พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] ♥♥♥รักหมดใจ นักเขียนของผม♥♥♥+ตอนพิเศษ [จบ]
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: kyoya11 ที่ 15-04-2011 15:09:06
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
-
:mc4: :mc4:เปิดเรื่อง:mc4: :mc4:
ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีปีใหม่ไทยก่อน
วันนี้มาเปิดเรื่องใหม่ที่ได้แต่งไว้ในวันว่าง ๆ ตอนแรกจะแต่งเรียบ ๆ สักพักเปลี่ยนใจ :o8:
ขอบอกก่อนเลยว่าจะมี 1 ตอนเท่านั้น มันสั้น :sad4: แต่มีตอนพิเศษอีก 1 ตอน
บอกแค่นี้ล่ะ ไปล่ะเน้อ :z2:
:pig4: :pig4:
-
“ผม” นักศึกษาคนหนึ่ง ที่ชื่นชอบการอ่านและเขียนนิยายเป็นชีวิตจิตใจ เมื่อมีเวลาว่าง ผมจะต้องมานั่งอยู่ที่หน้าคอมพิวเตอร์อย่างใจจดใจจ่อ ผมทำแบบนี้มาประมาณ 3 ปีแล้ว และวันนี้ก็เป็นอย่างเช่นทุกวันที่ผ่านมา
ผมนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์กำลังอ่านนิยายเรื่องหนึ่งอยากหมดอาลัยตายอยาก ผมกำลังอ่านนิยายเรื่องหนึ่งที่เป็นแนวดราม่า ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบนิยายแนวนี้ อ่านแล้วรู้สึกท้อแท้ และเศร้าโศกตามตัวละครในเรื่อง แต่เรื่องนี้ผมอ่านทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเป็นเรื่องแนวดราม่า แต่เพราะที่ผมอ่านเพราะว่า เรื่องนี้แต่งโดยนักเขียนที่ผมติดตามผลงานมาโดยตลอด
ผมชอบนักเขียนคนนี้เพราะการใช้คำของเขา เขาใช้คำได้สละสลวยสวยงาม ไม่ต้องมีคำพูดเยอะแยะ แต่สามารถสื่อให้ผู้อ่านได้รับความรู้สึกนึกคิดของตัวละครได้เป็นอย่างดี
หากแต่นักเขียนคนนี้ชอบแต่งเรื่องให้เป็นแนวดราม่าเสียทุกครั้งไป ซึ่งผมก็ต้องตามอ่านทุกครั้งไป พอเจอชื่อนักเขียนคนนี้ทีไร รู้สึกหัวใจมันกระชุ่มกระชวย แต่มันก็แค่เห็นชื่อ พอเจอเนื้อเรื่องที่ดราม่าสุดขีดผมก็หมดแรงที่จะกระชุ่มกระชวยต่อทันที
ผมนั่งอ่านเรื่องที่นักเขียนคนนี้แต่งเป็นเรื่องที่ 7 นั่งอ่านทุกคำพูด อ่านไปก็ร้องไห้ไป เพื่อน ๆ ของผมชอบหาว่าผมเป็นคนบ้า แต่พวกเขาไม่รู้ความรู้สึกของผมหรอก ผมปล่อยให้พวกนั้นว่าผมไป ผมไม่สนใจหรอก แต่ถ้าใครมาว่านักเขียนในดวงใจของผมล่ะก็.....เคือง!!
วันนี้หลังจากที่ผมนั่งอ่านนิยายของนักเขียนที่ผมชอบจบ ผมก็รู้สึกอยากจะแต่งนิยายขึ้นมาอย่างกะทันหัน ทั้ง ๆ ที่ในหัวของผมตอนนี้ไม่มีแม้พล็อตเรื่อง ผมเปิดโปรแกรม Microsoft Word ขึ้นมา เพื่อพิมพ์สิ่งที่ผมอยากจะพิมพ์ลงไปบนหน้ากระดาษ ตอนนี้ผมกลับคิดอยากที่จะพิมพ์เรื่องราวของนักเขียนคนหนึ่ง ที่มีความรัก........
ผมนั่งพิมพ์ไปได้ครึ่งหน้าก็เกิดความรู้สึก “ตัน” ขึ้นมากะทันหัน จึงเปิดโปรแกรม Windows Live Messenger ขึ้นมาแก้ขัด แต่แล้วก็มีหน้าต่างเด้งขึ้นมาบนหน้าจอ ว่ามีเมล์แอดมาหาผม ผมไม่รู้ว่าใคร แต่ก็กดรับไป ผมเห็นเมล์เมื่อสักครู่ออนไลน์อยู่ ผมจึงเข้าไปทัก
“สวัสดีครับ”ผมพิมพ์คำทักทายก่อนจะยิงคำถามยอดฮิต
“ชื่ออะไรเหรอครับ เห็นแอดมา”
“ชื่อ สน ครับ”ตอนนี้ผมกำลังมีอัตราการสูบฉีดเลือดมากอยู่แน่ ๆ เพราะคนที่ชื่อ “สน” เป็นชื่อนักเขียนในดวงใจของผม แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะใช่หรือไม่ เพียงได้อ่านคำว่า “สน” ผมก็รู้สึกดีใจมาก ๆ แล้ว
“ครับ ผมชื่อวิทย์ครับ”
“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”
“ครับ”แล้วประโยคก็หยุดนิ่งอยู่ตรงนี้ นานพอสมควรถึงจะมีการสนทนาต่อ
“คือผมเห็นคุณมาอ่านนิยายของผมบ่อย ๆ ผมเลยอยากจะทำความรู้จักน่ะครับ ขอโทษที่รบกวนเวลาของคุณ”แสดงว่าผมคิดถูกแล้วจริง ๆ เขาคือ “สน” นักเขียนนิยายในดวงใจของผม ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะอยากคุยกับผม ถ้าใครได้เห็นผมตอนนี้เขาคงจะหาว่าผมบ้าเป็นแน่
“ครับ ผมติดตามนิยายคุณทุกเรื่องเลย ชอบมาก ๆ ครับ...”ผมก็ร่ายยาวไปเรื่อย คุยไปคุยมาถึงรู้ว่าเขากำลังเขินที่คุยกับผมอยู่ ที่เขาเงียบหายไปนานเพราะเขาไม่กล้าที่จะพิมพ์ถามหรือคุยอะไรกับผม และได้รู้อีกว่าเขาทำงานประจำแห่งหนึ่งใกล้ ๆ มหาวิทยาลัยที่ผมเรียนอยู่ แต่ผมก็ไม่ได้นัดหรือทำอะไรมากกว่าคุยในโปรแกรมนี้หรอกครับ ทุกอย่างปกติ
ผมคุยกับพี่สนแทบทุกวัน คุยกันทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องเรียน การงาน หรือแม้แต่ความรัก พี่สนบอกว่าเขาเคยมีคนรักอยู่ครั้งหนึ่ง แต่เขาก็เลิกกันเพราะคนรักของเขานอกใจไปมีคนใหม่ พี่สนจึงครองตัวเป็นโสดตลอดมา จนกระทั่งวันนี้ การที่คุยกับพี่สนก็ทำให้เกิดสายใยเล็ก ๆ ทอขึ้นมาอย่างช้า ๆ วันใดถ้าผมไม่ได้คุยกับพี่สน ผมจะรู้สึกโหวง ๆ ขึ้นมา ราวกับชีวิตนี้ไม่มีความสุขเอาเสียเลย แต่แล้วพี่สนเขาก็ทำในสิ่งที่ผมไม่เคยคาดหวังมาตลอดว่าจะเป็นจริง
“วิทย์ พี่ขอเบอร์หน่อยสิ คือ....เผื่อพี่มีธุระหรือไม่ว่างจะเล่นคอมฯ พี่จะได้โทรหาวิทย์ได้”ผมยิ้มแก้มแทบปริ เมื่อรู้ว่าพี่สนจะขอเบอร์โทรศัพท์ของผม นั่นหมายความว่า ผมจะสามารถสนิทกับพี่สนได้อีก
ตั้งแต่วันที่พี่สนขอเบอร์โทรศัพท์ของผมไป ผมก็ได้คุยกับพี่สนทุกวัน ขนาดคุยกันทางโปรแกรมแล้ว ก็ยังจะต้องคุยทางโทรศัพท์อีก ผมกับพี่สนเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งพี่สนทำในสิ่งที่ผมไม่คาดฝันขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
“วิทย์ คือพี่....เอ่อ.....ไหน ๆ เราก็คุยกันขนาดนี้แล้ว พี่ก็.....เอ่อ......มาเจอกันหน่อย....จะดีมั้ย”ประโยคที่อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ แสดงให้รู้ว่าพี่สนเขินมากเวลาจะขอเจอผม แต่ผมสิ ปากค้างไปแล้ว แต่ผมก็พอจะรวบรวมสติให้ตอบตกลงพี่สนไปได้ มันช่างยากเย็นเหลือเกิน
และวันนี้ก็เป็นวันที่ผมและพี่สนจะมาพบเจอกันเป็นครั้งแรก ผมตื่นเต้นมาก ๆ ผมเลือกใส่ชุดที่ดูดีที่สุดของผม เพื่อพี่สน ผมคิดว่าจะมารอพี่สน แต่ก็ไม่ทันแล้ว พี่สนโทรมาหาผมบอกว่าถึงแล้ว พี่สนบอกถึงลักษณะชุดที่พี่เขาใส่ เสื้อยืดสีฟ้า กางเกงยีน รองเท้าผ้าใบ ผมมองหาพี่สนได้อย่างไม่ยากเย็น เพราะพี่สนเป็นคนที่สูง และดูดี เป็นที่สะดุดตาต่อใครหลาย ๆ คนที่ผ่านไปมา
“สวัสดีครับ”ผมรู้สึกเกร็งขึ้นมากะทันหัน เพราะพี่สนหน้าตาดีมาก รู้สึกเวลาอยู่ใกล้พี่สนแล้วรัศมีผมจะน้อยลงทันตา
“สวัสดีครับ วิทย์”พี่สนทักทายพร้อมกับโปรยยิ้มหวานมาให้ผม ผมนี่แทบจะละลาย ผู้ชายอะไรยิ้มหวานได้ขนาดนี้
และพวกผมก็เดินเที่ยวกันตามประสา ดูท่าทางพี่สนเองก็คงจะเขินไม่ได้น้อยไปกว่าผมสักเท่าไรนัก ระหว่างที่เราเดินเที่ยวนั้นก็มีทั้งผู้ชายผู้หญิงมองมาที่ผมและพี่สนตลอด พี่สนดูดีมากจริง ๆ เมื่อถึงเวลาค่ำ ๆ ผมก็ต้องขอตัวกลับก่อน พี่สนอาสาจะไปส่งผม แต่ผมก็เกรงใจ วันนี้ทำให้ผมได้เห็นว่าเวลาพี่สนงอนแล้วน่ารักขนาดไหน ผมเลยต้องยอมให้พี่สนไปส่งผม เพราะไม่อยากให้พี่สนงอนผม ก่อนที่จะลงจากรถ ผมก็ต้องช็อกกับสิ่งที่พี่สนบอกกับผม
“วิทย์ คือ..จะเป็นอะไรมั้ย ถ้าพี่อยากจะ....เอ่อ....อยากจะคบกับวิทย์ ในฐานะ....เอ่อ คนรักน่ะ”พูดเส็จพี่สนก็อายม้วน หน้าแดงแจ๋ ผมก็ได้แต่อึ้งกับสิ่งที่พี่สนบอก
“ผม..ตกลงครับ”ผมก็ได้บังคับให้ปากที่ชอบค้างตลอดของผม ตอบพี่สนไป วันนี้ผมโชคดีจังเลยนะ
ผมเข้าห้องเปิดคอมพิวเตอร์และนั่งพิมพ์นิยายของผมต่อ ตอนนี้มันไม่ “ตัน” แล้ว ผมสมองปลอดโปร่งสุด ๆ ผมนั่งพิมพ์จนถึงตีสอง ได้ยินเสียงข้อความเข้า จึงกดเปิดอ่าน แล้วมันก็ทำให้ผมมีความสุขมาก ๆ อีกครั้ง
“ฝันดีนะครับ ที่รักของสน”
ตอนนี้ผมคบหาดูใจกับพี่สน นักเขียนนิยายในดวงใจของผม ผมก็ไม่ได้อินเลิฟอะไรกันขนาดนั้น เพราะพี่สนเองก็เป็นผู้ใหญ่ ไม่ค่อยจะทำอะไรเด็ก ๆ อย่างที่รุ่นของผมทำ คู่ของผมไม่ได้หวาน แต่ก็ไม่ได้จืด ไปเรื่อย ๆ ความรู้สึกดีต่าง ๆ ยังคงเหมือนเดิม และเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ พี่สนยังคงนิสัยดีและน่ารักสำหรับผมอยู่เสมอ ผมนัดเจอกันอาทิตย์ละครั้ง นอกนั้นจะคุยผ่านทางโปรแกรมและโทรศัพท์ ถามว่าผมน้อยใจบ้างหรือเปล่า ผมก็ตอบได้เต็มปากว่าไม่ เพราะการเจอหน้าหรือการได้อยู่ด้วยกัน นั้นไม่ได้หมายความว่าความรักที่ผมมีต่อพี่สนจะลดลง แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าผมคิดถึงพี่สนมาก ๆ ผมไม่ได้เป็นคนที่พูดหวาน แต่ทุกครั้งที่ผมบอกพี่สนว่าคิดถึง แสดงว่าผมคิดถึงพี่เขาจริง ๆ มันมากจนต้องบอกพี่สนออกมาเป็นคำพูด ทางพี่สนเองก็ไม่ได้หวานเหมือนกับผม แต่พี่สนจะแสดงออกทางร่างกายมากกว่า ว่าเป็นห่วงหรือคิดถึงผม
ทุกวันนี้ผมกับพี่สนแสดงความรักกันด้วยคำพูด และการกอดกัน กอดเพื่อเน้นย้ำให้รู้ว่าคิดถึงและห่วงใยเสมอ ไม่มีอะไรที่เกินเลยไปกว่านี้ พี่สนให้เหตุผลว่า เพราะผมยังเด็กอยู่ ผมยังเรียนอยู่ ยังไม่อยากจะให้ทำอะไรแบบนั้น เพราะผมจะเป็นฝ่ายเสียหาย ทางผมเองก็คิดว่าเพราะผมเด็กในสายตาเขาอยู่ ผมจึงอยากจะให้ผมมีการงานทำก่อน
ตอนนี้นิยายของผมกลายเป็นไดอารี่ของผมไปเสียแล้ว ทุกวันผมจะต้องมานั่งพิมพ์ถึงเรื่องราวระหว่างผมกับพี่สน คู่ของผมเคยทะเลาะกัน แต่ไม่ได้รุนแรงมาก เพราะพี่สนจะใช้เหตุผลในการคุย คิดอย่างเป็นกระบวนการว่าทำอย่างไรปัญหานี้ถึงจะจบ ผมนับถือพี่สนจริง ๆ
ผมคบกับพี่สนไปเรื่อย ๆ จนผมเรียนจบปริญญาตรี พี่สนก็ยังปฏิบัติกับผมเช่นเคย คอยดูแลผมเสมอ ผมเคยมานั่งคิดว่า ผมได้ทำอะไรให้พี่สนบ้าง เพราะพี่สนช่างดีกับผมเหลือเกิน จนพี่สนดูออกว่าผมคิดอะไรอยู่ จึงบอกผมว่า
“วิทย์ พี่ไม่ได้ต้องการอะไรจากวิทย์นอกจากความรักเลย พี่รักวิทย์มาก พี่ถึงอยากดูแลวิทย์ตลอด อย่าได้น้อยใจพี่เลย”
ผมก็ได้แต่ดูแลพี่สนบ้าง เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังดี ผมรักพี่สนมาก มันจะไม่มีทางลดลง มันจะเพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ ผมสัญญา
ผมหางานทำเกี่ยวกับสิ่งที่ผมเรียนมา เงินเดือนอาจจะไม่มาก แต่ผมมีความสุขกับสิ่งที่ผมทำ ผมกับพี่สนก็คบกันเหมือนเดิม แสดงความรักกันมากขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย คือผมได้จูบพี่สนแล้ว นี่คือความก้าวหน้าของความรักและการงานของผม
และวันนี้ เป็นวันครบรอบการคบกันระหว่างผมกับพี่สน พวกผมเลือกที่จะหยุดจากการทำงาน เพื่อไปพักผ่อนด้วยกันที่ต่างจังหวัด
ความรักของผมอาจจะไม่ได้โดนเด่น อาจจะไม่มีเซ็กส์เพื่อให้ตื่นเต้นเร้าใจ แต่ผมกลับมีความสุขมาก ๆ เพราะผมได้รับความรักอย่างท่วมท้นจิตใจของผม คู่ของผมไม่ได้สมบูรณ์แบบ คู่ของผมไม่ได้หวานปานน้ำผึ้ง ออกจะเฉื่อย ๆ แต่ผมกลับไม่รู้สึกเบื่อกับสิ่งที่เป็นอยู่ ความรักสำหรับผม ไม่จำเป็นต้องมีเซ็กส์ ไม่จำเป็นต้องเจอหน้ากันทุกวัน ไม่จำเป็นต้องแสดงออกต่อหน้าสาธารณชน แต่ผมกับพี่สนต่างก็รับรู้ได้ว่า เราต่างมอบรักให้กันมากมายเพียงใด เท่านั้นก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ.........
นิยายของผม เปรียบเสมือนไดอารี่เล่มน้อย ๆ ของผม ซึ่งตอนนี้มันก็ได้เปิดให้กับคนอื่น ๆ ได้อ่าน บางคนอาจจะไม่ชอบ บางคนอาจจะชอบ แต่สำหรับผมแล้ว พี่สนเป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดในชีวิตของผม
~รักพี่สนนะครับ~
วิทย์
-
อิจฉาจังเลย ขอให้ครองรักกันไปนานๆนะ อยากเจอแบบนี้มั้ง ไม่หวือหวา แต่ยั่งยืน :-[
-
o13
-
น่ารักจังเลยค่ะ ชอบ ๆ ไม่หวือหวาแต่ว่ารู้สึกดี
-
เห็นหัวเรื่องว่า เรื่องสั้น รีบเบี่ยงสายตาไปดูชื่อคนแต่ง
พอเห็นชื่อปุ๊บก็กดเข้ามาปั๊บเลย ฮี่ๆๆ
ไม่ผิดหวัง ไม่ผิดหวัง ^^
-
เห็นหัวเรื่องว่า เรื่องสั้น รีบเบี่ยงสายตาไปดูชื่อคนแต่ง
พอเห็นชื่อปุ๊บก็กดเข้ามาปั๊บเลย ฮี่ๆๆ
ไม่ผิดหวัง ไม่ผิดหวัง ^^
รู้เลยใช่มั้ยน่ะว่าเป็นของคนนี้ 55+
ไม่รู้ว่าจะถูกใจกันหรือเปล่า ต้องรอดูตอนพิเศษ หุหุ
-
อุ๊ย ชอบความรักแบบนี้จังค่ะ มันดูสมจริงดี ไปเรื่อยๆ ไม่หวือหวา แต่ความรักก็ค่อยๆก่อตัวขึ้นและจะเติบโตอย่างมั่นคง เขาเรียกว่ารักแบบหวานนุ่มลิ้นไม่จี๊ดขึ้นสมอง :กอด1:
-
:mc4:
:L2:
-
ความรักแบบเรียบๆไม่หวือหวาค่อยเป็นค่อยไป :o8:
น่ารักดีจ้าน้องอาย
:L2:
-
มาแอบอ่านความรักของพี่สนกับน้องวิทย์
ค่อยเป็นค่อยไป อบอุ่นมาก
:กอด1:
-
ก่อนที่จะจบเรื่องนี้ ผมก็อยากจะมอบความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ทุกคนก่อน นั่นก็คือ......
“วิทย์ คือเราคบกันมา 4 ปีแล้ว ตั้งแต่วิทย์ยังเรียนปี 2 จนตอนนี้เวลาผ่านไป จนครบ 4 ปี คือ....พี่อยากจะถามวิทย์ก่อนน่ะ ว่าวิทย์...เอ่อ...พร้อมหรือยัง”พี่สนพูดคุยถึงประเด็นที่ไม่ได้สำคัญต่อชีวิตคู่ของเรามากนัก แต่ถ้าขาดมันไปก็อาจจะไม่มีรสชาติสักเท่าไรนัก ประเด็นที่พี่สนพูดก็คือ.....การมีเซ็กส์
ผมคบกับพี่สนตั้งแต่ตอนที่ผมเรียนมหาวิทยาลัยปี 2 จนผมจบแล้วทำงานมาได้ 2 ปีแล้ว ระยะเวลา 4 ปีที่พวกเราไม่ได้มีกิจกรรมบนเตียงเลย ทำให้รู้ว่า พวกเรารักกันโดยที่ไม่เกี่ยวข้องกับเซ็กส์หรือความสุขบนเตียง แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเซ็กส์จะช่วยทำให้คู่รักนั้น รักกันมากขึ้นกว่าเดิม ผมเองก็มีการงานที่อาจจะมั่นคงแล้ว พี่สนเองก็ทำงานที่ชอบและพอใจกับงานแล้ว จึงไม่แปลกที่เราจะมาคุยเรื่องนี้กัน เพราะต่างฝ่ายต่างก็พร้อมสำหรับชีวิตคู่ที่จะดำเนินต่อจากนี้แล้ว
คู่ของผมไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ต้องทำให้ทุกอย่างพร้อมก่อน จะมีเซ็กส์กันตั้งแต่วันแรกที่พบกันก็ได้ แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำ เพราะผมกับเขาเริ่มต้นสถานะจากนักอ่านที่ชื่นชอบนักเขียนนามว่า “สน” มาก จึงไม่กล้าทำอะไรด้วย จากนั้นเริ่มพัฒนากลายเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง และเป็นคนรักในที่สุด ผมอยากจะดูแลพี่สนให้ดีที่สุดตราบเท่าที่ผมจะทำได้
และตอนนี้ผมและพี่สนก็พร้อมแล้ว สำหรับกิจกรรมบนเตียง ผมตกลงปลงใจกันว่าจะพอมีเซ็กส์กันแล้ว ผมจะไปอยู่กับพี่สน อยู่บ้านหลังเดียวกัน ถึงจะเป็นหลังเล็ก ๆ แต่ก็สุขใจ ที่ได้อยู่กับคนที่เรารัก เราคนอาจจะสงสัย ว่าพ่อกับแม่ของพวกเราล่ะ หายไปไหน จริง ๆ ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ผมและพี่สนต่างพากันไปหาพ่อและแม่ทุกปี และแนะนำอย่างชัดเจนว่าสถานะของพวกเราคือ “คนรัก” พ่อแม่ของผมก็พากันรับไม่ได้ และโกรธเกลียดผม ส่วนพ่อแม่ของพี่สน พวกท่านรู้แล้วว่าพี่สนรักเพศเดียวกัน จึงไม่ได้เป็นอย่างพ่อแม่ของผม
ผมไม่ได้เร่งรัดให้พ่อแม่ยอมรับ ระยะเวลาจะเป็นตัวช่วยให้พวกท่านเข้าใจผมได้มากขึ้น ผมกลับไปเยี่ยมพ่อแม่ทุกปีที่บ้านเกิด ผมเล่าให้ฟังว่าผมและพี่สนทำอะไรกันบ้าง ผมคุยตรง ๆ กับพ่อแม่ว่าผมไม่เคยเถลไถล และพี่สนก็เป็นคนรักคนแรก และคนสุดท้ายของผม ผ่านไปปีกว่า พ่อแม่จึงจะยอมรับชีวิตคู่ของผมได้ เพราะพี่สนเองก็คอยช่วยปรนนิบัติพ่อแม่ของผมทุกอย่าง และด้วยความที่พี่สนเป็นคนสุภาพ นอบน้อม จึงทำให้เป็นที่รักใคร่ของพ่อแม่ของผม
กลับมาที่กิจกรรมบนเตียงต่อ ผมแสดงความรักกับพี่สนมากที่สุดก็คือ “จูบ” ฉะนั้นหลายคนจึงอาจจะสงสัยว่าใครจะเป็นคนนำกิจกรรมนี้ให้บรรลุเป้าหมาย ผมซึ่งเป็นฝ่ายถูกดูแลมาตลอด และพี่สนที่เป็นฝ่ายดูแลผมมาตลอด คุณคิดว่าใครจะนำครับ ?
หลาย ๆ คนคงจะเดากันถูก ผมติดนิสัยชอบให้พี่สนดูแลไปแล้ว ฉะนั้นผมจึงเลือกให้พี่สนเป็นฝ่ายนำ จริง ๆ แล้ว มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น เพราะอย่างไรเสีย ความสุขที่เกิดจากกิจกรรมนี้ก็จะเกิดขึ้นกับทั้งสองฝ่ายแน่นอน
ระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่าผมไม่หาประสบการณ์ทางด้านนี้ แต่เป็นเพราะผมไม่ได้ชอบเปิดเผยอะไรด้านนี้มากนัก คนรอบข้างจึงไม่รู้ แม้แต่พี่สนเองก็ไม่เคยรู้มาก่อน
คืนนี้จะเป็นครั้งแรกสำหรับการมีเซ็กส์ของผม ผมตื่นเต้นจนทำงานแทบไม่รู้เรื่อง ทางฝ่ายพี่สนเองก็อาจจะตื่นเต้นพอ ๆ กับผมก็เป็นได้
และแล้ว วินาทีแห่งความสุขก็ได้มาถึง ผมและพี่สนต่างเงอะ ๆ งะ ๆ ว่าจะทำอะไรก่อน อะไรหลัง ถึงจะศึกษาจากสื่อต่าง ๆ มาแล้ว แต่ก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้
พี่สนถอดเสื้อออกช้า ๆ เผยให้เห็นร่ายกายที่ขาวสะอาด ร่างกายอาจจะไม่กำยำมากนัก แต่ก็มีกล้ามเนื้อชวนให้หลงใหล พี่สนค่อย ๆ เข้ามาจูบผมช้า ๆ ผมเองก็จูบตอบ จูบกันอยู่สักพักผมก็เริ่มไล้ปลายนิ้วไปสัมผัสหัวนมที่แข็งสู้รับปลายนิ้วของผม พี่สนครางเบา ๆ พร้อมจับให้ผมถอดเสื้อ ร่างกายของผมก็พอมีกล้ามเนื้อ หากแต่ผิวจะออกคล้ำกว่าพี่สน พี่สนจูบผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมรู้สึกถึงอารมณ์ที่ครุกรุ่น มันรุนแรงและอ่อนโยนไปพร้อม ๆ กัน พี่สนก้มลงมาเลียที่หัวนมของผมช้า ๆ ผมอดไม่ได้ที่จะครางออกมา นั่นทำให้พี่สนพอใจและขบกัดที่หัวนมของผม ตอนนั้นสติไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไรนัก ผมมองพี่สนขบหัวนมของผมก็รู้สึกมีอารมณ์มากกว่าเดิม พี่สนปลดตะขอกางเกงพร้อมกับรูดซิบลงช้า ๆ ผมค่อย ๆ ยกสะโพกขึ้นเพื่อให้พี่สนถอดกางเกงของผมออก ผมเหลือกางเกงในเพียงหนึ่งตัวที่ช่วยปกปิดสิ่งที่ต้องการจะโผล่ออกมา พี่สนไล้ปลายลิ้นพร้อมขบกัดร่างกายของผมทุกที่ โดยไม่ลืมที่จะพูดให้ผมมีอารมณ์ร่วมไปด้วย
พี่สนไล้ปลายลิ้นไปถึงกางเกงในของผม พี่สนเลียสิ่งที่แผ่ขยายออกมาอย่างไม่รังเกียจ เลียทั้ง ๆ ที่ยังใส่กางเกงในอยู่ และแล้วกางเกงในตัวนี้ก็ไม่สามารถจับให้แก่นกายของผมอยู่ใต้โอวาทได้ มันได้ขยายออกมาจากกางเกงใน ผมยกสะโพกขึ้นอีกครั้งเพื่อให้พี่สนถอดกางเกงในของผมออก พี่สนเลียส่วนหัวและค่อย ๆ ไล่ไปที่พวงไข่ทั้งสองข้าง อารมณ์ของผมเริ่มจะไม่ไหวแล้ว แต่ผมก็ไม่ลืมที่จะช่วยให้พี่สนมีความสุขเหมือนกับผม
ผมจัดแจงพี่สนให้นอนราบลงบนเตียง ผมก็ค่อย ๆ เลียอย่างที่พี่สนทำ มันไม่ได้ดีเท่าที่พี่สนทำกับผม แต่พี่สนก็ครางออกมาอย่างพอใจ ผมเลียไปถึงหน้าท้องของพี่สน แล้วค่อย ๆ ปลดตะขอและรูดซิบกางเกงของพี่สน พี่สนยกสะโพกให้ผมดึงกางเกงพร้อมกับกางเกงในของพี่สนออก ทำให้เห็นถึงแก่นกายของพี่สนว่าต้องการเสพสุขกับกามอารมณ์นี้มากเพียงใด
ผมเลียไปที่พวงไข่ ค่อย ๆ ขึ้นไปตามลำและครอบแก่นกาย ผมทำให้พี่สนไปเรื่อย ๆ จนได้สัญญาณว่าพอก่อน จึงละออกจากตรงนั้น
พี่สนให้ผมนอนคว่ำ แต่โก่งสะโพกให้สูง เพื่อจะได้ใส่แก่นกายพี่สนให้สะดวก พี่สนหยิบน้ำมันทาผิวออกมาชโลมที่นิ้ว และค่อย ๆ กดนิ้วลงภายในช่องทางของผม พี่สนค่อย ๆ เพิ่มทีละนิ้ว ๆ ผมก็ได้แต่ครางรับกับสิ่งที่พี่สนทำให้ พี่สนเอานิ้วออกจากช่องทาง และค่อย ๆ กดแก่นกายของพี่สนเข้าไปแทน แก่นกายของพี่สนใหญ่และยาวพอดี ไม่ได้ใหญ่มากหรือยาวมากจนเกินไป พี่สนค่อย ๆ กดแก่นกายจนมิดลำ ผมพยายามไม่ร้องออกมา แต่ก็มีบางช่วงที่เจ็บจนทนไม่ไหว จึงต้องร้องระบายออกมา พี่สนก็คอยจูบปลอบประโลมผมตลอด คอยถามว่าเจ็บมั้ยเสมอ เมื่อแก่นกายของพี่สนเข้าไปมิดลำแล้ว พี่สนก็แช่อยู่อย่างนั้นสักพักหนึ่ง จึงค่อย ๆ กระเด้า ผมส่ายสะโพกรับการกระเด้าอย่างเสียวซ่าน สักพักพี่สนบอกว่าอยากเห็นหน้าของผม จึงจับให้ผมหันไปทางเข้า โดยที่แก่นกายยังคงอยู่ในช่องทางของผม ตอนที่หมุนกลับไปหาพี่สนนั้น ผมเสียวมาก เพราะมันเหมือนโดนควงจากข้างใน พอผมหันหลับมาทางพี่สน พี่สนก็จูบผมพร้อมกับกระเด้าให้แรงขึ้น แรงขึ้น จนผมทนไม่ไหว จึงได้ปลดปล่อยน้ำกามออกมา เปรอะเปื้อนหน้าท้องของผม พี่สนกระเด้าต่อไปเรื่อย ๆ จึงได้ปลดปล่อยน้ำกามออกมา พี่สนไม่ได้ใช้ถุงยาง และตอนที่ปล่อยน้ำกามก็ไม่ได้เอาแก่นกายออกจากช่องทางของผม ดังนั้น น้ำกามของพี่สนจึงอัดอยู่ภายในร่ายกายของผม พอพี่สนเอาแก่นกายออก น้ำกามของพี่สนก็ไหลออกมาจากช่องทางของผม ตอนนี้ผมเป็นยังไงผมไม่รู้ รู้แต่พี่สนมากระซิบผม คำพูดของพี่สนทำเอาผมอายยิ่งกว่าตอนมีเซ็กส์ซะอีก
“เซ็กซี่จังเลยนะครับ วิทย์ของพี่”
-
:pighaun: :pighaun:
จมกองเลือดตายไปเลย
อิจฉาาาาา
-
ความรักที่ค่อยเป็นค่อยไป ไม่หวือหวาแบบนี้แหละ ดิฉันคิดว่าจะมีรากฐานที่มั่นคง และรักกันอย่างยืนยาว
คุณkyoya11 ชอบเรื่องสั้นคุณจัง(ทุกเรื่องเลยนะ) สั้น กระชับ แต่ได้ความหมายและความรู้สึกที่มากมาย
-
ความรักที่ค่อยเป็นค่อยไป ไม่หวือหวาแบบนี้แหละ ดิฉันคิดว่าจะมีรากฐานที่มั่นคง และรักกันอย่างยืนยาว
คุณkyoya11 ชอบเรื่องสั้นคุณจัง(ทุกเรื่องเลยนะ) สั้น กระชับ แต่ได้ความหมายและความรู้สึกที่มากมาย
ขอบคุณมากจ้า^^
-
o18
น่ารักจังพี่วิทย์พี่สน
-
น่ารักจังกัฟ แม่จ่ะสั้น แต่อ่านแล้วประทับใจ..+1
-
อ้่ากกกกกพี่สนแอบหื่น
หวานจังเลยขอบคุณครับ
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
น่ารักมากเลยครับ ความรักที่ค่อยเป็นค่อยไป
-
เป็นคนชอบอ่านเรื่องสั้นค่ะ (อ่านยาวๆรอนาน)
พอได้เข้ามาเล้าิ่านนิยายของคุณ kyoya11 แล้วรู้สึกสนุกค่ะ
เรื่องนี้ดูค่อยเป็นค่อยไป น่ารัก
ขอบคุณสำหรับงานเขียนค่ะ :กอด1:
-
ความรักที่ค่อยเป็นค่อยไป ไม่หวือหวาแบบนี้แหละ ดิฉันคิดว่าจะมีรากฐานที่มั่นคง และรักกันอย่างยืนยาว
คุณkyoya11 ชอบเรื่องสั้นคุณจัง(ทุกเรื่องเลยนะ) สั้น กระชับ แต่ได้ความหมายและความรู้สึกที่มากมาย
ใช่เลยครับ ผมก็อยากให้ความรักของผมเป็นแบบนี้เหมือนกัน
แต่คงจะยากเอาการ สมัยนี้ เนื้อเรื่องสนุก ซึ้ง ดูอบอุ่น มากๆเลยครับ
ให้บรรยากาศของความรักเป็นอย่างดีเลย :กอด1:
-
ค่อยเป็นค่อยไปจริงคู่นี้
รักด้วยใจ ใจทีมีรัก :กอด1: :L1: :L1:
-
น่ารัก น่าอิจฉา
-
เลือดหมดตัวแล้ว
ฮ่าๆๆๆๆ
ความรักของคู่นี้ดูมั่นคงดีเนอะ :o8:
-
เป็นความรักที่ทะนุทะนอมกันไป
ปิดท้ายด้วย อิอิ :m25:
-
เซกซี่สุดๆๆๆๆ :z3: :z1:
-
เป็นคู่ที่น่ารักดีอะครับ พี่สนดูเป็นผู้ใหญ่ที่อบอุ่นดี
ส่วนตอนพิเศษนี่ แม้จะบรรยายแบบไปเรื่อยๆ แต่ก็เรียกเลือดได้ดีนักแล หุหุ :m25:
-
เป็นรักที่มั่นคง และใส่ใจกันมาก
สั้นๆ แต่ครบทุกรายละเอียดค่ะ หุหุ
-
เป็นเรื่องที่เรียบๆแต่ซึ้ง
อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขและอบอุ่น
รู้สึกว่า"การมีความรักนี่ดีจัง"
แล้วก็ทำให้รู้สึกว่าอยากมีรักแบบนี้
*-เรียบง่าย แต่เป็นสุข-*
:L2: :pig4: :L2:
-
:กอด1:
:L2:
-
เอ่อ :pighaun:
เป็นของพี่สนไปแล้ว!!!
