CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: MilkTea ที่ 30-05-2012 00:05:00

หัวข้อ: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: MilkTea ที่ 30-05-2012 00:05:00

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 

"ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน"

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ..................... INTRO [30/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: MilkTea ที่ 30-05-2012 00:05:26

- INTRO -



เสียงนาฬิกาปลุกร้องดังตั้งแต่ไก่ยังไม่ทันโห่ ผมสะลึมสะลือควานมือสะเปะสะปะหาต้นตอของเสียงที่ดังขัดแก้วหูนั่น ก่อนจะกระแทกกับหัวเตียงแรงๆเพื่อให้มันเงียบเสียง

"มิน"

นั่นชื่อของผมครับ 'มิน' หรือ 'มนสิช' ที่แปลว่าความรัก ชื่อของผมน่ารักครับ แล้วหน้าตาผมก็น่ารักสมชื่อ เกิดมาเป็นน้องชายคนเล็กสุดของบ้าน มีพี่ชายอีกห้าคนรายล้อมคอยเอาอกเอาใจ ป๊ะป๋ากับหม่อมแม่ก็รักผมดั่งลูกชายหัวแก้วหัวแหวน เลี้ยงผมมาอย่างกับว่าผมเป็นลูกสาวที่บอบบางอย่างนั้นแหละ ริ้นไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม เรื่องของเรื่องคือหม่อมแม่อยากได้ลูกสาว แต่ก็ไม่ได้เสียที เลยตัดสินใจว่า ไม่เป็นไร ไม่ได้ลูกสาว แต่ก็ขอเลี้ยงลูกสักคนให้เหมือนลูกสาวทีเถอะ! นั่นเลยเป็นที่มาของชื่อที่หวานจ๋อยจนเลี่ยนของผมครับ คนที่บ้านผมจะเรียกผมว่า 'น้องมิน' ฟังแล้วขนลุกจะตายไป

แต่ผมอยากพิสูจน์ความเป็นลูกผู้ชายครับ เลยออกจากบ้านที่เชียงราย มาอยู่หอพักที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในย่านสยาม เรียนรู้สังคมผู้ชาย แล้วก็ได้หัดภาษาพ่อขุนรามฯกับเขาบ้าง นี่ถ้าหากกลับบ้านแล้วหลุดให้ครอบครัวได้ยิน ผมยังไม่รู้เลยครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น

"มิน ตื่นได้แล้ว คนอื่นกำลังจะมารับแล้วนะครับ"

เสียงห้าวๆจากเพื่อนผู้หวังดีที่ไม่ได้มาแค่เสียง มือหนาเริ่มฉุดกระชากลากผ้านวมที่ห่อหุ้มร่างกายของผมอยู่อย่างรุนแรง จนในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ ใช่สิครับ ไอ้เพื่อนของผมคนนี้มันเป็นนักกีฬา หุ่นล่ำยิ่งกว่านักร้องเกาหลี ไอ้ผมที่หุ่นผู้ชายไทยปกติจะไปสู้แรงได้อย่างไรไหว

"ขอกูอีกสิบนาทีน่า" ผมยังอดต่อรองไม่ได้ครับ ก็นี่มันเพิ่งจะตีสามครึ่ง ผมเข้านอนไปตอนเกือบจะตีสอง ใครมันจะไปตื่นไหว

"ใครใช้ให้เล่นเกมส์จนดึกล่ะวะ ลุกขึ้นมาเดี่ยวนี้เลย หรือจะให้กูอุ้มไปที่ห้องน้ำ"

ไม่พูดเปล่าครับ เดินอาดๆเข้ามาช้อนร่างของผมเอาไว้จริงๆ เล่นกันแบบนี้ผมแทบตาสว่าง รีบลุกเลยครับ

"ไม่ต้องๆ เดี๋ยวกูไปเอง จะรีบไปไหนกันวะเนี่ย"

"ก็รีบไปเสม็ดน่ะสิ มึงเป็นคนรีเควสเองนะถ้าเผื่อจะลืม"

ตอนนี้ตาของผมเริ่มชินกับแสงไฟแล้วครับ ถึงได้มองเห็นร่างสูงใหญ่ของคนตรงหน้า ในชุดเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินกับเด๊ปสีดำตัวโปรดของมัน ข้างกายมีเป้เตรียมพร้อมออกเดินทาง ในขณะที่ผมยังมีแค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวติดกาย เห็นสายตามันมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าก็อดไม่ได้ที่จะหาวหวอดใส่หน้ามัน

"หาวอะไรนักหนา ไปๆ รีบไปอาบน้ำจะได้ตื่น พูดรู้เรื่องกับเขาซะที"

"กูก็พูดกับมึงรู้เรื่องอยู่เนี่ย"

แต่ก็ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงครับ ผมเกาหัวแกรกๆพร้อมเดินเข้าห้องอาบน้ำ หอพักของผมถือว่าเป็นห้องพักที่ดูดีอยู่ จะเรียกว่า 'หอ' ก็ไม่เชิง จริงๆก็เป็นคอนโดนั่นแหละ แต่ผมกับเพื่อนเช่าอยู่ด้วยกัน แชร์ค่าห้องกันประหยัดกว่าเพราะห้องกว้าง แถมยังแบ่งเป็นสัดส่วน อยู่กันได้สบายๆ

น้ำเย็นจัดที่พุ่งใส่หน้าทำเอาขนลุกทั่วร่าง ผมรีบถูสบู่แล้วล้างน้ำให้สะอาดอย่างรวดเร็ว เพื่อจะได้กระโดดออกไปหาผ้าขนหนูที่แขวนอยู่ที่ราวพาด

เมื่อมองตัวเองในกระจก ผมก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มน้อยๆออกมา ไม่ใช่ว่าผมหลงรูปลักษณ์ของตัวเองหรอกครับ แต่ว่าผมขำสีหน้าขาวจนซีดของตัวเองน่ะสิ ก็ผมน่ะเป็นคนเหนือ ผิวขาวตั้งแต่เกิดอยู่แล้ว ยิ่งเจอน้ำเย็นจัดในยามรุ่งเช้าแบบนี้ก็ยิ่งซีด แถมสั่นอย่างกับลูกหมาตกน้ำ จะไม่ให้ขำได้ยังไงล่ะครับ

เพียงไม่นานผมก็ก้าวออกมาจากห้องน้ำ ผมไม่ใช่พวกชอบแต่งองค์ทรงเครื่องครับ ผมยาวไม่มากเท่าไหร่ ติดจะหยักศกนิดหน่อย แค่เป่าให้แห้งแล้วใช้มือสางหน่อยก็เป็นทรงแล้วครับ

"มากันยังวะ"

ผมชะโงกหน้าไปหาคนที่กำลังนั่งเต๊ะอยู่บนโซฟาครับ ตอนนี้ไม่มีอะไรให้ดูนอกจากข่าวเช้าตรู่ ผมจึงแปลกใจที่นัทธิว เพื่อนรักของผมถึงจ้องจอตาเป็นมันขนาดนั้น พอได้เห็นผู้ประกาศข่าวสาวในจอเท่านั้นแหละครับถึงได้ร้องอ๋อ ก็บึ้บบั้บ แถมขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะซะขนาดนั้น

"เฮ้ย ธิว พวกมันมายัง?" ผมทวนคำถามอีกรอบ ตอนนั้นแหละมันถึงได้หันมาเห็นหน้าของผม แล้วกวาดตามองสำรวจเสื้อผ้าของผมพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม "ยิ้มไรของมึงวะ กูขนลุก"

"ธิวก็แค่อยากเห็นว่าวันนี้มินจะแต่งตัวแบบไหนแค่นั้นเองครับ"

"กูก็แต่งแบบที่มึงเห็นอยู่ทุกวันนั่นแหละ"

ธิวยิ้มโดยไม่พูดอะไร ไม่รู้อะไรนักหนา ผมก็แค่สวมเสื้อกล้ามสีดำ กับเดฟสีดำ คาดเข็มขัด HERMES ที่พี่สาวซื้อให้ แล้วก็สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าสดทับแบบไม่กลัดกระดุม ส่วนใหญ่ผมก็แต่งตัวแบบนี้ล่ะครับ นอกจากไปวันธรรมดาที่ต้องไปเรียน ก็สวมชุดนิสิตตามกฎระเบียบมหาวิทยาลัย

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ธิวรีบลุกไปที่โต๊ะกินข้าว มันวางไอโฟน 4GS ของมันไว้บนนั้นครับ ส่วนของผมยังใช้รุ่น 3G อยู่ เก่ามากแล้วแหละ แต่ขี้เกียจซื้อใหม่ บ้านผมไม่ได้ร่ำรวยอะไรขนาดนั้น

"ถึงแล้วเหรอวะ เออๆ เดี๋ยวพวกกูลงไป" ธิวกรอกเสียงลงไปในสาย ก่อนจะหันมาทางผมที่คว้าเป้มาถือไว้อย่างเตรียมพร้อม "ไปกัน มิน พวกมันรออยู่ข้างล่าง"

"โอเค นี่เอารถใครไปวะ"

"รถไอ้ศักดิ์มัน ส่วนพีทไปกับฟินอีกคันนึง เห็นว่ามันเอาเพื่อนมาด้วย"

"เออๆ รถไอ้ศักดิ์ก็ดี บอกมันขับช้าหน่อย กูอยากนอนต่อ"

ธิวหัวเราะในลำคอ "หึๆ มึงก็รู้ว่าไอ้ศักดิ์มันเคยขับรถช้ากว่า 140 กม.ต่อชั่วโมงซะที่ไหน"

ผมบ่นพึมพำในลำคอ ไม่ได้อะไรหรอกครับ ผมไม่ได้กลัวความเร็ว แต่ผมยังห่วงชีวิตของตัวเอง ถ้าแค่ 140 ผมก็ไม่กังวลหรอก แต่ปกติที่ผมขึ้นรถมันนะ เหยียบไม่ต่ำกว่า 180 ทุกที หัวงี้แทบจมไปกับเบาะรถ แม่งไม่สมควรขับรถ แต่น่าจะไปขับเครื่องบินเจ๊ทแทนมากกว่าจริงๆ

พวกผมลงลิฟต์มา เจอเฟอรารี่สีแดงสดจอดรออยู่หน้าคอนโดแล้ว ยามไม่กล้าไล่หรอกครับถ้าเป็นรถหรู แทบจะอยากให้จอดค้างอยู่หน้าคอนโดนานๆ ถ้าเป็นวีออสของผมเหรอครับ อย่าหวัง

ธิวก้าวขึ้นรถ มันชอบนั่งหน้าครับ จะได้คุยกับศักดิ์สะดวกๆ ผมไม่ซีเรียสอยู่แล้ว ได้ยึดเบาะหลังไว้คนเดียวออกจะดี จะได้นอนเลื้อยอย่างสบายใจไม่มีใครเกะกะ

"เฮ้ย ศักดิ์ มึงขับไหวแน่นะเว้ย?"

"เออ กูโด๊ปมาดีไม่ต้องห่วง เมื่อคืนเป็นเด็กดีรีบนอนตั้งแต่หัวค่ำ"

"เออดี ดูไอ้มินมัน แม่งกว่าจะนอนก็ตีสอง"

"หึๆ ถึงได้ม่อยกระรอกอยู่แบบนั้นล่ะสิ ดูมันนอนแหกขาอย่างกับลูกหมา ถ้าสาวๆที่ติดมันมาเห็นคงหนีกันแทบไม่ทัน"

เพื่อนที่แสนดีนินทาผมระยะเผาขนครับ แต่ผมไม่สนใจ วินาทีนี้อยากนอนอย่างเดียว

"ปล่อยมันนอนเหอะ เดี๋ยวนอนไม่พอมันจะหงุดหงิด ไม่ต้องเปิดเพลงล่ะ เดี๋ยวมันนอนไม่หลับ" ธิวพูด ลดเสียงลงเมื่อเห็นว่าผมปิดตาสนิทอย่างไม่สนใจใครทั้งสิ้น

"โหย ดูแลดีอย่างกับเป็นพ่อมันเลยว่ะ ธิว"

"เออ ไอ้มินมันลูกรักกู ต้องเอาใจมันไม่งั้นมันไม่ทำกับข้าวให้กิน"

ธิวหัวเราะ แล้วก็พูดอะไรอีกก็ไม่รู้ผมไม่ได้ฟัง ระหว่างเดินทางที่ผมหลับสนิท ได้ยินเสียงคุยงุ้งงิ้งที่จับใจความไม่ได้ไปตลอดทางจนกระทั่งถึงจังหวัดระยอง

นี่เป็นปิดเทอมแรกของพวกเราตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยมา ผมที่ถูกเลี้ยงมาอย่างไข่ในหินก็หวังว่าจะมีเรื่องดีๆที่แปลกใหม่เกิดขึ้นกับชีวิตบ้างก็เท่านั้น

ใครจะไปเชื่อ ว่าคำขอของผมจะเป็นจริงอย่างรวดเร็วขนาดนี้

แต่ว่า ผมไม่มั่นใจนะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับผม จะสามารถจัดเป็น 'เรื่องดีๆ' ได้รึเปล่า

---

Talk : สวัสดีค่ะ แฮะๆๆ เปิดเรื่องใหม่อีกอารมณ์นึง
ฝนตก อารมณ์เลยเปลี่ยนค่ะ (มันไม่ใช่ข้ออ้างเลยนะ = =)
ชานมแต่งเรื่องนี้มาสักพักนึงแล้วค่ะ แต่เป็นครั้งแรกที่แต่งนิยายโดยใช้มุมมองของนายเอก
มีข้อติชมตรงไหน รบกวนชี้แนะด้วยนะคะ เรายังอ่อนด้อยนักกับการแต่งนิยายค่ะ  :-[


ป.ล. เรื่อง Scarlet Bond ก็ยังคงลงต่อเรื่อยๆค่ะไม่ต้องห่วงนะคะ ^ ^

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ................... ตอนที่ 1 [30/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: MilkTea ที่ 30-05-2012 07:52:38

- 1 -





"กว่าจะมาถึงกันได้นะมึง"

เสียงไอ้พีทดังลอยมาทันทีที่ดับเครื่องเลยครับ ใบหน้ากวนๆเห็นเด่นมาแต่ไกล ข้างกายมีฟินที่เดินตามมาแต่ก้มหน้าก้มตากดบีบีไม่สนใจสิ่งรอบกาย ถัดไปเป็นผู้ชายอีกคนที่ผมไม่รู้จัก สงสัยเพื่อนที่คณะมัน

"ไอ้ธิวมันตัวหนักจนยางแบนต้องแวะสูบใหม่เหรอวะ"

"เปล่า กูขับเร็วมากไม่ได้ เดี๋ยวพ่อไอ้มินมันตบกบาลกูเพราะลูกชายมันแม่งกลัวรถซิ่ง"

พีทหัวเราะแต่ไม่เอาความ เขากวักมือเรียกเพื่อนๆให้ตามเข้าไปในบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ มีสองชั้น แต่ละชั้นตกแต่งด้วยสไตล์รีสอร์ท

บ้านหลังนี้ของฟินครับ ฟินเป็นลูกคุณหนูของแท้ ประเภทรถมีแต่ไม่ขับ ให้คนขับรถขับให้ตลอดอารมณ์นั้น แต่พอขึ้นมหา'ลัย ก็มีพีทคอยตามรับตามส่งให้ตลอด ทั้งๆที่บ้านฟินอยู่ซะพระรามสอง และบ้านพีทอยู่แค่สามย่าน ห่างจากคณะไม่กี่ก้าวเนี่ยล่ะครับ แม่งโคตรรักกันเลย อ๊ะ ผมไม่ได้อิจฉาพวกเขานะครับ แค่รู้สึกดีที่เห็นคนรักกันเท่านั้น สมัยนี้มันหายากแล้วครับที่คนรักกันนานๆแล้วยังเทคแคร์ไม่บกพร่อง อย่างว่า ผู้ชายดีๆยุคนี้หายาก ถ้าจะให้ดีต้องงมเอาในหมู่เกย์นั่นแหละครับถึงจะเจอ

"เออนี่เพื่อนกู ยศ ลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส"

ผมขยี้ตาไล่อาการง่วง มองตรงไปยังร่างสูงที่เดินเข้ามาใกล้ ผมสีน้ำตาลทองเห็นเด่นมาก่อนใคร สมเป็นลูกครึ่งฝรั่ง ตัวสูงเป็นบ้า ไอ้พีทมันสูงเกือบ 190 ซม.ยังเตี้ยกว่าเลย แถมแต่งตัวดูดีแฮะ ไอ้หมอนี่เหมาะแล้วที่เรียนนิเทศ หน้าตาโคตรดี จบไปเป็นดาราได้สบาย

"หวัดดีครับ" ผมยังมึนๆจากการนอนหลับบนรถที่ขับซิ่งน้อยๆมาตามทางที่ขรุขระ แถมยังขึ้นเรือมากว่าจะถึงฝั่งอีก เพลียเป็นบ้า

"ไอ้นี่นัทธิว ส่วนนี่ศักดิ์ แล้วไอ้ตัวเล็กนี่มิน คณะวิศวะทั้งหมด"

กูไม่ได้ตัวเล็ก พวกมึงต่างหากตัวใหญ่ไม่เกรงใจชาวบ้าน ผมคิดในใจระหว่างที่พีทแนะนำตัวให้ทีละคนอย่างว่องไว เรียกว่าไม่ต้องอ้าปากกันเลยทีเดียว ก็ดีเหมือนกัน ผมปรายตามองร่างสูงที่ยืนยิ้มน้อยๆอยู่ตรงหน้า ดูดี แต่ท่าทางจะขี้อายแฮะ หรือพูดไทยไม่เก่ง แต่ชื่อก็ไทยจ๋าซะขนาดนั้น คงพูดได้อยู่น่า

"ยศนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ไม่ต้องพูดสุภาพก็ได้ ยศ" ฟินละสายตาจากบีบีสีขาวในมือ "กันเองน่า พวกนี้ซี้กันกับฟินมาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว"

พูดไปนั่น ฟินนั่นแหละครับที่พูดจาสุภาพที่สุดในกลุ่มแล้ว ตั้งแต่รู้จักกันมาตั้งแต่ม.1 ผมเคยเห็นฟินหลุดคำหยาบเพียงไม่กี่ครั้ง เวลาโมโหจริงๆเท่านั้น ฟินเป็นเด็กเรียน ไม่ถึงกับเนิร์ด เพราะถ้าเนิร์ดคงอยู่กลุ่มผมไม่ได้ กลุ่มผมนี่เรียกว่าเป็นเด็กหลังห้องสมบูรณ์แบบ โดดเรียน สูบบุหรี่ หลีสาว เที่ยวกลางคืน เรียกว่าจัดเต็มแต่ไม่ถึงกับอัพยา แต่ฟินเท่านั้นที่ไม่แตะอะไรเลยครับ ยอมโดดเรียนไปกับพวกเราด้วยอย่างเดียว ส่วนผมก็เคยลองบุหรี่ไปครั้งหนึ่ง เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวจริงๆ สำลักควันจนน้ำตาไหล เข็ดจนตาย จะว่าไปถ้าไม่ได้ฟินพวกเราคงสอบไม่ผ่านมาอย่างง่ายดายเช่นนี้หรอกครับ ผมน่ะยังมีเรียนบ้าง แต่พวกที่เหลือน่ะไม่เคยฟังอาจารย์เลย ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเอ็นท์ติดมาได้ยังไง

"... ยศ นี่ใช่ยศที่เคยอยู่ลาดพร้าวปะ?" ธิวที่จดจ้องใบหน้าของเพื่อนใหม่อยู่นาน จู่ๆก็โพล่งออกมาครับ ผมจึงหันไปมองอย่างแปลกใจ ดูมันตื่นเต้นมาก ในขณะที่ยศเองก็เบิกตากว้างแล้วยิ้มกว้างเช่นเดียวกัน

"ใช่ๆ นี่... นัทธิว?"

"เฮ้ย!! ไม่ได้เจอกันนานมาก เป็นไงมั่งวะ!!" ธิวกับยศกอดกันแน่นเลยครับ ท่าทางดีใจมาก สงสัยคงรู้จักกันมาก่อนจริงๆ

"ดีเว้ย มึงล่ะ? นี่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่ป.5ใช่ปะ?"

"เออ ที่มึงย้ายไปเรียนนอกนั่นแหละ แล้วสรุปมึงจะมาปักหลักที่ไทยแล้วเหรอวะ?"

"ใช่ แม่กูโอนสัญชาติมาเรียบร้อยแล้ว จากนี้กูจะตายบนแผ่นดินไทยเนี่ยล่ะ"

"พูดซะเว่อร์เลยนะมึง เจอมึงก็ดี แบบนี้ต้องฉลองหน่อย แล้วตอนนี้มึงย้ายไปอยู่แถวไหนวะ?"

"แถวรัชดาภิเษก มึงอ่ะ? อยู่ที่เดิมปะ?"

"เออ กูยังอยู่โชคชัย 4 เหมือนเดิม ก็ใกล้ๆมึงแหละ" ธิวพูด แล้วดูเหมือนจะเริ่มนึกถึงคนรอบตัวได้ "อยู่แถวบ้านมินเลยนี่ มินเคยเจอหมอนี่มั่งไหม?"

"ไม่เคยหรอก" ผมสั่นศีรษะเมื่อธิวพูดถึงบ้านของป้าของผม ผมมีญาติอยู่กทม.ครับ บางทีก็แวะไปค้างที่นั่นบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็นอนหอเนี่ยล่ะ แต่จะไปเคยเจอได้ไงวะ ถนนรัชดาภิเษกแม่งไม่ได้ยาวแค่ 1 กิโลเมตร แถมต่อให้เจอกันมาก่อน แต่ไม่เคยรู้จักกัน ใครมันจะไปสนใจ ไอ้ธิวแม่งก็ถามเพ้อเจ้อ

"ฟิน มินหิวแล้วอ่ะ" ผมเอง เวลาอยู่กับฟินก็จะพูดจาดีครับ ไม่ได้เฟคนะ ผมจะพูดจาระดับเดียวกับฝ่ายตรงข้ามครับ ถ้าเขาพูดมาดี เราก็พูดดี ถ้าสนิทแล้วขึ้นมึงกู ผมไม่ถือ เพราะผมพูดด้วยเหมือนกัน

"เข้าไปข้างในกัน ฟินยังไม่ได้ทำอะไรเลยเพราะเพิ่งมาถึงเหมือนกัน แต่พีทซื้อของมาตุนไว้ในตู้เย็นอยู่"

"ฟิน พีทซื้อยาคูลท์มาแช่ไว้ให้แล้วนะ"

พีทหันมาบอกทางพวกผมที่กำลังจะเดินเข้าบ้านไปหาอะไรกิน ผมงงนิดหน่อย มาถึงเสม็ดทำไมต้องซื้อยาคูลท์มาตุน แล้วก็นึกขึ้นได้เมื่อฟินหันไปบอกขอบใจ ฟินมันระบบขับถ่ายไม่ดีครับ ก่อนนอนต้องดื่มยาคูลท์ ไม่งั้นเช้ามามันเบ่งไม่ออก แปลกดี วีต้าไม่ช่วยอะไร แต่ยาคูลท์นี่คล่องเชียว

"ฟิน พีทนี่ดีเนอะ ใส่ใจนายดีจังเลยอ่ะ"

"อืม ใช่" ฟินรับคำแต่ไม่พูดอะไรมากครับ เห็นแก้มขึ้นสีเรื่อนิดหน่อย ผมเลยหยอกต่อ ก็ฟินน่ารักนี่ครับ สูงพอๆกับผมแหละ แต่ดูบอบบางกว่ากันเยอะ ไม่แปลกหรอกที่ไอ้พีทมันจะหลง ผมเห็นแล้วยังอดยิ้มไม่ได้เลย น่ารักจริงๆครับ

"แบบนี้เวลาอยู่บนเตียงเป็นยังไงนะ อยากรู้จัง"

ฟินเขินใหญ่เลยครับ ไม่ตอบอะไร แต่เดินหนีไปเลย แป่ว ผมหยอกแรงไปเหรอ สงสัยติดมา ผู้ชายด้วยกันก็เห็นคุยเรื่องแบบนี้กันขำๆ แต่ก็ลืมคิดไปว่าฟินเป็นฝ่ายถูกกระทำ คงไม่อยากให้ใครพูดถึงล่ะมั้ง

"ฟิน มินขอโทษ มินล้อเล่น อย่าใส่ใจนะ" ผมรีบเดินตามแล้วเข้าไปง้อครับ เรื่องของเรื่อง เดี๋ยวฟินไม่หาอะไรให้ผมกิน - -" นี่ผมไม่ได้เห็นแก่กินนะ ผมใส่ใจความรู้สึกของเพื่อนครับ

"ฟินไม่ได้โกรธ"

ไม่โกรธเลยเนอะ หน้างออย่างกับตูดเป็ดนี่ไม่โกรธเลย นี่ผมกำลังง้อเพื่อนผู้ชายหรือเพื่อนสาวกันแน่ครับเนี่ย มนสิชล่ะเป็นงง แต่เอาเถอะครับ ฟินยอมเอากระทะขึ้นมาตั้งแล้ว คงไม่โกรธอะไรมาก เดี๋ยวก็หาย แล้วผมก็จะได้กินอะไรอร่อยๆ หึหึ

"หอมจัง ทำอะไรกินกันน่ะ?"

ศักดิ์เดินเข้ามาคนแรกครับ กลิ่นหอมๆคงจะล่อให้มันเลิกสนใจทีวีแล้วตามมาในครัว ผมมองออกไป เห็นพีทลุกตามมา ในขณะที่ธิวกับยศยังรื้อฟื้นความหลังกันอยู่ที่โซฟาหน้าทีวี

"หมูผัดพริกไทยดำ ต้มยำกุ้ง ผัดผักบุ้งไฟแดง ไก่ทอด กับปลาหมึกชุบแป้งทอดสำหรับเป็นกับแกล้ม" ฟินเอ่ยตอบโดยไม่ละสายตาไปจากเตา พีทยิ้มกว้างอย่างภูมิอกภูมิใจ ส่วนพวกผมชินแล้วครับ ก็ซี้กันมาตั้งแต่ม.ต้นนี่นา สนิมกันจนดมกลิ่นตดก็รู้แล้วว่าของใคร

"เออ มิน ไอ้ธิวมันให้มาตามแน่ะ"

ผมชี้มาที่ตัวเอง พลางหันไปมองทางห้องนั่งเล่นอีกที ธิวมันคุยไม่หยุดปากครับ แต่ก็ยังหันมาทางผมเป็นระยะ แล้วก็พยักเพยิดให้เดินไปหา

"ก็มันคุยกับเพื่อนเก่าอยู่แล้วจะเรียกกูไปทำไมวะ" ผมบ่นพึมพำ แต่ก็ยอมเดินไปหามันแต่โดยดีครับ เดี๋ยวมันงอน คนอะไรไม่รู้ ตัวออกใหญ่แต่แม่งโคตรขี้งอน แถมงอนทีง้อยากอีกต่างหาก "มีไรอ่ะธิว?"

"มานี่ๆเร็ว ยศ นี่เพื่อนสนิทกู มินนี่"

"ไอ้ห่า อย่ามาเรียกกูปัญญาอ่อนงั้นได้ปะ"

"หึหึ ก็หน้าตามึงน่ารักสมชื่อนี่หว่า"

"เชี่ย ชมว่ากูน่ารักเหมือนหนู กูไม่ดีใจหรอกเว้ย!" ยศหัวเราะประสานเสียงไปกับธิวเมื่อเห็นผมเถียงหน้าแดง ผมจึงรีบกระแอมแก้เขินแล้วหันไปทางยศ "เรียก 'มิน' เฉยๆก็ได้ ยศ อย่าไปฟังมันมาก มันกวนตีนงี้ประจำแหละ"

"โอเค เรียกผม 'ยศ' เหมือนกันนะ"

ผมไม่ค่อยชินกับสรรพนาม 'ผม' เท่าไหร่ แต่อาจเป็นเพราะเพิ่งรู้จักกัน ยศก็เลยยังพูดสุภาพกับผม ผมไม่ได้สนใจมากครับ

"ได้เลย อาหารเสร็จแล้ว เดี๋ยวกินเสร็จไปก๊งริมทะเลกัน!"

---

 


เสียงหอบหายใจกระเส่าปลุกให้ผมตื่นขึ้นจากภวังค์ ผมลืมตาขึ้น แต่กลับต้องพบกับความมืดมิด มืดสนิทในแบบที่มองอะไรไม่เห็นเลย

กลิ่นของแอลกอฮอล์อยู่ใกล้เสียจนได้กลิ่นอย่างชัดเจน ผมพยายามอ้าปากจะร้องเรียกใครสักคน ก่อนจะรับรู้ได้ว่ามีผ้าอุดอยู่ในปากของผมจนเต็ม ผมเริ่มตื่นเต็มตา พอขยับหันหน้าจึงได้รู้ว่า ที่ผมรู้สึกว่ามันมืด เป็นเพราะมีผ้าคาดตาของผมเอาไว้อย่างแน่นหนา

"อื้อ..."
 
ใจผมนึกอยากจะก่นด่า พวกมันเล่นห่าอะไรของมัน นี่คงเล่นอะไรบ้าๆแล้วถ่ายรูปเก็บไว้กันอีกล่ะสิ ไอ้พวกนี้พอเหล้าเข้าปากแล้วอย่างกับผีเข้า แม่งเปลี่ยนไปอย่างกับเป็นคนละคน

"ตื่นแล้วเหรอ?" เสียงกระซิบเบาๆพร้อมกับลมหายใจที่เป่ารดที่หูทำให้ผมขนลุกจนต้องขยับกายหนีโดยอัตโนมัติ สมองพยายามประมวลผลว่านั่นเสียงใคร แต่ผมกลับจำไม่ได้ เพราะเสียงกระซิบนั้นเบาและหวานเสียจนผมไม่เคยได้ยินเสียงแบบนี้จากเพื่อนคนไหนมาก่อน

ผมเริ่มใจไม่ดีแล้วครับ ถ้าเป็นเพื่อนแกล้งกันแบบทุกที อย่างน้อยต้องมีเสียงหัวเราะดังอยู่รอบข้าง แต่นี่ไม่มีเลย เงียบสนิท แถมรอบกายยังหนาวอีกต่างหาก นี่มันเกิดอะไรขึ้น ผมถูกลักพาตัวมารึเปล่า ผมพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่กลับถูกผลักให้นอนลงไปเหมือนเดิม เมื่อศีรษะกระทบพื้น ผมจึงเริ่มเอะใจ เพราะแทนที่จะเป็นพื้นไม้ในห้องหรือเตียงนอน กลับเป็นอะไรที่เย็นๆแข็งๆคล้ายกรวดหิน

"อื้ออออ!! อื้อออออออออออออออ!!"

ผมส่งเสียงประท้วงโดยหวังว่าจะมีใครสักคนได้ยิน หรือไอ้คนตรงหน้า ถ้ามันประสงค์ร้ายจริงๆก็ต้องกลัวใครมาช่วยผมสิ นี่ผมมากับเพื่อนตั้งหลายคน จู่ๆทุกคนจะหายไปกันหมดได้ยังไง หรือพวกมันโดนจับกันไปหมด

แต่ มันไม่สนใจจะทำให้ผมเงียบครับ แต่กลับปลดซิปกางเกงของผมลงอย่างรวดเร็ว ผมตาเหลือกแบบจริงจังแล้วครับตอนนี้ นี่มันกำลังจะทำอะไร?! จะถ่ายรูปนู้ดของผมเหรอ?! ไม่จริงมั้ง!!

มันเอามือมารูดน้องชายผมครับ ผมเริ่มดิ้นหนีเท่าที่จะดิ้นได้ บ้ารึเปล่า ผมไม่ใช่เกย์ถึงจะมีอารมณ์กับผู้ชาย แถมยังเป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้อีกต่างหาก

แต่ร่างกายมันเริ่มไม่ฟังเสียงครับ ยิ่งมองไม่เห็นแบบนี้ กลับยิ่งทำให้รับรู้ถึงสัมผัสได้ดียิ่งกว่าปกติ ผมเกร็งหน้าท้องเมื่อมันขยับรูดเร็วขึ้น ปลายเท้าจิกอยู่กับพื้น ตอนนี้ผมรู้แล้วครับว่าผมนอนอยู่บนพื้นหญ้า แต่ไม่รู้ว่าหญ้าตรงไหน เพราะด้านหน้าบ้านพักของเราเป็นหาดทราย แต่ด้านหลังเป็นป่าครับ นี่มันอุ้มผมมาข่มขืนเหรอ!

ไม่ต้องสงสัย มันเริ่มเอานิ้วแซะช่องทางด้านหลังของผมครับ ชิบหาย ไม่อยากจะพูดแต่ผมยังเวอร์จิ้นนะเว้ยครับ! ไอ้ตรงนั้นอ่ะไม่เคยมีใครจับมาก่อน นอกจากป๊ะป๋ากับหม่อมแม่แล้วก็พี่ๆที่เช็ดก้นให้ตอนผมเด็กๆ กับตัวผมเองในตอนโต แต่ไม่เคยมีใครเอานิ้วแหย่เข้าไป โอ๊ยยยยย มันเจ็บอีกต่างหาก ไอ้ห่านั่นแม่งยัดเข้าไปทีเดียวสองนิ้ว มันบ้ารึเปล่าเนี่ย เจ็บครับ แน่นแล้วก็เจ็บ ที่สำคัญมันไม่หยุดอยู่เฉยๆ มันชักเข้าออกอยู่พักหนึ่งจนผมเริ่มชา ในใจนึกหวั่นๆว่าผมจะเป็นริดสีดวงรึเปล่า

แล้วจู่ๆมันก็ถอนนิ้วออกไป ผมแอบโล่งใจอยู่ได้แป๊บเดียว แล้วมันก็กลับมาใหม่ ทีนี้มีอะไรเหนอะๆลื่นๆมาเต็มมือมันเลยครับ มันโปะมาเต็มก้นผมเลย ถูอยู่พักหนึ่งแล้วก็ค่อยๆสอดนิ้วเข้ามาอีกรอบอย่างช้าๆ คราวนี้ผมอธิบายความรู้สึกไม่ถูก มันแตกต่างจากเมื่อกี้นี้ เบากว่า แล้วก็อ่อนโยนกว่า ไม่ใช่ละ อ่อนโยนห่าไร ผมคิดไรเนี่ย ผู้ร้ายข่มขืนที่ไหนเขาอ่อนโยนกันบ้างวะ!

"อื้อ..."

ผมสะดุ้ง หลุดครางเบาๆเมื่อนิ้วทั้งสองกดย้ำที่ผนังด้านใน จู่ๆความรู้สึกเสียววาบก็วิ่งพล่านจนผมตกใจที่รู้สึกดีกับการถูกกระทำแบบนี้ ด้านหน้าน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ด้านหลังเนี่ยสิ มันได้ยินครับ แน่นอน เสียงหอบหายใจมันแรงขึ้น แล้วก็เข้ามาใกล้มากขึ้นจนผมรู้สึกได้ถึงน้ำหนักตัวที่ทิ้งลงมา นิ้วขยับเร็วและแรงขึ้นคล้ายกับว่าร่างด้านบนเริ่มทนไม่ไหวแล้ว ซึ่งก็คงจะจริง เพราะเพียงไม่นานมันก็ถอนนิ้วออกไป แล้วกดความร้อนที่ใหญ่โตเข้ามาอย่างช้าๆ

"หือ... อื้ออ!!!"

ผมจะสะบัดกายหนีครับ แต่ถูกล็อคเอวเอาไว้เสียแล้ว ไอ้บ้านั่นมันก็กดกายเข้ามาอย่างต่อเนื่องไม่คิดสนใจเสียงร้องของผมเลย ทั้งเจ็บและแน่นยิ่งกว่าเมื่อกี้หลายเท่า เจ็บเหมือนตัวผมกำลังจะฉีกขาด ผมกัดผ้าแน่นเลยครับ เจ็บมากจนหายใจไม่ออก

"ผ่อนลมหายใจออกช้าๆนะ"

เสียงเบาๆกระซิบที่ริมหูอีกครั้ง อย่างกับว่าผมจะทำได้แน่ะ แต่ผมก็พยายามทำตามที่มันว่าครับ ซึ่งก็เหมือนจะทำให้อาการเกร็งลดลงจริงๆ พอมันเห็นผมเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น แล้วมันก็เสียบเข้ามาเต็มที่เลย ผมน้ำตาไหลเลยครับ จุก เหมือนกับมีอะไรอัดเข้ามาเต็มท้อง แล้วมันก็ขยับถอนกายออกแล้วกระแทกเข้ามาใหม่อย่างรวดเร็ว มันไม่ใส่ใจความรู้สึกของผมเลย ผมทั้งหวาดกลัวทั้งเจ็บ ไอ้หมอนี่มันเป็นใคร มาทำกับผมแบบนี้ทำไม? ผมไปทำอะไรให้มัน?

รู้สึกตัวอีกทีมันก็ปล่อยอะไรอุ่นๆเข้ามา ผมอยากจะร้องแต่ร้องไม่ออก นี่มันเป็นใคร? ข่มขืนแล้วยังไม่ป้องกันด้วยเหรอ? ผมจะติดโรครึเปล่า? ผมคิดอย่างมึนงง ก่อนที่สติจะค่อยๆดับวูบไปพร้อมกับความเจ็บปวดเบื้องล่าง

---

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 30-05-2012 08:33:45

มาขอเจิมเรื่องใหม่


น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 30-05-2012 08:47:57

ใครกันนะที่ทำ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 30-05-2012 09:45:27

เฮ้ยยยยย มาตอนแรกนายเอกเราก้อ เฮ้อ !!!

แล้วเค้าเป็นใครหนอ ผู้น่าสงสัย ก้อคงจะทั้งหมดที่ไปเที่ยวด้วยกัน ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 30-05-2012 10:18:43

มันเป็นใคร

เป็นพระเอกเหรอ

สงสารหนูมินง่ะ ToT

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 30-05-2012 13:14:58

มาต่อเร็วๆๆๆ เค้าอยากรู้ใจจะขาด
 :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 30-05-2012 14:08:33

แอบสงสารหนูมิน มาต่อไวๆนะ  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 30-05-2012 15:33:41

อยู่ๆก็มีสามี....กรรมของคนน่ารัก o22

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 30-05-2012 19:04:18

 :mc4: :mc4: เปนกำลังใจเรื่องใหม่ค่ะ




มานนนนนนผู้นั้นเป็นใครรรรรรรรรร :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 30-05-2012 20:12:03

ติดตามค่ะๆ ><~~~~

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 30-05-2012 20:14:23

-0- วู้ววว

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 30-05-2012 20:35:48

มาถึงตอนแรกนายเอกของเราก็ถูกข่มขืนเลยเหรอ ใครหว่าผู้ต้องสงสัย
ใครกัน หรือหมายถึงนายยศหว่า แต่ชื่อเรื่อง คือ ผม เขา และความรักของเราสามคน หรือหมายถึงพีท
ไม่เอาไม่คิด รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: kisskiss ที่ 30-05-2012 21:12:52

 :z3: อ่านเรื่องที่ปูมาอย่างสนุกสนาน ครื้นเครง อยู่ๆตัดฉับ
แถมใครทำน้องมินนี่ของเราก็ไม่รู้  งื้อออ :z10:
มาต่อเร็วๆน๊าาาา ค้าง สงสัย อยากรู้ #จิกทึ้งหัวตัวเอง  :serius2:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 30-05-2012 23:34:33

 :z3: :z3:

ใครฟระ เลวจริง

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 31-05-2012 15:28:24

มารอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: paojijank ที่ 31-05-2012 17:43:44

ผู้ร้ายคือใครไม่รู้ แต่รู้ว่าเรื่องนี้ 3p แน่ๆ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: PPiing ที่ 31-05-2012 17:59:20

3p ใช้ป่ะ???
อยากให้เป็น3p อ่ะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 01-06-2012 15:41:51

มาส่องว่าจะมีตอนต่อไปยัง

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 01-06-2012 17:05:02

เข้ามาอ่านครับ
ตามลุ้นต่อไป

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: paojijank ที่ 04-06-2012 19:07:25

ปริศนา ใครคือคนร้าย ว่าแต่ครั้งแรกทำคนเดียวหรือว่าสองเนี่ย
รอผู้เขียนเฉลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: kasune ที่ 04-06-2012 21:55:53

คนร้ายคือยศศศศ (แอบชอบ) อยากให้เป็นงั้นนะ  :o8:
เรื่องนี้ 3P สินะ  o18
มิน ธิว ยศ ใช่ป่ะะ  :haun4:
ใช้เวลาอ่านตอนแรกเยอะนะ มัวแต่อ่านแล้วหยุดไปทำอย่างอื่นแล้วมาอ่านต่อ  :laugh:
จนมาอ่านอีกทีลืมไปว่า..เรื่องนี้มันเพิ่งเปิดใหม่นี่นา  :sad4:
อยากอ่านต่อเร็วๆใจจะขาด  :o12:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 05-06-2012 08:57:55

ใครวะ  บังอาจมาก  มินจำเสียงไม่ได้  ถ้างั้นก็ต้องไม่ใช่คนคุ้นเคย

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 05-06-2012 10:32:56

มารอตอนไป

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Dakzy ที่ 05-06-2012 11:02:58

สงสัยพ่อลูกครึ่งแหงๆเลย ถือคติรักต้องปล้ำเรอะ ผิดสูตรแล้วม้าง

แอบอยากเชียร์3p ชอบทั้งยศทั้งธิวเลย เลือกไม่ถูก ฮ่าๆๆ

รออ่านต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 09-06-2012 13:00:29

มาต่อไวไวนะคะ ><

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 22-06-2012 10:51:43

อย่าลืมมาต่อนะครับ รออยู่นะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 27-06-2012 00:46:01

Intro ยาวจัง
ไม่ไหวๆ พรุ่งนี้ค่อยอ่านตอนที่ 1 ละกัน

นอนหลับฝันดีนะครับสมาชิกเล้าเป็ด o18

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-06-2012 01:39:46

โอ๊ะ 3P มาอีกแว้ว อิอิ.....น่าติดตามๆ

หวังว่าคงไม่มาม่าเยอะนะ กลัวอืด แฮ่ๆ

รอติดตามน้ออ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 27-06-2012 13:44:51

ใครทำนายเอกผู้น่ารักเนี่ย ?  :angry2:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 27-06-2012 18:27:44

มันเป็นครั้งแรกที่น่าจดจำมากค่ะ

ใครทำนายเอกของฉันยะเนี่ย ....

มาต่อเร็วๆนะค่ชอบมากกกกก

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 27-06-2012 19:32:29

3P 3P 3P 3P
ใครกันน้อที่มาทำกับนายเอดเรา
 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............. ตอนที่ 1 [30/05/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: MilkTea ที่ 28-06-2012 22:07:32

- 2 -





เสียงนกร้องดัง ใกล้ราวกับอยู่เพียงริมหู ผมขมวดคิ้วมุ่นอย่างหงุดหงิด รู้สึกมึนงง อ่อนเปลี้ย และเพลียราวกับไปวิ่งมาราธอนมาร่วมวัน เสียงจอแจจากด้านนอกห้องนอนทำให้ผมค่อยๆปรือตาขึ้น สิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือดวงหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรของคนที่ไม่คุ้นตา ผมรีบเบิกตากว้างแล้วผงะถอยหลัง ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดเบื้องล่าง

"โอ๊ย!"

เจ็บ เจ็บมากราวกับมีแผลใหญ่ที่อักเสบจนรับรู้ได้ถึงความบวมอยู่ที่ก้น ผมคงเผลอส่งเสียงดังไปหน่อยจนคนที่นอนอยู่ข้างๆรู้สึกตัว ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นยศนั่นเองครับ ผมยังไม่ชินกับหน้าของหมอนี่เท่าไหร่ มันหล่อเกินไป ขนาดตอนหลับยังหล่อ สมแล้วที่เป็นเพื่อนซี้ไอ้ธิวตั้งแต่เด็กจริงๆ

ผมพยายามลุกขึ้น แล้วรีบเดินกะเผลกไปที่ห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอน ถอดกางเกงแล้วหันหลังเข้าหากระจก อุแม่เจ้า! ทั้งมีรอยแผล รอยเลือด แล้วยังบวมเป่งซะขนาดนี้ เหมือนกับผมเป็นริดสีดวงเลย แถมคราบสกปรกเต็มร่างกายนี่มันอะไรกัน

ผมเห็นรอยคราบเลือดแล้วรู้สึกวิงเวียนคล้ายกับจะเป็นลม ยิ่งเห็นคราบเมือกที่ติดอยู่ตามซอกขาและบางอย่างที่รินไหลลงมาตามเรียวขาแล้วรู้สึกคลื่นเหียนเป็นที่สุด ผมวิ่งไปที่ชักโครก ก่อนจะปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างในกระเพาะพุ่งออกมาจนหมด กลิ่นคาวของอาหารที่ทานเข้าไปเมื่อคืนและน้ำย่อยที่เปรี้ยวจนขมทำให้ผมยิ่งอยากจะอาเจียนยิ่งกว่าเก่า

ผมกัดฟันทนความเจ็บร้าวเบื้องล่างแล้วลุกขึ้นไปล้างหน้าและกลั้วปาก สีหน้าซีดเซียวผิดกับความร่าเริงเมื่อคืนก่อนลิบลับ ความทรงจำแล่นเข้ามาทีละฉาก ผมจำได้ว่าผมดื่มเบียร์กับเพื่อนๆจนรู้สึกง่วงก็เลยออกไปเดินเล่น ตั้งใจว่าจะอยู่ใกล้ๆริมหาด แต่มันมืดมาก ก็เลยหันหลังกลับ แต่ก็จำอะไรหลังจากนั้นไม่ได้แล้ว ตื่นมาอีกทีก็ถูกใครก็ไม่รู้ข่มขืนจนหมดสติไป ฟื้นขึ้นมาก็อยู่ที่บ้าน เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเหมือนฝัน แต่ความเจ็บปวดนี้ทำให้ผมรู้ว่าไม่ใช่ความฝัน

เรื่องนี้ผมไม่ได้ฝัน และถ้าไม่ได้เป็นความฝัน ผมก็คงถูกใครสักคนในบ้านหลังนี้ข่มขืน

แล้วใครกันล่ะที่ทำแบบนี้กับผม?

ไม่ว่าจะเป็นนัทธิว ศักดิ์ พีท ฟิน ต่างก็เป็นเพื่อนสนิทของผมที่รู้จักกันมานานทั้งหมด มีเพียงยศที่เพิ่งได้พบกันเมื่อวานที่น่าสงสัยที่สุด แต่ทำไมคนหน้าตาดีอย่างหมอนั่นถึงได้มาข่มขืนผู้ชายทั้งแท่งอย่างผมล่ะ? อะไรๆก็ดูไม่สมเหตุสมผลเลย ที่แปลกก็มีอยู่แค่ทำไมหมอนั่นมานอนเตียงเดียวกับผมเท่านั้นล่ะ

ระหว่างลากขาไปอาบน้ำ ผมได้ยินเสียงเปิดตู้เสื้อผ้าภายในห้อง จึงเดาว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงเมื่อครู่นี้คงตื่นแล้ว แต่ก็ไม่ได้สนใจ ตอนนี้อยากรีบล้างคราบสกปรกตามตัวออกไปให้หมดเสียมากกว่า สายน้ำเย็นๆที่พร่างพรูลงมาบนร่างกายที่บอบช้ำทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นบ้าง รีบถูสบู่ตามเนื้อตัวที่เปื้อนฝุ่นดินออก แต่ปัญหาที่ผมกังวลอยู่ในตอนนี้คือสิ่งที่ค้างคาอยู่ภายในกาย หวังว่ามันคงออกมาจนหมดได้เอง เพราะผมก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงกับมันบ้าง หรือต้องล้วงเข้าไปเหรอ? แต่นี่แค่ยืนเฉยๆยังเจ็บก้นจะตายอยู่แล้ว ใครนะช่างรุนแรงกับผมเสียเหลือเกิน ถ้าจับได้พ่อจะควักไส้ออกมายิงทิ้งซะเลย!

"ใครอยู่ข้างในเหรอ?"

เสียงเคาะประตูทำให้ผมหันไปทางประตูไม้สีเข้มพลางรีบส่งเสียงตอบออกไป

"มินเอง"

"อ้อ น้องมิน... ขอเข้าไปได้ไหม?"

ยศถามแล้วไม่รอฟังคำตอบ เปิดประตูพรวดเข้ามาเลย ไม่มีมารยาทไม่เข้ากับหน้าหล่อๆเลยแฮะ ว่าแต่มันเรียกผมว่าอะไรนะ? 'น้องมิน' เหรอ?

"เฮ้ย! อาบน้ำอยู่นะ จะเข้ามาทำไม?!" ผมร้องลั่น รีบรูดม่านปิด แต่อย่างกับว่าม่านจะช่วยอะไรได้ เป็นพลาสติกใสแจ๋วไร้ลวดลายขนาดนี้ ปิดไปก็เท่านั้นล่ะ

"ก็ปวดฉี่นี่ จะให้พี่ปล่อยคาเตียงรึไงล่ะ?" ยศพูดโดยที่ตรงไปยังชักโครกที่ผมเพิ่งกดน้ำทิ้งอาเจียนไปหมาดๆ "เฮ้อ... เกือบแย่"

"เออ งั้นก็รีบฉี่รีบออกไปก่อน คนอาบน้ำอยู่ก็เห็น"

"รู้แล้วครับ ขี้บ่นจังนะเด็กอะไร"

"เฮ้ย เด็กอะไร ก็รุ่นเดียวกันไม่ใช่รึไง"

"เมื่อคืนคุยกันลืมไปแล้วเหรอ?"

"คุยอะไร?"

"ก็น้องมินเรียนเร็วใช่ไหมล่ะ? อายุยังไม่ถึงสิบแปดเลย ส่วนพี่น่ะยี่สิบแล้วนะ"

"อ้าวเหรอ แล้วทำไมกับไอ้ธิวยังเรียกธรรมดาเลยล่ะ?"

"ก็ไอ้ธิวมันซี้กันมาตั้งแต่ขนยังไม่ขึ้น เรียกชื่อกันจนชินปากแล้ว เมื่อคืนนี้คนอื่นก็ไม่ได้เรียกพี่ว่าพี่หรอก พวกนั้นมันก็จะสิบเก้ากันละ แต่น้องมินเด็กที่สุดนี่ ห่างกันตั้งเกือบสามปี"

"ก็แค่นิดเดียวเอง อยากให้เรียกพี่เหรอ?"

"อืม ไม่อยากเหรอ?"

"เปล่า เรียกพี่ก็ได้ ปกติก็เรียกจนชินแล้วล่ะ"

"มีพี่น้องใช่ไหม?"

"อื้อ พี่ชายห้าคน"

ผมพูดพลางล้างน้ำจนสะอาดแล้วเอื้อมมือมาหยิบผ้าขนหนูด้านนอก จะว่าอายก็อาย แต่ยศ... ไม่สิ พี่ยศก็ไม่ได้มองมาทางผม แต่กำลังล้างหน้าแปรงฟันอยู่ คนหล่อนี่ดีนะ ขนาดเพิ่งตื่นยังดูดี ผมชี้ยังหล่อเลยแฮะ

"เยอะจัง แล้วออกมาอยู่คนเดียวไม่เหงาแย่เหรอ?"

"นานๆทีก็เหงาเหมือนกันนะ ดีที่มีธิวมันอยู่ด้วยตลอด แล้วก็มีคนอื่นอีก"

"สนิทกับธิวตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ?"

"ตั้งแต่ม.ต้นน่ะ"

"อยู่ห้องเดียวกันล่ะสิ"

"ใช่ พี่ล่ะไปเรียนที่ไหนมา?"

"ที่ญี่ปุ่นน่ะ"

"อ้าว ทำไมไม่เรียนที่ฝรั่งเศสล่ะ?"

"ทำไมต้องฝรั่งเศสล่ะ?"

"ก็เห็นธิวมันบอกว่าพี่เป็นลูกครึ่งฝรั่งเศส"

"ไม่เห็นจำเป็นเลย"

"ก็จริงเนอะ พี่ ผมไปแต่งตัวก่อนละ พี่ใช้ห้องน้ำตามสบายนะครับ"

"อืม เจอกันด้านนอก"

"ครับ" ผมรับคำพร้อมกำลังจะก้าวออกจากห้องน้ำ ก่อนจะชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียก

"น้องมิน"

"?" ผมหันไปมองทางต้นเสียง แต่อีกฝ่ายเพียงแค่กำลังถอดเสื้อยืดบางๆออกโดยไม่หันมามองแล้วเอ่ยเบาๆ

"เมื่อคืนออกไปข้างนอกมาได้แผลมารึเปล่า? เห็นมีรอยเลือดกับเศษดินอยู่บนเตียงแน่ะ"

"อ๋อ... ผม... ออกไปเดินเล่นน่ะครับ แต่สะดุดหกล้มเลยได้แผลมานิดหน่อย" ผมเอ่ยตอบออกไปดังนั้น แต่อีกฝ่ายกลับส่งเสียงหัวเราะในลำคอโดยไม่พูดอะไร ผมขมวดคิ้วอย่างสงสัยพลางเดินออกมาแล้วปิดประตูห้องน้ำตามหลัง รู้สึกหวาดระแวงอย่างบอกไม่ถูก

หรือจะเป็นหมอนี่ที่ทำร้ายผมเมื่อคืน? แต่ถ้าอย่างนั้นทำไมถึงได้ชวนคุยราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นล่ะ? ที่จริงก็น่าแปลกใจอยู่ ในเมื่อเพิ่งจะได้พบกัน ทำไมอีกฝ่ายถึงตีสนิทขนาดนี้? หรือผมคิดไปเองรึเปล่า? โอย มนสิชปวดกบาลและเจ็บบั้นท้ายมากครับ ณ จุดนี้

"มินคร้าบ ตื่นยัง?"

เสียงแหลแบบนี้มีแต่ไอ้ธิวเท่านั้นแหละครับ ผมมองไปทางประตูห้องที่เปิดค้างเอาไว้ที่มีหน้าของเพื่อนซี้โผล่เข้ามา ดูมันนะ เห็นผมมีแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวแบบนี้มันก็ยังจะมองมายิ้มๆอยู่ได้ ถึงจะเป็นผู้ชายด้วยกันแต่ผมก็ไม่ใช่ประเภทเดินโทงๆแบบมันหรอกนะครับ

"ตื่นนานละ"

"สร่างยัง? เมื่อคืนจัดหนักเลยนี่"

"อืม ออกมาหมดกระเพาะละ"

"ขนาดนั้นเลย?"

"เออ กูคงดื่มหนักไปหน่อย"

พูดไปเรื่อยแหละ ที่จริงสาเหตุมันไม่ใช่เพราะเมาค้างสักหน่อย มันเป็นความคลื่นเหียนจาก'สิ่ง'ที่ใครก็ไม่รู้ทิ้งเอาไว้ภายในกายเสียมากกว่า อยากรู้จริงๆว่าใครกัน ที่จริงมันก็ทำให้ผมหวาดกลัวไม่ใช่น้อยๆ ขนาดผมเป็นผู้ชายแท้ๆนะยังขนลุก ดีแค่ไหนที่ไม่มีอะไรเสียหายนอกจากประตูหลังที่ยังคงปวดตุบๆ

"ไหวรึเปล่า? ให้ไปเอายามาให้ไหม?"

"ขอยาแก้ปวดหน่อยก็ดี"

"นี่ถึงขนาดปวดหัวเลยเหรอ? ไหนมาวัดไข้หน่อย"

ธิวเดินตรงเข้ามาคว้าแขนของผมแล้วลากไปนั่งที่เตียง ทั้งๆที่ยังสวมเพียงแค่เสื้อยืดตัวบางและท่อนล่างเป็นบ็อกเซอร์สีน้ำเงินนั่นแหละครับ แรงมันเยอะ ยื้อไปก็เท่านั้น แถมผมยังไม่มีแรงอีกต่างหาก ดีที่ผมค่อยๆหย่อนก้นลงนั่งได้โดยที่ธิวไม่ผิดสังเกต ผมเหลือบตาขึ้นมองใบหน้าดูดีใกล้ๆ หนวดขึ้นเขียวเชียว แค่ไม่โกนวันเดียวเท่านั้น แต่ผิวดีจริงๆ ทั้งๆที่เป็นนักกีฬาแต่ผิวกลับไม่คล้ำเหมือนกับคนกรำแดด หรือเพราะหมอนี่ดูแลตัวเองดีมาตลอดล่ะมั้ง ทาครีมกันแดดทุกครั้งก่อนลงสนาม

อาจเป็นเพราะผมเป็นคนเหนือ ผิวของผมจึงทั้งขาวทั้งเนียน พอเป็นคนขาวอยู่แล้วเลยไม่ค่อยใส่ใจดูแลผิวมากนัก เพราะยังไงเรื่องความเนียนผมก็กินขาดอยู่แล้ว สิวก็ไม่มี โชคดีมากเพราะพี่ชายของผมบางคนสิวเห่อเต็มหน้าในช่วงวัยรุ่น ส่วนผมนี่หนวดยังแทบไม่มี ไม่รู้ฮอร์โมนเพศชายหายไปไหนหมด คงเพราะพ่อแม่อยากมีลูกสาวมากจัดจริงๆ

มือใหญ่เย็นๆที่แนบลงบนแก้ม ก่อนจะเลื่อนไปแตะที่หน้าผากทำให้ผมรู้สึกดี หรืออาจเป็นเพราะเป็นมือของธิวด้วย ส่วนตัวแล้วผมไม่ชอบให้คนอื่นมาแตะตัวเท่าไหร่ นอกจากคนที่สนิทมากจริงๆเท่านั้นซึ่งก็มีไม่ได้มากนัก

"ไม่มีไข้นะ ไปทำอะไรมาถึงรู้สึกไม่สบาย?"

"ไม่หรอก คงดื่มมากไปหน่อยแหละ" ผมบอกปัด รับรู้ได้ถึงสายตาที่จ้องมองมาจากร่างตรงหน้า พยายามไม่สบตาเพราะกลัวว่าธิวจะจับได้ มันรู้ตลอดแหละครับว่าผมพูดจริงหรือโกหก แม่นยิ่งกว่าหมอลักษณ์อีก

"หวังว่าจะจริงนะ ธิวบอกหลายครั้งแล้วว่าไม่ชอบให้โกหก"

ผมไม่ตอบอะไร จะให้พูดยังไงว่าถูกตุ๋ยมาเมื่อคืนจนตูดเป็นแผลอักเสบบวมเป่งเท่าลูกองุ่น ไม่ขำเลยนะครับ กรุณาอย่าหัวเราะ เจ็บมากจริงๆ ไม่ว่าจะนั่ง ยืน หรือเดินก็ตาม

"ไม่ได้โกหก จะไปทำอะไรได้ กูเพิ่งตื่นก็เห็นอยู่"

"เออ อย่าให้รู้ว่าออกไปไหนมาเมื่อคืน"

"เดินเล่น"

"เดินเล่นห่าไร กลับมาเกือบตีหนึ่ง"

ผมชะงัก ปรายสายตามองใบหน้าหล่อเหลาเพียงแว่บหนึ่งเท่านั้นแล้วหลุบสายตาลงต่ำ ในใจนึกระทึก อยากลองแยบๆล้วงเรื่องราวออกมา เผื่อว่าผมจะได้อะไรบางอย่างมาสืบหาตัวคนร้ายต่อไปได้

"... เห็นด้วยเหรอ"?"

"เปล่าไม่เห็นหรอก ตอนแรกกูปวดฉี่เลยลุกไปห้องน้ำ ผ่านห้องนอนเลยแวะไปดู เห็นแต่ไอ้ยศมันนอน พอกูเดินกลับมา มึงก็มานอนอยู่แล้ว หายหัวไปไหนมาวะ?"

ผมนิ่งอึ้ง ขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจ ชั่วระยะเพียงแค่นัทธิวลุกไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับมา ใครบางคนสามารถพาผมเข้ามาห้องนอนได้โดยไม่มีใครรู้ตัว ใครคนนั้นคือใคร?

"สรุปมึงหายไปไหนมา?"

"กูก็ไปเดินเล่นนั่นแหละ แล้วก็.... ง่วงๆ เลยเผลอหลับไปคาหาด แม่งยุงโคตรเยอะ กูจะเป็นวัณโรครึเปล่าวะ?"

"วัณโรคพ่อมึงสิมากับยุง ยุงกลางคืนไม่น่ากลัวเท่ายุงกลางวัน แต่ยังไงถ้าไข้ขึ้นก็ต้องดูดีๆว่าเป็นไข้เลือดออกรึเปล่า มานี่มา ไปเอายากับธิวที่ห้องนู้นก่อน"

ผมพยักหน้าแล้วรีบเดินตามมือใหญ่ที่กวักเรียก ก่อนจะหยุดแวะสวมกางเกงอย่างนึกขึ้นได้ แล้วรีบตามออกไปก่อนที่พี่ยศจะเดินออกมาจากห้องน้ำ แม้ว่าจากเรื่องที่ธิวเล่า พี่ยศไม่น่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย แต่อย่างไรก็ตามผมก็ยังไม่วางใจ อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ ยังไงก็ยังตัดออกไปจากผู้ต้องสงสัยไม่ได้หรอก

"ธิว มึงสนิทกับพี่ยศ ทำไมไม่นอนด้วยกันล่ะ?"

"กูนอนกับมันแล้วใครจะนอนกับไอ้ศักดิ์ล่ะ? มึงเหรอ? ไอ้ศักดิ์แม่งเสียงกรนอย่างกับหมูสิบตัว"

"อ้อ งั้นก็ขอบใจ กูนอนกับพี่ยศแหละดีแล้ว"

"เออ กูรู้หรอกว่ามึงต้องนอนเงียบๆ เป็นผู้ชายแต่เสือกหูไวอย่างกับผู้หญิงนะมึงนี่"

"กูก็รำคาญตัวเองเหมือนกันแหละ"

ธิวยิ้ม แล้วตบศีรษะผมเบาๆเหมือนกับเอ็นดูเด็กเล็กๆ "ไม่ได้ว่าอะไร ดีแล้ว โจรเข้าบ้านจะได้ไหวตัวทัน"

"ไม่ใช่หมาเฝ้าบ้านนะ"

"ว่าแต่ทำไมเรียกไอ้ยศมันว่าพี่ล่ะ?"

"ก็เห็นเขาอยากให้เรียกแบบนั้น"

"แล้วก็ยอมเรียกตามง่ายๆน่ะนะ?"

"อ้าว ก็เขาแก่กว่าตั้งเกือบสามปีนี่"

"ธิวก็แก่กว่ามินนะ"

"แค่ปีกว่า"

"ก็แก่กว่าไม่ใช่รึไงล่ะ?"

ดูมันนะครับ ทำหน้าบูดเป็นตูดไก่ แถมพองลมใส่แก้ม ตัวก็ใหญ่ ล่ำก็ล่ำ ทำท่าอินโนเซ้นส์ โอ๊ย น่ารักตาย กูอยากจะบ้า

"เออๆ อยากให้เรียกพี่ก็ได้"

"ไหนลองเรียกซิ"

"ไอ้พี่ธิว"

"ไม่เอา 'ไอ้' สิวะ"

"ห่านี่ กูเรียกมึงแบบนี้มาทั้งชีวิต จู่ๆจะให้เปลี่ยนจะทำได้ยังไงวะ"

"ไม่น่ารักเลย มึงนี่นะ... แต่ดีละ มึงเรียกกูแบบเดิมเถอะ ยังไงเรารู้จักกันมานานก็เรียกกันแต่แบบนี้"

"อืม นั่นสิ อะไรเข้าสิงถึงอยากให้เรียกพี่"

ธิวหัวเราะในลำคอ "ไม่รู้เหมือนกัน อิจฉาไอ้ยศมันมั้ง มาถึงไม่ทันไรก็ตีซี้กับมินละ"

ผมเลิกคิ้วแต่ไม่ใส่ใจ ตอนนี้ก้นระบมมากจนไม่อยากนั่งหรือยืน ผมเบ้หน้าเมื่อเห็นยาแก้ปวดแบบเม็ดในมือของเพื่อน

"ธิวรู้มินไม่กินยาเม็ด ธิวเอายาน้ำมาด้วยหรอกน่า"

ว่าแล้วธิวก็เก็บยาเม็ดเข้ากระเป๋าไปแล้วหยิบยาน้ำขวดสีน้ำตาลอ่อนออกมายื่นให้ผมที่ทำท่าดีใจสุดชีวิต ผมเกลียดยาเม็ดครับ มันขมอ่ะ แบบแคปซูลพอกินได้ แต่แบบเพียวๆนี่ลาขาด ยอมโดนฉีดยาดีกว่ากินยาเม็ด ผมเทยาน้ำใส่ช้อนโต๊ะที่ถือติดมือมาแล้วยกขึ้นจรดปาก ก่อนจะส่งคืนให้กับนัทธิวที่รอปิดฝาให้

"จะเรียกกูยังไงกูไม่ว่าหรอก เพราะยังไงตลอดชีวิตมึงยังไงก็คงขาดกูไม่ได้ ใช่ไหมมิน?"

ผมยิ้มให้กับคำพูดกวนๆของมันที่ฟังดูเผินๆก็ติดจะหวานเลี่ยน ผมกับธิวก็แบบนี้แหละครับ พวกเราสนิทกันมากที่สุด รู้ใจกันเหมือนคู่ปลาไหลกับไส้เดือน มันรู้ว่าผมเป็นคนยังไง ผมเองก็เข้าใจว่ามันเป็นคนแบบไหน เรียกว่ายอมรับข้อดีข้อเสียของกันและกันได้ครับ พวกเราเลยอยู่ด้วยกันได้โดยแทบไม่เคยทะเลาะกันเลย

นัทธิวไม่น่าจะเป็นคนที่ทำอะไรกับผมเมื่อคืนอย่างแน่นอน อย่างน้อยผมก็ฟันธงไว้เก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าเปอร์เซ็นต์แล้วว่าไม่ใช่ธิว แต่ผมไม่กล้าบอกมันหรอกครับ ยังไงซะมันก็เป็นเรื่องน่าอายเกินไปที่จะบอกใครสักคน เอาไว้อับจนหนทางจริงๆแล้วค่อยบอกก็แล้วกัน ถ้าบอกไปธิวก็ช่วยผมเสมออยู่แล้ว

--- ผมหวังไว้อย่างนั้นนะ

---

Talk:

ฮัลโหลฮ่า หายหน้าไปนานกับเรื่องนี้ เกือบหนึ่งเดือนเต็มๆแน่ะ

 :-[ เรื่องนี้คนละฟีลลิ่งกับ Scarlet Bond เลยเนอะ

(บางคนบอกว่าอย่างกับคนละคนแต่ง ไม่นะคะ ชานมเองค่ะ ฮ่าๆๆ แค่คนละอารมณ์เนาะ :laugh:)

ที่จริง ชานมไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าผู้ชายปกติใช้คำพูดกันแบบไหน

ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชายสนิทๆด้วยมากเท่าไหร่ค่ะ หรือต่อให้มี ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าผู้ชายด้วยกันจะเรียกกันแบบไหน

เท่าที่เห็นก็ไม่ค่อยเจอผู้ชายเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อกับผู้ชายด้วยกันเนอะ (ถ้าเจอคงปลื้มมาก  :impress2:)

เพราะฉะนั้นถ้ามีตรงไหนอ่านแล้วสะดุดหรือติดขัดก็บอกกันได้นะคะ จะได้นำไปปรับปรุงค่ะ

ไว้เจอกันตอนหน้าค่า  :bye2:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 28-06-2012 23:52:27

+1 ต่อเรื่อง Scarlet Bond ด้วยน๊า o18

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 29-06-2012 00:28:08

 :angry2: :angry2:


ใครหว่ะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 29-06-2012 06:46:38

อยากรู้ว่าใครหว่าปลำ้น้องมิน ใครกันนะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: kisskiss ที่ 29-06-2012 12:00:55

ใครทราบเบาะแสช่วยบอกที  :sad4:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 29-06-2012 12:19:12

ตกลงว่าใครกันแน่วะ 

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-06-2012 12:30:35

ใครทำน้องมินนี่ :z3:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 02-07-2012 22:28:08

 :กอด1:ชอบมาค่ะตามมาจากอีกเรื่องหนึ่งรีบมาต่อเร็วๆนะค่ะ o13

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 12-07-2012 12:12:10

ชาโนมมมมมมม

เรื่องนี้ก็เช่นกัน มาต่อทั้ง 2 เลยนะคร๊าบบบบ  :sad4:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 12-07-2012 15:06:08

รอด้วยใจหวังค่ะ รีบมาต่อด่วนนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 21-07-2013 03:59:04

อืมมม...เพื่อนธิวรึเปล่าที่เล่นเพื่อน?
หรือว่า...เพื่อนธิวและพี่ยศ ร่วมมือร่วมไม้กัน?
อ่าาาาา...แล้วตกลงว่าดองเรื่องนี้จริงหรือคุณชานม?
ว้ากกกก...อยากรู้เรื่องต่อจังเลย...ต้องทำยังไงกันล่ะเนี่ย . . .?

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 02-02-2014 13:34:39

โธ่น้องมินของเจ้ โดนข้าศึกตีเมืองหลวงพ่ายแล้วไม่รู้ตัวการอีก :hao5:

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: dorabarin ที่ 24-02-2014 16:38:38

 :z1:
อยากรู้จังใครเอาเอกราชของน้องมินไป
 :hao5:
เเอบสงสารนู๋มินอ่ะ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ............ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: lady_panko ที่ 07-04-2014 04:15:24

โอ๊ยยย มันใครกันนะ

กลายเป็นนิยายสืบสวนสอบสวนกันไปซะละ

หัวข้อ: Re: ❥❥❥ "ผม, เขา, และความรักของเรา 3 คน" ........ ตอนที่ 2 หน้า 2 [28/06/12] 18+
เริ่มหัวข้อโดย: 13 จ้าวนภา ที่ 03-12-2014 15:04:39

 :fire: อิอิอิรอคะ 3p