พิมพ์หน้านี้ - หลังจากที่ทุกคนอ่านจบ...
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เซ็งเป็ดแฟนคลับ => ข้อความที่เริ่มโดย: phuntonk ที่ 12-06-2012 18:32:24
-
จากการสอบถามเพื่อนสมาชิก และเพื่อนจริงๆ และไม่จริงในเวลาใกล้เคียงกัน ปรากฏว่า หลังจากที่ทุกคนอื่นเรื่องราวจบลง ทุกคนแทบจะมีอาการเดียวกัน "นอย" กันไปคนละวัน อีกวันหนึ่งจึงมาเปิด Google ต่อ ผมว่าเป้นเกือบหมดแน่ ฮ่าๆ
ผมนอยไปครึ่งวัน แหนะ เหมือนดูหนัง มนต์รักแม่น้ำมูล ช่อง หลายสี โหตอนจบ มันจบตอนที่น้ำตาผมยังไม่หยุด อัดอั้นตันใจพิกล เน้อ
ปล. แฟนเก่าทำงาน ด้านสายการบิน แถวๆเดี่ยวกับพี่นัทเลย แต่เขาออกแล้ว .. ขอพื้นที่พิมพ์หน่อยนะครับ อึดอัด ฮ่าๆ
-
ผมก็นอยเหมือนกัน
เลยซื้อหนังสือมาอ่าน
ทั้งไดอารี่ เซงเป็ดและ เพราะรัก
เลยเข้าใจอะไรๆ มากขึ้น
และมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านครับ
-
ครับ นั้นแหละครับความรัก เข้าใจยาก มาให้กำลังใจพี่เขา แบบชิวๆ ดูๆมานานแสนนาน ไม่เคยโพส ฮ่าๆ
เอาใจช่วยเสมอ พี่นัท
อ่านแล้วอยากบวช ไม่ใช่หนีทุกข์แต่สัญญากับแม่ไว้เหมือนกัน แต่รอเรียนจบก่อน ฮ่าๆ
-
ผม บวชแล้วครับ เมื่อสงกรานต์ปีที่แล้ว ที่ทำงานให้ลาบวชได้ 30 วัน
อยากบอกว่า สงบมากก ชีวิตทุกอย่าง สงบทั้งกาย และใจ เหมือนที่พระ ท่านบอกพี่ นัท ใน หนังสือเพราะรัก
เรื่องวันอาทิตย์ "เพื่อนเก่า"
ผมบวชได้ 7 วันแรก ก็ รู้สึกสงบ อย่างบอกไม่ถูก ได้อยู่กับตัวเอง
ได้หลุดพ้นกับชีวิตสังคมเมือง และที่สำคัญ เหมือนที่พี่นัทเขียนในหนังสือเลย
เกียวกับกิจของสงฆ์ พอ15 วัน โยมแม่ เริ่ม จะถามเรื่องวันสึก 5555+ สงสัยกลัวผมซึ้งในรสพระธรรมและไม่สึก(ในใจก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน)
เจ้าอาวาส ท่านบอกกับผมว่า พระ เมื่อบวช ได้ 14 วัน ควรที่จะเทศนา ใด้
ครั้งแรกที่เทศนานั้น ตื่นเน้นมากก เลยทำให้แม่ผมรู้สึกกลัวว่าผมจะไม่สึก (ผมถามแม่หลังจากสึกครับ)
เพราะ สำเนียงการเทศนา นั้นคุณยายบอกผมว่า ใช้ได้เลยทีเดียว 555+
หลังจากนั้น7 วัน แม่ผมจัดการหาฤกษ์ ยาม วันดีที่จะสึกเลย
ผมว่าถ้าผมอยู่ครบ 30 วัน ผมคง ไม่สึกแน่เลย
ในชีวิต ลูกผู้ชาย มี สองเรื่อง ที่เราควรจะทำให้ได้ นั้นคือ รับใช้ชาติ และบรรพชิต
ซึ่งผม ก็ได้ ทำทั้งสองอย่างแล้ว ......
-
ผม บวชแล้วครับ เมื่อสงกรานต์ปีที่แล้ว ที่ทำงานให้ลาบวชได้ 30 วัน
อยากบอกว่า สงบมากก ชีวิตทุกอย่าง สงบทั้งกาย และใจ เหมือนที่พระ ท่านบอกพี่ นัท ใน หนังสือเพราะรัก
เรื่องวันอาทิตย์ "เพื่อนเก่า"
ผมบวชได้ 7 วันแรก ก็ รู้สึกสงบ อย่างบอกไม่ถูก ได้อยู่กับตัวเอง
ได้หลุดพ้นกับชีวิตสังคมเมือง และที่สำคัญ เหมือนที่พี่นัทเขียนในหนังสือเลย
เกียวกับกิจของสงฆ์ พอ15 วัน โยมแม่ เริ่ม จะถามเรื่องวันสึก 5555+ สงสัยกลัวผมซึ้งในรสพระธรรมและไม่สึก(ในใจก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน)
เจ้าอาวาส ท่านบอกกับผมว่า พระ เมื่อบวช ได้ 14 วัน ควรที่จะเทศนา ใด้
ครั้งแรกที่เทศนานั้น ตื่นเน้นมากก เลยทำให้แม่ผมรู้สึกกลัวว่าผมจะไม่สึก (ผมถามแม่หลังจากสึกครับ)
เพราะ สำเนียงการเทศนา นั้นคุณยายบอกผมว่า ใช้ได้เลยทีเดียว 555+
หลังจากนั้น7 วัน แม่ผมจัดการหาฤกษ์ ยาม วันดีที่จะสึกเลย
ผมว่าถ้าผมอยู่ครบ 30 วัน ผมคง ไม่สึกแน่เลย
ในชีวิต ลูกผู้ชาย มี สองเรื่อง ที่เราควรจะทำให้ได้ นั้นคือ รับใช้ชาติ และบรรพชิต
ซึ่งผม ก็ได้ ทำทั้งสองอย่างแล้ว ......
อยากบวชเหมือนกันครับแต่อยากหาวัดที่สงบๆ จริง ไม่ได้ว่านะครับ วัดแถวบ้าน ตัดทางโลกไม่ได้แน่ละ
ปล. ผมยังไม่ได้สักอย่าง รับใช้ชาติก็ยัง บวชก็ยัง ฮิ้วๆๆ
-
555+
ครับ
สู้ๆครับ
รับใช้ชาติผม จำจนวันตาย เรื่องราว ไม่เเพ้เซงเป็ด มิตรภาพยิ่งใหญ่ 555 เวอร์ไปละ มิน่า
คนส่วนใหญ่ถึงว่า เป็นทหาร มีไรดีๆกว่าที่ คุณคิด
ลองเป็นดูนะครับ