พิมพ์หน้านี้ - {ซ่อนรัก} ตอนที๑๓ ๑ ต.ค. ๒๕๕๔ P.๕ อดีตของสายน้ำ
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: TanyaPuech ที่ 09-05-2011 12:52:14
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
Inro
เมื่อชีวิตเปลี่ยนผันผมต้องมาเป็นภรรยาของผู้ชายที่เป็นเจ้าหนี้ของพ่อแม่ผมในวันที่ท่านจากผมไป
แต่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าลูกชายของเขานั้นคือผู้ชายที่อยู่ในใจของผมมาตลอด
ผมจะทำยังไงเมื่อผมเกิดหวั่นไหวกับลูกเลี้ยงตัวเอง
ผมจะทำยังไงเมื่อเราทั้งสองมีใจที่ตรงกัน
ผมจะยังไงเมื่อเราสองคนลึกซึ้งกัน
ผมจะทำยังไงไม่ให้ผู้ชายคนนั้นรู้ว่าผมแอบเป็นชู้กับลูกชายเขา
-
+1รับเรื่องใหม่จร้าน่าติดตามๆ
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๑
ในวันนี้เหมือนทุกอย่างแตกสลายชีวิตของผมเหมือนได้หยุดเคลื่อนที่ในวันนี้ผมกำลังจบม.6
“คุณหนูทำใจดีดีไว้นะค่ะคุณท่านทั้งสองไปสบายแล้วยังไงแล้วคุณหนูก็ยังมีป้านะค่ะ” ป้าชื่นแม่บ้านของบ้านผมกอดผมแล้วร้องไห้สะอื้นไป
“ป้าชื่นครับทำไมถึงเกิดเรื่องยังงี้กับพ่อแม่ผม ทำไมท่านถึงด่วนจากผมไปแบบนี้” ผมร้องไห้โฮกอดกับป้าชื่นสะอื้นไปด้วยกัน
ผมชื่อนายสายธารา วินิจกุล หรือสายน้ำ ลูกชายคนเดียวของเจ้าของสวนส้มธาราสวนส้มแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ชีวิตผมคือลูกคุณหนูคนหนึ่งผมไม่เคยต้องลำบากมีคนล้อมหน้าล้อมหลังมีคนคอยเอาอกเอาใจพ่อแม่คือชีวิตผมท่านทั้งสองไม่เคยตีผมแต่แล้วในวันนี้ท่านทั้งสองจากผมไป
“ทำไมครับป้า ทำไมพ่อแม่ผมถึงรถคว่ำ ทำไม ทำม๊ายยย” ผมร้องไห้เหมือนคนเสียสติแล้วทุกอย่างก็ดับวูบลง
*******************************************************
ในวันต่อมาสายน้ำตื่นขึ้นมาอย่างเหงียบเหงาบ้านที่เคยเต็มไปด้วยความรักของพ่อแม่ลูกตอนนี้ได้เหลือเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น
“คุณหนูค่ะจะเอาข้าวต้มไหมค่ะเดี๋ยวป้าตักให้” ชื่นยืนมองเด็กหนุ่มที่เขาเห็นมาตั้งแต่เล็กๆสายน้ำที่เคยร่าเริงสดใสแต่เดี๋ยวนี้กลับไม่พูดจากับใครชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้องนอนและแอบร้องไห้อยู่คนเดียว
“สักหน่อยก็ดีครับป้าชื่น” สายน้ำตอบพลางยิ้มเหนื่อยๆเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเป็นกังวลมาก
“นี่ค่ะคุณหนู กินให้หมดเลยนะค่ะ ” ชื่นยิ้มดีใจที่คุณหนูของเธอกลับมากินข้าว ตลอด3วันที่ผ่านมาคุณหนูไม่ยอมกินอะไรเลยหมกตัวเองอยู่แต่ในห้อง
“ป้าชื่นครับพรุ่งนี้เป็นวันเผาของคุณพ่อแม่และคุณแม่น้ำขอไปด้วยนะครับ”
“แต่ว่าคุณหนูค่ะ !”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ น้ำทำใจได้แล้ว พ่อแม่คงเสียใจแน่ถ้าน้ำไม่ยอมไปวันเผาของท่านและน้ำยังคงอ่อนแออยู่แบบนี้” สายน้ำตอบแล้วฝืนยิ้ม
***************************************************
วันต่อมาวันเผาของพ่อแม่สายน้ำสายน้ำเดินทางมางานพร้อมป้าชื่นมีแขกมาร่วมงานมากมายแขกทุกๆคนต่างมองชายหนุ่มด้วยความสงสารเด็กหนุ่มอายุเพียง18ปีแต่ต้องมารับภาระหนักแบบนี้ไหนจะสวนส้มของพ่อแม่เขา
“สายน้ำลุงดีใจจริงๆที่หนูมาวันนี้ลุงจะไปเยี่ยมที่บ้านแต่ก็ติดงานทางนี้”ลุงวัฒน์ญาติเพียงคนเดียวที่ยังไปมาหาสู่กับพ่อแม่เขา
“ไม่เป็นไรหรอกครับลุง แค่ลุงมาช่วยเป็นธุระให้น้ำก็ขอขอบคุณแล้วครับ” สายน้ำพูดแล้วก็ไหว้ลุงเป็นการขอบคุณ
“ไม่เป็นไรหรอกน้ำ ตอนที่พ่อแม่ของเรายังอยู่ก็ช่วยลุงไว้เยอะ พอเสร็จงานแล้วน้ำไปอยู่กับลุงน่ะลูก” วัฒนามองชายหนุ่มด้วยความสงสารเขาเห็นสายน้ำมาตั้งแต่เด็กๆครอบครัวของเขาไม่รังเกียจอยู่แล้วแต่ทุกคนยินดีที่จะให้สายน้ำไปอยู่ด้วย
“คงไม่ได้หรอกคุณวัฒนา สายธาราต้องไปอยู่กับผม” สายน้ำหันไปมองตามเสียง เขาเห็นชายหนุ่มอายุคงราวๆ38 แต่ยังดูหนุ่มมาก ผิวคล้ำแต่ก็ยังดูขาวสูงประมาณ182เซนติเมตร หุ่นดีดูสมาร์ทเพราะออกกำลังกายประจำ ดวงตาที่ดูดุแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบาง นั้นยิ่งทำให้ดูหล่อขึ้นไปอีก
“เดี๋ยวนะครับพ่อเลี้ยงพิภพเราค่อยพูดเรื่องนี้ได้ไหมครับ”วัฒนารีบบอกเพราะเขาไม่อยากให้สายน้ำตกใจ
“มีเรื่องอะไรหรอครับลุงวัฒน์” สายน้ำถามอย่างงง
“ไม่มีอะไรหรอกจร๊ะสายน้ำ”
“ไม่มีอะไรได้ไงครับลุง ก็คุณคนนี้บอกว่าน้ำต้องไปอยู่กับเขา”
“เธอเข้าใจถูกแล้วสายธารา เธอต้องไปอยู่กับชั้นที่ไร่พิภพ” พิภพมองชายหนุ่มข้างหน้าด้วยความสนใจ นี่หรอ สายธารา วินิจกุล เด็กหนุ่มที่พ่อแม่รักนักรักหนา เด็กอายุเพียง18ปี สูงแค่171 ตัวก็ผอมบาง ผิวขาวสดใส ใบหน้าหวานแต่แอบดูร้ายนิดๆด้วยหางตาสองชั้นที่เชิดขึ้น จมูกโด่งเล็กๆที่เชิดนิดๆ ริมฝีปากแดงอิ่มที่ดูเย้ายวน มิน่าล่ะพ่อแม่และลุงถึงหวงนักหวงหนา
“คุณว่าไงนะ ทำไมผมต้องไปอยู่กับคุณด้วย” สายน้ำถามอย่างไม่เข้าใจ จะให้เขาไปอยู่กับผู้ชายคนนี้หรอ ไปทำไม ไปในฐานะอะไร
“เดี๋ยวเราค่อยคุยเรื่องนี้กันหลังงานเสร็จแล้วเถอะครับพ่อเลี้ยงพิภพ ถือว่าให้เกียรติคนตายด้วย” วัฒนารีบห้ามปราบเพราะเขายังไม่อยากให้สายน้ำคิดมากตอนนี้
“ก็ได้ ชั้นเห็นแก่พ่อแม่ของเธอหรอกนะสายธารา ชั้นรอก็ได้ รอนานกว่านี้ชั้นก็ยังรอมาได้เลย ” พิภพพูดแค่นั้นแล้วเดินจากไป ทิ้งให้สายน้ำยืนงงอยู่คำพูดของเขา
**********************************************************
หลังจากเสร็จงานศพพิภพได้กลับไร่พิภพ
“ พ่อไปไหนมาครับ ” พิษณุถามพ่อตัวเองเมื่อเห็นพ่อเดินเข้าบ้าน
“ ไปงานศพมาหน่ะ ว่าแต่เราเถอะจบม.6 แล้วจะไปต่อมหาลัยไหน” พิภพถามลูกชายเพียงคนเดียวของเขา ลูกชายของเขาเขาเลี้ยงมาคนเดียวตลอดเพราะแม่ของพิษณุนั้นได้เสียไปตั้งแต่พิษณุได้3ขวบ เขาจึงตามใจลูกทุกอย่างอยากได้อะไรให้หมดเพราะอยากจะเติมเต็มในส่วนที่พิษณุไม่มีแม่ พิษณุอายุ18ปี โตเป็นหนุ่ม หน้าตาหล่อเหลาแทบจะเป็นพิมพ์เดียวกับเขา ผิวที่ขาวกว่าสูง180 เซนติเมตร หุ่นดีเพราะออกกำลังกายเป็นประจำ ดวงตาสดใสดูเป็นคนขี้เล่นแต่แอบเจ้าชู้นิดๆ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบาง ดูๆไปจะคล้ายพี่น้องกันมากกว่าพ่อลูก
“ผมว่าจะเรียนมหาลัยในเชียงใหม่นี่แหล่ะพ่อ ขี้เกียจไปไกล เดี๋ยวพ่อเหงา เอ๊ะ!หรือจะไม่เหงา เพราะพ่อสาวๆเยอะจะตาย 555 ” พิษณุพูดไปหยอกพ่อไปด้วย เขาไม่เคยว่าถ้าพ่อจะมีใครสักคนแต่พ่อเขาคบเล่นๆคืนเดียวจบทั้งนั้น
“ทะเล้นนะเรา ว่าแต่พ่อเราล่ะสาวๆตามจีบกันเป็นพรวนอย่ารีบมีลูกสะใภ้ล่ะ เรียนให้จบก่อน ”
“ โห! พ่อ ผมคบเล่นๆไปแบบนั้นแหล่ะ ผมยังไม่เจอคนที่ใช่ต่างหากล่ะ” พิษณุรีบแก้ตัว
“ณุ เราจะคิดยังไงถ้าจะมีคนมาอยู่กับเราอีกคน” พิภพถามลูกอย่างเครียดๆเพราะกลัวลูกจะไม่ยอม
“ใครอ่ะพ่อ แม่เลี้ยงหรอ ดีจังผมอยากให้พ่อมีความสุขผมไม่ว่าหรอก แต่ผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะเห็นพ่อควงทั้งหญิงและชาย 555 ” พิษณุถามอย่างอยากรู้เขารู้อยู่แล้วว่าพ่อเขาเป็นเสือไบเขาสองคนพ่อลูกไม่เคยมีความลับต่อกันอยู่แล้วพ่อเขาก็รู้ว่าเขาเป็นเสือไบ
“ ผู้ชาย อีกไม่นานหรอก เขาจะมาอยู่กับเราแน่นอน” พิภพบอกพิษณุไปอย่างชัดเจน
พิษณุคิดในใจ “ชักอยากจะเห็นแม่เลี้ยงคนนี้จัง”
-
ฝากนิยายเรื่องแรกด้วยน่ะครับ
มีโอกาสได้อ่านอยู่หลายเรื่องแล้วเกิดอยากแต่งบ้าง
มีอะไรติชมกันได้น่ะครับ
ชื่อญ่าครับ
เรียกญ่าได้เลย
samsoon@doll ขอบคุณนะครับสำหรับเม้นแรก +1กลับครับ
-
ว๊าววววววววว เรื่องใหม่ น่าติดตามๆ มารอซุ่มอ่านค่า ^^
-
ว๊าววววววววว เรื่องใหม่ น่าติดตามๆ มารอซุ่มอ่านค่า ^^
ขอบคุนค๊าบ :pig4:
-
:กอด1: :กอด1:ได้เจอแน่ๆ
:L1:
-
:กอด1: :กอด1:ได้เจอแน่ๆ
:L1:
:pig4:
-
:mc4: :mc4: ตอนรับเรื่องใหม่คร้า :pig2: :L2:
-
:กอด1:ให้กำลังใจ เรื่องนี้น่าสนุก น่าลุ้นอ่ะ
ถึงเนื้อเรื่องทั้งเรื่องจะเป็นยังไงแต่ตอนจบขอแบบHappyได้มั้ยอ่ะ
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนพิภพเป็นพระเอก(เดามั่ว กลัวไม่ถูกอ่ะ)
อ๊าก! อยากอ่านต่อ(เริ่มบ้าแล้ว)
-
:a5: จะรับสายน้ำเื่พื่อ!!! เป็นแม่เลี้ยงหรอ :o8:
-
:mc4: :mc4:ฉลองเรื่องใหม่ครับ พร้อม+1 :mc4: :mc4:
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
:กอด1:ให้กำลังใจ เรื่องนี้น่าสนุก น่าลุ้นอ่ะ
ถึงเนื้อเรื่องทั้งเรื่องจะเป็นยังไงแต่ตอนจบขอแบบHappyได้มั้ยอ่ะ
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนพิภพเป็นพระเอก(เดามั่ว กลัวไม่ถูกอ่ะ)
อ๊าก! อยากอ่านต่อ(เริ่มบ้าแล้ว)
:pig4: พระเอกนี่ต้องติมตามนะครับว่าใครจะเป็น
ส่วนตอบจบHappyแน่นอน ญ่าก็ไม่ชอบตอนจบเศร้าๆอ่ะอ่านแล้วจิตตก
เดี๋ยวต่อให้ค๊าบๆ
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๒
หลังจากเสร็จงานศพของพ่อแม่นั้นสายน้ำกลับมาเหงาสายน้ำเปิดประตูห้องของพ่อแม่เขาเห็นรูปของพ่อกับแม่สายน้ำหยิบขึ้นมากอด
“อึกๆ พ่อครับแม่ครับน้ำคิดถึงพ่อกับแม่ ” สายน้ำกอดรูปของพ่อกับแม่แล้วร้องไห้ไปด้วย
สายน้ำทิ้งตัวลงนอนแล้วก็หลับไปทั้งที่ยังกอดรูปพ่อแม่อยู่ พร้อมกับน้ำตา
*************************************************************
วันต่อมาวัฒนาได้โทรมาหาสายน้ำ
“ฮัลโหล สายน้ำครับ”
“สายน้ำหรอลูก เดี๋ยวตอนเที่ยงลุงจะเข้าไปหานะ เตรียมตัวด้วยล่ะ”
“ครับ แต่ว่ามีธุระไรหรอครับ”
“เดี๋ยวก็รู้ลูก ”
วัฒนาวางสายไปทิ้งให้สายน้ำยืนงงอยู่ ทำไมเขาต้องเตรียมตัวล่ะ
***********************************************************
ถึงเวลาตอนเที่ยง วัฒนาก็มาถึงบ้านของสายน้ำตรงเวลา
“น้ำครับคุณลุง” สายน้ำได้นำน้ำมาให้วัฒนา
“ขอบใจจร๊ะ สายน้ำ ”
“คุณลุงมีธุระอะไรครับ”
“ ลุงมี ...” วัฒนากำลังจะพูดก็มีเสียงรถดังขึ้นมาก่อน
“หวังว่าผมคงไม่มาช้าไปนะครับคุณวัฒนา” พิภพพูดขึ้นเมื่อเห็นสายน้ำทำหน้าตกใจเมื่อเห็นเขา
“เชิญครับพ่อเลี้ยงพิภพ เดี๋ยวผมขอคุยกับสายน้ำแปปนึงนะครับ”
“ไม่ต้องหรอกครับคุยตอนนี้เลยสิ ได้จบๆกันไป คุณจะยืดเยื้อไปถึงไหนครับ” พิภพพูดอย่างไม่พอใจ
“มีอะไรกันครับลุง พูดตรงนี้เลยก็ได้ผมไม่ชอบอะไรที่มันยืดเยื้อเหมือนกัน” สายน้ำพูดกระทบกระเทียบพิภพด้วยความหมั่นไส้
“ก็ดี งั้นคุณไปเอาเฉพาะของใช้ที่จำเป็นก็พอ”
“เดี๋ยวนะคุณพ่อเลี้ยง ทำไมผมต้องไปเอาของใช้อะไรด้วย”
“อ้าว! คุณยังไม่ได้บอกสายน้ำหรอครับคุณวัฒนา”
“
พ่อเลี้ยงรีบร้อนนิครับ ผมยังไม่ได้พูดอะไรกับสายน้ำเลย” วัฒนาพูดพลางหน้าซีดไปด้วยเพราะเขายังไม่ได้บอกสายน้ำเลยว่าสวนส้มของพ่อแม่เขานั้นจะเจ๊งไปแล้วแต่ได้พ่อเลี้ยงพิภพมาพยุงฐานะเอาไว้
“
นี่มันอะไรกันครับลุงวัฒน์ บอกผมมาเดี๋ยวนี้นะ”
“งั้นผมจะเป็นฝ่ายบอกเองก็ได้ พ่อแม่ของเธอสายธาราเป็นหนี้ชั้นอยู่10ล้านบาทเพื่อมาพยุงฐานะทางบ้านและสวนส้มที่เจ๊งแต่คุณหนูอย่างเธอคงไม่รู้เรื่องอะไรสินะวันๆก็เอาแต่จ่ายเงินโดยที่ไม่รู้เลยว่าพ่อแม่เธอลำบากขนาดไหนกับการพยุงฐานะไว้พ่อแม่ของเธอทำสัญญาไว้ว่าโดยเอาเงินมาคืนชั้นสิ้นเดือนที่ผ่านมาถ้าไม่เอามาคืนชั้นชั้นก็จะยึดสวนส้มและเธอก็ต้องมาเป็นภรรยาของชั้น”
“ไม่ ผมไม่เชื่อพ่อแม่ไม่มีวันเอาผมไปขายให้กับผู้ชายอย่างคุณ ถึงท่านจะรู้ว่าผมเป็นเกย์ แต่ท่านก็ไม่คิดจะยกผมให้กับใครแน่นอน”
“ หึหึ แน่ใจหรอ นี่ดูซะ สัญญามีลายเซ็นของพ่อแม่เธอเรียบร้อย ”
สายน้ำหยิบสัญญาขึ้นมาดูเขาจำได้ว่าเป็นลายเซ็นของพ่อแม่เขาแน่นอนสายน้ำหันไปดูวัฒนาแต่วัฒนาหลบตา
“จริงไหมครับ ลุง จริงไหมครับลุง” สายน้ำเดินไปเขย่าวัฒนาทั้งน้ำตา
“บอกหลานคุณไปสิคุณวัฒนา ”
“จริง สายน้ำหนูคือคนเดียวที่จะทำให้เรื่องนี้จบไม่ยังงั้นเราจะโดนฟ้องล้มละลาย แล้วหนูและลุงและวิญญาณของพ่อแม่ของหนูต้องอับอาย” วัฒนาพูดไปน้ำตาคลอไป
สายน้ำทรุดลงยังหมดแรงน้ำตาไหมไม่หยุด ชีวิตเขาทำไมถึงเจอเคราะห์ร้ายในครั้งเดียวกัน
“เธอไม่ต้องห่วงหรอกสายธารา แต่ชื่อเล่นสายน้ำใช่ไหม สายน้ำเธอไม่ต้องห่วงหรอกมาเป็นภรรยาของชั้นมีแต่สบาย มีเงินให้เธอใช้มากกว่าตอนนี้แน่อน ”
สายน้ำลุกขึ้นตบหน้าเขาอย่างเต็มแรง
“ผมไม่ใช้คนเห็นแก่เงินนะ คุจะดูถูกผมมากไปแล้ว”
“แน่ใจหรอสายน้ำ เธอขอให้พ่อแม่เธอซื้อรถเก๋งให้เธอทั้งๆที่ตอนนั้นเค้าก็ไม่มีเงินกัน เค้ายอมไปกู้เงินเพิ่มเพื่อมาให้ลูกสุดที่รักของเขา ถ้าเธอไม่ได้ก็จะงอนไม่ยอมกินข้าวไม่ใช่หรอ จริงแล้วพ่อแม่เธอหนี้น้อยกว่านี้แต่พอเจอรถของเธอไปก็10ล้านเป๊ะ”
สายน้ำนึกถึงวันที่เขาเห็นเพื่อนของเขามีรถเก๋งขับกันเขาอยากมีบ้างเลยไปขอพ่อแม่แต่ท่านจะไม่ให้เห็นว่ายังเด็กอยู่เลยงอนไม่กินข้าวในที่สุดท่านก็จำยอมต้องซื้อให้เขาโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าพ่อแม่เขามีปัญหาทางเงินอยู่สายน้ำร้องปานจะขาดใจเมื่อรู้ว่าเขาคือหนึ่งในต้นเหตุของเรื่องนี้เหมือนกัน
“อึกๆ พ่อแม่ น้ำขอโทษ”
วัฒนาสงสารหลานจึงเขาไปกอดเพื่อปลอบ สายน้ำจึงปล่อยออกมาหมด
“อึกๆ ลุงครับ น้ำมันเลว อึกๆ ”
“ไม่เป็นไรลูกใจเย็นๆนะ”
“เธอจะมาโทษตัวเองตอนี้ก็เท่านั้นหล่ะสายน้ำ มีทางเดียวที่เธอจะทำให้เรื่องนี้จบคือเธอต้องไปอยู่บ้านชั้น ในฐานะภรรยาของชั้น”
สายน้ำปาดน้ำตามก้มหน้ายอมรับชะตากรรม
“ก็ได้ แต่ผมต้องเป็นภรรยาของคุณไปถึงเมื่อไหร่”
“ ตลอดชีวิต ”
สายน้ำตกใจแต่ก็ยอมไปกับพิภพโดยดี
****************************************************
ขอบคุณมากๆครับสำหรับทุกคอมเมนต์มีอะไรบอกกันได้นะญ่าจะได้นำไปปรับปรุง
+1 ให้ทุกๆคน
อยากจะบอกนิดนึงว่านายเอกเรื่องนี้ไม่ธรรมดาแน่นอนครับ
อยากเห็นนายเอกร้ายๆบ้าง
ใครชอบนายเอกร้ายๆเรื่องนี้โดนแน่นอน
-
สายน้ำสู้ๆ ว่าแต่.....น้องจะต้องรับศึกหนักทั้งพ่อลูกจริงหรอคะ? :monkeysad: :serius2:
-
เข้ามาวันนี้มาเจอเรื่องใหม่
:pig2:เรื่องใหม่ค่ะ เรื่องราวชวนติดตาม
ยิ่งบอกว่านายเอกร้าย ยิ่งอยากอ่านต่อจ้ะ
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
สายน้ำสู้ๆ ว่าแต่.....น้องจะต้องรับศึกหนักทั้งพ่อลูกจริงหรอคะ? :monkeysad: :serius2:
ต้องลุ้นครับ
แต่บอกได้แค่ว่าสายน้ำไม่ธรรมดาแน่นอนครับ
ติดตามเรื่อยๆนะครับ
:pig4:
-
เข้ามาวันนี้มาเจอเรื่องใหม่
:pig2:เรื่องใหม่ค่ะ เรื่องราวชวนติดตาม
ยิ่งบอกว่านายเอกร้าย ยิ่งอยากอ่านต่อจ้ะ
:pig4:
สายน้ำร้ายยังไงนี่ต้องติดตามนะครับ แต่การันตีไม่มีวี๊ดว้ายแน่นอน
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ
:pig4:
-
:กอด1:ยิ่งรู้ว่าตอนจบHappyยิ่งอยากอ่าน
พอบอกว่านายเอกร้ายก็ยิ่งอยากอ่านขึ้นไปอีก
เนื้อเรื่องปวดตับเรารับได้ขอแค่ตอนจบHappyก็พอ^^
-
รออ่านด้วยคน
หุหุ
-
:กอด1:ยิ่งรู้ว่าตอนจบHappyยิ่งอยากอ่าน
พอบอกว่านายเอกร้ายก็ยิ่งอยากอ่านขึ้นไปอีก
เนื้อเรื่องปวดตับเรารับได้ขอแค่ตอนจบHappyก็พอ^^
เนื้อเรื่องไม่ค่อยจะปวดตับหรอกครับ
จะเน้นแซ่บๆมากกว่า
วันนี้วันเกิดเดี๋ยวลงให้อีกตอนครับ
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๓
ในตอนนี้สายน้ำได้นั่งอยู่บนรถกับพิภพสายน้ำรู้สึกอึดอัดกับสายตายของเขาจนอยากจะหายตัวไปให้ได้
“ นี่เธอ สายน้ำลืมเอาปากมาด้วยหรือไง เงียบเชียว” พิภพเอ็ดสายน้ำด้วยความหมั่นไส้ที่เห็นสายน้ำนั่งหน้างออยู่
“เอามา แต่ชั้นไม่อยากจะพูดกับนาย แล้วก็เลิกเรียกชั้นว่าเธอได้แล้ว ชั้นไม่ใช่ผู้หญิง ”
“ อ้าวหรอ! นึกว่าใช่ หึหึ จะให้ชั้นเลิกเรียกเธอว่าเธอก็ได้แต่เธอ ไม่สิ! นายก็ต้องเลิกแทนตัวเองว่าชั้นเหมือนกัน”
“แล้วจะให้ชั้นเรียกตัวเองว่าอะไรล่ะ”
“น้ำไง เหมือนตอนที่นายแทนตัวเองกับลุงนายไง”
“ก็ได้แค่นี้ใช่ไหม” สายน้ำบอกปัดไปอย่างรำคาญ
โดยที่สายน้ำไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายนั่งยิ้มกริ่มอย่างมีความสุข
*************************************************
มาถึงบ้านของพิภพ
“เอาของของเธอไปเก็บไว้ในห้องชั้นเลย ชั้นบนสองแรก” พิภพพูดพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ทำไมต้องไปเก็บในห้องของนายด้วย” สายน้ำพูดแล้วคิด ตาแก่ตัณหากลับแน่เลยคิดจะทำอะไรชั้น
“ก็เธอเป็นภรรยาของชั้นเธอก็ต้องนอนห้องเดียวกับชั้นสิ”
“แต่ว่า...น้ำต้องการความเป็นส่วนตัวบ้างสิ”
“ทำไมอยู่กับชั้นไม่มีความเป็นส่วนตัวตรงไหน”
“ก็.... น้ำ เอ่อ คือ น้ำเขินนิ” สายน้ำพูดไปอย่างเหลืออด
“หึหึ ไม่ต้องเขินหรอก เดี๋ยวเราสองคนก็จะเป็นคนๆเดียวกันแล้ว” พิภพพูดแล้วก็เดินไปใกล้ หน้าแทบจะชนกัน สายน้ำขยับหนีแล้วนำกระเป๋าไปไว้ในห้องทั้งๆที่หน้าแดง
“555 เด็กหนอเด็ก”
“พ่อเลี้ยงครับพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงให้คนไปเรียกผมมามีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ” เสียงนายอินลูกน้องของพิภพ
“แกไปตามคนของเรามาให้หมดชั้นจะแนะนำให้พวกแกรู้จักกับแม่เลี้ยงของพวกแก” พิภพพูดไปยิ้มมุมปากไปด้วย
“ห๊า อะไรนะครับ แม่เลี้ยง” อินพูดไปตกใจไปพ่อเลี้ยงพิภพคนที่ไม่เคยจะจริงใจกับใครตั้งแต่แม่ของคุณพิษณุตายกำลังจะมีเมียใหม่หรอ
“ทำไม แกไม่พอใจรึไง”
“เปล่าครับพ่อเลี้ยง เดี๋ยวผมจะไปตามคนของเรามาทุกคนครับ” อินพูดแล้วเดินไป
“พ่อครับมีอะไรหรอเปล่าพูดซะเสียงดังเชียว” พิษณุพูด
“เปล่าหรอก ชั้นพาแม่เลี้ยงแกมาแล้วนะ เดี๋ยวรอเจอพร้อมกัน”
“ครับ ครับ” พิษณุพูดอย่างตื่นเต้น
************************************************
สายน้ำได้เดินลงมาจากบนห้องแล้วเห็นผู้คนมากมายยืนมองเขาเขาจึงรู้สึกเขินแปลกๆ
พิภพเดินแล้วเข้ามาโอบผมแล้วพูดว่า “คนนี่คือแม่เลี้ยงคนใหม่ของพวกแก พวกแกต้องเคารพเค้าเหมือนที่เคารพชั้นกับพิษณุ”
ขณะที่สายน้ำยังตกตะลึงอยู่นั้นเขาได้หันไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่เขาแอบรักมาตั้งแต่ม.4 พิษณุหรือณุ หนุ่มหล่อแห่งโรงเรียนเดียวกับเขา หล่อ เท่ สมาร์ท หุ่นดี กล้ามท้องแกร่ง เขาเคยแอบไปดูอยู่บ่อยๆที่สนามบาสเพราะณุเป็นนักกีฬาของโรงเรียน หนุ่มป็อปอย่างเขาไม่เคยจริงจังกับใคร เสือไบตัวเป้งของโรงเรียน เขาและพิษณุเคยพบกันตามสถานที่เที่ยวบ่อยๆแต่ด้วยความหยิ่งเขาจึงไม่กล้าจีบเพราะอย่างเขามีแต่คนมาจีบ
“นี่มัน สายน้ำนิ จำเราได้ไหม” พิษณุพูดแล้วตกใจนิดๆ
“จำ..จำได้สิ นายเป็น”
“เค้าเป็นลูกของชั้นเอง แล้วก็เป็นลูกเลี้ยงของเธอ” พิภพแทรกขึ้นมาซะก่อน
“สายน้ำจะมาเป็นแม่เลี้ยงเราหรอ ว้าว แต่สายน้ำอายุห่างกับพ่อมากเลยนะครับ”
“พวกแกทุกคนออกไปก่อนชั้นอยากอยากจะคุยกับลูกและเมียของชั้นเป็นการส่วนตัว”
“ครับ/ค่ะ พ่อเลี้ยง”
“ว่าไงพ่อ พ่อไปเอาสายน้ำมาทำเมีย เอ้ย เป็นแฟนได้ไง”
“สายน้ำต้องมาเป็นเมียชั้นเพื่อใช้หนี้ที่เขาและพ่อแม่เขาสร้างเอาไว้”
“แต่เอ๊ะ! สายน้ำบ้านรวยนิ อยู่รร.กลุ่มไฮโซอยู่นะ”
“หึหึ แต่ตอนนี้เขาเป็นเมียชั้น แกรู้แค่นั้นก็พอ” พิภพพูดปัดปัดไป
“ใครเป็นเมียนายฮะ นายพิภพ” สายน้ำเขวขั้นมา ตาแก่นี้ขี้ตู่จริงๆ
“ว้า สายน้ำยังไม่ได้เป็นเมียพ่อรึเนี่ย สายน้ำนี่ฮอตในหมู่เกย์ไบเลยนะพ่อหน้าหวาน บ้านรวย สวย หยิ่ง 555” พิษณุพูดแบบไม่คิดไรมาก
“หึหึ คืนนี้ไม่แน่หรอก ณุแกไปนอนได้แล้วชั้นมีธุระกับเมียชั้น”
“ผมไปล่ะน๊า แล้วค่อยเจอกันนะครับคุณแม่เลี้ยง อิอิ พ่ออย่าหนักนักล่ะ”
“นายทำไมถึงพูดแบบนั้น” สายน้ำพูดอย่างไม่พอใจ
“ก็พูดเรื่องจริงหรือรับไม่ได้ คืนนี้ได้เป็นเมียชั้นแน่นอนเตรียมตัวไว้ละกัน”
“หึ ชั้นจะคิดว่าคืนหนี้คืนสินให้กับตาแก่ตัณหากลับก็แล้วกัน แล้วชั้นจะหนีไปให้ไกลคอยดู อย่าคิดว่านายจะคือคนแรกของชั้น SEXครั้งเดียวชั้นไม่คิดมากหรอก” สายน้ำพูดแล้วเหยียดยิ้ม ในตอนที่พิภพกลับไปแล้ว
******************************************************
วันนี้วันเกิดนะครับเลยเอามาลงให้อีกตอน
อ่านตอนนี้ก็พอจะรู้แล้วว่านายเอกไม่ธรรมดาแน่นอน
ญ่า
-
ชอบนายเอกแรงๆร้ายๆค่ะ
แต่ไม่ชอบแบบร้ายไร้สาระ หรือแรงเกินจนดู11รดอ่ะจ้ะ >.<
ขอแบบร้ายแบบมีเหตุผลหน่อยเน้อ ร้ายน่ารักๆก็ได้ เค้าชอบบบบ :o8:
-
HBD น้าจ้า
-
:L2:
มอบดอกไม้ให้ในวันคล้ายวันเกิด
พรประเสริฐทั้งหลายส่งมาให้
ขอญ่าจงมีแต่สุขทั้งกายใจ
คิดสิ่งใดจงสมหวังได้ดั่งจินต์
-
ชอบนายเอกแรงๆร้ายๆค่ะ
แต่ไม่ชอบแบบร้ายไร้สาระ หรือแรงเกินจนดู11รดอ่ะจ้ะ >.<
ขอแบบร้ายแบบมีเหตุผลหน่อยเน้อ ร้ายน่ารักๆก็ได้ เค้าชอบบบบ :o8:
เรื่องนี้ไม่แรดๆแน่นอนครับ
เท่าที่วางพล็อตไว้ออกร้ายลึก เจ้าวางแผนมากกว่า 55
ไม่เอาๆเด่วสปอยล์หมด
-
Happy Birthday สุขสันต์วันเกิด
ขอให้มีเรื่องน่าปวดหัวหรือเรื่องวุ่นวายเข้ามาในชีวิตน้อยที่สุดนะ
ปล.สุขภาพสำคัญที่สุด อย่าลืมดูแลตัวเองนะ
-
สุขสันต์วันเกิด ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ :HBD4:
-
Happy Birthday สุขสันต์วันเกิด
ขอให้มีเรื่องน่าปวดหัวหรือเรื่องวุ่นวายเข้ามาในชีวิตน้อยที่สุดนะ
ปล.สุขภาพสำคัญที่สุด อย่าลืมดูแลตัวเองนะ
:pig4:
ติดตามนิยายด้วยนะครับ
-
สุขสันต์วันเกิด ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ :HBD4:
:pig4:
ติดตามนิยายด้วยนะคับ
-
อะจึ๋ย เอาแล้วไงแอบเล่นชู้กันหรอเนี่ยยยย
น่าตื่นเต้นปนน่ากลัว
แม่เลี้ยงกะลูกเลี้ยง o13
-
:b:
คุณญ่า มีความสุขมากๆนะคะ
ปล. แอบกลัวความสัมพันธ์แบบพ่อก็เอาลูกก็เอาจังเลย :serius2:
-
็HBD นะคร๊าบบ บ ><
ช้่าไปนิด ไม่ว่ากันเนอะ ^^
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๔
ผมเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทางเฉย ไร้ซึ่งความหวั่นแต่อย่างใด
“มานั่งนี่สิสายน้ำ” พิภพพูด
ผมลงไปนั่งแบบเฉยๆ
“ดูนายไม่คอยตื่นเต้นเลยสิท่าทางคงเชี่ยวน่าดู”
“ทำไมน้ำต้องตื่นเต้นล่ะ ยังไงก็หนีไม่พ้นอยู่แล้วนิ เรื่องแบบนี้ถ้าคุณจะทำยังไงน้ำก็หนีไม่รอดอยู่แล้ว จะหนีไปทำไมให้เสียเวลา” คิดว่าคนอย่างชั้นจะเล่นตามเกมส์นายหรอตาแก่บ้ากาม
“หึ ปากดีนักน่ะ เจอหน่อยเป็นไง”
ตาลุงนั้นประกบจูบผมอย่างทันที รวดเร็ว และป่าเถื่อน ไร้ซึ่งความอ่อนโยนคิดหรอว่าคนอย่างผมจะยอมส่งลิ้นเข้าไปสู้จะได้รู้ว่าใครเป็นใคร....แต่ต้องยอมรับตาลุงนี่มันจูบเก่งจริงๆ
“อื้ม...จ๊วบ...อื้ม...”
ตาลุงนั้นจูบจนผมทนไม่ไหวต้องทุบหลังมันอย่างแรงเพื่อให้มันหยุด
“คุณ...นี่มัน”
“ทำไมชั้นจูบเก่งจนต้องเคลิ้มเลยหรอ”
“อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย ทำให้มันจบๆไปสิ” ผมไม่เข้าใจจริงมันจะพูดมากให้ได้อะไรขึ้นมา
“ได้ ต่อกันเลย”
ไอตาลุงบ้ากามมันพูดเสร็จผลักผมลงบนที่นอนแล้วมันก็มาไซร้คอผมพร้อมกับเม้นที่คอผมจนเริ่มเจ็บนิดๆแล้วขึ้นมาประกบจูบอีกครั้งบดบี้กันจนปากบวมกันไปข้างนึงพร้อมกับมือข้างนึงมาปลดกระดุมผมมันเลื่อนจากซอกคอผมมาวนเวียนอยู่บริเวณยอดอกพร้อมกับดูดนมข้างซ้ายพร้อมกับนำอีกมือมาบี้นมข้างขวา..... ยอมรับเลยว่าตาลุงนี่มันเก่งจริงๆ
“อื้อ...อืมมมม”
“เป็นไง เสียวล่ะสิ”
ตาลุงบ้ายังจะมาพูดอีก
“มีปัญญาแค่นี้รึไง” ดูถูกมันไว้ก่อนไม่ให้มันรู้หรอกว่าเราเคลิ้ม หึหึ
“ได้จัดเต็ม”
หลังจากนั้นตาลุงก็ถอดเสื้อตัวเองออก ผมแอบอึ้งเล็กๆ แผงอกกว้างล่ำดูดีไม่เยอะจนเกินไป กล้ามหน้าท้องซิคแพคชัดเจน ตายล่ะหุ่นแบบนี้สินะว่าทำไมสาวๆถึงหลงนักหลังจากถิดเสร็จก็ลงมาไซร้วอกคอแล้วงับใบหูผมด้วย
“อือ....อืมมม”
“นายนี่ขาวดีจริงๆสายน้ำ เห็นแล้วอยากขยี้จริงๆ”
ผมเอาแขนทั้งสองข้างไปคล้องคอตาลุงแล้วพูดแบบยั่วนิดๆว่า
“ก็ขยี้สิจร๊ะ ”
“ได้จร๊ะเมียจ๋า”
หลังจากนั้นมันก็ถอดกางเกงของผมและมันออกหมดพร้อมกับลูบขาขาวๆผมแล้วแยกขาออกแล้วเข้ามาคล่อมตรงกลางพร้อมนำเจลหล่อลื่นมาทา หึ เตรียมพร้อมมาดีล่ะสิ
“พร้อมล่ะนะ”
ถ้าชั้นพูดไม่พร้อมแกจะหยุดไหมฮ่ะไอบ้า มันเอานิ้วแรกข้ามาแล้ว
“อือ....อืมมม”
นิ้วแรกเข้าไปนิ้วสองก็ตามมาและนิ้วสามตามมาลุงควงไปควงมา
“เจอของจริงล่ะนะ”
อะไรเนี่ยของตาลุงนี่”ใหญ่”มากผมโดนไปไม่คงตายรึเนี่ยของเข็งมาจรดปากทางผมรู้สึกตื่นเต้น หน้าเริ่มแดงนิดๆ ผมเกร็งตัวรอรับ นายพิภพประกบช่องทางหลังแล้วเริ่มดันเข้ามา
“อื้อ...หยุดก่อน...หืมส์....น้ำเจ็บ....อืมมม” ผมรู้สึกอึดอัดเหลือเกิน ดีนะที่โดนเบิกทางไว้ก่อน ไม่นั้นคงฉีกแน่นอน ถึงไม่ใช่ครั้งแรกของผมแต่ผมก็ไม่ได้มีอะไรกับใครนานมาเกือบปีแล้ว ลุงนี่คงรู้เลยมาดูดนมทั้งสองข้างเพื่อคลายความเจ็บ
“ใจเย็นเย็น....อื้ม...ฟิตดีจริงๆ”
ผมหายใจออกยาวๆ นายพิภพรีบกระแทกไปมิดด้าม
“โอ้ย...น้ำเจ็บ...เบาๆหน่อย...หืมมมส์ ”
นายพิภพเริ่มกระแทกเบาๆจนแรงขึ้นแรงขึ้นดังพั่บๆๆ น้องชายของผมไปเสียดสีกับซิคแพกของเค้า จนเริ่มเสียวยิ่งข้างหลังเริ่มปรับทางได้ก็เริ่มเสียวไปอีก จังหวะของเขาดุเดือขึ้นเรื่อยๆจน
“ไม่ไหวแล้ว...อื้อ...อืมมม...จะออกแล้วว”
หลังสิ้นเสียงของนายพิภพไม่นานก็กระตุกหลายครั้งแล้วหนอนยักษ์ของตาลุงนั้นก็ฉีดน้ำแรงจนผมรู้ซึ่งได้
“แฮ่..แฮ่ สนุกสุดๆไปเลย”
ผมหลับตาไปพร้อมกับความแค้นในใจชั้นเสียให้กับนายไปแค่ร่างกายเท่านั้นหล่ะไม่ใช่หัวใจ สักวันชั้นจะเอาคืน
************************************************
นี่เป็นการเขียนNC ครั้งแรกนะครับ
ถ้าทำให้ใครใครอารมณ์เสียต้องขอโทษด้วยนะครับ จะปรับปรุงๆ
เม้นกันบ้างก็ดีนะครับเป็นกำลังใจให้คนเขียน
:pig4:
-
อะ ได้ :z13:ญ่าแระ
คุณพิภพนี่ไม่ค่อยหื่นเลยเนอะ มาวันแรกก็จัดการหนูน้ำซะแระ แต่ทำไมดูหนูไม่ค่อยปลื้มเลย
อืม.. เขียน NC ครั้งแรกก็ ถือว่าผ่านนะ ในฐานะนักอ่าน(อ่านมาเยอะพอสมควร)ขอเสนอแนะญ่าว่า
อ่านเยอะๆ สังเกตจากของนักเขียนมือทอง เขียนบ่อยๆ+ประสบการณ์จริง
ก็จะเขียนได้ฉลุยลื่นไหลเองแระ อิ อิ อิ
-
nc ใช้ได้จ้ะ :o8:
จากที่เคยอ่านมา อยากแนะนำว่า ฉากหวิวๆส่วนมากเค้าจะไม่ค่อยให้ตัวละครมีคำพูดเยอะสักท่าไหร่ แต่จะใช้วิธีการบรรยายความรู้สึก + บรรยายการกระทำแทน
ยังไงก็ลองอ่านเรื่องอื่นเยอะๆนะคะ ช่วยได้แน่ :กอด1:
-
มากอดๆ ให้กำลังใจ :กอด1:
-
มาให้กำลังใจคะ :กอด1: เขียนได้ดีนะคะ วาบหวิวทีเดียว พยายามต่อไปนะคะ ชอบเรื่องนี้มากๆ
เป็นไปได้ก็อยากให้นายเอกโดนรังแกบ่อยๆฮิฮิ แอบซาดิสม์ :laugh: :laugh: :laugh:
ชอบมากคะ :-[ :-[
-
:o8: :-[
-
:m25: :-[ :impress2: เริ่มไม่อยากให้มีขู้แล้วสิ
-
:L2:สายน้ำคงเริ่มสะสมความร้ายตั้งแต่ตอนนี้สินะ
ส่วนความเกลียดที่มีให้พิภพมีมาตั้งแต่รู้ว่าต้องใช้หนี้โดยการเป็นเมียใช่ป่ะ
ส่วนเรื่องnc เขียนครั้งแรกก็ถือว่าดีแล้วนะเราว่า เขียนเรื่อยๆเดี๋ยวก็เก่ง
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๕
ผมตื้นขึ้นมาในตอนสายของอีกวันผมรู้สึกเจ็บระบบไปหมดทำไมมันจะไม่เจ็บละถ้ามันชอบแค่ครั้งเดียวก็คงดี แต่นี้มี 2 3 4 ผมยืนขึ้นด้วยความเจ็บปวดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยตนเองผมจะไม่มีวันแสดงความอ่อนแอนให้ใครเห็นเด็ดขาดแค่ในวันนั้นมันก็เกินพอแล้ว
หลังจากผมอาบน้ำแต่งตัวก็เดินช้าลงมาข้างล่าง
“อ้าว ว่าจะไปตามอยู่แล้วเชียว มานั่งสิมา กินไรสักหน่อยไหม” นายพิภพถามผม
“อะไรก็ได้ครับ” ผมตอบอย่างเบื่อๆ
“สวัสดีครับพ่อสวัสดีครับคุณแม่เลี้ยง ” พิษณุทักทั้งสองคน
ผมล่ะเกลียดน้ำเสียงแบบนี้ของนายณุจริงๆดูกวนๆยังไงก็ไม่รู้
“เราจะไปไหนละณุ” พิภพถามลูกของเขา
“ผมจะไปเที่ยวปิดทะเลกับพวกไอเปรมซะหน่อยพ่อ ก่อนจะเป็นเด็กมหาลัย”
“อืม แล้วจะไปกี่วันล่ะ”
“ 5วัน คับ”
“อืม เดินทางดีดีล่ะ”
อืม โอกาสดีละ นายพิษณุไปเที่ยวทะเลการที่ชั้นจะหนีแต่จะทำยังไงให้นายพิภพตายใจล่ะแล้วไหนจะลูกน้องอีก
“พ่อเลี้ยงครับ” ผมทำท่าเป็นออดอ้อน
“เมื่อกี้นายเรียกชั้นว่าอะไรนะ” พิภพตกใจนิดๆที่เห็นสายน้ำพูดดีด้วย
“ก็พ่อเลี้ยงไงครับ” ผมพูดแล้วเข้านั่งใกล้ๆเอาหัวไปซบกับไหล่หนา
“ไหนๆเราก็เป็นสามีภรรยากัน น้ำคิดว่าน้ำควรจะทำตัวดีดีกับพ่อเลี้ยง เพื่อให้พ่อเลี้ยงเอ็นดูน้ำไง” ผมอ้อนนายพิภพ
“หึหึ แปลกๆนะเรา แต่ก็ดีชั้นไม่อยากจะทำตัวเป็นไอโหด”
“งั้นน้ำขอตัวไปเดินเล่นนะครับ” ผมอยากไปเดินเล่นเพื่อสมองจะแล่นคิดไรออกบ้าง
“เอาสิ อย่าไปไกลล่ะ”
ผมเดินออกมาจากบ้านก็เจอสวนดอกไม้ สวยจัง เดินไปเดินมาผมก็มาหลบอยู้ใต้ต้นหูกวาง
“นายเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาเดินในสวนดอกไม้ของพ่อเลี้ยง”
ผมหันตามเสียงพูดเจอเด็กผู้ชายอายุราวๆกับผมผิวขาวแบบคนเหนือหน้าตาก้งั้นๆ
“ชั้นจะเป็นใครแล้วมันเรื่องอะไรของแก” ผมตอบไปแบบมีอารมณ์ อุตส่าห์อารมณ์ดีแล้วแท้แล้วนี้มันเป็นใครบังอาจมามองผมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าแบบนี้
“หนอย แกไม่รู้จักชั้นหรอชั้นข้าวปุ้น คนดูแลสวนนี้แกคงเป็นเด็กใหม่สินะ แบบนี้มันต้องสั่งสอนสักหน่อย” ข้าวปุ้นตอบ
รู้จักคนอย่างสายน้ำน้อยไปเสียแล้วคิดหรอว่าจะได้ตบหน้าชั้นนะ นังข้าวปุ้นมันจะตบหน้าผมแต่ผมจับมือไว้ได้ก่อน อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขั้นมา
“หยุดนะ ข้าวปุ้น แกจะทำอะไรแม่เลี้ยงหนะ” ผมหันไปเห็นผู้หญิงอายุราวๆ45คนหนึ่งเดินเข้ามา
“ก็จะสั่งสอนเด็กใหม่ไงป้า ให้มันรู้จักว่าใครเป็นใครซะบ้าง แต่เมื่อกี้ป้าเรียกมันว่าอะไรนะ”
“แกไม่รู้หรอ นี่ไงแม่เลี้ยงคนใหม่ แกเคารพแม่เลี้ยงสิ แม่เลี้ยงคะป้าต้องขอโทษแทนข้าวปุ้นหลานป้ามันด้วย ป้าชื่อป้าอิ่ม มีอะไรเรียกใช้ได้นะค่ะ”
“ป้าว่าอะไรนะ นี่หรอแม่เลี้ยง” ข้าวปุ้นพูดอย่างไม่อยากเชื่อ
“ชั้นนี่แหล่ะแม่เลี้ยง แกควรจะจำไว้ให้ขึ้นใจนะข้าวปุ้น ส่วนเรื่องเมื่อกี้ชั้นจะไม่ติดใจไรแกก็ได้ถ้าแก ขอโทษชั้น”
“ทำไมชั้นต้อง เพี้ยะ! โอ้ยป้าชั้นเจ็บนะ” อิ่มตีหลานเพื่อไม่ให้เถียงแม่เลี้ยง
“แกขอโทษแม่เลี้ยงซะ”
“ก็ได้ๆ ขอโทษ” ข้าวปุ้นกระแทกเสียงใส่
“ถ้ามีปัญญาขอโทษแบบนี้ก็ไม่ต้องขอโทษก็ได้นะ คนเราเป็นลูกจ้างคนอื่นแทนที่จะทำให้เค้าเอ็นดูแต่กลับทำตัว ต่ำ ยิ่งกว่าเดิมอีกแบบนี้สินะที่เค้าเรียกสำเนียงส่อภาษากิริยาส่อสกุล ” สายน้ำพูดพลางมองข้าวปุ้นหัวจรดปลายเท้า
สายน้ำพูดเสร็จแล้วเดินเข้าบ้านไปทันที
**********************************************************
ผมเดินเข้าบ้านด้วยความหงุดหงิดคิดไรไม่ออกเลยเพราะนังนั่นแท้ๆเชียวแล้วผมก็หันไปเห็นนายพิภพกำลังเตรียมตัวจะไปข้างนอก
“พ่อเลี้ยงจะไปไหนครับ”
“ชั้นจะเข้าไปดูของในเมืองสักหน่อย”
ผมหันมาคิดอะไรดีดีได้จึงหันไปพูดว่า
“ผมไปด้วยได้ไหมครับพ่อเลี้ยง ผมอยากไปซื้อของด้วย”
“เอาสิ ไปชุดนี้เลยป่ะ ได้ไม่เสียเวลา”
ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนรถกับนายพิภพคิดไรได้เยอะแยะเชียวการที่จะหนีจากผู้ชายคนนี้ต้องวางแผนให้ดีถ้าโดนจับได้ตายแน่ขณะนั้นรถก็หยุดตรงในเมืองพอดี
“เดี๋ยวชั้นจะไปซื้อพวกอุปกรณ์การเกษตร นายจะไปซื้อไรก็ไปซื้ออีกชั่วโมงมาเจอกันที่นี้ โอเค”
“โอเคครับพ่อเลี้ยง”
