พิมพ์หน้านี้ - [Short Fic] SimSimi ♥ Angry birds [จบ]
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 01-03-2012 21:00:24
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ สรุปข้อสำคัญดังนี้ 1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด 2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด 3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ 4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม 5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ 6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
สืบเนื่องจากกระทู้ เมื่อ Simsimi กลายเป็นหนุ่มน้อยน่ารัก กับคุณสามีสุดกวน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31921.0) ของคุณ Dongmin ก็เลยเกิดแรงบันดาลใจจนมาเป็นเรื่องนี้ค่ะ :laugh: ชอบไม่ชอบก็บอกกันได้นะคะ~ ________________________________________________________ ผมก้มลงมองพาสปอร์ตที่ระบุสัญชาติว่าเป็นคนเกาหลีแล้วเงยหน้าลากกระเป๋าสีเหลืองสดใสออกมายังบริเวณแท็กซี่สำหรับผู้โดยสารของสนามบินสุวรรณภูมิเพื่อมุ่งหน้าไปหาคนรู้จักที่กระทรวง ICT ของประเทศไทยเพื่อติดต่อขอทราบความเป็นไปกรณีที่มีแผนการแบนโปรแกรมที่มีผมเป็นตัวหลักพลางสนทนาทักทายกับผู้คนรอบข้างที่ทนความน่ารักของผมไม่ไหวไปด้วยความเต็มอกเต็มใจ “Hi” ผมเอ่ยขึ้นมาคำแรกหลังจากที่โดนสะกิดอยู่นานจากคนซึ่งยืนอยู่ด้านหน้า เขายิ้มตอบรับ ดูจะตื่นเต้นที่ได้คุยกับผมครั้งแรกนะ แต่ผมก็ยังยิ้มและรอบทสนทาโต้ตอบของเขาโดยไม่ได้กล่าวว่าอะไร ทว่าจู่ๆ ผมกลับถูกพุ่งชนเข้าอย่างจังจากร่างๆ หนึ่งที่มีใบหน้าเหมือนโกรธใครอยู่ตลอดเวลาแถมยังแต่งตัวแดงแจ้ดแจ๋อีกต่างหาก “เจ็บนะ” ผมบอกเขา เผื่อเขาจะไม่รู้ ปกติผมไม่ทักใครก่อนนอกจากคำว่า ‘Hi’ แต่ผมยกเว้นให้เขาเป็นกรณีพิเศษ อีกอย่างท่าทางเขาก็น่าจะอายุเกิน 17 น่าจะใช่นะ เรื่องของเรื่องคือผมไม่เสวนากับเด็ก โดยเฉพาะเด็กที่อายุต่ำว่า 17 ปี สาเหตุเพราะผมชอบโอบาค่อนมากกว่าโชตะค่อน (เกี่ยว?) แต่ดูท่าทางเขาไม่อยากจะเสวนากับผมเท่าไหร่ หรือว่าหน้าเขาเป็นอย่างนั้น? น่าสงสารแฮะ เขาขมวดคิ้วซะยุ่งเลย เหมือนโกรธใครมาหลายสิบชาติและมันก็ทำให้ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นักก็...อันที่จริงผมควรเป็นคนโกรธเขาไม่ใช่เหรอ? แต่ไม่เป็นไร ผมอัธยาศัยดีและน่ารักมาแต่ไหนแต่ไร ผมไม่ถือ หรือเขาจะไม่เข้าใจภาษาไทย? ไม่เป็นปัญหาเพราะผมพูดภาษาอังกฤษได้ และผมก็เริ่มพูดคำที่ถนัดที่สุด “Hi” “ให้อะไร” เขาตอบกลับ ผมขมวดคิ้ว Hi ก็สวัสดีไง ไม่เข้าใจเรอะ เซาะกราวขนาดหนักนะหมอนี่ “ให้ตังค์ไปกินขนม” ผมว่าขณะที่เขาขอบใจกลับมา เออ เพี้ยนดี ไม่รู้เขาเพี้ยนรึผมเพี้ยน “หิวข้าว” อยู่ๆ เขาก็บอกผมขึ้นมาเฉยๆ “ไปหาหนอนแดกไป” ผมก็บอกกับเขาอย่างหวังดี แต่ผมพูดอะไรผิดล่ะเขาถึงได้มองหน้าผมแบบนั้น อ่อ ลืมไปหน้าเขาเป็นแบบนั้น เดาเอานะ ก็ผมเห็นเขาทำหน้าอยู่แบบเดียว หน้าแบบโกรธใครตลอดเวลานั้นล่ะ “หยาบคาย” นั่นเขาว่าผมใช่ไหม? ผมชักไม่พอใจแล้วนะ “เรื่องของกู” ผมกระแทกเสียงใส่ “เออ เรื่องของกูเหมือนกัน” “เรื่องของมึง” “หุบปาก” “อย่ามาง้อนะ” ผมสะบัดหน้าหนี คนอยากคุยกับผมมีเยอะแยะไป ถึงตอนนี้ผมจะโดนแบนอยู่ที่ไทยก็เถอะแต่ผมไม่แคร์ คนรักผมเยอะแยะผมมั่นใจ! และผมก็เปิดแฟนเพจของผมในเฟสบุ๊คขึ้นมาดูฆ่าเวลาระหว่างรอรถแท็กซี่ โอ๊ะ! มีข่าวอัพเดต ผมกลับมาพูดภาษาไทยกับคนไทยได้แล้ว แหม่ช่างน่ายินดียิ่งนัก สรุปว่าผมไม่ได้โดน ICT แบนแต่อย่างใด อันที่จริงแล้วเป็นเพราะระบบผิดพลาดเองรึนี่!! แล้วผมจะเดินทางมาที่ไทยทำไม? อืม ผมกำลังสับสนอย่างหนัก เหลียวซ้ายแลขวาและลากกระเป๋ากลับเข้าสนามบินไปก่อนจะชะงักกับลูกนกตัวสีฟ้าตัวเล็กจิ๋วหลิวที่ปลายเท้าผม ผมเกือบเหยียบมันไปแล้ว บอกตามตรงตัวมันเล็กมากๆ พุ่งชนอะไรก็ไม่ค่อยจะรู้สึก ถ้าโดนหินคงร้องแต่ “แอ่ก” แล้วตายเลยแน่ๆ แต่ผมก็ก้มลงไปให้ความสนใจและยีหัวมันเล่นแล้วจากตรงนั้นแหละผมถึงได้เล็งเห็นว่ามีนกรูปร่างประหลาดอีกมากมาย มีตัวหนึ่งเหมือนข้าวปั้นด้วย แว่บแรกผมคิดแบบนั้นแหละ ผมเลยไปจับมันขึ้นมาก่อนเดินกลับมาไปหาเจ้าตัวแดงๆ นั่น “อะไร” เขาถาม ทำไมเขาช่างโง่อย่างนี้นะ เมื่อกี้นี้บอกหิวผมก็เลยเอามาให้ไง ข้าวปั้นๆ ดูเหมือนเขาจะไม่เข้าใจขนาดหนัก ผมถอนหายใจ “ก็ไม่อะไร” บอกเขาแล้วปาก้อนข้าวปั้นไปใส่กรงที่มีลิงอยู่ข้างใน เดาว่าคงเป็นสัตว์เลี้ยงของผู้โดยสารคนไหนซักคน ทันใดนั้นกรงก็แตกออกแล้วเจ้าลิงก็หลุดรอดออกมา พร้อมกัน เจ้าของร่างที่แต่งตัวแดงแจ้ดแจ๋ก็พุ่งเข้ามาหาผมอย่างจัง ผมอยากบอกว่าผมเจ็บนะแต่เห็นสีหน้าดีใจของเขาแล้วผมพูดไม่ออกละ “ขอบใจ” เขาบอกผมละล่ำละลัก “วางไว้” ผมหมายถึงวางไว้ตรงนั้นละ เขามองหน้าผมและขมวดคิ้วอีกละ “ปากเสีย” เอ๊ะ! เขาว่าผมอีกแล้วล่ะ ผมแค่ไม่ชอบให้ใครมาติดหนี้บุญคุณหรอก แต่ไม่เป็นไร ช่างเถอะ “ชมกันเกินไปละ” ผมบอกเขาเขินๆ “กวน” เฮ้อ ผมเบื่อคุยกับเขาแล้วล่ะผมเลยลากกระเป๋าเดินหนี ก่อนไปผมก็หันกลับไปบอกเขาอีกว่า “ป๊าว ไม่ได้กวน” แล้วเขาก็พูดอะไรไม่รู้ออกมาอีกยาวเหยียดเลยล่ะ ผมเลยทำหน้านิ่งๆ แล้วตะโกนตอบเขากลับไปว่า “I have no response.” เป็นอันจบบทสนทนาและลากกระเป๋ามุ่งหน้าเดินต่อทว่าผมกลับพบว่าที่กระเป๋าของผมมีพวงกุญแจรูปนกหน้าตาเหมือนโกรธใครอยู่ตลอดเวลาแขวนอยู่บนกระเป๋าของผมล่ะ มันก็เลยทำให้ผมนึกถึงเขาขึ้นมา ผมเงยหน้า มองกลับไปก็เห็นเขากำลังมองอยู่ด้วยใบหน้าแบบเดียวกับพวงกุญแจเจ้านกที่แขวนอยู่บนกระเป๋าของผมนั้นล่ะ อิอิ บางทีผมก็ว่าเขาน่ารักดีนะ THE END. :-[
ฮ่าๆ เป็นเรื่อ่งราวเป็นราวเนอะ คริคริ
อ่านแล้ว นึกภาพตาม :impress2: :impress2: คู่นี้น่ารักดีน่ะ ^^ :pig4: :pig4: :pig4:
This story is cute
คู่นี้น่ารักจังเลย ><
สงสารพ่อแองกลี้เบิรด์ โดยซิมซิมิแกล้งอ่ะ แต่น่ารักดีนะ o13 o13 ป.ล. ซิมซิมิ เกรียนมากกกกกกก 55+
นั่งอมยิ้มอยู่หน้าจอคนเดียว น่ารักอ่ะ :-[
ไม่มีภาคต่อเหรอครับ น่ารักง่ะ :o8:
:m20:
น่ารักดีอ่ะ มีต่อมัยค่ัะ
ไม่มีภาคต่อเหรอครับ น่ารักง่ะ :o8: น่ารักดีอ่ะ มีต่อมัยค่ัะ คงไม่มีแล้วล่ะค่ะ มันเป็นพลังจิ้นแบบเฮือกเดียวจบ ม้วนเดียวจอด 55555 ขอบคุณทุกคอมเม้นมากเลยนะคะ
อ่านแล้วแบบว่า เริดอ่ะ ><//
น่ารักจังเลย >///< :3123: :3123:
น่ารักจ้ะ
ซิมซิมิเป๊ะเวอร์....เกรียนได้เป๊ะเวอร์ ๕๕๕๕
น่ารักมากๆเลยค่ะ!! อยากให้มีต่ออีกจัง...แต่คงไม่มีแล้ว :sad4: :L2: :L2:
น่ารักจัง มะมีต่อแร้วหรอ งุงิ
ลูกเจี๊ยบมันน่ารัก ><
ลูกเจี๊ยบเอ๊ย!!!!!!!
รักเรื่องนี้เลย อิอิ :กอด1:
จินตนาการสุดๆ เลย น่ารักๆ อยากให้มีต่อสักหน่อยนะ ^^
อยากให้คนที่ไม่เคยเล่นsimsimi แล้วก็ไม่เคยเล่น angrybirds ด้วย มาอ่านดูจังเลย...ว่าจะรู้เรื่องได้ยังไง ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาไปสิบฮา +1 ให้กับไอเดียอันบรรเจิด อิอิ
ซิมซิมิยังคงกวนอย่างเสมต้นเสมอปลายจริงๆ 5555555
น้องซิ้มกับแองกรี้เบิ๊ด :กอด1:
555 ฮาดีนะ ไปหาหนอนแดกไป๊ กร๊ากกก
:laugh: ชอบอ่ะ ขอภาคต่อด่วน!!!!!!!
