-
ตอนนี้ผมประสบปัญหาอย่างหนัก ไม่รู้จะไประบายที่ใหนแล้ว
เชื่อมั้ย เมื่อ 3 วันก่อนผมคิดจะฆ่าตัวตายเลยนะ
เรื่องมันเกิดเมื่อ 3 วันก่อน วันพุธครับ
ผมมีเพื่อนสนิทอยู่ 4-5 คน มันชื่อ(ขอเป็นชื่อจริงเลยนะ ผมอยากระบาย ขอระบายหน่อยเหอะ)
ไอ้บอล ไอ้บีม ไอ้ต้อง กาก้า และอีกคนไอ้นิ
คนสุดท้ายนี่เป็นคนที่พิเศษที่สุดดของผมก็ว่าได้ บอกตรงๆ ว่า ผมรักมันมาก รักถึงขนาดชีวิตกูก็ให้มึงได้
แต่ไม่รู้ว่ามันจะรู้รึเปล่า เพื่อนผมรู้หมดว่าผมเป็นอะไร แต่ว่าไม่รู้ว่าผมคิดอะไรยังไงกับใคร
วันนั้น วันพฤหัสตอนบ่าย ๆ ผมนั่งเล่นกันอยู่ที่ ร้านเกมส์ข้าง วิทลัยเทคนิค ผมนั่งกัน 5 คนมีผม ไอ้ต้อง ไอ้กาก้า ไอ้นิ ไอ้บีม
นั่งคุยกันไปเรื่อย ยัน 4 โมงเย็นกว่า ๆ ไอ้ต้องกะ ไอ้กาก้า ก็กลับบ้านก่อน ส่วนไอ้บีมมันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็ไปดูที่ขายของก่อน
คือผม กับ พวก ลงทุนทำร้านขายกระเป๋า ผู้หญิง ร้านเล็ก ๆ ที่ตลาดเพชรไพบูลย์น่ะครับ
แล้วจะมาใหม่ ตอนนั้น ผม กับ ไอ้นิ ก็นอนเล่นอยู่ บนชั้นลอยของร้านนั่นแหละ ผมอยู่กันสองคน บอกตามตรง ผมเกิดอารมณ์ขึ้นมา
เลย คิดว่า จะ make love กะไอ้นิมัน ที่จริง ผมกับไอ้นิ ก็มีอะไรกันมานานแล้วล่ะครับ แต่ขอเอาไว้ค่อยเล่าดีกว่า เพราะ มันยาว
มากจริง ๆ ถ้าใครอยากรู้ก็บอกผมละกัน ผมจะลงให้
ผมก็เริ่มเล้าโลมไปเรื่อย ๆ แล้วออรัลเซ็กส์ ให้มัน ผ่านไปประมาน 20 นาที
ไอ้บีมมันมาตอนใหนไม่รู้มัน มันมาเห็นตอนผมออรัล ให้ไอ้นิมัน มันร้องเฮ้ยออกมาลั่น
ผม กับไอ้นิ ตกใจสุดขีด โดยเฉพาะไอ้นิ หน้ามันช้อคเลย
ผมหยุด เลย
เห็นไอ้บีมยืน ช้อค อยู่ตรงบันไดขึ้นชั้นลอย
ผมมองไอ้นิ เลยบอกมันเลยว่า มึงไม่ต้องห่วง กูไม่ทำให้มึงเดือดร้อนแน่
เย็นวันนั้น ผมไปกินเหล้า เครียดมาก เมาได้ที่จำได้ว่า ผมส่งข้อความหามัน ขอโทษไอ้บีมหลายฉบับ
จำได้ลางๆ ว่าไอ้นิ กะไอ้บีม โทรมาว่าอะไรไม่รู้ แต่บอกว่า ผมคุยไม่รู้เรื่อองแล้ว ไห้คุยกัน พรุ่งนี้ มั้ง
วันต่อมา ผมนั่งเครียดมาก มานั่งกินเหล้าคนเดียวแถว ๆ ถนนบุพผา กินไปเกือบหมดขวดได้ บอกตรง ๆ นะผมเมา รู้เลยว่า เมา เลย โทรให้เพื่อนสนิท ที่เป็นผู้หญิง มารับที
ชื่อ เตย เตยมารั ตอนผมนั่งร้องให้มั้งนานเท่าใรไม่รู้ รู้อีกที ผมอยู่ที่บ้านเตย ตอนบ่ายมีเรียน ผมเลยบอกมันว่า จะไปเรียน ไปส่งหน่อย ยังมีสติอยู่
เพราะ ไอ้นิมันโทรบอกผมว่าจะมารอผมที่ร้านเดิม ผมก็มารอ แต่ไร้วี่แววของมันเลย
ผมเลยเดินเข้าวิทลัย ขึ้นแผนกทั้งเมา ๆ งั้นเเหละ จำได้ว่าทุกคนในห้องอึ้งมากพอเห็นผม เมา มา ผมไม่สนมองหาไอ้นิใช่จริงด้วย มันไม่สนใจผมเลย
มันนั่งเล่นคอมบนแผนกเฉย ไม่รู้มันเห็นผมรึเปล่า แต่ผมก็หันหลังกลับเดินออกทันที ผม ... ผม ทำใจไม่ได้ ที่มันทำเหมือนจะลืมผม
ผมไม่รู้จะทำยังไง ผมเดินไปเดินมา ที่ โน่น ที่ นี่ แล้วผมก้อมานั่ง ขายของหน้าบ้านไอ้เตย นั่ง คุยไปซักพัก ผมโทรไปหามัน มันก็ปิดเครื่อง
มันหนีผมแล้วใช่มั้ย ตอนนี้เพื่อนผม ที่ผมรักพวกมันที่สุด พอมันรู้ มันกลับ ... มันกลบั
ทิ้งผม เลย ทุกคน ลบผม ออกจาก top friend ใน hi5 ทุกคนไม่คุยกับผมเลย
จริง ๆ
ผมคิดนะ ผมถือมีดอยู่หน้าร้าน ผม ผม กรีดนะ ข้อมือ บอกตรง เลย เจ็บมากแต่ไม่ลึกมาก เลยใช้เทปยาแปะเอา
ผมมารู้เรื่องทีหลังว่า ไอ้นิ มันบอกมันหลับ แล้ว ผม ลักหลับ มัน
ผมเจ็บจี้ดเลย ผมจำได้แล้วตอนผมเมา เมื่อวาน มัน บอกอะไรผม
มันบอกให้ผมช่วยมัน ผมรู้แล้วว่า คือ มันรอด แต่ผมถูกตราหน้า ว่า ...
ส่วนไอ้บีม ที่ บอกไม่บอกใคร มันก็เอาไปบอกทั่วห้อง หัวเราะ กัน แต่ผม ผมทำใจไม่ได้
เพื่อนที่ผมรักที่สุดในชีวิต กลับทำกับผมอย่างนี้ แม้แต่คนที่ผมรักที่สุด ก้อ ก้อ ไม่แลผม
ผมจะทำยังไงดี ผมไม่รู้จะทำยังใง
ตอนนี้ผมอยากมีใครใครซักคน ที่เข้าใจผม จริงๆ ผมถามหน่อย ผมผิดใช่มั้ย ...
-
ความจริง คือสิ่งที่ไม่เคยตายไปจากชีวิต
บางทีการเลือกที่จะปิดบังหรือยอมรับต่าง แทนความเป็นจริงมักจะไม่ใช่ทางออกที่ดีเสมอไปนะ...........เด็กน้อย
บางครั้ง....บางปัญหา...ต้องยอมแลกด้วยอะไรหลายๆอย่าง เพื่อเป็นทางออกของมันเองนะคับ
ถึงตอนนี้เราเองคงต้องเลือกแล้วละว่าจะเลือกทางไหน
ระหว่างบอกความจรืิงกับทุกคน
หรือว่า
ยอมเก็บเรื่องราวบางเรื่องไว้กับตัวจนวันตาย
ความตาย..ไม่ใช่ทางออกที่ดีเสมอไปนะคับ
คนเราทุกคนย่อมมีปัญหาเข้ามาในชีวิตทุกคน
และทุกปัญหาก็ย่อมมีทางออกของมันเองเสมอ
เป็นกำลังใจให้นะคับ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เรื่องของอนาคต อีกหน่อยค่อยว่ากัน
^^
สู้ๆ
-
ขอบคุณมากเลยครับ
-
เห็นด้วยกับ คุณเจ้าชาE_Lย็Nชา นะ
คนเรานี้ความจริงไม่ได้หรอก เราต้องยอมรับกับมัน
และอยู่กับมันให้ได้ ยังมีคนที่รักคุณ PR_tOmAtOs อีกหลายคน
ค่อยๆ คิด คิดแบบมีสติ "สติมา...ปัญญาเกิด"
.
.
.
ก่อนจะทำอะไรคิดถึงพ่อคิดถึงแม่เข้าไว้
คนที่รักเราที่สุด คนที่อยู่กับเราเวลาที่เรามีปัญหา
เข้าใจเรามากที่สุด คือ ครอบครัว
.
.
.
สู้ๆ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ แก้ปัญหา
-
ไม่รุ้จะให้คำแนะนำยังไงดี
เอาเป็นว่า ยังไงก็แล้วแต่ อย่าทำร้ายตัวเองเลยนะคะ
ขนาดตัวเราเองยังไม่รัก แล้วจะหวังให้คนอื่นมารักได้ยังไง
แล้วก็อย่างที่รีบนบอกอ่ะค่ะ ก่อนจะทำอะไรก็ให้คิดถึงพ่อแม่เข้าไว้
ยังไงก็แล้วแต่ค่ะ ครอบครัวแล้วก็ตัวคุณเองสำคัญที่สุดนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1: สู้ๆนะคะ^^
-
พี่ไม่มีอะไรจะบอกนอกจากจะสอนให้น้อง "เห็นแก่ตัว" แล้วก็ "รักตัวเอง" ก่อน
พี่เข้าใจความีรู้สึกตอนที่โดนเพื่อนทิ้ง เหมือนโดนหักหลังเพราะพี่ก็เคยเจอ เราเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ม 3 จนมามีเรื่อง ปวส. พอสอบเสร็จพี่ตัดพวกเค้าทั้งหมด ตัดไปเลยถ้าเพื่อนมันไม่ดีพอให้เรารัก อย่าไปแคร์มัน อะไรที่เค้าเคยดูถูกเราไว้เก็บไว้ย้ำให้เราเข้มแข็งไม่ใช่อ่อนแอ ตอนนี้พี่ไม่มีพวกนั้นพี่ก็มีเพื่อนใหม่ที่จริงใจกว่าเยอะมากมาย
รักตัวเองให้เยอะ ๆ ถ้าคิดว่าเยอะแล้วพี่ขอบอกให้เยอะอีก รักตัวเองถึงกับว่าเค้าเป็นคนอื่น ตอนเรากรีดแขนตัวเอง ตัวเราเจ็บแต่พวกนั้นจะรับรู้ไหมว่่าเราเจ็บ ตอนเราร้องไห้... เค้าก็ไม่รู้หรอกว่าเราร้องไห้ มีแต่เราที่รู้ เพราะฉะนั้นรักตัวเองก่อนไปรักคนอื่น รองลงมาก็พ่อกับแม่ ไอ้พวกเพื่อน ๆ นะรักได้แต่ต้องดูด้วยว่ามันคุ้มกับความรู็สึกเราหรือเปล่า
คนที่เป็นเพื่อนกันจริง ๆ เค้าไม่ทิ้งกันหรอก.... ถึงเค้าจะรู้ว่าเราเป็นอะไร การที่เราเลือกที่จะเป็นไม่ได้หมายความว่าเราจะทำให้เค้าเดือดร้อนใช่ไหม แต่ถ้าเราคิดว่าเราแปลก แตกต่างน่ารักเกียจเค้าก็ไม่ใช่เพื่อนเราแล้ว
พี่ปลอบไม่เป็นนะ แต่พี่พูดให้ฟังดีกว่าเนอะ เข้มแข็งไว้...คิดสะว่าถ้าเราเป็นอะไรไป คนรักของเราในอนาคตจะเสียใจนะ
-
สิ่งที่อยากบอกคือ ผ่านมันไปให้ได้นะ
ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ... สุดท้ายมันก็อยู่ที่ตัวเรา
สิ่งที่เราเจออยู่ตอนนี้ มันอาจจะหนักหนา... ถึงตอนนี้เราจะคิดว่ามันเกินจะทน
แต่เชื่อเถอะ... ชีวิตเราไม่ได้มีแค่นี้นะ
-
อดทนกับวันนี้ให้มากๆ แล้วมันจะ่ผ่านไปได้
เพื่อนถ้ามันไม่ดี ก็อย่าไปสนมันเลย สิ่งที่ทำก็พอพิสูจน์ใ้ห้เห็นแล้วว่าคนที่เราเคยคิดว่าเป็นเพื่อนกลับทำสิ่งที่คนที่เป็นเพื่อนไม่ควรจะทำ แทนที่จะปกป้องกันกลับทำไปเพื่อนความสนุกสนานทั้งที่รู้ว่าผลที่ได้จะทำร้ายเพื่อนทั้งคน
น้องก็อย่าไปเสียเวลากับคนพวกนี้นัก ตั้งใจเรียนให้จบ แล้วออกมาหางานดีๆ ทำมีสังคมดีๆ น่าจะดีกว่า
ส่วนเพื่อนที่รักเค้ามากๆ สรุปแล้วเป็นไง จริงๆ มันก็ผิดร่วมกัน แต่สุดท้ายเรากลับเจ็บที่สุด (หนักด้วย) คนที่เรารักมากขนาดนี้ แต่กลับทำกับเราได้อย่างนี้ พี่ว่าเค้าไม่ได้มีค่าเพียงพอกับความรักเราหรอก แล้ววันหนึ่งที่น้องออกมาได้จากความรู้สึกตรงนั้น แล้วมองย้อนกลับไปจะรู้สึกดีมากที่เราออกมาได้จากคนคนนั้น
ขอให้โชคดีนะ แล้วก็มีชีวิตที่มีความสุข เข็มแข็ง แล้วก็ได้มีคนที่ดีจริงๆ อยู่เคียงข้าง :L2:
-
ขอบคุงจริง ๆ ครับ สำหรับ ทุกกำลังใจ ได้อ่านแล้วสบายใจขึ้นมากเลย
แต่ที่ผมกังวลนะ ผมกลัว กลัวจะถูกเมิน ไม่สนใจ
ประมานนั้น มันเจ็บนะ ที่จริง กลุ่มผม ก็เคยตัดเพื่อนในกลุ่มออกคนนึง
ผมน่าจะคิดย้อนกลับ มา ว่า ถ้าเป็นเรา เราจะทำยังไง แต่เพื่อนผมคนนั้น ก็สบายดี ไม่เดือดร้อนอะไร
ขัดแย้งกันใน้เรื่องร้านขายของ อะครับ
ตอนนี้ แม้ผมจะทำใจไม่ได้ แต่สักวัน ผมก็จะผ่านมันไปได้ใช่มั้ย
มีใครเจอแบบผมบ้างครับ ผมอยากจะถามหน่อยว่า
ทำยังไงถึงจะผ่านมันไป รึว่าอยู่เฉย ๆ แล้วมันจะหายไปเองเหรอ
-
ความเจ็บปวด คือ ความรู้สึกหนึ่งของการเป็นมนุษย์
เพราะน้องเป็นคน น้องถึงต้องเจ็บ
จะเจ็บมากเจ็บน้อย เท่าไหร่ แต่ในเมื่อน้องเกิดมาแล้ว น้องก็ต้องเจ็บ
ทุกคนก็ต้องเ็จ็บ แต่เจ็บแล้ว ก็ให้พิจารณา ความเจ็บ มีเกิด มีคงอยู่ แล้วก็ดับไป
บางทีอาจจะต้องใช้เวลา แต่อีกไม่นาน น้องจะกลับมาเหมือนเดิม
เรื่องบางอย่าง มันอาจจะเป็นกรรมเก่าของเราที่ย้อนกลับมาทำร้ายเรา
ขอให้น้องเข้มแข็ง มีสติ (อันนี้สำคัญ) อยู่กับคนที่พร้อมจะยืนข้างเราเสมอ
(อาจจะเป็น พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อนคนอื่น ๆ หรือใครที่เราวางใจได้)
ความจริงอันนี้มันก็เป็นบทพิสูจน์เหมือนกันนะ ว่า บุคคลจำพวกนั้นจัดอยู่ในมิตรประเภทไหน
แล้วเราควรจะให้ความสำคัญกับเค้ามากเท่าไหร่
พยายามหาเรื่องอื่นมาทำให้เบี่ยงเบนความสนใจ
หาอะไรคลายเครียด หาเพื่อนใหม่ก็ได้ อีกไม่นานก็ลืม เชื่อพี่สิ ^^
สุดท้าย ขอเตือนอีกที อย่าคิดสั้นเป็นอันขาด ถือว่าขอร้องเลยละกัน
เพราะแค่ชีวิตของน้อง น้องยังไม่รักชีวิตของตัวเองเลย แล้วน้องยังหวังจะให้ใครมารักอีก
แล้วถ้าน้องตายไป พ่อแม่ที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กล่ะ แก่ชรามาใครจะดูแล ใช่มั๊ยครับ
ฉะนั้นฝากไว้ด้วยละกัน
อีกอย่าง เวรกรรมสมัยนี้ มันออนไลน์ ให้ผลรวดเร็วทันตาเห็น ใครทำอย่างไรจะได้อย่างนั้น
อีกไม่นาน บุคคลพวกนั้นคงจะได้รับผลกรรมที่ทำไว้กับน้องแน่นอน ไม่เชื่อก็คอยดูสิ
เป็นกำลังใจให้วันที่เหนื่อยล้า
ขอให้สู้กับมัน แล้วผ่านมันไปให้ได้
เพราะนี้แหละคือ ชีวิต
หลับตาตื่นแล้วใช่จะตื่นมาเมื่อวานซะเมื่อไหร่
เราตื่นมาเจอวันพรุ่งนี้ ดังนั้นสิ่งอะไรที่ไม่ดี ทิ้งมันไปกับเมื่อวาน ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
แล้วก็ขอให้น้องโชคดีนะครับผม ^^
ปล. เจอปาดสองรอบติด - -*
..
-
ตกลงกันให้เป็นเรื่องเป็นราวสิคะระหว่างน้องกับนายนิว่าจะเอายังไง แต่ถ้าเค้าไม่คบก็อย่าไปคิดอะไรมาก ชีวิตยังอีกตั้งยาวไกล ยังมีใครอีกตั้งหลายร้อยคนให้เราได้พบได้เจอในวันข้างหน้า
กับเพื่อนบางคนที่ปากสว่างตัดได้ก็ตัดออกไป
อาจจะดูแรงๆ นะคะแต่น้องมิคิดว่าถ้าเราแคร์ ห่วงสายตาความคิดคนอื่นมากไป เราก้จะไม่เป็นสุข หันมาแคร์ความรู้สึกตัวเองบ้างอะไรบ้าง แต่แคร์ตัวเองมากเกินไปก็จะกลายเป็นเห็นแก่ตัว
สู้ๆ นะคะน้อง :กอด1:
-
รักษาชีวิตเอาไว้ให้นานที่สุด เพื่อรอเจอกับโอกาสดีๆที่รออยู่ข้างหน้านะครับ
เรื่องอะไรที่มันแย่ที่สุดไปแล้ว มันจะไม่แย่ไปกว่านี้หรอกน่ะ ทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้นครับ
-
ความเจ็บปวด คือ ความรู้สึกหนึ่งของการเป็นมนุษย์
เพราะน้องเป็นคน น้องถึงต้องเจ็บ
.......
^
^
^ o13 คมมากครับน้องริว
ก่อนอื่นต้องขอให้กำลังใจน้องก่อนนะครับ ว่าอย่าเพิ่งคิดมากเลย เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว จะย้อนกลับไปแก้ไขอะไรก็ไม่ได้ สิ่งสำคัญที่สุดคือ การยอมรับว่ามันได้เกิดขึ้นแล้วและเผชิญหน้ากับความจริงที่เกิดขึ้นและใช้ชีวิตอยู่กับมันอย่างมีความสุข
พี่ขอแนะนำให้น้องอยู่กับเพื่อนๆ ที่สนิท หรือไว้ใจให้มากๆ (ที่ไม่ใช่เพื่อนกลุ่มนี้) เพราะการที่เราอยู่คนเดียว มันจะยิ่งทำให้เราฟุ้งซ่าน โทษตัวเอง และสุดท้าย เมื่อคิดอะไรไม่ออก เราจึงคิดสั้น อยากทำร้ายตัวเอง
ขอให้รักตัวเองให้มากๆนะครับ ยังมีคนที่รักเราอีกมากมายนะครับ ทั้งพ่อ แม่ พี่น้อง พี่ ป้า น้า อา ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้เค้ารักเรา เป็นห่วงเรา มากกว่าเพื่อนที่เราคบเป็นไหนๆ ถ้าเราเจ็บ คนที่เจ็บยิ่งกว่าเราก็คือพ่อแม่พี่น้องเรา ส่วนคนที่เราแคร์เค้า เค้าอาจจะไม่สนใจเราเลยก็ได้ ดังนั้นอย่าได้ทำอะไรที่ทำให้พ่อแม่ของเราต้องเสียใจเลยนะครับ
คนเราเสียใจมันต้องระบาย ถ้าเสียใจก็ร้องไห้ออกมาให้พอ ร้องๆๆๆๆๆ ร้องไห้พอแล้วกลับมาใช้ชีวิตให้เหมือนเดิมนะครับ
ส่วนเรื่องเพื่อน มาถึงตอนนี้น้องคงได้เรียนรู้แล้วว่าใครคือเพื่อนกิน ใครคือเพื่อนตาย จะคบเพื่อนกลุ่มนั้นต่อหรือไม่มันก็อยู่ที่การตัดสินใจของน้องแล้วล่ะครับ
เข้มแข็งเอาไว้นะครับ ทุกคนต้องเคยผ่านเรื่องหนักๆ กันมาแล้วทั้งนั้น ประสบการณ์จะสอนน้อง ให้น้องได้เติบโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้น และใช้ชีวิตอนย่างมีสติมากขึ้น ในวันนึงเมื่อน้องสามารถผ่านเรื่องนี้ไปได้ แล้วมองย้อนกลับมา น้องก็จะรู้ว่าไม่มีปัญหาใดที่ไม่มีทางออก
"ว่าเราควรยืนมองดู อยู่เหนือหัวใจแห่งปัญหา
และจะเห็นทุกเรื่องราวไม่หนักหนา
หมื่นทางตันยังมีทางนึงให้ออกเสมอ"
http://www.youtube.com/v/O5zCbn3DN9s&hl=en_US&fs=1
เป็นกำลังใจให้ครับผม :L2:
-
จิงๆผมก็ พิมอะไรยาวๆ ไม่ค่อยเป็นอ่ะครับ แต่อยากมาให้กำลังใจ ^^
อะไรที่ไม่ดีก็อย่าไปคิดถึงมันมากครับ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง
พยายามหาอะไรทำ ที่มันทำแล้วไม่ต้องคิดถึงพวกนั้น ได้ก็ดีครับ
เดี๋ยวพอเวลาผ่านไป เจอสังคมใหม่ๆ ก็จะเจอเพื่อนใหม่เองล่ะครับ แต่คราวนี้ก็เลือกคบหน่อยล่ะ
แล้วก็เหล้า อ่ะ เพลาๆ หน่อยนะครับ เป็นห่วง
(จิงๆ ก็อย่าถึงขนาดเมาเละก็พอครับ ^^)
ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ :3123:
-
ถึงบรีส
แม้ว่าหลังจากที่ได้รู้เรื่องราวต่างๆแล้ว พี่จะมีความรู้สึกอยู่สองอย่าง
อย่างแรกคือเป็นห่วงอย่างมาก เพราะอย่างไรซะ เราก็เคยเป็นคนที่รู้จักกันมาอย่างลึกซึ้ง
และอย่างที่สอง คือแอบน้อยใจอยู่เล็กๆ ที่บรีสทำกับพี่เหมือนเป็นคนอื่นไปแล้ว
เพราะตั้งแต่นั้นมา พี่มักจะได้รู้เรื่องราวทีหลังใครๆเสมอ
ถ้าให้พี่ให้ความเห็น พี่ขอแนะนำให้บรีสตัดสินใจก่อน ว่าบรีสจะเป็นแบบไหน
อย่าใช้ความเหงาในการตัดสินใจ เลือกซักทาง
ถึงคนที่เรารักจะทำให้เราเสียใจ แต่เราอย่าทำให้คนที่รักเราเสียใจ
ส่วนเรื่องสังคม ถ้ามันจะไม่มีใครคบเรา เราก็ต้องทำตัวให้มีค่า
คนที่มีค่า ย่อมคู่ควรต่อการคบหา
ไม่มีทุกข์ใดในโลกที่มนุษย์จะทนไม่ได้ เว้นเพียงอย่างเดียว คือทุกข์จากการไม่ได้ขี้ ไม่ได้เยี่ยว
ถ้าเราปวดขี้ปวดเยี่ยว มันต้องไปถ่ายทุกข์ แต่แค่เราเสียใจ ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง ยังไงก็ต้องผ่านไปได้
สำหรับบรีส พี่อาจยังเป็นคนอื่น
แต่ถ้าบรีสเปิดใจลืมเรื่องบางเรื่องของเรา บรีสจะเข้าใจว่า พี่เป็นห่วงบรีส อย่างไม่หวังสิ่งใดตอบแทนจริงๆ
หวังว่า ไอ้หมาดำของพี่ จะกลับมาแข็งแร็ง และเล่นมุกกวนๆได้อีก ในเร็ววันนะ
:L2:
-
มันไม่หายเจ็บภายในวันสองวันหรอกนะ เพียงแต่อย่าจมกับมัน อย่าคิดถึงมัน
จริงๆอยู่ว่ามันคงตัดออกไปเลยไม่ได้ ยังงัยก็ต้องเจอ อยู่ดี แต่พยายามอย่าสนใจ
หาใครสักคนที่คุยกับเราได้ หาทางระบายมั่ง แต่อย่าทำร้ายตัวเอง
เราก็รู้ว่าพวกนั้นมันไม่รักเรา แล้วทำไมเราไม่รักตัวเองบ้าง
พยายามอยู่กะสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขมากที่สุดนะ
ถ้าไม่มีใคร ก็มาคุยกะเราก็ได้ ยินดีรับฟัง รึไม่ก็มาระบายที่นี่
มีลายคนคอยเป็นกำลังใจให้นะ ถ้าเค้าไม่รับเราเป็นเพื่อน เราก็หาเพื่อนใหม่ซะ
ในโลกนี้ไม่ใช่มีแค่พวกนั้นหรอกนะ ยังมีคนที่รักเราอีกเยอะ
วันนึงเราจะเข้มแข็ง เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ
-
ใครทำอะไรรู้แก่ใจ ตัวเรา เรารู้ ตัวเขา เขารู้
ถึงสิ่งที่เขาบอกไปจะทำให้เราเสียหาย เป็นผมขอตัดคนชื่อบีมไรนั่นไปแบบถาวร
ถ้าไม่เห็นแก่ความเป็นเพื่อนกันแล้วก็อย่าเจอกันอีกเลย
ส่วนคนชื่อนิถ้าลืมได้จงลืม ลืมไม่ได้จงขอเคลียร์ ขอจบแบบไม่มีตัดต่อ
เท่าที่อ่านผมสงสารสถานภาพการเรียนน่ะครับ
ถ้าเป็นผมนะ ขอเลือกที่จะดรอปไปที่อื่น บอกได้เลยว่าผมทนไม่ไหวหรอก
ถ้าไปเรียนแล้วเจอนินทา หัวเราะ ซุบซิบ มองแปลกๆ บอกตามตรงผมไม่ได้อดทนขนาดนั้น
เพราะคนเรามีความรู้สึก แต่ถ้าผมมีความเข้มแข็งพอ ผมจะสามารถเรียนที่เดิมต่อไปได้
ทีนี้ก็อยู่ที่การตัดสินใจครับ สู้ๆเอาใจช่วย
-
ถ้าไม่ไหวจิงๆพี่ว่าเราคงต้องพูดออกไปแล้วละว่า
ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง
นั่นคนนะไม่ใช่ท่อนไม้ที่จะไม่รู้สึกไรเลยได้ไงเวลาเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น
ก้ออย่างที่รีบนว่าอะนะ
เป็นใครก็คงอยู่ลำบาก
ถ้าจะเสียสู้เสียทั้งหมดเลยดีกว่า
เรื่องไรจะต้องทุกข์คนเดียว
ถ้าดีจริงไรจริง ไม่ว่าแต่นี้โคดชั่วเลยแหละ
ปล. ตายในสนามรบ ดีกว่าเป็นซากศพที่ไร้ค่าเพราะไอ้คนพวกนี้
^^"
-
อย่างไรก้ตาม ห้ามใช้อารมณ์ตัดสินใจเด้ดขาดเลยเน้อ !!
ห้ามๆๆ เด้ด ขาดๆๆ ค่อยๆคิด ค่อยๆตรอง ดีดี สุ้ๆนะ ^^
-
ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ ... รักเพื่อนสนิท ก็ ไม่ใช่เรื่องที่ผิด
-
ผมไม่เคยเจอปัญหาแบบนี้นะ
แต่เคยได้ยินมาว่า
ปัญหาทำให้เราแข็งแรงและเติบโต
เข้มแข็งเข้าไว้
เพื่อนห่วยๆไม่ต้องไปสนใจ :angry2:
ลองหาเพื่อนที่ยอมรับเรา
มันต้องมีบ้างสิน่า
บางครั้ง
เวลาก็ช่วยได้
อดทนเข้าไว้
แล้วมันจะผ่านไป
ผมปลอบใครไม่เก่ง
แต่อยากบอกว่า
ยังมีคนอีกเยอะแยะที่ห่วงคุณ
และเมื่อพวกเพื่อนๆเค้ารู้แล้ว
จะปกปิดตัวตนทำไม
เปิดเผยไปเลย
ใครรับได้ก็รับ
ใครรับไม่ได้ก็ไม่ต้องไปสนใจ
และ
ที่สำคัญ
ถ้าคิดฆ่าตัวตายอีก :m16:
นึกถึงแม่เราไว้
ขอแนะนำ
ดูสารคดีการคลอดลูกแบบจะจะ
แล้วคุณจะไม่มีคำว่าฆ่าตัวตายอยู่ในความคิดอีกเลย :L1:
-
ทุกคนก็ให้กำลังใจไปแล้ว กาลก็ไม่มีอะไรจะพูดมาก
พูดได้คำเดียวว่าอดทน
ส่วนสายตาของคนอื่นทั้งห้องที่มองมา ไม่รู้นะค่ะว่าเหลืออีกกี่เทอมถึงจะจบ
แต่ที่กาลเคยเจอสมัยมัธยม 3ปี
สิ่งที่ทำได้คืออดทน อดทนให้มากอย่าหนีเด็ดขาด
คำนินทา อย่าไปใส่ใจใช้ชีวิตในส่วนของเรา ถ้าต้องอยู่ในห้องไม่มีใครคุยด้วย ก็ไม่ต้องคุย
หาเพื่อนต่างคณะ หรือหาเพื่อนที่อื่น ไม่ก็กลุ่มอื่นแทน
และถ้ามีคนเข้ามาแซว เข้ามาถาม
ตอบไปตามตรงเลย
เออ กูเป็น กูทำ แต่กูจะทำได้ไง ถ้ามันไม่ให้กูทำละ มึงคิดเอาเองละกัน
ยิ่งเราหนี ยิ่งเราทำท่าหวาดกลัว เขาก็จะยิ่งเห็นเป็นเรื่องสนุก เรื่องตลก
แต่ถ้าเราเฉย และนิ่ง ไม่กี่วันเขาก็จะเลิกยุ่งกับเราไป ประมานอาทิตหรือ2 อาทิต หรือไม่ก็ 1เดือน กำหนดระยะเวลาไม่ได้
แต่อย่าคิดมาก และถ้าคุณผ่านพ้นมันไปได้ คุณจะเป็นคนที่มีความอดทนและรับมือกับความรู้สึกต่างๆได้ดีมากกว่าคนที่ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้
เรื่องแบบนี้ตอนนี้กาลมองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาของสังคมไทยแล้วกับการนินทา
สิ่งที่ทำได้มีไม่มาก ยิ่งเราเต้น มันยิ่งไม่จบ
อดทนเข้าไว้นะค่ะ
อยากร้องไห้ ร้องให้พอ แต่ถึงเวลาหนึ่งจงหยุดร้องและลุกขึ้นยืนมาใหม่
ชีวิตคนเราต้องเดินต่อไป
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ถ้าเหงาไม่มีเพื่อน เครียด ฟุ่งซ่าน ก็มาคุยกันได้
:กอด1:
http://www.youtube.com/v/LLVHON2R344
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เป็นกำลังใจให้คะ ต้องสู้ ต้องฝ่าฟันมันไปให้ได้ เชื่อมั่นนะคะ ^^
-
เรื่องความรักพี่ไม่ให้คำแนะนำนะเพราะเอาตัวเองก็ไม่รอด แต่อยากแชร์ประสบการณ์เรื่องเพื่อน
มัธยมพี่ก็มีก๊วนและเพื่อนสนิทเฉกเช่นคนอื่นๆ ทุกคนก็ย่อมมีความลับและปัญหาเพื่อนย่อมเป็นสิ่งที่เราระบายและยึดติด
กระทั่งวันที่พี่เดินทางมาถึงจุดที่ไม่สามารถให้หรือบันดาลสิ่งหนึ่งที่เพื่อนต้องการได้ ไม่น่าเชื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นความลับของพี่ถูกกระจายไปทั้งโรงเรียน แม่ของพี่ติดคุก พี่ต้องระเห็จไปอาศัยบ้านญาติ ก่อนมีเรื่องก็เพื่อนแหละให้บอกคนอื่นว่าแม่ไปทำงานต่างประเทศ ทุกๆวันจะมีเพื่อนคนอี่นมาถามว่าแม่ไปทำงานปรเทศอะไร แล้วจะมีคนตอบว่าไปฮ่องกง..แล้วเค้าก็เฮกันสนุกสนาน พี่ปรากฏตัวที่ใดที่นั่นจะเงียบกริบจนกว่าพี่จะย้ายตัวเองออกมา พี่ได้คิดว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ต้องรักตัวเองให้มากๆ ถึงจะเพื่อนแต่เค้าก็คือคนอื่น เราต้องยืนหยัดให้ได้ พี่อดทนและตั้งใจเรียนจนจบนึกทีไรพี่ก็ภูมิใจนะที่รู้จักรักตัวเองปลุกปลอบและให้กำลังตัวเอง ถึงแม้ว่าปัจจุบันจะยังคงมีแผลในใจหลงเหลืออยู่ คือต้องมีสักคืนในหนึ่งสัปดาห์พี่จะฝันว่าไปโรงเรียนแล้วหาห้องเรียนไม่เจอเคว้งคว้างอ้างอ้างและหวาดกลัวไม่รู้จักใครเลยทุกคนล้วนแปลกหน้ากระทั้งครูบาอาจารย์ก็ไม่ทักทายเราพี่ต้องสะดุ้งตื่นทุกคร้งในสภาพที่น้ำตานี่นองเต็มหน้าแตก็บอกตัวเองว่ามันผ่านไปแล้วฝันร้ายของพี่
พิมพ์ตั้งเยอะจะบอกว่า..รักตัวเองและให้กำลังตัวเองให้มาก อย่าไปดิ้นรนคิดโน่นนี่นั่น สงบนิ่งใช้สติให้มาก
เมื่อมีความสงบปัญญาจะเกิดปัญญาจะนำพาเราออกจากปัญหาทุกอย่าง ปรารถนาดีต่อลูกชายนะครับ :กอด1:
-
เข้ามาให้กำลังใจพี่รีบนครับ
:L2:
-
อย่างที่คนอื่นเค้าเเนะนำมานั่นหล่ะ ผมพูดไม่เก่งเท่าไหร่ เเต่ก็พอจะเข้าใจว่าเวลาเเบบนี้มันยากที่จะทนไหว
เเต่ว่า... อดทนซักนิดนะคับ นานหรือเร็วขึ้นอยู่ที่เรา รับรองว่า วันนึงมันจะดีขึ้นเอง
ถึงจะไม่หายดีเหมือนเก่า เเต่อย่างน้อยก็จะมีความสุขได้อีกครั้งเเน่ๆคับ ทนหน่อยนะคับผม ^^
ปล. ให้กำลังใจคุณเเอบซุ่ม เเละคนอื่นๆด้วยนะครับผม :L2:
-
เพื่อน สนิท เขาไม่ทำแบบนี้หรอกครับ (บอกคนอื่นทั่วห้อง)
-
เออ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะหาทางรอด
แม้ว่าทางรอดนั้นคือการถีบเราให้จ่มลงข้างล่าง
ป่วยการที่จะโกรธ
สิ่งที่ควรเร่งทำ คือการโผล่ขึ้นเหลือน้ำ
และว่ายขึ้นฝั่ง ก่อนจะเปลี่ยนแหล่งที่อยู่
ปล. กรูละเครียดแทน หมดคำพูด
นึกถึงถ้าเป็นตัวเอง ตอนนั้นคงหัวใจหล่นไปอยุ่ตาตุ่ม
-
อ่าวน้องบรีส สุขได้ไม่กี่วันก็เศร้าแล้ว
แล้วคนไหนล่ะแฟนบรีสอ่ะ
แต่ไม่ต้องไปสนใจเพื่อนเลวๆ อย่างนั้นหรอกนะ
-
เป็นกำลังใจให้คุณแอบซุ่มก่อนนะคะ
ดีใจที่คุณผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ค่ะ :L2:
-----------
ถ้าเจ้าของกระทู้คือน้องบรีสที่พี่รู้จัก
พี่คนนี้ยังเหมือนเดิมนะคะ
เบอร์โทรศัพท์ก็ยังใช้เบอร์เดิมค่ะ
ขอให้ผ่านมันไปได้เร็วๆนะบรีส :กอด1:
-
ขอบคุณทุกกำลังใจ เลยครับ
อ่านแล้วดีขึ้นมากเลย
:sad4: :sad4:
-
.
ไม่รู้ว่าจะพิมพ์ตอบไงดี
เพราะความสัมพันธ์ของวี
ก็ยังไม่ถึงขั้นนั้น ยังมาไม่ถึง
เอาเป็นว่า ขอเป็นกำลังใจให้นะฮะ
:กอด1:
-
ดีใจที่เห็นมาคุยในกระทู้อีกแอบเข้ามาดูบ่อยๆด้วยความเป็นห่วง ไม่ต้องคิดอะไรอีกแล้วนะไม่ต้องตั้งคำถามใดๆกะตัวเองทั้งนั้น แต่ให้บอกกับตัวเองว่าชีวิตเราลิขิตเอง เกิดมาทั้งทีต้องทำความภาคภูมิใจให้ตัวเองให้ได้ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม
ห้ามเลยนะห้ามไปฟูมฟายหรือเสียน้ำตาให้ใครเห็น น้ำตาลูกผู้ชายควรจะหลั่งเมือประสบผลสำเร็จหรือนำพาความสุขมาสู่ครอบครัวและคนรอบข้าง อายุยังน้อยนักโลกแห่งความจริงและยิ่งใหญ่ยังคงรอให้เราไปค้นหา ประคับประคองตัวเองให้มั่นคงก้าวไปข้างหน้าด้วยความระมัดระวัง จำคำพี่ไว้เมื่อถึงเวลาเราเดินทางมาถึงจุดที่พี่อยู่จะรู้ว่าชีวิตมีอะไรอีกเยอะ
ผู้คนรอบข้างล้วนแล้วแต่ต้องผ่านพบประสบการณ์ในชีวิตชนิดที่เราจะรู้สึกได้เลยว่า ยังมีใครอีกหลายคนที่พบเจอปัญหามากกว่าเรา ปลุกปลอบและสร้างกำลังใจให้เข้มแข็งเพื่อว่าสักวันเราต้องส่งต่อและให้กำลังใจใครสักคนที่เราได้พบเจอในยามที่คนอื่นเค้าได้รับบททดสอบของชีวิต ปรารถนาดีต่อลูกชายนะครับ :กอด1:
-
คิดถึงคุณพ่อคุณแม่และตัวน้องเองให้มากๆ ค่อยๆคิด ค่อยๆตรอง
"...learning to love yourself is the greatest love of all..."
-
ขอบคุณ คุณพ่อ แอบซุ่ม คัฟ จากลูก บรีส
ขอบคุณ summary ด้วยคัฟ
-
ยินดีครับเจ้าลูกชายบรีส แต่นี่คุณแม่น๊า :เฮ้อ: ขำๆลูก ยิ้มหน่อยครับผมลูกชายคนเก่ง o13
-
ตอนนี้เราอาจจะยังเจ็บ... :o12:
ตอนนี้เราอาจจะยังท้อ..... :เฮ้อ:
ชีวิตมันมีหลายรสชาติครับ.... o13
คนที่มันรักเราจริงๆ มันคือคนที่ปล่อยมือเรา แล้วไปเอาตัวรอดคนเดียวเหรอ...
คนที่มันรักเราจริงๆ มันคือคนที่เวลาเราทำผิด มันเอาไปบอกต่อเหรอ...
http://www.youtube.com/v/7fhCnvhuIw4&hl=en_US&fs=1&autoplay=1
-
บางทีเพื่อนๆ อาจจะยังรับกันไม่ได้ครับ
ลองให้เวลาพวกเพื่อนๆซักนิด ตอนนี้เค้าอาจจะทำอะไรให้เราไม่สบายใจ
แต่ให้อดทนให้มากเข้าไว้ ทำดีกับพวกเค้าเหมือนก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น แม้ว่ามันจะยาก
จนถึงเวลานึงผมเชื่อว่าพวกเพื่อนๆจะกลับมาคุยกับน้องเหมือนเดิมครับ
(หากเครียดก็มาระบายให้เพื่อนๆในเล้าฟังนะครับ
พี่เชื่อในนี้มีเพื่อนๆอีกหลายคนที่ยังเป็นห่วงเป็นใยเราครับ)
แต่ถ้าทำดีกับเค้าแล้วเค้ายังคงทำแย่ๆกับเรา ก็ตัดเค้าออกไปเถอะครับ (แต่ให้จนถึงที่สุดก่อนนะ)
เพราะพี่ว่าเพื่อนกันจริงๆ จะไม่ทิ้งเพื่อนด้วยกันเพราะประเด็นเพียงแค่นี้ครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
o13
-
ธันว์ว่านะ อย่าคิดทำร้ายตัวเองเลย เพื่อนที่คบกันอยู่อาจแค่ผิวเผินก็ได้ ถ้าคิดทำร้ายตัวเอง ไม่รักตัวเอง แล้วคนที่รักเรามากที่สุดหละ พ่อ แม่ น้อง (ไม่นับญาติเพราะอาจมีบางกรณีที่ญาติไม่รักเรา 555+) เขาจะเสียใจมากแค่ไหน เพื่อนกลุ่มนี้ไม่คบก็ช่างมันไม่ตายซะหน่อย เพื่อนมันก็ต้องมีอีกแหละ ชีวิตคนเรามันดำเนินไปเรื่อยๆ เราโตขึ้นเรื่อยๆ ต้องพบเจออะไรอีกตั้งมากมาย ใช่ว่าเราจะหยุดอยู่กับที่ซะหน่อย ทุกอย่างมีทางออกเสมอนะ เป็นกำลังใจให้นะ
-
ก็ ถึงจะไม่เคยเจอกับตัวเองนะคะ แต่เราก็เคยมีเพื่อนที่เคยโดนอย่างนี้เหมือนกัน เขากลุ้มมากไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปยังไงเลยคะ เขาก็มาปรึกษาเรา ตัวเราเองก็ไม่รู้ว่าจะปลอบใจหรือให้กำลังใจเขายังไงดี แต่เราก็อยู่ข้างเขาคอยเป็นกำลังใจให้ ในที่สุด เขาก็ไปคุยกับเพื่อนเขาตรงๆ แล้วก็เข้าใจกันในที่สุด เราว่านะการที่เราได้ผ่านช่วงเวลานั้นมา มันทำให้เราได้เรียนรู้อย่างจริงจังว่าใครคือเพื่อนที่เราสามารถอยู่ด้วยได้อย่างแท้จริง เราก็ปลอบคนไม่ค่อยเก่งหรอกนะ แต่บอกได้แค่ว่า
ชีวิตทุกชีวิตมีค่าเสมอ อย่าคิดที่จะทำร้ายตัวเองเพราะคนอื่นเลย รักตัวเราเองก่อน แล้วในบางทีเราก็จะได้เจอกับคนที่ใช่ คนที่เขาเป็นของเราจริงๆ
ไม่ว่าจะเจอเรื่องทุกข์มากแค่ไหน แค่เราลุกขึ้นมาใหม่ ให้กำลังใจตัวเอง ว่าวันพรุ่งนี้จะต้องดีกว่าเมื่อวานและวันก่อน เราก็จะสามารถผ่านพ้นเรื่องราวต่างๆไปได้
และถึงจะไม่มีใครอยู่เคียงข้างเราในตอนนั้น...ยังมีเราอยู่นะ มาปรึกษาได้เสมอนะคะ
-
ไม่รู้จะตอบไรดี--เพราะว่าคนอื่นๆที่หวังดีกะน้องได้กรุณาเข้ามาตอบไว้หมดเเล้วนะคับจริงไหม? งั้นเอาเป้นว่าอย่าคิดสั้นด้วยการทำเรื่องไม่ดีเเละน่าตกใจเลยนะ ชีวิตคนเรามันก้อเเสนสั้นอยู่เเล้วนะน้องเอ๋ย ไม่กี่ปีก้อตายเเล้วมีเเต่เเก่เเละโรยลาลงไปทุกวันไม่มีหยั่งยืนหรอก อะไรที่เราคิดว่าเป้นความสุขสนุกสนานก้อมาได้เพียงชั่วคราวเท่านั้นเเหละคนเก่ง และเเน่นอนนะคับอะไรที่เราคิดว่าเป้นความทุกข์เหลือเเสนก้อมีเข้ามาเเละหายไปกับกาลเวลาเช่นกันน้องชาย----
ให้เวลามาช่วยให้เราลืมความทุกข์เหล่านั้น น่าดีกว่าจะตัดสินใจทำอะไรที่ด่วนไปด้วยอารมณ์ชั่ววูบขาดการยั้งคิด... และพี่ว่าป่านนี้น้องคงลืมมันไปได้บ้างแล้วล่ะมั้ง แต่ถ้ายังก้อขอให้เข้มเเข็งนะคับ อย่าหนีปัญหาเลยเชื่อเถอะว่ามันก้อจะลบเลือนไปจากใจน้อง เเละบุคคลรอบข้างไปเองนะ...เเล้วจะเจอวันใหม่ที่สดใสเเน่นอน
อะไรที่เเล้วไปเเล้วพลาดไปแล้วก้ออย่าให้มันกลับมาทำร้ายเราอีก อารมณ์ชั่ววูบด้วยความปรารถนา ก้อจงจำไว้เเล้วกันนะว่ามันจะมักทำร้ายเราได้เสมอถ้าไม่รู้จักชั่งใจ แล้วตรึกตรองดูให้ดีนะคับจำไว้เสมอ ให้เหมือนเป้นบทเรียนสอนใจราคาเเพงที่เเลกมาด้วยน้ำตาเเละความเเล้งน้ำใจจากคนรอบข้าง ที่เราเรียกเเละนึกเสมอว่าเค้าคือ"เพื่อนรัก"
คนรักเท่าผืนหนังคนชังเท่าผืนเสื่อน้องเอ๋ยเชื่อพี่สิ เพื่อนดีๆอ่ะมีน้อยๆเเต่เอาที่เฉพาะพึ่งพาได้ไม่ดีกว่าหรือคับ? หาเอาใหม่ได้เสมอไม่ตายหรอกน้อง มันพลาดเเล้วก้อพลาดเลยปล่อยๆไปเถอะนะ ที่ผ่านมาถือว่าฝันไป....
จงอย่าโทษใครเเละโทษตัวเอง นึกถึงหน้าพ่อเเม่และคนที่รักเราดีกว่า รักใครให้มากกว่าตัวเองเเละพ่อเเม่มันไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องหรอกนะที่รัก---สู้ๆนะคนเก่ง...
-
จากที่ได้อ่านเรื่องราว ผมว่าน่าจะมี2สาเหตุ ที่ทำให้คิดสั้นได้
1.เพื่อนที่แอบรักแสดงออกชัดเจนว่าไม่มีใจให้คุณเลย ทำให้หมดหวังในตัวเขาแน่นอน เลยอกหักอย่างแรง
2.ความอับอาย เสียหน้า จากสิ่งที่เกิดขึ้นจากการกระทำที่ขาดการควบคุมอารมณ์
แน่นอนครับ ทั้งอกหัก-ทั้งอับอาย 2 สิ่งนี้เกิดขึ้นพร้อมกันกับใคร ก็คงไม่รู้จะใช้ชีวิตต่ออย่างไร
ผมขออนุญาติแนะนำวิธีคิดสักนิดนะครับ....ขอลองยกตัวอย่างเป็นการเปรียบเทียบเล่นๆดู
*ชาย"เมา"หื่นกามโดนจับขณะข่มขืนหญิงสาว*
*คลิปฉาวนักแสดงชายอื๊บสาว*
บางครั้งคุณเคยได้ยินเรื่องราวแบบนี้ คุณคิดว่า คุณใช้เวลาคิดและใส่ใจกับมันกี่นาที-กี่ช.ม.หรือกี่วัน ขอตอบแทนเลยนะครับ ไม่กี่นาทีหรอกครับ และไม่ได้ใส่ใจจริงจังด้วย เพราะฉะนั้นอย่ากังวลนักเลยว่า ใครจะคิดอย่างไรกับคุณ ค้นหาคุณค่าของตัวเราออกมาให้ตัวเองรับรู้..ว่าคุณดีแค่ไหน...เช่น คุณเคยทำอะไรดีๆให้เพื่อนๆไหม กี่ครั้ง ที่ไหน อะไร อย่างไร ซึมซับความรู้สีกดีๆเหล่านั้นและระลึกถึงมันบ่อยๆ เพราะฉะนั้นคนที่ทำอะไรผิดพลาดไม่ได้หมายความว่า คนๆนั้นไม่เคยทำเรื่องดีๆเลย มันลบล้างกันไม่ได้หรอกครับ ใครจะคิดอะไร เข้าใจแบบไหนก็เป็นสิทธิส่วนบุคคล ไม่มีใครจะไปห้ามความคิดใครได้ เพราะถ้าเป็นคุณๆก็คิดเหมือนกันนั่นแหละ สรุปว่า มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติ....อย่าได้แคร์!!
...ส่วนเรื่องความรักมันเหมือนปัญหาโลกแตก ความรัก ความชอบ มันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ ....วิธีง่ายๆถ้าจะรักเขาก็รักต่อไป..และต้องยอมรับผลของมันด้วยนะ....จะสุขจะทุกข์ก็รักไป...จนใจไม่ไหว..ใจจะหาวิธีเยียวยารักษาใจตัวเอง...ไม่มีอะไรผิด..ไม่มีอะไรถูกในเรื่องความรัก..เข้าไปดู เข้าไปเรียนรู้ เข้าไปเสพสุข เข้าไปยิ้ม เข้าไปหัวเราะ เข้าไปเหงา เข้าไปเศร้า เข้าไปร้องไห้ไปกับมัน....วันเวลาจะพิสูจน์ว่าคุณรักเขาด้วยสาเหตุอะไร..และสาเหตุอะไรที่เขาจะรักคุณ หรือไม่รักคุณ...และลองถามตัวคุณเองว่า...ถ้าคุณเจอคนอย่างคุณคุณจะรักไหม...มีอะไรที่น่า..รัก..ถ้าคุณหาข้อดีของคุณได้มากเท่าไหร่...คุณจะมีค่าคู่ควรที่จะถูกรัก..ไม่ต้องกังวลกับสิ่งเลวร้ายที่ผ่านมา กลับมาดูแลตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง อภัยให้ตัวเอง รักตัวเอง ที่แล้วก็แล้วไป ผิดเป็นประสบการณ์ ช่างหัวมัน คิดสร้างสรรค์ พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ สร้างเรื่องราวดีๆต่อไปในชีวิตคุณ แล้วรอรับผลลัพท์ดีๆที่จะตอบกลับมา..อาจจะเป็นทางตรง หรือทางอ้อมก็ได้นะครับ...สู้สู้ :mc4:
-
รีบน เขียนวิทยานิพนธ์ชีวิตมนุษย์ได้เลยนะ
อ่านแล้วข้อคิดดีๆเยอะ
อยากรู้ว่าคุณออกแนววิชาการด้วยรึเปล่า พูดมีหลักการดี ^^
-
ขอบคุณครับ mamotic ที่ชอบ.....ข้อคิดของผม
ความเห็นส่วนใหญ่คงมาจากการตกผลึกทางความคิดมั้งครับ...ผมเคยสังเกตุดูว่าคนส่วนใหญ่....คิดไม่เป็น...แล้วยังมักหลงประเด็นอีก...ยกตัวอย่าง...คนที่อยากมีความรัก แต่ไม่เคยเรียนรู้ว่า ตัวเองจะฝึก"เป็นคนรักที่น่ารัก"จริงๆได้อย่างไร ข้อเท็จจริงก็คือถ้าเราไม่เคยเรียนรู้(จากตนเองหรือคนอื่นก็ได้) ฝึกฝน สร้างความชำนาญ มีทักษะ เราจะประสบความสำเร็จในความรักได้อย่างไรกัน ทุกครั้งที่เราวิ้ดวิ้วกับความรัก เราก็จะไม่เคยเห็นทางเดินที่เต็มไปด้วย หลุม บ่อ ขวากหนาม แม้แต่หุบเหวที่แสนลึก ผมเห็นว่าการเข้าใจธรรมชาติตามความเป็นจริงสำคัญมากๆ ที่สำคัญใจต้องยอมรับความเป็นจริงนั้นให้ได้ด้วย กว่าจะได้เท่านี้ก็มาจากการฝึกคิดน่ะครับ.... :-[
-
คิดว่ารอยหยักในสมองคุณ chon คงมากน่าดูเลย ^^
ดีคะที่เป็นคนคิดอะไรเยอะๆ แต่ก็อย่าเป็นคนคิดมากนะ (ฮิฮิ)
-
"รอยหยักในสมอง"........กำลังนึกภาพ.......ยี้...ยี้ว์...ทำไมถึงน่าเกลียด..น่ากลัวเช่นนี้....บรือว์.ว....ขนลุก... :serius2:
-
เฮ้อออ พูดไม่เก่งแต่ก็อยากเป็นกำลังใจให้
ในความคิดพายการที่เราโดนเมินมันเป็นอะไรที่แย่มาก
แต่อย่างน้อยก็ยังดีที่ยังรู้ว่าเราโดนเมินเพราะอะไร เพราะใคร
คนที่โยนความผิดทั้งหมดของเรา...
คนที่ป่าวประกาศเรื่องของเราเป็นเรื่องตลก...
คนที่เลิกคบกับคุณด้วยเหตุผลแค่นั้น โดยที่ยังไม่ได้ฟังอะไรจากปากคุณเลย...
คนแบบนั้นเขาไม่สามารถเรียกว่าเป็นเพื่อนได้อีกแล้วค่ะ
หากตลอดเวลาที่คบกันมา เขาไม่เห็นค่าของคุณ
คุณก็ควรที่จะเห็นค่าของตัวเอง
รักตัวเอง และพ่อแม่
พูดง่าย ทำยากพายรู้
คนที่เจอกับปัญหา บางทีก็ไม่สามารถคิดอะไรได้ทุกด้านเสมอไป
เมื่อวันนึงคุณผ่านมันมาได้ คุณจะภูมิใจกับตัวเอง
ปล. พายว่าก่อนที่คุณจะตัด"คนที่เคยคู่ควรกับคำว่าเพื่อน"ออกจากวงจรชีวิตคุณ
ควรที่จะเข้าไปคุณกันตรงๆซักครั้งนะคะ จะได้รู้กันไปเลย
คำปลอบใจอาจทำให้คุณคิดได้
แต่คนที่จะทำดีขึ้นได้มีแต่ตัวคุณ
สู้ๆค่ะ อย่าหมกมุ่นและลืมสิ่งที่ผ่านมาแล้ว
เอาเหตุการณ์ที่เลวร้ายมาเปลี่ยนเป็นประสบการณ์ที่ดีที่ทำให้คุณเข้มแข็งกว่าเดิม
^^
-
อยากปลอบ อยากให้กำลังใจ แต่ว่าอ่านมาทุกรีแล้ว ล้วนแต่เป็นคำพูดและคำชี้แนะที่ดีทุกคนเลย
เหมือนกับว่าทุกคนได้ให้ในสิ่งที่พี่แก้วเองอยากจะให้กับน้องไปหมดแล้ว ก็เหลือแต่ตัวน้องเองล่ะค่ะว่า
จะนำเอาทุกสิ่งที่ทุกคนมอบให้น้องด้วยใจ และด้วยความปราถนาดีอย่างเต็มเปี่ยม ไปเสริมแรงใจให้น้องเข้มแข็ง
หรือถ้าใจมันที่บางครั้งอาจจะเผลออ่อนแอไป ก็ให้คิดถึง ทุกคนในบอร์ดนี้ ว่าทุกคนเค้าเข้าใจ และเห็นค่าของน้อง
เราก็ต้องตอบแทนเค้าด้วยการสวมหัวใจเพชร ไม่อ่อนแอโดยเด็ดขาด
เวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่างให้ดีขึ้น แต่น้องจะต้องรู้จักพาตัวเอง ออกจากวังวนของความเศร้า
ความเสียใจ ความผิดหวังให้ได้ อย่าไปจมอยู่กับมัน
ขอเป็นกำลังใจอีกคน พี่เชื่อว่าน้องต้องทำได้จ้ะ
ครั้งต่อไป เมื่อเจอน้องที่บอร์ดนี้ พี่หวังว่า จะเจอน้องที่มาพร้อมกับความเข้มแข็ง และความกล้าแกร่ง
เพื่อพร้อมจะเผชิญกับทุกสิ่ง ที่มันจะเข้ามาในชีวิตของเราได้อย่งไม่หวาดหวั่นนะ
-
ดีขึ้นรึยังครับเจ้าลูกชาย..หน้าตาคมคายน๊า มีความสดใสในใบหน้ามีความสดชื่นในดวงตารึยัง?.เล่าสู่กันฟังบ้างนะ
ยังเด็กยังเล็กลูกใช้ชีวิตและบริหารเวลาให้คุ้มค่านะครับ เจ้าลูกชายบรีส
-
แอบมาฉุด อิอิ
-
มันจะหน้าด้าน เห็นแก่ตัวเกินไปล่ะ
เป็นผมผมจะหาทางบอกว่า มันก็เล่นกับกูด้วย
ไม่มีใครเชื่อไม่เป็นไร แต่แน่นอนมันก่อให้เกิดความสงสัยในใจ
ตัวมันเองก็จะได้อยู่อย่างไม่สบายใจเหมือนกันนั่นแหละ
ผมเน้นแก้แค้นถ้าทำได้ครับ แม้จะนานหรือต้องรอโอกาสแค่ไหนก็ต้องรอ ปล่อยให้กรรมตามทันมันเป็นคำพูดปลอบใจของคนที่ทำอะไรไม่ได้
แต่แผลปล่อยไปเดี๋ยวก็หายครับ แต่ละคนใช้เวลาไม่เท่ากัน แต่หายได้แน่นอน
-
เข้มแข็งไว้นะค่ะ แล้วผ่านมันไปให้ได้ รักตัวเองให้เยอะๆ
คนบางคนที่เราคิดว่าเป็นเพื่อน และให้ความสำคัญ ถ้าเค้าไม่เห็นเราเป็นอย่างนั้นด้วย ก็อย่าได้แคร์ค่ะ
เรามีค่า มีความสำคัญในตัวเราเอง มีคนอื่นที่จะรักและให้ความสำคัญกับเราอีกเยอะ
ขอแค่มีชีวิต ในวันพรุ่งนี้ และวันถัดๆไป เราต้องได้เจอคนเหล่านั้นแน่ๆ
ไม่อยากให้คุณไปแก้แค้นพวกเค้า(แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ให้พูดความจริง) เพราะมันจะทำให้คุณลดตัวลงไปอยู่ระดับเดียวกับพวกเค้า
การไม่แก้แค้น ไม่ได้หมายความว่าให้อภัย บางครั้งถ้ามัวแต่ไปคิดแค้น หรือเศร้าเสียใจกับเรื่องเดิมๆ คุณจะไม่มีทางผ่านเรื่องนั้นไปได้ เพราะถ้ายังแค้นแสดงว่าคุณยังยึดติดกับเรื่องนั้นอยู่
ทางที่ดีตัดขาดกันเลยดีกว่า(เพราะมาถึงขนาดนี้คงเลยคำว่าให้อภัยมาแล้วหล่ะ)
ยังไงก้เอาใจช่วย และเป้นกำลังใจให้นะค่ะ :3123:
-
ถือว่าเป็นโอกาสดีที่เราจะได้เห็นเพื่อนที่เรารักว่าธาตุแท้แต่ละคนตอนเรามีปัญหาเป็นยังไง อย่าให้คนพวกนี้มามีอิทธิพลทำลายชีวิตเราเลยครับ เรามีพ่อแม่ที่สำคัญสุด ถ้าเค้าเป็นเพื่อนแท้เราจริงเค้าจะยอมรับในสิ่งที่เราเป็นได้ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว และไม่ทำให้เรากลายเป็นจำเลยสังคม ที่สำคัญไอ้พวกที่ล้อบางคนมันก็เป็นเอง ผมเห็นมาเยอะแล้ว สู้ๆนะครับ^^
-
อะไรที่มันเกิดขึ้นมาแล้วก็ต้องทำใจยอมรับมััน
ทุกคนย่อมต้องเคยพลาดเคยทำในสิ่งที่ทำให้เราต้องเจ็บปวดและผิดหวัง
แต่จะทำมัยละกับการที่เราได้ทำในสิ่งี่อยากทำ
อย่างน้อยถึงตอนนี้จะรู้สึกว่าไม่สมควรที่จะทำมันแต่ถ้าไม่ทำสุดท้ายแล้ว
เราก้จะได้เสียใจกับคำว่าเสียดายที่ไม่ได้ทำ
อยู่กับความจริงเถอะอยู่กับที่ที่เกิดขึ้น
ถึงมันจะไม่เป็นผลดีสักเท่าไหร่แต่อย่างน้อยครั้งหนึ่งเราได้ทำในสิ่งที่ใจเรารู้สึกอย่างน้อยก็ยังได้บอกความรู้สึกกับคนที่เรารัก
การที่เราจะรักใครก็ไม่ผิดหรอกเรารักใครๆได้ทุกคนนั้นละนะแต่รักได้แค่ห่างๆคอยช่วยเหลือด้วยความรู้สึกดีๆอยู้ข้างๆนั้นละคือความรักละ
-
ขอให้กำลังใจ จขกท.
แล้วเมื่อเวลาผ่านไปความเจ็บนั้นก็จะหายไปเองน่ะค่ะ
คำว่าเพื่อน มีความหมายมากมายน่ะ
บางครั้งเรารักเพื่อนของเรามากจนสามารถสละชีวิตเพื่อเขาได้
แต่ก็ไม่จำเป็นว่าเขาจะสละชีวิตเพื่อคุณได้
คุณให้ความรักเขามาก
แต่บางครั้งเขาอาจไม่เห็นความรักนั้นเลย
ขอให้คุณคิดดูว่าสุดท้ายแล้ว...
...ใครล่ะที่รักคุณจริง
ไม่ใช่พ่อแม่ของคุณหรอ...
(รวมถึงคนที่ดูแลคุณมาด้วย...ปู่ ย่า ตา ยาย พี่เลี้ยง บางครั้งเขาอาจรักคุณกว่าคนที่คุณรักก็ได้น่ะ)
หากเหนื่อย หากอยากพัก
ก็กลับไปหาคนที่เขารักคุณเถอะ...
หากไม่มีใครให้ระบาย คนในบอร์ดก็ยังอยู่น่ะ :L2: :L2:
อยู่กันเยอะเลย อบอุ่นด้วย555
-
บอกไม่ถูกเลยค่ะ
รู้สึกแย่ มาก เพื่อนแท้มีได้ทุกคนนะคะ
แต่ติดอยู่ที่ว่าจะเป็นใคร
ทำแบบนี้ก็อย่าไปนับว่าเป็นเพื่อนเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ ห้ามคิดสั้นอีกนะคะ เรายังมีพ่อ มีแม่ มีีครอบครัวที่รักเราอยู่นะคะ สู้ๆ:L2:
-
เข้าใจเลย
ผมเจอมาเหมือนกัน ( แต่ไม่เท่า จขกท. นะ )
ความสัมพันธ์เราเหมือนจะไปได้ดี
พอมีเรื่องเรื่องนึงมาทำให้ไขว้เขว ก็ตีห่างเรา สร้างเรื่องว่าเราเป็นคนรุกหามัน
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ลองได้เคลียร์กับนิไปเลยก็ดี