ผมเดินไปซื้อของพวกของใช้จำเป็นที่ต้องใช้เวลาหนีออกจากบ้านอยู่ในป่าเพราะหลังบ้านของนายพิภพเป็นป่าทั้งนั้นถ้าเราเดินข้ามป่าไปได้ก็จะเจอถนนใหญ่แค่นั้นก็เสร็จชั้นแน่ และอุปกรณ์ที่สำคัญที่สุด
ผมเดินเข้าไปในร้านขายยา
“หมอครับ ผมมีปัญหานอนไม่หลับมาหลายวันแล้วครับ”
“คุณเครียดอะไรรึเปล่าครับ”
“ผมเครียดเรื่องครอบครัวนะครับ” ผมรู้หรอกครับว่ายานอนหลับเค้าไม่ได้ขายกันง่ายๆ
“หมอพอมียานอนหลับไหมครับ”
“หมอคงสั่งยาให้คุณไม่ได้หรอกครับ ถ้าไม่มีใบกำกับของแพทย์”
นั้นไงว่าแล้ว แต่รู้จักคนอย่างสายน้ำน้อยเกินไป
“นะครับหมอ ผมขอนิดเดียวเองนะครับ” ผมพูดพลางบีบน้ำตาเพื่อให้น่าสงสาร
“ผมไม่ไหวนะครับหมอ ผมเครียด อึกๆ ผม หือๆ” บ่อน้ำตาแตกไปเลยละคราวนี้
“ก็ได้ๆ แต่นิดเดียวนะครับไม่งั้นอาจจะเกิดอันตรายได้”
“ครับ”
ผมเดินออกจากร้านขายยาด้วยรอยยิ้มแล้วเอามือปาดน้ำตาพร้อมเหยียดยิ้ม
“นายรู้จักคนอย่างสายน้ำน้อยไปพ่อเลี้ยงพิภพ หึหึ”
-
ขอโทษนะครับหายไปนาน
พี่ชายเอาโน็ตบุ๊คไปไม่ยอมบอกอ่ะ
แถมพิมพ์เสร็จแล้วด้วย
อยากจะฆ่ามานนนนนนนนนนน :fire:
ตอนนี้กลับมาแร้ว คงต่อได้ปกตินะครับ
:pig4:
-
หืม สายน้ำวางแผนอะไรเอาไว้เนี่ย จะวางยาคุณพิภพแน่เลย
น่าติดตามค่า
-
:serius2:
นิยายไม่สนุกหรอครับ
ทำไมไม่ใครเม้นเลย
-
:z1: อยากรู้สายน้ำจะทำไงต่อไป
:oo1:
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
แซ่บบบ
-
สายน้ำมาแบบนิ่มๆ แต่จะรอดมือพ่อเลี้ยงได้ป่าว หุหุ o22
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๖
เมื่อผมกลับมาถึงบ้านสายน้ำรีบเอาของไปเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าของตัวเองทันที
“ซื้ออะไรมาบ้างละนั่น” พิภพถาม
“ของใช้ส่วนตัวนะครับ” ผมตอบเพื่อไม่ให้เขาสงสัย
“อืม” เขาตอบผมแล้วเข้ามากอดผมจากข้างหลังแล้วหอมแก้มผม
ฟอด! เขาเริ่มซุกไซร้ผมมือก็เริ่มไม่นิ่งแล้ว
“พอก่อนเถอะครับ นี่ยังไม่ค่ำเลย” ผมรีบตอบก่อนที่อะไรๆจะเลยเถิดไปกว่านี้
“แต่ชั้นก็รอไม่ไหวแล้วนิ เวลาอยู่ใกล้เธอแล้วมันอยากจะกอด จะหอมตลอดเวลา รู้ไหมชั้นไม่เคยรู้สึกอย่างงี้กับใครเลยนะ”
“ครับๆ แต่น้ำหิวข้าวแล้วเดี๋ยวเราลงไปทานข้าวกันดีกว่าครับ” ผมรีบเดินออกมาจากห้องโดยไม่รอคำตอบ
********************************************************
ค่ำนี้ผมกับเขานั่งทานข้าวกันสองคนดูเหมือนจะโรแมนติก เขาคอยเอาอกเอาใจผมตักนู่นตักนี้ให้เรื่อยๆ สงสัยเริ่มหลงเสน่ห์สายน้ำแล้วล่ะสิ หึหึ มันก็ได้แค่นี้แหล่ะนายพิภพ
ผมตักให้เขาคืนบ้างเพื่อจะได้เท่าๆกัน
“พ่อเลี้ยงกินนี่สิครับ อร่อยดีนะครับ”
“อืม อร่อยจริงๆ สายน้ำเวลาเธอนิ่งๆนี่ดูน่ารักกว่าเวลาเธอออกฤทธิ์ซะอีก” พิภพพูดอย่างที่เขารู้สึก เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานแล้วตั้งแต่แม่ของพิษณุเสียไปแค่เขาได้เห็นรูปของสายน้ำเขาก็รู้สึกแล้วว่าสายน้ำต้องเป็นของเขา
“ครับๆ ผมต้องขอโทษพ่อเลี้ยงที่เคยออกฤทธิ์ไว้” ผมตอบไปอย่างไม่ใส่ใจนัก
พิภพยิ้มไม่พูดอะไร
หลังจากกินข้างกันเสร็จผมขึ้นมาบนห้องอาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาก็พบพ่อเลี้ยงที่อาบแต่งตัวเสร็จแล้วเหมือนกัน คงจะไปอาบห้องลูกชายเขามาละสิ
เขาเข้ามากอดผมจากด้านหลังพร้อมซุกไซร้ซอกคอ
“เดี๋ยวครับพ่อเลี้ยงน้ำหิวน้ำ พ่อเลี้ยงจะเอาอะไรไหมครับ”
“ชั้นอยากกินน้ำเนี่ยที่สุดแล้ว”
“อย่าเพิ่งดีกว่าครับ ให้น้ำไปกินน้ำก่อนนะครับ” ผมพยายามเลี่ยงให้ได้
“โอเค งั้นขอเบียร์กระป๋องนึงและกัน”
โป๊ะเชะ เข้าแผน ผมเดินลงมาน้ำน้ำพอจิบๆแล้วหยิบกระป๋องเบียร์มาหนึ่งป๋องแล้วเปิดพร้อมใส่ยานอนหลับที่เตรียมมาจนหมด ผมอยากให้ฤทธิ์มันออกเร็วที่สุดและนานที่สุด
ผมเดินขี้นมาพร้อมกับยื่นกระป๋องเบียร์ให้
“เอ๊ะ เปิดมาแล้วหรอ ” พิภพมองอย่างไม่วางใจ
“ก็ผมกลัวพ่อเลี้ยงจะไม่สะดวกนี่ครับ เลยเปิดมาให้เลยไง” ผมพูดพร้อมเดินเข้าไปคลอเคลียเพื่อไม่ให้เขาคิดมาก
“อืม จร๊ะ”
“พ่อเลี้ยงกินสิครับ เราจะได้เริ่มกันไง” ผมพูดไปพลางลูบต้นแขนแกร่งๆไปด้วย
พ่อเลี้ยงพิภพจิบนิดๆ เพราะรู้สึกไม่ไว้ใจสายน้ำ
“ทำไมพ่อเลี้ยงไม่กินให้หมดล่ะ ” ผมเริ่มอารมณ์เสียล่ะ
“รีบไปไหนละ เรามีเวลากันทั้งคืน”
นายพิภพเริ่มซุกไซร้ผมพร้อมดันให้ราบกับที่นอน ผมไม่รู้จะทำยังไงไม่อยากให้เขาสงสัยเลยปล่อยไปก่อน เขาไซร้ไปแปปเดียวอยู่ดีดีก็หยุด
“นายใส่อะไรลงไปในเบียร์” เขาพูดพร้อมจับหัวตัวเอง ผมแสยะยิ้มพร้อมผลักเขาออกไปเต็มแรง ผมยืนข้างเตียงแล้วพูดว่า
“คิดว่าชั้นใส่อะไรล่ะ ”
“นาย...มั...มัน..งูพิษ” เขาพูดตะกุกตะกัก
“นายบังคับชั้นเอง ชั้นไม่เต็มใจแต่แรก ช่วยไม่ได้”
ผมเดินไปเอาของที่เตรียมไว้กำลังจะออกไปจากห้องอยู่ดีดีก็มีมือมาจับปลายเท้า
“ปล่อยชั้นนะ ถึกจริงๆเลยนะแก”
นายพิภพลุกขึ้นขึ้นมาผมตกใจมากมันผลักผมล้มลงไป
“อย่าคิดว่าจะหนีไปง่ายๆ”
ผมลุกขึ้นมาพร้อมกับหยิบแจกันในห้องพร้อมตีไปที่หัวนายพิภพอย่างแรง
เพล้ง! นายพิภพล้มลงไปกับพื้น ผมหยิบเบียร์ที่เหลืออยู่ขึ้นมาพร้อมจับกรอกปากนายพิภพไป
“ฤทธิ์เยอะมากใช่ไหม ถึกๆอย่างแกต้องเจอหมดป๋องเลยเป็นไง”
“แก..มัน...งู...พิษ” นายพิภพพูดพร้อมสลบไป
“หึหึ” ผมหัวเราะในลำคอพร้อมเดินออกมาจากบ้านหลังนี้ในที่สุดชั้นก็อิสระสักที
ทางด้านพิษณุกลับบ้านมาพร้อมอารมณ์เสียนิดๆเพราะต้องรีบกลับก่อนเวลากำหนดหันไปเห็นสายน้ำกำลังรีบวิ่งไปทางป่าหลังบ้านที่จะออกไปถนนใหญ่ได้ เขารู้สึกแปลกๆ
“จะไปไหนของเขานะ” พิษณุเห็นน่าสงสัยจึงรีบตามไป
-
ตอนนี้คงได้เห็นความร้าย แรง ของสายน้ำขึ้นเรื่อยๆนะครับ
อย่าเพิ่งเกลียดสายน้ำของเค้าน๊าๆๆๆๆๆ
ลุ้นๆกันว่าพิษณุจะตามไปได้หรือเปล่า
อะไรจะเกิดขึ้นในป่าไหม๊น๊าๆๆ
เม้นเป็นกำลังใจกันบ้างก็ดีนะครับ
ญ่า
-
เอ่อ นายณุคงไม่ตามไปกระทำชำเรา น้ำ ในป่าใช่มั้ย ???????? :o12: :o12:
-
:serius2:
:L2: :L2:
-
:laugh: สายน้ำแอบโหด
แต่เป็นห่วงสายน้ำจังเข้าไปในป่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าเนี่ย
:z3: :z13: :z13: :z13:
เอามาต่อให้เร็วไว :seng2ped:
-
:m13:จะเกิดอะไรขึ้นในป่าเหรอ สายน้ำดูร้ายและแรงกว่าที่คิดมาก
แล้วเราก็ชอบมาก :laugh3:
-
:a5: :a5: :a5: :a5:
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
น้ำแผลงฤทธิ์แล้ว นายณุจะตามไปจับกลับมา หรือ ตามไปทำไรป่าวเนี่ย :z2:
-
Still_14OC ต้องติดตามครับๆ :pig4:
ujen :pig4:
MimicClub อะไรจะเกิดขึ้นต้องติดตามครับ อาจจะเป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องก็ได้ :pig4:
NY_JK ตอนหน้าเห็นสายน้ำน่ารักๆบ้าง เดี๋ยวจะกลับมาร้ายต่อ 555 :pig4:
cavalli มาต่อแล้วครับ :pig4:
z-Time ติดตามครับๆ :pig4:
ขอบคุนสำหรับทุกคอมเมนนะครับ
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๗
ผมรีบวิ่งเข้าไปในป่าอย่างเร่งรีบผมไม่กล้าที่จะหันกลับมาดูบ้านหลังนั้นอีก ผมกลัว ผมกลัวถ้าเขากลับมาจับผมได้เขาคงไม่ปล่อยผมไว้แน่นายนั้นต้องทรมานผมถึงที่สุดแน่นอน
ผมวิ่งมาได้ระยะหนึ่งเริ่มเหนื่อย ผมเอาไฟฉายส่องไปตามทางผมไม่รู้จะไปทางไหน ผมเหนื่อยจริงๆ ผมทั้งเหนื่อยทั้งกลัว มันเงียบ มันมืด ผมนั่งพักสักแปป
อยู่ดีดีก็มีคนมากระชากผมจากด้านหลัง
“นายจะไปไหนสายน้ำ วิ่งเร็วชียว”
“ ณุ! ” ผมพูดออกมาอย่างตกใจ ไหนว่าเขาไปเที่ยวไงทำไมถถึงกลับมาเร็วแล้วทำไมเขาถึงตามผมมาได้
“ชั้น..เอ่อ..คือ...ชั้น” ผมไม่รู้จะพูดยังไงสมองมันตื้อไปหมด
“นายคิดจะหนีใช่ไหม นายรู้ว่าถ้าออกจากป่านี้ได้ถึงถนนใหญ่นายจะหนีใช่ไหม ” เขาพูดพร้อมกับเขย่าตัวผม
ผมกลัวไปหมดทำไมมันไม่เหมือนที่วางแผนไว้ ทำไม ทำไม
“ชั้น...ชั้นไม่รู้ ฮือๆ นายอย่าทำอะไรชั้นเลย” ผมพูดพร้อมร้องไห้มาอย่างหมดแรงผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ทำไมผมหนีไม่รอด
“นายคิดจะหนีไปจากพ่อชั้นแล้วนายมายุ่งกับพ่อชั้นทำไม นายต้องการอะไร”
“ชั้น อึกๆ ชั้นไม่เคยคิดจะยุ่งกับพ่อนาย อึก พ่อนายเขาบังคับให้ชั้นมาเป็นเมีย อึกๆ แถมยังขืนใจชั้น”
“แล้วพ่อชั้นจะบังคับนายทำไม พ่อชั้นไม่เคยบังคับใคร ทุกคนที่เข้ามาล้วนอยากได้เงินทั้งนั้น”
“ที่ฉันต้องมาเป็นเมียพ่อนายก็เพราะชั้นต้องมาใช้หนี้แทนพ่อแม่ชั้น เข้าใจไหม!” ผมพูดพยายามให้เขาเข้าใจที่สุด ผมเหนื่อย ผมอยากพัก
“ชั้นไม่เคยคิดที่จะมาปลอกลอกพ่อนายอย่างที่นายคิดหรอก คนอย่างชั้นมีศักดิ์ศรีพอ”
“ชั้นขอโทษที่เข้าใจนายผิดสายน้ำ ชั้นขอโทษ ” พิษณุพยายามปลอบ เขาเห็นใจสายน้ำ เขาไม่เคยรู้ลึกตื้นหนาบางเรื่องนี้มาก่อน
“ฮือๆ อึกๆ” ผมยังร้องไห้ไม่หยุดมันเหมือนปล่อยปล่อยความอึดอัดบ้าง
พิษณุจับผมมากอดเพื่อปลอบผมตกใจมากที่เขากอดผม แต่ผมที่ดีใจที่ผมได้กอดกับคนที่ผม.......แอบรัก
************************************************************
“เราพักกันตรงนี้ก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยหาทางกลับกับชั้นเหนื่อย ชั้นจำทางไม่ได้ด้วย” พิษณุพูดขึ้นในขณะที่ผมหยุดร้องแล้ว
“ชั้นไม่อยากกลับไปหาพ่อนายอีก ชั้นกลัว” ผมพูดอย่างที่ผมรู้สึก
“นายไม่ต้องห่วง ถ้ามีชั้นไม่มีใครทำไรนายได้แน่”
เขาพูดพร้อมให้ผมนั่งลงเขากอดผมไปด้วย ผมซบไหล่เขาผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วอยากพักผ่อน กอดหลับผมหันไปมองหน้าเขาใต้แสงจันทร์ที่สาดมาเห็น...เขาคือผู้ชายที่ผม....รักแล้วล่ะ
ในขณะที่สายน้ำหลับไปแล้วพิษณุนั่งคิดหนัก
“ชั้นจะช่วยนายยังไงดีสายน้ำ ชั้นไม่อยากจะหวั่นไหวไปมากกว่านี้เลยจริงๆ”
ความจริงแล้วเขาก็แอบชอบสายน้ำเหมือนกันแต่ไม่กล้าบอกเพราะเพลย์บอยอย่างเขาไม่เคยต้องจีบใครก่อน แล้วยิ่งอยู่ใกล้กันแบบนี้เขาเริ่มหวั่นไหวจริงๆ
******************************************************
ผมตื่นขึ้นมา ผมกำลังนั่งซบณุอยู่เขาถอดเสื้อเชิ๊ตของเขามาให้ผมตอนนี้เขาเหลือเพียงเสื้อกล้ามตัวเดียว ผมมองใบหน้าอันหล่อเหลาและหุ่นอันเพอร์เฟคของเขาแล้วใจเต้นแรงจิงๆ
“ตื่นแล้วหรอ”
“อืมๆ ตื่นแล้ว ณุเมื่อยแขนไหมให้น้ำซบทั้งคืนเลย แถมยังถอดเสื้อมาให้น้ำอีกไม่หนาวหรอ”
พิษณุรู้สึกแปลกใจกับสรรพนามใหม่แต่ก็รู้สึกดีกว่าอันเก่า
“ไม่หรอก เราหาทางกลับกันเถอะ ”
ผมรู้สึกไม่อยากกลับไปเลยจริงๆ เหมือนณุจะรู้เขาเลยพูดว่า
“ไม่ต้อง ถ้ามีณุไม่มีใครสามารถทำอะไรน้ำได้แน่”
ผมดีใจที่เขาพูดดีดีกับผม
“น้ำจะเชื่อณุ”
เราสองคนเดินจับมือกันมาตลอดทางจนมาถึงลำธารแห่งหนึ่งผมเห็นแล้วดีใจมาเพราะกระหายน้ำมาก
ผมรีบไปกินน้ำทันที จนได้ยินเสียงณุหัวเราะ
“หัวเราะอะไรของณุ” ผมทำหน้าบูดใส่
“ก็ตลกน้ำ หิวน้ำมากขนาดนั้นหรอ”
“ก็หิวนิ”
“555 โอเคๆ ไม่ล้อล่ะ ณุจะอาบน้ำซะหน่อยมาอาบด้วยกันสิ ไม่เหนียวตัวหรอ”
“บ้า!” ผมพูดพลางหันไปเห็นณุถอดเสื้อ หุ่นเขาดีจริงๆ ขนาดไปแอบดูที่สนามบาสบ่อยๆยังอดใจเต้นไม่ได้เลย แผ่นหลังกว้าง หน้าอกดูดีไม่มากหรือเยอะจนเกินไป ซิคแพคเห็นลูกชัด พร้อมรับกับผิวขาวออกแทนแบบคนออกกำลังกาย เห็นแล้วอดหน้าแดงไม่ได้จริงๆ
“บ้าอะไร ทำเป็นหน้าแดงไปได้ 55 มานี่เลย”
ณุมาลากผมลงน้ำไปกับเขาทั้งๆที่ยังไม่ถอดอะไรเลย
“อย่าแกล้งนะณุ ”
ผมหันไปมองหน้าเขา ใบหน้าเราสองคนแทบจะติดกันผมอยู่บนร่างของเขาแขนผมเกาะไหล่กว้างของเขาเอาไว้ ริมฝีปากเราใกล้กันมาก เขาโน้มใบหน้าลงมาลงมาผมพร้อมรับริมฝีปากเขา
แต่! มีเสียงฟ้าร้องซะก่อน เราสองคนรีบผละจากกัน หน้าแดงด้วยกันทั้งคู่
“เรารีบหลบฝนเถอะ เดี๋ยวจะไม่สบาย” ณุพูด
ผมรีบขี้นจากน้ำตามเขาไปทั้งๆที่มือยังจับกัน
เราสองคนเดินมาข้างในอีกนิดพบกับกระท่อมเล็กๆที่พอจะหลบฝนได้
“เราไปหลบในนี้กันก่อนเถอะ” ณุพูด
เราสองคนไปนั่งข้างในกระท่อมนี้ฝนก็ตกลงมาบรรยายกาศเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆทั้งๆที่ตอนนี้เริ่มเย็นแล้วยิ่งเย็นไปอีก
“น้ำไม่ต้องกลัว ถ้ามีณุไม่มีวันที่ใครจะทำอะไรน้ำได้” ณุพูด
ผมหันไปมองเขาเขาก็หันมามองผมพอดี เขาโน้มใบหน้าลงมาแล้วริมฝีปากก็ประกบกันโดยที่ไม่มีอะไรมาขวางได้แล้ว
ผมรู้สึกดีจริงๆ ทั้งหัวใจและ...กายของผมพร้อมจะเป็นของณุ
***********************************************************
-
สงสารน้ำรักลูก แต่โดนพ่อซิวไปแล้ว o22
จะเกิดศึกชิงนายเอกป่าวเนี่ย :เฮ้อ:
-
สั้นจัง รีบมาต่อน่ะ
:L2: :L2:
-
:laugh: ยิ่งกว่า ละคร 7 สี
2 ต่อ 2 ในกระท่อม กลางสาย ฝน แอร๊ย อะไรกันเีนี่ย
:oo1:
-
เหมือนดูละครหลังข่าวเลย :pig4:
-
:a5:อ่านแล้วรู้สึกว่า นี่เหรอน้ำ ทำไมน่ารัก
มันไม่ใช่ น้ำต้องดูร้ายๆแบบฉลาดๆหน่อย
เอ่อ อย่าถือสานะ พอดีจิตไปหน่อย แถมเป็นทั้งsและm
ใครจะเป็นพระเอกเนี่ย คิดจนปวดหัวแล้ว
ปล.เราเชียร์พิภพ 555
-
:a5:อ่านแล้วรู้สึกว่า นี่เหรอน้ำ ทำไมน่ารัก
มันไม่ใช่ น้ำต้องดูร้ายๆแบบฉลาดๆหน่อย
เอ่อ อย่าถือสานะ พอดีจิตไปหน่อย แถมเป็นทั้งsและm
ใครจะเป็นพระเอกเนี่ย คิดจนปวดหัวแล้ว
ปล.เราเชียร์พิภพ 555
:laugh:
ตอนนี้ให้น้ำน่ารักไปก่อน
หลังจากนี้มีอัพเลเวลแน่นอนครับ
ติดตามด้วยนะครับ
-
มันสั้นๆ ห้วนๆ รวดเร็วอะไรอย่างนี้
-
แร้งส์ได้อีกนะเออ
-
นักแต่งหายไป :call: :call:
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๘
ริมฝีปากของผมและณุประกบกันอย่างนุ่มนวลแต่แอบร้อนแรงนิดๆเราสองคนจูบกันอยู่พักใหญ่ ณุก็ผลักให้ผมนอนลงเขาขึ้นมาคล่อมหว่างขาผมไว้ เขาเริ่มลูบเข้าไปในเสื้อผมสะกิดยอดอกทั้งสองข้างผมอย่างชำนาญผมเริ่มรำคาญเสื้อจึงถอดออก เขาเริ่มลงลิ้นกับยอดอกของทั้งสองข้างของผม
“อืมมม อ่าส์ ซี้ดดด” ผมร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน
ณุเริ่มไต่ลงไปเรื่อยๆจนถึงช่องทางสีสวย เขาลงลิ้นกับตรงนั้นผมร้องครางดิ้นพล่านไปด้วยความเสียว
“อืมมม ซี้ดดดด อ่าส์”
ณุเริ่มเปิดทางด้วยนิ้ว สองนิ้ว สามนิ้วตามลำดับ ในขณะเดียวกันเขายังขึ้นมาจูบกับผมเพื่อผ่อนคลายไปด้วย เกิดมาไม่เคยมีใครอ่อนโยนกับผมได้เหมือนเขาจริงๆ
“เอาของจริงละนะ” ณุพูดพร้อมถอดกางเกงออกไป เขานำน้องชายของเขาที่ขนาดไม่น้อยเลยมาเสียเสียดสีกับช่องทางของผม จนผมเสียว เขาเริ่มขยับน้องชายเข้ามทีละนิดอย่างนุ่มนวล อาจรู้สึกเจ็บนิดๆในตอนแรกแต่หลังจากนั้นรู้สึกเสียวอย่างเดียว
“อ่าส์ๆ อืมมม ฟืตดีจริงๆ เสียวจัง เสียวไหมจร๊ะที่รัก” ณุพูดพร้อมทำตาหวานใส่ผมทำเอาผมแทบละลาย ผมพยักหน้าอย่างเดียวพราะปากครางด้วยความเสียวไม่หยุด
ณุเอื้อมมือมาช่วยผมบ้าง เขากระแทกผมช้าบ้างเร็วบ้างอ่อนโยนทุกครั้งแต่ก็แฝงไปด้วยความเร่าร้อน ณุกระแทกจนเขากระตุกสองสามครั้งและปล่อยน้ำของเขาเข้ามาในตัวผมพร้อมผมที่เสร็จไปพร้อมๆกับเขา
หลังจากนั้นเราสองคนก็เริ่มมียกที่สอง สาม สี่ และก็เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆตามพลังวัยรุ่นของผมและเขา ผมไม่รู้จักเหนื่อยเขาก็ไม่รู้จักเหนื่อย
นี้แหล่ะนะที่คือการมี “เซ็กส์กับคนที่เรารัก”
***********************************************************
ผมตื่นขี้นมาพร้อมกับเห็นณุนอนกอดอยู่ข้างๆ เราสองคนยังเปลือยเปล่า
“ตื่นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง เดินไหวไหม” ณุถามผมด้วยเสียงอ่อนโยน
“อืม ไม่เป็นไรหรอก เรารีบกลับไปบ้านณุเถอะ พ่อของณุต้องออกตามหาแน่” ผมพูดอย่างร้อนใจ ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่ผมก็พร้อมจะไปกับเขา
ณุกระชับมือผมพร้อมบีบให้กำลังใจ
“ไม่ว่ายังไง เราจะเดินไปด้วยกัน ไม่ต้องห่วงนะ”
*************************************************************
ผมและณุเดินมาถึงทางออก
“ณุแยกกับน้ำตรงนี้ดีกว่า ถ้ากลับไปพร้อมกันพ่อจะสงสัยได้”
“อืม งั้นน้ำเข้าไปก่อนนะ” ผมพยักหน้ารับ สูดลมหายใจพร้อมเดินไปทันที
ผมเดินมาหน้าบ้านเจอนายพิภพยืนหน้าเครียดอยู่ ผมรีบเดินเข้าไปกอดทันที
“น้ำคิดถึงพ่อเลี้ยง น้ำขอโทษนะครับ” ผมพูดพร้อมกับสะอื้นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเหมือนสั่งได้
“น้ำ น้ำจริงๆใช่ไหม ” พิภพพูดอย่างไม่เชื่อ คนที่เอาตามหาทั้งคืนแล้วไม่เจอแต่พอจะกลับมาก็กลับมาดื้อๆ
“ถ้าคิดถึงชั้นแล้วหนีชั้นไปทำไม รู้ไหมจะผิดหวังแค่ไหน รู้ไหมว่าชั้นกะจะจริงจังกับน้ำ แต่น้ำกลับหักหลังชั้น”
“น้ำขอโทษ น้ำผิดไปแล้ว น้ำแค่ไม่รู้จะทำยังไง อึกๆ น้ำกลัวพ่อเลี้ยงจะทิ้งน้ำเหมือนคนอื่นๆของพ่อเลี้ยง น้ำกลัว แต่พอน้ำคิดได้น้ำก็กลับมา กลับมาหาพ่อเลี้ยง อือๆ ” ผมพูดไปหมดพอจะคิดอะไรได้ก็พูด ทำยังไงก็ได้ให้เขาเชื่อใจอีกครั้ง
พิภพเมื่อเห็นน้ำตาของสายน้ำก็เริ่มใจอ่อน เขาเริ่มมีใจให้กับสายน้ำตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว
“ไปคุยกันในบ้านก่อน” พิภพพูดแล้วจูงมือสายน้ำไปในบ้านเพราะคนงานเริ่มมองแล้ว
**********************************************************
พิภพพาสายน้ำมาคุยในห้องนอน
“ชั้นจะยกโทษให้นายก็ได้ครั้งนี้เป็นครั้งแรก แต่ถ้ามีอีกชั้นไม่เก็บนายไว้แน่” พิภพพูดอย่างไม่ไว้ใจนัก แต่ก็อยากรู้ว่าสายน้ำกลับมาทำไม แล้วจะมาไม้ไหน
“ขอบคุณครับพ่อเลี้ยง” สายน้ำพูดแล้วกอดพิภพพร้อมกับประกบริมฝีปากบดกันไปมากอย่างเร้าร้อน
พิภพดันให้สายน้ำนอนลงเตียง แล้วเกมส์รักอันเร่าร้อนก็เกิดขึ้น
สายน้ำนึกในใจเพียงว่า”ชั้นทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้คนที่ชั้นรักจริงๆ”
-
:a5: :a5:
-
ทำไมนายเอกเรื่องนี้ร้ายจัง ไม่อยากให้ร้ายเลยเพราะพ่อเลี้ยงก็ไม่ได้โหดร้ายอะไร อยากให้น้ำคิดใหม่
-
น้ำจะทำให้พ่อ ลูก ฆ่ากันมั้ยเนี่ย o22
-
นายเอกไม่ธรรมดาแฮะ :z2:
-
ผิดคาดแฮะ
-
:z2: :call:
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๙
สายน้ำตื่นขึ้นมาด้วยอาการเจ็บปวดช่วงล่างอาจจะเป็นเพราะว่าเกมส์รักเมื่อคืนที่เกิดขึ้นกับพ่อเลี้ยงนั้นนานนักกว่าจะได้นอนก็เกือบเช้า
“ตื่นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง” พิภพถามด้วยความเป็นห่วง
“พ่อเลี้ยงลองมาเป็นน้ำดูสิ”
สายน้ำตอบเสร็จเดินเข้าห้องน้ำอย่างไม่ใส่ใจที่จะพูดต่อ
**********************************************************
หลังกินข้าวเช้าเสร็จสายน้ำออกมาเดินเล่นที่สวนหลังบ้านแล้วอยู่ดีดีก็โดนกระชากไปหลังต้นไม้
“ชู่ว์ อย่าส่งเสียงไป ผมเอง” พิษณุนั้นเองที่เป็นคนกระชากสายน้ำ
“ณุหรอ น้ำคิดถึงจังเลย” สายน้ำพูดแล้วกอดพิษณุ
“ผมก็คิดถึงน้ำเหมือนกัน เมื่อคืนผมกลัวจริงๆว่าพ่อจะทำอะไรน้ำ”
“พ่อเลี้ยงไม่ทำอะไรน้ำหรอก เชื่อน้ำเถอะ”
“เรื่องของเราจะทำยังไงดี ถ้าพ่อจับได้ตายแน่ ”
“ณุจะเลิกกับน้ำหรอ” สายน้ำพูดแล้วน้ำตาคลอ
“เปล่าๆ อย่าร้องสิครับ ณุไม่มีวันเลิกกับน้ำแน่ แม้เรื่องของเราจะเร็วไปแต่ณุมั่นใจว่าณุรักน้ำ” พิษณุพูดแล้วนำสายน้ำมาปลอบ
“น้ำก็รักณุนะ ไม่ว่ายังไงน้ำก็จะอยู่กับณุ รักณุคนเดียว”
“ครับๆ เชื่อสิ เรื่องนี้ต้องมีทางออก”
หลังจากนั้นสายน้ำและพิษณุนั่งกอดกันหยอกล้อกันโดยไม่รู้เลยว่ามีข้าวปุ้นที่แอบมองพิษณุอยู่ตลอดเห็นอยู่
“แม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงคู่นี้ต้องมีอะไรไม่ธรรมดาแน่” ข้าวปุ้นพูดแล้วชักจะอยากรู้ความจริงของสองคนนี้
**********************************************************
อาหารเย็นของวันนี้พิภพได้สั่งให้แม่บ้านทำเป็นพิเศษ
“ณุ นั่งสิวันนี้พ่อสั่งทำอาหารที่ลูกชอบทั้งนั้น”
“ครับ พ่อ” พิษณุเห็นหน้าพ่อตัวเองแล้วละอายใจที่ทำลงไปแต่จะทำยังไงเค้าก้รักสายน้ำเหมือนกัน
แล้วพิภพก็ประคองสายน้ำมา พิษณุได้แต่มองภาพนั้นแล้วเจ็บแปลบหัวใจ
“น้ำนั่งตรงนี้นะข้างๆผม” ที่ตรงสายน้ำนั่งนั้นอยู่ตรงข้ามพิษณุพอดี
สายน้ำได้แต่ส่งรอยยิ้มปลอบใจไปให้
“เอาล่ะเริ่มทานก็ได้” พิภพพูดอย่างอารมณ์ดี เค้ารู้สึกดีที่สายน้ำไม่ต่อต้านเขาและสายน้ำเข้าได้ดีกับพิษณุ
ทั้งสามคนทานอาหารไปอย่างเรื่อยๆคงมีแต่พิภพคนเดียวเท่านั้นที่มีความสุข
“ว่าไงเรา ตกลงมหาลัยจะไปเรียนไหนณุ”
“คงเรียนใกล้ๆบ้านล่ะครับพ่อ ม.XX” พิษณุพูดแล้วนึกขึ้นได้
“พ่อจะไม่ให้สายน้ำเรียนต่อหรอครับ”
“ไม่ต้องหรอก เป็นเมียพ่อเลี้ยงสบายอยู่แล้ว” พิภพพูดแล้วหัวเราะ
สายน้ำเห็นสีหน้าของพิษณุแล้วสงสารเลยนำเท้าไปเขี่ยปลอบใจ พอสายน้ำเขี่ยเท้าเสร็จพิษณุยิ้มถูกใจเลยน้ำเท้าไปเขี่ยกลับบ้าง สายน้ำเขี่ยเท้าขึ้นไปเรื่อยๆ จนถูกจุดสำคัญแล้วน้ำเท้าคลึงไปเรื่อยๆเพื่อเพิ่มความเสียว พิษณุไม่ยอมแพ้เลยเขี่ยบ้างพร้อมคลึงไปคลึงมา ทั้งสองคนยิ้มอย่างถูกใจ
ในขณะที่พิภพเห็นสองคนยิ้มก็ชวนคุยไปอย่างมีความสุข ทั้งสองคนตอบไปบ้าง แล้วเท้าทั้งสองคนก็ทำหน้าที่ไปไม่หยุด
สิ่งที่ทั้งสองคนกลัวก็กลัวว่าพิภพจะจับได้แต่มันก็รู้สึกติ่นเต้น สะใจ อย่างไรอย่างบอกไม่ถูก นี้แหล่ะ รสชาติของการเป็นชู้
-
o13 o13
-
:laugh:ถูกใจ แต่ถ้าพ่อเลี้ยงจับได้คงสนุกน่าดู
-
นั้น แอบกุ๊กกิ๊กกันใต้โต๊ะด้วย
-
:laugh:ถูกใจ แต่ถ้าพ่อเลี้ยงจับได้คงสนุกน่าดู
นั่นสิครับ แต่อีกไม่นานแล้วล่ะ
-
:o8: อ่านแค่อรัมภบทกับตอนแรกก็น่าสนุึกแล้วอ่ะ ไปอ่านต่อก่อนนะคะ :pig4:
-
เข้ามาให้กำลังใจจ้า :mc4:
อยากรู้ว่าหมากเกมนี้จะจบยังไง หรือจะมีคนคว่ำกระดาน :z1:
-
อ้าว ถ้าพ่อเลี้ยงจับได้ ตายคู่ป่ะเนี่ย o22
-
อ่านตอนแรกแล้ว เรื่องน่าสนใจดี ^^
-
คนแต่งกลับมาแล้ว มาพร้อมความตื่นเต้น ความมันกำลังจะเกิด อย่าหาย ไปนานนะเดี๋ยวอารมณ์ ไม่ต่อเนื่อง :z13: :L2: :กอด1:
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๑๐
หลังจากอาหารเย็นสายน้ำก็ขึ้นมาอาบน้ำพออาบน้ำเสร็จเขาก็มานั่งบนเตียงแล้วพ่อเลี้ยงก็มาสวมกอดทางหลัง
“ผมดีใจนะที่น้ำกับนายณุเข้ากันได้ดี” พิภพพูด
สายน้ำแอบยิ้ม นึกในใจเข้ากันได้ดีกว่าที่คุณคิดล่ะ
“ครับ” สายน้ำตอบอย่างปัดไป
พ่อเลี้ยงเริ่มจะซุกไซร้ซอกคอของสายน้ำแต่โดนสายน้ำห้ามซะก่อน
“วันนี้ผมเหนื่อยครับพ่อเลี้ยง”
“แต่... ก็ได้ แล้วแต่น้ำแล้วกัน”
พิภพนอนพร้อมถอนหายใจ สายน้ำนอนลงข้างๆ เขานอนมาเรื่อยๆทั้งที่เขาไม่ได้หลับรอจนเขาดูเวลานี่ก็ 5ทุ่มแล้ว พ่อเลี้ยงก็หลับสนิทแล้ว เขาจึงค่อยๆย่องออกจากห้องช้าๆ พร้อมเดินมาชั้นล่างแล้วเดินไปตามทางเดินเพื่อเดินไปบ้านอีกหลังที่อยู่ติดกัน คือบ้านของพิษณุที่พ่อเลี้ยงทำไว้เพื่อให้พิษณุเป็นส่วนตัว
“ก๊อกๆ ” สายน้ำเคาะที่ประตู
“มาแล้วครับ น้ำ!” พิษณุเปิดประตูมาเห็นสายน้ำแล้วตกใจเขาหันซ้ายขวาพร้อมรีบให้สายน้ำเข้าบ้าน “เข้ามาน้ำเดี๋ยวใครมาเห็น”
ทั้งสองรีบเข้าห้องไปโดยไม่รู้เลยว่า ข้าวปุ้นที่ชอบมาป้วนเปี้ยนแถวเรือนของพิษณุนั้นเห็นทุกอย่าง
“ชั้นต้องรู้ให้ได้ว่าสองคนนี้มีอะไรกัน” ข้าวปุ้นพูดพร้อมกับพยายามจะหาทางดูข้างใน
*****************************************************
เมื่อเข้าห้องมาสายน้ำรีบโผเข้ากอดพิษณุทันที
“น้ำคิดถึงณุจังเลย”
“ผมก็คิดถึงน้ำเหมือนกัน รู้ไหมว่ามันทรมานแค่ไหนที่เราเห็นหน้ากันแต่ณุไม่สามารถจะแสดงความรักให้น้ำเห็นได้เลย”
“ใช่ๆ”
“งั้นเรามาแสดงความรักกันดีกว่า”
พิษณุเริ่มซุกไซร้ลำคอของสายน้ำสายน้ำยิ้มรับสัมผัสอย่างเต็มใจ เขาไม่ต้องฝืนเหมือนตอนที่ทำกันพิภพ พิษณุผลักสายน้ำลงไปบนเตียงทั้งบดริมฝีปากเข้าหากันอย่างเร่าร้อน รุนแรง แต่แอบอ่อนหวาน ทั้งสองต่างช่วยกันถอดเสื้อผ้าออกไปเพื่อไม่ให้อะไรมาขวางกั้นห้วงอารมณ์ของทั้งคู่ พิษณุไซร้ลงมาหยอกล้อกับยอดอกสีสวยของสายน้ำ
“อ่าส์...อืม เสียวเหลือเกินณุ ที่รัก”
พิษณุฟังแล้วได้ใจเริ่มไซร้ลงไปเรื่อยจนถึงช่องทางสีสวยพร้อมกับลงลิ้นไป ทำให้สายน้ำกระตุก
“อ่าส์ พอเถอะ ที่รัก อืม...เข้ามาซะที”
พิษณุจัดท่าในท่าที่พร้อมพร้อมกับจับณุน้อยที่ไม่น้อยเข้าไปพร้อมกับจูบสายน้ำปลอบเมื่อเห็นสายน้ำกระตุก
“ใจเย็นๆครับ อย่าเกร็ง อืม....ซี้ดด ฟิตเหลือเกินที่รัก”
เมื่อเข้ามาจนมิดพิษณุเริ่มเกมส์รักอย่างเร่าร้อนจนเมื่อทั้งสองกระตุกและปล่อยออกมาพร้อมกัน ณุซบลงไปที่คอสายน้ำ
“ณุมีความสุขที่สุดเลยน้ำที่รัก ณุรักน้ำนะครับ”
“น้ำก็รักณุ”
ทั้งสองพูดพร้อมกับหลับไปในอ้อมกอดของกันและกันโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาของข้าวปุ้นที่มองอย่างอึ้ง โกรธ และอิจฉาที่สายน้ำได้ครอบครองพิษณุ
“ถ้าพ่อเลี้ยงรู้ว่าเมียตัวเอง มาเล่นชู้กับลูกชายตัวเองจะทำหน้ายังไงนะ 555 แกพินาศแน่นังสายน้ำ เชิ่ดดีนัก”
-
:man1: กอดทุกคน ขอบคุณสำหรับทุกคอมเมนต์นะครับ
ญ่าต้องขอโทษที่นานๆจะต่อได้ เพราะว่าใกล้สอบปลายภาคแล้ว
ต้องอ่านหนังสือนะครับ
แต่จะพยายามมาต่อบ่อยๆนะครับ
เรื่องนี้คงไม่ยาว เพราะถ้ายาวคงจะอืดแน่ :laugh:
ประมาณ15ตอนก็จบครับ
ฝาก"ซ่อนรัก"ด้วยนะครับ
เพิ่งเขียนเรื่องแรกมีอะไรติชมกันได้นะครับ :pig4:
-
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะ สู้สู้สสสสสสส
-
งั้น ต้องเชือดนังข้าวปุ้นก่อน ที่ น้ำกับณุ จะเดือดร้อน
-
พ่อ-ลูกแบ่งกันใช้ แล้วจัดการเอานังข้าวปุ้นไปหมกป่า อิอิ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่าาาาา
สนุกอ้ะ ยังเดาไม่ออกเลยค่ะ ว่าใครเป็นพระเอก แต่คนเขียนบอกมาว่า 15 ตอนจบเหรอคะ
ทำไมมันสั้นจังอ่ะ ไม่เป็นไรๆยังไงก็จะติดตามเรื่องต่อๆไปของคนเขียนนะคะ เรื่องแรกได้ขนาดนี้ก็สุดยอดแล้วค่ะ
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
-
เป็นกำลังใจให้ :mc4:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่าาาาา
สนุกอ้ะ ยังเดาไม่ออกเลยค่ะ ว่าใครเป็นพระเอก แต่คนเขียนบอกมาว่า 15 ตอนจบเหรอคะ
ทำไมมันสั้นจังอ่ะ ไม่เป็นไรๆยังไงก็จะติดตามเรื่องต่อๆไปของคนเขียนนะคะ เรื่องแรกได้ขนาดนี้ก็สุดยอดแล้วค่ะ
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
พระเอกขออุบไว้ก่อนนะครับ
ยังไงก้ติดตามเรื่อยๆนะครับ
ที่เขียน15ตอนเพราะว่าไม่อยากยืดอ่ะครับเพราะกลัวมันจะน้ำเน่า(ไปมากกว่านี้)
:pig4:
-
ข้าวปุ้น..คิดจะทำอะไรเนี้ย...
ลุ้นๆๆ..ตอนต่อไป
-
3P เรยค่ะ เราเชียร์ ฮ่าๆๆๆ อุ้มข้าวปุ้นไปเชือดที หรือว่า ให้ณุจับกดเรยยยย วิ้วๆๆ
-
อ่านรวดเดียวจบเรย o13 o13
รอตินต่อไปอยู่นะค่ะ :L2: :pig4:
-
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ สอบเสร็จแล้ว มาเขียนต่อนะ
-
เิพิ่งรู้ว่าํธัีญญ่าเขียนเรื่องด้วย ไม่ต้องกลัวน้ำเน่าหรอก เรื่องที่ผมเขียนเองก็ใช่น้อยซะเมื่อไหร่ 55
เป็นกำลังใจในการสอบนะครับ
ไม่รู้จะใส่เป็ดตอนไหน เลยใส่ของตอนที่ 10 นะครับ
-
พ่อเลี้ยงจับข้าวปุ้นเป็นเมียแทนได้ป่ะ
ให้ลูกๆ เค้าคู่กันเหอะ :z10:
-
ดักตบ อิ๊ ข้าวปุ้นได้ไหมนิ เสือกไม่เข้าเรื่อง 555+
-
ดุเดือด
:pighaun: :z1:
-
:กอด1:เป็นกำลังใจในการสอบ เราก็ใกล้จะสอบแล้วเหมือนกัน
เข้ามารอ ยังไงสักวันพ่อเลี้ยงก็ต้องรู้
แต่เรายิ่งอยากจะรู้ว่า ถ้าพ่อเลี้ยงรู้แล้วจะจัดการเรื่องนี้ยังไง
-
ขอเข้ามาอ่านด้วยคนนะคะ
-
เพิ่งมาติดตามเจ้าค่า
3pเถอะนะคะ (เพราะเลือกไม่ถูก555+)
แต่ที่แน่ๆเก็บข้าวปุ้นไปซา~~~
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๑๑
สายน้ำลืมตาขึ้นมาในอ้อมกอดของพิษณุ
“ณุ ปล่อยน้ำก่อนเถอะ ถ้าพ่อเลี้ยงตื่นขึ้นมาแล้วจะยุ่ง”
“ไม่เอานี่ ณุอยากกอดน้ำไว้แบบนี้จนถึงเช้าเลย”
“ไม่ได้หรอกณุ อย่าเอาแต่ใจสิ”
“งั้นน้ำต้องสัญญาว่าจะลงมาหาณุทุกคืน” พิษณุพูดอย่างเอาแต่ใจ
“ไม่ได้หรอก แต่น้ำสัญญานะว่าจะลงมาหาบ่อยๆ” สายน้ำพูดพร้อมกับยืดตัวขึ้นไปจูบริมฝีปากของพิษณุเบาๆ
สายน้ำลุกขึ้นไปแต่งตัวพร้อมกับพูดว่า
“น้ำไปก่อนนะที่รักของน้ำ”
****************************************************
สายน้ำเดินออกมาจากเรือนของพิษณุมาได้นิดเดียวก็ได้ยินเสียงมาจากข้างหลัง
“แม่เลี้ยงจะไปไหนหรอครับ”
สายน้ำหันไปมองเห็นข้าวปุ้นเดินออกมาจากข้างเรือนของพิษณุสายน้ำชักสีหน้าตกใจแต่ปั้นหน้าว่าไม่มีอะไรเกิดขี้น
“จะกลับเรือนสิ ป่านนี้แล้วทำไมไม่นอนข้าวปุ้นมาเดินป้วนเปี้ยนอะไรแถวนี้”
“ผมก็มาเดินของผมปกติ แล้วแม่เลี้ยงล่ะครับออกมาจากเรือนลูกเลี้ยงทำไม เอ๊ะ ใครมาเห็นแบบนี้จะเข้าใจผิดเอานะครับ” ข้าวปุ้นพูดพร้อมกับทำสีหน้ายียวนกวนประสาท ทำเอาสายน้ำถึงกับจะเก็บอารมณ์ไม่อยู่
“แกพูดยังงี้หมายความว่าไงนังข้าวปุ้น”
“ก็หมายความอย่างที่พูดนั้นแหล่ะครับ ผมมาเดินแถวเรือนคุณณุแถมได้ยินเสียงเหมือนอะไรกำลังติดสัตว์พอดี”
“ข้าวปุ้น ! ” สายน้ำพูดอย่างตกใจ นี้นังข้าวปุ้นได้ยินอะไรรึเปล่ามันจะรู้เรื่องของเรากับณุไหม
“หน้าซีดทำไมครับแม่เลี้ยง กลัวผมจะรู้หรอว่าแม่เลี้ยงกำลังมาพลอดรักกับลูกเลี้ยงตัวเองอยู่” ข้าวปุ้นพูดอย่างคนมีไผ่เหนือกว่า
“นี้แกพูดอะไรของแก อ๋อ! ชั้นรู้ล่ะที่แกคอยมาป้วนเปี้ยวแถวเรือนของณุทุกคืน เพราะหวังว่าสักวันณุคงหน้ามืดตามัวมาเอาแกล่ะสิ แต่เสียใจหรอกนะ แกมันก็เป็นได้แค่คนรับใช้นั้นแหล่ะ นังหมาเห่าใบตองแห้ง”
“นี่มึงว่ากูเป็นหมาหรอ อีน้ำ! มึงล่ะวิเศษวิโสตรงไหน เป็นเมียพ่อแล้วยังจะมาเป็นเมียลูก มึงก็ไม่ต่างอะไรจากเดรัจฉานหรอก เอาไม่เลือก ไม่นึกถึงศีลธรรม ยิ่งกว่าสัตว์เวลามันติดสัตว์ซะอีก”
เพี๊ยะ!
สายน้ำเดินเข้าไปตบหน้าข้าวปุ้น
“แกไม่มีสิทธิ์จะมาด่าชั้น แล้วแกอย่าหวังว่าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร”
สายน้ำพูดแล้วไปกระชากข้าวปุ้นไปที่ศาลาท่าน้ำพอถึงศาลาก็โดนข้าวปุ้นสะบัดหลุด
เพี๊ยะๆ !
ข้าวปุ้นตบสายน้ำไปฉาดใหญ่สองครั้ง
“มึงอย่าหวังว่ากูไม่กล้าตบมึง อีผู้ดี อีผู้ดีติดสัตว์”
สายน้ำโกรธจนหน้าแดงทนไม่ไหวเข้าไปกระชากผมที่เริ่มยาวของข้าวปุ้นแล้วผลักลงไปที่พื้นศาลา แล้วลากหัวของสายน้ำมาใกล้ท่าน้ำ สายน้ำจับหัวของสายน้ำกดน้ำไปแปปนึงแล้วยกขึ้นมา
“เป็นไงล่ะมึง ยังจะปากดีอยู่อีไหมฮะ” สายน้ำตวาด ”มึงนี่ต้องให้กูร้ายใช่ไหม พูดดีกันไม่เป็นใช่ไหม ได้กูจัดให้”
“อีผู้ดี กูไม่กลัวมึงหรอก” ข้าวปุ้นพูดด้วยสายตามาดร้ายแต่แอบหวั่นนิดๆเมื่อเจอกับสายตาอันดุดันกว่าของสายน้ำ สายน้ำตอนนี้ใบหน้าอันสวยหวานติดเฉี่ยวนั้นได้ร้ายอย่างเต็มที่ ดูดุ จนข้าวปุ้นหวั่น
“ปากดีนักนะมึง ได้กูจะจัดให้” สายน้ำพูดแล้วกระชากข้าวปุ้นขึ้นมาพร้อมกับตบไปที่หน้าหลายครั้ง
เพี๊ยะๆๆๆ !
ข้าวปุ้นล้มลงอย่างหมดแรง สายน้ำมองข้าวปุ้นอย่างสะใจด้วยสายตาเหยียดหยามปนสมเพชและแบะปาก
“ไม่เห็นจะเก่งเหมือนปากมึง อีข้าวปุ้น” สายน้ำพูดเสร็จจะเดินออกมาจากท่าน้ำ แต่โดนข้าวปุ้นกระชากหวังว่าจะผลักให้ลงน้ำแต่สายน้ำสติดีเลยจับไม้ไว้ได้
“อีข้าวปุ้น!” สายน้ำตวาดพร้อมสายตาอันดุดันที่จะเผาข้าวปุ้นให้ไหม้ได้
สายน้ำเดินเข้าไปพร้อมถีบข้าวปุ้นตกน้ำไป
ตู้ม!
เป็นโชคร้ายของเข้าปุ้นที่จะจับไม้แถวนั้นไม่ได้แต่โชคร้ายกว่าคือสร้อยข้อเท้าของข้าวปุ้นกับไปเกี่ยวแทนทำให้ข้าวปุ้นอยู่ในสภาพที่หัวจมน้ำเท้าชี้ฟ้า จะขยับก็ไม่ได้เพราะติดไม้ข้าวปุ้นกระดุกกระดิกไปมา
“ช่วยไม่ได้แกรนหาที่ตายเองนังข้าวปุ้น”สายน้ำพูดด้วยสายตาเย็นชาแล้วเดินออกไป
ส่วนข้าวปุ้นดิ้นจนหมดแรงแล้วหยุดดิ้นไปพร้อมกับลมหายใจที่ขาดไป ทิ้งไว้แต่ร่างในสภาพอันหน้าอดสู
**********************************************
-
ขอบคุณมากๆนะครับสำหรับคอมเมนต์ทุกอัน
ญ่าได้อ่านทุกอันและดีใจมากๆ
ตอนนี้สายน้ำฮาร์ดคอมากๆๆๆแต่หลังๆจะยิ่งกว่านี้รึเปล่าต้องติดตาม
ข้าวปุ้นจบน่าสงสารเล็กๆ :laugh: แต่การตายของข้าวปุ้นสำคัญแน่นอน
:pig4: ขอบคุณทุกๆคนนะครับ เม้นให้กำลังใจกันบ้างนะครับ
-
ร้ายจากมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เอ่อ..สายน้ำนี่.. :m28:เป็นนายเอกรึ??
ทำแต่ละอย่าง...นางร้ายละครทีวียังต้องรีบหลบ :m22:
ช่างร้ายยยย..ไม่แคร์สื่อจริง :เฮ้อ:
-
หือ สรุป ข้าวปุ้นมัน ซวย ตายเอง ใช่มั้ย แล้ว มันจะจบยังไงหว่า ชักหวั่นใจ
-
บอกได้คำเดียวว่า แรงส์อ่ะ
-
เอ่อ ข้าวปุ้นตาย เดาเรื่องไม่ออกเลยอ่ะ
จะรอตอนต่อไปแล้วกันนะ^^
-
อ้าวข้าวปุ้นตาย อีก แล่วๆๆๆๆ มันซักน่ากลัวขึ้นมาแล้วนะเนี้ย
ปมๆๆๆ
-
โอ้ !! สายน้ำแรงได้อีก o22 o22 o22
สงสารข้าวปุ้น
-
นะ นะ นายเอกคนนี้ ร้ายจริงๆ
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22
-
ฆ่าคนตายได้โดยไม่รู้สึกตกใจหรือรู้สึกผิดอะไรเนี่ย ถือว่าร้ายกาจเกินไปแล้วล่ะค่ะ
ข้าวปุ้นผิดที่สอดรู้สอดเห็น ใช้วาจาหยาบคาย และพยายามทำร้าย แต่สายน้ำก็ไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะทำร้ายกลับจนอีกฝ่ายถึงแก่ชีวิต
รับไม่ได้จริงๆ ที่สายน้ำไม่มีแม้แต่ความรู้สึกผิด
สรุปว่าสายน้ำเป็นตัวร้ายของเรื่องใช่มั้ยคะ
-
ร้ายเพราะรัก ข้าวปุ้นไปที่ชอบๆนะเอ้ย
-
เรื่องนี้แรงได้อีก
ข้าวปุ้นตาย แล้วทีนี้ใครจะกัดกับสายน้ำหล่ะเนี่ย
อยากรู้ๆๆๆ :a5: :a5: :a5:
-
เลวบริสุทธิ์ จริงๆๆ
-
โอ้ว์
ข้าวปุ้นโดนฆ่าเลย
ทำไมนายเอกน่ากลัวจัง
-
สายน้ำร้ายกาจจัง แล้วอย่างนี้จะใช่นายเอกมั้ยอ่ะ
-
สายน้ำร้ายอ่ะ สงสารพ่อเลี้ยง
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๑๒
สายน้ำเดินกลับบ้านมาด้วยอาการกระวนกระวายใจ นี่เราทำอะไรไปอีกนี่อาการเดิมๆของชั้นยังไม่หายใช่ไหม
สายน้ำเปิดประตูห้องนอนเห็นพิภพนอนอยู่เลยแอบย่องเข้าไปนอนข้างๆ แต่สายน้ำไม่สามารถข่มตาให้หลับได้เลย นี่เขาทำอะไรนี่เขาพลาดฆ่านังข้าวปุ้นใช่ไหม ถ้ามีคนรู้ล่ะจะเป็นยังไง จะโดนจับไหม แล้วถ้าณุรู้ณุยังจะรักเขาไหม
ด้วยความเครียดทำให้สายน้ำนอนไม่หลับจึงเดินไปหยิบยา ยาที่ไม่ได้กินมานานเขาคิดว่าเขาน่าจะไม่มีวันได้กินยานี่อีกแล้ว แต่วันนี้ทำไมอดีตที่เคยเกิดขึ้นกลับต้องมาหลอกหลอนกันอีก
สายน้ำหยิบยาในขวดกินไปพร้อมน้ำ เขาพยายามจะข่มตาให้หลับ แต่ด้วยฤทธิ์ยาที่แรงทำให้สายน้ำหลับลงไปในที่สุด
*******************************************
สายน้ำตื่นขึ้นมาอีกทีในตอนสายเขารู้สึกมึนหัว อาจจะเพราะฤทธิ์ยาที่เขากินไปหลายเม็ด
“ตื่นแล้วหรอสายน้ำ” พิภพพูด
“คับ พ่อเลี้ยง”
สายน้ำได้ยินเสียงพูดคุยเสียงดังจากหน้าบ้านจึงถามพิภพ
“เกิดอะไรขึ้นครับพ่อเลี้ยง”
“ข้าวปุ้นตายแล้วที่ท่าน้ำ ไม่รู้ตายได้ยังไงตอนนี้ตำรวจกำลังสืบอยู่นะ เรื่องนี้มาเกิดในไร่ของชั้น ชั้นไม่ยอมให้คนร้ายลอยนวลแน่”
พอสายน้ำได้ยินคำว่าตำรวจก็หน้าซีด
“ว่าไงนะครับ ตำรวจ”
“มีอะไรหรอสายน้ำ ทำไมต้องหน้าซีดขนาดนั้น”
“เปล่าๆครับ ไม่มีอะไร”
พิภพเดินออกไปทิ้งไว้แต่สายน้ำคนเดียว อาการเก่าที่ไม่ได้เกิดมานานมาอีกแล้ว เขารู้สึกปวดหัวเหลือเกิน รู้สึกมือมั่นควบคุมอะไรไม่ได้
สายน้ำคลานลงจากเตียงพยายามควบคุมมือที่สั่นไปหยิบยาในลิ้นชัก สายน้ำไม่สามารถประคองกระปุกยาได้ ยาเลยหล่นเรี่ยราดไปหมดยาส่วนหนึ่งหล่นไปใต้เตียง เขาพยายามจะหยิบยา แต่ขณะนั้นเอง เขากลับเห็นใบหน้าซีดขาวจนเห็นเส้นเลือด ดวงตาเปิดกว้าสีแดงสด เส้นเลือดในดวงตาเกร็งจนเห็นขึ้นเป็นสีแดงมองเขาอย่างโกรธแค้น ห้อยหัวลงมาจากบนเตียง
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
แล้วสายน้ำก็สลบไปในขณะที่ยังเก็บยาไม่เสร็จ
********************************************
พิภพและพิษณุที่นั่งอยู่ข้างล่างได้ยินเสียงกรี๊ดมาจากบนห้องก็รีบวิ่งขึ้นไปดู พิภพเปิดประตูเสร็จพิษณุก็รีบเข้าไปประคองสายน้ำทันที
“น้ำๆ คุณเป็นยังไงบ้าง” พิษณุถามสายน้ำด้วยสายตาห่วงใยจนพิภพที่ยืนมองอยู่มองด้วยสายตาสงสัย ทำไมพิษณุถึงเป็นห่วงสายน้ำขนาดนี้
แล้วสิ่งที่ทำให้พิภพสงสัยไปอีกคือ พิษณุอุ้มสายน้ำไปทันที
“แกจะพาน้ำไปไหนณุ” พิภพถาม
“ผมจะพาไปโรงพยาบาลคับพ่อ”
“งั้นเอามานี่ น้ำเป็นเมียชั้น ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผัวอย่างชั้น ไม่ใช่ลูกเลี้ยงอย่างแก”
พิภพพูดจบพิษณุหน้าเริ่มซีด นี่เขาออกการมากไปหรอ จะทำไงได้ก็เขาเป็นห่วงสายน้ำนี่ ถ้าพิภพจับได้ละ จะเกิดไรขึ้น
พิษณุส่งสายน้ำให้กับพิภพแล้วเดินตามไปขึ้นรถพาสายน้ำไปโรงพยาบาล
***********************************************
สายน้ำรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน พอหันมามองดูเขาอยู่โรงพยาบาลสินะ นี่เขาเป็นอะไรไป พอสายน้ำนึกได้ก็หน้าซีด
“น้ำเป็นไงบ้าง ตื่นมาแล้วก็หน้าซีดเลย จะเอาน้ำไหม” พิภพถามดูความเป็นห่วง ส่วนพิษณุนั่นได้แต่มองอยู่ห่างๆ
“ไม่เป็นไรครับพ่อเลี้ยง ทำไมน้ำถึงมาอยู่นี่ได้ล่ะ ”
“ก็น้ำกรี๊ดแล้วสลบไปน่ะสิ ชั้นกับนายณุก็เลยรีบพามาโรงพยาบาล”
“แล้วหมอเค้าว่าไงบ้างครับ”
“หมอบอกว่าน้ำเครียดเกินไป แต่พอตื่นมาต้องตรวจสภาพจิตใจอีกที น้ำเครียดอะไรหรือเปล่า”
เมื่อสายน้ำได้ยินว่าตรวจอาการทางจิตก็รีบเปลี่ยนสีหน้าทันที เขาไม่ยอมให้ใครมารับรู้เรื่องในอดีตทั้งนั้น เขาไม่อยากให้ใครรู้ว่าเขาเคยเป็นเด็กที่มีปัญหาทางจิตก่อน
“ไม่มีอะไรครับ พ่อเลี้ยงผมอยากกลับบ้าน”
“เดี๋ยวรอให้หมอตรวจก่อนนะ”
“ไม่ ! ” สายน้ำตวาดเสียงดัง
“เอ่อ ผมขอโทษครับ แต่ผมไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ”
“ยังไงณุว่าน้ำน่าจะให้หมอตรวจอีกสักนิดนะ” พิษณุเดินเข้ามาอีกฝั่งของเตียง พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ก็ได้ แต่ยังไงน้ำก็ขออกจากโรงพยาบาลวันนี้นะ”
“ได้สิ” พิษณุพูดพร้อมนิ้มให้สายน้ำ สองสายตาประสานกันโดยไม่รู้เลยว่ามีอีกสายตาที่มองเขาสองคนด้วยสายตา “สงสัย อยากรู้ และผิดหวัง”
*************************************************
-
:กอด1: กอดคนอ่านทุกคน ดีใจจัง
ตอนนี้คอมเมนต์เยอะมากกก อิอิ แค่นี้ก็พอใจแล้ว
ตอนที่ผ่านมาคนด่าสายน้ำเยอะ :laugh: ปมของสายน้ำเริ่มเปิดเผย
อิอิ ลุ้นๆกัน
-
สายน้ำ น่าสงสารเนอะ มีปมอดีตอันแสนเศร้า
:sad4:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ปาดเหงื่อ :m29:
-
มารอสายน้ำ :z2:
-
น่าลุ้นทั้งเรื่องเลย ๆ สงสารข้าวปุ้น
-
ซ่อนรัก
ตอนที่๑๓
ในตอนเย็นนั้นพิภพและพิษณุพาสายน้ำกลับบ้านเมื่อถึงหน้าบ้านสายน้ำมีอาการตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด
“น้ำคุณเป็นอะไรอะไรหรือเปล่า” พิษณุถามด้วยความเป็นห่วงโดยไม่ได้ระแวงสายตาของพิภพที่มองอยู่
“เปล่า น้ำไม่ได้เป็นอะไร เราเข้าบ้านกันเถอะ”
ทั้งสองเข้าบ้านไปโดยที่พิภพมองทั้งสองไปจนลับสายตา
เมื่อเข้ามาในบ้านสายน้ำและพิษณุเข้ามาในห้องพิภพก็ตามมาทีหลังพร้อมพูดว่า
“แกกลับไปเถอะ ณุ เดี๋ยวชั้นดูแลเมียของชั้นเอง”
พิษณุหันมามองพ่อของตัวเองทันที
“ครับๆ มันคงหมดหน้าที่ของลูกเลี้ยงที่ดีแล้วใช่ไหมครับ”
“ใช่ ในฐานะลูกเลี้ยงชั้นว่าแกดูแลแม่เลี้ยงตัวเองดีเกินไปซะด้วยซ้ำ เป็นห่วงเป็นใยยังกะเมียของตัวเอง”
“พอๆเถอะครับ น้ำอยากพัก ขอบคุณณุมากนะวันนี้” สายน้ำรีบตัดบททันทีกลัวว่าสองคนนี้จะพูดอะไรไปมากกว่า
หลังจากสายน้ำพูดจบพิษณุรีบออกไปทันทีทิ้งไว้แค่สายน้ำและพิภพ
“น้ำกับนายณุนี่ ถ้าท่าทางสนิทสนมกันเหลือเกินนะ”
“เราสองคนรู้จักกันมาก่อน รู้จักกันมาก่อนที่น้ำจะพบพ่อเลี้ยงด้วยซ้ำ งั้นก็ไม่แปลกที่น้ำกับณุจะเป็นห่วงเป็นใยกัน”
หลังจากสายน้ำพูดจบพิภพกระชากตัวสายน้ำเข้ามาหาตัวเองทันทีพร้อมพูดว่า
“แต่ตอนนี้น้ำเป็นเมียชั้น ชั้นไม่ชอบให้เมียชั้นไปสนิทกับผู้ชายหน้าไหน แม้แต่ลูกชายชั้นเอง”
“นี่คุณจะบ้าหรือเปล่า แทนที่จะดีใจที่น้ำกับณุไม่มีปัญหากัน แต่กลับมาพูดอะไรบ้าๆ”
“แล้วน้ำก็อย่าทำไอเรื่องบ้าๆให้เกิดขึ้นก็แล้วกัน เพราะชั้นไม่มีวันยอมแน่”พิภพพูดแล้วผลักสายน้ำลงบนเตียงพร้อมเดินออกไปทันที
หลังจากพิภพออกไปสายน้ำรู้สึกกลัวขึ้นมาทันทีกลัวว่าพิภพรู้ความจริงดังนั้นสายน้ำต้องรีบไปจากที่นี้แล้วยิ่งถ้าใครสงสัยเรื่องการตายของนังข้าวปุ้นล่ะก็เขาโดนหนักแน่
ในขณะที่สายน้ำจะออกจากห้องนั้นอยู่ดีดีก็มีลมพัดมาทำให้หน้าต่างในห้องดังสนั่นสายน้ำรู้สึกเสียวสันหลังวาบ สายน้ำพยายามคิดว่าเขาคิดมากไปเองมันเป็นจินตนาการที่เขาคิดขึ้นมาเองทั้งนั้นและอยู่ดีดีสายน้ำก็เกิดนึกถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้เหตุการณ์ที่ทำให้เขาต้องเป็นเด็กที่มีอาการป่วยทางจิต
5ปีที่แล้ว
ในตอนนั้นสายน้ำมีอายุเพียง13ปีเท่านั้น สายน้ำเป็นลูกเจ้าของไร่ส้มแห่งหนึ่งเป็นเด็กที่ร่าเริง สดใสและเป็นที่รักของทุกคนในไร่ ไม่ได้เป็นเด็กร้ายกาจเช่นปัจจุบัน ด้วยสายน้ำเป็นเด็กผู้ชายที่หน้าค่อนข้างไปทางสวยมากกว่าหล่อ แล้วยิ่งได้ผิวขาวสวยเหมือนแม่เขาแล้วทำให้ดูโด่นเด่นไปอีก
เด็กชายสายน้ำเป็นเด็กดี เป็นที่รักของพ่อแม่แต่เหตุการณ์มาเปลี่ยนเพราะเหตุการณ์ครั้งนั้น
ในวันนั้นสายน้ำเข้านอนเป็นเวลาปกติแต่อยู่ดีๆตอนเที่ยงคืนเขากลับได้ยินเสียงจากข้างล้างบ้าน
เพล้ง!
สายน้ำรีบตื่นแล้ววิ่งไปดูทันที เขาเห็นพ่อกับแม่และแม่บ้านของเขาโดนมัดไว้ พ่อมีสภาพโดนซ้อม แม่มีรอยโดนตบที่ใบหน้า และป้าชื่นก็มีสภาพไม่ต่างกัน
“ใครหน่ะ” ชายสามคนใส่หมวกไอโม่งพรางหน้าพรางตาหันมามองสายน้ำทันที
“สายน้ำหนีไปลูก” แม่ของสายน้ำตะโกนบอกทันที สายน้ำเตรียมจะวิ่งแต่ไม่ทันโดนหนึ่งในสามคนนั้นมาจับตัวไว้ทัน
“ว้าว ! ลูกชายเจ้าของบ้านหรอเนี่ย หน้าตาน่ารักเชียว หน้าตาแบบนี้หน้าจะเอาไปทำเมียนะมึง”
“ไหนว่ะ เออกูเห็นด้วย น่ารักเชียว ดูผิวสิขาวเนียนเชียว”ชายอีกคนเดินเข้ามาพร้อมลูบไปตามหน้าของสายน้ำ
“ปล่อยลูกกูนะ พวกมึงจะเอาอะไรเอาไปให้หมด ปล่อยลูกกู” พ่อของสายน้ำพูดอย่างเป็นห่วงลูกชายตัวเอง
“5555 รักลูกจริงนะมึง แต่ลูกมึงน่ารักว่ะ พวกกูขอเอาไปด้วยก็แล้วกัน”
หลังจากนั้นโจรสามคนนั้นก็ช่วยกันมัดปากของทั้งสามคนไว้ แล้วรีบลากสายน้ำไปทางหลังบ้านทันทีเพราะพวกโจรเริ่มได้ยินเสียงพวกคนงานมาแล้ว
โจรวัยหนุ่มทั้งสามคนพาสายน้ำมาในป่าลึกพอมาถึงที่หนึ่งพวกนั้นจึงหยุดหลังจากพวกนั้นปล่อยปากของสายน้ำสายน้ำก็พูดทันที
“ปล่อยกูนะไอพวกเลว ปล่อยกู”
“พี่ปล่อยน้องแน่จ๊ะ แต่หลังจากที่น้องเป็นเมียของพวกพี่แล้ว”
สายน้ำรู้สึกกลัวทันทีพยายามจะหนีแต่ไม่รอดเลยโดยตบเข้าไปหนึ่งที
เพี๊ยะ!
“ฤทธิ์มากนักใช่ไหมมึง มากูขอก่อนแล้วกัน”
หลังจากนั้นชายคนหนึ่งก็จับสายน้ำนอนลงบนดินชื้นพร้อมพยายามถอดเสื้อผ้าสายน้ำแต่สายน้ำสู้มันจึงต่อยท้องสายน้ำไป
“หึหึ ชอบซาดิสก็ไม่บอกนะน้อง เดี๋ยวพวกพี่จัดให้”
“เร็วๆเหอะมึง ชักช้าอยู่ได้ กูอยากแล้ว” พวกมันอีกคนคนพูดขึ้น
หลังจากนั้นชายสามคนนั้นช่วยกันถอดเสื้อผ้าออกสายน้ำได้แต่นอนร้องไห้ปล่อยให้พวกสามคนนั้นคงตักตวงความสุขจากตัวเองอย่างไร้ความอ่อนโยน มีแต่ความป่าเถื่อน และเจ็บปวด
หลังจากสามคนนั้นตักตวงความสุขจากสายน้ำจนเพียงพอ สายน้ำนอนร้องไห้ไม่หยุด และเจ็บตามเนื้อตัวและจุดนั้นจนไม่มีแรงจะขยับเขยื้อน
“มึงหยุดร้องเหอะ น่ารักๆอย่างมึงเดี๋ยวพวกกูจะพาไปด้วยไปอยู่ด้วยกัน4คนผัวเมียไง 555”
ในขณะนั้นมีพวกมันอีกคนพยายามจะมายุ่งกับสายน้ำอีกสายน้ำพยายามปัดแต่ไอนั้นโมโหจึงตบหน้าสายน้ำไป
เพี๊ยะ!
“ยังมาเรื่องมากอีนังมึง โดนพวกกูไปจนบานแล้ว”
ในตอนนั้นเองมือของสายน้ำไปจับได้เอาปืนของพวกมันเพื่อป้องกันตัวสายน้ำหยิบขึ้นมาแล้วเหนี่ยวไกใส่ไอคนที่จะปล้ำอีกทันที
ปัง!
ไอคนนั้นล้มลงทันที เพื่อนมันอีกสองคนรีบมาดู
“มึงยิงเพื่อนกู ตายซะเถอะ”
มันพยายามจะมาแย่งปืนของสายน้ำแต่สายน้ำเหนี่ยวไกปืนซะก่ออนเลยนอนลงอีกคน เหลืออีกคนสายน้ำยิงไปทันที โดยคนนี้นอนทับสายน้ำพอดี ทำให้เลือดจากไอคนนั้นไหลมาเปื้อนสายน้ำด้วย
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด” สายน้ำกรี๊ดลั่นป่า
ในตอนเช้านั้นเองพวกคนงานและพ่อของสายน้ำมาพอสายน้ำทันทีพบในสภาพสายน้ำนอนร้องไห้ตาบวมแดงโดยมีศพนอนทับอยู่
“ฮือๆ พ่อมาแล้ว พ่อช่วยน้ำด้วย น้ำปวดไปหมดแล้ว”
พ่อของสายน้ำรีบไปกอดสายน้ำทันที
“พ่อมาแล้วไม่ร้องนะลูก” พ่อของสายน้ำพยายามปลอบ ยิ่งเห็นสภาพของลูกชายตัวเองแล้วอยากจะร้องตาม
“พ่อๆ ฮือๆ อึกๆ น้ำฆ่าคน น้ำฆ่าพวกนั้น จะติดคุกไหมพ่อ ฮือๆ”
“ไม่ลูกไม่ น้ำแค่ป้องกันตัวเองลูก” พ่อของสายน้ำพยายามปลอบลูกชายของตนเอง
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาสายน้ำเด็กที่เคยสดใสกลับเงียบซึม และมีอาการคุ้มคลั่งในบางเวลา แถมบางครั้งยังชอบทำร้ายผู้อื่น บางทีทำร้ายพยาบาลจนเกือบตาย พ่อแม่ของสายน้ำเห็นอาการไม่ดีจึงส่งไปรักษาต่างประเทศ หลังจากนั้น3ปีสายน้ำก็กลับมาเมืองไทย ในอาการปกติแต่กลับเป็นเด็กเงียบ เอาแต่ใจ ดูร้าย พ่อแม่ของสายน้ำพยายามตามใจทุกอย่างเพื่อลบปมในอดีต ทุกคนคิดว่าสายน้ำปกติดีแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าสายน้ำยังเก็บมันไว้ในส่วนลึกๆของจิตใจ รอวันจะปะทุขึ้นมาอีกครั้ง
********************************************************
-
:L2:
ขอโทษนะครับที่หายไปนาน
พอดีเข้าช่วงสอบอ่ะครับ เลยไม่มีเวลาแต่งเลย
ตอนนี้ปิดเทอมแล้ว สัญญาว่ามาต่อบ่อยๆๆแน่ครับ
-
สายน้ำ น่าสงสารเนอะ มีปมอดีตอันแสนเศร้า
:sad4:
ดีใจจังที่มีคนสงสารสายน้ำด้วย อิอิ
ตอนนี้คงรู้ปมแล้วสินะ
ติดตามตอนต่อไปด้วยค๊าบบ
-
ไม่ต่อเรื่องนี้แล้วเหรอ :z2:
-
:z10: :z2: :call:
-
คนแต่ง หาย.... :z2:
-
มาต่อเรื่องนี้ด้วยน่ะ
อยากอ่านต่อน่ะ ว่าเรื่องจะเป็นไงต่อ