ชอบความรักแบบนี้นะคะ ไม่เร็ว ค่อยๆเนือบนาบไปเรื่อยๆแต่มั่นคง
อยากมีอย่างนี้บ้างจังค่ะ
-
ช้าช้า เนิบนาบ
แต่มั่นคงและยืนยาว
เค้าได้กันแล้ว :z1:
-
เรียบง่ายแต่อบอุ่น
:L2: :L2:
-
:L2:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักจังเลยยย พี่สนกับน้องวิทย์ อิอิ
นักเขียนในดวงใจ
-
น่ารัก อะ
-
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอบอุ่นดีจัง
-
ชอบอ่ะเรื่องนี้ ไม่หวือหวา แต่มั่นคง
+1 ไปเร๊ยยย 555
-
น่ารักจังงงง อ่านเรื่องสั้นของคุณเคียวยะทีไรอยากให้มีต่อทุกที
สนุกมากค่ะ จะรอเรื่องต่อไปนะ^^
ปล.แบเห็นด้วยว่าความรักไม่จำเป็นต้องมีเซ็กส์ก็ได้...แต่รอตั้งสี่ปี นับถือๆ
-
:กอด1:
-
เนื้อเรื่องมาสั้นๆ แต่มากมายไปด้วยอารมณ์นะคะ
อบอุ่น อ่อนหวาน และตบท้ายเซ็กซี่
:pig4:
-
:o8: :o8:
รักแบบค่อยเป้นค่ยไป เนอะ อยากมีใครสักคนที่รักเราแบบ พี่สน บ้างจัง
-
ตอนพิเศษช่างต่างกับตอนปกติแบบเทียบกันไม่ได้
ตอนพิเศษเหมือนพายุหมุน ส่วนตอนปกติยังกับสายลมเอื่อยๆ
-
ถึงจะเรียบ เบาเบา หวานหวาน
แต่ก็เสียเลือดได้
-
น่ารักมากครับ ง่าย ๆ แต่มั่นคง :pig4:
nc นี่ :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
อ่อ แต่คือผมอ่านบางคำแล้วตกใจอ่าครับ :m25:
-
อ่านตอนแรกแล้วรู้สึกอิจฉา
ตอนหลังรู้สึกเขินนน อิอิ
-
อ่านแล้วอบอุ่น :o8: :o8:
รักกันง่ายๆไม่หวือหวา
แต่ตอนหลัง... เขิน
ตามอ่านเรื่องสั้นมาหลายเรื่อง ไม่ผิดหวังเลย
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ตอนแรกอบอุ่นดี แต่ตอนนี้ ร้อนอ่ะ แต่ไม่หวือหวานน่าเกลียดนะค่ะ สนุกมาก
-
กรี๊ดดดด.. หวานมากมาย >.<
-
:-[ :-[ :-[
-
เป็นความรักที่ไม่หวือหวา ฉูดฉาด
ไม่มีใครรู้ว่าเราคบกัน แต่เพียงแค่
เรารับรู้สัมผัสมันด้วยใจแค่นั้นพอ
:-[ :-[ :-[ ชอบมากเลยค่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
เห็นชื่อคนแต่งแล้วกดเข้ามาแทบไม่ทันเลย
และแล้วก็ไม่ผิดหวัง หลงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หวานจนอดอิจฉาไม่ได้เลย และก็ต้องการเลือดบริจาคด่วน!!!!
-
เรียบง่ายๆแต่อบอุ่นยังไงไม่รู้
-
อ่านแล้วยิ้มครับ
-
เป็นความรักที่ค่อยเป็นค่อยไปที่ดีครับ
อาจไม่มีเซ็กซ์กันแต่ก็รักกันได้ตลอดเวลา
และคอยเป็นกำลังใจให้กันและกัน
ความรักแบบนี้น่านับถือนะครับ
ผมเคยเห็นแต่รักแล้วมีอะไรกัน
มีรักแบบไม่มีอะไรกันก็รักกันได้
น่ารักดีครับ o13 o13 :bye2: :bye2:
-
โอ๊ยยยยย
ดีอ่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีจัง
อ่านแล้วยิ้ม
รู้สึกยินดีกับเค้าสองคนจัง
มีความสุขกับคนรักมากๆนะค่ะ
ยินดีด้วย
-
ความรู้สึกดีดีที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ค่อยๆเรียนรู้ปรับตัว ยอมรับใจทั้งสองคนเลย
ที่มีเซ็กส์กันตอนที่ผ่านมาแล้วถึงสี่ปี
o13
-
แปะก่อนกลับมาอ่านนะคะ เอิ๊กๆ :bye2:
-
ตายพร้อมความหวา่น อิอิอิ
ชอบจัง เรื่องอบอุ่น หวาน มาก
-
อิจฉาจังเลย อยากเจอแบบนี้มั้ง ไม่หวือหวา แต่ยั่งยืน
ขอบคุณครับผม
-
ว้าว เป็นความรักที่พิเศษและน่านับถือมากจริงๆ
สมัยนี้หาแบบนี้ได้คงจะยากมากกก
เป็นความรักที่สวยงามมากจริงๆ คบกันด้วยใจ ไม่ได้ต้องการครอบครองร่างกายมากมายขนาดนั้น น่านับถือมากค่ะ :L2:
-
คู่นี้น่ารักจัีังเลย
-
น่ารักมากๆ><
-
อิจฉาจังเลย
หนู :L3:
o13 o13 o13
-
ชอบประโยคสุดท้ายของสน o13
เซ็กซี่จังเลย วิทย์ของพี่ :o8:
เเอร๊ยยยยยยย เขินว่ะ :-[
-
ประคองรักได้ถึง สี่ปี
โดยไม่มีเรื่องบนเตียง
เยี่ยมจริงๆๆๆ
:L2:
-
หวานจังเลยคู่นี้
แถมตอนสุดท้ายเลือดพุ่งเลยที่เดียว
ขอบคุณมากนะค่ะ
-
สุดยอดอะ ครองรักกัน 4 ปีไม่มีเรื่องบนเตียง
แต่พอมีทีก็นะ
แอร๊ยยยยยยยยยย
ขอบคุณมาก ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
-
สุดยอดดดดดดดดด น่ารักสุดๆๆ ชอบแบบนี้จัง
-
:impress3:
ชอบมากเลยอ่าา
เป็นคู่ที่ไม่หวือหวาแต่ก็ไม่เจือจาง
ชอบๆๆ
อยากเจอแบบนี้บ้าง ขอให้ได้เจอเถอะ สาธุๆๆ :call:
-
เรื่องนี้....เป็นคู่รักที่หาได้ยาก คือทั้งคู่จะเขิลอายต่อกันและกัน
น่ารักใส่กัน หวานนิดๆ ไม่ร้อนแรง ไม่วาบหวาม ไม่หวานจนเลี่ยน แต่แค่...รักกัน~♥
ชอบจัง =]~♥
-
:n1:
-
เป็นคู่รักที่หาได้ยากมากในปัจจุบันเลยอ่ะ
น่ารักมากเลย ช้าๆแต่ยั่งยืน :o8:
-
เห็นชื่อนักขียนแล้ววิ่งจู๊ดเข้ามาอ่าน ชอบเรื่องสั้นที่คุณkyoya11เขียนทุกเรื่องเลยค่ะ :L1:
เรื่องนี้อ่านแล้วอมยิ้มน้อยๆเลยแหละ เรื่อยๆ ไม่หวือหวาแต่มั่นคง ชอบมากๆเลยค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดอ่ะ
ชอบประโยคสุดท้ามาค่ะ :pighaun: :pighaun:
-
อ่านแล้วเขิน ปนอิจฉาสุดๆเลยครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะครับ ^^
-
ปลื้มมมม ปาดน้ำลาย ปาดเลือด
ฮี่ๆๆ ชอบค่ะ
-
เรียบง่าย ไม่มีอะไร แต่เป็นความรักที่น่าอิจฉามากๆๆๆๆ
-
น่ารักดีครับ ซึ้งครับ
-
:o8:อิจฉาจังเลยอ่า เป็นรักที่เรื่อย ๆ จริง ๆ :กอด1:
-
น่ารัก อิจฉา อยากมีบ้างไรบ้าง :o8: :impress2:
-
น่ารักจังค่ะ
เป็นความรักที่ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
เรียบง่ายแต่อบอุ่น
รอจนกระทั่งต่างฝ่ายต่างพร้อมกันทั้งสองคน
ไม่ได้กระทำการอันใดที่รวดเร็วจนเกินไป
เป็นอะไรที่ดูดีสุดๆไปเลยค่ะ
ชอบบบบบบบบบ
-
ThankS
-
ง่าย ๆ น่ารัก แต่ :pighaun:
-
อ๊าาาา อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลย
เป็นความรักที่ไม่หวือหวา เรียบๆ แต่มีเสน่ห์มากๆ :กอด1:
ชักอยากจะเป็นวิทย์ :impress2:
-
เป็นความรักที่เรียบๆแต่ก็น่าอิจฉามากเลยล่ะค่ะ :-[
-
ชอบความรักแบบนี้ อ่านไปแอบเขินไปอ่ะ >//////<
-
น่ารักดีค้าบบ
ชอบนะ รักแบบใช้เวลา แล้วก็อยู่ด้วยกัน
มีความสุขๆๆ
-
:-[
:L1:
-
น่ารักมาก
-
o13 :L2: :กอด1: ขอบคุณมากๆสำหรับเรื่องดีๆ :L2: :กอด1: :L1: :pig4:
-
ตามอ่านๆ นักเขียนคนนี้เก่งเว่อ 55
เขียนเรื่องสั้น แต่ความหมายไม่สั้นได้ดีจริงๆ ><
-
เรื่องนี้อบอุ่นจังค่ะ :กอด1:
-
ชอบจังเลยค่ะ
คู่รักแบบนี้น่ารักจัง ^^
-
ThankS
:bye2:
-
เรื่องนี้อบอุ่นมากครับ
ไม่รีบร้อน ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
แสดงให้เห็นว่ารักกันมากจริงๆ
-
ประทับใจ
-
ให้สามคำ
-น่า รัก อ้ะ-
-
อบอุ่น เรียบง่าย มั่นคง และมีความสุขคะ :L2:
-
พี่สนกับน้องวิทย์น่ารักอ่ะ :-[ :กอด1:
ยิ่งประโยคสุดท้ายของพี่สนยิ่งน่ารักมาก :impress2:
รอเรื่องต่อไปอยู่น้า
-
ความรักที่ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป มีความมั่นคงมากกว่า
-
ประทับใจจริงๆ ค่ะ เป็นเรื่องสั้นที่คิดว่าสรุปเรื่องราวได้ครบตั้งแต่จุดเริ่มต้นจนท้ายของเรื่อง แถมยังมีตอนพิเศษครบรอบการคบหากัน 4 ปีอีก จากนี้ทั้งสนและวิทย์ก็คงจะรักกันไม่เสื่อมคลายแน่ๆ เพราะวิทย์ออกจะเซ็กซี่มัดใจสนขนาดนั้น ฮ่าๆ ขอบคุณนะคะประทับใจมากเลย
-
:L1: เรียบง่าย แต่เป็นรักที่อบอุ่นมั่นคง :กอด1:
-
พี่สนกับวิทย์เป็นคู่ที่น่ารักดีค่ะ
แต่พี่สนเก็บอยู่ได้ไงตั้ง 4 ปี อิอิ >.<
-
หวาน ๆ ๆ ๆ :mew1:
แต่ตอนจบแอบเรียกเลือด :pighaun:
-
รักมั่นคงดีคะ
ชอบบบบบบบ
o13 o13
-
:3123:
-
:pig4:
-
ดีจัง.ให้เกียรติซึ่งกันและกัน. :-[ ราบเรียบ.แต่เป็นอะไรที่อบอุ่นมาก.อ๊า~ คนอย่างพี่สนกับวิทย์หาได้ที่หนายยย.ไอรักฟุ้งออกมาเลย
-
:3123: :L1: :pig4: :L2: :กอด1:
-
น่ารักดีครับ ค่อยเป็นค่อยไป ไม่หรือหวา เรื่อย ๆ เย็น ๆ
-
ดูค่อยเป็นค่อยไปดีค่ะ
พี่สนน่ารักกก ><
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชอบเรื่องนี้อ่ะ ค่อยเป็นค่อยไป แลดูอบอุ่นดีค่ะ :mew1:
-
:pig4: :pig4: :pig4: