พิมพ์หน้านี้ - มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: nariza6 ที่ 29-03-2011 07:58:26

หัวข้อ: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 29-03-2011 07:58:26
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn หรือคบหาพูดคุยกันในเล้า
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องนี้ได้แรงดลใจจากนิยายแนวทะเลทรายทั้งหลายแหล่ อ่านไปอ่านมา แห่ม....ฉันก็อยากมั่ง

อาจจะเน่าไปสักนิดก็อย่าว่ากันนะคะ เค้าอยากเขียนจริงๆ  :o8: :-[



ตอนที่ 1


ค.ศ  2105

ลาสเวกัส  โรงแรมคิงพาราไดร์

ร้อน.... ไม่ใช่แอร์ในห้องไม่ทำงานหรอก แต่เป็นที่บรรยากาศต่างหากที่กดดันจนทำให้รู้สึกอึดอัด เหงื่อกาฬจากไหนไม่รู้ซึมออกมาไม่จักหยุด ผ้าเช็ดหน้าในมือเช็ดแล้วเช็ดอีก ทั้งใบหน้า ลำคอ จนมันชื้นทั้งผืน หนุ่มใหญ่วัย 50 ซุกมันกลับเข้าในกระเป๋า พยายามตั้งสติให้ดี  เขามองกองชิปที่อยู่ตรงหน้า สลับกับไพ่ที่อยู่ในมือไปมา โอกาสสุดท้ายแล้ว...จะเสี่ยงหรือจะหมอบดีนะ

“มิสเตอร์ วิลสัน”

วสันต์ ชินะศรนนท์ เงยหน้ามองคู่แข่ง ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลผู้นั่งอยู่เบื้องหลังกองชิปที่มากมายกว่าเขาสองเท่า ดวงตาสีฟ้าจ้องมองอย่างเย็นชาราวกับกำลังมองมดแมลงไร้ค่าสักตัว

“เวลาเป็นสิ่งที่มีค่านะ คุณตัดสินใจได้หรือ”

วสันต์มองไพ่ในมืออีกครั้ง เขามีคู่3กับคู่แจ๊ก “ได้....ผมสู้”

“ฮะฮะ....จะสู้หรือ” อีกฝ่ายหัวเราะร่วน สาวผมทองที่ยืนรายล้อมก็หัวเราะเสริมฟังเหมือนการเย้ยหยันรดหน้า ก่อนที่เจ้าตัวจะขยี้ซิการ์ในมือเสีย “สู้ก็สู้ แต่....คุณมีเงินเหลือไม่ถึงครึ่งของผมเลย  แล้วจะเอาอะไรสู้”

หนุ่มใหญ่หน้าเสีย มองมาที่กองชิปของตัวเองแล้ว ก็เหงื่อซึมจนต้องหยิบผ้ามาเช็ดหน้าอีกครั้ง ตอนนั้นเองที่อีกฝ่ายลุกขึ้นยืน มหาเศรษฐีเจ้าของคาสิโนถึง6 แห่ง ทั้งทรัพย์สิน ทั้งอิทธิพลล้นฟ้า
“กิจการของคุณทั้งหมดเป็นของผมแล้ว” พูดจบ เอกสารปึกหนึ่งก็โยนลงมาตรงหน้าทันที

“เดี๋ยวก่อน  เดี๋ยว....ผมยังมีอีกอย่าง”

“แน่ใจหรือ ผมคิดว่าผมได้มาหมดแล้วนะ ของๆคุณน่ะ”

“ผมมีอีกอย่างหนึ่ง” ใบหน้าที่มั่นใจทำให้คิ้วเข้มขมวดอย่างสนใจ

“แน่ใจหรือว่าของที่คุณว่ามีค่าพอที่จะทำให้คุณได้ทุกอย่างคืน....เพราะถ้าตานี้คุณแพ้.....คุณต้องจ่ายเพิ่มด้วย” นิ้วได้รูปดีดเป๊าะ! บอดี้การด์คนหนึ่งวางกล่องไม้ลงตรงหน้าและเปิดฝาออกให้ดู เป็นปืนลูกโม่ด้ามเงินประดับด้วยมุก ของชั้นดีนี้ทำให้วสันต์ใจหายวาบ เขาจะต้อง....

“ว่าไง”

ทางหนึ่งยอมรับความพ่ายแพ้ ก็ต้องสูญทุกอย่างและต้องกลับไปติดคุกที่เมืองไทย คดีความที่ถูกฟ้องร้องถ้าแพ้ก็ต้องติดคุกร่วมพันกว่าปี ไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ หรือทางที่สอง เสี่ยงครั้งสุดท้าย ถึงจะมีโอกาส 1ต่อ 100  ก็เถอะ เขาก็อยากจะลองเสี่ยง เพราะยังไงตายที่นี่มันก็ดีกว่าไปเน่าตายในคุกแหละ  

“ได้....ตกลง”

            *********

วอชิงตัน.ดีซี

“พันยูโร ราคาพิเศษ DNAของคุณมีราคาโอกาสเดียวเท่านั้น ใครสนใจเข้ามาได้เลย พันยูโร” นักเรียนมหาลัยร้างผอมกระร่องชูป้ายตะโกนเสียงดังไปทั่วทางเดินในอาคาร ท่ามกลางฝูงคนเดินพล่านราวกับรังมด

“โย่ ดู้ท..” หนุ่มผิวดำปราดมาขวางหน้า “มาใหม่เหรอ ไม่เคยเห็นหน้าเลยสนใจขายเซลล์หรือเปล่า ตอนนี้ราคาดีมากเลยนะ”

“ไม่ ฉันไม่สนใจ” ร่างในชุดเสื้อหนาวหนาสวมฮู้ทปกปิดใบหน้าเดินเลี่ยงไปทางอื่น

“ไม่เอาน่า....สมัยนี้ใครไม่ขายเซลล์ก็เชยแหลกนะ ได้ราคาดีด้วย รับประกันโดยรัฐบาลอเมริกัน ถูกกฎหมายแน่นอน”

“บอกว่าไม่สนใจ หลีกไปน่า” เขาพลั่กตัวน่ารำคาญออกไปเสียก่อนรีบจ้ำไปตามทางเดินที่พลุ่กพล่าน ออกจากอาคารเรียนได้เขาก็รีบกลับไปยังบ้านเช่าที่อยู่ไม่ไกลนัก ตลอดสองทางก็ยังเห็นป้ายโฆษณารับซื้อDNA อวัยวะ เกลื่อนไปหมด

ยุคสมัยนี้โลกเต็มไปด้วยสารพิษ เด็กที่เกิดหลังจาก ค.ศ 2020 จะมี DNAที่ บกพร่องทางพันธุกรรม คนกลุ่มนี้ถูกเรียกว่า สายเลือดเทียม ปัจจุบันเป็นพลเมืองที่มีมากที่สุดในโลก ส่วนใหญ่จะด้อยทางสติปัญญา มีปัญหาด้านอารมณ์ ร่างกายที่ไม่สมบรูณ์ หรือเป็นหมัน การขายDNA จึงแพร่หลายขึ้นเรื่อยๆ แต่พันธุกรรมที่ปรับแต่งเพื่อสืบทอดทายาทนั้นไม่ถึงรุ่นที่3 ก็จะแสดงความบกพร่องขึ้นมาอีก ความไม่สมบรูณ์นั้นถูกถ่ายทอดสู่รุ่นต่อๆมาหากในสายเลือดเทียมนั้นจะมี 1ใน 10,000 ที่มีสายเลือดแท้แผงอยู่  สายเลือดที่สมบรูณ์พร้อมจะมีค่ามหาศาล เป็นที่ต้องการของมหาเศรษฐีเหล่าคนมีเงิน

โครม!!! สิ่งแรกที่ต้องทำเมื่อกลับเข้ามาในห้อง คือปิดล๊อคกลอนทุกชิ้น หน้าต่างทุกบาน ผ้าม่านต้องปิดทุกครั้ง ห้องน้ำและตู้เสื้อผ้าต้องสำรวจว่าไม่มีใครแอบซ่อนอยู่  ถึงจะแน่ใจว่าปลอดภัยแล้ว เสื้อผ้าเป็นอันดับต่อมาที่ต้องกำจัดออกจากตัว

เฮ่อ....  รติกร หรือเนย ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เขาเก็บเสื้อแขนยาวไว้ในตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบปืนยาวมาเช็คว่ายังอยู่ดีหรือไม่ กระสุนพร้อมขึ้นลำเรียบร้อย เขาจึงวางไว้ในซอกตู้อย่างเดิม เมืองหลวงของอเมริกาใช่ว่าจะสงบสุขอย่างที่คิด ไม่มีใครไว้ใจใครได้สักคน ทุกคนต้องเอาตัวรอดให้ได้ในโลกอันโหดร้าย  เมื่อดูทุกอย่างในบ้านจนพอใจแล้ว เขาก็ชงกาแฟมานั่งทำวิทยานิพจน์ที่ค้างอยู่บนโต๊ะต่อ ข้างคอมฯมีกรอบรูปเงินแท้รูปของพ่อแม่

เด็กหนุ่มมองแวบหนึ่งแล้วมองจอคอมพิวเตอร์ต่อ  5 ปีแล้วที่พ่อแม่จากไป พ่อเป็นตัวแทนของปู่เดินทางมาเปิดสาขาบริษัทค้าสินแร่ที่วอชิงตันพร้อมแม่และเขา แต่มาอยู่ได้ไม่ถึงปี สาขาที่นี่ยังไม่ทันเป็นรูปร่างพ่อกับแม่เขาก็ถูกลูกหลงจากการปล้นแบงค์ ตายอยู่ข้างถนน ผลพิสูจน์ปรากฏว่าพวกท่านเสียชีวิตเพราะกระสุนของตำรวจ ทางการเลยชดใช้เป็นเงิน 20 ล้าน ยูเอส และกรีนการ์ดพลเมืองสหรัฐให้แก่เด็กกำพร้าอายุ 13 อย่างเขา ซึ่งสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างสบาย แต่ปีถัดมาเกิดวิกติค่าเงินทำให้เงินยูเอสตกต่ำ ทั่วโลกหันมาใช้เงินยูโรเป็นเงินมาตรฐานของโลก ด้วยความไม่รู้ทำให้การขึ้นโรงขึ้นศาลกินเงินไปกว่าครึ่ง เงิน20ล้านยูเอสเหลือไม่กี่พันยูโรในเวลาไม่ถึงปี เศรษฐีอนาคตไกลกลายเป็นคนเดินดินธรรมดาเช่นเดิม  รติกรอยากจะกลับบ้านแทบขาดใจ แต่ทางปู่ก็ขอให้อดทนอยู่เรียนต่อ ถ้าจบแล้วจะได้อยู่ช่วยงานลุงได้ หากป่านนี้แล้วเขายังไม่เคยเห็นหน้าลุงแวะมาเยี่ยมเลยสักครั้ง ทางบ้านของปู่ก็ไม่มีเงินช่วยเหลือ ไม่ติดต่อมาอีก จนบางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาเป็นคนที่โลกนี้ลืมแล้วก็ได้

กริ๊งงงงงงง......

เสียงออดดังขัดจังหวะเสียจริง ร่างเล็กเซฟข้อมูลก่อนลุกมากดูจอมอนิเตอร์

“ครับ...”

“ที่นี่บ้านมิสเตอร์....ตะติ...กอน รึเปล่า” สำเนียงแปลกๆ ชายแปลกหน้า2-3 คน สวมสูทผูกไท หน้าตาออกแขกๆแบบนี้

“มาผิดบ้านแล้ว” เขากดปิด หันหลังกลับมาที่โต๊ะไม่ทันไรออดก็ดังอีกครั้ง

“อะไรอีก..”

“คุณ รติกร เรามาธุระเกี่ยวกับลุงของคุณ มากับเราด้วย” คราวนี้พูดชัดเจนไม่มีติดขัด เด็กหนุ่มจ้องมองดีๆแล้วถึงเห็นว่าหนึ่งในนั้นสวมเครื่องแปลภาษาด้วย  ท่าทางไม่ดีแล้วสิ

“มันเรื่องอะไรกัน” เขาเปิดประตูตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อมาสวม พร้อมกับปืนยาว

“เรื่องสำคัญ ถ้าไม่มากับเรา เขาอาจต้องเดือดร้อนนะ.....คุณรติกร”

“ทำไมเขาไม่ติดต่อผมมาเองล่ะ” ว่าไปอย่างงั้นแหละเพราะเขาเองก็ไม่แน่ใจว่าจะจำลุงได้หรือเปล่า มันนานมากแล้ว ทางโน้นเงียบไปเลยท่าทีเหมือนไม่สบอารมณ์ก่อนจะพากันหายไปจากหน้าจอ  ไม่ดีแล้วสิ...

ตูม!!! เสียงพังประตูชั้นล่าง รติกรยกปืนขึ้นเล็งไปที่ประตูห้องตัวเอง

โครม!!!! บานประตูแข็งๆกระเด็นหลุดออกมาทั้งบานพร้อมกับคนๆหนึ่งที่ทุ่มสุดแรง พอลุกขึ้นมาได้ก็ตาเหลือกเมื่อเห็นปืนที่เล็งมาเขา ชายในชุดสูทตาลีตาเหลือกลุกขึ้นออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

เปรี้ยงงงงงง!!!!  รติกรยิงไปโดนกรอบประตู เศษไม้กระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ในห้องของเขาเองยิงคนตายก็ไม่มีความผิดหรอก

“พวกแกเป็นใคร!”

เงียบไม่มีเสียงเคลื่อนไหวเลย ร่างเล็กค่อยๆก้าวออกจากมุม ตามองที่ประตูตลอด พอก้าวได้ระยะหนึ่งก็มีมือข้างหนึ่งยื่นปืนเข้ามา เด็กหนุ่มใจหายวาบนึกว่าโดนแล้ว เขาหันปากกระบอกปืนจะยิง จู่ๆก็มีไฟฟ้าช๊อตอย่างแรง

“โอ้ยยยยยย...” เหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้ รติกรร่วงลงไปกองกับพื้น เจ็บไปทั้งตัวโดยเฉพาะที่หัวใจ กว่าทุกอย่างจะยุติลงตัวเขาก็กระตุกไม่รู้กี่ครั้ง น้ำตาไหลอย่างควบคุมไม่ได้ เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาจับเขามัดมือไข้วหลังรัดด้วยเชือกพลาสติก แล้วยกขึ้นพาดบ่าคนหนึ่ง

อะไรกันน่ะ?? พวกนี้เป็นใคร...จะพาเขาไปไหน ปากอยากถาม มืออยากดิ้นรนแต่ร่างกายไม่ทำตามอย่างที่ใจคิดเลย คนพวกนี้ยัดเขาไว้ในรถลีมูซีน หนึ่งในนั้นแทงกระบอกสีเงินเข้าที่ต้นแขนเขา มันเจ็บแปล้บๆเหมือนมดกัด นั้นต้องเป็นเข็มเจาะเลือดแน่ๆ พวกนี้จะเอาเลือดเขาไปทำไม ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ รถแล่นมาหยุดที่แห่งหนึ่งแล้วก็หอบหิ้วเขาขึ้นเครื่องบิน 2-3 ชั่วโมงก็หิ้วเขาลงยัดใส่ในรถอีกครั้ง โอย....เมื่อยนะเว้ย

กว่าจะถึงที่หมายเด็กหนุ่มก็เริ่มมีแรงขึ้น เขายันตัวเองลุกขึ้นนั่งไม่ทันไรก็โดนลากออกจากรถอีกครั้ง คนพวกนี้หิ้วปีกเขาเหมือนตัวอะไรสักอย่างท่ามกลางสายตาของพนักงานในห้องครัวเป็นสิบๆคน ที่นี่....?? ยิ่งเดินเข้าไปภายในมากเท่าไรก็ยิ่งมั่นใจว่าเป็นโรงแรมหรูระดับห้าดาวเลยล่ะ ทั้งหมดเข้าไปอัดในลิฟต์ไม่นานก็เสียววูบในท้อง ความเร็วในการเดินทางนั้นไวมาก ไม่ถึง5 นาทีก็ถึงชั้นสูงสุด

“ที่นี่ที่ไหนกัน” เด็กหนุ่มเริ่มมีแรงประคับประคองตัวเองแล้ว แต่ก็สู้แรงมือแข็งๆที่คอยจับแขนทั้งสองเขานั้นไม่ได้ ทุกคนที่มาด้วยเงียบกริบเหมือนใบ้รับประทาน ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิด รติกรก็ได้พบกับห้องสุดหรูประดับประดาอลังการสุด ที่สำคัญคือมีบอดี้การ์ดมากขึ้นหลายเท่าตัว ทั้งชาย ทั้งหญิง สาวสวยผมทองยกถาดเครื่องดื่มผ่านหน้าเขาไปห้องข้างๆ

ภายในห้องรับแขกกว้างขวางปูด้วยขนสัตว์ขาวเหมือนหิมะ ชายวัยกลางคนนั่งหลังตรงสีหน้าไม่ดีนักหันมามองเขาทันที เด็กหนุ่มมองสบตาแล้วยังไม่รู้อยู่ดีว่าเป็นใคร

“เนย” พอถูกเรียกอย่างนี้ถึงจำได้ทันที

“ลุงมารค์”

“บอส”

ผู้เข้ามาใหม่ทำให้ต้องละความสนใจจากญาติที่ไม่ได้เห็นหน้ามาร่วม 5-6 ปีก่อน คนๆนี้เห็นครั้งแรกก็รู้แล้วว่าคนล่ะระดับกับเขา เสื้อผ้าที่สวมใส่นั้นแพงระยับสีเทาเงินเน้นให้ช่วงขายาวดูแข็งแกร่งสมกับความสูงที่โดดเด่นนั้น เสื้อเชิ้ตขาวพับแขนขึ้นถึงข้อศอกดูสบายๆ แต่ก็เห็นความน่ากลัวได้จากดวงตาสีเทาที่ดูเย็นชา ทั้งที่เป็นคนหน้าตาดีเอามากแท้ๆแต่เพราะมีดวงตาที่ดุดันเลยทำให้ไม่อยากเข้าใกล้เลย

“นี่น่ะหรือที่พูดถึง” เขาว่าออกมาเป็นประโยคแรก ภาษาอังกฤษสำเนียงอาหรับ ถึงตรงนี้รติกรนึกไม่ออกเลยว่าจะถามอะไรเขา “ทำไมต้องมัด”

“เขาไม่ให้ความร่วมมือเลยครับ เลยต้องบุกเข้าไปแต่เจอยิงสวนออกมา”

“อืมไม่เลวนี่” เขาหัวเราะก่อนหันไปถามอีกคน  “ผลตรวจล่ะ”

“เพิ่งมาถึงคะ” หญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาเอาเอกสารแผ่นหนึ่งให้ดู สีหน้าเรียบเฉยเดาไม่ออกเลยว่าคิดอะไรอยู่ ไม่นานคิ้วเข้มสีน้ำตาลนั้นก็ขมวดปม เขาหันไปหญิงสาวคนเดิมอีกครั้ง

“เช็คดีหรือยัง”

“เช็คสองครั้งเลยคะ ยืนยันตามนี้”

ชายหนุ่มหันมามองรติกรเขม็ง มือยื่นเอกสารคืนให้หญิงสาว “เอาล่ะ มิสเตอร์วิลสัน ......ผมตกลงตามที่คุณต้องการ ทุกคนเก็บข้าวของเดินทางภายใน 10 นาที” เขาเซ็นแกร๊กในเอกสารที่อยู่บนโต๊ะ ก่อนดีดนิ้วเป๊าะ ทุกคนลุกเก็บกวาดของอย่างรวดเร็วราวกับเป็นหุ่นยนต์ที่คอยรับคำสั่งอย่างเดียว

“ขอบคุณครับ ขอบคุณ” วสันต์สีหน้าระรื่นผิดจากเมื่อครู่ลิบลับ เขาเปิดดูเอกสารในมือเพื่อความแน่ใจก่อนลุกขึ้นหอบเอกสารแนบกับอกราวกับเป็นของค่า เขาเดินผ่านรติกรไปโดยไม่หันมาสบตาสักนิด

“เดี๋ยว... เดี๋ยวสิ ลุงมาร์ค” นี่มันอะไรกัน เขาอยากถามแต่คนที่มีศักดิ์เป็นลุงของเขาไม่เหลียวมามองสักนิด ร่างท้วมนั้นหายไปในลิฟต์ไม่ถึง5 นาทีก็ถูกลากตามร่างสูงไปติดๆ เขากับหญิงสาวที่คอยตามติดทุกฝีก้าวและบอดี้การ์ดสองคนที่เอาแต่จะลากร่างเล็กไปมาอยู่ตลอดเวลา มือสองข้างถูกมัดติดไข้วหลังทำให้ทำอะไรไม่สะดวกนักนอกจากยกขายันกรอบประตูลิฟต์เอาไว้

“ปล่อยฉันนะ” เขาขัดขืนได้เพียงเท่านี้ก็โดนหิ้วจนขาลอยจากพื้นเข้าไปข้างในอย่างง่ายดาย เจ้านายของทุกคนในที่นี้แค่ปรายตามองอย่างตำหนิติเตียนกับพฤติกรรมของเขา “พวกคุณเป็นใครกันแน่....ต้องการอะไรจากผม”

ติ๊งงงงง.... เสียงประตูลิฟต์เลื่อนปิด ร่างสูงถึงหันกลับมามอง รติกรรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเมื่ออยู่ใกล้ๆอย่างนี้ สายตาเย็นชาทำให้รู้สึกต่ำต้อยโดยที่ไม่ต้องลงมือทำร้ายใดๆเลย เขาอยากไปให้ไกลๆจากคนๆนี้ให้มากที่สุด

“เธอชื่ออะไร”

“เอ่อ...ระ...รติกร”

“เรียกยากไป....ฉันจะเรียกเธอว่า รีส  ส่วนฉันไมเคิล”

“คุณพูดอะไรของคุณกัน??”  ประตูลิฟต์เปิดออก ทุกคนก็คอยตามหลังชายหนุ่มที่เอาแต่ออกคำสั่งเพียงอย่างเดียว

“ให้ทางโน้นจัดเตรียมห้องพร้อมสาวใช้ 2-3 คน อย่าลืมติดต่อหมอไว้รอเลย”

“ได้คะ”

ด้านหลังของโรงแรมมีลานจอดรถพิเศษที่มีลีมูซีนรอยู่หลายคัน รติกรถูกยัดเข้ามานั่งคันเดียวชายต่างชาติแปลกหน้าที่พิลึกคนที่สุด เขามองเจ้าของรถที่นั่งไข้วห้างสบายๆ ขณะที่รถแล่นออกจากโรงแรมแล้ว

“เดี๋ยวก่อน...นี้เราจะไปไหนกัน  นี่! คุณ....พูดอะไรบ้างสิ”

“ปารีส”

“ไปไหนนะ....”

   เฮ่อ... อีกฝ่ายถอนหายใจคล้ายเบื่อหน่าย “ปารีส อีก 2 วันจะมีการประมูลครั้งใหญ่ที่สุดในโลก ฉันจะเซลล์สินค้าที่มีอยู่ให้หมดสต๊อกเลย.....รวมถึงเราด้วย”

“ห๊ะ??”

“ยังไม่เข้าใจอีกหรือ....ว่าเธอน่ะถูกขายแล้ว”

         ****************
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 29-03-2011 08:59:32
จิ้มๆ
แนวนี้ชอบอ่ะ
แต่อยากเห็นนายเอกร้ายลึกอ่ะ จะสนุกมาก   
คงเฉือดเฉือนสนุกแน่
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 29-03-2011 09:25:56
 :really2: :really2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 29-03-2011 09:47:52
มาตอนแรกก็มันส์แล้ว นั่งรอตอนต่อไปโลดขอรับ  :man1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 29-03-2011 09:49:02
 :mc4:เรื่องใหม่ แนวทะเลทรายเราก็อยากอ่านนะ
รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 29-03-2011 13:07:20
ติดตามจ้า

สนุกตั้งแต่เปิดตัวเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: โชกุน ที่ 29-03-2011 13:28:36
เปิดเรื่องมาก็ขายกันเลยวุ้ยยยยย โหดมาก

ตามๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 29-03-2011 13:33:02
คุณ nariza ขยันจัง หมู่นี้ลงเรื่องใหม่ๆ เยอะเลย
 :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 29-03-2011 13:38:01
สั้นจัง อิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 29-03-2011 14:09:27
เรื่องสนุกจ้า น่าติดตาม  :impress2:



แต่อย่าลืมเรื่องโน้นด้วยนะ ค้างอยู่เลย  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: yagin ที่ 29-03-2011 14:20:15
น่าติดตามมากมาย

เป็นกำลังใจให้เน้อ

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 29-03-2011 14:23:49
น่าติดตามตอนไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 29-03-2011 14:28:29
ป้าดดด โคตรชอบเลยแนวนี้ ขอเป็นแฟนคลับเลยละกัน ฮิฮิ

มาต่อเร็วๆเน้อ อย่าให้รอนาน เดี๋ยวลงแดง ฮ่าๆ :jul3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 29-03-2011 14:30:17
เรื่องใหม่นี่ก็สนุกค่ะ
และ อย่าลืมเรื่องที่ค้างไว้นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: melody ที่ 29-03-2011 15:15:05
น่าติดตามมากๆ จะรอนะคะ
 :z1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 29-03-2011 16:20:19
งะถูกขายซะงั้นอ่ะลุงมาร์ครึก็แทบไม่เคยเห็นหน้ามาขายกันง่ายๆอย่างนี้เลย



รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 29-03-2011 16:33:00
รอจ้า สนุกดี
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 29-03-2011 19:32:39
ตามชื่อคนเขียนมาครับ
ปล. อย่าลืมเกมรักคนเถื่อนนะครับ อยากอ่านต่อ
 :L2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 29-03-2011 21:44:55
โอ๊ะโอ ลุงมาร์คแย่มาร์ค ไม่ไปดูดำดูดีห้าหกปียังไม่พอ ยังขายเนยได้อีก  :L2: :L2:
เนยสู้ ๆๆๆๆๆๆๆ
พ่อไมเคิลจะทำอะไรเนี่ย...
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 29-03-2011 22:59:24
รอตอนต่อไปคร๊าบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 30-03-2011 01:23:29
แนวทะเลทราย ล้ำยุค ชอบมากคร๊าาาาา  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 30-03-2011 01:51:19
มันส์หยดเลยอ่ะ  สุดยอดดดดด o13 o13

ชอบอย่างนี้  ว่าแต่แล้วใครจะเป็นคนมาซื้อตัวเนยไปอ่ะ?? :really2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 30-03-2011 02:05:43
อะไรก๊านนนนนนนน :serius2:

ผลตรวจที่ว่าน่ะมันอะไร! สายเลือดแท้เหรอ!

แล้วจะขายให้ใคร คนซื้อจะเอาไปทำอะไรเนี่ย

น้องเนยเราจะชีช้ำม้ายยยยยยยย :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 30-03-2011 06:59:24
ขายหลานซะงั้น คนเรา
บวกให้จ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 30-03-2011 10:56:54
เปิดเรื่องได้น่าติดตามมากค่ะ  :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 30-03-2011 12:50:04
อ้าว ไอ้ลุงเวร ขายหลานซะได้ แง่ง ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: GodDEatH ที่ 30-03-2011 12:57:45
ว้าวววว

เปิดเรื่องมาก็โดนขายซะแล้วน้องเอ๊ย -..-

ตอนแรกน่าติดตามมากค่ะ
แล้วจะมาเป็นแควนตามอ่านเรื่อยๆนะคะ

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 30-03-2011 16:24:19
ชอบอ่ะ...แต่อย่าให้เนยเจ้าน้ำตานะ ร้าย ๆ ไปเลยสะใจ :laugh:
ส่วนตาลุงนั่นขอให้ไม่ตายดี :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 30-03-2011 17:43:42
มีลุงแบบนี้น่านับญาติด้วยลูกปืน :m16:











หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: jannie ที่ 30-03-2011 18:42:09
ทำไมลุงเลวจัง...ไม่ดูดำดูดียังมาทำร้ายกันอีก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 30-03-2011 19:22:03
อนาคตเลย :impress2:
 แต่ถ้าสมัยนั้นยังมีการค้ามนุษย์ :a5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 30-03-2011 19:27:43
แปะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 30-03-2011 19:42:29
น่าอ่านมากๆ
แค่นี้ก็เริ่มมันแล้ว
+1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 30-03-2011 20:12:30
 :serius2: น่าสนๆๆๆๆๆๆ มาต่อด้วยค้าบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขยจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 31-03-2011 07:34:43
มาต่อไวเพราะไอเดียกระฉูด เพราะงั้นขอกำลังจายเยอะหน่อยจะได้เขียนอีกเยอะๆ :-[ :-[


ตอนที่ 2

เคร้ง! เสียงแก้วกระทบกันเบาๆ ปลุกร่างเล็กบนที่นอนนุ่มราคาแพงตื่นจากฝันอันหอมหวาน เขานอนลืมตามองผ้าสีขาวสะอาดตาเหนือเตียง รู้สึกเหมือนยังลืมไม่เต็มตา ไม่ใช่ห้องเขานี้?? แต่หอม..... กลิ่นผ้าหอมๆนี้ช่างชื่นใจจริงๆ เหมือนได้กลับไปอยู่ในบ้านที่มีแต่ความสุข ที่แม้แต่ในอากาศก็ยังรู้สึกได้ บ้าน....พ่อ.....แม่ ผมคิดถึงจัง

“ตื่นแล้วหรือคะ” เสียงแปลกหูทำให้โลกของความเป็นจริงปะทะเขาอย่างจัง รติกรยกมือเช็ดน้ำตาที่ซึมทิ้งอย่างรวดเร็วก่อนลุกขึ้น สาวสวยผมสีน้ำตาลยักศกเข้ามาจัดหมอนให้เขาอิงหลังอย่างสบายโดยที่ไม่ต้องสั่ง เด็กหนุ่มทำได้แค่แลตามอง

“ดิฉันชื่อซาแมนต้า จะดูแลทุกๆเรื่องให้คุณ ต้องการอาหารเบาๆสักหน่อยไหมคะ”

เขาไม่สนใจสิ่งที่เธอพูดนอกจากมองไปรอบๆตัว ห้องที่เขาอยู่นั้นเป็นห้องพักที่หรูทีเดียว พื้นพรมชั้นดี ได้กลิ่นใหม่เอี่ยมคลุ้มไปทั่ว นี่คงฆ่าเชื้อทำความสะอาอย่างดีแน่ นั้นก็เพื่อ..... รอยแดงที่ข้อมือทั้งสองข้างเป็นหลักฐานได้ดีว่า พวกมันทำอะไรกับเขา


“ปล่อยนะ พวกแกจะทำอะไร??” รติกรดิ้นรนจากมือที่คอยแต่จับยึดและลากจูงตั้งแต่ขึ้นยันลงจากเครื่องบิน พวกเขามาถึงชานกรุงปารีสจนได้ ทันที่ที่เครื่องจอดสนิทเขาก็ถูกลากลงมามีคนรออยู่แล้วพร้อมเตียงเข็น พวกมันจับเขากดลงบนเตียงรัดด้วยสายหนังทั้งตัวจนดิ้นไม่ออก สายหนังรัดปากไว้ไม่ให้ส่งเสียง มันน่าโมโหนัก พวกมันไม่ใช่คนแล้ว มาทำกับเขาเหมือนเป็นสิ่งของได้ยังไงกัน 

“พอล”

“ไมเคิล” หนุ่มใหญ่สองคนเห็นหน้าก็กางแขนโอบกอดกันอย่างสนิทสนม

“เป็นไงบ้างงานที่นั้น”

“เยี่ยม....ฉันเจอพวกเลือดแท้ตั้ง 2 คน เอเชียทั้งคู่เลย”

“เหรอ ฉันได้มาคนเดียว เอเชียเหมือนกัน”

“เห้อะ ฟลุ๊กล่ะสิแก” พอลหันมามองคนที่นอนบนเตียง แค่เข้าใกล้ก็ได้กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อ เขาเป็นหมอ

“ก็ฟลุ๊กน่ะสิ ได้มาแบบไม่ตั้งใจด้วย ใครจะไปคิดว่าในอเมริกาจะมีของดีแบบนี้ด้วย” ปลายนิ้วเย็นๆจับคางเล็กเขย่าเบาๆด้วยความมันเขี้ยว รติกรขยะแขยงสัมผัสนี้ที่สุดแต่จะสะบัดหน้าหนีก็ยังทำไม่ได้เลย

“เช็คดีหรือยัง”

“สองครั้ง”

“เหรอ” พอลดีดนิ้วให้คนเข็นเตียงเข้าไปในอาคารที่จอดเครื่องบิน ขณะที่ตรวจสอบใบรายงานผลอย่างละเอียด “อืม โครโมโซม 23 คู่ ยีนต์ดี เลือดดี ใช้ได้... ฉันว่าฉีด DAC ให้เขาได้เลย”

“ต้องฉีดมากแค่ไหน”

“10 เข็ม ระยะห่างเข็มล่ะ 15 วัน ครบ150 วันเมื่อไร เขาก็พร้อมที่จะตั้งท้อง”

“150 วัน นานเกินไป พรุ่งนี้ก็จะประมูลแล้ว” ไมเคิลสีหน้าเครียดขึ้นมา

“ช่วยไม่ได้ เราต้องรอหรือไม่....ก็ให้ผู้ประมูลรับผิดชอบเอาเอง”

“อย่างนี้ราคาก็เสียหมดสิ”

“ฉันว่าคนที่อยากได้เขาไม่เกี่ยงหรอกนะ” ทั้งคู่หันมามองบนเตียงด้วยสายตาที่เหมือนมองหมาแมวตัวหนึ่ง รติกรแค้นใจที่สุด เขาเป็นคนนะ เขาเป็นคน!!! ตั้งท้องอะไรกัน บ้ากันไปหมดแล้ว ไอ้พวกชั่ว

“ใช่...จัดการได้เลย” ไมเคิลถอยห่างไปจากสายตา เหลือพอลที่เลิกชายเสื้อเขาขึ้นเหนือสะดือ รติกรกลัวแต่ก็โกรธด้วย คนพวกนี้มีสิทธิอะไร!!!! ลุงมาร์ค ทำกับเขาอย่างนี้ได้ยังไง ลุงไม่เคยมางานศพพ่อแม่ ไม่เคยมาให้เห็นหน้า ยังกล้าเอาเขาไปแลกกับผลประโยชน์ของตัวเอง หลานในไส้อย่างเขาไม่มีความหมายเลยไง สองมือกระตุกเกร็งไปทั้งตัวเมื่อโดนเข็มแทงเข้าที่หน้าท้อง เจ็บ!!

DAC สารเร่งกระบวนการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย เรื่องนี้รติกรเคยได้ยินมาบ้าง แต่ไม่สนใจเพราะคิดว่าไกลตัว ตัวยาสกัดจากโฮโมนเพศหญิงที่สมบรูณ์ราคาแพงจนหาซื้อได้ยากมาก ตัวยาจะปรับสมดุลในร่างกายสามารถทำให้ผู้ชายท้องได้ เป็นที่นิยมของคู่สมรสเกย์ เลสเบี้ยน หลังๆนี้ลามไปถึงครอบครัวปกติ เมื่อฝ่ายหญิงเป็นหมันไม่มีรังไข่ ฝ่ายชายก็เป็นผู้อุ้มท้องแทนได้

รติกรดิ้นรนโกรธจนหมดสติไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ตอนนี้ปวดหัวขึ้นมาจี้ดเลย เขามองไปรอบๆถึงเห็นกล้องติดอยู่ที่มุมห้อง คงมีคนควบคุมแน่นหนาแน่ จะทำยังไงดีนะถึงจะรอดไปจากที่นี่ได้  ขอให้ออกไปจากที่นี่ได้ก่อนเถอะ ลุงและปู่ ทุกคนในบ้าน  ชินะศรนนท์ เขาไม่ปล่อยเอาไว้แน่ จะเหยียบให้เละเลย คอยดู

“คุณรีส” ซาแมนต้าเรียก

“ผมไม่ได้ชื่อรีส” เขาตวาดใส่

“ขออภัยคะ เบื้องบนมีคำสั่งให้เรียกคุณเช่นนี้ หิวหรือยังคะ คุณไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวาน ตอนนี้ทานอะไรเบาๆรองท้องก่อนดีไหมคะ” หญิงสาวพยักหน้าให้กล้องเห็นไม่นานประตูห้องก็เปิดออก ผู้หญิงผมทองอีกคนเข็นรถเข้ามาพร้อมอาหารที่ได้กลิ่นหอมโชยมา ท้องเขาร้องอุธรณ์เลย หิว....แต่พอจะลุกจากเตียงกลับรู้สึกว่าพื้นโคลงเคลงไงชอบกล

“ระวังคะ” ซาแมนต้าดึงเขาเอนหลังลงเหมือนเดิม “คุณคงจะเพลียมาก นั่งลงเถอะ ที่เหลือพวกเราจัดการเอง”

เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาถึงเอว อีกคนยกโต๊ะเตี้ยพร้อมอาหารมาวางบนเตียงเลย นี่ยิ่งกว่าบริการโรงแรมดังเสียอีก เอาใจเขาแบบนี้... รติกรเลิกชายเสื้อขึ้นมองท้องของตัวเองพบรอยช้ำเล็กๆเหนือสะดือเล็กน้อย  รู้สึกขนลุกขนพองยังไงชอบกล เขาโดนเข็มแรกแล้ว เหลืออีก 9 เข็ม เขาต้องหนีแล้ว ต้องหนีให้ได้ อุ๊บ!!!

“เป็นอะไรไปคะ”

“คลื่นไส้ เอาออกไป” เขาพลั่กโต๊ะเตี้ยออก ทั้งคู่รีบยกออกไปให้พ้นทาง ร่างเล็กลุกโซเซไปห้องน้ำอาเจียนน้ำย่อยในกระเพาะออกมา ซาแมนต้าอยู่กับเขาช่วยลูบหลังให้ตลอดเวลา ช่วงเวลาหนึ่งเขารู้สึกดีเหมือนตอนที่แม่ยังอยู่ 

“เขาเป็นอะไรไป” เสียงผู้ชายแทรกเข้ามา รติกรหันไปมองเป็นพอลนั้นเอง

“เขาอาเจียนคะ แต่ไม่มีอะไรนอกจากน้ำ”

พอลดึงแขนเขาออกมานั่งบนเตียง จับจัดอุณหภูมิ ชีพจร ม่านตา ตอนนั้นเองที่มีโอกาสมองไปที่ประตูเปิดกว้างนั้น มีบอดี้การ์ดและปืนช๊อตไฟฟ้า ไมเคิลเดินแทรกเข้ามาในสายตาอีกคน

“ว่าไง”

“เขาเครียดมาก ความดันสูงทีเดียว”

“เราไม่มีเวลานะ อีกชั่วโมงหนึ่งงานประมูลจะเริ่มแล้ว ฉีดยาแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขา เร็ว” รติกรหันไปมองหน้าตอนนั้นเองที่ซาแมนต้าแทงกระบอกเงินเข้าที่ต้นแขนเขา เจ็บเหมือนมดกัดอีกแล้ว ผู้ชายสองคนออกไปเหลือผู้หญิงสองคนที่จัดการทุกอย่างได้อย่างรวดเร็วคล่องแคล่ว ร่างเล็กรู้สึกมือเท้าชาน้อยๆ ตัวเบาเหมือนจะลอยได้ เขาไม่อยากใส่เสื้อผ้าหลวมๆนี้แต่ขัดขืนไม่ได้เลย ไม่นานเขาก็ถูกพามาขึ้นรถลีมูซีน ภายในมีไมเคิล พอล และคนอื่นๆอีก 2 คน อายุมากกว่าเขานิดหน่อย ทุกคนเงียบเหม่อมองไปนอกหน้าต่าง นี่คงโดนยาเหมือนกันแน่ๆ

เวลาเหมือนจะหยุดนิ่งสำหรับรติกร โลกรอบตัวเหมือนจะหมุนเร็วเสียจนตั้งตัวไม่ทัน เสียงเอะอะอะไรน่ะ พวกเขาจะพาไปไหน ทำไมมืดจังเลย เด็กหนุ่มเวียนหัวเขายกมือขึ้นจะนวดหัวคิ้วหน่อยเผื่อจะดีขึ้น แต่กว่าจะยกมือขึ้นมาได้ ใครคนหนึ่งก็เข้ามากระชากแขนเขาให้ลุกขึ้น อะไรกัน??

แสงสว่างวาบสาดใส่หน้าเขา มันจ้าจนต้องหลับตายกมือขึ้นบังแสง

“ของประมูลชิ้นต่อไป หมายเลข MT 10117 ขอเชิญชมข้อมูลทางกายภาพได้เลยครับ” เสียงผู้ประกาศบนเวทีก้อง รติกรมองเห็นห้องที่กว้างมาก มีที่นั่งเป็นโต๊ะๆ แผ่นกระจกบนโต๊ะแสดงภาพและข้อมูลต่างๆให้ทุกคนได้ดูพร้อมอาหารเครื่องดื่ม

“เอาล่ะครับ ทุกคนคงทราบข้อมูลโดยคร่าวๆแล้ว สินค้าชิ้นนี้ อายุ 18 ปี ยังสด ใหม่ ไม่ผ่านมือผู้ใดมาก่อน สุขภาพดีมีใบรับประกันการตรวจสอบ ได้รับการฉีดDAC เข็มแรกแล้ว อีก 149 วัน ก็สามารถตั้งครรภ์ได้ เชิญชมสนค้าได้ครับ”

คนข้างหลังเข้ามากระชากเสื้อหลวมๆของเขาออก ร่างเล็กยืนตัวแข็งทื่อ ความรู้สึกตกใจมาช้ากว่าสายตามาก  มือแข็งๆจับไหล่เขาหันหลังให้ผู้อื่นได้เห็นชัดๆ ก่อนจะหันกลับมาอีกครั้ง “งดงามมากใช่ไหมครับ เป็นเด็กหนุ่มที่มีผิวพรรณดี น่าสัมผัสมาก ทุกท่านจะพึงพอใจในสินค้าชิ้นนี้  ราคาเริ่มต้นที่ 10ล้านยูโรครับ”

“11”

“12”

“13”

ราคาขึ้นพรวดๆอย่างรวดเร็ว รติกรมองไม่เห็นหน้าคนพวกนี้ถนัดนัก แต่แค่ได้ยินเสียงประมูลนี้แล้วก็คลื่นเหียนแล้ว ไม่ใช่คน....ไม่ใช่คนทั้งนั้น เขามองที่มือของตัวเอง รู้สึกได้ว่าอาการชาลดลงแล้ว หยิกปลายนิ้วก็เจ็บ

“25”  ฮูว์ววว....  เสียงหือฮาก้องไปทั่วห้อง ผู้ชมหันไปมองผู้ประมูล เสื้ออุ่นๆคลุมลงมาบนร่างเล็กพอดี

“25 แล้ว ใครให้มากกว่า 25 ไหมครับ มีไหม 25 นับหนึ่ง.......25 นับสอง”

ช่วงเวลานั้นรติกรเห็นผู้ชายที่ยืนคุมเขาอยู่กำลังติดเทปเสื้อด้านหน้าให้ เอวหนาๆนั้นมีปืนอยู่ มือไวเท่าความคิดเด็กหนุ่มคว้าหมับทันที

“เอ๊ะ” 

ผัวะ!!!!  ด้ามปืนพาดเข้าเต็มหน้าหมอนั้น

เปรี้ยง!!!! เปรี้ยง!!!! รติกรยิงปืนขึ้นเพดานสองนัด

“กรี้ดดดดด...”  ทุกคนในห้องลุกฮือกระเจิงทันที เขากระโดดลงจากเวทีทั้งที่ยังรู้สึกลอยๆอยู่ อย่างเดียวที่เขาทำก็คือไปให้พ้นจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แขกเรื่อวิ่งกระเจิงชนโครมทำเอาขาอ่อนวิ่งเป๋ไม่เป็นเส้นตรง

“หยุดเขาไว้!!!” เสียงตะโกนไล่หลังมา ร่างเล็กวิ่งเข้าแทรกระหว่างผู้ชมไปยังประตูทางออก แต่ยังไม่ทันถึง ด้านนอกปิดประตูขังคนข้างในไว้ แย่ล่ะสิ ทางออกอยู่ไหนกัน เขาเห็นคนหนีไปอีกด้านของห้อง ยังต้องมีทางออกทางอื่นอีกแน่

“หยุดนะ” ร่างสูงใหญ่กระโจนจะตะครุบเขาไว้ให้ได้ เขากระโดดขึ้นไปบนโต๊ะที่เต็มไปด้วยแก้วเครื่องดื่มวิ่งข้ามโต๊ะไปราวกับกระต่ายก่อนจะถูกปัดข้อเท้า เขาเสียหลักล้มลงกระแทกโซฟายาวนิ่มๆสีแดง ก่อนกระดอนลงมาใต้โต๊ะอัดเข้ากับขาโต๊ะ ปึ่ก! ปืนหลุดมือไปเมื่อไรไม่รู้ตัวเลย แย่ล่ะสิ

“ อย่าหนีนะ” บอดี้การ์ดหลายคนเข้ามาเป็นพรวน รติกรคลานหนีไปสุดกำลัง ก่อนจะเห็นปลายเท้าที่ไข้วห้างอยู่ข้างหน้า ชายหนุ่มวัย20 เศษไม่ถึง30 ผิวสีน้ำผึ้งสวย ผมสีดำยาวมัดรวบพาดไหล่ข้างหนึ่ง ตาสีเขียวใสยังกะลูกแก้วทำให้ใบหน้าเรียบเฉยนั้นน่ามอง ท่ามกลางความวุ่นวายโกลาหล เขากลับนั่งนิ่งเป็นหุ่น  มือแข็งๆจับข้อเท้ารติกรได้ก็กระชากออกมาทันที

“อ๊า!!!” เด็กหนุ่มคว้าขาโต๊ะขืนตัวสุดกำลัง มืออีกข้างคว้าขากางเกงเขาคนนั้น

“คุณ....ช่วยผมด้วย ช่วยด้วย” เขาอ้อนวอนของความช่วยเหลือได้เพียงเท่านี้ พวกนั้นลากเขาออกมาจากใต้โต๊ะสำเร็จ มือเป็นสิบจับเขาแน่นดึงให้ลุกขึ้น ก่อนจะชกเข้ามาเต็มโหนกแก้ม

ผัวะ!!!

ร่างเล็กหมดแรงตัวทรุดลงปล่อยให้พวกนั้นหิ้วเขาเหมือนเป็นเศษผ้าเก่าๆ เลือดไหลจากจมูกลงมาแวบหนึ่งเขานึกว่าน่าจะฆ่าให้ตายเสีย จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดอีก

“พวกนายไม่คิดจะขายแล้วหรือไร” ชายแปลกหน้าถามขึ้นมา ทุกคนถึงได้หยุด “ทำลายสินค้าอย่างนี้ ไม่คิดจะขายแล้วใช่ไหม”

“เอ่อ...”

เขากระดิกนิ้วเรียกโฆษกบนเวทีลงมาหา “ครับ มิสเตอร์ ฮาซีส”

“การประมูลยังไม่สิ้นสุด ราคาเด็กคนนี้อยู่ที่ 25 ล้านยูโรใช่ไหม”

“เอ่อ...ครับ...ใช่”

“แต่คนของคุณทำให้สินค้าชิ้นนี้มีตำหนิเสียแล้ว” เขาชี้ให้ดูผลงานของเหล่าบอดี้การ์ด ทุกคนหน้าเสียไปตามๆกัน “ผมให้แค่ 20 ล้าน จะว่ายังไง”

“คือ...” เขาลังเล เกิดเรื่องวุ่นวายอย่างนี้จะเรียกราคาเดิมก็ลำบากแล้ว สุดท้ายก็หันไปมองคนที่อยู่ห้องVIP ชั้นบน เขาพูดกระซิบกระซาบกับข้อมือตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง

“เอ่อ...เจ้าของขอเสนอ 23 ครับ”

“20 เป็นราคาที่สมควรแล้ว เขามีตำหนิ และก่อเรื่องเช่นนี้ผมมีสิทธิ์ฟ้องกรรมการบริษัทเรียกค่าเสียหายได้นะ ฐานละเลยการควบคุมทำให้เกิดอันตรายทั้งทางร่างกายและจิตใจ”
 
“ครับ....ถ้าท่านว่าเช่นนั้นก็....ตามแต่ประสงค์ของท่านครับ”

“จัดการเอกสารให้เสร็จภายใน 20 นาที”

“ครับผม” ทุกคนถอยออกมา รติกรมึนงงอยู่แต่ก็รู้ว่ารอดไปด่านหนึ่งแล้ว เขาถูกพาเข้ามาหลังเวที ทำความสะอาดบาดแผลก่อนถูกฉีดยาให้เข็มหนึ่ง เขาก็ผล็อยหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอีก

(ติดตามตอนต่อไปจ้า)

ใครอ่าน ใครเม้นต์ ขอให้สวย ขอให้รวย

ใครอ่านแล้วไม่เม้นต์.....ขอให้อึ๊ไม่ออก ว้ากกกกฮะฮะฮะฮะ :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 31-03-2011 08:01:40
 :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 31-03-2011 08:25:30
อ๊าาาาาาาา ตื่นเต้นๆๆ   ลุ้นดีจัง ไม่รู้ว่านายคนที่ได้รติกรไปจะเอาไปทำอะไรกันแน่ :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 31-03-2011 08:44:34
อยากรู้แล้วว่าใครได้ไปกันเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 31-03-2011 08:53:31
พระเอกตัวจริงออกแล้วใช่มั้ย ดูน่ากลัวมั่กมาก >.<

ปล...ช่วยแก้คำผืดจ้า "แขกเหรื่อ" ต้องเขียนงี้อ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขยจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: GodDEatH ที่ 31-03-2011 09:11:11
เออ แหมะ น่าสงสารโดนชกแล้วยังโดนฉีดยาอีก - -*
ในความรู้สึก ..ถ้าอนาคตมันจะเป็นแบบนี้จริง ก็รู้สึกกลัวมนุษยชาติพวกนี้เหลือเกิน

เอานะ..สู้ต่อไปลูก เป็นนายเอกต้องอดทน!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: sasa ที่ 31-03-2011 09:27:18
 :pig4:สนุกอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ $
เริ่มหัวข้อโดย: v.c.t.m. ที่ 31-03-2011 09:35:35
สนุกๆ
ชอบอ่านแนวทะเลทรายเหมือนคนเขียนเลยอ่ะ  :กอด1:
โว้ว นายเอกเรื่องนี้ท้องได้ด้วย มารอดูลูกของคู่นี้.....ก่อนมีลูกก่ะต้องทำลูกชิมิ :z1:
+1 ให้คนแต่งจ้ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: surapa ที่ 31-03-2011 09:58:20
สุดยอด ชื่อเรื่องก็เยี่ยมพอได้อ่านแล้วยิ่งชอบเข้าไปอีก ขอให้อัพบ่อยๆแบบยาวๆด้วย ขออย่าขาดช่วงนะจ๊ะ :o8: :-[ :impress2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 31-03-2011 10:07:42
ทะเลทรายตรงไหน รึว่าจะอยู่ตอนต่อไป ลุ้นระทึกรออ่านตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 31-03-2011 10:11:13
เลวเนอะ :angry2:
สรุปฮาซีสเป็นพระเอกใช่ป่ะ  :o8:

ข้องใจเรื่องเดียวคือ...คนที่ประมูลไป 25 ล้านครั้งแรกก่อนจะเกิดเรื่องใช่ฮาซีสรึเปล่า :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 31-03-2011 10:28:24
เป็นแนวทะเลทรายที่เพิ่มเติมอะไรใหม่ ๆ ให้น่าสนใจยิ่งขึ้น น่าติดตามค่ะ ~ :m1:

นี่...กำลังจะไปทะเลทรายแล้วใช่ไหมค่ะ? ไปกับท่านฮาซีส รติกรจะเจออะไรบ้างเนี่ย? แค่นี้ก็ชีวิตรันทดแล้ว
ท่านฮาซีสท่าทางจะโหดไม่เบา แถมรติกรก็พยศ ไม่ยอมคน  ท่าทางจะเป็นรักในทะเลทรายที่ร้อนแรงเร้าใจเคล้าน้ำตาแน่ ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 31-03-2011 10:37:52
ทำกันแบบนี้ได้ไง
เค้าเป็นคนนะเฟ้ย


 :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 31-03-2011 10:54:20
นายเอกน่าสงสารอ่า ขอตอนหน้าเจอสิ่งดี ๆ บ้างนะค่า :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 31-03-2011 11:05:46
สนุกดีนะ .........แต่ผู้ชายท้องได้!? นี่แบบว่า.....  o6
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 31-03-2011 11:16:41
มันยุคสมัยไหนกันเนี่ย :เฮ้อ:
สงสารรติกรจังโดนไปเยอะเลย :m15:
+1จ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: kukkukku ที่ 31-03-2011 11:18:53
ชอบๆๆ


^^


 :3123: :3123:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: epoch ที่ 31-03-2011 11:28:01
สนุก น่าติดตามค่า ชอบแนวนี้มากๆ แต่ขอไม่เอามาม่านะ ทนอ่านไม่ได้
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 31-03-2011 11:37:27
เรื่องนี้มีแต่หนุ่นน่ากลัว  :man1:

สนุกค่าา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 31-03-2011 11:41:05
ตามติด....ต่อไป
 :m9:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 31-03-2011 11:48:43
แล้วเปนไงต่ออ่ะ

อยากรู้ๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 31-03-2011 11:55:07
 :pig4:ฮาซีสเป็นชีคใช่ป่ะ อีก5เดือนนายเอกก็สามารถท้องได้
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อเนี่ย รออ่านดีกว่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: melody ที่ 31-03-2011 12:03:16
หลงคิดว่าอีตาไมเคิลเป็นพระเอกซะอีก
พระเอกตัวจริงออกมาแล้วใช่เนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 31-03-2011 12:09:48
ขอให้นายเอกของดิฉันหนีเสือปะเจ้าชายทีเทอะ อย่าได้ปะจระเข้เลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 31-03-2011 13:15:43
ริสจะเป็นไงมั่งเนี่ยยย

เฮ้อออ ใครเป็นคนประมูลไปนะ??
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 31-03-2011 13:21:11
นางเอกสู้คนแบบนี้ชอบจัง  o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 31-03-2011 14:09:05
กลัวอึไม่ออกเลยต้องเมนท์ ว่าแต่ ตอนต่อไปอย่านานนะ ชอบถ้านายเอกท้องได้เนี่ย โรคจิตไปมั้ยตู  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 31-03-2011 14:25:07
อร๊ายๆๆ กลัวอี๊ไม่ออก ก็เลยต้องเม้น กร๊ากกกกกกกกกกก :laugh:

ล้อเล่น

เม้นอยู่แล้วจร้า แหมๆๆ

ก็นะน้องเลยโดนขายไปแล้ว

น้องเลยเก่งมากเลยอ่ะ ขนาดสถานการณ์แบบนั้นก็ยังคิดเอาตัวรอดได้ สุดยอด o13

สู้ๆนะจ๊ะน้องเนย สู้ๆนะจ๊ะไรเตอร์  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 31-03-2011 14:46:07
ลุยโลด..น่าติดตามค่ะ     เป็นเรื่องอนาคต    ชอบด้วยค่ะ   ลุ้นกันต่อไป

 o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 31-03-2011 14:56:52
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
+1
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: Mio ที่ 31-03-2011 15:24:37
 o13

สนุกสุดยอด มากกกกกกกกกกกก


>0<  จิ้นไกล แล้วเขิน

มาต่อเร็วๆ นะคะ  อยากรู้ว่าพระเอก(?) จะทำไงต่อ   :z2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 31-03-2011 21:21:21
อึแล้ว ว๊ากฮ่าๆๆๆ

หนุ่มโหด ของชอบเลยค่ะ คิกๆๆ
จุดธูปขอให้คนแต่งไอเดียกระฉูดแล้วอัพบ่อยๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 31-03-2011 21:55:05
เย้ๆๆๆ รอต่อไปจ้า กะลังหนุกเรยหล่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 31-03-2011 21:56:36
ตอนต่อไปจ้า
ตอนต่อไป
ใจจ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 31-03-2011 22:09:48
สนุกมากๆๆแล้วรีบมาอัพต่อนะคะ o13
+1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 31-03-2011 22:42:05
รออ่านอีกค๊า~!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: Papoonn ที่ 31-03-2011 22:51:25
ต้องอย่างนี้สิ   55555555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 01-04-2011 00:28:47
แนวถูกขายแบบแปลกใหม่ดี  o13

อ้างถึง
ใครอ่าน ใครเม้นต์ ขอให้สวย ขอให้รวย
สาธุ~  o14
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 01-04-2011 00:32:12
สงสา้น้อง นั้นคนน่ะเว้ย ไม่ใช่สัตว์
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: koollook ที่ 01-04-2011 00:34:37
ชอบๆ ขายช้านเซ่ๆๆๆ  อร๊างงงง.. ><
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 01-04-2011 00:39:42
ทารุณกรรมจิตใจ :dont2:โหดดดดดด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 01-04-2011 01:27:33
ง่ะโดนขายเสียแล้ว


รออ่านตอนต่อไปค้าบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 01-04-2011 10:16:20
สนุกหน้าติดตามคะ ชอบแนวนี้นะคะโหดดี

 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 01-04-2011 10:48:39
อ๊ากกกกกกกกกกก กลัวอี้ไม่ออกเลยต้องรีบเม้นต์ 5555 ล้อเล่ง
ถ้าเป็นเหตุการจริงคงน่ากลัวไม่ไช่เล่นเลยนะนั่น
อยู่ดีๆจับคนมาขาย  แล้วไอ้ลุงคนนี้  กัดการมันซะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 01-04-2011 15:49:48
 o18

น่าติดตามค่ะ

สู้ๆๆ รออ่านอยู่นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 01-04-2011 17:06:47
สนุกมากค่ะ  o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 01-04-2011 17:41:40
พล๊อตเรื่องน่าสนใจดีครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 01-04-2011 18:24:18
เรื่องน่าสนุกดี
ชอบจังพระเอกอาหรับๆเนี่ย
ตกลงฮาชีสเป็นพระเอกใช่มั้ย
รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 01-04-2011 18:42:46
 :serius2: ใครคือพระเอก คนซื้อรึป่าววววววววววว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 01-04-2011 19:13:49
หวังแค่นายเอกจะไม่แบ๊วและพระเอกไม่โง่555

เขียนดีจ้า ชอบแนวทะเลทรายมากๆอยู่แล้ว แต่ส่วนมาก เรื่องราวก็มีักเหมือนๆเดิมล่ะเนอะ พระเอกโหด นายเอก/นางเอกแบ๊วๆ และเจ้าน้ำตา ขอให้เรื่องนี้ไม่เหมือนที่เท้ออออ สาธุ!

ปล.แต่จากที่อ่านมา นายเอกเราสู้ชีวิตดีนะ555 หวังว่าตาลุงทั้งหลายคงได้รับบทเรียนบ้างไรบ้าง
ปล.2 ถ้ามนุษย์โลกในอนาคตเป็นงั้น ท่าทางคนคงไม่อยากเกิดเป็นชายสายเลือดแท้ เอิ๊กๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 01-04-2011 21:44:45
ชอบอ่ะ

มารอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 01-04-2011 22:00:12
เพิ่งอ่านแล้วชอบจัง สนุกดีค่ะ
แต่แรกนี่ไม่ชอบลุงของเนยเลยขายหลาน
แล้วทำไมรันทดจัง โดนขายแล้วยังไม่พอ
โดนฉีดยาทำให้ท้องได้อีก
รออ่านตอนต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: darajoy ที่ 02-04-2011 01:28:07
เฮ้ย โดนขายอยู่เลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 2 ถูกขายจนได้ 31/3/11
เริ่มหัวข้อโดย: LEKU_W ที่ 02-04-2011 01:42:16
เนื้อเรื่องน่าสนใจนะ

ชวนติดตามดี รอตอนต่อไปนะจ๊ะ อยากจะรู้ พระเอกของเราจะเป็นอย่างไร
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 02-04-2011 06:57:12
ตอนที่ 3
มาแล้ว มาไวใช่ไหม 5555 อารมณ์ดีเพราะมีความสุข อย่าลืมเม้นต์ด้วยจะได้มีกำลังใจ

ตอนที่ 3 


เป๊าะ... น้ำเย็นๆหยดใส่หน้าอ่อนวัยเบาๆ ปลุกให้เขาลืมตาสีดำขึ้นมาเห็นสาวๆสวยๆสุมหัวกันเหนือร่างยิ้มกว้างอย่างโล่งอก

“เฮ่อ....ตื่นแล้วๆๆ”

รติกรกระพริบตาปริบๆ ที่นี่มัน?? สาวๆพวกนี้มีทั้งสาวตะวันตก ตะวันออก เอเชียก็มี ทำไมเยอะอย่างนี้นะ งานแฟชั่นโชว์หรือไรกัน เขาเหลือกตามองไปรอบๆ ส่วนใหญ่ทุกคนสวมใส่เสื้อผ้าบางๆแบบสาวอาหรับ อ๋อ...นี่คงเป็นงานแฟนซีแน่ๆ

“คุณลุกไหวไหม ลองลุกขึ้นมานั่งหน่อยเถอะ” มือบางดันไหล่เขาขึ้นเบาๆ เด็กหนุ่มออกแรงยกตัวเองขึ้นมานั่ง โอยยย...เมื่อยไปหมดเลย “คุณน่ะหลับมา 2 วันเต็มๆแล้วนะ พวกเรากลัวว่าคุณจะไม่ตื่นเสียแล้ว รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง”

แก้วน้ำสีสดใสยัดใส่ในมือ เขาก็ยกขึ้นดื่มอย่างว่าง่าย รู้สึกได้เลยว่าคอแห้งจริงๆ ท้องหิวด้วย อ๊ะ.....เขาทำอะไรไปนะถึงมาอยู่ที่นี่ รติกร พยายามจะนึกแต่เมื่อมีอาหารจานโตๆยกมาวางที่โต๊ะใกล้ๆเตียง เขาก็ต้องหยุดความคิดไว้ก่อน ร่างกายเขาต้องการอาหารอย่างมาก  ถึงจะเป็นแค่มันบด เนื้อไก่กับข้าวโพดต้ม ขนมปังปิ้งทาแยม แค่นี้ก็อร่อยมากแล้ว เขาทานเกลี้ยงจานไม่เหลือข้าวโพดสักเม็ด พออิ่มแล้วถึงมีแก่ใจสนใจรอบๆตัวที่มีสาวสวยร่วม 20 กว่าคน

“เอ่อ....ที่นี่....ที่ไหนครับ” เด็กหนุ่มมองไปรอบๆแล้ว ห้องนี้กว้างขวางยังกะเพนเฮ้าส์เศรษฐีร้อยล้านไม่มีผิด เตียงนอนถูกจัดวางกระจายไปทุกมุมห้องอย่างสวยงาม สระน้ำขนาดกลาง น้ำพุ อ่างสปา รูปปั้นหินอ่อน สวนขนาดย่อมๆ มุมเล่นกลอฟ์ ห้องนี้มีทุกอย่างให้อย่างที่ต้องการเลย

“ที่นี่น่ะหรือ คุณไม่รู้แล้วคุณมาทำไมไม่ทราบเนี่ย” สาวสวยผมสีน้ำผึ้งว่า

“เธอน่ะเงียบไปเลย แองจี้ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นให้เป็นหน้าที่ของคาริคเอง เขากำลังลงมาแล้ว” สาวผมสีบูลเน็ทเข้ามาแทรก เธอมียิ้มที่เป็นมิตรที่สุด “หวัดดี ฉันโคลอี้”

“ ผม.....เรียกผมว่ารีสก็ได้” เขายิ้มแห้งๆ ถึงไม่ชอบชื่อนี้ยังไงมันก็เรียกง่ายกว่ารติกรหรือเนยแหละ โคลอี้จับมือทักทายเป็นกันเอง

“อยู่ที่นี่แรกๆอาจจะไม่ค่อยชินเท่าไรนะ แต่อีกหน่อยก็คุ้นไปเองแหละ อยากได้อะไรก็บอกคาริค เขาหาให้ได้ทุกอย่าง....ขอบอกให้รู้ไว้นะ” โคลอี้เอนตัวมากระซิบข้างๆหู “ทุกคนที่นี่เป็นมิตรกันดีนะ ยกเว้นแม่นั้น”

เธอปุ้ยปากไปทางสาวสวยผมดำขลับ สีผิวและหน้าตานั้นบ่งบอกว่าเป็นสาวอาหรับที่งามคมบาดตามาก ทรวดทรงก็ยั่วยวน เธอนั่งทาเล็บเท้าอย่างตั้งอกตั้งใจ “เธอชื่อ ซาช่า อยู่มานานกว่าใครแล้วก็เป็นคนโปรดของเจ้าชายทุกพระองค์เลย อย่าไปมีเรื่องกับหล่อนเป็นดีที่สุด หล่อนร้ายกาจยิ่งกว่าแม่มดเสียอีก”

รติกรรับฟังอยู่ชั่วครู่ก่อนจะรู้สึกว่าเขาได้ยินอะไรผิดไป “คุณว่าอะไรนะ”

“ฮะฮะ....อย่ากลัวไปเลย ต่อให้หล่อนเก่งกาจขนาดไหน แต่มาเจอเลือดแท้อย่างคุณเข้าก็ต้องชิดซ้ายแหละ” โคลอี้ตบไหล่เขาเบาๆให้กำลังใจ รติกรไม่ได้สนใจเรื่องนั้น เขาคิดว่าได้ยินผิดไปนะเรื่องเจ้าชายน่ะ แต่ก็ต้องอึ้งไปอีกเมื่อโดนย้ำเรื่องเลือดแท้ นี่เป็นเรื่องที่รู้กันในครอบครัวแท้ๆ เธอรู้ได้อย่างไร เขากำลังจะอ้าปากถาม ก็ถูกขัดจังหวะเสียก่อน

“เป็นไงบ้าง...ดีขึ้นแล้วใช่ไหม” ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวสีน้ำผึ้ง ดวงตาสีเขียวใส ผมดำยาวมัดรวบพาดบ่าข้างหนึ่ง นั้นทำให้เรื่องราวทั้งหมดย้อนกลับมาในความทรงจำ  เขา....ถูกขายและคนๆนี้ซื้อเขาเอาไว้ เด็กหนุ่มมองอีกฝ่ายไม่กระพริบตา เขาดูแปลกไปในชุดอาหรับเต็มยศนี้??

“คุณ...?”

“เรียกฉันว่าคาริค เธอล่ะ”

“รติกร”

“เรียกยากไปหน่อยนะ...แต่ช่างเถอะ”

“คาริค” เสียงเรียกออดอ้อนแทรกเข้ามา เป็นสาวสวยชื่อซาช่านั้นเอง เธอกรีดกรายมาหามือถือชายกระโปรงยาวๆไว้เวลาเดินสะบัดน้อยๆมันจะพลิ้วสวย น่าดูทีเดียว “เจ้าชายจารีฟไม่ประทับในวังหรือไร ท่านเสด็จไปไหน”

“ท่านไม่ได้เสด็จไปไหน”

“แล้วทำไมถึงไม่มีคำสั่งให้ฉันเข้าพบล่ะ”

“ถ้าท่านต้องการพบ...เธอก็จะได้พบเอง มาเถอะ” อาหมัด คาริค ฮาซีส พยักหน้าให้รติกรตามเขามา เด็กหนุ่มอดเหลือบมองไม่ได้ และแน่นอนเลยว่าต้องได้เห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรอย่างยิ่งของหล่อน เขาตามร่างสูงออกมานอกห้องที่นี่มี การคุ้มกันที่แน่นหนาทีเดียว ดูได้จากกล้องที่คอยจับตาดูอยู่มากมายและยามที่ยืนเฝ้าตามประตูต่างๆ

“คุณ.....คุณคาริค”

“ห้องของคุณจะอยู่ตรงข้ามกับห้องสาวๆนะ แต่ตอนเดินทางมานี่คนของเรายังเตรียมห้องไม่เสร็จเลยเอาคุณไปฝากพวกสาวๆดูแลก่อน ดีนะที่ไม่เป็นอะไรมาก ผมกำลังจะตามหมออยู่แล้วเชียว”

“คุณซื้อผมมา....” ร่างสูงหยุดกึกทำเอาเบรกเกือบไม่ทัน ก่อนเขาจะหันมามองหน้า

“ผมไม่ได้ซื้อคุณ”

“เอ๊ะ”

“เจ้านายผมต่างหากที่ซื้อ ผมมีหน้าจัดหาและดูแลเท่านั้น”

“แต่...”

“รู้ไหมว่าการกระทำในห้องประมูลนั้น เป็นเรื่องที่โง่เขลาที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอเลย”

“โง่เขลาหรือ”

“ต่อให้เป็นเลือดแท้ก็ตาม ถ้าแสดงพฤติกรรมร้ายๆออกมา รู้ไหมว่าพวกนั้นจะทำยังไง...” เขาทิ้งช่วงให้เด็กหนุ่มได้คิดเองเล็กน้อย “พวกนั้นจะผ่าสมองของคุณเอาบางส่วนออกทำให้เป็นแค่ตุ๊กตากากๆไม่มีความคิดอ่านเป็นของตัวเอง แล้วคุณก็จะมีค่าแค่ถูกใช้ผสมให้มีลูกเรื่อยๆจนกว่าจะหมดประสิทธิ์ภาพ ถึงจะยอมปล่อยให้คุณตาย”

รติกรกลืนน้ำลายเฮือก ขนลุกไปทั้งตัว “งั้นผมคงต้องขอบคุณคุณ”

ใบหน้าสวยไร้อารมณ์แค่นยิ้มออกมา “อย่าเพิ่งขอบคุณเลย...อีกหน่อยคุณอาจสาปแช่งผมก็ได้”

“ทำไมล่ะ”

คาริคสูดถอนหายใจอย่างอ่อนใจ “ก็เพราะผมก็เหมือนคนพวกนั้นน่ะสิ เหตุผลเดียวที่ผมเลือกคุณมา....” เขาเดินมาถึงหน้าประตูบานใหญ่สีดำ มันเปิดต้อนรับเขาอัตโนมัติ “เพื่อจะให้คุณมีทายาทที่สมบรูณ์แก่ราชวงค์  อัลมาอิดะฮ์”

เขาผายมือให้ชมความอลังการเบื้องหน้า “ ซีเรีย ขอต้อนรับ”

สิ่งที่อยู่หลังประตูทำให้รติกรตื่นตะลึงที่สุดในชีวิต ป่าเขตร้อนมากมายถูดอัดอยู่ในห้องอันกว้างใหญ่มโหฬารภายใต้โดมคริสตัน ทิวทัศน์ภายนอกนั้นคือทะเลทรายสีทองแห้งแล้งยาวจรดสุดขอบฟ้า  ทั้งที่อยู่ในห้องปรับอุณหภูมิแล้วเขาก็รู้สึกเหงื่อที่ซึมออกมา ที่นี่มัน...ฝันร้ายชัดๆ

“มาเถอะ ผมจะแนะนำให้รู้จักใครบางคน” คาริครุนหลังเขาเข้าไปภายใน ประตูก็ปิดลงอัตโนมัติ รติกรรู้สึกกลัว เขาไม่อยากพบใครทั้งนั้น ไม่อยาก!!! แค่คิดว่าจะต้องนอนกับคนที่ไม่รู้จัก ต้องเป็นแม่พันธ์คลอดลูกให้ด้วยก็รู้สึกอยากอาเจียนเสียแล้ว มือที่รุนหลังเลื่อนออกไป คาริคเดินนำมาถึงมุมสวนดอกไม้ที่มีนกแก้วสีสันสดใส ที่นี่มีโต๊ะกลมสีขาวพร้อมน้ำชาชุดใหญ่

“อ้าว?? ไปไหนเสียแล้ว....รออยู่นี่นะ เดี๋ยวผมมา” ชายหนุ่มเดินไปหาคนที่ต้องการจะให้พบ แต่รติกรรู้สึกโล่งอกมากกว่า มาช้าๆหน่อยหรือไม่ต้องมาได้ยิ่งดี ความคิดเครียดๆผ่อนคลายลงเมื่ออยู่ท่ามกลางธรรมชาติเช่นนี้ อากาศปลอดโปร่งมากแม้จะเป็นของที่ทำขึ้นก็ตาม 

จ๋อม... เสียงบางอย่างกระทบแผ่นน้ำแว่วเข้ามาในโสต มีสระน้ำด้วยหรือ? ร่างเล็กรีบเดินหา เขาชอบสระน้ำธรรมชาติ อยากว่ายเล่นให้สะใจสักครั้ง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าทันทีเมื่อพบสระน้ำใสแจ๋วกว้างขนาดกระโจนลงไปเล่นให้เหมือนโลมาก็ยังได้ คนสร้างที่นี่ฝีมือจริงๆเลย เขามองไปรอบๆอย่างตื่นเต้นก่อนจะสะดุดสายตากับบางสิ่งที่ลอยอยู่กลางน้ำ

‘คนจมน้ำ’ความคิดแรกของเขาคือมีคนอยู่ในอันตราย เด็กหนุ่มถลาลงไปหาทันที ดีที่มันลึกแค่เอวเท่านั้น รติกรลุยน้ำลงไปหารีบคว้าแขน อีกมือช้อนใต้คอยกขึ้นมาทั้งตัว “คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”

ดวงตาสีฟ้าลืมตาโพลงมองเขาทันที

“มีเรื่องอะไรกัน?” คาริคโผล่มาพอดี

“คาริค เขาจมน้ำ มาช่วยหน่อย”

“ใครจมน้ำกัน” อีกฝ่ายถามเสียงขุ่น อ้าว?? ไม่ได้จมน้ำหรอกหรือ เขาหันกลับมามองคนในวงแขนอีกที ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบกลางๆ ผมสีดำสั้นยกศกเล็กน้อย ผิวสีแทน ใบหน้าออกทางยุโรป โดยเฉพาะดวงตาสีฟ้าใสนั้นฉายแววขุ่นเคืองจัด รติกรรีบปล่อยมือแล้วขึ้นจากน้ำเลย

“เจอกันก็ดีแล้ว จะได้แนะนำให้รู้จักเลย นี่คือคนที่จะมาเป็นคู่ของคุณ” เล่นแนะนำแบบนี้ทำเอาขนลุกเลย ร่างเล็กขึ้นไม่ถึงฝั่งดีก็ต้องตัวแข็งหยุดอยู่อย่างนั้น เขาเห็นสีหน้าชอบใจของคาริคแล้วถึงรู้ว่าอยากแกล้งให้ตกใจเล่น น่าโมโห...แต่ไม่ใช่เรื่องที่ต้องใส่ใจ ตอนนี้เขาต้อง....เผชิญหน้ากับทุกสิ่งอย่างเข้มแข็งเท่านั้น

รติกรหันกลับมามองแล้วต้องร้อง โอ้โฮะ! ในใจ อีกฝ่ายลุกขึ้นเดินลุยน้ำมาหา หยาดน้ำไหลลงตามเนื้อตัวเปลือยเปล่ามีเพียงกางเกงว่ายน้ำสีดำแนบเนื้อ หุ่นงี้ยังกะนายแบบเพลย์บอย โดยเฉพาะซิกแพ็กนั้นสวยมากแถม....

