-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
เเวะมาตรงนี้ก่อนเเป๊บนึงนะครับ
นิยายเรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นเรื่องเเรกเเล้วกันนะ สำหรับการเขียนจะเปลี่ยนลักษณะไปเรื่อยๆ งงล่ะสิ
ไม่ใช่ว่าตามอารมณ์นะ(ที่จริงก็มีนิดนึง) เเต่อยากให้เห็นหลายหลายมุมมอง จะได้ไม่เบื่อกัน หรืออาจจะเบื่อ
เเรงบันดาลใจมาจากไหน อันนี้ก็ขอบอกว่ามาจากคู่วายคู่นึง เเต่ไม่บอกหรอกว่ามาจากไหน
บอกเเค่ว่าเป็นคนไทย << ละเอียดเปล่า ฮ่าๆๆ
ถ้าเกิดมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ~!
^
^
^
อย่างกับเขียนรายงานส่งคุณครู (=_=;)
เอาไว้เเค่นี้เเล้วกัน
ปล. ใครอยากติอยากด่า ก็ได้เลยนะครับ เปิดใจยอมรับเเละรับฟัง เเฮ่ๆ
-
บทนำ
"สัญญากับกูก่อน"
"ว่าอะไร"
"มึงจะอยู่กับกู ไม่ทิ้งกูไปไหน ได้ไหม ?"
"กูไม่สัญญา แต่แค่ให้มึงรู้ไว้ว่าตอนนี้ตัวกูอยู่ที่นี่ ... แต่ใจกูอยู่ที่มึง"
"ให้มันได้แบบนี้ดิวะ เห้อ ! มึงก็เป็นแบบนี้ตลอดเเหละนะ"
"เออน่าเเล้วรักกูปะล่ะ" "ไม่. ... ไม่รักคนอย่างมึงก็โง่เเล้ว"
ฟุ๊บบบบบ !!! เเผล็บๆ !!!
... โอ๊ย เชี่ย อะไรตกใส่กูเนี่ย ? กูไม่ได้นอนใต้ต้นเเอปเปิ้ลแล้วก็ไม่ได้มาพิสูจน์กฎของนิวตันนะ เฟ้ย
"อ้าว เชี่ยยยย !!! น้ำไรวะ เลอะเต็มกลางเกงเลยวะ โอ้ยยยยยยย"
... วันนี้วันซวยอะไรวะเนี่ยยยยยยยย !!!!!!!!
........................................
-
เจิมเรื่องใหม่ wonderun ค่ะ :mc4:
-
เรื่องใหม่แล้ว ๆ
ลงไห้ทันคนอ่านนะคร๊าบบ o13 o13
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 1 : เเค่’หมา’ฉี่ !
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
เเนะนำก่อนเลยนะคร้าบ ผมชื่อไนน์ พชร ลิขิตนรากร อายุ 19 ปี เรียนคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน กทม
ชีวิตผมก็เรียบง่ายฮะ เรียนเป็นเรียน เที่ยวเป็นเที่ยว ฟันเป็นฟัน เห้ย ! ไอ้แบบนี้มันก็ต้องมีบ้างผมก็ผู้ชายนะเเหม แต่จริงๆตัวผมเป็นผู้ชายเรียบง่าย ชอบต้นไม้ ชอบพืช ชอบผัก ชอบธรรมชาติ แต่มีผักชนิดนึงที่ผมเกลียดมากเลย 'บล็อคโคลี่' เเค่ชื่อก็ห้ามได้ยิน !!!
"เฮ้ยไอ้เอ กูกลับก่อนนะเว้ย ว่าจะไปหาที่เงียบๆอ่านหนังสือซะหน่อย"
"หาหนังสืออ่านหรือหาสาวฟันวะมึง ฮ่าๆๆ"
"เเสดดดดด กูจะอ่านหนังสือ" พลางเอามือตบหัวมันไป
"เจอกันว่ะเพื่อน อย่าลืมเเนะนำเด็กเอ็กซ์ๆให้กูบ้างล่ะมึง"
... เห้อ อึดอัดอยู่แต่ในห้องเเอร์ ผมอยากหาที่ที่อากาศบริสุทธิ์ สมองจะได้ปลอดโปร่ง อ่า ต้นไม้ต้นนั้นไง ร่มรื่นดี ถ้าจะทำให้มีสมาธิ
~สบาย ... สบายอะไรอย่างนี้นะ
ตาของไนน์ค่อยๆหลับลงพร้อมกับหนังสือเล่มบางที่ปิดอยู่ตรงอก
เหมือนผมกำลังฝันว่ายืนมองคนสองคนอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้น คนนึงคือตัวผมเอง ส่วนอีกคนผมมองไม่เห็น
"สัญญากับกูก่อน" ผมพูดกับใครบางคนที่กำลังนอนอยู่ที่ตักของผม ใครกันนะ
"ว่าอะไร" เสียงนุ่มของคนที่นอนตอบกลับออกมา
"มึงจะอยู่กับกู ไม่ทิ้งกูไปไหน ได้ไหม ?" ผมเห็นตัวผมกำลังจ้องมองใบหน้านั่้น แต่พยายามเพ่งเท่าไหร่ผมก็ไม่เห็นว่าคนๆนั้นคือใคร
"กูไม่สัญญา แต่แค่ให้มึงรู้ไว้ว่าตอนนี้ตัวกูอยู่ที่นี่ ... แต่ใจกูอยู่ที่มึง" เค้าคนนั้นชี้ที่ตัวของตัวเอง ก่อนจะจิ้มไปที่อกของผม
"ให้มันได้แบบนี้ดิวะ เห้อ ! มึงก็เป็นแบบนี้ตลอดเเหละนะ"
"เออน่า เเล้วรักกูปะล่ะ"
"ไม่. ... ไม่รักคนอย่างมึงก็โง่เเล้ว"
ผมเห็นตัวผมเอง กำลังโน้มตัวลง ประกบปากกับอีกฝ่ายอย่างเเผ่วเบา เหมือนผมจะเห็นเเล้ว คนๆนั้น เห้ยเป็นผู้ชาย !!!! ใครวะ มันเป็นใคร มันเป็นคร๊ายยยยยยยยย ...
... โอ๊ย เชี่ย อะไรตกใส่กูเนี่ย ? กู ไม่ได้นอนใต้ต้นเเอปเปิ้ลเเล้วก็ไม่ได้มาพิสูจน์กฎของนิวตันนะ เฟ้ย
"อ้าว เชี่ยยยย !!! น้ำไรวะ เลอะเต็มกลางเกงเลย"
... วันนี้วันซวยอะไรวะเนี่ยยยยยยยย !!!!!!!!
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อเหมือนมีอะไรชับบนตัวผม พร้อมกับรู้สึกเปียกที่กางเกง ... เชี่ยเเล้ว !? หรือกูฝันเปียกวะ
"ฮะ เห้ย ไอ้หมาเวรรรร มึงมาทำอะไรบนตัวกูวะ" ผมลืมตาขึ้นมาก็พบว่ามีหมาชิซุสีขาวมัดจุกกำลังเดินอยู่บนตัวผม เเล้วนั่นอะไร เหนียวๆ เเฉะๆตรงกลางเกงวะ
"เชี่ยยย มึงฉี่ใส่กางเกงกู ไอ้หมาเวร มึงตายยยยยย เกงตัวเก่งของกูด้วยยย"
'เเบ้ว เเบ้ว เเบ้ว เเบ้ว !!!' เเหนะยังมีหน้ามาเห่าอีกไอ้หมาเวร
"เห้ยนาย เราขอโทษ เป็นไรเปล่า" ไอ้หน้าตี๋นี่มันเจ้าของหมาเเน่เลย คนไรวะ ตัวขาว ปากชมพู หน้าใส ผมสีน้ำตาลช็อคโกแลต อย่างกับตุ๊ด เหอะๆ
"หมามึงฉี่ใส่ กางเกงกู" ผมชี้ไปตรงเป้ากางเกงให้มันดู
"เดี๋ยวเราเอาไปซักให้ละกัน" นั่นมันเป็นสิ่งที่มึงต้องรับผิดชอบอยู่เเล้ว
"เออ เเล้วห้องมึงอยู่ไหน กูจะได้เอาไปให้ถูก" อารมณ์ว่ะ ตัวเก่งเลยนะเว๊ยย
"หอตรงหลังมอ ห้อง 504"
... เห้ยหอหลังมอ มันหอกูนี่หว่า 504 ห้องเยื้องห้องกู เออดี จะได้ไป 'เอา' ง่ายๆ ((ไอ้ไนน์มันหมายถึง'เอา'กางเกงนะคร้าบ รู้นะคิดอะไรกันอยู่ หึหึ... :oo1:))
"อะ เอาเบอร์โทรศัทพ์มา"พร้อมกับยื่นไอโฟนให้มันไป
"เย็นนี้กูเอาไปให้เเล้วกัน เออ ว่าแต่มึงชื่อไรวะ" ผมยืนกอดอก กระดิกขารอมันอุ้มไอ้หมาเวรนั้นขึ้นมา
"บล็อค" หาาา? คนไรวะ ชื่อประหลาด
"บล็อค ? บ็อกซิ่ง บ็อกเซ่อร์ อิฐบล็อค ?" ผมงงๆ ใครตั้งให้มันเนี่ย
" 'บล็อคโคลี่' เว้ย !" อี๋ ไอ้ผักเหม็นเขียว เเหยะ. มึงคิดไงว่เกิดมาชื่อแบบนี้
"ชื่อฮาวะมึง ใครตั้งให้วะ"
"เด็กๆชอบกินบล็อคโคลี่ ม๊าเลยตั้งให้" กระเเดะกินผักแต่เด็กตุ๊ดเอ้ย !!
"เหอะๆ กูไปละเซ็ง ! หกโมงเย็น กูไปหน้าห้องมึง"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"นายพลเห็นเปล่าทำป๊า โดนด่าเลย เเถมต้องไปซีกกางเกงให้ใครอีกไม่รู้ เดี๋ยวพรุ่งนี้งดเที่ยวเลยนะ"
"เเบ้ว เเบ้ว บู๋วววว"
"เงียบๆเลย กลับห้องไปเร็ว"
... ไอ้ลูกชายตัวดีของผมน่ะสิครับ อยู่ดีๆก็หลุดออกจากเชือกจูง เเล้วก็วิ่งไปใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นประจำของมัน เเล้วก็ไปฉี่ แต่ดั๊นมีคนมานอนอยู่เลยโดนไปเต็มๆเลย
เเนะนำตัวหน่อยคร้าบ ผมชือ บล็อค(โคลี่) ชื่อจริงชื่อ ชญานิน จินตะเกษม อายุ 18 ย่าง 19 เเล้ว เรียนคณะเภสัชศาสตร์ปีหนึ่งครับ
((ส่วนผมนะครับ ชื่อ รัญ ครับ อายุ 17 ครับโสดครับ จีบได้นะครับ ใจดีไม่กัดครับ ฮ่าๆๆ))
^
^
^
บ็อกๆๆๆ. เเบ้วๆ บู๋วววววว ~
((หมามันยังไล่ผมเลย T^T ผมไปเเล้วววว เเงๆๆๆ))
........................................
ใครจะไปรู้ว่าเรื่่องราวทั้งหมดมันเริ่มที่ต้นไม้ต้นนั้น ...
ก๊อกๆๆ !!
"คร้าบๆ เเป๊บนึงนะครับ เดี๋ยวเปิดให้"
"อ้าว มาเเล้วหรอ"
"อ่ะนี่กางเกง ซักให้เรียบร้อยนะเว้ยมึง"
อะไรวะ เนี่ยมาถึงก็โยนกางเกงมาเลย
"เออ เขี้ยวจังเเม่ง" ผมสบถออกมาเบาๆ
"มึงว่าไงนะ เเล้วนี่มึงเป็นไร เป็นผู้ชายเเล้วมึงมามัดจุกบ้าไรวะ ฮ่าๆๆ" มันเอามือมาดึงผมจุกผม เจ็บสาด
"มันร้อนนี่หว่า ไม่เปิดหน้าผากเดี๋ยวเเม่งก็สิวขึ้น" ผมพูดพลางลูบผมด้านข้างไป
"รักสวย รักงามจริงว่ะ เป็นตุ๊ดเปล่าเต๊งงง ~"
"กวนตีนละมึง กลับห้องไปเลยไป" ผมดันหลัง ให้มันออกไปจากห้อง แต่ตัวมันหนักมาก สูงอีกดันลำบากว่ะ
"โหไรวะ มารยาทเเย่ ไล่เเขกด้วย"
"มารยาทมีไว้ใช้กับคนที่ควรใช้เท่านั้นเว้ย!"
"โอ๋ๆ นั่งหน่อยก็ไม่ได้ ชิ เหนื่อยนะเว้ย"
"เออๆๆๆ. รำคาญว่ะ เข้ามาละกัน ไปนั่งตรงโซฟาเเล้วกัน เดี๋ยวกูเอาน้ำให้" สุดท้ายผมก็ต้องรับเเขกที่ไม่เต็มใจเข้ามาในห้อง
"บ็อก บ็อก บ็อกๆๆ"
"เฮ้ยมึง หมามันเรียกมึงว่ะ"
"อะไรวะ ??" ไอ้นี่ หมามันก็เห่าของมันธรรมดา ของมันอยู่เเล้วนี่หว่า
"ก็มันเห่า บล็อคๆๆๆ ไง ชื่อมึงนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
อะไรของมันหัวเราะ จนจะตกโซฟาเเล้ว
"นายมานี่ เร็ว ลุกมา !" เเล้วไอ้คนที่หัวเราะอยู่ มันก็เด้งตัวขึ้นมาเเล้วเข้ามาหาผม มึงจะทำไร จะข่มขืนกูหรอวะ
"... อ้าวมึงลุกมาไมวะ ?" ปมสงสัยดิ
"เเล้วมึงเรียกกูเพื่อ ?" ใคร ใครเรียกมึง
"กูเรียกนาย"
"ก็กูชื่อไนน์"
"แต่กูเรียกหมากู หมากูชื่อ 'นายพล' วะ" คราวนี้เป็นทีของผมที่ลงไปกองอยู่ที่พื้น. ฮามันวะ ดันไปชื่อพ้องเสียงกับหมาผมอีก ฮ่าๆๆๆ
เพล้ง !!!!
((สมน้ำหน้า ไอ้ไนน์หน้าแตก คริคริ สะใจ เเว๊กกกก))
<< ถ้าไม่รีบกลับไปน้องนักเขียนระวังตูดแตดนะค๊าฟ หึหึ
((อย่าหวัง ว่าจะได้เเอ้ม ไปเเล้ววว แค่มาสร้างสีสัน))
"หน้าแตกเลยมึง ฮ่าๆๆๆๆๆ" ดูไอ้คนตรงหน้าผม มันจะฮามากจริงๆๆ
"กูจะไปรู้หรอคร้าบ ว่ามันเหมือนกัน" อายครับอาย อายมาก
"เออ มึง ถือเป็นการไถ่โทษกูเลี้ยงข้าวมึงเเล้วกันนะเย็นนี้" มันยื่นข้อเสนอมา เเค่นี้ไม่พอหรอกนะ
"ได้เลี้ยงข้าวกูเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ ซักผ้า รีดผ้าให้กู เเล้วก็ถ้ากูจะมาห้องมึงตอนไหนก็ได้ ตามใจกู. โอเค๊ะ ?" เจอข้อเสนอผมหน่อย
"โคตรรร เห็นแก่ตัวเลยว่ะ" แต่มึงไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธกูหรอกนะ
"เป็นอันตกลงนะ ฮ่าๆๆๆ มึงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เออ เเล้วก็เอาจุกออกด้วยนะวะ กูอายเค้า" สะใจสบายไปเลยหนึ่งอาทิตย์ วู๊วววว
... ผมนั่งรอมันอยู่ สอง สามนาที ผู้ชายไรเปล่ียนชุดนานนักวะ
"เสร็จๆเเล้ว ไปยังวะ" มันเดินออกมาจากห้อง จังหวะเดียวกับที่ผมเงยหน้ามองมันพอดีเลย
... เหยดดดดด !! ทำไมมันขาวผ่องขนาดนี้วะ เเล้วแต่งตัวไรของเเม่งเนี่ยใส่เชิ้ทสีชมพู ปลดกระดุมลงมาสองสามเม็ด จะเห็นนมมึงอยู่เเล้ว ใส่คู่กับกางเกงยีนส์ขาเดฟ
"มึงมองกู หรือมึงจะกินกูวะ" มันขมวดคิ้ว เเล้วใช้หางตาเหลือบมองหน้าผม
"มึงแต่งตัวหล่อกว่ากู กูไม่ยอม!!!" แต่มันน่ามองจริงๆนะครับ เอาจริงๆมันก็หล่อนะเนี่ย แต่มึงไม่สู้กูหรอก ฮ่าๆๆ
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"มึงจะกินไรวะ" ผมเป็นคนชวนมันมาเพื่อการไถ่โทษแต่ก็ไม่รู้จะพามันไปกินอะไรดี
"เเล้วแต่มึงอ่ะมึงคนเลี้ยงกูนะเว้ย ! กูให้มึงเลือกเลยตามใจ" มันยักไหล่ให้ เเล้วผมจะชวนมันกินไรดี ปกติกินคนเดียวส่วยมากก็ต้มมาม่ากินในหอ นั่งอยู่กับเจ้านายพลสองตัว เอ้ยสองคน
“งั้นกินพิซซ่ากันป่ะ” เจอร้านพิซซ่า ก็กินพิซซ่าเลยเเล้วกันครับ
“อ่าๆ ได้ทั้งนั้นเเหละว่ะ”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“พี่ครับเอา ฮาวาเอี้ยนถาดเล็ก ปีกไก่บาร์บีคิว เป๊บซี่สองเเก้ว เเล้วก็ ... คาโบนาร่าครับ” โหว นี่สั่งมากินสองคนหรอวะ กินทั้งวันผมยังกินไม่หมดเลยเหอะ
“มึงกินหมดหรอวะ” ผมหน้าเเหยเลยเยอะเกิน
“ไม่หมดก็ห่อดิวะ ให้หมามึงกินไง”
“หมากู ไม่กินหรอก หมาก็กินอาหารหมาดิวะ” ผมเถียงมันไปหมาผมนะ
“ใครจะไปรู้หมามึงมันอาจจะเบื่อก็ได้นี่หว่า” มันเริ่มกวนผมมากไปเเล้วนะ
“มึงรู้ หรือว่ามึงเป็นหมา ฮ่าๆๆๆๆ” ผมหัวเราะมัน ก็จริงนี่ทำมาเป็นรู้มากกว่าผมได้ไงเล่า
“มึงหลอก ด่ากูหรอเดี๋ยวจะโดนดี” เห้ยมันถกเเขนเสื้อขึ้น มึงจะต่อยกูหรอ
“เอาดิวะ กูร้องให้คนช่วยนะเว้ย” ในร้านคนเยอะเเยะมันจะกล้าทำไรผม เหอะๆ
“เออว่าเเต่นี่มึงเรียนไรวะ กูเรียนนิเทศนะ”
“เภสัช” อ้อ เรียนนิเทศ อืมจะว่าไปมันก็หน้าตาดีใช่ย่อยนะเนี่ย ขาวๆ เท่ๆ ผมสั้น เซ็ตเป็นทรงเข้ารูปมีหนวดมีเคราบางๆ ไม่หนา ไม่ดูเถื่อน จมูกก็โด่งเป็นสันจิ้มตา กรามก็เซ็กซี่ได้ที่เลยนี่หว่า เหอๆๆๆ
“มึงมองกูทำไมวะ กูหล่ออ่ะดิ หวังจะฟันพี่หรอจ๊ะน้องสาว” เเนะ มียักคิ้วหลิ่วตา หล่อตายห่า
“เปล่า กูมองน้องผู้หญิงข้างคนหลังมึงนู่น น่ารักว่ะ” ผมพูดเสร็จมันก็หันหลัง ทำเป็นมองเคาท์เตอร์ ฉลาดมาก
“เออว่ะน่ารักดี ... มึงมองผู้หญิง ? อ้าว มึงไม่ได้เป็นเกย์หรอวะ” มันดูตกใจผมมากเลย
“กูเป็นไม่เป็นเเล้วมันเกี่ยวไรกับมึงวะ ถ้ากูเป็นเเล้วมึงจะจีบกูหรอวะ”
“ก็ไม่เเน่นะเว้ย” เห้ย ผมนิ่งเลยคราวนี้อะไรของมันวะเนี่ย
‘อาหารที่สั่งได้เเล้วครับ มีฮาวาเอี้ยนถาดเล็ก ปีกไก่บาร์บีคิว สปาเก็ตตี้คาโบนาร่า เครื่องดื่มเป็นเป๊ปซี่สองเเก้วอาหารที่สั่งได้รับครบใช่ไหมครับ’ น้องพนักงานเอาอาหารมาเสิร์ฟเเล้วครับ หน้าตาน่ารักเชียว ผมเผลอมองเค้าอีกเเล้วครับ
“น้องครับยังไม่ครบครับพี่เค้าอยากได้เบอร์ กับอยากได้ตัวของน้องน่ะ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้เวรรรรรรรรรร กวนตีนขั้นสุดยอดเลย ส่วนน้องเค้าก็เขินๆ ยิ้มๆ เเล้ววิ่งหนีกลับไป เห้อ ดีเเล้ว อยู่ต่อพี่ก็อายเท่านั้นเเหละ
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
อาหารมาถึงไอ้ตัวเล็กท่าทางลูกคุณหนูก็ดูกินเรียบร้อย มือซ้ายจับส้อมกดลงบนพิซซ่า มือขวาจับมีดค่อยๆ เฉือนออกเป็นคำเล็กๆพอกิน เเต่หันกลับมาดูตัวเองใช้มือหยิบกินคำเดียวทั้งชิ้น อนาถตัวเอง ~
“มึงจะมองกูอีกนานไหม ?” ใครๆ ใคร ไม่มี ใครมองมึงไม่มี๊ๆๆๆ
“เปล่าใครมองมึง ไม่มีเหอะ”
“ตามึงมองจนเเทบจะกลืนกูเข้าไปเเล้วนะ คิดไรกะกูรึเปล่าเนี่ย ?” เห้ย อะไรวะเนี่ย โดนมันเล่นกลับซะเเล้ว เเต่ทำไมใจเต้นวะ เห้ยๆ ๆ ๆ กูไม่ชอบผู้ชายนะเว้ยยยยยยยย
“อย่าสำคัญตัวไปหน่อยเลยมึง”
ตึ่ง ตึ๊ง ตึง ตึ่ง ตึ๊ง ตึ๊ง ตึง ตึง ตึ่ง~
เสียงไอโฟนดังของใคร ? ของผมไม่ใช่เสียงนี้หนิ
“ฮัลโหลครับ” “ครับ” “ทานข้าวครับ” “กับเพื่อนครับ” “ไม่มีอะไรใช่ไหมครับ” “เเค่นี้นะครับ” มันพูดทุกประโยคภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที เเล้วมันก็ปิดเครื่องไปเลย โหดมากว่ะ คารวะ
“เเฟนหรอวะ ?”
“เปล่า พวกที่ชอบตามตื๊อน่ะ อย่าสนใจเลย” เออ กูไม่สนใจหรอก
“อิ่มยังวะ ง่วงเเล้ว” หนังท้องตึงหนังตาเริ่มหย่อนเเล้วล่ะ หาววววว
“เหลืออ่ะทำไง” อ้าวก็บอกไปเเล้วไงไม่จำเลยรึไงฟะ
“ก็ห่อกลับไปเผื่อดึกๆหิว”
((ไม่ต้องห่อเดี๋ยวกินให้เอามานี่ๆ อยากกินพิซซ่าพอดีเลยมาเร็วๆๆ))
<< จะเอาไปให้หมากิน น้องรัญยังจะกินไหมครับ ?
(( เออ ไม่กินก็ได้ ฟ้องเเม่เเล้วใจร้ายยยยยยยยยยย))
อิ่มจังอิ่มที่สุดเลย มีคนเรียกอีกเเบบนี้ผมชอบ มีคนตามใจผมไปหนึ่งอาทิตย์สบายใจจัง พอถึงห้องมันผมก็เข้าไปนั่งเล่นสักพัก ก็อยู่ห้องตัวเองมันคงน่าเบื่อมากเเน่ ไม่มีใครเป็นเพื่อนเลย
“เออนี่เมื่อวานนี้วันวาเลนไทน์ได้ไรมามั่งมั้ยวะ ?” เพราะเพื่อจะมีขนมนมเนยให้ผมกินอีกฮ่าๆๆ
“ก็มี เเต่ก็เเจกคนนั้นคนนี้ไปหมดเเล้ว กูไม่อยากกินขนม” มันก็เดินไปหาอุ้มไอ้นายพลออกมานั่งเล่นกับผมที่โซฟา ไอ้หมาตัวนี้ ไอ้ตัวดีมึงงงงง !! เอาพิซซ่ายัดปากมันหน่อยดีกว่า เเล้วผมก็เอาพิซซ่ายัดใส่ปากไอ้หมาเวรไป มันก็กินหนิครับ ไหนไอ้บล็อคบอกว่ามันไม่กิน โถ่มั่วเเล้วมึง
“นี่ไงๆๆ มันชอบกิน เห็นเปล่าไม่เชื่อกู ฮ่าๆๆ”
“เออๆ เชื่อเเล้วครับ ยอมเเล้วครับ เออกูไปอาบน้ำก่อนนะ ไปวิ่งกับนายพลมาตั้งเเต่เย็นยังไม่ได้อาบน้ำล้างตัวเลยว่ะ”
“เออ ไปอาบดิวะ ไม่ได้ล่ามโซ่ไว้ เเล้วก็ไม่ต้องขออนุญาติด้วย ฮ่าๆๆๆ”
“เออ เเม่งนี่ห้องกูเนอะ” เเล้วมันก็เดินผ่านผมไปยังห้องน้ำ ตามไปดูดีไหวหว่า ฮ่าๆๆๆ
เอ๋ๆๆๆ มือถือมันนี่นาไอโฟนสี่เอสสีขาว ใช้ไมวะ สีขาวไม่เห็นชอบเลย สีดำสวยกว่าเยอะ
((อย่ามาว่านะ เค้าก็ใช้สีขาวนะเออ สวยออก !!!))
“Camera roll” ก็ไม่มีรูปอะไรเท่าไหร่เลยนี่หว่า มีเเต่รูปทำเเล็ป รูปวิวรูปหมา รูปมัน เฮ้อ นึกว่าจะมีคลิปสักหน่อยเเหนะ
“Instagram” ไอ้เเอปถ่ายรูปที่ดาราชอบเล่นกันนี่หว่า ไหนดูหน่อยดิมีไรมั่ง “Your photos” อ้าวนี่รูปของขวัญที่มันได้เมื่อวานนี่หว่า มีช่อดอกไม้ด้วย “To my love” ผมเงยหน้าขึ้นมองบนโต๊ะข้างทีวี อ้าวเห้ยช่อเดียวกันเลยนี่หว่า สงสัยของเเฟนเเม่ง
“You’re my first kiss” ผมหยุดอยู่ที่รูปถัดมา ผมไม่รู้ว่าคือความรู้สึกอะไรเกิดขึ้น เเค่รู้สึกร้อนๆไปทั้งตัว ใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะ มือสั่น เหมือนเจ็บใจลึกๆ ไม่อยู่เเม่งเเล้วเว้ย !!! กลับ !!!
ปั้ง !!!!!!!!!
...................................
........................................
ขอต้อนรับครับผมนิยายเรื่องนี้ เเต่งขึ้นมาได้ตอนนั่งดูการ์ตูน << เเอ๊บเด็กหรอฟะ มานั่งดูการ์ตูน
ก็ไม่รู้อะไร ไม่รู้ทำไม อยู่ดีๆผมก็อยากเเต่งขึ้นมางั้นๆเลยล่ะ
เอาเป็นว่าฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจด้วยนะฮะ
ขอบคุณที่ติดตามนะครับ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สอง(คงไม่ใช่เพราะเเต่งไปพร้อมกันสองเรื่อง)
ติเตียนได้เต็มที่เลยครับผม พร้อมที่จะปรับปรุงนะครับ
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะฮับ ^^
อ่ะ ให้ครับ :L2: :L2: :L2: อิอิ
-
อ่านเรื่องนั้นเสร็จมาอ่านเรื่องนี้ต่อ 555
น่ารักดีนะครับ :-[
-
ทำไมไนน์กะบล็อคชื่อจริงกับนามสกุลเหมือนกันเลย เอ๊ะ ยังไง หรือว่า ,, ,, , o18
-
น่ารักดีๆๆ
ชอบๆๆ
-
ไนน์หึงหรอออออ :o8:
-
เปลี่ยนแล้ว o13
แอบคิดว่าเป็นการย้อนภพมาเจอตัวเอง เพ้อเจ้อที่สุดอ่ะ o22
-
แล้วใครเป็นเจ้าของ First Kiss นั่นล่ะ :z3:
-
ชอบ ไนน์ :-[
ติดตามสองเรื่องเลยนะคร๊าบบ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
เจ๋งงงครับ
ชอบๆๆๆๆๆๆ
ดันนนนนนนสุดพลัง ฮ่าาา ชอบนายพลจังง
-
ถ้าเป็นคนละคนเล่า เปลี่ยนสีดีกว่านะเพราะอ่านไปงงไปต้องย้อนขึ้นไปดูว่าใครเล่า ??
-
คำแนะนำ..
ถ้าจะให้เข้าใจง่าย แบ่งสี ตัวละครคนเล่า
หรือ แบ่งพาร์ทให้ชัดเจนว่าให้ใครเป็นคนเล่า
คนอ่านจะได้ไม่งง..
+1 และ ติดตาม
-
จิ้ม น่ารักมาก :z13:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 2 : เป็นเชี่ยไร ?
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี brown : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
.........................
ผมเดินออกมาตรงโซฟา หลังจากที่อาบน้ำเสร็จไอ้ไนน์มันหายไปนะ ไหนว่าจะอยู่เล่นที่ห้องผมก่อน งงกะมัน
“บ็อค บ็อค บ็อค !!”
“เห่าไร นายพล” ผมมองไปที่มือถือ ทำไมมันเปิด Instagram ของผมอยู่ หืม ? ค้างอยู่ที่หน้าของรูปเมื่อวาน รูปๆนั้นเป็นรูปที่ ‘ผมกำลังจูบกับเเฟน’ ไม่สิเเฟนเก่าเเล้วสินะ หรือเพราะมันเห็นรูปนี้เเล้วรู้ว่าผมเป็นเกย์จริงๆ มันรับไม่ได้คงหนีกลับไปละมั้ง
“โทรหาเเม่งหน่อยดีกว่า” ... คิดไปคิดมาผมไม่มีเบอร์มันนี่หว่า พรุ่งนี้เย็นๆ มันก็มาให้ผมเลี้ยงข้าว เดี๋ยวผมก็คงเจอมันเองเเหละ ไปนอนดีกว่า
“ป่ะ นายพล ป๊าพาไปนอน”
“บู๋ววววววววว”
มันจะเป็นยังไงบ้างนะ ?
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
ถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่มั่นใจว่าตัวเองเป็นไรเเน่ เเต่ที่เเน่ๆผมไม่ชอบใจในสิ่งพี่ผมเห็น โอ๊ยเป็นไรวะเนี่ยยยยยยยยยยยย ??
“ไอ้เเสด มึงเป็นไรวะ วันนี้ เมื่อคืนมึงไม่ได้ฟันสาวหรอวะ”
“เอออออออออ เเต่ก็ก็ไม่ได้หื่นขนาดจะต้องไล่ฟันคนทุกวันหรอกเเสด” เชี่ยเอนี่ กูไม่ได้หื่นขนาดนั้นนะเว้ยเห้ย
“เเล้วเป็นไรมึงหน้าเซ็งซะ หรือมึงไปชอบผู้ชายเเล้ววะ” เห้ย จิ้มใจกูวะกูยังไม่เเน่ใจเลยเชี่ย
“กูก็ว่างั้นเเหละวะ หรือกูเป็นเกย์วะ”
“อ้าวมึง อย่ามาหลอกฟันกูนะเว้ย ตายยยย เพื่อนหนูเป็นเทย เเล้วมึงไปชอบใครวะ”
“ก็ไม่เเน่ใจวะ คงยังไม่ใช่ชอบหรอกมึง กูกำลังสับสนวะ”
“กูถามว่าใคร ชื่อ บล็อค ว่ะเรียนเภสัช” ไอ้เอ ดูคุ้นชื่อขึ้นมาทันทีเลย
“อ๋อออออ คนนี้ที่เป็นเเฟนกับพี่พีทคณะวิศวะเปล่าโคตรดังเลยนะมึง” ดูมึงสันทัดเเละเสือกเรื่องของคนอื่นเยอะเเยะเลยนะเว้ย
“ไหงมึงรู้ดีนักวะ” ผมสงสัยดิ มันไม่น่ารู้เรื่องอะไรเทือกนี้
“อ้าวมึงกูก็เพิ่งบอกว่าเค้าดัง ตอนเเรกหญิงติดไอ้พี่พีทตรึมเลยนะมึง เออเเล้วมึงไปปิ๊งรักกันยังไงวะ”
“ก็หมาเค้ามาฉี่ใส่กู เเล้วก็เลยเอาเกงให้เค้าไปซักก็เเค่นั้น”
“จากนั้นมึงก็ปั่มปั๊มกัน ? โอ้วเยส เพื่อนกู เป็นชู้กับเมียคนอื่น” มึงจะไปกันใหญ่เเล้ว
“ก็เเค่ไปกินข้าวกัน มึงอย่ามามั่ว ยังไม่ได้ทำห่าอะไรทั้งนั้นเว้ย”
“เอ้าวะ ยังไงกูก็เชียร์มึงนะเว้ย เเย่งมาให้ได้ละเพื่อนกู”
“เออ มึงเพ้อเจ้อวะ กูกลับหอเเละ เบื่อๆๆ” วันนี้ผมคงไม่มีอารมณ์ไปนั่งอ่านหนังสือเเน่เเหง
อยากกินเหล้าโว้ยยยย !!!
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“นายพล วิ่งช้าๆหน่อย ปะป๋าเหนื่อย” ไอ้ตัวเล็กนี่ไม่รู้มันจะรีบไปไหนเหมือนกันนะเนี่ย
“โบ้ว โบ้ว” ... มันจะทำหน้าหงอยๆ ทำไมนะ ?
“มีไรนายพล” เจ้านายพลก็ไปเดินวนๆ เหมือนหาอะไร เออ นี่มันต้นไม้ต้นเมื่อวานหนิ
“หาไอ้ ‘ไนน์’ หรอนายพล ?”
“โบ้วๆ” หรือนายพลมันจะหาที่ฉี่วะ ฮ่าๆๆ
“นั่นนะสินะ เเล้วไอ้ไนน์มันหายไปไหนของมัน” ยังไม่ถึงวันเลยที่ไม่ได้เจอมัน เเต่ก็รู้สึกเเปลกๆจังเเหะ เหมือนขาดอะไรไป ช่างเหอะ
“ป่ะ นายพลไปวิ่งต่อ”
“โฮ่ง !!!”
... ผมกะนายพลก็วิ่งผ่านต้นไม้ต้นนั้นไป เเต่ผมก็ยังเหลียงหลังไปมองเผื่อจะเจอมันบ้าง เเต่ก็ไร้ร่องรอยเเหะ มันหายไปไหนของมันวะเนี่ย จะห้าโมงเเล้ว เเวะหาน้ำเย็นกินซะหน่อยดีกว่า
“พี่ครับเอาไวท์มอลต์นมสดเเก้วนึง” ผมมานั่งเล่นที่ร้านกาเเฟ ในมหาลัย เย็นๆเเบบนี้คนเยอะจัง ผมนั่งดูดไวท์มอลต์ไป เหม่อลอยไป กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย สุดท้ายก็วนมาที่เรื่องไอ้ไนน์ เห้ยอะไรของมันวะเนี่ย
“บล็อคครับ ... นั่งเหม่ออะไรอยู่ครับ” หืม เสียงนี้มัน ...
“เอ่อ เปล่าครับพี่พีท”
“หายไปไหนมาเมื่อวานอ่ะ พี่ตามหาเเทบเเย่รู้เปล่า”
“ก็บอกเเล้วไงครับว่าไปกินข้าวกับเพื่อน เเล้วพี่พีทยังต้องอาการอะไรจากผมอีกครับ พี่ก็มีเเฟนของพี่เป็นตัวเป็นตนเเล้วหนิ”
“บล็อคครับฟังพี่ดีๆนะ หมิวเค้าก็เเค่ตามจีบพี่ พี่ก็ต้องยอมเล่นด้วยบ้าง ไม่งั้นเค้าก็จะตามตื๊อพี่ไม่เลิกนะ” ยังจะพูดอีกหรอ ยังจะไปโยนความผิดให้คนอื่นอีก
ตุบ !!!
“เเล้วพี่ก็คงเล่นๆกับผมเหมือนกันใช่ไหมครับ ” ผมยืนขึ้นเเล้วทุบโต๊ะ ทำไมนะ เค้าจะกลับเข้ามาหาผมทำไม ทั้งๆที่เป็นคนตีตัวออกจากผมเอง
“เปล่านะ ก็หมิวเค้าขู่ว่าถ้าพี่ไม่เลิกยุ่งกับบล็อค เค้าจะทำร้ายบล็อคพี่ก็เลยต้องทำเเบบนั้น”
“โกหก พี่ก็เป็นเเบบนี้ ตลอด ฮะ ฮึก อื้อ” ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวเเล้ว ไม่ไหวเเล้วจริงๆ
“พี่รู้เเล้วนะว่าบล็อคสำคัญที่สุด พี่จะไม่ยอมบล็อคไปไหนอีก พี่สัญญานะครับ” เค้าเข้ามาโอบผมไว้ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่หยุด ทำไมๆ ทำไมมันต้องเป็นเเบบนี้
“บะ บล็อค”
ผมผละออกมาจากเค้า เหมือนผมได้ยินเสียงใครสักคนเรียก เสียงไอ้ไนน์ ใช่เสีนงมันเเน่ๆ เเต่อยู่ไหน ไอ้ไนน์หายไปไหนเเล้ว
“บล็อคจะให้โอกาสพี่ไหมครับ ?”
“เอ่อ ผมขอโทษนะครับ พี่พีทเเต่ว่าขอผมอยู่คนเดียวดีกว่า ผมขอตัวก่อนนะ”
“บล็อคครับพี่ จะรอนะครับ”
... ผมอุ้มนายพลออกวิ่งออกมาจากร้าน อยู่ไหนวะ มึงอยู่ไหน มึงใช่ไหม ? มันเป็นเสียงมึงจริงๆใช่ไหม ?
“ไอ้ไนน์ มึงอยู่ไหนวะ”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
ผมไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย สับสนโว๊ย ! ในหัวผมตอนนี้ก็มีเเต่ไอ้บล็อคเต็มไปหมด ผมไม่มั่นใจการกระทำของตัวเองตั้งเเต่เมื่อวานเเล้ว ที่ผมเห็นรูปมันจูบกับพี่พีทอะไรนั่นน่ะ เเล้วทำไมผมต้องโมโหต้องโกรธอะไรขนาดนี้ด้วยนะ หรือนี่คือผมหึงมัน ไม่เอาน่า มันต้องไม่เป็นเเบบนั้นหรอก ผมเงยหน้าขึ้นมอง นี่มันต้นจามจุรีเมื่อวานนี่นา เมื่อวานที่เกิดเหตุการณ์ต่างๆมากมาย ทุกอย่างดูเหมือนจะเริ่มจากใต้ต้นไม้นี้ เเต่วันนี้ดูเหมือนอะไรขาดหายไปนะ ... นั่นนะสิ วันนี้ไอ้บล็อคไม่พานายพลมาเดินเล่นหรอวะ คิดไรบ้าๆอีกเเล้ววะเนี่ย ทำเหมือนกำลังรอไอ้บล็อคมันอย่างงั้นเเหละ ไปเที่ยวดีกว่า ห้าโมงกว่าเเล้ว น่าเบื่อชะมัด
“ก็บอกเเล้วไงครับว่าไปกินข้าวกับเพื่อน เเล้วพี่พีทยังต้องอาการอะไรจากผมอีกครับ พี่ก็มีเเฟนของพี่เป็นตัวเป็นตนเเล้วหนิ”
เห้ย ใครวะคุยกันเสียงโคตรดังเลยวะ ไม่เกรงใจชาวบ้านชาวเมืองเค้าเลย
“บล็อคครับฟังพี่ดีๆนะ หมิวเค้าก็เเค่ตามจีบพี่ พี่ก็ต้องยอมเล่นด้วยบ้าง ไม่งั้นเค้าก็จะตามตื๊อพี่ไม่เลิกนะ” ยังจะพูดอีกหรอ ยังจะไปโยนความผิดให้คนอื่นอีก
เสียงคุ้นๆ นะ ไอ้บล็อคหนิ ไอ้บล็อค !!
“บะ บล็อค” ผมพูดออกมาได้เเค่นั้น เเค่นั้นจริงๆ ภาพที่เห็นคือมันกำลังกอดกับใครสักคน มันไม่ต่างอะไรเลยกับการที่ผมเห็นภาพเมื่อวาน ภาพที่มันจูบกับผู้ชายคนนึง ตอนนี้ผมรู้สึกเจ็บ เจ็บไปทั้งใจเเล้ว คิดไม่ออกเเล้ว จะทำยังไงดีเนี่ย ตัวผมเป็นอะไร ได้เเต่วิ่งออกมาจากที่นั่น นี่กูเป็นอะไรวะ กูเป็นอะไร ?????????
“ไอ้ไนน์ มึงอยู่ไหนวะ”
ผมอยากจะวิ่งไปหามัน เเต่ขาของผมก้าวไม่ออกขยับตัวไม่ไหวจริงๆ ภาพนั้นมัน ... เกินจะทนได้ ผมมองหามัน เเต่เหมือนมันก็เดินลับสายตาไปเเล้ว ดีเเล้วล่ะ ผมไม่อยากให้มันเจอผมในสภาพอะไรเเบบนี้ ผมคิดอะไรไม่ออกเเล้ว
กูอยากเมา
กูอยากเมาาาาาาาาาา !!!
“ชน !!!!!!!” คืนนี้กูจะเมา กูจะเมาให้ลืมเเม่งทุกอย่างเลย ไม่มีอะไรน่าจดจำเลยสักนิด
“รูปหล่อชื่อไรอ่ะคะ” มีสาวสุดเอ็กซ์คนนึงเข้ามาทักผม เธอทั้งสวยทั้งขาวทั้งเอ็กซ์ทั้งบึ้มมากเลย หึหึ
“ไนน์ครับ”
“ชื่อเท่อ่ะคะ อะไรกันคะที่มัน ไนน์” มือของเธอเริ่มมาไต่ที่หน้าอกของผมซะเเล้วสิ
“ม่ายรู้สิคับ อย่างเน้มานต้องลองพิสูจน์ด้วยตัวเองงง”[/colour]
((เฮ่ ยัยป้าคนนี้มันเป็นใครมันจะล่อลวงพี่ไนน์ของพวกเราไปทุกคนมาช่วยผมเอายายป้าคนนี้ออกไปที !! :angry2:))
“ว้ายตายเเล้ว เเบบนี้มันก็ต้องลองพิสูจน์กันหน่อยสินะคะ” เธอค่อยโลมเล้าผม มือเธออย่างกับเถาวัลย์ เลื้อยไปเลื้อยมา ลีลาสุดยอดจริงๆ ผู้หญิงคนนี้
“บล็อคคคค เน่บล็อคใช่ไหม” ผมจับใบหน้าของสาวตรงหน้าเข้ามาเเล้วบรรจุจูบอย่างเร้าร้อน บล็อคๆ ๆ นี่มึงใช่ไหม ? มึงใช่ไหม มึงต้องให้กูกอดคนเดียวเท่านั้น บล็อคคคคค ....
“ม่ายช่ายหนิ เน่ม่ายช่ายบล็อค เเล้วเธอเปนครายเน่ ออกปายเลยน้า”
“เอ้า เรากำลังมีความสุขกันเลยนะคะ” เธอย้อนก่อนจะพยายามดึงผมเข้าไปจูบอีกที
“ม่ายเอาๆ ม่ายช่ายบล็อค กูม่ายเอา ออกปายเลย” ผมเมาเเล้วโวยวายยย
“โอ้ย อะไรไม่รู้ น่าเบื่อจริงๆ ชั้นไปเเละยะ”
((เออไปซะได้ก็ดี ในที่สุดพวกเราก็ชนะ ด้วยอำนาจเเห่งมือคู่นี้นี่เอง ไนน์ต้องเสียให้บล็อคเท่านั้น :impress2:))
“บล็อคๆ ๆ ๆ มึงอยู่หนายยยยยยยยยย”
“พี่คร้าบโบกเเท็กซี่ปายที่นี่หน่อยคร้าบบ” ผมบอกพนักงานให้โบกรถเพื่อกลับไปยังหอพัก ลำพังโบกเองมีหวังตายอยู่กลางถนนเเน่ๆเลย
“509 หืม ม่ายช่ายห้องกูนี่หว่า ห้องกูมัน 504”
((เฮ่ๆ ไนน์ 509 ถูกเเล้ว 504 มันห้อง บล็อคนะเว้ยยยยย))
“508 506 5 0 ..... ”
ฟุ๊บบบบบบบบ !!!!!!!!!!!
“บะ บะ บล็อคค” ....
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
ผมกลับมาที่ห้องหลังจากพาเจ้านายพลออกไปเดินเล่นเเล้วจนไปเจอกับพี่พีท เเต่ระหว่างนั้นผมได้ยินเสียงไอ้ ไนน์ ผมว่าผมได้ยินจริงๆ ผมวิ่งตามหามันเเต่ก็ไม่เจอ มันคงพยายามหลบหน้าผมอยู่เเหงๆ เย็นนี้ผมก็ต้องกินข้าวกะเจ้านายพลเเบบสวีตสองต่อสองดิเนี่ย ไม่พ้นอาหารญี่ปุ่นสุดเเสนจะอร่อยเเน่นอน
((มาม่า (=_=)a ใช่ไหมน่ะ ทำมาเป็นพูดดีเหอะ :m20:))
<< รู้ทันอีกเเหะ น้องรัญเนี่ย ฮ่าๆ ๆ ๆ
เเต่ยังไม่ค่อยหิวเเหะ เลยปล่อยให้เจ้านายพลกินไปก่อน
“อร่อย เปล่านายพล”
“...” มันไม่ตอบ เเถมทำหน้าบูดๆ เเนะเดี๋ยวนี้มีเลือกอีก โว๊ะ หรือมันจะติดใจพิซซ่าของไอ้ไนน์เมื่อคืนรึเปล่า ไอ้นี่หนิสร้างปัญหาให้กูอีก เดี๋ยวหมากูเสียก็หมา กินพิซซ่าเเม่งทุกวันทำไงวะ จริงๆผมเองยังกินไม่ค่อยบ่อยเลยเหอะ ว่าเเล้วว่างๆ อัพรูปหน่อยดีกว่า ผมเลยหยิบไอโฟนขึ้นมาถ่ายเจ้านายพลซะหน่อย
“เเชะ”
“ไอ้หมาหน้าบูดอยากกินพิซซ่า”
เรียบร้อยคร้าบ ลงไปเเล้ว จะว่าไปรูปวันวาเลนไทน์ รูปพวกนั้น มันไม่จำเป็นอีกเเล้วล่ะ
“Confirm deletion, Delete this photo ?”
“Don’t delete, Delete” ทำใจยากเเหะ ก่อนจะลบ ไอคอนซ้ายมือเหมือนมีหน้าพี่พีทลอยขึ้นมา ส่วนไอคอนขวามืออยู่ดี ผมก็นึกถึงหน้าไอ้ไนน์ขึ้นมาได้ไงไม่รู้ เหมือนมันจะบอกว่า
“ลบเถอะ” ถ้ามันจะสั่งผมได้ขนาดนี้ก็
“Delete !!!” เห้อขอให้มันจบกันสักทีนะครับ พี่พีท
“อึ๊บ อ่า ... เมื่อยจัง นายพลเดี๋ยวปะป๊ามานะ” ไปทำร่างกายให้สะอาดก่อนดีกว่า เเล้วค่อยมากินอาหารญี่ ... เอ่อ มาม่านั่นเเหละครับฮ่าๆๆ
ฟุ๊บบบบบบบบ !!!!!!!!!!!
“โบ้วววววว ๆ ๆ ๆ”
ผมไปส่องที่ตรงตาเเมว เเต่เอ ไม่มีใครนี่หว่า ช่างเหอะ คงคนทำของตกมั้ง
“บ็อค บ็อค บู๋วววว”
“เห่าทำไมนายพล ไม่มีอะไร ไปนั่งไปเร็ว” เห้อ ไอ้ตัวเเสบเนี่ยเห่าจริงเห่าจัง ผมกำลังหันหลังให้กับประตูห้องเเล้วเดินไปที่ห้องน้ำ
“บะ บะ บล็อคค” ....
หืม ใครเรียกวะ ? ผีหลอก !!!! เเน่ๆ เลย
“โบ้วๆๆๆๆๆๆๆ” คราวนี้นายพลไปตะกรุยที่ตรงประตู เเล้ว
“เห้ย นายพลทำไรเนี่ย”
“โบ้ววววว ๆๆๆ”
((ฟังออกกันไหม ? ผมเองก็ไม่รู้ว่า นายพล เค้าจะสื่ออะไร?))
เเอ๊ดดด !!
“ไอ้ไนน์น์น์น์น์น์น์น์น์น์น์” เห้ยตายเเล้วมันลงมานอนอะไรที่หน้าห้องเนี่ย เป็นเชี่ยไรเปล่าวะ
“ไอ้ไนน์ มึง มึงเป็นไรวะ”
“บล็อค มึงหรอ มึงจริงๆ ช่ายยม๊ายย” ไอ้นี่ท่าทางจะเมาหนักเอาการเลยเเหะ ตัวเเม่งก็ไม่ได้หนักอะไร เเต่ทิ้งน้ำหนักมาทั้งตัวเเบบนี้ มันก็พยุงยากนะเนี่ย มันสูงกว่าผมประมาณห้า หก เซน ได้มั้งครับ ก็คงประมาณร้อยเเปดสิบกว่าๆ
“อ่ะ !!” เเม่งลำบากกูชิบ ผมวางมันลงที่โซฟาดีนะโซฟากว้างเลยให้นอนตรงนี้ได้
เห้อ ไปเมามาอีท่าไหน่วะ เเม่ง ? ไม่ไหวจริงๆ เเล้วเอาไงดีเนี่ยผมต้องจัดการยังไงกับมันดี
((นี่ๆ พี่บล็อค ผมว่าพี่ก็ต้องถอดเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พี่ไนน์ เค้าจะได้นอนสบายๆ เเบบนี้นอนลำบากยังชุดนักศึกษาอยู่เลย))
<< อ่า เเล้วเปลี่ยนเสร็จ พี่ทำไรต่ออ่ะครับ ?
((ก็เช็ดตัวไงครับ เอ่อ หลังจาก นั้น เอ่อ เอ่อ ผมไม่รู้เเล้วอ่ะนะ พี่จัดการเองเถอะ สัมผัสได้ถึงรังสี ‘อัมหื่น’))
ผมค่อยจัดการถอดเสื้อนักศึกษาของมันออกมาก่อน ก็ป๊ะกับ อกขาวๆเนียนๆ กับกล้ามท้องที่กำลังเหมาะเลย ก็เป็นวัยรุ่น เป็นผู้ชายมันก็ต้องมีกันบ้างจริงไหม ? เเละก็จุกสีชมพูสองอัน เห็นเเบบนี้เเล้วมึงก็ขาวไม่เเพ้กูเลยนี่หว่า ทำมาเป็นพูดว่ากูตุ๊ดเเตก โด่วๆ
เเล้วผมก็ต้องจัดการกับกางเกงของมันต่อสินะเนี่ย อึ๊บ ! เอ้อ ดีนะใส่บ็อกเซอร์ไม่งั้นคงเจอ หนอนออกมากระดึบๆ เเน่ๆเลยฮ่าๆๆ ผมเดินไปเอาผ้าชุบน้ำจากในห้องน้ำมาเช็ดตัวให้มัน มองมันมุมเเบบนี้เเล้วทั้งหล่อทั้งเซ็กซี่จริงๆเลยครับ ผมตั้งๆไม่ยาวมากกำลังเท่เหมาะกับหน้ามันมากเลย หน้าก็ขาวใสกิ๊ก ไม่มีสิวเเม้เเต่เม็ดเดียวเลย จมูกก็โด่งสันคมได้รูป คิ้วก็หนาเข้มดกดำ ปากก็บางๆสีชมพูสดมาก ส่วนหูข้างซ้ายก็มีจิวรูปไม้กางเขน เอ่อ เเล้วนี่ผมไม่ส่องรายละเอียดของมันขนาดนี้ทำไมนะ เเต่ทำไงได้ก็เล่นหล่อน่ารัก เย้ายวนใจกันขนาดนี้นี่นา ถ้าผมเมามันคงเสร็จผมไปเเล้วเเน่ๆเลย หึหึ
ตัวมันสะอาดเเล้วขอให้ตัวผมสะอาดบ้างเถอะ ได้ไปอาบน้ำ (จริงๆจังๆ สักที)
ฮู่วววว ~.
ผมยืนทบทวนอะไรอยู่นาน หน้ากระจกห้องน้ำ ตอนนี้มีแต่ "ไนน์ ไนน์ ไนน์ ไนน์ ไนน์ ไนน์" เต็มหัวผมไปหมดเลย ออกไปนะโว้ยยย ผมสะบัดๆ หัวไล่ามคิดตัวเองออกไปก่อนเดินออกจากห้องน้ำ
"บล็อคๆ ๆ ๆ ๆ มึงอยู่ไหน" อ้าว ไอ้ไนน์โวยวายเรียกชื่อกูทำไมฟะ
"มึงไปกอดกับใคร กูไม่ยอม ไม่ให้ มึงห้าม"
อะไรของเเม่งวะเนี่ย เเสดงว่าตอนเย็น เป็นมันจริงๆสินะ
ตอนนี้หน้ามันเเดงมากเลย ไม่รู้เเดงเพราะเรื่องมันเพ้อ หรือเเรงเพราะฤทธิ์เเอลกอฮอล์
แต่ผมก็แดงไม่แพ้มัน ดูดิมันพูดอะไรออกมา เห้อ ... ผมมองไปหน้ามัน เวลานอนทำไมมึงดูไม่มีพิษมีภัยเลยวะ ดูเป็นเด็กน้อยที่ร้องจะเอาของเล่น เรียกชื่อกูอยู่นั่น กูไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ ก่อนที่กูจะทนไม่ไหวจับมึงกดซะก่อน !!!
หมับ !!!
"บล็อค ... มึงอย่าหนีกูไปไหนนะ" เห้ยกูจะใส่เสื้อผ้า มึงมาล็อคกูอย่างนี้กูจะไปยังไง
"อยู่ตรงนี้ กูไม่ให้มึงไปกอดใคร กูจะกอดมึงไว้เอง" (>////<)a มึงพูดอะไรออกมาวะ !!! กูเขินนะเฟ้ย แต่ผมก็พยายามจะลุกออกมาก็แหม ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวเเค่ผืนเดียว จะให้อยู่กับมันสภาพนี้กูเกรงว่าไม่มึงก็กู จะเสียตัวกันไปข้าง ...
"บล็อคคคคคคคค..." อะไรอีกวะ ?
จุ๊บบบบบบ !!!
มะ มึง ... ไนน์ มึง ... จูบกูทำไม ?
"อ่า นี่มัน บล็อค จริงๆ จูบไม่ผิดเเล้ว หิหิ"
เออ มึงจูบไม่ผิดหรอก เล่นดูดเหมือนกูเป๊นหลอดซะอย่างนั้น ... ไอ้ไนน์มึงทำกูขนาดนี้ มึงลุกขึ้นมาข่มขืนกูเหอะ
"มึงจูบผู้ชาย มึงเป็นเกย์หรอวะ"
"ไม่รู้วววว แต่ให้ไนน์กอดบล็อคอย่างนี้น้า อย่าหนีไนน์ปายหนาย" มาเเปลกเว้ยย
"อืม กูให้มึงกอด แต่มึงจะแค่กอดกูรึเปล่า ??"
"บู๋ววววววววว"
((นายพลหอนส่งท้าย อะไรจะเกิดต่อไป !!!!))
..........................
คนเมามันน่ารักแบบนี้นี่เอง ถ้าเราเมาเเล้วจะมีใครมาดูเเลเราเเบบนี้มั้ยน้า ???
แต่สองคนนี้ดูงงๆมึนๆ ตกลงใครจะรุกจะรับวะ :0. ใครๆ ๆ ๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่
'ทุกๆอย่างถูกกำหนดมาเเล้ว โดยโชคชะตา'
บ้ายบายฮะ ... จุ๊บๆ นักอ่านทุกคน
"โฮ่งๆ ๆ ๆ" ((น้องนายพลบอกว่าฝันดีครับ))
รักทุกคนฮะ :L1:
-
หึงแต่แรกพบ !!
ตบมือ ๆ - -... เครียดพระเอกคั๊บ
:-[ :-[
-
:z1: :z1: :z1:
จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ..
คิคิคิ +เป็ดเรียบร้อย ! o13
-
:mc4: เปิดเรื่องใหม่แล้วหรอ
:z13: ตามมาจิ้มก้นหนูรัญ
อ่านไปอ่านมา ใครเคะ ใครเมะ ว๊า??
รอดูต่อไป :bye2:
-
ชอบๆต่อๆ
:call: :call:
:sad4:
-
ไนน์หึงละสิ !!! :m12:
ปล ขอบคุณครับ :กอด1:
-
น่ารัก :-[
-
ตอนหน้าจะรู้ไหมว่าใครรับใครรุก บรู้ววววววว o18
-
ไนน์หึงละสิ !!! :m12:
ปล ถ้าไม่ดูเป็นการรบกวน สีของบล๊อคเข้มขึ้นอีกนิดได้มั๊ยครับ...คนอ่านแก่แล้ว อ่านลำบาก ขอบคุณครับ :laugh:
เปลี่ยนเเล้วให้เเล้วคร้าบผม เพราะอ่านเองตอนกลางคืนก็ปวดตา 55555555
ตอนเเรกกะจะ Baby blue,Orange,Pink สามสีนี้ เเบบ Lollipop เเต่ว่าสีมันเเจ๊ดไป
มีอะไรเเนะนำได้อีกนะฮะ ^^
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงง :z3:
-
น่าติดตามๆ
-
นึกว่าใครยกขาก่อนชนะ..
-
snoywishes : ขอบคุณที่ติดตามมากเลยนะครับ :กอด1:
GoonKGiinK : เเก้ไขให้เเล้วนะ เบลอๆ คิดว่าเค้าเป็นคนเดียวกัน :really2:
PrAeW : ขอบคุณฮะ อย่าชอบเเต่นิยายชอบนักเขียนบ้าง ฮ่าๆๆ หยอกๆ :laugh:
jetnipat : งี้เเหละ หึงเเต่ไม่ยอมพูด o18
PetitDragon : เค้าเปิดเผยตัวออกไปเเล้วคร้าบ
HaRuTaiZeR : ขอบคุณมากๆเลยนะคร้าบผม :-[
alexandria : เดี๋ยวให้เอานายพลไปกอดหนึ่งคืนเลย :man1:
iamnan : เเก้ไขเเล้วนะครับ ขอบคุณมากๆที่ให้คำเเนะนำ
Kwansuay : เอาคืนไป :z13: :z13: :z13: อิอิ
cubcakes : ปล่อยเค้าไปครับ พี่ไนน์เป็นคนเเบบนั้นเเหละ
fa-o : นั่นนะสิจะเกิดอะไร อิอิ 18+ :a5:
cher7343 : เจ็บนะฮะ :sad4: เอาคืนไป !!! :z13:
biwtiz : ขอบคุณฮะ เดี๋ยวมาต่อนะ พรุ่งนี้ อิอิ :o8:
yeyong : รู้เเน่ครับๆ ^^
seaz : ขอบคุณครับผม
Dee^daY : อันนี้น่าจะเป็นใครเด้งก่อนมากกว่านะครับ พี่ฮยอนจุง ^^
.............................................
ตอนที่ 3 : ไม่บอกหรอก อิอิ!
ไปชมสิ่งที่ไม่น่าสนใจกันก่อนดีกว่าาาาา
สำหรับตอนนี้นะครับ มีบทสัมภาษณ์พิเศษพระเอก X นายเอกมาให้ชมกันครับ
กระผม รัญ ทำหน้าที่เป็นผู้ดำเนินรายการครับ
รัญ : สวัสดีฮะ ทุกท่านวันนี้เราอยู่กับเเขก(ไม่ได้)รับเชิญสองคนนะฮับ พี่บล็อค เเละพี่ไนน์ครับผม
บล็อค + ไนน์ : สวัสดีคร้าบผม
รัญ : เป็นยังไงบ้างครับกับผลงานชิ้นนี้ของพี่ทั้งสอง
ไนน์ : ก็เสียวดีนะครับ เห้ย เสี่ยวดี
รัญ : พี่บล็อคว่าไงบ้างครับ
บล็อค : ก็สนุกดีฮะ คาเเร็กเตอร์ผมก็น่ารักดี
รัญ : นี่ต้องขอถามก่อนเลยใครเป็นพระเอก ใครเป็นนายเอกเนี่ย
ไนน์ + บล็อค : .... ??? พวกเราเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันน่ะครับ
รัญ : อ้าว เเย่จังเลย สงสัยต้องรอถึงเวลาง่วงใช่ไหมครับถึงจะรู้
โป๊กกกกก !!!!
รัญ : ขอโทษนะครับ ... งั้นๆ เปลี่ยนประเด็นครับ พี่ไนน์ครับ เเค่หมาฉี่นี่พี่ถึงกลับต้องเอาไปให้พี่บล็อคเค้าซักให้เลยหรอ
ไนน์ : ที่จริง ก็ไม่ได้อะไรหรอกคร้าบ เเต่ไอ้บล็อคมันน่ารักดี เลยอยากเเกล้งมันนิดหน่อยน่ะ
บล็อค : อ้าววววว ไหงมึงพูดงี้
ตุบตุบๆๆ
รัญ : อ้าวพระ นาย ของเราไปตีกันซะเเล้วๆ
ไนน์ : ยังไงๆ ก็ฝากนิยายด้วยนะคร้าบบบ เห้ย
บล็อค : ฝากบล็อคไว้ในอ้อมใจด้วยนะฮ๊าฟ
นายพล : โฮ่งๆ ๆ ๆ โบ้วววว บู๋ววววว
ไปพบกับตอนที่ 3 กันเลย
ตอนที่ 3 : ไม่บอกหรอก อิอิ!
.........................................
รัญ : ฮะ ? อะไรนะ ? ตอนที่ 3 ยังไม่มา ...... o22
เตรียมรับ o18 :z6: :z3: :z13: :angry2: :serius2: :fire: :m31: :m16: :beat:
อ้ากกกก :o12: :o12: :o12: :o12: หนีก่อนนะฮับ บ้ายบายยยยย
PS. พรุ่งนี้เเล้วกันนะ คึคึ o13 :bye2: ตู้มมมม
-
น้องรัญใจร้าย
:z3:
-
ขอ :z6: คนแต่งเน้นๆ
-
โนคอมเม้นท์ :z6:
-
รอชั้นรอเธออยู่ ~~ :call: :call:
-
//เอาหัวโขก :z3:
-
หลอกเรา !!!! :m31:
-
ทำกันอย่างนี้..
วิ่งหนีให้ทันแล้วกัน
//ฮยองจุน.. กำลังวิ่งไล่ตามอย่างกระชั้นชิด
-
Ebsilon : เปล่าน้าาาาา o13
yeyong : อย่าทำร้ายผมเลยน้าาา :sad4:
snoywishes : ... ไม่มีเหมือนกัน ฮ่าๆๆ :laugh:
runningout : รออีกเเปปนึง วันนี้มาเเน่นอนคร้าบ สัญญา ไม่มาให้ตีตูด :z2:
PetitDragon : ไม่เอาน่า เจ็บเฉยๆ :กอด1: กอดกันๆ
Kwansuay : ง่าาาาาาา :m15:
Dee^daY : ฮยอนจุง วิ่งไม่ทันผมหรอก !! o18
เดี๋ยวมาอัพตอน 2 ทุ่มนะครับ นั่งกินถั่วจิบนมก่อน รออะเปล่า ?? :L2:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 3 : นี่มันของ ของกู !
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี Orange : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
"อ่ะ อ่ะ อ๊าา" เสียงครางของร่างเล็กที่คร่อมอยู่ข้างบนค่อยๆ เพิ่มความดังขึ้น
"อดทนนะบล็อค ไนน์จะทำให้บล็อคมีความสุข อ่าา" ร่างสูงที่ทอดกายพิงโซฟา กระซิบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
"อะ นะ ไนน์ สัญญาเเล้วนะ" ร่างเล็กหลับตาพริ้ม พร้อมกัดลงที่หัวไหล่ของร่างสูง เสมือนรอยเขี้ยวนั้นเป็นเครื่องหมายเเห่งสัญญา
"สัญญาสิ บล็อคเป็นของไนน์คนเดียวนะ" ร่างสูงไม่มีแม้แต่ความรู้สึกเจ็บใดๆ เค้ายอม เค้ายอมได้หมดทุกสิ่งเพื่อคนตรงหน้า
"ไนน์รักบล็อคนะ" เวลานี้ไนน์คงไม่ต้องการใคร เค้าเพียงต้องการให้บล็อคเป็นของเค้า
เป็นของเค้าเท่านั้น
"บะ บล็อคก็รัก นะ .. อ๊ะ !" ร่างเล็กยังไม่ทันสิ้นคำกล่าว ก็ถูกร่างสูงสวมกอด เเละประกบกลีบปากอวบอิ่มของตนเข้าประกบกับกลีบปากบางของอีกฝ่าย
"บล็อคมองหน้าไนน์ไว้นะ"
"อะ อื้ม" ร่างเล็กโน้มมือเข้าไปคล้องทำลำคอขาวเนียนของร่างสูง
"คนๆนี้จะรัก จะดูเเลเเละทำให้บล็อคมีความสุขตลอดไปนะครับ" ร่างสูงสัมผัสถึงหนทางที่กำลังจะทำให้เค้าทั้งคู่มีความสุข เริ่มมีปฏิกิริยาตอบรับกับแก่นกายของเข้ามากขึ้นทุกที
"นะ ไนน์. บล็อคเจ็บ" มันตอดรัดอย่างรุนเเรงจนเจ้าของสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดนั้น
"อีกนิดเดียวเท่านั้นนะบล็อค อีกนิดเดียว อะ !" ร่างสูงเร่งจังหวะรัก ให้เร็วขึ้นไปอีก เค้าไม่ต้องการให้ร่างเล็กต้องเหนื่อย หรือเจ็บมากกว่านี้ สำหรับครั้งเเรกของคนตรงหน้า ทั้งหมดนี้ก็แสดงให้เห็นถึงความอเทน เเละความพยายามของเค้ามากเเล้ว เค้าเก่งจริงๆ
เหมือนใกล้ถึงเวลาเเล้วเวลาแห่งความสุขของคนทั้งคู่
"บล็อค ... เป็นของไนน์นะ อ๊า"
"อะ อื้มมมม ... อ๊าา"
"บล็อค/ไนน์" ทั้งคู่ประสานเสียงครั้งสุดท้ายเป็นชื่อของกันเเละกัน ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้ ดูท่าทั้งคู่จะมีความสุขมากสำหรับครั้งเเรกของพวกเค้า เห็นได้จากปริมาณลาวาที่ประทุออกมาจากปล่อง
"อะ อะ อ๊าาาา บล็อคอย่าสิ จะเลียหน้าไนน์ทำไม ? หรือยังพอไม่พอใจ อยากจะต่อใช่ไหม ?"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"อะ อะ อ๊าาาา บล็อคอย่าสิ จะเลียหน้าไนน์ทำไม ? หรือยังพอไม่พอใจ อยากจะต่อใช่ไหม ?" ไอ้บล็อคสงสัยยังหนื่อยไม่สมใจมันรึเปล่าน้า มาเลียหน้าผมทำไม
“โบ้วๆ เเง่งงงง โบ้ว” บล็อค มึง เห่าได้ด้วยหรอ ?????
“โอ๊ยยยยยยยยยยย !!!”
“ตื่นเเล้วหรอมึง เป็นไงมันปะเมื่อคืน ?” ผมปรือตาขึ้นอย่างช้าๆ เห็นไอ้บล็อคยืนอยู่ในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัว นี่ผมๆ ไม่ได้ฝันไปจริงๆใช่ไหม ? ผมค่อยพยุงร่างมาพิงกับโซฟา รู้สึกมึนสับสนไปหมดเลย
“มึง เอ่อ คือ มึง กับกู เรา เอ่อ เรา Featuring Together ไปเเล้วหรอวะ” ผมหน้าเเดงขึ้นมาทันที
“ฮะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ โอ๊ย กูอยากขำ” มันเเทบจะล้มกลิ้งลงไป ระวังๆหน่อยอะไรจะมุดออกมาจากผ้า
“มึงจำไม่ได้หรอวะ” มันเด้งขึ้นมานั่งอยู่ที่พื้นตรงหน้าผม
“หึๆๆๆ” ผมส่ายหน้าไปมาาาาาา
“ก็เมื่อคืนมึงมาเมาเเล้วนอนสลบอยู่หน้าห้องกู เเล้วกูก็เลยหิ้วมึงเข้ามา จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเเล้วก็ให้มึงนอนอยู่ตรงนี้ ก็เเค่นั้นเอง” มันเล่าเรื่องทั้งหมด (รึเปล่า ?) ของเมื่อคืนให้ผมฟัง
“เอ่า เเล้วๆ ๆ ๆ เอ่อ มึงไม่ได้มาทำอะไรกับ กับกู ใช่ไหม” ผมต้องเอาให้เเน่ใจว่ามันไม่ได้เกิดอะไรขึ้นจริงๆสำหรับเมื่อคืน
“มึงก็เรียกชื่อกู เเล้วมึงก็บอกว่ากูเป็นของมึงคนเดียว มึงไม่ให้กูไปกอดกับใคร”
ไอ้เห้ !!! เเย่เเล้วเมื่อคืนผมทำอะไรลงไปเนี่ย ??
“เเล้วอะไรล่ะ มีอะ อะไรต่อมึงเล่ามาให้หมด”
“เออๆๆ อย่ารีบดิวะ อืม ... เเล้วมึงก็ล็อคกูไว้บอกให้กูอยู่กับมึง ก็ก็เลยนั่งอยู่กับมึงในสภาพนี้ เสื้อผ้ากูก็ไม่ได้ใส่หนาวจะตาย” มันบ่นอุบอิบทำหน้าตาน่ารัก เเต่กูจะไว้ใจหน้าตาน่ารักใสซื่อของมึงได้ยังไง ตอนกลางคืนมึงอาจจะเเปลงร่างเเล้วมาเจาะไข่เเดงกูก็ได้ !!!
“เออ ยังมีอีก !” เหมือนมันนึกอะไรขึ้นอีกอย่างได้ อะ อะ อะไรวะ ?????
“มึงคราง มึงทั้ง ‘อะ’ ทั้ง ‘โอ๊ย’ ‘เสียว’ เหมือนมึงกำลัง โจ๊ะพึมพึม ” ชิ
“หะ หะ หาาาาาาา กะ กูหรอ” หายเเล้น ผมฝันไปหรอ ไอ้ที่ฝันว่ามันขย่มผมทั้งคืน ทุกอย่างเป็นฝันหรอ เอ ... ไหงเป็นงั้นไปได้ เห้ย ผมต้องดีใจดิ ที่ผมไม่ได้ไปได้กับมัน
“อื้มมมม” มันสอดตัวเข้ามาตรงหว่างขาผม ก่อนจะเเสยะยิ้มเบาๆ
“
เอ๋ บ็อคเซอร์มึงเเฉะ ...” ผมรีบก้มลงไปมอง !!! (O_O) ชิหาย กูฝันเปียกกกกก
“อ๋อออออ กูรู้เเล้ววววววววว มึงฝันว่ามึงมาซั่มกูใช่ไหม ไอ้ไนน์” สายตาน่ารักๆ ใสๆของมันเริ่มเเผ่รังสี ‘อัมหื่น’ มากขึ้น ผมสัมผัสได้ถึงออร่าสีดำ
“หรือไนน์อยากได้ของจริง ? บล็อคจัดให้ก็ได้น้าคร้าบบบ หึหึ” โอ๊ย ซี้ดๆๆๆ ตัวมันยังอยู่ในหว่างขาผม ส่วนนิ้วเรียวยาวของมันก็เอามาไต่ตามอกของผม นี่มึงจะฆ่ากูใช่ไหม ?
ถ้าเรื่องเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงผมคงดึงมันขึ้นมานั่งบนตัวผมต่ออีกสักรอบ สองรอบเเน่ๆ
((ทำไมพี่ๆ เค้าหื่นกันจังเลย (=w=)a ? หรือผมเองที่หื่น เอ๊ะ ? ? ?))
“เห้ย กวนวะ มึงไปเรียน ไป ไม่มีเรียนหรอวะ กี่โมงกี่ยามเเล้ว” ผมเอะอะโวยวายเต็มที่เลย ฟุ้งซ่าน ไปหมด อ๊ากกก
“จะเก้าโมงเเล้ว วันนี้กูมีเรียนเช้า มึงอ่ะ”
“อืม ... ไม่มีวะวันนี้ ” ผมคิดสักพักวันนี้ผมว่างนี่หว่า
“เเล้วมึงจะกลับห้องมึงไหม เนี่ย” มันถามพลางมาอุ้มนายพลไปกินข้าว
“กลับดิ ก็กูอยู่ห้อง 509 ใกล้เเค่นี้เอง อุ๊บ !” เฮ้ยตายๆ ๆ ๆ หลุดปากบอกห้องมันไปเเล้ว
“อ้าวววววว มึงอยู่ใกล้เเค่นี้เอง ไมไม่บอกกันวะ” ก็มึงไม่ถามกูนี่นา ฮ่าๆๆๆๆ จริงไหมอ่ะครับ ?
“งั้นกูฝากมึงให้ข้าวเที่ยงนายพลด้วยนะ เดี๋ยวบ่ายโมงกูก็กลับมาเเล้ว เออกูขอเบอร์มึงด้วยกูยังไม่มี” ผมไม่รู้ว่าไอโฟนไปไหน จำได้เเค่อยู่ในกระเป๋ากางเกง
“086-96969-xx”
((รู้เลยนะเนี่ยว่าชอบเเบบไหน หึหึ))
พอมันออกจากห้องไปผมก็ยังไม่กลับห้องหรอกครับ อยู่สำรวจเล่นห้องมันหน่อยดีกว่า ดีนะมันให้กุญเเจเอาไว้ด้วย หึหึ มันดูเป็นผู้ชายน่ารัก เเต่ก็เเอบเท่ เอ๊ะ ? ก็เหมือนเป็นอะไรๆ หลายๆอย่างเเต่ก็ลงตัวเลย ห้องมันถูกจัดเป็นสไตล์โมเดิร์นสีสันไม่ฉูดฉาด เเต่ไม่ใช่ว่าไม่มี มีฉันวางหนังสือหน้าตาประหลาด ทีวี LCD ขนาด 37.5 นิ้ว (นี่มึงถึงขนาดไปวัดทีวีเค้าเลยหรอวะ) โซฟากว้างใหญ่ไพศาลนั่งได้นอนได้สบาย ผมลุกจากห้องนั่งเล่น ลองเดินสำรวจมันเลยทั้งห้องเนี่ยเเหละ มีไรบ้างหว่า อาจจะมีหนังสือโป๊ซ่อนอยู่ก็เป็นได้ อิอิ อ๊ะ เจอห้องนอนเเล้วเข้าไปดูหน่อย
เเป๊ก (เสียงเปิดไฟนะฮับ)
ห้องนอนมันสวยจังนะ เตียงก็ใหญ่ดีนอนได้สองสามคน เหมาะเเก่การทำกิจกรรมเป็นอย่างมาก
((เล่นไพ่ใช่ไหมฮะ ?))
<< รู้ทันพี่อีก ใชๆ เล่นไพ่กันที่เตียงใครเเพ้ถอดหนึ่งชิ้น ไง อิอิ
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆเตียงของมัน เหลือบไปเห็นกรอบรูป เอ นี่มันรูปไอ้บล็อคกับนายพล กับต้นไม้ต้นนั้น ทำให้ผมนึกย้อนไปถึงเรื่องเมื่อวันนั้นเลยเเหะ ถ้าวันนั้นผมไม่ไปนอนอ่านหนังสือ เเล้วหลับที่ตรงนั้นวันนี้ผมคงไม่ได้มานั่งเล่นอยู่ที่ห้องของมันเเบบนี้หรอกนะ
“โบ้วๆ ๆ ๆ ” ไอ้เจ้านายพล เห่าอะไรมันวะ หรือมันกลัวผมจะมาขโมยของๆพ่อมัน ตูไม่ได้เป็นโจรนะเว้ยยยยย ผมขี้เกียจฟังหมาบ่นเลยกลับมานั่งที่โซฟา ควานหาไอโฟนที่อยู่ในกางเกงเมื่อคืน ไหนๆ อยากลองเล่น Instagram บ้างว่ะ ผมก็จัดการโหลดมาทันที สมัคร Account ... เอ เเล้วผมจะอัพรูปอะไรขึ้นดีเนี่ย ? หืม .....
อะ เอารูปไอ้หมานี่เเหละ
“นายพลมานี้ดิ มาถ่ายรูปกันหน่อย” ผมเรียกมันมามันก็ไม่มา
“จะมาไม่มาวะ ไอ้หมาเน่าาา นี่เเหนะๆ” ผมดึงผมจุกมันให้มันเข้ามาใกล้ๆๆ เเต่มันก็ไม่ยอมสนใจผมเลย เเถมส่งหางตามจิกๆผมอีก หน็อยเเน่ๆๆๆๆ
“หมายังเมิน ตู ...” นั่นคือคอมเม้นท์ของผมในรูปของตัวเองที่เพิ่งจะอัพขึ้นไป เห้อออ
ตื่อ ดือ ดึ๊ง ~
มีการเเจ้งเตือนเข้ามาเเฮะ ?
“Bblockb :ไอ้ไนน์ โดนหมาเมิน 555+” ใครวะมันกล้าดีขนาดนี้ b block อ๋อ ไอ้บล็อคเเน่นอนเลย กลับมาเดี๋ยวโดนดีเเน่ !!!
น่าเบื่ออ่ะ เเต่ยังมีไอ้นายพลอยู่เป็นเพื่อน ถ้ากลับห้องตัวเองก็คงเหงากว่านี้อีกเยอะ ไม่เป็นไรนั่งเล่นอยู่นี่เเหละครับ
“เห้ออออออออออออ ง่วงงงงงงงงงงงง zZ”
“เเผล็บๆ !”
“หืมๆ กี่โมงเเล้วว๊า หาววววววววววว”
“เที่ยงเเล้วนี่หว่า เดี๋ยวไอ้บล็อคกลับมาโดนมันเฉ่งเเน่เลย” ไอ้นายพลมันคงหิวเเล้ว “อาหารหมาๆ” อืม อะ เจอเเล้ว
“โอ้โห กินดีอยู่ดีกว่าคนอีกนะวะ ฮึ่บ” ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ก่อนเดินสำรวจห้องมันอีกครั้งนึง เผื่อจะเจออะไรที่น่าสนใจ
“เห้ย มีกีตาร์ด้วย ขอเอาไปเล่นหน่อยดีกว่า” กีต้าร์โป่งสีน้ำตาลอ่อนคล้ายๆที่ผมมีเลย
ตื่อ ดือ ดึง ~
“เสียงดีนี่หว่า”
ตึง ~ ในคืนที่ฟ้านั้นเต็มไปด้วยแสงไฟ
เราโอบกอดกันและมองไปบนฟ้า ไกล
สุดหัวใจ สุดสายตา มีแต่ เรา
ตึง ~ ดวงจันทร์ล่องลอยและมอบความรักให้กัน
ขอบคุณวันนี้ที่คอยดูแลรัก ฉัน จากหัวใจ จากนี้ไปมีแต่เธอ
*ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ ดวงดาวจะหายไปไหน
ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ท้องฟ้าจะเป็นเช่นไร แต่ฉันก็รู้หัวใจของฉัน
จะมีเพียงเธอรักเพียงแต่เธอ โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใย
ใจฉันให้เธอมันเป็นของเธอรู้ไหม ทุกคำมันกลั่นออกมาจากหัวใจ
เราจะลอยข้ามฟ้าท่ามกลางหมู่ดาว จะไม่มีความเหงาเข้ามากล่ำกลาย
เพลงนี้เพื่อเธอมันเป็นของเธอรู้ไหม สัญญาจะดูแลเธอจากนี้ ตลอดไป
“จะดูเเลกูตลอดไปจริงหรอมึง ?” เห้ยยยย !!! ไอ้บล็อค ผมหันไปด้วยความตกใจสุดขีด
จุ๊บบบบบบบบ !!!
ปะ ปาก ริมฝีปากของผม กับไอ้บล็อคกำลังประกบกันอยู่ ทำไมความรู้สึกมันถึงหอมหวานจัง หวานจนอยากจะกลืนเข้าไป ตอนไหน ตอนไหนกันนะ เเล้วมันเป็นเเบบนี้ได้ยังไงกัน ผมเหมือนกำลังตกอยู่ในภวังค์ เราทั้งคู่ผละออกจากกัน
“เล่นเพราะดีหนิ” มึงไม่ตกใจอะไรเลยใช่ไหม ?
“อะ เออวะ ขอบคุณ”
“มึงเล่นให้กูฟังบ่อยๆนะ กูชอบ” มะมึงชอบฟัง หรือมึงชอบกู ให้เเน่ๆ
“อะ เอออออออ มึงมาเเล้วงั้นกูกลับห้องก่อนนะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำก่อนนะ”
“อะ อืม เเล้วมึงกินไรยังวะ”
“ยังวะ” ตั้งเเต่ตื่นมายังไม่มีอะไรตกถึงท้องผมเลยเเม้เเต่นิดเดียว
“งั้นเดี๋ยวไปกินข้าวกัน โอเค ?”
“อืมๆ ขอตัวเเปป” ผมหน้าเเดงอยู่ เเต่มันดูไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย ไม่เอาเเล้ว เดี๋ยวจิตใจผมจะเตลิดไปมากกว่านี้ ผมรีบกระโดดออกมาจากห้องมันเลย ใจเต้นสุดๆ ทำอะไรไม่ถูกจริงๆ ขอกลับไปสงบสติอารมณ์ที่ห้องตัวเองก่อนดีกว่า
ซ่าๆๆ
ผมปล่อยให้น้ำราดหัวตัวเองเพื่อลบความคิดฟุ้งซ่านนี้ออกไป ถึงตอนนี้ผมคงไม่ต้องหาคำตอบ หรือพิสูจน์อะไรอีกต่อไปเเล้ว ผม‘ตกหลุมรักไอ้บล็อค’เข้าเต็มๆเเล้วละครับเเบบนี้ เเต่ทำไม ? ทำไมเป็นผมอยู่ฝ่ายเดียวที่เป็นเเบบนี้ ตัวมันดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลย หรือผมก็เเค่เเอบรักมันข้างเดียวใช่ไหม ? มันก็คงเป็นเเบบนั้นเเหละนะ รูปจูบกันหราอยู่ขนาดนั้น ไอ้บล็อคมันก็คงไม่ได้สนใจอะไรในตัวผมหรอก เลิกๆคิดๆ ได้เเล้ว
“อ่า จะบ่ายโมงเเล้วหรอ ? ” รู้สึกหิวขึ้นมา เดี๋ยวผมก็คงจะไปกินข้าวกับมันตามที่มันนัดไว้ ไม่สิ เเล้วทำไมผมจะต้องไปด้วย ผมจะไปในฐานะอะไร ผมก็เเค่คนที่ใช้มันซักกางเกงให้ ก็เเค่นั้นเอง มันก็คงไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านั้นหรอกนะ
“โบ้ววๆ ๆ ๆๆ”
“เห้ย เสียงไอ้นายพลเห่าเปล่าวะ เเบบนี้รบกวนชาวบ้าน ไอ้บล็อคนะ ไอ้บล็อค เดี๋ยวก็โดนด่าหรอก”
“พี่พีทปล่อยผมนะ หยุด ผมบอกให้ปล่อย” เห้ย ๆ !! นั่นมันเสียงไอ้บล็อคหนิ ตอนนี้ผมไม่คิดอะไรเเล้วสมองผมไม่สั่งการอะไรทั้งนั้น มีเเค่หัวใจกับเท้าหนึ่งคู่ที่กำลังวิ่งออกไปอย่างเร็วที่สุดๆๆ ใจผมร้องเรียกเเค่ชื่อมันเท่านั้น บล็อค บล็อคคคคคคคคคค !!!
“น้องบล็อคก็อย่าเล่นตัวไปเลยนะครับ นี่พี่ตามตื๊อขนาดนี้เเล้วนะ ยอมๆพี่เถอะ”
“พี่ปล่อยบล็อคเหอะ พี่ก็มีหมิวเเล้ว บล็อคก็บอกพี่ไปเเล้วหนิเมื่อวาน พี่ไม่เข้าใจหรอ”
“พี่ก็บอกว่าเลิกไปเเล้วไง พี่ต้องการเเค่บล็อคคนเดียว เเค่บล็อคเท่านั้นนะครับ”
“นี่พี่ครับ คนเค้าไม่เล่นด้วยเเล้วจะตามตื๊ออยู่ได้ทำไม” ผมมาถึงเเล้ว หน้าห้องมันห่างกันเเค่นี้ เเต่ทำไมดูเหมือนไกลจัง เห็นผู้ชายคนนึงกำลังฉุดกระชากมันอยู่ นี่มันไอ้คนเมื่อวานนี่หว่า เเม้ผมจะจำหน้ามันไม่ได้ เเต่ว่า ก็ไม่ผิดตัวเเน่ๆ
“เเล้วมึงมา เสือก อะไรด้วยครับ เรื่องของผัวเมีย” ผัวเมียหรอ ผัวเมียงั้นหรอ บล็อคที่มึงไม่รู้สึกอะไรกับกู เป็นเพราะเเบบนี้ใช่ไหม เพราะมึงเป็นเมียไอ้เชี่ยนี่เเล้วใช่ไหม ?
................
..........
......
....
..
“เมียหรอ ? นี่เมีย มึงหรอ”
“เออ เมีย กู มึงได้ยินชัดเเล้วใช่ไหม ไอ้หน้าขาว” นั่นนะสิผมได้ยินชัดเเล้ว สมองผมเบลอไปหมดเเล้ว
“มันเป็นเมียมึงที่ไหน .... นี่มันของ ของกู !!!!”
............................................
มาต้่อเเล้วครับ วันนี้ของจริงเพียวๆเลยนะ ไม่มีตอ
นักอ่านอย่าโกรธผมนะฮะ รักหรอกจึงหยอกเล่น จุ๊บที :*
ตอนนี้มาเป็นพี่ไนน์ล้วนๆ มาดูความในใจของ พระเอก << รึเปล่ากัน
ผมจะหายป่วยเเล้วนะ สงสัยเพราะกำลังใจของนักอ่านเเน่ๆ จุ๊บอีกสองที :* :*
Ps. ติดหวัดผมเเน่ๆๆๆๆ ฝันดีนะครับ รักไนน์เยอะๆ รักบล็อคเยอะ รักนายพลเยอะๆ
เเล้วก็รัก "รัญ" เยอะนะ :bye2:
-
อู๊ว...ออกตัวจริง ^^
-
:impress2: น่ารักอะชอบ
-
คุณน้อง อย่าดราม่านะคะ คุณพี่ร้องขอ และขอร้อง :call:
พี่พีทก็วุ่นวายกับบล็อคเหลือเกินนะ
ไม่รู้หรอ ความไว้ใจให้ได้คนละครั้งนะ ไปยุ่งกะผู้หญิงอื่นแล้ว น้องบล็อคอย่าไปยุ่งน้า :serius2:
-
ไนน์เยี่ยมมาก o13
ต่อยไอ้พี่พีทเลย :13223:
-
^^
-
ไนน์โดนเสียบแน่ o13
-
ไนน์ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ๊าก กก เขิน :z3:
-
กรี๊ดดดดดด. น้องไนน์เท่มาก !!!
-
นายเท่มากกก !! :call: :call: :haun4:
-
seaz : พี่เค้ามาเเรง o13
anuruk97 : ขอบคุณครับผมชอบเยอะๆนะ
nutara : ใจตรงกันเลยผมไม่ชอบดราม่า เเต่ก็ต้องเเอบมี :laugh:
PetitDragon : พวกเราไปรุมต่อยพี่พีทเลย
cher7343 : ไนน์โดนเสียบ ????
FoN LiGhT~ : สุ้ตายๆๆๆๆๆๆ :m31:
mister : เขินด้วยคนครับ :-[
runningout : สุดๆๆๆ o13
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
Teaser ตอนที่ 4 : กูจะดูเเลมึงเอง
เมื่อไนน์ พาบล็อคหนีออกมาจากพี่พีท !!! ทั้งคู่จะไปอยู่ที่ไหนกัน
บล็อค(หมอยาของพวกเรา:เภสัช)เกิดไม่สบายขึ้นมา ใครจะเป็นคนดูเเล !!??
TO BE CONTINUED .... พรุ่งนี้นะครับผม :bye2:
รอ / ไม่รอ เม้นท์บอกด้วยนะ อิอิ
-
ไอ้หนู อย่ากั๊ก แต่งเสร็จแล้วก็ลง
คนแก่รอนานๆแล้วใจจะขาด :z3:
-
น้องรัญใจร้ายยยยยย
มายั่วกันอีกละ
-
ค้าง !!!!!
-
:z6: ฟอร์มตลอด คนเขียน (แต่ก็รอนะจ๊ะ)
-
รออยู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
นายพลสู้ๆ
มาช่วยปะป๊าเร็วว
ชอบมากๆครับ ขนาดอ่านได้ไม่กี่ตอนนเอง ดันนนนนนนนนนนนนนนนนน
^^
-
คนแต่งชอบยั่วนะ.... o18
-
:m25: สนุกมากกกกกกกกกกกก o13
-
ไนน์เยี่ยมมากก 555
:L2: :L2: :L2:
-
เดียวนี้ดื้อนะนักเขียน !!!! โดนนนน :oo1:
-
รอ รอ รอ รอ :call:
-
มาปูเสื่อ แล้วนอนรออีกคนจ้า :กอด1:
-
วิ่งสู้ฟัดแท้ๆ..
-
nutara : ไม่เอาลงทุกวันก็ไม่สนุกน่ะสิ อยากให้คนอ่านมีความสุขก็ต้องเเกล้งบบ้างอิอิ :laugh:
Ebsilon : ผมยั่วเเล้วพี่ชอบไหมล่ะ อิอิ :impress2:
Kwansuay : เดี๋ยวก็มาต่อเเล้วนะ ไม่ค้างหรอกกกกก o13
armmyrine : ไม่ฟอร์มเเล้วจะรักกันรึเปล่า ??? :3123:
FoN LiGhT~ : รออีกนิดนะครับ กำลังเช็ก กำลังปรับหน้าอยู่ :really2:
alexandria : จิ้มที :z13: น่ารักเเบบนี้ให้จุ๊บทีนึง ฮ่าๆๆๆ
PetitDragon : ยั่วเเล้วชอบปะล่ะ อิอิ :laugh:
basza2x : ขอบคุณนะครับผม o13 o13 o13
shockoBB : พี่ไนน์คนนี้เท่ !! :man1:
snoywishes : อ่ะให้จิ้มก้นทีนึง :z13:
runningout : รออีก ชม. นึงนะฮับ
lidelia : มาๆ เดี๋ยวเเจกป๊อบคอร์นฟรี
Dee^daY : วิ่งสู้ฟัดรัก !!!
อีกหนึ่งชม. ผมจะมาลงนะครับ ตรวจสอบอยู่ ใครว่างๆก็อ่านเรื่องนี้ไปก่อน อิอิ
[just tell you] จะปากเเข็งทำไม ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31531.0) ผลงานของผมอีกเรื่องนะ อิอิ
-
อว๊ากกกกกกก
:m31: :m31:
จับเวลาแล้วนะ ถ้าเลทโดน!!!!
-
จะทำอะไรผมง่าาาาา ไม่เลทหรอกกกกก จริงๆนะ :o12:
ไปอ่านอีกเรื่องรอก่อนๆๆ เดี๋ยวอัพเเน่นอนๆๆๆ ไปฉี่เเปปนึง ครับผม ^^
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ชอบอะน้องบล็อคกับไนท์ นายไนท์นี่เป็นเกย์เพราะเเพ้ความน่ารักอะดิ หรือหมาฉี่เป็นเหตุ
รักเพราะฉี่หมา และรักแบบเร็วยิ่งกว่าชินกันเซ็น
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 4 : เราจะดูเเลนายเอง
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
“มันเป็นเมียมึงที่ไหน .... นี่มันของ ของกู !!!!”
ตึก ตึก ตึก ตึก ....
ร่างกายผมมันไม่ทำงานตามที่สมองสั่งเเล้ว คำพูดของไอ้ไนน์ที่มันฝากทิ้งไว้ให้กับพี่พีทเล่นเอาซะผม สติหลุดลอยหายไปเลย ผมจำอะไรไม่ได้เลย นอกจากสิ่งที่มันพูดออกมา
... ผมเป็นของ ของมัน มันหมายความว่ายังไง ? ผมไม่ได้คิดไปคนเดียวใช่ไหม ? เเต่ผมไม่อยากเข้าข้างตัวเองว่ามันมีใจให้ผม ผมทำไมลงหรอก เรารู้จักกันยังไม่ถึงอาทิตย์เลย ที่จริงเเล้ว เราทั้งสองคน ก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกันด้วยซ้ำ
“บล็อค”
ผมมึนไปหมดเเล้ว
“บล็อคคคคค”
“หะ หะ ฮะ” ผมได้สติอีกครั้ง ก็เห็นเป็นไอ้ไนน์อยู่ตรงหน้า นี่มันพาผมมาที่ไหนเนี่ย
“เป็นไรไปวะ เรียกตั้งนานก็ไม่สนใจ ปล่อยกูลากมึงมาตั้งไกลเนี่ย” ฮะ นี่ผมวิ่งลากผมออกมาจากหอเลยหรอ จำอะไรไม่ได้เลย
“เอ่อ กูไม่ได้สติเลยวะ” ผมจับหัวเเล้วมึนไปหมด
“ไม่เป็นไรใช่ไหม ไอ้เชี่ยนั่นมันไม่ได้ทำไรมึงใช่ไหม” มัน ... ผม ไม่คิดว่ามันจะเป็นห่วงผมขนาดนี้เลยด้วยซ้ำ
“กะ กูสบายดี”
“เห้อ ทีหลังกูไม่ปล่อยมึงอยู่คนเดียวเเล้วนะ เผื่อให้เชี่ยนั่นมันจะทำไรมึงอีก” มันยังกำมือผมไว้เเน่นเลย ตั้งเเต่วิ่งออกมาจากหอรึเปล่า เเต่มือคู่นั้นเหมือนมันจะทำให้ผมอุ่นใจขึ้นมาเยอะเลยทีเดียว
“อะ มึง ปล่อยมือกูก่อนดิวะ”
“ฮะ เห้ย กูลืม ฮ่าๆ โทษที กำสะเเน่นเลย เจ็บเปล่าวะ” ผมดึงมือผมขึ้นไปใกล้หน้ามัน ค่อยๆเป่าลมหายใจอุ่นลงมาบนหลังมือนั้น อุ่นจัง ทำไมมันอบอุ่นเเบบนี้นะ
“เออ เเล้วมึงจะพากูไปไหน”
“กูไม่รู้วะ มึงหิวยังอ่ะ”
“ยังว่ะ ... ”
ครอกกกก !!!
เเต่ท้องเจ้ากรรมของผมนี่ร้องโอดครวญเเล้วสิเนี่ย
“ไหนบอกไม่หิวไงวะ ฮ่าๆๆ ไปกินข้าวกันป่ะ เดี๋ยวมึงเป็นโรคกระเพาะขึ้นมากูขี้เกียจจะต้องไปดูเเล” มันขยี้หัวผมซะยุ่งเลย ก่อนจะลากผมเข้าไปในห้าง
“กินอาหารญี่ปุ่นกันเหอะ กูอยากกินปลาดิบ” มันชี้ไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึงในห้าง
ผมก็เออ ออ ไปตอนนี้ขออะไรก็ได้ที่อร่อยๆ อิ่มๆ
“พี่สุดสวยคร้าบ ขอซาบะย่างเทอริยากิ เเล้วก็ซาซิมิ set B เเล้วมึงจะกินอะไรวะ”
เล่นเเซวซะพี่พนักงานหน้าเเดงไปเเล้ว
“ขอเป็นอูด้งหน้าหมูทอดเเล้วกันครับ”
((ทำไมทำให้หิวกันอย่างนี้น่อ ไปกินกันสองคนไม่เคยชวนเราหรอก))
“รับเครื่องดื่มอะไรดีคะ” ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้สั่ง ฮ่าๆ
“ชา/เป๊บซี่” ผมกับมันดันพูดขึ้นมาพร้อมกัน
“เป็นชาหนึ่งเเก้ว เเล้วก็เป๊ปซี่หนึ่งเเก้วนะคะ อาหารรอประมาณ 15 นาทีนะคะ” เเล้วพี่สาวพนักงานเค้าก็เดินจากพวกผมสองคนไป
“กินเเต่เป๊ปซี่ ถึงว่าทำไมตัวเเค่นี้” อ้าว ไอ้นี่หาเรื่องหรอวะ
“อ้าว กูชอบกินเเล้วทำไมวะ” ผมเถียงมันไป ผมก็ไม่ได้เตี้ยเลยนะ ร้อยเจ็ดสิบกว่าๆ
“เปล๊า เตี้ยเอ๊ยยย” กระดิกเท้า ผิวปากคิดว่าเท่นักหรอวะ ทำตัวกร่าง เดี๋ยวเหอะ
“เออ กูขอบคุณนะ ที่มึงช่วยกูออกมาจากพี่พีท”
“พี่พีท อ๋อ ไอ้คนนั้นน่ะหรอ” เหมือนมันทำหน้านึกอะไรออกมาได้สักอย่าง อะไรวะ มึงรู้อะไร ทำไมไม่บอกกัน
“ขอบคุณมึงมากๆเลยนะเว้ย”
“อยากตอบเเทนกูไหมล่ะ ?” หืม มันจะมาไม้ไหนอีกละเนี่ย ไอ้ไนน์
“จะเอาอะไรอีกละมึง หนี้เก่าเลี้ยงข้าวมึงอาทิตย์นึงกูยังเคลียร์ไม่เรียบร้อยเลยนะเว้ย” เห้อ คดีนายพลฉี่ใส่กางเกงมันยังไม่จบเลย ได้คดีใหม่มาอีกเเล้ว ผมเนี่ย
“ให้กูไปนอนห้องมึง อยู่กะมึง โอเคเปล่า” ห๊ะ ?? มันคิดอะไรของมันวะเนี่ย
“เเล้วจะมาอยู่กับกูทำไมวะมึง ?”
“ก็อยู่เป็นเพื่อนมึงไง เดี๋ยวไอ้ พี่ เอ่อ พี่พีทอะไรนั่นน่ะ มันจะมาทำไรมึงอีก เดี๋ยวไม่มีคนเลี้ยงข้าวกูฮ่าๆๆๆ” วู้ว ที่เเท้มันก็เห็นเเก่กินนี่เอง คิดไปเองอีกเเล้วไอ้บล็อค
“เออ อยากมาอยู่ก็มา ถ้ามึงทำตัวไม่ดี กูให้นายพลจัดการมึง” เสร็จเเน่ไอ้ไนน์มึง !!
((เออว่าเเต่ สองคนนี้วิ่งออกมา เเล้วไอ้นายพลมันเป็นยังไงบ้างเนี่ย ห้องก็ไม่ล็อค หวังว่าพี่พีทมันจะเป็นคนดีนะ สาธุๆ))
“ไม่กลัวเว้ย กูกะไอ้หมาเน่า เอ้ย ไอ้นายพลสงบศึกกันเเล้ว” ที่อยู่กันทั้งวันน่ะหรอ อื๊ม ก็ดีๆ ต่อไปกูก็จะได้ให้มึงเลี้ยงนายพลให้กู ฮ่าๆๆ
“อาหารมาเเล้วหอมจังเลย ขอบคุณนะคร้าบพี่สาวสุดสวย” ม่ออีกเเล้วนะมึง ไม่ยอมหยุดเลย พี่เค้าเขินเดินไม่ตรงเเล้ว
“หิวไส้ขาดเเล้วว่ะ” ผมไม่สนใจอะไร ก้มหน้าก้มตาดูดเส้น วืดๆๆๆ ก็คนมันหิวมากเลยจะให้ทำไงเนี่ย
“ค่อยๆกิน เดี๋ยวติดคอกูยังไม่อยากส่งมึงเข้าโรงบาล” สั่งจังเลยเป็นพ่อกูหรอ เเหม
“เห้ย บล็อคโคลี่ อี๋ๆๆๆ”
“มึงเรียกกูทำไมวะ” มันเรียกซะเต็มยศเลย ชื่อเล่นเเบบเต็มๆของผมเอง
“เปล่าาาา กูหมายถึงไอ้นี่เนี่ย” มันชึ้ลงไปในจานของมัน ทำหน้าเบบหมาไม่รับประทาน อ๋อ บล็อคโคลี่ ที่เป็นผัก
“มึงไม่ชอบกินหรอวะ”
“กูโคตรเกลียดเลยผักชนิดนี้ กินไม่ได้ กินที่ไรเป็นต้องป่วยไม่สบายทุกที” เว่อร์เเล้วมึงเนี่ย ผักเเค่นี้จะป่วยได้ไง
“งั้นเอามากูกินเอง” ทำตัวเป็นเด็กไปได้ ดูดิ เเค่ผัก เเล้วทำไมต้องมานั่งกอดอกเบะปากชมพูอวบอิ่มอย่างงั้นด้วยวะ น่าจุ๊บนะเนี่ย มุมน่ารักๆของมันก็เยอะดีนะครับ
“ดีๆๆ เอาไปกินเลย กูไม่ช๊อบไม่ชอบ เเหยะ” ทำตัวตุ๊ดเเตกอีกเเล้วไอ้นี่หนิ เเล้วมึงจะมาดูเเลกูได้ไหมเนี่ย ฮ่าๆ
“เห้ย ไอ้บล็อค มึง กูลืมไปว่าตอนกูลากมึงออกมาอ่ะ ไอ้นายพลเป็นไงบ้างวะ ” เห้ย ตายเเล้ว ลูกชายป๊า เป็นไงบ้างเเล้ววะเนี่ย เห้ย เเย่ๆๆๆ
“เดี๋ยวกูลองโทรไปหาเพื่อนกูก่อน ให้มันลงมาดูให้ไอ้นี่มันมีกุญเเจห้องกู” นึกได้พอดี ผมลองโทรหาไอ้ทีหน่อย
“ฮัลโหล ไอ้ที มึงอยู่ไหนวะ” “เห้ยหรอวะ” “เออ บังเอิญมากเลยว่ะ ขอบคุณมากนะเว้ย”
“เป็นไงบ้างวะ” กินไปพูดไปเดี๋ยวก็ติดคอมึงหรอก
“เพื่อนกูบังเอิญลงมาเจอพอดีว่ะ เเล้วไอ้นายพลมันก็เห่ามันเลยวิ่งมาดู เเล้วก็จัดการอะไรๆให้”
“อื๋ม งืมๆ เเย้ว ถ้า เมิง อิ่ม จา ปาย หนาย โต่ โอะ” มึงกินให้หมดก่อนดิวะ เดี๋ยวเเม่งตายกันอยู่ในร้านเนี่ย
“ดูหนังเปล่าวะ ไม่ได้ดูนานเเล้ว” ผมเสนอข้อเสนอดีๆให้มัน ยังไงพรุ่งนี้ผมมีเรียนบ่ายตื่นสายได้ สบายๆอยู่เเล้ว
“โอะๆ โด้ยๆ อะ เเฮ่กๆ” นั่นไงมึงกูพูดยังไม่ทันขาดคำเลย ตายเเน่ ลำบากผมต้องยื่นน้ำให้มันกินอีก เห้อ ไอ้นี่ กูว่ามึงดูเเลกูไม่ได้เเล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“เอ่าว่าไง บล็อค จะดูเรื่องอะไร” ผมกับไอ้เตี้ยข้างๆก็ขึ้นมาที่ชั้นของโรงหนัง มันเสนอจะดู งั้นก็ให้มันเลือกเเล้วกันนะว่าจะดูเรื่องอะไร
“อืม ... เรื่องนี้เว้ย ผีไม่ใช่คน” มันชี้ไปที่โปสเตอร์หนังเรื่องที่มันอยากดู เอิ่มไอ้หมอยา (เภสัช) มึงเเน่ใจหรอว่ามึงจะดูหนังผี
“มึงจะดูจริงหรอ ดูหน้าดิ ตัวก็ขาวๆปากก็เเดงๆ บอบบางอย่างกะผู้หญิง ผีโผล่มามึงก็ตกใจตายห่าเเล้ว ฮ่าๆๆ” ก็มันจริงไหมล่ะครับดูสารรูปมันหน่อยดิ ไม่เหมาะหรอก
“ทำไมวะ ก็กูจะดูนี่หว่ากูไม่กลัวหรอก” เอ่อ เก่งให้ได้ตลอดเหอะว่ะ
“เออ อย่ามากระโดดกอดกูเเล้วกันนะ ไอ้หมาน้อย ฮ่าๆๆ” กูจะคอยดูนะมึง
.............................................
“ว๊าก”
“อ๊าก”
“หื้อๆ กูกลัวไม่เอาเเล้ว” ฮ่าๆๆๆๆๆ ไหนวะ ไอ้คนเก่งเมื่อกี้ หายไปหมดเลย ตัวหดเหลือเท่าลูกมาเนี่ย
“โอ๋ๆๆ กูบอกเเล้วไม่เชื่อว่าอย่าดูๆ” ลำบากผมต้องเข้าไปกอดมันไว้อีกเห้อ
“กูไม่รู้นี่นา ว่ามันจะน่ากลัวขนาดนี้” ร้องเสียงหลงเลยมึงเอ๊ย
“เอ้าจบเเล้วออกไปกัน ไอ้ลูกหมาขี้เเย” ปกติมันดูเป็นคนหยิ่งๆ เข้มเเข็ง เเต่ไหงวันนี้เป็นเเบบนี้ไปได้ หน้านี่บูดเป็นหมาหงอยเลย น่าเเกล้งชะมัดเลย ไอ้บล็อคเอ๊ย
“เหอะๆ ไหนบอกว่าไม่กลัวไงว๊า” ผมล้อมันใหญ่เลยเเหละตอนนี้ หนังจบเเล้วยังมาทำกลัวอีก
“เลิกล้อกูได้เเล้ว กูยอมเเล้ว โถ่เว้ย” คราวนี้เป็นมันเเล้วล่ะครับที่ทำท่าน่ารักน่าหยิก ต่อไปพามันมาดูหนังผีบ่อยๆดีกว่า มาดคุณชายจอมหยิ่งหายไปเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ
“ปะ กลับหอกันได้เเล้ว ดูดิมึงเนี่ย” ผมขยี้หัวมันจนยุ่ง เเล้วลากมันกลับ เพราะพรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้าจะได้พักผ่อนกัน
“ฮัดชิ่ววววววว” อ้าวจามซะเเล้วไอ้ลูกหมา
“เป็นไรไม่สบายเเล้วมึงเนี่ย” เห้อ สงสัยปล่อยมันไว้คนเดียวไม่ได้เเล้วสินะ
“เห้ย เเค่นี้จิ๊บๆ ... ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ว” ยังมาทำเก่งอีกนะเว้ยไอ้นี่
“ไปเลยกลับเลยเลิกซ่าได้เเล้ว ป่วยเเล้วมึงเนี่ย” ตอนที่มันจามมันต้องทำตาหยีๆ ปากจู๋ๆ เเล้วหน้าก็จะเเดงไปหมดเลยยังกับมะเขือเทศเเหนะ ฮ่าๆๆ น่ารักจริงๆ เลย ไอ้บล็อค
“ทีหลังจะออกมาข้างนอกมึงก็ใส่เสื้อเเขนยาวมาหน่อยดิวะ มันหนาวนะเว้ย”
“อย่ามายุ่งน่า ตัวกู กูรู้” จ้าๆ พ่อคนเก่ง ไม่เจียมตัวเลยมึงเนี่ย
วืบ !!!
“ไอ้บล็อค เป็นไรมากเปล่าวะเนี่ย” อยู่ดีๆมันก็วืบลงไปเลย เกือบไปฟาดหน้ากับต้นไม้เเล้วไหมละ
“กะ กู ไม่เป็นไร ระ หรอก” เสียงสั่นเเบบนี้เเล้ว มึงไม่ไหวเเล้ว ไอ้เปี๊ยก !
“มานี่มาขี่หลังกู” ผมเเบกมันไป น่าจะง่ายกว่าปล่อยมันเดินไปเองนะ
“อะ เอ่อ”
“ไม่ต้องโวยวายเเล้ว” ผมจัดการเอามันขี่หลังเรียบร้อยเเล้ว เออ นี่มันก็ตรงต้นไม้ที่ผมกับมันเจอกันครั้งเเรกนี่หว่า ล้มไปนี่ ได้ทับฉี่นายพลเเน่มึง
“กู ขอบ”
“มึงไม่ต้องขอบคุณกูเเล้ว กูฟังจนเบื่อเเล้ว” วันนี้มันพูดไปสองสามรอบเเล้วนะ ขอบคุณเนี่ย พูดเหมือนเป็นคนอื่นคนไกล
“เอ่อ เเต่ยังไง กูกับมึงก็ไม่ได้เป็นอะไรกันนี่หว่า เพื่อนก็ยัง”
“อ้าว มึงพูดเเบบนี้ เหมือนกูเป็นคนอื่นคนไกลเลย” เดี๋ยวเหอะไอ้บล็อค อยากให้กูหนีไปใช่ไหม
“ก็เปล่าเเหละ ขอบ ...”
“หยุดเลยนะมึง จะเงียบไปเฉยๆ หรือจะให้กูเอาปากกูช่วยปิด” พูดมากจริงไอ้ลูกหมา
“เอ่อ ไอ้หื่นเอ๊ย” กูหื่นหรอ เเล้วทีมึงขโมยจูบกู เปลี่ยนชุดให้กูนี่ มึงไม่หื่นเลยเนอะ
((พอกันทั้งคู่เเหละ รวมทั้งเราด้วย อิอิ))
“เอ้า ลง เปิดประตูด้วย” ถึงห้องมันเเล้วผมก็ปล่อยมันลงจะได้เข้าไปพักผ่อนกันสักที
“โบ้วๆ ๆ ๆ ” ไอ้หมาเวร ไอ้หมาเน่า เอ้ย ไอ้นายพล เห่ามาตั้งเเต่พวกผมยังไม่เข้าห้องเลย
“อะ อะ โอ๊ย” เข้าไปถึงห้องปั๊บ ไอ้บล็อคถึงกับทิ้งตัวลงโซฟาเลย จะเป็นไรมากไหมเนี่ยมึง
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เเล้วก็รีบเข้านอนนะมึง” ผมก็คงนอนชุดนี้เเหละ ช่างมันไม่เป็นอะไร ชุดนักศึกษาก็มีอยู่ในห้องมันเเล้วตัวนึง ฮ่าๆ
“เออๆ อย่าสั่งน่า กูรู้เเล้ว” ดีนะพรุ่งนี้มันมีเรียนบ่ายๆ จะได้พักผ่อนเยอะๆ เห้อ ทำให้เป็นห่วงจริงๆเลยเว้ย
“มึงนอนข้างตรงนี้นะ” โห อะไรวะ ให้ผมนอนโซฟา เเล้วตัวเองนอนสบายบนเตียงใหญ่
“อะไรวะ เเล้วมึงก็นอนสบายคนเดียวอ่ะหรอ ? ชิชิ”
“กูไม่อยากให้มึงติดหวัดกู เดี๋ยวจะเเย่เอา” ที่เเท้เป็นห่วงผมนี่เอง เเต่ไม่ได้หรอก ผมอยากอยู่ใกล้ๆมัน เดี๋ยวมันเป็นอะไรไปจะได้ดูเเลได้ทัน
“ช่างเถอะ กูจะอยู่ใกล้ๆมึง เผื่อมึงตายไปเเล้วจะได้เรียกรถพยาบาลทัน ฮ่าๆๆๆๆ”
“เออๆ กูห้องน้ำเเป๊บนึง” มันเดินไปห้องน้ำส่วนผมเดินไปห้องนอนมัน ไอ้นายพลมันก็ตามมาด้วย ดีนะที่ผมกับมันญาติดีกันเเล้ว มันไม่เห่าผมเลย มันก็ดูเป็นหมาหน้าเน่า เอ้ย น่ารักดีนะเนี่ย
“นายพล เอ็งรู้เปล่า พ่อเอ็งไม่สบาย ไม่สิต้องเป็นเเม่เอ็ง ฮ่าๆๆๆๆ”
“อะไรวะ กูได้ยินนะมึง” เห้ย นี่เปลี่ยนชุดจริงเปล่าวะ เร็วระดับเทพเลยไอ้บล็อคเนี่ย
“เอ่าๆ มานอนได้เเล้ว อย่าทำเป็นเก่ง”
“เออๆ อะ อ๊าก”
ตุบ !!!
“โอ๊ย มึงนี่ไม่เป็นหวัดเเล้วยังเซอะซะอีกนะ เดี๋ยวก็กระดูกกระเดี้ยวหักหรอก ไอ้เปี๊ยก”
“เปี๊ยกที่ไหน กูสูงร้อยเจ็ดสิบกว่านะเว้ย” มันพยายามจะเถียงผมอีกเเหนะ
“จะร้อยเท่าไหร่ ก็ช่าง ถ้าเตี้ยกว่ากูก็เปี๊ยกทั้งนั้นเเหละ ฮ่าๆๆ” ผมล้มตัวลงนอนบนหมอน เเล้วมันก็เด้งตามมาลงมา เตียงมึงนี่นุ่มจริงๆว่ะ
“เออ ไอ้ไนน์ กูมีไรอยากถามมึงหน่อย” มีอะไรอีกวะเนี่ย
“หืม ว่า ?”
“มึงไม่รังเกียจหรอวะ ที่กูเป็นเเบบนี้” อะไรของมึงเนี่ย
“เเบบไหนของมึงวะไอ้บล็อค”
“เป็นเกย์ ไง มึงไม่รู้สึกอะไร บ้างหรอวะ” เห้อ ไอ้บล็อคเอ๊ย
“ช่างดิ มึงจะเป็นยังไงก็ช่างเถอะ เเต่กูรู้สึกดี มีความสุขที่อยู่ใกล้ๆกับมึงนะ”
“กูก็เหมือนกันว่ะ ขอบ เอ่อ ไม่สิ ห้ามพูดนี่หว่า” เออรู้ตัวก็ดีไอ้เปี๊ยก ฮ่าๆๆ
“อื้ม มานี่ๆเเอร์มันเย็นเดี๋ยวกูกอดมึงไว้ มึงจะได้ไม่หนาว” ผมลากมันขึ้นมาพิงบนอกของผม
“เฮ้ย เดี๋ยวมึงก็ติดหวัดหรอก” กูเเข็งเเรงไม่เป็นไรหรอกน่า
“กูไม่เป็นไรเว้ย ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ว” เห้ย ยังไม่ทันขาดคำเลยๆฮ่าๆๆ
“นั่นไงมึงๆๆ ฮ่าๆๆ” ไอ้เปี๊ยกเดี๋ยวเหอะ โดนดีเเน่มึง
“โบ้วๆๆๆๆ ” เห่าไรวะ ไอ้นายพล
“เห้ย มาได้ไงวะเนี่ย” ไอ้หนาเน่า มันกระโดดขึ้นมานอนตรงอกอีกฝั่งของผม โอ้ย ทั้งหมา ทั้งเจ้าของ มึงนิสัยเหมือนกันเลยหรอวะเนี่ยๆๆ
“ฮ่าๆๆๆๆ ฝันดีนะไอ้ไนน์ เเบร่” เเนะ มีเงยขึ้นมาหยักคิ้ว หลิ่วตาอีกไอ้เปี๊ยก มันน่ารักมากเลยรู้เปล่า
“มึงเที่ยวไปทำหน้าเเบบนี้ใส่คนอื่นบ้างเปล่าวะ”
“เเบบนี้น่ะหรอ ไม่อ่ะกูทำใส่มึงคนเดียว” ยังจะมาทำอีก เออ เเล้วให้ความสำคัญกับกูจริงนะมึง
“นอนไปๆ ไอ้เปี๊ยก”
“เออ ไล่อยู่นั่นเเหละ ฝันเปียกนะมึง ฮ่าๆๆ” กูไม่ฝันเปียกหรอก !! เเต่ไม่เเน่ก้นมึงอาจจะเปียก ท้ากูดีนัก !!
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“หาวววววววววววว”
โอ๊ย เมื่อยจังเลย ปวดหัวตุบๆ ไม่ไหวๆ จะไปเรียนได้ไหมวะเนี่ย ไอ้ไนน์ก็คงไปเรียนเเล้ว คอเเห้งๆ ไปหาน้ำกินหน่อยดีกว่า ผมค่อยๆย้ายร่างกายตัวเองจากเตียงนอนไปที่ตู้เย็น
“ติ่นเเล้วหรอไอ้เปี๊ยก นี่มีโจ๊กอยู่วางอยู่ในไมโครเวฟอยากกินก็อุ่นเอา เเล้วก็มีผลไม้อยู่ในครัว ยาอยู่บนโต๊ะ เออ ! เเล้วก็วันนี้ไม่ต้องไปเรียนนะกูโทรหาเพื่อนมึงคนเมื่อวานเเล้ว บอกให้มันไปลาอาจารย์ให้มึง เพราะเมื่อคืนมึงจามทั้งคืนเลย เหมือนจะมีไข้ด้วน ปล. เมื่อคืนมึงเล่นซะกูนอนไม่หลับ เดี๋ยวคืนนี้กูไปเอาคืนเเน่ หึหึ เตรียมตัวเหอะ ... ไนน์สุดหล่อ” ผมอ่านไปขำไป เเต่ก็อดยิ้มไม่ได้เลยจริงๆ มันเป็นห่วงขนาดนี้นะ ถึงมันจะชอบหรือไม่ชอบผมไม่รู้
................. เเต่ผม ‘รัก’ มันเข้าไปเต็มอกเเล้วล่ะครับ ...................
....................................................
มาต่อให้เเล้วนะคร้าบ ผมไม่ได้เล่นตัวนะ เเต่ว่าต้องเเต่งอีกเรื่องไปพร้อมกัน
เรื่องนั้นอัพทุกวัน ฉะนั้นเรื่องนี้ขอสงวนวันเว้นวันเเล้วกันไม่งั้นคงตาย ครอก o18
เเต่ว่าพอเดือนมีนาอาจจะช้าหน่อยอาจจะสอง สามวันมาที เพราะตอนนี้ผมปิดเทอมอยู่
เเต่เดือนมีนาจะเปิดเทอมเเล้ว เเถมต้องเตรียมตัวสอบเเล้วด้วย
เเต่ไม่ทิ้งทุกคนเเน่นอน ไม่ดองด้วย เพราะไม่ชอบ ชอบสดๆ เย้ย
สำหรับคืนนี้ขอให้ฝันดีนะครับ ฝันถึงผม คนเดียว ไนน์ บล็อค อะไรนั่นไม่ต้องไปสนใจหรอกจริงไหม ฮ่าๆ
ล้อเล่นนะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้ ถ้าใครชอบก็บอกผมได้ เเค่ตอนนี้อ่านเม้นท์ไป
ก็ยิ้มๆ ไปเเล้ว อยากลงมันทุกวันทั้งวันลงวันละ สาม สี่ตอน เเต่ผมทำไม่ได้ ไม่สามารถจริงๆ
เเต่ขอบคุณทุกคนมากที่ติดตามนะครับ ตอนนี้ผมโผล่ออกมาน้อยมากเลย กลัวนักอ่านรำคาญเลยสงบปากสงบคำ
เเล้วก็นี่ๆๆ ฝากๆๆ อันนี้ผลงานอีกเรื่อง ตอนนี้กำลังเข้มข้น (NC !!!!)
[just tell you] จะปากเเข็งทำไม ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31531.0)
-
ดูแลกันเดีจังงงง :-[
:L2:
-
กรี๊ดดดดดดดดด :m3:
แอร๊ยยย บล็อคน่ารักน่าขบมาก :oo1:
ลิ้งข้างล่างชะรอยว่ากำลังจะเสียตัว
มามะน้องรัญ มาให้พี่กอด :กอด1: จูบ ลูบ คลำหน่อย :จุ๊บๆ:
-
:z1: น่ารักมว๊ากกกก
-
ไหน.................ไหนว่า................
ไหนว่าจะดูแลแบบหวานๆงายยยยยยยยยยยยย :serius2:
เก๊าจะเอาหวานกว่านี้ ไม่ได้หรอ :o12:
จุ๊บๆครับน้องชาย
-
เเต่ผม ‘รัก’ เรื่องนี้ เข้าไปเต็มอกเเล้วล่ะครับ
ฮ่าาาา
มีความสุขอีแล้ววที่ได้อ่านเรื่องนี้ พีสว่าต้องยกระดับมาอัพกันบ่อยๆนะ แหะๆ
-
บล็อครักไนท์แล้ว หวังว่าไนท์คงไม่ใช่แค่สับสนนะ :o8: :o8:
-
น่ารักอ่ะ !! :o8:
-
ไนน์จับปล้ำเลย :oo1:
-
ชอบไนน์จัง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
บนเตียง แต่ ก็ไม่มีอะไร...
-
ดูแลกันขนาดนี้ไม่ให้แม่ไปขอเลยล่ะจ๊ะ ? 5555
สู้ ๆ นะคะคนเขียนเป็นกำลังใจให้ >,< :L1: :L1: :call:
-
jaymaza : คู่นี้เค้าเรียล ฮ่าๆๆ o13
cher7343 : อยากทำอะไรผมก็เชิญเลยยอมๆ ให้เต็มที่ อิอิ :z2:
basza2x : นักเขียนน่ารักกว่าเยอะ :z6:
nutara : หวานเเล้วววววๆๆๆ o22
alexandria : ผมก็รักคุณ :man1:
lidelia : ไม่เเน่นะ ไนน์อาจจะสับสนก็ได้นะครับ
Daiice : ขอบคุณคร้าบ :m5:
PetitDragon : ผมไม่อยากสนับสนุนให้กระทำกับคนป่วย รอหายดีก่อนน่าจะร้อนเเรงกว่า อุ๊บส์ :m26:
HaRuTaiZeR : พระเอกก็งี้ ฮ่าๆ :really2:
Dee^daY : ไม่เอาๆ อย่ารีบร้อน เดี๋ยวไม่ร้อนเเรง :serius2: :fire:
runningout : เดี๋ยวต่อสายตรงถามพี่ไนน์ .... เลขหมายที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขนาดนี้ค่ะ :sad4:
.....................................................
ตอนที่ 4 โดนเปลี่ยนชื่อสงสัยเพราะคำหยาบ ต่อไปผมจะตั้งให้ไม่หยาบนะครับขอโทษด้วย :call:
ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม วันนี้ออกไปเที่ยวเล่นมา (นั่งอยู่ KFC ทั้งวัน นั่งไปนั่งมาอ๊ะ เราได้อะไรดีมาเยอะเเยะ :onion_asleep: :o10: o8)
ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้นะครับ ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณๆๆๆๆๆๆ จุ๊บๆ นักอ่านทุกคนเลย :จุ๊บๆ:
Teaser Teaser ตอนที่ 5 : สับสนเเละไม่เเน่ใจ ?
ไนน์กำลังสับสนกับสิ่งที่เค้ากำลังรู้สึก ... ถ้าเค้าไม่ได้รักบล็อคจริง ??
ถ้าเค้าทำไปเเค่เพราะเอาคืนที่หมาฉี่ เเต่เหมือนดูเหมือนจริงๆเเล้วไม่ใช่เรื่องนั้น
เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับอดีตของไนน์ เหตุการณ์ที่ทำให้เค้าตกหลุมรักคนนึงๆ
อดีตนั้นคืออะไร ? เเล้วคนๆนั้นเป็นใคร ? เเล้วจะถามทำไม ? (เอ้า)
ปล. TO BE CONTINUED ....
-
นายพลก็อย่าเป็นกขค.มากนะ
แทรกกลางระหว่างใจ --o
ปล่อยให้พ่อกับแม่เขาจู๋จี๋กันบ้าง
(นายพล :: เขาเปลี่ยนฐานะกันตั้งแต่เมื่อไหร่ )
เอ๋ อดีตไนท์มีอะไรกันน้า
-
ขนาดปิดเครื่องหนีกันเชียวนะไนน์ . ค่าตัวบล็อคไม่พงนะ 5555 เราจะรอ ๆ 555
ป.ล คนอ่านไปแอดเฟสมาแล้วล่ะ 555 :haun4: :L1: :call:
-
อ้าวไนน์ เอาให้แน่? :m16:
-
มันยังไง มันยังไง..
-
จะติดตามต่อไปนะ
-
รอนะคะรอ !!! :impress2:
-
อะไร !! อย่ามาสับสนนะ :m31:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 5 : สับสนเเละไม่เเน่ใจ ?
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“บล็อค บล็อค มึงอยู่ไหนวะ บล็อค”
ผมกลับมาที่ห้อง เเต่ไม่ยักจะเจอบล็อคเเหะ มันต้องออกไปเรียนเเน่เลย
ขนาดผมบอกเเล้วว่าเป็นหวัดให้นอนพักที่ห้อง มันนี่ดื้อจริงๆเลย สงสัยกลับมาต้องจัดการซะให้เข็ด
เเต่ที่จริงผมมานี่ก็เเค่อยากจะบอกมันว่าจะไม่ได้มาอยู่กับมันสักระยะ เพราะช่วงนี้เริ่มสอบไฟนอลเเล้ว
ผมรู้ว่ามันเรียนหนัก ไม่อยากรบกวนมันเท่าไหร่ นี่ผมก็มาเกาะติดมันเป็นอาทิตย์เลยอยากให้มันมีเวลาส่วนตัวบ้าง
ว่างๆค่อยเข้ามาส่องมัน ห้องผมกับมันก็ไม่ได้อยู่ไกลกันเท่าไหร่ เเค่นี้ไม่ยากหรอกครับ
ผมเเปะโน้ตไว้ให้มันก่อนจะเดินกลับมาที่ห้องของตัวเอง
เห้อ !! ....
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก็ไม่รู้ว่าเครียดอะไร ไม่รู้ว่าเป็นอะไร หรือว่ากำลังสับสน
เเล้วสับสนเรื่องอะไรล่ะ ครุ่นคิดอยู่ตั้งนานสุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องของบล็อค
ผมยอมรับว่ามีความรู้สึกดีๆ ให้มัน เวลาอยู่กับมันเเล้วมีความสุขทุกที
อดยิ้มไม่ได้เวลาเห็นหน้าใสๆเเก้มขาวๆของมัน เเต่ผมกลัว ผมกลัวการเริ่มต้น
ผมไม่รู้จะเริ่มเเสดงความรู้สึกออกไปยังไง ผมอยากดูเเลมัน ... ในฐานะอะไรล่ะ
ผมก็ยังไม่มั่นใจ เเฟนหรอ ? ก็คงยังไม่ใช่
เพื่อนหรอ ? ผมก็ไม่ได้ไปเป็นเพื่อนกับมันซะหน่อย
“โถ่เว้ย ....”
ผมชกเข้าไปที่กำเเพงเต็มๆ ทำไม ทำไม ทำไม ??
ตือ ดือ ดือ ดือ ดือ ดึง ~
“เอ” หน้าจอไอโฟนผมเเสดงถึงชื่อของไอ้เอ เพื่อนรักของผม มึงโทรมาได้จังหวะพอดีเลยนะ
“ฮัลโหล”
“เออ มึงๆ ห้องมึงว่างเปล่าวะกูขอไปอ่านหนังสือหน่อย
หอกูเเม่งทำห้องใหม่ เสียงดังชิบ”
“เออๆ มึงจะมาก็มาเหอะ กูไม่ได้ว่าอะไร”
“เออ เดี๋ยวกูจะถึงเเล้ว กูรู้อยู่เเล้วว่ามึงไม่ปฏิเสธหรอก
กูเลยออกมาก่อน อีกสามนาทีถึง”
ก๊อกๆๆ !!
“ไอ้ห่า ไมมาเร็วนักวะ”
“ก็กูบอกเเล้วว่าสามนาที เออ เเล้วมึงเป็นเชี่ยไรเนี่ยดูหน้าดิ
โดนเกย์อัดถั่วดำมาหรอมึง”
ไอ้สัด ยิ่งกว่านั้นอีก มึงนี่อ่านใจกูได้รึไงวะ
“เปล่าวะ กูเเค่ไม่สับสบนิดหน่อย”
“กูว่าไม่นิดเเล้วมั้ง มึงดูไม่เคยเป็นเเบบนี้มาก่อนเลยนะเว้ย”
“เห้อ เออวะ ก็เครียดมากเนี่ย ไม่มีกระจิตกระใจอ่านหนังสือเเล้ว”
“มึงใจเย็นๆ เเล้วเล่าให้กูฟัง ... ให้กูเดาไม่พ้นเรื่องไอ้บล็อคเภสัชนั่นใช่ไหม”
เป๊ะเลยมึง เเม่นยิ่งกว่าหมอดูอีก
“เออ”
“มึงชอบเค้า มึงก็ไปบอกเค้าดิวะ
มึงจะมาอมทุกข์ทำหน้าเป็นหมาเหงาอยู่ทำเชี่ยไร”
“ถ้ากูกล้ากูคงบอกไปเเล้วอ่ะมึง เค้าก็มีไอ้พี่พีท
อะไรนั่นอยู่เเล้ว เค้าจะสนใจไรล่ะ”
“เเล้วที่กูเห็นมึงไปไหน กันมาทุกวันๆนี่ เค้าไม่มีใจหรอวะฮะ”
“เค้าทำตามหน้าที่เท่านั้นเเหละ กูกับเค้ามีเรื่องกันมาก่อน”
“เเล้วมึงจะเเคร์ทำไมวะ มึงชอบมึงก็บอกเค้าไป เเฟร์ๆ เเมนๆหน่อย”
“ก็ ...”
“อ๋อ หรือมึงยังฝังใจเรื่องเมื่อตอนนั้นอีกหรอวะ”
“ก็นะ เค้าช่วยชีวิตกูเลยนะเว้ย กูลืมเค้าไม่ลงหรอกว่ะ”
“เออๆ กูว่ามึงเลิกคิดมากเเล้วก็เลิกคิดถึงคนนั้นเถอะวะ มึงตกหลุมรักเค้าเลยไง”
“เออ กูไม่รู้วะ กูพยายามตามหาเค้ามาจนถึงตอนนี้เเล้วนะเว้ย”
“เอาเรื่องตรงนี้ก่อน ถ้ามึงชอบบล็อค มึงก็ไปบอกเค้า
ถึงเค้าจะไม่ชอบมึงก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่หว่า มึงบอกเค้าไป
ดีกว่าเก็บไว้จนสุดท้ายหมาคาบไปเเล้วมึงก็มานั่งเสียใจ
กูไม่อยากเห็นมึงเป็นเเบบนั้นนะเว้ย”
“เออ กูเข้าใจเเล้ว ! ขอบคุณมึงนะเว้ยเพื่อนเอ”
ผมลุกพรวดพราดออกจากห้องไปเลย ขามันขยับไปตามที่ใจสั่งเเล้ว
“บล็อค”
“ฮะ อ้าว ลืมของหรอวะ”
“เปล่า กูคือ กูเเค่ ...”
“หืม ?”
“กูเเค่อยากมาบอกว่า”
“มึงมีอะไรวะ”
“เย็นนี้ มึงไปกินข้าวคนเดียวนะ”
“อะ เออ กูรู้เเล้ว เห้ย” ผมโผลเข้าไปกอดมัน สติผม สติผมหายไปเเล้ว
“กูไปก่อนนะ อย่าลืมกินยาละมึง”
“เออไม่ลืม มึงด้วยๆ”
ผมทำได้เเค่นั้นเเล้วกลับออกมา ไม่กล้าจริงๆ ไม่กล้าบอกมัน
ตอนนี้ไม่ใช่กลัวอะไร เเค่เห็นหน้าขาวเนียนนุ่มน่าสัมผัสของมัน
ใจผมก็เต้น จนพูดอะไรออกมาไม่ได้เเล้ว เห้อ กูรักมึง กูรักมึง กูรักมึง
((พี่บล็อคเค้าคงได้ยินหรอก ตะโกนในใจสะดังเชียว))
“เห้ยเป็นไงบ้างวะมึง”
“เออ กูไม่กล้าวะ” ผมได้เเค่ยืนเกาหัวหลังจากวิ่งหอบกลับมาที่ห้อง
“เห้อ ไอ้เพื่อนกูคนนี้ มึงนี่นะ จะรุกเค้าทั้งที เเค่นี้ยังไม่กล้า เดี๋ยวกูส่งไปให้ตุ๊ดอัดตูดมึงดีไหมเนี่ย งั้นมึงรอหาจังหวะดีๆกว่านี้ เเล้วก็ค่อยคุยกับมันดีกว่าว่ะ” เล่นนะๆๆไอ้เอ
“อืมๆ โอเคงั้น ไปอ่านหนังสือกันเหอะมึงจะสอบเเล้ว ไม่อยากติด F ไปฝากเเม่”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
หลังจากวันนั้นที่ไนน์มันเข้ามาทำอะไรบ้ากับผม
ผมก็ไม่เจอมันมาเป็นอาทิตย์เลย ก็มีส่งข้อความหากันบ้าง โทรคุยกันบ้าง
เเต่ผมยังไม่เห็นหน้าเป็นๆของมันเลย เเต่มันก็มีข้าว มียา มีโน้ตมาให้ผมทุกวัน
อย่างวันนี้ผมสอบเสร็จเเล้วเเต่มันก็ยังเอาข้าวมาเเขวนไว้ที่หน้าประตูพร้อมกับโน้ต
“วันนี้ตอนบ่าย กูสอบเสร็จ เดี๋ยวกูกลับมาเเล้วไปเที่ยวกัน เบื่ออออออ อวยพรกูด้วยนะ ... ไนน์สุดหล่อคนเดิม ”
ดูมันดิครับ เห้อ วันนี้ผมก็คงนั่งๆนอนๆ เล่นอะไรไปรอมันกลับมานั่นเเหละ
ว่าเเล้วผมตอนนี้ก็จะเที่ยวเเล้ว เข้าไปเช็ค Facebook ดูซะหน่อย
ช่วงสอบมานี่ไม่ได้เเตะคอม เท่าไหร่เลย
“หืม Peet Peerapat is in a relationship with Mewwi Mooktida” อื๋ม พี่พีท
ขึ้นความสัมพันธ์ใน Facebook กับหมิว ก็ดีเเล้วนะ ที่ผมไม่ให้โอกาสเค้าไป
เเถมรู้สึกดีใจไปกับเค้าอีกด้วยซ้ำ
“นายพล ปะป๊า โสดสนิทเเล้วนะ ฮ่าๆๆ”
ผมอุ้มเจ้านายผมขึ้นมาหอมฟอดใหญ่ ก็เห็นจะมีเเต่เจ้านี่เเหละครับที่อยู่ดูเเลผมมาตลอด
เเต่จริงสิ ตอนนี้มีไนน์เค้ามาอีกคนเเล้ว โลกของผมก็ดูสดใสขึ้นจริงๆเลยเเฮะ ขอบคุณมันจริงๆเลย
ว่างๆหาอะไรเล่นหน่อยดีกว่า ผมจำได้ว่าช่วงอาทิตย์ที่เเล้วกดเข้าไปใน Instagram
ช่วงนี้ดูคนเล่นไอ้เเอป simsimi อะไรนี่เยอะเเยะเลย ผมโหลดไว้เเล้ว
เเต่ไม่เคยลองเล่นเลย ไหนขอลองหน่อยดีกว่า
“บล็อค : บล็อคโคลี่”
“Simsimi : ชื่อผัก”
“บล็อค : นี่มันชื่อคน”
“Simsimi : อย่ามาเถียงกู”
“บล็อค : อ้าวไอ้นี่วอนซะเเล้ว”
“Simsimi : หาเรื่องหรอ ?”
“บล็อค : ใครกันเเน่ที่หาเรื่อง”
“Simsimi : กูเปล่า”
“บล็อค : อ้าวหรอ”
“Simsimi : จริงๆนะครับ”
........................................
เหอะๆ ผมงงกับมันจริงๆเลยไอ้เเอปลูกไก่เนี่ย
เเต่ผมว่ามันก็สนุกดีนะเอาไว้เล่นฆ่าเวลาได้ดีเลย ไม่เหงาด้วย
ถ้าตอนที่เบื่อๆไม่มีอะไรทำนี่เเหละ เพื่อนเเท้ ฮ่าๆๆๆ
อ่าาา !!
ไปอาบน้ำดีกว่า วันนี้ผมมีเดท เย้ย มีนัดกับไนน์ ฉลองสอบเสร็จกัน
วันนี้ร้อนขอนอนเเช่อ้างนานๆหน่อยดีกว่า
“ลา ลัล ลา ลัล ลา ลัล ลา”
ผมฮัมเพลงไปอาบน้ำไปดูมีความสุขมากเลยเเหะ ทำไงได้ล่ะ
ทั้งสอบเสร็จ เเล้วเดี๋ยวก็ปิดเทอมเเล้ว สบายขึ้นเเล้วเนี่ย
ปิดเทอมผมก็จะได้กลับบ้านเเล้ว คิดถึงพ่อ คิดถึงเเม่ คิดถึงน้องชายจริงๆ
“นายพล เดี๋ยวเราก็จะได้กลับบ้านกันเเล้วนะ คิดถึงทุกคนเปล่า”
ผมออกจากห้องน้ำเเล้วมานั่งยองๆ มองหน้านายพล เเต่มันไม่ยักกะสนใจผมเเหะ ทำไมกันนะ
“ก๊อกๆๆ”
“กูสอบเสร็จเเล้ว ยู้ฮู้วววว” ไนน์มันมาเเล้วครับดูท่ามันมีความสุขมากมายเลย
“โบ้วววว ๆๆๆ”
“อะ อุ้ย โป๊อยู่ก็ไม่บอก” กูต้องบอกมึงด้วยหรอว่ากูอาบน้ำเสร็จเเล้ว เเล้วกำลังเเก้ผ้าอยู่
“นี่ ห้องกูนะมึง มึงเเหละเข้ามาไม่เคาะประตู
เกิดกูทำอะไรๆอยู่เเล้วมึงเปิดเข้ามา มันจะดูไม่ดี”
ผมเสยผมตัวเองที่เปียกน้ำขึ้น ทิ่มตาชะมัด
“หรอ นึกว่าเเต่งยั่วให้กูเข้ามาจ๊ะ เอ๋ซะอีก” เเหนะมีเล่นหูเล่นตาด้วยเว๊ย
“โฮ่งๆๆๆ”
ดูนายพลดิ พอไอ้ไนน์มา ก็ไม่สนใจผมเลย
หรือที่ลูกชายผมเหงา ก็เพราะคิดถึงไนน์กันเเน่ ? เห้อ จริงๆเลยทั้งคนทั้งหมา
“มึงรีบไปใส่เสื้อผ้าเร็ว กูอยากเที่ยวเเล้ว” ดูท่าทางมัน Alert มากจริงๆ
“เออๆ รอเเป๊บนึง เเล้วมึงอ่ะไม่ไปเปลี่ยนเสื้อบ้างหรอวะ”
ก็มันยังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลย จะไปเที่ยวชุดนี้รึไงฟะ
“นั่นดิ งั้นกูไปเปลี่ยนก่อนนะ เดี๋ยวเจอกัน”
“เดี๋ยวกูไปรอหน้าห้องมึงละกัน”
“โอเค รีบมานะจ๊ะ จุ๊บๆ” ไอ้นี่กวนตีนเเล้วมึงง่ะ
มาส่งวิ๊งค์ๆ ทำท่าตุ๊ดใส่กูอีกเเล้ว
“อะ โอ๊ย”
ผมรู้สึกปวดบริเวณสะโพกด้านซ้าย สงสัยเพราะช่วงนี้นั่งอ่านหนังสือมากเเน่เลย
นี่ก็หลายปีเเล้วทำไมมันยังไม่หายอีกนะ เหตุการณ์เมื่อตอนนั้นน่ะ
...................................................
วันนี้มาเร็วพอดีจะรีบพักผ่อนนี่ๆมีไรจะบอกตอนที่ 6 เเต่งจบเเล้วเเหละ
ตอนนี้ก็เห็นความป๊อดของไนน์ไปเเล้วนะครับ ช่วงนี้ไม่หนาวเเล้ว อิอิ
ผมหายเป็นหวัดเเล้วด้วย เพราะกำลังใจของนักอ่านเเน่ๆๆ :จุ๊บๆ:
ปล. หลายๆคนจะสอบจะปิดเทอมเเล้วสู้ๆนะครับ :mc4:
ส่วนผมจะเปิดเทอม :o12: :sad4:
[just tell you] จะปากเเข็งทำไม ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31531.0)[/url]
ปล. ข้างล่างเนี่ยเเถมให้นะ BY SIMSIMI
[attachment deleted by admin]
-
กล้าๆ หน่อยดิ ไนน์ บอกเลยๆ :oo1:
-
งงกับอี Simsimi นี่แหละ..
-
อย่าบอกนะว่าคนที่ไนน์ตามหาก้คือ....โบ๊ววๆๆๆ
ไม่ใช่และ บล็อกนั่นเอง ป่าวน้อ
มาต่อไวไวนะคร้าบบบบบบ
-
ดูท่าจะมีเรื่องให้น่าติดตามเพิ่งขึ้นซ่ะแล้ว :z2:
ถ้าแต่งเสร็จก็ลงไวๆเถอะครับ
ปล่อยคนอ่านรอนาน ระวัง :beat: และ :z6:นะครับ
555 :z2:
-
รีบมาต่อไวๆนะครับ o13
-
]กล้ามั้ย กล้ามั้ย ? ถ้าคิดจะรักบล็อคจริงกล้าหน่อยดิ 555 [/color] :call:
-
ไนท์ใจไม่กล้าอะ กล้าๆหน่อยน้อง แต่สองคนนี้รักไวเกินจิ้น แต่เข้าใจอะ
-
เดี๋ยวจะไม่อยู่สักสอง สามวัน
เเต่นายบล็อคตอนหน้าก็มีอะไร ... มั้ง ?
ขอโทษๆหลายๆคนที่เหมือนสองคนนี้รักกันเร็ว (เร็วมากเหอะ)
เเต่ทุกอย่างล้วนมีเบื้องลึกเบื้องหลัง
บล็อคเอง ก็รัก เเต่ไม่มั่นใจ
ไนน์เอง ก็กลัว ไม่กล้าบอกออกไป
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
Teaser ตอนที่ 6 : วิ๊ดวี๊วววววว
หากมีใครสักคนเข้ามาทำให้ฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งหวั่นไหว
เเล้วอีกฝ่ายจะทำอย่างไร ?
ถ้าเป็นคุณ ... คุณจะยอมไหม ?
ปล. ทิ้งท้ายไว้เเค่นี้ บ้ายบายย ไปเที่ยวก่อนนะคร้าบ :bye2:
-
ได้ไปเที่ยวจนได้นะคะ ;) 5555 จะรอค่ะ :call:
-
อยากรู้อดีตของทั้งคู่แล้วอ่า มาต่อไวๆนะ :กอด1:
-
รีบกลับมานะครับ !! :bye2:
-
กลับมาไวๆ นะ จะรอ(อ่าน) :m26:
-
ไม่อยู่เหมือนกัน..
(เที่ยวเว้ยเห้ย)
-
มาต่อไวไวนร๊าาา ~ :pigha2: :pigha2:
-
กลับมาเเล้ว ไม่ได้ไปนอนค้างฮะ
เดี๋ยวลงตอนที่ 6 เลย
ไม่อยากให้นักอ่านรอนาน เดี๋ยวหนีไปหมด ฮ่าๆ
วันนี้ไปช็อปปิ้งมาเเหละ คึคึ :really2:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 6 : วิ๊ดวี๊วววววว
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
คืนนี้ผมลากบล็อคมาเที่ยวผับ เเล้วก็มีไอ้ทีเพื่อนมัน ไอ้เอเพื่อนผม
เเล้วก็เเฟนสาวของไอ้เอมัน ผมคิดว่าเด็กวิทย์อย่างมันไม่เคยย่างกราย
เข้ามาในสถานที่เเบบนี้เเน่นอน เเต่ !! ผิดพลาดเเฮะ ให้นี่มันคอเเข็งมาก
ทั้งกิน ทั้งเต้น โอ้โห ไม่หลงเหลือสภาพความน่ารักอยู่เลย
เหลือเเต่ท่าทางเซ็กส์ซี่เย้ายวนใจผมซะจริงๆ ทำเเบบนี้ไนน์ก็ไม่ไหวนะครับบล็อค
“มึง ทำไมคอเเข็งอย่างนี้วะ กินเข้าไปตั้งเยอะก็ไม่เมา”
ผมนั่งมองมันกระดกไปไม่รู้กี่เเก้วต่อกี่เเก้ว
“มึงอย่าดูถูกกู กูนี่ระดัยเซียนเเล้วมึง”
ไม่พูดพล่ามทำเพลง มันก็ยังซดต่อไป
“เห้ย บล็อค มึงกินน้ำเปล่า รึไงวะ ทำตัวอย่างกับอกหักโดนเเฟนทิ้งงั้นเเหละ”
ไอ้เอ ก็คงงงเหมือนผม กี่ขวดเข้าไปเเล้วน่ะ
“ก็เออ กูมันโดนทิ้ง เค้าไม่สนใจกู กูมันโสดดดดดด”
เอ้าเริ่มโวยวาย ใจเย็นดิวะ บล็อค
“มึงอย่าเครียดน่าคนเเบบนั้นก็ปล่อยเค้าไป วันนี้สอบเสร็จเเล้ว ฉลองหน่อยเร็วๆ เห้ !!”
ไอ้หมอทีนี่ยิ่งหนัก เข้าไปใหญ่ ท่าทางมึงจะเป็นหมอเถื่อนมาเลยนะ
ทำตัวอย่างกับเรียนวิศวะ กูคนนึงถ้าป่วยจะไม่ไปหามึง
“ไป เต้นกันๆ” มันลากผมออกไปเต้น ท่าจะเป็นเอามากเลยนะ
“มึงเป็นไรปะวะ มึงดูเเปลกๆ”
ผมเอามือไปเเตะหน้าผากมันดู อาจจะยังเป็นหวัดอยู่ เเต่ก็ไม่ได้ตัวร้อน
ไม่ได้มีไข้ หรือว่าเอาเข้าจริงๆเเล้วมันเมา เห็นเเบบนี้เเล้วผมเองก็ไม่ชอบใจเท่าไหร่
อยากให้มันกลับไปเป็นบล็อคคนใสๆซื่อๆคนเดิม ก็ตอนนี้มือไม้มันพันรอบตัวผมถูไปถูมา
เดี๋ยวอะไรๆ มันก็ชี้โด่ชี้เด่ออกมาไม่รู้ด้วยนะ
“เปล่า กูเเค่เบื่อ อยากปลดปล่อย”
ยังไง ผมก็ต้องยืนไปเสาให้มันเกาะ ให้มันคล ให้มันรูดต่อไป
เพราะถ้าเกิดมันไปทำอย่างนี้กับคนอื่น ผมคงไม่ชอบใจเท่าไหร่ ก็มัน ‘หึง’ !!
“พี่สุดหล่อชื่ออะไรครับ”
หืม มีเด็กผู้ชาย หน้าตาน่าจะประมาณมอห้า มอหกละมั้ง
เข้ามาถามชื่อผม ไอ้หนูอายุถึงรึยังเข้ามาทำอะไรในที่อโคจรเเบบนี้
“พี่ชื่อไนน์ครับ”
ผมตอบไปเเต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรน้องคนนั้นหรอก ผมต้องห่วงเอามือล็อคไอ้คนที่เมา
เเต่บอกว่าตัวเองไม่เมานี่มากกว่าไหน ตอนเเรกคอเเข็งอยู่ดีๆก็ช็อตไปเเล้วมาเต้นเนี่ย
“ไนน์ เเปลว่า เก้า หืม เก้านิ้วเลยหรอครับพี่ ? ผมชื่อ เพลสนะ”
เห้ย น้องคนนี่มันกวนวะ รู้จักกันมาก่อนไหมก็ไม่เคย
((รู้สึกสถานการณ์นี้คุ้นๆนะ ทำไมเวลาพี่ไนน์เข้าผับ
เเล้วมีคนเข้ามาคุยด้วย ทุกคนต้องถามว่าเก้านิ้วรึเปล่า
ทำไมเป็นคนหื่นกันเเบบนี้ เเต่ผมว่าอันนี้ต้องรอถามพี่บล็อคเอาเอง
ว่าเก้านิ้วจริงๆไหม เเล้วนิ้วไหนที่หายไปล่ะ โป้ง ชี้ กลาง นาง
หรือก้อย หรืออะไรที่มันเก้านิ้ว !?))
“เอ่อ น้องครับพี่ว่าน้องกลับบ้านไปดีกว่า ดูหน้าตาน้องไม่น่าเข้ามาในผับได้นะครับ”
ผมสั่งสอนมันไป กลับบ้านไปกินนมเเม่ดีกว่าไอ้หนู
“ผมไม่เด็กหรอกนะครับ อีกอย่างทีนี่ที่บ้านของผมก็มีหุ้นส่วน
ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร ว่าเเต่พี่ไนน์มาคนเดียวหรอครับ”
“อ้อ เปล่าครับพี่มากับ อ้าว เห้ย !!”
บล็อค บล็อค มันหายไปเเล้วครับ
“ไอ้บล็อคๆ มึง หายไปไหนวะ”
เอาเเล้ว เลื้อยไปไหนเเล้ว ไอ้ลูกหมาของผม
“พี่มีอะไรรึเปล่า อย่าไปสนใจคนอื่นเลยครับ มาสนใจเรื่องของเราสองคนดีกว่า”
ลามปามเเล้วไอ้น้อง มาปลดกระดุมพี่อย่างนี้ ก็ไม่ไหวนะครับ
“พี่จะไปตามหาเพื่อนน่ะ มันหายไปไหนไม่รู้”
ผมพยายามเอาไอ้เด็กตรงหน้านี้ออกไปจากตัว
เเต่มันก็เเรงเยอะพอสมควรเลยตัวก็เท่าๆไอ้บล็อค เเต่ไหงเเรงมันเยอะอย่างนี้วะ
“เดี๋ยวเพื่อนพี่ก็กลับมาเองเเหละครับ อย่าไปสนใจเลย”
เห้ยผมทนไม่ไหวเเล้ว บล็อคหาย เเล้วยังต้องมานัวเนีย คลอเคลียอยู่กับไอ้เด็กนี่อีก
“น้องครับ อ๊ะ”
ไอ้เชี่ยนี่มึงจะเอาใหญ่เเล้วนะ ผม ผมโดนไอ้เด็กนั่นดึงไปจูบเเล้ว
บล็อค มึง กูขอโทษๆ ที่กูสัญญาไม่ได้ว่าจะดูเเลมึง เเต่ตัวกูเองยังดูเเลไม่ได้เลย ...
เเต่รสจูบนี่มันคุ้นๆ น้ำหอมกลิ่นวนิลา ปากที่หวานเหมือนน้ำผึ้ง
“บล็อ ... อะ ... อื๋ม ... ”
ผมเบิกตากว้างเเล้วพบว่าคนตรงหน้าผมคือบล็อค ไม่ใช่ไอ้เด็กเวรนั่น
“นี่มันอะไรวะ มึงเป็นใครเนี่ยมาจูบกับของเล่นของกู”
ไอ้เด็กนั่นยืนเหวอ ก่อนจะปล่อยหมาออกมาจากปากของมัน
“น้องเเหละครับ ทำอะไร นี่มันของๆพี่เห็นอยู่ตำตา เเล้วยังมาทำอะไรเเบบนี้อีก หึ”
โอ้โห บล็อคด้านมืด ผมไม่เคยเจอมันเเบบนี้มาก่อนเลยเเหะ
สายตาเด็ดเดี่ยว เเววตาคม ที่สามารถฟันคู่สนทนาให้บาดลึกเข้าไปถึงจิตใจได้
“หน็อยมึง จำไว้เหอะ ไอ้หน้าตุ๊ด เจอดีเเน่ๆ”
ผมอยากจะตื๊บมันเข้าสักทีสองทีเด็กเวร
“บล็อคกูขอบ ...”
“มึงไม่ต้องมาขอบคุณอะไรกูทั้งนั้นเเหละนะ มึงเคยบอกว่ากูเป็นของๆมึง
มึงบอกว่ามึงจะดูเเลกู มึงก็ทำมาเเล้ว ตอนนี้มึงก็ต้องเป็นของๆกู
เเล้วกูก็ต้องดูเเลมึงด้วยเข้าใจไหม”
ผมหูฝาดไปรึเปล่าเนี่ยตอนนี้ มันรู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา
มึงรู้ไหมกูอยากจะกอดมึงให้เเน่นๆ กูไม่เอาเเล้วขอเเค่มีมึงอยู่ตรงนี้
ก็พอเเล้วกูไม่ต้องการอะไรเเล้วว่ะ เรื่องในอดีตก็ปล่อยมันไป
คอเเค่คนตรงหน้า เเค่คนนี้เท่านั้น
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
อยู่ดีๆมันก็ลากผมมาที่ดาดฟ้าของหอพักเเล้วก็
คิดไรของมันเนี่ย โรเเมนติคนักหรือไงวะ
“บล็อค มึงมองดาวตรงนั้นดิ สวยเปล่า”
มันชี้ไปที่กลุ่มดาวลูกไก่ โรเเมนติคหรอวะ มาดูดาวลูกไก่เนี่ย
“กลุ่มดาวลูกไก่ ไงทำไมวะ”
“บ้า นั่นมันหญิงทอผ้า กับชายเลี้ยงวัว”
มึงมั่วเเล้วก็นั่นดาวลูกไก่ชัดๆ
“ดาวลูกไก่ มึงอย่ามั่วดิวะ เรียนดาราศาสตร์มาเปล่าเนี่ย”
“กูตก ฟิสิกส์” อ้าวเวร = = เเล้วจะมั่วขึ้นมาทำไมฟะ
“เห้อ เเล้วจะพูดเพื่ออะไรวะมึงเนี่ย มั่วจริงๆ”
“ก็กูเเค่อยากเล่าให้มึงฟังเฉยๆ มึงเคยฟังเปล่า เรื่องของหญิงทอผ้ากับชายเลี้ยงวัวอ่ะ”
เเหม มุมโรเเมนติกของเเบดบอยหน้าขาว ปากชมพูของผม << ออกตัวเเรงนะเนี่ย
“อื้มๆ เล่ามาดิ”
ผมโน้มตัวลงนอนบนตักอุ่นๆของมัน มองจากมุมต่ำนี่เท่ชะมัดเลยนะไนน์ ฮ่าๆๆ
“นอนเเบบนี้เดี๋ยวระวังอะไรๆ มันจะจิ้มหัวเอานะเว้ย”
หื่นตลอดเวลาเลยนะมึง ไหนว่าจะโรเเมนซ์
“มันเป็นเรื่องราวความรักของมนุษย์กับธิดาจากสวรรค์ ชายหนุ่มธรรมดาที่มีหน้าที่เลี้ยงวัว เค้ามีเพียงวัวเเก่ตัวหนึ่งเป็นเพื่อน
วันนึงวัวเเก่ได้บอกกับเค้าว่าพรุ่งนี้เป็นวันที่ 7 เดือน 7 ธิดาของเทพเจ้าแห่งสวรรค์ทั้ง 7 องค์จะลงมาสรงน้ำในโลกมนุษย์
ถ้าท่านเก็บเสื้อผ้าของสาวทอผ้าไว้ เธอก็จะยอมแต่งงานกับท่าน เมื่อฟังคำพูดของวัวแก่ หนุ่มเลี้ยงวัวก็ตัดสินใจจะลองทำตามพอถึงวันที่ 7 เดือน 7 หนุ่มเลี้ยววัวซ่อนตัวอยู่ในพุ่มอ้อริมแม่น้ำรอนางฟ้าทั้ง 7 ลงมา พอนางฟ้า 7 นางลงมาที่ริมแม่น้ำ ก็รีบถอดเสื้อผ้ากระโดดลงสู่แม่น้ำอันใสสะอาด หนุ่มเลี้ยงวัวเห็นก็รีบคว้าเสื้อผ้าของสาวทอผ้าไว้ แล้ววิ่งกลับไปจนทำให้เกิดเสียงดังในพุ่มไม้ นางฟ้า 7 นางได้ยินแล้วตกใจและรีบขึ้นจากน้ำ มีนางฟ้า 6 นางที่สวมเสื้อผ้าของตนแล้วเหาะเหินกลับสู่สวรรค์ เเต่เหลือสาวทอผ้าไม่มีเสื้อผ้าจะสวม ได้แต่ยืนอยู่ริมแม่น้ำด้วยความเขินอาย หนุ่มเลี้ยงวัวจึงพูดว่า ถ้าสาวทอผ้ายอมแต่งงานกับเขา เขาก็จะคืนเสื้อผ้าให้ สาวทอผ้าเห็นว่าไหนๆเป็นหนุ่มที่ตนพอใจอยู่แล้ว จึงพยักหน้ารับ คืนวันเดียวกันนั้น หนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้าได้จัดงานงานกันโดยมีวัวแก่เป็นสักขีพยาน อีกสองปีต่อมา สองคนก็ได้ลูกชายและลูกสาวคู่หนึ่ง หนุ่มเลี้ยงวัวทำไร่ไถนา สาวทอผ้าก็ทอผ้าและเลี้ยงลูก ครอบครัวนี้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว แค่พริบตาเดียวเวลาก็ผ่านไป 7 ปี เวลาหนึ่งวันบนสวรรค์เท่ากับหนึ่งปีในโลกมนุษย์ ทุกๆ 7 วัน เทพเจ้าแห่งสวรรค์ก็จะเรียกธิดาทั้ง 7 มาเข้าพบครั้งหนึ่ง คราวนี้ไม่เห็นสาวทอผ้า และทราบข่าวว่าธิดาองค์เล็กแอบไปแต่งงานกับผู้ชายในโลกมนุษย์จึงกริ้วมาก วันที่ 7 เดือน 7 เทพเจ้าแห่งสวรรค์สั่งให้ทหารในสวรรค์ลงไปจับสาวทอผ้าให้กลับสู่สวรรค์เพื่อลงโทษ หนุ่มเลี้ยงวัวหาบลูกทั้งคู่วิ่งตามสาวทอผ้า วัวแก่ถอดเขาข้างหนึ่งกลายเป็นเรือ หนุ่มเลี้ยงวัวหาบลูกทั้งสองขี่บนเขาวัวลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อไล่ตามสาวทอผ้า ลูกทั้งสองคนร้องเรียก”แม่ แม่ ... ”ไม่ขาดเสียง สาวทอผ้าได้ยินเสียงลูกก็พยายามดิ้นจากมือของทหารสวรรค์ เพื่อจะกลับไปพบสามีและลูก ในขณะนั้น เทพเจ้าแห่งสวรรค์ยื่นหัตถ์ออกมาผ่าท้องฟ้าเป็นสองฝั่ง ทำให้เกิดแม่น้ำสีเงินอันกว้างใหญ่ที่มีน้ำไหลเชี่ยวกรากสายหนึ่งกั้นระหว่างหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้า ทันใดนั้นก็มีนกสี่เช่ว์บินมามากมาย เชื่อมตัวเป็นสะพานข้ามแม่น้ำ เพื่อให้หนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้าเดินขึ้นไปพบหน้ากัน เทพเจ้าแห่งสวรรค์เห็นสภาพเช่นนี้ จึงจำใจต้องอนุญาตให้หนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้าพบหน้ากันปีละครั้งบนทางช้างเผือกในคืนวันที่ 7 เดือน 7 ของทุกปี ”
“จบเเละ” เงียบ !
“ไอ้บล็อค ไอ้บล็อค เห้อมึงไม่ได้ฟังกูเลยใช่ไหมเนี่ย”
“ไอ้บล็อคตื่นดิวะ ตื่น”
“บะ บล็อค”
มันโน้มตัวลงมาเพื่อที่จะปลุกผม เเต่ผมกับขยับปากสูงขึ้นไป
ประกบกับริมฝีปากหยักสวยของมัน ผมคิดว่ามันจะตกใจเเล้วผละออก
เเต่เปล่าเลยมันค่อยโอบศีรษะผมไว้ในอ้อมเเขน เเล้วค่อยๆกดริมฝีปากกลับมาอย่างเเน่น
เกลียวลิ้นค่อยๆวนเข้าปากสำรวจในปากอวบอิ่ม ร่างกายของผมตอบสนองมันเอง
โดยไร้การสั่งจากสมองใดๆทั้งสิ้น ตอนนี้รับรู้เพียงความรู้สึกอบอุ่น
ความสุขรสปากหอมหวานของคนตรงหน้าเท่านั้น
“ทำไมต้องถึงยากเล่าเรื่อง สาวทอผ้า กับชายเลี้ยงวัวให้ฟังด้วย”
ผมถามมันอย่างสงสัย ก็ดูมันไม่น่าจะสนใจในเรื่องอะไรเเบบนี้เท่าไหร่นะ
“กะ ก็ กูไม่รู้ว่าเวลาคนเค้าจีบกันเค้าทำยังไงนี่หว่า ”
ปกติเคยเเต่หน้าม่อ ป้อสาวไปเรื่อยอ่ะดี๊
“นี่มึงจะจีบกูหรอ”
“ก็อืม ที่ทำมาทั้งหมดก็เพราะกูชอบมึง” กูรู้ มึงชอบกู เเต่กูน่ะรักมึงนะ ไนน์
“มึงไม่ต้องจีบกูหรอกไอ้ไนน์” มันคงงงล่ะสิ คึคึ
“ทำไมวะ อ๋อ ยังคิดถึงไอ้พี่พีทอะไรนั่นอยู่ล่ะสิ”
“เปล่า ก็ไม่ต้องจีบ เพราะจีบติดเเล้วไง”
...........................................................
สำหรับตอนนี้ถ้ามัน มึนๆงงๆ ยังไงผมก็ขอโทษด้วยนะครับ :m5:
ตื่นมาเเต่งตั้งเเต่เช้าเลย เเหะๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเที่ยวอีก :m7:
มีใครอยากได้หนุ่มจีน กลับบ้านไปนอนกด :oo1: เอ้ย กอดไหม :กอด1: ?
หาให้ได้น้าาาาา ฝันดีคร้าบผม :t3:
รักนักอ่านที่สวดดดดด :L1: :L2: :3123:
-
ฮิ้วววว ~ อัพแล้ว
แปะไปอีกโพส ดันๆนิยายเรื่องนี้ คนได้อ่านเยอะๆ :mc4:
-
น่ารักมว๊ากกกก
เป็นการจีบที่โรแมนติกปนมั่วซั่วที่สุดที่เคยเจอมาเลย !! :m20: :m20: :m20:
-
จีบติดแล้ว น่ารักอ่ะ ><
-
แหม น้องบล็อค จะเล่นตัวอีกนิดก็ไม่ได้ 555
แต่ก็ดีใจอ่า รักกันแล้ว :-[
ปอลิง เก๊าอยากได้หนุ่มจีนกลับบ้าน เอาหล่อๆน้า :z2:
-
อ่านจบถึงพึ่งรู้ว่าต้องการจะจีบ :laugh: :laugh:
-
:pighaun: ชอบๆๆๆๆ อิอิ
-
อีกแล้ววว อดยิ้มไม่ได้จริงๆตอนนี้
ว่าแต่ อยากรุอดีตของทั้งสองจังเล้ยยย
จะมีคนใจดีมาเล่าให้ฟังมั้ยยน้ออออออ
-
ตอนหน้าน่าจะมี .... นะ 555 คนเขียนเราอยากได้ >,< :haun4: :haun4: :call:
-
เขินไนน์ !!
-
เรามาช่วยมนุษยชาติแล้ว *-*
-
ไม่รุสิคับ แบบว่าอยากให้ช่วย เพิ่มเลขที่หน้า เวลาลงตอนใหม่ๆด้วยอ่ะ
จะได้รุว่าลงตอน...ที่หน้า...ไเงี้ยคับ ได้ป่ะๆ แหะๆ
-
HaRuTaiZeR
: น่ารักเเบบนี้ขอกอดหลายๆทีเลย ยกตัวผมให้เลย อยากเอาไปทำอะไรก็ทำเลยครับ :oo1:
===========
Daiice
:เเต่ยังไม่มีคนมาจีบ รัญเลยอ่ะครับทำยังไงดี :sad4:
===========
nutara
:อยากได้หนุ่มจีนสักกี่คนล่ะครับเนี่ย :เฮ้อ: ปล ไม่ให้หรอก
===========
lidelia
:คนมันไม่ Romantic ก็เป็นเเบบนี้เเหละ :laugh:
===========
basza2x
:ชอบเหมือนกัน :z13: นี่เเหนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
===========
alexandria
:ตอนนี้มีเเต่คนใจร้ายนะครับ ฮ่าๆๆ เดี๋ยวอัพตอนต่อไปจะลงเลขหน้าให้นะครับ เเต่ว่าก็ใส่ลิ้งค์ตอนทุกตอนไว้ในสารบัญเเล้วนะครับ เเต่ไม่เป็นไรเพื่อนักอ่านผมทำให้ได้หมด o13
===========
runningout
:เร็วไปเปล่าเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ o22
===========
snoywishes
:บล็อคก็เขินไนน์เหมือนกันเเหละ ผมว่า อิอิ :man1:
===========
BkGg
:ไปอ่านหนังสือสอบก่อนไป ฮ่าๆๆๆ
===========
TEASER : 7 IS COMING .... NOW LOADING ....
-
T E A S E R : S E V E N T H
สวนสนุกสุดหฤหรรษ์
=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=
บล็อค X ไนน์ เป็นเเฟนกันเเล้ว ไนน์ชวนบล็อคไปที่สวนสนุก
เเต่บล็อคจะสนุกกับไนน์ไหม ทั้งกลัวความสูง ทั้งกลัวผี ~
งานนี้พระเอกจะรับมืออย่างไร เมื่อนายเอกกลัวววววววว
เเละเมื่อมี สาววาย เข้ามาในชีวิตทั้งคู่
TO BE CONTINUED ... COMING SOON
PS. เเต่งยังไม่เสร็จเลย วันนี้อากาศร้อนเนอะ รู้สึกมึนๆ ไม่ได้ไปเที่ยวอีกเซ็งๆ ง่าาาาาา
:o12: :bye2:
-
ใครจะเข้ามาเอ่ย 555 ;) :call:
-
ยังไม่ทันได้จีบเลย...ติดซะแล้ว :a2:
-
เป็นแฟนกันแล้ว o13 o13
-
กรี๊ดชอบมากอะ ไนท์บลอ็ค นายสองคนได้ใจเรามาก รักไวปานกลืน
-
มาต่อเร็วๆๆๆๆ ดิ
อย่าให้รอนาน
ไม่งั้นโดน :oo1:
-
จีบติด เหมือนเปิดไฟเลย..
-
จิ้ม
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 7 : สวนสนุกหฤหรรษ์
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
“ไนน์ ตื่นได้เเล้ว ไนน์”
ทำไมมันขี้เซาเเบบนี้เนี่ย ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆนะ
ตอนนี้ผมกับไนน์อยู่ที่โลกเเห่งความฝันกันครับทุกคน ... อ้าวมุกผมไม่ตลกหรอ พวกเราอยู่ Dream world กันครับ ก็ไอ้คนที่ยังนอนไม่ยอมตื่นเนี่ยเป็นคนอยากมา เเก่เเล้วก็ยังอยากจะมาสวนสนุก ผมในฐานะ เอ่อ ตอนนี้ก็คงต้องเรียกว่า ‘เเฟน’ เเล้วสินะ ฮ่าๆ ยังไม่ค่อยชินปากเท่าไหร่เลย เเต่ก็ตกลงปลงใจกับมันไปเเล้ว ไม่รู้ว่าจะอยู่เเบบนี้กันได้อีกนานเท่าไหร่ ผมเองก็เจ้าชู้ใช่ย่อย ไนน์เองก็ไม่ใช่เล่นๆ เสือสองตัวมากินกันเอง เฮ้ย มาอยู่ถ้ำเดียวกัน มันก็ย่อมอยากลำบากอยู่เเล้วจริงไหมล่ะครับ ทุกคนครับมาช่วยผมปลุกมันหน่อย
“ไนน์ไปเร็วถึงเเล้วนะ ลุงครับขอโทษนะครับ เดี๋ยวผมเอามันลงไปให้ได้”
ผมเอามือไปตบเเก้มนิ่มของมันทั้งสองข้าง หน้ามันด้านหรือยังไงวะเนี่ย
“นะ ไนนนนนนนนนนนนนนนน์ !!!”
ฟึ๊บ !!
“อะ อืม อ ...”
ไม่ต้องงงหรอกว่าผมทำไมถึงร้องออกมาไม่เป็นเสียง ก็ไอ้คนที่หลับอยู่ดีๆก็ดึงผมลงไปจูบ เล่นเอาไม่อายคุณลุงคนขับเลย ส่วนผมนี่หน้าเเดงเป็นมะเขือเทศไปเเล้ว
“เล่นไรวะเนี่ย ไปเร็วลงไปได้เเล้ว”
“เอ้า ไม่ได้เล่นนะเนี่ย ไนน์เอาจริงนะบล็อค”
ดูมันทำหน้าดิครับ หื่นขึ้นสมองจริงๆเลยไอ้นี่น่ะ ไม่อายบ้างหรือไงวะ หน้าผมเเดงเเจ๋เเต่หน้ามันยังขาววิ๊งค์เหมือนเดิมเลย
“ปล่อยกูได้เเล้ว อายคนอื่นเค้า”
“ไม่เอาน่าบล็อค ไม่พูดกูมึงเเล้วนะ”
มันยอมปล่อยผมลุกขึ้นมาเเล้ว เเต่เปลี่ยนมาเป็นอ้อนผมเเทนว่าไม่ให้ผมพูดกูมึงกับมัน ก็มันติดไปเเล้วนี่นา
“เออ กะ กู เอ้ย บล็อคจะพยายามนะ มะ มึ ไนน์”
ติดขัดๆยังไงไม่รู้ดูกระดากปาก เเล้วผีอะไรเข้าสิงมันมาไม่รู้อยากมาพูดจาหวานๆ
“เเบบนี้ดิ บล็อคของไนน์น่ารักที่สุดเลย ”
“ลงไปได้เเล้วลุงเค้ารอนานเเล้วนะมึ ... เอ้ย ไนน์”
ผมยิ้มเจื่อนๆให้คุณลุง คนขับรถตู้ เเล้วก็ลากไนน์ลงมาจากรถได้สักที
“บล็อครอนี่นะ เดี๋ยวไนน์ไปซื้อบัตรให้”
ช่วงนี้มันเเปลกมากเลย อารมณ์ดียิ้มเเฉ่ง เห็นหน้าผมเป็นต้องยิ้ม ทั้งยิ้มกรุ้มกริ่ม ทั้งยิ้มเยาะ ยิ้มเยอะ อย่างกับคนบ้า หรือนี่คือหนึ่งในอาการของคนมีความ ‘รัก’
“ป่ะ อยากเล่นจนเต็มเเก่เเล้วเนี่ย”
“เเก่เเล้วจนเหี่ยวเเล้วเนี่ย”
ผมดึงเเก้มมันเล่นทีนึง ก็น่าหมั่นเขี้ยวมากเลย วันนี้มันดูมีออร่าเเสงสว่างพรุ่งออกมาจากร่างกายมากเลย ผมว่าด้วยการเเต่งตัวของมันด้วยเเหละครับ เสื้อเชิ้ทสีขาวโอโม่ กางเกงยีนส์ขาเดฟสีดำรองเท้าเเวนส์ลายตารางหมากรุก เเล้วก็เเว่นกันเเดด เเบบนี้เห็นเเล้วไม่มองนี่ผมไล่เตะเลย วันนี้ ‘เเฟน’ ผมหล่อเนอะ ^w^
“มานี่เร็วบล็อค ”
“ไปไหนง่า”
“ไปนั่งกระเช้าลอยฟ้ากัน”
“หาาาาา ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจเดิน”
ใครจะไปกล้าบอกล่ะครับว่าจริงๆเเล้วผมน่ะกลัวความสูงเป็นชีวิตจิตใจเลย
“ฮั่นเเน่ บล็อคกลัวความสูงหรอ ?”
เห้ย ผมสะอึกเลย เอาไงละทีนี้ ก็ผมกลัวจริงๆ เเล้วถ้ามันลากผมขึ้นไป มีหวัง ... หื๊อ !!!
“เปล่า ไม่กลัว”
สู้ไว้ก่อน พ่อสอนไว้ ! ลูกผมชายอกสามเซนเเบบผมไม่กลัว !!!
((ให้เวลาทำใจสามวินาที เเล้วไปพบกับสภาพของพี่บล็อคบนกระเช้าได้คร้าบ (^o^)V))
“ไนนนนนนนน์ ไม่เอาเเล้ววววววว จะลงงงงงง”
ผมไม่มองออกไปนอกกระเช้า เอาหน้าซุกไว้ที่อกไนน์ ไม่ไหวเเล้วสั่นไปหมด ไอ้คนบ้า ไอ้คนเลว เอากูขึ้นมาทามมายยยยย ...
“ไหนว่าไม่กลัวไง ทำเป็นอวดดี เดี๋ยวเหอะ”
“กะ ก็ ... ไม่เอาเเล้วจะลง”
ตัวเองเป็นคนพาขึ้นมาก็พูดได้ดิ ไอ้คนกลัวมันก็กลัวจริงๆ ผมยังเกาะอยู่ที่ตัวมั่นเเน่น อยากลงใจจะขาดเเล้วววววว
“อีกนิดเดียวเองน่า ไม่กี่เมตร เดี๋ยวก็ได้ลงเเล้ว ตัวสั่นเป็นลูกหมาเชียว หืมๆ”
มันเอามือมาลูบหัวผมเหมือนที่มันบอกเเหละ ตอนนี้ผมเหมือนลูกหมาจริงๆ เดี๋ยวลูกหมาก็อยากกินนมขึ้นมาหรอก ง่ามมม !!
“บล็อค ถึงเเล้ว ลงได้เเล้ว”
ผมค่อยๆคลายกอดออกจากไนน์ เเล้วมองไปที่นอกตัวกระเช้า
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!”
ดังที่สุดเท่าที่ผมจะร้องออกมาได้เเล้ว
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เชื่อด้วยเนอะคนเรา ไม่เอาๆ อย่าร้องนะ โอ๋ๆ หยอกเล่นเป็นไม่ได้เลย เตี้ยเอ๊ย”
“เเกล้งกันทำไมวะ รู้ว่าคนกลัว เเล้วยังจะ ฮึก”
น้ำตาผมไหลออกมาเอง ก็ดูดิ ชะโงกหน้าออกไปก็อยู่ตรงกลางสระน้ำ ตกลงไปมีหวัง ... ไม่อยากพูดเลยครับ ผมกลัวมาช่วยเอาผมลงที
“รักหรอกจึงหยอกเล่น โอ๊ยยยย”
“สมน้ำหน้าอยากเเกล้งกันดีนักนะ”
ผมง้างฟันเขี้ยวกัดเข้าไปที่กลางยอดอกของมันเต็มๆ เจ้าตัวเองก็ครางซี้ดซ้าด
“บล็อคชอบ ซาดิสต์ก็ไม่บอกนะ เดี๋ยวไนน์จัดให้กลางอากาศเลยนะบล็อคนะ หึหึ”
ไนน์ค่อยๆบรรจงจับหน้าผมขึ้นช้าๆ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้หน้าเเดงไปถึงไหนเเล้ว แต่ที่เเน่ๆ หน้าเนี่ยร้อนไปหมดเเล้ว คิดถึงสัมผัสที่บล็อคเคยมอบให้มันช่างมีความสุขจริงๆ ผมหลับตาพริ้มรอไนน์มอบจุมพิตที่นุ่มละมุนให้ผม
หืม.
อ่ะ
อ้าววว ...
"อะไรมาหลับตาพริ้ม ? คิดอะไรอยู่ กิ๊วๆ นี่เเหนะ หื่นหรอ ??"
"โอ๊ยย อ๊ะ"
หน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลยไอ้บล็อคเอ๊ย คิดเองเออเองทั้งนั้น ฮ่าๆๆ ใครจะไปรู้ล่ะ ก็คิดว่าจะจุ๊บ แต่ดันเอามือมาบีบจมูกผมได้
"ไปๆ ลงได้เเล้ว มัวแต่จ้องหน้าอยู่ได้ ! จะให้จูบจริงหรอไง"
มันจูงผมลงมาจากกระเช้า เดินนำไปไม่คิดจะหยุดรอเลยใช่ไหม เหนื่อยนะ !
"เร็วๆดิ ไนน์อยากเล่นเเล้วนะ"
"ขอพักหน่อยดิ เเฮ่ก"
ผมหอบเเฮ่กๆ ตั้งแต่ลงมาจากกระเช้านรกนั่น มันก็จ้ำเอาๆ เเขนยาวๆของมันก็ลากร่างของผมไป เเรงก็เยอะ ... เเทบจะปลิวเเล้วนะ
"เดินช้า ... จะให้อุ้มรึไง"
"เห้ยๆ ทำอะไรเนี่ย"
"เหงื่อออกท่วมตัวเเบบนี้ มาเดี๋ยวอุ้มเอง"
"ไม่เอา ... อายคนอื่นเค้า"
"อ่ะๆ ตามใจๆ"
มันกำลังจะช้อนตัวผมเข้าไปในอ้อมกอดเเต่่ผมปฏิเสธไว้ทัน หัดอายหน่อย สวนสนุกคนเยอะ เด็กๆเห็นผู้ชายอุ้มกันเดี๋ยวก็งงกันพอดี
"พี่คะๆ พี่สองคน"
"คะ ครับน้อง ?"
"เอ่อ อ๊าย เอาไงดีแก?"
"พะ พี่สองคนเป็นแฟนกันใช่ไหมคะ !?"
ผมงงมากเลยอยู่ดีๆมีเด็กผู้หญิงประมาณมัธยมปลายสองคนเดินลิ่วๆ ตรงดิ่งเข้ามาที่ผมกับไนน์
"อ่า.ใช่ครับ"
เห้ย ไอ้ไนน์ตอบไปอย่างเต็มปากเต็มคำ ไม่มีเล่นตัวเเถมยิ้มซะหวานให้น้องผู้หญิงสองคนนั้น ผมหึงเเล้วนะเนี่ย
"อ๊ายยยยย ไม่มีปฏิเสธ กรี๊ดดดด สายตาฉันไม่มีผิดเลยแก"
"พี่คะ หนูขอพี่สองคนถ่ายรูปคู่กันนะคะ หนูจิ้น. !!"
"ได้สิครับ"
ไนน์ดึงผมเข้าไปติดตัวมัน เเล้วก็ชูสองนิ้ว เต็มที่กันเลยงานนี้ = =
"1 2 3 เเชะ. อร๊ายยยย นอนไม่หลับเเน่ๆ พี่ทั้งสองคนน่ารักมากเลย"
"พี่ชื่ออะไรอ่ะคะ เอาพี่เมะสุดหล่อก่อนเเล้วกัน"
"ไนน์ครับผม"
"อร๊าย เท่มากเลยยยย. พี่เคะน่าขาว เเก้มอมชมพูล่ะคะ"
"พะ พี่หรอ ?"
"ค่าาา พี่นั่นเเหละ "
"บล็อคครับ"
ผมก็งงๆ กับสิ่งที่น้องเค้าพูดมา อะไร เเมะ เเคะ เเกะอะไรไม่รู้ ???
"เอ่อ หนูขอให้พี่รักกันนานๆนะคะ หนูสองคนไปเเล้วนะคะ อยู่นานเดี๋ยวฟิน"
"ขอบคุณนะครับ โชคดีครับ"
"เช่นกันนะคะ รักกันนานๆนะคะ"
((ดูพวกเธอเป็นสาวสายที่ ... มาก เข้ามาเพื่อขอถ่ายรูป เเล้วจากไป มีเเบบนี้ด้วยหรอเนี่ย))
ผมยังงงๆ กับน้องผู้หญิงสองคนนั้นอยู่เลย อยู่ดีๆก็เข้ามาขอถ่ายรูปผมกับไนน์ รายนั้นก็ดูมีความสุข ชอบอกชอบใจ ยิ้มหวานไปถึงไหนเเล้ว
"ถูกใจเลยดิ สาวๆ สวยๆน่ารักน่ะ"
"โอ้ยๆ ขี้น้อยใจจริงๆ ป่ะๆ ไปเล่นกันเถอะ มาสวนสนุก ก็ยิ้มๆๆ เดี๋ยวหน้าเหี่ยวนะ !"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
((ปล่อยสองคนนั้นไปสวีตกันเถอะ ว่าแต่นายพลเป็นยังไงบ้าง ไม่ได้ออกมาสักพักเเล้วนะเนี่ย ...))
"โฮ่งๆๆๆ. โบ้วๆๆ บู๋วววว"
((เเปลไม่ออกเเหะ เดี๋ยวผมจะลองต่อสายตรงไปถามพี่ที เพื่อนของพี่บล็อค))
"((หวัดดีครับพี่ น้องนายพลเป็นยังไงบ้างครับ ?))"
"อ๋อ สบายดีครับ กำลังนอนเล่นอยู่ ว่าแต่น้องนักเขียนมีอะไรรึเปล่าเน่ีย ต่อสายตรงมาหาพี่เลย"
"((ก็เห็นสองคนนั้นสวีตกัน เลยคิดว่าทิ้งน้องหมาไว้ที่ไหน ที่เเท้ก็ทิ้งไว้กับพี่ทีนี่เอง))"
"บล็อคมันอย่างนี้เเหละ พอมีเเฟนก็ทิ้งหมา ฮ่าๆๆๆ"
"((เเล้วพี่ที ไม่ไปหาแฟนบ้างหรอฮะ))"
"พี่หรอ ก็เหมือนเห็นคนๆนึงที่ถูกใจเเล้วล่ะ อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเเถวนี้หรอกนะ"
"((อะเเหนะ มีความลับนะ))"
"เดี๋ยวก็รู้ว่าคนนั้นเป็นใครครับ"
..............................................
เเจ้งข่าว : ไม่ร้ายไม่ดี (= =)V
หายไปหลายวัน ก็ไม่ได้ไปไหนหรอกครับก็ส่องๆอยู่เเถวนี้เเหละ :m23:
เตรียมตัวทำนั่นนี่นิดหน่อย เพราะ 'พรุ่งนี้' เปิดเทอมเเล้ว :sad4:
เทอมนี้วุ่นวายมาก เพราะต้องเข้าไปเรียนกับคนจีน
เเถมยังต้องสอบวัดระดับภาษาให้ผ่านระดับ 4 จาก 6 ระดับ :a5::serius2:
ไม่รู้ว่าจะผ่านไหม เห้อ ! เเถมไม่ค่อยมีเวลาว่างเเล้วเรียนตั้งเเต่ 7.30-20.00 น.
เหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: บางเสาร์ อาทิตย์ก็ไม่หยุด
ดังนั้นผมอาจจะไม่ได้เล่นบ่อยเเล้ว :o12: :o12: :o12: คิดถึงทุกคนมากๆนะครับ
จะพยายามเข้ามาให้บ่อยๆ จะพยายามเเต่งให้ดีเเต่งให้เร็ว เข้าใจความรู้สึกนักอ่านทุกคนว่ารอนานเเล้วมันท้อ
เพราะเป็นเหมือนกันเวลาตามอ่านนิยายของคนอื่น ตอนนี้ก็เหลือเวลาอีกประมาณ 3 เดือนกว่าๆ ก็จะกลับไทยเเล้ว
สอบเดือนเมษารอบนึง เดือนพฤษภารอบนึง อยากให้ติดมากๆ ถ้าติดเเล้วจะมีความสุข เเล้วจะเขียนนิยายอย่างไม่กังวล
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคร้าบ !!!!
ปล้ำลิง :oo1: :m31: . ขอกำลังใจเยอะๆเลยนะ ทั้งเรื่องนิยายเเล้วก็เรื่องเรียน เเหะๆ สำหรับคืนนี้ฝันดีครับ
ปล้ำลิงอีกสักยก : !!! รักนักอ่านทุกคนครับ ใครเเอบอ่านอยู่ก็เม้นท์หน่อยนะจะได้รู้ว่ามีคนติดตาม ตอนนี้อยากได้กำลังใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก บ้ายบายยยฮะ :bye2:
-
o13 o13 fighting !!!
-
น่ารักอะคู่นี้ รักให้หมดใจเลยอะบล็อค ไนท์ ขอให้รักสองคนนี้จงเจริญ
-
บล็อกไนท์หวานเกิน :-[ :-[
อิจฉาสาววาย 2 คนนั้น อยากเจอแล้วไปขอถ่ายรูปบ้้าง :laugh:
ปล.เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ แล้วก็ขอให้ปล้ำลิง เอ้ย !! ขอให้สอบผ่านนะค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
สู้ๆนะคับรันนน
แหะๆ
เอ สองคนนั้นที่มาขอถ่ายรูปน่ารักเนอะ อิอิ
-
เป็นกำลังใจให้ ..(: :3123:
-
สู้ๆ น๊า
-
ลบๆ บทออก
เอาเราเข้าไปแทรก ให้สองคนนั้นหึงกันเล่นดีกว่า
( บล๊อค : คิดว่าทำได้ก็ลองดู )
... อ๊ากกกกก !! ดับอนาถ HaRuTaiZeR ~ :z13: :z13:
-
UPDATE ตัวเอง :
อยู่หอนะครับ เล่นเน็ตได้
เเต่ยังไม่ได้เขียนนิยายต่อเลย รออะไรมันลงตัวกว่านี้หน่อยเนอะ
ขอโทษๆจริงๆ วันนี้เข้าไปเรียนกับเด็กจีนเเล้ว วู๊วฮู้ววววว
มีสองคนเข้ามาขอเบอร์ เเหะๆ หน้าตาดีมากทั้งสองคนเลย
ให้ฉายาว่าน้องเกาหลี กับน้องเขี้ยว คนนึงชอบทำตัวเกาหลี
อีกคนมีเขี้ยวน่ารักมาก ^^ มาอัพเดตประมาณนี้ก่อน เเต่เดี๋ยวคาดว่า
จะเเต่งนิยายต่อเเน่นอนในเร็ววัน เเละจะรีบลงให้เร็วที่สุด !!!!
เพื่อทุกคนครับ รักนะ :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: จึ๊กๆๆ
ปล้ำลิง. ปิดเทอมไปนาน ลืมภาษาจีนไปเยอะมาก มานั่งเขียน essay เเทบบ้า
เปิด dictionary เยอะมาก T^T ตอนนี้ต้องอ่านหนังสือเพิ่มส่วนที่ขาดหายไปเเล้ว
เเต่ยังไงนิยายก็สำคัญ !!!!
ไม่ต้องห่วงครับเเบ่งเวลามาให้นิยายเเน่นอน
ปล้ำลิง. 2 ใน โรงเรียนคู่ให้จิ้นเยอะเเยะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เเล้วก็โรงเรียนนี้มีนักเรียน 5 พันกว่าคน 60% ของนักเรียนชาย
"หล่อ" มากกกก ส่วนนักเรียนหญิงก็ 'สวย' เเต่ไม่ค่อยสนใจหรอก 5555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
วู้วว
จะเป็นอันเรียนมั้ยนั่นน่ะ ^^
-
เป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะครับ
o13
-
สู้ๆ..
-
ตั้งใจเรียน อย่ามัวแต่เหล่หนุ่ม !! นะ
เดี๋ยวโดน 55555 :z3:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 8 : มีความสุข <3
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
....................
หลังจากที่ผมกับบล็อคเล่นเครื่องเล่นกันมาเเทบจะทั่วสวนสนุกในที่สุดตอนนี้เรากำลังอยู่ในที่ๆเป็นไคล์เเม็กซ์ของสวนสนุกทุกๆที่ ไม่ต้องถามว่าที่นี่คือที่ไหน ที่นี้คือบ้านผีสิง สัมผัสถึงร่างกายของคนข้างๆผม ตอนนี้ทั้งมือเย็น เหงื่อตกซิกๆ หน้าขาวๆซีดเป็นไก่ต้ม
... นี่ปกติก็ขาวอยู่เเล้วนะ ตอนนี้หน้าบล็อคยิ่งกว่าจูออนอีก บรึ๋ยๆ ตอนเเรกผมไม่คิดว่ามันจะกลัวผีนะ เเต่ในเมื่อเป็นเเบบนี้ หึหึ ต้องเอามันเข้าไปให้ได้เลยเเหละครับ นึกถึงตอนที่บล็อคกลัวมากๆเเล้วก็กระโดดเกาะผม โอ๊ยยย ! โคตรจะมีความสุขอ่ะ
((เพ้อๆ ตื่นเหอะ เข้าไปได้เเล้ว มัวเเต่ลีลา เดี๋ยวก็อดได้เเอ้มหรอกครับ พี่ไนน์))
“ไนน์ ... มะ ไม่เข้าไม่ได้หรอ”
“หืม มาถึงนี่ทั้งทีก็ต้องเข้าไปเล่นเเหละน่า ไม่ได้มาบ่อยๆนะคร้าบบล็อค”
ดูหน้าตอนนี้บล็อคมันน่ารักมากๆๆๆๆ เหมือนเด็กที่กำลังเขินสุดๆ เเก้มชมพูระเรื่อ ตาที่ดูชุ่มๆ เหมือนน้ำตากะคลอ กับท่าทางที่เก้ๆกังๆอยู่หน้าบ้านพี่สิง ใครบอกให้มันทำตัวเเบบนี้เนี่ย ผมชักจะอดทนไม่ไหวเเล้วนะ
“อย่าเลย มันเย็นเเล้ว เดี๋ยวจะกลับหอดึกนะ”
“ไม่เอาน่าเล่นเเปปเดียวเอง เดี๋ยวก็ได้กลับกันเเล้ว มาๆ”
เราสองคนฉุดกระชากกันอยู่หน้าประตูนานมาก ผมก็จะลากมันเข้ามา ส่วนมันก็ดึงจะให้ผมออกไป
เเต่สุดท้ายฉันเองนั่นเเหละที่ทำไม่ได้ ~
“ไนน์ อย่าปล่อยมือบล็อคนะเว้ย ไม่งั้นโดนดีเเน่”
“อื้ม จะจับไว้ให้เเน่นที่สุดเลย ไอ้ผีตัวไหนมันเข้ามาทำไรบล็อค ไนน์จะยันให้มันกระเด็น !”
“อ๊ะ อย่าจับเเขนนะ”
“โอ๊ะ อย่าดึงขาดิ”
“อ๊าาา เอาผมยาวๆออกไป”
“ไม่อาววววเเล้วววว”
“ออกปายยยยย”
“ม่ายหวายเเล้ววววว”
“หื้อๆๆๆๆๆๆ”
“มานี่มาไม่ต้องกลัวนะ”
ผมเข้าไปโอบเอาหน้าบล็อคชิดกับอกผม มันเป็นไปตามเเผนของผมจริงๆ ได้เเต๊งอั๋งเเฟน ฮ่าๆๆ มีความสุข โว้ย !!
“อ่ะ ออกมาเเล้ว”
“ไม่มีอะไรเเล้วนะ”
“ไม่ต้องกลัวเเล้ว”
“ลืมตาได้”
ผมค่อยๆ เอาตัวบล็อคออกจากอกของผม ตอนนี้เหมือนลูกหมาตัวเล็กๆ ขนพองๆ ที่กำลังกลัวหนีหัวซุกหัวซุนเลย น่าหมั่นเขี้ยวจริงๆ ผิดกับตอนปกติที่ดูมาดคุณชายขรึมๆ เนี๊ยบๆ ของบล็อคไปเลย เหอะๆ ไม่คิดว่าจะได้เห็นอะไรเเบบนี้นะเนี่ย
“ไนน์อ่า บอกเเล้วว่าไม่เข้าๆ เป็นไงล่ะ”
“ก็ไม่คิดว่าจะกลัวขนาดนี้นี่”
เอ้า อยู่ดีๆก็วิ่งหนีผมไปเลย เฮ้ย จะไปไหน ไม่รอเเฟนตัวเองเลย
“บล็อค บล็อค”
วิ่งหนีไปเเล้ว เอาเเล้วไงไอ้ไนน์ เล่นซะเค้าโกรธเลย เฮ้อ
“บล็อค บล็อคคคค”
“ไนน์ขอโทษทีหลังถ้ารู้ว่าบล็อคกลัว ไนน์จะไม่พาเข้าไปเเล้ว”
“อืม”
“เป็นไรเนี่ยโกรธหรอ”
“อืม”
“หายงอนนะคร้าบคนดี”
“ไม่”
“เดี๋ยวคืนนี้ให้จุ๊บร้อยทีเลย”
“ไปจุ๊บกับนายพลไป”
“โหย ไม่เห็นใจไนน์บ้างเลยหรอ”
“ไม่”
“บล็อคอ่า”
บล็อคโกรธผมใหญ่เลย พยายามงัดไม้ง้อมาทั้งหมดเเล้วนะ ทำไมใจเเข็งเเบบนี้ เเต่ก็ดีนะมุมเเบบนี้ไม่เคยเห็น เเละไม่คิดว่าจะได้เห็นจากคนที่ชื่อ ’บล็อค’ ผมก็วิ่งไป ง้อไป ยิ้มไป เเอบบ้าอยู่คนเดียว
“เดี๋ยวดิ บล็อคอ่าาา”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
ไอ้คนนิสัยไม่ดี อยู่ดีๆก็บังคับข่มเหงลากผมเข้าบ้านผีสิงไป โดนทั้งจับเเขน จับขา สารพัส ผมกลัวเเทบขาดใจ บอกเเล้วว่าไม่เข้าๆ ยังจะลากกันเข้าไปให้ได้ เเค่โกรธผมว่ามันยังน้อยไปด้วยซ้ำเลย เเบบนี้มันต้องโดนหนักๆ จริงไหมครับ ?
“นี่ หายงอนนะ”
“นั่งเงียบๆไปเลย ขี้เกียจฟัง”
“อืม งั้นไนน์จะไม่กวนบล็อคนะ”
เฮ้ย ผมก็ไม่คิดว่ามันจะเงียบจริงๆไปตามที่ผมสั่งมัน ... ตอนนี้มันหันหน้าไปทางหน้าต่างของรถตู้ ไม่สนใจผมมองผมเลย นี่ตกลงใครงอนใครกันเเน่วะ ?
“ไนน์”
“ไอ้ไนนนนน์”
“นะ ไน ....”
ผมพยายามกระซิบมันเบาๆ เเต่มันไม่สนใจจนผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ มันมากขึ้น เเล้วก็ ... โดนเข้าไปเต็มๆ อยู่ดีๆ ปากที่นิ่งๆเงียบๆก็จู่โจมเข้ามาประกบปากของผมอย่างรวดเร็วเเละเเม่นยำ นี่มันกะมาก่อนเเล้วใช่ไหม ถึงได้ตรงเป๊ะขนาดนี้
“ทำเเบบนี้ เเล้วหายโกรธรึยัง”
“หนักกว่าเดิม”
“เฮ้ย ไหงงั้นน่ะ นี่อุตส่าห์ข่มใจไม่คุยด้วย เเล้วใช้วิธีรวบหัวรวบหางเเล้วน้า ยังไม่หายงอนอีกหรอ”
“วันนี้นอนที่โซฟาเลย ห้ามเข้าห้องมาในห้องนอนด้วย”
“โหย บล็อคง่า”
“อย่าบ่น ทำเองทั้งนั้น สมน้ำหน้า”
ตอนนี้ไอ้คนข้างๆผมก็มุ่ยหน้า หน้าบึ้งเป็นตูดเป็ดกันไปเเล้ว เเถมทำคอตกอย่างกับเป็นน้องหมา เหอะๆๆๆๆ สะใจผมจริงๆเลย สุดท้ายมันก็ต้องพ่ายเเพ้ต่อผมไปอยู่ดี เล่นกับพี่บล็อค เร็วไปสิบปีครับน้องไนน์
ตื่อ ดือ ดึ๊ง ~
มีข้อความเตือนที่ไอโฟนของผม
[หายโกรธนะบล็อค คนดีของไนน์ ไนน์ขอโทษนะ]
[ทำไมต้องหายโกรธด้วยล่ะ]
[ก็บล็อค ทำโกรธเเบบนี้ ไนน์ทำไรไม่ถูกเลยนะ]
[ก็อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร]
[ได้ไง เเฟนงอนเเบบนี้ก็ต้องง้อดิ]
[เเล้วจะง้อยังไง]
[จะพาไปดูคอนเสิร์ต พาไปตกปลา พาไปเล่นบาส ดูละครเวที บลาๆ]
[ไม่ใช่ประกันชีวิต]
[หายโกรธเหอะ เดี๋ยววันนี้ ไนน์ให้บล็อคกดเลย อิอิ]
[อย่ามาทุเรศ เดี๋ยวเตะตกรถตู้เลย]
[ง้อก็เเล้ว ให้กดก็เเล้ว ยังไม่หายอีกหรอ]
[หายตั้งเเต่ครั้งเเรกที่ง้อเเล้ว ฮ่าๆๆๆ]
[อะ อ้าว ไมทำงี้วะ]
[รู้เปล่า เวลาไนน์ง้อบล็อค มันน่ารักมากเลยรู้เปล่า]
[เวลาบล็อคงอนก็น่ารักเหมือนกันเเหละน่า]
((ต่างคนต่างเเกล้งกัน เพื่อจะเห็นมุมมองที่น่ารักของกันเเละกัน เเบบนี้มันจะอยู่กันได้ไหมเนี่ยมีเเต่งเเกล้งกัน))
“คืนนี้มันหนาวนะ ห่มผ้าหนาๆด้วย”
“อ้าว ก็นอนเตียงเดียวกันผ้าก็ต้องห่มด้วยกัน เเล้วจะไปไหนอ่ะ”
“ก็จะไปจุ๊บนายพลร้อยครั้งยังไงล่ะ บล็อคไม่ยอมให้ไนน์จุ๊บหนิ”
“ไม่ต้องมาทำหน้า ทำตาเเบบนั้นเลยนะ มานอนเถอะ พรุ่งนี้อยากไปจตุจักรซื้อของหน่อย”
“เเสดงว่ายอมให้นอนด้วย เเล้วก็ยอมให้จุ๊บเเล้วใช่ไหม”
“เออช่างเหอะๆ อยากทำไรก็ทำไปเลย จะนอนเเล้วฝันดี ปิดไฟด้วย”
“งั้นเดี๋ยวไนน์จะจับบล็อคมา ‘ขย้ำ’ ซะให้เข็ดเลย ข้อหาทำตัวใจดีน่ารักเกินไป”
“งั้นเริ่มจากจุ๊บร้อยครั้งก่อนนะ ”
“มามะ”
“จู ........... จุ๊บบบ ”
“ม๊วฟฟฟฟฟ”
“ทำไมบล็อคจมูกเปียกจังไม่สบายหรอ ?”
“โบ้ววๆๆๆๆๆๆๆ”
“ไอ้นายพลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลหมาเวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร”
โดนหลอกซะตายใจ ระวังเสียเชิงชายนะไอ้ไนน์ ฮ่าๆๆ สำหรับวันนี้ ราตรีสวัสดิ์ครับผม
.......................................................
กลับมาเเล้วฮับ ~~~
เมื่อวานว่าจะลง เเต่ดันลืม air card ไว้ห้องเรียน
ต้องมาลงวันนี้เเทน คิดถึงกันไหม หืม ??
ก็เลิกเรียนมาตอนสองทุ่มวันนี้หนาวมากๆเลยครับ
วันที่สามเเล้วที่เข้าไปเรียนในห้องนักเรียนจีน
น้องเขี้ยวกับน้องเกาหลีก็ยังน่ารักเหมือนเดิม ฮ่าๆๆ
วันนี้มีคนมานั่งคุยด้วยเยอะเเยะมากๆๆ เค้ามาขอเเลกเงินไทย
ส่วนการเรียนก็เรียนคาบอังกฤษอย่างเดียวฮ่าๆๆๆ
วิชาอื่นคงฟังไม่เข้าใจฮ่าๆๆๆๆ เเต่เรียนไปก็น่าเบื่อเปล่าๆ
นั่งเล่นมือถือ << เด็กไม่ดีเลยใช่ไหม ขอโทษนะคร้าบผม T^T
ก็นั่งอ่านนิยายใน thaiboyslove เนี่ยเเหละ เเล้วก็นั่งเเต่งบล็อคกับไนน์
ได้อารมณ์มากเลย คนที่นั่งข้างๆก็ผู้ชายตัวขาวๆเเก้มเเดงๆ วันนี้ก็คุยกัน
เค้าใจดีมากยื่นหนังสือมาให้ผมอ่านด้วย ซึ้งงงงงๆๆ
เอาเป็นว่าจะมาเล่าบ่อยๆๆนะฮับ
ปล้ำลิง !!! พรุ่งนี้ไปเรียนกับนักเรียนจีน ทั้งวันเลย อ๊ากกกก =w=
ปล้ำลิงอีกฝูง !!! คิดถึงนักอ่านะฮะ
ให้ทุกคนเลย !!!! :L2: :L2: :L2: วันนี้โรงเรียนผมที่ไทยปัจฉิมให้พี่มอหก เสียดายมากไม่อยู่
-
เป็นอีกวาระหนึ่งที่ต้องมาตามอ่านน
ฮ่าาาาาา มาตอไวไวนะ ^^ ว่าแต่ อิจฉาคนแต่งที่นู่นเบาๆ อิอิ :L1:
-
สุดท้ายก็จูบกับนายพล :laugh:
-
รักกันนานๆ นะ อิจฉาจริง!!!
-
5555 ปากนายพลหวานมั้ยยย ? :L2: :L2:
-
อ๊าย น่ารักกุ๊กกิ๊ก !!
-
รักกันหวานเเหววเชียวนะครับ อิจฉา !!!
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 9 : อดีต ... ?
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
“ไอ้เชี่ยเอ ส่งบอลมาทางนี้ดิวะ”
“ไอ้สาดเร็ววววว”
“ไอ้เทพ มึงวิ่งทางซ้ายไปสกัดไอ้ทัตเอาไว้”
“ไอ้เอรับนะเว้ยมึง”
“ไอ้ไนน์ มึงเตะให้เข้านะเว้ย ไม่เข้ากูเอาลูกปืนยัดตูดมึงเเน่”
ฟุ้บบบ !!!
“ไอ้สัด เจ๋งว่ะ เเม่งมึงนี่เล่นไม่เคยพลาดเลย”
ครั้งนี้ทีมของผมก็ชนะอีกตามเคย เนื่องจากมีผมสุดหล่อไอ้ไนน์คนนี้นี่เองเเหละครับ
ผมกับเพื่อนก็มาเตะบอลเเถวๆนี้ทุกวัน ตามประสาเด็กมอต้นทั่วๆไป ที่นี่เป็นลานกว้างในมหาลัยเเห่งหนึ่งผมใฝ่ฝันอยากจะเข้ามาเรียนที่นี่ ผมชอบที่นี่มาก มันดูเป็นธรรมชาติ ร่มรื่น ดูสงบๆ ผมชอบความสงบเเละสีเขียวมาก ไม่รู้สินะ อาจจะขัดกับลุคบ้าง เเต่ทุกคนก็ต้องมีมุมส่วนตัวของตัวเองที่คนอื่นไม่สามารถเข้าใจได้ นี่เเหละครับมนุษย์
“เล่นอีกสักตาเปล่าวะ ยังไม่เย็นเลย เเล้วเย็นค่อยไปหาข้าวกินกัน”
“เออดีวะ กูว่าเเถวนี้สาวสวยเยอะดี กูชอบ หึหึ”
“ไอ้สัดเอ มึงก็คิดเเต่เรื่องเดียวนั่นเเหละ”
ไอ้เอเเม่งหื่นครับ นอกจากจะมาเตะบอล มันยังมีเป้าหมายอื่นอีก เเล้วเเม่งตอนพูดยังทำท่าเช็ดน้ำลายอีก หื่นสาดดดดด
“เอาเหอะวะ ไปเล่นกันป่ะ”
ฟุ้บ !!!
“ไอ้ทัต มึงเตะไปตรงไหนของมึงวะ ไปเก็บเลยมึง”
“เออ กูหิววะ เลยมึนๆ โทษว่ะ”
“เฮ้ย เดี๋ยวก็ไปเก็บมาให้ เว้ย พวกมึงรอเเปป”
ลูกบอลกระดอนไปตรงถนนที่อยู่ข้างๆสนามที่พวกผมเตะอยู่ เป็นทิศเดียวกับที่ผมยืนอยู่พอดีเลยอาสาวิ่งไปเก็บเเทนไอ้ทัตที่ไม่รู้เเม่งเตะไปไหน
... อ๊ะ ได้ละ ลูกบอล
“นายยยยยยยยยยย ระวังงงง !!”
ปี๊นนนนนนนนนน !!!
... เหมือนโลกหยุดหมุนนี่ผม ผมเป็นอะไรไป ผะ ... ผม
คะ คนๆนี้ที่วิ่งเข้ามา ผะ ... ผม ไม่ไหวเเล้ว
“อะ อะ โอ๊ยยยยยย”
“ไอ้เชี่ย ไนน์ตื่นเเล้วหรอวะ”
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาในห้องสีขาวๆ น่าจะเป็นโรงพยาบาลเเล้วผมมาทำอะไรที่นี่ หือ งงๆว่ะ?
“มึงเป็นไรเปล่าวะ ไอ้เทพมึงหลบหน่อยกูจะดูไอ้ไนน์”
“มึงยังหล่อดีอยู่นะ ไม่ต้องซีเรียส”
“กูอยู่ไหนวะ เเล้วกูเป็นเชี่ยไรเนี่ย”
... ไอ้เพื่อนๆเเม่งก็เเย่งกันพูดกันตอบ กรูกันเข้ามาหาผม กูไม่ใช่บาร์อาโกโก้ พวกมึงไม่ต้องรีบเข้ามาขนาดนั้น
“มึงโดนรถชน เอ่อ ไม่สิ มึงล้มลงหัวน็อคพื้น”
“ฮะ อะไรนะ โอ๊ยยยย กูปวดหัว”
“หมอบอกว่าสมองมึงได้รับการกระทบกระเทือน เเต่ไม่เป็นอะไร ก็เเค่หัวโนเฉยๆ”
“โชคดีนะมึง มีเด็กคนนึงวิ่งเข้าไปช่วยมึงไว้ ”
“เด็กอีกคน ?”
นั่นสินะ ตอนนั้นมีเสียงๆนึง ตะโกนเข้ามา เเล้วก็มีคนเข้ามากันตัวผม อะ โอ๊ย ผมจำได้เเค่กลิ่น กลิ่นของเค้ามันหอมเเละนุ่มมากๆ ใครกันนะ เค้าเป็นใคร
“เฮ้ย เออเเล้วคนนั้นเป็นไงบ้างวะมึง”
“พวกกูก็ไม่รู้ว่ะ เค้าโดนส่งมาโรง’บาลก่อนมึง ชื่อเเซ่อะไร พวกกูก็ไม่รู้”
“กะ กูอยากขอบคุณเค้า อะ โอ๊ยยยยยย”
“กูต้องไปขอบคุณเค้า !!”
ผมกระชากสายน้ำเกลือที่พะรุงพะรังอยู่ออก เเล้วประคองตัวเองลงจากเตียง สาวเท้าวิ่งออกมาหน้าห้อง อยู่ไหน ? อยู่ที่ไหน ?
“ไนน์ มึงกลับมาวิ่งไป มึงก็ไม่เจอหรอก”
“ไม่ กูต้องตามหาเค้า !!”
“ไอ้ไนน์”
“เชี่ยไนน์”
“ไอ้ไนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน์”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“ไนน์ !!!!!”
“ฮะ ฮะ !!”
“ฝันร้ายหรอวะ เหงื่อซกเลย”
“เฮ้ย อ๋อ เออ ก็คงงั้นมั้ง”
... ผมฝันถึงเรื่องเมื่อสี่ปีที่เเล้ว เหตุการณ์สำคัญอย่างหนึ่งใช่ชีวิตของผมเลย เเล้วเหมือนจะเป็นรักครั้งเเรกของผมด้วย มันอาจจะดูงี่เง่า เเต่การที่คุณตกอยู่ในอันตราย เเล้วมีคนเข้ามาช่วยคุณ ถึงเเม้ว่าเค้าจะเป็นใครก็ตาม คุณก็อาจจะตกหลุมรักเค้าได้ เหมือนอย่างที่ผมเป็นตอนนี้
“นอนต่อเหอะ ยังเช้าๆอยู่”
“เเล้วนี่บล็อค ตื่นนานยังอ่ะ”
“ก็สักพักละ ว่าจะพานายพลออกไปเดินเล่นในสวนหน่อย ไนน์อยู่คนเดียวได้ป่ะ”
“งั้นไนน์ไปด้วย รอไนน์ เเต่งตัวเเปปนะ”
ผมรีบกุลีกุจอ ล้างหน้า ชำระความเครียดที่เพิ่งผ่านเข้ามาเเบบสายฟ้าเเลบ อยู่ดีๆ มันทำไมถึงฝันเเบบนั้นนะ ฮือๆๆๆๆ ช่างเเม่งปะไร ผมเปลี่ยนกางเกง เเล้วก็ออกไปหาไนน์ที่นั่งรออยู่ตรงโซฟาพร้อมกับหมาน้อยนายพลที่กระดิกหางรอผมอยู่ พ่อมาเเล้วลูกชาย
“ฝันไรวะ เล่าได้เปล่า”
“ก็เรื่องเมื่อสมัยมอต้นน่ะ”
“อืม เเล้วไงต่ออ่ะ”
“ไนน์เคยเกือบโดนรถชน เเต่มีคนมาช่วยไว้เลยลอดมาได้ถึงตอนนี้”
“โห ใครวะ โคตรคนดีอ่ะ ต่อๆดิ”
ไอ้คนข้างๆเนี่ยดูมันจะสนใจมากเลย กูโดนรถชนนะเว้ย ไม่ใช่หนังเเอคชั่น เเบบ มิสชั่นอิมพอสซิเบิล
“ก็เเค่นั้นเเหละ จำไม่ได้เเล้ว โอ๊ยยยยย”
“ปวดหัวหรอวะ ไปนั่งก่อนๆ”
“อืมๆ”
อยู่ดีๆก็เหมือนมีไฟฟ้าไหลเข้ามาช็อตในหัวสมอง ทำเจ็บทั้งมึนไปพร้อมๆกัน ผมยิ่งคิดยิ่งนึกก็ยังไม่ออกอยู่ดี ผมก็ไม่รู้อีกว่าจะตามหาเค้าคนนั้นยังไง นี่มันก็สี่ปีเเล้ว เป็นตายร้ายดียังไง ผมเองก็ยังไม่รู้ ขอเเค่เจอ เเล้วได้ขอบคุณเค้าสักครั้งนึงก็ยังดี
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“ฮัลโหลว่าไงมึง”
“เชี่ยเอ ก็ฝันถึงเรื่องนั้นวะ”
“เรื่องเชี่ยไรอีก มึงฝันว่ามึงฟันน้องคนไหน ในมหาลัยอีกล่ะวะ”
“ไอ้สาด ก็เครียดนะเว้ย”
“อ่ะๆ กูหยอกๆ หน่อยไม่ได้เลยนะครับเพื่อน”
“เรื่องตอนมอต้น เรื่องที่กูโดนรถชน”
“เออ เเล้วทำไมวะ มึงยังอยากตามหาคนนั้นหรอวะ ? หรือยังไง ?”
“กูก็เเค่อยากจะได้ขอบคุณเค้าสักครั้งวะ ถ้าวันนั้นไม่มีเค้า วันนี้กูคงไม่ได้มาอยู่ที่ตรงนี้หรอก”
“มึงจะตามหายังไงวะ ชื่อเค้าตั้งเเต่ตอนนั้นพวกกูก็ยังไม่รู้เลย เเล้วจะตามหายังไงวะ”
“กู สักวัน ต้องเจอเค้าให้ได้วะ ”
“กูรู้ก็เพราะมึงรักเค้า ไอ้ไนน์มึงเลยยังอยากตามหาเค้าอยู่”
...............................................................
ตอนนี้มาเป็น ไนน์ ล้วนๆเลย เรื่องราวในอดีตของพระเอกเราดูน่าสงสัย
ดูมึนๆงงๆ ตกลงว่ายังไงหว่า ???
พวกเราก็มิอาจรู้ได้ คึคึ
ตอนนี้น่าเบื่อมากเลย เหนื่อยก็เหนื่อยทั้งเรียน ทั้งทำนั่นทำนี่
อยากเอาคอมไปนั่งพิมพ์นิยายมากเลย พอมีอารมณ์จะเเต่ง
มันก็ทำไม่ได้ เเต่พอมีเวลา มีคอม กับเหนื่อยซะเต็มที่ อย่างคืนนี้เป็นต้น
ว่าจะพิมพ์ต่อ เเต่เหมือนจะไม่ไหวเเล้ว ...
ขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับ ฝันดี เเล้วเจอกัน ภายในอาทิตย์นี้เเหละ
ไม่พฤหัสก็ ศุกร์ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามคร้าบผม
หนึ่งความคิดเห็นของคุณ สามารถเป็นกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ให้นักเขียนได้นะครับ เพราะยอดการเข้าชม
ก็เป็นของเราเอง ที่เข้ามาวนเวียนว่าเอ๊ นิยายเราจะมีคนมาอ่านเปล่า 5555
สำหรับคืนนี้ฝันดีนะ :กอด1: :L2: :กอด1: :L2: :กอด1: :L2:
-
เด็กคนนั้นใครหว่าาา :เฮ้อ:
-
เชื่อว่าโลกกลมพรหมลิขิต
-
คนที่ช่วยไนท์ไว้คือใครหว่า :เฮ้อ:
-
หวังว่าสักวันคงเจอ 555 . อาจจะใกล้ ๆ ตัวรึป่าวว ? 555 . คนเขียนสู้ ๆ นะคะ ;)
-
ขอบคุณคับรัน
รออ่านอยุน้า ไงก้ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ ^^
-
ทำไม มันเป็นเเบบนี้นะ > <
อดีตคืออะไร ใครก็ได้ช่วยบอกที !!
-
พรหมลิขิต.. ทุกอย่างต้องราบรื่น
-
ติดตามนะคะ o13
สนุกนะเนี่ย เเอบชอบนายพล :impress2:
-
หวานอีกๆๆๆ !!!
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 10 : ไปจัตุจักร
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
....................
“บล็อค”
“ตื่นได้เเล้ว”
“หือ ไม่เอาอ่ะ ปิดเทอมอยากตื่นสายๆ ห๊าว”
ไนน์เป็นไรไม่รู้มานัวเนียๆ ผมเเต่เช้า เช้าจะตายจะปลุกกันทำไมเนี่ย ห๊ะ คนมันง่วง หาววววววววว
“เร็วๆ ไปจตุจักรกัน”
“ไปคนเดียวเด่ะ”
“ลุกขึ้นมาได้เเล้ว”
“โอ๊ยยยย เออไปก็ได้”
ผมฟึดฟัด ไม่อยากลุกไปหรอก เดี๋ยวก็ไปเเอบหลับในห้องน้ำซะเนี่ย
“ไปได้เเล้วมาเร็วๆ ไนน์เอาข้าวให้นายพลกินเเล้ว”
“อย่าเร่งเด้ รอเเปปนึง”
มัวเเต่ชักช้า ใส่อะไรเยอะเเยะ พร็อบเยอะไปไหนไอ้บล็อค
“มานี่มา ช่วยใส่ ก็เเค่นี้เอง สวมเเขนเข้าไปก่อนดิ”
“เออน่า เฮ้ย อย่าจับตรงนั้น โอ๊ะ อ๊ะ”
“อย่าดิ้นดิวะ อยู่เฉยๆ เดี๋ยวก็ไม่เสร็จพอดี”
“เมิงงะ อยู่เฉยๆๆ อะ โอ๊ยยยยยยย”
“บอกเเล้วไงว่าใส่เองได้ๆ ยุ่งจริงๆ”
ผมสองคนล้มลงกลิ้งอยู่ที่พื้น จมูกผมกับมันห่างกันไม่ถึงเซน กลิ่นหอมๆนี้มัน ... ทำไมมันเเปลกๆ หอมเย็นๆเเต่เเฝงไปด้วยความอบอุ่น
“จ้องอยู่นั่นจะกินกูเข้าไปรึไงเนี่ย”
ผมเพิ่งเรียกสติกลับมาได้ เผลอสูดกลิ่นหอมๆจากตัวมัน เเถมจ้องหน้ามันตาไม่กระพริบเลย ผมไม่เคยอยู่ใกล้กับมันอย่างนี้มาก่อน ครั้งนี้มันดูใกล้เเละชัดเจนกว่าทุกๆครั้ง คุ้นจริงๆ ทั้งกลิ่นทั้งเเววตา
“มึงงะ ตัวก็เตี้ยเเต่หนักชะมัดเลยนะบล็อค”
“เเล้วกูจะลุกยังไง มึงล็อคกูไว้ในเเขนเนี่ย”
เออวะ ผมกอดมันเเน่นเลย ก็มันล้มลงมา ถ้าผมไม่จับมันไว้ มันคงหัวฟาดอะไรไปเเล้วมั้งเนี่ย
“เอาน้องชายออกไปด้วย จิ้มขาจะเป็นรูอยู่เเล้ว น่าเกลียดจริงๆ กลางวันเเสกๆมามีอารมณ์ ไอ้หื่น เห้ยยยย ทำไรว๊าาาา”
“พูดมากจริงๆเลย เดี๋ยวไนน์ก็จัดให้บนพื้นซะหรอก หึหึ”
มันลุกพรวดออกจากผมอย่างเร็ว ดูดิ หน้าก็เเดงซะ เขินอะเด้ๆๆๆ ฮ่าๆๆ น่ารักจริงๆเลย
“เอ้าไปดิ ทีเมื่อกี้ละเร่งๆๆๆ ลุกมาเลย เดี๋ยวสายเเล้วมันจะร้อน”
“คร้าบเเม่ๆๆๆๆๆๆๆๆ”
เราสองคนกระโดดลงจากรถไฟฟ้าบีทีเอส ที่สถานีหมอชิต ตอนนี้ยังสายๆอยู่อากาศดีที่ไม่ร้อนมาก เเถมฟ้าครึ้มๆอีก หวังว่าฝนจะไม่ตกนะ
“จะมาซื้ออะไรเนี่ย”
“อืม ไม่รู้ว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ”
ผมทำท่าคิดขมวดคิ้วอยู่สักพัก ก็นั่นน่ะสิ จะมาซื้ออะไร ที่จริงไม่ได้นึกอะไรด้วยซ้ำ เเค่อยากมาเดินเล่นเปิดหูเปิดตา เปิดตัวเเฟน เฮ้ย ไม่ใช่ เปิดซิง เฮ้ย ไม่ใช่เข้าไปใหญ่ พอดีๆกว่า เดี๋ยวมันจะเรทมากกันไปกว่านี้
“อะไรวะ เเล้วจะชวนมาทำไมเนี่ย เสียเวลาหมด เฮ้อ”
“เอ่าน่าไหน ก็มาเเล้ว เดี๋ยวก็ได้อะไรติดมือกลับไปเองเเหละ”
“ให้มันจริงเห๊อ โว๊ะ อย่าบีบดิ”
“เดี๋ยวนี้โวยวายนะบล็อค”
ผมจัดการบี้จมูกเเฟนตัวดีของผมสักหน่อย เเหมเดี๋ยวนี้ ทำตัวเเบ๊วๆน่ารักๆ น่ากดมากกว่าเเต่ก่อนเยอะเลย ดูเเต่ก่อนดิ ทั้งดุ ทั้งเงียบ ทั้งน่ากลัว ใครจะกล้าเข้าใกล้
“มานี่ มาทางนี้เร็วๆ”
...
..
.
ต๊ะ ต๊ะ ต๊ะ !!!!
ตั๊กเเกกกกกกก !!!
“อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก”
“โอ๋ๆๆๆ อะไรเเค่นี้ทำเป็นกลัว”
อยู่ดีๆมันก็กระโดดขึ้นมาเกาะตัวผมเลย ตัวก็ไม่ใช่เบาๆ ทิ้งน้ำหนักมาได้
“ก็คนมันตกใจนี่หว่านี่อะไรอีกเนี่ย ??”
“อ๊ากกกกกกกกก”
“งูเหลือมมมมมม”
“กิ้งก่าาาาาา”
“เเมงมุมมมมม”
วันก่อนร้องไห้ที่บ้านพี่สิง วันนี้มาร้องไห้กับสัตว์เลื้อยคลาน เเล้ววันต่อๆไปมันจะเป็นยังไงกันน้า เเบบนี้ผมจะดูเเลบล็อคไหวไหมเนี่ย ?
... ขอคิดดูก่อนเเล้วกันนะบล็อค เเต่ถึงจะยากเเค่ไหน ไนน์สู้ไม่ถอยอยู่เเล้ว ...
.........................................................
ตอนนี้สั้นเนอะ ...
เปล่าหรอก ยังไม่จบฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ เพิ่มสีสันๆ ไปต่อกันเลยฮ๊าฟ
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
ผมเซ็งไนน์มากๆเลย พาผมเข้าไปบุกป่าฝ่าดงสิงห์สาราสัตว์อะไรก็ไม่รู้ อุดมไปด้วยสัตว์เลื้อยคลานเเทบจะทุกสปีชี่ เเค่เห็น ผมก็ขนพองสยองเกล้าเเล้ว บรึ๋ยยยยยยยยยยย ขอก็เเทบจะก้าวไม่ออก สั่นดิกๆ ก็เพราะพี่คนขายเค้าเอางูเหลือมตัวเบ้อเริ่มมาจะเอ๋ ตรงหน้าของผมพอดี ไม่ช็อคตายก็บุญหัวเเค่ไหนเเล้วเนี่ย ...
“พี่ครับเอาเป็น สตอเบอร์รี่ซันเดย์ เพิ่มวิปครีม ขอวิปครีมเยอะๆนะครับ”
“ครับผม น้องน่ารักเเบบนี้พี่ให้วิปครีมล้นถ้วยเลยฮ่าๆ”
... นี่มันเป็นข้อดีอย่างนึงของคนหน้าตาดีใช่ไหม คึคึ
“เเหม พี่ก็ทั้งหล่อทั้งใจดีเเบบนี้ ไม่น่าลูกค้าเยอะ เเน่นร้านไปหมด ขายเเทบไม่ทันเลยเนี่ย”
“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ เเต่ก็นิดนึงอ่ะนะ เหอๆๆๆๆๆๆ”
ดูตอมากเลยทั้งผม เเละพี่คนขายไอติมเนี่ย อย่างนี้เเหละตามประสาของคนหล่อ ก๊ากกก
“เเล้วนี่น้องชายมาคนเดียวหรอครับ หรือมากับใคร”
“ผะ...ผม มากับ เห้ยยย”
“มากับเเฟนครับ เนี่ยตัวเอง หนีเค้ามาทำไม เค้าคิดถึ๊งคิดถึง ไหนมานี่สิขอทำโทษหน่อยเถอะ”
ไนน์มันโผล่มาจากหลุมดำตรงไหนไม่รู้ เข้ามาก็ช้อนเอวผมเข้าไปกอดไว้เลย เเถมยังประกาศตัวต่อหน้าประชาชนคนไทยอีกมากมาย ... กูอายนะฮ๊าฟ
“ว๊าาา น้องหน้าใส มีเเฟนซะเเละ เเถมหล่อกว่าพี่อีกเเย่จังเลย เศร้าๆๆ”
“มัวเเต่ม่อเเบบนี้เเหละน้า เลยไม่มีใครเอา”
มันเเอบสบถออกมาเบาๆ พี่เค้าคงไม่ได้ยินนะ
“ไม่ต้องเศร้าหรอกครับพี่ น่ารักเเบบพี่เดี๋ยวก็หาได้เเน่นอน สาวตรึมผมคอนเฟิร์ม”
“ไปกันได้รึยัง”
มันส่งเสียงโกรธๆเเล้วเเฮะ ตะกร้อครอบปากจะหลุดออกมาเเล้วไอ้ไนน์ สงบเสงี่ยมหน่อยจิ
“ผมสองคนไปก่อนนะครับพี่ บ้ายบายยย ขายดีๆนะ”
“ครับผม โอกาศหน้ามาอุดหนุนกันใหม่นะครับ น้องหน้าใส น้องสุดหล่อ”
ไอ้ไนน์ลากผมเดินดุ่มๆๆ สงสัยมันจะหึง กำมือซะเเน่นเลย เจ็บนะว้อย
“อ๊ะ”
“ฝนจะตกเเล้วอ่ะ รีบไปเหอะ บล็อค เดี๋ยวกลับไม่ทัน”
“เห้ย ดูท่าจะไม่ทันเเล้วนะ ไนน์”
ซ่าาาาาาาาาา ซ่าาาาาาา !!
วันนี้ดูท่าทางฝนจะตกหนักมาเลย ก็ครึ้มๆมาตั้งเเต่ตอนกลางวันเเล้ว นี่ก็เกือบจะเย็นพอตกเลยตกหนักน่าดู เเต่สุดท้าย ผมสองคนก็ไม่ได้อะไรติดมือกลับไปเลย หาวววววว เย็นๆเเบบนี้อากาศมันน่านอนชะมัด ผมสองคนกำลังจะเดินขึ้นไปยังสถานีรถไฟฟ้า จะได้รีบกลับหอกันสักทีนึง เหนื่อยยยยยยยมากกกก
“ไปเร็วๆ เดี๋ยวดึก”
ซ่าาาาาาาาาาาาาา !!!
“อ๊ะะะะ ไอ้เชี่ยยยยยยยย”
“เอ้า เปียกหมดเลยยย มันขับรถภาษาอะไรของมันวะเนี่ย ดูดิ เปียกหมดเลย”
“ไอ้เลวววววววววว มึงจะหนีไปไหนวะ บรู๊ววว หนาวววว”
“อ่ะนี่ใส่ไว้จะได้ไม่หนาว ป่ะเร็วรีบขึ้นไป จะได้รีบกลับ”
ไอ้ตัวเล็กของผม เปียกเเฉะเเล้ว เพราะไอ้รถคนเมื่อกี้ ที่วิ่งผ่านไปเหมือนเมียจะคลอดลูกเเล้วทนไม่ไหว รีบสุดชีวิต ผมเลยถอดเสื้อคุมไปคุมตัวมันไว้ สั่นเป็นลูกหมาเเล้ว
“หนาวมากเปล่า”
“...กะ...ก็...นะ...หนาวววว”
“อ่ะ เดี๋ยวก็หายนะ”
ผมกอดมันไว้เเน่น ฝนตกเเบบนี้คนบนสถานีไม่เยอะเท่าไหร่ ไม่ต้องกลัวใครหรอกฮ่าๆ ลวนลามมันได้สบายมากๆ
“ไนนนนนนน์”
“มีอะไรหรอ”
อยู่ดีๆบล็อคก็สะดุ้งโหยง เหมือนตกใจที่เห็นอะไรบางอย่าง
“มะไม่มีอะไรหรอก เหมือนเห็นคนๆนึงคุ้นๆน่ะ”
“ไหนอ่ะ ไม่เห็นมีหนิ ตาฝาดละมั้ง”
ผมกวาดสายตาไปอีกฝั่งของชานชลา เเต่ก็ไม่เห็นใครเลย เป็นไปได้ที่บล็อคจะตาฝาดเพราะเหนื่อยด้วยละมั้ง
“อืมๆ คงไม่มีอะไรหรอก สงสัยเบลอ”
...............................................
มาเเล้ว วันนี้ได้กลับบ้านอย่างจริงจังหลังจากอยู่หอมาสองอาทิตย์
ไม่อยากกลับเลย (ถ้าบ้านไม่มี wifi เนี่ย) ช่วงนี้จะวุ่นก็วุ่น ไม่วุ่นก็ไม่วุ่น
เอาเป็นว่ามีเวลาเเต่งนิยายเเน่นอนครับผ๊ม o13
เเต่ก็อ่านหนังสือตลอดๆๆ ฟิตหน่อยๆ เดี๋ยวสอบไม่ผ่าน
อายคนอื่นเค้า วันก่อนตอนนั่งเเต่งนิยาย มีเด็กจีนเดินเข้ามาถามว่า
ทำอะไรอยู่ ไอ้เราก็ตกใจเอาเเล้วไง จะบอกว่าอะไร
ก็เลยบอกไปว่าอ่านหนังสืออยู่ เเต่ว่าอ่านจากเน็ตน่ะ
เค้าเลยให้เเปลให้ฟัง ... ซวยมากกกกกเลยคราวนี้
ก็เลยจัดไปๆ งูๆปลาๆบลาๆ วู๊ววววววๆ เป็นอันผ่านไปได้ด้วยดี
ประกาศๆ !! ตอนนี้โสดนะครับ จีบได้เเฟนไม่มี
ปล. ล่าสุด วันก่อนได้คุยกับเเฟนเก่า ตื่นเต้นมาก ถึงเลิกกันเเล้วเเต่เราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้
ก๊ากกกก ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย จริงไหม ?
ปล.สุดท้ายยยยย !! : เด็กจีนที่ผมชอบเลิกกับเเฟนเเล้ว เสียบเลยๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
อ่ะ เตรียมรับช่อดอกไม้ 1 2 3 ฟุ๊บบบ !! :3123: :3123: :3123: :L2: :L2: :L2:
-
อ๊าย ๆ ๆ ๆ :z13: :z13: :z13: จิ้มม ม .
วันนี้ฝนตกที่บ้า้นคนอ่านพอดี ยังไม่หยุดตกเลย 5555 เสียบเลย ๆ 55 :L2: :L2: :L2: :L2:
สู้ ๆนะคะ .
-
น่ารักอ้ะ :-[
-
// เตรียมวิ่งไปรับดอกไม้ : 222222:
-
คนคนนั้นคือใครกัน? สงสัยจริง
-
มารอตอนต่อไปจร้าาาาา
-
รอตอนต่อไป..
-
คนนั้นคือใครอ่ะ !? :a5:
-
อ่ะฮ้า ตามอ่านทันจนได้ :laugh:
อยากรู้เรื่องสมัยมอต้นของไนน์จัง ใครเป็นคนมาช่วยไว้
คงต้องตามอ่านต่อไปใช่มั้ย!?
รู้สึกว่ายิ่งอ่านยิ่งมีแต่เรื่องให้สงสัยเพิ่ม เอาเป็นว่ามีไม่ว่า แต่ห้ามลืมบอกความจริงน้า :z2:
-
สงสัยคนนั้นเหมือนกัน ใครนะ !!! :really2:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 11 : เปิดเทอม ... เปิดตัว Part.1
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
....................
“บล็อค ตื่น”
“บล็อค”
“ตื่นได้เเล้ว”
เดี๋ยวนี้มันทั้งดื้อทั้งอ้อนเเหะ ผมเขย่าตัวมันจนจะขึ้นไปค่อมเเล้ว ก็ยังไม่ยอมลุกไปอาบน้ำเเต่งตัวไปมหา’ลัยอีก เเถมยังมานัวเนียอยู่กับเเขนผม
“หือ ไม่เอายังเช้าอยู่เลย โอ้ย อย่ากวนดิวะ”
“วันนี้เปิดเทอมเเล้วนะ จะไปไม่ไป”
“เออน่า เดี๋ยวลุกๆ อย่าเร่งนะเฟ้ย นี่มันห้องใคร”
เเน่ะ มีขึ้นเสียง เดี๋ยวพ่อจัดให้หนักๆซะหรอก ไอ้คนปากเก่งเเบบนี้
“หรือจะต้องให้อาบน้ำให้”
“อาบเองได้เว้ย ขออีกห้านาที”
“ถ้านอนต่ออีกห้านาที คืนนี้โดนจูบห้าที”
“อย่ามาทำพูด อย่างมึงอ่ะกระจอกๆเหอะ”
“หรือจะเอาเดี๋ยวนี้เลย เปลี่ยนจากจูบห้าที เป็นกดสักห้ารอบดีไหม”
“อย่ามาลามกเเต่เช้า เดี๊ยะๆ”
ผมเข้าไปกระซิบเสียงกระเส่าเข้าที่หูมันกะหลอกให้มันเสียวเล่นๆซะหน่อย ตอนนี้หูเเดง หน้าเเดง อายไปถึงไหนเเล้ว พยายามจะลุกหนีจากผมเเต่ผมก็ค่อมมันไว้ทัน
“ไนน์ ... เข้ามาใกล้ๆหน่อยดิ”
“ยอมเเล้วอ่ะดิ เเบบนี้ค่อยเป็นเด็กดีหน่อย ... โอ๊ยยยยยยย”
“สมน้ำหน้าก๊ากกกกกกก”
บล็อคโขกหัวเข้ามาเต็มเเรงเล่นเอาผมมึนไปเลย โดนๆ คืนนี้ไม่รอดเเน่
“ฝากไว้นะ คืนนี้ไม่ได้นอนเเน่บล็อค”
“หึหึ คืนนี้กลับไปนอนห้องตัวเองเลยครับคุณไนน์เชิญ อาบน้ำดีกว่า ก๊ากกกกก”
“เเหม เดี๋ยวนี้เค้าออกสื่อว่ะ ว่าคบกันคณะเเม่งอยู่กันโคตรไกลยังเดินมาส่งกันอีก”
“ทำไมไอ้เอ มึงอิจฉาหรอวะ ที่กูมีเเฟนมาส่ง ไม่เหมือนมึงที่หัวเดียวกระเทียมลีบ”
“โฮะๆ ระดับกูไม่มีทางเป็นหัวเดียวหรอก กูมันขั้นเทพเเล้ว สาวๆตรึม เเต่เราไม่นิยมออกสื่อเเค่นั้นเอง”
มันพูดพร้อมยักไหล่ ทำหน้าทำตา เอ้อ ให้มันจริงเหอะ ไอ้ฟาย
“กูไปละนะไนน์ บาย”
“อืม เจอกันเย็นนะเว้ย”
ผมเดินไปส่งมันตรงหน้าตึกคณะผม ก่อนจากกันอยากจะกอดมันสักที จะไม่ได้เจอกันตั้งหนึ่งวัน เเต่มันดิไม่ยอมให้ผมกอด ก็จริงเเหละ อยู่ในมหาลัยมากอดกันอย่างนั้นก็ได้เป็นขี้ปากของชาวบ้านชาวเมืองกันพอดี
“เชี่ยเอ วันนี้มีเรียนตอนไหนวะ”
“กูมีเรียนเช้าอ่ะ เเต่มึงไม่มีนี่หว่า ไอ้ไนน์ เเล้วมึงมาทำไมวะ”
เออ ลืมสนิทเลย ผมไม่มีเรียนนี่วันนี้ ทำไมมันดูว่างๆอย่างงี้วะ ที่มามหาลัยก็เเค่มาส่งบล็อคเเล้วรอรับมัน เเล้วก็กลับหอกัน ผมเป็นห่วงมัน มีรุ่นน้องเข้ามาเเบบนี้ เดี๋ยวต้องมีคนมาจีบไอ้เตี้ยของผมเเน่ๆเลย ใครจะไปยอม ! เเฟนใคร ใครก็หวง เว้ย !
“เออ กูมา ... เอ่อ ... มา ... มาดูรับน้องไงมึง เเหม”
“อย่ามาเเถ มาตามเเฟนก็บอกเหอะ ฮ่าๆๆ ระวังนะมึง ขาวๆใสๆเเบบไอ้บล็อค คนมาจีบตรึม”
“สัส อย่าพูดให้เป็นลาง กูยิ่งกลัวๆอยู่ มึงมีเรียนเช้า มึงก็ไปดิวะ”
ผมกับมันลงเรียนคนละตัวกัน เลยไม่ได้เรียนพร้อมๆกัน เเต่ยังไงก็ยังไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่ดี ผมมีเพื่อนอีกหลายคน เเต่ถ้าซี้จริงๆก็ไอ้เอนี่เเหละครับ ตั้งเเต่มัธยมเเล้ว ยังอยู่กันมาจนมหาลัย เพื่อนเเท้จริงๆ
“เออ ใช่วะ มัวเเต่เเซวมึง งั้นกูไปละ เเล้วเจอกัน มึงเองก็ระวัง เปิดเทอมมาไม่กี่วัน ได้ข่าวว่ามีรุ่นน้องมาขอเบอร์เยอะเเยะนะไอ้เสือ”
“โอ๊ย กูไม่สนใจหรอก ไปไกลๆเลยมึง เดี๋ยวโดนๆ”
“คร้าบๆ ไล่กูจัง วันนี้มึงอย่าหิ้วใครกลับห้องละ กูไม่อยากเห็นคลิปสวิงกิ้ง ก๊ากกกก”
ไอ้เอตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะวิ่งหนี โดยมีผมวิ่งตามไป ไอ้เชี่ยนี่ มึงจะกวนไปไหนฮะ ?
“อะเเฮ่ม ไม่เจอกันนานเลยนะครับ พี่ไนน์ เก้านิ้ว”
มีคนเรียกผมมาจากด้านหลัง เสียงนี้เหมือนเคยได้ยินมาก่อนเเต่ไม่คุ้น
...
เเต่พอผมหันหลังกลับไปเท่านั้นเเหละ ...
“เห้ย มึง !!!”
“เเหม พูดจากไม่เพราะเลยนะครับ ไม่เห็นจะปากหวานเหมือนตอนนั้นเลย”
“ต้องการอะไรอีกล่ะคราวนี้”
“ก็ไม่ได้ต้องการอะไร ก็เเค่อยากมาทำความรู้จักด้วยเฉยๆ”
“ฉันไม่อยากทำความรู้จักกับคนอย่างนายหรอกนะ”
มันก้าวเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น ใกล้เข้ามาจนลมหายใจจากจมูกโด่งคมสวยเเท่งนั้น กระทบที่ต้นคอของผมพอดี
“ที่นี่ไม่อยาก เเต่บนเตียงน่ะไม่เเน่นะครับ หึหึ”
“เห้ย ม...มึง”
ผมใช้มือดันผลักมันออก เเต่ไอ้เด็กนี่มันเร็วจริงๆ หลบเเล้วอ้อมมาอยู่ที่ด้านหลังของผม
“อ๊ะๆ เก็บเเรงไว้สู้กับผมที่เตียงดีกว่านะพี่ไนน์ อย่าเพิ่งมาเสียเเรงทำอะไรที่นี่ตรงนี้เลย เดี๋ยวจะเหนื่อยเปล่าๆ”
“อ้อ ลืมไป ผมชื่อ พ็อต นะ จำไว้ดีๆล่ะ ผมไปละ เเล้วเจอกันนะครับ เอ้อ อีกเรื่อง ดูเเลเเฟนพี่ดีๆนะ ผมขอเตือน ไปเเล้ว โชคดีครับ”
มันอะไรกัน ไอ้เด็กคนนี้ ครั้งที่เเล้วในผับก็ทำผมเจ็บเเสบไปเเล้วรอบนึง ครั้งนี้มันยังต้องการอะไรอีก ผมไม่คิดว่ามันจะมาเจอผมที่นี่ ไม่คิดว่ามันจะเข้ามาเรียนในมหาลัยนี้ด้วยซ้ำ เเล้วที่มันบอกว่า ให้ผมดูเเลบล็อคดีๆ นี่คือยังไงกันเเน่ เหมือนตอนนี้ผมเจอกับอะไรที่ไม่ดีเข้าให้เเล้ว บล็อค อย่าอยู่ห่างจากกูนะ
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
ช่วงเปิดเทอมมานี่ เหนื่อยมากเลยครับ เเม้ว่าการเรียนจะไม่เหนื่อยเท่าไหร่ เเต่รับน้องเนี่ยสิ เหนื่อยมากๆเลย ตอนนี้ผมก็มีน้องรหัสเเล้ว ชื่อมิวครับ มันเป็นเด็กผู้ชายติ๋มๆคนนึง ใส่เเว่นตาเหลี่ยมๆ ตัวขาวสะอาดๆ จัดฟัน หน้าตาก็โอเค ไม่ได้หล่ออะไรมากมาย เเละอีกอย่างมีมันเนี่ยผมเหมือนมีพ่อเลย น้องมันเทคเเคร์ดูเเลผมดีมาก ซื้อขนม นม เนย มาเส้นไหว้เเทบทุกวัน ผมพยายามบอกมันเเล้วว่าไม่ต้องลำบาก เเต่มันก็ดัน เอามาให้อยู่นั่นเเหละ เเต่ผมก็รับไว้นะ น้องมันซื้อมาให้ก็กินบ้างเเบ่งเพื่อนบ้าง ส่วนมากจะเเบ่งเพื่อนทั้งนั้นเเหละครับ ก็มันน่ะโคตะระน่ารัก เป็นเเบบนี้ก็เอาใจ สาวๆในคณะผมไปเยอะเลย งี้เเละนะ เด็กเอ๊าะๆ ใครๆก็สนใจไอ้นักศึกษาปีสองเเก่หงำเหงือกอย่างผมใครมันจะมาสนใจ ??
ตื่อ ดือ ดึ๊ง ~
‘พี่บล็อคครับ ผมชื่อเพชรครับเรียน เภสัช พี่น่ารักมากเลยครับ เเหะๆ ยินดีที่ได้รู้จัก’
‘ดีค๊าฟพี่ ผมชื่อ พล นะ เรียนเทคนิคการเเพทย์ สายสุขภาพเหมือนกัน ขอบคุณที่รับเเอดครับ’
‘พี่บล็อคคะ หนูชื่อพิมคะ อยู่วิศวะ พี่ไม่รู้จักหนูหรอกค่ะ หนูเถื่อน !! พี่น่ารักมากเลย หนูจีบนะคะ’
‘พี่บล็อค ...’
‘น่ารักจังครับ’
‘ขอจีบได้เปล่า’
… โอ้ๆ !
....... โฮ้ววววว
............. ม่ายยยยยยยย มันมาจากไหนเยอะเเยะขนาดนี้ว๊าาาาาาาาาาาาาาา
((คนนี้ก็ฮอตไม่ได้เเพ้กันเลย เปิดเน็ตปุ๊บคนทักมาเยอะเเยะล้นหลาม ไอโฟนพัง เเล้วคู่นี้มันจะไปกันรอดไหมเนี่ย FC ยาวเป็นหางว่าว))
‘ขอบคุณนะครับที่เเอดมา ยินดีที่ได้รู้จักครับ’
“เฮ้ออออ ตอบครบสักที ใครมันเอาไลน์ตูไปเเจกฟะ”
“อ้าว บล็อค มึงทำไรอยู่วะ กดเเต่โทรศัพท์อยู่นั่นเเหละ เดี๋ยวก็เดินชนคนอื่นหรอก เซอะซะจริง”
“ก็วันนี้วะ คนเเอดไลน์กูมาจากไหนไม่รู้เยอะเเยะเนี่ย กว่ากูจะตอบหมด กดจนมือหงิกเเล้ว”
“เปิดเทอมมาไม่กี่วัน มีฐานเเฟนคลับเหนียวเเน่นเชียวนะเพื่อน เเบบนี้เเหละ คนมันฮอต ฮ่าๆๆๆ”
“ฮอตจนตับเเตกเเล้ว ไอ้หมอ กูอยากรู้จริงๆเเม่งได้ เเอคเคาท์ กูมาจากไหนวะ”
“เออเถอะ มีคนชอบเยอะๆดีเเล้ว ดีกว่ามีคนเกลียดนะเว้ยเพื่อน”
“ถ้าชอบเยอะเเบบนี้กูยอมมีคนเกลียดดีกว่า เห้ย ตรงนั้นคนมุงอะไรเยอะเเยะวะนั้นน่ะ”
ผมลากคอไอ้ทีไปมุงเป็นเพื่อน นิสัยนี้คนไทยเป็นทุกคน ก๊ากกกกก
“เห้ยใครวะเเม่ง โหดูรถดิ โคตรหรูเลย มีคนขับรถอีกต่างหาก”
“อื๋ม...พ็อต”
“พ็อต... ใครวะ มึงรู้จักหรอ ไอ้หมอ”
“รู้จักดิ รู้จักดีเลยด้วย”
เดี๋ยวนี้ไอ้หมอมันมีความลับกับผมรึไงเนี่ย เเต่ไอ้คนที่กำลังจะลงจากรถมันหน้าตาคุ้นๆเหมือนผมเคยเจอที่ไหน เเต่นึกไม่ออกสักที มันที่ไหนหว่า ... ช่างเหอะว่ะ เเต่เเม่งรวยเเสด
“พี่บล็อค”
“อะอ้าว มิวว่าไง ไปซ้อมรับน้องป่ะเนี่ยเย็นเเล้ว”
“อ๋อ ผมก็กะมาหาพี่เนี่ยเเหละ เเล้วชวนไปด้วยกัน”
“อื้ม โอเคงั้นไปกันเหอะ เดี๋ยวเย็นกว่านี้เเล้ว เราจะโดนดุ
ไอ้หมอ กูไปก่อนนะ เเล้วเจอกันว่ะ”
“อื้ม...น้องครับพี่ฝากดูเเลบล็อคด้วยนะ มันเซอะซะ ดูเเลมันดีๆหน่อยละกัน”
“โอเค ครับผม จะดูเเลเป็นอย่างดีฮะ”
“เออ มึงเข้าคู่กันดีนักนะ !! ไปได้เเล้วไอ้มิว”
....................................................
มึนๆ งงๆ รึเปล่า เเต่งเองยังมึนเอง
คนที่ตามบล็อคกับไนน์ไปจตุจักรเมื่อวาน
ก็คงไม่พ้นคนเเถวๆนี้ หรอกนะ
ช่วงนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้เซ็งไปเรื่อยเลยครับ
ไอ้รุ่นพี่นักเรียนจีนคนนั้น เเอบไปมีกิ๊กใหม่เเล้ว เซ็งมากๆๆ
อุตส่าห์ตามชอบ เพิ่งเลิกกับเเฟนไป ดันมามีกิ๊กใหม่
เฮ้อออออออออออออออออ
ปล. ตอนที่ 11 มีหลายพาร์ทนะ ... อะไรนะ
เหมือนจะมี NC !!!! o13 o13 o13
-
ขอตามอีกคนค่ะ :o8: :-[
-
:man1:รอ NC !!!!
-
ุหุหุ :a5: :a5: :a5: :a5:
-
อิอิ NC คือไรง่ะ เอ พ๊อตนี่แซ่บมั้ยน้ออออ
-
NC :z1: :z1: :z1:
-
รอเหมือนคนอื่นบ้าง
-
มี NC !!!
:haun4:
-
ตอนที่ 12 : เปิดเทอม ... เปิดตัว Part.2
เปิดตัวต่อกับ น้องรหัส ของ'บล็อค'
ที่จะมาสร้าง ความ ... ???????????
ให้กับพระเอก นายเอกของเรา
เเล้วถ้าเกิดพระเอกของเราอยากเคลียร์ปัญหา ขึ้นมา ...
ต้องเคลียร์ที่ไหน ?
1. มหาลัย
2.โซฟา
3. ระเบียง
4. เตียงนอน
.............................................
ช่วงนี้สบายๆ ชิวๆ
รัฐบาลจีนจะให้เด็กนักเรียนเรียน 8.00-17.00 เเล้ว
จากที่ปกติต้องเเหกตาตื่นมาตั้งเเต่ 7.30 เเล้วเลิกเรียนตอน 20.00
ในที่สุด ก็จะเหมือนที่ไทยเเล้ว มีความสุขมากๆๆครับ
ปล. ช่วงนี้หนีเรียนห้องเด็กจีนบ่อยมากกกกก
อย่าไปบอกใครนะ เรารู้กันไม่กี่คน อิอิ
:o8: :o8: :o8: เดี๋ยวเอาหนุ่มจีนไปฝาก 55555555
-
รีบมาอัพอย่ามัวลีลา !!!! :z3: :z3:
-
ริมระเบียงเท่านั้น..
ทั้งลุ้น ทั้งเสียว
-
รอเเล้ว. รอเล่า .... :z3:
-
เย่ ~ สอบเสร็จแล้ว !!
คิดถึง อยากอ่านนิยายสุดใจขาดดิ้น ในที่สุดก็ได้อ่านแล้ว :laugh: :laugh:
# เอ แล้วเด็กคนนั้นคือใครง่ะ :เฮ้อ: ,, คงไม่ใช่เค้านร๊าาา :m20: :m20: :m20:
-
ง่ะ !! :z13: :z13:
ยังอ่านไม่จบ !
อ่านต่อแปป ,, อายง่ะ
-
มาเเจ้งข่าวว่า~
ตอนนี้ประเทศจีนเปลี่ยนเวลาการเรียนการสอนเเล้วครับผม
จาก 7.30-20.00 เป็น 8.00-17.30
ตอนเเรกดีใจมาก ... เอาไปเอามา
เค้าให้ผมเรียน 8.00-21.00 โหดร้ายมากกกกกกกกก
เศร้าใจ ทำไมต้องทำร้ายเด็กไทยกับเด็กจีนที่อยู่หอขนาดนี้ เเง่งงง o22 o22 o22
ขอเวลาทำใจนานๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12:
อาจมีผลกระทบกับการเเต่งนิยายบ้างเบาๆ เเต่ว่ายังไงก็จะตั้งใจทั้งเรียนเเละเเต่งนิยายนะครับ
สัญญา เเล้วก็ฝากกกกกก !!! 帅哥「สามหล่อ」 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32220.msg1898884#new) ไว้ด้วยนะครับ อ่านกันเยอะๆ เม้นกันเยอะๆน้า
เดี๋ยวอีกสักพักจะอัพนิยายรอนะๆๆ :impress2: :impress2:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 12 : เปิดเทอม ... เปิดตัว Part.2
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
....................
ผมนั่งเล่นคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยตั้งเเต่เช้าจนเย็น นั่งรอบล็อคว่า เมื่อไหร่มันจะมา กลิ้งเกลือกอยู่ตรงโต๊ะตรงโถงของคณะ มีเพื่อนร่วมชะตากรรมคือหมาหนึ่งตัว ชีวิตผมดูเศร้าเเท้ เเต่ไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่าไอ้เด็กที่ชื่อ ‘พ็อต’ อะไร นั่นหรอก มันต้องการอะไรเเน่ผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน เเต่ที่เเน่ๆคือมันต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดี ผมไม่กล้าปล่อยบล็อคไปไหนคนเดียวเเล้วล่ะ เหมือนจะมีอันตราย เเต่มันจะเมื่อไหร่ผมก็ไม่รู้ ตอนนี้ก็ได้เเค่ระวังตัวเอง เเล้วก็ปกป้องบล็อคด้วย ... เพราะไอ้เด็กนั่นคนเดียว
... มึงจะมาสร้างปัญหาให้กูทำไมวะ กูอยู่ของกูดีๆเเล้วเเท้ๆเลย
“ไนน์ ทำไรอยู่วะ นอนกลิ้งเกลือกอยู่นั่นเป็นหมารึไง”
โห พูดจากับเเฟนเเบบนี้เลยหรอ ใช่สิ มึงได้กูเป็นเเฟนเเล้ว เดี๋ยวมึงก็ทิ้งกู เเล้วนั่นมันพาใครมาน่ะ หน้าตาน่ารักเชียว ตัวขาวๆ ใส่เเว่น จัดฟัน สูงพอๆกับมันเลย กิ๊กใหม่หรอ ทำไมทำกับไนน์อย่างนี้ !!!!!!!
“อะไร ก็นอนรอคนบางคนมาช้ามากเลย รอนานเเล้วรู้เปล่า”
“ขอโทษๆๆๆ ลุกๆป่ะไปหาไรกินกัน”
มันเข้ามาบีบเเก้มผมเเล้วบิดไปมาๆ เจ็บนะเว้ย หน้าคนไม่ใช่ลูกโป่ง
“เเล้วนั่นน่ะใคร”
ผมเด้งตัวขึ้นมานั่งบนโต๊ะ เเล้วยักคิ้วให้เด็กผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่หลังบล็อค มึงเป็นใครไอ้หน้าขาว !?
“ผะ...ผม ชื่อ มิวครับ เป็นน้อง เอ่อ น้องรหัสของพี่บล็อค”
ดูไอ้เด็กนี่ดิ หลบไปอยู่หลังไอ้บล็อค ตัวเล็กตายอ่ะ สูงก็พอๆกันมันจะหลบมิดที่ไหนวะ เเล้วอีกอย่างจะมากลัวผมทำไม ไม่ใช่ยักษ์ใช่มารนะ จะมากินเด็ก
“ดุน้องไมวะ น้องรหัสกูเอง ป่ะเร็วไปๆได้ละ”
บล็อคเดินมาจับมอผมเเล้วลากไป มือซ้ายมันคือมือผม ส่วนมือขวามันคือมือน้องมิวนั่น ถึงจะเป็นน้องรหัสก็เถอะครับ เเต่ผมนี่นี่ควันออกหู อิจฉาตาร้อนไปไฟ
... มึงเป็นใครมีสิทธิ์มาจับมือเเฟนกู !!!
“รับอะไรดีครับ”
“อืม เอาเป็นพ็อคช็อป มิดเเรร์ เเล้วก็เป็นมันฝรั่งอบ”
“คาโบนาร่า เเล้วก็น้ำส้มปั่นเเล้วกัน มิวกินไรวะ”
“ผมเอ่อ เอาเป็นเเซลม่อนย่างเเล้วกัน”
... โถ่ ไอ้เด็กนี่กินของเเพงเชียวนะ รูปร่างหน้าตาท่าทางมันก็ดูเป็นคนมีตังค์ ดูมีรากฐานการศึกษาที่ดี หื้ม หน้าตาก็โอเค ผิวพรรณขาวเช้ง ส่วนสูงก็มาตรฐานชายไทยทั่วไป เอาเป็นว่าผ่าน ... เอ้า เหะ เเล้วผมจะมาวิจารณ์มันทำไมวะเนี่ย
“ชอบกินปลาหรอเรา”
“ก็โอเคครับ อร่อยดีมีโอเมก้าสาม”
“เเนะ ฉลาดนะเนี่ย สงสัยได้พี่รหัสมันมาเยอะ ก๊ากๆๆ”
คุยกันสนุกสนานเชียวนะ คิดว่ามากันสองคนรึไงฟะ เห็นหัวกันบ้าง เเฟนนั่งอยู่นี่ทั้งคนนะเว้ยเห้ย
“อะเเฮ่มมมม !!”
“อะไรติดคอหรอวะ”
บล็อคเหล่ตามามอง เเถมหัวเราเสียงดังอีก โลกนี้ไม่ยุติธรรม มีคนมองเห็นผมไหม ผมนั่งอยู่นี่ ระหว่างไอ้คนน่ารักสองคนที่มันคุยกัน กระหนุงกระหนิง งุงิ ครุคริ อะไรกันเนี่ยโถ่เว้ย ! สักพักพนักงานก็เอาอาหารมาเสิร์ฟ กลิ่นหอมน่าลิ้มลอง รูปลักษณ์อาหารก็สละสลวย ไม่อาจห้ามใจไม่ให้ลิ้มรสได้
“มิว ลองชิมของพี่ดูอร่อยมากเลยนะ”
รักกันจริงรักกันจัง ไอ้พี่น้องรหัสคู่นี้ ... ทนไว้ไอ้ไนน์ทนไว้ ทำไมต้องส่งสายตาหวานๆให้กันวะ หึงนะเว้ย หึง !!!!
“เฮ้ย อร่อยจริงๆพี่ ลองชิมของผมบ้าง อร่อยไม่เเพ้ของพี่เเน่นอน”
ป้อนกันเข้าไป เอาให้หมดจานเลยสลับกันไปสลับกันมาอยู่นั่น สายตาก็หวานซะ เห็นใจกันบ้างไหมเนี่ย ... เป็นส่วนเกินในชีวิตเธอที่เธอไม่ต้องการ
“อ้าว เฮ้ยไปไหนอ่ะ”
ผมลุกออกมาจากโต๊ะทันที บล็อควางซ้อมที่กำลังจะจิ้ม เเฮมอีกชิ้นให้ไอ้น้องรหัสสุดที่รักกิน เเล้วจับเเขนผมไว้ ... อย่ารั้งฉันเอาไว้เลยนะ
“ไปห้องน้ำ อยากอาเจียน มันเลี่ยนเกิน”
คนฟังเเทบจะกลั้นขำไม่อยู่ “งั้นเชิญครับ อิอิ”
ผมกำหมัดเเน่นเเล้วเดินมาที่ห้องน้ำ มือเปิดก๊อกจนสุด อยากจะชำระทุกอย่างออกไป
เเต่
“ชำรุด”
หน้าเเตกเต็มๆ อ่างมีตั้งเยอะตั้งเเยะ เเล้วทำไมต้องไปเลือกอ่างที่มันพังด้วยฟะ
โอ๊ยยยยยย !! วันนี้มันวันอะไรเนี่ย อะไรๆ ก็ไม่ยุติธรรมเอาซะเลย พระเจ้าาาาาาา
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
ผมไม่เคยเห็นไนน์เป็นเเบบนี้มาก่อน ทั้งหึง ทั้งงอน ทั้งงอเเง ทำตัวเป็นเด็กไปได้ ก็เพราะความรักของความเป็นพี่น้องรหัสของผมกับมิวที่ดูหวานหยดย้อย เกินหน้าเกินตา ผมก็เเค่อยากเเกล้งมันให้สนุกเล่นๆ เเต่ดูมันหัวเสียมากเลย ผมควรจะพอเเค่นี้ก่อน จริงไหม ? เเต่ไม่หรอก ไหนๆได้เเกล้งเเล้ว เอาให้มันสุดๆไปเลยครับ ก๊ากกกกกกก
“เรียนไปไงบ้างเนี่ย เราปรับตัวได้ยัง”
ผมถามไปกินไป โดยไม่ได้มองหน้าฝ่าย
“ก็ดีฮะ สนุกดี มียากบ้าง ง่ายบ้าง”
“งี้เเหละ เดี๋ยวสักพักก็จะสนุก ตั้งใจเรียนดีๆนะ เอาให้เก่งๆเหมือนพี่ละกัน ฮ่าๆๆ เเค๊กกกกๆๆ”
พูดไป กินไป เคี้ยวไป สุดท้ายติดคอจนได้ น้ำๆๆ น้ำอยู่ไหน ???
“เอ่า นี่พี่ใจเย็นๆ กินให้เสร็จก่อนค่อยคุยก็ได้คร้าบ”
พลางหยิบน้ำมาให้ผมดื่ม ผมรีบรับมาเเล้วดูดด้วยความเร็วเเสง
“โอ๊ยยย เเฮ่ สบายหน่อย อิ่มยังเนี่ย ค่ำเเล้ว รีบกลับดีกว่า พรุ่งนี้มีเรียนเช้าหนิ”
“เออใช่ลืมไปเลย ฮ่าๆๆ งั้นผมเรียกพนักงานมาเก็บตังค์นะ พี่ครับ เช็คบิล”
พอดีกับที่ไนน์เดินกลับมาจากห้องน้ำ รายนั้นหน้าบูดเป็นตูดหมูเลย ผมจะเเกล้งอะไรมันต่อดี ... ??? อ๊ะ นึกออกเเล้ว
“ไนน์ กลับหอไปก่อนนะ เดี๋ยวกูไปส่งมิวก่อน”
“อืม”
มันตอบมาเเบบหน้าตายๆ ผิดคาดเเหะ นึกว่าจะโวยวายไม่ยอมซะอีก
“เออ อย่าลืมเอาข้าวให้นายพลกินด้วยละกัน”
“อืม”
เริ่มผิดปกติหนักเเล้วนะ ผมจ่ายตังค์เเล้วเดินไปกับมิว ส่วนมันเดินตามหลังมาเเบบเงียบเชียบไม่พูดไม่จา
“เป็นไรวะ โกรธหรอ ไม่เอาๆๆ ยิ้มหน่อยดิ”
“ไม่”
เข้าโหมดโหดเเหะ หน้ามันปกติก็ดูเป็นผู้ชายเเบดๆอยู่เเล้ว พอนิ่งๆเเม่งเท่ชะมัดยาก
“เจอกันที่หอนะคร้าบ ฮิฮิ”
ผมยิ้มกว้างให้มัน เเล้วโบกเเท็กซี่คันนึงที่ผ่านมา มิวกระโดดขึ้นไปคุยกับคนขับเรียบร้อยเเล้ว
“บล็อค”
“หืม ว่าไง โอ๊ะ!”
อยู่ดีๆก็ดึงผมเข้าไป เเล้วมุดหน้าลงตรงซอกคอผม นี่มันที่สาธารณะนะ ทำไมทำเเบบนี้ อายนะเว้ย ผมร้อนไปทั้งหน้าเเล้ว คนในร้านอาหารก็มีเหล่มองมาบ้าง ออกไปๆ อายๆๆๆ
“คืนนี้เคลียร์กันยาวหน่อยนะ”
นิ่งๆ เงียบๆ เชียบๆ เย็นๆ ทั้งซี้ดเเละเสียว ผมเริ่มตะหงิดๆ ต่อมความกลัวเริ่มส่งสัญญาณเตือนว่า ... คืนนี้ผมไม่ตายดีเเน่ๆ ...
“เฮ้ย ค่อยคุยๆไปเเล้ววววว”
ผมกระโดดขึ้นเเท็กซี่ไป หน้านี่เเดงไปจนถึงหูเเล้วมั้งเนี่ย มิวก็ทำหน้างงๆ ที่เห็นผมหน้าเเดงขนาดนี้ มันก็เเอบขำผมเบาๆ อย่ามาหัวเราะนะเฟ้ย
“มองอะไร นั่งไปเฉยๆเลยไป”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
-
ไหน ??? NC :z3: :z3: :z3:
-
น้องมิว น่ารักกกกกกกก :-[
-
เข้าห้องไว ๆ น้าบล๊อค
จะได้มีเวลาเครียกันยาววว ๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
กลิ่นอะไรหอมๆ????
-
เปิดตัวน้องมิวหรอ ตอนนี้ ??? >w< :กอด1:
-
ท่าทางต้องเคลียร์ยาว ! :z2: :z2:
-
ตั้งใจเรียน แต่
อย่าลืมส่งรายงานที่นี่ด้วยนะคับ..
-
ติดตามนะคะ ! :mc4: :mc4: :mc4:
-
Talk~
ขอโทษที่ห่างหายไปเกือบอาทิตย์นะครับ
เรียนเลิกดึกมาก สามทุ่มเเหนะ เลยไม่ค่อยมีเวลา
เเต่ยังไง ก็ไม่ทิ้ง บล็อค X ไนน์อยู่เเล้ว
เเม้ว่าจะเเอบไปเเต่ง สามหล่อ อยู่
เดี๋ยวมาอัพนะครับ รอเเปปนึง
อ่านเรื่องนี้รอก็ได้นะ
สามหล่อ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32220.msg1898884#new)
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 13 : อย่านะมันเจ็บ !
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
...................
“กลับมาเเล้ว”
“ไนน์”
“เฮ่ กายส์ มีใครอยู่ม๊ายยยยยย”
“อยู่ไหนหว่า”
ผมเปิดประตูห้องเข้าไปไม่ยักจะเจอมัน ในห้องก็ไม่ได้ปิดไฟ นายพลนอนหลับบนโซฟา คงกินอิ่มเเล้ว เเต่ไนน์ หายหัวไปไหนวะ
“วันนี้กูนอนที่ห้องกูนะ กูไม่อยากรบกวนมึง”
ผมเจอโน้ตที่เเปะอยู่ตรงตู้เย็น ดูจากรูปการณ์เเล้วมัน “งอน” เเน่ๆ
“เอาไงดีวะเนี่ย ... ง้อ ... ไม่ง้อ ... ง้อ ... ไม่ง้อ ... ไม่ง้อ ... ไม่ง้อ ”
“เฮ้อ ง้อละกัน”
ก๊อก ก๊อก ก๊อกก !!
“ไนน์ๆ”
อ้าว .... ประตูก็ไม่ล็อค เดี๋ยวโจรก็เข้ามาซิวของไปหมดหรอก ผมค่อยๆ ย่างกรายเข้าไปในห้องของไนน์ โอ้ว เเม่เจ้า นี่อยู่ในป่ารึไง เต็มไปด้วยต้นไม้ทั้งนั้นเลย นี่ล่อเข้าไปหมดทุกไฟลัมรึเปล่าเนี่ย ดีไม่ดี มีงูเลื้อยออกมา จากสักต้นนึงเเน่ๆ
“ห้องสวยดีนี่หว่า ตกเเต่งเเบบเรียบง่าย เเต่รู้สึกสดชื่น ด้วยต้นไม้” (ที่มีมากเกินไป)
“ไนน์ อยู่ไหนวะ โหลลลล”
ผมเปิดเข้าไปในตัวของห้องนอน พร็อบครบครันจริงๆ อย่างกะสตูดิโอเเหนะ
ซ่าาาาา ซ่าาาา
“อาบน้ำอยู่หรอวะ”
“อืม อีกเเปปนะ จะเสร็จเเล้ว ทำภารกิจอยู่”
ได้ยินเสียงตะโกนออกมาจากห้องน้ำ ผมจะไม่คิดอะไรนะ ถ้าไม่มี ... ทำภารกิจอยู่
“อ๊าาา อ๊าาา อู๊วว”
เอิ่ม ... &^%$#@!:’;
(ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้เลย)
“เสร็จละ เเล้วมานี่มีไร”
มันโผล่ออกมาจากห้องน้ำ เเบบโต้งๆโทงเทง ด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเเละบาง พรรณนาได้ว่าเเค่ใช้สายตาจิก ผ้านั่นก็คงหลุดออกมาเเล้ว เเต่ ... เหมือนอะไรมันกำลังตื่นอยู่ใต้ผ้าผืนนั้น
“เอ่อ ไม่มีไรหรอก เเต่เลิกเอาน้อง มาชี้หน้ากูได้เเล้ว สยอง”
ชี้มาเเทบจะ 180 องศา ตรงดิ่งมาที่ระยะสายตาของผมพอดีเลย
“ทำไม ? ก็น้องมันง่วง เลยต้องปลุกซะหน่อย หรืออยากจะช่วยปลุกก็ได้นะ”
“เออ ว่าเเต่จะเคลียร์อะไร ? เร็วหน่อย ง่วงเเล้ว พรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย”
“ไปอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อยก่อนไปเเล้วค่อยออกมาคุย”
“เฮ้ย คุยเสร็จเเล้วค่อยกลับไปอาบก็ได้ ไม่รีบขนาดนั้น”
“ไปอาบเดี๋ยวนี้เลย”
มันผลักผมเข้าไปในห้องน้ำ เอาเเล้วไง เอออาบก็อาบ รีบอาบ รีบคุย รีบกลับ
“ไนน์ ไหนวะ หายไปไหนวะ อ๊ะ !!”
ผมโดนจู่โจมเข้ามาจากด้านหลังเต็มๆ ไนน์เข้ามากอดผมจากด้านหลัง ค่อยๆซบหน้าลงบนไหล่ของผม ผมสั่น เเละร้อนไปทั้งตัว ทั้งๆที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จมา
“ทำอะไรวะ !!!”
ผมจะดันมันออก เเต่มันก็กอดผมเเน่น เเน่นมาก จนเเทบจะหายใจไม่ออก
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฟังกูอย่างเดียวพอ”
น้ำเสียงของมันราบ เรียบ เเต่สัมผัสได้ถึงความเศร้าที่เปี่ยมล้นในคำพูดเหล่านั้น
“กูไม่ชอบที่มึงกับไอ้เด็กมิว นั่นอยู่ด้วยกัน”
“ตะเเต่ มิวมัน”
ผะ ผมพยาพยามอยากจะบอกมัน เเต่มันก็ยังไม่ยอม
“มึงไม่ต้องพูด ฟังกูเเค่นั้นก็พอ”
“กูไม่ชอบให้มันทำเเบบนั้นกับใครทั้งนั้น ที่ไม่ใช่กู”
“กูรักมึงมากนะ บล็อค มึงรู้ใช่ไหม ว่ามึงสำคัญสำหรับกูเเค่ไหน มึงรู้ใช่ไหม ว่าถ้าขาดมึงไปเเล้วกูจะเป็นยังไง”
“อะ อืม ...”
“มึงรู้ใช่ไหม ว่า กูรักมึงมากเเค่ไหน”
“กู เเค่อยากให้มึงอยู่กับกูตรงนี้ ที่นี่ อยู่เป็นคนสำคัญที่กูรักที่สุด อย่าทิ้งกูไปไหนได้ไหม ?”
เสียงมันค่อยๆสั่น เบาๆ เหมือนความรู้สึกของมันทั้งหมดถาโถมเข้ามาที่ใจของผม ผมไม่รู้เลยว่าตลอดมามันเศร้าขนาดนี้ มันให้ความสำคัญกับผมขนาดนี้
“มึงไม่ต้องพูดเเล้วนะ กูรู้เเล้ว กูรู้ทั้งหมดเเล้ว”
“บล็อค กูรัก ....”
ผมหันไปหามัน เเล้วบรรจงกดริมฝีปากลงอย่างเบาๆ กูรักมึงมาก รักมากเหมือนกัน มันค่อยๆตอบรับสัมผัสจากผม เกลียวลิ้นค่อยๆ ประสานกันในปากของเราทั้งคู่ ผ้าขนหนูที่พันเอาไว้คลายออกไปโดยที่ผมเอง ก็ไม่ทันรู้ตัว มือยาวของไนน์ค่อยๆ ไล่ลงจากยอดอก กวาดไปตามลอนท้อง จนไปถึงจุดกึ่งกลาง ไนน์ช้อนตัวผมขึ้นมาไว้ที่เตียงใหญ่
“อย่าร้องไห้เลยนะ ไอ้ตัวดี หน้าหล่อๆมันดูเเย่ไปหมด”
เรียวนิ้วยาวๆของไนน์ค่อยปาดหยาดน้ำตา ที่ซึมอยู่ที่ดวงตาทั้งสองข้างของผม ก่อนจะบรรจงจูบผม อีกครั้ง ผมไม่คิดอยากจะต่อต้านมัน ไม่ใช่ไม่มีเเรง เเต่ ... ไม่รู้สิ ความรู้สึกมันบอกว่า ครั้งนี้ “ยอม” ไปเถอะ
“จะพยายามให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ สัญญา ”
มันยกนิ้วก้อยขึ้นมา เป็นการทำพันธะสัญญากับผมว่า มันจะไม่ทำให้ผมเจ็บ ถ้าเกิดระบมขึ้นมา ก็น่าดูเเน่ไอ้ไนน์ !!
“หน้าเเดงหมดเเล้ว ไอ้ลูกหมา”
มันหยิกเเก้มผมทีนึงก่อนจะขยับลงไปสำรวจเบื้องล่างของผม
“อ๊าา อย่ารีบดิ มันเสียว”
มือเรียวยาวกำลังรูดน้องชายของผมขึ้นลงช้าๆ เสียว ซี้ดด โอ้ว เหมือนเป็นปลุกไฟในตัวผมให้ลุกโชน ตอนนี้เปลี่ยนจากมือเป็นกลีบปาก ไนน์ค่อยครอบปากลง ตวัดลิ้นวนรอบส่วนหัว ทำเหมือนเด็กที่กำลังเลียเเท่งไอติมพออย่างหอมปากหอมคอ
“อ๊ะ อื๊ม”
มือขวาของมันยังคงทำหน้าที่ต่อไป ส่วนมือซ้ายยื่นไปหยิบหลอดอะไรสักอย่างที่หัวเตียง ขอพักสักนาทีก็ไม่ได้ ดูสิเสียงร้องจากปากของผม เริ่มห่างไกลจากภาษาพูดเข้าไปทุกทีๆ
“โอ๊ยยยย อ๊าา”
นิ้วชี้ ....
นิ้งกลาง ....
นิ้วนาง .....
ตอนนี้มีนิ้วเรียวของมันสามนิ้ว กำลังขยายช่องทางของผมเพื่ออำนวยความสะดวกอยู่ มันคับเเน่นไปหมด รู้สึกจุกขึ้นมาเบาๆ
“เเค่นี้ก็น่าจะพอเเล้วนะ”
ไม่พูดพล่ามทำเพลง มันมาเเล้ว มันกำลังจะเข้ามาเเล้ว ตายเเน่ผม จุกตายเเน่ อ๊าก เเม่จ๋า ช่วยบล็อคด้วยคร้าบ
“เเน่นจัง อย่าเกร็งดิบล็อค ใจเย็นๆ ไนน์เข้าไปไม่สะดวกนะ”
ก็ใครละบอกให้พ่อมึงให้มาเยอะเเยะ จุกไปหมดทั้งตัวเเล้วเนี่ย เจ็บเเปล๊บๆ เเสบๆด้วย
“ชื่อไนน์ของมึง กูรู้เเล้วว่ามันมาจากไหน ...”
“เเหะๆ ต้องขอบคุณพ่อว่ะ ให้ลูกชายมาเยอะ ฮ่าๆ”
มันยังจะมีอารมณ์ฮาอีกนะ กูจุกนะเว้ย
“อย่างเกร็งดิ รู้ว่าครั้งเเรก เเต่เดี๋ยวครั้งต่อไป ก็สบายกว่านี้เเน่ๆ อดทนหน่อยนะ ไอ้ลูกหมา”
เเน่นเป็นบ้า มันเข้าไปลึกขึ้นทุกที จะเข้าลำไส้ใหญ่เเล้วมั้งเนี่ย จุกกกกกกกกก โว้ยยยยยย
“ช้าๆ ดิ โอ๊ย อ๊า มันเจ็บอ่ะ”
“ไม่ไหวเเล้วมันช้าไม่ได้เเล้ว อ๊ะ บล็อค กะ กู กูจะไม่ไหวเเล้ว”
ดูหน้ามันเคลิ้มมากจริงๆ ไปอดอยากมาจากขุมไหนวะเนี่ย ผมเองก็รู้สึกเเน่นไปหมด อีกนิดเดียว อ๊ะ
“บล็อค กูรักมึงนะ”
“อื้ม กู ก็ อ๊ะ อ๊าา”
มันเร่งความเร็วเป็น 80 เเรงม้า ผมเจ็บจนชา ไม่รู้สึกอะไรเเล้วที่ช่องทางด้านหลังเเต่ที่สะโพก มันกำลังปวดขึ้นมาอย่างเเรง
“อ๊ะ บล็อคคคคคค ขอข้างในนะ”
ฮะ ? อะไรคือข้างในหว่า
“อ๊าาาาาา !!!”
ร้อน เหนียว เเฉะ ผมรู้สึกมีของเหลวปริมาณมากถูกอัดฉีดเข้าไปเต็มๆในช่องทางด้านหลัง มากพอจะล้นออกมาข้างนอก ส่วนบนลอนท้องของผม ก็เต็มไปด้วย ลูกของผมเอง เหนอะไปหมด ต้องอาบน้ำอีกรอบใช่ไหมเนี่ย
“ง่วงจัง ขอพักหน่อยนะ”
อยู่ดีๆมันก็โน้มลงมาทับผม ทั้งๆอย่างนั้น ช่วยเอาน้องชายออกไปหน่อยได้ไหม มันจุกไปหมดเเล้ว เก้านิ้วสมชื่อ เล่นซะทั้งเเสบ ทั้งปวด
“ลุกไปเลยๆ อ๊ะ”
ผมยังไม่ทันจะไล่จะมัน ผมก็โดนจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว(อีกเเล้ว) คราวนี้รสจูบของมันรู้สึกอบอุ่นยังไงไม่รู้สิ มีความสุขเเหะ
“บล็อค”
“หืม ?”
มันก้มลงมากระซิบข้างหูผมเเล้วขบฟันลงเบาๆ
“ขออีกรอบนะ หึหึ”
ไอ้เห้ รอบเดียวก็ทำกูช้ำไปทั้งสะโพกเเล้วนะอีกรอบก็ซี่โครงหักพอดีละกัน
“พอเห้อออออออ เดี๋ยวจะไม่ไหวเอานะ”
“งั้นรอบนี้กูนอนเฉยๆ มึง On top ไปเเล้วกันนะ อิอิ”
On top ?? อะไรอีกวะเนี่ย มันจะทำอะไรกับผมอีกล่ะคราวนี้
“ไม่เอาพอเเล้วๆๆ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ผมพยายามลุก เเต่ว่าสะโพก ... มันเจ็บมากกกก เหมือนกำลังถูกกดอย่างรุนเเรง
“เป็นไร ?”
มันประคองผมขึ้นนั่ง ปวดไปหมด ปวดมากกกกกกกกก จะตายไหมเนี่ย โอ๊ย
“เจ็บอ่ะตรงสะโพก สงสัยกระทบกระเทือนหนักไปบอกเเล้วให้เบาๆ โอ๊ยยย”
“ก็บล็อคอ่ะ เล่นซะไนน์เสียว มันเลยเผลอตัวเผลอใจ ใส่เกียร์เต็มที่ นี่ไม่บอกก็ไม่เชื่อนะว่าครั้งเเรก”
“ไปไหนก็ไป กูจะไปล้างตัวเเล้ว เหนียวเหนอะหนะ ไปหมดเเล้วเนี่ย”
“ให้ช่วยเปล่า อิอิ”
สายตาอำมหื่นของมันยังคงพุ่งตรงมาที่ผม
“พอเลยเดี๋ยวก็ไม่ได้ล้างตัว เเต่จะเหนียวยิ่งกว่าเดิมอ่ะดิ”
ผมจะได้หลับเเบบเป็นความสุขไหมเนี่ย หวังว่าออกจากห้องน้ำไปเเล้วผมจะปลอดภัยนะ ภาวนาช่วยผมด้วยเถอะครับ
“บล็อค”
คนจะนอนเเล้วยังจะมาเรียกอะไรอีกวะ
“มีไร”
“เปล่า ฝันดีนะครับ”
“อืม”
ปลอดภัยเเล้วครับ งั้นนอนหลับฝันดีทุกคนนะครับคืนนี้ ฝันดีฮะ ... โอ๊ยยย ยังระบมๆเบาๆนะเนี่ย
......................................................
“อ๊ะ ซี้ด อ๊า อื้ม อ๊ะ บะ บล็อค”
เอ๋ เสียงมันทะเเม่งๆ เหมือนมีฟีลว่าความซวยยังไม่หมดไปในคืนนี้
“บะ บล็อค อ๊ะ ...”
“เป็นไรอีกเนี่ย ??”
“รักนะครับ อ๊าาาาาาาาาาาาาา !!! บล็อคคคค”
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“เเหะๆ โทษที วันนี้เป็นอะไรไม่รู้คึกดีจริงๆ มีเเฟนน่ารักๆเเบบนี้ ไนน์จัดให้ทุกวันเลยนะ โอ๊ยยยย ปล่อยยย อย่าบีบบบ ซี้ดดด”
“สูญพันธุ์ไปซะ ไอ้หื่นนนนนนนน คราวนี้เลอะมาทั้งหน้าเลย ไปตายซ้าาาาาาาาาาา”
“เเหะๆ ก็กลัวเหนื่อยเลยหาเครื่องดื่มให้ไง”
“ไอ้บ้าาาาาาาา เครื่องดื่มเเบบนี้กูไม่เอาหรอกเว้ยยยยย”
“ไม่เอาได้ไง เต็มหน้าไปหมดเเล้วน่ะ ... โอ๊ย เหนื่อยจัง ขอพักผ่อนก่อนเเล้วกัน ฝันดีนะครับที่รัก”
มึงจะหื่นมากเกินไปเเล้ว ไอ้เชี่ยไนน์ ไอ้เเสดดดด กูไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์นะเฟ้ยยยยยยย
เจะกอดกูไว้ทำมายยยยยยย
“นี่บล็อค หันหลังให้ไนน์เเบบนี้ อยากโดนลักหลับหรอ”
ผมไม่ตอบไม่ต่อล้อต่อเถียงเเล้ว ... เเต่ช่วยเอาน้องชายออกจากหลังกูทีเถอะ
-
ดันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ไนน์หื่นอ่ะ :jul1: :jul1:
-
จัดเต็มเลยยทีเดียวว :jul1:
-
ไนน์หื่นมากกกกกกก
-
ได้ทีใส่ใหญ่เลยนะ ไนน์ :oo1:
-
ถ้าไนน์จะหื่นขนาดนี้นะ !!! :jul1: :jul1: :jul1:
-
อร๊ายยยยยยย ไนน์ รุนเเรงนะ !!!!
-
เหอะๆ จัดหนัก
-
No comment :haun4:
-
^^
-
ไนน์โหดนะเน่ี่ย :pighaun:
-
พระเอกแบบนี้ !! :z1:
-
ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ..
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 14 : ปฏิบัติการสองสหาย
*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ))
....................
“ไก่ย่างถูกเผา เอิ้วไก่ย่างถูกเผา
มันจะโดนไม่เสียบ เสียบตูดซ้าย เสียบตูดขวา
ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ”
เสียงคณะผมกำลังซ้อมรับน้อง ... ซ้อมเพลงไก่ย่าง ไม่รู้ประธานรุ่นคิดอะไรอยู่ จะคัดเลือกหลีดด้วยท่าไก่ยางหรือไง ฮ่าๆๆๆ
“เอ้า น้องๆค๊า วันนี้พอเเค่นี้ขอบคุณมากนะค๊า ที่ให้ความร่วมมือ
พรุ่งนี้เวลาเดิมนะ กลับบ้านได้เเล้วค่ะ เจอกันน้าค๊า อร๊าย”
เสียงไอ้สาโรช หนุ่ม เอ้ย สาวประธานคณะเภสัชของมหาลัยผม สั่งปีหนึ่งเลิกซ้อมรับน้อง ส่วนปีสองอย่างผมก็จะได้กลับหอเเล้ว เฮ้อ เหนื่อยจริงๆเลย พอมาเป็นรุ่นพี่เเล้วเหนื่อยกว่าตอนปีหนึ่งมากๆ
‘ฮัลโหล ไนน์ วันนี้มึงกลับหอป่ะเนี่ย’
‘วันนี้มีทำโปรเจ็คงานวะ คงจะกลับดึกๆ’
อีกเเล้ว ? มันมีงานตลอดเลย
‘อืม โอเค อย่ากลับดึกละกันนะ หาไรกินด้วย’
‘โอเค บล็อค ...’
‘หืม ?’
‘เปล่าไม่มีอะไร มึงเองก็ดูเเลตัวเองดีๆนะ’
หลายวันเเล้ว ก็จะอาทิตย์ได้เเล้วมั้งครับ ที่ไนน์มันเป็นเเบบนี้ ก็ตามประสาเด็กมหาลัยอ่ะครับ ผ่านปีหนึ่งมาเเล้ว อะไรๆมันก็ยุ่งยากมากขึ้น งานก็เยอะ โปรเจ็คเยอะ รับน้องต่างๆนานา อีกสักพักมันก็น่าจะลงตัวกว่านี้ ... หรือ เปล่า ?
... ไม่ใช่ผม ไม่คิดอะไรนะ เเต่ผมเลือกที่จะเชื่อใจไนน์มากกว่า ดังนั้นเอาเรื่องรกๆนี้ออกจากหัวไปก่อน เดี๋ยวคืนนี้มันก็ผ่านไป
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ’
... ครั้งที่สิบสายเเล้ว ก็ยังไม่มีวี่เเววว่าจะติด
‘ฮัลโหล เอหรอ นี่บล็อคนะ’
‘เออว่าไงๆ’
‘ไนน์มันไปไหนวะ ไม่รับโทรศัพท์’
‘อ๋อ พอเลิกเรียนมันก็รีบออกไปเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าไปไหนว่ะ ... ช่วงนี้มึงเป็นไรกันหรือเปล่า’
‘ไม่มีนะ เเต่มันกลับช้ามาก ห้าทุ่ม เที่ยงคืนตลอด บางวันก็ไม่กลับ งานเยอะหรอวะ’
‘เยอะห่าอะไร นี่มันเพิ่งเปิดเทอม เรียนบ้างไม่เรียนบ้าง หนักเเค่รับน้องเเหละ’
... เเล้วที่มันบอกผมมาทั้งหมด ?
“อ่อ อืม ขอบคุณนะ”
ผมทำได้เเค่วางสายไป มัน ... มันพูดไม่ออกจริงๆ
โกหก ?
โกหกอย่างงั้นหรอ ?
เเล้วผมยังมีความสำคัญกับมันอยู่ไหม ? หรือว่าผมก็เป็นเเค่ของเล่นค่าเวลาของมันเฉยๆ
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
วันนี้ผมตัดสินใจจะตามไนน์ไปจะได้รู้กันไปเลยว่ามันเป็นยังไง ผมไม่อยากให้ทุกอย่างมันค้างๆคาๆ อยู่อย่างนี้ ไม่ใช่ผมไม่ไว้ใจมัน เเต่ผมเเค่อยากมั่นใจ เหตุผลที่มันต้องโกหกเพราะว่าอะไร เเล้วทำไมถึงบอกกันตรงๆไม่ได้
ตอนนี้ผมตามมันมาที่ห้างๆนึง เหมือนมันนัดใครสักคนไว้ที่นี่
“มาเเล้วหรอ มาช้านะ”
เสียงผู้ชายคนนึง เรียกมันที่หน้าร้านขายรองเท้า เสียงนี้มันคุ้นๆนะ เหมือนผมเคยได้ยินที่ไหน เเต่จำไม่ได้ เเถมถ้าจะโผล่ออกไปดู มีหวังสองคนนั้นมองเห็นเเน่ๆ
“ขอโทษเเล้วกัน เเล้ววันนี้จะทำไรล่ะ”
“งั้นวันนี้ดูหนังสักเรื่อง เเล้วหาข้าวกินกันโอเคป่ะ”
“ก็ตามนั้นพี่ปฏิเสธเราได้ที่ไหน”
ได้ยินไม่ค่อยชัด อยากเข้าไปฟังให้ใกล้กว่านี้นิดนึง ผมค่อยๆย่องออกไปจากมุมของร้านที่อยู่ฝั่งตรงข้าม(ทำเหมือนตัวเองเป็นโจรเลยเเหะ)
“ฮ่าๆ ก็ดีรู้ตัว เเต่ยังไง ..............”
อ๊ะ !!!
“ไอ้ ....”
“มึงเงียบๆก่อน”
“เชี่ยที มึงมาได้ไงวะ”
คนที่มาดึงผมเข้ามาหลบคือไอ้ที
“กูก็เเอบตามเด็กคนนั้นมาไง”
ฮะ ไอ้ทีเนี่ยนะ เดี๋ยวนี้มึงจะกินเด็กเเล้วหรือไง
“มึงรู้จักเด็กคนนั้นด้วยหรอวะ ?”
“ทำเป็นลืม ตอนนั้นในผับมึงจำได้ไหม”
ในผับ ??? ผมทำหน้างง อยู่ได้สักพัก
ปิ๊งป๊อง !
“กูนึกออกเเล้ว ตอนนั้น ตอนที่กูเมา เเล้วก็มีเด็กผู้ชายคนนึงเข้ามาหาไอ้บล็อค ใช่ๆ เเต่ตอนนั้นกูเมามาก อุ๊บ !”
“ชู่ว มึงเงียบๆก่อน กูรู้ว่ามึงรู้เเล้ว เเต่รอดูต่อไปดีกว่าว่าทำไมมันสองคนถึงมาด้วยกัน”
มันปิดปากผมไว้ก่อนที่ผมจะพูดอะไรเสียงดังมากไปกว่านี้ ตื่นเต้นเเหะ เหมือนตัวเองเป็นนักสืบเลย ตอนเเรกเหมือนจะใจไม่ดี เเต่ตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นดีจัง ฮู้ว นี่ผมบ้าไปเเล้วหรือไง
"มานี่เร็ว มันจะเดินไปกันเเล้ว"
ทีฉุดกระชากผมเเขนเเทบหลุด ... นี่มึงห่วงไอ้เด็กนั่นมากกว่ากูอีกหรอ กูเจ็บนะเฟ้ย
"ช้าๆหน่อย กูเหนื่อย"่
"เดี๋ยวก็ตามไปไม่ทันหรอก"
ทีเมื่อกี๊ยังบอกให้ระวังๆ เดี๋ยวเค้าจะรู้ตัวกัน เเล้วที่วิ่งไล่ตามกันกลางห้างแบบนี้เนี่ยคน เค้าไม่รู้กันเลยรึไง
"ทางนี้ๆ"
ลากซะจนกูจะปลิวเเล้วววววว ไอ้หมออออ !!!
"หายไปไหนเเล้ววะ โถ่"
"เเฮ่ก มะ ... มึง ใจเย็นหน่อย กูเหนื่อยใจจะขาดเเล้ว"
ผมจะตายคาห้างเเล้ว วิ่งไปวิ่งมา จนผมเองนี่จะไม่อยากตามเเล้วนะ ปล่อยมันไปเหอะไอ้ไนน์น่ะ เเฮ่กๆๆ
... แต่ดูไอ้ทีมันร้อนใจมากเลย !? หรือมันจะมีอะไรอยู่ในใจ ที่ผมยังไม่รู้เเน่ๆ
"มึงมีอะไรที่ยังไม่บอกกูรึเปล่า?"
ไอ้หมอทำท่าทางมีพิรุต เหงื่อตกซิกๆ เเถมหลบสายตาอีก
"ปะ เปล่า ไม่มี๊!!!"
"ไอ้หมอ ปากบอกไม่มี แต่ท่าทางมึงนี่ ..."
"เห็นเเล้ววว มาเร็วบล็อค"
... เฮ้อ นี่จะต้องวิ่งต่อไปอีกใช่ไหมเนี่ย สรุปเเล้ว นี่มาตามไนน์ หรือตามไอ้เด็กนั่น
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"ไม่อยากดูหนังเเล้ว ไปทำอย่างอื่นดีกว่า"
โอ๊ย อะไรของมันวะ เป็นเด็กเป็นเล็กทำไม่ทำตัววุ่นวายขนาดนี้ ไอ้นั่นก็ไม่เอา ไอ้นี่ก็ไม่เอา ผมเริ่มหัวเสียกับมันเเล้วนะ
"ผมมีที่ๆนึง ไปกันเถอะ เดี๋ยวผมบอกทางเอง"
... สายตาดูมีเลศนัยนั่นมันคืออะไรกัน ผมรู้สึกว่าต้องมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้น เด็กนี่มันอะไรกันนะ
....
"ทำไมมาในที่แบบนี้ล่ะ"
"ก็มาสนุกๆ กันหน่อยสิ" มือเรียวบางก็เริ่มลูบไปมาบนอกของร่างสูง
"นายจะเอายังไงกันเเน่เนี่ย"
"ก็แค่ทำตามที่ผมต้องการแค่นั้น"
"ก็ถามอยู่นี่ไง ว่าต้องการเเบบไหน" ไนน์เริ่มอารมณ์ขึ้นเบาๆ กับการกระทำของเด็กคนนี้
"อย่าทำหน้าดุสิครับ ไม่หล่อเลยนะ"พลางเอานิ้ว กดลงที่ริมฝีปากของไนน์
"ท่าทางพี่จะไม่ชอบเต้น งั้นไปดื่มกันหน่อยดีกว่า"
"อืมเเล้วแต่นายเเล้วกัน"
... ผมไม่มีทางเลือกอยู่เเล้วสินะ ได้แต่ต้องทำตามความต้องการของไอ้เด็กนี่
"ไม่เคยมาที่นี่หรอ ?"
ผมไหวไหล่เป็นการปฏิเสธ
"ทำตัวสนุกๆ หน่อย อย่าทำหน้าเซ็งเเบบนั้นดิ"
"ก็พี่ไม่ได้เต็มใจมา ถ้าไม่ได้ต้องทำตามหน้าที่นั่นน่ะ"
"ก็บอกว่าอย่าพูดอย่างนั้นไง พี่มีหน้าที่ตามใจผม เพราะฉะนั้น ตั้งใจทำให้ดี โอเคมั๊ย ?"
... ทำไงได้ล่ะ ก็คงต้องยอมๆ ฝืนยิ้มไป จะได้ไม่มีปัญหาตามหลังมา
"โอเคๆ (^_^;)a)
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"โถ่ คลาดกันจนได้ !!!"
ตอนนี้ผมกับมันติดไฟเเดง ไอ้หมอดูหัวเสียมากเลย แบบนี้ ผมว่ามันต้องมีอะไรเเน่ๆ หรือไอ้หมอจะเเอบสนใจใน 'เด็กคนนั้น'
"มึงดูทุกข์ร้อนเกินจำเป็นไปหน่อยเปล่า"
ท่าทางมันตอนนี้ร้อนรน เหมือนเมียจะคลอดลูก ต้องรีบไปโรงบาลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
"ก็กู ... ห่วงไอ้ไนน์เเทนมึงไง มึงเป็นแฟนกันภาษาอะไรวะ ไม่ห่วงมันบ้างหรอ"
หืม ห่วงไนน์เนี่ยนะ มันจะบ้าไปเเล้วรึไง ตั้งแต่รู้จักกันมาเนี่ยคุยกันถึงสิบคำรึยัง
"เหอะๆ มึงเเอบชอบไอ้เด็กนั่นหรอวะ"
"เปล๊าาาาา จะบ้าไง"
"ไม่ต้องมาทำไก๊ เหงื่อแตกซกขนาดนั้น"
เเล้วที่เเก้มเเดงระเรื้อๆ กับมือที่ขยับจับพวงมาลัยไปเรื่อยๆ นี่เขินมึงอยู่ใช่ไหมเนี่ย
ปรี๊น ปรี๊น !!!
"ไฟเขียวเเล้วมึง ไปเร็ว"
"เออๆ โทษๆ" ใจลอยไปไหนเเล้วเพื่อนเอ๋ย
"ไอ้หมอ ... ไปไหนกันต่อดีวะ"
"ให้มึงเลือกเเล้วกัน"
ไหนๆก็คลาดกันไปเเล้วจะตามต่อไปก็คงไม่เจอเเน่ๆ อีกอย่างนี่เริ่มค่ำเเล้ว ... ที่สำคัญผมก็หิวเเล้วด้วยสิ ดังนั้น ...
"ไปกินเหล้ากัน"
-บล็อค x ไนน์-
"วันนี้คนไม่เยอะเลยว่ะ"
"ก็ดีเเล้ว กูไม่ชอบเสียงดัง"
ผมกับทีมาถึงที่บาร์เเห่งหนึ่ง ที่นี่ก็มากันประจำ แต่ก็ไม่ได้มาบ่อยนัก ต้องเวลามีการฉลอง ถึงจะได้เข้ามาเหยียบที่นี่ ... เเล้ววันนี้ฉลองในโอกาสอะไรดีล่ะ ?
"พี่ครับ ขอเตกีล่าร์ 2"
หมอมันเชี่ยวเรื่องทางนี้ครับ นี่ถ้ามันจบไ่มีหวังชวนคนไข้ดริ๊งค์เเน่ๆ ฮ่าๆๆ
"ปกติมาที่นี่ เราจะมาฉลองกันใช่ป่ะมึง"
"ก็คงงั้นมั้ง" ผมก็ยักๆคิ้วตอบรับมันไป
"ชนหน่อย แด่ ... อะไรดีวะ"
"จะฉลองกันในวาระ ?"
"วาระแฟนหายไหมล่ะมึง"
...
..
.
"เงียบไมวะ"
"กูว่าแฟนมึงไม่หาย"
บังเอิญ โลกกลม หรือพรหมลิขิต
"ไนน์ !!!"
"กูไปก่อนละ"
ไอ้หมอวางเเก้วเเล้วเดินเข้าไป ระหว่างสองคนนั้น เอาแล้วไง เป็นเรื่องเเน่ๆ ไอ้หมอรอกูด้วยยยย
"พ็อท มานี่!"
พ็อท ??? ชื่อไอ้เด็กนั่นหรอ
"ปล่อยย อยู่มายุ่งกับกู"
"บล็อค มึงดูเเล แฟนมึงไป ... คนนี้กูจัดการเอง"
....................................
เเฟนหาย ... มาทวงคืน !!!
เเต่รู้สึกพี่หมอจะอยากทวงน้องพ็อทคืนยังไงไม่รู้
งงๆล่ะสิ ตามอ่านต่อไป อิอิ
ฝันดีครับผม เจอกันวัน ... นั่นเเหละสักวัน :L1: :L1: :L1:
-
นี่มันเกิดอะไรขึ้นนนน :serius2: :serius2:
-
:m31: :m31: :m31:
ยังไงกันเเน่เนี่ย ???
-
ไนน์ นอกใจ !!
-
o13
-
ไนน์จะโดนบล็อคลงโทษรึเปล่าเนี่ย
โทษฐานโกหก แต่อีกคู่ท่าจะโดนหนักกว่า :3123:
-
เหมือนจะมีคู่ใหม่ !? :z1:
-
สองคนนี้ทำอะไรเปิ่นมากกก !!
-
เดกคนนั้นจะโดนอะไร !? o22
-
ได้อ่าน 2 คู่ พร้อมๆ กันแน่
(แต่จะได้อ่านเมื่อไหร่อ่ะ)..
-
ค้างงงงงงงง !!!! :z3: :z3: :z3:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 15 : ความจริง
เเสงไฟสีส้มข้างถนนยามค่ำคืน สาดส่องนำทาง ให้ผู้คนมากมาย ได้ไปถึงจุดหมายที่ตนวาดฝันเอาไว้
^
^
^
เน่าไปไหมเนี่ย (=_=;)a เราเเต่งเเบบนั้นไม่เป็นหรอก ก๊ากกกกก (>_<)V
ผมเดินกลับมากับไอ้คนตัวดี ที่ตอนนี้เป็นหมาหงอยไปเเล้ว ทำอะไรไว้ก็ต้องได้รับอย่างนั้นเเหละ
"บล็อค ... "
"หืม ?"
"ขอโทษนะ"
"เรื่อง ?"
"ที่ทำแบบนี้น่ะ"
"อืม"
"โกรธเปล่า ?"
"ไม่"
"งอนหรอ ?"
"คงงั้นมั้ง"
"บล็อค ไนน์ขอโทษนะ"
"อื้ม"
"บล็อค ไนน์ขอโทษ ขอโทษที่โกหก ... ขอโทษที่ไม่บอกความจริง ... ขอโทษที่ทำให้ไนน์ไม่มั่นใจ ... ขอโท ..."
เยอะไปๆ อยู่ดีๆ ก็ลงไปคุกเข่า ทำอย่างกะหนังเกาหลีที่พระเอกจะง้อนางเอก มันคิดอะไรของมันอยู่วะ ...
"เฮ้ย ลุกขึ้นมานะ"
"ไม่ ... ไนน์จะไม่ลุกจนกว่าบล็อคจะให้อภัย"
"เออๆ รีบลุกขึ้นมาก่อนดิ เร็วๆๆ"
"หายงอนยัง"
"เกือบละ"
"หายเถอะนะๆๆ"
เเล้วนี่ทำไมต้องมาทำหน้าทะเล้นอย่างนี้ ... มันเขินนะเฟ้ย
"เอ้ออออออออ อย่าเซ้าซี้ดิวะ" ผมทำตัวฟึดฟัด
ก็มันจะมาเกาะเเกะอะไร !! บอกว่าไม่งอนๆๆ
"อ่ะๆ ไม่ทำเเล้ว"
... เอาไงดี ? ความจริงจะถามว่าโกรธไหม มันก็คงมีบ้าง แต่ก็ไม่ได้รุนเเรง เพราะที่มันทำไปก็คงต้องมีเหตุผล ผมก็อยากรู้เหตุผลมันเหมือนกันว่าคืออะไร
"ไนน์"
"คร้าบบบบบ (^+++^)??"
"ทำไมไม่บอกความจริง ?"
"เรื่องนี้น่ะหรอ"
หยุดทำหน้าเเบ๊วเลย !!
"ก็เออน่ะดิ"
"ก็กลัวบล็อค จะเครียดไง"
เเล้วที่โกหกกันนี่กูไม่เครียดเลยไงวะ (-..-)?
"มันเครียดอยู่เเล้ว ... จะเล่าได้ยังวะ"
"ก็ที่จริงเเล้ว เด็กคนนั้น เอ่อ 'พ็อท' น่ะ เป็นลูกเพื่อนเเม่ไนน์ เเล้วมันก็เพิ่งเข้ามหาลัย เเม่มันเลยฝากไว้กับไนน์" มันฟังขึ้นไหมเนี่ย ??
"เเล้วต้องไปไหนมาไหนกันขนาดนั้นเลย !?"
"ก็เเม่ไนน์ บอกว่าให้ตามใจน้อง เเถมไอ้พ็อทมันก็เอาแต่ใจอีก ถ้าไนน์ไม่ทำตาม มีหวังโดนเเม่เฉ่งเเหงๆๆ"
"เห็นไหม ก็เเค่เนี่ย ไม่เห็นต้องปิดบัง"
"ก็กลัวบล็อคโกรธนี่นา (>~<)V" ดูมันทำหน้าดิครับ น่าเตะชะมัด ไปไกลๆเลย
"บอกเเล้วว่าไม่โกรธๆๆ ไปๆรีบเดินไปได้เเล้ว ... โอ๊ยย อย่าดิวะ"
พอบอกมันว่าไม่โกรธก็เข้ามาบีบจมูกผม บิดไปบิดมา เดี๋ยวก็โกรธให้จริงๆ หรอก เจ็บโว้ยยยยย
"ไม่โกรธจริงๆใช่เปล่า"
"ถ้าถามอีกรอบ จะโกรธเเล้วนะ"
"ไม่ถามเเล้วคร้าบบบบบบ มาใกล้ๆดิ"
... หืม อยู่ดีๆมันก็อยากมีอะไรมากระซิบซะงั้น
"ว่าไง ?"
"คืนนี้ 'ขอทีดิ' จุ๊ฟฟฟฟฟ"
"ไอ้หื่นนน ไปตายซ๊าาาาา !!!"
... ♥ บล็อค X ไนน์ + TEA & POT ♥ ...
"บอกให้ปล่อย !!!"
"ไอ้เชี่ยปล่อยกู กูจะลงจากรถ"
ร่างโปร่งบางกำลังถูกร่างสูงหิ้ว ขึ้นรถเบนซ์คันหรูไปอย่าง่ายดาย เหมือนกับตัวเค้าเบาจนเเทบจะไม่มีน้ำหนัก
"จะพากูไปไหน"
ร่างโปร่งตะคอกเสียงเเข็งใส่คนตรงหน้า พร้อมท่าทีที่จะขัดขืนลงจากรถ
"พาเรากลับคอนโด"
มีเพียงเสียงนิ่งเย็นจากร่างสูงเป็นคำตอบกลับมาเท่านั้น
... จะมายุ่งทำไม เเล้วมันจะตามรังควาญผมไปอีกนานไหม ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโรคจิต ไอ้หมอ บลาๆๆๆ !!!
"ตามมาเจอได้ไง ?"
"นี่ ทำไมไม่ตอบ"
"... พี่ไม่จำเป็นต้องตอบเรานะ"
"หึ"
ร่างโปร่งได้แต่ขมุบขมิบปาก หน้ามุ่ย ทั้งสบถออกมาอย่างหัวเสีย ช่างขัดกับรูปหน้าเรียวเล็ก นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน คิ้วเข้มที่เรียงตัวสวยเหมือนได้รับการกันมาอย่างดี สันจมูกรั้นบ่งบอกนิสัยเอาแต่ใจ สุดท้ายพวกปากอิ่มสีชมพูอ่อน << นี่มันคนจริงๆหรอเนี่ย (+_+)?
"ทำไมถึงออกไปกับไอ้ไนน์"
ร่างสูงเอ่ยปากถาม ทำลายบรรยากาศเงียบที่เกิดขึ้นในรถคันหรู
"เเล้วมึงจะทำไม ?"
... เป็นเด็กไม่ดีเลยนะ พูดจาแบบนี้ เดี๋ยวจัดการซะให้เข็ด
"รู้ไช่ไหม ว่ามันมีแฟนเเล้ว ทำไมยังทำตัวเเบบนี้อยู่"
"รู้ !! แต่กูจะยุ่งอ่ะ ทำไม"
"เเล้วเมื่อไหร่จะเลิกทำตัวเเบบนี้ฮะ"
ฝ่ายร่างสูงเริ่มมีโทสะ ขึ้นมาบ้าง คนเรามันก็ต้องมีระดับของความอดทน เเล้วตอนนี้มันคงถึงขีดสุดเเล้ว
"กูเป็นของกูอยู่เเล้ว ใครจะมาเปลี่ยนกูได้"
"อย่าปากเก่งนัก พ็อท !"
... ฮึ อย่าฝันไปหน่อยเลย คนอย่างไอ้'พ็อท'
ไม่มีทางหรอก ที่ใครจะเปลี่ยนได้
"ตลกว่ะ" ร่างโปร่งแค่ส่งหางตาไปจิกร่างสูง
"ถึงเเล้ว ... ลงมา"
... ตึกนี้มัน คอนโดของผม ทำไม ... ทำไมไอ้บ้านี่มันถึงรู้ได้
"นี่มึงเเอบตามดูกูหรอ มึงโรคจิตป่ะ?"
"เดี๋ยวขึ้นไปบนห้องก็รู้กัน" ไม่ว่าเปล่าร่างสูงเปิดประตูฝั่งตรงข้าม ลากร่างโปร่งที่ขัดขืนสุดกำลังออกจากรถไป
... ปล่อยกูนะ !!!!!!
"ห้องอะไร ?"
"ไม่บอก กูไม่บอก ปล่อยกู กูจะร้องให้คนช่วย"
"จะบอกดีๆมั๊ย ?!"
"เจ็บบบบ ... ปล่อยก่อนดิ" ร่างโปร่งร้องเมื่อเเรงบีบที่เเขนเเน่นขึ้น
"ขะ ... ขอโทษ"
... ผมไม่ได้อยากทำให้เค้าเจ็บ ใจเย็น ต้องใจเย็นกว่านี้ดิ ไอ้ที
"3310"
"ห้อง 3310 ใช่ไหม"
"อืม"
ร่างสูงจับมือร่างโปร่งเดินเข้าลิฟท์ ภายในคอนโดหรูกลางกรุง ในลิฟท์ใหญ่ๆ ที่มีเพียงเค้าสองคน
ปิ๊งงงง !!!
"ไปทางไหนอีก ?!" ทีหันไปถามเจ้าของห้อง
"อยู่สุดด้านซ้ายมือ ทางนั้นน่ะ"
... รู้สึกทะเเม่งๆ เหมือนมีอะไรสักอย่าง ทำไมเจ้าตัวบางยอมบอกเลขห้องออกมาง่ายๆ ทั้งที่จริงคนอย่างเค้า น่าจะรั้นจนถึงที่สุดเเท้ๆ
"เปิดดิ"
"เดี๋ยวหาการ์ดก่อน"
ร่างโปร่งล้วงหาคีย์การ์ดห้องตามกระเป๋าเสื้อเเละกางเกง
"โอ๊ยยยยยยยยย!!!"
"สมน้ำหน้า นอนต่อไปตรงนั้นเเหละ รู้จักพ็อทน้อยไปเเล้ว"
"หน็อย ไอ้ตัวเเสบ !!!"
ร่างโปร่งวิ่งด้วยกำลัง 80 เเรงม้า จากหน้าห้อง 3310 ที่ หลอกซัดหมัดเข้าไปเต็มท้องของอีกฝ่าย ไปยังห้อง 3316
"หยุดนะ !!!"
ปั้งงงง !!!
... เล่นกับใครไม่เล่นเหอะๆ ไอ้หมอโรคจิต หมอซาดิสม์ กูคนนึงที่จะไม่ไปรักษากับมึง
ร่างโปร่งกลับเข้ามาในสถานที่ที่่คุ้นเคย ห้องสี่เหลี่ยมขนาดพอดีที่ภายในตัวเเยกออกเป็นห้องนอน ห้องนั่งเล่น ห้องน้ำ เเละครัวเล็กๆสำหรับทำอาหาร มันก็ดูเหมาะสมกับหนุ่มมหาลัยที่ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว
... อะไรกันวะวันนี้ มีแต่เรื่องอะไรที่ทำให้เซ็ง ทั้งพี่ไนน์ ทั้งไอ้หมอบ้าเนี่ย ตามมาเจอได้ไงก็ไม่รู้ ไอ้บ้า ไอ้เชี่ย ไอ้โรคจิต ... <<< เเล้วนี่กูคิดถึงมันทำไมวะ !!!
ร่างโปร่งทิ้งตัวลงที่โซฟา อาจเะเพราะความเหนื่อยล้า ที่ทำให้เค้าเพลียได้ขนาดนี้
เเก๊กกกก !!!
... นอนหลับเป็นลูกหมาเลย มันน่าจับกดชะมัด เวลาหลับกลับดูไม่มีพิษ ไม่มีภัย ดูเป็นเด็กผู้ชายน่ารักๆหนึ่งคน อยากให้พ็อทอยู่ใรสภาพนี้นานๆจัง
"ทำไมไม่ไปนอนในห้องดีๆ นอนแบบนี้มันไม่สบายนะ"
"หื้ม ... อะเฮ้ยยยยยยยยยยยย เข้ามาได้ไงวะ"
ร่างโปรงเเทบเด้งตัวเมื่อเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าเป็น 'ที'
"ตกใจอะไร ขนาดนั้น !?"
"ก็เข้ามาทำไม ออกไป ออกกกป๊ายยย"
"โอ้ยๆ อย่าดิ พี่เจ็บ"
... อยู่ดีๆ ก็เอาหมอนมาฟาดผม ชอบความรุ่นเเรงก็ไมบอก
"ออกไป เข้ามาทำอะไร"
"เปล่า ไม่ได้ทำอะไร"
"งั้นออกไปจากห้องกู"
"... ให้พี่อยู่ด้วยไม่ได้หรอ"
"ถ้ามึงอยู่กูจะออกไปเอง"
ร่างโปร่งลุกจากโซฟาเบดนิ่มสีครีม สาวท้าวไปยังห้องครัว
... ตอนนี้ก็ต้องอยู่กับมันในนี้เเล้ว อยากตายยย
เเช็กกกก !!!
"จะทำอะไร ?"
"ยังจะถามอีกหรอ" มืออีกข้างกำลังจะเอามวนบุหรี่ เข้าไปในปาก
เพี้ยะ !!
"โอ๊ยยย" ทีปัดบุหรี่ออกจากมืออีกฝ่าย
"หยุดสูบซะ"
"มึงทำอะไรของมึง อ๊ะ"
พวงปากอิ่มของร่างโปร่งถูกประทับลงเบาๆ อย่างทะนุถนอม
... ปากไอ้ตัวเเสบทำไมมันหวานขนาดนี้นะ
ก่อนร่างสูงจะเอ่ยคำพูด
"พี่ขอนะ อย่าทำให้ปากบางน่าทะนุถนอม ต้องเเปกเปื้อนเลย"
........................................................................
เรามีสมาชิกในนิยายเพิ่มเเล้วนะ เปิดตัวคู่ใหม่เลยอิอิ
ไปนอนเเล้วครับฝันดี o13 o13 o13
ไม่รู้จะ Talk อะไร
ก็ถ้าใครใจดี ก็ซื้อ case iPhone ให้หน่อยนะ 555555
:L2: :L2: :L2:
-
:mc4: :mc4: ยินดีต้อนรับคู่ใหม่่่จ้าาาา .
-
ตกใจหมดเลย นึกว่าบล็อคแอบไปมีกิ๊กใหม่ซะแล้ว
o6
-
หนีไปติดตามอีกคู่ดีกว่าไหมเนี่ย :bye2:
-
คู่ใหม่นี้ขอSMนะรัน อิอิ
-
จิ้น คู่ใหม่ดีกว่าน่าจะมี o18 :oo1: o18 :oo1:
ตบ จึ๊ก ตบ จึ๊ก
-
เพิ่มมาอีกคู่เเล้วหรอเนี่ย ?? :haun4:
-
และแล้วก็ได้อ่านทั้ง 2 คู่..
-
คู่ใหม่ น่าจะเด็ด
-
เชียร๊ ที x พ็อทนะคะ o13
-
นึกว่ทีคู่อซอีก555+ >_<\
-
เเอบชอบที พ็อทค่า !! :really2: :-[
-
ขอโทษที่หายไปนานนะคร้าบกลับมาเเล้ว
ที่จริงตอนนี้หยุดเชงเม้งเเหะๆ เลยไปช้อปปิ้งมา
เตรียมเสื้อผ้าไปใส่เท่ๆ ที่ปักกิ่งสักหน่อย
พอกลับมาบ้านก็เลย เอ้าลืมไปว่ายังไม่ได้อัพนิยาย
ยังไงก็มาอัพเเล้วนะคร้าบ ติดตามเยอะๆ เนอะ อิอิ
ขอบคุณครับผม :o8: :o8: :o8:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 16 : ทีxพ็อท ~~~ !
"พี่ขอนะ อย่าทำให้ปากบางน่าทะนุถนอม ต้องเเปกเปื้อนเลย"
... รสจูบที่หอมหวานนี่คืออะไร ไม่เคยมีใครที่ทำให้ผมรู้สึกดีแบบนี้มาก่อน ไม่ว่าจะแฟนกี่คนๆ หรือจะคู่นอนที่พอเสร็จกิจก็เเยกทางกันไป ทำไม หัวใจมันต้องเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะกับคนๆนี้
"ไอ้หมอเชี่ยยย" พ็อทผลักทีออกด้วยเเรงั้งหมดที่เหลืออยู่
"พี่ขอโทษ พี่แค่ไม่อยากให้เรา"
"ไม่ต้องมายุ่ง บอกเเล้วว่าไม่ต้องยุ่ง"
ร่างโปร่งยังไม่หยุดมือ ทั้งๆที่ถูกร่างสูงกอดไว้เต็มอก สัมผัสที่เขาไม่เคยรู้สึกได้รับจากใคร ความรู้สึกที่ไม่คิดว่าจะได้จาก 'ที' คนที่ขึ้นชื่อว่าเค้าเกลียด
"ถ้าทำตัวอยู่เเบบนี้ เเล้วใครมันจะทนอยู่ด้วย ห๊ะ !!!" ทีตะคอกเสียงดัง เป็นการเเสดงกิริยาที่เค้าไม่เคยทำมาก่อน ปกติเค้าจะเป็นคนเงียบๆ ง่ายๆ สบายๆ แต่ทุกครั้งที่มีคนชื่อว่า 'พ็อท' เค้ากลับรู้สึกเเปลกๆ รู้สึกต้องการปกป้อง ต้องการตามหา
"..."
... ทำไมต้องตะคอกเสียงดังอย่างนี้ด้วย ถึงผมจะทำผิดแต่เค้าก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาก้าวก่ายอะไรเเบบนี้สักหน่อย
"นั่นสินะ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของพ็อท"
"พี่ไม่น่าเข้ามายุ่งเลย ... ขอโทษที่รบกวนนะครับ" ทีถอนกอดออกจากพ็อท ตามความต้องการของพ็อท
ตอนนี้ร่างโปร่ง ไม่เเม้แต่จะเงยใบหน้าเรียวขึ้นมาสบสายตากับร่างสูง ตอนนี้อเค้าดูเหมือนเด็กที่กำลีงเศร้าเพระโดนผู้ใหญ่ฆ่าโทษ
"พี่กลับก่อนนะ"
... คิดว่าผมจะกลับจริงๆน่ะหรอ ผมให้คุณนับถึง สาม
หนึ่ง
สอง
สาม
"เดี๋ยว !!!!!"
ร่างโปร่งตะโกนออกมา เเล้วคว้ามือร่างสูงเอาไว้
"ไม่อยากให้พี่ไปเเล้วเหรอครับ ?"
"กูหิว อยากกินโจ๊ก"
... นี่ผมหูฝาดไปรึเปล่า ? ไอ้ตัวเเสบอยากกินโจ๊ก
"พี่ไปซื้อให้เดี๋ยวนี้เลยคร้าบ (^0^)b"
ตอนนี้กลับเป็นร่างสูงที่ทำท่าดี๊ด๊า เหมือนเด็กที่ได้ของเล่น เดี๋ยวก็โหด เดี๋ยวก็ต๊อง ~~~ หมอที นี่เป็นคนยังไงกันเเน่ฟะ
"กูให้เวลา 15 นาที" พ็อทชูนิ้วเรียวยาวขึ้นมาเเล้วกลางเป็นสัญลักษณ์ของเลข 5
"หาาา !? ไม่น้อยไปหรอ" ทีตาค้าง เเทบจะลงไปดิ้นอยู่ที่พื้น ในขณะที่พ็อทยิ้มเยาะอย่างเยือกเย็น ก๊ากกกก
"กูจะนับเเล้วนะ 59"
"โอเคๆ ไปเเล้ววววววววววววววว"
ร่างสูงออกจากห้อง เเบบติดสปีดด้วยความเร็วสูง ทำยังไงเค้าจะซื้อโจ๊กกลัามาได้ทันเวลา !?
"ถ้าคิดว่าทันก็ไปซื้อมาเหอะ หึหึ"
ด้านร่างโปร่งก็นั่งกอดอกลงที่โซฟา นับเวลารอรุ่นพี่หมอเเสนชาญฉลาดกลับมา
~ 15 นาที ผ่านไป ~
"เเฮ่กๆ มาเเล้วคร้าบ"
ร่างสูงที่หอบเป็นหมาวิ่งกลับมาที่ห้องพร้อมถุงโจ๊ก ตามที่ได้รับคำสั่งสุดโหดให้ไปซื้อมาภายใน 15 นาที
"ช้าไป 28 วินาที"
... ห๊ะ เล่นจับเวลาเป๊นวินาทีเลยหรอ นี่ผมวิ่งสุดชีวิตเเล้วนะ พี่ทีทุ่มทั้งกาย ทั้งใจเเล้วนะน้องพ็อท
"ไม่ช้านะ เหลืออีกตั้ง 1 นาทีเเหนะ" ทีชี้นาฬิกาข้อมือตัวเองให้อีกฝ่ายดู
"นู่น" พ็อทพูดเบาๆ พร้อมสะบัดหน้าไปทางนาฬิกาเรือนใหญ่ ที่ติดอยู่บนผนังสีครีมอ่อน
... หาาาา เข็มสั้นชี้เลข 9 เข็มยาวชี้เลยเลข 3 ไป สามทุ่มสิบหก
"ตอนนี้ช้าไปเเล้วหนึ่งนาที"
"โหดไปไหมเนี่ย !?" ทีเเทบจะทรุดลงไปตรงพื้นพรมหรูกลางห้อง เหมือนครั้งนี้เค้าจะยังทำคะเเนนไม่ได้ ใช่ไหม
"แต่ ไม่เป็นไรเห็นความตั้งใจ กินหน่อยก็ได้"
เดี๋ยวพี่ไปเทให้นะคร้าบรอเเปปนุง อิอิ"
... อย่าต๊องให้มันมากไอ้หมอ เดี๋ยวโดนอีกรอบหรอก
"มาเเล้วคร้าบ โจ๊กหมูร้อนๆ ใส่ใข่ไก่สดใหม่แต่สุก ไม่ต้องกลัวเชื้อ H5N1 เเน่นอน"
ร่างสูงเดินกลับมาพร้อมโจ๊กร้อนๆ หอมกรุ่นจากเตา ? เสิร์ฟลงตรงหน้าของร่างโปร่งที่ตอนนี้นิ่งมากเเทบไม่กระพริบตาด้วยซ้ำ เวลาที่เค้าอยู่นิ่งๆ ถือว่าเป็นคนที่เท่มาก ด้วยท่าทางสงบ บวกกับหน้าตาหล่อเหลา ที่พอนำมารวมกันเเล้วลงตัวมากเสียจริงๆ
... อยากจะกดคนตรงหน้ามากกว่าที่จะเอาโจ๊กให้กินเเล้วซิ ใจเย็นไอ้ที ใจเย็นเอาไว้!!!
"กูไม่กินต้นหอม"
"คร้าบ เดี๋ยวพี่ไปเขี่ยออกให้"
~
"กูไม่กินผักชี"
"ลืมดู เดี๋ยวไปเอาออกให้น้าา"
~
"กูไม่กินกระเทียมเจียว"
"อ้าวหรอ นึกว่าจะชอบ"
~
"มันจืดไป"
"เดี๋ยวใส่เเม็กกี้ให้นะ จะได้อร่อย"
~
"มันเย็นเเล้วเอาไปอุ่น"
"เดี๋ยวเข้าไมโครเวฟเลย"
~
"กูง่วงเเล้ว"
"หาาา ไม่ทานสักหน่อยหรอ"
"เหอะ ~"
... พระเจ้าาาาาา เเล้วที่ผมทำไปทั้งหมดนี่มันอารายยยยยยยย ????
"อ่อ ออกไปเเล้วก็ปิดประตูห้องให้ด้วยล่ะ" พ็อทเดินหายลับเข้าไปในห้องนอน ทิ้งให้ทีนั่งงงอยู่กับโจ๊กอุ่นๆ ที่ไม่มีต้นหอม ไม่มีผักชี ไม่มีกระเทียมเจียว เเละไม่มี 'คนกิน' เป้งงง !
... ทำอย่างนี้ได้ยังไง ผมไม่ยอมเเน่ๆ ไอ้ตีวเเสบออกมาเดี๋ยวนี้นะโว้ย !!!
ก๊อกๆๆ
"มีอะไรอีก" พ็อทเปิดประตูออกมาด้วยสภาพเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงบ็อคเซอร์หนึ่งตัว ดูเป็นชุดที่วาบหวิว เเละล่อเสือหื่นกระหาย
"มันดึกเเล้ว ขอค้างที่นี่ได้เปล่า พี่ดื่มมาด้วย กลัวจะโดนฮุบเข้าไปไมด่านใดก็ด่านนึง" ทีพูดอ้อนที่สุดเท่าที่เค้าเคยทำมา
"ไม่" คำพูดตัดบทสนทนาที่ทีไม่อยากได้ยินก็หลุดออกมาจนได้ ไม่มีความปราณีเห็นใจสักนิดจากพ็อทเลย
"โห !!! นะๆๆ เห็นใจพี่หน่อยนะคร้าบๆๆ" ลูกอ้อนลูกต่อไผ ถูกงัดออกมา
"ไม่ หอมึงไม่ได้อยู่ไกลหนิไอ้หมอ"
"โหยยย แต่มันดึกเเล้วนะๆๆ ขอค้างด้วยคืนนึง แค่คืนเดียวเท่านั้นเอง นะๆๆๆๆๆๆๆ" มือไม้เริ่มอยู่ไม่สุข เข้าใปเกาะเเกะตามเเขน ตามขา คิดว่าอีกฝ่ายจะใจอ่อนรึไง
"เออๆ จะนอนก็นอนไป"
"ขอบคุณคร้าบบบ พ็อทใจดีที่สุดเลย" ทีพยายามจะมุดตัวเข้าไปในห้อง แต่ถูกพ็อทเอาเท้ายันไว้ !
"ไอ้หมอ กูให้มึงนอนข้างนอก ไม่ใช่ในนี้"
"ใจร้ายอ่ะ หน้าตาก็ดี แต่ทำไมใจดำจัง"
"หรือจะไม่นอน?" พ็อทกอดอกพิงประตูเเล้วใช้ใบหน้าเรียวส่งสัญญาณว่า 'ที่นอนมึงอ่ะ อยู่ตรงนู้น'
"โอเคๆ"
ปั้ง !!
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
... ผมพยายามข่มตานอนลงเเล้ว แต่ทำยังไงมันก็ไม่หลับ แกะก็นับเเล้วนับจนเเกะกระโดดข้ามรั้วกลับมา ก็ไป้กระเพาะตัวดีเนี่ยสิ ร้องดังอย่างกับโอเปร่าในโรงละคร สงสัยผมจะหิวขึ้นมาจริงๆ
ร่างโปร่งเดินย่องออกมาจากห้อง ไม่แม้แต่จะเปิดไฟ เพราะกลัวจะไปรบกวนอีกคนที่นอนหลับปุ๋ยบนโซฟา
... นี่ห้องตัวเองเเท้ๆ แต่ต้องทำอย่างกับเป็นโจรร้ายที่ย่องจะเข้ามาจิ๊กของ บ้าจริง
"ยังอุ่นๆ อยู่เลย"
ร่างโปร่งจัดการโซ้ยโจ๊ก ด้วยความเร็วสูง (สูงมากจริงๆ) แปปเดียวก็หมด ดูท่าเเล้วคงหิวจริงๆ เห็นมะ เล่นเค้าไว้เยอะสุดท้ายก็ต้องมากิน อิอิ
"เเว่นก็ไม่ถอดออก บ้าจริ๊ง" พ็อทโน้มตัวลงไปใกล้ๆ เเล้วถอดเเว่นทรงเหลี่ยมขอบสีดำของทีออกอย่างช้าๆ
... ไอ้หมอนี่พอถอดเเว่นก็หล่อใช่เล่นนี่หว่า คิ้วหนาเข้มแต่ไม่ได้ถึงขั้นชินจัง สันจมูกโด่งคมลับกับสันกรามพอดิบพอดี ริมฝีปากที่ไม่หนาเป็นสันหนังสือ แต่ก็ไม่ได้บางเป็นเเผ่นกระดาษ ช่วงตัวที่ยาวกว่า 183 เซนติเมตร ถือว่าอยู่ในช่วงของคนสูง หุ่นก็ไม่ผอมเป็นไม้เสียบผี แต่ไม่ล่ำจนเป็นนักเพาะกาย ... ผ่านเเล้วกันสำหรับสรีระด้านทางกายภาพ
"เฮ้ยยยยย"
"จะทำอะไร จะลักหลับพี่หรอ"
"ไอ้เชี่ย ปล่อยกู ไอ้สัด"
"เป็นเด็กพูดจาไม่เพราะแบบนี้ ไม่ดีนะ เดี๋ยวต้องโดนคุณครูสั่งสอนซะหน่อยเเล้ว อะ โอ๊ยยย" ร่างสูงที่ดึงร่างเล็กลงไปลงไปกอดอย่างเเน่น ร้องออกมาอย่างดัง ดพราะถูกเขี้ยวคมของร่างเล็กกัดลงให้ที่เเขน
"มึงจะทำไรกูปล่อยยยยย"
"ลงโทษคนดื้อไง"
"ปล่อย ... ฮึก"
... ผมสัมผัสได้ถึงหยดน้ำที่เเปะลงมาที่เเขนผม
"เป็นอะไร"
"หยุด ถ้าทำแบบนี้มึงก็จะได้แค่ร่างกายกู"
... ร้องไห้ตัวเเสบกำลังร้องไห้ ??? เกิดอะไรขึ้นหรือผมทำให้เค้าเจ็บ ผมแค่อยากหยอกเค้าเล่นเบาๆ เท่านั้นเอง
"พี่ไม่ทำอะไรเเล้ว อย่าร้องนะ" ร่างสูงได้แต่กอดร่างโปร่งไว้ในอ้อมเเขนอย่างเเน่น ไม่มีทางที่เค้าจะปล่อยคนๆนี้ไป ไม่มีทาง !
... ร้องไห้ แต่ไม่ได้มีความสะอื้นออกมาให้เห็น มีเพียงน้ำตาที่ไหลออกมา ผมไม่สามารถถึงความรู้สึกที่เเท้จริงของพ็อทได้ ... นิ่ง ... นิ่งจนน่ากลัว
"พี่ไม่ได้ต้องการร่างกาย"
"เเต่ต้องการให้เรารักพี่"
......................................................
TBC ....
ปล !!!! วันที่ 12 จะไปปักกิ่งเเล้ว บอกล่วงหน้าเพราะจะหายไปเป็นอาทิตย์เยย
เเหะๆ ไม่ได้ไปเทียวนะ ไปสอบ เเต่ก็สอบเเค่วันเดียว << เเล้วมันไม่เที่ยวตรงไหน
ตอนนี้ผมกำลังบ้านักร้องวง EXO อยู่ ~~~ ขอให้เจอเเล้วกันตอนที่ไปปักกิ้งจะไปตาม !!
มีใครชอบเหมือนกันบ้างไหม EXO PLANET !!!! นักเขียนชอบ เฮีย KRIS ~~~
เเค่นี้เเหละ เเสดงความต้องการที่เเท้จริงเเล้วเราก็จะจากไป อิอิ :-[ :-[
-
ขอให้สอบได้นะคะ อิอิ . เดียวจะลองไปฟังวงนี้ดูดีกว่าาาา :L2: :L2:
-
:-[ คู่นี้น่าตื่นเต้นดีนะ อิอิ
-
น่าสนใจมากเลยคู่นี้ ^^
-
เริ่ดดดดดด
-
ทีพ็อท ดูโหด แต่ทีก็ดูจะรักน้องนะ ~
-
ข้อเรียกร้องไม่น่ายาก..
-
เดี๋ยวพ็อทก็ใจอ่อนนน
-
:z13: :z13: :z13:
คู่ที x พ็อทเลย ฮ่าๆๆๆ
-
คู่นั้นดูจะออกเเนวซาดิสม์นะ :z3:
-
ขุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อเร็วๆนะรันนนน
-
สุขสันต์วันสงกรานต์..
-
หายไปนานนะ :z3:
-
อยากจะกราบขอโทษทุกคนมากๆเลยครับ
หายไปร่วม ... หลายวันนับไม่ถูก
ตอนนี้ผมอยู่ปักกิ่ง การสอบผ่านไปได้ด้วยดี (ผ่านเเน่ๆ 5555) แต่มันเป็นแค่ระดับ 3 จาก 6 ระดับ เดี๋ยวเดือนหน้าสอบระดับ 4 ยากกว่านี้เเน่ๆ เเถมยังต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือ (หนักกว่าเดิม) แต่เราไม่เเคร์ เพราะเราก็ต้องเเบ่งเวลา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้อาจจะอ่านยากบ้าง เพราะยังคงอัพนิยายในโทรศัพท์อยู่ เดี๋ยวมีคอมเมื่อไหร่จะจัดการให้เป็นระเบียบกว่านี้ ขอบคุณทุกกำลังใจที่ให้มาในการสอบครั้งนี้
ปล. อยากกลับไปเล่นสงกรานต์ที่ไทยจังเลย เห็นเพื่อนอัพรูปเเล้วเซ๊งเซ็ง ...
สุขสันต์วันสงกรานต์อีกรอบนะครับ :)
-
ตอนที่ 17 : ดูเเล
"อ๊ะ อ่า" เสียงครางกระเส่าเร่าร้อนของสองคน ที่ประสานกันประหนึ่งจะรวมกันเป็นอันหนึงอันเดียว
"... เเฮ่กๆ" ลมหายใจร้อนๆ ถูกพ่นออกมา กระทบใบหูของคนข้างล่างเบาๆ
"ไนน์รักบล็อคนะ" ร่างสูงที่พร่ำบอกคำพูดเดิม ที่เเม้จะฟังกี่ครั้ง ก็ยังชื่นหู
"อื้มม" ร่างสูงปัดปอยผมที่ประหน้าร่างโปร่งออก ก่อนจะประทับรอยจุมพิตลงเบาๆที่ริมฝีปากของอีกฝ่าย
" ... อีกรอบนะ อิอิ"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"บล็อค"
"หื้ออ"
"ตื่นเถอะ สายเเล้ว"
... ร่างโปร่งที่งัวเงียอยู่ค่อยๆ พยุงตัวเองขึ้นมาจากเตียงนุุ่มที่เป็นสนามรบ สภาพผ้าปูที่นอน ที่ยับยุบยี่ ปลอกหมอนที่หลุดลุ่ย ทุกอย่างล้วนเป็นผลพวงของกิจกรรมเมื่อคืน
วู๊บบบบบ !!
"เป็นไร !!!"
... บล็อคตัวร้อนจี๋เลย สภาพแบบนี้เป็นไข้เเน่ๆ
"จะ ... เจ็บ"
"เจ็บตรงไหน ค่อยๆนะ" ไนน์ประคองบล็อคขึ้นมาพิงที่หัวเตียงช้าๆ
"มีไข้ด้วย เดี๋ยวไนน์พาไปโรงบาล"
"มะ ไม่ต้อง"
... เสียงก็เเทบจะไม่มีเเล้ว ยังจะพยายามพูดอีกไอ้เตี้ยเอ้ย ผมเลยจัดการขยี้หัวมันไปที ก็รู้ว่าเรียนเภสัช แต่เภสัชจะเป็นไข้ไม่ได้หรือไง
"มานี่ลุก" ไนน์โดดขึ้นไปที่เตียงนุ่มฉุดคนป่วยที่นอนอืดฉืดอยู่ขึ้นมา
"อย่าดื้ออออ ลุกมา"
"โอ้ยยยยย เจ็บ"
"เจ็บตรงไหนเล่า มาให้ดูหน่อย"
... ร่างสูงสำรวจตามร่างกายของร่างโปร่งตั้งแต่หัวจรดเท้า ย้ำตั้งแต่ "หัวจรดเท้า"
"เจ็บก้นหรา อิอิ"
ป๊าบบบบ !!
"โอ้ยยย แบบนี้ไม่เจ็บเเล้วมั้งเนี่ยฟาดมาซะเเรง" บล็อคถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพยายามดันตัวขึ้นมาจากเตียง
... เจ็บสะโพกชะมัด ที่ต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ก็เพราะไอ้หื่นไนน์ !! ล่อไป 1 2 3 นับไม่ถ้วน ... โอ๊ยเจ็บคร้าบบบบบบ
-บล็อค ไนน์-
"เท่าที่หมอตรวจดูร่างกายของคนไข้ ก็ไม่พบความผิดปกติอะไรนะครับ มีเเค่อาการฟกช้ำเล็กน้อย เเล้วก็มีไข้เฉยๆ หมดให้ยาลดไข้กับยาเเก้อักเสบไปทานนะครับ ทานหลังอาหารสามมื้อ” ไนน์ฟังสิ่งที่หมอพูดอย่างใจจดใจจ่อ
“อ่อ หมอขอฝากอีกเรื่องนึงนะครับ”
“ครับผม ?” คนฟังทำหน้าสงสัย ในขณะที่หมอเข้ามาจับไหล่เเล้วกระซิบเบาๆ
“เรื่องอย่างว่าเพลาๆลงบ้างก็ดีนะครับ ฮ่าๆๆ”
... ตายห่าเเล้ว หมอเล่นผมเข้าจนได้
“เอ่อ ได้ครับ ผมจะเพลาๆลงครับ เเหะๆ”
ไนน์ลุกขึ้นเเล้วเดินตรงออกไปยังเเผนกจ่ายยา ด้วยท่าทางเคอะเขิน ใบหน้าที่ยังเเดงระเร้อ คงเป็นเพราะยังอายหมอรู้ทันว่าเมื่อคืนทั้งบล็อค เเละไนน์ผ่านสนามรบกันมาอย่างทรหด
“มียาอะไรบ้าง ดูหน่อยดิ” บล็อคยื่นหน้าส่องไปในถุงยา
“ก็มียาเเก้อักเสบ กับยาเเก้ไข้ เเล้วก็” ไนน์กวักเรียกบล็อคเข้าไปใกล้ๆ
“หืม มีไรอีก”
“หมอบอกว่า ให้เพลาๆเรื่องอย่างว่ากันบ้าง อิอิ โอ๊ยยยย !!” มือเรียวบางของคนป่วยฟาดเข้ากลางกบาลของอีกฝ่าย
“เจ็บน้าาาาา เดี๋ยวก็สมองเสื่อมหรอก” คนถูกตีส่งเสียงโวยวายออกมายกใหญ่
“ก็ดี เอาให้ความหื่น หายไปให้หมด”
“หึหึ ความหื่นมันไม่ได้อยู่ในหัว มันอยู่ทั้งตัว” จากที่โวยวาย ไนน์ก็หันมาส่งสายตาหื่นๆไปยังบล็อคอีกครั้ง
“หุบปากไปอย่าพูดมาก”
“อ้าว อย่าวิ่งดิ ไม่สบายอยู่ไม่ใช่หรอไง บล็อค รอด้วยยยยยย”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
“นายพล คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า”
เจ้าหมาตัวน้อยประจำห้องของ บล็อค กระโดดกระดี๊กระด๊าหลังจากเจ้าของทั้งสองคนกลับเข้ามาในห้อง
“ปะป๊าไม่สบายเเหนะ ไปดูเเลหน่อยสิ”
“โฮ่งงงง ๆๆๆๆ”
เหมือนจะรู้หน้าที่ตัวเองอย่างดี เจ้าตัวเล็ก วิ่งกระโดดเข้าไปหา หม่าม๊า ... บล็อคกลายเป็นหม่ามี๊ ไปตั้งเเต่เมื่อไหร่เนี่ย ?
“นายพลดูดิ ป๊าต้องมาไม่สบาย เพราะไอ้บ้าตัวไหนก็ไม่รู้” สายตาอำมหิตสุดๆกำลังเพ่งไปที่ใบหน้าของคนที่ทำตัวไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เเกนั่นเเหละ ไอ้ไนน์ ? ที่ทำให้นายเอกของเราต้องเป็นเเบบนี้ !!
“ไนน์”
“ครับผม” คนตัวดียิ้มกว้างเเบบกวนทีนที่สุดเท่าที่เคยทำมา
“ทำความสะอาดห้อง ล้างจาน ซักผ้า ตากผ้า พานายพลไปเดินเล่น ทำอาหารด้วย”
“!!!!(O_O)!!!! หา จะให้ทำหมดนั่นเลยหรอ” คนฟังเริ่มก่อกบถ ฟังจากงานที่ได้รับมอบหมายให้ทำมันก็ดูเยอะอยู่หรอก เเต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สามารถทำได้หนิ
“ห้ามปฏิเสธ มึงทำให้กูเป็นเเบบนี้เองนะ เพราะฉะนั้นรับผิดชอบทั้งหมดนี่เลย” คำขาดที่ไม่สามารถต่อร้อต่อเถียงได้ถูกยื่นออกมา
“โอเคๆ เพื่อบล็อค ไนน์ทำได้อยู่เเล้วคร้าบ” ท่าทางที่เเสดงออกมา กับความรู้สึกภายในใจมันคงขัดกันมากสินะ ก๊ากกกกกก สมน้ำหน้าคนหื่น ฮิ้วๆ
... งานยักษ์เลยว่ะ คราวนี้ !!
จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดีล่ะ
คุณหญิงเเม่ท่านก็ไม่เคยสอนให้ทำความสะอาดด้วย
จะสมน้ำหน้าหรือจะสงสาร ‘ไนน์’ ดีเนี่ย
............
TBC
-
อัยย๊ะ
มาแล้วๆๆๆรอๆๆๆ
ไม่เข้าใจว่านิยายก้สนุกดีนะแต่ทำไมไม่เม้นกันบ้างเลยง่า
สู้ๆนะรันนน^^
-
เเอบคิดเหมือนรีบน !!
-
สงสารบล็อคอ่ะ ไนน์ก็หื่นเกิ๊นนนนนน :m20:
-
เบิ้ล ๆๆๆๆๆ..
-
ไนน์หนักไปเปล่า ??
-
ไนน์ :z1: :z1:
-
ไนน์รุนเเรงขนาดนั้น เดี๋ยวบล็อคก็ช้ำหมดหรอกกกก :angry2:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
เเค่นี้พอเลย อ๊าย
-
กลับมาเเล้วคร้าบผม ~~~
ในที่สุดผมก็ได้กลับมาจากการสอบเเล้ว
ขอบอกว่าเหนื่อยมาก ที่จริงสอบไม่ได้เหนื่อยหรอก เเต่ว่าช็อปเหนื่อยกว่า
ต่อราคากันสนั่นหวั่นไหวไปนิด ถึงวันนี้ตอนเช้ากลับมาสลบเหมือด
พอตื่นขี้นมาไอ้เราก็คิดพล็อตนิยายเรื่องใหม่ขึ้นมาได้
เเต่งไปเเล้วนิดนึง เเต่รอให้จัดการ บล็อคxไนน์ กับ สามหล่อ จบก่อนดีกว่า
เดี๋ยวมันจะสับสน งงๆ วุ่นวาย เพราะตอนนี้เเค่สองเรื่องนี้ก็มึน ไปหมดเเล้ว
Ps. เดือนหน้ามีสอบอีกครั้ง ยากกว่าเดือนนี้ เเต่ไม่ต้องห่วงครับ ต้องทำให้ได้
ข้อสอบที่ไปสอบมาถือว่าค่อนข้างง่ายยยยยยย ผ่าน้เเน่ๆ ขอบคุณทุกกำลังใจครับผม
Ps.2 ทุกๆอย่างมีทั้งคนชอบ เเละคนไม่ชอบ คนไม่ชอบนิยายผมอาจจะเยอะ
คนเม้นท์อาจจะน้อย(มาก) เเต่เราก็ไม่เห็นต้องสนใจเลย ทุกครั้งที่เข้าเล้ามาเเล้วเห็นนิยายของตัวเอง
มีจำนวนวิว เพิ่มขึ้น เเค่นี้ก็เเอบดีใจจะตายอยู่เเล้ว (เเต่ถ้าเม้นท์ขึ้นด้วยก็ยิ่งดีใจ) ฮ่าๆๆ
อย่าซีเรียสเลยครับ คนที่ชอบ ก็ขอให้ชอบ เเละติดตามกันไปจนจบเรื่องนะฮะ Love U ~
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 18 : เรื่อยๆนะ ...
"วันนี้เรียนถึงกี่โมง ?"
"น่าจะบ่ายมั้ง"
"มีไรเปล่า ?"
"เปล่า" คนตัวสูงไหวไหล่ เเสดงท่าทีมีพิรุธอย่างรุนเเรง
"ให้มันจริงเถอะ" โดนฟาดหัวไปที เผื่อจะหายต๊องบ้าง
"โอ๊ย เจ็บบบบ ... ซาดิสม์นะ เดี๋ยวคืนนี้โดน !"
"โดนอะไร เดี๊ยะๆ"
"หยอกนิดหยอกหน่อยไม่ได้เลยนะ"
"เหอะ"
"เอ้า จะรีบไปไหนบล็อค ! รอไนน์ด้วย"
... บางทีก็ดูเป็นความรักใสๆ ของวัยรุ่นมหาลัย
... ความรักที่อนาคตยังไม่รู้จะเป็นยังไงต่อไป
... ความรักที่เอาเเน่เอานอนอะไรไม่ได้
"บล็อคคร้าบ ..."
"หืม ?"
"ไนน์มีอะไรจะถาม"
"ว่า ?"
"บล็อครักไนน์เปล่า ??"
"..."
... เล่นมาถามกันเเบบนี้ นี่โง่หรือบ้าว่ะฮะ << ความจริงก็เเอบเขิน อยู่อ่ะเด้
"ว่าไง"
"อืม" เสียงที่ลอดออกมาจากคอ เบาจนเเทบจะไม่ได้ยิน
"อะไรน๊า"
"อืมมม"
"ไม่ได้ยิน"
"เออ รักโว๊ย รักๆๆๆ" คนตัวเล็กตะโกนออกมาลั่นมหาลัย ป่านนี้ชาวบ้านชาวเมืองเค้ารู้กันหมดเเล้วมั้งเนี่ย ฮ่าๆๆ
"จะไปหนายยยย รอด้วยยย ?" รีบตามไปดิจะมัวเเต่โวยวายทำไม ?
"บล็อคคคคค ..."
"เดี๋ยวๆ ไนน์เงียบก่อน" ร่างสูงเบรกเเทบไม่ทัน พลางทอดสายตามองตามร่างโปร่งไป
"นั่นมันไอ้ทีหนิ เเล้วอีกคนก็ ... พ็อท"
"จะว่าไป ที่หยุดไปสองสามวันนี่ มันก็ไม่ติดต่อมาเลย เเล้ววันนี้ ... มาเเบบ together" ตาทั้งสองคู่ยังคงจ้องมองไปทาง ชายหนุ่มสองคน
"เข้าไปถามกันเลยดีกว่า ... ไอ้ทีโว๊ยยยย"
... เอาเเล้วไอ้ไนน์ ทำบ้าอะไรวะเนี่ย กลุ้มใจใครก็ได้เอาแฟนผมไปเก็บที
"เฮ้ย ไนน์ ... เเล้วบล็อคอ่ะ"
"มุดอยู่ตรงนู่นนน" นิ้วเรียวชี้ตำเเหน่งของบล็อคผ่านทางช่วงไหล่
"จะไปไหนกัน !?"
"เพิ่งมาถึง เดี๋ยวว่าจะไปส่งไอ้ตัวเเสบที่คณะ" มือหนาขยี้ลงบนผมนิ่มของคนตัวเล็ก
"ใครเเสบฟะ ??"
"ไอ้ที ว่าไง ... เอ่อ เเล้วทำไมมึงกับ ... ?"
"เอาไว้กูเล่าให้ฟังทีหลังละกันนะ กูไปละ"
"ป่ะ ไอ้ตัวเเสบ ไปได้เเล้ว"
"บล็อคดูดิ เค้าเดินจูงมือกันไปเเล้ว เราไม่เดินจูงมือกันบ้างหรอ อิอิ" รังสีอัมหื่นกำลังเเผ่ออกมาอีกเเล้ว
"เยอะๆ ไปเลย เดินไปเฉยๆ"
... ง่าาา ผมก็อยากหวานๆ เเบบคู่อื่นเค้าบ้างนี่นา บล็อคจ๋าาาาา ~ ไม่เคยตามใจกันเล๊ย
"ไอ้นั่นก็ไม่ได้ ไอ้นี่ก็ไม่ได้ ... ไปหากิ๊กสวยๆ เอ็กซ์ๆ อึ๋มๆ ดีกว่าไหมเนี่ย ?"
"เชิญ ..."
"ให้จริงอ่ะ"
"ลองดูสิ" ตาขวางมาเลยคราวนี้ หึงโหดเเล้วบล็อค
"ไม่เอาหรอก สวยๆ เอ็กซ์ๆ เอาเเบนๆ นุ่มๆ เเบบนี้ดีกว่า"
"หึ"
"บล็อค ..."
"หืม ..." จุ๊บบบ~ "ไอ้เห้ !!!!! ไปตายซะ ไอ้คนฉวยโอกาส"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
"ปล่อยมือ" ช่างเป็นเสียงตะคอกปนอ้อนๆเสียจริงๆ
"พี่ไม่ปล่อย เราจะทำไม ?"
ไอ้คนตัวเเสบออกเเรงสะบัดสุดเเรง แต่ไม่ทำให้มือของหนาของอีกฝ่ายสั่นไหว
"เห๊อะ"
"ปล่อยดีกว่า"
... เดี๋ยวปล่อยเดี๋ยวจับ อะไรของมันวะไอ้หมอ ทำตูจะประสาทเสียเเล้วเนี่ย
"เลิกเรียนกี่โมงอ่ะเรา"
"บ่ายๆ"
"ว๊า เเย่จัง พี่ก็ไปรับไม่ได้ด้วยสิ วันนี้มีเเล็ป กว่าจะเลิก ก็ ... ทุ่มสองทุ่ม"
"บอกทำไม ?"
"เอ๊า ก็พี่นึกว่าอยากรู้หนิคร้าบ"
"ถึงเเล้ว ... เชิญ กลับไปได้" เจ้าตัวเเสบหันกลับมาเเล้วออกคำสั่งไล่พี่หมอ
"งั้น ... พี่ไปเลยก็ได้"
... ไม่เกินสามวิ น้องต้องง้อผมเเน่นอน
หนึ่ง
สอง
สาม
"เดี๋ยว ..."
"คร้าบว่าไง"
... ทำเป็นเก๊กนะตัวเเสบ ที่จริงไม่อยากให้พี่ไปก็ไม่บอก
"ขอกระเป๋าด้วย" มันกระเป๋าสีน้ำตาลเข้มที่พาดอยู่ที่ไหล่ของคนตัวสูงที่เค้าเอาไปสะพายให้
"นายคิดว่าชั้นจะง้อให้นายไม่ยอมเดินไปอะไรแบบนี้ล่ะสิ"
"คิดผิดเเล้ว ไอ้หมอ ฮ่าๆๆ" เจ้าตัวเเสบกระโดดดี๊ด๊า เข้าอาคารเรียนของคณะไปเเล้ว ท่าทางจะสะใจพี่หมอมากๆนะนั่น
จากเหตุการณ์ข้างต้น สรุปสั้นๆได้ว่า
'พี่หมอที หน้าแตก เพล้ง'
~"ตื่อ ดือ ดึ๊ง"~
เสียงเตือนข้อความเข้าจากไอโฟนหมอที
"หน้าแตก อย่าลืมไปเจ็บด้วยนะ ไอ้หมอ" อ่านเเล้วมันเจ็บใจ ไอ้เจ้าตัวเเสบที่เล่นซะพี่หมอของเรา ไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน ... แต่ใครจะไปรู้ล่ะ ตอนนี้ไอ้หมอที เขิน จนจะกลิ้งอยู่หน้าคณะบริหารเเล้ว แค่'พ็อท'ส่งข้อความมาก่อน นี่ก็เหมือนได้รับชัยชนะไปยกนึงเเล้ว
"เฮ่ ไอ้หมออออ ... ไปเย็บหน้าด้วยนะ" เห็นเจ้าตัวเเสบจากระเบียงชั้นสอง กำลังทำท่ายักคิ้วหลิ่วตา สะใจ ซะเต็มประดา
"เดี๋ยวคืนนี้รู้กัน ไอ้ตัวเเสบ !!!"
...............
TBC
คริคริ :-[
-
นุกดีนะ
ขอให้สอบผ่าน แล้วกัน หรือว่าผ่านไปแล้วเนี่ย
แต่ยังไงก็โชคดีนะ
รอตอนต่อไป :t3:
-
เหมือนหลังๆ อีกคู่จะเเย่งซีน :-[
-
น้องพ็อทใจอ่อนเร็วๆนะ ~~~
-
คู่ที-พ็อทเปิดตัวแล้วหรอ มีจับมือกันด้วย? :-[
:m20:
ไนน์กวนนะ o18
-
อั๊ยย๊ะ
อิอิฮิ้ววววววว
-
เขินเเทนพี่หมอที :o8:
-
เอาหล่ะเว้ย เอาหล่ะวา..
-
พ็อทใจอ่อน เเล้วใช่ไหม ??
-
น้องพ็อทใจอ่อนเร็วๆนะ สงสารพี่หมอมันหน่อย
อุตส่าห์ดูเเลดิบดีๆ :impress2: :impress2:
-
รีบมาต่อๆ เร็วๆนะ :laugh:
-
มาเเว้ว เเง่ง
ตอนนี้ไม่มีอะไรเวิ่น มีเเค่กำลังหลงเเก้มของคนๆนึง
คนอะไรไม่รู้น่าหยิกเป็นที่สุด :z1: :z1: :z1:
มาเป็นเมียพี่เถอะครับน้อง อ๊ากกกก :oo1: :oo1: :oo1:
งงล่ะสิ ช่างผมเถอะ ฮ่าๆๆ
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 19 : เดี๋ยวจะโดน!
ตื๊ด ตื๊ด ~
... รับสักทีไอ้ตัวเเสบ
ตื๊ดดด ~
ร่างสูงวางมือออกจากโทรศัพท์ บนหน้าจอเเสดงข้อมูลการโทรออกถึงหมายเลขปลายทาง
'ตัวเเสบ ,37 สายโทรออก'
ทีได้แต่ถอนหายใจทิ้งเบาๆ สีหน้าบ่งบอกถึงความกังวลใจเล็กๆ ริมฝีปากเม้มเเน่นเข้าหากัน ในหัวตอนนี้คงมีแต่เรื่องของ 'พ็อท'
... ทำไมไม่รับสักทีนะ รู้ไหม ? ว่าคนเค้าเป็นห่วง
ตอนนี้ทีทำได้เพียงเเค่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง
'connecting ตัวเเสบ'
ตื๊ดดดดดดด ~
... ยังคงไร้การตอบรับใดๆ จากปลายสาย
จิตใจของคนตัวสูงตอนนี้ ว้าวุ่นเเละสับสน เค้าเองก็ไม่รู้ว่าที่จริงเเล้วอีกฝ่ายรู้สึกกับเค้ายังไง ใจจริง 'พ็อท' อาจจะเเค่รักสนุก แค่หลอกให้เค้าดีใจเล่นก็เท่านั้น คนเราอะไรมันก็เอาเเน่เอานอนไม่ได้ เเม้ปากจะบอกว่ารักกัน แต่ถ้าใจมันไปเเล้ว ... ทุกอย่างก็ไร้ค่า
... หรือจะพอ เเละหยุดที่ตรงนี้ดีล่ะ พยายามต่อไปก็ไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้นมา
ตึ๊ง ตึ่ง~
"พ็อท !!" นั่นเป็นสิ่งเเรกที่เด้งขึ้นมาในสมอง ทั้งๆที่ยังไม่รับรู้ว่าบุคคลหลังประตูห้องเป็นใคร
เเอ๊ดดด
"พะ .. อ้าว ไอ้บล็อค มีไรวะ"
"หายใจเข้าออก มีแต่พ็อทๆ"
... ก็จริงของมันเเหละ ผมเป็นห่วงน้องนี่นา แค่บอกว่าวันนี้ไปรับไม่ได้ ไม่รู้ป่านนี้ไปอยู่ที่ไหนเเล้ว กลับคอนโดรึเปล่า หรือไปอยู่ไหน
"มึงมีไรวะ ?"
"กูกะจะชวนมึงไปกินข้าว ไปเปล่า" คนตัวสูงยื่นหน้าออกไปสำรวจรอบๆทางเดินหน้าห้อง
"แฟนไม่อยู่ไง มาชวนเพื่อนไปกินข้าว"
"วันนี้มันไปดริ๊งค์กับเพื่อนๆ"
"ไมไม่ไปกับมันล่ะ"
"ห่างๆกันบ้าง จะให้กูตัวติดกับมันตลอดเลยรึไง"
"เออๆ งั้นกูเปลี่ยนเสื้อผ้าเเป๊บ"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
"แล้ววันนี้น้องพ็อทไปไหนล่ะวะ"
"กูไม่รู้ว่ะ เเยกกันเมื่อเช้า ก็ไม่เจออีกเลย กูโทรไปก็ไม่รับสาย"
"น้องมันไปมีกิ๊กเปล่าวะ" คนฟังเเอบชะงักเบาๆ
"จะมีกิ๊กได้ไง กูกะเค้ายังไม่ได้เป็นเเฟนกันเลย"
"มึงก็จัดการรวบหัวรวบหางซะสิ"
... จะว่าไปมันก็ดีนะ ความคิดไอ้บล็อคเนี่ย
"เฮ้ยอย่าเลย กูไม่ใช่คนเเบบนั้น ถ้าจะรักกันมันต้องรักด้วยใจ"
"ถุย กูอยากจะอ้วก ไอ้หมอจะมีแฟนทั้งที ยังคิดได้แต่อะไรซื่อๆ"
"มานี่ กูจะบอกอะไรให้" คนฟังเอียงหูเข้าไปใกล้
"สมัยเนี่ย ใครเร็วใครได้ มึงรีบมึงก็ได้ ถ้ามึงช้ามึงก็อด เชื่อกู"
... ใครเร็วใครได้อย่างนั้นหรอ ?
ตึ๊ง ตึ้ง ตึง ~
"นั่นไงอย่าบอกว่าเมียโทรตามละนะ"
"มึงเเดกไป ไม่ต้องยุ่งน่า"
"คร้าบๆ เล่นหน่อยไม่ใด้เลยนะ" ร่างโปร่งได้เเต่หน้าหงอยเเล้วก้มหน้าก้มตาจ้วงข้าวเข้าปากต่อไป
"ฮัลโหล"
((โทรมามีไร))
"เปล่า แค่จะถามว่ากลับคอนโดรึยัง"
((อืม))
"ทานไรยังครับ"
((ยัง))
"งั้นพี่ซื้อเข้าไปให้นะครับ"
((เเล้วเเต่ดิ))
พรึ่บ !
"เฮ้ย มึงจะไปไหนวะ"
"ทำตามที่มึงบอกไง ใครเร็วใครได้"
"เฮ้ย เเล้วกูอ่ะ"
"ก็กลับหอไปดิ" ทีไหวไหล่ก่อนจะกระโดดขึ้นรถไป ปล่อยบล็อคนั่งเอ๋อน้ำลายยืดอยู่ที่ร้านอาหารคนเดียว น่าสงสารนายเอกของเราจริงจริ๊ง~
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
ปิ๊งป่อง ~
ประตูห้องถูกเปิดออก เผยให้เห็นเจ้าของห้องในสภาพเปลือยท่อนบนบวกกับท่อนล่างที่ปิดด้วยผ้าขนหนูผืนเล็ก ~~หลุดเเหล่ ไม่หลุดเเหล่~~
... สมองผมตอนนี้ไม่ไหวเเล้วอยากจะลากคนตรงหน้าขึ้นเตียงเเล้วกดให้รู้เเล้วรู้รอดเลย
"จะเข้าไม่เข้า จ้องอยู่ได้ มองทำไมฮะ !"
"น่ากินอ่ะ" คนตัวเปล่าหันควับ พร้อมหรี่ตา "อะไรน่ากินนะ"
"หมายถึงข้าวต้มเนี่ยน่ากินนะ"
"หึ" ร่างกายถูกทิ้งลงกลางโซฟาใหญ่ในส่วยของห้องนั่งเล่น ปมผ้าขนหูคลายตัวออก แค่ใช้สายตาเพ่ง ผ้าขนหนูผืนจิ๋วนั่นก็หลุดไปกองที่พื้นเเน่
... เย็นไว้ไอ้ที เย็นไว้
"ร้อนเปล่า ?"
"ไม่คร้าบ เเล้วเราอ่ะร้อนรึเปล่า ?"
"ร้อน" พูดเปล่าร่างโปร่งยกขาขวาขึ้นพาดบนเข่าซ้ายในท่านั่งไขว่ห้างของผู้ชาย
... อยากจะเดินไปกัดให้ทั่วตัวเลย อ่อยกันขนาดนี้ !! ไม่ไหวเเล้วนะ
"นั่งดีๆหน่อยดิ"
"มันร้อน"
"เเล้วทำไมต้องนั่งอย่างนั้น เดี๋ยวอะไรมันก็ลอดออกมาหรอก"
"ทะลึ่ง" เสียงเรียบนิ่ง แต่ถึงยังไงคนที่ได้อยู่ในสถานการณ์เเบบนี้ คงฟังเเล้วรู้สึกเร่าร้อน เเละเซ็กซี่
"พี่ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ ..." << ไม่ต้องเดาก็น่าจะเข้าใจนะ เขินนนน โอ๊ยยย
"หิวเเล้ว เทข้าวต้มใส่จานให้หน่อย ... นะครับ"
... หูฝาดไปรึเปล่า น้องพูดครับกับผม ร้อยวันพันปี มีแต่ด่า แต่กัด กูมึง เหี้ยเห้อ มากันเป็นสวนสัตว์ วันนี้เป็นอะไรเนี่ย ??? โอ๊ยยย ไม่ไหวเเล้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยย มันจะน่ารักเกินไปเเล้วนะ
"โอเค ... เดี๋ยวพี่ใส่ชามให้ ไปแต่งตัวให้เรียบร้อย จะได้ออกมาทานข้าวต้มอุ่นๆ"
"อื้ม"
ข้าวต้มพร้อม น้ำดื่มพร้อม แต่คนทานยังไม่พร้อมเลย
ก๊อกๆๆ
"แต่งตัวเสร็จยังเนี่ย ? เดี๋ยวมันจะเย็นหมดนะ"
"เสร็จเเล้วๆ" ประตูห้องนอนเปิดออก พร้อมกับเด็กหนุ่มในชุดนอน (เสื้อกางเกงลายเดียวกัน)
"น่ารักว่ะ"
"หลีก จะไปกินข้าวไหนบอกว่ามันจะเย็น เเล้วยังจะขวางทางอีก"
"โอเคๆ" ร่างสูงหลีกทางให้เดิน แต่เค้าก็ไม่วายที่จะย่องตามหลังไปอย่ลงกระชั้นชิด
"นี่"
"คร้าบผม"
"ป้อนหน่อย"
... เป็นอะไรของมันเนี่ย ปรอทความอดทนผมมันจะเเตกเเล้วนะ !! วันนี้มาเเปลกกว่าปกติมากกกก
"ได้คร้าบ ระวังนะมันร้อนๆอยู่"
"โอ๊ยย" ลวกปากเข้าให้เเล้ว
"เป็นไรเปล่ากินน้ำๆ"
"ทำไมไม่เป่าให้ล่ะ ถ้ามันร้อน"
... ตอนนี้น้องเเก้มป่องน่ารักเชียว อยากจะหยิกให้หายหมั่นเขี้ยวจังเลย เอ้ากินๆๆๆ จะได้โตๆ ผมก็บ้านั่งยิ้มหวานอยู่คนเดียว
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
"บล็อคคค~~~"
"หาววว กลาบมาเเล้วหยอออ"
"คิดถึงจางเยยยยย จุ๊บบบ กาน"
"เมามาอีกละ ไปล้างหน้าล้างตาไป เเล้วค่อยมานอน"
"ม่ายอาวอยากจุ๊บ มามะ จุ๊บกานนน"
"เฮ้ยๆ บอกให้ไปจัดการให้เรียบร้อยก่อนไง ว๊ากกก"
"บรู๊วววววววววววว " ปิดท้ายที่นายพล
~~~~ ไม่ต้องบอกว่าอะไรจะเกิดต่อไป ~~~~ :z1:
.............................................
TBC ~~
-
คู่ที พ็อทท่าทางจะมารุนเเรงงนะ :laugh:
-
อย่าลืมนะรัน
คู่ทีกะพ๊อทนี่เอาแบบSM อิอิ
-
พ็อทแอบยั่วรึเปล่าเนี่ย เดี๋ยวก็เสียตัวหรอก
:laugh:
-
น่ารักเเล้วนะ ~ :o8:
-
พ็อทรีบยอมๆไปเถอะ :z1:
-
แอบดู อยู่ห่างๆ..
-
วู๊วๆ
ไม่เรื่อย เเล้วมั้งเนี่ย :z1:
-
อู้วๆๆ
พี่ทีเริ่มรุกเเล้ว :-[
-
เชียร์ที พ็อทสุดใจขาดดิ้น ~ :serius2: :serius2: :serius2:
-
คู่ที พ็อทท่าทางจะมารุนเเรงงนะ :laugh:
^
^
^
เอาไงดีล่ะคู่นี้ยังได้จะรักกันจริงจังเลย อย่าเพิ่งรีบๆ ฮ่าๆๆ
พ็อทแอบยั่วรึเปล่าเนี่ย เดี๋ยวก็เสียตัวหรอก
:laugh:
^
^
^
เอาอะไรกับไอ้เด็กตัวเเสบนี่ไม่ได้หรอกครับ ฮ่าๆ
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 20 : เข้าค่าย (ต้น)
"เเห่กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !"
ร่างโปร่งสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก ใบหน้าเเละร่างกายชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ สีหน้าของบล็อคไม่สู้ดีนัก จากเหตุการณ์ในความฝันที่ฝังลึกอยู่ในก้นบึ้งของจิตใจ
... ฝันเรื่องนี้อีกเเล้ว ไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็นึกไม่ออกสักที จำได้เเค่ว่าผมเข้าไปช่วยคนๆนึงที่ถูกรถชน หลังจากนั้น
"โอ๊ยยยยยย"
"เป็นไรบล็อค"
"ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ"
"ไหวไหม กินยานะ" ร่างสูงควานหาซองยาพาราในเก๊ะหัวเตียง
"นั่งพักไปก่อน เดี๋ยวไนน์เอาน้ำมาให้"
... นึกเท่าไหร่ มันก็นึกไม่ออก ทำยังไงจะจำได้นะ ?
"อ่ะ ค่อยๆกินนะ" ร่างสูงประคองร่างโปร่งพิงไว้ที่หัวเตียง
"ฝันร้าย ?"
"ไม่ร้ายหรอก แต่ก็เรื่อง ..."
"เรื่องรถชน ?" ร่างโปร่งได้แต่พยักหน้ารับ
"อย่าไปเครียดๆ ถ้ายังคิดอะไรไม่ออก ก็ปล่อยมันไว้ รอให้มีสมาธิดีๆ เดี๋ยวมันก็นึกออกเอง" คนฟังพยายามจะดันตัวเองลุกจากเตียงแต่ถูกฝ่ายคนพูดค่อมเอาไว้ (จะโดนอีกเเล้ว ใช่ไหม ?)
"เฮ้ยยยย !!" เเก้มขาวนิ่มถูกบีบเบาๆ ก่อนที่ทั้งตัวจะถูกกอดรัดไว้เเน่น
"ถ้ามีอะไรก็บอกกันนะ ไม่ว่าเรื่องอะไรของบล็อค ไนน์พร้อมจะฟังเสมอ อย่าเก็บไว้คนเดียว เข้าใจไหม ?"
"อือ ... อะ" ริมฝีปากประกบเข้าหากัน ความรู้สึกของทั้งคู่ไม่ใช่
ความใคร่หรือความต้องการ หากแต่การจูบครั้งนี้เปี่ยมด้วยความห่วงใย
"ทำอะไรบ้าๆ วะ"
"คิดถึงไง" อีกฝ่ายหน้าเเดงไปถึงไหนเเล้วไม่รู้เนี่ย
"ขอบคุณนะ ที่อยู่ด้วยกัน"
"แต่เดี๋ยวจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้ง 3 วัน"
"3 วัน ? ... เออใช่ต้องไปค่ายนี่หว่า"
"ทำไมไม่รีบเตือน ตั้งแต่เมื่อคืนฮะ"
"เอ้า ใครมันจะไปรู้เนอะ" คนตัวสูงเด้งลงจากเตียง ควานหากระเป๋า ส่วนอีกคนรื้อตู้เสื้อผ้าขนออกมาทั้งคอลเลคชั่น
คราวนี้ก็ชุลมุนวุ่นวายยกใหญ่ สองหนุ่มมหาลัยช่วยกันจัดกระเป๋าไปค่าย ตะลึ่งตึงโป๊ะ ... แค่นี้ยังลืมกันเลย เเล้วต่อไปคู่นี้จะอยู่กินยังไงกันต่อน้อ เป็นห่วงเเทนจังเลย
.... จบ ....
ซะที่ไหนล่ะ เเบร่ๆ (^+++^)V
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"น้องๆ ที่มาถึงเเล้วให้เอาสัมภาระไปรวมกันไว้ที่หน้าอาคารเลยนะครับผม"
"ปีสองให้เเยกออกมาจากปีหนึ่งก่อน มาช่วยรุ่นพี่ปีสาม เตรียมงานทางด้านทิศตะวันออกของคณะนะครับ ส่วนน้องปีหนึ่งที่วางสัมภาระเสร็จเเล้ว ให้ลงทะเบียนรับป้ายชื่อเเล้วมาเข้าเเถวรวมกันเตรียมขึ้นรถครับ"
"เเปรงสีฟัน"
"เอามาเเล้ว"
"ชุดนอน"
"เอามาเเล้ว"
"ถุงยาง"
"เอามาเเล้ว ... เฮ้ยบ้าหรอไง" คนพูดโดนทุบไปหนึ่งป๊าบ
"หยอกๆ"
"ไปเเล้วนะ ดูเเลตัวเองดีๆ อย่าลืมให้ข้าวนายพล พานายพลไปเดินเล่นด้วย"
"คร้าบเเม่ ~~~" โดนฟาดป๊าบๆ ไปอีกสองที
"ดูเเลตัวเองดีๆ อย่าคุยกะผู้ชายเยอะนะ"
"เเล้วถ้ามีคนเข้ามาชวนคุยล่ะ" คราวนี้มีเเลบลิ้นปลิ้นตา
ไนน์ลากบล็อคเข้าไปกระซิบเบาๆ "กลับมามี "พรุน" เเน่" เเล้วก็โดนขยี้ผมเป็นส่งท้าย
"พี่บล็อค มาเเล้วหรอครับ"
"อ้าว เฮ้ย มิว มาสายนะเนี่ย"
"ไปเร็วเดี๋ยวโดนทำโทษนะ"
"อย่าลืมที่สั่งละไนน์ บาย"
... ไอ้เด็กมิวนี่อีกเเล้ว เเง่ง อ๊าก อยากจะกนะโดดกัดหัวเเม่ง ฮึ่ย ถึงจะเป็นสายรหัสกันก็เถอะ แต่ผมก็หวงของผมนะ !!
"ได้ป้ายชื่อสีอะไรอ่ะ" บล็อคพลิกสายป้ายห้อยคอของมิวที่ม้วนเป็นเกลียวอยู่
"อ่า สีเดียวกันกับพี่เลย ดีๆจะได่ตามหาตัวไม่ยาก ไปนั่งรอกับเพื่อนๆก่อน เดี๋ยวพี่ไปช่วยพี่ปีสามตรงนู่นเเป๊บ"
ตื่ง ดึง ดึ๊ง ~
'พรุนเเน่ !' ข้อความสั้นๆ แค่นี้ก็น่าจะทำให้คนอ่านเข้าใจเเจ่มเเจ้ง !!
... เเล้วที่ทำอยู่ทุกๆวัน เนี่ยยังไม่พรุนอีกหรอวะ
"น้องๆครับ ขึ้นรถตามป้ายเลยนะครับ ป้ายจะมีบอกว่าน้องขึ้นรถ a b c หรือ d เเล้วเดินตามพี่ปีสองขึ้นรถได้เลย"
"มิว มึงได้บัสไหนวะ"
"b วะ มึงอ่ะ"
"กู a ว่ะ มึงอยู่กับพี่บล็อคใช่เปล่าวะ"
"อืม"
"โห กูโคตรอิจฉา ตั้งแต่มึงเป็นสายรหัสพี่เข้าเเล้ว"
"ทำไมวะ" คนฟังยังคงเเสดงสีหน้างงๆ
"มึงไม่รู้หรอ ไม่ว่าจะผู้ชาย เกย์ ไบ ในคณะหลงเสน่ห์พี่บล็อคกันทั้งนั้น"
"อ๋อ มึงก็เป็นหนึ่งในนั่น ฮ่าๆๆ"
"คนไรวะ ทั้งขาว ทั้งน่ารัก เรียนก็เก่ง กูละอิจฉาแฟนพี่เค้าจริงๆ"
"พี่ไนน์น่ะหรอ เค้าก็เหมาะสมกันดีนะ"
"โคตรโชคดีอ่ะ เฮ้ยๆ มึงไปขึ้นรถเถอะ พี่เค้าเรียกเเล้ว"
... พี่รหัสผมนี่ ฮ็อทไม่เบาเลยนะเนี่ย~
"นั่งคิดไรอยู่ เหยิบๆ ให้พี่นั่งด้วย"
"เอ่า พี่อยู่คันเดียวกับผมด้วย"
"ฮ่าๆ พี่ก็มาดูเเลน้องรหัสพี่ไง ซื่อๆ นิ่งๆ แบบนี้ เดี๋ยวโดนคนหลอกไปฆ่าหมกป่าจะทำไง"
"โห พี่ก็ว่าไป ผมไม่ซื่อขนาดนั้นหรอก"
"มาเล่นเกมส์เเข่งกันดีกว่า" คนพูดล้วงไอโฟนออกมาจากกระเป๋า กดเข้าไปยังเเอป 'Cat.vs.Dog' เกมส์ยอดฮิตสมัยปอสอง
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...
"ผมเเพ้อีกเเล้ว"
"ของอย่างนี้มันอยู่ที่ฝีมือไอ้น้องเอ๊ย" ด้านพี่รหัสก็หัวเราะยกใหญ่กับแค่การเล่นเกมส์ชนะน้อง เเค่เนี่ยนะ ทำไมต้องดีใจขนาดนั้น หรือนี่คือศักศรีลูกผู้ชาย
"อะเเฮ่ม สองคนนี้เสียงดังจัง สงสัยต้องโดนทำโทษหน่อยมั้ง" รุ่นพี่ตัวสูงหนึ่งคนเดินมายังเบาะของเจ้าของเสียงหัวเราะ
"โห พี่ฟิวส์ อย่าเลยผมก็แค่เล่นเกมส์กัน เดี๋ยวคุยกันเบาๆ เเล้วก็ได้"
"เออดีๆ เเล้วน้องคนนั้นน่ะชื่ออะไร ?"
"ผะ ผมหรอ"
"เออ เรานั่นเเหละ"
"มิวครับ"
"อื้ม พี่จะจำไว้เวลาเเกล้งจะได้เรียก 'มิว'"
... อะไรของเค้านะ !? พี่ฟิวส์ อะไรเนี่ย
....................................
TBC มาเเต่เช้าเลยวันนี้ เเหะๆ
-
จิ้มก่อนนนน :z13:
เดี๋ยวตามไปอ่าน :z2:
===================
ชอบพ็อทอ่ะ
น่ารักดี
รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:
-
จะมีคู่ใหม่อีกรึเปล่าเนี่ย?
:impress2:
-
บล็อคเที่ยวให้สนุกนะ อิอิ o13
-
กรี๊ดดด
ยังจะมีคู่ใหม่อีกหรออออ
-
จะมีอีกคู่หรอเนี่ย ???
-
เเวะมาบอก ~
บล็อคกับไนน์อีกไม่เกิน 10 ตอนจะจบเเว้วนะฮ๊าฟ
ฟิ้วววววววววววว
ติดตามอีกสองเรื่องได้ อิอิ
▽ 帅哥「สามหล่อ」 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32220.msg1898884#new)
彡 เเฟนผม ... มันหน้าโหด 彡 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32902.30)
-
จะติดตามกันต่อไป..
-
กลิ่นของคู่ใหม่ ~~~~ :z2:
-
มาต่อเร็วๆ เน้อ o18
-
หายไปนานอยู่นะค่ะเนี่ย :sad4:
-
รอตอนต่อไป เข้าค่ายต่อๆ :-[
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 21 : เข้าค่าย (กลาง)
[[[พาร์ท : มิว]]]
"น้องๆจับกลุ่มกันตามสีนะ ต่อไปพี่จะเป็นกิจกรรม Ice breaking"
... กิจกรรมนี้อีกเเล้ว เล่นทีไรโดนเเกล้งตลอด
"มิว เหม่ออะไรอยู่ มาเร็วๆ"
"คะครับ" เจ้ารุ่นน้องถูกเรียกให้หลุดจากภวังค์ของความคิด
"เป็นไรเมื่อกี๊"
"ผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย"
"น้องๆถ้ารวมกลุ่มกันเสร็จเเล้ว ให้นั่งเป็นวงกลม โดยให้เเนะนำตัวกับเพื่อน เลือกหัวหน้ากลุ่ม สโลเเกน เเละท่าเต้นประจำกลุ่ม โดยทุกอย่างให้น้องปีหนึ่งเป็นคนคิด ส่วนพี่ปีสองคอยให้คำเเนะนำ"
"พี่ว่าเรามาโหวตหัวหน้ากลุ่มกันก่อน น้องๆเสนอชื่อกันเลยนะ"
"ผมเสนอมิวพี่ มิวหัวโคตรดี แถมความรับผิดชอบเยอะ"
"เฮ้ย เราไม่เอาๆ"
"กล้าๆหน่อย น้องรหัสพี่"
"เเล้วมีคนอื่นอีกไหม ?" รุ่นน้องต่างส่ายหัว
"งั้นเราก็ได้หัวหน้ากลุ่มเเล้ว ด้วยเสียงส่วนรวม รึเปล่า"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ทุกคนในกลุ่มดูดีใจเเปลกๆ ยังไงไม่รู้
"พี่บล็อคอ่ะ เเกล้งผม"
"พี่เเกล้งที่ไหน เพื่อนเค้าเลือกทั้งนั้น" ฝ่ายพี่รหัสทำท่าที่บ่ายเบี่ยง
"พี่ครับต่อไปก็สโลเเกนกลุ่ม เเล้วก็ท่าเต้นใช่ไหม ?"
... เง้อ ทำไมต้องมาบังคับให้ผม เป็นหัวหน้ากลุ่มด้วย ไอสมองผมอาจจะพอไปวัดไปวาได้ แต่ขีดความสามารถเรื่องความกล้าเเสดงออก เเทบจะเป็นกราฟพาราโบล่าคว่ำ
"หัวหน้า ทำอย่าทำหน้าเครียดดิ"
"ผมกลัวอ่ะพี่ ... "
"กลัวอะไร ทุกอย่างมันต้องมีครั้งเเรก ใจเย็นๆ เราดูเเลเพื่อนๆได้อยู่เเล้วน่า" แค่คำพูดปลอบใจเบาๆ แต่ก็ทำให้คนฟังใจชื้นขึ้นมาได้
"ขอบคุณนะพี่"
"เอาน่า ไปช่วยกันคิดสโลเเกนต่อดีกว่า"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
((อยู่ไหนตัวเเสบ))
"อยู่หอสมุด"
((สนใจอ่านหนังสือเเล้วหรอ))
"เหอะ"
((เดี๋ยวไปหานะ))
"เเล้วแต่ดิ"
((กินหนมเปล่าคร้าบ))
"ในหอสมุดกินได้ที่ไหนล่ะ"
((เออเนอะ ไว้ตอนเย็นไปกินไอติมกัน))
"จะพาไปกินอย่างเดียวเลยรึไง"
((ก็อยากขุนให้อ้วนๆเลย จะได้มีเเก้มให้พี่บีบ เเฮ่ๆ))
"คิดเองตลอด"
((งั้นพี่คิดว่าเราเป็นเเฟนกัน โอเคไหม ?))
"เเล้วเเต่" คำพูดแบบนี้เหมือนจะสื่อว่าถ้ารุ่นพี่ต้องการให้เค้าอยู่ในสถานะไหน เค้าก็ยอม ป่านนี้คนฟังฉีกยิ้มถึงหูเเล้วละมั้ง
... นี่ผมเผลอพูดอะไรออกไปล่ะเนี่ย เหมือนเป็นคำพูดที่ไม่ได้ผ่านการกลั่นจากสมอง เหมือนพูดออกไปตามเสียงเรียกร้องของอะไรบางอย่าง นี่มันความรู้สึกอะไรกันนะ ?
"อะ เเฮ่ม" ร่างโปร่งเงยหน้าขึ้นไปมอง เเค่ให้รู้ว่าคนที่ทำเสียงกระเเอ่มคือใคร แต่ก็ไม่ได้สนใจเเละก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ
"อะ เเฮ่มมมมม !!!" พยายามตะเบ็งเสียงให้ดังกว่าเดิม เผื่ออีกฝ่ายจะให้ความสนใจมากขึ้น
"รองเท้าติดคอหรอไง ?" ร่างโปร่งเอ่ยถามเชิงประชด ที่จริงเค้าไม่ได้คิดอะไร แต่เพราะสัญชาตญาณความปากไวของเจ้าตัวเเสบนั่นเหละ ที่เริ่มจู่โจมเเละตอบโต้คนอื่นได้รวดเร็วปานจรวด
"พูดจาใจร้ายกับพี่อีกเเล้วนะ" คนพูดเริ่มทำสีหน้าน้อยอกน้อยใจ
... ที่เมื่อคืนยังทำตัวน่ารักกว่านี้เลย ไหงวันนี้กลับสู่โหมดเดวิลเหมือนเดิมอีกเเล้ว ร่างนางฟ้าของน้องอยู่ที่ไหน ??? ออกมาหาผมเดี๋ยวนี้นะ
"เเล้วจะยืนอยู่อีกนานไหม"
"นั่งลงได้เเล้ว" ปากพูด แต่ตาก็ยังจ้องอยู่ที่หนังสือ
"อยากให้พี่นั่งใกล้ๆ ก็ไม่บอก
อิอิ" รุ่นพี่ลากเก้าอี้มาติดกับเจ้าตัวเเสบ ติดจนเหมือนเเทบจะนั่งตักกัน
"นายยืนขวางทางคนอื่นอยู่ ชั้นเลยบอกให้ลงมานั่ง" คนพูดยิ้มเหยาะ ร่างสูงที่กำลังเพ้อหลงตัวเองอยู่
"เเป่วววว ... อ่านอะไรอยู่ไหนดูหน่อย" มือของทีไวกว่าปากเยอะ เเย่งหนังสือของพ็อทมาไว้ในมือ
"เอามา"
"ไม่ให้. อ่านอะไรอยู่ เเอบอ่านการ์ตูนโป๊รึเปล่า หน้านิ่งๆแบบนี้ แอบซ่อนความหื่นไว้ข้างในเเหง"
"ชั้นไม่ใช่นายนะ ! จะคืนดีๆมั้ย" เเววตาโหดตาจ้องเขม็งไปที่รุ่นพี่ตัวดี แผ่ออร่าความน่ากลัวออกไปรอบๆโต๊ะ
"ไม่ให้"
"เอามา"
"ม่ายยยย !"
"อ๊ะ ..." ไม่ว่าบังเอิญหรือตั้งใจ ตอนนี้ปากของทั้งสองคนได้แตะกันเเล้ว
"พี่ไม่ได้ตั้งใจ"
พรึ่บ !!!
ร่างโปร่งดันตัวออกจากโต๊ะ เเละสาวเท้าออกจากหอสมุดอย่างรวดเร็ว
"พ็อททททท พี่ขอโทษ"
"พ็อททททททท รอด้วย"
"พ็อท พี่ขอโทษ มันเป็นอุบัติเหตุ" ร่างสูงกำเเขนของร่างโปร่งอย่างเเน่น
"ไป" เจ้าตัวเเสบตอบเสียงนิ่งเเละเเข็งที่ส๊ด
"พี่ ..." แค่อยากจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น แต่อีกฝ่ายไม่เเม้แต่จะหันมาสบตา
"ปล่อย !!!" เจ้าของเสียงสะบัดเเขนสุดเเรงจนคนที่จับอยู่ต้องยอมปล่อยมือ เผยให้เห็นรอยเเดงก่ำบริเวณข้อมือที่ถูกกำ
"พ็อททททททททท เดี๋ยว"
... ผมไม่ได้ตั้งใจให้ทุกอย่างออกมาเป็นเเบบนี้ ความจริงผมผิดเองที่ไม่ระวัง ถ้าผมเป็นน้องอาจจะชกกลับเลยด้วยซ้ำ เเค่อยากอธิบายให้เค้าฟังว่ามันเป็นอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้หน้าผมเค้าไม่อยากเห็น เสียงผมเค้าคงไม่อยากได้ยิน ไม่อยากให้เป็นเเบบนี้เลย โถ่ เว้ย !!
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
"ขออาสาสมัครสักกลุ่มนึงมาโชว์ สโลเเกน เเละท่าเต้นประจำกลุ่มหน่อยครับ" ไร้การตอบรับจากรุ่นน้องแต่ละกลุ่ม เห็นที่ประธานค่ายอย่าง 'ฟิวส์' จะต้องโชว์โหดเเล้ว
"ออกมาเลยครับน้อง ... น้อง !!! หูหนวกกันรึไง ทำไมไม่ออกมา"
"น้องหัวหน้ากลุ่มสีฟ้า อยู่ไหน สีฟ้าใครเป็นหัวหน้าออกมาดิ่วะ"
"ผะ ผมครับ" เด็กหนุ่มตัวไม่สูงมากลุกขึ้นมาท่ามกลางกลุ่มของนักศึกษาปีหนึ่งเเละปีสอง
... หยุดได้ไหม ? หัวใจเต้นให้ช้าลงหน่อย มือก็หยุดสั่นสักที เวลาอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ แบบนี้ผมทำอะไรไม่ค่อยจะออกเลย แถมตอนนี้มองไปมีแต่เพื่อนเเละรุ่นพี่ ความรู้สึกยิ่งทวีคูณมากขึ้นไปอีก
"น้องมิวนี่เอง พี่เรียกตั้งนาน ทำไมไม่ลุกครับ"
เสียงของรุ่นพี่ที่เเม้พูดปกติ ก็เหมือนกำลังด่า คนฟังที่ไหนจะมีสมาธิอยู่ได้
"เอ่อ คือ ผม ... "
... จะพูดออกมายังไงดี คือมัน ฮึก อยากจะร้องไห้ออกมาตรงนั้นเลย ผมกลัวพี่ฟิวส์มากกกกกก ตั้งแต่เมื่อวานในรถบัสเเล้ว แล้วตอนนี้มายืนต่อหน้าผมเเบบนี้ทำอะไรไม่ได้
"ว่าไงครับ สโลเเกน กับท่าเต้นประจำกลุ่ม" คนเป็นรุ่นพี่ยังคงคาดคั้นด้วยน้ำเสียงหนักเเน่น เพิ่มความกดดันไปให้เจ้าตัวเล็กที่ยืนสั่น
"เอ่อ สโลเเกนกลุ่มผมคือ ล้มเเล้วลุกขึ้นเดินไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่า อยู่กับที่"
... อายจะตายอยู่เเล้ว ทั้งสโลเเกนเเละท่าเต้น เกิดมาไม่เคยทำอะไร แบบนี้มาก่อน ล่าสุดก็ปอสามได้มั้งที่ต้องออกมาเต้น
"อื้ม โอเค ถือว่าคอนข้างดี"
... เฮ้อ โล่งอก ...
"ต่อไปเวลาพี่เรียกให้เร็วกว่านี้หน่อยนะครับ"
"ครับ" ร่างเล็กวิ่งกลับไปนั่งที่กลุ่มอย่างเร็ว สีหน้าที่แสดงออกมาก็ยังไม่หายเขิน
"เก่งเเล้ว" พี่หรัสเอ่ยปากชม
"ผมสั่นอย่างกับเจ้าเข้าเลยนะพี่"
"กลัวพี่ฟิวส์ล่ะสิ"
"พี่เค้าโคตรน่ากลัวเลยอ่ะ"
"อย่างนี้เเหละ ปีที่เเล้วพี่ก็กลัว แต่พี่เค้านิสัยน่ารักมากเลยนะ เรียนก็เก่ง กีฬาก็ดี " บล็อคอธิบายสรรพคุณต่างๆของ ประธานค่ายอย่างฟิวส์ให้มิวฟังอย่างละเอียด ด้านคงฟังก็อ้าปากตาค้างกะความสามารถของรุ่นพี่
"ผมขอตัวไปสูดอากาศหน่อยนะ เวียนหัวเเปลกๆ"
"อื้มๆ"
... แดดตอนเย็นๆ ช่วงที่พระอาทิตย์กำลังจะตก
ทำไมมันสวยอย่างนี้นะ ถ้าอยู่กรุงเทพคงไม่มีทางได้เห็นภาพเเบบนี้ เเถมอากาศที่หัวหินก็ดี
ได้กลิ่นไออ่อนๆของทะเลพัดมา แต่ก็รู้สึกเหนียวตัวแหะ อีกสักพักก็คงจะต้องกลับเข้าไปในห้องประชุม
...............................
TBC
ไม่มี Talk มีเเค่ฝาก อิอิ
彡 เเฟนผม ... มันหน้าโหด 彡 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32902.0)
▽ 帅哥「สามหล่อ」 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32220.msg1898092#msg1898092)
-
รอบล็อคกลับไป จะได้ถูกไนน์จัดให้พรุนๆๆๆ :z3:
-
ห่างกันตั้งสามวัน ไนน์คงว้าเหว่แย่เลยเนอะ :haun4:
พ็อทก็นะ....จะโหดไปไหน :z3:
-
เอ๊ะ..อะไร พรุนๆ ลูกพรุนหรือคับ
-
รอดูบล็อคว่าจะพรุนไหม อิอิ o13
-
น้องมิวโดนเเกล้งงงง :z1:
-
รอตอนต่อไป
-
รอบล็อคๆๆๆ
-
:กอด1: :L1:
-
รอที่เมื่อไหร่จะมา :กอด1:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 22 : เข้าค่าย (ปลาย)
[[Mew's Part]]
... ความรู้สึกที่ได้อยู่ในสถานที่เเบบนี้ ครั้งสุดท้ายมันเมื่อไหร่นะ
กลิ่นหอมของน้ำทะเลอุ่นๆ เกลียวคลื่นที่ซัดเข้าฝั่งให้ความรู้สึกเหมือนมีชีวิต ผิดที่แดดวันนี้เเผ่รังสีออกมาก ถ้าตากนานๆมีหวังได้เป็นลมเป็นเเล้งเเน่
... ขอนั่งเล่นในร่มมะพร้าวดีกว่า สบายกว่ากันเยอะ เเค่เห็นคนอื่นเล่นผมเองก็มีความสุขไปด้วยเเล้ว พักสักหน่อยดีกว่า
"มิวไปเล่นน้ำกัน"
"โหพี่เเดดร้อนขนาดนั้นผมทนไม่ได้หรอก"
"เอาน่า นานๆจะได้มาทะเลทีนึงนะ เล่นเหอะ"
"โอเคคร้าบ โอเค" ลูกง้อของเจ้าพี่รหัสสุดน่ารักมีหรอ ที่น้องชายจะปฏิเสธลง
... วันนี้พี่บล็อคออกมาเล่นน้ำด้วย เเว่นกันเเดดสีดำสนิท เสื้อสีกล้ามตัวเล็กกับกางเกงลายดอกไม้สีเเดงสีขาว เปียกน้ำไปก็เห็นถึงเนื้อถึงหนังเเหง จริงๆผมก็เเอบหวงพี่รหัสนะ คนจ้องจะงาบพี่แกตั้งเยอะตั้งเเยะ เเถมวันนี้ยังออกมาในสภาพที่ใครเห็นเป็นต้องมองอีก ผมว่าไม่เหลือเหอะ
"พี่ วันนี้ผมว่าพี่อิ่มเเน่" เจ้าตัวเล็กเปิดประเด็นเเซวพี่รหัส
"หืม ทำไมอ่ะ"
"มีคนรอขายขนมจีบเยอะเเยะเลย ดูดิ" ร่างโปร่งหันหน้ามองด้านหลัง ที่มีเหล่ารุ่นพี่รุ่นน้องทั้งชายหญิงกำลังจ้องมอง เเละซุบซิบกันมันปาก
"เฮ้ย พี่ทำไร" มือโอบหมับเข้าที่เอวร่างเล็ก
"วันนี้เดี๋ยวพี่เเบ่งขนมจีบให้กินนะ ฮ่าๆๆ"
สองศรีพี่น้อง (รหัส) เดินเลียบไปตามริมชายหาด บรรยากาศสบายๆ ในวันสบายๆ
... ที่มีแค่เราสองคน
"เอ้า มาเร็วๆ สองคนนั้นน่ะ คนอื่นรอตั้งนานเเล้ว"
... สองคน กับอีกหนึ่งกองทัพเเล้วล่ะคราวนี้
"วันนี้พี่บล็อคน่ารักมากเลยค่ะ >_<" เหล่ารุ่นน้องสาวปีหนึ่งเข้ามารุมถ่ายรูปกันเเชะๆ ก็วันนี้บล็อคน่ารักจริงๆ ผิวขาวใส กระทบกับเเดดยิ่งทำให้เจ้าวิ๊งค์มากขึ้นไปอีก
"อะ เเฮ่ม ไหนบอกจะเเบ่งให้ผมไงพี่"
"โว๊ะ เดี๋ยวก่อนๆ เดี๋ยวค่อยเอา"
"ชิ"
"อย่ามาทำหน้าอย่างนี้นะ ... มันน่ารัก ฮ่าๆ" เจ้าตัวเล็กที่ทำหน้าบู้บี้ ถูกพี่รหัสหยิกเเก้มเเล้วบิดไปมา
"มิวๆ !!"
"ฮะ อะไรพี่. โอ๊ยยยย!!"
"ฮ่าๆ สมน้ำหน้าเหม่อเอง ช่วยไม่ได้"
"พี่เล่นเเบบนี้หรอ นี่ๆ เอาคืนไป"
... พี่บล็อคดูเเลผมดีเหมือนเป็นน้องเเท้ๆ ผมมีความสุขที่ได้รู้จักกับพี่นะ
"หน้าเเดงเชียว เเพ้แดดหรอเรา" ร่างโปร่งเอามือถูหน้าร่างเล็กเบาๆ
"นิดหน่อยครับพี่ แต่ไม่ได้แพ้มากหรอก"
เจ้าตัวเล็กถลกเเขนเสื้อโชว์เเขนขาว เพื่อบ่งบอกว่า 'ผมเเข็งเเรงนะ'
"เเขนเท่าตะเกียบเนี่ยนะ" พลางเอานิ้วจิ้มที่กล้ามของมิว ... ไม่สิ เรียกว่ากระดูกดีกว่า
"พี่ก็ไม่ได้มีเยอะไปกว่าผมหรอกน่า ฮ่าๆ" มาว่าผมได้ไงพี่บล็อคเองก็ผอมกะหล่องป๊องเหมือนกันเเหละ
"โอ๊ยยยยย ... ไอ้เเพรวววว หนอยเล่นเเบบนี้ใช่ป่ะ เดี๋ยวๆอย่าหนีนะเว้ย" เพื่อนผู้หญิงคนนึงของพี่บล็อคสาดน้ำทะเลใส่
"มิวป่ะ ไปเล่นกัน"
"เดี๋ยวพี่ !!" ไม่ทันเเล้วโดนลากลงน้ำทะเลมาเเล้ว พี่บล็อคดูไปดูมาก็เหมือนเด็กๆเหมือนกัน ผมไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเวลาที่พี่เค้าอยู่กับคนอื่นๆ ถึงได้มีความเป็นกันเองขนาดนี้ เข้าหาคนอื่นก็ง่าย คุยกันก็ถูกคอ ... ผิดจากผมที่แค่จะอ้าปากออกมาก็ยังยากเลย อิจฉาพี่แกเบาๆนะ
อึ้กกกกก !!!!
"มิว เป็นไร"
"ผมไม่เป็นไรพี่ สงสัยจะเจ็บขานิดหน่อย ไม่มีอะไรหรอกครับ เล่นต่อเถอะ"
"โอ๊ย" รู้สึกเหมือนขาจะเป็นตะคริว แดดก็ร้อนจนจะทนไม่ไหวเเล้ว
"ชะ ช่วยด้วย"
"มิวว มิวววววว"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง ยังไม่ตายใช่ไหม ? ผมจำอะไรไม่ได้ ความทรงจำสุดท้ายคือ ขาผมเป็นตะคริว เเล้วมันก็มืดไปหมด
"เป็นไรอะไรรึเปล่า" คนที่อยู่ตรงหน้าผมคือพี่ฟิวส์
"ผมไม่เป็นไรเเล้วครับพี่" เหมือนหน้ามันจะเเดงเองอัตโนมัติ ใจก็สั่นๆเเปลกๆ ตกอยู่ในสภาพเเบบนี้ต่อหน้าคนอื่น มัน ... เเย่ชะมัดเลย
"เป็นตะคริวเเล้วจมลงไปในน้ำ อย่างงี้จะไม่เป็นไรได้ไง" พี่เค้าดูเป็นห่วงผมจริงๆ เกรงใจจัง
"กี่โมงเเล้วอ่ะครับ"
"ตอนนี้ก็จะ 4 โมงเเล้วอ่ะครับ" พี่แกมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ เเล้วหันมาตอบผม
"4 โมงครึ่ง เราต้องกลับกันไม่ใช่หรอครับ" ผมจำเวลานัดได้ 4 โมงครึ่งเราจะเดินทางกลับกรุงเทพกัน เหลือเวลาอีกแค่ครึ่งชั่วโมงผมยังไม่ได้เตรียมตัวเลย
"ไม่เป็นไรค่อยๆ พี่ให้บล็อคหยิบมาให้เเล้ว เดี๋ยวคงมาถึง เราพักผ่อนไปก่อนเหอะนะ" พี่ฟิวส์ลูบหัวผม ก่อนจะลุกออกไป
"อย่าดื้อล่ะ เดี๋ยวพี่มา" เหลือผมนอนอยู่คนเดียวในห้อง ... เฮ้ออออ ลำบากคนอื่นอีกเเล้ว อย่างนี้จะไปดูเเลใครได้วะเรา
"อ่ะแฮ่ม ตื่นเเล้วหรอ"
"พี่บล็อค มาๆผมช่วย อะโอ๊ยยย" ผมลุกพรวดจะไปช่วย แต่ลืมไปว่าขายังไม่หายดี เลยกลายเป็นพี่บล็อคที่ต้องมาพยุงผมเเทน ง่ะ
"ระวังๆๆ ลุกไหวเปล่า มาพี่ช่วย"
"ผมขอโทษที่ต้องทำให้ทุกคนลำบากนะครับ"
"ไม่เป็นไรน่า พี่มากกว่าที่ต้องขอโทษ เราไม่ค่อยสบาย แต่พี่ก็ยังลากเราไปเล่นน้ำอีก" พี่บล็อคยิ้มบางให้ผม เราค่อยๆพยุงออกมาจากห้องพัก
"อ้าว ออกมากันเเล้วหรอ นี่บล็งคเอายาให้น้องกินด้วย ฝากน้องด้วยนะ เดี๋ยวพี่ไปดูคนอื่นก่อน"
"หายไวไวนะครับ" พี่ฟิวส์ส่งยิ้มให้ผม ผมได้แค่พยักหน้าตอบเบาๆ เเล้วพี่บล็อคก็พยุงผมขึ้นรถไป
"เห็นเปล่า พี่บอกเเล้วพี่ฟิวส์อ่ะ เป็นคนดีจะตาย แค่ทำมาเป็นโหดเฉยๆ ฮ่าๆๆ. อ่ะกินยาเเล้วก็พัก" มีน้ำพร้อมยายื่นมาให้ผม ขอบคุณพวกพี่ๆ เค้าจริงๆ
"นอนพิงพี่เลยนะ จะได้สบายยยย"
"ครับผม"
.................................................
TBC
ขอโทษที่มาต่อช้าช่วงนี้อ่านหนังสือสอบอยู่คร้าบ
เเต่ว่าก็ไม่ลืมทิ้งนิยายนะ อิอิ สอบเสาร์หน้า หลังสอบเสร็จจะสบายเเล้ว
(กลับไปตายต่อที่ไทย :o12:) เรื่องนี้อีกไม่เกิน 6 ตอนจะจบเเล้วนะ คึคึ
เเต่ยังติดตามอ่าน อีกสองเรื่องได้นะ
彡 เเฟนผม ... มันหน้าโหด 彡 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32902.0)
▽ 帅哥「สามหล่อ」 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32220.msg1898092#msg1898092)
[/b]
-
ช่างเป็นพี่น้องที่รักกันดีจริงๆ น่ารักทั้งคู่เลย
-
ยังรอๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยุนะรันน
-
พี่น้องเค้าน่ารักจัง ~ :o8:
-
สู้ๆ นะคับ ขอให้สอบได้สูงๆ
-
พี่น้องมันน่ารักนะเนี่ยยยยย :-[
-
พี่น้องคู่นี้
เค้าดูแลกันดีจริงๆ :L1:
บวกเป็ด
-
รอบล็อคกลับไปพรุนนนนน :z1:
-
เมื่อไหร่บล็อคจะพรุนนนนน :z1:
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 23 : พรุน ... พรุ๊น ... พรุน
ตื่อ ดือ ดึ๊ง~
สายเเรกที่โทรเข้ามาของวัน ถ้าไม่ใช่เเฟนเเล้วจะไปใคร บล็อคขยี้เเล้วนวดบริเวณขมับให้รู้สึกตื่นตัวขึ้นมาก่อนจะรับโทรศัพท์
"ฮัลโหล"
((ถึงไหนเเล้วเนี่ย)) ปลายสายตะโกนเลียงดังทะลุออกมานอกลำโพงโทรศัพท์ทำให้คนฟังต้องยืนโทรศัพท์ออกห่างจากหูพอสมควร
"หูจะแตกเเล้วเนี่ย"
((ก็คิดถึงงงงงงง ~))
"เออ รู้เเล้วน่า" ต้นสายทำเสียงหน่าย
((เค้ารออยูที่หน้าคณะเเล้วนะ ถึงเร็วๆๆ คิดถึงจะตายอยู่เเล้วเนี่ย))
"โอเค รู้เเล้วว่าคิดถึง ไว้เจอกันค่อยคุยนะ บนรถรบกวนคนอื่นเค้า" ร่างโปร่งต้องเบาเสียงลงเพราะรู้สึกเกรงใจบรรดาเพื่อนๆน้องๆ ที่กำลังพักผ่อนอยู่บนบัส
((คร้าบบบบบ โดนลงโทษเเน่กลับมา))
"ลงโทษอะไร ?"
((ไม่รู้ ไม่ชี้ ! รีบมานะจุ๊บๆ)) สร้างความสงสัยมากยิ่งขึ้น เจ้านั่นจะทำโทษอะไร ? เเล้วเค้าทำอะไรทำไมต้องโดนลงโทษด้วย
เเสงอาทิตย์ที่ส่องอยู่ตรงหน้าต่างค่อยๆเเยงตามากขึ้นทุกที อีกไม่นานรถก็น่าจะถึงมหาลัยเเล้ว
ร่างโปร่งหันไปมองเด็กตัวขาวข้างๆที่หลับเป็นตายอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว
วู๊บบ
ร่างโปร่งขยับไหล่ออกจากหัวของคนที่กำลังพิงอยู่ทำให้ร่างบางๆของอีกฝ่ายเเทบจะกลิ้งลงไปที่พื้น คนถูกแกล้งที่ไม่รู้อะไรเลย งัวเงียๆขึ้นมาขยี้ตา
"ฮ่าๆๆๆ" คนเเกล้งหัวชอบใจ
"อ่ะ อะไรอ่ะพี่" เสียงยังงงๆ เเถมหน้าตาตอนนี้ก็ อดไม่ได้ที่ใครเห็นเเล้วก็ต้องขำ
"ขี้เซานะเราอ่ะ"
"ก็มันเหนื่อยนี่นา ความจริงผมก็รู้สึกตัวตั้งแต่พี่คุยโทรศัพท์เเล้วเหอะ"
"ก่อนจะมาทำหน้าตายอกย้อนเเบบนั้นช่วยจัดการกับผมให้เรียบร้อยก่อนเหอะ ยุ่งเป็นรังนกเเล้ว ฮ่าๆๆ" คนฟังหันไปมองกระจก เเล้วก็รีบจัดการปาดผมให้เรียบร้อยเข้าทรง ก่อนที่จะถูกรุ่นพี่ตัวดีล้อไปมากกว่านี้
ไม่นานรถก็บัสสองชั้นจำนวนสองคันก็เทียบท่าจอดที่หน้าคณะเภสัชศาสตร์ในมหาวิทยาลัยชื่อดังของกรุงเทพ นักศึกษารุ่นพี่รุ่นน้องค่อยๆตื่น ขึ้นจากการพักผ่อน ต่างทยอยกันลงจากรถหยิบสัมภาระส่วนตัวเเล้วเตรียมเดินทางกลับบ้าน
“มาๆ เดี๋ยวพี่ช่วย” ร่างสูงกว่าช่วยอีกฝ่ายขนกระเป๋าลงมาจากบัส ลำพังเเค่ถือของตัวเองก็ทุลักทุเลมากพออยู่เเล้ว เเต่ด้วยความมีน้ำใจ เเละสายรหัส กระเป๋าเบาๆเเค่นี้ทำไมจะช่วยน้องหิ้วไม่ได้
“หนักไหมน่ะ พี่ผมยกเองได้ พี่มีกระเป๋าตัวเองอีก” คนเล็กบ่นอุบอิบ เเต่ไม่ว่าจะพยายามยื้อเเค่ไหน เจ้ารุ่นพี่ก็ไม่ยอมคืนกระเป๋าให้ ดันเเต่จะยกให้ๆ เอาเข้าจริงๆเเล้วมันไม่น่าจะไหว ตัวของทั้งสองคนก็ไม่ได้ใหญ่ไปกว่ากันมาก งั้นเรื่องเเรงก็คงไม่ต่างกันมากอยู่ดี
“เอ้า บล็อคมาพี่ช่วยๆ”
“ไม่เป็นไรพี่ฟิวส์ กระเป๋าน้องผม ผมถือได้ครับ โอ๊ะ” ร่างโปร่งเซเอียงไปข้างหน้าเฉียดตกประตูรถลงไป โชคดีที่ได้รุ่นพี่ตัวโตกว่าดึงเอาไว้ทัน
“เห็นไหม มาๆพี่ถือให้ เราไปจัดการกับคนข้างล่างนู่น หน้ามุ่ยมาเเล้ว” มือหนาชี้ไปที่ประตู พร้อมกับเอามือทำท่าปาดคอ เป็นสัญลักษณ์ว่า ตายเเน่ๆ อีกฝ่ายจึงรีบสาวเท้าลงไปส่องดู
“ตาย ผมก็อยากรีบกลับนะ เเต่น้องอ่ะทำไง” ร่างโปร่งหันไปส่งสายตาอาวอนหาร่างเล็ก
“เดี๋ยวพี่ไปส่งน้องให้ เรากลับไปเคลียร์ปัญหาชีวิตรักของเรานู่นไป ฮ่ะๆ” คนเป็นพี่หัวเราะชอบใจ จะปัญหาอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่เรื่องเเฟน ป่านนี้ไม่รู้ไนน์คิดถึงบล็อคขนาดไหน ไม่เจอหน้ากันตั้งสามวันเเหนะ
“งั้นพี่ไปก่อนนะมิว ... ผมฝากดูเเลน้องด้วยนะ อย่าพาน้องไปเถลไถลล่ะ” กำชับ ไม่สิออกคำสั่งกับรุ่นพี่อย่างดิบดี
“ถ้าเกิดผมรู้ว่าพี่พาน้องไปเถลไถลที่ไหนล่ะ โดนเเน่”
“โอเคๆ พี่ไม่พาน้องไปเถลไถลที่ไหนหรอกน่า” วางใจได้หรอ ?
... เอาล่ะหว่า จัดการเรื่องของคนอื่นเสร็จเเล้ว เเต่เรื่องของตัวเองนี่ เหมือนจะมีระเบิดลูกใหญ่รออยู่ข้างล่างเลยเเหะ เเง่งงงงงง
“ช้านะ” เสียงคุ้นหูที่บล็อคไม่ได้ยินนานกว่าสามวัน น้ำเสียงที่ใช้เรียกเเสดงถึงอาการ ‘งอน’ อย่างรุนเเรง ปกติไนน์ไม่ค่อยทำตัวงี่เง่าเเบบนี้ เเต่ถ้าเมื่อไหร่ที่อยู่กับบล็อค นิสัยเค้าจะกลายเป็นเด็กปอสามที่ร้องจะเอานู่นจะเอานี่ทันที เฮ้อ เหนื่อยใจเเทนคนที่ได้ไปเป็นเเฟนจริงๆนะ
“ขอโทษๆ เนี่ยรีบเเล้วนะ เเต่ว่าคนมันเยอะจริงๆ เลยลงมาช้าน่ะ” เเถวบ้านเค้าเรียกว่าเเถ
“หรออื้ม” คำตอบสั้นๆนิ่งจากปากของอีกฝ่าย เป็นผู้ชายอะไรว่ะจะมางอนเเฟน เดี๋ยวเหอะๆ
“ป่ะๆ กลับๆๆๆๆๆ”
“อื้ม”
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
“นายพล คิดถึงป่ะป๊ารึเปล่า ป่ะป๊ากลับมาเเล้ว” พอเปิดประตูห้องเข้าไป เจ้าหมาคู่ใจสุดที่รัก นามว่านายพล ก็กระโดดขึ้นมาเลียร่างโปร่งอย่างกุลีกุจอ ขนาดหมามันยังคิดถึง เเล้วคนที่รออยู่จะไม่คิดถึงได้ยังไงเล่า
“หึ สนใจเเต่หมาน่ะนะ”
“เอ้า เป็นอะไรเนี่ย” ร่างสูงผ่านเข้าไปในห้องนั่งลงตรงห้องนั่งเล่นเเล้วเปิดทีวีดู
"งอนหรอไนน์ งุ้งงิ้งๆ" ทำท่าปัญญาอ่อนที่สุดที่เคยทำมา ทั้งเเลบลิ้นปลิ้นตา อ้อนสุดๆเเบบนี้หวังว่าอีกฝ่ายจะสนใจขึ้นมา แต่ไม่เลย ... เฉยมากกกกกก
"พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย เดี๋ยวเหอะ" ทิ้งตัวนั่งลงข้าง มือเริ่มเกิดอาการเลื้อย
"ทำอะไร" เสียงดุจากคนข้างๆ ทำให้ร่างโปร่งต้องยุติการกระทำทั้งหมดลงเพียงเท่านั้น
"ก็ไม่บอกนี่หว่าว่าเป็นอะไร เเล้วใครจะรู้ ละ ... อ๊ะะะ" ไม่ทันจะจบบทสนทนาอีกฝ่ายจะเริ่มบรรเลงบทจูบในท่วงทำนองที่เร่าร้อนขึ้นมา
"อึก ... อ่ะ ... หายจะ ... มะ ...อ่ะ" เสียงที่ลอดออกมาจากปากของร่างโปร่งฟังเเทบไม่ได้ใจความ ลิ้นของทั้งคู่พันกันเป็นเกลียวคลื่น รสจูบร้อนเร่า ที่ไม่ได้สัมผัสกันมานาน ตอนนี้บล็อคได้รับรู้ถึงมันอีกครั้ง
"คิดถึงมากนะ ... รู้ตัวบางไหม หายไปตั้งสามวัน ติดต่อก็ไม่ได้ คนมันเป็นห่วงนะ"
"อ่ะ ... คะขอโทษนะ ... อ๊ะ ... อืมมมม" ไม่ทันจะได้พูดอะไรเพิ่มร่างสูงก็ประกบปากลงมาระดมจูบอีกที ถ้าความคิดถึงมันเปลี่ยนมาเป็นเเรงตัณหาหื่นได้มากขนาดนี้ล่ะก็ คนทั้งโลกคง ...
"อ๊ะ ... หายไปสามวันน่ะ มีคนมายุ่งเยอะเเยะเลยดิ บอกเเล้วใช่ไหม ว่าไม่ให้คุยกะผู้ชายคนอื่น" ผละจูบออกมาบ่นได้ไม่ถึงนาที เเล้วก็ก้มลงไปจูบต่อ หื่นจนจะกินอีกฝ่ายเข้าไปเเล้วรึไง
"หายใจ .. อ่ะ ไม่ออก พอก่อนเถอะ" ร่าชโปร่งรวบรวมเเรงที่มีผลักอกอีกฝ่ายออกไป แต่เหมือนจะไร้ผลอะไรทั้งสิ้นก็ในเมื่อโดนคร่อมอยู่ทั้งตัวเเบบนี้ แถมเเรงหื่นอาฆาตมากขนาดนั้นไม่มีทางที่ใครจะหนีรอดออกไปง่ายๆ
"ไม่เอาอ่ะ ก็คิดถึงนี่นา ต้อง'ทำ'จนหายคิดถึง"
ร่างที่อยู่ด้านบนค่อยทำตัวอ้อน เเล้วขบลงที่จมูกของอีกฝ่ายเบาๆ
"เจ็บนะกัดเข้ามาได้ ... เเล้วเมื่อไหร่จะหายคิดถึงอ่ะ ?" คนพูดหน้าเเดงเป็นลูกตำลึง จนต้องหลบสายตาอีกฝ่าย ถ้าพูดต่อหน้าตรงๆมีหวังโดนมันทำอะไรสักอย่างอีกเเน่ๆ
"เท่าไหร่จะพอน้า" คอยกระซิบที่หลังหู "พรุนเมื่อไหร่ก็หายเมื่อนั้นเเหละ" เสียงทุ้มนุ่ม ฟังเเล้วดูเซ็กซี่ ยิ่งทำให้คนฟังจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมากไปอีก ถ้าทำได้คงจะมุดตัวยุบเข้าไผในโซฟาให้มันรู้เเล้วรู้รอดเลย
"อ๊ะ ... ใจเย็นหน่อยดิ ... เหนื่อยอยู่นะ" ร่างโปร่งข้างต่อต้าน ความจริงร่างกายของเค้ายังไม่พร้อมที่จะออกศึกด้วยความเหนื่อนล้าจากการไปค่าย แถมเพิ่งกลับมาถึงเเทนที่จะได้พักผ่อน กลับต้องมาสู้รบปรบมือกับไอ้คนหื่นนี้อีก
"บล็อคไม่เหนื่อยหรอก เเค่นอนเฉยๆ ที่เหลือ ไนน์จัดการเอง หึหึ" มือหนาค่อยๆสอดเค้าไผในเสื้อยืด คลึงไปที่เม็ดชูชนบนหน้าอกของคนข้างล่างที่ตอนนี้เหมือนถูกพันธนาการไว้เรียบร้อย สัมผัสนิ่มของนิ่วมือกับเนื้อเเข็งยิ่งเพิ่มความเสียวให้กับคนถูกกระทำ
"อ๊าาาา ... อึกกกก" ร่างโปร่งหลับตาพริ้ม เส้นเลือดที่หน้าเด่นชัดขึ้น อกขาวนวลที่กำลังถูกคุกคามด้วยปลายลิ้น ส่วนล่างที่เเข็งตึงโด่อยู่ในกางเกงขาสั้นก็ถูกรบกวนด้วยเช่นกัน
"อย่า ... อ๊ะ ไนน์ !!! มัน เสียวนะ อึก อ๊าาาา" เสียงครางเริ่มทวีความดัง ร่างกายม้วนงอเพราะความเสียวจากการเล้าโลมของอีกฝ่าย
"อย่านะ ... ตรงนั้น ... อื้มมม อ๊ะ" กางเกงตัวจิ๋วถูกกระชากออกไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้แค่ตอนนี้เหลือเพียงเสื้อยืดสีขาวบางๆ ที่ถูกเลิกขึ้นไปถึงอก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อ เเละกล้าหน้าท้องตามหุ่นของผู้ชายทั่วไป
"หอมจังเลย ไม่เจอกันสามวัน กลิ่นยังไม่เปลี่ยนไปเลยนะ ขอดมให้หายชื่นใจหน่อยดิ ..." จมูกโด่งคมกำลังสูดกลิ่นหอมจากตัวของคนข้างล่าง ซ้ายทีขวาที เหมือนเป็นฟรีโรโมนที่กระตุ้นอารมณ์ทางเพศได้อย่างดี
"น่ารักเชียววันเนี่ย" ร่างสูงบีบเเก้มเบาๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบอุปกรณ์ช่วยเหลือที่คาดว่าน่าจะเตรียมไว้บนโต๊ะนานเเล้ว
"นี่เตรียมไว้ขนาดนี้เลยหรอ" ร่างโปร่งตาโตเมื่อมองไปยังซองพลาสติกสีชมพูในมือขวา เเละหลอดเจลในมือซ้ายของเจ้าคนตัวดี
"ไม่หรอกเนี่ยเตรียมไว้แค่อันเดียวเอง" คนพูดใช้มือฉีกซองพลาสติกเเล้วค่อยๆดึงห่วงข้างในออกมา ... สีชมพู ... กลิ่นสตออร์เบอร์รี่
"เตรียมไว้อันเดียวก็ได้รอบเดียวเดะ ฮ่าๆ" เจ้าคนข้างล่างยิ้มชอบใจที่วันนี้เค้าไม่เจอศึกหนักเเน่นอน
"ยิ้มอะไร ... สงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร" เจอยิ้มเจ้าเล่ห์กลับบ้าง เล่นไปไม่ถูกเลย
"หมายความว่า ..."
"อื้ม ใช้รอบเดียว ... รอบที่เหลือไม่ต้องใช้"
"ไอ้บ้าาาาาาาา เอ๊ยยย"
"ถึงจะบ้าๆ ก็บ้านักนะคร้าบผม" คนข้างบนก้มลงมาจูบอีกครั้ง ก่อนจะอุ้มร่างอีกฝ่ายให้นอนราบไปกับโซฟายาว เพื่อท่วงท่าที่สะดวกเเละไม่ลำบาก
"ฮึ้ยยยยย" คนถูกอุ้มตบหน้าตัวเองซ้ำๆ ด้วยเหตุผลที่ว่าทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกสักหน่อย แต่ก็ไม่ได้มีผลกับไอ้คนหื่นที่เตรียมปืนใหญ่ไว้พร้อมที่จะยิง
มือหนาปัดปอยผมที่ปกหน้าของคนตัวเล็กออก ก่อนจะค่อยๆเอานิ้วยัเเข้าไปยังช่องด้านหลังอย่างลำบาก ความรู้ตอนนี้ทั้งเหนื่อยทั้งเสียว เเถมยังร้อนรุ่มอีก เหมือนมีคนเอาไฟมาสุมอยู่ที่ท้องน้อยยังไงไม่รู้
"อึก เจ็บ !!!" คนถูกคร่อมหลับตาพริ้มพร้อมส่งเสียงออกมาเบาๆ ด้วยนิ้วมือสองสามนิ้วที่ทำหน้าที่ขยาย เพื่อเปิดชองทางให้ ปืนใหญ่ของจริงเข้าได้ง่ายขึ้น อีกทั้งนี่ก็เป็นเวลาสักพักเเล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้มีอะไรกัน ทำให้ครั้งนี้อาจจะต้องลำบากนิดนึง
"นี่แค่นิ้วเอง ... เดี๋ยวเจอของจริงเเล้วจะร้องเสียงหลงกว่านี้อีก ฮ่ะๆ โอ๊ะ !!" ฝ่ายนี้ก็ดูหัวเราะชอบใจกับการกระทำของตัวเอง เลยโดนฟาดเข้าที่หน้าอกหนึ่งทีเต็มๆ
"เดี๋ยวชกหน้าให้เลยนี่"
"ชกหนึ่งทีโดนจิ้มหนึ่งทีนะ ยอมป่ะล่ะ"
"ไอ้หื่นนนนนนนนนนน !!"
ร่างสูงถอนนิ้วมือทั้งสามออก ตอนนี้ท่องทางด้านหลังของร่างโปร่งขยายตัวจนพอที่จะรับน้องชายคนบางคนเข้าไปได้
"บล็อค ..."
"อะไรอีก"
"รักนะครับคนดี" คราวนี้หน้าเเดงกว่าเดิม เเดงเป็นมะเขือเทศไปเเล้ว
"จะเข้าไปเเล้วนะ" สัญญาณเตือนครั้งสุดท้าย
"... จะ ... จะเข้าก็รีบเข้าเดี๋ยวเปลี่ยนใจนะ"
"เปลี่ยนใจตอนนี้ก็ไม่ทันเเล้ว หึหึ" ส่วนหัวของปืนใหญ่กำลังเข้าไปอย่างทุลักทุเล อาจเป็นเพราะเจ้าของทางเกร็งมากไป เลยทำให้ทางเข้าเเคบลงไปอีก
"ไม่ต้องเกร็งน่า ไม่เจ็บหรอก เหมือนทุกครั้งนั่นเเหละ หายใจลึกๆๆ ใช่อย่างนั้นเเหละ อื้มใช่ ... อ๊าาาา" อาวุธปืนเข้าประจำหลักได้อย่างเรียบร้อย เล่นเอาหายใจไม่ทั่วเท้าทั้งเจ้าของปืนเเละเจ้าของที่เลย
"เเน่นอ่ะ ..." คนตัวเล็กบ่นอุบอิบ แต่ร่างกายนี่สั่นเเละบิดไปมา
"อ๊าาา บล็อค ... อย่าเกร็งดิ อึ๊กกกก มันหนีบ"
ร่างสูงเริ่มสร้างจังหวะเเล้วค่อยๆขยับเข้าออกช้า รู้สึกได้เลยว่าทุกครั้งที่เข้าหรือเจ้าน้องชายจูครูดเอาๆ จนรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว
"อ๊ะ อึก ... เจ็บ... ทำไมมันเเน่น ... อึกกกก"
"อ๊ะ ... เร็วอีกนิดนะ" ก่อนจะเร่งอัตราเร็วการเคลื่อนที่มากขึ้นๆ มือทั้งสองข้างลูบไล้ไปตามสะโพกของอีกฝ่าย เพิ่มความเสียวให้คนข้างล่างมากจนต้องงอตัว หงาดเหงื่อที่ไหลออกมาชุ่มไปทั่วร่างกายของทั้งสองฝ่าย เวลาขยับที่จะหยดที จนไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร ทำนองเเห่งความรักอันเร่าร้อนดำเนินต่อไปอย่างไม่มีท่าทีว่าจังหวะจะตก แต่กลับทวีเพิ่มความรุนเเรงมากขึ้นไปทุกทีๆ เสียงเอี๊ยดอ๊าดของโซฟาที่ขูดไปกับพื้นตามเเรงสั่นของทั้งสองคน
"อื๊ออออออ ... ไนน์ .... บล็อคจะไม่ไหวเเล้ว" มือทั้สองข้างจิกลงที่โนฟลอย่างเเรง เส้นผมที่สะบัดไปมา หยดเหงื่อที่ไหลท่วมไปทั่วร่างกาย เเละช่องทางที่ตอดรัดอีกฝ่ายอย่างไม่มีท่าทีว่าใครจะยอมใคร
"อื๊ก อ๊าาา ไนน์ก็จะไม่ไหวเหมือนกัน" ร่างสูงเร่งจังหวะเพิ่มเข้าไปอีก เค้าสัมผัสได้ว่าอีกไม่นานก็ใกล้จะถึงจุดหมายเเล้ว
มือหนาช้อนตัวอีกฝ่ายขึ้นมาคร่อมเค้าไว้ข้างบน เปลี่ยนให้ร่างเล็กเป็นฝ่ายโยกตัวบ้าง
"อ๊ะ อ๊าาา อ๊ะ ตรงนั้นอย่า อื้มมม" ร่างโปร่งครางเสียงดังขึ้นมืออีกฝ่ายเริ่มกลับมาใช้ลิ้นจู่โจมไปที่จุดยอดอกที่เเข็งเป็นไต บวกกับมือหนาที่กำลังเล่นกับน้องชายของเค้าอยู่
"บล็อค ... พร้อมกันนะ อ๊าาาา เสียวว ซี๊ดดดด ไม่ไหวเเล้ว ขอข้างในเลยนะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาา"
เหลือเพียงสอบหอบหายใจของทั้งสอง กับร่างกายที่ขยับขึ้นลงตามเเรงหอบ
"เก่งจังเลยคนนี้" ร่างสูงจูบลงที่คอร่างโปร่งเบาๆ
"ไหนบอกจะไม่เหนื่อยไง โกหกหนิ"
"แต่ก็ไม่เห็นขัดขืนหนิ" โดนสายตากรึ่มๆเข้าไป ก็ต้องเขินจนหน้าเเกงกันตามระเบียบ
"อะไรวะ มีแต่บล็อคเลอะคนเดียว ไนน์ไม่เลอะบ้างเลย" ตาสองข้างสำรวจตั้งแต่บริเวณไหล่ลงไป เปรอะไปด้วยคราบของน้ำรักสีขาวขุ่น จนถึงหน้าท้อง ถึงจะเหนอะไปหน่อยแต่ก็มีความสุขดีไม่ใช่หรอในวันนี้
"โว๊ะะะ ไปอดอยากมาจากไหนทำไมมันเยอะขนาดนี้" คนอยู่ข้างบนสัมผัสถึงความเฉอะเเฉะที่ล้นออกมาจากช่องทางด้านหลัง
"นี่ขนาดใส่อยู่เยอะขนาดนี้ เเล้วถ้าไม่ใส่มันจะเยอะขนาดไหนน้า โอ๊ยยยย"
"ทะลึ่งอีกเเล้ว พาไปห้องน้ำเลย อึก ... จุกอ่ะ"
ร่างสูงค่อยๆเอามือช้อนตัว เเล้วอุ้มไปช้าๆอย่างระมัดระวัง
"เฮ้ยๆๆ !! ห้องน้ำอยู่ทางนู่นไม่ใช่ทางนี้ปล่อยเลยนะ" คนถูกอุ้มดิ้นพลักแต่ดิ้นให้ตายยังไงก็ไม่พ้นมือของไอ้หื่นไปได้หรอก
"ไปทำไมอ่ะห้องน้ำ เลอะเเล้ว ก็รออีกสักรอบสองรอบค่อยไปล้างทีเดียว หึหึ"
"ไอ้หื่นนนน ไอ้ๆๆ โอ๊ยยยยยย เเง่งงงงง"
"ยังไม่หายคิดถึงเลยนะ อีกสักนิดเเล้วกัน น่านะคนดี"
"โรคจิตเเล่วววว ม่ายยยยยยยยยอาวววว เว้ยยยยย"
"จะเอาให้ไม่ได้นอนเลยคอยดูดิ"
ร่างโปร่งถูกโยนลงที่เตียงนุ่ม ก่อนที่อีกฝ่ายจะเข้ามาใกล้เเล้วเริ่มโหมโรงบทเพลงรักบทใหม่ขึ้น
......................................
ทีบีซี :. แต่งไม่เป็นอ่ะ เอ็นซงเอ็นซี ไม่รู้จัก ~
-
ความคิดถึงของไนน์มันช่างรุนแรงจริงๆ
-
ถ้าบล็อคหายไปซักอาทิตย์ คาดว่ากลับมาตัวคงซีด เพราะถูกไนน์รีดหมดแน่ๆ :haun4:
-
รันก้ระวังตัวไว้นะ
หายไปนาน แฟนๆคิดถึงงง!!!!!
-
:haun4: :haun4: :haun4:
ไม่ไหวเเล้ววววววววว
-
บล็อคไม่ถนอมไนท์เลยน๊า :haun4:
-
+1 ให้สำหรับ..NNN CCC
-
:z1: :z1:
-
:jul1: เอาให้คุ้มเลย
-
สวดยอดดดดด :pighaun:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
ไม่ไหวเเล้วววววว
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 24 : ยอมก็ได้
[ที part]
ผ่านมาเป็นอาทิตย์เเล้วที่ผมยังไม่เจอหน้าน้องเลย ไม่รู้หายไปไหน ผมโทรไปก็ตัดสาย
บางวันก็ปิดเครื่องหนีเลย วันไหนที่น้องมีเรียนผมก็ไปรอที่คณะแต่พอไปถึงไม่เคยทัน
เพื่อนน้องก็บอกว่าน้องก็กลับไปเเล้ว ผมชักจะท้อๆเเล้วสิ ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่
กี่วัน กี่สัปดาห์หรือว่าจะไม่ได้เจอกันอีก ฟังดูเว่อร์ๆแต่ถ้าน้องโกรธจริงๆ คงยากที่จะขอคืนดีด้วย
สภาพเเบบนี้เหมือนเเพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเเข่งเลย ตอนเเรกกว่าผมจะเข้าหาน้องได้
มันก็ยากเย็นซะเหลือเกิน เเถมกว่าจะยอมคุยกะผมเเบบมนุษย์สามัไปกติธรรมดาได้
ก็ ... ขอนับก่อนนะ เป็นสองสามอาทิตย์นู่นเเหนะ เเล้วแต่นี้จะต้องรอถึงเมื่อไหร่กันนะ
"ตื๊ด ตื๊ด ~~~"
ผมพยายามต่อสายไปหาน้องแต่ก็ไร้วี่เเววเช่นเคย ให้ตายสิวะ !!!
((ฮัลโหล)) รับเเล้วน้องรับเเล้ว
"ทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่เลย พี่เป็นห่วงเรามากรู้รึเปล่า" ผมรัวใส่น้องเป็นปืนกลเลย
ก็ไม่ได้คุยกันตั้งนานเป็นอาทิตย์ มันมีเรื่องมากมายที่อยากจะคุยด้วย
((ไม่มีอะไรจะคุยด้วย)) ใจเเป้วเลย น้องเปิดประเด็นมาเเบบนี้ผมจะตอบกลับยังไงล่ะเนี่ย
"ก็พี่คิดถึงเรานี่ครับ หรือเราไม่อยากคุยกับพี่ ถ้าไม่อยากคุยพี่วางก็ได้นะ"
ผมลองทำเสียงอ้อนๆใส่น้องดู เผื่อน้องจะยอมใจอ่อนคุยกะผม
((งั้นก็วางสิ))
"อย่าใจร้ายนักสิครับ พี่ขอโทษนะเรื่องวันนั้นน่ะ ดีกันนะ"
น้ำเสียงผมยิ่งเบา เเละอ้อนลงไปอีก ใจอ่อนนะๆๆๆๆ
((ถ้าอยากจะขอโทษจริงๆ ก็ต้องทำตามเงื่อนไข))
"เงื่อนไข ??? ให้พี่ทำอะไร ?? พี่ยอมทั้งนั้นเเหละครับบอกมาๆๆ"
ผมตั้งหน้าตั้งตารอฟังน้องบอกเงื่อนไข ไม่ว่าอะไรผมก็จะต้องทำให้ได้
((พรุ่งนี้เช้าเเล้วกัน แค่นี้นะ))
"ด...เดี๋ยว " ไม่ทันเเล้วน้องวางสายไปเเล้ว ผมก็รอเตรียมตัวเตรียมใจกับเงื่อนไขที่น้องตั้งขึ้นมาเเค่นั้น
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
ตอนนี้ผมอยู่ในมหาลัย เมื่อคืนก็นอนไม่ค่อยจะหลับ มัวแต่คิดเรื่องเงื่อนไขของเจ้าตัวเเสบ
ไม่ว่าจะให้บุกน้ำลุยไฟ แค่ถ้าจะให้น้องหายงอนผมทำได้อยู่เเล้ว รอนานเเล้วนะ
... แต่ก็ยังไม่มีวี่เเววเลย ผมมองนาฬิกา ตอนนี้มันก็จะเเปดโมงเเล้ว ยังไม่มาเล๊ย
ตื่อ ดือ ดึ๊ง ~
มีข้อความเข้าที่มือถือ เป็นของความจากน้่องครับ ในที่สุดเงื่อนไขของน้องก็มาเเล้ว
"ตามเก็บโพสท์อิท สีฟ้าที่มีอยู่ทั่วมหาลัยทั้งหมด 10 อัน ถ้าเจอหนึ่งอันจะมีคำใบ้ไปยังอันต่อๆไป"
โหยากเอาการนะเนี่ย มหาลัยก็ไม่ใช่เล็กๆซะด้วยสิ เเล้วไอ้ผมจะทำยังไงล่ะที่เนี้ย
"ปล. ห้ามให้คนอื่นช่วย ต้องหาด้วยตัวเองเท่านั้น ถ้าไม่ครบก็ถือว่าไม่เป็นไปตามเงื่อนไข
มีเวลาให้หนึ่งวันเต็มๆ เกมส์จะสิ้นสุดตอน 6 โมงเย็นของวันนี้ ขอให้หาให้เจอนะ โชคดี"
เล่นผมซะเเล้วเจ้าตัวเเสบ กว่าจะเจอเเต่ละอันได้ไม่ใช่ต้องใช้เวลาเป็น ชั่วโมงเลยหรอ
แค่เงื่อนไขก็ทำผมลมเเทบจับ กุมขมับเเทบไม่ทัน
"สุดท้าย ... สู้ๆนะ เจอกันที่หน้าคณะบริหารตอน 6 โมงเย็น"
ถ้าผมหามาไม่ครบจะมีหน้าไปตามหาน้องไหม 6 โมงเย็น ถ้านับจากตอนนี้ก็เหลือเวลาอีก 8 ชั่วโมงกว่าๆ
แถมภาคเช้าผมยังมีเรียนจนถึงตอนเที่ยงอีก ตัดออกฟรีๆเลย 4 ชั่วโมงเหลือหลักๆแค่ 5 ชั่วโมง
กับพื้นที่กี่สิบไร่ของมหาลัย เอาละเว้ย งานนี้วิ่งกันตับเเลบเเน่ไอ้ที
นี่ไม่ใช่เวลาที่ผมจะมานั่งหงอยสิ อีก 20 นาทีกว่าจะเริ่มคลาสเเรก
วันนี้เป็นวิชาจุลชีววิทยาที่ต้องเดินไปเรียนที่คณะวิทย์ห้างจากตำเเหน่งที่ผมอยู่ไม่ค่อยไกลเท่าไหร่
ยังพอมีเวลาให้ไปตามหาโพสท์อิทของน้องได้ สู้โว้ยยยยย เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคร้าบทุกคน
ผมเริ่มออกเดินไปตามทางระหว่างทางก็สอดส่องตามซอกตามมุมของตึก ก็ผมไม่รู้หนิ
น้องอาจจะเอาไปสอดไว้ในรังนก ไว้ในรูจิ้งจก หรืออาจจะฝังดินไว้ก็ได้ เล่นนิสัยเเสบซ่าก๋ากั่นเกินมนุษย์ขนาดนั้น
โพสท์อิทสีฟ้าๆๆๆ เเบบไหนกันล่ะ ผมเองก็ยังไม่เห็นถ้าเจอเเล้วจะมั่นใจว่าถูกได้ยังไง คิดหนักเลยคราวนี้
... ไอ้ทีๆ คิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมต้องพยายามนึกสถานที่ที่น้องน่าจะเอาไปเเปะไว้ น้องเรียนบริหาร
แต่น้องก็คงไม่เอาไปเเปะไว้เเถวนั้นหรอกมั้ง มันน่าจะหาง่ายไป ที่ๆไปเเปะต้องลับตาคนพอสมควร
ไม่งั้นคนก็คงเก็บไปเเล้วเอาไปทิ้ง ยิ่งคิดมากยิ่งนึกไม่ออกจนผมต้องยืนพิงเสาเเถวหน้าคณะบัญชี
หลังผมเเนบไปกับเสาต้นนึง ตอนนี้อยากจะเอาเท้าขึ้นมาก่ายหน้าผากเสียจริงเลย
"เฮ้ย" ผมร้องออกมาเสียงดัง
"เจอเเล้ว" โพสท์อิทอันเเรกเเปะอยู่ตรงจั่วของหลังคาทางเดินกลางเเจ้งใกล้ๆเสาที่ผมพิงอยู่
เเปะสูงอยู่นะ แต่เเค่นี้ไม่เป็นปัญหาหรอก เพราะผมก็สูงอยู่พอสมควรนะ ฮ่าๆๆ
ได้มาเเล้วโพสท์อิทที่หนึ่งในใบเเรกที่ผมเจอเขียนว่า "เเปะซะสูงเหนื่อยนะ"
ก็จริงเเหละครับเสานี้ก็ต้องคนตัวสูงพอสมควรที่จะสามารถเอาอะไรไปเเปะบนจั่วได้
แต่น้องสูงแค่ 170 กว่ายังไงก็ไม่น่าจะเเปะถึงคงต้องพึ่งเก้าอี้สักตัวเเหง
ไม่งั้นน้องไม่บ่นอย่างที่เขียนไว้หรอก
"คำใบ้ : อยากกินอาหารตะวันตก"
อ่านเเล้วงงเลย ทำไมต้องอยากกินอาหารตะวันตกด้วย ... ในมหาลัยก็ไม่น่าจะมีร้านอาหารตะวันตกเท่าไหร่
ถ้าจะมีก็ที่โรงอาหาร แต่มันก็คงไม่ตะวันตกจ๋าขนาดนั้น อีกอย่างคิดแค่นี้มันดูตื้นๆไป ต้องคิดอะไรหลายๆชั้น
อีก 5 นาทีเข้าเรียน ... เอาเป็นว่าผมไปเรียนก่อนเเล้วกัน ยังไงก็อุ่นใจเเล้วที่หาได้หนึ่งอัน
ใว้ไปนั่งคิดเเล้วกันว่า "อยากกินอาหารตะวันตกคืออะไร"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
ตลอดการเรียนตอนเช้าของผมก็ไม่ค่อยจะประสบความสำเร็จเท่าไหร่ เรียนไปก็ไม่รู้เรื่องเลย
มัวแต่คิดถึง "อาหารตะวันตก" ของไอ้ตัวเล็ก ผมพยายามนึกๆ "อาหาร" "ตะวันตก"
อาหาร ตะวันตก ...
"ถ้าจะกินอาหารก็ต้องกินในศูนย์อาหาร ส่วนอาหารตะวันตก"
ผมนั่งพูดคนเดียว มือขวาก็หมุนปากกาไปพลางๆ !!!
"ศูนย์อาหารที่อยู่ทางตะวันตก" ผมทุบโต๊ะ เเละตะโกนออกมาเสียงดังหลังจากที่คิดออก
ท่ามกลางห้องเรียนที่เพื่อนกำลังส่องกล้องจุลทรรศน์อยู่ เพื่อนคู่เเล็บผมหันมามองอย่างตกใจ
มันไม่ได้ว่าอะไรผม แค่บอกให้ผมเงียบๆ เเล้วมันก็กลับไปวุ่นกับกล้องต่อหมุนปุ่มปรับภาพของกล้องไปมา
จริงๆเเล้วก็รู้สึกเกรงใจมันอยู่นะ แต่ ... เพื่อน้องผมขอเห็นแก่ตัวนิดนึง เเฮ่ๆ รู้สึกผิดกับมันมาก
"มึงกูขอโทษนะที่กูไม่ได้ช่วยมึงทำเเลปวันนี้" ผมบอกมัน มันเอาหน้าขึ้นมาจากกล้องยิ้มๆให้อย่างจริงใจ
เดินมาจับไหล่ผมเเล้วก้มหน้าลงเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง มันคงอยากจะให้กำลังใจผมล่ะมั้ง อิอิ
"ไอ้ที"
"หืม" ผมรอคำอวยพรจากมัน
"ปกติมึงก็ไม่เคย ช่วยกูทำแล็ปอยู่เเล้ว มึงทำอะไรก็ทำเถอะ"
มันตอบมาเสียงเรียบ ... หน้าแตกเลยกลายเป็นว่ามันจะด่าผม เฮ๊ออออ
"กูล้อเล่นน่ะ กูไม่เคยเห็นมึงมีความรักเเละทุ่มเทขนาดนี้มาก่อน"
"สู้ๆ เเล้วกันนะ" มันตบบ่าผมสองที
"กูรักมึงนะ ไอ้เเจ็ค"
"พอเลยมึง เดี๋ยวคนเค้าจะเข้าใจผิด"
ผมจะเข้าไปกอดมัน แต่มันผลักผมออกมา
ตอนนี้รอเเค่เวลาหมดคาบแค่นั้น ผมจะได้ไปตามหาความรักของผมต่อ
เหลืออีก 8 ชิ้นที่ยังไม่รู้คำใบ้ อีกชิ้นที่น่าจะอยู่โรงอาหารฝั่งตะวันตก รอหน่อยนะไอ้ตัวเเสบ พี่จะต้องทำตามเงื่อนไขให้ได้
...............................................
นี่คือ 50 % เเรก เดี๋ยวเมื่อไหร่ไม่รู้จะมี 50% หลังนะคร้าบ
จะมาอัพเร็วไว ~ :laugh:
-
:-[ สู้ๆนะ เจ้าที
-
สู้สู้เอาใจช่วย :z2:
-
ที fighting!
-
พี่ทีสู้ๆๆๆๆ
-
รอจ้ารอ :call:
-
อ๊ากกกกกกก ลุ้นๆ จะเจอครบมั้ย>O<!!
-
พี่ทีสู้ๆนะ หาให้เจอให้ครบ !!! :mc4: :mc4:
-
จะหาเจอครบไหมเนี่ยลุ้นเเทนเลยอ่ะ :impress2:
-
+1 ให้อย่างเต็มๆ
ถึงแม้จะมาแค่ 50% จะรออีก 50%..
-
ไม่อยากบอกเลยว่าเรื่องนี้จะจบเเล้ว
เเต่งมาตั้งนานตั้ง 4 เดือนเเหนะ
ฮ่าๆ มาบ่นเฉยๆ เเล้วก้มหน้าลงไปเเต่งต่อ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านนะครับผม :o8: :-[ :impress2:
-
รอๆๆ เป็นกำลังใจให้พี่ที
รออีก 50% นะคะ :impress2:
-
มาเเล้วนะ ไปทำอารมณ์มาวันนี้อ่านนิยายเรื่องนึงเศร้ามากเเง่งๆ
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 25 ยอมก็ได้ พาร์ท 2
ศูนย์อาหารฝั่งตะวันตก ...
เลิกเรียนปั๊บ ผมก็วิ่งมาปุ๊บ ศูนย์อาหารที่อยู่ทางตะวันตกของมหาลัย
ที่นี่ไม่ใหญ่มากเเล้วปกติก็มีไม่กี่คณะที่จะมากินข้าวที่นี่นคนเลยไม่ค่อยเยอะด้วย
ผมนั่งลงที่โต๊ะที่อยู่ใกล้กับประตูทางเข้า ถึงจะรู้ที่เเล้วแต่ไอ้กระดาษนั่นมันซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันล่ะ
พื้นที่ของศูนย์อาหารนี่มันใหญ่กว่าโพทส์อิทนั่นเป็นพันเท่า ต้องใช้เวลาเท่าไหร่กว่าจะหาเจอเนี่ย
ครอกกกกก !!
ท้องผมร้องซะเเล้วสิ หาซื้ออะไรกินหน่อยเเล้วกันเดี๋ยวไม่มีเเรงตามกันพอดี
ผมเดินๆไปตามร้านก็ได้ข้าวมาจานนึง เเต่ไม่อยากจะให้เสียเวลามากเลยรีบกินด้วยความเร็วสูง
กลัวเวลาจะไม่พอ รีบสาวเท้าเอาจานไปเก็บที่กะละมัง
"เฮ้ยยย" ผมไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม ? กระดาษสีฟ้าเเปะอยู่ข้างๆกะละมัง ใช่เเล้ว !
มันคือโพสท์อิทของน้องเเน่ๆ เจอเเล้วในที่สุดก็เจอเเล้ว !! ผมคงเเสดงท่าทางดีใจไปหน่อย
คนเลยหันมามองเต็มเลย
ผมทิ้งตัวลงที่ม้านั่งเเล้วอ่านกระดาษดู คำใบ้บอกว่า "ใบบัว"
ถ้าจะพูดถึงใบบัวคงต้องไปคณะเกษตร ไม่มีเวลาคิดมากเเล้วไปก่อนเเล้วกัน
คณะเกษตรก็อยู่จากที่นี่ไม่ค่อยไกลเท่าไหร่ประมาณ 2 นาทีน่าจะถึง
พอไปถึงที่คณะผมก็ไม่ยักจะเจอบัวสักกอ มีแต่เเปลง เเปลง เเล้วก็เเปลง
ต้นไม้ ใบหญ้าเต็มไปหมด
ผมจัดการเดินเเถวๆนั้นเผื่อจะเจอใครสักคน มุดตามโต๊ะ ตู้ เตียง << อย่างสุดท้ายไม่น่าจะมี
จนในที่สุดก็ไม่เจออะไร ใครจะช่วยผมได้มั่งเนี่ยเหลืออีกแค่ 5 ชม. เอง
ตอนนี้เพิ่งได้มา 2 อัน จะครบไหมๆๆ ลุ้นตัวโก่งเเล้วผม
"พ่อหนุ่มหาอะไรอยู่เรอะ" มีลุงคนนึงน่าจะเป็นนักการในมหาลัยเข้ามาถามผม
"อ๋อ ลุงพอจะเห็นกระดาษเเบบนี้เเปะอยู่เเถวนี้บ้างรึเปล่าครับ" ผมยื่นกระดาษให้ลุงดู
ลุงเเกขยับเเว่นเข้าออก เหมือนหาโฟกัส
"ไม่นะ ถ้าอยากได้ก็ไปซื้อที่สหกรณ์สิ" โห ลุงนี่พูดจริงหรือเล่นมุขกันเนี่ย
ผมเเทบจะหงายเงิ่บลงไปเลย
"ไม่เป็นไรครับลุง งั้นลุงพอจะรู้ไหม ? ว่าตรงไหนมีบัวเยอะๆ" ผมถามลุงต่อ
ที่นี่ไม่เจอที่นั่นก็ต้องเจอเเหละว๊า
"บัวหรอ ก็ตงต้องเป็นศาลาริมน้ำข้างตึกวิทย์นะ ที่นั่นมีบัวบึงเเล้วก็มีบัวเยอะเเยะด้วย
ลองไปหาดู" ลงพูดจบผมก็ยกมือไหว้เเล้ววิ่งต่อไปที่คณะวิทย์ ไกลอีกเเล้ว
งานนี้ถ้าเจอครบผมจะจัดการไอ้คนตัวเเสบให้สาเเก่ใจเลย โทษฐานเล่นผมซะหนัก
ศาลาที่ว่ามันคืออันนี้รึเปล่านะ ผมหยุดอยู่หน้าศาลาหลังนึงที่ติดเเม่น้ำเลย
เอาล่ะถ้าใช่ก็ต้องหามันให้เจอ โพสท์อิทๆๆ จ๋าอยู่ไหน มาหาพี่หน่อย
"นี่ไง" เจอเเล้วอันที่ 3 อันนี้เจอง่ายหน่อยเเปะอยู่เสาหน้าศาลาเลย
เเปลกแฮะ คนเดินไปเดินมาทำไมไม่มีใครมาหยิบไปเลย
แต่ก็ดีไม่มีคนหยิบไปผมก็จะได้ไม่มีอุปสรรคเพิ่มมากขึ้นท่าทางฟ้าจะเป็นใจให้ผมง้อน้องสำเร็จ เย่ !!
คำใบ้ "จั่ว" จั่ว ที่ว่าคืออะไร จั่วไพ่ ? จั่วบ้าน หรือจั่ว ???
คำใบ้มันเริ่มสั้นลงไปทุกทีเเถมเดายากขึ้นไปอีก นี่กะจะให้ผมหาไม่เจอเลยใช่ไหม ?
"จั่วๆๆๆ" ผมเดินไป บ่นไป ดูดกาแฟไป จั่วถ้าเป็นจั่วก็น่าจะเป็นจั่วของคณะสถาปัตรึเปล่า เอาล่ะไปดูๆ
โห ตึกสถาปัตทำไมมันสวยจังมีดีไซน์ที่สวยเป็นเอกลักษณ์ดูหรูหรา
น่าเรียนจังเลย แต่เเปลกทำไมผมไม่เคยเห็นตึกนี้เลย ...
หรือเป็นเพราะมัวแต่ตั้งหน้าตั้งเรียนเป็นหนอนหนังสืออยู่ผมเลยไม่ได้สังเกตสิ่งรอบข้างขนาดนี้
เอาล่ะ !!!
หากระดาษเเผ่นเล็กสีฟ้าดีกว่า มันอยู่ที่ไหนว๊า ? จั่วของคณะก็ไม่ได้ใหญ่นะ
รอบๆก็มีพุ่มไม้เล็กๆเเต่ว่าน้องจะเอาไปเเปะที่ไหน ยิ่งนึกสภาพตัวเองตามหาของเเบบนี้
อย่างกับกำลังตามหาฮอร์คลักซ์ในเเฮร์รี่พ็อตเตอร์เลย เอ๋อ... บ้า... ไปเเล้วเเหง
ผมใช้เวลาเดินรอบๆจั่วอยู่สักพัก มุดก็เเล้วก้มก็เเล้วแต่ไม่ยักจะเจอ หรือน้องจะปีนจั่วไปเเปะ ลงทุนมากเลยนะนั่น ตอนนี้ผมเริ่มจะรู้สึกว่ามีสายตาเเปลกๆจากคนที่เดินไปเดินมาเเล้ว ก็คนปกติที่ไหนเค้าจะมาทำอะไรเเบบนี้ล่ะจริงไหม ? ไอ้อายมันก็อายนะ แต่เพื่อทำตามเงื่อนไข สู้โว้ยๆๆๆๆ
"พี่ครับหาอะไรอยู่หรอ" มีผู้ชายคนนึงเรียกผม ผมเลยหันกลับไปมอง ก็น่าจะเป๊นเด็กคณะนี้เเหละมั้งครับ เห็นมีอุปกรณ์วาดรูปกับถุงเป๊ปซี่หรือโค้ก ไม่รู้สิ เป๊ปซี่ละกันผมชอบกิน ฮ่าๆๆ
"เอ่อ พี่หาของอยู่น่ะ" ผมตอบเเล้วก้มลงไปหาต่อ จู่ๆไอ้น้องนั่นก็ลงมาช่วยผมหาอีกเเรงยิ้มเเก้มป่องอยู่ข้างๆ
"ให้ผมช่วยหานะพี่" ตามเงื่อนไขที่ตัวเเสบสั่งผมไว้คือห้ามคนอื่นช่วย แต่จะบอกไอ้น้องนี่มันยังไงดี
"น้องครับไม่เป็นไรพี่หาเอง" ผมพยายามปฏิเสธแต่ไอ้เด็กนี่ก็ไม่ยอม รั้นจะช่วยผมหาจริงๆ ผมเลยต้องปล่่อยเลยตามเลย
"เออ ว่าแต่พี่หาอะไรอยู่หรอครับ ?" ไอ้คนตัวเล็กข้างๆเงยหน้าขึ้นมาถาม
"กระดาษโพสท์อิทสีฟ้าน่ะครับ"
"เเบบนี้น่ะ" ผมลุกขึ้นไปหยิบโพสท์อิทอันอื่นในกระเป๋ามาให้น้องเค้าดูเป็นตัวอย่าง
"อ่า ให้ผมเดา ... แฟนพี่เอามาเเปะเเล้วให้พี่มาหาไปให้ครบรึเปล่าครับ" เฮ้ย ไอ้น้อง นี่มันเป๊ะไปนะ
"ใช่เเล้วครับ ทำไมน้องรู้ล่ะ ..." ผมยังอึ้งๆอยู่ไมคิดว่าจะมีคนรู้ หรือมีคนทำเเบบนี้อีก
"อ๋อ สมัยมอปลายน่ะ เคยมีเพื่อนทำ"
"อ่า หาก่อนดีกว่าเดี๋ยวพี่ง้อแฟนไม่ทัน" ถือโอกาสเรียกพ็อทเป็นเเฟนไปเลยเเล้วกัน ฮ่าๆๆ
ผมกับไอ้น้องพลเมืองดีหากันตั้งนานแต่ก็ยังไม่เจอเลย ไม่รู้เอาไปเเปะไว้ที่ไหนน้า เริ่มท้อๆเเล้วสิ ตอนนี้เวลาก็เหลือน้อยเต็มทีเเล้วยังได้ไม่ถึงครึ่งเลย ภาวนาให้ทันทีเถอะนะ
"พี่ๆๆ ผมเจอเเล้ว ใช่อันนั้นใช่ไหม" ไอ้น้องตัวเล็กมันตะโกน อยู่ทางด้านหลังของจั่วคณะ ผมเลยรีบวิ่งตามไปดู เจอเเล้วครับเเปะอยู่นี่เอง !!
สูงอีกเเล้วเนี่ย เอาไงดีวะ
"เดี๋ยวปีนให้พี่" พูดเสร็จน้องคนนั้นก็จัดปีนจั่วคณะขึ้นไปอย่างช่ำชอง
... ปีนอย่างกะลิงเเหนะ !
แป๊บเดียวน้องมันก็กระโดดลงมาพร้อมกับกระดาษเเผ่นเล็กสีฟ้า เเล้วยื่นมาให้ผมพร้อมกับยิ้มให้หน่อยๆ
"อ่ะ พี่ ขอให้ง้อแฟนได้สำเร็จนะ ผมเอาใจช่วยด้วย" ไอ้หนูนั่นวิ่งไปหยิบอุปกรณ์เเล้วก็ถุงเป๊ปซี่ (ที่ผมคิดเอาเองว่าเป็นเป๊ปซี่) เเล้ววิ่งไปเอ้ายังไม่ทันจะขอบคุณเลย
"เดี๋ยวๆๆน้อง น้องชื่อไรอ่ะ" อย่างน้อยรู้ชื่อเสียงเรียงนามสักนิดก็ยังดี ผู้มีพระคุณเลยนะนั่น
"เบรฟพี่ เบรฟ ผมไปก่อนละ"
ต้องขอบคุณไอ้น้องเบรฟอะไรนี่จริงๆ ชิ้นที่ 4 ของผมได้มาเเล้ว ผมหันหลังกลับเเล้วเด้นหน้าต่อไป เหลืออีก 6 กับเวลา 3 ชั่วโมง ... ตอนนี้คงต้องภาวนาเเล้วล่ะ !!!
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
อีก 20 นาทีจะ 6 โมงเเล้ว แต่ผมยังหาได้ไม่ครบทุกอันเลย ตอนนี้ได้มาเเล้ว 9 อัน
จากที่ต่างๆในมหาลัยนั่นเเหละครับ ไม่รู้ไปสรรหาสถานที่มาจากไหน ไอ้ 5
ชิ้นหลังเนี่ยหนักมากเลย ทั้งห้องน้ำหญิง หน้าห้องอธิการ รถ อาคารร้าง เเล้วก็ถังขยะ
กว่าจะได้แต่ละอันมาลำบ๊ากลำบาก ต้องตรากตรำวิ่งรอบมหาลัยตามเคย
ขาจะเป็นตะคริวเเล้วเนี่ย ไว้ให้เจอน้องก่อนนะ ผมจะจัดให้หนักๆเลยคอยดูสิ !!!
คำใบ้ของใบสุดท้ายหรอ ไม่ได้บอกอะไรไว้หรอกครับ มีแค่รูปหัวใจเท่านั้น
ผมคิดยังไงก็ไม่ออก .. หัวใจหมู หัวใจไก่ ตึกรูปหัวใจ สระน้ำรูปหัวใจ
ลูกอมฮาร์ทบีท ปรดหัวๆๆๆ เเง่ง คิดไม่ออกเลยยยยยยยย
นั่งไปๆเวสาก็จะหมดเเล้ว ถ้าหาไม่เจอน้องจะไม่มาให้ผมเจออีกต่อไปรึเปล่า
ยิ่งคิดยิ่งเศร้า ยิ่งเครียด อยากจะชกต้นไม้ ... แต่ก็กลัวตัวเองเจ็บมือ << ถุ้ยยยย !!!
เอาวะ ยังไงถ้ามันไม่เจอมันก็ไม่เจอ แต่อย่างน้อยก็ด้านๆไปหาน้องหน่อยเเล้วกัน สู้โว๊ยไอ้ที !!
เจอ ไม่เจอ เจอ ไม่เจอ ...
ผมท่องไว้ตลอดทางที่จะเดินไปหาน้อง
ถ้าน้องไม่ยอมหายโกรธ เเล้วทิ้งผมไปจริงๆจะเอาเป็นยังไงเนี่ย
เป็นไงเป็นกัน !!! สู้โว้ยยยยยยย !!!
"มาช้าไป 1 นาที" น้องเปิดประเด็นเสียงเรียบเเละเย็น เล่นซะผมกลัวไม่กล้าจะขยับตัว
"ผะ ... พี่ ขอโทษครับ" ผมตอบเเล้วก้มหน้าลง ไม่กล้าเงยหน้ามองหรอกครับ ตาน้องดุอยู่เเหง
"ไหนดูดิ ได้มาครบไหม ที่ให้ไปหาอ่ะ" ผมล้วงๆโพสท์อิททั้งหมด (9 อัน) ให้น้องไป น้องก็เเสยะยิ้มให้ผม
"1 2 3 4 5 6 7 8 9 ขาดไปหนึ่งอันหนิ"
"พี่พยายามหาเเล้ว แต่มันไม่เจอ" ผมไม่ได้เเก่ตัวนะ เหตุผลล้วนๆเลย
"ไม่มีน้ำยานี่หว่า แค่นี้ก็ทำไม่ได้" ตอกย้ำลงมาที่กลางใจผมหนักกว่าเดิมอีก
"งั้นก็เป็นไปตามเงื่อนไขในเมื่อพี่หาได้ไม่ครบ"
"เราก็จะไม่ได้เห็นหน้ากันอีก" น้องวางกระดาษลงเเล้วเดินจากไป
"ดะเดี๋ยวสิ จะไม่ให้โอกาสพี่อีกสักครั้งหรอ"
"คงไม่ได้เเล้วล่ะ ก็หามาได้ไม่ครบเอง สัญญาต้องเป็นสัญญาสิ"
"พ็อทททท" ผมเข้าไปกอดน้องไว้ เหมือนน้ำตาม่นจะคลออยู่ที่เบ้าเเล้ว แต่ไม่ได้นะห้ามร้องออกมา
"ปล่อย !!"
"ไม่เอาพี่ไม่ปล่อยเราไปไหนทั้งนั้นเเหละ ... กว่าพี่จะตามตัวเราเจอมันยากขนาดไหน?"
"บอกให้ปล่อยไง แค่หาของง่ายๆ เเค่นี้เอง ยังทำไมได้เลย นายจะดูเเลฉันตามที่นายพูดไว้ได้ยังไง"
"พ็อท"
"นายไปตามทางของนายเถอะนะ"
"ถ้าพี่หาอันสุดท้ายเจอ เราจะยอมคุยกับพี่อีกสักครั้งไหม ?" น้องเงียบ
ไม่ตอบเเล้วจะเดินหน้าต่อไป แต่ผมกอดเค้าไว้เเน่นยังไงก็ไม่ยอมให้ไปไหนหรอก
"ถ้าหาเจอค่อยว่ากันอีกที" โอเค ตกลงกันได้ตามนั้นผมเลยยอมปล่อยน้องไป
เเละลงมือค้นหาอีกครั้ง ขอให้เจอทีเถอะ
คำใบ้รูปหัวใจ : มันหมายถึงอะไรกันนะ ???
ผมออกเดินหาตามทางที่ยังไม่เคยไปหาทุกซอกทุกมุมตึกหวังว่าจะเจอ แต่ก็ไม่
ผ่านไปกี่คณะต่อกี่คณะเเล้ว ก็ยังไม่เจอ ที่เเน่ๆตอนนี้ฟ้ามืดเเล้ว วันนี้มีท่าว่าฝนจะตกด้วย
รีบหาเลยดีกว่านึกถึงหน้าน้องเอาไว้ๆ ตั้งแต่วันเเรกที่ผมไปเเอบชอบเค้านั่นเเหละ
ผมพยายามสืบเรื่องของเค้ามาเรื่อยๆ จนรู้หน้าที่เรื่องของครอบครัวเค้าจนหมด
แต่ยังหาโอกาสเข้าไปคุยด้วยไม่ได้สักที จนวันนั้นเเหละครับ วันนี้น้องมอมเหล้าไอ้ไนน์
เเล้วผมกับบล็อคตามไป นั่นเป็นครั้งเเรกที่เราคุยกันเลย เเล้วก็เป็นวันเเรกที่ผมได้ไปคอนโดน้องด้วย
เเถมยังได้อุ่นข้าวต้มให้น้องอีก ฟังดูติ๊งต๊อง แต่ผมภูมิใจมากเลยนะ
แค่ครั้งเเรกที่น้องยอมคุยด้วยมันก็เหมือนดอกไม้ทั้งทุ่งกำลังเบ่งบานออกมา
เหมือนมีคนมาสร้างความกระชุ่มกระชวยให้ในจิตใจ นึกเเล้วมีความสุขดี
เเต่ เอ๊ะ ... เหมือนฝนจะตกลงมาเเล้ว ผมไปหาที่หลบก่อนดีกว่า ให้มันซาสีกหน่อยเเล้วออกมาหาต่อ
ซ่า ซ่า ๆ ฝนยังกระหน่ำลงมาไม่เลิก
จวนจะ 3 ทุ่มเเล้ว แต่ฝนยังไม่มีท่าทีจะหยุดตกเลย ฟ้าร้อง
ฟ้าผ่าหนักเข้าไปอีก !! กรรมจริงๆเเล้วคราวนี้ผม เฮ้อ ...
เอาวะ เป็นไงเป็นกัน !!
ผมทิ้งสัมภาระไว้ในร่มเเล้ววิ่ชตากฝนออกไปหาโพสท์อิทของน้อง อีกแค่แผ่นเดียวต้องหาให้เจอให้ได้ !
ผมวิ่งไปมาประมาณ 15 นาทีเห็นจะได้ ก็รู้สึกว่าตัวเองจะไม่ไหวเเล้ว ปวดหัวจี๊ดๆขึ้นมา
เเถมด้วยฝนห่าใหญ่ที่พัดกระหน่ำลงมา อยากจะล้มเลิก แต่ก็ทำมาตั้งขนาดนี้เเล้ว
จะท้อไม่ได้มันต้องเดินหน้าต่อไปเท่านั้น !
"แฮ่กๆ" ผมทั้งสำลักฝนเเละไอออกมา อยากจะฝืนหาต่อแต่ขาทั้งสองข้างมันไม่ไหวเเล้ว
ขยับเเทบไม่ได้ วันนี้เล่นเดินทั้งวัน ขอล่ะ ขอให้ผมไปต่อได้อีกนิดนึง ถ้าหาเจอ อย่างน้อย
น้องก็จะยอมคุยกับผม ขออีกแค่นิดเดียวเท่านั้น
ฝนสาดลงมาเเรงกว่าเดิมบวกกับลมที่พัดหลังคาเเทบกระเด็น หรือฟ้าไม่เต็มใจ
หรือฟ้าไม่เข้าใจในความรักของผม ... ทำไม ทำไมกัน
"โถ่ เว้ยยยยยย !!!!"
เหมือนจะไม่ไหวจริงๆ มัน ...
ไม่ไหวเเล้ว ผมคงจะฝืนยืนต่อไปไม่ไหวเเล้ว
ปรี๊นนนนนนนนนนนนนน !!!
...................................................
TBC
จะจบเเล้วอีกไม่นานนนนน :o12:
ปล. ตอนนี้มีใครก็ไม่รู้อีกคนเข้ามาเป็นตัวประกอบ ทายสิใครเอ่ยยยยย ??
หาคำตอบได้จากในนี้นะ อิอิ
[/b]
彡 เเฟนผม ... มันหน้าโหด 彡 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32902.0)
-
พ็อทโหดเกินไปมั๊ยอ่ะ?
o6
-
ไม่กล้าบอกว่าค้าง แต่มันค้างอ่า
-
ค้างมากมายเลยงานนี้
จะจบเเล้วอ่ะ
ขอเเบบเเฮปปี้น้าาา :impress2:
-
ไม่นะ ๆๆ จะจบเเล้วหรอ :o12:
-
ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ :sad4:
-
รีบๆมาต่อนะคะ :call:
-
อย่าดราม่าอีกนะ :o12:
-
เห็นเขาค้าง เลยมาค้างบ้าง..
-
ค้างด้วยๆๆๆ !!!
-
จะจบเเล้วหรออออออ
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 26 : โดนหลอกกก !!
ร่างสูงนอนอยู่บนสีขาว อย่างไม่รู้สึกรู้สา ชุดนักศึกษาที่เปียกปอนถูกจัดการ
เปลี่ยนออกเป็นชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้น
"ทำอะไรไม่ได้รู้เรื่องเลยเฮ้อ" ถอนหายใจก่อนจะเดินออกจากห้องไปจัดเตรียมอาหาร
ทิ้งคนตัวสูงให้นอนซมอยู่คนเดียว
... จะหาอะไรให้กินดีล่ะเนี่ย ดึกก็ดึก ฝนก็ตก
ถ้าออกไปซื้อมันคงลำบาก แต่เจ้าตัวเล็กนี่ก็ทำอาหารเเทบไม่เป็นเลย
ในตู้เย็นก็มีเเค่ขนมขบเคี้ยว ไข่ไก่ เเล้วก็นม
จำใจต้องหยิบไข่ออกมาสองฟอง
"ไข่เจียวละกัน" เค้าบ่นอยู่คนเดียว เเล้วตอกไข่ลงในชาม อย่างเก้ๆกังๆ
ด้วยความที่ทำไม่ค่อยจะเป็น ใจชามเลยมีเปลือกไข่ลอยอยู่ด้วย
"จิ้" เสียงสบถอย่างไม่พอใจความสามารถในการทำอาหารของตัวเอง
แค่ไข่เจียวเเค่นี้ทำไมจะทำให้มันดีไม่ได้
มือซ้ายควานหาอุปกรณ์ตีไข่ในเคาท์เตอร์ ใช้เวลาอยู่นานสองนาน
ก็ครัวในห้องนี้เเทบจะไม่เคยใช้เลย ความคล่องตัวในการหยิบจับอุปกรณ์เลยไม่มี
กว่าจะหาอะไรได้แต่ละอย่างก็ปาไปเป็น 2-3 นาที
มือเรียวจับที่ตีไข่หมุนวนไปซ้ายทีขวาที ของเหลวสีเหลืองหกกระจายอยู่เต็มห้องครัว
แป๊ะๆ เสียงกระทะที่ตั้งไฟอยู่เเล้ว
ร้อนจนถึงอุณหภูมิที่น้ำมันเดือด
คนตัวเล็กวิ่งว่อนเอาไข่ที่ตียังไม่ทันเข้าที่เทลงในกระทะร้อนจัด
ฟู่วววววววว !!!
"โอ๊ยยยย จิ้ จะกระเด็นทำไมวะ เจ็บชิบ"
เล่นซะคนทำกับข้าวสะดุ้งจนต้องร้องโวยวายเมื่อน้ำมันร้อนจัดกระเด็นโดนเเขน
"ไอ้น้ำมันบ้า ไอ้ไข่บ้า ทำไมมันทำอยากเย็นจังวะ"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
กลิ่นไข่เจียวหอมๆ ลอยฟุ้งไปทั่วทั้งคอนโด จากครัวสู่ห้องนั่งเล่น ห้องนั่งเล่นจนไปถึงห้องนอน
ร่างสูงบนเตียงค่อยๆรู้สึกถึงกลิ่นหอมๆ จนต้องค่อยๆประคองตัวเองลุกขึ้นมา
สมองยังรู้สึกมึนงง จำไม่ได้ว่ามาอยู่ที่ห้องนี้ได้ยังไง เเล้วเสื้อผ้านี่มาจากไหน
แต่ห้องนอนเเบบนี้ก็ทำให้เค้าคุ้นขึ้นมาว่าที่นี่คือคอนโดของเจ้าตัวเเสบ
แอ๊ดดดดดดด
"ตื่นเเล้วหรอ มากินข้าวมา" คนตัวเล็กถือถาดที่มีข้าวไข่เจียวหอมๆ น้ำเปล่าหนึ่งเเก้ว เเละยา
ส่วนไอ้คนตัวสูงที่นอนอยู่บนเตียง ก็บิดซิายขวาไปมาไล่ความขี้เกียจออกไป
"หอมจังเลย" ร่างสูงทำท่าดมจานข้าว ที่วางอยู่ตรงโต๊ะที่หัวเตียง
"เอามาให้กิน ไม่ได้เอามาให้ดมสักหน่อย"
"ก็มันหอมจริงๆนี่นา ใครจะอดทนไหวล่ะคร้าบ" สีหน้าเจ้าเล่ห์เเสดงออกมาทันที
ที่หอมน่ะคือไข่เจียวหรือตัวคนทำ
"กินไปจะได้กินยา เดี๋ยวป่วยเข้าจะลำบาก" พลางยื่นจานข้าวพร้อมช้อนส้อมให้
"เป็นห่วงก็ไม่บอก กิ๊วๆๆ" ทำท่าล้ออีกฝ่ายก่อนเอานิ้วมือเขี่ยเเก้มนุ่มๆ
"ห่วงบ้าอะไร ถ้าเป็นไข้เเล้วมาตายในห้องนี้ ฉันก็โดนหาว่าเป็นฆาตรกรพอดี"
ถึงปากจะปฏิเสธ แต่ร่างกายส่วนอื่นกลับเเดงขึ้นเพราะความเขิน โดยเฉพาะส่วนเเก้มที่ออกสีชมพูระเรื่อ
"ปากเเข็งนะเรา" ไอ้คนตัวสูงยังไม่วายปาก กัดจิกไม่เลิก
"กินดีๆได้ไหม !?" คนข้างๆเริ่มโมโห เเล้วทำเสียงตะคอกใส่ จนอีกฝ่ายจ๋อย
เเล้วต้องรีบตักข้าวเข้าปากไป กินไปคำนึงก็ต้องหันมายิ้มเเล้วมองคนข้างๆ
"ยิ้มทำไม ?" คนตัวเล็กกว่าหันไปค้อน
"ก็มันอร่อยนี่"
"อร่อย ? ไหนเอามากินมั่งดิ" ยื่นมือเข้าไปเเย่งช้อนจนคนกินต้องเอนตัวหลบ
"เอามาชิม" อีกฝ่ายส่ายหัวเเล้วยกจานหนีไปซ่อนไว้ด้านหลัง
"จะเอามาดีๆไหม ?" ยังไม่ยอมส่งจานข้าวให้
"งั้นไม่ต้องคุยกันอีก" เจ้าตัวเล็กหันกลับมาเเล้วกอดอกเเกล้งทำเป็นงอน
พ็อทคิดว่าถ้าทำเเบบนี้ไอ้คนข้างๆต้องยอมเเน่
"โอเคๆ พี่ยอมเเพ้" พร้อมส่งจานให้ มือเรียวหยิบช้อนตัดไข่ออกเป็นชิ้นเล็ก
เเล้วเอาเข้าปาก ...
"เชี่ย เเดกเข้าไปได้ไงเนี่ย !?" พ่นออกมาเเทบไม่ทัน เสร็จไข่กระเด็นเต็มเตียง
"ไหนบอกว่าอร่อยไง เค็มยิ่งกว่าน้ำทะเลอีก" โดนตวาดหนักกว่าเดิมอีก
"ก็ถ้าเป็นเราทำ ยังไงมันก็อร่อยทั้งนั้นเเหละ" ยังยิ้มสู้ต่อไป
เพื่อคนที่รักยังไงก็อร่อยโว๊ยยย !!
"ไม่อร่อยก็เเล้วทำไมไม่บอกกันมาดีๆ"
"ก็ ..." ร่างสูงก้มหน้าเเล้วไม่พูดอะไรต่อ
"มันกินไม่ได้เเบบนี้ก็น่าจะบอกกัน จะได้ออกไปซื้ออย่างอื่นมาให้กินเเทน"
"จะได้ไม่ต้องลำบากมานั่งตอกข่งตอกไข่ เหนื่อยนะเว้ยกว่าจะได้จานนี้มา"
เหมือนเป็นลูกที่กำลังโดนดุ
"แต่ก็ตั้งใจทำมาให้พี่ไม่ใช่หรือไง" คนฟังชะงัก
ก่อนจะหน้าเเดงขึ้นอีก
"ทำให้ที่ไหน อย่าสำคัญตัวเลยน่า" ใบหน้าเรียวเล็กตอนนี้ยิ่งกว่าสีของมะเขือเทศ
อยากจะมุดตัวหนีออกไปจากที่นี่เสียจริง
"เเล้วทำไมพี่มาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ"
"ก็ ..."
"ออกไปขับรถเล่น เเล้วเจอคนบ้ามันออกไปตากฝนอยู่"
"ก็ออกไปหาโพสท์อิทให้คนเเถวนี้เเหละ" คนพูดทำเสียงงอนๆลงไปอีก
"เเต่สุดท้ายก็หาไม่เจอจนครบล่ะสิ" ร่างเล็กพูดเสียงเยาะนิดหน่อย
แต่อีกฝ่ายทำหน้าไม่ออกเลย ได้แต่ก้มหน้าเซ็งอยู่อย่างนั้น
"พี่พยายามเเล้วนะ แต่ ..."
"ในเมื่อไม่เจอก็ต้องเป็นไปตามสัญญา" เสียงของคนพูดทั้งสั่นเเละเศร้าลงไป
ดวงตาค่อยๆชื้นขึ้น
"ขอโทษนะที่สุดท้ายก็ทำอะไรง่ายๆให้ยังไม่ได้"
หยดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่นั่น คนฟังยังได้แต่ก้มหน้าอยู่ ไม่เเม้แต่จะสบสายตา
"แต่พี่อยากให้เรารู้ไว้นะ พี่รักเรามาก รักมากๆ มากเเบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน
ตั้งแต่วันเเรกที่พี่เห็นเราพี่ก็รู้สึกชอบเรา อาจจะมองว่าพี่บ้าก็ได้นะ ฮึฮึ
แต่ทำไงได้ก็มันชอบไปเเล้ว ทุกๆครั้งที่พี่เจอเรา พี่มีความุขมากเลยนะ
ไม่รู้ว่าเราจะรู้รึเปล่า พี่แอบตามเรามาตั้งเเต่เปิดเทอม เเอบไปส่องเราที่คณะไปดูเวลาเรียนหนังสือ ...
ให้ตายสิพูดอะไรออกไปวะ" ร่างสูงพูดไปหัวเราะไป
ภายใต้เเสงไฟสีส้มในห้องนอนของคอนโดหรู ก็มีเพียงแค่คนสองคนนั่งอยู่บนเตียง
ต่างฝ่ายต่างไม่มองหน้าซึ่งกันเเละกัน ... บรรยากาศในห้องเงียบสงัด เหลือแค่เสียงของเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอยู่
"ดึกมากเเล้ว"
"พี่กลับดีกว่า เราจะได้พักผ่อน อยู่รบกวนมาตั้งนานเเละ" คนตัวสูงลุกขึ้นกำลังจะออกจากห้อง
แต่โดนอีกฝ่ายห้ามเอาไว้เสียก่อน
"ทำตามสัญญาไม่ได้เเล้วยังจะมาเอาแต่ใจอีกนะ !" คนฟังถึงกับสะอึกในคำพูดสุดท้าย
"ก็เพราะทำไม่ได้ไง เลยไม่รู้จะอยู่ไปทำไม" ร่างสูงหันกลับมาพูดเสียงเรียบ
เเต่ใครที่ได้ยินก็สัมผัสได้ถึงความสั่นของมัน
"เหอะ ขี้ขลาดชะมัด !"
"ว่าอะไรนะ !?" ตรงเข้ามากระชากคอเสื้อของอีกฝ่าย
"ขี้ขลาด !!! ถ้าเเน่จริงก็ต่อยเลยเอาเลยสิ เอาให้ตายคามือนายเลย เหอะๆ ไอ้คนขี้ขลาด"
"อย่ามาทำให้พี่โมโหนะพ็อท !" เเขนสองข้างค่อมอีกฝ่ายชิดกำเเพง ดวงหน้าของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงหนึ่งฝ่ามือ
โทสะที่เดือดยิ่งกว่าน้อยองศากำลังพุ่งพล่านไปทั่วร่างกายของที
"จูบฉัน !" คำสั่งจากคนตัวเล็กในเรียวเเขน
"ไม่"
"บอกให้จูบไง" คำสั่งยังคงถูกเปล่งออกมาจากปากเรียวด้วยน้ำเสียงเเข็งกร้าว
"อย่าบังคับกันเลย" คนตัวสูงปฏิเสธเเละก้มหน้าลง มือทั้งสองข้างลดต่ำลงจนเเนบอยู่ที่ลำตัว
"กูบอกให้จูบกูไงไม่ได้ยินหรอ" เป็นเสียงตะคอกที่หนักเเละรุนเเรง
ถึงจะเต็มไปด้วยความโกรธเเค้น แต่น้ำเสียงยังทำให้รู้ได้ว่าคนพูดกำลังร้องไห้
"ทำไม่ได้ ... พี่ทำไม่ได้ พี่ทำร้ายเราไม่ลงหรอก อย่าบังคับกันเลยนะ"
น้ำเสียงจริงจังปนไปกับเสียงสะอื้น ร่างกายของทีค่อยๆทรุดลงไปที่พื้น
น้ำตาที่หยดลงไปที่พรมทิ้งไว้เเค่คราบของความเสียใจเอาไว้
"แค่นี้ก็ทำให้ไม่ได้ เหอะๆ ไม่เคยมีใครจะช่วยอะไรกูได้เลย มีแต่คนเห็นแก่ตัว
มีแต่คนว่ากูเอาแต่ใจ ก็เพราะไม่เคยมีใครจะสนใจกูไง กูเลยต้องเรียกร้องความสนใจ"
เสื้อยืดสีขาวของคนตัวสูงชุ่มไปด้วยน้ำตาของคนตัวบาง น้ำตามหาศาลที่เป็นตัวเเทนความรู้สึกเจ็บปวดเสียใจ
"อย่าร้องเลยนะ ทุกคนก็รักเราทั้งนั้น อย่าคิดว่าไม่มีใครสนใจ อย่าคิดว่าไม่มีใครดูเเล
เพราะมีพี่คนนึงนี่เเหละที่รักเเละอยากดูเเลเรา" ร่างบางถูกโอบเข้าไปอย่างเเน่น
ภายใต้อ้อมเเขนอุ่น ทำไมมันทำให้รู้สึกอุ่นใจได้ขนาดนี้นะ
"พี่ไม่ไปไหนเเล้ว พี่จะอยู่กับเรา จะอยู่ดูเเลเรา"
"แต่เรื่องสัญญา พี่คงทำให้ไม่ได้เเล้ว ..."
"เลิกเศร้าได้เเล้วน่า !! อ่ะนี่" มือเรียวล้องของบางอย่างก่อนจะหยิบออกมาให้คนตรงหน้า
"โพสท์อิทอันที่ 10"
"เดี๋ยว ... ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ" ร่างสูงเเสดงสีหน้าตกใจ
สมองตอนนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกสับสนวุ่นวายเต็มไปหมด
"คำใบ้รูปหัวใจ ... หมายถึงความรักไง" เจ้าคนตัวเล็กพูดอายๆก่อนจะเดินไปอีกมุมนึงของห้อง
"เดี๋ยวนะ ... เเสดงว่าทั้งหมดนี่"
"ก็ลองใจไงเล่า ฮ่าๆๆๆๆๆ" คนตัวเล็กกว่าหัวเราะออกมาซะดัง
"เเสบไม่มีเปลี่ยนเลยนะ !!! มานี่เลยยยยยยยยย !!!" เมื่อโทสะ
เปลี่ยนราคะ อะไรก็หยุดไม่อยู่
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
ตื๊อ ดือ ดึ๊งงงงงง ~
เสียงโทรศัพท์ของคนตัวสูงดังขึ้นในตอนกลางดึกของคืนวันนั้น
"ฮัลโหล"
((เอ่อ พี่ใช่พี่ที รึเปล่า ?))
"อืม น้องเป็นใครล่ะครับ"
((ผมชื่อมิวครับน้องรหัสพี่บล็อค พี่รีบมาที่โรงพยาบาลได้ไหมครับ))
"เกิดอะไรขึ้น !!!" เสียงจากต้นสายตกใจอย่างกระทันหัน
((พี่บล็อคโดนรถชน พวกผมไม่มีใครจะติดต่อคนที่บ้านพี่แกได้เลย))
"ไอ้บล็อคคคค !!"
........................................................
TBC :THE END:
ตอนต่อไปเป็นตอนจบเเล้วน้าอิอิ
-
อ๋า า า า บล็อคโดนรถชน
-
:sad4:
-
งงเลย
บล็อค...กับไนน์อยู่ดีๆ มาโดนรถชนได้ไง T T
-
รอตอนต่อไปเจ้าค่ะ :z2:
-
o22
ไปทำไงถึงโดนรถชนล่ะ
-
เจ๊บล็อคแกไปทำอีท่าไหนถึงโดนรถชน -O-
-
ทั้งค้าง ทั้งคา
แต่ตอนหน้าเป็นตอนจบ..(เออ ทำไปได้)
-
o22 o22 o22
บล็อคไปทำอีท่าไหน ???
-
อะไรกันเนี่ย :z3:
-
จะจบได้ไงยังค้างอยู่เลยยยย :z3:
-
:o12: อย่าเพิ่งจบสิๆ
-
บล็อคโดนรถชนได้ยังไง ? :a5:
-
:m15: :m15: :m15:
ทำไมๆๆ
-
♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 27 : กระจ่าง !! The end
รถเก๋งสีดำเทียบจอดที่เเผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาล มีเด็กหนุ่มผู้ชายหนึ่งคนวิ่งลงมาจากรถ
ก่อนที่รถจะขับเคลื่อนออกไปจากบริเวณนั้น
เด็กหนุ่มกดโทรศัพท์ไปยังเบอร์ล่าสุดที่โทรเข้ามา เพื่อจะถามหาห้องที่รับคนเจ็บเข้ามา
"ฮัลโหล"
((......))
"โอเคๆ ได้ ... จะรีบไป"
สิ้นสุดการสนทนา ร่างบางวิ่งผ่านมาจนถึงห้องผู้ป่วยฉุกเฉิน หน้าห้องนั้นมีผู้ชายสามคน
สองคนคือคนที่เด็กหนุ่มรู้จักดี อีกสองคนไม่เคยเห็นหน้า
"พี่เอ พี่บล็อคเป็นยังไงบ้าง" ร่างบางเอ่ยถามคนคุ้นเคยทันทีที่เดินเข้ามาถึง
"ยังไม่รู้เลย หมอยังไม่ออกมาบอกอะไร ตอนนี้ภาวนาให้มันปลอดภัยก็พอ" คนตอบเเสดงสีหน้ากังวล แต่ไม่เท่าอีกคนที่นั่งกุมหัวอยู่อย่างทำอะไรไม่ถูก
"พี่ไนน์มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ"
"พี่มันไม่ดีเอง ฮึก ... พี่มัน" ยังคงร้องไห้ไม่หยุด ไนน์ในตอนนี้ไม่สามารถสื่อสารกับใครได้รู้เรื่อง ย้ำแต่เพียงว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเขา
"พี่ฟิวส์ครับ มันไอ้บล็อคเป็นไงบ้าง" คนที่เพิ่งตามเข้ามายกมือไหว้ ผู้ชายอีกคนที่ยืนรออยู่เเล้ว
"หมอรอดูอาการอยู่ ยะ ... ยัง ไม่พ้นขีดอันตราย" คนฟังตอบตะกุกตะกัก
"เเล้วพ่อเเม่มัน ?"
"พี่ติดต่อไปเเล้ว เเม่มันช็อค จนเป็นลมไป อาจจะตามมาพรุ่งนี้"
"มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นวะเนี่ย ?" ทีหัวเสียกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เค้าเเละบล็อคเป็นเพื่อนรักกันมานาน
"ไอ้ไนน์ มันเกิดอะไรขึ้นวะ" ชายหนุ่มวตรงดิ่งเข้าไป เเล้วกระชากคออีกฝ่ายขึ้นมา
"มึงปล่อยให้มันเป็นเเบบนี้ได้ยังไง โธ่ !!! กูอุตส่าห์ปล่อยให้มึงดูเเลมัน เเต่มึงมัน ..."
"ใจเย็นๆ ค่อยๆพูดค่อยๆจากัน" หนุ่มร่างบางวิ่งเข้ามาเเทรกกลางระหว่างสองคน
"แต่ ..." ร่างสูงชี้ไปที่ชายอีกคน
"บอกให้ใจเย็นๆไง" พูดจนอีกฝ่ายสงบสติอารมณ์เเละนั่งเงียบลงไปได้
หน้าห้องฉุกเฉินที่เต็มไปด้วยเด็กผู้ชายฉกรรจ์วัยมหาลัย 6 คน แต่ละคนมีสีหน้ากังวลถึงอาการของเด็กหนุ่มอีกคน
ตอนนี้พวกเค้าทำได้แค่ภาวนาให้เพื่อนของพวกเค้าปลอดภัยเท่านั้น
แอ๊ดดดดด !!
ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก หมอเดินออกมาในชุดผ่าตัดสีเขียว สีหน้าของหมอไม่สู้ดีนักบ่งบอกให้รู้ว่า
การรักษาอาจมีปัญหาเกิดขึ้น
"หมอครับเเฟนผมเป็นยังไงบ้างครับ" พุ่งตัวเข้าไปหาหมออย่างรวดเร็ว ไนน์ไนตอนนี้ไม่มีสติเหลืออยู่กับตัวเเล้ว
"คนไข้เสียเลือดมาก เเล้วก็ ... การชนไปทำให้กระดูกซี่โครงด้านหลังหัก ซึ่งหมอคิดว่าน่าจะซ้ำรอยกับเเผลเดิม" ทุกคนมีสีหน้างุนงง
"คนไข้เคยประสบอุบัติเหตุรถชนมาเเล้ว น่าจะหลายปีมาเเล้วนะครับ"
"เเล้วตอนนี้จะรักษายังไงครับหมอ ... ต้องการเลือดหรือเปล่า เอาเลือดผมไปก็ได้นะครับ"
"คนไข้มีหมู่เลือดเอบี ตอนนี้ทางโรงพยาบาลก็มีหมู่เลือดนี้อยู่ แต่ไม่เเน่ใจว่าจะใช้ได้หมดหรือเปล่า"
"ผมเลือดกรุ๊ปเอบีครับ" เหมือนเสียงระฆังจากสวรรค์ดังขึ้น มิว มีหมู่เลือดเอบี
"ผมก็เอบี" อีกเสียงเเทรกขึ้นมา
"ถึงอย่างนั้นก็ไม่เเน่ว่าจะใช้ได้นะครับ หมู่เลือดเอบีมีความแตกต่างจากหมู่เลือดอื่นพอสมควร
หมอไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น"
"ไม่เป็นไนครับหมอ ผมเป็นนักศึกษาเเพทย์ ส่วนอีกสองคนเป็นนักศึกษาเภสัชฯ น่าจะเข้าใจได้ง่ายขึ้นนะครับ"
หมออธิบายถึงเรื่องของน้ำเลือดเเละเกร็ดเลือด รวมถึงส่วนประกอบต่างๆให้ฟังอย่างละเอียด
เด็กหนุ่มทั้งสามคนพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนที่ทุกคนจะเดินไปที่ห้องตรวจเลือด เข้าสู่กระบวนการให้เลือด
จนเสร็จสิ้นเเล้วกลับมาที่เดิม
ทั้ง 6 คนยังคงอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน ใบหน้าของแต่ละคนดูมีความกังวลลดลงหลังจากทุกคนได้เข้าไปให้เลือด
"บล็อคเคยโดนรถชนด้วยหรอ ?" ฟิวส์ถามรุ่นน้องสายสุขภาพด้วยกัน
"เหมือนมันจะเคยเล่าให้ผมฟังนะ แต่ผมไม่เเน่ใจ เพราะมันน่าจะนานมาเเล้ว น่าจะสัก 10 ปีได้ละมั้งพี่ ตอนนั้นในมหาลัยเหมือนมันวิ่งไปช่วยเด็กผู้ชายอีกคนที่วิ่งมาเก็บบอล" ทีเล่ารายละเอียดคร่าวๆ ถึงเหตุการณ์เมื่อตอนนั้น
"เดี๋ยวนะ ... ไปช่วยเด็กเก็บบอลเมื่อ 10 ปีก่อนหรอ" ชายอีกคนเเทรกขึ้นมา
"ไอ้ไนน์ มึงจำตอนนั้นได้ไหม ?" หันไปถามเพื่อนอีกคนที่ตอนนี้ยังคงนั่งเงียบอยู่คนเดียว
"จำได้ ... กูวิ่งไปเก็บบอล เเละมีเด็กผู้ชายอีกคนเข้ามาช่วย"
"เรื่องเกิดขึ้นที่ไหน ?" ทีวิ่งพรวดเข้ามาอีกรอบ
"มหาลัย"
"ถ้างั้นคงใช่เเละล่ะ"
"มึงเป็นรักเเรกของมันเลยนะ" ทียิ้มออกมานิดๆ
แอ๊ดดดดดดดด !!
"คนไข้พ้นขีดอันตรายเเล้วครับ"
นาฬิกาในห้องพักผู้ป่วยบ่งบอกเวลาว่าตอนนี้ดึกมากๆเเล้ว คนป่วยก็ปลอดภัย จนตอนนี้สามารถมาย้ายมาห้องพักได้ คนอื่นๆในห้องต่างพากันหลับพักเอาเเรง เหลือเพียงหนึ่งคนที่ยังกุมมือคนเจ็บไว้เเน่น เอามาซุกไว้ที่เเก้มของตัวเอง หยาดน้ำตาไหลอาบชื้นไปที่ทั้งมือเรียว
ในใจก็ได้แต่ภาวนาให้คนข้างๆฟื้นขึ้นมาเร็วๆ
"ไนน์รักบล็อคนะ !! ฮึก ... อย่าเป็นอะไรนะ"
แต่ยังคงไร้การตอบรับจากอีกฝ่าย ชีพจรที่เต้นคงที่ แต่เเสดงให้เห็นว่าอ่อนเเรงเต็มที ร่างกายถูกโยงด้วยสายห้อยน้ำเกลือ อีกทั้งเครื่องช่วยหายใจ ยิ่งทำให้คนเฝ้ากังวลมากขึ้นไปอีก
"รีบฟื้นขึ้นมานะ !!!" มือหนากำเเน่นเข้าไปอีกเมื่อรู้สึกว่าชีพจรอีกฝ่ายเต้นช้าลงอย่างน่าตกใจ
ตื๊ด ตื๊ด ... ตื๊ดดดดดด ตื๊ดดดดดด
สิ่งที่ทำได้อย่างเร็วที่สุดตอนนี้คือหาารออดเรียกพยาบาล มือหนากดออดที่หัวเตียงเรียกนางพยาบาลที่ห้อง
แต่เหมือนจะไม่ทันเเล้วชีพจรช้าลงต่ำไปอีก เหมือนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจอีกฝ่ายดังก้องอยู่ในหัว
"บล็อค ... อย่าเป็นไรนะ !!!"
"ไหนสัญญาว่าจะพานายพลไปวิ่งด้วยกันไง ..."
"บล็อคคคคคค ... ต้องหายนะ ยะ ... อย่าทิ้งกันเเบบนี้สิ"
"ไนน์รักบล็อคนะ" เหมือนจะหมดหวังทุกอย่างที่ทำไปดูไร้ค่า ไม่ว่าจะเรียกร้องยังไง อีกฝ่ายก็ไม่มีทางฟื้นขึ้นมาได้
"ถึงตอนนี้มันอาจจะสายไปแต่ไนน์ก็อยากจะบอกให้บล็อครู้ไว้"
"บล็อคก็เป็นรักเเรกของไนน์นะ"
คำพูดสุดท้าย ...
ก่อนที่ชีพจร
จะกลายเป็น ...
ศูนย์ ....
.................................................................
ใครอยากอ่านเเบบดราม่าก็อ่านเเค่นี้นะ
ตอนเเรกก็ไม่อยากให้จบเเบบนี้ แต่ว่าชีวิตจริงอะไรมันก็ไม่เเน่นอนจริงไหมครับ
ชีวิตมันมีทุกรสชาติ ... แต่นี่ไม่ใช่ตอนจบเเบบที่นักเขียนต้องการแต่งจริงๆนะ
ลองอ่านลงไปข้างล่างอีกนิดสำหรับคนต้องการตอนจบเเบบเเฮปปี้
..........................................................................................
"ไนน์ ตื่นๆๆ ตื่นได้เเล้ว" นาฬิกาปลุกกำลังทำหน้าที่ประจำทุกเช้าไม่สิต้องเรียกว่าเย็น
"ยังไม่มืดเลย ไม่ต้องรีบตื่นน่า"
"วันนี้อยากออกไปเดินเล่นนี่นา" ร่างโปร่งข้างๆทำเสียงอ้อน แต่ก็ออกเเรงยกไอ้คนตัวใหญ่ขึ้น
"หนักชะมัด"
"ง่วงงงอ่า ยังไม่ไปไม่ได้หรออออออ"
"ไม่ได้ เร็วๆ ไม่งั้นให้นายพลจัดการนะ"
"โอเคๆ ไปเเล้วๆๆ " ในที่สุดก็ต้องยอมตื่นไปจัดการตัวเองอยู่ดี ดีกว่าให้เจ้าหมาน้อยชิสุตัวนั้นขึ้นมาวิ่งเล่นบนตัว
สถานที่เดิมเหมือนกับทุกครั้ง สวนสาธารณะของมหาลัย สถานที่ที่บล็อคไนน์เเละเจ้านายพลมาเดินเล่นกันบ่อยๆ เด็กหนุ่มสองคนเดินจับมือกัน
มือข้างที่ให้ไออุ่นซึ่งกันเเล้วกัน
มือที่จะจับกันไปจนถึงจุดหมาย
มือที่จะคอยนำทางอีกฝ่ายเมื่อออกนอกลู่นอกทาง
ทั้งคู่นั่งอยู่ใต้ต้นก้ามปูต้นใหญ่ ต้นก้ามปูที่คนในมหาลัยมีความเชื่อว่าถ้าใครมาบอกรักกันที่นี่จะสมปรารถนา มันจะเป็นเเบบนั้นทุกคู่รึเปล่านะ
"บล็อคเมื่อกี๊ไนน์ฝันร้ายเเหนะ" คนตัวสูงทิ้งตัวลงบนตักของคนที่ตัวเล็กกว่า
"ฝันว่าไร"
"ฝันว่าบล็อคถูกรถชน เข้าโรงบาล เเล้ว..."
อยู่ดีๆคนพูดก็เงียบเสียงไป
"เเล้วอะไรเล่า"
"บล็อค ... ตาย โอ๊ยยยย"
"พูดจาปากไม่เป็นมงคลเล๊ยยยย"
"พอบล็อคไม่อยู่ ไนน์ก็เลยมีกิ๊กใหม่ใช่ไหม ??!"
"โอ๊ยยยๆๆ ไม่ใช่สักหน่อยนะ อย่างอนไปเลย"
"ให้มันจริงเหอะ" คนพูดเงียบเสียงลงเเละทิ้งมือไปทางด้านหลังเงยหน้ามองท้องฟ้า
ท้องฟ้าวันนี้สวยมากจริงๆ ไม่มีเมฆสักก้อนที่ทำให้ดูเเล้ววุ่นวาย ดวงอาทิตย์ก็เหมือนจะเป็นใจ ไม่ได้สาดเเสงร้อนจ้าออกมา อีกสักพักก
พระอาทิตย์ก็คงจะลับขอบฟ้า
... อยากให้เป็นเเบบนี้ทุกวันจังเลย
"มองอะไรอยู่น่ะ" คนบนตักเรียกหาอีกคนที่กำลังเหม่อลอย
"ท้องฟ้าสวยดีนะ" พลอยทำให้อีกคนต้องเงยหน้ามองท้องฟ้าในวันนี้ด้วย
"ไหนไม่เห็นจะสวยเลย คนตรงนี้สวยกว่าเยอะ โอ๊ยยยย" โดนทุบที่ท้องไปหนึ่งทีจังๆเอาซะจุกเลย
"ถ้าวันนึงบล็อคหายไปจริงๆ ไนน์จะทำยังไง"
"ไนน์ก็คง .." คนตัวสูงเงียบเสียงลง
"ไนน์ต้องดูแลตัวเองดีๆนะ อย่าเถลไถลเหมือนแต่ก่อน" ร่างโปร่งกำมือหนานั้นไว้เเน่น
"ไม่มีทางที่บล็อคจะหายไปไหนหรอก" มือที่บีบอยู่คลายออกเเล้วเอามากุมไว้ที่อก
"บล็อคต้องอยู่ที่นี่ อยู่กับไนน์เข้าใจไหม ?"
"แบบนี้มันเรียกบังคับนี่หว่า" ร่างข้างบนดีดลงตรงกลางหน้าผากเนียนเกลี้ยง
"ทำไมชอบทำร้ายร่างกายกันจังเดี๋ยวเถอะ"
"เฮ้ยยย จะทำอะไร !?"
"จะเเกล้งคนไง" ตอนนี้เจ้าคนตัวสูงค่อมอยู่บนคนตัวบาง เเล้วเริ่มใช้มือลวนลามไปตามที่ต่างๆ
"บล็อค ... ไนน์รักบล็อคนะ"
"รู้เเล้วน่า"
"เเล้วบล็อครักไนน์รึเปล่า !?"
"ไม่ต้องถามได้ไหม"
"ตัวบล็อคก็อยู่ที่นี่ อยู่ตรงนี้ อยู่ไนน์"
"เเล้วใจล่ะ"
"ใจบล็อคอยู่ที่นี่ตรงนี้" นิ้วชี้จิ้มลงไปที่กลางอกของอีกฝ่าย
"ดูเเลมันดีๆนะ"
มือหนาประคองหน้าเรียวๆขึ้นมา ปัดผมที่ปกอยู่ระหว่างตาสองข้างออก ก่อนจะประทับรอยจูบเบาๆลงไปที่กลีบปากนุ่มของอีกฝ่าย ความรักของทั้งคู่ ที่เริ่มเเละจบลงที่ต้นไม้ต้นนี้ เป็นไปตามที่คนละเเวกนั้นบอกกันจริงๆ เรื่องตำนานของต้นก้ามปูต้นนี้
"โฮ่งงงงงงๆๆๆๆๆๆๆ "
"นายพลจะเข้ามาเเทรกทำไมเนี่ย คนกำลัชจู๋จี๋กัน ไปเลยไป"
"เเง่งงงง. บรู๊วววววววววว"
"ไอ้หมาาาบ้าาาาา !!!"
.............................................................................
เเบบเเฮปปี้เอ็นดิ้ง เป็นตอนจบที่เคยคิดไว้ตั้งแต่เปิดเรื่องนี้ขึ้นมา อาจจะมีงงๆบ้าง ถ้าใครมีคำถามก็ให้ทิ้งไว้ได้เลยนะคร้าบ
สำหรับตอนจบที่อยากให้จบจริงๆ (มึงยังจะมีอีกหรอ) ตามลงไปอ่านข้างล่างอีกนิดนึงนะ เเหะๆ
............................................................................................
"อ่ะ โอ๊ยยยยย" เสียงร้องโอดครวญของเด็กหนุ่มมหาลัยรูปร่างหน้าตาผิวพรรณดี หลังจากมีกิ่งของต้นก้ามปูต้นใหญ่ประจำสวนสาธารณะของมหาลัยตกลงมา ทำให้เค้าหัวเสียขึ้นมาเพราะรบกวนการนอนกลางวัน อันเป็นกิจวัตรประจำวันที่เค้าทำทุกครั้งหลังหมดคาบเรียนตอนเย็น
"ให้ตายสิ ถ้าหล่นมาเเบบนี้ ทับกันให้ตายเลยดีกว่าไหม" ชายหนุ่มลุกขึ้นเเล้วปัดเศษไม้เศษหญ้าที่ติดตามชุดนักศึกษาออก ก่อนจะโน้มตัวหยิบหนังสือเรียนคู่ใจขึ้นมา
รู้สึกปวดหัวชะมัดเหมือนอะไรเยอะเเยะเต็มไปหมด เหมือนเกิดเรื่องอะไรบางอย่างขึ้น แต่เค้าก็จำไม่ได้
"กี่โมงกี่ยามเเล้ววะ" เค้าพูดกับตัวเอง ก่อนจะพลิกข้อมือซ้ายเพื่อดูนาฬิกา
"ชิบหายยยย" โวยวายออกมาเสียงดัง เค้านอนหลับมา 4 ชั่วโมงเต็มๆ นึกขึ้นได้วันนี้เค้ามีนัดนี่นา เกือบเลยเวลานัดเเล้ว ให้ตายสิ
!!!
เด็กหนุ่มรีบวิ่งกลับหอพักอย่างเร็วที่สุด จัดการเตรียมตัวตัวเองให้เรียบร้อยที่สุดเเล้วรีบวิ่งออกมาตรงไปยังสถานที่ที่นัดกันเอาไว้
"ฮัลโหล .."
((อยู่ไหนเนี่ย ทำไมมาช้าจัง))
"กำลังวิ่งไปอยู่นะ รอก่อนดิ"
((ช้าจะตาย โด่วววว เดี๋ยวก็ไม่รอหรอก))
"รีบเเล้ว เเค่นี้นะๆคร้าบ"
ร่างสูงวิ่งจากหอพักมาอย่างเร็วจี๋ จนถึงสถานที่ที่นัดกันไว้
"มาช้านะ !!! " มาถึงก็โดนอีกฝ่ายสวดก่อนเลย
"โห ขอโทษนะคร้าบ ทีหลังจะไม่มาช้าเเล้ววววว"
"อย่างงี้ตลอดอ่ะ เฮ้อออ มีแฟนเเบบนี้อย่ามีซะดีกว่า ชิ"
"เอ้างอนๆๆๆ อย่าทำเเบบนี้ดินะๆ"
"วันนี้ไปนอนข้างนอกกับนายพลเลยนะ" โดนคนร่างบางไล่ให้ไปนอนกับหมาข้างนอก
"ไหงงั้นล่ะคร้าบ ไม่เอาๆ งั้นเดี๋ยวคืนนี้จะบริการอย่างดีเลย" พร้อมส่งสายตาหื่นๆใส่อีกฝ่าย
"ไอ้บล็อคไอ้หื่น ไอ้ลามกกกก"
"ก็ไนน์น่ารักน่ากดขนาดนี้ จะให้บล็อคทนไหวได้ไงเล่า"
เด็กหนุ่มทั้งสองคนกินข้าวไปคุยกันไปหัวเราะกันไป ความรักเเบบใสๆของวัยรุ่น ก็ไม่เเปลกที่ผู้ชายจะรักกันเองจริงไหม ??
แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่ใจเท่านั้นเเหละ
แค่เปิดใจจะรักกันไม่ว่าใครไหนก็รักกันได้
...
~: THE END ♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ? :~
ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่อยู่เป็นกำลังใจให้กันมาตลอด ... แต่งมาตั้งแต่กุมภาละมั้งเนี่ย เพิ่งจะจบได้ กว่าจะจบเล่นซะเหงื่อตกเลย บรึ๋ยยยย !!!
ปล. สุดท้ายนี้รู้รึยังทำไมต้องเอา บล็อค ขึ้นก่อน ไนน์ อิอิ หวังว่าทุกคนจะเก็ทกันนะก๊าบบบ
ถ้าตอนจบทั้งสามเเบบมันออกมาไม่ดียังไงหรืออะไรขาดตกบกพร่องก็ด่าได้ตามสบายเลยนะครับ แต่ผมอยากให้มันจบออกมาเเบบนี้เอง
ปล2. ต่อไปเต็มที่กับนิยายอีกสองเรื่องที่เหลือ ฝากติดตามด้วยฮะ !!
彡 เเฟนผม ... มันหน้าโหด 彡 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32902.0)
▽ 帅哥「สามหล่อ」 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32220.msg1898092#msg1898092)
-
จบซะแล้ว ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
-
ขอจบเเบบสุดท้าย !!
-
งง ง่ะ ตกลงบล็อคเป็น เคะ ?
-
ฮะ !! สุดท้ายบล็อคเมะ ไนน์เคะ !! ไม่จริงงงงงง
-
จบแบบไหน
ก็ดีทั้งนั้นแค่
ทั้งคู่รักกันก็พอ
:L1: :pig4:
-
แบบไหนก็ชอบ :o8:
ติดตามเรื่องอื่ยต่อค่ะ
-
จบอย่าง.. จบแล้ว
-
จบแบบงงๆ หักมุมเกิ๊นนนนน คนอ่านทำใจไม่ทัน :m15: :m15:
-
ชอบทุกเเบบเลยยยยย
-
เอาจบแบบที่สองก็แล้วกัน
:กอด1:
-
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ :z2:
-
จบแล้ววววว ><
ว่าแต่ไหงไนท์มันเคะซะงั้น 5555
-
ThankS
-
แปะจ้า เดี๋ยวมาอ่าน
-
งงๆนิดนึง แต่ก็ขอบคุณค่ะ ^^
-
:mew1:
-
ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 42บ./1วัน กด *104*68*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต กด *103*0# โทรออก
ดีแทค เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)
ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)
ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)
-
ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 42บ./1วัน กด *104*68*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต กด *103*0# โทรออก
ดีแทค เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)
ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)
ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)
-
ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 42บ./1วัน กด *104*68*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต กด *103*0# โทรออก
ดีแทค เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)
ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)
ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)
-
aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 43บ./1วัน กด *777*7721*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 75บ./2วัน กด *777*7724*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 113บ./3วัน กด *777*7719*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7722*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 97บ./2วัน กด *777*7725*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 140บ./3วัน กด *777*7720*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 70บ./1วัน กด *777*7723*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน โทรฟรี ทุกเครือข่าย ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น. โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที กด *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที โทรฟรี ทุกเครือข่าย ได้ 100 นาที อายุ 1 วัน กด *777*246*117010#
aIS สมัคร โทรไป จีน, ฮ่องกง, มาเลเซีย, สิงคโปร์, เกาหลีใต้, อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา 99 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 1.54 บาท
aIS สมัคร โทรไป ลาว, กัมพูชา, เมียนมาร์, เวียดนาม
*777*3802*117010#
ราคา 119 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.78 บาท
aIS สมัคร โทรไป สหรัฐอเมริกา, แคนนาดา
*777*3803*117010#
ราคา 129 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.01 บาท
aIS สมัคร โทรไป เยอรมนี, สหราชอาณาจักร, ญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา 159 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 3.71 บาท
เวลาโทร กด
003 รหัสประเทศ รหัสเมือง เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ กด *121*32# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด *545# โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด 1175 โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=ClwQq4AZEb8 (https://www.youtube.com/watch?v=ClwQq4AZEb8)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า AIS ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU (https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน เมษายน 2567
https://www.facebook.com/100063871243003/posts/905036281635405/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v (https://www.facebook.com/100063871243003/posts/905036281635405/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v)
AIS ระบบเติมเงิน เอไอเอส เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 31 มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=HEXso1Duo6k (https://www.youtube.com/watch?v=HEXso1Duo6k)
-
aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 43บ./1วัน กด *777*7721*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 75บ./2วัน กด *777*7724*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 113บ./3วัน กด *777*7719*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7722*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 97บ./2วัน กด *777*7725*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 140บ./3วัน กด *777*7720*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 70บ./1วัน กด *777*7723*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน โทรฟรี ทุกเครือข่าย ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น. โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที กด *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที โทรฟรี ทุกเครือข่าย ได้ 100 นาที อายุ 1 วัน กด *777*246*117010#
aIS สมัคร โทรไป จีน, ฮ่องกง, มาเลเซีย, สิงคโปร์, เกาหลีใต้, อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา 99 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 1.54 บาท
aIS สมัคร โทรไป ลาว, กัมพูชา, เมียนมาร์, เวียดนาม
*777*3802*117010#
ราคา 119 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.78 บาท
aIS สมัคร โทรไป สหรัฐอเมริกา, แคนนาดา
*777*3803*117010#
ราคา 129 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.01 บาท
aIS สมัคร โทรไป เยอรมนี, สหราชอาณาจักร, ญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา 159 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 3.71 บาท
เวลาโทร กด
003 รหัสประเทศ รหัสเมือง เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ กด *121*32# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด *545# โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด 1175 โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=ClwQq4AZEb8 (https://www.youtube.com/watch?v=ClwQq4AZEb8)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า AIS ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU (https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน เมษายน 2567
https://www.facebook.com/100063871243003/posts/905036281635405/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v (https://www.facebook.com/100063871243003/posts/905036281635405/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v)
AIS ระบบเติมเงิน เอไอเอส เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 31 มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=HEXso1Duo6k (https://www.youtube.com/watch?v=HEXso1Duo6k)