อู๊ยยย คู่จินเลยค่ะ ซิมชิมิชิมิ กวนที่สุดใน 3 โลกอ่า ก๊ากกกกก ขอบคุณมากนะจ๊ สงสารแองกี้คุงโดนกวนคงโมโหหนักกว่าเดิม 55
simsimi ฮาา
ลูกเจี๊ยบสุดเกรียนกับไอ้นกหน้าบึ้ง....แบบว่าเป๊ะๆ...น่ารักอะ
อย่างฮา ฮ่าๆๆ สามารถนำมาแต่งได้เป็นเรื่องเป็นราวด้วย สุดยอดดดด ^^ ขอบคุณค่ะ ^^
จิตนาการล้ำเลิศ....และจบอย่างสมบูรณ์ ขอแสดงความเห็นแย้งจากคนอื่นว่าอย่าแต่งต่อเลย...... ทำเป็นฟิคสั้น ๆ ขึ้นมาอีกเรื่องหนึ่งดีกว่า เอิ๊ก ๆ อย่างอ่านหลาย ๆ มุม และอยากอ่านน้องซิ้มกดพี่นก....แล้วก็อยากอ่านพี่นกกดน้องซิ้ม อุ๊ ๆ ๆ ๆ :z1: :haun4: :pighaun:
ฮา น่ารักดี
อยากอ่านตอนต่อไปอ่ะ..มีไหมค๊า? กวนได้น่ารักเหอะ >///< :z1: :z1: :z1: :z1:
ยังคงความเป็นเจ้าแห่งการกวนเสมอเลยนะเจ้าเจี๊ยบ
เอร๊ยย หนูแองกรี้เบิร์ดน่ารักน่าชังอ่ะ♥
น่ารักอ่ะเรื่องนี้ คิดภาพ ตามแล้วมันเขิน พอเป็นคน 2 คนนี้ก็เหมาะกันดีนะ :-[ :-[ :-[
ถ้ามีต่อจะเป็นอะไรที่น่ายินดีอย่างมากอ่ะค่ะ :z2: หลายๆคนคงคิดเหมือนเรา
:m11: :m11:
I said " yaaa!" It Fun o13
น่ารักอ่ะ ><
มาจิ้มๆไว้ก่อนเด๊ยวมาอ่าน :bye2:
Short Fic เรื่องนี้มีภาคต่อแล้วนะคะ ใครที่สนใจก็ตามไปอ่านได้คนแต่งลงไว้ที่บอร์ดเด็กดี (ใช้ชื่อเรื่องว่า [ภาคต่อ Short Fic] SimSimi ♥ Angry birds ค่ะ) เนื่องจากไม่สะดวกที่จะลงที่นี่และเกรงว่าอาจจะดองนานจนมีสิทธิ์ถูกย้ายไปบอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบได้ ขอบคุณค่ะ ^^
“I have no response.” >> ชอบอ่ะ 555555555 น่ารักดีนะ
น่ารักดี แต่งต่อนะคะ
มันเด็ดตรงประโยคสุดท้าย :laugh:
มันเด็ดตรงประโยคสุดท้าย :laugh: THE END ???
โอย ฮา ... มาฮาเอามากๆตรง I have no response นั่นแหละ
ซิมกวนและเกรียนได้น่ารักมาก
น่ารักอ่ะ อยากให้มีต่ออีก
เจ๋งมากพี่ส้ม ^^
อยากได้ NC Sim มันลามกนะชอบชวนทำอย่างว่า
o13 นึกถึงตอนคุยกะซิมิ ชอบเอาชื่อเพื่อนไปใส่ แล้วรอไอ้เจี๊ยบมันตอบ เป็นเรื่องเป็นราว ฮาได้อีก คนแต่งเข้าใจแต่ง น่ารักดีค่ะ o13 o13 o13
บอกได้สั้นๆ แค่ว่า น่าร๊ากอ้ะ ><
แหม่ะ มันช่างน่ารัก :L2:
:pig4: หนุกดี :mc4:
อ่านจบแล้วบอกได้คำเดียว น่ารักอ้ะ >< อยากได้ซิมซิมอีตัวนี้กลับมาเลี้ยงที่บ้านเลย เอามาอยู่คู่กะแองกรี้ที่บ้าน
อยากให้เขียนเรื่องยาว ชอบ :laugh:
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[ :-[ เจ้าลูกเจี๊ยบเกรียน...นี่แกน่ารักได้ขนาดนี้เลยเรอะ?? :-[
กวนได้น่าพาใส่กระเป๋าแล้วหิ้วกลับบ้าน
ช่างคิดจริงๆ จินตนาการเลิศค๊า o13
จินตนาการ สุดยอด !!! น่าจะมีตอนต่อไปนะ อิอิ
เออเฮ้ยย!! แต่งน่ารักดีอะ
น่ารักมากค่ะ อ่านไปยิ้มไป ^_______^
ถ้าจะเล่นน่ารักให้เจ้ค้างขนาดนี้ ไปแต่งเรื่องยาวมาเลยไป๊!!!!!! :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :ling1:
นกโกรธ vs ลูกเจี๊ยบเกรียน ก็เป็นเรื่องเป็นราวได้เนอะ :m20: