ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เีดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
สวัสดีค่า5555555 นั่งขำตัวเองตั้งนาน แรกๆก็เข้ามาอ่านนิยายที่นี่ได้สักพักแล้ว
พอจะเอานิยายที่แต่งไว้ของตัวเองมาลงบ้าง
ก็ดันเหวอซะงั้น เพราะงงไม่รู้มันลงยังไง จนมาอ่านเจอก็ถึงบางอ้อ
ขอบอกว่าในนี้เป็นแหล่งจริงค่ะ^^ ที่เล้ามีนิยายดีๆอยู่เพียบนะ เพื่อนๆลองหากันดูคงได้เจอเรื่องที่ถูกใจ
สำหรับตัววิเอง 5555
อยากบอกว่ายินดีต้อนรับคนอ่านทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านนิยายเพี้ยนๆของวินะค่ะ^^
ขอให้มีความสุขไปกับขอโทษครับผมเผลอ นะจ๊ะ
นิยายของวิไม่รู้มีใครเคยอ่านมาก่อนบ้างมั้ย ถ้าใครชอบก็ขอบคุณล่วงหน้ามากๆจริงๆค่ะ :a2:
ตอนที่1 แรกพบพบรัก.../1
แม้ในยามราตรี บางสถานที่ ยังคงสว่างไสว
คราคร่ำไปด้วยผู้คน แสงสี และเสียงเพลง.............................................
รถแท็กซี่คันหนึ่งแล่นเข้ามาจอดที่หน้าผับชื่อดังคนในรถรีบจ่ายเงินให้โชเฟอร์ ก่อนจะลงมายืนลังเล เก้ๆกังๆ
น้ำ ชายหนุ่มหน้าตาน่ารัก ยืนเอามือเกาหัวแล้วถอนหายใจ เม้มปากนิดๆ เหลือกตาขึ้นมองดูสถานที่ตรงหน้า...
เขาไม่เคยมาที่แบบนี้และวันนี้ก็ไม่ได้มาเที่ยว แต่จำเป็นต้องมา...น้ำตัดสินใจก้าวเข้าไปข้างใน
พอพ้นประตูเข้ามาเท่านั้นเสียงดนตรีก็ดังกระหึ่มจนน้ำสะดุ้ง.........
(love fool- new found glory)
Dear, I fear we're facing a problem
You love me no longer, I know
And maybe there is nothing
that I can do to make you do
Mama tells me I shouldn't bother
That I ought just stick to another girl
A girl that surely deserves me
But I think you do
So I cry, I pray, and I beg
Love me, love me
Say that you love me
Fool, fool me
Go on and fool me
Love me, love me
Pretend that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
So I cry, and I beg for you to
Love me, love me
Say that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
I can't care about anything but you
Lately I have desperately pondered
Spent my nights awake an I wonder
What I could have done in another way
To make you stay
Reason will not lead to solution
I will end up lost in confusion
I don't care if you really care
As long as you don't go
So I cry, I pray, and I beg
Love me, love me
Say that you love me
Fool, fool me
Go on and fool me
Love me, love me
Pretend that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
So I cry, and I beg for you to
Love me, love me
Say that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
I can't care about anything but you (anything but you)
Love me, love me
Fool, fool me
Love me, love me
I can't care about anything but you ...
ชายหนุ่มยืนมองผู้คนที่มาเที่ยวที่นี่ ทุกคนแต่งตัวสวยหล่อกันมาเต็มที่
แล้วดูเขาสิ...เสื้อยืดแขนสั้นคอกลมสีขาวธรรมดาๆ กางเกงยีนส์ขาดๆกับรองเท้าผ้าใบสีดำคู่ล่ะ199
น้ำก้มมองดูตัวเองแล้วคิด(เฮ้อ~รีบๆไปดีกว่า ..แล้วมันอยู่ไหนวะ)
เดินมองหา คนที่มาตามหา ตอนนี้มันเมาปลิ้นอยู่หลืบไหนในผับนี้กัน..
ไอ้เจ้านิกกี้! เจ้าน้องชายตัวดี!!
ขอมาสังสรรค์กับเพื่อนๆที่มหาลัย เราก็เห็นว่ามันโตแล้วแต่เมื่อชม.ที่แล้ว เพื่อนน้องชายก็โทรมารายงานอย่างร้อนรนว่า
"งานเข้าค่ะพี่น้ำ! ไอ้นิกมันดันมาเจอยัยบุ๋ม(แฟน)มากะกิ๊กที่นี่! ทะเลาะกันจนเกือบโดนจับโยนออกนอกผับเชียวค่ะ
ดีที่ยัยบุ๋มมันพากิ๊กเผ่นแน่บไปได้ ตอนนี้ไอ้นิกกี้มันแดก เอ๊ย! ดื่มเหล้าใหญ่เลยค่ะ กินเป็นน้ำอ่ะพี่! ช่วยหนูทีเถอะค่ะพี่น้ำ
ห้ามเท่าไหร่มันก็ไม่ฟังแถมมันยังไม่ยอมปล่อยเพื่อนๆกลับบ้านอีก ฮือ~~ หนูแนนหมดปัญญาแล้วค่ะ ตามันขวางใหญ่แล้ว
ไหนจะ.........ค่า..เหล้า..กับ..ของ..ที่..ทำแตก...อีก(เสียงอ่อย)"
เฮ้อ! ...เดือดร้อนกูอีก!! (-*-)
แต่ยังไม่ทันจะเจอเจ้าน้องชาย ก็เจอ...
" เอ่อ ขอโทษครับน้อง มาคนเดียวเหรอ นั่งด้วยกันมั้ยครับ "
เจอจีบ!!
" !!? " สะดุ้งดิ! ผู้ชายนะเฟ้ย! บ้าเอ๊ย!
ชายหนุ่มหน้าตาดี แต่งตัวดี ในมือถือแก้วเหล้า และท่าทางแอลกอฮอล์ที่อยู่ในแก้วนั่นจะเริ่มออกฤทธิ์บ้างแล้ว
ทำเดินเข้ามายักคิ้ว ส่งสายตาหวานเชื่อมให้ ทอดสะพานอย่างเปิดเผย เชื้อเชิญให้ซะขนาดนี้...แต่!
"เอ่อะ!! มะ ไม่อ่ะ!"
ไม่ต้องคิดให้เสียเวลา น้ำรีบจ้ำอ้าวหนีให้ไกลจากชายคนนั้นทันทีอย่างไม่สบอารมณ์
"อ้าว! โธ่เดี๋ยวสิน้อง รีบไปไหนล่ะ ถึงมีแฟนพี่ก็ ok. นะครับ!...." ส่ายหัวอย่างเสียดาย
เสียงโห่จากโต๊ะกลุ่มเพื่อนยังตะโกนโห่แซวแข่งกับเสียงเพลง แห้วแดกเลยมึง!5555
คนน่ารักยังได้ยินเสียงแซวจากทั้งคนเมาและยังมีสติเป็นระยะๆ ทุกมุมที่เขาเดินผ่านไป
"มีแฟน ยังจ๊ะ"
"คืนนี้ไปกับเรามั้ยเธอ"
"ตามหาหัวใจไม่เจอเหรอครับ อยู่ที่พี่นี่ไง!"
"ตรงนี้ก็ว่างนะคร๊าบบบ"
ผิวขาวอมชมพู แก้มใสๆ ตาหวานๆ ปากบางสีชมพูระเรื่อ จมูกโด่งรับกับใบหน้าเรียวมนสวย...
แถมรูปร่างที่ดูบอบบางกับส่วนสูงที่ไม่มากนัก 172ซม.สำหรับผู้ชายแล้ว ก็ถือว่ายังตัวเล็ก...น่ารัก
แม้ไม่ได้แต่งตัวดีอะไรมากมาย แค่หน้า ก็เด่นเกินพอแล้ว ที่จะทำให้ใครต่อใคร พากันมองจนต้องเหลียวหลัง
"ฮึ้ย!!!~~ ไอ้พวกบ้าเอ๊ย! เป็นผู้ชายกันซะเปล่า ไอ้พวกโรคจิต! บ้าชะมัด ผู้หญิงมีไม่ไปจีบว่ะ!
มาจีบกูกันอยู่ได้เสียชาติเกิดฉิบหาย!"
น้ำหลบมุม มายืนขนลุกขนพอง สยองจนบ่นด่าไม่เลิกอย่างหัวเสีย ชะตากรรมที่แสนเศร้า ถึงเขาจะทำใจแล้ว
ด้วยหน้า"แบบนี้" เข้ามาคงไม่พ้นต้องเจอกับ ไอ้พวก "แบบนี้"
(เจอบ่อย.........แต่ไม่ชิน เพราะไม่อยากจะชินว้อย!! กูเป็นผู้ชายๆๆๆๆๆ และไม่มีวันจะไปชอบ
ไอ้เพศผู้เหมือนกันตัวไหนเป็นอันขาด! ฮึ่ม! เป็นเพราะแกไอ้นิกกี้ พี่ถึงต้องมาเจอะเจอกับไอ้บ้าพวกนี้หยุบหยับไปหมด
คอยดูนะพ่อจะแผ่นกบาลให้หายบ้าเลย!) จากที่คิดจะใจเย็นพูดกับน้อง ตอนนี้ไม่ยงไม่เย็นมันแล้ว....
"ฮัลโหล หนูแนน พี่มาถึงแล้ว แล้วโต๊ะพวกแกมันอยู่ตรงไหนกันแน่วะเนี่ย ทำไมพี่หาไม่เจอ? แล้วไอ้นิกกี้มันเป็นไง.."
โทรถามคงเจอเร็วกว่า
"อ๋อค่า...มันยังเอาแต่กินเหล้าไม่หยุดเลยพี่ ท่าจะเฮิร์ทมาก เอางี้เดี๋ยวแนนไปพาพี่มาดีกว่า ที่นี่มันกว้าง
แล้วพี่น้ำก็ไม่เคยมาด้วยถูกฉุดไปล่ะแย่เลย อิอิ.."
"เฮ้อ~ เออ พี่อยู่ตรงบันไดที่มีรูปปั้นนกตัวใหญ่ๆอ่ะนะ อืม..ชั้น..3"
กำลังเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงก็..
ผลัก!!!
โอ๊ะ!! โอ๊ย!!!! (*0*)""""
เฮ้ย!!! เฮือก!! [0 ๐]
ตกใจ! อยู่ดีๆ มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้วิ่งขึ้นบันไดมาชนเข้าอย่างจัง เจ็บนะเฟ้ยแถมตอนนี้มันยังล้มทับเขาด้วย!
"เอส! ไอ้เอส! มาพูดให้รู้เรื่องก่อน!"
เสียงผู้หญิงตะโกนไล่หลังตามมากระชั้นชิด ทำให้คนที่ถูกไล่ตามอยู่รีบลุกขึ้นจากตัวน้ำ
"โธ่เว้ย! ยืนขวางหาพระแสงไรวะเนี่ย!! ไม่มีที่จะยืนแล้วรึไงวะ! โดนจับได้กันพอดี บ้าเอ๊ย!"
เสียงบ่นแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างไม่เก็บอาการของชายหนุ่มที่ทะเล่อทะล่าวิ่งมาชนเขา
ทำเอาน้ำฉุนกึก! "เฮ้ย! ว่าไงนะเฮ้ย!? นี่จะหาเรื่องกันใช่ม๊ะ!" คนน่ารักรีบหันขวับกลับไปจ้องหน้า
คนหาเรื่องอย่างไม่หวั่นเกรง ให้มันรู้กันไปสิเขาไม่ผิดซักนิด! มาหาเรื่องกันได้
(น้ำ) " ! ..................เอ๊ะ!? .................. "
(เอส) " ! .................เงียบ..................... "
.................
...............................................
.............คนตรงหน้า...................ช่าง..........................................................
................................
น้ำตกใจยิ่งกว่าเดิม...เหวอ! ดารานี่หว่า!
โห...ตัวจริงโคตรหล่อเลยว่ะ!! ยิ่งกว่าที่เคยเห็นในทีวีซะอีก
คิ้วเข้มเรียงเส้นสวย ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนฉายแววเป็นประกาย
จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากบางหยักได้รูปสวย ใบหน้าเรียวคมคายที่จ้องมานั้น..
หล่อ.................โคตร โคตร
แต่!
......เลว! แม่งนิสัยไม่ดี! พวกข่าวซุบซิบที่เคยได้ยินมาเกี่ยวกับเจ้าหมอนี่ท่าจะจริงเว้ย
เอ... แล้วไมมันเงียบไปเลยวะ?.........
........................
เอสได้แต่ยืนนิ่งเหมือนต้องมนต์อยู่ตรงนั้น...
ตั้งแต่เกิดมาหัวใจของเขาไม่เคยถูกทำให้เต้นรัวเท่านี้มาก่อนเลย...
(กูเป็นอะไรไปเนี่ย...ไอ้เอส กู.....เป็นอะไรไป...) เอสถามตัวเองซ้ำๆอยู่ในหัว
เห็นปากคนน่ารักตรงหน้าขยับ เหมือนจะพูดอะไรบางอย่างกับเขา แต่...
เสียงเต้นของหัวใจเอสตอนนี้ กลับดังกลบก้องเข้าไปถึงข้างในหัว
ตอนนี้หูเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว มันช่าง................
รักแรกพบ...
คำคำนี้มันผุดขึ้นมาในหัว ใช่เลยความรู้สึกแบบนี้มันยิ่งกว่าปิ๊งซะอีก!.....
.........เขาเชื่อแล้วว่า มันมีจริง! วินาทีที่คนตรงหน้าหันมา...เหมือนโลกของเขามัน
หยุด! หยุดทุกสิ่ง หยุดทุกอย่าง แม้แต่หัวใจของเขาก็ราวกับว่ามันหยุด..
หยุดที่คน คนนี้...
เอสพยายามจะอ้าปากพูด แต่ เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกไป ไม่สิ! เขาพูดไม่ออก!
น้ำมองอาการคนหน้าหล่อราวเทพบุตรจุติลงมา ที่ตอนนี้ยืนเหวอ เอ๋อแดกเป็นใบ้รับประทานอย่าง งงๆ
" อะไรวะ!? " คนน่ารักเกาหัว ขมวดคิ้วไม่เข้าใจอารมณ์ชวนทะเลาะที่ค้างเติ่ง...
แล้วพลันสายตา ก็สะดุดเข้ากับร่างของคนที่กำลังเดินมา จากทางด้านหลังของเอส
นั่น หนูแนนเพื่อนน้องชายเดินมารับเขาแล้ว ก็ในเมื่อคนตรงหน้าไม่มีทีท่าจะเอาเรื่องอะไรอีก
งั้นเขาก็ขอชิ่งไปเลยก็แล้วกันนะ เจ้าดาราบ้าเอ๊ย!
น้ำเดินชนไหล่ผละจากไปทิ้งให้คนหน้าหล่อ
เอาแต่ยืนมองตามหลังไปจนสุดสายตา......
" เอส! แฮกๆ โอ๊ย~~~~เหนื่อย! ไอ้เอส! แก~แก๊~~ หนีชั้นมาเที่ยวแบบนี้อีกแล้วนะ!
พรุ่งนี้แกมีถ่ายละครของพี่ผึ้งแต่เช้านะ แกจะมาเที่ยวดึกๆดื่นๆ
แล้วเบี้ยวงานเขาอย่างคราวก่อนไม่ได้! ชั้นจะไม่ช่วยแก้ตัวให้แกอีกแล้วนะ
ได้ยินมั้ย!...ไอ้เอส!!? "
เป็นเพราะวิ่งตามเอสขึ้นบันไดมา ทำให้สาวร่างอ้วนผู้จัดการส่วนตัวของดาราหนุ่ม
หายใจแทบไม่ทัน พี่โอบพูดปนหอบแล้วเกาะแขน รั้งตัวเอสไปด้วยอย่างไม่ยอมให้หนีได้อีก
แต่ คำตอบกับอาการของ ไอ้จอมแสบ ที่ชอบแผลงฤทธิ์ใส่เธอ
ก็ทำให้พี่โอบต้องอึ้งปนเหวอ!
" พี่! เรากลับบ้านกันเถอะ! " คนหน้าหล่อพูดหนักแน่น พยักหน้าบอกโอบแล้วเดินนำไป
" ................เฮ้ย!? !!! .............???...... จริงดิ!? ไหงมันง่ายเงี้ย?
แต่ อ๊ะ เออแฮะ... ก็ดีวุ้ย! เออกลับๆ ไอ้เอส! รอพี่ด้วยสิ! "
น่าแปลกใจเป็นที่สุดกับการตอบรับยอมแต่โดยดีของดาราหนุ่ม
หากเป็นปกติล่ะก็ไม่มีทางซะหรอก พ่อตัวดีต้องอ้างนู้นอ้างนี่ แล้วอยู่ยาวตลอด
แต่นี่...เกิดอะไรขึ้นกันนะ? โอบเก็บความสงสัยไว้ในใจ
แล้วเดินตามเอสออกจากผับแบบโล่งอก
......................................
********************************
ณ คอนโดของเอส
" มัน............ผ่านไปแล้ว..............ผ่านไป..แล้ว ๆ...มัน! เฮ้ย...ไม่น่า......
ไม่มีอะไรทั้งนั้นหรอก ...เราก็แค่...............................................................................
.................................................................เข้าใจผิดล่ะ...มั้ง ... "
หลังจากกลับมา
ชายหนุ่มก็เอาแต่เดินวนไปเวียนมา อยู่ในห้องชุดสุดหรูของตัวเองอย่างฟุ้งซ่าน
พร่ำพูดพร่ำคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเขาที่ผับ ซ้ำๆ....ซ้ำๆ...
ในสภาพเพิ่งอาบน้ำออกมามีผ้าขนหนูผืนเดียวพันกาย
หยดน้ำยังเกาะตามตัวอยู่พร่างพราย
เหมือนกับที่เขายังสลัดความคิดหนึ่งให้หายไปไม่ได้
ชายหนุ่มกรอกตาไปมาเดินๆวนๆอย่างงุ่นง่าน แล้ว หยุดกึก!
" แต่! เฮ้ย! ...นี่กูปล่อยเขาไปได้ไงวะ!!!!?.......ทำไมกูถึงไม่ขอเบอร์! ทำไมถึงไม่ตามไป ทำไมถึง~ไม่!..."
เฝ้าถามตัวเองว่าทำไมๆๆๆๆๆ เอสทอดถอนใจ
นึกถึง...หน้าคนน่ารัก ที่ทำให้ใจเขายังเต้นไม่เป็นส่ำอยู่ แม้ในตอนนี้
หน้าตาที่ยู่ยี่กับคิ้วที่ขมวดขุ่นไม่ได้ดั่งใจ ก็พลันคลายลง...แล้วกลายเป็นคลี่ยิ้ม
พูดเหมือนคนละเมอออกมา ".ไม่......ถามเขา...ว่าชื่ออะไร.." [ /////// ]......
.............แล้วอยู่ๆ เขาก็หน้าหุบลง
" ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!! "
แหกปากตะโกนซะลั่นห้อง! "โธ่เว้ย!!!! ฮึ่ม!! ฮึ๋ย!!! " คนหน้าหล่อกัดฟันกรอดอย่างแสนจะเจ็บใจ
ทำไมล่ะโชคชะตาถึงต้องเล่นตลกกับเขาด้วย ทำไมคนที่เขาตกหลุมรักต้องเป็น!....
"นั่นมัน!.. ผู้ชาย! ผู้! ชาย!
ผู้ชายยยยยยยยยยยยยยย~~~~~~~~ว้อยยยยยย!!!! "
อยากจะร้องตะโกนบอกฟ้า สวรรค์! ทำกันด้ายยยย~~~~
เอสกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ของเขา แล้วอยู่ๆก็ลุกพรวด!! ขึ้นมานั่ง
" เฮ้ย! ไม่จริง! นี่..เราเป็น!!! "
สองมือของชายหนุ่มกุมขมับปากก็พร่ำพูดกับตัวเอง
" บ้าไปแล้ว....เข้าใจผิดน่า .........เราไม่ได้เป็น! "
" อ้าวแล้วทำไม ..............|||||||||||| ถึงไปชอบ ผู้ชาย! ได้วะ!? "
ตะคอกถามตัวเองราวกับคนบ้า
เงียบ..........
...........
มีแต่เพียงเสียงของความเงียบที่ตอบเขากลับมา
" นี่เราเป็นเกย์เหรอเนี่ย!? กูเป็นเกย์!!.... เรอะ?.. " เอสส่ายหน้าไปมาไม่อยากเชื่อ
ไม่ว่าเขาจะเคยมีความรู้สึกดีๆกับผู้หญิงคนไหน มันก็เทียบไม่ได้เลย
กับความรู้สึกในตอนที่ได้เจอ คนที่เขาคิดว่ามันคือ..........รักแรกพบ
ช่าง....น่ารัก น่ารักๆๆๆๆๆๆ จริงจริ๊งงงงงง คนอะไรทำให้เขาแทบลืมหายใจไปเลย ..///////
"เฮ้อ~~~ " เสียงถอนใจยาว คนหน้าหล่อรู้สึกตัวว่าพบรักเข้าแล้ว
แต่ ไม่ว่าเขาจะเป็นเกย์รึไม่...ต่อให้คนนั้นเป็น ผู้ชาย แล้วไง...
เขากลับปล่อยให้คนที่เป็นรักแรกพบนั่น เดินลับหายไป.....
แสดงว่า.........แค่นี้เขาก็ไม่ต้องเป็นเกย์แล้วใช่มั้ย.........?.....................
........เอสล้มตัวลงนอนเอามือก่ายหน้าผาก ในแววตายังฉายแววกังวล ครุ่นคิดไม่ตก
อยู่ดีๆ.....ใบหน้าหวานๆ ของคนน่ารัก ก็ลอยผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของชายหนุ่ม
เอสยิ้ม........
เขามีความสุข แค่ได้นึกถึง เพียงแค่นี้...เขาก็เขินอยู่คนเดียวจะแย่แล้ว
ได้แต่ขำให้ตัวเองเบาๆ................แล้วชะงัก!..เฮ้ย!
" บ้า! บ้าไปแล้วรึไงไอ้เอสเอ๊ย! ตายห่าล่ะ! |||||||||...........
.................กูไปหลงรักผู้ชายด้วยกันได้ไงวะ! โธ่ว้อยยยย~~!!
โอ๊ย~กูอยากจะบ้าตายยยย โฮ~~กูอยากจะร้องไห้~~~ "
คนหน้าหล่อดิ้นพล่านไปมาแทบตกเตียง จนผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบเอวหลุดออก...
แต่ใครจะสนล่ะ คืนนี้ท่าจะไม่เป็นอันหลับอันนอนซะแล้ว
.............................
********************************
" โอ๊ยยยย~~~ พี่น้ามมมมมมมม ฮึก โผ้ม เจ็บบบบบบบ~"
เสียงร้องยานคางด้วยความเมามายของหนุ่มหน้าตี๋
นิกกี้ ร้องโอดครวญที่เขาถูกพี่ชาย ฉุด กระชาก ลากให้เดินตามไปยังห้องของตัวเอง
แบบไม่มีความทนุถนอมเลยซักนิ๊ด ถึงแม้ไอ้เจ้าน้องชายจะตัวโตกว่าเขามากสักแค่ไหน
แต่น้ำก็ใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี จิกหัวลากมันกลับมาบ้านจนได้...
" ทามมายอ่า~ พี่! ทามมาย~~ พี่น้ามมมมมม หืออ?? "
ประโยคคำถาม ที่ไม่มี คำถาม แต่ ดันมีคำตอบ
" ก็เพราะมึงมันง่าว! (โง่) อย่างงี้ไง๊ ไอ้นิกกี้!! "
เหมือนจะรู้ว่าคนเมาต้องการถามอะไรเขา...น้ำยืนท้าวสะเอว มองสภาพน้องที่เละเทะ
เพราะฤทธิ์เหล้าและพิษรัก " เฮ้อ.. อกหักแล้วไง เดี๋ยวก็หายน่าไม่ตายหรอกไอ้น้อง "
อาจจะฟังดูเป็นคำพูดชุ่ยๆ ใครไม่เจอกับตัวก็พูดได้แบบเขา แต่เขาก็รักน้องนะ
พ่อกับแม่ก็จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อ3ปีที่แล้ว จึงเหลือกันอยู่แค่สองคนพี่น้อง
น้ำยกมือขึ้นลูบหัวลูบหน้าของน้องชายอย่างอดสงสารไม่ได้.....................เขานึก........
.............................ถึง.....................ค่าเหล้า..........ค่าอาหาร.....ค่าข้าวของที่เสียหาย.........
...........................................ผลัวะ!!!(ตบกบาลแม่งทั้งๆยังหลับงี้แหละไอ้เวร!)
คนเมาที่โดนดี ถึงหลับแต่หน้าก็บอกว่า เจ็บ
.........................
.............
"โครกกกกกกก"
เสียงท้องของคนน่ารักเริ่มไม่น่ารัก ร้องประท้วงเสียงดัง
" หิวแฮะ เอ้อ..ต้มมาม่าแดกแล้วกัน! "
นอกจากวุ่นเรื่องเจ้านิกกี้แล้ว เขายังมีเรื่องให้ต้องเครียด อีกเรื่องนึง...
เรื่องในที่ทำงานของเขา...เฮ้อ
ข้าวของเงินทองก็เปรียบเสมือนของนอกกาย
ไม่ตายก็หาใหม่ได้..........ใครพูดไว้กันนะ..
ดูซิ ตอนนี้ เลยต้องหาเอาใหม่ ||||||||||.......-_-"
น้ำถือชามมาม่าที่เพิ่งสุกได้ที่หอมฉุย มานั่งกินที่หน้าทีวี คนน่ารักหยิบรีโมทเปิดเปลี่ยนช่องไปเรื่อย..
จนมาหยุดชะงักลงที่ช่องหนึ่ง ...ช่องที่กำลังฉายใบหน้าของคนที่เขาเพิ่งได้พบเจอตัวเป็นๆมา
" เฮอะ!!!....ไอ้นิสัยเสียนี่มันหล่อจริงเว้ย " ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยชมใครหน้าไหน
โดยเฉพาะกับ ผู้ชาย มาก่อนเลย น้ำมองหน้าเอสที่อยู่ในจออย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้
" แต่....ตัวจริงมันหล่อกว่าในทีวีอีกแฮะ! " คนน่ารักนึกถึงตอนที่เจอกับเอส
........ยิ้มที่มุมปากสีชมพูระเรื่อของเขา ผุดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ขำ ที่คนหน้าหล่อ เอาแต่ยืนตัวแข็งทื่อ มองเขาอยู่อย่างนั้น แล้วทำหน้าเหวอๆ
" พิลึกคน.......หึ ไอ้บ้า.. "
++++++++++++++++++
ตอนที่17 หนียังไงก็ไม่พ้น
ได้ยิน............... เสียงโทรศัพท์ดังมาจากด้านนอก...
หนุ่มน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มที่กำลังยืนเหม่อลอยหน้ากระจกในห้องน้ำบ้านตัวเอง
ออกจากภวังค์ได้....... เขาหันเหความสนใจไปที่เสียงจากมือถือบนเตียงนอน
ไม่รู้ใครโทรมาตอนนี้ แบงค์เปิดประตูห้องน้ำออกมา พันผ้าขนหนูช่วงล่างไว้
แล้วก้าวขายาวๆไปกดรับสาย แต่ก็ไม่ลืมมองเบอร์หน้าจอให้แน่ใจว่าไม่ใช่...
พี่นิก............... “อ่า...ฮัลโหลครับพี่หนูแนน..มีอะไรรึเปล่าครับ?”
กรอกเสียงไปตามสายอย่างนึกสงสัย เพราะปกติสาวรุ่นพี่คนนี้ไม่เคยโทรมาคุยเล่นกับเขา...
แถมยังโทรมาในเวลาแบบนี้อีก...
นาฬิกาตั้งโต๊ะบนหัวเตียงบอกเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว....
“อ๋อจ้ะ..ไอ้นิกมันวานให้พี่โทรมาบอกแบงค์ว่าแบงค์ลืมของสำคัญทิ้งไว้ที่บ้านมัน..”
แค่ได้ยินชื่อของผู้ชายที่เขารัก.... เจ้าก้อนเนื้อตรงหน้าอกข้างซ้าย ก็เหมือนจะมี
ปฏิกิริยาตอบรับกับชื่อนั้นดีเหลือเกิน...มันเต้นระรัวขึ้นมาทันทีทันควัน...
“อึก.....เอ่อ....... ของ....ของอะไรกันครับ..”
“อู๊ย~มันไม่ยอมบอกอ่ะดิ! พี่หลอกถามเท่าไหร่ก็ไม่บอก เอ๊ะ อ้าว? แล้วแบงค์ทำไมไม่รู้ล่ะ
.....ลืมอะไรไว้น่ะพี่ก็อยากรู้นึกดูดีๆสิ”
“.....เอ่อ....ไม่นี่ครับ ผมว่าไม่น่าจะมีอะไร....”
“เอ๊ะ..ว่าแต่ว่าอย่างนี้ก็หมายความว่าเราน่ะแอบไปเที่ยวบ้านไอ้พี่นิกมันมาแล้วล่ะซี่..
เป็นไง55 สวยอย่างที่พี่บอกใช่ม๊า~..ไอ้นิกมันรักนักรักหนา
เพราะเห็นว่าพ่อมันสร้างเองออกแบบเองทำเองทุกอย่างเลยนะ”
“................. เหรอครับ..”
ภาพใบหน้าของคนที่รัก.....ลอยวนขึ้นมาในห้วงคิดคำนึงของหนุ่มน้อย..
เขาได้แต่ถอนใจแล้วสั่นหัวไล่ภาพรอยยิ้มอันอบอุ่นของคนคนนั้นให้ออกไปจากความคิด.....
“นี่ไอ้นิกมันก็กำชับกับพี่มาว่าให้โทรบอกแบงค์ให้ได้ เพราะมันว่าบางทีแบงค์
อาจจะทำหล่นไว้ตอนที่ไม่รู้ตัว ยิ่งเราจำไม่ได้แบบนี้สงสัยจะจริง....แต่ว่าตอนนี้
ถ้าแบงค์จะถามอะไรมันคงต้องไปหามันที่บ้านเองล่ะนะ คือพอดีคอมันเจ็บน่ะ
ไม่มีเสียงเลย นี่มันก็เอากระดาษมาเขียนนู่นเขียนนี่บอกกับพี่ที่บ้านอยู่ตั้งนานแน่ะ”
“เอ๋.........พี่นิกไม่มีเสียง!?”
“จ้า ...มันไม่ค่อยสบายน่ะ จะส่งข้อความไปบอกแบงค์มันก็กลัวแบงค์ไม่ได้อ่าน
เห็นมันเขียนบอกพี่ว่า ให้บอกน้องว่ารีบมาเอาคืนไปให้เร็วที่สุด พรุ่งนี้ท่าทางมันคงจะ
ไม่ไปเรียน เห็นว่าพี่ชายไปต่างจังหวัดด้วยไอ้นิกคงต้องนอนแบบอยู่บ้านคนเดียวแล้ว”
“........พี่ชาย.....(พี่น้ำ...)....ไม่อยู่อย่างนี้พี่นิกก็ไม่มีใครดูแลสิครับ”
“อู๊ยอึดแรงควายอย่างมันน่ะ เปื่อยอยู่ในบ้านคนเดียวซักวันมันก็ไม่ตายหร๊อก
55แต่ก็น่าฉงฉานมันเหมือนกันน้า.. ถ้าไงพี่วานแบงค์แวะไปเอาของแล้วดูมัน
ให้ทีได้มั้ยจ้ะ เห็นแก่ที่มันอุตสาห์หอบรายงานมาถวายพี่ถึงบ้านนะนะนะ”
“อึก........คือ...............ผม...”
“น่า..สงเคราะห์มันหน่อยเหอะ พี่เป็นผู้หญิงจะไปอยู่ดูมันสองต่อสองในบ้านคงไม่ได้
แบงค์น่ะเหมาะแล้ว ไปหามันหน่อยนะ ไม่รู้อยู่ดีๆไหงมันป่วยได้ สงสัยปั่นรายงานส่วนของมัน
มาส่งให้พี่จนลิ้นปลิ้นล่ะมัง5555 เอ้อขอบใจมากนะจ๊ะแค่นี้นะแบงค์”
พี่หนูแนนวางสายไปแล้ว........... เขาได้แต่นั่งอึ้งอยู่บนที่นอนถือโทรศัพท์ค้าง...
แบงค์กลืนน้ำลายหนืดลงคออย่างทำใจลำบาก.............. เขาจะทำยังไงดี...
.............แล้วนี่พี่นิกกี้.......
ป่วยเหรอ........................................... เป็นเพราะ.............เขาหรือเปล่า!?
เพราะเขาไม่ยอมให้พี่นิกเข้าบ้าน ปล่อยให้ต้องเดินวนเวียนตากแดดอยู่หน้าบ้านตั้งหลายชม.
ทั้งที่ปกติพี่นิกเป็นคนแข็งแรงมากแท้ๆ....................
(โธ่........พี่นิกครับ.. แบงค์ขอโทษ)
หนุ่มน้อยร่างเล็กเฝ้านั่งคิดกังวล เป็นห่วงคนรักที่เขาตั้งใจจะตัดขาดไป..
คำว่า................. เยื่อใย.......... มันเป็นแบบนี้นี่เองสินะ
แบงค์ได้แต่คิดในใจ ก็เขายังรักมาก..............จะทนใจแข็งอยู่ได้อย่างไรกัน
คิดสับสนไปมาในหัว แล้วมือที่กุมขมับของเขาอยู่ก็ค่อยๆ...เลื่อนลงมา
กุมไว้ที่.....หัวใจ... เสียงเรียกร้องจากข้างในกำลังบอกความรู้สึกที่แท้จริง
ให้ตัวเองได้รับรู้ แค่นึกถึงภาพคนที่รักกำลังทรมาน.........แค่นี้...น้ำใส
ก็มาคลอรื่นเกาะเบ้าตาเสียแล้ว
พี่นิกไม่สบาย......เป็นมากแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้ แถมยังไม่มีใครดูแลอีก
แย่จริง! เขาต้องไปหาพี่นิกเดี๋ยวนี้!
ไวเท่าความคิด หนุ่มน้อยร้อนรนรีบคว้าเสื้อผ้ามาใส่แล้วเปิดประตูห้องออกไป
ส่วนไอ้เรื่องของที่ลืมไว้ เมื่อไปถึงคงได้รู้เอง... ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่ยอมพบหน้า
จนกว่าจะตัดใจได้เด็ดขาดกว่านี้แท้ๆ..............เขายังทำไม่ได้
และไม่รู้จะทำได้เมื่อไหร่... รัก ก็คือรัก.... ขอแค่ตอนนี้ให้เขาได้กลับไปหาคนที่เขาแสนรักเถอะ....
ขอให้เขาได้ไปดูแลในตอนที่พี่นิกไม่มีใคร
ก็แค่... ตอนนี้เท่านั้น...
(พี่นิก แบงค์รักพี่นะ....)
.......................
**************************
...................................งานเทศกาลคนเยอะอย่างที่คาด...
ผู้คนพลุกพล่านเดินกันตามทางถนนคนเดิน เลือกซื้อของกินของใช้ที่วางเรียงรายขายล่อตาล่อใจ
หน้าร้านค้าแผงลอยมากมาย ตามรายทางทั้งสองฝั่งของทางที่จัดไว้ให้ได้เดินไป
สถานที่คือลานหน้าที่ว่าการอำเภอนั้นจัดตกแต่งไว้อย่างสวยงามประดับประดาไปด้วยแสงไฟหลากสีละลานตา
บอร์ดประดับแนะนำสินค้าต่างๆก็ดึงดูดสายตาไม่แพ้กัน ลานหน้าที่ว่าการอำเภอที่เคยว่างเปล่า
ณ เวลานี้ช่างเต็มไปด้วยผู้คนทุกเพศทุกวัย ที่ต่างมาร่วมเที่ยวชมงานใหญ่กันอย่างครื้นเครง
เสียงประกาศขายของ เสียงเพลงที่เปิดตามสายกระจายเสียงทั่วบริเวณคลอเคล้าเข้ากันได้ดี
กับบรรยากาศของงานนี้เหลือเกิน มีเวทีใหญ่และเวทีย่อย มีโชว์ต่างๆที่น่าสนใจให้ดู
การค้าขายเลือกซื้อของก็แสนจะคึกคักทั้งที่ฟ้าก็มืดแล้ว แต่ผู้คนที่มาเที่ยวงานนี้ก็ยังเหนียวแน่นไม่ไปไหน
กลับหลั่งไหลเฮโลกันเข้ามาเดินเที่ยวกันไม่ขาดสาย
......................น่าสนุกนัก
“ฮะฮะฮะฮ่าฮ่า อ่ะไอ้อั้นฮะอะอกอะอัด!อ๊าฮะฮะ”
(5555ไอ้นั่นตลกชะมัด!)
ฟังไม่รู้เรื่องเท่าไหร่.. ไม่สิ....ฟังไม่รู้เรื่องเลย...แต่ดาราหนุ่มหน้าหล่อก็หัวเราะตามคนน่ารักของเขาไปด้วย
เพราะขำไอ้ตรงที่ไม่รู้เรื่องนี่แหละ
น้ำเล่นเดินนำหน้าร่าเริงเต็มที่เหมือนคึกเสียเหลือเกิน แล้วคอยหันมาคุยกับเขา
ชี้นั่นนี่ให้เขาดูอย่างถูกใจ ทั้งที่มีลูกชิ้นยักษ์คาอยู่เต็มปาก...
ที่ยัดเข้าไปทั้งลูกก็เพราะกลัวจะโดนแย่งกิน...
มือ........ ของคนน่ารักข้างหนึ่งนั้น คอยจับไว้ที่ชายเสื้อเชิ้ตสีฟ้าสดของเอส
และดึงให้เดินตามเขาไปไม่ห่างกัน....
ก่อนมาคนหน้าหล่อกำชับนักหนาว่า ห้ามห่างจากเขาไปไหนไกล...
จับเอาไว้อย่างนี้ก็ไม่ต้องกลัวจะหลงกันแน่
หลายคนเข้ามาทักและขอลายเซ็น เชิญชวนให้ดาราดังรูปหล่อแวะที่ร้าน
โดนถ่ายรูปแทบจะตลอดเวลา ทั้งที่ไม่ได้ขอ ชื่นชมอยู่ห่างๆ และเข้ามา
ขอถ่ายรูปกับเขาแบบประชิดตัว น้ำตระหนักได้ว่าเขาอยู่กับดาราจริงๆก็
วันนี้... ผลพลอยได้ที่ถูกใจหนุ่มหน่ารักของเรามากที่สุดคือ
อยู่กับเอส เขาจะได้ของฟรี... ตลอดงาน...
แฟนๆที่เข้ามาทักหลายคนถามว่า น้ำเป็นใคร... เอสมาเที่ยวกับใคร...
“ผู้ช่วยผมครับ”
“พี่เลี้ยงผมเองครับ”
“คนที่บ้านครับ”
“คนของผมเองครับ”
คนถูกถามตอบไป.........ก็ลอบมองตาคนที่ถูกพูดถึงไปด้วย....
น้ำจะรู้บ้างมั้ยนะ.. ว่าเขาอยากจะคว้าไมโครโฟนมาประกาศให้ดังลั่นทั่วงาน
ว่านี่ [คนที่ผมรักครับ!ผมรักคนนี้คร๊าบบบบบบบบ!/////] ..............
เวลาที่โดนมะรุมมะตุ้ม น้ำก็จะปลีกตัวออกไปยืนทำหน้าหมั่นไส้เขาอยู่ห่างๆ
รอจังหวะที่คนดังแยกตัวออกมาได้เมื่อไหร่....
มือนุ่มก็จะเข้ามาจับชายเสื้อเขาอีกครั้ง...
คนหน้าหล่อแอบเห็นทางหางตาว่า คนที่เดินด้วยกันข้างๆ ก็คอยหันมามองเขาอยู่...
ดังนั้นพอหันหน้าไปหา จึงได้ประสานสายตาตรงกันเข้าพอดี
วันนี้คนน่ารัก...........เหมือนจะน่ารักขึ้นไปอีกไม่รู้เท่าไหร่...
จนเอสแทบอยากจะดิ้นตาย........
ในเวลาที่บังเอิญหันมาสบตากันบ้างแบบนี้ น้ำก็จะยิ้มให้เขา...
แล้วค่อยเบนสายตาหวานนั่นไป ทำเฉไฉมองทางอื่น... ทั้งที่ยังอมยิ้มอยู่เลย...
มันพลอยทำให้ตัวเขาเองต้องแอบเขิน...แล้วอดอมยิ้มตามไปด้วยไม่ได้.......
ทั้งคู่ยังคงเดินเที่ยวอยู่ในงานให้เป็นจุดสนใจของใครหลายๆคนที่สังเกตเห็นแล้วจำได้
พอได้เห็นคนเข้ามาชื่นชมดาราหนุ่มที่มาด้วยกันมากเข้า....
หนุ่มน่ารักก็รู้สึกได้ว่าสำหรับเอสนั้น ตัวเขาคงจะพิเศษกว่าคนอื่นขึ้นมา
สายตาคมที่คอยหันมองมาที่เขา บอกให้รู้ว่าเป็นห่วง กลัวว่าเขาจะเบื่อหรือไม่พอใจอะไร...
......แต่ไม่เลย... เขากลับรู้สึก..ยืดนิดๆ... ก็เขาเดินอยู่กับคนดังนิ.... คนที่ใครๆก็ชื่นชอบ........
ก็แกล้งทำหน้าหมั่นไส้ไปงั้นเอง ให้คนหน้าหล่อกังวลเล่นๆ..... ไอ้เรื่องที่จะมีแฟนๆเข้ามาหา เขารอได้...
ขณะที่เคี้ยวขนมเสียแก้มตุ่ย น้ำก็หันมาถามคนข้างๆที่หอบของกินเต็มสองไม้สองมือ
“คุณ...ถือไว้ทำไม ไม่กินล่ะ? ไอ้นี่อร่อยนะ นั่นก็อร่อยดี แฟนๆเขาให้มาแท้ๆ
ของฟรีอ่ะก็กินๆเข้าไปเหอะน่า อย่าเรื่องมาก”
“ผมเก็บไว้ให้คุณกิน..(ยิ้ม)”
น้ำชะงัก....////// “งั้นก็เอามา!”
ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว น้ำเดินไปกินไปตลอดทาง หันไปมองเอสก็เอาแต่ยิ้ม
คอยส่งนู่นนี่ให้เขากินอยู่คนเดียว
“ดีแล้ว เป็นดาราไม่ต้องกินหรอก เดี๋ยวอ้วน!5555”
พูดเสร็จก็ดูดน้ำสตรอเบอร์รี่ปั่นที่เอสยื่นให้
“กินเก่งชะมัด55กินไม่หยุดแบบนี้เอาไปเก็บไว้ที่ไหนหมดนะ ไม่เห็นอ้วนเลย”
“อารายยย!? นี่คุณจะหาว่าผมตะกละเรอะ!/////*//”
น้ำทำคิ้วขมวดถามแก้มป่องเพราะขนมที่แน่นกระพุ้งแก้ม
“แนะ!...หึ ผมยังไม่ได้ว่าอะไรคุณเลยนะ หาเรื่องผมอีกแล้ว” เอสขมวดคิ้วบ้าง
“.........เออ ก็แล้วไป..”
“กินเข้าไปๆๆ55 เดี๋ยวผมจะกลิ้งคุณกลับโรงแรมให้5555”
“บ้า!/////*//ผมไม่ได้กลมจนกลิ้งได้แบบนั้นซะหน่อยอ่ะ”
“ไม่กลัวอ้วนเหรอ เดี๋ยวถ้าผมไม่รักจะทำไง?..”
เอสแกล้งเอียงหน้าเหรอหราเข้ามาพูดกระซิบถามคนที่คาบขนมปังคาปากใกล้ๆ
หน้า........หวานๆที่เขาหลงรักหมดใจนั่น เหมือนจะแดงระเรื่อขึ้นมานิดๆ...
ทำตาโตเอาคิ้วขมวดขู่เขาเข้าให้ ได้ยินเสียงพูดงึมงำอยู่ในลำคอ จับใจความได้แค่
“ไอ้บ้า…/////”
ดาราหนุ่มยังแกล้งทำเป็นหลับตาลองนึกภาพตอนน้ำอ้วนให้เจ้าตัวเห็น...........
“ พรืดด!!5555555555น่ารักชะมัด ผมลองนึกภาพคุณแก้มยุ้ยๆ พุงป่องๆดู55”
“เฮ้ยไอ้คนไม่มีมารยาท!/////*// นึกอะไรไร้สาระผมไม่มีวันอ้วนหรอก!”
จะบ้าเหรอไอ้หมอนี่มาจินตนาการถึงเขาแบบนี้ได้ยังไงกันน่าเกลียดจริง
น้ำคว้าแย่งถุงขนมอีกสามถุงในมือเอสมาแกะกิน กินๆๆๆอย่างประชดให้ดู...
“แหม55 อะไรกันยังไงคุณก็ยังน่ารักอยู่ดีแหละต่อให้อ้วนกว่านี้อีก20โล..
ผมก็ไม่ปล่อยให้หนีไปไหนหรอกนะจะบอกให้..ไม่ต้องมาขุนตัวเองหรอก
ยังไงคุณก็หนีผมไม่พ้น แล้วถ้าคุณอ้วนๆกลมๆเมื่อไหร่ก็ยิ่งดี ผมจะได้เอามา
นอนกอดให้แน่นเลย นิ่มดีออก ได้นอนจับพุงขาวๆของคุณก็ท่าจะดีนะ!555”
เอสหัวเราะขำน้ำที่ทำหน้าบูดเสียจนหน้าแดง
คนหน้าหล่อมีความสุขหัวเราะให้กับความสดใสและความตลกของน้ำ
ตั้งแต่ย่างเท้าเดินเข้างานมา ก็ยิ้มไม่หุบเลย ใครได้เห็นเอสยิ้มต่างก็ว่าเขาช่าง
นิสัยดีจริงไม่เห็นหยิ่งเหมือนในข่าวว่าเลย.....
มีบ้างเหมือนกันที่ได้ยินคนซุบซิบกันว่า มากับเด็กผู้ชายหน้าสวยนี่...
เขาเป็นเกย์รึเปล่า… แต่ก็ได้ยินคำโต้แย้งมาเข้าหูอีกเหมือนกันว่า...
ไม่ได้เป็นหรอกพี่เอสเขาแมนจะตาย!..................
(ขอโทษครับแฟนๆที่รักของผม||||||||||||| ตัวผมเองยังตอบไม่ได้เลยว่าผมเป็นอะไร...
ก็ผมรักแค่ผู้ชายคนนี้คนเดียวอ่ะครับ...แหะๆ..แต่ไม่ว่าจะให้เป็นอะไร...ก็ยอม..//////)
เดินไปเดินมาก็ชักจะเมื่อยขากันแล้ว เอสจึงชวนน้ำไปหาที่นั่งพักขาแล้วนั่งกิน
ให้เป็นหลักเป็นแหล่ง…แต่คนก็ช่างเยอะเหลือเกิน เลยทำให้พวกเขายังเดินวนเวียนไปมาอยู่อย่างนั้น...
แล้วเอสก็นึกอะไรดีๆขึ้นมาได้
“อืม...จริงสิ ไม่ไกลจากตรงนี้ไป มันมีลานน้ำพุ วันนี้เห็นใครๆเขาก็บอกว่าให้ผมลองแวะไปดู
เห็นว่าตรงนั้นแหละที่ประดับไฟไว้สวยมาก เขาไปถ่ายรูปกันเยอะเชียวล่ะ
ไว้เราไปดูกันดีมั้ยน้ำ?” คนหน้าหล่อหันมาปรึกษาแต่ก็แอบตื่นเต้นในใจ
“.....หืม...เหรอ........อื้มเอาสิ ไปกันเลยมั้ย” คนน่ารักของเขาก็เห็นดีด้วยตามนั้นแต่..
“.....ตอนนี้ ผมว่าอย่าเพิ่งดีกว่า คนคงยังเยอะอยู่ ผมขี้เกียจเบียดคนเข้าไปถ่ายรูป..”
ดาราหนุ่มทำท่าใช้ความคิดค่อยๆพูดตอบ จนน้ำหรี่ตาลงเอียงคอมองอีกฝ่ายอย่างใช้ความคิดบ้าง
“.............หึ กลัวจะโดนถ่ายรูปซะเองมากกว่าม้างงง”
เอสยิ้มๆ....มองตามคนที่พูดเสร็จก็เดินกินขนมสายไหมสีชมพูนำหน้าเขาไปที่รถ...
และเพราะไม่รู้ว่าจะไปนั่งตรงไหนกันดีถึงจะเป็นส่วนตัวบ้าง ชายหนุ่มทั้งสองจึงตัดสินใจ
กลับเข้ามานั่งกินในรถ กินไปก็คุยกันไปเรื่อยเพื่อรอเวลาให้ดึกกว่านี้
แล้วพวกเขาจะได้ไปถ่ายรูปที่ลานน้ำพุด้วยกัน
“5555อ่ะๆทายใหม่ๆ คิก///// ถ้าเรา........เจอกับพี่เขยน้องสาวแม่เราเข้า
เราต้องเรียกเขาว่าอะไร!?555”
หนุ่มน่ารักลุ้นหัวเราะร่า อยากดูซิว่าเอสจะตอบปัญหาเขาถูกมั้ย..
“.....................อืม.....มมมมม...โหย~แล้ว...เขาอายุเท่าไหร่ล่ะ?..”
“ฮะฮะฮะฮะ! จะไปรู้เรอะ! เอ้าตอบมาน่าลองทายดูดิ”
“.....หูย~ยากอ่ะ!..คุณก็รู้ว่าผมอยู่เมืองนอกมานาน ไม่สันทัดเรื่องลำดับเครือญาติหรอก...
ใบ้หน่อยสิครับ..” เสียงนุ่มนั้นอ้อนขอน่าดู
“ม่ายยยอ่ะ!”
“โห!โหด!...อืมมมม น้องสาวของแม่ก็น้า....พี่เขยก็ต้องเป็นผู้ชาย...ลุงใช่มั้ย”
“55ไม่”
“น้าอ่ะ”
“ไม่ใช่!”
“พี่เอ้า!”
“555ไอ้บ้า!โน้ว!!5555555”
“ไอ้หยา!|||||||||||||||”
“คิก...ตอบไม่ได้ใช่ม๊า...หึหึ..
“อ่ะๆๆๆผมยอมแพ้ก็ได้ อะไรล่ะ”
“ก๊ากกกกฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..โง่ว่ะ! ไม่รู้จักพ่อตัวเองเหรอ5555555" น้ำหลอกด่าเอสได้ก็ขำเสียจนตัวงอ
“พ่อ!?.............||||||||||||||| จริงสิ....” เอสคิดทบทวนใหญ่แล้วต้องร้อง โธ่เอ๊ย!!!..............
ทำหน้าเจ็บใจน่าดูขอเป็นคนทายบ้างอย่างยอมไม่ได้
“เอาเล้ยยย55 ทายมา!” น้ำยิ้มเยาะพร้อมลุยเต็มที่
“หึหึหึ...คุณรู้มั้ยถ้าเรานับนิ้วของเราไปเรื่อยๆ เราจะนับได้แค่แปดเท่านั้น
มันนับไปถึงสิบไม่ได้เพราะอะไร!?”
คนถามยิ้มกริ่มมั่นใจสุดๆว่าคนทายต้องตอบไม่ได้แน่
“...........อืม.....เอ่อ...” น้ำลังเลที่จะตอบคนตรงหน้าเพราะเขาก็คิดไม่ออกจริงๆ..
“ไม่กล้าตอบแบบนี้ไม่รู้อ่ะดี๊~555”
เอสหัวเราะใส่อย่างชอบใจบ้างจนน้ำยอมไม่ได้
“ฮึ่ม!//////*//ไม่ต้องมาหัวเราะ! ก็พอนับแปดแล้วก็นับกลับไปที่หนึ่งอีกอ่ะดิ!”
“ม่ายช่ายยย!ฮ่าฮ่าฮ่า!”
“อึก...ฮึ่ม~! เพราะๆๆๆๆนับถึงเจ็ดแล้วสิบเอ็ดเป็นเซเว่นอีเลฟเว่นไง”
“ม่ายถูกครับ!5555นั่นมันไม่เกี่ยวกันเลยนะน้ำ” ส่ายหน้ายียวนยักไหล่ไปมาล้อเลียน
“.........โหย!~~~อืม........ใบ้....หน่อยดี๊~นะนะนะ!//////..แหะ”
คราวนี้คนน่ารักของเขาทำเป็นใช้เสียงอ้อนบ้าง แล้วมันก็ใช้ได้ผลกับเอสเสียด้วย/////
“คุณก็ลองชูนิ้วนับเลขไล่จากหนึ่งไปถึงแปดดูสิครับ..(คิก)” เอสบอกใบ้ให้แล้วอมยิ้ม
น้ำดูงงๆ..แต่ก็ลองทำตาม นับเลขแล้วชูนิ้วตามเลขที่กำลังนับอยู่ไปด้วย
“หนึ่ง...สอง....สาม.....................เจ็ด...เอ่อ...แปด?...”
นับถึงเลขแปดก็มองหน้าเอสขณะที่ชูนิ้วค้างอยู่แปดนิ้วแล้วบ่นออกมา
“ไม่เห็นจะรู้เลย! เจ็ดแล้วก็แปดเนี่ย แปดแล้วไงเล่ามันก็มีนิ้วแปดนิ้ว
ถ้านับอีกก็ถึงสิบได้อยู่ดี จะว่านับไม่ถึงได้ไงวะ!?”
“ยอมแพ้ยัง?...”
ถึงจะเจ็บใจแต่เขาก็เดาไม่ออกจริงๆ.........จำใจบอกยอมแพ้ก็ได้เสียงอ่อยออกไป..
คนหน้าหล่อจึงบอกเฉลยด้วยการให้น้ำนับนิ้วใหม่อีกครั้งแต่หนนี้ให้ทำพร้อมกับเขา
“หนึ่ง...สอง...สาม...สี่...ห้า......”
ทั้งคู่หันหน้าเข้าหากัน ชูนิ้วที่นับขึ้นทั้งสองข้าง ข้างหนึ่งมีนิ้วกางออกทั้งห้านิ้ว
ส่วนอีกข้างนิ้วโป้งชูขึ้นนับเป็น “หก..” นิ้วชี้ชูขึ้นนับเป็น “เจ็ด..”
น้ำกลืนน้ำลายลุ้นรอให้เอสนับแปดอย่างตั้งใจมองที่มือตาไม่กระพริบ
เอสเห็นอาการคนน่ารักของเขาก็พาให้ชายหนุ่มอมยิ้มกริ่มอย่างชอบใจ...
แล้วนิ้วต่อมาที่ชูขึ้นก็คือนิ้วก้อย................ นับเป็น “แปด..”
…………………… เล่นเอาน้ำเหวอ...!...ตาโตนั่งมองดูนิ้วก้อยตัวเองที่ถูกเอสจับให้ชูขึ้นมาตามอย่างเขา
...............นี่มัน!
ดาราสุดหล่อทำตาเชื่อม มองจ้องตากับหนุ่มน่ารักที่อ้าปากค้าง ก่อนพูดด้วยเสียงนุ่ม
พร้อมรอยยิ้มหวานที่ตั้งใจส่งให้
“คุณเห็นมั้ยพอนับถึงแปดแล้ว....(คิกคิก/////) มันกลายเป็นอะไรคุณรู้รึยัง”
น้ำยังหน้าตื่น....ได้ฟังที่เอสพูดดวงตาหวานก็ยิ่งเบิกโต เขารู้คำตอบแล้วมองจ้องมือตัวเอง
ที่ทำท่าตามคนตรงหน้าเหมือนกันเด๊ะๆ....//// ////*// เฮ้ย!!!!
นี่เขากำลังนั่งชูมือทำสัญลักษณ์ บอกรัก กับเอสอยู่ชัดๆ!
โดนคนเจ้าเล่ห์หลอกเข้าแล้ว…
นึกรู้เป้าหมายที่แท้จริงของคำถามข้อนี้ขึ้นมาทันที
พวกแก้มใสซับสีเลือดให้แดงระเรื่อด้วยความเขิน
ปากสีชมพูน่ารักก็เม้มหากันด้วยความหมั่นไส้คนแผนสูงนัก
รีบลดมือลงผลักหน้าหล่อๆที่ยิ้มยั่วเขาเสียจนหน้าหงายไปข้างหลังพลางด่าใส่
“ฮึ่ม~~!~///////*//เอาไปเล่นกับหนอนบนยอดผักไป๊! ไปจำมาจากไหนห๊า
ไอ้มุกเสี่ยวแดกแบบเนี้ยะ เก็บไว้ไปทายแมวบ้านมึงเหอะ! ไอ้บ้า!!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า////////โอ๊ย~ฮะฮะคุณ ผมเจ็บนะ ฮ่าฮ่าฮ่า”
อาย................
ให้เขาทำอย่างไรได้ ก็มันทำอะไรไม่ถูก นอกจากแก้เขินทำโวยไปเรื่อย...
ต้องด่าไอ้เจ้าคนที่ทำให้ใจเขาเต้นตึกตัก ต้องหน้าร้อนฉ่าแบบนี้.......
(ไอ้เอส!~ไอ้บ้า!!กูเขินเป็นนะเว้ย //////*//……………..แม่ง..
ใจคอมึงจะจีบกูทุกวินาทีเลยรึไงฟร้า~..อ๊าคคคค////////ใครก็ได้ช่วยด้วย~)
*********************
..........................
.................
อ๊อดดดดดด! อ๊อดดดดดดดดดดดดดดด!!
................................เสียงกดกริ่งประตูหน้าบ้านหลังสีเขียวอ่อนดังขึ้น...
มีเสียงฝีเท้าวิ่งอย่างเร็วลงมาจากชั้นบนของบ้านทันที หลังได้ยินเสียงรถจอด
แล้วตามมาด้วยเสียงออด...... นิกกี้วิ่งมาหยุดแอบดูชะเง้อชะแง้มองลอดหน้าต่าง
กวาดสายตาหาคนที่มาเยือนนอกรั้วบ้านอย่างตื่นเต้น...
ชายหนุ่มหน้าตี๋เม้มริมฝีปากแล้วยิ้มกว้างขึ้นอย่างดีใจเมื่อมองไปเห็น
นั่น!...ใช่รถแบงค์จริงๆ แล้วที่กำลังกดออดอย่างร้อนใจนั่นก็ใช่
แบงค์จริงๆด้วย!//////
แผนของพี่เอสเจ๋งโคตร!แบงค์เป็นฝ่ายยอมมาหาเขาถึงบ้านเองเลย
เจ้านิกกี้ถึงกับกระโดดโลดเต้นทำท่าดีใจสุดๆอยู่ในบ้าน เวลานี้ต่อให้มีใคร
เอาไม้หน้าสามมาตี เขาก็ไม่มีวันยอมสลบลงไปแน่...
.........................................
.......................หนุ่มน้อยที่ยืนเกาะขอบประตูรั้วได้เห็นคนที่เขารักค่อยๆเดินออกมาเปิดประตูให้
ก็ใจหาย........... พี่นิกของเขาทำไมทำหน้าซีดเซียวหม่นหมอง ท่าเดินก็ไม่ค่อยมีเรี่ยวมีแรง....
ยิ้มที่ส่งมาให้เขาช่างดู..............เศร้า...
“.........ไง...แบงค์..” หนุ่มรุ่นพี่เปิดฉากพูดทัก ทำเสียงแหบแห้งแทบไม่ได้ยินขึ้นก่อน
พาให้คนได้ฟังใจเสีย ก้าวเท้าเข้าไปในบ้านพร้อมมองหน้าคนที่คิดว่าป่วยไม่วางตา
สีหน้าของหนุ่มรุ่นน้องร่างเล็ก แสดงความรู้สึกที่แสนเป็นห่วงเป็นใยคนคนนี้เหลือเกิน
ออกมาทางแววตาของเขาอย่างเห็นได้ชัด...
ใจ....ของคนที่รอยิ่งได้เห็นแววตาอาการของผู้มาเยือนเช่นนี้ ก็สุดจะลิงโลด
ดีใจแทบจะเผลอยิ้มออกมาอยู่หลายที แต่เขาต้องเก็บความรู้สึกนี้ไว้ข้างในเสียก่อน
เพื่อให้แผนคืนดีบรรลุผล หลังไหว้วานเพื่อนสาวให้บอกต่อตามแผนที่เขาได้มาจาก
ที่ปรึกษาสุดหล่อ เพื่อนเขาก็หลงกล....แล้วคนที่เขาต้องการให้หลงเชื่อ
...ก็กลับมาหาเขาจนได้....ถือว่าสำเร็จไปขั้นหนึ่งแล้ว!(อิอิ..อิอิอิ//////)
tsktonight…TBC.
***จัดไปเต็มๆตอน ตามอ่านให้ทันล่ะฮ่าฮ่าฮ่า! :laugh5:
ตามอ่านทันแล้ว ไชโยยยยยยยยย :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
นั่งอ่านสาม - สี่วันได้แล้วอ่า... :m18: :m18: :m18: :m18: :m18:
ยิ่งใกล้สอบมิดเทอมด้วยค้างคาเรื่องนี้ไม่มีกะจิตกะใจอ่านหนังสือกันเลย :m29: :m29: :m29: :m23: :m23: :m23:
-..- ยังไงก็ชอบทุกคู่ บรรยายไม่ถูกเลยว่าชอบมากแค่ไหน :m17: :m17: :m17: :m17: :m17: :m17:
คู่เอสกับน้ำ น่ารักดีตอนแรกๆก็ดูกวนๆบ้าๆกันไปมาพีคอีกทีก็ดราม่าเรื่อยเย แต่ก็รักกันดีฮาบ้าง เศร้าบ้างหลากหลายอารมณ์ของชีวิตสุดๆเลย เอสรักน้ำมากเลยนะกล้าประกาศออกสื่อขนาดนั้น.. ปลื้มมมมมมมมม :m3: :m3: :m3: :m3:
คู่แบงค์กับนิกกี้ เอาตรงๆคือเห็นใจมาก กับแบงค์เพราะก็เคยมีสถานะเดียวกัน(แค่ต่างกันตรงที่ว่าแบงค์ชอบรุ่นพี่เราชอบเพื่อน แบงค์สมหวังแต่เรายังไม่เริ่ม..) แต่ก็จบลงดวยดี ดีใจที่คู่นี้รักกันหวานช่ำ... เรท 18+ บ่อยจนกลัวเลยทีเดียว... :m10: :m10: :m10:
คู่กรกับเทม น่ารักนะจากที่กัดกันแรกๆแต่กลับมารักกันเองซะนี่..ชอบตอนหมอที มากเลย ><// อยากมีโมเมนต์นี้(คนที่แอบชอบเรียนวิทย์พอดีน่าจะได้ 555) แต่บอกตรงเรื่องการทะเลาะกันเนี่ย ทำให้ทบทวนได้เยอะเลยว่าควรพูดคุยกันเองดีกว่าโมโหใส่กัน :m4: :m4: :m4: :m4:
คู่ยูกับบาส คู่นี้น่ารักมากกกกกกก ตอนแรกเกลียดกันซะ หลอกเพื่อนไปหลอกเืพ่อนมารักกันซะงั้น? ไอ้คู่นี้มันเถียงอะไรแปลกๆเนอะ คู่อื่นแบบเถียงกันเรื่องชู้เรื่องที่ควรเป็ฯเรื่องกว่านี้ แต่ค่นี้มันเถียงกันเรื่องตำแหน่งรุกรับ! พระเจ้า =___=;; เหวอมากนะ แล้วก็ฮาสุดๆ ช่างคิดสรรได้นะ หัวก้อย รุกรับเอา จ๊ะ! :m7: :m7: :m18: :mc2: :mc3: :m11:
อุ๊ต๊ะ...ดูยาวๆ ก็ไม่ได้คอมเม้นต์เลยอะ..อ่านกว่าจะจบยาวนิดหนึ่งไม่ว่ากันเนาะ... :m5: :m5: :m23: :m23: :m1: :m1:
ติดตามนะ เขียนเรื่องดีๆมาให้ติดตามอีกนะคะ :m3: :m3: :m3: :m24: :m24: :m24:
ฝากนิดหน่อย... :m21: :m21: :m21:
คือแบบ...ชอบเนื้อหาที่นำเสนอนะแต่มันติดกันเกินไปอะ..อัดๆยังไงไม่รู้ เราสายตาสั่นด้วยเลยอ่านยากรึเปล่าไม่แน่ใจ ยังไงก็ฝากแค่นี้แหละนะคะ แฮ่...สงสัยสายตาไม่ดีเอง :m8: :m8: :m8: :m8:
:ruready :ruready :ruready