ่มเจ้าราชสีห์นามว่ากริชนี่อีก...เวรแท้

------

                 แรงกดที่ไหล่หนักมากขยับไม่ได้ ผงกมองถึงเห็นหัวคนตัวโตตามล้มลงมานอนหนุน จะลุกก็ฮื่อขู่ไว้อีก
“ผมหนัก...” ลองประท้วง
“ป่วย” พลิกมากอดหมอนข้างชื่อวาณิชครับ (=^=) พ่อแก้วแม่แก้ว
“เอาครับ...ยอม”


                  ไหนๆ ก็ไหนๆ ยืดแขนออกให้แมวตัวโตนอนหนุนดีๆ ยอมหยวนเพราะป่วยอยู่หรอก ขออย่างเดียวอย่าพ่นลมหายใจใส่หัวนมโผ้มมมมม (T^T)

“เป็นใบ้เหรอ”
“เปล่า คือขะ...ไข่ผม ณิชจูเนียร์มัน เอ่อ...” จุดยุทธศาสตร์ชายไทย
“โทษที”
“อุ๊บ...”  ผมอุทาน

                แช่วับ! เลื่อนเข่าจากเรดโซนขึ้นมาพาดท่อนขาก่ายพุงข้าน้อยแทน จะไม่ให้ลุกชิมิ ก็ได้ โอมเพี้ยง! จงแปลงร่างเป็นปลาทูแช่แข็งส่งออก ณ บัดนาว ชูแว้ง!

----
-----

                ฝ้าเพดานวางดาวน์ไลต์เป็นแถวเป็นแนวเส้นตรงเป๊ะดีจัง  โคมไฟตรงนั้นก็ดีไซน์สวย เปิดสว่างน่าจะตระการตาเหมือนฉากในละครคุณชายจุฑาเทพ

“ใจเต้นแรง”
              เจี๊ยก!!! นึกว่าจะเบี่ยงเบนความสนใจ (ของตัวเอง) ได้แล้วเชียว

“ผมขอโทษครับ...”
“เรื่อง?”
“เรื่องไข่ ผมผิดที่ไม่ถามก่อน น่าจะเฉลียวใจตั้งแต่เปิดตู้เย็นแล้ว เห็นอาหารกล่องพวกนั้นก็น่าจะคิดได้ ทุกเมนูไม่มีไข่เลย” นักศึกษาวิชาอาหารไล่เรียงเสียงอ่อยๆ พยายามไม่สนใจเส้นผมระลาดไหล่
“ช่างมันเถอะ”
“ช่างไม่ได้นะครับ สำหรับพ่อครัวแล้วมันคือหายนะชัดๆ ให้อภัยไม่ได้ ถูกไล่ออกสถานเดียว”
“บอกว่าช่าง ก็ช่างมันเถอะน่า!”

                  น้ำเสียงตัดพ้อเชิงน้อยใจอยู่ลึกๆ คล้ายเด็กถูกเปิดเผยปมด้อย สั่งจิตอ่านเรดาร์ความคิดแบบโปรเฟสเซอร์เอ็กซ์แห่งเอ็กซ์เมน ชิ้ง!!!

“ที่ผมเคยเจอคือแพ้ถั่ว ธัญพืช แต่นมวัวเจอบ่อยสุด ท้องเสียจู๊ดๆ แพ้แลกโตส ไข่ ชีส ผงชูรสมีบ้างแต่น้อยมาก พวกนี้เป็นบุคคลพิเศษหาได้ยากในวงการอาหารเลยนะ” วาณิชเริ่มกล่อม
“ทำไมพิเศษ?” คางขยับเกยต้นแขน มันจั๊กกะจี้อ่ะครับบอส T-T
“เพราะเชฟจะต้องปรุงอย่างพิถีพิถันชนิดไม่ยอมให้ผ่านมือใคร แล้วลูกค้าท่านนั้นมักจะได้รับเกียรติเสิร์ฟเองด้วย”
“เหรอ...” เสียงสดชื่นกลายเด็กถูกชม
“จริง เคยได้ยินมาจากร้านครัวมิชลิน 1 ดาว อาจารย์เชฟเล่าให้ฟัง”
“อือฮึ...”

                  ชอบน้ำเสียงทุ้มนุ่มในลำคอแบบนี้จัง (-5-) แต่ไม่ควรไซ้คอคนหล่อ ราชสีห์กำลังแปลงร่างเป็นแวมไพร์ ใครก็ได้ช่วยณิชด้วย

---------

“แล้วจะให้ผมทำกับข้าวให้กินอยู่มั้ยครับ?”
“ไม่ทำก็ตัวแดงแสนนึง”
“อ๋า...จริงด้วยแฮะ แหะๆ” ตูอยากตาย (T0T)

               รู้แล้วว่าที่ตะล่อมมาทั้งหมดเป็นศูนย์ ไอ้หมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้เล่นด้วยยากสุด เค้ารักหินอ่อนจังเลย จุบุๆ

“ผมไปทำข้าวต้มหมูสับให้ดีกว่า อ้อลืมถาม แพ้อะไรอีกมั้ยครับ ผัก ผลไม้ เครื่องเทศ เครื่องปรุงรส...ฮ้าว” ขยี้หนังตาปรือจนเมื่อย
“ไม่น่ามีแล้ว”
“ดีจัง...งืมมมม...อ้อลืมบอก ศุกร์นี้เลิกเรียนผมกลับบ้านนะครับ แม่เก็บของจะย้ายกลับพัทยา”
"บอกหลายรอบแล้ว"

"เหรอ ณิชลืมอ่ะ...ฮ้าว" เวลาเผลอ-เบลอ-เอ๋อจะแทนชื่อตัวเองทุกที
"..." ใช่แวมไพร์เลียคอกูด้วยความพิศวาสหรือเปล่า
"อืมมม..." ผมเคลิ้ม ขยับคอยึกยักหนีเขี้ยวคมจะหนุนหมอนนอนดีๆ
“เขาให้ใส่หมวกแบบนี้ด้วย?”
“กันเส้นผม...อือ...” มือใหญ่ดึงปีกหมวกแก็ปให้คลายออก ท่อนแขนอีกข้างพาดกลางลำตัวไม่ให้ขยับไปไหน

               ยืนนวดแป้งหน้าเพลทไม่รู้กี่ชั่วโมง สามหาวสี่หาวตั้งแต่แบ่งกลุ่มรับงานประชุมสัมมนาช่วงหลังเลิกเรียนโน่น ความผิดของที่นอนปุยนุ่นผสมผ้าฝ้ายอียิปต์ของคุณชายเองนะ

               ร่างจมฟูกนุ่มขยับไม่ได้ พร้อมเสียงเบาหวิวขับกล่อมข้างแก้ม
“...กลิ่นหอมดี หวานๆ” ใช่สันจมูกเย็นๆ ถูไถเบาๆ หรือเปล่า
“...งืมมมม...ไอซ์ซิ่ง...ครีม...วานิลา...” ผมละเมอตอบ

ผงนิทราโรยพลิ้วมากระทบเปลือกตา ได้ยินเสียงตัวเองล่องลอยไปไกลในฝันแสนหวาน


**********************************************
 

edit: ลืมบอก เจอกันวันจันทร์-อังคาร, พฤหัสบี-ศุกร์ูู^^

(http://image.ohozaa.com/i/8ac/GBR1PE.jpg)เจ้าหินอ่อน

edit : 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ย้ากส์, บรู๊ซลี, อหังการ, ตุ๊มๆ, ยัวะ, กะเพรา (คำนี้เตือนตัวเองแล้วยังมี ร.เรือ ไม่ลืมๆ), เกี๊ยวกุ้ง, โผ้มมมมมม, พลิ้ว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 28-06-2013 08:44:05

 :hao3:
แหม..พี่กริช กินไม่ได้ ก็ฝืนกินนะ หวงฝีมือน้องล่ะซิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 28-06-2013 09:10:36

 :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 28-06-2013 09:13:18

 :impress3:

อ๊ายยยย เขินอ่ะ

บอสกริชทำเกินไปแล้วนะ แต่ชอบ. เอาอีกๆ

หนูณิชจะได้ไปไหนไม่รอด  :hao6:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 28-06-2013 09:34:08

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: กินณิชเค้กเลย  :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 28-06-2013 09:34:51

ทาร์ตไข่ถึงจะแพ้ แต่ก็ยังกิน เพราะมัน หอม หวาน ใช่มั้ยล่ะ 55555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Blue_Area ~ ที่ 28-06-2013 09:39:14

เรื่องน่ารักจัง สนุกมากค่ะ :mew2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 28-06-2013 09:48:13

แผนพี่แกรึเปล่า
ยอมลงทุนเจ็บตัวให้น้องมาดูแล :pigha2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 28-06-2013 09:49:17

ไม่มีแรงแบบนั้น ก็ยังอุตส่าดมดอมเนาะ  หุหุ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 28-06-2013 09:59:20

ฮั่นแน่...แพ้คุณชาย << ท่าทางว่าจะชายหมอซะด้วย ^^

-ความพิเศษ-ของคนนี้ ทำให้คิดถึงกรณีเดียวกันของ-อีกคน-
เวิ่นอีกแระ...เพื่อ?? ฮ่าๆ ^^V

พี่กริชใช้ความป่วยต่อรอง...เบาๆ แต่ไวมากเหอะ
น้องก็ใจอ่อนยอมเป็นพี่เลี้ยงเด็กต่อไป...สองคนกะหนึ่งแมว

เพิ่งได้คิดเมื่ออ่านตอนนี้...ความที่ทำขนมพอได้
ไม่เคยคิดเลยว่าอาหารของเราอาจทำให้แพ้ได้ แม้จะสะอาดแค่ไหนก็ตาม
อาจารย์สอนแล้ว แต่เราใส่ใจไม่พอ...อาจเพราะคนส่วนใหญ่แพ้ของแบบอาหารทะเลและผงชูรส - -"
หาได้ยากที่จะแพ้ของที่คนทั่วไปกินได้...เช่นพ่อราชสีห์ที่พิเศษมากกกก ^^"

อ่อ...ท่าทางว่าน้องกลับบ้านพัทยาคงไม่ได้ไปคนเดียว ^^

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 28-06-2013 10:07:58

บอกมา บอกมา มันเป็นแผนพี่ท่านหรือเปล่าหึ พี่กริช
ลงทุนรับทานทาร์ตไข่ เพื่อหวังใกล้ชิดณิชน้อยอ่ะ
พี่ก็รู้ว่าพี่แพ้ไข่อ่ะน่ะ เป็นไงล่ะ คราวนี้ได้น้องมาอยู่ในอ้อมแขนแล้ว หัวเสนาธิการแท้ๆ
แล้วอะไรอ่ะ ดมๆดอมๆ แบบนั้น ทำคนอ่านแอบฟินไปเลย

+ 1 บวกๆๆ เค้าเคลิ้มพี่กริชมากอ่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 28-06-2013 10:23:38

ก๊ากกกก....คุณชายแพ้นมกับไข่ :m20: :m20: :m20:
เค้าหวานกันดีเนอะ   :mew1:
 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 28-06-2013 10:48:37

ได้เรื่อยๆ นะ อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 28-06-2013 12:12:44

หนูณิชน่ารักจัง กริชเลยไ้ด้พ่อครัวส่วนตัวเลยงานนี้ 555+

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 28-06-2013 12:28:51

ลงทุนเนาะพี่กริช  :hao7:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 28-06-2013 15:04:31

พี่กริชนี่ทำแผนใช้ความป่วยเป็นสะพานป่าวเนี่ย แหมได้ที ทั้งกอด ทั้งไซร้เลยนะค๊าาา  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 28-06-2013 17:19:56

พี่กริชป่วยน้องณิชมาดูแลถึงบนเตียง กำไรจริงๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 28-06-2013 19:43:28

พี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารักพี่กริชน่ารัก  :o8:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 28-06-2013 21:25:09

 :hao3:    แผนล่ะซี้ๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 28-06-2013 21:33:19

บอสแอบชอบหนูณิชก่อนรึนี่ :mew1:
รักกันเร็วๆนะ อิอิ
ปล.แรกๆอ่านแล้วงงมากเพราะเล่าแบบย้อนหลังแต่มีพาสของพี่กริชออกมาพูดก็ดีนะ
แอบบชอบน้องตอนไหนเนี้ย

คู่หูรูมเมทขยายความด่วนเรื่องเป็นมายังงัยนี้
คู่เพื่อนสมัยเด็กเมื่อไหร่กล้วยจะชอบดิว อิอิ ดิวรุกเลยยย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 28-06-2013 21:36:57

สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างจากตัวพี่กริช
แอบเนียนใช้ได้เลยนะ :katai3:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 28-06-2013 21:44:58

 :o8:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ΩPRESTOΩ ที่ 28-06-2013 22:04:13

พี่แว่นลูกครึ่งหมาป่าแอนด์แวมไพร์จ้องจะแปลงร่างตลอด
น้องพ่อค้าช่างน่าสงสาร .. กว่าจะครบแสนโดนเลียจนสึกแน่
(ทำการค้ายังไงฮึ วาณิช? ไม่ทันไรก็ขาดทุนย่อยยับ  :hao6:)

ส่วนขยายที่ศูนย์จุดห้าพาเคลิ้ม อยากมีสตอล์กเกอร์ด้ายแดงเยี่ยงนี้บ้าง

บวกและเป็ดแทนคำขอบคุณ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 28-06-2013 22:11:46

มันมีคนเนียนนนนนน
ชื่อก็บอกอยู่ว่าทาร์ตไข่ แต่ก็ยังกิน

หมายความว่าไงหว่าาาาา

  :m12:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-06-2013 22:36:47

การลงทุนครั้งนี้คุ้มมากนะBOSS-K :-[


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 28-06-2013 23:30:58

ที่แท้ก็ชอบหนูณิชมาก่อนนี่เอง  :m12:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 29-06-2013 00:14:20

คุณชายกริช แพ้ไข่ แพ้นม แต่ก็ยังดันทุรังกินทาร์ตไข่ของน้องณิช แหม กินเพราะรัก แต่มันจะคุ้มกันมั้ยเนี่ย
พี่แฮงค์ โมโหหิวน่ากลัวมากอ่ะ น้องหินอ่อนก็ตัวป่วนสุด ๆ ไปเลย โอย ปวดหัวแทนน้องณิชจริง ๆ
ตอนท้ายน้องณิชหลับง่ายมาก ๆ อ่ะ แถมไม่ระวังตัวอีก เกิดพี่กริชอดใจไม่อยู่แล้วจะทำยังไงล่ะเนี่ย
ให้คนเขียนจ้า  :กอด1: :L2:

ปล. ภาพน้องหินอ่อนน่ารัก มากกกกกก ลายขนสวยมาก ๆ ดูเป็นแมวผู้ดี๊ผูดีอ่ะ
 

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 29-06-2013 01:38:00

อรั้ยยยยๆๆๆๆน่ารักมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-06-2013 11:09:00

มาเหนือเมฆเลยนะ
หมีกริชว่ะฮ่า :z2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 30-06-2013 19:49:13

   :เหอะ1: :a3:  มาเต้นรอ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 3 ทาร์ตไข่ (P.3) 28/6/2013
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 30-06-2013 20:51:40

ถ้าเป็นผมใจเต้นแรงตั้งแต่โดนผูกด้ายแดงละครับ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 01-07-2013 08:31:05

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
4 หลังคาบ้านลูกแกะ










                    ผม...กริช
สถานภาพ ณ เวลานี้คือกำลัง...ยาฮู้! (แบบเงียบๆ)
                    คืนวันศุกร์ 21.30 น. ลานรถ ถนนตัดใหม่ในจังหวัดปริมณฑลใกล้กรุงเทพมหานคร คนขับรถยนต์ใจกล้ากำลังโชว์ดริฟต์ฝุ่นตลบกลางลาน ภาพเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพียงแค่เปลี่ยนหน้านิวเอ็นทรี่เท่านั้นเอง ทุกทีชอบสัมผัสบรรยากาศหลุดโลกเช่นนี้ แต่คืนนี้...ความตื่นเต้นลดวูบแทบไม่เหลือด้วยหัวใจล่องลอยไม่อยู่ที่นี่

"ลูกแกะมึงไปไหนวะกริช" มังกรถามถึง the little lamp
"จับกินได้แล้วว่ะกูว่า มึงช้า มัวแต่อ้อมอีกต่างหาก" แฮงค์บอก taste it now
"ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามนะเว้ย" มังกร
"เออ หลุดไปกูจะสมน้ำหน้าให้" แฮงค์
"Not your business." ผมไม่สนเพื่อน

                      สองคนนี้สนิทกันมาตั้งแต่เริ่มไฮสคูล โตและเรียนที่อเมริกาก่อนย้ายตามครอบครัวมาไทย ส่วนผมอยู่ที่อังกฤษ แม่ย้อนกลับมาเปิดกิจการที่นี่จึงกลับมาที่กรุงเทพนี้เช่นกัน
                      ครอบครับมังกรเป็นเพื่อนแม่สมัยมัธยม ส่วนผู้ใหญ่ของบ้านแฮงค์เป็นเพื่อนในวงธุรกิจ ลูกชายเช่นพวกเราจึงรวมหัวกันโดยปริยาย
                      สามทหารเสืออ่อนภาษาไทยกันหมดจึงกองอยู่ที่วิทยาลัย D ซึ่งมีญาติแฮงค์เป็นผู้บริหาร (ถึงเวลานี้คงทราบแล้วว่าทำไมมันถึงเป็นประธานนักศึกษา)

"วิดวิ้ว! เห็นนั่นมั้ยวะแฮงค์ สเปคมึงเลยนี่หว่า" มังกรเบนความสนใจ
"แค่นินจา ดูคาติฝั่งโน้นไม่เรี่ยมกว่าเหรอวะ"
"กูไม่ได้หมายถึงเครื่อง (...คนต่างหาก)" มังกรท้ายเสียงกระซิบ not machine, it's a...R-I-D-E-R

                    หันไปสนใจเพราะเพื่อนพูดคำว่าคนขับ มอเตอร์ไซค์สีเขียวอ่อนเข้าจอด เด็กหนุ่มชุดเรซซิ่งเข้ารูปหุ่นนายแบบบอดี้ดีมากคนหนึ่งกำลังถอดหมวกกันน็อก ท่าสะบัดผมยาวคลอเคลียไหล่ชวนให้ใครต่อใครหลายคนมอง
                   โดดเด่นแต่ไม่ใช่สเปคผม ภาพริมฝีปากแดงฉ่ำกับรอยยิ้มหวานของลูกแกะตัวนั้นยวนใจมากกว่า

...ถ้าได้กัดแก้มใสนั่นอีกสักคำ
...สูดกลิ่มหอมแป้งเด็กจากผิวเนียนละเอียด
...สวมกอดแน่นๆ แนบชิดขณะอีกฝ่ายหลับไหล...อา แค่คิด
'กริชน้อยมึงอย่าเพิ่งกวนพ่อได้ไหม' กัดปากเตือนร่างกายตัวเอง

----

"มังกร ไปส่งกูเซฟเฮ้าส์" ผมปั่นป่วนจนทานไม่ไหวจะกลับไปเอารถตัวเองออกซิ่ง
"จะกลับแล้วเหรอวะ วันศุกร์แห่งชาติทั้งที โชว์ยังไม่จบเลย"
"ไปส่งมันแล้วรีบกลับมา มึงอาจต้องช่วยเอา 48 กูกลับว่ะมังกร หึหึ" แฮงค์ลูบปาก
"อีกแล้วเหรอวะ นี่จี๊ปนะมึง เห็นแวงเล่อร์กูเป็นรถขนมอไซค์ทุกที งวดนี้ชาร์จแพงดีกว่าว่ะ" มังกรเอาบ้าง it's Jeep
"น่า ครั้งนี้กูยอมเพื่อน เรียกมาได้เลย"
"เฟิร์สคลาสไปกลับพร้อมห้องสวีตฮันนีมูน" มังกรตีคิ้วจะบินไปหาหวานใจที่เชียงใหม่
"โอเค จัดเต็มสหาย 555"

"เฮ้! แฮงค์ ระวังโดนกัด" don't let that Bike bites ผมตบบ่าเจ้าของฮาเล่ย์เดวิสัน 48
"เป็นหมาป่าจอมปลอมไปเถอะมึง" good luck, faking foxy fox แฮงค์อวยพรชนิดสายตาไม่ละจากเหยื่อ

                    ผมอมยิ้มมุมปาก หมาป่าหรือ กระล่อนเกินขีด fox เรียบร้อยเพราะมันคือ wolf เขี้ยวขาวจะออกล่าเหยื่อต่างหาก

-----
-------

                    23.15 น. ฝั่งพระนคร จอดรถยนต์ใต้ต้นไม้ช่วยบังแสงไฟถนนซอย กดโทรหาเป้าหมายของตัวเอง
"อือ...คร้าบ..." กดรับทั้งที่เสียงแหบพร่าคล้ายถูกปลุก
"..." แค่นี้ก็ยิ้มออกแล้ว ค่อยคุ้มกับที่ตีนผีเหาะข้ามเมืองมาหน่อย
"งืม..." เสียงงัวเงียพร้อมไฟห้องน้ำชั้น 2 เปิดสว่าง
"นอนแล้วเหรอ"
"จับกบอยู่ ได้ยินเปล่า" เสียงสายน้ำฉี่ฉ่าสะท้อนก้อง
"หึหึ" ผมขำขันปนเขินแทน เยี่ยวดังมาถึงนี่ เกรียนจริงเจ้าหนู

"โทรมามีอะไรครับ?"
"ฟู่..." นั่นซิมีอะไร จะบอกว่าไม่เห็นหน้าแค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี มุกนี้เสี่ยวแต่มันคือความจริงล้วนๆ ลืมซ้อมตอบคำถามเลยแฮะ
"พรุ่งนี้แม่กับป้าๆ จะกลับพัทยา หาข้าวเช้ากินเองนะครับ โละข้าวกล่องในตู้เย็นหมดเลยก็ได้ เชฟอนุญาต"
"555" ยิ้มกว้างอย่างไม่รู้ตัว ได้ข่าวว่าอาหารสำเร็จรูปแช่แข็งนั่นของผมล้วนๆ

"โฮ่งๆๆๆ"
(อีดำ! เห่าอะไร เงียบ! คนจะหลับจะนอน!)
                    เสียงผู้ชายสูงอายุดัดจริตหญิงร้องปรามสุนัขที่มุดรั้วออกมารวมกับพวกจรจัด 3-4 ตัวแถวนั้น

"เดี๋ยวนะครับ หมาหน้าบ้านเห่าดังไปหน่อย...แม่! หนูดูเอง" ตึงๆ ลงมาเปิดประตูบ้าน

                        ซวยล่ะพันทางทำพิษ ถอยรถขวับเข้าจอดมุมกำแพงซอย 69 รีบดับเครื่องยนต์ทันทีพร้อมกลั้นหายใจ กูมาสตอล์กเกอร์ลูกแกะหรือกำลังเล่นหนังเจมส์ บอนด์ฉากไล่ล่าอยู่วะ


                      เสียงใสเรียกชื่อสุนัขแก๊งนั้นรายตัวพร้อมต้อนเจ้าดำเข้าบ้าน สักพักถึงรับสายผม
"ฮัลโหลยังอยู่มั้ย ถามอย่างได้มั้ยครับ"
"ว่า?"
"ผมเอาหมาไปเลี้ยงในแคมปัสได้มั้ย ให้มันอยู่แต่หลังครัวริมกำแพง ไม่ปล่อยเพ่นพ่านหรอก ไม่อยากทิ้งมันไว้ กลัวไม่มีใครให้ข้าวน่ะ"
"..." ลงจากรถไปแอบส่องเป็นโจรมุมตึก เรายืนห่างกันแค่กำแพงกั้นกับมือถือแนบหู

"ขอโทษครับไม่เอาไปหรอก แค่ถามดูเฉยๆ" เสียงเศร้าอ้อยสร้อยจนผมต้องกำหมัดบีบตัวเองไม่ให้ใจอ่อน
"เอาไปไว้บ้านก็ได้" นึกถึงฝูงสัตว์หน้าขนในบ้านตัวเอง แม่รักสุนัข มีเจ้าหมาพันทางนี่เพิ่มอีกตัวได้อยู่แล้ว
"บ้านใคร อย่านะว่า...?"
"โกลเด้น 3 โดเบอร์แมน 1"
"โอ้ววววววว อีดำไปจะโดนรุมมั้ยอ่า พวกนั้นตัวผู้ตัวเมียครับ"
"ตัวผู้ 3 ตัวเมีย 1"
"เย๋ย...ขอคิดก่อนดีกว่า ร้านก๋วยเตี๋ยวท้ายซอยบอกจะดูให้ ดำมันถูกเลี้ยงแบบปล่อย ชอบนอนข้างนอกไม่ค่อยเข้าบ้านเท่าไหร่ อยู่ที่นี่น่าจะได้อยู่ครับ"
"อือฮึ" ตามใจเจ้าของ ถ้าได้สัตว์เลี้ยงไปเป็นตัวประกันก็สามารถหิ้วเจ้านายเข้าออกบ้านตัวเองสบายแฮ

"แล้วพรุ่งนี้จะไปพัทยาด้วยมั้ย" อดถามเอาคำตอบชัด ไม่ได้
                  กูไม่อยากอยู่ห้องคนเดียวอีกต่อไป แต่ครั้นจะตามสตอลเกอร์ถึงพัทยาก็กระไรอยู่

"ไม่ครับ แม่กับป้าๆ จะไปธุระที่ไหนก่อนเยอะแยะ แวะเยี่ยมใครอีกก็ไม่รู้ บอกให้ผมแยกกลับเองเลย (...ตอนแรกจะข้ามไปส่งผมก่อน ยังไม่เตี๊ยมกับเพื่อนเลยอ่ะ ขืนให้รู้ก็ซวยแล่ว)" หัดกระซิบกระซาบความลับนะตัวเล็ก
"ก็พาไปคอนโดเรา" จะได้รวบรัดสู่ขอให้เสร็จเลยทีเดียว
"ตายๆๆๆ ณิชตายหยั่งเขียด ไม่อยากถูกซักฟอกตอนนี้ ยังไงหมดงานพิเศษบอสผมก็ไปเช่าหอนั้นอยู่ดี"
"คิดว่าจะหมดง่ายๆ เหรอ" เสียงแข็งขู่เด็ก
"เอ๊า!"
"หึหึ" แกล้งเด็กนี่สนุกดีแฮะ

                 เรียกผมว่าอะไรนะ 'บอส' ฉุกคิดได้วินาทีนี้เอง เพื่อนถูกเรียกว่าพี่แฮงค์หรือพี่มังกรเต็มปาก กับกูมันเรียกพี่หรือชื่อจริงสักคำหรือยังวะ...ไม่เคยได้ยินเลยนี่หว่า
                 อย่างไรเสีย ไม่วันใดวันหนึ่งก็ต้องบอกผู้ปกครองได้รู้ความจริง ให้เวลาเด็กน้อยมีท่าทีชอบผมบ้างสักนิดคนอย่างไอ้กริชรอได้

---

(หนู! เข้าบ้าน) เสียงผู้ชายแหบดัดหญิงดังมาอีกหน
"คร้าบแม่! เอ่อ...ผมต้องเข้าบ้านแล้ว"
"แล้วคุยต่อไม่ได้?"
"โอ้ว้าว! พอพูดได้ก็เอาใหญ่เลยแฮะ สงสัยต่อไปเราต้องคุยกันทางโทรศัพท์นะว่ามั้ย 555 ล้อเล่นครับ ผมมีไอเดียเด็ดให้ช่วยล่ะ"
"ว่า?" รู้สึกรื่นรมย์จนไม่อยากวางสาย ถ้าได้เจ๊าะแจ๊ะข้างแก้มแบบนี้ทั้งคืนก็โอไม่หยอก

"บอสกินอะไรได้หรืออยากกินอะไร ไว้เราช่วยกันลิสต์เมนูติดตู้เย็น คราวนี้รับรองไม่จู๊ดๆ อีกแน่"
"เหรอ...หึหึ"
"น่านะ ลูกค้าคนพิเศษของเชฟมือทอง"
"เสิร์ฟเองด้วยหรือเปล่า"

              ชอบเวลาเด็กอ้อล้อตรงคำว่า 'นะ' หรือ 'น่าน'ะ ก้มหน้านิดๆ ช้อนตามองอ้อนเล็กน้อย...น่ากัดจมเขี้ยวสุดๆ

"อยู่แล้ว มอร์นิ่งอินเบดก็ยังได้ แต่อัพราคาพิเศษแถมทิปแยกต่างหาก อย่างบอสจะจ่ายไหวรึเปล่าไม่รู้"
"ขนาดนั้นเชียว" เล่นกับหมาๆ เลียปากจนได้ คิดถึงรสริมปากหวานฉ่ำคืนนั้น อืม...อยากให้ตื่นมาจูบตอบจริงๆ

(ณิชชชช!)
"โอ๊ะโอ๋ ต้องวางแล้ว ค่อยเจอกันนะครับ" ติ๊ด! กดตัดทันทีพร้อมขานรับ "คร้าบแม่!  ณิชเข้าบ้านแล้วครับ"

                          ผมเงยมองตามเสียงตึงตังผสมเสียงดุว่าเล็กน้อยพอเป็นพิธี รอจนไฟในบ้านดับหมดทุกดวงค่อยสตาร์ทรถกลับ
เจ้าลูกแกะตัวน้อยเอย...


**********************************************
edit : 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
สถานภาพ, โชว์ยังไม่จบ (ตกคำว่าไม่), ว่ะ, เฟริ์สคลาส

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 01-07-2013 08:38:37

อั๊ยยะ จิ้มตู๊ดดดด
ไม่รู้ทันมั้ย?? อิอิ
ยังไม่ได้อ่าน...ขอเวลาก่อน

แหม...คุณพี่กริชหมาป่า
ไม่เห็นหน้าเจ้า ขอเฝ้ามองหลังคาบ้านก็ยังดี ;p
อันนี้เล่นคุยกันคนละฟากกำแพง...แม่หวงซะด้วยล่ะ
เน่...จิบอกอะไรให้นะ ถ้าไม่มีใจ ยังไงเขาก็ไม่คุยด้วยหรอกย่ะ

ลูกแกะน้อยจะลิสต์รายการทำให้ล่ะ
เบรคฟาสต์อินเบดซะด้วย...จัดไปตามคำน้อง หุหุ
เอ๊ะๆ...จะเชียร์ใครกันแน่ จับน้องมัดใส่พานทีเดียว ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 01-07-2013 09:12:28

 :hao3:
ไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาบ้านก็ยังดี เป็นเอามากนะพี่กริช

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 01-07-2013 09:51:05

น้องณิชแกะน้อย จะรู้มั้ยว่าจะโดนหมาป่ากริชจับกิน

ส่วนคนอ่านลุ้นให้จับกินเร็วๆ เดี๋ยวลูกแกะหลุดมือนะเออ

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 01-07-2013 09:56:32

 :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 01-07-2013 10:00:14

โรคจิต  พวกถ้ำมอง. 555

มองอย่างเดียวระวังจะเตอแมวขโมยนะคะพี่กริช :katai3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 01-07-2013 10:35:10

แหมๆๆ พี่กริช ไม่ค่อยเลยนะ 5555
ช้าๆได้พร้าเล่มงาม แต่ระวังนะ หึหึ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-07-2013 10:50:35

ขยับข้ามขั้นทีละนิด :z2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-07-2013 11:04:45

แหม่ะ มีเซอร์วิสเสิร์ฟถึงเตียงด้วยวุ้ยหนูนิดเรา    :z1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 01-07-2013 12:16:48

ลูกแกะในกำมือ :z2:
เสริฟมอร์นิ่งคิสเป็นออเดรฟเช้า

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 01-07-2013 13:38:42

Wolf เป็น stalker ตามแกะน้อย  :-[

ไม่เห็นหน้า เห็นหลังคาบ้านเค้าก็ยังดีเนาะวูล์ฟเนาะ

  :m19:

ว่าแต่ มอร์นิ่งอินเบดนี่จะเสิร์ฟเป็นอะไรหว่าาา
แต่ท่าทางบอสคงไม่อยากได้อาหารนะ

 :m12:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 01-07-2013 14:33:59

น้องคงยังไม่รู้ตัวต่อไปว่าจะโดนหมีกริชจับกิน

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 01-07-2013 15:14:25

หมาป่าอยากกินแกะน้อยแล้ว
 :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 01-07-2013 16:18:35

มีมอร์นิ่งอินเบดด้วย เอาตัว เอ๊ย!! เอาข้าวเช้าเสริฟถึงที่ด้วย
น่าอิจฉาๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 01-07-2013 18:25:01

กริชอาการหนัก :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 01-07-2013 18:38:59

แค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดีเนอะ เฮียกริชชช   แต่ถ้าช้าเกิ๊น ลูกแกะตัวน้อยๆ คงจะโดนสอยไปก็ได้นะ หุหุหุ  :hao3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 01-07-2013 19:18:32

บอสกริช....แอบเพ้อนะ 555+

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 01-07-2013 19:30:20

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7:
อิชั้นอ่านจบแล้วต้อง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7:
เหมือนได้เจออิพี่เหยี่ยวคนที่ 2 เลยเว้ยเฮ้ย

แต่ยังดีที่คุณพี่กริชมันยังรู้จักผิดชอบชั่วดีมากกว่า
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh: :laugh:
น้องณิชของแม่น่ารักฝุดๆ
 :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 01-07-2013 19:50:50

หมาป่าๆๆๆๆ




 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 01-07-2013 20:08:05

ฮิ้ว....มาช่วยพี่กริชเตรียมส้อมกะมีด  ชิมเนื้อแกะน้อย :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 01-07-2013 21:23:27

พี่กริชคงได้ลงแดงซักวัน

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 01-07-2013 21:41:51

คุณพี่กริช เป็นเอามากนะ
นี่ถ้าเพื่อนๆ ไม่ยัดเยียดให้ คงยังไม่กล้าเข้าหาน้องแน่เลย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-07-2013 22:14:31

BOSS-K อย่าดีแต่คิด รีบจับแกะน้อยให้มั่น :mew1:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 เจนยุทธxศาสตรา (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 02-07-2013 07:46:15

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
5 เจนยุทธxศาสตรา (และทองชมพูนุท)









                 ณิชครับ วู้ๆๆๆ ขอเสียงให้กับหนุ่มหล่อหน้าใสที่สุดในสามโลกคนนี้หน่อย เพราะเรากำลังจะรับศึกหนักกันล่ะ
                 เวลา 9.00 น. ผมก็พาตัวเองกลับมาที่คอนโดตึกเซาท์ชั้น 7 แหล่งพำนักที่ค่อนข้างจะถาวรแล้วในขณะนี้ ส่วนแม่กับเพื่อนแม่ถอนกำลังกลับพัทยาถิ่นเก่า ข้าน้อยก็จะได้ลั้ลลากับชีวิตโสดเต็มขั้น แค่คิดก็...ยาฮู้! 

‘ฟู่’ รวบรวมลมปราณจะขยับขาเคาะประตู สองแขนไม่ว่างเพราะข้าวของเต็มหอบ
(ผลั้วะ!)/ “โอ๊ะ!” บรู๊ซลีผวาหลบทันใด บานไม้เกือบฟาดหน้าจอมยุทธ

“ไอ้เหี้ย! ปล่อยยยยยยกู๊!”
“ไม่ กลับเข้าไปในห้อง!”
“ม้ายยยยยยยยย!”
"เข้าไปเดี๋ยวเน้!"
"ไม่ๆๆๆๆ ไอ้สัตว์ ปล่อยยยยย"

                  ผมตะลึงพี่แฮงค์กับผู้ชายอีกคนกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงหน้าห้อง


“อ้าว ณิช ช่วยพี่หน่อยซิวะ!” พี่แฮงค์หันมาเห็นพอดี อุตส่าห์แอบหลังบานประตูมิดแล้วเชียว
“ตามสบายพี่ ผมมือไม่ว่าง” ชูหลักฐาน
“เหี้ยเอ้ย!” พี่แฮงค์สบถ
“สาดดดดดด ปล่อย!” พี่ผมยาวถูกล็อกคอลากกลับเข้าไปข้างในจนได้ ล่ำขนาดพี่แฮงค์ปล่อยให้รอดก็แย่ล่ะ

“กริช! เปิดประตูห้องเล็ก กูจะขังแมว”
“กูมือไม่ว่าง” บอสยืนเช็ดแว่นชิลทำเอาพี่แฮงค์พ่นสัตว์เลื้อยคลานอีกตัว
"เหี้ยกริช!"
“ไอ้ชั่ว! กูไม่ใช่แมว ปล่อยเดี๋ยวนี้!” พี่รูปหล่อผมยาวโหยหวน


“มึงทำ Forty-Eight กูพังแล้วคิดจะหนีเหรอ” พี่แฮงค์เข้าเรื่อง
“นรก! นินจากูเละยังไม่คิดบัญชีเลยนะเว้ย” พี่ผมยาวจังก้าตอบโต้
“แค่แฮนด์เบี้ยว!”
“แฮนด์บ้านพ่อง ยับทั้งคันขนาดนั้นซื้อใหม่ให้กูเลยสัด!”
“แม่ง! แล้วกระจกข้างกูล่ะ ราคานินจามึงทั้งคันจะพอใช้คืนมั้ย”
“นั่นก็แต่งเต็มเหมือนกัน ตะกวดอย่างมึงต่างหากที่ต้องใช้แทนกู”
“บ้าเอ๊ย...กู-ไม่-ใช่-ตะกวด!” พี่แฮงค์ลูบหน้าตัวเองสะกดกลั้นไม่อยากต่อยปากคน
“งั้นก็ตัวเหี้ย!” สองคนนี้ชักจะลากลงไปกินบนขอนไม้เปียกกันมากขึ้นทุกที


“วู้! หยุดๆๆ พูดจาดีๆ หน่อยพี่ ภาษาไทยดีๆ มีไม่ใช้ จะมาตัวเงินตัวทองอะไรแถวนี้ หลีก!” ผมโยนของตูมตามลงบนโต๊ะดินเนอร์กลางห้อง เยาวชนที่ดีไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
('โครมมมมมม! ตูมมมมมม!')
“เบาๆ ซิวะ.../ ไอ้นี่เป็นใครวะ...” ทั้งคู่หันซ้ายมาอุทานเบาๆ ใส่วาณิช
“555”
“หัวเราะหาพ่องเหรอกริช!/ พ่องมึงตาย!” หันขวาคอดังกร๊อบใส่เจ้าชายเย็นชา

“หึหึ มีอะไรกินบ้าง...หิว” เจ้าของห้องเสยผมเปียกเดินผ่ากลางเป็นโมเสสแหวกทะเลตรงมาหาผม บอสกริชไม่กลัวตายหน่อยหรือขอรับ ตัวสูงใหญ่กล้ามล่ำจะโรมรันกันอยู่นะ
“หมูทอด คอหมูย่าง ปลาดุก แล้วก็ข้าวเหนียวไก่ย่างส้มตำ อ้อ ไข่เค็มนี่ผมกินเอง” เชฟณิชกระจายถุงเสบียง
“อือฮึ...” หมาป่าครางรับในลำคอ ไม่หล่อเท่สักนาทีได้ไหม เพื่อนตัวเองจะตีกันตายคาห้องยังไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"แม่กับเพื่อนเปลี่ยนใจมาส่งผมหน้าวิทยาลัย ซื้อเบเกอรี่โรงแรมสาธิตเพิ่งแยกไปครับ"
"อืม..."

                  รับฟังคำบอกเล่าความคืบหน้าของผมง่ายดาย เพราะคนนี้ข้อความไปหาผมตั้งแต่ 6 โมงเช้า บอกจะไปรับที่บ้านไม่ต้องมาเอง  โชคดีที่เพื่อนแม่อยากกินของหวาน ทาร์ตไข่ร้านเบเกอรี่ที่โรงแรมสาธิตของวิทยาลัยเรา จึงขับรถมาส่งหน้าสถาบันแทน สบายแฮ

----

“พักกินข้าวก่อนมั้ยครับ กับข้าวบาน” วาณิชสวมใจกล้าแผนกต้อนรับเชิญชวนแขกผู้มีเกียรติ
“ไม่! กูไม่กิน ไปล่ะ” พี่ผมยาวสะบัดบ๊อบ
“จะรีบไปไหน” พี่แฮงค์ไม่ปล่อยคู่กรณี
“ฮื่ย!”/ ‘กริ๊งงงงงง!’

                  จังหวะพี่ผมยาวเดินผ่าน พี่แฮงค์คว้าคอเสื้อรุนแรงจนวัตถุสีทองหล่นใส่ถ้วยสะอาดตรงหน้าผมพอดี จี้ทองเหลืองเขียนเป็นเส้นตัวอักษร ‘ทองชมพูนุท’

“ปล่อยซิวะ กูจะกลับบ้าน!”
“ยังเคลียร์ไม่จบ”
“ไม่สน กูจะจบ!” พี่คนนั้นเชิดหน้า
“กูบอกว่า...เรา-ยัง-ไม่-จบ!” พี่แฮงค์เข้ม สืบเท้ารุกเอาไหล่ชน เปรียบมวยคนละรุ่นชัดๆ

“ขอแทรกนิดนึง พี่มีญาติชื่อสุวรรณ ทองชมพูนุทหรือเปล่าครับ?” ประโยคผ่าหมากจากปากผมพลิกผันสถานการณ์
“หะ?” พี่ผมยาว
“หา?” พี่แฮงค์
“หือ?” หมีกริซซี่เจ้าของห้องงับไก่ย่างคาปาก

-----
-------


                  ในห้องครัว เจ้าหินอ่อนตาปรือ นอนแกว่งหางสบายใจอยู่ในมือของพี่ ‘เจน-เจนยุทธ’ ญาติใหม่เอี่ยมผู้เพิ่งควานหากันจนเจอของผม

“เมี้ยว...รรรรรอออออ” เจ้าหินอ่อนครางพอใจให้เกาคอ
“เอาเชียวเจ้าเหมียว ทีงี้ครางเชียวนะ ชอบล่ะซิ” ผม
“หึหึ แมวมันชอบให้เกาคาง สีสวยมากนะเจ้า อูย...ซี้ด...เบาไอ้น้อง!” พี่เจนโอด
“ช้ำจนม่วง ตรงนี้ถลอก เอียงคอหน่อยครับ” ติดปลาสเตอร์ยาที่หางคิ้วให้ก่อนสำรวจเนื้อตัว คิดในใจ ไปฟัดกับหมาที่ไหนมา

“ตกลงจะให้พี่เรียกเราว่าอะไร ลุงป้าน้าอา” จู่ๆ พี่เจนก็ถามสาแหรก
“ถ้านับตามสายพันธุ์ ผมเป็นญาติทางยาย แม่บุญธรรมผมถือว่าเป็นตาพี่ ศักดิ์ผมเทียบเท่ารุ่นพ่อกับแม่ เรียกน้าละกันง่ายดี”
“น้าเหรอ?”
“ก็นับตามอายุ ผมอายุน้อยกว่าแม่พี่นี่ครับ ลูกพี่ลูกน้องฝ่ายหญิงเรียกน้าน่ะถูกต้องแล้ว”
“ขอเรียกน้องเถอะ 555 ไม่คิดเลยนะเนี่ย บังเอิญจริงๆ”

“ผมก็ไม่คิด แม่เพิ่งแยกไปเมื่อตะกี้นี้เอง ไม่คิดว่าจะมีหลานชายตัวเป็นๆ ซะได้” วาณิชสดชื่น
“โอเคหลานก็หลาน มีน้ารูปหล่อน่ารักอย่างนี้หยวนๆ วู้! เราเป็นพี่น้องกัน ไม่น่าเชื่อนะ ถึงจะไม่ได้สืบสายเลือดเดียวกันก็เถอะ” พี่เจนครึ้มใจ
“อยู่แล้ว พ่อหลานชายรูปหล่อของน้าณิช”
“555”


                 เราหัวเราะสดชื่นทิ้งสองคนอยู่โต๊ะทานข้าวข้างนอก สอบถามวงศ์วานนามสกุลถึงได้ทราบว่าตา (แม่ผม) กับยาย (ยายของพี่เจน) เป็นญาติกัน ขณะนี้ครอบครัวพี่เจนแยกไปใช้นามสกุลตามพ่อ แต่มีจี้นามสกุลเก่าของยายทำไว้ให้หลานชายเป็นที่ระลึก
                 'ทองชมพูนุท' โชคชะตาบังเอิญทำให้เรามาพบกัน

                 จะผิดปกติก็ตรงญาติที่เพิ่งรู้จักของผมถึงมาทะเลาะกับพี่จอมดีเดือดที่นี่ได้
“ว่าแต่ พี่เจนรู้จักพี่แฮงค์ได้ยังไง?”
“ซวย”
“อ้อ...ซวย หา! ซวย?” หมายความว่าเยี่ยงไร
“ไม่มีอะไร อุบัติเหตุนิดหน่อยเลยตามมาเคลียร์”

                 แววตาหลุกหลิกบวกน้ำเสียงอ้อมแอ้มผิดธรรมดาจนผมสงสัยหนักข้อ ขนาดหินอ่อนยังรู้ว่าผิดปกติ เงยจ้องหน้าตาแป๋วร้องเหมียวๆ ถามอยู่นั่น เท่าที่บอกคือเรียนปี 3 ช่างโยธาโรงเรียนอาชีวะชานเมืองกรุงเทพมหานคร ผ่ามาทำไมถึงย่านธนบุรีฝั่งนี้
                (ประมาณพี่เจนอยู่สวนหลวงมีนบุรี พวกผมอยู่ประชาอุทิศ ขออนุญาตยกตัวอย่างเพื่อเห็นภาพง่ายๆ)

“ถ้าไม่มีอะไรก็ดีแล้ว พี่แฮงค์มีตังค์ ค่าเสียหายแค่นั้น พูดดีๆ คงตกลงกันได้หรอก” ผมตัดบทรอมชอม ไม่ได้เข้าข้างเซเลปคนดังประจำแคมปัส ทว่าเท่าที่สัมผัสก็ดูก็มีความคิดอ่านเป็นผู้ใหญ่มากระดับหนึ่ง ไม่เช่นนั้นคงไม่ได้รับเลือกเป็นประธานนักศึกษา
“เหอะ! ดีแต่ใช้เงินฟาดหัวคนอื่น ถ้ารู้ว่าเมื่อคืนมันจะให้พี่ เอ่อ...”
“จะให้พี่อะไร?” ผมวูบ ลืมไปว่าพี่แฮงค์เป็นไบ ฉิบหาย รอยที่คอกับลาดไหล่ “ทำไมมีรอยดูดกับรอยกัดด้วย! ไอ้พี่แฮงค์ทำอะไรพี่เจน?”
“เย้ย!” พี่เจนรีบปัดเส้นผมยาวมาบัง ดึงปกเสื้อขึ้นปิดพัลวัล

“พี่เจน...?”
“มันไม่ได้ทำอะไร มอไซค์ชนกันเมื่อคืน คุยไม่จบเลยพามาถึงนี่ แต่เมื่อเช้าเพื่อนมันมาเคาะจะใช้ห้อง เลยลงมาคุยกันต่อห้องนี้แค่นั้นเอง”
“อ้อ...แค่คุยกัน”

                  พยายามเข้าใจคอนเวอร์เซชั่นแบบมีคิสมาร์กกับรอยฟันเต็มคอ เรื่องร้ายๆ จากกอสซิปลอยมาเต็มหัว วาณิชคงต้องพิจารณาแก๊งปริ๊นซ์พวกนี้ใหม่เสียแล้ว
                  หันไปเหล่มองสองคน หนุ่มแว่นนิ่งขรึมจ้องผมตาไม่กะพริบ ส่วนพี่แฮงค์คล้ายจะสะดุ้งหน่อยๆ แหล่งข่าวต้องเจาะประเด็นไม่ใช่สองคนนั่น หนุ่มผมยาวตรงหน้าคนนี้ต่างหาก

-----

“ตกลงพี่กับพี่แฮงค์มีเรื่องอะไรกันแน่"
"เปล๊า ไม่มีอะไรจริงๆ" เสียงสูงเชียว
"เอางี้ ถึงผมจะเป็นแค่เด็กกำพร้ามาอาศัยนามสกุลบ้านญาติพี่ แต่ผมก็ทองชมพูนุทตามยายพี่เหมือนกัน พี่เจนจะไม่เห็นแก่พี่น้องเชียวหรือ”
“พูดอะไรเนี่ย มันไม่ใช่อย่างที่คิดหรอกน่า” พี่เจนอึกอัก

“ผมเป็นเด็กที่ไม่มีใครต้องการ อย่าว่าแต่ชื่อนามสกุลจริง หน้าตาพ่อแม่แท้ๆ ยังไม่เคยเห็น แต่ตาพี่รับอุปการะผม”
“นั่นน่ะ...”
“ตามหลักเด็กต้องออกจากบ้านอายุครบ 16 ส่วนใหญ่ก็ไปเป็นเด็กขาย ติดยา ติดคุกก็เยอะแต่ตาพี่อีกนั่นแหละที่ช่วยผม ให้นามสกุล ให้ที่อยู่ที่กิน ผมไม่ใช่เด็กอ่อนต่อโลกอย่างที่พี่คิดหรอกนะ”
“...” พี่เจนเงียบ

“ผมรู้ไม่ใช่ไม่รู้ ทวดพวกพี่ตัดขาดไม่นับญาติลูกชายที่เป็นกะเทย แต่อย่างน้อยท่านก็คงอยากรู้ว่าหลานชายห่างๆ คนนี้เป็นยังไงบ้าง ผมไม่ได้อยากเสือกรู้เองหรอก ขอโทษด้วย...นี่ของพี่ครับ” รุกฆาต ยัดจี้สร้อยใส่อุ้งมือคนเจ็บ
“เดี๋ยวก่อนณิช!”
“...” รายการเจาะใจได้ผลเสมอ รู้จักวิธีลอบหว่านล้อมชักแม่น้ำทั้งห้าของพวกเราน้อยไปเสียแล้ว อุอุ


“คือ...ที่บ้านมีปัญหานิดหน่อย พี่สาวถูกรถชนเป็นอัมพาตท่อนล่าง ถูกให้ออกจากงานเมื่อเดือนที่แล้ว แม่ก็เพิ่งล้มป่วย บ้านยุ่งไปหมด พี่เลยว่า...จะส่งยา”
“หา!?” นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลยนะนั่น
“ยังไม่ได้ทำอะไรจริงๆ ไอ้น้องที่ไปด้วยมันจะพาไปหาลูกพี่แต่ไอ้ควายทุยนั่นเสือกเข้ามากวนตั้งแต่จอดรถซะก่อน” พี่เจนหน้าม่อยสารภาพ
“เชรี่ย...” ผมขยี้หัว ทำไมเคราะห์ซ้ำกรรมซัดใส่โคตรเหง้าศักราชคนนามสกุลนี้หมดวะ ตูก็ด้วยนี่หว่า นายวาณิช ทองชมพูนุท น่าจะเลือกเป็นลูกมาเซอร์ซะก็ดี นามสกุลฝรั่งค่อยดูเท่สมใบหน้าและไม่ราหูอมจันทร์เช่นนี้

-----

                สอบถามรายละเอียดถึงทราบว่าพี่ ‘จุ๊บแจง’ พี่สาวควรได้รับการผ่าตัดโดยด่วนจึงเร่งให้ตัดสินใจลงมือก่อการ

“เดี๋ยวนะ บ้านพี่ทำขนมส่งเหรอ?” ผมวิเคราะห์ข้อมูลเชิงลึก
“ใช่ มีคนมารับถึงบ้าน เค้กกุฎีจีนน่ะรู้จักมั้ย”
“รู้จัก ถ้าไม่ต้องขายหน้าร้านเองแบบนี้ก็หวานซิ”
“ยังไง?” พี่เจนหูผึ่ง
“เรายืมเงินก้อนเพื่อผ่าตัดพี่จุ๊บแจงก่อน จากนั้นผมกับเพื่อนค่อยไปช่วยพี่ทำขนม จะให้ทำตอนนี้เลยก็ได้ คนขาดพอดีไม่ใช่เหรอ” กระหยิ่มแผนการณ์แยบยล

                 นางฟ้าคาบาเร่ต์เพื่อนพ้องเราเยอะแยะ ผมตกเบิกค่าครองชีพจากมูลนิธิบ้านเด็กอุปถัมภ์ ส่วนพี่เจนในอนาคตค่อยขยับขยายรับจ๊อบเขียนแบบ ช่วยทำขนมส่ง ขยันทำงานทยอยใช้หนี้ยังไงก็หมดแน่นอน

“มันตั้ง 2 แสนเชียวนะ ใครเขาจะให้ยืม”
“แม่ เอ้ย! ตาพี่ไง ป้าๆ นางฟ้าคาบาเร่ต์เพื่อนแกอีก เอาน่า ยังไงพี่จุ๊บแจงก็ถือว่าเป็นหลานคนนึง ผมว่าถ้าเราเช็คดูดีๆ พี่สาวพี่น่าจะใช้สิทธิประกันสังคมกับประกันชีวิต อาจจะไม่ต้องจ่ายมากขนาดนั้นก็ได้”
“เออว่ะ พี่ก็ลืมคิด มีป้าคนรู้จักทำงานประกันสังคม รีบไปถามดีกว่า” พี่เจนผ่อนคลายอย่างเห็นได้ชัด
“งั้นกินข้าวก่อน ตาพี่ทอดหมูเองเมื่อเช้า กินเสร็จพาผมไปบ้านจะได้เริ่มงาน แต่ยังไม่ต้องบอกแม่พี่หรอกว่าผมเป็นใคร ขี้เกียจตอบคำถาม” มองนาฬิกา 9.45 น. ฤกษ์ดี
“เยี่ยม โอเค 555” พี่เจนกับผมเทคมือ

-----
-------


                ฟ้าเปิดทางสว่าง แต่จะมีพี่แฮงค์หน้าบูด เคาะกระจกรัวก๊อกๆ จ้องเจ้าหินอ่อนบนตักพี่เจนเขม็ง
“จะรำลึกชาติกำเนิดกันอีกนานมั้ย ข้าวสวยกูล่ะ!” พี่แฮงค์ตะโกนข้ามมา
“เพิ่งดีดเองพี่” ผมมองหม้อหุงข้าวไฟฟ้า เรื่องมากไม่อยากกินข้าวเหนียวทั้งที่เมนูอีสานล้นโต๊ะ
“ตักเลยเร็วๆ หิวจนจะกินช้างได้ทั้งตัวอยู่แล้วโว้ย!”

“ทีงี้ล่ะหิว แต่เอ๊ะ! ตะกวดกินข้าวเป็นด้วยเหรอ” พี่เจนปากดี
“กูชื่อแฮงค์-ศาสตรา ไม่ใช่ตะกวด แล้วเอาแมวบ้านั่นออกไปไกลๆ”
“ไม่ แมวมันชอบกู เนาะหินอ่อนลูกพ่อ จุบุๆ” พี่เจนอุ้มเจ้าหินอ่อนติดมือออกไปนอกครัว ถ้ารู้ว่าแมวเหมียวเป็นไส้ศึกฝ่ายพี่แฮงค์คงจับหักคอจิ้มน้ำพริกตั้งแต่แรกเห็น
“เหี้ยแล้วไง...” พี่แฮงค์ถอยพรึ่บตั้งท่าจะหนี ไม่ใช่กลัวพี่เจนแน่ผมว่า

"ห้องกูไม่มียาแก้แพ้ ไปคลินิกสถานเดียว" บอสเคี้ยวตุ้ยว่าเรื่อยๆ  พระเอกแต่วันนี้รับบทเอ็กซ์ตร้าไปพลางๆ
“เอามันมานี่ เจ้าหินอ่อนไปอยู่ในครัวก่อน พี่เจนนั่งลง พี่แฮงค์ห้ามปากเสียอีกไม่งั้นโดน” ผมวางจานข้าว แย่งแมวจากหลานตัวเองไปเก็บ
“เป็นไงล่ะไอ้เหี้ย” ศาสตราเยาะเย้ยเจนยุทธ
“ชิ!” เจนยุทธไม่สบอารมณ์ศาสตรา

“กินข้าวทุกคน! เมนูอีสานไม่ต้องการสัตว์เลื้อยคลาน ตายเกลื่อนกี่ตัวแล้ว เหี้ยๆๆๆๆ ตลอด โดยเฉพาะพี่แฮงค์ มีตัวเงินตัวทองอีกคำผมโยนเจ้าเหมียวใส่แน่”
“คร้าบบบบบบ...” พี่แฮงค์เอี้ยมเฟี้ยมเรียบร้อย
“บระเจ้าจ๊อด ได้ข่าวว่าคุณยุทธนากลัวแมวเหรอครับ ไม่น่าเชื่อ ก๊าก 555” พี่เจนหัวเราะลั่น
“ศาสตราโว้ย ไม่ใช่ยุทธนา! ฝากไว้ก่อนเถอะมึง” พี่ไบซันเข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟัน
“Open war...” ตัวกินไก่ย่างพึมพำสบายใจผิดมาดเจ้าชายน้ำแข็ง

                รอยยิ้มกริ่มติดใบหน้าหล่อ ชิลอย่างนี้สงสัยวันนี้น้ำจะท่วมโลก () ผมนั่งลงร่วมโต๊ะลอบยิ้มขำ
 
 
**********************************************
 :L1:
(http://image.ohozaa.com/i/82e/BmSv0F.jpg)[/url](http://image.ohozaa.com/i/949/CCzn3W.jpg)[/url]
***เครดิตรูปจาก ulmitmtedมอเตอร์ไบค์ดอทคอม และ autoyimดอทคอม

--------------
 edit : 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ผลั้วะ , เนาะ, ตัวเงินตัวทอง (ต.เต่าเกินมาตัวนึง)

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 4 หลังคาบ้านลูกแกะ (P.4) 1/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 02-07-2013 07:53:32

สั้น ๆนะ
"เรารักเจนยุทธ" ว่ะ
555555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 02-07-2013 08:06:14

 :hao3:
น้องณิชแก้ปัญหาได้อย่างฉับไว
บอสตอนนี้ไม่มีบทเลยนะ  :katai5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 02-07-2013 08:30:55

พี่แฮงค์เจอเนื้อคู่แล้วจิ
พี่เจนยุทธอย่างเท่ห์เลย ชอบจัง
ตอนนี้พระเอกเราเป็นตัวประกอบแท้ๆ มีบทพูดสองสามประโยคสั้นๆ
ณิชน้อย  :กอด1:

+1 กดบวก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 02-07-2013 08:42:47

เสร็จโจรแน่ๆ

ว่าแต่รอย.....เมื่อคืน แฮงค์ทำอะไรลงไปบ้างเนี่ย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 02-07-2013 08:43:32

 :hao7: :hao7: น้องณิชทั้งเก่งทั้งอร่อย  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 02-07-2013 08:58:30

มีอีกคู่แล้ว :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 02-07-2013 09:18:11

ชอบอ่ะ ศึกคู่นี้ ท่าทางจะมันส์
ว่าแต่น้องณิช มีดุด้วย 555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 02-07-2013 09:25:53

นายเจอคู่กัด เอ๊ย เนื้อคู่แล้ว ยุทธนา
กร๊ากกกกก 555555555



 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 02-07-2013 09:47:03

 :ling1:
มาต่อเร็วๆน๊า เค้าอยากดูหลานเจนโดนกิน
 :hao6:
ออกวันแรกก็มีรอยคิสมาร์คแระ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 02-07-2013 10:05:05

เจนยุทธขโมยซีน  รอนดูดรอยกัดที่คอ จิ้นไปไกล

คราวนี้ล่ะแฮงค์โดนปราบ ทั้งหินอ่อนและเจนยุทธรวมพลังกัน  :laugh:

เอ็กตร้าคนนั้นก็ยังดูดีในสายตานะ แค่ยิ้มกับคำพูดบางประโยคในตอนนี้  :-[

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 02-07-2013 10:05:54

แอบเชียร์คู่รอง. ฮิ้ววว

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 02-07-2013 11:02:23

แหมะ ลำดับญาติช่างชวนงง
แต่ไม่เป็นปัญหา...พอนึกสภาพออก

ทำไมไพล่คิดถึงคนแรกที่หลงรักเรื่อยเลยหว่า??
ตัวน้องเหมือนมาก ^^ แต่เฉลี่ย-ความพิเศษ-ไปที่พี่ด้วยจิ๊ดนึง
อีกคู่นี่ก็...ท่าทางจะมันหยดนะ ต่อปากต่อคำจนน้องต้องปราม แถมรอยชวนสงสัยนั่นอีก หุหุ

ตอนนี้พระเอกเป็นตัวประกอบ...แต่ก็ยังเป็นพระเอกของหนูณิช ฮิ้วววว << แหวะเนอะ ;p
เพราะคู่ขวัญคู่ใหม่น่าสนใจเกินปล่อยผ่าน...รอดูกันต่อไป ^^

เรื่องช่องทางการหาเงินช่วยกันนี่...อาจจะไม่ไปตามที่ต้องการนะ ทั้งหนูณิช ทั้งเจน
สองคนตรงโต๊ะกินข้าวต้องมีแผนอะไรแน่ ถ้ารู้...เงื่อนไขเยอะนักล่ะ ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 02-07-2013 11:27:08

งอกมาอีกคู่

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 02-07-2013 12:58:37

ยุทธนามาจากไหน  ไม่ได้คล้ายศาสตราเลยนะนั่น หลานเจน    :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 02-07-2013 14:29:26

เหอๆๆๆๆ หลานเจน  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 02-07-2013 14:46:40

2ตอนรวด
บอสของของณิชน่ารักเนาะ คิดถึงจนแค่เห็นหลังคาก็ยังดี
พี่เจนนี่โชคดีในความโชคร้ายอ่ะ โชคร้ายที่เจอพี่แฮงค์กวนจนโชคดีที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิดๆลงไป

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-07-2013 15:54:29

อ่านแล้วชอบ สนุกดี ตอนนี้น้องณิชเป็นใหญ่ 5555

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-07-2013 16:36:31

เจนยุทธนายโดนใจจริงๆ :z2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 02-07-2013 18:13:49

น้องณิชได้เจอญาติ ท่าทางจะแสบพอตัว o18
ตอนนี้พี่กริชเป็นตัวประกอบ :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 02-07-2013 19:37:34

คู่ใหม่น่าติดตาม :mew1: :mew4: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 02-07-2013 20:03:58

ดีใจชั้นเจอคู่รองแล้วจ้า
 :hao7: :hao7:
สงสัยจะต้องมีคนได้เสียกันในเร็ววันนี้
5555555555555555555555
 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 02-07-2013 21:19:05

ยิ่งอ่านยิ่งสนุก

 o13 o13

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 02-07-2013 22:30:16

หุหุหุ  พี่เจน กับ พี่แฮงค์ กล้ามชนกล้ามเร้อออออออออออ   :hao6: :hao6:  //  ความหื่นบังตาจริงๆ  :heaven

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 02-07-2013 22:52:53

เด็ดขาดมากท่านน้าสาว :katai2-1:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 02-07-2013 22:59:04

พี่แฮงค์เจอคู่ปรับแล้ว :hao6:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 03-07-2013 00:42:07

5555+..... คือดีนะ อ่านตอนมีสติ!!! เกือบงง.... แม่ เป็นตา เลยกลายเป็นน้า.... เกือบไม่เก็ท!!!!

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 03-07-2013 03:38:06

พ่อบอสใหญ่ของเราบทน้อยเหลือเกินตอนนี้
 :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 03-07-2013 08:47:32

อ่านสองตอนรวดจ้า

พี่กริช หื่นได้ตลอดเวลา ไม่เกี่ยวกับสถานที่ แค่คิดถึงน้องณิชก็ของขึ้นซะแล้ว  :z1:
แอบซุ่มดูน้องอย่างกับ สตอล์กเกอร์ น้องณิชก็ยังอุตส่าห์ฉี่ให้ได้ยินอีกนะ ระวังเหอะ พี่แกยิ่งจิต ๆ อยู่ด้วย
มีหมาชื่อน้องดำด้วย น้องณิชน่ารักมาก ไม่ทิ้งหมาน้อยด้วยอ่ะ ถูกใจคนรักหมาอย่างเราที่ซู้ดเลย
อยากให้น้องดำได้ไปอยู่บ้านพี่กริชจังเลยอ่ะ  :mew2:
พี่กริชทำเนียนนะ "คอนโดเรา" แหม ๆ ยังไม่เป็นแฟน จะสู่ขอเค้าแล้วเหรอจ้ะ
มีการคิดมากที่เค้าเรียกตัวเองบอส ไม่เรียกชื่ออีกนะ ก็ไปเมมใส่เครื่องเค้าว่า BOSS-K เองไม่ใช่รึไงพี่กริช
อยู่ต่อหน้าไม่ยอมพูด พอคุยไม่เห็นหน้านี่พูดมากแฮะ ชอบใ้ห้น้องณิชออดอ้อนซะด้วย คิคิ
...................................................................
ตอนนี้พี่กริชรับบทนักแสดงรับเชิญเดินชิล ๆ ไปมา ส่วนน้องณิชรับบทพี่เลี้ยงเด็กแสบสองคนใช่มั้ย
พี่แฮงค์กับพี่ผมยาว ฉะกันมันส์ดีจังเลยอ่ะ ยิ่งไอ้ จบ กับไม่จบ เนี่ย แหม ฟิน ๆ
อยู่ดี ๆ น้องณิชเจอญาติผู้พรัดพรากเฉยเลย พี่เจนยุทธ เท่ห์นะเนี่ยได้หลานแก่กว่าอ่ะ
เคลียร์เรื่องมอเตอร์ไซด์ชนกัน ไหงสภาพพี่เจนอย่างกับจะโดนปล้ำ พี่แฮงค์ซาดิสก์เหรอ
บ้านพี่เจนก็ปัญหาหนักเนอะ เกือบเป็นเด็กส่งยาซะแล้ว ดีที่พี่แฮงค์ไปก่อกวนซะก่อน
น้องณิช ของเราสุดยอด สมแล้วที่เป็นเด็กชีวิตต้องสู้เนี่ย จัดแจงทุกเรื่องให้หลานเจนเสร็จสรรพ ยอดมาก ๆ
แถมปราบเด็กดื้อทั้งสองได้อยู่หมัด รอดูมวยคู่พี่แฮงค์พี่เจนต่อไป คงได้มันส์หยดติ๋ง ๆ
สองตอนมาไม่เจอะ น้ำเชียง กล้วยดิว เลยแฮะ คิดถึงนะเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนจ้า  :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Blue_Area ~ ที่ 03-07-2013 09:15:02

 :katai2-1:  ตะกวด ตัวเงินตัวทอง..เอิ่ม...ลากกันลงน้ำเถอะ...555  :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 04-07-2013 07:40:26

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
6 เดินห้าง








                ใกล้เวลาบ่ายสอง ห้างสรรพสินค้าใจกลางกรุงเทพมหานคร แทนที่จะเดินโซนชอปปิ้งตามประสาเด็กแนวทั่วไป กลับต้องลากเท้าเดินวนอยู่ในซุปเปอร์โซนของสดเป็นรอบที่ 100 โดยมีเจ้าเด็กเหลือขอไม่ยอมตัดสินใจเสียที
“เต้าหู้ ไส้กรอก แฮม ขาหมู วุ้นเส้น มะเขือเทศ มันฝรั่ง ทำอะไรบ้างนะ เต้าหู้ผัดขิง คะน้าหมูกรอบ หมูหมักซอส อืม...” มองวัตถุดิบหลากหลายอย่างตื่นตาตื่นใจ
“ฟู่...” กูเมื่อย วนหน้าตู้แช่เป็นรอบที่ 100 กับอีก 1
“อ้าว! จะไปไหนครับ ยังไม่ได้ของเลย” ทิ้งตะกร้าเคร้งคร้าง วิ่งตามหลังมาทั่กๆ ไม่ระวังจะลื่นล้มหัวแตก “ชะอุ้ย!”

                  นั่นปะไร เสียงพื้นรองเท้าแล่นเอี๊ยด ดีที่เอื้อมคว้าไว้ไม่ให้หัวขมำ

“ซุ่มซ่าม”
“แหะๆ ไม่ได้ซุ่มซ่ามซะหน่อย” ร่างเล็กกว่าเบี่ยงหนีจากเงื้อมมือง่ายดายเกินไป ยอมปล่อยเพราะอยู่ในที่ชุมชน สาวๆ แม่บ้านมองเราตาเป็นมัน
“หิว” นาฬิกาดิจิตัลดังติ๊ดๆ เตือน 14.00 น.
“แล้วก็ไม่บอก” ตาแป๋วแหววช้อนมอง พองแก้มน้อยๆ คล้ายกระต่าย ลูกแกะหรือลูกแมวน้ำนะ เห็นภาพซ้อนจนรำคาญตัวเอง ไอ้เด็กนี่น่ารักไม่เหมือนใคร

                คราวนี้พาดบ่าบังคับให้เดินเคียงข้าง ความสูงพอเหมาะสำหรับพักแขนพอดี

---

                  ผ่านร้านเบเกอรี่ของหวาน วอลล์เปเปอร์ลายดอกไม้สีชมพูตั้งแต่พื้นยันเพดาน พนักงานหญิงกระโปรงสั้นตาบิ๊กอายร้องตะโกนเชิญชวน
(“เชิญค่า ไอศกรีมอร่อยๆ ข้างในเลยนะคะ”) 
“ไอติมเปล่าครับ ท่าทางอร่อย” เจ้าเด็กในมือดันยิ้มแฉ่งรับซะงั้น
“จะกินข้าว!”
“อ้อ ข้าวๆๆๆ ร้านไหนดีน้า” ปลายนิ้วเปาะแปะริมฝีปากฉ่ำ สอดส่ายสายตาท่าทางครุ่นคิดไม่หยุด

                   ลองดึงให้ชิดอกอีกที ดีที่อยู่ทางขวา เจอก้อนเนื้อเต้นรัวทางซ้ายได้อายทั่วห้าง

(“เชิญครับ วันนี้ข้าวผัดอเมริกันโปรโมชั่นพิเศษลด 20 เปอร์เซ็นต์พร้อมเครื่องดื่มเติมฟรีไม่อั้นนะคร้าบ”)
“เอามั้ย ร้านนี้มีเมนูที่กินได้เยอะมาก”
“เคยมา?”
“กล้วยเพื่อนผมเคยพามา ของอร่อยๆ เพียบ”
“ไม่กิน!”
“อ้าว แต่ร้านอื่นผมไม่รู้ เผื่อท้องเสียอีกทำไง”
“...” กูไม่อยากซ้ำรอยเพื่อนมึง
“ก็ดี เจ้าของร้านคงแปะรูปพวกผมเป็นบุคคลต้องห้ามไปแล้วล่ะ มาทียกชั้นปี ตอนจ่ายแย่งจ่ายใครจ่ายมันอีก แคชเชียร์เครียดไปเลย 555”
“ทั้งชั้นปี?”
“แน่นอน ไม่มาเทสต์ก็เสียชื่อคนทำอาหารซิ” ดูทำท่าเท้าสะเอวเบ่ง

                  แล้วไป ไม่ได้มาเดตแต่ก็ยังไม่ชอบใจอยู่ดี

---

                 [Rrrrrrr] โทรศัพท์ดังหน้าร้านเสื้อผ้าวัยรุ่น
“ว่า?” say it หยุดกดรับเรื่องที่รอ
รุนหลังเข้าไปเลือกเสื้อผ้า เห็นใส่เสื้อยืดเก่าย้วยเปื่อยจะขาดทุกคืน มีสีสันหน่อยคงน่ากอด น่ามองจมหู

(“กันตัวเจ้าหนูนั่นไม่ต้องมายุ่งกับคนของกูได้เลย เรียบร้อยแล้ว”) I’m carry it now แฮงค์สดชื่นล้นพ้น
“อือฮึ แล้วกูต้องรู้รายละเอียดอะไรมั้ย” detail more
(“มันตกลงขาย แต่รอพี่สาวเสร็จถึงจะให้กูแอ้ม”) the woman done and then my queue, my mine! เสียงในสายย้ำซ้ำๆ เป็นกอริลลาจิ้มอกบอกของสำคัญของตน ใครหน้าไหนห้ามยุ่มย่าม
“โอ้! คนอย่างมึงต้องรอ” That is the guy like you เน้นคำว่า is ชัดๆ ขำเพื่อน
(“มีบ้าง ของอร่อยต้องใจเย็นๆ กูก็มีคิวของกูเหมือนกันนี่หว่า”)
“ซะงั้น มึงคิวแน่นมากขนาดนั้นเลยเหรอวะ แต่นี่เป็นคนรู้จัก จะเสือกกูคงห้ามไม่ได้” it’s a company, I can not tell พยายามไม่สบตาคอมปานีร่างเล็กที่ว่า
(“นี่มึงยังไม่บรรลุอีกเหรอ”) done yet
“F--k!” แจกผักผลไม้เพื่อนสัตว์กินเนื้อ

                  ว่าศัพท์ธุรกิจให้งงเข้าไว้พลางทาบพิกเล็ตสีชมพูบนตัว เด็กส่ายหน้าจะเอาปีศาจหัวกะโหลกถือสามง่าม ผมสั่นศีรษะพลางจับคางบีบหมูปากจู๋บังคับให้มองกลุ่มดิสนีย์เท่านั้น

“กระบะนี้เหรอ เฮ้อออออ...” มีห่อเหี่ยวหูลู่คอตก ย่ำต๊อกๆ แกล้งเดินหน้าม่อยเข้าซุ้มแต่แฉไปหาโซนซุปเปอร์ฮีโร่อยู่ดี บอกยากจริงแฮะเด็กคนนี้
“เลือกมา” ผมสั่งตัวเล็ก
“ทางนี้ซื้อ 2 แถม 1 ได้ตั้ง 3 ตัวแนะ” ชี้ฮีโร่กล้ามล่ำ
“6 เลย ขี้เกียจซัก”

“อะ ได้ล่ะ” คว้ามาให้ไวเป็นลิง
“ทำไมมีแต่ตัวใหญ่ๆ” กับตันอเมริกากับคู่อริเซิร์ฟซิลเว่อร์เพียบ
“ไซส์บอสไง”
“ไม่เอาโบนัส?” ย้อนถาม
“โบนัสอะไร โบนัสผมเหรอ จะซื้อให้แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก โว้! เอา 3 ตัวแต่อีกครึ่งขอเป็นเงินได้เปล่า”
“หยิบมา 6” ผมชี้พร้อมประกาศิต เก็บภาพเด็กได้คืบจะเอาศอกจอมโวยวายในสายตาไม่วาง
“เย้!” ตะลุยกระบะเซลล์ทันที

                ยกกำปั้นบังรอยยิ้มขำ ไม่เรื่องมาก ไม่อิดออดมีข้อแม้โน่นนี่เหมือนคนอื่นทั่วไป เหมือนพร้อมจะทำทุกอย่างตามคำสั่งผมต้อยๆ เจ้าลูกแกะปุกปุยบ้องแบ๊วน่ารัก

---

“น้องคุณน้องน่ารักดีนะฮะ หน้าตาดีมากด้วย เห็นปุ๊บรู้เลยว่าใช่ นี่เป็นโบร์ชัวร์ประกวดโมเดลเสิร์ช หานายแบบนางแบบของแบรนด์ฮ่ะ พี่ขออนุญาตให้ไปด้วยเลยนะฮ้า”
“...” เอาแล้วไง ตัวขัดบรรยากาศ
“นามบัตรนั่นพี่เขียนเบอร์ส่วนตัวไปด้วย โดยเฉพาะคุณน้อง...โทรได้ 24 ชั่วโมง ฮิๆ” กูไม่ฮิกับมึง
เดินไปหาเด็ก กางฝ่ามือลงบนกระหม่อมแบบจับลูกบาสเกตบอล รูปหัวทุยแต่เล็กกว่ามาก ผมหยักศกสีน้ำตาลนิ่มเกินไม่อยากปล่อย
“...ไปร้านโน้น ซื้อหนึ่งแถมหนึ่งถูกกว่าอีก” เป่ามนต์วิเศษข้างหู
“...จริงดิ ทำไมไม่บอก รีบไปเร็ว”

                 เหมือนเด็กไม่รู้ประสา พอมีอย่างใหม่ตรงหน้าก็ตาวาว ละความสนใจของในมือไปชะเง้อหาอันใหม่ทันที แต่สุดท้าย...ใบหน้าเล็กๆ นั่นจะหันมาที่ผม

"เอาตัวนี้มั้ย สีนี้ดีกว่า กางเกงด้วยได้เปล่า"
"หึหึ"
                  รำคาญตรงคนมองจ้อง เห็นแล้วว่านี่คือเด็กผู้ชายยังเอี้ยวมาดูซ้ำ  ยิ้มหลุกหลิกส่งให้ผมอีก ไอ้แฮงค์ไม่น่าพาเรื่องเดือดร้อนบานปลายมาให้เลยจริงๆ

-----
------


                 ถึงร้านอาหารไทยราคาแพง ไม่เสี่ยงอีกแล้วไข่...เข็ดจนตาย
"พี่เจนโทรเข้า แป๊บนะครับ ฮัลโหลครับพี่เจนว่าไง/..."

                  รอจนเด็กรับสายคนชื่อเจนยุทธเสร็จเรียบร้อย (หลานชายใหม่เอี่ยมโดยอภินันทนาการจากไอ้แฮงค์) คนตรงหน้าก็หันมาสำรวจเมนูปานประหนึ่งอ่านหนังสือสอบ เปิดทุกหน้า ดูทุกภาพ ขนาดพนักงานเสิร์ฟยังยิ้มกริ่มเอ็นดูก่อนหยิบเมนูของหวานมาให้สแกนอีกเล่ม

“พี่เจนไหงเปลี่ยนใจก็ไม่รู้ เมื่อกี้ยังตกลงชัวร์ๆ ว่าจะให้ผมช่วยทำขนมแท้ๆ อุตส่าห์โทรบอกไอ้กล้วยแล้วด้วย” ชื่อกล้วยอีกแล้ว
“ไม่ดีหรือไง อาทิตย์หน้ามีประชุมสัมมนา ฟู้ดยุ่งอยู่ไม่ใช่เหรอ”
“ก็ถูก แต่ทำไมพี่จุ๊บแจงถึงได้ผ่าตัดเร็วเลยล่ะ...แปลกจัง”
“แม่เขาคงหาทางได้ละมั้ง ลูกสาวจะเดินไม่ได้ คนคิดมากที่สุดไม่ใช่เจนคนเดียวหรอก” มึงติดหนี้กูนะแฮงค์
“นั่นซิ ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน ก็ดี ไว้อาทิตย์หน้ารอไปเยี่ยมโรงบาลทีเดียวเลยดีกว่านะ” แล้วก็ยิ้มหวาน

                  แฮงค์มันเอาเด็กใหม่อีท่าไหนไม่รู้ ท่าทางดื้อไม่ยอมคนมากขนาดนั้น วางสายจากผมครู่เดียวเจนก็โทรเข้ามือถือเด็กบอกยกเลิกแผนทั้งหมด อ้างว่าที่บ้านหาเงินได้แล้ว หนำซ้ำพี่สาวชื่อจุ๊บแจงจะได้รับการรักษาเร็ววัน ทำเอาตัวเล็กกลับลำแทบไม่ทัน

“แล้วจะให้ผมทำห้องบอสถึงวันไหน เสาร์หรืออาทิตย์ จะได้มีตังค์ไปจองหอ เผื่อต้องนอนเบียดห้องไอ้กล้วยก่อน” มีไอ้บานาน่านี่อีกกูล้มโต๊ะแน่
“ตลอดไป”
“เอ๋?”
“เบื่อข้าวกล่องเต็มที แล้วก็ห้ามคนอื่นรู้ความลับเด็ดขาด” ผมชี้โพรงให้กระรอก
“โอ้ว้าว! ผมรู้ล่ะ โอเคเลยท็อปซีเคร็ท 555 แต่เรียกค่าสินสอดแพงหน่อยนะ” เหน็บแนมเสียงใสบวกใบหน้ายิ้มทะเล้นเป็นต่อมากมาย

“สินสอดอะไร?” แกล้งแหย่
“อ้าว ก็ต้องคิดเมนูแปลกๆ ให้ลูกค้าคนพิเศษ ราคาต้องพิเศษด้วยซิ ไม่งั้นเสียชื่อเชฟวาณิชแย่”
“ลิสต์มา ไม่ไหวก็เลิกจ้าง”
“อู้วววววว...เค็ม เขี้ยว งกค่อดๆ” งุบงิบซ่อนอยู่หลังเมนูของหวานเล่มสูง
“พูดชัดๆ ให้มันได้ยินหน่อย!”
“ผมบอกว่าบอสช่างประเสริฐกว่าใครในสามโลก คิดทบต้นทบดอกสมเป็นผู้บริหารอนาคตไกลมากคร้าบ!”
“หึหึ” เจ้าเด็กบ๊อง

                  เห็นแก้มแดงก้มลงดูรายการอาหารพลางเขียนอะไรยุกยิก ลิสต์เมนูไร้ไข่และแลกโทสให้ผมเป็นแน่

                  เรา 4 คน...ผม แฮงค์ เด็กน้อยกับเจนยุทธ เพื่อนใหม่หมาดๆ ของแฮงค์ยกพลไปบ้านเจนยุทธ พบแม่เพิ่งหายไข้กำลังจะไปเฝ้าพี่สาวของเจนที่โรงพยาบาล เจนกับเด็กบอกจะเป็นลูกมือช่วยแต่แม่บอกไม่ต้องเพราะเพิ่งระงับการส่งขนมกับลูกค้าไปเมื่อวาน บวกกับมีเหลืออยู่บ้างจึงยังรอได้อยู่
                  สาเหตุหลักคือบ้านนั้นเลี้ยงแมวถึง 6 ตัว แฮงค์นั่งหง่าวรอในรถยนต์ไม่ไหวตะโกนขอไปส่งแม่กับเจนที่โรงพยาบาลเอง บอกให้ผมกับเด็ก 'มึงจะพาลูกแกะไปไหนก็ไป' เราทั้งคู่จึงมาเตร่ที่ห้างนี้
                  รู้ว่าคนอย่างไอ้แฮงค์มีแผน ไม่อย่างนั้นไม่ไล่เพื่อนอย่างผมกระเจิง

---

                 จู่ๆ ก็...
"สร้อยข้อเท้าอันนี้ผมถอดได้มั้ย?"
'พรวดดดดด!' ถามแบบนี้เอามีดแทงอกพี่ดีกว่า
"หมายถึงเส้นใหม่เมื่อกี้ที่มีกระดิ่งน่ะครับ ถอดได้ยังครับ" พูดไปหน้าแดงไป อาการพอๆ กับผม แสร้งนิ้วจิ้มแว่นกลบเกลื่อน
"สีแดงน่ะห้าม ที่เหลือก็แล้วแต่"
"งั้นแกะออกก่อนดีกว่า เดินไปนึกว่าหนูมาแอบผูกกระดิ่งติดคอแมว"
"มานี่"

                  ผมลุกจากเก้าอี้ไปนั่งคุกเข่าถอดเส้นใหม่เอี่ยมที่เพิ่งใส่ให้เมื่อ 3-4 ชั่วโมงก่อนออก ของแบรนด์เนมยี่ห้อดัง แม่ซื้อมาฝากจากเมืองนอก

"ไม่ต้องครับ ผมถอดเอง"
"เฉยเถอะน่า"
"ทำไมถึงให้ผมล่ะครับ มีเยอะเหรอ บอสสะสม?" ถามเป็นชุด
"อืม..."
                   เพราะถ้าเป็นแหวนหรือนาฬิกาคงหาต้องจังหวะและโอกาสสำหรับสวมใส่ คนนี้ทำครัวยังไงก็ต้องถอด แต่สร้อยข้อเท้าคืออยู่ติดตลอด...ของกู
                  ไม่สนคนมองทั้งร้าน กูใช้เวลากับเด็กน้อย อ้อยอิ่งปลดสร้อยทองออกจากข้อเท้าช้าๆ
---

“กริชคะ! ใช่กริชจริงๆ ด้วย เห็นก้มอยู่นึกว่าไม่ใช่” เสียงผู้หญิงเข้ามาขัดจังหวะ
“ขอบคุณครับ บอสน่าจะ...” ไม่ได้หันไปหาหญิงสาวที่เดินมาหยุดยืนข้างโต๊ะ กำลังอยากรู้ว่าเด็กอ้าปากจะพูดอะไรต่างหาก
“แพรวาก็ว่าอยู่ว่าต้องเป็นกริชแน่ๆ ไม่บอกล่ะคะว่าจะมาที่นี่ จะได้มาด้วยกัน เผอิญมาชอปปิ้ง H&N เปิดตัววันแรก เห็นคิวแล้วไม่ไหวไม่น่าเชื่อว่าคนไทยจะเห่อมากขนาดนี้เลยค่ะ”
“...” เราทั้งคู่เงียบ
“ขนาดไปชอปร้านอื่นรอตั้งหลายชั่วโมงคนยังแน่นไม่ขยับ ได้รองเท้ามาแทนดูซิ”

“...(="=)...” ไม่ชอบสายตาเด็กเงยมองผู้หญิงสวยจนเคลิ้มตอนนี้จริงๆ พับผ่า

“กริชไปด้วยกันมั้ย แพรวาอยากได้ชุดแซค ใส่ไปงานคืนนี้เราจะได้แต่งตัวเหมือนกัน”
“อ่า...” เด็กเหล่มาที่ผม คงสะดุดตรงบอกว่าใส่คู่กันนี่ล่ะ
“อุ้ย! โทษค่ะ คุยธุระอยู่หรือเปล่าคะ พอดีคุณแม่กริชเป็นลูกค้าคนสำคัญของที่บ้าน เลยไม่อยากให้พลาดงานเลี้ยงคืนนี้น่ะค่ะ”
“เหรอครับ กระเป๋าสวยนะครับ เข้ากับเข็มขัดกับรองเท้าเป๊ะ” เด็กเบี่ยงเบนประเด็น มองหัวจรดเท้าเอ่ยยิ้มๆ
“อ๋อ ชาแนลน่ะ นึกว่าจะโบแต่พอเอามามิกซ์แอนด์แมทช์ ว้าว! ไม่น่าเชื่อ เพื่อนๆ แต่งตามกันยกใหญ่เลยนะ ดูซิ”
“สวยครับ” เด็กหันส่งยิ้มกับกลุ่มหญิงสาวที่รออยู่หน้าร้าน ทำตาโตตื่นเต้นจนผมอยากงับจมูกโด่งๆ นั่นเหลือเกิน


                    [Rrrrrr] สายมังกรช่วยชีวิต
“ขอโทษแพรวา ผมต้องรับสายนี้” ลุกยืนส่งพลางกดรับสัญญาณ “ฮัลโหลมึงอยู่ไหน ซักครู่มังกร...เชิญครับแพรวา” วิสาสะลุกเดินนำหญิงสาวออกไปส่งหน้าร้าน

“เอ่อ กริชคะ แพรวาไม่อยากรบกวน แค่จะบอกว่าคืนนี้ธีมงานสีพลาสเทลขาวกับโกลด์ แล้วแพรวาเต้นบัลเล่ต์ทุ่มนึงนะคะ”
“ครับ...ฮัลโหล เออ คุยได้” ผละจะกลับเข้าร้าน
“กริชไปให้ได้นะคะ บ๊ายบายค่า” กรี๊ดยกกลุ่ม
(“กรี๊ด! นั่นกริชเพื่อนแพรวาเหรอ นึกว่าไม่ใช่ซะอีก”)
(“กริชจริงๆ ด้วยอ่ะ”)


                     กลับมาที่โต๊ะ...
“จะดูจนตาทะลุหรือยังไง”
“ลูกตาลลอยแก้ว...บัวลอยก็อยากกิน...ถั่วแดงก็น่าอร่อย...”

                     บ่นงึมงำกับเมนูเล่มเดิม แต่คนพูดงับโต๊ะเห็นแต่เส้นผมสีน้ำตาลบนหัวยุ่ง
“ถ้าไม่อยากคุย ต้องห้ามชมเสื้อผ้าผู้หญิง” ผมหายใจติดขัด แอร์ร้อนขึ้นมาเฉยๆ
“...ไอติมโฮมเมด” ยังไม่โงหัวขึ้นอีก
“เน่!” ความรู้สึกแปลกๆ มาคุเล็กๆ จะรับมือยังไงดี
“...เพลย์บอยใส่ลูกชิดกับข้าวเหนียว”

“รู้ได้ยังไงว่าเพลย์บอย ใครบอก”
“...” เด็กเงียบปิดเมนูเรื่อยๆ กลายเป็นผมอยู่ไม่สุขเสียเอง
“นั่นลูกค้าบ้านมังกร คนรู้จักห่างๆ อีกที เมื่อกี้มันก็โทรมาชวนแต่ไม่ไป” โยนมือถือลงบนโต๊ะ รู้สึกไม่สบอารมณ์ที่ต้องแก้ตัวทั้งที่ไม่ได้ทำผิด
“พี่มังกรด้วยเหรอ?”

“มันว่าจะไปกับแฟน รับมาจากเชียงใหม่เพิ่งถึงเมื่อกี้ ฝากไปรับสูท”
“แฟนพี่มังกรเป็นคนเชียงใหม่เหรอครับ?” ทิ้งเมนูมาสนใจกอสซิป
“เปล่า คนที่นี่แต่ไปเรียนเชียงใหม่”
“โอ้! ความลับอีกข้อ ปริ๊นซ์มีแฟนได้ด้วย แล้วงานจัดที่ไหน”
“ถามทำไม?” ประหลาด อยู่ด้วยจะช่างซักไซ้ให้ตอบทว่าไม่เคยรำคาญ เพราะดวงหน้ายิ้มพรายของเจ้าหนูจำไมน่าแกล้งหรือเปล่า
“ถามดู โรงแรมดังๆ ส่วนใหญ่จะจัดโต๊ะ มีเมนูฟิวชั่นสวยๆ น่าเข้าไปดู ผมทำครัวไม่เก่ง แต่พรีเซนต์หน้าตาให้ดูดีล่ะก็...ณิชน้อยสามารถ” ยักคิ้วชูคอลอยหน้าลอยตา
“หึหึ” ผมชอบคำว่าณิชน้อยแฮะ

                   เล่าให้ฟังว่าโรงแรมที่อยู่ใกล้โรงเรียน R เด็กบอกใกล้บ้านเก่าเพราะตัวเองอยู่ซอย 69 บนถนนหน้าโรงแรมนั้น โด่งดังเรื่องรอว์ฟู้ดและห้องพักสวยมาก

“ไม่เคยเข้าหรอกแต่ฟังคนอื่นเล่า คิดว่าถ้าเรียนจบจะสมัครงานตามโรงแรมนี่ล่ะ ฝึกเก่งๆ ซักอย่างสองอย่างค่อยออกมาทำเรสเตอรองส์”
“อืม...”

“งานโรงแรมจริงๆ เขี้ยวมาก ระบบเป๊ะ มี B/F คาวหวานครบ รับเด็กใหม่ไม่มีประสบการณ์ง่ายกว่าด้วย เรสเตอรองส์ต้องมือแม่นๆ อย่างไอ้กล้วยโน่น”
“ไอ้กล้วยนี่มัน...” ชื่อนี้มีดีตรงไหนวะ กำโทรศัพท์แน่นไม่ชอบใจ
“มันเรียนเก่งสุดในคลาส นิสัยดี รักเพื่อนมากด้วย”
“อ้อ...” พยายามไม่กัดฟัน
“จริงๆ ผมเกาะติดเองแหละ มันก็ใจอ่อนยอมตามใจทุกที”
“...” อาหารเสิร์ฟช้าจริงโว้ย กูยกเลิกไม่กินดีกว่า
“แต่กล้วยเดี๋ยวนี้มันไม่อยากอยู่กับผมแล้ว หอยังไม่ให้ไปนอน บอกอยากอยู่กับแฟน บังอาจทิ้งเพื่อนหล่อๆ อย่างวาณิชซะได้ แย่มาก”
“หือ?” เยี่ยม ไอ้กล้วยมีแฟน

“สงสัยคุณแม่อธิการจะพูดผิด ผมไม่เห็นจะชาร์มมิ่งแอทแท็คมายอายส์ตรงไหน”
“Charming?”
“คุณแม่อธิการกับมาเซอร์ที่บ้านอุปถัมภ์เคยพูด ผมน่ะเป็นเด็กพิเศษ มีความสามารถในการเข้าไปอยู่ในใจคนได้เหมือนโปรเฟสเซอร์เอ็กซ์ในเอ็กซ์เมน คงไม่จริงนะว่ามั้ย"
"..." ถูกตรึงจากคำพูดจ้อยๆ
"ข้าวมาแล้วทานเถอะครับ” แล้วก็ยิ้มหวาน

               แย่แล้วเจ้าเด็กพิเศษทำพิษ ผมนิ่งอึ้ง ไม่ใช่แค่เข้าไปอยู่ในใจ แต่มันคือขโมยหัวใจทั้งดวง...Stolen Heart

*******************************
 edit : 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
บ้องแบ๊ว, ค่า

edit : 11/8/2013 อยู่ โดย tuckky ขอบคุณมาก

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 04-07-2013 08:00:23

คู่ใหม่ อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 04-07-2013 08:12:37

แฟนกล้วยนี่ใครน้อ
 ดาวคณะไหนไม่รู้คนเดิม เอ๊ะ  หรือจะดิวเพื่อนเก่า  หุหุ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 5 นินจา&ฮาร์เลย์ (P.5) 2/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 04-07-2013 08:13:10

 :hao3:
กะลังจะสวีทอยู่แล้วเชียว ดันมีมารมาผจญ พี่กริชสู้ต่อไป  :a2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 04-07-2013 10:29:52

ฉากถอดสร้อยข้อเท้านี่มัน .....  :-[

เกินบรรยาย แต่ไม่น่ามีมารหน้าสวยมาผจญเลย

แต่ณิชน้อยออกอาการหึงนะคะลูก รู้ตัวมั้ยน้

ส่วนนายหมาป่าก็นะแก้ตัวใหญ่เชียว กลัวลูกแกะเข้าใจผิดล่ะเซ่  :laugh:

น่ารักจังเลยค่ะเรื่องนี้ ชอบมาก

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-07-2013 11:18:28

ณิชน่ารัก ทำเอากริชเพ้อตลอดเวลา 5555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 04-07-2013 11:37:39

ณิชน้อย ชอบจัง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 04-07-2013 12:02:02

แอร๊ยยย บอสกริชแอบหึงเบาเบา นั่นแค่เพื่อนมีแฟนแล้วด้วยสบายใจได้ค่ะบอส
บอสขี้หวงนะเนี่ย

คุณแม่อธิการเค้าพูดถูกแล้วจ๊ะณิชน้อย  :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 04-07-2013 12:35:17

อั๊ยย่ะๆ เอร๊ยยยย << คุ้นๆ มั้ย?? ^^"

เดินเที่ยวห้างมุ้งมิ้งงุ้งงิ้ง...เดทอ่ะ เดทททท
น้องรู้ตัวมั้ยเนี่ย...แต่เขาจ่ายก็โอเคล่ะเนอะ ฮิ ^^

คนพี่ชอบกันท่า...ให้ใส่ข้อเท้ากันหายซะด้วย
แต่คิดถูกแล้วล่ะ คนทำอาหารเขาจะยกเว้นกันแค่-แหวนแต่งงาน- ^^V

แอบหวงกันไปมา...แต่คำพูดคำจานี่ คนอื่นไม่เฉลียวใจซักจิ๊ด หุหุ
คนพี่ออกนอกหน้า แล้วคนน้องล่ะ...แค่นี้ พี่ไม่รู้หรอกว่าหวง เนอะ หมาป่าเนอะ

คู่นี้รั้งกันไว้ด้วย-ความพิเศษ-ของอาหาร...หมาป่าในกำมือซะมั้ง ;p
อีกคู่รั้งกันยังไง...ดูท่าว่าจะแสบสันไม่ใช่เล่น ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 04-07-2013 12:55:16

พี่กริช ขี้หึงเกินไปแล้ว หึงเพื่อนกล้วยตลอด ๆ เลยอ่ะ
พี่แฮงค์ไปทำอะไรพี่เจนเนี่ย ให้พี่เจนขายอะไร ห้ามรังแกพี่เจนนะพี่แฮงค์ ชิชิ
ไปแอบผูกสร้อยข้อเท้าน้องให้น้องอีกแล้วนะบอส เหตุผลฟังขึ้นมาก ๆ ที่เท้าผูกไว้ได้ตลอด ของกู แหม ๆ  :o8:
ชอบจังที่นั่งถอดสร้อยข้อเท้าให้น้องแบบไม่แคร์สายตาใคร เขินแทนน้องณิชแฮะ
ยัยแพรวา โผล่มาก็ฉอด ๆๆๆ แล้วก็จากไป ตกลงมาทำอะไร  :mew5: แต่ทำน้องณิช มีแอบหึงเล็ก ๆ นะเนี่ย อิอิ
รอดูแฟนสุดที่รักของพี่มังกร จะมาให้ฟินอีกคู่รึเปล่าน้า  :impress2:
เด็กพิเศษที่ทำการใหญ่ ขโมยหัวใจปริ้นกริชได้เป็นผลสำเร็จ
เหลือแต่ปริ้นแหละน้า เมื่อไหร่จะได้หัวใจน้องณิชล่ะจ้ะ ชักช้าระวังเหอะ มีคู่แข่งแล้วจะเสียใจ
ขอบคุณคนเขียนจ้า  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 04-07-2013 13:46:07

กอดดดค่ะ
วิ่งเข้ามาอ่านแล้วก็อมยิ้มแก้มป่อง  คุณเขียนได้น่ารัก  สำนวนไม่เหมือนใคร  อ่านแล้วอยากอ่านตอนต่อไป  จิอ่านได้  5 ตอนแล้วค่ะ  แอบปันใจให้พี่แฮงค์นิด ๆ (ชอบความรุนแรง)
แต่ความน่ารักนี่ยกให้พ่อค้าค่ะ  น่ารักสุด ๆ ไปเลย
จิ้มบวกกดเป็ดค่ะ ^^


**เข้ามาแก้ชื่อพี่แฮงค์ค่ะ  จำเป็นพี่มังกรเสียได้

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 04-07-2013 13:49:35

นิชน้อยน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 04-07-2013 14:28:03

หมาป่ามีสะดุด :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 04-07-2013 15:45:59

แฮงค์เอาจริงดิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 04-07-2013 18:00:13

ณิชน้อยน่ารักจริงๆ
กริชหลงรักหัวปรักหัวปรำ
ไปไหนไม่รอดแล้ว :z2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 04-07-2013 18:45:11

พี่กริชละก็ เขินนนนนนนนนน
 :katai1: :katai1:
*ทุบอกป้าบๆๆ

รักเค้าไม่ยอมบอกเดี๋ยวก็แห้วกินหรอกพ่อเอ้ย
ไม่ดูตัวอย่างจากเรื่องอื่นเค้าบ้างเล้ย
รีบๆจับน้องณิชกินซะบัดเดี๋ยวนี้!!!
 :hao6: :hao6: :hao6:
อิๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 04-07-2013 18:49:11

เห็นชื่อคนแต่งก็รีบเข้ามาอ่านทันที  555

คิดถึงสุดๆ ทุกวันนี้ต้องหยิบหนังสือลมเหนือขึ้นมาอ่านทุกครั้งที่ว่างเลยล่ะ

ณิชน้อยน่ารักสุดๆ  อิอิ  กริชรีบกินซะก่อนที่จะโดนแย่งนะ  555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-07-2013 19:09:28

เข้ามาอ่านเพราะชื่อคนแต่งนี้แหละ  เรื่องสนุกมากเลย ณิชน้อยน่ารัก อ่านแล้วต้องคิดต้องลำดับเรื่องราวเองนี้แหละถึงจะเข้าใจ :z2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 04-07-2013 20:25:36

รีบแก้ตัวเชียว พี่ปริ๊น  กลัวณิชน้อยเข้าใจผิดล่ะสิ  โฮ๊ะๆ :m20: :m20: :m20:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 04-07-2013 20:59:30

น้องณิชพูดถึงกล้วยบ่อยเดี๋ยวพี่กริชจะระงับความกริ้วไม่ไหว :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 04-07-2013 21:55:07

อิอิ...... น่าร้าก ......

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 04-07-2013 22:52:38

 :hao7:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 6 เดินห้่าง (P.6) 4/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 04-07-2013 23:01:51

ณิชน้อยน่ารัก  :mew1: BOSS-Kอย่าเพ้อมากจะทำไรก็รีบทำ :hao7:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 05-07-2013 07:27:49

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
7 อรชุนxมังกรกัณฐ์  (ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์)








                     ไม่คิดว่าปากจะพาจน ปลาหมอตายเพราะปากก็ยังคิดว่ามันจะโง่งับเหยื่อจนติดเบ็ดให้ตัวเองสิ้นชีพทำไม
                      ณ ห้องจัดเลี้ยงโรงแรม R ละแวกที่อยู่เก่าของผม
“ไงเรา มาด้วยเหรอพ่อหนุ่มน้อยวาณิช”
“พี่มังกร...” อุตส่าห์หลบออกมาไกลถึงระเบียงข้างนอกสุดห้องโถงแล้วเชียว
“สูทสวยดี ใส่พาสเทลขึ้นจนพี่นึกว่าไอ้กริชควงทอมที่ไหนมาซะอีก”
“โอ๋ยพี่” ผมรีบสวมหมวกแก๊ปใบใหม่เอี่ยมทันที
“ไม่ต้องเลยณิช เรดซอกส์ของมันอีกล่ะซิ ถอดออกซะ” พี่มังกรฉวยไป
“พี่ เอาคืนมา” หน้ากากไอร่อนแมนของผม เดินขาแข็งไม่อยากเข้างานก็ขยันบีบปีกหมวกช่วยเรียกความมั่นใจ
"แต่งหล่อขึ้นนะเรา เจ้าของไปไหนวะ เป็นพี่หวงตายห่า"
"พูดไปเฮีย" โดนจี้ใจดำ  ร่างสูงยืนขนาบข้างไม่ห่าง มือใหญ่ประคองหลัง จับเนื้อตัวโน่นนี่มาตลอด เพิ่งปลีกตัวขอเข้าห้องน้ำเมื่อครู่นี้เอง

                        สูทชุดนี้ก็เพิ่งซื้อให้เมื่อบ่ายหลังกินข้าวที่ห้าง ไม่ยักรู้ว่าโอตาคุเกมอย่างบอสแว่นจะรู้รสนิยมการแต่งกายกับเขาเหมือนกัน พากลับไปอาบน้ำที่คอนโดก็เซตผมแต่งหล่อให้อีก เซอร์ไพรซ์ไลฟ์สไตล์คนรวยมากครับ
                        มองทะลุเวทีไปมุมโน้นเห็นยืนกับมารดา คุณผู้หญิงวัยกลางคน รูปร่างหน้าตาสวยมากกำลังเสวนากับผู้ชายหุ่นพุงพลุ้ย และคุ้นๆ ว่าคนชุดสีชมพูอ่อนที่เข้าไปสมทบคือ ดิว

                       หะ! ดิวมางานนี้ด้วย ก็นะวงการธุรกิจ คนรวยๆ มีคอนเนคชั่นกันอยู่แล้ว จ๋องปนจ๋อยแล่นปรี๊ดกลางอกวูบพิกล

“ณิชได้หวัดดีแม่ไอ้กริชยัง?”
“สวัสดีแล้วครับ” แนะนำผมให้ยกมือไหว้อยู่ 2 วิ เงยหน้ามาก็หายไปเลยด้วยมีผู้หลักผู้ใหญ่มาแทรกเสียก่อน
“งั้นก็ดีแล้ว งานเลี้ยงแบบผู้ใหญ่ก็งี้แหละ ยืนหัวโด่ยิ้มๆ ไปเรื่อยไม่ต้องคิดมาก ว่าแต่...พี่มีเรื่องให้เราช่วยว่ะ”
“หือ?” ผมอ้าปากค้างไม่ได้งับฟิวชั่นมักกะโรนีแกงเขียวหวานในช้อนราเม็งอันควายๆ นี่เสียที
“12 นาฬิกา ชุดขาวออกเหลืองครีมชื่อเอ๋ นั่นแฟนพี่” เล็งเรดาร์ตามที่บอกทันที

                       พี่มังกรเท้าแขนคร่อมผนังให้ผมมองลอดไหล่ไปหาเหล่าสาวๆ แรกแย้มระยิบระยับ 5-6 คน มีนางหนึ่งสวยสดใสที่สุด ดัดผมหลอดสวมชุดกระโปรงบัลเล่ต์กำลังมองมาที่เราทำปากบิดบึ้งๆ คนนี้ชัวร์...ผมคิด

“โอเค ผมเห็นแล้ว” เรื่องผัวๆ เมียๆ วาณิชเข้าประเด็นเร็ว
“นั่นเรียนแพทย์ จะจบแล้วแต่ไม่ยอมกลับมาเอกซ์เทิร์นโรงบาลที่นี่ด้วยกัน จะไปอยู่ใต้ท่าเดียว พี่เฮิร์ตมาก”
“แล้ว?” แพทย์ฝึกหัดเลือกที่ทำงานได้ด้วยหรือ คิดอีกที ระดับครอบครัวพี่มังกรสามารถแน่นอน
“ณิชแกล้งเป็นกิ๊กพี่ซัก 2-3 ชั่วโมงหน่อยซิ”
“อั้ยยะ!?”

“ทำไม แค่นี้ช่วยพี่ไม่ได้ กริชแม่งริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลยรึไง”
“ไม่ใช่ครับ ผมมีปิกาจูไม่ใช่ผู้หญิง ถ้าไปบอกว่าเป็นแฟนพี่ เธอได้ตบหน้าไม่ผมก็พี่ 3-4 ฉาดน่ะซิ” ถึงใครต่อใครจะทักว่ากูเป็นทอมปลอมตัวมาก็เถอะ
“ก็เพราะเห็นเราเป็นผู้ชายนี่แหละ”
“อ้าว! ไหงงั้น?”
“5,000 จนกว่าจะงานเลิก”
“ขอคิดก่อน”
“หมื่นนึง 1 ชั่วโมง”
“ตกลง!” อย่างไว ไม่อยากให้พี่เปลี่ยนใจครับ

“เยี่ยมมากไอ้น้อง หุบปากไว้ไม่ต้องพูดเดี๋ยวพี่จัดการเอง...อ้าวคุณลุงสวัสดีครับ เจอเตี่ยยัง เห็นถามหาอยู่...เชิญครับ” แล้วก็ลั้ลลาไปกับผู้ใหญ่ที่เข้ามาทักทาย


                  เหอๆ ข้าพเจ้าจนใจเพราะความคิดพิเรนทร์ของปริ๊นซ์เกาหลีนี่ล่ะ

---

(“หนูเอ้ คุณแม่เรียกไปเตรียมโชว์บัลเล่ต์ได้แล้วค่ะ”)
(“อ๋อค่ะ ไปเร็วพวกเรา”)
                       หญิงสาวคนนั้นโผผินไปกับเหล่านางหงส์ แพทย์เรียน 6 ปี ทำไมหน้าอ่อนใสเด้งขนาดเป็นน้องกูสองรอบเชียว

                         กำลังครุ่นคิดสงสัยก็ถูกขัดจังหวะจากใครบางคน อ๊า! พี่ครับ พี่สว่างโอโม่จนพี่มังกรดูเขียวไปเลยบ่องตง พี่เจนตาคมผมยาว ดิวขาวหล่อออกหวานเหมือนเด็กผู้หญิง แต่พี่คนนี้ตี๋ใสเด้ง ฮิ้ว! พรหมลิขิตบันดาลชักพา

“ชอบพุทราเชื่อมเหมือนกันเหรอครับ” พูดก็สุภาพ
“อ๋อครับ ใส่ทิวป์แบบนี้กินยากดี นึกว่าทำการทดลองพลาดซะอีก”
“555 คิดเหมือนพี่เลย อรชุนครับ...” พี่คนนั้นแนะนำตัว
“ณิชครับ...” ผมยิ้มรับ

“เห็นมากับคุณกริช แต่ไม่เห็นคุณแฮงค์”
“โอ้! รู้จักคนเยอะนะครับ”
“พี่เป็นคนรับใช้บ้านคุณมังกร มาช่วยดูแลความเรียบร้อย”
“ผมก็บัตเล่อร์บอสกริชเหมือนกัน ถูกบังคับมาดูงาน ศึกษาเมนูอาหาร 555” เป่าปากโล่ง ดีจัง หน้าที่เดียวกันค่อยคุยกันได้หน่อย มิน่าถึงเรียกคุณนำหน้าบรรดาพี่ๆ เซเลป

“ใช่น้องที่เรียนฟู้ดแล้วโยนแมวใส่คุณแฮงค์หรือเปล่า”
“โอ้! พี่ทราบด้วยเหรอครับ”
“เจ้านายพี่เล่าให้ฟัง”
ว้าว! พี่มังกรสนิทกับคนใช้ดีแฮะ ถ้าถามวงในน่าจะล้วงลับตับแตกได้มากพอตัว ถือว่าออกปากเป็นพี่เรียกน้องกันแล้ว

“ขอผมถามนิด ไม่ทราบพี่อรชุนรู้จักแฟนพี่มังกรมั้ยครับ”
“อะไรนะ แฟนมังกรคนไหนนะ?” เสียงเขียวหันขวับมาเชียว ตูพูดอะไรผิดเปล่าหว่า
“น้องผู้หญิงชุดสีออกเหลือง ที่ยืนหัวแถวข้างเวทีตรงนั้นครับ”
“อ๋อออออ...นั่นน่ะเหรอ”


                           ผมน่าจะฉุกคิดได้ว่าเสียงเปลี่ยนเป็นเย็นเยียบปุบปับ แววตาแข็งโป๊กเกินเหตุ แต่ด้วยเราหันหน้ามองทิศทางเดียวกันจึงไม่ทันสังเกต

“ผมคิดว่าตัวเองแมนพอตัว ดูยังไงก็ไม่ใช่ทอมแน่นอน ทำไมพี่มังกรถึงจะให้ผมแกล้งเฟิร์ตเป็นกิ๊กปลอมๆ ได้ก็ไม่รู้ พี่โดนบังคับให้ทำอะไรแปลกๆ แบบนี้บ้างมั้ยครับ” ก้มมองตัวเอง ชุดสูทสีขาวสะอาดออกอินเทรนด์นายแบบไปหน่อยก็เถอะ
“แฟนปลอมๆ?”
“พี่อย่าโกรธผมนะ เจ้านายพี่คงเมาดิบจนเพี้ยน คงอยากให้แฟนหึงจะได้เปลี่ยนใจมาฝึกงานที่กรุงเทพ จะเปิดเข้าป่าซิไม่ว่า”
“หึหึ”

“ผมไม่ได้นินทาเจ้านายพี่นะครับ พูดเล่นขำๆ ให้ฟังเฉยๆ ไอเดียแปลกไม่มีใครเขาคิดกันหรอกว่ามั้ย” บางทีพวกคนมีกะตังค์ก็คิดอะไรพิลึกไม่เหมือนชาวบ้าน อย่าพยายามเข้าใจเป็นดีที่สุด
“ไม่เป็นไรครับ พี่เข้ามาทักเพราะเห็นน้องเป็นผู้หญิงนะเนี่ย”
“อ้าววววว! พี่อรชุนคร้าบ”
“555 ล้อเล่นครับ น้องน่ารักดีเลยอยากรู้จักเฉยๆ”
“พี่ทำผมเสียเซลฟ์เลยเนี่ย”
"555"

                          บรรยากาศกำลังชื่นมื่นลื่นไหล วันนี้ผมโชคดีหลายอย่าง เมื่อเช้าเพิ่งได้พบหลานชายอย่างบังเอิญ และค่ำนี้กำลังจะมีพี่ชายหน้าใสกิ๊งนายแบบคลินิคเสริมความงามอีกคน

-----
-------

                       การแสดงบนเวทีจบลง สาวๆ ฝูงห่านโค้งรับเสียงปรบมือ ผมกับพี่อรชุนอยู่ข้างนอกก็ผสมโรงกับเขาด้วย
“อยู่นี่เอง กินอะไรยัง” บอสโผล่มาจากข้างใน
“เรียบร้อย พุงกางสุดๆ ได้เมนูเพียบ” ชูสมุดจดเล็กจิ๋วจากกระเป๋าอกเสื้อ รู้สึกตัวเองเท่จริงๆ
“หึหึ งั้นจะกลับยัง”
“ก็ดีครับ” 3 ทุ่มกับอีก 20 นาที สวอนเลคของคุณผู้หญิงชื่อแพรวาและหนูเอ๋ หรือหนูเอ้แฟนพี่มังกรก็ดูแล้ว ไฮไลต์หมดก็สมควรจรลี

“อ้อ มังกรถามหาอยู่น่ะ” บอกพี่เขาดีๆ แต่ทำไมโยกหัวผมไปซุกจั๊กกะแร้ล่ะครับท่าน
“ผมไปหาเค้าเอง ยินดีที่ได้รู้จักนะครับน้องณิช” พี่อรชุนจะผละไป
“คร้าบ เช่นกันครับพี่อรชุน สวัสดีครับ” วาณิชมารยาทดีเสมอ

“อ้าว ตามหาตั้งนาน ทำไมมาอยู่ข้างนอก” พี่มังกรเปิดประตูโผล่ออกมาอีกคน
“แอร์เย็น” ได้ยินพี่อรชุนแว่วๆ ทางด้านโน้น
“แล้วก็ไม่บอก” พี่มังกรถอดสูทตัวเองออกก่อนสวมให้พี่อรชุนทันที แถมกลัดกระดุมให้ทุกเม็ด แม่เจ้า! มีเจ้านายใจดีอย่างนี้ขอย้ายข้างไปสมัครเป็นคนใช้บ้านเฮียเกาหลีดีกว่า

---

                จะให้ดีควรไม่มีภาคต่อ...
“พอดีเลย รู้จักกันยัง นี่...ณิช” พี่มังกรยื่นหน้ามาที่ผม
“ส่วนพี่ชื่อเอ๋ เป็นแฟนที่คุณมังกรอยากให้หึง” พี่เอ๋ (ที่ผมเพิ่งรู้ชื่อเล่น)
"หา...(0-0)..." พี่มังกรหันไปมองพี่เอ๋ตาเหลือก
"ห๊า!...(0o0)" ผมเสียงดังกว่า
"..." ไร้วาจาจากบอสกริช
"ถูกต้องมั้ยครับ...คุณ-มัง-กร-กัณฐ์!" พี่เอ๋เหล่มองเฮีย
“...” แล่วๆๆๆๆ ผมอึ้งไป 5 วิ

“หึหึ เหมือนกูจะคุ้นๆ นะมุกนี้” บอสไอคิวเกิน 180 ก่อนใคร
“ผมต้องรู้อะไรเกี่ยวกับ...กิ๊ก!...ของคุณอีกมั้ยครับคุณเจ้านาย” พี่เอ๋จับติ่งหูพี่รูปหล่อที่หน้าเหลือสองนิ้ว
“ไอ๋หยา!” พี่มังกรแร็บโย่เมียจับได้
“เล่นอะไรก็ไม่รู้ ฮึ!” พี่เอ๋สะบัดพรึ่บ
“ไอ้ณิช! พูดอะไรกับเอ๋วะ เอ๋คร้าบ รอด้วย” พี่มังกรหันมาดุก่อนวิ่งจู๊ดตามไปติดๆ
“555” คนตัวสูงขำจนหน้าหงาย
“บ๊ายบายครับเฮีย” วาณิชเอาตัวรอดด้วยการหลบหลังบอส โผล่หน้ามาเซย์กู๊ดบาย

-----
-------



                    ในรถสปอร์ตปอร์เช่ ผมเอาหัวโขกคอนโซลเป็นรอบที่ห้าร้อย
(‘ปึงๆๆๆ’)
“ถ้าพังจะให้ทำงานใช้ซัก 400 ปี”
“แหงะ!” เลิกเลย
“หึหึ”
“บอสอารมณ์ดีจังเหว่ย”
“กิ๊กปลอมๆ ทำไปได้”
“ไม่ใช่ไอเดียผ๊มมมม ของพี่มังกรต่างหาก แล้วใครจะไปรู้ว่าเอ๋ที่ว่าคือพี่อรชุน ไม่เตี๊ยมกันเลยให้ตาย สั่งๆ แล้วก็ไป” วาณิชหัวฟัดหัวเหวี่ยง เงินหมื่นชวดแล้วชัวร์ป๊าบ
“55555” ลั่นรถ ดีที่ติดไฟแดง มิเช่นนั้นอาจได้วัดเสาไฟฟ้า

“ได้ยินคนเรียกน้องผู้หญิงที่เต้นบัลเล่ต์คนนั้นชื่อหนูเอ หนูเอ้อะไรซักอย่าง ใครมันจะไปคิด พี่เอ๋จะเป็นผู้ชายตัวขาวจั๊วะคนนั้นกันเล่า แง!"
"ก็เห็นคุยหัวเราะกันอยู่สองคน"
"ไม่มีใครมาคุยด้วยนี่ แล้วผมจะซวยมั้ยอ่า”
“ไม่หรอก มังกรต่างหาก”

“ผมโดนพี่เอ๋โกรธแน่เลยอ่ะ”
“มั้ง”
“มั้งเหรอ ให้กำลังใจสุดยอดมากครับ ขอบพระคุณอย่างสูง” ก้มหัวโค้งประชด
"5555555" บอสกริชซดแอลกอฮอล์ผสมใบกัญชามาชัวร์

---

                    รถออกตัวแล่นเอื่อยเรื่อยๆ ภาพพี่ชายร่างโปร่งน่ารัก ไม่รวมหน้าตาสะอาดเนี๊ยบกริบ อุตส่าห์ชูป้ายไฟอยากเป็นแฟนคลับทันทีเมื่อแรกเห็นผมกลับสร้างเรื่องเละเทะเสียได้...ใครจะคิดฝัน แฟนพี่มังกรเป็นผู้ชาย
เอ๊ะ! ผู้ชาย??? รถติดไฟแดงอีกแยก
“บอส! ขอถามอย่างซิ อย่าโกรธผมนะ”
“อือฮึ”
“พี่มังกร เอ่อ...เป็น...เกย์”
“มั้ง” ไม่ต้องมั้งก็ได้ครับ ผู้ชายเอาผู้ชายด้วยกันเป็นแฟน ท่าทีห่วงใยดูแลมากขนาดนั้น ไม่ฟินแลนด์สามบ้านแปดบ้านก็เต่าตุ่นเต็มที

“ผมนึกว่าพี่แฮงค์เป็นไบแค่คนเดียวซะอีก” มองวิวแสงไฟตึกรามข้างถนนขณะตัวรถเคลื่อนผ่าน
“มังกรได้พี่เอ๋ตอน ม.3 พี่เอ๋ก็อยู่ปี 3 ด้วย ถ้าจำไม่ผิด”
                บระเจ้าจ๊อด! ฟาร่าจะเป็นลม ผมตัวลีบติดประตูอีกฝั่งอย่างเนียนๆ ถ้าเพื่อนสองคนนั้นนิยมกินตัวผู้ ไอ้หมีกริซซี่ขับปอร์เช่ เคย์แมนคนนี้จะน่าสะพรึงกลัวแค่ไหน
“แล้วบอส...”
“ว่า?”
“เป็นเกย์ด้วยเปล่าครับ คือผมไม่ได้อะไรนะ แค่ถามดู”
“เคย...กับกะเทยเมื่อนานมาแล้ว ช่วงที่รู้จักกับพวกมันใหม่ๆ”
“...(=^=)...” กูว่าแล้วเชียว หัวใจฟีบเส้นเลือดตีบตันจะเป็นลมจนไม่ได้ยินเสียงเพลงในรถ

                      มิน่าถึงดอดมานอนกอดกูทุกคืน ทำข้าวตั้งไว้ให้บนโต๊ะยังโทรจิกเรียกให้ไปเจอกันก่อนเข้าเรียนภาคเช้า กระทั่งช่วงเบรค 10 โมงและพักกลางวันอีก ผมเลิกคลาสเกือบ 13.00 น.ก็ต้องวิ่ง 4x100 ให้ไปเจอหน้ากันแค่ 5 วินาทีก่อนพี่ท่านจะเข้าเรียนภาคบ่าย จนเพื่อนกล้วยและน้ำสงสัย
'มึงวิ่งหายไปไหนไอ้ณิช'
ต้องโกหกว่าแวะไปซื้อของสหกรณ์ทุกวัน (ร้านค้าวิทยาลัยอยู่ใกล้ห้องสภานักศึกษาครับ รอดตัวฉิวเฉียด)
                      ความจริงปรากฏ สายรุกทั้ง 3 คนด้วยซ้ำ เช้ดดดดด!!! นึกเสียวแทนพรหมจรรย์ตัวเอง

                      กล้วยก็ว่าอยู่ ผมเป็นพวกดึงดูดเกย์เข้ามานิยม ตลอดขวบปีที่ผ่านมาจึงดำรงตนอยู่ในกรอบประเพณีที่ดีงาม เวลาอยู่นอกห้องเรียนจะหมุนปีกหมวกแก๊ปบังใบหน้า (ชุดแต่งกายปกติของเด็กฟู้ดครับ เวลาเรียนครัวค่อยหมุนไว้ข้างหลัง หยั่งเท่ ^^)
                      ณิชน้อยไม่เคยสบตาปิ๊งๆ ให้ใครพร่ำเพรื่อ ไม่ชอบถูกมองด้วยรู้ตัวว่าหน้าตาออกฝรั่งจ๋าเกิน จึงเกาะกลุ่มอยู่กับฝูง อาทิเช่น น้ำ เชียงหรือกล้วยเป็นประจำไม่ขาด

"แปลกเหรอ?"
"เปล่าครับ ชัดเจนดี ผมชอบนะ"
“ตอนนี้กำลังหลงรักเด็กผู้ชาย แต่เค้าไม่รู้ตัวว่าแอบชอบเขาอยู่”
“เอิ่ม...” อึนมึนโฮกับความจริงหลายอย่างพุ่งเข้ามาใน 24 ชั่วโมง

“คิดอยู่นานเหมือนกัน แต่อีกแค่ไม่กี่เดือนก็จะจบ เลยว่าจะลองจีบดู อย่างน้อยให้ได้บอกก็ยังดี” พูดยาวมากอีกต่างหาก
“คนอย่างบอสเนี่ยนะ”
“ทำไม คนอย่างพี่ทำไม”
“เปล่าครับ ผมหมายถึงคนระดับบอสจะเรียกใครมาเป็นแฟนเมื่อไหร่ก็ได้ ทำไมต้อง...” รีบเบี่ยงเบน น้ำเสียงเข้มปนน้อยใจจนผมอ่อนยวบ
“เรียกมาได้แล้วคนนั้นจะชอบพี่ด้วยหรือเปล่าล่ะ”
“นั่นซินะ...” ผมนิ่งงัน ความรักออกแบบได้เสียที่ไหน

-----
-------


                   ถึงที่หมายไม่รู้ตัว รถยนต์หยุดจอดแต่ไม่ดับเครื่อง งงงวยกับคำว่า ‘พี่’ ออกจากปาก ความเงียบเข้าครอบงำ ผมก็เอ๋อไม่เปิดประตูออกไปเสียที
“ฟู่! สารภาพว่าคนที่มองน่ะคือ...” ชี้นิ้วพอย์ทตรงหน้ากูเลย
“หะ! หมายถึงรูปร่างหน้าตา แล้วก็มีปิกาจูแบบผมใช่มั้ย" กูว่าแล้วเชียว ประมาณข้าพเจ้าชัวร์ไม่ตกหล่น
"อ่า ก็...นั่นแหละ” กริซซี่เกาคอเขินเป็นบ้าครับ ตาไม่ฝาดคือเห็นหูแดงก่ำ

                   โลกจะแตก ไอซ์เบิร์กตรงหน้ากำลังมือไม้ว่อนกลางอากาศ ภาพซ้อนให้นึกถึง...ดิว...ผีเสื้อแสนสวยยืนเคียงคู่อยู่ในงานเมื่อครู่
                    หรืออรุณรุ่งคือคนที่เจ้านายแอบชอบ จริงด้วยแฮะ ขนาดผมยังหลงใหล นับประสาอะไรกับบอสกริช

                  หดหู่ฉิบหาย...เศร้าจนไม่อยากสูดอากาศหายใจเข้าปอด

“อย่าบอกนะว่ารับผมมาอยู่ด้วยเพราะอยากรู้ปฏิกิริยาผู้ชายกับผู้ชาย” ผมไพล่เรื่องอะไรไม่ทราบ
“ไม่ใช่ เอ้ย ก็...ไม่รู้ซิ สารภาพขนาดนี้ ช่างมันเถอะ ว่าแต่ณิชโกรธพี่หรือเปล่า”
                 
                 น้ำเสียงออดอ้อน แววตาเชื่อมทอดมองขอความเห็นใจ น้ำลายในปากขมปร่า กลืนลงไปเจอเข็มพันเล่ม คนที่พี่กริชต้องการไม่ใช่วาณิช
...ไม่มีน้ำนมจากผู้ให้กำเนิด
...มาเซอร์ยกสิทธิ์การเลี้ยงดูให้แม่บุญธรรม
...แม่บุญธรรมแยกทางจากไปเพราะคนรัก
...แล้วก็ กริช คนนี้ไม่ได้เลือกผมเป็นตัวจริง

---

“ณิช...”
“ครับ...” เป็นครั้งที่ได้ยินชื่อตัวเองชัดเจนที่สุด
“ยังจะอยู่กับพี่ที่นี่ได้มั้ยครับ” 
“...” ได้แต่หลบตาพูดไม่ออก
“ณิชเป็นเชฟของพี่ ทำอาหารอย่างที่ตกลงกันไว้ไง” ประโยคอ้อนวอนอ่อนโยนจนผมเบาหวิว

                จริงด้วยแฮะ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไป เทวดาที่ไหนจะช่วย ถ้าเราไม่ขวนขวายตัวเอง
ด้ายแดงที่ข้อเท้าซ้ายยังผูกปม
...ผมต่างหากคือคนที่คนนี้ย่องเข้าไปนอนกอด
...ผมต่างหากที่รู้ความลับการใช้ชีวิตประจำวัน
...ผมต่างหากที่อยู่กับเขาคนนี้ตรงนี้...ตอนนี้


               ฟู่! สูดออกซิเจนเรียกพลังชีวิตกลับคืน
‘นายทำได้ วาณิช’ ปลุกปลอบสะกดจิตตัวเอง

                เจ้าชายน้ำแข็งไม่ได้ปากหนักอย่างที่ใครๆ ว่า เอ่ยด้วยเสียงทุ้มนุ่นชวนละลาย พาดแขนกับเบาะ โน้มเข้าหาจมูกจะชนแก้มรอมร่อ มีเสน่ห์ชวนหลงไหลอย่างที่สุด
"..." คลี่ยิ้มพลางพยักหน้ารับ ใครพูดว่าเห็นแก่ตัวก็ช่างมันฉันไม่แคร์
“ค่อยยังชั่ว อยู่กับพี่ห้ามไปไหน ตกลงตามนี้ นี่กุญแจในห้องที่เหลือ”
“ครับ...”

                 รับลูกกุญแจเดี่ยวๆ ดอกเล็กจิ๋วสีทองอย่างเหม่อลอย เพราะคร่อมร่างบังเงาจึงไม่เห็นลูกตาวิบวับอยู่หลังแว่น...นัยน์ตาหมาป่าจ้องตะครุบเหยื่อ

**********************************************
 edit : 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
เซอร์ไพร์ส, คลินิก, ปอร์เช่, ผ้มมมม, เนี้ยบ, พอยท์

 edit : 11/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky จ้า
ริ้น, อยู่

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 05-07-2013 07:55:15

ตอนนี้ยาวและฟินอย่างที่สุด

ณิชน้อยทำไมหนูไม่รู้ตัวคะ  หมาป่ากริชออกจะชัดเจน

อย่าดูถูกตัวเองเลย  แอบเจ็บจี๊ดๆเหมือนหนูเลยนะเนี่ย

ชอบเอ๋กับมังกรจังเลย  ฟินสุดๆ  แอบขำณิชน้อยเข้าใจผิดแถมเผยความลัพธ์ให้อีกฝ่ายรู้ซะได้

งานนี้มังกรอ่วมมากเหอะ  555

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 05-07-2013 07:58:52

โอ้ยนิิชน้อยหนูคิดอะไรอยู่ลูก :z3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 05-07-2013 08:03:20

วาณิช ทำไมซื่อแบบนี้ละคะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 05-07-2013 08:10:16

 :hao3:
น้องมองว่าตัวเองด้อยกว่าคนอื่น เลยไม่คิดว่าบอสกริชจะมองตัวเอง
บอสต้องชัดเจนมากกว่านี้  :katai5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 05-07-2013 08:25:19

อ้าว ซะงั้น   วาณิชคิดมั่วเอาเองไปไกลถึงขั้วโลกใต้ละ     o22
กลับมาหาบอสกริชที่ไทยแลนด์เร๊วววววว อิหนูเอ๊ย  :katai1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-07-2013 08:31:25

น้องณิชจะพาซื่ออะไรขนาดนี้เนี่ย สงสารนายกริชจริง สู้ๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kissme ที่ 05-07-2013 08:50:01

กลับมาเด็กน้อย คิดไปถึงไหนเนี่ย ถ้าหมีกริชรู้คงฮาไม่ออก
แต่น่ารักดี อึนๆ แบบนี้ช๊อบชอบ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 05-07-2013 09:21:09

ณิชน้อยเข้าใจผิดแล้วน้อยใจไปกันใหญ่ บอสกริชต้องบอกตรงๆแล้วแหละ น้องมันซื่อออออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 05-07-2013 09:32:41

เอิ่มมมม จะว่าหวานมันก็...ใช่
แต่ทำไมมันอึนๆ หว่า??

วาณิชน้อยแน่ๆ...มองตัวเองแย่และไม่เป็นที่ต้องการ
หน่วงไปด้วยเลยอ่ะ...คนนั้นก็ทิ้ง คนนี้ก็ไปอยู่ที่อื่น
แถมไม่เฉลียวใจซักนิดว่าอีกคนคิดอะไรกับตัว
ก็นะ...มองคนอื่นสูงกว่าตลอดก็แบบนี้ล่ะ

รู้สึกว่าตาพี่หมาป่าจะต้องสังเกตน้องให้มาก
นอกจากจะจีบได้เรื่อยๆ แล้ว ยังต้องพูดความรู้สึกให้ชัดด้วย
ไม่งั้น...ซักวันที่เขาคิดจะแคร์ใครเยอะๆ เขาอาจไป เพราะคิดว่าไม่มีใครต้องการ

อีกคู่น่าสนใจ...เปิดตัวฉับไว ได้มาตั้งแต่คุณชายมังกรอยู่ ม.3...ไวไป๊ ^^"
พี่เอ๋ขาวใส น่าสนใจใช่เล่น...มังกรไปตกหลุมยังไงเข้าล่ะนี่ อิอิ

น้องดิวล่ะ น้องดิว...แอบเชียร์ให้คนที่หนูมองเขาเปิดใจซักที ^^V

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 05-07-2013 09:37:44

ณิชน้อย นายต้องมั่นใจนะ! สู้ๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Blue_Area ~ ที่ 05-07-2013 09:43:13

 :mew2: โถพ่อคุณ เป็นคนคิดมากจริง ๆ คิดไปถึงนู่นน!!

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-07-2013 10:04:00

พี่กริชพูดซะขนาดนี้ น้องณิชยังไม่คิดเข้าข้างตัวเองอีก
เฮ้อ..น่าสงสารกริชเนอะ น้องซื่อบื้อ  :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 05-07-2013 11:18:51

หนูคิดไปถึงไหนลูกหนูณิช กลับมาก่อนลูกกกก

สงสัยพี่กริชต้องพูดให้ชัดเจนกว่านี้ 5555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-07-2013 13:43:24

พี่กริชน้องมันเข้าใจผิดแล้ว ทำไมไม่เอ่ยชื่อไปเลย
ณิชมันซื่อเกินไป ไม่เข้าใจหมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างพี่กริชหรอก
น้องมันน้อยใจแล้วว่าเป็นเงาของดิว   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-07-2013 15:31:30

 :impress2:โอ้ย เป็นปลื้มกับเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 05-07-2013 15:43:17

พ่อค้า อย่าเอาแต่อึนซี่
 :hao5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 05-07-2013 15:49:21

บอสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส   บอกตรงๆไปเลยยยยยยยยยยย  55555++
 น้องมันไม่เข้าใจหร๊อกกกกก  :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 05-07-2013 15:56:45

จะเป็นลมกับหนูณิชน้อย

 o6

สวดมนต์Boss Kก่อนนะ ท่าทางต้องพึ่งไสยศาสตร์เพื่อลบความคิดแปลกๆของน้อง

 :amen:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 05-07-2013 16:43:34

ณิชน้อยๆๆๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 05-07-2013 17:32:43

ทำไมณิชเข้าใจผิดไปงั้นอะ ขัดใจๆๆๆๆ  :ling1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 05-07-2013 18:03:41

เข้ามาแสดงตัวว่าตามอ่านอยู่ค่า

เดี๋ยวอ่านทันแล้วจะเข้ามาเม้นท์ใหม่นะคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-07-2013 19:11:38

ณิชน้อยเด็กคิดมาก  :กอด1:

BOSS-K ทำให้ชัดเจนกว่านี้หน่อยน้องมันซื่อแถมคิดมากอีก


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 05-07-2013 20:54:28

เป็นเราก็คงเข้าข้างตัวเองไม่ไหว  เหมือนณิชน้อย :mew2:
ก็เขามันเทพบุตร แต่เรามันแค่นี้ จะให้คิดยังไง
บางทีคำพูดมันก็เข้าใจได้ดีกว่าการกระทำนะพี่กริชชี่ :m16:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 05-07-2013 21:07:09

ณิชน้อยน่ารักสุดๆในสามโลก  คิกคิก  หนูจะดูถูกตัวเองเกินไปแล้วนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 05-07-2013 21:38:09

ว้าวววว  พี่มังกรกับพี่เอ๋   :m1:  น่ารักจังเลยอ่ะ
พี่มังกรจ้างซะแพง น้องณิชเลยทำงานให้เกินคุ้ม บอกแผนพี่เอ๋ซะหมดเปลือก อยู่ดีไม่ว่าดีนะพี่มังกร
ชอบจังเลยอ่ะ พี่เอ๋ดูเป็นผู้ใหญ่ดีจัง ส่วนพี่มังกรก็อยู่สังกัดสมาคมเกลียมัวชัวร์ ๆ ไม่หือไม่อือเลยเชียว
โห ความลับเปิดเผยโดยบอสใหญ่ พี่มังกรไวไฟมากอ่ะ รักข้ามรุ่นซะ ม.3 กับ ปี 3 โห
แต่น้องณิช ขนาดนี้แล้ว น่าจะรู้ได้นานแล้วนะจ้ะ ว่าบอสเค้าทั้งรักทั้งหลงตัวน่ะ ขนาดชี้นิ้วใส่หน้าแล้วนะเนี่ย
พี่กริชก็จะพูดอ้อมค้อมทำไม ชอบน้องก็ไม่บอกเค้าไปตรง ๆ กลายเป็นน้องณิชคิดว่าพี่กริชชอบดิวเลยอ่ะ
ทำน้องณิชดราม่ากับชีวิตตัวเองเลย โถ ๆ แต่น้องณิช ก็ ยังเป็นน้องณิชที่เข้มแข็งอยู่ดี
ฟื้นตัวเร็วมาก แถมพลังเต็มเปี่ยม ดีมาก อย่าไปแคร์ มั่นใจตัวเองเข้าไว้ เรานี่แหละเริ่ดที่สุดแล้ว  o13
ลูกแกะน้อยจะรอดเงื้อมมือหมาป่าไปได้นานแค่ไหนน้า  :hao7:
อยากอ่านคู่พี่มังกรกับพี่เอ๋อีกเยอะ ๆ เลย ชอบจัง 
ขอบคุณคนเขียนจ้ะ  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 05-07-2013 23:13:41

โถๆๆๆน้องณิชของแม่
ทำไมดูถูกตัวเองเยี่ยงนี้คะ
 :hao5: :hao5:
พี่กริชจัดให้น้องหน่อยซิ
ไม่งั้นเดี๋ยวโดนแม่ยกน้องณิชรุมนะขอบอก
 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 06-07-2013 00:15:28

เชฟวานิช ทำไมหนูบื้ออย่างนี้เนี่ย :a6:
คนเขาอุตส่าห์สารภาพแล้ว

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 06-07-2013 13:42:29

 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-07-2013 15:28:18

อ้าวว เข้าใจผิดอีก

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 06-07-2013 17:41:20

ณิชน้อยกลับมาด่วน
บอสกริชอยู่ตรงหน้านี่ :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 07-07-2013 20:00:16

พี่กริชสู้ๆ  ณิชสู้ๆ


คนเขียนสู้ๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์ (P.6) 5/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 07-07-2013 21:31:48

เปิดตัวคู่มังกร  :o8:
น้องณิชท่าทางกว่าจะรู้ตัวคงอีกนาน

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 08-07-2013 07:43:17

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
7.5 ไส้ศึก











                  ห้องสภานักศึกษา 2-3 คนกำลังสาละวนอยู่กับโน้ตบุค แฮงค์โวยวายว่าโดนเจาะข้อมูลส่วนตัว แฮกเกอร์เปลี่ยนข้อมูลและรหัสผ่านเข้าเว็บไม่ได้ ซ้ำยังทิ้งสกรีนหน้าจอเป็นหัวกระโหลกหัวเราะฮ่าๆ กับเด็กยืนฉี่ไว้ดูต่างหน้าอีกด้วย
"กริช มาช่วยหน่อยซิวะ กูต้องได้ 3 หมื่นจริงๆ นะเว้ย" แฮงค์เจ้าของคดีส่งเสียงอ้อนวอนเพื่อนแว่นที่นอนตาย ตีน...เอ๊ย มือก่ายหน้าผากอยู่บนโซฟา
"เฮ้อ..." ได้รับเสียงถอนหายใจส่งผ่านอากาศมาแทน
"เข้าตรงนี้ว่าน มึงมั่วแล้ว ต้องกดเยสก่อนแล้วเข้าแก้ไข แคนเซิลอย่างนี้ก็เด้งออกเหมือนเดิมซิวะ ไปดึงไอ้มันคนรู้มา กูชักรำคาญเต็มที" อั๋นดุว่าน
"ไอ้กริชชชชช! ช่วยด้วย ล็อกอินไอ้แฮงค์มันเป็นอะไรไม่รู้ พิมพ์ชื่อจะเข้าดีๆ กดพรึ่บจอดับมืดตื๊ดตื๋อ แล้วมีไอ้หัวกะโหลกหัวเราะฮ่าๆๆ กับเด็กยืนฉี่ เคอร์เซอร์ค้างทำอะไรไม่ได้ มาดูหน่อยซิวะ" ว่านอธิบายปัญหา ไม่อยากแตะคีย์บอร์ดโดนจี้จนหงอ
"มันโดนแฮกไงเชรี่ย สงสัยมีคนหมั่นไส้ ทำเงินได้โครมๆ เกินหน้าเกินตามากไปล่ะมั้ง"
"กริชแม่ง! ลุกหน่อยซิวะ" แฮงค์ใจร้อน ตะโกนเรียกทั้งที่อยู่ห่างแค่ 5-6 ก้าว
"เฮ้อ..." นั่นคือคำตอบ

"ตั้งล็อกอินชื่อใหม่เลยแฮงค์ เข้าซื้อขายใหม่ ปล่อยมันตายไปทั้งอย่างนั้นแหละ ไม่ต้องไปยุ่ง" มังกรนั่งอยู่ชิดประตูทางโน้นโยนหนังสือพิมพ์กีฬาโครม ไม่มีสมาธิอ่าน เพื่อนแต่ละตัวไม่ได้ดั่งใจเล้ย!!! โดยเฉพาะไอ้ปลาสตอล์กเกอร์กำลังขาดน้ำพะงาบๆ อยู่ตรงนั้น
"ตั้งใหม่กูต้องรื้อตั้งแต่อีเมล์ยันเรือรบโน่น ดาต้าเบส คะแนนสะสมเก่าก็ต้องทิ้งหมดน่ะซิ กริชมันเคยแก้ให้แล้ว มาทำให้ทีซิวะ นอนตายทำเห้ จำไว้ เพื่อนเดือดร้อนแม่งไม่ช่วย" แฮงค์สบถบ่นลมฟ้าไปเรื่อย
"เอาเข้าไป" มังกรเซ็ง

"มีอะไรกันเหรอครับพี่ ได้ของผมเปล่า?" น้องปี 2 เข้ามาเยี่ยมหน้า
"อ้าว เชียง" มังกรทัก
"เชียง มึงรู้วิธีปลดล็อกโปรแกรมบ้างมั้ยวะ" แฮงค์หาทุกตัวช่วย
"โปรแกรมอะไรครับ ไม่รู้ดีกว่า เวิร์ด เอกเซลธรรมดาผมยังต้องใช้เด็กเลย"
"วู้! ไม่ได้ดั่งใจ เพื่อนแม่งไม่ช่วย" แฮงค์ด่าอากาศธาตุไม่เลิก
"เฮ้อ..." กริชอย่างยาว

"พี่กริชเป็นอะไรพี่ ซีดีของผมล่ะ ต้องรีบไป เด็กมาสหกรณ์" เชียงชี้มือร้านค้าห้องกระจกฝั่งตรงข้าม ทั้งมังกรและเชียงเองรีบหลบเข้าผนังห้องด้วยกันทันที
"เฮ้ยกริช เด็กมึงอยู่ 12 นาฬิกา จะส่องเปล่า" มังกร
"เฮ้ออออออ....." นอนตะแคงหนีอีกต่างหาก
"ผมว่าพี่แกอกหักรักคุดแหงแซะ ไอ้ณิชมันไปสะกิดต่อมอะไรเพื่อนพี่ล่ะครับ?"
                 เชียงอยากรู้จริงๆ บางวันเพื่อนมีเสียงกระดิ่งกรุ๋งกริ๋งเล็กๆ ติดข้อเท้าเวลาเดิน จะเข้าคลาสเช้าหรือเบรค 10 โมงหรือพักเที่ยงก็ต้องวิ่งแจ้นมาที่สหกรณ์ก่อน ถามซื้ออะไรก็บอกเปล่าไม่เคยมีขนมใดๆ ติดมือ
                 หรือณิชรู้แล้วว่าพี่กริชตามสตอล์กเกอร์จึงตามเช็คให้แน่ใจ เขาผู้เป็นไส้ศึกจะซวยไหมวะ

                  กำลังจะมาส่งข่าวล่า เพื่อนสนิทชื่อกล้วยคิดไม่ซื่อชัดเจนมากขึ้นทุกที นิธิกำลังทำระยะห่างระหว่างวาณิชชิดใกล้กันมากยิ่งขึ้น ตงิดว่าคล้ายคลึงกับช่วงขณะที่เขารู้สึกกับน้ำคนรัก
                  อีกใจเขาก็เชียร์กล้วย ดูท่าเพื่อนชั้นปีจะชอบไอ้ณิชอยู่มากโขและนานมาแล้วเหมือนกัน เฮ้อ...วุ่นวายจริงเว้ย พวกแอบรักใครสักคน

---

"เพื่อนพ่อค้ามึงเข้าใจผิดว่าไอ้นั่นมันชอบเด็กผู้ชายคนอื่น พวกกูยุให้บอกชื่อไปเลยว่าณิชนั่นแหละ แต่เห้อย่างที่เห็น ดูสภาพคนถูกเข้าใจผิดซะ" มังกร
"พี่แกไม่กล้าอีกล่ะซิ" เชียงร่วมนินทาระยะเผาขน
"ก็กล้านะ บอกว่าชอบผู้ชาย แต่ไม่กล้าระบุชื่อ กลัวเพื่อนมึงปฎิเสธ"
"ผมเชียร์ให้บอกไปเลย พวกพี่ก็รู้ ไอ้พ่อค้ามันบื้อ เก่งแต่เรื่องอื่น เรื่องหัวใจตัวเองมันง่อยจะตาย" เชียงวิจารณ์เพื่อนตัวขาว
"ก็บอกอยู่ มันอ้อมจนขี้เกียจยุ่งด้วยแล้วว่ะ"

                     เรื่องหนักหนาสาหัสกว่าทุกสิ่ง ถ้าได้ยินจากปากน้องชัดๆ ว่าไม่รักชอบ 'กูคงตายทั้งเป็น' เพื่อนแว่นพูดไว้ (มังกรขอแฉครับ กูทนมานานแล้ว T^T)

"เห็นเด็กผมกับมันนั่นมั้ย ช่วงนี้สองตัวนั้นคุยอะไรกันพี่รู้หรือเปล่า"
"ว่า?" มังกร
"ไอ้พ่อค้าเพิ่งสังเกตเห็นพวกพี่ป้วนเปี้ยนใกล้มันเกือบทุกคาบน่ะซิ เดินเปลี่ยนตึกก็แวะฟู้ด เข้าห้องน้ำก็เฉียดฟู้ด มันเจอะกลุ่มพี่ทั้งวัน อยู่จะ 2  ปีเพิ่งรู้สึกตัว ป๊าด!" เชียงหัวเราะ
"เชื่อเขาเลย" มังกรส่ายหน้าขำ พวกเขาลอบกระทำการณ์ตั้งแต่น้องเข้าเรียนที่นี่แล้วกลับเพิ่งรู้ตัว

                      สองคนนี้เจอหน้ากันขณะแข่งกีฬาระหว่างคณะ เพื่อนเขาก้มลงผูกเชือกรองเท้า น้องเดินแจกน้ำอยู่ข้างสนาม จำได้ว่านัดนั้นกริชโชว์พาวเล่นคนเดียววิ่งบ้าทั่วสนาม ไม่รู้เพื่อนเอาพลังมาจากไหน บางอ้อหลังเกมจบเพื่อนไม่ยอมกลับ แอบมองเด็กณิชเก็บของตาหวานเยิ้ม...นั่นคือจุดเริ่มต้น
                     
                     
"ถ้าเพื่อนหล่อผมจะรุก ผมเปลี่ยนข้างเชียร์นะ" หน่วยข่าวกรองเผยซีเคร็ทอันตราย
"อ้าวเฮ้ย! อย่าบอกนะว่าเพื่อนบานาน่ามึงเริ่มจะเอาจริง" มังกรตาโต
"ผมกลัวว่าจะมีเค้า ตงิดตั้งแต่มันทำท่าจะเลิกหญิง บ่นให้ฟังว่าทะเลาะกันบ่อย ตอนเมาก็ร้องหาแต่ไอ้ณิช"
"แล่วๆๆๆๆ" มังกรกังวลว่าไม่ได้พูดเล่น
"ถ้าเผื่อมันเอาจริงขึ้นมา พี่จะให้ผมพี่จะเลือกข้างไหนล่ะ" เชียงลำบากใจ คนนั้นก็เพื่อน คนนี้ก็พี่เคารพ
"กูไง!" กริชลุกพรึ่บ เดินมาล้วงหยิบหนังแผ่นเกย์ศึกษายื่นให้เชียง

                         แรกรู้จักกันเพราะเชียงมาถามแฮงค์ที่เป็นไบว่ามีเรื่องให้ช่วย บอกชอบผู้ชาย จะขโมยขึ้นเตียงเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อซึ่งก็คือน้ำ กริชจึงเป็นแหล่งข้อมูลให้เชียงมาตั้งแต่นั้น

"ขอบคุณครับพี่ ผมเชียร์พี่นะคร้าบ" เชียงยิ้มกว้างประเหลาะเต็มที่ รับใส่กระเป๋าปิดล็อกทันที
"ทีอย่างนี้ล่ะก็นะ" มังกรขำ
"โอยพี่ ต้องรุกเท่านั้นถึงจะเอาอยู่ มัวแต่ด้อมๆ มองๆ ผมก็ไม่มีวันนี้หรอก ได้ขั้นแอดวานซ์นี่ไปรับรอง หุหุ" เชียงตีคิ้วยิกๆ เรื่องที่รู้ๆ กัน
"เออ เอาให้เก่งๆ เมียรักเมียหลง 555" มังกรชอบใจ ตบบ่าอวยพรรุ่นน้อง

"เรื่องเพื่อนสนิทนั่น พูด?" กริชกอดอกเอาจริง
"อ๋อ มันเริ่มชัดไงพี่ อย่างที่ผมเคยบอก ดิวมันตามกล้วยเข้ามาเรียนที่นี่ พอดิวบอกชอบมันก็เหวอไปพัก แต่กล้วยก็เริ่มมองดิวหน่อยๆ ใกล้ชิดเหมือนเดิม ออกจะดูแลหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ"
"แต่ไม่เหมือนเดิมคือไอ้หล่อเริ่มเหล่เด็กมึง" มังกรช่วยเสริมแบบค้อนปอนด์ทุบหัวปลาดังปัง
"แรกๆ มันก็ชอบดิวตอบอยู่นะพี่ แต่เคยบอกผมว่าไม่ใช่ แค่ความห่วงใยกันเฉยๆ ยิ่งดิวมีพี่เอ็กซ์เข้ามาในชีวิต กล้วยมันก็ลอยตัวออกโบรแมนซ์ชัดๆ แต่ดิวเคยบอกผมอยู่ว่ากล้วยมักจะถามเรื่องผู้ชายกับผู้ชายชอบกัน" เชียงเอ่ยซ้ำเรื่องราวที่เคยเล่าเมื่อเริ่มแรก

"แฟนมันเป็นน้องการตลาด?" กริชเข้ม
"นี่ล่ะที่ผมจะมาบอก ทะเลาะกัน ไม่เจอหน้าน้องขวัญตั้งแต่ต้นเทอม จะ 2 เดือนแล้วมั้ง บ่นว่าผู้หญิงเข้าใจยาก กูเอาผู้ชายดีกว่า พูดเล่นๆ ครั้งเดียวเวลาเมาจะไม่ว่า แต่ 3-4 ครั้งตอนปกติก็อย่างนี้ ผมเลย..."
"เอาแล้วไง..." มังกรลูบหน้า

("เฮ้ย! คืนนี้จับกดเลยอย่าช้า") แฮงค์ตะโกนข้ามห้องมา
("เครื่องเออเร่อแล้วสัด กริช มาดูเร็ว") ว่านร้องพร้อมเสียงติ๊ดๆ ไม่หยุด
("พอเถอะ ชัตดาน์วทิ้งแม่ง อีก 10 นาทีจะเข้าเรียนแล้วนะเว้ย") อั๋น

---

                   มองนาฬิกา 7.50 น. เข้าเรียนเช้าเหมือนกันจึงไม่ได้ตามน้องมาเจอหน้าเหมือนเคย เมื่อคืนก่อนนอนกอดก็เพียงผูกสร้อยข้อเท้าคริสตัสเส้นใหม่เพิ่มกับด้ายแดงเท่านั้นเอง
ชื่อกล้วยรบกวนชีวิตกูจริงโว้ย!!!

"ฮื่ย..." กริชกำหมัดดิ่งไปหาพวกโน้ตบุค ทิ้งมังกรกับเชียงคุยกันเองเล็กน้อย ถามว่าจับกดอะไร พี่กริชสารภาพรักกับณิชตอนไหน มังกรตอบไม่รู้อย่างเดียวก่อนรุ่นน้องจะกล่าวลาด้วยการบอกว่านให้เจอกันสนามตะกร้อที่เดิม
"ผมไปนะ ได้เรื่องยังไงจะมาบอก พี่ว่าน! สนามเดิมนะพี่" เชียงตัวเสิร์ฟ
"เออได้ เจอกัน!" ว่านตำแหน่งตัวโยนทีมเดียวกัน

"มึงดูเลยกริช ไอ้เปรตนี่เยาะเย้ยกู ทำอย่างนี้แม่งหยามกันชัดๆ" แฮงค์โวยวายเรื่องตัวเองไม่เลิก
"โหลดอยู่ เอ๊ะ ทุกอย่างปกตินี่หว่า เฉพาะชาแนลนี้เท่านั้นที่ล็อก ตัวนี้วงในก็บอกอยู่ว่ามีปัญหา ไอ้แฮกเกอร์นี่อาจจะไม่อยากให้มึงช้อนซื้อจริงๆ ก็ได้" กริชสามารถเจาะเข้าเว็บอินเตอร์เน็ตหุ้นออนไลน์ได้รวดเร็วจนน่าทึ่ง
"ไม่ใช่ ไอ้วิซาร์จแจสมันจะแกล้งกูมากกว่า ไม่งั้นปล่อยเด็กเยี่ยวใส่หน้าจอแบบนี้เหรอ" โวยแฮงค์ยังเข่นเขี้ยวไม่ชอบล็อกอิน 'Wizard Jazz' โจ่งแจ้ง
"กูขอเช็คแป๊บ เหมือนเขาจะช่วยมึงมากกว่านะ...วิธีใช้ไวรัสคุ้นๆ เหมือนพี่มิกกี้วูดูเลยว่ะ ไอ้นี่ก็ชื่อพ่อมดซะด้วย พวกเดียวกันหรือเปล่าวะ" กริชพึมพำเข้าภวังค์เรื่องที่ตนถนัด...แฮกเกอร์ ซุ่มแอบเรียนรู้จากเซียนที่รู้จักทางอินเตอร์เนต 'Mikky Voodoo' สะดุดหูคำว่า 'พ่อมด' ไม่แน่ว่าล็อกอินคู่นี้อาจรู้จักกันก็เป็นได้

"ทำอะไรก็รีบทำ กูต้องได้ 3 หมื่นภายในพรุ่งนี้เช้า"
"พูดกะกูดีๆ หน่อยไอ้แฮงค์" กริชหยุดมือไม่คีย์ข้อมูล หันไปจ้องตาเอาเรื่อง
"P...L...E...A...S...E ท่านกริช" แฮงค์คุกเข่าข้างหนึ่งอ้อนวอน
"เออ!"

-----
-------

                  กริชนิ้วจิ้มแว่นเข้าโหมดเซียนคอมพิวเตอร์แก้ปัญหาให้เพื่อน แฮงค์จะซื้อซากนินจาจากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร เขาไม่อยากยุ่งแต่ดันมีเอี่ยวเป็นน้าหลานของเด็กน้อย ให้ยืมเงินก่อนเพื่อนกลับเซย์โนไม่เอาเสียได้
                  เคาะคีย์บอร์ดไปก็ส่ายหน้าไป เจนยุทธกับศาสตราลูกคนเล็กทั้งคู่ เจอกันทีไรเมามันทุกที เขากับวาณิชลูกคนเดียวเหมือนกัน...ระหว่างเราไม่เคยมีปัญหา จะปล่อยให้มีมือที่สามเข้าแทรกไม่ได้
ฮึ่ม!!! คีย์ข้อมูลรัวเข้าแชตข้อความลับกับแฮกเกอร์คู่ต่อกร

"จ๊าก! ไปบอกมันทำไม โอยยยยยยย...ตายแน่ตู" ทันใดนั้นแฮงค์กระโดดเป็นบ้า
"เฮ้ยกริช ส่งข้อความงี้เนี่ยนะ" อั๋นเหวอ
"ขี้เกียจแก้ ไวรัสเจ๋งอาจลามมาหาพวกเราได้ แชตขอกันโต้งๆ นี่ล่ะ วัดใจหมา กล้าขอถ้าไม่กล้าให้คราวหน้าเจอกันก็กูจะได้ไม่ต้องยั้งมือกันล่ะ ฮึ่ม!" กริชคลิกส่งดังเปรี้ยง
"ข้อความ...เพื่อนผมเป็นไบ...ต้องการ 3 หมื่นซื้อใจว่าที่เมีย...จะเป็นเกย์เต็มตัวหรือไม่อยู่ที่คุณปลดล็อก หมายความว่ายังไงวะ" ว่านใกล้หน้าจออ่านทวน
"ตกข่าวเหรอไอ้ว่าน 555" อั๋นหัวเราะ
"ข่าวอะไร เล่าให้ฟังหน่อย" ว่านตาลุก

"เชรี่ยยยยยยย! เชรี่ยๆๆๆ" ฝ่ายแฮงค์อยากตั๊นหน้าเพื่อนแว่นใจจะขาดแต่หันไปชกเบาะโซฟาแทน พูดตัวเงินตัวทองไม่ได้เพราะโดนขู่จากเด็กณิช บัดซบแท้
"โอเค ไอ้วิซาร์จนี่ปล่อยมึงแล้ว วิเคราะห์ช่วยด้วยนะเว้ย เขียวควรซื้อ เหลืองดูท่าที ส่วนชาแนลนี้แดงหมด โละทิ้ง เยี่ยม! กูจัดการเลยนะ" กริชเข้าใจหัวอกแฮกเกอร์ ก่อกวนแต่ยอมช่วยเหลือด้วยอยู่วงในไข่ทองคำเช่นกัน คิดในใจว่าคู่ต่อกรอาจจะเป็นเกย์หรืออย่างไม่ทราบ แต่ยอมถอนไวรัสออกในทันทีก็โอเควะ เก่งขนาดนี้น่ารู้จักเป็นเพื่อนทางโซเซี่ยลได้


                    เรื่องจบ แฮงค์ได้งบตามต้องการ แฮกเกอร์ชื่อ 'Wizard Jazz' ไม่เข้ามาก่อกวนอีกเลย จะมีคือเขาเองที่ต้องรุกคืบขั้นแอดวานซ์...กินเด็ก

************************
(ปล. การซื้อขายหุ้นต้องมีระยะถือครอง ไม่ใช่ซื้อขายวันนี้ได้พรุ่งนี้ มีบ้างบางเคสพิเศษจริงๆ เท่านั้น
แต่ Stolen Heart สามารถ โปรดพิจารณาในการรับชม)

 :L1:

edit : ห้าโมงเย็น
----sukaz : เพิ่มอธิบายแฮกคอมตรงย่อหน้าแรก

อ้างถึง

"ไอ้กริชชชชช! ช่วยด้วย ล็อกอินไอ้แฮงค์มันเป็นอะไรไม่รู้ พิมพ์ชื่อจะเข้าดีๆ กดพรึ่บจอดับมืดตื๊ดตื๋อ แล้วมีไอ้หัวกะโหลกหัวเราะฮ่าๆๆ กับเด็กยืนฉี่ เคอร์เซอร์ค้างทำอะไรไม่ได้ มีดูหน่อยซิวะ" ว่านอธิบายปัญหา ไม่อยากแตะคีย์บอร์ดโดนจี้จนหงอ
"มันโดนแฮกไงเชรี่ย สงสัยมีคนหมั่นไส้ ทำเงินได้โครมๆ เกินหน้าเกินตามากไปล่ะมั้ง"

'Wizard Jazz' ล็อกอินชื่อนี้คยพูดถึงอยู่ในลมเหนือ
แวะอ่านได้ที่นี่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.4230
ตอน 94 ออนเอ็ม p.142
(ในนั้นเขียนเป็น jazz wizard เจฟฟรี่มันชอบเปลี่ยนไปเรื่อย อย่าไปสนใจ)

'Mikky Voodoo' เป็นเพื่อนเจฟฟรี่นั่นแหละ...ชื่อมิกกี้
สองตัวนี้เคยเรียนมัธยมด้วยกัน ลูกครึ่งหัวแดง เล่นบาสทีมโรงเรียนด้วยกันอีกต่างหาก
พอเข้ามหาวิทยาลัย มิกกี้ไปเรียนยูที่ซิดนีย์ ออสเตรเลีย ส่วนเจฟฟรี่เรียน ม.K
มิกกี้ไต่เต้าเป็นแฮกเกอร์ก่อนใคร เจฟฟรี่ตามจี้ตูดมาติดๆ
 
ส่วนที่พ่อมดเลือกที่จะแฮกล็อกอินไอ้แฮงค์เพราะอะไรไม่ทราบ
อาจเพราะคุณศาสตรารีบใช้เงิน  เลยช้อนซื้อ+ปล่อยขายระเบิดเทิดเทิง คนเล่นบอร์ดนั้นคงหมั่นไส้ แกล้งเม่ม!!!
ถ้าเจอโจ๊กจะฝากถามให้เน้อ^^
งงไปบ้าง ตอนเขียนก็เมาหมัดพอกัน ไม่เป็นไรนะ sukaz สู้ๆ

edit : 11/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky แธงกิ้วหลายๆ
มาดูหน่อยซิวะ, PLEASE

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 08-07-2013 08:15:05

 :hao3:
อ้าว เชียง นายเป็นไส้ศึกเหรอเนี่ย  :katai5:
Boss K นี้ไม่มีอะไรก้าวหน้าเลย ให้ตายเหอะ  :ling1:
สรุปว่า ดิว คู่กะ Mister X เหรอ  :katai1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 08-07-2013 08:40:26

อิอิ ความลับเปิดเผย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-07-2013 09:30:12

กริชอย่ามัวทอดอาลัยอยู่เลย รีบรุกน้องณิชเร็วๆ เถอะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 08-07-2013 09:59:40

จัดการไส้ศึก อย่าให้มันมีโอกาสได้คึกคัก
น้องณิช มีเด็กบ่นว่าคิดถึง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 08-07-2013 10:32:14

พูดถึงพ่อมดแห่งวงการ  คงหนีไม่พ้นพี่เจฟฟี่แน่นอน 

แต่แหมชายกริชฮึดสู้ขึ้นมาเชียวนะ  พอรู้แน่ว่าบานาน่าเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดคิดไม่ซื่อ

รีบๆหน่อยเซ่  บอกไปเลย  ระวังเถอะมัวแต่ไม่กล้าจะโดนฉกตัวเด็กน้อยไป

คิดถึงหนูณิชจัง  ตอนนี้หนูไม่โผล่มาให้พี่ชื่นใจเลย  :กอด1:

บวกเป็ด

อยากกระตุ้นนายกริชด้วยการ  :z6: สักหน่อยเผื่อจะได้คืบหน้า

ขอบคุณpuppyluvสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้ค่ะ

ชอบมากกกก   :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 08-07-2013 10:55:20

boss-K ทำ ณิชน้อย นอยด์ไม่หายเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 08-07-2013 11:44:34

พี่กริชรุกน้องได้แล้ว เดี๋ยวโดนคาบไปจะหาว่าไม่เตือนนะเออ

โถๆๆ ที่แท้เพื่อนเชียงนี่เองที่เป็นไส้ศึก อิอิ
เพื่อนกล้วยจะแอบชอบณิชจริงๆนะเหรอ หรือแค่เข้าใจผิดไปหว่า เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อจริง พี่กริชมีร้อนๆหนาวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 08-07-2013 13:24:47

กล้วยจีบนิดเลย  ตาหมีกริชลีย์จะได้รีบรุกหน่อย  หึหึ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 08-07-2013 13:39:18

รีบรีบเร็วเข้านายกริช
เดี๋ยวไม่ทันการนายเพื่อนรัก
หักเลี่ยมโหดเด้อขอบอก :z2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 08-07-2013 14:15:20

555 บอสกริชหมดสภาพ แต่กล้วยช่วยได้ อิอิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 08-07-2013 14:28:02

กอดคุณแน่น ๆ เลยค่ะ 
ยิ่งอ่านยิ่งเพลิน   ชอบสำนวนคุณชะมัด  อ่านถึงตอนล่าสุดนี่โดนแฮกเกอร์ขโมยใจ  อยากรู้มากมายว่าฮีเป็นใคร  ถ้ากลายสภาพเป็นคุณเจนยุทธนี่---จิฮากร๊ากแน่ค่ะ
น้องก็น่ารัก  อยากให้น้องมึนงงต่อไป  ชอบโหมดนี้  น่ารักๆๆๆๆ
บวกและเป็ดค่ะคุณ ^^

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 08-07-2013 15:39:11

งงตรงแฮกเกอร์มากมาย

 :hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 08-07-2013 17:21:56

อั๊ยย่ะ วันนี้ได้ใจไปเยอะ
ข้อหาพาคนมาแว่บ...แค่ชื่อก็เอา ฮ่าๆ
แก้คิดถึง...คนนึงก็ยังดี กร๊ากกกก

โถ...พ่อหมาป่าหงอย ก็บอกแล้วให้บอกตรงๆ หุหุ
ไงล่ะ เจอคนใกล้ชิดกว่าคืบเข้าใกล้ ยังไงล่ะทีนี้... - -"
พ่อค้าน้อยยิ่งไม่ค่อยเข้าข้างตัวเองอยู่ด้วยนะ

ตาคุณกล้วย...พี่ก็ว่าเป็นเพื่อนแบบเดิมมันดีกว่าแล้วนะ
อย่าคิดเปลี่ยนล่ะ...เก็บไว้เปิดใจให้คนนู้นดีกว่า หุหุ

หวังว่าพ่อหมาป่าจะทำอะไรให้ชัดซะที เฮ้ออออ...ป้าถอนใจแทนแล้วนะ - -"

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 08-07-2013 19:01:53

ก็ว่าอยู่ชื่อแฮกเกอร์คุ้นๆ  อิอิ

กริชจะกินเด็กได้บอกรักเด็กหรือยังอ่ะ  เดี๋ยวน้องเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็นที่ระบายนะ 

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 08-07-2013 20:36:18

กริชช้าระวังอด  :hao3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 08-07-2013 21:33:04

พี่กริชเซียนคอมหรือเนี่ย
เจาะข้อมูลได้หมด ยกเว้นเจาะเข้าหัวใจหนูณิชไม่ได้ :katai3:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 08-07-2013 22:13:33

BOSS-Kทำไรก็ให้ว่อง :katai4:  ระวังน้องเข้าใจผิดด้วย 

คิดถึงพ่อมดเน้อ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 09-07-2013 08:18:37

เข้ามารอตอนเช้า  :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 09-07-2013 08:23:17

---อรุณสวัสดิ์ tuckky
---Gokusan สองคนนั้นจะออกฉากตอนไหนซักตอน ขอถามเจ้าของนินจาคนแบ่งบทก่อนนะ^^
------------------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
8 ทิ้งดิ่ง










                           ผมอยู่หลังครัวกับวัตถุดิบกองเต็ม กำลังเตรียมสำรับเพื่อจัดเลี้ยงบุฟเฟ่ต์สำหรับงานประชุมครั้งสำคัญของวิทยาลัย
“ณิช รากผักชีเสร็จยัง”
“โอเคได้แล้วๆ” ทุบปังๆๆ
“แครอทล่ะ”
“อยู่นี่คร้าบ!” หั่น ฉับๆๆ
“มะนาวด้วย!”
“โฮ้ย! กูมีสองมือนะเฟ้ย ชะอุ้ย! ขอโทษครับจารย์เชฟ นึกว่าเพื่อน”
“ไม่เป็นไร เอ้าเร็วเข้าอีกสิบนาที 11 โมงอาหารพร้อมเสิร์ฟ!”
                     สิ้นคำว่า 10 นาที สึนามิซัดความโกลาหลพุ่งใส่ห้องปฏิบัติการครัวทันที ทุกคนมือระวิงลืมตายกันเลยทีเดียว

                     ฟู่! ปาดเหงื่อหลังยกของสดไปจ่ายให้สเตชั่นไฟ
“ใจว่ะ ขอน้ำหน่อย คอแห้ง” กล้วยกำลังทอดปลาอยู่หน้าเตา
“โอเคได้” คว้ากระปุกน้ำเย็น ยกหลอดส่งให้ดูดกับมือ คนอยู่หน้าไฟต้องระวัง กระหายแต่ติดพันเพลินจนร่างกายขาดน้ำไม่รู้ตัว
“กล้วยเจ๋งว่ะได้จับกระทะด้วยเว้ย อาจารย์ยอมปล่อยเพราะได้ทุ---”/  “เงียบ! เชียง” เชียง/กล้วยตวัดใส่
“คร้าบ! เงียบสนิทครับ” เชียงเพื่อนชั้นปีถอยจากไปอย่างมีเลศนัย
“เชียงจะพูดอะไรของมัน” ผมใคร่รู้
“ไม่มีอะไร เสร็จแล้วไปฉลองนะ อั้นมานานอยากปาร์ตี้” กล้วยยิ้ม
“ด้ายยยยย ไม่บอกก็ไป ของฟรี 555” ผมไชโยโห่ฮิ้วรอ

                     หลายวันที่ผ่านมาวิทยาลัยเราถูกบีบเค้นจนลูกกระเดือกติดคอหอย ด้วยรับหน้าที่อำนวยงานสถานที่และอาหารเพื่อต้อนรับการประชุมสัมมนาระดับประเทศ มีรัฐมนตรีมาเป็นประธานทุกอย่างจึงต้องเป๊ะอย่างท็อปสุด

“จารย์ขา เสิร์ฟกับประจำซุ้มน้ำไม่พอค่า” สาวกระโปรงสั้นโผล่เข้ามาในพื้นที่
“อ้าว ไม่บอกอาจารย์ผู้จัดการข้างนอกโน่นล่ะ” อาจารย์คุมสเตชั่น
“บอกแล้ว ท่านให้มาขอในครัวค่ะ”
“ขาดกี่คน?” อาจารย์เชฟใหญ่คุยวอกันก่อนถาม
“อย่างต่ำ 5 ค่ะ เพื่อนหนูเป็นเมนส์ 2 อีก 3 คนเป็นลมตามไปแล้วค่า” วิก้า

“ไฟไม่ได้ ของหวานยิ่งไม่ได้ใหญ่ แอสซิทเหลืออะไร?”
“จัดรองจานครับ!” เชียง
“มันควรจะต้องเสร็จเมื่อครึ่งชั่วโมงแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมเพิ่งมาทำเอาป่านนี้”
“เบลนเดอร์เสีย 2 ตัว พวกนั้นเลยต้องลงมีดเองครับจารย์” กล้วยช่วย
“งั้นครูเอง พวกเธอไปช่วยข้างนอก”
“คร้าบ!/ ครับ!/ ครับผม!”

                        ด้วยประการฉะนี้ ผมถึงถอดชุดครัว ผ้ากันเปื้อน ถุงมือและหมวกแก๊ปคู่ชีพ (เรดซอกส์ใบใหม่จากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร) ออกแต่งหล่อชั่วคราว ชุดนักศึกษาผูกไทด์ธรรมดาครับ

-----
------

                        ระเบียงนอก กำลังลำเลียงจานชามสะอาดไปวางที่โต๊ะกลาง เห็นผู้ร่วมประชุมทยอยออกมาบ้างแล้ว บ้างคุยโทรศัพท์ จับกลุ่มเสวนากันเองยังไม่วุ่นเท่าใดนัก
“อะฮ้า! วาณิชน้อยผู้น่ารัก” พี่มังกรเลื้อยมาแบบมูนวอล์ค
“แฮ่!” ผมแยกเขี้ยว
“โอ๊ะโอ๋ เป็นหมาได้ด้วยนะเรา”
“โฮ่งๆ แง่งๆๆ”
“555 โอเคๆ พี่ขอโทษแล้วไง ขอโทษอย่างเป็นทางการอีกทีก็ได้อ่ะ”

“ขอโทษแล้วหายมั้ยเฮีย ได้ข่าวว่าผมกลายเป็นเด็กเลี้ยงแกะแต่งเรื่องขึ้นมาเองเฉย คนออกไอเดียแม่งพลิกลิ้นหน้ามึนสุดๆ โดนพี่เอ๋โกรธเลยด้วย”
“โอ๋ๆ  เอ๋ฝากมาบอกว่าไม่ได้โกรธณิชเลยจริงๆ อะ! เฮียเลี้ยงข้าว”
“ไม่เอาข้าว”
“งั้นไอติม เค้ก เบเกอรี่ร้านท็อปฮิตดังๆ เลยเป็นไง”
“ค่อยฟังขึ้นหน่อย”
“555 ต้องงั้นซิน้องรัก เพื่อขอขมาบอยเฟรนด์ปลอมๆ เฮียจัดให้คร้าบ” พี่มังกรโค้งเกือบถึงเอว

                      (กรณีศึกษาความคิดพิเรนทร์ จ้างให้ผมเฟิร์ตกับตัวเองอยากให้แฟนหึงครับ...อ่านย้อนตอน 7 ฟิวชั่นบุฟเฟ่ต์หน้า 6 ได้) หลังจากงานเลี้ยงวันนั้นก็หายหัว มีโทรมาคิกคักกับบอสกริชว่าโบ้ยให้ผมเป็นคนกุเรื่องขึ้นเอง ตัวเองตีเนียนไม่ได้พูด แล้วก็ส่งข่าวว่างอนง้อกับพี่เอ๋จนเปลี่ยนมาฝึกเอกซ์เทิร์นที่กรุงเทพมหานครเรียบร้อย ผมกลายเป็นเด็กเต้าข่าวไปฉิบ
                       ไม่เพราะหลงใหลความขาวโอโม่ของพี่อรชุนละก็ พี่มังกรถูกเด็ดแขนขากลายเป็นมังกือแน่



                        เสร็จจากตี๋เกาหลีคุณชายมังกรกัณฐ์ก็ถึงคิวตัวสูงใหญ่กล้ามล่ำประธานนักศึกษา...ท่านศาสตรา
“โทรไปบอกไอ้เจ้าของนินจาให้พูดกับกูเดี๋ยวนี้” พี่แฮงค์แบดบอยเข้มผิดชุดสูทนักศึกษาผูกไทด์เสื้อเข้าในกางเกงสีเทาเข้ม
“คาบเจ้ารึขอรับ?”
“เราน่ะแหละ”
“ได้ข่าวว่ากระผมเป็นน้าของคุณเจนยุทธนะครับท่านประธาน แล้ววันนี้ก็ลืมโทรศัพท์ไว้ไหนไม่รู้ ที่สำคัญ...เห็นไหมว่ากำลังทำงานอยู่ กู-ยุ่ง-มว้ากกก!” เข็นรถใส่เท้าเล่นๆ
“เฮ้ย! ตีนกู น่านะณิช จะตกลงเรื่องมอไซค์”
“ตกลงอะไรที่ไหนยังไง ฝ่ายไหนจ่าย หลานผมหรือใคร” เรื่องเงินๆ ทองๆ วาณิชสามารถ

                      เท่าที่ฟังมาคือพี่แฮงค์เข้าไปหาเรื่องพี่เจนก่อน ทักทายเล็กน้อยแต่พองามก็ถีบมอเตอร์ไซค์สีเขียวสังขยาของพี่เจนล้มตึง จากนั้นมีฟาดปากปะทะคารมกันก่อนพี่เจนจะคว้าหมวกกันน็อก (เลอตุยรี่ ราคา 40,000 บาทของพี่แฮงค์) ฟาดกระจกมองข้างฮาร์เลย์เดวิสัน ฟอร์ตี้เอทส์พังยับ กุญแจขูดตัวหนังสือ 'FORTY-EIGHT' ข้างตัวถังแถมเป็นรางวัลอีกต่างหาก

“คนผิดก็ต้องว่าไปตามผิดซิวะ”
“เมี้ยวววว” ผมร้องแกล้ง
“เย้ย! แมวที่ไหนวะ...ก็ได้ๆ พี่จ่ายสองคันเอง กูศาสตราป๋าออกเอง โอเค้!?”
“โอเคป๋า พูดไพเราะอย่างนี้พูดฟังได้ พี่จุ๊บแจงเพิ่งออกจากห้องผ่าตัดเมื่อวาน วันนี้พี่เจนน่าจะอยู่เฝ้าละมั้งผมว่า”
“นี่มึงไม่รู้เหรอแฮงค์” พี่มังกรตบบ่าเหมือนซ้ำเพื่อนยังไงไม่รู้
“555” บอสแว่นสุดเท่ของวาณิชมาสร้างเสียงหัวเราะอยู่ข้างๆ

                      ผมเผลอเงยมอง...ใบหน้านั้นเจิดจ้าแจ่มใสดึงดูดสายตากว่าทุกๆ วัน

“ห่านจิก! มึงไม่บอกกูวะกริช ปล่อยกูโทรให้มันตัดสายเป็นร้อยรอบ บ้านก็เงียบฉี่มีแต่แมววิ่งพล่าน ใครจะไปตรัสรู้” พี่แฮงค์โวย
“ก็มึงไม่ถาม”
“กูเพื่อนมึงนะสัด! ฝากด้วย ไปล่ะ”
“จะไปไหน อีก 2 ชั่วโมงก็เสร็จแล้ว เอาน่าแฮงค์” บอสรั้งเพื่อนไว้
“ฮื่ย! เอามานี่ณิช” พี่แฮงค์สบถ หากยั้งคิดและจำยอมในท้ายที่สุด
“มะ กูช่วย 555 สงสารป๋าฮาเลย์ถูกทิ้งจริงเว้ย”
"ไอ้หอกมังกร หุบปาก!" พี่แฮงค์หันมากวาดจานชามไปวางบนโต๊ะระบายแค้นโดยมีเฮียมังกรช่วยอีกแรง

---

“ไหงอยู่นี่ได้ครับ นึกว่าจบแค่ต้อนรับตอนเข้างานซะอีก” ผมสบายไม่ต้องทำงานเอง ออกปากชายหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มกริ่ม พยายามไม่สนใจเสียงหัวร่อสะใจผสมอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงจากสองคนนั่น
“ล่ามจำเป็น คอยแนะนำตลอดล่ะ”
“อ๋อ” เชียงเคยบอกอยู่ว่าสามปริ๊นซ์เก่งหลายภาษา นอกจากอังกฤษ เป็นไฟแล้วก็จีน (เฮียมังกร) ฝรั่งเศส เยอรมัน (บอส)

                     เห็นดิว วิก้ากับเพื่อนคณะเลขาสาวสวยที่โต๊ะประชาสัมพันธ์กำลังตอบคำถามมิสเตอร์ มิสซิสชาวต่างชาติอยู่ด้านโน้น หลักสูตรอินเตอร์ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักนี่นะ

“เมนูเย็นนี้ล่ะ” ท่านเจ้าของห้องเอ่ยถึงเรื่องเฉพาะเรา
“ผมมีปาร์ตี้ไง บอสฟรีหนึ่งมื้อ”
“ตกลงมีปาร์ตี้?”
“ครับ หมูกระทะแถวนี้แหละ จารย์เฮดเชฟชอบเหล้าดองยาร้านปากซอยระหว่าง ม.L กับอาชีวะ M คนขายสวยชอบใส่เสื้อคอลึกถึงสะดือ” ป้องปากนินทาอาจารย์
“หึหึ เข้าใจแล้ว”

“ไปแล้วครับ อ้อ คืนนี้ผมนอนห้องเพื่อนนะ ห้องไอ้กล้วยว่างแล้ว”
“ไม่! กลับไปห้องเรา”
“เวลาผมเมาเพื่อนบอกชอบทำลายข้าวของ อ้วกด้วย”
“เปิดมือถือไว้ จะโทรไป”
“อ่า...ไม่รู้อยู่ไหน ไม่มีเวลาหาอ่ะ”
“เอานี่ไป”

“เย้ย! ไม่เอา” ไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุด เคสสีดำหรูอีกต่างหาก
“เอาไป แฮงค์มันมีสองเครื่อง โชว์เบอร์แฮงค์ก็รับเลย”
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ ผมกลัวหาย ยิ่งแพงๆ อยู่”
“เก็บไว้ Yes, Madam---”
                    วิสาสะยัดใส่กระเป๋ากางเกงให้ก่อนหันไปเสวนารับแขกผู้มาประชุม พร้อมๆ ผมถูกผลักเข้างานเสิร์ฟอาหาร ทำงานหัวหมุนจนลืมนึกถึง

-----
------




                     สามทุ่ม...ร้านหมูกระทะที่มีซุ้มยาดองสาวใหญ่ทรงสวยเป็นคนขาย อยู่ถัดจากวินมอเตอร์ไซค์ ใกล้ถนนใหญ่ติดรั้วมหาวิทยาลัย L ห่างจากวิทยาลัยเทคโนโลยี D ของเราไม่ถึง 500 เมตร แวะเช็กอินได้ครับไม่เป็นความลับ

“พอทราบอายุขวานตา น้องเอยพี่มา นั่งทามตาปิ๊บๆ ฮิ้ว!”
“น้องอายุสามเสียบ สามเสียบบบบ ทามมายยางแจ๋วววว โย่ๆๆๆ”

                       แต่ละคนกำลังได้ที่ทั้งนั้น โดยเฉพาะอาจารย์เชฟเคาะตะเกียบเสียงดัง ดีที่นั่งแยกโต๊ะ ไม่อย่างนั้นมีหวัง...

“โชนนนน! เอ้า พวกเราชนแก้ว!” ไม่รอดแฮะ
“ไม่หมดห้ามนะเว้ย 555”
“ณิช เอาหน่อยไหมวะ”
“มะ! ขอลองเบียร์ดำหน่อย”

“มานี่ กูเอง” กล้วยแม่งแย่ง
“เชรี่ยกล้วย คาปากกู” ผมโวยเป็นหมา ได้กระดกไม่กี่อึกเท่านั้น
“กินผักบุ้งไปเด็กน้อย” ยักคิ้วเท่ได้อีก
“กูชื่อวาณิช บรรลุนิติภาวะแล้ว  ไม่ใช่แมว!” โดนแย่งเป็นแก้วที่ 3 หน้าไอ้กล้วยแดงเป็นตูดลิงแล้วเวลานี้

“ไม่ใช่แมวเหมียว เต่าเฟ้ย! เต่ากินผักบุ้ง เชรี่ยณิช!” เชียงกำลังกึ่ม
“กูว่าเทรานอซอรัสมันกินผักบุ้งถึงสูญพันธุ์หมดโลก” น้ำ
“มึงมั่วล่ะไอ้น้ำ ฮิบโปโปเตมัสต่างหาก" อ้ายเห้ซุป
"แต่กูยืนยันว่าสเต็กโกซอรัส ทีเร็กซ์น่ะมึงรู้จักมั้ย" น้ำยืนยัน
"อั๊ยยะ อ้ายนี่ จะทีเร็กซ์อะไร"
"เฮ้ย เมียกู ยุ่งมากเดี๊ยะปั๊ด" เชียงเสือก
"จ้า เมียเพี่ยนเค้าม่ายยุ่ง ชนนนน" ซุปยอม ชูแก้วยกดื่มอวยพรให้

"ใครเป็นเมียมึง" น้ำใส่คนข้างตัว
"ตะเองไง---จ๊ากกกกกก!" ไอ้เชียงโดนบิดหู
"555555" ทั้งโต๊ะโห่ฮิ้วดังลั่น แซวไปแซวมาไอ้น้ำแดงแล้วแดงอีกจนลุกหนีไปตักของนั่นล่ะ

-----

                  เพื่อนตูแต่ละตัว แอลกอฮอล์เข้าปากแล้วสิงสาราสัตว์เพ่นพ่าน ทว่าสวรรค์ประทานรางวัล...
“เอ้านี่ จารย์เชฟเลี้ยง!”

                 เบียร์แก้วใหญ่ประเคนตรงหน้า โอ้! นี่มันทิ้งดิ่งชัดๆ ทิ้งจอกเหล้าเล็กลงบุ๋ม ของเหลวม้วนตัวออกมาผสมเบียร์สีอ่อน ไอ้ณิชลุกยืนยกซดแข่งกับเพื่อนอีก 6 คนทันที

“แบทเทิลๆๆ”
“หมดแก้วๆๆ!” เสียงเชียร์โต๊ะเราดังสุดในร้าน แวบๆ หางตาว่าวินมอเตอร์ไซค์ยังหันมามองให้พรึ่บ
“ไอ้ซุป หมดๆๆๆ เฮ้!” ชนะไปหนึ่ง
“ไอ้เชียงสู้เว้ย เฮ้!” หมดสอง

“อุ๊! พุ...พรวด!” ผมสำลักตัวงอ กล้วยอยู่ใกล้จับหมุนไปโก่งคอให้น้ำต้นชวนชมแถวนั้นทันเวลาพอดี
“อ่อนว่ะณิช ไม่ถึงครึ่งแก้วเลยเชรี่ย” แก้วพ่อง นี่มันเหยือกชัดๆ
“มานี่กูต่อเอง” เพื่อนแถวนั้นรับช่วง เรียกเสียงเฮฮาดังลั่นส่งท้าย
“แค่กๆ” น้ำหูน้ำตาไหล หมูกระทะจ่อคอหอยหาทางย้อนออกมา
“ไปห้องน้ำ” กล้วยดึงตัวพาไปหลังร้านทันเวลา

-----
-------

“อ้วก! โอ้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!”

                     หมูกระทะในท้องหายลงชักโครก มึนหัวติ้วโลกหมุนไปหมด ไม่รู้เบียร์หรืออะไรเปียกโชกทั้งตัว

“ปะ ไปกินต่อ” ณิชน้อยไม่ลืมสวมวิญญาณชูชก
“ยังจะกินได้อีกเหรอ นั่งลงก่อน” กล้วยกดลงนั่งกับม้ายาวแถวนั้น
“ตั้งโร้ยก้าสิบก้าเชียน้า” แอลกอฮอล์ซึมเข้าเส้นไปแล้วผม
“เออน่ารู้แล้ว วันหลังกูพามาเลี้ยงเอง ดีๆ เปื้อนหมดแล้วณิช กินหกเลอะเทอะเป็นเด็ก มานี่เช็ดก่อน”

                       กล้วยถอดเสื้อยืดขาวออกไปชุบน้ำแล้วกลับมาเช็ดหน้าเช็ดตาอันหล่อเหลาของกระผมครับ อะไรจะแสนดีปานนี้ เห็นหน้าเกลอนิธิอยู่แค่คืบ โชว์กล้ามเป็นแพ็กๆ ล่อน้ำลาย

“เมิงแม่งหล่อว่ะกล้วย หล่อเอี้ยๆ หล่อสาดๆ”
“หึหึ” กล้วยยิ้มได้อีก ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตผม ล้วงเช็ดคราบเบียร์เหนียวในอกให้ อา...สบาย
“อีน้องขวัญนั่นม่ายอาวเพื่อนตูได้งายฟะ อีน้องขวาน ตูจาฆ่ามาน!”
“ณิช...กูไม่ดีเอง ไม่มีเวลาให้เขา ไม่เอาซิ”
“เพี่ยนกูดีตายช้าก”
“555 เออ! กูหล่อ กูดีตายชัก เข้าใจแล้ว” กล้วยหัวเราะพลางนั่งลงข้างผม ถูกดึงร่างเข้าอกมัน มึงหัดใช้เพอร์ฟูมออดิโคโลญกะเขาด้วยเหรอ แต่กูเหม็นตัวเองมากเกิน อย่าถือนะเพื่อน

                     ข่าวล่าที่เพิ่งรู้จากปากไอ้ซุปเพื่อนปากสว่างเมื่อครู่คือ น้องขวัญสาวการตลาด อนาคตเลขานุการิณีคนสวยสะบั้นรักเพื่อนผมไปควงไอ้หนุ่มวีออสแห่งอาชีวะ M เสียแล้ว
                     เงิบครับงานนี้ อยู่ใกล้ชิดคุณนิธิมากที่สุดแต่กล้วยนิ่งเฉยไม่แสดงออก เพื่อนจะเก่งเกินคนหรือเพราะผมมัวขิงกับเจ้าหินอ่อนและเจ้านายด้ายแดงมากเกินไปมิทราบได้ งงตัวเองไม่หาย

---

“งืม...โร้ยทอนบาทนึง” ผมงำงัมป้ายบอกราคาต่อหัว 299 ผ่านหางตา
“ณิช มึงไม่โกรธกูนะ อุตส่าห์จะบอกมึงคนเดียวแต่พวกนั้นดันพูดให้รู้ก่อนซะได้”
“หือ?” ว่าอะหยังรึเพื่อนรัก
“ทุนกอร์งเดงเบลอนั่นไง กูบอกลุงแล้วว่าหลังจบค่อยเรียนสาขาที่นี่เองก็ได้ แต่แม่บอกไปให้มันได้ภาษากับประสบการณ์ตรงๆ เลยดีกว่า"
"อ้อ..." ผมอ้อแอ้เรื่องที่สอง
"ก็น่าจะได้อยู่ ถ้าฝึกงานต่ออีกซักปีสองปี ไม่เกิน 5 กูก็ปาตีย์เย่ระดับมิชชิแลงกลับมาเปิดร้านเองสบายบรื๋อ” เพื่อนยิ้มกว้าง

                   กล้วยนักศึกษาท็อปไฟว์ได้ทุนเรียนสถาบันสอนศิลปะการทำอาหารระดับเวิล์ดคลาสต้นตำรับที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ไม่ต้องเรียนจบหลักสูตร 3 ปี แค่หมดปี 2 สิ้นเทอมนี้ก็บินไปเรียนที่โน่นได้เลยด้วยต้องเก็บวิชาเบสิกและปูพื้นภาษาก่อน
                   ไม่แปลกใจเพราะเพื่อนเป็นตัวเต็งตั้งแต่แรกเข้าแล้ว คนในครอบครัวมันก็เรียบจบและสอนที่สถาบันนี้ (สาขาไทย) เหมือนกัน

“เราเปิดร้านแข่งกันเนาะ” ผมคิดถึงเด็กเล่นขายของ
“ไม่เอา มึงต้องแอทซิสกูคนเดียวณิช ห้ามเปิดแข่งเด็ดขาด”
“เหอะ! นี่คิดเงินเก่งกว่า เมิงอ่ะแอสซิทกู วาณิชชนะเลิศ เย้!”
“555 ยอมก็ได้...เรามาเปิดร้านด้วยกันนะ” กล้วยดึงหัวไปซบบ่า
“เงินเดือนเยอะอ๊ะปล่าวอ่า”
“มาก ให้เซคันด์เชฟควบผู้จัดการร้านเลย เด็กเสริฟ์ด้วยก็ได้เอ้า”
“มะอาวเสิรฟ์! มะอ๊าวววว!”
"น่ารักว่ะ 555"
                  หายใจไม่ออก ล็อคคอกูทำพ่อง กล้วยยิ่งแกล้งหนัก หัวเราะขำใส่หูผมอีก

                  คนเดินผ่านไปมาจะเข้าห้องน้ำ กล้วยละวงแขนก่อนหันมาดูแลเช็ดเนื้อตัวผมอีกครั้ง นุ่มมากทะนุถนอมมากเบาหวิวจนวาณิชไม่ไหว หงายเงิบศีรษะติดผนังจะหลับเสียให้ได้
“รอกูนะณิช...” / “---ไม่---!”

                   เสียงคุ้นๆ แข็งโป๊กจึงลืมตาหยีสู้ไฟสว่าง ไม่ใช่แค่น้ำเสียงชินโสต แว่ววาวแสงแยงตาซิลูเอทมองไม่เห็นหน้า เรือนร่างสูงรูปกล้ามพองาม ผมจำไหล่กว้างที่ให้หนุนนอนแทนหมอนทุกค่ำคืนที่ผ่านมานั้นได้ดี
                   มือใหญ่กระชากตัวลอยหวือไปติดแผ่นอก กรุ่นกลิ่นน้ำหอมผสมผิวกายเจือจางติดจมูกเป็นเอกลักษณ์ จะเป็นใครไปไม่ได้...บอสเค้าเองแหละ ฮิ้วววววว

-----
-------


                  อย่าถามว่าเวลาเท่าไหร่ กูไม่รู้ ไม่มีหัวสมองประมวลผลใดๆ ไอ้แสงไฟก็สว่างโร่แสบตาฉิบ แล้วพื้นกระเบื้องทำไมมันนุ่มๆ หยุ่นๆ ยืนไม่ได้เหมือนปราสาทลมโยกเซไปเซมาวะ

"ระวังหัวโขก ยืนดีๆ ทิ้งเลยเสื้อนั่นนะ เหม็นเป็นหมา!"
"อือ..." อีดำของป๊ะป๋าไปเป็นหมาร้านก๋วยเตี๋ยวไปแล้ว จะสุนัขที่ไหนอีกล่ะจ๊ะตัวเอง
"ไม่ต้องมายิ้ม รู้ว่าเมายังจะกินอีก"
"อิอิ เค้าม่ายมาวจ้า"
"เนี่ยนะไม่เมา! แล้วโทรไปทำไมไม่รับ"
"เอ๊ะ...โอ๊ะ...โอ้ววววว ในเกง" นึกขึ้นได้ ว่าจะแอบเล่นเกมเสียหน่อย วิ่งรอกทางโน้นทางนี้วุ่นจนลืม

                 โดนหิ้วปีกไม่ให้เซล้ม เชิ้ตนักศึกษาหายจากตัว กางเกงถูกถอดพรวดเจอแอร์เย็นหนาวว่ะ แต่ปราการด่านสุดท้ายของพ่อยังอยู่ เย้!

"ในกางเกงไหน โทรเป็นร้อยๆ ครั้งไม่ได้ยินเลยรึไง...หรือลืมเปิดโหมดให้วะ" บอสเพิ่งคิดได้แอบรำพึงรำพันกับตัวเอง
"จุ๊ๆ ตะเองนั่นแหละ ว่าแต่เค้า"
"..." ถ้าแสงไฟไม่หลอกตา ผมเห็นว่าบอสหน้าแดงเป็นมนุษย์ไฟฟ้าสาบานได้
"หน้าแดง อุอุ บอสแอบไปเมามาอะดิ๊"
"ลงไปเลยเจ้าเด็กเกเร อาบน้ำสระผมด้วย" ตูมมมมมมม! น้ำกระจาย ดีที่เป็นน้ำอุ่น ไม่อย่างนั้นพ่อจะโวยให้
"โย่วววว อาบน้ำๆ" นาทีนั้นผมไม่รู้ตัวหรอกว่ามีอะไรอยู่ในหัว  ทุกอย่างสนุกเพลิดเพลินเจริญใจไปหมด


"พรุ่งนี้ไปตัดผม ยาวเกินไปแล้ว!" มือใหญ่ละเลงแชมพูฟองฟอด
"ตา...เค้าแสบบบบบ!"
"แปรงไป เหลือกลิ่นเหล้าคาปากล่ะก็-โดน!" ไม่ล้วงแปรงสีฟันถูถึงคอหอยกูเลยล่ะพ่อ
"แอะ! ค่อกๆ"
"ไอ้หมอนั่นมันจับตรงไหน กอดตรงไหน หะ!"
"อื๊อ...เจ็บง่ะ เบาๆ หน่อยจิ"

                 มือใหญ่ทำความสะอาดให้โดยมีฝักบัวกับครีมอาบน้ำเป็นอาวุธ เจ็บเนื้อตัวเพราะถูแรงเจียนถลอก ยอมปล่อยให้ขัดสีฉวีวรรณอย่างลอยๆ ไม่ค่อยได้สติเพราะแอลกอฮอล์ยังกึ่มทั่วร่าง
                 คิดถึงอีดำถูกตัวเราเองจับล้างน้ำ มันตาปริบๆ เลียปากแผลบๆ แต่ไม่บ่นสักคำ เกิดเป็นหมาก็ดีนะ

-----

                บนเตียงใหญ่ผ้าปูสีเทาเข้มเกือบดำ ดิ้นลุกขลักถูกห่อเป็นดักแด้อยากจะออกจากผ้าเช็ดตัวเปียก
"หนาว...ปล่อยณิชเด๊!" ที่นี่ที่ไหน ห้องประจำของผมเป็นเตียงเล็กมีผ้าปูสีอ่อน ใช่ยานแม่กระมัง เตียงกว้างเท่าฟ้า ฟังเสียงไอพ่นดังฟู่ฟ่าไม่ใส่ใจอยากนอนเต็มแก่
"นิ่งๆ ผมเปียกอยู่" ไดร์เป่าลมร้อนวิ้งๆ ข้างหูพร้อมแขนล่ำกอดล็อกเข้าอก สูดดมซอกคอผู้ชาย ลูบกล้ามแน่นน่ากินชะมัด ตูงับซะเลย^0^

"งั่ม!"
"อุ! ซี้ด...ทำอะไร?"
"อืม...อาหย่อย" เลียชิมหัวนม เค็มเล็กน้อยเหยาะพริกไทยสักหน่อยน่าจะกำลังดี
"อา...ณิช พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะ"
"กิน จะ...กิน อื๊อ...จุ๊บ!"

                   รั้งคอลงมาหรือเขาเป็นฝ่ายโน้มลงมาเองไม่ทราบ เผยอปากรับจูบกระหายลิ้นร้อนแทงรวดร็ว กวาดกินทุกอย่างก่อนดูดดุนน้ำหวานโดยแรง

"อา..." ออกซิเจนอยู่ไหนขอวาณิชด่วน
"หึหึ..." รู้สึกถึงความพึงพอใจสุขล้นในหัวเราะนั้น

                   ปล่อยผมหอบอากาศครู่เดียวก็ถูกจูบอีกเป็นครั้งที่สอง คราวนี้หยอกเย้าลิ้มชิมความหวานเจียนจะขาดใจ ลิ้นร้ายอีกฝ่ายเดาะเพลินในโพรงปาก  แตะไล้ไรฟัน เพดานเหงือก ละเลียดชิมจนอิ่มเอมสาแก่ใจ
                   ความเสียวแปลบทิ่มแทงกระพุ้งแก้ม ต่อมรับรสทั้งหมดคล้ายตอบรับจุมพิต
                   ฮอร์โมนเพศทำงานผิดปกติแปรปรวนอย่างไม่น่าเชื่อ ผมเสียวกระสันขนลุกไปทั้งตัว ถูกขบกัดลำคอเจ็บจี๊ดทว่าเสียวซ่านสยิวจนร้องคราง
"อ๊ะ!..."
                    เม็ดหน้าอกแข็งเป็นไต กล้ามเนื้อในท้องน้อยบิดขมวดเป็นเกลียวจนปวดเกร็ง...และต่ำลงไป น้องชายกำลังโด่ว้อนท์ทูโก เดอะพาราไดซ์
                    มือใหญ่วาดลงไปจากอกแบนๆ ผ่านลิ้นปี่ กดรูสะดือเล็กน้อยก่อนหยุดถึงแก่นกลาง จูเนียร์ข้างล่างกำลังตื่นเต็มที่และอยู่ในเงื้อมมือมารอย่างเหมาะเหม็ง (>///<)
                    ไม่รอช้า...ลูกชายนายวาณิชถูกรูดชักเร็วจนรู้สึกแปลบปลาบแล่วทุกเส้นประสาท

"อึ่ก! ไม่ไหวแล้ว มะ...หวาย"
"ออกมาณิช ปล่อยมันออกมา" พรมจูบข้างแก้ม เสียงสั่นสะกดกลั้นข้างหู
"...อาร์..." ปล่อยพุ่งทะลักล้นทุกอย่างระเหิดหายลอยไปจากหัว อาการโล่งวาบอย่างเฉียบพลันพร้อมๆ กับแสงสีขาวเจิดจ้าครอบคลุมม่านตา
"นั่นล่ะเด็กดี...ณิชของพี่"
"พี่กริช..." กะพริบตามองอีกครั้งถึงเป็นใบหน้าของคนที่ใช่

                       กลืนน้ำลายดับระคายคอแห้ง สองมือไขว่คว้าหากอด สัมผัสเหงื่อชื้นที่ต้นคอ กล้ามเนื้อร่างที่คร่อมอยู่รุ่มร้อนและเต้นระริกใต้ฝ่ามือผม

"อืม...คนดี พี่ไม่ไหว ช่วยหน่อยนะครับ" จูบแรงๆ ที่มุมปากพลางดึงมือลงไป ปลายนิ้วแตะถึงส่วนร้อนเป็นไฟขณะเส้นสติผมหลุดปลิวหวิวเข้าสู่ภวังค์
"งืม..."
"ณิช! บ้าจริง อย่าเพิ่งหลับซิณิช...โธ่โว้ย!"

                       สะดุ้งเล็กน้อยถึงปานกลางก่อนเตียงยุบยวบยาบ พื้นดังตึงตังตามด้วยกระแทกประตูปิดดังโครม ได้ยินเสียงหมาป่าครางหอนลอยมาเบาๆ ก่อนทุกอย่างจะดับลงจริงๆ


**********************************************
 :L1:
----choijiin แก้ 'ฝรั่งเศส' ok คราวนี้ขึ้นใจล่ะ ขอบคุณมาก^^

edit : 14/8/2013
----i1_to*pp ช่วยแก้คำผิด
มว้ากกก, เลขานุการิณี, เนาะ, ซี้ด
โน้ตบุ๊ค, ชัดดาวน์, คริสตัล

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 7.5 ไส้ศึก (P.7) 8/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 09-07-2013 08:24:04

 :hao3:
ช่วยตัวเองไปก่อนละกันนะบอสสสสสสส...... :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 09-07-2013 09:06:20

ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าบอสกริชดี  :z2:

แต่ที่แน่ๆเจ้าตัวคงคลั่งอย่างที่สุด เกือบแล้วอีกนิดจะได้กินเด็กน้อยแล้ว

เด็กมาวหลาบปายก่อน  :laugh:

ตื่นมาไม่รู้จะเป็นไงเนอะหนูณิชของพี่(โมเมเป็นของตัวเองแล้ว อยากช้าไม่ได้อย่างใจแม่ยก)

บวกเป็ด

 :pig4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 09-07-2013 09:15:12

อ้าวหลับซะแล้ว5555

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 09-07-2013 09:46:55

5555555+.... น่าสงสารอยู่วันยันค่ำ!!! บอสกริช

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 09-07-2013 09:48:12

หนูณิชตัวเเสบมาทำให้Bossอยากแล้วก็จากไป คิคิ  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 09-07-2013 09:51:03

 :hao6:  น่าสงสารบอสกริชชชชชชชชชช  :hao3: 55555++
ให้น้องณิชสบายตัวแล้วก็หลับเบยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 09-07-2013 10:03:23

จะฮานิดน้อย  หรือ จะสมน้ำหน้ากริชดีเนี่ย  เลือกไม่ถูก :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 09-07-2013 10:23:36

ก๊ากกกก อันนี้ที่บ้านเรียกทิ้งค้าง!!
ทิ้งไปเลยเฉยๆ เนียนๆ ไม่มีทิ้งดิ่ง...ฮ่าๆๆ
ตื่นมาเธอจะโดนอะไรเนี่ย...น้องพ่อค้าน้อย ^^"

เจ้ากล้วย...จะไปก็ไปเลย ชิ่วๆ...ชิชะ
เป็นเพื่อนมาเป็นปี...เธอช้าเองนะ
เหตุการณ์เพื่อนสนิทพาคิดถึง...สองคนจากอีกเรื่อง
ซึ่งมัน...พูดยากนะ เพราะการเป็นเพื่อนใช้เวลาและความผูกพัน

พ่อหมาป่า...พกความเพอร์เฟคมาเยอะนะ พระเอ๊กพระเอก ;p
ทว่า...ในมุมอื่นคงมีแต่คนใกล้ชิดเท่านั้นที่จะเห็น-ความเป็นเรา-

อ่อ ฝากบอกเจ้าของนินจา...ค่าพาคนมาจะได้อีกหลายจากคนจ่ายเงินนะ
เอ๊ะ!! รึอันนี้ต้องหลังไมค์กะคุณชายแพ้แมวหว่า?? ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 09-07-2013 10:34:43

ค้างอย่างแรงเลย

บอสกริช สวรรค์ล่มเลยนะคะ

555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 09-07-2013 11:06:06

เวงกำของพี่กริชไป


 :mew5: :mew5: :mew5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: minere_mi ที่ 09-07-2013 11:12:49

55555ไม่รู้จะขำรึสงสารบอสดี

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 09-07-2013 11:26:57

 o22 ทำมายยยยยย :serius2: :serius2: :serius2:

ลักหลับแม่มเลย  :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 09-07-2013 11:56:03

ค้างงงง ฮ่าๆๆๆๆๆ :hao7:

เพื่อนกล้วยนะเพื่อนกล้วย เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อจริงๆสินะ
ดีนะหมีกริชขี้หวงไปทัน
หนูณิชน่ารักมากจริงๆ ไม่รู้พรุ่งนี้ตื่นมาจะจำไรได้ไหม ฮ่าาา
แต่ที่แน่ๆ พี่กริชคงจำได้ไม่ลืม หนูทำพี่ค้างงงง
และก็เป็นอีกครั้งที่พี่กริชต้องแพ้ให้น้องณิช อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 09-07-2013 12:40:51

หลับซะงั้น ฮ่าๆ น่าสงสาร อารมณ์ค้าง

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 09-07-2013 15:24:18

ฮ่าๆๆๆๆๆ ก้อณิชน้อยสบายตัวแล้วนิเน๊อะ
บอสก้อช่วยเหลือตัวเองไปก่อนละกัน อิอิ  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 09-07-2013 16:33:36

น้องณิชน่าร๊ากกกกกกกกกก เมื่อไหร่จะเสร็จพี่กริชหน๋อออ~

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 09-07-2013 16:35:52

555 น้องหลับไปก่อน มันยังไม่ถึงเวลากินน้องนะจ๊ะ 5555

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-07-2013 16:59:29

สงสารกริชอ่ะ ช่วยณิชแต่น้องณิชไม่ช่วยเลย
เล่นหลับเฉยเลยปล่อยให้กริชค้างงงงงง 5555

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 09-07-2013 17:02:13

อ้าวหนูณิชหลับซะงั้น :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 09-07-2013 18:13:56

อ่านไปด้วยความลุ้น+หวังว่านู่วณิชจะเสียตัว :hao6:

แต่ไหง :a5:...หลับซะล่ะลูก

รอน่ะค่ะนะ จิบิ จุ๊บ18ที :katai5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 09-07-2013 19:29:38

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :hao7: :hao7:
คิดว่าจะได้เสียแล้วเชียว
อยากชักช้าพิร่ำพิไรดีนัก เอิ๊กๆ
สมน้ำหน้า 5555555555555555555555
 :hao6: :hao6: :hao6:

ปลล. puppyluv จ๋า ฝรั่งเศสใช้ "ส" นะจ้ะ ษ มิใช่น้า
 :hao3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 09-07-2013 20:31:38

น้องณิชเมาแล้วเกรียนกว่าปกติ :laugh:
บอส อด 

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 09-07-2013 21:19:11

มันค้างทั้งบอสแล้วก็คนอ่านนะน้องณิช o22 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 09-07-2013 21:22:24

น่าสงสารกริชจริงๆ  อดทนต่อไปนะจ๊ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 09-07-2013 21:56:30

ณิชเอ้ยยยยยยยยยยยยยยย ตื่นมาจะเป็นไงบ้างเนี่ย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 09-07-2013 22:09:46

สู้ต่อไปนะBOSS-K   :hao7:


ณิชน้อยหลังตื่นนอนจะเป็นไงน่ะ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 09-07-2013 22:46:00

หนูณิช ทำค้างเติ่ง
ทำงี้เอามีดแทงพี่กริชเลยลูก :laugh:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: NONSENSE ที่ 10-07-2013 00:24:47

ฮ่าๆ  ตอนกดเข้ามาอ่านไม่ได้ดูชื่อนผู้แต่ง
อ่านไปประมาณสองบท ..เอ๊ะ สำนวนคุ้นๆว่ะ..
เลื่อนขึ้นไปดูชื่อผู้แต่งเท่านั้นแหละ ..ช่ายยย เลยยย..

ฮ่าๆ สนุกไม่แพ้น้องลมกับพี่เหยี่ยวเลย คิคิ
รอติดตามตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 10-07-2013 08:52:21

ณิชน้อยสบายตัวแล้วหลับหนีบอสกริชเลยนะ  :jul3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 10-07-2013 09:59:05

อดทนรอต่อไปนะคะพี่กริช. 5555


แอบสะใจ  พระเอกกืนแห้วฝันค้างกันไป :katai3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 10-07-2013 11:09:24

น้องณิชทำพี่กริชค้างงงงงงงงงงง
น่าสงสาร ต้องสำเร็จโทษตัวเองในห้องน้ำ

กล้วยคงคาใจพี่กริชมันมาได้ไง เป็นไรกะณิช

กดบวกให้กำลังใจ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 8 ทิ้งดิ่ง (P.8) 9/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 10-07-2013 11:38:51

สงสารบอส

 :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-07-2013 06:24:01

----choijiin ขอบคุณมาก ฝรั่งเศส จำขึ้นใจล่ะ^^
------------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
9 เจ้าหินอ่อน








'โครมมมมมม! ตึงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!'
("เอาซิวะ ลุกขี้นมา"!)
("...")
("ตอบมา เพื่อนกูอยู่ไหน ทำไมมึงเป็นคนรับโทรศัพท์มัน")

                 ผมงัวเงียตื่น ที่นี่ที่ไหนน่าจะเป็นคำถามแรก ทว่าเสียงดังตึงตังข้างนอกชวนให้อยากรู้คำตอบเสียก่อน
'แกรก!' เปิดประตูออกไปส่อง
"ณิช!" / "ณิช..." สองเสียงเรียกชื่อ
 
                  อ้าว! กล้วย มาอะหยัง หรือเพื่อนจะรู้จักกับท่านกริชเจ้าของห้อง โอ๊ะ! บอสไฉนแน่นิ่งพิงโซฟาเลือดไหลย้อยมุมปากเป็นแวมไพร์ทรูบลัดกินมูมมามเลอะเทอะเยี่ยงนี้

"บอสเป็นอะไร กล้วยมาได้ไง?" ผมผละออกมาจากห้องนอนใหญ่จะช่วยคนเจ็บก่อน เพื่อนคุยคุยทีหลัง
"ณิช! นี่มึงอยู่ที่นี่จริงๆ เหรอ! ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกกู!" กล้วยตะโกน ลุยเข้ามาจะจับผมแต่บอสยืนพรึ่บขึ้นขวางเสียก่อน
"เดี๋ยวๆๆๆ ทำไมเป็นงี้ มีเรื่องอะไรกัน?" ผมยังงุนงงสภาพหมาสองตัวฟัดกัน

"ณิช มานี่! กูไม่สนว่ามึงอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่มึงมานี่เดี๋ยวนี้" กล้วยเรียก
"ไม่! ณิชมานี่" บอส
"อ่า..." วาณิชเมาขี้ตา พยายามเปิดสวิทซ์หน่วยสื่อสารในหัวโดยเร็วและยิ่งยวด

"เพื่อนกู!" กล้วยขึ้นกูมึงกับรุ่นพี่
"ออกไป เขาเป็นของกู" รุ่นพี่เข้มกับรุ่นน้อง
"ไอ้หน้าตัวเมีย!" คำรามใส่กันโดยมีกล้วยดึงดันจะเข้าถึงผมฝ่ายเดียว
"ไม่ได้!" บอสขวางเต็มกำลัง

"ไอ้เชี่ยเอ๊ย!" กล้วยผลักพี่กริชล้มกระแทกโซฟา แว่นกระเด็นแกรกลงตรงเท้าผมพอดี
"เฮ้ยกล้วย มันอะไรกัน ตกลงมาที่นี่ได้ยังไง?" ผมงงแต่ก้มเก็บแว่น เดินไปหาเจ้าของห้องก่อนถูกรวบข้อมือ
"มาหากู ณิช!"
"เออๆ เดี๋ยวแป๊บ" คลำเนื้อตัวไม่ได้ใส่เสื้อ เพิ่งรู้ว่ามีแค่บอกเซอร์ตัวเดียวโด่เด่โชว์ความแมนเต็มพิกัด

"กูบอกให้มานี่! พูดไม่เข้าใจหรือไง!" กล้วยดุจังเยย T^T
"เฮ้ ใจเย็นๆ เพื่อน ขอกู...เดี๋ยวนะ" ผมขยี้หัวฟูหันรีหันขวางไม่รู้จะเริ่มด้วยอะไรก่อน  พยายามประวิงเวลารีเซตสติตัวเอง สรุปว่าสองคนนี้ต่อยกันแล้วกล้วยจะให้ผมไปอยู่หอมันชิมิ

                 บอสจะจับผมไว้ทำไมครับ กระผมโชว์เปลือยครึ่งท่อนอยู่นะ ผู้ชายล้วนทั้งสามคนก็เถอะ


"เออ กูแค่เพื่อน กูมันไม่สำคัญ มึงเลือกมันทั้งที่กูอุตส่าห์---"/ "โครม!" กล้วยโยนกระเป๋าโครมคราม นัยน์ตาเจ็บช้ำราวสัตว์ป่าถูกทำร้าย กำหมัดสะกดกลั้นหันหลังจากไปทันที

                   คุ้นๆ ว่าที่หล่นลงกลางห้องคือเป้ของผมเอง ส่วนกลิ้งหลุนๆ หมุนเป็นลูกข่างอยู่นั่นก็มือถือของบอสยัดใส่กระเป๋าให้เมื่อวาน กล้วยคงโทรเข้าจนรู้แล้วตามเอาของมาส่งคืนให้นี่เอง

---

                  ทั้งห้องเงียบฉี่ พายุพัดหายไปอย่างฉับพลันเสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไว้ค่อยไปอธิบายเพื่อนทีหลังละกัน เดินไปหยิบมือถือส่งคืนให้เจ้าของ

"มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ กล้วยมาที่นี่ได้ยังไง?"
"โทรเข้า แล้วนั่นเอามาคืน แต่จะดูว่าอยู่ไหม เห็นหลับอยู่เลยไม่ให้เข้าไป" พูดไปจับคางเบี้ยวตัวเองไป
"อ้อ กล้วยมันเป็นอย่างนี้ล่ะครับ คราวก่อนผมเมาจะตายคาห้องไอ้เชียง กล้วยมันพังประตูเข้าไปหามผมกลับหอมันเองมาแล้ว รักเพื่อนเกิน"
"รัก...?"
"ก็ทุกคนแหละ ไอ้น้ำคออ่อนสุด ตอนเมากล้วยก็ช่วยดูแลมากกว่าผมอีก" ไม่ได้บอกว่าถ้าไอ้เชียงหรือไอ้ซุปเมา เพื่อนกล้วยเล่นทิ้งให้นอนข้างถังขยะยันเช้า สองมาตรฐานดีแท้

                      เสียววูบเล็กๆ ไม่เคยบอกว่าอาศัยกินนอนที่นี่จะครบอาทิตย์ กล้วยจะโกรธไหมวะ เอาน่า ตามง้อลูกเดียวน่าจะเอาอยู่


"ขอดูหน่อยครับ ผมทำแผลให้" ไปเอาชุดปฐมพยาบาลมาวางบนเบาะโซฟา ขัดสมาธิหันหน้าชนหนุ่มหล่อระดับชายในฝัน แม่เจ้า อย่าถอดแว่นบ่อยนะ ประเดี๋ยววาณิชอดใจไม่ไหวจะจับกดสัก 7-8 ดอก (^0^) กิ้วๆ
"โอ๊ย...เบา!"
"ผมเบาแล้ว บอสเข้ามาใกล้ๆ ซิ"
"มันเจ็บ!"

"ไม่เจ็บหรอก ผมมือเบาทำแผลเก่ง นะๆๆ"
"ไม่เอา ไม่ทำ ไม่ชอบเลือด"
"ทำ...นิดเดียว ไม่เจ็บไม่มีเลือด รับรองด้วยเกียรติของลูกเสือ"
"ไม่!"
"น่า บอสพี่กริชคนเก่ง หันหน้ามาทางนี้นิดซิครับ" อ้อล้อเด็กโข่ง
"อูย...ซี้ด" โดนจนได้

---
-----


                  กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มประตูก็เปิดผาง!!!
"เฮ้ย! จะเซอร์ราวด์อะไรก็ให้มันเกรงใจห้องข้างๆ บ้าง คอนโดมันเล็ก อ้าว ทำอะไรกันวะ กัดกับหมาที่ไหนมา?" พี่แฮงค์เจ้าเดิม
"เป็นยังไง เห็นไหมกูบอกแล้วว่ามึงน่ะ...คิดลึก"/ 'เพียะ!' พี่เจนวิสาสะตามเข้ามา เห็นภาพเราสองคนแล้วพี่ยักษ์ใหญ่ก็ถูกเบิ๊ดเข้าให้
"โอยยยยยยย..."
"ไม่ต้องโอ้ย แค่นี้ทำเป็น...ณิช ไส้กรอกลูกวัว มะตะบะเจ้าอร่อย โอ้ววววว แมวจ๋าพ่อมาแล้น ใช่ตัวที่มึงบอกนี่หว่า สวยกว่าในรูปตั้งเยอะ" พี่เจนชนไหล่พี่แฮงค์นำหน้าเข้ามา วางถุงเสบียงบนโต๊ะทานข้าวแล้วรี่ (แบบซอยเท้าระริกระรี้) เข้าห้องครัวหาเจ้าหินอ่อนทันที
"...เมี้ยววววววววววว..." แมวก็ร้องต้อนรับกันดีเหลือเกิน

"เหมียวๆๆ หินอ่อนมาหาพ่อเร้ว พ่อเจนมีอะไรมาฝาก 555" พี่เจนเข้าสู่ภวังค์ส่วนตัว เหวี่ยงไม้ล่อแมวไปมาให้เจ้าเหมียวโดดตะครุบ
                  (น้องพี่แฮงค์ให้มาด้วยครับ อ้างว่าห้องทาสีกับแปะวอลล์เปเปอร์ใหม่ ไม่อยากให้แมวตัวเองไม่สบายจึงมาฝากคนแพ้แมวอย่างพี่แฮงค์ช่วยรับเลี้ยง...เจริญ)


"ไหนดูซิวะกริช จิ๊บๆ แค่นี้ไม่ตายง่ายๆ หรอกว่ะ" พี่แฮงค์มองเพื่อนนิดเดียว เหล่ด้วยหางตานิดเดียวจริงๆ แล้วมานั่งโซฟาเลิฟซีทฝั่งบอส หน้ามึนหยิบรีโมตกดเปิดทีวีเองเฉย บอสจึงวิสาสะดึงผมลงตักตัวเองอีกที
โธ่! พี่ไม่มาไม่มีจิ้น พอพี่มาจิ้นกระจายเลยนะครับ
"...ปล่อยครับ ผมจะลง" ผมอ้อมแอ้มกระถดหนี

"มาทำไมวะ" แง่ง ไอ้พี่กริชไม่สน คล้องเอวไว้อีกต่างหาก เค้าอยากใส่เสื้ออ่ะครับเจ้านาย
"มวย" พี่แฮงค์พยักเพยิดไม่ละจากจอทีวี
"ห้องมึงไม่มี"
"มี แต่กูจะดูที่นี่ มีอะไรเปล่า"
"..." บอสแม่งซบหน้ากับบ่าถูขี้ตากับบ่ากูครับพี่น้อง จมูกปากคิ้วคางเล้าโลมกับท่อนบนอันเปลือยเปล่าของข้าพเจ้า เช้ด (+^+)
"แหะๆ" ได้แต่หัวร่อแห้งๆ กลบเกลื่อนสยิวกิ้ว บ๊อกเซอร์บางจ๋อยเหลือเกินนะตัว จูเนียร์จะโด่เด่อยากโอ้ลั้ลลาไม่รับรู้สถานการณ์

---


("555 ชอบล่ะซิเจ้าเหมียว")
("ม้าวๆๆๆ") แมวกางกรงเล็บวิ่งไล่ของเล่นร่าเริงอยู่ข้างใน
                  พี่เจนกำลังอยู่ดาวเคราะห์อีกดวง ถอดเสื้อเรซซิ่งมอเตอร์ไซค์วิบากออกเหลือเสื้อยืดขาวแขนกุดเล่นกับแมว พวกผมนั่งอยู่ทางนี้แต่เห็นขนเทาดำของเจ้าหินอ่อนติดเต็ม

"เฮ้! คนบ้าแมว เดี๋ยวเจ้าของมันจะขึ้นมาแล้ว หากรงใส่ให้เรียบร้อยด้วย!" พี่แฮงค์หันไปส่งเสียงดัง
("เรื่อง! มาดูเอง แมวมึงไม่ใช่เหรอ") พี่เจนตะโกนตอบ
"ไม่ใช่แมวกู!"
("ไม่รู้ ไม่มาเอากูหิ้วกลับบ้าน")

                   [~Rrrrrr] ทันเท่าใจ

"ฮัลโหล ขึ้นมาเลย S701" พี่แฮงค์พูดสายก่อนหันมาหาพูดแบบไม่มองคนกอดกันอยู่ "น้องกูมาเอาแมวกลับล่ะ"
"อ้อ ครับ" ผมห่อไหล่หนีไอ้มนุษย์ที่ว่า พี่จะเลียหัวนมข้าพเจ้าหาพระแสงของ้าว วาณิชเป็นคนไม่ใช่ไอติมหลอดครับพี่น้อง
"อืม..." ไอ้สายตาสั้นหาสนไม่
"บอส..."
"ครับ" จะมาครับเคิบหาเตี่ย แขกใกล้จะมาถึงอยู่รอมร่อ เสียงในสายแว่วๆ ว่าผู้หญิงด้วย

"แขกจะมา ขอผมแต่งตัวหน่อย"
"เข้าไป" ยัดหมอนอิงใส่อกให้ผมสวอนเลคเข้าห้อง ได้ยินเสียงพี่แฮงค์หัวเราฮ่าๆ ผสมกับพี่กริชหัวร่อหึๆ เทคมือกันดังเพียะลั่นห้อง

                     ยอมรับตามตรงว่าเรื่องกล้วยเมื่อครู่ไม่อยู่ในหัวผมโดยสิ้นเชิง และถ้าเลือกได้จะไม่เปิดประตูรับเด็กหญิงทั้ง 3 นางเข้ามาจริงๆ

---
-----


"สวัสดีค่ะ!"
"ฮัลโหล! หวัดดีค่าพี่กริช เอ๊ะ! ไม่ใช่นี่นา พี่น่ารักจังชื่ออะไรคะ หนูชื่อส้ม นี่เยลลี่ แล้วนี่ก็เปิ้ลแว่น"
"..." น้องชื่อเปิ้ลจ้องผมตาแข็งไม่กะพริบ
"สวัสดีครับ พี่ชื่อณิช เรียกณิชคุณก็ได้"
"พี่ณิชน่ารักกว่านิชคุณอีกอะค่ะ ลูกครึ่งหรือลูกเสี้ยวใช่มั้ยคะ ขอหนูถ่ายรูปหน่อย" น้องเยลลี่ลูกพี่ลูกน้องพี่แฮงค์รุกไวมาก (เห็นบอกว่าลูกลุง)
"ชั้นขอห่อกลับบ้านเลยแก๊!" น้องส้มกรี๊ดเล็กๆ

"ไม่ได้ คนนี้ห้าม!" บอสขวางทันควัน
"ทำไมล่ะพี่กริช! เยลลี่ขอถ่ายรูปเอง ไม่ได้จะอะไรซะหน่อย"
"ไม่!"
"จะถ่ายรูปอ่ะ"
"ไม่ได้!"
"โป้งด้วย"
"555" พี่แฮงค์หัวเราะก้อง ส่วนผมมุดจั๊กกะแร้บอสพยายามโผล่หน้าส่งยิ้ม ไม่เข้าใจวิธีการทักทายของน้องๆ พวกนี้เท่าใดนัก

"เอ๊ะ แล้วนั่นพี่อะไรคะ?"
"เจน!" พี่กริชเฉลยอย่างรวดเร็ว ดันร่างผมเข้าแผ่นหลังบังทั้งโลกขณะผายมือปล่อยผ่านไปทางพี่เจนทันที
"เฮ้ย! อะไรวะกริช" พี่แฮงค์หัวเสียนิดๆ
"อ๋อพี่เจน ชื่อน่ารักจัง" น้องส้มกับเยลลี่หันไปปิ๊งรูปหล่อคนใหม่

"ครับผม...ว่าไงครับสาวๆ" พี่เจนเสยผมยาวสลวยเท่เซอร์โผล่มาทักทาย โทษเถอะขนแมวเปื้อนต็มตัว
"หนูหาลุคอย่างพี่มานานมาก ไม่คิดว่าจะเจอ ดีใจจัง!" เยลลี่ตื่นเต้น
"กรี๊ด! หนูขอชูป้ายไฟเป็นแฟนคลับพี่ได้มั้ยค้า" น้องส้มผละไปอีกคน
"..." น้องเปิ้ลขยับแว่นยืนนิ่งๆ ระบายยิ้มน้อยๆ ยังคงจดจ้องผมสลับกับพี่เจนเคลิบเคลิ้มไม่วางตา

"เฮ้ๆๆ อีหนู เป็นสาวเป็นแส้หัดกรี๊ดผู้ชาย" พี่แฮงค์ดุหลาน
"ก็กูหล่อ!"
"หล่อตายล่ะมึง!"
"มากกว่าหน้าเห่ยๆ อย่างมึงละกัน" อกชนอกจะต่อยกัน

"กรี๊ด! ทุกช็อตห้ามพลาดนะแก!" เหล่านางๆ อิ๊อ๊ะประกอบฉาก กดถ่ายรูปมือถือไม่นับ เหมือนน้องเปิ้ลจะร้ายสุด ถ่ายคลิปด้วยนะนั่น
"ไสหัวไปกอดแมวมึงโน่นเลย ฮัดชิ้ว!" พี่แฮงค์เริ่มจาม
"ไปครับเด็กๆ เจ้าหินอ่อนเป็นแมวของใครนะ ของน้องเยลลี่เหรอ มันกี่ปีแล้ว พันธุ์อะไรพี่อยากได้บ้าง..." พี่เจนฉกสาวๆ เข้าห้องครัว ปล่อยพี่แฮงค์ขยี้ตาตาแดงบวมแพ้ขนแมว ส่วนบอสเลี่ยงเข้าห้องนอนใหญ่ค้นอะไรกุกกักให้พี่แฮงค์ก็ไม่รู้

---
-----


"ณิช พี่ขอคุยด้วยหน่อย" พี่แฮงค์ต้อนผมไประเบียงนอกห้อง ปิดประตูบานเลื่อนสนิทจนแทบไม่ได้ยินเสียงข้างใน
"ว่าไงครับพี่?"
"เมื่อคืนไอ้กริชมันทำอะไรเรา"
"ทะ...ทำอะไร ไม่นี่ครับ" ตอบเอาตัวรอด จะบอกว่าจำไม่ได้ก็กระไรอยู่ ชุดเสื้อผ้าเลอะอ้วกกำลังปั่นหมุนติ้วๆ อยู่ในถังซัก ไม่รวมห้องน้ำเลอะเทอะคราบแชมพู ครีมอาบน้ำ กูก่อจราจลอะไรหนอนึกออกแค่อาจารย์เชฟเลี้ยงหมูกระทะ แล้วก็แก้วเบียร์ทิ้งดิ่ง
ไอ้กล้วยจะปาติเย่ร์มิชชินแลง เงิน 299 อะไรอีกนึกไม่ออก

"เรามีรอยแดงเต็มตัว ส่วนไอ้นั่นก็ปากเจ่อ ไม่รู้เรื่องจริงๆ น่ะเหรอ"
"อ่าครับ สารภาพว่าจำไม่ได้ นอนให้ยุงหามหรือเปล่าไม่รู้ ตื่นมาเมื่อกี้ก็เจอกล้วย...มันตามเอาเป้มาคืนผมถึงนี่ได้ไงไม่รู้" เสียงอ่อน
"กล้วยเพื่อนเราที่ตัวสูงๆ หน้าตาใช้ได้คนนั้นน่ะนะ"
"ครับ"
"555 อย่างนี้นี่เอง โดนแค่นี้ยังน้อยไป มีอะไรก็บอกพี่ เมมเบอร์แล้วใช่มั้ย"
"ครับ" รวบรัดสมกับเป็นท่านประธานใจร้อน ปะทะพี่เจนขาโหดจนอยากรู้ฝ่ายไหนจะชนะ แต่พวกสิงห์นักบิดน่าจะคุยภาษาเดียวกัน

                     พี่แฮงค์ยังไม่ขยับ กอดอกนิ่งขึงมองด้วยหางตาถึงกิจกรรมข้างใน เด็กสาวกำลังดี๊ด๊าถ่ายรูปพี่เจนโพสต์ท่าอุ้มแมวอยู่ในครัว สนุกสนานเสียงดังจนลอดออกมา

("ขอถ่ายรูปพี่เจนไว้เป็นอิมเมจตัวละครหน่อยได้มั้ยคะ แค่ครึ่งตัวที่อุ้มเจ้าหินอ่อนน่ะค่ะ หนูไม่โพสต์หน้าตาให้เสียหายหรอก") น้องเยลลี่ลั้ลลา
("พี่เจนช่วยหันข้างจุ๊บหินอ่อนด้วยค่ะ หนูจะใช้เป็นแบบวาดการ์ตูนลงบล๊อก อ๊า! แก๊ ฉันละลายแหละ ช่วยด้วยเปิ้ล") น้องส้มวี้ดว้าย
("...") มีน้องเปิ้ลคนเดียวที่ขยับแว่นยืนนิ่งๆ ชูมือถือถ่ายคลิปตลอด พวกสายตาสั้นมักจะสร้างปรากฏการณ์ความเงียบงันพิมพ์เดียวกันจริงแฮะ

---
-----


                    ที่ระเบียง...
"เจ้านั่นยังถูกพวกนั้นตามจะให้ไปทำเรื่องอย่างว่าให้ได้ พี่พยายามกันตัวมันออก อีกเดือนเดียวก็จะจบแล้ว กำลังจะให้ผู้ใหญ่ที่รู้จักขอทุนให้ เจ้านายพ่อไอ้มังกรก็มีทุนอาทิตย์กรุ๊ปรองรับอยู่ แต่เราต้องช่วยพี่"
"ครับพี่แฮงค์?"

                     พี่แฮงค์ไม่ถามว่ารู้จักพี่เจนมากน้อยแค่ไหน ทว่าปล่อยพี่เจนพัวพันเรื่องผิดกฎหมาย ผมก็ไม่ยอมให้เกิดกับลูกหลานของแม่บุญธรรมเช่นกัน

"ช่วงนี้เราทั้งหมดต้องช่วยกันดึงมันไว้ให้เกาะติดตลอด 24 ชั่วโมง ห้ามคลาดสายตา มีอะไรเกี่ยวกับหมอนั่นก็ให้โทรบอกพี่เลยทันทีไม่ต้องรอ"
"ครับได้ แต่พี่ไม่ทำอะไรหลานผมนะ"
"555 พี่ประมาทณิชไม่ได้จริงๆ แฮะ แต่เอาเถอะ เราสองคนตกลงกันแล้ว...หมายถึงพี่กับเจ้าหมอนั่น ถ้าไม่ให้ก็ไม่เอาหรอก" พี่แฮงค์อ่อนโยนขณะมองร่างสูงโปร่งข้างใน
"พี่แฮงค์พูดแล้ว?"
"พูด! สัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชายด้วยเอ้า"

                  พอสำนึกรู้ด้วยดูอยู่วงนอกและคลุกคลีวงการสีม่วงมาตั้งแต่เด็ก คนระดับพี่แฮงค์จะเสียเวลาเอาตัวเองเข้าพัวพันชีวิตพี่เจนทำไม ถ้าไม่ใช่นายพรานเล็งเนื้อสมันอยู่
                  ทว่าที่ผมพลาดคือ ศาสตราผู้นี้เป็นสุภาพบุรุษเต็มใบเสียเมื่อไหร่
                  (เผื่อเพิ่งเข้ามาอ่าน เจนเดือดร้อนจะรีบใช้เงิน จึงหารื่องจะไปเป็นเด็กส่งยาแต่เจอแฮงค์เสียบเสียก่อน อ่านย้อนที่ตอน 5 นินจา&ฮาเลย์ (เจนยุทธxศาสตรา) P.5 ครับ)

---

"แฮงค์ นี่งานพรีเซนต์วันจันทร์ ส่วนนี่เอาไปดูอีกรอบ" บอสปากเจ่อยัดทรัมป์ไดรฟ์กับสมุดบัญชีเล่มใหญ่ใส่มือพี่ประธาน
"ได้แล้วเหรอวะ กูนึกว่ามึงจะรอวันจันทร์อีก"
"ไม่ ตามเป้าแล้วอย่าโลภดีกว่า"
"แทงกิ้ว" พี่แฮงค์รับไป

                  ผมเดาว่าเรื่องไข่ทองคำ ข่าวซุบซิบว่าสามปริ๊นซ์สร้างเงินเป็นล้านจากการเล่นหุ้นออนไลน์ รถยนต์หรูของแต่ละคนล้วนออกเงินซื้อเอง (อัศวินทัพหน้าคือพี่กริช ส่วนพี่แฮงค์กับพี่มังกรเป็นกองหนุน) เด็กอายุเทียบเท่า ม.6 แอบรวยเป็นเศรษฐี ข้าพเจ้ามัวแต่ทำครัวงกๆ สงสารตัวเองจัง (T-T)
                  สืบทราบจากพี่มังกรว่าบอสฉกาจที่สุดในสามคนนี้ เนื่องจากแม่เป็นหุ้นส่วนบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์เอกชนชื่อดัง ลูกไม่เซียนก็ให้มันรู้ไป

"หนูว่าจะฝากเจ้าหินอ่อนไว้อีกซักเดือนนึงได้มั้ยคะพี่กริช...จะได้มาเยี่ยมมันบ่อยๆ เนาะพวกเรา" เยลลี่ไม่ค่อยมีแผนเลยนะครับ
"ใช่ๆ นะคะพี่กริช เปิ้ลจ่ายค่าข้าวให้หินอ่อนเอง"
"แฮงค์ กูจะหักมึง 30% เดี๋ยวนี้" บอสกอดออกส่งออร่าเย็นชา
"30 เชียว! เออได้...ฮัลโหล น้าช่วยขึ้นมาชั้น 7 เดี๋ยวนี้เลยครับ เจ้าหญิงและแมวพร้อมเดินทางแล้ว" พี่แฮงค์น่าจะเรียกคนขับของสาวๆ

"พี่แฮงค์น่ะ เค้าโป้งด้วย เยลลี่จะฟ้องแม่" เยลลี่รู้ตัวว่าโดนขัด
"ตามสบาย ฮ้าดดดดเช้ย!" พี่แฮงค์ขยี้ตาบวมหนักข้อ แขนเริ่มมีจุดแดงๆ ปรากฎชัด
"ไหวมั้ยมึง" พี่เจนเปลี่ยนท่าทีจากเริงร่าเป็นยื่นมือจะช่วย
"ขึ้นไปอาบน้ำข้างบน ขอนอนพักแป๊บ ค่ำๆ ถ้าไหวค่อยไปงานไบค์ ฝากน้องกูด้วยกริช"

                  พี่แฮงค์ตัดบทจูงมือพี่ผมยาวเหาะขึ้นชั้น 9 ของตัวเอง มิน่าพี่เจนถึงมาด้วย จะพากันไปเที่ยวงานรถจักรยานยนต์นี่เอง


"น่านะพี่กริช หนูอยากมาเจอพี่ณิชอีกน่ะค่ะ อยากเก็บข้อมูลเชฟกับคนเรียนครัวไว้เขียนฟิค นะคะน้า" เยลลี่อ้อนทางนี้แทน
"หาในเน็ต พี่ยุ่ง!"
"อ๋อย พี่กริชน่ะ เยลลี่ฟ้องน้าแก้วแม่พี่จริงด้วย" เยลลี่ยกผู้ใหญ่
"..." ไร้เสียงจากหนุ่มแว่นกุกกักไปต้อนแมวเข้ากรงมาวางรอคนขับ
โอ้! เจ้าชายน้ำแข็งคืนร่างเต็มสูบ ทิ้งให้ผมถูกเก็บรูปจากน้องส้มและคลิปโดยน้องเปิ้ลไม่กล้าอิดออด

"งั้นหนูขอถ่ายรูปพี่ณิชหน่อยนะคะ พี่กริชยืนคู่หน่อยซิ"
"ห้ามมีหน้าทุกคน จะบอร์ดปิดบอร์ดเปิด ถ้ารู้พี่จะแฮกเว็บให้ยับ"
"รับทราบค่า!" น้องเยลลี่
"ถึงเว็บเจ๊งพวกหนูก็ตั้งใหม่ได้ค่ะ" น้องส้มชินชา
"..." น้องเปิ้ลชูสองนิ้วพร้อมอมยิ้มน้อยๆ หน้าตายคงเดิม

"ฟู่..." มีเสียงถอนใจยาวแต่ยอมโอบบ่ายืนเคียงข้างผม
"กรี๊ดดดดด! น่ารัก"
"อ๊ายยยยย! ฟินแลนด์" กระโดดกันใหญ่
"555" ข้าพเจ้าขำลูกเดียว

                  เอาเข้าไป สาววายรุ่นเล็กน่ารักพวกนี้
รู้สึกเป็นตัวประกอบยังไงไม่รู้ แต่ได้ค่าตัวเท่าพระเอก (^0^) วาณิชยอมครับ

**********************************************
 :L1:
(edit เก้าโมงเช้า)
----fuku ใช่เลย...ต้องเป็น 'ประมาท' ตาไว+อ่านขาดจริงๆ ขอบคุณหลายๆ

----ชื่อเยลลี่ ส้ม เปิ้ล เคยเอ่ยถึงใน My Dangerous Fire รัก ร้อน เรา (เก้งxเฟรม)
อ่านได้ที่นี่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36327.390
ตอน 17 เพราะ? ( 6/02/2012 reply#392 p.14)

อ้างถึง
เฟรมเล่าเรื่อยๆ ว่าน้องเยลลี่นิสัยดีใช้ได้ ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวมุ่งจะเขียนนิยาย แต่น้องแก้มต่างหากที่น่ากลัว สนใจผมชนิดคลั่งไคล้เกินกว่าเหตุ ตามสตอล์กเกอร์แล้วเอารูปไปแฉนั่นล่ะที่สุดทน
            อึ้งอย่างแรง เป้าหมายไม่ใช่เฟรมแต่คือเก้งถูกหมายหัวหรือนี่
            ที่คุยกันในห้างเมื่อบ่ายคือเยลลี่บอกขอโทษที่ตามมาหาถึงตัว และให้ระวังเพื่อนแก้มของตัวเองว่าอาจจะคลั่งไคล้เกินกว่าเหตุ ส่วนตัวเยลลี่ไม่มีอะไร กรี๊ดกร๊าดตามประสาสาววายที่ดี ส่วนตัวไม่ยุ่ง แต่มุ่งหาข้อมูลเขียนหนังสือเขียนฟิคเงียบๆ ไป กลุ่มนี้เป็นเพื่อนกันมานานเข้าอกเข้าใจกันดี...ว่างั้น
...

“งั้นดูซะ” จุ๊บติ่งหูเบาๆ นั่งซ้อนหลังให้อยู่ในหว่างขามัน
“จะให้ดูอะไร?” ผมกะพริบตาปริบๆ
“นี่ไง yenli-yyy ส้มซ่าเปรี้ยวจี๊ด แล้วก็ PieApple-Shortcake ชื่อคุ้นๆบ้างมั้ย”
“ทำไม มีอะไร?” กู้เมมโมรี่ไม่ทัน
                พอรู้อยู่บ้างว่าแฟนคลับตัวยง ช่วงก่อนหน้านี้เห็นเข้าโพสต์ทุกวัน  มาเป็นกลุ่มยกชุดเหมือนนัดเวลากันเข้าเฟซ ผู้หญิงแน่นอนเพราะจะลงท้ายค่ะ นะคะเกือบทุกประโยค
“เยลลี่ ส้ม เปิ้ล คุ้นยัง”
“...” กรกฎาตาเหลือก

----------
edit : 13/4/2013
ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky ขอบคุณมาก
คุณ

edit : 14/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ซี้ด, เพียะ, สถานการณ์, เนาะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 11-07-2013 06:45:40

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7:
ขอรูปคู่ด้วย สาววายรุ่นใหญ่อยู่ทางนี้จ้า
 :hao6: :hao6:

สงสารบอสจริงเลยเชียว
 :hao5:
*โดดถีบอิกล้วยปิ้ง แกจะกลายเป็นไอ้กายสองใช่มั้ย!!!
แม่จะเตรียมไม้ไว้แพ่นหัวซะเลย ฮึ่มมมมมมมมม
 :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-07-2013 07:05:57

อรุณสวัสดิ์ choijiin  :hao3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 11-07-2013 07:26:58

 :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 11-07-2013 07:36:14

แม่เจ้า ทั้งเพื่อนทั้งหญิงเต็มห้อง รู้สึกถึงอาการปวดหัวขึ้นมาทันที

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 11-07-2013 08:12:27

 :hao3:
กล้วยนายหวงเพื่อนรักรึรักเพื่อนกันแน่วะเนี่ย ไม่อยากให้มีกรณีกาย 2 อ่ะ มันเจ็บปวด :ling3:
สาววายกลุ่มนี้ตามมาจนถึงเรื่องนี้เลยเหรอ  :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 11-07-2013 08:19:34

กล้วยเอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ไปทำต้มแห้วกินที่ไหน
ก็ช่วยไม่ได้นะ ช้าเอง พยายามตีตื้นก็ไม่ทันแล้วด้วย


ของฝาก

"555 พี่ประมาณณิชไม่ได้จริงๆ แฮะ    >> ประมาท

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 11-07-2013 09:01:26

 :hao6:  อยากเป็นหนึ่งในสามสาววววว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 11-07-2013 09:07:13

ท่าทางสาววายทั้งหลายคงมีเรื่องให้ปวดหัวอีกแน่
พี่กริชเนียนโอบณิชอ่ะ พักนี้เริ่มคลุกวงในบ่อยนะ
กล้วยคงไม่ยอมง่ายๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 11-07-2013 09:28:21

 :hao7:
อุคริ boss-k (หนุ่มแว่นคือที่สุดของที่สุดๆๆๆๆๆในโลกล้า :z1: )
อิน้องเปิ้ลนี่น่ากลัวมาก :a5:
แฮงค์กับเจน อยากอ่านตอนที่2คนนี้มีซัมติงจิงเกอร์เบลจุง :hao6:

--------
รอนะคะนะ
ไปล่ะค่ะ เมทแลบแม่งมองละ :mew5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 11-07-2013 09:42:39

 :ling2:  สงสารกล้วยเหมือนกันแฮะ แอบรักเพิ่งรู้ตัว

กริชอย่าช้าดูไว้เป็นตัวอย่างซะ ช้าแล้วอดมันเจ็บใจ

แต่อาการพ่อครัวน้อยไม่ห่วงเพื่อนเท่าบอสนี่มันส่อชัดๆว่าสนใครมากกว่ากัน

พูดไปเลยว่าชอบใครเอาให้ชัด น้องจะได้วางตัวถูก

บวกเป็ด

สาววายครองโลกจริงๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-07-2013 10:03:17

ปวดหัวกับสาวๆ จริงๆเลย แต่กล้วยนี่ชอบณิชจริงๆใช่ไหม
กริชรีบจัดการณิชเลยจะได้ไม่มีใครแย่ง

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 11-07-2013 10:14:08

สาววายรุ่นเล็ก  น่ากลัวกว่ารุ่นใหญ่นะเออ  :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 11-07-2013 11:22:48

บอส นี่เผลอไม่ค่อยไ้ด้เลยนะ ชิมณิชน้อยของเราตลอดๆ
เจอสามสาวเข้าไป วุ่นวายใช่น้อย อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 11-07-2013 11:58:49

สาววายกระจาย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 11-07-2013 12:46:39

แหม่ ทอปเลส แถมบอกเซอร์ บนตักบอส... เนียนๆ เลยนะบอส...มีเลียหัวนมแถมด้วย!!!

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-07-2013 13:07:15

ขอกรี๊ดด้วยคนเถอะสาววาย :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 11-07-2013 14:18:48

ฟินแลนด์!!!!!!!!!


 :heaven :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 11-07-2013 15:10:47

ตอนนี้กรี๊ดกร๊าดเฮฮาไปกับสาววายจนลืมเพื่อนกล้วยไปเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 11-07-2013 15:43:49

-เจ้านายพ่อมังกร- เจ้าของทุนนั่น...
จะได้เจอกันแน่ แต่คนไหนต้องว่ากันไปอีกที หุหุ
เจอเพราะใครล่ะทีนี้...มังกรรึเจนหนอ ^^V

สาววายน้อยๆ ช่างน่ากลัวเนาะ
ดูท่าหนูณิชชิน แต่ท่าทางว่าบอสจะไม่ ฮี่ๆ
หวงมาดนิ่ง...แต่อย่าทำน้ำแข็งถึงจุดเดือด กระเจิงกันง่ายๆ เนาะ

ตากล้วยมาโวยวายอะไรไร้สาระ
ถ้าประสาเพื่อนก็เข้าใจว่าโกรธที่ไม่บอก
แต่เรื่องความสัมพันธ์เกินนั้นก็ต้องบอกว่า...มากไป
ยังไม่ได้สารภาพตกลงอะไร มาทำท่าเกินหน้าที่ก็ไม่ไหวนะ กล้วยนะ
อ่อ...แล้วก็ไม่ใช่ไปโวยวายลงกับน้องดิวนะ มันยิ่งดูใจร้ายอ่ะ...ไม่รักไม่ต้อง เข้าใจป่ะ ชิส์

รอดูว่าเหลือสองคนในห้องแล้วจะยังไงกันต่อ...พ่อค้าน้อยจำได้แค่ไหนแน่ หุหุ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 11-07-2013 17:44:12

สาววายครองโลก :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 11-07-2013 18:30:54

กรี๊ด!!! อยากได้รูปบ้างอ่ะ 

กล้วยท่าทางจะโกธร+น้อยใจณิชน่าดูเลยนะนั่น  น่าสงสาร หันไปรักกับดิวเถอะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 11-07-2013 19:20:49

อ่ออออออ

สาวๆจากเรื่องนู้นนี่เองงงง

บอสคะแนนนำไปอีกแล้วววว
หนูณิชลืมเพื่อนกล้วยสนิทใจเชียว
 :katai5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 11-07-2013 21:30:42

แทะเล็มน้องตลอดเลยนะBOSS-K

เพื่อนกล้วยตัดใจซะเถอะนะ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 11-07-2013 21:35:42

พี่แฮงค์น่าฉงฉาน
แต่น่าจะได้คุณหมอเยียวยาแล้วมั้ง
ส่วนพี่กริชกับกล้วยก็อารมณ์ร้อนกันจัง
อิหนูณิชนี่ก็ซื่อจนไม่รู้เลยนะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 11-07-2013 23:00:00

กล้วยมาเจอภาพบาดใจ
สาวๆตามมาถึงเรื่องนี้เลย  o13

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 9 เจ้าหินอ่อน (P.9) 11/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 12-07-2013 00:03:39

อยากเป็นสาววายที่โชคดีแบบน้องเค้าบ้าง อยาก เปิดห้องพี่ชายแล้วเจอเพื่อนพี่ชายหล่อๆเอามาฟินบ้างอะไรบ้าง :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 12-07-2013 06:37:42

----fuku ใช่แล้ว 'ประมาท' แก้เรียบร้อย ขอบคุณมาก...ตาไว+อ่านทะลุจริงๆ
---------------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
10 ห้องเรา










                      13.15 น. วันจันทร์...ได้พักเที่ยงแค่ครึ่งชั่วโมงก็ต้องมาเตรียมเครื่องทำน้ำซอสรอเรียนช่วงบ่าย
                     ไม่น่าขาดวันศุกร์เลยจริงๆ เหตุจากหลังจบงานประชุมสัมมนาวันพฤหัสบดี เพื่อนๆ ในชั้น (รวมถึงผม) ลาป่วยลากิจหายไปเกือบครึ่งห้อง อาจารย์ยกเลิกคลาสแล้วมาลงโทษทำวันนี้แทน เวรกรรมมีจริง ไม่เชื่ออย่าลบหลู่เฮดเชฟวิทยาลัย D อย่างเด็ดขาด

“เรียนเสร็จมึงไปดูมันหน่อยนะณิช” เชียงเอ่ย
“ไปด้วยกันมั้ยเชียง” ผม
“ฝากด้วยละกัน กูกับไอ้ซุปมีนัดเตะตะกร้อกับพวก M ค่ำๆ ถึงจะแวะไป”
“แล้วมันเป็นอะไร เมามากมั้ย ทำไมไม่รับสายกู”

“ไปดูเองเถอะ เพ้อถึงแต่มึง บอกจะไม่ไปปารีสด้วย” น้ำแทรก
“หะ! ปารีส ทุนกอร์งเดงเบลอน่ะนะ?“
“น้ำ หุบปาก!” เชียงทุบแง่งขิงดังปัง
“แหมๆ พูดความจริงแค่นี้ทำเป็น” น้ำยังกัดเซาะริมตลิ่ง ต่อปากต่อคำกับเชียงตามปกติ

                       ไม่ปกติคือกล้วยกับน้ำมาเรียนเช้าวันศุกร์อยู่ดีๆ พักเที่ยงหายตัวไปหาผมที่คอนโดตึกเซาท์ ก่อนจะใช้ให้น้ำโทรตามซุปและเชียงที่ป่วยการเมืองเหมือนผม (โดยคนที่คุณก็รู้ว่าใครโทรมาลาป่วยให้) สั่งไปกินเหล้าหอด้วยกัน    บอก 'กูอยากเมา' พวกนั้นก็เฮโลลาภปากไม่คิดอะไร
                        จะผิดวิสัยสุดๆ  ก็ตรงคนพยายามหนีจากแอลกอฮอล์อย่างกล้วยชวนลงขวดเสียเอง จะเฮิร์ตโบรคเค่นฮาร์ท อ้างฉลองโสดจากน้องขวัญทั้งๆ ที่ผมรู้ดีว่าเพื่อนห่างจากอดีตแฟนสาวมาตั้งแต่ต้นเทอมแล้วได้อย่างไร

                        หรือคงถือโอกาสเฮฮากับพวกเราตามประสา

                        อีกใจตงิดว่าหัวเสียจากที่ไปต่อยปากบอสตอนนั้นหรือเปล่า ผมไม่ได้ตามเลย โทรก็ไม่รับสาย พอสาวๆๆ (วาย) มารับเจ้าหินอ่อนกลับไปก็วุ่นหาซื้อยาแก้แพ้กับทำข้าวต้มให้พี่แฮงค์ เก็บกวาดห้องล้างเศษซากแมวก็หมดวันพอดี
                        พี่เจนไม่ได้ไปงานไบค์ครับ ขลุกอยู่บนห้องกับพี่แฮงค์เงียบไปทั้งคู่

                      ไม่อยากบอกว่าบอสสำออยมาก โอดโอยจับปากบอกใบ้ให้ดูแผลตลอด ขนาดผมจะลุกเข้าห้องน้ำยังถามว่าจะไปไหน เข้าห้องก็ยังตามมาเยี่ยมหน้ามองอยากรู้อยากเห็น
                       จุ๊ๆ ไม่อยากเล่าว่าผมต้องทนนั่งเหน็บกินสองขาเพราะพี่แกเล่นนอนหนุนตักดูทีวีทั้งบ่าย นัวเนียพันเป็นงูกระดิกตัวไม่ได้จริงๆ ไม่รู้ทำไม

---
-----


                    บ่าย 4 โมงเล็กน้อย หอพักละแวกสถาบัน
“กล้วย เป็นไงบ้างวะ อูย...ทำไมโสภางี้ล่ะเพื่อน”
“...” สภาพคนและห้องอย่าให้เซด
“อย่าบอกนะว่าตั้งแต่ศุกร์บ่าย เฮี้ยนผีแอลกอฮอล์เข้าสิงเหรอ”
“...” กล้วยเงียบ เดินดุ่มจากเปิดประตูไปนอนดูทีวีเฉยเมย ปล่อยผมวิสาสะเข้าไปเก็บเศษซากอารยธรรมทิ้งถุงดำเอง

“ไม่รับโทรศัพท์วะ จำไว้เลย เลี้ยงพวกมันแต่ปล่อยให้กูอดอยากปากแห้ง ทำกันได้ลงคอ”
“หึ!” เสียงแค่นหึในลำคอดึงให้หันไปมอง อ้อ ตัวการ์ตูนวิ่งชนเสาในทีวี
“มีอะไรไม่บอก จะอะไรนักหนากับผู้หญิงแค่คนเดียว อย่างมึงหาได้ใหม่เยอะแยะ หญิงตรึม”
“ไม่เหมือนพวกชอบผู้ชายอย่างมึงนี่นะ”
“...” ผมชะงักกึก
“วิ่งโร่ให้เขาเอาถึงห้อง”

                   คำพวกนี้แค่แสบๆ คันๆ ด้วยได้ยินชินหูตั้งแต่รู้ความ เนื่องจากรูปร่างหน้าตาชวนจิ้นของผมเอง แรกเข้าเรียนที่นี่กล้วยยังเคยร้องทักว่าตุ๊ดแต่กลับคบผมเป็นเพื่อน...ทำไมเวลานี้ถึงเพิ่งออกปากว่ากันเสียๆ หายๆ

“เมาแล้วพาล เพ้อใหญ่แล้ว นอนเลยไป”
“มาร์กเต็มตัวขนาดนั้น จะให้กูคิดยังไงไม่ทราบ” ยังไม่หยุด
“มาร์กบ้าซิ ปล่อยกูนอนบริจาคเลือดให้ยุงรึเปล่า เมาแล้วลืม โมเมว่ะ”
“ไอ้ณิช!” กล้วยผุดนั่งตาวาวโรจน์

“กล้วย...กูไม่รู้ว่ามึงหงุดหงิดเรื่องอะไร โอเคกูผิดเองที่ไม่ได้บอกว่าอาศัยซุกหัวนอนห้องนั้นมาเป็นอาทิตย์ แค่ไปยืนหัวโด่รอดิว พี่เขาผ่านมาให้งาน กูทำงาน ได้เงินรับตังค์ก็แค่นั้น”
“แต่มึงไม่บอกกูว่านอนห้องนั้นด้วย!” กล้วยทื้งรีโมตลุกยืนจังก้าวนเวียนจะเอาเรื่องที่บอกไปแล้วหยกๆ
“เออ! กูผิด! กูขอโทษ! มันตั้งแต่กูขอนอนกับมึงโน่น ไม่ว่างญาติเต็มห้องจำไม่ได้หรือไง” ของขึ้นเหมือนกันนะว้อย ไม่ทำอะไรผิดนี่หว่า
“ณิช...ไม่มีเรื่องไหนของมึงที่กูจำไม่ได้” เพื่อนตัวสูงยันสองแขนกักร่างติดผนัง เหม็นสาบแอลกอฮอล์ฉุนกึก ไม่สวมเสื้อมีแค่กางเกงบอลทำผมนึกประหวั่น

“เพราะกูคิดว่ามึงคือเพื่อน เรื่องแค่นี้...”
“หึ! แค่เพื่อน ทั้งที่กูเป็นห่วงมึงมากแค่ไหนเคยรู้บ้างไหม!”
“กล้วย มึงคิดมากไป...” พวกพี่เขาเป็นคนดี ไม่เหมือนข่าวซุบซิบโคมลอยที่ใครๆ ว่าซะหน่อย ประโยคตอนท้ายไม่ได้พูดเพราะสายตาแข็งกร้าวน่ากลัวเกิน
“...ทั้งๆ ที่กูเจอมึงก่อน” กล้วยงึมงำอยู่คนเดียว

“ไม่ไหวก็นอนก่อนเถอะ คิดมากปวดหัวเปล่าๆ”
“มึงไม่เคยรู้อะไรเลย...ฮื่ย!” กล้วยสบถไม่ต่อประโยค ทุบผนังปึงเฉียดติ่งหูผม
“โอเค จะให้กูรู้อะไร” ไม่กล้าล้อเล่นเพราะหน้าเพื่อนอยู่ห่างแค่คืบ
“ณิช...”

“กูอยู่นี่ อยากให้รู้อะไรพูดมา ฟังอยู่” ผมเอียงหูให้ กล้วยนิ่งงันก่อนผละไปยืนหันหลัง ทิ้งวาระเดือดไปเสียอย่างนั้น
“ออกไปณิช กูไม่อยากเห็นหน้ามึงตอนนี้ ออกไปก่อนที่กูจะทำอะไรโง่ๆ”
“หือ?” จู่ๆ ก็
“กูอยากอยู่คนเดียว”

                ถ้าเป็นคนอื่น เช่น เชียงหรือซุปอาจโวยวายแล้วหน้าด้านทู่ซี้อยู่ต่อ แต่สำหรับคนมีแผลตกตะกอนในใจ คำว่าไม่เป็นที่ต้องการช่างเจ็บช้ำกว่าทุกอย่าง...เพื่อนคนสนิทที่สุดไม่ต้องการผม

---

               ลงบันไดมาพบดิวกับวิก้าจอดรถยนต์เทียบพอดี
“อ้าวณิช กล้วยอยู่ไหม เป็นยังไงบ้าง กำลังจะขึ้นไปหาพอดี” ดิวลดกระจกซิตี้คาร์คันสวย
“มันตายหรือยัง ถ้ายังแม่จะเอาช้างกระทืบโรงมากระแทกซ้ำ” วิก้า
“อยู่ข้างบน ห้องไม่ได้ล็อกขึ้นไปเลย” ผม
“เจอออยถึงรู้ว่าไม่สบายตั้งแต่วันศุกร์ วันนี้ลาอีกเลยซื้อข้าวต้มปลาร้านกล้วยชอบมาฝาก ค่าสอนทำเค้กชอกโกแลต" ดิวยังคงน่ารักเสมอ เพิ่งนึกได้ว่าไม่ได้เจอกันเป็นอาทิตย์แล้ว
 "จะมาทำรายงานห้องอีสิวหรอกย่ะ ไหนๆ ก็ไหนแวะดูซากศพไอ้คุณหยวกกล้วยซะหน่อย” วิก้าจีบปาก
“ก็ดี งั้นฝากด้วย ไปนะมีธุระรออยู่” ผมเลี่ยง ลากถุงขยะจากไปไม่ทันฟังคำทักท้วงจากสองคนนั้น ห่อเหี่ยวในใจพิกล

---
-----


                  สี่ทุ่มครึ่ง...ถูกบุกรุกพื้นที่ส่วนตัว
“ก๊อกๆ ได้เวลานอนแล้ว ตื่นตี 4 ครึ่งไม่ใช่เหรอ”
“อืม...” ขยี้ตาขณะเกมส์ออฟโทรนจบตอนพอดี
“อาจารย์ลงโทษพวกขาดมากขนาดนั้นเชียว ลาป่วยให้แล้วน่ะนะ”
“อ้างไปงั้นแหละครับ จริงๆ ต้องจัดกลุ่มเวียนกันอยู่แล้ว อาจารย์ไปซื้อตั้งแต่ตี 3 นัดตี 5 แค่นี้ยังปรานี” ผมเนือย ง่วงด้วย

                    อาจารย์ให้ไปช่วยหิ้วของจากตลาดเช้า ช่วงนี้คลาสครูซีน อาหารคาวไม่เหมือนอาหารหวาน ของสดมากมายจำต้องตระเตรียมให้พร้อม

“เป็นอะไรไป” มือใหญ่วางบนศีรษะ
“แค่ไม่มีแมวแล้วผมรู้สึกว่างงาน” ไม่มีเจ้าหินอ่อนแล้วห้องโล่งเหมือนขาดอะไรไป
“งั้นเลี้ยงตัวใหม่”
“เลี้ยงก็ตายพอดี อาทิตย์หน้าผมสอบครัว ยาวไปชนสอบไล่โน่นเลย...ว่าแต่จะให้ผมอยู่ถึงวันไหน ถ้าแชร์ห้องอย่างนี้หักค่าจ้างไว้ไม่ดีกว่าเหรอครับ”
“เรื่อยๆ ค่าจ้างยกให้ ถือว่ากินไม่เหมือนคนอื่น เชฟลำบาก”
“555 รู้ตัวดี ใช้ได้ๆ” ผมขำ

                  ห้องไม่ได้เก็บเพราะแม่บ้านกลับมารับหน้าที่ อาหารก็อยู่ตัว ลงครัวตามเมนูที่ลิสต์ไว้ นึกถึงดวงตาใสแจ๋วของเจ้าเหมียว ภาระสมยอมที่ดึงผมกลับมาที่ห้องนี้ ไร้ลูกน้อยคอยรักคอยอ้อนพันแข้งพันขาคิดถึงมันจัง
                 ฝ่ามือยังประคองหลังหัว ทรุดตัวลงนั่งซ้อนหลัง วางคางเกยไหล่ เครียดเรื่องไอ้กล้วยนาทีนี้หายเกลี้ยง ใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ กลัวรู้ว่าตื่นเต้น

"เฮ้อ..." อดถอนหายใจหนักหน่วงไม่ได้
“หือ?" พี่หันมาถาม จมูกโด่งเฉี่ยวหลังหู ลมหายใจร้อนรดต้นคอ
"วันนี้ผมเจออะไรงี่เง่าด้วย ว่าจะไม่คิดแต่อดไม่ได้"
"ว่า?"

“ผมถูกเพื่อนโกรธ ไม่เชิงโกรธหรอก คงเมาค้างแล้วโมโหใส่น่ะ”
“อือฮึ”
“มันบอกว่าจะไม่เรียนทุน ยัวะอะไรกับแค่โดนหญิงหักอก”
“...”
“ไม่ชอบเลย...” คั่งค้างในใจเล็กๆ ไม่ชอบความรู้สึกหน่วงเช่นนี้
“บางอย่างต้องให้เขาคิดเอง เราไปคิดแทนไม่ได้หรอก แล้วเวลาคน เสียใจ หลุดพูดไม่คิดก็เยอะ ใส่ใจทำไม”
“อืม...” ยิ้มออก ไม่ใช่เพราะได้ยินประโยคยาวๆ จากปากเจ้าชายน้ำแข็ง หากทว่ารู้สึกเป็นที่ต้องการ อยู่ที่นี่ผมอบอุ่นโดยไม่รู้ตัว

“ไปนอน” กดรีโมตปิด
“นอนๆๆ ทำหน้าที่ ฟู่...พี่คุ้นอกแบนๆ กับปิกาจูผมยัง”
“555”
“หมายความตามนั้นจริงๆ ถ้ารังเกียจหรือขัดๆ อยู่บ้างก็แสดงว่าไม่ได้รักชอบผู้ชายจริงๆ หรอก"
"อืม...เหรอ"

"เพราะพื้นฐานในเซลล์สมองอันดับแรกของมนุษย์คือเซ็กส์ ผู้หญิงต้องนมใหญ่ๆ ผู้ชายต้องเคโตๆ ถึงจะดึงดูดเพศตรงข้ามให้มาผสมพันธุ์ ส่วนเกย์ เลสเบี้ยน...อันนั้นข้อยกเว้นจากเทวดาผู้สร้างโลก"
"นิทานจากนางฟ้าแม่ทูนหัวของเด็กชายวาณิช"
"เหอะ! รู้ดีงี้ไม่เล่าดีกว่า แล้วกระผมทำบัตรประชาชนแล้วครับขอโทษ"
"555" จะอารมณ์ดีไปไหน

                   เพราะระหว่างเรามีข้อตกลงว่าด้วยการสัมผัสร่างกายจากเพศเดียวกัน ตัวผมไม่มีปัญหา ไอ้คนที่บอกปาวๆ ว่าแอบชอบรุ่นน้องผู้ชายก็ตามนัวเนียพิสูจน์ตัวเองอยู่นั่น
                   จูงมือเข้าห้องนอนใหญ่ ผมเลยผ่านไปล้างมือล้างเท้า แปรงฟันบ้วนปากก่อนกลับมาที่เตียง สอดตัวเข้าฟูกนุ่มสีขาว มือใหญ่ตามคลี่ผ้าห่มนวมสีเทาให้อย่างรู้หน้าที่


"...ฮ้าวววว..." วาณิชเห็นลิ้นไก่ ปากบอกยังไม่ง่วง พอหนุนหมอนปั๊บจะราตรีสวัสดิ์ท่าเดียว
"หึหึ แล้ว..." ปีนมานอนข้างๆ
"แล้วอะไรครับ?" ผมถามกลับ
"นิทานไง"

"อ๋อ ไม่ว่าไง ส่วนใหญ่เกย์คบกันเพราะเคมีเรื่องเซ็กส์ล้วนๆ อย่างอื่นเข้ากันค่อยว่าทีหลัง แต่หายากม้ากกกกก...ที่จะอยู่กันยืด เคยเล่าแล้วนี่” พวกแม่ๆ เวลามาเจอกันจะพูดเรื่องไหนนอกจากดราม่าผู้ชายของตนนอกใจ
“แต่ไอ้แฮงค์ไม่เห็นคิดแบบนั้น มันพยายามอยู่แต่เขาไม่เอามันเอง บอกเป็นไบยังไงก็ต้องเลิก เห็นท่าไม่ดีก็ชิงเลิกก่อนทุกที”
“อืม น่าคิดแฮะ แล้วพี่มังกรล่ะ”
“มังกรก็ไม่ นอกจากพี่เอ๋แล้วมันก็ไม่สนใครเหมือนกัน”
“โอ้ ทฤษฎีน้ำแตกแล้วแยกทางคือผมเข้าใจผิดไปเองหรือนี่”
“อืมฮึ...” ล้มตัวลงหนุนหมอนใบเดียวกัน จงใจจมูกชนแก้ม เตียงเดี่ยวแคบๆ ของเราอบอุ่นจนร้อน กรุ่นกลิ่นสบู่ผสมผิวกายสร้างความรู้สึกดื่มด่ำในจินตนาการ เอิ่ม...ก่อกวนสภาวะข้างใต้สะดือมากกว่าครับ

"จะมีไหมที่คนหนึ่งคนจะรักคนอีกหนึ่งคนแล้วอยู่กันจนชั่วฟ้าดินสลาย ผมฝันมาตลอด" หลับตาเพ้อเจ้อนิยายหวานแหววเรื่อยเปื่อย
"มี..." มือใหญ่ลูบหน้าผากปัดปอยเส้นผมออกเบาๆ
"ในนิยายบอยเลิฟเห็นบ่อยมาก พล็อตแบบรักแรกพบ พระเอกว้อนท์แค่นายเอกคนเดียว...เชื่อได้หรือเปล่าไม่รู้"
"อืม.."
"เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย ต้องมีบ้างล่ะคนที่รักเราจริงจนลมหายใจสุดท้าย ถ้าเจอผมจะขโมยใส่กระเป๋าหิ้วกลับบ้านแม่ง"
"หึหึ จุ๊บ! (...ยอมอยู่แล้ว)"

                  จุ๊บหัวเหม่งปนเสียงอู้อี้ ประจวบกับความง่วงงุนโรยลงเปลือกตาจึงไม่ได้ใส่ใจประโยคนี้ชัดเจน เซลล์สมองไพล่ถึงแต่หน้าที่ได้รับมอบหมาย คนที่บอสแอบชอบจะโชคดีถึงเพียงไหนหนอ


“พี่กริช...คนที่พี่มองน่ะเขารู้ตัวหรือยัง ฮ้าว!"
"หือ?"
"พี่จีบเค้าถึงไหนแล้ว หรือแค่เฝ้าดูไม่เสร็จเสียที”
“อ๋อ...”
“อ๋อว่า?” อยากรู้ เวลาเราอยู่ด้วยกันตามลำพังในห้อง ผมมักจะเรียกว่าพี่หรือพี่กริชเพราะเขาแทนตัวเองว่าพี่จนเผลอเอ่ยตาม
“ก็ดี...”
“แค่เนี้ย?”
“หึหึ งั้นซิ”

                      ชอบเสียงหัวเราะหึหะในลำคอ อายุมากกว่าปีเดียวแต่บางครั้งดูเป็นเด็กเอาแต่ใจ อีกด้านกลับรู้สึกเป็นผู้ใหญ่กว่าอย่างไม่น่าเชื่อ

“...บางทีผมก็อยากให้คนนั้นเป็นผมอยู่เหมือนกัน”
“...”
“คือ...คิดว่าคงจะโชคดีที่มีคนอย่างพี่ไปชอบ เป็นใครก็ต้องโชคดีมากๆ ทั้งนั้นแหละว่ามั้ย”
“อ้อ...” ดวงตาวับแวมสวมวิญญาณหมาป่าอ่อยเหยื่อให้ตายใจ ก้อนเนื้อในอกเต้นแรงกลัวถูกจับได้
“พูดจริงๆ โชคดีสุดๆ ประมาณถูกหวยร้อยล้านรางวัลที่หนึ่ง โชคดีค่อดๆ” กลบเกลื่อนเขินอายของตัว
“คงงั้น...โชคดีแต่ยังไม่รู้ตัวแบบนี้ กลุ้มเลยเรา...ฟู่!”
“555 เอาน่า บอสสู้ๆ” ยิ้มกว้าง พลิกนอนตะแคงหันไปสบตาคนที่กำลังสอดแขนให้นอนหนุน


                      เพราะรับปากจะช่วยพิสูจน์ว่าแท้ที่จริงพี่กริชชอบผู้ชายจริงหรือไม่ รู้สึกตะขิดตะขวงจากสัมผัสผู้ชายด้วยกันแค่ไหน
                     บางครั้งเราอยู่ลำพังในห้อง ผมก็อดใจสั่นกับสัมผัสหวามไม่ได้ กอดเข้าข้างหลังเวลาทำครัว เอาใจตักกับข้าวใส่จานให้ ช่วยแต่งตัวไปเรียน แปรงฟันด้วยกันหน้ากระจก นั่งสระผมให้ขณะปล่อยผมเล่นเป็ดน้อยในอ่างอาบน้ำ จูงมือพาเข้านอน แล้วก็ให้หนุนแขนแทนหมอนทุกคืน

                    ด้ายแดงยังติดข้อเท้า เขี่ยเล่นว่ายังอยู่ไม่หายไปไหน
...กริชคนนี้อยากผูกติดกับผมหรือเปล่า
...อยากให้ผมรักเขาใช่ไหม


               เคลิ้มฝันว่าหลงอยู่ในโพรงน้ำผึ้งแสนหวานของหมีพูห์ ได้ยินเสียงฮึมฮัมชอบใจผสมจุมพิตเบาๆ ที่หน้าผากซ้ำแล้วซ้ำเล่า ประโยคไกลแสนไกลลอยผ่านภวังค์การหลับใหล
“...เป็นณิชอยู่ทุกวัน...คนดี”


**********************************************
----------
edit : 14/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky ขอบคุณมาก
นั้น, นึกถึง, เจ้า, จงใจ

edit : 14/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ปรานี, ตุ๊ม, ยัวะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 12-07-2013 06:48:38

หวัดดีตอนเช้า


เคลิ้มมากๆๆกับตอนนี้  อยู่สองคนแล้วเป็นเช่นนี้เอง


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 12-07-2013 07:03:14

อ่านแล้วอยากจะลอยตามน้องณิช
 :hao7: :hao7:
ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะลูก
พี่กริชเอ้ย อย่าปล่อยให้ณิชลอยนวลสิฟระ
เด๋วไอ้กล้วยบ้ามันก็มาฉกหรอก ฮึ่ยยยยยยยยยยย
 :hao5: :hao5:

Good morning Puppyluv คนดี
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 12-07-2013 07:15:02

 :heaven  โอ๊ยยย  ละลายอยู่ในอ้อมกอดพี่กริช  555

ตอนนี้เขินม๊วกกกก  แต่ยังขัดใจ  ได้โอกาส  ทำไม๊ทำไม

กริชถึงไม่บอกไปว้าว่าคนนั้นน่ะคือ "ณิชคนดี"  วู้ๆๆๆๆๆ  รมเสียตรงนี้

แต่ให้อภัยในความหวาน  :laugh:

สงสารก็แต่กล้วย  ประชดใส่แบบนี้ณิชคงยิ่งห่าง  แม้แต่เป็นเพื่อนสนิทก็ตะขิดตะขวงใจ

เอาน่ะคู่แท้ยังไม่เจอ  ฝากหาคู่ให้หนุ่มกล้วยคนหล่อด้วยนะคะ

บวกเป็ด

ละลายกองอยู่หน้าจอแล้ว  รอตอนต่อไปค่า  :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 12-07-2013 07:43:01

น้องณิชเอ้ยยยยยยย รู้ตัวช้าไปมั้ยเนี่ยทำไมไม่คิดเข้าข้างตัวเองบ้างงงง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 12-07-2013 08:17:14

 :hao3:
Boss K น้องพูดมาขนาดนั้นแล้วยังปล่อยผ่านอีก  :ling1:
สงสารกล้วย แต่คนที่ไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่นะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 12-07-2013 08:40:53

น้องณิชของพี่
มาให้นอนกอดบ้างจิ อิจฉาพี่กริชนะเออ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 12-07-2013 08:42:52

มาอ่านด้วยคน
ชอบน้องณิชอะ ใสซื่อ น่าฮัก~ >_<

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 12-07-2013 08:49:05

ระหว่างพฤติกรรมของกริชที่คอยทะนุถนอม
ทั้งที่ไม่กล้าเข้าใกล้ตอนแรก แต่พอเดินหน้าแล้วทุ่มสุดตัวแบบนี้ ขอเชียร์เลย

ส่วนกล้วย  นายพลาดแล้วปากเสีย ขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ
ประชดเข้าไปเถอะ กินแห้วไปซะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 12-07-2013 09:05:25

แค่ชื่อตอนก็ฟินแล้ว :-[ :-[
หวานมาก นู๋ณิชหนุนแขนหลับในอ้อมกอดของพี่กริชทุกวัน
พี่กริชรีบบอกนู๋ณิชนะว่าคนที่โชคดีคนนั้นคือนู๋ณิชนั่นแหละ
จะได้หวานเพิ่มทวีคูณ :ling1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 12-07-2013 09:23:21

หนูณิชเป็นคนที่ความรู้สึกช้ามากกกกกกกกกก

พี่กริชช้าๆได้พร้าเล่มงามนะจ๊ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 12-07-2013 09:40:55

ณิชจ๋า พี่กริชลงทุนอ้อนอย่างนี้ยังไม่รู้อีก เฮ้ออออออออออ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 12-07-2013 09:45:19

แอบสงสารกล้วยเบาๆอยู่ในใจ
ณิชนี่ก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย :ruready
 :กอด1: รอนะคะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-07-2013 10:12:06

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดอ่นทันแล้วน่ารักที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดด  :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 12-07-2013 10:16:11

ฟินไปสามโลก :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 12-07-2013 11:01:41

โอ๊ยยยยย 
หงุดหงิดบอสกริช  ทำไมไม่บอกๆไปเลยฟ๊าาาา  :serius2: :serius2:

เดี๋ยวโดน กคปด. กล้วยคาบไปแดรก  จะสมน้ำหน้าให้ดูนะ   :beat:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-07-2013 11:35:44

บอกน้องเขาเสียทีเถอะ จะได้ให้เพื่อนตัดใจเสียที สงสารน้อง คิดมากแล้วนั่น

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 12-07-2013 11:46:43

ประโยคท้ายทำให้คิด...เล่นคำ
ก็พี่เขา...รัก...อยู่เป็นนิตย์ ^^

แค่เฉลียวใจ...แค่เข้าข้างตัวเองน่ะ
พ่อค้าน้อยจะลอยเข้าหาหมาป่าซะเอง อิอิ
หวานอวลมวลอยู่ในห้อง...สองเรา
ก็นะ...แค่ฉุกคิดถึงบางอย่าง เฉลียวใจบ้างซักนิด

ตากล้วยเพ้อเกิน...มันชักเหมือน---เข้าไปทุกที พาหงุดหงิดเล็กๆ
แต่ก็นั่นแหละ...คนตัดสินใจช้า มีมาทั่วไป แถมไม่ยอมรับผลของการช้าอีก บู่ว์..... ;p

สงสารก็แต่น้องดิว...อุตส่าห์ทำทุกอย่างที่จะดูแลได้
แต่เขาก็มองอีกคน...มันน่านัก!!
เชียร์ให้เจอคนจริงเร็วๆ อิอิ
หมั่นไส้ตากล้วยอ่ะ งุงิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 12-07-2013 11:49:09

คือหนูณิชไม่รู้ตัว แล้วน้องก็คิดไปอย่างนั้น น้องแอบเศร้าอยู่เหมือนกันนะนั่นน่ะ
ทำไมพี่กริชไม่บอกน้องไปเลยล่ะ
 :mew2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 12-07-2013 14:11:10

พี่กริชน้องอุตสาห์พูดขนาดนี้แล้วถ้าไม่รีบทำอะไรจะยุน้องให้ไปชอบคนอื่นแล้วนะ :m31:รีบๆบอกรักน้องได้แล้ว

อย่าชักช้า!!!!! :m16:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 12-07-2013 14:28:39

บอส เราว่านายต้องบอกไปตรง ๆ เลยเหอะ บอกชัด ๆไม่ต้องให้ณิชน้อยแปล เดี๋ยวจะคิดว่าเป้นคนอื่นไปเสียอีก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 12-07-2013 14:32:46

นิชน้อยช่างซึนได้ใจ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 12-07-2013 16:15:15

ณิชน้อยจะซื่อไปไหนลูก  ทีเรื่องคนอื่นแสนรู้นัก อิพี่กริชบอกตรงๆเลยอย่ามัวโอ้เอ้

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 12-07-2013 16:18:47

กริชเอ้ยรีบๆบอกไปเถอะ
ณิชน้อยถ้าจะไม่รู้ตัวอีกนาน :really2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 12-07-2013 16:38:17

กระเสือกกระสนข้ามทะเลน้ำผึ้ง  บอสรุกน่ารักเหลือหลาย  น้องก็นะ..น่าฟัดชะมัดเลยอ่ะ!!!
เพื่อนกล้วยน่าสงสาน้อยกว่าพี่แฮงค์  อยากกอดอยากกดแต่ทำไม่ได้  กร๊ากกกกกก
คุณขยันมากมายค่ะ  พอ ๆ กับ  2  หนุ่ม(คุณไจฟ์คุณน้ำชา) อัพถี่  เรื่องน่ารัก
จัดบวกชุดใหญ่สำหรับมุขคลอเคลียเลียหัวนม
จ๊อบบบบบบบบบบบบ  >.<

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 12-07-2013 16:46:07

 :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 12-07-2013 18:38:03

โอ๊ยยยยย หวานเว่อร์อ่ะ นั่งอ่านตาเยิ้ม ด้วยความอิจฉา

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 12-07-2013 19:29:15

บอสแมร่งหวานว่ะ อิกล้วยทำตัวเองละ.... ณิชน้อยก็ กินโอเมก้า 3 เยอะๆนะ จะได้ฉลาดๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 12-07-2013 22:02:40

บอสหยุดอมพะนำเดี๋ยวนี้นะ
ชัดเจนกว่านี้เดี๋ยวนี้!!!

 :angry2:

จะได้หวานนนนนนนนกว่านี้อีกกกก

 :o8:

รอให้ทั้งคู่เป็นแฟนกันไม่ไหวแล้ววว
ต้องน่ารักมากๆแน่ๆเลย
 :m3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 12-07-2013 22:13:46

ตามอ่านแบบติดจรวด รวดเดียวถึง"ห้องของเรา"ส่งณิชน้อยฝันดี ^^
หมีกริชลี่มัวแต่ติดอ่างอยู่นั่น เดี๋ยวปล่อยหมาป่ามาขโมยลูกแกะซะเลย
ดูพี่แฮงค์เป็นตัวอย่าง ฟาดปากกันอยู่ดีๆลากคอขึ้นห้องเงียบฉี่ทั้งคู่
เด็กน้อยเปิดทางให้ขนาดนี้แล้วยังลองเชิงอยู่อีก หาหนุ่มใหม่ให้ณิชดีกว่า
หรือจะให้บานาน่ามากระตุ้นอีกรอบดีหนอ :laugh:
ขออภัยมาช้ามาก นิยายเยอะตาลายไปหมด แต่ละเรื่องน่าอ่านทั้งน้านนน
รวมถึงเรื่องนี้ด้วย ^^ ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆอีกเรื่องนึงค่ะ
ได้ใจอย่างนี้ +1และเป็ดไปเลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 12-07-2013 22:41:12

ณิชเอ๋ย รีบๆรู้ตัวซักทีเถอะลูก
ป้าลุ่นจนเหงือกแห้งแล้วนะ  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 12-07-2013 23:01:18

น้องณิชเมื่อไหร่จะรู้ตัว พี่กริชทำขนนาดนี้แล้ว  :o8:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 13-07-2013 01:47:06

อยากได้แบบนี้บ้าง :ling1:
หวานไปไหน

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-07-2013 02:05:01

ณิชน้อย..รู้สึกตัวซะทีลูก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 13-07-2013 16:15:00

รอออออ ลุ้นมากมายยยยยยย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 10 ห้องเรา (P.10) 12/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-07-2013 20:44:09

 :3059: :z2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 15-07-2013 07:14:51

----CarToonMiZa เห็นแวะเข้ามาซ้ำ ขอบคุณหลายๆ แค่ทักทายยอดวิวขึ้นก็ดีใจแล้ว
     จะพยายามเจอกัน จันทร์,อังคาร พฤหัสและศุกร์ บังคับโจ๊กลงให้ มันเริ่มคล่องแล้ว ทุกทีลืมแก้บทใหม่กับวันที่รีพลายแรกตลอด555
------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
11 ดูหนัง









                     14.00 น. วันอังคาร...พวกเรายกขบวนมาดูหนังครับ ผมเลิกบ่ายโมง เอาของหวานเหลือๆ จากงานครัวมาส่งก็ถูกหิ้วมาห้างดัง ฉลองพี่เอ๋จะกลับเชียงใหม่หลังทัวร์โรงพยาบาลที่จะเตรียมมาอยู่ที่นี่ปีการศึกษาหน้า
                     บอสกับพี่แฮงค์ต่อคิวซื้อตั๋ว ส่วนพี่มังกรกับแฟนคือพี่เอ๋ กำลังยืนเลือกหน้าเคาน์เตอร์ป๊อบคอร์นทางโน้น พี่เจนก็กระแซะผมทางนี้

"ณิช ถามอะไรหน่อย"
"ครับ พี่เจน"
                        ผมกับพี่เจนยืนชิดผนังหันหน้าไปทางเดียวกัน ดูเหล่าปริ๊นซ์หล่อเหลากับพี่เอ๋อยู่หน้าเคาน์เตอร์ขายเครื่องดื่มและป๊อบคอร์น แวบนั้นสายตาในกรอบแว่นหันมาหา ตาสบตา เห็นรอยยิ้มผุดที่มุมปากจนเผลอเปรยยิ้มกว้างตอบกลับไปไม่ได้

"ผู้ชายกับผู้ชาย พี่หมายถึงเพศเดียวกันจะรักกันได้จริงๆ เหรอวะ"
"อ้อ..." จั่วหัวทำเอาขำกิ๊ก หากใบหน้าแบกโลกจึงกลั้นไว้โดยเร็ว
"พี่คิดไม่ตกว่ะ..." พี่เจนหัวโขกผนังติดแผ่นป้ายโฆษณาเบาๆ

"ผมเดาว่ามีใครบางคนมาชอบพี่ แล้วเค้าเสือกเป็นผู้ชายสเปคที่พี่ชอบด้วย"
"เฮ้ย พี่ไม่ได้ชอบมัน คือ..." พี่เจนแก้สันหลังหวะเสียงสั่นๆ แอบเห็นว่าเหล่ไปทางพี่แฮงค์อย่างด่วน ออกหน้าไหนได้อีกครับคุณพี่
"หือออออ ไม่ได้ชอบ?" ยืดคอถาม หลิ่วตาล้อเด็กโข่ง
"ฮื่ยยยย..." พี่เจนงุ่นง่านหน้าแดง

"ไม่เห็นแปลก รักเดี๋ยวนี้มีหลายรูปแบบ ทอม ดี้ เลส เกย์ ตุ๊ด ควงกันเยอะแยะ โลกเปิดถึงไหนต่อไหนแล้ว" วาณิชเริ่มสปีชกล่อมหลานชาย
"มันก็ใช่"
"เอาง่ายๆ ตั้งแต่ลานจอดถึงเมื่อกี้ พี่ว่าเราเจอชายกับชาย หญิงกับหญิงควงกันเท่าไหร่ เกือบทุก 10 ก้าวเลยว่ามั้ย"
"ไม่ขนาดนั้น แต่ก็เออว่ะ ดูดปากกันตรงบันไดเลื่อนก็มี"
"เห็นมั้ยว่าสังคมเปิดกว้างขึ้นเยอะ ธรรมดาจะตายไป"
"ฟู่...นั่นมันคนอื่นนี่หว่า"


                   พี่เจนยังกลุ้มไม่สร่าง ท่าทางวาณิชต้องใช้เคล็ดลับสุดยอดวิชาชิวหาสะท้านบู้ลิ้ม
"เอางี้ แม่กับคนในครอบครัวพี่มีปฏิกิริยายังไง ไปเสนอหน้าถึงบ้านทุกวันขนาดนั้น" ผมลักไก่เดาๆ ว่าน่าจะใช่
                     พี่แฮงค์ปกติควรจะเกาะติดบอสและพี่มังกร ตั้งแต่พบกับพี่เจนนี่เองที่เหาะข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาเข้าสู่เขตนครทุกวันหลังเรียนเสร็จ จะไปหาใครถ้าไม่ใช่พี่ผมยาวคนนี้ ด้วยกลับมาเคาะประตูถามหายาเบื่อแมวกับบอสทุกคืนไม่ขาด

"โอยยยย...ยิ่งกว่าลูกรัก เช้ามืดไปห้อยของกินไว้หน้าบ้าน เย็นมารับไปโรงบาล พาแม่ไปวัด เที่ยวที่นั่นที่นี่ ไอ้บ้านี่ไปพี่กลายเป็นหมาหัวเน่าทุกที"
"555" กะไว้ไม่ผิด
"เดี๋ยวนี้บังคับให้พี่ใช้ของๆ มันด้วย ประเคนอะไรมาก็ไม่รู้ ห้ามก็ไม่ยอมฟัง กูจะบ้า"
"55555" ผมกุมท้อง พี่เจนเล่าไปค้อนปะหลับปะเหลือกไป
                       พี่แฮงค์ขับรถยนต์ไปหา (ยึดจี๊ปของพี่มังกร เฮียโทรมาร้องไห้กับบอสว่าต้องนั่งแท็กซี่มาเรียน ผมยังขำไม่หายจนบัดนี้) คิดว่าไม่มีแมวเพราะไม่เห็นสักตัวจึงใจกล้าเดินเข้าบ้าน เปิดประตูผางร้องเหมียวๆ อยู่ 6 หาง พี่แฮงค์กลับหลังหันวิ่งอ้าวขึ้นท้ายแรงเล่อร์สีขาวทันที
                      พี่เจนก็ใจคอโหดเหี้ยม ตามเอาแมวไปโยนใส่กระบะแล้วยืนหัวเราะเยาะสะใจ พี่แฮงค์ได้ปีนขึ้นบนหลังคารถ สุดท้ายผื่นขึ้นเกาเป็นลิง ตาบวมแดงน้ำมูกไหลย้อยจนต้องพาไปคลินิกแถวนั้น แม่ดุพี่เจนยกใหญ่ จากนั้นมาน้อยมากที่พี่แฮงค์จะบุ่มบ่ามเข้าบ้าน แล้วคนรับภาระเอาแมวไปขังคือพี่เจน


"คือ...ไม่รู้จะพูดยังไงดีว่ะ" พี่ผมยาวแค่บ่า วันนี้รวบมัดครึ่งหัว ออร่าหล่อหลอกหลอนจนหลายคนหันมามองคอเคล็ด
"ผมไม่รู้จะบอกพี่ยังไงเหมือนกัน มันก็เซมๆ หมดแหละ เพศไหนๆ ถ้าไม่รัก เคมีไม่ถูกกันยังไงก็ต้องเลิก แต่ถ้าพรหมลิขิตว่าใช่ ยังไงก็ใช่อยู่วันยังค่ำ"
"แต่กูผู้ชาย"
"แล้วไง ผู้ชายรักกับผู้ชายไม่ได้ รักแล้วโลกแตกวันนี้เดี๋ยวนี้ มีอุกกาบาตแบบหนังอะมาเกดอน พุ่งชนจนมนุษยชาติสูญพันธุ์เพราะพี่รักไอ้เหี้ยเพศผู้"
"อ๋อย...ณิช"

                      พี่เจนเข่าอ่อนจะทรุดให้ได้ ตามจริงไม่ใช่ธุระของผม ทว่านี่คือหลานชายคนใหม่ เราร่วมสาแหรกเดียวกันจึงไม่ควรทอดทิ้งสัตว์ผู้ยาก

"อีกอย่าง ว่ากันตามจริงผมว่าคนเป็นตุ๊ดกะเทยหรือเกย์มีภาษีดีกว่าคนเป็นไบอีกนะ" เริ่มแตกประเด็นใกล้เคียงเดิม
"ทำไม?"
"เพราะคบคนเป็นไบ ยังไงในหัวคิดคนเป็นแฟนก็ต้องอยากเลิกมากกว่า 50% ประมาณว่ามันเอากู เดี๋ยวเบื่อก็คงไปหาผู้หญิง ส่วนผู้หญิงก็คิด กินไข่กูเสร็จคงไปหาผู้ชาย รับไม่ได้เลิกดีกว่า หาคนจริงใจด้วยยากจะตาย...น่าสงสาร"
"นั่นก็บอกอยู่ว่าส่วนใหญ่ที่เข้าหามันเพราะหวังเงินหรืออะไรซักอย่างเหมือนกัน..." แล้วพี่เจนก็เงียบ
                      ตะล่อมพี่เจนเนื่องจากไม่ได้เข้าข้างป๋าแฮงค์จริงๆ ให้ตาย 
                      เชื่อว่าพี่แฮงค์ไม่ใช่คนเช่นนั้น บุคคลที่ผมนิยมชื่นชมสมควรได้รับสิ่งที่ดี ไม่คิดจะนำหลานชายตัวเองใส่พานถวายนะเออ แค่มองว่าสองคนนี้เคมีน่าจะเข้ากัน (^^) พ่อสื่อชื่อวาณิชชอบแฮปปี้เอ็นดิ้งครับ


"ถามใจตัวเองตรงนี้ ถ้าเรารู้สึกดีจนขาดเขาไม่ได้ นั่นสมควรพิจารณาตัวเองได้แล้ว" ว่าตามคุณแม่อธิการสอนเมื่อยังเด็ก 'หัวใจลูกบอกว่าอย่างไรจ๊ะวาณิช'
"มันยังไม่ถึงขั้นนั้น..." พี่เจนอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียง
"แต่ก็เห็นทุกอย่างเป็นหน้าเขาใช่มั้ยล่ะ"
"หือ! รู้ได้ไง?" พี่เจนตาโต
"ประมาณมองอะไรก็เห็นเป็นหน้าเธอลอยมา" ผมลักไก่ต่อ
"พูดซะขนลุก มีจิตสัมผัสหรือเปล่าวะณิช"
"เปล่า ผมแค่รู้สึกว่าพี่เหมือนคนที่กำลัง...ตก...หลุม...รัก"
"เชรี่ยเอ๊ย!" พี่เจนแทบคว่ำ

"คุยอะไรกัน!?" คิดว่าใคร ใช่แล้ว พี่แฮงค์เข้ามาตอนไหนไม่ทราบ คว้าตัวพี่เสื้อหนังฮาร์เลย์ไปชิดอก พี่เจนหัวหูแดงเถือกเข้าไปใหญ่
"ไอ้เหี้ย...ปล่อย"
"มีเหี้ยอีกกูจูบ---"
"พอๆ โอเคไม่พูดแล้ว ปล่อยก่อนดิ คนเต็มบ้านเต็มเมือง"
"กูควรอาย?"
"อายมัย ถามมาได้ ตะกวดชื่อสัตว์ตราสมองควายจริงเหว่ย" พี่เจนค้อนไม่ยอมสบตา
"ศาสตราโว้ย 555" พี่แฮงค์หัวเราะลั่นคลุกวงในหนักข้อ

---


                       ปล่อยพี่เจนกับพี่แฮงค์เล่นรักบี้กันตรงนั้น ส่วนตัวเองถูกลากตัวมาทางนี้ มือใหญยื่นตั๋วให้พี่มังกรก่อนดึงผมไปเคาน์เตอร์ว่างใกล้กัน
"คุยอะไรกัน?" มาละ เสียงทุ้มนุ่มชวนละลายแต่เชิงสั่งบังคับกลายๆ ไม่มีหรอกจะใจดีตลอด สุดท้ายฮิตเล่อร์ก็สวมร่างท่านผู้นี้อยู่ดี
"ไม่ได้คุย" วาณิชแถไว้ก่อน แม่บุญธรรมสอนไว้
"..." หลิ่วนัยน์ตาภายใต้แว่นลุคชิคแอนด์ชิลบวกราคาแพงระยับ
"อ่า ไม่รู้ทันซักวันจะตายมั้ย...บอสว่า พี่แฮงค์กับพี่เจนเป็น...?"
"นั่นไง" ยืนพิงเคาน์เตอร์ ดึงผมเข้าไปในหว่างขา โพสต์ท่าล่อแหลมจนคนรอคิวแถวนั้นหันมามองตาคว่ำ
"อ้าว ว่าแต่เค้าแล้วบอสยิ้มทำไม"
"เรื่องของมันซิ" ยิ้มกว้างอีกแล้ว เดี๋ยวบี้ให้ละลายตรงนี้ซะเลย

"...เมื่อกี้พี่เจนถามว่ารักกับผู้ชายดีมั้ย" ผมกระซิบเผยคลาสซิไฟล์
"...อือฮึ" ก้มมาฟังก็จริงแต่มือปลาหมึกโอบเอวกลางที่สาธารณะ
"เท่านี้แหละ ผมอยากได้แก้วบ้างอ่ะ" เลือดวิ่งขึ้นหน้าอายตัวเอง พยายามหนีมือใบพายเปะปะลงต่ำกว่าเข็มขัด
"ไปเลือก แล้วเราตอบเจนว่า?" ยังไม่ยอมจบ
"ไม่ตอบว่าไง บอกถามใจตัวเองดู แต่ระวังพี่แฮงค์ให้ดีๆ เถอะ" อดโม้แหลกเข้าข้างพี่ผมยาวไม่ได้
"แฮงค์อะไร?" มือว่างอีกข้างจับปอยผมปิดหน้าผากออกให้นิ่มนวล
"พี่แฮงค์ตายแน่!" ปาดคอเชือด
"555"  หนุ่มแว่นหน้าหงาย

                           แชมพูบนหัวผมก็กลิ่นสะอาดดี ลูกชุบเหลือจากเรียนครัวเมื่อเที่ยงก็ไม่น่าผสมใบกัญชา จะได้บันดาลทุกอย่างที่ผมเล่าเป็นเรื่องขำขันขนาดนี้ แปลกใจตั้งแต่คาดเบลท์ให้ตั้งแต่ในรถแล้ว อารมณ์ดียิ้มกริ่มจนพลอยคิดว่ารวยหุ้นพันล้าน

"บอสอารมณ์ดีจัง เมื่อคืนทำยอดกระฉูดเหรอ" ไม่อยากรู้แต่อดไม่ได้ ถ้าผมคือพี่โน้ส อุดม แต้พานิช มีเวทมนต์เสกคนอยู่ใกล้เบิกบาน 50 ชาติก็ว่าไปอย่าง
"ไม่เชิง"
"ม่ายยยยยย...เชิงงงงงง" ล้อเอคโค่เสียงหล่อ
"กวนนะเรา ไปดูจะเอาใบไหน" จับบ่าไม่ปล่อย หนักนะครับพี่

---
-----

                   พี่มังกรกำลังไฟท์พี่เอ๋เลือกตัวการ์ตูนอยู่พอดี
"เอ๋เอาตัวนี้ซิ"
"ไม่เอา อยากได้ตัวนั้น"
"ตัวนี้น่ารักแล้ว!"
"ก็อยากได้ตัวนั้น...หน้าโหดเหมือนคนแถวนี้ดีออก" พี่เอ๋อ้อน ช้อนสายตาคิตตี้ อ๊า! ชูป้ายไฟจิ้นคนหล่อกินกันเอง

"คอมโบ้เซ็ตครับ" เฮียตามใจคุณภรรยาจนได้
"ขอบคุณครับ คุณเจ้านายใจดี" พี่เอ๋อ้อมแอ้ม ศีรษะถูไหล่พี่มังกรทีนึงแล้วปั้นหน้านิ่งๆ หน้าแดงแปร๊ด (^0^) อิจฉาแฟนแกจริงเลย
"หุหุ..." พี่มังกรคอยืดลั้ลลาโฉบมากวนบาทา ยักคิ้วดิกๆ ใส่ผมหลายทีจนน่าเตะ
"ไปแกล้งน้อง" 
"ปล๊าว! เค้าแกล้งบอสมันต่างหาก เก๊กน่าดู"
"พอกันแหละ" พี่เอ๋ดึงให้ไปสมทบกับพี่แฮงค์ทางนู้น

"เอาตัวไหน?" บอส
"ตัว...ไหน...ดี" ผมลังเล
"ตัวนั้น" ชี้พร้อมวางธนบัตร พนักงานขายกุลีกุจอถามชนิดน้ำดื่มโดยเร็ว สรุปผมได้ตุ๊กตาคิกขุโดยไม่ได้เอ่ยปาก
"อ้าว แล้วจะให้ผมเลือก"
"ช้า..."
"ไม่ได้ช้า"
"พี่อยากได้" ยื่นหน้าจนจมูกจนชนจมูกผม กวนโอ๊ยมากกว่าพี่แฮงค์กับพี่มังกรรวมกันเสียอีก
"โด่...อยากได้เองไม่บอก" อุบอิบดูดน้ำไม่อยากให้เห็นหน้าเขินอาย
"555"

---
-----


                    บรรยากาศน่าจะมึนเห็ดเมาอยู่หลายดอก ถ้าไม่มี...
"กริชคะ!" นี่ล่ะที่ไม่ชอบ ทุกครั้งที่ออกมาข้างนอกเป็นต้องมีชะนีเรียกหาผัวทุกที
"ไปกัน" มือใหญ่รุนหลัง (ต่ำประมาณเอว) ต้อนผมกลับไปหา F4 ทั้งสี่
"เอ่อ...กริชคะ" นางพร้อมฝูงอีก 2-3 คนก้าวฉับๆ ตามมา วิเคราะห์รูปการณ์แล้วควรหุบปากไว้ดีกว่า
"เจน!" บอสเรียกพลางดันร่างผมเข้ากลางฝูง
                    ยืนเรียงหน้ากระดานจากซ้ายไปขวา เฮียมังกร พี่เอ๋ ผม พี่เจน และพี่แฮงค์

"กริชโทรไปบอกสุว่าไม่ต้องมาเจอกันแล้ว หมายความว่ายังไงคะ จะเลิกกับสุเหรอ" เอาล่ะเหวย พี่ผู้หญิงทรงผมหลอดป้ายมาสคาร่าตาดำปึ้ด กล่าวเปิดประชุมใหญ่วิสามัญประจำปี
                       พวกเราหันขวับแต่เมินไม่จ้อง ยังเสวนากันต่อไม่สนใจเสียงแมงหวี่แมงวัน หากทว่าพี่แฮงค์ดันพี่เจนกับผมไว้ข้างหลังเนียนๆ ชิดกำแพง  ไม่ใช่จิ้งจกนะครับป๋า

"ได้ตัวอะไรมาวะ พี่มีอยู่เต็มทำไมไม่ถาม ไหนน้ำอะไร" พี่แฮงค์ริบแก้วจากมือไปดูดเสียเอง "เฉาก๊วย อืม..."
"เฮ้ย! จริงดิ เคาน์เตอร์หน้าโรงหนังเนี่ยนะ" พี่เจนแย่งไปดูดต่อ ผมก็มอง เฉาก๊วยที่ไหน เมื่อครู่สั่งน้ำดำยอดฮิตชัดๆ
"เฉาก๊วยเปล่า หึหึ"
"แหวะ! เฉาก๊วยพ่อง"
"555" พี่แฮงค์เฮฮาแกล้งพี่เจนสำเร็จ ไม่สนบอสยืนเท่ทำทองไม่ร้อนสู้ศึกกับชะนีตรงหน้าพวกเรา
 
"ไม่เอานะคะ สุรู้ว่ากริชไม่ได้มีสุคนเดียว แต่ที่ผ่านมาสุก็ยอมทุกอย่าง แล้วทำไม...อึ่ก" ปากฉ่ำลิปสติกบิดเบี้ยวจะร้องไห้ ดึงความสนใจคนผ่านไปมา

                     ผมลอบถอนหายใจ เท้าหนักขยับไม่ได้อยากหายไปจากตรงนี้

"เฮ้อ...ชะนี" พี่เอ๋ถอนหายใจเอ่ยเสียงดังมากๆ อ้าวใครเจ้าของคดีกันล่ะ
"กริชคะ...อึ่ก เราคืนดีกันเถอะนะคะ กลับมาเป็นเหมือนเดิม ให้สุอยู่ฐานะไหน ตรงไหนก็ได้"
"เอ๋! อย่าดิ้นเดี๋ยวหก"  พี่มังกรกอดเอวพี่เอ๋โชว์หวานไม่แคร์สื่อ
"ตัวเองล้วงอะ เอ้านี่เสียดาย อร่อยมั้ย" พี่เอ๋ป้อนป๊อบคอร์นพร้อมยิ้มหยาดเยิ้มให้หวานใจ
"ที่รักป้อนมาก็อร่อยทั้งนั้นแหละ" พี่มังกรไซ้พี่เอ๋หนักข้อ


                   ฝั่งนี้ก็ไม่น้อยหน้า วาณิชจะเป็นลมเพราะไอ้พี่แฮงค์หอมแก้มพี่เจนเสียงดัง...
'ฟอดดดดดดด...' ยาว มว้ากกกกกก
"ไอ้..."
"...จุ๊ๆ" พี่เจนตาโต/ พี่แฮงค์จุ๊นิ้วสั่งให้เงียบ

("ต๊าย! เค้าหอมกันด้วยแหละแก๊")
("มีป้อนถึงปาก ดูดนิ้วด้วย...กรี๊ด")
("เพื่อนพวกนี้เค้าเป็นหมดเลยเหรอ ฉันนึกว่าคนนั้นเป็นไบแค่คนเดียวซะอีก")
("เกย์ทั้งกลุ่มชัดๆ สุ! ไปกันเถอะ") สองหญิงไม่ได้ส่งเสียงออกไมค์ แค่ก้มซุบซิบดังมากเท่านั้นเอง


"อะไรกันคะกริช นี่เพื่อนกริช...เป็น?" พี่ชะนีเพิ่งรู้ว่าโลกไม่ได้หมุนรอบตัวเธอเพียงคนเดียว
"ใช่ เพื่อนผม...กับแฟน" เจ้านายแว่นยืนเท่ สองมือล้วงกระเป๋าตีหน้าตายแสร้งเบื่อหน่ายนิดๆ
"มะ...หมายความว่า...ที่กริชบอกสุ กริชก็เป็นจริงๆ น่ะซิ...อี๊!"
"เข้าใจก็ดีแล้ว เชิญครับ" บอสผายมือบอกทาง นางสนมสองคนกุลีกุจอเข้ามารับตัวอดีตเจ้าจอม
                เธออ้าปากหวอเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง นิ่งอยู่ชั่วกัลป์ก่อนร้องกรี๊ดวิ่งสี่คูณร้อยหายไป
ง่ะ! เล่นง่ายอย่างนี้เลยนะ


"ไงมึง ไหนว่าเคลียร์หมดแล้ว" พี่แฮงค์รวบกำปั้นพี่เจนไว้ ทางนี้เตะถีบร้องฮื่ยๆ ทำอะไรท่านประธานร่างไบซันไม่ได้
"คนพูดไม่รู้เรื่องก็มี กูเข้าใจ กูเจอมาเยอะ เจ็บมาเยอะ แค่นี้จิ๊บๆ เพื่อน" พี่มังกรตบหลังบอสดังอั่กๆ ตามประโยค
"เหมือนมึงจะช่วยกูมากนะมังกร" บอสขยับแว่นออกแนวอาฆาต
"555 อยู่แล้ว"
"แต่ตัวเองเล่นละครเหมือนจริงเกินไปนะ"
"โอ๊ยเจ็บ! เอ๋คร้าบ" เฮียเกาหลีถูกแฟนตัวเองบิดพุงเข้าให้

"นี่ก็อีกคน ส่งซิกให้รู้ยังไม่รู้อีก จะแรงเยอะไปไหน หา!"
"ไอ้บ้าแฮงค์ มึง...แก้มกู" พี่แฮงค์โดนพี่เจนเอาคืน รวบมือไว้แต่สามารถแทงเข่าเข้าเป้าจนพี่เบิ้มทรุดฮวบ
('พลั่กกกกก!')
"...โอ๊ยยยยย" พี่แฮงค์กัดฟันพยายามร้องครางเบาๆ
"555" ผมหายเครียด
"อยู่ดีไม่ว่าดี" บอส
"วู้วววว เจ็บมั้ยวะเพื่อน 555" พี่มังกรซ้ำ
"มะ...มึงลองเองเด่ะ" พี่แฮงค์กุมจุดยุทธศาสตร์หน้าเขียว ดีที่พวกเราอยู่ใกล้ม้านั่งจึงไม่ทรุดลงกองกับพื้น

---

                ถูกดึงมือไปคุยส่วนตัวใกล้ๆ
"ไม่เป็นอะไรนะ"
"หือ? จะเป็นอะไรครับ บอสต่างหากที่เป็น"
"เคลียร์หมดแล้วจริงๆ ไม่มีใครแล้ว"
"ผมไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย" นึกในใจ เกี่ยวอะไรกะตูแต่หน้ามันหุบยิ้มไม่ได้
"จริงเหรอ" ยิ้มกว้าง ออร่าหล่อแทงทะลุแว่น บีบมือผมแน่นขึ้นอีก
"จริงครับ แต่ชักอยากรู้ บอสมีกี่คนกันแน่ ตั้งฮาเร็มได้หรือเปล่า"
"โอยยยยย...ณิช"
"555" ผมไม่เครียด ส่วนหนึ่งดีใจลึกๆ จะเดินหน้าเอาจริงจนบอกเลิกความสัมพันธ์กับผู้อื่นขนาดนี้ ผู้ชายหนึ่งคนทำเพื่อผู้ชายอีกคน...เป็นผมรักตายเลย

---
-----


               พวกเรายกขบวนเข้าข้างใน นั่งล้อมวงโซฟาตัวใหญ่หน้าบานประตูโรงหนัง พี่เจนกับพี่เอ๋ยังเสวนากันถูกปาก
"อยู่โน่นพี่ก็เด็กแว้นนะ นี่ไงเจ้าขนุน" พี่เอ๋โชว์รูปในมือถือ
"บอกให้เอารถยนต์ไปใช้ก็ไม่เอา เอ๋ดื้อ" เฮียมังกรว่า
"อ๊าซซซซซซซ! เวสป้ารุ่นไหน 125i ไฟกลม LX รุ่นเก่าสองวาล์วใช่มั้ย" พี่เจนตาลุก
"ไม่รู้ครับ ใช้เป็นอย่างเดียว" พี่เอ๋
"นี่คนซื้อ" พี่มังกรตบอกตัวเองยิ้มกริ่ม

"ผมอยากได้บ้าง ตอนนี้เท่าไหร่แล้ว 8 หมื่น มือสองน่าจะ 4-5 หรือ 6 หมื่นไม่รู้ ราคาไม่เคยตก แพงตลอด" พี่เจนคุยกับพี่เอ๋เป็นล่ำเป็นสัน
"จะส่งผ้า?" พี่แฮงค์สอด
"ครับๆ สองม้วนลายดอกได้ครับท่าน ส่งผ้าเห้!"
"555" พวกเราหัวเราะ พี่แฮงค์คลำเป้าป้อยยังยิ้มกว้าง


                  เราทั้งหมดยึดโซฟารูปเกือกม้าเต็มพื้นที่ พี่แฮงค์คนเดียวนั่งกึ่งยืนบนพนักติดพี่เจนสุดด้านโน้น ส่วนผมพยายามทำตัวลีบเพราะเจ้านายดึงให้นั่งตัก โดนลวนลามพูดไม่ออกอยู่มุมเบาะทางนี้
"...ป๊อบคอร์นมั้ย" บอสเอ่ยข้างหูขณะเอนหลังพิงโซฟาสบายตัว
"...ฮึ" สั่นหัวดูดน้ำเอาเป็นเอาตาย พยายามไม่สนมือใหญ่พาดตักแถวโคนขาอ่อนผม นิ้วยาวเฉี่ยววาณิชน้อยไปมา ไม่ไหว...จูเนียร์กลางลำตัวชักเลยเถิดเกินการควบคุม

                 บิดตูดขยับลงนั่งเบาะกลางหว่างขาดีๆ คราวนี้สะโพกทิ่มอะไรแข็งๆ เต็มสตีม (>///<) เอิ่ม! หนีเสือปะจระเข้ชัดๆ
"อีก 10 นาที...ฟู่!" เจ้าของอวัยวะร้อนออกอาการร้อนตาม นิ้วกลางมือว่างจิ้มแว่นระวิง ซ้ำดึงเอวผมรับสัมผัสไอ้นั่นเต็มที่ เหียก!!!

                 ผู้คนเริ่มหนาตาทว่าผมรู้สึกตัวเองหน้าแดงใจเต้นตึกตักระทึกขวัญ ท่องไว้ เรามาดูหนังผีพี่มากเวอร์ชั่นมาริโอ้ดาราคนโปรด อย่าสนขีปนาวุธใดๆ

"เอ๊า ก็เห็นเอาไปใช้ ยื่นกุญแจให้ก็ไม่ท้วงอะไร" พี่แฮงค์คุยเสียงดังเรียกสติอยู่ทางโน้น
"ถามกูซักคำมั้ยครับพี่น้อง" พี่เจนแทบฆ่าพี่แฮงค์
"555" พี่มังกรกับพี่เอ๋เฮฮาเรื่องไหนไม่ทราบ ไม่ได้ฟังตั้งแต่แรก

"มอไซค์ไฝว้พอๆ กับเจ้าของ เอาไปจอดวิลัยวันแรก เพื่อนดิ่งมาเลย ไอ้เจน! มึงไปมีเรื่องกับพวกนั้นมาใช่มั้ย เด๋วกูจัดให้ ไม่ถามว่าหนังหน้าอย่างผมมีปัญญาขโมยฮาร์เลย์ใครมาขับ ไม่มี้!" พี่เจนเล่าเมามัน
"พวกไอ้วอกกับไอ้ต่อตัวเมา?" พี่แฮงค์วางมือบนหัวพี่เจน
"นั่นแหละ วันต่อมามีรุ่นน้องอีก คราวนี้หนัก ไปตะโกนถามรั้วโรงเรียนคู่อริ เฮ้ย! มึงกรีดรถพี่กูเหรอ มึงใช่มั้ย ใช่มึงเปล่า ต้องไปลากมันกลับมา ดีไม่โดนทัณฑ์บน"

"555 FORTY-EIGHT ที่โดนขูดข้างตัวถังน่ะนะ" พี่เอ๋ก็วงในด้วยคน
"นั่นแหละ มีอยู่คันเดียว มันยึดรถเราด้วยล่ะ" พี่มังกรเซ็งโดนหางเลขข่มขู่กรรโชกรถยนต์ไปใช้
"รุ่นน้องไหนวะ?" พี่แฮงค์อยากรู้ชื่อคนข้องแวะกับพี่ผมยาวมากกว่า
"ไม่รู้จักหรอก เด็กพวกนั้นช่างอุต รักมอไซค์เหมือนกัน" พี่เจนเรียนช่างโยธา ขณะนี้ถูกพี่แฮงค์จับเส้นผมยาวระคอเล่นอยู่ไปมา

"บอกชื่อมา จะให้กริชมันแฮกข้อมูล"
"โอ้วววว!"
"โอ้ว้าว!" พี่เจนกับพี่เอ๋อุทานอย่างหมั่นไส้
"มึงจะสตอล์กเกอร์ใหญ่แล้วนะแฮงค์" เฮียมังกรแขวะ
"กูควรจะรู้ตัวมั้ยว่าโดนแฮกอยู่" พี่เจนค้อนพี่แฮงค์วงใหญ่มาก
"555" พวกเรา ผมก็ขำ
                (ฮาร์เลย์เดวิสัน 48 ของพี่แฮงค์ครับ โดนพี่เจนขูดตัวถัง ยอนกลับไปอ่านตอน 5 นินจา&ฮาร์เลย์ได้)

"กริชก็โดนด้วยเหรอ?" พี่เอ๋ข้ามมาถามทางนี้
"มันใช้" บอสยิ้มๆ
              จับใจความได้ว่าพี่เจนถูกบังคับ (หรือสมัครใจ) เอาฮาเล่ย์เดวิสันของพี่แฮงค์ไปใช้เพราะนินจาคันเก่งเพิ่งขายไป พี่แฮงค์รู้จักเพื่อนโรงเรียนพี่เจนเกือบหมดเพราะเคยไปลงโปรแกรมสำหรับเขียนแบบให้ ทราบเพราะคืนนั้นโทรถามบอสกระหน่ำจนไม่ได้นอน ภายหลังมีดวลเหล้ากันแต่ป๋าศาสตราถนัดเป็นเจ้ามือจ่ายอย่างเดียว คอทองแดงแก๊งพี่เจนถึงชอบพี่แฮงค์กันใหญ่
              (ทราบภายหลังว่าพี่แฮงค์นี่เองที่อยู่เบื้องหลังการซื้อขาย ให้บอสกริชใช้คนที่บ้านทำทีขอซื้อ แล้วเอาไปจอดบ้านพี่กริช ไม่จอดโรงรถตัวเองด้วยพาพี่เจนเข้าบ้านบ่อย กลัวความแตก)

---
-----

                จริงๆ ผมอยากจบบทนี้ ถ้าไม่มีเหตุระทึกขวัญจนดูหนังไม่รู้เรื่องเสียก่อน...
               ในโรง หลังเพลงสรรเสริญจบ ไฟดับแสงพร้อมๆ ผู้คนผลุบผลับลงนั่งที่เสียงดัง ช่วงจังหวะสาละวนวุ่นวาย สายตายังปรับโฟกัสไม่ได้
"...ไม่เอา ไม่หนาว"
"...คลุมไว้ แอร์เย็น"
               พี่เอ๋อ่อยๆ พี่มังกรคงถอดเสื้อตัวเองห่มให้

(เพียะ!) "...เล่นหัวตลอด ถอดไว้บ้านปะ ยกให้"
"...เอาอยู่แล้ว"
               เสียงพี่เจนนั่งตรงกลางตบตีพี่แฮงค์ชัวร์

"..." บอสโน้มมาหา ก้มดูดอีกหลอดในแก้วผม
"...หือ?" โดนยกฮู้ดสวมหัวให้ทั้งที่ไม่ได้เอ่ยปาก แถมมนุษย์โรคจิตจงใจชะโงกจมูกชนปลายจมูกแผ่วๆ แว่ววาวกระทบแสงทำให้มองไม่เห็นนัยน์ตา เราใกล้กันจนลมหายใจร้อนรดแก้ม เผลอสูดดมน้ำหอมที่ลำคอแกร่งขณะเขาถอดแว่นออก แล้วก็...
'...จุ๊บ...' ที่ริมฝีปาก
                ผมตกใจตัวแข็งทื่อ ยังไม่ทันได้อ้าปากก็ถูกลิ้นร้อนเลียริมฝีปากแผ่วเบา ไม่ได้ล้วงลิ้นจุมพิตดูดดื่ม แค่ปลายลิ้นเราแตะกัน ลิ้มรสหวานน้ำอัดลมเพียงไม่กี่หยดทว่าสั่นสะเทือนโลกทั้งใบ

                ผละไปนั่งเก้าอี้ สวมแว่นคืนเฉยๆ เสียอย่างนั้น เอื้อมมือมากุมมือผมไว้ตลอดการฉาย กระจกแว่นสะท้อนภาพที่กำลังเล่นบนจอทว่าผมกลับดูไม่รู้เรื่อง
                กูโดนขโมยจูบแรกในโรงหนัง (>///<) แง!!!


**********************************************
edit : สิบโมงเช้า
----tuckky อยากยาวอยู่แต่พนักงานผู้ช่วยชื่อโจ๊กมันหั่นเค้าอ่ะ
         และใช่แล้ว...กริชนิสัยเหมือนลมผสมกับเจฟฟรี่
ประมาณเซียนคอม หาเงินใช้เองได้แต่มีจุดอ่อนที่ไข่
อาหารเป็นพิษบ่อยต้องระวังตัวมากกว่าคนอื่น
         จึงขรึมเงียบอยู่ในทีและเก็บกดนิสัยเด็กแว่นโอตาคุหน่อยๆ
ไม่เหมือนแฮงค์กับมังกรที่ลั้ลลา เฟรนด์ลี่เข้ากับคนอื่นๆ ได้มากกว่า
เรื่องอื่นกล้าหาญ...แต่เรื่องณิชน้อย กริชตาขาวค่อดๆ 
'ถ้าน้องบอกว่าไม่ กูคงตายทั้งเป็น' (ตอน 7.5 ไส้ศึก)
         อ่านพรุนง่ะ (ยิ้มกว้างหุบไม่ลง) ขอบคุณมาก ปลื้มๆๆๆๆๆๆ

(http://image.ohozaa.com/i/f4b/7FASDW.jpg)
***เวสป้า ขนุนของพี่เอ๋ เครดิตรูปจากไมเคิล ฝีมือคนที่คุณก็รู่ว่าใครโฟโตกราฟเฟอร์

------edit : 15/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ปริ๊นซ์, จน, มว้ากกกก, ป๊อบคอร์น, ไม่มี้, เพียะ, ฮู้ด, ปะหลับปะเหลือก (เจอล่ะ ^^")

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 15-07-2013 07:51:46

โอ้ยยยยยย ละลายแทนท้องณิชไปแล้วนะคะ
พี่กริชไม่บอก แต่พี่กริชรุกหนักขึ้นทุกทีๆ
ชะนีคนนี้ก็กรี๊ดซิคะ
สงสารน้องณิชนิดนุง แบบว่าดีใจไม่เต็มหัวใจตลอด
พอนึกได้ว่าพี่กริชรักคนอื่น น้องก็ใจแฟบทุกครั้งใช่ป่ะละ ฮื่ออ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 15-07-2013 07:57:01

บอสอย่าทำหวานคนเดียวโดยที่ณิชน้อยไม่รู้เรื่องด้วยสิ น้องมันไม่ฟิน 55

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 15-07-2013 08:37:14

พี่กริชจีบน้องณิชตรงๆไปเลยเด้ อย่างนี้น้องมันไม่รู้เรื่อง
หากำไรชัดๆเลย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 15-07-2013 08:40:02

วุ๊ยยยย เขินนนน :-[
ลุ้นทุกคู่เรยยย บอสรีบๆบอกซิ
ถ้านิดยังไม่รู้ตัวอีกจับกดเรย555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-07-2013 09:03:05

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[โอ้ยน้องณิชนี่ยังไม่รู้อีกเหรอว่าพี่กริชเค้าชอบอะ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 15-07-2013 09:03:25

โอยยยย ตาพี่กริชบุกตลอดเว...
พ่อค้าน้อยรู้ตัวซะทีเถอะลูก...
มิฉะนั้นหนูจะโดนขโมยครั้งแรกทุกอย่าง
รู้ตัวเอาไว้ต่อรองนะ หนูนะ...รึหนูจะยอมเองหว่า?? ฮ่าๆ

คู่เพื่อนช่วยกันดึงความสนใจแบบ...ดีเยี่ยม!!
ป้อนขนม หอมกันฟอดๆ ใครๆ ก็ต้องสนใจเนอะ ^^
ท่าทางว่าแก๊งค์นี้บุกรวดเร็วฉับไว...ตั้งตัวไม่ทันก็ปิดเกมเร็ว อิอิ

เอาใจช่วยให้หนูณิชวิญญาณเข้าร่างก่อนหนังจบ...มันฮานะเออ
ส่วนพ่อหมาป่า...นอกจากแสดงออกแล้วต้องบอกด้วย เดี๋ยวโดนฉกนะตัว ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-07-2013 09:10:11

 :-[ :-[      พี่กริชทำอารายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เนียนตลอดเลยนะ แอบจุ๊บปากน้องณิชอีกอร๊ายยยยยยย

จะฟินกว่านี้ ถ้าณิชคิดว่าเป็นตัวเองจริงๆไม่ใช่คนอื่น
พี่กนิชช่วยให้ณิชเลิกอึนทีเถอะะะะะะะะะะะะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 15-07-2013 09:12:54

 :hao3:
BOSS K เนียนตลอดๆ
สงสารณิชจะดีใจก็ไม่ได้ เพราะคิดว่าไม่ใช่ตัวเอง
บอสคงต้องไฝว้ต่อไป  :laugh:

ปล. puppyluv เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวประมาณลมเหลือป่ะจ้ะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 15-07-2013 09:22:41

ทำซะขนาดนี้แล้ว ยอมรับซะทีเหอะณิชน้อย
ไม่บอกก็เหมือนตะโกนสารภาพรักอยู่ทุกวินาที
ไม่ยอมรับเพราะคิดมากหรือไม่กล้าคิด กลัว?

นานๆไปก็สงสารบอสเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 15-07-2013 09:37:22

อ่านตอนนี้แล้วอยากกรี๊ดดังๆ มันน่ารักไม่ไหวจะทน :m3:
คราวนี้มาพร้อมหน้าถึงสามคู่ ไม่รู้จะกรี๊ดคู่ไหนก่อนดี
สองคู่นั้นเค้าเปิดเผยแล้ว แม้แต่พี่เจนที่ไม่ชินก็ยังได้อยู่
แต่บอสเรานี่สิ ไม่พูดไม่จาไม่บอกไม่กล่าวได้แต่กระทำ
แล้วปล่อยณิชน้อยให้เคว้งไม่รู้ว่าคนในดวงใจบอสคือใคร
มาทำอย่างนี้น้องมันก็ดีใจได้ไม่เต็มที่ ยิ้มได้ไม่เต็มหน้า
เพราะไม่รู้ว่าตัวจริงของบอสก็คือณิชนั่นแหละ เลยได้แต่อิจฉาตัวเอง :laugh:
จะพูดอะไรก็รีบพูดนะบอส เดี๋ยวน้องตัดใจก่อนแล้วจะรู้สึก
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 15-07-2013 09:41:47

โอ๊ย!.... ตายๆ อิจฉาบอสว่ะ... อยากล่อลวงเด็กๆ อย่างณิชน้อยงี้มั่ง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 15-07-2013 10:11:28

บอสพูดเซ่

เอาให้ชัดกว่านี้

จะได้ฟินด้วยกันทั้งสองฝ่าย
 :-[

มัวแต่แสดงออกอย่างเดียว
ระวังน้องเข้าใจผิดเถอะ
จะขำให้
 o18

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 15-07-2013 10:33:05

3คู่ชู้ชื่น อ๊ายยยย. อยากไปดูหนังรอบนี้ด้วยจัง

คงฟินน่าดู แค่ได้อ่านอยู่ตรงนี้ก็ละลายกลายเป็นวุ้นไปแล้ว

พ่อค้าน้อยคิดว่าเพิ่งโดนขโมยจูบแรกไปหรา. ที่ไหนได้ ป๋ากริชได้ไปหลายจูบแล้วน้า

อีกคู่แฮงเจนก็แบบได้ใจ เริ่มทีหลังแต่ดูท่าจะไปก่อนคู่กริชณิชแฮะ

ส่วนมังกรกับเอ๋ลอยลำ แฮปปี้รู้ใจกันที่สุด

 :heaven

ขอบคุณกับตอนน่ารักๆนี้ค่ะ ทำเอายิ้มแก้มปริ

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 15-07-2013 10:56:11

โอ้ยบอสส ทำแบบนี้ก็บอกตรงๆ ไปเถอะ
ถึงจะทำขนาดนี้แล้วแต่ณิชก็ยังซื่ออยู่ดีอ่ะบอสส
จะเป็นลม บอสกริชนี่น่ารักเกินไปปป  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 15-07-2013 11:00:11

โอยๆๆๆๆๆๆ ข้าเจ้าหัวใจจะวาย คุณบอสตอดเล็กตอดน้อยตล๊อดดดดด
แต่สงสารณิชน้อยอ่ะ เมื่อไหร่บอสจะบอกให้เด็ดๆ ซะที

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 15-07-2013 11:45:42

เวสป้าช๊อบชอบ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-07-2013 11:59:29

น้องณิชช่างใสซื่อ พี่กริชก็รุกซะ น้องจะตั้งรับไม่ทันน๊า...

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 15-07-2013 12:11:51

โอ๊ยย ตอนนี้ปริ่มมาก มาทีเดียว 3 คู่เลย :mew3:
หนูณิช บางทีหนูเข้าข้างตัวเองบ้างก็ได้นะลูก

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 15-07-2013 13:07:53

ฟินมาก เขินแทนณิชเลย  :-[
กริชจะแสดงออกขนาดนี้ เอาไปเลยคู่หวาน  :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 15-07-2013 14:42:55

ถ้านิดยังไม่รู้ตัวอีกนี่    แนะนำให้ปล้ำเลยค่ะ   o18

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 15-07-2013 14:44:43

ณิชน่ารัก มาเป็นคู่ๆเลยแต่ละคู่น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 15-07-2013 15:26:46

"คนพูดไม่รู้เรื่องก็มี กูเข้าใจ กูเจอมาเยอะ เจ็บมาเยอะ แค่นี้จิ๊บๆ เพื่อน" พี่มังกรตบหลังบอสดังอั่กๆ ตามประโยค


ตลกพี่มังกรตอนนี้อ่ะ  คงมีประสบการณ์มาเยอะซินะคะ

ส่วนน้องณิชถ้ารู้ความจริงเมื่อไหร่จะหลงพี่กริชขนาดไหนเนี่ย. แค่นี้น้องณิชก็ยิ้มไม่หุบแล้วเนี่ยย :mew3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tippy ที่ 15-07-2013 17:10:24

จูบแรกที่รู้ตัว แต่ที่ไม่รู้ตัวนี่นับไม้ถ้วนแล้วม๊างงงณิชน้อย  :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 15-07-2013 18:09:08

จะสงสารพี่กริชดีหรือไม่

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 15-07-2013 20:46:04

กริชหื่นอ่ะ กลางโรงหนังเลยนะนั่น  อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-07-2013 21:06:08

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7: :hao7:
แอบจูบกันอีกแบ้วนะบอสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
 :hao6: :hao6: :hao6:
คราวหน้าขอเน้นๆเนื้อๆเลยนะเคอะ
 :hao3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 15-07-2013 21:49:53

แอ๊บเนียนเอาตลอดอ่ะพี่กริช :hao6:
นายณิชน้อยก็ไม่เคยทัน

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 15-07-2013 22:24:09

 :-[ :-[ :-[



BOSS-K บอกน้องแบบจริงจังทีเถอะ 


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 11 ดูหนัง (P.11) 15/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 16-07-2013 08:20:08

 :hao3:
เข้ามารอ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-07-2013 08:34:01

----tuckky อรุณสวัสดิ์!!! ตอบเรื่องสั้นเรื่องยาวไว้ท้ายตอนที่ผ่านมาเมื่อกี้ :L1:
-------------------------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
12 เมาขี้ตา











          11.00 น. วันเสาร์...สายวันต่อมา ผมกำลังมึนได้ที่ นั่งขาห้อยตาลอยอยู่บนเตียงสีเข้ม เซลล์สมองกำลังบู๊ทเครื่องเสียงดังติ๊ดๆ หัวปั่น ไหงตูมานอนห้องนี้ ด้านข้างซ้ายมือคือชุดโต๊ะทำงานตัวใหญ่ยาวตลอดแนวผนัง กองหนังสือบนชั้นแอ่นแต้
                  ที่แปลกคือในตู้กระจกสูงจรดฝ้าเพดานคือกล่องเกมแรร์ไอเท่มทั้งหลายอัดแน่นเอี๊ยด อีกฝั่งเป็นห้องน้ำส่วนตัวกับวอล์กอินตู้ไม้สีเข้ม เตะตาที่สุดคือตู้สีเขียวอ่อนติดมุมผนังใบเล็กซ่อนอยู่ท้ายสุด

                 เบนสายตาออกไปรับแสงที่ระเบียง ผ้าม่านไม่ได้ปิดเหมือนเช่นเคย มองเห็นกระถางต้นไทรอังกฤษทรงสวยตั้งอยู่โดดเด่น ที่สะดุดตาคือกล้องส่องทางไกลสีขาวครีมอันใหญ่ จำพวกกล้องดูดาวหรือกล้องเอาไว้ส่องดูนก ทิศทางการวางตั้งคล้ายๆ จะส่องห้องอาคารใกล้กัน
                  พี่ท่านเป็นพวกแอบจิต ตามสตอล์เกอร์ดูใครที่ตึกอีสต์วะ

                   ยังไม่ทันรื้อสติดีก็ถูกขัดจังหวะเสียก่อน...
“อ้าว ตื่นแล้ว”
ผมผงกศีรษะรับ อยากล้างหน้าบ้วนปากแปรงฟันเรียกความสดชื่น
‘ฟอดดดดดด...’
“...” เชรี่ย เข้าใจทันทีว่าสตั้น 10 วิเป็นเยี่ยงไร ไอ้พี่กริชหอมแก้มกู อ๊าซซซซซ!!! อยากตะโกนก้อง

“เป็นอะไรกลืนน้ำลายเอือกๆ หิวน้ำ?” ไม่ถามเปล่า เทน้ำใส่แก้วยื่นให้
‘อึกๆๆ’ ยกซดจนล้น เสื้อนอนเลอะตั้งแต่ปก หน้าอกยันหน้าท้อง
“เปียกใหญ่แล้ว ถอดเสื้อออกจะไม่สบาย”
“เย้ย! ไม่ต้องครับ ผมถอดเอง”
“นิ่งๆ กางเกงเปียกหมด กินยังไงให้คางรั่ว”

                  พูดไปมือใหญ่จัดการแกะกระดุมเร็วมาก ผมเงอะงะถูกกระทำชำเราคาเตียง เปลือยท่อนบนเสร็จรีบมุดซ่อนใต้ผ้าห่มหนีเป็นลิง
                  ทำไมบอสนัวเนียใกล้ชิดมากขนาดนี้ ทุกทีไม่เคย ผมนอนห้องโน้น ตกดึกยามวิกาลค้างคาวออกหากิน โจรกระจอกนามว่ากริชถึงจะย่องไปกกกอดวาณิชบนเตียงเล็ก ตื่นมาตอนเช้าคือต้องแงะตัวเองออกจากงูเหลือมรัดแน่น ส่วนใหญ่ยอมปล่อยโดยดีไม่ค่อยมีอิดออด
           (ไม่อยากออกจากอ้อมกอดเหมือนกัน แต่เด็กเรียนฟู้ดเราต้องอดทน เศร้าT^T)
                    ไฉนเช้านี้จึงแตกต่าง ฟีรอโมนเพศชายปล่อยกลิ่นผิดพลาดหรือไร

“ทำไมผมมาอยู่นี่ได้ล่ะครับ”
“นี่ไหน? ก็ห้องเราไง” คำตอบนี่อีก ทุกทีเงียบเป็นเป่าสาก
“ผมหมายถึง ที่นี่ ตรงนี้ บนเตียง”
“ลองคิดดู” ปล่อยหาคำตอบเอง ทำเอางงงวยหนักเข้าไปใหญ่

          ‘ตุบ...’ ทิ้งตัวล้มฟุบกับที่นอน ณิชน้อยขอเวลาจัดเรียงเซลล์เมมเบรนใหม่ คำถามมากมายวิ่งวุ่นชนกันเปรี้ยงปร้าง
                   งั่มๆ อยากให้มีคราบคาวแห้งกรัง กลางหว่างขามีเลือดซึมเปื้อนผ้าปู เศษถุงใช้แล้ว ซากอารยธรรมแห่งความรักกระจัดกระจาย ฮู้! ไม่ใช่ล่ะ รีบห้ามไอเดียบรรเจิดของตัวเอง

“...มานอนนี่ได้ไง” พึมพำซุกอยู่กับหมอนเรียบเรียงเมมโมรี ฟูกนุ้มนุ่ม เตียงก็ย้ายหย่ายขอนอนเขลงเป็นบุญหน่อยเถอะ
“หึหึ” บอสขยับมานั่งเอนพิงหัวเตียง กางแขนดึงตัวผมเข้าใกล้ ชอบจัง ขอมุดเช็ดขี้ตากับต้นแขนมันซะเลย
“อื๊อ...จำไม่ได้...อะไรว้า” พึมพำไปหาวไป อยากงับปลายนิ้วเกลี่ยผิวแก้ม
“ตกลงคิดออกมั้ยว่าทำไมถึงมานอนที่นี่” คำถามปลายเปิดส่งให้ตอบ
“ถามผมเหรอ?”
“งั้นซิ” ก็นะ ในห้องมีมนุษย์พูดภาษาไทยแค่เราสอง
“ถ้าจากโรงหนัง...เรากลับรถพี่มังกร ส่วนพี่แฮงค์กับพี่เจนแว้นฮาเล่ย์มา” รื้อความทรงจำไกลมาก
“อือฮึ...” เสียงทุ้มนุ่มน่าฟังชะมัด

                    กระดึ๊บไปเอาหัวซบอกกว้าง สูดดมกลิ่นสะอาดเต็มปอด ขออนุญาตกางขาก่ายเอาคืนบ้าง คนนี้แอบไปนอนเบียดเตียงเล็กดึงเสกผมเป็นหมอนข้างส่วนตัวมาเยอะแล้ว
                    อืม...ชอบให้เกาคางเหมือนที่พี่กริชเล่นกับเจ้าหินอ่อนชะมัด อุอุ

“ถึงห้องแล้วยังไงต่อ” เจ้าของห้องอ่อนโยน
“ถึงห้องก็กิน สั่งพิซซ่า ไก่ทอด มีต้มไข่ด้วย พี่มังกรอยากกิน อ้อ...พี่เอ๋ให้ผมทำสปาเก็ตตี้สองกระทะ...ขี้เมากับไวท์ซอส” กู้ข้อมูลเป็นฉากๆ
                   ทั้งคณะไม่ได้อยู่กินอะไรในห้างเนื่องจากคนที่บ้านบอสมารอรับรถปอร์เช่ไปเช็คที่ศูนย์ให้ จึงยกขบวนกลับมาคอนโดทันทีที่ดูหนังเสร็จ
                   เพราะวัยรุ่นกำลังเจริญเติบโต พวกเราหิวซกโทรสั่งพิซซ่า ไก่ทอดมากิน จะมีพิเศษคือพี่แฮงค์กับพี่เอ๋รีเควสสปาเก็ตตี้จากเชฟฝึกหัดเช่นผม ส่วนพี่มังกรโชว์การต้มไข่จงใจเยาะเย้ยคนกินไม่ได้ (ไข่เหลือเป็นแผง) 
                   แต่พี่มังกรใช้เครื่องต้มไข่ไม่เป็น ผลคือได้ไข่ครึ่งสุกครึ่งดิบให้พี่เอ๋เอาลงกระทะทำไข่คน เราสองคนใช้หัวเตาข้างกัน ยืนคู่เสวนานั่นนี่ตามประสาคนชอบทำอาหาร

“แล้ว?” บอสเจ้าของเตียงส่งเสียงเรียกสติ
“แล้วอะไรอีกน้อ” ผมคิดไม่ออก ซุยหน้าถูไถหัวนมพี่ไปพลางๆ
                     พวกเราเฮฮาปาร์ตี้เล็กๆ ดูคอนเสิร์ตนักร้องหรือวงดนตรีอะไรสักอย่างไม่ได้ดูหนัง คุยเล่นเรื่องนั้นเรื่องนี้ นึกไม่ออกว่ามีเหตุการณ์ไหนอีก

“แล้วก็...เมา”
“หะ!?” มาล่ะตัวดับสุริยคราส
“แฮงค์มีไวน์ขาว ว้อดก้า สาเก แล้วก็เหล้าบ๊วย เหล้าเชอรี่จากญี่ปุ่น”
“โอ๊ะ!” ผมคิดออกทันใด ภาพแฟลชแบคลอยมาแวบๆ ว่าพี่แฮงค์หายไปห้องตัวเองชั่วครู่ก่อนหอบลังลงมา มีขวดสวยๆ อยู่ 10 หรือ 12 ขวด

                       นั่นเอง...น้ำอมฤตลบความทรงจำของวาณิช

“555” เกลียดเสียงหัวเราะตอนนี้จัง
“โอยยยยย...” ผมโอดโอยปลายนิ้วกดขมับเพิ่งรู้สึกตัวว่าเมาค้าง
“555 ณิชไม่มาวคร้าบ ณิชไม่เมา” ล้อเลียนอีกนะ
“ผมเห็นพี่เจนอ้วก พี่เอ๋กับพี่มังกร เอ่อ...” ดูดปากกันจ้วบจ้าบแต่ไม่กล้าพูด

                   เกินจิ้นครับอย่าให้เล่า  พี่มังกรเอาพี่เอ๋นั่งกลางหว่างขาบนโซฟาตัวเดียวกัน จะกินอะไรก็ใช้พี่เอ๋ป้อนถึงปาก ‘เอ๋ป้อนเค้าหน่อย’ อยู่นั่น
                  ในหัวค้างเสียงพี่เอ๋ดุพี่มังกรว่าชอบทำรุ่มร่ามโชว์สื่อทว่าไม่ยอมลุกหนีไปไหน

                   มีพี่เจนกับพี่แฮงค์นอนเขลงอยู่เดย์เบดตัวเดียวกันอีก พี่เจนดุพี่แฮงค์ ‘จะเบียดกูไปไหนไอ้ควาย!’
พี่แฮงค์ร้อง ‘โอ๊ย!’ ถูกพี่เจนถีบตะครุบกบ ลุกขึ้นได้แล้วก็จัดการจับพี่เจนไถนาก่อนนอนทับไว้ทั้งตัว มือเท้าพี่เจนดิ้นแด่วๆ จากร่างพี่แฮงค์เป็นสี่ทิศ พอเห็นภาพลางๆ ล่ะ

มองทางซ้าย...พี่มังกรป้อนสปาเก็ตตี้ให้พี่เอ๋แบบปากชนปาก
แลทางขวา...พี่แฮงค์เลียเกลือจากง่ามนิ้วพี่เจน
บอสหัวเราะขำขณะพี่ๆ ทุกคนชนแก้วตรงหน้าผมดัง ‘เปรี๊ยะ!’ เต็มสองหูสองตาระบบเซ็นเซอร์ราวด์ 3D
                     หนุ่มแว่นเจ้าของรอยยิ้มเท่ชวนละลายตระกองกอดเอว คลอเคลียดึงนั่งตักไม่ปล่อย จุ๊บอุ่นๆ ที่หน้าผาก พวงแก้ม รู้สึกคล้ายตัวผมเองเป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าไปหาเสียเอง

                     ว้ากกกกกกกกกก (>///<) ตัดภาพด่วน!!!

---
----
   
“คิดออกแล้วซิ?”
“ไม่ๆๆ” ผมส่ายหน้าปฏิเสธอย่างแรงไม่อยากรีเพลย์เทป
“แฮงค์แบกเจนขึ้นไปนอนห้องมัน ส่วนมังกรกับพี่เอ๋นอนนี่ ณิชเลยต้องเข้ามานอนห้องนี้”
“อ๋อ...” ผมบางอ้อ เห็นภาพกระป๋องเบียร์กับแก้วไวน์วางคู่กัน คอแข็งแค่ไหนก็เมาเละ พี่เจนรับคำท้าพี่แฮงค์ได้ยังไงไม่ทราบ เห็นอีกทีคือพี่คนเก่งหัวห้อย เส้นผมสยายกลางหลังพี่แฮงค์ ขณะทางนี้...พี่มังกรลากเอวพี่เอ๋เข้าห้องนอนเล็ก บอกจะดูวิดีโอสารคดีชีวิตสัตว์โลกเป็นการส่วนตัว
                       นี่เองที่พยายามดีลิทไฟล์ในหัว เสียงพี่เอ๋กับพี่มังกรบรรเลง...(จุดๆๆ) ในห้องของผม เปิดโวลุ่มกลบอย่างไรก็เอาไม่อยู่
                       คู่ฮันนีมูนไม่ไปนอนห้องพี่แฮงค์เพราะเป็นแบบสตูอิโอไทป์ ทุกอย่างรวมกันเบ็ดเสร็จไม่กั้นเหมือนที่นี่

“สองคนนั้นเพิ่งกลับไป” พี่กริชเฉลย
“พี่เอ๋กับเฮียมังกร?” ผมถามกลับ
“อือฮึ...” ไม่อือฮึเปล่า ดึงเข้าไปเอาปากจุ๊บหน้าผากเหม่ง โอ้! จ๊อด

                  ผมเห็นท่าไม่ดีจะผละหนีแต่เจ้าของเตียงตัวจริงกลับเฉยๆ ฉวยรีโมตมากดเปิดทีวีท้ายเตียงซะงั้น จะทำยังไงได้นอกจากอยู่นิ่งๆ ตามองจอภาพไปเรื่อย
                  หยุดที่การ์ตูนเพนกวินจากมาดากัสก้ากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับม้าตุ๊กตาสีชมพู ไพรเวทน้อยกำลังฝันหวาน ‘จับตัวได้แล้ว เจ้าโพนี่น้อยของฉัน’ แล้วก็กระโดดล่องลอยเด้งดึ๋งๆ ในทุ่งดอกไม้ด้วยกัน

“ณิชได้พี่แล้ว ห้ามทิ้งกันนะ”
หะ!? ภูเขาไฟฟูจิระเบิดตรงหน้า สกิปเปอร์หัวหน้าเพนกวินเท้าสะเอวเรียกในจอ ‘พลทหารไพรเวท ตื่นเดี๋ยวนี้!’
“พี่กริชว่าอะไรนะ!?” ผมกดปิดฉึบ การ์ตูนไม่สำคัญแล้ววินาทีนี้
“ฟู่...” บอสเป่าปากท่าทางเครียดจัด
“ผมรอฟังอยู่” อะไรคือได้พี่แล้ว หมายความว่าอย่างไร คิดว่าไม่ใครก็ใครต้องหูน้ำหนวกเพี้ยนสักคน
“ห้ามทิ้งพี่ด้วย” แล้วก็ยิ้มหวาน โน้มหอมแก้มผมเบาๆ อีกที
“...” รีโมตหล่นตุบไม่รู้ตัว

                   ตาย..ตายแน่ๆ วาณิชเอ๋ย ชีวีถึงฆาตเสียแล้วงานนี้ เมาเหล้ากับบรรดายอดชายนายปริ๊นซ์แค่คืนเดียว กูเสือกมีเมียเป็นตัวเป็นตน ตัวสูงเป็นเปรตอีกต่างหาก
                 ใจเต้นแรงจนทะลุอก เส้นประสาทวิ่งวนหาคำตอบ อะไร ที่ไหน อย่างไร??? ทว่าผมกลับโล่งปนสุขสบายไปหมด ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

พี่กริชเจ้าชายน้ำแข็งที่ไมีใครเข้าถึง
พี่กริชผู้แสนเย็นชาไม่มีใครกล้าอยู่ใกล้ (ยกเว้นเพื่อน 2 คนนั้น)
พี่กริชผู้ไกลเกินเอื้อม ณ สุดฟากฟ้า...เป็นของผม
ผมเป็นเจ้าของหรือนี่...ไม่น่าเชื่อ

                    แอบเนียนกระถดตัวหนีไปล้วงจูเนียร์น้อยของตัวเอง ไม่เจ็บไม่ปวด มีบ้างอาการบวมเป่งเล็กน้อยไม่ถึงถลอก อาการถูกชักหากแต่ร่างกายเบาสบายคล้ายเพิ่งปลดปล่อยมาหมาดๆ

                    เอาละเหวย หวยออกที่วาณิช ผมนิ่งอึ้งเหงื่อแตกซิก

                    ไซส์มาตรฐานชายไทยค่อนไปทางมินิมอล แล้วกูสามารถจับกดร่างกำยำกล้ามสวยเช่นบอสกริชได้เยี่ยงไร ไซด์เฮดล็อก สวิงแบทเทิล...นึกท่ามวยปล้ำไม่ถูก
                    โอเค วัดสัดส่วนร่างกายแล้วเรายังไม่ได้ตัวใหญ่เป็นชายฉกรรจ์แบบผู้ใหญ่โตเต็มวัย แต่ผมกับพี่กริชก็เปรียบมวยคนละรุ่นนะครับ
   
                  ช่างเถอะ เซ็กส์ไม่มีปัญหาในแนวราบ แต่ขอถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“หมายถึง ผมกับพี่...?” ชี้มือสลับไปมาบนเตียงคิงส์ไซส์สถานที่เกิดเหตุ
“อือฮึ!” ตูเกลียดคำนี้
“เมื่อคืนนี้?” ถามเวลา
“อืม...” เกลียดเสียงครางอร่อยนี่อีก
                     มายก๊อดดดดดดด!!! ความฝันว่าเสียน้ำเป็นความจริง

“อา...” ผมหงายหลังนอนผึ่งกางเต็มเตียง สองมือมีเท่าไหร่ยกปิดหน้าหมด
“555” คุณภรรยาหัวเราะชอบใจ พลิกมานอนคร่อมร่างผม ก้มหอมจูบนัวเนียหัว หู คอ ทั่วใบหน้าไม่หยุดหย่อน
“พี่กริช! หยูดดดดด หยุดๆๆ เอาจริงดิ?”
“ก็จริงน่ะซิ”
“พี่เป็นของผมแล้วจริงนะ!?” 
“จะให้พิสูจน์อีกกี่รอบ ได้เลยครับผม”
“โย่วววว! เชื่อแล้วคร้าบ” รีบหยุดมือยุ่มย่ามจะล้วงคองูเห่าไว้ทัน
   
                    คุณต้องเห็น...บอสกริชเวลาไม่สวมแว่นเหมือนมีองค์ลง กลายเป็นหมาป่าจอมหื่นน่ากลัวมากๆ ไม่ใช่หมาหยอกไก่ เป็นหมาแยกเขี้ยวเตรียมงับจริงๆ ฟันขาวคมแหลมเฟี้ยวเจ้าเล่ห์สุดๆ
                   ไหนๆ ก็ไหนๆ ได้ภริยารวย สามีย่อมสบายไปแปดอย่าง
“จับอีกล่ะ เจ็บอยู่เหรอ พี่ว่าจะไม่ทำแรงแล้วนะ”
“ไม่มีอะไรแค่...ช่างเถอะ ผมจะเลี้ยงดูพี่กริชยังไงดี”
“หือ!? 555” เสียงหัวร่อดังก้องกังวาน
“นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะครับพี่” ผมท้วง

                   จากประสบการณ์ที่ผ่านมา สามีสมควรปกป้องดูแลภรรยา ไม่อย่างนั้นก็แมงดาดีๆ นี่เอง แล้วไอ้คนนี้ก็เงินทองเยอะเหลือเกิน เล่นหุ้นออนไลน์หาตังค์ใช้เองอีกต่างหาก วาณิชผู้มีรายได้น้อยกลุ้มใจจัดก็คราวนี้

“ณิชจะหาเลี้ยงพี่?”
“ครับ” ชัวร์ซิ หน้าที่หลักของหัวหน้าครอบครัวคือหาเงินเข้าบ้าน
“ถ้าพี่บอกว่าของๆ พี่ก็คือของๆ ณิช ยกเว้นที่ได้มาจากทางอื่น เช่น มรดกหรืออะไรก็ว่าไป อันนั้นถือเป็นข้อยกเว้น อย่างนี้แล้วณิชจะยอมพี่มั้ยเอ่ย” ยิ้มกริ่มมาดนักธุรกิจพันล้านเจรจาวกวนเป็นวัวพันหลักให้มึนคิดตามไม่ทัน
“ก็ครับ?” กำลังงงๆ เรียบเรียงข้อมูล
“ทุกอย่างเหมือนเดิม แต่พี่ต้องรู้เรื่องณิชทุกเรื่อง...ได้หมดไม่มีข้อแม้ ส่วนณิชดูแลแค่ข้าวในจานให้พี่กินก็พอ โอเค?”
“ครับ...โอเค” ถ้าแค่นี้เชฟสามารถ

                  ผมยิ้มโล่งอก ลำดับหน้าที่ไม่เปลี่ยนเพียงแต่แหม่งๆ ว่าใช่อย่างที่ต้องการหรือเปล่า นี่หน้าที่สามีแน่ใช่ไหม เอาน่าหยวนๆ ค่อยดูๆ กันไป
                  จะมีก็อาการเกร็งจากนกเขาขันคูจากร่างที่คร่อมผมอยู่ บอสไม่หื่นไปหน่อยเหรอ ถือปืนไม่ยอมลงเสียที ขาอ่อนด้านในชักจะเสียดสีมากขึ้นจนออกร้อน ชักสงสัยว่าใครแทงใคร เมื่อคืนผมอยู่บนหรือล่างกันแน่

“พะ...พี่กริชมีเกมเยอะจัง” พยายามเลี่ยงประเด็น เหลือบเห็นวัตถุสิ่งของในห้องเป็นตัวช่วย
“เอาไว้แก้เครียด เคลียร์ไอเท่มขายออนไลน์”
“อ่าฮะ” ไม่ค่อยรู้เรื่องทว่าหมาป่ายอมละไปนอนตะแคงก็โอเค
“มีตัวนึงเซียนมากชื่อ Wizard Jazz เล่นเก่งระดับท็อปคอยกัดพี่ทุกที ความแตกตอนมันแฮกข้อมูลกระดานซื้อขาย เจอแฮกคืนซะ 555 ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนพวกเดียวกันเฉย” สดใสเล่าสนุกสนานในเรื่องผมเข้าไม่ถึง
“อ้อ” ได้แต่เออออตามน้ำ เพื่อนพ่อมดออนไลน์ เพิ่มอีกอย่างที่รู้ บอสเป็นแฮกเกอร์ตัวร้าย ว้าว!!!

---

                    เราปล่อยเดดแอร์กลางอากาศ...ตาสบตาเงียบงัน ปลายนิ้วเกลี่ยแนวเส้นแนวคางผมไปมา ยังคงให้ณิชน้อยนอนอ่อยตามเดิมไม่เปลี่ยน สบายจนอยากหลับอีกหลายๆ ตื่น
“เรียนจบแล้วณิชมีโครงการจะทำอะไร” จู่ๆ ก็เปลี่ยนเรื่อง
“หือ จบที่นี่ปีหน้าน่ะเหรอครับ?”
“อือฮึ” แววตาวาววับ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากน่าจูบยกยิ้ม อยากอยู่ชิดใกล้อย่างนี้ไปนานๆ
“ก็คงทำงาน สมัครแผนก F/B ฝึกทำอาหารในโรงแรมซักแห่ง เก็บเงินซักก้อนเรียนเชฟ เจ๋งหน่อยค่อยเปิดร้านอาหาร” บอกแผนการณ์ เจาะจงเลือก FOOD AND BEVERAGE แผนกอาหารและเครื่องดื่ม แผนการสร้างอนาคตไม่ใกล้ไม่ไกล
“กอร์งเดงเบลอ?” พี่กริชเอ่ยถามถึงที่เรียนในฝัน
“ความหวังเลยล่ะ แต่ค่าเรียนแพงพอๆ กับนินจาพี่เจนเลยมั้ง เก็บตังค์ได้หรือเปล่าไม่รู้ ว่าจะลองซักตั้ง”

                    ผมเทใจให้สถาบันสอนศิลปะการทำอาหารแห่งนั้นตั้งแต่เริ่มเรียนสายอาชีพที่นี่แล้ว พี่อุปถัมภ์ก่อนหน้าทั้ง 3 คนก่อนหน้าก็จบจากที่นี่ ขณะนี้เป็นเชฟอยู่ที่ต่างประเทศ คนรองๆ ก็ทำงานโรงแรมในหรือนอกประเทศไม่แน่ใจ
                   ถูกต้องแล้วครับ กระผมนายวาณิชไม่ได้นามสกุล ‘ทองชมพูนุท’ คนเดียว เด็กจากบ้านอุปถัมภ์คนแรกสุดเป็นพี่ผู้ชาย คนต่อมาคือพี่ผู้หญิง 2 คน ผมเป็นคนที่ 4
                   เมื่อโตขึ้นมาถึงพอรู้...แม่ (หรือตาพี่เจนในขณะนี้) มีเอี่ยวกับสถานรับเลี้ยง ทว่าจะใส่ใจทำไมในเมื่อวินๆ ทุกฝ่าย คุณแม่อธิการมั่นใจว่าสามารถปล่อยเด็กออกมาสู่โลกกว้างเพราะมีคนรับช่วงต่อ แม่บุญธรรมเก็บยี่ปั๊วซาปั๊วบ้างพอเป็นกระสัย ส่วนเด็กรุ่นใหญ่อย่างพวกเรามีที่ซุกหัวนอนและมีนามสกุลตามทะเบียนบ้าน
                    ผมจึงไม่ติดยึดเท่าใดนักเมื่อแม่บุญธรรมจะย้ายกลับพัทยา ขณะนี้ก็เพิ่งได้ข่าวว่ารับเด็กรุ่นน้องมาเพิ่มอีก 2 คนชายหญิง...ชีวิตต้องสู้ดั่งคำสวรรค์บอก ‘เจ้าจงช่วยตัวเองลูกรัก’


   “ณิช...พี่ว่าจะแก๊ปเยียร์ปีหน้า หรืออาจเรียนเอาอนุปีเดียวที่ ม.K”
   “หือ พี่กริชไม่ไปเรียนต่อเมืองนอก?” ผมก็เป็นแฟนคลับสามปริ๊นซ์แบบลับๆ นะครับอย่าลืม อีกไม่กี่เดือนพี่พวกนี้จะเรียนจบ ข่าวกอสซิปเซเลปคนดังของวิทยาลัยเราต้องกระหึ่มเข้าหูอยู่บ้างไม่มากก็น้อย
   “แฮงค์มันเอาด้วย มังกรก็อยู่ บ้านมันไม่อยากให้ไปไกลๆ เท่าไหร่”
   “ยังไง?” ผมถาม
                   ถึงได้ทราบ หลักสูตรการศึกษาของประเทศไทยแอดวานซ์ขั้นเทพ บางสาขาวิชาเช่นพวกเราสามารถลงครอสแบบด่วนพิเศษปีเดียวจบ ไม่ต้องเรียนแบบเดิมคือ ปวส. 2 ปีรับอนุปริญญาก่อนจะต่อยอดระดับมหาวิทยาลัยก็ได้ (กรุณาใช้วิจารณญาณในการรับชม Stolen Heart สามารถ)
                   ทั้งสามคนจึงเลือกวิธีนี้...ม.K มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังของกรุงเทพมหานครเป็นเป้าหมายอันดับหนึ่ง
   
                  เริ่มจากพี่แฮงค์ผู้เสนอไอเดียคนแรก ลูกคนเล็กของบ้านกลับลำไม่ไปนอก อ้างว่าที่บ้านเหลือแค่พ่อ แม่และตัวเอง 3 ชีวิต ส่วนพี่ชายพี่สาวหัวสมองไหลทำงานหรือเรียนต่างประเทศหมด ปู่ย่าตายายโอ๋หลานชายคนนี้นี้มากเพราะเป็นตัวฮาคอยข่มขู่ขอตังค์ (หาเรื่องมาให้ดุอยู่เรื่อย)
                   ผมมาทราบภายหลังว่าพี่เจนลังเลจะทำงานหรือเรียนต่อโดยทุนเรียนฟรี (ชื่อทุนอาทิตย์กรุ๊ป โดยการขู่กรรโชกทรัพย์จากพี่แฮงค์ให้พี่มังกรอ้อนพ่อไปขอเจ้านายตัวเองอีกทอด) ฟังว่าพี่แฮงค์คิดแผน ABC เยอะมาก
A) ถ้าพี่เจนเลือกทำงาน พี่แฮงค์ก็จะเรียนรอพลางตะล่อมให้พี่เจนไปนอกด้วยกัน
B) แต่ถ้าพี่เจนเลือกจะเรียนพี่แฮงค์ก็แฮ้ปเรียน ม.K ต่อได้ทันที เรียกว่าข้าวใหม่ปลามันช่างแรงกล้า


                     พี่มังกรตัวดีสุด สาเหตุหลักไม่ใช่ที่บ้านสนับสนุนให้เรียนแอด ไมซ์และอีเวนจ์ คณะบริหารการจัดการโรงแรมตามรอยเท้าพ่อผู้เป็นผู้จัดการใหญ่ของโฮเทลหรอก แต่ผมว่ามาจากพี่เอ๋ช่วยงานวิจัยของอาจารย์สตาฟ เก็บสแปร์รอเรียนเรสซิเดนส์เป็นแพทย์ประจำบ้านมากกว่า...ไม่ต้องบอกก็รู้ เรียนจบ 1 ปีอาจบินปร๋อไปนอกด้วยกันชัวร์
                     พี่มังกรนี่เองที่บังคับเพื่อน 'มึงต้องเรียนกับพวกกู เราสามคนต้องก้าวไปด้วยกัน' สัญญาลูกผู้ชายค่อด
                    ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ คุณชายมังกรกัณฐ์กลายเป็นผู้เล่นทรงคุณค่าอย่างมากในสายตาผม (ขอมอบรางวัล MVP ปรบมือ เฮ้!)
   

---

                    และคนสุดท้าย เจ้าชายกฤษดาภินิหาร...กริช
“พี่เป็นเว็บมาสเตอร์เกมออนไลน์กับเว็บหุ้นอยู่ 2-3 เว็บไซต์ ได้ค่าโฆษณามากพอตัว สมาชิกก็เยอะพอดู ว่าจะดีลเล่อร์เกมลิขสิทธิ์มาขาย ปีหน้านี่แหละวัดดวง จากนั้นค่อยเรียนต่อ”
“แล้วที่บ้านไม่ว่าอะไรเหรอครับ"
"ก็ว่าอยากให้เรียนรวดเดียวจะได้ไม่ขี้เกียจ แต่พี่แล้วแต่ณิช"
"...” วาณิชลืมเลือนทุกอย่าง อุ้งมือประคองพวงแก้มอบอุ่นเหลือเกิน

“ณิชว่าไง พี่จะรอณิชเรียนจบ ถ้าณิชอยู่ที่นี่พี่จะเรียน ม.K ต่อ แต่ถ้าอยากไปนอก ทะด้า! ขอเสนอกอร์งเดงเบลอที่ไหนก็ได้ในโลกครับ เสี่ยส่งเอง” อาเสี่ยตบอก
“555” ผมหัวเราะออก คิดเข้าข้างตัวเองได้ไหมว่าบอสทำเพื่อผม 
"ให้พี่อยู่ด้วยคน...ได้ไหมครับ?”
“...” กะพริบตาเร็วๆ ห้ามไม่ให้น้ำตาไหล ยิ้มค้างเติ่งหุบไม่ลง

                   เป็นครั้งแรกที่ถูกถามถึงแพลนในอนาคต
ไม่บังคับ ไม่สัญญาทว่าทำให้เห็นจะแจ้ง
เราจะก้าวไปด้วยกัน...นี่ต่างหากที่ประทับตรึงใจ
                   กี่คนต่อกี่คนที่ผ่านมาล้วนให้คำสัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่มีวันทอดทิ้งผม ไม่มีวันไม่ต้องการผม สุดท้ายก็ล้วนแต่จากไปด้วยเหตุผลห่าเหวอะไรไม่รู้ คุณแม่อธิการ มาเซอร์ พ่อแม่บุญธรรม กระทั่งกล้วยเพื่อนสนิท

                   ทว่าผู้ชายคนนี้ราวนั่งในใจ...ล่วงรู้ก้นบึ้งถึงความหวาดกลัวของผม

“ณิช...”
“ครับ”
“อยู่ที่นี่กับพี่ได้ไหม”
“ครับ...”
“เลี้ยงแมวนะ เอาแบบเจ้าหินอ่อนก็ได้”
“จะได้กลับมาห้องนี้ทุกวันเหรอ”
“ใช่...กลับมาทุกวัน ห้องของณิช...ห้องของเรา”
“...” ผมห้ามน้ำตาไม่อยู่ วันนี้ที่รอคอย คำที่รอคอย

                   โอบรอบลำคอขณะอีกฝ่ายโน้มลงมาหา อีก 2 เซนติเมตรจะได้จูบปากก็
‘โครกกกกกกก! ครากกกกกกก!’ เสียงไม่ได้รับเชิญ
“อ๋อย...” ไม่น่าเลยเรา สุดแสนเสียดาย
“555 เด็กน้อยหิวข้าว” พี่กริชหัวเราะ เปลี่ยนไปหอมแก้มอย่างมันเขี้ยวฟอดใหญ่ๆ แทน
“ไม่ใช่ณิช ไม่ได้หิวซะหน่อย!”
“เนี่ยนะไม่หิว ขอฟังหน่อย ญาติกี่ตัว” เลื่อนลงไปนอนแนบพุงผม
“555 จั๊กกะจี้” วาณิชดิ้นพล่านเส้นผมบนหัวคนเกเรทิ่มแทง
“งั่มๆๆ กินพุงเด็ก งั่มๆๆ”
“555 พี่กริช! หยูดดดด หยุดๆๆ” โดนตะโบมเต็มท้อง ก้มงับลิ้นปี่ซ้ำๆ ให้ผมดิ้นหนีตัวงอ ผ้าปูยู่ยี่ไปหมด

                  จนเหนื่อย...
“ลุก พี่มีอะไรจะเซอร์ไพรส์” มือใหญ่ฉุดลุกขึ้นจากเตียง แบกขึ้นบ่าพาออกไปที่โต๊ะทานข้าว
โอ้ว้าว!!! ไข่เจียวนุ่มเหลืองรอผมอยู่
                  ขอโทษ...(^0^) วันนั้นทั้งวันผมกลั้นยิ้มบนใบหน้าไม่ได้จริงๆ

**********************************************
edit: เช้าพฤหัส
----nokkie ช่วยแก้คำผิด ขอบคุณมาก

edit : 15/8/2013 i1_to*pp ช่วยแก้คำผิด ขอบคุณมาก
นุ่ม, แฮ้ป, มันเขี้ยว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 16-07-2013 08:36:21

 :hao3:
เนียนๆ ตอนน้องเมาๆ มึนๆ
หวังว่าคงไม่มีชอตมาม่า เพราะยังไงน้องก็ยังไม่รู้ว่าเป้าหมายของบอสจริงๆคือตัวณิชเอง
(เขาเป็นพวกสุขนิยม เขาไม่ชอบดราม่า)  :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 16-07-2013 09:16:38

บอส มัย หวานซ้า
 :o8:
เขิน + ปลื้มแทนพ่อค้า
 :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 16-07-2013 09:18:34

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 16-07-2013 09:38:22

โฮ้วววว ที่สุดของพระเอก...ที่สุดอ่ะ ที่สุด ><
หลงรักคนทั้งคู่...อีกแล้ว << ได้ทุกเรื่องจริงๆ งืออออ
จะมีอะไรดีไปกว่า...การทำเพื่อให้มี-เรา- และเดินก้าวไปด้วยกัน
--เพราะคนรัก...มักเป็นฝ่ายสนับสนุนเสมอ-- ไม่ว่าเราจะเลือกทำอะไรก็ตาม ^^

เอ่อ...ถ้าจะเมาแล้วลืมขนาดนี้...ติดกล้องเลยดีกว่า หนูณิช ^^"
หรือเขินแทนพี่ๆ จนอยากดีลีทเมมกันแน่หว่า อิอิ

จะว่าไป...ได้พี่ยังไงหว่าเธอ ไม่เห็นเขาจะเจ็บอะไร
แถมตัวเธอเองก็...ม่ายเจ็บ...แล้วยังไงต่อเนี่ย
ท่าทางหมาป่าจะเนียนไปแล้วนิ หุหุ

กลับมาดิทเพิ่มอีกนิด...ข้อหาพาคนมาแว่บ แค่ชื่อก็เอา...ฮ่าๆ
ท่าทางว่าจะได้เจอ...แต่จะจากนินจา(ใช่มั้ย??)รึเกมกะหุ้นออนไลน์ค่อยว่ากัน ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 16-07-2013 09:40:05

พี่กริชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชช เท่โคดโคด
วางแผนอนาคตรอน้องณิชเรียนจบ เล่นซะน้องณิชหุบยิ้มไม่ลง
หวานกันจริงแก็งค์นี้ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 16-07-2013 09:43:30

มันคือการขอแต่งงานใช่มั้ย555
แหมบอสข้ามขั้นนะ :mew1:
ณิชน้อยยอมรับแล้วใช่มั้ย อิอิ
เขิลลล :-[

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 16-07-2013 10:15:22

น้ำตาลในกระแสเลือดพุ่งเจ้าค่า  :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 16-07-2013 10:25:47

อ้ายยยย. ไม่รู้จะกรีดร้องเป็นภาษาอะไร มันหวานและแอบซึ้งเบาๆ

กับความใส่ใจและการที่กริชเห็นณิชน้อยเป็นที่หนึ่ง. รู้ใจน้องที่สุด

และฟินไปกับสองคู่ที่เหลือด้วย

เรื่องน่าจะเป็นเรื่องยาวค่ะ น่ารักทุกตอนเลย

ปล.แล้วพ่อค้าน้อยจะรู้ตัวเมื่อไหร่ ว่าโดนตีมึนรวบรัดของบอสกริชว่ามิได้
บอสมาเป็นเมีย แต่จะกลายเป็นเมียบอสแทน อิๆ

รอตอนต่อไปค่ะ. บวกเป็ด

 :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 16-07-2013 10:27:04

พี่กริชน่ารักมากค่ะ :hao5:เป็นแบบน่ต่อไปเรื่อยๆนะคะนู๋ณิชจะได้รักพี่กริชเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-07-2013 10:34:52

บอสทำตัวน่ารักเกินไปแล้ว :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 16-07-2013 11:24:55

คือทั้งเขินทั้งหวาน  :mew1:
มีการวางแผนอนาคตร่วมกันด้วย น้ำตาจะไหล ซึ้งจริงกับบอสกริข

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 16-07-2013 11:30:34

พี่กริชชชช
ความจริงแกล้งอ้างว่าเป็นเสียตัวให้ณิชเพื่อจะให้ณิชอยู่ด้วยง่ายๆใช่ปะ
นึกว่าเฮียชมภู ณ  It's U It's Me มุกเดียวกันเป๊ะ :luagh:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 16-07-2013 11:43:33

บอสเจ๋งว่ะ ยอมเสียตัว  ยอมเจียวไข่ แล้วยังวางอนาคตไว้ด้วยกันอีก...  สุดยอดพระเอก

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 16-07-2013 11:46:19

วางแผนครอบครัวได้ดีมากอ่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-07-2013 11:54:07

 o13 อย่างเนียนนะพี่กริช ดีใจด้วยในการหลอกล่อณิชน้อยเป็นผลสำเร็จ :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 16-07-2013 11:57:15

อิชชี่ว๊อย.... อิอิ  ขอยืมคำลมเหนือ :m3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 16-07-2013 12:20:09

ประทับใจจังเลย งุงิงุงิ
พี่กริชแผลงอิทธิฤทธิ์ตูมเดียวทำเอาณิชแล้วคนอ่านระทวยเหลว  :-[ :-[ :-[
อ๊ายยย อ่านแล้วมีความสุข ยิ้มแก้มแตก
+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 16-07-2013 12:46:41

อ่านแล้วน้ำตาจะไหล จะหาจากที่ไหนได้อย่างนี้บ้างหนอ
ที่ผ่านมาอย่าพูดถึง ตอนนี้เห็นแต่ทางข้างหน้าที่จะก้าวเดินไปด้วยกัน
หมีกริชบทจะแรงก็ทำเอาเรายิ้มแก้มแตกเลย ไม่ต้องพูดถึงน้องณิช
มันน่าดีใจแค่ไหนที่ชีวิตและอนาคตของเรามีคนต้องการแชร์ด้วย
แม้จะมึนๆในตอนแรกก็ตาม :laugh: แต่สุดท้ายก็จบที่รอยยิ้มแหละน่า
ทางข้างหน้าจะสดใสหรือต้องผจญขวากหนามก็อย่าเพิ่งหวั่นไหว
รู้แค่ว่าจะมีหมีกริชและณิชน้อยอยู่ข้างกันก็พอ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากๆค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 16-07-2013 13:12:15

ภรรเมียพี่กริชขอสามีณิชน้อยแต่งงานเหรอจ๊ะ 555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-07-2013 13:59:57

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-07-2013 15:30:31

พี่กริชวางแผนอนาคตให้น้องณิชด้วย ป๋ามากจะส่งเสียน้องเรียน
น่ารักมากไปแล้วพี่กริช  :hao3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 16-07-2013 15:36:15

สวีทหวานมากมายเลยยย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 16-07-2013 19:40:44

อะฮึกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :mew4: :mew4:
อ่านแล้วอยากจะกรี๊ดแทนน้องณิชของแม่(?)
แบบนี้แหละที่คนอ่านต้องการ
 :hao7: :hao7:

แต่!!!!!!!!!
คนเขียนอย่าลืมมาเฉลยความจริงด้วยนะ ครุคริๆ
เพราะมันจะต้องมีอะไรในกอไม้มากกว่าเน้
เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :hao7: :hao7: :hao7:
จะอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 16-07-2013 20:13:57

หวานเวอร์นะพี่กริช  ประทับใจมากเลยที่วางอนาคตแล้วมีณิชอยู่ในแผนนั้นด้วย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 16-07-2013 20:34:31

บอสเท่มากกกกกกก

มันยิ่งกว่าบอกรักอีกมั้งเนี่ย

 :-[

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 16-07-2013 22:38:39

ขอคารวะ BOSS-K ท่านช่างล้ำลึกยิ่งนัก :katai3:


ณิชน้อยน่าอิจฉามากๆๆๆ :-[



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 16-07-2013 23:01:05

ซึ้งอ่ะ พี่กริชทำไมดีขนาดนี้ :hao5:
อยากได้แบบนี้บ้าง :ling1:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 16-07-2013 23:05:29

ไม่บอกนิดไปเลยอ่าบอส ว่าคนที่แอบชอบมาตลอดก็คือนิดนี่แหละ
เดี๋ยวถ้านิดไม่รู้  แล้วดีไม่ดีเก็บเอาไปคิดเอง เกิดดราม่าขึ้นมาไม่รู้ด้วยนา

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 17-07-2013 04:31:51

 :-[ :-[ เขินแทนณิชน้อยย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 17-07-2013 07:58:11

“ณิชได้พี่แล้ว ห้ามทิ้งกันนะ”
โย่วๆ แผนนี้พี่กริชคิดนานไหม  :m20:
ความคืบหน้านี้ ทำเอาคนอ่านยิ้มหน้าบาน ฮิ้ววววว
+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 17-07-2013 11:50:11

ตอนนี้หวานนนนนนน  เวอร์



 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-07-2013 11:53:58

 :hao6: :hao6: :hao6:พี่กริชลักไก่น้องณิช :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 17-07-2013 12:47:07

น่ารักมาก เค้าเขินจัง :-[
เพิ่งตามมาอ่านค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nokkie ที่ 17-07-2013 21:48:48

ว้าว เพิ่งเห็น ๆ เรื่องใหม่....ชอบวาณิชน้อย...น่ารักสดใส มีปมในใจนิด ๆ...ว่าแต่บอสกริชจะไม่ทำให้น้องเข้าใจผิดและเสียใจใช่มั้ย  :mew2:

ยังติดใจเรื่องกล้องส่องทางไกล...ส่องไปทางตึกอีสต์นี่จะส่องใคร...ได้ข่าวว่าน้องยังไม่ได้ย่างเท้าเข้าไปอยู่(ชั่วคราว)เลยนา

ปล. แอบขอแก้คำผิดตอนล่าสุดนิ้ดดดนึง

“โอ๊ะ!” ผมคิดออกทันใด ภาพแฟลชแบคลอยมาแวบๆ ว่าพี่แฮงค์หายไปห้องตัวเองชั่วครู่ก่อนหอบลังลงมา มีขวดสวยๆ อยู่ 10 หรือ 12 ขวด

                       นั่นเอง...น้ำอมฤตลบความทรงจำของวาณิช

“555” เกลียดเสียงหัวเราะตอนนี้จัง
“โอยยยยย...” ผมโอดโอยปลายนิ้วกดขมับเพิ่งรู้สึกตัวว่าเมาค้าง




“อ๋อ...” ผมบางอ้อ เห็นภาพกระป๋องเบียร์กับแก้วไวน์วางคู่กัน คอแข็งแค่ไหนก็เมาเละ พี่เจนรับคำท้าพี่แฮงค์ได้ยังไงไม่ทราบ เห็นอีกทีคือพี่คนเก่งหัวห้อย เส้นผมสยายกลางหลังพี่แฮงค์

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 17-07-2013 22:23:45

คุณพระ..! น่ารักสุดๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 12 เมาขี้ตา (P.12) 16/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 17-07-2013 22:56:29

อยากได้พี่กริชมากก ณิชชชขอเถอะผู้ชายคนนี้
นี่ผู้ชายผู้อยากมีอนาคตกับคนที่รักเลยนะ น่ารักสุดอะ
วางแผนไว้แบบนี้ ณิชจะไปไหนได้  แต่ น้องฟอร์มเดิม นี่รู้ตัวบ้างรึยังงงง
รอตอนต่อไปค่าา น่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 18-07-2013 07:07:25

อรุณสวัสดิ์ูู^^
----nokkie แทงกิ้วหลายๆ ok ตามเก็บแก้แล้ว
----aeecd รู้ได้ไง ใช่ โจรกริชชอบลักลอบช่วงน้องมึนๆ อย่างนี้เสมอล่ะ เรื่องถนัดมัน
----TOKIO HOTEL ช่ายยยยย...อิชชี่! 555
----choijiin เอาตอนตื่นเต็มตาแบบไม่ค้างนะ ไว้จะตามมาอ่าน
           ขออนุญาตหักคอลากิจลองฮอลิเดย์อย่างฉุกละหุก
 ปุบปับทัวร์ไปโน่นไปนี่กระทันหัน เจอกันอังคารที่ 23
          อ่านเม้นท์ทุกไรจะยิ้มกว้าง+เป็นกำลังใจที่ดีเยี่ยมทุกที
กดบวกและเป็ดคืนให้ทุกตอนแต่ก็ยังไม่เท่าใจที่พองโตเกินกว่าลูกบอลลูน
อ่านรีพลายจะคิดตอบในใจแต่เขียนบรรยายได้ไม่หมด
คนเขียนๆ แค่ 1 อัพ ทว่า...เพราะคนเม้นท์หลายๆ บรรทัด หลายๆ รีพลายต่างหาก
ที่ต่อยาวจนทำให้เรื่องนี้ยาวเป็นหน้าๆ (14 pages เข้าไปล่ะ)
           ขอความสุข ความรัก ความปรารถนาดี ลอยคืนกลับไปถึง...
...ทุกๆ เม้นท์
...ทุกๆ แวะ
...ทุกๆ วิวที่คลิกเข้ามา
 :L1:
------------------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
Special...JANExHANG : ส่งงาน
(แฮงค์'s)








                      [Rrrrrrr] เบอร์ที่ไม่ต้องใช้ความพยายามก็จำได้ ชั่งใจว่าจะรับหรือไม่รับดี หงุดหงิดตัวเองจนล้า ปลายนิ้วกดปุ่มในวินาทีสุดท้าย
"..." อีกข้างดันเงียบฉี่ แล้วมึงโทรหากูทำแมว
"อะแฮ่ม!" กระแอมให้รู้ หนีบหูรอจนคอเคล็ด โทรมาแล้วเสือกไม่พูด หมาตัวไหนจะตรัสรู้วะ
"แฮงค์เหรอ?" ตะกวดควายทุยสมองทึบละมั้ง สัด!
"มีอะไร" กูใจเย็นแล้วนะเจน

"แฮงงงงงงงค์"
"..." เรียกหาเตี่ย อ้อนตีนไปเถอะ
"มึงอยู่ไหน มาหาหน่อย งานส่งแล้ว ตะกี้นี้เอง"
"..." ก็เรื่องของมึงซิ
"เหนื่อยยยยยย...หิวววววว...ง่วงด้วย ตาจะปิดอยู่แล้วเนี่ย ไปหาไม่ไหว ขี่ไอ้เจ้า 48 ไปกลัวโดนด่า"
"หึ!" ก็ยังดีที่รู้ตัว
"เปลี้ยหมด เมื่อยมากกกกก...อยากกินอะไรไม่รู้ คิดไม่ออก เบลอไปหมด เห็นอะไรก็เป็นหน้ามึง (...คิดถึง มากอดกูหน่อยเด่)" ท้ายประโยคงุบงิบแทบไม่ได้ยิน
"เหี้ย..." ผมแหงนมองท้องฟ้า

                     บ้าเอ๊ย! ถ้านับเวลาถึงบัดนี้ก็ 1 สัปดาห์ 6 ชั่วโมง 22 นาทีกับอีก 47 วินาที

"แฮงค์ ขอโทษที่โมโห ว่ามึงไปวันก่อนอย่าโกรธเลยน้า ดีกันเถอะ หายงอนกูยางงงง"
("เฮ้ยเจน ไปเลยนะเว้ย เจอกัน")
("ไหวแน่นะมึง")
"เออๆ" เจนเออออตอบใครบางคนที่แทรกเข้ามาในสาย เพื่อนนรกชื่อต่อตัวเมากับไอ้วอกชัวร์

"อยู่ไหน?" ผมเอ่ยเพราะทนไม่ไหว
"คณะ กำลังจะกลับบ้าน...โกรธกูอยู่เปล่าอ่ะ" อ้อนอีกแล้ว นิสัยเหมือนแมวนรก 6 ตัวที่บ้านมันไม่มีผิด หรือพวก feline พิมพ์นิยมเดียวกันหมดโลก พันแข้งพันขา หลอกให้อยากแล้วจากไป จับตัวไม่เคยได้
"ฟู่..." แกล้งถอนหายใจยาว เห็นในคลองสายตาลิบๆ ด้านโน้น
"ใช่ซิ มึงมันควาย สมองทึบแถมโง่ดักดานเป็นควาย ชอบใช้แต่กำลังแรงถึกเป็นตะกวดตัวควายๆ"
"หลายควายแล้ว!" อดเสียงดังกลับไม่ไหว

                     ขอบตาคล้ำเป็นหมีแพนด้า ผมยาวชี้ฟูยุ่งกระเซิง เชิ้ตมอซอปรากฏรอยเปื้อนเต็มคราบ ยับยู่ยี่เป็นผ้าขี้ริ้ว แล้วนั่น...ยีนเดฟขาดขาอ่อนโชว์โอโม่ บอกกี่ครั้งไม่ให้ใส่ตัวนี้ยังกล้าหือ ห้ามอะไรไม่เคยฟัง

"อึก..."  หนุ่มผมยาวร่างสูงโปร่งหยุดก้าว ยืนนิ่งมือกุมปากสุดทางโคเวอร์เวย์พอดี ไหล่งุ้มเล็กน้อย ไหล่สั่นไหวระริกเบาๆ

                      อื้อฮือ...มองไกลๆ จากตรงนี้ยังเห็นสารรูปเน่าเละไปทั้งตัว รสนิยมกูแย่ถึงขนาดเห็นมนุษย์ซกมกแบบนี้น่ารัก น่าหลงใหลถึงขนาดจนตามเฝ้าหวงห่วงหัวปักหัวปำสุดติ่งได้อย่างไรวะ

"เอากุญแจมอไซค์ให้เพื่อนมึงไป แล้วเดินมานี่"
"อ๊ะ...หะ ว่าไงนะ กุญแจไหน"

                      ติ้ด! ผมกอดอกวางมาดเท่สุดพิงบีเอ็มสีดำ ได้ยินเสียงอุทานเบาหวิวจากปาก นัยน์ตาคมคู่นั้นเบิกกว้างขณะหันขวับมาเจออย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

                      ชิ้ง! ตาสบตา ยังดีที่หากูพบในทันที หึหึ ถึงมันจะตาเซ่อมองไม่เห็นก็คงเข้าไปคว้าคอลากมาอยู่ดีนั่นล่ะ
                      บัดซบ! กลั้นไม่ให้หลุดยิ้มยากฉิบหาย

---
-----


                      คอนโดตึกเซาท์ ชั้น 9
"งืม...ที่นี่ที่ไหน..." คนเพิ่งงัวเงียลืมตาตื่นจากแบกขึ้นหลัง
"..." ดาวอังคารละมั้ง เลขห้อง S901 โชว์หราเต็มจอขนาดนั้น
"นึกว่าจะไปบ้าน" เจนพึมพำ
                     กลับบ้านหาหอก แมวเพ่นพ่านเป็นกองทัพขนาดนั้น กูคงอยากเสี่ยงชีวิตตัวเองมาก

                     วางลงหน้าห้องน้ำ จับบ่าให้ยืนนิ่งๆ ทึ้งเสื้อเชิ้ตเน่าๆ ออกเหวี่ยงทิ้ง ปลดหัวเข็มขัดก่อนค่อยเลาะกระดุมยีน ผอมบางกรอบจะแย่ อาทิตย์ที่ผ่านมาได้กินอะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้าง ดูดแต่น้ำอัดลมกับขนมถุงเจ้าเด็กไม่ยอมโต

"แปรงฟัน" บีบยาเสร็จถึงยื่นแปรงให้
"..." รับไปเงียบๆ ก่อนหย่อนตัวลงอ่างน้ำอุ่น รู้หน้าที่ดีไม่ต้องให้พูดมาก
"หันไป"
'ค่อกๆ แค่กๆ' เสียงแปรงฟันเปาะแปะเรื่อยๆ เอื่อยๆ ไม่ค่อยมีแรงแต่ยังพยายามชักแปรงเข้าออกขณะผมลงมือสระผมให้

                    หัวเหนียวเป็นตังเม แชมพูฟองดำปี๋ ยาวเลยไหล่ปล่อยเส้นผมสยายแบบนี้ยิ่งส่งให้กรอบหน้าหวานหยด เวลาใส่แว่นกันแดดเห็นรูปปากอิ่มทีไรผมละลายทุกที ความหึงหวงพุ่งจี๊ดชนเพดานจนไม่อยากให้ออกไปไหนเลย...ให้ตาย

---

"เป็นอะไร แชมพูเข้าตา?"
"หึ! อึ่ก! อือ..." สั่นหัวปฏิเสธน้อยๆ เม้มปากกลั้นสะอื้นคือคำตอบ หัวไหล่สะท้านไหว กลีบปากสดฉ่ำจากการบ้วนน้ำทำความสะอาด เจ้าตัวขบเม้มโดยแรงจนขึ้นรอย...น่าจูบเป็นบ้า
"นั่ง เอาหัวลงมา" ใจแข็งไว้ศาสตรา สั่งตัวเอง

                      ประคองศีรษะนอนหงายลงหน้าตักก่อนเปิดฝักบัวล้างฟองออกให้ พยายามไม่สนน้ำตาไหลอาบแก้ม เจ้าตัวไม่ยอมเช็ดออก สูดจมูกฟืดฟาดไล่น้ำมูกทิ้งจนแดงโร่

"เสร็จแล้ว" ผมวางมือ
"อึก...ฮือ..." คราวนี้ปล่อยน้ำตาไหลเป็นสายของจริง
"เป็นอะไร?"
"มึง...อึ่ก ...โกรธ...กู" พูดไปปนสะอื้นไป ร่างเปลือยกลางอ่างทว่าดึงม่านสีขุ่นบังไว้ บอดี้เลือนรางปลุกเร้าความปรารถนา

"ไม่ได้โกรธ"
"มะ...โกรธ แล้วไม"
"ก็แล้วทำไมอะไร?" เก็บของ เสียบฝักบัวไม่ให้เกะกะ เจ้าผมยาวคนนี้ซุ่มซ่ามอย่างไม่น่าเชื่อ
"..." มือขาวกำผ้าม่านแน่น เส้นผมเปียกบังใบหน้าครึ่งเดียว เห็นแพขนตาโค้งเป็นเส้นสีดำ

"ไม่อะไร ฟังอยู่" ก้าวเข้าใกล้ ปลายนิ้วเชยคางบังคับเงยมอง ภาพตรงหน้าสร้างพายุความปรารถนารุนแรงราวกลองร้อยชุดตีพร้อมๆ กันในอก

                       กระหยิ่มชมตัวเอง กูเล่นบทโหดใช้ได้ว่ะแฮงค์ วะฮะฮ่า

"...ไม่เอา...กู"
"หา พูดอะไรนะเจน"
"มึงไม่เอากูอ่ะ"
"หึหึ" เจ้าดื้อเอ๊ย ปล่อยให้รอตั้งนาน

                        พุ่งเข้าไปย่ำน้ำในอ่างทั้งกางเกงยีน รวบตัวกอดรัด ลูบไล้สัมผัสทุกๆ ตารางนิ้ว กดจูบจาบจ้วงตวัดลิ้นดูดดุนในโพรงปากรุนแรง สัมผัสเร่าร้อนโหยหาปางตาย ทิ้งให้กลัดมันตะกายฝาผนังตั้งกี่วันกี่คืน...เด็กโง่

"อ๊ะ...ดะ...เดี๋ยวก่อน"
"ไม่มีเดี๋ยว"
"อา...แฮงค์"

                        กดร่างลงคลานคุกเข่า น้ำในอ่างลดหายให้ร่างกายเราสองครอบครองแทนที่ สวมเกราะรวดเร็ว ป้ายเจลแล้วแทงนิ้วเตรียมพร้อม

"ไอ้แฮงค์ เจ็บ!"
"นิดเดียวน่าทูนหัว"
"ทูนหัวบ้านป้า...อา แฮงค์เบาๆ ซี้ด..."
"อืมมมมม...เยส!"
"อีกแฮงค์ แรงๆ โอ้วววว...เยส" ส่ายร่อนสะโพกสอดรับเสียเอง
"ช่าย...เยสฮันนี่ เยสสสส!" ส่งเสียงผสานกับคนข้างล่าง

                      กดแทงเข้าช้าๆ ให้ลึกสุด ทะนุถนอมบทรักไม่รีบเร่ง บรรจงอัดหนั่นเนื้อเสียงดังพั่บๆ จนนางกวางแหงนหงาย หวีดหวานครวญครางทั่วห้อง

                    ใช่อย่างที่รอคอย ชอบที่สุดเวลาคนนี้อ่อนเพลีย ตอบสนองง่ายดายไม่ต้องปลุกเร้า ร้องครางเสียงดังไม่กลั้นเสียง เชื้อเชิญอย่างไม่น่าเชื่อ
                     ยั่วยวนได้ใจสุดๆ เผลอๆ จะเริ่มก่อนด้วยซ้ำ...ไม่ไหวแล้วโว้ย!!!

"...แฮงค์..."
"อา...เจน..."

                        กายเราสอดผสาน ร่วมบรรเลงเพลงสวาทกระทั่งทะยานถึงจุดสุด
...ย้ำให้ลึกกับความคิดถึง
...ส่งให้สุดถึงความถวิลหา
...ปลดปล่อยทุกอย่างกับการรอคอย
...ช่วงเวลาที่เราหลอมเป็นหนึ่งเดียว

---

                  เสียงหายใจหอบฮั่กบ่งบอกว่าเจนยอดรักอยู่กับผมตรงนี้เวลานี้
                   ห่อปากดูดสร้างรอยที่ผิวอ่อนหลังลำคอส่งท้าย อีกฝ่ายหลุดอุทานเบาๆ ทว่ายินยอมไม่สะบัดหนี
                   กางฝ่ามือประคองหัวใจอีกดวง จังหวะก้อนเนื้อเต้นแรงอยู่ในอุ้งมือผม ถอยหายใจฟู่ยาวก่อนถอนกาย
...ไม่อิ่ม...ไม่พอ อยากไปต่อหากจำต้องพักยก ทูนหัวของผมฝืนสภาพร่างกายไม่ไหว
                   เปิดน้ำทำความสะอาดเราทั้งคู่อีกครั้งอย่างเพลียๆ ถูกทิ้งให้มีสติอยู่คนเดียว นางกวางยั่วสวาทสลบไปแล้วครับ

---

                    วางลงบนเตียงนุ่มนวล ไล้ปลายนิ้วเล่นผิวกายอีกฝ่ายเชื่องช้า เป่าไดร์ศีรษะจนแห้งหมาด ค่อยๆ หยิบเส้นผมจากดวงหน้าออกให้...ผมนั่งมองภาพนั้นแล้วระบายยิ้มกับตัวเอง
                    เอาน่า ตื่นมาค่อยรื้อบัญชีคิดทบต้นทบดอกอีกรอบ โน้มลงจุมพิตหน้าผากส่งผ่านฝันดี ฝังจมูกหอมแก้มฟอดใหญ่ก่อนล้มตัวลงนอนเคียงข้าง

                   สอดท่อนแขนให้หนุนนอนดีๆ คนในนิทราขยับพลิกมาซุกอก ผมยิ้มพรายชื่นใจพลางโอบกอดเจ้าลูกแมวจอมซนไว้...ลืมตาตื่นอีกครั้งเขาจะเห็นผมเป็นอย่างแรก...ยอดรัก

**********************************************ซียู 23rd

(http://image.ohozaa.com/i/cd7/9E83qJ.jpg)
***เครดิตรูปจาก mangaพาร์คดอทคอม

-------
edit : 15/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ซิ, หลงใหล, ซี้ด, ทะนุถนอม

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-07-2013 07:57:29

อดทนรอพี่เจนส่งงานก่อนสินะ น่ารักจริง ๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 18-07-2013 08:06:08

แมวขี้อ้อนขี้ดื้อ เสร็จซะแล้วสิ คิคิ  :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 18-07-2013 08:12:24

เอออออออ
ตอนอื่นทำไมไม่อ่าน มาอ่านตอนนี้
มันบังเอิญหรอกน่า
คนใส่แว่นมันน่าฟัดจริงๆ นะ เรารู้ดี
..ไจฟ์..

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 18-07-2013 08:17:41

 :hao3:

 :pighaun:
โอ...พี่แฮงค์นี้มาแรงแซงทางโค้งจริงๆ ไม่เหมือนบอส ได้แต่แทะๆเล็มๆ

ปล. หนีเที่ยวก่อนใครเลยนะ puppy ขอให้สนุกกะทริปนะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 18-07-2013 08:32:00

หุหุ สุดๆ อ่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 18-07-2013 08:51:50

ความรักที่มีให้จะเอาระยะเวลามาเป็นตัวชี้วัดไม่ได้เลย
พี่แฮงค์แพ้แมวทุกตัวในโลก ยกเว้นแมวผมยาวคนนี้คนเดียว
จะมีใครมารู้มาเห็นไหมว่าหนุ่มๆกลุ่มนี้เค้าน่ารักขนาดไหน
รักจริงหวังแต่งกันทุกคน และความอดทนเป็นเลิศ :laugh:
พี่เจนจะให้รางวัลกับคนอดทนบ้างก็ไม่น่าจะเป็นอะไรนะ
แต่หลังจากนั้นอาจจะต้องพักยาว :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
ป.ล.เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 18-07-2013 08:52:40

คู่แฮงค์กับเจนเขานำหน้าไปแล้ว
คู่นู๋ณิชกับกริช เมื่อไรจะโดนหมาป่าขย้ำสักที
รออยู่นานแล้ว
 :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 18-07-2013 09:26:37

เหย.... สรุป คู่นี้ร้อนแรงสุด....

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 18-07-2013 09:38:10

 :haun4:

เลือดพุ่งแต่เช้า  พี่แฮงค์ หุหุ  เคลมเร็วกันดีจังคู่นี้ 

รอดูคู่หลักบ้างดีกว่าว่าจะลงเอยกันเมื่อไหร่ :hao3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 18-07-2013 09:41:45

การอดทนรอได้ผลที่หอมหวานสินะ

แฮงค์นายจับแมวได้อยู่หมัดมาก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-07-2013 09:48:08

 :m25: :m25: :m25: :m25:พี่แฮงค์โคตรฟอมเลยอะ :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 18-07-2013 09:51:28

กรีดร้องเพราะลายาวไปเที่ยว...อิชชี่ -"- มากกกก
ด้วยขาเดี้ยงอดเดินทางนอกรัศมีสองกิโลจากบ้าน งืออออ T^T
อยากไปเชียงคานจะตายชัก...ตักบาตรข้าวเหนียว << นี่เวิ่นอะไรอยู่เนี่ย ฮ่าๆ อิชชี่ๆ

เป็นสเปเชียลที่...แฮงค์ขาโหดกลัวแมวดูละมุนมาก
อีกคนก็อ้อนอ่อนแรงซะขัดกะตอนปกติ ^^
แต่ก็นั่นแหละ...มุมที่ไม่ค่อยได้เห็น
จะมีกับคนที่เราไว้ใจเท่านั้นนิ

เที่ยวเผื่อด้วย...เป๋ห่าวนั่งอิชชี่อยู่ ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 18-07-2013 10:05:08

 :hao4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-07-2013 10:05:53

เจนน่ารักอ่ะ มีร้องไห้เสียใจเพราะนึกว่าแฮงค์โกรธ  :katai3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 18-07-2013 10:09:52

เจน อ้อน ได้ใจเร้ย อิอิ
เหมือนแมวเลย
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 18-07-2013 10:45:03

อะโหยยยย ร้ายนะคะพี่แฮงค์
วางแผนหลอกล่อได้อย่างแยบยล
ในที่สุดแมวตัวนี้ก็มาอ้อนจนได้ o13

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 18-07-2013 11:02:52

 :jul1:

โอ้ยหนูเจนของแฮงร้อนแรงใช่เล่นนะคะ
มีร้องไห้น้อยใจด้วยอ่ะ เป็นใครก็คงอดใจไม่ไหว
ยิ่งคนที่รักมากแบบแฮงด้วยแล้ว
จึงจบที่อ่างเป็นนางกวางคนสวยไป  :hao6:

บวกเป็ด  :กอด1:

เที่ยวให้สนุกนะคะ รอวันอังคาร  :L1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 18-07-2013 11:20:56

พี่แฮงค์นำไปหลายขุมแล้วพี่แว่นกริช  o13 o13 o13 ไม่มีน้ำยาซะละมั๊ง
แอบตอดอยู่นั่น
ไม่ร่ายหลั่งใจเลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Blue_Area ~ ที่ 18-07-2013 11:43:12

 :katai3: :katai3: ปลื้มแฮงค์นะฮ้า 555  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 18-07-2013 11:43:59

เจนนี่มันแมวขี้อ้อนชัดๆเลย
พี่แฮงค์จัดไป  :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 18-07-2013 12:36:33

คู่นี้มาจัดเต็ม จัดหนักไวดีแท้ :hao6:
พี่กริชมัวแต่แอบแทะโลมอยู่นั่นแหล่ะ
ไม่ทันคนอื่นเขาแล้ว :katai3:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 18-07-2013 18:28:35

เหอๆๆๆ หลานเจน ร้อนแรงอ่ะ อะคิๆๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-07-2013 18:44:41

แฮงค์แซงหน้าบอสไปล่ะ
แล้วเมื่อไหร่จะถึงคราวบอส
บ้างล่ะเนี่ย :impress2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 18-07-2013 18:53:03

 :impress2:เจนยั่ว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 18-07-2013 18:57:05

โอ๊ยตายยยยยยย

บอสมัวแต่ยึกยัก
เพื่อนรักนำไปแล้วนะ

 :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 18-07-2013 19:10:29

เป็นตอนพิเศษต้อนรับวันหยุดยาวเลยนะค่ะ
ไม่นึกว่า เจนจะขี้อ้อนขนาดนี้น่ารักอ่ะอ้อนเหมือน
แมวเลย อิ อิ อ้อนแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปไหนพอดี
 :o8: :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 18-07-2013 19:22:09

น่าฮัก :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 18-07-2013 19:31:35

เจนกลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาทซะแล้ว  คิกคิก

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 18-07-2013 22:16:31

แมวน้อยน่ารักมากๆๆ  ดีใจกับพี่แฮงค์ด้วยเน้อ :-[ :-[ :-[


เดินทางปลอดภัยนะคะ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 18-07-2013 22:58:16

+1 :katai5: :katai2-1: แฮงค์ กะเจน :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 18-07-2013 23:51:35

เจนขี้อ้อน น่ารักเป็นบ้า

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 19-07-2013 06:16:50

คู่นี้มาทีหลัง แต่นำหน้าไปไกลกว่าเยอะเลย  หุหุ  :z1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 19-07-2013 06:52:47

อิชั้นกลั้นใจตาย
 :jul1: :jul1:
คร่อกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่แฮงค์ของอิชั้นรวดเร็วได้ใจจริงพ่อคุณเอ๋ย
ฝากไปสั่งสอนบอสกริชบ้างอะไรบ้าง
 :laugh: :laugh:

แต่แหม่ น้องกวางของพี่แฮงค์เซะซี่จริงให้ตายเถ๊อะ
 :hao6: :hao6: :hao6:

ปลล.เที่ยวให้สนุกน้า puppyluv
 :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 19-07-2013 12:32:34

 :pighaun: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-07-2013 12:36:25

โอ๊ะ มาแบบนี้ตกใจนะเนี้ย :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 19-07-2013 17:52:36

เจน หวานซะ นึกภาพหนุ่มเสื้อหนังซิ่งมอไซค์ไม่ออกเลยฮะ

สุขสันต์วันหยุดนะฮะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 19-07-2013 19:48:19

แฮงก์เจ้าเล่ห์เชียว

ทำเป็นขรึมโกรธนะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 20-07-2013 22:55:17

รักหนูวาณิช สงสารบานาน่า ขอบใจจร้า ตอนที่ 11 แล้ว

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 20-07-2013 23:43:32

happy กันทั่วหน้า อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 21-07-2013 07:16:30

ตามมาทันแล้ว
พ่อวานิชเสน่ห์ไม่เบาโดยไม่รู้ตัวสินะ 555
แต่ทำไมอยู่ไปมา พ่อเจนนำไปก่อนซะอย่างนั้น กรี้ดดด

รออ่านต่อ และขอบใจจ้า

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 22-07-2013 23:00:30

 :3059: มารอ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 23-07-2013 00:55:50

ฮือออออออออออ ตล๊อดดดดดดดดดดดดด ต้องมาเจอทีหลัง มารู้ทีหลังว่าคุณ puppyluv ลงนิยายเรื่องใหม่  :hao5:
โชคดีนะที่เพิ่งลงไปสิบกว่าตอนนนน คิดถึงคุณ puppyluv นะคะ คิดถึงหนูณิชด้วย *รอคอย ลอยคอ*

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ SPECIAL แฮงค์'s...ส่งงาน (P.14) 18/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-07-2013 01:23:53

คู่นี้เค้าไปกันไกลแล้ว กริ๊ดดดเลยจ้า

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-07-2013 07:13:58

สวัสดีตอนเช้า^^
13 ลักกี้นัมเบอร์ของโจ๊กเกอร์ครับ
--------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
13 ดาน่า








                  ผมรักวันอังคารสีชมพู ยะฮู้ววววววว!!!
                 9.00 น. ออกจากห้องเลคเชอร์จบภาคทฤษฎี อาจารย์ให้เวลาเตรียมของหนึ่งชั่วโมงก่อนลงครัวภาคปฎิบัติ
"ณิช เอามาก่อน กูจดเครื่องปรุงไม่ทัน" ไอ้ซุปตลอดศก
"ทุกทีล่ะมึง อย่าให้ใครยืมต่อเดี๋ยวหาไม่เจออีก เอาไปให้กูครัว 4 นะเว้ย ไม่ใช่ครัว 2"
"เออน่า" ซุปรับคำก่อนหายไปกับกลุ่มเพื่อน
                   เห็นหลังกล้วยไหวๆ เรียกไม่ทันได้แต่อ้าปากค้าง ไม่คุยกันตั้งแต่วันนั้นแล้ว โทรศัพท์ก็ไม่รับเป็นบ้าอะไรฟะ

                   เชียง น้ำ ผม กับเพื่อนผู้หญิงชื่อ 'ออย' เรา 4 คนในห้องเก็บเครื่องเทศ
"กูล่ะงงเต๊ก ทำไมเชรี่ยกล้วยแม่งเปลี่ยนไปเซคนั้นเฉยเลยวะ"
"เป็นกูๆ ก็ไป โรสเตอร์มีอาจารย์ฝรั่งมาสอน เห็นว่าจากกอร์งเดงเบลอปารีสด้วย คลาสนั้นคลาสเดียวม้วนเดียวจบ เราวนไปก็ไม่เจอแล้ว" น้ำ
"ห่านจิก เห็นจารย์เชฟฝรั่งดีกว่ากู ว่าจะเอาท็อปแข่งกับพวกนั้นซักหน่อย" เชียงบ่นผิดหวังจะให้กล้วยช่วยดึงคะแนน
"น่าเชียง กูว่าจารย์เฮดเชฟเรานี่ล่ะเปลี่ยน มันไม่ได้อยากเปลี่ยนเองซะหน่อย โบ๊ทกับน้ำหวานกลุ่มนั้นยังต้องย้ายเลย" ผมพูดตามความเข้าใจ เพราะเห็นเพื่อนเก่งๆ ระดับท็อปจากกลุ่มอื่นก็ถูกสับเปลี่ยนไปเรียนโรติเซอร์ด้วยเช่นกัน 

                   ครั้งนี้เราแยกเรียน 4 ห้องปฏิบัติการ อบ ต้มเปื่อย ผัด ทำซอส พวกผมจับฉลากได้ซอสก่อน กล้วยอยู่ในกลุ่มด้วยแต่เปลี่ยนออยมานั่งคู่กับผมแทน

"เออว่ะ กูก็ว่าอยู่" เชียงเข้าใจหลังจากกรอกตาครุ่นคิดอยู่นาน
"มึงไฝว้ไม่คิดทุกทีแหละเชียง กูล่ะเบื่อจริงๆ อ้อณิช แล้วคุยกับกล้วยว่าไง รับทุนหรือเปล่า หายเฮิร์ตยัง" น้ำแขวะเชียงก่อนถามผม

                    ลมพัดสันหลังหวะเย็นวูบลืมเลยเรา จำได้ว่าโยนให้ดิวดูแล จากนั้นยังไม่ได้ติดตามผลใดๆ วิก้าจะปล้ำยอดชายนายนิธิหรือยังก็ไม่รู้
"ไปดูวันที่มึงบอกโน่นแล้ว ไล่กูออกจากห้องบอกอยากอยู่คนเดียว เจอดิวเลยฝากมันดู...นั่นแหละ" ผมยิ้มแห้งรอรับโชคชะตากรรม โดนยำจากสองคนนี่ชัวร์
"อะไรนะ ยกให้ไอ้ดิวกับอีวิก้าดูแล? ปล่อยมันไปได้ยังไง ตั้งเท่าไหร่ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ มึงไม่บอกกูบ้าง" เชียงโวย
"เชรี่ยเอ้ย! วิก้าแม่งจะงาบเพื่อนกูรึเปล่าไม่รู้ ยิ่งหล่อๆ อยู่ด้วย" น้ำคิดเหมือนผม ซึ่งคงไม่มีทาง 3 คนนั้นเพื่อนกันตั้งแต่ ม.ต้น โอกาสกินกันเองช่วงอกหักไม่น่าบังเกิด ผมยังเชื่อความเป็นชายชาตรีเช่นกล้วยอยู่โข
"ก็บอกอยู่ว่าพวกกูไม่อยู่ ไม่ดูมันเองก็ต้องโทรบอกบ้างซิวะ เพื่อนรักมันรึเปล่าเนี่ย"
"กูโทร! แล้วมึงอยู่ไหนเชียง ไปบ้านไอ้น้ำแม่งไม่ชวนกูซักคำ" ผมโวยเชียงกลบเกลื่อน มัวแต่ดูหนังกับพวกพี่ กลับมาซดเหล้าผลไม้เมาปลิ้นจากนั้นก็โน่นนี่ตามประสาจนลืมเกลอนิธิเจ้าเก่า

'กูลืม!' อยากตะโกนใส่หน้าแต่ไม่กล้า

"แล้วดูหน้ามันวันนี้ซิ ตูดเป็ดชิบหาย เข้าไม่ติดเลยสัด" เชียงกระแทกกระปุกน้ำพริกเผาไม่สบอารมณ์
"เอาน่า อย่างน้อยมันก็มาเรียนไง" น้ำอะลุ้มอล่วยจับมือเชียง
"มีอะไรกล้วยมันก็บอกมาเองหรอก" ผมใช้ความสงบสยบความเคลื่อนไหว ตั้งใจว่าหลังเรียนเสร็จจะติดตามถามข่าวคราวเพื่อนรักอย่างจริงจังเสียที

"โอเคได้ มีอะไรเกิดขึ้นความผิดมึงเลยณิช" เชียงชี้หน้า
"อ้าววววว!" ข้าพเจ้าอีกแล้ว
"น่า ดูๆ กันไป ขิงผงทางซ้าย หยิบ!" น้ำชี้สั่งเชียงที่ตัวสูงกว่า
"ณิช! ผงกะหรี่ใช้ถุงไหน?" ออยร้องถามจากฟากโน้น
"คร้าบ! ดูให้" ผมถึงได้ผละจากสองเกลอไปช่วยเพื่อนผู้หญิง
   
---
-----

                     ห้องสโมสรนักศึกษา แหล่งสิงสถิตย์เหล่าเซเลปรูปงาม วาณิชวิ่งเข้าวิ่งออกทุกวันจนหัวหมุน ดีที่อยู่ใกล้โรงอาหารและร้านค้าสหกรณ์ จึงแอบอ้างซื้อของอย่างเนียนๆ ไม่ให้เพื่อนโดยเฉพาะเชียงกับน้ำไม่สงสัยได้
"ณิช วันนี้ฟู้ดทำอะไร?" เฮียมังกรทักก่อนใครทุกที
"มีอะไรกินวะ?" อันนี้พี่แฮงค์
"บ่ายนี้ทำแกงกะหรี่ วันนี้กลุ่มผมเรียนซอส"
"แกงกะหรี่อินเดียหรือญี่ปุ่น พี่ชอบญี่ปุ่น ทำเผื่อด้วย" พี่มังกร
"ใสเจียเสียใจ วันนี้เมนูอินตะละเดียครับ"
"อินเดียกูกิน จัดมะ!" พี่แฮงค์เป็นคนร้องสั่ง แล้วก็สุมหัวกับพวกสภานักศึกษา 4-5 ต่อไป ปล่อยคนตัวสูงสวมแว่นเท่ๆ ก้าวมาหาผม

"ซอสเหรอ?" ดึงหลบไปมุมห้อง แอบคุยกันสองต่อสองอีกแล้ว
"เพิ่งทำซอสเปรี้ยว กลิ่นมะนาวหอมชื่นใจเปล่า"
"อือ...เข็ดฟันแฮะ"
"555 ก้มใกล้ไปล่ะ เหม็นกลิ่นครัวจะตาย" พยายามดันร่างท่านรองออกห่าง ถ้าอยู่กันแค่สามปริ๊นซ์จะไม่ว่า มีคนอื่นอยู่ด้วยชักเขินๆ มือไม้หาที่วางไม่เจอ

"ฮิ้วววว! หวีดหวานเกินไปแล้วพวก" พี่มังกรเป่าปาก เล่าเอาทุกคนหันพรึ่บ
"เกรงใจประธานเยี่ยงกูบ้าง" พี่แฮงค์เข้ม
"ไม่ต้องห่วง กำลังประชุมส่งงานรุ่นน้อง อีกเดือนกว่าๆ ไอ้แฮงค์มันก็จะหมดหน้าที่ล่ะ ตามสบายครับ" พี่พวกนั้นบลั๊ฟกันเอง

                 มีปากหูตาจมูกลิ้นกายใจใช้ทำอย่างอื่นบ้างก็ได้นะครับ ผมไม่ถือ

"ได้ข่าวว่าฟู้ดทำซอสเหรอ หวานรึเปล่าวะกริช" ใครสักคนในกลุ่มน่าจะชื่อพี่อั๋นเอ่ยถาม
"อืม..." คนพาดแขนกับบ่าผมตอบรับในลำคอ 
"วิดวิ้ว! ซอสหวานด้วยเว้ย"
"คนหรือซอสวะ 555" แซวกันไป พี่มังกรกับพี่แฮงค์ก็หัวเราะกับเขาด้วย สนุกบนความเดือดร้อนของคนอื่นไม่เคยพลาด

---

"พี่มังกร ไหนว่ามีลูกพลับ?" ผมตัดบทร้องถามเฮียเกาหลี
"ก็มาเอากะพี่ซิวะ กริชมันจะมีอะไร มาเร้วๆ เจ้าเหมียว เมี้ยวๆๆ" พี่มังกรชูถุงลูกพลับตากแห้งหลอกล่อผม ของโปรด ไม่ส่งข้อความบอกวาณิชไม่วิ่งมาให้เมื่อยตุ้มหรอก
"เหมียวพ่อง! อยากตายรึไง" เสียงฟ้าผ่าเปรี้ยง เพิ่มแรงกดที่บ่าหนักหลายเท่าอีก
"โอ้ววววว! ท่านรองโหดเว้ย"
"555 มึงตายแน่มังกร"
"ฮิ้ว! หวงจริงมึง" เอาแล้ว (x///x) ทั้งคณะ

                    บอสชี้หน้าคาดโทษเพื่อนตัวเอง ยังเงียบสไตล์เดิมแต่ระบายยิ้มกว้าง ดันร่างผมเข้ามุมห้องสุดทางนี้ กางแขนล็อคตัวไว้
"ไม่ต้องไปฟัง เย็นนี้พี่กลับช้า ณิชหิวก็กินก่อน แล้วอยากได้อะไรมั้ย ซื้อมาฝาก"
"บอกเป็นรอบที่ร้อยแปดแล้วคร้าบ" ธุระของบอสเล่นซะหอบ ความถี่ของหัวใจเต้นรุนแรงเกินมาตรวัด
"ตอนเย็นอาจจะนาน ไม่อยากให้รอ"
"ก็ผมบอกจะรอไง"
"ไม่ต้องรอ ห้ามรอ"
"โอเค ผมเอาข้าวกลับห้อง หิวจะกินเอง ถึงห้องแล้วจะไลน์ไปบอกนะครับ" ยังไงก็ต้องกลับมานอนห้องเรา จะอะไรนักหนาครับบอส หน้าข้าพเจ้าหุบไม่ลงแล้ว

"หึหึ ไว้ว่างๆ เราค่อยไปหาอะไรกินกัน"
"ชวนพวกพี่ไปด้วยซิ"
"ไม่ แค่เรา"
                    ณิชน้อยพูดไม่ออก ก้มงุดอยากมุดหนี เลือดมีเท่าไหร่วิ่งขึ้นหน้าหมด ถูกมือใหญ่รั้งเอวเข้าชิด จมูกปากผมจะชนลำคอแกร่งรอมร่อ สูดกลิ่นผิวคนตรงหน้าอย่างระทึกตึกตักเต็มเหนี่ยว

                    เพิ่งนึกขึ้นได้ในบัดนี้เองว่าพี่กริชชอบออกคำสั่งเล็กๆ แฝงอยู่ในประโยคเสมอ เหมือนถามต้องการคำตอบแต่จงใจให้เลือกอย่างที่ตัวเองต้องการ บังคับอยู่ในทีนั่นล่ะว่าง่ายๆ
                    กระทั่งสายตาจับจ้องนิ่งงันราวงูจงอางหวงไข่ มือใหญ่เอื้อมจับให้อยู่ชิดใกล้ทุกครั้ง ซึ่งผมก็ชอบนะ รู้สึกถูกหวงแหน ถูกใส่ใจโดยไม่รู้ตัว
   

"ไว้ณิชสอบเสร็จก่อนก็ได้ มีร้านที่อยากพาไปดู...อยากอยู่กับณิช" ท้ายประโยคก้มมากระซิบข้างหู อยากอยู่อะไรมากมายขนาดนั้น นอกจากเรียนแล้วชีวิตประจำวันช่วงนี้ของผมก็หมดไปกับบอสกริชนี่ล่ะ สิงเข้าท้องดีกว่าไหมครับท่าน
"เฮ้ย! จะดินโน่งดินเน่อร์อะไร เอางานให้เสร็จก่อนนะเว้ย" พี่แฮงค์รู้ด้วย
"ระวังนะณิช ไปสองต่อสองเดี๋ยวหมาป่ากัดตาย พี่ไปด้วยดีกว่า" พี่มังกรเสนอแบบมือที่สามจอมเสือกทุกที
"อ้าว เขาไปกินไก่ไม่ใช่ปลา จะพกก้างทำไมวะมังกร" พี่พวกนั้น
"ก้างอย่างกูอยากไป สอใส่เกือกน่ะรู้จักเปล่า 555" พี่มังกรไม่ยั้ง
"ฮิ้วววว ดินเนอร์ใต้แสงเทียน จิบไวน์นิดแล้วก็...จุบุๆ"

                      ผมกัดปากขวยเขินอยากกลั้นใจตาย อย่าบอกว่ารู้วงในกันหมดแล้ว เรื่องของเราชักจะเลยเถิดเกินไปล่ะ

"เงียบไปเลยพวกมึง!" ท่านบอสหันไปดุเพื่อน ทันเห็นหูแดงๆ เหมือนกัน
"ผมไปดีกว่า ต้องเตรียมของเยอะแยะ ทิ้งเพื่อนไว้" วาณิชลิ้นพันกัน   
"อืม...ไว้จะโทรไป"
"ครับ ถ้าไม่ได้รับคือยังไม่เสร็จนะ จารย์เซคันด์เซคนี้ดุมาก"
"หึหึ"   

                     รอยยิ้มสว่างไสวกว่าทุกวัน แววตาหลังแว่นวิบวับมีชีวิตชีวากว่าทุกครั้ง ผมคงติดเชื้อไข้ฟีเว่อร์เจ้าชายกฤษดาภินิหารเต็มขั้น

---

                     ได้ยินเสียงโห่ฮิ้วแซวไม่เลิกจากกลุ่มตัวประกอบในห้องระงม
"ฮิ้ว! พี่โทรหานะคร้าบ"
"รอเค้านะตะเอง วู้วววว"
"กูเคยแต่ได้ยิน 3 วันจากนารีเป็นอื่น นี่จะห่างแค่ 3 ชั่วโมง สั่งลาซะมดขึ้นเลยว่ะ"
"รอพี่ก่อนนะจ๊ะเบบี๋จ๋า"
ได้ยินเสียงดุดังตามหลัง "หยุด-เห่า!"

                        สับเท้าวิ่งเร็วตัดอาการใจเต้นรัวในอก ความสุขพองล้นเป็นลูกบอลลูนใบใหญ่ เท้าลอยละล่องผ่านขนมปุยฝ้ายแสนหวาน

---
-----


                        ทว่าใดๆ ในโลกล้วนมีตาชั่งไว้ถ่วงวัดเทียบความสมดุลเสมอ เอนเอียงมากไป อีกข้างก็ต้องหาบางอย่างมาแทนที่เพื่อคันชั่งจะได้ไม่ดีดตัวโก่งเสียระนาบ และช่วงเวลานั้นมักจะมาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย
                        คิดว่าเรื่องร้ายๆ จะมีแค่ในนิยาย ทว่าผมจำสายตาจิกร้ายคู่นั้นได้ดี หญิงสาวแสนสวยที่ชื่อว่า ‘ดาน่า’
   
                        ตอนเย็น...ขณะไขประตูเข้าห้องคอนโดบอสก็ไลน์มาบอก 'รถเพิ่งเสร็จ กำลังจะออกจากอู่' ผมยิ้มกว้างกับมือถืออันใหม่ที่เจ้านายยัดเยียดให้ ไม่ได้สนใจบานประตูห้องนอนใหญ่ที่เปิดแกรก...
“นั่นเธอทำอะไรน่ะ!” อั้ยยะ ผู้หญิง ใครวะ???
“หือ?” หันกลับไปดูต้นเสียง
                     หญิงสาวน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกัน น่าจะเป็นพี่ไม่เกิน 1-2 ปี สวมเสื้อสายเดี่ยวสีดำกับเดฟยีนรัดรูปสีชมพูพาสเทล
                      ชุดสวยดี แต่นึกขึ้นได้ว่านี่ห้องบอสตูนี่หว่า มาจากห้องนอนใหญ่พื้นที่สุดหวงเสียด้วย ขนาดผมอยู่ที่นี่ยังไม่เคยเดินเข้าไปเลย จะทำความสะอาดห้องก็ไม่อนุญาตเช่นกัน (มีแค่เช้าวันที่นอนตื่นแบบมึนๆ กับสายวันที่เมามากวันนั้นเท่านั้นเอง)
   
“ฉันถามว่าเธอเป็นใคร กำลังทำอะไร?” เสียงแหวดังมากพอๆ กับก้าวเท้าฉับๆ มากอดอกอวดมะลิทะลักอยู่ตรงหน้า
“เอ่อ...ขะ...ข้าวครับ กับข้าว” หลบโฟรโมสต์ทิ่มตา รโหฐานหรือไม่นั้นเราฝ่ายชายควรสำนึกให้เกียรติฝ่ายหญิงเสมอ จะสวยไม่สวย อกเล็กอกใหญ่ก็ตามที

“อ๋อ เด็กร้านข้าว เสร็จแล้วก็ไปซิ”
“ครับ” รับคำง่ายๆ ชั่งใจชั่วครู่ว่าห้องของเรา S701 ไม่ผิดแน่จึงก้าวผ่านจะเข้าห้องเล็กของตัวเอง
“เอ๊ะ! เธอนี่ จะเข้าไปทำไมห้องนี้ ประตูอยู่โน่น ฉันบอกออกให้ออกไปไง” ตะโกนพลางชี้หมับ เล็บชมพูใสเคลือบเพชรเม็ดเล็กวับวิบ ถ้าให้ดีนางไม่สมควรมีกิริยานางร้ายรุ่นเล็กตามละครตบจูบเยี่ยงนี้
“ผมอยู่ที่นี่ครับ ห้องนี้ นี่กุญแจ” ชูหลักฐานให้เห็นเต็มๆ ตา

                          คีย์การ์ดและกุญแจทุกบาน ร้อยสร้อยเส้นยาวกว่าทุกดอกคือทองเหลืองดอกเล็กพร้อมกระดิ่งเล็กดังกรุ๋งกริ๋งแกว่งล่อสายตา มองดูคล้ายตุ๊กตาประดับพวงกุญแจมากกว่าจะเป็นตัวไขเสียเอง
                          ฝ่ายนั้นคลายจากกอดอกมายื่นหน้าค้างเติ่ง ตื่นตระหนกดวงตาเบิกโพลงเล็กน้อยแต่พองาม นึกชมในใจว่ายังดีที่เป๊ะทั้งใบหน้าและท่าทาง

“อ้อ...เธอนี่เอง” กอดอกอีกครั้ง คราวนี้ก้าวเข้าใกล้สำรวจตัวผมจริงจัง มองหัวจรดเท้าสลับเท้าจรดหัว ไม่ชอบอากัปกิริยานี้เลย...ไม่ชอบเอามากๆ  ตั้งแต่ประโยคแรกโน่นแล้ว
“ครับ?”
“คนที่กริชแอบมอง...” ย่างช้าๆ นวยนาดทางซ้าย
“หือ?” อะไรนะ
“ตามสตอล์กเกอร์มาตลอด...คอยเฝ้าเป็นปีๆ” หมุนตัวกลับมาหยุดนิ่งประจันหน้าผมพอดี

                        บ่ใช่ล่ะคุณผู้หญิง  ถึงจะหน้าตาดีค่อนทางฝรั่ง ผิวขาวซีดเด็กเผือก นิสัยเอ๋อๆ ขี้หลงขี้ลืมเล็กน้อยถึงปานกลาง แต่ถึงกระนั้นนายวาณิชก็จิตใจดีเป็นศรีสังคม ไม่ซกมกรักสะอาด แถมมีน้ำใจกับเพื่อนพ้องโดยเฉพาะสัตว์ร่วมโลกโดยเฉพาะหมาและแมวเป็นอาจิณนะขอรับ
                       เด็กกะโปโลเช่นนี้ควรค่าให้บอสกริชตามส่องตามซอกแซกได้อย่างไร ไม่มีทางเป็นไปได้

                       ผมใจเต้นแรงราวมีกลองสะบัดไชย 500 ชุดตีระบำในอก
คนที่พี่กริชแอบชอบ
คนที่พี่กริชแอบรัก
คนที่พี่กริชเฝ้ามอง...คือ...
   
---

“คือเธอซินะ ที่ชื่อดิว”
‘เคร้งงงงงงงงงงงงง!’
                           ลูกธนูอาบยาพิษพุ่งปักฉึกตัดขั้วหัวใจ ไม่มีคำใดหลุดจากปากผม เสียงที่ว่าคือพวงกุญแจในมือหล่นกระทบพื้นปาร์เก้

“เพราะถ้าไม่ใช่ดิว กริชก็คงไม่ให้เข้ามาที่นี่ได้...กระทั่งกุญแจดอกนั้น”

หมายความว่าอย่างไร ดิว-อรุณรุ่งรูปงามคนนั้นดอกหรือ
เป็นดิวมาตลอด ดิวคือคนซ่อนอยู่ในใจพี่กริช หากแต่ใช้ผมเป็นเงา...เป็นตัวทดลอง...เป็นหนูลองยา
   
‘พี่อยากรู้ว่าพี่จะรังเกียจสัมผัสผู้ชายด้วยกันเองไหม’
‘พี่อยากรู้ว่าพี่ควรจะอยู่กับเขายังไง’
‘พี่อยากรู้ว่าพี่จะนอนท่าไหนดี’
‘พี่อยากรู้ว่า ทำแบบนี้แล้วจะชอบหรือเปล่า’
‘พี่อยากรู้ว่า...’

                       คล้ายน้ำแข็งเย็นยะเยือกเทโครมท่วมมิดหัว


“ทำหน้าไร้เดียงสาขนาดนี้ เอาเถอะ เรามีเรื่องต้องคุยกัน นั่งลงซิดิว”
“...ดิวเหรอ?” ผมยังละเมอกับตัวเอง ทรุดลงเก้าอี้ใกล้ตัวที่สุด
“จริงๆ ฉันนิสัยเสีย ขี้วีน พูดจาไม่ค่อยเข้าหูใครซักเท่าไหร่หรอก แต่กับคนที่กริชทะนุถนอมมากขนาดนี้ล่ะก็...ฉันยอมก่อนก็ได้” หญิงสาวยิ้มพรายเจ้าเล่ห์ นั่งเก้าอี้โต๊ะทานข้าวตรงข้ามกับผม
“คุณ?” ผมสับสนปนโกรธขึ้ง ไม่ชอบสายตาจิกด่าตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว
                       ตั้งหลักได้พ่อจะสวนกลับให้เละ ถึงชีจะเลิศ เชิด มาดนางเอกแค่ไหนก็เถอะ

“ฉันชื่อดาน่า คงไม่ต้องบอกหรอกกระมังว่าฉันกับกริชเป็นอะไรกัน”
“ผมก็ไม่ต้องการจะรู้” ตาต่อตา ฟันต่อฟันโจ่งแจ้ง
“เหอะ! ปากดีซะจริง อยากให้กริชมาได้ยินจัง คนที่กริชหลงใหลว่าไร้เดียงสานักหนา ทำหน้าใสซื่อจนใครต่อใครจนหลงหัวปักหัวปำทั่วบ้านทั่วเมืองน่ะ ที่แท้...” เธอแสยะกลีบปากเคลือบลิปสติกสีเดียวกับกางเกง
“...” ผมนิ่งขึงนับ 1,2,3 ในใจ พยายามบีบมือตัวเองไม่ให้ขยับข้ามไปหลังแหวนอีกฝ่าย

                      อีกใจกลับชื่นชมรูปโฉมอันงดงาม หน้าตาสวยใสผิวพรรณดีมาก เป็นดารานางแบบระดับอินเตอร์ได้สบาย ท่าทางฉลาดทันคนสมฐานะที่ได้รับการเลี้ยงดูมาบนกองเงินกองทองไม่เคยลิ้มรสความลำบาก กิริยาเอาแต่ใจไปบ้างก็น่าจากถูกตามใจจนเคยตัว
                      ผู้หญิงคนนี้เป็นของพี่กริช เธอเอาพี่กริชอยู่ นึกประมาณในใจแล้ววูบไหวในอกเสียเอง...เทียบกันไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

                      ที่ผ่านมาผมอยู่ตรงไหนในสี่ห้องหัวใจของพี่ ไม่สิ...แท้จริงแล้วผมต่างหากที่ทึกทักเอาเอง
...ละโมบกับคำหวาน
...ตะกละตะกลามกับอ้อมกอด
...ไม่เคยพอกับรอยยิ้มที่มอบให้
...ช่างไม่เจียมจริงๆ วาณิชเอ๋ย
   
                       ภาพดิวปรบมือเชียร์ข้างสนามบาสเกตบอล ดิวส่งยิ้มในงานเลี้ยง สองคนนั้นเวลาเดินผ่านกันจะส่งสายตาบอกความนัยกันมากแค่ไหน


                     เสมองเข้าไปในห้องนอนใหญ่ไม่ได้ปิดประตู มองทะลุถึงระเบียงเห็นกล้องส่องทางไกลสีขาวครีมอันใหญ่ตั้งอยู่ รีบสะบัดกลับวูบทันที กดหัวตากั้นปิดภาพร้ายๆ ในหัวสมอง...กล้องตัวนั้นน่าจะหันทิศไปยังห้องที่ตึกอีสต์ ไม่ต้องเดาให้ยาก น่าจะเป็น...ห้องของดิว
พี่กริชแอบมองดิวมาตลอด สวรรค์...ทำไมผมเพิ่งรู้ความจริง
ทำไมจึงทอดทิ้งให้ผมตกนรก ณ นาทีนี้ด้วย

---
-----

“เธอเป็นอะไรหรือเปล่า หน้าซีดๆ”
“คุณดาน่าต้องการอะไรครับ ผมจะฟัง” ผมเชิดหน้า
“...” ดาน่านิ่งอึ้งเอียงคอพิศมองผม
“ผมคิดว่าผมเป็นคนพูดรู้เรื่องพอ ถ้าคุณดาน่าจะกรุณาพูดให้ผมเข้าใจ” ย้ำคำว่า 'ผม' กลไกป้องกันตัวเอง อยากวิ่งหนีไปแต่ลุกไม่ไหว

“เธอแน่ใจนะดิว เดี๋ยวกริชจะหาว่าฉันรังแก---”
“ผมแน่ใจ!” กูไม่อยากได้ยินชื่อดิวเหี้ยนี่อีกแม้แต่คำเดียว รีบๆ แง้มโอษฐ์มาเถิดนังคนสวย
“ก็ได้! เรามาเริ่มกันเลย พูดจารู้เรื่องอย่างนี้ฉันชอบ”
"ครับ" ยืดอกตั้งรับสงคราม
“ฉันต้องการให้เธอเลิกกับกริชทันที ถ้าเธอยังเป็นแบบนี้อยู่”

                    ไม่แปลกใจกับคำขาด ผู้หญิงตรงหน้าคงเป็นแฟนประเภทที่ผู้ใหญ่หมายมั่นปั้นมือ หรือไม่ก็ต้องชิดเชื้อวงในกับครอบครัวจะเป็นอื่นไปไม่ได้ หากทว่าผมสงสัยประโยคหลัง...

“ผมเป็นแบบนี้ไหน?”
“ก็คบเผื่อเลือกกับผู้ชายคนอื่นน่ะซิ เธอนอนบ้านเดียวกับเขา ตามคอยรับคอยส่งกันอีก คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง ข่าวเธอน่ะฉาวโฉ่ขนาดไหนดิว”
“...” กูคบกับหมาตัวไหนอีกวะ นอกจากบอสแล้วใครมันจะเอากู นั่งเทียนเขียนข่าวหรือเปล่าเจ้
“แต่อีกทางนึง เธอจะยังอยู่แบบนี้กับกริชก่อนก็ได้ ฉันอาจจะยอมหลีกทางให้ชั่วคราว แต่ต้องไม่มีกิ๊กที่ว่า...เห็นมั้ยฉันใจดีนะ” ดาน่าแบมือเบๆ มาดนักธุรกิจหญิงผู้ทรงอิทธิพลแถวหน้าของโลก จอมปลอมชัดๆ
“ถ้าผมไม่เลือกซักทางล่ะ”
“งั้นเธอก็ไปซะ เพราะฉันกลับมาแล้ว กริช-เป็น-คน-ของ-ฉัน!”
“ครับ เข้าใจแล้ว ผมไปเก็บของได้หรือยัง”
“หา!?” ดาน่าเหวอเสียมาดเป๊ะ

                       กูไม่สนใจ อาศัยเพลิงความเกรี้ยวโกรธผลักตัวเองลุกขึ้น เข้าห้องไปเก็บของลวกๆ หนังสือเรียน ชุดนักศึกษา อะไรมั่วๆ อยู่ในสายตาพ่อจับยัดเป้กับถุงดำลากออกมานอกห้อง

---

                        ดาน่ามองตาปริบๆ ยืนเหวออยู่กลางห้องเป็นเป้าให้ผมสาดน้ำร้อนหม้อใหญ่ก่อนลาจาก
“ที่ผมไม่อยากอยู่ในห้องเพราะคุณเป็นผู้หญิงอยู่กับผู้ชายแปลกหน้าสองต่อสองคงไม่งามนัก”
“ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือเกย์ตุ๊ดหรอก รู้ๆ กันอยู่” ดาน่ากรีดนิ้วดูเล็บตัวเอง
“ขอบคุณครับ คุณดาน่าช่างมีน้ำใจ อ้อ! อีกอย่าง ถ้าบอสเลือกผมแทนที่จะเป็นคุณหรือใครๆ ผมคงห้ามเขาไม่ได้หรอกนะ”
“อ๊ะ!” นางเพิ่งรู้ตัวว่าถูกราดโครมลงกลางกบาล
“หวังว่าคุณคงเข้าใจ...ถ้าผมจะ-แรด!” / ‘ปัง!’

(“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!”)

                        เสียงกรีดร้องโหยหวนดังลั่นและยาวนานทะลุถึงข้างนอกห้อง รู้จักไอ้วาณิชน้อยไปล่ะคุณหนู
   
                        กระหน่ำกดลิฟต์ดันไม่ยอมมา ปะทะดราม่าชวนคลื่นเหียนทนไม่ไหว ลากขาเข้าบันไดหนีไฟ บานปิดช้าๆ ขณะผมทรุดลงนั่งกอดเข่าร้องไห้โฮ

*****************
************
(ต่อ)

----------------
edit : 16/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
อะลุ้มอล่วย, กฤษดา, ตระหนก, เมือง, ตะกละตะกลาม, ช็อกโกแลต, ฉกรรจ์, ว้อท, เซอร์ไพรส์

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-07-2013 07:14:41

(ต่อ)
************
******************
                   
 หอพักของกล้วย ผมห่อเหี่ยวซัดเซพเนจรมาหาที่อาศัยแหล่งใหม่ พลันปะทะลูกหลงอีกดอก
"ดิวอย่าดื้อ ไปกับพี่!"
"ไม่ไป ปล่อยดิวนะ ดิวจะอยู่กับเพื่อน"
"คิดเหรอว่าพี่จะยอม มันมีดีอะไร ทำไมต้องมาหา ดิวไปกับใครพี่ไม่ว่า แต่ทำไมต้องเป็นไอ้คนนี้!"
"พี่เอ็กซ์ดีแต่บังคับดิว ไม่เคยฟังดิวเลย ปล่อยยยย!"
"ไม่! อย่าให้พี่ต้องใช้กำลัง"
"งั้นก็ไม่ต้องกิน โอ๊ย...เค้ก...ณิชช่วยด้วย!" ถูกบีบข้อมือจนกล่องขนมหล่นเผละ เค้กช็อกโกแลตเปิดอ้าออกมาให้ยลโฉม พี่เอ็กซ์อ้าปากค้างพร้อมๆ กับดิวหันมาเห็นผมพอดี

                     อะหยังรึ??? ท่าจะเจองานงอก ผมเงอะงะพะรุงพะรังเต็มหอบ งุนงงว่าดิวผู้ไฉไลไฉนมีเรื่องกับแบดบอยรุ่นเดอะท่าทางร้ายฉกรรจ์ มาดแมนรอยสักเต็มแขน คงเป็นการ์ดของที่บ้าน แต่ดูท่าน่าจะเพื่อนในวงการขับรถแข่งยามราตรีที่ดิวเคยเล่าให้ฟังมากกว่า คนที่ดิวเคยพูดให้ได้ยินอย่างเขินอายๆ คนนั้น
   
"คะ...เค้กนี่ดิวทำให้พี่เหรอ?" พี่หล่อเถื่อนตาปริบน้ำเสียงเปลี่ยน
"ไม่ต้องเลย จะฉลองวันเกิดที่ไหนก็ไป..ดิวจะอยู่กับณิช" ดิวยังอ้างผม   
"ผัวเมียจะคุยกัน คนอื่นห้ามยุ่ง!" อั้ยยะ
"พี่เอ็กซ์!" ดิวร้องท้วง

                      โอเคล่ะ ตัวเป็นๆ คนนี้เองพี่เอ็กซ์ของน้องดิว

"พูดดีๆ ไม่ชอบใช่มั้ยดิว" / "อุ๊..."
                     โย่วววววว ว้อทซาบแมน! ผมตะลึงงันกระป๋งกระเป๋าหล่นจากหอบดังตุ๊บ สภาพเดียวกับกล้วยยืนนิ่งอยู่ประตูห้องทางโน้น เราสองคนตาเหลือกจ้องอรุณรุ่งถูกกระทำชำเรา สถานที่ในประเทศไทยมีเยอะแยะดันมาจูบปากตรงหน้ากูโต้งๆ
                     ดิวร่างเล็กอยู่ในอ้อมกอดยอดชายวายร้ายตัวใหญ่กล้ามล่ำ เสื้อแขนกุดสีดำสักตัวอักษรเอ็กซ์ 3 ตัวเรียงซ้อน [xXx] เป็นกำไลคาดต้นแขน

"จุ๊บ/อืม..." ไอ้ลุงเถื่อนบดขยี้อย่างนานครับทีนี้ ดิวก็เคลิบเคลิ้มครางอืออาอร่อยตามไปด้วย

                     อ๋อย (=///=) หนังสดอยู่ตรงหน้าไม่ถึงเมตรแต่เสือกไม่ได้ เรื่องผัวๆ เมียๆ ขอย้ำ
                     ดิวหัวหูแดงสุกตัวอ่อนอ้อยสร้อยถูกพี่เอ็กซ์อุ้มลงบันไดไป (แบบเงียบกริบและสมยอมเต็มเหนี่ยว) ทิ้งผมกับกล้วยมองตามตาปริบๆ
   
---

"ณิช...เข้ามา" กล้วยได้สติ เดินมาช่วยขนของเข้าห้องพัก
"กล้วย..." ผมก้มหน้างุดไม่กล้าสบตาเพื่อน
                      เพื่อนแสนดีไม่ถามสักคำว่าเป็นมาดีร้ายยังไง ทำหน้าที่กรรมกรแบกหามสิ่งของเข้าห้องให้ผมตามตูดต้อยๆ

"นอนบนเตียงนะ นอนข้างล่างเอง ของวางนี่ก่อน ตู้ฝั่งนี้ใช้เลย...ว่าง" เจ้าของห้องแบ่งสรรเองเสร็จสรรพ
"กล้วย มึง..." ผมพูดไม่ออก น้ำเสียง อากัปกิริยาท่าทางห่างเหินจนไม่คุ้นดังเก่า
"นั่งก่อน ลงไปหาอะไรกินเดี๋ยว เอาอะไรมั้ย?"
"ไม่เอา ตามสบาย ไม่หิว" ผมเดินเลยไปทรุดนั่งพื้นขอบประตูทางออกระเบียง

                    กล้วยกุกกักหยิบกระเป๋าสตางค์กับมือถือ เงียบชั่วครู่นึกว่าเจ้าของห้องออกไปแล้วแต่กลับมาหย่อนตัวลงนั่งข้างผมเสียได้ พิงวงกบ กางขาขวางประตู หลังผมเกือบติดเข่ากล้วยจึงนั่งนิ่งๆ มองวิวทิวทัศน์ไปเรื่อยเปื่อย

"ชู่!...เงียบๆ นะ ตรงซอกข้างกล่องแอร์ เห็นอะไรเปล่า" กล้วยจุ๊ปาก
"หือ?" ผมเอียงไปเห็นหัวนกพิราบสีเทาดำผลุบโผล่อยู่ไหวๆ
"...มันมาทำรัง ออกจากไข่แล้ว ถ่ายไว้ด้วย ดูนี่" กล้วยสไลด์มือถือให้ดูรูปวิวัฒนาการตั้งแต่รังเปล่าๆ มีไข่มาปรากฎ 1 ใบจนกระเทาะเป็นลูกนกตัวแดงจิ๋ว กระทั่งมีขนสีเหลืองขึ้นแซมเล็กน้อย
"...โอ้ววว" ผมอุทานเบาๆ ตื่นตาตื่นใจลืมเรื่องที่เพิ่งเจอมา

"รอมันปีกกล้าขาแข็งค่อยล้าง"
"แหวะ เหม็นขี้จะแย่...มิน่าล่ะ" ผมยู่จมูก กระดาษลังแผ่นใหญ่กั้นระเบียงไว้ครึ่งหนึ่ง บริเวณที่ผมนั่งมีเสื้อผ้าตากเต็มจนแน่นผิดปกติ
"หึหึ มาอยู่นี่ก็ดี จะได้ช่วยล้างขี้นก" กล้วยคล้ายกลับเป็นนิธิคนเดิม
"เหอะ งั้นรีบขอเบิกคุณแม่อธิการดีกว่า เย็นนี้ไปจองหอใหม่เลย" ผมเตรียมจรลีตามประสาเพื่อนที่ดี
"555" กล้วยหัวเราะ บีบบ่าผมเบาๆ (กล้วยนั่งชิดไหล่ซ้ายผมครับ ขามันกลายเป็นพนักพิงเพราะที่แคบ)


"มึงไม่โกรธกูหน่อยเหรอวะกล้วย" ผมก้มหน้านับนิ้วในตักตัวเอง
"โกรธว่า?"
"ที่ไม่ได้บอกเรื่องตึกเซาท์ว่าอยู่กับใคร พอมึงเฮิร์ตน้องขวัญก็ไม่อยู่ช่วย ตอนนี้กลับหอบผ้าหอบผ่อนมาหามึงอีก" จาระไนความร้ายกาจของตัวเอง
"อ้อ" กล้วยรับคำ
"เห็นดิวดูแลมึงดี เลย..." ไม่พูดต่อ ดิวกับวิก้าไปหากล้วยทุกเที่ยง ส่วนผมแยกเข้าห้องกิจการสภานักศึกษา ผมเองต่างหากที่ละเลยเพื่อน

"ณิช กูกับดิวไม่มีอะไรกัน ดิวมันหนีพี่เขามาปรับทุกข์กับกูเฉยๆ ให้สอนทำเค้กวันเกิดอะไรนั่น"
"อ๋อ...อืม"
"กูรักมึงนะณิช"
"..." ผมรับฟังอึ้งๆ ทุกทีกว่าจะง้างปากได้น้อยมาก อย่างเก่งคือเวลาจะอ้อนไหว้วานให้ทำนั่นทำนี่ให้

                      จะเป็นฝ่ายปากบอนบอกเพื่อนก่อน 'กล้วยเพื่อนรัก กูรักมึงที่สุด'
ส่วนกล้วยจะเอือมๆ 'เออ รู้แล้ว' หรือ 'พูดอย่างนี้ ว่ามามีอะไร' เทือกนั้น
                  คนที่รู้ดีคือเชียงกับน้ำ 'บอกรักงี้แสดงว่ามีอะไรให้ทำชัวร์' สองคนนั้นจะรีบชิ่ง 'กูรักมึงนะณิชแต่ขอเปิดก่อนล่ะ' สะบัดตูดหนีรู้ทันทุกที

"บอกให้รู้ไว้ กล้วยรักณิช แล้วณิชล่ะ"  กล้วยรุกเปลี่ยนสรรพนาม
"..." อึ้งอีกหน แกล้งให้ผมยิ้มได้ใช่ไหม ใบหน้าเพื่อนอยู่ใกล้ราวศอกทว่าดูไม่ออกว่าจะมาไม้ไหน
"ไม่ต้องตอบก็ได้ เพราะกล้วยรู้อยู่แล้วว่าณิชก็รักกล้วยเหมือนกัน " กล้วยดึงคอจะให้โขกหน้าผากแต่ผมเลี่ยงหันหนีทัน
"..." ไม่กล้าตอบ เพื่อนแปลกจนน่าหวั่นใจมากขึ้นกว่าทุกที
"เหมือนที่ณิชบอกทุกทีไง ณิชรักกล้วยเหมือนกัน" กล้วยทวงคำที่ผมพูดติดปาก

xxx("ปังงงงงงง!")xxx สะดุ้งสุดตัวจะหันไปดูแต่กลัวยฝืนจับหัวผมไว้ไม่ให้มอง


"ไม่มีอะไร ลมตีน่ะ"
"...อ๋อ" รับคำ ทว่าเสียงฮื่ยสบถรวมกับบานไม้กระทบผนัง คล้ายคนเตะบานแรงๆ ทั้งที่หน้าห้องก็เปิดกว้างอยู่ตามปกติ น่าจะเป็นเสียงจากห้องติดกัน

                   ผมเหม่อจนได้ยินเสียงคนในหอนี้เป็นเสียงพี่กริช กระทั่งวิธีเดินกึกๆ เวลาไม่สบอารมณ์อย่างนี้ก็ใช่
                   ฝันค้างแล้ววาณิชเอ๋ย คนอย่างนั้นจะมาเดินที่นี่ได้อย่างไร ไม่ใช่กับผู้ชายที่มีหญิงสาวแสนสวยชื่อดาน่ารอเซอร์ไพรส์อยู่ในห้องเป็นแน่
                  ป่านนี้เขาสองคนจะสวีตหวานกันแค่ไหน ได้แต่ก้มลงซุกหัวเข่าสงสารตัวเอง
   
"...ไปซะได้" กล้วยพึมพำหากยังไม่ปล่อยศีรษะผม
"อะไร?" ตูล่ะงง
"ไม่มีอะไร เดี๋ยวซื้อขึ้นมากินด้วยกัน รอนี่นะ" กล้วยยิ้มโล่งใจ
"อืม...ไปเถอะ" ผมว่าก่อนจมอยู่กับตัวเอง

                    ถ้าเงยมองก็คงจะเห็นเพื่อนหรี่นัยน์ตามองตามเงาคนที่เพิ่งผละไป...บอส


**********************************************

edit : 16/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
อะลุ้มอล่วย, กฤษดา, ตระหนก, เมือง, ตะกละตะกลาม, ช็อกโกแลต, ฉกรรจ์, ว้อท, เซอร์ไพรส์

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 23-07-2013 07:47:26

สิงเข้าท้อง!!!!!
ผิดหรือเปล่าพวก

ดาน่า...ไม่มีความเห็นเพราะชีวิตนี้ไม่เคยทะเลาะกับผู้หญิง

ส่วนเรื่องทำครัวเนี่ย มันแปลกจริงๆ ที่มีเด็กแถวนี้ทำหน้ายู่บ่นว่า ทำไมมันเยอะอย่างนี้ รอกินดีกว่า...
ณิช มาเก็บไปสอนหน่อยสิ
.ไจฟ์.

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 23-07-2013 07:58:29

เอาแล้วไง งานเข้า
มะรุมมะตุ้ม โอ้วววว
บอสงานเข้า ไม่ยอมบอกน้องมันซักทีเป็นไงล่ะ
หนูณิชซื่อมากลูกระวังโดนบอสจัดนะลูก
กล้วยฉวดโอกาสว่ะ  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 23-07-2013 08:33:03

น้องเข้าใจผิดไปหลายแล้ว BOOS-K เคลียร์เรื่องไหนก่อนดี :katai1:


เพื่อนกล้วยอย่าฉวยโอกาส


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-07-2013 08:46:53

 :ruready

ยิ้มค้างเป็นยังไงเพิ่งรู้ชัดก็เพราะอ่านตอนนี้
หวานอยู่ดีๆเจอมาม่ามาแบบไม่ตั้งตัว
เฮ้อออ  แอบสมน้ำหน้าบอสกริชเบาๆ  ปากหนัก  แล้วเป็นไง

แต่หนูณิชของพี่ก็เข้มแข็งใช่ย่อย  อย่าเพิ่งเสียใจมากนัก
พี่เชื่อว่าพรุ่งนี้บอสกริชคงรีบเคลียร์  ไม่อึกอักเหมือนที่ผ่านมา
เผลอๆคืนนี้  คงบุกมาเอาตัวคืนอีกรอบ

หวังว่านะ......  :hao5:

ส่วนดาน่า  น่าจะเป็นญาติบอสรึเปล่า  เพราะดูนางแล้วไม่ได้หึงหวงเท่าไหร่
ออกแนวร้ายเพราะเป็นห่วงไรแบบนั้นมากกว่า....มั้ง  :ling2:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 23-07-2013 09:37:39

ม่ายน่ะ เอาเช้าที่สดชื่นของเค้าคืนมา  :katai1:
ปวดตับไปกับณิช ตอนต่อไปมาไวไวนะคะ
อยากจะโบกหัวพี่กริชกับเพื่อนกล้วยจริงๆ
+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 23-07-2013 09:41:20

 :hao3:
ทำไมฉันต้องมากินมาม่าตอนวันหยุดด้วย  :ling1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 23-07-2013 10:36:25

สมเลยบอส ไม่เอ่ยปากชัดบอกชื่อน้องให้ได้ยินน้องเลยไม่รู้ว่าเป็นตัวเอง เข้าใจผิดไปใหญ่เลย
การกระทำสำคัญกว่าก็จริง แต่น่าจะรู้ว่าคนของตัวเองนิสัยเป็นยังไง ซื่อขนาดนั้นมันไม่คิดเข้าข้างตัวเองหรอก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 23-07-2013 10:41:28

คือเรื่องชายรักชายมันก็เป็นธรรมดาที่ผู้หญิงจะอยู่นอกสายตาเราอ่ะนะ
แล้วยิ่งมาร้ายอย่างนี้ด้วย บอกเลยว่าไม่ปลื้มอย่างแรง :m16:
และกำลังจะไม่ปลื้มเพื่อนกล้วยด้วย เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดหรืออย่างไร
แล้วบอสกริชมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร กล้วยรู้ใช่ไหมว่าพี่เขาอยู่ที่นี่
ไม่อย่างนั้นคงไม่ย้ำคิดย้ำพูดอย่างนี้หรอก ปวดหัวแทนณิชน้อยนัก :serius2:
ราบรื่นเกินไปก็ไม่มีรสชาดเนาะ จัดมาม่าให้รสชาดกลมกล่อมสักหน่อย
ว่าแต่อย่าเผ็ดมากนะเดี๋ยวกินไปร้องไห้ไป
ขอบคุณคนเขียนมากๆค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-07-2013 10:41:49

หวานอยู่ดีๆ งานเข้าบอสกริชซะงั้น
เรื่องเลยเข้าทางกล้วย ได้กักตัวณิชไว้
บอสมาเคลียร์เร็วๆนะ  :serius2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-07-2013 10:55:25

ดาน่าเธอเป็นใครกันแน่ อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิดเพราะบางประโยคที่พูดออกมาก็ดูแปลกๆ

แต่ที่แน่ๆเพื่อนกล้วยแม่งเลวมาก ฉวยโอกาสสุดๆ :z6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 23-07-2013 11:16:14

กล้วยกับดาน่านี่นิสัยไม่ดีเลยนะ ฮึ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 23-07-2013 11:37:46

ทำไมเป็นแบบเน้นนนน :katai1:
บอสรีบเคลียรเลยยยยนะ
กล้วยแม่งงงฉวยโอกาส
หนูณิชอย่าคบกล้วยประชดบอสน้าาาา :sad4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 23-07-2013 12:24:26

ร้องไห้ได้มั๊ย ว่าแล้วเชียว พอมีช่วงเวลาดีๆทีไร มักมีมารมาผญทำร้ายทำลายความหวานทุกที
บอสสสสสสสสสสสสสสส บอสเห็นมั๊ย ความไม่ชัดเจน(ในชื่อ)ของบอสทำเอาน้องณิชเสียน้ำตาไปแค่ไหน
แล้วอย่ามาเนียนเชื่อตามที่กล้วยมันเล่นละครส่งละ ไม่งั้นเราจะเคืองบอส แล้วจับหนูณิชใส่พานถวายคนอื่นเบยยยยยยย  :katai1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-07-2013 12:37:37

ดาน่าเป็นใคร กริชรีบมาเคลียร์กับณิชนะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-07-2013 13:03:45

เดาเอา ดาน่ามันเป็นญาติของบอสประเนี่ย
ตอนนี้กล้วยแลดูร้ายพิกลด้วยอ่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 23-07-2013 15:02:50

บอสกริชห้ามโกรธนิชนะเพราะเริ่มเรื่องคือดาน่ามันเลยเป็นผลพวงมาที่กล้วย 

นิชมาอยู่กะเค้ามาย้ายจากหอกล้วยเลย

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 23-07-2013 15:41:20

พี่กริชอย่าทำตัวเป็นพระเอกหนังไทยนะ  ต้องเชื่อใจน้องณิชนะคะ

ฮือๆกินมาม่าซะท้องอืดเลย  ตอนหน้าไม่เอาแล้วนะคะ  เค้าเกลียดมาม่า :hao5:

ส่วนดาน่า  เก็บชีไว้ก่อนละกันเอามาเป็นสีสันให้น้องณิช(?)  เพื่อจะทำให้คู่นี้เขารักกันมากขึ้น :hao3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 23-07-2013 16:01:25

นับหนึ่ง นับสอง นับสาม นับ.....ก่อนเม้นท์
เออ ได้ผลเว้ย...แต่ยังกำหมัดอยู่อีกมือ
ถอนหายใจยาวๆ อีกที...ก่อนเม้นท์

จะบอกอะไรให้นะกล้วย...หลอกตัวเองน่ะ เจ็บนะ
จะฉวยโอกาสหรือเป็นตัวช่วยก็ยังไม่แน่ใจ
แต่สิ่งที่ทำอยู่ไม่ช่วยให้เขารักแน่นอน
ที่แน่ๆ ในสายตาตอนนี้คือ ไม่คู่ควร
เพราะการเล่นไม่แฟร์มันไม่แมน

ต่อให้เขาวิ่งมาหาเวลาเดือดร้อน...นั่นเพราะเราเป็น-เพื่อน-
แต่เราต่างหากที่หวังไว้มากกว่านั้น...นั่นไว้ใจได้ยาก
คิดเผื่อเถอะว่า ถ้ารู้ตัว...เขายังจะเลือกมาอยู่มั้ย

พี่กริชล่ะ เซอร์ไพรส์มั้ย?? นี่ไง ผลที่ไม่พูดให้ชัด
เพราะน้องขาด...จึงต้องการการยืนยันมากกว่าคนอื่น

ส่วนคู่หนังสด...มันคุ้นๆ นะ พี่เอ็กซ์น้องดิว ต้องไปค้นมาอ่าน...ไม่น่าผิดแน่ หุหุ ^^

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-07-2013 16:28:54

จะรู้เรื่องอะไรกับเขาไหมณิช :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 23-07-2013 17:23:44

ไม่เอาดราม่า :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 23-07-2013 17:46:56

โอยยย สงสารน้องณิช งานเข้าแล้วพี่กริช  :hao5:
มาเคลียเร็วๆน้า อย่าปล่อยให้กล้วยฉวยโอกาสไปนะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 23-07-2013 18:11:39

ดาน่า นางดูจะไม่ค่อยหึงหวงมากมายอะไรเลย ดูๆแล้วออกแนวกันท่ามากกว่านะ นางไม่ได้ร้ายอะไรมากมายเลย เหมือนมาดนางจะเป็นแบบตัวร้ายไฮคลาสอะ ร้ายพองาม ไม่น่าเกลียดเกินไป
กริช อย่าปากหนักสิ ณิชใจเสียหนีไปพักใจกับกล้วยแล้ว
กล้วย อย่าฉวยโอกาส อาจโดนสั่งเก็บ
ณิช ยอดเยี่ยมมาก หนูควบคุมสติได้ดีมาก สามารถโต้ตอบและเก็บด้านอ่อนแอไว้ไม่ให้โดนตอกกลับได้ โดยเฉพาะตอนที่พูดว่า "เพราะผมจะแรด" ดาน่าอึ้งไปเลย
ดิว อืม อาจเป็นเพราะหน้าตาที่น่ารักและอยู่กับณิชบ่อยๆ ทำให้ตอนที่กริชตามสตอล์คณิช คนเลยคิดว่ากริชตามสตอล์คดิว ทำให้ณิชเข้าใจผิดจนได้

เอาล่ะ เราจะรอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 23-07-2013 19:48:08

เซ็งพวกเจ้าปัญญา หาวิธีแย่งของของคนอื่นชะมัด

เพลียแทนณิชน้อย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 23-07-2013 19:55:55

ณิชคงเจ็บไม่น้อย แต่ทนเอาเนอะณิชเนอะ :mew2:
ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละสุขแป๊บๆ เศร้าอีกแหละ
แล้วก็ถ้าบอสจะดีและเก่งแต่ปากล่ะก็  ไปไกลๆณิชหน่อยก็ดี  ถ้าไม่มีปัญญาปกป้อง
ก็อย่าเอาแต่ได้  ชีวิตอีกคนมันไม่ได้สุขสบายมาแต่เกิดเหมือนตัวเอง
ความทุกข์ถ้าเจอบ่อยๆมันก็ไม่มีแรงจะสู้ทุกครั้งหรอกนะบอสกริช  ...  เชอะ  เชิดใส่

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 23-07-2013 22:01:21

 :z3: :z3: :z3:
 :ling2: :ling2: :ling2:

 :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 23-07-2013 22:33:44

นั่นไง !! งานเข้าเลยปะบอส ไม่เคลียไง
สงสารหนูณิชชชช มาซบอกเราได้นะณิช
แล้วดาน่านี่คืออะไร ฮ่วยยย เซ็งบอสอ่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 23-07-2013 22:39:33

บอสกริช งานเข้า 
บุกคว้าตัวกลับมาเคลียเลย
 :ling1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 23-07-2013 23:13:25

เฮ้อ  ทำไมมันวุ่นวาย อิรุงตุงนังแบบนี้เนี่ย
อ่านแล้วงง ปวดหัวชอบกล 

แล้วก็ตัวละครเยอะมากค่ะ เริ่มจำไม่ได้แล้วว่าใครเป็นใคร

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 23-07-2013 23:43:10

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:กรี้ดดดดดดดดดดดมาต่อด่วนเลยคะ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :z13: :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 24-07-2013 18:03:37

ชอบดาน่า.... แรค่งตัวแซ่บ ชมพูพาสเทลกำลังอินอยู่ในซีซั่นนี้

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 24-07-2013 19:17:09

 :serius2:งานเข้าแล้วบอส จะจัดการยังไงล่ะทีนี้

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-07-2013 19:53:08

ค้างคาจริงตอนนี้ :katai5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 24-07-2013 21:19:33

เอ๊ะ ยังไงเนี่ย :hao4:
งานเข้าแว้ว
ดาน่าคือใครหว่า มาถึงก็วีนเลย
แถมบอกตนใจดีอีกนะ :ruready
 :ling1:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 24-07-2013 22:26:39

เราควรสนใจสิ่งรอบข้างด้วยตนเอง อย่าเชื่อคนอื่นนะ 555
รออ่านต่อจ๊ะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 24-07-2013 22:36:10

งานงอกทั้งสองฟากเลยว่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-07-2013 06:51:14

----MiSS-U เอ่ยถึงคนแรกเลย
----thichanorit อูย อ่านละเอียดไปแล่ว
----gupalz รู้ทันด้วยอ่า
----mesomeo2 อีกคน เม้นต์ซะพรุน...เดี๋ยวรีไรท์ดาน่าให้เหี้ยมกว่านี้ดีกว่า อุอุ
----uknowvry พาสเทลชิมิๆ
----tuckky เค้าเสียใจ โอ๋ๆ ทำมาม่าไม่เก่งเลย จะได้กินมาม่าผัดก็ตอนเจฟฟรี่แวะมาหา
----Gokusan นัดใครไว้ เหลือวันจันทร์อีกหนึ่ง...เจอกัน
อรุณสวัสดิ์... :L1:
--------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
14 คนแปลกหน้า










                 เป็นช่วงที่ผมลืมเลือนทุกสิ่งรอบกาย จมจ่ออยู่กับกิจวัตรประจำวันตามเดิมซ้ำๆ อย่างเลื่อนลอย ตื่นไปเรียน เดินเซื่องกลับมาซุกหัวนอนหอกล้วย วันเวลาผ่านเลยไปอย่างไร้จุดหมาย ไร้ตัวตน ไร้อนาคต

"---ไร้หัวใจ"
"หือ ว่าไงนะเชียง?" เพื่อนพูดยาวๆ ไม่ทันฟัง
"เชียงไหน วอนตายชิมิไอ้ณิช กูชื่อน้ำ! หน้าเหี้ยๆ พรีเซนต์เฟซอยู่ตรงนี้คือชลธร ไม่ใช่ชิษณุพล!" น้ำร้อง กระแทกฝาหม้อดังเคร้งงงง!!!
"เย้ย..." ผมสะดุ้งโหยงวูบกลับเข้าร่างทันใด
"อ้าวเฮ้ย! พาสต้าล้นแล้วนั่น!" เชียงตัวจริงโฉบมาเบรคเราสองคน น้ำเดือดปุดๆ ท่วมหัวเตาเพิ่งปรากฏตรงหน้า
"เฮ้ย! ชิบๆๆ เรือหาย เอาออกเร็วณิช" น้ำรน
"โอ๊ยยยยยย!" ผมโหยหวนลืมผ้ารองมือ กระชอนตักเหวี่ยงเส้นลวกแขนซ้ำอีกต่างหาก

"แล่วๆๆๆ เละหมด ใช้ไม่ได้ยกหม้อ" น้ำเช็คเส้นแป้งหน้าเสีย
"ไม่ดูวะณิช คุมไฟภาษาอะไร" เชียงโวย
"อือ..." ผมกัดปากน้ำตาคลอกลั้นความเจ็บปวด
"เป็นอะไรมากมั้ย เจ็บหรือเปล่า" น้ำหันมาดูผม   

"มีอะไรกัน ตายแล้ว ทำไมเละอย่างนี้" ออยเข้ามาอีกคน
"เส้นเปื่อยหมดเลยออย เอายังไงดี" เชียงตรวจพลาสต้าซ้ำ
"เราว่ารีบทำใหม่เลยดีกว่า อาจารย์เชฟควบสองคลาสอยู่ครัวโน้นอยู่เลย ยังทัน เร็วเข้าพวกเรา" ออยแม่งาน สรุปเชียงตั้งหม้อใหม่ น้ำลากผมออกมาทำแผลหน้าห้อง

"เป็นอะไรวะณิช ช่วงนี้เป็นอะไรทำไมไม่บอกกู ที่บ้านมีปัญหา ไม่มีเงินก็บอกซิจะได้ช่วย" น้ำร่าย ทาเจลรักษาแผลพุพองน้ำร้อนลวกแบบที่เด็กฟู้ดทุกคนใช้ใส่แผลให้ผม 
"..." ได้แต่เงียบ
"อาทิตย์หน้าจะสอบแล้วด้วย เครียดเหรอ ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวติวให้" น้ำให้กำลังใจ

                  อยากบอกว่าไม่ใช่เรื่องนั้นหากแต่ปากหนักพูดไม่ออก ความคิดคำนึงวนเวียนอยู่กับวันเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่เย็นวันอังคารจนถึงขณะนี้ บ่ายวันศุกร์ เกือบ 60 ชั่วโมงทว่าไร้วี่แววหนุ่มแว่น
                 โทรศัพท์ผมหายน่าจะไม่ได้เอามาจากห้องนั้น ไม่กล้าเฉียดห้องสภานักศึกษาด้วยเช่นกัน กระทั่งเหล่าเพื่อนฝูงปริ๊นซ์ก็ไม่เห็นแม้เงา สิ้นเยื่อขาดใยจริงแล้วหรือ


"อ้อณิช เห็นออยมั้ย พี่ขอคุยด้วยหน่อย" พี่คณะบริหารมาหยุดที่ประตู คุ้นๆ ว่าเป็นหนึ่งในสภานักศึกษากลุ่มพี่แฮงค์
"ใครนะครับ?" ผม
"อ้าวพี่อั๋น พี่ว่าน มาหาออยเหรอครับ ออยๆ พี่อั๋นมา!" น้ำช่วยเรียกให้
"อ้าวพี่ ออยยังไม่เสร็จเลย รอหน่อยได้เปล่ากลับค่ำแน่ๆ กำลังจะต้มพาสต้าใหม่ สอบเก็บคะแนนด้วยล่ะ อาจารย์เชฟไม่บอกก่อน แย่เลย" ออยโผล่ออกมาหากลุ่มพี่

   จริงด้วย พี่อั๋นเป็นพี่ชายของออยนี่หว่า

"ทำไมฟู้ดสอบเร็วจังวะ" พี่ว่านพูดเชิงถาม
"เดือนหน้า ม.L ขอภาคฟู้ดเราไปช่วยเวิร์คชอปงานอาเซียนซับมิทไง ปี 3 ฝึกงานแล้วก็เหลือแต่ปี 2 นี่แหละ ติดบอร์ดอยู่มึงไม่อ่านวะ" พี่อั๋น
"อ๋อ ที่ออกข่าวชมว่าประชุมครั้งก่อนเราจัดดีเกินคาดน่ะเหรอ"
"เออนั่นแหละ" พี่สองคนคุยกันเอง ออยพูดธุระกับพี่ชายครู่เดียวก็วิ่งกลับเข้าห้องปฎิบัติการครัวไป
   
"ช่วงนี้พวกพี่กำลังส่งมอบงานสภา ยุ่งมากแต่มังกรบอกให้โทรหาอยู่นะ" พี่อั๋นใจดีกับผม
"ครับ..." ก้มหน้างุด อยากถามถึงคนที่คิดถึง แต่เม้มปากกลั้นเงียบไว้
"ไม่บอกน้องไปเลยวะ ไอ้กริชมันรถ---"/ "เฮ้ย! นั่นทำอะไรเพื่อนผม?" พี่ว่าน/ กล้วยพุ่งมากระชากตัวไม่ให้เข้าใกล้
"โอ๊ยยยยยยย!" ถูกบีบแขนตรงรอยน้ำร้อนลวกพอดี เจ็บแสบเหลือประมาณ
"เชรี่ยณิช! เป็นอะไรแดงเถือก ไฟหรือน้ำร้อน ทายายัง?" กล้วยตกใจรีบปล่อยมือ ประคองเข้าข้างในไม่สนหัวพี่สองคนแต่อย่างใด ได้แต่มองตามตาละห้อย หมดโอกาสแล้ววาณิช
   
                  สุดท้ายเราให้อาจารย์ตรวจเป็นกลุ่มสุดท้าย อนุโลมเป็นกรณีพิเศษเนื่องจากเห็นผมเกิดอุบัติเหตุจึงยอมรอ ผมจำพลาสต้าจานนั้นได้ว่าเส้นแข็งมาก แป้งยังไม่สุกดีแต่อาจารย์ก็เอาเข้าปาก...ขอบคุณครับ

---


"เสร็จนี่กูจะกลับบ้าน น้ำ มึงมาอยู่เป็นเพื่อนณิชด้วย" กล้วยบอกขณะช่วยเก็บล้างอุปกรณ์ชิ้นสุดท้าย
"ข้ามฝั่งไปกรุงเทพเหรอวะ อ๋อ อามึงขึ้นจากเรือสำราญวันนี้ใช่มั้ย" เชียงถามกลับ ครอบครัวกล้วยอยู่ฝั่งกรุงเทพมหานคร มีบ้างแต่น้อยครั้งมากที่จะกลับไป
"เออซิ"
"วันศุกร์ด้วยนี่หว่า ครอบครัวสุขสันต์ รีบกลับเลยเดี๋ยวกูไปอยู่เป็นเพื่อนไอ้ณิชมันเอง" น้ำ
"นัดเตะตะกร้อกับพวกเด็ก M ข้างหอ ค่ำๆ เจอกันเว้ยณิช" เชียง
"เฮ้ย ไม่ใช่เด็กๆ กูอยู่ได้" ผมเกรงใจ คิดในใจว่าช่วงนี้เป็นโรคซึมเศร้าจนเพื่อนห่วงใยเกินเหตุ...ไม่ดีเลย
"อยากดูบลูเรย์ห้องไอ้กล้วยอยู่แล้ว สองทุ่มโน่นแหละ...เจอกัน" เชียงกอดคอน้ำเดินแยกไปอีกทาง หอคนละฝั่งประมาณผมออกจากประตูเลี้ยวซ้าย ส่วนสองคนนี้เลี้ยวขวาไปฝั่งวิทยาลัยอาชีวะ M ด้านโน้น

---
----


                 ผมกับกล้วยเดินออกมาขณะดวงอาทิตย์อัสดงพอดี แสงสีส้มทาบเงาเราสองคนยืดยาวไปตามถนนคอนกรีต
"กี่โมงแล้ว?" ถามขณะเดินผ่านสนามบาสเกตบอลกลางแจ้ง ไฟสนามส่องสว่างเห็นคนสวมชุดบาสสีน้ำเงินเล่นอยู่ มองผ่านนึกว่าคนที่ใช่...แต่ไม่ใช่
"อีก 10 นาทีหกโมง" กล้วยดูนาฬิกาข้อมือ
"อืม..." พยักหน้ารับ เบนสายตาหนีจากที่จอดรถนักศึกษา ไม่มีเคย์แมนสีเทาอย่างใจหวัง ได้แต่ก้าวเท้าผ่านอย่างหงอยเศร้า

...ผมคาดหวังสิ่งใดอยู่
...รอคอยสิ่งไหนกัน
...ไม่มีทางเป็นไปได้ 'เราแค่ฝันไป' บอกตัวเองซ้ำๆ


"ณิช...กูจะบอกที่บ้านว่าจะอยู่ที่นี่ ไม่ไปปารีสนะ"
"อือ..." ผมอือออเหม่อลอย
"ไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ ดีใจจังเลยกล้วย เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปอะไรทำนองนั้น" กล้วยอ้อล้อชวนคุย
"หือ โทษที พูดว่าอะไรนะกล้วย?" เพิ่งจับมวลความคิดจริงๆ จังๆ
"เฮ่ย...เหม่ออีกแล้ว กูบอกว่าจะไม่ไปปารีส ไม่รับทุน เรียนสาขาในไทยนี่แหละ ให้พูดซ้ำอีกรอบไหม"
"อ๋อ เออๆ" รับรู้อีกหน

                     กล้วยอ้าปากจะพูดหากแต่ชะงักเงียบ เดินมาด้วยกันเรื่อยๆ จนถึงโคเวอร์เวย์ก่อนทางออกประตูใหญ่ กล้วยจับบ่าหันประจันหน้า แววตาเพื่อนแรงกล้าจนผมเลี่ยงไม่อยากสบตา
 
"ณิช...มองกู"   
"มีอะไร"
"กูชอบมึง รักมึงนั่นแหละ มึงคิดยังไงกับกูณิช" กล้วยทิ้งดิ่ง
"กะ...ก็เหมือนกันไง" ผมเลี่ยงไม่พูดคำว่ารักกับกล้วยตั้งแต่วันนั้น
"ไม่ณิช เอาจริงๆ มึงรักกูบ้างมั้ยอยากรู้ รักอย่างที่กูรัก ไม่ใช่แบบเพื่อน...แบบแฟน" มือใหญ่จับบ่าผมสั่นน้อยๆ ใบหน้ารอคอยความหวังบั่นทอนความรู้สึกเป็นอันมาก

...เพื่อนผู้แสนดี
...เพื่อนผู้มีน้ำใจ
...เพื่อนผู้อยู่เคียงข้างมาตลอด ผมจะทำร้ายให้เขาบาดเจ็บกระนั้นหรือ

"กูรักมึงนะกล้วย...แค่เพื่อน" ผมสบตา มือใหญ่หลุดจากบ่าพร้อมดวงใจหล่นวูบ เพื่อนจะทิ้งผมไปอีกคนทว่ากลับไม่คิดรั้งไว้

                    กล้วยเงียบ...ผมก็เงียบ เสียงจ้อกแจ้กจอแจผู้คนสัญจรผ่านไปมาไม่เข้าโสตประสาท

"กล้วย...กูขอโทษ" ผมน้ำตาคลอเบ้า
"ไม่ณิช อย่าพูดว่าขอโทษ กูไม่อยากได้ยิน" 
"กล้วย..." ผมร้าวราน รู้ดีแก่ใจว่ารักแบบไหนแต่กลับให้ไม่ได้ ใจดวงนี้ยกให้เจ้าชายเย็นชาคนนั้นหมดแล้ว...เขาขโมยหัวใจผมไป
   
"ตอนดิวบอกว่าตามมาเรียนที่นี่เพราะชอบกูแบบแฟนไม่ใช่แบบเพื่อน กูก็เหวออยู่นะ ซักพักก็คิดว่าตัวเองจะชอบมันตอบเพราะไม่อยากเสียเพื่อน แต่ก็ไม่...ดิวคือเพื่อนจริงๆ เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้"
"อืม..."
"คอยดูแล กลัวมีใครทำให้มันเสียใจ อีกใจก็สงสัย ผู้ชายกับผู้ชายจะรักกันได้จริงๆ หรือ จะอยู่กันยืดแค่ไหน แต่พอเจอมึง...ณิช มึงขโมยหัวใจกูไปตอนไหนก็ไม่รู้"
"..." น้ำตาผมไหล
"แค่เห็นหน้ามึงโผล่จากห้องนอนไอ้หมอนั่น กูก็รู้แล้วว่า กูน่ะ...ช้า"
"นั่นน่ะ..." พูดไม่ออก
"มึงไม่เคยมองกูอย่างที่กูหวัง หนักสุดคือเมื่อกี้ที่เราอยู่ห้องเดียวกัน มึงนอนร้องไห้ทุกคืนแต่กูกอดมึงไม่ได้...เพราะมึงไม่มีกู ซักนิดเดียวก็ไม่มี ทั้งๆ กูยืนอยู่ตรงนี้ทนโท่"
"..." ผมสูดลมเข้าปอดกลั้นสะอื้น

"ไปเถอะณิช กูยอมแพ้แล้ว" กล้วยยิ้มเศร้า
"หมายความว่ายังไง...ไม่กล้วย อย่าทิ้งกูไป!" สิ่งที่หวาดกลัวอย่างที่สุด ฟางเส้นสุดท้ายกำลังจะปลิวลับหาย
"ไม่ได้ทิ้ง ยังอยู่ด้วยกันไม่ไปไหนซะหน่อย"
"แต่..."
"แค่กูไม่ชอบที่ไอ้วาณิชคนสดใสร่าเริงของกูทำหน้าอกหัก ร้องไห้จะเป็นจะตาย...ไม่ชอบเลยจริงๆ เห่ยเฟ่ยมากนะรู้มั้ย" กล้วยจับปลายคางสั่นน้อยๆ
"..." เพื่อนรู้จักตัวตนของผม ยิ้มทั้งน้ำตาอาบแก้ม

"ฟู่...กูเปลี่ยนใจไปปารีสดีกว่า เรียนจบแล้วกลับมาหา ไว้จะมาขโมยมึงเป็นแอทซิสทำร้านด้วยกัน ไม่อยากเป็นหมาขี้แพ้" เพื่อนเช็ดน้ำตาให้
"กล้วย..." อ่อนยวบทั้งใจ ตัวเองต่างหากที่แพ้ จะแกล้งไขสือไม่รู้ก็รังแต่เจ็บปวด กล้วยรักผมแต่ผมรักอีกคน ลูกโซ่ที่ไม่มีวันบรรจบ
"ไม่ใช่ว่ากูเก่ง แต่เห็นดิวตอนนั้นเทียบกับตัวเองตอนนี้แล้ว เฮ้อ รักกันเป็นทอดๆ ไม่จบสิ้น ไม่เอาดีกว่าว่ะ ขี้เกียจเป็นพระเอกอกหัก ไม่หล่อ 555" กล้วยหัวเราะเสียงดัง
"อ้อเหรอ กลัวไม่หล่อเนอะ 555"

                       สดชื่นกับความรู้สึกดีๆ ที่เรียกว่า 'เพื่อน' ขณะข้างในกลับนึกสมเพชตัวเอง แค่เห็นผู้หญิงมาทวงคืนผมก็ทำใจไม่ได้ หลบลี้หนีหน้าออกมาโดยไม่ถาม ไม่ตาม ไม่ยื้อทวงสิทธิ์ของตน

                     หัวร่อทั้งน้ำตา ป้ายเช็ดหน้าเปื้อนจนแห้ง กล้วยคือแสงสว่าง เป็นเพื่อน เป็นกล้วยคนเดิมที่ผมรู้จัก
"ส่วนเรื่องนั้น เราคงไปกันไม่ได้ เข้าใจนะไอ้เด็กน้อย" กล้วยยิ้มแฉ่งเล่นตลก
"อือ...เด็กน้อยตายล่ะ" ผมขำตาม ปล่อยกล้วยดึงร่างไปซุกอกช่วยเช็ดน้ำตา
"เป็นเพื่อนกัน (...จะได้อยู่ด้วยกันตลอดชีวิตที่เหลือ...นะณิช)" กล้วยพึมพำขณะผมอู้อี้ก้มเช็ดน้ำมูกจึงไม่ได้ยินเท่าใดนัก

---
-----


                      โบกมือบ๊ายบายส่งกล้วยขึ้นรถที่อู่รถเมล์ข้างมหาวิทยาลัย L ผมเดินเข้าประตูเล็กอยากเปลี่ยนบรรยากาศอีกสถาบัน ยังทำใจไม่ได้ที่เพื่อนจะจากไกลกะทันหัน ความคิดถึงและอีกหลายๆ อย่างรุมเร้าตรองไม่ตก
                      ยังแหยงความเจ็บปวด ไม่กล้าสู้ผิดหวังที่แท้จริง หนีไปเลยแบบนี้ก็ดี ขณะอีกด้านบอกให้ฮึดสู้แย่งชิงกลับมา
                      ความสัมพันธ์ระหว่างเราคงแค่โบรแมนซ์ตามประสา แต่ข้างในใจกลับแย้ง แล้วงูเหลือมนอนเบียดกูทุกคืน เป็นหมาป่าฉกหอมแก้มทุกครั้งที่เดินผ่าน ซ้ำยังวางอนาคตร่วมกันอีก ถือเป็นแต้มต่อของผมได้ไหม 
...ด้ายแดงยังอยู่
...ที่ผ่านมาถ้าไม่โกหกตัวเอง ผมก็ว่าใช่...พี่กริชมีใจ
...กลัวอะไรวะ ถามเขาตรงๆ เอาความจริงจากปากเลยดีกว่า
                    ฮึ่ม! วาณิชน้อยรีเทิร์น 

                      กำหมัดปลุกใจเสือป่าก่อนถอนหายใจทดท้อ ท้ายที่สุดคงไม่แคล้วอกหักอยู่ดี รักแรกไม่มีทางสมหวังชัวร์...(T-T) วาณิชอยากร้องไห้อีกหน เหมือนฉากการ์ตูนมีจิตสำนึกเล็กๆ เถียงข้ามบ่ากันไปมา
'YES' แองเจิลมีปีกเล็กๆ สีขาวกะพริบตาปิ๊งๆ
'NO' เดวิลตัวจิ๋วถือสามง่ามแยกเขี้ยวขู่แฮ่ๆ
ความคิดเข้าๆ ออกๆ ตีรวนกันเอง


                     ทว่าฟ้าบันดาลให้ผมพบแสงสว่าง...หอประชุมเรือนกระจกมหาวิทยาลัย L เปิดไฟทุกดวง ซุ้มดอกไม้รายทางพร้อมเพลงรักเคล้าคลอ กำลังมีโต๊ะจีนงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสของใครสักคน
"น้องครับ! ช่วยยกน้ำไปโต๊ะจีนทางโน้นทีครับ" พี่ผู้ชายตัวสูง หล่อแบบอาตี๋ญี่ปุ่นและที่สำคัญ...สวมแว่นตา ณิชน้อยแพ้หนุ่มแว่นครับ

                       กวาดตามองถึงเห็นคนสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว กางเกงสแลคดำแบบเด็กเสิร์ฟช่วยลำเลียงอาหารอยู่ มีผมกางเกงสีเทานกพิราบชุดนักศึกษาวิทยาลัย D อยู่คนเดียว (เสื้อชุดครัวเปียกสกปรกครับ เปลี่ยนใใส่เสื้อเชิ้ตนักศึกษาธรรมดาแทน)
                       เอาวะ เราเป็นคนมีน้ำใจ

"ครับพี่ ได้ครับ" ลอบมองพี่ผู้ชายตัวสูงอีกครั้ง กล้ามล่ำแข็งแรงใส่แว่นทรงกลมสไตล์เดียวกับจอห์น เลนนอน หน้าตี๋มากกว่า...คนละคนกับบอสแต่ก็หยวนๆ
"เท็ตจัง หนูอยากกินน้ำอันนั้นน่ะ" เด็กผู้หญิงญี่ปุ่นสวมชุดฟูฟ่องคล้ายนางฟ้าโผล่ออกมาชี้น้ำดำในลัง
"ไม่ได้หรอก ไอจังจะปวดท้อง" ฮู้ย! หยั่งหวาน น้ำเสียงไพเราะเสนาะหูจนต้องเงี่ยเรดาร์เสือก
"นะคะ ไอจังอยากกิน นิดเดียวเอง เท็ตสึฮิโกะอย่าบอกแม่ซิ"
"ไม่เอานะครับคนดี" แล่วๆๆ ประมวลเซลล์สองแล้วฟันธงว่า พี่แกเป็นชายแท้และโลลิค่อนเต็มสูบ

                     ผมวุ่นแพ็กน้ำอัดลมจะเข้าข้างในอยู่รอมร่อแต่ต่อมอยากรู้มีชัย แอบหันกลับไปเหล่เห็นพี่ญี่ปุ่นต้อนน้องญี่ปุ่นเข้ามุมมืด แล้ว...เชรี่ย (0///0) ดูดปากหอมแก้มฟอดๆ ขยี้ขยำกันชุดใหญ่ แม่เจ้า!!!
"อ๊ะ!"
"โอ๊ะ! ขอโทษครับ" ผมกับหญิงทอมเปิดประตูโผล่มาจะเอ๋กัน
"พอดีเลย แขกถามหาน้ำอยู่ พี่ช่วยเสิร์ฟนะ" ทอมคนนั้นยิ้มแย้ม เอ๋...เสียงผู้ชายชัดๆ มองหน้าอีกหนเพื่อความแน่ใจ
"พี่เป็นผู้ชายเหรอครับ?" นึกว่าผู้หญิง
"หือ ก็ใช่น่ะซิ แต่เอ๊ะหน้าเราคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหน อ้าว! น้องฝรั่งน่ารักคนนั้นนี่นา ลูกเกดกับครัวซองค์ใช่มั้ยเรา" พี่น่ารักทักทายเสียงใส
"รู้ได้อย่างไรครับ?" เมนูประจำ ณ เซเว่น
"ก็พี่เคยเจอเราในเซเว่นซอย 68 ฟากโน้น บางทีก็ร้านข้างอาชีวะ M ใกล้ๆ นี้ไง รับครัวซองค์เนยสดเพิ่มไหมครับ" พี่น่ารักเหมือนทอมเฉลย

"อ๋อ ผมจำได้แล้ว" พี่บีนั่นเอง (จำจากป้ายเสื้อเซเว่น) ผมอยู่ซอย 68 ฝั่งตรงกันข้าม ลงรถเมล์ทีไรต้องแวะเพราะอยากเจอพี่คนนี้ เคยเห็นปักจุดแดง 3 จุดที่ปกเสื้อนักเรียน ม.6 เป็นพี่ผมหนึ่งปีชัวร์ป๊าบ
"มะพี่ช่วยเสิร์ฟ น้องมารับจ๊อบเหรอ?"
"เปล่าครับ เดินผ่านพี่เค้าเรียกให้ช่วย"
"อ้าว ซะงั้น 555" หัวเราะขำยิ่งเหมือนทอมหมวยเข้าไปใหญ่ ช่วยหยิบขวดวางกลางโต๊ะคล่องแคล่วมากครับ ป้าๆ ลุงๆ กิ๊วก๊าวขอบใจเราทั้งคู่ น่าจะคนรู้จักกันเพราะเอ่ยขอบใจนะหนูบีเกือบทุกโต๊ะ

"บี...มีอะไรกินบ้าง หิว" บุคคลที่สามเข้ามาแทรก
"อ้าว ยังไม่กินอีกเหรอ อยู่โต๊ะเราโน่นแน่ะ ลมจ๋าไปดูเร้ว"

                    (0-0) ผมสตั๊นไป 17 วิ คนเหี้ยอะไรหล่อสัดๆ ตัวสูงน่าจะประมาณบอส ใกล้เคียง 180 แน่ๆ รูปร่างโปร่งบางใบหน้าออกหล่อหวาน ดิวกับพี่เอ๋ชิดซ้ายไปเลย

"ฟะ...แฟนพี่บีเหรอครับ" โดยส่วนตัวคิดว่าพี่บีกรี๊ดคนประมาณนี้ชัวร์ (เพราะวาณิชเขินอยู่เหมือนกัน (^///^) ฮิ้ว!!!)
"อ๊ะๆๆ คนนี้ห้าม...ของ-พี่!" พี่บีจิกตาขู่
"อั๊ยยะ..." ตูว่าแล้ว
"ไม่ใช่หรอก เพื่อนน่ะ เพื่อนจริงๆ 555 ปะไปรู้จักลมจ๋ากัน"
"โอ๋ย...พี่บีคร้าบ" ถูกลากไปโน่น ณิชน้อยอยากกลับแล้ว กลัวเทใจให้กิ๊กใหม่

---
-----


                   สรุปเรานั่งโต๊ะจีนท้ายห้องโถงแค่ 3 คน ผมทำความรู้จักพี่บีกับพี่ลม ทั้งคู่อยู่ ม.6 โรงเรียน R ปากซอยถนนใหญ่ละแวกบ้านเก่าผมเอง พี่บีคะยั้นคะยอเชลล์เชิญชิมทุกจาน ส่วนพี่ลมกินผลไม้เงียบๆ ไม่พูดอะไร

"กินเยอะๆ น้องณิช ฉลองเรารู้จักกัน โต๊ะจีนร้านตลาดซอย 50 แถวบ้านเราเอง เจ้านี้อร่อยทุกจาน เชื่อพี่" เหม่ๆ พี่บีตักกุ้งไปกิน ทิ้งคะน้าให้บานตะไท ไม่น่ารักช่างเจ๊าะแจ๊ะจะโบกให้
"ครับ..." กัดผักกร้วมๆ ประชด
"วันหลังไปเซเว่นฝั่งอาชีวะ M นะ ร้านพ่อพี่เอง แวะมาได้แค่เสาร์อาทิตย์ ถ้าว่างเราค่อยเจอ นะๆๆ" เป็นพี่กูจริงเปล่าวะ ตาใสบ้องแบ๊วเหมือนกระต่าย
"อ่า...ครับ" รู้สึกคิดผิดที่ยอมมือตุ๊กแกลากมานั่งแหมะอยู่ที่นี่

                     ['Rrrrrr'] สายเข้าเครื่องของพี่บี โชคดีชะมัด
"เกรทเดนโทรมา อ้อ! ลมจ๋าให้มันมารับนะ มางานกับแม่โรงแรมตรงเจ้าพระยานี่เอง"
"มันจะมานี่เหรอ"
"เค้าให้มันมา จะได้พาซินเดอเรลล่ากลับก่อน 3 ทุ่ม ไม่อยากเจอทศกัณฐ์แปลงร่าง นะๆๆ"
"555 เอาซิ" พี่ลมเห็นชอบ ยิ้มขำตาปิด
"ได๋จ้า บีจัดให้" พี่บีวางตะเกียบผลุนผลันออกไปเหมือนรอมานานมาก "น้องณิชห้ามหนีกลับก่อนล่ะ กินเยอะๆ นะเรา" ชะอุ้ย!!!

                   ผมโล่งหู พี่ลมช่วยเลื่อนจานปลาให้ ยกผักไปกินเองเสียหมด เห็นแบบนี้หน้าที่จัดรองจานเช่นเชฟวาณิชชอบ ^^
   
"อย่าถือสาบีเลย รายนั้นชอบคนสวยคนหล่อ เราหน้าตาน่ารักสเปคบีเลยล้นไปหน่อยน่ะ" พี่ลมอมยิ้ม
"พี่บีท่าทางเข้ากับคนง่ายนะครับ"
"งั้นแหละ ถึงต้องไม้กันหมาอยู่นี่ไง"
"อ้อ..." ผมยิ้มรับเข้าใจอะไรง่ายดาย ทายว่าเกรทเดนสายนั้นคือเจ้าชายขี่ม้าขาวคนสำคัญ ส่วนพี่ลมหล่อเทพคนนี้คือองครักษ์พิทักษ์กระต่ายน้อย

"แขนแดงๆ เป็นอะไร?" พี่ลมมองแขนซ้ายของผม
"น้ำร้อนลวกครับ เส้นพลาสต้าฟาดซ้ำอีกต่างหาก"
"เจ็บจนร้องไห้เลยเหรอ ใส่ยาหรือยัง?"
"..." วาณิชนิ่งขึงทันที หน้าตาผมแย่จนคนแปลกหน้าดูออกขนาดนั้นเชียว

"อ้าว! หน้าเหวอ พี่ถามดูเฉยๆ เวลาพี่เจ็บแผลก็น้ำตาไหลแบบนี้แหละ แต่เวลาคนอื่นทำเจ็บใจไม่เคยร้องไห้ออกมาซะที 555" พี่ลมหัวเราะพลางวางมือบนหัว กางฝ่ามือแตะกระหม่อมเบาๆ ไม่ได้ลูบไล้ไปมาอย่างบอสกริช ความคิดถึงระเบิดตูมห้ามไม่อยู่
"ช่วงนี้ผมดวงชงพิกล รู้สึกตัวเองเป็นหมาขี้แพ้ยังไงไม่รู้ เห็นเขามีคนอื่นก็รีบถอยกลัวตัวเองเจ็บ" จู่ๆ ก็หลุดปาก เพราะสัมผัสอุ่นซ่านบังเกิดในใจ เพิ่งรู้จักชื่อก็เถอะ
"..." พี่ลมแค่อมยิ้มมุมปากแล้วกดฝ่ามือกับศีรษะมากขึ้นแค่นั้น
"พี่ว่าผมควรทำยังไงดีครับ"
"อืม...ไม่รู้ซิ"
"อ้าว.." จ๋อยสนิท ว่าพี่บีแปลกแล้วเจอพี่ลมอีกคน น็อกไปเลยวาณิช

---

                       ทว่าพี่ลมคล้ายเทวฑูตชี้ทางสว่าง...
"พี่แค่ไม่ชอบที่คนเราจะยอมปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความทุกข์ ไม่กล้ามีความสุข ไม่เห็นด้วยเลยจริงๆ ดูนั่น...เจ้าสาวเจ้าบ่าวเจอกันแค่ 15 วันก็แต่งเลย" พี่ลมเชิญชวนให้หันไปมอง
"เหรอครับ?" แค่ครึ่งเดือนนี่นะ 
"เดตจริงๆ แค่ 15 วันตลอดระยะเวลา 10 ปี"
"อ้าว งี้ก็รู้จักกันมานานแล้วซิ"
"555 ใช่" หล่อแต่เกรียนไปบ้างก็ให้อภัย วาณิชยอม

                       มองคู่บ่าวสาวสูงอายุน่าจะ 40 อัพกำลังตระเวนถ่ายรูปตามโต๊ะ พี่บีบอกว่าเป็นญาติฝ่ายแม่พี่เท็ตสึ (รุ่นพี่โรงเรียน R และเป็นเพื่อนบ้านกับพี่ลม)

"ส่วนนั่น...คนพี่ชายคิดว่าตัวเองจะตกนรกไปแล้ว แต่เพราะบอมเบย์กรุ๊ปถึงรู้ว่าไม่ใช่น้องสาวแท้ๆ โชคดีจริงๆ" นิ้วยาวของพี่ลมเบนศีรษะผมหันไปมองทะลุกระจกอีกทาง
"บอมเบย์กรุ๊ป?" ศัพท์เทคนิคอะไรวะ
"พ่อแม่กรุ๊ปโอ ไม่มีทางมีลูกกรุ๊ปเอบีเด็ดขาด ยิ่งเป็นหมู่เลือดหายากอย่างบอมเบย์กรุ๊ป เข้าใจนะ"
"อ๋อ..." พยายามไม่จ้องคู่พี่น้องเจแปนชมซุ้มดอกไม้ประดับทางเข้างาน พี่แว่นโอบเอวน้องให้เดินบนม้ายาวตามโคเวอร์เวย์ชนิดเนื้อแนบเนื้อหลอมรวมเป็นคนๆ เดียวกัน ฟันธงฉับ พี่เลี้ยงต้อยรอกินเด็กหญิงชัวร์

                         พี่ลมเอ่ยว่าพี่ชายยอมตัดขาดปล่อยน้องไปอยู่ญี่ปุ่นกับครอบครัวที่แท้จริงก็ได้ แต่เลือกที่จะสานเส้นทางรักร่วมกัน บระเจ้าจ๊อด รักนี้ชั่วนิจนิรันดร์ภาคยากูซ่า ออฟเลิฟ


"แล้วก็นั่น...คนที่ไม่กลัวอะไร ชอบก็แสดงออกว่าชอบ รักก็รักตรงๆ เป๊ะๆ หึหึ" พี่ลมพยักเพยิดพี่บีพลางหัวร่อขำในลำคอ อากัปกิริยาอย่างเดียวกับคนที่ผมคิดถึง เราสองคนมองพี่บีคุยกระหนุงกระหนิงอยู่ข้างนอกนี่เอง
"ผมอ่อนหัดไปเลย..." รู้สึกถูกเติมเต็มถังไม่รู้ตัว
"พี่เชื่อว่าคนเราล้วนมีแจ๊คพอตรออยู่เสมอ เพียงแต่จะกล้าขึ้นเงิน เอ็นจอยกับมันไหมเท่านั้น"
"..." ขึ้นเงินล็อตเตอรี่หรือ ไอเดียแปลกประหลาดปรุงใจผมฟูฟ่อง

                        เออนะ บางทีคนเราก็ไม่กล้ารับการเปลี่ยนแปลงจนฟุ้งซ่านฉีกโชคดีอันนั้นทิ้งไปก็มี   
"เป็นกำลังใจให้นะครับ อ้อ นั่งนี่เดี๋ยว พี่ร้องเพลงให้ฟัง แล้วอย่าบอกใครนะ...ความลับ" พี่ลมยิ้มตาปิดก่อนลุกไปหาลุงป้าวงดนตรีด้านหน้า
                 
                          ผมเหม่อลอยกับบรรยากาศงานแห่งความรัก ความสุขของใครก็ไม่รู้ บังเอิญเดินเข้ามาเพื่อพบกับ...คนแปลกหน้าที่น่าจดจำ

---

                  บนเวที พี่ลมยืนเด่นที่คีย์บอร์ด เชิญชวนรับฟังเพลงก่อนนักร้องตัวจริงจะมารับช่วงต่อ
"กับเพลงนี้...เธอคือดวงตะวันครับ" พี่ลมยิ้ม ส่งสายตามองตรงมาที่ผม พรมนี้วเล่นคีย์บอร์ดเอื้อนเอ่ยบทเพลง

(เธอคือดวงตะวัน ; ศิลปิน Crescendo feat. นิว นภัสสร ภูธรใจ)
http://www.youtube.com/v/8cvrSsCGccs
"เธอคือดวงตะวันยามเช้า
เป็นรอยยิ้มที่ทำให้ฉันนั้นชื่นใจ
เสียงหัวเราะที่แสนสดใส
เกาะกุมใจของฉันเอาไว้ไม่เคยจาง***

                  เพราะว่าเธอ คือของขวัญจากบนฟ้า
                  ที่ลงมาให้ฉันได้เรียนรู้
                   และให้ฉันได้รู้จักคำว่าความรัก

เธอคือดวงตะวัน เธอคนเดียวเท่านั้น
เป็นดังดวงตะวันแห่งชีวิต
หลับก็รู้เสมอ ว่าตื่นขึ้นมาก็เจอ
คนที่ทำเพื่อฉันได้เสมอ โอ้โอ"

   พระเจ้า เป็นไม่กี่ครั้งที่ผมใจเต้นแรงทะลุอก
   (นั่นเป็นเหตุการณ์นับถอยหลัง ก่อน 7 สัปดาห์ต่อมาพี่ลมจะเจอแจ๊คพอตของตัวเอง แล้วผมบังเอิญไปพบพี่ลมกับพี่บีอีกครั้งช่วงแวะไปหา 3 ปริ๊นซ์ที่ ม.K ได้รู้จักกับพี่เก็ท-เกรทเดนของพี่บี ลูกชายผู้จัดการโรงแรม RR ที่รับผมเข้าฝึกงาน...โลกช่างกลมจริงๆ)

---
-----

   
                   ท่อนฮุกยังอยู่ในหัว...
"...เธอคือดวงตะวันยามเช้า เป็นรอยยิ้มที่ทำให้ฉันนั้นชื่นใจ
รักและรักจะรักเธอเสมอไป ในใจฉันนั้น...มันเป็นของเธอ"
                  เนื้อเพลงไม่เท่าไหร่แต่เสียงร้องนี่ซิ บอกไม่ถูกครับ เส้นเสียงไม่เหมือนใคร ประทับตราตรึงติดในหัวไม่ลืมแน่นอน

                    ไม่รู้ตัว...หยุดเท้าอยู่ตรงหน้าห้องคอนโดตึกเซาท์ ตัวอักษรสีทองวาววับติดบานประตู 'S701'
"ซวยล่ะ...กุญแจลืมไว้กับดาน่าวันนั้นนี่หว่า" พึมพำนึกขึ้นได้
('ติงงงงง!') ประตูลิฟต์เปิด ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง ผู้หญิงสาวสวยก้าวออกมาพร้อมเรียกชื่อ
"เธอ! ณิช!" ดาน่าสุดเสียง


แม่เจ้า...วาณิชรนหาที่ตายชัดๆ

**********************************************

edit : 18/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
จ้อกแจ้ก, กะทันหัน, บ้องแบ๊ว, ซินเดลเรลล่า, ตระเวน

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-07-2013 06:51:51

indy!zaka คนเยอะจริงๆ นั่นแหละ
เปลี่ยนฉากเวลาใกล้กัน แขกไม่ได้รับเชิญยุบยับอีก
ดาน่าเพิ่งออกฉากนี้ ส่วนพี่เอ็กซ์ก็เพิ่งโชว์ตัวเป็นๆ
แต่ละคนโผล่มาประจวบเหมาะทำเอามึนเหมือนกัน
              ได้รู้เพราะเม้นต์บอกนี่ล่ะ
ไว้จะพยายามปรับตอนหน้าๆ ให้เคลียร์กว่านี้
ขอบคุณหลายๆ

**********

อ้างอิง: (เพื่ออรรถรสในการรับชม)     

---- 'เอ็กซ์' เคยพูดถึงจากตอน 1Nich's BEGIN p.1

อ้างถึง

“อ้าวดูทำหน้า ไอ้ดิวเป็นใคร กูเป็นใคร กูรู้จักมันมาตั้งแต่ประถม เห็นไส้เห็นพุงมาก่อนวิก้าอีก เรื่องไอ้เฒ่าเอ็กซ์หรือใครมาก้อร่อก้อติกเพื่อนกูแค่นี้ทำไมจะไม่รู้”
“เชรี่ยเอ้ย! มิน่าคะยั้นคะยอให้กูไปนอน” ผมเซ็งจ๊อด

---- คู่พี่เอ็กซ์กับดิวเคยเกริ่นไว้บ้างใน [My Dangerous Fire: รัก ร้อนเรา]
จากตอน 24 โรงพยาบาล p.19

อ้างถึง

               พี่เอ็กซ์แบดบอยเจ้าชู้กับใครๆ แต่ยกเว้นดิว
               พี่เอ็กซ์เฮฮาปาร์ตี้กับใครๆ แต่มักจะหันไปมองดิว
               พี่เอ็กซ์มีเรื่องกับใครทุกคนไม่เว้นหน้าอินทร์หน้าพรหมถ้าเกี่ยวกับดิว   
               พี่เอ็กซ์...กับดิว

(http://image.ohozaa.com/i/087/q81SGx.jpg)
---- 'ลม' อยู่ใน [My luv vento de nord: ลมเหนือที่รัก]
จากตอน 1ลมเหนือ intro

อ้างถึง

      ผมชื่อลม...ลมเหนือ ใจที่รัก
นักเรียน ม.6 โรงเรียนมัธยมชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ

(http://image.ohozaa.com/i/c90/gzwbCV.jpg)
---- 'บี' ก็อยู่เรื่องเดียวกัน และอีกเรื่องคือ My sassy: รักนี้บีบวก
จาก B's intro

อ้างถึง

         ผมชื่อบี...ทิวากร
ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นใหญ่แห่งเวลากลางวัน หมายถึงพระอาทิตย์นั่นล่ะครับ
สถานะภาพ ณ ตอนนี้คือนักเรียน ม.4 ของโรงเรียนมัธยมชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

--- 'เท็ตสึและไอจัง'
มีทั้ง My luv และ My sassy
จากตอน 10 เข้ากลุ่มและแกล้ง p.6

อ้างถึง

"เท็ตสึซัง! เอามา ผมจะไปภาษาไทยโน่น" เสียงลมอีกนั่นล่ะ
...
                ผมหันกลับ เห็นหนุ่มแว่น หน้าตาบ่งบอกยี่ห้ออาทิตย์อุทัย ตัวขาวเหลือง ส่วนสูงไล่เลี่ยกับลมเหนือ (แต่ล่ำกว่า อิอิ)
พรากกระเป๋าผ้าชนิดหูหิ้วใส่โน้ตดนตรีไป...ญี่ปุ่นชัวร์ มีคำว่า 'ซัง' ต่อท้ายอย่างนั้น

           หยิบมาใช้เนื่องจาก...
1) เป็นจุดเปลี่ยน ชะลอให้ณิชหยุดคิดเติมใจก่อนเลือกลุยไปหากริช
2) ขยายความเพราะเคยพาดพิงถึง...
จากลมเหนือที่รัก ตอน112 ทาร์ตไข่ของกายและมวยปล้ำของหมีสองตัว p.179
บีโทรมาเล่าว่าไปงานเลี้ยงลีลาศของคุณแม่ เจอลมเหนือเล่นคีย์บอร์ด ร้องคอรัสบนเวทีแค่ครั้งเดียว
แต่ตอนนั้นห่วงอาหารโต๊ะจีนตรงหน้าเกินจึงคิดว่าไม่ใช่เสียงเพื่อนตัวเอง ส่วนเก็ทรู้เพียงว่าเล่นดนตรีไม่เคยรู้ว่าเพื่อนร้องเพลงได้

        timing ในเรื่องนี้ ณ ขณะนี้คือลมใกล้จะสอบไล่จบ ม.6 ก่อนเจอแจ๊คพ็อตของตน
จึงเขียนโยงไปหาเล็กน้อยว่า ลมร้องเพลงแบบเต็มๆ ก็จริงแต่บียังไม่ได้ฟังอยู่ดี
กลายเป็นณิชน้อยรู้ความลับของพี่ลมก่อนใคร...นั่นเอง
        อายุโดยสรุปก็คือ กริช บี ลม อายุเท่าๆ กัน เรียนชั้นเดียวกัน
- กริช ปวช.ปี 3 วิทยาลัย D เท่ากับลมและบี ม.6 โรงเรียน R
- ณิชอายุน้อยสุด ปวช. ปี 2 ที่เดียวกับกริช
- ส่วนพี่เท็ตสึ ปี 2 มหาวิทยาลัย C (รุ่นพี่จากโรงเรียนเดียวกับลม ช่วงลมเรียน ม.4 เท็ตสึฮิโกะอยู่ ม.6)
ไม่งงนะ

           เรื่องนู้นเรื่องนี้เยอะไปหน่อยแต่หวังว่าคงเป็นสีสัน
คนอ่านสู้ๆ ^^

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 13 ดาน่า (P.15) 23/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 25-07-2013 07:09:20

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :sad4: :sad4: :sad4:
ตูว่าแล้วๆ
อิพี่กริชคะเมิงนะเมิง
มัวแต่อ้อมไปอ้อมมาอยู่นั่นแหละ
เจอนางมารมาบ่อนทำลายครอบครัวซะได้
 :hao5: :hao5:

แถมวันนี้ได้มาเจออิเพื่อนชั่วอย่างอิกล้วยเน่าซะอีก
วันนี้ชั้นจะทำงานต่อยังงายยยยยยยยยยย
 :katai1: :katai1: :katai1:
อะฮื้อออออออออออออออออออออออออ
สงสารน้องณิชลูกแม่
 :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-07-2013 07:10:54

 :mew3:
choijiin อรุณสวัสดิ์!!!

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 25-07-2013 07:22:46

ดีจัง ตอนนี้ได้เจอลมกับบีด้วย อร้ายย คิดถึงๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 25-07-2013 07:43:02

ลมกับบีมาเยี่ยมเยียน เราชอบเรื่องนี้ที่สุดนะ ลมจ๋าก็สนุกดีแต่เรารู้สึกว่าอุปมาอุปไมยจะเยอะกว่าแล้วเหมือนมันห้วน ๆ ตัดฉึบ(ไม่ได้หมายถึงเนื้อเรื่องนะคะ หมายถึงลักษณะการบรรยาย) อธิบายไม่ค่อยถูกแต่รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ 55

มาที่ณิชน้อย,,,แอบรู้สึกว่าดาน่าคงไม่ใช่ผู้หญิงของบอสอาจจะแค่มาป่วนเฉย ๆ ถึงณิชจะรู้สึกว่าบอสจะรักตัวเองแต่อีกฝากของความคิดคือบอสชอบคนอื่นณิชเลยขัดแย้งตัวเอง น้องกลับไปหาคราวนี้พูดให้มันชัด ๆ ว่าผู้ชายคนนั้นคือณิชน้อยซะนะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 25-07-2013 08:06:19

 :hao3:
เป็นกำลังใจให้น้องณิช เราต้องไฝว้ เพื่อให้ได้สิ่งที่เป็นของเรากลับมา  :fire:

ปล. เราจำได้ทุกคนที่เอ่ยมา 555 เพราะตามอ่านมาทุกเรื่อง แม้จะอ่านผ่านๆช่วงที่มีมาม่าไปบ้างก็ตาม  :katai5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 25-07-2013 08:33:56

เออ กำลังนึกอยู่ว่าลมกับบี นี่ยังไง มาเฉลยในท่อนฮุค โอเค เข้าใจละ

ณิช ณิช ณิช...

แต่กล้วยนี่เท่ห์แบบแปลกๆ ให้ความรู้สึกระแวงยังไงไม่รู้

.ไจฟ์.

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-07-2013 08:50:14

มีลมกับบีมาแล้วพี่เหยี่ยวไม่ออกมาโชว์ตัวหน่อยเลย คิดถึงนะ
ดาน่าเรียกณิชแสดงว่ารู้เรื่องแล้วล่ะสิ แต่กริชหายไปไหนกัน

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 25-07-2013 08:55:44

แว๊บๆ ว่ากริชโดนรถชน

กรรมของบอส
แต่นะดาน่านางน่ารำคาญตั้งแต่เปิดตัว อย่ามีบทเยอะเลย
หงุดหงิดตอนอ่านเจอนางอย่างไม่มีเหตุผล
ส่วนกล้วย แพ้ภัยตัวเองไปเหอะ หาเรื่องให้ตัวเองแท้ๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 25-07-2013 08:59:28

มาเป็นกำลังใจให้ณิชน้อย ไฟต์ติ้ง!!!!!
 : 222222: : 222222:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-07-2013 09:04:39

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:รอต่อไป :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 25-07-2013 09:05:24

เอ่อ...รู้สึกไม่ถนัดในการเรียงลำดับชั้นเรียน
ต้องมาทวนซ้ำว่าน้องเรียนอะไร พี่เรียนอะไร
คนที่พามาเจอเรียนอะไร...โอเค เข้าใจคร่าวๆ แระ
อ่อ...สรุปได้ว่า พี่เรื่องนี้อายุมากกว่าคนที่พามาจิ๊ดนึงชิมิ

แปะทอล์คไว้ก่อน...ขอเวลาซักแป๊บ ^^

จะว่าน้องก็ไม่ได้อ่ะนะ คนมันกลัวนี่นา...มีคนบุกมาถึงที่อ่ะ
แล้วก็กล้วยอีกแล้วนะ ขัดขวางไม่เลิก...แล้วเป็นไง
ไม่รัก...ทำยังไงก็ไม่รัก เพิ่งเข้าใจดิวก็คราวนี้สิ
ต่อให้รู้ตัวเร็วก็ยังไม่ใช่อยู่ดีนั่นแหละ

เอาเป็นว่า...ยอมหลีกทางก็ถือว่าใช้ได้
อย่ากลับไปกลับมาก็พอ หุหุ

ณิชน้อยพบทางสว่างจาก-คนแปลกหน้า-
แปลกหน้าของน้อง แต่พิเศษของเรานะเออ อิอิ
ความคิดแบบสุขนิยม...รู้จักกันไว้ก็สบายใจดีเนอะ ^^

ขอบคุณที่พา-เขา-มาเจอ...รอเจออีกคนตามนัด ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 25-07-2013 09:12:37

กล้วยทำดีแล้ว   :กอด1: เป็นลูกผู้ชายมากๆ  หวังว่ากล้วยจะทำใจได้เร็วๆนะ

ว่าแต่บอสไปไหนอ่ะตอนนี้  ไม่โผล่มาเลยซักติ๊ดนึง

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-07-2013 09:27:46

น้องณิชจะลุยเดี่ยวแล้ววว
สงสัยกริชน่าจะขับรถชน
แล้วดาน่าจะลากณิชไปโรงบาลแหง
เดาเอาเน่ออออ 55555

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 25-07-2013 09:41:08

โอ๊ะ...โอ..... แล้วน้องน้ำ กับ พี่หมอ ก็คือ น้องน้ำคนนี้ป่ะฮะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 25-07-2013 10:00:43

กว่าจะรู้ใจตัวเองน่ะณิช
มีย้อนรอยของใครหลายคน

รู้สึกว่าบอสจะเจ็บตัวใช่ไหม
เจอดาน่าแล้วณิชจะทำไงต่อไป

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 25-07-2013 10:08:52

เมื่อไรจะได้เจอกันซักที่

อ้อมซ้าย วนขวากันอยู่นั่น
 :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 25-07-2013 10:19:44

ตอนที่แล้วเพื่อนกล้วยเป็นผู้ร้าย
ตอนนี้เป็นพระเอกเว้ยเฮ้ย 555
อ้าวดาน่ารู้แล้วว่าน้องคือ ณิช
อะไรจะเกิดขึ้น!?
ว่าแต่บอสรถชนเหรอ?หรือเป็นไร
ณิชรีบไปดูใจด่วน
รอ รอๆๆๆตอนหน้า อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 25-07-2013 10:25:39

เอ่า พี่กริชนี่น่าจะรถไปชน ไปชนรถ ไม่ก็รถคว่ำนะ
และดาน่านี่รู้ได้ไงว่า ณิช  ตอนที่แล้วนี่เข้าใจผิดใช่ม๊ะ
กล้วยหล่อขึ้นมา(นิดนึง)เลยนะ พระเอกจ๋ามาก แต่สู้บอสไม่ได้นะ
คิดว่าดาน่าน่าจะลากณิชไปโรงพยาบาลตอนหน้า ฮิ รีบๆ ลากไปเถอะ ไม่เห็นน้องณิชร้องไห้

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 25-07-2013 10:47:40

บอสกริชเป็นไรอะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 25-07-2013 11:00:09

เกือบ มึน งง กับคนแปลกหน้า ฮ่าาา
พอมาอ่านก็อ่อ คนแปลกหน้าที่คุ้นเคย ฮ่าาา

ณิช สู้ๆ ดาน่าเธอเคลียร์ด่วนเลยๆนะ
บอสกริชรถชนหรอ??? :mew2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-07-2013 11:34:16

ลุ้นซะตัวโก่ง จบตอนบอสกริชก็ยังไม่โผล่
ไม่แน่ตอนหน้าก็ยังไม่มา ดูท่าจะป่วยเพราะรถล่ะมั้ง

แต่ชอบตอนนี้นะที่พาลมและบีมาเจอหนูณิช เหมือนช่วยให้น้องคิดได้เลย  :mew1:

ส่วนดาน่า นางก่อเรื่องไว้ และคงเป็นคนคลี่คลายล่ะนะ
เรียกชื่อถูกแล้วนี่  :hao3:

หวังว่านะคะหวังว่า บอสกริชจะมีโอกาสแก้ตัว หนูณิชของพี่คิดได้แล้วนี่เนอะ

เอาใจช่วยคนน่ารักของพี่ค่ะ

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมีน้ำแดง ที่ 25-07-2013 11:45:12

หนูนิชมาเจอกับหนูบีกับลมจ๋า เซอร์ไพร์สุดๆ คิดถึงจังเลย ลมให้ข้อคิดกับน้องเหมือนกันนะเนี่ย

บอสจ๋าหนูนิช จะไปหาแล้วนะ ปรากฏตัวออกมาเร็วๆ  :katai1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-07-2013 11:53:46

 :katai2-1: โอ้ ตัวละครเก่าๆตบมือมากันเพียบ
ณิช ณิช ณิช จะเจอกับอะไรอีก
บอสละพี่ว่านบอกเป็นอะไรเกี่ยวกับรถนี่ๆๆๆ :katai1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 25-07-2013 12:49:58

กรี๊ดดดดดด.....มีลมเหนือของเราโผล่มาด้วยล่ะ  ดีใจสุดๆไปเลย :m1: :m1: :m1:
อยากบอกว่าจำได้หมด
 ยกเว้นที่งงๆ  พี่เอ็กซ์กับดิวจากก่อนหน้า  มารู้จักจริงๆจากเรื่องนี้
โอ้...ว้าว  งั้นทาร์ตไข่ก็ฝีมือพ่อค้าน้อยของเราชิมิ  น่าเสียดาย พี่ลมไม่ได้ชิม

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 25-07-2013 16:20:06

กรี๊ดดดดดด น้องบีกับลม มาแจมด้วยอ่ะ คิดถึงมั๊กมาก
น้องณิชน้อย สู้ๆ เน้อ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 25-07-2013 16:41:51

ถ้ากล้วยตัดใจได้ง่ายขนาดนั้นก็ดีสิ อย่ามีอะไรแอบแฝงเชียว
ลมจ๋านี่ไม่ธรรมดา ทำให้ณิชน้อยเปลี่ยนทิศหัวใจได้ด้วย
สองคู่หูเพื่อนซี้โผล่มาได้จังหวะเหมาะเหม็งจริงๆนะจ๊ะ
เบรคอารมณ์ณิชน้อยและเราด้วย ^^ แขกรับเชิญกิตติมศักดิ์
สู้ๆนะณิช ความสุขของเรา เราก็ต้องคว้ามันมาด้วยตัวเอง
จะเกิดเรื่องกับหมีกริชหรือเปล่า เงียบเชียบขนาดนี้น่ะ
อย่าได้งี่เง่าตัดใจจากน้องเด็ดขาดนะ ไม่อย่างนั้นโดนแน่ :z2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 25-07-2013 18:32:10

กริช รถคว่ำ????  ชิมิ?   
ถ้าความจำเสื่อมด้วยนี่ มีงอนนะ อิอิ  :m12:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 25-07-2013 19:13:56

ณิชน้อยสู้สู้ของๆเรายังไงก็เป็นของเรา :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 25-07-2013 20:11:41

 รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว
เสมออยู่หนแห่งเดียว ร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา
เหมือนขอบฟ้ามาป้อง ขอบไม้มาบัง

เหมือนโคลงบทนี้จะลอยแวบเข้ามาในหัว ไปง้อกันเร็วๆเถอะ ไม่อยากให้บอสปากหนักแล้ว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ekonut ที่ 25-07-2013 20:29:27

เข้ามาอ่านรสดเดียวจบ สนุกมากค่ะ

พ่อค้าวาณิชสู้ๆ บอสกริชรออยู่น๊าาาา

 :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 25-07-2013 21:21:36

กล้วย หัวใจนายหล่อมาก o13
มีบีน้อยกับลมจ๋าออกมาวิ่งเล่นตั้งเยอะ
เล่นเอาพระเอกเราไม่มีบทเลย
ส่วนหนูณิชก็ดับเครื่องชนเลย
มาถึงหน้าห้องขนาดนี้แล้ว :katai3:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-07-2013 22:26:33

คนแปลกหน้าน่ารักมากๆๆ :กอด1:
 

ณิชน้อยสู้ๆๆ   :mew1:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 25-07-2013 22:41:03

(กำลังอ่าน"ลม" รอบที่สองถึงหน้าร้อยเจ็ดสิบกว่าๆยังรอการขายอีกรอบนะคะ   แต่เท็ตสึทำไม่วัวพลาดดดดดด)

ณิชน้อยสู้ๆ  ดาน่าญาติสายไหนอีกล่ะ(เดาไว้ก่อน)

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 25-07-2013 23:04:01

อ้างจาก: puppyluv ที่ 25-07-2013 07:10:54  

:mew3:
choijiin อรุณสวัสดิ์!!!

สายันต์สวัสดิ์นะจ้ะ puppyluv
 :mew1:


น้องลมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
คิดถึงน้องลมที่ซู้ด
 :impress2: :impress2:
(น้องณิช : เอ้า!!! แล้วหนูละแม่ T_T  :sad4:)

เฮอะอิกล้วยทับ
 :angry2:
ทำมาเป็นคนดีตอนนี้ไม่ทันแล้วย่ะ
ทำพี่กริชชั้นเฮิร์ทนอนตายไปแล้วมั้งนั่น
ณิชน้อยดูแลด่วนนะคะลูก
 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม(ถึงบ้าน) (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-07-2013 08:17:06

sukaz แกล้ง sukaz อีกดีกว่า อุอุ โอ๋ๆ โทษโจกี้โน่น มันตัดตอนให้เท่านี้^^
--------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
15 ตาม...(ถึงบ้าน)










                 คฤหาสถ์ของคุณแก้วกุสุมา แม่ของบอสกริช...กำแพงสูงใหญ่ที่ผมต้องเผชิญ เปลี่ยนใจหันหลังกลับยังทันอยู่ไหม
"ฟู่..." ได้แต่เป่าปากขณะรถเชฟโรเลตสีแดงเลี้ยวเข้าบ้านสไตล์โมเดิร์นหรูท่ามกลางสวนสวย ณ หมู่บ้านคนมีอันจะกินย่านชานเมืองกรุงเทพมหานคร    
"มาไกลขนาดนี้เปลี่ยนใจคงทันหรอก ว่ามั้ยจ๊ะ" หญิงสาวคนขับหันมาเยาะเย้ยขณะจอดรถ สงสัยนางจะรับจ๊อบเป็นเทพธิดาพยากรณ์
"ได้เหรอครับคุณดาน่า" ผมหนักอึ้งแต่ปากเก่ง อยากกลับนาทีนี้เลยจริงๆ บอกตรงๆ แค่รั้วบ้านยังข่มเด็กดอยให้ห่างไกลราวฟ้ากับเหว ใกล้สี่ทุ่มอีกต่างหาก รถเมล์หมดหรือยังก็ไม่รู้ แถวนี้มีรถรับจ้างหรือมอเตอร์ไซค์หรือเปล่าไม่ทันสังเกต
"ถ้าจะกลับก็เดินออกไปเองนะ กว่าจะถึงถนนใหญ่ก็ซัก 2 หรือ 3 กิโลได้ โชคดีละกัน" พูดดักเหมือนรู้ แล้วชีก็สะบัดบ๊อบเข้าบ้านปล่อยผมไว้กับคนรับใช้ น่าจะเป็นคนขับรถกับแม่บ้านยืนรออยู่ข้างๆ กดดันให้วาณิชน้อยย้ายนิวาสสถานออกจากตัวรถเป็นการด่วน

                     ทำอย่างได้นอกจากเดินเซื่องๆ ตามการนำของแม่บ้านไปรอที่ห้องรับแขก
"ประเดี๋ยวคุณผู้หญิงจะลงมาค่ะ พี่ชื่อโนรีนะคะ มีอะไรเรียกก็บอกได้เลยค่ะไม่ต้องเกรงใจ"
                      ขนาดคุณคนใช้ยังไฮโซ คุณพี่ยิ้มหวานจ๋อยเอียงอายเล็กน้อยก่อนปล่อยผมไว้กับชุดโซฟาสีครีมสวย ไม่กล้านั่งจึงได้แต่ยืนเอาหัวโขกตู้โชว์อยู่กึงๆ

---
-----


                 ขอเล่าย้อนว่าทำไมถึงแปลงร่างเป็นตุ๊กตาหน้ารถของแม่นางดาน่าได้...เริ่มจากลิฟต์เปิดแล้วชะนีก็ก้าวฉับๆ ออกมา
"เธอ! ณิช!" ดาน่าคนงามนั่นเอง
"..." ผมตกใจแต่ตีหน้าหยกแสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้
"ไปอยู่ไหนมา ตามหากันเจอหรือเปล่า" ดาน่าออกร้อนรนเล็กๆ ใครไปตาม แต่เอาวะ ไม่ผจญมารบารมีไม่เกิด ไม่เปิดศึกกลางสงครามก็ไม่สร้างวีรบุรุษ
"ผมมาเอาของๆ ผมคืนครับ"
"อะไร"
"ผมมาหาเจ้าของห้องนี้ เขาขโมยของๆ ผมไป"
"กริชน่ะเหรอ" ดาน่างงงวยหนักเข้าไปอีก
"ตรงนี้...พี่กริชขโมยหัวใจของผมไป" กุมอกซ้ายตำแหน่งก้อนเนื้อเต้นตุบตามบทลิเก

                    เอาวะ!!! ตัดสินใจสู้ไม่ถอย จะโดนชะนีแทงยับเพราะแย่งแฟนชาวบ้านดับอนาถเป็นผีเฝ้าลิฟต์อยู่ตรงนี้ก็ยอม

"..." ดาน่าอ้าปากค้าง ทายว่าคงจะกำลังหาทางต่อว่าผมอย่างสุดฤทธิ์ ทว่านางกลับหันควับมือปิดปาก เหมือนจะกลั้นยิ้มเสียด้วย
"เอ่อ..." กลายว่าวาณิชแป้วเสียเอง ถ้าตวาดแว้ดด่าทอเป็นนางร้ายยังดูง่ายกว่านี้ แต่นี่ใช้วิธีเงียบสงบสยบความเคลื่อนไหวจนกระดากอายไปเอง
'ดาน่าคงเป็นตัวจริงๆ นั่นล่ะ เราแพ้แล้ว กลับไปเลียแผลใจตัวเองดีกว่า' คิดท้อถอยกับตัวเอง
"ยืนบื้ออยู่ทำไม เข้ามาซิ" ดาน่าเหมือนสนุกอักโขยังไงไม่ทราบ
"..." ผมขาแข็งขยับไม่ได้ กุญแจพวงนั้นอยู่ในมือของหญิงสาว

                     รู้สึกไม่บังควรกับการเป็นมือที่สามระหว่างระหว่างกริชและดาน่า นี่ตูกำลังคิดแย่งผู้ชายอยู่นะเออ

"มาดูอะไรนี่ แล้วถ้าคิดจะทำร้ายกริชอีกล่ะก็...ฉันเอาเธอตายแน่ณิช"
"...(0-0)..." ว่าอะไรนะ???

                    ดาน่าเรียกชื่อผมถูกต้องพร้อมดึงมือเข้าไปข้างในนั่นไม่เท่าไหร่ แต่ตู้ใบเล็กติดผนังท้ายสุด สีเขียวอ่อนโดดเด่นจากชุดบิวอินด์สีเข้มในห้องนอนใหญ่นี่ต่างหากที่เบิกเนตรของจริง
                    ช่างน่าตายเหลือเกินวาณิชเอ๋ย เจ้าของห้องมอบกุญแจใส่มือตั้งแต่แรกเริ่มที่เราเจอกัน หากทว่าผมเองกลับไม่เคยคิดจะเดินเข้ามาไขออก...
---


                  ล้วงกระเป๋ากางเกงลูบคลำลูกกุญแจสีทองดอกเล็กๆ อย่างเผลอไผล รอยยิ้มจุดที่ริมฝีปากห้ามไม่ได้...รู้แล้วว่าบอสกริชซ่อนความลับอะไรไว้
"หนูใช่ไหมที่อยู่กับกริชที่คอนโด"
"คะ...ครับ สวัสดีครับ" ชะอุ้ย ตกใจหมด
รีบยกมือไหว้คุณผู้หญิงวัยกลางคนปรากฏตัว ครั้งนี้ไม่ได้แต่งตัวเต็มยศสำหรับไปงานเลี้ยง แลดูยังสาวและสวยกว่าอายุที่คำนวณไว้มาก ถ้าแต่งคอสเพลย์สามารถกระชากวัยเรียกพี่สาวได้สบาย
"ฉันเป็นแม่ของกริช และฉันอยากคุยกับหนูตั้งนานแล้ว ไม่มีโอกาสซะที"
"ครับ..." ผมแทบหมดแรง อุปสรรคยิ่งใหญ่ไม่อยากเผชิญ
"นั่งลง อยากรู้ว่าทำไมหนูถึงไปอยู่ห้องกริชลูกชายฉันได้ ชื่อณิชใช่ไหมจ๊ะ?" ท้ายเสียงอ่อนโยน
"ครับ ณิชครับ"

                     แล้วผมก็นั่งลง เล่าย้อนพอสังเขปตั้งแต่ยืนเคว้งคว้างกลางคอร์ทชุดคอนโดนั้น สาดน้ำแดงก่อนตกบันไดพลอยโจนเป็นเด็กรับใช้คอยทำกับข้าวให้กิน

"สรุปกริชให้งานณิช ก็เลยได้อยู่ห้องนั่นด้วยกัน" คุณผู้หญิงตบมือแปะๆ ขณะเวลาใกล้จะ 5 ทุ่ม เอ๊ะ! กริยาแปลกๆ
"ครับ ทำกับข้าว ทำห้องบ้าง แต่แรกสุดเกิดจากให้ผมเลี้ยงแมวของน้องพี่แฮงค์ครับ"
"อ้อ" คุณแก้วกุสุมาพยักหน้าเข้าใจ มือปิดกลั้นยิ้มจนเมื่อยแก้ม แววตาวิบวับนั่นอีก

                     ถึงนาทีนี้ผมอยากกลับเต็มทน ง่วงปนเบลอหัวหมุนไปหมด


"ฉันไม่รู้ว่าควรจะณิชพบกริชดีไหม เขาเคยเจออะไรแย่ๆ ตามประสาปั๊ปปี้เลิฟตอนอยู่ที่โน่น แล้วมันก็..." คุณแก้วกุสุมาเบนสายตาไม่พูดต่อ น่าจะหมายถึงความหลังจากลอนดอน เรื่องที่ผมไม่เคยรู้
"คุณแม่ไม่บอกล่ะคะว่ากริชไปโดนเด็กพริตตี้บอยหลอกจะเอาเงิน เอาของจากกริชสารพัด แล้วก็หนีไป ทิ้งให้กริชเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ตั้งเดือน" ดาน่าโผล่เข้ามาไขข้อข้องใจ
"อะไรนะครับ?" ไหนบอกว่าเคยกับกะเทยช่วงพบกับพี่แฮงค์กับพี่มังกรใหม่ๆ ไม่ใช่ที่เมืองไทยดอกหรือ มีกิ๊กที่อังกฤษก่อนหน้าด้วย

"แม่พากริชกลับอยู่ที่นี่ ตอนแรกก็กลุ้มใจอยู่ แต่แค่ไปเรียนไม่กี่วันน้องชายฉันก็เปลี่ยนเป็นคนละคน" ดาน่าลั้ลลาเล็กๆ แต่ยังเชิดตามสไตล์
"กริชขยันไปเรียนทุกวัน หาคอนโดอยู่เองแล้วก็เล่นกีฬาเป็นชิ้นเป็นอัน เขากลับเป็นผู้เป็นคน มีชีวิตชีวาอย่างไม่น่าเชื่อ" คุณแก้วอมยิ้มพร้อมๆ กับพิศมองผมอย่างจริงจัง
"..." ได้แต่กำกุญแจดอกนั้นแน่น อึงอลอยู่ข้างใน ใจอยากลุกกระโดดโลดเต้น จะเพราะรูปถ่ายผมในตู้ใบนั้นหรือเปล่า อีกประการคือดาน่าระบุชัดว่าบอสคือน้องชาย สองคนนี้เป็นพี่น้องกัน ฟ้าผ่าแล้ววาณิชเอ๊ย!!!
"ณิชน่ะ...ทำให้กริช..." คุณแก้วยิ้มสวย เอื้อมมาจับข้อมือผม
"..." เงิบครับ ณิชน้อยหงายเงิบ

"คุณแม่อย่าเพิ่ง...เอาเป็นว่า ถ้าเธอทำให้น้องชายฉันยอมกินยากับไปเรียนได้ตามเดิม ฉันจะไม่เอาผิดเธอก็ได้" ดาน่าตัดบทยื่นโนติส มุมปากเยาะยิ้มพิมพ์เดียวกับบอสเปี๊ยบ พวกเจ้าเล่ห์ขี้แกล้ง
"อ่า..." ผมมองสลับสองคน ตูข้าไปทำอะไรกับยอดชายนายกริชของครอบครัวคุณครับ เขาต่างหากที่หายหัวไม่ดูดำดูดีวาณิช
"ดาน่าล่ะก็ น้องเขินเลยเห็นไหม" คุณแก้วยิ้มกว้างให้ผมอะ (0-0) แถมลูบหลังหยอกเอินอีกต่างหาก
"ตกลงจะว่ายังไง" ดาน่ายังแข็งโป๊ก
"คุณแม่ก็อยากรู้ ณิชจะว่ายังไงจ๊ะ" คุณแม่รูปประโยคหวานจ๋อย

                    แล่วๆๆ รู้สึกคดีพลิกยังไงไม่รู้ ทั้งคู่กะพริบขนตาพึ่บพั่บชะโงกหน้าต้องการคำตอบ

"ผะ...ผมมาหาพี่กริชครับ...อยากเจอก่อน" สมองสั่งการให้พูดได้เท่านั้น แววตาคล้าย 3 สาววาย เยลลี่ ส้ม เปิ้ลไม่มีผิด
"งั้นก็...คืนนี้พอเท่านี้ก่อน ให้น้องนอนนี่ ดาน่าจัดการที" คุณแม่ยิ้มพรายก่อนบอกลูกสาว
"ได้ค่ะ ตามมาซิ แล้วก็นี่โทรศัพท์ของคุณแม่คะ ป้าหยาดโทรมาเม้าท์"
"ตายล่ะ แล้วก็เพิ่งบอกแม่ จริงๆ เลยดาน่าเนี่ย"

                      ผมตาค้างอีกรอบ เช้ดเข้! โทรศัพท์บ้านชนิดไร้สาย นึกหวั่นใจว่านิยายชีวิตรักของกระผมอาจออนแอร์กลางอากาศ

---
-----

 
                  ทางเดินหน้าห้องชั้นสอง...คุณเธอนำทัวร์โดยมีผมก้าวตามอย่างห่างๆ กลัวฮายีน่ากัด
"กริชเป็นลูกโทน พี่ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆ ของกริชหรอก เป็นลูกพี่ลูกน้องของญาติอีกที"
"หือ?" จู่ๆ ก็เท้าความอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
"ทั้งพ่อกับแม่เจออุบัติเหตุถูกรถชนตายตั้งแต่พี่ 3 ขวบ นั่งไปด้วยกันแต่กลับรอดมาทำไมคนเดียวก็ไม่รู้" แทนตัวเองว่าพี่ เล่าเรื่องราวเสียงเศร้าสร้อย
"เหรอครับ" ผมอ่อนลงไม่รู้ตัว

"คุณแม่รับพี่เข้าบ้านหลังกริชเกิดได้เดือนนึง จากนั้นพ่อใหม่แม่ใหม่ของพี่ แม่แก้วน่ะ...พวกเขาหย่ากันตอนกริช 3 ขวบ เราโดนเลขสามทำพิษ" ดาน่าหัวเราะขำในลำคอ
"..." ผมรับฟังเงียบๆ มิน่าดาน่าถึงมีเค้าหน้าออกแขกไม่เหมือนคุณแก้วกุสุมาที่หน้าหวานแบบไทยๆ
"ผมก็เป็นลูกกำพร้า แย่กว่าคุณดาน่าซะอีก" ผม
"เราสืบรู้เรื่องของเธอดีกว่าที่เธอคิดไว้ซะอีกนะณิช" พี่ดาน่าเหล่ด้วยหางตา
"อ้อ ครับ" หนาววูบทุกรูขุมขนกันเลยทีเดียว
                    ก็ว่าอยู่ รูปถ่ายเกือบทุกช่วงในชีวิตของผมถ่ายทอดไม่มีพลาด ไล่ตั้งแต่แรกเข้าเรียนจนถึงปัจจุบัน คุณบอสกริชปาปารัซซี่ตามเก็บทุกช็อต ลูกชายโรคจิตขนาดนั้น คาดว่าพี่สาวกับมารดาคงได้รับเชื้อมาบ้างไม่มากก็น้อย


                    ใช่แล้วครับ ตู้เล็กๆ ใบนั้นเก็บสมบัติการสตอล์กเกอร์ผมโดยอำนวยการสร้างโดยบอสปากแข็ง ตีมึนไขสือทำเป็นไม่อยากรู้จักกับผมเลยให้ตาย!!!
...มิน่าถึงรู้นิสัยเล็กๆ น้อยๆ ของผม
...ให้ข้าวของเครื่องใช้ถูกใจ
...รู้ลึกถึงขนาดเมนูลับที่ผมชอบ
                      เราเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยตลอดเวลา ณ คอนโดนั้น
บ้าชะมัด...ไอ้พี่กริชคนบ้า

---


"นี่ห้องโฮมเธียร์เตอร์ นั่นห้องกริช อยู่ท้ายสุดไม่มีใครได้ยินหรอก"
"ขอบคุณครับ แล้วจะให้ผมนอนห้องไหน" เกิน 5 ทุ่มแล้ว ง่วงงุนขาเป๋จะทรงตัวไม่อยู่
"คิดเอาเองซิ อ้อ ห้องนี้ดูเหมือนจะล็อกนะ"
('กริ๊ก!')
                เชรี่ย มือขาวๆ ยื่นไปเปิดออกแล้วกดล็อกห้องโฮมเธียร์เตอร์ต่อหน้าต่อตา เหลือบานไม้สักทองตรงหน้าให้เลือกข้อเดียวโด่เด่

"คุณดาน่าคร้าบ!" วาณิชเหลืออด คุณเธอจะชอบแกล้งไปถึงไหน
"พี่เป็นพี่กริชสามปี เรียกพี่ดาน่าซิ"
                   โอ๋ย ฮิตเล่อร์จอมบังคับตะเภาเดียวกันทั้งบ้าน
"ครับพี่ดาน่า ผมเข้าไปได้ยัง"
กูง่วง ...
กูหิว ...
และกูใกล้จะวีนแตกอยากบีบคอสาวสวยเป๊ะแต่เก๊กเว่อร์เหลือเกินว้อย!!!



('ก๊อกๆๆ')
"กริช! นอนยัง มียานอนหลับมาให้" โย่! แล้วชีก็เคาะเรียกอย่างกระตือรือร้น
("...") ไม่ต้องทายก็รู้ว่าได้ความเงียบคือคำตอบ
"พี่รู้ว่าเธอยังไม่นอน มียาดีนะ ไม่สนหน่อยเหรอ"
"..." เอือก! เสียงผมกลืนน้ำลายลงคอ
("ไม่เอา")
"ตามใจ! นอนไม่หลับไม่รู้ด้วยล่ะ"
("จะไปไหนก็ไป")   
'ให้ตายเถอะโรบิ้น!' ผมนึกสบถขณะยืนกำมือนิ่ง
"...ราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะคนสวย" หญิงสาวกระซิบ มอบยิ้มสยองส่งท้ายก่อนนวยนาดจากไป
                   ผวาพี่ดาน่าโหมดนี้สุดๆ ขอซีนนางมารจุดเยือกแข็งคนเดิมคืนมายังสะดวกใจกว่าเยอะ


'เอือก...' กลืนน้ำลายก๊อกสอง จอมยุทธเป่าปากเรียกพลังลมปราณประมาณ 10 นาทีก่อนทำใจกล้าเปิดเข้าไป

(ตูมมมมมม! ตามมม! ปังๆๆๆๆๆๆ) เกมในจอดุเดือดเลือดพล่าน

                  ผมงับประตูเบาๆ รอสายตาปรับการมองเห็น ห้องมืด มีดวงโคมโต๊ะคอมพิวเตอร์กับหัวเตียงเท่านั้นที่เปิดไฟส่องสว่าง
                  เจ้าของห้องนั่งหันหลังให้ ไม่สนใจดูแขกผู้มาเยือนแม้แต่น้อย ยังเล่นงเกมเฟี้ยวฟ้าวยิงกันโป้งป้างดังสนั่น
                  สำรวจมองอีกฝ่ายเรื่อยๆ พี่ดาน่าหลอกตูนี่หว่า ไหนว่าบาดเจ็บโคม่าจะตายวันตายพรุ่ง 

'กริชรถชน ฉันมาหาเอกสารเผื่อไว้ทำใบมรณะบัตรเอาไว้เรียกประกัน' ดาน่าคางอยู่บนเพดานขณะเล่าข่าวร้ายให้ผมฟัง
'ที่ไหน เมื่อไหร่ครับ พี่กริชอยู่โรงบาลไหน!?' ผมตกใจ ลืมรูปถ่ายปาปารัซซี่ในตู้ตรงหน้าทันที
'เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เย็นวันที่ฉันเจอเธอที่นี่ ปิคอัพชนตรงปากซอยถัดไปโน่น กริชเลี้ยวออกมาพอดี'
'...' วาณิชนิ่งงัน ซอยหอกล้วย จิ๊กซอว์เหตุการณ์ปะติดปะต่อ หรือบอสจะออกตามหาผม
'อาการแย่มาก ไม่ออกจากห้องเลย แย่จัง'
'อะไรนะครับ! โคม่ายังไม่ออกจากห้องไอซียู?' ผมใกล้บ้าคิดเองเออเอง

                   ทำไมพี่แฮงค์ พี่มังกรหรือพวกพี่แก๊งสภานักศึกษายังลั้ลลาเล่นบาสเกตบอล ขับรถโฉบที่นั่นที่นี่สบายใจ เพื่อนตัวเองปางตายขนาดนั้น อย่างน้อยน่าจะส่งข่าวบอกกันบ้าง...ใจดำชะมัด

'ฉันกลับล่ะ เธอจะอยู่ที่นี่ก็ตามสบาย ได้กุญแจไว้แล้วนี่' ดาน่าจะไปเหมือนกัน
'คุณจะไปหาพี่กริชหรือเปล่า ผมไปด้วยได้มั้ย'
'มีใครห้ามหรือเปล่าล่ะ มาซิเร็วๆ'
                    นั่นคือย้อนความก่อนผมจะนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถยนต์สีแดงแจ๊ดมาถึงที่นี่---
----

                    คนถูกรถชนบาดเจ็บจนไม่ได้ไปเรียนมาเกือบทั้งสัปดาห์ (ตั้งแต่เย็นวันอังคาร เวลานี้คือค่ำวันศุกร์) เท่าที่เห็นคือข้อมือซ้ายใส่เฝือกอ่อนแต่จับจอยโยกเล่นเกมส์กระหน่ำ
'ดูจะไม่ได้รับอันตรายหรือบาดเจ็บร้ายแรงนี่หว่า แต่ก็ดีแล้ว' เพิ่งบางอ้อที่พูดว่าไม่ได้ออกจากห้อง ถูกพี่สาวบอสต้มเสียเปื่อย

                    ถอนหายใจขณะสูดลมหายใจเข้า เสียงดนตรีในเกมดังลั่นตีรวนเซลล์สมอง รู้สึกเกะกะไม่เป็นที่ต้องการจึงตัดสินใจออกมาข้างนอก หวังใจอยากให้บอสนึกสงสัย ลุกตามออกมาเจอหน้ากันบ้างแต่ก็ไม่

...เพิ่งรู้ว่าคิดถึงใจแทบขาด ทว่ากลัวจะเข้าใกล้อีกฝ่าย
...เพิ่งรู้ว่ารัก ทว่าไม่อยากถูกมองด้วยสายตาไร้เยื่อใย
...ผมอยากขึ้นเงินอยู่นะครับพี่ลม แต่ขอตั้งหลักอีกนิดก่อนเท่านั้นเอง

---

                  ลากขาเงื่องหงอยมานั่งชุดเก้าอี้เคาน์เตอร์บาร์บริเวณชั้นลอยเหนือห้องลิฟวิ่งที่ผมเพิ่งคุยกับคุณแก้วกุสุมากับดาน่าเมื่อครู่

"กริชยังไม่รู้ นี่เพิ่งให้ดาน่าพาขึ้นไป/.../ ตัวจริงน่ารักมากพี่หยาดต้องเห็น แก้วแทบกรี๊ดเลยล่ะ หลานชายพี่ไปหาน้องเจอได้ยังไงก็ไม่รู้"
(0-0) ผมย่อตัววูบอาศัยความมืดแอบฟังคุณแก้วคุยโทรศัพท์อยู่ข้างล่าง
"ฮิๆ พรุ่งนี้มาเหรอ เยลลี่จะโดดเรียนพิเศษมาด้วย โอ๋ย ข่าวไวจริงๆ แม่คนนี้ ซื้อเค้กมาจัดปาร์ตี้น้ำชากัน หรือเราไปเจอกันที่ห้างดี แก้วไปเอาชุดด้วย/........./ เอาอย่างนั้นดีกว่านะ/........./ เอาน่า พี่หยาดเคยเห็นแต่รูปใช่หรือเปล่า เจอตัวจริงประเดี๋ยวได้รู้เองล่ะค่ะ"
(="=) อย่าบอกนะว่าที่พูดถึงคือไอ้กระผมนายวาณิชคนนี้
"ไม่รู้ซิพี่หยาด ตอนกริชเป็นบ้าเพราะเด็กผู้ชาย แก้วสภาพแย่มากกว่าลูกอีก ไหนๆ ก็ไหนๆ อยู่กับมันซะเลย/.../ โทษพี่หยาดกับหนูเยลลี่นั่นแหละสะกดจิตให้แก้วเข้าวงการวาย ฮิๆ"

                    (TT-TT) ล้มตึงครับ คุณแม่พลิกวิกฤตเป็นโอกาส แบ่งปันความวายให้พี่ดาน่าด้วยหรือเปล่าไม่รู้ ผมอึงอล ทุกอย่างประดังประเดเกินรับไหว

...กล้วยเลือกจะจากไป
...คนแปลกหน้าที่เพิ่งได้รู้จักร้องเพลงให้กำลังใจพร้อมยุส่งให้ผมเดินต่อ
...รับรู้ความจริง ดาน่าคือพี่สาวของบอส คุณแม่แก้วกุสุมาเป็นสาววาย และทั้งบ้านรู้เรื่องผมกับพี่กริชหมดแล้ว

                  หินหนักอึ้งถูกขว้างทิ้งราวแอทลาสโยนลูกโลกออกจากบ่า
เอนตัวลง หนังตาปิดช้าๆ ...แล้วผมก็นอนหลับอยู่ตรงนั้นเอง


************************
 :L1:

edit : 12/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky ขอบคุณมาก
กระตือรือร้น

edit : 18/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
นิวาศ, ปั๊ปปี้, อย่าเพิ่ง, เงื่องหงอย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 14 คนแปลกหน้า (P.16) 25/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 26-07-2013 08:18:15

 :hao3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-07-2013 08:23:09

โย่ววววว!!!
รวดเร็วปานประหนึ่งกามนิตหนุ่ม
อรุณสวัสดิ์ tuckky ที่น่ารัก
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 26-07-2013 08:29:58

หนูณิช หลับง่ายขนาดนี้เลยเหรอคะ เนี่ย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 26-07-2013 08:43:05

อ้างจาก: puppyluv ที่ 26-07-2013 08:23:09  

โย่ววววว!!!
รวดเร็วปานประหนึ่งกามนิตหนุ่ม
อรุณสวัสดิ์ tuckky ที่น่ารัก
 :กอด1:

555 ตามติดตลอดๆ
ในที่สุดน้องก็รู้ความจริง แต่ไม่ใช่จาก Boss ช้าตลอดๆ นายคนนี้
ดีที่มีผู้ช่วยดีๆ ท่าทางสาววายจะครองโลก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ekonut ที่ 26-07-2013 08:49:42

หนูนิชเข้าไปหาบอสกริชเถอะ

บอสรออยู่

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 26-07-2013 08:53:11

ตามหาบอสกริชจนเจอแล้ว ยกความดีให้ดาน่า
บอสไม่สนใจคนมาหาเลยนะ
ณิชหลับง่ายจัง แล้วตื่นมาจะอยู่ที่ไหน
แม่แก้วเป็นสาววายด้วย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: minere_mi ที่ 26-07-2013 09:15:12

นิชน้อยเอ้ย อุตส่าห์ตามมาถึงบ้านดันหลับซ๊าาา

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-07-2013 09:22:38

กริชเล่นเกมส์ไม่รุเรื่องเลย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 26-07-2013 09:30:16

น้องณิชของคุณแม่
 :hao3: :hao3:
มันต้องแบบนี้สิคะ
อยากได้ลูกชายเค้าก็ต้องบุกบ้านเค้าแบบนี้แหละค่ะ
555555555555555555555
 :hao7: :hao7:

พี่กริชนี่ตอนแรกคิดว่าจะนิสัยเหมือนพี่เหยี่ยวนะ
แต่จริงๆเป็นลูกหมาในร่างหมาป่าชัดๆ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทำตัวน่าสงสารนะเราน่ะ
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 26-07-2013 10:08:03

หนูณิชตื่นก่อนลูก ไปนอนในห้องพี่กริชไป๊ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 26-07-2013 10:12:00

ใครคู่ใครน๊า  :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-07-2013 10:18:39

 :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:น้องมาแล้วแต่พี่ยังไม่รู้ :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 26-07-2013 10:22:04

ดีใจก็ส่วนหนึ่ง แต่แปลกใจมากกว่า เหมือนหนังคนละม้วนเลย
และก็เป็นคนอื่น(อีกแล้ว)ที่ไขความกระจ่างให้ณิชน้อย
แม้จะรับไม่ทันแต่ก็ยังดีกว่าถูกกีดกันไม่เป็นที่ยอมรับล่ะเนอะ
อยากให้ปืนในเกมส์มันลั่นใส่หมีกริชจริงๆ :hao3:
หลับอยู่อย่างนั้นจะมีโอกาสที่กริชจะมาเจอไหมนะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดจ้า 

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 26-07-2013 10:23:20

โธ่วววววววววววว นึกว่าจะได้เจอกันแบบจัง ๆ
ไอพี่กริชก็ไม่สนใจเล๊ยว่าใครจะมาใครจะไป เกมส์น่าสนใจกว่าน้องณิชตรงไหน
ก็ลุ้นให้น้องณิชวิ่งเข้าไปโอบหลังซบไหล่อุ่นๆบอสด้วยความคิดถึง
ที่ไหนได้เดินออกจากห้องมานอนซบข้างนอกอี๊ก หลับแบบนี้ ตื่นมาอีกทีขอให้อยู่บนเตียงบอสด้วยเถ๊อะะ
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 26-07-2013 10:25:21

ว่าแล้วววว
บอสกริชกับหนูณิชคงยังไม่ได้คุยกันในตอนนี้
แต่ยังดีที่ณิชของพี่เข้าใจอะไรๆแล้ว

เดาเอาว่าบอสกริชคงตื่นเต้นเกมกระจายหากรู้ว่ามีน้องมานอนรอหน้าห้อง
และไม่มีทางเป็นตามที่วาณิชน้อยช่างคิด คิดไปเองหรอกน้า

มั่นใจไว้น้าหนูนะว่าหนูน่ะเป็นที่รักของพี่เค้าแค่ไหน

บวกเป็ด รอตอต่อไปนะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: natalee22 ที่ 26-07-2013 10:27:05

อร๊ายยยยยยยยยยย ยังไม่เจอกันอีก ตาบอสทึ่มเอ๊ย น้องเข้าไปถึงในห้องแล้วยังไม่รู้ตัวอีก แบบนี้ต้องให้พี่ดาน่ากับแม่แก้วแกล้งให้หนัก อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 26-07-2013 10:28:03

เหอๆๆๆ คุณแม่สาววาย  :hao7:
น้องณิชช้านนอนหน้าห้องรึ
พี่กริชน้องณิชมาหาอ่ะ สนใจหน่อยเซ่

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 26-07-2013 10:46:07

บอสน้องมาหาถึงบ้านแล้วนะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 26-07-2013 10:55:47

แล้วทำไมไม่เรียก ?

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 26-07-2013 11:01:26

แอบคิดถึงบอสแฮะ มา 3 คำเอง

เอาเลยวานิชลุยดิ๊ กระโดกอดเลยนั่งหันหลังอยู่เอาให้สะดุ้งเลย

สงสารกล้วยแต่นายแมนมาก o13

ลมจ๋าหมวยบีเกรทขาดพี่เหยี่ยว คืดถึง

แว่วๆมาว่าจะมีมามาตอนเจฟผมยาวมาหรอ คิดถึงโจ๊ก คึคึกลัวน้อยใจ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 26-07-2013 11:25:22

เฮ้อ...คุณพี่สาวหนีบน้องเข้าบ้านมาให้
ตาคุณชายก็ยังไม่ได้เอะใจอะไรเล้ยยยย

สงสารก็แต่พ่อค้าน้อย...หิวก็หิว ง่วงก็ง่วง
แต่หนูจะหิวยังไง กินของโต๊ะจีนมานี่นา แฮ่.....
เจอสาววายรอบตัว...คนช่วยแกล้งเยอะขึ้นล่ะ หนูเอ๋ย ฮี่ๆ

ใครจะเป็นคนออกมาเจอหนูหลับล่ะนี่...หมาป่าขี้งอนมัวแต่ไล่ยิงคนในเกม หุหุ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 26-07-2013 11:53:21

ม่ายยยยยย :serius2: :serius2: :serius2:
 ค้างอ่ะ อยากอ่านต่อ  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 26-07-2013 12:13:20

เจ้าหญิงนิทรา  ปล่อยบอสบ้าเกมไป

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 26-07-2013 12:20:16

ที่บ้านเป็นใจด้วยนะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 26-07-2013 13:05:28

แล้วใครจะมาปลุกล่ะเนี่ย แอร้ยแอบลุ้น
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: arjinn ที่ 26-07-2013 16:01:28

มาประกาศตัวว่าตามมาอ่านแล้ว
รสดีเช่นเคย

สบายดีนะคะ  :katai2-1: :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-07-2013 16:40:28

อ่านแล้วคิดถึงลมจ๋า :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 26-07-2013 16:41:06

พลิกล็อคถล่มทลาย
นึกว่าจะมีอะไรรุนแรงกว่านี้ซะแล้ว คุณแม่เป็นสาววายยย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-07-2013 16:44:22

เข้าห้องไปแล้วทำไมไม่เรียกบอสล่ะ ณิช

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 26-07-2013 16:44:52

ความรักของทั้งคู่เกิดได้เพราะสาววายเป็นใจใช่ไหมเนี่ย :hao3:

ยังดีนะอย่างน้อยที่บ้านก็เห็นด้วยแล้ว  เหลือแต่บอสนี่แหละที่ช้าอยู่ :m16:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 26-07-2013 18:36:33

หันมาเจอน้องมันซักที่ รอจนหลับแล้ว


 :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 26-07-2013 19:36:45

หักมุมสุดๆ....

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 26-07-2013 21:06:22

ง่วงนอนจังเลยน่ัะ นู๋ ณิช :jul1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-07-2013 22:37:41

ใครจะมาปลุกน้องน้อ :hao3:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 26-07-2013 22:56:10

เพลียสลบไปซะแล้วน้องณิชของเรา
สู้ๆนะคะ อย่ายอมแพ้ ตอนนี้พี่ให้พักก่อน
เอาแรงมารบกับบอสนะคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 27-07-2013 03:04:06

หือน้องณิช หลับตรงนั้นได้ยังไงลูก
พี่กริชรีบมาเจอน้องเร็วๆ



ปล. เพิ่งเข้ามาอ่าน รวดเดียวถึงตีสามเลย
ไม่กล้าพิมพ์ยาวๆ เดี๋ยวไม่รูเรื่อง มึนๆ งงๆ อยู่ตอนนี้
รอตอนต่อไปนะคะ
ชอบมากเลย
อ่านแล้วเขินสุดๆ ตอนพี่กริชแอบป้อน้อง
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 27-07-2013 03:20:53

 :กอด1: จะมีใครรู้ไหมว่าณิชน้อยหลับอยู่ตรงน๊านนนน


 :hao3: ว่าล่ะเราไปอ่านหนูลมรอบที่ล้านแปดดีกว่าา

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 27-07-2013 16:49:29

แล้ว น้องณิช จะได้นอนมั้ยนั่น มาถึงตรงนี้ เลิฟ คุณแม่แก้ว ที่สุด

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: midnightblue ที่ 27-07-2013 17:37:29

 :เฮ้อ: น้องณิชนี่ซื่อเกินไปมั๊ยเนี่ยะ

เป็นคนอื่นเค้ารู้กันไปนานแล้ว  :katai1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 27-07-2013 18:18:13

บอสออกมาจากห้องได้แล้ว  :serius2: ณิชนอนรออยู่นะ :-[

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-07-2013 18:30:03

หนูณิชของบอสนี่แรงจริง
หลงรักกันทั้งบ้าน :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 27-07-2013 20:13:13

อ๊ากกกกกกกกกกกกก  อ่านจบตอนแล้วจะลงแดง  อยากอ่านต่อ

ฮือออออออออออออ  มาต่อเถอะนะ 


ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 28-07-2013 05:17:45

อ่านรวดเดียว สนุกมากค่ะ  ลุ้นว่าบอสจะเห็นน้องนอนหลับรึป่าว อิอิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ΩPRESTOΩ ที่ 28-07-2013 09:35:25

น้องพ่อค้าของดิฉันเข้าสู่นิทราไปซะอย่างนั้น
บอสพี่กริชวางจ๊อยส์มาสนใจน้องด่วนๆ

คุณแม่แก้วกุสุมาน่ารักเว่อร์

บวกและเป็ด
 :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 28-07-2013 17:13:42

เข้ามาอ่านอีกรอบ
ด้วยความคิดถึง :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 28-07-2013 18:12:17

หนูณิชเอ้ยยยยย  กะจะมาทวงของตัวเองคืนเต็มที่  ไหนสถานะการณ์พลิกกลับแบบนั้นล่ะ  555

พี่กริชงอนยกใหญ่แน่ๆ 

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 28-07-2013 18:14:16

อ่านได้ตอนสองตอน แต่ทนความร้อนแรงแห่งออร่าของพี่กริชไม่ไหว แอบกรีดร้องอยู่คนเดียวเป็นนาน ร้องว่า เขาใช่ เขาใช่ คล้ายจะเห็นใบหน้าในจินตนาการว่า เงียบ ขรึม ซึน และขมวดคิ้วตลอดเวลา หล่อเงียบๆ แบบนี้แหละถูกใจป้านักเอย

 :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 28-07-2013 18:44:11

 :katai1:  อยากอ่านต่ออ่าาา

รอคนเขียนจ้า  อิอิ   :hao7:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 28-07-2013 21:06:41

แล้วไงต่อๆ มาด่วนๆ :call:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-07-2013 22:59:03

อ่านตอนนี้แล้วเขินอะ :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 29-07-2013 08:33:42

เข้ามารออย่างมุ่งมั่น  :hao3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 29-07-2013 09:29:30

คิดถึงณิชและคนเขียนมากค่ะ
F5 รอทุกชั่วโมง

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 29-07-2013 09:36:39

กลายเป็นหลงกันทั้งบ้าน 5555

ณิชน้อยเสน่ห์แรงสุดๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมีน้ำแดง ที่ 29-07-2013 09:54:19

รอชั้นรอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธอจะมาเมื่อไหร่  :hao5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 29-07-2013 11:07:05

 :hao4: พี่กริช วาณิชจะโดนยุงหามแล้ว ปล่อยให้นอนนอกห้อง

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 15 ตาม (P.17) 26/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 29-07-2013 12:23:00

ดิ้นๆๆๆๆ คิดถึงน้องณิช ไม่รุ้ป่านนี้ยุงหามไปไหนแล้วก็ไม่รุ้ >< :serius2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 29-07-2013 12:45:28

ขอโทษครับ เมื่อวานไปดูเกม
ตากฝนอยู่ 3 ชั่วโมงเพื่อกระโดดดีใจอยู่ 3 ลูก โย้วววว
ผมหวัดกินเพิ่งตื่น อีกรายแฮ๊ปไข้ตายเรียบร้อย
^^สวัสดีวันภาษาไทยครับ
---------------------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
16 ประกวด











                   ห้างสรรพสินค้าขนาดเมกะ ณ บริเวณรอบนอกกรุงเทพมหานคร ผมติดสอยห้อยตามมาเป็นเด็กรับใช้ของดาน่าและคุณแม่แก้วกุสุมาอย่างช่วยไม่ได้ เนื่องจากพี่แม่บ้านพบผมนอนตัวงอเป็นกุ้งที่แพนทรี่เล้าทช์ชั้นลอย จึงปลุกให้ลงไปนอนในห้องพักแขกชั้นล่าง
                   ตื่นเช้ามาพบคุณแม่ถามไถ่ ผมก็เรียนตามตรงว่าลูกชายของท่านเล่นเกมเสียงดังจึงยังไม่ได้ประสบพบพักตร์แต่อย่างใดๆ (ขณะนั้นเจ้าแห่งเกมกำลังนอนอืด คาดว่าจะฟื้นคืนชีพราวบ่ายๆ ครับ)
                  ไปๆ มาๆ สุดท้ายคือเรายกขบวนมาห้างนี้ด้วยคุณแม่นัดเพื่อนชอปปิ้งทำสวยเพื่อเตรียมไปงานเลี้ยงวันเกิดลูกค้ารายใหญ่ใครสักคน ส่วนผมเนียนว่าจะหารถเมล์กลับหอฝั่งธนบุรี

                   กูไม่อยู่รอมึงแล้วไอ้พี่กริช เชิญเล่นเกมให้ตาบอดไปเลย ชิ้วๆ!!!

                  เดินรอบทางวงรีอันใหญ่ๆ เกือบจะครบทุกชั้น ยังหาโอกาสปลีกตัวไม่ได้เนื่องจากพี่ดาน่าคล้องแขนว่อนไปว่อนมา ที่กว่านั้นคือคลื่นแทรกอันน่าสะพรึงกลัว เรียกว่าสามารถดลบันดาลชีวิตวาณิชให้กลายเป็นหนังคนละม้วนกันเลยทีเดียว...พี่อ้อแอ้
“ต๊าย! น้องแก้ว หนูดาน่า พี่หยาดด้วย ไม่ได้ข่าวเลยนะฮ้า” กะเทยกล้ามล่ำ ปากชมพูอมมุกปัดมาสคาร่าเด้งหิ้วกระเป๋าหลุยส์ใบเท่าบ้านกรี๊ดกร๊าดในร้านเสริมสวย
“อ้าวพี่อ้อแอ้ สวัสดีค่ะ ทำไมมาเจอที่นี่ได้ล่ะคะ” คุณแม่แก้วทักตอบ
“นี่ร้านรุ่นน้องพี่เอง พาเด็กมาแปลงโฉม นี่หนูดาน่าใช่ไหมลูก ดูซิลูกสาวใครโตไวแท้ หุ่นเอ็กซ์เซ็กส์เริดนะตัวเธอ มามะให้กะเทยกอดที แอร๊ย!”
“ป้า เอ๊ย! พี่อ้อแอ้สวัสดีค่ะ” พี่ดาน่ากับป้ากล้ามโตโผผินเข้าจูจุ๊บแตะแก้มซ้ายแตะแก้มขวาท่าทางกระแดะได้ใจ

                  จากนั้นก็รายการอัพเดตข่าวสาร กลับมาจากลอนดอนเมื่อไหร่ บอกมาทำรีพอร์ตขอจบก็ถูกชวนไปถ่ายแบบ ดาน่าก็หยอกกลับแรงได้ใจ ไม่สวมชุดว่ายน้ำหนูไม่ถ่ายนะ ชีสามารถมาก

“แล้วนี่ใครกันจ๊ะ อย่าบอกนะว่าน้องกริชสุดหล่อ พี่อ้อแอ้ไม่เชื่อเด็ดขาด”
“สวัสดีครับ” ผมเพิ่งได้ใช้เสียง
“นี่หนูณิช รุ่นน้องเจ้ากริชน่ะ” ป้าหยาดภูมิใจนำเสนอขณะผมยกมือไหว้
“ลูกสาว เอ๊ย ลูกชายอีกคนค่ะ” คุณแม่ทำผมเหงื่อซึม
“น้องหนูเอง น่ารักมั้ยคะ” ดาน่าเล่นด้วย
"อร๊ายยยยยยยยย" ลั่นร้าน จีบนิ้วจับแก้มเค้าด้วย
“แหะๆ  ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ทำอย่างไรได้นอกจากส่งยิ้มเบิกบานหฤทัยไปตามน้ำ

                   ไม่มั่นใจตั้งแต่ก้าวออกจากบ้านแล้ว อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอภินันทนาการจากพี่ดาน่า เสื้อยืดขาวแขนสั้นคอวีสกรีนตุ๊กตาบลายธ์เต็มพุง  เดฟสีดำกรีดขาดปะรุ่ยทั้งขา งามมาก (T^T) ดาน่าพับแขนขึ้นให้พร้อมบอกกางเกงหิ้วมาจากอังกฤษ 'ราคาเกือบหมื่นเชียวนะ' ผมยังไม่เชื่อถึงบัดนี้
                   วาณิชดูไม่จืดแต่คุณแม่กับพี่ดาน่ายิ้มปลื้ม เจอป้าหยาดขอถ่ายรูปเต็มมือถือ นิสัยเหมือนลูกสาวชื่อเยลลี่ไม่มีผิด แอบดีใจที่สาววายรุ่นเล็กติดเรียนมาไม่ได้ ณิชน้อยโล่งคอหอยสุดๆ

“นี่มันเสื้อลิมิเต็ดเอดิชั่นที่พี่อ้อแอ้ส่งไปให้หนูครั้งก่อนใช่ไหมจ๊ะคุณลูก”
“ใช่ค่ะ ไม่ใช่ไซส์ดาน่าเลยให้น้องใส่ เก๋กู้ดไหมคะคุณพี่” พี่ดาน่าจับหมุนตัว ย้ำว่าหนังคนละม้วน T-T
“ต๊าย! เริดค้า เออจริงซิ น้องๆ หนูๆ จ๋า อย่าว่างั้นงี้เลยนะ จะให้พี่กราบก็ยอม ขอหนูณิชส่งประกวดทีเถอะนะฮ้า!” โอ้แม่ สายตาทุกคู่หันขวับมาหาข้าพเจ้าโดยพลัน
“...(0-0)...” อะหยังครับ กลืนน้ำลายเฮือกท่าจะงานเข้า

“ประกวดอะไรกันคะคุณพี่?” แม่แก้ว
“ประกวดอะไรคะคุณน้อง?” ป้าหยาด
“ใช่ที่กำลังจัดงานตรงฮอลกลางนั่นหรือเปล่าคะ” พี่ดาน่า
“ใช่แล้วจ้า แบรนด์ SiS ที่หนูดาน่าเคยเป็นแบบให้พี่เมื่อซัมเมอร์โน้น วันนี้เขามียังส์โมเดลสตาร์เสิร์ช ออฟไทยแลนด์ของเราเอง” พี่อ้อแอ้ลากเอสคำว่า ' YOUNG' โดยไม่จำเป็น
“อ๋อ เสื้อผ้าที่ดาน่าไปถ่ายแบบกับดารานักร้องเกาหลี เราเคยติดไปขอลายเซ็นในสตูดิโอกับเยลลี่นั่นไง แก้วจำได้ไหม” ป้าหยาดรื้อฟื้นกับคุณแม่
“ปีนี้เขาจัดเป็นครั้งที่ 3 แล้ว พี่ส่งแต่เด็กผู้หญิง เด็กผู้ชายโดนฉกไปเมื่ออาทิตย์ก่อน ยังไม่ได้แคนเซิลชื่อออกดันย้ายค่ายซะแล้ว เรื่องมันเศร้าแต่เดี๊ยนยอมไม่ได้ฮ่ะ น้องแก้วต้องช่วยพี่นะฮ้า” ป้ากะเทยชักจะเอาของร้อนมาใกล้ผมเต็มที อย่านะเฟ้ยตูมีพระ!!!

“ผมขอเข้าห้องน้ำ แล้ว..ลาเลยนะครับ” ยกมือไหว้รอบวงกะชิ่ง
“ห้องน้ำในร้านมี ถ้าจะหนีล่ะก็...พี่เอาเธอตายแน่ณิช” ดาน่าดึงคอ
“555 ดาน่าของป้าโหดได้ใจมากจ้า” ป้าหยาดกับคุณแม่ขำขัน
“เง้อ...” วาณิชจ๋อยเหลือสองนิ้ว

---
-----


                  ไม่ถึงสองชั่วโมงต่อมาผมก็อยู่ในซุ้มหลังเวที สวมเสื้อผ้าแอคเซ็ทเซอรี่แบรนด์ประกวดครบเซ็ทเตรียมขึ้นเดินแบบ
“อกยืด ลูกกะตามองตรงไม่หลุกหลิก อมยิ้มมุมปากนิดๆ ไม่ต้องเห็นฟัน...ดีมาก เดินอย่างที่ซ้อม พี่รู้ว่าหนูทำได้นะฮ้า แอร้ย!” พี่กะเทยตีตูดทีนึง
“ป้าซื้อให้หนู มีเสื้อนักศึกษาใหม่ด้วยอย่าลืมเอากลับล่ะ” ป้าหยาดพร้อมถุงชอปปิ้งสินบน เป็นพวงครับขอบอก สงสัยแอบหยิบถุงชุดนักศึกษาไปเทียบไซส์ขณะปล่อยผมถูกสับโขกในร้านบิวตี้นั่นเป็นแน่ ผมใช้ชุดครัวเป็นหลักครับป้า โฮ (T-T)
“ชนะพี่ให้หมาตัวนึง แถมพาเจ้าดำมาอยู่บ้านเราด้วยก็ได้”
“จริงนะ!?” นี่เองที่ผมหันขวับ
“จริงซิ ว่างก็ไปเอามา หรือประกวดเสร็จไปเลือกตัวใหม่ก่อนเลยก็ได้ 2 หมื่น ถ้าเกินณิชจ่ายเอง”
“พี่ดาน่างกว่ะ”
“555” หัวเราะขำแต่จับปกเสื้อให้เฉย
                  เริ่มจับทางพี่สาวขาโหดได้แล้ว จริงๆ ใจดีแต่ช่างแกล้งเป็นที่หนึ่ง 

                 เหตุที่ไม่หนีกลับตั้งแต่ตื่นนอนเพราะสุนัขครับ ย้ำว่าหมาจริงๆ โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ 3 ตัว โดเบอร์แมน 1 ตัวหยอกกันอยู่ข้างห้องที่ผมนอน (เปิดกระจกออกมาเจอสระว่ายน้ำก็พบพวกนี้นอนเกะกะเป็นก้อนใหญ่น่าฟัด) ชุดนักศึกษาเปื้อนจนต้องใส่ชุดตุ๊กตาบลายธ์ก็เพราะพวกมัน
                 ครั้งก่อนก็แมวเจ้าหินอ่อน ครั้งนี้ก็หมา เรื่องนี้สัตว์หน้าขนเป็นเหตุแท้ๆ


“หันมาหน่อยซิ เส้นผมชี้หมดแล้ว ทำผมเปิดหน้าอย่างนี้ ลูกแม่รูปหล่อเป็นคนละคนเชียว” คุณผู้หญิง
               ผมอบอุ่นกับมือแม่จัดแต่งเส้นผม แววตานุ่มละมุนติดตรึงจนไม่อยากกลับ
“ทำแบบมันจะดีเหรอครับ” เด็กอายุแค่กี่ปี ปะทะความบังเอิญให้ตื่นเต้นมือเย็นใกล้สติแตก
“ณิชไม่ต้องคิดมาก โอกาสมีมาเราก็แค่คว้ามันไว้ ดูอย่างแม่ซิ แรกๆ ไม่ชอบที่กริชเป็น แต่ตอนนี้ ฮิๆ โลกเปลี่ยนไปเลย...มันอยู่ที่เราเลือกจะมองนะคะ”
“ครับ...”
“สนุกกับมันก็พอ ไม่ต้องกลัว”
“ขอกอดหน่อยได้มั้ยครับ”
“มานี่มะ โอ๋ๆ ลูกแม่ขี้อ้อนจังเลย”

                 คุณแม่แก้วหัวเราะพลางลูบหลังไปมา ผมกัดปากกลั้นซุกซ่อนความรู้สึกเอ่อท้นภายใน คนบ้านนี้ก็ให้ความสนิทสนมมากเหลือเกิน มาดว่าถ้าไม่ได้พี่กริชก็เอาแม่พี่กริชนี่ล่ะวะ

---

                  และไม่น่าเชื่อ...วาณิชชนะเลิศรางวัลที่หนึ่ง
                  ขอเล่าพอสังเขปดังนี้ เดินแบบ 50 คน (ชาย 25 หญิง 25) จากนั้นคัดเหลือ 10 ก่อนเปลี่ยนชุดใหม่อีกครั้ง ช่วงนั้นคุณผู้หญิงทั้งสามและพี่อ้อแอ้ลุ้นเชียร์เสียงดังมาก

                  และช่วงยืน 10 คนสุดท้าย (ชาย 5 หญิง 5) พิธีกรดันมีสัมภาษณ์พิเศษ ถามคำถามห่าเหวอะไรไม่รู้ ประวัติแบรนด์นี้เป็นมายังไง มีร้านกี่ประเทศทั่วโลก เมืองไทยเป็นสาขาที่เท่าไหร่ รู้จักหรือชอบคอลเลคชั่นไหนเป็นพิเศษบ้าง ผู้ประกวดก่อนหน้าทุกคนตอบฉะฉานได้รับเสียงปรบมือกึกก้อง วาณิชขาสั่นเหงื่อแตกพลั่ก

“และแล้วก็มาถึงน้องวาณิช ทองชมพูนุท ผู้ประกวดคนสุดท้าย...”
“ขออนุญาตครับ พี่ไม่ต้องถามได้มั้ย ผมตื่นเต้นจนเบลอแล้ว”
(“555”)
(“วิดวิ้ว”)
(“กรี๊ดดดดด”)
“555 ตกลงจะไม่ให้พี่ถามหรือครับ น้องจะไม่ได้คะแนนในส่วนนี้นะ”
“ครับ ไม่ต้องถามครับ ผมกลัวคำตอบ” 
(“55555”)

                 คราวนี้ฝูงชนหัวเราะเชียร์กันลั่นเวิ้ง คนชอปปิ้งเพลิดเพลินแถวนั้นยังหยุดชะงักหันมาไทยมุงสนใจด้วย สวยกว่าเก่าอีกณิชเอ๊ย สู้ให้ถามแล้วตอบไม่รู้ยังดีกว่าอีก ‘พลาดแท้เหลา’ ด่าตัวเองในใจ
                 อายมากอยากลงจากเวทีเต็มแก่ พี่อ้อแอ้ไม่บอกก่อน ตะล่อมว่าปีนี้คนสมัครเยอะดูแค่เดินแบบอย่างเดียว เชื่อกะเทยแมวมองได้ที่ไหน หรือซักซ้อมแต่ผมไม่เมมใส่รูหูก็ไม่รู้ เห็นคนสวยๆ หล่อๆ มากขนาดนี้ยังไงตูก็ตกรอบชัวร์

“งั้นขอถามเองเลยนะคะ ไม่ทราบว่าถ้าน้องได้รางวัลชนะเลิศ จะพร้อมถ่ายแบบให้เราวันไหนเอ่ย?” ป้าไฮโซที่โต๊ะกรรมการขอไมค์พูดเสียเอง
“เอาล่ะซิ ไม่ยอมให้พี่ถามแต่น้องต้องตอบท่านกรรมการเองแล้วล่ะ”
“ถ้าได้ชุดนี้ฟรีก็ทันทีเลยครับ” แค่ไม่ต้องใส่ลายบลายธ์หวานแหววกลับวิทยาลัยก็โอวะ
“555 หมดคำถามค่ะ” ป้าหน้าผ่องเครื่องมุกล้นคอท่านนั้นชอบใจ ทราบภายหลังว่าเป็นหนึ่งในประธานกรรมการบริหารมาเอง

---
-----


                  ผมไม่ได้ย้อนกลับเข้าบ้านพี่กริชด้วยคุยนานกับกองประกวด อำนวยการสร้างโดย 3+1 สาว ป้าหยาด คุณแม่ พี่ดาน่าและพี่อ้อแอ้สวมรอยเป็นผู้จัดการส่วนตัว (อย่างมึนๆ) สติหลุดไม่เข้าร่างจนรถมาหยุดหน้าคอนโดตึกเซาท์ไม่รู้ตัว
“ขึ้นไปได้แล้ว พี่อ้อแอ้จะโทรหาพรุ่งนี้นะ อย่าลืม”
“ครับ” รับกุญแจพวงเดิมมาถือ พี่ดาน่ากับคุณแม่มาส่งผมก่อนจะแยกไปงานเลี้ยงโรงแรมริมแม่น้ำเจ้าพระยาใกล้ๆ นี่เอง
“ไม่เปลี่ยนใจไปด้วยกันเหรอ กลับด้วยกันพรุ่งนี้วันอาทิตย์จะได้ไปดูหมาไง”
“ผมต้องฝากเลี้ยงไว้บ้านพี่อยู่ดี ติดไว้ก่อนดีกว่าครับ”
“รีบไปเอาล่ะ พี่กลับอังกฤษเป็นโมฆะไม่รู้ด้วย”
“คร้าบผม!” พี่ดาน่าชักจะน่ากลัวมากขึ้นทุกที ดักทางได้หมด แย่ว่ะ

“แม่อยากเอาณิชกลับบ้านด้วยแต่นอนนี่ก็ดี เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” คุณแม่ในชุดราตรีสวยกล่าวลา อ้างจะกลับมาอ่านหนังสือสอบถึงยอม
“ขอบคุณครับ ขอขโมยกอดคุณแม่อีกที อึ๊บ!” ผมโน้มเข้าในรถ ซุกหัวกลิ้งกับอกคุณผู้หญิง
“555"
“โอ๊ยตายแล้ว ณิชจะขโมยแม่ ไม่ยอมด้วย!” พี่ดาน่าโวยวาย ทึ้งแขนคุณแก้วไว้ยกใหญ่
“หอมๆๆๆ กำไรเห็นๆ” ผมยักคิ้วให้ แม่ตีเราทั้งคู่เพียะๆ
“พอเลยทั้งสองคน แม่น่วมหมดแล้ว ณิชพักผ่อนให้สบายนะจ๊ะ”
“ครับ...สวัสดีครับ” ยกมือไหว้ก่อนบ๊ายบายยิ้มกว้าง

---

                ไขประตูเปิดเข้าไปข้างในช้าๆ ห้องมืดไม่มีร่องรอยการใช้ใดๆ แสดงว่าบอสยังอยู่บ้านที่เพิ่งจากมา จะสนใจใคร่รู้ว่าผมไปหาถึงที่หรือเปล่า
                 นึกขอบคุณสวรรค์ที่ตัวเองได้พบโชคกับคนแปลกหน้า...สงสัยทำบุญมาดี
‘ฟ้าสร้างเราให้เกิดมาพบกับความยากลำบาก ไม่ใช่ความผิดของเรา แต่ถ้าเราจะตายอย่างยากลำบากต่างหากที่เป็นความผิดของเราจริงๆ’
                ชักจะชอบความสุขที่มาพร้อมกับความโชคดีแล้วซิ


                 พาตัวเองเข้าไปในห้องนอนใหญ่ ไขกุญแจเปิดตู้สีเขียวอ่อนใบนั้น นั่งมองรูปถ่ายเคลิบเคลิ้ม
...รูปผมหิ้วถังน้ำเย็นสองมือจนตัวเอียงข้างสนามบาส
...รูปผมนั่งมองเกมบนสแตนด์เชียร์วันเดียวกันนั้น
...รูปผมเชิ้ตขาวผูกไทด์ปกติกำลังชูเสื้อเชฟนักศึกษาภาคฟู้ด
...รูปผมสวมถุงมือ ลากถุงของใส่รถเข็น ทางผ่านข้างสนามบาส
...รูปผมกอดอกคุยกับไอ้น้ำ มุมเบิร์ดมองลงมาจากระเบียงชั้นสอง ใต้ห้องสภาชัวร์ และอีก ฯลฯ เต็มผนังตู้
                    แวบๆ ว่าเคยเห็นสกรีนหน้าจอโน้ตบุคเป็นรูปผมด้วยหรือเปล่า...นาทีนี้ชัวร์เลยว่าใช่ คนบ้าเก็บซ่อนความลับไว้ไม่ยอมบอก

“...แอบมองเราอยู่เหมือนกันนะเนี่ย...” ระบายยิ้มชื่นพึมพำกับตัวเอง

---
-----

                  20.00 น. สองทุ่มตรงนาฬิกาดังเตือนขณะท้องร้องโครกคราก ปิดตู้ก่อนเดินเข้าครัวหาอะไรกิน พบโทรศัพท์มือถือของผมนอนแอ้งแม้งแบตหมดอยู่บนไมโครเวฟ จัดการเสียบสายชาร์จกดเปิดรับโลกกว้าง สายบอสเป็นร้อย (ช่วงบ่ายขณะไปรับรถกลับ) พี่มังกรกับพี่แฮงค์บ้าง
                  พี่มังกรข้อความบอก ‘จะไปฮ่องกงกับครอบครัววันนี้ เอาอะไรไหม โทร 02-xxx ด้วย กริชรถชน’ ขณะนั้นคือค่ำวันอังคารที่ผมไปอยู่กับกล้วย
                   พี่แฮงค์สั่งให้เตรียมยาทากันยุงไว้ จะไปปลูกป่าชายเลนกับพี่เจนเช้าวันพุธ และบอกให้ติดต่อเบอร์บ้าน 02-xxx เช่นกัน ระบุกริชรถชนแต่ไม่เป็นไร
                  มิน่าถึงไม่มีข่าวถึงผม บอสรถชนเย็นวันอังคาร พี่พวกนี้หนีเที่ยวแต่ยังส่งข่าวบอก

                  ที่เหลือคือมิสคอลจากเชียง น้ำ แล้วก็กล้วย...เพื่อนคือคนที่ผมอยากคุยด้วยตอนนี้ เวลานี้
“ไงณิช”
“กูกวนมึงหรือเปล่ากล้วย ยังอยู่บ้านที่กรุงเทพเหรอ”
“คุยได้ ว่าง โสดแต่เหมือนเพิ่งจะอกหักว่ะ” เสียงปลายสายทำผมยิ้มออก
“555 กวนล่ะ กินข้าวบ้านเป็นไง อร่อยไหม”

                    นึกภาพครอบครัวล้อมโต๊ะอาหาร ช้อนส้อมกระทบคละเคล้าเสียงพูดคุยหัวเราะ สิ่งที่ผมไม่เคยสัมผัส อยู่กับพ่อแม่บุญธรรมไม่เคยทานข้าวพร้อมกันสักครั้ง คนค้าขายต้องแบ่งเวรกันเฝ้าหน้าร้านไม่ขาด
                    มองบะหมี่ถ้วยแล้วถอนใจ กล้วยโชคดีที่เติบโตมากับครอบครัวอบอุ่นพร้อมหน้า


“นี่อยู่ไหนณิช ทำไมไม่กลับมา เอ๊ย! กลับถึงหอเราหรือยัง”
“แถววิทยาลัยเรานี่ล่ะ ห้องพี่กริช” ไม่อยากโกหก
“ฟู่...” ได้ยินเสียงถอนหายใจดังจนถึงฝั่งนี้
“กล้วย กูยังไม่ได้คุยกับพี่แกเป็นชิ้นเป็นอันเลย บางทีกูอาจจะคิดไปเองฝ่ายเดียวก็ได้” พูดสิ่งที่ค้างคาอยู่ข้างใน
“...” ปลายสายเงียบ

“กลัวเหมือนกันว่ะ” ผมเผื่อใจไว้ล่วงหน้า
“มันจะผ่านไปณิช...แต่มึงจะจำได้ไม่มีวันลืม” กล้วยปลอบโยน
“อืม...” ผมตื้นตัน
“บอกเขาหน่อยว่ามึงมีใจให้ก็พอ ที่เหลือก็ช่างแม่ง”
“แปลกนะกล้วย กูคิดถึงมึง อยากคุยกับมึงได้ 555”
“เพราะกูก็กำลังคิดถึงมึงด้วยไงณิช (คู!ๆ)” เสียงนกร้องแทรกเข้ามาในสาย ผมแวบทันทีว่าเพื่อนกลับมาที่นี่แล้ว นกพิราบระเบียงห้องนั้นชัดๆ

“เฮ้! อย่าบอกนะว่ามึงกลับมาหอแล้ว ไหนว่าอยู่บ้านถึงวันมะรืน จันทร์เช้ามาเรียนเลยไง”
“ปะ...เปล่า นกมาทำรังชายคาบ้านกูเอง” กล้วยรนในน้ำเสียง
“แล้วไป”
“ณิช สอบเสร็จอาทิตย์หน้าโน้นกูจะไปที่โน่นเลย ไม่อยู่รอจบเทอมนี้นะ” กล้วยช็อกโลก
“อะไรนะ! ก็อีก 10-15 วันนี้น่ะซิ?” ผมกดมือถือแนบหูไม่เชื่อข่าวล่า
“ณิช ใจเย็นๆ กูเลือกจะไปเอง ไหนๆ ก็ไหนๆ ไม่อยากเสียเวลา”
“โอ๋ย เดือนหน้างาน ม.L คุณนิธิเป็นเฮดกรุ๊ปเชียวนะ” เผลออ้อนเพื่อนดังเคย
“ไม่มีกูแค่คนเดียวเขาทำกันได้ จะคิดมากทำไมกัน”

                      กล้วยเล่าคร่าวๆ ว่าอาที่มาจากเรือสำราญรับจ๊อบที่ปารีสพอดีจึงจะพาหลานชายไปเตรียมความพร้อมทีเดียวจะได้ไม่เสียเที่ยว

“กูอยากให้มึงอยู่นี่ หรือไม่อยากวะ เออไปก็ดี จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเก็บภาษา ดีเหมือนกัน” ผมโลเล
“มึงก็เป็นซะอย่างนี้ เหมือนจะเอาแต่ท้ายสุดก็ยอมปล่อยมือง่ายๆ ยอมให้ไอ้ซุปโฉบคะแนนไปกินทั้งที่ตัวเองเลคเชอร์หลังขดหลังแข็ง คราวที่แล้วก็ให้ใครไม่รู้ได้สเตชั่นของหวานทั้งที่ใครๆ ก็ยอมรับว่ามึงเหมาะสุด จารย์เชฟพูดมึงก็ไม่ฟัง”
“อ๋อย ยังจำได้อีกเหรอ” ผมแป้วโดนเพื่อนด่า ขุดเรื่องเก่านิสัยขี้แพ้ช่วงใกล้จุดพีคมาแฉ
“กูรู้มากกว่าตัวมึงเองซะอีกณิช”
“จ้า ครับ ขอรับกระผม ไม่รักมึงก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว”
“นี่ก็อีก อย่าเที่ยวพูดบ่อยนัก คำว่ารักก็หัดเก็บไว้กับคนๆ เดียวให้มันศักดิ์สิทธิ์บ้าง!”
“มึงดุกูอ่ะกล้วย...ฮือออออ” ผมอยากงอนมันจริงๆ นะ
“ณิช...มึงโตแล้ว เข้มแข็งหน่อย อยู่ที่นี่ก็ดูแลไอ้เชียงกับไอ้น้ำแทนกูด้วย อย่าให้มันเป๋ อีกไม่กี่ปีจะได้กลับมาลุยทำร้านด้วยกัน” กล้วยผู้จุดประกายความหวังเสมอ
“มันต่างหากที่เป็นผู้ปกครองกู ชอบบังคับทั้งคู่” ผมลืมเรื่องชนะการประกวดโมเดลจนสิ้น เพื่อนจะจากไปในอีกไม่กี่วัน นี่ต่างหากที่สำคัญ

“กูรักมึงนะณิช ถ้าพูดหรือทำอะไรขาดๆ เกินๆ ไปบ้างก็อย่าโกรธนะ”
“ไม่โกรธหรอก เพราะกูรู้ว่ามึงรักกูไง”
"ใช่...กูรักมึง จำไว้ให้ดี"
"กูก็รักมึงเหมือนกันกล้วย" ครั้งนี้ผมตั้งใจพูดจริงๆ
“รักแบบเพื่อนที่ดีที่สุดใช่มั้ย”
“จะมีใครรู้ใจเท่าคุณนิธิคนนี้บ้างมั้ยคร้าบ 555”

                     กล้วยอบอุ่น ใครอยู่ใกล้จะต้องหลงรักได้ไม่ยาก ผมหวังว่าเพื่อนจะพบคนที่ดี คนที่ใช่สำหรับมันจริงๆ


“บอกไว้เพราะกูคงยุ่งๆ เตรียมเอกสาร อาจไม่เจอกันเหมือนทุกที เรียนแยกเซคอีกต่างหาก โอเคนะ” กล้วยยังห่วงใยเพื่อนฝูงอยู่เสมอ
“กูรู้น่า ปุบปับโกอินเตอร์ทั้งทีไม่ต้องห่วงหรอก จะให้ทำอะไรก็บอก ช่วยเต็มที่ แต่กล้วย...”
“หือ?”
“ดีใจด้วยที่ตัดสินใจจะไปจริงๆ เสียที” โล่งอกแทน
“อืม...”

              เพื่อนส่งท้ายว่าเจอกันวันจันทร์ ไม่ต้องไปหอเพราะเผลอเอากรวยปิดลูกบิดมาครอบซึ่งผมไม่มีกุญแจดอกนั้น ต้องรอกล้วยกลับมาสถานเดียว แต่น้ำกับเชียงจะเอาหนังสือมาคืนให้ผมพรุ่งนี้แทนเพราะกล้วยเตือนพวกมันไว้ก่อนแล้ว
              รู้สึกทะแม่งสงสัยแต่เออออไม่คิดมาก ไม่คิดเฉลียวใจเลยว่ากล้วยเด็ดขาดเลือกเส้นทางจากไปเพื่อจะเก็บมิตรภาพของเราไว้...ตลอดกาล


“ฟฟฟฟฟฟฟี้”
                 ไอเดือดพวยพุ่งปลุกให้หันไปสนใจ จะเทน้ำเดือดทว่าประตูก็เปิดผลัวะเสียก่อน
“...” ผมชะงักค้างกับใครคนนั้น


************************

edit : 19/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ชอปปิ้ง, บลายธ์

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 29-07-2013 12:58:15

 :hao3:
พึ่งรู้ว่าเป็น LFC พี่เจิดตัวจริงหล่อป่ะ(แต่ใจพี่เขาหล่อมากในสายตาเราตั้งกะลงมาตั้งโต๊ะแจกลายเซ็นละ)
555 นอกเรื่องกันไป ผ่านไป 3 ตอน บอสยังไม่ได้ออกโรงเลย พระเอกเราบทน้ิอยจริงๆ
ดีใจที่น้องณิชเจอแต่คนดีๆ มีแต่คนรัก ก็เด็กมันน่ารักอะเนอะ หวังว่าตอนหน้าจะมีบทมั้ง

ปล. ป้าอ้อแอ้นี้คุ้นๆ เหมือนอินกเหยี่ยวเคยพูดถึงรึเปล่า  :katai5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 29-07-2013 13:02:23

ค้างงงงงมาก พี่กริชกลับมาแล้วใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 29-07-2013 13:03:12

นู๋ณิชน่ารักอ่ะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 29-07-2013 13:04:10

ท่าจะรุ่งนะหลังจากประกวดแล้ว คงมีอะไรมาให้ณิชทำอีกเยอะ
ใครเปิดประตูเข้ามา น่าจะเป็นบอสกริช จะได้คุยกันสักที

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 29-07-2013 13:09:44

แล้วไงต่อ :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 29-07-2013 13:18:02

บอสแน่ๆ อยากอ่านต่อค่ะฮือๆๆๆ กำลังมันส์
 :hao5:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 29-07-2013 13:27:55

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: บอสกริช กลับมาแล้ว  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 29-07-2013 13:37:35

โฮ่!! นึกว่าหายไปหนายยยย
แค่นี้แหละที่จะบอก...ไปอ่านดีก่าาาา ;p

ใครเปิดประตูมา...ก็คนนั้นนั่นแหละมั้ง??
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร...ก็ใครมันจะมีกุญแจห้องไว้แจกฟร่ะ

หนูณิชมั่วตอบคำถามตามความงกส่วนตัว
ได้ตำแหน่งไปกินซะงั้น...จะดังแหล่วววว
ว่าแต่...พ่อหมาป่าจะยอมมั้ย?? จุดนี้ หุหุ

กล้วยไปเพื่ออนาคต...และความเป็นเพื่อนที่จะอยู่ตลอดไป...ก็ดีแล้วเนาะ ^^

อ่อ ลืม...แอบเดาคนที่นัดว่าจะพามาเจอ...วันอาทิตย์ที่หนูณิชจะไปเลือกหมา ฮ่าๆ ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-07-2013 14:36:20

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:มันค้างงงงงงงงง :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 29-07-2013 14:40:42

 :ling1:

อยากทิ่งตัวลงไปทุบพื้นตามอีโมนี่จริงๆ ขัดใจ ใจจะขาด

หวังว่าไอ้พี่กริชเป็นคนเปิดประตูมานะ

Puppyluvใจร้าย ทำกันได้ลงคอ  :katai1:  ทรมานและคันหัวใจมาก

รอวันสีชมพูค่ะ

บวกเป็ด  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-07-2013 14:41:48

กริชมาทันได้ยินน้องณิชบอกรักกล้วยหรือเปล่านะ กลัวงานเข้าน้องณิชนะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 29-07-2013 14:54:50

นาทีนี้บอกเลย คิดถึง บอสกฤต มากคร่าาา

 :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 29-07-2013 15:37:37

คุณพระ!!!!!!
ฉันค้างงงงงงง

 o22 o22 o22

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 29-07-2013 15:47:02

ถ้าคนที่เปิดประตูมาไม่ใช่บอสเขาจะโกรธคนแต่งแล้วนะ :m31:

พี่กริชไม่ออกมาเลย  คิดถึงพี่กริชแล้ว :hao5:

น้องณิชนี่โชคดีจังเลยน้าที่มีแต่คนรัก  อนาคตก็ไปก็ไม่ลำบากแล้วแม่สามีเป็นใจซะขนาดนี้ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 29-07-2013 16:08:02

เอ๋~ อย่าบอกนะว่ากริชได้ยินตอนณิชบอกรักกล้วยแล้วทนไม่ได้โผล่พรวดเข้ามา คุณ puppyluv รีบๆมาต่อเถอะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 29-07-2013 16:38:45

ค้างงงงง คือท่านกริชใช่ม่ายยยยที่เปิดประตูมา :ling1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 29-07-2013 16:40:44

ไม่กล้าทั้งคู่แบบเน้ระวังแห้วเน้อ


กินมองบลังค์แน่ๆ


(มองบลังค์ = เค้กเกาลัด = Chinese Chestnut = Ground Chestnut = แห้ว)
มุกนี้คิดนานนะ XD

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nokkaling ที่ 29-07-2013 17:21:10

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 29-07-2013 18:13:21

ชริ!!!!.. .. ค้างคา ณ เวลาน้ำเดือด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 29-07-2013 18:48:45

 :katai5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 29-07-2013 20:02:13

จะดังแล้วพ่อค้าน้อยของเรา :m13: :m13: :m13:
 ดาน่าชีช่างเริดจริงๆ :m19: :m19: :m19:

ปล.puppyluv ขี้แกล้งอะ  งอนแล้ว  เชอะๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-07-2013 20:06:41

หนูณิชกับครอบครัวบอสกริชท่าทางจะไปได้สวย ปลื้มมมม

ว่าแต่บอสหายไปนานเชียว ตอนหน้าเจอกันนะบอสกริช
 :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 29-07-2013 20:25:01

พี่กริชเอ้ย แฟนๆนิยายให้อภัยแล้ว
ผ่านไปสามตอนแล้วไปนอนกลิ้งอยู่แถวไหน
 :katai1: :katai1: :katai1:

รีบๆกลับมาเผด็จศึกน้องณิชของเดี๊ยนซะทีซิคะ
ไม่ได้ดั่งใจเล้ย สู้อีกคู่เค้าไม่ได้ 5555555555555
 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 29-07-2013 20:37:09

คุณหญิงแม่ หลงลูกสะใภ้

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 29-07-2013 21:14:42

โอ้ยค้างงงง อยากให้น้องเจอกับบอสเร็ว ๆ
คนอ่านก็ใจจะขาดรอน ๆ อยากให้มาต่อเร็ว ๆ
ชอบเวลาณิชอยู่กับคุณแม่กับพี่ดาน่า น้องเข้ากับที่บ้านแฟน เอ้ย ที่บ้านบอสได้ดีจริง ๆ

รักแล้ว เลิกรักนี่มันตัดใจยากมากเนาะ สงสารกลัว
กลับมาหอแล้วยัง เนียนโกหกอีก  สู้ ๆ นะกล้วย

รีบมาต่อนะคะะะ รออยู่วววววว

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 29-07-2013 21:38:14

บอสกลับมาแล้วใช่มั๊ย
หนูณิชรีบปรับความเข้าใจเลย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 29-07-2013 21:40:50

ใครกันนะ คนคนนั้น
ขอให้เป็นพี่กริช
ไหนๆ เรื่องกล้วยก็เคีลยร์แล้ว ขอให้เคีลยร์เรื่องพี่กริช
แล้วหวานๆ กันซักทีเถอะ
อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 29-07-2013 21:42:38

คนที่เปิดประตูเข้ามาคือบอสกริชใช่มั้ยเนี่ย อยากให้เป็นกริชจังเลย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 29-07-2013 21:56:09

เสร็จโจรแน่ๆ หนูณิช
แอบมาดูของโจร เดี๋ยวโดนโจร(แทง)ข้างหลังนะ :hao7:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 29-07-2013 22:30:20

บอสมาได้จังหวะบอกรักกันพอดี คงได้เข้าใจผิดกันไปอีกนาน

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 29-07-2013 22:31:14

หวังว่าใครคนนั้นจะใช่BOSS-K :hao4:


ปล. ป่วยแต่ก็คุ้มใช่ไหมคะ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 29-07-2013 23:20:51

พี่กริชมาตามรึเปล่าา

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ekonut ที่ 29-07-2013 23:41:59

ค้างงงงงงงงง  :ling1:

บอสกริชๆ บอสกริชๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-07-2013 23:56:59

พี่กริชแน่ๆที่เปิดประตูเข้ามา

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 16 ประกวด (P.19) 29/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 30-07-2013 00:48:59

ใครคนนั้นคือใคร?

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 30-07-2013 08:17:10

----tuckky ไมเคิลครับ ถูกลากไปเก็บภาพ อีกข้อคือโจ๊กมากกว่าครับ น้องให้บอกงี้
----Gokusan ใช่คนที่มีกุญแจ และนัดใครไว้?
อรุณสวัสดิ์^^
------------------------------
stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
17 กันและกัน











                   เกือบสี่โมงเย็นวันเสาร์ ผมฟื้นคืนชีพตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว ขี้เกียจลุกจากเตียง ปล่อยตัวเองนอนมองเพดานไปเรื่อยๆ หิวถึงยันตัวเองมาคุ้ยหาของกินจากตู้เย็นที่เล้าช์ชั้นลอย เล่นเกมต่อจนถึงตอนนี้จึงลงมาหาอะไรกินเป็นชิ้นเป็นอัน
                   ไม่คาดฝันคือ นอกจากจานอาหารวางเรียงรายบนโต๊ะกับบ้านโล่งว่าง แม่กับพี่สาวไปห้างแล้วจะมีชิ้นส่วนบางอย่างเซอร์ไพรส์ผม...พี่โนรีวางป้ายชื่อ ‘วาณิช ทองชมพูนุท’ ให้ บอกอย่างเมินๆ เชิดๆ ว่า 

“ฝากคุณกริชไปคืนเจ้าของด้วยนะคะ”
“อะไร พี่โนรีได้มาจากไหน?” เฉพาะพวกฟู้ดเท่านั้นที่ใช้ คณะอื่นสวมเชิ้ตขาวผูกไทด์ธรรมดาไม่ใช่ชุดครัว เด็กมักจะแกะใส่กระเป๋ากางเกงทุกที บอกเกะกะเกี่ยวนั่นนี่ หยิบมาใส่ตอนอาจารย์เชฟตรวจนั่นล่ะ
“อ้าว คุณน้องน่ารักๆ ที่มากับคุณดาน่าตั้งแต่เมื่อคืนไงคะ”
“เมื่อคืนไหนกันพี่โนรี!?” ทิ้งช้อนส้อมเคร้งคร้าง อยากบีบคอแม่บ้านเหลือเกินโว้ย

                   คำบอกเล่าทำเอาแทบอยากเผาบ้านทิ้ง
“เมื่อคืนเห็นไปเคาะห้องคุณกริชซัก 4 ซ้า 5 ทุ่มมังคะ เที่ยงคืนพี่โนรีขึ้นไปจะปิดไฟถึงเห็นเธอนอนอยู่ชั้นลอย นอนหนาวสั่นขดตัวงอเป็นกุ้งเชียวค่ะ ดีที่เจอถึงปลุกลงมานอนห้องข้างล่างนี่แทน”
“...” บ้าชะมัด แพขนตางอน พวงแก้มยุ้ย เวลาหลับสนิทมักจะมุดซุกอกผมหนีแอร์เย็น
“เมื่อเช้าคุณหนูเธอจะกลับวิทยาลัยแล้ว มัวแต่เล่นกับพวกเด็กๆ เพลินจนเกือบเที่ยง เสื้อผ้าเละเทะหมด คุณผู้หญิงกับคุณดาน่าเลยพาไปชอปปิ้งแทน พี่โนรีจะซักให้ก็ไม่ยอม จะเอากลับท่าเดียว แต่นี่คงลืมไว้”
“พี่ไม่ปลุกผม...” กุมขมับมองป้ายสีทอง
“ก็เห็นไฟห้องคุณกริชเปิดถึงตีสามตีสี่เหมือนทุกที คุณผู้หญิงไม่สั่ง พี่โนรีก็ไม่กล้าปลุกหรอกค่ะ”

                    โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! ตะโกนก้องในใจ
 
                   พี่แม่บ้านคนนี้เป็นคนเก็บรูปเด็กที่ผมตามสตอล์กเกอร์ตกอยู่ใต้เตียงมาฟ้อง 2 คุณผู้หญิง จนดาน่าตามไปค้นเจอตู้สีเขียวอ่อนในห้อง กระทั่งรวมหัวมาบอกความลับกับแม่
...ณิชมาหาถึงบ้าน
...เข้าไปในห้องหรือเปล่า
...เจอผมแต่ทำไมไม่เรียกเจ้าเด็กบ้า!!!

                    เหล่มองพวกหมาๆ นั่งนอนสลอนข้างห้องทานอาหาร ข้าวตัง,ข้าวตู (โกลเด้นเพศผู้), ข้าวสวย (โกลเด้นตัวเมีย), ข้าวเหนียวดำ (โดเบอร์แมนตัวผู้) ลั้ลลามากนะพวกมึง
                    กดเช็คมือถือ ป้าหยาดโทรมาบ่ายสองกว่า  ดาน่าส่งรูปมาให้ช่วงเวลาใกล้เคียงกัน ฉิบหาย!!! เด็กกูถูกแปลงโฉมจนเกือบจำไม่ได้ รูปต่อๆ มาทำผมแทบคลั่ง เดินแบบชุดแม่ง...แล้วก็บนเวทีถือถ้วยโทรฟี่ ช่อดอกไม้กับป้ายเงินรางวัลผู้ชนะเลิศโมเดลเสิร์ชของ SiS

                     (O-0) บรรลัยแล้วไอ้กริช!!!

“คุณดาน่าเพิ่งโทรมาฝากบอกคุณกริชว่าจะไปเจอกันที่งานเลี้ยงวันเกิดท่านเจ้าสัวด้วยก็ได้นะคะ พวกท่านจะเลยไปเลยไม่เข้าบ้านค่ะ”
แสดงว่าพาเด็กไปงานที่โรงแรมริมแม่น้ำเจ้าพระยา อาจจะพากลับหอพักเพราะเป็นทางผ่านกลับวิทยาลัยพอดี มองนาฬิกา 16.45 น. ลุกพรวดจากโต๊ะไม่กินแล้วข้าว วิ่งโกยอ้าวขึ้นห้อง ร้องบอกให้เตรียมรถไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่อีกต่อไป

---
-----

 
                    โรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งกรุงเทพมหานคร จอดรถได้เร่งรีบเข้าห้องจัดเลี้ยง แม่กับดาน่ากำลังพูดคุยกับเจ้าภาพชายหญิงสูงอายุเจ้าของวันเกิดอยู่พอดี ผมปรี่เข้าไปสมทบทันทีไม่รอ
“หนูแก้ว พ่อหนุ่มนี่ลูกชายหนูหรือเปล่า ชื่อกริชใช่ไหมจ๊ะ” ภริยาท่านเจ้าสัวเห็นผมก่อน
“สวัสดีครับ” ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ ดาน่ากับแม่หันมาตาโตเล็กน้อย
“ลูกชายชื่อกริชเจ้าค่ะ คุณหญิงจำแม่นนะเจ้าคะ”
“จำได้ว่าเหมือนเจ้ากฤษ กฤษฎาบดินทร์หลานชายน่ะ แต่ชื่อพ่อหนุ่มแปลตรงตัวว่ามีดสั้นคมๆ กริชใช่ไหม”
“ครับ ใช่ครับ” ผมรับ
“นี่ลูกชายหนูแก้วหรือ ตัวสูงใหญ่จนตาจำไม่ได้” เจ้าสัวเอ่ยทัก

“ตามสบายนะหนูแก้ว พาลูกๆ กินอะไรให้เรียบร้อย เราคนกันเอง แค่มาให้เห็นหน้าก็ดีใจล่ะ งานคนแก่เงียบๆ สักหน่อย เด็กๆ ไม่เบื่อนะ” คุณหญิงเจ้าของวันเกิด
“ไม่ครับ”
“ไม่ค่ะ ได้บรรยากาศดีค่ะ” ผมกับดาน่า
“ว่างๆ ก็ไปเยี่ยมที่บ้านบ้าง ลูกๆ หายหัวหมด ยายเบนซ์พี่สาวเอาเจ้าจากัวร์ไปไต้หวันด้วย จะให้ปอร์เช่ไปเรียนอเมริกาอีกคน เลี้ยงหมาเป็นลูกแทนแล้วตอนนี้ 555” เจ้าสัวยิ้มแย้มเล่าเรื่องภายในครอบครัวให้ฟัง

“เจ้าสัวนี่ไม่ได้เลย รักหมามากกว่าคน นี่กำลังสั่งทำล็อกเคบินตั้งอยู่กลางทุ่ง จะให้หมาวิ่งรอบบ้าน กินนอนกับหมาหมดล่ะ”
“หมามันซื่อสัตย์นะคุณหญิง อยากปลูกดอกไม้ไม่ใช่หรือ ทำให้ก็บ่น 555” คนแก่นินทากันเองโต้งๆ
“เวลาเห็นหมาตัวเองทีไรก็บ่นถึงแต่หนูแก้ว บอกเลี้ยงหมาดีต้องหนูแก้วนี่แหละ”
“เจ้าข้าวตังกับข้าวตูตอนนี้ยึดสระว่ายน้ำหนูเป็นของมันไปแล้วล่ะค่ะ ขนลอยเต็มสระเลยขอฟ้อง” ดาน่าร่วมแจมเล่าถึงเจ้าขนยาวสีทองที่บ้าน
“555 โกลเด้นที่เคยให้ๆ ไปใช่ไหม จำได้ๆ ไว้ซาลูกิครอกใหม่นี้ออกลูกจะเรียกไปเอา พวกนี้มีที่ให้วิ่งก็พอ” คนรักสัตว์เลี้ยงคุยถูกคอ
“อ๋อค่ะ ว่าจะถามอยู่เชียว ขอบพระคุณล่วงหน้านะเจ้าคะ” แม่โอภาปราศรัยก่อนให้โอกาสแขกใหม่เข้ามาทักทาย เราถึงปลีกตัวออกมา

---

                     ดาน่ากับแม่อ้อยอิ่งจะชิมอาหารฟิวชั่นหมดโต๊ะ ชี้ชวนกันว่าอันไหนอร่อย แต่ผมรู้ไส้รู้พุงดี
“แม่! น้องอยู่ไหนครับ?” ร้อนรนเป็นไฟ กวาดตามองหารอบห้องก็ไม่พบคนที่ต้องการ
“ใครเหรอไอ้กริช น้องไหน น้องฉันก็แกไง” พี่สาวลอยหน้าลอยตา
“ดา-น่า!” ผมกัดฟันกรอด
“แล้วมีไหมล่ะ ที่นี่น่ะ” แม่ยิ้มๆ
“แม่คร้าบ!”

“อันนี้มีชินนาม่อนด้วยล่ะค่ะ อืม ไม่ค่อยหวาน อร่อยดี ชิมดูซิคะ”
“สีส้มๆ อันนั้นใช่มูสหรือเปล่าลูก หยิบมาให้แม่หน่อย” นางทั้งสองชี้ชวนราวขนมพวกนี้ผุดจากสวรรค์ชั้นฟ้าไม่เคยพบพานมาก่อน
“โอย...คุณผู้หญิงครับ” ไอ้กริชยอมคุณเธอจริงๆ
“ฮิๆ อ้าวคุณแซมนี่นา ขอตัวเดี๋ยวนะคะคุณลูกชาย” รู้ว่าแม่แกล้งผมอีกคน
“อยู่ในห้องน้ำหรือเปล่าไม่รู้นะ” ไม่รอดาน่าเปรยจบประโยค ผมเผ่นไปสแกนทันที...แต่ก็ไร้วี่แวว

---
-----


                    หงุดหงิดเต็มประดา จะยืนหัวโด่มองคนในห้องไม่ได้ ฉวยแก้วเครื่องดื่มผลักบานกระจกออกไปสังเหตุการณ์ระเบียงด้านนอก
“You! are! so! mean!” เสียงผู้หญิงแดกดันสำเนียงเมกัน
“May I apologized, did we already...talk.” ผู้ชายรูปหล่อตัวสูงมากยียวนใจเย็นตอบ
“Go to your hell heaven gay!” สาวเจ้าตวาดส่งท้าย
“Lady, Please...” เจนเทิลแมนโค้งส่งอย่างงดงาม ผายมือให้เลดี้ก้าวฉับๆ สะบัดก้นงอนๆ เข้าห้องจัดเลี้ยงไป   
“Cheer!” พี่ผู้ชายอารมณ์ดีชูแก้วน้ำสีเขียวอื๋อชวนผมดื่มฉลอง
“...” แค่พยักหน้าให้ตามมารยาท

                     ฝ่ายชายนั่งลงตักอาหารในจานกินอย่างเอร็ดอร่อย ทิ้งผมชะเง้อมองหาใครบางคนต่อ
“ถ้าจะมองให้ทั่วห้อง ตรงนี้สูง วิวดีกว่านะครับ” เชื้อเชิญให้ขึ้นพื้นสูง
“ฟู่...” เป่าปากก้าวขึ้นไปยืน ณิชอยู่ไหน ถูกแปลงโฉมโดดเด่นขนาดนั้นแต่ทำไมไม่พบเห็น

“ผู้ชาย?” พี่รูปหล่อเคี้ยวผักกาดแก้วกร้วมๆ รู้ได้อย่างไรว่าเพศเดียวกัน ไม่คิดจะเป็นสาวสวยสักหน่อยหรือ
                        เดาถูกเผงจนอดสำรวจอีกคนไม่ได้ น่าจะเป็นพี่ไม่กี่ปี รูปร่างหน้าตาออกลูกครึ่งฝรั่งทำนองพวกชีคหล่อเหลา จะตุ๊ดแต๋วแดกสลัดยัดน้ำคั้นผักรักษาสุขภาพห่าเหวอะไรตอนนี้ ถึงจะเป็นไบก็เถอะ (ไม่ทราบความประพฤติบนเตียง แต่พี่ผู้หญิงด่าเมื่อครู่ถึงหูกระดิก)

“ครับ เด็กผู้ชาย” รับกับคนแปลกหน้าไม่เสียหาย ภาพเด็กตัวสูงประมาณคาง ใบหน้ามนเค้าฝรั่งแต่หวานกว่าใคร ดวงตาฉ่ำติดรอยยิ้มสดใส

                        พับผ่าเถอะวาณิช ไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกัน!!!

---

“ข้อมือเจ็บเหรอครับ” ชวนคุยตามมารยาทแต่กูไม่อยากโว้ย
“รถชนเสาไฟฟ้า แอร์แบ็คอัด ใส่ไว้กันคนถาม” ยังไม่เอาเฝือกอ่อนออกแต่ถือแก้วแอลกอฮอล์ได้เฉย
“หึหึ...what the hell instrument.” พี่ผู้ชายเอ่ยลอยๆ ขำขันกับตัวเอง คงไม่อยากยุ่งที่ผมเกรียนใส่แล้ว
“เคย์แมน จะขายแล้ว ไม่ใช่ที่เล็งไว้แค่ตัดหน้า FACC-X Profits เฉยๆ”

                         คุยโวโอ่ปาดคอไม่ให้สืบสาว พูดศัพท์เทคนิคเฉพาะกลุ่มซื้อขายไข่ห่านทองคำในเน็ต มีคนทิ้งสูตรทำเงินไว้แล้วท้าทาย ใครทำยอดได้ก็เอาไปใช้ตามที่ตั้งไว้...เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกับไอ้กริช แต่พี่คนนี้ดันรู้จัก

“Fire Aim Car Challenger-X Profits”
“เฮ้ย!” ตื่นเต้นเจอคนวงในห้องแชตเดียวกัน หันขวับขอดูหน้าชัดๆ
“555 เหยี่ยว...เหยี่ยวขาว ยินดีที่รู้จักครับ” วางช้อนส้อมยื่นมือมาเช็คแฮนด์ผม
“กริชครับ vanichK911 เปลี่ยนจาก 911 เป็นเคย์แมนเพราะหมั่นไส้คู่แข่งครับ” บอกชื่อล็อกอิน ตื่นเต้นเป็นเด็กๆ
“สไปเดอร์ชาเรนจ์กับ GT สีส้ม” พี่เหยี่ยวก็เฉลยคู่แบทเทิลระหว่างแลมโบกิร์นีกับออดี้สปอร์ตตัวแรงของตนบ้าง
“อ๋อ White Cinderella กับ Jinx Jinkerbell?” จำได้ขึ้นใจ คู่นี้แชตเกทับกันเองรุนแรง ซ้ำมือหนักจนน่าจับตามอง รู้ว่าต้องใช้โค้ดเนมที่มีคำว่าสีขาวเหมือนชื่อตัวแน่นอน
“555 ถูกต้อง”
“ผมไม่ชอบไอ้ Jinkerbell คู่แข่งพี่ แม่งมาล้วงกระดานผมเฉย”
“อ้าวเหรอ พี่ก็เห็นว่าเรามีแววที่สุดอยู่เหมือนกัน แต่กั๊กไว้ใช่มั้ย ชนะคู่แข่งเสร็จ เห็นไปช่วยเพื่อนที่จะซื้อจี๊ป นึกอยู่ว่าชาแนลคุ้นๆ”

                         ก็แหงล่ะสายเลือดโบรคเกอร์เก่า พ่อเป็นวาณิชกรมือดีขณะนี้อยู่ที่ฮ่องกง แม่ได้เชื้อมาตั้งบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์จัดการลงทุน (ร่วมกับลุงและป้าหยาด พ่อแม่ของเยลลี่) ถึงจะดูแลด้านธุรการแต่ส่งผลให้ผมอยู่วงใน ลูกชายไม่รู้เรื่องหุ้นได้เสียหายถึงนามสกุล

“ใช่ครับ ถึงตอนนี้ผมยังติดใจไอ้ Jinx ไม่หาย แฮกมันกลับแล้วแต่เซียนมาก ป่านนี้ยังไม่รู้เลยว่ามันเป็นใคร แต่เห็นแพ้พี่แล้วลบล็อกอินหายจ้อย ขี้เกียจตามเลยไม่ยุ่งด้วยดีกว่า”
“หึหึ แข่งเอาขำๆ เรื่องมันผ่านไปตั้งนานแล้ว ดีใจที่ได้รู้จักตัวจริงครับ ติดต่อได้นะ พี่หานาฬิกาให้ท่านเจ้าสัวเลยแวะมาหาอะไรกิน อ้อ ถ้าจะขายเคย์แมนก็บอกพี่จากัวร์ได้ เราน่าจะรู้จักอยู่ใช่มั้ย”
“เคยได้ยินชื่อ แม่น่าจะรู้จักมากกว่าครับ” พี่จากัวร์คือลูกชายสุภาพบุรุษเจ้าของงานที่เพิ่งทักทายกันเมื่อครู่
“บอกผ่านพี่ก็ได้ พี่จากัวร์นำเข้ามาสเตอร์คาร์อยู่ อะนี่” พี่เหยี่ยวยื่นนามบัตร ‘เหยี่ยวขาว อาทิตย์ชิงดวง’ พิมพ์ชื่อร้านนาฬิกาอยู่ที่คอนโดใกล้มหาวิทยาลัย K สถาบันในอนาคตของผมกับเพื่อน

---

                           คุยกันคร่าวๆ ถึงทราบว่าเรียนคณะวิศวกรรมโยธา ปี 2 กำลังจะขึ้นปี 3 ที่ ม.K นี่เอง รับปากว่าจะติดต่อไปเพราะยื่นใบสมัครเรียนที่นั่นแล้ว
                           พี่เหยี่ยวทานไปเรื่อยๆ ปล่อยผมจิบเครื่องดื่มพร้อมทอดสายตามองหาเป้าหมายต่อไป แม่กับดาน่าได้ที่นั่ง มีป้าหยาดและคนรู้จักร่วมโต๊ะเสวนาเฮฮาไม่สนใจความชอกช้ำอกตรมของลูกชายสักนิด
“หาเจอหรือยัง?” พี่เหยี่ยวถาม
“ยังครับ คิดว่าคงไม่อยู่ที่นี่...ฟู่” ว้าวุ่นปนเซ็งปิดไม่มิด
“แค่เล่นๆ หรือคิดจะจริงจัง”
“ไม่ชัวร์ ไม่กล้าคิด ตามเฝ้าอยู่นาน พอได้มาอยู่ใกล้กลับไม่กล้าทำอะไร เมื่อกี้เพิ่งเห็นว่ามีคนอื่นปาดหน้าบอกรักก่อนผม...อกหักซะไม่มี” เปรยเรื่อยๆ ระบายความอัดอั้นกับคนที่เพิ่งรู้จัก
“อืม...” พี่เหยี่ยวเคี้ยวช้าๆ รับฟัง
“หรือสองคนนั้นเป็นเพื่อนกันก็ไม่รู้ ไม่อยากรู้” บ่นกับความขี้ขลาดของตัวเอง

...จะรุกต่อหรือพอเท่านี้ดี
...ถ้าพบหน้าจังๆ แล้วเด็กบอกชัดๆ จากปากว่า ‘ไม่ใช่พี่กริช’ผมจะทำอย่างไร


“พี่กินรอว์ฟู้ดมาจะ 2 อาทิตย์แล้ว รสชาติก็งั้นๆ แต่ทำเพราะมันคุ้มที่จะลงแข่ง” จู่ๆ พี่เหยี่ยวก็ชวนคุยเรื่องที่น่าจะใกล้เคียงกัน
“หือ?” มองมะเขือเทศราชินีติดปลายส้อม
“อีกไม่กี่วันจะคัดตัวมิลานแฟชั่นวีค แล้วก็สมัครเดินแบบของอะไรอีกก็ไม่รู้ แพ้ชนะคือกำไรชีวิต ไม่สู้ก็เสียดาย ทำแม่งดีกว่า” หัวเราะในลำคอ
“...” ผมเงียบ คำยุยงของคนแปลกหน้าก่ออาการสะอึกก้อนใจ แค่ดูนาฬิกา เสื้อผ้าหน้าผมคร่าวๆ ไม่ต้องมีตาก็รู้ว่าเป็นทายาทของผู้มีมีอันจะกิน ดิ้นรนเพื่อความตื่นเต้นสะใจตามสัญชาตญาณผู้ล่าโดยแท้
“บางอย่างถ้าคุ้มค่าก็ต้องวัดกันหน่อย...ดื่ม!”
‘กริ๊ง! อึกๆ’ ไม่ปริปากแต่ยกหมดแก้ว ลุกเช็คแฮนด์ขอตัวจากมา
                    ทำมาตั้งมาก อดทนมาตั้งนาน จะปล่อยให้หมาคาบไปแดก ไม่มีทาง!!!

---
-----


                    เลือกขนมฟิวชั่นหลากหลายนำไปให้แม่กับพี่สาวที่โต๊ะ สองสาวลั้ลลาดีใจ
“หาไม่เจอละซิ แต่ก็เจนเทิลแมนน่าดู เทคแคร์ดีมาก ขอบใจสำหรับขนมนะน้องรัก”
“ฮิๆ” แม่หัวเราะส่ายหน้าขำขัน
“เอ๊ะ ถ้าไม่อยู่ในห้องน้ำแล้วเราเอาไปซ่อนไว้ที่ไหนนะคะแม่ หนูถูกลบความจำชั่วคราว ป้าหยาดอยู่นั่น รอถามให้ดีกว่า” ยังจะซื้อเวลาอีก
“ดาน่าล่ะก็ ช่างแกล้งน้องได้ทุกเวลาจริงๆ นะเรา อ้อ น้องชนะประกวดโมเดลเสิร์ชด้วย ป่านนี้แม่ยังไม่เชื่อเหมือนกัน กริชรู้แล้วใช่ไหม” แม่เข้าร่วมทับถมอีกคน
“อุตส่าห์พาไปหาถึงบ้าน เชอะ เป็นหนูนะ ไม่เอาหรอกคนบ้าเกม”
“ให้เวลา 60 วินาที เริ่ม ...59...58...57”
                        ลั่นวาจาแล้วปิดปากสนิทพลางเปิดมือถือเล่นๆ ฆ่าเวลา ไม่เฉลยก็ไม่เป็นไร จะออกตามหาเองอยู่แล้ว

                        ดูรูปบนเวทีรับช่อดอกไม้กับถ้วยรางวัลเต็มหอบ ใบหน้าเด็กน้อยยิ้มละไม สะดุดนัยน์ตาซูมภาพเหนือรองเท้า บระเจ้าจ๊อด!!! ด้ายสีแดงยังคาข้อเท้าซ้าย ผมยิ้มกว้างทันที
             ‘เจ้าเด็กโง่’ ตะโกนก้องในใจ ไม่สนแม่กับพี่สาวซุบซิบเครียด


                       ยังปั้นหน้านิ่งขรึมดูนาฬิกาข้อมือ เข็มวินาทีเดินถึงเลข 12 จึงลุกขึ้นยืน พี่สาวยังเก๊กเชิดใส่
“เมื่อกี้เราทิ้งลูกแมวน่ารักๆ ไว้แถววิทยาลัย D ด้วย ไม่มีปลอกคอ อีกต่างหาก ของใครก็ไม่รู้นะแม่นะ”
“แม่ว่าแล้ว ดาน่าแพ้น้องอีกตามเคย”
“หึหึ” นั่นคือที่ต้องการ โค้งจุ๊บหลังมือมารดาขอออกตามหาหัวใจ
“ไปเถอะจ๊ะ” แม่ยิ้มหวานอนุญาตโดยไม่ต้องเอ่ยขอ
“จะไปแล้วเหรอ โชคดีมาดีนะน้องรัก”
                       สวมกอดหนักๆ จนคุณผู้หญิงหลุดหัวเราะเสียงดัง ชี้หน้าคาดโทษพี่สาวตัวแสบที่คิกคักโบกมือลั้ลลาบ๊ายบาย มีโอกาสจะกลับมาเอาคืน

---
-----

                       ยิ้มกริ่มขณะเลี้ยวเข้าซอยที่เคยถูกรถชนเมื่อวันก่อน หอเพื่อนสนิทของเด็ก เหลือคอนโดไว้สุดท้าย
                      เป็นไปตามคาด เจ้าของห้องมาเปิดประตูเอง ดูเหมือนจะผิดหวังที่เห็นเป็นผม แต่สามารถเปลี่ยนมาจ้องตานิ่งๆ ได้ ‘รุ่นน้องกูก็ต่อยได้โว้ย’
“ไม่อยู่”
“...” รู้แล้ว หมุนตัวกลับจะไปหาแหล่งอื่นหากถูกเรียกไว้
“รอก่อน เอาไปด้วย ถ้าปล่อยมานอนร้องไห้ที่นี่อีกล่ะก็ อย่าหวังว่าจะได้คืน” กล้วยเข้ม
“ขอบใจ...แต่ไม่มีวัน” ผมขรึม รับเป้หนังสือกับสัมภาระเด็กน้อย

...จะไปอยู่ที่ไหน
...ร้องไห้จนยุงกัดหรือเปล่า
                     กลับคอนโดเพื่อค้นที่อยู่เพื่อนคนอื่นๆ ชื่อน้ำกับเชียงเคยลิสต์ไว้เป็นอันดับต้นๆ แฮกรายชื่อเด็กฟู้ดทั้งชั้นปียังไงก็ต้องเจอ


*******************
************(ต่อ)

edit: เย็นวันพุธ แทงกิ้ว tuckky หลายๆ

edit: 20/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
คุณ, ปอร์เช่, ลั้ลลา

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 30-07-2013 08:19:10

**********************
***************(ต่อ)




แค่เปิดประตูห้อง S701 ผมก็ได้พบกับ...
“พี่กริช...”
“ณิช...”
                        เราเรียกชื่อ ตาสบตาเนิ่นนานคล้ายเพิ่งพบเห็นกันเป็นครั้งแรก ก้าวเข้าใกล้ตามแรงดึงดูดซึ่งกันและกันไม่รู้ตัว
“เอ่อ...ผมบุกรุกห้องพี่ แล้วก็ขโมยบะหมี่” เด็กอึกอักบอกก่อน
“ณิช!” ตวัดกอดรุนแรง ร่างเล็กตกใจวูบทว่ายินยอมไม่ขัดขืน

                           ได้ตัวคืนเสียที กอดแน่นไปกลัวน้องหายใจไม่ออกแต่ก็ทำ เป็นน้องกอดตอบผม จูบที่หน้าผาก เปลือกตา พวงแก้ม แผ่วบ้างหนักบ้างเบาบ้างเป็นจอมโจรฉวยโอกาส เรียกรอยยิ้มจากเด็กน้อยออกมาจนได้
ไม่มีคำถาม
ไม่ต้องการคำตอบ...คนที่รักอยู่ที่นี่แล้ว

“พี่...”/”ณิช คือ...”
                         เราเอ่ยพร้อมเพรียงกันอีกขณะอยู่ในอ้อมแขนของแต่ละคน ใครเริ่มก่อนดี ผมจุดยิ้มมุมปากพยักหน้าเล็กน้อย เปิดทางตัวเล็กช่างจ้อ

“ผมเจอพี่ดาน่าเมื่อวันก่อนโน้น แล้วทำตัวงี่เง่าไปหน่อย”
“ดาน่า ที่นี่?”
“ครับ เย็นวันที่บอสไปเอารถ นึกว่าแฟน ไม่ถามดีๆ ดันหนีไปอยู่กับเพื่อนเฉย รู้สึกตัวเองแย่จัง” งอแงบ่นตัวเอง แก้มพองน่ากินมาก ไม่บอกพี่ก็รู้หมดแล้วครับยอดรัก
“ฟอดดดดด...อย่างนี้ต้องลงโทษ ทำให้พี่เป็นบ้า”
“หือ พี่นะบ้า?” หน้าแดงแต่เงยหน้าถามตาแป๋ว จัดการหอมทั่วใบหน้าอีกชุดใหญ่

                         นึกแล้วเชียว ทำไมจู่ๆ ถึงเก็บของไปอยู่กับเพื่อนชื่อกล้วย ผมรีบกลับมาแต่ดันเจอพี่สาวตาขวางยืนรออยู่ในห้อง รายงานว่าเมื่อครู่ฉันแกล้งน้องที่แกแอบปาปารัสซี่แล้วเรียบร้อย นางมารร้ายมาก 

‘ชื่อดิวใช่ไหม ข่าวว่าคบกับผู้ชายชื่อเอ็กซ์ ฉันเลยใส่ซะ กะให้เลือกไม่ใครก็ใคร พี่เชียร์แกนะกริชน้องรัก แต่ตอนนี้หายหัวไปไหนก็ไม่รู้’
‘อะไรนะ ชื่อดิวที่ไหนกันดาน่า น้องชื่อณิช!’ ผมโวยโลกแตก เข้าใจผิดแล้วยังจุ้นไม่เข้าเรื่อง ดิวก็มีคนของดิวเกี่ยวอะไรกับวาณิชของผม พี่เอ็กซ์รู้จักกันดี จีบดิวก็ผมสนับสนุนเป็นสปายให้
ฉุนพี่สาวแต่ทำอะไรไม่ได้ ออกตามหาถึงเห็นนั่งพลอดรักกันในหอ กะไว้ไม่ผิดว่าเพื่อนรักคิดจะหักเหลี่ยมโหดแต่น้องไม่เคยรู้ตัว เจอซบกันอย่างนั้นไอ้กริชบ้าไปเลย

---

“พี่ก็ทำตัวแย่เหมือนกัน มัวแต่โกรธตัวเอง ถอดใจกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง”
“เรื่องอะไรเหรอครับ”
“ไม่สำคัญแล้ว” จูบหน้าผากหนักๆ สวมกอดแน่นๆ ตอกย้ำ กดศีรษะน้องฟังเสียงกลองในอก หัวใจเด็กน้อยน่าจะเต้นแรงไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า
                    ต่างฝ่ายต่างเงียบหลังจากได้ระบายความอัดอั้นให้รับรู้ บดเบียดเข้าหาอีกคนราวจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

“เพิ่งรู้ว่าพี่รถชนเมื่อวานนี้เอง ขอโทษนะครับ” อู้อี้ซ่อนกับอกผม
“ไม่ได้เป็นอะไร ช่างมันเถอะ ณิชอย่าหนีพี่อย่างนี้อีกนะ มีอะไรก็ถาม อย่าเก็บไปคิดมากคนเดียว” คาดโทษที่หูเบาหันหลังง่ายดายเกินไป
“ไม่แล้วครับ ทีหลังมีอะไรผมจะถามพี่ก่อน”
“ดีมาก”
“หึหึ” กำลังจะได้ที่ก็มีมารผจญ
‘...โครกกกกก...ครากกกกกก’

“อ๋อย พยาธิประท้วง”
“555 ญาติเยอะงั้นกินก่อน หิว” ยอมปล่อยมือเพราะน้องเขินตัวโยน
“ทุกทีล่ะ หิวๆๆ”
                    เด็กน้อยหัวเราะผม คำแรกที่เอ่ยในห้องนี้คือ ‘หิว’ นั่นเอง

---
-----

                       ไม่ถึงชั่วโมงถัดมาค่อยเคาะประตูเข้าห้องนอนเล็ก วางสัมภาระที่ได้มาจากหอนั้นไว้ให้บนโต๊ะ น้องเพิ่งเสร็จจากบ้วนปากแปรงฟันเตรียมจะเข้านอนพอดี

“หนังสือผม พี่เจอน้ำกับเชียงมาเหรอครับ สองคนนั้นว่าจะเอามาให้อยู่พอดี แปลกมาก กล้วยล็อกห้องแต่เพื่อนมีของๆ ผมเฉย สงสัยอยู่ว่าพวกมันแฮ้ปเลคเชอร์ไปตอนไหน กระเป๋าเสื้อผ้าอีก เอาไปทำไมไม่รู้”
“อือฮึ” ไม่อยากมากความ รับสมอ้างดีกว่า กลิ่นแชมพูผสมแป้งเด็กหอมสะอาดลอยแตะจมูก “ง่วงยัง ไปนอนห้องพี่นะ”
“หือ? ทุกทีผมนอนห้องนี้นี่นา ไหนว่าพี่ใช้คอมดึกไง” ดวงตาใสแจ๋วช้อนมอง แก้มใสล่อนัยน์ตา กูจะกลอกกลิ้งหลอกล่อท่าไหนดีวะ
“มีอะไรจะให้” จูงมือพาเหาะข้ามอาณาเขตทันที

                        เปิดประตูห้องนอนใหญ่ เด็กชะงักมองทะลุถึงระเบียง กล้องส่องทางไกลตั้งเด่นอยู่ตรงนั้นที่เดิมไม่เปลี่ยน

“ผมคิดว่าพี่จะชอบดิว...จากกล้องนั่น” ท้ายเสียงอ่อน
“ดิวไหน? อ๋อ อยากดูมั้ย” ปัญหาคาใจติ่งสุดท้าย ดึงมือออกไปยืนระเบียง เชื้อเชิญแกมบังคับให้มองตามค่าที่ตั้งไว้

                         อธิบายว่าดิวอยู่ห้อง E401 แปลนอาคารวางห้องพัก 1,2,3,4 ทวนเข็มนาฬิกา ห้อง S701 อยู่ที่เข็มชี้ 10.30 น. ฉะนั้นห้องที่อยู่เยื้องซ้ายมือของเราคือ E703 และ E704 ส่องอย่างไรก็ไม่มีทางทะลุถึงห้องดิวเด็ดขาด

                         ที่ตั้งค่าเลนส์ซูมไว้คือที่นี่ต่างหาก...
“เอ๊ะ! หลังครัวนี่นา ผมเตรียมของสดตรงนั้นบ่อยมาก ปอกมันฝรั่งก็ที่นั่นทุกที” เด็กตื่นเต้นรู้ความจริง
“หึหึ” ใช่แล้วคนเก่ง มีรูปถ่ายหลายใบ ใช้เลนส์ซูมหนักอีกต่างหาก
“พี่ตามดูผมมานานแล้วเหรอครับ”
“อือฮึ” กอดเอวพาเข้าห้อง อยู่นานไม่ได้อาจมีคิวสอยคาระเบียง

                         ประคองให้นั่งลงบนเตียงกว้าง หยิบกล่องของสะสมที่เตรียมไว้ออกมา ไม่อยากละสายตาจากใบหน้าร้อนผ่าว ตัวเล็กสุกเขินอายทั้งตัว แก้มแดงแล้วแดงอีก
“แพงไปไหม ผมคงต้องหาที่เก็บดีๆ บ้างแล้วซิ”
“ทองเค พี่ชอบ” ไม่สน กดล็อคสร้อยข้อเท้าสีทองอ่อนห้อยตุ้งติ้งปลาโลมาสองตัวคู่กัน ซื้อที่อังกฤษหลายปีแล้วเพิ่งได้ใช้
“พี่ใส่ให้ตลอด เช้ามานึกว่าความฝัน เปลี่ยนเส้นใหม่ไปเรื่อย”
“ของณิช...” เชยคางให้สบตา ห้ามถอดออกคือด้ายสีแดงที่ข้อเท้าซ้าย น้องทำตามคำสั่งไม่บิดพลิ้วผมถึงได้ใจอักโข
“ผมเกรงใจ”
“งั้นผูกให้พี่ด้วย” ยื่นด้ายแดงอีกเส้น พาดขายาวบนเตียงยื่นเท้าซ้ายให้น้องผูกให้ผมบ้าง แฟนกันชัดแจ้งไม่ต้องป่าวประกาศ

“เรียบร้อย แน่นไปหรือเปล่าครับ”
“ดี” ปมโตเป็นก้อนใหญ่สุดๆ กรรไกรหรือมีดตัดทิ้งสถานเดียว
“แน่นแบบนี้ก็ดี แกะไม่ได้เหมือนผม 555” เด็กภูมิใจในผลงานมาก
“รางวัล...ฟอด” หอมแก้มชมพูใสให้สุกปลั่งยิ่งขึ้น
“ระ...รางวัลอะไรครับ ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณพี่กริช”
“งั้น แทนคำขอบคุณ ณิชให้พี่...นะ” ดึงเข้าหว่างขาโชว์ความตื่นตัว
“หะ...ให้อะไรครับ พี่กริชจะเอาอะไร” ท่าทีตื่นเต้น
“พี่ขอ...” น้องเงียบ ริมฝีปากปากนุ่มเม้มช้าๆ เวลาคิดหนักตัดสินใจไม่ได้ ก่อนค่อยๆ คลายออกเป็นสีแดงฉ่ำเชอรี่

                        ผมไม่รอ ก้มจุมพิต สอดลิ้นเข้าไปเบาๆ ขออนุญาตในที แตะไรฟัน เกี่ยวเรียวลิ้นอีกฝ่าย สอดเคล้าดูดดุนความหวานในโพรงปาก

“อา...” ถอดจูบออก เด็กปวกเปียกอ่อนแรงจนต้องประคอง หอบฮั่กสูดลมหายใจหนักท่าทางจะไม่เคยถูกจูบจังๆ (ทุกครั้งโดนลักหลับ 555)
“ช้าๆ หายใจเข้า ดีมากคนเก่ง” แกะกระดุมเสื้อนอน ดึงกางเกงลงต่ำถึงร่องสะโพก สอดมือลูบก้นมนปลุกปั่น
“พะ...พี่กริชเดี๋ยว ณิชยังไม่พร้อม” ลูกแกะรู้ชัดว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“พี่พร้อม” หมาป่าแย้งติดตลก
“พี่กริชขโมยณิช” น้องดุหากคล้องแขนรอบคอไม่ผลักไสผม
“ณิชก็ขโมยพี่เหมือนกัน”
“ณิชขโมยไหน ไม่เคย ไม่มีหรอก” เถียงคอเป็นเอ็น ก้อนเนื้อหน้าอกเต้นเร็วจนผมรู้สึกได้
“ตรงนี้...ณิชขโมยหัวใจพี่” อาศัยจังหวะกะพริบตาปริบๆ งงงวย ผมดันร่างนอนลงบนเตียง พรมจูบปาก แก้ม ใบหู ลำคอ สร้างรอยที่แอ่งชีพจร
“อื๊อ...” น้องสยิว ดึงกางเกงนอนลงพ้นส่วนหวงแหน ยกเรียวขาขึ้นคร่อมเอวผม จูเนียร์ส่วนล่างดุงสู้มือ

                        คงเสียวจนเริ่มเกิดอารมณ์คล้อยตาม จัดการเหวี่ยงเสื้อเกะกะทิ้งจนเหลือร่างเปล่าเปลือย

“อืม...” ชอบสุดๆ จูบไล้หัวไหล่ก่อนเลื่อนลงเชยชมทั่วร่างบาง ดูดเม้มเม็ดยอดแข็งเป็นไต วกขึ้นจุมพิตริมฝีปากดูดดื่มอีกครั้ง คราวนี้เด็กขึ้นสีชมพูทั้งตัว น่ากินอย่างที่สุด

                         กำจัดเสื้อผ้าตัวเองออกเชื่องช้า สวมเกราะเตรียมพร้อม เด็กนอนตาปรือแอบมองผมอยู่ ยั่วยวนชะมัด เก็บกลั้นอารมณ์ดิบเถื่อนยากเต็มที

“พี่กริช อย่า ตรงนั้น...อา” น้องครางเบาหวิว ปลายนิ้วจิกหัวไหล่สั่นระริก อีกข้างดึงทึ้งเส้นผมไม่ให้ผมตะโบมลิ้นดูดกินส่วนสำคัญ
“หึหึ ก็ได้ครับ” ละปากตามคำสั่ง เคลื่อนตัวขึ้นมางับเม็ดทับทิม พร้อมๆ ข้างล่างลงมือสาวชักให้สุดที่รักถึงเส้นชัยก่อน
“อะ...พี่กริช ณิชจะ...ไม่นะ...” น้องเด้งรับรสมือ ปลายเท้าจิกเกร็ง วาดรอยนิ้วใส่ต้นแขนผมเป็นทาง
“ออกมาณิช ปล่อยออกมานะครับ”
“อ๊า...” ปล่อยพุ่งเลอะอุ้งมือ ผมจูบหน้าผาก ดวงตา พวงแก้มรับขวัญ สอดหมอนรองใต้สะโพก จับเรียวขาพาดเอว เป้าหมายที่ต้องการอยู่ในตำแหน่งที่ต้องการ ลูกแกะจะถูกบูชายัญของจริง

                            ร่างเล็กยังไม่คลายอาการหอบหายใจจากชั้นสวรรค์ก็ถูกป้ายเจลติดนิ้วของผมต่อทันที


“พี่! อึ่ก...” สะดุ้งร้องเสียงดัง กรีดนิ้วบนแผ่นหลังแสบจี๊ด
“ชู่...นิดเดียวครับ ณิชไม่เกร็งนะ” กระซิบกล่อม วนนิ้วเพิ่มสองสาม
“พี่กริช ไม่เอา...ตรงนั้น...อา....” น้องส่ายศีรษะน้ำตาคลอสั่นสะท้านแค่ครู่เดียวก่อนเปลี่ยนเป็นครางหวาน เด้งเอวร่อนเข้าหา เยี่ยม ตรงนี้นี่เอง
“พี่ขอ...” บอกอีกครั้งขณะจดจ่อแทงความร้อนรุ่ม สัมผัสเนื้ออ่อนนุ่มข้างในรุ่มร้อนคับเปรี๊ยะแทบปริแตก รสชาติคำแรกอร่อยล้ำเกินบรรยาย
“เจ็บ...” น้ำตาไหลพรากแค่ส่วนหัว
“ณิชของพี่...ณิช” เว้าวอนเรียกขานนุ่มนวล แยกขาอ้ากว้างคลายอาการเกร็งแน่น เสือกสะโพกดันลึกสุดลิ่มในครั้งเดียว คนใต้ร่างแหงนหงายกรีดร้อง
“อ๊า! พี่กริช” รอยเล็บเพิ่มวาบบนแผ่นหลังนับไม่ถ้วน

                         กลั้นลมหายใจหยุดร่างให้อีกฝ่ายพร้อมรับความกระสัน รอส่วนอ่อนนุ่มภายในตอบรับเพศรส กล้ามเนื้อวงแหวนเต้นระริกรัดความใหญ่โตของผม เสียวมากทนไม่ไหวถึงเริ่มต้นขยับโยก
                        เสียงพั่บๆ หนั่นเนื้อผสมขาเตียงกระทบพื้นดังกึกๆ เร่าร้อนสุดทานทน สาวชักให้เพียงเล็กน้อยก่อนน้องหวีดร้องดังก้อง ของเหลวพุ่งเลอะหน้าท้องเราทั้งคู่ เร่งกดย้ำตามติดเพียงไม่กี่ครั้งก่อนแสงสว่างวาบกระทบม่านตา หัวสมองขาวโพลนขณะปลดปล่อยทุกหยาดหยดในตัวคนรัก

---

                         ร่างกายเบาหวิว ณ จุดสุดของสองเรา
ทุกอย่างล่องลอยในสุขสม
ความรู้สึกล้ำลึกเกินเฝ้าฝันและรอคอย...มากมายยิ่งนัก


“...พี่รักณิช...” จูบขมับชื้นเหงื่อน้อง
“...รักพี่...ณิชก็รักพี่” น้องกอดตอบผม ได้ยินเสียงพึมพำข้างหูขณะเราอยู่ในกันและกันอย่างอิ่มเอม

***********************

edit: เย็นวันพุธ แก้คำผิดแล้ว ขอบคุณ tuckky ^^

edit: 20/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
แฮ้ป, บิดพลิ้ว, หวีด


อ้างถึง:
----เหยี่ยว เคยพูดถึงจาก ลมเหนือที่รัก
จากตอน 2 พบเจอ...เหยี่ยว p.2

อ้างถึง

ผมชื่อเหยี่ยว...เหยี่ยวขาว อาทิตย์ชิงดวง
นักศึกษาวิศวะโยธา ภาคอินเตอร์ มหาวิทยาลัย K มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

Time+Age :
ขณะนั้นเหยี่ยวอยู่ ปี 2 (กำลังจะสอบไล่) พบตัวเป็นๆ กับกริชซึ่งอยู่ปี 3 กำลังจะเรียนจบเช่นกัน 
(http://image.ohozaa.com/i/68e/necZ3k.jpg)

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 30-07-2013 08:22:43

 :hao3:
ฝั่งธนฝนตกหนัก แว๊นซ์มาทำงานด้วยสภาพไม่อยากจะเอ่ย
เปิดมาเจอน้องแต่เช้า ดีใจ  :hao5:
เขาเข้าใจกันแล้ว ต่อไปหวังว่าคงไม่มีอุปสรรคใดๆอีก
 :katai2-1:
(บูชายัญ เขียนงี้ป่ะ)

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 30-07-2013 08:27:55

----สวัสดีตอนเช้าครับ tuckky แก้บูชายัญเรียบร้อย
----Chestnut ของ fuku 555 สมกับคนทำอาหารจริงๆ
เจฟมันชอบพายลูกตาล ผ่านร้านไม่ได้ ตัวควายๆ มัดผมซกมกยืนเบียดผู้หญิง ยืนรอหน้าร้านอย่างเดียว
----sukaz ไม่แกล้งแล้ว โอ๋ๆ
ฝนตก รักษาสุขภาพด้วย/JOKER
ปล. เจ้าของเจไดจะเข้ามาดูตอนเที่ยง ถ้าสามารถฟื้นได้
ขอแฮ๊ปกระทู้พลางๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-07-2013 08:34:45

อั๊ยย่ะ เข้าใจกันซะที

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 30-07-2013 09:10:45

วันนี้ฝนตกตั้งแต่เช้ามืด  ฝนตกรถติดเป็นของคู่กัน

น้องณิชได้คุยกับพี่กริชสักที แล้วก็โดนเขมือบเรียบร้อย
โรงเรียนพี่กริช หวานจังคู่นี้
 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-07-2013 09:24:41

โอ้ววว ได้กันแล้ว บอกรักกันอีกต่างหาก

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 30-07-2013 09:36:17

คู่นี้นี่นะ ต้องให้คนแปลกหน้ามาสะกิด
ช่างเข้าคู่กันดีแท้...ฮ่าๆๆ
ทั้งที่...คนแปลกหน้าคู่นั้นยังไม่เจอกันเลย ^^

พามาตามนัด...เจอแบบขำๆ อิอิ

พอรู้พอเคลียร์ก็ไม่รออะไรแล้วนะ หมาป่า
หลอกล่อลูกแกะมาเฉลยความแล้วตามต่อเลยเชียว
แต่ก็นะ...คนของเราก็ต้องให้เป็นคนของเรา...ชอบด้ายแดงชะมัด ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Blue_Area ~ ที่ 30-07-2013 09:51:36

 :katai2-1:  โดนซะที..โล่งอก 555  :heaven

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 30-07-2013 09:52:13

 :heaven

ที่สุดกับตอนนี้ อ่อนหวานละมุนละไม  :hao7:

หนูณิชมีเจ้าของแล้วววว   ฮิ้วววว

พี่กริชตอนนี้นายได้ใจเรามาก บอกรักสักทีแถมปักป้ายแสดงความเป็นเจ้าของด้วย

บวกเป็ด รอตอนต่อไปค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 30-07-2013 09:53:04

 :hao7:  สมหวังกันทั้งคู่แว้ววววววววววววว :pighaun:  :haun4: :jul1: :m25:

โอยๆๆ หัวใจจะY

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 30-07-2013 09:53:40

ว่าแล้ว บอวกฤตพร้อมตลอดเวลา น้องบอกไม่พร้อมคล้องคอเฉย 55

ด้ายแดงสือรักใส่กางเกงขาสั้นเลยไหมบอสจะได้เห็นกันชัดๆ ประกาศเลย

พี่เหยี่ยว จุ๊ฟๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-07-2013 09:55:19

เจอน้องงวดนี้พี่กริชไม่รอเลยนะ จับณิชกินทันทีเลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 30-07-2013 10:18:38

พอเจอหน้าก็จัดหนักให้น้องเลยนะบอส :m25:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 30-07-2013 10:32:40

เริ่มชีวิตคู่แล้ว อยากอ่านต่อ แต่ไม่เอามาม่ามากมายนะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 30-07-2013 11:11:57

อร๊ายยยย... พี่เหยี่ยวโผล่มาแบบตัวเป็นๆ   :mew1: :mew1: :mew1:
ณิชได้พี่ลมแนะ  ส่วนกริชมีพี่เหยี่ยวบอก
ปอร์เช่ที่เป็นว่าที่แฟนพี่เชษใช่ใหม?  ถ้าเข้าใจไม่ผิด
จาร์กัวที่ขายแบดแบ๊ด ให้นกแล้งก็ด้วย
โอย...สมกับที่คิดถึง  ขอบคุณ :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 30-07-2013 11:16:56

ให้ความรู้สึกละมุนมาก  :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 30-07-2013 11:25:09

รักกันก่อนลมเหนืออีกนะเนี่ยณิชน้อย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 30-07-2013 11:29:16

ให้อารมณ์เหมือนประมาณว่า ต่อคิวรอซื้อของโปรดลุ้นว่าจะเหลือถึงเราหรือเปล่า
แล้วรสชาดมันก็คุ้มสมกับที่รอคอย หอมหวานแทบน้ำตาไหล :hao5:
ต่อให้กินอีกกี่ครั้งก็ยังอร่อยเหมือนเดิม กริชเองก็คงรู้สึกเหมือนกันแหละเนาะ
ว่าแต่มาเร็วเคลมเร็วอย่างนี้เราชอบ ไม่ต้องอ้อมเขาสามลูกแล้วค่อยสมหวัง
อุปสรรคมีไว้ให้พุ่งชน ถ้าหากจะมีมาอีกก็ไม่ถอยหลังกันล่ะ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดให้กับของหวานยามเช้า

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 30-07-2013 11:45:12

ในที่สุดก็นะ...อิอิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 30-07-2013 11:52:08

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:เลือดจะหมดตัวก็คราวนี้ :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 30-07-2013 11:53:25

ในที่สุดก็ลงเอยกันแล้ว  น่ารักจัง   :mew4:  มีบอกรักกันด้วย

ต่อจากนี้คงเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขของนู๋ณิชกับพี่กริชแล้วสินะ :mc4:  ดีใจด้วย :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 30-07-2013 12:04:41

เย้ เข้าใจกันซักที

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 30-07-2013 13:06:17

สมใจแล้วค่าาา
เจอกันทีนึกว่าจะอบอุ่นธรรมดา นี่เค้ารักกันอบอุ่นจนเร่าร้อนเลยค่า
พี่กริชหมาป่าชัด ๆ ตะครุบเหยื่อจนไปไหนไม่รอด  เจอครั้งนี้ถึงกับถึงกับกินณิชเลย ฮิฮิ
เอาอีก ๆ ๆ ๆ ๆ รอตอนหน้าค่ะะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 30-07-2013 13:33:16

หนูณิชเสร็จหมาป่ากริชซะแล้ว :z2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-07-2013 13:35:23

ลาก่อนเวอร์จิ้น :haun4:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-07-2013 13:35:49

ลาก่อนเวอร์จิ้น :haun4:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 30-07-2013 13:41:21

ได้คุยพร้อมเสียตัว ฮาาา

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 30-07-2013 13:59:16

ในที่สุด ณิชน้อยๆก็เสร็จพี่กริช 5555+
ยินดีด้วยนะฮะ ^_^

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 30-07-2013 14:55:58

กอดคุณหนุบหนับ
วิ่งย้อนมาอ่านจากที่อ่านทิ้งไว้  คุณโคตรขยันอ่ะ  อัพถี่มาก
น้องน่าสงสารมากตอนถูกดาน่ากัดจิก  น้ำตาซึมตอนน้องป่วง 
แอบเทใจให้เพื่อนกล้วย  จุดนี้อยากกินกล้วยมาก  กร๊ากกกกกก
บอส  กวนประสาท  ไม่ติดตามทวงถามเอาน้องคืน  ไม่แมนอย่างที่สุด  เอาตอนล่าสุดออกแล้วเสียบกล้วยเล่นบทเลิฟซีนได้ไหม?  ฮี่ๆๆๆๆ
ขอโทษคุณก่อนเพราะจิแอบอ่านข้าม  โดยรวมอ่านตอนที่มีบทพูดของน้อง  น้องน่ารัก  เพื่อนกล้วยน่าเลิฟ  เรื่องหน้าขอกล้วยเป็นพระเอกนะคะ 
*ชูป้ายไฟ*
กอดและกอด  บวกและเป็ด  รักคุณและงานเขียนของคุณมากมายค่ะ
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 30-07-2013 15:11:52

ในที่สุดก็ได้กินแล้วนะพี่กริช  :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 30-07-2013 19:46:17

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7:
ซีนนี้ที่รอคอยค่า
ในที่สุดก็ตีตื้นอีกคู่สำเร็จ อิอิ
น้องณิชของคุณแม่น่ารักน่าเคี้ยวเหลือเกิ้น
 :hao6: :hao6:

งวดนี้ต้องยกผลประโยชน์ให้พี่เหยี่ยวของน้องลม
ผลัดกันดันคู่นี้ให้สมรัก
 :mew1:
โดดกอด puppyluv คิดถึงน้องลมมมมมมมมมมมม
 :hao5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 30-07-2013 19:59:12

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย น้องณิชโดนพี่กรีชกินแล้วววววววววววววววววว
แปะมือกับพี่ดาน่าและคุณแม่ แกล้งพี่กรีชเสียหน่อย โทษฐานไม่สนใจน้องปล่อยให้นอนหนาวอยู่นอกห้อง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 30-07-2013 21:34:05

อร๊ายยยยยยยยย

มาแบบนี้ก็เลือดสาดสิคร้า   :pighaun:    :pighaun:

ในที่สุดพี่กริชก็ได้ชิมนู๋วาณิช  ครึครึ   :z1:   :z1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 30-07-2013 21:42:00

เจอตัวก็จัดเสีย...
สงสารน้องต้องปลอบหนัก 555 คนอ่านก็เคลิ้มสิคะ

ขอบคุณ รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 30-07-2013 22:35:37

ในที่สุดก็สมหวังนะพี่กริช ยินดีด้วย :L1:

แอบกรี๊ดตอนพี่เหยี่ยวออกมาคิดถึงค่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 30-07-2013 22:44:03

 :pighaun: :m25:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 30-07-2013 22:52:03

ในที่สุดก็.... 555+

ณิชน้อยเสียจิ้นแล้ว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 30-07-2013 23:05:24

คุณพระคุณเจ้า!!!!!!!

ฉากนี้ที่รอคอยยยยย


 :a2: :a2: :a9: :a14: :a11: :a1: :a1: :a1: :give2: :give2: :haun5: :teach: :interest:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 30-07-2013 23:19:43

โปรยดอกไม้แสดงความยินดีกับBOSS-K  และ ณิชน้อย :L1: :L1: :L1:


คิดถึงพี่เหยี่ยวน้องลม  รอพี่2j :กอด1:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 30-07-2013 23:44:11

ลงเอยกันซะที

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 30-07-2013 23:52:01

อายจัง :o8:
หนูน้อยณิชเสร็จหมาป่าจนได้
ล่อหลอกสุดฤทธิ์ เนื้อกระต่ายหวานอร่อย

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 31-07-2013 02:29:57

อ๊ายยย ในที่สุดก็เข้าใจกันแล้ว ปลาบปลื้ม  :heaven
+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 31-07-2013 09:16:38

กว่าเขาจะหากันเจอนะ เฮ้อ....
ก็รู้อยู่หรอกว่ายังไงก็ต้องเจอ แต่ก็ลุ้นอยู่ดี

คิดถึงคนใส่แว่น
และ
สร้อยข้อเท้านี่เคยเสนอความคิดไว้เหมือนกัน แต่เด็กทำหน้าแปลกๆใส่ บอกว่า พี่ไจฟ์รสนิยมพิลึก ขอเปลี่ยนเป็นดาบริพไทด์ได้มั้ย
 :z3:
.ไจฟ์.

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 31-07-2013 10:42:26

เจอปั๊บ จัดหนักปุ๊บ คนอ่านฟิน อะครึ อะครึ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 31-07-2013 11:21:51

งือออ อยากให้ลงทุกวันอ่ะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 31-07-2013 12:02:24

ผ่านพิธีบูชายันต์ รวมร่างกันเรียบร้อย กิ้วววววววววววววว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 31-07-2013 21:55:29

ให้อารมณ์แบบอ่อนหวาน เนิบนาบ ค่อยเป็นค่อยไป

ชอบจัง 

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 01-08-2013 08:17:29

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
18 (ผู้) จัดการ











              [ออออออดดดดดดด] ออดพักเที่ยง 12.00 น. วันจันทร์
"ไปเว้ย กินข้าว" อั๋น ว่านและเพื่อนในแก๊งลุกทันทีที่อาจารย์สั่งเลิกคลาส
"เฮ้ยกริช ได้ข่าวมึงอาละวาดพี่อ้อแอ้เมื่อวานเหรอวะ" มังกรหันมาหาผมโดยไว เมื่อเช้ามาสาย ต่างคนต่างวิ่งเข้าห้องเรียนจึงไม่ได้คุยกันก่อน
"ไม่ตอบก็รู้ว่าชัวร์ พี่อ้อแอ้โทรไปเล่ากูเองเลยนะเว้ย ฟ้องใหญ่ว่ามึงไปมาคุใส่แกจนต้องเปลี่ยนมาถ่ายพอร์ทแถวนี้แทน เจ๋งมากสหาย 555" แฮงค์พูดถึงพี่กะเทยเอเจนซี่ของตัวเองเช่นกัน สองคนนี้รับงานถ่ายแบบ เพิ่งจะซาลงเมื่อต้นเทอมปลายนี่เอง
"ดาน่ากับป้าหยาดทำเรื่อง" ผมสบถ
"พี่ดาน่าไลน์บอกกูแล้ว เป็นไงล่ะทีนี้ น้องหน้าตาดี เด่นมากด้วย ทิ้งไว้เดี๋ยวแมวมองคนอื่นก็ต้องเห็น โชคดีที่เป็นบริษัทพี่อ้อแอ้" มังกรถนัดอัดซ้ำไม่เคยเกรงใจ

"รับงานกับน้องเลยซิวะกริช ไหนๆ ก็ไหนๆ" แฮงค์
"ช่าย ใช้โอกาสในวิกฤติ สนับสนุนเต็มที่เพื่อน 555" อั๋นเชียร์
"งงว่ะอั๋น วิกฤติในโอกาสไม่ใช่เหรอ" ว่าน
"เหมือนกันนั่นแหละไอ้ว่าน ทำงงเดี๊ยะ" ในกลุ่มคุยกันเอง

            ผมปวดหัวลึกๆ อยากประท้วงเต็มแก่ ปมด้ายยุ่งขิงจากคนตัวเล็ก น้องรูปร่างหน้าตาดีเกินไป จะเก็บไว้ดูคนเดียวก็ไม่ได้อีก ซวยจริง

"กูได้ข่าวมากกว่านั้น พวกมึงอยากรู้มั้ย" มังกรตัวปากสว่างยังจะฟื้นฝอยหาตะเข็บ
"ว่า?"
"เฮ้ย ว่ามา กูอยากรู้"
"ให้ไวมังกร"

"ที่ต้องย้ายมาเก็บพอร์ทร้านแถวนี้เพราะเด็กฝรั่งมีรอยแดงเต็มตัว ฮิ้ววววววว" สิ้นคำจากปากมังกร
"เฮ้ยๆๆๆ ได้กันแล้วเหรอวะ โอ้ววววววว"
"อ๊า เชรี่ยกริช งุบงิบไม่บอกวะ ทีงี้ล่ะด่วนชิบหาย"
"พ่อกามนิตหนุ่มที่พวกกูรอคอย ขอกรี๊ดที วู้ๆๆๆ"
"555 อย่างนี้ต้องฉลอง ฮิ้วววววว" แต่ละตัว
"หึหึ โอ๊ย เบาๆ" ผมวิ่งหลบตุ๊บตั๊บหลายที อย่าให้บรรยายว่าถูกประเคนอะไรบ้าง เพื่อนแก๊งนรกวิ่งตามอวยพรจนอ่อม ณิชน้อยช่วยพี่กริชด้วยคร้าบ

               ยิ้มไม่หุบรับสมอ้าง ฝีมือกูเอง สาเหตุหลักที่ล่มงานพี่อ้อแอ้จากฝั่งนครให้มาถ่ายรูปทำพอร์ทโฟลิโอร้านโฟโต้หน้าปากซอยคอนโดเรา
               เป็นคนโทรแจ้งยกเลิก ไปไม่ได้เพราะเด็กป่วย พี่อ้อแอ้บอกมีธุระอยู่ฝั่งนี้ กำลังจะแวะเอาเอกสารอีกชุดไปให้เซ็นพอดี พอเห็นตัวน้องเท่านั้นก็กรี้ดลั่น ยามมาเคาะนึกว่าไฟไหม้  ไม่น่าพาลงไปคอฟฟี่ชอปข้างล่างเลย ถูกลากไปถ่ายรูปเข้าแฟ้มจนได้

"กูไม่เก็บข้าวให้นะเว้ย ไปหากินกับเชฟมึงเองละกัน"
"ต้องบอกว่ามันกำลังจะไปกินเชฟเป็นอาหารดีกว่าว่ะมังกร ฮิ้ว"
"บ่ายสองอาจารย์สรุปแนวข้อสอบนะเว้ย ไม่มากูไม่ให้ด้วย"
"ห้าม-ทำ-เด็ก-ลุก-ไม่-ขึ้น-อีก" แฮงค์ตบหลังอั่กๆ ตามคำ จะตายคาโคเวอร์เวย์อยู่แล้วเพื่อน
"ไอ้พวกสาระเลว..."

               ผมถูกซ้อมจนพอใจก่อนปล่อยให้มารับตัวณิชที่ตึกฟู้ด น่าจะสอบวิชาแรกเสร็จแล้ว เห็นยืนรอฟังอาจารย์เชฟวิจารณ์ผลงานอยู่
               ประตูครัว 1 ใกล้กันเปิดออกก่อน ภาคฟู้ดเฮโลออกมา เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อชื่อกล้วยชะงักปะทะเห็นผมยืนอยู่พอดี...จ้องตาคู่อริไม่พลาด
"..." รุ่นน้องขมวดคิ้วยุ่งก่อนยอมก้มหัวให้
"..." ผมพยักหน้าตอบ กูจะดูแลณิชเองไม่ต้องห่วง

---

               สักพักครัว 4 ก็เปิด เด็กพุ่งออกมาคนแรก
"เดี๋ยวณิช ยืมเลคเชอร์ก่อน จะรีบไปไหนนั่น" เพื่อนรั้งจากข้างใน
"ไอ้ซุปมีซีร็อกซ์ เอาจากมันละกัน"
"อ๊า พี่แว่นเซเลปนี่หว่า มาหาใครวะ จะไปไหนไอ้ณิช เฮ้ยๆๆกลับมานี่ ไปกับพี่เค้าทำม้ายยยย"
"ยุ่ง! น้ำ กลับหอ"
"เชรี่ยเชียง! เห็นเปล่า ไอ้ณิชๆๆๆ วาณิชเพื่อนกูขึ้นรถไปแล้วววววว" เพื่อนสนิทของน้องโดนลากจากไปโดยไส้ศึกลับๆ ชื่อเชียง ตัวเล็กเดินเร็วมาหาผม ท่าก้าวยังแปลกจนอดขำไม่ได้ ฝีมือกูจริงๆ เว้ยเฮ้ย


---
-----

             12.20 น. ยี่สิบนาทีต่อมา...ในห้องคอนโดเรา
"ณิชช้า วางจาน 11 โมงครึ่ง แกะผักไม่เสร็จไอ้น้ำเลยม้วนมะเขือเทศใส่ไปแทน กลุ่มเราเลยรอด มะรืนสอบเดี่ยวไม่มีคนช่วย ตายแน่" เด็กบ่นอุบ
"ไหนดู หายไข้ยัง" ผมไม่สน ตามไปกอดเอวพลางดึงหมวกแก๊ปออกให้
               ก้มหน้าผากชนหน้าผากวัดอุณหภูมิความร้อน เห็นเหงื่อซึมไรผมน่าจะทุเลาอาการไข้บ้างแล้ว

               ยกแขนพาดบ่าปล่อยผมลูบเอวช่วยนวดแผ่นหลังให้ เราขยับเต้นรำช้าๆ นิ่มนวล
"อือ...ดีจัง" ซบอกผม ครางเป็นแมว
"หึหึ"
"พี่กริชเรียนอีกทีกี่โมง รีบกลับดีกว่าครับ ณิชอยู่ได้"
"ไม่มี" ดูดมุมปากช่างจำนรรจา กดจมูกหอมแก้มฟอดใหญ่
"ไม่มีได้ไง พี่แฮงค์ไลน์มาบอกบ่ายโมง พี่มังกรก็บอกมีสอบ ตกลงอะไรกันแน่"
"ไปเชื่อมัน"
"อ้าว"
"555" ขำหน้าตาลูกแกะ นึกด่าเพื่อนจอมเสือกอยู่ในใจ กลับไปกูจะฆ่ามัน

"หิว กินข้าวดีกว่า" ผมเทข้าวลงจาน อยากร่วมมื้อเที่ยงกับคนน่ารักครับ กินเสร็จจะได้บังคับให้กินยาแล้วนอนพัก
"หิวๆๆ"
"555"
"ดีเลยจะได้ตัวสูงไวๆ พี่วิทย์บอกอยู่ว่าตอนเด็กอาจจะโภชนาการไม่ดี เตี้ยไปหน่อยแต่กินตอนนี้ยังทัน" จิ้มข้าวโพดอ่อนเข้าปากเคี้ยวกรุบกรอบ
"พี่วิทย์ไหน?"

                 (ณิชบอกผมภายหลังว่าพี่กริชถามได้กระชากไส้มาก นัยน์ตาคมกริบจ้องไม่วางอีกต่างหาก เมื่อครู่ยังหวานเชื่อมจะจมโหลน้ำผึ้งตายอยู่แท้ๆ น้องอยากมุดโต๊ะหนีกันเลยทีเดียว 555 ผมดุขนาดนั้นเชียว)


"พี่วิทย์ วิชชี่ช่างแต่งหน้าบริษัทพี่อ้อแอ้ไง เจ้าของร้านบิวตี้ที่คุณแม่ไปวันก่อน จองณิชจะให้เป็นพรีเซนเตอร์ที่ร้านนั้นด้วย"
"เฮ้ย! ได้ไง?"
"ได้ซิ กองประกวดถ่ายแค่เสื้อผ้า ที่เหลือก็รับงานได้หมด คุยกันแล้วโอเคครับ ว่างี้"
                  ถุงสารพัดกองพะเนิน โทรฟี่เอย รางวัลของสมนาคุณเอย ไม่รวมสินบนถูกใจคุณนายแก้วกุสุมา คุณป้าหยาดแม่ยกอีกตรึม ไม่ได้สนใจตั้งแต่วันนั้นแล้ว

"ไปบอกเลิก พี่ไม่ให้ณิชทำ!"
"อ้าว รับเงินมัดจำเรียบร้อย พี่ดาน่ายังพาไปเปิดบัญชีให้เลย" พองแก้มป่องเป็นมนุษย์ปลาทอง ลุกเก็บจานไปล้าง โชคดีที่เปิดเรื่องหลังกินเสร็จ มิเช่นนั้นอาจมีล้มโต๊ะชัวร์

                  โมโหฉิบหาย เรื่องของเราเพิ่งเคลียร์ไปหมาดๆ ดันมาใหม่ให้กลุ้มใจอีกจนได้ เห็นน้องก้มหน้างุดหันหลังยืนล้างจานเงียบฉี่ คงเสียใจที่โดนดุ ผมเข้าข้าง โอบเอวหลังวางคางเกยไหล่
'ฟอด...' เอากำไรไว้ก่อน "พี่ขอโทษ ไม่โกรธนะครับ"
"..." ง่วนเปิดน้ำล้าง
"พี่ล้างเอง ณิชเอาเบอร์พี่อ้อแอ้กับพี่วิทย์มาดีกว่า พี่คุยเอง...จุ๊บ" ไซ้ปากนัวเนียจุดอ่อนหลังคอ
"อย่าดิ จั๊กกะจี้ 555"

               ข้อดีของคนนี้ งอแงบ้างแต่พูดรู้เรื่อง หัวเราะเก่ง ช่างจั๊กจี๋ง่ายด้วย

"ต้องลงโทษ ปล่อยห่างสายตาไม่กี่วัน แอบทำอะไรก็ไม่รู้ ดาน่าก็เหลือเกิน" พี่สาวนั่นล่ะตัวดี
"เซอร์ไพรส์ไงครับ" เด็กยังปั้นหน้าทะเล้นอีก
"ใช่ เซอร์ไพรส์มาก" สารภาพว่าผมอึ้งสุดๆ ฟังป้าหยาดเล่า (แบบใส่ไข่ตีแตก) แล้วยังหัวเสียไม่หาย
"555" กอดหอมนัวเนียเด็กน้อยจนหลุดหัวเราะ จานเกือบแตกหลายใบเพราะผมรังแกน้องไม่หยุด

            การสอบของภาคฟู้ดผ่านไปด้วยดี เซอร์ไพรส์อย่างไม่น่าเชื่อคือการสอบเดี่ยวที่ว่ายากนักหนา ณิชกลับผ่านฉลุยเพราะอาจารย์เชฟหญิงผู้คุมสอบตาดีเห็นชอปของ SiS จากสาขาที่ไหนซักแห่ง ภาพณิชถือถ้วยรางวัลกลายเป็นสติกเกอร์ติดกระจกรอบร้าน
            ตามติดเป็นลูกโซ่อย่างรวดเร็วในบ่ายวันนั้นทันทีก็คือ น้องถูกกิจกรรมนักศึกษาเรียกพบ จะให้ถ่ายแบบชุดคณะลงเว็บของวิทยาลัย ไอ้กริชกุมขมับทรุดของจริง กำลังจะได้ฤกษ์บล็อคทุกโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คคืนนี้อยู่แล้วเชียว ตายแน่งานนี้

---
-----


              ณ สตูดิโอถ่ายแบบในกรุงเทพมหานคร ช่วงพักเบรค
"ไม่ยักรู้ว่าต้องใส่เจลเยอะขนาดนี้ เส้นผมแข็งโป๊กเลยดูซิ" น้องสะบัดหัวหนามทรงเกาหลีเล่น
"อืม..." จงใจก้มใกล้ จมูกปากแตะหน้าผากเด็กหล่อใส
"แอ่ะ แล้วดมอะไรณิชน้อยคร้าบ"
"เจลยี่ห้อไหนจะได้รู้"
"แอะ คนเต็มเลย" 
"นั่นแหละ พยานเยอะดี"
"อ๋อย" ยิ้มกว้าง แก้มแดงหน้าฟัด
"555"
            กริชจัดเต็ม ท่ามกลางสตาฟนี่ล่ะของถนัด จะได้รู้ของใครเป็นของใคร ไอ้คนตัวสูงรองแชมป์ที่แอบแต๊ะอั๋งเด็กกูจะได้ถอยห่างไปซะ

            แค่สอบเสร็จ เสาร์อาทิตย์ต่อมาก็ต้องพาเด็กมาถ่ายแบบเสื้อผ้าของ SiS ตามข้อตกลง สอดส่องทุกๆ อย่างที่เกี่ยวกับเด็กน้อย พี่อ้อแอ้ผู้ดูแลไว้ใจได้ด้วยสนิทสนมและเคยร่วมงานกันมาก่อน ผมเองก็ผ่านงานนายแบบมาบ้างจึงเข้าใจสภาพดี แต่กับคนนี้...ปล่อยไม่ได้จริงๆ กูหวงครับพี่น้อง
            เล่นโน้ตบุ๊ค มาสเตอร์เกมผ่านเน็ต อ่านชีทไปพลางๆ อีกไม่กี่วันผมจะเริ่มสอบไล่ จะจบแล้วจำเป็นต้องใส่ใจเต็มที่
            พยายามปิดหัวสมองไม่ใส่ใจคลื่นรบกวน พี่อ้อแอ้มากระซิบกับผมเมื่อครู่ ได้รับอนุญาตจากอาจารย์ภาคฟู้ดของเด็กว่าไม่ต้องไปเป็นสตาฟงานสัมมนาแล้ว ช่วงเวลาทองต้องกอบโกย จะพาไปเปิดตัว รับงานให้ว่อน ผมแย้งให้รอปิดเทอมก็ไม่ยอม ไอ้กริชกำหมัดสะกดกลั้นเกือบต่อยกะเทยตาย

---


            18.00 น. ในรถ พากลับทันทีที่สั่งคัต
"ว้าว! พี่ดาน่าถึงลอนดอนแล้วเหรอ ห้องสวยจัง มีเฟอร์บี้ด้วย 555" เด็กตาโตจ้องมือถือตาไม่กะพริบ ดาน่ากลับไปอังกฤษแล้ว ถึงที่หมายจึงไลน์มาส่งข่าว นี่ก็อีก โมเมเลี้ยงต้อยเด็กผมตลอด
"..." ไม่พูดเพราะกำลังขับแคปติว่าคันใหญ่
"สติกเกอร์อันไหนดี...โอเคออกสื่อได้ ส่ง 555" เด็กน้อยเล่นสนุก
"สนุกใหญ่ กินนี่ก่อน พี่หิว" ผมจอดรถร้านอร่อยใกล้คอนโด กินให้เสร็จจะได้ไม่ยุ่งยากอีก

"โย่! บะหมี่หยก อยากกินๆ อ้อ เกือบลืม พี่กริชว่างบ้างมั้ย อยากเอาอีดำไปเลี้ยงบ้านพี่ซักวัน โทรขอคุณแม่แก้วแล้วเมื่อบ่าย" เด็กลงจากรถ รอผมจับมือพาเดินเข้าร้าน
"พรุ่งนี้เช้า ไม่งั้นก็รอเรียนจบ ไฟน่อลเสร็จโน่น"
"ไปพรุ่งนี้เลยได้ไหม ดำนอนข้างถนนเพราะหมาบ้านนั้นกัดมัน ป้าแกโทรมาบอก เขาเอาเข้าบ้านก็ไม่ยอม มุดหนีทุกที...นะครับนะ"
"โอเค ปลุกพี่ด้วย" ใจอ่อนตรงนะครับนี่เอง
"เย้! ขอบคุณคร้าบ ณิชเลี้ยงเต็มที่ บอสอยากกินอะไรยกเว้นไข่"
"หึหึ" ผมอารมณ์ดีขึ้นทันตา
 
               เป็นมื้อที่ผมลืมไม่ลง ต้มกระดูกหมู กะหล่ำปลีผัดน้ำปลา เกี๊ยวทอด และก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กหมูต้มยำ ชั่วโมงกว่าๆ ต่อมาเราก็มีเลิฟซีนที่โซฟา
               เที่ยงวันรุ่งขึ้นน้องตื่นด้วยอาการงอนแง่นง่อนบวกโอดครวญน้ำตาเล็ด บ่นอุบว่าจะจำบะหมี่ร้านนั้นจนวันตาย ผมไม่รู้จะขำหรือสงสารดี เวลาแวะกินด้วยกันอีกครั้งต้องบังคับไม่ให้เด็กสั่งต้มยำอีก ขับรถผ่านทีไรได้หัวเราะอารมณ์ดีทุกทีครับ ความลับเล็กๆ ของเรา

               ดำกลายเป็นแม่เจ้าข้าวเหนียวดำ พันทางตัวติดกับโดเบอร์แมนไม่ห่าง เข้ากันได้ดีกับโกลเด้น 3 ตัวไม่มีปัญหา มีความสุขทั้งคนทั้งหมา  บางครั้งน้องมีงานแถวนั้นจะแวะไปกอด สุนัขร่าเริงและสุขภาพดีเรียกว่ากลายร่างเป็นตัวใหม่กันเลยทีเดียว
               ขณะเด็กมีนัดทำงานวงการทุกวัน ถึงว่างก็ถูกนัดออกไปเข้าชอปบิวตี้เสริมออร่าร่างกาย ส่วนพวกผมยุ่งจะจบการศึกษา

---
-----


"ได้ข่าวน้องพ่อค้ากูได้โฆษณาอันนั้นเหรอวะ จะลันช์วันไหน" มังกรก่อนใคร
"ออร่ากระจายใหญ่แล้วนะมึง เอาอยู่เหรอวะ" แฮงค์
"กูกลบทุกวัน เครียดอยู่เนี่ย" ผม
"ทำใจเพื่อน คนมันจะดังอะไรก็ฉุดไม่อยู่ หายากอยู่นะได้งานเยอะขนาดนี้ แมวมองขยันด้วยล่ะกูว่า" มังกรอินไซด์ด้วยรักชอบถนนสายบันเทิงอยู่เหมือนกัน
"พี่อ้อแอ้เชื่อมือได้อยู่หรอกกริช อย่าคิดมากไปเพื่อน" แฮงค์ตบบ่า
"เด็กเองด้วย ฟังๆ มาว่าน้องสงบกว่าที่คิด ปกตินิวเฟซมักจะล้นไม่พอดี หนูเล่นได้ หนูทำเอง หนูว้อนท์พรีเซนต์นั่นนี่ แต่ณิชเป็นตัวของตัวเอง นิ่งมาก นี่จากปากเอเจนซี่กูเลยนะเว้ย"
"เออ" ผมยังบีบนวดหัวตาอยู่ดี บังคับให้เลิกงานอย่างช้าสุด 2 ทุ่มห้ามเกินนั้น เด็กถึงวงแขนไอ้กริชภายใน 4 ทุ่มทุกวันก็โอเควะ

"เอาน่า สอบเสร็จกูรับงานเดียวกับน้องเอง ช่วยดูให้" มังกร
"กูด้วย" แฮงค์อีกคน
"แทงกิ้ว อ้อ เด็กมึงเป็นไงบ้างวะแฮงค์?" ผมถามเพื่อน
"เออว่ะ ไอ้ผมยาวตกลงว่ายังไง เจ้านายพ่อกูจะเซ็นอนุมัติทุนอยู่แล้วนะเว้ย คำเดียวบอกมา จะเอาไม่เอา" มังกรพูดทวง
"ดื้อชิบหาย กูจะทุบหัว ลากคอไปกินบนขอนไม้เปียกรู้แล้วรู้รอด วันก่อนไปเดินสยาม เจอแมวมองเข้ามาทาบทาม...จะบ้า" แฮงค์โอดหวงคนของตน

                ผมนึกออกบัดนี้เองว่าทุนอาทิตย์กรุ๊ปที่ว่ามาจากนามสกุลของพี่เหยี่ยว 'อาทิตย์ชิงดวง' คนรู้จักนี่หว่า


"พาไปหาพี่อ้อแอ้เลยซิวะ ไม่แน่เจ้ดันคู่น้าหลานเป็นโมเดลให้หมด ไอ้กริชจะได้หายห่วงไปเปลาะ มีคนช่วยดูเด็กอีกทาง ดีซะอีก" มังกรเสนอทางเลือก
"เอาเข้าไป" ผมไม่อยากเดาหายนะล่วงหน้า
"กูได้ผูกคอตายแทนมันน่ะซิ" แฮงค์ส่ายหน้าลูกเดียว
"555" มังกรอารมณ์ดี รู้ว่าแฮงค์หึงหวงออกนอกหน้า ส่วนผมก็ใช่ย่อย ตามประกบดูแลไม่ห่าง ไม่แกล้งเพื่อนก็ไม่รู้จะแกล้งหมาตัวไหน

                สรุปสุดสัปดาห์ต่อมา มังกรทำอีท่าไหนไม่ทราบ พาเจนบุกถึงถิ่นบริษัทแมวมองของพี่อ้อแอ้ เจนยุทธกลายเป็นนายแบบหน้าใหม่ในสังกัดอีกราย เจนดี๊ด้าเพราะค่าแรงมากกว่างานเขียนแบบชนิดไม่เห็นฝุ่น ตกลงว่าสอบปลายภาค รอเรียนจบในอีกไม่ถึงเดือนจะเริ่มงานเต็มเหนี่ยว
                แฮงค์เกือบบีบคอเพื่อนเกาหลีตายคามือ กว่าจะผมจะงัางไอ้เลือดร้อนออก มังกรกัณฐ์กลายเป็นกิ้งกือเรียบร้อย

                ณิชกลายเป็นที่รู้จักในเวลาอันรวดเร็วจากโฆษณาของ SiS ต่อจากนั้นไม่กี่วันคือสินค้าขนมขบเคี้ยวยี่ห้อหนึ่ง แค่ปล่อยสปอทออกครั้งแรกก็ถูกโทรตามตัวจ้าละหวั่น บริษัทพี่อ้อแอ้ไชโยโฮ่หิ้วกันมาก
'สมกับเป็นเพชรเม็ดงามจริงๆ' พี่อ้อแอ้ปลาบปลื้มชมไม่หยุดปาก
                ภาคฟู้ดของวิทยาลัยเราก็พลอยโด่งดังตามไปด้วย มีจำนวนผู้คลิกดูเว็บไซด์ที่เด็กพรีเซนเตอร์ของภาควิชามากเป็นประวัติการณ์ สร้างบรรยากาศการสมัครและการเรียนการสอนคึกคักอักโข
                ทุกคืน...ผมได้แต่กุมขมับหาวิธีปิดกั้นเวิร์ดไวด์ไม่ให้ถึงตัวยากขึ้นทุกที

                 พอๆ กับเจนสร้างชื่อจากการเดินแบบกางเกงยีน แฮงค์อาละวาดจะล่มงานนั้นเพราะสไตลิสต์ขอให้เปลือยท่อนบน สุดท้ายยังไงไม่ทราบ เจนสวมเสื้อกล้ามดำออกไปแทน แฮงค์ประกาศกร้าว
'แพ็คคู่เท่านั้น!' ถ้าเจนรับงานที่ไหน มันต้องได้งานนั้นด้วย เหตุการณ์นั้นทำเอาพี่ในบริษัทและบุคคลที่เกี่ยวข้องหัวหดกันหมด
                ดีอย่างคือผมไม่ต้องเป็นห่วงมาก ณิชถูกแฮงค์กับเจนแท็คทีมลากไปงานเดียวกันตลอด จึงวางใจว่าถ้าไม่ว่างไปนั่งเฝ้า เด็กน้อยจะอยู่สายตาหลายชั้นแน่นหนา


                 ส่วนผมมีเวลาเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบเข้า ม.K ทำชีทสรุปข้อสอบให้พวกมัน พอๆ กับงานในอินเตอร์เน็ตรุมเร้า โชคดีได้สองเซียน Mikky Voodoo และ Wizard Jazz ร่วมทำเว็บบล็อกให้ใหม่ สมาชิกเข้ามาตรึม ชีวิตเพิ่มสีสันสนุกสนาน
(ทั้งคู่ส่งไวรัสตัวเจ๋งๆ ให้ผมไว้แฮกเว็บด้วย อันนี้โปรดสุด วะฮะฮ่า!)
                 ทุกอย่างหมุนวนเพื่อคนนี้เพียงคนเดียว เราจะก้าวไปด้วยกันในทุกช่วงโมเม้นต์ของชีวิต ทั้งวันเวลาที่ผ่านมาและต่อจากนี้ไปอีกนานเท่านาน...วาณิช
                 ผมแอบยิ้มกว้าง จูบหน้าผากน้องเบาๆ ทุกคืน

http://www.youtube.com/v/CNYYFhTgEiU
[ไม่ธรรมดา; ศิลปิน เบล สุพล พัวศิริรักษ์]

...
มันช่างคุ้ม คุ้มกับการรอคอย
เหนื่อยไม่น้อย ที่คอยเฝ้าเจอตั้งนาน
แต่ในนาทีแรกที่ได้เห็นหน้ากัน
นาทีนั้นรู้เลยว่าคุ้มที่รอ

              จบแล้วที่เสาะหา ได้มาพบตัวจริงซะที
              ชีวิตต่อจากนี้ คงจะดีถ้ามีแต่เธอ
              ก่อนจะนอนอยากเจอเธอเป็นคนสุดท้าย
              คนแรกของเช้าถัดไป ฉันก็อยากเห็นเธอ
              เช้าก็มีแต่เธอ ค่ำก็มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้น

อยากทำตัวติดเธอไม่ต้องห่างไปไหน
ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยากทำด้วยกัน
ทุกลมหายใจเข้าออก ทุกเวลาของฉัน
โว้ โอ โอ อยากจะใช้กับเธอ

**************

edit : 12/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky ขอบคุณมาก
เฮโล, เซอร์ไพรส์

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 01-08-2013 08:18:23

 :hao3:
สงสัยต้องเปลี่ยนชื่อเรื่อง เป็นรักณิช ณิช แต่รักนานๆแทนแล้วมั้ง  :laugh:
เขาชอบแบบเน้ ไม่ต้องมีมาม่า ไม่ต้องต้มน้ำ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 17 กันและกัน (P.21) 30/7/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 01-08-2013 08:19:33

 :z13: จิ้มก่อน

ดีใจกับณิชมากๆ ต่อไปณิชก็มีพี่กริชคอยดูแลไม่ต้องเหงาเหมือนที่ผ่านมาแล้ว
กลุ่มณิชจะได้ไปถ่ายแบบรวมกับพี่เหยี่ยวน้องลมบ้างไหมน้า

+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 01-08-2013 08:32:25

น่ารักกันทั้งคู่เลยอ่า เคลิ้ม

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ekonut ที่ 01-08-2013 08:48:28

 :mew3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 01-08-2013 08:52:06

เหนื่อยหน่อยนะพี่กริช น้องณิชเป็นคนดังแล้ว
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 01-08-2013 08:59:01

รีไปรอบนึง แต่หน้าตามันออกมาแปลกๆ เลยรีใหม่

"ลงท้ายได้เหมือนจบเรื่องแล้วมาก

เข้าสู่วงการอีกคนแล้วยินดีๆ
คิดถึงลมเหนือ"


.ไจฟ์.

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 01-08-2013 09:04:52

 :hao6: :hao6: :hao6: มี sweet moment กันตลอด ๆๆ นะบอสกริช  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 01-08-2013 09:13:26

รักมากๆ นานๆ แทนเถอะค่ะ


บอสขี้หวง แต่ก็นะเด็กน้อยนิชน่ารักขนาดนี้มันต้องการ์ดให้หนาแน่น

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-08-2013 09:15:30

น้องดังใหญ่แล้ว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 01-08-2013 09:28:56

ณิชดังแล้วน้าาาา พี่กริชหวงมากก็ไปถ่ายแบบด้วยกันสิ อิอิ

แวบไปอ่านลมเหนือดีกว่า :)

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 01-08-2013 09:36:16

ไม่อยากให้ณิชรับงานเลย ดังเเล้วพี่กริชปวดหัวแน่ๆ เเถมยังไม่มีเวลาอีก  :ling1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 01-08-2013 09:48:44

 :o8:เค้ารอดูคู่ มิกกี้ๆๆๆๆๆๆ(เพื่อนนักบาสของเหยี่ยว)

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 01-08-2013 10:04:06

น่ารัก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 01-08-2013 10:26:30

ซุปตาร์ญิชน้อยเนื้อหอมใหญ่แล้วน้า
บอสกริชนั่งไม่ติดเลยทีเดียว  :laugh:  น่าสงสาร

ตอนนี้ชิวอ่านสบายจังค่ะ ไม่กดดันอึดอัดหายใจไม่ออกเหมือนที่ผ่านมา  :hao3:

รักณิชน้อยและบอสกริชจัง

แอบกังวลว่าจะมีลมกรรโชกจากแฟนเก่าบอสกริชไงไม่รู้   :เฮ้อ:  นอยด์ไปเอง  :serius2:

บวกเป็ด รอตอนต่อไปค่า

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 01-08-2013 10:32:12

บอสกริชขี้หวง
แต่คงไม่เท่าพี่แฮงค์ อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 01-08-2013 10:48:09

กริชว่าหวงแรงแล้ว แฮงค์แรงกว่า 5555
โธ่พ่อค้าน้อยกลายเป็นคนดังซะแล้ว ชีวิตพลิกซะงั้นอ่ะลูก
กลัวจะไม่มีเวลาให้พี่กริชเนี่ยดิ
แต่ก็ชอบเวลาที่อยู่ด้วยกัน พี่กริชทำตัวหวานเว่อร์

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 01-08-2013 11:07:40

กริชดูแลและห่วงหวงน้องณิชไม่ห่างเลยนะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 01-08-2013 12:25:44

ถ้าอย่างงั้น ต่อไปณิชน้อยคงได้มีโอกาสร่วมงานกับลมเหนือล่ะซี :impress3: :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-08-2013 12:37:07

หนูณิชดังใหญ่แล้ว :z2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 01-08-2013 12:40:29

นู๋ณิชน่ารัก อ่ะ :katai1:  มาลงบ่อยๆ นะคะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 01-08-2013 13:12:13

วาณิชน้อยดังใหญ่แล้ววว

บอสหัวปั่นขั้นสุดแน่ๆงานนี้
 :laugh:

สู้ๆนะบอสสสสสส  o3

 :ped149:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 01-08-2013 13:43:50

ไอ้กริชกำหมัดสะกดกลั้นเกือบต่อยกะเทยตาย
 :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:

เป็นมื้อที่ผมลืมไม่ลง ต้มกระดูกหมู กะหล่ำปลีผัดน้ำปลา เกี๊ยวทอด และก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กหมูต้มยำ ชั่วโมงกว่าๆ ต่อมาเราก็มีเลิฟซีนที่โซฟา
 :m10: :m10: :m10: :m10: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :give2: :give2: :haun5: :haun5: :interest: :interest:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-08-2013 14:33:06

หมั่นไส้ตาหมีกริชลีย์  หวงเกินหน้าเกินตา  เดี๋ยวจะแอบขโมยณิชน้อยมาฟัดให้ดู  :man1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 01-08-2013 15:44:40

น้องณิชดังแล้ว อย่างนี้หนุ่มเพียบให้พี่กริชกลุ้มอีกแน่ๆ เฃย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 01-08-2013 15:46:53

เป็นช่วงขาขึ้นของไอดอลกลุ่มนี้ โดยมีสองน้าหลานเข้ามาเพิ่มเติม
อย่างนี้สินะ lucky in game and lucky in love ของแท้ไม่มีเก๊
สองเพื่อนซี้ทำได้อย่างเดียวคือ ทำใจ ตอนนี้เอาอะไรมาฉุดก็ไม่อยู่แล้ว
ขอให้ความสุขอยู่กับณิชน้อยและพี่กริชไปนานๆ :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 01-08-2013 16:41:10

หนูณิชดังแล้ว

พี่กริชต้องคอยตามดีๆนะ

อีกสักพักจะมีคนเข้ามาหามากแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 01-08-2013 18:14:54

ดังใหญ่แล้วพ่อค้าน้อย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 01-08-2013 21:21:27

เขาเรียกว่า บะหมี่เสียสาว หรือเปล่าหนูณิช
พี่กริชก็หวานซ่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 01-08-2013 21:24:05

แอร๊ยยยยยยยย :-[
อ่านเยอะฉ่ำใจมากเลยคร่า
อิคนอ่านคนนี้หายหัวไปนาน มันคัมแบ็คล่ะค่ะ
 :hao7:
หนูณิช ดังใหญ่แล้ว
บอสกริชคุณทำดีแล้ว คอยกันพวกเหลือบไรให้ดี(จงหวงน้องต่อไป)

ปล.เป็นแม่ยกบอสกริชค่ะ หนุ่มแว่นจงเจริญ(ชูป้ายไฟ)
ปล.2 เอาจูบมาแจก :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-08-2013 21:27:28

งานหนักแน่BOSS-K น้องเป็นคนดังแล้ว :hao6:



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-08-2013 21:49:59

ดังใหญ่แล้ว ต้องดูแลน้องให้เข้มกว่าเดิมนะ ยิ่งคนรู้จักเยอะ ก็ยิ่งไม่ปลอดภัยกับชีวิตคู่

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 01-08-2013 21:54:45

พ่อหมาป่างานเข้าเล็กๆ
แต่ก็ถือเป็นสีสันชีวิตสนุกสนานล่ะน่า...
ยังมีกันอยู่ในทุกวัน...กว่าจะมีกัน มันคือความสุข

หลายคนหลายหน่วยช่วยกันดูแล...กันและกัน
แค่มีคนที่เรารักและรักเราอยู่ข้างๆ...อะไรก็ทำได้ ^^V

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 01-08-2013 21:56:45

พี่กริชขี้หวงอ่ะ ทำงัยได้คนจะดังอะไรก็ฉุดไม่อยู่
ชอบคู่พี่แฮงค์อ่ะ แรงได้อีกค่ะพี่ หนูชอบ อิ อิ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 01-08-2013 22:34:13

ณิชดังแล้ว จะเป็นยังบ้างน้า

กริชนี่หาแผนมารองรับกับความดังของณิิชใหญ่เลยอ่ะ 555+

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 01-08-2013 22:56:50

อ้างจาก: jivetea ที่ 01-08-2013 08:59:01  

รีไปรอบนึง แต่หน้าตามันออกมาแปลกๆ เลยรีใหม่

"ลงท้ายได้เหมือนจบเรื่องแล้วมาก

เข้าสู่วงการอีกคนแล้วยินดีๆ
คิดถึงลมเหนือ"


.ไจฟ์.

ความรู้สึกเดียวกับไจฟ์เลย
อ่านคู่นี้ด้วยหน้าตาที่บานกว่ากระด้ง
แถมมีชื่อพี่เหยี่ยวออกมาเป็นระยะ
ทำให้คนอ่านอดคิดถึงน้องลมไม่ได้เลย
 :hao5: :hao5:

น้องณิชมีความสุขมากๆเลยเนอะ
พี่กริชนี่เธอก็ดูแลน้องใช้ได้เหมือนกันนะ
แบบนี้ชั้นให้ผ่านนะจ้ะ
 :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 02-08-2013 09:24:33

 :o8:พี่กริขน่ารัก  หวงได้ไม่แคร์สื่อ

เสียดายไม่ยอมถ่ายแบบคู่น้อง  แต่กลายเป็นมารในมุมมืดคอยส่งไวรัสเข้าคอมชาวบ้านซะงั้น

งานหนักหน่อยนะพี่กริชแต่น้องน่ารักต้องเข้าใจเน้อ :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Blue_Area ~ ที่ 02-08-2013 09:35:51

 :katai2-1: :katai2-1:  หึๆๆ  หวงเยอะ ๆ เ้ลย.. :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-08-2013 10:57:09

โผล่มาเป็นพรึบจากลมเหนือ  :mew6: เขาคิดถึงจัง
ตอนนี้เหมือนกำลังจะจบเลย ส่งท้ายซะเหมือน

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 02-08-2013 13:55:22

ณิชดังใหญ่แล้ว  :hao3:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 02-08-2013 18:35:50

ณิชน้อยดังใหญ่แล้วเว้ยเห้ยยยยย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 02-08-2013 22:41:02

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ก็ณิชน่ารักใครๆก็หลงรักกกกกกกกกกกกก :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 18 (ผู้)จัดการ (P.22) 1/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 03-08-2013 10:36:01

เข้ามา+1 :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 05-08-2013 07:26:38

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
19 ทะเล











               บางแสน...ทะเล หาดทราย สายลมและสองเรา เส้นขอบฟ้าอยู่ลิบๆ ด้านโน้น
               10.00 น. หลังอาหารเช้าแบบสายโด่ง ผมนอนเล่นบนเก้าอี้เดย์เบดของโรงแรม กางขากว้างมีเด็กผิวขาวลูกครึ่งออกฝรั่งหน้าตาดีมากคนหนึ่งอยู่กลางหว่างขา วุ่นส่งรูปสระว่ายน้ำ รูปเกลียวคลื่นขาวอวดใครต่อใครหลายคน

"555 เป็นไงล่ะ น้ำหนอน้ำบอกให้เสิร์ฟหล่อๆ ไม่ชอบ ทำซอสหัวฟูเชียว ไอ้เชียงกับไอ้ซุปหน้าไหม้เลยพี่ดู" ยื่นหน้าจอหันมาให้ผม เพื่อนภาคฟู้ดสตาฟงานสัมมนายกชั้นปีกำลังปฏิบัติหน้าที่แข็งขัน
"หึหึ" ล้วงมือเข้าไปในชายเสื้อยืด แอบลูบเอวเด็กน้อยเล่นดีกว่า
"กล้วยถึงแล้ว ปารีสต้องต่อหลายไฟลท์เหมือนกันนะนี่" สไลด์ดูภาพต่อมา
"..." อันนี้เงียบไม่ออกความเห็น

               เมื่อวันก่อนผมกับเด็กเพิ่งตามไปส่งกล้วยที่สุวรรณภูมิ ทำใจอยู่นานกว่าน้องอ้อนแล้วอ้อนอีกจนจะงอนจริงๆ จังๆ ถึงตัดใจยอมอย่างเสียมิได้ อุตส่าห์ขับช้าอ้อมโลก จอดที่ไกลๆ ยังรอกระทั่งถึงไฟน่อลคอล ไอ้เพื่อนกล้วยจะเข้าข้างในอยู่แล้วแต่เสือกวิ่งออกมากอดเด็กกู
               เลวฉิบหาย ไม่ติดว่าไปแล้วไปลับพ่อจะชักดาบเซเบอร์ทรูฟฟันกระจุย

"ไปดีแล้วเพื่อนเรา"
"..." ยังไม่จบอีก
"พี่กริชว่ากล้วยมีท่าว่าเป็นไหม ดูยังไงก็ไม่ใช่ เพราะช่วงสนิทกับดิวมากๆ ก็บอกว่าเพื่อนกัน มีเชียงที่บอกห่างๆ มันหน่อย คนห่ามๆ อย่างไอ้เชียงจะช่างสังเกตว่ากล้วยชอบผู้ชาย...ไม่น่าเชื่อ"
"..." ปล่อยเด็กว่าเองเรื่อยเจื้อย ผมนิ้วจิ้มแว่นระงับมาคุไปพลางๆ เชียงไส้ศึกไม่รู้เรื่องใดๆ ไอ้กริชนี่ล่ะบงการมันเอง
"โชคดีเพื่อนรัก ชิมหิมะเผื่อด้วย กดส่ง หุหุ เรียบร้อย"
              ไม่อยากได้ยินชื่อนี้อีกต่อไป แกล้งยื่นมือล้วงช้างน้อยในกางเกงเจเจสีดำ ตัวประกันอยู่ในมือ

"อ๊ะ...พี่ทำอะไร! อ๋อย ปล่อยก่อน"
"ทำไหน เปล่า"
"อย่างนี้ไม่เรียกว่าเปล่าแล้วครับคุณผู้ชม ณิชจูเนียร์ท่อนเท่าช้าง เดี๊ยะฟาดหน้า"
"เหรอ ขอดูจูเนียร์หน่อย"
"พี่กริช 555 คนเต็มเลย หยูดดดด หยุดๆๆ"
"จะดูช้าง" ถอดแว่นก่อนเข้าคลุกวงใน ดิ้นขลุกขลักออนท็อปผม 
                 เดย์เบดตัวใหญ่ข้างสระว่ายน้ำหน้าหาดส่วนตัวของโรงแรม ไม่ต้องห่วงพื้นที่รโหฐาน เลือกชิดริมสุดมีแนวไม้พุ่มสูง ร่มผ้าใบคันใหญ่บังอีกต่างหาก

"555 ปล่อยณิชก่อน นะครับ...นะ"
"ก็ได้"
"555" ตัวอ่อนกลิ้งบนอก ขาพาดก่ายเอวต่ำมากชวนล่อแหลม
                ไม่อยากปลุกกริชลูกพ่อให้เลยขีดจำกัดจึงเป็นฝ่ายหยุดมือเสียเอง น้องบ่นไม่สบายท้องตั้งแต่เมื่อคืน กินอะไรมาก็ไม่รู้

"...คืนนี้ นะครับ" ผมเลียติ่งหูทวงความลับระหว่างเรา
"...ไม่ได้ มีงาน"
"...งานไหน ไม่มี" เคลียร์ตารางกับพี่อ้อแอ้ผู้จัดการส่วนตัวเรียบร้อย บังคับหยุด 2 วันเต็ม ยังไม่อนุญาตไอ้กริชก็หนีบเด็กใส่รถบึ่งมาที่นี่ทันทีไม่รอ
"...อ้าว อุตส่าห์ให้นอนเต็มๆ ฉลองเรียนจบ พี่ขับรถมือเดียวด้วย น็อกกลางทางทำไง"
"...ไม่กลัว"

                 บริกรเข้ามาเสิร์ฟน้ำให้แขกฝรั่งอาบแดดอยู่ถัดไปด้านโน้น กลายเป็นเรานอนเขลงกระซิบกระซาบกันเอง ผมนอนหงายเต็มที่ น้องนอนตะแคงขาพาดท้องผมอยู่

"น่า...นะครับ" ดันหัวยุ่งเกยอกตัวเอง
"...แล้ว เมื่อวันก่อนไง ยังไม่พอเหรอ" เสร็จวิชาสุดท้าย ไม่รอมืดผมก็สอยคาประตูห้องนั่นเอง ต่อด้วยบนเตียงก่อนจบด้วยในห้องน้ำอีกรอบ เราสลบกันอยู่สองคน อิ่มไหม...บอกคำเดียวว่า 'ไม่'
"...ไม่ นั่นแค่ออร์เดิร์ฟ" ผม 2 น้อง 4
"...บ้านพี่ซิเรียกออเดิร์ฟ"
"...โอย เกิน 48 ชั่วโมงแล้ว ณิชใจดี นะครับนะ ฉลองเรียนจบ เซ็กส์ออนเดอะบีช"
"...บ้า" สีสันแต้มพวงแก้มใส
"...หึหึ"
"...ลามก"
"555" ซุยถูศีรษะเป็นแมวกับหัวไหล่ผมแก้เขิน

                  น่ารักจนอยากลากขึ้นห้องตอนนี้ซะเลย ถ้าไม่มี...

---

"เฮ้ย! เล่นเรือกล้วยมั้ย กำลังว่าง" เจนโผล่มาเรียกอยู่หน้าหาด
"ไม่ไป!" ผม
"ไปคร้าบ!" เด็กน้อยโดดผลุงตอบรับ
"ขี้เกียจ"
"น่าบอส อยากเล่น ลุกเร็วๆ" ลุกยืนดึงมือแข็งขัน
"รอมังกรก่อน อีกชั่วโมงเดียวก็มาถึงแล้ว" อ้างเพื่อน
"ตั้งชั่วโมง ได้อีกรอบพอดี น่า...นะครับนะ"
"...เฮ่ย..." ผมละเหี่ย ยอมลุกเพราะแขกเริ่มหนาตา อยู่ต่ออาจแจกหนังสดฟรี

---
-----


"ใส่เสื้อ" แฮงค์
"ไม่ใส่ ไม่หนุก" เจน
"ใส่! ขี้กลากตัวขึ้นแดงเป็นปื้น หนังลอกเป็นแผ่นๆ รับงานไม่ได้จะซวย"
"ฮึ่ม ใส่ด้วยเลย ตะกวดตัวไหนพูดน่ะ"
"555"  ผมกับน้อง

              คู่นี้ก็อีก ทะเลาะกันกับแค่เสื้อชูชีพ น่าจะตั้งแต่แย่งไข่ดาวเมื่อสายแล้ว เจนเข่าอ่อนให้แฮงค์อุ้มลงมา สองคนสวาปามอาหารเช้าชนิดเด็กนั่งมองตาปริบๆ ผมชกหน้าหมัดทักทายพร้อมหุบปากนิ่งเพราะรอยฟันกับรอยเล็บโผล่จากหลังคอเพื่อน
              เล่นท่าไหนบ้างวะ อยากถามแต่เงียบไว้


((('ตูมมมมมมมม ตามมมมมม')))
"555 เป็นยังไง อร่อยมั้ย"
"ฮึ่ม หัวเราะ ลงมาๆๆ"
"อ๊าซซซซซ เชรี่ยแฮงค์ อย่าดึงงงงงง" ตูม เจนยุทธหล่นคนสุดท้าย
"55555" ไอ้แฮงค์หัวร่อทีหลังดังกว่า

"แอะ จุก จะอ้วก" เด็กณิช
"ขึ้นยัง" ผมลอยคอพยุงน้องไว้ หน้าซีดหมดแล้วคนเก่ง
"เอาอีกรอบนะ"
"ไม่เอา พอแล้ว"
"ไปเร็วณิช ให้ไว ขออีกรอบพี่! เอามันส์ๆ นะ!" เจนตะโกนบอกคนเรือ
"เร็วบอส ความสนุกรอเราอยู่ 555" ฝ่ายสนับสนุนยิกๆ อีกคน
"โอยยยยย ณิช!"
"เชรี่ย เจนนนนนน! กูเหนื่อย" แฮงค์กับผมคร่ำครวญก้องท้องน้ำ

                  มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็ค เอาเพื่อนเป็นแฟนก็ต้องแสนลำเค็ญสายตัวแทบขาดเยี่ยงนี้ รสชาติของชีวิต
                  เล่นบานาน่า 4 คนครับ เจน เด็ก ผม แล้วก็ไอ้แฮงค์ เราสองคนคุมท้ายแกล้งโยกเรือคว่ำ เอาให้สำลักน้ำเค็มตายไปข้าง อยากเล่นนักใช่ไหม
                  คนหล่นบ่อยคือน้องนั่งหน้าผม วูบทีไรก็คว้าเอวล่มไปด้วยกัน มีเจนหัวเราะขำไม่ค่อยตกเท่าไหร่เพราะอยู่หน้าสุด ไอ้แฮงค์ต้องลงทุนลากขาลงไปกินในทะเลจนได้นั่นล่ะ

                 เจนกับแฮงค์มาถ่ายแบบที่พัทยาตั้งแต่เมื่อวาน ช่วงเย็นพอรู้ตัวว่าว่างไม่มีงานต่อจึงตามผมกับน้องมาเปิดห้องนอนด้วยกัน ส่วนมังกรกับพี่เอ๋รอส่งรายงานเสร็จกำลังจะตามมาในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า

---
-----


                 อาบน้ำเปลี่ยนชุดลงมาเติมพลังช่วงเที่ยง พี่เอ๋กับมังกรก็เดินทางมาถึงพอดี
"ไงวะมังกร เปเปอร์เรียบร้อยมั้ย" ผมเทคมือเพื่อนทักทาย
"ฉิว เอ๋ยิ้มออกมาเลย ตกลงมึงไม่ไปมัลดีฟกะกู จะลดจาก 7 เหลือ 5 วันได้นะ สนเปล่า?" มังกรเข้าเรื่องเร็ว
"ไปเถอะ ไม่อยากเป็น ก.ข.ค." ผม
"ตามสบายเพื่อน" แฮงค์ชูแก้วชวนดื่ม

                 มังกรจะพาพี่เอ๋ไปฮันนีมูนรอบที่เท่าไหร่ไม่ทราบ เลือกทะเลทุกครั้งเพราะแฟนชอบ แต่ไปถึงก็ไม่เคยลงน้ำจริงๆ สักที อย่างเก่งแค่โพสต์รูปเดินเล่นจูงมือกันกินข้าวริมทะเลเท่านั้น ที่เหลือก็นั่นล่ะไม่ต้องเดา
                อดทนกับความรักมานาน จะได้อยู่ด้วยกันแบบไม่มีอะไรมาขวาง อวยพรล่วงหน้าเพื่อน กลายเป็นผมอาจต้องห่างกายจากน้องแทน มหาวิทยาลัย K อยู่ใกล้บ้าน ไปเรียนที่นั่นคือย้ายกลับไปอยู่บ้าน ซึ่งรู้ตัวดีว่าคงทำไม่ได้
                 จะให้นอนหง่าวบนเตียงคนเดียวน่ะหรือ ไม่มีวัน วิ่งทางด่วนข้ามมาหาเด็กดีกว่า วางแผนจะซื้อรถใหม่ไว้เรียบร้อย


                 เห็น 3 คน พี่เอ๋ เจน ณิชกำลังวุ่นตักบุฟเฟ่ต์อยู่โถงข้างนอก เด็กยืนรอส้มตำจากพนักงาน เสื้อยืดแขนยาวลายขวางสีขาวสลับสีน้ำเงินนาวีใส่กับกางเกงสามส่วนสีขาวแบบชุดกะลาสี น่ารักชะมัด เห็นวางขาสั้นสีส้มไว้บนเตียง ผมรีบเก็บซ่อนในกระเป๋าตัวเองกลัวน้องใส่ ระดับความหึงหวงมากกว่าตอนตามสตอล์กเกอร์อีก บัดซบแล้วไอ้กริช

"น้องต้องทำเวิร์คชอปว่ะ พาไปเทสต์หน้ากล้องตอนไหนไม่รู้ วันก่อนโน้นเรียกไปคุย กูเม้งแตกไปรอบ" ผมพูดเรื่องกลุ้มใจ หลังสอบวิชาสุดท้ายเสร็จพอดี เย็นนั้นเจอจัดชุดใหญ่ซะ ปิดข่าวดีนัก ขนาดตามตัวติดตลอดแล้วแท้ๆ
"555 เขาส่งวีดีโอไปเว้ย คนอื่นต้องเข้าคิวเทสต์หน้ากล้องนะ แต่เด็กมึงเรียนฟู้ดตรงตามต้องการเป๊ะ ม้ามืดซิวบทนั้นฉลุย" มังกรวงใน
"ฉลุยซะกูหน้ามืดเลยสัด"
"กูว่าดีออก งานหนังกับพิธีกรจะดีหน่อยตรงล็อคเวลาได้ กันเด็กไม่ให้ออกสื่อช่วงถ่ายทำด้วย ปิดกล้องออกฉายทีเดียว ง่ายๆ ไม่ยุ่ง"แฮงค์
"แต่กูยุ่ง" ถึงจะล็อกเวลาก็เถอะ โอเคผมว่าง มีเวลาและสามารถตามดูแลได้ทุกที่ แต่อยากฮันนีมูนฉบับเต็มมากกว่าโว้ย

                  เรากำลังคุยกันเรื่องงานใหม่ฉุกละหุกของเด็ก หนังรักวัยรุ่นปั้นเด็กสร้างเรื่องหนึ่ง พล็อตเด็กสาวรับช่วงทำร้านของหวานต่อพ่อแม่ที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ พระเอกเป็นคนงานในร้าน ทะเลาะตบตีก่อนช่วยกันทำร้านเบเกอรี่ไอศกรีม มีพนักงานหนุ่มหล่อๆ เต็มร้าน บทส่งเพื่อปั้นเด็กสร้างชัดๆ
                  ผมยอมเพราะแรกสุดณิชรับบทเด็กในครัวเดินผ่านไม่กี่ฉาก แล้วโชว์ทำเบเกอรี่ตอนจบทีเดียว
                  คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วแต่เมื่อเย็นวานขับรถมาที่นี่ ผู้กำกับโทรเข้าเครื่องเด็กเองว่าให้เข้าร่วมทำเวิร์คชอปกับดาราคนอื่นด้วย ไปๆ มาๆ กลายเป็นน้องชายนางเอกเฉย
                  บ้าชะมัด ไอ้กริชเหยียบมิดคันเร่งหนีอย่างไว


"ถ่ายแค่เดือนเดียวเอง หยวนๆ น่ากริช เจนกับกูโผล่ไปแจมตอนท้ายด้วย ไว้จะดูให้" แฮงค์กับเจนก็โดนเหมือนกัน
"ดาราเด็กปั้นในเรื่องเยอะ แค่เจนกับไอ้นี่โผล่ไป ขโมยซีนชัวร์...เอาน่า จบนี่ก็หมดแล้วเชื่อกู"
"เชื่อมึงกูผูกคอตายทุกที มังกร"
"555 ซักพักก็ชิน เหมือนกูกับเอ๋ไง รักแท้ไม่มีข้อแม้ กาลเวลา อายุ ระยะใกล้ไกลไม่ระคายเว้ย"
"กลุ้ม" ผมเกาหัว
"หนักแน่นท่องไว้ กูบอกพี่อ้อแอ้อีกทาง ไม่ต้องห่วง ใจเย็นๆ" แฮงค์ตบบ่า
"ใจว่ะ ปะ หาอะไรกิน" ถอนหายใจ น้องเรียนจบปีหน้าจะพาเหาะไปอยู่อังกฤษแน่นอน ยุ่งเหลือเกิน

---
-----

                โต๊ะทานอาหาร...
"ปูม้าน่ากลัวว่ะพี่ อาจารย์เชฟผมเห็นตีตายเลย เอาเข้าปากไม่ได้หัก 10 คะแนน" เด็กจ้องจานปฏิมากรรมปูบนเส้นมะละกอไม่วาง
"ตำไทยพี่เอ๋สั่ง จัดเลยให้หมด นั่นยำผมเอามา" เจนยกของตัวเองไป
"อยู่แล้ว หิวมากกกกก...กินเสร็จลงทะเลนะ อยากเล่นบานาน่า"
"หยุดเลยเอ๋ กินส้มตำทีไรบ่นแสบท้องทุกที เผลอไม่ได้" มังกรรวบมือแฟนตัวเองไว้
"อยากกิน"
"อยากอะไร กินมาตลอดทาง นิ่งเป็นหลับ ขยับเอาเข้าปาก มะ เค้าเอง"
"ไม่ให้ ตัวเองเอาของเค้าคืนมา" พี่เอ๋กลายร่างเป็นเด็ก
"เอ๊...เอ๋นี่"

                   เกิดศึกแย่งของกลาง ส้มตำปูม้าตัวโข่ง น่ากลัวมากกว่าน่ากินอย่างเด็กว่าจริงๆ

"พรุ่งนี้ณิชไปกับพี่มั้ย มัลดีฟ" พี่เอ๋ชวนคุย
"ไม่ได้ไปครับ ติดเวิร์คชอป เพิ่งโทรมาบอกเมื่อเย็นวานตอนมานี่เอง คนขับขี้เกียจย้อนกลับไปเลยหนีเที่ยวทะเล 555" น้องหัวเราะชิล
"ซะงั้น"
"หึหึ" ผมขำ คนขับคือกระผมเองครับ
"คนอื่นเข้าหมดแล้วกลายเป็นผมยังลอยชาย พรุ่งนี้บอสจะพาไปไหนอีกไม่รู้" พี่น้องงุบงิบคุยกัน
"อ้าวเหรอ จะพาน้องไปไหนครับ" พี่เอ๋ถามผม

"ผมจะไปดูรถใหม่ อยากให้ณิชเลือกเอง" เฉลยตามตรง
"ฮ้า!" น้องหันมาตาค้าง ช้อนหล่นเคร้ง
"โอ้วววว"
"เพิ่งขายเคย์แมนได้เมื่อวาน พรุ่งนี้หาใหม่เลยเว้ย เลือกแพงๆ เลยณิช" มังกรยุแต่เรื่องดีๆ
"เอาเลยณิช กริชสบายอยู่แล้ว ได้ป้ายทะเบียนใหม่โทรบอกพี่นะ จะซื้อหวย อ้อ เชียร์น้องได้เป็นพระเอกเร็วๆ เต็มที่นะครับ" พี่เอ๋อีกคน
"555 เวิร์คชอปเสร็จอาจปิ๋วหมดก็ได้นะพี่" เด็กร่าเริง

"โฮ้ยยยย งานๆ ขอซักวันเถอะพ่อ ทะเล! พักผ่อน!" เจนร้อง
"อ้าวมีโวย ไหนว่าเมคมันนี่ ขยันนักไม่ใช่เหรอดื้อ" แฮงค์แซว
"อยากมีแฟนรวยๆ จะได้นอนตีพุงนอนทั้งวันจริงเว้ย"
"พี่ยังไม่รวยอีกเหรอจ๊ะ"
"...จักรยานอย่างพี่...ราคาไม่กี่ร้อยบาท...ถึงช้าอืดอาด...แต่ก็พาเจ้าปลอดภัย..." เจนถือส้อมลุกขึ้นยืนร้องเพลง
"...กลับใจเสียก่อน...พ่อแม่น้องจะร้องไห้..." แฮงค์ลุกพรืดอีกคน
"...จักรยานหรือมอเตอร์ไซค์...เจ้าจงวิจัย...เลือกใครดีเอย..." สองคน
"555"
                 ขำยกโต๊ะ เจนกับแฮงค์กอดคอร้องเสียงหลงผิดคีย์คู่ผสม นักร้องจำเป็นทำคนแถวนั้นกลั้นยิ้มให้คึ่ก พวกผมได้แต่ส่ายหน้า จะฆ่ากันตายแต่สามารถเปลี่ยนสีภายในไม่กี่วินาที เชื่อเขาเลย

                 (เพราะถูกล้อว่ายากจน วันรุ่งขึ้นเรากลับเข้ากรุงเทพฯ แฮงค์พาเจนเข้าบ้านไปบอกปู่
'ปู่ นี่แฟนหลาน มันบอกบ้านเราจนขี้เกียจบิดฮาร์เลย์ ปู่มีรถใหม่ให้ขับมั้ยครับ' แฮงค์พูดหน้าตายโดยมีเจนอ้าปากค้างอยู่ข้างๆ
ปู่ไอ้แฮงค์หัวเราะลั่น ซื้อบีเอ็มคันใหม่ให้อย่างรวดเร็ว อัพรูปส่งให้ผมดูขณะเรากำลังเลือกรถคันใหม่อยู่ พวกลูกคนเล็กแปรผันสูงจริงๆ)

---
-----


               เสร็จจากข้าวเที่ยง ณ เวลาบ่าย 2 พี่เอ๋ก็เปลี่ยนใจไม่ลงทะเล...
"ขอนอนก่อนได้เปล่า หมดแรงข้าวต้ม หนังท้องตึงหนังตาหย่อน"
"กูขึ้นห้องเลยนะเว้ย บ่าย 4 เจอกันข้างสระ" มังกรประคองไม่ห่าง
"ฮ้าว...อยากเล่นเรือ อยากกินหมึกบด อยากว่ายน้ำ อยากไปเที่ยว อยาก...ฮ้าว" เจนหาวแล้วหาวอีก
"ลุก" แฮงค์สั่ง
"แล้วจะปั่นจักรยานตอนไหน"
"ตอนไหนก็ตอนนั้น ไปดื้อ ง่วง" แฮงค์คว้าเอวเจนพาขึ้นห้องอีกคน

"...บอสดู เดินไปด้วยต้อยๆ ไม่เถียงสักคำ" น้องเอียงคอกระซิบ
"หึหึ เอาไงเรา" ผมขำ
"ยังอิ่มอยู่เลย"
"ไปนั่งเล่นที่เดิมก่อนไหม"
"ดีครับ"

                   สุดท้ายก็ต้องขึ้นห้องเหมือนคู่อื่นเพราะเก้าอี้ถูกยึด น้องอยากปั่นจักรยานแต่แดดบ่ายร้อนเกิน นอนเล่นดูทะเลที่ระเบียงห้องไปพลางๆ ดีกว่า


                   แต่ต้องระเห็จเข้าห้องเพราะ...
("อ้ายเชรี่ย ปล่อย จะหื่นไปไหน เตียงยับหมดแล้ว")
("น่านะยาหยี")
("น่านะอะไร เมื่อคืนถึงเมื่อเช้า บ้ากามขึ้นสมองเยอะไปละ...อุ๊บ...")
("...จุ๊บ...จ๊วบ...")
("อื๊อ...แฮงค์")
("...ขอนะ...")

                   เสียงจุ๊บจั๊บห้ำหั่นกันด้วยฝีปากก่อนเจรจาสงบศึก ผมจุ๊ปากก่อนยกเก้าอี้ให้เด็กปีนขึ้นส่องห้องติดกันทันที เห็นตาโตอยากรู้ดีนัก ส่งเสริมซะจะได้จบๆ

"...ว่า?" ถามผลงานสตอล์กเกอร์มือใหม่
"...ไม่ได้ปิดระเบียง ผ้าม่านปลิวฟิ้วๆ เลย ไปเคาะบอกดีมั้ย"
"...ไม่เป็นไรมั้ง ฝั่งนี้ไม่ค่อยมีคน"
"...พี่แฮงค์กะพี่เจนเรานะ"
"...จุ๊ๆ เข้าห้องเราดีกว่า" อุ้มเอวเด็กน้อยพาเข้าข้างใน ไม่ลืมปิดล็อกบานเลื่อนให้เรียบร้อย อยากก่ออาชญากรรมของตัวเองตงิดๆ

---

                ล้างหน้าแปรงฟันล้างอาหารเสร็จ กำลังจะพักผ่อนดูทีวี ซาตานกลับยุส่งก๊อกสอง
"...พี่กริช..." น้องกวักมือเรียกขณะฟองยาสีฟันฟ่อดคาปาก
"หือ มีอะไร" ปิดทีวีก้าวเข้าไปหา
"...ชู่ววววว...เบาๆ" น้องบ้วนปาก ปิดก๊อกน้ำเงียบสงัดก็ได้ยินเสียงประหลาด

("...อา...เข้ามาซะที")
("...อู้วววว...ต้องอย่างนี้")
("...อ๊า...ตัวเอง แรงอีก")
("...ร่อนเลยเบบี๋จ๋า")

                น้องกลั้นขำคิก หยุดนิ่งตั้งใจฟังเสียงซี้ดซ่าเต็มที่ ผมก็ขำแต่มีอาการอื่นวิ่งแซงหน้ามากกว่า ดันตัวเด็กติดผนังส่วนเอาท์ดอร์ชาวเวอร์มากขึ้น จงใจบดเบียดอวัยวะของตัวเองคลุกเคล้าอีกฝ่าย

"...พี่เอ๋กับ...พี่มังกร?"
"...อือหึ"
                จะมีใคร สุดมุมอาคารฝั่งนี้มีแค่เรา ข้างล่างมาใหม่คือคู่แฟนกลัดมัน บ่ายวันพักผ่อนกับระเบียงไม่เก็บเสียง ถึงจะร้างผู้คนและติดทะเลก็ตามที

"...พี่คิดว่า...เอ่อ...คิด..." น้องรู้แล้วว่ากำลังจะโดน
"...คิดว่า...พวกมันกำลัง...ใช้ท่าไหน หึหึ" หมาป่างับใบหู

                 จัดการกินเด็กอยู่ตรงนั้นเอง
ส่วนสองคู่ชูชื่นที่เหลือ ถ้าว่างผมจะถามให้ครับ
ดูวิวทะเลไปพลางๆ ...คลิก

************************

edit : 6/8/2013 เห็นหำหั่น เอ๊ย ห้ำหั่น แล้ว tuckky แก้เรียบร้อย
ตกไม้โท 555 ทำไปได้ ตาไวเกินล่ะ แธงกิ้วหลายๆ

edit : 12/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky อีกทีนึง ขอบคุณมาก
กางขากว้าง

edit : 12/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
ละเหี่ย, ไปไหนครับ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-08-2013 08:41:40

อยู่ห้องกลางนี่ลำบากเหมือนกันเนอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 05-08-2013 08:44:28

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-08-2013 08:46:31

พี่กริชหื่นกะน้องมากอ่ะ :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 05-08-2013 09:08:05

 :hao3:
หื่นแตกกันไป  :hao6: รวมทั้งคนอ่านด้วย  :laugh:

ปล. ห้ำหั่นเน้อ ....

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 05-08-2013 09:20:05

หื่นขึ้นทุกวันทุกวันนะ บอส :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 05-08-2013 09:27:57

ไปเที่ยวทะเล

แต่ทำไมไม่เล่นน้ำทะเล  ไปทำอะไรกันในห้องอ่ะ :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-08-2013 09:31:29

ณิชอยากรู้ขนาดนั้นเชียว แต่แม้สองคู่นั้นไม่กลัวเสียงรอดออกมาเลยเหรอ
ทำเด็กใจแตกนะเนี่ย กริชเลยต้องจัดการเด็กเหมือนคู่เพื่อนเลยนะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-08-2013 09:32:02

บอสกริชพาน้องณิชมาเที่ยวทะเล อิจฉาจริงๆ
บอสกริชหื่นตลอดเวลาเลยนะ แถมมาอยู่ห้องกลาง
มีเสียงห้องข้างๆ สร้างบรรยากาศเพิ่มความหื่น

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 05-08-2013 10:17:26

บอสได้โอกาสเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 05-08-2013 10:50:41

น้องณิชก็ ไปชวบอสมาฟัง ก็เสร็จซะจ๊ะ 55555

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 05-08-2013 10:54:28

บอสกริชทำให้ณิชน้อยใจแตก  และอยากรู้อยากเห็น

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 05-08-2013 10:57:26

ช่วงฮันนีมูนน่าอิจฉา  ไม่ใช่แค่1แต่มีถึง3คู่ื   :laugh:

หนักใจแทนบอสกริชจริงๆ  เป็นเจ้าของเด็กน่ารักนี่เนอะ

เอาใจช่วยไม่ให้มีคนมาหลงน้องจนปวดหัวไปกว่านี้  แต่คงยากอ่ะ

กริชทำใจ

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 05-08-2013 11:12:08

3 ห้องประสานเสียง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 05-08-2013 11:16:10

อุ๊ยตายพี่กริชขา มีบอกทงบอกท่าออกอากาศด้วยอ่ะ :z1:
ไปเที่ยวทะเลแถวไหนน๊า อยากไปด้วยจัง :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 05-08-2013 12:08:28

โอ้วววววว :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 05-08-2013 13:51:07

ตกลงณิชน้อยจะได้พักผ่อนไหมเนี่ย ศึกหนักตั้งแต่มาแล้ว
สองคู่ไม่น้อยหน้า เดี๋ยวจะหาว่าไม่ได้มากลุ่มเดียวกัน :z1:
ปกติก็มากอยู่แล้ว มาโดนกระตุ้นจากข้างห้องเลยเถิดเลยทีนี้
บทหนักก็เลยตกมาอยู่ที่ณิชเรา เมื่อยแต่สุขก็ยอมเนาะ ^^
นั่งอ่านไปก็ได้กลิ่นทะเลไปด้วย สดชื่นแท้ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดเหลือง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 05-08-2013 14:27:35

 บอสหื่นจริงเว้ยยยย
 :z1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 05-08-2013 14:51:18

บอสกริชค่ะ  :hao7: :hao7:
หวานแท้ :o8:
อย่าหักโหมนะคะ เดี๋ยวน้องช้ำโหมดดดดดด
วันล่ะ5-6ยกก็พอ :laugh:

ส่งกระทิงแดงให้คนเขียน23ลัง เติมพลัง o13
รอนะคะนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 05-08-2013 15:55:23

น้องคิวเต็ม!! อะไรจะขนาดน้านนนน
พี่อ้อแอ้นี่ไวแท้...มือทองมากกกก

ท่าทางว่าหมาป่าจิงานเข้า...ต้องจัดเวลาเฝ้าให้ดีแล้ว

คู่ฮันนีมูนทั้งหลาย...แข่งกันทำลายสถิติป่ะเนี่ย
สงสัยว่าบ่ายสี่คงไม่เจอใคร...ยกยอดไปเจอมื้อเย็นโลด ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 05-08-2013 16:33:27

อยู่รีสอร์ทไหนอะ จะไปตามถ่ายวิดีโอแจกคนในเล้า =.,=

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 05-08-2013 18:03:45

อยากแยกร่างได้
จิ๊ได้ไปสิงดูพร้อมกันทุกห้อง

 :haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :o9: :o9: :o9: :o9:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 05-08-2013 18:29:21

ไม่น้อยหน้ากันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 05-08-2013 18:49:46

 :impress2:
ณิช น้อย ได้พักผ่อน หรือเปล่าเนี่ย
บอส ขยันคลุกวงใน อย่างงี้

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 05-08-2013 19:38:13

พี่กริชหื่นฟระ 55555555555555 น้องณิชน้อยช้ำหมดแล้วนะ คิคิ
ดูเหมือนน้องจะดังขึ้นเรื่อยๆ เหนื่อยหน่อยนะพี่กริช ที่ต้องตามเฝ้าน้องไปทุกที่ *ตบบ่า*
โมเม้นท์คู่นี้น่ารักจุงเบยยยย >3<

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 05-08-2013 20:14:43

 :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 05-08-2013 20:23:35

น้องณิช ต้องอย่าน้อยหน้าพี่ๆเค้านะ  หุหุ  :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 05-08-2013 20:56:01

ขอไปสิงอยู่ห้องกลางด้วยจะได้ไหมพ่อคุณเอ๋ย
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 05-08-2013 21:45:06

 :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-08-2013 22:32:35

เด็กอยากรู้ อยากเห็น เข้าทางBOSS-K :hao6:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 05-08-2013 22:37:46

หนูณิชดังแล้ว

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 05-08-2013 22:45:59

เนียนตามสถานการ์ตลอดเลยนะพี่กริช
ไม่รู้จะซูมไปที่ห้องไหนดี :hao6:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ekonut ที่ 06-08-2013 00:43:01

 :-[

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-08-2013 00:52:03

บอสและผองเพื่อนหื่นมากกกก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 06-08-2013 02:29:35

 :hao6: คนแต่งว่าหื่นแล้วแต่ที่ไหนได้คนอ่านหื่นกว่า 55+ยอมรับ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-08-2013 07:58:35

stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
20











                มหาวิทยาลัย K ผมนักศึกษาปี 1 คณะบริหารธุรกิจเต็มตัว กำลังขับเคี่ยวเกมบาสเกตบอลเล่นมันๆ กับเพื่อนและรุ่นพี่ร่วมสถาบัน
"กริชว่าง มังกร!" พี่เหยี่ยวสั่ง
"ได้เลยคร้าบพี่!"
"วู้วววววว เยสสสสส" ผมยัดดรั๊งค์ลง สะใจ วะฮะฮ่า

                 เหงื่อเปียกโชกหยดแนวคาง แว่นขึ้นฝ้าต้องถอดเช็ดออก สนุกจนลืมหายใจ

"กริชเพื่อนกู ยะฮู้!"
"เยี่ยมมาก ไอ้น้อง!"
"ดรั๊งค์แข่งกับพี่เหรอ"
"สุดยอดว่ะ 555" มังกร พี่เหยี่ยว พี่เจฟฟรี่เพื่อนพี่เหยี่ยว เพื่อนใหม่วิดวะชื่อเก็ทเล่นในทีมรุมเทคมือ ตบหัวหูขยี้มั่วซั่ว แสดงความยินดีเหมือนแกล้ง
"โอย...หล่อแล้ว เบาๆ" ขาแว่นจะทิ่มตา เงยมองข้างสแตนด์ถึงเห็นคนของผมยืนยิ้มอยู่

                    มานานหรือยัง ทำไมไม่เรียก

"ณิช..."
"กูลืมบอก!" แฮงค์ตะโกน นั่งเอนพิงหน้าขาเจนอยู่บนสแตนด์
"มันไม่ให้กูเรียก!" เจนอีกคน

                  ผมชี้หน้าคาดโทษ ส่งสัญญาณให้คนอื่นเข้าแทน เล่นขำๆ กินตังค์ตอนเย็นแต่ขอโทษเอาจริงทุกตา กัปตันทีมบาสเกตบอล ม.K ชื่อพี่รักษ์มาคุเคี้ยวฟันกรอดๆ จะเอาคืนอยู่อีกฝั่ง สนุกกว่าซ้อมทีมมหาวิทยาลัยตัวจริงเสียอีก

"แฮงค์ลง นานแล้วนะมึงน่ะ"
"เจน ถีบมันลงมาที" เสียงรุ่นใหญ่กับมังกรเรียกในสนาม
"กูเกลียดไอ้เชรี่ยพี่เจฟฟรี่ว่ะ มังกรแม่งเนรคุณอีกคน" แฮงค์กระปอดกระแปดเปลี่ยนตัวกับผม

---

                 รับน้ำจากมือน้อง ตัวสูงขึ้น ขาวขึ้น ออร่าดาราจับใสสว่างทว่ายังอยู่ในชุดนักศึกษาภาคฟู้ดวิทยาลัยเราดังเดิม เพิ่มแถบ 3 เส้นสีเขียวอ่อนปีสุดท้ายจะจบแล้วเท่านั้นเอง
"มานานยัง?"
"มา..." น้องไม่ทันพูดก็...
"นานมากกกกกก!"
"นานสุดๆ จนมาการองจะหมดล่ะ"
                  สองคนชื่อพี่โจ๊กกับบีร้องแซว นั่งชั้นถัดขึ้นไปจากเจนกำลังจกถุงขนมง่วนอยู่ พี่โจ๊กเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับพี่เหยี่ยว ส่วนบีเรียนคณะเดียวกันกับผมแต่คนละสาขาวิชา เก็ท บี พี่โจ๊ก พี่เจฟฟรี่ แก๊งนี้มักจะตัวติดกันอยู่ตลอดจึงสนิทไปโดยปริยาย
"เอามากินหน่อยบี อร่อยเปล่า"
                  เจนเรียนถาปัดโดยเลือกรับทุนของอาทิตย์กรุ๊ป เวลานี้ผมยาวมัดหางม้าครึ่งหัว กระดุมเชิ้ตนักศึกษาแทบไม่ได้ติด โชว์เซ็กส์แอพรีลเต็มสูบ ดูยังไงไอ้แฮงค์ก็ยังต้องหวงมากกว่าเก่าอยู่ดี
คนที่เพื่อนออกปากหลังจากมาเรียนที่นี่แค่ 3 วัน 'กูไม่ไปเมืองนอกกับพวกมึงนะ เจนอยู่นี่' จบข่าว

"เหลือสีชมพูกะสีเหลืองเค้ายังไม่ได้ชิมเลยอ่ะ น้องณิชทำมาน้อยไปนะ ทำมาใหม่เยอะๆ ด้วยล่ะ" บี
"มึงกินไป 5 แล้ว กูเห็น"
"นั่นสีอื่นนี่นา เจ่เจ้"
"เออๆ บีกินไปเถอะ ผมไม่กินแล้ว"
"เจนใจดีจังเลย เค้าชอบเจนที่ซู้ดดดดด"
"อ้วก จะฟ้องไอ้เก็ท เฮ้ยเก็ท! เด็กมึงนอกใจไอ้เจน"
"อะไรพี่!?" เก็ทตะโกนจากสนาม
"ใครนอกใจไอ้ดื้อนะ!?" แฮงค์พุ่งกลับมาทันที
"555" เจนขำ

              ปล่อยพวกนั้นแบ่งสรรของหวานกันไป ผมจึงถือโอกาส...
"กลับเลยไหม ปะ"
"อาบน้ำก่อนซิ"
"ช้า ไปอาบที่ห้อง" คว้าสัมภาระไม่รอคำตอบ จูงมือน้องออกจากสมรภูมิรบให้ไว
"ฮิ้วววว ไอ้กริชหนีว่ะพี่" มังกรตาไวกว่า
"ณิช! เพลาๆ มือเพื่อนพี่บ้างนะ พรุ่งนี้ควิซ" แฮงค์ป้องปาก
"จัดเลยณิช พี่อนุญาต" พี่เหยี่ยว
"555" พี่เจฟฟรี่เท้าสะเอวหัวร่อขำ

---
-----

               ในรถ...บนทางด่วนกลับคอนโดเราที่ฝั่งธน วันนี้ณิชฝึกงานเสร็จเป็นวันสุดท้าย เหลือเวลาอีกครึ่งเดือนจะจบการศึกษาจึงได้เวลากลับมาเขียนรายงานสรุปจบนั่นเอง
"เหนื่อยไหม" ผม
"พี่ถามตัวเองเถอะ เหงื่อซก" น้องจัดการเช็ดเนื้อตัวให้
"ดมเปล่า"
"555 ขับรถอยู่ ดีๆ หน่อยครับบอส"

               แกล้งหยอกขณะรถไหลช้าผ่านด่านเก็บเงินอัตโนมัติพอดี อะดรีนารีนความสนุกยังคึกคักเต็มปรี่

"เอ๋ พี่บีส่งอะไรมา พี่ลมถือถุงเปล่า 555 ดูทำหน้า"
"ยังไง" ผมมองถนนขณะเด็กจ้องมือถือ
"อยู่ใกล้ณิชหยิกแน่ อ๊าจริงด้วย พี่เหยี่ยวจับแก้มพี่ลม จะปล้ำด้วย ได้ไงฟะ"
"เดี๋ยวเถอะ" ผมดุ อยู่แค่มือเอื้อมแท้ๆ ยังกล้าพูดถึงคนอื่น
               เพื่อนสนิทเก็ทกับบีอีกคน ยังงงว่าณิชของผมไปรู้จักคนของเหยี่ยวได้อย่างไร เจอกันครั้งแรกก็ทักทายพูดจาเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน ผมไม่กล้ามองมาก คุยด้วยธรรมดายังยากเพราะพี่เหยี่ยวหวงจัด นอกเรื่องล่ะ เอาเรื่องผมกับเด็กดีกว่า

"ตกลงว่า?" ชวนคุยเล่นๆ ว่าเย็นนี้มีแผนจะทำอะไร
"ถ้าอยู่นี่ก็รับงานน้อยลง เหลือแค่งานพิธีกรเมนูกรีนกับเชฟในครูซีนสไตลิ่ง อ้อ ช่วงคิชเช่นส์ทอล์คในรายการสอนภาษาอังกฤษอีก แล้วก็รับเชิญในหนังใหม่นิดเดียว"
"นิดเดียวไหน"
"ผ่านกล้อง ลวกเส้นก๋วยเตี๋ยว คุยกับนางเอก 5 นาทีเรื่องที่บอกไง"
"เยอะนะ" แค่นี้ก็หมดไป 3 วันแล้ว
                อุตส่าห์ใต้โต๊ะ หลังไมค์สั่งงดรับงานของเด็กดารากับพี่อ้อแอ้เองยังหลงเหลือตามมามากขนาดนี้ ดาราเกิดใหม่มากมายจนกระแสอ่อนลงก็จริง แต่ณิชยังมีงานตลอด จะฮอตฮิตติดลมบนไปไหนทูนหัว

"นี่หดไปเพียบจนเตะฝุ่นอยู่นะ จบเดือนหน้าลงเรียนกอร์งเดงเบลอเลยดีกว่า ไอ้น้ำกับไอ้เชียงเอาด้วยอยู่แล้ว"
"พี่ได้ข่าวว่าใครบางคนแถวนี้จ้างเพื่อนตัวเองเรียนด้วย ค่าเรียน 3 แสนห้า ออกครึ่งนึง แถมผ่อนตลอดชีพอีกใช่มั้ย"
"โอ๋ย พี่กริชอ่ะ เค้าชอบทำอาหาร ไปเรียนคนเดียวไม่หนุก ต้องลำบากด้วยกัน"
"หึหึ พี่อนุญาต บอกเชียงกับน้ำพี่จ่ายให้ทั้งคู่เอง กี่ครอสก็บอก"
"ขอบคุณครับป๋า" เด็กอ้อนถูศีรษะกับต้นแขนเป็นแมว ลืมเรื่องโกอินเตอร์จนได้

"พี่ถามคือเย็นนี้จะกินอะไร ไหงพูดเรื่องจะไปไม่ไปอังกฤษได้ยังไงล่ะนี่"
"นั่นน่ะ"
"เด็กไม่อยากไปยังปากแข็ง"
"โป้งบอส"
"555"

                รู้ว่าน้องไม่อยากอยู่อย่างเหงาหงอยคนเดียว แม้จะมีผมไปด้วยแต่ต่างคนต่างเรียน พักไกลคนละเมืองต้องเดินทางไปหากันวันว่างอยู่ดี ผมเลือกที่จะอยู่ที่นี่ต่อตั้งนานแล้ว ณิชต่างหากที่อิดออดกลัวที่เตรียมการไว้จะเสีย หึหึ แกล้งเด็กต่อดีกว่า

                ที่ผ่านมาเราไม่เคยแยกห่างจากกันเลย ในหนึ่งวันต้องได้เห็นหน้า มีบ้างไปทำงาน ถ่ายแบบ ถ่ายภาพยนตร์ต่างจังหวัดแต่ผมก็จะขับรถตามไปพักแรมด้วยทุกครั้ง
เรียนเสร็จก็เป็นผมเองที่ขับรถข้ามเมืองมาหา น้องหลับก็ต้องปีนขึ้นเตียงขอนอนกอดทุกคืนไม่ขาด
วันไหนอยากแกล้งจะบอก 'พี่นอนบ้านนะ'
ณิชก็จะอ้อน 'ไม่มาหาณิชน้อยของบอสจริงๆ เหรอ งั้นไปหาเองก็ได้'
               ต้องรีบเฉลยว่า 'อยู่ข้างล่างกำลังจะขึ้นไป' เคยบอกช้าแล้วคลาดกันหวุดหวิดแค่จังหวะขึ้นลงลิฟต์คนละตัว ต้องวนตามหากันทั้งคืนมาแล้ว
ขี้เหงามากครับลูกแกะตัวนี้ ไม่อยู่ด้วยไม่รู้หรอก


"ถ้าไปก็เปิดประสบการณ์ชีวิต ฝึกภาษา ได้ดีกรีเรคคอมเมนต์เจ๋งๆ" ลองแย็บ
"..." เงียบแฮะ
"แต่อยู่ต่อก็เหนื่อยหน่อย บาสก็จะแข่ง ปี 2 ตัวจริงมหาวิทยาลัย เรียนก็ถูกไอ้แฮงค์กับไอ้มังกรใช้ยิกๆ แปลเท็กซ์กี่คณะแล้วก็ไม่รู้ งานเกมมาสเตอร์อีกเพียบ" ร่ายข้อของตัวเอง
"เอาเข้าไป ตกลงใครยุ่งกันแน่ครับคุณบอส งานเยอะไปไหน"
"นั่นซิ 555" ผมหัวเราะขำขันจนน้องยิ้มตาม เจ้าเด็กโง่ ดูไม่ออกก็ไม่ใช่แฟนกันหรอก

             พวกเราสามคนเรียนคณะเดียวกันก็จริงแต่คนละสาขาวิชาเลือก แฮงค์ลงบริหารหลัก มังกรสาขาแอด ไมซ์และอีเว้นต์ ผมธุรกิจคอมพิวเตอร์
ต่างตัดสินใจอยู่ที่นี่ต่อกันหมด
'กูจะเป็นเจ้านายคอยสั่งพวกมึง' ศาสตราไม่เคยงำธาตุแท้
'เปิดออร์กาไนเซอร์รับจ๊อบโรงแรมพ่อกูเลยเว้ย แค่นั้นก็ทำไม่หวาดไม่ไหว รวยเละแน่' มังกรปราดเปรียวในทางของมัน
             และผม หมาป่าซุ่มเงียบ แฮกเกอร์ผู้ควบคุมอยู่หลังฉาก
ที่สำคัญ ผมกับณิชจะมีช่วงเวลาหลอมรวมกันแบบไม่มีอะไรมาแผ้วพานอีกครั้ง โอกาสทองเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม

---
----

              เลี้ยวเข้าซอยคอนโดตึกเซาท์ แวะจอดซื้อของกินร้านเจ้าอร่อยของเด็กน้อย ห้ามเอาของเผ็ดขึ้นรถ น้องหัวเราะชอบใจ
               ถึงห้อง วางของเสร็จผมคว้าผ้ากันเปื้อนสีเข้มแปะอกไข่ดาวสองใบมาสวม
"อ้าว จะทำอะไร พี่ไม่รีบอาบน้ำล่ะ"
"เชฟใหญ่จะแสดงฝีมือ คุณลูกค้ากรุณาไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อทานดินเนอร์อร่อยๆ ด้วยครับ" ผายมือเชิญเข้าห้อง
"โอเค จะรอชมและชิม" น้องลอยหน้าลอยตาล้อเลียนก่อนหายเข้าไปในห้อง

              ต่อยไข่ด้วยมือเดียว หัดนานเป็นปีครับขอบอก ตีให้เหลืองละเอียดก่อนค่อยลงทอดกระทะร้อนๆ ฟู่!!!

              วางจานไข่เจียวหอมกรุ่นฟูนุ่มน่ากินลงบนโต๊ะ น้องก็สะอาดเอี่ยมออกมาพอดี
'จุ๊บ...' ที่แก้มผม ช่วยถอดผ้ากันเปื้อนให้ "อาบน้ำก่อนค่อยมาเสิร์ฟลูกค้านะครับเชฟ"
"คร้าบผม!" ถูกตีตูดส่งท้าย เกเรใหญ่แล้วอีหนู

---

              อาหารธรรมดาเมนูแต่เป็นจานโปรดของเรา เพิ่มเทียนวางกลางโต๊ะ ดิมดวงโคมลงสลัวๆ บรรยากาศโรแมนติกกำลังดี
"อะแฮ่ม..."
"ลูกค้าหิวแล้วครับเชฟ" น้องเอี้ยวมามอง มุมปากยกยิ้ม อัญมณีคู่นั้นกระทบวิบวับล้อแสงไฟ

               ผมจำภาพนั้นติดตา เราแก่เฒ่าไปด้วยกันก็ยังพูดถึงวันนี้มิคลาย

"วันนี้ครัวของเราเสิร์ฟด้วย ข้าวสวย แกง ผัด ทอด แล้วก็...ไข่เจียวจานพิเศษสำหรับแฟนสุดที่รักของผมครับ" โค้งแนะนำแต่ละจาน
"รับทราบ กลิ่นหอมน่ากินมาก หน้าตาดีให้ผ่าน ขอเชิญคุณแฟนให้เกียรติทานด้วยกันครับ" น้องผายมือที่เก้าอี้ตรงข้าม
"ขอบคุณครับ แต่ก่อนอื่น ขออนุญาต..." คุกเข่าลงตรงหน้า เอื้อมจับข้อเท้าซ้าย ดึงด้ายแดงเปื่อยยุ่ยออกก่อนผูกเส้นใหม่ให้แทน
"..." ณิชของผมน้ำตาคลอ

"ครบรอบหนึ่งปีวันที่เราได้พบกัน ณิชขึ้นมาที่ห้องนี้เป็นวันที่พี่มีความสุขที่สุดในโลก"
"พี่..."
"สุขสันต์วันของเราครับณิช" เงยมองเจ้าหญิง
"อึ่ก...พี่กริช" น้องน้ำตาไหลพราก ผมยืดตัวให้กอด รับบ่าซับน้ำตาแห่งความดีใจนั้นไว้
"...พี่รักณิช" กระซิบข้างหู พรมจูบซับน้ำตาบนผิวแก้มบุคคลอันเป็นที่รัก
"...รักพี่...ณิชรักพี่"

---

             เทียนหมดครึ่งเล่มก่อนณิชจะยิ้มกว้าง ผละจากอกผมแล้ววางบางอย่างลงบนโต๊ะ...กล่องกำมะหยี่สีแดง
"บอส..."
"หือ..."
"ณิชมั่นใจว่าใช่คนที่ตามหาจริงๆ คือตอนไหนรู้มั้ย"
"ว่า..."
"เห็นด้ายแดงเช้าวันนั้นแหละ"
"อือฮึ..." นึกในใจ พี่เห็นณิชเป็นของพี่มาตั้งแล้วครับ คนดี

               ผมมองมือเรียวค่อยๆ สวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้อย่างบรรจง

"สุขสันต์วันของเราเช่นกันครับ"
"ณิช..." ไม่คิดว่าน้องจะจำได้เหมือนกัน
"ค่าจ้างเชฟไข่เจียว"
"อ้าว งั้นนี่ของคนล้างจานใช่หรือเปล่า" เป็นฝ่ายหยิบวงเล็กกว่าสวมให้ด้วย
"โอย ใครล้าง"

"ณิชครับ...พี่เห็นณิชแวบแรกที่สนามบาส ก็รู้เลยว่าใช่"
"จริงเหรอ ที่หิ้วคลูเลอร์น้ำน่ะนะ"
"อืม..." เราคุยเรื่องเก่าเล่าซ้ำๆ ไม่เคยเบื่อ
"...ขอบคุณครับ คนเก่ง" จูบประทับหลังมือ
"...ขอบคุณครับ บอส"

'โครกกกกก ครากกกก'
"อ๋อย แย่แล้ว" เด็กเขิน
            ผมกลั้นขำ สูดลมหายใจก่อนกำปั้นทุบโต๊ะกล่าวคำว่า...
"หิว!"
"555" น้องหัวเราะตัวโยน

              ชอบรอยยิ้มนั้นที่สุด ค่ำคืนที่เราประสานเสียงความรัก ความสุขดังก้อง อบอวลคลุกเคล้าเต็มไปด้วยความหอมหวาน ช้อนส้อมกระทบจานกรุ๋งกริ๋ง...ณิชและผม



************************
*****************
**************

 :L1:-จบ- :L1:

------------
edit : 12/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย tuckky ขอบคุณมาก
ชิมเลยอ่ะ

edit : 23/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
แย็บ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-08-2013 08:00:22

 :L1: :L1: :L1:
ขอบคุณทุกๆ วิว
ทุกอ่าน
ทุกเม้นต์
ทุกล็อกอินที่แวะเข้ามา 101 ไชโย!!!
--------------------------
jivetea
Nus@nT@R@
MiSS-U
choijiin
tuckky
vahoo22
*PRESTO*
TINKA_n
Gokusan
วัวพันปี
taroni
gupalz
nekko
moredee
Candy CAT
KURATA
ลูกหมีน้ำแดง
indy!zaka
CarToonMiZa
teatimes
kwangkoyha
MK
TOKIO HOTEL
kissme
Noo_Patchy
fuku
thichanorit
kaokorn
aorpp
done_dirt_cheap
sukie_moo
iamnan
SiCK_SENt(TM)
ToffeE_PrincE
*Blue_Area*
seaz
aeecd
MangoBlue
kaiiisai
shockoBB
uknowvry
sukaz
koikoi
insomniac
nongrak
golove2
chancha
jira
Monkey D lufy
B52
Piima
maemix
My_yunho
DraCo_Sla13
Whatever it is
cher7343
minere_mi
Minnie-Moo
tคุณเขียด
pooinfinity
NONSENSE
พลอยสวย
So_Da_Za
mesomeo2
ormn
greensnake
zuu_zaa
kokoro
ichnuan
Lulalulla
ruby
nokkie
DoubleBass
*มือวางอันดับ1*
river
myd3ar
t2007
from_mars
hobazaki
full69
lalitalx
ekonut
loverken
natalee22
arjinn
route rover
*PIKACHU*
Still_14OC
midnightblue
Wordslinger
KhunToOK
yuyie
helpmeiiz
nolorin
nokkaling
krit24
WilpeR
punchnaja
loveaaa_somsak
andear
powvera ชื่อท้ายสุด ณ ขณะนี้
------------------------------
(เขียนด้วย notepad บางชื่อใช้สัญลักษณ์เทพไม่ได้ ไม่เป็นไรนะ)

ได้รับ...
...บวก
...เป็ด
...ดอกไม้ อีโมมากมายเป็นกำลังใจที่ดีเหลือเกิน
ขอส่งคำขอบคุณ ความรัก ความสุข พัดกลับไปถึงทุกคนด้วยเช่นกัน
อรุณสวัดิ์ ^^
 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: เปิดจองRe: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-08-2013 08:03:51

TBL-157-838
(http://image.ohozaa.com/i/90d/LfRd7E.jpg)[/url]
เปิดจองโอน วันนี้ ถึง 31 ตุลาคม 2556
///////[Stolen Heart: รักนิดๆ แต่รักนานๆ]///////
หนังสือ 1 เล่ม จำนวน  290 หน้า พร้อมที่คั่น
ราคา 250 บาท (ยังไม่รวมค่า ปณ. พัสดุธรรมดา=30, ลงทะเบียน=50, EMS=70 บาท)
ส่งหนังสือหลังปิดจองราว 2 สัปดาห์
          พิเศษผู้ครอบครองเก้งxเฟรม รับส่วนลดทันที 15 บาท
และผู้เคยบอกจองเก้งxเฟรมแต่ไม่ได้ส่งให้ ลด 1 บาท (รายชื่อที่ห้องซื้อขาย)
ทุก 50 เล่ม มอบเงินบวกทศนิยมที่เกินสนับสนุนกิจกรรม TBL แห่งนี้

          สนใจ...
---บอกในกระทู้ หรือห้องซื้อขาย http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37421.0
---PM หลังไมค์ คลิกเครื่องหมายคำพูดใต้ชื่อล็อกอิน
---อีเมล์ที่ sasi_puppyloveแอทyahooดอทcoดอทth
            จะรีบส่งเลขที่บัญชีกลับไปให้
           ไม่ได้บอกหน้าไมค์เนื่องจากเผื่อมีคนโอนเงินมาแล้วลืม
ลืมแบบจริงๆ จังๆ หรือขาดการติดต่อสุดแล้วแต่
ไม่ได้แจ้งกลับว่าโอนแล้วนะ ที่อยู่ก็ไม่ทราบ ทางนี้ก็เคว้งคว้าง...
"เขาจะยกเลิกขอเงินคืนหรือเปล่าพี่ แล้วผมจะส่งหนังสือให้ใคร" โจ๊กเคยกล่าว
           คาดว่าอีกฝ่ายก็คงเฟลพอกัน "ทำไมไม่ส่งให้ซะทีหนอ"
อย่างน้อยจะได้ตามถามในลิสต์ได้ เพื่อหนังสือถึงมิอจริงๆ
"บอกจองได้ครับ เจไดไม่กัด" โจ๊กยิ้ม...ยินดีเสมอ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 19 ทะเล (P.24) 5/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 06-08-2013 08:06:02

อะไรกันๆๆๆ (ขอยืมสำนวนเด็กมาใช้หน่อยนะ)
จบจริงๆ น่ะ
รวดเร็วตามสไตล์บอสจริงๆ
เราจะคิดถึงพวกนายทุกคน ขอบคุณที่มาสร้างรอยยิ้ม และทำให้ทุกวันกลายเป็นวันดีๆ

..ไจฟ์....

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 06-08-2013 08:23:42

 :hao3:
จบแบบไม่ทันตั้งตัว
จอง 1 เล่มนะจ้ะ โอนเงินแล้วจะแจ้งอีกครั้ง
มีเวลานาน  :laugh:
ขอตอนพิเศษหวานๆนะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 06-08-2013 08:52:28

จบแล้ว ไวเหมือนกันแหะ
หวานๆแบบพี่กริชน้องณิช
 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 06-08-2013 09:01:06

อ๊ายยย จบแล้ว ไม่อยากให้จบเลยนะ :mew1:

เวลาอ่านแต่ละครั้ง แกล้งอ่านช้าๆ สะกดทีละตัว แบบให้ซึมเข้าไปในความรู้สึก ไม่อยากให้จบ
แต่มันก็จบ คิดถึงนู๋ณิช คิดถึงอิพี่กริช  :mew2:

รักคนแต่งทั้งจากลมเหนือ ทั้งนู๋ณิชในเรื่องนี้  :L2: ขอบคุณที่แต่งเรื่องประทับใจให้อ่าน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 06-08-2013 09:02:41

คู่นี้เค้าหวานกันขึ้นเรื่อยๆ เลยนะ

น่ารักสุดๆ เลย  :-[

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 06-08-2013 09:12:34

หิวมาการอง กับไข่เจียวเลย

มีความสุขแทนณิชน้อย ^^
ขอบคุณสำหรับ 20 ตอนน่ารักๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-08-2013 09:12:54

อ้าว จบแล้วววววว กำลังอ่านน้องณิชเพลินๆเลย

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-08-2013 09:13:22

จบซะแล้วอะ ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมีน้ำแดง ที่ 06-08-2013 09:28:30

จบซะแล้วน้องนิชของเรา :hao5:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 06-08-2013 09:35:35

อ๋อย.....น่ารัก!!!!!!  ขอบคุณที่แต่งครับ มันน่ารักสุดยอดมาก!

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 06-08-2013 09:53:40

น่าอิจฉาน้องวาณิชจัง  :hao5: มีภาคพิเศษหวานๆไหมคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 06-08-2013 09:57:16

แอร๊ย จบแหล่ว  :mew3:
แบบนี้อดส่องน้องนิดหวานกับบอสต่อเลยอ :z1:

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 06-08-2013 09:58:11

มาไว จบไวมั่กๆ
ชอบความรู้สึกเวลาอ่านเรื่องนี้ คือลุ้นไป ยิ้มไปตลอด
น้องณิชน่ารัก น่าเอ็นดู จริงๆ
จะรอผลงานเรื่องต่อไปนะคะ :3123:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 06-08-2013 10:13:18

จบแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย รวดเร็วปานบอสกริชซิวณิชน้อยเลย
สุดท้ายทุกคนก็อยู่กลุ่มเดียวกันหมด ถ้ารวมตัวคงวุ่นน่าดู
บีน้อยกับโจ๊กยังได้โผล่ตอนท้ายอีกแน่ะ คิดถึงเหมือนกันนะเนี่ย
(สงสัยต้องกลับไปอ่านลมเหนืออีกรอบ หนังสือจะเปื่อยอยู่แล้ว -*-)
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆอีกเรื่อง มีมาให้อ่านอีกนะ จะรอ :กอด1:
ป.ล.ได้เวลาเรื่องนี้ไปนอนคู่กันกับอีกสองเรื่องก่อนหน้า ^^

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-08-2013 10:18:00

จบเร็วจัง ยังอยากอ่านณิชของบอสกริชอยู่เลย
น่ารักมาก ชอบอิตอนสมาชิกลมเหนือมาแจมด้วยอ่ะ

+1 ขอบคุณค่ะ
 :mew1:  :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 06-08-2013 10:20:42

จบไวมาก น่ารักมากเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 06-08-2013 10:24:59

จบแล้วหรอ
เราคงคิดถึงบอสกริช คิดถึงหนูณิชแย่เลย

ขอบคุณมากมาย :กอด1:
รอติดตามผลงานใหม่จ้า

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 06-08-2013 10:28:25

เป็นเรื่องสั้นจริงๆด้วยอ่ะ ใจหายจังที่จะไม่ได้อ่านหนูณิชแล้ว  :กอด1:

แต่เดี๋ยวจะเอาหนูณิชมานอนกอดเป็นของตัวเองแบบไม่แคร์บอสกริชแน่นอนค่ะ  o18

 :pig4:

puppyluv. มากเลยค่ะ ที่ส่งรอยยิ้มมาให้กันถึงนี่

รอติดตามผลงานต่อไปเสมอค่เ

ปล.เรื่องต่อไปเป็นคู่ไหนน้อ บอกหน่อยสิคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 06-08-2013 10:43:08

จบแล้วๆ
ในที่สุดกริชก็เปลี่ยนด้ายใหม่ให้ณิช ฮาาาาา :really2:
ครบหนึ่งปีที่ทั้งสองคนด้วยกัน ต่อไปก็ 2ปี 3ปี 5ปี 10ปี ไปเรื่อยๆ คนอ่านขออวยพรให้รักกันตลอดไปนะ :3123:

ปล. แอบเห็นณิชน้อยเล่าว่าพี่เหยี่ยวจับแก้มลม ปล้ำลม :a5: ด้วยอ่าา อยากไปดู :hao7: *ไม่ใช่ย์*

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 06-08-2013 10:46:21

อ๋อย ตอนแรกนึกว่าคุณ puppyluv ล้อเล่น ไม่นึกว่าจะจบจริง
เต็มอิ่ม น่ารัก แถมได้เจอเพื่อนเก่าๆเกือบครบทุกคน
อ่านแล้วก็คิดถึงเรื่องของลมเหนือนะเนี่ย สงสัยต้องอ่านซ้ำ 5555+

ขอบคุณมากที่แต่งเรื่องสนุกๆให้ได้อ่านเสมอ
จะติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะฮะ ^_^

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sanfran ที่ 06-08-2013 10:57:00

สวัสดีก่อน เราหายไปนานมากๆ/ตั่งแต่จบลมเหนือ ขอโทษด้วย

เมื่อวานเปิดมาเจอ นั่งอ่าน มาจอบเอาตอนนี้ล่ะ
เดี๋ยวจะกลับไปอ่านบีด้วย
ภาษายังเป็นเอกลักษณ์ เหมือนเดิมเลย สนุกมาก แถมเรื่องนี้ดูจะมีคงามสุขตลอดเรื่อง
ไม่มีให้หวาดเสียวเหมือนน้องลมพี่เหยียว

คราวนี้จะพยายามไม่หายอีกนะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KURATA ที่ 06-08-2013 11:36:22

อ๊าาา จบแล้ว ไวแท้ ยังไม่จุใจ ขอตอนพิเศษด้วยเน้อ จ๊วบๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 06-08-2013 11:50:20

ชอบพี่กริชมากอ่ะ ทำไมน่ารักแบบนี้. น้องณิชโชคดีมากๆเลยค่ะ
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ichnuan ที่ 06-08-2013 11:50:55

อ๋อยยยย  จบแล้วหรอออ
เป็นเรื่องที่น่ารักมากกก รู้สึกว่าเต็มอิ่ม
ชอบน้องณิช พี่กริชและผองเพื่อน
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกมาให้อ่านค่าาา
กอด  :man1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 06-08-2013 12:50:16

 :mew2: :mew2: :mew2:จบแล้วเหรออออออออออ :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 06-08-2013 12:50:25

ชอบตอนสวมแหวนกันนี่แหละ หวานเวอร์ น่ารัก อิจฉาด้วย T^T

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tippy ที่ 06-08-2013 13:01:17

ชอบทุกเรื่องที่คนแต่งเขียนเลย เราชอบนะ คนแต่งมีวินัย ในการลงเรื่องมาก รับผิดชอบ ไม่ว่าง ห่างหายก็เข้ามาแจ้ง มาลา เราตามมาตั้งแต่ ลมเหนือ จนเรื่องนี้

 ปล. คิดถึงชาวแก๊งค์ลมเหนือนะคะ  :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 06-08-2013 14:08:39

แอร้ยยยย คงคิดถึงเรื่องนี้มากๆเลย
ไม่เป็นไรเดี๋ยวสอยมาเก็บดีกว่า
คิดถึงคนแต่งด้วย ขยันมากๆ :กอด1:
ถ้ามีเรื่องราวดีๆอย่าลืมมาลงอีกนะค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 06-08-2013 14:25:40

 จบแล้วเหรอเนี่ยยังไม่จุใจเลยอ่า  อยากอ่านเรื่องของบอสกริชกับหนูณิชอีกเยอะๆ :hao5:

ขอบคุณคนเขียนนะคะที่แต่งนิยายดีๆมาให้ฟิน

อ่านสนุกมาเลยค่ะ :pig4: :L2:

รักคนเขียนค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 06-08-2013 14:50:11

จบแล้ววววว

 :mew1:

น่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
 :กอด1:

ตอนนี้ได้เจอคนเก่าแก่(?)เกือบทุกคนเลย  :laugh:

+1จ้าา

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 06-08-2013 15:37:39

ปีละเส้นเนอะ ^^

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 06-08-2013 17:15:44

ขอบคุณที่นำความสุขมาให้

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 06-08-2013 18:52:44

จบแล้วหรอ T T'
เด็กน่ารักอ่ะ กริชก็น่ารัก
 :hao5: :hao5:

ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาให้อ่าน
เราชอบมาก ตอนกลางๆ ของเรื่อง
ที่กริชเป็นคนเล่าเรื่องน่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วเขินดี อิอิ

เจอกันเรื่องหน้านะคะ เราชอบทุกเรื่องของคุณจริงๆ
 :mew1: :mew1:
(จุ๊บๆ)

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 06-08-2013 18:59:40

อ้าวเข้ามาอีกทีจบซะแล้ว
ก็จบกันไปแบบมีความสุข
อิจฉาณิชน้อยจริงๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-08-2013 19:32:23

จบได้น่ารักมากๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 06-08-2013 20:05:50

อ๋อย...จบจริงอะ  แต่ก็แฮปปี้ล่ะเนอะ   :mew2: :mew2: :mew2:

ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 06-08-2013 20:11:40

อั๊ยย่ะ จบแหล่ว...ลืมตั้งตัว ^^"
แต่มันมีความสุขมากกกก

น้ำตาจะไหล...เห็นคนเดินผ่านไปผ่านมาเยอะแยะ
ไม่แค่ผ่านสิ...ขนาดมีบททีเดียว แถวบ้านเรียกเอ็กซ์ตร้ามีค่าตัว...ฮ่าๆ

ขอบคุณที่พาตัวละครมาให้หลงรักกันเรื่อยๆ
น่ารักที่สุด...puppyluv ที่รัก ^^V

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 06-08-2013 20:26:19

จบแล้ว :hao5:
สนุกมากอีกเรื่อง ขอบคุณมากคร้าบ :pig4:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-08-2013 20:52:41

อะ จบแล้วหรือเร็วจัง คิดถึงลมเหนือโผล่มาแต่ชื่อคนอื่นเขามาเป็นตัวเป็นตนกันทั้งนั้น

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 06-08-2013 22:04:33

เห็นชื่อ ตอน แล้ว
ไม่อยากกดเข้ามาอ่านเลย
อยากเก็บไว้ก่อน
 :mew2:
แต่ก็อยากอ่านณิชน้อยต่อ
เฮ้อ
ขอบคุณนักเขียนมากค่ะ
 :pig4:
จะรอติดตามผลงานต่อไป

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 06-08-2013 22:12:07

BOSS-K  น้องณิชน่ารักสุดๆๆๆ  :mew1: :mew1: :mew1:



ขอบคุณ คุณpuppyluv  รอเรื่องต่อไปนะ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: thejaoil ที่ 06-08-2013 22:54:26

น่ารักจังเลยน้าเรื่องนี้ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 06-08-2013 23:51:01

เห็นตอนจบ คิดว่าดูผิดซะอีก จบจริง ๆ ด้วย จบแบบหวานจนหยดสุดท้ายจริง ๆ พี่กริชน้องณิช
พี่กริช รัก และดูแลน้องณิชของเราดีมาก ๆ น่าอิจฉาน้องจริงเลย  :-[
ตอนนี้พิเศษมาก รวมดาว พี่เหยี่ยว น้องลม เก็ท บี พี่เจฟฟี่ พี่โจ๊ก
ชอบอ่านเรื่องที่ตัวละครมีความสัมพันธ์กันแบบนี้จังเลยจ้ะ
เสียดายเพื่อนกล้วย ไม่น่ามาหลงรักน้องณิชเลย เกือบเป็นตัวโกงไปซะแล้ว แต่ดีใจ
ที่สุดท้ายก็เข้าใจกัน กลับมาเป็นเพื่อนที่แสนดีของน้องณิชเช่นเดิม
ทุกคู่น่ารักมาก พี่แฮงค์พี่เจน พี่มังกรพี่เอ๋ แม้ น้ำเชียง ที่ออกแบบแวบไปแวบมาก็น่ารัก
แต่หวานสุดๆ ต้องพี่กริชน้องณิช ประทับใจ ที่พี่กริช คุกเข่าผูกด้ายแดงเส้นใหม่ให้น้อง  :m1:
สุดท้าย สวมแหวนให้กันและกัน ซาบซึ้งจริง ๆ  รักกันสุขสันต์ แฮบปี้มีความสุขกันถ้วนหน้า
คนอ่านก็มีความสุขไปด้วย
ขอบคุณ คุณ puppyluv สำหรับนิยายน่ารักมาก ๆ เรื่องนี้นะคะ   :L1: :pig4: :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 06-08-2013 23:56:47

น้องณิชจบแล้ววววววววววววววววววววว
 :hao5: :hao5:
จบได้ประทับอกประทับใจตามสไตล์คนเขียนเหมือนเดิม
เรื่องนี้จุดที่เรารักมากที่สุด
คือดราม่าน้อยนิดกระจิดริด
อ่านแล้วมีความสุขทุกครั้งเลย
 :impress2:
รักคนเขียน และเด็กๆทุกคน
 :กอด1:
พบกันใหม่กับเรื่องต่อไปที่เรานอนรอแล้ว
 :katai3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ชางหลง ที่ 07-08-2013 10:08:13

สนุกมากกกกกกกกก    อ่านไปยิ้มไปได้ทุกตอน มาต่อตอนพิเศษบ้างนะ

หรือจะรวมเรื่องของ ลม บี ด้วยก็ดีนะ แต่งเป็นตอนพิเศษยาว ๆ

ให้่ช่วยกันทำโครงการอะไรสักอย่าง หรือต่อกรกับคู่อริเก่ง ๆ แล้วรวมพวกเพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลายแหล่

ให้มารวมกันสร้างวีรกรรมสนุก ๆ  ชอบ ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: arjinn ที่ 07-08-2013 10:57:01

จบแล้ว น่ารักดีค่ะ

ที่ดีใจคือเอามาผูกกะชาวประชาได้ดี

กริสเหมือนพี่เหยี่ยวพอควร :katai2-1:

ว่าแต่ผูกเรื่องมาเรื่อยๆ แบบนี้ ปูทางตอนต่อลมเหนือภาคสองหรือเปล่า

อยากอ่านโจ๊กกะเจฟฟรี่มั่ง พอไหวมะคะ

สุดท้ายขอบคุณอีกครั้งกับตัวหนังสือที่แบ่งปัน
 :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 07-08-2013 11:09:40

จบแล้วอ่า

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 07-08-2013 11:14:29

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่าประทับใจค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 07-08-2013 17:41:00

 :sad4: :sad4: :mew6: :mew6: :heaven :heaven :heaven :heaven :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: ekonut ที่ 08-08-2013 00:39:42

จบซะแล้ว คิดถึงบอสกะพ่อครัวแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 09-08-2013 23:05:57

ตามมาอ่านจนจบเลย  :hao7:
ชอบเรื่องนี้จริงอะไรเริง น้องณิชน่ารักตลอดๆ พ่อพระเอกของเราก็ซึนเนอะแต่สุดท้ายก็หวาน  :mew3:
แอบพวกพี่เหยี่ยวโผล่มาด้วย คิดถึงเรื่องลมเหนือจัง ><

ขอบคุณคนแต่งนะคะ ชอบมากเลย รอติดตามตอนพิเศษ  o13

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 10-08-2013 16:24:46

ใสๆ เบาๆ น่ารักทั้ง 3 คู่เลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Hikaru23 ที่ 10-08-2013 20:44:42

อ่านรวดเดียวจบ เรื่องนี้สนุกมากกก อ่านไปยิ้มไป :-[ โอ๊ยย ชอบจริงๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 11-08-2013 01:56:07

 :impress2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 11-08-2013 09:48:55

บอกได้คำเดียว ฟินจุง

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 11-08-2013 14:36:07

พี่กริชกับน้องณิชดูแลใส่ใจกันดี  :pig4:
+1 +เป็ด

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 11-08-2013 17:51:48

สนุกมากเลยจ้า น้องณิชน่ารัก คู่เพื่อนๆก็น่ารัก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 11-08-2013 19:18:23

จบแล้ววววววว

ขอบคุณคนเขียนมากเลยค่ะ

เรื่องนี้สนุกมาก น่ารักมากด้วย

ขอบคุณที่ทำให้เราอมยิ้ม และเศร้าเวลาที่อ่าน

อินมากจริงๆ ยังไงก็ขีดๆเขียนๆเรื่องใหม่มาให้อ่านอีกนะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 11-08-2013 23:14:05

ฮือออ ตอนจบน่ารักมาก จุ๋งจิ๋งหนุงหนิงที่สุด อร๊ายยยย >\\\<
แถมมีรวมตัวแสดงจากเรื่องน้องลมด้วย คิดถึงสุดๆเลย
แต่...คุณคนเขียนคะ เรื่องหน้าขอเป็นจิระทั้งสองได้มิคะ อยากอ่านคู่นี้มากเลย ต้องสนุกแน่ๆ

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆเรื่องนี้ค่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 12-08-2013 14:08:55

สนุกมากกกกก
ขอตอนพิเศษอีกนิดดดด

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: yearrayoeng ที่ 13-08-2013 16:47:32

ขอบคุณค่ะ ชอบงานเขียนคุณมากเลย จะติดตามเรื่อยๆนะคะ

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 16-08-2013 23:04:26

เพิ่งมาอ่านหนุกมากเลยครับ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 17-08-2013 22:53:31

แง่ะ
จบแล้วอ่า งื้ออออออ

วันนี้ป่วยแต่แอบมาอ่านค่ะ
รักเรื่องนี้มาก
อยากได้หนังสือจัง :impress2:

รักน้องณิช กะบอสกริช :กอด1:
รักคนเขียนด้วย จุ๊บแก้มเบาๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 18-08-2013 14:50:02

 :o8: :o8: :o8: :impress2: :กอด1: :heaven :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 23-08-2013 09:11:23

 :L2: :L2:  น่ารักมากๆๆ

อยากอ่าน j2j บ้างอะ มีโพล่เรื่องคนโน้นคนนี้ แต่ไม่มีเรื่องของตัวเองเลยอะ

อยากอ่าน 2 j แบบเรื่องยาวอะค่ะ

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 25-08-2013 23:13:33

 :กอด1:
 :L2:

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 27-08-2013 22:36:04

อยากจะเอาหัวโขกกำแพง  :z3: :z3: :z3: ทำไมเพิ่งเห็นเรื่องนี้ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อ่านรวดเดียวจนจบ  แต่จบเร็วไปนี๊ดดดดดดด 5555555

และก็ไม่มีพลาดการสั่งจองหนังสือแน่ๆ รักทุกเรื่องของ puppyluv  :L1: :3123: :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 02-09-2013 21:35:35

ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
เลิฟอีกคู่เลย
เราไปอยู่ไหนมา เพิ่งได้อ่าน กริชณิช
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก เป็นอีกคู่ที่รักน่าดู
อยากให้เป็นเรื่องยาวๆจังเลย ความสุขมันสั้นจริงๆ

ขอบคุณคนเขียนมากนะ
น่ารัก น่าชัง และน่าหมั่นไส้อีกเรื่อง
หมั่นไส้ตาแว่นกริช ทำเป็นขี้แอ็คตอนแรก
น่ารักน่าชัง นู๋ณิช อั๊ง รู้สึกสงสารและเอ็นดู อยากเก็บไว้ที่บ้าน (โดนไอ้เพ่กริชมาฆ่า)

รอเรื่องต่อไปนะคะ >3<

หัวข้อ: Re: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 04-09-2013 23:23:16

น่ารักที่สุด ติดจนไม่เป็นอันทำงานเลย เป็นความผิดของคุณนะเนี่ย :impress2:

ขอบคุณนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ แต่รักนานๆ 20 จบ (P.25) 6/8/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 13-09-2013 00:51:27

จบแล้ววว ว น่ารักได้อีกค่ะ

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) เล่ม ตย.(P.27) 26/9/2013
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-09-2013 11:42:37

ถึง...
คุณผู้มีน้ำใจอันใหญ่หลวง ทั้ง tuckky, i1_to*pp หรือ nokkie
ช่วยแก้คำผิดตั้งแต่จบเรื่องหมาดๆ


ขอบคุณมาก
 :hao7:

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) เล่ม ตย.(P.27) 26/9/2013
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 29-09-2013 01:49:21

แอบเห็นด้ายแดงผูกข้อเท้า  :mew1:

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) เล่ม ตย.(P.27) 26/9/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 09-10-2013 11:41:10

^
^
^
^

:z3:

อยากได้น้องลม!

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) เล่ม ตย.&ตอบ(P.27) 9/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 10-10-2013 12:17:39

เร่องนี้น่ารักมาก

ผชแบบกริชนี้หาได้จากไหนบ้าง

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) เล่ม ตย.&ตอบ(P.27) 9/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 11-10-2013 12:54:42

ได้รับแล้ว  :heaven(ปลื้มใจ) ความจริงได้รับตั้งกะ 3 วันที่แล้ว แต่พึ่งได้เปิด thanks na ka

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ลิงค์จอง (P.1) Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) เล่ม ตย.&ตอบ(P.27)24/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 28-10-2013 00:13:15

ชอบเรื่องนี้จังเลย
ตอนแรกๆก็ใสๆกันทั้งคู่
แต่พอลงเอยกันได้นี่
หื่นพอๆกับคู่ของแฮงค์กับเจนเลยอ่ะ :m25:
ชอบแก๊งคุณแม่กับดาน่ามากกกก
มีทัพเสริมอย่างสาววายรุ่นเล็กอีก :katai2-1:
เป็นเรื่องที่น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 26-12-2013 10:21:56

เรื่องนี้มาแบบให้หิว ว่าแล้วก็ได้เจียวไข่ เบ็ดเสร็จจนจบเรื่อง ใส่กระเพาะไป 3 ฟองเพียวๆ อึมอิ่ม ทั้งนิยายและไข่ แหะๆ แอบมีมาม่าปวดจิตในตอนท้าย แต่ก็จบสวย คล้องด้ายแดง สุดแสนโรแมนติกกันไป
และแล้วก็แฮปปี้บริบูรณ์ไปอีก 2 คู่ กริชณิช เจนแฮงค์ ส่วนคู่ที่แฮปปี้แล้วก็ออกมาโชว์หวานเล็กน้อย เอ๊กซ์ดิว มังกรเอ๋ ฮิ้ววว อ๋อลมเหนือกับเพ่เหยี่ยว บีเก็ท ด้วยน้า ออกมานิดนุงให้หายคิดถุง 2เจ ถึงไม่มีหวานแต่ก็มาน้าา แหะๆๆ เสียดาย ขาดเฟรมเก้งแต่อาณาจักรใหญ่จริงๆ ชอบๆ ทุกเรื่องเกี่ยวพัน มีตัวละครจากเรื่องโน้นเรื่องนี่แวะมาให้คิดถุงตลอดด ประหนึ่งซีรี่ย์เรื่องเดียวกันก็มิปาน
ขอชมว่า ภาษาการเขียน การบรรยาย ของคนเขียนดีขึ้นมากๆ อ่านง่ายขึ้น แต่ยังคงการเล่นคำในรูปประโยคที่แอบให้มีคล้องจองสัมผัสเหมือนกาพย์กลอนอยู่ ซึ่งชอบมากๆ ไพเราะ เสนาะหูดี ถือเป็นเอกลักษณ์
ขอบคุณสำหรับนิยายคร่าและ......ยังคงรอภาค 2 ของ ลมเหนือที่รัก และเรื่องราวของ 2j ต่อไปยยยย ได้ม้ายยย พลีสสส แงงงง กระซิกๆๆ

 

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 28-06-2014 09:56:44

ThankS

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 29-06-2014 16:06:47

 :กอด1: ณิช

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 02-07-2014 21:23:11

จบแล้ว

เรื่องความรักมันช่างละมุนยิ่งนึก

ภาษาสวยงาม

อ่านไปๆหลงนึกว่าตัวเองเป็น ลูกค้าที่รอพ่อค้า(วาณิช)มาขายความรัก
ขอบคุณสำหรับะรื่องดีๆที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 04-07-2014 05:59:34

เรื่องนี้สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ชอบมากๆเลย อ่านไปยิ้มไปใจจะละลาย

น้องน่ารักมากกกก อยากขโมยเอามากอด

นั่งถ่างตาอ่านตั้งแต่เที่ยงคืนยันหกโมง

บอกเลยว่าวางไม่ลง

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 14-08-2014 06:46:21

ขนาดท้องเสียอยู่นะกริช ยังขยันตอดเล็กตอดน้อย :z1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 14-08-2014 13:08:10

อ๊ากก อิแฮงค์ชนะเลิศ :pighaun: :z2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Buppha ที่ 14-08-2014 13:59:51

งื้ออออออออออ  :mew2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 14-08-2014 18:57:26

อ๊ากก น่ารักx100อะ มันเป็นตอนจบที่ธรรมดาแต่ไม่ธรรมดามันเป็นอะไรที่มากกว่านั้น  อบอุ่นสุดๆ  o13 ขอบคุณคนเขียนมากๆนะคะสำหรับเรื่องนี้ เราอ่านมาตั้งแต่เรื่องน้องลมแล้วแต่อ่านมาก่อนจะเป็นสมาชิกเดี๋ยวจะกลับไปอ่านไปเม้นไปเวิ่นเว้อกับน้องลมนะคะ ขอบคุณค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Z.PeEK ที่ 15-08-2014 18:28:18

สนุก รวดเดียวจบ  :hao7:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: b2friend ที่ 25-09-2014 00:00:28

น่ารัก และ น่าหลงไหลมากกก

 :-[   :-[   :-[

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ ตอนจบ (P.25) ตอบ (P.27) 24/10/2013
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 25-09-2014 20:10:02

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆนะคะ
น้องณิชน่ารักมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-02-2015 19:06:55

 :mew1:
ขอบคุณ ณิชxกริช {รักนิดๆ แต่รักนานๆ}
25/12/2014



1) สุอารี รักนิดๆ
2) Ma'Mai (FA) รักนิดๆ
3) toey รักนิดๆ
4) Khanitta รักนิดๆ
5) pawens sion รักนิดๆ
6) nichytaec รักนิดๆ
7) Kat Lert (FA) รักนิดๆ
8) mayaprissana รักนิดๆ
9) Jang รักนิดๆ
10) Sajee รักนิดๆ
11) S Phadcha (FA) รักนิดๆ
12) nananaang รักนิดๆ
13) ศุภรพัชร์ รักนิดๆ
14) Nokkie รักนิดๆ
15) รสิกา
16) ***rossukon

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Fragrant ที่ 15-02-2015 19:19:37

ไม่เข้าใจปล่อยเรื่องนี้หลุดรอดไปได้ยังไงงงงงงงง  :z3: :z3:
จริงๆเป็นแฟนพันธุ์แท้นักเชขีนแบบลับๆมานานนม หนังสือก็สั่งซื้อ
แล้วทำไมพลาดดดดดด  :katai1:
เนื้อเรื่องก็ยังน่ารักสไตล์คนเขียนเหมือนเดิม อ่านแล้วฟิน คิดถึงลมเหนือ คิดโจ๊ก  :L1:

รักคนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 27-05-2015 09:04:39

 นิยายเรื่องนี้น่ารักมากมาย  :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 18-08-2015 17:17:17

สนุกมากๆเลยครับ
ประทับใจมาก
ยิ่งมีเรื่องลมเหนือแจมๆมายิ่งสนุกเพราะได้ระลึกถึงเรื่องเก่าๆที่อ่านผ่านมา

น้องณิชน่ารักมากครับ
ทุกอย่างลงตัวครับ

ขอบคุณผู้แต่งมากครับสำหรับเรื่องดีๆ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 25-08-2015 19:40:55

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Buppha ที่ 01-01-2016 14:49:55

กลับมาอ่านเรื่องนี้หลายรอบล้ะ อิอิ ชอบ ภาค 2 เถอะไรท์ พลีสสสสสสสส  :mew2:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 03-01-2016 08:45:47

สนุก น่ารักมากๆเลยค่ะ  ขอบคุณนะค่ะสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้ ^^

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 05-01-2016 17:06:31

 :-[ :-[ :-[ :-[
 ของคุณสำหรับนิยายดีๆ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆกับความรักของพี่กริชกับน้องณิช ค่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Kitsune1st ที่ 24-01-2016 11:25:19

อ๋อออยยยยย อ่านจบละเขิน :o8:  :-[

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 15-03-2016 21:40:01

น่ารักมากมายทุกคนเลย

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Seilong2 ที่ 16-03-2016 21:46:18

น่ารัก

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 01-04-2016 23:01:25

ขอบคุณสำหรับิยายน่ารักๆอีกเรื่องค่ะ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) ตอบ (P.27) ขอบคุณเล่ม 2014 (p.28) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 05-08-2016 17:23:55

เราว่าผู้เขียนเล่าเรื่องตามความเข้าใจของตัวเองไปหน่อย คือเล่าเป็นตัวเองไปหน่อย มันจึงทำให้คนอ่านงง ๆ และไม่เข้าใจในบางจุด แต่พล็อตเรื่องสนุกดีนะ

 :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 11-05-2017 10:55:57

สนุกมาก ๆ ครับ น่ารักทุกคู่เลย



ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 22-05-2018 15:42:37

หนุกหนานๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: Stolen Heart :รักนิดๆ จบ (P.25) 24/12/2014
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 21-10-2018 05:11:05

 :-[