เด็กหนุ่มเหล่มองเบื้องล่าง พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง...ห่อหมกพองเบ้อเร่อเหิ่ม ยังกะไส้กรอกเยอรมันมายืนเทียบกับเขาที่กลายสภาพเป็นแหนมตากแห้งไปเลย แค่เห็นก็อายแล้ว เขาเบือนหน้ามองไปทางอื่นพลางยกมือปาดเหงื่อที่หน้าผาก ไม่กล้ากลืนน้ำลายเลย จู่ๆนิ้วแข็งๆจับปลายคางเขาหันมามองสบตา

“นี่เหรอที่ว่าเลือดแท้น่ะ.....ขี้เหร่ชะมัด” นิ้วแข็งๆพลั่กหน้าเขาซะหงายเงิบ เซไปชนคาริค ไม่เจ็บก็จริงแต่เจ็บใจมากกว่า เจอหน้าไม่ถึงนาทีเลย มันกล้าดียังไงมาว่าเขาขี้เหร่

รติกรยังไม่ทันจะได้อ้าปากด่าสักคำ อีกฝ่ายก็เดินหนีไปซะก่อน บ๊ะ....เก็บไว้ด่าวันหลังก็ได้ เขาหันมามองตามร่างสูงกว่าหยิบเสื้อคลุมมาสวม

 “แล้ว.....จัดการไปถึงไหนแล้วล่ะ”

“เขาได้รับเข็มแรกไปแล้ว ภายใน5 เดือนก็พร้อมสำหรับท่าน” คาริคว่า คนฟังข้างๆกลับใจหายวาบ นี่พูดถึงเขาอยู่หรอกหรือ ดวงตาสีดำเหลือบมองคนที่กำลังถูกจัดให้เป็นคู่ของเขา เวลานี้น่าจะพูดให้เคลีย์ไปเลยว่า เขาไม่....

“ท่านคือ เจ้าชาย ซาฮาห์ ฮัสซาล จารีฟ ส่วนทางนี้....”คาริคผายมือให้เขาแนะนำตัวเอง

“ผม....รติกร...เนย...หรือจะเรียกว่ารีสก็ตามใจ คือ ผม..”

“เนย์หรือ” สายตาคู่นั้นมองพิจารณาแปลกๆ

“คาริค...” เสียงตะโกนขัดจังหวะการสนทนา รติกรนึกโมโหที่โดนขัดจังหวะอยู่เรื่อย แต่พอเห็นหน้าบูดบึ้งไม่สบอารมณ์ของผู้ชายร่างสูงใหญ่แล้วนึกกลัว ต้องถอยห่างอยู่ข้างหลังคาริคอีกหน่อย

“ท่านพี่”

“ท่านซาอิท”

“ทำไมเรื่องมันถึงเป็นอย่างนี้ พระชนนีมีรับสั่งว่าจะให้ฉันได้สืบทอดทายาทก่อน แต่ทำไมกลายเป็นเขาก่อน” คนๆนั้นชี้หน้าคนหนุ่มกว่า ชื่ออะไรนะ... รติกรมองการสนทนาอยู่ห่างๆแต่ก็เงี่ยหูฟังทุกคำ

“เป็นพระบัญชาของสุรต่านเอง ผมทำตามรับสั่ง”

“พี่ไม่ได้โกรธเรานะจารีฟ” เขาหันมาบอกซึ่งคนน้องพยักหน้ารับรู้ “แต่พี่25 แล้ว พี่รอมานานส่วนเราเพิ่ง 17เท่านั้นจะรีบไปทำไมจริงไหม”

“ห๋า?? 17 เองเหรอ” เด็กหนุ่มหูพึ่งอุทานออกมา เด็กกว่าเขาเสียอีก

“ใครน่ะ?” ผู้มาใหม่มองเขาเขม็ง รติกรใจหายมองสองพี่น้องที่ไม่เหมือนกันเลยสลับไปมา คนหนึ่งไว้หนวดผิวเข้มหน้าตาอาหรับชัด อีกคนหน้าเกลี้ยงเกลาออกทางยุโรป  ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้เลยว่าเป็นพี่น้องกัน

“แม่ของลูกเรา” เด็กหนุ่มอ่อนวัยกว่าว่า คนที่ได้ยินใจหายเป็นครั้งที่สอง พูดแบบนี้หมายความว่า....เขาจะต้องมีลูกให้ทุกคนที่เห็นหน้าเลยหรือไร 

“เหรอ....เขาพร้อมหรือยังล่ะ”

“ท่านซาอิท หยุดนะเขาจะเป็นของท่านจารีฟตามรับสั่งฝ่าบาทนะ” คาริคว่าแต่สองหนุ่มไม่สนใจฟังที่เขาพูดเลย

“ยัง อีกร้อยกว่าวันถึงพร้อม”

“งั้นพี่พาเขาไปทำความรู้จักกันก่อนดีกว่า จะได้สนิทสนมกันเร็วขึ้น” 

“ตามสบาย” สองพี่น้องพูดคุยเหมือนกำลังยกเสื้อผ้าหรือรองเท้าให้ใส่กันง่ายๆ รติกรอ้าปากค้าง เขาไม่ทันจะพูดอะไร ซาอิทก็ตรงเข้ามารวบเอวบางยกขึ้นพาดบ่าทันที

“ท่านซาอิท”

“หยุดนะ...วางผมลง!!!!”

โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า :-[ :-[

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 02-04-2011 07:12:37
โถ เนยถูกจับมาบ้านป้าเมืองเถื่อนซะงั้น >.<
บวกให้จ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 02-04-2011 09:08:17
แว๊กกกกกกกก

โดนอุ้มไปแล้วใครจะช่วยได้ล่ะนั่น
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 02-04-2011 09:37:29
เค้าชอบจัง แนวอาหรับ จำเลยรักเงี้ย  ว่าแต่ว่าเห็นหน้าก็แบกไปเลย จะพาไป'ซ้อมทำความรู้จัก' กันเลยเหรือค้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 02-04-2011 09:39:45
ทำเหมือนกับว่าไม่ใช่คนเหมือนตัวเองแน่ะ...น่าเศร้าเนอะ  :m15:
แต่สังคมเรามันก็ดันมีแบบนี้จริง ๆ นี่สิ :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま としんや ที่ 02-04-2011 09:50:35
เรื่องใหม่ของคุณ nariza6 กับแนวเดิมที่คุ้นเคย  o13

สุโค่ยมากๆๆๆๆๆ

















ปล.คิดถึงนิวกับฤสายจัง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: v.c.t.m. ที่ 02-04-2011 10:05:02
ต้องเปลี่ยนจากฮาเรมสาว เป็นฮาเรมหนุ่มสำหรับนายเอกซะแล้ว อิอิ :-[
ว่าแต่จะให้เป็น "ห่อหมก" หรือ "ไส้กรอกเยอรมัน" จ้ะน้องแหมนตากแห้ง  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 02-04-2011 10:28:04
 :เฮ้อ:สงสารเนยจังเจอกับคนแบบนั้น
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 02-04-2011 10:33:01
อ้าว..ตอนแรกนึกว่าฮาชีสเป็นพระเอกซะอีก
ดันมีตัวละครโผล่มาเรื่อยๆซะงั้น
แล้วตกลงใครเป็นพระเอกกันแน่ล่ะเนี่ย
สงสารเนยจริงๆโดนอุ้มพาดบ่าไปเฉยเลย
จะเกิดศึกชิงนายกันทีหลังรึป่าวหว่า

รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 02-04-2011 11:21:48
คนนะเว้ย คนโน้นใช้เสร็จ ก็ให้คนนั้นต่อหรอ เป็นแบบนี้เหรอ เลวที่สุด  :m16: :m16:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 02-04-2011 11:35:49
 :a5:โดนอุ้มไปแล้ว พระเอกน่าจะเป็นจารีฟ
แต่ทำไมซาอิทอุ้มไปซะงั้น เอาเนยกลับมาเดี๋ยวนี้
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 02-04-2011 12:53:41
โอ๊ะ ไวจริงๆเลยอ่ะ มาถึงก็หิ้วไปเลย  o22 รอตอนต่อไปจ้าาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-04-2011 13:07:41
พวกมันมีความรู้สึกกันเปล่า



 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: mamaUM ที่ 02-04-2011 13:10:58
หิ้ว ไป แล้ว ก็ หิ้ว มา....

รอตอนต่อไป ค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-04-2011 13:19:46
จะต้องเป็นแม่ของลูกขอพ่อทุกคนเลยเหรอ
สงสารนายเอกอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 02-04-2011 13:21:07
มันพะย่ะค่ะ  :pighaun:
น่ากลัวจัง ผ่าสมองเอาเนื้อเยื่อบางส่วนออก ทำให้กลายเป็นตุ๊กตามนุษย์ -_-
บรื๋ออ~

สนุกเน้อ~ ค้างโคตรด้วย :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 02-04-2011 13:23:35
เนื้อเรื่องชักคาดเดาไม่ถูก เป็นแนวทะเลทรายไม่ธรรมดาซะแล้ว
สงสาร รติกร โดนอุ้มไป หิ้วมา แถมยังไม่รู้ว่าจะตกเป็นของใครอีกต่างหาก... :o12:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 02-04-2011 13:48:08
+1  :กอด1: ค่ะ

น้องเนยท่าจะแย่แล้วจิ เข้าไปอยู่ในฮาเร็มแบบนั้น จะหาทางหนีได้ยังไง
ลุ้นๆๆว่าน้องเนยจะเอาตัวรอดแบบไหน  :กอด1:

ปล.คิดถึงน้องพายกับพี่อิฐมากกกกกค่ะ
โอม...นิมิตรจงบังเกิด กลับมาหาน้องพายบ้างนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: melody ที่ 02-04-2011 13:49:09
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
พระเอกตัวจริงเสียงจริงออกโรงหรือยังเนี่ย
ไม่อยากเดาแล้ว  มาต่อไว้ๆเน้อ
อยากรู้ใจจะขาด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 02-04-2011 14:00:36
อยากอ่านต่อมากๆๆๆ ชอบๆ อ่ะ สนุกดี
ขอบคุณไรเตอร์  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 02-04-2011 14:02:38
ลุ้นระทึกกับเนื้อเรื่อง มันจะดราม่า ชีวิตรันทดรึปล่าวเนี่ย :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 02-04-2011 14:21:55
ต่อไปเนยอาจจะมีปัญหากระดูก เี๋ดี๋ยวก็โดนหิ้วเดี๋ยวก็โดนอุ้ม แทบไม่ได้เดินเอง  :laugh:

ป.ล. "Sultan" น่าจะสะกดด้วย "ล" ไม่ใช่ "ร" นะ เป็น "สุลต่าน"... คิดว่านะ แหะๆ ^^;
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 02-04-2011 14:42:16
น่าสนุกจัง ขอติดตามผลงานด้วยคน ว่าแต่ว่านายเอกของเราเป็นของแปลกหายาก อย่างงี้ก็มีศึกสายเลือดแย่งชิงกันไม๊นี่
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 02-04-2011 15:40:42
อ้าวววว
สองพี่น้องแย่งกันเองซ่ะงั้นอ่ะ
ว่าแต่
แอบสงสารเนยแฮะ
ถ้าไม่ได้มีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่แค่อุ้มท้องเป็นแม่ของลูกอย่างเดียว
น่าตกใจ แล้วก้อ น่าเศร้ามากๆเลยเนอะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 02-04-2011 18:58:23
ชอบอ่ะ
ชอบ ชอบ ชอบ
+1
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 02-04-2011 19:33:46
 :serius2: ว้ายยยยยยยยยย

เนื้อเรื่อง พลอตเรื่อง เวิคมากกกกกกกกกกกกกกกกก o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-04-2011 20:00:22
เหมือนเนยมาอยู่ในฮาเร็มของใครสักคน
แต่ทำเหมือนเนยเป็นสิ่งของเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 02-04-2011 20:32:27
แล้ว งัยต่ออะครับ :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 02-04-2011 21:06:13
สงสารเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Smirnoff ที่ 02-04-2011 21:55:10
 :z3:  งานงอกแล้วน้องเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: กฤษณ์ ที่ 02-04-2011 22:18:38
 :z1:
เวียนให้ครบเลยนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 02-04-2011 22:40:06
เนยกลายเป็นแม่พันธุ์ชั้นดีไปซะแว๊วววววว
ฮ่า ฮ่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 03-04-2011 00:34:16
อะไรเนี่ยไหงพี่น้องไม่แคร์เลยล่ะ


แบ่งกันง่ายเหลือเกินรออ่านตอนต่อไปค้าบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 03-04-2011 01:47:08
โว๊ววววววว

สองหนุ่มหล่อ อิซซี่........
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 03-04-2011 02:29:01
โอ้ม่ายยยย ชั่วทั้งเรื่อง นอกจากเนยแล้วมีใครดีบ้างเนี่ย
อ่านแล้วโมโห มันเห็นคนเป็นอะไรกันยะ ฮึ่ม
คนเขียนมาต่อเร็วๆ นะคะ เดี๋ยวเครียดอกแตกตายไปก่อน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: ณยฎา ที่ 03-04-2011 02:43:50
น่าแปลกทั้งที่มนุษย์มิได้เป็นเจ้าชีวิตนอกจากตนเอง แต่ในคาสิโนเรานำคนมากมายมาใช้เดิมพันราวกับเบี้ยหมากที่ไร้ชีวิต
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 03-04-2011 03:11:32
สนุกมากๆชอบมากๆ
+ 1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 03-04-2011 06:39:59
คนนะยะ ไม่ใช่แม่วัว คิดจะให้ท้องกับใครก็ได้  :angry2:
ชิชะ อิตาผู้ชายพวกนี้นี่  :z6: :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: lilowria ที่ 03-04-2011 09:59:29
+ 1 จ๊าาา    :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 03-04-2011 10:07:24
พี่น้องหล่อล่ำมันจะเวียนเทียนน้องเลย ฮุยเลฮุย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: lilowria ที่ 03-04-2011 10:08:00
ข้าพเจ้าตื่นเต้นอย่างยิ่ง !!!!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 03-04-2011 11:50:13
ก็เข้าใจนะว่าเนยเป็นของขาดแคลน แต่ไม่สงสารกันบ้างรึไง :m16:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 03-04-2011 11:58:12
ใครเป็นตัวจริงหว่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 03-04-2011 12:59:18
มันจะอะไรว่ะเนี้ย เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย
ลุ้นสุดๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 03-04-2011 14:44:57
โห...มีแบ่งปันกันใช้ด้วยอ่ะ แล้วจะได้กับใครล่ะเนี่ยยยย ยังดูไม่ออกเลยว่าใครเป็นพระเอก ^^ เจ๋งดีๆ แบบนี้ไม่เคยอ่าน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 03-04-2011 22:30:05
จะเวียนกันเแสดงว่า 3P เหรอ

 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 03-04-2011 22:37:39
อยากอ่านต่อ มาต่อหน่อยค่าไรเตอร์จ๋า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า ที่ 03-04-2011 22:59:11
มารออ่านแม่พันธุ์ชั้นดีจ๊ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 04-04-2011 00:08:55
กรี๊ดดดดดดดดดด

น้องเนยของเราต้องมีสามีหลายคนเหรอคะเนี่ยยยยยยยย

ต้องคลอดกี่ท้องคะ

น้องเนยคงจะเหนี่อยตายเลย คลอดอีกคนก็ต้องมีอีกคนต่อทันที

ถนอมน้องเนยเขาหน่อยนะค้าาาาาาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: popup13107 ที่ 04-04-2011 02:03:54
ไม่ เอา น๊ า า า า

ลุ้น ต่อ ไป ๆ ๆ ๆ

วิ้ว ๆ ๆ ๆ

รอ อ่าน ยุ น๊ ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 05-04-2011 07:47:45
มารร้ายมาต่อแล้วจ้า ไม่รู้เป็นไงช่วงนี้ชอบวางแผนร้ายๆจัง ไม่อยากให้นายเอกมีความสุขไวนัก ต้องเลี้ยงด้วยลำแข้งนานๆสักหน่อย อืม..สงสัยว่าเราซาดิสม์นะนี่ :o12: :o12:

 ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11


“ท่านซาอิท”

“ไม่ต้องไปยุ่ง” คำสั่งของเจ้านายทำให้คาริคต้องหยุดอยู่แค่นั้น เขาหันมาสบตาสีฟ้าใสที่แสนเย็นชานั้นอย่างตัดเพ้อ

“ปล่อยนะ..ปล่อยผมเดี๋ยวนี้” ร่างเล็กดิ้นรนได้ลำบากบนบ่ากว้าง เขาได้แต่ทุบแผ่นหลังและพยายามคว้าอะไรให้ได้สักอย่าง ก่อนจะถูกทิ้งลงมา รติกรตกใจนึกว่าต้องเจ็บตัวแล้วแน่ๆ แต่กลับพบว่าเขาตกลงมาบนเตียงอาบแดดนิ่มๆมีโต๊ะเตี้ยพื้นกระจกวางกั้นระหว่างเตียงที่วางเรียงราย  ร่างหนักอึ้งทาบทับลงมาทำเอาหายใจไม่ออกเลย

“มาสนุกกันก่อนเถอะ ฉันไม่เคยเจอกับหนุ่มเอเชียเลยนะนี่”

“ไม่ ปล่อยผมนะ” มือเล็กยันหน้าอีกฝ่ายออกห่าง ไม่ทันไรก็ถูกจับรวบตรึงไว้เหนือศีรษะ ใบหน้าคมสันซุกไซ้ซอกคอขบเม้มผิวจงใจปลุกเร้าอารมณ์ รติกรได้กลิ่นหื่นกระหายคลุ้งอย่างนี้มีแต่อยากจะอาเจียนมากกว่ามีอารมณ์  แต่เพราะตัวเล็กกว่ากำลังก็ไม่ค่อยมี เขายกเข่ากระทุ้งเข้าสีข้างอีกฝ่าย

“ฮะฮะ...ทำเป็นไม่ชอบแบบนี้ก็สนุกดีนะ แต่อย่าสะกิดที่เอวดีกว่า ฉันค่อนข้างบ้าจี้นะ” ซาอิทหัวเราะร่วน

“ลุกออกไปนะ”

“อย่าเสียงดังสิ”

“บอกให้ออกไปไง” เขาดิ้นรนจนมือเป็นอิสระจึงข่วนเข้าที่ปลายคางอีกฝ่าย

“เอ๊ะ..จะมากไปแล้วนะ จะเล่นตัวก็ให้มีขอบเขตบ้างสิ”

ปัดโธ่เอ้ย ใครจะมาเล่นตัวฟ๊ะ คนเขาไม่ชอบต่างหากเล่า! รติกรเห็นที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะเขาคว้าจะทุบหัวอีกฝ่ายก็ไม่ได้ ติดแขนหมอนี่อยู่จึงหันมาทุบกระจก เปรี้ยง! ซาอิทสะดุ้งหันมาก็เห็นมือเล็กหยิบกระจกแหลมๆจ่อที่คอหอยเขา ใต้ร่างหายใจหอบแฮ่ก

“ถอยไป”

“นี่...จะเล่นอีท่าไหนกันเนี่ย”

“บอกให้ถอยไป ไม่ได้ยินรึไง” ไม่ว่าจะสั่งอย่างไร ร่างหนากว่าก็ไม่ขยับ เท้าเล็กถีบเข้าที่ไหล่จึงยอมลุกออกไปได้ สีหน้าโกรธจัดและมือที่กำกระจกแน่นจนคมบาดตัวเองเลือดเริ่มไหลเปื้อนมือทำให้ชายหนุ่มเพิ่งจะรู้สึกตัว ไม่มีแววขี้เล่นใบหน้าและดวงตาคู่นี้เลย ตรงข้ามมันมีแต่โกรธและกลัวชัดเจนมาก หรือว่า.....เมื่อกี้ไม่ได้เล่นตัว

“นี่....ไม่ได้ล่อเล่นใช่ไหม”  ปกติสาวๆที่มามักจะสมัครใจมากทั้งนั้น ทุกคนต่างต้องการให้ตัวเองโดดเด่น ต้องตาต้องใจ ความต้องการของเขาไม่มีคำว่า ‘เป็นไปไม่ได้’ ทุกคนพร้อมสนองได้ทุกเมื่อ แต่ท่าทีตื่นกลัวและสีหน้าเอาจริงนี้ทำให้ไม่มั่นใจแล้วสิ “เธอ....ไม่ได้...”

“อย่าตามมานะ ถ้าคุณคิดจะทำอะไรแบบเมื่อกี้อีกล่ะก็ ไม่ใช่แค่คอหอยคุณ ไอ้นั้นของคุณผมจะเฉือนมันทิ้งทั้งพวงให้ดู” รติกรขู่สำทับก่อนวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุด ที่นี่มันบ้า คนมันก็บ้า เห็นคนอื่นเป็นยังไงกัน ไม่มีชีวิตจิตใจกันบ้างหรือไงนะ ร่างเล็กวิ่งเตลิดอย่างไม่รู้ทิศทาง แต่ก็โผล่พรวดมาถึงทางเดินที่คุ้นตาบ้าง เห็นประตูทางเข้าอยู่ไม่ไกลแล้ว 

“คุณ....รีส” คาริคเรียก เด็กหนุ่มหันไปมองทั้งคู่อยู่ห่างไปพอสมควร เจ้าวายร้ายที่เที่ยวยกเขาให้ใครต่อใครง่ายๆนั่งจิบน้ำชาอย่างสบายอารมณ์อยู่นั้น หนอย....??  ร่างเล็กถอดรองเท้าขว้างเข้าใส่ทันที “คุณ...??”
   
คาริคร้องลั่นก่อนถอยหลบอย่างหวาดเสียว รองเท้าขว้างมาไม่ถึง แต่ตกลงพื้นปูด้วยอิฐกระดอนมาชนขาโต๊ะ เคร้ง! ชุดถ้วยชากระทบกันเบาๆ ดวงตาสีฟ้าใสถึงเหลือบมองมา

“สารเลว....ขอให้เป็นหมันเถอะแก ไอ้คนทุเรศ” รติกรตะโกนด่าเสียงดังลั่น ก่อนเดินสะบัดหน้าออกไปอย่างฉุนเฉียว ทิ้งให้หนุ่มๆนิ่งอึ้งกันไปทั้งหมด ซาอิทโผล่พรวดพราดตามมาอีกคน

“คาริค”

“ทำไมเร็วจังเลยล่ะ พี่ซาอิท”

“อย่าเพิ่งถาม นี่มันยังไงกัน หา?” เขาถามคนเป็นธุระจัดหาให้ “ เขารับจ้างมาไม่ใช่หรือ ทำไมร้องจะเป็นจะตาย แถมเอาเศษกระจกมาขู่ฉันด้วย”

“เขาทำอย่างนั้นหรอกหรือ” คาริคเอาผ้าเช็ดปากมาซับเหงื่อบนหน้าผาก

“ก็ใช่น่ะสิ”

“แปลว่า....เขาไม่ได้รับจ้างมาน่ะสิ ใช่ไหม...ไปได้เขามาจากไหนล่ะ” คนจิบน้ำชาถามใจเย็นนิ่งเป็นน้ำ

“ปารีส...ตลาดประมูลที่ไปประจำนั้นแหละ ตอนที่เจอเขาก็กำลังอาละวาด ยิงปืนลั่นห้องอยู่พอดี ทำเอาคนกระเจิงหมด การประมูลในวันนั้นเลยต้องล่มไปโดยปริยาย”

“ทำไมนายถึงเอาคนที่ไม่เต็มใจมาด้วย”

คาริคนิ่งไปครู่ “ข้อแรกเขาแข็งแรง ข้อที่สองเขาราคาถูก ข้อที่สาม......ผมถูกใจเขา” ชายหนุ่มมองไปทางอื่นเวลาพูดไม่ตรงกับใจตัวเอง เด็กคนนี้ตอนที่อ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากเขาทำให้นึกถึงตนเอง ตอนอ้อนวอนขอร้องไม่ให้พ่อพาไปขายที่ตลาดแรงงานในเมือง พ่อเขาบอกว่า

‘อยู่กับฉัน แกจะมีแต่อดตาย อยู่กับคนอื่นแกยังพอมีทางรอดบ้าง จำไว้นะ ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไรก็ต้องเก็บเอาไว้ จะเจ็บปวดขื่นขมยังไงก็ต้องทน เราต้องเอาใจเจ้านายของเราให้ดี ต้องรู้จักเขามากกว่าตัวเขาเองด้วยซ้ำ แล้วสักวันหนึ่ง....เขาจะรู้ตัวว่า ชีวิตนี้ขาดเราไม่ได้เด็ดขาด วันนั้นแหละที่เราจะกลายเป็นเจ้าของชีวิตเขา และเรา....จะมีอิสระเป็นไทแก่ตัวเอง’

จากวันนั้นถึงวันนี้ เขามาได้เกินครึ่งทางแล้ว อีกนิดเดียวเท่านั้น...

“เฮ้อะ..แบบนี้ไม่สนุกแน่ เอาคนอันตรายแบบนี้มาใกล้พวกเราได้ยังไง”

“นานครั้งเจอคนแบบนี้ก็ไม่เลวนะ ว่างั้นไหมท่านจารีฟ” คาริคหันไปถามเด็กหนุ่มที่ไม่ตอบอะไรนอกจากยิ้มๆ

“ไม่เลวอะไรกัน เฮ่อ...ไม่ไหว พี่ขอบายดีกว่า นายจัดการไปคนเดียวเถอะ” ซาอิทบอกก่อนเดินจากไป

            ***********
ร่างเล็กเดินกระแทกเท้าไปตามทางเดินยาวปูด้วยพรม อารมณ์เดือดดาลทำให้ใจอยู่ไม่เป็นสุข แค้นเคืองทุกสิ่งทุกอย่างจนน้ำตาซึม เขายกมือเช็ดน้ำตาตลอดเวลาไม่ยอมให้มันไหลเด็ดขาด ตอนนี้เขาต้องการที่สงบๆอยู่สงบสติอารมณ์ชั่วครู่ เดินมาถึงประตูห้องที่ออกมาเมื่อเช้า บอดี้การ์ดสองคนเข้ามาขวางไว้

“กรุณาหยุดอยู่ตรงนี้”

“ทำไม ก็...” เขาจะบอกว่าเมื่อครู่เพิ่งออกมาเอง

“คุณมีอาวุธอันตรายอยู่ในมือ” อีกฝ่ายบอกถึงนึกได้ ในมือเขากำเศษกระจกไว้แน่น และตอนนี้เริ่มเจ็บแล้วด้วย

“อ๊าวววว...” บ้าชะมัด...ไม่น่าทำตัวเองเจ็บเลย  รติกรคลายมือดึงกระจกออก เลือดยังซึมออกมาหยดแปะๆ บอดี้การ์ดคนหนึ่งดึงเศษกระจกออกไปพลางเปิดประตูห้องที่อยู่ตรงข้ามกับห้องสาวๆให้

“นี่คือห้องของคุณแล้ว ไปรอข้างในเถอะครับ เราจะตามหมอมาให้”

“ขอบคุณ” เขาเข้ามาในห้องที่กว้างหรูหราไม่แพ้ห้องสาวๆ เพียงแต่ดูเป็นแมนชั่นหรูมากกว่า มีทางเดินปูด้วยไม้สีอ่อน ตู้แขวนเสื้อนอกและชั้นวางรองเท้าใกล้ประตู ทางซ้ายมือเป็นห้องรับแขก ห้องครัวขนาดกลางพร้อมเครื่องครัวครบครันอยู่ทางขวา เดินตรงไปก็จะเป็นระเบียงนอกเต็มไปด้วยแปลงดอกไม้สวย กว้างขนาดมีจักรยานให้ปั่นเล่นได้ ด้านขวาในมีห้องนอนใหญ่หนึ่งห้อง และห้องน้ำ 2 ห้อง หนึ่งคือห้องสำหรับอาบน้ำทำธุระส่วนตัว อีกห้องมีอ่างจากุกชี่ขนาดใหญ่ที่คนลงไปเล่นได้เป็นสิบ

เฮ่อ....จะมีประโยชน์อะไรในเมื่อ....

“ชอบไหม” เสียงถามจากข้างหลังทำเอาสะดุ้งโหยง ร่างเล็กถอยห่างไปอยู่คนล่ะมุมห้องทันที

“อย่าเข้ามานะ”

“ใจเย็น...” อีกฝ่ายยืนพิงกรอบประตูห้องท่าทีสบายๆแต่ก็ขวางทางออกเสียหมด “แค่จะมาดูให้แน่ใจว่าทุกอย่างโอเคไหม  แผลเป็นไงบ้างล่ะ”

ยังมีแก่ใจถามอยู่นะ รติกรมองมือของตัวเอง เลือดหยุดแล้วแต่ตอนนี้ปวดจี้ดๆไปหมดแถมด้วยอาการปวดหัวด้วย เขาเครียดมากจริงๆ ฝ่ามือใหญ่ยื่นมาหา “มาเถอะ...ฉันจะทำแผลให้”

“ผมทำเองได้....แผลแค่นี้เองไม่ใช่เรื่องใหญ่” ประโยคหลังคล้ายคำแก้ตัวกลายๆเมื่อเห็นสายตาสีฟ้าฉายแววไม่พอใจแวบหนึ่ง ผู้ชายคนนี้ไม่ชอบถูกปฏิเสธ คำว่าเจ้าชายก็พอทำให้นึกออกว่าคนแบบนี้เอาแต่ใจตัวเองมากขนาดไหน ร่างสูงกว่าขยับจากกรอบประตู กดปุ่มที่ผนังเบาๆ น้ำก็ไหลเข้าในอ่างจากุกชี่ทันที ควันจางลอยคว้างกลิ่นบางอย่างโชยมาแตะจมูก นี่คงเป็นน้ำจากแหล่งน้ำพุร้อนแน่ เขามัวแต่มองน้ำในอ่างจนถูกคว้าข้อมือจนได้

“เอ๊ะ??”

“มานี่” อีกฝ่ายอาศัยกว่าตัวโตกว่า มีกำลังมากกว่าลากเขาออกจากห้องน้ำ ทีแรกใจหายนึกว่าจะโดนลากเข้าห้องนอนเสียแล้ว แต่ก็ใจชื้นขึ้นมามากเมื่อถูกพามาที่ห้องรับแขก ที่นั้นมีกล่องพยาบาลวางไว้บนโต๊ะรอท่าแล้ว มือแข็งๆดึงให้นั่งลง “จะทำแผลให้”

“ไม่ต้อง....ก็ได้” รติกรมองอย่างระแวดระวัง และไม่เข้าใจ พยาบาลไม่มีแล้วหรือไรถึงต้องมาทำเองนี่?? มือที่ทำแผลให้คล่องแคล่วว่องไว ตามองแต่แผลที่มือ เมื่อไม่รู้สึกถึงอันตรายใดๆความเครียดจึงค่อยๆลดลง แต่คงยังระแวงอยู่

“ขอโทษนะ”

“หา??”

“ขอโทษด้วย....สำหรับเรื่องเมื่อกี้” รติกรกระพริบตาปริบๆคิดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำนี้ ดวงตาสีฟ้าเหลือบมองพร้อมยิ้มบนใบหน้า เขาดูเหมือนหนุ่มที่ไร้พิษสง “ปกติคนที่มาที่นี่...ยินดีทำทุกอย่างที่เราพี่น้องต้องการเสมอ ไม่เคยมีคนบอกว่าไม่ได้สักราย”

“งั้นเหรอ” เขาไม่รู้จะพูดอะไรมากกว่านี้

“ได้ยินจากคาริคว่า เธอไม่อยากมาที่นี่”

“ขอร้องล่ะ..อย่าเรียกผมว่าเธอ”

“ไม่ได้” เขาว่าปฏิเสธเสียงแข็งจนแปลกใจ “เธอก็คือเธอ....เธอคือของๆฉัน”

แย่ล่ะสิ..... ลองว่าแบบนี้อนาคตเขาก็มืดมนแล้ว

“ฉันขอโทษที่เข้าใจผิด ยกเธอให้พี่ชายง่ายๆ ที่นี่ไม่ค่อยถือสาเรื่องบนเตียงเท่าไร แต่ธุรกิจก็คือธุรกิจ..... ฉันเป็นเจ้าของเธอแล้วไม่ว่าจะชอบหรือไม่ เธอมีหน้าที่ทำตามคำสั่งฉัน ข้อนี้เข้าใจหรือเปล่า”

คิ้วขมวดแสดงอาการไม่พอใจทันที ดวงตาสีดำจ้องมองอย่างตัดเพ้อต่อว่าในความใจดำของเขา ก่อนจะมองไปทางอื่นอย่างจำนน ทว่าแผงความดื้อดึงอยู่ในที คนมองอดขำไม่ได้ทำหน้าแบบนี้คงมีเรื่องให้อีกแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องสนุกหรือเรื่องน่าปวดหัวนะ

“เนย” เขาเงยหน้ามองทันทีที่ถูกเรียก “เขาว่าคนไทยชอบให้เรียกชื่อเล่นมากกว่าชื่อจริง อยากให้เรียกเนย หรือว่ารีสล่ะ”

“แล้วแต่คุณเถอะ”

“อืม....เรียกฉันว่า เลแวนซ์”

เลแวนซ์?? รติกรมองใบหน้าอีกฝ่าย ชื่อฝรั่งเหมาะกับใบหน้าเขามากกว่าชื่อจารีฟเยอะ “คุณเป็นลูกครึ่ง”

“ใช่ แม่ฉันเป็นฝรั่งเศล” เหมือนจะไม่อยากให้ซักไซ้เรื่องส่วนตัวมากกว่านี้ ร่างสูงลุกขึ้นจากเก้าอี้ “เอาล่ะ....คิดว่าเราควรใช้เวลารู้จักกันสักระยะหนึ่งก่อน เพราะงั้นอย่าไปไหน อยู่แต่ในห้องล่ะกัน”

“คนเดียวเหรอ” แค่นึกก็เบื่อก่อนแล้ว ห้องนี้ยังไงก็ยังดีกว่าคุกแต่อยู่คนเดียวอย่างนี้ก็เบื่อแย่สิ

“ฉันก็จะมาอยู่ด้วย” 

เอ้า?? แบบนี้ก็ไม่สวยแล้วสิ รติกรนึกกังวล เลแวนซ์เดินไปยังไม่ถึงประตูก็มีแขกที่ไม่ได้คาดคิดเปิดประตูเข้ามาเสียก่อน ทั้งคู่หยุดมองด้วยความประหลาดใจ สาวๆชาวซีเรียในชุดรัดกุมสีดำเผยแค่ใบหน้างามคม คิ้วเข้มกันทุกคน เข้ามาในห้องถึง 5-6 คน คนสุดท้ายนั้นโดดเด่นกว่าใครเพราะเสื้อผ้าอาภรณ์สีสันสดใส ผ้าคลุมไหล่สีเขียวปีกแมลงทับไม่คลุมผมอย่างคนอื่นๆ และมีเครื่องประทับหรูหรากว่าใคร

“เสด็จแม่” เลแวนซ์เรียก

รติกรมองตาโตเห็นความแตกต่างชัด ในเมื่อลูกหน้าตาออกยุโรป แต่แม่กลับอาหรับจ๋าเชียว เธอผมดำยาวสลวยใบหน้าสวยอย่างสาว 30 นิดหน่อยเท่านั้น หน้าตาไม่มีเค้าเหมือนกันสักนิด แสดงว่าไม่ใช่แม่ลูกกันน่ะสิ ร่างระหงเดินเชิดหน้าเข้ามามาดนิ่งอย่างนางพญา เธอคือ ราตู ซารีฟาน่า ฟาติซามะห์

“จารีฟ”

“ไม่คิดว่าเสด็จแม่จะเสด็จมาที่นี่” ร่างสูงก้าวมายืนบังเต็มทางเดิน รติกรมองแผ่นหลังกว้างนี้อย่างอารมณ์เสีย นี่ไม่คิดจะเผื่อที่ให้คนอื่นดูบ้างหรือไรนะ

“ได้ยินว่า คาริคเพิ่งได้พวกเลือดแท้มา แม่เลยจะมาดูหน้าเสียหน่อย”

“แค่มีรับสั่ง...เขาก็ไปเข้าเฝ้าได้ทันทีไม่เห็นจำเป็นต้องเสด็จมาเองเลย” เลแวนซ์ว่าเสียงนุ่มนวล หากสายตาจ้องมองใบหน้างดงามนั้นอย่างรู้ทัน เธอยิ้มกว้าง หัวเราะกับสายตาของเขา

“ไม่จำเป็นแน่ แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆภายในวังเป็นหน้าที่แม่ที่ต้องดูแลความเรียบร้อยนี่จ๊ะ ถ้าไม่สำคัญ......แม่ไม่มาหรอก”

“เสด็จแม่” เขาเรียกเสียงเบื่อหน่าย ร่างบางระหงผ่านเข้ามาภายในห้องจนเห็นรติกรยืนหลบอยู่ข้างหลัง

“อยู่นี่เอง” เธอว่าน้ำเสียงยินดี ทว่าดวงตาฉายแววน่ากลัว ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร รางสูงก้าวมายืนขวางระหว่างคนแปลกหน้าสองคนอีกครั้ง

“นี่มันเรื่องอะไรกัน เสด็จแม่”

“ซาอิทบอกว่า เขาเพิ่งเจอเด็กมาใหม่ที่กระทำการอุดอาจไร้มารยาทและเป็นอันตรายต่อทุกคนยิ่งนัก แม่เลยต้องมาเพื่อมอบความรู้เรื่องกฏเกณฑ์ กฏระเบียบของที่นี่ให้ข้าทาสคนนี้ได้รู้ซึ้งบ้าง” รติกรหูพึ่ง พูดแบบนี้หมายความว่าไงกัน??

“ท่านพี่ไปฟ้องเสด็จแม่เลยหรือ”

“ถึงเขาไม่ฟ้อง แม่ก็มองเห็นจ๊ะ” ประโยคนี้ทำให้ร่างเล็กแหงนหน้ามองเพดานห้องและตามมุมต่างๆ มีกล้องคอยจับตาดูจริงๆด้วย  หันกลับลงมาเผชิญหน้าสาวสวยผู้สูงศักดิ์ที่จ้องมองด้วยสายตาไม่พอใจอย่างยิ่ง

“เพิ่งมาถึงแท้ๆ แต่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง คาริคนี่ก็เหลือเกิน ไม่รู้จักอบรมสั่งสอนกฎระเบียบเอาเสียเลย ปล่อยให้กำแหง กล้าปฏิเสธความต้องการของเจ้านาย และเอาของต่ำๆอย่างรองเท้ามาขว้างใส่เจ้านายด้วย.... ที่ร้ายที่สุดคือเอาของมีคมมาข่มขู่เอาชีวิตซาอิท....อย่างนี้ปล่อยเอาไว้ไม่ได้เด็ดขาด” 

รติกรใจเต้นตึกๆ ถึงจะไม่ค่อยใจว่าเธอพูดอะไรกันแน่ แต่มันฟังดูแล้วไม่ใช่เรื่องดีเลย นี่คงไม่....??

ราตู ซารีฟาน่า ดีดนิ้วเป๊าะ!สั่งนางกำนัลทั้งหลาย “สั่งสอนมันสิ”

“เสด็จแม่??”

             ************
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 05-04-2011 08:41:34
กรรม แม่ใครวะเนี่ยมาทำร้ายหนูเนยต่อหน้าเลแวนซ์เฉยเลย
พระเอกเราจะช่วยอะไรไม่ได้เลยเหรอ :m16:

 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 05-04-2011 08:50:38
ยัยป้านั้นแม่ใครล่ะเนี่ย
ดูท่าร้ายกาจ จะทำอะไรหนูเนย :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 05-04-2011 10:06:31
กรี๊ดดดด :m31:
อย่ามารังแกหนูเนยของเค้าน้า :sad4:
เด๋วหนูเนยเค้าช้ำหมด
ยัยป้ามหาภัย จะไปไหนก็ไปเลยไป :angry2:
คนเขากำลังทำความรู้จักกันอยู่ดีๆ
ลูกชายอีกคนก็แกแหล่ะไม่ดีเอง
เพิ่งเจอหน้าก็จะขืนใจซะละ :beat: :beat: :beat:
เกือบโดน :oo1:ซะแล้วไหมล่ะน้องเนยของเจ๊ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 05-04-2011 10:08:59
“เสด็จแม่??”
อุเหม่!!! :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 05-04-2011 10:09:58
น่าติดตามอ่า เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 05-04-2011 10:11:31
เพิ่งเข้ามาอ่านค่า :o8:
กรี๊ดสลบ เสด็จแม่ท่าทางจะฤทธิ์เยอะอยู่ หนูเนยจะอยู่รอดปลอดภัยมั้ยน้า
แต่ว่าเจ้าชายท่าทางใจดีจัง :-[ ปกป้องหนูเนยด้วยน้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 05-04-2011 11:13:32
ถ้าแค่นี้ปกป้องไม่ได้ก็ไม่เหมาะจะเป็นพระเอกแล้ว :m16:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 05-04-2011 11:30:47
เนยจะโดนอะไรบ้างหว่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 05-04-2011 12:21:27
อาคารบ้านเรือนทันสมัยมากแต่จิตใจคนบ้านป่าเมืองเถือนจริงๆ :angry2:
เลแวนซ์ คือ พระเอกเหรอ คงจะช่วยเนยไม่ให้เสด็จแม่ใจยักษ์ลงโทษเนยได้ซีนะ :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ในแดนสนทยา 2/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: GodDEatH ที่ 05-04-2011 13:14:56
อ้าว...เนย ควบสองเหรอลูก -..-

เอาเต๊อะ หล่อบ้านรวยเอาไว้ก่อนลูก เอาไว้ก่อน
หนีไปได้ค่อยว่ากันใหม่
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: GodDEatH ที่ 05-04-2011 13:23:08
น้องเนย งานง๊อก!!!!

อิป้า อย่าคิดทำไรน้องเนยนะ
ระวังโดนน้องเตะ -..-
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 05-04-2011 14:13:26
น้องเนยจะโดน อารายบ้างเนี่ยยย :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 05-04-2011 15:03:06
เนยจะโดนนางกำนัลตบหน้ามั้ยเนี่ย ฮ่วย!
รู้สึกเหมือนลึกๆ อิแม่นี่น่าจะเป็นคนดีนะ แต่ก็ไม่แน่
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: popup13107 ที่ 05-04-2011 15:11:50
อร๊ากก

นัง เสด็จ แม่

ช้าน จะ ฆ่า แก !!

 :o211: :o211: :o211:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 05-04-2011 15:34:54
แย่แล้ว ช่วยนุ้งเนยด้วยยยยยยยยยยย
 :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 05-04-2011 16:15:47
หนีเลยลูก
ไม่ก็แกล้งฆ่าตัวตายให้เขาเอามาทิ้งแบบหนังไทยเลย :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 05-04-2011 16:20:08
จับขัดสีฉวีวรรณ พร้อมขึ้นเขียงใช่มั้ย 55555+
หนูเนยสู้ตาย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 05-04-2011 16:32:32
อ่าวๆ แย่แล้วตั้งแต่มาถึงยังมีเรื่องไม่หยุดเลย นี่จะโดนสั่งสอนไรอีกเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: tatar* ที่ 05-04-2011 16:36:16
พึ่งมาตามอ่าน สนุกมากค่าาา

 o13

เนยถูกขายมาแบบนี้แล้ววิทยานิพนธ์ล่ะ ใกล้จะเรียนจบแล้วนี่


รอลุ้นตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 05-04-2011 16:42:02
เริ่มสนุกแล้วซิ :beat:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 05-04-2011 16:43:16
ใจร้ายเนยน่าสงสารจะตาย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 05-04-2011 16:55:00
 :m16:เนยจะโดนอะไรบ้างเนี่ย
เสด็จแม่ที่ว่าเป็นแม่ของซาอิทใช่ป่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 05-04-2011 16:56:00
แม่สามีโผล่มาก็สมบทโหดเลยเหรอเนี่ย o22 o22 o22
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-04-2011 17:37:30
เห็นคนเป็นสินค้าที่ไร้ค่า


แล้วพวกนี้มันจะมีความรูสึกผิดชอบชั่วดีเหรอ


พวกเห้นเงินเป็นพระเจ้า เห็นแก่ตัว   อีแก่โรคจิต :z6:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 05-04-2011 17:39:55
เห้ยยย พวกแกจะทำไรเนยอะ ม๊ายยยย  :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 05-04-2011 17:42:43
ใครก็ได้ ช่วยน้องเนยด้วย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 05-04-2011 18:14:27
 :a5:
โอ้ว มันมาก แล้วน้องเนยจะทำเยี่ยงไรต่อไป?

...พูดถึงน้องเนยในตอนที่ 3

อ้างถึง
รติกรรู้สึกกลัว เขาไม่อยากพบใครทั้งนั้น ไม่อยาก!!!

อ่านถึงตรงนี้ดูน้องเนยแสดงความรู้สึกกลัว กังวลมาก ถึงต่อมาจะผ่อนคลายลงบ้าง
แต่ถ้าโดยปกติแล้วอยู่ในภาวะเครียดแบบนั้น มันไม่น่าจะตื่นเต้นมีอารมณ์ชมความงามสระมั้ง?
อารมณ์น้องเนยเปลี่ยนเร็วมาก ช่วงพาร์ทนี้โดยส่วนตัวเลยอ่านแล้วรู้สึกน้องเนยขัดแย้งในอารมณ์ัตัวเองพิกล

..
แต่อย่างไรก็ตามเรื่องสนุกมากก
รอติดตามตอนต่อไปฮับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 05-04-2011 19:04:48
 :serius2: อีป้า นั่นคือใคร ????

ใยมาทำแบบนี้ อย่าบอกว่าจารีฟ จะยอมนะ !  :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Smirnoff ที่ 05-04-2011 19:44:39
 :z3: น้องเนยงานงอกกกกกกก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 05-04-2011 20:29:48
เอาผ้าพันๆ แล้วก็ทำมัมมี่ :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 05-04-2011 20:42:18
เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!
น้องเนยยยยยยย~  เห้ย! พี่เนยยยยยยยยยยยยย
ซวยแล๊นนนนนนน~~
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-04-2011 20:48:40
อย่ามาทำอะไรเนยนะ :m31:
เนย สู้ สู้ :beat:
+1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 05-04-2011 20:53:23
ยัยเสด็จแม่นี่ยังไง  :beat: :beat: :beat:
เจ้าชายจะช่วยแม่ของลูกในอนาคตบ้างมั้ยน้อ

ปล. คนที่นี่ไม่ถือสาเรื่องบนเตียง  :m16: :m16:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 05-04-2011 21:16:53
อาภัพนะเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 05-04-2011 21:25:19
ทำกันได้ ทั้งเสด็จแม่ ทั้งคนเขียน  o18

กำลังมัน ขอยาวๆแบบสะใจหน่อยก็มิได้ กระซิกๆ  :a5:

สนุกเน้อจ้า~


 :z13:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 05-04-2011 21:41:25
โอ๊ยยยยยยย อึดอัดขัดใจแทนเนย
เกลียดไอ้พวกที่คิดว่าตัวเองอยู่เหนือคนอื่น
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 05-04-2011 23:10:17
เจ้าชายเป็นพระเอกใช่ไหมอ่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 05-04-2011 23:26:46
สงสารอ๊า !!!!!
อย่ายอมใครง่ายๆ นะ เนยยยยยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 06-04-2011 00:11:15
น้ำเน่าจ๋าเลยอ่ะ
แต่พล็อตเรื่องน่าสนไจมากๆ
อยากไห้นายเอกฉลาดๆไม่งี่เง่าจะได้ไม่น่าเบื่อ
พระเอกก็อย่าไจร้ายไปน๊า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 06-04-2011 01:57:47
 :fire: :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 06-04-2011 12:43:04
ขอร้องเหอะ
เอาเสด็จแม่นี่ออกไปจากเรื่องนี้...
เหอะ !! แกเป็นแค่เสด็จแม่ อย่ามาทำร้ายน้องเนยชั้นนะ

ยัยป้า !!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: som~ ที่ 07-04-2011 17:21:33
พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ    ติดใจน้องเนยอ่ะที่เข้มเเข็งดี    o13    เเต่มั่นใจอ่ะว่าเนยต้องสู้เเน่ถึงจะเป็นผู้หญิงก็เถอะ
ปล.ยัยป้าเเก่เนี่ยใช่เเม่เเท้ๆของเจ้าชายรึป่าวเนี่ย   :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 08-04-2011 15:49:09
น่าสงสารจังอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 08-04-2011 16:38:38
คิดถึงน้องเนยจังค่ะ ไรเตอร์รีบมาต่อเถอะ  :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: igaga ที่ 08-04-2011 16:46:50
 :angry2:นังแม่เลี้ยงใจร้าย :m31:
ฉงฉานน้องเนย :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 08-04-2011 18:26:45
ยัยเสด็จแม่ใจร้าย อย่าทำอะไรเนยนะเฟ้ย  :fire: :fire: :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 08-04-2011 18:57:24
 :กอด1:

เอาอีกแล้ว

มีนิยายมาทำให้เราเสพติดอีกแล้ว

มาแล้วแปลกใหม่ซะด้วย

ชอบจังเลย สนุกมาหด้วย

เป็นกำลังใจให้คนเขียน

 o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 08-04-2011 20:51:06
รอ รอ รอ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 4 เรื่องยุ่งๆมีมาไม่เลิกรา 5/4/11
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-04-2011 20:57:40
มารอค่ะ  :call:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 09-04-2011 08:13:00
 เหนื่อยหน่อยฉากนี้ เราไม่ค่อยถนัดเรื่องต่อยดีเท่าไร แต่ก็มันส์พะยะคะ  :z2: :z2: :z2:

ถึงคุณ Ryze  ตามที่ได้วิจารณ์มานั้นถูกต้องเลย ทำให้เพ่ิงรู้ตัวว่ายังคอนโทลเรื่องลักษณะนิสัยของตัวละครไม่ดีนัก ยังไงก็ขอบคุณมากที่แนะนำ  :pig4:

ตอนที่ 5  ช๊อค  o22

  
“หยุดนะ ห้ามใครทำอะไรทั้งนั้น” เลแวนซ์ยกมือขวางทางสาวๆทั้งหลายไว้ รติกรยืนอยู่ข้างหลังรู้สึกใจชื้นอยู่บ้าง อย่างน้อยก็ยังมีอยู่คนหนึ่งล่ะที่ยังพอมีน้ำใจจะช่วยปกป้องเขาบ้าง สาวๆหันไปมองเจ้านายของตนเอง

“จัดการมันซะ เกิดอะไรขึ้น ฉันรับผิดชอบเอง”

“เสด็จแม่!” เด็กหนุ่มเรียกเสียงกร้าวไม่พอใจอย่างยิ่ง สาวๆไม่สนใจเขาอีกแล้ว ในเมื่อได้คำสั่งมาพวกเธอก็ต้องทำตาม ร่างผอมบางแต่แข็งแรงผ่านร่างสูงไปอย่างรวดเร็ว รติกรถอยกรูไม่รู้จะรับมือยังไงดี สาวอาหรับนางแรกเงื้อมือตบมาแต่ไกล เขายกแขนขึ้นกันแต่สองมือก็ไม่อาจปกป้องตัวเองจากหลายๆมือกระหน่ำตบลงมาพร้อมๆกัน

“โอ้ยย หยุดนะ” แม้พยายามกันเต็มที่แล้ว แต่ก็โดนรุมตบหัว ตบไหล่ ก่อนจะถูกมือดีจิกผมจนหน้าหงายล้มลงกับพื้นพรม สองมือถูกจับยึดเอาไว้ ร่างผอมบางอ้อนแอ้นคล่อมบนตัวเขา ที่นี่ล่ะ....โดนฝ่ามือเข้าเต็มหน้า ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! สามทีซ้อนจนชาไปทั้งหน้าซีกซ้าย

“นี่แน่ะ!สำนึกไว้ซะ” ยังไม่พอแม่คนนี้อุตส่าห์มีแก่ใจเปลี่ยนมือมาตบหน้าซีกขวาอีกสามทีซ้อนเหมือนจะให้เสมอภาคกัน รติกรทั้งตกใจ ทั้งมึนตึบ ไม่รู้จะทำอะไรยังไงต่อไปแล้ว


“เสด็จแม่ หยุดเดี๋ยวนี้นะ”

“นี่ไม่ใช่เรื่องของเรา ออกไปซะ”

“โอ้ยยย...” รติกรร้องลั่นตอนโดนจิกผมแรงจนเจ็บหนังหัวไปหมด ไม่รู้ว่าหลุดไปเยอะขนาดไหน แต่นั้นทำให้โกรธสุดๆแล้ว เห็นคนอย่างเขาเป็นตัวอะไรนึกจะตบสั่งสอนก็ทำได้ง่ายๆเรอะ เขายันเท้ากับพื้นยกเอวขึ้นดันแม่มือตบบนตัวเด้งข้ามหัวไป “กูโมโหแล้วนะเว้ย  !”

เด็กหนุ่มโมโหจนไม่สนแล้วจะเป็นผู้หญิงยิงเรือหรืออะไรก็ตาม พวกหล่อนเล่นงานเขาก่อนเพราะงั้นจะหาว่าเขารังแกไม่ได้อยู่แล้ว ร่างเล็กสะบัดมือหลุดมาได้ก็พลั่กสองสาวซะกระเด็นออกไป

“ว้ายยยย...”

“หลีกไป” เขาตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาได้ กลับเจอฝ่าเท้าถีบเข้ามาเต็มท้องจนเซถลาไปชนโต๊ะวางของติดผนัง โครม!

“อูยยยย..” ก้นกบเขาโดนกระแทกเต็มๆ แต่ไม่มีเวลาโอดครวญนัก

“จะหนีไปไหน!” สาวๆเข้ามาตบตีเขาไม่เลิก

“หยุดเสียทีได้ไหม” รติกรพลั่กสาวๆออกไปก่อนตบคนหนึ่งล้มคว่ำ

“ว้าย...”

เขากำลังจะคิดว่าจะไปหลบในห้องไหนดี อีก3-4 คนถลาเข้ามาพร้อมกัน ทั้งตบ ทั้งจิก ทั้งข่วน กระชากเสื้ออุตลุดไปหมด

“นี่แน่ะ นี่ๆๆๆๆ”
“โอ้ยยยย! ไปให้พ้นเว้ย...” ร่างเล็กรวบสาวๆเหวี่ยงทิ้งสุดแรง ร่างบอบบางถลาชนข้าวของในห้องระเนระนาด เหลือสาวนางสุดท้ายที่เงื้อมือมาแต่ไกล

“หยุดได้แล้ว หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ” เลแวนซ์ตะโกนลั่น เธอถึงได้หยุด

“ไม่ต้องหยุด จัดการมันเดี๋ยวนี้” ราตู ซารีฟาน่าสั่ง นางกำนัลหันกลับมาเจอฝ่าเท้าถีบสวนเข้าที่ยอกอก โครม....

“ว้ายยย...”  ร่างบางกระเด็นลงมาหมอบแทบเท้าเจ้านาย

“แก....กล้าลงมือกับคนของฉันเรอะ” พระชายาสุลต่านแห่งซีเรียชี้นิ้วใส่ก่อนตรงเข้ามาหาตบหน้าเด็กหนุ่มเสียงดังลั่นห้อง ผัวะ! ใบหน้าหงายไปตามแรงตบ สีขาวปรากฏสีแดงผาดเลือดเป็นรอยนิ้วชัด รติกรกำหมัดขึ้นมาด้วยความเหลืออด

“เนย.....อย่า” เลแวนซ์เตือน ไม่ว่าจะโกรธมากแค่ไหนก็แตะต้องผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เด็ดขาด

“ฮะฮะ...” ราตู ซารีฟาน่าหัวเราะเยาะเย้ย เธอตบเขาอีกฉาดหนึ่งด้วยเรี่ยวแรงที่หนักขึ้นกว่าเดิม “นี่บทเรียนให้แกจำเอาไว้.....รู้จักที่ต่ำที่สูงซะบ้าง เจ้าเศษมนุษย์”

ปี้ดด...เสียงเตือนเมื่อน้ำในอ่างจากุกชี่ถึงระดับที่พอเหมาะ รติกรหันมายิ้มแยกเขี้ยวใส่ “ท่าทางท่านจะเป็นคนใจร้อนนะ ไปแช่น้ำเย็นๆหน่อยน่าจะดีนะ”

สตรีผู้สูงศักดิ์เลิกคิ้วสงสัยนิดหน่อย พริบตาเดียวหนุ่มร่างเล็กกว่าก้มลงรวบยกเธอขึ้นพาดบ่า “ว้ายยยยย....”

“เนย...” เลแวนซ์ตะโกน

“ว้ายยยยย...อย่านะ” เธอร้องเสียงหลง เมื่อร่วงลงไปอ่างจากกุกชี่ ตูมมมม...น้ำกระจายออกมานอกห้อง ร่างเล็กกระโจนลงไปพร้อมๆกัน เขาพาเธอจมลงใต้น้ำ อยู่อึดใจแล้วปล่อยให้ขึ้นมาหายใจเอง

“ฮ๊า....ฮ๊า....ช่วยด้วย แก...”

เขาหันไปเจอช่องฝังที่พื้นข้างๆอ่างมีสารพัดขวดอัดแน่นในนั้น เลยคว้าออกมาขวดหนึ่งบีบละเลงใส่หัวเธอซะหมดขวดเลย“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว อาบน้ำสระผมเลยเป็นไง”

“ราตู....ปล่อยเธอนะ ว้าย!!!” สาวๆนางกำนัลเข้ามาช่วย แต่เจอแชมพูบีบใส่หน้า เด็กหนุ่มกระชากแขนล้มลงมาในอ่าง บีบครีมทุกอย่างที่มีใส่พวกหล่อนแล้วกดปุ่มพ่นฟองฟอดเสียเต็มอ่าง

“เป็นไงล่ะ หา?? ชอบไหม”

“ว้ายยย...อย่า” ราตู ซารีฟาน่าร้องลั่น เมื่อโดนหนีบคอไว้กับรักแร้ มืออีกข้างก็ขยี้ผมเธอแรงยังกะซักผ้า ซวบ! ซวบ! ซวบ! ฟองแชมพูเต็มหน้าเต็มตาไปหมด เธอดิ้นรนไม่ออกเพราะมันลื่นไปหมด ในอ่างมีแต่สาวๆร้องวี้ดว้ายกระตู้ฮู้ พยายามจะขึ้นจากอ่างก็ลื่นล้มทุลักทุเล ส่วนรติกรก็จับคนโน้น คนนี้ลากลงน้ำ จับขยี้ผมแรงๆ เล่นงานทุกคนให้สะใจ

“เนย...พอได้แล้ว เนย!”  เลแวนซ์ตะโกนบอกยังไงในห้องก็ไม่ฟัง แถมเขายังต้องถอยออกมาเรื่อยด้วย เพราะน้ำที่ล้นอ่างพาเอาฟองฟอดสูงท่วมหัวออกมาด้วย เมื่อไม่ได้ผล เขาต้องไปตามคนอื่นๆมาช่วยพาสาวๆออกมาได้ ราตู ซารีฟาน่าถูกอุ้มออกมาในสภาพเปียกปอน ฟองแชมพูเต็มหัว เต็มตัว นางกำนัลรีบจ้ำตามเจ้านายไปโดยมีฟองสบู่ลอยคว้างตามหลังเป็นพรวน คาริคได้ยินข่าวก็รีบมาดู พอเห็นสภาพพระชายาก็ได้แต่มองตาปริบๆ

“ท่านจารีฟ...เกิดอะไรขึ้น?”

“อย่าเพิ่งถาม” เขาปิดประตูโครม ยืนค้างคาประตูอยู่อย่างนั้น หึ! อุ้งมือใหญ่ปิดปากตัวเองเกือบไม่ทัน

หึหึ...

หึหึหึ.....

รติกรยืนมองอยู่ข้างหลัง เห็นอีกฝ่ายยืนนิ่งอยู่ที่ประตูอย่างนั้น ไหล่กว้างสั่นน้อยๆทำให้อารมณ์คึกสะใจที่ได้ล้างแค้นเมื่อครู่มลายหายไปหมด แย่แล้ว....เขาทำเรื่องแย่ๆไปแล้ว ต่อให้อีกฝ่ายจะร้ายกาจขนาดไหน แต่ก็เป็นแม่ของเลแวนซ์  ถึงจะ....ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน พวกเขาก็คงดีต่อกันมากถึงได้เสียใจ จนร้องไห้ออกมาอย่างนี้  แย่แล้ว.....แย่แล้ว.....

ร่างเล็กยืนบิดชายเสื้อไปมาด้วยความอึดอัดใจ เขาจะทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายเกินไปหรือเปล่านะ?? ถ้าเกิดโกรธขึ้นมา.....จะทำอะไรเขาหรือเปล่าเนี่ย

“เลแวนซ์”

ร่างสูงกว่ายืดตัวตรง ผ่อนลมหายใจสบายๆก่อนหันกลับมามองร่างที่เปียกบอน ฟองแชมพูเต็มหัวจรดปลายเท้าโผล่มาแต่หน้ากับตาโตๆ  ริมฝีปากได้รูปขบเม้มแน่นเหมือนสะกดกลั้นยิ้มสุดกำลัง

“ขอโทษ...ผม....ผม...ทำเกินไปหน่อย” เขาว่าเสียงอ่อยสำนึกผิด

เลแวนซ์หันไปมองทางอื่นพลางกระแอมกับมือตัวเอง “รู้ตัวก็ดีแล้ว”

“แต่พวกนั้นก็ทำเกินกว่าเหตุเหมือนกันนะ คุณก็เห็นนี่......”

“ฮะฮะฮ่า...” เขากลั้นไม่อยู่ถึงกับหัวเราะลั่นออกมาจนตัวงอต้องเท้าแขนกับผนังห้องไว้ รติกรมองตาปริบๆ นี่.... ไม่ได้ร้องไห้หรอกเหรอ?? เขายืนมองปล่อยให้อีกฝ่ายหัวร่องอหายจนพอใจ ก่อนหันมาชี้นิ้วใส่ทั้งที่มีน้ำตาซึม “ห้ามทำแบบนั้นอีก เข้าใจไหม”

“เข้าใจ...” ถ้าแม่พวกนั้นไม่มาอีกนะ เขานึกในใจ ตอนนี้ไม่เห็นวี่แววโกรธหรือไม่พอใจจากเลแวนซ์เลย อย่างนี้คงไม่การลงโทษแล้วมั่ง เขาอาจคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อย แต่ตอนนี้ก็โล่งอกขึ้นเยอะ เขาเงยหน้าขึ้นพบว่าร่างสูงมองมาด้วยสายตาที่แปลกมากจนเดาไม่ถูกเลยว่ารู้สึกอย่างไร ก่อนร่างสูงจะก้าวเข้ามาใกล้ นิ้วได้รูปเชยคางเล็กขึ้น ริมฝีปากได้รูปแนบลงมาเร็วจนไม่ระวังตัวเลย  

รติกรตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ ในหัวมีคำถามแวบขึ้นมาว่า ‘ทำไม’และมันก็หายไปทันทีเมื่อถูกจู่โจมด้วยแรงบดเคล้าที่ดุดัน จาบจ้วง เลแวนซ์บดเรียวปากเขาจนต้องเผยอปากออกยอมให้ลิ้นอุ่นเข้ามาสัมผัส ทันใดนั้นเหมือนมีคลื่นทะเลเคลื่อนเข้ามาปะทะเขาอย่างแรง จนสะท้านหวิวไปทั้งตัว

“อืม.....อืมมมม” เขาร้องท้วงแต่คำสุดท้ายเสียงเบาจนเกือบจะเหมือนเสียงคราง จูบนี้หวานเร้าอารมณ์เสียจนขาสั่นไปหมด ริมฝีปากนั้นขบเม้มปากเขายั่วเย้าให้ดื่มด่ำกับความต้องการที่ถาโถมมาแรง มันรู้สึกเจ็บปวดแต่ก็ถวิลหาอย่างบอกไม่ถูก รติกรยับยั้งตัวเองไม่ให้จูบตอบไม่ได้ ยิ่งสัมผัสกันมากเท่าไร จูบนี้ก็ยิ่งหวานแทบจะละลายได้เลย

จนริมฝีปากนุ่มผละจากไปแล้ว เขาถึงพบว่าตัวเองเข่าอ่อนลงไปนั่งแปะกับพื้น โดยมีปลายนิ้วแข็งแรงไล้ริมฝีปากล่างเขาเบาๆทิ้งท้าย ทำเอาวาบหวิวไปหมด ดวงตาสีดำค่อยๆเหลือบมองผู้ชายที่ยืนค้ำหัวอยู่ เขามียิ้มที่พอใจพราวเต็มหน้า

“ว่าแล้ว...ว่าเธอจะทำให้ฉันสนุก.....ค่ำนี้รอทานอาหารด้วยกันนะ” เลแวนซ์บอกก่อนออกไปอย่างเงียบๆ รติกรนั่งอยู่ท่านั้นนานกว่าจะจัดระเบียบความคิดของตัวเองได้ เมื่อกี้.....เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!!! ใครบอกฉันทีสิ

             ********

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าในสถานที่แห่งนี้ ร่างเล็กอาบน้ำแต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อผ้าสีขาวเรียบๆในตู้ เขาเดินไปทั่วห้องพยายามหาบางอย่างทำแต่ไม่ว่าจะทำอะไร เขาไม่อยากอยู่ที่นี่ ไม่อยาก....สถานที่นี้มันช่างน่าหงุดหงิดจริงๆ เหมือนติดคุกชั้นดี เขามองกล้องที่อยู่ตามมุมห้องต่างๆ มีตาเยอะเกินไปทำอะไรก็คงยากแน่ รติกรเดินไปมาจนเบื่อ เขาตัดสินใจเปิดประตูห้องออกไป

“มีอะไรหรือครับ” มียามเฝ้าหน้าห้องด้วย

“เอ่อ....ผม...อยากเดินออกกำลังสักหน่อย”

“งั้นไปที่โดมคริสตันจะดีที่สุดครับ เชิญ” เขาผายมือให้ไปตามมา ดีจังที่ไม่ถามอะไรมากกว่านี้ สถานที่ที่ยามพามาก็คือห้องแรกที่คาริคพามานั้นแหละ เฮ่อ...ไม่นาตื่นเต้นเลย แต่ก็ดีกว่าทนอุดอู้อยู่แต่ในห้อง สถานที่นี้มีต้นไม้นานาพันธ์ อากาศเย็นสดชื่นมาก เสียงจิ้งหรีดเรไรทำให้รู้สึกถึงชีวิตที่ยังสู้อยู่อีกมากมาย

ยามปล่อยให้เขาเดินเล่นตามลำพัง รติกรเดินชมไม้ดอกไปเรื่อยแต่สายตาก็มองระแวดระวังด้วย เขากลัวว่าไอ้บ้าซาอิทจะยังอยู่แถวๆนี่ด้วย  เดินไปเดินมาก็เห็นยอดเสาร่มชายหาดวางเรียงรายสูงเลยพุ่มไม้ข้างหน้า แถวนี้คุ้นๆนะใช่ที่เดียวกับที่เจ้าซาอิทหิ้วเขามาปล้ำหรือเปล่านะ

“อืมมม....พอ....พอแล้ว เอ๊ะ...” ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกที่ได้ยินเสียงบุคคลอื่น

“อย่าเพิ่งบอกว่าพอสิ ฉันอยากอีกรอบนะ”

“อ๊า!!! อ๊า.....”

เสียงร้องแบบนี้ทำให้ใจเต้นตึกทันที เพราะวาดภาพในหัวได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น รติกรอยากจะถอยไปให้พ้นเดี๋ยวนี้ แต่เท้าเจ้ากรรมดันก้าวต่อไปจนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นชัดเจน เขายกมือขึ้นปิดปากทันที

ร่างเปลือยเปล่าของชายสองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันดุดันบนเตียงอาบแดด ที่เดียวกับที่เขาถูกลวนลาม ร่างแกร่งสีน้ำตาลจับข้อเท้าของอีกฝ่ายแยกกว้างในท่าที่น่าเกลียด ขณะที่สะโพกขยับอย่างดุดัน กระแทกกระทั้นจนร่างสีอ่อนกว่าสะเทือนเฮือกๆ

“อ๊า!!!” เขาครางเหมือนเจ็บปวด แต่ก็ยิ่งร้องก็ยิ่งเสือกไสแรงดุเดือดเลือดพล่าน รติกรร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าเรื่อยลงมาถึงลำคอ ถึงหัวใจและที่สุดท้ายที่ร้อนผ่าวคือต่ำกว่าท้องน้อย มัน....มันน่าเกลียด  มันน่าขยะแขยง แต่...

ร่างที่รองรับอยู่เบื้องล่างเหนี่ยวไหล่กว้างลงมาหา ปากประกบปากบดขยี้กันอย่างเมามัน และกอดคอแน่นพร้อมกรีดร้องสุดเสียง “ฮ๊า!!!!! อ้า............”

สองร่างขยับใส่กันแรงจนเฮือกสุดท้าย ก่อนพังพาบหมดแรงทั้งคู่ ตอนนั้นเองที่ร่างสีน้ำตาลพลิกมานอนหงายถึงเห็นหน้าทั้งคู่ชัดเจน ซาอิทและ....

“รีส??” คาริคเห็นเขาเข้าแล้ว

(โปรดติดตามตอนต่อไป)  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 09-04-2011 08:18:06
อื้งงงง :a5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 09-04-2011 08:33:25
สะใจมากๆๆ :beat:
อยากมาทำเนยก่อน
+1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 09-04-2011 08:40:02
ล่อกันเองทั้งตระกูลเร๊อะเลวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



โคตรๆๆๆๆเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 09-04-2011 09:19:05
จูบแรกเสร็จไปแย้วววว...... :o8:
แต่ว่า.... :a5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: GodDEatH ที่ 09-04-2011 09:20:20
น้องเนยเปรี้ยวมากเลยลูก

หึหึหึหึ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 09-04-2011 09:48:50
5 ตอนรวด !!
มาให้กำลังใจน้องเนย T T;
ขอให้ลาแวนซ์ช่วยคุ้มครองน้องเนยได้ด้วยเถอะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 09-04-2011 09:50:49
ไม่ใช่แค่ซาอิทและคาริค...คนอ่านก็ช็อคคคค :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 09-04-2011 11:02:45
หุหุ กริ๊ดดดดดดดดดดดด
คาริค กับ ซาอิท ว่แต่พระชายา เหมือน แม่ผัวกับลูกสะใภ้เลยยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 09-04-2011 11:26:13
ไครอ่ะ
มาต่อด่วนเลย
กำลางลุ้นคงไม่ไช้แลแวนซ์น่ะร๊าบไม่ได้ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: Natjy012 ที่ 09-04-2011 11:48:34
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากไปแอบดูด้วยจังเลยค่ะ
บรรยายซะ หึหึหึหึ

รอตอนต่อไปนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 09-04-2011 12:12:47
ยิ่งอ่านยิ่งมัน  ว่าแต่เรื่องจะไปทางไหนหว่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 09-04-2011 12:23:24
สะใจจังเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 09-04-2011 12:47:04
ตอนนี้มันส์มากๆ หนูเนยเริดที่สุดอะ 555+ :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: som~ ที่ 09-04-2011 12:54:33
 :laugh:  :laugh:สะใจมากเลยอ่ะ เนย  เเต่เเอบดูจนได้เรื่องนะ    อิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: tatar* ที่ 09-04-2011 13:36:14
เนยเริศค่าาา

ชนะเลิศไปเลย โคตรแหล่ม

แอบอึ้ง...ซาอิทกับคาริค  o22
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 09-04-2011 15:31:41
ช๊อกสมชื่อตอนจริงๆด้วยอ่า  :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 09-04-2011 22:59:24
บรรจบกันได้ยังไงวะคู่นี้  :a5: o22 :a5: o22 :a5:

อึ่งแดก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 10-04-2011 00:05:00
คาริค กับ ซาอิ  คู่นี้หรอ ทำน้องเนย ไปไม่เป็นเลย  :laugh:
หัวข้อ: Re: ...รักล้นใจ...(อัพครั้งที่ 16)
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaejoong ที่ 10-04-2011 00:25:17
ไม่อยากบอกเลยว่า...ชอบ ชอบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 10-04-2011 00:45:14
แล้ว
แล้ว
แล้ว
แล้ว
แล้ว
แล้ว
แล้ว
 :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: littleduck ที่ 10-04-2011 01:55:28
เพิ่งเข้ามาตามอ่านค่ะ เอาใจช่วยเนยอ่ะ

 ตอนท้ายช็อคสมชื่อตอนจริงๆ o22
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 10-04-2011 01:57:19
กรี๊ดๆๆ คาริคจังจ๋า
กลายเป็นของป๋าไปซะละ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 10-04-2011 02:24:58
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: .... มันจะรอดไหมเนี้ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 10-04-2011 08:39:18
ห๊า คาริคหรอ ⊙.◎
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 10-04-2011 22:20:30
น้องเนยทำดีมาก  :beat:

อ่านดูแล้วไม่แน่ใจ สรุปว่า คาริค รุก ซาอิท ชิมิ  :z1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: theblink ที่ 11-04-2011 01:05:11
เปิดเผยกันดีจัง....

ฝากตัวฝากใจด้วยนะคะ  55 5 5

ชอบรีสมากๆ  ยิ่งพยสแบบนี้ยิ่งชอบ เพราะเวลาถูกพี่น้องเจ้าชายกำราบแล้วเราจะได้มีความสุขมากขึ้น (?)

มาอัพเร็ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 5 ช๊อค!!! 9/4/11(P7)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 11-04-2011 03:29:02
เรื่องจะออกมาแนวไหนเนี่ยเดาไม่ถูกเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 11-04-2011 11:05:34
มาต่อไว แต่มาคิดอีกทีคนอ่านไปเที่ยวกันหมดนี่น่า ม่ายยยยยยยยเอาาาาาาาา ฮือ...เหลือเราอยู่โดดเดี่ยวเดียวดายหรือนี่นนนนนนนน :z3: :z3:

ฮือ...เค้าเหงาจัง  :o12: :o12:


ตอนที่ 6
 
รติกรวิ่งกลับมาที่ห้องของตัวเองราวกับจะหนีสิ่งที่น่ากลัวที่สุด เขานั่งกอดเข่าปลอบใจตัวเองไม่ให้นึกถึงเรื่องที่เกิด แต่จะก็ห้ามไม่ได้เมื่อรู้ว่านั้นเป็นสิ่งเดียวกันที่เลแวนซ์จะทำกับเขาเพื่อให้ได้ลูก ไม่เอา! ไม่เอาๆๆๆๆ

“รีส”  คาริคเรียกเสียงอ่อนโยนเหมือนกลัวว่าเขาจะตกใจ ชายหนุ่มตามเขามาในสภาพที่เสื้อผ้ายุ่งเยิงกลัดกระดุมไม่เรียบร้อย ผมยาวกระเซิงหน้าผากชื้นเหงื่อเห็นได้ชัด “คุณ....คงตกใจสินะ”

“แห๋งสิ.....ใครบ้างจะไม่ตกใจ” ร่างเล็กลุกไปยืนหลังโซฟา ราวกับไม่อยากให้เขาเข้าใกล้ นั้นทำให้คาริคหน้าสลดรู้สึกถูกตอกย้ำว่าตัวเองน่ารังเกียจเพียงใด “คุณ.....คุณทำอย่างนั้นกับ...กับเขา”

“ใช่...”

“ทำไมล่ะก็.....ก็ซาอิทเขา...เขาเป็นพี่น้องคุณไม่ใช่หรือ”

“เปล่า....เขาเป็นเจ้านาย ถ้าเขาต้องการ...ผมก็ต้องตอบสนอง รีส....คุณคงเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้เป็นพี่น้องกับซาอิทหรือจารีฟ  ผมเป็นทาสที่ถูกซื้อมา... เหมือนคุณ”

รติกรเลิกคิ้วสูงอย่างแปลกใจ ครั้งแรกที่เห็นคาริคเขาก็เห็นได้เลยว่า ผู้ชายคนนี้ ภูมิฐาน สง่างามดูเหนือกว่าคนอื่น แต่ตอนนี้กลับกลายว่าเขาก็ต่ำต้อยไม่แพ้กัน ความรู้สึกรังเกียจหายไปครึ่งค่อน เขาเดินเข้ามาใกล้มองด้วยความเห็นใจ นั้นทำให้คาริคมียิ้มอีกครั้ง

“คุณก็เป็นทาสหรือ”

“ใช่...ผมถูกซื้อมาตอน 9 ขวบ ทำงานที่ท้ายวังจนไต่เต้าขึ้นมายืน ณ. จุดนี้ได้ก็ต้อง.....เสียอะไรไปเยอะมากเลย” ประโยคนี้ทำเอาคนฟังเสียใจแทนและใจเสียไม่น้อย แล้วเขาล่ะ?? จะต้องเสียอะไรบ้างเพื่อให้อยู่รอด

“ซาอิท....ทำแบบนั้นกับคุณ....บ่อยหรือ”

“ก็ประจำแหละ”

“เลแวนซ์...เขาด้วยหรือเปล่า”

คาริคยิ้มปลอบใจ “ทุกคนแหละ ....ทั้งสุลต่าน เหล่าพระชายา พระอนุชา ซาอิท สำหรับจารีฟแล้ว.....เขาไม่ค่อยเรียกหาผมเท่าไร”
 รติกรตัวสั่นด้วยความรู้สึกอยากอาเจียน แต่สิ่งออกมากลับมาเป็นน้ำตาที่ไหลพรากด้วยความเศร้าให้คาริค และด้วยความหวั่นใจกับอนาคตตัวเอง เขาไม่อยากเป็นแบบนี้ ไม่อยากจะต้องเป็นคนที่คอยสนองอารมณ์ให้ใครต่อใครไปทั่ว คาริคลูบหัวเขาเบาๆ

“อย่าร้อง...”

“มีอะไรกัน?” เลแวนซ์กลับมาพอดี พร้อมกับนางกำนัลที่เข็นรถเข็นอาหารตามมาข้างหลัง ดวงตาสีฟ้าใสเห็นความผิดปกติทันที สีหน้าหม่นหมองของคาริค กับน้ำตาของเนย  เขาจึงแลตามองคนสนิทเพื่อถามสาเหตุ ชายหนุ่มหลบสายตานั้นทำให้เห็นบางอย่างบริเวณอก เขาเอื้อมมือไปดึงคอเสื้อคาริคออกกว้าง

“จารีฟ...”

“ฝีมือซาอิทอีกแล้วสิ” เขาดึงคอเสื้อปิดแล้วติดกระดุมให้ อากับกิริยาเฉยเมยเหมือนเป็นเรื่องปกตินั้นทำให้รติกรรู้สึกเดือดดาลอย่างบอกไม่ถูก

“รีสมาเห็นเข้าน่ะ”

“อืม...” เขาพยักหน้ารับรู้ คาริคก็ถอยออกไปพร้อมนางกำนัลทั้งหมด เหลือเขาสองคนตามลำพัง ฝาครอบบนถาดยกขึ้นควันหอมกรุ่นลอยคว้างยั่วน้ำลาย แต่รติกรไม่คิดจะสนใจในเวลานี้  “หิวหรือยัง...มาทานด้วยกันสิ”

“ผมไม่หิว”

“ไม่หิวได้ไง ไม่ได้ทานมาทั้งวันแล้วนี้” เลแวนซ์ดึงมือเขาเบาๆ แต่ถูกปัดมือทิ้งไป คิ้วเข้มขมวดไม่พอใจทันที

“มันเรื่องอะไรกัน หา! ไม่พอใจเรื่องคาริคหรือไง”

“ใช่....ผมไม่พอใจเรื่องคาริค คุณเฉยเมยอย่างนี้ได้อย่างไง”

“ก็จะให้ฉันทำอะไรได้ล่ะ เขาไม่ใช่สมบัติของฉัน แต่เธอใช่”

“แล้วไง...ต่อไปคุณจะเที่ยวยกผมให้คนอื่นๆเหมือนเขาหรือเปล่า” รติกรถาม ในสิ่งที่เขาตอบไม่ได้ เพราะในความเป็นจริงแล้ว สุลต่านคาเมน เสด็จพ่อของเขาเป็นคนซื้อรติกรมา ท่านยกให้เขาก็จริง แต่เมื่อใดที่เขาได้ทายาท ท่านอาจมีรับสั่งยกให้ซาอิทต่อไปก็ไม่แน่ ไม่มีอะไรแน่นอนในวังนี้

“คุณจะทำอย่างนั้นหรือเปล่า” ร่างเล็กถามใหม่  

“เลิกถามเสียที”

“ทำไมล่ะ!!!....คุณจะทำอย่างนั้นจริงๆล่ะสิ คุณจะทำ” สีหน้าผิดหวังปรากฏชัดบนใบหน้าอ่อนวัย เขาหันหลังจะเข้าไปในห้องนอน เลแวนซ์คว้าแขนกระชากกลับมา

“จะไปไหน..ห้ามเดินหนีฉันแบบนี้นะ”

“ผมจะทำ....ผมจะทำแบบนี้ ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ  ไม่อยากอยู่ร่วมห้องเดียวกับคุณด้วย ปล่อยนะ อยากกินข้าวก็กินไปคนเดียวเถอะ” ร่างเล็กสะบัดมือหนี แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อยง่ายๆ ทั้งคู่ยื้อยุดกันไปมา เลแวนซ์รวบร่างเล็กมากอดไว้แน่น

“หยุดเสียทีนะ”

“คุณต่างหากที่ต้องหยุด ปล่อยผมนะ” รติกรโกรธจนไม่สนใจอะไรแล้วเขาดิ้นรนสุดแรง มือสะบัดไปข่วนปลายคางเขียวครึ้มเข้าทำให้วงแขนเหมือนปลอกเหล็กคายออกทันที เด็กหนุ่มตกใจกับผลที่เกิดขึ้น มีรอยเลือดจางๆติดที่ปลายนิ้วเลแวนซ์ ดวงตาสีฟ้าเข้มจัดด้วยความโกรธ  ไม่เคยมีใครกล้าทำแบบนี้กับเขาได้

เพี้ยะ!!!

ร่างเล็กถึงเซ มือคว้าพนักพิงโซฟาไว้ไม่ให้ตัวเองร่วงไปกองกับพื้น เจ็บจัง....เจ็บยิ่งกว่าโดนแม่พวกนั้นตบหลายสิบเท่าเสียอีก เขาหันไปมองคนตบที่ไม่ได้มีสีหน้ารู้สึกผิดเลย  มีแต่โกรธเท่านั้น

“ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากอยู่ร่วมห้องเหรอ ได้....ได้เลย!” ร่างสูงตรงเข้ามากระชาแขนเขาแรงลากออกมานอกห้อง

“เลแวนซ์...” แวบหนึ่งรติกรรู้สึกกลัวขึ้นมา จะเกิดอะไรกับเขากันนะ

ร่างสูงลากเขาไปจนสุดทางเดินเลี้ยวลงบันไดเล็กๆที่แคบลงมาชั้นแล้วชั้นจนเลี้ยวเปิดประตูออกไปถึงระเบียง สายลมแรกที่ปะทะใบหน้ามีกลิ่นแห้งแล้งชวนให้จิตใจแห้งแล้งตามไปด้วย เขาเห็นสีดำของภูเขาเบื้องหน้าตัดกับท้องฟ้ายามค่ำที่พราวไปด้วยดวงดาว ไม่ทันจะมองอะไรมากกว่านี้ มือแข็งเหวี่ยงเขาทิ้งให้กลิ้งลงบันไดมากระแทกผนังที่รอรับอยู่  โครม!!!

ถึงจะเป็นบันไดที่ไม่กี่ขั้น แต่ก็ทำให้เจ็บไปทั้งตัว รติกรหอบฮักด้วยความตกใจ เขายันตัวขึ้นมาเสื้อผ้าสีขาวสะอาดกลายเป็นสีฝุ่นน้ำตาลเกือบทั่วตัว เขาหันไปมองคนเหวี่ยง สีหน้านั้นโกรธจัด อะไรกัน?? คนที่ควรโกรธคือเขาต่างหาก

“ไม่อยากอยู่ร่วมห้องใช่ไหม.....งั้นก็ไปอยู่ร่วมห้องกับสัตว์ก็แล้วกัน” เขาหันไปชี้นิ้วทหารยามที่เข้ามาดูสถานการณ์ “เอาไปขังในคอกม้า พรุ่งนี้เช้าให้ไปทำงานร่วมกับคนงานก่อสร้าง”

“พะยะค่ะ” ทหารสองนายหิ้วปีกเขาถูลู่ถูกังไปตามทางเดินสกปรกที่มืดเห็นอะไรไม่ค่อยชัดเจน ก่อนจะพลั่กเขาซะกระเด็นลงมาคลุกฝุ่นเป็นครั้งที่สอง เจ็บชะมัดเลย....คนพวกนี้มันยังไงกันนะ ชอบทำร้ายคนอื่นจริงๆเลย เขาค่อยๆยันกายลุกขึ้น มือสัมผัสถูกฟางแห้งๆที่ปูเต็มพื้นไปหมด ต้องใช้เวลาครู่หนึ่งถึงปรับ สายตาให้มองเห็นภายในคอกสัตว์ที่มีแสงน้อยมากได้

ครึ่กกกก...เสียงพ่นลมหายใจของม้าอยู่ไม่ไกล นี่คอกม้าหรอกหรือ รติกรเดินสำรวจไปทั่ว ส่วนใหญ่เป็นม้าทั้งม้าเล็ก ม้าใหญ่ ท้ายๆคอกมีอูฐอยู่สิบกว่าตัว เดินไปเดินมาก็ไม่รู้จะซุกตัวอยู่ซอกไหนดี เขาเหลียวมองไปรอบๆก่อนจะเหลือบไปเห็นช่องลมที่อยู่สูงเหนือขึ้นไป มันกว้างจนมองเห็นฟ้ากว้างเต็มไปด้วยดาวพร่างพราว สวยจริงๆ....เด็กหนุ่มอยู่ในเมืองใหญ่ไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นดาวมากมายละลานตาเท่านี้มาก่อน พอได้เห็นก็รู้สึกเศร้าจนน้ำตาร่วง เขาเปิดประตูคอกเข้าไปเพื่อให้ดูชัดๆ เจ้าม้าที่นอนอยู่พงกหัวขึ้นมาส่งเสียงครืดในลำคอเบาๆ

“ชูววววว” เขาพยายามปลอบ แต่มันไม่ไว้ใจรีบลุกขึ้นขยับขาหลังไปมา โครม!!! มันเตะไปโดนผนังไม้สูงด้านหลังหลุดออกมาทั้งแผ่น ร่างเล็กตกใจยืนนิ่งรอดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก นาทีก็แล้ว สองนาทีก็แล้ว เงียบกริบ.....นี่คงไม่มีใครได้ยินแน่ เขาค่อยๆต้อนเจ้าม้าให้ไปอีกทาง ก่อนสำรวจช่องว่าง ว้าว......

ไม่ได้ปูอิฐปิดเอาไว้ มันแค่แผ่นไม้เก่าๆวางเรียงยิงด้วยตะปูตัวสองตัวเอง อืม....หละหลวมจัง หรือคิดว่าที่นี่ไม่มีโจรมั่งถึงได้ไม่ระวังกันเลย เขาลองดึงออกอีกสักแผ่น โครม!มันหลุดออกมาได้ไม่ยากนัก ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัว เขาไปได้......เขาไปจากที่นี่ได้ รติกรแทรกตัวออกไปข้างนอก ลมเย็นยะเยือกพัดมาแรงรู้สึกได้ถึงเม็ดทรายที่ปะทะใบหน้า กำแพงวังไกลๆออกไปนั้นเห็นแนวต้นอินทผาลัมขึ้นหนาแน่น หลังรั้วกำแพงผุพัง ทางนั้น....น่าจะไปได้

เขาหันกลับเข้าไปในคอก ใส่อานม้า คว้าชุดคลุมของคนงานสีน้ำเงินมาสวมใส่ ทะเลทรายนั้นกลางคืนหนาว ตอนเช้าจะร้อน เขาเตรียมพร้อมก่อนออกไป ถุงหนังแกะขนาดพกพาพอใส่น้ำได้ไม่มากแต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย เขาดึงไม้ออกอีกหลายแผ่นกว่าจะกว้างพอให้ม้าลอดมาได้  ทันทีที่ได้ขึ้นหลังม้ารติกรก็รู้สึกได้ถึงอิสรภาพ ใช่.....นี่คือสิ่งที่มนุษย์หน้าไหนก็ต้องการ อิสระที่จะไปไหนก็ได้โดยไม่มีพันธะ เขาควบม้าออกไปยังแนวต้นอินทผาลัมทันที ยิ่งใกล้ก็ยิ่งเห็นได้ชัดว่ากำแพงเก่าไม่ได้ซ่อม  

ครั้งหนึ่งมันคงเคยตั้งตระหง่าน แต่เวลาที่ผ่านไปและรากของต้นไม้ทำให้ฐานมันหักพังลงมาช่วงหนึ่ง มือเล็กดึงบังเหียนแรงด้วยความตกใจเมื่อเห็นยามสะพายปืนลุกมาจากเงามืดสองนาย แย่แล้ว

“ว่าไง...”

“ไง....” เขาดึงผ้าขึ้นปิดหน้าเหลือแต่ลูกตา

“มีงานด่วนหรือ ถึงออกไปดึกขนาดนี้”

“ชะใช่...เจ้าชายจารีฟมีรับสั่งมา”

“ให้ไปไหนล่ะ”

“เอ่อ.....” แย่ล่ะสิ เขาไม่รู้นี่นา

“อ๋อ....ที่โอเอซีสล่ะสิ ท่านล่ะชอบให้ไปบ่อยๆอยู่แล้ว” ทหารยามอีกคนว่า

“ใช่ๆ ที่โอเอซีสแหละ”

“งั้นตามสบายเลย” ทั้งคู่ผายมือให้ผ่านไปได้

“ขอบคุณ” รติกรกระตุกม้าให้ผ่านทั้งคู่ลัดเลาะแนวต้นอินทผาลัม เมื่อพ้นออกมาเขาก็ห้อสุดเหยียด ไปให้ไกล ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาเป็นอิสระแล้ว

            ************

 เปรี้ยงงงงงงง!!!!!

เฮือก!!! รติกรสะดุ้งเฮือก  เสียงปืน?? เขาลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนซบหลังม้าหลังเนินทรายสีทอง เขาเงยหน้ามาชนจมูกเปียกๆของมัน เมื่อคืนขี่มันเตลิดออกมาไกลไม่รู้ไกลแค่ไหน เขาขี่จนม้าหมดแรงเหงื่อชุ่มแผงคอ มันส่งเสียงครืนเบาๆแล้วคุกเข่านั่งลงทำให้ไปต่อไม่ได้ เขาจึงซุกตัวนอนข้างๆมัน ตอนนี้รู้สึกเหนื่อย เนื้อตัวเหนียวสกปรกไปหมด หิวมากด้วย

จริงด้วย เสียงปืนนั้น??... เขาหันไปมองรอบๆแล้วต้องสะดุ้งเฮือกเป็นครั้งที่สอง มีร่างในชุดคลุมสีดำมิดชิดเห็นแต่ดวงตาอยู่ไม่ไกลนัก คนๆนั้นกำลังจูงอูฐบนเนินทรายเหนือขึ้นไป ใครกัน??

วิ๊วววววววว......มันหันไปเป่าปากเรียกพรรคพวก ไม่ใช่เลแวนซ์แล้ว รติกรโดดขึ้นบนหลังม้าทันที

“ไปสิ!! เร็วเข้า...” เขากระทุ้งสีข้างมันแรงๆ เจ้าม้าสีน้ำตาลถึงกระโจนไปอย่างรวดเร็ว มันวิ่งลงจากเนินทรายลงไปถึงทางลาดก้นแม่น้ำที่แห้งเหือดโดยมีเสียงโห่ฮาไล่หลังมาติดๆ คนพวกนี้เป็นใครกัน?? เด็กหนุ่มหันไปมองข้างหลัง กลุ่มคนนับสิบขี่ม้าไล่กวดมาใกล้แล้ว ด้านหลังมีฝูงอูฐไล่ตามมาอีกเป็นร้อย แย่แล้ว...จู่ๆก็มีเสียงดังฟิ้ววว

เพี้ยะ!!!  “โอ้ยยยยย”

รติกรร้องลั่นอะไรบางอย่างพาดโดนแผ่นหลังเขาอย่างแรง มันตวัดรัดแขนให้แนบกับตัวก่อนกระชากเขาลอยจากหลังม้าของตัวเอง วินาทีนั้นคิดเลยว่า ตายแน่ๆ.... ร่างเล็กกระแทกพื้นกรวดแข็งๆ พลั่ก!!!! เจ็บแล้วจุกจนร้องไม่ออกเลย ขณะที่เท้าม้านับสิบวิ่งรายล้อมรอบตัวจนบดบังแสงแดดไปหมด  

“โอ้ยย” เชือกคมๆรัดรอบตัวเขาถูกดึงขึ้นแรงๆ ทำให้เจ็บเหมือนเนื้อจะขาดเขาต้องลุกตามแรงดึงอย่างช่วยไม่ได้ มีมือกระชากผ้าปกปิดใบหน้าออก

“คนต่างชาตินี้” ประโยคนี้สร้างความประหลาดใจแก่คนที่ยืนรายล้อม มีมือดีจับหน้าเขาหันไปทางโน้นที ทางนี้ทีเหมือนเป็นตุ๊กตา รติกรตัวสั่นด้วยความกลัว คนพวกนี้เป็นใครไม่รู้ ทุกคนซ่อนใบหน้าใต้ผ้าคลุมกันทรายเหลือแต่ดวงตาดุดัน คิ้วเข้มและผิวคล้ำออกดำทำให้ดูน่ากลัวกันทุกคนเลย

“พาไปหาอิซัสดีกว่า”

“นั้นสิ”

“ไม่นะ ปล่อยฉัน....โอ้ยยยย” ร่างเล็กโดนหิ้วขึ้นพาดบนหลังม้าเหมือนเป็นกระสอบเก่าๆก็ไม่ปาน ท้องกระแทกกับหลังม้า ยิ่งมันออกวิ่งตัวก็ยิ่งกระแทก ปึ่กๆๆๆ ยังกโดนหมัดฮุกเข้าท้องตลอดเวลาเลย นานแค่ไหนไม่รู้ เส้นทางไปมาก็ยิ่งดูไม่ออกเพราะเขาโงหัวไม่ขึ้น มองไม่เห็นอะไรนอกเท้าของม้า นานเป็นชั่วโมงกว่าม้าจะหยุดและเขาโดนหิ้วลงมา พวกมันโยนเขาลงบนพรม โครม! ถึงตอนนี้รติกรระบมไปทั้งตัว เขาเกือบจะหมดสติอยู่แล้ว

“อะไรกันล่ะเนี่ย จาร์ฟา”

“คนต่างชาติ ขี่ม้าออกมาตามลำพังเลยพามาให้นายดู” คนพูดเข้ามาแกะเชือกที่พันเขาอยู่ หมอนี่ถีบเขาให้ม้วนกลิ้งเป็นเศษพรมเลย ร่างเล็กหอบแฮ่กยังไม่มีแรงจะยันตัวลุกขึ้นเลย ก็มีมือดีกระชากคอเสื้อเขาลุกขึ้นยืน ชายสองคนจับแขนเขาหักไปด้านหลังพาตัวมายืนต่อหน้าชายคนหนึ่ง คนที่....มีสายตาน่ากลัวจนรู้สึกขนลุก ขนตางอนกระพริบปริบๆก่อนจะวูบหมดสติไปจริงๆ   
  
(ติดตามตอนต่อไปจ้า) :-[ :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: thisispom ที่ 11-04-2011 11:26:33
จะหนีเสือปะจระเข้หรือเปล่าน้องเนย
+1 เป็นกําลังใจให้ค่ะ มาต่อเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 11-04-2011 11:32:57
เห้ย  ตกลงใครเป็นพระเอกเนี่ย

ชักงง ๆ ตอนแรกนึกว่าเป็นจารีฟซะอีก

จะว่าพระราชวงศ์นี้ช่างโสมมยิ่งนัก มั่วมากมาย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: som~ ที่ 11-04-2011 11:39:23
น่าสงสารทั้งสองคนเลยทั้งคาริค ทั้งเนย       :o12:  :o12:        เเล้วต่อไปจะโดนอะไรอีกรึเปล่าเนี่ย....
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 11-04-2011 11:40:20
ตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ ว่าแต่ใครจะเป็นพระเอกนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 11-04-2011 11:42:18
โห้ย อุตสาห์หนีออกมาได้แล้ว
ไม่ใช่ว่างานนี้หนีเสือปะจระเข้หรอกนะ
แอบเคืองเลแวนซ์ แค่นี้ก็ต้องไล่มานอนข้างนอกด้วย ใจร้ายๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: theblink ที่ 11-04-2011 12:06:23
รีสเนี่ยดื้อจริงๆ ต้องปราบพยศแล้วใช่มั้ย?  เลแวนซ์?  (คาดหวัง)
ส่วนคาริคเนี่ยน่าสงสารจัง 
ถ้าใช้คำว่า 'เวียนกันใช้' เนี่ยน่าสงสารไปมั้ยนะ?  (อยากให้รีสโดนมั่ง   :oo1: )
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 11-04-2011 12:12:30
โอ้นายเอกเรื่องนี้ สมบุกสมบันจริง ๆ  :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: melody ที่ 11-04-2011 12:25:22
หรือว่าเค้าคือพ่อพระเอกตัวจริง เสียงจริง :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 11-04-2011 12:56:52
ตกลงใครเป็นพระเอกกันแน่ละเนี่ย :really2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: →Yakuza★ ที่ 11-04-2011 13:18:01
เรื่องนี้ชีวิตบัดซบมากเลย

เนยสู้ชีวิตต่อไปนะ ถ้าต้องถูกใช้เป้นสัตว์ขนาดนั้นก็ฆ่าให้ได้เยอะสุดละค่อยฆ่าตัวตาย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: Lady-Rabbit ที่ 11-04-2011 13:30:41
เพิ่งกดเข้ามาอ่าน แต่แค่ตอนเดียวก็สนุกมากแล้ว ขอแปะไว้ก่อนนะคะว่าจะติดตามค่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 11-04-2011 13:35:07
กำของนายเอกจริง ๆ หนีเสือปะสิงโต หุหุ
ใครเป็นพระเอกไม่ยู๊แต่ชอบบบบบแนวทะเลทรายยย คลาสสิคสุด ๆๆๆ
 :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: kumaichill ที่ 11-04-2011 14:59:24
สนุกดีค่ะ ชอบเรื่องแนวนี้
จะติดตามนะคะ
น้องเนยน่าสงสารมาก แค่เริ่มนี่โดนฉีดยาไปตั้งกี่เข็มแล้ว
ถ้าโลกในอนาคตเป็นอย่างนี้จริง คงมีชีวิตที่ลำบาก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 11-04-2011 15:15:03
ว๊ายยย ชอบพระเอกที่ดูร้ายๆ แบบนี้มากกว่านะคะ
อ่านแล้วมันซี๊ดถึงทรวงในดี > <~
 :pighaun:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 11-04-2011 15:18:32
โอ้ยหนีมาได้ไม่วายก็โดนจับอีก


แย่จริงๆๆเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 11-04-2011 15:23:54
ตระกูลน้ำกามชัดๆ

เอากันให้มั่วฉิบ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 11-04-2011 15:34:33
มันน่าสงสารจริงๆ ถ้าคนที่เจอข้างนอกจะเป็นพระเอกก็ดีกว่าในอยู่ในวังวนแบบนั้น ...
มันไม่ไหวจริงๆ ถึงจะเป็นผู้ชาย ก็คน ไม่ใช่หรอ ??
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 11-04-2011 15:43:16
เดาไม่ถูกเลย

ว่าเนื้อเรื่องจะเป็นงัยต่ออะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 11-04-2011 15:59:27
ว๊าววว ลุ้นมากเลยค่ะ แต่ชอบพระเอกอย่าง เลแวนซ์นะ เถื่อนนดี ฮ่าๆๆ
มันโดนนนนนนนนน :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 11-04-2011 17:23:37
 :z3: ใครคือพระเอกฟ่ะ
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 11-04-2011 19:49:39
งงแล้วสิว่าไครคือพระเอก
ชอบพล็อตแบบนี้
แต่อยากเห็นนายเอกร้ายๆบ้างร้ายแบบฉลาดๆพอจะเปงไปได้ไหมคนเขียน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 11-04-2011 19:57:53
หนีเสือปะจรเข้ปะปิรัญญ่า  :try2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 11-04-2011 20:38:44
นั่นสิ พระเอกคือผู้ใด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 11-04-2011 20:58:47
 :serius2: จารีฟทำไมโหดร้ายแบบนี้อ่ะ !!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 11-04-2011 21:26:29
นายเอกของดิฉันมาเจอใครอีกล่ะเนี่ย ฟังจากชื่อเรื่องนี่
ต่อให้หนียังไงก็หนีไม่พ้น ต้องได้เป็นคนให้การบำเรอแน่นอน
แต่ถ้าจะให้บำเรอจริงๆ ก็ขอให้บำเรอแค่คนๆเดียวเถอะนะ อย่าให้ต้องบำเรอหลายๆคนเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 11-04-2011 22:35:31
ติดตามต่อๆๆ ลุ้นๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 11-04-2011 23:31:47
รอๆๆๆ

รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 11-04-2011 23:52:03
ชีวิตคลุกฝุ่น กรรมเวรจริงเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 11-04-2011 23:54:49
น่าสงสารอ่า  แต่ว่าก้ชอบ...
โอ๊ะ....งงตัวเอง  ฮ่าๆๆ :z1:

สนุกมาก  จะรอติดตามตอนต่อไปนะ
เป็กำลังใจให้คนแต่งนิ  สู้ๆ   :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 12-04-2011 06:53:52
เวรกรรมของเนย >.<
บวกให้จ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 12-04-2011 09:13:05
เพิ่งจะได้อ่านคะ
ตามอ่านทุกเรื่องของคุณ nariza6 เลย
ตอนนี้มี 3 เรื่องใช่ไหมคะ ??

สงสารน้องเนยยย  :o12: :o12:
ตั้งแต่เริ่มเรื่องเลย

ใครเป็นพระเอกละเนี่ยยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 12-04-2011 13:03:21
น้องเนยจะโดนอะไรอีกป่าวเนี่ย??? น่าสงสาร  :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 12-04-2011 13:10:31
น่ากลัวมากๆๆ รอดเถอะนะ คนดี สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 13-04-2011 00:52:09
...ใครอีกแล้วเนี่ย...

อะไรกัน อะไรกัน

หนีออกมาก็ไปไม่ถึงไหน แถมยังโดนใครไม่รุ้จับไปอีก

น้องเนยนี่น๊า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 13-04-2011 01:03:39
พระเอกช่วยด้วยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 13-04-2011 10:50:19
 o22 o22 o22 o22 o22  อะไรกันเนี่ย
ทำไมชีวิตถึงบัดซบขนาดนี้นะ คาริค น้องเนย
 :z6: จารีฟแม่งเลว
คนนะเนี่ย ไม่ใช่สิ่งของ ถึงแม้เป็นสิ่งของเจ้าของยังหวงเลย นี่มันอะไรว่ะ

 :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 13-04-2011 15:39:06
โอ้ หนูเนยต้องระหกระเหินไปไหนอีกเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 13-04-2011 21:45:00
บอกได้เลย ว่า "โหด" เรื่องนี้มันจะดำเนินต่อไปยังไงล่ะเนี่ย
แต่ที่แน่ๆ น้องเนยของเราน่วมไปทั้งตัวแล้วนะ -*-


รอติดตามต่อนต่อไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: jannie ที่ 14-04-2011 01:36:57
เดี๋ยวเนยคงจะมีคนแย่งกันตรึมแน่เลย...
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 6 หนี!!!! 11/4/11(P8)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 14-04-2011 02:57:44
นึกว่าจะหนีได้ซะอีก กลับมาเจอเรื่องร้ายจนได้เนยท่าจะแย่ละงานนี้ สุขสันต์วันสงกรานต์นะครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 14-04-2011 07:56:10
มาต่อแล้ว ใครอ่านก็อย่าเพิ่งต่อว่าใจร้ายนะ เรามันชอบให้นายเอกทรมานนานๆหน่อย ฮิฮิฮิ :o8: :o8:


 ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย


แปะ! แปะ! “เฮ้....ตื่นได้แล้ว”

มือสากกระด้างแข็งตบเบาๆที่หน้าปลุกรติกรให้ลืมตาขึ้นมา เขาสะดุ้งเฮือกทันทีที่เห็นหน้าดุดันอยู่ห่างไปแค่คืบเดียว ดวงตาสีดำเย็นชาเหมือนราตรีที่มืดยิ่งกว่ามืด ไร้อารมณ์ ความรู้สึกใดๆ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบางเม้มเหมือนคนอารมณ์บูดตลอดเวลา แค่มองก็ทำให้คนถูกมองรู้สึกอึดอัดได้แล้ว ร่างเล็กเขยิบหนีแต่ติดหมอนจำนวนมากที่รายล้อม เขาเหลียวมองไปรอบๆพบว่าตัวเองนอนบนฟูกนุ่มภายใต้กระโจมสีขาวสกปรก

“คุณเป็นใคร?”

“ฉันต่างหากที่ควรเป็นคนถาม” พูดจบอุ้งมืออันใหญ่โตคว้าปลายคางเขาไว้แน่นลากให้คลานเข้ามาใกล้ๆ จนได้กลิ่นบุหรี่เย็นๆจากลมหายใจ “พูดมา”

“ผม....” จะให้เริ่มตรงไหนล่ะ รติกรไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้ตัวเองปลอดภัยดี

“ชื่อ??”

“เนย...”

“มาจากไหน”

“วอชิงตัน ดีซี”

“แล้วไปทำอะไรในวังสุลต่านคาเมน” ใบหน้าอ่อนวัยตกใจไม่น้อย รู้ได้ยังไงว่าเขามาจากที่นั้น อีกฝ่ายถึงหยิบเสื้อคลุมที่สวมมาให้ดู มีตราที่ปักเป็นรูปเหยี่ยวสีทองเหนืออักษรย่อ KM คงเป็นตราของพระราชวัง

“ผม...ผม.....ถูกจ้างไปทำงานก่อสร้างที่นั้น ผมหนีมา” มือที่บีบปลายคางเขาแน่นปล่อยทันที รติกรใจชื้นขึ้นหน่อย เขารีบเขยิบออกห่างไปสุดปลายของฟูก ใกล้ๆนั้นมีโต๊ะเตี้ยให้นั่งทำงานได้ สังเกตได้จากมีหนังสือ ปากกาและตะเกียงน้ำมัน เลยไปอีกหน่อยถึงออกไปข้างนอกได้ เขาเห็นเงาคนเหมือนกำลังทำงานบ้านอยู่ข้างหลัง

“ถอดสิ”

“อะไรนะ??” เด็กหนุ่มหันมามองหน้า

“ฉันไม่เชื่อที่พูดหรอกนะ ตัวเล็ก ผิวขาวอย่างนี้น่ะหรือเป็นคนงานก่อสร้าง  ถอดเสื้อออกมาให้ดูหน่อยสิ” ทำงั้นได้ไงล่ะ ร่างเล็กนั่งตัวแข็งสีหน้าปฏิเสธโจ่งแจ้ง คนคอยจึงลุกขึ้นมาหา

“อย่า....” เขาถอยหนี พยายามปัดมือที่คว้าคอเสื้อเอาไว้ออกไป แต่ก็ถูกจับกดลงกับพื้น มือเขาปัดโต๊ะเตี้ยๆนั้นล้มไปด้วย ร่างสูงใหญ่คล่อมเหนือร่างเขา พยายามถอดเสื้อที่สวมอยู่ออกให้ได้  “อย่า....ปล่อยผม”

“อิซัส ทำอะไรอยู่” ใครคนหนึ่งเข้ามาถาม น้ำเสียงราบเรียบไม่ได้ตกใจในสิ่งที่ได้เห็นแม้แต่น้อย

“สอบปากคำมันอยู่ จาร์ฟา ออกไปก่อน....” อิซัสสะดุ้งน้อยๆ เขาหันกลับมาพบว่ามีบางอย่างแทงเข้าที่สีข้างเขา ใต้ร่างเขาตะเกียกตะกายหนีออกไปจนได้

“หยุดนะ”

ริตกรไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาวิ่งออกจากกระโจมมาวิ่งลงเนินทรายไปหาโอเอซีสเบื้องหน้า มีสาวๆที่กำลังทำอาหารและฝูงอูฐผูกไว้ใกล้ๆนั้น เขาต้องไปให้ถึงพวกมัน แต่เพียงวิ่งไปใกล้เท่านั้นก็มีเสียงตะโกนโวกเวกขึ้นมา

“ช่วยด้วย!!!.... ช่วยด้วย” หญิงชาวอาหรับคนหนึ่งสวมชุดคลุมปกปิดใบหน้ามิดชิดเห็นลูกตาตะโกนขึ้น เธอเห็นเขาวิ่งเข้ามาก็รีบโผเข้าหา ชี้นิ้วบอกเขา “ลูกฉันจมน้ำ ช่วยด้วย เร็วเข้า!!!”

เธอคงนึกว่าเขาจะมาช่วย รติกรเห็นโอเอซีสนี้มีจุดที่ลึกอยู่ มีเด็กตะกุยตะกายน้ำกระจาย  พอได้ยินคำว่า ‘เร็วเข้า’ความคิดก็เหมือนถูกสลับสวิทกระทันหัน เขากระโจนลงน้ำ ตูมมมม...วินาทีต่อมาถึงรู้ว่าตัดสินใจผิดไปแล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากว่ายไปให้ถึงเด็กเร็วที่สุด เขาคว้าตัวเด็กไว้ได้

“อ๊า!!! อ๊า...”

“ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไร” วงแขนโอบรอบคอเด็กพาว่ายไปถึงฝั่ง

“ได้แล้ว....ได้แล้วๆๆๆๆ” สาวๆร้องเสียงดีใจสุดขีดช่วยกันลากเด็กขึ้นมาก่อน แต่ก็มีมือแข็งแรงคว้าตัวเขาขึ้นมาเช่นกัน แม่ของเด็กเข้ามาลูบหลังเขาแล้วกล่าวสั้นๆ “ขอบคุณ”

ขอบคุณอะไร?? เขาแค่ตัดสินใจผิดพลาดเท่านั้น รติกรอยากจะบอก หากมือแข็งๆนั้นลากเขากลับไปที่กระโจมอย่างไม่ปราณีปราศรัยเลย มาถึงก็พลั่กเขาล้มลงบนพรม ต่อหน้าผู้ชายอีกคนที่ถอดเสื้อลงมากองที่เอวกำลังทำแผลอยู่

“เป็นไรหรือเปล่า” คนโยนเขาถามคนนั่งทำแผล

“นิดเดียวเอง” เขาแปะสก๊อกเทปเสร็จถึงหันมาชี้นิ้วใส่ “แก....แทงฉันด้วยปากกา”

“ฮะฮะ....” จาร์ฟาหัวเราะ

“มันแทงฉันด้วยปากกา...ของฉันเอง” อิซัสหัวเราะเขาลุกขึ้นอวดเรือนร่างที่แข็งแกร่ง กระชากแขนเล็กลากกลับมาที่ฟูกนอน “แกต้องชดใช้”

“อย่า...อย่า ผมไม่ได้ตั้งใจ” เขาถูกเหวี่ยงล้มลง เสื้อที่สวมอยู่ถูกกระชากขาด แคว่ก!! “อย่า....ปล่อยนะ”

ผิวขาวโพลนตัดกับแสงทึมๆภายในกระโจมปรากฏต่อสายตาทั้งคู่ อิซัสกระชากเสื้อตัวบนออกไปจนหมด เขาตรึงสองมือไว้เหนือศีรษะมองผิวเนื้อเปียกๆอย่างพอใจ รติกรน้ำตาร่วงลงหางตา กลัวเหลือเกิน เขาไม่น่าหนีมาเลย ไม่น่าเลย....

“นี่เหรอ เด็กคนงานก่อสร้าง ผิวมันคนล่ะอย่างเลย” จาร์ฟาเข้ามานั่งชมใกล้ๆด้วย  เขาไล้นิ้วไปมาบนพวงแก้มนุ่ม

“ฉันว่าเป็นคู่นอนให้พวกนั้นเสียมากกว่า....ใช่ไหม...เนย” อิซัสกระซิบถาม

“ฮึ่ก..” ร่างเล็กกลั้นสะอื้นไม่อยู่ คล้ายคำตอบกลายๆ ชายหนุ่มมียิ้มเหี้ยมบนใบหน้าทันที เขาช้อนใบหน้าให้หันมาสบตา มีความหมายที่ซ่อนความอยู่และรติกรเห็นแววเย้ยหยัน สะใจ แกมชิงชัง...ที่ไม่ได้ชิงชังเขา แต่ชิงชังคนที่เขาหนีมาต่างหาก ผู้ชายคนนี้เกลียดราชวงศ์

ริมฝีปากอุ่นแนบลงมาในลักษณะรุนแรง ป่าเถื่อน จงใจให้เขาเจ็บจนต้องเผยอปากเพื่อให้ความเจ็บปวดบรรเทาลง หากกลับเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปทำให้เขาปั่นป่วนยิ่งขึ้น

“อือ!!” เด็กหนุ่มได้แต่ท้วงอย่างเดือดดาล แต่ครู่เดียวอารมณ์โกรธก็ต้องหยุดลง เมื่อจูบนั้นนุ่นนวลขึ้น มือที่จับตรึงมือเขานั้นคลายออกเพื่อโอบกอดเขาทั้งตัว ริมฝีปากบดเคล้านุ่มนวลทำให้จูบซาบซ่านหวานในแบบที่ไม่เคยประสบมาก่อน รติกรเลื่อนมือลงยันไหล่กว้างด้วยกำลังที่เหลืออยู่น้อยนิด ขณะที่ท่อนแขนแกร่งรั้งเอวบางขึ้นแนบชิดจนรู้สึกได้ถึงความแข็งขืนตรงกลาง กลิ่นของความกระหายโชยมาแตะจมูก ไม่....แบบนี้ ไม่เอา!

“อะ..” อิซัสผงะเล็กน้อย เขายันตัวขึ้นมา นิ้วแตะแผลถูกกัดที่มุมปาก

“เป็นไร” จาร์ฟาถาม

“เห้อะ.....ยังไม่มีใครได้แตะต้องเขาเลย”

“รู้ได้ไง”

ชายหนุ่มไม่ตอบเขาแค่ผายมือให้ดูเอาเอง ร่างเล็กตัวสั่นน้อยๆ ตาแข็งกร้าวทั้งที่น้ำตาไหลไม่หยุด ริมฝีปากขบเม้มกลั้นอารมณ์ตัวเองไม่ให้หลุดลอดออกมา อากับกิริยาต่อต้าน ไม่ได้โอนอ่อนเอาใจเพื่อชีวิตของตัวเองเลย  คาริบ  อาฮาบี อิซัส เลียริมฝีปากตัวเอง ลิ้มรสเลือดอย่างถูกใจ เขาเร่ร่อนไปทั่วผืนทะเลทราย คอยปล้นสินค้าของมีค่าทุกอย่างของราชวงศ์ที่น่ารังเกียจ ไม่คิดว่าจะได้เจอของดีๆอย่างนี้เข้า

อยากได้  นี่เป็นความรู้สึกที่ไม่ได้รู้สึกมานาน หลังจากเสียผู้หญิงคนแรกในชีวิตไปแล้ว ชาวต่างชาติคนแรกที่ปากหวานและกล้าแทงเขา กัดเขา ทำให้รู้สึกกลับไปเป็นหนุ่มที่รักสนุกอย่างแต่ก่อน

“สมบัติที่ยังไม่ได้ถูกแตะต้องของอัลมาอิดะฮ์ มันจะรู้สึกอย่างไงนะถ้ารู้ว่าเป็นของฉันแล้ว.....จาร์ฟา ไปเอาตราเหล็กเผาไฟให้หน่อย”

“เอางั้นเลยเหรอ” เขาถามแต่ก็ยอมลุกไปโดยดี

“คุณจะทำอะไร??” รติกรรู้สึกกลัวขึ้นมา เขาพยายามพลั่กไสร่างที่ทาบทับตัวออกไป อิซัสยึดสองมือไว้เขามองไปทั่งร่างแล้วจับพลิกคว่ำหน้าลง มือข้างหนึ่งไล้ไปทั่วแผ่นหลัง “ปล่อยผมนะ ปล่อย!!!”

“จะประทับตรงไหน” จาร์ฟากลับพร้อมของบางอย่างที่ได้กลิ่นไอร้อนโชยมา

อิซัลไล้ปลายนิ้วจากแผ่นหลังลงมาถึงเนินสะโพกลงไปถึงน่องและข้อเท้า “ตรงนี้”

“ไม่นะ...อย่า! อย่า ปล่อยผม เลแวนซ์  อ๊า!!!!!!!!!!!”

ฉ่า... เสียงเนื้อไหม้ดังก้องในหู รติกรเจ็บปวดที่สุดในชีวิต เหล็กร้อนๆเผาฝ่าเท้ามันทรมานจนหมดแรงจะรับรู้ได้อีก เขาเป็นลมไปจนได้แต่ก่อนที่สติจะหลุดลอยก็ยังรู้สึกถึงรอยประทับนุ่มนวลที่ขมับเบาๆพร้อมเสียงกระซิบว่า

“จำไว้....เธอเป็นสมบัติของ คาริบ อาฮาบี อิซัลแล้ว”

‘ไม่....เลแวนซ์ คุณอยู่ไหน?’รติกรนึกก่อนความมืดจะครอบงำเขา

            ***********
(ติดตามตอนต่อไปจ้า)  :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-04-2011 08:09:05
 :เฮ้อ:นายยเอกเป็นคนหรือควาย



แล้วไอ้พวกที่นายเอกเจอนี่คนหรือสัตว์  ไม่มีจิตใจดีๆกันบ้างเลยหรือ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 14-04-2011 08:49:26
หนีเสือปะสิงโตจิงๆ
หม่านไส้นายเอกอ่ะหนีเขามาเองจะตะโกนหาเพื่อ
แต่คนเขียนคงทรมานนายเอกไปอีกนานไหมน๊า  แค่นี้ก็แรงแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 14-04-2011 08:59:32
 :m17: คนเขียนจ๋าาา อย่าโหดร้ายกับนายเอกนัก  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 14-04-2011 09:15:45
โอ้ยยย ถ้าแลเวนซ์เห็นเข้าจะเป็นไงบ้างอ่าา
ตะยังรับเนยได้เหมือนก่อนรึเปล่า งั่กก :o12:
อยากอ่านต่อแล้ววว ฮ่าๆๆๆ รอตอนต่อไปค่ะ! :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 14-04-2011 09:18:53
เรื่องนี้มีพระเอกจริงๆ ใช่มั้ย >.<
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 14-04-2011 09:42:16
เรื่องนี้ใครคือพระเอก :z2:
+ 1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 14-04-2011 09:58:50
ตูอยากจะบ้าตายน้องเนยเจอแต่ละคนยังกะผุดมาจากขุมนรก ไอ้พวกบ้า....... :angry2: :beat: :z6:
หวังว่าไอ้พวกบ้านั้นคงจะไม่ใช่พระเอกนะ :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 14-04-2011 10:17:58
ว้ากกกกกกกกกกกกกก
น่าตื่นเต้นมากเลยครับบบ
มันส์ดีจัง อ่านแล้วรื่นไหลดี

เพิ่งเข้ามาอ่านเอง แค่แรกเริ่มก้สนุกแล้วล่ะครับ
จะติดตามคัรบผม^__^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 14-04-2011 10:43:43
กลับไทยมาบวชล้างซวยเหอะเนย  :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Muzik ที่ 14-04-2011 10:46:26
เจอแต่เรื่องแย่ๆ แล้วก็คนแย่ๆ
ใครกันจะเป็นพระเอก น่าติดตามเว่อร์
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 14-04-2011 10:53:46
อ๊ากกกกกกกกกกก
เสด็จแม่....แกโหดอ่ะ
ชักสงสารนายเอกแล้วสิฮะ
 แต่ว่านะมากกว่านี้ก้ดี ยำนายเอกกันหน่อย สนุกแน่ 555 o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 14-04-2011 10:55:26
นี่มันอะไรกัน กว่าจะจบเรื่องได้นายเอกก็น่วมไปทั้งตัวแน่เลย อย่างนี้ต้องคิดค่าตัวแพงๆหน่อยนะเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 14-04-2011 10:58:45
อะไรกันนี่ อะไรกัน
มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเนยกันนี่
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 14-04-2011 11:19:28
สรุปว่าน้องเนยจะเสร็จโจรทะเลทรายรึเปล่านี่  เดาพระเอกไม่ถูกเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 14-04-2011 11:29:58
ว้ากกกกกกกกกกกก
แล้วยังงี้ เลแวนซ์ล่ะก๊ะ...............ให้ตายสิ อิซัล เป็นพระเอกใช่มิเนี่ย ตัดสินใจมิได้เลย 555
...ก้แบบว่า อิซัล ก้เข้าท่านะฮะ ดิบ ๆ เถื่อน ๆ อ๊ากกกกกกก ส่วน เจ้าชาย ก้เอาแต่ใจไรกันแบบนั้น อ๊ากกก

รอติดตามตอนต่อไปคร๊าบบบบบบ^^
ปล.สนุกมากเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 14-04-2011 11:32:03
รอแต่เธอ หลงละเมอเผลอคอยแต่เธอ
รอมาต่อค่าา

ป.ล. อย่าถามเลยว่าใครเป็นพระเอก ถามว่าเรื่องนี้มีพระเอกกี่คนดีกว่า :jul3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: sasa ที่ 14-04-2011 11:35:35
ควบสองเป็นเลยดีมะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 14-04-2011 11:37:31
เฮ้อ ใครจะเป็นพระเอกหล่ะเนี่ยยย
กลุ้มจริง ๆ สงสารนายเอกจัง  :m16:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: jannie ที่ 14-04-2011 12:02:09
น้องเนยหนีเสือปะจระเข้แท้ๆ เรียกหาแลแวนซ์ยังงี้ ตกลงว่าใครเป็นพระเอกกันน้า? (สุดท้ายทุกคนคงรักเนยแล้วแย่งชิงกันหัวปักหัวปำรึเปล่า ^^)
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: littleduck ที่ 14-04-2011 13:52:29
สรุป ใครเป็นพระเอก :z3:

กว่าจเจอตัวจริง เนยคงน่วม ไปแล้วอ่ะ  :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 14-04-2011 15:04:22
 :a5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 14-04-2011 15:13:53
กี๊ซซซซซ......จาเอาอีกๆๆ  มาต่ออีกได้ไหมค่าทั่น....ค้างอย่างแรงนิ   :a5:
เหอๆๆ  แต่ได้สนุก  น่าติดตามมากๆๆๆ
รออ่านอยู่น๊า พระเอกเป็นใครอ่าเนี่ยะ  ลุ้นๆๆๆๆ :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 14-04-2011 15:33:34
เรื่องนี้มีพระเอกชิมิ?? -"-
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 14-04-2011 18:46:53
โหดร้ายที่สุดเลยอ่ะ
หนูเนยจะน่วมก่อนไหมเนี่ย แต่ละคน
 :fire:คนนะไม่ใช่สิ่งของ
จะได้มาระบุว่าของใครๆ แล้วประทับตรา  :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-04-2011 19:02:07
โถ..หนูเนย..โดนประทับตราแสดงความเป็นเจ้าของซะแล้ว
เฮ้อ..ทำไมน้าหนูต้องไปตกอยู่ท่ามกลางเมืองเถื่อนแบบนี้
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 14-04-2011 19:12:37
ชิ ชิ ชิบหายแล้วววววว
เนยยยย แก ทำไงดีอ่ะ
ทำไมเป็นอย่างนี้อ่ะ
แง้ๆๆๆ ชีวิตจะรันทดเกินไปไม๊เนี่ย
โอ๊ยยยย เครียดด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 14-04-2011 19:20:58
จะเจอคนดีๆมากไหมอะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 14-04-2011 19:51:54
กระซิก กระซิก เจ็บแทนน้องเนย  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 14-04-2011 20:08:53
ใครจะมาช่วยนะ

หนีเสือปะจระเข้แท้ ๆ  
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 14-04-2011 20:47:52
 :o8: ดูท่าว่า อิซัส จะเป็นพระเอกนะ รึป่าว?
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 14-04-2011 20:59:53
สวัสดีค่ะ ไรท์เตอร์ เพิ่งมาอ่านครั้งแรก สนุกมากเลยย

เลแวนซ์ จะมาช่วยเนยมั้ย  ถ้ามาก็มาเร็ว ๆ ซิ

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 14-04-2011 21:01:40
สรุป  มันก็เลวเหมือนกันหมด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: som~ ที่ 14-04-2011 21:02:04
ถึงจะชอบอิซัส  เเต่อยากให้เลเเวนส์มากกว่าอ่า     ดูเหมือนหนูเนยก็ยังชอบเลเเวนส์บ้าง :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 14-04-2011 21:04:02
 :o8: ดูท่าว่า อิซัส จะเป็นพระเอกนะ รึป่าว?
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 14-04-2011 22:22:17
รอดูต่อไปว่าใครจะเป็นพระเอก!!!

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Papoonn ที่ 14-04-2011 22:50:32
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ! 
อิซัส นายแน่มาก  : )
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 15-04-2011 00:01:41
:เฮ้อ:นายยเอกเป็นคนหรือควาย
แล้วไอ้พวกที่นายเอกเจอนี่คนหรือสัตว์  ไม่มีจิตใจดีๆกันบ้างเลยหรือ

^
^
^

ชอบเม้นนี้สุดๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: JaJa89 ที่ 15-04-2011 00:24:41
เอ.... เลแวนซ์ หรือ อิซัลดีน้าาา
เชียร์ใครดีน้าาา เจ้าชาย? แต่เราก็ชอบคนเลวนะ
อิอิอิอิอิอิ สงสารหนูเนยจังเบยยยย  :z1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 15-04-2011 01:33:09
ฮ้า~~
ชั้นชอบอิซัลจัง~ :L1:

แต่ทำไม...
เรื่องนี้มีแต่คนซาดิสฟะเนี่ย :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 15-04-2011 01:47:03
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



ชอบแนวนี้มากเลยย



อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 



อัพด่วน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: kang ที่ 15-04-2011 02:37:21
ตกลงใครเป็นพระเอกอะ

555555+

แต่ก็สนุกดีคะ


มาต่าเร็วๆๆนะคะรออ่านอยู่

 :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 15-04-2011 03:06:19
เห้ออออออออออออออ

ซวยไม่รู้จักจบจักสิ้นเนอะ เนย

เป็นกำลังใจช่วยล้ะกัน

ห้าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 15-04-2011 12:22:08
อ่า อย่าใจร้ายนักสิคะ แค่เท่าที่เจอนี่ก็แร๊ง
อย่าโหดนักเรย น่าสงสารนุ้งเนยอ่ะ
เจอคนที่ใช่ซะที เสร็จไปซะแหล่ว  o22
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 15-04-2011 12:49:51
อ้ากกกน่าสงสารจริง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: kumaichill ที่ 15-04-2011 13:23:55
พระเอกจะเป็นเจ้าชาย หรือโจรทะเลทรายหว่า อยากรู้มากก
น้องเนยอึดมากกกก
โดนทารุณสารพัด น่าสงสาร
สู้ๆนะคะไรเตอร์ จะติดตามต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 15-04-2011 13:30:04
หนีเสือปะจระเข้ของจริงเลยนะเนย :เฮ้อ:
ไอ้ประเทศนี้มันไม่มีความเป็นคนหลงเหลืออยู่เลยเรอะ
เจ้าชายกะโจร โหดร้ายไม่ต่างกัน  :fire:
ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้า :man1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 15-04-2011 13:42:52
เรื่องนี้ใครเป็นพระเอกหนอ~ เนยก็ต้องผจญชีวิตต่อไปปปป >O<"
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: philopator7 ที่ 15-04-2011 16:38:26
โอ๊ยยย อยากจะบ้าตาย สงสารเนย นายเอกฉัน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเสียจริง

แต่ตอนนี้บอกไดว่า งง!! แฮะๆๆ ใครเป็นพระเอกฟร่ะ อยากรู้ๆๆๆ  :z3: :z3: :z3: :z3:

ซาอิท?
จารีฟ??
อิซัล???

หรือว่า จะมีใครเข้ามาอีก  โอ้ววว ไม่นะ น้องเนยช้ำหมดพอดีกว่าจะหาพ่อพระเอกเจอ ฮ่าๆๆ

แต่คิดว่าคิดไม่ผิดหรอก ต้องเป็นคน?คนนี้?แน่ๆๆ ฮ่าๆๆ ไม่บอกๆๆ

รออ่านต่อ (ถ้าบอกแล้วผิด หน้าก็แตกดังเพล้งนะสิ อิอิอิ)

ติดตามๆจ้า

ไรเตอร์สู้ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 15-04-2011 21:23:21
ใครจะเป็นพระเอกกันนะเนี่ย
สงสารน้องเนยมากๆ หนีเสือปะจระเข้ซะงั้น
แล้วเนยจะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี่ย
รอติดตามตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 15-04-2011 21:58:15
ใครกันน๊า พระเอกตัวจริง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 15-04-2011 23:10:42
ตกลงใครเป็นพระเอกละเนี่ยะ ??? - -'
เห้อออออ อิซัลหรอ เล่นประทับตราซะ

โอ้ยยยย สงสารน้องเนย โอ๋ๆ ทำไมชีวิตต้องเจอกับเรื่องเฮงซวยว้ะ !

+1 ให้จ้า ชอบอ่านนิยายแนวทะเลทรายม้ากกกกกกกก
มาเจอเรื่องนี้ถูกใจเลย แนวทรมานทรกรรมเนี่ยะ ก๊ากกก 55
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-04-2011 11:34:47
สงสารเนยจัง หนีเสือปะจรเข้จริงๆ
ทำไมต้องประทับตราด้วย
ทำตรงฝ่าเท้ายังงี้เนยก็ยังเดินไปไหนไม่ได้สิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 16-04-2011 13:53:44
โอ๊ยยย สงสารเนย ตกลงใครเป็นพระเอกเนี่ย ดูท่าจะเป็นไอ่เจ้าชายบ้านั่น ไม่เอาได้มั้ย ขอคนดีๆ ซักคนมาเป็นพระเอกได้มั้ยคะ pleaseeee
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 16-04-2011 15:19:12
ทำไมเนยถึงน่าสงสาร+โชคร้าย+ซวย ได้ขนาดนี้  :z3:

หนีนู่นมาเจอนี่ หนีนี่มาเจอนั่น

แล้วตกลงใครเป็นพระเอกกันแน่เนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 16-04-2011 16:09:34
ใครเป็นพระเอกกันแน่หว่า...  :confuse:
แต่คุณโจร2คนนี้ก็โหดได้ใจดีเหมือนกัน  o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 17-04-2011 11:05:18
ยังใจดี ประทับตรงฝ่าเท้าเฮ้อ สงสารเนยจังมีชีวิตรอดก็แปลกแล้ว เฮ้อ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 17-04-2011 12:31:18
หนีเสือปะจระเข้ไปเรื่อย ดีอย่างเดียวที่ยังไม่เสียตัวไป

ตามลุ้นเนยนะจ๊ะ ขอให้เจอดีๆสักที
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: Mio ที่ 17-04-2011 15:36:06

หรือจะเป็นคนนี้????   :z1:


แต่สงสารเนยอ่ะ

 ถึงจะชอบให้นายเอกโดนทรมานเป็นจำเลยรักแบบนี้ก็เหอะ( โรคจิตป่าววะตรู = = )



ทำบุญเก้าวัด ยังไม่หายซวยเลยเนยเอ้ยยยยยยย :m15:

ต่อๆๆๆๆๆๆๆ   :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 17-04-2011 15:52:45
ช่วงนี้ ดวงดาวของน้องเนยกำลังถูกดาวเสาร์บัง ราหู ดาวศุกร์เข้า ดาวเสาร์แทรก ขอทำนายว่าช่วงนี้ชีวิตของน้องจะซวยบรมมหาซวย ฟันธง!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 17-04-2011 16:56:08
ชีวิตทำไมสมบุกสมบันขนานเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 17-04-2011 21:00:39
 :เฮ้อ:ถ้าจะทรมานเนยก็มาต่อเร็วๆนะ
คนอ่านจะขาดใจ สงสารเนย
รู้สึกว่าอิซัสจะเป็นพระเอก เลแวนซ์เป็นพระรอง
เดามั่วไปหมดแล้วรีบเฉลยพระเอกเร็วๆเถอะนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: koollook ที่ 17-04-2011 21:16:07
ชอบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 7 ปีศาจแห่งทะเลทราย 14/4/11(P9)
เริ่มหัวข้อโดย: nomo9 ที่ 17-04-2011 21:44:51
เชียร์อิซัสอ่ะ แต่ว่าโหดร้ายไปหน่อยนะ ประทับตราเนี่ย ถ้าแผลติดเชื้อ น้องเนยของเราขาเน่าต้องตัดขาแน่ๆ T_T
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 18-04-2011 06:38:42
เรื่อยๆมาเรียงๆไม่ค่อยมีแก่ใจอยากอัพเท่าไร ทั้งที่เป็นวันเริ่มทำงานแล้ว คงอยากลันล้าบ้างแต่โอาสไม่อำนวย ฮือ...หงอยแต่เช้าเลยวุ้ย ขอกำลังจายด้วยจ้า   :sad4:


ตอนที่ 8  เส่นห์หาใต้เงาจันทร์

ร้อน....ร้อนเหลือเกิน

รติกรรู้สึกเหมือนอยู่กลางกองไฟที่ร้อนผ่าว เหงื่อเขาซึมจนรู้สึกได้ถึงการไหลของหยดน้ำบนเนื้อตัว ทว่า....ทั้งที่ร้อนทรมานอยู่อย่างนี้เขากลับขยับนิ้วไม่ได้เลยด้วยซ้ำ มันอ่อนล้าราวกับถูกถ่วงด้วยหิน ขณะที่รอบตัวนั้นมืดไปหมด มืด...แล้วน่ากลัวเหลือเกิน

“อิซัส”

“นารียะห์” ชายหนุ่มเดินออกกำลังนอกกระโจม ญาติห่างๆคนหนึ่งก็มาหา

“ได้ยินว่าคนที่คุณเพิ่งจับมาไม่ค่อยสบายหรือ”

“ใช่”

“ขอฉันไปดูเขาหน่อยได้ไหม”

“ทำไมหรือ?”

“ก็....เขาช่วยชีวิตฮัสซันลูกชายฉันไว้เมื่อวันก่อน  ยังไม่ได้ชอบคุณเขาดีๆเลยก็ได้ยินว่าไม่สบายเสียแล้ว ให้ฉันดูเขาหน่อย” คำบอกเล่าของเธอทำให้เขาแปลกใจนิดหน่อย

“ผมไม่ยักกะได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นกับฮัสซันเลย มันเกิดขึ้นเมื่อไรหรือ”

“เมื่อวาน เขาวิ่งเตลิดออกไปตอนที่ฮัสซันเป็นตะคิวพอดี โชคดีมากเลยที่เขาอยู่ที่นั้น ฉันยังไม่ได้ขอบคุณดีๆเลย” ไม่บ่อยนักที่สตรีอาหรับจะใส่ใจเป็นห่วงเป็นใยชาวต่างชาติแปลกหน้านัก หากไม่ใช่คนที่มีบุญคุณจริงๆ เขาอนุญาตให้เข้าไปในกระโจมได้ เมื่อวานหลังตีตราเหล็กเผาไฟ เด็กนั้นก็ไม่ตื่นอีกเลย เขาเองก็มัวแต่ยุ่งเรื่องประชุมวางแผนการปล้นครั้งต่อไปจึงลืมเรื่องนี้เสียสนิทใจ

“ตายแล้ว...” นารียะห์อุทาน เธอแค่เอามือแตะหน้าผากเท่านั้นก็ต้องตกใจที่พบว่าเขาตัวร้อนเป็นไฟ ใบหน้าเปียกเหงื่อไปหมด อิซัสเข้ามาดูอาการอีกคนอาการตัวร้อน มีไข้แบบนี้หนักหนาเอาการ “ฉันจะไปเอาน้ำมาเช็ดตัวเขาหน่อย คุณถอดเสื้อเขาออกด้วยล่ะ”

ชายหนุ่มพยักหน้า เขารอให้นารียะห์ออกไปก่อนถึงถอดเสื้อเปียกๆออก มือสัมผัสเนื้อตัวอุ่นๆ จับตรงไหนก็แดงตรงนั้นจนอยากจะขย้ำเนื้อนุ่มแรงๆให้หายมันเขี้ยว นิ้วแข็งแรงไล้แก้มใสเบาๆร่างเล็กผวาน้อยๆพยายามปัดป่ายอย่างอ่อนแรง ปากก็เพ้อเบาๆ

“อย่า..... เลแวนซ์ ช่วยด้วย.....ปล่อยผมไป....ผมอยากกลับบ้าน....”

“แม่ฮะ” รติกรนอนขดตัวราวกับเด็กทารก น้ำตาร่วงแล้วร่วงอีก อิซัสมองด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย  เขาช้อนร่างเล็กขึ้นมาบนตัก มือปัดผมออกจากใบหน้าเบาๆ เด็กอาไร้....ขนตางอนชะมัด ปากก็แดง น่ารังแกออกอย่างนี้ยังหลุดรอดจากวังสุลต่านมาได้นี่ช่างเหลือเชื่อจริงๆ

อยู่ใกล้อย่างนี้ได้กลิ่นเหงื่อจางๆชวนให้ชายหนุ่มอดใจไม่ไหว ต้องขอลักขโมยสักครั้ง เขาบดเคล้าเรียวปากนุ่มแรงลิ้มรสหวานที่น่าพอใจแล้วสอดลิ้นเข้าไปทำให้จูบนั้นดื่มด่ำเร่าร้อนแทบจะละลายในอ้อมแขนได้  สติที่เลือนรางถูกดึงกลับมาสู่โลกอันร้ายกาจจนได้  รติกรพยายามดิ้นรนด้วยเรี่ยวแรงที่มี แต่ขยับมือได้ก็ยากเย็นแล้ว เขาทำอะไรไม่ได้จนอิซัสพอใจยอมปล่อยเขาถึงมีโอกาสได้หอบหายใจ

“อย่ามาแตะต้องผม”

“ไม่มีแรงแล้วยังจะดื้อรั้นอีกนะ”

โชคดีเป็นของเด็กหนุ่มที่นารียะห์กลับมา เขาถูกวางลงผ้าห่มหนาคลุมลงบนตัว อิซัสถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นของเขา ไม่สนเสียงประท้วงอ่อนแรงแม้แต่คำเดียว แต่พอผู้หญิงมาช่วยเช็ดเนื้อเช็ดตัวลดไข้ให้ เขากลับไม่ต่อต้านเลยปล่อยให้เธอทำเหมือนเขาเป็นเด็กเล็กๆที่ต้องมีแม่ค่อยดูแล เธอเช็ดตัวแล้วสวมเสื้อผ้าใหม่ที่แห้งสะอาดให้ เขาก็หลับไปอีกครั้ง

“อิซัส” นารียะห์หันมาต่อว่าญาติด้วยสายตา เมื่อเห็นแผลพุพองที่เท้าของรติกร

“ของมันต้องตีตราจองไว้ก่อน” เขาว่าน้ำเสียงระรื่น

“เกิดแผลอักเสบขึ้นมาจะว่าไง”

“เขาไม่เป็นไรหรอก ผมวานทำอะไรอ่อนๆให้เขาทานหน่อยนะ”

“เฮ่อ.....ให้ได้อย่างนี้ทุกทีสิน่า” เธอบ่นว่ายังไงสุดท้ายก็ทำตามใจเขาอยู่ดี คาราวานเร่ร่อนนี้มีชายหนุ่มเป็นเสมือนหัวหน้าปกครอง ความกล้า บ้าบิ่น กล้าได้กล้าเสีย ไม่กลัวใครทำให้เข้มแข็งกว่าชนเผ่าเร่ร่อนอื่นๆ จนได้ฉายา ปีศาจทะเลทราย กองโจรกลุ่มเดียวที่กล้าท้าทายอำนาจของราชวงศ์ซีเรีย

อิซัสเพิ่งรู้สึกว่าการได้มองใบหน้าหลับใหลของใครบางคนน่าสนใจกว่าการอ่านหนังสือเสียอีก เขามองขนตางอนๆและริมฝีปากสีระเรื่อไปมาอยู่ชั่วครู่จาร์ฟาเข้ามาในกระโจมพร้อมใครบางคนในชุดเครื่องแบบทหาร

“อิซัส”

“ว่าไง ซัสทันไม่ได้พบกันนานเลยนะ”

“อืม...ได้ข่าวว่าหน่วยอารักขาที่ 23 ออกลาดตะเวนกะทันหันเมื่อ 2 วันก่อน ฉันเลยรีบมาแจ้งข่าว”

“2 วัน?? แล้วเพิ่งมาบอกนี่นะ” ชายหนุ่มตวัดสายตาใส่ไม่พอใจอย่างมาก

“ก็ในราชวังมีการตรวจตราเข้มงวดมากขึ้น แทบจะกระดิกตัวไม่ได้เลยหลังจากมีทาสหนีออกไปได้คนหนึ่ง” ซัสทันแจ้งในสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดว่าจะได้ยิน สองหนุ่มเหลือบมองตากันอย่างรู้ความหมาย

“ทาสหรือ?”

“ใช่ ได้ยินว่าเป็นทาสต่างชาติที่เพิ่งซื้อมา แต่หนีออกไปได้เพราะความหละหลวมของเวรยาม เลยมีการปรับระบบกันขนานใหญ่ ฉันถูกโยกจากกองสื่อสารไปกองคลังแทน ถึงได้ส่งข่าวให้นายโดยตรงไม่ได้ ตอนนี้ทำอะไรก็ลำบากไปหมด”

“งั้นหรือ....แล้วหน่วยที่ 23 นั้นใครเป็นผู้บัญชาการ”

“เจ้าชายจารีฟ”

“เด็กเมื่อวานซืนนั้นหรือ” เซอร์ไพส์จริงๆ สุลต่านคาเมนยอมให้ลูกชายวัย 17 ออกคุมกองทหารเอง นี่จะเป็นจุดตกต่ำหรือจุดเปลี่ยนของราชวงศ์นี้กันแน่นะ อิซัสไม่รู้แต่ก็ไม่อยากประมาท เขาเองก็จับปืนตั้งแต่อายุ 12 กว่าจะรวบรวมผู้คนสร้างกองกำลังของตัวเองให้เข้มแข็งได้ขนาดนี้ก็ปาเข้าอายุ 27 แล้ว เด็กหนุ่มคนนั้นจะเป็นลูกเสือหรือลูกสุนัขกันแน่นะ

“กะอีกแค่ทาสคนเดียวถึงกับให้กองทหารอารักขาออกติดตามเลยเชียวหรือ” นี่เป็นอีกข้อที่เขาสงสัย

“นั้นสิ ฉันเองก็ยังสงสัย....ได้ยินว่าเพิ่งมาใหม่ได้ไม่กี่วันเองคงยังเสียดายอยู่ล่ะมั่ง”

“อย่าเดาส่งเดช” ชายหนุ่มว่าน้ำเสียงขุ่นจนคนฟังสะดุ้ง “ไปสืบมาซะ”

“ได้....แล้วจะรีบกลับมา”ซัสทันรีบออกไปก่อนที่ถูกโกรธมากกว่านี้

         **************

รติกรมีไข้สูง เขาหลับๆตื่นๆหลายครั้ง เวลาตื่นคือตอนรู้สึกปวดแผลที่เท้าและตอนที่นารียะห์มาป้อนอาหาร นอกนั้นเขาจะหลับตลอดเวลาในความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่นนั้นเขารู้สึกถึงการแตะต้องเบาๆที่ผม ที่ติ่งหูบ้าง บางครั้งก็มานอนใกล้ๆเอาแขนพาดเอวเขาไว้ น่ารำคาญ....แต่เขาก็ไม่มีแรงจะว่าอะไรได้ นอกจากพยายามนอนเอาแรงหวังว่าจะหายให้เร็วที่สุด

เขารู้สึกตัวตื่นเมื่อถูกช้อนอุ้มขึ้นมาเหมือนกำลังอุ้มเด็กตัวเล็กๆ มันให้ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ได้ซุกหน้ากับอกกว้างวงแขนแข็งแรงโอบรัดแน่น ทำให้นึกถึงตอนที่ตัวเล็กพ่อชอบกอดเขาแบบนี้เสมอ ตัวพ่อมีกลิ่นไอแดดร้อนผ่าวเหมือนดวงตะวัน เอ๊ะ?? พ่อไม่ได้กลิ่นนี้นี่นา ดวงตากลมโตลืมโพลงทันที

“ตื่นแล้วเหรอ” ใบหน้าที่ไม่อยากเห็นมากที่สุดในโลกปรากฏต่อหน้า ฝันร้ายชะมัด รติกรเหลียวมองรอบๆตัว ถึงพบว่าตัวเองถูกอุ้มออกมานอกกระโจมยามดึก ลมแรงเย็นยะเยือกภายใต้แสงจันทร์สุกสกาวกลางท้องฟ้า เขาไม่ได้เห็นจันทร์เต็มดวงโตขนาดนี้มาก่อน อิซัสวางเขาลงบนผ้าปูผืนใหญ่ท่ามกลางหมอนจำนวนนับไม่ถ้วน นี่จะมาปิกนิกหรือไรกัน??

“ไม่เป็นไรแล้วนะ” เขาถาม มือก็ถือวิสาสะแตะหน้าผากและเลยมาถึงซอกคอ

“อย่ามาเตะผม”

“ทำหวงตัวเป็นผู้หญิงไปได้”คำประชดประชันนี้ทำให้เด็กหนุ่มหยุดดิ้นรนเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายขยำหน้าอกผ่านเสื้อบางๆไปทีหนึ่ง เขาได้แต่อ้าปากค้างโกรธจนไม่รู้จะด่าว่าอะไรดี “ลองโกรธได้ขนาดนี้แสดงว่าหายดีแล้วสินะ”

คำพูดของเขาทำให้รู้สึกถึงการเปลี่ยงแปลงในตัว ความร้อนหายไปเกือบหมดแล้ว เหลือแค่ความอ่อนเพลียและเรี่ยวแรงที่ยังไม่เต็มร้อย “ผมหลับไปนานแค่ไหน”

“นับวันนี้แล้วก็ 7 วันพอดี หิวไหมกำลังได้ที่เลย” อิซัสหันไปสนใจหม้อต้มบนกองไฟข้างๆพรม ห่างไปอีกนิดก็คือแอ่งน้ำที่เดิมที่เขาเคยช่วยเด็ก รติกรมองไปรอบๆ มืดออกอย่างนี้แถมเท้ายังเจ็บอยู่คงทำอะไรได้ลำบาก ชามซุปร้อนหอมกรุ่นยื่นมาให้ กระตุ้นต่อมหิวเข้าพอดี

“ซุปเนื้อแพะตุ๋น”

“.......ขอบคุณ” ไม่อยากกล่าวคำนี้นัก แต่ก็จำต้องพูด เขาหิวมากขนาดที่มือสั่นน้อยๆตอนตักเข้าปาก อาหารอุ่นๆไหลลงไปอุ่นกระเพาะทำให้สดชื่นมีกำลังกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว เด็กหนุ่มก้มหน้าตาไม่ได้สังเกตอีกฝ่ายที่นั่งอมยิ้มมองเขาทานอย่างเอร็ดอร่อยเกลี้ยงชาม

“เติมอีกไหม”

“ไม่ล่ะ ขอบคุณ” อันที่จริงเขาเองก็อยากเติมอีกนิด แต่คิดว่าพอดีกว่า อีกฝ่ายถึงเลื่อนถาดข้างๆตัวมาใกล้ มีโถน้ำ และขวดยาเขาหยิบมาดูเป็นยาแก้อักเสบกับลดไข้ที่มีขายอยู่ทั่วไปจึงทานอย่างล่ะเม็ด

“รู้สึกดีขึ้นหรือยัง”

“อืม...”

“เอาล่ะในเมื่อรู้สึกดีขึ้นแล้ว ก็น่าจะได้เวลาทำความรู้จักกันเสียทีนะ ฉัน คาริบ อาฮาบี อิซัส”

“คุณทำร้ายผม”

“ฉันไม่ปฏิเสธ”

“คุณไม่มีสิทธิ์มาตีตราผม ผมไม่ใช่วัว ไม่ใช่อูฐ ที่คุณบังเอิญผ่านมาเห็นเข้าแล้วจับมาตีตราจองนะ ผมเป็นพลเมืองอเมริกัน” รติกรต่อว่าต่อขานไม่ทันไรก็ต้องหยุดเมื่ออีกฝ่ายยกนิ้วแตะที่ปากเป็นสัญญาณเตือนให้เขาหยุดพูดได้แล้ว

“ทาสที่หนีเจ้านายมาก็ไม่ต่างจากวัวหลงฝูงหรอก ใครเห็นก่อนคนนั้นก็มีสิทธิ์ เธอน่าจะดีใจนะที่เธอไม่ใช่วัวหรืออูฐ เพราะไม่งั้นแล้วเธออาจจะถูกฆ่าเสียตรงที่เจอเลย”

“โฮ๊ะ...พูดอะไรของคุณกันเนี่ย แล้วขอโทษเถอะ อย่าเรียกผมว่าเธอได้ไหม”

“ฉันจะเรียกเธอ....ว่าเธอ เพราะเธอ.....เป็นเธอของฉัน”

รติกรหน้าแดงวูบ ผู้ชายเมืองนี้ประเทศนี้ยังไงกันนะ เลแวนซ์ก็คนหนึ่งแล้ว ผู้ชายคนนี้ก็ทำแบบเดียวกันอีก ทำไมถึงชอบตู่เอาง่ายๆอย่างนี้ “ผม.....ผมไม่ใช่ผู้หญิง”

“งั้นก็เป็นเสียสิ.....มาเป็นผู้หญิงของฉันซะ”  เด็กหนุ่มอ้าปากพะเงิบพะงาบอย่างไม่รู้จะค้นหาคำด่าว่าอย่างไรดี เขากล้าดียังไงถึงพูดออกมาได้แบบไม่มียางอายเลย อิซัสมองด้วยสายตาที่เห็นแล้วหนาวไปถึงกระดูก “และฉันไม่ยอมรับคำปฏิเสธหรอกนะ”

บ้ากันไปหมดแล้ว เขาเบือนหน้าหนีสายตาดุดันนั้นเสียพยายามคิดหัวแทบระเบิดว่าจะพูดกับคนเอาแต่ใจนี้อย่างไรดี “คุณ...คาริบ”

“อิซัส” เขาแก้ให้ใหม่

“อิซัส.....เราจะ.....พูดกันด้วยเหตุผลดีๆได้หรือเปล่า”

“ว่ามาสิ” ร่างสูงเอนหลังพิงสบายๆทำให้คลายความตึงเครียดไปมาก

“ผม...ไม่ใช่ชาวซีเรีย ไม่ใช่คนทะเลทราย ผมเป็นชาวเมืองชินชากับชีวิตที่สะดวกสบาย ชอบโทรศัพท์สั่งอาหารมาส่งถึงบ้าน ทำงานตั้งแต่จันทร์ถึงเสาร์มีเวลาดื่มเหล้าเฮฮากับเพื่อนบ้าง ผมใช้ชีวิตแบบนี้มานานแล้ว ที่นี่! ผมอยู่ไม่ได้หรอกนะ แค่เดินออกไปจากที่นี่วันเดียวผมก็อาจจะตายได้”

“ผมไม่ชอบที่นี่แล้วอยู่ไม่ได้ด้วย......ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ อยู่ที่นี่ผมไม่มีประโยชน์อะไรกับคุณเลย นอกจากเป็นภาระเสียเปล่าๆ  นะ.....ได้โปรด” รติกรไม่อายที่ขอร้อง เขามีทางเลือกอื่นหรือ แต่ก็เหมือนพูดจากับกำแพงที่ไร้ชีวิตจิตใจ เพราะสีหน้าอีกฝ่ายไม่เปลี่ยนแปลงหรือมีแววเห็นใจเลย ตรงข้ามแววตากลับเต้นระริกอย่างขบขัน

“เธอนี่ตลกดีนะ” เขายิ้มกว้างทำให้ใบหน้าเปลี่ยนไปจนคนมองยังแปลกใจ บรรยากาศอึดอัดหรือหม่นหมองถึงกับหายวับไปกับตาเลย อิซัสพ่นลมออกมาอย่างขบขัน “อยู่ที่นี่ไม่มีประโยชน์อะไรหรือ เนย.....เธอไม่รู้หรอกหรือว่าตัวเองมีค่ามากแค่ไหน...ในดินแดนแห่งนี้”

เขาพูดถึงอะไรกัน?? รติกรทำหน้างง ชายหนุ่มร้องเฮ้อ..ออกมาคำหนึ่ง “ฉันขี้เกียจพูดด้วยแล้ว”

“จะทำอะไร!” ร่างเล็กผวาตกใจ เมื่อร่างสูงลุกเข้ามากดเขาลงกับพื้นพรมนุ่ม

“รู้อะไรไว้อย่างหนึ่งนะ....ถ้าอยู่ในวังที่หรูหรานั้น เธอจะเป็นหนึ่งในบรรดาภรรยามากมายของผู้ชายที่นั้น แต่ถ้าอยู่ที่นี่....เธอจะเป็นหนึ่งเดียวของฉัน”
“ว่าไงนะ??” เด็กหนุ่มอ้าปากค้าง เห็นสายตาที่มุ่งมั่นนั้นและลมหายใจที่ร้อนผ่าวรินรดใบหน้าก็ใจเสียขึ้นมาวูบ นี่เขาจะหนีจากเรื่องพรรค์นี้ไม่พ้นเลยหรือไงกัน ริมฝีปากอุ่นแนบลงมาแรง พร้อมกันร่างหนักอึ้งตรึงเขาไว้แน่นจนดิ้นรนไม่ออกเลย ขณะที่ปากอันร้ายกาจนั้นชอนไชไปทั่ว ทั้งในปาก ทั้งในความรู้สึก

“อืออ” เสียงประท้วงในลำคออู้อี้ อารมณ์ซาบซ่านแล่นจากสันหลังไปทั่วตัวอย่างช่วยไม่ได้เมื่อมือเย็นเฉียบสอดเข้ามาใต้เสื้อลูบไล้ผิวกายเขาไปทั่วและหยุดนิ่งที่ยอดอก นิ้วแข็งแรงบีบบี้มันไปมาร่างเล็กถึงกับสั่นสยิว

“อย่า....อิซัส” ปากบอกว่าอย่า แต่ร่างกายกลับแอ่นโค้งตามมือข้างนั้นราวกับสัตว์เชื่องๆ ชายหนุ่มกัดฟันกรอดด้วยความกระหายที่ลุกโชน เมื่อได้รับคำเชิญชวนจากร่างกายนี้ชัดเจน เขาฉีกเสื้อออก แคว่ก!!!!

“ไม่ อย่านะ!!” รติกรร้องลั่นด้วยความตกใจ แต่ก็ถูกหยุดคำประท้วงทั้งปวงด้วยปากที่ร้อนรนนั้น อิซัสกระชากเสื้อออกจากร่างผอมบางลงกองที่ข้อศอกแล้วมัดรวบไข้วหลังเสียเลย เท่านี้เขาก็ขัดขืนไม่ได้แล้ว

“อะ...อ๊ะ” ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกๆพลางบิดร่าใต้ร่างอันใหญ่โต ปากร้อนผ่าวนั้นขบกัดเขาไปเสียทั่วทำให้เจ็บแปล้บๆปนเสียว ยิ่งโดนดูดดุนที่ยอดอกทั้งสองข้าง เขาก็ถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เสียวซ่านตรงกึ่งกลางลำตัวอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่ใช่อิฐ ไม่ใช่ปูนนี่นา “ยะ...อย่าทำผม...อิซัส  อึ่ก..อืออออ”

อิซัสเงยหน้ามองใบหน้าหวานแสดงอารมณ์ที่ตรงข้ามกับคำพูด เขากดสะโพกบดเบียดเสียดสีตรงกลางหว่างขาหนักหน่วงจงใจยั่วเย้า ไม่นานก็รู้ถึงความแข็งขืนตอบโต้ชัดเจน เขาจึงสอดมือเข้าไปในกางเกงบางเบา ลูบคลำมันทำให้ชูชันยิ่งขึ้น

“อ้า...อา.....”รติกรหลับตาพริ้มอย่างช่วยไม่ได้ มือข้างนั้นมอบความหวานซ่าบซ่านจนเกือบจะทนไม่ไหวแล้ว ร่างเล็กแอ่นโค้งตอบสนองมือนั้น ปากน้อยๆเผยอค้างเรียกร้องจนได้จูบบดเคล้าลงมาหนักหน่วง เป็นจูบที่เรียกร้องดูดดื่มถึงวิญญาณเลย เขาอยากกอดร่างแกร่ง อยากให้แตะต้องแรงกว่านี้ 

“อยากให้สัมผัสแบบไหน” อิซัสยันตัวเหนือร่างทำให้ความร้อนผ่าวนั้นกระจายหายไปอย่างน่าเสียดาย สองมือร่นกางเกงเขาลงแค่ต้นขา เผยออัวยวะชูชันสีชมพูเข้มกำลังเรียกร้องบางสิ่งอยู่  ต่างฝ่ายต่างเหลือบมองสบตากัน “อยากให้ฉันแตะต้องแบบไหน หื้อ??”

ใบหน้าอ่อนวัยแดงซ่านด้วยความอาย นี่เขาต้องพูดตรงๆด้วยหรือ

“ปาก.....หรือมือ เนย” อิซัสกระซิบข้างหูชวนสยิวขนลุกไปหมด

“ปาก.....หรือมือ” ลิ้นอุ่นแทรกเข้าในใบหู อารมณ์ข้างในตัวพุ่งทะยานทันที เด็กหนุ่มสั่นระริกปากเขาขยับว่าเสียงเบาแทบไม่ลอดออกมาเป็นเสียงเลย แต่อีกฝ่ายก็ได้ยินชัด ใบหน้าคมสันที่คลี่ยิ้มนั้นชวนมองเหลือเกิน เมื่อกี้เขาพูดอะไรไปนะ??

รติกรเห็นเขาก้มหน้าต่ำลงไป....จนถึงที่นั้น และแล้ว

ร่างเล็กก็ได้รับรู้ถึงความดื่มด่ำ เขาแอ่นตัวโค้งขึ้นแหงนหงายใบหน้าด้วยความรู้สึกเต็มตื้น ดวงตาเบิกกว้างมองเห็นดวงจันทร์กลมโตบนท้องฟ้า มันช่างสวยงามราวกับได้อยู่บนสวรรค์ ใช่.....เขาอยู่บนสวรรค์แล้ว บางอย่างแข็งขืนสอดใส่เข้ามาในตัวเขาช้าๆ นั้น....นิ้วที่แข็งแรงกำลังขยายตัวเขาให้เปิดกว้าง อา.....มันช่างสุดยอดจริงๆ

ตูมมมมมม!!!!!  สวรรค์ที่สวยงามของพวกเขาล่มทันทีทันควัน

วิ๊ดดดดดดดด เสียงเป่าปากดึงความสนใจทั้งคู่ไปที่กระโจม จาร์ฟาตะโกนเรียกสุดเสียง

“หน่วยลาดตะเวนของทางการบุกมาแล้ว!!!!”

เลแวนซ์!!! รติกรใจเต้นโครมๆ

(โปรดติดตามตอนต่อไป)  :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: อิสระ ที่ 18-04-2011 07:09:05
 :z13:
โห สวรรค์ล่ม :serius2:
(อารมณ์)ค้างงงงงงงงงงงงง
ถ้าอยู่ในวังที่หรูหรานั้น เธอจะเป็นหนึ่งในบรรดาภรรยามากมายของผู้ชายที่นั้น แต่ถ้าอยู่ที่นี่....เธอจะเป็นหนึ่งเดียวของฉัน
แม๊พอได้ฟังประโยคนี้ชักอยากเชีร์ยหมอนี่แต่ดูจากพฤติกรรมแต่ละคน :เฮ้อ:
ไม่น่าพิศมัยสักคน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: →Yakuza★ ที่ 18-04-2011 07:21:23
ยังคงรักษาความจิ้นเอาไว้อย่าเหนียวแน่น~!

ถ้าต้องไปเปนเมียให้คนในวังเยอะแยะ ก็เป็นเมียคนเดียวขออาซัสดีกว่า

ค้างทั้งอารมณ์ ค้างทั้งเนื้อเรื่องจริงๆ อย่าหายไปนานนะจ๊ะ :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Muzik ที่ 18-04-2011 07:24:56
กำลังจะ...อยู่แล้วเชียว o18
จะว่าไปอยู่ที่ไหนก็มีแต่ซวย
สงสารเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 18-04-2011 08:31:11
 o18อ่ะ ทำไมทำกันอย่างนี้คะ ทั้งสวรรค์ล่ม ทั้งค้าง :z3:
 
:o12:ขอวิ่งหนีไปสงสารหนูเนยก่อนค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 18-04-2011 08:36:04
สวรรค์ล่ม ทำเอาอารมณ์ค้างไปตามๆกันทั้งตัวละครทั้งคนอ่านเลย
เลแวนซ์จะมาตามหาเนยเองรึเปล่านะ แล้วเนยจะต้องเจอเรื่องแย่ๆอีกมั๊ยอ่ะ สงสารเนยจัง
รอติดตามตอนต่อไปค่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 18-04-2011 09:12:50
โอ๊ยๆๆๆ

ค้างเติ่งเลยวันนี้

เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 18-04-2011 09:16:44
ฮู้ววว น้องเนยรอด(ชั่วคราว)
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 18-04-2011 09:18:11
โอ้ไม่นะ มาทำไมนะเลแวนซ์
ฉันไม่เชียร์แกแล้ว !

ฉันเชียร์อิซัสเว้ยยย ฉันต้องการให้น้องเป็นหนึ่งเดียว
ไม่ใช่เป็นหนึ่งในหลายคนของแก โธ่เว้ย !!!
 
อย่ากลับไปกับมันนะเนย

ปล. สู้นะคะคนแต่ง  แต่อย่าหายไปนานน้า
รออ่านเรื่องนี้ตลอดเลย T^T
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 18-04-2011 09:27:23
กี๊ซซซซ!!! (ซาวนด์ก๊อซซิล่า)

เลแวนซ์~
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 18-04-2011 09:28:29
เป็นเมียอิซัสท่าจะดีกว่ามั้ง กลับวังมีหวังโดนหลายคนจริงๆนั่นแหละ

อ๊ายยยยยยย ใครเป็นพระเอกอ่ะ!!???

 :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ $
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 18-04-2011 09:35:10
มาเป็นเมียหนึ่งเดียวของอีซัสดีกว่าา
ดีกว่าไปเป็นหนึ่งในเมียของเลแวนซ์


ค้างงงงงงงงงงง ตามมมม
:serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ $
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 18-04-2011 09:41:14
งืดดดดดดดดดด สรุปใครพระเอกเนี่ย เค้าสับสน เค้าอยากรู้ :serius2: จะได้เชียร์ถูกคน ฮาาาาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 18-04-2011 09:44:32
 :fire: :fire:

จะมาบุกอะไรตอนนี้ฟระ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 18-04-2011 09:49:48
ไอแลแวนซ์แกจะมาทามไมๆ
เกลียดมานๆ

เชียอิซาสเต็มที่
ชอบประโยคที่ว่าเธอเป็นหนึ่งเดียวของช้าน  อิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 18-04-2011 09:57:37
 :เฮ้อ:เจอแต่ละคนไม่อยากจะเชียร์ใครเลย
เรื่องแบบนี้ต้องดูกันระยะยาวใครดีใครได้
สงสารน้องเนย :o12:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 18-04-2011 09:57:50
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ตัดสินใจได้แล้ว เชียร์ไอ้หมอนี่แหละ ไม่เอาแล้วไอ่เจ้าชายลูกครึ่งนั่น ชริ! ขัดจังหวะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 18-04-2011 10:04:00
แบบว่าตัดตอนกันดื้อๆอ่ะ ค้างเลย

คราวนี้จะมาจับตัวเนยไปได้อีกไหมเนี่ย :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 18-04-2011 10:16:20
ค้างได้อีก ฮ่า ฮ่า เนยเลยตกสวรรค์ดัง ตุบ
เชียร์อิซัส สู้ สู้  :pighaun:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 18-04-2011 10:29:48
เรื่อยๆมาเรียงๆไม่ค่อยมีแก่ใจอยากอัพเท่าไร ทั้งที่เป็นวันเริ่มทำงานแล้ว คงอยากลันล้าบ้างแต่โอาสไม่อำนวย ฮือ...หงอยแต่เช้าเลยวุ้ย ขอกำลังจายด้วยจ้า  
โอ๊ะ..โอ๋..มามะ  เอา:กอด1:เป็นกำลังใจก็แล้วกัน
ว่าแต่ว่า มาตัดฉับเอาตรงนี้เลยเหรอจ๊ะ ทั้งตัวละคร ทั้งคนอ่าน ค้างคากันถ้วนหน้าแน่เลย อิ อิ
เอาน่ะหนูเนย หนีอย่างไรก็ไม่พ้น อยู่นี่ยังจะเป็นของๆคนเดียว ดีกว่าไปบำเรอคนทั้งวังนะ 
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 18-04-2011 11:25:21
ค่อนข้างจะเอนเอียงไปทางอิซัสแล้วนะ...แอบเชียร์เพราะสามารถปกป้องหนูเนยได้เต็มที่นี่แหละ o18
อยู่ที่วังเลแวนซ์ก็ทำอะไรมากไม่ได้...แถมตอนที่เนยหนีออกมายังทำร้ายเนยอีก  :z6:
เฉลยทีเถอะค่ะว่าใครจะได้ครอบครองน้องเนย...จะได้เตรียมใจถูก  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Mio ที่ 18-04-2011 12:06:56

เกลียดคำนี้เข้าไส้   "โปรดติดตามตอนต่อไป"  เจอมันทุกเรื่อง   :m31:

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงค่ะ

แต่เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ค่ะ   :กอด1:

HE IS THE ONE ?????

คนนี้หรอ???  ฮุๆๆๆๆๆ 

เชียร์ๆๆๆ
 
ได้กันๆๆๆ ( เอ้ยยยยยย  )

จุดพลังให้ไรท์เตอร์เจ้าค่ะ มาต่อไวๆนะ   :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 18-04-2011 12:20:55
หมด หมด หมดกัน

เนยเพิ่งได้ขึ้นสวรรค์จะรีบฉุดลงมาทำมายยยย

ค้างเกินไปแล้วววววววววววววววววว (คว่ำโต๊ะ) :m16:


 :z3: เออ ตกลงใครเป็นพระเอก? (คำถามที่ยังไม่ได้รับการแถลงไข)

 :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 18-04-2011 12:32:00
“รู้อะไรไว้อย่างหนึ่งนะ....ถ้าอยู่ในวังที่หรูหรานั้น เธอจะเป็นหนึ่งในบรรดาภรรยามากมายของผู้ชายที่นั้น แต่ถ้าอยู่ที่นี่....เธอจะเป็นหนึ่งเดียวของฉัน”

++++++++++++++
ก็ยังฟังดูดีอยู่นะเนี่ย ตกลงคนนี้พระเอกใช่ไหมค่ะ


ว่าแต่ไรเตอร์ใจร้ายจัง สวรรค์ล่มกลางอากาศเลย  :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 18-04-2011 12:52:53
เนยยยย ทำไมชีวิตช่างสมบุกสมบันแบบนั้นคะเนี๊ย

หนีเสือปะจระเข้ชัด


แต่เราแอบเชียร์อิซัคอ่าาาา เหตุผลก็คงเหมือนคนอื่นๆ (ถึงเราจะแอบชอาจารีฟก็เถอะ  :-[)

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: sasa ที่ 18-04-2011 13:18:34
แหม ๆ ๆ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม (กำลังเสียบเส้นด้ายเข้ารูเข็มอยู่แล้วเชียว)  :oo1:

เป็นอันเสียบหล่น เสียบหล่น แหม...เสียดายจัง เฮ้อ !! เสียดายจัง  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: tombaza ที่ 18-04-2011 14:54:54
โอ๊ะโอ อะไรมันจะโผล่มาได้จังหวะตอนนี้ฟะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 18-04-2011 16:15:25
โห ไม่น่าเลย กำลังมัน  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 18-04-2011 16:31:19
เสียดายๆๆๆ

แล้วใครเป็นพระเอกตัวจริงกันแน่เนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 18-04-2011 16:57:37
โอย!!!!!!!
ขัดใจสุดๆ :pighaun:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 18-04-2011 17:39:19
ลงไม่ถึงพื้นอีกแล้ว อ๊ากกกกกกกกกกก
ยิงกันแล้วระเบิดด้วย  เอาตอนมันๆคืนมานะครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 18-04-2011 17:54:11
็เท่ดี โฉด+โหดได้ใจ
เชียร์คุณโจรดีกว่ามั้ง?  :t2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 18-04-2011 18:59:35
โอ๊ยยยยยย
เวรกำ ๆๆๆๆๆๆๆๆ
กำลังเข้าได้เข้าเข็ม ถึงพริกถึงขิง
 
นี่มันอะไรก๊านนนนนน
โอ๊ยยยยย
กลับมาๆๆๆๆๆๆ
อย่ามาค้างแบบนี้เซ่ O.O
หง่ะ ++

มากานทามมายตอนนี้เนี่ย
ไล่กลับวังให้หมดเล้ยยย !!!



หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-04-2011 19:17:36
สงสารเนยกว่าจะหายไข้ก็หลายวัน
แล้วยังจะโดนปล้ำอีก แต่มีเหตุมาขัดจังหวะพอดี
เนยเรียกหาเลแวนซ์ แล้วอิซัสล่ะ ตกลงใครเป็นพระเอก
อยากให้อิซัสเป็นชอบมากกว่าเลแวนซ์อีก
เพราะประโยคที่ว่า เธอจะเป็นหนึ่งเดียวของฉัน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 18-04-2011 19:36:13
ไม่รู้จะเชียร์ใครดีเลย
+1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-04-2011 19:44:41
อิซัสเป็นพระเอกสินะ ดีๆชอบคนเถื่อนๆ555

ปล.ถ้าเป็นนวนิยายหวานแหวว อิซัสคงเป็นใครสักคนที่จะมากอบกู้ราชบัลลังค์ของตัวเอง555
ปล.ชอบตรงที่อิซํสบอกว่าจะมีเนยเพียงคนเดียวอ่ะ โรแมนติกจัง^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 18-04-2011 19:52:04
โอยยย  พระเจ้าาา สวรรค์ล่ม ด้วยระเบิดนี่เองงง  กริ๊ดดดด

น้องรติกรจะคู่กับใครเนี่ยย ระหว่างคาริบกะจารีฟ  ไม่ว่าใครก็หล่อทั้งคู่  

มาต่อไวไวนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 18-04-2011 19:58:11
ตกลงคนไหนพระเอกแน่หว่า เดี๋ยวคนนั้นลากไป คนโน้นลากมา แต่พระคุ้มครองจริงๆ ยังไม่ถูกกดเลย รอดได้ตลอด โชคดีจริงๆหนูเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 18-04-2011 20:17:49
เชียร์คุณปีศาจทะเลทราย เพราะอย่างน้อย เนยก็จะได้เป็นเมียคนเดียวเหมือนคำพูดนี้

"ถ้าอยู่ในวังที่หรูหรานั้น เธอจะเป็นหนึ่งในบรรดาภรรยามากมายของผู้ชายที่นั้น แต่ถ้าอยู่ที่นี่....เธอจะเป็นหนึ่งเดียวของฉัน"
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 18-04-2011 20:51:36
น้องเนยรอดไปอยู่ที่บ้านดีที่สู้ด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 18-04-2011 20:52:44
เฮ่ย



หลอกให้อยาก ... แล้วจากไปไม่ดีเลยนะ ไรเตอร์
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 18-04-2011 22:22:09
สวรรค์ล่มไปที่ตาตุ่ม
 :seng2ped:
สรุปตาคนล่าสุดเนี่ยเป็นพระเอกช่ายม่าย
หรือว่า เลแวนซ์ฟ่ะ เพราะเนยเอาแต่เพรียกหา :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 18-04-2011 22:34:19
เอริ่ม นู๋เนย อยู่กับใครก็เคลิ้มกับเขาไปซะหมดเลยนะ 555

บวกๆ ให้กำลังใจไร้ท์เตอร์จ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: philopator7 ที่ 18-04-2011 22:53:27
 :m31: :m31: :m31: :m31:  ค้างง งงง ง ง

เฮ้อ กันได้นะไรเตอร์  สงสารเนย ยย ย ยย รู้แล้วล่ะว่าอิซัสต้องเป็นพระเอกแน่ๆ ชิมิเคอะ?

เราชอบอ่ะ ชอบอิซัส ย๊ากกกกกก เค้าชอบเรื่องนี้โคตรๆ อัพๆ

เย้ๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: jannie ที่ 18-04-2011 23:05:03
สงสัยอยู่เลยว่า ตีตราตรงไหน (ผิวสวยๆ เป็นรอยไม่เสียดายเหรอ T^T)

เนยจะเลือกใครดีละเนี่ย...ในวังก็ดูมั่วซั่วอย่างที่อิซัสว่า แต่อยู่นี่ก็เป็นโจรหลบๆ ซ่อนๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 18-04-2011 23:15:09
เพิ่งอ่านตอนเช้า ตกดึกอยากอ่านตอนใหม่แล้วอ่ะ ทำให้เค้าติดทำม้ายยยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 18-04-2011 23:18:36
อย่าหายไปนานนะ

ค้างมากมาย

เป็นเมียอิซัสดีกว่ามั้งเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 18-04-2011 23:23:43
ไม่เชียร์แล้วชายแว้น!!
จะเอาอิซัสๆๆ >< อ๊ากๆๆ  :m31:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 19-04-2011 00:54:59
ต่อด่วนอ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m31: :m31: :m31:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: littleduck ที่ 19-04-2011 01:16:55
ยังคงค้างคาว่าใครคือพระเอก

แต่ตอนนี้แอบเชียร์อิซัสและ :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 19-04-2011 01:54:51
ค้างกันเลยทีเดียวเลแวนซ์มาช่วยแล้ว


งานนี้จะเป็นไงล่ะเนี่ยอยากเชียร์ให้อิซัสเป็นพระเอกแต่ก็ชอบเลแวนซ์อ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 19-04-2011 02:25:22
ท่านอิซัสขา~~
ดิฉันเชียร์ท่านนะค้า~ >O< อร๊ายยยยย~~~
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 19-04-2011 03:18:23
เห้ยยยย!!!
ค้างมากจริงๆ ขอบอก
อิซัสก็ค้าง  ชั้นก็ค้างงงงง
โฮวววว
ใครเป็นพระเอกอ้ะ  แอบเชียร์เจ้าชายนะ !!
><
อยากอ่านตอนต่อไป  ฝากตัวกับคนเขียนด้วยนะคะ
^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 19-04-2011 13:58:51
ค้างอย่างแรง :z3:

แล้วอย่างนี้ใครจะเป็นพระเอกเนี่ย(ใจจริงเริ่มเชียร์อิซัสแล้วน๊า)
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 19-04-2011 14:48:17
อ๊ากกก  สวรรค์หล่มคาตา  :m31:

ทำไมทหารถึงต้องมาตอนนี้เนี่ยยย หงุดหงิด :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 19-04-2011 15:06:35
กำลังได้ที่เลย

ขัดจังหวะจริงๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Monochrome ที่ 19-04-2011 15:43:12
หนึ่งเดียว  โอยยยย...

ใจละลายจริงๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 19-04-2011 19:53:40
เนยค้าง อิซัสค้าง เราก็ค้าง  :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 19-04-2011 22:35:38
เนยค้าง อิซัสค้าง เราก็ค้าง  :sad4:

เห็นด้วยที่สุดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 20-04-2011 12:01:04
 เลแวนซ์!!!!
มาทำไม ? สวรรค์่มเลยเห็นมั้ย T T;
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: Lady-Rabbit ที่ 20-04-2011 13:26:05
โอ้ยยยย กองทัพมาขัดจังหวะตอนกำลังเคลิ้มเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: nomo9 ที่ 20-04-2011 13:56:40
โหวตๆๆ เอาอิซัสอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: VitamiN ที่ 20-04-2011 14:44:31
สนุกค่า>______< ชอบๆๆ

มาต่ออีกๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: TO.EYEz ที่ 20-04-2011 17:02:05
การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..
อ่านรวดเดียวเลย แบบว่าพอจบแล้วหน้าเป็นงี้เลยอ่ะ  :a5:
ทำกันได้ลงคออ่ะคนแต่ง ฮึกๆ
แบบว่า ตอนแรกก็เชียร์เลแวนซ์อยู่อ่ะนะ
แต่พอเห็นน้องเนยกับอิซัสมันจะได้กันแล้วก็ให้มันได้กันไปเลยดีกว่า
โผล่มาแบบนี้มันขัดอารมณ์ว่ะเลแวนซ์!
อิอิ แต่ก็ยังเชียร์เลแวนซ์อยู่ดีอ่ะ ก็แหม เด็กหนุ่มมันน่าขบเผาะ เอ้ย! ไม่ใช่ละ
เพราะคิดว่านะ ยังไงอิซัสก็คงไม่มีวันปล่อยเนยไปหรอก
เพราะเนยมันทำตัวน่าหม่ำแถมยังได้แก้เผ็ด(?)ทางฝั่งราชวงศ์อีก
ถ้าเลแวนซ์มันไม่ยอมปล่อยมือจากเนยอ่ะนะ อิซัสมันคงตามล่าหาสุดฟ้าเขียวแน่ๆอ่ะ
ผิดกับเลแวนซ์ที่เป็นเจ้าชาย ถ้าน้องเนยมันไม่ซิงแล้วก็คงไม่ควรคู่อ่าเนาะ
แบบนี้ถึงอยากให้เลแวนซ์ได้ก่อน เผื่อให้มีลุ้นสามพี น้องเนยเหมารวบทีหลัง กรั่กๆ
/ถูกคนเขียนตบสามที
ฮ่าฮ่าๆ เป็นกำลังใจให้นะคร๊าบบบผม
เนื้องเรื่องดำเนินได้อย่างสนุกสนานเร้าใจมาก มาต่อไวไวเน้ออ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 20-04-2011 20:00:18
มารอเนยกับอิซัส
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 20-04-2011 21:26:51
มารอเนยกับอิซัส
5555555 ตั้งแค่เลแวนซ์มาขัดจังหวะ ไม่มีใครรอมันอีกเลย กร๊ากกกกกกกก
แต่เค้ารอทุกคนนะ รอทุกวันเลย มาซะทีเฮอะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 20-04-2011 23:13:02
สวรรค์ล่มมันเป็นแบบนี้เอง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ☥ŹeMî☠kändä☥ ที่ 20-04-2011 23:26:14
หนุกมากมายขอรับ

สนับสนุนอิซัสเช่นเดียวกับหลายๆคน

เหตุผล... รู้ๆ กันอยู่ เฮ้อ ขัดจังหวะได้อีก  :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-04-2011 22:03:43
ยังไม่มาอีกเหรอ หรือรมณ์เสียเพราะโดนขัดจังหวะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ida_iii ที่ 22-04-2011 00:59:47
น่าสงสารหนูเนย คนนั้นลากไปนู่น อีกคนลากไปนั่น

เอาเถอะ เป็นภรรเมียคนเดียว ก็ดีกว่าเป็นหนึ่งหนุ่มในฮาเร็มนะหนูเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 22-04-2011 12:25:27
มาต่อเรื่องนี้มั่งจิ คนเขียนมัวแต่หื่นอยู่นั่นแหละ เค้าติดเรื่องนี้ อยากอ่านจะตายแล้วววววว!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: plaraya ที่ 22-04-2011 12:53:38
 :z12: :c5:คิดถึงมากคะ...พระเอกคือใครเฉลยให้ได้ไหมคะ ขอร้องพรีส   :m5: :m5: :m5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 23-04-2011 01:02:24
ฮึก ~!
เค้าค้างนะตัว~
มาต่อหน่อยสิคะ อร๊างงงงงงง งง ส์~

รออยู่นะคะ จุ๊บุๆ หุๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 8 เส่นห์หาใต้เงาจันทร์ 18/4/11(P11)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 23-04-2011 02:43:55
เวียน เวียน
วน วน
เรามาหลายคน วนเอ๋ยวนเวียน
รอ.......
อ่านเรื่องเนี่ยแล้ว...ค้าง...มากมาย
ตัดจบแต่ละตอนก็ค้าง
พระเอกคือใคร...โอ้ยยยยยย....
ค้างคา :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 23-04-2011 06:59:48
มาแล้วคะ มาแล้ว ขอโทษทีแต่พอดีไอเดียติดขัดนิดหน่อย อยากให้นายเอกเสร็จใครสักคนแต่ก็ทำจายไม่ได้ ยังอยากรักษาจิ้นเอาไว้ก่อน

ผู้แต่งเองก็เลือกไม่ถูกเหมือนกันคะ คนโน้นก็อยากได้ คนนี้ก็อยากเอา ฮุฮุฮุ ไม่รู้นะ เอาไว้ค่อยๆคิดล่ะกัน  :-[ :-[


 ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย

ตูมมมมม!!!!!


เสียงระเบิดดันสนั่นหวั่นไหว พื้นทรายยังสั่นสะเทือนเหมือนแผ่นดินไหว เสียงปืนกระหน่ำยิงหูดับตับไหม้ รติกรนอนหมอบอยู่กับพื้นอย่างนั้นด้วยความกลัว เหมือนฝันที่ไม่ใช่ฝัน ใครจะไปรู้ว่าตัวเองจะต้องมาอยู่กลางสนามรบอย่างนี้

“อพยพเด็กและผู้หญิงไปก่อน กองหน้าเป็นอะไรไป ทำไมไม่เห็นศัตรู พวกมันมัวทำอะไรอยู่” อิซัสตะโกนสั่งเสียงดังแข่งกับเสียงปืน

“พวกเขาไม่เห็น พวกนั้นไม่ได้มาด้วยรถฮัมวี่หรือคอปเตอร์อย่างทุกที”

“แล้วพวกมันมาด้วยอะไร?” ชายหนุ่มปัดผ้าคลุมหน้ากระโจมออก สิ่งที่เห็นทำให้ต้องหยุดกึก ท่ามกลางความมืดมิดของทะเลทราย เบื้องหน้าคือแสงวิบวับสีเหลืองนับร้อยนับพันที่เคลื่อนไหวราวกับระลอกคลื่นพุ่งตรงมาหาพวกเขา รวดเร็วและมุ่งตรงมาอย่างเป็นระเบียบ

อิซัสและจาร์ฟาล้มตัวหมอบกับพื้นทันทีที่สิ่งนั้นพุ่งทะยานข้ามหัวพวกเขาไป อูฐ!!! ฝูงอูฐนับพันที่ถูกมัดพ่วงเป็นคู่ๆด้วยเชือกป่านมัดฟ่อนฟางเผาไฟระหว่างกลาง ทำให้อูฐวิ่งเตลิดไปทิศทางเดียวด้วยสัญชาติญาณ และสามารถสร้างความสับสนให้กองหน้าที่ซุ่มอยู่ได้  เขามองอูฐที่วิ่งเข้าไปในกระโจมทำให้ไฟลุกติดอย่างรวดเร็ว ไฟที่ลุกโหมกลายเป็นจุดเด่นสว่างไสวกลางทะเลทรายทำให้กลายเป็นเป้าหมายใหญ่ที่สุด

ไอ้คนต้นคิดแผนนี้ร้ายนักนะ ส่งอูฐมาก่อกวนก่อนแล้วทหารตามหลังสมทบ ทำให้สับสนทั้งอูฐ ทั้งไฟไหม้ ทั้งทหาร พวกเขาตั้งรับแบบนี้มีแต่เสียหายเท่านั้น เขาดึงจาร์ฟามาใกล้ๆ

“ให้ทุกคนถอยเดี๋ยวนี้ เร็วเข้า”

“อิซัส??”

“ถอยเดี๋ยวนี้” ร่างสูงลุกวิ่งฝ่าเข้าไปในกระโจมที่กำลังลุกไหม้ เขาคว้าของสำคัญใส่กระเป๋าหนังสะพายหลังก่อนออกมาลานทรายใกล้โอเอซิส รติกรเงยหน้ามองเขาสีหน้าตื่น

“อิซัส?? เกิดอะไรขึ้น”

“เราต้องไปแล้ว” เขาคว้าร่างเล็กขึ้นพาดบ่าเหมือนกำลังแบกของเบาๆ

ฮีร์... เสียงม้าร้องแว่วมาเบาๆท่ามกลางเสียงสาดกระสุนหูดับตับไหม้ ม้าสีดำกระโจนพรวดผ่านกระโจมทะลุออกมาด้านหลังอย่างรวดเร็ว ทำให้อิซัสหยุดชะงักด้วยความประหลาดใจ หมอนี่เร็วจริงๆ บนหลังม้าสวมชุดสีขาวรัดกุมพกทั้งปืน ทั้งมีด เขาปกปิดทั้งตัวเหลือเพียงดวงตาเท่านั้น

เสือมีสัญชาติญาณที่รู้ว่าเสือตัวใดส่อแววเหนือกว่าตัวไหน เพียงแค่เห็นกันแว่บเดียวเท่านั้นก็เห็นความแตกต่างจากคนอื่นๆ บนหลังม้ากระโดดลงมาหาพลางชี้นิ้วสั่ง

“วางเขาลง”

“แกเป็นใคร?”

“ฉันสั่งให้แกวางเขาลง” มือเขาใกล้ปืนสั้นในเข็มขัดหนังทั้งสองข้าง ที่สะพายหลังยังมีปืนยาวที่ไหล่ซ้าย ดาบยาวที่ไหล่ขวา แววตาดุดันมุ่งมั่นแสดงอำนาจอย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มคลี่ยิ้มสมใจ

“เจ้าชายจารีฟสินะ” ประโยคนี้ทำให้รติกรตัวแข็งทื่อเป็นท่อนไม้ เลแวนซ์?? เลแวนซ์มาตามเขาหรือ ความรู้สึกตอนนี้อยู่กึ่งกลางระหว่างดีใจกับกลัว ดีใจที่เขามา แต่กลัวมากกว่าถ้าถูกพากลับไปในวังก็ไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรบ้าง

“จะไม่ทำความรู้จักกันหน่อยหรือ?” อิซัสท้าทาย


อีกฝ่ายดึงผ้าคลุมศีรษะออก เป็นเด็กหนุ่มที่พระเจ้าประทานร่างกายที่แข็งแรง ใบหน้าคมสันดึงดูดความสนใจได้ตั้งแต่แรกพบ ที่สำคัญคือดวงตากร้าวที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจราวกับเป็นผู้เดียวในโลกที่ยืนอยู่บนหอคอยงาช้าง และทอดสายตามองผู้ที่อยู่ต้อยต่ำว่า นี่มัน.....รวมทุกอย่างที่เขาเกลียดอยู่ในคนๆเดียวเลย  อิซัสยิ้มสมใจ ในที่สุด.....ก็พบคนที่คู่ควรจะเป็นศัตรูกับเขา 

“วางเขาลง....เดี๋ยวนี้”

“ไม่งั้นจะทำไม”

เลแวนซ์มองผู้ชายที่จ้องเขาด้วยสายตาชิงชัง แววตาข่มขวัญด้วยความชินชาในการใช้อำนาจ นั้น...ไม่บ่อยนักที่เขาจะเห็นคนใช้สายตามองผู้อื่นในระดับเดียวกันกับเขา ทั้งที่รอบด้านวุ่นวายเสียงกระสุน เสียงระเบิดดังอลม่าน หมอนี่ก็ยังสงบนิ่งเย็นเป็นน้ำแข็ง เป็นคนอื่นคงได้รีบร้อนหนีไปให้เร็วที่สุดแล้ว  หึ!... เขาชักดาบยาวออกมา

“ฉันจะฆ่าแก”

“ฮะ...” อิซัสหัวเราะเขาปล่อยร่างบนบ่าลงมาพลักเบาๆให้ล้มกลิ้งลงบนพรมนุ่ม

“อุ๊บ..” รติกรตกใจไม่คิดว่าจะโดนทิ้งอย่างนี้ คนพวกนี้ยังไงกันนะเห็นเขาเป็นของใช้หรือไงถึงนึกจะจับก็จับ นึกจะมัดก็มัดหรือนึกจะโยนก็โยนทำง่ายๆอย่างนี้เลย เขาตะเกียกตะกายลุกนั่งได้ก็เห็นสองหนุ่มมีดาบอยู่ในมือทั้งคู่

“กี่ร้อยปีแล้วนะที่ชาวซีเรียอย่างเราไม่ได้สู้กันด้วยดาบแล้ว”

“ดาบดีกว่าปืนอยู่แล้ว” เลแวนซ์ว่า ซึ่งอีกฝ่ายก็เห็นด้วย ปืนไม่มีลูกตาคนที่ไม่เกี่ยวข้องอาจโดนลูกหลงได้ พูดจบร่างสูงพุ่งปราดเข้าประชิด ดาบฟาดฟันใส่สุดแรง

เคร้ง!!! อิซัสยกดาบขึ้นรับ น้ำหนักที่ทุ่มลงมาทำให้เขาต้องถอยแต่ก็ไม่ลืมปัดทางดาบให้เบี่ยงออกไปก่อน เขาคิดจะเข้าสู้วงในแล้วเล็งเป้าเล็กไปที่ข้อมือ ยังไม่ทันจะก้าวเท้าเข้าไปหา เลแวนซ์ควงดาบตวัดกลับมาทำให้ดาบอิซัสหันไปผิดทาง หมัดล้วนๆชกเข้าใส่หน้าจังๆ

ผัวะ!! ทำเอาผงะถอยออกมาหลายก้าวเลย ปากได้รสเลือดจางๆ ชายหนุ่มหันไปมองหน้า เร็วและทรงพลังดี

“ไปเรียนมาจากไหน”

“เกมเอ็กซ์บ๊อกซ์เวอร์ชั่นที่ 110” เขาว่าก่อนรุกไล่หมายจะเอาชนะ ล้มคู่ต่อสู้ให้ได้ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้ง่ายเหมือนในเกม อิซัสเป็นฝ่ายตั้งรับก่อนล้มคุกเข่าข้างหนึ่ง เขาโผเข้าจ้วงแทงแต่กลับพลาดถูกคว้าแขนบิดหักจนแข็งตึง  อิซัสโขกศีรษะสวนเข้าซะล้มกลิ้ง เลือดจมูกหยดแปะๆลงกับพื้นทราย

ไอ้หมอนี่!!! เขาโกรธขึ้นมาวูบ รีบร้อนลุกขึ้นมา ทั้งคู่ปรี่เข้าหากัน

ตูมม!!! ระเบิดลงใกล้ๆนั้นส่งให้พวกเขาลอยละลิ่วไปคนล่ะทาง ฝุ่นทรายลอยขึ้นสูงแล้วร่วงลงลอยไปกับลมแรงของยามค่ำ รติกรต้องก้มหน้าซุกกับหัวเข่าเพื่อหลบไม่ให้ทรายเข้าตา อิซัสถึงกับจุก หูอื้ออึ้งไปชั่วขณะ เขายันตัวลุกขึ้น

“อิซัส!!!”จาร์ฟาขี่ม้ามาหาพร้อมจูงม้าประจำตัวของเขามาด้วย “มาเร็วเข้า”

เขาหันไปมองอีกคนที่ล้มอยู่ไม่ไกล รายนั้นมีคนเข้ารุมล้อมประคับประคองพร้อมอาวุธครบมือ ไม่มีโอกาสลงมือแล้ว อีกคนที่อยากเอาไปด้วยก็อยู่ไกลไป เสี่ยงมากก็ไม่ได้ เลแวนซ์ลุกขึ้นสิ่งแรกที่มองหาคือเขา ต่างฝ่ายต่างจ้องหน้าเอาเรื่อง เพราะยังไม่ทันจะรู้แพ้ชนะเลย ปีศาจแห่งทะเลทรายชี้หน้าตะโกนว่า

“คราวหน้า....ฉันจะจัดการกับแก.....ห้ามแกแตะต้องของๆฉันเด็ดขาด”

“นั้นสมบัติของฉัน แกต่างหากที่ไม่มีสิทธ์แตะต้อง”

“แล้วจะได้เห็นกัน”

เขาทิ้งท้ายก่อนขึ้นหลังม้าควบหายไปในความมืด เลแวนซ์พ่นลมออกมาอย่างโกรธจัด ไอ้บ้านั้นเขาต้องจัดการให้ได้แน่ เขาเช็ดเลือดออกจากจมูก หอบน้อยๆขณะที่ทหารเข้ามาควบคุมสถานการณ์เอาไว้ได้ทั้งหมด

“ฝ่าบาท” หัวหน้ากองเข้ามาหา

“มีใครบาดเจ็บไหม”

“พะยะคะ เจ็บ 23 นาย เสียชีวิต 1 นับว่าเป็นชัยชนะที่งดงามมาก”

“กองโจรล่ะ”

“ตาย 12 บาดเจ็บร่วม 50 ได้ กองหลังของเราจับพวกผู้หญิงและเด็กไม่ไกลจากที่นี่เท่าไรกำลังคุมตัวมาสมทบที่นี่พะยะคะ”

“ติดต่อฐานทัพให้ส่งหมอ พยาบาล กับอาหารเท่าที่จำเป็นมา เราจะตั้งค่ายที่นี่ชั่วคราว”

“ไม่ส่งพวกเขาเข้าคุกในเมืองหรือพะยะค่ะ”

“เราจะสอบปากคำพวกเขาก่อน”

“แต่เรือนจำเตรียมเจ้าหน้าที่รอสอบสวนอยู่แล้ว”

“แจ้งเขาไปว่าไม่ต้องรอ ที่นั้นมันหนักหนาไปสำหรับเด็กและผู้หญิง ฉันจะเป็นคนสอบสวนพวกเขาเอง” ร่างสูงถอดเข็มขัดปืนและดาบออกจากตัวลงข้างๆพรมรวมถึงถุงมือด้วย เขาหย่อนกายลงนั่งสบายๆบนพรมที่เต็มไปด้วยหมอนนุ่มๆและหม้อตุ๋นที่ยังอยู่ดี คนที่ถูกมัดไข้วหลังนอนหมอบกระแตพยายามทำตัวให้กลมกลืนกับหมอนลายพร้อยค่อยๆลืมตาขึ้นมอง เห็นดวงตาดุดันจ้องมองอย่างเอาเรื่องเขาก็ผลุบตาลงไม่กล้าส่งเสียง

“ไม่เป็นไรใช่ไหม” เลแวนซ์ถาม

“อืม...”

“ไม่มีปากหรือไง”

“ไม่เป็นไร”

มือแข็งๆช้อนใบหน้าเขาให้เงยสบตาแล้วบอกน้ำเสียงเหี้ยม  “เธอติดหนี้ฉัน”

“ผมขอโทษ”

“ฉันจะคิดบัญชีนี้ทีหลัง....พร้อมดอกเบี้ยด้วย” คำขู่นั้นน่ากลัว แต่น้ำเสียงนั้นอ่อนลงจนไม่รู้สึกกลัวเท่าไร มีบางอย่างที่แปลกไปแต่รติกรไม่รู้ว่าอะไรอาจเป็นเพราะเลแวนซ์เหนื่อยก็ได้ พวกเขานั่งอยู่ข้างๆกันมองเหล่าทหารช่วยกันดึงกระโจมที่ลุกโชนลงมาเพื่อดับไฟ กว่าจะจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ฟ้าก็สางพอดี

         ****************

“รีส..” มีมือเขย่าเขาเบาๆ เฮ่อ อย่ามากวนได้ไหมเพิ่งจะหลับได้แป๊บเดียวเอง  “รีส....ตื่นเถอะ”

“หื้อ??” เขาพลิกตัวมาก็ต้องลืมตาโตเมื่อเห็นคนที่คุ้นหน้า

“คาริค??”

“เป็นไงบ้าง เห็นว่านอนข้ามวันข้ามคืนไม่มีทีท่าจะตื่น ผมเลยเป็นห่วง”

“อะไรกัน” เด็กหนุ่มหัวเราะนอนทั้งวันที่ไหน เขาเพิ่งจะงีบได้เดี๋ยวเดียวเอง รติกรลุกนั่งก่อนจะเห็นว่ารอบๆตัวเปลี่ยนไป กระโจมใหม่พื้นพรมใหม่ มีกระทั่งผ้าม่านด้วย โอ๊ะโอ๋....เท้าเขาได้ทำแผลใหม่ด้วย  ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยทำไมไม่รู้สึกตัวเลย“เอ๊ะ?? ผมหลับไปนานเลยหรือ”

“ก็ใช่น่ะสิ เลแวนซ์เขาเป็นห่วงมากนะ แต่ปลีกตัวมาไม่ได้ ผมเลยอาสามาดูให้ คุณไม่เป็นไรนะ”

“ไม่ๆๆ ผมสบายดี” ทำไมถึงหลับได้หลับดีขนาดนี้เขาก็ไม่รู้ แว่บหนึ่งเขานึกถึงอิซัสไม่รู้ว่าหนีรอดหรือเปล่า รติกรกำลังคิดว่าจะลุกอยู่แล้ว ผ้าห่มก็ถูกดึงออกไป โต๊ะเตี้ยเล็กๆพร้อมอาหารหอมกรุ่นยกเข้ามาวางคล่อมกับตัวเขาทันที แค่ได้กลิ่นท้องเขาก็ร้องโครกทันที

“คุณคงหิวแล้ว ทานอะไรหน่อยนะ”

“ขอบคุณครับ คาริคที่นี่มันที่ไหน??” เด็กหนุ่มถามพลางตักอาหารเข้าปาก

“โอเอซีสฮาวัล ห่างจากเมืองหลวงไป 20 กว่าไมล์ได้” งั้นก็ที่เดิมที่เขาเคยอยู่

“เลแวนซ์ล่ะ”

“เขาน่ะยุ่งอยู่กับงานไม่ได้เงยหน้าเลย นี่ก็อดนอนมาหลายวันแล้ว”

“เอ๋??” ไหงเป็นงั้นล่ะ

“ตอนแรกเขาขอกองทหารออกมาตามหาคุณเท่านั้น ถ้าพาคุณกลับวังแล้วที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่คนอื่นไปก็จบเรื่องแล้ว แต่เขาเป็นห่วงเด็กกับผู้หญิงที่ถูกจับได้ ไม่ยอมส่งไปเรือนจำ จะสอบปากคำเอง ถ้าไม่มีข้อสงสัยก็จะปล่อยไปเลย กลาโหมก็ไม่ยอม จารีฟเขาบินตรงไปเจรจาด้วยกว่าจะยอมได้ก็เล่นเอาหืดขึ้นเลย นี่เพิ่งกลับมาก็ต้องเริ่มสอบปากคำอีก”

“ทำไมเขาต้องทำอย่างนั้นด้วย”

“จารีฟเขาคิดจะใช้ไม้อ่อนน่ะ ก็กองโจรของปีศาจทะเลทรายได้รับความนิยมจากชนเผ่าเร่ร่อนมาก จะซื้อใจคนพวกนี้ให้กลับมาภักดีกับรัฐได้ก็ต้องเข้าใจปัญหาของพวกเขา แล้วแก้ให้ถูกจุด องค์สุลต่านเห็นด้วยกับความคิดเขา ถึงยอมขอร้องรัฐมนตรีกลาโหมให้ความร่วมมือ คุณรู้ไหมว่าเรื่องนี้เป็นข่าวดังไปทั่วประเทศเลยนะ”

คาริคพูดแววตาเป็นประกาย ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น รติกรมองตาปริบๆ เรื่องของบ้านนี้ เมืองนี้ไม่เกี่ยวกับเขาหรอก แต่สายตาที่จ้องมองเขาอย่างยินดีมีเลสนัยนี่น่ะน่าสงสัย

“มีอะไรหรือครับ ทำไมจ้องผมอย่างนั้นล่ะ”

“หึ....ผมดีใจน่ะที่ได้พบคุณ..แบบปลอดภัยอีกครั้ง ถ้าหากคุณเป็นอะไรไปผมคง....ไม่มีโอกาสได้ขอบคุณคุณ”

“ขอบคุณผม เรื่องอะไรครับ?”

คาริคหันไปส่งสัญญาณให้สาวๆที่คอยให้การรับใช้ใกล้ๆออกไปเหมือนมีเรื่องสำคัญ รติกรเลยตักคำสุดท้ายใส่ปากแล้วเลื่อนโต๊ะออกไป เขาหย่อนเท้าลงข้างเตียงร่างสูงนั่งบนเตียงเคียงข้าง ท่าทีสบายอกสบายใจปรากฏบนใบหน้า เขาไม่เหมือนคาริคยามอยู่ในวังดั่งเช่นก่อน เด็กหนุ่มรู้สึกได้

“รีส.....หลังจากคุณหนีออกมา ในวังเกิดเรื่องขึ้นมากมาย ทั้งวุ่นวาย ทั้งโกลาหล ทุกคนรู้เลยว่าเจ้านายทั้งหลายต้องโมโหโกธาอาละวาดแน่ๆ ซึ่งแน่นอนทุกคนโมโหเพราะคุณน่ะแหกกฏที่มีมานมนานตั้งหลายสิบข้อ แต่มีอยู่คนเดียวที่ไม่โกรธ ไม่โมโหเลย”

“ใครเหรอ?”

“จารีฟ”

โกหก! ไม่ต้องเสียเวลาคิดเลย อย่างเลแวนซ์น่ะเหรอจะไม่โกรธเขา ความคิดนี้ปรากฏชัดบนใบหน้าจน คาริคหัวเราะ

“ไม่เชื่อล่ะสิ”

“แห๋งแหละ เขาต้องโกรธอยู่แล้ว”

“ใช่ เขาโกรธ แต่เป็น.....โกรธตัวเองมากกว่าที่ทะเลาะกับคุณแล้วปล่อยให้คุณคลาดสายตาไปน่ะ” คาริคถอนหายใจเบาๆ มืออุ่นลูบไหล่เล็กปลอบใจ  “ สาเหตุนั้นมาจากผม คุณโกรธจารีฟเพราะเขาเฉยเมยกับผมใช่ไหมล่ะ นั้นทำให้เขาถึงไปขอร้ององค์สุลต่าน ให้คืนอิสระแก่ผม”

ร่างเล็กหันมามองหน้าขวับ ดวงตากลมโตจ้องมองอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง “จารีฟน่ะเหรอ?? เขาขอร้อง.....ให้คุณ”

“ใช่ ผมยังต้องทำงานเป็นคนดูแลความสะดวกภายในเหมือนเดิม แต่....ไม่ต้องนอนกับใครอีกแล้ว” รติกรมองตาโตอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน อย่างจารีฟน่ะเหรอขออิสระให้คาริคเพื่อเขา นี่เป็นเรื่องมหัศจรรย์เลย หัวใจเขาเต้นแรงด้วยความดีใจและอบอุ่นอย่างประหลาด

“ผมดีใจกับคุณด้วยครับ”

“ทั้งหมดนี่ก็เพราะคุณ  ขอบคุณมาก”  คาริคลุกขึ้นยื่นมือมาเพื่อแสดงความขอบคุณ รติกรจับมืออุ่นนั้นไว้เขาดีใจที่คาริคเป็นอิสระเสียที ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยภาคภูมิชัดเจน “รีส....ขอให้คุณไว้ด้วย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะอยู่ข้างคุณเสมอ”

เหมือนเป็นคำมั่นที่ให้ไว้ด้วยการบีบมือหนักแน่น ชายหนุ่มเดินไปถึงประตูกระโจมก็หยุดหันมามองเขา แววตาเต้นระริกอย่างมีความสุข “อีกอย่างผมคิดว่าคุณควรรู้ไว้”

“อะไรหรือครับ”

“ตอนที่จารีฟขอร้องสุลต่าน เขาไม่ได้ขอให้ผมคนเดียว เขาขอให้คุณด้วย”

“ผมด้วยเหรอ?”

“ใช่ เขาขอ”

“แล้วไงครับ สุลต่านท่านให้ไหม” เด็กหนุ่มตื่นเต้นจนระงับใจไม่อยู่แล้ว

“ท่านให้สิ....แต่มีข้อแม้อย่างหนึ่ง”

อ้าว?? ดีใจได้ไม่สุดแฮะ เขายิ้มเก้อเลย “ข้อแม้อะไร?”

คาริคไม่ทันได้ตอบ ประตูกระโจมสะบัดพรึ่บเข้ามาอย่างรวดเร็ว ร่างสูงใหญ่ในชุดรัดกุมสีขาวซึ่งตอนนี้เป็นสีหมองพร้อมด้วยฝุ่นทรายเดินตึงตังเข้ามาหน้าบูดเป็นตูดหมึกเข้ามาเลย
 
“จารีฟ??”

“อย่าเพิ่ง....ขอนอนก่อน อีกชั่วโมงค่อยปลุกล่ะกัน”

“เหวอ!!” รติกรร้องลั่น ร่างสูงโถมทับเข้ามาพาเขาล้มกลิ้งบนฟูกนิ่มด้วยกัน “เลแวนซ์”

“อืมมม....คิดถึงจัง” เขาว่าเสียงอ่อนล้า วงแขนกอดรัดเอวเล็กแทบหัก

“เลแวนซ์ ปล่อยผมก่อน มันอึดอัดนะ ปล่อยสิ” ร่างเล็กดิ้นรนยังไงก็คลายวงแขนไม่ได้เลย มิหน่ำซ้ำยังเอาหน้ามาถูไถแผ่นหลังกับซอกคอเขาหน้าตาเฉย พอเขานิ่งเฉย ก็เฉยตามด้วยเสียงกรนเบาๆ หลับไปแล้ว หันไปมองคาริคอย่างขอความช่วยเหลือ รายนั้นยิ้มแหยๆแล้วถอยออกไปเลย

โธ่เอ้ย....เขาพยายามเอาตัวออกยังไงก็แกะไม่ออก ไอ้บ้า..ล๊อคอำมหิตจริงๆ จะไม่ให้ไปไหนเลยใช่ไหม ร่างเล็กดิ้นยุกยิกอยู่นานจนเหนื่อยสุดท้ายต้องยอมแพ้ นอนนิ่งอยู่ข้างๆอย่างนั้น จนวงแขนที่โอบรัดคลายตัวลงนิดหน่อย เขาค่อยๆพลิกตัวหันมาหาหนุ่มตัวโตกว่า

โอ๊ะ...ให้ตายสิ คนอะไรเวลาหลับนี้โคตรหล่อเลย รติกรมองค้างจนชักเมื่อยคอเลยดึงหมอนมารองหัว มองใบหน้าที่ได้รูปอย่างร้ายกาจนี้ชัดๆ ขนคิ้วดกเรียงเป็นระเบียบเรียวได้รูป จมูกโด่งเป็นสันซะน่ากัดจริงๆ ปากก็น่า..... หึ เพอร์เพ็กน่าหมั่นไส้จริงเชียว เหวอ!!! ร่างเล็กตกใจ จู่ๆวงแขนก็รัดแน่นจับเขาพลิกมานอนอีกข้าง แถมกอดแน่นกว่าเดิมอีก หน้าเขาซุกติดกับอกกว้างจนกระดิกไม่ได้เลยวุ้ย

“เลแวนซ์...” เขาเรียกเบาๆ ไม่มีเสียงขานนอกจากเสียงหายใจยาว กลิ่นแดดร้อนผ่าวโชยมาแตะจมูกทำให้รู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก ขนตายาวงอนกระพริบปริบๆหลายครั้งก่อนค่อยๆหลับลงโดยไม่รู้ตัว ในวงแขนนี้ทำให้รู้สึกสงบสบายใจเหมือนได้แอบอิงอยู่ในปรากการที่ปกป้องอยู่ตลอดเวลา

(ติดตามตอนต่อไป) :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: อิสระ ที่ 23-04-2011 07:18:55
 :z13:
กว่าจะจบเรื่องนายเอกคงอ่วม
ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านคำสาปฟาโรห์อยู่เลยแฮะ
แต่พระเอกบึกถึกกว่า
ขอให้รติกรรีบตกลงปลงกับใครเร็วๆดีกว่า
ดูจะปลอดภัยกว่านะแบบนั้น
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 23-04-2011 07:23:50
อยากจะรู้จริงๆว่าหนูเนยจะตกเป็นของใคร เพราะคนอ่านเองก็เลือกไม่ถูกเหมือนกัน :-[ :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 23-04-2011 07:46:21
แม่ยกเลแวนซ์ค่ะ กรี๊ซซซซซซ!!!  น่ารัก ~
T H A N K   Y O U
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 23-04-2011 08:18:57
ข้อแม้นั้นคือต้องเป็นชายาแลเวนซ์อ๊ะป่าว  :o8: :o8:
ชอบตอนนอนด้วยกันจัง ดูอบอุ่นอ่าาา :o8:
อ่านตอนนี้แล้วเขิน อยากอ่านหวานๆอีก อ๊ากกก :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: bamtham ที่ 23-04-2011 08:28:33
อร้ายยยยย
ชอบอ่ะ ชอบ
เลแวนซ์อย่างเท่ห์วุ้ย
มาต่ออีก เร็วๆน้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 23-04-2011 09:17:54
ทำดีมาก...ไม่งั้นจะเชียร์อิซัสซะให้รู้แล้วรู้รอด :laugh:
เนยก็อย่าโลเลบ่อยนะ...เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ
สุดท้ายก็ดีใจกับคาริคด้วย :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 23-04-2011 09:22:32
อยากเห็นฉากหวานๆจังเลย
เมื่อไหร่จะมีแบบนี้ :oo1:มาบ้างละ
เนยท้องได้ใช่ไหม
อยากอ่านตอนเนยมีลูกด้วย
+ 1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Mio ที่ 23-04-2011 09:31:07
แง่ววววว  โดนชิงตัวไปแล้ว!!!


เนยต้องเป็นชายาของเจ้าชายที่มีนางสนมเยอะๆหรอ???

T0T


จะเชียร์ใครดีฟระ?


เลือกไม่ถูกเลย   :laugh:


รอเรื่องนี้อย่างใจจดจ่อทุกวันเจ้าค่ะ!  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 23-04-2011 09:39:51
หุหุ นายเอกลำบากใจแย่มีคนมาชอบ กร๊ากกกกกกกกกก
อิจฉา สุด ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 23-04-2011 10:10:45
ชอบตอนเลแวนซ์เข้ามาช่วยเนยจัง อย่างเท่ห์ อิอิ
รอลุ้นว่าเนยจะเป็นของใครค่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 23-04-2011 10:14:07
ตกลงพระเอกคือใคร??

เด๋วลากไปทางโน้นทีทางนี้ที แอบเหนื่อยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 23-04-2011 10:20:39
 :serius2: สับสนนน เลือกไม่ถูกกก
อิจฉาด้วยยย

เลแวนซ์ เท่ห์มากกกก แต่ก็ไม่อยากจะเชียร์อะ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 23-04-2011 10:47:59
รู้สึกได้ว่านายเอกเรื่องนี้ต้องถึกและบึกบึนไม่งั้นอยุ่ไม่รอดจนจบเรื่องเเน่
โดนทารุณกรรมตลอด น่าสงสารจริงๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 23-04-2011 10:56:01
อ่าว อ่านตอนนี้รู้สึกเอนเอียงไปทางเลแวนซ์ซะงั้น  :laugh: :laugh:
หลายใจจริงชั้น
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 23-04-2011 11:01:04
ง่ะ ตอนนี้เลแวนซ์น่ารักเกินไปแล้วอ่ะ
ตกลงจะเชียร์ใครดีเนี่ยระหว่าอิซัสกับเลแวนซ์ เลือกไม่ถูกกกกกกก  :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 23-04-2011 11:13:31
เลแวนซ์เป็นพระเอกช่ายปะ
หวานๆ ชอบๆ :o8: :-[ :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 23-04-2011 11:33:45
รักเลแวนอ่าา อิอิ... ยังงี้สิพ่อยอดพระเอก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 23-04-2011 11:40:30
เฮ้อ...เลือกยาก
ทั้งคู่มีทั้งดี ทั้งเลว
หนึ่งชาย....สองชาย!!!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 23-04-2011 12:06:00
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าตัวเองใจง่ายอ่ะ ตอนนั้นคนนั้นดีก็รักคนนั้น ตอนนี้เจอคนนี้ทำตัวดีก็รักเค้าอีก
เฮ้อ กลุ้มใจ เลือกไม่ได้~~~~~~~
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 23-04-2011 12:06:28
ยังข้องใจว่า  คุณเจ้าชายเป็นพระเอกช่ะ??
ฮ่าๆๆ แต่เราก็เชียร์ เจ้าชายนะ ^^
เย่ๆๆ  สู้ๆนะ
อิซัสคงจะมาเอาคืน  ,, ท่าทางจะมันส์
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-04-2011 12:11:45
ใครคือพระเอกตัวจริง???????????????
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: littleduck ที่ 23-04-2011 12:22:02
คือ เลือกไม่ถูกอีกและ :z3:  รึจะ3p ดี  :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: →Yakuza★ ที่ 23-04-2011 12:24:55
เลแวนซ์เท่ห์ แต่ก้ไม่อยากเชียร์มากเพราะราชวงค์มันไม่น่าให้เชียร์เท่าไหร่

อยาให้อิซัสมาชอง เนยไปบ้าง อย่างน้อยก็ดูมั่นคงกว่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 23-04-2011 12:33:43
ว๊าววเอาพระเอกคนนี้แหละ

อิอิ ดีใจกับ คาริค ด้วยจริงๆไม่ต้องนอนกับใครแล้ว

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 23-04-2011 12:36:19
เจ้าชายก็ดี โจรก็ดี
เลือกไม่ถูก  :m17:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 23-04-2011 12:59:06
เชียร์ เลแวนซ์อ่ะ แต่ว่านะ อย่าให้เนยมั่วได้มั้ยเนี่ยะ รับมะได้อ่ะ ที่จะเที่ยวยกให้ใครต่อใครเนี่ยะ
มะไหวน๊าา  :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 23-04-2011 13:08:39
ไม่รู้จะเชียร์ใครดี

หล่อทั้งสองคนอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 23-04-2011 13:12:17
เออ...ตอนนี้จารีฟก็ดูโอเคแฮะ

โอ๊ยยยยยยยยยยย เลือกไม่ถูกๆๆๆ :m31:คนนั้นก็เริ่ด คนนี้ก็หล่อ แต่แอบชอบคนเถื่อนแบบอิซํสนะ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 23-04-2011 13:27:29
เลแวนซ์น่ารัก
เค้าเชียร์คนนี้  :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: DEMON3132 ที่ 23-04-2011 13:27:42
ตกลงใครเป็นพระเอก แต่เราเชียร์เลแวนซ์นะ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 23-04-2011 13:35:53
เชียร์เลแวนซ์ เหมือนกัน  :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: l2_in* ที่ 23-04-2011 13:39:13
ตกลงข้อแม้คืออะไร และใครคือพระเอก สับสนๆ  :serius2:  :serius2:


มาต่อเร็วๆนะคะ จะรอค่ะ ^^   :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 23-04-2011 13:48:53
ตอนนี้เลแวนซ์อย่างเท่ห์เลย ยิ่งตอนมาช่วยเนยอ่านแล้วกรี๊ดดดดดดดดดดดมากๆ แต่อีกใจก็ชอบอิซัสอะ อ๊ากกกกกกกกกกกกก เลือกไม่ถูกจริงๆ อยากเก็บเธอไว้ทั้ง 2 คน :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 23-04-2011 14:14:48
น้องเนยจะเป็นศรีภรรยาของใครกันเนี๋ย  :a5:
จะเลแวนซ์หรืออีซัสก้านนนนนนนนนน :serius2:
กร๊าก  กร๊าก  กรั๊กกรั๊ก รวบไว้ทั้งสองคนเลยน้องเนย :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 23-04-2011 14:35:45
เป็นตอนที่หายใจได้สะดวกหน่อย ไม่ต้องกลั้นใจลุ้นตอนอ่าน 555+

ดีใจกับคาริคด้วยค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: tatar* ที่ 23-04-2011 16:40:28
ชอบเลแวนซ์มว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ><  :impress2:

น่ารักง่ะ ><

ถ้ารติกรไม่เอา เราขออออออ อยากได้  :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 23-04-2011 17:59:39
น้องพลับขอสอง ได้มั้ย เลือกไม่ถูก  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 23-04-2011 18:04:31
“เกมเอ็กซ์บ๊อกซ์เวอร์ชั่นที่ 110”  :a5:
นี่หรือคือที่มาของความเก่ง!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 23-04-2011 19:21:32
หึ หึ หึ หึ หึ....

เมื่อไหร่ he จะท้องน๋อ อยากอ่านฉากบู๊บนเตียง ฮิฮิ

รออ่านอยู่นะค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 23-04-2011 19:41:15
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด




น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: yumekun ที่ 23-04-2011 20:55:08
น่ารักจังเลยยย อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-04-2011 21:57:15
ดูแล้วเลแวนซ์น่าจะเป็นพระเอก
เพราะเนยชอบอ้อมอกนี้  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 23-04-2011 22:24:53
เมื่อไหร่ "เนย" จะ "ละลาย" คะ
อยากให้ถึงตอนนั้นไวๆ :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 23-04-2011 22:33:48
3พีเลยเถอะค่ะ

เราเลือกไม่ถูกแล้ว~~~
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 23-04-2011 23:45:06
กรี๊ดดดดด
เลแวนซ์น่ารักจังเลยอ่ะ
ยินดีกับคาริคคุงด้วยนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 24-04-2011 00:05:54
อุ้ยอย่างเนียเชียร์จารีฟหมดใจอ่ะแสนดีขนาดนี้


ขอให้รึสได้เป็นอิสระด้วยอ่ะรออ่านตอนต่อไปค้าบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 24-04-2011 00:09:56
เชียร์ใครดีหว่า


 :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 24-04-2011 00:44:57
กริ๊สสสสสสสสสสสสสส

พระเอกตัวจริงมาแล้วววววววว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 24-04-2011 13:16:03
มีความสุขจังเลย รีสเป็นอิสระแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: philopator7 ที่ 24-04-2011 13:32:38
จะเชีย์ใครดีหว่าาาาาาาาาาาาา   :z3: :z3: :z3:

จารีฟก็ดูดี อิซัลก็แสนเท่ แฮ่ๆๆ เป็นเราเลือกไม่ถูกแฮะ แต่คิดว่ารีสก็คงเลือกไม่ถูกเหมือนกัน

แต่เราชอบอิซัส เถื่อนๆด้วย

ลุ้นๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 24-04-2011 13:50:48
เชียร์จารีฟไว้ก่อนละกัน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 24-04-2011 14:02:14
 :mc4: :mc4:  ดีใจกับคาริคด้วยน้า
แต่ไม่รู้ว่าจะดีใจกับหนูเนยด้วยดีอ้ะป่าว แต่เจ้าชายตอนนี้เท่ห์มากเลยนะตัวเอง อุกรี๊ดดดดดดดดดดดดด 
ขอเดาว่า ข้อแม้คือ  หนูเนยต้องมีทายาทเลือดบริสุทธิ์ซักโหลนึง  พวกเลือดสีโคลนจงออกปาย   :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 24-04-2011 14:29:58
 :-[ :-[ :-[

หันซ้าย..หันขวาๆ
โอ๊ยๆๆๆๆๆ  จะเลือกใครดีเนี่ยะ ไม่รู้ว่าจะเชียร์ใครแล้วซิ
 :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 24-04-2011 19:55:33
เลแวนซ์อย่างเท่ห์อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา    :m3: :m3:


ชักเลือกไม่ถูกแล้วสิ   สับสนแทนหนูเนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Papoonn ที่ 24-04-2011 20:07:30
เปลี่ยนใจยังทันไหมค้า    ????
เลแวนซ์   : )  อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก  !
น่ารักไปแล้ว   อิอิ
+1 จ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: ultramanK ที่ 24-04-2011 21:18:24
+1  สนุกมาก   คับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 24-04-2011 22:21:52
น่าจะมีพระเอกสองคนป่าวเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Mio ที่ 24-04-2011 23:50:00

ข้าน้อยคงเป็นคนไม่กี่คนที่(แอบ)เชียร์ อิซัส อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ


ชอบคนเถื่อน  >//////////////<


หรือไรท์เตอร์จะหักมุม 3P เลยก็ไม่ว่ากัน


ตัดสินยากนักก็  5555555   :laugh:


( แอ๊กกกก  โดนถีบ  :z10: )
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 25-04-2011 14:24:40
คนนี้ก็ดีนะเนย

555+

อัพเร็วๆน๊า

รออยู่

สู้ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 26-04-2011 22:09:48
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่า
ที่รักคะ ช่วยมาอัพหน่อยเถอะค่ะ เบบี๋
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: l2_in* ที่ 27-04-2011 16:02:47
มาอัพเถอะนะ    :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 28-04-2011 13:47:47
คิดถึงหนูเนยแล้วค่ะ ไรเตอร์มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะ  :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: kuro ที่ 28-04-2011 15:43:44
สนุกมากเลย o13
สู้ๆนะคะ
ว่าแต่ใครเป็นพระเอกเอ่ย
แต่เราเชียร์เจ้าชายจารีฟนะ :laugh:
 :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: ☥ŹeMî☠kändä☥ ที่ 29-04-2011 00:35:45
ข้อแม้อะไรวา? สงสัยๆ

รอตอนต่อไปเสมอนะขอรับ เป็นกำลังใจให้ต่อไป สู้ๆ

ว่าแต่... ใครเป็นพระเอกล่ะเนี่ย

ปล สนุกได้อีกจริงๆ ขอรับเรื่องนี้
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 9 ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย 23/4/11(P14)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 29-04-2011 00:50:55
ช้านเลือกไม่ถูกๆ
แต่เชียแลแวนน่ะ
อยากไห้เปงพระชายาไวไวจาง
จะได้NC
แล้วก็ได้มีลูก   อิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 29-04-2011 07:45:36
ช้าหน่อยนะคะ แต่ก็มาแล้ว  :-[ :-[


 ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ


รู้สึกดีจัง  อา....

รติกรหายใจลึกอารมณ์หวานซ่านแทรกเข้ามาทุกอูณของร่างกาย จนรู้สึกถึงน้ำลายสอในปาก ความเสียวซ่านแล่นแปล้บจากกึ่งกลางลำตัวพล่านไปถึงเส้นผมและปลายเท้า อารมณ์แบบนี้ปลุกให้ตื่นจากฝันหวานๆอย่างน่าเสียดาย เด็กหนุ่มเห็นเพดานไหววูบแปลกๆ เอ๋?? พายุหรือแผ่นดินไหวนะ ถึงทำให้มันไหวได้

“อ๊ะ..” จู่ๆความรู้สึกเสียวก็แล่นปร้าดราวกับไฟฟ้าช๊อตอย่างจัง ร่างเล็กกระตุกเฮือกบางอย่างที่เปียกชื้นกำลังเล็มเลียยอดอกเขาอยู่ รติกรตาสว่างทันที เขาผงกหัวขึ้นมาเห็นเลแวนซ์ซุกไซ้หน้าอกเขาไปมา ขณะที่มือรูดกางเกงบางๆเขาออกจากปลายเท้าก่อนโยนมันทิ้งออกไปไกล

“เลแวนซ์??”  คำประท้วงถูกหยุดไว้ก่อนจะพูดอะไรออกมาได้มากกว่านี้ด้วยริมฝีปากที่บดจูบรุนแรงเร่าร้อน มันบังคับให้เขาเปิดปากยอมรับจูบนี้แต่โดยดี ปากดูดดุนริมฝีปากล่างจนมันบวมเจ่อ ก่อนสอดลิ้นร้อนผ่าวเข้าสัมผัสเขา ความรู้สึกแรกคือมันเหมือนลาวาเดือดพล่านกำลังพุ่งผ่านเข้ามาทำให้เขาต้องร้อนรนราวกับไฟ วินาทีต่อมามันกลับชะงักทำให้เขางงงวยชั่วครู่ เลแวนซ์ชักพาเขาเข้าหาตนเองด้วยการเกี่ยวลิ้นให้เข้ามาในปากตนเอง ทำให้เขาได้เรียนรู้ฝ่ายตรงข้ามบ้าง

รติกรสูดหายใจลึกด้วยความพยายามตั้งสติ แต่นั้นเป็นการกระทำที่ผิดพลาดมาก เมื่อสูดกลิ่นอาย กลิ่นของความรู้สึกทั้งมวลของเลแวนซ์เข้ามาเต็มปอด มิหน่ำซ้ำยังถูกดึงมือทั้งสองให้โอบรอบคอด้วย ทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายถอดเสื้อออกไปแล้ว แผ่นอกกว้างมีไรขนอ่อนเบียดถูผิวเขาชวนให้จักกะจี้เหลือเกิน ดีที่ว่ายังมีกางเกงอยู่ทำให้นึกดีใจอยู่บ้าง พวกเขาสัมผัสเนื้อตัวกันแนบแน่น ยามเนื้อตัวเสียดสีถูไถกันไปมามันให้เร้าอารมณ์ลึกๆให้ลุกเป็นไฟอย่างช้าๆ

จูบที่ปล้นชิงความคิดและจิตใจเลื่อนไปทั่วใบหน้าและลงสู่ลำคอ ตอนนั้นเองที่เด็กหนุ่มได้ยินเสียงคำรามอย่างพอใจจากร่างแกร่งที่อยู่เหนือกว่าได้ เสียงกระเส่าเย้ายวนใจเหลือเกิน เรียวขาถูกเกี่ยวขึ้นพาดเอวข้างหนึ่งเปิดทางให้เบื้องล่างเปิดโล่ง ความร้อนผ่าวแข็งขันสัมผัสกันผ่านเนื้อผ้า มันบดเบียดเสียดสีแรงๆพร้อมๆกับจูบที่บดขยี้ยอดอกข้างหนึ่งสร้างความหรรษาอย่างที่ไม่เคยประสบมาก่อน ความรู้สึกนี้ทะลักล้นจนทนไม่ไหว ต้องร้องออกมา

“อูวววว...อาหหหหหหหห.....เลแวนซ์” สองมือสอดเข้าไปในเรือนผมดกดำ ขยุ้มแรงๆ ขณะที่เอวแอ่นโค้งขึ้นถูไถต้นขาอีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่ง ข้างในของเขา....ข้างในมันต้องการบางอย่าง ต้องการเหลือเกิน

“โอ้วววว...อย่าๆๆๆ อย่า” เด็กหนุ่มร้องลั่นเมื่อร่างสูงกว่าเลื่อนลงต่ำอีก สองมือแยกขาเขาออกกว้าง เขารีบสอดมือลงปกปิดตัวเองทันที น่าอาย....มันน่าอายที่จะปล่อยให้เห็นชัดๆเต็มตา ดวงตาดุดันเหลือบขึ้นมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์

“เอามือออกไป”

“ไม่...หยุดเถอะ” เขาส่ายหน้า แล้วต้องสะดุ้งเมื่อลิ้นเปียกๆร้อนซ่านเลียตั้งแต่ปลายนิ้วขึ้นมาถึงหลังมือ อารมณ์เสียวซ่านพุ่งจี้ดราวกับตนเองได้ลอยอยู่บนก้อนเมฆก็ไม่ปาน หากมันเล็มเลียเขาตรงๆจะสุขสมขนาดไหนนะ

“เอามือออกไป.....คนดี” เลแวนซ์เรียกเสียงหวานซะหัวใจสั่นระรัว ร่างแกร่งรั้งเรียวขาขึ้นบนบ่าทั้งสองข้างพลางก้มลงจูบบนหลังมือเบาๆ ทำให้เรี่ยวแรงปกปิดถดถอยลงอย่างช่วยไม่ได้ ตอนนั้นเองที่ลิ้นร้อนๆเลียแทรกผ่านระหว่างนิ้ว สัมผัสถึงจุดอ่อนที่สุดของเขา ร่างเล็กถึงกับผวาเฮือก ลิ้นของเลแวนซ์ดันนิ้วเขาแยกออกจากกันง่ายๆแล้วแทรกเข้ามาแก่นกลางของความรู้สึก

“อา...อึ่กก...อืมมม....อืม” รติกรหายใจหอบกระเส่า มือนั้นปกปิดตัวเองไม่ไหวแล้ว เขาถูกทำให้เร่าร้อนจนอดไม่ไหวที่จะเสนอตัวเองให้อีกฝ่ายได้เชยชมเต็มที่ ส่วนนั้นผุบเข้าผุบออกในเรียวปากที่ชุ่มชื้น  เปียกแฉะ และอุ่นจัดแทบจะหลอมละลายเขากลายเป็นน้ำได้ทุกเมื่อ “เลแวนซ์.....เลแวนซ์ อะ....อ่า.....ปล่อยผมเถอะ....อ่า....ได้โปรด”

ปากร้องขอให้ปล่อย ทว่าสะโพกกลับแอ่นโค้งเคลื่อนไหวตามจังหวะดูดดื่มอย่างว่าง่าย เขากำลังติดลมบนสำเริงสำราญบนความวาบหวิวดั่งนกน้อยเริงร่า และตอนนี้เขาต้องการบินให้สูงกว่านี้ จังหวะอารมณ์นี้เลแวนซ์รู้ดี เพราะรับรู้ได้จากอาการเกร็งเครียดบริเวณกล้ามเนื้อต้นขา เขาโย่งตัวขึ้นปลอดเชือกผูกกางเกงออก เผยความต้องการที่พองโตออกมา รติกรลมหายใจสะดุดในลำคอเมื่อเห็นความใหญ่โตตรงหน้า ส่วนในลึกๆตัวเขาเสียวจี้ดขึ้นมาทันที บอกไม่ถูกว่ามันเสียวซ่านหรือเสียวกลัวเจ็บกันแน่ มันอยู่ตรงนั้นกำลังจะ.....

“ว้าย...” เพล้ง!!!!

เสียงแก้วตกแตกทำเอาทุกอย่างพังทลาย ประหนึ่งถูกน้ำเย็นเชียบสาดเข้ามาโครม ตื่นจากฝันเข้าสู่โลกแห่งความจริงทันที เลแวนซ์หันไปมองตัวต้นเหตุตาเขียว

“ใครใช้ให้เข้ามา ออกไป!”

“พะ.. เพคะ” นางกำนัลรีบร้อนเก็บข้าวของบนพื้นแล้วคลานออกไปให้เร็วที่สุด บรรยากาศภายในกระโจมนั้นกดดัน อึดอัด อีหลักอีเหลื่อที่สุด เขาหันกลับมาใต้ร่างตะเกียกตะกายคลานหนีไปแล้ว

“เนย...”

ร่างเล็กคว้าเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งไว้มาสวมอย่างรวดเร็ว แล้วหันมามองเขาด้วยสายตาที่โกรธเคือง อับอายและปฎิเสธอย่างสิ้นเชิง เท่านี้โอกาสเขาก็หมดลงแล้ว ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกทิ้งตัวลงนอนต่อด้วยความสุดเซ็ง พวกเขาเงียบไม่มีเรื่องพูดคุยกัน รติกรมองไปรอบๆไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหนดี เท้าเขายังเจ็บยืนยังไม่ไหวด้วยซ้ำ

“มานี่เถอะ” เลแวนซ์เรียก เขาหันไปมองสายตาไม่ไว้ใจ “มาน่า....ฉันไม่ทำอะไรหรอก”

“ผมนั่งตรงนี้ได้” เขาพยายามมองหานาฬิกา

“ฉันบอกให้มาไง” น้ำเสียงกระด้างสุดๆ เตือนให้รู้ว่า อย่าให้เรียกหลายครั้งนะไม่งั้นล่ะก็ได้เห็นดีแน่ ร่างเล็กนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ไม่อยากแต่ก็ไม่กล้า เขาค่อยๆคลานกลับมานั่งห่างๆ ก่อนจะถูกกระชากแขนให้ล้มลงมานอนใกล้ๆ
รติกรตัวแข็งเป็นหิน ใจตุ๊บต่อมๆกลัวจะถูกทำอะไรอีก แต่อีกฝ่ายแค่กอดเฉยๆ มือใหญ่วางบนหน้าผากเขาเบาๆ

“ตัวอุ่นๆ รู้สึกมีไข้อีกไหม”

“ไม่แล้ว”

“พักผ่อนให้มากๆหน่อย จะได้หายไวๆ” เขาเลื่อนมือมากดหัวกลมทุยให้ซบกับบ่ากว้าง หึ! ทำเหมือนเขาเป็นเมียไปได้ รติกรนึกเคืองในใจก่อนจะนึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่คาริคบอกเขาไว้

“เลแวนซ์”

“ว่าไง”

“คาริคเล่าให้ฟังว่าคุณขออิสระให้แก่เขากับสุลต่าน”

“ใช่....”

“ทำไมล่ะ”

“ก็ถ้าฉันไม่ทำ พอพาเธอกลับไปได้เธอก็จะโกรธฉันไม่เลิก ไม่อยากให้ทะเลาะกันอีกฉันเลยขอไว้ก่อน”

“แล้วคุณขอให้ผมด้วย”

“ใช่” เด็กหนุ่มลุกขึ้นมองเขาทันที

“ท่านว่ายังไง??”

สีหน้าของเลแวนซ์ไม่ยินดียินร้ายทำให้เดาไม่ออกเลยว่าเป็นข่าวดีหรือไม่ “ท่านอนุญาต ถ้าหาก....”

“ถ้าหากอะไร” เร็วๆ เขาอยากรู้ใจจะขาด แต่อีกคนมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้น “เลแวนซ์”

“ท่านว่า....ท่านจะอนุญาต ถ้า....เธอให้ลูกชายกับฉันได้”

ลูกชาย?? หมายความว่า.....รติกรขมวดคิ้ว รู้สึกถึงความหนักอึ้งของปัญหาทับถมลงมาบนหัว เขาต้องมีลูกให้เลแวนซ์ และต้องเป็นลูกชายด้วย แค่คิดก็กลัวขึ้นมาแล้ว เขาจะต้องพบเจอปัญหาอะไรอีกเนี่ย แล้วถ้าเกิดเขาได้ลูกสาวล่ะ มิต้องตกอยู่ในสภาพเดียวกับคาริคก่อนหน้านี้หรือ

“อย่าขมวดคิ้วสิ เรื่องมันอาจไม่เลวร้ายกว่าที่เธอคิดก็ได้”

“ไม่เลวร้ายเหรอ....นี่ยังเลวร้ายไม่พอหรือไร .....ทำไมสุลต่านท่านถึงมีข้อแม้แบบนี้ มันเรื่องอะไรกัน คุณบอกผมมาสิ” เด็กหนุ่มโวยอย่างเดือดดาล ขณะที่คนนอนข้างๆสีหน้าเรียบ ทว่าคิ้วขมวดขึ้นมาแล้ว

“ยังไม่เข้าใจอีกหรือ” เลแวนซ์ว่า ทำให้เขาชะงัก ร่างสูงลุกขึ้นหยิบเสื้อบางๆแขนยาวมาสวมใส่ “เธอถูกซื้อมาเพราะอะไร แล้วทำไมถึงให้ลูกคนรองก่อนให้คนโต ทำไมถึงมีข้อแม้ให้ลูกเป็นผู้ชาย บอกแค่นี้คิดเอาเองออกไหม”

รติกรนั่งงง ยิ่งฟังก็ยิ่งสับสน ก่อนค่อยๆลำดับเหตุการณ์คิดตามพอเห็นสายตาที่มองมาฉายแววยุ่งยากใจ มีบางอย่างที่หนักหนาต้องแบกรับเอาไว้ เขาถึงอ่านออกในนาทีนั้น  “เลแวนซ์??”

“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เรื่องนี้ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด นอกจากเรา”

“ท่าน....ท่านจะให้คุณ....??” รติกรพูดไม่ออก สุลต่านมีแผนจะให้เลแวนซ์ครองตำแหน่งแทนที่ซาอิท

“ใช่.....และมันหมายถึงอะไรรู้ไหม สงครามในวังหลังไง พระชายาจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ฉันถึงต้องให้คาริคมีอิสระคุ้มกันเธอได้” พูดแบบนี้หมายความว่า....โอ้ เขาไม่อยากคิดว่าเลยว่าจะต้องเผชิญปัญหาอะไรบ้าง แค่เรื่องมีลูกก็ปวดหัวแทบกระอักแล้วยังมีเรื่องพระชายาอีกหรือ

“แต่ว่า....”

“ฉันไม่อยากให้เธอมายุ่งเกี่ยวเรื่องด้วยนะ แต่มันสายไปแล้ว”

“สายไปอย่างไง!!! จะสายไปได้ยังไง” รติกรคว้าเสื้อได้ก็ดึงร่างสูงให้เข้ามาหา “คุณแค่ปล่อยผมไปเท่านั้น เลแวนซ์ คุณแค่ปล่อยผมไป ให้ผมขึ้นเครื่องกลับอเมริกาเท่านั้น แล้วลืมทุกอย่างซะ พวกคุณมีเงินเป็นล้นพ้นอยู่แล้วจะหาซื้อคนเต็มใจมาเป็นแม่ของลูกได้เยอะแยะ ทำไมต้องเป็นผมด้วยเล่า ทำไม....”

เด็กหนุ่มปล่อยโฮออกมากับอกกว้าง วงแขนแข็งแรงโอบกอดเขาแน่น ปลายนิ้วได้รูปสอดเข้าในเรือนผมนวดเฟ้นเบาๆ ความอัดอั้นข้างในก็บางเบาลงอย่างไม่น่าเชื่อ ใบหน้าอ่อนวัยกว่าแหงนหงายขึ้นมองเขา

“เลแวนซ์....คุณทำได้ใช่ไหม คุณทำได้อยู่แล้ว แค่คุณสั่งคำเดียวก็ไม่มีใครกล้าขวางคุณอยู่แล้ว ให้ผมไปเถอะ...ผมไม่อยากเผชิญปัญหาบ้าๆอะไรนี่อีก ต้องทำอะไรที่มันไม่เต็มใจ แล้วต้องระวังพระชายาอีก ผมรับมือไม่ไหวหรอกนะให้ผมไปซะเถอะ”

“ไม่ได้แล้ว....เนย มันไม่ได้แล้ว เธอมาที่นี่เพราะโชคชะตา ยอมรับมันเสีย....อย่ากังวลเกินเหตุ บางที.....เราอาจโชคดี ถ้าได้ลูกชายเธอก็จะปลอดภัยยิ่งขึ้น”

“แล้วถ้าผมได้ลูกสาวล่ะ” รติกรดันร่างสูงให้ถอยออกห่าง สองคนมองหน้าด้วยความรู้สึกที่แตกต่าง คนหนึ่งขุ่นเคือง อีกคนก็พยายามประณีประนอม

“ฉันก็จะพยายามให้ได้ในคนต่อไป”

“ห๊ะ.....พูดงี้ได้ไง แล้วถ้าได้ผู้หญิงอีกล่ะ”

“ฉันก็......จะพยายามให้ได้ในคนถัดไปอีก”

“คุณจะบ้าเรอะ” เด็กหนุ่มเคืองจัด เขาเอาหมอนตีเลแวนซ์แรงๆ “นั้นก็เท่ากับผมต้องมีลูกให้คุณเรื่อยๆน่ะสิ”

“ฮะฮะฮะ ก็ใช่น่ะสิ”

“ไอ้....ไอ้.....ไอ้......บ้า!” อารมณ์ในเวลานี้กลับตลปัดไปหมด เขาไม่รู้จะโกรธ จะเตืองหรือจะหัวเราะดี เขาตีๆๆๆยังไงอีกฝ่ายก็ไม่ตอบโต้ปล่อยให้ระบายอารมณ์ออกมา ก่อนจะรวบกอดไว้แนบอก “ปล่อยผมเลย ผมโกรธอยู่นะ”

วงแขนนี้กระชับแน่นปลายคางแหลมๆวงบนหัวเขาได้พอเหมาะ แล้วโยกตัวไปมาทำยังกะกล่อมเด็กอ่อนอยู่อย่างนั้นแหละ รติกรอยากโกรธให้สุดๆ แต่ก็โกรธไม่ขึ้น ได้แต่ซบหน้ากับอกกว้างนี้เงียบๆ อืม.....อกนี้แข็งแกร่งกว้างพอดีกับตัวเขาจริงๆ กลิ่นหอมอ่อนๆทำให้รู้สึกสงบ สบายใจ ปลายนิ้วแข็งแรงเชยคางเขาขึ้นแล้วแนบจูบลงมาหนักหน่วง ความคิดต่างๆนาๆสลายหายไปหมด อย่างเดียวที่อยู่ในความคิดเขาคือรสจูบที่หวานนุ่มนวลพอดีนี้

“เจ้าชายจารีฟ........” เสียงแหลมๆดังเข้ามาในกระโจม

“เข้าไปไม่ได้นะ” เสียงของทหารองค์รักษ์หน้ากระโจมกั้นไว้สุดฤทธิ์

“ใครน่ะ?” เลแวนซ์ถาม

“ซาช่าเองเพคะ เจ้าชาย ให้หม่อมฉันเข้าเฝ้าด้วย”

สองหนุ่มหันมามองกันขวับ รติกรขมวดคิ้วใครให้แม่คนนี้มากัน??

(ติดตามตอนต่อไป)  :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 29-04-2011 07:47:51
 :z13:
นังสนมแกเข้ามาทำไม.... :beat:

555 ถ้าได้ลูกผู้หญิงก็ต้องทำไปเรื่อยๆ :laugh:
เห็นด้วย เห็นด้วย
 ขอฟันธงลาแวนซ์พระเอกชัวร์ :จุ๊บๆ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 29-04-2011 08:45:37
งั้นเนยก็มีลูกผู้หญิงไปก่อนนะ  :pighaun:
เลแวนซ์แอบหื่นอยู่นะนี้
เซงแม่สนมคนนั้นแต่เซงยัยคนใช้ที่ขัดจังหวะมากกว่า :m26:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 29-04-2011 08:55:09
โว๊ยย เข้ามาทามม๊าย~
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: arebaba ที่ 29-04-2011 09:13:42
เป็นข้อแม้ที่เลแวนซ์มีแต่ได้กับได้นะ 555

ตอนนี้น่ารักดีค่ะแอบหวาน แต่สนมไม่น่าเข้ามาขัดจังหวะเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 29-04-2011 09:21:15
 :z3: :z3:อ๊ากกก ค้างงงงงงง
เข้ามาขัดจังหวะได้อีก
เนยจ๋า รู้เหตุผลประการฉนี้แล้ว
ต้องรีบปั้มลูกนะจ๊ะ  :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 29-04-2011 10:07:06
เหตุฉะนั้นรีบมีลูกกันเถอะเนยยยยย

กร๊ากกกกกกกกกกกกก

มีลูกชายแล้วใช่ะว่าป๊ะป๊าจะหยุดนิเนอะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 29-04-2011 10:26:33
สาวใช้เข้ามาขัดจังหวะไม่พอ นางสนมจะเข้ามาขัดอีกเรอะ  :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 29-04-2011 10:41:31
หนูเนยนี่รักษาจิ้นนนนนนไว้ได้อย่างหวุดหวิดดด
เคลิ้มตลอดดด ฮ่า ฮ่า เกือบไปแล้วไหมหล่ะ
 :L1: :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 29-04-2011 10:50:19
น้องเนยอยู่กับเลแวนซ์เจอแต่ปัญหาน่าปวดหัวจัง
ถ้าเลแวนซ์มีน้องเนยคนดียวไม่ได้รวมทั้งดูแลความปรอดภัย
น้องเนยน่าจะไปอยู่กับอิซัสมากกว่านะ(เริ่มเอียงไปทางอิซัสแระ :laugh:)
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 29-04-2011 11:22:20
นอกจากพระชายาแล้วเนยคงต้องรบกับยัยซาช่าอีกคน คนนี้ดูท่าจะร้ายกว่าเยอะ
เนยสู้ๆนะอย่ายอมเด็ดขาด 
ว่าแต่ข้อแม้นี่เอื้อประโยชน์กับเลแวนซ์เต็มๆ 
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: KoTo_Nat ที่ 29-04-2011 11:33:12
โอ้วต้องเป็นนางกำนัลไปบอกแน่ๆๆ ขัดจังหวะจริงๆ :fire: :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 29-04-2011 11:36:24
ขาดจางหว่ะกานจิงๆ
อยากอ่านNCไวไวอ่ะคนเขียน
แล้วมีลูก อยากไห้เนยมีลูกชายก่อน
เพราะเนยจะได้ปลอดภาย

NCNCNCNCNCNCNC
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 29-04-2011 11:53:33
น้องเนยนี้ จะได้ขึ้นสวรรค์ทีไร มีเหตุต้องล่มทุกกีเลยน้าาาาา   :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 29-04-2011 12:02:47
ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ  เมื่อไหร่จะได้เป็นอิสระละ
รีบๆวัดดวงดีกว่านะเนย  จะได้รู้ไปเลยว่าได้ลูกเพศไหน :haun4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 29-04-2011 12:26:08
เฮ้อ..เนยคงต้องสู้รบตบมือกับชะนีหลายวัยหลายตัวเลยสิ
ปล. คนเขียนหื่นอ่ะ ไม่อยากให้เนยโดนใครกินแต่ตัวเองอยากเขียนล่ะซี้ เลยค้างเติ่งตลอด เค้ารู้ทันนะ555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 29-04-2011 13:02:09
ค้างงง :z3: :z3:

ชะนีหนอชะนี เข้ามาขัดจังหวะอยู่เรื่อย :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 29-04-2011 13:07:03
หุ หุ หุ คนเขียนเข้าใจคนอ่านจริงๆนะ เข้าใจคนอ่านว่าต้องการอะไร แต่ขี้แกล้งชะมัด
แกล้งคนอ่านให้อยากแล้วจากไปชิมิๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 29-04-2011 13:28:38
ขัดใจตั้งแต่นางกำนัลแล้ว...แล้วยังซาช่าอีก อุปสรรคเยอะได้อีก
แล้วจะได้มีลุ้นลูกสาว-ลูกชายกันเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย (กว่าจะฉีดยาครบ) :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: missair ที่ 29-04-2011 13:32:06
อ๊ากกกกกกกกก อีบ้า ซาช่า มาจากไหนวะ ใครใช้ใหัมันมา
อะไรวะเนีี่ย ฆ่ามันเลยได้มะ ฆ่ามันนนนนนนนนน
เอามันออกไป มาต่อเร็ว ๆ นะเค้าค้างแบบมาก ๆ อะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: l2_in* ที่ 29-04-2011 13:39:47
แหม๋... อุปสรรคนี่เยอะเหลือเกินนะเนี่ย!
จะเป็นยังไงต่อไป รอตอไปนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 29-04-2011 13:40:05
เกือบไปสองรอบแล้วน้องเนย คนอ่านเซงเลยค้าง  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 29-04-2011 13:42:51
เป็นนางเอกเรื่องนี้ต้องอึดและถึกจริงๆ วุ้ย สารพัดปัญหาจริงๆ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 29-04-2011 15:52:27
โหยๆๆๆ เรานึกว่าจาเส็ดซะทีแล้วนะเนี่ยะนุ้งเนย ยังรอดได้อีกอ่า
แต่เราแอบหนับหนุนให้น้องมีผู้ชายแล้วก็หญิง ชาย หญิงชาย เอาให้พอๆกะฮาเร็มเรยนะ
เป็นเครื่องมือผลิตลูกอย่างเดียว 555+ รอตอนต่อไปจ้า กะลังมันส์เรย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 29-04-2011 16:01:12
ร๊ากเลแวนซ์ แล้ว  5555+






นึกว่า เนย จะ เสร็จ   แอรค๊ายยยยย :z1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: v.c.t.m. ที่ 29-04-2011 16:26:14
ตอนแรกแอบเคืองนางกำนัล อีกนิดเดียวแท้ๆเชียว หุหุ
 :beat: นางสนมเข้ามาทำไมมิทราบ :beat:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 29-04-2011 16:57:39
อร๊ายย นึกว่าเนยจะเสร็จสะแล้ววว

ชะนีน้อยมาทำไมเนี่ยยยย :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 29-04-2011 18:26:34
ต้องมีลูกชายให้หรือนี่


อิอิรติกรจะไหวไหมเนี่ยรออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-04-2011 18:35:22
เส้นยาแดงผ่าแปด
ยังรักษาเอกราชของเนยไว้ได้
จะขอบคุณนางกำนัลดีมั้ยเนี่ย :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 29-04-2011 19:04:10
ปัญหาไม่จบไม่สิ้น 

กะให้น้องเนยอ่วมก่อนแน่เลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 29-04-2011 19:35:33
บวกให้ๆ
แต่แอบสั้นอ่า อยากอ่านต่อ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: ice-vanilla ที่ 29-04-2011 19:44:06
ตอนนี้เลแวนซ์มาแรง ----

แต่เรายังรักอิซัสอยู่น้าT^T :z3:

เชียร์อิซัสขาดใจ :o12:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 29-04-2011 19:49:26
น้องเนย เฮ้อ พรหมลิขิตบันดาลชักพา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 29-04-2011 20:05:00
อยากอ่านแบบนี้ :oo1:ของสองคนนี้ไวจังเลย
+1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 29-04-2011 20:12:50
 :serius2: อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ ใครคือพระเอก ดูท่าว่าจะจารีฟนะ แล้วอิซัสอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: Mio ที่ 29-04-2011 20:15:57

555555555   :laugh:

จะให้คนอ่านกัดลิ้นตัวเอง ดาดิ้นตายคาคอมเลย ใช่มั้ยจ๊ะ?


แต่อยากให้ได้กับพ่อคนเถื่อนอีกคนมากกว่า ( อ่าว อีนี่ - -")


อื้อ หื้อ  แซ่บถึงทรวงแน่ ( กรี๊ดดดด  เค้าไม่ได้โรคจิตน๊า  :z1: )
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 29-04-2011 20:43:51
อุปสรรค เยอะจริงวุ้ย!
คนเขียนก็....ค้างตลอดศก เลย โฮกกกกกกกกกกก


เมื่อไหร่เนยจะเสียตัวววว  :fire: (แสดงเจตนาที่แท้จริง ก๊ากกกก :laugh:)


ปล.ชอบอิซัสมากกว่าอ่ะ -.-
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 29-04-2011 20:52:05
อุปสรรค เยอะจริงวุ้ย!
คนเขียนก็....ค้างตลอดศก เลย โฮกกกกกกกกกกก


เมื่อไหร่เนยจะเสียตัวววว  :fire: (แสดงเจตนาที่แท้จริง ก๊ากกกก :laugh:)


ปล.ชอบอิซัสมากกว่าอ่ะ -.-

เห็นด้วยกับรีนี้ รอฉากเสียตัวมานานแล้วเนี่ย 
ชาช่า หล่อนเป็นใครกันยะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 29-04-2011 21:09:55
น่ารักๆๆๆๆ  ฮ่าๆๆ
 :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: monster_narak ที่ 29-04-2011 21:15:53
เอิ้กกกกกกกกกกกกๆๆๆ   นังกำนัล  ก้างจริงๆๆๆๆๆๆเอ้ย

เมื่อรัยจะถึงวันนั้นนนนนนนน

สนุกมากมายค้ะพลอดเรื่อง

ชอบตอนจะมีลูกเยอะๆเนี้ยแหละ 55555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 29-04-2011 21:32:44
คนนี้แน่นะ ?? พระเอกอ๊าคนนี้แน่นะ ??
ฮิฮิ ,,,, ทำไมน้า ใจตุ๊บๆ ต่อมๆ
ลุ้นๆ ยังไงไม่รู้ 555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 29-04-2011 21:33:55
ชาช่าคือคนที่เป็นนางสนมป้ะ ?
*รีบกลับไปหาอ่านตอนแรกๆ*
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 29-04-2011 21:41:07
นางร้ายโผล่แล้ว  :m31:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 29-04-2011 22:04:36
ไรซ์เตอร์ ชอบอารายค้างๆคาๆเนอะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 29-04-2011 23:37:59
โถ น่าสงสารน้องเนย นอกจากจะต้องระวังพระชายาแล้ว ยังต้องระวังซาช่าอีก เฮ้อออ ซวยไปนะน้อง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 30-04-2011 00:15:03
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 30-04-2011 02:39:04
มาทำไมยะนังนี่!  :angry2:
คนเขาจะสวีทกันนะ  :m31:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: maicy ที่ 30-04-2011 09:47:50
น้องเนยนี่อุปสรรคเยอะจริงๆ เชียร์เลเเวนซ์ชอบพระเอกลูกครึ่ง จะครองตำเเหน่งต่อจากพ่อทั้งทีต้องมีดีเยอะล่ะ รอตอนต่อไปนะคะ  :L2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 30-04-2011 10:11:15
 :pighaun: :haun4:

โดนขัดจังหวะตลอดอย่างนี้ 

คนอ่านก็ค้างสิคร๊าบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: tatum1234 ที่ 30-04-2011 13:26:16
  :-[ ลูกชายถ้าไม่ได้ก็ทำต่อไปจนกว่าจพได้ลูกชาย....ชอบจริงไรจริง :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 30-04-2011 19:34:00
เราเห็นแววความเป็นพระเอกในตัวเลแวนซ์
ฉะนั้น ห้ามเปลี่ยนพระเอกนะจ๊ะ :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 30-04-2011 20:26:21
 :serius2:เข้าใจเลือกเวลาเข้ามาขัดจังหวะกันจริงๆเลย รู้ไหมมันทำให้อ่านค้าง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 30-04-2011 20:52:46
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



เกือบได้กันแล้ว ว ว ว ว ว      ................อ๊ากกกก ก ก ก ก มา ร    พจน




หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 30-04-2011 23:39:52
แบบนี้ ต้องทำการบ้านบ่อย ๆ นะ  ยิ่งต้องได้ลูกชาย ต้องขอเปิดซิงแบบสามวันสามคืน ติด ฮ่าๆๆ

ปล. เอานานสนมออกไปปปปปปปปปปปปป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 01-05-2011 21:08:22
ให้ลูกแฝดเค้าไปเลยป่ะเนย
แต่ตอนทำต้องหลายครั้งหน่อยนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 03-05-2011 23:28:19
หายไปหลายวันแล้วนะคิดถึงแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 04-05-2011 17:56:25
อยากให้มีลูกชายก่อนอะ

เนยจะได้ปลอดภัย

ตอนนี้ก็..

รีบๆปั๊มลูกกันเข้าน๊า

เซ็งนางกำนัลกะนางสนมเหลือหลาย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: nevergoodbye ที่ 04-05-2011 20:49:05
ชอบมากๆเลยค่ะ อ่านรวดเดียวเลย
เรื่องน่าสนใจ ค่อนข้างชอบนิยายแนวนี้ อิงวิทยาศาสตร์ (เล็กน้อย)
เป็นแบบแฟนตาซี แล้วก็เรื่องสนุกมากๆ
แต่บางครั้งเราอ่านก็งงๆค่ะ ตัวละครอยู่ๆก็โผล่มา ก็เลยงงเล็กน้อย
นอกนั้นก็เยี่ยมมากๆเลย
รีบมาอัพเร็วๆนะคะ~~
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: JaJa89 ที่ 04-05-2011 23:01:39
 :z3: :z3:
กี๊สสสสสส จะปั้มลูกชายให้เขา
หรือหนีไปกับจอมโจรสุดเร้าใจคะเนยยย
อิอิอิอิ แม่นั่นเป็นใคร ซาช่า? ไปไป๊!! อิอิอิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ $
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 05-05-2011 00:51:51
แวะมาทวงก่อนไปนอน
งอนคนเขียนอ่ะ ต้องให้ทวงอยู่เรื่อย
ลำเอียง! ต่อแต่เรื่องนู้น ทิ้งเรื่องนี้ตลอดอ่ะ งอน!!!
(อย่าลืมมาง้อนะ ถ้าไม่ง้อจะหายงอนเองด้วย อิอิ)
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: lek001 ที่ 05-05-2011 21:10:12
รีบๆต่อนะค๊
รอค๊
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: philopator7 ที่ 05-05-2011 23:01:10
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:


มาชะเงอคอรอคอย ไรเตอร์หลายล้านรอบแล้วเน่

อัพเร๊วเร็ว รอๆๆๆๆๆๆๆๆ

มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง อย่างแร๊ง!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 10 ข้อแม้ที่ยากจะเข้าใจ 29/4/11(P16)
เริ่มหัวข้อโดย: ☥ŹeMî☠kändä☥ ที่ 06-05-2011 00:53:30
ขัดจังหวะ 2 ครั้งซ้อน อ๊ากกกก เฮ้อ

ใกล้ลงแดงแล้วขอรับ

ยังคงนั่งรอตอนต่อไปพร้อมเป็นกำลังใจให้เสมอนะขอรับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 06-05-2011 06:59:46
หวัดดีค่า ขออภัยที่มาช้าหน่อย พอดีหัวตันไปนิดเขียนไม่ออกน่ะ :serius2:

คิดๆๆๆตั้งนานกว่าจะคิดออกมีอารมณ์เขียน ไม่ว่ากันนะคะ แล้วอย่างอนด้วย เค้าขอโต้ด :call:

มาต่อให้แล้วจ้า :-[


ตอนที่ 11  เรื่องเคืองใจ

เลแวนซ์สงสัย นางในฮาเร็มจะออกมาข้างนอกโดยไม่มีคำสั่งจากเบื้องบนได้ยังไง เสด็จพ่อหรือว่าใครกันที่จัดการเรื่องนี้
เขาลุกออกไปนอกกระโจมดูให้เห็นกับตา แล้วต้องตกใจที่เห็นคาราวานอูฐยาวเหยียดขนสาวๆและเต้นท์อุปการณ์อำนวยความสะดวกมากมายมาด้วย

“เจ้าชายจารีฟ” ซาช่าเห็นเขาก็ถลาเข้ามาหาด้วยความดีใจ หากเจอฝ่ามือยกขึ้นห้ามให้หยุดอยู่ตรงนั้น

“บอกมาสิ ใครเป็นคนสั่งให้เธอกับคนอื่นๆมาที่นี่กัน”

“ราตู ซารีฟาน่า มีรับสั่งเองเพคะ พระองค์เป็นห่วงว่าฝ่าบาทจะทรงเคร่งเครียดกับการรบเกินไปถึงได้....” 

“หยุด” เขาว่าเสียงเครียดก่อนหันไปบอกนายทหารใกล้ๆ “ไปบอกพวกเขาห้ามเอาของจากหลังอูฐแม้แต่ชิ้นเดียวนะ ให้ทุกคนเดินทางกลับเดี๋ยวนี้เลย”

“เจ้าชาย....ทำไมล่ะเพคะ??”

“ฉันเพิ่งยึดที่นี่ได้แค่วันเดียวเท่านั้น ก็เอาผู้หญิงมานอนฉลองชัยแล้ว พวกทหารได้หัวเราะเยาะเอาน่ะสิ เธออยากจะให้ฉันขายหน้าหรือไง”

“ตะ แต่ว่า...”

“ราตูจะคิดยังไงก็ช่าง แต่เธอเป็นคนฉลาดนะ ไม่น่าทำให้ฉันลำบากใจเลย”

“มะ....หม่อมฉันไม่ทันคิด พอมีรับสั่งให้มา หม่อมฉันก็มา นี่..จะให้หม่อมฉันกลับไปจริงๆหรือเพคะ” ซาช่าหน้าถอดสี
ที่เจ้าชายเมินไปสั่งการทหารให้คุมกองคาราวานเดินทางกลับ  ทั้งที่ไม่ได้พบหน้ากันนาน เธอคิดว่าเขาจะคิดถึงเธอสักนิด
แต่ไม่เพียงจะไม่คิดถึงหากยังเฉยเมยมากเลยด้วย แต่ความเสียใจยังไม่มากเท่ากับความขายหน้าที่จะเกิดขึ้นหลังเธอถูกส่งกลับ
แม่สาวอเมริกันจะหัวเราะเยาะน่ะสิที่เธอมาถึงไม่ทันไรก็ถูกไล่กลับซะแล้ว ซาช่าฉวยโอกาสที่ชายหนุ่มสั่งการทหารอยู่
เดินตรงไปเข้าไปในกระโจมอย่างเงียบๆ คนที่นั่งเกาแผลที่ฝ่าเท้าอยู่เงยหน้าขึ้น

“อ้อ....อยู่นี่เอง พ่อคนดัง” เธอนวยนาดมานั่งใกล้ๆเขา

“เอ่อ คุณ.....” เขาจำชื่อเธอไม่ได้

“ซาช่า เราเคยพบกันแล้ว”

“ใช่...ผมจำได้แล้ว” รติกรยิ้มแห้งๆ จำได้ว่าถูกเตือนให้ระวังหล่อนไว้ด้วย

“เท้าเป็นไงบ้างล่ะ” เธอถือโอกาสแกะผ้าพันแผลออกให้ด้วย “โอ้....อย่าไปเกาสิ เดี๋ยวก็อักเสบหรอก แต่แผลไฟไหม้นี้แห้งดีแล้ว ต้องทำความสะอาดหน่อย”

“เดี๋ยวก็มีคนมาดูแลเอง” เขาว่าเมื่อเห็นเธอลุกไปหยิบผ้าสะอาดๆกับยาฆ่าเชื้อมาให้

“ผ้าสกปรกแล้ว ฉันจะเปลี่ยนให้นะ”

“ไม่ต้องๆๆ เดี๋ยวมีคนทำให้”

“น่า....ฉันทำให้ได้ ฉันเคยทำแผลให้จ้าชายบ่อยๆ” หญิงสาวไม่ยอมให้เขาปฏิเสธ เธอดึงเท้าเขามาวางบนตักลงมือตัดผ้าพันแผลเก่าออกไปอย่างคล่องแคล่ว
รติกรมองอย่างไม่ค่อยจะไว้ใจ นางในฮาเร็มของราชวงศ์มาทำให้แผลให้เขา เหลือเชื่อเลยแฮะ....เธอหวังอะไรอยู่นะ เป็นเพื่อนกับเขาหรือไง??

“โอ้ย!!!” จู่ๆก็เจ็บแผลขึ้นมาแปล้บ มือเล็กแต่เรี่ยวแรงดีดึงผ้าพันแผลบีบรัดแผลเขาแรงๆ

“โทษที ไม่คิดว่าจะเจ็บง่ายขนาดนี้ ....กับจารีฟน่ะเจ็บแค่ไหนเขาก็ไม่เคยโอดครวญให้ได้ยิน.... เขาฝึกซ้อมกับทหารทุกวัน
ได้แผลเล็กๆน้อยๆมาบ่อยเชียวล่ะ แล้วต้องมาให้ฉันทำแผลให้เสมอ....ฉันเลยพลอยทำแผลเก่งไปด้วย” เธอยิ้มอ่อนหวาน
มือพันแผลให้เขาแน่นสวยไม่แพ้มือหมอเลยทีเดียว

“ขอบคุณ” เขากระแทกเสียงก่อนชักเท้ากลับ กำลังคิดว่าจะหาอะไรมาค้ำยันตัวออกไปข้างนอกดีกว่า อยู่กันสองต่อสองอย่างนี้มันอึดอัดแย่
ไม่ทันไรนิ้วเรียวยาวเล็บสีแดงช้อนใบหน้าให้ชายหนุ่มหันมามองสบตาตรงๆ

“รู้เอาไว้อย่างนะ เกียรติของชายชาวซีเรียอยู่ที่วงษ์ตระกูลและสมบัติของตน เขาไม่ได้มาเพราะต้องการของที่แปดเปื้อนอย่างนายกลับมาหรอก
แต่ต้องพานายกลับมาให้ได้ก็เพื่อจะไม่ถูกกล่าวหาว่าขี้ขลาดตาขาวต่างหาก.....อีกอย่าง เงินที่เสียไปเพื่อซื้อแม่ของลูกอย่างนายไปก็ยังไม่ทันได้ใช้ให้คุ้มค่าเลย อย่างน้อยนายก็คงได้มีลูกให้สองพี่น้องสัก 2-3 คนก่อนจะถูกปลดไปทำหน้าที่อื่น หรือไม่.....ก็ถูกยกให้ญาติพี่น้องคนอื่นๆเขาต่อไป”

รติกรขมวดคิ้วไม่พอใจ แม่นี่.....ตั้งอกตั้งใจทับถมให้เขาจมดินเลย หึ.....น่าสมเพช หล่อนไม่รู้หรอกว่าเลแวนซ์มีเป้าหมายที่สูงกว่าที่หล่อนว่ามาก
ที่พูดมาทั้งหมดนี่ก็เพื่อให้ตัวเองดูดีกว่าเขาเท่านั้น

“อ้อ.....อีกอย่างนะ กลับวังครั้งนี้นายคงจะยิ่งใหญ่ มีความสำคัญกว่าเดิมแน่ ดีใจไปเถอะ แต่รับรองเลยว่า....คณะแพทย์ของราชวงษ์จะต้องตรวจนาย
แบบเจาะลึกแน่ๆว่า ไม่มีของโสโครกอะไรตกค้างข้างในจนเกิดตัวอะไรบางอย่างที่ไม่พึงประสงค์”

ประโยคนี้ทำเอาความอดทนแทบขาดผึง เขาขบกรามแน่นก่อนลุกขึ้นยืนไม่สนใจว่าจะเจ็บแผลที่ฝ่าเท้าขนาดไหน เขาต้องออกไปให้ไกลแม่คนนี้
ไม่งั้นได้มีตบปากกันแน่

“โอ้ยยย...” เขาออกมานอกกระโจมก้าวเดียวก็เจ็บจนต้องทรุดลงคุกเข่ากับพื้นทรายแห้งๆ

“รีส?? ออกมาทำไมกัน” คาริคอยู่ไม่ไกลนักเขารีบมาหาทันที

“คาริค.....ถามหน่อย ถ้าผมตบปากผู้หญิงในฮาเร็มนี่ จะโดนข้อหาอะไรหรือเปล่า” คำถามนี้เล่นเอาคนฟังทำหน้าเหวอ
พอเห็นสีหน้าโกรธจัดของชายหนุ่มร่างเล็กกว่าก็พอเดาได้เลาๆ

“ซาช่าหรือ”

“ใช่”

“ไม่ได้หรอก หล่อนไม่ได้เป็นสมบัติของใครดังนั้นสิทธิ์เหนือกว่านั้นเป็นขององค์สุลต่านและราตู ซารีฟาน่า
คนที่จะตบหล่อนได้มีแค่สองคนนี้เท่านั้นหรือไม่ถ้าองค์สุลตานอนุญาตคุณก็ตบหล่อนได้โดยไม่มีความผิด ”

“ฮึ.....เลแวนซ์อยู่ไหน ผมต้องคุยกับเขา”

“เขายุ่งอยู่  คุณใจเย็นหน่อยเถอะ”

“เย็นอะไร อากาศร้อนอย่างนี้เย็นใจได้ก็แปลกแล้ว” ร่างเล็กตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืนโดยมีมือของคาริคช่วยประคองให้เดินกระเพลก
มาที่กองคาราวานพวกผู้หญิง เขาค้นสัมพาระบนหลังอูฐอยู่ครู่หนึ่งก็ได้ไม้ตีกลอฟ์อันหนึ่งให้ใช้ต่างไม้เท้า

“นี่คงพอช่วยได้นะ”

“ขอบคุณ” รติกรได้ตัวช่วยถึงจะไม่ค่อยถนัดเท่าไรก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย เขาเดินกระเพลกมองหาเลแวนซ์ท่ามกลางผู้คนที่มากมายเดินกันให้ขวั่ก

“คุณ!!!! คุณ.....”

“หยุดนะ”

“ช่วยด้วย” เสียงตะโกนแหลมๆดึงความสนใจให้หันไปมอง ในเต้นท์ผ้าใบสีเขียวเข้มเปิดโล่งรอบด้าน มีหญิงชาวบ้านสวมชุดสีดำปกปิดใบหน้า
พยายามจะแหวกวงล้อมทหารออกมา แต่ถูกกระชากตัวล้มคว่ำลงกับพื้นทรายร้อนๆ เธอร้องเสียงดังโหยหวยจนขนลุก ร่างเล็กหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น

“ช่วยด้วย” เธอเงยหน้ามองเขา มือตะกายร้องเรียกหา เขาจำเธอไม่ได้แต่จำลูกชายได้ เด็กตัวเล็กๆพยายามเข้ามาหาแม่แต่โดนทหารดึงคอเสื้อ
เหวี่ยงทิ้งซะกระเด็น เขาตรงเข้ามาหาทั้งคู่

“เดี๋ยว...... หยุดก่อน”

“ที่นี่ห้ามเข้า”

“ผมรู้จักเธอ ขอคุยด้วยหน่อย”

“ไม่ได้” ทหารนายนั้นพลั่กเขาเบาๆถึงกับเซไม่เป็นท่า

“คาริค” ชายหนุ่มหันไปขอความช่วยเหลือจากคนที่ตามมาติดๆ

“มีอะไรหรือ”

“แม่ลูกคู่นี้ ผมรู้จัก เธอช่วยผมตอนที่มีไข้....คุณ....พอจะทำอะไรได้บ้าง”

“เรากำลังสอบปากคำทุกคนอยู่ ต้องค่อยเป็นค่อยไป”

“คุณ.....ได้โปรด ช่วยด้วย พวกเราไม่ได้ทั้งอาหาร ทั้งน้ำ ตั้งแต่เมื่อคืนวานแล้ว พวกเด็กๆหิวมาก ได้โปรดเถอะ...” หญิงผู้นั้นคร่ำครวญอย่างน่าสงสาร
รติกรหันไปมองคนตัวโตกว่าสายตาคาดคั้น และก็ได้คำตอบเบาๆแบบอ้อมแอ้มว่า

“ทางเมืองหลวงกำลังส่งมา จะถึงในอีก 3 ชั่วโมง”

“ 3 ชั่วโมง??” ร่างเล็กยืนนิ่งก่อนจะหันไปมองกลุ่มผู้หญิงที่ถูกกักสลับกับมองคาริคไปมาอย่างไม่รู้จะช่วยอย่างไรได้ ก่อนจะเห็นกองคาราวานของสาวๆ “เดี๋ยว....เลแวนซ์บอกนี่ว่าจะให้กองคาราวานกลับภายในวันนี้”

“ใช่”

“ก็เอาของในกองคาราวานมาให้พวกเธอกินประทังไปก่อนสิ  สาวๆเขาจะกลับไปกินที่วังอยู่แล้วก็ยกให้ทางนี้กินก่อนไม่ดีกว่าหรือ นะ คาริค”

“รีส” ชายหนุ่มเรียกเสียงเขียวก่อนลดระดับเสียงลง “นั้นของแพงๆทั้งนั้นนะ”

“โธ่....จะถูกจะแพงก็ช่างเถอะ พวกเด็กๆกับผู้หญิงจะเป็นลมกันอยู่แล้ว นะ....นะๆๆๆ ช่วยหน่อยเถอะ คาริค....เลแวนซ์เขาคงไม่ว่าหรอก”

“คงไม่ว่า งั้นเหรอ” อีกฝ่ายแลตาใส่อย่างไม่ไคร่จะพอใจนัก รติกรได้แต่ยิ้มแฮ่....เอาใจเต็มที่ “ก็ได้....เกิดอะไรขึ้นก็ไปเคลียร์กันเอาเองนะ”

“ขอบคุณ”

วี้ดดดดดดด..... คาริคเป่าปากเรียกคนงานให้ขนอาหารลงจากหลังอูฐมาแจกจ่ายให้ผู้หญิงและเด็กที่ถูกคุมตัวได้ทาน ทุกอย่างล้วนแต่เป็นของดี
ราคาแพงที่ชนเผ่าเร่ร่อนยังไม่เห็นด้วยซ้ำ เนื้อวัวชิ้นโตๆ ไก่ ปลา เนยแข็ง นมวัว ไข่ปลาคาร์เวีย องุ่นสด แอปเปิ้ล เมล่อน กล้วยหอมลูกโตๆ
ช๊อคโกแลต ขนมเค้ก ขนมปัง มากมาย

“อัลเลาะห์...” บางคนดีใจจนอดเอ่ยนามพระเจ้าออกมา ก่อนล้อมวงทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยเป็นกลุ่มๆ ร่างเล็กจะเข้าไปดูใกล้ๆก็ไม่ได้
พวกทหารไม่ให้เข้าใกล้เกิน 3 เมตรเลย เขาเลยนั่งมองอยู่ห่างพอประมาณ

“ขอบคุณคุณมากเลย”

“ผมจำคุณได้ ตอนผมมีไข้คุณช่วยดูแลผมอยู่”

“ฉันชื่อ นารียะห์ ขอบคุณที่ยังจำได้ แผลคุณเป็นไงบ้าง”

“ดีขึ้นบ้างแล้ว แต่ยังเดินไม่ค่อยไหว ผมชื่อ เนย”

“ชื่อแปลกดีจัง”

เขายิ้มๆไม่รู้จะพูดอะไรอีกนอกจากปล่อยให้ทุกคนได้ทานอาหารเงียบๆ เด็กๆเริ่มมีรอยยิ้มกันบ้างที่ได้ทานขนมอร่อยๆ เขาหันไปมองคาริค
“เลแวนซ์จะทำอะไรกับพวกเธอ”

“สอบปากคำทั้งหมด ถ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มกองโจรก็จะปล่อยตัวไป”

“ถ้าเกี่ยวข้องล่ะ”

“ก็ต้องคุมตัวไปคุมขังในเมือง”

“นี่มีแต่ผู้หญิงกับเด็กนะ” เขาถามเสียงเบาลง

“ผู้หญิงก็เป็นกำลังสำคัญนะ โดยเฉพาะแม่ที่อบรมสั่งสอนกำลังพลรุ่นใหม่ของกลุ่มกองโจร.....มันไม่ง่ายเลยที่จะปล่อยไปเฉยๆ”

นั้นก็จริง การเมืองเป็นเรื่องที่คิดว่าไกลตัว แต่ในความเป็นจริงนั้นอยู่ใกล้จนแทบไม่รู้สึกตัวเลย  เขาเหลือบไปเห็นร่างสูงในชุดอาหรับสีขาว
อยู่หน้ากระโจมถัดไป สีหน้านั้นเคร่งเครียดไม่น้อย รติกรตัดสินใจเข้าไปหา

“เดินไหวแล้วหรือ”

“พอไหว มันเจ็บน้อยกว่าที่คิดเยอะ” เขาตามร่างสูงเข้ามาในกระโจม ภายในรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในอากาศที่ไม่ได้มาจากชายหนุ่ม
แต่มาจากคนรอบข้างที่เดินสวนออกไปข้างนอกต่างหาก พวกนี้ทำอะไรนะถึงได้เคร่งเครียดกันนัก “เลแวนซ์....”

“ฉันกำลังสอบปากคำพวกผู้หญิงอยู่” อีกฝ่ายดักคออย่างรู้ทัน

“ผู้หญิงพวกนั้นอยู่กันแออัด ยิ่งปล่อยไว้นานจะยิ่งลำบากกันหมดนะ ได้ยินว่ากว่าอาหารจะมาถึงก็อีกตั้ง 3 ชั่วโมง ความเป็นอยู่จะลำบากยิ่งขึ้น”

“ฉันรู้”

“แล้ว.....คุณคิดว่าพวกเธอจะเป็นอันตรายกับพวกคุณหรือ”

“ไม่ใช่เป็นอันตรายกับฉัน แต่กับทางการต่างหาก และคำตอบก็คือใช่.....ผู้หญิงในกลุ่มล้วนแต่เกี่ยวข้องเป็นญาติพี่น้องของกองโจรทั้งนั้น”
รติกรใจเสียน้อยๆ งั้นก็หมายความว่า....

“คุณจะไม่ปล่อยพวกเธอหรือ” ใบหน้าอ่อนวัยกว่าแสดงความวิตกกังวลออกมาชัดเจน เลแวนซ์มองเขาด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก
ก่อนจะเชยคางเขาขึ้นและดึงให้มาใกล้ๆ

“ไม่สบายใจหรือ” ชายหนุ่มสอดมือเข้ามากอดเอวเล็กหลวมๆ อากับกิริยาสบายๆเหมือนกับคุ้นเคยกันดีแล้ว รติกรมองคอเสื้ออีกฝ่ายด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
 ไม่สบายใจก็ไม่ใช่ อึดอัดก็ไม่เชิง น่าจะไม่ชินที่ถูกโอ้โลมแบบนี้มากกว่า

“ผู้หญิงที่ถูกจับ.....มีคนหนึ่งที่เคยช่วยผมตอนที่มีไข้ ก็เลย.....”

“ก็เลยอะไร ว่ามาสิ”

ดวงตากลมโตเหลือบมองอย่างสงสัย “คุณจะรับฟังหรือ?”

“ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรง ก็จะรับฟังนะ”

“ถ้า.....จะ...จะเป็นไปได้ไหมครับ ถ้าจะ....ปล่อยพวกเธอไป” นี่เป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เมื่อมีเรื่องการเมืองมาเกี่ยวด้วย
เขาเงยหน้ามองด้วยความอยากเห็นความหวังจากสีหน้าอีกฝ่าย หากเหมือนจะรู้แกวเลยโดนคนตัวโตกว่าเอาคางเกยกลางกระหม่อมเสียเลย 
นอกจากมองไม่เห็นหน้าแล้วยังต้องยืนเฉยเป็นเสาให้กอดอยู่อย่างนั้นนานสองนาน

“เฮ่อ.....เอาล่ะ” เขาดันร่างเล็กออกห่าง “ก็ได้ ฉันจะปล่อย”

“จะปล่อย....” รติกรทำหน้างุนงงเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างดีใจ “จริงเหรอ คุณจะปล่อยพวกผู้หญิง....ทุกคนเลยหรือเปล่า”

“ทุกคนเลย”

“เลแวนซ์.....ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ” เขาโผเข้ากอดขอบคุณแน่นๆจากใจเลย ความใจดีนี้ทำให้เขามีความสุขที่สุด

“เอาไว้ขอบคุณคืนนี้ก็ได้”

ร่างเล็กผละออกห่างทันควัน สีหน้าดีใจกลายเป็นบึ้งตึงน้อยๆ “ฝันไปเถอะ  เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับผม”

“ใจจืด ใจดำจริงนะ ฉันอุตส่าห์เอาใจขนาดนี้แล้ว”

หา?? นี่เอาใจเขาหรอกหรือ ชายหนุ่มมองหน้าอีกฝ่ายอย่างคาดไม่ถึง ก่อนจะร้อนผ่าวไปทั้งหน้าก้มหน้ามองพื้นแทน
รู้สึกเขินแฮะ เขาบอกเสียงเบา “ขอบคุณ”

คาริคยืนรออยู่หน้ากระโจมรีบถอยให้พ้นทางร่างเล็กเดินก้มหน้างุดออกไป สีหน้านั้นคนล่ะเรื่องกับตอนเข้าไปเลย
เขาเข้าไปข้างในพบร่างสูงใหญ่ที่มองมาอย่างมีความหมายบางอย่าง

“จะปล่อยไปจริงหรือ”

“จริง” เลแวนซ์ยืนยัน

“ทั้งหมด”

“ใช่...ทั้งหมด”

“ท่านรัฐมนตรีไม่พอใจแน่”

“แต่ถ้าได้ข่าวดีล่ะก็เขายิ้มออกแน่ คาริค นายสั่งให้คนเตรียมอาหารและน้ำให้พวกผู้หญิงทั้งหมดพร้อมทั้งอูฐด้วย พอส่งพวกเธอออกไปแล้ว นายค่อย....”
เขากระดิกนิ้วให้เอียงหูมาใกล้ๆ แล้วกระซิบกระซาบเสียงเบาไม่นานคาริคก็มียิ้มฉาบบนใบหน้า

“ยิงปืนนัดเดียวได้นกตั้งหลายตัว ร้ายจริงนะ ท่านจารีฟ”

“ไปจัดการตามที่บอกเถอะน่า” เขายิ้มน้อยๆ ซ่อนความรู้สึกยินดีไว้ได้อย่างมิดชิด คาริบ อาฮาบี อิซัส คอยดูเถอะ....อีกไม่นานเขาจะเอาคืนสาสมแล้ว

ข่าวการปล่อยตัวกระจ่างชัดเมื่อ อูฐและอาหารถูกเตรียมไว้พร้อมแล้ว พวกผู้หญิงดีใจจนร้องไห้ที่จะได้เป็นอิสระเสียที นารียะห์ดึงมือรติกรมาจูบ

“ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ”

“ครับๆๆ” ชายหนุ่มยิ้มๆแต่ต่อๆมาชักยิ้มไม่ออกแล้ว ผู้หญิงพวกนี้ขอบคุณไม่เลิกสักที มือกุมจนเหงื่อชื้นแถมน้ำตาเปียกอีก ขอบคุณน้อยๆก็ได้
ขอบคุณมากไปแล้วชักรู้สึกจะรับไม่ไหวแล้วสิ “พอเถอะๆ เตรียมตัวกันดีกว่านะครับ”

“คะๆๆ ฉันดีใจจังจะได้กลับบ้านเสียที ไม่อยากเชื่อเลยนะว่าจะถูกปล่อยตัวง่ายๆอย่างนี้ คุณคงลำบากแย่ที่ออกรับแทนพวกเรา.....
หวังว่าคุณคงไม่ได้แลกเปลี่ยนอะไรกับเจ้าชายเพื่อให้ปล่อยพวกเราไปใช่ไหม” นารียะห์หันมาถาม

“เปล่า...”

“ไม่มีการแลกเปลี่ยนอะไรเช่นนั้นหรอก” คาริคออกมาจากไหนไม่รู้เข้ามาบอกเสียงดังฟังชัดเลยทีเดียว “ที่เจ้าชายยินยอมปล่อยเพราะทุกคน
ต่างก็เป็นประชาชนชาวซีเรียที่เท่าเทียมกัน พระองค์ไม่ปรารถนาสร้างความกังขาอันใดว่ามีการปฏิบัติต่อทุกคนอย่างไม่เสมอภาค
ไม่ว่าชนกลุ่มใด....โชคดีที่ตรงกับจุดประสงค์ของคุณรีส ผู้ซึ่งเป็นเนรย่าห์(ดวงใจ)ของเจ้าชายเช่นกัน ทุกอย่างจึงเป็นไปที่ขอ”

“พระอัลเลาะห์....คุณเป็นสมบัติของเจ้าชายหรอกหรือ มิน่าล่ะ”

“ไม่ใช่ๆๆๆ คาริค”

“เอาล่ะ ใครพร้อมแล้วก็เริ่มออกเดินทางได้เลย เร็วเข้า” เขาตัดบทไม่ให้ซักไซ้กันอีก เมื่อทุกอย่างพร้อมเลแวนซ์ออกมาส่งผู้หญิงและเด็ก
เขาพูดคุยภาษาท้องถิ่นกับทุกคน ก่อนพาขึ้นอูฐทีล่ะคน การลดตัวเข้าหาอย่างเป็นมิตรทำให้สายตาของสตรีชนเผ่าเร่ร่อนที่มองมาเปลี่ยนไปบ้าง
แม้จะแค่เริ่มต้นกันได้ไม่ดีนัก แต่ตอนนี้ทุกคนก็ซาบซึ้ง รติกรยืนส่งนารียะห์ขึ้นหลังอูฐ เป็นคนสุดท้ายขบวนคาราวานนี้เดินทางเป็นแถวเป็นแนว
ห่างไกลออกไปจากโอเอซีสเรื่อยๆ

“จบแล้วสินะ.....เราจะกลับกันเลยหรือเปล่า”

“ยัง.....ต้องรออีก 2-3 วัน” เลแวนซ์ประคองร่างเล็กเดินกระเพลกกลับไปที่กระโจม

“อีก 2-3 วัน??”

“ทำไมอยากกลับไปเร็วๆหรือ”

“ใครว่า...” รติกรทำหน้างอ กลับไปก็ต้องกลุ้มใจเรื่องลูกอีก เรื่องอะไรจะอยากกลับล่ะ “ผมแค่....อยากได้เตียงนุ่มๆกับอ่างอาบน้ำสบายๆต่างหาก”

ทั้งคู่เข้ามาในกระโจมเดิมแล้วต้องชะงักกึก ซาช่ายืนรอสีหน้าสดใสในมือถือผ้าเช็ดหน้ารอ ภายในถูกจัดวางเป็นระเบียบเรียบร้อย
สะอาดสะอ้านกลิ่นดอกไม้หอมฟุ้ง ด้านในติดผ้าม่านบางๆพอพรางสายตาได้เล็กน้อย มีอ่างไม้วางตั้งไว้รอท่าแล้ว

“ซาช่า นี่ไม่ได้กลับไปกับคนอื่นๆหรือ”

“หม่อมฉันไม่อยากกลับ หม่อมฉันจะอยู่ถวายการรับใช้”

“ซาช่า ฉันไม่ชอบให้สั่งอะไรซ้ำซากนะ คำสั่งต้องเป็นคำสั่งสิ”

“ก็ได้....หม่อมฉันไม่อยู่เกะกะขวางทางแล้ว หม่อมฉันจะไปอยู่กระโจมเดียวกับพวกนางกำนัล” หญิงสาววางผ้าเช็ดหน้าใส่ในมือเลแวนซ์
พลางสะบัดชายกระโปรงเดินจากไป

“ซาช่า” ชายหนุ่มเรียกเสียงดุ ถึงไม่พอใจแค่ไหนก็ปล่อยให้หล่อนทำตามใจไม่ได้ ไม่เช่นนั้นก็จะทำให้เสื่อมเสียถึงเกียรติของเสด็จพ่อเขาได้
นี่ถ้าหากหล่อนเป็นสมบัติของใครสักคนคงจัดการได้ง่ายกว่านี้เยอะ เขามองรติกรแวบหนึ่ง  “เจ้าอยู่ที่นี่ได้.....แต่ห้ามทะเลาะกันนะ”

“แน่นอนเพคะ” ร่างบอบบางในชุดสีสดใสร่าเริงขึ้นมาทันที หล่อนคล้องแขนชายหนุ่มเข้าไปหลังผ้าม่านบาง ช่วยถอดเสื้อผ้ารองเท้าให้อย่างคล่องแคล่ว
รติกรได้แต่มองอย่างรู้ว่าจะรู้สึกอย่างไรดี โกรธหรือ?? จะโกรธไปทำไม เลแวนซ์ไม่ใช่คนสลักสำคัญอะไรสำหรับเขานี่ อยากทำอะไรก็เชิญเลย

ร่างเล็กเดินกระเพลกมานั่งที่กองหมอนอิง มองไปรอบๆอย่างไม่รู้จะหาอะไรทำดี ยังไม่ได้เวลาอาหารค่ำเลย พอได้ยินเสียงลงน้ำเขาก็อดหันไปมองไม่ได้
ทันเห็นร่างกำยำเปลือยเปล่าก้าวลงในอ่างน้ำ ซาช่าอยู่บรนนิบัติเป็นอย่างดี หล่อนขัดถูหลังให้เขาอย่างตั้งใจ สีหน้านั้นภูมิใจและเปี่ยมด้วยความรัก
ขณะที่เลแวนซ์นอนพิงขอบอ่างสีหน้าผ่อนคลายพอใจ เห็นเพียงแค่นี้รติกรรู้สึกมีบางอย่างพุ่งปรี้ดในหัวอย่างแรง   
ไอ้บ้าเลแวนซ์ อย่าทำหน้าอย่างงั้นนะ!!!!

(ติดตามตอนต่อไปจ้า) :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 06-05-2011 08:05:16
 :z13:
ฮ่า ฮ่า ห้า
น้องเนยหึงล่ะจิ :m12:
ม่ายต้องห่วงอีก 2-3 วัน เสร็จแน่ๆ :m10:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-05-2011 08:23:49
เลเวนซ์ เท่านั้น อุอุ o18
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 06-05-2011 08:38:40
เลแวนซ์ทำอย่างนี้ระวังโดนหนูเนยหึงโหดนะจ๊ะ o18
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: tatum1234 ที่ 06-05-2011 08:45:15
 :pig4:

รอติดตามตอนต่อไปคร๊าบบบ :L2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 06-05-2011 08:58:00
คาดว่ากระโจมแตกแน่ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: v.c.t.m. ที่ 06-05-2011 09:29:08
น้องเนย หึงแล้วๆ  :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 06-05-2011 09:50:33
เนยหึงๆๆ  :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 06-05-2011 09:55:02
ว้ายๆๆๆ หึงเหรอจ๊ะตัวเอง :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 06-05-2011 10:22:45
นั่นเรียกไม่พอใจหรือหึงจ๊ะเนย...คาริคแอบตามผู้หญิงกับเด็กไปหรอ?
แล้วอย่างนี้ใครจะอยู่ช่วยเนยสู้รีบปรบมือกับยัยซาช่าล่ะ :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: august_may ที่ 06-05-2011 10:45:46
เนยหึงซะแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 06-05-2011 11:09:25
โกรธด้วย ฮึ่ม!!!
บอกแล้วว่าอิซัสดีกว่า เชียร์โจรๆๆๆ
เจ้าชายมันนิสัยไม่ดี หลอกเนยเอาดีเข้าตัวอ่ะ นิสัยๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 06-05-2011 11:37:21
ฮาาาา....

เนยไม่อยากให้ทำหน้าแบบนั้นก็ปรนนิบัติเองเลยสิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 06-05-2011 12:01:07
ปรอทแตกแล้วหรือเนย ก๊ากก

โอ้ย คิดถึงอิซัส ฮ่าๆ  ทำไงดี ชอบโจรมากกว่าเจ้าชายอ่ะ กรี้ด

เนยหึงแต่หยิ่งเข้าไว้ลูก หยิ่ง ยังไงเราก็เมียหลวง

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 06-05-2011 12:14:23
หึงละซีีีีีีีีีีเนย55555555555 :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 06-05-2011 12:44:56
ฮ่า ฮ่า ฮาเร็มหย่อม ๆ กลางโอเอซิส
แล้วเนยจะทำยังไงต่อไปเนี่ย
ขอเชียร์ให้หนี เบื่อชะนีซาช่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 06-05-2011 13:45:27
คิดถึงอิซัสด้วยคน  :call:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 06-05-2011 14:20:49
จะหมูฉึก ๆ หลายทีแต่ก็ไม่สำเร็จซักที ทำเอาลุ้นจนหัวใจจะวาย
แต่พออะไรจะเข้าที่เข้าทางดันมีมารมาอีกละ คราวนี้ทำเอาเนยควันออกหูกันเลย :m20:

 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 06-05-2011 14:59:06
อ่าวๆ งานนี้มีตัวขวางซะแล้ว แล้วจะมีโอกาศได้ผลิตลูกชายกันเหรอนี่ แล้วยายนั่นก็ร้ายซะเหลือเกิน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 06-05-2011 15:08:18
เนย จัดการกำจัดเสี้ยนหนามด่วน !!!!!!

เนยต้องท่องจำเอาไว้น่ะ  ผัวข้าใครก็ห้ามยุ่ง  :angry2: :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 06-05-2011 16:24:49
เนยหึงแบบไม่รู้ตัวล่ะซิ
เลแวนซ์ทำอะไรไม่เด็ดขาดเลย เดี๋ยวเนยก็ถูกแกล้งอีกหรอกเ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 06-05-2011 17:18:35
งะหึงเสียแล้วอ่ะอิอิ


แหมขัดใจเสียจริงปล่อยให้คนอื่นอาบน้ำให้



รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 06-05-2011 18:07:36
งอนที่สุด
แต่ตอนนี้หายงอนแล้ว  ชอบนิยายแนวนี้จัง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: missair ที่ 06-05-2011 19:03:06
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ให้มันอยู่ทำไม  ทำไมต้องอยู่  ไปตายซะอีบ้า
เลแวนด์ใจดีเกินไปละ  ชิชิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 06-05-2011 19:28:24
น้องเนยรับศึกอีกแล้ว เฮ้อ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 06-05-2011 19:34:59
นั่นสิ เลแวนด์ใจดีเกินเหตุ ระวังนุ้งเนยหายไปอีกหรอก  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 06-05-2011 19:47:21
ชิ ตาเลแวนด์ ใจดีเกินไปละ
เด๋วเหอะๆๆๆ ระวังเนยหึงโหดดด  :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: philopator7 ที่ 06-05-2011 19:47:45
ไม่ได้ไม่ชอบเลแวนซ์นะ แต่เค้าชอบอิซัสมากกว่าาาาาาาาาาาาา

อิซัสอยู่หน่ายยยยยยยยยยยย คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เนยอ่ะ ใจอ่อนง่ายจัง เจอคนนี้ก็อารมณ์ออ่อนไหว เจอคนนั้นก็รู้สึกแปลกๆ เลือกเอาสักคนเด่

ใครสักคนเลือกสิ เอหรือว่า พระเอกที่แท้จริงยังไม่มาาา ฮ่าๆๆๆ พอเหอะแค่นี้เนยก็เปลืองตัวจะแน่และ คนนั้นคนนี้แทะโลมไปมา อิอิอิ

อิซัสต้องเป็นพระเอกเซ่  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

เลแวนซ์แค่ทางผ่าน ฮ่าๆๆ (แฟนคลับเลแวนซ์อย่าปาทุเรียนใส่เค้าน้าาาา)


อัพอีกๆๆ มันยังไม่จุใจเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 06-05-2011 19:54:02
ให้อยู่ทำไมเนี่ยยยย
เซ็ง!!
แกล้งเนยตลอดๆ ยัยซาช่าเนี่ย
เดี๋ยวมีเรื่องกันอีก เนยหนีอีก ไม่รุ้ด้วยนะ!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: ice-vanilla ที่ 06-05-2011 19:58:42
เชียร์อิซัสสุดใจอ่ะ :serius2:

ไม่ชอบเลแวนซ์เลย เพราะดูเหมือนว่าเวลาเนยอยู่กับเลแวนซ์นี่มีแต่ปัญหาตลอด

แถมเลแวนซ์ยังดูเหมือนว่ามีอำนาจไม่พอที่จะปกป้องเนยได้ด้วย
(สู้อิซัสก็ไม่ได้ เป็นตัวของตัวเองสุดๆ ไม่ตกอยู่ใต้อำนาจใคร แถมรักเดียวใจเดียวอีกต่างหาก :laugh:)

ไหนๆก็ไหนๆแล้วอ่ะ มีตราประทับของอิซัสอยู่ก็ให้เป็นของอิซัสไปเถอะน้า :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 06-05-2011 20:03:45
เชียร์เลแวนซ์นะ แต่ตอนนี้โคตรหมั่นไส้เลย อะไรว้า ทำไมทำงี้อ้ะ  :fire: :fire: :fire:
ผู้ชายก็เงี้ยแหละเนย แม่ง อยาก  :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: เลแวนซ์กับชาช่ามากๆ เลย
เจ้าชายเจ้าเล่ห์มากอ้ะ ที่ปล่อยตัวประกันไปต้องมีแผนการ(ชั่วร้าย) แหง ๆ  o18
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 06-05-2011 20:23:58

หึงงงง หึงหึงหึงหึง
555 น้องเนยย หัวใจเอนเอียงไปหาเขาละสิ
กรี๊ดดดด แววหวานกำลังจะมา ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 06-05-2011 20:32:36
อิอิอิ เนยเริ่มหึงแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 06-05-2011 20:46:56
เนย  ไหนบอกไม่สนใจไง
หึงซะแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: maicy ที่ 06-05-2011 21:16:37
น้องเนยเเสดงความเป็นเจ้าของเลเเวนซ์ซะเลย  ยังไงเราก็คือผู้ถูกเลือก...สงสัยงานนี้คาริกจะรับบทหนักต้องตามพวกผู้หญิงไปเจออิซัสเเน่ๆ เลย  นานๆ มาทีไม่เป็นไรค่ะ  เเต่อย่าหายไปเลยนะ  คนอ่านคิดถึง  :L2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 06-05-2011 21:40:57
หึหึหึ อย่างนี้เค้าเรียกว่าหึงนะจ๊ะน้องเนยคนสวยยยยย 

มาต่อไวไวนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 06-05-2011 21:52:53
มีตัวมารเข้ามาซะแล้ว  :m16:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: O_a ที่ 06-05-2011 23:05:46
ทำไมเลแวนซ์ ไม่บอกละ ที่ว่าสายไปแล้ว
เพราะรักไปแล้ว ปล่อยไปไม่ได้

อยากจับขายายชาช่าเอามัดกับอูฐ
ลากไปทิ้งกลางทะเลทราย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 07-05-2011 00:05:10
หึงอ่ะจิ หึงอ่ะจิ :m12:
"อย่าทะเลาะกันนะ" งั้นเหรอ...  o12
ไม่ทันแล้วเฟ้ย :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 07-05-2011 00:50:34
 :serius2: เศร้าแทนนนนนนนน

เลแวน ม่ายน้าาาาาาาา

อย่านอกใจเนย เด็ดขาดด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 07-05-2011 02:05:54
เส้นเลือดในสมองพากันเต้นอย่างพร้อมเพรียง เนยเอ้ยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 07-05-2011 05:49:45




    ว้าวววว เยนื้อเรื่องน่าติดตามมั่กเลยค่ะ  ^ ^
     o13  o13  o13




หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 07-05-2011 15:24:33
อ่าว นึกว่าเนยจะไปฟ้องเลแวนซ์เรื่องซาช่า...ไปๆมาๆเจอแม่ลูกเลยลืมเหรอ? หรือไม่ได้ออกจากกระโจมเพื่อฟ้องตั้งแต่แรกหว่า...
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: mimasopu ที่ 07-05-2011 22:15:07
ลุ้นที่เดียวว่าพระเองจะคือใคร
นู๋เนยนี่น่าสงสารชีวิตรันทดยิ่งกว่าดาวพระศุกร์อีกนะเนีย
พ่อแม่ตาย โดนปล่อยเกาะ โดนขาย โดนจับ โดนตบ โดนฉีดยา โดนทำมิดีมิร้าย โดนตรีตรา
แต่จะมีใครสังเกตุไหมว่า เนยถึกมากก ที่โดนทุกอย่างแล้วยังรอดครบ32
หวังว่าเจ้าชายจะ จับกดเนยได้ในเร็ววันมิฉะนั้นเล็งเห็นแล้วว่าอาจจะโดนโจนคาบไปแด๊ก
หรือไม่ก็หม่อมแม่ไม่ปลื้มเรียงฦูงชะนีมารุมตบรอบสองได้

Ps จะรอตอนต่อไปนะคะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 07-05-2011 23:03:33
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 07-05-2011 23:50:34
เนยหึงแล้วอ่ะ

555+
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 08-05-2011 07:46:15
อยากอ่านแบบนี้แล้วอะ :oo1:
+ 1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 08-05-2011 13:47:25
รออ่านต่อน้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 08-05-2011 13:56:28
รอด้วยยยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: mizuths ที่ 08-05-2011 15:54:41
อาการเเบบนั้นนู๋เนยเริ่มหึงใช่ไหม อ่านตั้งกะตอนเเรกจนตอนล่าสุดทีเดียวสนุกอ่ะเรื่องนี้ ใครจะได้เป็นพระเอกเบอร์ 1 กัน ???  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 09-05-2011 02:33:09
อยากให้คุณโจรเป็นพระเอกอ่ะ
เพราะพวกในวังนี้ ดูสกปรกกันจัง  ไม่อยากให้น้องเนยไปเกลือกกลั้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: meiji ที่ 09-05-2011 03:57:50
เชียร์พระเอกเจ้าชายยย
หวังว่า เลเเวนซ์จะเป็นคนดีนะ
เนยสู้ๆ มาไวไวนะคะ ชอบเรื่องนี้อ่ะ ลุ้นอยู่ตลอดเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 09-05-2011 12:33:13
 :L2: :3123:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 09-05-2011 16:54:40

เนยหึงอ่ะ ดีใจ

แจ่แลแวนซ์จะให้ชาช่าอยู่เพื่อ

นางต้องมาเป็นตัวขัดขวางแน่เลย    :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: beautyless ที่ 10-05-2011 03:10:54
น่าสนุกดีครับ ให้ความรู้สึกถึงระดับชนชั้นชัดเจนดี เนยคงต้องเจอปัญหาอีกหลายอย่าง ขอให้ผ่านไปด้วยดี
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 11 เรื่องเคืองใจ 6/5/11(P18)
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 11-05-2011 08:10:54
เอ่อ...  ตามเรื่องนี้มาจากเรื่องสั้นสุดหื่นอะนะครับ  ฮิฮิ
เริ่มเรื่องมาสับสนวุ่นวายดีแท้ (ปล.ยังอ่านได้สามตอนเท่านั้นเอง อยากเม้นอะ)

แต่เป็นแนวที่อิงจากความเป็นไปได้ที่จะเกิดในอนาคตอะนะ
เรื่องคนเป็นหมัน  เรื่องสารพิษ เรื่องคนที่เห็นความเป็นคนด้วยกันน้อยลง
เรื่องอำนาจเงินตราทำให้คนกลับไปเป็นคล้ายยุคระบบราชา
เรื่องการตัดต่อพันธุกรรม ...เฮ้อ เรื่องนี้ แค่เริ่มก็ส่องให้เห็นปัญหาของอนาคตมากมาย
ตามที่คาดการไว้ อยากรู้จังว่า  นายเอกของเราจะเป็นยังไงในโลกที่เขาคาดการว่ากันว่า
นั่นคือยุคแห่งความวินาศ ยุคที่โลกนับถอยหลังสู่การล่มสลายอย่างแท้จริง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 11-05-2011 08:21:18
มาแล้วนะคะ เรื่องนี้เราเขียนไปๆชักรู้สึกว่าน้ำเยอะกว่าเนื้อนะ ว่าไหม?? แต่เขียนไปก็หยุดไม่ได้คิดว่าน่าจะเขียนน่า อี่ฮี่ ถ้าเยินเยอไปก็โทดด้วยนะ

มือไปตามอารมณ์น่ะ  ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ ขอบคุณมากๆเลย


ตอนที่ 12  หมดความอดทนแล้วนะ  :m16:

เพี้ยะ!! 

รติกรหน้าหงายไปตามแรงตบ เขาตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น หันมามองมือตบที่ยิ้มเยาะใส่อย่างสะใจ ก่อนหันไปมองตัวต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด

“เลแวนซ์!!!” เขาตะโกนลั่นอย่างเหลืออด นี่ถ้าหล่อนไม่ใช่เพศเดียวกับแม่เขาล่ะก็ พ่อลุยแหลกไม่มียั้งแน่ ร่างสูงเข้ามาแทรก

ระหว่างเขากับแม่ซาช่าตัวดีได้ทันเวลา สองมือลูบต้นแขนเขาขึ้นลงเบาๆเป็นการเอาใจ

“ใจเย็นนะ เนย สูดลมหายใจลึกๆเข้า”

“ผมไม่ทนหล่อนแล้วนะ”

“โอเค...”

“จารีฟ....เขาหาเรื่องหม่อมฉันก่อนนะ” ซาช่าเข้ามาดึงแขนเลแวนซ์ รติกรปัดมือหล่อนทิ้งแรงๆ

“ออกไป”

“ว่าไงนะ”

“ผมบอกให้ออกไปนอกกระโจมนี้ เดี๋ยวนี้”

“แกมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน”

“มีสิ เลแวนซ์เขามาตามผมกลับไปพระราชวัง เพราะงั้นที่ๆเขาอยู่ก็คือที่ๆของผม คุณมันแค่ตัวแถมที่มาโดยไม่ได้รับเชิญ

ในกระโจมนี้ผมมีสิทธิ์ให้ใครอยู่ก็ได้ แต่ไม่ใช่คุณ ออกไปเดี๋ยวนี้”

“แก.....จารีฟ...ดูเขาสิ ว้าย!!!!” ซาช่าโผเข้าหาเลแวนซ์ แต่โดนกระชากผมเสียก่อน

“เนย...”

“มานี่เลย” ร่างเล็กกระชากผมยาวสลวยของซาช่าแรงๆ

“ว้าย  ตายแล้ว”

“เนย หยุดนะ” เลแวนซ์เข้ามากอดเอวเขาอุ้มยกขึ้นตั้งตัว

“กรี้ดดดดด....”


10 ชั่วโมงก่อนหน้านั้น

เลแวนซ์อาบน้ำเย็นสบายตัวออกมา อาหารค่ำก็เตรียมพร้อมไว้รอท่าแล้ว นางกำนัลยกสำหรับในถาดเงินหรูหรา

อาหารมากมายเกินกว่าคน 3 คนจะจัดการได้หมด

“หิวหรือยัง ทานกันเถอะ” ชายหนุ่มในชุดอาหรับสบายๆนั่งลงตรงกลางพื้นพรม ซาช่าไม่รอช้าเข้ามานั่งใกล้ๆตัวแทบชิดติดกันคอยทำทุกอย่างให้

ชายหนุ่มแทบไม่ต้องขยับมือเลย ก็มีคนป้อนให้ถึงปาก

เพล้ง! ทั้งคู่หันไปมองขวับ จานกระเบื้องชั้นดีในมือรติกรแตกเป็นสองเสี่ยง

“เนย?? เป็นอะไร โดนบาดหรือเปล่า” เลแวนซ์ดึงมือเขามาดู

“ไม่เป็นไร ผมคงจับแรงไปหน่อย.....ของแพงก็อย่างงี้แหละ บอบบางเกินไป” ไม่รู้อารมณ์อยากประชดหรือไงเขาถึงว่ากระทบกระเทียบไปอย่างนั้น

 แต่รติกรรู้สึกเดือดอยู่ข้างในแล้วมันอดทนไม่ไหวแล้วด้วย

“อารมณ์ไม่ดีหรือ” เลแวนซ์เห็นคิ้วก็รู้ว่าอีกฝ่ายรู้สึกอย่างไง

“แหม...เป็นใครก็คงอารมณ์ไม่ดีแน่เพคะ”

“เงียบเถอะน่า ซาช่า”

“จารีฟ....” เธอเรียกเสียงสลด ชายหนุ่มก็ไม่สนใจ

“รู้ไหมว่าฉันเพิ่งได้ของบางอย่างมา กำลังคิดว่าจะเซอร์ไพส์เสียหน่อย” เลแวน์ว่าเสียงระรื่นอารมณ์ดีได้น่าหมั่นไส้ที่สุด

“อะไรหรือครับ” เขาว่าเสียงเนือยๆ ไม่อยากสนใจเท่าไร คงเป็นของประดับราคาแพงแน่ๆ เอาใจผู้หญิงจนเคยตัวหรือไงถึงเอาใจเขาแบบเดียวกัน

รติกรนั่งหน้าบูดมองนางกำนักยกถาดเงินใบหนึ่งมาวางตรงหน้า อะไรน่ะ?? ของกินหรือไง พอฝาครอบเปิดออก เขาถึงกับตาโตด้วยความคิดไม่ถึง

“ข้าว??”

“ข้าวหอมมะลิเกรดโกลเด้น ฉันคิดเอาเองว่าเธอคงอยากทาน....ชอบไหม”

รติกรแทบอยากร้องไห้ ข้าว....สิ่งที่เป็นตัวแทนประเทศชาติได้ดีที่สุดคือข้าว ที่เคยเป็นจิตวิญญาณของชาวนา แต่ยุคนี้มันกลับเป็นของแพง

หาซื้อยังยากเลย  สาเหตุนั้นมาจาก ข้าวนั้นปลูกได้ยากมาก หลังจากเจอภัยพิบัติทุกปี

และดินเสื่อมภาพจากการที่รัฐบาลรับจ้างเก็บสินค้ามีพิษจากนานาประเทศ ทำให้ดินและน้ำปนเปื้อนมากมาย

พื้นที่เพาะปลูกเหลือเพียงจำกัด คนไทยเดี๋ยวนี้หันมาทานขนมปังกับ ก๋วยเตี๋ยว บะหมี่เป็นอาหารประจำไปแล้ว ข้าวเกรดถูกสุดยังลิตรล่ะเกือบหมื่นแล้ว

ยิ่งเกรดดีที่สุดปาเข้าไปสองหมื่นเศษ คนที่ซื้อได้มีแต่คนรวยๆกับชาวต่างชาติเท่านั้น

“มัน.....มันแพงนะ”

“ใช่....แล้วหุงยากด้วย  ฉันให้แม่ครัวไปหัดทำอาหารไทยหลายอย่างที่ภัตคารใหญ่ที่สุดของเรา กว่าจะหุงข้าวเป็นก็แทบแย่ เสียไปหลายหม้อเลย”

“ทำไมคุณไม่บอกล่ะครับ ผมหุงเป็นนะ ผมทำเป็น” ชายหนุ่มทั้งดีใจ ทั้งเสียดายของดีหายากอย่างนี้

“ทำเป็นจริงหรือ”

“ครับ ตอนอยู่เกรด 3 ที่บ้านเคยทำกินอยู่ 2 ครั้ง แม่ผมสอนหุงข้าวด้วย ผมจำได้ไม่ลืม ข้าวล้างหลายน้ำไม่ได้วิตามินมันจะหายหมด

แค่รวนน้ำแรกนิดหน่อย ทิ้งแล้วค่อยใส่น้ำให้ท่วมหลังมือ ผมจำได้ดี”

“งั้น.....กลับวังไปคราวนี้....เธอจะเข้าครัวทำให้ฉันทานด้วยได้ไหม” เลแวนซ์ถามอย่างมีความหมาย

“ได้สิครับ ผมทำได้ ขอบคุณครับ” รติกรยิ้มดีใจน้ำตาแทบไหล เขาไม่สนใจรายละเอียดปลีกย่อยอะไรทั้งนั้น

ได้ทำอาหารแบบไทยๆบ้างมันทำให้เขารู้สึกเหมือนได้อยู่ใกล้บ้านอีกนิด  ใบหน้าอ่อนวัยมียิ้มกว้างดีใจเขาไม่ขัดขืนเลยตอนถูกดึงไปกอด

แล้วมีจูบที่หน้าผากแรงๆหลายๆที ซาช่าถึงกับเม้มปากอย่างขุ่นเคือง เจ็บใจนักเชียว จารีฟแสดงออกชัดว่าใส่ใจไอ้หนุ่มหน้าขาวนั้นถึงขนาด

ซื้อของที่หายากขนาดนี้ให้  ฮึ่ม....ใจเย็นไว้ซาช่า เจ้าชายก็แค่อยากเอาใจมันแค่นั้น รอให้ได้ลูกก่อนเถอะ เขาจะเฉดหัวมันลงไปข้าทาสแน่

ตอนนี้ต้องอดทนไว้...

ทั้งสามลงมือทานอาหารได้ไม่นาน คาริคก็ตามมาสมทบ ทำให้ครึกครื้นขึ้นบรรยากาศผ่อนคลายเป็นงานเป็นการ หลังดื่มชาตบท้าย

ร่างเล็กขดตัวเอาหัวอิงหมอนมองสองหนุ่มคุยเรื่องงานกันอย่างออกรส สุดท้ายก็เผลอหลับไปทั้งอย่างนั้น

                **********************

บางอย่างกำลังเลี้อยผ่านเอวไปช้าๆแล้วลอดใต้เสื้อบางๆขึ้นมาหยุดที่หน้าอก รติกรรู้สึกตัวแบบกึ่งหลังกึ่งตื่น

เมื่อมีบางอย่างกำลังลูบไล้ยอดอกเขาไปมาแถมบี้คลึงแรงๆชวนให้วาบหวิวเหลือเกิน

“อืมมมมมม...” เขาครางไล่ให้เจ้าสิ่งนั้นหยุดเสียที แทนที่มันจะหยุดกลับเป็นเขาที่ถูกรั้งให้พลิกตัวหันมา บางอย่างที่นุ่มนวลแนบลงมาบนเรียวปาก

มันเปิดปากเขาออกแล้วบดเคล้าหนักหน่วงปลุกให้ประสาทสัมผัสตื่นตัวมาพบกับรสหวานซ่านแต่เช้า เหมือนจะยังตื่นไม่เต็มที่หรือไรกัน

เขาถึงไม่คิดอะไรนอกจากยกมือขึ้นโอบรอบคอให้แนบจูบลงมาอีก ลิ้นอุ่นที่เหมือนงูนั้นทำให้จูบนั้นดื่มด่ำซาบซ่าน

ความหวานไหวนั้นโรยรินที่ขั้วหัวใจจนทำให้สั่นไปหมด ริมฝีปากนั้นละจากไปนานกว่าเขาจะลืมตาขึ้นมองได้ 

เป็นคนที่ไม่อยากจะเห็นจริงๆ แต่เวลานี้เขาหล่อเหลาเหมือนเทพบุตรแถมสายตาที่จ้องมานั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่น 

ชายหนุ่มยิ้มกว้างอย่างเขินอาย

“แย่ที่สุดเลย” เขาว่าเสียงกระซิบ “ผมยังไม่ได้แปรงฟันเลย”

“หึ....นอนต่อเถอะ เดี๋ยวฉันต้องทำงานแล้วจะให้คนอยู่เป็นเพื่อนนะ แล้วสายๆจะกลับ”เลแวนซ์จูบที่ขมับเบาๆก่อนลุกจากไป

“โชคดีนะครับ” รติกรผงกหัวขึ้นบอก อุ๊บ! ทำไรไปเนี่ย ยังกะผัวเมียบอกลากันเลย เขาทำหน้าเหมือนนึกได้ว่าอมยาขมอยู่

ส่วนอีกคนนั้นแค่อมยิ้มแล้วออกไป ทิ้งให้ทั้งกระโจมตกอยู่ในความเงียบ  ตอนนี้ตาสว่าง นอนไม่หลับแล้วสิ

ร่างเล็กลุกนั่งมองไปรอบๆพบซาช่านอนอยู่อีกมุมของกระโจม โล่งอกที่หล่อนไม่ได้ตามเขาไปเป็นขี้ปลาทองอีก

เขาค่อยๆลุกขึ้นแล้วพบว่าเท้าเจ็บน้อยลงมากแล้ว พอเดินเขย่งได้ดีกว่าเมื่อวานมาก จึงรีบจัดการล้างหน้าแปรงฟันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสร็จก่อนผู้หญิงตื่น

เสร็จแล้วก็ออกมาข้างนอก รติกรมองอาทิตย์โผล่ขึ้นที่ขอบฟ้าของทะเลทราย มันช่างสวยอะไรอย่างนี้นะ

ผืนทรายที่ตัดเป็นเส้นตรงสุดลูกหูลูกตาเป็นสีเข้มขณะที่สีทองเจิ้ดจ้ากำลังฉายแสงอาบยอดกองทราย เป็นภาพที่สวย สงบยิ่งกว่าที่คิด

แสงที่ค่อยๆไล้กว้างลงไปทำให้รู้ว่าโลกนี้ไม่เคยหยุดนิ่งแม้วินาทีเดียว

“คุณรีส...” เสียงเรียกอย่างเกรงใจจากข้างหลังทำให้ตื่นจากภวังค์ สาวอาหรับสวมชุดปกปิดมิดชิดยืนอยู่ข้างหลังเมื่อไรไม่รู้

“อรุณสวัสดิ์” เขาทักทาย

“ฉันชื่อ ฮานน่าคะ เจ้าชายจารีฟมีรับสั่งให้มาอยู่เป็นเพื่อนคุณวันนี้”

“อ้อ ขอบคุณ”

“อาหารเมื่อวานเป็นไงบ้างคะ ฉันหุงข้าวเป็นไงบ้าง”

“อ้อ คุณหรอกหรือ ที่จารีฟให้ไปฝึกทำอาหารไทย.....เมื่อวานดีมากเลย ข้าวหุงได้กำลังดี อร่อยมากเลย”

“ค่อยโล่งอกหน่อยฉันเป็นห่วงว่าจะไม่ถูกปากคุณ เช้านี้อากาศเย็นอยู่นะคะ คุณอยากได้ชาสักถ้วยไหม”

“ดีครับ ขอบคุณ”

ฮานน่ายิ้มดีใจใต้ผ้าคลุมหน้า เธอหันกายเข้าไปในกระโจมถัดไป ไม่นานก็ออกมาพร้อมเพื่อนๆที่ยกพรมปูให้เขานั่ง น้ำชาอุ่นๆกับขนม 2-3 อย่าง

รติกรนั่งจิบชามองทิวทัศน์เงียบๆ รู้สึกการเป็นเศรษฐีมีคนบรนนิบัติก็ดีไปอย่าง แต่อีกหน่อยคงกลายเป็นคนสันหลังยาวแน่ๆ

เขานั่งทอดอารมณ์สบายๆได้แค่ 10 กว่านาทีก็ต้องกลับเข้าไปข้างในเพราะแดดเริ่มแรงแล้ว

“คุณรีส”  ฮานน่าเรียก

“มีอะไรหรือ”

ในมือเธอมีกล่องอลูมิเนียมขนาดเท่าฝ่ามือ “ถึงกำหนดต้องฉีดยาเข็มที่ 2 แล้วคะ”

เข็มที่ 2  ?? ร่างเล็กนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ใจหวั่นไหวไม่อยากจะเจอเรื่องแบบนี้อีก แต่อีกใจก็คิดว่าเขาอยู่ในสถานที่เช่นนี้ สถานะเช่นนี้

สิ่งเดียวที่จะปกป้องเขาจากอันตรายทั้งปวงคือการมีลูก แต่....เขาไม่อยากทำเลย ร่างเล็กนั่งลงปล่อยให้หญิงสาวฉีดยาให้เงียบๆ

รติกรอดถามตัวเองไม่ได้ เขาตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหม

         **************

“บ้าจริง..”

อิซัสรู้ทันทีเลยว่าสายไปแล้ว เมื่อเห็นกลุ่มควันสีดำลอยเหนือหุบเขาที่ซ่อนตัว ห่างจากโอเอซีสเดิมไป 100 ไมล์

เขาพาคนไปเจรจากับกลุ่มเร่ร่อนอื่นเพื่อขอกำลังไปช่วยเหลือพวกผู้หญิงที่ถูกจับ แต่กลับได้ยินข่าวว่าทั้งหมดถูกปล่อยตัว พร้อมทั้งข่าวลือที่ว่า

บางคนยอมเป็นสายให้ทางการเพื่อแลกกับค่าหัวโจร เขารู้เลยว่ามันไม่ปกติแล้วจึงรีบเดินทางกลับ แต่กว่าจะถึงก็....

“ อิซัส มีคนมาทางนี้” โมฮาหมัด ชี้ให้เห็นกลุ่มคนที่ควบม้าหลบหนีออกมาทางตรอกลับที่คนในเท่านั้นรู้เส้นทาง ทุกคนมีอาวุธอยู่ในมือ

ชายหนุ่มควบม้าเข้าไปสกัดทันที

“หยุดนะ!!!” เขาดึงผ้าคลุมหน้าออก

“อิซัส...” กลุ่มคนที่หนีออกมา ดีใจรีบปลดผ้าออกกระโดดลงจากหลังม้ามาหา “พวกเราถูกโจมตี พวกมันใช้พวกผู้หญิงเป็นสายจริงๆด้วย

นังพวกนั้นทรยศพวกเราแล้ว”

“ว่าไงนะ??”

“จริงนะ พวกเราได้ยินจากวิทยุของทางการ พวกมันบอกว่ามีบางคนรับเงินมาแล้ว”

“แล้วพวกแกทำยังไง”

“พวกเราจับผู้หญิงกับเด็กแยกขังสอบสวน คาดคั้นจนถึงเช้านี้ พวกมันถึงบุกมาที่นี่”

“แล้วพวกผู้หญิงกับเด็กๆล่ะตอนนี้อยู่ไหน”   

“จะไปสนพวกมันทำไมล่ะ ผู้หญิงพวกนั้นมันทรยศพวกเราแล้ว”   

“ไอ้ไง่!!!” อิซัสตวาดใส่ “หลงกลพวกมันไปเต็มๆเลย  พวกมันปล่อยข่าวเรื่องค่าหัวเพื่อให้พวกแกมัวแต่สนใจคาดคั้นกับพวกผู้หญิง

ทำให้หวาดระแวงทำร้ายพวกเดียวกันเอง แกทำร้ายใครไปหรือเปล่า”

พวกนั้นเงียบเห็นสีหน้าก็รู้ว่าใช่ พวกนี้ลงมือกับผู้หญิงจริงๆ “พวกแกมัน.......ไม่เข้าใจหรือว่า ผู้หญิงและเด็กเป็นกลุ่มที่อ่อนไหวที่สุด

มันจงใจปล่อยพวกเธอก็เพื่อให้ไว้วางใจ พอกลับมาพวกแกดันไปทำร้ายพวกเธออีก”

“อิซัส หมายความว่าไง ทางการมันคิดอะไรอยู่” โมฮาหมัดยังไม่เข้าใจ

“พวกมันจะทำลายพวกเราด้วยการแย่งผู้หญิงกับเด็กออกจากลุ่มพวกเราน่ะสิ ป่านนี้แล้วทุกคนคงเห็นมันเป็นฮีโร่ที่ช่วยชีวิต และคงไม่กลับมาหาพวกเราอีกแน่”

“ไม่หรอกนะ ยังไงพวกเธอก็เป็นญาติพี่น้องพวกเรา”

“ถ้าไม่โดนทำร้ายและกล่าวหาว่าทรยศ พวกเธอคงกลับมาแน่” ชายหนุ่มว่าอย่างขุ่นเคือง เขาออกไปจากค่ายวันเดียวก็โดนถล่มซะเละ 

นึกไม่ถึงว่าพวกผู้หญิงจะถูกปล่อยเร็วกว่าที่คาด   ที่ไม่คิดอย่างที่สองคือคนของเขาจะหลงกลง่ายๆจนทำร้ายพวกเดียวกันได้

หึ....ซาฮาห์ ฮัสซาล จารีฟ เล่นงานเขาได้ถึงสองครั้ง  คอยดูเถอะ เขาจะเอาคืนให้สาสมแน่ๆ

            **************

“นั้นเสียงอะไรน่ะ”

ซาช่านอนเอกเขนกอยู่ก็ลุกพรวดพราดขึ้น รติกรที่กำลังออกกำลังเบาๆด้วยการเหยียดขาไปมาแก้เบื่อต้องหยุดหันไปมอง

ร่างบางถลาออกไปนอกกระโจมอย่างรวดเร็ว เฮ่อ...เป็นผู้หญิงในฮาเร็มนี่เหนื่อยกว่าที่คิดนะนี่ อย่างซาช่าเธอไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอน

พอตื่นมาก็กิน หลังจากนั้น.....ก็บำรุงความงามกันตลอดทั้งวัน

แค่เห็นของสารพัดอย่างที่เธอสรรหามาพอกหน้าพอกผิวแล้ว เหนื่อยแทนจริงๆ ชายหนุ่มคิดว่านั่งรออยู่เฉยๆดีกว่า

แต่เสียงอูฐและม้ามากมายทำให้นึกสงสัย ทำไมเสียงดังวุ่นวายขนาดนี้ เขาคว้าไม้ตีกลอฟ์พยุงกายเดินออกมาข้างนอก สิ่งที่เห็นทำให้แปลกใจไม่น้อย

พวกผู้หญิงและเด็กกลับมาในสภาพสะบักสะบอมเนื้อตัวเต็มไปด้วยฝุ่น  เขาอยากจะเข้าไปถามไถ่ให้รู้เรื่อง นารียะห์ปลอดภัยดีหรือไม่

พวกทหารก็ไม่ให้เข้าใกล้เช่นเคย จึงได้แต่ยืนมองไกลๆเห็นคาริคและเลแวนซ์ อยู่พูดคุยปลอบใจทุกคนอยู่นาน

“ไง...” ร่างสูงในชุดคลุมมิดชิดสีเดียวกับผืนทรายก้าวมาหา สีหน้าเขาเหนื่อยน่าดู แต่ยังไงรติกรก็ต้องถาม

“เกิดอะไรขึ้นครับ ทำไมพวกผู้หญิง.....”

“ก็เป็นห่วงอยู่ว่าพวกผู้หญิงจะปลอดภัยไหม เลยให้คาริคตามไปห่างดูให้แน่ใจว่าพวกเธอถึงที่หมายแล้ว แต่พวกนั้นคิดว่าพวกเธอเป็นสายให้ทางการ

เลยจับไปทรมานให้สารภาพ คาริคติดต่อมาว่าจะให้ทำไง ฉันเลยสั่งให้ไปช่วยคนออกมาก่อน”

“ทรมานเหรอ? พวกนั้นทรมานผู้หญิงเหรอ นารียะห์ล่ะเธอปลอดภัยไหม”

“เธอโดนตี....แล้วหักนิ้วน่ะ”  รติกรอ้าปากค้าง ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนพวกนั้นจะทำร้ายผู้หญิงได้ลงคอ  เขามีคำถามขึ้นมาในใจทันที

อิซัสทำหรือเปล่า เขารู้เห็นหรือเขาลงมือทำเองกันแน่

“ผม....ผมอยากไปหาเธอหน่อย”

“อย่าเพิ่งเลย หมอกำลังทำแผลให้ เธอเจอเรื่องหนักๆมาทั้งคืนแล้ว ตอนนี้ต้องให้พักผ่อนมากๆ เธอไม่เป็นไรหรอก เชื่อฉันสิ”

เลแวนซ์โอบไหล่เล็กให้กลับมาที่กระโจม

“แล้วคุณจะทำยังไงกับพวกเธอ”

“ก็จะให้โอกาสตัดสินใจเอง ว่าจะกลับบ้านตัวเองเหมือนเดิม.....หรือจะไปกับฉัน  ถ้าไปกับฉันก็จะให้ทางการดูแล

หาบ้านและงานทำ ส่วนเด็กๆก็จัดหาโรงเรียนให้” นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุด ชายหนุ่มโล่งอกขึ้นเยอะที่เลแวนซ์จัดการทุกอย่างได้อย่างรอบคอบ

เขาเกาะชายเสื้อมองด้วยสีหน้าที่โล่งอกขึ้นเยอะ สีหน้าแบบนี้แหละที่คาดคิดไว้แล้วว่าจะได้เห็น  เลแวนซ์ปล่อยผู้หญิง

และปล่อยข่าวออกไปเองว่ามีค่าหัวโจร การจะโจมตีกองโจรให้ได้ผลที่สุดคือโจมตีจุดที่อ่อนแอที่สุดคือผู้หญิงและเด็ก

และมันก็ได้ผลด้วย พวกนั้นหวาดระแวงว่าจะมีสายของทางการถึงได้ลงมือทำร้ายพวกเดียวกันเอง ผู้หญิงที่สถานะทางสังคมต่ำต้อยที่สุด

หากเป็นกำลังสำคัญที่สุดถูกกล่าวหา ถูกทำร้ายทั้งทางร่างกายและจิตใจ ย่อมหวาดกลัวและเอนเอียงเข้าหาคนที่หยิบยื่นโอกาสให้ได้ง่ายๆ

ตอนนี้เขาเล่นงานปีศาจทะเลทรายได้  ได้ความไว้วางใจจากผู้หญิงและเด็กนับร้อยๆ และที่สำคัญที่สุด เขาได้สายตาที่มองมาด้วยความขอบคุณ

ด้วยความวางใจจากร่างเล็กนี้ด้วย

“โรงเรียนอะไรหรือเพคะ” ซาช่ารอต้อนรับอยู่ในกระโจมอย่างเคย เธอยื่นผ้าเย็นให้เขาเข็ดหน้าเช็ดตา สองคนหนุ่มสาวในฮาเร็มแลตาใส่กันอย่างไม่พอใจ

“เลแวนซ์ แล้วทางการจะดำเนินการให้ได้ทันทีเลยหรือ”

“อืม.....ฉันจะตามเรื่องด้วยเองเลย ไม่ต้องห่วงน่า” เขาลูบไหล่เอาใจน้อยๆ รติกรถึงยิ้มออก

“จารีฟ....อาบน้ำก่อนนะ จะได้สบายตัวขึ้น” ซาช่าดึงแขนชายหนุ่มไปทางส่วนอาบน้ำ

“เดี๋ยวก่อน  เขายังคุยธุระไม่เสร็จ คุณถอยไปก่อน” ร่างเล็กเข้ามาแทรกระหว่างทั้งคู่ มือหนึ่งดันหญิงสาวให้ถอยออกไป

อีกมือดันร่างที่สูงใหญ่กว่าให้ไปนั่งก่อน

“อะไรกัน??”

“เขาเพิ่งมาถึงตัวร้อนๆ ให้นั่งพักหายเหนื่อยก่อนสิ และผมมีเรื่องต้องคุยกับเขาด้วย คุณรอไปก่อนเถอะ”

“แก...”  เพี้ยะ!! 

รติกรหน้าหงายไปตามแรงตบ เขาตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น หันมามองมือตบที่ยิ้มเยาะใส่อย่างสะใจ ก่อนหันไปมองตัวต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด

“เลแวนซ์!!!” เขาตะโกนลั่นอย่างเหลืออด นี่ถ้าหล่อนไม่ใช่เพศเดียวกับแม่เขาล่ะก็ พ่อลุยแหลกไม่มียั้งแน่

ร่างสูงเข้ามาแทรกระหว่างเขากับแม่ซาช่าตัวดีได้ทันเวลา สองมือลูบต้นแขนเขาขึ้นลงเบาๆเป็นการเอาใจ

“ใจเย็นนะ เนย สูดลมหายใจลึกๆเข้า”

“ผมไม่ทนหล่อนแล้วนะ”

“โอเค...”

“จารีฟ....เขาหาเรื่องหม่อมฉันก่อนนะ” ซาช่าเข้ามาดึงแขนเลแวนซ์ รติกรปัดมือหล่อนทิ้งแรงๆ

“ออกไป”

“ว่าไงนะ”

“ผมบอกให้ออกไปนอกกระโจมนี้ เดี๋ยวนี้”

“แกมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน”

“มีสิ เลแวนซ์เขามาตามผมกลับไปพระราชวัง เพราะงั้นที่ๆเขาอยู่ก็คือที่ๆของผม คุณมันแค่ตัวแถมที่มาโดยไม่ได้รับเชิญ

ในกระโจมนี้ผมมีสิทธิ์ให้ใครอยู่ก็ได้ แต่ไม่ใช่คุณ ออกไปเดี๋ยวนี้”

“แก.....จารีฟ...ดูเขาสิ ว้าย!!!!” ซาช่าโผเข้าหาเลแวนซ์ แต่โดนกระชากผมเสียก่อน

“เนย...”

“มานี่เลย” ร่างเล็กกระชากผมยาวสลวยของซาช่าแรงๆ

“ว้าย  ตายแล้ว”

“เนย หยุดนะ” เลแวนซ์เข้ามากอดเอวเขาอุ้มยกขึ้นตั้งตัว

“กรี้ดดดดด....”

เฮือก!!! สองหนุ่มสะดุ้งกับสิ่งที่เห็น รติกรไม่ยอมปล่อยมือแม้จะโดนอุ้มจนตัวลอยทำให้ผมยาวสลวยของซาช่าหลุดติดมือเขามาทั้งยวง

 วิกผม!! หัวหล่อนคลุมด้วยผ้าขาวสำหรับติดวิกเท่านั้น หล่อนโกนผมออกหมดเลย

“อ้ายยยยยยยยย แก........อ๊าย!!!!!!!!!!” ซาช่ากรีดร้องสุดเสียง หล่อนกระชากวิกผมออกจากมือก่อนวิ่งเตลิดออกไปข้างนอก

(ติดตามตอนต่อไป)  :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: sasa ที่ 11-05-2011 08:42:01
 :m20:ทำไมเป็นงี้หล่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 11-05-2011 08:45:22
เค้าจาจิ้มไรเตอร์อ่ะ o9
จิ้มทะลุก็ได้ฟ่ะ  :z13: :z13: :z13:

ซาซ่า....นังโล้น ล้าน เลี่ยน เตียน :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 11-05-2011 08:57:27
รีบมาต่อน่ะ

กำลังสนุกเลย  :m20:
 
:L2: :L2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: ☥ŹeMî☠kändä☥ ที่ 11-05-2011 09:23:54
โอ้ย นั่งอ่านแล้วฮาได้อีก

รอตอนต่อไปต่อไปขอรับ เป็นกำลังใจให้เสมอ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: tatum1234 ที่ 11-05-2011 09:30:11
 :laugh: สมน้ำหน้า จุ้นดีนักนังซาช่า... :beat:

ชอบจริงๆนายเอกที่สุ้คนแบบนี้มันสะใจ o13

 :L2:ขอมอบกำลังใจแด่คนเขียนคร๊าบบบ


หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 11-05-2011 09:46:41
เอ้านังซาช่าที่แท้แอบสกินเฮดนี่เอง ฮ่า ฮ่า
ขำโคตรรรรรร ๆ ว่าแต่จารีฟนี่ชอบลักหลับเนยยยตลอด
 :3123: :3123: :3123: :3123:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 11-05-2011 09:49:42
555
แต่เนยไปทำแบบนี้ ระวังจะโดนลงโทษหนักน้า
ซาช่าเป็นคนของเสด็จพ่อนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: mimasopu ที่ 11-05-2011 09:52:50
 :laugh: โล้นซ่า เนยตบมันบนหัวเหม่งเลย

จารีพพ ก็ขยันนะปลุกเนยแทบทุกคืน  :m25:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: v.c.t.m. ที่ 11-05-2011 10:30:34
 o22
:laugh: กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แล้วก่อนหน้านี้บรรดาเจ้าชายทั้งหลายนอนด้วยไม่เคยวิกเลื่อน หลุดไรมั่งเลยหรือนี่  ติดแน่นสินะ........
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 11-05-2011 10:57:41
5555 ไหง๋มันเป็นเช่นนี้ล่ะครับนี่

ซาซ่าโล้น5555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 11-05-2011 11:24:49
 :laugh:

อิโล้นซ่า 555


แต่ตอนนี้ไม่ชอบแลแวนซ์เลยดูเป็นง่อย  ไม่จัดการชาช่าสักที
เด๋วเชียรให้เปลี่ยนพระเอกซะเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 11-05-2011 11:28:38
0oO  ผมยาวสลวยเป็นประกาย....  นั่นวิกเหรอ!!

อะ  ความจริงที่ได้รู้  ทำให้อึ้งมากกว่า  เลยเผลอ  เอ่อ....
เหอๆๆ เนยปลอดแตก  เหอๆ  อาละวาทซะแล้ว  จะโดนลงโทษจริงๆไหมเนี้ย  อย่าซนนักสิน้อง  เหอๆ  
เดี๋ยวโดนโกรธจริงๆเข้านะ

แล้วก็...เลแวนซ์  แผนสูงนิ  ได้เอาในแฟน  แถมได้กำลังสำคัญของชาติในอนาคตเพิ่มตรึมเลย
  เหอๆร้ายมาก  เอ่อ...  เหลือบไปเห็นย่อหน้าข้างบนก่อนเข้าเรื่อง

น้ำเยาะกว่าเนื้อเหรอ  น้ำตรงไหนอะ  อึม..  ผมรู้สึกว่า  เรื่องนี้กระชับฉับไวดีแล้วด้วยซ้ำ
ในเวลาสั้นๆเกิดเหตุการณ์มากมาย ได้เห็นฉากหวานๆของทั้งคู่  ฉากร้ายๆ ของพวกโจร พวกในวัง
 และซาซ่าอะตัวดีเลย (มีฉากเคืองอารมณ์นิดๆด้วย เลเวนซ์ทำเลยหึงนะ  ยอมให้คนอื่นต้องตัวง่ายๆอะ)
 ฉากความสุดยอดทางความสามารถเลเวนซ์ โอ้ยเพียบ

ทั้งหมดล้วนแต่เป็นสีที่แต่งแต้มให้นิยายเรื่องนี้น่าติดตามเข้าไปใหญ่ จะบอกว่ามีน้ำนี้  
ผมยังไม่ค่อยเจอเท่าไหร่เลย คิดว่า  ขลุกขลิกกำลังดีด้วยซ้ำ ที่สำคัญสุดๆกว่านั้นอีกคือ
เลแวนซ์ตามใจเนยมากๆเลยนะเนี้ย แถมไม่มีฉากร้ายๆแบบถึงที่สุดกับเนยด้วย
หนำซ้ำ เกิดเหตุร้ายทีไร  ได้เอาคืนทุกที  นี่แหละที่สุดจะสะใจ หนอย..  มาทำเนยเจ็บต้องเอาคืน :a2: yes...s!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 11-05-2011 11:29:59
 :laugh: :laugh: สมน้ำหน้าโล้นซ่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: august_may ที่ 11-05-2011 11:36:14
5555+ สมน้ำหน้านังซาซ่า ที่แท้ก็อีโล้นซ่านี่เอง แหมๆๆ ความลับแตกซะแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 11-05-2011 11:37:22
วะ...วิกผม กร๊ากกกกกกกกกกก คิดได้ไงอ่ะ ชอบๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 11-05-2011 11:42:30
อิซัสกลับมาทำให้หวั่นไหว
อร๊ายยยย อะไรยังไงเนี่ย
ทำไม เนย ยังแบบ เหมือนห่วงๆ อิซัส ??
อ่อยยยย เจ้เครียดดดดด
แล้วยัยนั่น ใส่วิก?
ฮ่าๆๆ อะไรยังไงเนี่ย!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 11-05-2011 11:54:10
ถ้าเนยรู้ว่า จารีฟวางแผนงี้ จะโกรธมั้ยเน้อ o18

แอบส่งสารซาซ่านะเนี่ย :jul3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 11-05-2011 12:03:25
เปิดตัว อีโล้นซาซ่า เปลี่ยนอารมณ์ไม่ทันเลย
หนูเนยเจ๋งมาก  o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 11-05-2011 12:10:40
ยังไงดีละ จะขำก็ขำ สงสารก็สาร แต่สะใสซาช่านะนี่  :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 11-05-2011 13:59:13
 :m20: :m20: :m20:มันต้องอย่างนี้ซิน้องเนยได้ดั่งใจมาก :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 11-05-2011 14:15:49
โล้นแรด :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: missair ที่ 11-05-2011 14:17:31
 :laugh: hahahaha
สะใจค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 11-05-2011 14:35:10
:laugh:
สะใจ!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 11-05-2011 14:42:05
โอ้ยยย ฮา+สะใจไม่ไหวแล้วอ่ะ  :m20: :m20:

เนยเจ๋งสุดๆ  o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 11-05-2011 15:03:56
น้องเนยเริดมากค่ะ นางเอกยุคใหม่มันต้องแบบนี้  o13 o13 o13

แต่โล้นซ่านี่ฮาแบบคิดไม่ถึงจริงๆ อะ 555+ :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 11-05-2011 15:09:16
เนยสู้มัน ตบให้ตายไปเลย :laugh:

เอ๊ะ!หรือซาช่าจะเป็นผู้ชายหว่า รึป่าวอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: jenzda ที่ 11-05-2011 15:52:48
เป็นเราก็ช๊อคนะ ผมหลุดออกมา  o22
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 11-05-2011 16:35:32
เอ่อ...  เหอๆ  มัวแต่จิ้นคู่หลัก  เอ่อ.... โทษนะทั้งๆที่ไม่ได้แปะตอนใหม่แท้ๆ  แต่ผมโพสตั้งสองรอบ  คือ...

อยู่ๆก็นึกถึงพวกนอกกรอบ(ตัวประกอบ) ขึ้นมาอะ  เป็นพวกที่  นิสัยออกจะน่าสนใจสำหรับผมเหมือนกัน
ไม่รู้ไรเตอร์ตั้งใจหรือเปล่าคนแรกมาวินคงเป็น

ท่านเจ้าชายซาอิท
คนๆนี้โผล่มาแว็บเดียวก็ไป แต่มีบุคลิกที่น่าสนใจหลายอย่างหลุดออกมาเช่น ตอนที่พี่แกโผล่มาโวยวาย
ว่าทำไมน้องถึงได้เนยไปก่อน มาเหมือนตัวร้ายเลย แต่พอมาดูๆแล้ว  มันเหมือนเด็กที่ถูกขัดใจ
แล้วมาง่องแง่งใส่น้องชายมากกว่า ซึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดแง่ดีแบบนี้หรอก แต่พอเจอนิสัยแม่เขา
แล้วที่เหมือนพวกนางอิจฉาวี๊ดว้ายแล้ว โอ้  เจ้าชายคนนี้บางทีอาจจะมีนิสัยดีกว่าที่คาดก็ได
เพราะเริ้มเปิดตัวด้วยการง่องแง่งใส่น้องชาย  แต่ก็ยังพูดประนีประนอมเมื่อเริ่มตั้งสติได้
ต่อมา  ทั้งๆที่โดนเนยทุบใส่ตั้งหลายครั้งยังอุตส่าห์อารมณ์ดี คิดว่าเด็กนี่คงอยากเล่นแรกๆ
ทำเป็นเล่นตัวก็เลยยอมเล่นด้วย  ขนาดโดนทำจนมีแผลแทนที่จะทุบสวนทันทีเพราะไม่พอใจ  นี่กลับ
แค่ตะโกนใส่เปิดโอกาศให้เนยมีเวลาไปทุบเอากระจกเป็นอาวุธ  แถมยังมีเอ๋อ งงว่าเนยเขาเล่นอะไร
แนวไหนอีก อึม...  จะว่าไป  ตอนเจอท่านเลแวนซ์ครั้งแรก เนยยังดดนดูถูกว่าขี้เหร่ซะด้วยซ้ำ
แต่ท่านพี่คนนี้กลับอารมณ์ดี  หัวเราะร่วนเชียว แถมยังมีการขอน้องชายก่อน ให้เรียบร้อย ค่อยอุ้มเนย
ไปอีกด้วย เป็นเพราะเกรงว่าน้องเป็นลูกคนโปรดหรือว่าเพราะความเป็นพี่น้อง เลยอยากจะขอ
ให้เป็นเรื่องเป็นราวก่อน เดี๋ยวน้องจะเสียใจที่เขาเป้นพี่แท้ๆ กลับมาแย่งของๆน้องไปก็ไม่รู้ แล้วจุดสังเกตอีกอย่าง  ทั้งๆที่พึ่งโดนของมีคมจ่อคอหอย แถมโดนขู่เจือนน้องชาย
กลับไม่ได้ถือสาอะไรมากมาย แค่ตามมาถามความจริงกับคนที่พามา พอรู้เรื่องเรียบร้อยก็แล้วกันไป
ไม่ติดใจอะไรมากอีก... ท่าน... เป็นเจ้าชายที่ใจกว้างมากไม่เหมือนแม่ของท่านเลย สุดยอด
เรียกว่าเป็นตัวละครที่เปิดตัวแบบไม่ค่อยดีนัก แต่ถ้าตัดความหื่นกับมาคิดว่าเพราะนิสัยเอาแต่ใจ
แบบพวกเจ้าชายทั่วไปออก  บางที  หมอนี่อาจเป็นพี่ชายที่เจ้าสำราญ เอาแต่ใจนิดหน่อย แต่เป็นคนอารมณ์ดีที่โกรธง่ายหายเร็ว และค่อนข้างอบอุ่นกับพี่น้องของตน แล้วละก็ ท่าน
เ็ป็นเจ้าชายที่อยากทำความรู้จักนิสัยให้มากกว่านี้คนหนึ่งเลยละ

ต่อมาคงเป็นพวกนางสนมมั้ง
พวกหล่อนจัดได้ว่าเป้นพวกที่แปลกและหาอยากอย่างแท้จริง เพราะลองเป็นพวกที่เข้ามาขายตัว
และทำทุกอย่างเพื่อให้เหล่าเจ้าชายพอใจที่สุดแล้วละก็  นิสัยคงจะไม่ต่างจากชาซ่าเท่าไหร่
เช่นเย็นชากับพวกมาใหม่  หรือคอยแกล้งเล็กๆน้อยๆ แต่นี่รักไคร่กลมเกลียวกันดี  แถมยัง
ค่อนไปทางยกย่องเชิดชูกันด้วยซ้ำ ยกเว้นชาซ่าอีกนั่นแหละ ที่แสดงออกโจ่งแจ้งว่าฉันพิเศษ
ฉันโดดเด่นกว่าใคร พวกคนอื่นๆเป็นแค่พวกสวะ เลยโดนเหม็นหน้าเอา แต่ต้องยอมรับว่า
เปิดตัวได้ดีมากๆ มีความเป็นพี่น้องสูงมากๆเลย แถมมีคนเข้ามาใหม่  ตื่นเต้นซะยังกะ
ได้น้องคนใหม่ที่เกิดจากแม่คนเดียวกันโผล่มาในครอบครัว จัดได้ว่าเป็นกลุ่มคนที่น่ารักมาก
อยากรู้จังว่าไรเตอร์จะให้พวกนี้มีบทแสดงความอบอุ่น เป็นพี่สาวที่ดีเพิ่มอีกหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 11-05-2011 17:08:51
ช็อคอย่างแรง :m25:
แต่แอบฮา :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 11-05-2011 17:17:52
ช็อคเรื่องวิกอ่ะ    :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: meiji ที่ 11-05-2011 17:23:33
แอบน่ากลัวนะเนี่ยย วิคผมหรอกเหรอ เหอะๆ
เนยเป็นนางเอกที่ดีจัง สู้คน อิอิ
มาต่อเร็วๆนะคะ ชอบเรื่องนี้มากๆเลย
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 11-05-2011 17:40:39
นังโล้น หัวกระบาลใสเหน่ง
555555555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: kissme ที่ 11-05-2011 17:57:58
 :a5: ตกลงน้องเนยคู่ไผทหว่า.....
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 11-05-2011 18:23:01
ตายแล้วซาช่ามีแค่วิกผมหรือ


จารีฟซ้อนแผนได้ชะงัดเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: JaJa89 ที่ 11-05-2011 19:27:38
 :laugh:
นังซาช่าาาาา 55555v
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 11-05-2011 20:07:56
อ่านไปฮาไปเลยค่า
แม่ซาช่านี่สวยแต่เปลือกจริงๆ
ถ้าทุกคนรู้ความจริงจะมีใครสนหล่อนมั้ยเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 11-05-2011 20:24:04
จัดหนักซาซ่าไปเลยเนย อย่าไปเลี้ยง
ว่าแต่ หล่อนบวชชีหรือเป็นโรคยะ

ปล...เจไม่รู้สึกว่าอ่านแล้วเป็นน้ำเยอะกว่าเนื้อนะ เจว่าสนุกดีจ้า เป็นกำลังใจให้
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 11-05-2011 20:35:02
เอ่อ .... ชาช่า ...
เกรียน หรอเนี้ย ????


 :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 11-05-2011 20:41:50
อึ้งอ่ะซาซ่าหัวโล้นใส่วิก o22
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: jannie ที่ 11-05-2011 22:39:35
กลายเป็นฮาเลย 555+
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 11-05-2011 22:40:13
อ๊าว โล้นซะงั้น

เป็นมะเร็งป่าว

 :m20: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 11-05-2011 22:59:04
เกิดอะไรขึ้นกับชาช่าอ่ะ??  :m20:

จำไว้น่ะชาช่าอย่าได้ทำให้เนยโกรธเด็ดขาด เพราะนี่คือผลของการกระทำนั้น  :jul3: :jul3: :jul3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 11-05-2011 23:53:51
 :freeze:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 11-05-2011 23:57:12
 :jul3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 11-05-2011 23:57:46
 :m20: สมน้ำหน้า สะใจอ่ะ เข้ากับสุภาษิตที่ว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 12-05-2011 00:03:42
เห๋ยยยยยยยยยยย ทำไมหัวล้านอ่ะ แต่ก็ขำมากอ่ะ  :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 12-05-2011 01:02:39
โอ๊ยย  เรื่องนี้สนุก  พลาดไปได้ตั้งนานเนี่ยะเรา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 12-05-2011 02:18:46
โล้นซ่าท้ามฤตยู

555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 12-05-2011 14:32:32
หรือว่าซาช่าจะไปทำคีโมมา :o
จะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะไม่ชอบพระเอก :beat:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: l2_in* ที่ 13-05-2011 13:56:25
โล้นซ่า 55 :laugh:
แล้วกลับไปหนูเนยจะโดนลงโทษไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 13-05-2011 13:58:09
เป็นนังโล้นนนนนนนนนนนนน  เป็น ล้านนนนนนนนนนน



ซะได้  555555555555555555555555555+
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 13-05-2011 21:14:16
สะใจจริงๆ
ให้เต็มสิบ!!!!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 13-05-2011 21:18:13
เลแวนซ์เจ้าเล่ห์อ้ะ เชียร์เลแวนซ์อยู่ แต่ไม่ชอบชาช่าเลยอ้ะ คราวนี้หล่อนจะอยู่ต่ออีกมั้ยฮะ  o18 o18
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: gotarmy ที่ 13-05-2011 22:31:54
ชอบๆๆๆๆ   เป็นกำลังใจให้คร๊าฟ   


มาต่อเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 13-05-2011 23:43:47
สงสัยๆๆ ทำไมต้องใส่วิก เลแวนซ์ได้ใจเนยเต็มๆๆ อิซัสสู้อีกกี่เท่าถึงจะได้เนยไป 55
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 14-05-2011 01:00:34
เอ่อออออออออออออ  อึ้งไปเลยย  มหัศจรรย์ความงามของแม่สาวซ่าช่า

แท้ที่จริงแล้วก็ . . . .

ฮ่าๆๆ

แลเวนซ์ ร้ายกาจมากกก แต่ถูกใจแม่ยกอย่างเราสุด ๆ มาต่อไวไวนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 14-05-2011 20:14:39
ทำไมต้องใส่วิก?
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 16-05-2011 01:58:36
ความลับแตกซะแล้วซาซ่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 16-05-2011 06:54:55
มาต่อแล้วคะ ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไง เขียนไม่ออกเลย(หมายถึงเรื่องสั้นน่ะ) รู้สึกเบื่อๆยังไงไม่รู้สงสัยเบื่อเรื่องหื่นก็ไม่รู้ แต่กับนิยายของคนอื่นเราชอบให้หื่นๆนะ

แต่กับเรื่องของตัวเองแล้วชักเนื่อยๆ เฮ่อ...... ถึงคุณ darkeyes1

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ที่ยาวได้ใจจริงๆ ชอบที่คุณวิเคาระห์นิสัยของตัวประกอบมาเยอะแยะเลย และทำให้เห็นว่าคนแต่งนั้นมีจุดบกพร่องเล็กๆน้อยๆอยู่มาก

โดยเฉพาะนิสัยของซาอิท แต่ก็อย่างว่าแหละนิสัยที่ไม่ค่อยถี่ถ้วนของเราเองชอบปล่อยให้นิ้วกับอารมณ์ไปเอง 5555 :laugh:

มาต่อกันเลยนะ


ตอนที่ 13 บางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม




สองหนุ่มอึ้งจนไม่รู้จะพูดอะไร กับเรื่องที่เกิดขึ้น และกับสิ่งที่ได้เห็น ร่างเล็กหันมาพบว่าตัวเองกอดคอคนตัวสูงกว่าแน่น แถมโดนอุ้มยังกะเด็กตัวเล็กๆ เขาดิ้นรนลงมายืนด้วยตัวเอง ถึงตอนนี้ถึงรู้ตัวว่าอารมณ์ร้อนเกินไป และใช้กำลังเหมือนคนขี้หึงไม่มีผิด เขารู้สึกขายหน้าเหลือเกิน

“ขอโทษ  ผมก่อเรื่องอีกแล้ว”

เลแวนซ์ถอนหายใจเฮือก “ไว้สงบสติอารมณ์ได้ก็ไปขอโทษเธอซะ”

“อะไรนะ? ให้ผมขอโทษเธอ”

“ใช่...” ร่างสูงหันกายเข้าไปหลังผ้าม่าน ลงมือปลดสายรัดปืนออก

“ทำไม เธอตบผมก่อนนะ”

“เป็นสุภาพบุรุษหน่อยน่า....ขอโทษผู้หญิงก่อนไม่เห็นเสียหายเลย” เขาพูดเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ

“ไม่ ผมไม่ขอโทษแม่นั้น”

“เนย” เลแวนซ์หันมามองหน้า สีหน้าเบื่อหน่ายสุดๆ “ฉันสั่งให้ทำอะไรก็จงทำซะ”

“ผมจะทำ ถ้าผมอยากทำ” ชายหนุ่มรู้สึกโกรธขึ้นมาที่ล่ะน้อยๆ ทั้งที่เมื่อครู่ยังดีใจอยู่เลย ให้ตายเขาก็ไม่ไปขอโทษแม่นั้นหรอก

“ที่ฉันพูดนี่ไม่เข้าใจเลยใช่ไหม”

“เข้าใจ แต่ไม่ทำ” เขาพูดอย่างดื้อดึง ทำให้ความอดทนของเลแวนซ์ขาดผึง ร่างสูงก้าวเข้ามาคว้าไหล่เขาขยุ้มอย่างแรงแล้วยกตัวขึ้นจนต้องเขย่งเท้าตาม รติกรใจเต้นตึกรู้สึกได้เลยว่าทำให้อีกฝ่ายโกรธแล้ว

 “อย่าให้ฉันต้องสั่งซ้ำสอง ได้ยินไหม” เขาพูดเสียงกระซิบเบาทว่ากดดันจนขนแขนลุกเกรียว เขาเอาจริง....แต่มีหรือที่รติกรจะยอมง่ายๆ เขาดูแลตัวเองตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่มีใครสั่งเขาได้ ต่อให้เป็นสุลต่านก็เถอะ

“ไม่...” เขาว่าเสียงสั่นเครือ จ้องตาไม่ยอมแพ้เด็ดขาด อีกฝ่ายกัดฟันกรอดอย่างโมโหร้าย มือที่ขยุ้มไหล่จิกแรงเป็นการลงโทษ ร่างเล็กดิ้นรนสุดกำลังกำปั้นทุบบนท่อนแขนใหญ่แรงๆหลายครั้งก็ไม่เห็นผล เขาหันมาจะด่าทอแทนการใช้กำลัง แต่กลับพบริมฝีปากจู่โจมเข้ามาแทนที่ สองมือที่ขยุ้มไหล่เลื่อนมากอดรัดเขาแรง มือหนึ่งโอบแผ่นหลังให้แนบชิด อีกมือช้อนท้ายทอยให้แหงนหงายรับจูบแต่โดยดี

รติกรอ้าปากจะด่าทอกลับกลายเป็นร่วมมือไปโดยไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากที่บดเคล้าลงมาดุดัน รุนแรง จาบจ้วงที่สุด เขาเจ็บไปหมด ฟันคมๆขบริมฝีปากล่างแรง ขบทั้งลิ้นเขาด้วย รสจูบนี้ปั่นป่วนเหมือนพายุ ทำเอามึนยืนแทบไม่อยู่ นี่เป็นการทำโทษกับความดื้อดึงของเขา

ชายหนุ่มถึงกับหน้ามืด เข่าอ่อนพยุงตัวบนขาไม่ไหว กว่าจะรู้ตัวก็ล้มลงบนกองหมอนอิงมากมายแล้ว เขาหอบน้อยๆกระพริบตาปริบๆกว่าจะตั้งสติได้ หันไปมองร่างที่ยืนค้ำเหนือกว่า ก็เห็นสายตาเย็นชามองมา นั้นทำให้ใจหายวาบเพราะสายตาคู่นี้มองราวกับเขาเป็นคนแปลกหน้า คนที่ไม่อยู่ในสายตา คนที่ถูกทิ้ง ทั้งที่ก่อนหน้านี้เลแวนซ์ยังมองเขาด้วยสายตาที่พร้อมจะปกป้องได้ทุกเมื่อ แล้วนี่.....

“จารีฟ” บุคคลที่สามเข้ามาในโลกส่วนตัวของพวกเขา

“มีอะไร”

“เรื่องด่วน” คาริคบอกเพียงเท่านี้ ทั้งคู่ออกจากข้างนอก ทิ้งให้รติกรนั่งนิ่งน้ำตาคลอเบ้า อย่างมึนงงกับความรู้สึกในตอนนี้ เกือบนาทีกว่าเขาจะคว้าหมอนขว้างใส่โต๊ะพับทำงานของเลแวนซ์ล้มโครม! ไอ้บ้า ไอ้คน..... ทำอย่างนี้ได้ยังไง อารมณ์ดีก็ดีใส่ อารมณ์ร้ายก็มาพาล เห็นคนอื่นเป็นตัวอะไรกัน!!!

ตุ๊บๆๆๆๆ ชายหนุ่มระบายอารมณ์ด้วยการชกหมอนอิงแทนกระสอบทรายไปหลายทีจนเจ็บนิ้วไปหมด  เลแวนซ์.....คิดว่าเขาจะต้องยอมทำตามคำสั่งไปทุกอย่างหรือ ไม่มีทางหรอก ร่างเล็กลุกขึ้นเอาผ้าห่มม้วนเป็นท่อน ห่มผ้าให้จัดวางไว้ท่ามกลางหมอนจำนวนมาก แค่นี้ก็เหมือนมีคนนอนแล้ว เขาคว้าเสื้อผ้ามาสวมให้รัดกุม ก่อนหยิบปืนที่วางทิ้งไว้มาเหน็บที่เอว หน้ากระโจมมีทหารยืนคุมอยู่ จึงต้องออกด้านหลัง ร่างเล็กกลิ้งตัวลอดช่องว่างใต้ผืนผ้าใหญ่กับพื้นทราย ข้างนอกตอนนี้เพิ่งจะหัวค่ำ ยังพอเห็นเส้นขอบฟ้าและภูเขาหินที่อยู่ห่างออกไปซึ่งน่าจะเหมาะให้ซ่อนตัว

เขาหันมามองกระโจมอีกที ลาก่อนเลแวนซ์ นายทำอย่างนี้กับฉันได้ครั้งเดียวเท่านั้น และขอให้เสียใจด้วยที่เขาหนีได้อีกครั้งแล้ว ร่างเล็กซ่อนตัวไปกับเงามืดของกระโจมต่างๆ ลัดเลาะไปจนถึงกระโจมสุดท้าย ฝูงอูฐถูกผูกไว้รวมกันที่นี่ เขารอจนยามผลัดเปลี่ยนเวรรีบวิ่งไปขึ้นหลังอูฐตัวหนึ่ง กระทุ้งท้องมันแรงๆก็ลุกขึ้นออกเดินแล้ว

“นั้นใครน่ะ” เสียงทหารยามตะโกนแว่วไกลๆ ทำให้ต้องเร่งฝีเท้าอูฐให้ออกวิ่งสุดกำลังของมัน ลมเย็นๆปะทะใบหน้าเมื่อขึ้นเนินทรายมาได้ ภาพที่เห็นคือเวิ้งทรายที่สูงมากๆ ชันเกือบ 45 องศาได้มั่ง ต้องผ่านไปหลายลูกเลยกว่าจะไปถึงภูเขา แต่ถ้าลุยตรงๆไปก็จะถึงไวกว่า ร่างเล็กหันไปมองข้างหลัง เห็นแสงไฟอยู่ไกลลิบๆโน่น ไม่มีสัญญาณหรือเสียงใดๆเลยว่ารู้ตัวกันแล้ว เห้อะ....เป็นไงล่ะ

“เหวอ!!!” รติกรร้องลั่น เมื่ออูฐก้าวลงเบื้องล่าง ความชันทำให้เสียหลักตกจากหลังอูฐกลิ้งเป็นลูกขนุนจากยอดเนินทรายลงมาร่วมนาทีเศษ กว่าจะหยุดตัวเองได้ ทรายปลิวเข้าตาเข้าปากจนร้องไม่ออก เขาต้องตะเกียกตะกายลุกขึ้นถ่มทรายในปากออกมาหลายต่อหลายครั้ง ตาก็เคืองจนน้ำตาไหลเป็นท่อน้ำทิ้ง กว่าจะลืมตาขึ้นมาได้ ก็ไม่พบอะไรเลย ไอ้อูฐโง่นั้นหายไปไหนแล้ว

“โอ๋....”เขาครางเสียงอ่อย รอบตัวมีแต่ความมืด ลมเย็นๆพัดมาปะทะใบหน้าตลอดเวลา นี่...เขาหาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วหรือ  ไม่มีอูฐแล้วจะเดินทางในทะเลทรายยังไงล่ะ ขณะที่นั่งงงกับชีวิตตัวเองอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงบางอย่าง
ครึ่ก!!! ครึ่กๆๆๆๆ

เสียงอะไรน่ะ?? เขามองไปรอบๆท่ามกลางความมืดแบบนี้ไม่มีอะไรเป็นจุดสังเกตได้เลยนอกจากดาวบนท้องฟ้า แล้วจู่ๆเขาก็เห็นบางอย่างเคลื่อนไหวในความมืด ตาฟาดไปหรือเปล่านะ หรือว่าลมพัดทรายกันแน่นะ ร่างเล็กยืนจ้องให้แน่ใจ ทันใดนั้น

ครืน!!! บางอย่างที่ใหญ่โตพุ่งพรวดเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับปีศาจ

“อ๊า!!!!” ชายหนุ่มร้องลั่นรีบยกมือขึ้นป้องศีรษะ เจ้าสิ่งนั้นเฉียดไหล่เขาไปนิดเดียวแต่ก็แรงพอทำให้ล้มคว่ำกลิ้งไม่เป็นท่าบนพื้นทราย เขารีบเอามือป้องหัวไว้ เพราะยังมีอีกมากมายวิ่งกระหน่ำพื้นทรายแรงราวกับขบวบรถไฟก็ไม่ปาน กว่าทุกอย่างจะยุติก็มีมือแข็งเหมือนคีบเหล็กกระชากเขาลุกขึ้น

“โอ้ยยย...”

“เฮ่.....ดูสิว่าข้าเจออะไร” เสียงแปร่งหูมีสำเนียงพื้นเมืองด้วย รติกรดึงแขนหนีแต่ไม่เป็นผล ยิ่งไปกว่านั้นกลายเป็นว่าเขาอยู่กลางวงล้อมของคาราวานกลุ่มหนึ่ง

“คนต่างชาตินี่” หนึ่งในนั้นจับปลายคางเขาให้หันมามอง มืดออกอย่างนี้ยังรู้อีกหรือว่าเขาเป็นต่างชาติ “เอาไงดี”

“เอาไปด้วยสิ” พูดจบ ร่างเล็กก็ถูกจับยกขึ้นไปนอนพาดบนหลังม้าทันที

“โอ้ย....ปล่อยฉันนะ”

“ไป!” ทั้งหมดเคลื่อนขบวนไปอย่างรวดเร็ว รติกรหายใจไม่ออก ตัวเขากระแทกกับอานม้าอย่างแรงตลอดทาง จุกจนร้องไม่ออกเลย ไม่นานคนพวกนี้ก็หยุด เขาถูกลากลงจากหลังม้าและลากไปบนทางที่ขรุขะระแต่แข็งกว่าพื้นทราย ในที่สุดพวกมันก็โยนเขาล้มกลิ้ง โครม!!!

“โอ้ยย...” ชายหนุ่มหายใจแรงให้รู้ว่ามีส่วนไหนหักหรือไม่ ก่อนลุกขึ้นนั่ง เขาแปลกใจที่พบว่าที่นี่คือถ้ำ  ไม่สิ....เป็นซอกหลีบในภูเขามากกว่า มีช่องว่างพอให้หลบแรงลมได้หลายคนรวมถึงม้าด้วย  คนที่พาเขาด้วยมีข้าวของมากมายพออำนวยความสะดวกได้มาก หลายคนถอดผ้าคลุมหน้าออกล้วนแต่เป็นชาวอารับผิวคล้ำขนดก พวกชนเผ่าเร่ร่อนล่ะมั่ง

“แกเป็นใคร” คนหนึ่งถามขึ้นมา หลายๆคนก็หันมามอง รติกรนิ่งอึ้งไปครู่เขาควรพูดอะไรดี “มาจากไหนกัน”

“ในเมือง .....จากวังสุลต่าน”

“จากวังสุลต่านงั้นหรือ”

“ใช่ ผมเป็นคนของเจ้าชายจารีฟ แล้วกำลังจะไปหาเขาด้วย พวกคุณปล่อยผมไปดีกว่า ไม่งั้นล่ะก็เขาตามมาเอาเรื่องพวกคุณแน่”

“ฮ่าฮ่าฮ่า....” ทุกคนในที่นี่หัวเราะฮ่าลั่น ทำให้งง เขาพูดอะไรผิด

“คนในวังเขาไม่ออกมาเพ่นพ่านแบบนี้หรอก ถ้าบอกว่าเป็นหัวขโมยที่เพิ่งหนีมายังจะน่าเชื่อถือมากกว่านะ”

“เจ้าชายจารีฟเป็นเจ้านายของผมนะ ถ้าพวกคุณทำร้ายผมแม้แต่นิดเดียวล่ะก็....”

“จะทำไมหรือ” แต่ล่ะคนหัวเราะเยาะ รติกรหน้าเสีย เขาหนีจารีฟถึงสองครั้งแต่ทำไมทุกครั้งต้องเจอแต่คนแย่ๆทั้งนั้น ไม่สิ อย่างน้อยอิซัสก็ยังดีกว่าคนพวกนี้ จะทำยังไงดีนะ

“จะเอายังไง อาเม็ด”

“ตลาดคีนุทรับซื้อทาสที่ให้ราคาดีที่สุด”

“ว่าไงนะ” จะเอาเขาไปขายงั้นหรือ

“แต่ก่อนอื่น ....” 2-3 คนลุกมาหา ร่างเล็กถอยกรูไปติดผนังหิน

“อย่าเข้ามานะ  ปล่อย!!!” ชายหนุ่มร่างเล็กร้องลั่น พยายามปัดป้องมือทั้งหลายออกไป แต่คนเดียวจะสู้หลายๆคนได้ยังไง พวกมันจับเขากดลงกบพื้นแข็งๆ จับข้อมือข้อเท้าตรึงไว้แน่น “ปล่อย!!!”

“ใจเย็นๆ นี่เป็นการต้อนรับแบบคานัทอิเท่านั้น” มือสกปรกบีบปลายคางเขาให้อ้าปาก บางอย่างเล็กๆตกลงบนลิ้นและละลายอย่างรวดเร็ว รสชาติเผื่อนๆยังไงพิกล รติกรน้ำตาซึมพวกนี้มันจะทำอะไร พวกมัน....จะ...ทำ...อะ....ไร แค่พริบตา เหมือนตัวเขาจะเบาหวิว ล่อยลอยได้เหมือนนก คิดอะไรไม่ออกเลย แต่รู้สึกดีจัง

ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงอะไรน่ะ??  รติกรลืมตาขึ้นมามองเหนือเพดานบิดเบี้ยวแปลกๆ สวยจัง...

“บ้าเอ้ย.....เป็นไงล่ะ ช่างชอบก่อเรื่องไม่มีวันจบจริงๆ” มือแข็งๆจับไหล่เขายกขึ้นมาเขย่าแรงๆจนหัวโยกหัวคลอน เอ่อ.....สนุกจัง ชายหนุ่มยิ้มกว้าง

“เลแวนซ์....”

“เนย เป็นอะไรไป”

“คุณมันคนเฮงซวย ห่วยแตก ปัญญาอ่อน สมองมีครึ่งก้อน แถมไอ้ก้อนที่มีก็ไม่มีหยักด้วย” ร่างเล็กหลับหูหลับตาด่าลั่น เสียงนั้นสะท้อนก้องไปทั่วภูเขา เลแวนซ์ขมวดคิ้ว สองมือช้อนใบหน้าอ่อนวัยขึ้นมองดีๆ “ทำไมถึงมาโกรธผมล่ะ....ทั้งที่แม่นั้นหาเรื่องผมก่อน”

วงแขนแข็งแรงยกร่างอ่อนปวกเปียกขึ้นพาดบ่า ส่งสัญญาณให้ทหารจัดการที่เหลือซะ “ทำไมถึงไม่เข้าข้างผมล่ะ......คุณต้องเข้าข้างผมสิ คุณต้องการผมไม่ใช่เหรอ”

“ฉันต้องการเธอเสมอ แต่เธอสิ.....ที่ไม่ต้องการฉัน” ประโยคนี้คนฟังกลับไม่ได้ยินไปซะอย่างนั้น เขาหลับทั้งอยู่บนบ่ากว้าง ก่อนจะสะดุ้งเฮือกตอนกระทบลงบนที่นอนนิ่มๆ ตุ๊บ...

“อ๊ะ??” เขากลับมานอนในที่เดิมอีกแล้ว

“ดีนะ....ถ้ายังไม่ตื่นอีกล่ะก็จะจับโยนลงถังน้ำทั้งอย่างนี้เลย”

อะไรกัน?? เขากลับมาที่นี่ได้อย่างไง ฝันไปหรือไงนะ ร่างเล็กพยายามลุกแต่เรี่ยวแรงไม่มีเลยจึงได้แต่ผงกหัวขึ้นเท่านั้นแล้วก็พบว่าไม่ใช่ฝัน เพราะเสื้อผ้าเปื้อนฝุ่น กลิ่นของทรายเต็มตัวไปหมด

เฮ่อ.... เขานอนแผ่หมดแรง

อืม.... รู้สึกแปลกๆแฮะ รู้สึกไม่มีแรงคล้ายอยากหลับ แต่ทำไมผิวกายกลับตื่นแบบแปลกๆ ข้างในร้อน....ร้อนจัง เรียวขาบิดไปมายังไงก็อาการเหล่านั้นก็ไม่หายไปสักที ตรงข้ามกลับร้อนรุ่มมากขึ้น ดวงตากลมโตเหลือบมองขึ้นเมื่อร่างสูงก้าวมายืนค้ำเหนือร่าง

“หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ สมควรแล้ว”

พูดเรื่องอะไรกัน?? ชายหนุ่มนึกสงสัยแต่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้เขารู้สึกแปลกๆในตัวเอง บางอย่างเรียกร้องสัมผัสจนเขาต้องสอดมือลงไปข้างล่าง อา....ตรงนี้นี่เอง

“อ๊ะๆ” มือแข็งๆจับมือเขาออกจากเป้าหมาย ดวงตาสีฟ้าจ้องมองอย่างสมใจ “เธอต้องโดนลงโทษเสียก่อนที่จะได้ในสิ่งที่ต้องการ”

พูดจบ ร่างเล็กกว่าก็ถูกดึงขึ้นมาคว่ำหน้าตัวพาดบนตักกว้าง  มือใหญ่กดไหล่จากด้านหลังให้อยู่นิ่ง อีกมือขยุ้มเนินเนื้อแน่นหนั่นแรงๆ

“อ๊า....”

เพี้ยะ!!  “อ๊ะ...” ร่างเล็กผวาเฮือก ฝ่ามือใหญ่ตบเข้าที่ก้นเขาแรงๆ ไม่แรงนัก พอแสบๆคันๆ ทว่าความรู้สึกข้างในเขานั้นกลับลุกโชนราวกับฟองสบู่ที่ฟู่ฟ่อง เจ็บแสบแต่ก็วาบหวิว

เพี้ยะ...  “อา....”

“รู้สึกใช่ไหม”

“อะ....ละ...เลแวนซ์” ร่างเล็กยันตัวขึ้นกดสะโพกถูไถกับท่อนขาแข็งแรงไปมา

“เด็กไม่รู้จักโต  หัวดื้อ อวดดี ไม่มีเหตุผล” เขาว่าคำ ตีก้นแน่นๆครั้ง

“อ๊า....คะ ใคร...เด็ก....อา....ผม....อะ....อายุ....มากกว่า...นะ อ้า” รติกรสติไม่อยู่กับร่องกับรอยแล้ว ตรงนั้นของเขาต้องการมากเหลือเกิน ยิ่งโดนตีก็ยิ่งกระตุ้นความต้องการทวีคูณ เขาจะคุมไม่ไหวแล้ว

“อายุมากกว่าแต่สติปัญญาน้อยกว่า.....เอาอารมณ์เป็นใหญ่ด้วย ไม่รู้หรือว่าถ้าฉันไปไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น บ้า...บ้าๆๆๆๆๆ” ชายหนุ่มพาดก้นไม่แรงนักระบายอารมณ์

“อ๊า....” ร่างเล็กบิดร่าตามแรงมือ อารมณ์ยิ่งพุ่งพล่าน เขาตัวสั่นเทิ้มนอนระทวยบนตักก่อนจะหันมามองสายตาฉ่ำเยิ้ม นั้นทำให้เลแวนซ์โมโหไม่ออก ก็เล่นมองด้วยสายตาเว้าวอนอย่างนี้ มีแต่จะทำให้อยากกอดน่ะสิ รติกรยันตัวขึ้นช้าๆ มือไต่ขึ้นมาอยู่บนอกกว้างช้าๆ ริมฝีปากโน้นเข้าหาอีกฝ่าย หากกลับถูกเบือนหน้าหนี

“ฉันไม่อยากสนองอารมณ์เธอในสภาพนี้”

“เลแวนซ์” เขาร้องอย่างขัดเคืองใจ ทำไมต้องเล่นตัวด้วยนะ สองมือประคองใบหน้าคมสันไว้ให้ยอมรับจูบแต่โดยดี แต่ก่อนที่ริมฝีปากจะสัมผัส เขากลับถูกดันไหล่ให้ลงไปนั่งข้างๆ

“ฉันไม่สนใจเธอในเวลานี้ อดทนหน่อยอีก 2-3 ชั่วโมงก็จะหายเอง” ร่างสูงลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินจากไป วินาทีนั้นรติกรรู้สึกเหมือนถูกทิ้งให้อยู่กับความโดดเดี่ยว น่ากลัว ไม่นะ.... เขากอดขาแข็งแรงนั้นไว้สุดกำลัง

“ไม่เอา เลแวนซ์ อย่าทิ้งผมไว้แบบนี้สิ”

“เนย”

“อย่าทิ้งผมไป....อย่าทิ้งผมไปในตอนที่ผมต้องการคุณสิ ช่วยผมด้วย....ช่วยด้วย มันทรมาน” นั้นจะเป็นการทิ้งศักดิ์ศรีที่น่าละอายที่สุดก็ช่าง รติกรไม่สนใจอะไรแล้ว ข้างในเขากำลังทุรนทุรายด้วยความต้องการที่อัดแน่น รอเวลาระเบิดอยู่แล้ว เขารู้สึกได้ถึงความเปียกแฉะในกางเกง ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างเขาต้องตายแน่ๆ

“อือ....อื้อ....ละ เลแวนซ์....อย่าทิ้งผมไป ได้โปรด” ชายหนุ่มอ้อนวอนจากหัวใจ และก็เห็นสีหน้าที่อ่อนลง ปลายนิ้วเชยคางมนขึ้น

“ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะ อยากนอนแต่ก็ต้องออกไปตามหานายอีก ตอนนี้ไม่มีอารมณ์เลย” มือบางกุมมือที่เชยคางตนเองไว้ ฟันคมๆขบนิ้วชี้แรงๆแล้วดูดดื่มให้รู้สึก เท่านี้ก็เห็นแววตาที่หวานขึ้นอีกนิด

“ผมทำให้คุณเอง นะ...” ตัวเล็กแต่เรี่ยวแรงมากมายมาจากไหนไม่รู้ ดึงร่างสูงใหญ่กว่าให้ล้มลงนอนลงบนพรมนุ่มแวดล้อมด้วยหมอนมากมาย ร่างผอมบางเลื่อนมานั่งกลางหว่างขาอย่างรวดเร็ว

“เอ่อ.....พรุ่งนี้...ฉันจะเห็นสีหน้าแบบไหนของเธอนะ”  เลแวนซ์พูดกับตัวเอง เขาปล่อยให้อีกฝ่ายทำทุกอย่างตามอำเภอใจ ไม่นานก็ต้องหลับตาปล่อยอารมณ์ที่พุ่งพล่านตามจังหวะริมฝีปากชุ่มชื้น เรียวปากได้รูปเหยียดรอยยิ้มขึ้น เมื่อได้ประจักษ์ถึงความหรรษาอันน่าประทับใจ

“อ่าหหหห....วิเศษ....เนย” ชายหนุ่มดื่มด่ำกับความสุขที่เข้มข้นถึงใจ เมื่อเสียวซ่ายถึงขีดสุด  เขาจับร่างเล็กพลิกลงไปอยู่ใต้ร่างอย่างรวดเร็ว

“อ๊า!!!! อ๊า..........” เขาทำให้ร่างเล็กกรีดร้องโหยหวนยาวนานทั้งคืน

         ***************

 “โอ้......พระ.....ช่วย เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?” คาริคเข้ามาในกระโจมตอนเช้าของวันใหม่ก็ต้องประหลาดใจกับสิ่งที่เห็น  เรื่องมหัศจรรย์ลำดับที่9 ซะล่ะมั่งถึงได้เห็นสองหนุ่มเปลือยเปล่านอนเกยก่ายท่ามกลางทะเลหมอน ท่าทางจะหนักกันน่าดู

“จารีฟ” เขาสะกิดเจ้านายหนุ่มเบาๆ ก็ลืมตาขึ้นทัน

“หื้อ?”

“สายมากแล้ว เราต้องเดินทางกลับกันแล้ว”

“อื้ม....” ร่างสูงผุดลุกขึ้นอย่างกระปรี่กระเป่า เดินโทงๆไปล้างหน้าล้างตาด้านใน เขาตักน้ำในถังราดหัวลงมาให้ชโลมทั้งตัว เท่านี้ก็สดชื่นแจ่มใส อารมณ์ดีขนาดแต่งตัวไป ผิวปากไป

“รีส....รีส ตื่นได้แล้ว” คาริคเขย่าหลายครั้งกว่าร่างเล็กจะปรือตาขึ้น

“เอ่อ....”เขาครางเสียงอ่อนระโหยโรยแรงเพื่อตื่นมาพบกับอารมณ์หวานซ่านที่ยังค้างคา เนื้อตัวเต็มไปด้วยชีวิตชีวาราวกับได้ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างออกมาแล้ว  รู้สึกดีจัง

“ลุกได้แล้ว เรากำลังจะเดินทางกลับนะ คุณคงไม่อยากให้สาวๆมาเห็นในสภาพนี้หรอกนะ” ชายหนุ่มบอกก่อนลุกจากไป ทำให้สงสัย สภาพอะไร??

“อุ๊บ...” รติกรสะดุ้งที่เจ็บขาหนีบเหลือเกิน ยังกะโดนอะไรกระแทกมา พอก้มตัวลงมองก็ต้องตะลึง รอยแดงเป็นจุดๆตั้งแต่หน้าอกเรื่อยลงไปจนถึงหว่างขา มีเป็นร้อยๆจุด แถมคราบบางอย่างเหนอะหนะเหนียวเต็มตัว เอ๊ะ?? ที่หน้าด้วย

“อะ....อะไรกันเนี่ย?? มันเกิดอะไรขึ้น” เขาหันไปโวยเจ้าชายบ้าที่แต่งองค์ทรงเครื่องอย่างสำราญใจ ก่อนจะรู้สึกตัวว่า ไม่ถูก....ขาหนีบเมื่อยขนาดนี้ แต่ทำไมข้างหลังกลับไม่เจ็บเลยล่ะ ไม่มีคราบด้วย มือลูบไม่เจออะไรที่สะดุดมือสักนิด เอ๊ะ?? มันยังไงกัน

“ฉันจะออกไปดูข้างนอก นายช่วยดูเจ้าตัวปัญหานี่ด้วยล่ะ”

“ดะ เดี๋ยวสิ” เขาร้องเรียกให้เลแวนซ์หยุดก่อน “คุณ....คุณทำอะไรผมบอกมานะ”

“ไม่ได้ทำ” ใบหน้าคมสันเรียบเฉย แต่ก็เห็นรอยยิ้มเยาะชัด “แค่ชิมเฉยๆ”

“วะ....ว่าไงนะ” อีกฝ่ายไม่รอดูสีหน้าออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

“คุณไม่น่าหนีเขาไปเลย นี่เป็นครั้งที่สองแล้วนะ” คาริคตำหนิ

“ก็.....ใครใช้ให้เขาบังคับผมไปขอโทษซาช่าก่อนล่ะ”

“เฮ่อ...เอ้า ลุก แต่งตัวเร็ว เราจะกลับกันแล้ว มัวแต่โอ้เอ้อยู่นั้นแหละ” ชายหนุ่มดึงร่างเล็กให้ลุกไปแต่งตัว  รติกรเดินกระเพลกมาหลังผ้าม่าน แผลที่เท้าเกือบหายดีแล้ว ทำให้รู้สึกได้ว่าเขาทำเรื่องโง่ไปจริงๆ หนีครั้งแรกก็โดนตราเหล็กเผาไฟ หนีครั้งสองก็โดนยาปลุก โอ้ย.....ไม่อยากนึกถึงเรื่องเมื่อคืนเลย  เขาหยิบผ้าชุบน้ำเช็ดหน้า เช็ดตัวพอสะอาด

“ที่จารีฟให้ขอโทษซาช่าก็เป็นเรื่องสมควรนะ รีส”

“สมควรหรือ หล่อนตบผมนะ คาริค”

“อย่างแรก สุภาพบุรุษไม่ควรลดตัวไปวิวาทกับผู้หญิงในฮาเร็ม มันเสียเกียรติคุณเองรู้ไหม” คำตักเตือนนี้จุดให้โทสะระอุ แต่ก็มอดอย่างรวดเร็วเมื่อรับรู้ว่ามันเป็นความจริง เขาไม่ควรทำ “อย่างที่สอง คุณทำให้เธออับอายขายหน้า ลองคิดดูสิว่า ผู้หญิงในฮาเร็มนั้นต้องแข่งขันกันสูงแค่ไหนเพื่อจะให้ตัวเองอยู่รอดในตำแหน่งที่ดีที่สุด  ความงามเป็นสิ่งที่ภาคภูมิใจของผู้หญิงหากถูกทำลายก็เหมือนทำลายชีวิตเธอไปเลยนะ....ผมไปดูเธอเมื่อกี้ เธอร้องไห้ตั้งแต่คืนไม่หยุดเลย ตอนนี้มีไข้อ่อนๆด้วย”

ร่างเล็กแต่งตัวในชุดรักกุมสีขาวออกมาบอกว่า “ผมจะไปขอโทษเธอ”  

“ดีแล้ว  คุณต้องสวมนี่ด้วย” คาริคหยิบผ้าบางผืนหนึ่งมาคลุมหน้าปกปิดเหลือแต่ลูกตา

“อึดอัดน่ะ”

“อีกหน่อยก็ชิน ต่อไปจะออกไปข้างนอกคุณต้องสวมทุกครั้งนะ”

“ทำไมล่ะ”
 
“คุณเป็นสมบัติของจารีฟ สมควรแสดงสถานะให้ทุกคนรับรู้ได้แล้ว” เขาช่วยคลุมให้เรียบร้อยก่อนถอนใจ “ เฮ่อ...หลังจากเกิดเรื่องนี้แล้ว บางอย่างมันก็ไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะ”

หื้อ?? พูดงี้หมายความว่าไง บางอย่างไม่เหมือนเดิม

(ติดตามตอนต่อไป) :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 16-05-2011 07:22:58
.... นั่นสิ  บางอย่างไม่เหมือนเิดิม หมายความว่ายังไง...

แล้ว.. นิสัยของเจ้าชายซาอิท ไม่ใช่แบบที่ผมบอกเหรอ หรือจริงๆแล้วกะให้ท่านเป็นตัวร้ายอะ
... ว้า.. นึกว่าจะมีท่าพี่ที่อบอุ่นโผล่ออกมาเสียอีก ประมาณว่า

"หน้าไม่ให้  ประวัติครอบครัวไม่ค่อยดี แต่เนื้อแท้พี่ก็เป็นคนดีที่อบอุ่นนะน้อง"

แบบเนี้ย  เหอๆ อึม... น่าเสียดายนะ อุตส่าห์ขึ้นเรื่องให้ท่านเป็นเจ้าชายหื่นอย่างเดียว ขี้โวยวายนิดหน่อย
 แต่ใจพี่ก็กว้างกว่าใครๆมาแล้ว อยากได้บุคลิกตัวละครแบบนี้ในเรื่องอะ

แต่ผู้แต่งคงวางพล็อกเรื่องไว้แล้วสินะ ไม่เป็นไรๆ  ให้เจ้าชายจารีฟเขารักน้องเนยมากๆอย่างเดียวก็ได้
ฮิฮิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ $
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 16-05-2011 08:06:06
ผมของยัยซาช่านั่นไง
ไม่ดกยาวสลวยเหมือนเดิมแล้ว :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 16-05-2011 08:08:58
คราวนี้หนูเนยโดนยาเข้าไปเลแวนซ์เลยได้กำไรไปเต็มๆ :z1:

แล้วอะไรที่ว่าไม่เหมือนเดิมหว่า รีบมาต่อนะคะ อยากรู้เร็วๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 16-05-2011 09:22:34
แล้วปฏิกิริยาหลังจากกลับไปแล้วของคนในวังจะเป็นไงอ่ะ
แล้วอย่างนี้แปลว่าเนยจะต้องยอมผู้หญิงทุกคนในฮาเร็มงั้นสิ :angry2:

เลแวนซ์ก็สุภาพบุรุษสุด ๆ ...เนยยอมขนาดนั้นยังทำแค่ข้างนอก :oo1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 16-05-2011 09:43:45
โอ๊ย พระเอกคนนี้เท่ห์ที่หนึ่งเลย o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 16-05-2011 09:51:19
อะไรที่เปลี่ยนไป หมายถึงประกาศให้รู้กันไปเลยว่าน้องเนยเป็นของท่านเลแวนซ์ใช่ป่ะคะ

เฮ้อแต่เหนื่อยใจจริงๆที่เนยหนีอีกแล้ว กลัวแทนออกไปข้างนอกอันตรายกว่าสู้รบปรบมือ

กับสาวๆอ่ะ แล้วเมื่อคืนนี่แค่ชิมยังไม่โดนกินใช่ป่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 16-05-2011 09:53:06
อู้ยยย...คาใจอย่างหนัก อะไรที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนยังไงแบบว่าใจร้อนอะอยากรู้
 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 16-05-2011 10:02:58
อะไรจะเปลี่ยนไปอ่ะ  :confuse:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 16-05-2011 10:21:31
อารัยที่เเปลี่ยนไป o2
ตำแหน่ง....ช่ายเป่า
โอ๊ะ....โอ....ค้างคา....มาต่อให้ว่องเถอะคับ
 :confuse:

รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 16-05-2011 10:27:08
อยากรู้ว่าอะไรที่ไม่เหมือนเดิม
+ 1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 12 หมดความอดทนแล้วนะ 11/5/11(P20)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 16-05-2011 10:32:55
หรือว่าซาช่าจะไปทำคีโมมา :o
จะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะไม่ชอบพระเอก :beat:
เปิดเข้ามว่าจะอ่านต่อ มาเจอรีนี้เข้าพอดี 5555 :pigha2: :laugh: :m20:
ขอขำก่อนค่อยจะไปอ่านต่อ 555 คิดได้เนอะ ซาช่าไปทำคีโม

มาอัพไวๆนะคะอยากรู้จังว่า สถานภาพและบทบาท ที่เนยจะได้รับ เมื่อกลับเข้าวังแล้วคืออะไรยังไง
อืม...ว่าไปก็ชักจะสงสารซาช่าแล้วนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 16-05-2011 10:39:40
อะไรที่ไม่เหมือนเดิม   :confuse: :confuse:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 16-05-2011 10:58:01
อุ้ยจะว่าไปแล้วเนยนะเนยรอดมาได้ไงเนี่ยะไม่เจ็บเลยหรือว่า....ของเจ้าชายจะ.....มากเนี่ยะ

(เติมเอาเองนะ555 อ่ะล้อเล่นนะครับผม)

ตอนนี้ไม่รู้จะพูดยังไงเลยทำไมต้องขอโทษล่ะ ถ้าเนยเข้าวังไม่ต้องยอมผู้หญิงในฮาเร็มทุกคนเลยหรอแบบนี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 16-05-2011 11:25:54
อะไรที่ไม่เหมือนเดิม ??

แต่เลแวนซ์ได้กำไรโคตร
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: mimasopu ที่ 16-05-2011 12:11:21
 :fire: จารีฟ ถ้าจะให้เนยให้เกียรติผู้หญิง หรือ ไม่ทะเลาะกับสาวๆในฮาเร็ม ถ้าเค้ามากระโดดเตะก้านคอเนยก็ให้เนยยิ้มแล้วบอกว่าขออีกอย่างนั้นหรอ
ความยุติธรรมมันมีในรอยหยักสมองแกไหม มิน่าหนูเนยมันน้อยใจหนีอีกละ :z10:

ที่ว่าไม่เหมือนเดิมเนี่ยมันจะดีขึ้นหรือแย่ลง ถ้าแย่ลงเชียร์เนยมันหนีไปอยู่กับโจรเลยดีไหม เริ่มหมั่นไส้พระเอก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: missair ที่ 16-05-2011 13:39:38
กรี๊ดดดดดดด มาก เนยหนีก็ให้มันรอดซิ ให้รู้สึกกันไปเลย ชิชิ ฉันเริ่มเคืองพระเอกแล้วนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 16-05-2011 13:42:03
แม๊เจ้าชายพอหนูเนยเรียกร้องก็เล่นตัวซะงั้น
สงสารเนยจริง ๆ หนีทีไรก็โดนตลอด
 :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: wordpdf ที่ 16-05-2011 13:57:03
บางอย่างไม่เหมือนเดิม << ก็สงสัย
แค่ชิม << ก็สงสัย
แล้วไอ้ยาสร้างมดลูกเนี่ย เหลืออีกกี่เข็ม อีกกี่เดือน << ก็สงสัย (เพราะลืมแย้ว 55)

มาอัพตอนต่อไปให้คลายสงสัยทีนะค้า  :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 16-05-2011 14:11:49
อะไรไม่เหมือนเดิมก็ไม่รู้
แต่ข้างหลังยังฟิตเหมือนเดิมค่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 16-05-2011 14:27:58
อุตส่าห์ลุ้นว่าหนูเนยจะหนีไปเจออิซัสนะเนี่ย เซ็งเลย :เฮ้อ: :เฮ้อ:

คิดถึงอิซัสอะ นิสัยเลแวนซ์เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย อยู่ด้วยแล้วปวดตับ เซ็งมากๆ ที่ให้เนยไปขอโทษคนที่มาหาเรื่องก่อนมากๆ ต้องให้หนูเนยทำตัวเป็นก้อนหินรึไงค่ะ ใครจะทำอะไรก็ช่างเขา ห้ามตอบโต้เหรอ  :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 16-05-2011 14:28:42
หมายความว่าไงอ่ะที่ไม่เหมือนเดิม

ว่าแต่จารีฟแค่ชิมน่ะมันชิมขนาดไหนจ้า อิอิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 16-05-2011 14:32:44
 :a2: :a2:


อ่านตอนนี้แล้วเต็มไปด้วยความสงสัย

ต้องรอหนูเนยอีกกี่เดือนเน้ออออ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 16-05-2011 14:35:48
อะไรมันจะไม่เหมือนเดิมอ้ะ
แค่ข้างนอกเองเหรอ ซิงนายเอกเหนียวมาก เธอจะเก็บไว้ในใครกัน
ชาช่า จะสงสารดีมั้ยเนี่ย  :really2: :really2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 16-05-2011 15:43:29
 “ เฮ่อ...หลังจากเกิดเรื่องนี้แล้ว บางอย่างมันก็ไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะ”

อะไรที่เปลี่ยนไปหรอ??  ฐานะหรอ?? งง 

ขอความกรุณาไรเตอร์ช่วยมาแจ้งแถลงไขด่วยค่ะ  :call:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 16-05-2011 15:58:54
ทิ้งปริศนาเอาใว้ให้ติดตามอีกแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 16-05-2011 16:06:58
อยากรู้อะ อะไรที่ว่าไม่เหมือนเดิม

หรือเพราะเนยทะเลาะกะซาช่าแล้วโดนเปิดโล้น หรือเพราะอะไรอ่ะ :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: cho_co_late ที่ 16-05-2011 16:25:48
อะไรไม่เหมือนเดิม??  :m28:
แอบรู้สึกเชียร์อิซัสขึ้นมาตะหงิดๆ ไม่ชอบจารีฟลุคนี้เลยอ่ะ  :o10:
ตอนที่เนยหนีออกจากแคมป์ แอบเชียร์ให้เนยไปเจออิซัสขึ้นมาทันที
ชอบตอนที่อิซัสบอกว่า "ถ้าอยู่ในวังที่หรูหรานั้น เธอจะเป็นหนึ่งในบรรดาภรรยามากมายของผู้ชายที่นั้น แต่ถ้าอยู่ที่นี่....เธอจะเป็นหนึ่งเดียวของฉัน" มันแบบ...
พระเอกชัดๆ!  o13 o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 16-05-2011 16:37:15
หนีีไปทุกครั้งต้องมีเรื่องสิน่า


อะไรไม่เหมือนเดิมละเนี่ยรออ่านตอนต่ไปค้าบบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: yochiokissme ที่ 16-05-2011 17:00:36
ตอนนี้สงสัยมาก เนยยังปลอดภัย เจ้าชายแค่ชิมเอง
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 16-05-2011 17:08:59
ทั้งขี้งอน  ขี้วีน  ขยันหนีอีก
เนยนี่....สุดยอด!!!!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 16-05-2011 17:13:20
ว่าแต่อะไรมันเปลี่ยนไปละนั่น เค้างง รอตอนต่อไป  :really2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: l2_in* ที่ 16-05-2011 17:56:14
ค้างงง
อะไรไม่เหมือนเดิม อยากรู้ อยากรู้  :serius2:  :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: O_a ที่ 16-05-2011 18:38:06
เสียใจอย่างแรง ได้แค่ชิม
อยากรู้ว่าทำไมชาช่าต้องใส่วิก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 16-05-2011 18:52:43
อะไรที่ไม่เหมือนเดิมนะ?
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 16-05-2011 19:30:02
สงสารเนยอ่ะหนีเสือปะจระเข้อีกแล้ว
ถ้าเนยต้องยอมผู้หญิงทุกคนในฮาเร็มนี่จะไม่แย่เหรอ นี่ขนาดซาช่าคนเดียวนะยังเจ็บตัวขนาดนี้
แล้วที่ไม่เหมือนเดิมนี่จะดีขึ้นหรือแย่ลงกันนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: meiji ที่ 16-05-2011 20:01:22
ว้า ยังอ่านไม่จุใจเลย จบตอนซะแล้ว
เเล้วเรื่องนี้ก็หลายวันด้วยกว่าจะมาต่อตอนหน้า เฮ้อออ
คงต้องสงสัยกับคำตอบต่อไป ว่า อะไรกันนะที่เปลี่ยนไป
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 16-05-2011 21:48:37
 :really2: :really2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: philopator7 ที่ 16-05-2011 22:17:53
ตกลงอิซัลชองเค้า แห้วแล้วใช่ไหมเนี่ย ยังคิดถึงอิซัสอยู่ทุกลมหายจายยยยยยยยยยยยยยย

เนยนะเนยชิ งอนแล้วด้วย (เนย  มันเกี่ยวอะไรกับฉันย่ะ  :angry2: :angry2:)

แต่ก็เอาเถอะ เลแวนซ์ก็เท่ดี ก็ไม่ได้เกลียดอะไร แต่อยากให้เนยคู่กับอิซัสมากกว่า จริงๆนะ

...............................................


ว่าแต่ อะไรกันนะที่จะเปลี่ยนไป อะไรน้อ อยากรู้ๆ อัพๆๆๆ นะคะๆๆๆ 

สู้ๆๆ

+ 1 ให้คนแต่งเจ้า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 16-05-2011 22:29:12
เนยก็ช่างกล้าซะจริงๆ เวลาอื่นล่ะคิดม๊ากมาก พอจะหนีๆ ไม่เคยคิดให้ดีๆ เล้ย >"<
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 16-05-2011 22:48:26
ค้างคาใจที่สุดคงเป็นคำว่า "แค่ชิม"
แหม่ ถ้ากินจะขนาดไหนคะเนี่ยเจ้าชาย  :jul1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 16-05-2011 23:03:56
ขอบคุณครับ แล้วอะไรทีไม่เหมือนเดิมนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 16-05-2011 23:30:21
ผลประโยชน์ของเลแวนซ์
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 13 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16/5/11(P22)
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 17-05-2011 00:08:48
ทำแค่ข้างนอกหรอ เฮ้อ ดีแล้วล่ะ เรายังเชียร์อิซัสอยู่น้าา o18
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 18-05-2011 15:42:23
 ตอนใหม่ล่าซู้ดดดดดดดดดดดดดจ้า :laugh: :laugh: :laugh:

มาต่อกันเลย  :fire:

ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต


รติกรออกมารอข้างนอก มองดูคนอื่นเก็บกวาดของทุกชิ้นอย่างชำนาญและรวดเร็ว ใครต่อใครก็เดินกันให้พล่านไปหมด เขากลับเป็นเพียงไม่กี่คนที่ได้แต่ยืนมอง ขนาดฮานน่าที่มาอยู่เป็นเพื่อนยังช่วยเก็บของเล็กๆน้อยๆลงในหีบห่อ อีกด้านหนึ่งไม่ไกลนัก เขาเห็นซาช่านั่งสงบเสงี่ยมในชุดสวยสีเขียวนกยูง คลุมหน้าด้วยผ้าบางๆเธอสวยมาก แต่ก็เห็นความเศร้าได้ชัดเจน ชายหนุ่มเดินเข้าไปหา

“ซาช่า....” เธอเหลือบมองเขาทางหางตา

“ผมอยากขอโทษเรื่องเมื่อวาน ผมทำอะไรไปโดยไม่คิดมัน.......เป็นเรื่องที่งี่เง่ามาก” ความนิ่งเฉยเป็นสิ่งที่เขาคาดคิดไว้แล้ว จึงพูดต่อว่า “ผมอยากให้คุณรู้ว่า ผมเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป ขอโทษด้วย และ.....สัญญาผมจะไม่ทำอย่างนั้นอีก....  ตลอดไป”

ดวงตาคมเข้มหันมามองเขาตรงๆ เห็นความไม่พอใจ ขุ่นเคือง ไม่สิ แค้นเคืองมากกว่า ชายหนุ่มบอกได้ว่าเธอคาดโทษเขาไว้ในใจแล้ว เขายังไม่ทันได้พูดอะไรอีก ทหารก็ส่งสัญญาณให้เริ่มเดินทางได้ นางกำนัลคนหนึ่งเข้ามาจูงมือซาช่าไปขึ้นรถฮัมวี่เดินทางออกจากที่นั้น

“เนย...” เลแวนซ์และคาริคโผล่มาจากไหนไม่รู้

“ผมขอโทษเธอแล้วนะ” ร่างเล็กรีบหันมาบอกเหมือนส่งการบ้านให้อาจารย์

“เหรอ....ดีแล้ว” ชายหนุ่มยิ้มกว้างพอใจ รติกรใจเต้นตึกเลย เป็นคนที่ยิ้มสวยอะไรอย่างนี้นะ คงดีไม่น้อยเลยถ้าได้เห็นเขายิ้มทุกวัน “เราจะเริ่มออกเดินทางแล้ว อยากนั่งรถหรืออูฐล่ะ”

“คุณล่ะ?” เขาพลั้งปากถามออกมาก่อนจะรู้ตัวว่าพลาดไปแล้วเลยทำหน้าไม่รู้ไม่สน “ผมนั่งอะไรก็ได้”

“ตามใจ” เลแวนซ์ว่าแล้วเดินไปดูอย่างอื่น เมินเขาได้น่าเกลียดที่สุด ชายหนุ่มนึกเคืองก่อนจะเห็นร่างสูงเดินไปดูทหารคุมกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง เป็นผู้ชายทั้งนั้น

“นั้นเขาจับใครมาหรือ คาริค”

“จำไม่ได้หรือ กองโจรที่จับคุณไปเมื่อคืนไง”

“เอ๊ะ??” ร่างเล็กหันไปมองคนสนิทของเลแวนซ์ สีหน้าเครียด เขาก่อเรื่องมากมายขนาดนี้จะทำให้ตัวเองเดือดร้อนหรือเปล่าเนี่ย คาริคอ่านสีหน้าเขาออก รายนี้แค่ยิ้มๆเท่านั้น

“อย่ากังวลไปเลย ไม่มีเรื่องอะไรหรอก”

“แน่หรือ”

“หึๆ คุณไม่รู้หรอกว่าเรื่องนี้มันส่งผลต่อจารีฟมากแค่ไหน องค์สุลต่านพอพระทัยมากเลย”

“พอพระทัย??”

“ใช่.....ชนเผ่าเร่ร่อน 90% ไม่ยอมให้ความร่วมมือกับรัฐ คนในเมืองก็เห็นว่ารัฐหย่อนยานเกินไป คะแนนนิยมในราชวงค์มีแต่ลดลงทุกปี ยิ่งความประพฤติเสเพลของซาอิทก็ยิ่งส่งผลลบยิ่งขึ้น ตอนนี้จารีฟมีผลงานนอกจากนำคนโจมตีกองโจรที่แข็งแกร่งที่สุดได้ ทั้งยังได้พลเรือนจำนวนมากเข้าสู่ระบบของรัฐ  ความนิยมราชวงษ์จะกลับมาสูงอีกครั้ง โจรกระจอกเมื่อคืนถือว่าเป็นของแถม ตอนเช้าผมเพิ่งโทรเช็คคนในสำนักพระราชวัง เรื่องของจารีฟดังมากเลย ขึ้นหัวข้อข่าวเป็นอันอับหนึ่งเลยล่ะ”

คะแนนนิยม ความนิยม หัวข้อข่าวอันดับหนึ่ง?? ยิ่งฟังก็ยิ่งสับสน ตกลงว่า...เขาเป็นคนทำให้จารีฟกลายเป็นคนโด่งดังหรอกหรือนี่??

“มาเถอะ เราต้องรีบไปแล้ว” คาริคดึงเขาให้มานั่งหลังอูฐ“นั่งหลังตรง เชิดหน้าไว้ คุณกลายเป็นคนสำคัญไปแล้วเพราะฉะนั้นจำให้ขึ้นใจไว้ อย่าทำอะไรให้ตัวเองขายหน้า.....เพราะคนที่จะขายหน้ากว่าคือจารีฟ”  

พูดงี้หมายความว่าไง?? รติกรไม่มีโอกาสถามอีก อูฐลุกออกเดินทางแล้ว เขาได้แต่เหลียวหน้า เหลียวหลัง ไม่มีใครที่คุ้นหน้าตามาสักคนเลย  อ้อ..ยังดีที่ฮานน่าอยู่ใกล้ๆ ขบวนอูฐออกเดินทางตอนสายๆกว่าจะเห็นขอบเขตของตัวเมืองก็เล่นเอาก้นระบมไปหมด ชายหนุ่มไม่มีอารมณ์จะสนใจอะไรทั้งนั้น เขาอยากอาบน้ำ อยากนอนเร็วๆจะแย่ พระราชวังก็ยังคงเป็นปราการเหล็กแสนสวยสำหรับเขา ไม่มีอะไรให้น่าชื่นชมหรอก ร่างเล็กลงจากหลังอูฐก็มีทหารเข้ามา

“เชิญทางนี้ขอรับ”

เอ่อๆจะไปทางไหนก็ไปเถอะ เหนื่อยจะแย่แล้ว เขาเดินตามไปได้เดี๋ยวเดียวก็รู้สึกตัว “เอ๊ะ ห้องของผมอยู่ทางนั้น”

“เชิญทางนี้ก่อน สุลต่านคาเมนมีรับสั่งให้คุณเข้าเฝ้า”

เฮือก.... ตายล่ะหว่ากู สุลต่าน คนที่มีอำนาจสูงสุดให้เข้าพบหรือ ทำไงๆๆๆ เลแวนซ์?? คาริคไปอยู่ไหนกันหมดเนี่ย....ใจคอเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่ออกห่างห้องที่คุ้นหน้าคุ้นตาไปเรื่อยๆ ทางเดินนี้เหมือนจะยาวไม่มีที่สิ้นสุดเลย เขาได้พบกับทางเดินผนังกระจก ที่สามารถมองเห็นสวนสวย สระน้ำใต้ทางเดินตลอดไปจนถึงท้องฟ้ายามหัวค่ำ ที่จันทร์แรมขึ้นแล้ว

ปัง!!! เสียงเปิดประตูดังน่ากลัวเหลือเกิน เขาจะเจอกับอะไรนะ?? รติกรเห็นผ้าม่านสีขาวเป็นอย่างแรก มันคลุมรอบๆเตียงใหญ่จนดูเหมือนแท่นบูชาในโบสถ์ สีขาวตัดกับพื้นหินอ่อนสีดำเงาวับสะท้อนภาพได้ไม่ต่างจากกระจก รอบๆเตียงเป็นที่เดียวที่ปูพรมสีเทาหนานุ่ม ด้านหนึ่งของเตียง ราตู  ซารีฟาน่า ยืนอยู่ อีกฟากมีเลแวนซ์และคาริคกำลังพูดคุยกันอยู่เสียงเบากังวาน ฟังเหมือนเสียงสวดมนต์ก็ไม่ปาน ชายหนุ่มค่อยโล่งอกหน่อยที่เห็นทั้งคู่

“เนย....มาทางนี้สิ” เลแวนซ์เรียก เขาก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปหา

“คุกเข่าลง” เขากระซิบบอกเบาๆ ร่างเล็กก็คุกเข่าลงข้างเตียงอย่างว่าง่าย “เสด็จพ่อ นี่ไง คนที่ประทานให้ลูก”

“หือ??” เสียงครางยานฟังประหลาดดังเบาๆ ก่อนที่ผ้าม่านจะเลื่อนออกไป เขาจะเงยหน้าได้หรือยังเนี่ย?? หรือต้องรอก่อน “เงยหน้าขึ้นสิ”

คำสั่งนี้เหมือนจะรู้ใจมาก่อน ชายหนุ่มค่อยๆเงยหน้าขึ้นด้วยใจระทึก และแล้วเขาก็ได้เห็นหน้าสุลต่านคาเมนได้เป็นครั้งแรก ทึ่งและประหลาดใจจนพูดไม่ออกเลย  รติกรได้เห็นชายสูงวัยร่างท้วมใหญ่ ผมสีขาวทั้งหัว ใบหน้าคล้ำบ่งบอกถึงโรคภายในตัว ดวงตาฉายแววอ่อนโยนและอ่อนล้า ริ้วรอยบนใบหน้ามากมายเมื่อเทียบกับเลแวนซ์แล้วเหมือนปู่กับหลานมากกว่าจะเป็นพ่อลูก เห็นชัดว่าท่านกำลังป่วยหนัก

“เข้ามาใกล้ๆสิ” ปลายนิ้วอวบอูมกวักเรียกให้ร่างเล็กขยับใกล้อีกนิด ก่อนเชยคางให้มองเห็นชัดๆ ดวงตากลมโตได้แต่กระพริบปริบๆจ้องมองตอบด้วยใจที่เต้นไม่เป็นส่ำ  “แววตาดื้อดึง....เหมือนแม่เจ้าไม่มีผิด จารีฟ”

“งั้นเหรอ หม่อมฉันไม่คิดอย่างนั้นนะพะยะคะ”

“ฮะฮะ.....ผลงานเขาก็เหลือรับไม่ต่างกัน ข้ารับประกันเลย เจ้าต้องปวดหัวอีกนานแน่”

“เสด็จพ่อ หม่อมฉันเอาอยู่พะยะคะ”

“อือ.....” พระองค์ดึงมือเขามาตบเบาๆที่หลังมือ “ชื่อ รีสใช่ไหม”

“พะ..พะยะคะ”

“มีทายาทให้เขาเยอะๆนะ การเป็นลูกคนเดียวมันโดดเดี่ยวนัก....มีพี่น้องเยอะๆสิดี อย่างน้อยก็มีความรักที่แบ่งปันกันได้ อย่าลืมสอนพวกเขาด้วยให้รักกันมากๆ เป็นพี่น้องที่ดี แล้ว.....มีเร็วๆหน่อยก็ดี ฉันอยากอุ้มหลานก่อนจากไป” น้ำเสียงสุดท้ายนั้นอ่อนล้าอย่างน่าใจหาย

“ฝ่าบาท....ทรงตรัสอะไรออกมา” ราตู ซารีฟาน่าเข้ามาประชิดเตียงฝั่งตรงข้าม

“ตอนแรกฉันอยากจะให้เขามีลูกให้ทั้งจารีฟ ทั้งซาอิทจะได้ยุติธรรม พี่น้องจะได้ไม่ทะเลาะกัน แต่ตอนนี้......ดูเหมือนจะไม่เหมาะแล้ว ยกเขาให้เป็นสิทธิ์ขาดของจารีฟเสีย”

“ทรงตรัสอะไรเช่นนี้ พระองค์ยังแข็งแรงอยู่ จะอยู่ต่อไปตราบนานเท่านานเพคะ”

“นั้นสิพะยะคะ วันก่อนหมอตรวจแล้วความดันเสด็จพ่อลดลงเยอะ พระองค์แข็งแรงขึ้นแล้ว อย่าเพิ่งถอดใจทิ้งหม่อมฉันกับคนอื่นๆสิพะยะคะ”

“ฮะฮะ....เอาเป็นว่าฉันจะอยู่เท่าที่พระประสงค์ของอัลเลาะห์ต้องการ” พระองค์ตรัสก่อนเหลือบมองรติกรอีกครั้ง “จัดหาอาจารย์ให้เขาสัก 2-3 คนสิ เอาให้ได้ระดับที่ดีกว่านี้หน่อย”

“พะยะคะ” คาริครับคำ

“คนอื่นๆออกไป ฉันอยากคุยกับจารีฟอีกหน่อย”

“ทูลลาพะยะคะ” ทุกคนออกมาข้างนอก ชายหนุ่มแอบมองลอดประตูก่อนปิดลง เห็นเลแวนซ์นั่งข้างเตียงสีหน้าเศร้า แสดงว่า....อีกไม่นานแล้วสิ มีลางสังหรณ์ยังไงชอบกลว่า ที่นี่จะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แล้ว เลแวนซ์จะได้ขึ้นเป็น.....

“จะหาอาจารย์ให้งั้นหรือ” ราตูซารีฟาน่า ว่าน้ำเสียงเย้ยหยัน “จะได้สักขนาดกันเชียว”

คาริคมายืนกั้นระหว่างพวกเขา “ท่านไม่เห็นต้องกังวลเลย ก็แค่อ่านท่องภาษาซีเรียไม่ให้ขายหน้าเจ้าชายจารีฟเท่านั้นพะยะคะ”

“เจ้าก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไรนะ คาริค คิดว่าจะฝากชีวิตไว้กับเด็กอายุ 17 คนนี้ได้หรือ”

“ได้ไม่ได้ หม่อมฉันไม่ทราบ หม่อมฉันทราบแต่ว่าเป็นพระประสงค์ของสุลต่าน ไม่ปฏิบัติไม่ได้เด็ดขาด”

หึ! ราตูเยาะเย้ยในลำคอเสียงดังฟังชัดก่อนสะบัดชายกระโปรงพริ้วจากไป

“คาริค ทำไมสุลต่านถึงได้....”

“พระองค์กำลังวางรากฐานให้จารีฟแข็งแกร่งกว่าเดิม เพื่อเตรียมเขาให้พร้อมสำหรับตำแหน่งสูงสุด”

“แล้วทำไมให้ผมเรียน ให้ทำอะไรแบบนี้ด้วย” มือใหญ่ดึงแขนเขาให้เดินไปคุยไปเรื่อยๆ
 
“รีส  คุณน่ะมาในฐานะแม่ของลูกของสองพี่น้องนี้เท่านั้น แต่ตอนนี้พระองค์ปล่อยให้คุณอยู่ในฐานะนั้นไม่ได้อีกแล้ว”

“ทำไมล่ะ??”

“ก็เพราะคุณหนีน่ะสิ”

“เพราะผมหนี??”

“ใช่....ถ้าเป็นคนอื่นล่ะก็คงตามไปตัดหัวหรือยิงทิ้งเพื่อไม่ให้เสื่อมเสียเกียรติราชวงค์ แต่มันกลายเป็นว่าคุณทำให้จารีฟกลายเป็นคนดัง เป็นที่นิยมเหนือกว่าซาอิทเสียอีก แล้วดังแบบหยุดไม่อยู่อีกต่างหาก คะแนนเทมาที่เขาล้นหลามแบบนี้ เรื่องของคุณก็เป็นที่สนใจด้วย ทำให้พระองค์เหลือทางเดียวคือดึงคุณผู้เป็นว่าที่แม่ของลูกในอนาคตเป็นฐานให้จารีฟเข้มแข็งขึ้นอีก ได้ครองตำแหน่งโดยเสียงข้างมาก” ทั้งคู่มาถึงหน้าประตูห้องของเลแวนซ์ มันเปิดออกต้องรับการกลับมาอีกครั้ง ด้านในมีฮานน่าและสาวๆอีก 2 คนรออยู่

“ถึงตอนนี้เสียใจที่หนีไปก็สายไปแล้วนะ ถ้าอยู่เฉยๆเป็นนางในห้องของเขาไป ก็คงได้อยู่สบายๆแล้วแท้ๆ อย่างที่ผมบอกแหละว่าจากนี้ไปบางอย่างมันจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว”

“คาริค??” รติกรรู้สึกถึงความกดดัน

“จะมีคนคอยดูแล คอยสอนหนังสือ เรื่องการวางตัว มารยาทและกฎวังหลังนี้ อาจจะอึดอัดไปสักนิด คุณก็อดทนหน่อย เพื่อจะได้เป็นพระชายาที่สมบูรณ์แบบที่สุด”

“พระอะไรนะ??” เขาใจหายวาบ นี่ต้องฝันไปแน่ๆไม่ก็หูเพี้ยนแล้ว

“พระชายา  ตำแหน่งที่คุณจะได้เป็น และถ้ายิ่งได้ลูกชาย คุณก็จะได้เป็นสนมเอก เมื่อใดที่จารีฟได้ครองตำแหน่ง คุณก็จะได้เป็นราตู หรือราชินีแห่งซีเรีย”

“ล้อเล่นใช่ไหม” เขาว่าเสียงแหบแห้ง คำว่าอิสรภาพเหมือนจะเลือนหายไปแล้ว คาริคไม่ตอบเขาพยักหน้าให้ฮานน่า พวกผู้หญิงจึงเข้ามาสวมบ้างอย่างที่ข้อเท้ารติกร

แกร๊ก!!

“อะไรเนี่ย??”

“เป็นรับสั่งของสุลต่าน คุณหนีไปถึงสองครั้งนะ พระองค์ไม่ให้อภัยคุณตรงนี้แหละ คุณจะต้องอยู่แบบนี้ นอกจากว่าจารีฟอยู่ด้วยถึงจะถอดออกได้”

“คาริค??  เดี๋ยวสิ คาริค!!!!”

ปัง!!!  ประตูปิดใส่หน้าเขา

            ************
หนังสือพิมพ์และเอกสารสำคัญหลายอย่างกองพะเนินอยู่บนโต๊ะ ชายหนุ่มในชุดสบายๆเหมือนคนในเมืองนั่งอ่านแล้วอ่านอีก ราวกับจะให้ทุกตัวอักษรอัดเข้าไปในสมองให้มากที่สุด กาแฟร้อนๆวางทิ้งไว้จนเย็นเขาก็ยังไม่เงยหน้า กระทั่งมีคนเปิดประตูเข้ามา

“ว่าไง”

“มีแต่คนพูดถึงเจ้าชายจารีฟไม่ขาดปาก ขนาดตาแก่ร้านมุมถนนยังเอ่ยปากชมเลย”

“ตาแก่นั้นเหรอ หึ.....ไอ้เด็กนั้นทำได้ดีมากเลย”

“นายคิดอะไรอยู่ อิซัส” จาร์ฟาลากเก้าอี้มานั่งตรงข้าม

“ฉันพลาดท่าโดนไอ้เด็กเวรนั้นเล่นงานถึงสองครั้ง เรื่องอะไรจะยอมอยู่เฉยล่ะ ฉันคิดดูแล้ว คราวนี้สุลต่านคาเมนเลือกหมากได้ดี ลูกชายคนนี้ไม่มีอะไรด่างพลอยเลย เขาเป็นตัวเลือกที่เหมาะมาก”

“แล้ว....”

“จะให้พวกราชวงษ์ขยายอิทธิพลมากกว่านี้ไม่ได้ ฉันจะหยุดมันให้ได้ แต่ต้องเริ่มจากข้างใน ญาติของอามีนยังทำงานในวังหลังอยู่หรือเปล่า”

“ใช่ เธอเป็นคนสนิทของราตูเลยล่ะ”

“ติดต่อให้หน่อยฉันอยากสอบถามเรื่องราวภายในให้ละเอียดกว่านี้”

“วังหลังเหรอ ฮะฮะ...นายคิดอะไรอยู่ ไปยุ่งกับพวกผู้หญิงอย่างนั้น”

“หึ มันเล่นงานจุดอ่อนของพวกเราทีหนึ่งแล้ว ฉันก็จะเล่นงานจุดอ่อนมันบ้างสิ” ชายหนุ่มยื่นหนังสือพิมพ์หน้าแรกที่มีรูปคนๆหนึ่งอยู่  จาร์ฟารเห็นแล้วต้องขมวดคิ้ว

“เขาน่ะหรือ เขาชื่ออะไรนะ?”

“เนย....ฉันรู้แล้วว่าทำไมมันถึงถ่อมาตามหาเด็กคนนี้  25 ล้านยูโรแลกกับสายเลือดบริสุทธิ์ คนที่จะเป็นแม่ของลูกที่แข็งแกร่ง ตอนนี้กลายเป็นคนสำคัญแถมตำแหน่งพระชายารออยู่ในวันข้างหน้า เนี่ย.....สำคัญนะ” เขาหัวเราะเสียงระรื่น

“นายจะทำยังไง แอบเข้าไปหาหรือ”

“อาจจะ....ฉันต้องหาช่องโหว่ภายในลอบเข้าไปให้ได้ จังหวะเหมาะก็จะเอาออกมาเลย แต่ถ้าไม่ได้....” เขาเว้นวรรคครุ่นคิดหนักคล้ายไม่ชอบวิธีนี้ แต่ไม่มีทางเลือก จาร์ฟามองพยายามอ่านสหายให้ออก

“ถ้าพาออกมาไม่ได้.....ฉันก็จะลอบเข้าไปเป็นพ่อของเด็กที่จะเกิดในอนาคตเสียเลย”

จาร์ฟาเหมือนตาสว่าง เขายิ้มเห็นด้วยกับความคิดนี้ “ถ้าเป็นอย่างนั้น ลูกของนายก็เป็นรัชทายาทรุ่นต่อไป ฮะฮะฮะ....ต้องสนุกแน่ๆ”

อิซัสมองรูปในหน้าหนังสือพิมพ์ ใบหน้าของเด็กหนุ่มต่างแดนที่มองด้วยสายตาเศร้าจนเขาต้องพลิกมันคว่ำหน้าลง ทั้งที่รู้ว่าอาจต้องมีการกระทำที่น่าละอาย แต่เขาก็วางเฉยไม่ได้ เจ้าชายจารีฟเล่นงานเขาถึงสองครั้งสองครา เขาจะต้องล้างอายและ......ไม่ปล่อยให้หมอนั้นลำพองใจครอบครองเนยไว้คนเดียวแน่

            ************

นาฬิกากระดิกช้าๆส่งเสียงดังอย่างน่าประหลาดในห้องชุดหรูที่เงียบสนิท บรรยากาศในห้องนั้นอึดอัดแทบหายใจไม่ออก ฮานน่าและนางกำนัลคนอื่นๆได้แต่นั่งเงียบอยู่ที่มุมห้อง รอเวลาที่แสนทรมานนี้ให้ผ่านพ้นไปเร็วๆ กระทั่งเข็มเลื่อนบอกเวลาเกือบเที่ยงคืน

ปัง..... ประตูห้องเปิดเข้ามาพร้อมอากาศที่โล่งโปร่งอย่างยิ่ง สาวๆลุกขึ้นตอนรับหน้าตาดีใจที่สุด

“ยังไม่นอนกันอีกหรือ” เลแวนซ์เข้ามาพร้อมคาริคเห็นไฟในห้องสว่างโร่ทั้งห้อง เขาเข้ามาในห้องนอนกว้างบนเตียงใหญ่ชั้นดีมีร่างหนึ่งนอนหันหน้ามาทางประตู พอเข้าไปใกล้ถึงเห็นว่าลืมตาโพลงน้ำตาหยดจนหมอนเปียกตาแดงก่ำไปหมด สายตาคู่นั้นจ้องมองเขาอย่างตัดเพ้อและโกรธเคืองอย่างที่สุด และคำตอบที่ชัดเจนที่โซ่เส้นเขื่องที่ล่ามข้อเท้าอยู่  ชายหนุ่มหันไปมองคาริค

“เป็นรับสั่งของสุลต่าน”

เฮ่อ.... เลแวนซ์ถอนหายใจเฮือก เหนื่อยใจอย่างบอกไม่ถูก เขาดึงร่างเล็กให้ลุกขึ้น แล้วกอดไว้แนบอก ฝ่ามืออุ่นลูบแผ่นหลังเอาใจ

“อย่าร้อง......ไม่ต้องร้องแล้ว  ฮานน่า ถอดสิ”

“เพคะ” ฮานน่าเข้ามาถอดโซ่ออกให้

“พวกเธอออกไปได้แล้ว” เขาสั่งคำเดียวสาวๆถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

“สุลต่านมีรับสั่งด้วยว่า...”

“ฉันรู้ ฉันก็อยู่ด้วย” ชายหนุ่มตัดบท เขาเชยคางมนขึ้นมองดวงตาชุ่มน้ำมองมาอย่างขอความช่วยเหลือ เขาไม่ยอมถูกล่ามโซ่เหมือนสัตว์เลี้ยงอย่างนี้หรอกนะ มันมากเกินไปแล้ว “คาริค อาจารย์ที่จะมาสอนนั้นจะเริ่มเมื่อไร”

“พรุ่งนี้”

“งั้น......” เขามองรติกรอีกครั้ง “ให้จัดคนไปสอนที่ห้องทำงานของฉันก็แล้วกัน”

“ห้องทำงานคุณ??”

“ใช่....จากนี้ไปฉันต้องศึกษางานบริหารทั้งหมด คนที่จะมาช่วยหยิบจับอะไรก็มีงานสำคัญกันหมด ฉันอยากจะให้เนยไปอยู่ช่วยงาน”

“จารีฟ งานบริหารเป็นเรื่องสำคัญ ฝ่ายในไม่ควรอยู่รับฟังด้วย”

“เขายังไม่ได้รับการแต่งตั้ง ยังให้ช่วยงานได้”

“ตำแหน่งไหน??”

“เอ่อ.....คนเหลาดินสอ”

คาริลขมวดคิ้วข้ออ้างฟังจิ๊บจ๊อยอย่างนี้ใครได้ยินเป็นหัวเราะแน่ เขามองตาขวางยังไงจารีฟก็ไม่ยอมถอนคำพูด สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้ให้อีกตามเคย “ก็ได้....ตามแต่คุณต้องการ”

เขาว่าก่อนออกจากห้องไป รติกรเงยหน้ามองเลแวนซ์ ดีใจที่สุดที่อุตส่าห์ทำเพื่อเขา ทั้งที่ตัวเองก็มีภาระหนักเช่นกัน ถ้าอยู่ด้วยกันตลอดเวลาก็ไม่ต้องถูกล่ามโซ่อีกแล้ว ตอนนี้อ้อมแขนนี้ทำให้เขารู้สึกปลอดภัยและรู้สึกดีที่สุด

“ขอบคุณครับ...”

ชายหนุ่มจูบเบาๆที่ขมับปลอบใจ “อดทนไว้นะ....อดทนไว้....เพื่อเราสองคน”

(ติดตามตอนต่อไป) :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 18-05-2011 15:43:34
แปะก่อนค่ะ

ชอบเลแวนซ์ก็ตรงประโยคสุดท้ายนี่แหละ

“อดทนไว้นะ....อดทนไว้....เพื่อเราสองคน”   เท่ห์ระเบิดเลยอ่ะ  :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-05-2011 16:03:17
ชอบคำนี้จัง  อดทนไว้ 
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 18-05-2011 16:04:29
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า เลแวนซ์ได้ประโยชน์จากเนยทุกทางจริงๆ แฮะ ทั้งชื่อเสียง คะแนนนิยมและลูกที่จะทำให้ได้ตำแหน่งมาง่ายขึ้น เหมือนมีแต่ผลประโยชน์เลย ส่วนอิซัสกลับมาคราวนี้จะเป็นตัวโกงเหรอครับ แต่เขาชอบนะ หุหุ :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 18-05-2011 16:11:29
ตำแหน่งน้องเนยเจ๋งมาก คนเหลาดินสอ  5555+ เอาไป 5 ดาวเลย  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 18-05-2011 16:27:44
ฟังแผนร้ายของอิซัสแล้วขยะแขยงอ่ะ ขนลุก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: yochiokissme ที่ 18-05-2011 16:55:11
อยากเปลี่ยนชื่ออิซัส ให้กลายเป็นอิสัตว์ จังเลย ความคิดเลวมาก  :fire:    ชอบประโยคนี้ที่สุด “อดทนไว้นะ....อดทนไว้....เพื่อเราสองคน”   ชอบๆ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 18-05-2011 17:02:23
ไม่ชอบความคิดอิซัสเลย อย่ามาทำแบบนี้กับเนยนะ :m16:

"อดทนไว้" ชอบคำนี้นะ ยอมเป็นคนเหลาดินสอไปก่อนนะเดี๋ยวค่อยเป็นราตู :laugh:

 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 18-05-2011 17:15:25
ลางร้ายรำไร ว่ะ
งื้ออออ
คุณ อิซัส ผู้ทำให้ วาบหวิวใจ
หายไปนาน จนเท คะแนนให้ จารีฟหมดแล้ววววว
><
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 18-05-2011 17:59:04
เพื่อ เรา สอง คน



 o18  o18 o18 o18




 :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 18-05-2011 18:11:55
แล้วจะเหลา...ดินสอ  เป็นไหม  เนย!!!!! :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 18-05-2011 18:13:52
ยิ่งสูงยิ่งหนาวนะคะ แต่คงต้องอดทนเหมือนเลแวนซ์บอกอ่ะนะ o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 18-05-2011 18:28:43
 ไม่เอา 3P นะครับ
ตำแหน่งเนยนี่ยิ่งใหญ่จริงๆ  คนเหลาดินสอ  ข่างกล้าเนาะ  555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 18-05-2011 18:29:33
โฉดๆ เถื่อนๆ อย่างนี้แหละ เราชอบบบ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก :laugh:

อิซัสคิดเรื่องเลวๆ ได้ยอดมาก แปะๆ :oo1:
จะกลายเป็นโศกนาฏกรรม 3P รึเปล่านี้  :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 18-05-2011 19:38:22

เลแวนซ์ ปกป้องเนยด้วย อย่าให้คนชั่วทำอะไรได้เลย :m15:
อิซัส เลวมากไม่เอาอิซิสเป็นพระเอก หรือสามีน้องเนยนะ
อย่าให้มันทำอะไรน้องเนยได้เลยแม้แต่ปลายก้อย  :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 18-05-2011 19:45:21
ไม่ชอบอิซัสเลยคิดได้ยังไงเนี่ย :serius2:
เลแวนซ์อย่าให้ใครมาทำร้ายเนยได้นะ
+1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: O_a ที่ 18-05-2011 19:59:01
ตอนนี้เลแวนซ์โคตรพระเอกเลย
ได้ใจสุดๆ
”อดทนไว้นะ อดทนไว้ เพื่อเราสองคน”
อ่านประโยคนี้แล้วรู้สึกอุ่นเข้าไปถึงใจเลย

หวังว่าชาช่าจะไม่ร่วมมือกับอิซัสมาทำร้ายเนยนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 18-05-2011 20:11:36
ตอนแรกกลัวนึกว่าเนยจะได้เป็นแค่นางสนมซะอีก

ได้เป็นถึงพระชายาแต่ต้องมีมารผญจชัวๆ โดยเฉพาะยัยซาช่าไหนจะอิซัสอีก

เลแวนซ์ต้องปกป้องเนยนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 18-05-2011 20:16:38
เนยคงต้องอดทนอีกนานเลยนะเนี่ยกว่าเรื่องทุกอย่างจะดีขึ้น
แถมอิซัสก็กลายเป็นตัวโกงไปซะแล้ว ส่วนเลแวนซ์ก็ได้ใจเนยเพิ่มขึ้นอีก อย่างนี้เนยจะไม่หลงรักได้ไง อิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 18-05-2011 20:18:01
เลแวน อย่างเท่อ่ะ




เนยไม่ต้องหนีหล่ะนะ ...  คนนี้แหละ อย่าปล่อยไปหล่ะ น่ารักมาเลย เลเแวน   




เดี่๋ยวต้องมีเรย่า แน่เลยเรื่องนี้ 55555+
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-05-2011 20:36:06
อึ๋ยยยยยย เนยจะโดนอิซัสปล้ำ ง่ะ แล้วจารีฟจะยอมเชื่อใจเนยหรอเนี่ย เด๋วต้องเกิดเรื่องแหงมๆ

ว่าแต่นางในี่อิซํสบอกเป็นใครน๊า ฮานน่าป่ะ ถ้าใช่ เนยน่าสงสารน่าดูT^T
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 18-05-2011 20:46:07
อดทนไว้... :z7:อดทนไว้... :110011:
พระชายาเหลาดินสอ :laugh3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 18-05-2011 21:04:19
ศัตรูกำลังจะแห่มาตีท้ายวังอีกแล้ว ธ่อ นู๋เนยน่าสงสาร โซ่ก็เอามาล่ามได้ คนนะเนี่ย ไม่ใช่อยู่ในสวนสัตว์

บวกๆ ค่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 18-05-2011 21:12:19
อดทนไว้ *กัดฟันน้ำตาคลอ*
T^T
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 18-05-2011 21:18:48
ตอนนี้เลแวนซ์ได้ใจไปเต็มๆเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ $
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 18-05-2011 21:25:05
แอบงงตรงชื่อเนี่ยแหละ
เดี๋ยวเรียกจารีฟ เดี๋ยวเรียกเลแวนซ์  o2
โดนสับขาหลอก มึนเลย  o6

ปล.มึนขนาด อ่านอิซัสเป็น อิสัด แล้วอ่ะ :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 18-05-2011 21:44:14
ความคิดอิซัส ชั่วมากค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: mimasopu ที่ 18-05-2011 21:55:10
แอบสงสารสุลตานอะ ขอให้อยู่ทันอุ้มหลานนะ
อิซส ถ้าแกแมนจริงก็แย้งเนยมาแล้วจะทำอะไรก็เชิญ
ไม่ใช่ไปตีท้ายครัวชาวบ้านเค้า คิดได้ไงเนี่ย โจรไร้จรรยาบรรณ จริงๆ
เลแวนซ์ มาคราวนี้แอบแมนซะซึ้งเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 18-05-2011 22:07:49
กริ๊ด เลแวนซ์แมนสุด ๆ
เนยกลายเป็นคนทำให้เลแวนซ์ดังซะง้านนนนน
 :m31: :m31: :m31:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 18-05-2011 22:23:50
เลแวนซ์ ถ้าฮีไม่ได้บอกความในใจนะ
ดูเผินๆ ชีวิตเนยช่างมีแต่ผลประโยชน์

เหมือนเครื่องกำเนิดทรงค่าราคาแพงอะไรเทือกๆนั้น
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: wordpdf ที่ 18-05-2011 22:29:37
ตายแล้ว หนูเนยตกอยู่ในอันตราย  :serius2:
ปกป้องให้ได้นะเลแวนซ์!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: ณยฎา ที่ 18-05-2011 22:40:22
โดนล่ามโซ่ จนร้องไห้ตาแดงก่ำ ... ความจริงอยากเชียร์เป็น 3p นะ
แต่คงไม่ไหวสงสารน้องรีส
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 18-05-2011 22:41:38
อิซัส ไม่เอานะ นายไม่ใช่คนเลว ขอร้อง... :call: :call:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 19-05-2011 00:16:26
อิซัส ความคิด แย่มากก

ชอบคำพูดสุดท้ายของเลแวนซ์เท่ระเบิด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 19-05-2011 00:21:22
อ่า ศึกชิงนาง

พ่วงด้วยเหตุการณ์ทางการเมือง

ตกลง ลูก จะเป็นลูกใครล่ะเนี่ย ^^

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: jannie ที่ 19-05-2011 01:39:45
เลแวนซ์ตอนนี้ได้ใจไปเต็มๆ เลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 19-05-2011 05:17:24
 :m31:ไม่นะตำแหน่งในอนาคตทำน้องเนยเจอศึกหนักอีกแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 19-05-2011 07:02:52
เอ่อ.... ทำไมกลิ่นอายดราม่าฉุนจัง  เหอๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 19-05-2011 08:07:39
เชียร์อิซัคว๊อย
เชียร์พระรอง เท่ห์ชะมัดยาด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: VitamiN ที่ 19-05-2011 12:22:49
โฮ่ยๆ สนุกมากๆพะย่ะค่ะ  มาต่อไวๆนะ o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 19-05-2011 13:01:14
ปิดท้ายซะหวานนนนน เชียวว

เอิ่มม เนยแรงมากลูกกกก

ดื้อ ต้องได้พ่อพระเอกมาปราบซะล้ะ

อีกอย่างเนย หนูฮอตกันหนุ่มๆมากกกน้ะ o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 19-05-2011 13:07:44
ยิ่งอ่านยิ่งมัน ชอบเลยล่ะ :-[ :o8: :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: memeily ที่ 19-05-2011 13:50:32
สงสารนู๋เนยง่ะ งุงิ :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: จี้ซัง ที่ 19-05-2011 14:35:46
จะว่าโรคจิตรึป่าวนิ เพราะคิดว่าน่าสนุกจริงๆถ้าอิซัคเข้าหาเนยได้สำเร็จ พอคลอดก็ต้องลุ้นกันล่ะว่าจะเป็นลูกใคร 555+[/size]
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: memeily ที่ 19-05-2011 15:09:54
อดทนไว้เพื่อเราสองคน  :-[ :-[ :-[

เริ่มรู้สึกถึงเค้าลางร้ายงุงิ :a5:

ขอ :z13:อิซัสสักหลายๆที

รออ่านต่อค่าาาาา :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: tangtang ที่ 19-05-2011 16:50:05
เลแวนซ์ตอนนี้สุดยอดด  :-[


อิซัสแก... :angry2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 19-05-2011 18:57:35
กรี๊ดดดด
อบอุ่นเวอร์ๆ
ชอบอ่ะ
รักด้วย
เลแวนซ์
เอาใจชั้นไปเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-05-2011 21:17:42
ชอบที่เลแวนซ์พูดกับเนย แต่เกลียดอิซัสแล้วคิดชั่วมาก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 20-05-2011 09:14:17
เพื่อตำแหน่งในอนาคต เนยสู้ๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 20-05-2011 22:02:41
ชอบจัง"เพื่อเรา2คน"
มาต่อเร็วๆเน้อ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 21-05-2011 00:17:54
คนเหลาดินสอ :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: philopator7 ที่ 21-05-2011 16:29:13
 :fire: :fire: :fire: :fire:

ตอนนี้ดูเหมือนกำลังจะปูทางไปสู่ สงคราม!! ทั้งสงครามบ้านเมืองและสงครามหัวใจ (อันหลังเนี่ย ไม่เอา 3pน้าาาาาา)

ทำไมมีแต่คนเกลียดอิซัสอะ เฮียแกออกจะเท่ถึงหลายคนจะบอกว่าเฮียแกเลวไปหน่อยแต่ เหนือสิ่งอื่นใด อิซัสรักเนยแหงๆ ถึงได้พูดออกไปอย่างนั้น

แน่นอนล่ะว่าของใครใครก็หวงก็รัก คนที่จะตกที่นั่งลำบากก็คงนหนีไม่พ้น น้องเนยตัวน้อยของเรา  แลเวนซ์ใกล้ชิดสนิทสนมจนเลยไปไกล แต่อิซัสก็ใช่จะว่าไม่เคย

มีซัมติง เหมือนกัน เราเชียร์อิซัสมาตั้งแต่ตน แต่ว่าพี่แกหายไปนานมากกก เริ่มที่จะถอดใจและ เริ่มที่จะเชียร์เลแวนซ์ล่ะ แต่ยังไงก็ยังยืนยันคำเดิมว่า อิซัสเท่ที่สุด

ร้ายนิดเถื่อนหน่อย เราว่านะ คนแต่งต้องกลั่นแกล้งคนอ่านแน่ๆเลย ฮึๆๆ หลอกให้ไปอีกทาง แต่สุดท้ายวกกลับมาอีกทาง ฮ่าๆๆ เหมาะเหมง เราชอบ เพระาอยากให้

อิซัสไม่ใช่แค่พระรอง ฮึๆๆ (แต่ยิ่งนานไป ความหวังเริ่มริบหรี่ ฮื่อๆๆ อิซัสที่รัก เธอคงเฉาแย่ กว่าจะได้น้องเนย)  :z3: :z3: :z3: :z3:


ปล. หักมุมเถอะนะ ขอร้อง คนแต่งที่น่าร้ากกกกกกกกกกกก

+ 1 เอาไปเลย เยี่ยม!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 21-05-2011 19:36:36
หว่าาาา า สงงงง  สาร    มากเลยอ่ะ





น้อง น้อย เนย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: missair ที่ 22-05-2011 09:25:03
มาต่อเร็ว  ๆๆๆ น้าาาาาาาาาาา  :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 22-05-2011 12:59:47

 “อดทนไว้นะ....อดทนไว้....เพื่อเราสองคน”  อ่านประโยคนี่แล้วอยากจะกรี๊ดดดดดดดให้บ้านแตก 555


แต่ขออย่าให้อิซัสทำสำเร็จเลย  มันจะน้ำเน่าสุดขีดทันที
 
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 24-05-2011 16:53:08
เมื่อไหร่ รติกรจะเสร็จ องค์ชายซักทีอ่าาาา 

กลัวเหลือเกินว่า อิซัสจะทำสำเร็จก็ เลแวนซ์ ไม่ยอมจริง ๆ นะ

เลแวนซ์เป็นคนดีมาก ๆ เมื่อไหร่รติกรจะใจอ่อนละเนี่ยย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 24-05-2011 20:06:51
เชียร์อิซัสนิดนึง เนยหนีไม่รอดแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 25-05-2011 03:12:23
ถึงจะได้ตำแหน่งใหญ่โตแต่ก็ลำบากนะเนี่ย  เป็นกำลังใจให้นะครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: lastlover ที่ 25-05-2011 19:42:38
รู้สึกถึงอันตรายที่ใกล้เนยเข้ามาทุกทีทุกที :a5: จะเป็นไรไหมนี่ :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 25-05-2011 23:15:43
อยากเป็น... คนเหลาดินสอ บ้าง


 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: runynam ที่ 26-05-2011 15:08:39
สวัสดีค่ะไรเตอร์ เข้ามาอ่านครั้งแรกรวดเดียวเลย..
ขอบอกว่า เหนื่อยแทน :เฮ้อ: หนูเนยจริงๆ ไม่รู้ว่าเจอวิบากกรรมอะไรนักหนา
เดี๋ยวโดนขาย โดนหิ้วไปหิ้วมา แถมยังโดนแย่งไปแย่งมาอย่างสนุกสนาน :serius2:
ยิ่งมาเจอทั้งเจ้าชาย กับนายกองโจร โอ้ย เลือกไม่ถูก แถมยังไม่แน่ใจ
ใครฟระพระเอก
 แต่ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงอ่านจบแล้วอยากให้ อิซัสเป็นพระเอกอะ :laugh:
แบบว่า เหมือนจารีฟจะได้ประโยชน์จากเนยมากไปไหม :m16: ไม่เห็นแสดงออกเลยว่ารัก
แต่หนูเนยนี่ ชัดเจนมาก  ถึงจารีฟจะเป็นพระเอก แต่เราเชียร์ อิซัส :laugh:
จะรอตอนต่อไปค่ะ :กอด1: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 14 ตำแหน่งในอนาคต(อัพตอนบ่าย) 18/5/11(P23)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 28-05-2011 17:24:35
ชอบประโยคสุดท้ายจังเลยอ่า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 01-06-2011 07:07:12
เงียบจัง..... :เฮ้อ:

ช่วงก่อนเกิดอาการเขียนไม่ออกเลยต้องใช้เวลานานหน่อย

คิดว่าคงไม่ไหวแล้ว โพต์ตอนสุดท้ายแล้วล่ะกัน จะได้หาแรงบันดาลใจได้ง่ายขึ้น


ตอนที่ 15 หวั่นไหว


เพล้ง!!!

“โอ้ยย....อะไรกันนักหนา” ซาอิท เปิดประตูห้องตนเองเข้ามาก็ต้องตกใจ แต่พอเห็นหน้าคนขว้างแล้วก็ต้องถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย จะอาละวาดก็ทำไมไม่ไปอาละวาดห้องตัวเองนะ

“เสด็จแม่”

“กว่าจะโผล่หัวมาได้ นี่ถ้าฟ้าไม่สางแกคงไม่คิดจะกลับสินะ” ราตู ซารีฟาน่าว่าเสียงลอดไรฟัน เธอคว้าหมอนอิงมาพาดใส่ลูกชายระบายโทสะ

“เอ้าๆๆ เสด็จแม่ พอได้แล้ว” ชายหนุ่มแย่งหมอนจากมือมารดา แต่นั้นกลับทำให้โดนฝ่ามือพาดเข้าที่ไหล่แรงๆหลายครั้ง “เสด็จแม่!!”

“แกมันไม่เอาไหน ถูกแย่งตำแหน่งไปยังไม่สนใจเอาแต่เที่ยวเตร่ เที่ยวๆๆๆ แกมัน....โอ้ย! ฉันไม่รู้จะด่าแกยังไงแล้ว” ราตูตีจนเหนื่อยไม่รู้จะทำอะไรดีกว่านี้อีก จึงนั่งถอนหายใจ

“จะด่ายังไงก็ช่างเถอะ ลูกรู้ตัวเองดี ไอ้เรื่องงานบริหารอะไรนั้นน่ะมันเหนือบ่ากว่าแรงของลูก ให้จารีฟเป็นน่ะดีแล้ว เขาเก่งมาตั้งแต่เด็ก แล้วชอบทำงานช่วยเหลือคนอื่นเสมอ เขาต้องเป็นสุลต่านที่ดีแน่นอน ส่วนลูกน่ะขอเที่ยวแบบนี้ดีกว่า”

“นี่หนังแกหนาจนไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ ไม่อายคนเขาหรือไง แกเป็นลูกคนโตนะ โดยฐานะแล้วแกต้องเป็นรัชทายาทสิ”

“ไม่อาย.... เสด็จพ่อยังเคยตรัสเลยว่า คนที่สามารถที่ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองชอบได้คือคนที่มีความสุขที่สุดในโลก ลาภยศเป็นเพียงเปลือกที่ถูกปั้นแต่งให้ ลูกไม่ชอบที่จะต้องรับผิดชอบชีวิตของผู้อื่น ลูกจะใช้ชีวิตแบบที่ชอบ ลูกจะต้องห่วงอะไร ทรัพย์สินในส่วนของลูกมีให้ใช้เหลือเฟื้อไปจนตายเลย” ซาอิทเบื่อหน่ายที่ต้องใช้ชีวิตตามการบงการของมารดา ตั้งแต่เล็กจนโตเขาถูกสอนให้ใช้ชีวิตถือบรรดาศักดิ์ เขาไม่มีเพื่อนหรือคนที่รู้ใจสักคน ทั้งยังถูกบังคับให้เรียนอย่างหนัก จนมีอาการคลื่นไส้ ปวดหัว อยากอาเจียนทุกครั้งที่ใช้ความคิด เมื่ออายุ 12 มีรับสั่งให้รับจารีฟมาอยู่เป็นเพื่อนเรียนหนังสือด้วยกัน นั้นทำให้เขาเริ่มมีความสุขบ้าง และเรียนรู้ได้ด้วยตนเองว่าชีวิตของเขานั้นมีค่าเกินกว่าจะทำตามความต้องการของผู้อื่น เขาจึงเลิกสนใจมารดา หันไปเที่ยวเตร่และใช้ชีวิตตามใจตนเอง
 
“ซาอิท!!” ราตู ซารีฟาน่าตวาดเสียงดังลั่นห้อง ซาอิทไม่สนใจคว้าเสื้อคลุมเข้าไปอาบน้ำอีกห้องหนึ่ง เธออยากจะกรีดให้ลั่นเลยที่มีลูกกับเขาคนหนึ่งแต่ก็ไม่ได้ดั่งใจเลย เธอคว้าแจกันราคาแพงขว้างใส่ผนังห้อง เพล้ง!!!

ร่างบอบบางเดินกระแทกเท้าออกมาจากลูกชายตรงดิ่งไปห้องของตัวเอง ก่อนจะหยุดที่หน้าโถงทางเดินที่ทอดยาว ที่ผนังมีรูปสามมิติของสตรีต่างชาติผมสีน้ำผึ้ง ดวงตาสีฟ้าเข้มเหมือนท้องทะเลลึกจ้องมองอย่างอ่อนโยน ผิวเธอสีระเรื่อนวลตา ผิวแก้มสีชมพู ทั้งงดงาม ทั้งสดใส ใครเห็นเป็นต้องมองซ้ำสองครั้ง ราตูก้าวไปยืนมองเธอผู้นั้น

“ตอนแกอยู่ ก็ทำให้ฉันทุกข์ใจมาตลอด ตายไปแล้วก็ยังส่งลูกแกมาทำให้ช้ำใจอีก แกมันนังปีศาจมาจากนรกจริงๆ  แต่อย่าหวังเลยว่าลูกแกจะได้เป็นสุลต่านได้ง่ายๆ ตราบใดที่ฉันยังอยู่.....ฉันจะรังควานมัน ทำให้มันอยู่ไม่เป็นสุขแม้ลูกฉันจะไม่ได้เป็นสุลต่านก็ตาม คอยดูให้ดีเถอะ”  เธอว่าน้ำเสียงคลั่งแค้นใส่ก่อนสะบัดชายกระโปรงจากไป

            *********

“อรุณสวัสดิ์”


“อ๊า!!!” รติกรแหกปากร้องลั่น ก่อนจะถูกฝ่ามือใหญ่ปิดปากได้ทัน

“ร้องทำไม??”  ใบหน้าที่ลอยเหนือเขามองจ้องมองสีหน้างุนงงแกมไม่พอใจนิดๆ ขณะที่ใต้ร่างส่งสายตาเดือดดาลใส่ ต้องสะกิดให้ปล่อยได้แล้วเขาถึงเป็นอิสระ “เป็นอะไรไป”

“จะเป็นอะไรเล่า” รติกรว่าประชด หนอย....ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เจ้าคนบ้ากาม

“จะไม่ทักทายกันหน่อยหรือ” เลแวนซ์กระเซ้าเย้าแหย่ ใบหน้านั้นพราวไปด้วยยิ้มอารมณ์ดีแต่เช้า  แต่เขาสิที่เดือดดาลแต่เช้า

“อรุณสวัสดิ์...” เขาตอบอย่างเสียไม่ได้ ก่อนขยับจะลุกจากเตียงแต่เพิ่งรู้ตัวว่าข้างใต้ไม่มีอะไรเลย

“ลุกได้แล้ว สายแล้วนะ”

“คุณลุกก่อนสิ”

“ลุกพร้อมๆกันสิ จะได้ออกไปด้วยกันไง”

“ไม่เอา...ผมไม่ลุกเด็ดขาดถ้าคุณไม่ลุกก่อน เร็วๆสิ เร็ว....” รติกรทั้งพลั่ก ทั้งดันจากใต้ผ้าห่มดันร่างสูงใหญ่กว่ากลิ้งมาถึงขอบเตียง สุดท้ายถึงยอมลุกขึ้นคว้าเสื้อคลุมมาสวมใส่

“ก็ได้.....แล้วอย่าอืดอาดล่ะ” ฝ่ามือใหญ่ตบก้นผ่านผ้าห่มแรงๆ ป้าบไปทีหนึ่ง

“เอ๊ะ...” เจ้าตัวส่งตาเขียวปั๊ดใส่ อีกฝ่ายหัวเราะชอบใจก่อนหายเข้าห้องน้ำไป เขาถึงถอนหายใจเฮือก หลายวันที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาจะบอกว่าชินแล้วก็ไม่ได้ รติกรลุกขึ้นมาเก็บชุดนอนที่ถูกถอดกระจัดกระจายตามพื้นห้องเข้ามาใส่ในห้องเสื้อผ้า  ตอนใส่กางเกงถึงเห็นรอยจูบที่ต้นขาเรื่อยขึ้นมาถึงหน้าอก 

หวา....ไอ้บ้านี้เป็นปลิงหรือไงนะถึงดูดเอาๆ ตัวเขามีแต่รอยเต็มไปหมด น่าอายชะมัดที่ทุกคืนก่อนนอนเขาจะถูกเลแวนซ์ทำแต่เรื่องน่าอาย  ช่องทางที่บอบบางนั้นถูกสำรวจด้วยนิ้ว ทำให้เร่าร้อน ทำให้คลั่งจนต้องร้องขอช่วยให้เขาสุขสมที โดยที่อีกฝ่ายไม่ได้ล่วงล้ำแม้แต่นิดเดียว

ร่างเล็กเงยหน้ามองตัวเองในกระจก เขายังคงเป็นเขาเหมือนเดิม ไม่มีริ้วรอยของความทุกข์หม่นหมองใจเลย ตรงข้ามกลับสดใสกว่าปกติอีก รติกรมองแล้วอดแตะริมฝีปากตัวเองไม่ได้เมื่อนึกถึงความร้อนผ่าวที่ได้ลิ้มรส เป็นครั้งแรกที่เลแวนซ์ขอให้เขาทำ มันทั้งแข็ง ทั้งร้อนจัดอยู่ในปาก อ้าก....... ทำไปได้อย่างไง
ร่างเล็กเอาหน้ามุดเข้าไปในราวแขวนเสื้อผ้า ชก เตะเสื้อผ้าแทนเจ้าของอย่างขุ่นเคือง เจ้าคนลากมกๆๆๆๆๆ

ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น แล้วอายด้วย ถ้าออกมาแล้วเขาจะทำหน้ายังไงดี เพราะดันเผลอทำตามใจอีกฝ่ายซะสุดลิ่มทิ่มประตูเลย......ส่วนเขาเองก็โดนทำให้ถึงตั้ง 2 รอบแน่ะ ยังดีนะที่ทำแค่ข้างนอก แต่ก็แปลกคนนะไม่ใช่พระอิฐพระปูนสักหน่อย ถ้าอยากแล้วทำไมถึงไม่ทำเสียทีล่ะ  เอาแต่ทำให้คนอื่นถึงอยู่ฝ่ายเดียว 

เอ๊ะ.....หรือว่า?? ร่างเล็กมองห้องน้ำได้ยินเสียงอาบน้ำอยู่ เลยถอดกางเกงลงนิดหน่อย ดูปั้นท้ายในกระจกเงา ก้นเขาก็ไม่ได้น่าเกลียดนี้ คนที่ชอบผู้ชายด้วยกันก็น่าจะเห็นส่วนนี้เซ็กซี่นะ  รึของเขาไม่เซ็กซี่ล่ะเนี่ย  ร่างเล็กลองยืดตัว บิดเอวลองดูว่าท่าไหนน่ามองกว่ากัน

“ทำอะไรน่ะ?” เลแวนซ์นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมาเมื่อไรไม่รู้

“ว้ากกกกกกกกกกก” รติกรสะดุ้งโหยงกระโดดหายเข้าไปในราวเสื้อผ้าใกล้ๆ ก่อนโผล่แต่หัวออกมา “จะออกมาทำไมไม่บอกก่อน”

“ต้องบอกด้วยหรือ.....มัวทำอะไรอยู่ล่ะ ดูไฝที่ก้นหรือไง”

“ก้นผมไม่มีไฝเสียหน่อย....แค่ดูว่าคุณทำรอยไว้หรือเปล่าเท่านั้น” ร่างเล็กเดินเลี่ยงๆออกมา เลแวนซ์มองตาม เนื้อตัวงี้พราวด้วยหยดน้ำ แผงอกกับกล้ามท้องเซ็กซี่เสียจนถอดสายตาลำบาก พอก้มลงมองพื้น สายตาเจ้ากรรมก็ดันตกไปที่สะดือกับขอบผ้าขนหนูเหน็บไว้หมิ่นเหม่จะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่ นี่ถ้ามันหลุดกองลงพื้นในนาทีนี้เขาจะทำหน้ายังไงนะ

คิดแล้วก็อดจินตนาการถึง ‘สิ่งนั้น’ ไม่ได้ เขารู้ดีเลยล่ะว่ามันใหญ่ซึ่งของฝรั่งลูกครึ่งอาหรับอย่างเลแวนซ์นั้นก็ใหญ่กว่าเขาอยู่โข แค่คิดว่ามันจะต้องใส่เข้ามาใน..... รติกรหน้าแดงซ่านนึกด่าตัวเองที่คิดอะไรพิเรนอย่างนี้  บ้าๆๆๆ มาคิดอะไรต่อนี้เล่า คิดมากยังกะตัวเองเป็นเจ้าสาวกลัวฝนงั้นแหละ ถึงเวลามาอะไรเป็นอะไร ธรรมชาติมันก็สอนเองล่ะน่า ไม่เห็นต้องกลัวเลย ....แต่ถ้าถึงเวลานั้นจริงๆ เลแวนซ์จะพอใจหรือเปล่านะ เกิดเขาไม่เป็นที่พอใจล่ะ??

“คิดอะไรอยู่ หรือว่าอยากให้อาบด้วย หื้อ” ชายหนุ่มก้มหน้าลงมาหา

“เอ๊ะ....เปล่าสักหน่อยใครอยากจะอาบด้วยล่ะ ยี้” รติกรว่าแล้วก็รีบเผ่นเข้าห้องน้ำก่อนจะเจออะไรมากกว่านี้  พอปิดประตูได้เขาก็ต้องถามตัวเองว่า เกิดอะไรขึ้นกับเขานะ ความรู้สึกรังเกียจกับใจที่คอยแต่ถวิลหาบ้านอันคุ้นเคยหายไปไหนหมด เหลือไว้แต่ใจที่จดจ่ออยู่กับคนที่ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา

“เนย ทำอะไรอยู่ เร็วเข้า”

“ครับๆ” ร่างเล็กได้สติ รีบอาบน้ำอย่างว่องไว นี่ไม่ใช่เวลาคิดมากอีกแล้ว เขาจะเป็นตัวถ่วงไม่ได้ เลแวนซ์อุตส่าห์ปกป้องขนาดนี้แล้ว เขาอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว แต่พอสวมผ้าคลุมหน้า “เลแวนซ์”

“ว่าไง”

“ผมไม่สวมผ้าคลุมหน้าได้ไหม  มันอึดอัดน่ะ”

ชายหนุ่มมองหน้าครู่หนึ่งก่อนดึงออกให้ “อยู่ในวังไม่ต้องใส่ก็ได้ เนย เลือกกระดุมให้ทีสิ”

วันนี้เขาแต่งตัวชุดสบายๆสากลเสื้อเชิ้ตขาวเสื้อนอกสีน้ำเงินเข้ม ไม่ผูกไท รติกรเลือกกระดุมข้อมือทำด้วยเงินสลักรูปนก มากลัดติดให้เสร็จแล้วก็เงยหน้ายิ้มให้ อีกฝ่ายก็ยิ้มมองหน้าอยู่อย่างนั้น จนต้องถามว่า “อะไรหรือครับ”

“ท่าทางชอบงานบริการอย่างนี้ ยกให้เป็นหน้าที่ถาวรเลยดีไหม”

“ไม่เอา...คุณมีนางกำนัลตั้งเยอะแยะ ผมจะไปแย่งงานพวกเธอทำไม”

“แต่ฉันอยากให้เธอทำนะ” เลแวนซ์ยิ้มๆ

เขาจูงมือรติกรออกมาห้องเสื้อผ้าเสียที ฮานน่าที่รออยู่ข้างนอกกับสาวๆก็เดินตามต้อยๆเป็นขบวน ชายหนุ่มเหลือบมองมือที่กุมมือเขาอยู่  นั้นทำให้เก้อเขินไงชอบกล แต่ก็ไม่กล้าดึงมือหนี เขานิ่งเฉยและแอบยิ้มอยู่คนเดียว ระหว่างเดินไปตามทางเดินยาวไปเรื่อยๆนั้น เขาก็เห็นหญิงร่างท้วมในชุดคุลมมิดชิดกำลังทำความสะอาดอยู่ นั้นทำให้นึกถึงใครคนหนึ่ง

“เลแวนซ์....”

“อะไรหรือ”

“ผมลืมถามคุณไปเลย นารียะห์กับคนอื่นๆล่ะ ตอนนี้เป็นไงบ้าง”

“สบายดี ทุกคนอยู่ในศูนย์สงเคราะห์พัฒนาแรงงาน เข้าอบรมอาชีพอยู่อีกฟากหนึ่งของเมือง ต้องเข้าอบรมอย่างน้อย 6 เดือนก็จะมีวิชาชีพทำงานในเมืองได้”

“ผมไปเยี่ยมได้ไหมครับ”

“ยังไม่ได้”

“ทำไมล่ะ??” แค่ไปเยี่ยมเท่านั้นไม่เห็นต้องห้ามเลย เลแวนซ์หยุดดึงมือเขาให้ถอยมาชิดผนังกระซิบเบาๆว่า

“ช่วงนี้อย่าเอ่ยว่า ออกไปข้างนอกดีกว่า ไม่งั้นเสียงของเราอาจลอยไปพระเนตรพระกรรเสด็จพ่อได้ พระองค์ไม่ค่อยจะพอพระทัยกับวีรกรรมที่เธอทำเอาไว้สัก เท่าไร รออีกสักพักนะ” 

จะว่าไปก็จริงอย่างที่ว่า องค์สุลต่านทรงกริ้วกับการกระทำของเขาถึงขนาดมีรับสั่งให้ล่ามโซ่เอาไว้เลย นี่เพิ่งผ่านมาไม่นานเองก็ร้องจะออกไปข้างนอกอีกก็คงยาก ชายหนุ่มช้อนสายตาขึ้นมองแบบอ้อนนิดๆ “แล้วออกไปได้เมื่อไร”

“อีก 10 วัน”

“อีก10 วัน.....มันมีอะไรเหรอครับ” วงแขนแข็งแรงโอบไหล่เขาให้เดินไปด้วยกันอีกครั้ง

“อีก 10 วันจะฉีดยาเข็มที่เท่าไรล่ะ?”

“เข็มที่.....5” พูดขึ้นมาแล้วใจหายแวบเลย ไม่ทันไรก็มาถึงครึ่งทางแล้ว

“หมอบอกว่าเป็นเวลาเหมาะที่จะ.....เริ่มอะไรๆเพื่อให้ร่างกายปรับสภาพแล้วคุ้นเคยกันดี” มือที่โอบไหล่เลื่อนมากุมมือแทน เขาดึงมันมาวางไว้แนบอก ใบหน้าเปื้อนยิ้มราวจะปลอบใจว่า ‘ไม่เป็นไรนะ มันไม่น่ากลัวหรอก’ รติกรงงไม่เข้าใจอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะแปลความหมายออก หมายถึง......เลแวนซ์จะ.......เสียทีงั้นหรือ

แค่คิดก็ร้อนวาบไปทั้งหน้าแล้ว  ใจเต้นตึกๆไม่หยุดเลย

วันนี้ทั้งคู่มาที่ห้องซึ่งจัดไว้สำหรับอ่านหนังสือของเลแวนซ์อีกเช่นเคย ห้องที่มีหนังสือดีๆมากมายตั้งแต่พื้นจรดเพดาน วางเรียงในชั้นเป็นระเบียบเรียบร้อย รติกรได้ยินมาว่าเป็นห้องที่มารดาของชายหนุ่มได้ร้องขอจากสุลต่านไว้ให้ลูกชายโดยเฉพาะ ดังนั้นมันจึงเป็นห้องที่เขาโปรดปราณมากที่สุด

วันนี้มันได้กลายเป็นห้องกึ่งๆทำงานให้เลแวนซ์ตรวจงานเอกสาร เรื่องเล็กๆน้อยๆอันไหนจัดการได้ก็ทำไป อันไหนสำคัญก็จะนำเข้าทูลองค์สุลต่าน  ส่วนคนที่มาอาศัยใบบุญห้องนี้มีโต๊ะอ่านหนังสืออยู่มุมห้อง เขาต้องเรียนประวัติศาสตร์ ภาษา วัฒธนธรรมประเพณีราวกับเด็กนักเรียนชั้นประถม แม้จะฝืนใจไปนิดแต่ก็ต้องอดทน  เมื่อเข้าในห้องสิ่งแรกที่รติกรต้องทำคือ จัดเตรียมอุปกรณ์เล็กๆน้อยๆบนโต๊ะให้ก่อน

“มานี่” วงแขนแข็งแรงเกี่ยวเอวเล็กให้มานั่งตัก

“เอ๊ะ อะไร??”

“มามอนิ่งคิสดีๆกันหน่อยสิ”

“ไม่เอา” เบือนหน้าหนีทันที แต่ก็หนีไปได้นานก็ถูกรั้งเข้ามาหาอีก

“น่า....” คำๆนี้ช่างเหมือนเด็กเอาแต่ใจ รติกรรู้สึกขึ้นมาเลยว่าตอนนี้เขาเป็นเด็กหนุ่มอายุแค่17 จริงๆ มันอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา เท่านั้นเองวงแขนรัดร่างเล็กไว้แนบอก ริมฝีปากจูบเขานุ่มนวลอ่อนหวานจริงๆ

“อรุณสวัสดิ์เพคะ”
อารมณ์หวานไหวสะดุดกึก ทั้งคู่หันมามองแขกที่ไม่ได้คาดคิด “ซาช่า??”

“ไม่ได้พบกันนานเลยนะเพคะ”

“จริง” เลแวนซ์เห็นด้วย ตั้งแต่กลับมาเขาก็ไม่ได้เห็นหล่อนอีก จนเกือบลืมไปแล้ว เขารุนหลังรติกรเบาๆให้ลุกได้แล้ว แต่เจ้าตัวยังนั่งเฉยซ้ำเอามือโอบรอบคอไม่ยอมลุกง่ายๆ

“สบายดีหรือเปล่า” ชายหนุ่มร่างเล็กยิ้มทัก

“แน่นอนอยู่แล้ว”

“วันนี้ออกมาได้ยังไง” เลแวนซ์ถาม

“ราตูอนุญาตให้มาดูแลรับใช้เจ้าชายเพคะ เห็นว่ามีงานรออยู่มากมาย ส่วนอีกคนก็ยังเรียนอยู่” เธอแลตามองชายหนุ่มมารคอหอยอย่างเย็นชา “หม่อมฉันเลยให้ในครัวจัดสำหรับของว่างเบาๆก่อนเริ่มทรงงานเพคะ”

นางกำนัลยกชุดน้ำชาอย่างหรูพร้อมของว่างสีสันน่าทานมาวางบนโต๊ะ รติกรเห็นตาก็วาววับ “น่าทานจัง”

“สำหรับเจ้าชายเท่านั้น” บรรยากาศในห้องทะมึนขึ้นทันทีเมื่อสองคนแลตามองใส่กันอย่างไม่เป็นมิตร  ไม่เจอหน้ากันหลายวันนึกว่าจะดีขึ้น แต่สุดท้ายก็ไม่ชอบหน้ากันอยู่ดี รติกรยิ้มเย็นพยายามเตือนตัวเองว่า อย่าโกรธ อย่าโมโห เขาหันไปมองเลแวนซ์ตาวิ้งๆเลย

“เลแวนซ์.....ผมทานด้วยคนนะครับ”   

“ไร้มารยาท” ซาช่าว่า

ชายหนุ่มไม่สนใจเหมือนลมลอยผ่านหูไป เขายกจานขนมแป้งกลมๆหน้าตาคล้ายโรตีมีผลไม้สดราดน้ำเชื่อมมา “ผมป้อนนะ อ้าม....”

เลแวนซ์มองเหมือนจะอ่านความคิดเขาออก ถึงยิ้มอย่างรู้ทัน แต่ก็ไม่ว่าอะไรยอมทานจากส้อมในมือเขาโดยดี น้ำเชื่อมฉ่ำเยิ้มที่ริมฝีปากบางดึงดูดสายตารติกรเหลือเกิน พอรู้ตัวอีกทีเขาก็ยืดตัวเข้าหาแนบริมฝีปากลงบนเรียวปากคู่นั้นเสียเอง น้ำเชื่อมรสหวานชุ่มฉ่ำไปทั่วโพรงปากทำให้จูบนี้พิเศษในความรู้สึก ฝ่ามือใหญ่เลื่อนขึ้นมาช้อนท้ายทอยให้แหงนหงายรับจูบที่บดเคล้าอย่างหนักหน่วงละเมียดละมัยซะจนร่างเล็กสั่นเทา ยอดอกเสียวซ่านแข็งชูชันใต้เสื้อทั้งสองข้าง เขาอยากให้สัมผัสมากกว่านี้ ทว่าจูบดื่มด่ำนี้ผละจากไปเสียก่อนทำให้ใจแทบขาดรอนๆ ดวงตาฉ่ำเยิ้มเหลือบมองอย่างตัดเพ้อ  ไม่อยากให้หยุดเลย สีหน้านี้ทำให้เลแวนซ์ยิ้มถูกใจ

“วันนี้น่ารักจังนะ”

ว่าไงนะ! รติกรลืมตาโพลงได้สติทันที ชายหนุ่มจูบปลายจมูกรั้นเบาๆก่อนเงยหน้ามองซาช่า “เธอกลับไปเถอะ วันนี้ฉันคงไม่ว่างนัก”

“จารีฟ..แต่” หญิงสาวหน้าเสีย ชายหนุ่มหมางเมินเธอเหลือเกิน

“ถ้าไม่อยากอุดอู้อยู่แต่ในห้องก็ไปเฝ้าราตูดีกว่านะ” ชายหนุ่มพยักหน้าให้นางกำนัลเก็บสำหรับของว่างออกไปเสีย เป็นเวลาเดียวกับคาริคพร้อมพนักงานอื่นๆนำเอกสารที่ต้องตรวจวันนี้เข้ามาทำให้ซาช่าไม่มีข้ออ้างใดๆอีก เธอออกไปด้วยความขุ่นเคือง 

ร่างเล็กก็รีบลุกจากตักไปยังโต๊ะของตัวเองที่อยู่อีกฟากของห้อง แต่ก็ไม่วายหันมาส่งสายตาไม่พอใจใส่เจ้าของห้องอีกที  รติกรนั่งก้มหน้ามองหนังสือบนโต๊ะตัวเอง รู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจไม่เป็นส่ำ เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่นะ  ดวงตากลมโตค่อยๆเหลือบมองคนที่นั่งสนอกสนใจเอกสารแวดล้อมไปด้วยคนคอยรายงานอยู่รอบข้าง เขาอมยิ้มน้อยๆ สีหน้าเอาจริงเอาจังของเลแวนซ์นี่เพิ่งเคยเห็นแฮะ....

             ***************

เพล้ง!! 

“คุณซาช่า...” มารีฮาน่านางกำนัลตกใจที่ถาดเงินในมือถูกกระชากทิ้งลงพุ่มไม้ จานเซรามิกชั้นดีกระจายไปทั่ว มีแตกปิ่นไปหลายใบ

“จะสนใจทำไม ยังไงก็ไม่มีคนสนใจไยดีอยู่แล้ว” ร่างบอบบางเดินสะบัดชายกระโปรงอย่างหงุดหงิดใจ ผ่านไปยังซุ้มดอกไม้สีเหลืองให้ร่มเงาเย็นร่มรื่น กระนั้นก็ไม่ช่วยให้เธอหายขุ่นเคืองได้ จึงขยุ้มดอกไม้ทิ้งระบายอารมณ์

“คุณไม่ควรใส่ใจกับเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างนั้น”

“เรื่องเล็กๆน้อยๆงั้นเหรอ” เธอหันมาเกรี้ยวกราดใส่ “เธอจะไปรู้อะไร?”

“ยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย”

“แต่เขามีลูกได้ และมีตำแหน่งพระชายารออยู่แล้ว......ทั้งที่มันมาทีหลังฉันแท้ๆ  มันมาทีหลัง!!!”

“ คะ....ก็แค่มีเลือดแท้เท่านั้น”

“มันมาไม่ทันไร เจ้าชายก็หมางเมินฉัน เธอไม่เห็นหรือไง ท่านใส่ใจมันมากกว่าฉัน”

“บางทีท่านอาจทำเพราะอยากเอาใจเพื่อให้ได้ลูกเท่านั้น”

“ไม่จริงหรอก ฉันเห็นสายตาท่าน.....มัน.....มันเต็มไปด้วยความรู้สึกหวงแหน ใจท่านอยู่ที่มันแล้ว” ซาช่าพยายามกลั้นน้ำตาไว้สุดความสามารถ สายลมเอื่อยพัดมาช่วยให้มันเหือดแห้งไป 

มารีฮาน่านิ่งเงียบไปครู่ก่อนเอ่ยขึ้นมาว่า “คุณอยากกำจัดมันไป”

“ใช่....ฉันอยากให้มันหายไป แต่ถ้าตายไปเลยได้ยิ่งดี”

“เช่นนี้.....ฉันคิดว่ามีคนที่อาจช่วยคุณได้” ร่างบางหันมามองขวับ

“มารีฮาน่า”

(จบภาคเพียงเท่านี้คะ)  :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 01-06-2011 07:36:54
อยากอ่านต่ออะ
นางซาช่าแกอย่าทำอะไรเนยนะ
+ 1 นะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Triple ที่ 01-06-2011 08:26:01
จะติดตามภาคต่อไป.... เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 01-06-2011 08:28:36
จบซะละ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 01-06-2011 08:57:51
จบแล้วหรอคะ เห็นหัวเรื่องแล้วแปลกใจ
กำลังติดตามเรื่องนี้อยู่ เนื้อเรื่องแปลกดีน่าสนใจ
เรื่องกำลังสนุกแต่ตัดจบแบบนี้ เหมือนคนอ่านโดนตบหน้าโดยผู้เขียนเลยค่ะ
ถูกว่าผู้เขียนเป็นเจ้าของเรื่อง จะทำอย่างไรกับงานเขียนตัวเองก็ได้
แต่ผู้เขียน 1 คน กับ ผู้อ่านที่ติดตามอยู่ากกว่า 1 คนอยู่แล้ว
แน่นอนว่าคนอ่านต้องรู้สึกอะไรอยู่บ้าง ที่ตัดจบแบบนี้
บางเรื่องผู้อ่านเคยรออยู่เป็นปี เช่นเรื่องของคุณ ว่างวน นานมากมาย แต่ยินดีที่จะรอ
อยากให้แจ้งเห็ตุผลถึงการตัดจบ ถ้าไม่สะดวก ยินดีที่จะรออ่าน
การเป็นนักเขียนนิยายลงเว๊ปให้อ่านฟรี เราก็ขอบคุณ ผู้เขียนอยู่แล้ว
ที่นำเอาความสามารถและจินตนาการ เขียนเป็นเรื่องราวให้อ่านกัน
เป็นกำลังใจให้คุณคนเขียน หาแรงบันดาลใจค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mamaUM ที่ 01-06-2011 09:27:48
โอ้ยยยยยยย อยากอ่านภาคต่อไปปปปปปปปป

สนุกมาเลยค่ะ อยากรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปอีก

ขอบคุณคนเขียนที่ เขียนเรื่องราวดี ๆ ให้อ่านนะคะ ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 01-06-2011 09:38:55
ถึงจะอ้างว่าจบภาคก็เหอะ..มันจบตรงไหนฟระเนี่ย
สนุกขนาดนี้..อย่าเพิ่งป๊าย :dont2:
กลับมาแต่งต่อก๊อนนนน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 01-06-2011 09:45:32
เห็นหัวเรื่องแล้วตกใจหมด ที่แท้จบภาคหรอกเรอะ :เฮ้อ:
รอติดตามภาคต่อนะคะ(เขียนไม่ออกล่ะซี้รู้น้า อิอิ)
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
จะรักและรอเธอตรงนี้ตลอดไป คริๆ เน่าว่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 01-06-2011 10:04:00
Why you go toห้องจบแล้วla ja i dont think it wiil haveแรงบันดาลใจnaaaa ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 01-06-2011 10:16:28
ให้อิซัสมาลักพาตัวไปโล๊ดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 01-06-2011 10:55:05
รออ่านภาคต่อไปด้วยค่ะ ว่าแต่ยัยซาซ่า หล่อนไม่ได้ดีขึ้นเลยเหรอะเนี่ย  :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 01-06-2011 11:04:50
เง้อออออออออออออออ
จบภาคยังไงเนี่ยยยยยยย
ค้างคาเป็นที่สุด

รออ่านต่อค่าา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-06-2011 13:57:30
เอ่อ จบภาคเฉยๆใช่มั๊ยคะ?
งั้นก็ยังไม่น่าย้ายไปห้องจบนะ เหอๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 01-06-2011 16:29:11
 :confuse:เอ่อ...ถึงจะค้างคาใจไปซักหน่อยแต่ก็พยายามเข้าใจคนแต่งอ่ะนะคะ ว่าคงไม่สะดวก จึงต้องตัดฉับ จบพรึบลงเอาดื้อๆแบบนี้ แต่ก็ยังดีนะคะ ลงท้ายว่า จบภาค
ถ้างั้นก็ยังมีโอกาสที่จะได้อ่านภาคต่อไป ถึงจะไม่รู้เมื่อไหร่ก็ตามเถอะ เอาเป็นว่าเข้าใจละกันเนอะ  :try2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 01-06-2011 16:41:42
อ่า มีภาคต่อด้วย
กำลังคิดอยุเลย
จบไวไปแล้ว
รอภาคต่อไปนะค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 01-06-2011 16:59:12
กำลังลุ้น รอภาคต่อแล้วกันคะ

 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 01-06-2011 17:15:46
รอภาคต่อไปนะคะ :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 01-06-2011 17:18:37
ตัดฉับโอ้ :z3:
แม้จบภาคแต่มันค้างอ่ะค่ะ มาต่อนะคะจะรอ :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 01-06-2011 17:42:28
- - จบ?

รติกรยังบ่ท้องเลยยย ก๊าซซซซ  :fire:
แต่จบภาคชิมิ แอบตกกะใจ o22

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 01-06-2011 18:54:06
 :angry2:  นังชาช่าจะทำร


แต่ติดตามภาคต่อไปนะครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: onjazz26 ที่ 01-06-2011 19:01:07
จบ... :a5:
หรือจาหายไปเฉยๆ :m28:
หรือมีภาคต่อ... :m12:

 โปรดแสดงความกระจ่างด้วยอ่ะ...งง :confuse:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 01-06-2011 19:19:21
ภาคต่อไปชื่อเรื่องอะไรหรอค่ะ  หรือว่าชื่อเดิม?? จะได้ตามถูก

นังชาช่าจะทำเรื่องอะไรอีกเนี่ย แถมราตูด้วยอีกคน อำนาจมันสำคัญมากขนาดนั้นเลยหรอ? :m31:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mimasopu ที่ 01-06-2011 19:22:36
จบ=จบภาคใช่ไหม

ภาคต่อไป ชีวิตเนยคงไม่สงบสุขละ

ทั้ง ราตู ทั้งซาช่า


จะรอภาคต่อไปนะคะ  :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 01-06-2011 19:34:20
 :z3: :z3: :z3:กำลังค้างเลย
เนยจะต้องเจออะไรอีกกก
ว่าแต่เลแวนซ์ยังไม่เข้าไปอีกหรอ เอ๊กกกกกกกกก :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mink2538 ที่ 01-06-2011 19:53:57
จะรอภาคต่อไปนะคะ
กำลังสนุกเลย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 01-06-2011 20:17:53
อ้าว จบภาคซะงั้น แล้วเริ่มอีกภาคนี่ใครจะดำเนินเรื่องหรอคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 01-06-2011 20:20:55
อะไรกันนี่ครับ  เล่นจบแบบนี้เลยเหรอ
เอาภาค 2 มาให้ด้วยนะครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: jannie ที่ 01-06-2011 20:27:28
เหมือนจะแฮปปี้ แต่คงมีเรื่องยุ่งยากต่อไปอีกในภาคต่อ^^

สนุก น่าติดตาม มากๆ เลยค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 01-06-2011 20:40:06
รอภาคต่อไปค่า  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 01-06-2011 20:48:47
เป็นกำลังใจให้น้องคนเขียน กลับมาเขียนภาคต่อได้ไวๆนะค้า  :bye2: อยากอ่านต่ออ่ะ  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 01-06-2011 20:52:52
อ่าว จบภาคเลยเหรอจ๊ะ
แล้วภาคสองจะต่อเลยมั้ยอ่า >"<
บวกๆ เป็นกำลังใจนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 01-06-2011 21:32:40
อิซัสมีบทบ้างมั๊ยหนอ ลักพาตัวเนยหน่อย ซาซ่าจะฆ่าเนยแล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 01-06-2011 21:49:11
จบค้างเชียวรออ่านต่อภาคต่อไปคับ


เง้ออุปสรรคเยอะเหลือเกิน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 01-06-2011 22:36:50
ตัดจบง่า :a5:
ยังไม่ได้อะจึ๋ยๆกันเลยอ่ะ
แล้วอย่างงี้เมื่อไหร่ขแครอลจะมีลูกล่ะเนี่ย โฮ :sad4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 02-06-2011 00:46:34
รอภาคต่อไปๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: A_ay ที่ 02-06-2011 02:34:12
โอีะ  มาอ่าน  จบภาคแรกพอดี

รอภาคต่อไปค้าบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 02-06-2011 11:48:45
รอภาคต่อไปด้วยจ๊า



มาเร็ว เร็ว เน้อ รออยู่ค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 02-06-2011 23:07:09
มีภาคต่อใช่ไหม :really2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 02-06-2011 23:46:17
รอภาคต่อไปอยู่นะคะ
ตัดฉับ แบบเสียวหลังมาก !!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 03-06-2011 10:27:40
ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ

ขอให้มีแรงบันดาลใจเยอะ ๆ มาต่อภาคใหม่ไวๆ ค่ะ

 :3123:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: devilmlb ที่ 03-06-2011 16:59:13
แอร๊ยย ทำไมจบแบบนี้ล่ะคะ รมเสียเลยอ่าาา

จะเป็นไงต่อน้าาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: VitamiN ที่ 03-06-2011 22:35:14
 :a5: จบแบบค้างคานะเนี่ย
ง้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :z3: เค้าอยาอ่านอีกอ่ะ
ตื่นเต้นง่ะ เนยแย่แล้ว เพค้าาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: l2_in* ที่ 04-06-2011 14:31:27
ตัดได้น่ากลัวมาก
รอภาคต่อไปนะคะ ^^
 :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: aozakub ที่ 04-06-2011 20:23:30
อยากอ่านต่ออะคับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 05-06-2011 00:15:14
อัพ อัพ อัพ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: fayala ที่ 05-06-2011 02:46:04
ทะ ทะ ทะ ทะ... ทำม๊ายยยยยยยยยย...
ทำไมจบแบบนี้อ่าาา..?
คนแต่งใจร้ายอ่ะ ชอบทำคนอ่านอารมณ์ค้าง แงๆๆ
ปกติ จบภาคเค้าตัดกันอารมณ์ค้างแบบนี้เลยเหรอ T^T

ยังไงก็ +1 ให้พร้อมเป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ เนื้อเรื่องสนุกดีค่ะ (ถึงจะยังไม่แน่ใจว่าใครเป็นพระเอกก็เถอะ -.-")
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 05-06-2011 20:41:31
รอนะคะ


 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 07-06-2011 22:35:43
ค้างคาสุดยอดเลยค่า

รออ่านภาคต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 10-06-2011 02:35:06
15 ตอน
จบภาคแล้ว...
รู้สึกว่า...เร็วจังนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 10-06-2011 04:15:02
จบภาคได้ค้างอะไรเยี่ยงนี้ :o12:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 12-06-2011 12:17:02
เย้ย... จบภาคแบบนี้เลยเหรอ  แถมดุท่าจะเปิดฉากสังหารโหดเสียด้วย  โอ้  โน...  ละครไทยน้ำเน่ากลิ่งหึ่งมาเต็มๆเลย

แต่ท่านเจ้าชายซาอิท ดูเป็นคนบรรลุมรรคผลทางโลกในระดับหนึ่งไปเลยนะเนี้ย
"ลาภยศเป็นเพียงเปลือกที่ถูกปั้นแต่งให้"
โห... คนที่คิดและปฏบัติตนได้แบบนี้ทั้งที่อยู่ในสังคมแบบนั้น ยอดคนชัดๆ

รักผู้เขียนที่สุดเลย  ท่านเจ้าชายแสนดีที่ไม่ค่อยมีคนเห็นความดีตัวจริงเสียจริงเลยเนี้ย  สุดยอด
ถูกใจมากๆเลยครับ  ตอกแม่ตัวเองซะหน้าหงายเลย  เหอๆๆ (มองทุกสิ่งด้วยความจริง
นี่แหละที่ชอบมากๆ) ตอนผู้เขียนบอกว่าเขียนนิสัยท่านเจ้าชายผิดไป เล่นเอาใจหายวาบ
ว่าเขาจะเป็นแค่ตัวร้ายโง่ๆแบบในหนังไทยหรือเปล่า เจอแบบนี้ ขอพูดอีกครั้งนะ

"ถูกใจสุดๆเลยครับ" ขอเสียของท่านคงมีแค่มักมากเท่านั้นละมั้ง แต่แค่นี้ท่านก็เป็น
"คนไม่หลงในตำแหน่งชื่อเสียง" "พอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่" แล้วก็... "ให้ความรักแก่ทุกคนอย่างเท่าเทียม" ละมั้ง เหอๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: naja-kitase ที่ 13-06-2011 21:32:17
ง่ะ กำลังอ่านเพลินๆ ไหงมาตัดจบแบบนี้หล่ะ  :a5:
แล้วภาคต่อไปจะเริ่มเมื่อไหร่อ่ะคะ? ไปดูในห้องนิยายก็ยังไม่เห็นเลย   :z3:

 :seng2ped:

แต่ก็เป็นสิทธิของนักเขียนอ่ะเน๊อะ
เราๆคงทำได้แค่รอและให้กำลังใจ  :m15:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: PAAPAENG~ ที่ 14-06-2011 01:49:39
จบแล้วจริงๆหรอคะ?

ไม่เอาอ่ะ  ไม่อาวววววววววววววววววววววววววว!!!!!

ยังไม่ได้จึ๋มโบ๊ะกันเลย  แล้วเนยเพิ่งใจอ่อนเอง

อยากอ่านต่อมากเลยค่ะ  สนุกสุดๆอ่า

กลับมาแต่งต่อเถอะน๊าาาาาาาา    :monkeysad:    :monkeysad:    :monkeysad:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 15-06-2011 00:45:43
เอ่อ เราก็คิดว่ามันจบแปลกๆ
ตอนแรกๆ เขียนว่าเป็นเรื่องในอนาคตปี 2020
มีเรื่องดีเอ็นเอ เลือดแท้ เลือดไม่บริสุทธิ์
พอมาหลังๆ นี่ เหมือนจะย้อนกลับไปสู่แนวชายแดน
แล้วเรื่องดำเนินมาแบบไม่รีบร้อนปูมาเรื่อยๆ
ดูเหมือนเรื่องราวจะยังไม่เข้ากับชื่อเรื่องเลย
แต่มาตัดจบภาคแบบนี้ เฮ้อออ
แต่ก็ขอบคุณมากนะคะ  :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: JipPy ที่ 18-06-2011 10:23:47
น่ารักมาก



แต่จบแบบนี้ และเกริ่นภาคหน้าได้อย่าง มันส์



อัพภาค 2 เร็วๆ นะ รอๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 18-06-2011 15:10:42
จบเป็น เอิ่มไนคะ รอภาค 2 จ๊า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 19-06-2011 12:51:00
+1 สำหรับเรื่องราวสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
รอภาคต่อไปด้วยใจจดจ่อ อิอิ
 :L2: เป็นกำลังใจให้นะฮ๊าฟฟฟฟ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 19-06-2011 20:53:43
สนุกอ่ะ
รอภาค2อยู่นะคร้าบบบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_aoffy ที่ 22-06-2011 08:52:50
อยากอ่านต่อ จบภาคและสนุกมากเลยครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: zombi ที่ 26-06-2011 10:13:44
เชียร์เจ้าชายนะ
มาเป็นป๊ะป๋าให้ลูกน้องเนยเสียดีดี
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: obab ที่ 27-06-2011 00:59:02
ภาคต่ออออ  Where are youuuuu??

คลอดหรือยังคะะ ะะะ
+1
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 30-06-2011 00:13:31



   ง่า จบภาคแรกซะแล้ว กะลังน่ารักเลยง่ะ
   มาต่อเร็วๆนะคะ
    :monkeysad:  :monkeysad:  :monkeysad:



หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 07-07-2011 03:23:02
เข้ามาอ่านได้สองตอน เพราะติดใจมาจากเรื่องสั้นร้ายเดียงสา
ขอมาแปะเม้นเป็นกำลังใจให้คนเขียนก่อนนะค๊าาบ ^^
----------------------------------

 :a5: เอิ้ก...อ่านๆไม่ทันไร ขบภาคซะแล้วววว
เนยจะเป็นไงต่อไปนะ ดูซาช่าไม่ปล่อยไปง่ายๆ ยังพระมเหสีนั้นอีก
แล้วไหนจะซาอิสที่กะจะมาสอบเนยซะ!!!  เจ้าจารีฟสู้ๆ!!!!!!!!อย่าไปยอมใครทั้งนั้นน๊า
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: พอลลี่ ที่ 07-07-2011 17:19:41
สนุกดีจังงะ ชอบๆ :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: MZter ที่ 08-07-2011 23:24:41
จบภาคแล้วเหรอครับ...ภาคต่อไปอยากให้มีบทเจ้าชายซาดิส เอ๊ย!!ซาอิสเพิ่มหน่อยนะครับ
จะรอติดตามนะครับ :a1: :a1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: runynam ที่ 13-07-2011 15:30:07
รอภาคสอง เมื่อไหร่จะมาหรอค่ะ รออยู่นะค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: ppmayuree ที่ 14-07-2011 02:36:41
เพิ่งได้อ่าน จบภาคซะแล้ว
จะรอนะคะ... :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Evanjeline ที่ 15-07-2011 08:07:14
มาอ่านรวดเดียวจบภาคเลย
พระเอกซาดิสได้ใจ ชอบๆๆๆ
มาต่อภาคต่อไปไวๆนะ ค้างมากกกก :serius2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: tantanlize ที่ 05-08-2011 19:21:12
รอ ภาคต่อออ  อ อ อ  !!~  :undecided:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 06-08-2011 15:53:55
ค้างอ่า คนเขียนมาต่อภาคต่อไปไวๆนะค่ะ  :3123: :3123:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: CHADMM ที่ 08-08-2011 20:56:29
อ่านจบแล้ว สนุกมากๆค่า
,,ตอนแรกเชียร์อิซัส แต่อ่านไปอ่านมาชักชอบเลแวนแฮะ 555 

เฮ้ออ จบภาคแล้วหลังจากนี้ต้องมีเรื่องยุ่งๆ(มาม่าน้ำข้น)ตามมาอีกเป็นพรวนแน่เลย อริเยอะเกิ๊น หุหุ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: J_Dargon ที่ 16-08-2011 18:56:02
เพิ่งเข้ามาอ่านนนน 

จะ จะ จะ จบ แล้วหรอ จบภาคนี้แล้วจะมีภาคต่อไปใช่มั้ยค่ะ ยังไงก็จะรอน่ะ สู้ๆ น่ะค่ะ  จุฟฟฟฟ  หมับบบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: tengu3 ที่ 17-08-2011 19:20:12
ตามมาอ่านจนทัน
แหะๆ จบภาค1 ซะแล้ว
ยังอยาหอ่านต่ออีกจังค่า o18
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 14-10-2011 23:38:02
ภาคต่อชื่ว่าอะไรหว่าา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: boworange ที่ 15-10-2011 21:21:11
  o22 o22 ตัดฉับๆ..........

   :sad4: :sad4: กลิ่นมาม่าลอยมาแต่ไกล

   o13 o13รีบมาต่อภาค2 นะคะ สนุกมากๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 16-10-2011 18:20:11
อยากอ่านภาคต่อไปแล้วนะฮะ!!
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: pillopop ที่ 16-10-2011 19:39:41
นานนนนนนน  มากก  อยากอ่านต่อล่ะนะ  มันค้างสุด ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 17-10-2011 07:53:15
มารอด้วยคนจ้า :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ellette ที่ 05-11-2011 03:18:10
 :z3: อะไรกัน จบภาคแล้วเหรอ
งงอย่างแรง แล้วภาคต่อมีชื่อว่าอะไรคะเนี่ย

ขอเมนท์ก่อน
ไม่ชอบตาโจรทะเลทรายเลย
สยองกับความคิดอันน่ากลัวของแก อี๋ๆ
เนยนี่กว่าจะได้มาเจอเจ้าชายก็โดนไปหลายดอกเหมือนกันนะ
เกือบแล้วแต่ไม่โดน พอจะเข้าด้ายเข้าเข็มก็โดนขัดจังหวะตลอดดดด
คนอ่านอยากกระโดดถีบบบบ

เรื่องนี้ตัวร้ายน่าหมั่นไส้มากกกกกกกก !
ร้ายแบบนี้ไปอยู่กลางทะเลทรายเลยดีกว่า
ไปอ่านภาคต่อไปนะ อิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 06-11-2011 15:58:35
สนุกมากกกกกกกกกกก!!!!
แนวทะเลทราย พระเอกสุดหล่อตาสีฟ้าชวนเพ้อที่สุด  :impress2:
เนยน่ารักมาก กล้า เซี้ยวไม่ยอมใคร ต้องแบบนี้แหละเหมาะกะเลแวนซ์ที่ซู้ดดด!!
สองคนนี้หวานกันได้อีก อ่านไปเขินไป >////<
พี่น้องเลแวนซ์กะซาอิทรักกันดีจัง พี่ไม่มีอิจฉาน้องเลยด้วย ปลื้มใจๆ
รออ่านภาคต่อนะค๊า อยากให้เนยท้องไวไว อิอิ แต่คงต้องรอลุ้นกันต่อ ทั้งราตู ทั้งซาช่า ทั้งอิซัส
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 02-12-2011 19:16:30
มารอภาคต่อไป

ป.ล. นายเอกเรื่องนี้ ทรหดอดทนมาก  :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: namnakxD ที่ 05-12-2011 01:15:05
รออ่านต่อค่า^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 05-12-2011 17:43:50
 :impress2: :-[ :impress2: :-[ :o8:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: theerawatc ที่ 31-12-2011 19:09:36
อ้าว... ไหนบอกว่าจบ... โกหกกันเห็นๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Lovecartoon1996 ที่ 01-01-2012 10:53:32
รอภาคต่อเน้อฮับ
ชอบมากเลยเรื่องนี้ o18
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: MUIMUI ที่ 07-02-2012 19:11:07
 o13สนุกมากเลยคะ จบภาคแรกแล้ว ขอบอกตรงๆว่าใจหายมาก เมื่อคิดว่าภาคสองคงจะมีเรื่องที่ทำให้ต้องมากินมาม่าอีกแน่นอน เนยของเรามีแต่ศัตรูเต็มไปหมด

มุยอ่านแล้วคิดมากตลอดนะว่าเนยกับเลแวนซ์อาจจะไม่ลงเอ่ยด้วยดีแน่ๆ รักนี้มีอุปสรรค์ ได้แต่ภาวนาในใจว่าอยากให้ทั้งสองรักมั่นคนและลูกที่เกิดมาต้องเป็นของเลแวนซ์เท่านั้นนะ เพราะถ้าเกิดลูกที่เกิดเป็นของอิซัส น้องเนยจะเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดเลย

จากการวิเคาระห์ระหว่างเลแวนซ์กับอิซัสใครจริงใจกับเนยมากที่สุด เท่าที่อ่านเลแวนซ์ได้คะแนนตรงนี้ เขายังเด็กควบคุมอารมณ์ยาก แต่เขาก็ออกตามหาเนยทันทีหลังจากรู้ว่าเนยหายไป แถมต่อสู้เพื่อเนยแล้วเป็นคนที่สุภาพกว่าที่เห็นให้เกียร์ติเนย ทั้งๆที่เขาสามรถรวบรัดได้แต่ไม่ทำ ขนาดเนยถูกยาคุณน้องไปฉวยโอกาส ได้ใจมากเลยคะ ถึงจะมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวแต่เขาให้เกียร์ติผู้หญิง แม้ว่าถ้าเนยเลือกเลแวนซ์จะมีอุปสรรค์ก็เถอะ แต่รู้ว่าเลแวนซ์จะต้องปกป้องเนย ส่วนอิซัสเขาได้ใจเพราะเป็นผู้ใหญ่กว่า เถื่อนกว่า เลวกว่า(=_,=) โดนใจสาวๆ แต่ไม่ค่อยถูกชะตาเลย เพราะเขาให้เนยมาเป็นตัวแทนของผู้หญิงคนหนึ่ง ใช้การตีตราจองเนยโดยเจ้าตัวไม่สมัครใจ แถมใช้กำลังจะปู้ยี่ปู้ยำเนย เห็นว่าฉีกเสื้อเขาแล้วทำให้เขาขยับไม่ได้ แต่ยอมรับเลยว่าพี่แกคงเด้ดถึงทำให้เนยอยาก อิอิ เราชอบตอนที่พูดกับเนยว่า ถ้าอยู่ในวังอาจเป็นภรรยาของใครหลายคน แต่กับเขาจะเป็นแค่หนึ่งเดียว แต่ว่าน้องเลแวนซ์เองก็เด็ดดวงกว่ากล้าแหกกฏเพื่อเนย  o13

พอมารู้ว่าหลังจากที่เนยกลับมาวังแล้วถูกใส่โซ่ ในใจเราคิดเลยว่ามันแย่แน่ๆ แบบนี้ก็เข้าทางอิซัสสิ เนยจะหนีไปไหนไม่ได้ถ้าอิซัสเข้าหาตอนที่เลแวนซ์ไม่อยู่ มันจะเป็นฝันร้ายของเนย ถ้าตอนนั้นอยู่ในสภาพพร้อมที่จะมีลูกแล้วคนที่ทำไม่ใช่เลแวนซ์มันจะน่าปวดใจไม่น้อย เราไม่อยากให้ฉากแบบนี้เกิดขึ้นกับเนยเลยคะ ดูท่าทางฉากนี้อาจจะมีได้ในอนาคต เป็นไปได้ก็ไม่อยากเห็นฉากสะเทือนใจฉากนี้นะคะ ถ้าใจเนยไม่ได้รักอิซัสด้วยแล้ว เหมือนมุยตีตนไปก่อนไข้เลยคะ แต่ฉากนี้มันผุดขึ้นมาในหัวจริงๆ ทำให้นึกถึงการ์ตูนเรื่องเก่าๆเรื่องหนึ่ง อ่านแล้วเจ็บที่ใจไม่หาย

ก็ไม่อยากให้น้องเนยเปลืองกายเปลืองใจนะคะ ขอให้รักมั่นคงกับเลแวนซ์ ถึงแม้จะมีอุปสรรค์หนักๆก็ตาม ฮา จะรอติดตามภาคสองคะ :mc4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 11-02-2012 18:01:20
สนุกมากเลย จะไม่มาต่อแล้วเหรอคะ

ยังไม่อยากให้จบอ่ะ  :o12:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 11-02-2012 18:50:54
จบซะเเล้ววว เพิ่งมาเอง



ยังไม่ได้ ..  กันเลยอ่ะ 



ตัดจบซะเเล้ว 



จะรอน่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: express_men ที่ 03-03-2012 21:31:27
รอติดตามภาคต่อไปนะครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: wasawath ที่ 04-03-2012 21:26:43
รอตอนต่อไป ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: The_Beggar ที่ 10-03-2012 00:21:30
 o13 o13เรื่องนี้สุดยอด
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 10-03-2012 04:12:17
สนุกอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 10-03-2012 13:21:14
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆ  ขอร้อง  !!!!   พลีสสสสสสสสสส
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 10-03-2012 22:57:05
รอภาคต่อไปอยุนะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนน้า
 :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 25-04-2012 08:04:33
เงิป
แล้วจะได้อ่านต่อเมื่อไหร่เอ่ย
ตัดจบแบบค้างคามากๆเบย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 04-05-2012 11:15:31
รอภาคต่อไปคะ แต่งต่อเถอะน๊าาาา พลีสสสสสส
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 04-05-2012 17:04:38
หึงซะแล้วคนดี
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 04-05-2012 17:11:13
รุนแรงมาก 55555555555
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 04-05-2012 18:43:10
จบแล้ว?หรือยังไงคะเนี่ย แล้วภาคต่อจะยังไงละคะเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mulli ที่ 05-05-2012 14:16:57
รอด้วยใจร้อนรนสุด มาต่อโวยๆนะเจ้า  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: yoyo ที่ 29-05-2012 10:26:13
อยากอ่านเรื่องนี้ต่อเหมือนกัน
ช่วงนี้คุณ nariza ยุ่งๆอยู่รึเปล่าเอ่ย คิดถึงนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: MADWHALE ที่ 31-05-2012 20:35:34
ท่านซาอิทจะเอาน้องเนยไปไหน ><
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-06-2012 08:09:44
ไลค์จ้าๆๆ o13 o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 26-06-2012 00:01:25
สนุกจ้า อ่านรวดเดียวจบ o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nampo ที่ 26-06-2012 08:25:41
 o13 สนุกครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: uoupoptot ที่ 28-06-2012 16:48:22
จบได้ไงงะ *0* กำลังเข้มข้น >O<
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 11-11-2012 21:57:04
ห๊ะ !!! จบแล้วหรอ ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย  :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

รอภาคสองว่าจะเป็นไงต่อไป  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ซาซ่าแกอย่านะเว้ย ไม่งั้นมีกระทืบ  :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:  :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:  :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 12-11-2012 00:16:28
 :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 12-11-2012 21:56:31
รอภาคสอง o15
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 13-11-2012 11:32:32
รออ่านภาคสองจ้าาาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: `ลoงสิจ๊ะ™ ที่ 17-11-2012 10:24:32
อ่านแบบย้อนหลัง แบบว่าได้หลายรถชาติ  :impress3:

แต่น้นแหละ แบบนี้น่าติดตามดี

รออ่านภาคต่อคะ :bye2: o13
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: OuOkung ที่ 17-11-2012 22:00:18
ภาคสองๆๆๆ อยากอ่านต่อนะ
เรื่องนี้น่ารัก ><
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Gnannanz ที่ 17-11-2012 23:16:31
เห้ยยยยยย เราเพิ่งมาอ่าน
พอตัดจบปุ๊บ เงิบแดก -0-
จบได้ไง 5555555555
ขอภาคสองรัวๆค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: natzajavoi ที่ 21-11-2012 05:42:50
 :impress2: รอภาคต่อนะครับ สนุึกมากเลย ^^
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 22-11-2012 19:36:01
จบภาคซะงั้นอ่ะ :a5:
สนุกดี ฮาเนยตลอด  :m20:
+1 โลด  อยากอ่านต่อแล้ว
ภาคสองต่อที่เดิมหรือที่ลิงค์ใหม่อ่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 26-11-2012 00:56:40
อุ๊ย ก้อว่าอยู่ ทำไมจบเร็วจัง จบภาคนี่เอง
สนุกคะ จากใจจริงเลย ไม่มากไม่น้อยเกินไป
หวานๆ หื่นๆ จั๊กจี้นิดๆ ทุกอย่างลงตัวคะ
รอแรงบันดาลใจมาต่อนะคะ :) บวกหนึ่งคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 06-01-2013 22:43:40
ปีใหม่แล้วขอ ภาค 2
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: vassalord4822 ที่ 07-01-2013 01:34:56
 :mc4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 08-01-2013 17:44:53
ตัดจบเร็วจริงๆ  :z3: จะรอภาคต่อไปนะคะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 13-01-2013 18:34:45
ตัดจบได้โหดมาก :really2:
 
ถ้าเกิดว่ามีภาค 2 จะตามไปติดตามนะครับ

ขอบคุณมากๆนะครับ :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 15-01-2013 02:15:35
กรีดร้องงงงงง ไม่ค่อยได้อ่านแนวทะเลทรายสักเท่าไหร่
แต่หลายอย่างในเรื่องดูลงตัวมาก

สั่งอาหารด้วยพิซซ่า วอชิงตัน ดี ซี ทะเลทราย เจ้าชาย
ฮาเร็ม กองโจรทะเลทราย ผู้ชายท้องได้ การประมูล !!

อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ไม่น่าเข้ากันได้แต่ลงตัวสุด ๆ  o13
เยี่ยมค่ะ ตัดจบภาคหนึ่งแบบนี้แล้ว ขอต่อภาคสองด่วนค่ะ
อย่าดองเลยนะคะ  o18

ตอนอิซัสเปิดตัวมาชอบมาก !!  :-[
คิดว่าน่าจะเป็นพระเอก แต่พออ่านมาเรื่อย ๆ เลแวนซ์น่าจะเป็น
พระเอกที่ลงตัวแล้วล่ะ ถ้าภาคสองมีจริง (ได้อ่านจริง)
หวังว่าอิซัสคงจะเป็นพระรองที่แย่งซีนพระเอกหน่อยนะคะ
(จริง ๆ ตอนนี้ก็เชียรทั้งคู่แต่เลแวนซ์แอบทำตัวน่ารักกว่านิดนึง ก็บทเยอะกว่านี่นา)
คิดอยู่ว่าถ้าอิซัสทำตัวแบบลอบไปเป็นชู้กับเนยจริงแล้วท้อง
คงมีฮา คนอ่านคงกรีดร้อง เลแวนซ์คงอาการนี้  :m31:

อยากอ่านต่อพลีสสสสสสสสสสสสส
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: shibuya ที่ 25-03-2013 19:02:47
 :sad4: :sad4: :sad4:

มานั่งรอ ภาค 2 ด้วยคนจ้าาา...


รอแล้ว...รออีก 55 ไม่เป็นไร...เค๊ายอมมม
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: loveyou15379 ที่ 25-03-2013 23:00:11
จิ๊กกก จบแล้วววว  :a5:  o22

ค้างอ่า รอภาคต่อไปนะค่ะ  :dont2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห
เริ่มหัวข้อโดย: love2you ที่ 26-03-2013 01:11:26
พึ่งอ่านอินโทรเองค่ะ เนื้อเรื่องแปลกดีจัง เป็นอนาคตอีกตั้งนานแน่ะ น่าสนใจดี ขอติดตามให้กำลังใจด้วยคนนะคะ ^^

ว่าแต่อิตาลุงของเนยนี่ยังไง เห็นแก่ตัวจริงนะ ขายได้แม้กระทั่งหลานของตัวเองเพื่อความอยู่รอด -"-
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: MaYoonHo ที่ 26-03-2013 21:24:34
ง๊าก!!!! จบภาค ฮึก มาอ่านตอนที่เค้าจบแล้วงื้ออออเนยดื้อมาเลย
แสบมาก รั้นมาก เรื่ งนี้นี่เดาๆม่ค่อยถูกว่าใครเป็นพระเอกแต่ตอนนี้คิดว่าน่าจะรู้แล้ว ฮาาาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: aimjungna ที่ 27-03-2013 10:13:37
เพิ่งเข้ามาอ่าน
อยากทราบจังว่าจะมีภาคต่อหรือเปล่า *0*
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 28-03-2013 10:15:17
เรื่องนี้สนุกมากเลยนะคะชอบจารีฟอะ แต่จบภาคนี่คือมีต่ออยู่ใช่ไหมคะ อยากอ่านต่อมากเลยอะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 28-03-2013 11:03:13
ภาคต่อเรื่องนี้คนแต่เค้าแต่งแล้วรึยังค่ะ
แล้วใช้ชื่อเรื่องว่าอะไรเอ่ย อยากอ่านมากกกกก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 28-03-2013 12:02:43
อยากอ่นต่อคะ กำลังมันส์
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 31-03-2013 14:14:56
 :z3: :z3: -*-

ภาคต่อไปจะมีไหม
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: asmar ที่ 05-04-2013 04:51:24
รอน้า :hao5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: shibuya ที่ 21-04-2013 13:35:31
 :เฮ้อ:

รอๆๆๆ ภาคต่อไป สนุกดีค่ะ..แต่เมื่อไร ภาค 2 จะมาอ่าาา??

หรือมาแล้ว แต่เค๊าหาไม่เจอเอง ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: AlchemisT-Toey ที่ 22-04-2013 01:54:40
ว้าวๆๆ ตอนแรกน่าสนใจสุดๆๆ อยากรู้ต่อจากนี้แล้ว
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: AlchemisT-Toey ที่ 22-04-2013 02:09:29
นี่จะพากันไปอีกแล้วใช่มั้ยคะ ไปเลยค่ะพาไปเลย ชอบกลิ่นอายเรื่อวแนวนี้อ่ะ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: orra ที่ 25-04-2013 03:16:34
 o13ชอนิยายที่นายเอกมีลูกอ่ะ แต่หาอ่านยาก  นี่เป็นอีกเรื่องที่สนุก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: pee122 ที่ 13-05-2013 22:17:09
 :bye2: o13 o13 o13 :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: KaniSui ที่ 06-06-2013 02:07:41
งื้ออออออออ ชอบจังเลยค่ะ ชอบจังๆๆ

อยากอ่านมาก คนเขียนหายไปไหนคะ
ภาคต่อนี่นึกแล้วคึกเลยนะ ต้องสนุกมากแน่ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 06-06-2013 12:09:03
 :a5:

อะไร...จบภาค? งื้ออออออออออออออออออออออออ  :serius2: :ling1: :katai1:
แล้วก็ไม่มาต่ออีกเลยยยยยยยยยย แง๊ :o12:
คนเขียนกลับมาเเต่งต่อสิคะ หรือไม่ก็ขอให้บอกกล่าวกันบ้างก็ยังดีอ่าาาาาาาาาา
 :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 07-06-2013 12:53:46
จบภาค!!!!!!!     :z3:
จะมีตอนต่อไปใช่มั้ยอ่าาา   :hao7:
สนุกอ่ะๆ ทำภาคต่อนะน๊าาา   :mew2:
 :bye2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 09-06-2013 10:07:28
เรืี่องนี้สนุกไม่แพ้เรืี่องอื่นเลยค่ะ ติดตามช้าไปหน่อย
ภาคแรกนี่เริ่มต้นชีวิตหนูเนยก็ทรหดเหลือเกิน
รอดจากปากเหยี่ยวปากกามาได้ถือว่าโชคดีมากแล้ว
ศัตรูก็มีทั้งคนนอกคนใน คนนอกน่ะไม่เท่าไรหรอก
ถ้าไม่ออกไปเพ่นพ่านก็คงไม่มีใครทำอะไรได้แน่
แต่คนในนี่สิกะจะเล่นกันให้ถึงตาย ช่างน่ากลัวจริงๆ
จะมีภาคต่อไปไหมคะ จะรอลุ้นไปกับหนูเนยและเจ้าชาย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: sweetbasil ที่ 30-06-2013 12:35:19
 :pig4: สนุกมาก
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Magis ที่ 02-07-2013 20:21:47
จะรออ่านภาคต่อไปนะครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: BeauBeeiiz ที่ 03-07-2013 22:01:46
เง้อ จบแล้วอ่ะ ยังค้างคาอยู่เลย

สนุกมาก อ่านไปขำไป นายเอกน่ารักอ่ะ

ตามล่าหาภาค 2
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 16-07-2013 11:32:17
ห้ะ?!!!!!!! จบภาค?!!!!! เกร้ดดดดดดดดด ค้าง!!!!!!!!!!!  :katai1: :katai1: :ling3: :m31: :m15: :o12: :heaven





ภาคสองอยู่หนายยยยย?!!!!!!!!!!!  ติดเรื่องนี้มาก!!!  :ling1: :ling1: :ling1: :z3: :z13:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 16-07-2013 11:44:32
ชอบแนวนี้มากจริงๆ เป็นคนชอบอ่านแนวทะเลทรายแบบนี้อ่าา หาเรื่องที่เกี่ยวกับทะเลทรายแบบนี้มานาน เจอบางเรื่องก็สนุกมากกกกก แต่มาต่อไม่จบ บางเรื่องก็แนวทะเลทรายแต่พล็อตไม่ค่อยถูกใจ จนมีเพื่อนแนะนำเรื่องนี้มา พออ่านแล้ว..... มันใช่อ่ะจ๊อด! ชอบแนวนายเอกท้องได้ ชอบแนวทะเลทราย มาเจอเรื่องนี้ เป๊กเลยซาร่า!! มันใช่! มันใช่!! ยิ่งอ่านหัวข้อบอกว่าอัพตอนสุดท้ายแล้ว ไอ้เราก็นึกดีใจ ในที่สุดก็เจอเรื่องที่ทั้งตรงสเป๊ก แถมยังอัพจบแล้วด้วย สวรรค์จ้า แต่พออ่านไปอ่านมา เอ๊ะ อ่านถึงหน้านี้แล้ว มัจเหลืออีกไม่กี่หน้าเองนะ เรื่องยังดูไม่ถึงจุดไคลแม็กเลย อะไรก็ดูยังไม่ลงตัว ก็เลยอ่านไปเรื่องๆ จนได้พบความจริงว่า มันมีภาคต่อ...............   :a5: o22 :z6: :z3: :z13: :heaven

ฉันยังต้องรออีกนานมั้ย ต้องรอเธออีกนานมั้ย ถึงจะได้เจอภาคสอง ที่เธอเคยบอกไว้  :katai1:

รักและห่วงใย ยังเฝ้าคิยภาคสองเสมอมา จิบิกุ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 27-07-2013 08:00:19
 :sad4: :sad4: :a5: :a5: o22 o22 o22 :z3: :z3: :z3: :seng2ped: :seng2ped: :mew6: :mew6: :mew5: :katai1: :katai1: :ling2: :ling2: :ling2: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 13-09-2013 15:58:55
 :o12:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: N-T ที่ 25-09-2013 19:21:12
 :hao7:

สุดยอดเลยเรื่องนี้ จริงๆแล้วแต่งเรื่องไหนออกมาก็สุดยอดหมดเลยค่ะ

จะมีสามีสองคนรึปล่าวน้อ :hao3:

เรื่องนี้ก็รอต่อๆไปค่ะจะว่าไปก็ 2 ปีแล้วเนอะอิอิ :mew6:

รึว่าไปแอบแต่งไว้ทีลิ้งอื่นนะ o22

จะติดตามต่อๆไปค่ะ :mew3: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 29-09-2013 22:58:53
ภาค 2 มายัง ค้างงงง

รออยู่นะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Mimin ที่ 04-10-2013 17:39:48
รอ ภาคสองคร้า  :hao5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Cheese[C]ake ที่ 06-10-2013 23:44:49
 :m15: ภาคสองอยู่ไหนจ้า

 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: vevi ที่ 23-10-2013 20:40:31
จบซะแล้ว ยังไม่มีภาคต่อออกมา จินตนาการกันต่อไป
น้องเนยยิ่งอ่านก็ยิ่งน่ารัก แต่นายเอกของเราสมบุกสมบันมากมาย
ขยันหนีซะเลยเกินให้คนอ่านลุ้นตลอดเวลาเลย 555
พระเอกเลแวนซ์ก็เก่ง และ เท่ห์สุดใจจจจ  กำลังเข้าใจกันเชียว   :L2:
อยากให้หนูเนยเป็นพระชายา อยากเห็นลูกๆของคู่นี้อ่ะ

ขอบคุณผู้เขียนคะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 06-11-2013 23:27:32
 :a5: o22 o22 o22 o22

อยากอ่านภาค2 ต่อ อ่า กำลังเข้มข้น

คนเขียนยังจะมาแต่งต่อมั้ยค้าาาา  :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nichytaec ที่ 08-11-2013 20:26:40
เอ่อะ...มาลงชื่อขอภาคต่อด้วยคนค่ะ ผ่านมานานแล้วคนเขียนยังหาแรงบันดาลใจอีกเหรอคะ แงๆๆๆๆ เสียดายจังกำลังสนุกก็สะดุดแล้วอะ แถมทิ้งค้างได้น่าเจ็บปวดที่สุดเลย เป็น 10 วันของเนยที่แสนจะยาวนาน เฮ้อออออ~ แลดูนายเอกของเราจะมีคนหมายตาเยอะเหลือเกิน แล้วอย่างนี้จะอยู่รอดถึงตอนอวสานไหมคะเนี่ย อ๊ากกกกกกกก อยากรู้จัง ถ้ามีภาคต่ออย่าลืมกระจายข่าวนะคะ จะไม่พลาดเลยค่ะ

ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 09-11-2013 23:47:11
อ่านรวดเดียวจบเลย
ทำไมตัดจบภาคฉับอย่างนี้อ่า
เนยยังบริสุทธ์ผุดผ่องอยู่เลย
น่าสงสารจารีฟที่ต้องรอ10วันอันยาวนานมาก
มาต่อภาคต่อไปไวไวนะ รอรอรอ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mu_mam555 ที่ 20-11-2013 22:14:23
อ๊ากกกกกก อยากอ่านภาค 2 จังค่าาาาา รีบๆมาต่อนะ
มาต่อแล้วบอกกันด้วยนะคะจะรีบตามไปอ่านเลยยยย

 :m5:   :impress:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: pulovely ที่ 21-11-2013 12:48:48
เรื่องนี้สนุกมาก แม้จะยังไม่ถึงจุดไคลแม็กซ์ของเรื่อง

อยากอ่านตอนที่นายเอกท้องได้ คงเป็นอะไรที่วิเศษมากๆ



รอคนแต่งนะคะ รออ่านอยู่เสมอ  พร้อมอัพเมื่อไรบอกด้วย จะรีบมาอ่านทันที

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 21-11-2013 23:15:24
เพิ่งมาอ่านสนุกมาก

ว่าแต่ภาค2มายังครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 20-12-2013 10:08:40
เพิ่งอ่านจบ
อยากอ่านภาคสองต่อง่าาา  :z3:

อย่างน้อย ๆ ก็ได้รู้แล้วว่าใครเป็นพระเอก  :mew1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 19-02-2014 20:09:49
อาห์...สงสัยเราคงเป็นชนกลุ่มน้อยเร่ร่อน ที่ชอบการช่วงชิง ตีตรา และเชียร์มวยรอง
เพราะสนใจ Ghalib Ghabi Ezas มากกว่าเจ้าชายเด็ก ส่วนตัวรู้สึกว่าวิถีข้นมากกว่า
ถ้าเรื่องนี้มาสาย SM ซักหน่อย อีซัสคงไม่พลาดตำแหน่งพระเอกกระมัง 555
เสียดาย เสียดาย . . //อยากรู้ภาคต่อเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 12-03-2014 15:04:44
งง  จบและหรอ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: benji ที่ 14-03-2014 21:02:20
โอยยยยย ตัดจบแบบนี้ คนอ่านก็เงิบเลยสิงานนี้  :katai1:

เราก็เป็นหนึ่งในชนกลุ่มน้อยเร่ร่อน ที่เชียร์ อิซัส สุดใจขาดดิ้นเลยนะ

ถึง เลแวนซ์ จะดูรัก และจริงจังกับ เนย ก็เถอะ  เราเห็นว่า ครอบครัวนี้เห็นแก่ตัว

วิธีการหา ผู้ให้กำเนิดทายาท มันรับไม่ได้อ่า

แล้วถ้า เนย ไม่มีลูกผู้ชายซักที กี่คนๆก็เป็นผู้หญิงหมด ชะตากรรมของ เนย กับ เลแวนส์ จะเป็นอย่างไร

เนยก็ต้องรับใช้ราชวงศ์ รวมถึงพระญาติทุกคนที่เรียกหา โดยขัดขืนไม่ได้แบบ คาริค ตอนแรกอะเหรอ

แล้วเลแวนส์ ก็จะไม่ได้เป็นสุลต่านช่ายมะ  เหอะๆ ไม่สนับสนุน ให้เนย เป็นสนมเอกโดยเด็ดขาด

เราจำคำที่ อิซัส พูดกับเนย ได้นะ  ถ้าจะต้องไปรับใช้คนทั้งราชวงศ์ มาเป็นของ อิซัส คนเดียวดีกว่า o13

รีบๆหาแรงบันดาลใจให้เจอนะ นี่ก็สามปีแล้วเน้อ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 13-04-2014 13:24:29
ขอสามคำ

ค้าง มาก มาย

มาต่อไวนะขอรับ

อยากรู้เรื่องราวต่อไปแล้ว

หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 25-07-2014 23:24:56
จบแบบนี้บอกได้คำเดียว ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง    :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:


มาต่อภาค 2 เร็วๆๆๆน้าาาาาาาาา    :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: numildkub ที่ 26-07-2014 05:23:04
มาต่อเร็วๆนะค้า
รอน้องเนยโดนจิ้มอยู่ :hao6:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Maxshu ที่ 02-09-2014 21:59:27
หาเจอแล้วววว เรื่องที่ดราเคยอ่านมาเมื่อ2ปีก่อน
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: keinoo ที่ 16-09-2014 23:54:26
กรีสสส ทำไมชั้นพึ่งมาอ่านนน  แล้วจะมีภาค 2 ป่าวหนอ  :hao5:  :hao5:
แบบว่าชอบอิซัส...กรีสสสส :ling1:  :ling1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 17-09-2014 07:30:06
คนเขียนบอกจบ แต่ความรู้สึกของคนอ่านมันยังไม่จบ มันเหมือนพึ่งเป็นการเริ่มต้นนะคะ
ลูกยังไม่มี สัมพันธ์ทางกายกับเลแวนซ์ก็ยังไม่มี ราตูก็ยังคงมีแผนร้ายอยู่ อิซัสก็ยังคิดจะมาทำร้าย แล้วมันจบตรงไหนคะเนี่ย
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: minniez ที่ 19-09-2014 21:48:33
ภาค 2 อยุหนใด ต่อเหอะนะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 04-10-2014 19:19:17
อว๋าย  จะเริ่มปฎิบัติการ  "ปั๊มลูก"
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูน้อย ที่ 18-10-2014 15:58:52
จบ?


อ่านไปแล้วเหมือนถูกพลักลงเหว แบบไม่ทันตั้งตัว


เหมือนยังไม่จบนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: pe-ar ที่ 20-10-2014 02:10:22
นี่ ฉัน  พลาดดดดดดดดดดดดดดด  สินะ

แล้วภาคต่อไปอยู่ไหน ??

แงๆๆๆ  แบบนี้ไม่น่าเรียกจบภาคน้าา  มันค้างคา ไปทุกอย่างอ่ะ :katai1: :mew5:
เหมือนกับว่าเป็นแค่อารัมภบทของเรื่องเอง

ของจริงกำลังจะเริ่มต้น ไม่ใชรึ ??

ยังม๊โอกาสจะได้อ่านภาคต่อไปมั้ยครับ ??
 :hao7: :ling1:

บอกเลย ว่า ชอบแนวเรื่องของคุณมากอ่ะ  :impress2: :-[

ยังไงก็ ถ้านึกขึ้นได้ มาต่อ ก็ดี เน้อออ   :katai2-1: :mew6: :mew1:
เรื่องนี้ด้วย  ลำนำรักสีเพลิง  เค้าปลื้มเรื่องนี้มากอ่ะ :L2: :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: yaoisamasang ที่ 05-11-2014 00:26:14
รอ ภาค ต่อ ค่าาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 25-11-2014 21:33:36
ขออีกๆๆๆๆๆ ขอยาวกว่า กำลังสนุก กำลังจะพีค  :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: dadar29 ที่ 27-05-2015 07:54:32
 :m16: เลิกเขียนแล้วเหรอค่ะ.....


เสียใจอ่ะ.......
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: beautifulmind ที่ 28-05-2015 16:54:18
รอนะคะ :katai4:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 22-07-2015 11:32:30
อ่านจบถึงตอนสุดท้ายก็ยังรู้สึกค้าง ๆ อยู่
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: tsubasa_6927 ที่ 28-07-2015 19:56:50
อะ... ตัดจบรึคะ :katai1:
คือเข้ามาอ่านแบบรวดเดียว แล้วก็จบแบบงงๆ
แต่แบบ งือออออ อยากอ่านอ่ะ ค้างอ่ะ แต่ก็เข้าใจถ้าอยู่ๆแต่งแล้วไฟหมดน่ะค่ะ
เอาเป็นว่าภาวนาให้มีภาคต่อละกัน :katai5:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 17-11-2015 14:17:19
กลับมาอ่านอีกรอบ
ก็ยังชอบเนยเหมือนเดิม
เวลาอยู่กับจารีฟน่ารักมาก
ชอบคู่นี้มากๆๆๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: aun.kimjae ที่ 06-12-2015 15:21:41
สนุกมาก น่าติดตามสุดๆ มาต่อเร็วๆนะค่ะ :mew2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: sawapalm ที่ 06-12-2015 18:04:47
รอภาคต่อปายยยยยยยยยยยยยยย  :ling1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 06-12-2015 22:09:52
ตอนต่อไปมาหรือยังครับ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าหญิงในเงามืด ที่ 07-12-2015 11:02:39
ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ สนุกนะโครงเรื่องการดำเนินเรื่องอาจทีหลุดๆไปบ้างแต่ก็ดึงมาได้ แต่ที่ไม่เข้าใจเลยคือจบภาค นี่จบยังไงคะ? คือเข้าใจว่ากำลังจะถึงไคล์แม็กซะอีก แต่ดันจบเฉย คือภาคนี้ไม่มีไคล์แม็กหรือยังไงค่ะ? งง? เสียดายเรื่องจริงๆค่ะ ยังไงก็สู้ๆแต่งต่อละกันนะค่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: juiilann ที่ 26-01-2016 10:15:00
 :sad11: จบภาคแรกไปแบบงงๆ สรุปเค้าก็ยังไม่ได้กัน ฮือ
อยากให้เนยได้อยู่อย่างมีความสุขไวๆจังค่ะ จริงๆห่วงตอนท้องมากกว่าตอนไม่ท้องอีกอะ ตัวร้ายก็อยู่รอบตัวเยอะเหลือเกิน พระเอกแถบทะเลทรายก็ช่างขี้โมโหเสมอต้นเสมอปลาย คิดแล้วเหนื่อยใจล่วงหน้าไปก่อนเลยได้ป่ะ ถ้าเนยโดนลอบเข้าหาจริงๆถึงไม่สมยอมเค้าว่ามันก็คงเป็นเรื่องขึ้นมาอยู่ดี รอภาคสองนะคะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nongmimilk ที่ 14-02-2016 20:13:38
รอภาค2อยู่นะค่ะ :mew6: :เฮ้อ: :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: yin ที่ 23-02-2016 22:05:38
แต่งดีมากเลย อยากรู้ภาคต่อไปเร็วๆจังเน้อ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: junning ที่ 23-04-2016 19:29:02
 :z2: yo
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: junning ที่ 24-04-2016 13:54:50
 :hao7: :hao7: :hao7: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: junning ที่ 24-04-2016 13:59:33
 :really2: :z3:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 08-05-2016 15:37:31
 :impress2:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 08-05-2016 16:32:06
รอภาค2ฮะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Mitnai ที่ 14-05-2016 21:36:01
เป็นเด็กนิสัยเสียคนนึง ที่ถ้าพระเอกเป็นคนที่ไม่อยากให้เป็น อินี่จะไม่อ่านอีกเลย
เชียร์อิซัสสุดสวาทขาดใจดิ้น ซนข้ามมาอ่านตอนจบ น้องเนยดันพบรักกับเลแวนซ์ ช้ำใจมากค่ะ เลิกอ่านเลย
ผู้เขียนเขียนได้ดีมาก แต่เป็นเราเองที่ทำพลาดไปอย่างแรง นิสัยนี้แก้ไม่หายจริงๆค่ะ
ขอโทษสำหรับการที่เราอ่านไม่จบ และขอบคุณสำหรับนิยายดีๆที่เราอ่านไปครึ่งเรื่องนะคะ ♥
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 16-05-2016 14:50:00
ดูน่าสนใจดี  :กอด1: ชอบแนวแฟนตาซีอนาคต
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: God ที่ 15-06-2016 21:39:14
หนูเนยลูก หนูไปเป็นเมียโจรอิซัสเถอะ ไม่วุ่นวายมากมายขนาดนี้
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 05-09-2016 18:19:07
เอ้า จบภาคแรกแบบงงๆ
ละภาคสองอยู่ที่ไหนอ่ะ
มีต่อมั้ยเนี่ย
คืออยากอ่านต่อมากอ่ะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Pramooknoi ที่ 16-10-2016 22:14:10
ไม่น่าหลงเข้ามาอ่านเลย. ปูเรื่องซะดี น่าติดตาม. แต่จบตอนแบบนี้ไม่ไหวนะ  :seng2ped: :mew5: :serius2: :angry2: :fire:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 03-11-2016 23:37:26
สนุกน่าติดตามมากค่ะะะะ
ยังไงก็รอภาค2อยู่นะคะ สู้ๆค่าาา
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: bb2mimberry ที่ 01-04-2017 10:57:46
รอภาคสองอย่างใจจดใจจ่อค่าาาา :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Palita mew mew ที่ 05-04-2017 14:40:09
คืออะไร อย่างนี้ไม่เรีบกจบนะ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: mucan99 ที่ 05-04-2017 15:16:34
ดูโหดจัง ท่าทางจะไม่น่ารอดเลย-*-
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Siran ที่ 17-04-2017 23:49:04
โปรดอย่าทำให้ฉันค้างอย่างนี้เลยย  :hao5:
รีบมานะคะ รอที่จะอ่านต่อไม่ว่าจะภาค 2 ตอนพิเศษหรืออื่นๆ  :laugh:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Petit.K ที่ 07-06-2017 08:38:51
สนุกมาก ปูเรื่องดีมาก น่าติดตามสุดๆ กำลังสนุกเลย แต่เสียดายที่ตัดจบไปนะ งื้ออออ อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อ พล็อตยิ่งน่าสนใจอยู่ ฮืออออออ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Timber ที่ 20-11-2017 13:16:50
 :m20:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 22-11-2017 20:43:48
 :katai1:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 23-11-2017 01:16:42
เรื่องนี้จำได้ว่าเคยอ่านเมื่อหลายปีมากแล้ว ส่วนภาคสองไม่เห็นแม้เงา หายสาปสูญไปเลย เป็นนิยายที่สนุกมากนะ ภาคแรกก็ตัดจบไปดื้อๆซะงั้น ทุกวันนี้ยังรอคนเขียนอยู่เสมอ กลับมาเขียนให้จบน้า บอกเลยว่าสนุกมาก อิอิอิ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nbear ที่ 29-11-2017 12:21:35
 :katai1: :katai1: :katai1:
ทำร้ายยย ตัดจบ
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 14-09-2018 13:41:22
มันจะงงหน่อย ๆ  :m28:
หัวข้อ: Re: มนตราทาสบำเรอ ตอนที่ 15 หวั่นไหว 1/6/11(P25) อัพตอนสุดท้ายแล้ว รบกวนย้ายไปห้องจบแล้วให้ด้วยคะ
เริ่มหัวข้อโดย: nonocong ที่ 19-07-2019 00:11:41
รอมาหลายปี ไรเตอร์ท่านนี้ก็เงียบหายไป หรือเกิดอะไรขึ้นครับ :z13: