-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://thaiboylovestory.ueuo.com/webboard/index.php?topic=459.0
" กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว ( เรื่องเล่า )" << เป็นเรื่องเล่า ของ"น้องมะนาว"
"ขอให้สนุกกับการอ่าน คับป๋ม"
-----------
------
---
--
*
บทที่ 1
ผมชื่อ " มะนาว " ครับ เป็นคนต่างจังหวัดทางภาคตะวันออกติดทะเลของประเทศไทย เป็นคนดี เป็นที่รักของครอบครัว มีพี่ชายคนนึงชื่อ " มะยม " อายุห่างจากผม 5 ปี เมื่อผมเป็นลูกคนเล็กก็ถูกตามใจตั้งแต่เกิด แต่ผมโตขึ้นมาก็เป็นเด็กดีนะ เชื่อฟังทุกคนดี เรียนเก่ง แต่ก็ซน แก่นชอบแกล้งใครๆไปทั่ว ก็ตามประสาเด็กถูกตามใจแหละครับ ที่ผมเป็นแบบนี้ เป็นเกย์ น่ะครับมันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตั้งแต่เมื่อไหร่มันเป็นเองอ่ะ แต่ก็ไม่มีใครรู้นะครับ อย่างน้อยผมก็คิดว่าอย่างนั้น เพราะเพื่อนๆของผมก็ไม่มีใครรู้ แต่กับครอบครัวผมไม่แน่ใจ เพราะไม่มีใครว่าอะไรผมเลย คือผมก็เป็นปกติไม่ได้มีกริยาแสดงออกอะไรให้ใครๆรู้....
เมื่อผมสอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังในเมืองหลวง พ่อกับแม่ดีใจมาก ท่านเลือกซื้อบ้านในหมู่บ้านแห่งหนึ่งแทนที่จะเป็นหอพักหรือว่าอพาร์ทเมนท์ก็เพราะว่าผมจะได้สบายไม่รู้สึกอึดอัดกับการอยู่กับคนอื่น อีกอย่างที่ซื้อบ้านก็เพื่อจะให้ไอมะยมมันมาอยู่กับผมด้วย เพื่อที่จะดูแลผมเพราะพ่อกับแม่เป็นห่วงผมไม่กล้าให้อยู่คนเดียว เรื่องนี้ไอมะยมมันดีใจมากที่จะได้มาอยู่ที่กรุงเทพกับผม มันกวนทีนมากมันแกล้งตีหน้าเศร้าไม่ให้พ่อกับแม่เห็น มันบอกว่าต้องหางานใหม่อีก แล้วจะหาได้รึป่าวก็ม่ายรู้ งานยิ่งหายากๆอยู่ด้วย พ่อกับแม่ก็บอกกับมันว่าก็ให้ค่อยๆหาไปเดี๋ยวก็ได้เองแหละ มันก็ทำหน้าบึ้ง แต่พ่อกับแม่ไม่รู้หรอกว่ามันดีใจขนาดนี้พอลับหลังพ่อกับแม่ มันก็เข้ามากอดผมแล้วก็หอมแก้มผมหนึ่งทีมัน
ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ตอนนั้นถ้ามันตะโกนได้บ้านคงแตกแล้วความจริงมันอยากไปใจจะขาดมันก็เคยขอพ่อกับแม่อยู่ต่อหลังจากมันเรียนจบที่ที่เดียวกับที่ผมสอบเข้าได้ แต่มันไม่อยากเรียนต่อพ่อกับแม่จึงให้มานกลับมาช่วยดูแลธุรกิจของบ้านเราซึ่งตอนนั้นงานมาก มันจึงจำใจกลับมาอยู่บ้าน แล้วที่พ่อกับแม่จะให้มันมาอยู่เพื่อดูแลผม ท่านทั้งสองจะรู้ไหมว่าเป็นผมอ่ะจิที่ต้องดูมัน ก็มันไม่ทำไรเลยผมก็เลยต้องรับเละอยู่คนเดียว ทั้งงานบ้าน ทั้งอาหารการกินและอีกหลายอย่าง แต่ผมไม่ว่ามันหรอกก็มันเป็นพี่สุดที่ร้ากของผมนี่ และอีกอย่างผมก็รู้ว่ามันก็รักผมมากเหมือนกันแหละ...
ผมมีรักครั้งแรกตอนม.5 ผมแอบชอบใครหลายๆคนแต่ไม่มีใครรู้ ก็บอกแล้วว่าผมเป็นปกติเหมือนคนอื่น ถึงแม้ว่าผมจะหน้าตาน่ารักเหมือนผู้หญิง ผิวขาว ใครๆก็มักจะบอกแบบนั้น แต่ผมก็มีคนมาชอบหลายคนทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชายแต่ผมก็ไม่สนใจใครเพราะพวกนั้นไม่ใช่คนที่ผมแอบชอบ จนการสอบวิชาสุดท้ายเสร็จสิ้นลงก่อนปิดเทอมใหญ่ เย็นแล้วผมกำลังจะกลับบ้านไอมะยมมันจะมาคอยรอรับหน้าโรงเรียน ระหว่างกำลังเดินลงมาจากตึกวิทย์ ก็เห็น "ไอยู " เพื่อนที่เรียนในห้อง ไอเพื่อนคนนี้มันเนื้อหอมมาก หน้าตาดีเป็นนักกีฬาของโรงเรียน สาวๆทั้งในและนอกโรงเรียนมาชอบมันมากมาย มันก็คบคนนั้นคนนี้เปลี่ยนเป็นว่าเล่น จนผมจำไม่ได้ว่าตอนนี้มันคบอยู่กับใคร " ไอยู " มันเรียกผมให้หยุดเดินและมันก็เดินเข้ามาหาผมพร้อมกับดึงมือผมให้เดินตามมันไป ผมก็เดินตามมันไปนะ ปากก็ถามมันไปด้วยว่าจะพาผมไปไหน แต่มันไม่ตอบ
" ไอยูมรึงจะพากรูไปหนายวะ " ผมถามมัน แต่มันก็เงียบไม่ตอบผม แล้วก็ดึงมือผมเดินกลับขึ้นไปที่ชั้น3 ของตึกวิทย์อีกครั้ง พอไปถึงตรงนั้นมันไม่มีใครอยู่ก็มันเย็นมากแล้ว ใครๆก็กลับบ้านกันหมด มันหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าผมพร้อมกับดันผมไปติดกำแพง ผมตกใจว่ามันจะทำอะไรผม ผมก็อ้าปากจะด่ามัน...แต่...
###################################################################
จบบทที่ 1
ขอบคุณมากครับที่อ่านเรื่องของผม
ก็ลองอ่านเรื่องของผมไปเรื่อยๆนะครับขอฝากตัวฝากใจด้วยนะครับ เป็นเรื่องแรกของผม ถ้าเพื่อนอ่านแล้วชอบหรือไม่ชอบยังไง หรือจะแนะนำอะไรหรือจะคุยอะไรจะเล่าอะไรให้ผมก็บอกได้ทุกเรื่องเลยน้าาา ยินดีรับฟังความคิดเห็นคับ...
มะนาวคร้าบบบบบบบบบ
###################################################################
** ลงแค่นี้ก่อนนะ..แปะไว้ก่อน เด๋วมาต่อจ้า** By :: sun
-
มาลงชื่อรออ่านตอนต่อไปครับ :yeb:
-
:angellaugh2: เย่ๆๆ ได้เวลาน้องมะนาวบุกเล้าเป็ดแย้วววว :yeb:
:love2:
-
บทที่ 2
" อุ๊บ ... " มันจูบผมโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ผมตัวแข็งทื่อตอนนั้นผมตกใจมากไม่คิดว่ามันจะทำอย่างนี้กับผม มันจูบผม
สักพักมันก็ถอนปากออกจากผม มึนครับมึน
" ....... " เงียบ ผมไม่กล้ามองหน้ามัน ก็อายมันแหละ หน้าของผมคงจะแดงไปทั้งหน้าแล้ว ก็ถูกจูบและนี่มันก็เป็นจูบ
แรกของผมด้วย ผมก้มหน้าอยู่อย่างนั้น
" กูรักมึง " มันพูดกับผม พอพูดจบมันก็เงียบไป มันคงจะรอดูว่าผมจะเป็นยังงัย
" กูแอบชอบมึงมาตั้งแต่เห็นหน้ามึงครั้งแรกตอนเข้าม.4 กูมองมึงทุกวัน กูอยากจะบอกกับมึงมาตั้งนานแล้ว แต่กูไม่กล้า
เพราะกูกลัวมึงจะโกรธกู ไม่ชอบผู้ชายอย่างกู แต่วันนี้กูทนไม่ไหวแล้ว เพราะถ้ากูไม่บอกมึงวันนี้กูก็ไม่ได้เจอมึงอีกร่วม 2
เดือนที่ปิดเทอม กูคงเป็นบ้าแน่ๆ " มันบอกกับผม
" แล้วมึงไม่มีอะไรจะพูดกับกูเหรอ " มันถามผมเมื่อเห็นผมไม่พูดอะไรอีก มึงรู้มั้ยเนี่ยกูพูดม่ายออกโว้ย
" แล้วมึงจะหั้ยกูพูดยังงัยกับมึงวะ ก็ตอนนี้กูตกใจที่อยู่ๆมึงทำยังงี้กับกู กูคิดม่ายออกโว้ย " ผมบอกมัน
" ก็มันจะยากอะรัยเล่าวะ มึงก็บอกว่ามึงก็ชอบกูงัย แค่เนี้ยเรื่องก็จบ " มันพูดแล้วยักคิ้วทำหน้ากวนๆให้ผม
" ................ " เงียบ ผมกำลังรวบรวมความคิดที่มันกระเจิดกระเจิงอยู่
" อุ๊บ... " แล้วมันก็จูบผมอีกครั้งโดยที่ผมก็ยังไม่ทันตั้งตัวอีก แล้วเมื่อตะกี้กูทำไมไม่ผลักมันออกไปก่อนวะ
" มึงชอบใช่มั้ยล่ะ " มันพูดเมื่อมันถอนปากออกจากปากผม ผมลืมตามองมัน แล้วก็ต้องตกใจกับตัวเอง อ้าว...มือกูมันไม่
รักดีมันไปกอดคอของไอยูตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ไอมะนาวบ้าเอ้ย อายมันชะมัด
" มึงเงียบอย่างนี้.... " มันพูดค้างแค่นั้นแล้วมันก็เอามือของมันจับหน้าแดงๆของผมให้ไปมองหน้ามัน
" ก็แสดงว่ามึงก็ชอบกูเหมือนกันใช่มั้ย " มันรุกผมอีก
" กู ขอเวลาหน่อยได้ไหมวะ " ผมตัดสินใจพูดออกไป
" ได้สิวะ งั้นกูขอไปหามึงที่บ้านได้ไหมล่ะ อาทิตย์หน้าแล้วกูจะไปเอาคำตอบจากมึง " มันขอผมด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ของมัน
" เออ ก็ได้กูจะคอยมึง " อ้าวกูหลงกลมันอีกแหละ แล้วยังไปบอกว่าจะคอยมัน กูพูดไปได้ยังงัยวะ หาเรื่องอีกแล้วกู เฮ้อ...
เบื่อตัวเองจัง
" จิงนะโว้ย มึงสัญญานะว่ามึงจะคอยกู " มันพูดไปยิ้มไป เหมือนว่ามันดีใจมาก
" เออ " ผมรับปากมัน
" เฮ้ย...มึงเนี่ยเหลือเกินเลยนะชอบฉวยโอกาสตอนกูเผลอทุกที " ก็มันมาหอมแก้มผมอีกทีตอนผมเผลอ
" นี่ค่ามัดจำโว้ย...555 " มันพูดจบก็หัวเราะ
" กลับกันเถอะเดี๋ยวพี่มึงจะคอยนาน " มันพูดจบก็จับมือผมจูงลงมาข้างล่าง ไอ้นี่มันรู้ดีอีกว่าพี่ผมมาคอยรอรับ พอลงมาข้าง
ล่างมันก็ปล่อยมือที่จูงผมออกแล้วมันก็เปลี่ยนมากอดคอผมแทน ตอนแรกผมก็ตัวแข็งกลัวว่าจะมีใครรู้ แต่พอคิดดูก็เห็น
เป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายจะกอดคอกันเดิน ผมคิดได้ก็เดินออกไปหน้าโรงเรียนกับมัน เจอพี่ผมคอยอยู่
" ปล่อยกูได้แล้วโว้ย พี่กูอยู่นั่น " ผมหันไปบอกมัน แล้วมันก็ปล่อยผม
" มึงอย่าลืมคอยกูนะโว้ย " มันพูดเตือนผมอีกทีเมื่อเห็นผมเดินออกไป
" เออน่ากูไม่ลืมหรอก " ผมหันไปบอกมัน ยิ้มให้มันทีแล้วก็เดินไปหาไอมะยม...
หลังจากวันนั้นมันก็มาหาผมตามที่มันบอกเอาไว้ มันมาเอาคำตอบแล้วผมก็ตัดสินใจคบกับมัน ช่วงนั้นมีความ
สุขมากมายครับ มันก็ทำตัวเป็นปกติเมื่ออยู่กับเพื่อนๆกับคนอื่นๆ แต่เพื่อนๆที่สนิทบางคนมันก็รู้นะครับ ว่าผมกับมันคบ
กันอยู่และก็ไม่มีใครว่าอะไรด้วย ผมไม่เคยมีอะไรกับมันมากกว่าการกอดกับจูบ แต่พอมันพยายามที่จะมีอะไรกับผม ผมก็
หาทางเลี่ยงมันมาจนได้ ที่จริงผมยังเป็นเด็กอยู่เลยเพิ่งจะทำบัตรมาไม่นานนี่เอง ผมก็กลัวสิครับ ( ลืมบอกไปผมอายุน้อยที่
สุดในห้อง ส่วนมันอายุมากกว่าผม 2 ปีกว่าได้ ) เราก็คบกันไปเรื่อยๆจนจบม.ปลาย ผมสอบเข้ามหาลัย'ชื่อดังได้ ส่วนมัน
ไม่ติดอะไร มันจึงไปสมัครเข้าเรียนที่มหาลัยเปิดกับเพื่อนๆหลายคน แล้วก็มีเรื่องเกิดขึ้นโดยที่ผมไม่เคยระแคะระคายมา
ก่อนเลย กับเพื่อนผู้หญิงต่างโรงเรียนที่ผมแนะนำให้มันสองคนรู้จักกัน...
###################################################################
จบบทที่ 2
ขอบคุณครับที่ติดตามอ่านนะครับ
รักทุกคนนะครับ
มะนาวคร้าบบบบบบบบ
###################################################################
-
บทที่ 3
ผมพาตัวเองเข้าสู่รั้วมหาลัย'เป็นวันแรกท่ามกลางความยินดีของครอบครัว แต่สำหรับผมเองไม่มีความสุขเลย...ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากเรียนที่นี่นะครับก็มันเป็นความภูมิใจของผมที่สามารถสอบเข้าที่นี่ได้ แต่ไอ้สาเหตุที่ทำให้ความรู้สึกแย่ก็คือ รักครั้งแรกของผมที่ผ่านมาได้แค่ 2 ปี มันเพิ่งจะจบลงเมื่อ 2 วันที่ผ่านมานี่เอง ไอยูมันเรียกผมไปหามันที่หอพัก พอไปถึงมันก็ชวนคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ ผ่านไปชั่วครู่มันเรียกผมและก็บอกผมว่า
" ไอมะนาว " มันเว้นระยะพูดนิดนึง
" มึงรู้ใช่มั้ยว่า ผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิง แต่กูก็รักมึงมากกูไม่อยากเสียมึงไป " มันเงียบไปชั่วครู่ มันฟัง ดูแปลกๆ ผมคิด
" แต่...กูก็รักปุ่นมันมากเหมือนกัน " มันพูดจบก็เงียบเหมือนรอว่าผมจะมีปฏิกริยายังไง แต่ผมก็เงียบ แล้วจะให้ผมทำยังไงก็อยู่ๆก็เจอแบบนี้โดยที่ไม่ได้ตั้งตัวมาก่อน
" เราอยู่ด้วยกัน3คนได้ไหม " มันคงคิดและก็ตัดสินใจแล้วที่มันพูดกับผมแบบนี้ ผมก็มองที่หน้าของมัน แต่ผมก็ไม่พูดอะไรกับมันเพราะมันเจ็บที่ใจอย่างแรง ผมกับมันก็รักกันดีไม่เคยทะเลาะอะไรกันเลยแล้วมันไปชอบกันได้ยังงัย ผมคิดกับตัวเอง
" มึงว่ายังงัยล่ะ " มันถามผมอีก สำหรับผมแล้วตอนนั้นมันเจ็บมาก ผมคิดว่าเป็นทาง 2 แพร่งให้เลือกสำหรับผม คือ ทางแรกสู้ หรือทางที่ 2 ถอย แล้วผมก็ตัดสินใจคิดและก็พูดกับมันพร้อมกับนํ้าตาที่มันไหลออกมา
" มึงทำยังงี้กับกูได้ยังงัย ไอปุ่นมันก็หักหลังกู กูไม่รู้ว่ามึงสองคนไปชอบกันตอนไหน แต่กูก็สมนํ้าหน้าตัวกูเองแหละที่แนะนำมันให้รู้จักมึง มึงรู้ไหมว่ากูเจ็บขนาดไหน กูอยู่อย่างที่มึงบอกไม่ได้หรอกแล้วกูก็ไม่อยากเจอมึงอีก มึงก็รู้นี่ว่ากูนิสัยเป็นยังงัย กูไม่สู้กับมึงกับไอปุ่นต่อหรอกเพราะว่ากูรู้มึงตัดสินใจแล้ว ถ้ากูยื้อมึงไว้กูก็เจ็บตัวเองป่าวๆ แต่กูก็ขอบใจมึงนะที่มึงบอกความจริงกับกู โชคดีนะกับการตัดสินใจของมึง " ผมพูดไปก็ร้องไห้ไป ผมรู้ตัวเองนะว่าผมด่วนสรุปและก็ตัดสินใจไปอย่างนั้น แต่เวลาอย่างนั้นมันมีแต่ความเจ็บกับความโกรธอยู่ในหัว คนอื่นๆอาจไม่ตัดสินใจอย่างผมก็ได้ ผมไม่อาละวาดไม่ทำร้ายตัวเองไม่ทำลายข้าวของ ก็ผมไม่ใช่คนบ้าที่จะทำอะไรอย่างนี้ อายุของผมก็แค่ 17 เอง ( ตอนเล็กผมเข้าเรียนเร็วกว่าคนอื่น ) ผมไม่อยากจมอยู่กับไอ้เรื่องแย่ๆแค่นี้หรอก ปล่อยมันไปเถอะอาจจะเสียดายเวลา แต่มองอีกทีมันก็เป็นเหมือนเรื่องๆนึงในชีวิต แล้วชีวิตก็ต้องเดินต่อไป...
" ไอมะนาว มึงอย่าทำอย่างนี้กับกูนะ มึงอย่าตัดสินใจอย่างนี้สิ " มันพูดกับผม เสียงของมันเหมือนกับมันจะร้องไห้ แล้วมันก็เอามือมาจับมือผมไว้ ผมสะบัดมือมันออก
" มึงมาพูดกับกูอย่างนี้ไม่ได้หรอก เพราะว่ามึงได้เลือกไว้แล้วว่าผลลัพธ์มันจะออกมาในรูปไหน แล้วมึงก็คงได้คำตอบจากกูแล้วแหละว่ากูเลือกยังงัย " ผมพูดจบผมก็เดินออกมาจากห้องมัน มันร้องเรียกผมแล้วเดินตามมาดึงมือผมไว้อีกแต่ผมไม่ยอมผมสะบัดมือหลุดจากมันแล้วก็วิ่งหนีมันออกมา มันวิ่งตามแต่ผมวิ่งไปจนถึงถนนแล้วเรียกรถแท๊กซี่คันแรกที่ผ่านมาผมขึ้นรถแล้วก็ออกมาจากตรงนั้น นํ้าตาผมไหลแต่ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมา ใครๆก็บอกว่าผมเป็นคนใจแข็ง และผมก็รู้ตัวว่าผม จะไม่มีวันกลับมาที่นี่อีก...เพราะผมไม่อยากเจอหน้ามันทั้งสองคนอีก...ผมไม่เดินถอยหลังหรอก ก็เหมือนกับ นาฬิกา เวลามันก็ไม่เคยเดินถอยหลัง...................
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
แล้วทำไมไอ้เรื่องบ้าๆต้องมาเกิดกับผมก่อนมหาลัย'จะเปิดด้วยนะ ฤกษ์ไม่ดีตั้งแต่แรกเลยแล้วอนาคตในมหาลัยของผมมันจะรอดมั้ยเนี่ย อะไรจะเกิดมันก็เกิด...ก็แค่นั้นผมคิด ก่อนผมจะเดินเข้ามหาลัยผมยกมือขึ้นไหว้แล้วก็คิดในใจ...
" ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงก็ขอให้โชคร้ายผ่านไป และก็ขอให้โชคดีเข้ามาสู่ผม " อธิษฐานเสร็จผมก็เดินเข้าประตูมหาลัยพร้อมๆกับความหวังใหม่ที่รอให้ผมเผชิญอยู่ข้างหน้า......
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
จบบทที่ 3
ขอบคุณครับกับการติดตามอ่าน
เพื่อนๆครับเรื่องเศร้าๆผ่านไปแล้วนะครับ หลังจากนี้ก็จะเข้าสู่ช่วงเข้าเรียนในมหาลัย'นะครับ
ยังงัยก็ตามอ่านด้วยนะครับ
.................................
มะนาวร้ากทุกคนนะค้าบ
มะนาวคร้าบบบบบบบ
###################################################################
*วันนี้ ลงให้ 3 ตอน ก่อนน๊า..มีความสุขกะการอ่านคร๊าบ.. By :: sun
กฎ..กฎ... ห้ามทวง ฮ่าๆ..เพราะจะลงตามใจฉัน อิอิ :yeb:
-
น้องมะนาวใจเด็ดมากคร๊าบบบบบบบบบบ ใช้ได้เลย ไปหาเอาใหม่ดาบหน้านะ ว่าแต่เกริ่นนำเรื่องทีตาไอยูมาแค่เนี้ยนะ มีต่ออีกใช่ปะ สารภาพรักได้ใจดี ไม่ต้องพูดมาก จุ๊บเรยยย :like6:
เหมือนเคยอ่านเรื่องนี้ที่ไหนหว่า อ่านตอนต้น ๆ แล้วก็ไม่ได้อ่านต่ออะ ซันมาต่อเลย ให้ไว ทวง ๆ :kikkik:
-
สนุกค่ะ เรื่องกำลังน่าสนใจเลย :angellaugh2:
แล้วมาลงอีกนะค่ะ (อันนี้มะได้ทวงนะ แค่บอกเฉยๆ) :try2:
-
กร๊าก ไหนว่าจะค่อยๆโพสไง
เหอะๆ สงสัยจะทนความต้องการเพื่อนๆไม่ไหวแน่
เอิ้กๆ
:haun5:
-
เรื่องใหม่มาอีกแว้ววว :angellaugh2:
สงสัยเรื่องยาว.... :monkeysad2:
รอตอนต่อปาย :yeb:
-
ทวงๆๆมาต่อเดวนี้ ไม่ไหวแล้ว อยากอ่านๆๆๆ :serius2:
-
:laugh:
ติดตามด้วยคนครับ
อิอิ
:yeb:
-
ทำท่าว่าจะหนุก
มาแก้ผ้ารอนะเคอะ :-[ :-[
-
สนุกค่ะ ชอบ เริ่มเรื่องมาก็ทำท่าจะเศร้าซะแล้ว :monkeysad2:
-
หุหุ ตามมาอ่านอีกคนแล้ว :like2:
น้องมะนาวที่ใจเด็ดดีแฮะ ชอบ :interest:
ยูนี่ก็ใช้ได้นะ ดีแล้วที่บอกกันตรง ๆ แต่ก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมาด้วย :untrust:
ปล. ไม่ได้อยากทวงเล้ย แต่เห็นคนอื่นทวง เลยต้องตามน้ำ :kikkik:
มาต่อไว ๆ น้า :yeb:
-
:myeye: คุณมะนาว ตัดสินใจได้เด็ด ดีครับผม :yeb: สู้ๆต่อไป รออ่านต่อนะครับ
-
เกลียดผู้ชายอย่าง ยู ที่สุด..
คิดได้ไง ให้อยู่แบบ 3 คน
โคดเห็นแก่ตัวเลย .... ไอบร้า
:pigangry2:
-
อืมเรื่องนี้สนุกดี น่าติดตาม มารออ่านด้วยคนนะครับ :angellaugh2:
-
:laugh: น้องมะนาวใจเด็ดมั่กๆๆ สุดยอด จะว่าไปก้อนึกถึงเพลง "อยู่คนเดียวไม่เหงาเท่าสามคน" :yeb:
-
เป็นการบอกรักที่ฮาร์ดคอร์มาก สะใจดีจริงๆ :like2:
และก็เป็นการสารภาพและขอความเห็นใจจากแฟนที่ฮาร์ดคอร์อีกเช่นกัน
เอากับมันซิไอ้เด็กเวร ทำร้ายน้องมะนาวได้ไงกัน :3125:
-
หวัดดีค้าบ...มะนาวค้าบผม
ดีใจจังคับที่มี พี่ๆเพื่อนๆเข้ามาอ่านเรื่องของมะนาว
ถ้ามีเรื่องอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะค้าบ....สอนมะนาวได้...บอกมะนาวได้ทุกเรื่องค้าบผม
แล้วจะเข้ามาบ่อยๆค้าบ...มะนาวยังไม่รู้จักใครเลย..ก็ฝากตัวด้วยละกัน
รักทุกคนคับ...มะนาวคร้าบบบบบบบบบบผม.....
-
อ่ะ งั้นเรามารู้จักกันก่อนก็ได้ ชื่อ กระต๊อบคร้าบ.....
อิอิอิ
-
Posted by: มะนาว Posted on: Today at 11:16:45 AM
Insert Quote
หวัดดีค้าบ...มะนาวค้าบผม
ดีใจจังคับที่มี พี่ๆเพื่อนๆเข้ามาอ่านเรื่องของมะนาว
ถ้ามีเรื่องอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะค้าบ....สอนมะนาวได้...บอกมะนาวได้ทุกเรื่องค้าบผม
^
^
*เจ้าของเรื่อง .. มาทักทายแล้วนะค๊า..
..,มีรัยจะถามก้อถามได้นะคะ ยังไงน้องคงเข้ามาตอบให้ค่ะ
(มัดมือชกน้องมะนาวไปเรียบร้อย คริ คริ)* :teach:
..................งั้นก้อไปอ่านกันต่อดีกว่าโน๊ะ...^^*
**********************************************************************
บทที่ 4
ผมเศร้าใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก ช่วงแรกผมไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย ไม่ค่อยจะรู้จักใครๆ แต่เพราะต้องทำกิจกรรมต่างๆมากมาย
และก็รู้จักเพื่อนใหม่ๆ ผมปรับตัวได้หลังจากผ่านเดือนแรกไป ผมก็กลับมาเป็นไอมะนาวคนเดิมคนที่ยิ้มง่าย กวนทีนใครๆ ผมเป็นที่รักของ
อาจารย์ที่สอนหลายคน เป็นที่รักของเพื่อนๆ และก็เลยไปถึงเพื่อนคณะอื่นๆ ด้วย ไอมะนาวรู้จักเยอะมากบางคนเพื่อนมันก็แนะนำให้รู้จัก แต่บาง
คนมันก็เข้ามาหาผมเองเลย ผมถามมันบางคนว่าทำไมถึงอยากรู้จักผม ก็ได้คำตอบว่า ก็ผมยิ้มเก่ง มองดูสดใส แล้วหน้าตาก็น่ารักมากด้วย
เลยอยากที่จะรู้จัก ( มีทั้งผู้ชายและก็ผู้หญิงนะ มันพูดอย่างนี้จริงๆ ) มีบางคนก็เข้ามาจีบผมเลยนะ ทั้งหญิงทั้งชาย แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็บอก
เป็นแค่เพื่อนกันดีกว่า ผมก็นึกแปลกใจเหมือนกันนะ ผู้หญิงมาจีบผม ทำไมมันมองผมไม่ออกเหรอว่าผมเป็นยังไง ตรงนี้ผมเข้าใจเพราะผมไม่ได้
แสดงออกว่าเป็น แต่กับไอผู้ชายทำไมมันมีมาจีบผมมากนักก็ไม่รู้ หรือว่ามันรู้กันว่าผมเป็น ผมไม่เข้าใจ งงครับ เพื่อนๆผมตอนแรกมันก็รู้สึก
แปลกๆที่มีผู้ชายมาจีบผม แต่พอบ่อยเข้ามันก็ชาชิน เดี๋ยวนี้มันเล่นล้อผมเป็นเรื่องสนุกสำหรับพวกมัน ที่จริงผมปิดตัวเองไม่เปิดใจให้ใครหรอก
ก็กลัวความจะแตกน่ะสิครับ อีกอย่างผมยังไม่มีคนที่ชอบด้วย กลัวครับ การอกหักอ่ะ
" เฮ้ย ไอมะนาว มึงรู้จักพี่คนนั้นหรือป่าววะ เห็นมองมาทางมึงบ่อยๆ " ไอเอ็มมันบอกผม ผมก็หันไปมองตามที่มันบอก
" ไม่ว่ะ กูไม่รู้จัก " ผมหันไปบอกมัน
" กูว่าไอพี่นั่นมันต้องชอบมึงแน่ๆเลยว่ะ ไม่เชื่อเดี๋ยวมึงคอยดูสิ " ไอเอ็มมันพูดอย่างมั่นใจในความคิด
" .......... " ผมกับเพื่อนในกลุ่มมองหน้ากันแล้วก็ทำเฉยไม่พูดอะไร แล้วต่างคนก็จัดการกับถุงขนมต่างๆหลายอย่างตรงหน้า
" น้องครับ ...พี่ชื่อก้องนะครับ พี่ชอบน้องอ่ะครับ แอบมองมานานแล้ว " ไอพี่คนนั้นมันเดินมาหาผมและก็พูดกับผม
" เอ่อ...แต่พี่ไม่กล้าเข้ามาคุยกับน้องอ่ะครับ " พี่ก้องพูดต่อหลังจากที่เงียบไป สักพัก
" ครับ " ผมทำหน้าเหวอๆ แล้วหันไปมองเพื่อนๆรอบๆตัว อ้าย...เพื่อนผมเป็นสิบนะคับมันทั้งขำทั้งอมยิ้ม ผมหันไปมองหน้าไอเอ็มเห็นมันกำลัง
กลั้นหัวเราะอยู่ ผมยิ้มแหยๆให้มัน
" แล้วน้องชื่ออะไรครับพี่อยากรู้ " พี่ก้องถามผมเมื่อเห็นผมทำสีหน้าไม่ถูกมองคนนั้นทีคนนี้ที
" ครับ มะนาวครับ " ผมบอกพี่เค้าไป
" แล้วตกลงน้องมะนาวคิดยังงัยกับพี่อ่ะครับ " พี่ก้องถามผมต่อหลังจากที่เห็นผมไม่พูดอะไร ผมเขิลนะครับก็ถูกคนมาบอกว่าชอบอ่ะ ถึงแม้ว่าจะ
เป็นผู้ชายก็ตามที
" ตกลงน้องมะนาวรับพี่ไว้พิจารณาด้วยนะครับ แล้วอาทิตย์หน้าพี่จะมาเอาคำตอบนะครับ " พี่ก้องพูดจบก็เดินกลับไปที่กลุ่มของพี่เขา ผมมองตาม
ไปก็เห็นว่ามีเพื่อนของพี่เขายืนคอยอยู่หลายคน ผมมองหน้าทีละคนก็เห็นพี่ๆเค้ายิ้มให้ แต่มีพี่อยู่คนนึงเค้ามองผมด้วยสีหน้าโกรธๆ ผมก็ไม่เข้าใจ
ว่ามันโกรธผมเรื่องไร ผมยังไม่เคยรู้จักเค้าเลย พอพี่ก้องเดินไปถึงก็ถูกเพื่อนบางคนมันตบหัวแบบว่าหยอกกันเล่นอ่ะ ส่วนบางคนก็ยกนิ้วให้เหมือน
บอกว่าเอ็งแน่โว้ย แล้วก็เดินกลับกันส่วนไอพี่คนนั้นมันก็ยังมองผมด้วยสีหน้าโกรธๆผมอยู่เหมือนเดิมอ่ะครับ ทำให้ต่อมอยากรู้ของผมอยากที่จะ
ทำงาน
" แหม มันเก่งฉิบ แม่งไม่อายเลยขนาดมันเห็นอยู่กันหลายคน แม่งมันยังกล้าพูดอีกว่ะ " ไอเป้ง เพื่อนของผมอีกคนในกลุ่มพูด
" เออว่ะ " ไอเอ็ม มันก็เออออห่อหมกไปด้วย
" กูก็ว่าพี่มันท่าจะบ้าว่ะ แล้วพี่มันมาชอบกูได้ยังงัยวะ " ผมพูด แล้วเว้นคำพูดไปนิดนึง
" กูผู้ชายนะโว้ย " พร้อมกับท่าทางโมโห แกล้งทำไปอย่างนั้นแหละ กลัวครับกลัว
" ก็หน้าตามึงอยากเจือกเหมือนผู้หญิงทำไมล่ะ ใครๆมันก็เลยคิดว่ามึงเป็นเกย์น่ะสิ มันก็เลยเข้ามาจีบมึง " ไอเอ็มมันพูด แล้วคนอื่นๆมันก็หนับ
หนุนกัน
" เออ กูก็ว่าจริงว่ะ หน้าตาอย่างมึงสมควรโดนจีบ ยังงัยถ้ามึงเป็นเกย์จริงๆมึงบอกกูคนแรกเลยนะโว้ย " ไอเป้งมันพูดบ้าง
" แล้วทำไมกูต้องไปบอกมึงด้วยล่ะ " ผมถามมันกลับ
" ก็กูจะจีบมึงงัยโว้ย " ผมสะดุ้งไม่คิดว่ามันจะแหย่ผมเล่นขนาดนี้ มันพูดจบก็กระโดดลุกหนีเพราะว่ามันเห็นผมยกเท้าจะถีบมัน
" อ้าวเฮ้ยไอ้นี่วอนซะแล้ว กูเป็นผู้ชายดีๆ เจือกอยากให้กูเป็นเกย์ คิดได้งัยวะ ไอห่านี่ " ผมพูดอย่างขำๆ แล้วก็ลุกขึ้นไล่เตะมัน แต่กูกลัวมึงจะรู้ว่า
กูเป็นจิงๆ เฮ้อ...
" ไอนี่แล้วถ้ากูเป็นจิงแล้วมึงจะกล้าจีบกูเหรอวะ " ผมแกล้งพูดเล่นกับมัน
" เดี๋ยวขอกูคิดก่อน " แล้วมันทำท่าทางคิดแล้วมองผมด้วยตาเจ้าเล่ห์
" ไม่บอกถ้าเป็นจิง กูค่อยบอกเว้ย " มันพูดพร้อมกับยักคิ้วให้ผม แล้วมันก็หัวเราะ
" เออ กูหัวใจจะวายตาย " ผมบอกมัน พร้อมกับนั่งหอบหลังจากวิ่งไล่เตะมัน
" ดูมันแม่งเล่นเป็นเด็กไปได้ " ไอเอ็มมันพูดกับเพื่อนๆที่นั่งอยู่แล้วพวกมันก็นั่งหัวเราะกัน ผมก็หัวเราะไปกับพวกมันด้วย จะได้เนียนๆ
" เฮ้ย พวกมึงเอาแต่เล่นอยู่ได้ ไปเรียนกันโว้ย " เพื่อนอีกคนมันพูดออกมา แล้วหลังจากนั้นพวกผมก็เดินออกไป
...................................................................................................
เย็นนั้นหลังจากเลิกเรียน ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับ ไอเอ็มกับไอเป้ง มันมาชวนผมไปดูหนัง แต่ผมปฎิเสธมันไป ผมว่าจะไปค้นหา
ข้อมูลวิชาที่ผมไม่ค่อยเข้าใจที่ห้องสมุด
ผมเดินหาหนังสืออยู่ด้านที่เป็นมุมข้างใน ตรงนี้มันจะลับตาคนไม่ค่อยจะมีใครเข้ามาสักเท่าไหร่ ผมได้ยินเสียงผู้หญิงกับผู้ชายคุยกัน
" พี่คะ พี่อย่าทำอย่างนี้สิคะ นี่มันในห้องสมุดนะ เดี๋ยวใครเข้ามาเห็น " เสียงผู้หญิงพูดเบาๆ
" พี่....... " แล้วเสียงก็เงียบไปอีก
" พูดกับพี่อย่างนี้ถ้าเป็นที่อื่นก็ยอมใช่มะ " ผมไม่ได้รอฟังคำตอบของฝ่ายหญิง เพราะพอจะเดาออกว่าจะเป็นยังงัย คงจะประมาณว่า
" พี่อ่ะ พูดอะไรอย่างนั้น " พร้อมกับเอามือมาตีแขนชายหนุ่ม อันนี้ผมคิดนะ
" อ้าวมาตีมือพี่ทำไมเนี่ย " เสียงชายหนุ่มพูด ผมได้ยินแล้วก้กลั้นหัวเราะ กูว่าแล้ว แค่นี้ผมก็พอจะเดาออกว่าพวกเขาทำอะะไรกันอยู่ ผมจึงเดิน
กลับไม่อยากไปขวางคนกำลังกุ๊กกิ๊กกันอยู่ แต่ก็อยากรู้แหละว่าสองคนนี้เป็นใครหน้าตายังงัย ผมเดินออกมาหาที่นั่งที่มองเห็นตรงบริเวณนั้น ถ้ามี
ใครออกมา ก็จะรู้ ตอนนั้นอยากรู้อยากเห็นอ่ะ ผ่านไปสักพักใหญ่ สองคนนั้นก็เดินออกมา ผมมองแล้วก้มหน้าทำว่ากำลังสนใจหนังสือตรงหน้า
เมื่อผู้ชายคนนั้นมองมา แล้วสองคนนั่นก็เดินผ่านผมออกไป ใจผมเต้นแรงก็กลัวไอผู้ชายคนนั้นมันรู้ว่าผมได้ยินมันกุ๊กกิ๊กกัน
ผู้หญิงคนนั้น ผมไม่รู้จัก แต่ผู้ชายคนนั้น...
" อืม...ผมเคยเห็นหน้าที่ไหนนะ " ผมพึมพำกับตัวเองมันคุ้นๆ นึกสักพักก็ถึงบางอ้อ............
###################################################################
จบบทที่ 4
-
บทที่ 5
เช้าวันต่อมาผมรีบมาที่มหาลัย' เพราะความที่ต้องรีดเสื้อผ้าให้ ไอพี่มะยม ที่วันนี้มานเป็นอะไรก็ไม่รู้ ดันมาเรื่องมากอยากจะใส่เสื้อสีชมพูอ่อน
ผมสงสัยมันเหมือนกันว่า ทำไมมันช่างกล้านัก ทั้งๆที่ปกติมันใส่แต่สีขาวหรือไม่ก็สีอ่อนๆ ก่อนออกจากบ้านก็ถาม มันก็บอกแฟนซื้อให้ ผมบอก
มันว่าอยากเห็นหน้า เพราะผมคิดว่าคนนี้อาจมีสิทธิ์เป็นพี่สะใภ้ของผมในอนาคต ธรรมดาพี่ผมมันไม่เรียกใครว่าแฟน มันจะเรียกแค่สาวๆ เท่านั้น
แต่คนนี้เรียกแฟน มันก็คงจะมีอะไรพิเศษกว่าคนอื่น มันบอกว่าไว้จะพามาให้รู้จักผมครับ เดี๋ยวไม่ผ่านเพราะผมมักจะเป็นคนคอยเซ็นเซอร์ก่อน
ว่าเป็นยังงัย ผ่านมั้ย
ที่มหาลัย'
ผมเดินมาที่โรงอาหาร ผมคาดว่าจะต้องเจอไอพวกเพื่อนๆ แต่มันสายป่านนี้ก็ไม่รู้ว่ามันออกไปไหนกันหรือยัง พอมาถึงก็มองหาดูทั่วแล้วก็
ไม่มี ช่างมันผมคิด กินคนเดียวก็ได้วะกู ฉายเดี่ยวครับวันนี้ แล้วผมก็เดินไปร้านประจำที่ผมกับเพื่อนมักมานั่งกันเป็นประจำ เมื่อผมเลือกซื้อเสร็จก็
เดิน มาหาที่นั่ง ปกติผมมักจะนั่งที่เดิมเป็นประจำ แต่วันนี้มาคนเดียว นั่งไหนก็ได้ ผมก็เลือกที่ริมๆข้างใน แถวนั้นคนมันน้อยดี ก็มาคนเดียวก็
ไม่ค่อยกล้าซ่าเท่าไหร่ ผมก็นั่งก้มหน้ากินไปเรื่อยๆไม่ได้สนใจใคร คนมันหิวอ่ะ เมื่อวานกินข้าวไปนิดเดียวเองเช้านี้เลยหิวมากกว่าปกติ ผมรู้สึก
เหมือนมีใครมองจ้องผม ผมเงยหน้าไปมองตรงโต๊ะตัวหน้า
ไอผู้ชายคนนั้นเองที่ผมเจอในห้องสมุด กับผู้หญิง...แต่เอ๊ะ...มันไม่ใช่ผู้หญิงคนเมื่อวานนี่นะ ไมมันเจ้าชู้นักวะ ผมคิด ผมหันกลับมามอง
ทางผู้ชายก็เห็นมันมองผมอยู่อีก มันทำหน้าบึ้งเหมือนไม่พอใจอะไรผม กูไปทำไรมันวะก็ตั้งแต่เมื่อวันก่อนก็ทีนึงแล้ว ผมจำได้ไอคนนี้มันเป็น
เพื่อนในกลุ่มของ พี่ก้อง ที่มันก็ทำหน้าโกรธใส่ผมเหมือนอย่างนี้แหละ ผมก็ชักอยากจะรู้ว่ามันเป็นบ้าไรเจอหน้ากูทีไร มันก็ทำหน้าอย่างนี้ให้ทุกทึ
เลย ผมมองมัน มันก็มองผมอย่างนั้นแหละจนผมต้องยอมแพ้ แล้วก็ก้มหน้าจะกินข้าวต่อ
" อ้าว น้องมะนาวมารอพี่เหรอครับ รู้ใจพี่จริงๆเลย " เสียงพี่ก้องเอ่ยทักผม แล้วเอามือมาจับไหล่ผม
" อุ้ย ... " ผมอุทาน ก็มันตกใจที่อยู่ๆก็มีมือมาจับไหล่อ่ะ ใครมารอวะ ขี้ตู่นี่
" ขอโทษครับ ขอโทษ " พี่ก้องขอโทษผมเมื่อเห็นว่าผมตกใจ
" ไม่เป็นไรอ่ะคับ " ผมบอกพี่เขาไป
" แล้วทำไมมากินข้าวคนเดียวล่ะครับ เพื่อนๆไปไหนกันหมด " พี่ก้องถามผมอีก
" สงสัยผมจะถูกทิ้งมั้งคับ 55 " ผมก็พูดออกไปแบบตลกๆ แล้วก็ขำๆ
" อ้าวทำไมเล่าครับ ...ไม่เป็นไรเอาอย่างนี้ดีกว่ามานั่งกินข้าวกับพี่ทุกวันดีมั้ยครับ " พี่ก้องคิดว่าเป็นเรื่องจริงจัง คิดเองเออเองเสร็จ
" ........... " ผมยังไม่ตอบ กำลังคิดว่าจะตอบยังงัยดี หันไปมองก็เจอไอคนบ้ามานั่งจ้องหน้าตาโกรธอยู่อีกเหมือนเดิม สงสัยมันจะบ้าจืงๆ
" ก็ได้ครับ " ผมก็บอกพี่ก้องออกไป ไม่ใช่ว่าผมชอบพี่ก้องหรอกนะ ที่จริงพี่เค้าก็หล่อดี ตี๋ๆขาวๆ แต่ตอนนี้ผมยังไม่รู้สึกอะไรกับพี่เค้าอ่ะ
คับ แต่เพราะ ไอหน้าตาโมโหของไอเพื่อนของพี่ก้องคนนี้น่ะสิ มันกวนอารมย์ของผมให้ต่อมอยากรู้มันทำงาน ต้องรู้ให้ได้ ผมคิด
" จิงนะคับ " พี่ก้องพูดด้วยความดีใจ
" อ้าวเฮ้ย...ไอเอี้ยเจส...มึงรู้จักน้องเค้ายังวะ " พี่ก้องหันไปเห็นเพื่อนที่นั่งทำหน้าโมโหให้ผมอยู่ แล้วก็ถามมัน
" ......ม่ายรู้โว้ย " ไอคนนั้นตอบกลับ สีหน้าของมันก็ยังเหมือนเดิม
" แล้วมึงเป็นเอี้ยไรวะ หน้าตามึงเหมือนจะไปกัดใครเค้าอย่างนั้นแหละ " พี่ก้องถามเมื่อเห็นว่าไอนั่นมันทำหน้าแบบนั้น
" ป่าวโว้ย ไม่มีไรว่ะ แค่โมโหใครหน่อยเท่านั้นเอง " มันพูดจบก็มามองหน้าผมเหมือนเดิม
" เออ เรื่องมึง...นี่กูแนะนำให้รู้จักน้องเค้า น้องมะนาว " พี่ก้องแนะนำผมกับไอคนนั้น
" ครับพี่ ผมมะนาวยินดีที่รู้จัก " พี่เจส " ครับ " ผมเป็นน้องก็เลยแนะนำตัวออกไปก่อน แล้วก็ยิ้มให้ด้วยอย่างที่คิดว่าหวานที่สุด
" เออ... " แค่นั้นครับ มันมองหน้าผมแว๊บเดียว ...แต่แว๊บเดียวนั้นผมเห็นรอยยิ้มแล้วมันก็เป็นเหมือนเดิมอีก แล้วมันก็เบือนหน้ากลับ
ไปหาผู้หญิงข้างๆมัน ผมหุบยิ้มแทบไม่ทัน
" ไปกันเถอะพี่เจส เสียเวลายิ่งรีบๆอยู่ " เสียงผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ปลุกให้ผมตื่นจากความคิดเกี่ยวกับรอยยิ้มนั้น
" กูไปก่อนโว้ย เด็กกูมันจะรีบไปธุระก่อนเข้าเรียน " มันพูดกับพี่ก้องโดยที่ไม่หันมามองหน้าผมเลย พูดจบมันก็เดินไป
" น้องมะนาวอย่าไปถือสามันเลยนะคับ วันนี้สงสัยจะอารมย์ไม่ดี ปกติไม่เห็นมันเป็นอย่างนี้เลยครับ " พี่ก้องไขข้อข้องใจให้ผมข้อนึง
" พี่ก้องครับ มะนาวไปธุระก่อนนะครับพอดีนึกได้อ่ะครับ " ผมบอกพี่ก้องพร้อมกับเดินออกไป
" เดี๋ยวครับ...น้องมะนาวเย็นนี้ให้พี่ไปส่งที่บ้านนะครับ " พี่ก้องเรียกผมแล้ววิ่งมาที่ผม
" นะครับ ..."
" เอ่อ...ก็ได้ครับ ประมาณ 6โมงนะครับเพราะมะนาวจะเข้าห้องสมุดก่อน " ผมบอกกับพี่ก้อง แล้วก็นัดเวลา
" พี่ผมไปก่อนนะครับ ผมรีบ ..." ผมพูดจบก็รีบเดินออกไปเลย ที่จริงผมไม่ได้อยากให้ใครไปส่งที่บ้านนะครับ แต่เพราะผมรีบน่ะครับ
ผมเลยรับปากพี่ก้องไป ผมรีบเดินไปตามทาง หันไปมองทางนั้นทีทางนี้ที แล้วไอ้ธุระที่ผมรีบก็ อยู่ห่างออกไปข้างหน้าผมไม่ไกล
ไอพี่เจสครับ...มันเดินควงแขนกับไอผู้หญิงคนนั้น คุยกันกระหนุงกระหนิง หวานกันซ้า น่าหมั่นไส้นัก เวลาเดินผ่านใครก็ทักเหมือน
กับรู้จัก ยิ้มให้คนอื่นไปทั่วเลย แล้วมันเป็นบ้าไรเวลาเจอผมถึงทำหน้าบูดได้ตลอดเวลาอ่ะ มันคาใจจัง ผมคิดแล้วก็บ่นอยู่คนเดียวแล้วก็เดินตามมัน
ไปห่างๆ .....เดินไปได้อีกหน่อยก็เห็นสองคนเดินเลี้ยวไปนั่งโต๊ะใต้ต้นไม้แล้วก็นั่งคุยกันเหมือนอยู่กันสองคน... ผมหยุดแล้วยืนมอง ...เนี่ยเหรอ
ที่บอกว่ารีบไปธุระน่ะ มานั่งคุยกันแค่เนี้ยก็บอกมาตรงๆก็จบแล้วไม่เห็นจะต้องโกหกเลย ...แล้วผมเป็นบ้าไรต้องมาเดินตามแล้วก็มาหัวเสียกับไอ
สองคนมันด้วยวะ ผมนึก แล้วก็ให้คำตอบกับตัวเอง ...มันคาใจน่ะว่ากับคนอื่นมันจะทำหน้าบูดเหมือนที่มองผมหรือป่าว...ก็อยากรู้อ่ะคับ ผมยก
นาฬิกาขึ้นดูนี่ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว ผมหันไปมองดูสองคนนั้นอีกครั้งนี่มันไม่คิดจะไปเรียนรึงัยวะ ช่างมัน แล้วผมก็เดินกลับไปตึกคณะ' ด้วย
ความรีบกลัวไม่ทันเข้าเรียน................................................................
วันนั้นทั้งวันผมเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยครับ ในหัวมีแต่ไอ้รอยยิ้มของไอพี่เจสที่มันยิ้มให้คนอื่นน่ะ ผมอยากให้มันยิ้มให้อย่างนั้นมั่ง
เพื่อนๆมันก็คงงงว่าผมเป็นไร วันนี้ทำไมผมเงียบๆ ไม่ค่อยคุยเล่นเหมือนทุกวัน
" มึงเป็นเชี่ยไรวะ นั่งเงียบได้ทั้งวัน ใครถามคำมึงก็ตอบคำ ใครทำมึงอกหักหรือวะ " ไอเอ็มมันเป็นห่วงผม มันก็ถามผม แต่ไอ้
ประโยคสุดท้ายทำเอาผมสะดุ้ง
" อกหักเอี้ยไรอ่ะ กูแค่ปวดหัวโว้ย " ผมรีบตอบปฎิเสธมัน เผื่อมันสงสัย
" กูยังไม่มีแฟนยังไม่ได้ชอบใครเลย แล้วกูจะอกหักได้งัยวะ มึงก็เห็นอยู่ " ผมยกแม่นํ้ามาอ้างมัน
" เออกูรู้ว่ะ แต่เผื่อมึงแอบไปชอบใครแล้วกูไม่รู้ " ไอเอ็มมันพูดต่อ
" เออ...มึงไม่ชอบใครก็ดีแล้ว...หรือมึงจะคอยกูวะ " ไอ้เป้งมันพูดสอดเข้ามา ผมหันไปมองมัน ...ผมก้ไม่รู้มันเข้ามาตอนไหน ผมคิด
ไอเป้ง มันยังงัยของมัน เดี๋ยวนี้รู้สึกมันจะพูดอย่างนี้บ่อยๆ
" บ้าแล้วมึง จะยัดเยียดตัวมึงให้กูทุกที ก็กูบอกว่าไม่ได้เป็นเกย์ก็เจือกพูดอย่างนี้อยู่ได้ " ผมพูดอย่างโมโห กลัวใจตัวเองครับ
" ก็พูดเผื่อไว้งัยวะ แล้วมึงจะโมโหกูทำไมอ่ะ " ไอเป้งมันพูดกับผมอย่างน้อยใจนิดๆ
" เออ...กูโทษว่ะ ก็บอกว่ากูมึนๆหัวเลยหงุดหงิดไปหน่อย อย่าไปพูดเรื่องนี้อีกเลยนะ กูมึนหัวจิงๆ ไม่ว่ากูนะ " ผมทำหน้าออดอ้อนมัน
ผมกลัวมันโกรธอ่ะ แต่ไหนแต่ไรมาผมกลัวคนไม่รักผมอ่ะครับ ใส่ใจคนอื่นจิงๆ แล้วไอ้ความร่าเริงของผมมันหายไปไหนนะ ผมคิด ต้องเรียกกลับ
คืนมาแล้ว ผมจะต้องตัดไอหน้าบูดๆของคนนั้นออกไป ...แต่ในใจของผมมันบอก...อยากรู้...อยากรู้...มันไม่ชอบหน้าผมเพราะอะไร...?...
......................................................................................................................................
จบบทที่ 5
ขอบคุณครับที่ตามอ่าน เริ่มสับสนแล้วครับไอมะนาวเอ๋ย....
............................................
มะนาวร้ากทุกคนนะคร้าบบบบบบบบบบบบบ
......................................................................................................................................
*วันนี้ ลงให้ อีก 2 ตอนนนะคร๊าบป๋ม...มีความสุขกับการอ่าน*
** กฎ..กฎ... ห้ามทวง....เพราะจะลงตามใจฉัน...ฮ่าๆ** :yeb:
-
ในหัวมีแต่ไอ้รอยยิ้มของไอพี่เจสที่มันยิ้มให้คนอื่นน่ะ ผมอยากให้มันยิ้มให้อย่างนั้นมั่ง
:haun5: หุหุ เริ่มสนใจพี่เจสซะแล้วซี :laugh:
สวัสดีค่ะ น้องมะนาว
ดีใจที่ได้รู้จักเจ้าของเรื่อง ตัวจริงคงน่ารักเหมือนที่บรรยายในเนื้อเรื่องแน่ๆ :kikkik: :kikkik:
ขอบใจที่เขียนเล่าเรื่องมาให้อ่านกัน หวังว่าคงเข้ามาทักทายบ่อย ๆ นะคะ :impress: :impress:
อ้าวว่าแล้วก็รอตอนต่อไป :yeb:
-
ดีจ้าน้องมะนาวต่างนุด :-[ ยินดีที่ได้รู้จักจ้า ซินบอกพี่ว่าน้องมะนาวน่าร๊ากกก เหมือนครายน๊ะ....ธาวินเป่า
ขอดูรูปมั่งจิ พี่จาได้บอกถูกว่าเหมือนกันจริงเป่า :kikkik:
-
ชื่อน่ารักเนอะ มะนาว พ่อแม่ช่างตั้ง ชอบๆ :like2: :like2: :like2:
-
ดีครับ มะนาว สนุกจังมาต่อไวๆนัครับ :yeb:
-
หวัดดีค่ะน้องมะนาว
ตามมาอ่านแบบเงียบๆ (อีกแร้ว) :yeb:
จะรออ่านตอนต่อไปนะค่ะ
-
หุหุ คนเรานี่น้อ คนแสดงออกว่าชอบมักไม่ค่อยสน ไอ้คนทำลับ ๆ ล่อกลับทำให้สนใจซะงั้น
รออ่านต่อคับ :yeb:
ปล น้องมะนาวน่ารักเหมือนธาวินเลยเหรอ ชอบชอบ :interest:
-
:haun5: รออ่านต่ออยู่นะคับ........... :angellaugh2:
มะนาวคงน่ารักมากเลยเนอะ....เสน่ห์แรงจิงๆ..... :impress:
-
:laugh:
ตามอ่านด้วยคนครับ
หุหุ
สนุกๆ น่ารักมากๆ
ว่าแต่พี่เจส นี่ ไม่พอใจอะไรนะ? อยากรู้เหมือนกันครับ
ว่าแต่ว่า...คุณ "มะนาว" ต้องน่ารักแน่ๆ เลยอ่ะ
อยากเห็นๆ
-
รีข้างบน นะ
ให้มันน้อยๆ หน่อยนะครับ
ยินดีต้อนรับนะครับ มะนาว
ชื่อเปรี้ยวซ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:myeye:
-
:like2: ปูเสื่อรอค่ะ กำลังจะสนุกแล้วอ่ะนะ
ไม่รู้ว่าตัวจริงจะเปรี้ยวเหมือนชื่อรึป่าวน้า
-
หวัดดีครับคุณมะนาว
เรื่องนี้สนุกมากเลยครับ ติดตามอ่านครับ :yeb:
ว่าแต่ ธาวิน คือใครเหรอครับ ไม่รู้จักอ่ะ นึกไม่ออก :confuse:
-
น่าติดตามขึ้นเรื่อยๆเเล้วนะครับสำหรับเรื่องนี้ มาปูเสื่อรออีกคนนะครับ อิๆๆมาลงเร็วๆน้าจะคอยครับ :love2:
-
หวัดดีครับคุณมะนาว
เรื่องนี้สนุกมากเลยครับ ติดตามอ่านครับ :yeb:
ว่าแต่ ธาวิน คือใครเหรอครับ ไม่รู้จักอ่ะ นึกไม่ออก :confuse:
คิดว่าน่าจะเป็น วิน ธาวิน ที่เล่นละครกับ เวียร์ ศุกลวัฒน์ หน่ะค่ะ ใช่ปะคะ
-
หวัดดีค้าบ ... น้องมะนาว
แหม...ชื่อน่ารักจังเลยนะคับ
พี่ฟังแล้วก็นึกอยาก ...... กินน้ำมะนาว ..... ทันทีเลยค้าบบ :kikkik:
แล้วถ้ามีไรก็ปรึกษากันได้นะค้าบ บะบาย จุ๊บๆ :monkeylove2:
-
มารายงานตัวแระ
-
หวัดดีครับคุณมะนาว
เรื่องนี้สนุกมากเลยครับ ติดตามอ่านครับ :yeb:
ว่าแต่ ธาวิน คือใครเหรอครับ ไม่รู้จักอ่ะ นึกไม่ออก :confuse:
คิดว่าน่าจะเป็น วิน ธาวิน ที่เล่นละครกับ เวียร์ ศุกลวัฒน์ หน่ะค่ะ ใช่ปะคะ
^
^
^
อู้ว์ . . . ขอบคุณมากนะครับ คุณsuregirl :impress:
-
*เอามาลงให้ก่อน..เผื่อจะหายไปนาน อิอิ * :yeb:
บทที่ 6
ตลอดทั้งสัปดาห์ที่เหลือ ผมไม่เห็นไอพี่เจส ไม่รู้มันไปไหน จะถามพี่ก้องก็ไม่กล้าถาม พี่ก้องมารอผมไปกินข้าวทุกวัน เวลาเลิกเรียนก็ขับรถ
ไปส่งที่บ้าน ผมไม่อยากทำแบบนี้กับพี่เขาหรอกนะครับ ไอเพื่อนของผมมันก็สงสัยว่าทำไมไปกับพี่ก้องทุกวัน ผมก็ตอบแบบเลี่ยงๆ ผมบอกมันไป
ว่าบ้านพี่ก้องไปทางเดียวกัน พี่เขาเลยอาสาพาไปส่งที่บ้าน ตอนแรกพวกมันก็มองผมแบบไม่ค่อยเชื่อ จนผมต้องพูดยืนยันกับพวกมันว่าเป็นอย่างนี้
จริงๆ จนมันเข้าใจว่าผมไม่มีอะไรปิดบังพวกมันจริงๆ แล้วมันก็ไม่พูดเรื่องนี้อีก
ที่ผมไปไหนกับพี่ก้อง ผมแค่ทำตามความมุ่งมั่นของผมให้สำเร็จเอง ผมอยากรู้เรื่องไอพี่เจสให้มากกว่าที่ผมเคยรู้ ผมกะว่าจะถามพี่ก้องหลาย
เรื่อง แต่แอบถามทีละนิด เพื่อไม่ให้พี่ก้องสงสัย เย็นนี้ก็เหมือนกัน ระหว่างนั่งรถพี่ก้องกลับบ้านผมก็กะจะแอบถามแต่ ผมถามเรื่องของพี่ก้องก่อน
" พี่ก้องค้าบ...พี่มีแฟนรึยังอ่ะคับ " ผมถาม
" อ้าว ถามมัยอย่างนั้นล่ะครับ ก็น้องมะนาวยังงัยครับ หรือว่าไม่ใช่ล่ะ " พี่ก้องพูดจบก็หันมามองหน้าผม
" ม่ายช่ายอย่างนั้นอ่ะคับ มะนาวหมายถึง แฟนผู้หญิง คับ " ผมตอบพี่ก้อง แต่ไม่อยากให้พี่ก้องคิดเลยอ่ะ ว่าผมเป็นแฟนของพี่แก เดี๋ยว
ให้ผมรู้เรื่องอะไรที่ผมอยากรู้ก่อนค่อยออกห่างแก ตอนนั้นผมแค่คิดเล่นๆอย่างนี้ กลัวมีปัญหาตามมาครับ
" อ๋อ...เคยมีสิครับ ก็มีอยู่จนกระทั่ง พี่พบกับ น้องมะนาวนั่นแหละครับ พี่บอกเลิกกับคนพวกนั้นหมดทุกคนเลย " พี่ก้องบอกผม แล้วก็
เอื้อมมือมาจับมือของผม ผมตกใจเหมือนกัน ผมชักมือออกเบาๆ พี่เขาหันมามองหน้าของผมทันที
" น้องมะนาว เป็นอะไรครับ " พี่ก้องคงนึกสงสัยเมื่อเห็นผมมีอาการเช่นนี้
" ป่าวอ่ะคับ ผมแค่ไม่อยากให้พี่ทำกับผมแบบนี้ คือ... " ผมพูดจบก็เว้นระยะออกไป ในสมองผมตอนนั้นมันคิดว่า อย่าทำให้พี่ก้องคิดว่า
ผมชอบพี่ก้องเหมือนที่พี่เขามาชอบผม ผมไม่อยากโกหกพี่เขาอ่ะคับ
" คือ อะไรคับ น้องมะนาวบอกพี่มาเถอะครับ พี่ไม่ว่าอะไรน้องหรอกครับ " พี่ก้องเร่งให้ผมพูดต่อ
" คือ ผมยังไม่ได้ชอบพี่ก้องเลยครับ " ผมบอกพี่เขาไปตามที่คิด ผมไม่อยากโกหกพี่เค้าจริงๆ มันรู้สึกไม่ดี
" 555 พี่รู้คับ อย่าคิดมากเลย ก็พี่กับมะนาวเพิ่งจะรู้จักกันไม่นาน แล้วน้องมะนาวจะชอบพี่เร็วอย่างนี้ได้ยังงัยล่ะครับ " พี่ก้องก็เข้าใจง่ายๆ
ผมก็สบายใจขึ้น
" อ้าว แล้วพี่ก้องทำไมยังไปไหนมาไหนกับมะนาวเล่าคับ " ผมยังสงสัยอยู่
" ก็พี่ชอบน้องจริงๆนี่คับ แต่มันต้องใช้เวลามากๆ ที่น้องมะนาวจะชอบพี่ พี่ก็เลยต้องทำอย่างนี้ไงครับเพื่อน้องมะนาวจะเห็นใจพี่เร็วๆ
แล้วอีกอย่างพี่จะได้เรียนรู้นิสัยของน้องมะนาวไปด้วยในตัว และพี่ก็ดีใจมากนะครับที่น้องมะนาวพูดกับพี่ตรงๆ ไม่ปิดบังพี่ " พี่ก้องอธิบายให้ผม
เข้าใจในการที่พี่มาคบกับผม แหม ไอพี่ก้องคิดการณ์ไกลจิงๆ ผมก็เริ่มรู้สึกดีกับพี่ก้องบ้างแล้วคับ แล้วผมก็ชวนพี่เขาคุยเรื่องราวต่างๆ ขำๆตลกๆ
พี่เขาหัวเราะอารมณ์ดี
" พี่ครับ แล้วเพื่อนพี่ ชื่อไรน้าา..." ผมแกล้งทำเป็นนึกชื่อไม่ออก
" เอ้อ...พี่เจสอ่ะคับ พี่คนนั้น มีแฟนรึยังอ่ะคับ " ผมถามพี่ อย่างไม่ค่อยเต็มเสียงนัก กลัวพี่แกสงสัย แต่ผมไม่รู้หรอกว่าไอ้ที่ผมพูด
เสียงอย่างนี้มันน่าสงสัยเต็มๆเลย
" ทำไมอยากรู้เรื่องของมันล่ะ แอบชอบมันเหรอ " พี่ก้องพูดเสียงแข็ง พี่คงสงสัยจริงๆ ทำงัยดีวะไอมะนาว ผมคิดในใจ
" ปะ...ป่าวค้าบ ไม่ช่ายอย่างนั้นค้าบบบ " ผมแกล้งพูดลากเสียงยาวๆเหมือนบอกว่าอย่าเข้าใจผมผิด แต่ในใจตอนนั้นกำลังหาเหตุผลที่จะ
ตอบพี่ก้องตะหาก จะจะหาเหตุผลอารัยดีวะกู แล้วผมก็นึกขึ้นได้
" คือ...ไอฝ้ายเพื่อนคนสวย ในห้องมะนาวอ่ะ มันแอบชอบพี่เจสคับ มันก็เลยฝากให้มะนาวหารายละเอียดไปให้มันหน่อย เพราะว่ามัน
เห็นมะนาวสนิทกับพี่ก้องอ่ะครับ " โอยกูเกือบตายแย้ว
" อ๋อ แล้วไป " พี่ก้องพูดยิ้มๆ โอยกูรอดตายแย้ว
" พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่ามันเคยชอบใครจริงๆบ้างไหม ก็เห็นมันเปลี่ยนตุ๊กตาหน้ารถไปแทบจะทุกวันเลยน่ะสิครับ เพราะหน้าตามันหล่อ
ขนาดนั้น สาวๆที่ไหนเห็นก็หลงมันไปหมดแหละ ฐานะทางบ้านของมันก็ดี เปอร์เฟ็คแมนอ่ะ น้องนาว " พี่ก้องบอกให้ผมฟัง
" เอ่อ น้องมะนาวให้พี่เรียกน้อง" นาว "เฉยๆได้ไหมครับ " พี่ก้องขอเรียกชื่อของผมสั้นๆ
" ไม่ได้ครับ พี่เรียกอย่างเดิมดีกว่านะครับ เพราะ มันคนละความหมายกันครับ " ผมปฎิเสธ พี่ก้องออกไป แต่ก็ยิ้มให้ด้วย ผมไม่อยากให้
ใครเรียกชื่อของผมสั้นๆอย่างนั้น เพราะมีคนที่เรียกชื่อนั้นได้คนเดียว...เพราะมะนาว เป็นของกิน แต่ นาว มันหมายความว่า เดี๋ยวนี้ ตอนนี้...ผม
นึกไปถีงไอคนที่เรียกชื่อนี้กับผม...?... มันก็นานแล้วอ่ะ ตอนนี้อยู่ไหนก็ไม่รู้ แต่ที่รู้คือผมไม่อยากให้ใครเรียกอ่ะครับ
" ก็ได้ครับ เออจริงสิมันคนละความหมายกัน พี่นี่โง่จัง ลืมคิดไปได้งัยเนี่ย " พี่ก้องพูดยิ้มๆแล้วแกล้งเอามือมาเคาะหัวตัวเองทีนึง
" 555 " ผมหัวเราะกับท่าทีของพี่ก้อง แล้วหลังจากนั้นพี่ก้องก็ชวนคุยเรื่องต่างๆไปตลอดทาง ส่วนผมก็นั่งเป็นผู้ฟังที่ดีและผมก็ไม่ได้ถาม
เรื่องอะไรเกี่ยวกับไอพี่เจสต่อด้วย จนมาถึงบ้านของผม
" พี่ครับเข้ามาข้างในบ้านก่อนไหมครับ " ผมชวนพี่ก้องให้เข้ามาในบ้าน ก็ตามมารยาทแหละครับ ก็กลัวเหมือนกัน ไอพี่มะยมมันก็ยังไม่
กลับด้วย กว่ามันจะกลับก็ เกือบ 3ทุ่มแหละครับ แต่นี่ก็เกือบ 2ทุ่มแล้ว เดี๋ยวมันก็คงมา
" แล้วพี่มะยมยังไม่กลับหรือครับ " พี่ก้องมันถามผม ท่าจะบ้าว่ะ กลับมาเห็นบ้านไม่มีไฟเปิดสักดวงยังจะมาถามอีกแน่ะ
" ยังครับ แต่อีกเดี๋ยวก็คงจะมาแล้วอ่ะครับ " ผมตอบ วันก่อนพี่ก้องมาส่งผมแล้วเจอพี่มะยมอยู่บ้าน ผมแนะนำให้รู้จักกัน แล้วสองคนนั้นก็
คุยกันถูกคอ
" งั้นพี่นั่งอยู่รอเป็นเพื่อนน้องมะนาวก่อนจนกว่าพี่มะยมกลับก็แล้วกันครับ " พี่ก้องบอกจะรอเป็นเพื่อน
" ไม่เป็นไรครับ มะนาวอยู่คนเดียวได้ " ผมบอกพี่เขา
" อยู่ได้จริงๆเหรอ งั้นพี่กลับก่อนนะครับ เอ่อ ขอเบอร็โทรศัพท์ของน้องมะนาวให้พี่ได่รึปล่าวครับ เผื่อมี... " พี่ก้องขอเบอร์ผม
" ก็ได้ครับ จดไว้นะคับ เบอร์ 01xxxxxxx " แล้วก็เบอร์ บ้าน 02xxxxxxx " ผมบอกไป
" แล้วพรุ่งนี้วันหยุดน้องมะนาว จะไปไหนรึปล่าวครับ " พี่ก้องหันมาถามผม
" มะนาวจะกลับบ้านที่จันทบุรี อ่ะครับ อยากไปหาพ่อกะแม่อ่ะคับ คิดถึงท่านทั้งสองมาก ไม่ได้กลับไปตั้งนานแล้ว
" คับ..แล้วพี่จะโทรหานะครับ " พูดจบพี่ก้องก็เดินกลับไป สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถยนต์ แล่นออกไปจากหน้าบ้าน
หลังจากที่พี่ก้องกลับไปแล้ว ผมก็ขึ้นไปเก็บของใส่กระเป๋า ตอนเช้าจะได้ไม่ต้องรีบ วันนี้ไอเอ็ม กับไอเป้งมันก็ชวนผมไปดูหนังวันพรุ่งนี้
แต่ผมก็บอกปัดมันไป ผมจะกลับบ้าน มันก็บอกว่างั้นอาทิตย์หน้าต้องไปกับพวกมันเพราะช่วงนี้ผมไม่ค่อยไปไหนกับพวกมันเลย ผมก็ตอบตกลง
กับมัน แล้วมันก็ให้ผมเลี้ยงมันด้วย ก็ยอมมันคับ กลัวพวกมันน้อยใจอ่ะคับ ...แล้วอาทิตย์นั้นผมก็กลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ ส่วนไอพี่มะยมมานไม่
ได้กลับด้วย เพราะมันต้องเคลียร์งานที่บริษัทที่กองสุมอยู่เต็มไปหมด
ผมไปเที่ยวหาเพื่อนเก่าๆของผม ชวนกันไปเที่ยวทะเล นํ้าตก สนุกสนานกันจนผมลืมเรื่องของไอพี่เจสไปหมด ผมกับเพื่อนๆตกลงกันว่า
จะไปหาอะไรไปนั่งกินกันที่บ้านไอเจมส์ เพื่อนอีกคนหนึ่ง เมื่อตกลงกันได้ก็นัดเจอกัน ที่บ้านไอเจมส์เลย แล้วต่างคนก็แยกกันกลับบ้านใครบ้าน
มัน.......
ผมกลับบ้านมาอาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ผมยกนาฬิกาขึ้นดูเหลืออีกไม่กี่นาทีจะได้เวลานัด ผมก็กำลังจะออกจากบ้าน เสียงโทรศัพท์มือ
ถือของผมก็ดังขึ้น ผมกดรับ
" สวัสดีครับ " ผมพูด
" สวัสดีครับ น้องมะนาวรึปล่าวครับ " เสียงปลายสายเอ่ยถามมา
" ใช่ครับ พี่ก้องใช่มั้ยอ่ะคับ " ผมถาม เพราะมั่นใจว่าใช่พี่ก้อง ผมไม่ได้บอกเบอร์มือถือกับใครนอกจากคนในครอบครัวของผม ก็มีพี่ก้อง
เป็นคนนอกคนเดียวที่ผมให้เบอร์ไป
" ครับ น้องมะนาวจำเสียงพี่ได้ด้วยเหรอครับ " พี่ก้องทำเสียงดีใจ
" ครับ แล้วพี่มีไรรึป่าวคับที่โทรหาผมอ่ะ " ผมถามพี่ก้อง
" พี่ไม่มีธุระแล้วโทรคุยกับน้องไม่ได้เหรอครับ หรือว่าน้องมะนาวไม่อยากคุยกับพี่ " พี่ก้องมันพูดอย่างน้อยใจ
" ป่าว ไม่ใช่อย่างนั้นค้าบ ก็ผมกับพี่เพิ่งคุยกันเมื่อวานนี่เองครับ " ผมแก้ตัวออกไป เท่าที่ตอนนั้นนึกได้ เพราะรุ้ว่าพี่ก้องรู้สึกน้อยใจอยู่
" แล้วอีกอย่างมะนาวกำลังจะออกไปธุระกับแม่อ่ะคับ " ขอโทษนะครับพี่ที่ต้องโกหก แต่ผมยังไม่อยากคุยกับพี่ตอนนี้คับ
" อ๋อ...งั้นแล้วไป คิดว่ามะนาวไม่อยากคุยกับพี่น่ะครับ ไม่เป็นไร แล้วพี่จะโทรไปหาอีกก็แล้วกันครับ ......." พี่ก้องพูดด้วยเสียงที่ดีขึ้น
" รักมะนาวนะครับ ...." พี่ก้องพูดจบก็กดโทรศัพท์ปิด ผมอึ้งเลยครับ เพราะพี่ก้องไม่เคยพูดว่า " รัก "เลยพี่ก้องพูดแต่ว่า " ชอบ "แค่นั้นเอง
ได้ยินอย่างนี้มันทำให้ผมกลัวว่าพี่ก้องจะคิดกับผมมากขึ้นกว่าเดิม ไม่คิดว่าจะจริงจังกับผมมากขนาดนี้ ความหนักใจเริ่มเข้ามาหาผมอีกแล้ว
กลับไปผมต้องทำอะไรสักอย่างกับเรื่องนี้
......................................................................................................................................
จบบทที่ 6
ขอบคุณครับที่ติดตามอ่านเรื่องของมะนาว.....เรื่องไอพี่เจสมันยังคาใจ
แล้วยังมาหนักใจกับเรื่องพี่ก้องอีก เหนื่อยครับ
....................................................
รักนะครับ......มะนาวค้าบบบบบบ
......................................................................................................................................
-
:laugh:
มาลงชื่อ
อิอิ
-
มีแต่พี่เจสนาช่วงนี้อ่ะ :kikkik: แต่เริ่มจาสงสานพี่ก้องแย้วอ่า ส่งพี่ก้องมาให้พี่ก้อได้นะจ๊ะน้องมะนาวว :impress2:
-
สงสัยพี่เจสจะหึงพี่ก้อง แน่เลยอ่ะ :kikkik:
ไม่แน่นะ สองคนนี้เค้าอาจแอบชอบกันอยู่ก็ได้ เอิ๊กๆ
ส่งให้หมีก็ได้นะ พี่ก้องอ่ะ เดี๋ยวจะดูแลอย่างดี ไม่แพ้พี่แน๋วเลย :laugh:
-
มะนาวนี่ท่าทางจะใจร้ายใช่เล่นนะเนี่ย.... :laugh: :laugh:
สงสารพี่ก้องจัง...........แต่ส่งพี่ก้องหั้ยพี่แน๋วท่าทางจะไม่ปลอดภัย :kikkik:
-
เขาดี ๆ ทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี :teach:
ปล. ไม่ได้ว่าเจสไม่ดีนะ แค่เปรียบเทียบให้ฟัง :try2:
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ
:yeb:
-
ลำบากจริงๆน้า มะนาวนี่ ไม่น่าไปให้ความหวังพี่เค้าเลย :pigangry2: ตัวเองเลยต้องมาลำบากใจทีหลัง :impress3: แต่รีบถอนตัวซะก็ดีจะได้ไม่ไปไกลกว่านี้สงสารพี่เค้านะ :monkeysad2:
-
มีตัวเลือกก็งี้อ่ะน้อ...
ลำบากใจแทน 55+
ในชีวิตจริงเรามานไม่มีตัวเลือกแบบนี้นิ่ เลยต้องมาลำบากใจแทนคนอื่น
-
*มาต่อแย้วค๊าบป๋ม..ฮี่ๆ* :yeb:
บทที่ 7
ผมขี่มอไซค์มาถึงบ้านไอเจมส์ช้ากว่าที่นัดกับพวกมันเกือบครึ่งชั่วโมง จอดรถเสร็จกำลังจะเดินเข้าบ้านมัน ก็ได้ยินเสียงคุยกันดังแข่งกับเครื่องเสียงที่เปิดโวลุ่มสุดๆ เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ดีที่บ้านมันตั้งอยู่ห่างจากบ้านอื่นพอสมควรไม่รบกวนมากนัก พวกมันคงกินเหล้ากันแน่นอน ราตรีนี้คงยาวนาน แล้วผมก็เดินเข้าไปในบ้าน...เมื่อเข้าไปข้างในบ้านก็เจอพวกมันนั่งกินที่พื้นกลางบ้านเป็นวงใหญ่เลย คงจะมีเพื่อนมาเพิ่มมากกว่าเดิมอีก ผมมองไปก็เห็นเพื่อนเก่าอีกหลายคน
" เฮ้ยไอ้มะนาวมันมาแล้วว่ะ " ไอ้วัด เพื่อนคนหนึ่งพูดเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง ทุกคนก็หันมามอง
" เฮ้ย ไม่เจอมึง 4 เดือนกว่า มัยมึงน่ารักขึ้นวะ " ไอ้ฟางพูดขึ้นบ้าง แล้วมันก็เดินตรงมาจับมือผมแล้วลากไปที่พวกมันนั่งกันอยู่
" กูน่ารักขึ้นจิงป่าววะ " ผมก็คุยเล่นๆกับมัน แต่มันไม่ได้ตอบผม แล้วมันก็ดันผมไปนั่งลง ที่ช่องว่างเล็กๆที่เพื่อนๆที่นั่งอยู่เขยิบออกไป ผมก็นั่งลง แล้ว ไอ้ฟางมันก็ลงนั่งข้างๆเบียดผม เพื่อนๆที่นั่งอยู่ใกล้ๆก็เขยิบเลื่อนกันออกไปอีก ปากก็บ่นกันออกมา
" ไอ้เอี้ยฟางเอ้ย ที่มันมีอยู่ตั้งเยอะเจือกจะมานั่งเบียดไอ้มะนาวมันอีก " เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งมันพูดเมื่อเห็นไอ้ฟางนั่งเบียดผม
" ก็กูอยากนั่งกับไอ้มะนาวมันนี่ พวกมึงก็อย่ามาเจือกยุ่งเรื่องกูดิ " ไอ้ฟางมันหันไปว่าเพื่อนๆ แล้วมันก็หันกลับมามองที่ผม ซึ่งตอนนั้นผม
นั่งตัวลีบจนไปเบียดเพื่อนข้างๆ
" มึงก็เลื่อนออกไปอีกหน่อยดิวะ ไอ้มะนาวมันจะได้นั่งสบาย " มันมองไปที่เพื่อนคนที่มันนั่งข้างผม แล้วบอกให้เลื่อนออกไปอีก เพื่อนคนนั้นมันก็เขยิบออกไปให้ ผมก็เขยิบเลื่อนตามมันไปแต่ก็ไม่ได้มองหน้ามันหรอก พอนั่งได้ที่แล้วไอ้ฟางมันก็ชวนคุยอีก มันวกกลับมาเรื่องเดิม มันก็มองหน้าผม แล้วยิ้ม มันมองหน้าผมอยู่นาน จนผมสงสัยจึงถามมันออกไป
" มึงมองหน้ากูทำไมวะ หน้ากูมีไรติดเหรอ...หรือหน้ากูไปเหมือนหน้าญาติมึงคนไหน จ้องกูอยู่ได้ " ผมถามมันโดยที่ไม่คิดอะไร ก็คุยเล่นขำๆตามปกติ ไม่ได้หาเรื่องใคร
" อ้าวแม่งเล่นถึงญาติกูเลยรึวะ ... " มันก็เงียบไปแป๊บนึงแล้วมันก็พูดต่อ แล้วหน้าตามันก็ไม่ได้โมโห หรือว่าโกรธอะไรผม
" ป่าว ไม่มีไรติดหน้ามึงหรอก แล้วหน้ามึงก็ไม่เหมือนหน้าญาติกูคนไหนด้วย แต่กูมองมึงอ่ะ ว่ามึงน่ารักขึ้นจิงๆนะ กูไม่ได้พูดเล่น " ไอ้ฟางมันพูดยังงี้ผมก็เลยมองหน้ามันว่ามันทำหน้ายังงัย ไม่ใช่มึงจะชอบกูอีกคนนะ ผมคิด แต่ผมก็ไม่เห็นสีหน้ามันผิดปกติอะไร ผมก็เลยรู้สึกโล่งอก ผมหันไปมองหน้าเพื่อนที่นั่งตรงด้านหน้าของผมว่ามีใครมองดูที่ผมกับไอ้ฟางหรือป่าว แต่ก็ไม่มีใครสนใจมองมา พวกมันเอาแต่คุยกันมากกว่าที่จะจ้องจับผิดผม ผมคิดว่ามันคงพูดเล่นกับผม พอผมเห็นอย่างนั้นผมก็เลยพูด เล่นๆกับมันออกไปอีกครั้ง
" กูน่ารักกว่าเดิมจิงอ่ะ กูไม่เชื่อมึงหรอก " ผมแกล้งพูดกับมันไปอย่างนั้นเอง มันก็เงียบไปพักนึงแล้วมันก็พูดออกมาอีกด้วยคำตอบที่ทำให้ผมสะดุ้ง
" ไอ้ห่านี่กูจะไปโกหกมีงมัยเล่า มึงน่ารักขึ้นจิงๆโว้ย...ถ้ามึงไม่เชื่อมึงก็ถาม " ไอ้ยู " ดูสิวะ " ไอ้ฟางมันพูด ผมได้ยินชื่อนี้ออกมา มันมาด้วยเหรอวะ กูก็ลืมนึกถึงมันว่ามันอาจจะมาก็ได้ แล้วจะทำงัยดีวะกู กูไม่อยากเจอมันอ่ะ ผมคิดในใจ ถ้ารู้แต่แรกว่ามันมาผมก็คงไม่มาที่นี่หรอก ผมมองหามันแต่ก็ไม่เจอ
" อ้าว...ว่างัยมึงเงียบไปเลยวะ " ไอ้ฟางมันก็ถามผมอีก เมื่อเห็นผมเงียบ
" ว่างัยมึงไอ้ยู ...ไอ้มะนาวมันไม่กล้าถามมึงว่ะ มันน่ารักรึป่าววะ " ไอ้ฟางมันก็เจือกไปถามไอ้ยู มันอีก แล้วมันนั่งไหนวะ ผมนึกเพราะผมยังไม่ได้หันไปดูมันเลยว่ามันนั่งอยู่ตรงไหน ก็ผมไม่อยากเห็นหน้ามันอ่ะคับ ผมคิด
" น่ารักว่ะ มันน่ารักกว่าเดิมอีก " ผมสะดุ้งอีกครั้ง ก็เสียงมันดังมาจากข้างๆผมนี่เอง ผมหันไปมองหน้ามัน ก็เห็นมันมองจ้องผมอยู่
" มองกันตาค้างเลยนะพวกมึง " เสียงไอ้ฟางมันพูด ผมหันหน้ากลับมาทันทีทันใด แล้วก็หน้าแดงขึ้น ก็มันทำตาเว้าวอนผมอย่างที่มันชอบทำเมื่อผมโกรธอะไรมัน
" ............... " ผมเงียบทั้งที่รู้ว่ามันยังคงมองผมอยู่ มึงอย่ามองกูอย่างนี้สิวะ กูยิ่งลืมๆมึงจะได้อยู่แล้ว ไอ้มะนาวมึงอย่ายอมแพ้ตัวมึงนะ ผมพูดกับตัวผมเอง มึงจำได้ใช่ไหมว่ามันทำมึงเจ็บยังงัย จำสิจำสิ...
" นี่ พวกมึงเป็นเอี้ยไรวะ มึงโกรธกันอยู่เหรอวะ " ไอ้ฟางอีกนั่นแหละมันถามหลังจากที่มันเห็นผมไม่พูดอะไรกับ ไอ้ยู ผมลืมไปว่ามันไม่รู้เรื่องอะไรระหว่างผมกับไอ้ยู ว่าเป็นยังงัย
" ป่าวไม่มีไรว่ะ " ผมบอกมันไป แต่ผมก็ไม่ได้หันไปมองหน้าไอ้ยู กลัวจะเจอสายตาอย่างนั้นอีก
" มึงอย่ามาโกหกกู ถ้าพวกมึงไม่มีเรื่องไรกันมึงก็ต้องคุยกันสิ นี่มึงเงียบ และโดยเฉพาะมึง ไอ้มะนาว ขนาดหน้าของมันกูยังไม่เห็นมึง
มองเลย ทีแต่ก่อน เห็นติดกันเป็นปาท่องโก๋ แยกจากกันไม่ได้เลยยังกับผัวเมียกัน " ไอ้ฟางมันพูดตามที่มันคิด เรื่องนี้มันไม่รู้ว่าแต่ก่อนผมกับไอ้ยูคบกันอยู่
" ก็บอกว่าไม่มีอะไรงัยเล่า ไอ้ห่านี่ เซ้าซี้ จ้องจับผิดกูอยู่ได้ แม่ง..." ผมว่ามันอย่างนึกโมโห แล้วผมก็ชวนเพื่อนๆคนอื่นๆคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ เล่าเรื่องตลกขำขันให้มันฟัง เพื่อจะได้เปลี่ยนเรื่องของผมกับไอ้ยู ตลอดเวลาที่ผมคุยกับเพื่อนๆ หันไปมองก็เห็นไอ้ฟางมันมองมาที่ผมกับไอ้ยู อยู่บ่อยครั้ง ผมคิดว่ามันคงไม่เชื่อเรื่องของผมกับ ไอ้ยู ที่บอกมันไป ทำไมมันขี้สงสัยนักวะ อยากรู้อยากเห็นจริงเลยมัน
ตลอดเวลาของคืนนั้นผมก็คุยกับเพื่อนๆมากมาย ลืมไอ้คนที่มันนั่งข้างๆไปเลย ผมพยายามไม่ให้หันไปมองมันทั้งๆที่ผมได้ยินมันพยายามจะคุยกับเพื่อนคนที่ผมกำลังคุยอยู่ แต่ผมก็ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงมัน แล้วมีเพื่อนอีกคนชวนมันคุยเรื่องต่างๆ มันจึงต้องหันไปคุยกับเพื่อนคนนั้นอย่างเสียไม่ได้ ผมพูดคุยกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน แต่ในใจตอนนั้นก็คิดว่าจะหาทางเลี่ยงไอ้ยูยังงัยดี พวกเพื่อนๆมันคุยไปกินเหล้าไป จนกระทั่งดึกเกือบจะตี 2
เพื่อนๆก็ทยอยกันกลับบ้าน ก็มีบางคนมันเมามากเพื่อนๆที่มีสติดีหน่อยก็ช่วยกันพาไปส่งบ้าน แต่ผมไม่ได้กินเหล้ากับพวกมันจึงไม่เมา เพื่อนๆพวกนี้มันรู้ดีว่าผมไม่ชอบกินเหล้า มันก็ไม่บังคับอะไร ส่วนไอ้ฟางก็เห็นมันนั่งหลับพิงอยู่กับโต๊ะโซฟา มันคงเมามากอ่ะคับผมเห็นมันกระดกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างกับมันกินนํ้า และไอ้ยู ผมไม่รู้ว่ามันกินไปเยอะหรือป่าว เพราะผมไม่ได้หันไปมองมัน เมื่อเห็นว่าเพื่อนๆกลับกันไปหลายคนแล้ว ก็เลยหาทางที่จะกลับโดยที่ไอ้ยูมันไม่เห็นผม และ เมื่อได้โอกาสที่มันกำลังคุยอยู่กับไอ้เจมส์ ผมก็เลยทำทีว่าจะไปห้องนํ้าซึ่งอยู่ด้านหลังของบ้าน แล้วผมก็เข้าห้องนํ้าอยู่สักพัก เมื่อออกมา ผมก็กะว่าจะแอบออกไปทางด้านหลังนี้ เพื่อที่ไอ้ยูมันจะได้ไม่เห็นผม พอผมกำลังเดินออกมาจากห้องนํ้าก็หันไปมองทางนั้นที ทางนี้ทีมองไปก็ไม่เห็นใครก็เลยเดินออกไปที่ประตูด้านหลังบ้าน
พอเปิดประตูออกไปกำลังจะเดินออก ก็มีมือมาดึงผมไว้แล้วกระชากเข้าไปหาตัวของมัน ผมตกใจมากเพราะไม่ทันได้ระวังตัวด้วย ผมเซไปปะทะกับหน้าอกของมัน กลิ่นเหล้ารุนแรง ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง ว่าเป็นใคร แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นใบหน้านั้น โดยที่ไม่คิดว่าจะเป็นมัน
" มึง..."
....................................................................................................................................
*หุหุ...ทิ้งให้อยากรุ..แล้วก้อเดิน ฉับ..ฉับ..ออกจากทู้ไป อิอิ :yeb:
-
กรรม เจ้าของเรื่องเล่นงี้เลยหรอ โพสให้อยากอ่านต่อเเล้วก็จากไป เดี๊ยเหอะๆ :pigangry2: จะจับมาตีก้นซะให้เข็ดเลย :kikkik: มาต่อเร็วๆนะครับรออยู่ :impress:
-
โฮ ... :o ใจร้ายจัง จบแบบนี้ คาใจสุดๆ :serius2:
จะรออ่านตอนต่อไปนะค่ะ :impress2:
-
ฮึ่มเล่นแบบนี้เลยรึ เจ้าของกระทู้ระวังตัวให้ดี ๆ นะ :pigangry2:
เดี๋ยวจะ....
เดี๋ยวจะรออ่านพรุ่งนี้นะจ๊ะ มาไวไวน้า :yeb:
-
:serius2:กรำ
โดนคุณจขกท.บีบใจ
มาต่อไวๆนะครับ :yeb:
-
:pigscare2: ซินอ่ะทำงี๊ได้ไง แงๆๆๆ :serius2:
-
โห เล่นกันงี้เลยเหรอ :pigangry2: ระวังโดนรุมนะ ฮ่า ๆๆๆ :pigha2:
-
ชิชิ
ชอบกันนัก ทิ้งให้จากไป
ปล่อยให้จิ้นกันเอง
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
เหอๆ
ค้างนะนั่น
ต่อครับ ด่วนๆเลย
-
รอ..... ต่อไป :try2:
มาต่อเร็วๆ นะคับ :impress: :impress:
-
ขออนุญาตต่อแทนซันไปก่อนละกันนะครับ สงสัยคอมจะเจ๊ง อาการโคม่ามานาน เอิ้กๆ
**********************************************
บทที่ 8
" มึง...ไอ้ฟาง... " ผมพยายามดิ้นอย่างแรง มันเอามือมากอดผมแน่น แล้วพยายามที่จะจูบผม แต่ผมก็หลบมันได้ แล้วผมก็ดิ้นอีก แต่ก็
ไม่หลุดจากมัน มันกอดผมแน่นมากกว่าเดิม มันพยายามที่จะจูบผม แต่มันไม่สำเร็จอีก มันก็หันมาไซร้ที่ซอกคอผม หนวดของมันที่เพิ่งขึ้น
มันตำคอผมจนผมเจ็บไปหมด ผมก็พยายามที่จะผลักมันออก แต่ตัวผมเล็กกว่ามันมากผมสู้แรงมันไม่ได้ ผมก็เลยตะโกนร้องเรียกให้คนช่วยผม
" ช่วย..." ผมพูดออกไปได้แค่นั้น ก็รู้สึกจุกที่ท้องอย่างแรง มันต่อยที่ท้องผม จนผมตัวงอเข่าอ่อนหมดแรง มันจับผมขึ้นมากอดแล้วมันก็
จูบผมอย่างแรง ผมนํ้าตาไหลเพราะทำอะไรมันไม่ได้ ทำไมมันต้องทำอย่างนี้กับผมด้วย ระหว่างที่ผมรู้สึกแย่มาก กับที่มันจูบผม และกับอาการ
จุกที่ท้อง ผมก็พยายามผลักมันออกไปทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ได้ผล แล้วอยู่ๆมันก็ถอนปากออกจากปากผม มันก็พูดพึมพำพอให้ผมได้ยิน
" ไอ้มะนาว กูอยากจะทำอย่างนี้กับมึงมานานแล้ว ปากมึงมันน่าจูบจริงๆ " มันพูดจบมันก็หันมาจูบผมอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่มันจะจูบก็
เหมือนมีแรงมากระชากผมอย่างแรง ให้ออกมาแล้วผมก็หลุดออกมาตามแรงกระชากนั้น พร้อมๆกับที่ไอ้คนมาช่วยผมมันเหวี่ยงหมัดไปที่หน้าของ
คนที่พยายามจูบผม
" พลั่ก " เสียงหมัดไปกระทบใบหน้าของมันอย่างเต็มแรง
" โอ้ย " เสียงไอ้ฟางร้องดังลั่น มันล้มลงไปกับพื้น
" พลั่ก ...มึงไอ้เอี้ยฟาง มึงทำอย่างนี้กับไอ้มะนาวทำไม " เสียงไอ้คนที่ต่อยไอ้ฟางพูด พร้อมกับหมัดที่โดนหน้าไอ้ฟางอีกที ผมหันไปมอง
หน้าของมัน แล้วก็นํ้าตาไหล
" ไอ้ยู " ผมพูดเสียงเบา ผมมองมันทั้งนํ้าตา
" ไอ้ยู ปล่อยมันไปเถอะ มึงอย่าไปทำมันเลย มันคงเมามากไปหน่อย " ผมบอกมัน หลังจากเห็น ไอ้ยูมันต่อยไอ้ฟางอีกหลายที
" ไอ้ยู กูบอกให้ปล่อยมัน ...โอ้ย... " ผมพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้น แล้วผมก็เดินไปที่ไอ้ยู พร้อมกับดึงแขนมันไว้ แต่ผมรู้สึกเจ็บที่ท้องมากจน
ต้องปล่อยมือออกจากแขนไอ้ยู ผมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นพร้อมกับเอามือกุมท้องเอาไว้ ผมหน้านิ่วด้วยความเจ็บ ตอนนั้นไอ้ยูมันหยุดต่อยไอ้ฟางแล้ว
และมันก็หันมาหาผม พยุงผมให้ลุกขึ้น แล้วถามผมด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงมาก
" มึงเจ็บตรงไหน มันทำไรมึงบ้าง มึงบอกกูมา " ไอ้ยูมันพูดกับผม พร้อมกับสำรวจผมว่ามีตรงไหนที่ผมเจ็บ
ไอ้ฟางมันคงต่อยท้องผมอย่างเต็มที่ผมหันไปมองมันที่นอนไม่รู้สึกตัวอยู่ที่พื้น เห็นเลือดที่จมูกกับที่ปากของมัน ที่จริงมันก็สมควรที่จะ
โดนแล้ว ผมคิด แต่ก็สงสารมันเพราะมันคงจะเมามากไปเลยทำอะไรผมแบบนี้ แล้วมันจะรู้ไหมว่าไม่เคยมีใครมาทำร้ายผมอย่างนี้มาก่อน ผมเอา
มือกุมท้อง ความเจ็บมันยังไม่หายไป มันจุกในท้องจนตัวงอ
" กู ปวดท้อง...มันต่อยท้องกู " ผมพูดกับไอ้ยู มองหน้ามันมองตามัน ผมนํ้าตาคลอ มันยังรักผมจริงๆผมรู้ เพราะเวลาที่ผมมีปัญหาอะไร
มามันจะเป็นอย่างนี้ ตาที่แสดงความห่วงใยของมัน ตอนนั้นกับ ตอนนี้ มันไม่มีอะไรที่แตกต่างกันเลย
" กูเป็นห่วงมึงมาก มึงรู้ไหม " มันพูดจบก็ดึงผมไปกอด ตอนแรกผมชะงัก ขืนตัวเอาไว้ แต่ความรู้สึกเดิมๆ มันทำให้ผมยอมปล่อยให้มัน
กอดผม ผมซุกหน้ากับอกของมัน ความรู้สึกก็เหมือนเดิม อบอุ่น ผมอยากอยู่อย่างนี้ไปนานๆ แต่ผมทำอย่างนั้นไม่ได้ มันไม่ได้เป็นของผมคน
เดียวเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว มันมีเจ้าของคนใหม่แล้ว ผมร้องไห้ ไปกับอกอุ่นๆนั้น ขอเถอะนะ ขอผมอยู่อย่างนี้อึกสักพัก ครั้งนี้มันคงเป็นครั้งสุด
ท้ายแล้ว ผมขอจำมันในตอนที่ผมรู้สึกดีกับมัน
ผมกับไอ้ยูยืนอยู่อย่างนั้นได้สักพัก มันก็ดันตัวผมออก
" มะนาว...มึงกับกู มีเรื่องอีกหลายเรื่องที่เราต้องคุยกัน " มันพูดจบก็ดึงมือผมให้ไปกับมัน แต่ผมดึงมันไว้ มันชะงัก แล้วหันกลับมามองผม
" เดี๋ยวก่อน มึงไปเรียกให้ใครมาพาไอ้ฟางไปดูแลหน่อย กูสงสารมัน มันคงเมามาก ก็เลยทำอะไรอย่างนี้กับกู " ผมบอกมันไป
" ไม่เอา ปล่อยมันอยู่อย่างนี้แหละ " ไอ้ยูมันไม่ยอม
" ถ้ามึงไม่ไป กูไปบอกเอง " ผมบอกมันแล้วก้าวขาจะเดินออกไป ไอ้ยูมันดึงแขนผมไว้
" ไม่ กูไปเอง ...แต่มึงอย่าหนีกูไปไหนนะ " มันหันมากำชับผม ผมพยักหน้าให้ มันเห็นก็ยิ้มให้ผมแล้วมันก็ก้มลงไปมองดูไอ้ฟางอีกที
เมื่อเห็นว่าไอ้ฟางมันไม่ได้สติอยู่ มันก็เดินเข้าไปในบ้าน ก็ดีแล้วผมจะได้เคลียร์กับมันซักที ผมคิด ผมไม่อยากหนีหน้ามันไปไหนอีก ให้ผมจบ
เรื่องของมันแล้วจากกันด้วยดีเถอะ สักพักมันก็ออกมาพร้อมกับ ไอ้เจมส์ ไอ้วัด และเพื่อนอีกคน
" เฮ้ยมึง เล่นมันซะหนักเลยนะโว้ย " ไอ้เจมส์มันพูดหลังจากเข้าไปดูไอ้ฟาง
" มันก็สมควรแล้วกับการที่มันทำ " ไอ้ยูมันพูด
" พวกมึงดูมันด้วยแล้วกัน แล้วฝากรถไอ้มะนาวมันด้วย พรุ่งนี้ค่อยมาเอารถ เดี๋ยวคืนนี้กูจะไปส่งมันเอง " ไอ้ยูมันบอกไอ้เจมส์กับไอ้วัด
พูดจบมันก็ประคองผมให้เดินไปกับมัน ผมก็เดินตาม ช่างมันเถอะ คืนนี้มันจะพาผมไปไหนผมก็จะไปกับมัน
มันพาผมไปขึ้นรถยนต์ที่มันยืมพ่อมันมาขับ ผมก็ขึ้นรถไปกับมัน มันขับรถไปเรื่อยๆ ออกไปนอกเมือง เราสองคนไม่มีใครพูดจากันเลย
ผมไม่ถามมันหรอกว่ามันจะพาผมไปไหน ผมจะจะไปกับมันทุกที่ มันขับรถพาผมมาที่หนึ่ง เมื่อไปถึงมันหาที่จอดรถเมื่อจอดรถเสร็จแล้ว มัน
เปิดประตูลงไปแล้วมันก็เดินมาเปิดประตูรถให้ผมลงไปกับมัน เมื่อผมลงไปก็ได้สูดเอาอากาศบริสุทธิ์ของชายทะเลยามดึก ที่นี่เงียบมากเหมือนไม่
มีใครอยู่ ก็นี่มันตี3กว่าแล้วจะมีใครมาล่ะ ผมเดินลงไปที่ชายหาด แล้วหยุดยืนมองทะเลที่มีคลื่นซัดสาด ไม่ยอมหลับยอมนอนส่งเสียงดังลั่น เวลา
เงียบสงบอย่างตอนนี้มันฟังดูหน้ากลัว อากาศเย็นจนเริ่มรู้สึกหนาวแล้ว ผมหยุดยืนฟังเสียงคลื่นอยู่อย่างนั้นสักพักพร้อมกับความหนาวกับอาการ
สั่นของร่างกาย
" หนาวเหรอ " ผมได้ยินเสียงมันพูดสักพักมันก็เดินมาหาผมพร้อมกับเอาเสื้อมาคลุมให้ผมแล้วมันหยุดข้างหลังผม มันเอามือมากอดข้าง
หลังเมื่อเห็นผมไม่ว่าอะไร มันก็กระชับวงแขนให้แน่นกว่าเดิม ผมยืนพิงมันอยู่อย่างนั้น มันก็เอาคางมาเกยกับไหล่ของผม หันมาหอมแก้มของ
ผมทีนึงเรายืนอยู่อย่างนั้นด้วยกันสักพักใหญ่ แล้วมันก็พูดขึ้นทำลายความเงียบที่มีโดยรอบ
" มึงโกรธกูมากใช่มั้ย ที่กูพูดกับมึงตอนนั้น " มันพูดกับผมถึงเรื่องในวันนั้น
" .......... " เงียบผมไม่ตอบอะไรมัน
" กูขอโทษว่ะ กูรู้มึงเสียใจกับเรื่องนี้มาก แต่...มึงรู้มั้ยกูก็เหมือนมึงนั่นแหละ กูไม่รู้ว่าเมื่อกูพูดกับมึงในวันนั้นมันทำให้กูเจ็บปวดขนาด
ไหน มึงหนีไปจากกู แต่กูไม่ว่ามึงหรอก กูโง่เอง เรื่องแบบนี้เป็นใครก็ทนไม่ได้หรอก " มันพูดระบายความในใจของมันออกมาให้ผมรับรู้ มัน
หยุดพูดสักพัก แล้วมันก็พูดต่อ
" กูขอโทษ กูอยากให้มึงรู้ไว้นะว่ากูไม่ได้ตั้งใจ กูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ... " มันหยุดพูด ผมรู้สึกว่าเสียงมันสั่นเหมือนมันพยายามกลั้นสะอื้น ผม
รอฟังมันพูดต่อ ตอนนั้นที่มันพูด นํ้าตาผมไหลออกมาโดยที่ผมห้ามมันไม่ได้
" กูได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดลงไป ผิดพลาดทุกอย่างทั้งของมึง ของกู และของไอ้ปุ่นมัน ..." ผมได้ยินอย่างนี้นํ้าตาผมก็เริ่มไหลออกมาอีก มันรู้
มันเอามือเอื้อมมาเช็ดนํ้าตาของผมที่ไหลลงมา มือมันสั่นผมรู้ มันเสียใจ มันมีเรื่องอะไรงั้นหรือ มีเรื่องอะไรที่มันพยายามจะพูดกับผม
" กูทำไอ้ปุ่น...มัน...ท้อง... " คำพูดที่พูดออกมาด้วยความยากลำบากของมัน ทำให้ผมตกใจ ผมช็อค นํ้าตาของผมมันไหลออกมาอีก ผม
พยายามกลั้นสะอื้น มันกอดผมแน่นซุกหน้าลงกับซอกคอของผม ตัวมันสั่นผมรับรู้กับความเปียกชื้นตรงบริเวณคอของผม มันกำลังร้องไห้ ผมไม่
เคยเห็นมันร้องไห้มาก่อนเลย ผมรู้ว่าเวลาที่ผู้ชายร้องไห้ คือมันต้องเป็นอะไรที่เสียใจอย่างที่สุด แล้วตอนนี้มันก็คงจะเสียใจอย่างที่สุดแล้ว มัน
ร้องไห้อย่างหนัก ตอนนี้มันคงจะเสียใจอย่างมาก ตอนนี้ผมรู้แล้ว รู้ว่าทำไมมันถึงพูดกับผมอย่างนั้น
วันนั้นก็คงเป็นผมเองที่ไม่ยอมฟังมันก่อน ตอนนั้นผมโกรธ ผมรับไม่ได้กับการขอให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันสามคน เป็นใครก็ทนไม่ได้
แต่มันมีเหตุผลของมันที่ต้องพูดแบบนั้น มันคงรักผมมากจริงๆ มันคงคุยกับไอ้ปุ่นแล้วเรื่องที่จะให้เราอยู่ด้วยกันสามคน มันทิ้งผมไม่ได้มันตัด
ผมออกจากชีวิตมันไม่ได้ แล้วผมเห็นมันร้องไห้ขนาดนี้แล้วผมไม่สมควรทำให้มันรู้สึกผิดมากกว่าเดิมอีก ต่อจากนี้มันจะต้องมีเรื่องให้มันคิดอีก
มากมาย และผมก้ไม่อยากให้มันคิดเรื่องของผมเพิ่มไปอีก ผมคิดได้อย่างนี้ ผมเอามือขึ้นเช็ดนํ้าตาตัวเองให้หมด ผมจะไม่ร้องไห้ให้มันเห็นให้
มันต้องคิดมากอีก แล้วผมก็เอามือจับแขนมันให้ออกจากตัวผม ตอนแรกมันไม่ยอมปล่อย ผมก็จับแขนมันออกอีก คราวนี้มันปล่อยแขนที่กอดผม
อยู่ออก
ผมหมุนตัวกลับจ้องมองไปที่หน้าของมัน มองตามัน ตอนนั้นมันยังร้องไห้อยู่ นํ้าตามันไหลออกมา ผมยกมือเช็ดนํ้าตามันออก มัน
มองหน้าผม ผมยกมือขึ้นไปกอดมัน ผมหอมแก้มมัน แล้วผมก็ซุกหน้าเข้ากับอกอันอบอุ่นของมัน ผมอยู่อย่างนั้นสักพัก แล้วผมก็เงยหน้ามองมัน
มองตามันและก็พูดกับมัน
" กูไม่โกรธมึงแล้ว มึงอย่าร้องไห้อีกเลยนะ กูรู้มึงมีเรื่องให้ต้องคิดมากมาย แต่ถ้ามึงอยากจะร้องไห้ มึงก็ร้องตรงนี้ร้องไห้ที่กูนี่มึงร้องไห้พอ
เลย แล้วต่อนี้ไปมึงอย่าร้องไห้อีก มึงต้องเข้มแข็ง มึงเป็นลูกผู้ชายมึงจะเป็น พ่อคนแล้วนะ อย่าทำตัวขี้แยเป็นเด็กๆเลยนะ กูขอโทษที่วันนั้นกูหนี
มึงมา กูขอโทษมึงจริงๆ " ผมพูดกับมันด้วยความเข้มแข็งของตัวเอง ผมไม่รู้ผมทำได้ยังไง แต่ผมรู้ว่าจะร้องไห้ให้มันเห็นอีกไม่ได้ ผมเสียใจมาก
แต่ผมก็เข้าใจมัน กับการตัดสินใจของมัน
" ต่อไปนี้กูจะไม่หนีมึงอีกแล้ว กูจะเป็นเพื่อนมึงไม่ทิ้งมึงไปไหน กูจะอยู่ข้างๆมึงนี่แหละ แต่กูขอเป็นแค่เพื่อนของมึงเท่านั้น มึงต้องคิด
ถึงอนาคตของมึง คิดถึงครอบครัวของมึงอึก แล้วลูกของมึงที่อีกไม่นานจะออกมา มึงเข้าใจมั้ย ที่กูพูดแบบนี้ เป็นแค่เพื่อนของมึง ถ้ามึงสัญญากับกู
ต่อไปกูก็จะอยู่ตรงนี้แหละ อยู่เป็นกำลังใจ อยู่ในหัวใจของมึง " ผมพูดจบก็เอามือชี้ไปที่อกข้างซ้าย ที่หัวใจของมัน ผมแนบหน้าอยู่กับอกอุ่นๆของ
มันอีกครั้ง
" ไอ้มะนาว กูสัญญา ขอบใจที่มึงเข้าใจกู มึงไม่ทิ้งกู ....." มันพูดกับผมได้เท่านั้น เพราะผมเงยหน้าขึ้นแล้วยกนิ้วขึ้นไปแตะที่ริมฝีปาก
ของมัน
" ไม่ต้องพูดแล้ว กูรู้ กูเข้าใจ " ผมยิ้มให้มัน ผมนํ้าตาคลอ มันยกมือขึ้นมาเช็ดนํ้าตาที่หางตาของผม
" มะนาว.......กูรักมึง... " มันพูดกับผมด้วยเสียงที่เบา มันยิ้มให้ผม
" กูก็รักมึง...ไอ้ยู... " ผมบอกมันไปเช่นกัน
" ขอกูจูบมึงเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม ... " ไอ้ยู มันขอผม ผมมองหน้ามันคนที่ผมรัก แล้วพยักหน้าให้มัน ......มันก้มหน้าลงมาที่ปากผม
พร้อมกับจูบที่หวานกว่าทุกๆครั้งของมัน มันถอนปากออกแล้วพูดพึมพำเบาๆ
" ไอ้มะนาว...กูรักมึง " พร้อมกับก้มหน้าลงมาจูบผมอีกครั้ง จูบที่ทำให้ผมจะจดจำไปตลอดชีวิตของผม
" กูก็รักมึง...ไอ้ยู " ลาก่อนรักแรกของผม
-
เฮ้อ!!
ทำใจให้เข้มแข็ง
ซักวันคงจะต้องเจอเนื้อคู่แน่ๆ
มะนาวสู้ๆๆ
-
:monkeysad2: :monkeysad2: :monkeysad2: :monkeysad2:
-
:monkeysad: รักแรก....ของน้องมะนาว :impress3:
-
อืมน่าสงสารยูนะ :monkeysad: เเล้วเรื่องนี้จะมีต่อไม๊ครับเห็นไม่ลงนานละ :confuse:
-
" ขอกูจูบมึงเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม ... "
:impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:
-
รักครั้งแรก รักที่ยากจะลืม :impress3:
-
รักครั้งแรก จบลง :impress3:
รักครั้งต่อไป กำลังรออยู่ ที่ไหนสักแห่ง :impress:
-
หวัดดีค้าบผม
มะนาวไม่ได้เข้ามาซะนานเลยอ่ะคับ คือมีอะไรหลายอย่าง ที่ทำให้เข้ามาที่นี่ไม่ได้ แต่เอาเป็นว่าตั้งแต่นี้จะมาบ่อยๆค้าบ
ขอบคุณทุกคนนะค้าบ ที่ตามอ่านเรื่องของมะนาว ยังงัยก็ตามอ่านต่อไปด้วยนะค้าบ...
ตอนนี้ พี่ซัน หายไปไหนมะรู้ ...พี่เรย์เลยบอกให้มะนาวเอามาลงเอง....มะนาวรับปากแล้วคับ
เดี๋ยวเอามาลงให้น้าาาา...
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบบผม..........
-
ปูเสื่อรออ่านครับผม :yeb:
-
บทที่ 9
ผมลืมตามองเพดานห้อง ที่มีดวงดาว มากมาย หลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือที่ผมวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียงดังขึ้น ผมยังคงมองเพดานอยู่อย่างนั้น มันยังไม่หายง่วงนอนดีเลย ปล่อยให้เสียงโทรศัพท์มันดังอยู่อย่างนั้น ผมไม่อยากรับสายไม่ว่ามันจะเป็นใครโทรมาก็ตาม แต่รออยู่นาน เสียงมันก็ไม่เงียบสักที ผมจึงจำใจรับสายนั้น
" หวัดดีค้าบ " ผมพูด
" หวัดดีครับ พี่ก้องเองครับ " เสียงพี่ก้องทักทายมาตามสาย
" คับ พี่ก้องมีไรคับ โทรมาปลุกผมตั้งแต่เช้าเลยอ่ะคับ..." ผมงัวเงียถามพี่ก้องพร้อมกับบ่นไปด้วย ก็ผมยังง่วงอยู่อ่ะคับ ลืมไปเลยว่ากว่าจะนอนกี่โมงเข้าไปแล้ว
" อ้าว...นี่น้องมะนาวยังไม่ตื่นนอนอีกหรือครับ แล้วนี่ไม่ใช่เช้าแล้วนะครับ รู้ไหมครับว่านี่มันกี่โมงแล้ว ..." พี่ก้องถามผม
" แล้วมันกี่โมงอ่ะคับ มะนาวไม่รู้จิงๆ ค้าบ " ผมบอกพี่ก้องออกไปด้วยเสียงที่เบาๆ อ้อนนิดๆ
" นี่มันจะ บ่ายสามโมงแล้วนะ ครับ " พี่ก้องตอบมา
" โห...เกือบสามโมงแล้วเหรอคับ ทำไมไม่มีใครมาปลุกซ้ากคนน้า " ผมบ่นออกไปตามสาย
" แล้ว พี่มีธุระอะไรรึป่าวคับ " ผมถาม
" ก็ไม่มีไรมากหรอกครับ แค่คิดถึง น้องมะนาว ครับ... " เสียงพี่ก้องพูดออกมา แล้วเงียบไปชั่วครู่
" ................... " เงียบไม่มีเสียงตอบจากผม
" แล้วน้องมะนาวจะกลับเมื่อไหร่ครับ " พี่ก้องมันถามผมหลังจากที่เห็นผมเงียบไป
" กะว่าเย็นๆ จะกลับครับ " ผมตอบ แล้วเราก็คุยกัน ได้สักพัก เรื่องจิปาถะต่างๆ แล้วก็วางสายลง
" พี่ก้อง รักมะนาวนะครับ " เสียงพี่ก้องพูดจบก็วางสายไป
หลังจากที่วางสายจากการคุยกับพี่ก้องแล้ว ผมก็ลงมาอาบนํ้า กินข้าว ไม่เจอแม่ของผม สงสัยคงจะไปตลาด ผมไม่มีอะไรทำอีก เลยขึ้นไปนอนอ่านหนังสือ ที่ห้อง......ตอนแรกผมก็อยากจะไปหาไอ้พวกเพื่อนผม แต่พอคิดอีกทีก็ยังไม่อยากไป ไม่รู้ป่านนี้ ไอ้ฟางจะเป็นงัยบ้าง แล้วเรื่องเมื่อวาน ระหว่างผมกับไอ้ ยู ก็จบลงด้วยดี ผมนึกถึงเรื่องนี้แล้ว ก็คิดถึงหน้าของมัน ตาของมัน ผมคงเป็นได้แค่เพื่อนคนหนึ่งของมัน เพื่อนคนที่มันรัก และ เพื่อนคนที่รักมัน เมื่อคืนผมกับมันนั่งคุยอยู่ด้วยกันจนกระทั่งเช้า เข้าใจกันดี กว่ามันจะพาผมกลับมาส่งที่บ้านได้ก็สายมากแล้ว ดีที่ผมกลับมาไม่เจอใครอยู่บ้าน ก็เลยไม่โดนบ่น ไปไหนกันหมดก็ไม่รู้ ผมคิดไปคิดมาก็เผลอนอนหลับไปที่บนเตียงนอนของผมเองอีกครั้ง แถมยังมีอาการรู้สึกเหมือนจะปวดหัวนิดๆ อีกด้วย
ผมมารู้สึกตัวตื่นอีกที ก็เพราะมีคนมาปลุกผม ตอนนั้นในสมองผมมันสับสนวุ่นวายไปหมด จับต้นชนปลายไม่ถูก นอนกระสับกระส่าย
ผมลืมตามองก็เจอหน้าของแม่ผมเอามือมาแตะ ที่หน้าผากของผม ผมมองหน้าแม่ แล้วนํ้าตามันก็ไหลออกมาเอง แม่เช็ดนํ้าตาให้ผม แล้วถามผมว่าเป็นอย่างงัยบ้าง ผมลุกขึ้นนั่งแล้วยกมือขึ้นกอดแม่
" แม่ค้าบ มะนาวร้ากแม่นะค้าบ ร้ากที่สุดในโลกเลยค้าบ " ผมอ้อนแม่ พร้อมกับเอาหน้าซุกไปกับอกนิ่มๆของแม่ผม มันอบอุ่นไม่เหมือนกับความรู้สึก แบบคนอื่น ผมนึกถึงเรื่องเมื่อคืน แล้วรู้สึกว่ามันเหนื่อยมากมาย การที่ผมร้องไห้กับแม่นี่ก็คงจะมาจากเรื่องเมื่อคืน ถึงแม้ว่ามันจะจบด้วยดึ แต่ผมรู้ ผมต้องลืมมันให้ได้ แต่กว่าจะทำใจได้ก็คงอีกนาน ก็ผมรู้ว่าผมรักมันมากขนาดไหนก็ตอนนี้นี่แหละ เพราะถ้าผมมีเรื่องทุกข์ใจอะไร ผมก็ไม่สามารถจะไปกอดให้มันปลอบได้อีกแล้ว กอดแบบเมื่อคืนนี้ กอดแบบคนรัก ผมได้ยินเสียงแม่ถามผม
" มะนาวเป็นงัยบ้างลูก ตัวหนูร้อนๆนะ มีไข้ด้วย ปล่อยแม่ได้แล้ว เดี๋ยวแม่จะไปเอายามาให้หนูกินก่อนนะ " แม่ผมบอกผมพร้อมกับดันผมออก
" ค้าบแม่ " ผมตอบแม่ แล้วล้มตัวลงนอนต่อ แล้วแม่ก็เอามือมาลูบที่หัวผมและก็ลุกเดินออกไปเอายามาให้
ผมเอื้อมมือไปหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู นี่กี่โมงแล้วนะ เห็นท้องฟ้ามืดแล้ว แต่ตอนนี้ผมปวดหัวมาก คืนนี้ผมต้องกลับกรุงเทพ'ด้วย พรุ่งนี้มีเรียนเช้าวิชาที่ผมไม่ค่อยเก่ง ผมไม่อยากขาดเรียนโดยไม่จำเป็น เดี๋ยวผมกลับรถทัวร์เที่ยวตี 3 ก็ได้ พอไปถึงก็เช้าพอดี กลับบ้านไปอาบนํ้า เปลี่ยนเสื้อผ้า เสร็จ ก็ออกไปที่มหาลัย'ทัน ผมคิดได้อย่างนี้ ก็หยิบโทรศัพท์ กดมองหาเบอร์ของบริษัทรถทัวร์ เมื่อพบก็โทรออกไป แล้วก็จองตั๋วรถ
โชคดีที่ตอนผมโทรไปมีที่ว่างเหลืออยู่ไม่กี่ที่ในรถเที่ยวนั้น พอดีวันนี้เป็นวันอาทิตย์ คนจะกลับเข้ากรุงเทพ'กันมากกว่าวันปกติ ดีที่ผมโทรมาจองก่อนไม่งั้นผมคงต้องรอรถเที่ยวตอนเช้า ไม่ได้ไปเรียนแน่ๆ เมื่อแม่ขึ้นมา ผมก็บอกแม่ว่าผมจะกลับคืนนี้ แม่ก็ห้ามผมบอกว่ายังไม่หายป่วยเลยจะกลับไปได้ยังงัย แต่ผมก็อธิบายให้แม่ฟัง แม่ก็เข้าใจ แม่บอกให้ผมกินข้าวต้มที่แม่ยกขึ้นมากินก่อนแล้วก็เอายาให้ผมกิน เมื่อผมกินยาเสร็จให้รีบเข้านอน อาการป่วยของผมจะได้ดีขึ้น ผมก็ได้ทำตาม แม่มองดูผมกินข้าวคำสุดท้ายหมด แม่ก็เก็บชามข้าวออกไป ก่อนออกผมนึกขึ้นได้ก็บอกแม่ ให้ใครแวะไปเอาตั๋วรถที่จองก่อน ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวทางบริษัทมันจะขายให้คนอื่นไป ถ้าไม่ไปเอาก่อนรถออก หนึ่งชั่วโมง แม่ก็บอกผมให้นอนเดี๋ยวแม่จัดการให้ แล้วแม่ก็เดินมาหอมแก้มผมทีนึง แล้วพูดกับผมว่า " นอนซะ ไอ้มะนาว ไอ้ลูกน่ารักของแม่ " พูดจบแม่ก็หอมแก้มอีกทีแล้วลุกเดินออกไป
ตกลงคืนนั้นผมก็ได้กลับกรุงเทพ' แม่มาปลุกผมก่อนได้เวลาขึ้นรถ เกือบ2 ชั่วโมง เพราะแม่รู้ว่าผมมักจะแต่งตัวช้า อาการตัวร้อนของผมหายไปแล้ว แต่อาการปวดหัวยังมีอยู่ แต่ผมไม่ได้บอกแม่ไปหรอก เพราะกลัวท่านเป็นห่วง แล้วจะไม่ให้กลับกรุงเทพ' แม่ให้พี่คนงานที่บ้านขับรถยนต์มาส่งผม แม่สั่งให้คอยรถเป็นเพื่อนผมจนกว่ารถจะออก เมื่อผมขึ้นรถแล้วหาที่นั่งได้ก็เก็บของ เมื่อเก็บของเสร็จ ผมก็รอรถออก รอจนพนักงานตรวจตั๋วเสร็จเรียบร้อยทุกอย่าง ผมก็หลับไปเลย คงเป็นเพราะฤทธิ์ยาด้วย ก่อนออกจากบ้านมาแม่ให้ผมกินยาแก้ไข้อีกชุดนึง ที่ทำให้ผมรู้สึกง่วงมากจนทนไม่ไหว ผมมารู้สึกตัวอีกทีเมื่อรถเข้ากรุงเทพ'แล้ว ถนนยังคงว่างอยู่มาก เพราะว่ายังเป็นเวลาเช้าอยู่ พอรถจอดผมลงจากรถ มองหารถ แท๊กซี่ได้ก็ขึ้นรถบอกทางให้มาส่งที่บ้าน พอเข้าบ้านก็เจอไอพี่มะยมมันนั่งคอยอยู่ ผมก็แปลกใจที่ทำไมวันนี้มันตื่นเร็วนัก มันบอกว่าแม่โทรมาดูว่าผมมาถึงรึยัง นี่มันก็เพิ่งวางสายจากแม่ไปเมื่อได้ยินเสียงรถแท๊กซี่มาจอดหน้าบ้านนี่เอง ไอพี่มันก็เป็นห่วงผมเหมือนกัน มันถามและก็ดูผมว่าหายป่วยแล้วยัง ผมบอกไม่เป็นไร มันก็ขึ้นไปนอนต่อ ผมก็ขึ้นไปห้อง อาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อจะไปมหาลัย' ต่อ แต่อาการปวดหัวก็ยังคงอยู่ ก่อนออกจากบ้านผมก็กินยาอีกชุด แล้วก็ไปมหาลัย'
...
ผมมาถึงที่มหาลัย' ก็มาที่โรงอาหาร ผมรู้สึกว่าหิวมาก เลยเดินไปซื้อข้าว ผมมองหาเพื่อนๆก็ไม่เจอใครอยู่เลย ผมเลยเดินเข้ามานั่งข้างในอีกที่ ตอนนี้ผมรู้สึกปวดหัวมากกว่าเมื่อตอนเช้าอีก ผมมองหาที่นั่ง มีคนอยู่เยอะ พอสมควร เมื่อเห็นที่ว่าง ผมก็เดินเข้าไปนั่ง ที่โต๊ะตัวหนึ่ง ผมนั่งเสร็จก็เริ่มกินข้าว ระหว่างที่กินผมก็นึกไปถึงไอ " พี่เจส " ว่าตอนนี้มันไปอยู่ไหนนะ ผมนึกได้ว่าไปคิดถึงมันทำไม ผมก็นั่งกินต่อ แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมานั่งข้างผม ผมก็หันไปมองก็เห็นมันยิ้มให้ แต่หน้าของมันถึงจะดูหล่อดึ แต่มันทำสีหน้าหวาดๆเหมือนหนีอะไรมา แต่มันไม่ใช่เรื่องของผมนี่ที่จะรู้ ก็ผมไม่รู้จักมันมาก่อน มันจะหนีอะไรมาก็เรื่องของมัน ผมยิ้มให้มันทีนึง แล้วผมก็หันมากินข้าวต่อ ตอนนี้ผมยิ่งปวดหัวมากกว่าเมื่อสักครู่นี้อีก ผมกะว่าเดี๋ยวกินข้าวเสร็จ จะต้องกินยาอีกสักเม็ด แล้วตอนนั้นผมก็ได้ยินเสียงผู้หญิง กับ ผู้ชายที่อยู่โต๊ะข้างหลังที่ผมนั่งอยู่ มันเถียงกันเสียงดังมาก
" ตะกี้มึง นั่งคุยกับใครอยู่ " เสียงผู้ชายพูดกับผู้หญิง
" ก็บอกว่าป่าวนี่ " ผู้หญิงตอบเสียงเบาคงจะกลัวคนอื่นได้ยิน แต่ผมก็ไม่ได้หันไปมองก็มันไม่ใช่เรื่องอะไรของผม อีกทั้งตอนนี้ก็ปวดหัวมากด้วย
" แต่กูเห็นนะ มันเห็นกูเดินเข้ามามันก็ลุกเดินหนีไปนั่งไหนนี่แหละ " ไอ้ผู้ชายมันก็พูดเสียงเริ่มจะดังขึ้น
" ก็บอกว่าป่าวงัย พี่ตาฝาดไปรึป่าว อย่ามาหาเรื่องนะ " ผู้หญิงก็ยังคงพยายามพูดเสียงเบาอีก
นี่มันก็คงจะมีเรื่องหึงหวงกันนั่นแหละ เรื่องปกติ ผมคิด แล้วหันไปมองหน้าไอ้คนที่มันนั่งข้างๆผม มันนั่งหน้าขาวซีด ผมเห็นเหงื่อมันออกเยอะมาก มันเป็นไรวะ แต่มันก็เฉย ผมเห็นว่ามันคงไม่เป็นอะไรก็เลยหันมานั่งกินข้าวต่อ
" ก็กูเห็นนี่หว่า มันคนไหนบอกกูมา ไม่งั้นมึงเจ็บ " เสียงผู้ชายพูดรอดไรฟันออกมา
" โอ้ย ปล่อยนะพี่หนูเจ็บ " ผู้หญิงร้อง
" โอ้ย ปล่อยพี่...หนูเจ็บ...บอกแล้วไอ้คนนั้นงัย " ผมได้ยินเสียงผู้หญิงร้องว่าเจ็บออกมาอีก แล้วผมก็เห็นว่าคนที่มันนั่งอยู่แถวหน้าผมมันมองมาทางผม ผมเลยหันไปมองไอ้ผู้ชายที่มันนั่งข้างผม มันนั่งหน้าซีด เหงื่อตก หลับตาแน่น ตัวมันก็สั่น ตอนนั้นผมคิดว่าเป็นมันแน่ๆเลยที่ไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น แล้วผมก็ได้ยินเสียงคนส่งเสียง ฮือฮา แล้วก็มองมาทางที่ผมกับไอ้ผู้ชายคนนี้นั่งอยู่ มันมองทำไมวะ ผมคิดในใจ แล้วเหมือนมีใครมาสะกิดที่ข้างหลังของผม ผมหันไปมองทันเห็นว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ผม.......
" พลั่ก "
...
จบบทที่ 9
ขอบคุณมากค้าบผม ...แล้วติดตามต่อน้า.............
...
-
:o แล้วไงต่ออ่ะ
:serius2: ทำร้ายจิตใจคนอ่านอ่ะ โหย . . . บีบใจซ้า
มาต่อไวๆนะครับ :yeb:
-
:o แหงะ ...... เฉยเลยอ่ะ
:sad5: :sad5: :sad5: :sad5:
มาต่อเร็วๆ นะค้าบบบบ :sad4:
-
เกิดไรขึ้น....มาต่อด่วน..... :o
:pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
-
อ้าววว!!~ ซะงั้นน่ะ
น้องมะนาวเลยโดนลูกหลงเลย
-
อีกแระ
จบแบบนี้อีกแระ
ไม่ใจเลยอะ
:pigangry2:
-
มาต่อโดยด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :pigangry2:
-
อ้าว มะนาวถูกลูกหลง :o
ทำไมโชคร้ายอย่างนี้ :serius2: :serius2:
ไม่สบายแถมยังมาเจอแบบนี้อีก :sad4: :sad4:
มาต่อด่วนเลยนะ นะ นะ :impress:
-
มาแว้วครับ อิอิ ตามลุ้นกันได้เลยงับ
********************************
บทที่ 10
" พลั่ก " ผมทันหันไปมอง เห็นหน้าไอคนที่มันต่อยมา ที่กึ่งปากกึ่งจมูก ของผม ร่างผมเซไปตามแรงหมัดที่กระทบกับใบหน้าของผม
ผมรู้สึกได้ว่าเหมือนมีอะไรอุ่นๆ ไหลออกมาจากจมูกกับปาก
" โป๊ก .... " เสียงหัวของผมมันไปฟาดโดนอะไรสักอย่าง ก่อนที่ผมจะหมดสติไปผมรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดนั้น
...
ผมหมดสติไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่เพียงว่าเมือนอยู่ในความฝัน มีใครเอานิ้วมาแตะริมฝีปาก และลูบที่จมูกของผม ผมพยายามที่จะลืม
ตาขึ้นมามอง แต่มันหนักมาก ได้ยินแต่เสียงที่เหมือนคนมาบ่นอะไร แล้วผมก็ไม่รู้สึกตัวอีก
ผมหลับๆตื่นๆ อยู่หลายครั้ง ครั้งสุดท้ายผมรู้สึกเหมือนมีใครมาอุ้มผมไปไหนไม่รู้ แล้วผมก็ไม่รู้สึกตัวอีก
...
เมื่อผมรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนที่เหมือนมีใครเอาผ้ามาเช็ดที่หน้าของผม ผมลืมตาและ กระพริบตามองเพดาน และ หันไปเห็นว่าเป็น
ใครที่เอาผ้าเย็นๆมาเช็ด หน้าให้ผม ผมมองหน้าพี่เค้า แล้วรู้สึกดีจิงๆ แล้วผมก็คิดไปถึงเรื่องที่เกิด ทำไมเกลียดผมมากนักเหรอ ถึงทำกับผมอย่างนี้
ผมไม่เคยมีเรื่องอะไรกับใคร ผมไม่เคยถูกใครต่อยหน้า ผมไม่อยากรู้เรื่องอะไรอีกแล้ว
" พี่ก้อง ... " ผมเรียกชื่อพี่ก้องจบ ก็รู้สึกเจ็บที่บริเวณริมฝีปาก
" โอ้ย " ทีนี้ก็เจ็บที่จมูกด้วย อาทิตย์นี้ ผมเป็นอะไรก็ไม่รู้ มีแต่เรื่องซวยๆ ทั้งนั้น ถ้าหายดีแล้วผมสงสัยต้องไปทำบุญบ้างแล้วล่ะ ล้าง
ซวยออกไปให้หมด หน้าผมจะเป็นยังงัยเนี่ย...
ผมอยู่ที่ไหน...ผมมองรอบๆห้องก็รู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ ห้องพยาบาลของมหาลัย' อาจจะเป็นที่คลีนิคอะไรสักแห่ง แล้วนี่กี่โมงแล้วก็ไม่รู้ แต่เห็นข้าง
นอกหน้าต่างมันมืดแล้ว ผมนอนหลับไปนานขนาดไหนกันนะ...ผมคิดในใจ...
" น้องมะนาวเป็นยังงัยบ้างครับ " เสียงพี่ก้องพูดอย่างเป็นห่วง
" ก็ปวดหัวมากเลยอ่ะคับ " ผมยกมือขึ้นจับหัวตัวเองดู ก็พบว่ามีผ้าปิดที่แผลอยู่ ปวดหัวคับ ปวดหัว
" เด๊ยวพี่พามะนาวกลับบ้านนะ " พี่ก้องพูดจบ ก็ตัดสินใจเองที่จะพาผมกลับบ้าน
" พี่ก้องค้าบ...รอเดี๋ยวค้าบ " ผมเรียกให้พี่ก้องหยุดก่อน
" มะนาวไป... " ผมพูดออกไปได้เท่านั้นก็เงียบไปก่อน ผมจะพูดดีมั้ยนะ ตัดสินใจสิ ไอ้มะนาว
" ว่างัยคับ พูดมาเถอะครับ ถ้าเป็นเรื่องของมะนาวพี่ทำให้ได้ทุกเรื่องครับ " พี่ก้องพูดเมื่อเห็นผมเงียบไม่กล้าพูดต่อ
" เอ่อ...ไม่ต้องไปส่งมะนาวที่บ้านได้ไหมครับ ... " ผมพูด
" อ้าวไม่ให้พี่พากลับบ้านแล้วจะให้พี่พาไปไหนล่ะครับ " พี่ก้องพูดไปก็หันมามองหน้าผมด้วยความสงสัย
" ก็ บ้านพี่ก้องงัยคับ ให้มะนาวไปนอนที่บ้านพี่ก้องได้รึป่าวค้าบ... " ผมตัดสินใจพูดออกไป ปกติผมไม่เคยไปนอนค้างบ้านใครอื่นมา
ก่อนเลย แม่เคยสอนไว้ว่า " ถึงจะไปเที่ยวที่ไหนกลับดึกยังงัย ก็ให้กลับมานอนบ้าน " ผมก็ยึดตามนั้น อันนี้ไม่ได้รวมถึงไปเที่ยวที่ต่างจังหวัดนะ
เพราะมันกลับมานอนที่บ้านไม่ได้อยู่แล้ว
" ................ " พี่ก้องมองหน้าผมแต่ไม่พูดอะไร
" ก็ถ้าไม่ได้ มะนาวก็จะได้ไปนอนที่บ้านเพื่อนคนอื่นก็ได้คับ " ผมบอก
" แล้วทำไมไม่กลับบ้านล่ะ " พี่ก้องอยากรู้เหตุผล
" ก็มะนาวยังไม่หายป่วยเลย แล้วมะนาวก็มาโดนแบบนี้ พี่มองหน้ามะนาวสิ คงจะดูไม่ได้ มันไม่น่ารักเหมือนเดิมแล้วใช่มั้ยคับ อีกอย่างถ้า
กลับไปบ้านตอนนี้ พี่มะยมมานไม่ยอมแน่ แล้วถ้าไอพี่มะยมมานรู้เรื่องนะ พ่อกะแม่ของมะนาวก็ต้องรู้ด้วย มะนาวไม่อยากให้ท่านเป็นห่วงอ่ะคับ "
ผมบอกเหตุผลให้พี่ก้องฟัง
" งั้น ก็ได้สิครับ พี่ดีใจต่างหากที่มะนาวจะไปนอนที่บ้านพี่น่ะครับ แล้วสำหรับพี่ หน้าตาของน้องมะนาวจะเป็นยังงัย มันก็น่ารัก
สำหรับพี่เสมอแหละคับ ก็คนมันรักไปแล้วนี่ " พี่ก้องพูดจบก็ยิ้มให้ผม แล้วเอามือมาลูบที่หัวผม ผมอายจนหน้าแดงเลยคับ
" แต่ว่า น้องมะนาวแน่ใจแล้วเหรอคับที่จะไปนอนบ้านพี่น่ะ... " พี่ก้องพูดไปตาก็มองมาที่ตาของผม
" เอ่อ...ก็แน่ใจอ่ะคับ " ผมตอบพี่ก้องไป แต่ในใจก็กังวลอยู่ แต่พอคิดได้ว่าตัวผมยังไม่หายป่วยเลยจมูกก็เจ็บ ปากก็เจ็บ แล้วพี่จะกล้าทำ
อะไรผมอีกเหรอ...คงไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้าคนดวงจะซวยมันจะเป็นไรก็ต้องเป็น นึกอย่างปลงๆ
" งั้นรอพี่เดี๋ยวนะครับ พี่ไปติดต่อข้างนอกก่อน " พี่เค้ามองผมสักพักก็เดินออกไปด้านนอก ผมมองตาม ในใจผมเริ่มรู้สึกดีกับพี่ก้องมากกว่า
เดิมอีก...
ระหว่างกำลังคิด ผมก็นึกขึ้นได้ว่าต้องโทรหา ไอพี้มะยมมานก่อนเดี๋ยวมานจะเป็นห่วง ก็มองหามือถือของผม เจอมันวางอยู่ข้างหมอน ผม
หยิบมันมาเปิดเครื่อง แล้วกดเบอร์โทรออกไป
" ค้าบ ...พี่มะยมค้าบ " ผมกรอกเสียงไปตามสาย กับไอพี่มะยม ผมมักจะพูดเสียงยานๆอ้อนๆแบบนี้แหละคับ
" ว่างัยไอ้ตัวดี อยู่ไหนล่ะเนี่ย ป่านนี้ยังไม่กลับมาบ้านอีก นี่มันจะสองทุ่มแล้วนะ วันนี้พี่นึกห่วงเห็นว่ายังไม่หายป่วยดีเลยรีบกลับมาดู โทร
ไปหาก็ดันปิดเครื่องซะอีก พี่เป็นห่วงจะแย่แล้ว " ไอพี่มะยมมานบ่นเป็นชุดเลยคับ ผมฟังมานแล้วนํ้าตาซึม ที่มานเป็นห่วงผมขนาดนี้
" ค้าบขอโทษค้าบพี่ มะนาวหายไข้แล้วนะคับ พอดีมะนาวมาบ้านไอ้เป้งที่ต่างจังหวัดอ่ะคับมันไม่มีเพื่อนมา แล้วธุระของไอ้เป้งมันยังไม่
เสร็จ คงต้องอยู่ค้างคืนนึงอ่ะคับ พี่ไม่ว่านะคับ ...มะนาวก็กะว่าจะโทรบอกพี่แหละคับ แต่พอดีแบตมันหมดอ่ะคับ นี่เพิ่งชาร์ตเสร็จก็เลยรีบโทรมา
หาพี่อ่ะคับ...พี่ไม่ว่ามะนาวนะค้าบ " ผมอธิบายให้ไอพี่มะยมฟัง มะนาวขอโทษนะคับ ที่โกหกพี่ไปอย่างนั้น แต่มะนาวจำเป็นจริงๆคับ ให้หน้า
มะนาวหายเจ็บหน้าก่อนนะคับ
" พี่ไม่ว่าไรหรอก แต่ทีหลังก็ต้องบอกให้พี่รู้ก่อนนะ ไม่ใช่ไปแล้วค่อยมาบอกทีหลัง อย่างนี้ไม่เอานะ รู้ป่าวว่าพี่เป็นห่วงมากแค่ไหน " ไอพี่
มะนาวมานก็สอนผมอีกแหละ
" ถ้างั้นเสร็จธุระแล้วก็รีบกลับมาบ้านเลยนะ แค่นี้นะอย่าลืมกินยาต่ออีกหน่อยล่ะเดี๋ยวไข้กลับมาอีก รู้ป่าว " ไอพี่มะยมมานรักผมจิงๆเลย
มานเป็นห่วงผมไปซะทุกเรื่อง
" รู้แล้วค้าบ มะนาวไม่ลืมหรอก มะนาวจะกินยาตามที่พี่บอกทุกประการค้าบ " ผมรับปากมาน
" เออ งั้นแค่นี้ล่ะ " พูดจบมานก็วางสายเลย ผมก็วางสายตาม
เมื่อวางสายแล้ว มองไปที่ประตู พี่ก้องก็ยังไม่มา...ระหว่างนั้นผมก็คิดไปถึงเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้น ผมนึกไปถึงหน้าของคนที่ต่อยผม ตอนนั้น
ที่ผมหันไปและเห็นเค้า และก็เหมือนว่าเค้าจะชะงักไปแป๊บนึง แต่แรงเหวี่ยงของหมัดที่ปล่อยออกมามันหยุดไม่ได้แล้ว มันก็เลยโดนผมเต็มๆ ที่
จริงพี่เขาอาจไม่ได้ตั้งใจก็ได้ แต่คิดไปคิดมาพี่เค้าอาจเกลียดผมจริงๆก็ได้ ผมคิดได้อย่างนั้น ใจผมมันรู้สึกแปลบ แปลบ อยู่ข้างใน นี่ผมโดนพี่เค้า
เกลียดไปเต็มๆแล้วเหรอคับ
แล้วที่พี่เค้าทำผมอย่างนี้ เค้าไม่มาดูผมบ้างเลยเหรอคับ ผมรู้สึกแย่กับตัวเองจังถูกเกลียด ผมซึ่งไม่เคยมีใครเกลียดเลย คำนี้มันทำให้ผมรู้สึก
แย่มากแล้ว และนี่เป็นพี่เค้า มันทำให้ผมแย่มากกว่าเดิมอีก แต่ผมยังไม่ได้คำตอบเลยว่าทำไมพี่ไม่ชอบผม ผมอยากรู้ แต่อีกใจมันก็ขัดแย้งกันก็พี่
เค้าเกลียดมึงแล้วมึงจะไปยุ่งกับพี่เค้าทำไม ฮะไอ้มะนาว...แต่อีกใจก็บอกว่าอยากรู้ ว่าเป็นเพราะอะไรจริงๆ ไอ้พี่คนนั้น...ผมนึกไปถึงหน้าของ
คนนั้น... " ไอพี่เจส "...
...
-
โอยยยย จบค้างๆอีกละ :pigscare2:
-
:o เจสเป็นคนต่อยเหรอ ???
ใจร้ายยยยย :sad5: :sad5: :sad5:
รอลุ้นอยู่นะคับ :sad4: :sad4: :sad4:
-
อะ..............
จบแบบนี้อีกแระ
อารายกันเนี้ยะ
:like2: :like2:
-
เฮอๆๆๆๆๆๆๆๆ.....แล้วจะรักกันได้ยังไงเนี่ย.... :angellaugh2: :angellaugh2:
มะนาวคงประทับใจเจสไปอีกนาน........... :pigha2: :pigha2:
-
มาช่วย ต่อให้ครับ
เรื่องนี้ใช้คน post เปลืองเจงๆ
------------------------------------------------------------------------------------
บทที่11
พี่ก้องพาผมออกมาจากคลีนิคแห่งนั้นมาก็ดึกมากแล้ว พี่ก้องขับรถฝ่าการจราจรที่ติดขัดกว่าจะมาถึงบ้านของพี่ก้อง ก็เกือบๆเที่ยงคืน ผม
นั่งหลับๆตื่นๆ มาตลอดทาง ผมไม่รู้หรอกว่า บ้านพี่ก้องอยู่ตรงไหนของกรุงเทพฯ ก่อนออกจากคลีนิคหมอได้ให้ผมทานยาเข้าไปอีกหลายเม็ด ที่
ผมง่วงงุนอย่างนี้สงสัยว่าจะเป็นเพราะยาเหล่านั้นมันคงออกฤทธิ์
บ้านพี่ก้องใหญ่โตมาก ผมรู้มาก่อนว่าครอบครัวของพี่ก้องมีฐานะดี แต่ก็ไม่คิดว่าจะดีมากขนาดนี้ พี่ก้องประคองผมจะเข้าบ้าน ผมขืนตัว
เองเอาไว้
" มะนาว เป็นอะไรครับทำไมไม่ยอมเข้าบ้านของพี่ล่ะครับ " พี่ก้องสงสัยที่ผมไม่ยอมเดินเข้าบ้าน
" ก็ พ่อกับแม่ของพี่ก้องอยู่รึป่าวอ่ะคับ มะนาวไม่กล้าเข้าไปคับ " ผมตอบข้อสงสัยของพี่ก้อง ก็ตอนนั้นผมกลัวคับ กลัวพ่อกับแม่ของพี่ก้อง
จะว่าเอา อีกอย่างผมไม่เคยพบท่านมาก่อนด้วย
" พ่อกับแม่ไม่ว่าหรอกครับ ถ้าท่านเจอมะนาวแล้ว พี่ว่าพ่อกับแม่จะรักมะนาวแน่ๆเลยครับ " พี่ก้องพูดกับผม เพื่อให้ผมคลายกังวล แต่
ป่าวเลยคับ มันยิ่งทำให้ผมกลัวมากกว่าเดิมอีกน่ะสิ ก็จะไม่ให้ผมกลัวได้ยังงัย หน้าของผมเป็นแบบนี้ ทั้งจมูกทั้งปาก ใครเห็นก็ต้องรู้ว่ามีเรื่องมาแน่
นอน เพราะเหตุนี้ถ้าพ่อกับแม่ของพี่ก้องมาเจอผมสภาพนี้คงรู้สึกไม่ดีกับผมแน่ อาจจะเกลียดผมเลยด้วยซํ้า
" แล้วสรุปว่า อยู่หรือไม่อยู่กันแน่คับ " ผมถามอีกครั้ง
" ไม่อยู่หรอกครับ พ่อกับแม่ไปอยู่อีกหลังนึงครับ " พี่ก้องบอกผม พร้อมกับดันให้ผมเดินเข้าบ้าน ผมก็เดินไป ผมเริ่มหมดแรงแล้วคับ
" แล้วพี่อยู่กับใครครับ " ผมถามด้วยความสงสัยอีก อยากรู้อยากเห็นไปหมด
" พี่อยู่คนเดียวครับ " พี่ก้องพูดกับผมด้วยเสียงที่เศร้าๆ แล้วทำไมต้องทำหน้าเศร้าด้วยอ่ะ ผมคิดแต่ผมไม่ได้ถาม
ตอนนั้นพี่ก้องพาผมเดินเข้ามาข้างในบ้าน แล้วเดินขึ้นไปที่ชั้นสองของบ้าน ผมเดินไม่ไหว ขาผมสั่นเหมือนจะหมดแรง ผมเกาะแขนพี่
ก้องเอาไว้เมื่อผมจะล้ม พี่ก้องตกใจมากกลัวว่าผมจะตกบันได พี่ก้องเลยอุ้มผมขึ้น แล้วบอกให้ผมเอามือกอดคอพี่ไว้ แล้วพี่ก็เดินขึ้นไป ที่ชั้นบนนี้
มีห้องอยู่หลายห้อง พี่ก้องพาผมมาหยุดที่ห้องๆหนึ่ง พี่ก้องให้ผมเปิดประตู
เมื่อประตูเปิด พี่ก้องก็ดันประตูออกให้เปิดกว้างขึ้น แล้วก็อุ้มผมพาเดินเข้าไปข้างใน ห้องพี่ก้องใหญ่มากมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวก
ครบครัน ผมหันไปมองหน้าพี่ก้อง
" พี่ก้องคับ พี่อยู่คนเดียวจิงๆเหรอคับ " ผมสงสัยอีกเลยถามพี่ก้อง ผมมองหน้าพี่ก้องอีก
" จริงสิครับ พี่อยู่คนเดียว แต่ตอนนี้พี่มีคนมาอยู่เป็นเพื่อนพี่แล้วครับ แล้วถ้าคนนั้นมาอยู่กับพี่ตลอดไปก็ดีสินะครับ " พี่ก้องพูดจบก็พา
ผมเดินมาที่เตียงนอน ผมไม่รู้ว่าพี่ก้อง ที่พูดออกมาหมายถึงใคร
ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรเลย คือในหัวของผมมันสับสน มึนๆอ่ะคับ ไม่ค่อยได้คิดตามเรื่องที่พี่ก้องพูดสักเท่าไหร่ ผมเห็นที่นอนใหญ่
เตียงใหญ่ๆ ผ้าปูสีสวย ผมก็อยากจะนอนอีกแล้ว มันง่วงอ่ะคับ พี่ก้องวางผมลงบนที่นอนสีสวยนั้น ผมล้มตัวลงนอน เมื่อหัวถึงหมอนก็ตั้งท่าจะ
หลับเลย มันหมดแรงแล้วอ่ะคับ พี่ก้องก็นั่งลงข้างๆของผม
" ขอบคุณมากคับพี่ที่ดูแลมะนาวอย่างดี ถ้าไม่มีพี่วันนี้มะนาวก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังงัยเหมือนกัน " ผมขอบคุณพี่ก้องตามที่ผมคิดได้ใน
ตอนนั้น
ที่จริงผมอยากรู้มากเลยว่าที่เกิดเรื่องวันนี้กับผม เพราะว่าอะไร มันเรื่องอะไร หลังจากนั้นไอพี่เจสที่มันต่อยผมเป็นยังงัย เรื่องเป็นยังงัยต่อ
หลังจากที่ผมไม่รู้สึกตัว แต่ที่ผมยังไม่ถามก็เพราะว่าผมรู้ว่าพี่ก้องยังไม่อยากคุยกับผมในเรื่องนี้ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ แล้วไอ้เพื่อนๆของ
ผมมันจะรู้เรื่องที่เกิดกับผมวันนี้หรือยัง ผมอยากจะโทรไปหาพวกมันเหมือนกัน แต่ก็คงไม่ใช่ในตอนนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็แล้วกัน ผมค่อยโทรหาพวกมัน
ตอนนี้ผมง่วงจนตาจะปิดแล้ว ผมฝีนมันไม่ไหวก็เลยหลับตาลง
" มะนาว มะนาว ครับ " พี่ก้องดึงมือผมเพื่อให้ผมลุกขึ้น เมื่อเห็นผมจะหลับ
" ค้าบบ... " ตอนนั้นผมหลับตาลงแล้ว เมื่อได้ยินเสียงเรียกผมก็พยายามปรือตามองพี่ก้อง แต่ก็ไม่ไหว ตามันหนักเหลือเกินจ้องจะหลับท่า
เดียว มันหมดแรงยังงัยไม่รุ
" น้องมะนาวครับ อย่าเพิ่งหลับ มาเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน " พี่ก้องเรียก พร้อมกับเขย่าผมให้ตื่นอีก เมื่อเห็นผมหลับ
" ค้าบ...ค้าบ...เปลี่ยนให้มะนาวทีสิคับ " ผมพูดอะไรออกไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไรเลย ผมลืมไปคับคิดว่าอยู่กับไอพี่มะยม และผมก็ไม่รู้
ว่าพี่ก้องตอนนั้นรู้สึกยังงัย มันสับสนไปหมด
" ให้พี่เปลี่ยนให้จิงเหรอครับ " ผมได้ยินเสียงดังมาจากที่ไหนสักที่ ที่ไกลมาก
" จิงดิค้าบ.. " ผมตอบทั้งๆที่ผมหลับอยู่
" มะนาวครับ...มะนาว...น้องมะนาวครับ... " ผมได้ยินเสียงเรียกอีก ใครนะมาเรียกผมอยู่ ผมพยายามมองหาเจ้าของเสียงที่เรียกผม
ผมมองแล้วร้องเรียกว่าผมอยู่ที่นี่
" ค้าบบ...มะนาวอยู่ทางนี้ค้าบพี่...ทางนี้ค้าบ ... " ผมพูดออกมาเบาๆ โดยที่ผมไม่ได้ลืมตาขึ้นมอง ผมเห็นพี่เดินเข้ามาใกล้แล้วเรียกผม
ไปอาบนํ้า ผมมองหน้าพี่แล้วก็ยิ้มให้
" ค้าบพี่... " ผมพูดพร้อมกับ พี่ที่เดินมาดึงให้ผมลุกขึ้น แล้วถอดเสื้อผมออก ตามมาด้วยกางเกง ผมก็ยอมให้ทำทุกอย่าง แล้วผมก็ล้มตัว
ลงนอนบนที่นอนที่แสนสบาย แล้วเหมือนมีใครมานอนกอดผม ผมก็เงยหน้าขึ้นมอง พี่ก็หอมแก้มผม แล้วกอดผมแน่นกว่าเดิม เห็นพี่ยิ้มมาให้
ผมก็ยิ้มตอบ
" มาหามะนาวได้ยังงัยคับ ไม่โกรธมะนาวแล้วเหรอคับ " ผมพูดออกไปเสร็จก็เห็นพี่ยิ้มตอบมาให้
" ครับ.....พี่รักมะนาวนะครับ... " พี่พูดเหมือนว่าอยู่ใกล้ผม ผมยิ้ม
" มะนาวก็รักพี่นะค้าบ.....พี่..... " ผมพูดเสียงเบา
แล้วหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย รู้แต่ว่าคืนนั้นผมนอนหลับไปด้วยความอบอุ่นในอ้อมกอดของคนที่รักผมมาก
...
จบบทที่ 11
ขอบคุณนะครับที่ติดตามอ่านเรื่องของมะนาว ตอนนี้เขียนไป นึกไปมันมาจากความจำล้วนๆเลยครับ ที่จิงมันจะวกไปวนมามากกว่านี้
อีก แค่ผมคิด แล้วเขียนออกมาผมยังงงเลยครับ พยายามเข้าใจหน่อยนะคับ ก็ตอนนั้นมันมึนยาด้วยคับจ้องจะนอนอย่างเดียว ให้ทำไร ก็ทำหมด
อ่ะคับ...ยังงัยก็ติดตามอ่านต่อนะคับ......ขอบคุณอีกครั้งคับ...........มะนาวคร้าบบบบบบบผม
...
-
ขอบคุณที่นำมาลงครับ รอตอนต่อปายยยยยยยย :sleep2: :sleep2: :sleep2:
-
อยากอ่านต่อจัง อยากรู้ว่าจะเป็นไงอ่า
เป็นกำลังใจให้คนโพสทุกคนจ้า :yeb:
-
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนโพส และก็เจ้าของเรื่องด้วยค่ะ
แล้วมาต่ออีกนะค่ะ จะรออ่านค่ะ :yeb:
-
เรื่องจิงหรือแค่ฝันเนี่ย..... :110011: :110011:
-
เหอๆๆๆ พี่นี่พี่ไหนหนอ
พี่เจสหรือพี่มะยม
หุหุหุ ต่อๆครับ
-
สนุก แต่อ่านแล้วงง ตกลงใครจะเป็นพระเอกของเรื่องอ่ะ :confuse:
-
เฮ้อออออออ
อ่านแล้วก็ถอนหายใจเฮือกหญ่ายยยยย
น้องนู๋มะนาว...รีบมาต่อนะค้าบบบบ
เป็นกำลังใจให้คนโพสมาโพสเร็วๆ ด้วยค้าบบบบ :myeye:
-
รออ่านต่อคับ :yeb:
มาต่อเร็วๆ นะคับ :sad4: :sad4:
-
บทที่ 12
ผมรู้สึกตัวตื่นก็เช้าแล้ว อาการปวดหัวหายไปเกือบหมดแล้ว แต่ที่จมูก กะปากผมมันยังรู้สึกเจ็บอยู่มาก มันคงระบมอ่ะคับ
ผมรู้สึกว่าเหมือนมีใครนอนกอดผมอยู่ ผมลืมตา ก็พบหน้าอกกว้างของผู้ชาย ผมเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นพี่ก้องนอนหลับอยู่
พี่ก้องนอนตะแคงข้างเอามือมากอดผมไว้ ผมรู้สึกดีกับพี่ก้องมาก พี่ก้องนอนกรนเบาๆ แสดงว่าหลับสนิท ผมคิด
เมื่อวานพี่ก้องคงจะเหนื่อยมาก ที่ต้องมาดูแลผมทั้งวัน
ผมยกมือไปลูบผมที่ยุ่งๆอยู่ตรงหน้าของพี่ก้อง ผมมองหน้าของพี่ก้อง ที่จริงพี่ก้องเป็นคนที่หน้าตาดีมาก ไม่แพ้ใคร
คงจะเนื้อหอมน่าดูเลย ทำไมผมยังไม่รักพี่ก้องนะ แล้วผมนี่ยังไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับพี่ก้องมากนัก
ยิ่งพี่ก้องทำดีกับผมมากเท่าไร ผมก็ยิ่งกลัวใจตัวเองเท่านั้น ผมป็นคนอยู่ใกล้ใครนานๆไม่ได้ซะด้วย
ผมจะรู้สึกผูกพันกับเค้ามาก ผมรู้ว่าผมยังไม่ได้คิดรักพี่ก้องแต่ ถ้าคบกันแบบนี้ต่อไปผมต้องรักพี่ก้องแน่ๆเลย
ผมเอามือที่ลูบผมพี่ก้องลง แล้วก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเป็นยังงัยกันแน่ แล้วไอพี่เจสมันมาต่อยผมทำไม
ผมกำลังคิดเพลินๆ ก็ต้องตกใจที่คนที่นอนกอดผมอยู่กอดผมแน่นมากกว่าเดิมแล้วส่งเสียง ครางเบาๆ
" น้อง..มะนาวค้าบ...อย่าทำอย่างนั้นสิคับ...เอามือออกทีคับ...ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวพี่ทนไม่ไหวนะค้าบ... "
เสียงพี่ก้องพูดกับผมด้วยเสียงที่ขาดห้วง
ผมได้ยินพี่ก้องพูดก็มองดูว่าพี่ก้องหมายถึงอะไร เมื่อมองดูมือตัวเองผมก็เข้าใจที่พี่ก้องพูด ผมหน้าแดงมาก อายก็อาย
ตกใจตัวเองซะมากกว่า ก็ไอ้มือของผมซิ มันดันไปลูบที่หัวนมของพี่ก้องอ่ะคับ แถมยังดึงเล่นอีก ผมทำบ้าอะไรนี่
ผมเอามือออก แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะคิดไรเพลิน แล้วมือมันไปเองคับ
แล้วผมก็เริ่มเอะใจเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆมาโดนที่ต้นขาของผม อย่าเป็นอย่างที่ผมคิดเลยนะ
ว่าพี่ก้องไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว แล้วผมล่ะคับ ตอนนี้มันรู้สึกเย็นๆที่ตัวยังงัยไม่รู้
ผมก้มหน้าไปดูตัวเองแล้วก็มองพี่ก้องด้วย ก็ต้องรู้สึกตกใจอีกครั้งที่ มันเป็นเรื่องจิงอย่างที่ผมคิด
ผมก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว ผมเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับสายตาที่มองผมอย่างที่ผมรู้ว่าพี่ก้องมันต้องการผม ทำงัยดี
ไอ้มะนาว ผมคิดในใจ แล้วก็นึกไปถึงเรื่องเมื่อคืนที่ผมคิดว่าผมฝันที่พี่ก้องมาเรียกผมไปเช็ดตัว แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผม
ตกลงมันเป็นเรื่องจริงหรือนี่ โอ้ยตายแน่แล้วไอ้มะนาวเอ๋ย ไม่เคยให้ใครเห็นก็โดนเค้าเห็นหมดแล้ว และที่โมโหตัวเองก็
ดันไปบอกให้พี่ก้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ด้วย แล้วทีนี้ผมจะเอาหน้าไปซุกที่ไหนดีอ่ะคับ ต้องพูดอะไรซะอย่างแล้วไม่งั้น
...ไม่อยากคิดเล้ย...
" พี่ก้องค้าบ มะนาวขอโทษนะค้าบ คือมะนาวไม่ได้ตั้งใจอ่ะคับ มือมันพาไปเองค้าบ "
ผมตัดสินใจพูดออกไปเพื่อทำลายบรรยากาศตอนนั้น หน้าผมมันคงแดงมากแน่เลย
" ม่ายเป็นไรค้าบ ไม่ต้องเอามือออกก็ได้ ถ้ามะนาวชอบทำอย่างนี้ "
พูดจบพี่ก้องก็เอามือมาจับมือผมแล้วยกขึ้นไปที่ตรงหน้าอกของพี่เค้าอีกครั้ง ผมงงกับการกระทำของพี่ก้อง
" พี่ก็ชอบอ่ะคับ " พี่ก้องพูดไปก็ยิ้มไป แล้วทำสีหน้าอ้อนวอน เอ๊ะ...นี่พี่ก้องพูดจิงหรือแหย่มะนาวเล่นกันแน่เนี่ย
ปกติแล้วผมไม่เคยเห็นพี่ก้องพูดจาแบบนี้ ผมคิดในใจพร้อมกับใจเต้นตุ๊บๆต่อมๆ เอาแล้วซิไอ้มะนาว มึงจะทำงัยล่ะทีนี้
แล้วผมก็มองหน้าพี่ก้องอีกครั้ง
" โอ้ย... " เสียงพี่ก้องร้องดังลั่น ก็ผมเอามือดึงหัวนมพี่ก้องอย่างแรง
" นี่แน่ะ แกล้งมะนาวดีนัก " ผมพูดพร้อมกับเอามือดึงหัวนมของพี่ก้องอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมบิดด้วย
" โอ้ย... " พี่ก้องร้อง แต่คราวนี้พี่ก้องลวบตัวผมไปกอดทั้งตัวเลย จนผมต้องปล่อยมือจากหัวนมของพี่ก้อง
" อย่าคับ พี่ก้อง... " ทีนี้ผมร้องบ้าง ก็พี่ก้องไม่กอดผมอย่างเดียวแต่มาหอมแก้มของผม แล้วเลยมาที่ใบหูของผม
แล้วก็เลยลากมาที่ต้นคอของผม ผมเริ่มใจสั่น ก็ผมยังไม่เคยถูกใครทำอย่างนี้มาก่อน แม้แต่ไอ้ยู
พี่ก้องเป่าลมทั่หูของผมเบาๆ ผมขนลุกเกลียวเลยคับ อารมย์ของผมกำลังเตลิด แต่เพราะ หนวดกะเคราของพี่ก้อง
ที่มันเริ่มจะขึ้น มันทำให้ผมรู้สึกจั๊กจี้ ผมหัวเราะออกมา
" ฮ่ะ...ฮ่ะ..ฮ่ะ... " ผมอดหัวเราะไม่ได้พร้อมกับบิดตัวหนี ใครมันจะไปคิดว่า เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนี้
หนวดกะเครามันจะมาช่วยมะนาวได้อ่ะคับ
" มะนาว เป็นไรคับ อย่าแกล้งพี่อย่างนี้สิค้าบ " พี่ก้องคงสงสัยที่อยู่ๆ ผมก็หัวเราะออกมา ทำเอาพี่ก้องอารมย์ค้าง
" ก็หนวดกะเคราของพี่น่ะสิ ทำให้มะนาวจั๊กจี้อ่ะค้าบ " ผมพูดจบก็พยายามทำเสียงอ้อนๆ แล้วมองหน้าพี่ก้อง
" ขอโทษนะค้าบ ที่ทำให้พี่เป็นอย่างนี้ " ผมพูดต่อ พี่ก้องมองหน้าผมแล้วก็พูด
" ไม่เป็นไรคับ มาต่อกันใหม่น้าาาค้าบบ " พี่ก้องอ้อนผมมั่ง แล้วทำท่าจะเริ่มทำใหม่
" ไม่เอาแล้วค้าบ ผมยังไม่หายเจ็บเลยนะคับ ปากก็เจ็บมากด้วย จมูกก็เจ็บ พี่อย่าเพิ่งแกล้งมะนาวเลยนะค้าบ "
ผมยกเหตุผลต่างๆมาอ้างเอาตัวรอดก่อนเว้ยกู ยังงัยก็ให้ผ่านวันนี้ไปก่อน แล้วค่อยมาหาทางเอาตัวรอดอีกที
เกือบไปแล้วไหมล่ะไอ้มะนาว
" พี่คับมะนาวมีเรื่องอยากถามอ่ะคับ " ผมเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน เมื่อผมพูดจบ พี่ก็ทำเสียงจิ๊กจั๊กในลำคอ
แล้วพี่ก็ล้มตัวลงนอน ยื่นแขนออกมา แล้วดึงแขนผมให้ลงนอนหนุนที่แขนของพี่เค้า
พอผมลงนอนพี่ก้องก็พลิกตัวเข้ามากอดผมอีก แต่คราวนี้ พี่ก้องไม่แกล้งอะไรผม
กูรอดตายแล้ว เส้นยาแดงผ่าแปดเลยคับ
" ครับ ถามมาสิครับ " พี่ก้องพูดพร้อมกับหอมแก้มผมที แล้วก็เงยหน้ามองผม
" คือ พี่ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดให้มะนาวรู้ทีสิคับ มะนาวอยากรู้อ่ะคับ " ผมบอกด้วยเสียงจิงจัง
...
จบบทที่12
ขอบคุณมากมายนะครับที่ติดตามมาโดยตลอด ตอนนี้อยู่แต่บนเตียงครับ แถมยังไม่ได้ใส่อะไรอีกด้วยคับ
แล้วจะรอดไหมวะแต่หาทางเอาตัวรอดอ่ะคับ ดูแลสุขภาพมากๆนะคับ เป็นห่วงทุกคนนะคับ รักทุกคนค้าบ
มะนาวคร้าบบบบบบ
...
-
ต้องรอดสิครับเหอๆ :sad4:
-
เหอๆๆ น้องมะนาว
เกือบเสร็จพี่ก้องแล้ว
เหอๆๆ เขาออกจะดีขนาดนี้ รีบๆรักซะทีสิคร้าบบบ
-
ความจริงกำลังจะปรากฏ....แล้วมะนาวจะทำไงต่อหว่า.... :monkeylaugh2: :monkeylaugh2:
-
น้องมะนาวค้าบบบ
ตกลงนู๋ชอบพี่ก้องหรอ...
หรือว่านู๋ชอบพี่เจส...
แต่พี่ว่านู๋คงชอบพี่เจส...
เอ๊ะ...หรือว่านู๋ชอบพี่ก้อง...
:really2: โอยยย งง
อ่านไปอ่านมา..หลงรักน้องมะนาวซะแล้วสิ :haun6:
-
แอบลุ้น :sad4: :sad4: :sad4:
-
หวัดดีค้าบ...มะนาวคับผม
เข้ามาทักทายอะคับ...ก็ขอบคุณ...คุณ... tamjai_sengped , mokung , oaw_eang , Pray...J , น้องริว ,
หมาน้อยกลัวฝน , เป็ด..เป็ด , กระต๊อบ , ฟ.ฟัน , พี่แน๋ว , หนึ่งในดวงใจ , มูมู่น้อย , tsuyu , shell ,
meemewkewkaw , suregirl , FlukeHub , lucifer , jammy , GobGab , Bosatlas , Krappom ,
พี่เรย์ , และก็พี่ซิน ที่ตอนนี้หายไปไหนก็ไม่รู้......
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารีพลายให้มะนาว นะคับ และที่เข้ามาอ่านเรื่องของมะนาวทุกคนคับ.....
และขอบคุณ พี่ซิน พี่เรย์ และ คุณ หนึ่งในดวงใจ เป็นพิเศษ ที่เข้ามา post เรื่องให้มะนาว.........
รักคนอ่านทุกคนนะค้าบ..........ติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆน้าาา......
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบผม...........
-
รีบมาต่อนะคุณมะนาวววว :yeb:
-
อ่า ไม่ลงตอนใหม่หรือครับคุณมะนาว >,<
-
น้องมะนาวนี่น่าร๊ากกเจรงๆ
ให้อิมเมจน่ากระโดดหยิกแก้ม...
มานี่สิๆ มาใกล้ๆ ขอหยิกแก้มสักทีเหอะ :kikkik:
-
ยินดีคับ ยินดี :yeb: :yeb: :yeb:
มาต่อตอนใหม่เร็วๆ นะคับ :sad4: :sad4: :sad4:
-
บทที่ 13
" ก็ไม่มีอะไรมากนี่ พี่ก็รู้เรื่องไม่มากหรอกครับ...รู้แต่เพียงว่า ไอ้เจสมันทะเลาะกับเด็กมัน
แล้วมันคงจะชอบเด็กคนนี้มากก็เห็นมัน
พยายามตามจีบอยู่เป็นอาทิตย์ กว่ามันจะควงมาอวดเพื่อนได้
แล้วเช้าเมื่อวานมันเห็นเด็กมันคุยกันกระหนุงหนิงกับผู้ชายคนนึง แต่เมื่อมันเดิน
เข้ามาไอ้ผู้ชายคนนั้นมันก็ลุกหนีออกไปแล้ว มันก็มองหานะแต่ คนลงมากินข้าวมันเยอะมาก
มันก็มองไม่เห็น แล้วอีเด็กของมันดันชี้มั่วมาที่มะนาว
มันโมโห มันใจร้อน เดินเข้ามามันเรียกมะนาว พอมะนาวหันมามันก็...อย่างที่มะนาว เป็นอยู่นี่แหละ " พี่ก้องเล่าให้ผมฟัง
" แล้วพี่ก้องมาเจอมะนาวที่ไหนเหรอคับ " ผมถามต่อ
" ที่ห้องพยาบาลครับ " พี่ก้องตอบ
" แล้วที่พี่รู้ก็เพราะว่า ไอ้เค เพื่อนพี่มันโทรไปบอก " พี่ก้องพูดต่อเหมือนกับรู้ว่าผมจะถามอะไรอีก
" อีกอย่าง ใครพาผมมาที่ตีกพยาบาลอ่ะคับ " ผมอยากรู้จิงๆ แล้วคำตอบที่ได้ทำให้ผมอึ้ง
" ก็ไอ้เจสนั่นแหละ มันเป็นคนอุ้มมะนาวมาที่ตึกพยาบาล ที่จิงมันก็สมควรแล้วมันเป็นคนก่อเรื่อง
มันก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ แต่มันแข็งแรงมากเลยนะนั่น ที่โรงอาหารมันไกลจากตึกพยาบาลมากเลยนะ
ไม่รู้มันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน " พี่ก้องเล่าต่อ
" ไอ้เค มันบอกอีกว่า ตอนที่ไอ้เจสมันต่อยแล้วมะนาวล้มลงไปไม่รู้สึกตัว ไอ้เจสมันตกใจมาก
มันเรียกมะนาวให้รู้สึกตัว แต่เรียกเท่าไหร่
มะนาวก็ไม่ฟื้น หน้ามันถอดสีเลยล่ะครับ พี่ฟังไอ้เคมันพูดแล้วพี่ก็ยังรู้สึกแปลกใจมากเหมือนกันนะ "
พี่ก้องพูดแค่นั้นก็หันมามองหน้าผม แต่ผมก็ถามพี่ก้องต่อ
" แล้วพี่ก้องแปลกใจอะไรเหรอคับ " ผมถามด้วยความอยากรู้
" ....... " พี่ก้องไม่พูดต่อแต่ยังคงจ้องหน้าของผมอยู่
" อะไรคับ " ผมก็ยังคงถามต่อ
" ก็ ไอ้เจสมันไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนน่ะครับ มันไม่เคยเป็นห่วงหรือสนใจเอาใจใส่ใครมาก่อน
ขนาดเด็กมันที่มันควง มันยังไม่สนใจ
เท่านี้เลยครับ " พี่ก้องพูดไปก็มองหน้าผมไป
ผมก็ไม่เข้าใจอ่ะคับว่าทำไมตอนนั้นพี่ก้องต้องมองหน้าเหมือนจ้องจะจับผิดผมด้วยก็ไม่รู้
แล้วจะจับผิดผมเรื่องไรอีกอ่ะ น่าสงสัย...
" แล้วตอนที่พี่มาถึงก็เห็นมัน นั่งหน้าซึมอยู่ข้างเตียง มันเอามือมาแตะริมฝีปาก กับจมูกของมะนาวด้วย "
พี่ก้องพูดจบก็มองหน้าผมอีก
ผมได้ฟังผมก็รู้สึกว่าหน้าผมแดง
ผมนีกไปถึงตอนที่เกิดเรื่อง ผมไม่รู้สึกตัว ผมฝันว่ามีใครเอามือมาแตะมาลูบที่ปากกะที่จมูกของผม
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่านั่นเป็นเรื่องจริง
เป็นพี่เจสนี่เองที่เป็นคนทำอย่างนั้น
" พี่ทำไมต้องมองหน้ามะนาวอย่างนั้นด้วยล่ะคับ พี่มีอะไรสงสัยหรือคับ "
ผมทนไม่ได้ที่เห็นพี่ก้องจ้องหน้าผมแบบนั้นเลยพูดออกไป ที่จริงก็กลัวว่าพี่ก้องจะสงสัยอะไรผม
" จะให้พี่พูดจริงๆรึป่าวล่ะครับ " พี่ก้องพูดต่อ แล้วถามผม ...ผมก็พยักหน้า ก็คนมันอยากรู้นี่คับ
" พี่สงสัยว่า ไอ้เจสมันจะชอบมะนาวน่ะครับ " ข้อสงสัยของพี่ก้องทำเอาผมใจสั่น มันจะจริงไปได้ยังงัย
เจอกันทีไร หน้าบึ้งใส่กันทุกที
" พี่คิดอะไรอย่างนั้นคับ...พี่ไม่เห็นเหรอคับว่า เวลามะนาวเจอพี่เจสทีไรนะ พี่เค้าทำหน้าบึ้งใส่ผมทุกทีเลย
ไม่เคยแม้กระทั่งยิ้มให้ผม
แล้วอย่างนี้พี่เจสจะมาชอบมะนาวได้ยังงัยอ่ะคับ " ผมบอกพี่ก้องไปเพราะไม่ต้องการให้พี่ก้องคิดอย่างนี้ ผมยิ่งกลัวๆอยู่
" ก็มันรู้สึกแปลกๆนี่ครับ " พี่ก้องยังไม่ยอมหยุดพูด
" พี่ก้อง หยุดพูดเถอะคับ มะนาวไม่อยากรู้เรื่องไรแล้ว มะนาวชักจะปวดหัวอีกแล้ว " ผมพูดตัดบท
แล้วเอามือขึ้นจับแผลที่หัว
" ถ้าเป็นจริงอย่างที่พี่คิดนะ ...สงสัยพี่จะมีคู่แข่งที่น่ากลัวเพิ่มอีกคนแล้ว... " พี่ก้องยังคงพูดต่อ
" ไม่เอา..ไม่เอา.มะนาวไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว " ผมบอกอีกครั้ง ก็ยังไม่อยากคิดเรื่องไอพี่เจสมานตอนนี้อ่ะคับ
ใครจะไปเชื่อว่า......ไอพี่เจสมานจะมาชอบผมได้ แต่ถ้าเป็นจิงแล้วผมจะดีใจไหม แล้วจะทำงัยต่อไปล่ะ
ต้องดูไปก่อนว่าเป็นยังงัยกันแน่
" อุ้ย... พี่..ก้อง...มะนาว...เจ็บนะ... " ผมตกใจ อยู่ๆพี่ก้องก็ขึ้นมาทับตัวผมไว้ แล้วก็ก้มลงมาจูบปากผมอย่างรวดเร็ว
จนผมไม่ทันได้ตั้งตัวเลย ผมเจ็บปากมาก ผมพยายามดิ้นให้หลุด แต่ก็เปล่าประโยชน์ ผมสู้แรงพี่ก้องไม่ได้เลย
พี่ก้องจูบผมด้วยความเร่าร้อน ผมจะยับยั้งใจตัวเองไม่ไหวแล้วนะ ผมคิด เจ็บปากก็เจ็บ
แต่ก็ชอบนะ กับจูบอ่ะมันก็รู้สึกดีชะมัด แล้วไอ้มะนาวจะทำยังงัยดี ตอนนี้อ่ะ มึงจะยอมพี่ก้องเหรอ
" อืม...อืม... " ผมเผลอครางออกมา แต่ในใจตอนนั้นมันก็คิด ยอมเหรอ
แต่ผมยังไม่ได้รักพี่ก้องนี่นะ ยอม ไม่ยอม ผมคิดจนสับสน...ขณะที่จิตใจของผมมันกำลังเตลิดเปิดเปิงอยู่นั้น
" ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด... " เสียงมือถือของผมมันปลุกความคิดที่แตกกระเจิงให้คืนกลับมา
ผมรวบรวมเรี่ยวแรงที่มีอยู่อย่างน้อยนิดพยายามดี้นหนี ผมสะบัดหน้าให้เป็นอิสระ
แต่ก็ไม่เป็นผล ...คิดสิ คิดสิ ไอ้มะนาว ทำงัยอีกล่ะทีนี้ จะไม่ไหวแล้วนะ ผมคิดหาทางออก
ผมเลื่อนมือที่ลูบหลังพี่ก้องเปลี่ยนมาเป็นกอดรัดทั้งสองมือให้แน่น ปากก็ตอบสนองกับการจูบของพี่ก้องรุนแรงขึ้น
ได้ผลพี่ก้องชะงักไปนิดหนึ่ง แล้วช่วงเวลานั้น ผมก็พลิกล่างของพี่ก้องให้ลงมานอนหงาย
แต่พี่ก้องไม่ได้ปล่อยมือที่กอดผมอยู่ออกทำให้ตัวผมก็พลิกกลับมาอยู่ด้านบน
แทนที่พี่ก้องแทน พี่ก้องพยายามจะกอดผมให้แน่นขึ้น พร้อมกับตาที่มองจ้องผมว่าผมจะทำอะไร
ตาของพี่ก้องตอนนั้นมันหวานเยิ้มเลยอ่ะคับ...เฮ้อ
สงสารพี่ก้องจังเลย ตอนนั้นผมยังได้ยินเสียงมือถือดังอยู่ ผมกลัวว่าคนที่โทรเข้ามาหาผมจะวางสายไปซะก่อน
ก่อนอื่นผมต้องรีบหาทางรับสายให้ได้
ผมรีบคิดอีกครั้งพร้อมกับตัดสินใจเลื่อนมือลงไปหาตัวอะไรน่ากลัวที่กลางลำตัวของพี่ก้อง
เมื่อพบก็จับกุมตัวใหญ่ของพี่ก้องมันไว้แน่น และก็ได้ผลพี่ก้อง ตัวสั่น ปล่อยมือที่กอดรัดผมออกอย่างหมดเรี่ยวแรง
ผมเงยหน้าไปมองพี่ก้องก็เห็นพี่ก้องหลับตาพลิ้ม แล้วส่งเสียงครางเบาๆออกมา
ระหว่างนั้นผมเหลือบตาไปมองหามือถือว่าอยู่ตรงไหน ก็เห็นมันวางอยู่ข้างที่นอน
ผมก็ตัดสินใจปล่อยมือที่กำลังจับตัวใหญ่ของพี่ก้องออก...อืมม่ายอยากปล่อยมานเลยอ่ะแต่มันจำเป็นนี่คับ
ไม่เป็นรัยถ้าอยากจับก็บอกพี่ก้องสิ พี่ก้องมานต้องยอมให้จับอยู่แล้ว ...ไอ้มะนาว มึงคิดรัยออกไปเนี่ย
" ขอโทษนะคับพี่ก้อง " แล้วผมก็เอื้อมมือไปคว้ามือถือมา พร้อมกับหันไปมองหน้าพี่ก้อง
เห็นพี่ก้องแกทำหน้าเหมือนคนที่เจ็บปวดอะไรสักอย่าง พี่ก้องมองหน้าผมอย่างตัดพ้อ ปากก็พึมพำว่า ฝากไว้ก่อนเถอะ
เดี๋ยวจะเอาคืนให้มากกว่านี้อีก ผมก็ทำหน้าเหรอหรา แล้วก็แลบลิ้นล้อ
เลียนพี่ก้อง...ไอ้บ้ามะนาวเอ้ย มึงทำพี่เค้าอย่างนี้แล้วยังจะไปแกล้งล้อเลียนพี่แกอีก
แล้วถ้าเกิดพี่ก้องแกเอาคืนมึงจะทำงัยวะมึง มึงจะรอดเหมือนวันนี้มั้ยวะ.......ช่างมัน
ผมคิด เอาไว้ค่อยว่ากันทีหลัง เสียงมือถือมันยังคงดังอยู่ แล้วผมก็กดรับสาย
" โหลคร้าบ "
...
จบบทที่ 13
ขอบคุณครับที่ติดตามอ่านเรื่องของผมอยู่ ตอนนี้ก้ยังคงวนเวียนอยู่บนเตียงนอนเหมือนเดิมยังไม่ได้ไปไหนเลย
พอดีเรื่องตรงนี้มันมี
เยอะก็เลยยาวหน่อยอ่ะคับ ที่จิงตอนนั้นมันเป็นอะไรที่ล่อแหลมที่สุดสำหรับมะนาวแล้ว
แต่ตอนนั้นมันยังแบบว่าไม่ค่อยจะรู้เรื่องนัก เลยไม่ค่อย
จะกลัวมากเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นตอนนี้ ...แฮะ...แฮะ...ก็ไม่กล้าแย้วคับ...
-
เจสโทรมาเปล่าอ่ะ :confuse:
ดีกันนะดีกัน คุยกันนะคุยกัน รักกันนะรักกัน :fox2: :fox2: :loveu: :loveu:
-
อ้าวๆ น้องนู๋มะนาว พี่เริ่มจะงงจริงๆ ซะแล้วสิว่าตกลงนู๋ชอบใคร :really2:
หรือว่านู๋จิเหมาสอง :laugh5:
-
มะนาวเล่นแรงเนอะ....เล่นพี่ก้องใหญ่ซะงั้น... :haun4: :haun4:
-
สองตอนแล้ว ยังไม่ลุกจากเตียงเลย :fox2:
-
ดีนะเนี่ยที่เป็นพี่ก้อง ถ้าเป็นคนอื่นละก็เหอๆ ไม่อยากจะคิดเลยอะครับ :monkeylaugh2:
-
รอคับรอ :yeb:
-
อู้ว์ . . . ดูท่าจะติดใจเรื่องบนเตียง
เขียนมา 2 ตอนแล้วก็ยังไม่ลงจากเตียงซักที
ถ้าเปลี่ยนพี่ก้องเป็นผมนะ ฮึ่ม . . . :haun4:
-
หุหุหุ
รอติดตามตอนต่อไป :kikkik:
-
บทที่ 14
" หวัดดีค้าบ พี่มะยมที่น่าร้ากของไอ้มะนาว " ผมกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์เมื่อผมรู้ว่าเป็นไอ้พี่ที่น่ารักของผม
" มีไรอ่ะค้าบ หรือว่าคิดถึง " ผมพูดจากวนๆ
" ป่าว อยากเตะไอ้คนพูดโว้ย... " ไอพี่มะยมมานก็กวนทีนผมเหมือนกัน
" ก็มาดิ รออยู่อ่ะ...ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า " ผมก็กวนกลับไปบ้าง
" พอ...พอแล้ว ไอ้นี่มันกวนทีนจิงๆ " พี่มะยมยอมผม
" พี่ค้าบ มีไรอ่ะค้าบ " ผมก็อยากรู้ว่าพี่มะยมโทรมาทำไม
" คือว่า มะนาวอยู่บ้านคนเดียวได้หรือป่าว " ไอพี่มะยมมันถาม
" พี่จะไปไหนล่ะคับ แล้วไปกี่วัน เมื่อไหร่กลับ ไปกับใคร ... " ผมพูดอย่างรวดเร็วยังกับท่องเอาไว้แน่ะ ก็ผมเป็นห่วงไอพี่มะยมสุดหล่อ
ของผมนี่ หวงพี่เว้ย...
" ยู้ด...หยุดก่อนโว้ย...ไอ้นี่มาเป็นชุดเลยนะ ทีละคำถามสิวะ ถามมาเป็นชุดอย่างงี้แล้ว ใครจะไปตอบทันเล่า ไอ้ตัวแสบนี่ " พี่มะยมมาน
คงมึนกับคำถามของผม แต่มานก็รู้ว่ายังงัยมานก็ต้องตอบคำถามของผม
" พี่จะไม่อยู่บ้าน สองสามวัน ... " ไอพี่มะยมมานพูดได้แค่นี้ ผมก็พูดแทรกขัดมานก่อน
" โห...ห้าวันเลยเหรอพี่... " ผมพูด
" ห้าเห้อ อะไรวะก็บอกสองสามวันโว้ย " ไอพี่มะยมมานงงคับ
" ก็พี่บอกเองนี่ว่าสองสามวัน มันรวมกันก็ได้ ห้าวันไงล่ะ ...555 " ผมพูดจบก็หัวเราะ
" ไอ้มะนาว น้องจะฟังต่อมั้ยเนี่ย กวนทีนอยู่ได้ " ไอพี่มะยมพูดอย่างเหลืออด
" ฟังค้าบ ไม่แกล้งแล้วค้าบ บอกต่อได้แล้วค้าบ... " ผมรีบบอกไอพี่มะยม กลัวมานจะโกรธอ่ะคับ
" อย่าแหย่อีกนะ...พี่จะไปทำธุระที่จังหวัดxxxxxx แล้วจะแวะไปนอนค้างที่บ้านสวนของปู่กะย่าด้วย แล้วมะนาวอยากฝากบอกอะไรปู่กับ
ย่าบ้างหรือเปล่า..." พี่มะยมถามผมกลับ
" ว้า มะนาวเสียดายจัง อยากไปด้วยอ่ะคับ คิดถึงปู่กะย่ามากๆเลย .....บอกปู่กับย่า...ว่า...มะนาวรักแล้วก็คิดถึงปู่กะย่ามากๆนะคับแล้ว
มะนาวจะไปเยี่ยมท่านนะค้าบ " เมื่อผมพูดจบ ก็นึกไปถึงพี่ชายใจดี พี่ที่รักและติดมะนาวมาก
" พี่มะยมค้าบ พี่เคยเจอ พี่ปะแป้ง ของมะนาวอ่ะป่าวค้าบ มะนาวไม่เคยเจอพี่ปะแป้งนานแล้วนะคับ มะนาวคิดถึง ไม่รู้ตอนนี้อยู่ที่ไหน "
ผมนึกไปถึงพี่ชายที่เป็นลูกของ ป้าอิ่ม ป้าเจ้าของสวนที่อยู่ติดกับสวนของปู่กับย่า
" เออ...ไอ้มะนาวถือ สายรอพี่แป๊บนึงนะพอดีมีโทรศัพท์โทรเข้ามาที่บ้าน เดี๋ยวพี่รับก่อน " พี่พูดจบก็ไปรับโทรศัพท์บ้าน ผมได้ยินเสียงพี่
คุยอยู่ คงเกี่ยวกับเรื่องงาน ผมหันไปมองพี่ก้อง ก็เห็นพี่ก้องลุกออกจากเตียงเดินเข้าห้องนํ้า ทั้งๆที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอย่างนั้น พี่ก้องบ้า ช่างกล้าจริงๆไม่
อายผมเลย ผมสิหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้ว แถมพี่แกตอนลุกออกไปเห็นผมมองอยู่แกยังทำหน้าทะเล้น หันไอ้ก้องตัวใหญ่มาให้ผมดูอีก บ้าจริงๆ
เห็นผมอายยังจะแกล้งอีก แล้วผมก็บ้าจี้มองอยู่ได้ ชอบอ่ะดิ ไอ้มะนาว แล้วพี่ก้องเดินเข้าห้องนํ้าไป ได้ยินเสียงอาบนํ้า ส่วนพี่มะยมก็ยังคุยธุระไม่
เสร็จ ระหว่างที่รอผมก็เลยนึกไปถึงพี่ปะแป้งของผม
พี่ปะแป้ง ชอบมาเล่นที่สวนของปู่กับย่าบ่อยๆ ที่จริงพี่ปะแป้ง ก็ชื่อแป้งเฉยๆ แต่พี่แกตอนเล็กๆ เวลามาเล่นกับมะนาวชอบทาแป้งซะ
หน้าขาว ตัวขาว มาเล่นกับมะนาว ปู่กับย่า ก็ชอบแกล้งถามว่า
" น้องแป้งคับ ทำไมเมื่อรู้ว่า น้องมะนาวมา น้องแป้งต้องทาหน้าทาตัวขาวๆมาเล่นกับน้องมะนาวด้วยล่ะคับ " ผมจำได้ว่า ปู่กับย่า ถามพี่
แป้งออกไปแบบนี้ แล้วคำตอบที่ได้ ทำให้ผม ตอนนั้นยังเพิ่งจะ 6 ขวบได้มั้ง จดจำได้จนมาถึงเดี๋ยวนี้
" ก็ที่น้องแป้งปะแป้งขาวๆมานี่ก็จะได้หล่อๆไงครับ น้องมะนาวจะได้รักน้องแป้ง แล้วพอโตแล้ว น้องแป้งจะได้แต่งงานกับน้องมะนาว ไง
ครับ "
คนพูดยิ้มฟันขาว แต่ปู่กับย่า ฟังอยู่นั่งหัวเราะใหญ่เลยคับ เพราะตอนเล็กๆ ปู่กับย่าของผมชอบจับผมแต่งเป็นเด็กผู้หญิง ตอนนั้นพ่อกะ
แม่ก็ว่าปู่กะย่าเหมือนกัน แต่ปู่กับย่าก็บอกว่า พวกแกดูน้องมะนาวมันสิ มันหน้าตาน่ารักเหมือนกับเด็กผู้หญิงเลย พ่อกับแม่มองผม แล้วก็พยักหน้า
แล้วก็พูดกับปู่กับย่าว่า เออมันน่ารักเหมือนเด็กผู้หญิงจริงๆด้วย ตั้งแต่นั้นตอนปิดเทอม พ่อกับแม่จะพาผมมาอยู่ที่บ้านสวนกับปู่กะย่าทุกครั้ง และ
ทุกครั้งก็มักจะถูกจับแต่งเป็นเด็กผู้หญิง จนพี่แป้งเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นเด็กผู้หญิง แล้วก็ปะแป้งหน้าขาวตัวขาวมาทุกครั้ง ผมก็เรียกพี่แป้งที่ปะน้า
ขาวมาว่า พี่ปะแป้ง มาตลอด
พอผมอายุได้ประมาณ เกือบ10 ปี ตอนปิดเทอม พ่อกับแม่ก็ไม่ได้พาผมมาอยู่กับปู่กะย่าอีกเพราะ พ่อกับแม่มีงานมาก และที่สวนของปู่กะ
ย่า มีงานมากเพราะกำลังขยายสวนเพิ่มขึ้น พ่อกับแม่กลัวว่าท่านจะงานยุ่งไม่มีเวลามาดูแลผม เลยไม่ได้พาผมไปอยู่กับย่าอีกแล้วผมก็ไม่ได้เจอพี่ปะ
แป้งของผมอีกเลย...ตอนแรกๆผมก็คิดถึงพี่ปะแป้งนะ แต่พอนานเข้าก็เลยลืมไปบ้าง แต่ในใจผมอยากเจอมาก...พี่ปะแป้งของผม.......แล้วผมก็ตื่น
จากความหลังครั้งนั้นเมื่อได้ยินเสียงของไอพี่มะยม
" เสร็จแล้ว นานไปหน่อย ตะกี้ มะนาวถามว่าอะไรซิ ..อืมเดี๋ยว...อ๋อ...ไอ้แป้ง เหรอ ...อืม....ไม่เคยเจอมันนานแล้วนะ เกือบลืมแนะ ได้
ข่าวว่ามันมาเรียนในกรุงเทพฯนี่แหละ มะนาวนี่เก่งความจำดีจริงๆเลย ไม่เคยเจอกับมันกี่ปีแล้วนี่ ...... " พี่มะยมพูดจบก็หยุดไปแป๊บนึง แล้วก็
พูดต่อ
" เกือบ 10 ปีแล้วนะที่มะนาวไม่เจอไอ้แป้งมันน่ะ " พี่มะยมบอกออกมา
" ครับ เกิอบ 10 ปีแล้ว เออ...พี่ค้าบ ฝากบอกปู่กะย่าด้วยนะค้าบว่า จะถึงวันเกิดของมะนาวแล้ว ปู่กะย่าจะให้อะไรเป็นของขวัญมะนาวอ่ะ
คับ อย่าลืมนะค้าบพี่ต้องบอกปู่กะย่านะ แล้วเดี๋ยวมะนาวจะโทรไปบอกอีกทีนึง ...อุ้ย... " ผมพูดได้แค่นั้นก็ตกใจ ก็พี่ก้องออกจากห้องนํ้ามาตั้งแต่
เมื่อไหร่ไม่รู้แล้วยังมากอดผมแล้วมาคลอเคลียที่ซอกคอผมอีก ตอนนั้นผมยืนอยู่ที่หน้าต่างห้อง ดีนะที่ตอนรอสายพี่มะยมผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า
หยิบชุดนอนตัวใหญ่ของพี่ก้อง มาใส่ จึงไม่ค่อยกังวลกับพี่ก้องมากนัก
" มะนาวเป็นอะไรเปล่า ... " เสียงพี่มะยมถามมาตามสายเมื่อได้ยินเสียงผมอุทาน
" ป่าวครับไม่มีอะไร มะนาวเดินไปเตะโต๊ะ น่ะคับ " ขอโทษคับพี่ โกหกอีกแล้ว แล้วใครจะไปบอกล่ะว่าอุทานเรื่องอะไรน่ะ
" งั้นไม่มีอะไรแล้ว พี่วางสายล่ะนะ เดี๋ยวต้องเข้าไปทำธุระที่บริษัทอีก เดี๋ยวบ่ายๆจะไปแล้ว...แค่นี้นะ ถ้ามีเรื่องอะไร มะนาวก็โทรมาหาพี่
ก็แล้วกัน " พี่มะยมยังเป็นห่วงผมอีก
" ค้าบ รู้แล้วค้าบ หวัดดีค้าบ " ผมพูดจบก็วางสายไปพร้อมกับพี่มะยม แล้วผมก็พยายามหันไปเงยหน้ามองพี่ก้อง เพราะพี่ก้องตอนนี้
มากอดผมทางด้านหลัง
" วันเกิดน้องมะนาววันไหนครับ ตะกี้พี่ได้ยินนะ " พี่ก้องพูดไปก็คลอเคลียอยู่ที่ซอกคอของผม พร้อมกับเม้มปากไปที่ติ่งหูของผม ขนลุก
เลยอ่ะคับ มานเอาอีกแล้ว
" พี่ก้องค้าบ หยุดก่อนคับ มะนาวตัวเหม็นจะแย่แล้ว ยังไม่ได้อาบนํ้าเลยนะ ไม่เอาแล้ว " ผมบอก ปากบอกไม่เอาแต่ยืนเฉยเลยนะ ไอ้
มะนาว เพลินอ่ะจิ...อึ๋ย ขนลุ๊ก....
" ไม่เห็นเหม็นเลยครับ แต่...หยุดก็ได้ เดี๋ยว มะนาวอาบนํ้าแต่งตัวนะ เลือกเสื้อผ้าในตู้ของพี่ที่มะนาวพอใส่ได้ไปก่อน เดี๋ยวจะพาออก
ไปกินข้าวกัน ตอนนี้พี่จะลงไปสั่งงานแม่บ้านข้างล่างก่อนครับ ... " พี่ก้องพูดจบก็ดันหลังผมให้เข้าห้องนํ้า ผมก็เดินเข้าห้องนํ้าแต่โดยดี
หลังจากนั้นพี่ก้องก็พาผมออกไปกินข้าวข้างนอก กว่าจะกินเสร็จ ก็เกือบบ่ายโมงแล้ว วันนี้ผมกับพี่ก้องตกลงโดด ไม่เข้าเรียนวันนึง ตัวผม
ไม่อยากไปเพราะ ที่หน้ายังมีร่องรอยให้เห็นชัดเจน และก็ยังไม่อยากไปเจอหน้าใครๆด้วยโดยเฉพาะกับไอพี่เจส ขอทำใจนิดนึง ส่วนพี่ก้องขอหยุด
ก็เพราะอยากอยู่เป็นเพื่อนผมโดยเฉพาะเลย เอาใจผมจริงๆ พี่คนนี้ ...แล้วพอกินข้าวเสร็จผมก็ให้พี่ก้องไปส่งที่บ้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะ เสื้อผ้า
ของพี่ก้องที่ผมใส่อยู่นี่ มันตัวใหญ่มากขนาดที่ผมเลือกตัวที่เล็กที่สุดแล้วนะ มันก็ยังหลวมอยู่ดี แล้วตอนที่ไปกินข้าวคนก็มองมาที่ผงใหญ่เลย ผมก็
อายนะ แต่ ช่างมันเถอะ ก็อาศัยหน้าด้านนิดๆอ่ะคับ แล้วพอผมกลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านเสร็จ พี่ก้องก็พาผมไปเดินเที่ยวห้าง ไปดูหนัง พี่ก้อง
พาผมมาดูหนังที่อิม'ลาดพร้าว ตอนนี้เปลี่ยนแล้วอ่ะคับ ไปเจอลานเสก็ตนํ้าแข็ง ผมมองตาเป็นมัน แล้วคิด พรุ่งนี้มาลองดูดีกว่า แต่ไม่ได้บอกพี่
ก้องหรอกนะผมกะว่าจะมาคนเดียว วันนั้นกว่าหนังจะเลิกก็ปาเข้าไปเกือบ สี่ทุ่มแล้ว ผมบอกพี่ก้องให้มาส่งที่บ้าน คืนนี้ผมจะนอนที่บ้าน ตอน
แรกพี่ก้องไม่ยอม ผมก็อาศัยการอ้อน อันเอกอุของผม หว่านล้อมจนพี่ก้องยอมให้ผมกลับมานอนที่บ้าน ก็ผมรู้ว่าถ้าวันนี้ผมต้องนอนกับพี่ก้อง ผมไม่
รอดแน่ๆ แล้วผมก็ไม่มั่นใจด้วย ก็ไม่เคยนี่คับ...แล้วพี่ก้องก็บอกผมว่าพรุ่งนี้เช้าจะมารับผม ผมก็รับปาก พี่ก้องนั่งอยู่เป็นเพื่อนผมเกือบตีหนึ่ง
แล้วพี่ก้องก็กลับบ้านไป
...
จบบทที่ 14
ขอบคุณครับกับการติดตาม....เฮ้อ...กว่าจะจบตรงนี้ได้เล่นเอาแย่เหมือนกันครับ
-
เฮ้อ... :give2:...นึกว่าจะอยู่บนเตียงอีกตอน... :laugh: :laugh:
-
ว๊า . . . อุตส่าห์จิ้น :fox2:
-
:laugh5: ลงจากเตียงแล้ว :loveu: :loveu:
-
:dont2: ขอฉากบนเตียงอีกจิ :monkeylaugh2:
-
:try2:
ดีนะที่ลงจากเตียงกันมาแล้ว
ขืนยังอยู่ต่อน้องมะนาวคงแย่...
หรือไม่แย่หว่า :kikkik:
-
มะนาวจะได้เจอพี่ปะแป้งมั๊ยอ่า :confuse: :fox2:
หวังว่าพี่ปะแป้งนี่คงไม่ใช่เจสหรอกนะ :really2: :really2: :really2:
-
บทที่ 15
เช้าวันต่อมา ผมตื่นนอนเร็วกว่าที่เคย เมื่อคืนผมนอนไม่ค่อยหลับ นึกไปถึงเรื่องของไอพี่เจส ที่พี่ก้องเล่าให้ฟัง คิดไปต่างๆนาๆ จนรู้สึก
ง่วงนอน พอนอนหลับก็ดันไปฝันถึง เรื่องตอนเด็กๆระหว่าง ผมกับพี่ปะแป้ง อีกในฝันพี่ปะแป้งต่อว่าผมที่ไม่ยอมไปหาพี่อีก แล้วก็ฝันถึง ไอพี่เจ
สอีกสับไปสับมา จนผมตื่น มองนาฬิกา มันยังไม่ 6 โมงเลย จะนอนต่อก็นอนไม่หลับ เลยลุกขึ้นมาอาบนํ้าแต่งตัว กะว่าจะใส่บาตร พระซะหน่อย
ไม่ได้ใส่บาตรมานานแล้ว ผมเดินลงมาข้างล่างเข้าครัว ตั้งข้าว หาของในตู้เย็นแล้วเลือกเอาออกมา แล้วลงมือทำอาหาร ด้วยความรวดเร็ว พอดีเสร็จ
ทันพระมา เมื่อตักบาตรเสร็จแล้ว ผมก็ลงมือทำความสะอาดบ้าน เก็บเสื้อผ้าทั้งของผมและของพี่มะยมมาซัก กว่าจะเสร็จก็เล่นซะผมหมดแรงเลย ก็
ผมไม่ได้ซักมาตั้งอาทิตย์เต็มๆ มันก็เลยเยอะมาก รวมทั้งผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้าห่ม ผมจัดการซะหมด ผมมองเวลาก็เกือบ 10โมงแล้ว ตอน
แรกผมก็กะว่าจะไปที่มหาลัย' แต่คิดไปคิดมา ก็เปลี่ยนใจขออีกสักวันเถอะ ขอพักกายพักใจอีกนิด แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปรับเรื่องต่างๆ ซึ่งต้องมีมาหา
ผมแน่ๆ กำลังคิดว่าจะไปไหนดี เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
" หวัดดีคับ " ผมกรอกเสียงไปตามสาย
" สวัสดีครับ น้องมะนาวรึเปล่าครับ " เสียงทักทายที่ได้ยิน ผมก็รู้ว่าเป็นใคร
" พี่ก้อง มีไรคับ " ผมพูด
" ถ้าไม่มีอะไร พี่จะโทรมาหาน้องมะนาวไม่ได้เหรอครับ " พี่ก้องพูดเสียงเหมือนน้อยใจ
" ไม่ใช่อย่างนั้นคับพี่ก้อง อย่าเข้าใจมะนาวผิดสิคับ..... " ผมพูดกับพี่ก้อง
" ...พี่แกล้งแหย่น้องมะนาวเล่นน่ะครับ...แล้วตอนนี้น้องมะนาวแต่งตัวเสร็จหรือยังครับ พี่ขับรถไปจะถึงแล้วนะครับ " พี่ก้องบอก
" ยังเลยคับ ...มะนาวว่า วันนี้มะนาวจะหยุดอีกวัน มะนาวอยากนอนพักผ่อนคับ มันยังรู้สึกเพลียๆอยู่ " ผมพูดออกไป โกหกอีกแล้ว ไม่ดี
ไม่ดี อย่าทำตามนะคับ
" งั้นพี่จะอยู่เป็นเพื่อนมะนาวด้วย " พี่ก้องบอก
" ไม่ต้องคับพี่...พี่ก้องไปเรียนเถอะคับ มะนาวไม่เป็นไรแค่อยากจะนอนหลับอ่ะคับ...พรุ่งนี้มะนาวก็จะไปเรียนตามปกติคับ " ผมพูด
วันนี้ผมไม่อยากให้พี่ก้องมาอยู่ด้วยหรอกคับ ผมกะว่าจะออกไปเดินเที่ยวคนเดียว ไม่อยากคุยกับใคร มันรู้สึกเบื่อๆยังงัยไม่รู้ อยากอยู่คนเดียวคับ
" น้องมะนาวให้พี่อยู่เป็นเพื่อนนะค้าบ... " พี่ก้องอ้อนผม ก็แปลกดีนะ ปกติผมไม่เคยเห็นพี่ก้องทำแบบนี้เลย
" พี่ก้องค้าบ มะนาวบอกว่าไม่ต้องงัยล่ะ " ผมชักโมโหนิดๆ แกล้งทำอ่ะคับ
" นะ...นะ... " พี่ก้องยังคงเหมือนเดิม ยังอ้อนเหมือนเก่า
" พี่ก้อง " ผมพูดเสียงดังขึ้น ก็แกล้งอีกนั่นแหละ
" ก็ได้ครับ งั้นพี่เลยไปเรียนก่อนนะ ครับ " พี่ก้องตัดสินใจได้ เมื่อคิดว่าผมโกรธจริงๆ นี่แหละพี่ก้องของผม ยอมผมซะหมด
" ค้าบ พรุ่งนี้เจอกันค้าบ ...หวัดดีค้าบ... " ผมพูดจบก็วางสายลงเลยคับ ผมกลัวพี่ก้องเปลี่ยนใจอ่ะคับ
เมื่อวางสายจากพี่ก้องเรียบร้อย ผมก็ขึ้นไปอาบนํ้าอีกครั้ง เพราะเมื่อช่วงเช้า ผมทำความสะอาดบ้าน เจอกับฝุ่น เจอผง ทั้งเหงื่อ รู้สึกเหม็น
ตัวเองเหลือเกิน ผมอาบนํ้าอยู่พักใหญ่ เมื่อออกมาก็หาเสื้อผ้ามาใส่ แล้วกว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปเที่ยงครึ่งแล้ว ผมหยิบกระเป๋าเป้ของผม กับโทรศัพท์
มือถือเดินลงมาข้างล่างหยิบรองเท้ามาสวมเตรียมจะออกไปข้างนอก พอดีนึกได้ว่ายังไม่ได้เปิดมือถือ ผมก็จะกดเปิดเครื่อง แต่พอคิดไปคิดมาผมไม่
เปิดดีกว่า ผมไม่อยากให้ใครมาติดต่อผมได้ วันนี้ผมขอเป็นอิสระสักวัน แล้วผมก็ออกจากบ้านเดินออกไปปากซอยแล้วเรียกแท๊กซี่ให้ไปส่งที่ ห้าง
อิม'ลาดพร้าว ( ตอนนี้เปลี่ยนแล้วนะ ) ที่ผมคิดเมื่อวาน ผมจะไปลองเล่นเสก็ตนํ้าแข็งดู
...
แล้ววันนั้นทั้งวันผมก็อยู่แต่ในลานเสก็ต จนกระทั่งเกือบ 2 ทุ่ม ผมก็ออกมาเดินเล่นอีกสักครู่ แล้วผมก็เรียกรถ แท๊กซี่ กลับบ้าน พอถึง
ปากซอย ผมบอกคนขับให้จอด ตรงหน้าปากซอย ผมเดินหาซื้อของกินได้ไปหลายอย่าง โดยไม่ลืมแวะซื้อข้าวหน้าเป็ดของโปรดที่ร้านขาประจำ
เมื่อซื้อเสร็จผมก็ไปขึ้นมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่วิน แล้วให้ไปส่งที่บ้าน ที่จริงจากปากซอยมาถึงบ้านของผมมันก็ใกล้ๆ ไม่ไกลมากนักเดินก็ไม่ทัน
เหนื่อย ผมมักจะชอบเดินมากกว่า ที่นี่เป็นซอยใหญ่คนเดินกันพลุกพล่านไม่น่ากลัวอะไร เพราะมีหมู่บ้านจัดสรรค์อยู่ข้างใน ซึ่งบ้านของผมก็อยู่
ในหมู่บ้านจัดสรรค์นี้ แต่ที่วันนี้ผมไม่เดินเพราะว่า ผมหัดเล่นเสก็ตนํ้าแข็งทั้งวัน หลายชั่วโมง จนขาผมมันปวดไปหมด จากการที่รองเท้ามันรัด
แน่นมากครับ แต่เพราะความสนุก เวลาที่หัดเล่นก็เลยไม่ค่อยจะรู้สึกอะไร แต่พอเลิกเล่นแล้ว ก็อย่าให้บอกใครเลยครับ มันทั้งเจ็บจากรองเท้าเสก็ตกัด
กับปวดขาเพราะต้องเกร็งขามาก ก็ไม่เป็นนี่ครับ
ตอนแรกก็มองเค้าเล่นกันก่อน แล้วพอลองเล่นเองก็ได้แผลฟกชํ้าเป็นของแถมเต็มเลยครับ แต่ไม่ยอมแพ้หรอกครับ ก็ล้มๆลุกๆอยู่อย่าง
นั้นจนในที่สุดก็มีน้องๆ ที่น่ารัก สองสามคนมาช่วยสอนให้ น้องพวกนี้เล่นเก่งมาก ผมมารู้ตอนหลังว่าพวกน้องมันอยู่ชมรมฮ็อกกี้นํ้าแข็ง ถึงว่า
ทำไมมันเล่นเก่งนัก แถมตัวมันโตพอๆกับผมเลย ก็ผมมันตัวเส็กนี่ครับ บางคนก็สูงกว่าผมอีก มันกินอะไรของมันนะ พวกน้องมันเรียกผมว่า " พี่
น่ารัก " ครับ มันบอกพี่น่ารักจัง ผมก็ยิ้ม แหมรักจังเลยไอ้น้องพวกเนี้ย พวกน้องมันสอนจนผมเริ่มเล่นดีแล้วครับไม่ล้มแล้ว หลังจากนั้นก็เล่นกับ
น้องๆมันจนคํ่าน้องๆมันก็แยกกันกลับ ผมไม่มีเพื่อนแล้วก็เลยกลับบ้าง ก่อนกลับยังให้เบอร์โทรกันไว้เลย แล้วจะได้นัดกันมาเล่นอีก แล้วผมก็นั่งรถ
แท๊กซี่กลับบ้าน.....
...
พอมาถึงบ้าน ผมก็ถอดรองเท้าออก เอากระเป๋าเป้ออกวางไว้หานํ้ามาดื่ม แล้วเอาอาหารที่ซื้อมาจัดใส่จาน กำลังจะลงมือกิน ก็นึกขึ้นได้ว่า
จะโทรศัพท์ไปหาไอพี่มะนาวว่าไปถึงแล้วยัง เป็นยังงัยบ้าง ตอนแรกว่าจะโทรไปตอนเย็น แต่พอเล่นเสก็ตเลยลืมไปเลย ผมหยิบโทรศัพท์ออกมา
จากกระเป๋าเป้ แล้วเปิดเครื่อง ผมวางไว้ก่อนคิดว่ากินข้าวเสร็จแล้วค่อยโทรไปหา เผื่อคุยกันนานแล้วเดี๋ยวกว่าจะได้กินข้าวผมคงหิวจนเป็นลมแน่
เลย ผมเลยขอกินข้าวให้เสร็จก่อน แล้วค่อยโทรคุยกับไอพี่มะยม......ระหว่างที่กินไปได้สองสามคำ เสียงมือถือของผมก็ดังขึ้น ในใจตอนนั้นมัน
โมโหมาก ขัดใจอ่ะคับ คนกำลังกินเพราะความหิว ....ผมหยิบโทรศัพท์มาดูก็รู้ว่าเป็นใคร แล้วผมก็ยิ้มคิดในใจ ไอ้เพื่อนเวรเอ้ยคิดว่าไม่ห่วงกูซะ
แล้วว่ากูเป็นยังงัยบ้าง แล้วผมจึงกดรับ
" ว่างัยวะ " ผมพูด
" เออ...มึง...โอยมึงไอ้มะนาว... " เสียงพูดกระท่อนกระแท่นของไอ้เป้ง เพื่อนของผมดังมาตามสาย เหมือนมันเป็นอะไรสักอย่าง
" ไอ้เป้ง มึงเป็นไรวะ ทำไมเสียงมึงเป็นแบบนี้วะ " ผมตกใจว่ามันเป็นอะไร ตอนแรกผมกะว่าจะด่ามันซะหน่อย
" กู...ไม่สบาย ไม่มีใครอยู่กับกูเลย มึงมาหากูที่บ้านกูหน่อยได้ป่าววะ กูปวดหัวมากเลยว่ะ...กูไม่ไหวแล้ว... " ผมได้ยินเสียงไอ้เป้งมัน
เหมือนกับมันป่วยหนักมาก
" ได้ๆ เดี๋ยวกูไปหามึง... " ผมบอกมัน
" เร็วนะ มึงอย่าทิ้งกูนะ...โครม...โอ้ย... " ผมได้ยินเสียงดังอะไรสักอย่าง แล้วก็ได้ยินเสียงมันร้อง
" เฮ้ยไอ้เป้ง เกิดไรขึ้นวะ " ผมถามมัน
" ............. " ไม่มีเสียงตอบจากมัน
" ไอ้เป้ง " ผมเรียกมันอีก
" ................ " มีแต่ความเงียบ
ตอนนั้นผมตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ผมกลัวว่ามันจะเป็นอะไรไป ผมหยิบกระเป๋าเป้มาสะพายหลังและก็ออกจากบ้านมาด้วย
ความรวดเร็ว รีบวิ่งมาถึงถนนใหญ่ เรียกรถ แท๊กซี่มาจอด ผมขึ้นไปแล้วบอกที่อยู่ให้คนขับ พอรู้สถานที่เรียบร้อยแล้ว ก็ออกจากตรงนั้น
ระหว่างทาง ผมคิดภาพไปว่าไอ้เป้งมันป่วยหนัก เป็นนั่นเป็นนี่ นํ้าตาของผมก็ไหล ออกมา ผมเป็นห่วงมันมาก ยิ่งมาใกล้ที่มันอยู่เท่าไหร่
ผมก็ยิ่งกลัวมากขึ้นเท่านั้น ผมพยายามโทรศัพท์ ติดต่อมันตลอด แต่ก็ไม่มีคนรับสาย ผมก็ยิ่งกลัวมากกว่าเดิมอีก มันเป็นอะไรไปนะ ถึงไม่รับ
โทรศัพท์ จนในที่สุดก็มาถึง บ้านที่มันอยู่ ผมจ่ายเงินค่ารถแท๊กซี่ เสร็จก็รีบวิ่งไปที่ประตูบ้านของมันและก็เปิด รู้สึกแปลกที่ประตูไม่ได้ล็อค
ผมมองหามันไม่เจอปากก็ตะโกนเรียกมัน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบ จนผมมายืนอยู่หน้าห้องของไอ้เป้งมัน ด้วยความกลัว ผมตั้งสติได้ก็ยกมือ
เคาะประตูห้อง
" ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก.. " เงียบไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมา
" ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก..ไอ้เป้ง...มึงเปิดประตูสิวะ " เงียบ ไม่มีเสียงตอบ ตอนนั้นใจผมไม่ดีเลยครับ มันกลัวไปหมด
" ก๊อก..ก๊อก..คลิ๊ก... " ผมกำลังยกมือจะเคาะห้องต่อ แต่ผมก็ได้ยินเสียงเหมือนลูกบิดประตูถูกปลดล็อกจากข้างใน ผมยืนเฉยเพื่อฟังเสียง
อะไรข้างในอีก แต่มันก็เงียบหรือว่าผมหูแว่วไปเอง ผมรอสักพักก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมจึงลองเอื้อมมือไปบิดที่ลูกบิดประตูอีกครั้ง
" คลิ๊ก " เสียงลูกบิดประตูดังตามแรงบิดของผม ผมจึงดันประตูให้เปิดออก แล้วผมก็เดินเข้าไปในห้องของไอ้เป้ง
ข้างในมันมืดมาก ไฟก็ไม่ได้เปิด ผ้าม่านที่หน้าต่างก็ปิดอยู่ ผมเรียกมัน ก็ไม่มีเสียงตอบ ผมจึงเดินคลําทางไปอย่างช้าๆ ไปหาสวิทส์ไฟ
ผมพอจะจำได้ว่าอยู่แถวๆนี้ ระหว่างที่กำลังคลำทางไปอยู่นั้น ผมก็ตกใจที่มีมือมาจับมือผมแล้วดึงอย่างแรง ผมล้มลงไปตรงที่นอน แล้วก็มีร่างสูง
ใหญ่มาคล่อมทับผมเอาไว้ พร้อมกับจับมือทั้งสองข้างของผมกดล็อคไว้เหนือศีรษะ ผมพยายามดิ้นอย่างแรง แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะความที่ผมตัวเล็ก
กว่ามาก ผมพยายามตั้งสติ ผมเห็นมันมองจ้องผม ผมก็จ้องหน้ามัน ถึงมันจะมืดผมก็รู้ว่าเป็นใคร
...
จบบทที่ 15
ขอบคุณมากครับที่ติดตาม
-
จะรอดไหมนี่คุณมะนาว :pighaun:
-
:haun4:
เตียงอีกแล้วครับท่าน....แต่จะเพลี่ยงพล้ำหรือเปล่าล่ะคราวนี้ มีลุ้นวุ้ย
...................................................... :kikkik:
มะนาวสู้ๆ
-
ลุ้น ลุ้น ลุ้น
มะนาวจะรอดมั้ยเนี่ย :-[
-
ยังไงก็ไม่พ้นเตียงคนได้........... :laugh5: :laugh5:
-
พี่ปะแป้งกะไอ้เจสเนี่ยคนเดียวกันเเน่เลยอะ อุๆ :haun5:
-
เตียงอีกแย้ววววววววว :laugh3:
ว่าแต่น่ากลัวอ่ะ ขอให้รอดจากศึกคราวนี้นะครับ :yeb:
-
ชอบตัดจบฉากสำคัญอ่ะ :serius2: :serius2: :serius2:
รอคับรอ :impress: :impress: :impress:
ลุ้นคับลุ้น :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
จะเป็นใครนะ :confuse:
-
ลุ้น ๆ :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
"ผมพยายามตั้งสติ ผมเห็นมันมองจ้องผม ผมก็จ้องหน้ามัน ถึงมันจะมืดผมก็รู้ว่าเป็นใคร"
...
:serius2: แล้วมันเป็นใครอ่ะ :serius2:
-
ยังมีชีวิตอยู่น๊า...เอิ้กๆ :yeb: แต่ยังมาโพสต่อให้ไม่ได้จ่ะ
มาแบบสำนึกผิดเต็มที่ กระซิกๆๆ :monkeysad:
:impress: พูห์ จ๋า ช่วยลงให้น้องมะนาวต่อไปนะจ๊ะ...แหะๆ
แท้งๆ บลู ก่าพูห์ ทำหน้าที่ต่อ ได้ดีมาก(กลัวอยู่เนี่ย...ถ้าซินเข้ามา จะโดน จับหมกห้องมะน๊า..) แฮ่ๆ
ตอนนี้ ก้อยัง ใช้เครื่องตัวเองไม่ได้
ไว้ ได้เข้า มาเล่นได้ มื่อไหร่ จะมา ช่วยล่ะกานน๊าจ๊ะ...
-
:110011: คิดถึงซินจ้า :เชิป2:
-
มาคุยกันค้าบบบ.........ตอบรีพลายค้าบ....
nanao - ( จะรอดไหมนี่คุณมะนาว )...........อยากรู้ก็ต้องติดตามดูจิค้าบ.........
...................................................................................................
MARCO - ( เตียงอีกแล้วครับท่าน....แต่จะเพลี่ยงพล้ำหรือเปล่าล่ะคราวนี้ มีลุ้นวุ้ย... หึหึ มะนาวสู้ๆ )........ค้าบ มะนาวสู้ๆคับ
แล้วลุ้นดูนะค้าบ....................
...................................................................................................
tsuyu - ( ลุ้น ลุ้น ลุ้น....มะนาวจะรอดมั้ยเนี่ย )............รอด..ไม่รอด...รอด...ไม่รอด...555555........
..................................................................................................
][GobGab][ - ( ยังไงก็ไม่พ้นเตียงคนได้..).........ยังไม่พ้นคับ อุปสรรคเยอะมาก โดนอะไรนักก็ไม่รู้อะคับ....
..................................................................................................
jammy - ( พี่ปะแป้งกะไอ้เจสเนี่ยคนเดียวกันเเน่เลยอะ อุๆ หื่น )..........อยากรู้ป่าวคับ ถ้าอยากรู้ก็ต้องติดตามอ่านต่อคับ....อิอิ...
..................................................................................................
meemewkewkaw - ( เตียงอีกแย้ววววววววว 5555...ว่าแต่น่ากลัวอ่ะ ขอให้รอดจากศึกคราวนี้นะครับ ).......รอดไม่รอดก็
ติดตามต่อนะค้าบ...........
..................................................................................................
Lucifer - ( ชอบตัดจบฉากสำคัญอ่ะ ไม่ยอมๆ ไม่ยอมๆ ไม่ยอมๆ รอคับรอ ตาใส ตาใส ตาใส ลุ้นคับลุ้น เต้น เชิป ).....คับ..รอคับ..
ลุ้น..ลุ้น..ลุ้น...คับ อิอิ.....
...................................................................................................
Bosatlas - ( จะเป็นใครนะ )...........ใครเอ่ย...คนนั้นงัย...5555555......
...................................................................................................
shell - ( ลุ้น ๆ ).........ลุ้นต่อนะค้าบบบบบบ.........
...................................................................................................
krappom - ( "ผมพยายามตั้งสติ ผมเห็นมันมองจ้องผม ผมก็จ้องหน้ามัน ถึงมันจะมืดผมก็รู้ว่าเป็นใคร"... ไม่ยอมๆ
แล้วมันเป็นใครอ่ะ ไม่ยอมๆ ).........ก็เป็นคนนั้นอ่ะคับ.....อิอิ.........
...
sun - ( ยังมีชีวิตอยู่น๊า...เอิ้กๆ แต่ยังมาโพสต่อให้ไม่ได้จ่ะ......ยังมีชีวิตอยู่น๊า...เอิ้กๆ สำนึกผิดเต็มที่
กระซิกๆๆ แงๆๆ ตาใส พูห์ จ๋า ช่วยลงให้น้องมะนาวต่อไปนะจ๊ะ...แหะๆ....แท้งๆ บลู ก่าพูห์ ทำหน้าที่ต่อ
ได้ดีมาก(กลัวอยู่เนี่ย...ถ้าซินเข้ามา จะโดน จับหมกห้องมะน๊า..) แฮ่ๆตอนนี้ ก้อยัง ใช้เครื่องตัวเองไม่ได้
ไว้ ได้เข้า มาเล่นได้ มื่อไหร่ จะมา ช่วยล่ะกานน๊าจ๊ะ...)...........คิดถึงพี่ซันอ่ะคับ พี่ซันกลับมาแย้ว
...
~๐แน๋วแน๋ว๐~ - ( คิดถึงซินจ้า ).......คิดถึงแต่พี่ซิน แล้วพี่แน๋วไม่คิดถึงมะนาวเหรอค้าบ....
...
ขอบคุณ มากๆคับที่ติดตามอ่าน ติดตามต่อไปเรื่อยๆนะคับ..
รักคนอ่านทุกคนค้าบ ............
มะนาวเองคร้าบบบบบบบผม.....
...
-
:dont2: ได้โปรดอย่าจากเราปายเลย.............................มะนาวค๊าบบบบบบบบ มาต่อเร็วๆ คุณทำผม...ค้างเติ่ง :serius2:
-
][GobGab][ - ( ยังไงก็ไม่พ้นเตียงคนได้..).........ยังไม่พ้นคับ อุปสรรคเยอะมาก โดนอะไรนักก็ไม่รู้อะคับ....
มะนาวโดนมาเยอะหรอ..... :haun4: :haun4: :haun4:
-
~๐แน๋วแน๋ว๐~ - ( คิดถึงซินจ้า ).......คิดถึงแต่พี่ซิน แล้วพี่แน๋วไม่คิดถึงมะนาวเหรอค้าบ....
พี่ก้อคิดถึงน้องมะนาวเหมือนกานจ้า :give2: แต่เหงน้องเข้ามาบ่อยๆแย้วไง แต่ว่าซินหายไปนาน :call: (จริงๆแย้วพี่คิดถึงน้องเจฟฟรี่มากกว่า :laugh5: )
-
หวัดดีค้าบ....
วันนี้มะนาวมาลงเอง พี่พูห์ไปไหนไม่รู้ คงไม่ว่ามะนาวนะค้าบ...
บทที่ 16
มันคล่อมทับร่างผมไว้ ผมดิ้นหนีมันด้วยแรงเท่าที่ผมมีอยู่ แต่ก็ไม่เป็นผล ผมพยายามตั้งสติ เพ่งมองหน้ามัน และก็เห็นมันจ้องมองหน้าผมอยู่ แม้จะอยู่ในความมืด ผมก็รู้ว่าเป็นใคร มันจ้องตาผม ผมก็จ้องตอบทั้งๆที่ผมกลัว ผมไม่พูดอะไรออกมา ไม่ร้องให้ใครช่วย ผมเห็นมันชะงักนิดหนึ่ง แล้วมันก็ก้มหน้าลงมาจูบที่ปากผมด้วยความรุนแรง ผมรู้สึกเจ็บแผลที่ปากมาก ผมพยายามเม้มปากไว้ไม่ให้มันเอาลิ้นเข้ามาได้ หลังจากมันพยายามอยู่พักใหญ่ พอมันรู้ว่าไม่สำเร็จ มันก็เริ่มเปลี่ยนมาเลียที่ติ่งหูของผม แล้วก็ลามเลียมาที่ซอกคอ คราวนี้ผมไม่รู้สึกอะไรกับมันเลย ผมปล่อยให้มันทำตามอารมย์ของมัน
แล้วอยู่ๆมันก็เงยหน้าขึ้น มันฉีกเสื้อผมขาด แล้วพอเสื้อผมหลุดออกมามันก็พยายามถอดกางเกงผมออก ผมมองหน้ามัน นํ้าตาของผมไหลออกมา โดยที่ผมไม่ต้องพยายามอะไรเลย เมื่อมันถอดกางเกงผมได้แล้ว มันก็ถอดเสื้อผ้าของมันออกมาจนหมดแล้วมันก็ ขึ้นมาทาบทับร่างของผมอีกครั้ง มันมองหน้าผม แล้วมันก็เริ่มจูบผมอีกครั้ง มันจูบปากแล้วเลื่อนขึ้นมาจูบ ทั่วทั้งใบหน้าของผม มันเห็นนํ้าตาผมไหลออกมาอีก คราวนี้มันก็หยุด มองหน้าผมอยู่นาน
" ทำไมมึงไม่พูด ไม่อ้อนวอนให้กูปล่อยมึง ฮะ ไอ้มะนาว... " มันพูดกับผมด้วยเสียงเครือยังกับจะร้องไห้
" .............. " ผมก็ยังคงเงียบ ไม่พูดอะไรกับมันเลย มีเพียงนํ้าตาที่ไหลออกมาอย่างมากมาย
" มึงโกรธ มึงเกลียดกูแล้วใช่มั้ย ที่กูทำอย่างนี้กับมึง " มันพูดกับผมด้วยเสียงที่เบา ไม่เหมาะกับร่างกายที่ใหญ่โตของมัน
" เปล่า...กูไม่โกรธไม่เกลียดมึงที่ทำอย่างนี้กับกู...แต่กูเสียใจที่มึงโกหกกู มึงหลอกกู มึงทำร้ายหัวใจกูที่กูเป็นห่วงมึง ...ไอ้เป้ง...ทำไมมึงทำกับกูอย่างนี้... " ผมว่ามัน นํ้าตาของผมก็ยังคงไหลไม่หยุด มันอัดอั้นในใจจริงๆ ที่ผมเป็นห่วงมันคิดไปต่างๆนาๆ ว่ามันจะเป็นอะไรหรือเปล่า ผมรีบมาหามันทั้งๆที่หิว ทั้งเมื่อย ทั้งเหนื่อย พอมาเจอมัน ก็มาทำกับผมอย่างนี้อีก
แล้วอยู่ๆมันก็เบือนหน้าหนี มันพลิกตัวลงจากร่างของผม แล้วหันหลังให้ผมนั่งห้อยขาตรงขอบที่นอน พร้อมกับยกมือขึ้นมาทั้งสองข้างกุมหัวตัวเอง มันก้มหน้า แล้วผมก็ได้ยินเสียงมันร้องไห้
" กู....กูก็ไม่รู้หรอก แต่พอนึกถึงเรื่องมึงที่ไปนอนกับพี่ก้องแล้ว กูทนไม่ได้ " มันพูดจบก็หันมามองหน้าผม แล้วเหมือนมันตัดสินใจได้มันก็พูดกับผมว่า
" ไอ้มะนาว....กูชอบมึง โดยที่กูก็ไม่รู้ว่ามันตั้งแต่เมื่อไหร่ พอกูรู้ตัว กูก็พยายามเลี่ยงมึง ไม่ตามอะไรกับมึงมาก กูกลัวมึงรู้เรื่องแล้วมึงจะเกลียดกู แล้วตั้งแต่ที่ พี่ก้องไปไหนทำอะไรกับมึง กูก็เริ่มทนไม่ได้ กูไม่อยากเห็นภาพมึงกับพี่ก้องเวลาที่อยู่ด้วยกัน มันทรมานใจมาก กูรู้สึกอิจฉาพี่ก้องทุกครั้ง กูแอบคิดว่าถ้าที่ตรงนั้นเป็นตัวกู กูจะรู้สึกมีความสุขมากขนาดไหน แล้ววันที่มึงถูกพี่เจสต่อย กูก็กำลังเข้าไปที่โรงอาหารพอดี กูก็เห็น เหตุการณ์ทั้งหมด เห็นมึงล้มลงไป ก็จะเข้าไปช่วยมึง แต่พี่เจส มันอุ้มมึงออกไปก่อน กูเป็นห่วงมึง รู้ไหม กูตามมึงไปทุกที่เลย...แล้วคืนนั้นที่มึงนอนค้างที่บ้านพี่ก้อง มีงรู้ไหม กูอยู่ที่หน้าบ้านพี่ก้องทั้งคืนเลย กูไม่อยากให้มึงนอนกับพี่ก้อง กูกลัวพี่ก้องจะทำอะไรมึง แต่กูก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปหามึงยังไง วันนี้กูก็แอบตามมึงไปทุกที่ พอกูเห็นว่ามึงจะกลับบ้าน กูก็เลยกลับมาบ้านกู แล้วก็โทรหามึง นี่แหละ " มันพูดระบายเรื่องต่างๆออกมา ให้ผมรับรู้
มันมองหน้าผม ซึ่งตอนนี้ไม่มีนํ้าตาแล้ว แต่ตามันสิ มันเต็มไปด้วยนํ้าตาที่กำลังจะไหลหล่นลงมา ผมมองมัน แล้วมันก็หันกลับ ตอนนั้น ผมเข้าใจมันแล้ว ว่าที่มันทำอย่างนี้กับผมเพราะอะไร ผมไม่ได้รู้สึกโมโห หรือว่าโกรธมันเลย แต่เต็มไปด้วยความเข้าใจ ผมสงสารมัน ก็เหมือนตัวผมแหละ ...เพราะรัก แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของ มันทรมานขนาดไหน ....ผมรู้ดี...ผมเขยิบเข้าไปหามันแล้วก็กอดมันทางด้านหลัง...ผมรู้สึกว่าตัวมันแข็ง...แล้วสักพักมันก็กลับเป็นปกติ....แล้วมันก็พูดกับผม
" กูขอโทษมึงด้วยนะ...มึงยกโทษให้กูได้หรือเปล่า มึงไม่โกรธกูนะ... " มันพูดกับผมด้วยเสียงที่อ้อนวอนให้ผมอภัยให้มัน
" เออ...กูก็บอกแล้วว่ากูไม่โกรธมึงหรอก แต่....มึงสัญญาอะไรกับกูได้ไหม... " ผมบอกมัน หยุดมองมันชั่วครู่ แล้วก็พูดต่อ
" .....หลังจากนี้ไป มึงอย่าทำอย่างนี้กับกูอีก... " มันมองหน้าผม
" ก่อนกูจะตอบมึง ขอกูถามอะไรมึงก่อน ได้ไหม " ไอ้เป้งมันถามผม ผมก็พยักหน้าให้มัน
" ทำไมระหว่างมึงกับกู ถึงเป็นไปไม่ได้ " นี่คือสิ่งที่มันอยากรู้
" กูบอกมึงตรงๆก็ได้ว่า กูไม่เคยที่จะคิดอะไรกับมึงมากไปเกินกว่าเพื่อน กูอยากที่จะเป็นเพื่อนมึงอย่างนี้มากกว่า.... " ผมตอบมัน
" ทำไมล่ะ ทั้งๆที่กูหน้าตาก็ดี ไม่ได้ขี้เหร่อะไรเลย ฐานะทางบ้านกูก็ดี ทุกๆอย่างกูก็มีไม่ได้ด้อยไปกว่าใครๆ ... " มันถามผมด้วยความสงสัย
" ที่กูไม่อยากให้ระหว่างมึงกับกูเปลี่ยนไป ก็เพราะ มึงเป็นเพื่อนกูไงล่ะ .. " ผมบอกเหตุผลกับมัน
" กูอยากอยู่เป็นเพื่อนกับมึงอย่างนี้ต่อไปอีกนานๆ เพราะถ้ากูกับมึงชอบกัน กูไม่แน่ใจว่าต่อๆไปในอนาคต กูกับมึงอาจจะไม่ได้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมอีกก็ได้... " ผมบอกมันตามที่ในใจผมคิด ผมไม่อยากเสี่ยงหรอกกับอนาคตที่มันไม่แน่นอน
" แล้วทีนี้มึงรู้แล้ว มึงจะสัญญากับกูได้หรือยังล่ะ ว่า ต่อนี้ไป มึงจะไม่ทำอย่างนี้กับกูอีก ... " ผมบอกให้มันสัญญากับผม มันมองจ้องหน้าผมสักครู่
" ที่บอกว่า ไม่ทำอย่างนี้ มันอะไรเล่า ... " มันยังทำเป็นสงสัย เอาแล้วมันเริ่มเป็นเหมือนเดิมแล้ว
" ก็อย่างที่ตะกี้มึงทำกับกูอ่ะ... " ผมพูดแล้วก็หน้าแดง ก็เรื่องอย่างนี้คิดไปก็หน้าแดงแล้ว ผมก็เริ่มหลงกลมัน
" ก็อะไรล่ะ กูจำไม่ได้นี่วะ " ดูมันพูดสิ แล้วจะบอกมันยังงัยดีวะ
" ก็ ตะกี้มึงจูบ แล้วมึงก็เลีย...เอ่อ ติ่งหูกู อ่ะ ... " แม่ง เขิลนะเว้ย มึงยังจะให้กูคิดอีกไอ้บ้านี่
" มีแค่นี้ใช่มะ " มันแกล้งผมอีก มันจะให้ผมบอกไปให้หมด
" แล้วที่มึง...ไซร้..ซอกคอกู อ่ะ " ผมพูดออกไปติดๆขัดๆ นี่ไอ้มะนาวมึงจะเขินอะไรมันมากมายวะ ไม่ได้ชอบมันสักหน่อย ผมพูดกับตัวเอง
" แค่นี้ใช่มั้ยล่ะ " มันยํ้า แต่มันยิ้มอีกอ่ะ มีไรอีกวะ ตะกี้มันก็แค่นี้นี่เอง คงไม่มีไรแล้วแหละ ผมคิด
" เออ แค่นี้นะ งั้นกูสัญญา ว่าต่อนี้ไปกูจะไม่ทำอย่างนี้กับมึงอีก... " มันพูดจบก็เอานิ้วยกขึ้นทำท่าทางว่ามันสัญญาแล้ว ผมเห็น ผมก็ยิ้มให้มัน ไอ้เป้ง คนเดิม มันกลับมาแล้ว 100% ผมเห็นก็ดีใจ
" จริงๆ นะ มึงสัญญาแล้วนะ ห้ามบิดพลิ้วล่ะ " ผมยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่เห็นมันอย่างนี้แล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้น
" เออ กูสัญญาจริงๆ รับรองกูไม่ผิดสัญญามึงหรอกน่า แต่กูบอกมึงอีกอย่างนะ แล้วมึงห้ามผิดคำสัญญาเองซะล่ะ... " มันพูดให้ผมอยากรู้ แต่หน้ามันยิ้มกริ่ม
" อะไรวะ ทำเป็นมีเรื่องลึกลับไรมากมาย " ผมว่ามันแต่ก็อยากรู้
" ................. " มันไม่พูด แต่มันก็ยังยิ้มแบบมีเลศนัย ให้ผมสงสัยอีก
" แม่ง ไรวะ ลวดลายอยู่ได้ " ผมชักหมดความอดทนกับมัน แกล้งกูอยู่ได้ ยิ่งอยากรู้อยู่
" แต่กูก็ยังชอบมึงอยู่เหมือนเดิมนะ แล้วตอนนี้ก็รู้สึกว่าจะมากกว่าเดิมอีกด้วยว่ะ " มันพูดไปยิ้มไป อะไรของมันวะ
" จุ๊บ...แหมมันหอมชื่นใจไอ้เป้งจริงๆโว้ย " อยู่ๆ มันก็โน้มตัวลงมาหอมแก้มของผมเฉยเลย ผมทั้งตกใจ ทั้งงง ก็มันสัญญาแล้วนี่ว่ามันจะไม่ทำอย่างนี้อีก
" มาหอมแก้มกูทำไมวะ ก็มึงสัญญากับกูแล้วนี่ " ผมหันมาว่ามันอย่างโมโห แต่คำตอบที่ได้ ทำให้ผมอยากจะตบกระโหลกตัวเอง และก็ของมันด้วย
" ก็กูไม่ได้ผิดคำสัญญากับมึงนี่...มึงลองคิดดูดีๆสิวะ ...555... " มันพูดแล้วยังมาหัวเราะใส่ผมอีก แล้วผมก็นึกสักพัก ก็ไม่ให้มันจูบ ไม่เลียติ่งหู ไม่ให้มันไซร้ซอกคอ แล้วก็แค่นี้นี่ อุ้ย...ลืมผมไม่ได้บอกมันว่าห้ามหอมแก้ม แล้วพอคิดได้ก็ทุบอกมันดังพลั่ก
" ไอ้นี่มึงแกล้งกูอีกแล้ว " ผมพูดจบก็ตั้งท่าจะทุบมันอีก มันเห็นก็รีบบอกออกมา
" อย่านะ ...ถ้ามึงทุบกูอีก เดี๋ยวกูจะหอมแก้มมึงอีก...ไม่เชื่อก็ลองดูดิ...555 " มันพูดจบ ผมก็เอามือที่จะทุบมันลงโดยอัตโนมัติเลย มึงง่ะ
กูไม่กล้าว้อย....
" เออก็ได้ กูยอมมึงแล้ว ไอ้ห่านี่หลอกให้กูเสียรู้มึงอีก กูเสียเปรียบทุกทีเลย ... " ผมนั่งบ่นมัน แล้วก็มองหน้ามัน ก็เห็นมันยิ้มแบบขำๆยังไงไม่รู้ ผมก็คิดว่าพูดอะไรผิดไปหรือทำอะไรที่มันตลกๆ อยู่รึเปล่ามันถึงได้ขำขนาดนี้ แล้วอยู่ๆผมก็นึกขึ้นได้ มัวอารมย์เสียกับมันจนลืมอะไร
บางอย่างไปเลย อะไรที่น่าอาย แหะ...แหะ... ผมลืมใส่เสื้อผ้าอ่ะคับตอนแรกแค่เอาผ้าห่มมาปิด แค่นั้น แล้วตอนนี้...อะจึ๋ยอะจึ๋ย...เพิ่งมารู้ตัวว่ามันหนาวตอนนี้นี่แหละ..ฮือฮือ...ผมรีบหยิบผ้ามาปิดด้านล่างด้วยความรวดเร็วมองมันด้วยความอาย ก็เห็นมันนั่งหัวเราะใหญ่เลย อยากหนีไปจากตรงนั้นเลยอ่ะคับ
หลังจากนั้นผมก็ให้มันหาเสื้อผ้ามาให้ผมใส่ ก็ว่ามันที่ทำเสื้อผ้าผมขาดหมด มันก็แกล้งผมไม่ยอมให้เสื้อผ้าผมง่ายๆ แล้วกว่าจะยอมได้ก็เล่นเอาผมต้องแกล้งงอนมัน ไม่พูดกับมันอยู่นาน
แต่จากเรื่องที่เกิดขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับไอ้เป้งมัน ก็ดีมากขึ้นกว่าเดิม มันก็กลับไปเป็นคนที่ขี้เล่น ชอบแกล้ง ชอบแหย่ผมเหมือนเดิม มีบ้างที่บางครั้งมันคงจะรู้สึกอะไรกับผมบ้าง แต่คำพูดของผม ที่ผมบอกมันในตอนหลังว่า
" ไอ้เป้ง...ที่มึงได้สัญญากับกูไว้ กูก็ไท่รู้ว่ามึงจะรักษาสัญญาได้หรือเปล่า แต่กูขอบอกอีกครั้ง ว่า ถ้ามึงต้องการที่จะทำอะไรเกินเลยกูมากกว่าเพื่อน มึงก็บอกกูมา กูจะยอมมึงทุกอย่าง แต่สุดท้ายมึงจะไม่ได้แม้แต่คำว่าเพื่อนจากกูอีก มึงจำไว้นะ ... " ผมบอกมันจบ ก็เห็นมันจ้องหน้าผมนิ่งไปนาน ผมเห็นแววตามันตัดพ้อผม แต่แค่แป๊บเดียว มันก็ยิ้มให้ผม แล้วมันก็บอกกับผมว่า
" กูรู้แล้ว กูจะจำคำของมึงไว้...แต่ให้มึงรู้กูรักมึงจริงๆ.. " มันพูดจบก็เอามือมาลูบหัวผม แล้วผมก็ยิ้มให้มัน และมันก็ยิ้มให้ผม
" กูก็รักมึงเหมือนกันนะ ... ไอ้เป้งเพื่อนกู.... "
...
จบบทที่ 16
เฮ้อกว่าจะจบตอนนี้ได้เล่นเอามะนาวเหนื่อยเลยคับ เขียนไป คิดไป พอนึกถึงตอนนั้น มะนาวว่าตัดสินใจถูกต้องแล้ว เพราะได้เพื่อนที่แสนดีคืนมา ตอนนั้นกับตอนนี้มันก็ยังเหมือนเดิม ไอ้เป้งมันมาหาบ่อยมาก ถ้ามะนาวโทรไปหามันนะ มีเรื่องไร รับรองมันมาทันทีเลย มากินหนมอ่ะคับ มันบอกว่าชอบกินหนมที่มะนาวทำมากที่สุด มันบอกอร่อยอ่ะคับ สงสัยลิ้นรับรสของมันคงจะเสียมั้ง
มะนาวเคยถามมันเมื่อไม่นานมานี้เอง ว่าทำไมมันไม่หาแฟนกับเค้าซะที มันบอกว่า ก็มันยังรักมะนาวอยู่อ่ะคับ คำนี้ทำเอาเงียบเลยคับ แต่ว่า มันรักษาสัญญามาตลอดเลยนะคับ แต่บางครั้งมันก็แอบหอมแก้มมะนาวบ้าง ก็ไม่ว่าอะไรมันนะ ก็ไม่เป็นไรนิ แต่ตัวโตรู้นะคับมานเข้าใจไม่ว่าไร แหมก็แค่หอมแก้มนิดเดียว ...ขอบคุณคับ ตัวโตที่เข้าใจ...ที่มะนาวไม่ว่าไรมันก็เพราะรู้งัยคับว่ามันยังรักมะนาวอยู่ ก็ถ้าการหอมแก้มจะช่วยมันได้ เป็นสิ่งที่ให้กำลังใจมัน มะนาวก็ไม่ว่ามันคับ...รักมันเหมือนกัน...เพื่อนอ่ะคับ...
แล้วอาทิตย์นั้นที่แสนวุ่นวาย มันยังไม่จบหรอกนะคับ ต้องตามอ่านต่อน้า ก็จะรู้...แฮะ...แฮะ...
ขอบคุณมากมายคับที่ติดตามมาให้กำลังใจมะนาวมาตลอด..
รักทุกคนคับ...มะนาวตัวน้อยๆคร้าบบบบบบบบบผม
...
-
ผิดคาดเล็กน้อย ปานกลาง มากถึงมากที่สุด :-[ :-[ (อายจัง)
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
เป็นเป้งหรอ.... :impress: :impress:
นึกว่าจะเป็น.... : 222222:
-
เหมือนผมเลย แต่เพื่อนมานมะกล้าหือกะผมหรอก แค่จ้องหน้ามานก็กลัวแล้ว 5 5 5
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
:เศร้า1: จ๋งจ๋านเป้งจัง แต่ได้คำว่าเพื่อนก้อยังดีก่าม่ายได้ซักคำอ่ะ :dont2:
-
อืมเดาผิดเหมือนกันเเฮะ :impress3:
-
หุหุ เดาผิดเหมือนกัน นึกว่า... :haun5:
-
สรุปทุกคนเดาผิด :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
แหม นึกว่าจะ...ซะอีก :haun4:
-
อิอิ ลืมเดา มัวแต่จิ้น :haun1:
-
:เฮ้อ: โล่งอกแทนมะนาว :เฮ้อ:
แต่ก็สงสารเป้งเหมือนกัน :เศร้า1:
ตัวโตของมะนาวใครเหรอ :confuse:
-
เหอๆๆ ในที่สุดก้อได้อ่าน ยาวได้ใจ
ต่อครับต่อ กะลังหนุก เดาไม่ออกเลยว่าใครเป็นพระเอก
-
บทที่ 17
ดึกมากแล้ว ผมมองนาฬิกา เกือบตี 2 หันไปมองไอ้เป้ง ผมเห็นมันนอนมองผมอยู่ ผมสงสัย ไม่รู้มันมองผมทำไมหรือมันกำลังคิดอะไรไม่ดีกับผมอีก ผมจึงถามมัน
" มึงมองกูทำไมวะ... " ผมพูด
" ทำไมกูมองมึงไม่ได้เหรอ " มันย้อนถามผม
" ป่าว...อยากมองก็มองไปซิ " ผมบอกมัน แล้วต่างคนก็ต่างเงียบ มันไม่ยอมบอกผม
ผมเริ่มรู้สึกหิว ก็มันนั่นแหละ ผมรีบออกมาหามันทั้งๆที่ผมเพิ่งจะกินข้าวไปได้ไม่กี่คำเอง แล้วตอนนี้ก็รู้สึกหิวมาก ผมเหลือบตาไปดูมัน ก็เห็นมันพลิกตัวมานอนหงาย
" ไอ้เป้ง ... " ผมเรียกมัน
" มีไรอีกวะ " มันถามผม
" กูหิวอ่ะ ...มึงหาไรให้กูกินทีดิ...นะ...นะ " ผมอ้อนมัน ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี
" แหม ...ไอ้นี่...เรื่องมาฉิบ " มันมองผมพร้อมกับบ่นเบาๆ แล้วมันก็ลุกเดินออกไปนอกห้อง
หลังจากนั้น มันก็ยกเอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ต้มแล้ว สองชามมาวางไว้ที่โต๊ะข้างที่นอน แล้วผมกับมัน ก็นั่งกินบะหมี่ด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อยจนหมด แล้วก็ช่วยกันเก็บทำความสะอาด เพื่อเตรียมเข้านอน
" นี่ไอ้เป้ง กูง่วงแล้วมึงล่ะ ง่วงยัง... " ผมถามมัน
" เออ กูก็ง่วงแล้ว ปิดไฟนอนกันเถอะ... " พูดจบมันก็เอื้อมมือ ไปปิดโคมไฟที่อยู่หัวเตียง
" อืม...เกือบลืมแน่ะ ... " ผมนึกขึ้นได้
" มึงนอนนี่มึงอย่าทำไรกูนะ มึงสัญญากับกูแล้วนะ " ผมบอกมันถึงคำสัญญาที่ให้ไว้กับผม
" เออ...ไอ้นี่ กูจำได้นะ ไม่ต้องมาเตือนกูหรอก...แต่ให้กูกอดมึงได้มั้ย ... " มันขอผม พร้อมกับที่ผมมองไปที่มัน ทันเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ของมัน
" ไม่ได้...ไม่มีข้อแม้... " ผมบอกมันทันทีทันใด โดยที่ไม่ต้องรอให้มันพูดจบ
" ก็ได้ ไอ้ห่ะนี่ เจือกรู้ทันกูทุกทีเลย เซ็งว่ะ... " มันบ่นออกมา
ผมยิ้มให้มันด้วยสีหน้าที่เหมือนกับเป็นผู้ชนะ แล้วเราก็เข้านอนกัน ผมหลับสนิท แทบไม่ได้ฝันเลย จนกระทั่งมารู้สึกตัวตื่น ผมค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วกระพริบตาติดๆกันหลายครั้ง แล้วผมก็ต้องตกใจ
ผมนอนอยู่ในอ้อมกอดของไอ้เป้ง หัวก็หนุนแขนมัน และที่สำคัญ ผมเป็นฝ่ายไปกอดมันเองด้วย ถึงว่าทำไม มันรู้สึกอบอุ่นดีนัก แต่ก็ช่างมัน ไม่เป็นไรหรอก มันคงไม่ว่านะ แล้วผมก็เงยหน้ามองมัน ก็ตกใจอีกครั้งที่เห็นมันมองมาที่ผมแล้วมันก็ยังยิ้มให้ด้วย
" เป็นงัยล่ะ กูไม่ได้กอดมึงนะ มึงตะหากมากอดกูเอง " มันพูดจบก็ยักคิ้วให้ผมเหมือนกับว่ามันเป็นฝ่ายที่ชนะผมแทน
" เออ กูยอมวันนึง " ผมพูดจบก็กอดมันแน่นกว่าเดิม แล้วหลังจากนั้น เราสองคนก็ผลัดกันลุกมาเข้าห้องนํ้า อาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมบอกมันว่า ผมจะต้องกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดนักศึกษาก่อน เพราะของไอ้เป้งมันใส่ไม่ได้ ก็ตัวมันโตกว่าผมมาก
หลังจากที่มันแต่งตัวเสร็จ มันก็ขับรถมาส่งผมที่บ้านก่อน แล้วพอผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นนักศึกษาเรียบร้อยแล้วก็ออกจากบ้าน
...
ระหว่างนั่งอยู่ในรถ ผมนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้โทรหา ไอพี่มะยมสุดหล่อของไอ้มะนาวเลย ผมก็เลยโทรไปหา หลังจากกดเลขส่งไปแล้ว ก็รอรับสาย สักครู่ ก็ได้ยินเสียงของพี่มะยม มันดังมาตามสาย
" หวัดดีค้าบ พี่..สุดหล่อ... " ผมทักทายพี่ชายผม
" เออ...ไหนว่าจะโทรมาหาพี่ล่ะ พี่ไม่เห็นน้องโทรมาก็เลยโทรกลับ ก็ไม่ติดตลอด " พี่มะยมมันบ่น
" โทษคับ พอดีแบต'มันหมด แล้วมะนาวไม่ได้ใช้โทรศัพท์โทรคุยกับใคร ก็เลยลืมไปเลย " ผมบอกเหตุผลกับพี่
" พี่มะยมจะกลับวันไหนอ่ะคับ มะนาวคิดถึงพี่จังเลยคับ " ผมหยอดคำอ้อนมัน
" ก็จะกลับวันนี้ตอนเย็นๆ คงจะถึงดึกๆหน่อย น้องไม่ต้องเป็นห่วงนะ " พี่มะยมมันบอกผม
" พี่แล้วปู่กะย่าล่ะคับพี่ อยู่แถวนั้นอ่ะป่าวคับ " ผมถาม
" ไม่อยู่ ท่านเพิ่งลงไปสวนเมื่อตะกี้นี้เอง " พี่บอกผม
" ว้าเสียดายจัง ไม่เป็นไรคับ เดี๋ยวคืนนี้ มะนาวจะโทรไปหาปู่กะย่าใหม่ " ผมบอก ผมกำลังจะถามถึงพี่ปะแป้งซะหน่อย แต่พอดีมาถึงมหาลัย' พอดี
" พี่คับ เดี๋ยวคืนนี้พี่กลับมาแล้วค่อยคุยกันนะ ถึงมหาลัย'แล้ว แค่นี้ละกันคับ... " ผมบอกพี่มะยม
" เอ้อ พี่ลืมบอกไป พี่ขับรถระวังอันตรายด้วยนะคับ อย่าขับรถเร็วนะ มะนาวเป็นห่วงคับ " ผมบอกอีกครั้งเมื่อนึกขึ้นได้
" เออ ไม่ต้องบอกนักก็ได้ พี่ระวังตัวดีไม่ต้องห่วงหรอก แค่นี้นะน้อง... " พี่พูดกับผม แล้วผมก็กดวางสาย เมื่อรถจอดสนิทพอดี แล้วผมกับไอ้เป้งก็เดินไปโรงอาหารกัน หลังจากที่ตกลงกันว่าจะไปกินข้าวกันก่อน
...
ที่โรงอาหาร ผมเจอคนที่รู้จักก็ทักทายกัน บางคนที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้น ก็ถามผมว่าเป็นไรไหม หายยัง และก็อีกหลายอย่าง จนผมคิดว่าตัวเองเป็นเหมือนดาราดังเลย มีแต่คนรู้จักมาทัก เมื่อผมเดินเข้ามาหาที่นั่ง ผมก็พยายามมองหา ไอพี่คนที่มันต่อยผม แต่ผมก็ไม่เจอ
ขณะที่ผมกำลังกินข้าว ก็มีมือมาแตะที่ไหล่ของผม ผมตกใจจนสะดุ้ง ในใจนึกไปถึงในวันนั้นเลย แบบเดียวกันเลย ผมคิดใครจะมาต่อยอะไรผมอีกเหรอ ผมหันกลับไปมองก็เจอพี่ก้อง ที่ทำหน้าโมโหผม พี่ก้องกำลังจะพูด ผมก็บอกออกมาก่อนว่า อย่าเพิ่งคุยอะไร เดี๋ยวไปคุยกันข้างนอก ผมรู้ว่าพี่ก้องจะพูดอะไร ผมไม่อยากให้คนอื่นๆได้ยิน ผมหันไปหาไอ้เป้ง ก็เห็นมันยังนั่งกินข้าวอยู่เหมือนเดิม ผมเลยบอกมันว่า ให้มันไปตึกคณะก่อนเดี๋ยวผมจะตามไป ตอนแรกมันไม่ยอม แต่มันคงเห็นผมทำหน้าดุๆใส่มัน มันก็เลยยอมกลับไปก่อนด้วยความไม่เต็มใจ แล้วผมก็เดินออกมาจากโรงอาหาร โดยมีพี่ก้องเดินตามออกมาติดๆ ผมเดินมาที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่มีโต๊ะหินอ่อนตั้งอยู่ ผมนั่งลง โดยที่พี่ก้องลงมานั่งตาม
" เมื่อวานมะนาวไปไหนมา " คำแรกที่พี่ก้องถามผม
" มะนาวเบื่อก็เลยออกไปเดินเที่ยวห้างเล่น " ผมบอก
" แล้วทำไมไม่บอกพี่ล่ะ " พี่ก้องถามต่อ
" ก็มะนาวเบื่อๆ จะออกไป แล้วมะนาวไม่อยากรบกวนพี่ก้องด้วยอ่ะคับ " ผมบอกพี่ก้อง
" รู้ไหม พี่ไปหามะนาวที่บ้าน ไปยืนคอยตั้งนาน มะนาวก็ไม่กลับ โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ พี่เป็นห่วงมากรู้ไหม " พี่ก้องบอกผมต่อ ที่จริงผมก็ลืมนึกไปว่าไม่ได้โทรหาพี่ก้อง ลืมไปเลยอ่ะคับ
" ขอโทษคับพี่ก้อง ผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างนี้ " ผมขอโทษพี่ก้อง ผมลืมนึกไปจิงๆ แค่ผมอยากไปเดินเที่ยวคนเดียว
" ไม่เป็นไร แต่ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีก บอกพี่นะ พี่จะได้ไม่เป็นห่วง รู้เปล่า " พี่ก้องพูดกับผม แล้วก็มองหน้าผม
" คับ...รู้แล้วค้าบพี่... " ผมลากเสียงยาวๆ ล้อเลียนพี่ก้อง
พี่ก้องได้ยินก็เอามือมาลูบหัวผมเล่น แล้วก็หัวเราะผม ผมก็หัวเราะเล่นกับพี่ก้อง แต่ในใจคิดว่า พี่ก้องลืมถามผม ว่าเมื่อคืนผมนอนที่ไหน ซึ่งผมก็ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยด้วย ถือว่าเป็นโชคดีของผมไป ที่พี่ก้องไม่ได้ถาม แล้วผมกับพี่ก้องก็แยกกันไปที่ตึกคณะของแต่ละคน
...
วันนั้นทั้งวันช่วงที่ผมว่าง เวลาไปทางไหนก็จะคอยมองหา ไอพี่เจส อยู่ตลอด แต่ก็ไม่เห็นเจอเลย ผมเห็นกลุ่มพี่เค้าที่ชอบไปด้วยกัน ผมมองก็ไม่เห็น พี่ในกลุ่มเห็นผมบางคนก็เข้ามาทักผม ผมก็ยิ้มให้ แต่ไม่มีใครสักคนพูดถึงเรื่องนี้ ผมก็ไม่ถาม เหมือนกัน ผมคิดว่าพี่พวกนี้คงกลัวว่าผมจะอายละมั้ง แต่ก็ดีแล้วผมก็ไม่อยากให้ถามหรอก ที่จริงผมก็อยากจะถามถึงไอพี่เจสเหมือนกัน แต่ก็ไม่กล้า แล้วคุยกันสักพัก พวกพี่ๆก็เดินแยกไป
ผมก็เดินมองหาไอพี่เจสไปทั่ว แต่ก็เหมือนเดิม ไม่เจอเลย เป็นบ้าไรก็ไม่รู้ ไอ้เวลาที่ไม่มีเรื่องก็เจอแล้วเจออีก แต่พอเวลาที่ผมอยากเจอ ทำไมมันหายไปไหนก็ไม่รู้ ผมมองหาจนหงุดหงิด ผมแยกจากเพื่อนๆมา ตั้งใจไว้ว่าถ้าเจอไอพี่เจส ผมจะได้คุยอะไรต่างๆที่ติดค้างในใจให้จบเรื่องไป ผมจะได้ไม่ติดอะไรคาใจผมอีก จนถึงตอนเย็นผมเลยไม่สนใจแล้ว ผมจึงเข้าห้องสมุด หาหนังสือมาอ่านอย่างที่ผมมักจะมาทำอยู่คนเดียวบ่อยๆ ผมอยู่ในนั้นเพลินจนคํ่า เกือบได้เวลาปิด ผมจึงออกมาจากที่นั่น แล้วเดินออกไปที่หน้ามหาลัย' เพื่อรอรถกลับบ้าน ผมไม่เคยมารอขึ้นรถหน้ามหาลัย'นานแล้ว ผมคิดตั้งแต่พี่ก้องเข้ามารู้จักกับผม ตั้งแต่ตอนนั้นพี่ก้องจะคอยไปรับไปส่งผมเกือบทุกวัน มีบ้างบางวันที่ผมกลับกับไอ้เป้ง วันนี้ก่อนจะเข้าไปห้องสมุด ผมก็โทรศัพท์บอกพี่ก้องแล้วว่าผมจะไปธุระกับเพื่อนแล้วจะกลับเองไม่ต้องรอ ตอนแรกพี่ก้องก็ไม่ยอม แต่ผมยืนยันว่าวันนี้จะกลับเองในที่สุดพี่ก้องก็ยอม แล้วบอกว่าคืนนี้จะโทรไปหาผม ผมก็บอกว่าจะรอรับสาย ผมยอมก็เพื่อเอาใจพี่ก้องหน่อย ก็นึกไปถึงเมื่อวานที่พี่ก้องไปคอยผม เป็นห่วงผม อย่างนี้ผมก็เลยยอมๆ เพราะปกติ ถ้าไม่จำเป็นผมจะไม่ค่อยใช้โทรศัพท์สักเท่าไหร่ ผมไม่ค่อยชอบให้ใครโทรตามผมอ่ะคับ ที่มีก็ไว้เพื่อฉุกเฉิน หรือติดต่อพี่มะยมหรือเรื่องสำคัญต่างๆ
ผมเดินจนมาถึงป้ายรถหน้ามหาลัย' ซึ่งตอนนั้นก็มืดแล้ว มีคนรอรถอยู่ไม่กี่คน ผมยืนรอตั้งนานรถที่ผมจะขึ้นก็ไม่มาสักที ระหว่างที่รออยู่ๆฝนก็ดันตกลงมา ผมเบื่อมาก จนผมทนไม่ไหว จะขึ้นรถ แท๊กซี่ รถก็ไม่มีมาอีก เป็นบ้าไรก็ไม่รู้วันนี้มันเป็นไรของมันเนี่ย ไม่ได้ดังใจสักอย่าง อยากเจอคนที่อยากเจอก็ไม่เจอ จะรอรถก็ไม่มีอีก แล้วคนที่ยืนรอรถอยู่ก็หายกันไปทีละคนสองคนจนเหลือผมยืนรอรถอยู่คนเดียว ผมก็เริ่มกลัวแล้วคับ ตอนแรกก็ว่าจะโทรหาพี่ก้องให้มารับ แต่ก็คิดว่ากว่าพี่แกจะมาถึงก็เป็นชั่วโมงแน่ ผมก็เลยเปลี่ยนใจ จะโทรหาไอ้เป้งก็เหมือนกับพี่ก้อง ต้องรอนานแน่เลย ระหว่างที่คิดฝนก็ตกลงมาหนักมากกว่าเดิม พอดีมีรถวิ่งผ่านมาด้วยความเร็ว มันขับผ่านนํ้าที่ขังอยู่ตรงหน้าป้ายรถที่ผมยืนรออยู่ นํ้าที่ขังมันกระเด็นใส่ผม เลอะไปทั้งตัว ทั้งเสื้อผ้าผม แล้วไอ้รถคันนั้นมันก็ขับเลยไปเหมือนไม่ได้เกิดอะไรขึ้น ผมก็ด่ามันตามหลัง ตอนนั้นผมทั้งโมโหทั้งโกรธ จนนํ้าตาไหลออกมาเลย วันนี้มันบ้าไรวะ ผมยืนก้มหน้าร้องไห้อยู่อย่างนั้นแหละ จะทำอะไรก็ทำไม่ได้สักอย่าง
" ปริ้น...ปริ้น... " ผมได้ยินเสียงแตรรถ ผมหันไปมองตามเสียงก็เจอรถจอดอยู่ตรงใกล้ๆที่ผมยืนอยู่ ผมยืนมอง
" ปริ้น...ปริ้น... " คนที่อยู่ในรถก็กดแตรรถเป็นสัญญานว่าเขาเรียกผม ผมเดินไปที่รถแล้วก้มหน้าไปดู ว่าเป็นใคร แต่ตอนนั้นผมมองไม่ชัดเพราะ หยดนํ้าจากนํ้าฝนมันกระจายอยู่เต็มกระจก ผมไม่รู้ว่าใคร ผมจึงไม่กล้าขึ้นรถไป ผมก็ยืนอยู่อย่างนั้น สักพักประตูรถฝั่งคนขับก็เปิดออก พร้อมกับมีผู้ชายรูบร่างสูงใหญ่ แต่งชุดนักศึกษาที่เดียวกับผม ก้าวออกมาจากรถแล้วกางร่ม ผู้ชายคนนั้นถือร่มเดินอ้อมรถมาที่ผม แล้วก็เรียกให้ผมขึ้นรถ พร้อมกับถือร่มมาใกล้ผม ผมหันไปมองหน้าผู้ชายคนนั้น พร้อมกับที่เขาก็เอามือมาจับแขนผมดึงให้เดินตามเขาไปที่รถ ผมก็ก้าวขาตามไป ก็เห็นเขาปล่อยมือที่จับแขนผมออก เอื้อมไปเปิดประตูรถให้เปิดออก แล้วก็เอามือข้างนั้นมาจับแขนผมอีกครั้งดึงให้ขึ้นไปในรถ ผมเข้าไปในรถ ผู้ชายคนนั้นก็ปิดประตูแล้วเดินอ้อมรถกลับมาขึ้นรถด้านคนขับ เมื่อเขาเข้ามาแล้ว ก็ออกรถ ผมก็มองหน้าเขาด้วยความรู้สึกตกใจ กับอีกความรู้สึกหนึ่ง ใจสั่น กับผู้ชายคนนั้น ...." ไอพี่เจส... "...................
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
จบบทที่ 17
ขอบคุณครับที่ติดตามอ่าน...ติดตามอ่านไปเรื่อยๆนะค้าบ....................
รักทุกคนนะค้าบ................มะนาวเองคร้าบบบบบบบผม
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
-
โหยยยย น้องมะนาวมาโป๊ดซะดึก ถ้าม่ายไหวก้อบอกได้นา เด่วพี่ช่วยโป๊ดแทนให้ :yeb:
-
อ๊าก มาต่อเด๋วนี้เลยนะคร้าบ
ขาดตอนอีกแล้ว ฮิๆ :impress:
-
ต่ออีกหน่อยเด้อ มันค้างงงงงงง :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
-
โห น้องมะนาวมาซะดึกเลยนะ
รู้งี้เมื่อคืนอยู่รออีกหน่อยก็ดี :เฮ้อ:
-
อ๊าก :โหลๆ: เจส เจสมาแล้ว :loveu: :loveu: :loveu:
มีลุ้นสุด ๆ :call: :call: :call:
-
ตอบรีพลายค้าบ...ตอบมั่งไม่ตอบมั่งไม่ว่ากันนะค้าบ...
...
~๐แน๋วแน๋ว๐~ - ( โหยยยย น้องมะนาวมาโป๊ดซะดึก ถ้าม่ายไหวก้อบอกได้นา เด่วพี่ช่วยโป๊ดแทนให้
....ขอบคุณค้าบพี่แน๋ว
มะนาวเกรงใจพี่อ่ะคับ แล้วตอนนี้ที่มะนาวมาโป๊ดเองก็เพราะว่า พี่พูห์ไปไหนก็ไม่รู้อ่ะคับ มะนาวเห็นว่าไม่มีใคร
ก็เลยมาเองอ่ะคับ...............
...
nanao - ( อ๊าก มาต่อเด๋วนี้เลยนะคร้าบ ขาดตอนอีกแล้ว ฮิๆ )............ค้าบผม มะนาวมาต่อทุกวันแหละค้าบ....รออ่านเรื่อยๆ
นะค้าบ....ขอบคุณมากค้าบที่ตามอ่าน..........
...
Bosatlas - ( ต่ออีกหน่อยเด้อ มันค้างงงงงงง )...........รอหน่อยน้า คินนี้คับผม..........ขอบคุณมากค้าบบบบบ................
...
krappom - ( โห น้องมะนาวมาซะดึกเลยนะ รู้งี้เมื่อคืนอยู่รออีกหน่อยก็ดี เฮ้อ )..........ขอโทษค้าบ พอดีเมื่อคืนทานยาแก้ไข้เข้าไป
น่ะคับ...เลยนอนหลับไปไม่รู้ตัว รู้สึกอีกทีตอนตัวโตเข้ามาปลุกอ่ะคับ ก็เลยเข้ามาโพสท์ดึกไปหน่อยคับ...ขอบคุณค้าบที่
ติดตามอ่าน...ยังงัยก็ติดตามไปเรื่อยๆนะค้าบบบบ................
...
shell - ( อ๊าก โหลๆ เจส เจสมาแล้ว มีลุ้นสุด ๆ ).......ค้าบบบพี่เจสมาแย้วค้าบ.....ลุ้นต่อไปนะค้าบ...ขอบคุณมากค้าบบบ..........
...
ขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะค้าบบบ..........ติดตามต่อนะค้าบ......
รักคนอ่านทุกคนคับผม....
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบ.........
...
-
โดนฉุดในวันที่ฝนพรำ :give2:
ว่าแต่ตอนต่อไปจะขึ้นเตียงอีกรึป่าวเนี่ย :laugh5:
-
มาต่อเร็วๆนะครับ :แปลงร่าง4:
-
รอ รอ รอ จ้า :loveu: :loveu: :loveu:
-
น้องหนูมะนาวค้าบบบบ
พี่มีเรื่องข้องใจอยากถาม
"ตัวโต" ของหนูนี่ใครอ่ะ พี่ใคร่ทราบนัก :fox2:
-
มาแล้วมาแล้ว :-[ :-[
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
มาต่อให้แล้วนะค้าบบบบ...........ใครอยากรู้ว่านายตัวโตเป็นใครก็ต้องติดตามไปเรื่อยๆนะค้าบ....รับรองรู้แน่นอนค้าบ..อิอิ...
...
บทที่ 18
ผมยังคงนั่งมองไอพี่เจส ผมทำอะไรไม่ถูก ที่รู้เวลานี้ถ้าเป็นไปได้ ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้เลย เพราะผมไม่อยากให้พี่เจส เห็นผมในสภาพที่เหมือน ลูกหมาตกนํ้า ผมเปียกไปทั้งตัว ทั้งจากนํ้าฝน และกับนํ้าเลอะๆเหม็นๆที่กระเด็นมาโดนผม ...
ผมไม่กล้าพูดอะไรออกไป ที่จริงมันพูดไม่ออก ต่างหาก คนข้างๆผม คนๆนี้อยากเจอมาทั้งวัน ก็ไม่เจอ ไอ้เวลาที่ไม่เคยคิดดันมาให้เจอก็แปลกดี พระเจ้าชอบกลั่นแกล้งจัง...ผมหันไปมองพี่เจสอีกครั้ง พี่เจสไม่พูดอะไรสักคำ ตามองเพ่งตรงไปข้างหน้า ฝนข้างนอกก็ตกหนักมากกว่าเดิมอีก ทำให้อากาศภายในรถ เริ่มเย็นจัด จนผมรู้สึกหนาว ต่างคนต่างนิ่งเงียบ ไม่มีใครพูดจากัน จนผมเองที่เป็นฝ่ายพูดเอ่ยออกมาก่อน
" พี่คับ มะนาวขอบคุณมากนะคับ ที่พี่ช่วยมะนาว " ผมพูด
" ................... " เงียบ พี่เจสไม่ตอบ แต่หันหน้ามามองผม หน้าตาบึ้งตึง
" พี่...โก..โกรธ..อะ..อะไร..ผมเหรอคับ .... " ผมทำใจกล้า ถามพี่เจสออกไป ทั้งที่ตอนนั้นกลัวมาก ก็ผมเห็นหน้าของพี่เจสวันนี้ แล้วผมก็นึกไปถึงวันนั้น ที่พี่เจส ต่อยผม พี่เจสคนนี้ สามารถทำได้ทุกอย่าง
" ................... " พี่เจสหันมามองผมอีก ปากขยับเหมือนว่าจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่ยอมพูด ผมมองพี่อยู่ ก็หันกลับมา ผมไม่กล้าพูดอะไรแล้ว กลัวโดนพี่เจสต่อยอีก
" ทำไมเพิ่งมากลับบ้านตอนนี้ ไปทำอะไรมา " อยู่ๆพี่เจสก็พูดออกมา ผมหันกลับไปมอง ที่หน้าของพี่เจส อีกครั้ง แล้วผมก็สังเกตุหน้าของพี่เจส คลายความโกรธลง เปลี่ยนเป็นสีหน้าอ่อยโยนขึ้น
" คือมะนาว ไปอ่านหนังสือในห้องสมุด จนเพลินลืมเวลา มารู้อีกทีก็ป่านนี้แล้วคับ " ผมบอกออกไป
" อ้าว แล้วไอ้ก้องล่ะ เห็นไปรับ ไปส่งกันทุกวันนี่ แล้ววันนี้มันไปไหนล่ะ ทำไมมันปล่อยให้กลับเองคนเดียว " พี่เจสพูดกับผม จากความที่อ่อนโยนสักครู่ กลายมาเป็นพูดจาประชดผม แต่ผมก็ยังมีความรู้สึกดีที่ยังรู้ว่า พี่เจสรู้ว่าผมไปหรือกลับกับใคร
" พอดีวันนี้มะนาวรู้สึกเบื่ออ่ะคับ เลยมาอ่านหนังสือคนเดียว " ผมก็บอกพี่เจส ไปแบบนี้ แต่คำพูดที่พี่เจส พูดออกมาทำให้ผมต้องหันหน้าไปมองพี่เจส ด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก
" เบื่ออะไรครับ หรือว่าตามหาพี่ไม่เจอ " พี่เจสพูดจบ ก็อมยิ้ม เจ้าเล่ห์ ยังงัยไม่รู้ เปลี่ยนสีหน้าเร็วพอๆกับเปลี่ยนผู้หญิงแน่ะ ผมตามแทบไม่ทัน ผมพูดไม่ออกค้าบ แล้วผมจะตอบยังงัยดีเนี่ย
" คือ...เอ่อ........... " ผมคิดจนไม่รู้ว่าจะพูดยังงัยดี ตอนนี้หน้าผมแดงไปหมดแล้ว แค่คำพูดเดียวยังงี้ก็แสดงว่า ที่ผมตามหาพี่เจสนี่พี่เจสก็เห็น แล้วแอบตามดูผมน่ะสิ หมายความว่างัย
" พี่รู้ได้ยังงัยคับว่า มะนาวตามหาพี่ ... " ผมถามเพราะความสงสัย แต่คำตอบครั้งนี้เล่นเอาผมตอบไม่ได้ พูดไม่ออกเลยคับ
" ก็พี่รู้ก็แล้วกัน พี่เห็นนี่ บอกแยกกับเพื่อนว่าจะไปธุระ แล้วก็เดินตามหาใครก็ไม่รู้ ส่วนไอ้ก้อง มือถือก็มีทำไมไม่โทรตามมันล่ะ ถ้าอยากจะเจอมัน " พี่เจส เว้นจังหวะพูดแป๊บนึง
" หรือว่าน้องมะนาวชอบพี่เหรอคับ ... " พูดจบพี่เจสก็หันมามองหน้าผม ผมเห็นสายตานั้นเต็มตา ตอนแรกที่พี่เจสพูด ผมแค่คิดว่าพี่เจสคงคิดแกล้งผม แต่รู้สึกว่ามันจะไม่ได้แค่แกล้งแล้วคับ ผมหันหน้ากลับแทบไม่ทัน ผมหันหน้าไปทางกระจกรถฝั่งผม เพื่อซ่อนความอายไว้
" ว่าไงครับ " พี่เจสถามผมอีก แล้วจังหวะนั้น รถคันหน้าก็เคลื่อนตัวออกไป พี่เจสเลยต้องหันเหความสนใจไปที่การขับรถ แล้วหลังจากที่รถติดมาก พอรถออกตัวได้ การจราจรก็ดีขึ้นรถแล่นไปได้เรื่อยๆ ช่วงนั้นพี่เจสก็เงียบไป ผมคิดว่า พี่คงจะลืมไปที่ถามผมเมื่อสักครู่ก่อน แต่ผมคิดผิด
" มะนาวยังไม่ได้ตอบพี่เลยนะครับ ว่าชอบพี่เหรอครับ " ทีนี้พี่เจสถามไปก็ยิ้มไป ผมคิดว่าจะตอบยังงัยดี
" แล้วพี่อ่ะคับ พี่รู้ได้งัยว่ามะนาวไปไหนทำอะไร พี่แอบตามมะนาวมานี่ เพราะอะไรอ่ะ หรือพี่ก็ชอบมะนาวเหมือนกัน " ผมถามพี่เจสบ้าง เยี่ยมมาก ไอ้มะนาวที่คิดย้อนถามพี่เจสไปแบบนั้น ก็จะดูว่าถ้าเวลาเจอคำถามกับตัวเองแล้ว พี่เจสจะตอบยังงัย
" ค้าบ พี่ชอบมะนาว " คำตอบสั้นๆคับ ผมหันหน้าควับมามองหน้าพี่เจสทันทีทันใด เพราะตกใจคำตอบที่พี่เจสมีให้ พูดเล่นละมั้ง ก็ผมถามจบคำ พี่เจสตอบอย่างทันทีเลยอ่ะคับ ทั้งที่ตายังคงจ้องไปบนถนนข้างหน้า
" พี่ชอบ มะนาวจริงๆนะครับ .... " พี่เจสยืนยันคำตอบเดิม โดยที่ผมยังไม่ได้ถามซํ้าใหม่เลยด้วยซํ้า
" แล้วมะนาวล่ะคับ ชอบพี่หรือเปล่า ยังไม่ได้ตอบคำถามพี่เลย " พี่เจสหันมาถามผมบ้าง ผมยังไม่ทันได้ตอบ พี่เจสก็หันหน้ากลับไปมองถนน แล้วอยู่ๆก็เลี้ยวรถไปอีกช่องทางหนึง ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าพี่เจสจะขับรถไปไหน ทางที่ผมไม่เคยมาเลย ผมหันกลับไปมองหน้าพี่เจส แล้วถาม
" พี่เจส จะขับรถไปไหนอ่ะคับ พี่ก้องไม่เคยพามะนาวไปทางนี้เลยคับ " ผมถาม แต่สีหน้าเปลี่ยนไปทันทีที่ผมพูดจบ ผมงงอ่ะคับ
" ชอบมันมากนักเหรอ ไอ้ก้องน่ะต้องไปกล่าวถึงมันด้วย ไม่ชอบ... " พี่เจสพูดจบผมก็รู้ทันที นายตัวดีขี้หึงจิงๆ ขนาดผมยังไม่ได้บอกว่าชอบพี่เลยนะ
" ตอบได้แล้ว ว่ามะนาวชอบพี่หรือป่าว ... " อยู่ๆพี่เจสก็กลับมาถามผมอีกครั้ง ผมก็เงียบไปพักนึง ก็ต้องคิดอ่ะคับว่าตกลงแล้วผมชอบพี่เจสจิงๆใช่มั้ย แล้วผมก็รู้คำตอบดี
" คับ " ผมตอบเสียงเบาเบา ก็ผมอายจนทำอะไรไม่ถูกแล้วคับ ก็เวลาบอกชอบใครนี่จะให้พูดง่ายๆ เหมือนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ที่พูดอย่างสบายๆได้ยังงัยเล่าคับ
" ตอบว่างัยซิ พี่ไม่ได้ยิน... " เสียงพี่เจสบอกให้ผมพูดอีกครั้ง เฮ้อ....ยิ่งพูดยากๆอยู่
" คับ " ผมตอบให้พี่เจสได้ยินดังกว่าเดิม ไหนๆก็บอกไปทีแล้วนี่ จะบอกอีกสักทีก็คงไม่อายไปกว่านี้แล้ว
" คับอะไรเล่า ไม่รู้เรื่องเลย... " พี่เจสแกล้งผมอีก
" ก็คับ...มะนาวก็ชอบพี่เจสคับ.. " ผมกล้าพูดมากขึ้น เพราะถ้าไม่พูดให้ชัดเจนกว่านี้อีก ผมก็คงโดนให้ตอบอยู่นั่นแหละ แล้วตัดสินใจตอบไปแล้ว จะมีปัญหาอะไรรออยู่ข้างหน้าอีกหรือเปล่านะ...มีแน่นอน เดี๋ยวค่อยคิดแล้วกัน
" จิงนะ " พี่เจสพูดจบ ก็หันมามองผม
" จิงๆค้าบ " ผมยํ้าคำตอบเดิม พี่เจสฟังจบก็ยิ้มให้ผม ผมอยากได้รอยยิ้มแบบนี้มานานแล้ว แล้วผมก็ยิ้มให้พี่เจส
ผมกลับมามองดูถนนเบื้องหน้า รถหลากหลายวิ่งกันยั้วเยี้ยไปหมด เหมือนมดเลย ผมคิดตอนนี้ผมรู้สึกมีความสุขมาก ปัญหาอะไรก็ปล่อยมันไปก่อน ผมต้องดูอีกทีว่าจะเป็นยังงัย กับเรื่องพี่ก้อง ตอนนี้คิดไปก็ปวดหัว แต่ก็อดคิดไม่ได้ ถ้าพี่ก้องรู้ จะเป็นยังงัยนะ เฮ้อ...ปวดหัว..ปวดหัว..แล้วอยู่ๆ ผมก็ รู้สึกหนาว อากาศเย็นจนผมตัวสั่น เสื้อผ้าที่เปียกจนชื้นบนตัวผมทำให้รู้สึกหนาว จนเหมือนจะเป็นไข้ ผมเอามือกอดอก นั่งตัวลีบอยู่บนเบาะรถ เห็นพี่เจสเหลือบตามองผม การจราจรภายนอกก็ติดขัดมากอีกแล้ว จนรถขยับเขยื้อนไม่ได้ พี่เจสเห็นผมนั่งตัวสั่น ปากสั่น พี่เจส ก็ถามผม
" น้องมะนาวครับ ...หนาวหรือครับ เป็นอะไรหรือเปล่า ... " พี่เจสถามผม พร้อมเอามือมาอังที่หน้าผาก ผมมองที่หน้าพี่เจส ก็เห็นถึงความห่วงใย
" ...คะ..อับ... " ผมเสียงสั่น ตอนนั้นผมรู้สึกหนาวมากๆ หนาวไปจนถึงกระดูก ผมตัวสั่น ฟันกระทบกันดัง กึก..กึก...เอามือยกขึ้นกอดอกแน่น ผมคงไข้กลับ ก็ยังไม่ทันหายดีเลยมาเจอฝนอีก ร่างกายเลยรับไม่ทัน แล้วพี่เจสก็เบาแอร์ในรถเป็นเบาสุด
พี่เจส หันไปมองรถด้านหน้า ก็เห็นว่ายังไม่ขยับไปไหนเลย พี่เจสหยิบร่ม แล้วเปืดประตูรถออกไป แล้วก็กางร่ม พี่เจส หายไปสักพัก ผมได้ยินเสียง " กึก " ที่ด้านหลังของรถ แล้วพี่เจสก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับหุบร่ม พี่เจส เอาร่มหย่อนลงตรงข้างหลังเบาะ ผมเห็นในมือพี่เจส มีเสื้อคลุมตัวใหญ่อยู่ตัวนึง พี่เจสหยิบเสื้อมากางออก แล้วก็เอามาคลุมบนตัวของผม พอพี่เจสทำเสร็จ ก็ค้อมตัวลงมาที่ตัวผมแล้วเอื้อมมือไปปรับเบาะให้เอนลงจนสุด แล้วพี่เจสก็จับผมให้นอนลงไป แล้วเอามือมาจัดเสื้อคลุมให้มิดชิด เมื่อเสร็จแล้วก็หันมามองหน้าผม แล้วพี่เจสก็พูดกับผม
" น้องมะนาว..มีไข้ น้องนอนก่อนนะครับ เดี๋ยวถึงบ้านแล้วพี่จะเรียก..นะครับ " เสียงพี่เจสพูดกับผมฟังดูนุ่มนวลมาก ผมก็พยักหน้าแทนคำตอบ ผมเริ่มปวดหัวแล้ว ผมคงจะป่วยจิงๆนั่นแหละ ผมก็หลับตา แล้วรู้สึกว่ามีมือมากุมมือผมอยู่ ผมก็ลืมตาขึ้นมองไปที่มือของผมที่ถูกพี่เจสกุมมันอยู่ ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ไหลมาจากมือพี่เจสมาสู่มือของผม ผมหลับตาลง แล้วก็นอนหลับไปทั้งอย่างนั้น
...
จบบทที่ 18
ขอบคุณค้าบพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ทุกคนที่ติดตามอ่านมาตลอด และมาคอยให้กำลังใจมะนาว มีความสุขมากนะคับที่มีคนตามอ่าน และ
มะนาวก็มีความสุขมากที่ได้เขียนเรื่องนี้ อย่างน้อยมันก็เป็นความทรงจำที่ มะนาวไม่เคยลืม ตัวโตมานอ่านก็มีความสุขนะ ทุกเรื่องที่เขียนออกมา
นายตัวโตรู้เรื่องหมดนะ เพราะมะนาวเคยบอกนายตัวโตหมดแล้ว เลยไม่มีปัญหาอะไร เข้าใจกันคับ...ตัวโตก็ฝากขอบคุณทุกคนนะคับที่มาอ่านเรื่องของมะนาว ติดตามต่อไปนะคับ เอ๊ะ......นายตัวโตออกมาแล้วยังน้าาาา...ปล่อยให้คนอ่านสับสนไปก่อนอ่ะคับ.....( โป๊ก...โดนตัวโตมานเขกหัวเอา อ่ะคับ โทษฐานที่ชอบแกล้งคนอ่าน...5555..... )...............
รักทุกคนมากมายค้าบบ...........มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบ......
...
-
ตกลงตัวโตนี่ เจสใชป่ะ ?? :give2: :give2: :give2:
:kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
ตัวโต เขกเยอะๆเลย ชอบแกล้งดีนัก :pigangry2:
-
เขกมะนาวให้หัวปูดไปเลยครับตัวโตเเล้วก็ลงโทษซะ อิๆ :haun1:
-
ขอเดาว่า ตัวโตคือเจสด้วยคน :5555: :5555: จากประโยคนี้ ตัวโตมานอ่านก็มีความสุขนะ
ชอบจัง บอกรักกันในรถตอนฝนตก :-[ :-[ :-[
-
ก่อนที่น้องมะนาวจะโดนตัวโตเขกหัว
คงจะโดนพี่เขกก่อนละ :pigangry2:
โทษฐานที่ทำให้พี่สับสน
ล้อเล่น :yeb:
ใครจะไปทำร้ายน้องมะนาวได้ลงคอ :give2:
แถมถ้าพี่ทำจริง คงโดนคนแถวนี้สหบาทาแน่ๆ :o
-
แน่ใจนะ ว่าแค่เขกหัว :haun5:
ขอเดาว่าเป็นพี่เจสครับ แต่ไม่รู้ว่าถูกรึป่าว
แล้วพี่ปะแป้งล่ะ หายไปไหนซะแล้ว
เอ๊ รึจะเป็นคนเดียวกันกับพี่เจสน๊าาาา :give2:
-
ตัวโตเหรอ....... เอิ๊กๆๆๆ (หัวเราะกลบเกลื่อน)คือเดาม่ายถูกนั่นเอง :laugh5: :laugh5: :laugh5:
บอกมาเลยดีกั่วพี่จายร้อนน้องเอ๋ย :dont2:
-
อิจฉาๆๆๆ ทำไมมะนาวมีแต่คนมารุมรักเนี่ย
ตอนแรกผมนึกว่าพี่เจสชอบพี่ก้องซะอีก เหอๆๆ
แล้วพี่ก้องคนดีของผมจะทำไงล่ะคับ
มาต่อไวๆคับ ลุ้นๆๆๆ
-
ตอบค้าบ.....
Lucifer - ( ตกลงตัวโตนี่ เจสใชป่ะ ? ).........ใช่หรือป่าวน้า...อยากรู้ก็ต้องตามอ่านต่อซิค้าบ...ฮ่าฮ่า...
...
max - ( ตัวโต เขกเยอะๆเลย ชอบแกล้งดีนัก ).........อารายอ่ะ ตัวโตม่ายเขกแล้วค้าบ เดี๋ยวนี้ทำอย่างอื่นแทนค้าบ...อิอิ...
...
jammy - ( เขกมะนาวให้หัวปูดไปเลยครับตัวโตเเล้วก็ลงโทษซะ อิๆ )..........ตัวโตลงโทษมะนาวบ่อยค้าบ ลงโทษด้วยความร้ากอ่ะ....
...
shell - ( ขอเดาว่า ตัวโตคือเจสด้วยคน จากประโยคนี้ ตัวโตมานอ่านก็มีความสุขนะ ชอบจัง บอกรักกันในรถตอนฝนตก )....อ่ะนะจ้องจับผิดกันจังเลยอ่ะ....เดากันไป อยากรู้ก็ต้องรออ่านไปเรื่อยๆสิค้าบ....
...
krappom - ( ก่อนที่น้องมะนาวจะโดนตัวโตเขกหัว คงจะโดนพี่เขกก่อนละ โทษฐานที่ทำให้พี่สับสน....ล้อเล่น..ใครจะไปทำร้ายน้องมะนาวได้ลงคอ...แถมถ้าพี่ทำจริง คงโดนคนแถวนี้สหบาทาแน่ๆ ).......อ้าาาาาา...มีแต่คนมารุมมะนาวอ่ะ..ช่วยด้วยค้าบบบ.....
...
meemewkewkaw - ( แน่ใจนะ ว่าแค่เขกหัว ขอเดาว่าเป็นพี่เจสครับ แต่ไม่รู้ว่าถูกรึป่าว แล้วพี่ปะแป้งล่ะ หายไปไหนซะแล้ว เอ๊ รึจะเป็นคนเดียว
กันกับพี่เจสน๊าาาา )..........เขกหัวอย่างเดียวค้าบ เอ๊ะ หรือว่าอย่างอื่นด้วยน้า...อิอิ...
...
~๐แน๋วแน๋ว๐~ - ( ตัวโตเหรอ....... เอิ๊กๆๆๆ (หัวเราะกลบเกลื่อน)คือเดาม่ายถูกนั่นเอง บอกมาเลยดีกั่วพี่จายร้อนน้องเอ๋ย ).....ค้าบเดาต่อไปน้า....
...
FlukeHub - ( อิจฉาๆๆๆ ทำไมมะนาวมีแต่คนมารุมรักเนี่ย ตอนแรกผมนึกว่าพี่เจสชอบพี่ก้องซะอีก เหอๆๆแล้วพี่ก้องคนดีของผมจะทำไงล่ะคับมาต่อไวๆคับ ลุ้นๆๆๆ ).............ค้าบก็มะนาวน่ารักนี่ค้าบก็เลยมีคนมารุมรักอ่ะ...แหวะ...ตัวเอง....
...
ขอบคุณมากค้าบที่เข้ามารีให้มะนาว แล้วที่เข้ามาอ่านทุกคนค้าบ.....รักน้า.......มะนาวคร้าบบบบบบบบบบบบบบผม..............
...
-
รออยู่เหมือนกันนะ ต่อไวไว จะได้รู้ว่าใครคือตัวโต :5555: :5555: :5555:
-
:kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
ไม่คิดว่าจะเดาพลาดนะ .... แต่ก็ไม่แน่ :fox2:
รึว่าพี่ก้องล่ะ ??? :haun5: :haun5: :haun5:
-
สงสัยต้องเรียกโคนันใครคือตัวโตที่กล่าวถึง
เป็นใครกันน้า ...
-
เชียร์ให้เจสเป็นตัวโตด้วยคน :ped149:
-
ไม่อยู่หลายวัน....ตามมาอ่านแล้วคราบ.... :loveu: :loveu:
.......ในที่สุดไอ้พี่เจส (หรือนายตัวโตหว่า)..........ก็มีบทกะเขาซะที.... : 222222: : 222222:
-
:give2: ตัวโตอย่างเดียวเองเหรอจ๊ะ :kikkik:
-
เอาตอนใหม่มาฝากค้าบ......
..........................................................................................
บทที่ 19
" มะนาว...น้องมะนาว... " ผมเหมือนได้ยินเสียงเรียกดังมาจากไหนสักแห่ง
" อือ...อือ... " ผมส่งเสียงได้แค่นั้น แล้วผมก็หลับลงไปอีก
" มะนาว มะนาวทานยาก่อนครับ... " เสียงเรียกชื่อผมดังมาจากที่ไหนก็ไม่รู้อีกครั้ง
" อือ...อือ... " ผมส่งเสียงเบาๆ แต่ตายังคงปิดสนิท
" มะนาว..คนดีของพี่...ลุกก่อนนะครับ...ทานยานิดนึง... " เสียงพูดอย่างอ่อนโยนดังอยู่ข้างหูผม พร้อมกับที่มีมือมาจับผมพยุงลุกขึ้นนั่ง ผมพยายามลืมตามอง เห็นพี่เจสอยู่ใกล้ๆ
" คับ... " ผมอ้าปาก เมื่อพี่เจสหยิบยาเม็ดสีสวย มาจ่อตรงบริเวณปาก แล้วพี่เจสก็เอาเม็ดยาใส่มาในปากของผม
" ครับ อย่างนั้นแหละครับ เก่งจัง " พี่เจสพูด เมื่อเห็นผมทำหน้าเบ๊ หลังจากที่ผมพยายามกลืนยาลงไปแล้ว
" นํ้าครับ...ดีครับ... " พี่เจสส่งแก้วนํ้ามาจ่อที่ปาก แล้วบอกให้ผมดื่ม
" เรียบร้อยแล้วครับ นอนนะครับ " พี่เจสประคองผมให้เอนตัวลงไปนอน ผมมองหน้าพี่เจส แล้วเอื้อมมือไปจับแขนพี่เจสไว้ พร้อมกับพูดเสียงแผ่วเบา
" พี่อย่าทิ้งมะนาวไปไหนนะค้าบ... " ผมพูดจบ เห็นพี่เจสยิ้มให้ พี่เจสเอามือมาแกะมือของผมออกจากแขนพี่เจส แล้วพี่เจสก็มาจับมือผมแล้วบีบ เบาเบา แทน
" พี่ไม่ทิ้งมะนาวไปไหนหรอกครับ " พี่เจสพูดกับผม
" นอนนะครับ...คนดี... " พี่เจสยิ้มให้ผม และก้มหน้าลงมาจูบที่หน้าผากของผม ผมก็พยายามยิ้มตอบ ผมค่อยๆหลับตาลงช้าๆ และสักพักผมก็หลับไปในที่สุด
...
คืนนั้นผมเคลิ้มหลับเคลิ้มตื่นเหมือนได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น และก็ได้ยินเสียงพี่เจสคุยอะไรกับใครไม่รู้ สักพักก็มีมือมาแตะที่หน้าผากผมอีก แล้วผมก็ถูกถอดเสื้อผ้าออก เช็ดตามเนื้อตามตัว เช็ดหน้า ผมรู้สึกสบายตัวขึ้น แล้วผมก็นอนหลับไปอีกจนกระทั่งตอนเช้า
ผมตื่นขึ้นมาก็รู้สึกตัวว่า อาการไข้หายไปแล้ว ไม่มีอาการปวดหัวหลงเหลืออีก แต่ยังมีอาการอ่อนเพลียอยู่ ผมลุกขึ้นนั่ง แล้วมองไปรอบๆห้องรู้สึกแปลกตา กว่าที่เคย ผมคิดว่าที่นี่ห้องใคร
แล้วพยายามนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ผมยืนคอยรถ แล้วฝนก็ตกลงมา รถวิ่งผ่านนํ้าที่ขังบนพื้นถนนกระเด็นมาเลอะเสื้อผ้าของผม พี่เจสขับรถมาจอดรับผมขึ้นรถ แล้วผมก็รู้สึกไม่สบาย หลับไป แล้วต่อจากนั้น... ที่นี่ก็ บ้านพี่เจสน่ะสิ
ผมก้มมองตัวเอง ชุดนักศึกษาที่ผมใส่อยู่ตอนนี้มันกลายเป็นชุดนอนตัวหลวมโครก ผมนึกแล้วก็ยิ้มให้ตัวเอง นึกไปถึงเรื่องเมื่อไม่กี่วันก่อน พี่ก้องก็เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผม ไม่สิไม่ได้ใส่ให้ผมตะหาก แล้วต่อมาก็ ไอ้เป้ง มันก็จับผมแก้ผ้าอีก นี่เมื่อคืนก็พี่เจส เห็นของมะนาวหมดทุกคน ผมซึ่งไม่เคยให้ใครเห็นเนื้อตัวมาตลอด แต่แค่ภายในอาทิตย์เดียว มีคนมาเห็นเนื้อตัวผมตอนไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยตั้ง สามคน แล้วจะมีใครเป็นเหมือนผมบ้างมั้ย
ผมก็มองหาเจ้าของห้องก็ไม่พบ พี่เจสไปไหนนะ ระหว่างที่นั่งคอยผมก็นึกถึงพี่เจส ตอนที่ผมเจอพี่เจสครั้งแรก พี่เจสก็ทำหน้าบึ้งใส่ผม มันเป็นเพราะอะไร แล้วทุกๆครั้งทีเจอกันก็เป็นเหมือนเดิม หน้าบึ้งตลอด เดี๋ยวถ้าพี่เจสเข้ามาผมก็จะต้องถามดูให้รู้เรื่องให้ได้ ผมคิดในใจ เวลาผ่านไปสักครู่ พี่เจสก็เดินเข้ามาพร้อมกับข้าวต้มร้อนๆ กลิ่นหอมน่ากินมาก
" อ้าว น้องมะนาวตื่นแล้วหรือครับ " พี่เจสถามผม
" ตื่นแล้วครับพี่ ถ้าไม่ตื่นแล้วจะมานั่งมองพี่อยู่ได้ยังงัยล่ะคับ " ผมพูดกวนๆใส่พี่เจส เห็นพี่เขาพูดดีหน่อยก็กล้าเชียวนะ ไอ้มะนาว
" เอ๊ะ ถ้าพูดจาได้แบบนี้ก็แสดงว่าหายดีแล้ว พี่คงไม่ต้องมาดูแลแล้วล่ะสิ " พี่เจสพูดยิ้มๆ แต่หน้าเริ่มจะเจ้าเล่ห์ พี่เจสวางข้าวต้มลงที่โต๊ะข้างที่นอน แล้วก็นั่งลงบนเตียงข้างผม
" ยังไม่หายซักหน่อยนึง..." ผมพูดอ้อนๆ
" ไหนดูซิว่า ยังมีไข้อยู่อีกหรือเปล่า " พี่เจสยกมือขึ้นมาแตะที่หน้าผากของผม แล้วถามผมว่า
" มะนาวยังปวดหัวอยู่อีกหรือเปล่าครับ " พี่ถามผม
" ไม่แล้วคับ " ผมพูดพร้อมกับสั่นหัว พี่เจสมองผมแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์อีกแล้ว จะมาไม้ไหนอีกเนี่ย ผมคิดในใจ
" น้องมะนาว นั่นมันอะไรน่ะครับ .. " พี่เจสพูดพร้อมกับชี้มือไปที่ด้านหลังของผม ผมก็หันไปมองตามที่พี่เจสชี้ให้ดู ผมก็มองหาว่าเป็นอะไรที่พี่เจสบอก แต่มองหายังงัยก็ไม่เจอ ปากก็ถาม ตาก็มองหาไปด้วย
" พี่เจสอะไรอ่ะคับ มะนาวหาไม่เจอ " ผมพูดแล้วหันกลับไปมองพี่เจสว่าชี้มือไปที่ตรงไหนกันแน่
" อุ้ย ...พี่เจส... " พี่เจสตั้งท่ารอที่จะจูบผมอยู่แล้ว พอจังหวะที่ผมหันหน้ามาก็ปะทะกับปากของพี่เจสเต็มๆเลยคับ ผมตกใจพยายามจะหันหน้ากลับ แต่พี่เจสเอามือมาจับหน้าผมไว้ให้อยู่เฉยๆ แล้วพี่ก็จูบผม ตอนแรกพี่เจสก็จูบผมอย่างหนักหน่วง แล้วพอผมไม่ต่อต้าน พี่เจสก็เปลี่ยนเป็น อ่อนหวานจนผมจะต้านทานใจตัวเองไม่ไหวแล้ว
" อืม...อืม... " ผมยกมือขึ้นโอบรอบคอของพี่เจส ใจผมหลุดลอยไปไหนต่อไหนแล้ว
พี่เจสดันผมให้นอนลงไป แล้วพี่ก็ขึ้นมาทับตัวผมไว้ พี่เจสจูบปากผมอยู่นานมากแล้วพี่เจสก็................
...
จบบทที่ 19
ขอบคุณมากค้าบบบบ...แฮะ..แฮะ...ก็มะนาวบอกแล้วงัยคับว่า เป็นอาทิตย์ที่ วุ่นวายสับสนมากที่สุดอาทิตย์หนึ่ง ในชีวิตของมะนาว ตอนแรก มะนาวมาคิดดูนะว่า มะนาวเหมือนเป็นคนใจง่ายจังเลยที่ภายในอาทิตย์เดียว โดนผู้ชายจูบไปถึง สามคน แต่ว่ามะนาวไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มก่อนเลยนะ พวก สามคนนั้นเป็นฝ่ายเริ่มก่อนทั้งนั้นเลย แต่ถ้ามีใครมาถามว่าชอบจูบของใครมากที่สุดในตอนนั้น มะนาวตอบตามความรู้สึกของตัวเองว่าเป็น ( ม่ายบอกค้าบ )
เดาเองจิ ...อิอิ....
แล้วถ้ามีใครถามมะนาวว่า ...แล้วตอนนี้ล่ะชอบของใครมากที่สุด ก็ตอบอย่างไม่ต้องคิดเลยว่า...นายตัวโต...ยังงัยล่ะค้าบ
มะนาวรักทุกคนนะค้าบ..........มะนาวเองคร้าบบบบผม
-
พี่เจสตั้งท่ารอที่จะจูบผมอยู่แล้ว พอจังหวะที่ผมหันหน้ามาก็ปะทะกับปากของพี่เจสเต็มๆเลยคับ
:loveu: :loveu: :loveu:.
มุขแบบนี้ยังมีคนใช้อยู่อีกเนอะ :laugh5: :laugh5:
-
น้องมะนาวอ่า มาปล่อยให้จิ้นต่อเองอย่างนี้ม่ายดีนา.. :pighaun: ได้โปรดๆๆๆๆ มาต่อเถอะ ซีนสะมะคัญซะด้วยจิ :dont2:
-
หูยๆๆ สัปดาเดียว ล่อไปถึง3คน อิจฉาตาร้อนนนนนนนนนนนนนน :haun4:
-
พี่เจสดันผมให้นอนลงไป แล้วพี่ก็ขึ้นมาทับตัวผมไว้ พี่เจสจูบปากผมอยู่นานมากแล้วพี่เจสก็................
ก็...
ก็...
ก็อะไรอ่ะ :serius2: :serius2: :serius2:
อยากรู้ๆ :interest:
-
:o โอ้ว!!~ ก็อด :o อะไรกันนี่
มะนาวๆๆๆ เกินไปแล้ว ทำแบบนี้มันค้างนะคร้าบบบ
ต่อด่วนๆๆๆ ผมจิ้นไปไกลแว้ววว
-
ค้างอ่า โดนทำไรมาต่อเร็วๆนะครับ :รักจัง11:
-
น้องมะนาวมาเล่าต่อให้จบ :pigangry2: ไม่งั้นตัวตงตัวโตก็ช่วยไม่ได้นะ :pigangry2:
มันค้างงงงงงงงง :haun4: :haun4: :haun4:
-
:o ตัดจบเฉยเลยอ่ะ
อ๊า :serius2: อยากอ่านต่ออ่ะ ไม่อยากจิ้น เด๋วจิ้นเกินกว่าเหตุ :kikkik: :kikkik:
-
กองเซ็นเซอร์ปล่อยผ่านแล้วครับคุณมะนาว
โปรดเล่ารายละเอียดด้วย :haun1:
-
เราหายไปหลายวัน
กลับมาอ่านอีกที หัวใจจะ Y
:laugh3:
-
ต่อด่วย.... :haun4: :haun4:...ไม่อยากจิ้นต่อ... :laugh5: :laugh5:
-
ตอบรีพลายค้าบบบ......
..........................................................................
shell - ( พี่เจสตั้งท่ารอที่จะจูบผมอยู่แล้ว พอจังหวะที่ผมหันหน้ามาก็ปะทะกับปากของพี่เจสเต็มๆเลยคับ มุขแบบนี้ยังมีคนใช้อยู่อีกเนอะ )...มุขแบบนี้ยังมีใครใช้อีกหรือป่าว มะนาวไม่รู้อ่ะ ่เห็นพี่เค้าใช้ทีไรได้ผลทู๊กทีเลยอ่ะ...โดนจังๆเลยอ่ะค้าบบบบ....
............................................
~๐แน๋วแน๋ว๐~ - (น้องมะนาวอ่า มาปล่อยให้จิ้นต่อเองอย่างนี้ม่ายดีนา.. ได้โปรดๆๆๆๆ มาต่อเถอะ ซีนสะมะคัญซะด้วยจิ ).....ค้าบ คืนนี้จาต่อให้อ่ะค้าบ...
............................................
max - ( หูยๆๆ สัปดาเดียว ล่อไปถึง3คน อิจฉาตาร้อนนนนนนนนนนนนนน ).........อ่ะนะ อย่าอิจฉามะนาวเลยค้าบ เรื่องจิงมะนาวไม่หนุกเลยอ่ะ...คิดไม่ออก ตัดสินใจไม่ถูกคับ...
.............................................
krappom - ( พี่เจสดันผมให้นอนลงไป แล้วพี่ก็ขึ้นมาทับตัวผมไว้ พี่เจสจูบปากผมอยู่นานมากแล้วพี่เจสก็..ก็..ก็...ก็อะไรอ่ะ ไม่ยอมๆ อยากรู้ๆ )..ก็....ม่ายรู้จิค้าบ ต้องตามอ่านต่อค้าบ เดี๋ยวก็รู้เองคับ....
..............................................
FlukeHub - ( โอ้ว!!~ ก็อด อะไรกันนี่ มะนาวๆๆๆ เกินไปแล้ว ทำแบบนี้มันค้างนะคร้าบบบ ต่อด่วนๆๆๆ ผมจิ้นไปไกลแว้ววว )....คับ...อย่าเพิ่งจิ้นจิค้าบ....รออ่านก่อนน้าาาา.....อิอิ....
................................................
jammy - ( ค้างอ่า โดนทำไรมาต่อเร็วๆนะครับ )..........คับ...เดี๋ยวต่อให้คับ....
...................................................
Bosatlas - ( น้องมะนาวมาเล่าต่อให้จบ ไม่งั้นตัวตงตัวโตก็ช่วยไม่ได้นะ มันค้างงงงงงงงง )............อารายค้างอ่ะคับ...มะนาวม่ายรุอ่ะ....5555....
.................................................
Lucifer - ( ตัดจบเฉยเลยอ่ะ อ๊า ไม่ยอมๆ อยากอ่านต่ออ่ะ ไม่อยากจิ้น เด๋วจิ้นเกินกว่าเหตุ หึหึ หึหึ ).........ค้าบ...เดี๋ยวลงให้ค้าบ...
.................................................
nanao - ( กองเซ็นเซอร์ปล่อยผ่านแล้วครับคุณมะนาว โปรดเล่ารายละเอียดด้วย )...........กองเซ็นเซอร์ปล่อยผ่านแล้วเหรอค้าบ...เฮ้อ...โล่งอก....
................................................
tsuyu - ( เราหายไปหลายวัน กลับมาอ่านอีกที หัวใจจะ Y )..........ค้าบ มะนาวแย่จัง ที่ทำให้ หัวใจจะ Y อ่ะคับ...รักษาสุขภาพนะค้าบ...หัวใจจะได้แข็งแรงอ่ะคับ....อิอิ..........
..................................................
][GobGab][ - ( ต่อด่วย.... ไม่อยากจิ้นต่อ... ).......ค้าบ รอคืนนี้น้า.....กะลังตรวจเรื่องอยู่อ่ะคับ.......
................................................................................................
ขอบคุณมากค้าบที่เข้ามารีพลายให้มะนาว และที่เข้ามาอ่านด้วยคับ...ติดตามเรื่องของมะนาวต่อนะค้าบ...
รักมากมายค้าบ....มะนาวเองคร้าบบบบบผม.............
................................................................................................
-
อาทิตย์เดียวหวิดเสียตัวให้คน 3 คน :interest:
น่าอิจฉาเนอะ ถ้าเป็นผมนะ พ่อจะไม่ปล่อยให้รอดเลยซักคน :laugh5:
:pighaun:
-
ยังมะมาต่ออีกเหรอ :เฮ้อ:
-
ซะงั้นน่ะ เล่นกันแบบนี้เลยหรอ มันค้างอ่ะ :serius2:
มาต่อเร็วๆนะ ขอแบบละเอียดๆเลยนะคะ :loveu:
-
เอาตอนใหม่มาฝากค้าบ...
..............................................................................................
บทที่ 20
พี่เจสจูบปากผมอยู่นานมาก แล้วจู่ๆ พี่เจสก็ถอนปากออกจากปากผม... ผมก็มองปากของพี่เจส ผมรู้สึกเสียดายอย่างมาก พี่เจสก็คงจะเหมือนกัน ผมเห็นพี่เจสสูดลมหายใจอย่างแรง แล้วก็ยิ้มให้ผม แล้วก็เอามือมาลูบหัวผม
" เอ้า..มองอยู่นั่นแหละ กินข้าวต้มได้แล้ว เดี๋ยวเย็นหมดนะครับ " พี่เจสพูดจบก็จับผมให้ลุกขึ้นนั่ง
" อะไรอ่ะ...พี่เจสแกล้งมะนาวอ่ะ...แกล้งอย่างนี้ได้ยังงัยล่ะคับ...อุ้ย..." ผมหลุดปากพูดอะไรออกไปอ่ะ
" แน่ะ...ติดใจจูบของพี่เหรอ..." พี่เจสแหย่ผม
" อ่ะ...ป่าวซะหน่อย...ไม่ได้ติดใจหรอก พี่เจสขี้ตู่เอาเอง..." ผมพูดอย่างเขินๆ
" งั้นมาต่ออีกทีดีไหม..." พี่เจสพูดจบก็หันมาเอามือจับแขนผม
" ไม่เอาแล้วอ่ะ...พี่เจสอ่ะ แกล้งมะนาวอยู่ได้..." ผมบอกแล้วดันแขนพี่เจสออก ก็มันอายอ่ะจิ
" น่านะ...จูบอีกที...นะ..นะ..." พี่เจสแหย่ผมอีก
" ไม่เอาแล้ว...ตอนนี้มะนาวหิวแล้วค้าบ..." ผมพูดเมื่อหันไปเห็นชามข้าวต้มวางอยู่
" มะนาวจะกินเองหรือจะให้พี่ป้อนให้ครับ " พี่เจสถามผมเมื่อเห็นผมบอกว่าหิว
" .................... " เงียบ ผมไม่ตอบคับ แกล้งพี่เจสมั่งคับ
" เงียบอย่างนี้ หรือจะให้พี่จูบอีก...แต่ถ้าจูบพี่ไม่รับประกันนะว่าจะหยุดแค่นั้น... " พี่พูดจบก็ทำสีหน้าเจ้าเล่ห์มาขู่ผม
" แบร่... " ผมแลบลิ้นใส่พี่ไปทีนึง
" ไม่ต้องมาขู่เลย...คิดเหรอว่ามะนาวจะกลัวอ่ะ...ไม่มีทาง ... " อ้าวไอ้มะนาวพูดอะไรออกไปอ่ะมึง ผมแย้งในใจ
" ทำเป็นเก่งนักนะเราน่ะ... " พี่เจสมองผมแล้วก็ขำ กับท่าทีของผม
" ก็เก่งจิงๆอ่ะ... " ไอ้มะนาวนี่มึงยังไม่หายซ่าอยู่อีกเหรอวะ เดี๋ยวพอเค้าทำจิงๆ ล่ะก็จะมานั่งร้องไห้ขี้มูกโป่ง
" พอแล้ว...พอแล้ว...รู้ว่าเก่ง ฝากค้างไว้ก่อนนะ แล้วจะมาต่อ...555...กินได้แล้ว... " ไอพี่เจสมานหัวเราะใส่ผมอ่ะ...
" พี่ป้อนมะนาวนะค้าบ... " ผมอ้อนพี่เจส แล้วก็ยิ้มให้ตาหยีเลยคับ พี่เจสก็เอามือมายีหัวผมเล่น
" ก็ได้ครับ " พี่เจสยอมป้อนข้าวต้มให้ผมกิน พี่เจสเอาช้อนตักข้าวต้มตรงขอบชามซึ่งจะไม่ค่อยร้อนแล้ว เอามาจ่อตรงปากของผม ผมเห็นก็อ้าปากออกเพื่อจะให้พี่เจสตักเข้าปาก แต่พี่เจสเอาช้อนข้าวหนีผมให้ผมอ้าปากเก้ออ่ะคับ พี่เจสหัวเราะใหญ่ที่แกล้งผมได้
" ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..... " เสียงพี่เจสหัวเราะ
" พี่เจสอ่ะคับ...แกล้งมะนาวอีกแล้ว มะนาวไม่กินแล้ว ... " ผมงอนที่ถูกพี่เจสแกล้ง งอน งอน...
" โอ๋...โอ๋...พี่ไม่แกล้งแล้วก็ได้..นะ..นะ...มานี่นะ เดี๋ยวพี่ป้อนให้จริงๆแล้ว...อย่างอนนะครับ..." พี่เจสพูดจบก็ตักข้าวมาจ่อที่ปากผมแล้วก็บอกให้ผมอ้าปากหน่อย....ผมก็อ้าปากอีกครั้ง...แล้วครั้งนี้ก็เหมือนเดิมอีก พี่เจสยกช้อนหนีผมอีกครั้ง แล้วก็นั่งหัวเราะผมอีก ทีนี้ผมงอนจริงๆนะ
" พี่เจสแกล้งมะนาวอีกแล้ว ไม่กินแล้ว ทีนี้ไม่กินจริงๆด้วย " ผมพูดแล้วล้มตัวลงนอนต่อ แล้วหันหน้าหนี
" โอ๋...โอ๋...ขอโทษครับ พี่ไม่แกล้งแล้วครับ จริงๆนะครับ...พี่สัญญา...มะนาวลุกขึ้นมากินข้าวนะครับ... " พี่เจสง้อผมคับ เมื่อเห็นว่าผมโกรธจริงๆ
" ไม่กินแล้ว มะนาวไม่เชื่อพี่เจสแล้วคับ พี่เจสชอบแกล้งมะนาว... " ผมบอกพี่เจสทั้งๆที่ยังไม่หันหน้ามามองด้วยซํ้า ดีสมนํ้าหน้าต้องแกล้งเสียให้เข็ด...ชิ...อยากมาแกล้งเราก่อนนี่
" นะครับ ...นะครับ... " พี่เจสหยุดพูดแป๊บนึง
" ก็ได้ ไม่ยอมกินข้าวใช่มั้ย " พี่เจสพูดจบก็ล้มตัวลงมากอดผมแน่นแล้วก็ก้มหน้าลงมาจูบผมรวดเร็ว ผมตกใจก็เลยดิ้นหนี แต่ก็ไม่เป็นผล ทำไมผมไม่ตัวสูงกว่านี้นะ ตัวเล็กอย่างนี้สู้ใครก็ไม่ได้สักคน พี่เจสยิ่งกอดผมแน่นเข้าไปอีก แต่ที่จริงก็ชอบอ่ะคับ....
" เป็นงัยล่ะทีนี้ งอนเก่งดีนัก อยากให้พี่จูบใช่มั้ยล่ะครับ ... " พี่เจสพูดจบก็ระดมจูบผมใหญ่เลยคับ
" อืม...อืม... " ผมเริ่มเคลิ้มกับรสจูบนั้น...และเริ่มตอบสนองต่อพี่เจส
ผมเอามือเลื่อนขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เค้า สำหรับผมพี่เจสเหมือนมีแรงดึงดูดอะไรบางอย่าง ทำให้ผมอยากอยู่ใกล้ๆ ส่วนตัวพี่เจส ผมไม่รู้หรอกว่าพี่เขามีความรู้สึกกับผมมากหรือน้อยขนาดไหน ผมเพิ่งจะได้พูดคุยกับพี่เจสเมื่อคืนนี้เอง แต่ก็เหมือนกับรู้จักกันมานาน
" อืม...อืม...มะนาวครับ... " พี่เจสเงยหน้าขึ้นมองผม แล้วถามผม
" มะนาวชอบมั้ยครับ...ชอบมั้ย... " พี่เจสถามความรู้สึกของผม
" คับ... " ผมพยักหน้า ผมเห็นพี่เจสยิ้มให้ผม แล้วพี่เจสก็ก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง ครั้งนี้มันเร่าร้อนมากกว่าเดิมอีก อยู่ๆ ขณะที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบนั้น ในหัวผมมันมีภาพของคนคนหนึ่งลอยเข้ามา ตัวผมกระตุกจนพี่เจสรู้สึกได้ ภาพในหัวของผมนั้น พี่เขายิ้มให้ผม ด้วยสายตาเศร้าสร้อย
ผมตัดสินใจยกมือขึ้นดันตัวของพี่เจส แล้วผมก็สะบัดหน้าหนี จากการจูบอันเร่าร้อนของพี่เจส ก่อนที่จะหยุดไม่ได้ พี่เจสหายใจหอบแล้วเงยหน้ามองผมส่งสายตาเป็นเชิงถาม ว่าทำไม หยุดทำไม ผมรู้ว่ามันทำให้พี่ทรมาน ผมเองก็คงไม่ต่างกับพี่เจส ถามว่าชอบมั้ย ชอบคับ ชอบมากด้วย แต่มันเกิดความรู้สึกบางอย่างที่มันสะกิดใจผม อยู่ๆผมดันไปคิดถึงผู้ชายคนนึง คนที่ผมไม่ได้คิดว่าจะไปชอบเค้าเลย....
...
จบบทที่ 20
ขอบคุณนะคับกับการติดตาม วันนี้อยู่กับพี่เจสอีกวันนะคับ มีความสุขมากมาก นะคับ รักทุกทุกคนค้าบ.............
มะนาวเองคร้าบบบบผม.........
...
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ซะงั้นอ่ะ . . .
วุ๊ย อุตส่าห์จิ้นไปตั้งไกล :haun1:
ว่าแต่ขึ้นเตียงอีกแล้วเนอะ :haun5:
-
มะนาวนึกถึงใครเหรอ :confuse:
ก็กะว่าตัวโตน่าจะเป็นพี่เจส รีบมาต่อนะอยากรู้ :loveu: :loveu: :loveu:
-
โอ้ยจบเเบบนี้อีกละ :serius2: มะนาวนะมะนาวมาเมื่อไหร่ละโดนเเน่ :ฮึ่มม:
-
คนนั้นจาช่ายพี่ป่ะแป้งป่าวน๊าา... :จ้อบจัง1:
-
เหอๆ จบตอนอย่างนี้ไม่ดีนะคร้าบ :angry2:
-
ไรอ่ะ จบแบบนี้ ม่ะปลื้มนะ :o
มาต่อให้ไวเลย :serius2:
-
แป่ว! ไอ้เราก็ลุ้นซะ ว่าคนที่มะนาวคิดถึงเนี่ยเป็นใครอ่ะ ใช่พี่ปะแป้งป่ะ?
-
อดจิ้นต่อเลย...... :-[ :-[
-
:serius2: :serius2:
ทรมาน คนโพสแกล้งคนอ่าน ตัดจบฉากสำคัญ :monkeysad: :monkeysad:
แต่ว่านะ อ่านตอนนี้แล้วเขินๆ ยังไงไม่รู้ :give2: :give2: :give2: :give2:
-
กรำ โดนตัดจบตอนสำคัญ :angry2:
ว่าแต่พี่คนนั้น พี่ก้องใช่ป่าว :laugh5: :laugh5:
-
ตอนใหม่ค้าบ.....
...
บทที่ 21
อยู่ๆ ผมดันไปคิดถึงผู้ชายคนนึง คนที่ผมไม่ได้คิดว่าจะไปชอบเค้าเลย ทั้งๆที่เค้าก็อยู่ใกล้ๆผม คอยดูแลผม คนที่คอยเป็นห่วงผมและก็รักผมมากมาย ผมถามตัวเองตกลงแล้ว ่ผมรู้สึกยังงัยกับพี่เขากันแน่....พี่ก้อง...แล้วกับพี่เจสที่อยู่ข้างๆผมตอนนี้อีกล่ะ...ผมคิดยังงัย...
" มะนาวเป็นอะไรไปครับ... " พี่เจสถามผม
" เอ่อ...พี่เจสคับ มะนาวยัง ไม่พร้อมคับ... " ผมตัดสินใจบอกพี่เจสไป ทั้งๆที่เรื่องที่มันเกิดขึ้น แทบจะหยุดไม่ได้แล้ว
" มะนาวขอโทษพี่เจสด้วยนะคับ มะนาวยังไม่พร้อมจิงๆ... " ผมบอกพี่เจสต่อทั้งๆที่ผมรู้ว่าพี่เจสต้องทรมานมากแน่ๆเลย
" ..................... " พี่เจสไม่พูดอะไรสักคำ แต่หันหน้ามามองผม
" มะนาว...ขอโทษคับ...คือ... " ผมพูดแค่นั้น แล้วนํ้าตาเจ้ากรรมมันก็ไหลออกมาเอง
ไอ้ความรู้สึกที่ผิดของตัวเองนี่มันหมายความว่าอย่างไร เวลานั้นผมเริ่มไม่มั่นใจในตัวเองแล้ว ว่าที่จริงผมรู้สึกอะไรกับใครยังงัยกันแน่
กับพี่ก้อง ผมไม่ชอบพี่ก้องจริงหรือ แล้วกับพี่เจส ผมชอบพี่เจสจริงหรือ ...นี่คือคำถามที่ผมจะต้องหาคำตอบให้กับตัวเอง ก่อนที่มันจะสายไป ผมคง
ต้องรอให้ถึงวันเกิดของผมก่อนดีกว่า อีกแค่ 5 วันก็จะถึงแล้ว อายุ 18 ปีเต็มคับ....วันนั้นผมจะตัดสินใจ...
" ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่โกรธมะนาวหรอกครับ ก็พี่ผิดเอง ที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน มะนาวคงจะตกใจมากน่ะสิครับ ...อย่าร้องไห้เลยนะครับ คนดีของพี่เจส.. " พี่เจสพูดพลางก็เอานิ้วมาเช็ดนํ้าตาของผมที่กำลังไหลลงมา
" พี่อย่าพูดดีดีอย่างนั้นกับมะนาวเลยคับ มะนาวยิ่งรู้สึกผิดอยู่..." ผมบอกตามความรู้สึก
" ไม่เป็นไรหรอกครับ...ก็..ก็..." พี่เจสพูดแค่นั้นแล้วก็เงียบไป
" ก็...อะไรเหรอคับ.." ผมถามด้วยความอยากรู้
" ก็..พี่รักมะนาวนี่ครับ..." พี่เจสตัดสินใจบอกผม
" พี่เจสค้าบ...ฮือฮือ..." ผมได้ยินพี่เจสพูดแล้วก็ร้องไห้ออกมา
" เงียบนะครับ...มาลุกมากินข้าวนะครับเย็นหมดแล้ว เดี๋ยวพี่ป้อนให้นะ... " พี่ให้ผมนั่งแล้วเลื่อนหมอนตั้งกับหัวเตียงให้ผมพิงหมอนลูกนั้น เมื่อเรียบร้อยดีแล้วพี่ก็ตักข้าวต้มที่เริ่มจะเย็นแล้วเข้าปากผม
" อร่อยหรือเปล่าครับ... " พี่เจสถามผมเมื่อเห็นผมกินข้าวคำแรกเข้าไป
" คับ...อร่อยคับ.. " ผมพูดพร้อมกับพยักหน้า ถึงมันจะเย็นไปหน่อยก็เถอะ แล้วนํ้าตามันก็เริ่มไหลออกมาอีก พี่เจสดีกับผมขนาดนี้ แล้วผมยังไปคิดอะไรอีกเนี่ย...
" อย่าร้องสิครับ พี่ไม่อยากให้มะนาวร้องไห้นะ พี่ชอบให้มะนาวหัวเราะมากกว่า " พี่เจสยกมือมาเช็ดนํ้าตาให้ผมอีก แล้วหลังจากนั้น พี่เจสก็ป้อนข้าวให้ผมกินจนหมดชาม ที่จิงผมกินไม่ค่อยลงหรอกคับ แต่พี่เจสคะยั้นคะยอให้ผมกิน ผมก็เลยจำใจกินจนกระทั่งหมดชามเลยคับ
หลังจากที่ผมกินข้าวต้มเสร็จแล้ว พี่เจสก็หยิบยาแก้ไข้มาให้ผมกินอีกชุดหนึ่ง พี่บอกว่าจะได้ให้หายสนิท ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวมันจะกลับมาเป็นอีก แล้วพี่ก็ยกชามข้าว ลงไปเก็บ พี่เจสออกไปสักครู่ก็เดินเข้ามาหาผม
" วันนี้น้องมะนาวจะไปเรียนหรือเปล่าครับ " พี่เจสถามผม
" ไปสิคับ มะนาวอยากไปคับ " ผมตอบพี่เจส ที่จริงผมอยากไปเจอพี่ก้องด้วยคับ ผมอยากเจอพี่ก้องมากๆ เมื่อคืนบอกว่าจะโทรหาผม แต่พอดีผมปิดเครื่องไว้แล้วลืมเปิด ผมไม่สบายแล้วก็เลยนอนหลับไปเลย แต่เมื่อคืนผมว่ารู้สึกได้ยินเสียงมือถือผมดัง เอ๊ะ...คงจะเป็นของพี่เจสดังมั้ง..คงไม่ใช่ของผมหรอก
แล้วพี่เจสก็ให้ผมไปอาบนํ้า โดยที่พี่เจสหาเสื้อผ้าตัวที่เล็กที่สุดที่มีมาให้ผมใส่ มันก็ยังหลวมมากอยู่ดี แต่ผมก็ต้องใส่มาเพราะชุดของผมมันเลอะมาก หลังจากที่เราจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็ให้พี่เจสส่งผมกลับมาที่บ้านของผมก่อน เพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้า
...
พอมาถึงที่บ้านของผม ก็เห็นรถของไอพี่มะยมจอดอยู่ ผมดีใจมาก แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าผมลืมโทรหาปู่กะย่าเลยคับ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยโทรหาทีหลัง...ทุกทีแหละ ไอ้มะนาว แล้วก็ลืม...
พอรถจอด ผมก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านเลย ผมดีใจมากที่ไอพี่มะยมมานกลับมาบ้าน ผมไม่ค่อยที่จะห่างกับพี่มะยมมากสักเท่าไหร่ ผมเข้าไปในบ้านก็เจอพี่มะยมนั่งอยู่ที่โต๊ะรับแขก ผมเห็นก็ตรงเข้าไปกอดพี่มะยมเลยคับ
" พี่มะยมค้าบ...มะนาวคิดถึงพี่จังเลยค้าบ...แล้วพี่มะยมคิดถึงมะนาวอ่ะป่าวค้าบ.... " ผมพูดเสียงอ้อน เหมือนทุกครั้งที่ผมมักจะคุยกับพี่มะยมเสมอ
" อืม... ครับ ...พี่มะยมก็คิดถึงน้องมากเหมือนกัน...ก็เราไม่ค่อยจะห่างกันไปไหนนานๆนี่... " พี่มะยมพูดกับผม
" สวัสดีครับ...พี่มะยม... " เสียงพี่เจสพูดทักทายกับพี่มะยม ผมหันไปมองลืมซะสนิทเลยคับว่ามากับพี่เจส
" เอ้อ...ดี...มึงใช่มั้ยที่บอกว่าเป็นคนที่ดูแลไอ้มะนาวมัน... " พี่มะยมพูดกับพี่เจสเสียงดุๆ
" ครับ...ใช่ครับ ..." พี่เจสตอบพี่มะยมออกไป ผมหันมามองคนนั้นคนนี้ แล้วคิดว่าสองคนนี่รู้จักกันตอนไหน
" ชื่ออะไรซิมึงน่ะ... " พี่มะยมถามต่อ
" ผมชื่อ เจส ครับ... " พี่เจสตอบ
" อืม...มึงกล้าดีนี่หว่าที่มึงพูดกับกูตรงๆว่ามึงชอบน้องกู...ดีดี...กูชอบคนพูดตรงๆ... " พี่มะยมพูดกับพี่เจส... ความสงสัยที่อยากรู้เมื่อสักครู่มันยิ่งมีมากกว่าเดิมอีก ผมทำหน้าสงสัย
" แล้วน้องมะนาว...ชอบมันหรือปล่าว... " อยู่ๆพี่มะยมก็หันมาถามผม
" ......................... " ผมไม่ตอบหรอกคับ ก็งงอ่ะคับ และอีกอย่างก็ตัวผมยังไม่รู้ตัวเองเลย ถ้าพี่มะยมถามผมก่อนหน้านี้ ผมจะตอบโดยไม่ลังเลสักนิด แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว อีกอย่างทำไมอยู่ๆพี่ถึงถามผมแบบนี้
" เอ้า ว่างัยเรานี่...ตกลงว่าน้องชอบมันหรือเปล่า... " พี่มะยมมันหันมาถามผมอีก เมื่อเห็นว่าผมเงียบไปนาน
" แล้วพี่มาถามมะนาวอย่างนี้ทำไมอ่ะคับ..." ผมถาม แล้วพี่มะยมรู้ได้งัยว่าผมเป็นอย่างนี้
" เออน่า ตอบมา ไม่ต้องกลัวหรอก...พี่รู้มานานแล้วว่าน้องเป็นยังงัย.." พี่มะยมพูด ผมหันไปมองพี่เค้าอย่างชั่งใจ ว่าพี่มะยมไม่ได้แกล้งผมอย่างที่เคยทำ แล้วผมก้ตัดสินใจตอบ
" มะนาว...ก็ยังไม่รู้เลยคับพี่...ขอเวลาที่จะให้ตัวเองคิดก่อน...ว่าแต่พี่มะยม ไปคุยกับพี่เจสตอนไหนอ่ะคับ ... " ผมถามพี่มะยมบ้าง แต่ตาก็มองพี่เจส เห็นพี่เจสก็มองมา แบบว่าก็สงสัยผมเหมือนกัน
" ก็ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พี่โทรไปหามะนาว แต่ไอ้เจสมันมารับโทรศัพท์แทนมะนาว มันบอกว่ามะนาวป่วย แล้วมันก็พูดกับพี่อย่างนี้... " พี่มะยมเล่าให้ผมฟัง ผมก็เลยเข้าใจแล้วว่าทำไมพี่เจสถึงรู้ แล้วผมก็ตกใจอีกครั้งที่ผมนึกขึ้นได้ถึงเรื่องบางอย่าง...แต่ผมยังไม่ถามพี่มะยมตอนนี้หรอก
" พี่ค้าบ ให้มะนาวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะค้าบ " ผมบอกพี่มะยม พี่ก็พยักหน้าให้ผม ผมก็ลุกขึ้นแล้วก็หันมามองพี่เจส
" พี่คุยกับพี่มะยม ไปก่อนนะ... " ผมพูดจบ พี่เจสก็พยักหน้าให้ แล้วผมก็เดินออกไปที่ห้องผม ผมไม่ห่วงพี่เจสแล้ว ก็กล้าคุยกับพี่มะยมขนาดนี้ ผมก็ว่าไม่ต้องเป็นห่วงพี่เค้าแล้วแหละ
ขณะที่ผมกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้ยินเสียงรถของพี่เจสขับออกไป ผมวิ่งไปมองที่หน้าต่างก็เห็นว่า
เป็นรถของพี่เจสจริงๆด้วย ก็รู้สึกโมโหพี่มะยมทันที พี่มันคงไปพูดอะไรที่แรงๆกับพี่เจสสักอย่าง พี่เจสก็เลยกลับออกไปโดยที่ไม่ได้บอกผมก่อน ผมเลยรีบแต่งตัวให้เสร็จเร็วๆ แล้วก็รีบลงมาข้างล่าง เห็นพี่มะยมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
" พี่มะยมไปว่าอะไรพี่เจสอ่ะคับพี่เค้าจึงรีบกลับไปก่อนอ่ะ... " ผมถามด้วยเสียงที่ทั้งโมโห และก็อยากรู้
" ก็เปล่า แค่บอกว่าเดี๋ยววันนี้พี่จะไปส่งมะนาวเอง ให้กลับไปก่อน..พี่มีเรื่องจะคุยกับน้องน่ะ... " พี่มะยมบอกให้ผมรู้ ว่าไม่มีอะไร ผมก็โล่งอกที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน
" พี่ค้าบ...พี่ไปหาปู่กะย่าเจอพี่ปะแป้งอ่ะป่าวคับ... " ผมถามพี่มะยมเมื่อนึกขึ้นได้
" ก็เจอนะ มันเปลี่ยนไปเยอะเลย จนพี่ยังจำไม่ได้ ก็ตั้งหลายปีนี่นะที่ไม่ได้เจอกัน .. " พี่มะยมก็บอกให้ผมฟัง
" แล้วพี่ปะแป้งเป็นงัยบ้างคับพี่... " ผมถามต่อด้วยความอยากรู้
" ก็...มันตัวสูงขึ้นมาก ก็พอๆกับพี่นี่แหละ สูงกว่าพี่หน่อยนึงด้วยซํ้า ผิวสีแบบเรียกอะไรล่ะ ที่สาวๆกำลังชอบน่ะ...เออผิวสีแทน แล้วหน้ามันหล่อมากเลยว่ะ..พี่เองยังแอบอิจฉามันเลยมันหล่อจิงๆนะ อย่างนี้สงสัยสาวๆคงติดกันตรึม... " พูดไปก็หันมามองผมด้วยว่าผมรู้สึกยังงัย
" แล้วเป็นยังงัยอีกอ่ะคับ... " ผมรีบถามเพราะผมอยากรู้เต็มที่ แต่ใจก็เริ่มเสียแล้วเหมือนกัน
" ก็ไม่มีอะไรมาก พี่คุยกับมันแป๊บเดียวก็เลยรู้ว่ามันก็มาเรียนที่กรุงเทพฯนี่เหมือนกัน มันเรียนเก่งมันสอบติดอะไรจำไม่ได้แล้ว...อันดับสูงๆของประเทศเลยนะ... " พี่มะยมบอกผม แล้วก็มองผมอีก
" อะไรอีกอ่ะ... " ผมอยากรู้เรื่องพี่ปะแป้งอีก แต่พี่มะยมก็ทำวางฟอร์ม พูดไปเรื่อยๆ จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ให้ผมรู้สึกขัดใจ
" แล้วมันก็คุยนั่นคุยนี่สักพักมันก็ขอตัวกลับก่อน แต่ก่อนไปมันก็ฝากบอก กราบสวัสดีพ่อกะแม่ด้วยแล้วมันก็...ฝากบอก... " พี่มะยมพูดจบแค่นั้นก็หยุดพูด แล้วมองหน้าผมยิ้มๆ แต่ก็ไม่พูดอะไร แล้วก็ทำทีว่าจะลุกไปแล้วไม่คุยต่อแล้ว ผมเห็นอย่างนั้นก็หน้างอเลยคับ...
" พี่มะยมยังพูดไม่จบเลยแล้วจะลุกไปไหนอ่ะคับ " ผมคว้าข้อมือของพี่มะยมแล้วดึงไว้ให้นั่งลงมาก่อน
" ก็ไม่มีอะไรแล้วนี่ แค่ฝากบอกพ่อกะแม่ว่าคิดถึง พ่อกะแม่ ...ก็แค่เนี้ยเอง ไม่มีอะไรแล้วนี่ " พี่พูดจบก็มองหน้าผม
ตอนนั้นหน้าผมเสียเหมือนคนจะร้องไห้ ผมนํ้าตาคลอเลยคับ ก็ผมเสียใจที่พี่ปะแป้ง ไม่พูดถึงผมสักคำ พูดถึงแต่คนอื่น สงสัยพี่ปะแป้งคงลืมน้องมะนาวคนนี้ไปแล้วแหละ ผมคิดได้ยังงั้นนํ้าตาก็ไหลลงมาเลยคับ ก็เห็นพี่มะยมมองมาแล้วยิ้มๆ ไอ้พี่บ้าเห็นน้องร้องไห้แล้วยังมายิ้มให้อีกเหรอ พี่มะยมมันบ้าจิงๆ ผมทั้งร้องไห้ทั้งสะอื้น ทีนี้พอพี่มะยมมันเห็น ก็เอานิ้วมาเช็ดนํ้าตาให้ผม แล้วบอกให้ผมหยุดร้องไห้ได้แล้ว
" เงียบนะ คนดี คนขี้แง พี่แค่แกล้งน้องเอง ... " พี่มะยมพูดกับผม ผมก็หันไปมองหน้าพี่ เห็นพี่ยิ้มก็เลยหยุดร้อง
"มะนาวคิดว่าพี่ปะแป้งของมะนาวจะลืมมะนาวไปได้เหรอ...พี่ปะแป้งนะมันเอาแต่ถามถึงน้องอยู่นั่นแหละว่าเป็นยังงัยบ้าง มันอยากรู้ไปหมดเลยอะไรที่เกี่ยวกับน้องน่ะ แต่พี่ก็บอกมันมั่งไม่บอกมั่ง ...แล้วตอนมันจะกลับมันก็ฝากพี่ให้บอกมะนาวด้วยว่า... " ผมมองจ้องหน้าพี่มะยมทันทีด้วยความอยากรู้
" พี่ปะแป้งคิดถึงน้องมะนาวอยู่ตลอดไม่เคยลืมน้องเลย ... " ี่ี่พี่มะยมพูดคาไว้แค่นั้นแล้วก็มองหน้าของผมว่าผมรู้สึกอย่างไรกันแน่ ตอนนั้นที่ผมรู้ว่าพี่ปะแป้ง ถามพี่มะยมเกี่ยวกับผม ผมก็รู้สึกดีมีความสุขที่พี่ปะแป้งอยากรู้เรื่องของผม แล้วพอพี่มะยมบอกว่าพี่ปะแป้งคิด
ถึงและไม่เคยลืมผมเลย ผมรู้สึกว่าผมอยากเจอพี่ปะแป้งมากมาย ผมคิดว่าถ้าผมได้พบพี่ปะแป้งอีกครั้ง ผมจะเข้าไปกอดให้หายคิดถึงเลย
" และ มันยังบอกอีกว่า มันยังจำคำสัญญาที่มีให้กับน้องเหมือนเดิมและก็ยังรักน้องมะนาวมากเหมือนเดิม ... " พี่มะยมพูดจบ ก็เอามือมาลูบหัวผม เพราะตอนนั้นผมร้องไห้ออกมาเพราะคำพูดนั้นที่พี่ปะแป้งฝากพี่มะยมมาบอกผม...คำสัญญา...
" ไม่เป็นไรนะ มะนาว ... " พี่มะยมพูดไปก็เอามือลูบหัวเพื่อปลอบผม ตอนนั้นผมไม่สนใจแล้วว่าพี่มะยมจะรู้มั้ยว่าผมชอบผู้ชายด้วยกัน แต่ถึงแม้ว่ารู้ พี่ก็ต้องเข้าใจ เพราะพี่มะยมมันไม่ว่าอะไรผมสักคำ ผมมองหน้าพี่มะยมแล้วก็พูด
" ผมคิดถึงพี่ปะแป้งค้าบ ... "
...
จบบทที่ 21
ขอบคุณมากค้าบบบ เขียนตอนนี้จบแล้วมีความสุขจังเรื่องของพี่ปะแป้งที่ฝากบอกพี่มะยมมันมาให้มะนาว มีความสุขจริงๆนะ ที่พี่ปะแป้งเค้าจำ มะนาวได้ แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันหลายปีมาก.....
ใกล้ได้เจอตัวพี่ปะแป้งแล้วนะคับ พร้อมๆกับความยุ่งยากใจของมะนาวเอง กับความวุ่นวายของคนอื่นๆด้วย พอมองเห็นปัญหาแล้วนะคับยังงัยก็ติดตามต่อนะค้าบ
มะนาวรักทุกคนมากมายค้าบ....มะนาวเองคร้าบบบบบ..............
...
-
เอาใจช่วยมะนาวคร๊าบบบ
นึกว่าพี่ปะแป้ง คือ พี่เจส แล้วพี่เจส ก็คือไอ้ตัวโตน้า แต่เริ่มงงแระ อิอิ
มะนาวคงสับสนกับความรู้สึกตัวเองอยู่เนอะ เสน่ห์แรงเกินนิ
รออ่านต่อนะคร๊าบ น้องมะนาว :yeb:
-
น้องมะนาวรู้สึกจะรักทุกคน รักทุกคนไปหมดเลยนะครับเนี่ย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเดี๋ยวจะมีปัญหารักหลายเส้าเเหงๆเลย หึๆๆ :kikkik:
-
เฮ้ยๆๆๆ ได้ไงมะนาว เอาพี่ก้องของผมไปไว้ที่ไหน
เหอๆๆ อิจฉาๆ ทำไมมีแต่คนรุมรัก ไม่ดีนะ แบ่งมาซักคนสิครับ 555++
ต่อครับต่อ
-
เย้ๆๆ ยังไงๆก้อจาเชียร์พี่ป่ะแป้ง : 222222: : 222222: : 222222: ขอให้ได้เจอกันซะทีเต๊อะ รอมานานแระ :call:
-
มีพี่ปะแป้งมาอีกคนแระ หรือพี่ปะแป้งคือตัวโต :confuse:
มาต่อไวไวนะ :loveu: :loveu: :loveu:
-
ทำยังไงให้มีคนรักคนหลงแบบมะนาวนะ :monkeysad:
-
น้องมะนาวนี่สงสัยเป็นญาติป้าเบิร์ดป่ะเนี่ย
"มะนาวรักทู้กโคนนนนน" :kikkik:
แรกๆ ก็ยังพอเดาได้ แต่ตอนนี้ตัวเลือกเยอะเหลือเกิน
ขอไม่เดาแล้วกัน ให้น้องมะนาวมาเฉลยเลยทีเดียว
แต่แอบลุ้นให้เป็นพี่เจสง่ะ :อกหัก:
-
เชียร์พี่ปะแป้งด้วยคนครับ :ped149:
ตามลุ้นมาหลายตอนแล้ว
ใกล้จะได้เจอแล้วอ่ะจิ :give2:
-
มีแต่คนรักคนหลงมะนาวทั้งนั้นเลย........... :give2: :give2:
...............มะนาวก็เลยรักทู้กกกกกกคนเลย...... :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
เพิ่งตามอ่านทัน เฮ้อ :เฮ้อ: ตาลาย
ก็มะนาวน่ารักอะนะเลยมีแต่คนมารัก เนอะ :รักจัง11:
-
ตอนใหม่ค้าบบบบผม....
..........................................................................................
บทที่ 22
ผมมาที่มหาวิทยาลัย' โดยที่ในหัวของผม มีเรื่องสับสนเต็มไปหมด แต่ตอนนี้ผมอยากเจอพี่ก้อง เมื่อเช้า หลังจากที่คุยกับพี่มะยมเสร็จ พี่มะยมก็ขับรถมาส่ง ระหว่างทาง ผมกดโทรศัพท์หาพี่ก้อง ตอนแรกติดแต่ไม่มีคนรับสาย ผมก็ลองกดไปใหม่ ก็เหมือนเดิม ผมพยายามอีกครั้ง ปรากฎว่าถูกปิดเครื่อง ผมงงว่าเกิดอะไรขึ้น ปกติพี่ก้องไม่ใช่คนนิสัยแบบนี้ หรือพี่ก้องโกรธอะไรผม พอผมลงมาจากรถ ลาพี่มะยมเสร็จ ผมก็ลองโทรอีกครั้ง มันก็ยังปิดเครื่องอีก เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย โกรธอะไรทำไมไม่บอก
ผมเดินตามหาที่ที่พี่ก้องชอบมาก็ไม่เจอ จนเกือบเย็นแล้วผมก็ต้องเข้าเรียนวิชาสุดท้าย ผมเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยวิชานั้น ไอ้เป้งมันสังเกตุเห็น พอหมดเวลาผมก็เตรียมลุกออกไปเพื่อจะไปตามหาพี่ก้อง ไอ้เป้งมันเข้ามาคว้าข้อมือของผมเอาไว้
" มะนาว มึงเป็นไรวะ กูเห็นมึงเหม่อๆยังงัยพิกล ไม่เหมือนปกติเลยว่ะ " ไอ้เป้งมันถามผม
" ก็กูไม่สบายใจเรื่อง...พี่ก้อง กูรู้สึกเหมือนว่าพี่ก้องเค้าโกรธอะไรกูสักอย่าง ... " ผมบอกไอ้เป้งไปตามที่ผมคิด
" มึงคิดไปเองหรือเปล่าวะ มันอาจไม่เป็นอย่างที่มึงคิดก็ได้ " ไอ้เป้งบอกผม
" แต่ กูโทรไปหาพี่เค้าหลายครั้งแล้ว แต่พี่ก้องไม่ยอมรับสายกูอ่ะ " ผมพูดให้มันฟัง
" มึงลองโทรอีกทีสิวะ " ไอ้เป้งบอกผม ผมจึงลองกดหมายเลขไปหาพี่ก้องอีก
" ตื๊ด...ตื๊ด............ " แล้วก็เหมือนเดิม
" พี่ก้องเค้าต้องโกรธกูแน่ๆเลย เค้าตัดสายของกูทิ้งอ่ะ ...ไอ้เป้ง " ผมพูดแล้ว นํ้าตาเจ้ากรรมมันก็ไหลออกมา ไอ้เป็งมันหันไปมองรอบๆแล้วมันก็เดินเข้ามาแล้วยกมือขึ้นเช็ดนํ้าตาให้ผม
" มึงอย่าร้องไห้ตรงนี้สิ เดี๋ยวมีใครมาเห็นมึงนะ " มันพูดเตือน
" อือ...กูรู้...แต่มันไหลออกมาเองนี่หว่า " ผมบอกมัน
" งั้นมึงตามกูมานี่ " ไอ่เป้งมันพูดพร้อมกับ จูงมือผมมานั่งที่เก้าอี้ว่าง แล้วมันก็เอาโทรศัพท์ของมันขึ้นมา
" เบอร์พี่ก้อง...เบอร์อะไร...บอกกูมา... " มันบอกผมให้บอกมัน ผมก็ดูเบอร์แล้วก็บอกมันไป พอมันได้เบอร์ มันก็กดโทรส่งออกไป
" ตื๊ด...ตื๊ด... "
" สวัสดีครับ... " เสียงพี่ก้องรับโทรศัพท์
" ครับ สวัสดีครับ...ใช่พี่ก้องหรือเปล่าครับ ไอ้เป้งมันพูดไป ก็ถามไป
" ใช่ครับ...ผมก้องครับ...ใครพูดสายอยู่ครับ... " พี่ก้องถามกลับมา
" ครับ...รอสักครู่นะครับ... " ไอ้เป้งพูดจบ มันก็ส่งโทรศัพท์มาให้ผม พอผมรับมาผมก็ยกโทรศัพท์ขึ้นฟังเสียงว่าพี่ก้องจะพูดยังไง แล้วก็เงียบกันไปสักพัก
" ครับ...ถือสายอยู่รึเปล่าครับ... " พี่ก้องเป็นฝ่ายที่พูดขึ้นก่อน
" พี่ก้องค้าบ...พี่ก้องอยู่ไหนค้าบ... " ผมพูดกับพี่ก้องด้วยเสียงเครือ
" ............................ " พี่ก้องไม่พูดกับผม
" พี่ก้องค้าบ...ทำไมพี่ก้องไม่พูดกับมะนาวเล่าค้าบ...ฮือ...ฮือ.... " ผมพูดไปก็ร้องไห้ไป ผมหยุดไม่ได้แล้ว ผมกลัวพี่ก้องโกรธ นี่คือนิสัยข้อนึงของผม คือผมกลัวที่สุดว่าจะมีใครมาเกลียดผม ผมไม่ชอบแต่มันเป็นของมันเอง ผมมันคนอารมณ์อ่อนไหวง่ายครับ
" พี่ก้องค้าบ...มะนาวไม่รู้ว่าพี่ก้องโกรธอะไรมะนาวอ่ะค้าบ...พี่ก้องบอกมะนาวสิว่ามีอะไร...ฮือ..ฮือ..." ผมพูด
" อย่าทำอย่างนี้กับมะนาวนะ...ฮือ...ฮือ... " ผมพูดกับพี่ก้องไปก็ร้องไห้ไป ก็ผมไม่รู้จริงๆว่ามันเป็นเพราะอะไร ถ้ารู้ผมก็จะไม่ทำ
" โอ๋...น้องมะนาว...อย่าร้องไห้นะครับ...พี่ก้องไม่โกรธน้องมะนาวแล้วครับ...ตอนนี้มะนาวอยู่ตรงไหนครับ... " พี่ก้องถามผม แล้วผมก็บอก พี่ก้องได้ยินเสียงผมร้องไห้ก็เลยใจอ่อนแน่ๆเลย
" อยู่ห้อง...XXX..ตีก..XXX..ค้าบ..ฮึก...ฮึก... " ผมบอกพร้อมกับเสียงสะอื้น
" รอพี่อยู่ที่นั่นนะ อย่าไปไหนนะครับ...เดี๋ยวพี่จะไปหา " พี่ก้องพูดจบก็ตัดสายทิ้ง ผมก็ส่งโทรศัพท์คืน ไอ้เป้งมัน มันรับโทรศัพท์ไป แล้วมันก็เอานิ้วมาเช็ดนํ้าตาให้ผม มันดีจิงๆครับ แต่ผมก็ยังคงสะอื้นอยู่
" พี่ก้องพูดอะไรกับมึงล่ะ ถึงได้หยุดร้องไห้ได้อย่างนี้น่ะ... " ไอ้เป้งมันมองผมยังไงไม่รู้ ผมอธิบายไม่ถูก
" พี่ก้องก็ไม่ได้พูดอะไรมาก แค่ถามกูว่าอยู่ที่ไหน เดี๋ยวพี่ก้องเค้าจะมาหากู... " ผมพูดจบก็พอจะยิ้มออกมาได้บ้าง
ผมกับไอ้เป้งก็คุยกันหลายเรื่อง มันถามผมเรื่องต่างๆ ว่าผมเป็นอย่างไรบ้าง มันบอกว่าตอนนี้มันไม่ได้ตามผมแล้ว ก็เลยไม่รู้ว่าตอนนี้ผมเป็นยังไง แต่มันก็ยังเป็นห่วงผมมากเหมือนเดิม ผมก็เล่าเรื่องราวต่างๆให้มันฟัง ไอ้เป้งมันก็เป็นผู้ฟังที่ดี
มันฟังผมเล่าโดยที่มันก็ยังคงมองหน้าผมด้วยความรัก อย่างที่มันเคยทำตลอดมาเสมอ ผมเองก็กล้าเล่าเรื่องทุกอย่างที่ผมรู้สึก ให้มันฟังได้ทุกเรื่อง มันคงอาจเป็นเพราะว่า ผมรู้ว่ามันคิดยังไงกับผม ผมจึงไม่กลัวอะไรในการที่จะเล่าอะไรให้มันฟัง แล้วอยู่ดีดีมันก็ดันถามคำถามที่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าจะตอบมันยังไงดี
" มะนาวมึงชอบใครกันแน่ ..กูอยากรู้..คิดให้ดีนะ... " มันถามผมอย่างนี้
" ........... กูก็ยังไม่รู้ตัวกูเลยว่าท้ายที่สุดกูชอบใครกันแน่... " ผมก็ตอบไม่ถูกเหมือนกัน
" ยังไงมึงต้องรีบคิดให้ดีดีนะโว้ย...มึงต้องรู้ตัวเองให้ได้ว่ามึงชอบใครกันแน่ กูเตือนมึงนะ เพราะกูไม่อยากให้ใครเจ็บ ถ้ามึงตัดสินใจไม่ได้คนที่จะเจ็บมันจะเป็นมึงเอง และกูผ่านมันมาแล้ว และก็เข้าใจมึง ถ้ามีอะไรที่มึงแก้ไม่ได้ มึงก็บอกกูนะ กูอยู่กับมึงเสมอ...กูรักมึงนะ ไอ้มะนาว " ไอ้ก้องมันเตือนผม และก็หันมามองผม แล้วมันก็ปลอบตัวเองด้วย
สักพักพี่ก้องก็มาถึง ไอ้เป้งมันก็บอกผมให้คุยกับพี่ก้องดีดี ให้คิดดีดี แล้วมันก็ขอตัวออกไปข้างนอกก่อน มันยังกระซิบบอกผมว่าถ้ามีอะไรที่แก้ไม่ได้ก็ให้ผมโทรหามัน แล้วมันก็เดินออกไป กูขอบใจมึงมากเลยว่ะไอ้เป้ง แล้วผมก็หันไปมองพี่ก้อง
" พี่ก้องค้าบ... " ผมมองหน้าพี่ก้อง ก็เห็นพี่ก้องมองมาทางผมด้วยสีหน้าเป็นห่วง ผมก็ร้องไห้ออกมาอีก แล้วผมก็ตัดสินใจ เดินเข้าไปหาพี่ก้องแล้ว ผมก็โอบมือไปกอดรอบเอว ของพี่ก้อง แล้วก็ซุกหน้าไปที่อกอุ่นๆ ที่กว้างแข็งแรง ที่ๆผมเคยนอนซุกหลับ พี่ก้องตัวแข็งไปพักนึง เพราะคงจะรู้สึกแปลกใจที่ผมเข้าไปกอด เพราะผมไม่เคยเป็นฝ่ายที่จะทำอย่างนี้ก่อนเลยสักครั้งเดียว มีแต่พี่ก้องที่เป็นฝ่ายกอดผมก่อนทุกครั้ง
" ทำไมพี่ก้องถึงทำอย่างนี้กับมะนาวคับ...ฮือ..ฮือ...มะนาวทำอะไรผิดก็บอกมะนาวสิครับ..." ผมบอกพี่ก้อง
" มะนาวไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักอย่างเดียว... " ผมพูดไปก็ร้องไห้กับอกแข็งแรงนั้น
" พี่ก้องขอโทษนะครับ...น้องมะนาวยกโทษให้พี่ด้วยนะ พี่โมโหน่ะครับ... " พี่ก้องบอกผม
" พี่ก้องโมโหมะนาวเรื่องอะไรอ่ะครับ... " ผมถามพี่ก้องด้วยความสงสัย พร้อมกับยังซุกหน้าอยู่ที่เดิม แถมยังกอดพี่ก้องแน่นมากกว่าเดิมอีกด้วย พี่ก้องก้มหน้าลงมามอง แต่ผมไม่สนหรอกครับ ...ก็มันชอบอ่ะ...ชอบครับชอบ...
" ก็เมื่อวานที่พี่บอกว่ากลางคืนพี่จะโทรศัพท์ไปหา แล้วเมื่อคืนพี่ก็เลยโทรศัพท์เข้าเครื่องมะนาว เพื่อจะได้คุย แต่คนที่รับกับเป็น ไอ้เจส มันบอกว่าตอนนี้มะนาว...เอ้อ...นอนอยู่กับมัน แล้วมันก็บอกพี่ว่า มะนาวกับมันชอบกัน ต่อไปพี่ไม่ต้องมายุ่งอะไรกับน้องมะนาวอีก... " พูดจบพี่ก้องก็ดันผมออกจากหน้าอกของพี่ ผมมองด้วยความเสียดาย ก็มันรู้สึกดีมากจริงๆ ตอนนั้นผมหยุดร้องไห้แล้ว
" ตกลงมันเป็นยังไงกันแน่ครับ พี่อยากรู้เรื่องราวจริงๆทั้งหมด... " พี่ก้องพูดกับผมให้ผมบอกความจริงทั้งหมด
แล้วผมก็เล่าตั้งแต่ต้นที่ผมเข้าห้องสมุดและก็อยู่จนคํ่า...จนกระทั่งพี่เจสมารับ แล้วผมก็รู้สึกไม่สบายมาก พี่เจสพาไปบ้าน ผมก็เป็นไข้แล้วก็นอนหลับไปที่บ้านพี่เจส ตอนเช้าผมดีขึ้นก็เลยให้พี่เจสมาส่งที่บ้าน แล้วพี่มะยมมันก็มาส่งมะนาวที่มหาวิทยาลัย' นี่แหละ ตลอดเรื่องราวที่ผมเล่า พี่ก้องก็ตั้งใจฟังอย่างดี แต่ผมก็ไม่ได้เล่าทุกเรื่องที่เกี่ยวกับพี่เจส ผมไม่กล้าบอกครับ
" แล้วที่มันบอกว่ามะนาวก็ชอบมันล่ะ จริงหรือเปล่า บอกพี่มาตรงๆนะ อย่าโกหกพี่เด็ดขาด พี่ไม่อยากเจ็บอีกรอบ ... " พี่ก้องถามผม
" มะนาว...ก็ชอบพี่เจสครับ แต่ก็ยังไม่ได้มีอะไร ก็มะนาวไม่รู้ว่าจะไปเกลียดอะไรกับพี่เจสเค้านี่... " ผมพูด แต่ก็ยังเฉไฉไปอีก ผมก็ยังไม่กล้าบอกว่าผมชอบพี่เจสมาก เพราะผมก็ชอบพี่ก้องมากๆเหมือนกัน ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้คิดมาก่อน คงจะเป็นเพราะอยู่ด้วยกันมามากก็เลยเป็นอะไรที่ผูกพันกัน
" ตกลงพี่เข้าใจแล้วครับ ดีกันนะ... " พี่ก้องพูดจบก็ยกนิ้วก้อยขึ้นมาชู แล้วผมก็ยกนิ้วก้อยของผมขึ้นไปเกี่ยว พี่ก้องก็ยิ้มให้ผม พร้อมกับก้มลงมาหอมแก้มผม ทำเอาผมหน้าแดงเลยครับ
" ไป..ออกไปกันเถอะ...เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะครับ " พี่ก้องบอกผม แล้วผมก็พยักหน้า ดีใจที่เข้าใจกันได้สักที
ผมเดินกลับออกมากับพี่ก้อง กำลังเดินไปที่ลานจอดรถ พี่ก้องก็ถามผมว่าจะไปแวะที่ไหนดี พี่ก้องจะพาผมไปกินข้าว ผมก็คิดว่าจะไปที่ไหนดีนะ แต่นึกไม่ออก ก็เลยให้พี่ก้องตัดสินใจ พี่ก้องบอกว่าวันนี้อยากกินอาหารญี่ปุ่น แล้วถามผม ผมก็ตกลง แล้วระหว่างทางที่จะไปลานจอกรถ ก็มีเสียงเรียกผม
" น้องมะนาวครับ... " ผมก็หันไปมองตามเสียงเรียก
...
จบบทที่ 22
ขอบคุณครับ....ปวดหัวค้าบ ปวดหัว...เรื่องยุ่งยากอีกแล้วค้าบ ช่วงนี้มีแต่เรื่องยุ่งยาก วุ่นวาย ให้ผมต้องคิดและตัดสินใจ.....
จบตอนมันคาๆอย่างนี้แหละครับ...
มะนาวรักทุกคนนะครับรักมากมาย...มะนาวเองคร้าบบบบบบบบผม.......
...
-
แล้วเราจะเชียร์ใครดีเนี่ย
เลือกเชียร์ไม่ถูกเลยอ่ะ
:serius2:
-
สับสน สับสน :serius2: :serius2: :serius2:
มะนาวก็ยังไม่รู้ชอบใคร แล้วตรูจารู้มั้ยเนี่ยย
เลือกไม่ถูก อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน :loveu: :loveu:
-
มะนาวน้ามะนาวหาเรื่องใส่ตัวเเท้ๆเลยเหอๆ :fox2:
-
เหอๆๆๆ อ๊ากกกกส์!!~
พี่ก้องของผม สู้ๆค้าบบบบ :yeb:
-
อืม คนชอบมะนาวเยอะจริง ๆ :give2: :give2:
เลือกเชียร์เจสละกัน :laugh5:
-
ง่ะ พี่เจสมาเรียกแน่ๆเยย จาไปกะพี่ก้องรึว่าพี่เจสดีนา :dont2: เลือกมะถูก
อยากร้องเพลงนี้จัง...อีกคนก้อแสนดี อีกคนมีรักให้กันมากมาย :give2:
-
มะนาวร๊ากกกทู้กกกกโคนนนน
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
...ผมก็ยังไม่กล้าบอกว่าผมชอบพี่เจสมาก เพราะผมก็ชอบพี่ก้องมากๆเหมือนกัน...
พี่ว่าเหมาหมดเลยดีกว่าน้องมะนาว
พี่หนับหนุน :yeb: :yeb:
-
: 222222: มะนาว สู้ สู้ : 222222:
-
ตัวโต เป็นใครกันแน่นะ.. ก็เห็นทุกคนตัวโตหมดอะ เดาไม่ถูกเลยจริง ๆ :myeye:
-
พี่เจสก็ได้ พี่ก้องก็ดี ยังไงก็เลือกซักคนนะคับมะนาวว :kikkik: :kikkik:
:pandalaugh:
-
มะนาวไม่เลือก มะนาวรักทู๊กโคนนนนนนนนนนน :laugh3:
-
ไม่รู้จะเชียร์ใครดีวุ้ย :really2:
เชียร์พี่มะยมแล้วกัน :yeb:
มะไหร่พี่ปะแป้งจะปรากฎตัวอ่ะ เฝ้ารอร๊อรอ :give2:
-
เกิดศึกชิงนางขึ้นแล้วซิ.... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
..............อยากเก็บเธอเอาไว้...ทั้ง 2 คน :5555: :5555:
-
เพิ่มตามทันอ่ะ
อารายเนี่ย มีแต่คนรักมะนาววววววว "อิจฉาค๊าบบบบบบบบ :โหลๆ:" ต๋อมอิจฉาทำงานอย่างหนัก
เลือกสักคนไปเลยน้อง หลับตาจิ้มก็ได้
ส่วนคนที่เหลือ แถวนี้มีคนอยากรับดูแลอีกเยอะ
อ่านไป สับสนไป :really2: ตอนท้ายจะเลือกใครเนี่ย ลุ้น ลุ้น
-
ตอนใหม่ค้าบผม.....
........................................................................................
บทที่ 23
ผมเดินกลับออกมากับพี่ก้อง กำลังเดินไปที่ลานจอดรถ พี่ก้องก็ถามผมว่าจะไปแวะที่ไหนดี พี่ก้องจะพาผมไปกินข้าว ผมก็คิดว่าจะไปที่ไหนดีนะ แต่นึกไม่ออก ก็เลยให้พี่ก้องตัดสินใจ พี่ก้องบอกว่าวันนี้อยากกินอาหารญี่ปุ่น แล้วถามผม ผมก็ตกลง แล้วระหว่างทางที่จะไปลานจอกรถ ก็มีเสียงเรียกผม ...
" น้องมะนาวครับ... " ผมหันกลับไปมองตามเสียงเรียกนั้น
" พี่เจส... " ผมพูดเสียงเบาๆ
" น้องมะนาวจะกลับ แล้วหรือครับ... " พี่เจสพูด
" ครับ " ผมตอบ แล้วผมเลยมองไปที่ที่รถ ที่พี่เจสจอดรถอยู่ ก็เห็นสาวสวย คนหนึ่ง ยืนคอยอยู่
" ไม่มีอะไร หรอกคับ น้องคนนั้นเค้าขอติดรถไปด้วย บ้านน้องเขาอยู่ใกล้ๆ บ้านพี่น่ะครับ... " พี่เจสพูดกับผม แล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผม
มองผมด้วย สายตาที่ผมบอกไปก็ไม่ถูกว่า พี่เจสคิดยังไงกับผมกันแน่
" ครับ ... " ผมตอบพี่เจส แค่นั้น
ในใจของผมเจ็บปวด ก็เมื่อวานเพิ่งบอกว่าชอบผม แต่วันนี้กลับมีสาวสวยมาควงแทน ผมคงเป็นคนที่โง่มากที่ไปบอกว่าชอบพี่เค้า และที่พี่บอกว่าชอบผมมันก็แค่เรื่องสนุกเท่านั้น แต่ก็ดีแล้วที่รู้ตัวตั้งแต่ทีแรก ดีนะที่ผมโชคดีที่ไม่ได้มีอะไรไปกับพี่เจส ผมก้มมองพื้น แล้วก็เงยหน้าขึ้นไป หาพี่ก้อง กระตุกแขนพี่ก้อง ให้เดินไปกันได้แล้ว ผมเห็นพี่ก้องมองผมด้วยสายตาเป็นห่วง แต่ผมกับยิ้มไปให้พี่ก้อง แล้วผมก็เดินออกไปที่รถ โดยมีพี่ก้องรีบเดินตาม ทิ้งให้พี่เจสมองผมเดินออกไปโดยที่ไม่พูดอะไรเลย ผมไม่ร้องไห้นะ เข้มแข็งจังไอ้มะนาว...
พอขึ้นมาในรถ พี่ก้องก็พูดกับผมซึ่งทำให้ผมยิ่งรู้สึกแย่ไปอีก แต่ผมก็ไม่ร้องไห้นะ สักนิดก็ไม่มี ทั้งๆที่ผมเห็นพี่เจสยังคงยืนมองผมอยู่ ซึ่งผมมองเห็นจากกระจกข้างรถ ทำไมต้องยืนมองผมอย่างนั้นด้วย...
" น้องมะนาว เห็นผู้หญืง สวยๆคนนั้นหรือเปล่า ที่ยืนคอยไอ้เจสที่รถน่ะครับ " พี่ก้องถามผม แล้วมาถามอะไรผมตอนนี้นะ ไอพี่ก้องบ้า
" เห็นครับ ก็สวยดีนี่ครับ ... " ผมตอบ
" น้องมะนาวรู้มั้ยครับ...ว่าคนนี้คงจะเป็นแฟนมันจริงๆ ก็เห็นมันควงคนนี้มาตลอดในตอนหลังนี้... " พี่ก้องพูดให้ผมฟัง เหมือนกับพี่ก้องโล่งใจยังไงไม่รู้
" ครับก็ดีนี่ครับ เหมาะสมกันดี หนุ่มหล่อ กับ สาวสวย " ผมพูดแต่ใจมันก็รู้สึกแปลบ แปลบ...
" พี่ก้อง มะนาวว่าเราอย่ามาคุยกันเรื่องนี้เลยครับ ตอนนี้มะนาวหิวแล้วอ่ะครับ เรารีบไปกันเถอะ... " ผมพูดปลี่ยนเรื่องทันที ผมไม่อยากคุยกับพี่ก้องแล้วเรื่องพี่เจสนั่นอ่ะ ถึงแม้ใจจะรู้สึกแปลบๆ แต่ก็ยายามฝืนไว้ในใจ
" ตกลงครับ...พี่ก็กำลังหิวแล้วเหมือนกัน แต่พี่ว่าเปลี่ยนไปกินสุกี้กันดีกว่า ไม่เสียเวลาคอยนาน " พี่ก้องบอกให้ผมฟังแล้วก็ออกรถไป
...
คํ่านั้น หลงจากที่ผมกับพี่ก้องกินสุกี้กันเสร็จ ผมดูเวลาก็เพิ่งจะ สองทุ่มเอง พี่ก้องถามผมว่าจะไปไหนต่อหรือเปล่า ผมก็คิดว่าจะไปที่ไหนดี
แล้วก็นึกได้
" พี่ก้องค้าบ...พามะนาวไปเล่นเสก็ตนํ้าแข็งทีสิค้าบ...มะนาวอยากเล่นอ่ะค้าบ... " ผมพูดอ้อนให้พี่ก้องพาผมไป ...ยังงี้ทุกทีผมแก้ไม่หาย เวลาที่อยากทำอะไรขึ้นมา ก็ชอบอ้อนให้ใครเค้าทำให้ นิสัยเสียของผม หรืออาจจะดีก็ได้...
" ก็ได้ครับ แต่พี่ไม่เล่นนะ ให้น้องมะนาวเล่นคนเดียว เดี๋ยวพี่จะนั่งดูน้องเล่นดีกว่า " พี่ก้องบอกผม ผมก็พยักหน้า แล้วพี่ก้องก็พาผมไปที่ลานเสก็ต
ที่ลานเสก็ตมีคนเล่นอยู่ไม่มาก คงเป็นเพราะว่านี่ก็ สองทุ่มกว่าแล้ว ใกล้ได้เวลาที่ ลานเสก็ตปิด ซึ่งที่นี่จะปิดประมาณ สามทุ่มได้ แล้วหลังจากนั้นจะมีการซ้อมของพวกนักฮ็อกกี้นํ้าแข็ง
ผมไปซื้อบัตรกับพี่ก้อง แล้วผมก็เข้าไปแลกเอารองเท้ามาใส่ รองเท้าที่ผมใส่เป็นรองเท้าที่นักเสก็ตลีลา หรือเสก็ตนําแข็งประเภทที่เล่นโชว์ท่าทางต่างๆ เค้าไว้ใช้เล่นกัน ผมไปวัดขนาดเท้าเรียบร้อย พี่เค้าก็เอารองเท้ามาให้ผมใส่ พอผมใส่เสร็จ ผมก็เดินลงไปเล่นที่ในลานนํ้าแข็ง เย็นดีจัง
ยิ่งมาเล่นเวลากลางคืน จะหนาวมากเลย ลานนํ้าแข็งจะมีไอความเย็นลอยขึ้นมาเลยคับ ผมจะชอบเป็นพิเศษ
ระหว่างที่ผมเล่นซึ่งยังไม่ค่อยเก่งนัก ผมลองหัดเบรค แต่ก็ทำไม่ได้ อยู่ๆก็มีน้องผู้ชาย คงจะอายุประมาณ 13 ปีได้ เข้ามาที่ผม แล้วถามผมว่าจะสอนให้ผมเล่นเอามั้ย ผมก็ยิ้มเลยคับ เรื่องปกติคับ พอน้องเค้าเห็นผมยิ้มให้ น้องก็ยิ้มตอบผม แล้วน้องก็สอนให้ผมเล่น แบบนั้น แบบนี้ ระหว่างที่น้องสอนเล่น ผมก็มองพี่ก้องเป็นระยะ ก็เห็นพี่ก้องคอยมองผมอยู่ตลอด พี่คงเป็นห่วงผม เพราะเห็นผมเสียจังหวะ จะล้มอยู่หลายครั้ง
น้องสอนผมเล่นไปได้สักพัก ก็มีน้องอีกหลายคนเข้ามาที่ผม แล้วก็มาชวนผมคุย ไอ้น้องพวกนี้ตอนหลังผมถามมันว่าทำไมถึงเข้ามาสอนผมเล่นแล้วกล้าเข้ามาคุยกับผม พวกน้องบอกว่าเห็นผมยิ้มเก่ง แล้วก็น่ารักดี พวกน้องๆมันชอบ แค่เนี้ยที่พวกน้องมันบอก ที่ผมบอกว่าเป็นน้องก็เพราะอายุคนที่มากที่สุดก็ 16 ปีมันก็ใกล้ๆอายุเท่าผมนะ มีอยู่คนนึงก็ไอ้เด็กอายุ 16 น่ะครับมันชอบเข้ามาแซวผมบ้าง บอกพี่น่ารักจัง มากที่สุดก็ บอกขอสมัครเป็นแฟนของผม ผมก็ไม่พูดอะไร ก็ยิ้มให้น้องเค้าไป...
น้องๆพวกนี้มันไปกินอะไรกันมาก็ไม่รู้ ตัวมันโตพอๆกับผมเลย แถมยังมีบางคนสูงกว่าผมอีกอ่ะครับ พอผมไปอยู่ในกลุ่มก็เลยเข้ากันได้ไม่แตกต่างอ่ะครับ ก็ผมยังเด็กอยู่อ่ะ ยังไม่เต็ม 18เลยครับ อีกสองวันเอง
น้องๆพวกนี้เล่นเก่งมาก ผมมารู้ตอนหลังว่าแต่ละคนอยู่ในชมรมฮ็อกกี้นํ้าแข็ง ของทางลานเสก็ต มีออกไปแข่งขันกันด้วยหลายที่ แค่ผมฟังก็สนใจแล้วคับ แต่ผมต้องหัดให้เก่งเร็วๆ น้องๆสอนให้ผมเล่นสักพัก ก็ได้เวลาปิดลาน ผมก็กลับขึ้นมาเปลี่ยนรองเท้ากลับคืนทางลานเสก็ต ตอนแรกผมก็จะกลับออกมา จู่ๆก็มีน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผม แล้วบอกว่า
" พี่มะนาวจะรีบกลับไปไหนหรือป่าวครับ " น้องคนนั้นถามผม
" ก็เปล่าครับ มีอะไรเหรอครับ... " ผมถาม
" ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ คือถ้าพี่ว่างไม่รีบกลับก็อยู่ดูพวกผมซ้อมฮ็อกกี้สิครับ ที่นี่เค้าไม่ว่าหรอกครับ ถ้ารู้จักพวกผม " น้องมันบอก ผมจึงหันไปมองหน้าพี่ก้องว่ายังงัยดี พี่ก้องก็บอกผม
" ก็ตามใจน้องมะนาวครับ พี่ไม่ได้ไปไหน " พี่ก้องบอกตามใจผม ผมก็อยู่สิครับ พี่ก้องตามใจผมจังเลยทำให้ผมนิสัยเสียรู้มั้ย
" ก็ได้ครับ พี่จะอยู่ดูน้องๆซ้อมเล่นกัน " ผมบอกน้องคนนั้นไป
แล้วระหว่างนั้น ผมก็ชวนพี่ก้องมาเดินดูรองเท้าฮ็อกกี้กันที่ตู้โชว์สินค้าของทางลานเสก็ต โดยมีไอ้น้องๆทั้งหลายคอยแนะนำผมว่าน่าจะซื้อคู่นั้นนะ หรือคู่นี้นะ พวกน้องๆมันทำยังกับเป็นคนขายซะเอง แล้วราคาแต่ละคู่นี้ไม่ต้องพูดถึง แพงมากเลยครับอย่างถูกสุดก็หลายพัน อย่างแพงก็เป็นหมื่นอ่ะครับ แต่ผมอยากได้นี่ครับ ทำงัยดีน้า แล้วผมก็คิดออกมีคนช่วยผมได้ครับ...
แล้วพอได้เวลาที่น้องๆต้องออกไปซ้อมกัน ผมกับพี่ก้องก็ขึ้นไปนั่งดูอยู่ด้วยกันบนชั้นที่นั่งสำหรับดู ก็สนุกดีครับ แต่ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเวลาที่เล่นกันจริงๆน่ะ มันไม่เหมือนตอนซ้อม ผมกับพี่ก้องนั่งดู ระหว่างนั้นพี่มะยมก็โทรมาหาผม ถามผมว่าอยู่ไหน ผมก็บอกพี่มะยมมันไปว่าอยู่ที่ลานเสก็ตนํ้าแข็ง อยู่กับพี่ก้อง อีกสักพักก็กลับแล้ว แล้วก็คุยกันอีกสักครู่ก็วางสายไป แล้วหลังจากนั้นไม่นานก็ซ้อมกันเสร็จ ผมกับพี่ก้องแล้วก็ไอ้พวกน้องๆ มันก็กลับลงมาจากห้างทางประตูด้านหลังของลานเสก็ตซึ่งเชื่อมต่อกับลานจอดรถด้านหลัง แล้วก่อนจะแยกย้ายกันกลับ ไอ้พวกน้องๆมันก็นัดกับผม ว่าจะมาเล่นอีกพรุ่งนี้ ให้ผมมาเล่นด้วยกัน ตอนนั้นผมก็รับปากพวกน้องมัน แล้วก็แยกกันกลับ
...
พี่ก้องพาผมกลับบ้าน พอถึงหน้าบ้านผมตอนนั้นก็เที่ยงคืนได้แล้ว พี่ก้องก็ถามผมว่า
" พรุ่งนี้มะนาวจะไปไหนครับ... " พี่ก้องถามผม
" ก็คงไปเล่นเสก็ตอ่ะครับ ก็นัดกับพวกน้องๆมันไว้นี่ครับ " ผมบอกพี่ก้อง
" น้องมะนาวนี่หว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นไปทั่วเลยนะครับ ขนาดน้องๆมันยังมาชอบเลย... " พี่ก้องพูดแซวผม ผมก็ยิ้มให้
" แหม... ก็คนมันน่ารักนี่ครับ ใครเห็นใครก็ชอบ... " ผมก็พูดเล่นๆไปกับพี่ก้อง
" ใช่ครับ...ขนาดพี่ยังหลงเลยนี่ครับ... " พี่ก้องพูดหยอดผมมาอีก ผมก็เขินดิครับ ถูกแซวซึ่งหน้าแบบนี้อ่ะ
" งั้น พรุ่งนี้ประมาณเที่ยงๆพี่จะมารับไปนะครับ แต่พี่อยู่ด้วยไม่ได้นะ พี่ติดธุระกับทางบ้านของพี่...อยู่เองได้หรือเปล่าครับ " พี่ก้องพูดอย่างเป็นห่วงผม
" สบายมากครับ งั้นพรุ่งนี้มะนาวจะคอยนะครับ " พูดจบผมก็จะเปิดประตูรถลงไป แต่พี่ก้องเรียกผมก่อน
" น้องมะนาวครับ...ลืมอะไรหรือปล่าว... " พี่ก้องถามผม ผมก็งงว่าลืมอะไร แล้วผมก็ก้มลงมองหาของอะไรก็ไม่รู้ทั่วตัว แต่ก็ไม่เจอ ผมก็เลยถามพี่ก้อง
" ไม่เห็นเจออะไรเลยครับ ... " ผมบอกออกไป แต่พี่ก้องกับยิ้มให้ผมแทน แต่สีหน้าของพี่ก้องดูเจ้าเล่ห์
" ก็ลืมหอมแก้มพี่งัยค้าบ... " พี่ก้องพูดเสียงยานๆล้อเลียนผม ที่มักจะพูดยานๆตอนที่กำลังจะอ้อนอะไรใคร ผมก็ยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ของพี่ก้อง แล้วผมก็หันไปมองรอบๆว่ามีใครอยู่แถวนี้หรือเปล่า เมื่อไม่เห็นมี ผมก็ชะโงกหน้าเข้าไปหอมแก้มคนหล่อที่นั่งเอียงแก้มคอยผมอยู่แล้ว
" จุ๊บ...จุ๊บ... " ผมหอมแก้มคนหล่อไป สองครั้งครับ แล้วพอผมหันกลับ พี่ก้องก็อาศัยความรวดเร็ว จับผมหันหน้าไป แล้วพี่ก้องก็จูบปากผมทันที ตอนแรกก็ตกใจแต่ก็ยอมให้พี่ก้องจูบแต่โดยดี ก็ชอบอ่ะครับ พี่ก้องจูบผมสักครู่ก็ปล่อยผม แล้วก็ยิ้มให้ ส่วนผมก็นั่งหน้าแดง ใจเต้นตูมตามอยู่กับที่ สักพัก พอผมเข้าสู่ภาวะปกติ ผมก็หันกลับมาบอกพี่ก้อง
" คืนนี้นอนหลับฝันดีนะครับ... " แล้วผมก็ชะโงกหน้าไปหอมแก้มพี่ก้องอีกครั้ง คราวนี้พี่ก้องชะงักบ้าง และก็ต้องตกใจที่ผมแกล้งเอามือไปดึงนมที่หน้าอกพี่ก้อง แล้วผมก็ปล่อย ตอนนั้นที่ผมแกล้งเพราะผมนึกไปถึงวันนั้นที่ผมนอนอยู่บนที่นอนกับพี่ก้องอ่ะครับ...พี่ก้องคงตกใจที่อยู่ๆผมก็หอมแก้มพี่เค้าเองโดยที่พี่ไม่ได้บอกให้ผมทำ แต่ผมเต็มใจที่จะทำเอง และที่ผมแกล้งดึงนมพี่แก แล้วผมก็รีบเปิดประตูรถลงมา ผมหันไปมองพี่ก้องอีกครั้ง แล้วผมก็หัวเราะที่ผมแกล้งพี่ก้องได้ ผมเห็นพี่ก้องพูดออกมาเบาๆ แล้วก็ชี้มือมาที่ผม แบบว่าทำอะไรผมไม่ได้
" ฝากไว้ก่อนเถอะ น้องมะนาว "
" มาเอาคืนเร็วๆนะ จะคอย ..55555.. ขับรถดีดีนะครับ มะนาวเป็นห่วง " ผมพูดจบก็ หัวเราะแล้วก็โบกมือให้แล้ว ผมก็เดินเข้าบ้าน ส่วนพี่ก้องก็ขับรถออกไป ไอ้บ้ามะนาวไปท้าพี่เค้าเอาไว้อีกแล้ว ยังไม่เข็ดอีกอ่ะ....เฮ้อ...เบื่อตัวเองจัง...นี่แหละไอ้มะนาวสักวันจะรู้สึก.....
...
จบบทที่ 23
ขอบคุณนะคับที่ติดตามมาเสมอ...เขียนตอนนี้ก็มีความสุขครับ ไอ้มะนาวคนเดิมที่ขี้เล่น สดใส ยิ้มง่ายก็ค่อยกลับมาแล้ว หลังจากที่อ่อนแอ แล้วก็ขี้แงสุดๆ อย่างทีไม่เคยเป็นมาก่อน ชีวิตมันก็มีบ้างที่อ่อนแอ ไม่เป็นตัวของตัวเอง หลังจากนี้มะนาวก็จะเป็นเหมือนเก่าครับ ขี้อ้อนสุดๆอ่ะค้าบ
ช่วงนี้จะเกี่ยวกับเสก็ตนํ้าแข็งบ่อยนะครับเพราะเย็นดี..อุ้ย..ม่ายช่าย คือมันจะมีอะไรต่างๆที่นี่ด้วยอ่ะครับ กับการที่ไอ้มะนาวแจกยิ้มไปทั่วอ่ะครับ...ตามอ่านกันต่อนะค้าบ
รักทุกคนนะครับ ....ไอ้มะนาวตัวน้อยนิดคร้าบบบบผม...
...
-
หุหุ น้องมะนาวขี้อ้อนจัง มิน่ามีแต่คนมารุมรัก :-[ :-[
-
มาเป็นกำลังใจให้น้องมะนาวจ้า :give2:
รออ่านต่อไป : 222222: : 222222: : 222222:
-
ขี้อ้อน น่ารัก ยิ้มเก่ง แถมรักทู๊กกกกกกคน ซะขนาดนี้
ใครมันจะไปห้ามใจไหวละคร๊าบบบบ :give2:
รอน้องมะนาวอยู่น้า พี่ก็รักมะนาวววเหมือนกันจ้า พี่รักเดะๆๆ :loveu: :loveu: :loveu:
-
:give2: :give2:
เฮ้อ หลงรักน้องมะนาวเข้าอย่างจัง
แม้น้องมะนาวจะร๊ากกกทู้กกกกโคนนนนน
แต่พี่ก็รักน้องมะนาวนะจ๊ะ :-[
-
:give2: :give2: :give2: :give2:
-
มะนาวรักทุกคนเหมือนพี่เลย555
:haun4:
-
อาฮุๆๆ มะนาวน่าร้ากส์ พี่ก้องก้อน่าร้ากส์
ชอบพีก้องที่ซู้ดดด!!~
ต่อครับมะนาว
-
น้องมะนาวตัวจิ๊ดริ๊ด น่าร๊ากกกกกๆๆๆๆ :give2:
-
งิงิงิ ลองผมหว่านยิ้มบ้างดิ รับรอง . . .
มีแต่คนมารุมถีบ :sad4:
-
หาแฟนน่ารักๆอย่างมะนาวบ้างดีก่า.... :loveu: :loveu:
.............จะมีโอกาสหาได้ไหมหว่า.... :5555: :5555:
-
มารอน้องมะนาวจ้า :give2:
-
มะนาว เลือกไปซักคนเร๊ว ส่วนที่เหลือส่งมาเข้าเล้าได้เลย มีคนรออยู่ :laugh3:
-
ตอนใหม่ครับผม...ขอบคุณที่เข้ามารีพลายให้มะนาว และ ขอบคุณที่รักมะนาวคร้าบผม........
...
บทที่ 24
" พี่มะยมค้าบ...กินข้าวได้แล้วคัาบ... " ผมตะโกนเรียกพี่มะยม
" เออ...รู้แล้ว เดี๋ยวจะลงไป... " เสียง ตะโกนตอบมาจากข้างบนของบ้าน
" เร็วๆนะค้าบ ... " ผมตะโกนบอกยํ้าอีกครั้ง
วันนี้ ผมตื่นเร็วกว่าปกติ ผมออกไปตลาดแล้ว ก็ไปเดินหาซื้อของสด แล้วผมก็กลับมาทำอาหารให้ พี่มะยมกิน ..มีแผนครับ
" วันนี้ มันวันอะไรว่ะ ทำไมอาหารมันเต็มโต๊ะไปหมดอย่างนี้อ่ะ... " พี่มะยมถามผม
" ก็วันนี้มันเป็นวันก่อนวันเกิดของไอปีศาจตัวร้ายไงล่ะครับ...แฮะ..แฮะ...อยากทำให้พี่กินอ่ะครับ..." ผมบอกออกไป
" เออใช่...พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของน้องนี่หว่า... " พี่มะยมมันนึกได้
" พี่นี่ขี้ลืมจัง วันเกิดน้องสุดที่รักทั้งคนยังลืมอีก... " ผมพูด แล้วแกล้งทำเป็นงอนพี่มะยม
" เหรองั้น...น้องมะนาวอยากได้อะไรล่ะครับ เป็นของขวัญ... " พี่มะยมมันพูดอย่างรู้ทัน
" มะนาวอยากได้หลายอย่างค้าบ... " ผมบอกพี่ออกไป
" นั่นไงล่ะ ว่าแล้ว..." แล้วพี่มะยมมันก็หยิบบัตร ATM ส่งมาให้ผม พร้อมกับบอกรหัสกดบนบัตร ผมก็รับเอาไว้... แฮะ...ง่ายดีจังพี่ผม
อุตส่าห์ลงทุนตื่นมาทำของให้กินตั้งแต่เช้า กะเอาใจซะหน่อย คุ้มจริงๆ
" อ่ะ...มะนาวอยากได้อะไรก็กดเงินออกไปซื้อเอาเองเลยนะ...แต่พี่ไม่ว่าง งานของพี่มันเต็มไปหมด มะนาวไม่ว่าพี่น้าที่ไม่มีเวลาให้น้อง
เลย... " พี่มะยมมันก็พูดเป็นห่วงผม
" ไม่เป็นไรหรอกครับ....สบายมาก ...ขอบคุณพี่มากนะค้าบบบบบ... " ผมกล่าวขอบคุณพี่ที่ห่วงผม
ผมบอกพร้อมกับความดีใจ ผมกระโดดเข้าไปหาพี่มะยม แล้วก็หอมแก้มซ้ายทีขวาที่ จนตอนนี้พี่มะยมมันก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ ผม
กระโดดขี่หลังพี่มะยม พี่มะยมก็วิ่งเหมือนตอนผมเป็นเด็ก ผมมีความสุขจังเลยครับ
...
ตอนเที่ยง พี่ก้องก็มารับผมไปส่งที่ห้าง... ผมก็ลงไป ผมก็ตรงไปที่ลานเสก็ตนํ้าแข็งทันที พอไปถึงก็เจอไอ้พวกน้องๆกำลังเล่นกันอยู่ พอ
ผมซื้อบัตรเข้าไป ไอ้พวกน้องๆมันก็เข้ามาหาผม...ผมก็เลยชวนมันไปดูรองเท้าเสก็ตที่วางโชว์อยู่ในตู้กระจก ผมบอกน้องๆว่าจะซื้อ ทีนี้ก็เลยช่วย
กันเลือก
จนในที่สุดผมก็เลือกได้ ถามราคา...มันแพงมาก แล้วผมก็ถามน้องๆว่าแพงอย่างนี้มีอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า แล้วพี่สุดหล่อที่ที่พวก
น้องๆมันจะพามาให้ช่วยผมเลือกได้ยินก็เข้ามาหาผม
" สวัสดีครับ...น้องน่ารัก..." พี่คนนั้นพูดกับผม
" ครับ...พี่พูดกับผมเหรอครับ..." ผมย้อนถาม
" ใช่ครับ... แล้วน้องน่ารัก อยากได้รุ่นไหนล่ะครับ..." พี่สุดหล่อถามผม
" เดี๋ยวก่อนครับ...ผมไม่ได้ชื่อน่ารักนะครับ " ผมบอก
" ก็พี่ไม่รู้จักชื่อน้องนี่นะ พี่เห็นว่าน้องหน้าตาน่ารัก ก็เลยเรียกน่ารักซะเลย...แล้วน้องชื่ออะไรล่ะครับ..." พี่เค้าถามชื่อผมอีก
" ชื่อมะนาวค้าบ..." ผมบอกแล้วยิ้มให้พี่สุดหล่อ
" โห...ชื่อน่ารักจัง พูดแล้วก็รู้สึกอยากกินนํ้ามะนาวแล้วสิครับ..." พี่เค้าพูดให้ผมรู้สึกแปลกๆ
" แหมพี่อ่ะครับ..." ผมพูดเขินๆ
" ให้พี่ช่วยเลือกให้ไหมครับ..." พี่เค้าขอเสนอตัวช่วยผมเลือก
" ก็ดีสิครับ...แต่พี่ยังไม่ได้บอกชื่อของพี่ให้มะนาวรู้เลยครับ
" แฮะ..แฮะ...คิดว่าจะไม่ถามชื่อของพี่แล้วล่ะสิ...พี่ชื่อ แฮ็ค..ครับผม... " พี่สุดหล่อบอกชื่อให้ผมรู้
" ชื่อพี่แฮ็คเหรอครับ...อืม ชื่อน่ากินจังเลยครับ..." ผมพูดกวนพี่กลับไปมั่ง
" ดีเลยครับ...งั้นเรามาผลัดกันกินด้วยกัน ดีมั้ยครับ..." พี่แฮ็ค พูดต่อผม
" ไม่เอาแล้ว มาเลือกดูรองเท้าดีกว่า..." ผมเปลี่ยนเรื่องพูด
" พี่แนะนำให้เอารุ่นนี้ดีกว่า " พี่แฮ็คแนะนําผม
แล้วผมก็เลือกดูรองเท้า โดยมีพี่แฮ็ค ช่วยแนะนำ ไม่นานผมก็ตัดสินใจได้ ผมถามราคา แล้วคิดว่าไม่แพงไป เป็นราคาปานกลาง ก็
ตัดสินใจซื้อ แล้วผมก็ออกไปเบิกเงินมาซื้อรองเท้าเสก็ต พอซื้อได้ก็เอาออกมาใส่เลยครับ
พอใส่ลงครั้งแรกก็ได้เรื่องเลยครับ มันลื่นจนผมหกล้มเลย เสียหน้ามากๆ แต่ก็แค่แป๊บเดียว เองผมก็เล่นได้ ก็มันยังไม่ชินอ่ะครับ
รองเท้าฮ็อกกี้ รองเท้าจะมีหัวตัดท้ายตัด ส่วนรองเท้าที่เค้าเอาไว้เล่นท่าโชว์ หัวรองเท้าจะยื่น ท้ายยื่น แล้วผมเล่นแบบนี้มาก่อน พอเวลามาเล่น
แบบรองเท้าฮ็อกกี้ มันก็เลยมักจะล้มลงไปง่ายๆ พี่แฮ็ค ก็มักจะเข้ามาสอนให้ผมเล่นอยู่บ่อยๆ จนผมเล่นคล่องมากขึ้น พี่แฮ็คก็ดูแลผมดี จนบางครั้ง
ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน แล้วผมก็วิ่งเล่นอยู่กับพวกน้องๆมัน จนสนิทกันเป็นเหมือนเพื่อน
แล้วจู่ๆผมมองออกไปที่ภายนอกของลานเสก็ต ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งมองผมอยู่ เวลาที่ผมวิ่งเล่นอยู่ก็เห็นพี่คนนี้มองผมตลอดเวลา พี่ผู้ชาย
คนนี้มีรูปร่างสูงใหญ่มาก หน้าตาก็หล่อมากจริงๆเท่าที่ผมเคยเห็นมา เวลาใครๆเดินผ่านก็มักจะถูกเป็นเป้าสายตาของคนทั้งหมด แล้วผมก้เล่น
ของผมต่อไปเรื่อยๆโดยนานๆครั้งก้หันไปมองพี่คนนั้นทีก็เห็นพี่เค้ายังคงมองผมอยู่
พอตอนเย็นผมเริ่มเมื่อยแล้ว และก็หิวข้าวด้วย ผมก็เลยออกจากลานเสก็ตมาเดินเล่นคนเดียว ก่อนออกมาก็เอารองเท้าเก็บไว้ในตู้ล็อกเกอร์
ในลานเสก็ตก่อน ผมเดินเข้าไปซื้อนํ้ากาแฟเย็นมาแล้วก็เดินกินนํ้าไป แล้วก็เดินดูของต่อ ผมกำลังเดินมองของจนไปถึงร้านๆนึงที่เค้าขายแต่
ตุ๊กตา ผมก็มองจนไปเห็นตุ๊กตาตัวนึงที่มองแล้วผมอยากได้ที่สุด เป็นตุ๊กตาหมีนั่ง แต่ตัวมันใหญ่มาก ใหญ่กว่าผู้ชายตัวใหญ่อีก ผมเดินเข้าไป
ดูราคาก็ต้องตกใจอีก ราคาแพงมากอีกแล้ว แต่ผมอยากได้จัง...
ผมยืนดูจนหนำใจแล้ว ผมก็หันหลังกลับ แต่ผมไม่ทันระวัง ผมหันไปชนผู้ชายคนหนึ่ง คนที่ตัวใหญ่มาก ผมชนแล้วแก้วนํ้ากาแฟเย็นที่
ผมถืออยู่ก็หกรดเสื้อ รวมไปถึงกางเกงที่มองทีเดียวก็รู้ว่าเป็นของที่มีราคาแพงมาก ส่วนตัวผมก็ไม่น้อยหน้าครับ ผมล้มหงายท้องก้นจํ้าเบ้าเลยอ่ะ
ครับ เสื้อผ้าก็เลอะนํ้ากาแฟเหมือนกัน ผมตกใจมาก แล้วผู้ชายคนนั้นก็คว้าข้อมือผมให้ผมลุกขึ้นยืน ผมเห็นที่เสื้อของพี่ผู้ชายคนนั้นเลอะมากก็
ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่บอกขอโทษพี่เขา
" พี่ค้าบ...ผมขอโทษ ค้าบ " ผมบอกอ้อนๆหน่อย แล้วมองหน้าพี่เขา ก็ต้องตกใจ ผมจำได้ พี่ผู้ชายสุดหล่อคนนั้นที่ยืนมองผมเล่นเสก็ตอยู่
เกือบทั้งวัน
" ขอโทษแล้วเสื้อผ้าผมมันหายเลอะหรือเปล่าล่ะ..." ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างโมโหมาก เป็นใครก็ต้องโมโหกันทั้งนั้นแหละ ที่เกิดเรื่องแบบ
นี้ขึ้นมา แต่ตาของพี่มันไม่ได้โมโหไปกับคำพูดเลยอ่ะครับ ผมสังเกตุเห็น
" แล้วจะให้ผมทำยังไงเล่าครับ ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้นี่ครับ " ผมพูดแล้วนํ้าตาเริ่มคลอตา ตอนนี้มีคนมายืนมองดูผมกับพี่ผู้ชาย
คนนั้น อยู่หลายคน ผมก็อายจนหน้าแดงแล้วครับ
" งั้นเอาอย่างนี้ ไปซื้อเสื้อผ้ากับพี่ก่อน " พี่พูดจบก็ดึงมือผมให้ก้าวเดินไปพร้อมกับพี่เขา ผมเจ็บที่แขนก็เลยร้องออกมาเบาๆ แต่พี่ก็ไม่
สนใจ พี่พาผมมาถึงร้านที่มีแต่เสื้อผ้าราคาแพงทั้งนั้น
" ร้านนี้แหละ ไปเลือกมาให้พี่สักตัวนึงซิ " พี่ก็ออกคำสั่งผมทันที ผมรู้สึกขัดใจมาก แต่ก็ต้องทำตามที่บอก ก่อนไปผมก็บอกว่าไม่มีเงิน
มาซื้อของแพงๆนะ พี่ก็หันมามอง
" รู้แล้วไม่ต้องมาบอก... " พี่พูดแค่นั้น ห้วนๆ
ผมก็เดินเลือกจนมาเห็นเสื้อตัวนึง ผมว่ามันเหมาะกับพี่เค้า ผมก็หยิบเอาไปให้ แล้วก็เดินไปหาพี่ แล้วพี่ก็รับไว้ ผมก็บอกให้พี่เข้าไปลอง
ในห้องลองเสื้อผ้า แต่พี่กับถอดเสื้อออกตรงนั้นเลย พี่หุ่นดีมากครับ ไม่อายใครเลย
ทีนี้ก็กางเกงยีนส์ ผมเลือกให้ได้เพราะผมก็อยากได้เหมือนกัน ผมเลือกให้พี่เขาตัวนึง เขาก็นั่งมองผมเลือกอยู่ไม่วางตาจากผมเลย ผม
หยิบเดินมาหาพี่เขา พี่เขาก็ทำท่าว่าจะถอดกางเกงตรงนั้น แต่ผมรีบห้าม
" พี่ค้าบอย่าค้าบ ไปเปลี่ยนกางเกงในห้องลองเถอะค้าบ " ผมบอกพี่เขา โอ้ย...อะไรกันเนี่ย...
" ไม่เอา เดี๋ยวน้องหนี... เดี๋ยวต้องไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่ก่อนนะครับ...พี่ไม่มีเพื่อนเลย อย่าหนีพี่นะครับ..." พี่เค้าบอกผม
" ไม่หรอกครั ไม่หนีครับ ... " ผมบอกไป แล้วพี่ก็เข้าไปห้องลองเสื้อผ้า สักพักพี่ก็ออกมา แล้วก็ถือชุดนั้นออกมาด้วย ทั้งเสื้อทั้งกางเกง
" ทีนี้ก็ ตาน้องแล้ว " พี่บอกให้ผมคอยเดี๋ยว แล้วก็เดินเข้าร้าน สักครู่ก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสีขาว และ กางเกงยึนส์สีสวย
" ไปเปลี่ยนซะ..เร็วๆ. " พี่สั่งผมอีกแล้ว ผมก็เดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องลอง แล้วก็ถือชุดนั้นออกมาแล้วยื่นให้พี่
" ใส่ได้หรือเปล่าครับ... " พี่ถามผม ผมก็พยักหน้าให้ แล้วพี่ก็เอาเสื้อผ้าให้พนักงานคิดเงิน สักพักพนักงานก็ออกมาพร้อมกับถุงใส่เสื้อผ้า
แล้วเอามายื่นให้ผม ส่วนพี่ก็จ่ายเงินให้พนักงานคนนั้น
" เอาไปเปลี่ยนใส่ออกมาเลยสิครับ.. " พี่บอกผม เมื่อเห็นเสื้อของผมเลอะกาแฟเย็นเป็นคราบสกปรก พี่เองก็เหมือนกัน เมื่อเห็นผมเข้าไป
เปลี่ยนก็เข้าไปเปลี่ยนบ้าง
ผมออกมาก็เจอพี่ยืนคอยอยู่ข้างหน้าร้านแล้ว ผมเห็นใครเดินผ่านก็มองแต่พี่เขาอ่ะครับ...
" น้องอยากกินอะไรครับ... " พี่ถามผม
" บอกมาเลยไม่ต้องเกรงใจ พี่เลี้ยงเองครับ... " พี่บอกผม
" งั้นกินง่ายๆดีกว่า ไปกินไก่...กันนะครับ " ผมบอก พี่ก็พยักหน้าตามใจผม
ที่จริงผมก็งงมากอ่ะครับที่ใครก็ไม่รู้มาซื้อเสื้อผ้าให้ผม แล้วยังจะพาผมมากินไก่...อีก แต่ผมคิดว่าก็แค่ครั้งเดียว เจอกันก็แค่ครั้งเดียวมอง
ดูไปพี่ก็มีนิสัยดีคงไม่เป็นอะไร มั้ง...ผมคิด
" ตื๊ด...ตื๊ด... " เสียงโทรศัพท์ของผมดัง ผมหยิบขึ้นมาดู มองหน้าพี่แล้วขอตัว แล้วกดรับ เป็นเบอร์ที่ผมไม่รู้จัก
" สวัสดีครับ... " ผมกล่าวสวัสดี
" ................ " เงียบ ไม่มีคนพูด
" สวัสดีครับ... " ผมพูดอีกครั้ง
" ................ " เหมือนเดิม ไม่มีเสียงพูด แล้วสักพักสายก็ถูกกดตัดสัญญาน ผมงงใครนะที่โทรเข้ามาแล้วไม่พูดกับผม
...
จบบทที่ 24
ขอบคุณครับ...ตอนนี้ยังมีต่อนะครับ ยังไม่จบแต่มันยาวก็เลยตัดแค่นี้ก่อน...ช่วงนี้งานเยอะมากเลยครับ แต่ก็มีความสุขกันดีครับ
รักทุกคนมากมายค้าบ...
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบบผม.......
...
-
แล้วพี่คนล่าสุดของน้องมะนาวชื่อไรอ่ะ :kikkik: มันเยอะจนพี่จำมะได้หมด :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
อย่าบอกนะว่าคนนี้คือ ตัวโตตัวจริงของมะนาวอ่ะคับ :haun5: :haun5:
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
โอยไม่ยิ่งอ่านไปก็ยิ่งเยอะอะครับน้องมะนาวเเล้วจะเลือกถูกไม๊เนี่ย :really2:
-
งงด้วยคน :really2:
เยอะเหลือเกิน ไม่ใช่อะไรหรอกนะ อันที่จริงก็อิจฉาอ่ะ :haun5:
-
ขอเดาว่าเป็น พี่ปะแป้ง ใช่มั้ยจ้ะ :interest:
-
:laugh5: ครายหว่าโทรมา กิ๊วๆๆๆ ช่ายพี่คนที่นั่งกิงไก่ด้วยกันป่าวหว่า..
-
เพิ่งได้อ่านสนุกมากๆเลยนะคับ
แต่ว่ารู้สึก จะเยอะมากกกกกกกกกกกก เลยนะคับ สเน่ห์แรงจิงๆ อิอิ
-
หุหุ อยากมีพี่แบบมะยมจัง :laugh3:ใจดี๊ ใจดี ให้บัตร ATM มาเลย :give2:
มีคนมาชอบมะนาวอีกคนแล้ว แต่ยังไงก็เชียร์เจสอยู่น้า :laugh5:
-
ช่างยากเกินจะคาดเดาเหลือเกิน :haun5:
-
.......เสน่ห์แรงจิงๆ.....ไปไหนก็มีแต่คนมาชอบ..... :pighaun: :pighaun: :pighaun:
...............เยอะจิงๆ..... :haun4: :haun4:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ตัวเลือกเพิ่มมาอีกหนึ่ง
แค่สองสามคนก็แทบจะเดาไม่ถูกแล้ว
เล่นเพิ่มมาเรื่อยๆ :เฮ้อ: ไม่เดาแล้ว รอเฉลยอย่างเดียวเลยแล้วกัน
ว่าใครกันแน่คือ "ตัวโต"
หรือว่าน้องมะนาวจะเลือกทุกคน
เพราะว่ามะนาวร๊ากกกกทู้กกกโคนนน :laugh5:
-
บทที่ 25
" พี่ครับ...พี่ชื่ออะไรครับ..." ผมถามพี่สุดหล่อ ขณะที่กำลังจะเดินเข้ามาข้างใน ร้านอาหารฟาสต์ฟู๊ดชื่อดัง
" เดี๋ยวก่อน พี่ว่าเราสั่งอาหารให้เสร็จก่อนดีกว่านะครับ แล้วเดี๋ยวค่อยคุยกัน..." พี่สุดหล่อบอกผม
" ก็ได้ครับ..." ผมบอก เพราะว่าเห็นด้วยกับที่พี่บอกผม
แล้วผมกับพี่เค้าก็เดินมาที่พนักงานร้านที่ยืนรอลูกค้าอยู่ ผมยืนมองป้ายเมนูที่ติดเอาไว้ แต่ก็ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเลือกเอาอะไรบ้าง ผมก็เลยหันไปถามพี่สุดหล่อ
" พี่จะเอาอะไรบ้างครับ..." ผมถามพี่สุดหล่อ
" พี่เอาอะไรก็ได้ครับ..น้องอยากกินอะไรก็สั่งได้เลยครับ แล้วสั่งให้พี่ด้วยแล้วกันครับ..." พี่เค้าบอกผม
แล้วผมก็หันไปสั่งหลายอย่าง และก็ไม่ลืมสั่งเผื่อพี่สุดหล่อด้วย พี่เค้าจ่ายเงิน เมื่อได้อาหารที่สั่งครบหมดแล้ว พี่ก็ถือถาดอาหาร แล้วเดินนำผมไปหาที่นั่ง ด้านในมุมห้อง พอดีเวลานั้นคนยังไม่มากเท่าไหร่ ก็เลยได้ที่นั่ง ที่ไกลจากโต๊ะคนอื่นพอสมควร
" พี่ตอบผมได้แล้วว่าพี่ ชื่ออะไรครับ " ผมถามทันทีที่ผมกับพี่สุดหล่อนั่งเรียบร้อยกันแล้ว
" ทำไมถึงอยากรู้ชื่อพี่เล่าครับ หรือว่า มะนาวจะเอาชื่อพี่ไปทำเสน่ห์... " พี่สุดหล่อย้อนถามผม
" เปล่าค้าบ...ก็อยากรู้อ่ะครับ หรือว่าพี่จะให้มะนาวเรียกแค่พี่อย่างนี้เหรอครับ... " ผมก็บอกเหตุผลที่อยากรู้ แหม เพิ่งรู้จักกันก็เริ่มเจ้าชู้แล้วนะไอ้พี่สุดหล่อ
" บอกก็ได้ครับน้อง...พี่ชื่อ ปอ ครับ..." พี่ก็บอกชื่อให้ผมรู้
" ชื่อ ปอ เหรอครับ..." ผมทวนชื่ออีกครั้ง
" ใช่แล้วครับ..." พี่เค้ายืนยันอีกที
" พี่ปอ...พี่มาเดินเที่ยว หรือมาทำธุระที่นี่ล่ะครับ.." ผมชวนพี่ปอคุยไปเรื่อยๆ ผมหิวครับ ผมคุยกับพี่แต่ผมก็กินไก่ไปด้วย นิสัยไม่ดีเลยนะ ไอ้มะนาว กินไปคุยไป
" ก็ไม่ได้มาเที่ยวหรอกครับ...และก็ไม่ได้มาทำธุระด้วยครับ... " พี่ปอพูดอย่างน่าสงสัย
" อ้าว...ไม่มาเที่ยว..ไม่มาทำธุระ แล้วมาทำไมล่ะครับ..." ไอ้มะนาวมันก็สงสัยอีก อยากรู้อ่ะครับ
" ก็มาตามหา... " พึปอก็พูดค้างไว้แค่นั้นครับ
" ตามหา..ตามหาอะไรครับ...พี่ทำของหายหรือครับ... " ไอ้มะนาวอยากรู้อีกแย้วค้าบ
" ครับ...พี่ทำของตกหาย..." พี่ปอบอกผม
" แล้วหาเจอหรือยังครับ มะนาวช่วยหาเอาไหมครับ... " ผมเสนอตัวช่วยเหลือ
" จะช่วยพี่จริงๆหรือครับ...อย่าโกหกพี่นะครับ... " พี่ปอพูดอย่างดีใจ แล้วก็จ้องหน้ามองผม
" ก็จิงสิครับ...แล้วพี่จ้องหน้าผมนี่มีอะไรติดหน้าผมหรือครับ... " ผมพาซื่อถามพี่ปอไปอีก ไม่รู้อาไรเล้ยไอ้มะนาว
" ครับ...มีครับ นั่งอยู่เฉยๆนะครับ... " พูดจบพี่ปอก็เอื้อมมือมาที่จมูกของผม
" โอ้ย..." ผมร้องเสียงดังอย่างลืมตัว ก็พี่ปอเอามือมาบีบที่จมูกของผม มันเจ็บจนนํ้าตาไหลเลยครับ ผมหันไปมองที่โต๊ะอื่น ก็เห็นพวกเขาหันมองมาที่ผมแล้วพวกพวกเค้าก็หัวเราะกัน ผมอายจังหน้าแดงเลยครับ แถมจมูกก็แดงด้วยอ่ะ...
" พี่ปอเล่นบ้าอะไรเนี่ย... " ผมถามอย่างโมโห ก็มันเจ็บนี่ครับ แต่ดูหน้าคนทำสิครับ ทั้งยิ้ม ทั้งยักคิ้ว ให้ผมอ่ะครับ
" โทษครับ ก็มันหมั่นเขี้ยวนี่ครับ..." พี่ปอพูดไปยิ้มไป สงสัยพี่แกโรคจิตแน่เลย
" แล้วตกลงพี่ปอทำอะไรตกหายล่ะครับ ..." ผมถาม
" พี่ทำ...ทำหัวใจของพี่ตกหายครับ..." พี่พูดจบพี่ก็จ้องหน้าผมครับ พูดหวานจัง ผมโดนแกล้งบ้างครับ
" .......................... " ผมก็เงียบสิครับ ไม่พูดอะไรเลยครับ เดี๋ยวโดนอีก
แล้วหลังจากนั้น ผมก็เปลี่ยนเรื่องคุยกับพี่ปอต่ออีกหลายเรื่อง พี่ปอเป็นคนที่คุยสนุกสนานมากมายครับ คุยแล้วไม่เบื่อเลยครับ แต่ผมแปลกใจครับที่เวลาที่พี่แกคุยกะผม พี่เขามักจะจ้องหน้าผม แล้วสายตาที่มองผม มันก็ไปเหมือนใครสักคนที่ผมนึกไม่ออก
" น้องมะนาวครับ...ไปดูหนังกันไหมครับ..." พี่ปอถามผม
" ก็ได้..ครับ " ผมตอบพร้อมกับยกมือขึ้นดูนาฬิกา ก็รู้ว่าสามทุ่มครึ่งแล้ว
" งั้นพี่ว่าเราไปกันเถอะ..." พูดจบพี่ปอก็ลุกขึ้น แล้วรอให้ผมลุกขึ้นก่อน พี่ก็ออกเดินนำออกไปจากร้าน ขึ้นไปที่ชั้นบน ที่ตั้งของโรงภาพยนตร์หลายโรงที่ทันสมัย
...
" น้องอยากดูเรื่องอะไรครับผม... " พี่ถามผม
" ก็ตามใจพี่สิครับ ผมดูเรื่องอะไรก็ได้..." ผมก็ตอบ แล้วพี่ก็เลือกได้เรื่องนึง เป็นหนังฝรั่งซึ้งๆ พี่ก็เข้าไปซื้อตั๋วหนัง พี่บอกให้ผมคอยอยู่ที่ด้านนอก สักครู่พอซื้อตั๋วเสร็จก็เดินมาหาผม ได้รอบสี่ทุ่มสิบนาทีซึ่งตอนนั้นก็ยังเหลืออีกหลายนาทีกว่าที่ โรงหนังจะเปิดให้คนเข้าไปได้ พี่ก็พาผมมาเดินหาที่นั่ง ก็ได้แถวนั้น ระหว่างที่นั่งรออยู่นั้น โทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น
" ตื๊ด....ตื๊ด...." เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ผมกดรับ
" สวัสดีครับ... " ผมกล่าวทักทาย
" ............... " เงียบ ไม่มีเสียงตอบ
" สวัสดีครับ...มะนาวพูดครับ... " ผมทักทายอึกครั้ง
" ................ " ก็เป็นเหมือนเดิมอีก ผมรอสักครู่ ก็ยังคงเงียบอีก ผมก็กดตัดสายไป
ตอนนั้น ผมก็โมโหมาก วันนี้นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่โทรมาหาผมแล้วไม่ยอมคุยด้วย ใครกันที่จ้องจะแกล้งผม ผมก็นึกไม่ออก เพราะผมก็ไม่เคยมีเรื่อง มีราวอะไรกับใคร แต่ช่างมันเถอะ เพราะผมยังไม่อยากคิดอะไรตอนนี้
แล้วผมก็นึกได้ ว่าจะต้องโทรไปหาพี่มะยม กับพี่ก้องก่อน เดี๋ยวถ้าไม่บอกคงจะต้องโทรมาตามแน่เลย แล้วผมก็กดไปหาพี่มะยมก่อน
" ค้าบ...พี่มะยมค้าบ มะนาวกลับบ้านดึกน้า มีพี่พามะนาวมาดูหนังครับ .." ผมบอกพี่มะยมก่อนที่จะถามผม
" แล้วไปกับใครล่ะ " พี่มะยมถามผมอีก
" ก็พี่ปอครับ...พอดีนั่งกินไก่....เสร็จนึกอยากดูอ่ะค้าบ ...พี่ค้าบมะนาวจะเข้าโรงหนังแล้วอ่ะ แค่นี้ก่อนนะค้าบ เดี๋ยวพี่เค้าไปส่ง จะรีบกลับค้าบ บ้ายบายค้าบ... " ผมรีบพูดแล้วรีบวางสาย เพราะไม่ยังงั้นพี่มะยมต้องซักไซร้เรื่องราวกว่าจะวางสายได้ต้องนานแน่ๆ ผมขออโทษนะค้าบพี่โกหกไปนิดเดียวว่าจะเข้าโรงหนังไปแล้ว ผมหันไปมองพี่ปอ ก็เห็นพี่แกมองผมยิ้มๆ ที่ผมโทรกลับไปหาพี่ชาย ผมก็เขินสิครับ เดี๋ยวจะว่าผมติดพี่ชาย
แล้วผมก็กดเบอร์โทรไปหาพี่ก้องบ้าง แต่คราวนี้ผมขอตัวเลี่ยงไปคุยตรงอื่นนิดนึง ไม่อยากให้พี่ปอได้ยินอ่ะครับ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมรอสายสักครู่สัญญานก็ติด มีเสียงทักผมเข้ามา ผมหันไปมองพี่ปอ
็็็เห็นพี่ปอกดโทรศัพท์ไปหาใครก็ไม่รู้ ผมก็เลยคุยกับพี่ก้องต่อ
" ว่าไงครับน้องมะนาว..." พี่ก้องทักผมอย่างกันเอง
" ก็...พี่ก้องค้าบ พอดีมะนาวเจอเพื่อนนะครับ มันชวนมาดูหนัง มะนาวก็เลยดูกับมันนะครับ พี่ก้องไม่ต้องมารับนะครับ เพราะเดี๋ยวเพื่อนมันไปส่งครับ...นะค้าบ..." ผมอ้อนพี่ก้อง โกหกอีกที เพื่อความสบายใจของพี่ก้องเอง ผมคิด
" มะนาว...หนังเลิกกี่โมงล่ะครับ...พี่จะไปรับเอง..." พี่ก้องบอกผม
" ไม่เป็นไรหรอกครับ...มันดึกมะนาวเกรงใจพี่อ่ะค้าบ..." ผมบอกพี่ก้องออกไป
" ไม่เป็นไร ก็พี่อยากไปรับมะนาวเองนี่ครับ..." พี่ก้องไม่ยอมครับ พี่จะมารับเอง
" งั้นก็...ตกลงครับ หนังเลิกประมาณ เที่ยงคืนครึ่ง ประมาณนั้นนะครับ... แล้วพอหนังเลิกแล้ว มะนาวจะโทรไปบอกพี่นะค้าบ " ผมก็นัดกับพี่ก้องเรียบร้อย
" เดี๋ยวเจอกันนะค้าบ..." ผมบอกพี่ก้องก่อนวางสาย
" ครับเดี๋ยวเจอกันครับ..." พี่ก้องก็พูดกับผมแล้วก็วางสาย
วางสายจากพี่ก้องเสร็จ ก็หันไปมองพี่ปอเห็นพี่ปอมองผมอยู่ ผมก็ยิ้มแหยๆ แล้วผมก็เดินไปหาพี่ปอ แต่ก่อนที่พี่ปอจะพูดอะไร ผมก็พูดตัดบทก่อนครับ
" พี่ปอครับ ไปกันเถอะครับ ได้เวลาประตูโรงหนังเปิดแล้วอ่ะ..." ผมบอกแล้วก็เดินออกไป
แล้วก็ต้องตกใจที่ อยู่ๆ พี่ปอเดินมา ที่ผม แล้วเอามือมาจับมือผมไว้ ผมก็หันไปมองหน้าพี่ ก็เห็นพี่ปอทำตัวปกติ แต่มือพี่ปอ กับจับมือผมแน่น ไม่ยอมปล่อย ตอนแรกผมก็ดันมือตัวเองให้หลุด ก็เพราะกลัวคนเห็น แต่คนมันก็เยอะมาก ต่างคนก็จะเข้าโรงหนัง ก็เลยไม่มีใครมาสนใจกันแล้วพอเข้าโรงหนังมาได้พี่ก็ปล่อยมือผม แล้วพี่ก็พาไปหาที่นั่ง พอนั่งได้สักพักหนังเริ่มฉาย พี่ปอก็ดึงมือผมไปจับแล้ว ก็กุมมือผมอยู่อย่างนั้นอีก......
...
จบบทที่ 25
ขอบคุณค้าบที่ตามอ่านมาตลอด ...มะนาวมองย้อนกลับไป นี่ถึงตอนที่ 25 แล้วเหรอ ไม่คิดเลยว่าจะเขียนมาได้จนถึงนี่
แต่ก็มีความสุขมากมายนะครับ....
บอกตัวเองพยายามต่อครับ...สู้สู้.....
รักทุกคนมากมายค้าบ...มะนาวเองคร้าบบบบบบผม
...
-
โทรศัพท์ปริศนา ใครน้อ :haun5:
คนอ่านก็รักมะนาวเหมือนกันค๊าบบบบบบบบ :give2:
-
โทรศัพท์นั้นคงไม่ใช่ใครมาเป็นตัวเลือกเพิ่มอีกหรอกใช่ป่ะ
หรือว่าจะเป็นพี่ปอที่แอบรู้เบอร์น้องมะนาว :kikkik:
รักน้องมะนาวเหมือนกันจ้า :รักจัง11:
สู้ๆ น้า :yeb:
-
พี่ปอกะพี่ปะแป้งจะคนเดียวกันมั้ยเน้อ :confuse:
รักมะนาวเหมือนกันเพราะมะนาวน่าร๊ากกกกกกกกกกกก :give2:
-
น่ากลัวเหล่าพระเอกทั้งหลายในเรื่องจะเปิดศึกเเย่งมะนาว หึๆ :fox2:
-
ขอเดาว่าพี่ปอกับพี่ปะแป้งเป็นคนเดียวกันแหงมๆๆ :give2:
-
แม๋ๆๆ น้องหมีคิดใจตรงกันกะพี่เยย :-[
คิดถึงน้องมะนาวจ้า :yeb:
(อย่าลืมเรื่องใหม่นะจ๊ะ คิคิ)
-
เหอๆๆๆ พี่ปอทำแบบนี้เดี๋ยวแฟนคลับมะนาวรุมทึ้งนะ :ฮึ่มม:
หวังว่าพี่ปอคงไม่ได้เป็นญาติพี่ก้องหรือพี่เจสนะ ไม่งั้นคงจุดใต้ตำตอเกินไปแล้ว
คนที่โทรมาแล้วไม่พูดต้องเป็นพี่เจสแน่เลย ใช่มั๊ยครับมะนาว
หุหุหุ ต่อครับๆ
-
นายปอโผล่มาแล้ว อิอิ
แล้วนายเจสหายหัวไปไหนเนี่ย
แล้วนายก้องล่ะ สงสัยรายนี้จะต้องช้ำใจสุดๆแน่ๆ สงสารอ่ะ
แล้วโทรศัพท์ลึกลับนั้นล่ะ
แล้วทำไม ผมถึงสงสัยมากนักละคับเนี่ย อิอิ
-
...........จูงมือกันเข้าโรงหนังด้วย............ :5555: :5555:
....................มะนาวร้ากกกกกกกกทุกคนอีกแย้ว..... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
.................................ระวังเขาจะตีกันตายนะ.......... :impress: :impress:
-
สงสันคงต้องเริ่มทำ list บรรดารายชื่อพระเอกของน้องมะนาวแล้วดิ
ต่อคิวกันเยอะจัง อ่านแล้ว สับสน :really2:
มาต่อด่วนๆเลยค๊าบบบ
-
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารีพลายให้มะนาวนะคร้าบบบ.....
............................................................................
บทที่ 26
แล้วก็ต้องตกใจที่ อยู่ๆ พี่ปอเดินมา ที่ผม แล้วเอามือมาจับมือผมไว้ ผมก็หันไปมองหน้าพี่ ก็เห็นพี่ปอทำตัวปกติ แต่มือพี่ปอ กับจับมือผมแน่น ไม่ยอมปล่อย ตอนแรกผมก็ดันมือตัวเองให้หลุด ก็เพราะกลัวคนเห็น แต่คนมันก็เยอะมาก ต่างคนก็จะเข้าโรงหนัง ก็เลยไม่มีใครมาสนใจกัน
แล้วพอเข้าโรงหนังมาได้พี่ก็ปล่อยมือผม แล้วพี่ก็พาไปหาที่นั่ง พอนั่งได้สักพักหนังเริ่มฉาย พี่ปอก็ดึงมือผมไปจับแล้ว ก็กุมมือผมอยู่อย่างนั้นอีก......
...
เกือบตี1 แล้ว ผมเดินออกมาจากโรงหนัง พี่ปอจับมือผมไว้ท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินเบียดเสียดกันออกมาจากประตู พี่ปอพาผมเลี่ยงกลุ่มคน เดินช้าลงจนมาอยู่รั้งท้ายกลุ่มคนพวกนั้น สักพักก็เหลือเพียงผมกับพี่ปออยู่สองคน พี่ปอพาผมออกมาตามทางเดินเพื่อออกไปที่ลานจอดรถ ที่ชั้นอะไรสักอย่าง ที่ชั้นนี้ไม่มีใครเลยสักคน
ผมเดินตามพี่ปอไปเรื่อยๆ ผมมองที่มือของผมที่ตอนนี้ยังอยู่ในอุ้งมือของพี่ปอ แล้วนึกไปถึงตอนที่นั่งดูหนังในโรงภาพยนตร์ พี่ปอก็จับมือของผมตลอด ที่จริงผมพยายามดันมือให้พี่ปอปล่อยมือของผมออก ได้หลายครั้ง แต่สุดท้าย พอผมดูหนังเพลิน ผมเผลอพี่ปอก็ดึงมือของผมไปกุมไว้ได้ทุกที ผมก็เลยปล่อยตามเลย เพราะคงไม่เสียหายอะไร
ผมมองเห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่ไกลออกไปที่มุมด้านหนึ่ง พี่ปอพาผมเดินไปเรื่อยๆ อย่างไม่รีบร้อนอะไร ตลอดทางที่เดินออกมาจากโรงหนัง พี่ปอกับผม ไม่ได้คุยอะไรกันสักคำ มือของผมก็ยังอยู่ในอุ้งมือที่ใหญ่และแข็งแรง ตอนนั้นผมรู้สึกอบอุ่นและคุ้นเคยอย่างมาก จนมาถึงรถ พี่ปอปล่อยมือของผมออก และเปิดประตูรถให้ผมเข้าไปนั่ง แล้วพี่ปอก็อ้อมไปเปิดประตูด้านคนขับ และก็เข้ามานั่ง พี่ปอก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วผมก็นึกได้ว่าจะโทรหาพี่ก้อง ผมจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดเบอร์โทรออก
" ตื๊ด...ตื๊ด... " ผมรอสัญญานสักครู่
" พี่ก้องค้าบ...หนังเลิกแล้วค้าบ...พี่อยู่ที่ไหนอ่ะค้าบ.." ผมถามพี่ก้อง
" พี่อยู่ที่ลานจอดรถชั้นล่างสุดเลยครับ... " พี่ก้องบอกผม
" ครับ..งั้นเดี๋ยวมะนาวลงไปหานะครับ...รอแป๊บนึงน้า... " ผมบอกพี่ก้อง แล้วก็กดวางสาย แล้วผมก็หันมาที่พี่ปอ ก็เห็นพี่ปอ มองผมอยู่ สีหน้าเรียบเฉย
" พี่ปอครับ...พี่ก้องมารอรับมะนาวแล้วครับ ...พี่ปอพามะนาวไปส่งที่ลานจอดรถชั้นล่างสุดได้หรือป่าวค้าบ.. " ผมถามพี่ปอ
" ทำไมต้องให้คนอื่นมารับด้วยครับ มะนาวกลัวพี่เหรอครับ.. " พี่ปอพูดแล้วก็มองหน้าผม
" ไม่ใช่อย่างนั้นครับ...ก็มะนาวเกรงใจพี่นี่ครับ มะนาวเพิ่งรู้จักกับพี่เองนะ แล้วพี่ก็ดีกับมะนาวมากด้วยครับ.." ผมรีบบอกพี่ปอ เพราะกลัวว่าพี่ปอจะเข้าใจผมผิด
" ทีหลังมะนาวไม่ต้องมาเกรงใจอะไรพี่หรอกนะครับ จะเรียกใช้อะไรพี่ก็เรียกใช้ได้ทุกเรื่องนะครับ...พี่ยินดีทำทุกอย่างให้มะนาวครับ..." พี่ปอบอกผม
" ครับ...ขอบคุณครับ...แต่ยังไงมะนาวก็เกรงใจพี่ปออยู่ดีแหละครับ ก็เพิ่งรู้จักกันน่ะครับ..." ผมบอก ที่จริงผมก็คงไม่เจอกับพี่ปออีก
" ไม่เป็นไรครับ..แต่พี่ก็ยังคงยืนยันคำพูดเมื่อสักครู่ที่พี่บอกมะนาวเหมือนเดิมนะครับ.." พี่ปอบอกผม พร้อมกับยืนยันคำพูดเดิม
" งั้น..ก็ได้ครับ..." ผมบอก แล้วก็ยิ้มให้
" แล้วคนที่มารอรับมะนาวล่ะครับ..เป็นใครครับ..." พี่ปอสงสัยเพราะความอยากรู้
" อ๋อ...ชื่อพี่ก้องครับ...พอดีเมื่อตอนที่ออกมาที่นี่ พี่ก้องเค้าไปรับมะนาวอ่ะครับ...แล้วก็บอกว่าตอนจะกลับพี่จะมารับมะนาวครับ..." ผมอธิบายให้พี่ปอรู้
" ชื่อก้องเหรอครับ...เค้าคงจะชอบแล้วก็เป็นห่วงมะนาวมากเลยนะ...เค้าถึงได้มารอรับมะนาวกลับบ้านน่ะครับ ทั้งๆที่มันดึกขนาดนี้..." พี่ปอพูดให้ผมฟัง
" มะนาวไม่รู้หรอกครับ...แต่พี่ก้องเค้าก็มักจะเป็นแบบนี้อ่ะครับ..." ผมบอก
" ที่ว่าเป็นแบบนี้ มันเป็นยังไงเหรอครับ..." พี่ปอยังคงสงสัยอีก
" ก็มักจะคอยเป็นห่วงมะนาวอ่ะครับ..." ผมบอก
" มีแต่คนมาคอยเป็นห่วงมะนาวทั้งนั้นเลยนะครับ.." พี่ปอพูดให้ผมฟัง
" ก็ไม่หรอกครับ...เอ้อ...พี่ปอครับ..." ผมนึกได้จึงพูด
" อะไรเหรอครับ..." พี่ปอถาม
" เอ่อ...เดี๋ยวพี่ปอไปส่งมะนาวที่ลานจอดรถข้างล่างด้วยนะครับ..." ผมบอกเมื่อนึกได้
" ครับ...ตะกี้พี่ได้ยินแล้วครับ..." พี่ปอบอก
" แล้ว...แล้วพี่ปอคงไม่ว่ามะนาวนะครับ.." ผมบอกด้วยความกังวล
" ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่แกล้งมะนาวเองครับ..." พี่พูดจบก็ยิ้มให้ผม แล้วก็ขับรถออกไปจากที่ตรงนั้น
พี่ปอถามผม ระหว่างที่พี่ปอขับรถลงมา...
" คนที่มารับมะนาว ที่ชื่อก้อง น่ะครับ.." พี่ปอถามผม
" อ๋อ...พี่ก้อง...ทำไมเหรอครับ " ผมถาม
" คนชื่อก้องนี่นิสัยเป็นยังไงครับ... " พี่ปอก็ถามผมอีกเรื่องของพี่ก้องอ่ะครับ
" พี่ก้องก็นิสัยดีครับ พี่ก้องดีกับมะนาวมากคอยเป็นห่วง มะนาวครับ...พี่ทำไมถึงอยากรู้เรื่องพี่ก้องมากนักเล่าครับ..." ผมถามพี่ปอเพราะความสงสัย
" ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อยากจะรู้เกี่ยวกับคู่แข่งน่ะครับ... " พี่ปอพูด แล้วยิ้มให้ผม
" คู่แข่ง..คู่แข่งอะไร..อ่ะครับ.." ผมถามเพราะความสงสัย แต่ผมมองหน้าพี่ปอ ก็เห็นเค้ายิ้มให้ผม
" คู่แข่งหัวใจ ครับ.." พี่ปอบอกผม ผมก็มองหน้าพี่ปอใจเต้นระทึก ผมมองด้านข้างของพี่ปอ ผมคุ้นกับพี่เค้าจริงๆนะครับ
" ..................... " ผมพูดอะไรไม่ออกครับ
" ตกใจหรือครับ.. " พี่ปอ พูดกับผม
" ครับ... " ผมพูดได้แค่นั้น รถก็ลงมาถึงลานจอดรถข้างล่าง
ผมมองหารถของพี่ก้อง ก็เห็นจอดอยู่ ผมก็บอกให้พี่ปอ ขับรถไปหาที่พี่ก้องอยู่ พี่ก้องยืนคอยอยู่นอกรถ ร่างสูงของพี่ก้องมองดูเด่น เห็นชัดอยู่ภายนอก พี่ปอขับรถเข้าไปจอดใกล้ๆ กับที่พี่ก้องยืนอยู่
ผมหันไปหาพี่ปอ แล้วกล่าวขอบคุณพี่เค้า ผมคิดว่าผมคงจะไม่เจอพี่ปออีก พี่สุดหล่อ พี่ที่ใจดีของใครก็ไม่รู้
" พี่ปอครับ...ขอบคุณมากครับสำหรับวันนี้ มะนาวมีความสุขมากนะครับ " ผมพูดพร้อมกับมองหน้าพี่ปอ ก้เห็นพี่ปอยิ้มให้
" ไม่เป็นไรครับ พี่ยินดีทำอะไรให้น้องมีความสุข ทุกอย่าง " พี่บอกผม
ผมหันไปเปิดประตูรถ เห็นพี่ก้องก้มลงมามองอยู่ภายนอกรถ ขณะที่ผมกำลังจะลงรถ พี่ปอก็เรียกชื่อผม ผมหันกลับมามอง พร้อมกับที่พี่ปอเอื้อมมือมาคว้าข้อมือของผมไว้ แล้วดึงให้ผมเอียงหน้าเข้าไปหา.. พี่ปอก็หอมแก้มผมทันที เป็นเวลาที่พี่ก้องก้มลงมามองผม จึงทำให้พี่ก้องมองเห็นเต็มตา
แล้วพี่ปอก็ปล่อยผมให้ ลงจากรถ ผมมึนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...พอผมลงจากรถได้ ก็ปิดประตู แต่พี่ก็กดเปิดกระจกรถลงมา บอกผมว่า
" พรุ่งนี้เจอกันนะครับ น้องมะนาว.... "
...
จบบทที่ 26
ขอบคุณมากครับที่ติดตามมาตลอด มะนาวมีความสุขมากครับ และก็ขอให้ทุกๆคนที่ เข้ามาอ่านเรื่องของมะนาว มีแต่ความสุข ทั้งกายและทางใจด้วยนะครับ
รักทุกคนมากมายครับ.....มะนาวตัวน้อยนิดคร้าบบบผม
...
-
คู่แข่งหัวใจ ฮิ้ววววววววว :give2:
สงสัยปอคงยังไม่รู้จักคู่แข่งที่น่ากลัวอีกคน :laugh3: :laugh3:
เชียร์เจส :loveu: เชียร์เจส :loveu:
-
.........พี่ก้อง........จัดการมะนาวเด๋วนี้....ณ บัด now.... :5555: :5555:
.................เสน่ห์แรงดีนัก......... :pighaun: :pighaun:
-
รถไฟชนกัน :haun5:
-
ตายล่ะหว่า พี่ปอรุกเร็วมากๆๆๆ :laugh5:
-
เหอๆๆๆ เอาล่ะสิ ศึกชิงนายบังเกิดแล้ว
พี่ก้องตาลุกเป็นไฟแน่เลย
ต่อๆครับ อยากเห็นผู้ชายตีกันแย่งผู้ชาย 555+
-
จาเลือกใครล่ะทีนี้ น้องมะนาว
จะร๊ากกกทู้กกกโคนนนต่อไปอยู่อ๊ะป่าว :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
มะนาวเอ้ยยพี่ก้องเอาตายเเหงๆเหอๆๆ :haun5:
-
งานนี้น้องมะนาวจะแก้ตัวกะพี่ก้องยังงัยล่ะ :laugh3:
-
สงสารนายก้อง
แล้วเมื่อไหร่มะนาวจะจำปอได้ล่ะเนี่ย
-
พี่ปะแป้งเท่านั้นที่ใจผมเรียกหา :give2:
-
เลือกไม่ถูกว่าจะเชียร์ใครดี เพราะน่ารักทู๊กโคนนนนนน :haun5:
ถึงว่ามะนาวถึงได้รักทู๊กโคนนนนนนนนนนนน :give2:
:laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
อ่านไปอ่านมา เอ้!!! พี่ปอนี่จาใช่พี่ปะแป้งมั้ยน้า
ต้องรอลุ้นกานต่อไปปปปปป :yeb:
ปล. ไหงมะนาวมีคนมาชอบเยอะอย่างงี้เนี่ย อิจฉาเจงว้อยยยยยย
-
กลุ้มใจแทนมะนาวจัง ... จะเลือกใครดีเนี่ย
เอ๊.... แล้วพี่ปอนี่ใช่พี่ปะแป้งป่าวเนี่ย
ต้องติดตามตอนต่อไป
:laugh5:
-
หุๆ แง่มๆ อิจฉาคนน่ารักจัง
ตอนนี้ไม่มีคนมาจีบเลย เซ็ง
อยากกลับไปใสเหมือนตอนเป็ฯเด็ก พี่จ๊ะ พี่จ๋า จังเลยง่า...... อายุเข้าเลข 2 นี่เขาว่าเราแก่แล้วจริงๆ
-
กระต๊อบลองประกาศแถวๆนี้ดิ เราว่าเด๋วก็มีคนมารอต่อคิวจะจีบเต็มไปหมด 5 5 5 :kikkik:
บอกได้แค่ ทามมายมานเยอะจางงงงงงงง :โหลๆ: อิจฉานะเนี่ย
สับสน มึนงง เลือกไม่ถูก :really2: สรุปงานนี้ เยอะจนตาลาย
-
กระต๊อบลองประกาศแถวๆนี้ดิ เราว่าเด๋วก็มีคนมารอต่อคิวจะจีบเต็มไปหมด 5 5 5 :kikkik:
ประกาศ ประกาศ
ท่านผู้โดยสารขาออก กรุณาเอาขาเข้าด้วย
ขอบคุณค่ะ
จว้าย......... ไม่ใช่อย่างง้าน
หาคนมาจีบ (ไม่รับปะกันว่าจะติด) อิอิอิ ประกาศแถวๆ นี้ละนะ ไปไกลกว่านี้ไม่ได้ เหนื่อย...... (สังขารร่วงโรย)
-
ตอนใหม่ครับผม....ขอบคุณคร้าบที่เข้ามารีพลายให้มะนาวกันมากมายคร้าบ...........
................................................................................
บทที่ 27
ผมหันไปเปิดประตูรถ เห็นพี่ก้องก้มลงมามองอยู่ภายนอกรถ ขณะที่ผมกำลังจะลงรถ พี่ปอก็เรียกชื่อผม ผมหันกลับมามอง พร้อมกับที่พี่ปอเอื้อมมือมาคว้าข้อมือของผมไว้ แล้วดึงให้ผมเอียงหน้าเข้าไปหา.. พี่ปอก็หอมแก้มผมทันที เป็นเวลาที่พี่ก้องก้มลงมามองผม จึงทำให้พี่ก้องมองเห็นเต็มตา
แล้วพี่ปอก็ปล่อยผมให้ ลงจากรถ ผมมึนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...พอผมลงจากรถได้ ก็ปิดประตู แต่พี่ก็กดเปิดกระจกรถลงมา บอกผมว่า
" พรุ่งนี้เจอกันนะครับ น้องมะนาว.... "
...
ผมยืนมองจนรถพี่ปอ เลี้ยวหายไปแล้วก็หันกลับไปมองพี่ก้อง ผมเห็นสายตาที่พี่ก้องมองผม ผมอยากร้องไห้จังเลย พี่ก้องเดินมาที่ผมแล้วก็เดินผ่านผมไปที่รถ พี่ก้องเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งข้างใน ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยเดินไปเปิดประตูแล้วขี้นไปนั่ง ผมไม่กล้ามองหน้าพี่ก้อง กลัวว่าพี่ก้องจะโกรธ ผมรู้สึกอึดอัดมาก ถ้าพี่ก้องพูดอะไรออกมาบ้าง ผมคงจะไม่รู้สึกอึดอัดแบบนี้
" พี่ก้องครับ... " ผมเรียกพี่ก้อง เพื่อทำลายความเงียบที่เกิดขี้น
" .............. " พี่ก้องไม่ตอบผม
" พี่ก้องมารอมะนาวนานหรือยังครับ " ผมถามอีก เพราะต้องการหาเรื่องมาคุยกับพี่ก้อง
" .............. " พี่ก้องก็ไม่ตอบอีก
" พี่ก้องค้าบ... " ผมเรียกพี่ก้องอีกครั้ง
" .............. " พี่ก้องก็เงียบไม่พูดอะไรเหมือนเดิม
" พี่ก้อง..ค้าบ... " ผมเรียกพี่ก้องอีกครั้ง
" .............. " เหมือนเดิมครับ พี่ก้องไม่แม้แต่จะมองหน้าผม
ผมรู้สึกว่าตัวเองแย่มาก ที่พี่ก้องโกรธก็สมควรแล้ว แต่พี่ก้องก็น่าจะคุยกับผมสิ แล้วผมก็ไม่รู้เรื่องด้วยที่พี่ปอจะทำอย่างนี้กับผม แล้วผมผิดมากเลยหรือ ถึงขนาดที่ไม่พูดด้วย หน้าก็ไม่อยากมอง พี่ก้องคงโกรธและก็เกลียดผมจริงๆ ตั้งแต่รู้จักมาผมยังไม่เคยเห็นพี่ก้องเป็นแบบนี้เลย ผมรู้สึกน้อยใจตัวเองมาก ระหว่างสถานการณ์กำลังแย่ๆ โทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น ผมสูดลมหายใจเข้าอย่างแรง แล้วกดรับสาย
" สวัสดีครับ... " ผมส่งเสียงไปตามสาย
" ................ " เงียบ ไม่มีเสียงตอบกลับมา ใครนะมันโทรมาแกล้งผม นํ้าตาผมเริ่มมาเอ่อที่นัยน์ตาของผมแล้ว
" สวัสดี..ครับ... " ผมพูดออกไปด้วยความพยายามไม่ให้เสียงผมสั่น มันแย่จิงๆ อะไรทำไมถึงต้องมาเป็นในวันนี้ด้วย
" ................ " ไม่มีเสียงพูดตอบกลับมาให้ผมอีก
" นายเป็นใคร..ฮือ..ฮือ..ทำไมต้องโทรมาแกล้งมะนาวด้วย...ฮือ..ฮือ.." ผมหมดความอดทน ไม่ไหวแล้ว ผมทนไม่ไหวแล้วครับ
" เอ้อ............. " ผมตกใจที่ได้ยินเสียงคุ้นๆดังออกมาจากโทรศัพท์
ผมรู้สึกคุ้นกับเสียงนี้ แต่มันจำไม่ได้เพราะได้ยินไม่ชัด แต่คนที่โทรมาก็คงตกใจที่ได้ยินเสียงเหมือนผมกำลังร้องไห้ เสียงที่เอ่ยออกมาจากโทรศัพท์นั้นก็เบามาก แล้วก็เงียบไปอีก ผมเลยกดตัดสายไป
ผมเช็ดนํ้าตา ทันเห็นพี่ก้องมองผม แล้วเหมือนจะพูดอะไร แต่พี่ก้องก็ไม่พูด ยังคงนั่งเงียบอย่างนั้น ผมยิ่งรู้สึกน้อยใจมากกว่าเดิม นี่ก็เข้าวันเกิดผมแล้ว แต่ผมต้องมานั่งร้องไห้ในวันเกิดของตัวเองนี่นะ พี่ก้องขับรถไปได้อีกนิดเดียว ก็ติดไฟแดง ผมจึงหันหน้าไปมองพี่ก้อง แต่พี่ก้องก็ไม่หันมามองผม ผมจึงตัดสินใจตอนนั้น เปิดประตูรถออก แล้วรีบลงไปยืน
ผมปิดประตูรถแล้วหันหลังก้าวเท้าเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยความรวดเร็ว ผมข้ามไปอีกฝั่งของถนน แล้วรีบเดินออกไปอีก ผมไม่ได้หันกลับมามองดูหรอกว่าพี่ก้องตามผมมาหรือเปล่า
ผมเพียงแค่ได้ยินเสียงแตรรถดังหลายคัน พอดีมีรถ แท็กซี่ขับผ่านมาพอดี ผมจึงเรียกรถให้หยุดแล้วก็ขึ้นไป ผมบอกคนขับให้ออกรถไปจากตรงนั้นทันที พอรถออกไปแล้วผมจึงหันกลับไปดู ก็เห็นพี่ก้องวิ่งมาหยุดยืนมองรถที่ผมนั่งอยู่ จึงไม่เห็นสีหน้าว่าพี่ก้องรู้สึกยังไง
พอรถออกมาได้สักครู่ ผมก็ปิดเครื่องโทรศัพท์ ผมไม่อยากรับสายของใครทั้งนั้น แล้วลุงคนขับรถก็ถามผม
" น้องครับ จะให้ลุงไปส่งที่ไหนครับ..." ลุงคนขับถามผม
ใช่สินะ ผมจะไปที่ไหนดี จะกลับบ้านผมว่าจะต้องเจอพี่ก้องแน่ๆ จะไปหาพี่เจส พี่เค้าก็เปลี่ยนไปแล้ว พี่เจสไม่ได้ชอบผมแล้ว แล้วผมจะไปที่ไหนดีล่ะ ผมคิดแล้วนํ้าตาก็คอยจ้องจะไหลออกมา ผมไม่มีที่ให้ไปเลยเหรอ ผมไม่อยากเจอใครเลย แล้วผมก็นึกได้ ไปหาคนที่เข้าใจผมดีที่สุด คนที่รักผมมากเหมือนกัน แล้วผมก็บอกลุงคนขับให้ไปส่งที่นั่น
...
" กริ๊ง......กริ๊ง.......กริ๊ง....... " ผมกดกริ่งตรงรั้วประตูบ้าน สักพักประตูก็เปิดออก ผมเดินเข้าไปข้างในนั้น ผมเปิดประตูบ้านเข้าไปข้างในก็เห็นคนที่ผมต้องการมาหาเดินลงมาจากชั้นบนของบ้าน
" ไอ้มะนาว คิดถึงกูหรือไงวะมาหาเอาป่านนี้น่ะ " มันทักผม
" เอ้อว่ะ...กูคิดถึงมึงจิงๆว่ะ..ไอ้เป้ง.. กูไม่มีที่ไปอ่ะ.. " ผมบอกไอ้เป้งมัน มันเห็นนํ้าตาผมไหลออกมา มันก็เดินมาหาผม
" มึงเป็นไรวะ ใครรังแกมึง บอกกูสิ.." มันพูดกับผม แล้วเดินเข้ามากอดผมไว้ ผมจึงเอาหน้าไปซุกที่อกของมัน
" ไม่..ไม่มี แต่กูเหนื่อยว่ะ เหนื่อยมาก ขออยู่อย่างนี้สักพักนะ... "ผมบอกมันไอ้เป้งมันก็คงรู้ว่าผมคงรู้สึกแย่มากจิงๆ มันก็กอดผมอยู่อย่างนั้น จนผมรู้สึกดีขึ้น ผมก็เงยหน้ามองมัน แล้วก็ยิ้มให้มัน แล้วมันก็ปล่อยผมออกจากอ้อมกอดของมัน
" ถ้ามึงอยากบอกอยากเล่าอะไร มึงก็บอกกูแล้วกัน มึงก็รู้ว่ากูเป็นห่วงมึงมากขนาดไหน.." มันพูดแล้วก็ยิ้มให้ผม
" อืม... " ผมก็พยักหน้าให้มัน แล้วมันก็เอามือมาลูบที่หัวผม
" ไอ้เป้ง...คืนนี้กูขอนอนกับมึงได้หรือเปล่าวะ..." ผมถามมัน ก็เห็นมันหันมามองผม
" ได้สิวะ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ มึงก็รู้ว่ากูยินดีต้อนรับมึง ตลอดเวลาอยู่แล้ว... " ไอ้เป้งมันบอกผม แล้วก็ยิ้มให้ผมอีก
" งั้นไปเถอะ นี่ก็ดึกมากแล้ว ไปขึ้นไปบนห้องกันดีกว่า " พูดจบมันก็จูงมือผม ให้เดินตามมัน ขึ้นไปบนห้องนอนของมัน
...
นาฬิกาปลุกที่หัวเตียงนอน บอกเวลาตี สามกับอีกหลายนาทีแล้ว ผมกับไอ้เป้ง นอนคุยกัน อยู่บนเตียงนอนใหญ่ที่แสนสบาย หลังจากที่อาบนํ้าเสร็จ
" ไอ้เป้ง...มึงรู้มั้ย ว่าวันนี้วันอะไร... " ผมถามมัน แล้วมันก็ตะแคงข้างมามองผม
" ไม่รู้ว่ะ..วันนี้วันอะไรล่ะวะ " มันมองหน้าผม แล้วยิ้มให้ผม
" วันนี้ เป็นวันเกิดของกู .... " ผมบอกมัน มันก็มองผมแล้วก็ทำท่าคิดอะไร
" อ้าว มึงไม่บอกกูก่อนล่ะวะ กูก็เลยไม่มีของขวัญอะไรมาให้มึงเลย " มันพูดไปก็จ้องหน้าผมไป
" ไม่เป็นไรหรอก...แค่มึงเป็นเพื่อนที่ดี แล้วก็รักกูอย่างนี้กูก็พอใจแล้ว..." ผมบอกมัน
" แต่กูก็อยากให้ของขวัญมึงนะ..." มันบอกผม
" ก็มึงไม่มีนี่หว่า แล้วมึงจะให้อะไรกูล่ะ..." ผมบอกไอ้เป้ง
" เอาตัวกูเป็นของขวัญ ได้ไหมล่ะ .." มันบอกผมท่าทางจริงจัง
" ไอ้บ้า มึงคิดอะไรกับกูอีกเนี่ย... " ผมพูดกับมัน แล้วยิ้มให้มัน คราวนี้ผมไม่กลัวมันแหละ ไม่รู้เป็นไง
" เปล่าสักหน่อย...หรือมึงจะให้กูคิดจริงๆล่ะ " มันพูดจบก็จ้องหน้าผมอีก
" มึงจะคิดหรือไม่คิด มันก็เรื่องของมึง แต่ว่าสำหรับกู มึงเป็นเพื่อนกู " ผมบอกมัน
" เออ...กูรู้แล้ว ว่ากูเพื่อนมึง ยํ้าอยู่ได้...เซงเว้ย ดันรู้ทันกูอีก... " มันพูดจบก็พลิกตัวนอนหงาย
" แหม กูพูดดักคอมึงนิดเดียวทำเป็นโมโห ไอ้บ้านี่ .555." ผมแกล้งว่ามัน แล้วผมก็พลิกตัวไปนอนใกล้ๆมัน
" งั้น กูให้มึงหอมแก้มกูก็แล้วกัน ถือว่าเป็นของขวัญให้กู " ผมพูดจบก็ชะโงกหน้าไปใกล้ๆมัน แล้วยื่นแก้มให้มันหอม
ผมเห็นมันยิ้มตาพราวเลยครับ แล้วจู่ๆมันก็พลิกตัวดันล่างของผมล้มลงไปนอนหงาย และมันก็ขึ้นมาคล่อมตัวผมไว้ แล้วมันก็ก้มลงมาหอมแก้มผม ซ้ายที ขวาที เป็นเวลาพักใหญ่ กว่าที่มันจะผละออกจากตัวผม ผมรู้ว่ามันนึกถึงสัญญาที่ให้ไว้กับผม และก็รู้ว่ามันฝืนความรู้สึกขนาดไหน แต่มันก็บังคับตัวมันได้ มันเงียบไปพักนึง แล้วมันก็พูดกับผม
" คืนนี้กูขอนอนกอดมึงนะ ..." มันบอกผม และผมก็หันไปมองหน้ามัน เห็นมันทำท่าอ้อนวอน ผมคิด...
" อือ...อือ... " ผมก็พยักหน้าให้มัน แล้วมันก็ล้มตัวลงไปนอนพร้อมกับยื่นแขนออกมา แล้วมันก็ผงกหัวให้ผมนอนหนุนแขนมัน
" นอนได้แล้ว..เร็ว..ง่วงแล้ว.." มันบอกผม แล้วเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง ผมก็เลยล้มตัวลงไปนอนหนุนแขนของมันที่ยื่นออกมาให้ผมหนุนนอน แล้วมันก็หันข้าง เอามืออีกข้างมากอดผม ผมก็เลยนอนซุกอยู่ในอ้อมกอดของมัน แล้วอยู่ๆมันก็เรียกผม
" ไอ้มะนาว..." ผมจึงเงยหน้าไปมองมัน แล้วมันก็อาศัยความรวดเร็ว ก้มลงมาจูบปากผมทีนึง แล้วมันก็หอมแก้มผม และที่หน้าผากของผม ผมยิ้มให้มัน ผมไม่ว่ามันหรอก ก็ผมรู้ว่ามันรักผมอ่ะครับ
" นี่เป็นของขวัญพิเศษ...สำหรับมึง...สุขสันต์วันเกิดนะ... " ไอ้เป้งมันบอกผม ผมก็มองหน้ามัน
" เอ้า นอนได้แล้ว เดี๋ยวก็โดนอีกนะ แล้วจะไม่ได้นอนกันหรอก... " มันพูดแล้วก็ยิ้มให้ผม
" อือ...นอนกันนะ.." ผมบอกมัน
" ฝันดีนะ...ฝันถึงกูบ้างล่ะ... " มันบอกผม
" มึงก็ฝันดีนะ " ผมบอกมัน แล้วก็เขยิบตัวไปใกล้มันอีก มันก็โอบกระชับผมแล้วผมก็นอนซุกหน้าที่อกของมันอีกครั้ง แล้วผมก็หลับไปด้วยความง่วง......
...
จบบทที่ 27
ขอบคุณครับ...เริ่มเขียนตอนนี้ ผมเศร้าใจมาก นึกไปถึงตอนนั้น มันเหนื่อยเหลือเกิน กว่าจะผ่านมันมาได้ ผมหมดพลังงานไปเยอะเลยครับ แต่พอเขียนถึงตอนจบ ของตอนนี้ กลับมีความสุขมากมายครับ... ไอ้เป้งมันให้กำลังใจผมดีจริงๆ...
ร้ากคนอ่านทุกคนนะคร้าบบ....ติดตามอ่านเรื่องของมะนาวต่อด้วยน้า....
มะนาวตัวจิ๊ดริ๊ดเองฮับผมมมมมมมมมมม....
...
-
เลยยังไม่รู้เลยใครคือตัวโต :give2:
-
เฮ้อสงสารพี่ก้องจังเลยอะ :เฮ้อ:
-
และแล้ว...เรื่องราวก็ดำเนินมาถึง "เตียง" อีกครั้ง
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
งิงิ ถ้าไม่มีเตียงก็คงจะหลุดคอนเซปท์อ่ะจิ :laugh3:
พี่ปะแป้ง :give2:
-
:monkeycry4:
โฮๆๆๆ มะนาว ทำแบบนี้พี่ก้องน่าสงสารแย่นะครับ
พี่ก้องของโผ๊มมมมม!!~ ต่อครับต่อๆๆ
-
เฮ้อ มานน่าอึดอัดนะครับ เวลาคนที่เขาคิดไปเองแล้วไม่มาถามเราเนี่ยยย
เปนกำลังใจหั้ยมะนาวต่อไปคร้าบบบบ :yeb:
-
สงสารพี่ก้องจัง :เศร้า1:
เป็นกำลังใจให้มะนาวนะค่ะ :yeb:
-
............พี่ก้องผู้น่าสงสาร...... :impress3: :impress3:
........................ฉันรักเธอ...แล้วเมื่อไหร่เธอจะรักฉัน.... :เศร้า1: :เศร้า1:
-
ก้องคงรู้สึกเหมือนถูกต่อยหน้าอย่างแรงแน่ๆเลย
-
บทที่ 28
เช้าวันนี้อากาศดีจัง ความรู้สึกก็ดีด้วยเรื่องเมื่อคืนผมยังไม่อยากคิดถึง ไม่อยากทำให้ความรู้สึกดีๆหายไป อบอุ่นจัง กับการที่ตื่นขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดของใครสักคนหนึ่ง ถึงแม้ไอ้คนที่มันนอนกอดผมอยู่ข้างๆ จะไม่ใช่คนๆนั้น คนที่ผมคิดถึงมาตลอด แต่ผมก็รักมันนะ
" จุ๊บ...จุ๊บ..." ผม morning kiss มันคับ หลังจากที่นอนมองหน้ามันตอนหลับอยู่นานแล้ว ขอทำแบบฝรั่งหน่อยเถอะ
" ปลุกกันอย่างนี้เลยเหรอวะ ไอ้มะนาว ..." ไอ้เป้งมันลืมตามองผมคับ แล้วมันก็หลับตาลงต่อ
" ไอ้นี่นอนขี้เซาจังโว้ย...อย่างนี้ต้อง......." ผมก้มหน้าลงไปหอมแก้มมัน จุ๊บนึงคับ ไอ้เป้งมันลืมตามองผม แล้วดึงผมเข้าไปกอดอย่างแน่นๆ แล้วมันก็เอาขาของมันมาก่ายผม พร้อมกับหอมแก้มผม
" ไอ้บ้านี่..." ผมเอื้อมมือไปเขกที่หัวมัน แล้วก็หัวเราะ
" โอ้ย..เจ็บนะมึง " มันร้องบอก แล้วเอามือขึ้นไปลูบหัว แล้วมันก็หันหน้ามามองผม
" ทำไมมึงไม่รักกูวะ... " มันถามผม
" กูก็ไม่รู้...แต่กูก็รักมึงนะไอ้เป้ง มึงรู้มั้ย ว่ามึงมันเป็นมากกว่าเพื่อนกู แต่ มึงมันก็ไม่ใช่คนรักของกู ู.....มึงพอเข้าใจมั้ยวะ.." ผมบอกมันไปอย่างนั้น มันก็เงียบไปสักพัก
" ไอ้มะนาวกูขอถามมึงอย่างได้ไหม ถ้ามึงรักกูมึงต้องตอบกูตามความจริงนะ " มันมองหน้าผมแล้วก็ยิ้มให้ผม ส่วนผมก็ยิ้มให้มัน
" มะนาวมึง...รักใคร..." ผมหุบยิ้มทันที ผมรักใครน่ะหรือ ผมรู้ใจตัวเองว่าผมรักใคร มานานแย้วค้าบบ
" กู..รัก........ " ผมพูดเบาๆให้มันฟัง มันก็พยักหน้า ผมกล้าบอกมันคนเดียวเท่านั้น
" กูว่าแล้ว...คิดมานานแล้วด้วยว่าต้องเป็นคนนี้...แต่มึงก็กำลังมีปัญหากันอยู่ไม่ใช่เหรอวะ..." ไอ้เป้งถามผม
" เออสิ...กูก็ยังไม่รู้จะทำยังไงต่อเลย แล้วอีกอย่างถึงแม้ว่ากูจะรักเค้า แต่ก็ไม่รู้ว่า เค้าจะรักกูด้วยหรือเปล่า " ผมบอกมันตามที่ผมรู้สึก
" กูไม่รู้เหมือนกัน แต่ถ้าเค้ารักมึง มันก็ดี แต่ถ้าเค้าไม่รักมึงล่ะ มึงจะทำยังไง..." ไอ้เป้งพูดให้ผมคิด
" ก็ยังไม่ได้คิดเลย..." ผมบอก
" แต่ว่ากูมีทางออกให้มึงนะ...อยากรู้หรือเปล่าล่ะ....." มันบอกผม ยิ้มให้ท่าทางเจ้าเล่ห์อีกแล้ว
" อะไรวะ..." ผมถาม
" ง่ายนิดเดียว มึงก็เลือกกูสิวะ เลือกเป็นแฟนมึง..." ไอ้เป้งบอก แล้วยักคิ้วให้ผม
" เออ...กูคิดแล้วว่ามึงต้องบอกอย่างนี้...แต่จริงๆแล้วกูก็รักมึงแหละ..." ผมบอกมัน
" ไอ้มะนาว ...กูรักมึงจัง.." มันหัวเราะให้ผม เขินใช่ป่าว 555 ผมก็หัวเราะให้มัน
" มึงบอกรักกูบ่อยๆมึงไม่อายเหรอวะ..." ผมถามมัน
" ก็นิดหน่อย ว่ะ เริ่มด้านแล้ว....5555....." มันบอกผม แล้วก็หัวเราะ
" ไปอาบนํ้าเถอะ..เดี๋ยวไปวัดกัน วันนี้วันเกิดกูนะโว้ย.." ผมพูด เปลี่ยนเรื่อง
" อาบกับกูสิวะ ..." มันพูด
" เรื่องไร เดี๋ยวมึงอดใจไม่ไหวมาปลํ้ากูอ่ะ..." ผมบอกมันยิ้มๆ.....
" เออ...ก็ได้ รู้ทันกูอีกแล้วว่ะมึง...ฮ่า...ฮ่า... " มันหัวเราะ
" มึงเข้าไปอาบก่อน เดี๋ยวกูโทรหาพ่อกับแม่ก่อนว่ะ... " ผมบอกมัน แล้วมันก็เลยถอดเสื้อผ้าออกหมดเลย แล้วเดินเข้าห้องนํ้าไป โดยไม่สนใจว่าผมนั่งมองมันอยู่ แถมมันยังหันมายิ้มให้ผมซะอีก
แล้วผมจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดเบอร์โทรออกไป แล้วรอสายสักพัก แม่ก็มารับสาย แม่กับพ่อ อวยพรให้ผมมีความสุข เป็นที่รักของใครทุกๆคน แล้วก็อะไรอีกหลายอย่าง ผมคุยกับพ่อกับแม่อยู่พักใหญ่ ก็วางสาย พร้อมกับรู้สึกว่ามีความสุขมากมาย
ผมวางสายจากพ่อกับแม่แล้ว หันไปมองไอ้เป้งก็ยังอาบนํ้าไม่เสร็จ ผมก็เลยนึกไปถึงปู่กับย่า ของผม ผมกะว่าจะโทรหาท่านมาตั้งนานแล้วแต่ไม่ได้โทรไปสักทีนี่ได้โอกาสแล้ว ผมก็ต่อสายไป แล้วผมก็ได้คุยกับปู่กะย่าของผม ท่านทั้งสอง ดีใจมากที่ผมได้โทรไปหา ท่านบอกว่าคิดถึงผมมากเลยครับ แล้วท่านก็ให้พรกับผม พอท่านให้พรผมเสร็จ ผมก็อ้อนท่าน ถามถึงของขวัญวันเกิด ว่าปู่กะย่าจะให้อะไร ท่านบอกให้ผมเตรียมรอรับได้เลยที่บ้าน วันนี้ต้องถึงแน่ๆ แล้วก่อนวางท่านก็ยังยํ้าอีกว่าอย่าลืมให้รอรับของขวัญที่บ้านเป็นของขวัญชิ้นใหญ่ด้วย ผมก็รับปากท่านว่า
รับรองไม่ลืมแน่นอนครับ ปู่กะย่าก็วางสายไป
หลังจากวางสายแล้ว ผมก็ยังนั่งคิดว่าของขวัญชิ้นใหญ่คืออะไร แต่ก็คิดไม่ออก แล้วขณะที่กำลังคิดอยู่เพลินๆ ก็มีมือมากอดผมทางด้านหลัง กลิ่นสบู่หอมสดชื่นจากตัวของมัน ทำให้ผมรู้สึกดี ไอ้เป้งมันซุกหน้าอยู่ตรงซอกคอของผม ทำเอาผมขนลุกไปหมด
" ไอ้เป้ง...พอได้แล้วโว้ย...กู..ขนลุก..ไปหมดแล้ว..." ผมละลํ่าละลัก บอกมัน
" อืม...เรื่องของมึง..." มันพูดเสียงอู้อี้ตรงซอกคอผม
" พอแล้วมึง...กูเหม็นตัวเองจะตาย กูยังไม่ได้อาบนํ้าเลยโว้ย..." ผมหาทางหลบเลี่ยงมัน
" แต่กูไม่เหม็น...กูว่ามึงหอมว่ะ..." มันพูดกับผม
" ไอ้เป้ง หยุดได้แล้ว...แค่นี้พอ...แล้ว..." ผมบอกมันเพื่อให้มันตั้งสติได้ แล้วก็ได้ผล มันสูดลมหายใจอย่างแรง แล้วเงยหน้าขึ้น สักครู่มันก็ปล่อยผม
" ไอ้นี่แกล้งกูได้นะมึง...แล้วมึงแหละเจ็บเอง..." ผมพูดพร้อมกับก้มหน้าไปดูไอ้เป้งตัวใหญ่แข็งๆที่อยู่กลางตัวมัน มันเห็นผมพูดแกล้งมัน มันก็ยิ้มให้ผม แล้วเดินเข้ามาหาผมอีก ผมก็เลยวิ่งหนีมันรอบเตียงเลย แล้วก็วิ่งเข้าห้องนํ้าไป ก็ได้ยินเสียงมันหัวเราะอยู่ข้างนอกห้องนํ้า แกล้งมันก็สนุกดี แล้วผมก็อาบนํ้า หลังจากเสร็จแล้ว ก็เช็ดตัวให้แห้งแล้วเอาเสื้อผ้าชุดเดิมมาใส่ใหม่ ก็ผมไม่ได้เอาชุดมานี่ครับ แล้วถ้าจะออกไปเพียง
แค่นุ่งผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียว...ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวโดน ไอ้เป้งมันแกล้งเอาอีก แล้วพอผมออกมา ไอ้เป้งก็แกล้งผมจริงๆ
เราหยอกเล่นอยู่อย่างนั้นสักพัก ผมก็ชวนมันออกไปหาซื้อดอกไม้ เครื่องถวายสังฆทาน และอะไรอื่นๆอีกนิดหน่อย พอซื้อของเสร็จก็ไปที่วัดแห่งหนึ่งอยู่นอกเมืองออกไปนิด แล้วหลังจากที่ถวายสิ่งของแล้ว พระท่านก็ให้ศีลให้พร สักพักพอเสร็จเรียบร้อยพร้อมกับรู้สึกดีเป็นพิเศษ ก็ได้ศีลได้พรซะเต็มไปหมดอย่างนี้ ผมก็เลยมีความสุขมากมาย ผมกับไอ้เป้งเดินไปให้อาหารปลา อยู่รับอากาศบริสุทธิ์ ได้เดี๋ยวก็กลับกัน
...
ไอ้เป้งขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของผม ก็เกือบบ่ายสองแล้ว ก่อนเข้ามาบ้าน ก็แวะหาอะไรกินกันมาตลอดทาง ผมมองเข้าไปในรั้วบ้านของผม ก็เห็นมีรถยนตร์จอดอยู่สองคัน คันนึงไม่มีอะไรแปลก ก็ของพี่มะยมมัน แต่อีกคัน ผมคุ้นๆว่าเคยเห็นที่ไหน แต่นึกไม่ออก รถใครไม่รู้จัก
" ไอ้มะนาว กูกลับก่อนนะเว้ย วันนี้กูต้องไปธุระให้แม่กูตอนสี่โมงว่ะ กูออกไปก่อน เผื่อรถติด อีกกว่าจะถึงก็คงสี่โมงพอดี... " มันบอกผมผมก็พยักหน้าให้มัน แล้วก็ยิ้ม มันยิ้มตอบ แล้วก็พูดกับผม
" Happy Birthday สุขสันต์วันเกิดนะ ไอ้มะนาว...มีความสุขมากๆ ...กูรักมึงนะโว้ย..." ไอ้เป้งพูดไปยิ้มไป
" กูก็รักมึง...ไอ้เป้ง..." ผมบอกมัน มันยิ้มให้ แล้วมันก็ออกรถไป ผมมองมันจนรถมันเลี้ยวมุมถนนไปแล้ว ผมก็เลยเดินเข้าไปในบ้าน
...
" พี่มะยมค้าบ...มะนาวกลับมาแย้วค้าบ..." ผมตะโกนร้องเรียกพี่สุดหล่อของผม หลังจากที่เข้ามาในบ้านแล้ว
" มะนาว...เมื่อคืนไปนอนไหนมา ทำไมไม่โทรมาบอกพี่ล่ะ พี่เป็นห่วงน้องจนนอนไม่หลับเลย รู้มั้ย..." พี่มะยมส่งเสียงออกมาจากห้องรับแขก ก่อนที่จะเดินออกมาหาผม แล้วเข้ามาขยี้หัวผม
" ค้าบ...มะนาวขอโทษค้าบ...ลืมโทรมาบอกอ่ะ...มะนาวไปนอนบ้านไอ้เป้งมันค้าบพี่มะยม..." ผมบอก แล้วยกมือจัดผมให้เข้าที่
" แล้วค่อยคุยกันเรื่องนี้...เออ...มานี่มะนาว มีคนมาหาแน่ะ..." พี่มะยมบอกผม
" ค้าบ...ใครค้าบ..." ผมถาม
" ไม่บอก..ให้เค้าบอกเองดีกว่า คุณปู่กะย่าส่งของขวัญมาให้มะนาวน่ะ..." พี่มะยมบอกผม แล้วทำสีหน้ามีเลศนัยให้ผมสงสัย
" เข้าไปคุยกับเค้าเองแล้วกัน พี่ออกไปก่อนนะ นัดกับ เพื่อนพี่เอาไว้น่ะ..." พี่มะยมบอกผม
" ค้าบ... " แล้วผมก็เดินเข้าไปหอมแก้มพี่มะยมมันทั้งซ้ายทั้งขวา แล้ว พี่มะยมมันก็หอมแก้มผมกลับด้วย พี่มะยมบอกขอให้ผมมีความสุขในวันเกิดนี้ ผมก็ยิ้มให้ พี่พูดจบก็เดินออกไปขึ้นรถ แล้วก็ขับออกไป ปล่อยให้ผมต้องอยู่กับใครไม่รู้ที่เอาของขวัญที่ปู่กะย่าส่งมาให้แล้วผมก็เดินเข้าไปข้างในห้องรับแขกนั้น...
ผมเข้าไปก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนมองภาพวาดที่ผมวาดไว้เล่นๆ แล้วเอาไปใส่กรอบรูปสีสวย นำมาแขวนไว้ที่ฝาผนังห้อง พอผมเดินเข้าไปผมเห็นด้านหลังผู้ชายคนนี้ก็รู้สึกคุ้นตา ...ใครนะ...แล้วพอคนนั้นหันหน้ามาผมก็ต้องตกใจ.........
...
จบบทที่ 28
ครับ...ขอบคุณครับที่ติดตามมาตลอดนะครับ ไม่รู้จะคุยอะไร เพิ่งกลับมาจากข้างนอกอ่ะครับ ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว
ด้วย....แต่ก็มีความสุขน้า...เข้ามาลงให้อ่านก่อนอ่ะครับ...
ก็มีความสุขมากมายทุกคนนะค้าบ...เหมือนที่มะนาวมีความสุข......
รักทุกคนมากมายค้าบ.............มะนาวตัวน้อยนิดคร้าบบบบผม...................
...
-
ขอทายว่าผู้ชายคนนั้น คือ พี่ปอ :give2: จะถูกมั้ยเนี่ย
รอลุ้น รอลุ้น
:110011:
-
น่าจะเป็นปอน่ะ
เพราะถ้าเป็นเจสหรือก้อง มะนาวคงไม่แค่คุ้น ๆ หรอก :kikkik:
-
ขอเดาว่าเป็นพี่ปอด้วยอีกคน
และก็ต้องเป็นคนเดียวกะ "พี่ปะแป้ง" แน่ๆ เลย
แต่ที่แปลกใจก็คือน้องมะนาวบอกกะเป้งว่าชอบใครอ่า??
อยากรู้ๆ :serius2:
-
นายปอแน่ๆ ลุ้นๆๆๆๆตื่นเต้นคับ
-
พี่ปะแป้ง แน่นอนฟันธง :โหลๆ:
-
..............คุณปู่คุณย่าส่งปะแป้งมาเป็นของขวัญชิ้นใหญ่แน่เลย......... :110011: :เชิป2:
-
พระเอกในฝันตัวจริงมาแย้ววว คิกคิก :give2:
-
เเล้วพี่ก้องละทิ้งไวไหนงะ สงสารพี่ก้องเห็นทีต้องไปปลอบหน่อยละ555 :give2:
-
มะนาวมาขอบคุณทุกคนนะคร้าบ...ที่เข้ามารีพลายให้มะนาว....
อยากรู้กันหรือเปล่าว่าใครเป็นตัวโต...แต่มะนาวไม่บอกให้รู้หรอกครับ...
รออ่านอีกนิดน้าก็จะรู้แล้ว...แต่อาจจะไม่ใช่ก็ได้...อิอิ...ชอบแกล้งคนอ่านอ่ะ...
ตอนนี้มะนาวกับตัวโตมีความสุขกันดีค้าบ...รักกันมากๆเหมือนเดิม.......
มะนาวเลยขอแบ่งปันความรักให้ทุกๆคนน้า..ที่ติดตามอ่านเรื่องของมะนาวมาตลอดครับ....
รักครับผม....มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบบ.................
ปอลอ.....อีกเดี๋ยวจะเอาเรื่องมาลงให้นะ ขอตรวจคำผิดก่อนคร้าบ....ขอบคุณคร้าบ......
-
เอามาลงให้แล้วนะคร้าบ...เป็นตามที่คิดหรือเปล่าเอ่ย...
...
บทที่ 29
ผมเข้าไปก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนมองภาพวาดที่ผมวาดไว้เล่นๆ แล้วเอาไปใส่กรอบรูปสีสวย นำมาแขวนไว้ที่ฝาผนังห้อง พอผมเดินเข้าไปผมเห็นด้านหลังผู้ชายคนนี้ก็รู้สึกคุ้นตา ...ใครนะ...แล้วพอคนนั้นหันหน้ามาผมก็ต้องตกใจ.........
...
" พี่ปอ... " ผมเรียกพี่ปอเบาๆ
" พี่มาหามะนาวที่นี่ได้ยังไงครับ... " ผมถาม
" ก็หัวใจของพี่มันบอกให้มาที่นี่ครับ... " พี่ปอบอกผม
" พี่อ่ะ พูดเล่นอยู่ได้..มะนาวอยากรู้จริงๆนะครับ... " ผมอยากรู้จริงๆ
" พี่ไม่ได้พูดเล่น...พี่พูดจริงนะครับ..." พี่ปอยํ้าอีกครั้ง
" พี่อ่ะ...มะนาวไม่เชื่อหรอกครับ...อยากรู้จริงๆอ่ะ..." ผมไม่ยอมเชื่อ
" เออนะ พี่บอกก็ไม่เชื่อ แล้วอยากรู้จรืงหรือเปล่าครับ..." พี่ปอพูดแล้วพร้อมกับทำตาเจ้าเล่ห์ใส่ผม
" ครับ..มะนาวอยากรู้จริงๆครับ " ผมบอกยํ้า
" งั้นมะนาวก็เข้ามานั่งคุยกันกับพี่ตรงนี้สิครับ... " พี่ปอพูดแล้วก็ชี้มือไปที่โซฟารับแขกข้างหลังที่พี่ปอยืนอยู่ ผมก็เลยเดินเข้าไปที่โซฟานั้น แล้วผมก็นั่งลง แต่พี่ปอคว้าตัวผมไปกอดเอาไว้ก่อนโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว
" อุ้ย ..พี่ปอจะทำอะไรมะนาวล่ะครับ.. " ผมตกใจ พร้อมกับถามพี่ปอ
" ...................... " พี่ปอไม่ตอบแต่ก้มลงมาหอมแก้มผม ผมพยายามดันพี่ปอออกไป แต่พี่กลับกอดผมแน่นกว่าเดิม ผมหน้าแดงครับหนีก็หนีไม่ได้ ต้องอยู่อย่างนั้น
" พี่อยากกอดอยากหอมมะนาวอย่างนี้มานานแล้ว...รู้ไหมครับ..." พี่ปอพูดกับผม
" พี่ปออ่ะแกล้งมะนาวอีกแล้ว..." ผมบอกพี่ปอ แล้วพยายามเอามือดันพี่เค้าให้ปล่อยผม ทั้งๆที่รู้ว่าไม่เป็นผล
" น้องมะนาวครับ...พี่คิดถึงน้องมากรู้ไหมครับ... " พี่ปอพูดกับผมเสียงเบามาก
" พี่จะคิดถึงมะนาวได้ยังไงอ่ะ..เพิ่งจะแยกกันได้ไม่กี่ชั่วโมงเอง " ผมพูดแล้ว ผมก็เงยหน้าไปมองพี่ปอ ก็เห็นพี่ปอมองผมอยู่ก่อนแล้ว แล้วจู่ๆ ผมก็นึกได้ถึงเรื่องเมื่อคืนที่พี่ปอ ทำกับผมไว้ ก่อนแยกกัน ผมนึกขึ้นได้ก็โมโห
" พี่ปอ ปล่อยมะนาวนะ..." อยู่ๆผมก็พูดเสียงดัง พี่ปอแปลกใจจึงก้มมามองผม แต่ก็ไม่ยอมปล่อยผม
" บอกให้ปล่อย... " ผมพูดยํ้า
" ทำไมล่ะ...บอกมาก่อนว่าเรื่องอะไร...ไม่งั้นไม่ปล่อย.." พี่ปอก็พูดกับผมด้วยเสียงที่เหมือนกั้นหัวเราะเอาไว้ ผมไม่รู้จะทำยังไงดี จึงจำเป็นที่จะต้องบอกพี่ปอ
" ก็เรื่องเมื่อคืนยังไงล่ะ...พี่ปอทำอย่างนั้นต่อหน้าพี่ก้องทำไมครับ " ผมถามพี่ปอ
" อ๋อ คิดว่าเรื่องอะไร...ที่แท้ก็กลัวแฟนโกรธ นี่เอง..." พี่ปอพูดไปก็ยิ้มไป
" พี่ก้องไม่ใช่แฟนมะนาวสักหน่อย แล้วตอนนี้ พี่ก้องก็โกรธมะนาวจริงๆด้วย... " ผมพูด
" พี่ปอไม่น่าแกล้งมะนาวเลย " ผมพูดเสียงเบา
" ใครบอกล่ะว่าพี่แกล้ง แต่พี่อยากจะทำอย่างนั้นจริงๆนะ ...พี่พูดจบก็ก้มลงมาหอมแก้มผมอีก " แล้วผมก็พยายามเบี่ยงหน้า แล้วระหว่างนั้น ผมก็นึกขึ้นได้เรื่องของขวัญของคุณปู่ กะ คุณย่าของผม
" เดี๋ยวก่อนครับ....พี่ปอ..." ผมพยายามดันหน้าของเขาออกห่าง สักพัก พี่ปอก็มองผม
" มีอะไรอีกล่ะ... " พี่ถามผม
" ก็เรื่องของขวัญของปู่กะย่าของมะนาวอ่ะครับ ตะกี้พี่มะยมบอกมะนาวว่าปู่กะย่า ฝากของขวัญมาให้มะนาว..." ผมพูดไปมองหน้าพี่ปอไป
" แล้วมันอยู่ไหนล่ะไอ้ของขวัญของปู่กะย่าอ่ะครับ.. " ผมถาม
" เอ่อ...แล้วอีกอย่าง พี่ปอรู้จักปู่กะย่าของมะนาวได้ยังไง แล้ว.......... " ผมกำลังจะพูดต่อ แต่ถูกพี่ปอเอานิ้วมือมา แตะที่ริมฝีปากของผมเป็นสัญญานว่าไม่ให้ผมพูดต่อ ผมก็เลยเงยหน้า ไปมองพี่ปอ
" ถามทีละเรื่องสิครับ ... " พี่ปอบอกผม
" ก็ได้ครับ...งั้นอย่างแรก พี่ปอรู้จักปู่กะย่าของมะนาวได้ยังไงครับ..." ผมถาม
" ...ที่พี่รู้จักปู่กับย่าของมะนาวก็เพราะพี่เคยอยู่ใกล้ๆกับท่าน..." พี่ปอพูด
" พี่เคยอยู่ใกล้ๆกับท่าน หรือครับ... " ผมถาม
" ใกล้มากเลยครับ..." พี่ปอพูด
" แล้วพี่...รู้จักกับพี่ปะแป้ง...อุ้ย...พี่แป้ง...หรือเปล่าครับ... " ผมก็ถามพี่ปออีก
" ปะแป้ง...อ๋อ...รู้จักดีเลยครับ...รายนั้นน่ะ ทั้งหล่อ ทั้งแสนดี ทั้งมีเงิน แล้วก็รักใครก็รักจริงด้วยนะ..." พี่ปอ บรรยายสรรพคุณ ของพี่ปะแป้งให้ผมฟัง
" ครับ ..พี่ปอรู้ได้ไงว่าพี่เค้ารักใครรักจริง..." ผมถามเพราะความสงสัย
" ก็ พี่เห็นเค้าเฝ้าแต่คิดถึงใครคนนั้นมาตลอดครับ พี่แป้งคงรักคนคนนี้มากนะครับ " พี่ปอพูดแล้วก็มองหน้าผม แล้วผมก็หลบตามองที่พื้น เพราะอยู่ๆ ผมก็รู้สึก เหมือนถูกบอกรักยังไงไม่รู้
" เอ้อ... พอก่อนครับ แล้วไหนของขวัญที่ปู่กะย่าฝากมาล่ะครับ... " ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง แล้วถามพี่ปอ ก็เห็นว่าพี่ปอยิ้มให้ผมอยู่
" ก็นี่ไงครับ..." พี่ปอก็บอกผม
" ไหนอ่ะครับ..." ผมพูดออกมาแล้วหันไปมองตรงนั้นที ตรงนี้ที แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรเลย ผมจึงหันไปมองพี่ปออีก
" อยู่ไหนล่ะครับ...มะนาวมองไม่เห็นมีเลยครับ " ผมถามอีก
" ก็นี่ไงครับ..." พี่ปอก็บอกผมพร้อมกับพยักหน้าให้ผมด้วย
" อะไรนะครับ " ผมถามพี่อีกครั้ง เพื่อความแน่ใจ
" ใช่แล้วครับ...พี่นี่แหละ ที่เป็นของขวัญที่ปู่กะย่าส่งมาให้ มะนาว .." ผมมองพี่ปอค้างเลยครับ อะไรเนี่ยครับ
" ........... " ผมพูดไม่ออกครับ คิดไม่ถึงด้วย
" มะนาวจำพี่ไม่ได้จริงๆหรือครับ... " พี่ปอพูดกับผม
ผมมองพี่ปออีกครั้ง ผมมองแล้วก็นึกตาม ผมเคยคิดว่าผมเคยเห็นหน้าพี่ปอที่ไหน สักแห่งหนึ่ง รู้สึกคุ้นหน้า ตั้งแต่คราวแรกที่เห็นหน้ากันแล้ว และผมก็ยังรู้สึกดีกับพี่ปอตั้งแต่แรกแล้วด้วย แต่พี่ปอเป็นใครกันนะ แล้วผมก็นึกไปถึงที่เมื่อครู่พี่ปอบอกว่า อยู่ใกล้กับปู่กะย่าของมะนาวมาก คนที่อยู่ใกล้ แล้วผมก็รู้สึกคุ้นหน้านี้มากก็
" พี่ปะแป้ง...เหรอครับ.." ผมพูดเสียงดังเลยครับ ก็ดีใจมากมาย ผมมองที่หน้าพี่ปอ ตาไม่กระพริบเลยครับ รอคำตอบ
" ใช่ครับ พี่ปะแป้งของน้องมะนาวเองครับ... " พี่ปะแป้งพูดจบ ผมก็กระโดดไปกอดพี่เค้าเลย ผมกอดแน่นมากครับ พร้อมกับนํ้าตาที่มันไหลออกมาเองครับ ผมดีใจครับ ดีใจมากมาย ก็คนที่ผมอยากเจอมาเสมอหลายปีแล้ว แต่ก็ไม่เคยได้เจอเลย กลับมายืนอยู่ตรงหน้าของผม
" คิดถึงพี่หรือเปล่าครับ... " พี่ปะแป้งถามผมพร้อมกับเอามือมาลูบที่หัวผม แล้วก็ใช้มือเช็ดนํ้าตาให้ผม
" อือ...ค้าบ...มะนาวคิดถึงพี่มากค้าบ..." ผมพูดไปก็พยักหน้าให้พี่ปะแป้ง
" พี่ก็คิดถึงน้องมากครับ...คิดถึงมาตลอด..." พี่ปะแป้งบอกผม
ผมกับพี่แป้ง อยู่อย่างนั้น พี่แป้งกอดผมแล้วก็หอมแก้มผมอย่างไม่รู้เบื่อเลย แล้วได้พักใหญ่ พี่แป้งก็ดึงผมออก แล้วบอกผม
" ไม่ต้องร้องไห้แล้ว เดี๋ยวไม่น่ารักนะ...ไป ขึ้นไปอาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกัน แล้วจัดกระเป๋าเสื้อผ้าด้วยนะครับ สักสองชุด พี่จะพามะนาวไปเที่ยว ..." พูดจบพี่ปะแป้งก็ พาผมไปที่บันได แล้วดุนหลังผมให้เดินขึ้นไป ผมก็หันมายิ้มให้พี่ปะแป้ง
" งั้นพี่ปะแป้งรอมะนาวเดี๋ยวเดียวนะครับ ..." ผมบอกพี่ปะแป้งแล้วก็ยิ้มให้ ก็เห็นพี่เค้ายิ้มตอบ และผมก็หันกลับวิ่งขึ้นปันไดไปอย่างรวดเร็ว
...
ผมเปิดประตูเข้ามาในห้อง กดเปิดไฟ ที่ข้างประตู แล้วก็เดินเข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่วางพับอยู่ในตู้เสื้อผ้า ผมหันมากำลังจะเข้าไปในห้องนํ้าก็ต้องแปลกใจที่ผมเห็นของขวัญตัวใหญ่ที่วางอยู่บนเตียงนอนของผม ผมเดินเข้าไปที่มัน แล้วยิ้ม ให้กับของขวัญชิ้นนั้น
ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่...............ของขวัญจากใครนะ........
...
จบบทที่ 29
ขอบคุณมากมายครับที่ติดตามอ่านมาตลอด ขอบคุณทุกๆคนนะครับกับกำลังใจที่มีมาให้เสมอ.......
รักมากมาย........................
มะนาวตัวน้อยนิดเองคร้าบบบบบบบบผม....................................
...
-
และแล้วพี่ปอก้อช่ายพี่ป่ะแป้งงงงงงง จริงๆ :5555:
ว่าแต่พี่ป่ะแป้งจาพาน้องมะนาวไปเที่ยวไหนน้ออออ
พาไปหาปู่กะย่าป่าวน๊า...
แล้วตุ๊กตาน้องหมีตัวหย่ายยยยของครายกันหว่า??
-
พี่ปอ กับ พี่ปะแป้งคนเดียวกัน หาเจอจนได้
แต่แอบสงสารพี่ก้องนะเนี่ย :เศร้า1:
รออ่านต่อจ้า :impress:
-
โฮ๊ะ โฮ๊ะ :laugh3: พี่ปอกับพี่ปะแป้งคนเดียวกัน
อย่างนี้มะนาวก็เลือกยากแล้วละซี :yeb:
-
โอ้ .. เย้ พี่ปอ กะ พี่ปะแป้งคนเดียวกัน :haun5:
แล้วตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ใครให้หล่ะเนี่ย :o เดาไม่ถูกเลยเรา
-
:dont2: ม่ายยยยยย!!!~ โฮๆๆ พี่ก้องคนดีของผม
มะนาวไม่รักพี่ก้องเหรอครับ ม่ายน้าาาาา
ต่อครับต่อ
-
ได้เจอพี่ปะแป้งซะทีนะน้องมะนาว :laugh3:
-
แล้วพี่ปะแป้งกะตัวโตคนเดียวกันหรือป่าว :confuse:
รออ่านต่ออยู่นะ :give2:
-
ว่าแล้วไง พี่ปอกับพี่ปะแป้งต้องเป็นคนเดียวกัน :-[
เชียร์พี่ปะแป้งอย่างแรง :give2:
-
พี่ปอกะพี่ปะแป้งเป็นคนเดียวกันอย่างนี้
แล้วน้องมะนาวจะเลือกใครล่ะนี่...
:haun5:
แต่...ไม่เดาดีกว่า
ปวดหัว
ให้น้องมะนาวมาเล่าเอง :kikkik:
-
ใช่คนเดียวกันจิงๆด้วย อิอิ
แล้วนายก้องล่ะ โหน่าสงสารมากๆ
แล้วตุ๊กตาหมีนั้นใครให้กันแน่น่ะ
-
.............ตุ๊กตาหมีปะแป้งมาแล้ว........... :laugh5: :laugh5: :laugh5:
....................แต่สงสารพี่ก้องจัง..... :เศร้า1: :เศร้า1:
-
เอามาให้ติดตามต่อนะครับ...ไม่รู้จะมีใครผิดหวังหรือเปล่า...ถ้าอ่านแล้วก็อย่าเกลียดมะนาวนะค้าบ...
เรื่องมันเป็นอย่างนี้จริงๆอ่ะค้าบ...ถ้าเลือกได้มะนาวก็ไม่อยากทำให้ใครเสียใจหรอกค้าบ....
ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาตลอดนะค้าบ....
...
บทที่ 30
ผมเปิดประตูเข้ามาในห้อง กดเปิดไฟ ที่ข้างประตู แล้วก็เดินเข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่วางพับอยู่ในตู้เสื้อผ้า ผมหันมากำลังจะเข้าไปในห้องนํ้าก็ต้องแปลกใจที่ผมเห็นของขวัญตัวใหญ่ที่วางอยู่บนเตียงนอนของผม ผมเดินเข้าไปที่มัน แล้วยิ้ม ให้กับของขวัญชิ้นนั้น
ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่...............ของขวัญจากใครนะ........
...
ผมมองตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ที่นั่งมองผมอยู่บนเตียงนอน....ผมยิ้มให้มัน แล้วผมก็เดินเข้าไปหา ใครกันที่เป็นคนส่งมาให้ผม ผมชอบมันมากตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นในร้าน ผมอยากได้ แต่ถ้าซื้อมันไปก็เอาไปลำบากอีก ผมก็เลยได้แต่ยืนมองมันอยู่อย่างนั้น
ผมลองไล่เลียงเหตุการณ์ วันนั้นผมเล่นเสก็ตเสร็จ ก็ออกมาเดินเล่น ผมเดินผ่านร้านที่ไอ้ตัวนี้มันนั่งอยู่ ผมหยุดมองตั้งนาน ก็อยากได้มันมาก แล้วผมก็มาเจอพี่ปะแป้ง ที่ตอนนั้นผมรู้จักในชื่อพี่ปอ... หรืออาจจะเป็นพี่ปะแป้งที่ซื้อให้ผม ต้องลองถามดู แต่ยังไงตอนนี้ก็หยุดความคิดนี้ไปก่อน เป็นใครก็ช่างเถอะ ยังไงผมก็ขอบคุณแล้วกัน ผมจะเก็บเจ้าตัวนี้ไว้อย่างดีที่สุด ผมคิดในใจ แล้วผมก็จุ๊บที่จมูกของมันทีนึง จุ๊บนี้ฝากไปถึงเจ้าของก็แล้วกันนะ...
ผมอาบนํ้าเสร็จก็เริ่มเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ผมไม่รู้ว่าพี่ปะแป้งจะพาผมไปที่ไหน แค่บอกว่าให้เก็บเสื้อผ้าไปสักสองสามชุด ผมเลือกได้แล้วก็เอาใส่กระเป๋า ผมเก็บของที่จำเป็นเสร็จ ก็ตรวจดูให้แน่ใจว่าลืมอะไรหรือเปล่า เมื่อแน่ใจว่าเรียบร้อยแล้ว ผมก็ลงไปข้างล่าง พี่ปะแป้งเมื่อเห็นผมเดินลงมา ก็เข้ามาช่วยผมหิ้วกระเป๋าออกไปใส่ไว้ท้ายรถ เมื่อเสร็จแล้ว ผมนึกขึ้นได้ ก็บอกพี่ปะแป้ง
" พี่ปะแป้งค้าบ ...มานี่หน่อย.. ช่วยมะนาวทีสิค้าบ ... " ผมบอก
" ได้ครับ...แล้วให้ช่วยอะไรดีครับ..." พี่ปะแป้งบอกผม แต่ตามองผมแปลกๆ
" ตามมะนาวมานี่สิครับ... " แล้วผมก็พาพี่ปะแป้งขึ้นมาที่ห้องของผม พี่แป้งเข้ามา แล้วมองสำรวจไปทั่วห้อง อย่างรวดเร็ว
" พี่ครับ...ช่วยอุ้ม...เจ้าหมีตัวใหญ่ตัวนี้มาให้มะนาวทีสิค้าบ มะนาวจะเอามันไปด้วย " ผมบอกพี่แป้ง แล้วชี้มือไปที่เจัาหมีตัวใหญ่ แต่พี่ปะแป้งกลับเดินตรงมาที่ผมยืนแทน แล้วคว้าตัวผมเอาไว้โดยที่ผมเองก็ยังงง ที่อยู่ๆพี่แป้งก็ทำอย่างนี้ ผมไม่มีโอกาสที่จะหลบออกไปจากตรงนี้เลย ก็เป็นเพราะผมยังไม่ทันได้ตั้งตัวอ่ะครับ แล้วผมก็ถูกพี่ปะแป้งอุ้มแล้วพี่ก็เอาผมวางลงบนที่นอนนุ่มๆบนเตียงของผมเอง แล้วพี่แป้งก็ล้มตัวลงมา นอนคล่อมทับร่างของผมไว้
" มะนาว...พี่คิดถึงน้องมาตลอดเลย " พี่แป้งเงยหน้าขึ้นมามองดูผม ตาของพี่แป้งทำเอาผมหายใจไม่ทั่วท้อง
" ......................... " ผมไม่พูดอะไรออกมา เพราะคิดอะไรไม่ออก รู้แค่ว่าพี่แป้งหล่อมากเท่าที่ผมเคยเจอมา
" แล้วมะนาวคิดถึงพี่บ้างไหมครับ....." พี่ปะแป้งพูดกับผม ตาก็ยังคงจ้องมองผมไม่วางตา
" ไม่รู้สิครับ...ก็พี่ชอบแกล้งมะนาวอย่างนี้จะให้มะนาวคิดถึงดีมั้ยเนี่ย..." ผมบอก แหย่พี่แป้งนิดหน่อย
" น่า..บอกพี่หน่อยสิครับ ว่าคิดถึงหรือเปล่า พี่อยากรู้น่ะครับ...
" มะนาวก็เหมือนกันครับ คิดถึงพี่มาตลอดเลยครับ " ผมบอกพี่ออกไปแบบนี้ ด้วยความอาย ผมหลบสายตาคู่นั้นของพี่แป้ง
" พี่ขอกอดให้หายคิดถึงก่อนได้ไหมล่ะ " พี่แป้งทำเสียงอ้อนวอนผม
" ก็พี่จะมาขอทำไมอ่ะครับ ก็ตอนนี้พี่ก็กอดมะนาวอยู่ยังไงล่ะ " ผมพูดจบพี่แป้งก็กอดผมแน่นมากกว่าเดิม แล้วจู่ๆ พี่แป้งก็เงยหน้ามามองผม
" น้องมะนาวน่ารักจังเลยครับ รู้มั้ย เพราะมะนาวนี่แหละที่ทำให้พี่ไม่มีแฟนมาจนถึงเดี๋ยวนี้..." ผมฟังพี่แป้งพูดก็รู้สึกสงสารพี่เค้ามาก ที่จริงด้วยหน้าตา รูปร่างอย่างพี่แป้ง ก็ไม่เป็นรองใครอยู่แล้ว น่าจะมีสาวๆมาติดเยอะ แต่นี่พี่เค้าไม่มีใคร พี่คงจะเหงามากเลยนะ
" ....................... " พี่แป้งมองหน้าผมโดยที่ไม่พูดอะไรพี่มองหน้าของผมได้สักพักแล้ว ก้มลงมาจูบ ผมอย่างรวดเร็ว ผมเอามือผลักพี่แป้ง แต่มันก็ไม่สำเร็จ พี่แป้ง แข็งแรงมาก
" พี่แป้งครับ...อย่าแกล้งมะนาวสิครับ " ผมบอกพี่แป้งไปแบบนั้น หลังจากที่พี่แป้งเลื่อนจากปากผมไปสู่ที่ติ่งหูของผม แล้วลงมาที่ซอกคอของผม แล้วผม ก็ต้องรู้สึกเจ็บมากเมื่อพี่แป้งเม้มปากเข้าที่ซอกคอของผมอย่างแรง
" โอ้ย.....พี่..อย่าค้าบ..พี่..." ผมพูดอะไรไม่ถูก
" อืม...อืม..." เสียงของพี่แป้ง
" โอ้ย..อืม...พี่แป้ง..อย่า..ค้าบ.." ผมร้องออกมาอีกครั้ง
เพราะรู้สึกเจ็บที่ซอกคออีกข้าง แต่มันเจ็บอย่างนั้นแต่ทำไมผมกลับรู้สึกดีก็ไม่รู้ ผมตอบสนองการกระทำของพี่แป้ง เมื่อพี่แป้งจับผมถอดเสื้อออก แล้วก็จูบปากผมอย่างแรง ผมรู้สึกร้อนไปทั้งตัวเลย
พี่แป้งจูบผมอยู่นานแล้วเลื่อนตัวลงมา แล้ว ผมก็รู้สึกเสียวเมื่อพี่แป้งขบเน้นที่ยอดอกของผมเบาๆ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกแล้ว ไม่เคยมีใครที่ทำให้ผมเป็นอย่างนี้ได้ และผมก็ไม่เคยให้ใครทำอะไรผมเกินเลยไปถึงขนาดนี้ ผมคงรู้สึกคุ้นเคยกับพี่แป้งมากก็เลยไม่คิดปฏิเสธพี่แป้ง
พี่แป้งจูบปากผมอย่างเร่าร้อนรุนแรง บางครั้งก็ขบกัดปากผม แล้วผมรู้สึกว่ามือของพี่แป้ง ค่อยๆเลื่อนลงมาแกะกระดุมกางเกงยีนส์ตัวสวยของผมแล้วค่อยๆรูดซิปลง ผมยังพอมีสติที่จะเอามือไปจับมือพี่แป้งเอาไว้ ไม่ให้เกิน เลยไปมากกว่านี้ แต่มันช่างยากลำบากเหลือเกิน กับการที่ต้องต่อสู้กับความต้องการของตัวผมเอง และกับคนที่กำลังทำกับผมอยู่
" อืม...อืม...พี่..ปะ...แป้ง..." ผมพยายามเรียกพี่แป้ง
" อืม...อืม....." มีเพียงเสียงครางของพี่แป้ง
ผมก้มหน้าไปมอง ก็ต้องตกใจที่พี่แป้งไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยสักชิ้น ผมไม่รู้ว่าพี่แป้งถอดออกไปตอนไหน แล้วผมก็รู้สึกเสียวอีกครั้งเมื่อพี่แป้งเอาลิ้นมาเลียที่ยอดอกอีกข้างของผม ใจผมมันไม่อยู่กับตัวแล้ว ผมบังคับกายและใจไม่ได้เลย พี่แป้งพยายามดึงกางเกงยีนส์ตัวสวยของผมลง แต่มันก็ลำบากเหลือเกิน
ผมจะทำยังไงดี ใจนึงผมก็อยากปล่อยมันไปตามอารมณ์ที่เป็นอยู่นี้ แต่อีกใจนึง ผมก็ยังไม่อยากที่จะให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นในตอนนี้ ความคิดสองอย่างนี้มันตีกันจนผมรู้สึกสับสนไปหมด ผมจะทำยังไงดี.............
...
จบบทที่ 30
แฮะ...แฮะ....ขอบคุณมากค้าบ กับการติดตามอ่านมาจนถึงตอนนี้.... รู้มั้ยมันลำบากขนาดไหนที่ต้องเขียนอย่างนี้อ่ะครับ...มันเขียนไม่ถูกครับแต่ก็พยายามจนได้แบบนี้อ่ะ...แล้วเพราะเขียนไม่ถูกก็เลยต้องจบตรงนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกทีนะครับ...อย่าว่ามะนาวน้าค้าบบบ..อ้อนสุดๆเลยอ่ะครับ...55555....
รักคนอ่านทุกคนมากมายเหมือนเช่นทุกวันเลยครับ...............
มะนาวลูกนี้จารอดมั้ยเนี่ยค้าบ.....
ไอ้มะนาวตัวจิ๊ดริ๊ดเองคร้าบบบบบบบบผม...........
...
-
ค้างงงงงงงงงง คับท่านผู้ชม :haun4:
น้องมะนาวทำไมทำงี้ล่ะ :dont2: มั้นค้างงงงงงงงงงงง
-
อ๊ากกกก++ มะนาว เดี๋นวเถอะๆ :angry2:
อย่านอกใจพี่ก้องของผมนะ
-
มะนาวเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย จะรอดมั้ยเนี่ย
(อิอิ ลุ้นให้ไม่รอด)
-
แง่วๆๆๆ น้องมะนาวทามพี่ค้างอีกแย้วววววว :dont2:
รอด เอ๊ะๆ หรือม่ายรอดดี :kikkik:
-
หุหุ อยู่บนเตียงอีกแย้ว :kikkik:
-
อ๊าก บทอัศจรรย์ :haun1:
-
ขอบคุณค้าบ...ติดตามกันต่อนะค้าบ..............
..................................................................................................
บทที่ 31
ผมจะทำยังไงดี ใจนึงผมก็อยากปล่อยมันไปตามอารมณ์ที่เป็นอยู่นี้ แต่อีกใจนึง ผมก็ยังไม่อยากที่จะให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นในตอนนี้ ความคิดสองอย่างนี้มันตีกันจนผมรู้สึกสับสนไปหมด ผมจะทำยังไงดีนะ.............
...
ระหว่างที่ผมกำลังสับสนกับความรู้สึกอยู่นั้น สายตาของผมก็ไปปะทะกับ ตุ๊กตาหมีที่นั่งอยู่บนเตียง ผมมองที่หน้าของมันก็เห็นตาของมันเหมือนกับจ้องมองผมอยู่ ผมคิดไปถึงเจ้าของของมัน ที่ส่งมาให้ผม เป็นใครกัน แต่ผมรู้ว่าไม่ใช่ของพี่แป้งแน่ เพราะตอนที่เข้ามาพี่เค้าก็เห็นตุ๊กตาหมีแต่พี่แป้งก็เฉยๆ ไม่ได้พูดถึงเรื่องมันเลย
" ตื๊ด...ตื๊ด.... " อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ปลุกผมให้ตื่นจากความสับสนนั้น ผมหันไปมองพี่ปะแป้ง ก็เห็นพี่ปะแป้งมองผมอยู่ พร้อมกับส่งสายตา ที่ผมเข้าใจว่าพี่ไม่อยากให้ผมรับสาย
" พี่แป้ง..ปล่อยมะนาวก่อนครับ.." ผมบอก
" ไม่ครับ...มะนาวอย่ารับเลยครับ..." พี่แป้งบอกผม
" มะนาวขอร้องนะค้าบ.." ผมเริ่มอ้อน
" ไม่ครับ..." พี่แป้งไม่ยอม
" ตื๊ด..ตื๊ด.. " เสียงมือถือของผมมันก็ดังอย่างต่อเนื่อง ผมตัดสินใจดึงมันออกมาจากกระเป๋ากางเกง
" อย่ารับนะครับ...คนดี..." พี่แป้งร้องบอก
" ตื๊ด...ตื๊ด..." ผมก้มลงไปมองเบอร์ที่โชว์ มันเป็นเบอร์ที่ชอบโทร เข้ามาแล้ว ไม่พูดอะไรกับผม
" มะนาวครับ...อย่ารับนะครับ..." เสียงแหบพร่าของพี่แป้งดังอยู่ข้างหูผม.. พี่แป้งเริ่มเลียที่หลังใบหูของผมอีก... ผมแทบจะคิดอะไรไม่ออก........
ผมพยายามฝืนใจ...แล้วผมก็ตัดสินใจเอามือดันพี่แป้ง ให้หยุด... ผมมองที่หน้าพี่แป้ง ก็เห็นพี่แป้งมองจ้องหน้าผม แล้วกัดฟันบังคับตัวเอง
" ขอมะนาวรับโทรศัพท์ ก่อนนะครับ ...พี่แป้ง .." ผมพูดกับพี่แป้ง แล้วผมก็ตัดสินใจ ผมสูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอดของผม
" ก็...ก็ได้ครับ...อย่าช้านะครับ.." พี่แป้งบอก
" สวัสดีครับ " ผมกดรับแล้วก็กล่าวทักทายไปตามสาย พูดกับผมสิครับ ...ผมคิดในใจ
" .............. " ไม่มีเสียงพูด ผมเริ่มใจเสีย
" สวัสดีค้าบ..." ผมทักทายอีกครั้งหนึ่ง พูดกับผมเถอะ ผมก็ยังภาวนาในใจ
" ................. " เงียบอีกครับ...
" พี่ค้าบ...ขอร้องเถอะค้าบ...ช่วยพูดกับมะนาวหน่อยนะค้าบ..." ผมตัดสินใจพูดออกไป
" ....................ครับ..........." มีเสียงตอบกลับมา เพียงแค่คำเดียวสั้นๆ แต่รู้ไหมมันทำให้หัวใจของผมกระตุกวูบเลย ผมรอเสียงๆนี้มาตลอดเวลา
" ครับ...พี่..." ผมขานรับ..... ผมรอฟังเสียงอีกด้านของโทรศัพท์
" พี่คิดถึงมะนาวมาก....พี่ขอโทษ... " เสียงอีกสายเอ่ยออกมา มันยิ่งทำให้ผมทั้งดีใจ และเสียใจในเวลาเดียวกัน
" ค้าบพี่... " ผมพูดได้แค่นั้น ก็สิ่งที่เสียใจคือเรื่องนี้ตอนนี้ ผมไม่น่าทำอย่างนี้ ซึ่งรู้สึกผิดกับคน ที่ผม กำลังคุยโทรศัพท์ด้วย แล้วพี่ปะแป้งก็เงยหน้ามามองผม แล้วเหมือนพี่เค้าแกล้งผม พี่เข้ามากัดที่ติ่งหูของผมเบาๆ แล้วเป่าลมเข้าที่หูผม จนทำให้ผมขนลุก
" สุขสันต์วันเกิดนะครับ..." คำอวยพรวันเกิดของผม จากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกดีใจมาก
" อืม...ครับ... " ผมตอบรับคำอวยพรของพี่...พร้อมกับลืมตัว ส่งเสียงครางออกไปด้วย
" พี่ส่งของขวัญฝากไว้ที่พี่มะยมแล้วนะครับ...ไม่รู้ว่ามะนาวได้รับหรือยัง..." พี่บอกผม
" มันเป็นอะไรอ่ะครับ...มะนาวไม่รู้เลยครับ.." ผมถาม
" มะนาวครับ...ก็ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ๆน่ะครับ...ของพี่นะครับ..." พี่เค้าบอกผม ด้วยเสียงที่สงสัยว่าผมทำอะไรอยู่ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า เจ้าหมีตัวใหญ่ยักษ์นี่เป็นของใคร
ผมหันไปมองมันอีกที ก็เห็นมันจ้องมองผมไม่วางตาเลย ผมคิดได้ ว่าจะต้องออกจากสถานการณ์นี้ให้เร็วที่สุด
" ครับพี่...มะนาวรักมันจังเหมือนที่มะนาว...รักเจ้าของของมัน...อืม..." มะนาวจะทำไงดีครับนี่ ผมคิดในใจ แต่ผมก็หลุดเสียงครางออกไปอีก
" โอ้ย...พี่แป้ง..." ผมอุทาน ด้วยความไม่คาดคิด พี่แป้งกัดที่ต้นคอของผม มันเจ็บจี๊ดเลยครับ พี่แป้งคงแกล้งผม ที่ผมไปคุยโทรศัพท์กับคนอื่นอยู่ แถมผมยังไปบอกว่ารักกับเจ้าของตุ๊กตาหมีตัวใหญ่นี้ด้วย แล้วผมก็ดันลืมไปด้วยว่าผมกำลังคุยโทรศัพท์อยู่
" มะนาว.................. " เสียงเรียกชื่อผมดังออกมาจากโทรศัพท์ มันทำให้ผมตกใจ ผมทำอะไรอยู่เนี่ย พี่เค้าก็รู้สิว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับผม คนที่ผมไม่อยากให้ได้ยินเลย
" พี่ครับ.................. " ผมเรียกพี่ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับออกมา
" พี่ค้าบ............... " เหมือนเดิม ขอโทษครับพี่ ผมพูดเบาๆในใจของผม ไอ้มะนาวทำยังไงดี.....
" มะนาว ....วางสายเถอะครับ มาต่อกันเร็วสิครับ... " เสียงพี่แป้งพูดกับผมและก็แกล้งให้คนในสายได้ยิน
" พี่.... " ผมเรียกไปอีกครั้ง
" ตื๊ด............................ " สายจากฝั่งนั้นก็ตัดสายไป ผมแทบนํ้าตาล่วงเลยครับ จบกันแน่แล้ว คนที่ผมอยากเจอ อยากคุย อยากอยู่ด้วยกลับเกลียดผมแล้ว ผมคิดไปถึงตอนนี้ นํ้าตามันไหลออกมาเองโดยที่ผมกลั้นไว้ไม่อยู่
" มะนาว....ร้องไห้ทำไมครับ...ที่พี่แกล้งเหรอ.." พี่แป้งพูดกับผม แล้วเอามือมาเช็ดนํ้าตาผม
" อือ... " ผมพยักหน้ากับพี่แป้ง ตอนนั้น ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ แล้วผมก็กดโทรศัพท์ ไปหา พี่ที่เป็นเจ้าของเจ้าหมีตัวใหญ่ อีกครั้ง ผมรอสายสักครู่ พี่แป้งก็มองผม แต่ก็เข้าใจ ไม่ห้ามผม
" ........ไม่มีสัญญานตอบรับ....จากหมายเลข...." ผมได้ยินเสียงนี้ ผมก็ปิดโทรศัพท์ทันที พี่เค้าคงปิดเครื่องไปแล้ว ผมอยากพูด คุยกับพี่ ถ้าจะต้องจบ ผมอยากที่จะได้ยินจากปากพี่เค้าเอง ผมดึงผ้าคลุมที่นอนขึ้นมาพันตัวเอาไว้ แล้วผมก็ตัดสินใจ...............
...
จบบทที่ 31
ขอบคุณค้าบที่ตามอ่าน ผิดหวังหรือป่าว ไม่รู้เนอะ แต่ไม่นานหรอกคับ.....55555..... วันนี้สั้นไปนิด ก็ไม่ค่อยสบายอ่ะครับ แต่พรุ่งนี้ ลงให้ยาวๆเลยครับ.....ถ้าไม่ป่วยมากไปกว่านี้อ่ะครับ..........
รักทุกคนค้าบ...............
มะนาวตัวเล็กๆคร้าบบบบบบบผม
...
-
:o
:เฮ้อ:
พยายามเข้านะค้าบบบ :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
ให้เดานะ...คนๆ นั้นต้องเป็น...พี่เจส
:laugh3: :laugh3: :laugh3:
ปล. น้องมะนาวรักษาสุขภาพด้วยน้า...หายเร็วๆล่ะ :yeb:
-
เจสแน่ ๆ เลย :เศร้า1: :เศร้า1:
-
พี่เจสแหง๋มๆ
สงสัยตัวโตก็คงจะเป็นพี่เจสด้วยแน่ๆเลย :myeye:
-
ใครกันน่ะ นายเจสรึเปล่า
ปะแป้งนายทำให้หลายๆคนต้องเสียใจน่ะ
-
เหอๆๆ มะนาวคร้าบบบบ มาแบบนี้มันค้างนะครับ
ต่อด่วนๆเลยนะ พี่ก้องผมจะโดนทิ้งมั๊ยเนี่ย
-
ใครอ่ะโทรมา งง :confuse:
มันเยอะจนไม่แน่ใจว่าคนไหน :laugh3:
-
หึหึ คิดว่าต้องเปนพี่ก้องแน่เลยอะ
รักแท้แพ้ใกล้ชิดละมั้ง
แหะๆๆๆ
-
รอคับรอ :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
:serius2: อยากรู้จังว่าใครโทรมา
คาใจสุดๆ :serius2:
มาเฉลยไวๆ นะค่ะ :dont2:
-
สงสัยต้องจับฉลากเลือกพระเอกล่ะม๊างงงง น้องมะนาว
เยอะไปหมด ยังมึนไม่หาย :really2:
รีบมาต่อนะค๊าบบบบบบบ จะรออ่าน ว่าใครหว่าจะเป็นตัวจริง :kikkik:
-
ไมมันวุ่นวายจังงะ :really2:
-
ขอบคุณค้าบที่เข้ามาอ่านเรื่องของมะนาว...ป่วยอ่ะค้าบ...เมื่อวานเลยหายไปวันนึง ตอนนี้ดีขึ้นมาหน่อยค้าบ
เลยเอามาลงให้ติดตามกันต่อ............อ่านแล้วอย่าว่ามะนาวน้า....
...
บทที่ 32
" .............. ไม่มีสัญญานตอบรับ...... " ผมได้ยินเสียงนี้ ผมก็ปิดโทรศัพท์ทันที พี่เค้าคงปิดเครื่องไปแล้ว ผมอยากพูด คุยกับพี่ ถ้าจะต้องจบ ผมอยากที่จะได้ยินจากปากพี่เค้าเอง ผมดึงผ้าคลุมที่นอนขึ้นมาพันตัวเอาไว้ แล้วผมก็ตัดสินใจ
...
" พี่ปะแป้งครับ... " ผมหันไปเรียกพี่แป้ง พี่แป้งมองผมอยู่ก่อนแล้ว
" พี่แป้ง สัญญากับมะนาวก่อนนะครับ ว่าจะฟังมะนาวพูดให้จบก่อน...แล้วไม่โกรธมะนาวด้วยนะค้าบ..." ผมบอกพี่แป้ง พี่แป้งมองหน้าผมสักครู่ แล้วก็พยักหน้าให้ผม
" ครับ พี่สัญญา...พี่จะไม่โกรธด้วย...มะนาวจะพูดอะไรกับพี่ล่ะครับ " พี่แป้งบอกสัญญากับผม
" คือ...มะนาวขอโทษพี่ปะแป้งจริงๆนะครับ...ตอนนี้มะนาวรักพี่คนหนึ่งอยู่ แต่พี่เค้าตอนนี้
็ก็ไม่ชอบมะนาวแล้ว ...พี่เค้าคงจะเข้าใจมะนาวผิดด้วยอ่ะค้าบ..." ผมพูดกับพี่แป้งด้วยเสียงเครือ
" ใช่ไอ้คนตะกี้หรือเปล่า... " พี่ถามผม
" ใช่ค้าบ..." ผมพยักหน้า
" มันชื่ออะไร..." พี่แป้งยังคงถามผม
" พี่...เจส...ค้าบ..." ผมตัดสินใจบอกพี่แป้ง
" พี่แป้ง รอมะนาวที่นี่ได้หรือปล่าวค้าบ เดี๋ยว มะนาวมา... " ผมบอกพี่แป้ง
" มะนาวจะไปไหน ...จะไปหามันเหรอครับ..." พี่แป้งพูด
" ครับ มะนาวขอไปหาพี่เจส ก่อนนะ มะนาวขอไปเคลียร์ เรื่องทั้งหมดก่อน แล้วมะนาวจะกลับมาหาพี่ปะแป้ง..." ผมบอกพี่แป้ง ออกไปอย่างนี้
" กลับมาหาพี่จริงๆนะครับ..." พี่แป้งพูดกับผม
" ครับ..มะนาวไม่อยากให้เรื่องราวมันคาราคาซัง แบบนี้...แล้วมะนาวจะรีบกลับมานะค้าบ..." ผมบอกพี่แป้ง เห็นพี่ปะแป้งทำหน้าตาบึ้งตึงใส่ผม
" .............. " พี่แป้งไม่พูด ยังคงบึ้งตึงใส่ผม
" พี่ปะแป้ง...เข้าใจมะนาวหรือเปล่าค้าบ.... " ผมเงยหน้าขึ้นไปถามพี่แป้งอีกครั้ง
" ............... " พี่แป้งยังไม่ตอบผมอีก เอาแต่จ้องหน้าผมอยู่อย่างนั้น
" พี่แป้งค้าบ..." ผมพูดอ้อนๆกับพี่แป้ง
" ครับ...พี่จะพยายามเข้าใจน้องมะนาวก็ได้... " พี่แป้งบอกผมหลังจากหยุดคิดไปชั่วครู่
" แล้วพี่แป้ง ไม่เป็นไรใช่หรือเปล่า.. " ผมถาม เพราะมองหน้าพี่แป้งแล้ว ก็รู้สึกว่า พี่แป้งคงไม่อยากให้ ้ผมไปหาพี่เจส
" ก็เป็น...ครับ..." พี่แป้งตอบ แล้วเปลี่ยนสีหน้าจากบึ้งตึงไปเป็นยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผมแทน
" เป็นอะไรค้าบ..." ผมถามพี่แป้ง ก็ไม่รู้อะไรเลยอ่ะค้าบ กับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วอย่างนั้น ตามไม่ทันค้าบ...
" เป็นคนที่รักมะนาว...ยังไงล่ะครับ..." พี่แป้งบอกว่ารักผม ผมได้ยินก็ทำอะไรไม่ถูกเลย
" ....................... " เงียบ ผมพูดไม่ออกค้าบ ผมขอโทษค้าบพี่แป้ง พี่น่าจะมาหาผมเร็วกว่านี้อีกนิดผมคิดในใจ
" งั้นให้มะนาวไป ใส่เสื้อผ้าก่อนนะค้าบ..." ผมบอกพี่แป้งอย่างอายๆ ก็ตัวผมยังไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลย ต้องเอาผ้าคลุมที่นอนมาพันตัวเอาไว้
" ก็ไปใส่สิครับ...พี่ไม่ได้ห้ามซะหน่อย..." พี่แป้งพูดอย่างยียวนกับผม พร้อมทั้งยักคิ้วให้ผมด้วย
" พี่แป้งอ่ะ...หยิบเสื้อผ้าให้มะนาวหน่อยสิค้าบ..." ผมอ้อนพี่แป้ง ก็มันลำบากอ่ะครับ ที่จะต้อง
ลุกเดินไป หยิบเสื้อผ้าโดยที่พันผ้าคลุมที่นอนไว้แบบนี้...
" พี่ไม่หยิบให้หรอกครับ...ถ้าน้องอยากใส่เสื้อผ้า น้องก็เดินมาหยิบเอาเองสิครับ..." พี่แป้งแกล้งผม ทำหน้ากวนประสาท แล้วผมก็มองหน้ากวนๆของพี่แป้งได้สักพักหนึ่ง
" พี่แป้งอ่ะ...มะนาวไปหยิบเองก็ได้...ไม่ต้องมาขำเค้าเลย โกรธพี่แป้งแล้วอ่ะ..." ผมพูดไปแล้วก็ลุกลงมาจากที่นอน เดินไปบ่นพี่แป้งไป มือก็ต้องจับปมผ้าคลุมที่นอนที่พันบนตัวผมอยู่ ก็กลัวหลุดนี่ครับ...
พี่แป้งเห็นผมเอาผ้าคลุมที่นอนมาพันตัว แล้วเดินไปหาเสื้อผ้ามาใส่อย่างทุลักทุเล ก็นั่งขำผม ผมเดินมองหา เสื้อผ้า ผมเดินมาหยิบที่พื้นหลายตัวแล้ว ปรากฎว่ามันไม่ใช่ กว่าจะหาเจอก็เล่นเอาเหนื่อย
พอผมแต่งตัวเรียบร้อย ผมก็หันไปมองพี่แป้ง ก็เห็นว่านั่งมองผมอยู่ ผมรู้ว่าเมื่อสักครู่ที่พี่แป้งแกล้งผม ก็เพื่อที่จะทำให้ผมรู้สึกสบายใจขึ้นกับเรื่องนี้ แล้วผมจึงเดินเข้าไปหาพี่แป้ง แล้วเข้าไปหอมแก้ม ขวาที ซ้ายที พี่แป้งก็กอดผมแน่น ผมรู้ว่าพี่แป้งเข้าใจผม แต่กว่าจะปล่อยตัวผมได้ ก็กินเวลาหลายนาที ระหว่างนั้น ผมกับพี่แป้ง ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำเลย
...
ผมกดลิฟท์มาที่ชั้น..9...ของคอนโดแห่งหนึ่ง...ในใจนั้นผมคิดอะไรหลายอย่าง ก่อนมาที่นี่ ผมโทรหาพี่เจสเท่าไหร่ก็ไม่ติด ผมไปคอยที่บ้านพี่เจสที่พี่เคยพาผมไป ผมคอยอยู่นาน พี่เจสก็ไม่มา พอดีมีป้ากับ หลานสองคน เปิดประตูเข้าไปในบ้าน
ผมจึงเดินไปเรียก แล้วก็ถาม ป้าเค้าบอกว่าเป็นแม่บ้าน มาทำความสะอาดอาทิตย์ ละ2 ครั้ง แล้วป้าก็บอกว่าตอนนี้ พี่เจสไม่ค่อยกลับมาบ้านที่นี่เท่าไหร่ แต่มักจะไปนอนที่คอนโด......มากกว่า ให้ผมลองไปดูที่นั่น ผมก็เลยถามว่าคอนโดอยู่ที่ไหน แล้วป้าแม่บ้านก็บอกผม หลังจากนั้นผมก็เลยมาที่คอนโดนี้
ผมออกจากลิฟท์มาได้ ก็เดินมองหาเลขที่ห้อง จนเจอ ผมตัดสินใจเคาะห้อง หลายที
" ก็อก...ก็อก... " ผมเคาะแล้วรอ ก็ไม่มีใครมาเปิดประตู ผมเลยเคาะอีก
" ก็อก...ก็อก.... " ผมเคาะแล้วก็รออีกครั้งก็ไม่มีคนมาเปิด พี่เค้าคงออกไปข้างนอก ยังไม่กลับเข้ามา
ผมทั้งเหนื่อย แล้วก็เมื่อยไปหมด ผมมองนาฬิกาที่ข้อมือ ก็รู้ว่านี่เกือบทุ่มนึงแล้ว ผมจึงตัดสินใจ นั่งคอยที่ประตูหน้าห้อง ผมนั่งพิง แล้วยืดขาออก เพราะรู้สึกเมื่อยไปหมด ผมนั่งคอย นานเท่าไหร่ไม่รู้ ตรงนั้นมีลมเย็นพัดผ่านมา อากาศเย็นสบาย แต่ผมกลับรู้สึกหนาวเหมือนคนจะป่วย ไข้คงจะกลับมาอีกแน่ๆเลย แต่ผมเมื่อย หมดแรงแล้ว ลุกไม่ไหว แต่ช่างมัน ผมขอนั่งคอยอยู่ตรงนี้แหละ ผมต้องเจอพี่เจสให้ได้
ผมก็นั่งคอย เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ แล้วอากาศที่เย็น กับความอ่อนเพลียของร่างกาย จนผมนั่งหลับไป ตั้งแต่เมื่อไหร่ผมก็ไม่รู้ตัว
ผมรู้สึกเหมือนมีใครมาอุ้มผม ไปที่ไหนสักแห่ง อากาศเย็นๆ ทำไห้ผมหลับสนิท ผมเริ่มรู้สึกหนาวๆร้อนๆ แล้วผมก็เหมือนถูกวางลงมาบนที่นอนนุ่มๆ มีคนเอามือมาแตะที่หน้าผากของผม แล้วสักครู่ก็มีใครไม่รู้ มาถอดเสื้อผ้าผมออกหมด แล้วก็เอาผ้าชุบนํ้ามาเช็ดตัวของผม
เวลาผ่านไปเหมือนนานมาก แล้วผมก็รู้สึกเหมือนมีใครมากอดผม พร้อมกับจูบผม มาไซร้ที่ซอกคอของผมผมรู้สึกเจ็บที่ต้นคอ ผมรู้สึกเจ็บที่หน้าอก ที่ตรงนั้นตรงนี้ ทั่วตัว แต่ก็แปลกที่ผมกลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ผมตอบสนองการกระทำทุกอย่างอยู่ๆการกระทำทั้งหมดก็ถูกหยุดเอาไว้ ไม่มีใครมากอดผม ผมเอามือไขว่คว้าเอาไว้แต่ไม่พบเจอ เวลาผ่านไปเหมือนนานมาก อยู่ๆแล้วผมก็ ได้รับทุกอย่างกลับคืนมา ผมจูบตอบด้วยความรู้สึกเร่าร้อนรุนแรง ผมยกมือโอบรอบคอคนนั้นเอาไว้แน่น
สักพักเหมือนผมถูกจับให้แยกขาออก รู้สึกหนักเมื่อมีร่างของใครสักคนทาบทับผมอยู่ แล้วผมก็ต้องขนลุก เมื่อใครคนนั้นมากระซิบเบาๆที่ข้างหูของผม
" เป็นของพี่นะครับ...คนดี..." ผมได้ยินเสียงนี้คุ้นๆ
" ................................... "
...
จบบทที่ 32
ขอบคุณมากมายนะครับที่ติดตามมาตลอด...อายมากค้าบ...แล้วเรื่องราวหลังจากนี้ไปก็วุ่นวายมากมายอีก
ทั้งมีเรื่องน่ารักเข้ามาด้วย ยังไงก็ติดตามอ่านต่อนะค้าบ.............
รักทุกคนมากมายนะค้าบ...ดูแลสุขภาพกันด้วยน้า มะนาวก็ป่วยอยู่ ก็เลยห่วงทุกๆคนอ่ะครับ...
มะนาวตัวน้อยนิดเองคร้าบบบบบบผม............
...
ปอลอ.1...ถ้ามะนาวเขียนอะไรออกมาผิดพลาด ก็ขอโทษคนอ่านทุกคนด้วยนะค้าบ ไม่เคยเขียนอย่างนี้อ่ะคับ...ซิก..ซิก...อ้อน..อ้อน..นะค้าบผม.....
ปอลอ.2...พี่ๆค้าบที่บอกว่าเรื่องอยู่บนเตียงอีกแล้วอ่ะครับ...คือว่าเรื่องมันเกิดขึ้นแบบนั้นจริงๆนะครับ...มะนาวเขียนตามจริงทุกอย่าง ยังไงพวกพี่ๆก็อย่าว่ามะนาวน้า...เพราะว่าจะมีเรื่องที่อยู่บนเตียงอีกหลายตอนอ่ะครับ...คุยกันอ่ะค้าบ อย่าเข้าใจผิดน้า...อิอิ....
...
-
หุหุ ในที่สุด เจสก็มาวิน :laugh3: :laugh3: :laugh3:
ปล.1 จะมีฉากบนเตียงอีกหลายตอนเลยเหรอ :haun4: :haun4: เหอ เหอ ไม่ว่าหรอก พี่ชอบ :laugh5: :laugh5:
2 มะนาวดูแลสุขภาพด้วยละ ไม่สบายอยู่ หายไวไวน้า :impress:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
และแล้ววว :kikkik: :kikkik:
จะบอกว่าตอนนนี้ไม่กล้าฟันธงอะไรทั้งนั้น เรื่องของมะนาวนี่เดายากอ่ะ ตัวเลือกเยอะเกิน :pandalaugh: :pandalaugh:
มึนเล็กน้อย :really2:
-
โอ้ววววว พี่เจส :pighaun:
เรื่องบนเตียง ม่ายมีครายว่าหรอกจ้า ดูตาแต่ละคนสิ แป๋วเชียว ชอบกันทั้งน๊านนนนน :kikkik:
ปล. หายไวไวนะจ๊ะน้องมะนาว :yeb:
-
ว่าแต่ไปทำอะไรกันบนเตียงเหรอ :confuse:
เห็นขึ้นกันบ่อยๆ อธิบายชัดๆนะ เพราะจิ้นตามไม่ทัน :haun5:
-
หายไวไวนะน้องมะนาว :yeb:
มารอลุ้นว่าใครคือตัวโต ไม่อยากทายกลัวผิดเพราะตัวเลือกมันเยอะ :laugh3:
-
มะนาว จะเสร็จพี่เจสมั้ยอ่ะ
-
มารอลุ้น :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
ไม่เดาเด็ดๆ เพราะตัวเลือกน้องมะนาวเยอะมาก
รอน้องมะนาวมาเฉลยดีกว่า :เฮ้อ:
-
หุหุหุ ... ไม่ขอเดาด้วยอีกคน กลัวเดาผิด
ส่วนเรื่องฉากบนเตียงที่จะมีตามมาอีกหลายนั้น :haun4:
ขอบอกว่า จัดมาเลย ไม่ว่ากัน
ของชอบของ FC อยู่แล้ว
:laugh5:
-
โธ่ น้องมะนาวค๊าบบบบ พี่ๆแถวนี้ชอบกันทั้งนั้นแหละ ไอ้ฉากบนเตียงเนี่ย
แต่อธิบายให้ละเอียดๆนะ :จ้อบจัง1: จะได้จิ้นถูก :haun4:
ไม่ต้องเครียดไป หายป่วยเร็วๆล่ะกัน
จะรอให้มาเฉลยว่า คนไหนเป็นพระเอกตัวจริงของน้องมะนาวกันแน่ :kikkik:
-
เสียงคุ้นๆ นี้ครายหว่า
รออ่านนะคับ :haun1:
-
..............ใครหรอ....ลากมะนาวมาขึ้นเตียง..... :laugh5: :laugh5:
.........................รอจิ้นต่อ....ว่าใคร....เพราะตัวเลือกเยอะไปหมด.... :110011: :เชิป2:
-
:o
ตามถึงล่าสุดแล้ว...
เฮ้อ...สี่ห้าหน้าแหน่ะ หุหุ เหนื่อยๆ
แต่สนุกค๊าบ
แล้วก็...บนเตียงอีกแร้ว คิคิ
แต่ไม่เป็นไรฮะ ชอบ ฮ่าๆ
คนที่พามะนาวมานี่ ต้องเป็นพี่เจสแหงๆ เลย
ดีละๆ เชียร์พี่เจสพอดีเลย เอิ๊กกก
สรุปว่า ตัวโต นี่คือใครหว่า...
แต่คิดว่าคงเป็น...แหงๆ รอเฉลยครับผม
รอตอนต่อไป
:yeb:
-
ตอนใหม่มาลงให้ติดตามคร้าบ.....ตอนนี้ไม่ค่อยอยากจะเขียนเลยอ่ะ...แต่จำเป็นต้องเขียน...แฮะ..แฮะ..
...
บทที่ 33
ผมตอบสนองการกระทำทุกอย่างอยู่ๆการกระทำทั้งหมดก็ถูกหยุดเอาไว้ ไม่มีใครมากอดผม ผมเอามือไขว่คว้าเอาไว้แต่ไม่พบเจอ เวลาผ่านไปเหมือนนานมาก อยู่ๆแล้วผมก็ ได้รับทุกอย่างกลับคืนมา ผมจูบตอบด้วยความรู้สึกเร่าร้อนรุนแรง ผมยกมือโอบรอบคอคนนั้นเอาไว้แน่น สักพักเหมือนผมถูกจับให้แยกขาออก รู้สึกหนักเมื่อมีร่างของใครสักคนทาบทับผมอยู่ แล้วผมก็ต้องขนลุก เมื่อใครคนนั้นมากระซิบเบาๆที่ข้างหูของผม
" เป็นของพี่นะครับ...คนดี..." ผมได้ยินเสียงนี้คุ้นๆ
...
" อืม...อืม...ค้าบ...พี่..." ผมส่งเสียงครางออกไป พร้อมๆกับรับคำของพี่คนนั้น
" ให้รู้เอาไว้นะ..ว่า..พี่รักมะนาวนะครับ...รักมาก... พี่เลยต้องทำกับมะนาวอย่างนี้.. พี่กลัวว่าคนอื่น จะมาแย่งมะนาว ไปจากพี่...อย่าโกรธพี่นะครับคนดี...รักนะครับ..." ผมได้ยินเสียงนี้ที่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่น และร้อนแรงในเวลาเดียวกัน
แล้วระหว่างที่ผมมีความรู้สึกล่องลอย ความรู้สึกอีกอย่างที่ผ่านเข้ามาคือ ความเจ็บปวด มากมาย ที่ด้านล่างของผม ผมถอยตัวหนี แล้วก็มีมือมาจับผมไว้แน่น มากอดผม และกระซิบเบาๆ แต่ผมได้ยินชัดเจน
" คนดี...อย่าเกร็งตัวสิครับ ปล่อยมันเฉยๆ อย่าฝืนตัวอีก มะนาวไว้ใจพี่นะครับ..." ผมได้ยินแล้วก็ทำตาม แต่ผมก็เกร็งเป็นระยะ ความเจ็บยังคงมีอยู่ ผสมกับอาการจุกคับแน่น ไปจนถึงท้องน้อย ตลอดเวลาผมก็ จะได้ยินเสียง ปลอบโยน
" ครับ มะนาวปล่อยมันไปตามธรรมชาติ อย่างนั้นครับ ..." ผมได้ยินเสียงอยู่ใกล้ผม
ผมรับรู้ถึงแรงกระแทก และการกดทับนั้น ความเจ็บ ความจุกแน่น ยังคงมีอยู่ แต่ความรู้สึกอีกอย่าง ก็ค่อยๆเข้ามา..ความสุข...แล้วผมก็ถูกจูบอย่างเร่าร้อน พร้อมกับการกระแทกอย่างรุนแรงเนิ่นนาน แล้วสุดท้ายก็รับรู้ถึงการกระตุกอยู่ในร่างกายของผมและถูกกดทับอย่างแนบแน่น เนิ่นนาน ผมถูกกอด และเหมือนมีใครมาซุกที่ต้นคอของผม แล้วผมก็รู้สึกเจ็บที่ต้นคอเพราะถูกขบเม้มอย่างแรง แต่กลับมีความสุข มากมายของผมเข้ามาแทนที่
เวลาผ่านไปสักพัก มีเพียงเสียงลมหายใจที่รุนแรง ทั้งของผม กับคนนั้น ผมยังคงนอนหลับตาอยู่ มันเหมือนอยู่ในความฝัน แล้วผมก็ถูกจูบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่รุนแรงอย่างคราวแรก แต่กลับนุ่มนวลอ่อนหวาน พร้อมกับเสียงกระซิบเบาๆที่หูของผม
" พี่รัก ...มะนาวนะครับ อย่าหนีพี่ไปไหนอีกนะ..." ผมได้ยินเสียงนี้ ถึงแม้ผมจะไม่ลืมตาแต่ผมก็รับรู้ได้ว่าเค้าเป็นใคร เสียงที่ผมอยากได้ยินมาตลอด เวลา
แล้วพี่ก็จูบผมอีกครั้ง พร้อมกับมือที่ลูบไล้ไปบนร่างกายเปล่าเปลือยของผม ปลุกอารมณ์ของผมให้ลุกโชนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มั่นใจมากขึ้นผมรับรู้ถึงความรู้สึกต่างๆ ที่เข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่า ครั้งนี้ถึงแม้ว่าจะยังคงมีความเจ็บ ความจุกแน่น ก็ตาม แต่ก็ไม่เท่าครั้งแรก ผมมีความสุขไปพร้อมๆกับพี่ จนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน
ในที่สุดผมก็ได้รับรู้รสชาดของความสุข ระหว่างผมกับพี่อีกครั้ง..แล้ว..ความรู้สึกสุดท้ายที่ผมรับรู้คือ ผมถูกกอดไว้แล้วผมก็ซุกหน้านอนหลับไปกับความอบอุ่นในอ้อมกอดของคนที่นอนอยู่ข้างๆผม......
...
ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็ดึกมากแล้ว พร้อมกับความรู้สึกที่เจ็บไปทั่วตัว ด้านล่างของผมทั้งเจ็บ ทั้งแสบไปหมด ผมหันไปมองคนที่นอนกอดผมอยู่ข้างๆ เวลาที่หลับ หน้าตาของพี่เจสดู อ่อนโยน ผมไม่ได้ฝันไปนะ ที่ผ่านมามันคือความจริง
แล้วผมก็เอานิ้วไปปัดปอยผมที่ตกลงมาละใบหน้า และเอานิ้วไล้ไปที่แก้ม ผมรู้ตัวว่ารักคนคนนี้มากขนาดไหน เพราะอะไรนะที่ผมถึงรู้สึกกับพี่เจส แตกต่างจากคนอื่น คงอาจจะเป็นที่พี่เจสไม่เหมือนคนอื่นที่ผมรู้จักมา
ผมค่อยๆยกมือของพี่เจสข้างที่กอดผมอยู่ออก แล้วผมก็ลงจากที่นอน ผมอยากเข้าห้องนํ้า เพื่อไปอาบนํ้าทำความสะอาดร่างกาย ผมรู้สึก ทั้งปวดทั้งเจ็บไปทั่วตัว โดยเฉพาะด้านล่างมันทั้งเจ็บ ทั้งแสบไปหมด ผมเดินแทบไม่ไหว ร่างกายมันไม่มีแรงเลย ผมพยายามมาจนถึงห้องนํ้า มีผ้าเช็ดตัวแขวนที่ที่แขวนผ้า
มองตัวเองในกระจก เห็นรอยจํ้า ไปทั่วตัว ที่คอสามรอย ที่หน้าอกอีกหลายรอย ผมก้มไปมองข้างล่าง ผมเห็นคราบแห้งกรัง คงจะเป็นเลือดของผม ผมสำรวจร่างกายจนทั่ว แล้วทำความสะอาด จนเรียบร้อยก็เดินกลับมา ที่เตียง ด้วยความยากลำบาก
พอมาถึงผมก็ล้มตัวลงไปนอน ร่างกายเริ่มรู้สึก ร้อนๆ หนาวๆ เหมือนจะไม่สบาย พี่เจสเอามือขึ้นมากอดผม แล้วดึงตัวผมให้เข้ามาแนบชิดกับอกที่แข็งแรง พี่ก้มลงมาหอมแก้มผม แล้วพูดกับผมเบาๆ
" มะนาว เจ็บมั้ยครับ " พี่เจสถามผมด้วยความเป็นห่วง
" เจ็บสิครับ...ถามได้ เจ็บทั้งตัวเลย...พี่เจสชอบแกล้งมะนาว..." ผมว่าพี่เจส
" พี่ขอโทษนะครับ...ก็พี่รักมะนาว ก็เลยอดใจไม่ได้.." พี่เจสบอกผม
" พี่รักมะนาวจริงๆเหรอครับ... " ผมถาม
" จริงสิครับ...ถ้าไม่รักจะตามถึงขนาดนี้เหรอครับ...พี่รักมะนาวมานานแล้ว..." พี่บอกผม
" แล้วเรื่องโทรศัพท์ ที่พี่โทรมาหามะนาว ทำไมไม่พูดล่ะครับ..." ผมถามด้วยความสงสัย
" ก็พี่อยากได้ยินเสียงของมะนาวอ่ะครับ...แค่เสียงก็ยังดี...พี่คิดว่ามะนาวไม่รักพี่แล้ว เห็นมีแต่คนหน้าตาดีมาชอบ มะนาว เยอะแยะเต็มไปหมด พี่เห็นแล้วรู้สึกอิจฉาพวกนั้นที่เข้าไปคุยกับมะนาว และก็โมโหด้วย อยากเข้าไปแล้วเอาตัวมาอยู่กับพี่..ไม่ให้จากไปไหนเลย..." พี่เจสบอกผมกับ ความรู้สึกของพี่ แล้วก็เรื่องต่างๆให้ผมรู้
" พี่รู้มั้ยว่า...พี่โทรเข้ามาแล้วไม่พูด ทำให้มะนาวรู้สึกแย่มากๆเลย...ต่อไปอย่าทำอย่างนั้นอีกนะครับ..." ผมบอกพี่เจส
" พี่ขอโทษครับ...พี่สัญญา ต่อไปจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้วครับ..." พี่เจสบอกสัญญากับผม
" ครับ...จริงๆนะครับ..." ผมพูด แล้วมองหน้าพี่เค้ายิ้มๆ
" มะนาว..." พี่เจสเรียกผม
" ค้าบ..." ผมขานรับ
" มะนาวรักพี่หรือเปล่า..." พี่เปลี่ยนเรื่องมาถามผม แล้วก็จ้องมองหน้าของผม
" เอ้ะ...จะรักดี หรือไม่รักดีน้า..." ผมตอบแกล้งๆพี่เจส พร้อมกับทำท่าว่ากำลังคิดอยู่
" มะนาวคร้าบ...ตอบพี่มาซะดีๆน้า...อย่าแกล้งพี่สิคร้าบ...เร็วๆ พี่อยากรู้นะครับ..." พี่เจสพูดกับผมเสียงอ้อนๆ...
" บอกก็ได้อ่ะ...รักสิ...ค้าบ...ก็ถ้ามะนาวไม่รักพี่ มะนาวก็คงไม่ยอมมาหาพี่ที่นี่หรอกครับ..." ผมบอกกับพี่เจส หน้าของผมคงแดงไปหมดแล้วอ่ะครับ...
" ขอบคุณครับ...ที่มะนาวเลือกที่จะรักพี่..." พี่เจสบอกผม มองผมยิ้มๆ พร้อมกับเอามือมาแตะหน้าของผม แล้วก็ทั้งกอดทั้งหอมแก้มของผม
" เดี๋ยวสิค้าบ...มะนาวมีเรื่องจะถามพี่อีก..." ผมบอกพี่เจสแล้วเอามือดันพี่เจสออกไปก่อน
" น้องอยากรู้เรื่องอะไรอีกล่ะครับ..." พี่เจสถามผม แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยตัวผม
" แล้ว พวกผู้หญิงพวกนั้นล่ะ " ผมถาม แล้วดันตัวพี่เจสให้ปล่อยผมออกก่อน พี่เจสก็ยอมปล่อยผม ผมต้องคุยกับพี่เจสให้จบเรื่องที่มันคาใจผมออกไปก่อน ไม่อย่างนั้นแล้ว มันก็จะคอยแต่จะคิดอยู่ตลอดเวลา
" พวกนั้นพี่แค่ควงมาให้มะนาวเห็นเอง พี่แค่จะแกล้งน้องมะนาวเองครับ...พี่ไม่ได้คบใครจริงๆนะ..." พี่เจสพยายามอธิบายให้ผมรู้
" ก็มะนาวเห็นพี่......" ผมพูดได้เท่านั้น
พี่เจสก็ก้มหน้าลงมาจูบผม แล้วกอดผมไว้อีก ผมพยายามดันให้พี่ออกห่าง แต่แรงผมสู้ไม่ได้ แล้วพี่ก็กอดผมแน่นกว่าเดิม พี่จูบผมจนผมหมดแรง ร่างกายร้อนผ่าว กับเพลิงอารมณ์ อีกครั้ง ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อพี่เจสกดร่างกายให้แนบสนิทเข้ากับตัวผม
" พี่เจสค้าบ..." ผมร้องเรียก
" ครับ..ครับ...ว่า..ว่าไงครับ..." พี่เจสตอบผมเสียงเบาแทบไม่ได้ยิน แล้วก็ถามผมกลับ
" พี่พอเถอะนะ วันนี้มะนาวเกือบ หมดแรงแล้ว ..." ผมบอกพี่เจสอย่างอาย...อาย...
" แต่ก็ยังมีแรงอยู่ไม่ใช่เหรอครับ ..นะ ..นะ.." พี่เจสทำเสียงอ้อนผม มองหน้าผม แต่ผมไม่ทันบอก พี่เจสก็ทำต่อไปตามความรู้สึก ที่พี่คงจะหยุดไม่ได้ และผมก็ไม่ได้ห้ามการกระทำของพี่อีก
เวลาผ่านไปพร้อมกับความสุขที่ได้รับ แต่ก็ทำให้ผมหมดแรง ผมหลับตาลง ทีนี้ผมเจ็บไปทั้งตัวจริงๆ พี่เจสชอบขบกัดแรงๆ ที่คอผมกระบมไปหมด แล้วพรุ่งนี้ ผมจะทำยังไงดี ผมจะใส่เสื้อผ้าตัวไหนที่จะปกปิดร่องรอยได้หมด
แล้วผมนึกไปถึง พี่ปะแป้งที่รอผมที่บ้าน ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ ผมทำร้ายความรู้สึกที่พี่แป้งมีให้ผม แล้วพี่ก้องอีกคน แต่ผมต้องเลือกคนใดคนหนึ่ง มันอาจจะทำให้ใครเจ็บปวดบ้าง แต่ผมรักพี่เจส ผมปฎิเสธ เรื่องนี้ไม่ได้ ผมจึงต้องเลือก ผมคิดว่าพี่แป้ง กะพี่ก้อง คงจะเข้าใจผมนะ
" มะนาว..." พี่เจสเรียกผม
" ค้าบ... " ผมขานรับ
" พี่รักมะนาวนะครับ...." พี่เจสบอกรักผมอีกครั้ง
" ครับ..มะนาวก็รักพี่เจส....คร้าบ .." ผมก็บอกพี่เจสเหมือนกัน
แล้วพี่เจสก็กอดผมแน่นยื่นแขนออกจับให้ผมนอนหนุนแขนพี่ แล้วพี่ก็หอมผม จูบผม แล้วเราทั้งสอง ก็หลับไป..............
...
จบบทที่ 33
ขอบคุณมากครับ...ที่ติดตาม ...ตอนนี้เป็นตอนที่มะนาวเขียนยากมากที่สุดที่เคยเขียนมา...ก็ได้เท่านี้อ่ะครับ...
ไม่อยากเขียนเลยอ่ะ...แง..แง..
อาการป่วยดีขึ้นแล้ว...ขอบคุณทุกๆคนที่เป็นห่วงนะครับ...ที่จริง ตัวโตดูแลมะนาวดีอ่ะครับ...ไม่ยอมเข้าบริษัทเลย เพราะกลัวไม่มีใครมาดูแลมะนาว...รักตัวโตจัง...อิอิ..แอบหวานนิดๆ.....
มะนาวรักทุกๆคนมากครับ...รักษาสุขภาพด้วยน้า....
มะนาวตัวจิ๊ดริดคร้าบผม..........................
.................................................................................
-
เหอๆ ครั้งแรกเลือดออกเลยเหรอ
ครั้งแรกเราเลือดไม่ออกนิแต่แสบรูสุดๆ(จะว่าแฟนเก่าผมเล็กมะได้ มันใหญ่เหมือนกัน)
-
:kikkik: :kikkik: เจสมาวินแล้ว :laugh3: :laugh3:
-
ยังไม่แน่ใจอะไรทั้งนั้น :kikkik: :kikkik:
ตามลุ้นกันต่อไป :110011: :เชิป2: :เชิป2:
-
ในที่สุดก็เป็น "พี่เจส"
...
...
แต่จะเชื่อได้จริงป่ะเนี่ย
น้องมะนาวยิ่งมีตัวเลือกเยอะอยู่ด้วยสิ :เฮ้อ:
-
พี่เจสหรอกเหรอเนี่ย :เฮ้อ:
พี่ปะแป้งล่ะ :monkeysad2:
-
มันส์ๆๆๆๆมากมายอ่ะคับ อิอิ
รออ่านต่อไปนะคับ :yeb:
-
:haun1: เอิ๊กๆ
-
พี่เจสจะใช่ตัวโตมั๊ยอ่ะ แต่อยากให้ใช่นะ เพราะเชียร์พี่เจส มาตลอด :call: :call: :call:
แต่ก็แบบสงสัยนิดนึงนะ ถ้าไม่ได้คบกับผู้หญิงพวกนั้นจริงจัง แล้วทำไมตอนนั้นเกิดคดีหึงหวงกัน
จนทำให้ต่อยผิดตัว มาต่อยมะนาวล่ะ ไม่ได้คบจริงจัง หึงหวงกันขนาดนั้นเลยเหรอ หุหุ ก็ไม่มีไรอ่ะนะ
แค่แอบบสงสัย จ้า
-
ยังไม่กล้วฟันธงอ่ะ ว่าตัวโตคือพี่เจสอ่ะ
เพราะเรายังแอบเชียร์พี่ปะแป้งอยู่อ่ะ :-[
ต้องรออ่านตอนต่อๆไปก่อน ให้ชัวร์
:laugh5:
-
พี่เจสนำคนอื่นไปซะล่ะ ออกตัวช้ากว่า......แต่เข้าวินแฮะ :yeb:
แต่ตัวโตของน้องมะนาวเนี่ย จะมีผลิกโผอ๊ะเปล่า ยังต้องตามลุ้นต่อปาย :haun4:
-
.............ยังไงก็ยังเชียร์พี่ปะแป้งอยู่ดี.... :pandalaugh: :pandalaugh:
......................แม้มะนาวจะเสร็จพี่เจสแล้วก็ตาม........... :serius2: :serius2: :serius2:
-
เอามาลงให้ใหม่นะคร้าบ...เพราะไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะ...เดี๋ยวจะไล่ไปเรื่อยๆน้า....ล่าสุดรอหน่อยละกัน....
......................................................................................
บทที่ 34
ผมมารู้สึกตัว ก็เกือบจะเช้าแล้ว รู้สึกร้อนๆ หนาวๆพี่เจส กำลังเอาผ้าชุบนํ้ามาเช็ดหน้าให้ผม ผมมองหน้าพี่เจสก็เห็น สีหน้าเป็นห่วงผม พี่เจสก็หยิบยามา แล้วประคองให้ผมนั่งพิงกับตัวของพี่เจส
จากนั้นก็เอายามาป้อนที่ปากผม พร้อมกับเอาแก้วนํ้ามาให้ผมดื่ม เสร็จแล้วก็จับผมให้นอนลงไป แล้วพี่เจสก็ล้มตัวลงนอนข้างๆผม แล้วดึงผมเข้าไปกอด เพื่อถ่ายเทให้ร่างกายผมอบอุ่น แล้วพี่ก็บอกให้ผมนอนหลับ สักพักผมก็หลับไป
...
ผมนอนหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่เมื่อตอนผมรู้สึกตัวผมก็ได้ยินเสียงพี่เจสคุยกับใครสักคนอยู่ ผมลืมตามองก็ทันเห็นพี่เจสกำลังกดปิดโทรศัพท์มือถือพอดี พี่เจสหันมามองผม เมื่อเห็นผมตื่นพี่เจสก็เดินมาหาผม
" ว่าไงครับ รู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า..." พี่เจสถามผม เมื่อเดินมานั่งลงบนเตียงที่ผมนอนมองพี่เค้าอยู่
" .............. " ผมไม่ตอบ แต่ยิ้มให้พี่เจสแทน
" ไหนมาดูสิ ว่าตัวยังร้อนอยู่หรือเปล่า..." พี่เจสพูดจบก็เอามือมาแตะที่หน้าผากของผม
" อืม...ตัวยังอุ่นๆอยู่นะ...น้องปวดหัวหรือเปล่าครับ..." พี่เจสถามผมต่อ
" ก็ยังปวดอยู่นิดๆค้าบ..." ผมบอก
" เหรอครับ...งั้นกินยาอีกชุดนึงนะครับ..." พี่เจสพูดจบก็พยุงให้ผมนั่ง และหันไปหยิบยามาให้ผมอีกชุดหนึ่ง แล้วป้อนที่ปากของผมทีละเม็ด
" พี่อ่ะ...มะนาวไม่ชอบกินยาเลยค้าบ...แค่ชุดนี้พอแล้วนะ.ไม่เอาแล้วน้า..." ผมบอกอ้อนๆ ก็ผมไม่ชอบกินยาเลย อีกอย่างกลัวแพ้ยาด้วยอ่ะครับ...
" ก็น้องยังไม่หายนี่ครับ..ต้องกินยาอีกหน่อย.." พี่เจสบอกผม
" ไม่เอาอ่ะค้าบ...มะนาวกินชุดนี้พออ่ะ.." ผมบอกเหมือนเดิม
" ตกลงครับ..ชุดนี้พอครับ...เอ้านี่ กินยาก่อนอาหารก่อนนะ..." พี่เจสยอมตามใจผม
แล้วผมก็ยอมกินยา ที่พี่เจสยื่นมาป้อนที่ปากของผม แล้วก็ตามด้วยนํ้าที่พี่เจสส่งตามมาให้ เมื่อกินหมดแล้ว พี่เจสก็วางแก้วนํ้า ไว้ที่โต๊ะข้างเตียงนอน แล้วพี่เจสก็จับให้ผมนอนเหมือนเดิม หยิบผ้าห่มมาห่มให้ผม
" ตะกี้พี่โทรคุยอยู่กับใครครับ..." ผมถามพี่เจส เมื่อนึกขึ้นได้
" คุยกับพี่มะยมครับ พี่โทรไปบอกว่ามะนาวไม่สบาย นอนอยู่ที่นี่ ไม่ต้องเป็นห่วง พี่จะดูแลเอง..." พี่เจสบอกผม ผมก็ยิ้มให้
" ขอบคุณค้าบ..." ผมขอบคุณพี่เจส แล้วพี่เจสก็จะลุกออกจากที่นอน ผมก็ยกมือดึงแขนของพี่เจส ไว้
" พี่จะไปไหนอ่ะค้าบ..." ผมถามพี่เจส
" เปล่าครับ...พี่แค่จะออกไปเอานํ้ามาเติมอีกครับ แล้วจะเอาโจ๊กร้อนๆมาให้มะนาวด้วยยังไงล่ะ..." พี่เจสบอกผม
" งั้นเหรอค้าบ..." ผมพูด มองหน้าพี่ทำหน้าอ้อนๆ
" งั้นก็ปล่อยพี่ สิครับ..." พี่เจสพูด แล้วก็ยิ้มให้ผม
" ค้าบผม...แฮะแฮะ..ลืมอ่ะค้าบ..." ผมหัวเราะ แล้วผมก็ปล่อยแขนพี่เจส
" เดี๋ยวพี่มานะครับ คนดี..." พี่พูดจบก็ก้มมาหอมแก้มผม
" ค้าบ...พี่มาเร็วๆน้า..." ผมพูด พี่เจสได้ยินก็ยิ้มให้ผม แล้วพี่ก็เดินออกจากห้องไป
เวลานี้ ผมรู้สึกมีความสุขมาก ที่ได้อยู่อย่างนี้กับพี่เจส ผมรู้ว่าความยุ่งยากกำลังจะตามมา ไหนจะเรื่องพี่ปะแป้ง แล้วพี่ก้องอีกคน แต่ผมต้องตัดสินใจที่ต้องเลือกเพียงแค่คนเดียว แล้วตอนนี้ผมก็เลือกแล้ว เลือกคนที่ผมรัก และ เค้าก็รักผม ผมคิดว่าผมคงเลือกไม่ผิดคนนะ
ผมนอนคิดอะไรเพลินได้สักพักใหญ่ๆ พี่เจสก็เดินเข้าห้องมาพร้อมกับโจ๊กร้อนๆ ควันฉุย พี่เดินมาหาผมที่เตียงนอน พร้อมกับรอยยิ้มให้ผม แล้ววางชามโจ๊กร้อนๆน่ากินไว้ที่โต๊ะข้างเตียง แล้วหันมาพูดกับผม
" มะนาว มากินโจ๊กร้อนๆก่อนนะครับ เดี๋ยวจะได้กินยาหลังอาหารอีกนิดนึง... " พี่เจสบอกผม พร้อมกับพยุงให้ผมนั่งพิงกับหัวเตียง
" อูย.... " ผมร้องเบาๆ แล้วก็นิ่วหน้าเพราะความเจ็บ ตามเนื้อตามตัวอยู่ และที่ข้างล่างด้วย
" เป็นไรไปครับ ...มะนาว... " พี่เจสถามด้วยความเป็นห่วงผม
" ก็มะนาวถูกใครไม่รู้มาแกล้ง...ทั้งคืนเลย...อ่ะค้าบ..." ผมพูดไปหน้าก็แดงไป เพราะความอาย
" ใครเหรอครับ ที่แกล้ง มะนาว...ใครน้า สงสัยจะเป็นคนหล่อๆ คนนั้นมั้ง..." พี่เจสพูดไปอมยิ้มไป
" มะนาวไม่รู้หรอกคนไหนอ่ะครับ...ก็มะนาวหลับอยู่นี่ค้าบ..." ผมแกล้งบอกพี่เจส
" อ้าวตอนนั้นมะนาวหลับเหรอ...พี่ไม่ยักรู้แฮะ..." พี่เจสตอบพร้อมกับจ้องหน้าผม ยิ้มให้ผมนิดนึง
" ก็ไม่รู้สิค้าบ...ไม่งั้นจะถามพี่เจสเหรอค้าบ..." ผมก็แก้ตัวไปเรื่อย
" ไม่รู้จริงๆเหรอครับ..มะนาว..." พี่เจสพูดจบก็ก้มลงมาใกล้หน้าของผม
" ไม่รู้จิค้าบ...." ผมพูดไปก็หลบไม่ยอมมองหน้าของพี่เจส
" อย่างนี้ต้องทำให้นึกให้ออกก่อน..." แล้วพี่เจสก็ก้มลงมาจะจูบผม แต่ผมหลบ แล้วบอกว่า
" อ้าาาา...มะนาวจำได้แล้ววว...ค้าบ... " ผมรีบยอมรับกับพี่เจส ไม่งั้นโดนแกล้งอีก
" อ้าวตะกี้นี้ยังจำไม่ได้เลย ...แล้วทำไมจำได้เร็วนัก...ว้า...อดเลย..." พี่พูดไปยิ้มไป แล้วทำหน้าเศร้าให้ผม
" อ่ะ...งั้นก็ได้..." ผมพูดแล้วเอียงแก้มให้พี่เจสหอม
" อุ้ย....." พี่เจสหัวเราะ พี่ไม่ได้หอมแก้มผม แต่จับผมหันหน้าไปหาพี่แล้วก็จูบผม อย่างรวดเร็ว ผมไม่ทันตั้งตัวเลยครับ
" อือ...อือ..." ผมดิ้นหนี สักพักก็หยุด ผมรู้สึกดีจังเลยครับ ผ่านไปสักครู่ใหญ่ พี่เจสก็ถอนปากออก แล้วยิ้มให้ผม
" เป็นไงล่ะครับ...มะนาวจำได้หรือยัง..." พี่เจสพูดกับผมพร้อมกับยิ้มกว้าง
" จำได้ก็ได้ค้าบ...พี่เจสขี้โกง...มะนาวยอมก็ได้อ่ะ..." ผมพูดไป หน้าก็แดงมากกว่าเดิมอีก
" งั้นมากินโจ๊กร้อนๆได้แล้วครับ..." พี่เจสพูดพร้อมกับหันไปหยิบชามโจ๊ก และหันมาแล้วก็ตักโจ๊กมาป้อนที่ปากผม
" ........ พี่มันร้อนอ่ะครับ..." ผมอ้าปากกินโจ๊ก พร้อมกับทำหน้าย่น
" พี่ขอโทษครับ..." พี่เจสพูดจบก็ตักมาใหม่แล้วก็เป่าให้มันเย็นก่อน แล้วก็ป้อนให้ผมกินอีก ผมก็กินไปจนเกือบหมดชาม พี่เจสก็ยิ้มให้ผม บอกผมว่าเดี๋ยวเอาชามไปเก็บก่อน พูดจบก็ยกชามโจ๊กออกไป
สักพัก พี่เจสก็กลับเข้ามา พร้อมกับมียาสีสวยหลายเม็ดในมือ พี่เจสเดินมาหาผม แล้วก็บอกให้ผมกินยา ผมก็ยอมกินอย่างว่าง่าย พอผมกินยาเสร็จแล้ว พี่เจสก็เอามือมาขยี้หัวผม แล้ว บอกผม
" คนเก่ง ว่าง่ายๆอย่างนี้ แล้วน่ารักจัง..." พี่เจสพูดกับผม
" แล้วถ้ามะนาวไม่ว่าง่าย ก็ว่ามะนาวไม่น่ารักน่ะสิ..." ผมพูดแล้วทำปากพองๆ งอน...งอน...
" แน่ะ...พูดแค่นี้ทำงอน...น่ารักคร้าบ...พอใจยังคร้าบ..." พี่เจสพูดง้อกับผม
" จริงน้า...น่ารักจิงๆน้า..." ผมแกล้งพูดอย่างไม่อยากจะเชื่ออ่ะ
" จริงคร้าบ...พี่เจสพูดจริงคร้าบ...ไม่งั้นพี่จะรักมะนาวอย่างนี้เหรอคร้าบ... " พี่เจสพูดเสียงยานๆ ล้อเลียนผม
" มะนาวไม่เชื่ออ่ะค้าบ..." ผมแกล้งพี่อีก พร้อมกับส่ายหน้าว่าไม่เชื่อ
" จริงคร้าบ ...ให้มะนาวทั้งตัวกะหัวใจเลยครับผม...พี่รักมะนาวจริงๆคร้าบ..." พูดจบพี่ก็เข้ามาหอมแก้มผม แล้วกอดผม
พี่เจสล้มตัวลงนอน แล้วจับผมให้พลิกมาทับตรงหน้าอกของพี่เจส พี่เจสจับให้ผมนอน โดยเอาหูแนบอกของพี่เค้า ผมได้ยินหัวใจของ พี่เจส เต้นอยู่ใต้หูของผม ผมนอนอยู่อย่างนั้นสักพัก แล้วพี่เจสก็พูดกับผม
" มะนาวได้ยินหรือเปล่า...ว่า..." พี่เจสพูดแค่นั้น แล้วหยุดพูดไปสักพัก
" ว่า..อะไรค้าบ..." ผมอดถามไม่ได้ ก็อยากรู้ว่าพี่เจสจะพูดว่าอะไรอ่ะครับ
" ว่าหัวใจของพี่มันพูดว่า..." พี่เจสถามผม
" ................... " ผมเงียบ ไม่ตอบ ผมฟังเสียงหัวใจของพี่เจสเต้น
" หัวใจของพี่มันพูดว่า...มันรักมะนาว รักมาก รักอย่างไม่เคยรักใครมาก่อน มันไม่เคยรักใครได้มากขนาดนี้... เชื่อพี่เจสนะ ต่อไปพี่จะดูแลมะนาวเอง " พี่เจสพูด ผมได้ยินพี่เจสพูด ก็นํ้าตาไหลออกมาเอง
" คร้าบ...มะนาวเชื่อพี่เจสแล้วค้าบ...มะนาวก็รักพี่เจสมากที่สุดเลยค้าบ ไม่เคยรักใครได้เท่านี้มาก่อน และจะรักต่อไปไม่หยุดรักสักวินาที...มะนาวรักพี่เจสคร้าบ..." ผมพูดไปก็ร้องไห้ไป แล้วผมก็เงยหน้าขึ้น แล้วก้มลงไปจูบที่ปากพี่เจส
พี่เจสมองผมแล้วก็ยิ้มให้ผม แล้วพี่ก็พลิกตัวจับผมให้นอนหงาย พี่เจสกอดผมแน่น แล้วหอมแก้มผม
" ครับ...พี่รู้แล้วว่า มะนาวรักพี่ขนาดไหน..." พี่พูดจบก็หอมแก้มผม แล้วผมก็หอมแก้มพี่เจสบ้าง พี่เจสยิ้มแล้ว กอดผมให้ผมนอนซุกอกของพี่เจส..............
...
จบบทที่ 34
ขอบคุณค้าบผม ที่ตามอ่านมาจนถึงตอนนี้ได้ครับ มะนาวมีความสุขที่ตัดสินใจเลือก และคิดว่าเลือกไม่ผิด...แต่เรื่องที่ตามมายังคงวุ่นวายอีกมากนะครับ..........
รักคนอ่านเรื่องของมะนาวทุกคนนะค้าบ..ไม่หยุดรักสักวินาที...แฮะ...แฮะ...
มะนาวตัวจิ๊ดริดคร้าบบบบบผม........
...
-
บทที่ 35
ผมนอนป่วยอยู่อย่างนั้น เกือบสองวัน ตลอดเวลาพี่เจสเอาใจใส่ดูแลผมอย่างดี พี่มะยม โทรมาหาผม เป็นระยะ ถามอาการของผมกับพี่เจส แล้ว พี่มะยมก็มาหาผมที่คอนโดของพี่เจสด้วย ตอนแรกก็จะพาผมกลับ ผมก็คุยกับพี่มะยม บ้างนิดหน่อย เพราะคอผมเจ็บ ไม่มีเสียงจะพูด ผมไม่รู้ว่า พี่เจสไปพูดกับพี่มะยม ยังไง พี่มะยมถึงไม่พาผมกลับ แต่ยังฝากพี่เจสให้ดูแลผมด้วย ด้วยความสงสัยผมจึงอดถามพี่เจสไม่ได้
" พี่เจสค้าบ..." ผมเรียกทั้งที่เจ็บคอ
" ครับ...ว่ายังไงครับ..." พี่เจสหันมาถามผม
" มะนาวอยากรู้อ่ะค้าบ...ว่าพี่ไปพูดยังไง พี่มะยมถึงให้มะนาวนอนอยู่ที่นี่ต่ออ่ะค้าบ..." ผมถาม และมองหน้าพี่เจสด้วยความอยากรู้
" ก็ไม่ได้พูดอะไรมากมาย พี่มะยมคงรู้ว่า มะนาวคงไม่อยากกลับไปบ้าน แต่คงอยากจะอยู่กับพี่ที่นี่น่ะครับ..." พี่เจสพูดแหย่ๆผม
" พี่เจสอ่ะ...มะนาวอยากรู้จริงๆน้า...ชอบแกล้งซะเรื่อยเลย.." ผมบอกพี่เจส และก็ งอน งอน...
" ค้าบ...บอกก็ได้ค้าบ...แหย่แค่นี้ ทำงอนไปได้...พี่ก็บอกพี่มะยมว่าขอให้มะนาวนอนอยู่ที่นี่ เดี๋ยวพี่จะคอยดูแลเอง ก็ถ้ามะนาวกลับไปนอนที่บ้านแล้วจะไม่มีใครคอยดูแล พี่มะยมก็ต้องออกไปทำงาน กว่าจะกลับก็ดึกๆ... ก็บอกพี่เค้า อย่างนี้น่ะครับ..." พี่เจสอธิบายให้ผมฟัง
" อ้อ..อย่างนี้เอง มะนาวถึงว่าพี่มะยมจึงให้มะนาวนอนที่นี่...พี่เจสเก่งจังเลย..." ผมพยักหน้าว่าเข้าใจแล้ว และก็ชมพี่เจสด้วย
" ครับ...พี่เก่งใช่มั้ยล่ะ งั้น มะนาวต้องให้รางวัลพี่สิครับ..." พี่เจสพูด และก็ยิ้มให้ผม
" ไม่ให้แล้วค้าบ...ให้รางวัลทีไร มะนาวขาดทุนทุกทีเลยอ่ะ...มะนาวจะนอนแล้ว...ง่วงจังเลยค้าบ..." ผมบอก แล้วก็หาว ยาคงยังออกฤทธิ์อยู่...
" งั้นน้องมะนาวนอนไปก่อนนะครับ...ตื่นมาอีกทีคงจะดีขึ้นกว่านี้..." พี่เจสพูดจบ ก็พยุงให้ผมนอนลง แล้วเลื่อนผ้าห่มมาห่มให้ผม
แล้วผมก็นอนหลับไป แต่ไม่นานก็ตื่น แล้วก็หลับๆตื่นๆอยู่บ่อยครั้ง ก็มีคนโทรศัพท์เข้ามาหาผมหลายคน ทั้งเพื่อนๆที่มหาลัย' และ เพื่อนๆที่เรียนกับผมที่จันทบุรี พวกมันจำวันเกิดของผมกันได้ ทั้งๆที่ว่ามันเลยมาสองวันแล้ว แต่ก็ยังดีพวกเพื่อนโทรมาอวยพรวันเกิดให้ผม แต่พอรู้ว่าผม ไม่สบาย ก็พากันเป็นห่วงผม
หนึ่งในบรรดาเพื่อนๆของผม ไอ้ เป้ง มันเป็นห่วงผมมากกว่าเพื่อนคนอื่น ตอนแรกมันจะมาเยี่ยมผม แต่พอผมบอกว่าอยู่ที่คอนโดของพี่เจส มันเงียบไปพักใหญ่เลย แล้วมันก็ถามผม
" มึงไปอยู่ที่นั่นได้ยังงัยวะ..." ไอ้เป้งมันถามผม
" ก็มาหาพี่เค้าอ่ะสิ..." ผมบอกมัน แล้วผมก็เดินไปนั่งที่เบาะนั่ง ริมหน้าต่าง
" แล้วทำไมมึงต้องไปหามันด้วย..." ไอ้เป้งพูดกับผมอย่างชวนทะเลาะ
" ก็กูอยากมา กูก็มา..." ผมก็แกล้งมัน
" มึงอยากไปหามันจนตัวสั่นล่ะสิ .." มันว่าผม
" ก็รู้แล้วยังมาถามกูอีก...ไอ้บ้านี่ " ผมว่ามันบ้าง
" ............... " ไอ้เป้งมันพูดไม่ออกบ้าง
" แล้วตอนนี้มึงหายป่วยแล้วยัง... " มันเปลี่ยนเรื่องถามผม
" ยัง...ถ้าหายกูก็กลับบ้านแล้วสิ..." ผมแกล้งตอบกวนๆมันบ้าง
ผมมองไปที่ประตูก็เห็นพี่เจส เดินเข้ามาหาผม พร้อมกับทำหน้าบึ้งใส่ผม ผมก็งงว่าเป็นอะไรอีก แต่ก็ยิ้มให้พี่เค้า แล้วผมก็คุยโทรศัพท์ต่อโดยไม่ได้มองพี่เจสอีก
" กูไปรับกลับบ้านมั้ย..." ไอ้เป้งมันถามผม
" ไม่เอา...กูยังไม่อยากกลับ..." ผมบอกปฎิเสธมัน
" กูถามมึงหน่อยนะ..." มันจะถามอะไรผมนะ แล้วอยู่ๆผมก็ต้องตกใจ พี่เจส แย่งโทรศัพท์ไปจากมือผม จับผมมากอดเอาไว้ แล้วก็ฟังที่ไอ้เป้งมันจะถามผม
" ...................... " ไอ้เป้งมันพูดอะไรซักอย่างที่ผมไม่รู้ แต่ที่เห็นคือ พี่เจสเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นยิ้มให้ผม แล้วสักพัก ที่ไอ้เป้งมันพูดจบ พี่เจสก็พูดกับมัน
" มะนาวเสร็จกูแล้วโว้ย..." พี่เจสพูดจบก็กดตัดสัญญานโทรศัพท์ทันที
ผมรู้สึกงง และก็ตกใจกับคำตอบที่พี่เจสบอกไอ้เป้ง แต่ผมว่าไอ้เป้งมันคงเป็นยิ่งกว่าผมแน่นอน มันคงช็อคอ่ะ ที่อยู่ๆพี่เจสตอบมัน โดยที่ผมก็ไม่รู้ว่าไอ้เป้งมันถามอะไร
" ไอ้เป้งมันถามอะไรมะนาวครับพี่เจส..." ผมถามเพราะความอยากรู้
" อยากรู้จริงๆเหรอครับ...น้องมะนาว..." พี่เจสถามผม ยิ่งทำให้ผมอยากรู้มากกว่าเดิมอีก
" อยากรู้สิค้าบ.." ผมบอก แล้วผงกหัวว่าอยากรู้จริงๆ
" มันถามว่า ...มะนาวเสร็จพี่แล้วหรือยัง...ฮ่า...ฮ่า...พี่ก็เลยตอบมันไปเลย ว่าเสร็จแล้วโว้ย...ฮ่าฮ่า..." พี่เจสพูดจบก็หัวเราะใหญ่เลย
" พี่เจสบ้า...แกล้งมะนาวอีกแล้วอ่ะ...แล้วไอ้เป้งมันก็ว่ามะนาวอ่ะสิค้าบ...มะนาวอายมันนะ...พี่เจสอ่ะ..." ผมพูดกับพี่ แล้วทำหน้าบึ้งแกล้งงอน พี่เจส งอน..งอน...
" ก็พี่หวงมะนาวนี่ ใครก็ห้ามคุย..." พี่เจสบอกผม
" แต่...ไอ้เป้งมันเป็นเพื่อนมะนาวนะ..." ผมบอกพี่เจส.....ยังงอนอยู่...งอน...งอน...
" เพื่อนบ้าอะไร มันก็จ้องตะครุบ...มะนาวเหมือนไอ้ก้องมันแหละ...จริงหรือเปล่าล่ะ..มะนาว..." พี่เจสพูดกับผม แล้วจ้องหน้าผม
" พี่...รู้ได้ยังไงอ่ะค้าบ..." ผมถามพี่เจสเสียงเบา อย่างยอมรับที่พี่เจสพูดทุกอย่าง แล้วผมก็ก้มหน้าไม่ให้พี่เจสเห็น ก็อายอ่ะคับ
" พี่รู้ก็แล้วกัน แค่มองก็รู้แล้ว...มานี่เลยเรา...ตัวดีนัก..." พี่เจสพูดกับผม แล้วดึงผมให้เข้าไปกอดอย่างเต็มแรง จนหน้าผมไปชนกับหน้าอกของพี่ ผมเจ็บจมูกเลยครับ
" อูย..." ผมยกมือขึ้นมาจับจมูกตัวเอง มันเจ็บนะ
" พี่เจสบ้า ...ชอบแกล้งมะนาวให้เจ็บอีกแล้วอ่ะ..." ผมว่าพี่เจส
" เจ็บมากหรือเปล่าครับ...พี่ขอโทษน้า..." พี่เจสก็ตกใจเมื่อเห็นจมูกผมแดง จึงพูดง้อผม แล้วเอามือมาจับจมูกผมดูว่าเป็นไรหรือเปล่า
" ก็เจ็บสิครับ...ถ้าจมูกมะนาวหักไปจะว่ายังไงล่ะ..." ผมพูดอย่างงอน...งอน...แต่ก็เจ็บจริงๆนะ...
" โอ๋...ขอโทษค้าบ พี่ไม่ได้ตั้งใจอ่ะค้าบ...ยกโทษให้พี่ด้วยน้า...มะนาวน้า..." พี่เจสทำหน้าเศร้า ให้ผมสงสาร
" ไม่...มะนาวโกรธพี่เจสแล้ว..." ผมแกล้ง งอน พี่เจส...ต้องแกล้งซะหน่อย
" น้า...มะนาวค้าบ...ให้พี่ทำอะไรก็ได้..ยกโทษให้พี่เจสนะค้าบ..." พี่เจสง้อผมใหญ่เลยครับ มองดูก็น่าสงสารจัง
" ก็ได้...งั้นพี่เจสต้องหลับตาก่อนนะ...แล้วเดินไปนั่งที่เตียง แต่ห้ามลืมตานะ..." ผมบอกให้พี่เจสทำตามที่ผมบอก แล้วพี่เจสก็มองผมอย่างงง..งง..แต่ก็ยอมทำตามโดยดี
" ห้ามลืมตามองนะ..." ผมบอกอีกครั้ง
" คร้าบ...หลับตาแล้วทำไงต่อล่ะค้าบ..." พี่เจสถามผมอีก
" ก็อยู่เฉยๆละกัน ...แล้วรอเดี๋ยว..." ผมพูดสั่งให้พี่เจสทำตาม แล้วผมก็ให้พี่เจสนั่งอยู่อย่างนั้น พักนึง โดยไม่ได้ทำอะไร จนพี่เจสทนไม่ไหว ถามผมอีก
" ทำยังไงต่อค้าบมะนาว..." แต่ผมไม่ตอบ แล้วผมก็เดินไปหา พี่เจส
" จุ๊บ...จุ๊บ..." ผมจูบที่ปาก พี่เจสสะดุ้งด้วยความตกใจที่อยู่ๆผมไปจูบพี่เค้า แล้วพอตั้งหลักได้ พี่เจสก็จับผมขึ้นไปนั่งค่อมตัวพี่เจส เอาไว้แล้วเอามือกอดผมให้อยู่ในท่านั้น พี่เจสยิ้มให้ผมแล้วจูบผมเนิ่นนาน......
...
จบบทที่ 35
ขอบคุณมากคร้าบบ...ที่ติดตามอ่านเรื่องของมะนาว ช่วงนี้อ่านตอนน่ารักของมะนาวไปก่อนน้า.... เดี๋ยวค่อยไปวุ่นวายอีกทีอ่ะค้าบ....มีความสุขมากมายค้าบ
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆนะครับ กับชีวิต...มะนาวรักทุกคนและเป็นกำลังใจให้นะค้าบ... มะนาวขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆที่รักมะนาวนะค้าบ....
มะนาวตัวเล็กๆน่ารักน่ารักคร้าบบบบบบผม
...
-
บทที่ 36
" ทำยังไงต่อค้าบมะนาว..." แต่ผมไม่ตอบ แล้วผมก็เดินไปหา พี่เจส
" จุ๊บ...จุ๊บ..." ผมจูบที่ปาก พี่เจสสะดุ้งด้วยความตกใจที่อยู่ๆผมไปจูบพี่เค้า แล้วพอตั้งหลักได้ พี่เจสก็จับผมขึ้นไปนั่งค่อมตัวพี่เจส เอาไว้แล้วเอามือกอดผมให้อยู่ในท่านั้น พี่เจสยิ้มให้ผมแล้วจูบผมเนิ่นนาน......
...
คํ่านั้น...ผมยังคงนอนหลับอยู่บนเตียง โดยนอนหนุนแขนพี่เจสอยู่ ผมรู้สึกตัวก็ได้ยินเสียงเพลงจาก โทรทัศน์ พี่เจสนอนดูโทรทัศน์อยู่โดยกอดผมไว้ด้วย
ผมก็คิดถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านมาระหว่างผมกับพี่เจส ตั้งแต่ตอนแรกที่ผมเจอพี่เจสครั้งแรก เห็นหน้าตาบึ้งตีงที่ทำให้ผมสนใจ แล้วเรื่องที่ผมโดนพี่เจสต่อย วันนั้นอาจเป็นอุบัติเหตุรักก็ได้ ผมคิดไปก็ยิ้มไป แล้วเหตุการณ์หลังจากนั้นอีก ที่ผมยืนรอรถ แล้วฝนก็ตกลงมา มีรถวิ่งผ่านแล้วนํ้ากระเซ็นโดนผมเลอะไปทั้งตัว แล้วอยู่ๆพี่เจสก็ขับรถมาจอดพาผมขึ้นรถ ผมเป็นไข้ พี่เจสพามาบ้าน แล้วก็ดูแลผมอย่างดี แล้ว....
" มะนาวครับ..." พี่เจสเรียกผม
" .................... " ผมมัวแต่นึกเรื่องต่างๆเพลินจนไม่ได้ยินเสียงพี่เจสเรียก
" มะนาวครับ...มะนาว..." พี่เจสเรียกผมอีก
" คร้าบ..." ผมขานรับ แล้วเงยหน้ามองพี่เจส
" น้องมะนาว ...ทำอะไรครับ..." พี่เจสถามผม
" มะนาวก็นอนคิดอะไรเพลินๆอ่ะครับ.." ผมก็บอกพี่เจสอย่าง งงๆที่ อยู่ๆทำไมพี่เจสถามอย่างนั้น
" มีอะไรเหรอครับพี่..." ผมถามด้วยความสงสัย
" ก็มะนาวแน่ใจนะว่าคิดอะไรเพลินๆน่ะครับ..." พี่เจสก็ถามผมอีก
ผมก็เลยเงยหน้าไปมองพี่เจส ก็เห็นพี่เจสมองมาด้วยหน้าตาแปลกๆ
" พี่เจสเป็นอะไรไปครับ...ทำไมทำหน้าตาแปลกๆอย่างนั้นอ่ะครับ..." ผมสงสัยจึงถามพี่
" ก็น้องมะนาวนั่นแหละค้าบ..." ผมยิ่ง...งง...หนักเข้าไปอีก
" มะนาวยังไม่ได้ทำอะไรพี่สักหน่อย...ก็มะนาวคิดอะไรเพลินๆอ่ะครับ..." ผมบอกพี่เจส
" แน่ใจนะ...อา...อืม..." พี่เจสบอกผม พร้อมกับมีเสียงครางเบาๆ แล้วก้มตาลงไปมองที่หน้าอก
" แน่ใจค้าบ...แต่...อุ้ย... " ผมหันไปมอง ตามสายตาพี่เจสที่มอง ก็เจอต้นเหตุ
" แฮะ..แฮะ..คือ...มะนาวลืมตัวอ่ะค้าบ..." ผมบอกพี่เจส
ก็นิสัยเดิมๆของผมน่ะสิครับ ตัวต้นเหตุ มือของผม มันไปดึงหัวนมของพี่เจสเล่นอ่ะครับ อย่างที่ผมมักจะลืมตัวทำกับคนที่ชอบนอนข้างผมเป็นประจำ พอผมรู้ตัวก็ปล่อยมือออก
" มะนาว...ตั้งใจจะแกล้งพี่ใช่มั้ยเนี่ย..." พี่เจสพูดกับผม พอพูดจบพี่ก็จับมือผมไว้ตรงนมพี่ที่ผมดึงเล่นอยู่เมื่อสักครู่
" งั้นต้องเอาคืน...อย่างนี้...จะได้รู้ว่าเป็นไง..." พี่เจสพูดจบก็เอามือมาจับนมผมแล้วก็ดึงบ้าง
" โอ้ย...พี่เจสอ่ะ...โอ้ย...พี่เจส..." ผมร้องเสียงหลงเลยครับ ก็ไม่คิดว่าจะโดนแกล้งกลับอย่างนี้อ่ะครับ
" เป็นไงล่ะ โดนเองบ้างแล้วรู้สึกยังไงล่ะ...มะนาว..." พี่เจสพูดเสียงกลั้นหัวเราะ
" โอย...พี่เจสค้าบ...มะนาวยอมแล้วค้าบ...โอย..." ผมร้องบอกพี่เจส ผมไม่ไหวแล้ว มันรู้สึกบอกไม่ถูก แต่มันจักจี้ด้วย ผมบิดตัวเร่าๆเลยครับ
" ยอมแล้วใช่มั้ย...งั้น...ต้องโดนทำโทษ..." พี่เจสบอกผม
พี่พูดจบก็เอามือมารวบแขนทั้งสองข้างของผมไว้เหนือหัว แล้วพี่เจสก็ก้มหน้าลงมา ผมเห็นก็หลับตาแน่นและเอียงหน้าหนี เพราะคิดว่าพี่เจสจะจูบผม
แต่ผมคิดผิด พี่เจสกลับก้มลงไปที่หน้าอกของผมแล้วเอาปากงับลงไปที่ยอดอกของผมเบาๆ ผมสะดุ้งสุดตัว เพราะความรู้สึกตกใจ และ ความรู้สึกอย่างอื่นด้วย
" พี่เจส...อย่าแกล้งมะนาวอย่างนั้นนะ...อืม...อืม..." ผมพูดไปครางไป
" อืม...อืม...เป็นไงล่ะแกล้งพี่ดีนักต้องเจอซะบ้าง..." พี่เจสพูดจบก็ก้มหน้าไปทำอย่างเดิมอีก ผมดิ้นหนี แต่พี่ก็ไม่ยอมปล่อยผม
" พี่เจส...ปล่อยมะนาวเถอะ...อืม...พี่อย่าแกล้งมะนาวเลยน้าค้าบ...อืม..." ผมอ้อนพี่เจสอีกครั้ง
" อือ...ไม่..." พี่เจสเงยหน้ามาพูดกับผม แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยผมอีก
" ยอมแล้ว จะให้มะนาวทำอะไรก็ได้ มะนาวยอมแล้วคร้าบ...อืม..." ผมต่อรองกับพี่เจส โดยที่ไม่คิดอะไร
" ...งั้นก็ได้..." พี่เจสพูดจบก็ปล่อยผม แต่ยังไม่ปล่อยมือที่รวบไว้ออก
" พี่เจส...จะให้มะนาวทำอะไรค้าบ..." ผมถามด้วยความไม่แน่ใจ แล้วอยู่ๆพี่เจสก็ปล่อยมือออก ผมก็เอามือมาบีบมานวดทีละข้าง ด้วยความเมื่อย
" อย่างแรก...ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด..." พี่เจสสั่งผม ผมอ้าปากค้างเลยที่ได้ยินพี่พูดจบ ตอนนั้นผมยังใส้ชุดนอนของพี่เจสอยู่ แต่เสื้อของผมกระดุมถูกแกะออกไปแล้ว ส่วนพี่เจสใส่เสื้อวอร์ม ซิปถูกรูดลงและกางเกงวอร์มขายาว
" เร็วๆ หรือว่าจะให้พี่ถอดออกให้..." พี่สั่งอีกเมื่อเห็นว่าผมยังไม่ยอมทำตาม
" ก็ได้ค้าบ...แต่เสื้ออย่างเดียวไม่ได้เหรอ..." ผมต่อรองอีก
" ไม่ได้...เร็วๆ..." พี่ไม่ยอม ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีก็เลยถอกชุดออกหมด แล้วเอามือมาปิดตรงนั้นไว้ แล้วรีบเอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้
" เดี๋ยว ...ยังไม่เสร็จ..." พี่เจสบอกผมอีก
" อะไรอีกอ่ะค้าบ..." ผมถามอย่างไม่ใว้ใจ
" มาถอดเสื้อผ้าของพี่ด้วย..." พี่เจสบอกผม ทำเอาหน้าผมแดงแปร๊ดเลยครับ
" ไม่เอาอ่ะ...พี่เจสบ้า..." ผมบอกพี่เจสก็เห็นพี่เจสทำหน้าดุ
" เร็วๆ..." พี่เจสสั่งผม
" ก็ได้...พี่เจสอ่ะ...ชอบแกล้งมะนาว..." ผมบอกพี่เจส แล้วลงมือถอดเสื้อพี่เจสออก
" เร็วๆ...อย่าช้า..." พี่เจสเร่งผมเมื่อเห็นว่าผมแกล้งถอดช้าๆ
" อย่าเร่งสิ...ขี้โกง..." ผมพูด แล้วก็ตัดสินใจดึงกางเกงวอร์มลง
" อ้าาาาาาาาา....พี่เจสบ้า...หน้าด้าน ...หน้าไม่อาย..." ผมร้องเสียงดังแล้วหันหน้าหนี จากไอ้ตรงนั้นของพี่เจส
" จะหันหน้าหนีไปไหนล่ะ ก็ชอบไม่ใช่เหรอ..." พี่เจสพูดจบก็ล้มตัวลงมาทับผม จับผมให้หันหน้ามาแล้วก็จูบผม ตอนแรกผมก็ดิ้นหนี แต่แล้วไม่นานผมก็ยินยอมแต่โดยดี พี่เจสจูบผมได้สักพัก แล้วอยู่ๆก็มีเสียงกริ่งที่ประตูดังขึ้น.....
" ติ้ง...ต่อง...ติ้ง...ต่อง......" เสียงกริ่งที่ประตูดังขึ้น พี่เจสไม่ยอมปล่อยผม
" พี่เจส มีคนมาเรียก ปล่อยน้า...ไปดูก่อน... " ผมดันพี่เจสออก พี่เจสจึงเงยหน้าออกจากผมแล้วสบถบางอย่างด้วยความขัดใจ แล้วลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันช่วงล่างไว้ แล้วเดินออกไปจากห้อง สักพักผมได้ยินเสียงประตูเปิดแล้วก็มีเสียงเดินมาที่ห้องที่ผมนอนอยู่ ไม่ใช่พี่เจสคนเดียวแต่มีคนอื่นเดินมาด้วย ใครน้า....
" แย่แล้ว..." มะนาวดูตัวเองสิ ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย...โอยไม่ทันแล้ว... ผมคิดกับตัวเอง แล้วจึงดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมทั้งตัว ทันพอดีกับที่พี่เจส กับอีกคนเข้ามา
" อุ้ย..." ผมอุทานด้วยความตกใจที่เห็นคนที่เข้ามากับพี่เจส และคนๆนั้นก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นผมอยู่ในสภาพนี้
" ................................ "
...
จบบทที่ 36
ขอบคุณมากค้าบ....ที่ติดตามอ่านมาตลอดค้าบ...
รักทุกคนมากมายครับ
มะนาวตัวน้อยนิดคร้าบบบบบบผม
...
-
บทที่ 37
" โอ้ยตายแล้ว..." ผมอุทานด้วยความตกใจที่เห็นคนที่เข้ามากับพี่เจส และคนๆนั้นก็ตกใจ เหมือนกันที่เห็นผมอยู่ในสภาพนี้
" พี่ก้อง..." ผมเรียกชื่อพี่ก้องด้วยเสียงที่เบา
" น้องมะนาว........" พี่ก้องก็เรียกชื่อผม
แล้วมองจ้องผมด้วยสีหน้าที่ผมก็บอกไม่ถูกมันปนเปกัน ทั้งโกรธ โมโห เสียใจ ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ผมหันไปมองพี่เจสก็เห็นแกยืนมองเฉยๆ ก็รู้สึกน้อยใจ ที่พี่เจสไม่ยอมช่วยผมเลย แล้วสถานการณ์อย่างนี้ จะให้ผมทำยังไงล่ะ แล้วผมจึงหันกลับมามอง พี่ก้องอีกครั้ง....
พอพี่ก้องเห็นผมหันมามอง พี่แกก็เดินมาที่ผมด้วยอารมณ์ที่โกรธ ผมคิดไม่ออก จะลุกหนีก็ลุกไปไม่ได้ ก็ร่างกายของผม มันไม่มีเสื้อผ้าติดกายสักชิ้น แล้วพี่ก้องก็คงจะรู้ดี อีกทั้งพี่เจสก็พันผ้าเช็ดตัวไว้แค่ผืนเดียวด้วย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพี่ก้องคิดยังไงกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าของพี่เค้าอย่างนี้....
ผมกระเถิบตัวหนีไปจนติดขอบเตียง แล้วผมไม่รู้จะหนีไปไหนอีกก็ มุดเข้าไปใต้ผ้าห่ม ..ผมได้ยินเสียงพี่ก้องเรียกผมเสียงดังมาก
" มะนาวออกมาคุยกับพี่ให้รู้เรื่องก่อน..." เสียงพี่ก้องเรียกผม
" ไม่เอา..." ผมตะโกนตอบออกไป
" มะนาว...ออกมาก่อน..." พี่ก้องยังเรียกผมอีกพร้อมทั้งจับผ้าห่มเขย่า
" ไม่เอา...เดี๋ยวมะนาวกลับก่อนแล้วจะไปคุยอ่ะ..." ผมตะโกนบอกพี่ก้องอีก
" มะนาวออกมาคุยกันก่อน..." พี่เจสยังคงเรียกผม
" น้า...น้า...พี่ก้อง...น้า..." ผมบอกพี่ก้องด้วยเสียงอ้อนๆ
" ออกมาก่อนสิ..." พี่ก้องเรียกให้ผมออกจากผ้าห่มอีก
" ก็ได้ค้าบ...พี่อย่าแกล้งมะนาวน้า...." ผมบอกพี่ก้อง
" อือ...ไม่แกล้ง...ออกมาก่อน..." พี่ก้องบอกผม ด้วยเสียงที่ดีขึ้น
" ค้าบ.........." ผมพูดจบก็ค่อยๆ โผล่หน้าออกมาทีละนิด มองดู ก็เห็นพี่ก้อง มองผมอยู่ หน้าแกเหมือนกลั้นยิ้มเอาไว้ แล้วผมก็หันไปมองพี่เจสก็เห็นพี่เจสยิ้มและก็ขำผม ผมหน้าแดงแปร๊ด แล้วทำหน้างอนใส่พี่เจส คนอะไรไม่รู้ไม่ช่วยแล้วยังมาขำอีก แล้วจึงหันหน้ากลับมามองพี่ก้อง
" มะนาว..ออกไปคุยกับพี่ให้รู้เรื่องก่อน " พี่ก้องบอกผม แล้วเอามือมาดึงแขนผมให้ลุกออกจากที่นอน
" ไม่เอา...อย่าเพิ่งดึงมะนาว...ไม่เอา..." ผมร้องห้าม ด้วยความตกใจ ก็ผมยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย
" ทำไมล่ะ...ไปคุยให้รู้เรื่องก่อน..." พี่ก้องบอกจบก็ดึงแขนผมอีก พี่ก้องคงลืมไปว่าผมยังโป๊อยู่
" ก็ ...มะนาวยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยค้าบ..." ผมพูดเสียงอ่อย แถมยังอายอีก ถ้าผมหนีได้ ผมคงหนีไปจากตรงนั้นแล้ว
" ไหน...เสื้อผ้ามะนาวอยู่ไหน..." พี่ก้องมองหาเสื้อผ้าของผม แต่หาไม่เจอ จีงมองผม ผมก็เลยหันไปมองพี่เจส ด้วยตาละห้อย แล้วพี่เจสก็เดินเข้ามาหา
" ไอ้ก้อง...มึงกลับไปก่อนดีกว่า..." พี่เจสเดินมาจับมือพี่ก้องให้ปล่อยแขนผมออก
" ไม่...กูยังไม่กลับ ถ้ากูกลับ น้องมะนาวก็ต้องกลับกะกูด้วย..." พี่ก้องบอกพี่เจสเสียงดัง แต่มือก็ยังไม่ปล่อยแขนผมออก
" มึงก็เห็นไม่ใช่เหรอวะ...ว่ามะนาวเป็นของกูแล้ว...กูเป็นเจ้าของแล้ว...และกูก็ไม่ให้มะนาวกลับตอนนี้.." พี่เจสพูดกับพี่ก้อง แล้วแสดงความเป็นเจ้าของ....ผมก้มหน้านิ่งเงียบ ไม่กล้ามองพี่ก้อง ขอโทษครับพี่ก้อง...ขอโทษจริงๆครับ ผมคิดในใจ
" กูรู้...แต่กูไม่สนใจ...มะนาวออกไปกับพี่..." พี่ก้องพูดกับพี่เจส แล้วหันมาดึงผม
" ก็กูบอกแล้วไง ว่ากูยังไม่ให้กลับ ..." พี่เจสพูดพร้อมกับคว้ามือของพี่ก้องเอาไว้ให้ปล่อยแขนผม
" แต่กูจะพามะนาวกลับกะกู ..." พี่ก้องไม่ยอม
" ไอ้ก้อง...มึงนี่พูดไม่รู้เรื่องหรือยังไงวะ...ว่ามะนาวเป็นของกู แล้วกูก็ยังไม่ให้กลับ " พี่เจสบอกพี่ก้องด้วยเสียงที่โมโห แล้วพี่ก้องก็มองจ้องหน้าพี่เจสด้วยสายตาที่เอาเรื่องเหมือนกัน
ตลอดเวลาผมมองดูตลอด พี่สองคนเห็นผมเป็นตัวอะไร คนหนึ่งอยากให้อยู่ แต่อีกคนจะเอาไป แล้วแย่งกัน ผมเป็นเจ้าของตัวผมเองนะ และผมก็มีจิตใจ พี่เค้าต้องมาถามผมสิว่าผมคิดยังงัย แต่นี่ไม่มีใครมาถามผมเลย ผมเริ่มมีความรู้สึกน้อยใจ แต่ผมมองคนสองคนตรงหน้าผม แล้ว ผมคิด ...ผมต้องทำอะไรสักอย่างก่อนๆ ที่พี่ทั้งสองคนจะมีเรื่องกัน
" พี่ค้าบ.....พี่ค้าบบบบบ...." ผมพูดเสียงดัง ทั้งสองคนหันกลับมามองผมพร้อมกันทันที
" พี่อย่าเพิ่งเถียงกันเลยครับ ทำไมไม่ถามมะนาวก่อนล่ะครับว่ามะนาวคิดยังไง..." ผมพูดด้วยความน้อยใจ
" ................................. " เงียบ พี่ทั้งสองมองจ้องผม สักพักผมก็พูดกับพี่ก้อง
" พี่ก้อง...กลับไปก่อนนะครับ...ขอเวลามะนาวก่อน แล้วมะนาวจะไปคุยกับพี่ก้องเองนะครับ..." ผมบอกพี่ก้องหลังจากที่ตัดสินใจได้
" .....มะนาว...." พี่ก้องเรียกชื่อของผม แล้วมองหน้าผมนิ่ง
" พี่ก้องคร้าบ...พี่ก้องกลับไปก่อนน้า...นะคร้าบ..." ผมอ้อนบอกพี่ก้อง
" ....ครับ....น้องมะนาว...พี่ก้องจะกลับไปก่อน...พี่จะรอ...ครับ..." พี่ก้องบอกผม พร้อมกับหน้าซึมๆ แล้วพี่ก้องก็มองพี่เจส ก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากห้อง พี่เจสมองผมยิ้มๆ แล้วเดินตามพี่ก้องออกไป สักพักผมได้ยินเสียงประตูเปิด และก็ปิด แล้วพี่เจสก็เดินกลับมาหาผม
พี่เจสเดินเข้ามาหาผม แล้วขึ้นมาบนเตียง พี่เจสมองผม ยิ้มให้ผมแล้วพี่เจสก็กอดผม ผมยิ้มให้พี่เจส ผมรู้ว่าผมผิดต่อพี่ก้อง แต่ ผมต้องเลือกคนใดคนหนึ่ง ผมเลือกคนที่หัวใจผมบอก ผมคงเลือกถูกนะ แล้วผมนึกได้ก็เลยถามพี่เจส....
" พี่เจสครับ...ทำไมพี่ถึงพาพี่ก้องเข้ามาหามะนาวอ่ะครับ...ผมสงสารพี่ก้องเค้าอะครับ " ผมบอกพี่เจส
" ก็พี่จะให้มันเห็นจริงๆว่า พี่เป็นเจ้าของมะนาวแล้ว มันจะได้เชื่อพี่ซะที..." พี่เจสบอกผม
" บ้าจิ...พี่เจสดูสิเนี่ย...มะนาวอยู่ในสภาพนี้นะ ไม่มีผ้าติดตัวสักชิ้น..." ผมบอกพี่เจสอย่างเคืองๆ
" ไหนดูซิว่าไม่มีเสื้อผ้าติดตัวจริงหรือเปล่า..." พูดจบพี่เจสก็ดึงผ้าห่มของผมออก โดยที่ผมไม่ได้ระวัง
" อุ้ย...อ้ายพี่เจสบ้า...แกล้งมะนาวอีกแล้ว " ผมร้องแล้วว่าพี่เจส พร้อมกับเอามือมาปิดตรงนั้นไว้ แล้วก็ต้องตกใจอีกครั้ง ที่อยู่ๆพี่เจสก็กระโจนขั้นมาคล่อมตัวผมไว้ แล้วนอนทับผม
" พี่เจส...ตัวหนักแล้วยังมาแกล้งมะนาวอีก...หนักน้า...เดี๋ยวกระดูกหักพอดี..." ผมร้องว่าพี่เจส
" ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่รักษาให้เอง..." พี่เจสพูดจบก็ก้มลงจูบผม สักพักก็ถอนปากออก แล้วพูดกับผม
" ทำไมนะอยู่ใกล้มะนาวแล้วพี่อดใจไม่ได้สักทีเลย...เฮ้อ..ว่าแล้วก็ต้อง........................"
" อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" ...
จบบทที่ 37
ขอบคุณมากมายครับ
รักทุกคนมากมายค้าบ................
มะนาวตัวเล็กตัวน้อยคร้าบบบบบบผม
...
-
บทที่ 38
" ฮัลโหล...คร้าบ...พี่มะยมคร้าบ..." ผมโทรหาพี่มะยม และก็ทักทายเมื่อพี่มะยมมารับโทรศัพท์แล้ว
" ว่าไง...ไอ้ตัวแสบ...คิดถึงพี่แล้วเหรอ ป่านนี้ถึงค่อยได้โทรมาหาพี่น่ะ..." พี่มะยมพูดเหมือนน้อยใจผม ที่หลายวันผมไม่ได้โทรหาพี่ชายสุดที่รักเลย
" พี่มะยมอ่ะ...น้อยใจมะนาวเหรอคร้าบ...มะนาวขอโทษคร้าบ..." ผมรู้สึกไม่ดีเลยที่ พี่มะยมน้อยใจผม
" พี่ไม่ได้น้อยใจหรอก...แค่คิดว่าน้องลืมพี่ชายคนนี้ไปซะแล้ว..." พี่มะยมยังพูดให้ผมรู้สึกแย่ไปอีก
" พี่อ่ะ...มะนาวขอโทษคร้าบ...อย่าโกรธมะนาวน้า..ทีหลังมะนาวไม่ทำอย่างนี้แล้วคร้าบ..." ผมบอกขอโทษพี่มะยมอีกครั้ง เพื่อให้พี่มะยมรู้สึกดีขึ้น ผมพูดแล้วก็หันไปมองพี่เจสด้วย ก็เห้นพี่เค้ามองผมอยู่....
" บอกแล้วว่าพี่ไม่ได้โกรธ...ว่าแต่เราน่ะ..จะกลับบ้านเมื่อไหร่ล่ะ..." พี่มะยมเปลี่ยนเรื่องพูด จนผมตามแทบไม่ทัน
" คร้าบ...ก็มะนาวจะโทรไปบอกพี่แหละคร้าบ..ว่าคืนนี้มะนาวจะกลับไปนอนที่บ้านคร้าบ..." ผมบอกพี่มะยม หันไปก็ยังเจอพี่เจส นั่งหน้าบึ้งมองผมอยู่
แต่ที่ผมจะกลับก็เพราะ นึกได้ ว่าพรุ่งนี้ ผมต้องไปเรียน แล้วเสื้อผ้าก็ไม่ได้เอามาที่นี่ด้วย ผมเลยต้องกลับไปบ้าน
" ดีแล้ว..กลับมานอนที่บ้านเราดีกว่า อยู่ที่นั่นเราก็ไปรบกวนเค้าให้วุ่นวายไปด้วย... แล้วตอนนี้น้องหายดี ีแล้วหรือยังล่ะ..." พี่มะยมถามผมถึงอาการเจ็บป่วยของผม
" ก็ดีขึ้นมากแล้วคร้าบ...แต่ยังไอ เจ็บคออยู่อีกนิดหน่อยคร้าบ..." ผมบอกกับพี่มะยม
" เออ..หายแล้วพี่ก็ได้หมดห่วง...แล้วไปนอนที่บ้านไอ้เจสน่ะ...มันดูแลน้องดีหรือเปล่าล่ะ..." พี่มะยมถามผม
" ก็...ดีคร้าบ...แต่พี่เจสเค้าชอบแกล้งมะนาวอ่ะ...ไม่ค่อยได้หลับได้นอนเลยคร้าบ..." ผมพูดออกไปอย่างนี้ ก็เพราะจะแกล้งพี่เจสเค้าอ่ะครับ ก็เห็นนั่งหน้ามุ่ยมองผมอยู่ได้ ไม่รู้อารมณ์เสียเรื่องอะไร แต่แทนที่พี่เจส ได้ยินผมพูดอย่างนั้น แทนที่จะโมโหที่ผมไปฟ้องพี่มะยม พี่เจสกลับเปลี่ยนสีหน้าเป็นเจ้าเล่ห์ใส่ผม แถมยังยิ้มให้ด้วย.... โอย...ผมตามอารมณ์พี่เค้าไม่ทันเลย
" อ้าว...มันแกล้งอะไรน้องล่ะ...ให้พี่ไปจัดการมันเอามั้ย..." พี่มะยมพูดกับผมอย่างโมโห ก็คงเพราะเป็นห่วงผมนั่นแหละ
" ไม่...ไม่ต้องหรอกคร้าบ...พี่เค้าแค่..แค่..." ผมพูดได้เท่านี้ เพราะนึกอะไรไม่ออกว่าจะบอกพี่มะยมยังไงดี หันไปมองก็เห้นพี่เจสยักคิ้วให้ผมอีก
" แค่อะไร...มันทำอะไร บอกพี่มาซิ..." พี่มะยมยิ่งโมโหหนักกว่าเดิม
" ก็แค่...แค่นอนกรน เสียงดังมากเลยคร้าบ...ไม่เชื่อพี่ลองมาฟังเสียงกรนตอนพี่เจสเค้านอนหลับดูสิคร้าบ..." ผมบอกแล้วถอนหายใจอย่างแรง เมื่อนึกหาเหตุผลออก
" อ๋อ...เสียงกรนหรอกเหรอ...อืม..แล้วน้องจะกลับมาตอนกี่โมงล่ะ..ตอนนี้พี่ก็อยู่ข้างนอกซะด้วย..." พี่มะยมบอกผม ผมเห็นพี่เจสเดินเข้ามาหา แล้วก็กอดผมแน่น
" ก็คงจะดึกนิดนึงคร้าบ...ถ้าพี่มีธุระก็ไม่ต้องรีบกลับมาก็ได้นะคร้าบ...มะนาวอยู่คนเดียวได้ครา...คร้าบ..." ผมบอก เสียงตะกุกตะกัก ก็รู้สึกจักจี้มาก เพราะพี่เจสเอาปากมาเม้มที่ติ่งหูผมเล่นอ่ะครับ
" เอาอย่างนั้นเหรอ..เออก็ได้ พี่คงจะกลับไปถึงดึกๆ...เออลืมบอก ที่บ้านมี..." พี่มะยมบอกผมได้แค่นั้น
" พี่มะยมคร้าบ..เดี๋ยวค่อยคุยกันนะคร้าบ..แค่นี้น้า..." พูดจบผมก็กดปิดเครื่อง ก็เพราะพี่เจสลามมาที่ต้นคอของผม ถ้าผมคุยต่อ ผมต้องหลุดเสียงอะไรออกไปแน่เลย
" อ้าว..ไม่คุยต่อแล้วเหรอครับ..." พี่เจสพูด ทั้งๆที่พี่เค้ายังคงวุ่นวายอยู่ที่ต้นคอของผม
" พี่เจสคร้าบ...หยุดก่อนคร้าบ...ไม่เอาแล้ว..." ผมบอก และก็ดันพี่เค้าออกไป แล้วผมก็วิ่งหนีรอบเตียงนอน
" มานี่ซะดีๆ จะหนีไปไหน...มาให้กอดซะดีๆ..." พี่เจสแกล้งทำเสียงน่ากลัว พี่เค้าแหย่ผม แล้วก็เดินเข้ามาหาผม
" ไม่เอา อยากกอดก็ต้องจับให้ได้สิ..." ผมพูดจบก็วิ่งหนีไปอีกทาง โดยมีพี่เจสกระโดดอ้อมมาดักข้างหน้า แล้วคว้ามือของผมไว้ พี่เจสดึงผมเข้ามาหาตัว แล้วก็กอดผมแน่น
" จับได้แล้ว...ไหน..ขอหอมอีกทีซิ..." พี่เจสพูดจบก็จะหอมแก้มผม แต่ผมดันพี่เค้าไว้
" พี่คร้าบ...พอแล้ว มะนาวเหนื่อยแล้วอ่ะคร้าบ..." ผมบอกแล้วก็หายใจอย่างแรง ก็มันเหนื่อยอ่ะครับ..
" ก็ได้ ไม่แกล้งแล้ว งั้นให้พี่หอมแก้มก่อนนะ..." พี่พูดจบ ผมก็เอียงแก้มให้...พี่เจสก็หอมแก้มผมอย่างแรง
" พอแล้วคร้าบ..เดี๋ยวแก้มมะนาวก็ชํ้าพอดี...พี่เจสอ่ะหอมแรงจังคร้าบ.." ผมบอก แล้วก็ยิ้มให้
" ก็มันหมั่นเขี้ยวนี่ครับ..." พี่เค้าบอกผม แล้วก็หอมแก้มผมอีกที เสร็จแล้ว พี่ก็มองหน้าผม แล้วก็ถามผม
" ตกลงคืนนี้มะนาวจะกลับไปนอนที่บ้านใช่ไหมครับ..." พี่เจสถาม
" ใช่คร้าบ...เนี่ยอยู่กับพี่เจสนานจนพี่มะยมน้อยใจแล้วอ่ะ..." ผมบอกกับพี่เจส
" เหรอครับ...งั้นก็ได้ แต่พี่ไม่อยากให้มะนาวไปนอนทีอื่นเลยครับ..." พี่เจสพูดอ้อนๆ กับผม
" แหม...ก็ที่นั่น มันก็บ้านของมะนาว ไม่ใช่ที่อื่นสักหน่อย..." ผมแย้ง
" นั่นแหละ...แต่..ก็ได้ครับ..." พี่เจสพูดแล้วทำหน้ามุ่ย แบบว่าจำใจ
" คร้าบ...ขอบคุณคร้าบ..." ผมบอกขอบคุณ
แล้วหลังจากนั้น ผมก็บอกพี่เจสว่าจะอาบนํ้าเพราะรู้สึกเหนียวตัว พี่เจสก็ยอมแต่โดยดี แล้วบอกว่า จะไปส่งผมตอนดึกๆ ตอนแรกผมก็จะแย้ง แต่พอนึกอีกทีก็ไม่ว่าอะไร แล้วพี่เจสก็เดินไปเปิด ทีวีดู ส่วนผมก็เข้าไปอาบนํ้า
...
เกือบเที่ยงคืนแล้ว ผมบอกให้พี่เจสขับรถไปส่งผมที่บ้าน ก็เพราะพรุ่งนี้ผมต้องไปเรียน ตอนแรกก็คุยกันรู้เรื่องแล้ว แต่พอผมบอกว่าให้ไปส่งที่บ้านได้แล้ว พี่เจสก็เกิด ไม่ยอมอีก พี่เค้าหน้าบึ้งใส่ผม พี่เจสไม่อยากให้ผมกลับมาบ้าน
" มะนาวค้างกับพี่อีกคืนเถอะนะ...นะ..มะนาว..." พี่เจสพูดอ้อนผม...
" ไม่เอา...มะนาวจะกลับบ้าน..." ผมพูดปฎิเสธพี่เจส ต้องไม่ใจอ่อน ผมบอกตัวเอง
" อย่ากลับเลยนะ...น้องมะนาว..." พี่เจสอ้อนผมอีก
" ไม่...มะนาวจะกลับบ้านอ่ะครับ...มะนาวเบื่อพี่เจสแล้วอ่ะ..." ผมพูดแกล้งแหย่พี่เค้า แล้วก็ได้ผล พี่เจสหน้าเสียเลย
" มะนาวเบื่อพี่จริงๆเหรอครับ..." พี่เจสพูดอย่างน้อยใจ
" .......คับ......" ผมพูดพร้อมผงกหัวไปด้วย ผมมองหน้าพี่เจสก็เห็นพี่เจสทำหน้าเศร้า
" ทำไมล่ะครับ...มะนาวไม่รักพี่แล้วเหรอ ถึงได้เบื่อพี่ง่ายๆอย่างนี้..." พี่เจสพูดกับผม
" ครับ...มะนาวไม่รักพี่เจสแล้ว...ก็พี่เจสพูดไม่เข้าใจอ่ะ..." ผมบอกพี่เจสแล้วแกล้งหันหน้าไปทางอื่น แอบยิ้มนิดนึง
" มะนาว..." พี่เจสพูดแค่นั้นแล้วก็เงียบเสียง ผมจึงหันไปมองก็เห็นพี่เจสมองหน้าผมอยู่ด้วยแววตาเศร้า ผมเองก็ตกใจไม่คิดว่าพี่เจสจะเป็นแบบนี้ ไม่แกล้งก็ได้อ่ะ...อดสงสารไม่ได้ซักที...
" พี่เจสคร้าบ..." ผมเรียก พี่เจสมองตาผม แล้วผมก็เดินเข้าไปหาพี่เค้า ยื่นมือไปกอดเอวพี่เอาไว้และ ก็เอาหน้าไปซุกแนบอกพี่เค้า
" ขอโทษค้าบ...มะนาวแค่แกล้งแหย่พี่เจสอ่ะคร้าบ...อย่าโกรธมะนาวน้า..." ผมพูดอ้อนพี่เจส ก็ผมกลัวพี่เค้าโกรธเอาอ่ะคับ
" นี่...มะนาวแค่แกล้งพี่เหรอครับ... " พี่เจสพูดกับผม
" ....................... " ผมไม่ตอบ ได้แต่พยักหน้ากับอกอุ่นๆของพี่เจส
" ร้ายนักนะเราน่ะ..." พี่เจสพูดจบก็เอามือมาขยี้หัวผม
" พี่เจสอ่ะ หัวมะนาวยุ่งหมดแล้ว เดี๋ยวไม่น่ารักกันพอดี..." ผมพูดแล้วเอามือปัดมือพี่เจสออก
" ก็ดีน่ะสิ...ไม่น่ารักน่ะ..จะได้ไม่มีคนมาแย่งมะนาว ไปจากพี่..." พี่เจสบอกผม
" อือ..............." ผมไม่ตอบพี่เจสแต่กอดพี่เจสแน่นกว่าเดิมอีก
" นี่ยังดีนะที่มะนาวแค่แกล้งพี่ ถ้ามะนาวไม่รักพี่จริงๆ แล้วพี่จะทำยังไง...พี่คงแย่แน่ๆเลยครับ..." พี่เจสบอกผม
" ไม่หรอกคร้าบ...มะนาวต่างหากที่กลัวพี่ไม่รักมะนาวอ่ะคร้าบ..." ผมบอกพี่เจสแล้วก็เอาหน้าซุกอกพี่เค้าแน่นๆอีก...ไอ้มะนาวเอ้ย...จะแกล้งเค้าดันกลัวเค้าโกรธอีก
" แล้วมะนาวรักพี่หรือเปล่าล่ะครับ..." พี่เจสถามผม
" ก็...ก็รักสิคร้าบ..." ผมบอกพี่เจสอย่างอายๆ
" ไม่เชื่อครับ..." พี่เจสพูด
" รักจริงๆคร้าบ..." ผมพูดยืนยันคำตอบเดิม
" งั้น...ต้อง..." พี่พูดไว้แค่นั้น ผมจึงเงยหน้ามองพี่เจส
" ต้องอะไรคร้าาบ..." ผมถาม
" ต้องมาหอมแก้มพี่ก่อน..." พี่พูดจบก็เอียงแก้มให้ผม
" .....จุ๊บ........." ผมจุ๊บที่แก้มพี่เจส แล้วก็หอมพี่เจส
" พี่ก็รักมะนาวมากครับ..." พี่บอกผม แล้วจับผมให้หันหน้ามา พี่เจสก็หอมแก้มผม ยืนยันคำตอบที่ให้ไว้
...
พี่เจสพารถมาหยุดที่หน้าบ้านของผม บ้านเงียบก็นี่มันดึกขนาดนี้นี่นะ ผมมองดูที่จอดรถ ก็เห็นรถพี่มะยมจอดอยู่ พี่มะยมคงนอนหลับไปแล้ว
" มะนาวครับ..." พี่เจสเรียกผม
" ว่าไงคร้าบ...ผมหันมายิ้มให้พี่ ก็เห็นพี่เจสนั่งหน้ามุ่ย
" มะนาวจะไม่เปลี่ยนใจแน่เหรอคร้าบ..." พี่เจสบอกผมเสียงอ้อนๆ
" ก็พรุ่งนี้ มะนาวต้องไปเรียน แล้วเสื้อผ้าก็ไม่มีอ่ะครับ..." ผมบอกเหตุผลให้พี่เจสฟัง
" งั้น...มะนาวก็เอาเสื้อผ้าไปสิครับ...แล้วก็จะได้ไปมหาวิทยาลัย'พร้อมกัน...นะครับ..." พี่เจสบอกผมด้วยสีหน้ายิ้มๆ เมื่อนึกขึ้นได้
" อย่างนั้นก็ได้...แต่คิดอีกที..มะนาวว่าไม่เอาดีกว่า..." ผมบอกพี่เจส
" ทำไม..ล่ะครับ..มะนาว.." พี่เจสรีบถามผม
" ก็..พี่เจสอ่ะ...เดี๋ยวก็มาแกล้ง มะนาวอีก...แล้ว..." ผมพูดกับพี่เจสแค่นั้นก็ไม่พูดต่อ
" แล้ว...แล้วอะไรครับ..." พี่เจสถามผมแล้วก็ยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี
" แล้วเดี๋ยวมะนาวก็ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอนอีกอ่ะคร้าบ..." ผมพูดเสียงเบาแทบไม่ได้ยินเสียง
" ฮั่นแน่...มะนาวคิดอะไรอยู่..." พี่เจสได้โอกาสจึงแกล้งผมอีก
" เปล่าซะหน่อย...พี่เจสอ่ะ...มะนาวไม่พูดด้วยแล้ว.." ก็มันอายนี่คร้าบ แล้วผมก็หันไปจะเปิดประตู
" เดี๋ยวสิครับ...แค่นี้ก็งอนแล้ว...พี่ไม่แกล้งหรอกครับ..พี่สัญญาครับผม..." พี่พูดแล้วชูนิ้วสัญญา แล้วก็ยิ้มให้ผม
" พี่สัญญาแล้วนะครับ..." ผมถามพี่อีกครั้งเพื่อความแน่ใจ...ไอ้มะนาว...โลเลอีกแล้วนะ...เอาไงดีนะ ผมหยุดคิดสักพัก...
" ครับผม..." พี่ยืนยันคำตอบ
" งั้น..มะนาวตกลงก็ได้...แต่พี่เจสรอแป๊บนะคร้าบ...มะนาวเข้าไปเอาเสื้อผ้าก่อน..เดี๋ยวเดียวเองคร้าบ..." ผมบอกพี่เจส
เมื่อตัดสินใจได้ หลังจากที่ทนรบเร้าพี่เจสไม่ไหว อีกอย่าง พี่มะยมก็เข้านอนไปแล้วด้วย คืนนี้คงไม่ได้คุยกันอีก เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อย มาแก้ตัวกับพี่มะยมอีกทีละกัน ผมคิดแล้วก็เปิดประตูรถลงไปแล้วรีบเข้าบ้าน.............
...
ผมเดินมาที่ห้องของผมแล้วเปิดประตูเข้าไป ในห้องมันมืด ผมเดินด้วยความเคยชินไปที่สวิทส์ไฟแล้วยื่นมือจะไปกด แต่ผมก็ต้องตกใจ ที่มีมือมาคว้าแขนผมเอาไว้
" อุ้ย..." ผมสะดุ้งแล้วอุทานออกมา แล้วผมก็หันไปมองเจ้าของมือนั้น
" ............................ "
...
จบบทที่ 38
ขอบคุณมากคร้าบบบบ...ที่ติดตามมาโดยตลอด....
มะนาวรักทุกคนน้าาาาา..............มะนาวตัวเล็กๆน่ารักๆเองคร้าบบบบบบบผม.........
...
-
บทที่ 39
ผมเดินมาที่ห้องของผมแล้วเปิดประตูเข้าไป ในห้องมันมืด ผมเดินด้วยความเคยชิน ไปที่สวิทส์ไฟ แล้วยื่นมือจะไปกด แต่ผมก็ต้องตกใจ ที่มีมือมาคว้าแขนผมเอาไว้
" อุ้ย..." ผมสะดุ้งแล้วอุทานออกมา แล้วผมก็หันไปมองเจ้าของมือนั้น
" ............................ "
" อุ้ย...." ผมถูกดึงเข้ามาปะทะกับร่างหนาของใครคนหนึ่ง
" ใครน่ะ..." ผมถาม
" .................... " ไม่มีเสียงตอบ
" ...อุ๊บ....ปล่อยผม..ปล่อยผม.." ผมร้อง คนนั้นอุ้มผมแล้วเดินมาที่เตียงนอน
" ...ตุบ...โอ้ย..." คนนั้นโยนผมลงไปบนเตียงนอน
ผมจึงพลิกตัวหลบ ก่อนที่คนนั้นจะล้มลงมากอดผม ผมรีบลงจากเตียงแล้ววิ่งไปเปิดไฟ ผมหันกลับไปมอง ก็ถูกคนนั้นเข้ามากอดผม แล้ว พอดีไฟติด ผมจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็เห็นคนนั้น
" ....พี่ปะแป้ง......... " ผมยืนเฉยอยู่อย่างนั้น ผมทำอะไรไม่ถูก ได้แต่มองจ้องพี่แป้งอยู่ตรงนั้น
" มะนาวไม่ตกใจเหรอที่รู้ว่าเป็นพี่น่ะ..." พี่แป้งถามผม เมื่อเห็นว่าผมไม่ดิ้นหนีเหมือนเก่า
" ไม่คร้าบ...มะนาวรู้ว่าพี่คงไม่ทำอะไรมะนาวหรอก..ใช่หรือเปล่าคร้าบ..." ผมบอกพี่แป้ง พร้อมกับส่ายหน้าไปด้วย เมื่อหายจากอาการตกใจแล้ว
" แค่แปลกใจที่พี่แป้งเข้ามาอยู่ในห้องนอนของมะนาว..แล้วพี่แป้งเข้ามาได้ยังไงล่ะครับ....." ผมถามพี่แป้ง ด้วยความสงสัย เห็นพี่แป้งมองผมอยู่
" ก็พี่มะยมให้พี่เข้ามานอนที่นี่ครับ..." พี่แป้งบอกผม
" พี่แป้งน่ะเหรอครับ..." ผมทวนถามอีกครั้ง...ด้วยความแปลกใจ
" ใช่แล้วครับ...น้องมะนาวรู้หรือเปล่าว่า พี่มานอนที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่..." พี่แป้งถามผม
" เมื่อไหร่ล่ะครับ.." ผมไม่รู้ก็เลยถามกลับ
" ก็ตั้งแต่วันนั้น...วันที่มะนาวออกไปหาไอ้นั่นมันนั่นแหละ..." พี่แป้งพูดท่าทางเศร้าๆ
" ............ " ผมส่ายหน้า ไม่พูดอะไร พี่แป้งจึงพูดต่อ
" วันนั้นพี่กลับบ้าน แล้วพี่มะยมก็ไปรับพี่ออกมากินข้าว พอหาอะไรกินกันเสร็จพี่ก็บอกว่าจะรอมะนาวที่บ้าน รอจนดึกมะนาวก็ไม่กลับมาบ้าน พี่มะยมก็เลย ให้มานอนที่ห้องมะนาวน่ะครับ..." พี่แป้งอธิบายให้ผมฟัง
" พี่แป้ง...มะนาวขอโทษนะคร้าบ..." ผมบอกพี่แป้ง แล้วก้มหน้า ผมไม่กล้ามองหน้าพี่แป้ง มันรู้สึกผิดในใจ ผมผิดต่อพี่แป้ง
" มะนาว...น้องอย่าคิดอย่างนั้นสิครับ...พี่แป้งไม่ได้โทษมะนาวสักหน่อย..ถ้าจะโทษ พี่ต้องโทษตัวเองที่มาหาน้องช้าเกินไป..." พี่แป้งพูดกับผมและโทษตัวเองที่มาหาผมช้า
" พี่แป้ง...." ผมพูดไม่ออก ได้แต่ยืนนิ่งมองหน้าพี่แป้ง
" รู้มั้ยมะนาว...ที่จริงพี่แอบตามดูมะนาวมาตั้งนานแล้วนะ พี่คิดว่าจะรอให้ถึงวันเกิด ของน้องก่อนพี่ถึง จะออกมาหาน้อง...แต่ตอนนี้พี่รู้แล้วว่า ไอ้ความคิดนั้นมันโง่มากเลย พี่ตัดสินใจผิด เลยมาช้าไป..." ี่พี่แป้งเล่าความคิดให้ผมฟัง
" พี่ปะแป้งคร้าบ...มะนาวขอโทษคร้าบ..." ผมพูดแค่นั้นก็หยุด ผมคิดว่าจะพูดต่อดีหรือไม่พูด ผมมองหน้าพี่ปะแป้ง
" ........................... " พี่แป้งไม่พูด แต่จ้องหน้าผมนิ่ง
" คือ..ตอนนี้..มะนาว...รักพี่เจส..อ่ะครับ..." ผมตัดสินใจบอกพี่แต่ก็ กล้าๆกลัวๆ
" .......................... " พี่เจสมองจ้องหน้าผมนิ่ง แต่ผมรับรู้ได้ถึงอาการสั่นที่มือของพี่ที่กอดผมอยู่ ผมเงยหน้ามองพี่แป้ง
" พี่ปะแป้งคร้าบ...พี่อย่าโกรธผมนะคร้าบ... " ผมพูดไปมองหน้าพี่ปะแป้งไป แล้วจะร้องไห้
" ......................... " พี่แป้งไม่ตอบ ผมเริ่มใจเสีย
" พี่ปะแป้งคร้าบ.... " ผมเรียกชื่อพี่
" ครับ....มะนาว พี่ไม่โกรธน้องหรอก.... " พี่แป้งบอกผม ผมจึงมองพี่แป้ง เห็นพี่เค้ายิ้มให้ แต่ผมคิดว่ามันเป็นรอยยิ้มที่แปลกๆ เศร้าๆยังไงไม่รู้
" จริงนะคร้าบ..พี่ปะแป้งไม่โกรธมะนาวน้า... " ผมพูดอย่างดีใจ มองหน้าพี่เค้า แล้วก็กอดพี่แป้งแน่น
" จริงสิครับ พี่ไม่เคยคิดโกรธมะนาวสักครั้ง..." พี่แป้งพูดจบก็กอดตอบผม
" พี่ปะแป้ง กลับมาเป็นพี่ชายของมะนาวน้า... " ผมพูดไปยิ้มไป ด้วยความดีใจที่เรื่องที่คิดว่าจะยุ่ง มันกับไม่ยุ่งอย่างที่คิด
" ............. " พี่แป้งไม่ตอบ แต่ยิ้มให้ผม
" มะนาวดีใจจังที่พี่ปะแป้งเข้าใจมะนาว แล้วไม่โกรธมะนาวด้วย..." ผมบอกแสดงความดีใจแล้ว เงยหน้า แล้วปล่อยแขนที่กอดพี่แป้งอยู่เปลี่ยนเป็นโอบคอแล้วเขย่งตัวไปหอมแก้มพี่แป้ง
" .............. " พี่แป้งก็ไม่พูดอะไร ยิ้มให้แล้วกอดตอบผมอีก
" มะนาวจะมีพี่ปะแป้งเป็นพี่ชายคนเดิมแล้ว..." ผมดีใจจริงๆนะ
" น้องมะนาวครับ..." พี่แป้งเรียกชื่อผม
" คร้าบ...พี่แป้งว่าอะไรคร้าบ..." ผมยังคงยิ้มให้พี่แป้งอยู่
" มะนาว...พี่ไม่เป็นพี่ชายของมะนาวหรอกนะ..." พี่แป้งพูดกับผมจบ ผมยิ้มค้างเลย ตกใจทีพี่แป้งพูดแบบนั้น
" ทำไมอ่ะคร้าบ...พี่ปะแป้งไม่อยากเป็นพี่ชายของมะนาวแล้วเหรอคร้าบ..." ผมบอกอย่างน้อยใจ แล้วเอามือที่กอดพี่แป้งลง
" ไม่ใช่อย่างนั้นครับ...น้องมะนาว.." พี่แป้งพูดแล้วจ้องหน้าผม แล้วส่งสายตาแปลกๆให้ผม
" ............ " ผมเงียบบ้าง
" แต่พี่จะแย่งเอามะนาวคืนมาจากมัน..." พี่แป้งบอกผม ทีนี้ผมตกใจจริงๆ กับสิ่งที่ผมได้ยินจากพี่แป้ง
" พี่ปะแป้ง....." ผมเรียกชื่อแค่นั้น มันพูดอะไรไม่ออก ได้แต่จ้องหน้าพี่แป้งอยู่อย่างนั้น แล้วผมก็ดันพี่แป้ง ออกและผมก็ถอยหลังหนี
" มะนาวยังไม่ต้องกลัวพี่หรอก...พี่ไม่ทำอะไรน้อง...พี่แค่บอกให้น้องรู้เอาไว้เท่านั้น...แล้วนี่น้องกลับมาทำอะไรล่ะ พี่เห็นไอ้นั่นมันจอดรถรออยู่นี่..." พี่แป้งบอกแล้วก็เปลี่ยนเรื่องมาถามผม
" เอ่อ...มะนาวกลับมาเอาเสื้อผ้าคร้าบ..." ผมบอกพี่แป้ง หลังจากที่นิ่งเงียบไปสักครู่
" งั้นก็รีบไปเอาสิ ก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจ ไม่ให้น้องไปกับมัน..." พี่แป้งพูดจบ ก็มองผมอย่างขำๆ
ผมก็รีบเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดหลายชุดออกมา ด้วยความรวดเร็ว แล้วจับใส่เป้สะพายหลัง ผมหันไปมองพี่แป้ง ก็เห็นพี่แป้งนั่งมองผมอยู่ที่เตียงนอน ยิ้มให้ผมแล้วก็หัวเราะด้วยอย่างอารมณ์ดี
" มะนาว...ไม่ต้องรีบหรอกนะ วันนี้พี่บอกว่าไม่ทำอะไรก็ไม่ทำจริงๆ...ไม่ต้องกลัวพี่ไปหรอก..." พี่แป้งบอกผม อีกเมื่อเห็นผมรีบหยิบของใส่กระเป๋าเป้อย่างรีบร้อน
" มะนาวเสร็จแล้ว..." ผมรีบบอกพี่แป้ง
" เสร็จแล้วเหรอ..เร็วจัง...งั้นก็รีบไปสิก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจ ..." พี่แป้งพูดจบก็หัวเราะอีก เมื่อเห็นผมถอยหลังหนีพี่แป้งออกไปอีก ก็ผมไม่ไว้ใจนี่
" คร้าบ...งั้นมะนาวไปแล้วนะคร้าบ.." พูดจบผมรีบเปิดประตู ูแล้วรีบวิ่งลงบันได ออกจากบ้านไป ที่รถของพี่เจสที่จอดรออยู่ แล้วเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถทันที
ผมเข้ามานั่งในรถพร้อมกับหายใจหอบ ตอนที่ผมออกจากห้องนอน ผมวิ่งลงมาข้างล่าง แล้วก็วิ่งมาที่รถโดยที่ผมไม่ได้หันกลับไปมองดู ผมไม่รู้ว่าพี่แป้งตามออกมาดูผมหรือเปล่า..ถึงจะเหนื่อย แต่ในใจก็นึกถึงแต่คำพูดของพี่แป้ง...ที่บอกว่า " พี่จะแย่งมะนาวมาจากมัน " ผมรู้สึกไม่ดีเลย
พี่แป้ง เค้าคิดอะไรกันแน่นะ............
" พี่เจสค้าบ...ออกรถเร็วๆค้าบ..." ผมบอก พี่เจสหันมามองผมเหมือนกับจะถามผมว่ามีอะไร แต่พี่เจสก็ไม่พูดออกมา แล้วพี่ก็หันหน้ากลับ แล้วก็ขับรถออกไปด้วยความรวดเร็ว.............
...
จบบทที่ 39
ขอบคุณคร้าบผม..........
รักทุกคนนะคร้าบ......................มะนาวตัวเล็กๆคร้าบบบบบบบบผม............................................
...
-
บทที่ 40
ผมเข้ามานั่งในรถพร้อมกับหายใจหอบ ตอนที่ผมออกจากห้องนอนผมวิ่งลงมาข้างล่าง แล้วก็วิ่งมาที่รถ โดยที่ผมไม่ได้หันกลับไปมองดู ผมไม่รู้ว่าพี่แป้งตามออกมาดูผมหรือเปล่า
" พี่เจสค้าบ...ออกรถเร็วๆค้าบ..." ผมบอก พี่เจสหันมามองผมเหมือนกับจะถามผมว่ามีอะไร แต่พี่เจสก็ไม่พูดออกมา แล้วพี่ก็หันหน้ากลับ แล้วก็ขับรถออกไปด้วยความรวดเร็ว
...
คืนนั้นเมื่อกลับไปถึงที่คอนโดแล้ว ผมกับพี่เจสก็อาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ผมกำลังคิดว่าจะบอกพี่เจสดีหรือเปล่า เรื่องของพี่แป้ง แต่ก็ตัดสินใจได้ในที่สุดว่าไม่บอกดีกว่า
" มะนาว...เมื่อสักครู่ที่ออกจากบ้านมาน่ะครับ...มีอะไรหรือเปล่า..." อยู่ๆพี่เจสก็ถามผม
" อะไรหรือครับ..." ผมหันไปมองแล้วถามกลับ ที่จริงผมก็แค่ทำเป็นไม่รู้เรื่องอ่ะ
" ก็ที่มะนาวขึ้นรถแล้วให้พี่รีบขับออกไปเร็วๆน่ะครับ..." พี่เจสถามผม
" อ๋อ..ไม่มีอะไรหรอกคร้าบ...แค่มะนาวอยากมาที่นี่เร็วๆอ่ะคร้าบ..." ผมบอกพี่เจสแบบ นี้เพื่อที่พี่ ี่จะได้ไม่คิดถึงเรื่องนี้อีก แต่กลับกลายเป็นว่าพี่เจสดันไปคิดอีกเรื่องนึง
" อยากมาเร็วๆเหรอ...อืม...หรือมะนาวอยากจะ...." พี่เจสพูดแค่นั้นแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม
" เปล่าอ่ะคร้าบ...มะนาวไม่ได้คิดอย่างนั้นอ่ะ...แค่มะนาวง่วง อยากกลับมานอนเร็วๆแค่นั้นเองคร้าบ...ด้วย" ผมแก้ตัวอย่างขอไปที
" ง่วง...จริงเหรอ...คิดอย่างอื่นหรือเปล่า.." พี่เจสยังพูดแหย่ผมอีก
" ง่วงจริงคร้าบ...มะนาวไม่ได้คิดอย่างอื่นจริงๆนะคร้าบ..." ผมพูดแล้วก้มหน้ามองพื้น ก็อายนะครับโดนแกล้งอย่างนี้
" ง่วง...งั้นเรามานอนกันเถอะ..." พี่เจสพูดจบก็ถอดเสื้อผ้าออกหมด แล้วขึ้นไปนอนบนเตียงนอน หยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมถึงแค่เอว แล้วเอามือมาตบที่หมอน เรียกให้ผมขึ้นไปนอนข้างๆ
" เอ่อ...แล้วพี่ทำไมต้องถอดเสื้อผ้าออกหมดด้วยอ่ะครับ..." ผมพูดไปก็หน้าแดงไป แต่คนที่นอนบนเตียง ไม่เห็นว่าจะอายเลย
" ก็พี่ชอบนอนแบบนี้นี่ครับ...แก้ผ้านอนสบายดีน่ะ...มะนาวลองไม่ใส่เสื้อผ้านอนสิ ...จะรู้.." พี่เจสบอกผม แต่สายตานี่สิ...
" แก้ผ้านอนนี่อ่ะ...ไม่เอาหรอกคร้าบ...มะนาวใส่เสื้อผ้าแบบนี้อ่ะดีแล้ว..." ผมบอกพี่เค้าไป แต่ในใจนี่ มันเต้นแรงอ่ะครับ
" เร็วสิ...มานอนได้แล้ว...พี่ง่วงแล้วล่ะ..." พี่เจสบอกผม แล้วก็อ้าปากหาว
" คร้าบ..." แล้วผมก็เดินไปที่เตียงนอนแล้วล้มตัวลงนอนข้างพี่เจส
" ก็แค่นั้นเอง...กลัวพี่ไปได้.." พี่เจสบอกผมเมื่อเห็นผมนอนเรียบร้อยแล้ว
" พี่เจสคร้าบ มะนาวนอนหลับแล้วน้า.." ผมบอกพี่ แล้วนอนหันหลังให้พี่เจส
" ทำไมมะนาวนอนห่างจัง มานอนใกล้ๆหน่อยสิครับ " พี่เจสพูดจบก็เอามือมากอดผม แล้วดึงตัวผมให้ ้เข้าไปนอนหนุนแขน
" พี่เจสอ่ะครับ เดี๋ยวมะนาวก็นอนไม่หลับหรอกครับ.." ผมบอกพี่เจส
" แต่พี่อยากนอนกอดมะนาวอย่างนี้...ไม่งั้นพี่คงนอนไม่หลับแน่เลย.." พี่เจสพูดกับผม แล้วกอดผมแน่นกว่าเดิม
" ก็ได้ครับ...แต่วันนี้นอนอย่างเดียวนะครับ ห้ามแกล้งมะนาวด้วย " ผมบอกพี่เจส อย่างไม่ค่อยจะไว้ใจ
" คร้าบผม..พี่ไม่แกล้งมะนาวหรอก..." พี่บอกผมแล้วก็ยิ้มให้
" แล้ววันไหนมะนาวไม่ได้มานอนด้วย แล้วพี่จะนอนหลับเหรอครับ.." ผมถามบ้าง
" ก็คงนอนไม่หลับหรอก เพราะพี่เวลานอนต้องมีคนมาให้กอดน่ะครับ..."
" แล้วจะทำยังไงล่ะครับ..." ผมยังสงสัยอีก
" ก็ไม่ยากหรอก แค่มะนาวย้ายมาอยู่กะพี่สิครับ พี่จะได้นอนกอดมะนาวทุกคืนเลย.." พี่พูดจบก็จ้องหน้าผม
" ไม่เอาหรอกครับ...ลูกเค้ามีพ่อมีแม่น้า..." ผมพูดเล่นๆกับพี่เจส แล้วก็หัวเราะ
" พี่ก็ว่าจะไปขอเหมือนกัน..." พี่พูดกับผมแล้วก็ยิ้ม
" ไม่เอาแล้ว มะนาวไม่พูดแล้ว นอนดีกว่า " ผมพูดจบก็หลับตานอน ก็ตกใจด้วยที่พี่เจสพูดแบบนั้น
" งั้นพี่ขอหอมแก้มที..." พูดจบพี่ก็ก้มลงมาหอมแก้ม
" อ้าาาาา...พี่เจสอ่ะ...พอแล้วน้า..จะนอน.." ผมบอกพี่เจส ก็มือของพี่เจสอ่ะสิ มันซุกซนจัง
" คร้าบ นอนก็นอน..." พี่เจสบอกผมแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ผมก็หลับตานอนต่อ
" จูบทีนึง...จุ๊บ...จุ๊บ.." พี่เจสพูดจบก็จุ๊บผม โดยที่ไม่ทันระวัง
" อ้าา...พี่เจส...แกล้งมะนาวอีกแล้วน้า.." ผมร้องบอกพี่เจส ก็เห็นพี่เค้าขำผมใหญ่
" ไม่แกล้งแล้วคร้าบ...งั้นสุดท้ายขอ...เลยละกานนะ..." พี่พูดจบก็ทำตามที่พูด
" อ้าาาาาาาา....พี่เจส..." ผมร้อง
" ค้าบ..." พี่เจสขานตอบแล้วก็......
" ....................... "
...
เช้าวันต่อมา พี่เจสพาผมมาส่งที่ตึกคณะ
" มะนาวครับ...เดี๋ยวกลางวันพี่มารับไปทานข้าวนะครับ...." พี่เจสบอกผม
" คร้าบ.." ผมรับคำ
" ยังไงก็เปิดมือถือไว้ด้วยแล้วกันนะ " พี่เจสบอกผม
" ครับผม..." ผมรับแล้ว ก็เดินขึ้นตึก ส่วนพี่เจสก็แยกไป
...
ผมเดินไป ยังไม่ทันจะเข้าห้องเลย ก็โดนใครคนหนึ่งจับแขนผม แล้วลากไปจากที่ตรงนั้น มันดึงผมเข้าไปที่ห้องนํ้า ซึ่งตอนนั้นไม่มีใครใช้เลยสักคน
...
จบบทที่ 40
ขอบคุณคร้าบ...
รักทุกคนน้าาา...........รักษาสุขภาพทุกคนนะคร้าบ.....
มะนาวน้อยเองคร้าบบบบบบบบผม
...
-
ตอนใหม่นะคร้าบ........
..........................................................
บทที่ 41
ผมเดินไป ยังไม่ทันจะเข้าห้องเลย ก็โดนใครคนหนึ่งจับแขนผม แล้วลากไปจากที่ตรงนั้น มันดึงผมเกือบจะเป็นลากผมไปตามทาง ซึ่งตอนนั้นไม่มีใครอยู่แถวนั้นเลย
" เฮ้ย..ปล่อยกูโว้ย...บอกให้ปล่อย..." ผมร้องแล้วสะบัดแขน แล้วก็ขืนตัวเองเอาไว้ไม่ยอมเดินตามมันไป
" ........... " ไอ้คนที่ลากผม มันไม่พูด แล้วมันก็ออกแรงกระชากผมให้เดินไปกับมัน
" บอกให้ปล่อยกู.." ผมร้องอีก แต่ก็ต้องเดินตามมันไป เพราะผมสู้แรงมันไม่ได้
ในระหว่างที่มันจับแขนผมดึงตามมันไป ผมก็หันไปมองว่าเป็นใคร เมื่อเห็นหน้ามันแล้ว ผมก็เดินตามมันไปแต่โดยดี มันก็หันกลับมามองผมด้วย ผมเห็นหน้ามันก็ตกใจ ก็ปกติแล้วมันไม่เคยทำหน้าอย่างนี้กับผม
พอไปถึงห้องนํ้า ซึ่งตอนนั้น ไม่มีใครเข้ามาใช้เลยสักคน มันดึงให้ผมเข้าไป แล้วมันก็หันหน้า มามองผม มันจ้องอยู่อย่างนั้นโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ ตอนนั้นผมก็รู้สึกอึดอัดมาก ที่มันไม่พูดไม่อะไร กับผมสักอย่าง แต่ก็เข้าใจมันนะ ก็รู้ว่ามันรักผม แล้วที่มันโดน พี่เจสพูดออกมาอย่างนั้นอีก ถ้าเป็นผม ก็คงจะรู้สึกเหมือนมันที่เป็นตอนนี้
" ไอ้เป้งมึงมีอะไรจะถามกูเหรอ..." ผมถามมันไปอย่างนั้น ทั้งๆที่รู้ว่ามันจะถามอะไรผม
" ก็เรื่องนั้นที่กูได้ยิน..มันเป็นยังไงมึงว่ามาซิ...จริงอย่างที่ไอ้นั่นมันพูดหรือเปล่า..." ไอ้เป้งมันถามผมเป็นคำถามแรก
" ก็...ก็ไม่มีอะไรนี่..." ผมพูดตะกุกตะกัก ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่ามันจะถามอะไรผม แต่พอมันถามจริงๆ ผมก็ไม่กล้าเล่าให้มันฟัง
" มึงเล่ามาเดี๋ยวนี้..." มันสั่งผม แล้วบีบแขนผมแน่นจนเจ็บ
" โอ้ย...ไอ้เป้ง...กูเจ็บนะเว้ย.." ผมร้องบอกมัน
" เออ..กูขอโทษ..มึงก็เล่ามาสิวะ " มันบอกผม แล้วมันก็ปล่อยมือที่บีบแขนผมออก
" เอ่อ...กู..." ผมพูดไม่ออก ก็ไม่รู้ว่าจะเล่าให้มันฟังยังไงดี
" กู..อะไร..มึงเล่ามาเร็วๆ..." มันบอกผม
" ก็...กูยังไม่หายป่วยดี กูไปหาพี่เจสที่คอนโด แล้วไม่เจอกูก็เลยนั่งคอยจนหลับน่ะ แล้ว..." ผมตัดสินใจพูด
" แล้วไงต่อ..." มันเร่งผม ผมก็มองหน้ามัน
" แล้วพี่เค้ามาตอนไหนไม่รู้ เค้าพากูเข้าไปนอนในห้องอ่ะ...แล้วเค้าก็ทำอย่างนั้นกับกู..." ผมบอกมันแล้วหน้าแดงด้วยความอาย เลยบอกมันอย่างรวบรัดจะได้จบเร็วๆ ก็ไม่อยากเล่าให้มันฟังอย่างละเอียดอ่ะครับ เรื่องอย่างนี้มันน่าอายจะตายไปคร้าบ...
" โธ่เอ้ย...น่าเจ็บใจจริงๆเลยว่ะ..." ไอ้เป้งพูดออกมา
" น่าเจ็บใจอะไรวะ..." ผมถามมัน
" ก็เจ็บใจที่กูดันไปสัญญากับมึงน่ะสิวะ...ถ้ากูไม่สัญญากับมึงไว้นะ กูไม่ปล่อยมึงให้คนอื่นหรอก..." มันบอกผม แล้วก็จ้องหน้าผม
" อ้า....ก็กูกะมึงเป็นเพื่อนกันนี่หว่า..." ผมบอกมัน เตือนสติมัน
" แต่...มึงก็รู้ว่ากูยังรักมึงอยู่น่ะสิ...กูยังตัดใจจากมึงไม่ได้หรอกนะ " ไอ้เป้งมันยืนยันสิ่งที่มันคิดกับผม
" แต่...." ผมพูดได้เท่านั้น ไอ้เป้งมันเอานิ้วมาแตะปากผม ไม่ให้ผมพูดต่อ
" มึงไม่ต้องพูดอะไรหรอก กูแค่อยากให้มึงรู้ไว้น่ะว่า...กูยังรักมึงอยู่เหมือนเดิม " ไอ้เป้งมันบอกผม
" กู....................... " ผมจะพูด แล้วคิดว่าถ้าผมพูดออกไปมันก็คงเป็นเหมือนเดิม ผมจึงไม่พูดต่อ
" มึงรักมันหรือเปล่า ไอ้พี่นั่นน่ะ..." อยู่ๆ ไอ้เป้งมันก็เปลี่ยนเรื่องถามผม
" กู..รักพี่เจสเค้า..." ผมบอกมันตามที่ผมรู้สึกในใจ
" เออ...กูลืมกูเคยถามมึงแล้วนี่..แต่ตอนนั้นกูก็คิดว่ามึงบอกกูเล่นๆ ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริงๆ แล้วมันล่ะ มันรักมึงหรือเปล่า..." มันถามผมต่อ แล้วมันก็มองจ้องหน้าผม
" ................... " ผมไม่ตอบมัน เพราะผมไม่รู้จะบอกมันยังไงดี ถ้าผมบอกมันว่าพี่เจสรักผม มันก็เหมือนว่าผมเป็นฝ่ายที่พูดเองคนเดียว แต่ถ้าจะให้ผมบอกว่าพี่เจสไม่รักผม แต่การแสดงออกที่พี่เจสมีให้กับผม หลายอย่างมันก็บ่งบอกว่าพี่เจสรักผมมาก
" มึงตอบไม่ได้ล่ะสิ...ยังไงมึงก็ดูดีๆแล้วกัน มันยิ่งมีคนมาชอบมันอยู่เยอะด้วย " ไอ้เป้งมันเตือนผม
" อือ..กูจะคอยดู กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องระหว่างพี่เจสกะกูจะเป็นยังไงต่อ..." ผมบอกมัน เรื่องนี้ผมก็คิดอยู่เหมือนกัน ก็พี่เจสมีสาวมาชอบหลายคน แล้วที่พี่เจสเคยควงอีกล่ะ แค่ผมนึกก็เหนื่อยแล้ว
" มะนาว...ที่กูพูดกะมึง ก็เพราะว่ากูเป็นห่วงมึงนะ กูรักมึง กูจึงไม่อยากให้มึงเจ็บ...แต่ถ้าวันไหน เมื่อไหร่ที่มึงเจ็บ มึงต้องบอกกู.." ไอ้เป้งมันพูดกับผมสีหน้าจริงจัง
" ..........." ผมมองหน้ามัน แต่ไม่พูด เพราะคำพูดของมันทำให้ผมพูดอะไรไม่ออก เมื่อรู้ว่ามันรักและเป็นห่วงผมมาก
" กูจะดูแลมึงเอง...." มันบอกผมอีก คำพูดคำนี้ของมันยิ่งทำให้ผมรักมันมากกว่าเดิม นํ้าตาผมจะไหล กูขอโทษ ผมรู้ว่ามันคงจะเจ็บปวด แต่ก็รู้สึกดีที่รู้ว่ามันรักผมมากขนาดนี้ และก็ดีที่มันไม่โกรธผมที่ผมไม่เลือกมัน
" ยิ้มสิ...มึงเลือกแล้วนี่...แต่ให้มึงรู้ว่ากูรักมึงนะ..." ไอ้เป้งมันพูดจบ ก็เอามือมาขยี้หัวผม
" ไปกันเถอะ ไปเรียนกัน..." มันบอกผมแล้วจับมือผมดึงตามมันออกไป
" ไอ้เป้ง...กูขอบใจมึงนะที่มึง ยังรักกูอยู่...แล้วมึงก็ไม่ได้เกลียดกู...กูก็รักมึงนะ " ผมบอกมันเบาๆ แล้วก็เดินตามมันออกไป ผมทันเห็นหน้ามันยิ้มให้ผมด้วย
" ..................... "
...
เกือบบ่ายแล้ว ที่ผมเรียนเสร็จ ผมเปิดเครื่องโทรศัพท์และก็เก็บหนังสือ ขณะที่กำลังเดินลงมาจากตึกกับไอ้เป้ง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ผมมองดูก็รู้ว่าเป็นพี่เจส ผมกดรับ พี่เจสบอกว่ายืนรออยู่ใต้ตึกคณะ ผมก็เลยหันไปบอกไอ้เป้ง แล้วก็แยกกับมัน ไอ้เป้งมันมองผม แล้วยิ้ม ผมก็ยิ้มให้มัน ผมรู้ว่ามันเข้าใจ แล้วผมก็ลงมา เห็นพี่เจสยืนคอยอยู่ ผมก็เดินเข้าไปหา
" มะนาว...พี่คิดถึงจัง.." พี่เจสบอกผม
" พี่เจสอ่ะบ้าแล้ว เพิ่งแยกกันตอนเช้านี่เอง แค่แป๊บเดียวนี่คิดถึงมะนาวอีกแล้วเหรอ " ผมถามกลับ แล้วยิ้มให้
" ก็คิดถึงจริงๆนี่ครับ...พี่ไม่อยากแยกจากมะนาวเลยน่ะครับ.." พี่เจสบอกผม
" เกินไปแล้วอ่ะ...พี่ชอบปากหวานกับมะนาวเรื่อยเลยอ่ะครับ.." ผมบอกพี่เจส
" จริงๆครับ...พี่อยากอยู่กะมะนาวตลอดเวลาเลยน่ะครับ..." พี่เจสยังยืนยันว่าไม่ได้โกหกผม
" เอ้อ...คร้าบ มะนาวรู้แล้วอ่ะคร้าบ..." ผมพูดแล้วหน้าก็แดง ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงอะไรมากกว่านี้ เพราะรู้ว่า สู้พี่เจสไม่ได้
" งั้น ไปกินข้าวกันดีกว่า " พี่เจสบอกผม แล้วก็เดินไป โดยมีผมเดินตาม
...
พี่เจสเดินนำผมมาที่โต๊ะตัวหนึ่งที่ว่างอยู่ แล้วถามผม
" มะนาวอยากทานอะไรครับ...เดี๋ยวพี่เอามาให้ " พี่เจสถามผม
" อะไรก็ได้ครับ...มะนาวทานได้ทุกอย่างอ่ะครับ หรือเอาเหมือนพี่เจสก็ได้..." ผมบอกพี่เจส แล้วยิ้มให้
" งั้น มะนาวนั่งรอพี่ไปก่อนนะครับ แปบนึงเดี๋ยวมานะครับ..." พี่เจส บอกผม แล้วก็เดินไปสั่งอาหาร
ผมก็นั่งคอย มองทางนั้นที ทางนี้ที ก็เห็นมีคนมองผมอยู่หลายคน มีผู้หญิงหลายคนมองผมแล้วก็ซุบซิบกัน อาจจะมีใครบางคนเป็นคนที่พี่เจสเคยควง แล้วเค้าก็คงจะสงสัยกัน แต่ช่างมันเถอะ... ตอนนี้ผมยัง ไม่อยากคิดถึงเรื่องอะไรทั้งนั้น...
แล้วผมก็หันไปเห็นคนคนหนึ่งนั่งมองผมอยู่ ผมเห็นแล้วรีบหลบตา เพราะผมยังไม่ได้เตรียมตัวมาที่จะเจอเค้าเลย...
...
จบบทที่ 41
ขอบคุณมากค้าบผม...เริ่มจะมีความวุ่นวายมาเรื่อยๆแล้วอ่ะครับ ติดตามตอนต่อไปนะคร้าบ
รักทุกคนจริงๆน้าาาาา
มะนาวตัวเล็กเองคร้าบบบผม
...
-
ขอโทษค้าบ...ตะกี้ไม่ใช่ตอนใหม่ค้าบ..เข้าใจผิดค้าบ...อันนี้ตอนใหม่ค้าบ...
........................................................................
บทที่ 42
ผมก็นั่งคอย มองทางนั้นที ทางนี้ที ก็เห็นมีคนมองผมอยู่หลายคน มีสาวๆหลายคนมองผมแล้วก็ซุบซิบกัน อาจจะมีใครบางคนเป็นคนที่พี่เจสเคยควง แล้วเค้าก็คงจะสงสัยกัน แต่ช่างมันเถอะ...ตอนนี้ผมยังไม่อยากคิดถึง...
แล้วผมก็หันไปเห็นคนคนหนึ่งนั่งมองผมอยู่ ผมเห็นแล้วรีบหลบตา เพราะผมยังไม่ได้เตรียมตัวมาที่จะเจอเค้า...
...
ผมหันกลับไปมองอีกทีก็เห็นพี่ก้องมองผมอยู่ ผมก็มองพี่เค้า
" มะนาว...มองหาใครอยู่.." เสียงพี่เจสดังมาจากข้างหลัง
" อุ้ย..." ผมอุทาน เพราะตกใจ ที่อยู่ๆพี่เจสก็ถามผม
" ป่าวค้าบ..." ผมหันไปบอกพี่เจส แล้วรับจานอาหารจากพี่เจสมาวางบนโต๊ะ
" มะนาวทานเผ็ดได้หรือเปล่าครับ..." พี่เจสถามผม
" ได้ค้าบ...สบายมาก มะนาวทานได้ทุกอย่างอ่ะค้าบ " ผมบอกพี่เจส แล้วก็ยิ้มให้
" งั้นรออีกเดี๋ยวนะครับ..." พี่เจสบอกผมแล้วหันกลับเดินออกไป
ผมก้มไปมองอาหารในจาน ตายแน่ไอ้มะนาวเอ๋ย ผมยังคงมองอาหารตรงหน้า หมูผัดพริกแกง สีแดงดูน่ากลัว ที่จริงผมทานเผ็ดไม่ได้ แต่เมื่อสักครู่ที่พี่เจสถาม ผมก็ตอบออกไปว่าทานได้ทุกอย่าง ก็เพื่อที่พี่เจสจะได้ไม่ถามอะไรต่อ แต่พอมองที่จานข้าวตรงหน้าก็อดหวั่นใจไม่ได้ โอยตายแน่ไอ้มะนาวเอ๋ย
ผมหันไปมองที่พี่ก้องอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบ พี่ก้องทานเสร็จ คงออกไปข้างนอกแล้ว ผมคิดในใจ ผมอยากคุยกับพี่ก้องมาก อยากจะให้พี่ก้องเข้าใจผม ตอนนี้ไม่รู้ว่าพี่เค้าจะโกรธผมหรือเปล่า ผมคิดเรื่องนี้ได้ไม่นานพี่เจสก็เดินกลับมา
" มะนาวลงมือทานกันได้แล้วครับ " พี่เจสบอกผมหลังจากที่กลับมาพร้อมนํ้าดื่ม สองขวด
" ค้าบ....." ผมก้มมองอาหารในจานอีกครั้ง แล้วเงยหน้ามองพี่เจส ก็เห็นพี่เจสตักข้าวใส่ปากเคี้ยวดูน่าอร่อย พี่เจสมองผมยิ้มๆแล้วถามเมื่อเห็นว่าผมยังไม่ยอมตักอาหาร
" อ้าว มะนาวทำไมยังไม่ทานล่ะครับ..." พี่เจสถามเพราะความสงสัย
" ค้าบก็กำลังจะทานแล้วอ่ะค้าบ " ผมบอก มองอีกครั้ง แล้วตัดสินใจตักขึ้นมาใส่ปาก
" อือ...." ผมรีบเคี้ยวแล้วกลืนลงไป แค่คำแรกผมก็รู้รสชาดแล้วอ่ะครับ...
" อ้า.....เอานํ้าให้มะนาวหน่อยค้าบพี่เจส..." ผมเป่าปาก ร้องบอกพี่เจส นํ้าตาคลอตาทั้งสองข้าง
" ฮ่า..ฮ่า...ฮ่า...ทำเป็นเก่ง คิดแล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้..." พี่เจสพูดไปหัวเราะไป แล้วก็ยื่นขวดนํ้าให้ผม ผมรีบคว้ามาดื่มด้วยความรวดเร็วจนเกิดอาการสำลัก
" แค๊ก..แค๊ก...แค๊ก.." ผมสำลักนํ้า หน้าแดง ตาแดง แล้วเมื่อเห็นพี่เจสนั่งหัวเราะอยู่ตรงหน้ายิ่งรู้สึกโมโหอีก คนกำลังแย่ยังมานั่งหัวเราะอีก
" เอ้านี่...ดื่มช้าๆสิครับ...สำลักเลยเห็นไหม..." พี่เจสพูด แล้วส่งผ้าเช็ดหน้ามาให้ผม อะไรอีกอ่ะ ตะกี้มาหัวเราะผม แต่ตอนนี้ดันมาเป็นห่วงผม
" ค้าบ..." ผมรับผ้ามาปิดปาก ผมมองพี่เจสก็เห็นพี่เค้ายิ้มให้
" เดี๋ยวพี่ไปซื้ออาหารมาให้ใหม่..พี่ไม่แกล้งแล้ว ...มะนาวนั่งคอยพี่อีกเดี๋ยวนะ..." พี่เจสพูดจบก็ลุกออกไป
ผมนั่งมองตามพี่เจสที่เดินไปสั่งอาหารมาให้ผม ระหว่างที่พี่เค้ารออาหารอยู่ ผมก็ยังเห็นพี่เจสหันมามองผมแล้วยิ้มให้เมื่อเห็นผมมองพี่เค้าอยู่ รู้สึกดีมาก ที่พี่เจสเอาใจใส่ดูแลผม เป็นอย่างดี สักพักพี่เจสก็กลับมาพร้อมกับ ผัดผัก กับข้าวเปล่าอีกจานนึง
" เอ้า ผัดผัก คราวนี้ทานได้ซักทีนะ.." พี่เจสพูดแล้ววางจานลง บนโต๊ะตรงหน้าผม
" พี่รู้ว่าเราชอบ..." พี่เจสพูดจบก็เอามือมาขยุ้มหัวผม
" ค้าบ...ขอบคุณมากค้าบ.." ผมบอกแล้วยิ้มตาหยี ดีใจที่พี่เจสจำได้ว่าผมชอบทานผัก
" เอ้าทานได้แล้ว...เดี๋ยวเย็นหมดพอดี.." พี่พูดเสร็จ ก็ตักอาหารใส่ปาก ผมก็ทำตาม
หลังจากนั้นผมกับพี่เจสก็ทานกันไปเรื่อยๆจนหมด แล้วก็เดินออกมาจากที่นั่น เดินพูดคุยกันไปเรื่อยๆ จนมาถึงตึกคณะของผม ก่อนที่จะแยกกัน พี่เจสบอกว่าเย็นนี้ ให้ผมไปคอยพี่เค้าที่ห้องสมุด เพราะวันนี้พี่เจสเลิกช้ากว่าผม แล้วสั่งไม่ให้ผมไปไหนกับใคร ให้รอพี่เค้าคนเดียว ผมก็รับคำพี่เจส แล้วพี่เจสก็ออกไป
...
เกือบ สี่โมงเย็นแล้ว ผมเดินมาห้องสมุด ก่อนจะมาที่นี่ผมก็ชวนไอ้เป้งมาด้วย มันก็เดินมากับผม แต่ระหว่างที่เดินมา มีโทรศัพท์โทรมาหามัน มันคุยได้สักพัก พอมันตัดสายแล้ว มันก็หันมาบอกผม ว่าที่บ้านมันโทรมา ให้กลับบ้านเพราะมีธุระด่วน ผมก็พยักหน้าเข้าใจ แล้วก็บอกให้มันรีบกลับ มันก็ถามผมว่าอยู่คนเดียวได้ไหม ผมก็บอกมันว่าผมอยู่คนเดียวได้ มันก็เลยแยกกลับบ้านไป
ในห้องสมุดวันนี้มีคนมาใช้บริการน้อย..ผมเดินมาหาที่นั่ง มองไปก็เห็นที่ว่างอยู่ตรงมุมห้องด้านหนึ่ง ผมเดินไปแล้วพอถึงที่ผมก็เอาสมุดกับปากกาวางไว้ แล้วผมก็เดินไปที่ชั้นหนังสือที่มีมากมาย
ผมเดินเลือกหนังสือไปเรื่อยๆ สักพักผมก็เจอหนังสือที่ต้องการผมก็เอากลับมาที่โต๊ะที่ผมวางสมุดกับปากกาเอาไว้ ผมก็เปิดหนังสืออ่านไป ตรงไหนที่สำคัญผมก็จดโน๊ต ใส่สมุดที่ผมเอามา ผมอ่านไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ผมดูจนหมดเนื้อหาที่ผมต้องการแล้ว ผมก็ลุกเดินไปที่ชั้นหนังสืออีก เพื่อจะหาหนังสือเล่มอื่นอีก
ผมหยิบหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้ ผมเดินเข้ามาด้านใน แล้วมานึกขึ้นได้ว่าตรงด้านนี้ที่เป็นมุมลึก ไม่ค่อยจะมีคนเดินมาหาหนังสือตรงบริเวณนี้สักเท่าไหร่ แล้วก็ที่ตรงนี้ที่ผม เดินเข้ามาแล้วแอบได้ยินคนกำลังพูดคุยจู๋จี๋กัน แล้วต่อมาก็รู้ว่าคนนั้นเป็นพี่เจสกะ ผู้หญิงคนนึง ที่ตอนนี้ผมจำหน้าไม่ได้แล้ว ผมคิดไปก็ยิ้มไป แล้วอยู่ๆผมก็ต้องตกใจ
" อุ้ย..." ผมร้องอุทาน ผมตกใจที่อยู่ๆก็มีใครก็ไม่รู้มากอดผม จากทางด้านหลัง
" ใครอ่ะ...ปล่อยผมนะ..." ผมถาม แล้วดิ้น เพื่อให้หลุดจากการกอดนั้น
" ใครครับ...ปล่อยนะ...ใช่พี่เจสหรือป่าวครับ..." ผมออกแรงดิ้นหนี แต่พอนึกได้คิดว่าเป็นพี่เจสมาแกล้ง ก็เลยหยุดดิ้นแล้วก็ถาม
" ................ " ไม่มีเสียงตอบจากคนนั้น
" ใครอ่ะคับ...อย่าแกล้งกันอย่างนี้นะ.." ผมร้องบอกแล้วออกแรงดิ้นอีก ผมได้กลิ่นนํ้าหอม แต่ไม่ใช่กลิ่นที่พี่เจสใช้ แต่ผมก็คุ้นเคยกับกลิ่นนี้ ผมพยายามเอี้ยวตัวหันมามอง แต่คนนั้นกลับกอดผม ล็อคมือล็อคแขนผมไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย
" หยุดดิ้น แล้วก็หยุดร้องด้วย อยากจะอายคนอื่นเหรอ..มะนาว..." คนนั้นพูด ทำเอาผมตกใจ ก็เสียงนั่นมัน....
" อยู่เฉยๆอย่างนี้แหละ....เรามาคุยกัน.." คนคนนั้นบอกผม เมื่อผมหยุดดิ้นหนี แล้วก็หยุดออกเสียง
" ....................... "
...
จบบทที่ 42
ขอบคุณค้าบบบบ....ก้มหัวยกมือขอบคุณสวยๆหลายๆทีค้าบ.......
รักทุกคนค้าบ...................
มะนาวคนเดิมคร้าบบบบบผม...................
...
-
ใครอ่ะพี่ก้องป่าว :haun5:
-
พี่ก้องแน่ๆเลย รีบๆปรับความเข้าใจกันน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:o ค้างอ่า :serius2: :serius2:
ใครหว่า :interest: :interest: :interest:
-
พี่ก้องชัวร์ ๆ :kikkik:
-
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
พี่ก้องชัวร์ ป๊าบๆๆ
:kikkik: :kikkik: :kikkik:
ชอบอ่านเรื่องนี้ มาก เพราะ ชอบทำให้ ค้างมากมาย 5555
:myeye: :myeye: :myeye:
-
...............พี่ก้องอ่ะดิ........ :yeb: :yeb:
........................แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปวุ่นวายแน่ๆ.... :laugh5: :laugh5:
-
อ่าก อ่านทีเดียวรวด8หน้า :give2:
มะนาวสู้ๆ!!!! :yeb:
-
มารออ่านคับ :yeb:
-
ตอนใหม่คร้าบผม.....
.......................................................................
บทที่ 43
" ใครอ่ะคับ...อย่าแกล้งกันอย่างนี้นะ.." ผมร้องบอกแล้วออกแรงดิ้นอีก ผมได้กลิ่นนํ้าหอม แต่ไม่ใช่กลิ่นที่พี่เจสใช้ แต่ผมก็คุ้นเคยกับกลิ่นนี้ ผมพยายามเอี้ยวตัวหันมามอง แต่คนนั้นกลับกอดผม ล็อคมือล็อคแขนผมไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย
" หยุดดิ้น แล้วก็หยุดร้องด้วย อยากจะอายคนอื่นเหรอ..มะนาว..." คนนั้นพูด ทำเอาผมตกใจ ก็เสียงนั่นมัน....
" อยู่เฉยๆอย่างนี้แหละ....เรามาคุยกัน.." คนคนนั้นบอกผม เมื่อผมหยุดดิ้นหนี แล้วก็หยุดออกเสียง
" ....................... "
...
" ....................... " ต่างคนต่างไม่มีใครพูดอะไรออกมา สักพักก็มีเสียงจากพี่เค้า
" มะนาว..." พี่ก้องพูดจบก็ปล่อยมือปล่อยแขนผม แล้วจับตัวผมให้หันไปหาเค้า
" พี่ก้อง.........." ผมเรียกพี่ก้องเบาๆ
" ............... " พี่ก้องไม่ตอบแต่จ้องหน้าผม
" มีอะไรจะคุยกับมะนาวอ่ะครับ " ผมถามพี่ก้อง
" ..........ชี่..ชี่........อยู่เฉยๆอย่าพูดอะไร ..." พี่ก้องบอกผม แล้วกอดผม
" ขอพี่อยู่อย่างนี้สักพักนะครับ..." พี่ก้องบอกผมแล้วซบหน้าลงมาที่ซอกคอผม
" ครับ....." ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่ก้อง ผมจึงไม่ว่าพี่เค้า ยืนให้พี่ก้องกอดอยู่อย่างนั้น
" มะนาวรู้มั้ย..ว่าพี่เจ็บมากขนาดไหน....ที่มะนาวตกเป็นของไอ้เจส.." พี่ก้องระบายความในใจออกมา
" ...อ่า...ครับ......." ผมฟังพี่ก้องพูด
" มะนาวรู้หรือเปล่าว่า พี่รักมะนาวมาก มากถึงขนาดที่พี่ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะรักได้เท่านี้ ทำไมมะนาวใจร้ายกับพี่นักล่ะครับ..." พี่ก้องพูดแล้วกอดผมแน่น
" พี่ก้องค้าบ...มะนาว...." ผมพูดไม่ออก ผมจะพูดอย่างไรดีที่จะทำให้พี่ก้องไม่รู้สึกแย่ไปมากกว่านี้
แต่ผมก็ต้องพูด ออกมาแม้จะรู้ว่าสิ่งที่ผมพูดมันจะไปทำร้ายจิตใจของพี่ก้องขนาดไหน
" พี่ก้องค้าบ...มะนาว..รักพี่เจสครับ..ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนนี้มะนาวบอกได้ว่ารักพี่เจสครับ มะนาวไม่อยาก ทำให้พี่เจ็บแต่มะนาวไม่อยากโกหก และไม่อยากหลอกพี่ก้องมากไปกว่านี้..." ผมตัดสินใจบอกพี่ก้อง ตามความจริง
" พี่อาจว่ามะนาวเห็นแก่ตัว ที่ตั้งแต่แรกมะนาวทำให้พี่คิดว่ามะนาวรักพี่ และที่คบกับพี่...มะนาวขอโทษนะค้าบ..." ผมพูด แล้วยกมือขึ้นไหว้ขอโทษพี่ก้อง
" มะนาวขอโทษพี่จริงๆค้าบ...พี่ก้องจะยกโทษให้มะนาวได้มั้ยค้าบ..." ผมถามพี่ก้อง
" .................... " พี่ก้องไม่ตอบ แต่พี่ก้องกอดผมแน่นกว่าเดิมจนผมรู้สึกเจ็บ
" พี่...ไม่ยกโทษให้มะนาวหรอกครับ...พี่ยังไม่ยอมแพ้ไอ้เจสมัน...พี่ไม่ยอม.." พี่ก้องบอกผม แต่สิ่งที่ได้ยิน มันทำให้ผมเริ่มจะกลัวแล้ว
" พี่ก้องค้าบ....ปล่อยผมเถอะค้าบ...มะนาวเจ็บน้า..." ผมบอกพี่ก้องเพราะเริ่มรู้สึกเจ็บที่ถูกพี่ก้องกอดแน่นมาก แล้วพี่ก้องก็หอมแก้มผมอย่างแรง
" อุ้ย.....พี่ก้องปล่อยมะนาวครับ...ปล่อยสิครับ...." ผมพยายามดันพี่ก้องออกไป แต่พี่ก้องกอดผมแน่น จนผม ไม่สามารถหลุดออกมาจากพี่ก้องได้ แล้วก็ต้องตกใจมากกว่าเดิม
" ตื้ด...ตื๊ด...ตื๊ด...." เสียงโทรศัพท์ของผมมันดังอยู่ในกระเป๋ากางเกง
" พี่ก้องปล่อยมะนาวก่อนค้าบ...มีโทรศัพท์มาหามะนาวอ่ะค้าบ..." ผมบอก
" ไม่ปล่อย พี่อยากกอดมะนาวอย่างนี้อีก..." พี่ก้องดื้อกับผม ไม่ยอมปล่อยผมจริงๆ
" พี่ก้อง...ให้มะนาวรับโทรศัพท์ก่อนนะค้าบ..." พูดจบผมก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง โดยที่พี่ก้องยังคงกอดผมอยู่
" พี่ก้องค้าบ...ปล่อยมะนาวเถอะ พี่เจสโทรมาหามะนาวแล้ว..." ผมบอกพี่ก้องเมื่อผมเห็นเบอร์โทรของพี่เจส มันโชว์หราอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ของผม
" พี่ก้อง...ปล่อยมะนาวนะค้าบ..." ผมร้องบอกพี่ก้องอีกครั้ง เห็นพี่เค้ามองผมสักครู่
" ก็ได้ครับ..." พี่ก้องพูดจบก็ปล่อยตัวผมออก ผมเลยกดรับโทรศัพท์
" หวัดดีค้าบ... " ผมพูด
" ครับ...มะนาวอยู่ที่ไหนครับ พี่หามะนาวไม่เจอ ..." พี่เจสถามผม
" เอ่อ...มะนาวมาหาหนังสืออยู่ด้านในอ่ะค้าบ..." ผมบอกพี่เจส
" งั้นพี่นั่งรออยู่ที่โต๊ะนะครับ..." พี่เจสบอกผม
" ค้าบ...แปบนึงน้า..." ผมพูด
" ครับ..." พี่เจสพูดจบก็ตัดสาย
ผมหันกลับไปมองพี่ก้องก็เห็นพี่ก้องมองผมอยู่ พี่ก้องยิ้มให้ผม ผมก็รู้สึกแปลกใจว่าทำไมพี่ถึงยิ้มให้ผม หรือว่าพี่เค้าทำใจยอมรับเรื่องของผมกับพี่เจสได้แล้ว แต่มันก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ดี
" พี่ก้องค้าบ..." ผมพูด
" หือ..อะไรครับ.." พี่ก้องถามผม
" คือ... มะนาวต้องออกไปแล้วอ่ะค้าบ..." ผมบอกพี่ก้อง ซึ่งตอนแรก ผมจะบอกว่าพี่เจสมารอแล้ว แต่ที่ผมไม่พูด ก็เพราะว่ากลัวจะไปกระทบใจพี่ก้อง
" ครับ...ก็ไปสิครับ..." พี่ก้องบอกผม
" งั้นมะนาวไปแล้วนะครับ..." ผมพูดจบก็หันหลังกลับจะเดินไป
" มะนาว...เดี๋ยวก่อน...อย่าเพิ่งไปครับ..." พี่ก้องเรียกผม
" ครับ..." ผมหันกลับมาอีกครั้ง
" พี่มีเรื่องที่ต้องคุยกับมะนาวนะ...มะนาวจะว่างวันไหนครับ " พี่ก้องถามผม
" มะนาว..เอ่อ...พี่ก้องมีเรื่องอะไรจะคุยกับมะนาวหรือครับ..." ผมถามกลับ
" ยังไม่บอก...เอาอย่างนี้แล้วกัน เดี๋ยวพี่จะโทรไปบอกว่าจะเป็นวันไหนก็แล้วกัน " พี่ก้องบอกผม
" ก็ได้ครับ...งั้นมะนาวไปแล้วนะคร้าบ..." ผมตอบตกลง แล้วก็ขอตัวกลับออกไป
" มะนาวครับ..." พี่ก้องเรียกผม
" ว่ายังไงครับ..." ผมถาม
" พี่ก้องยังรักมะนาวนะครับ..." พี่ก้องบอกผมแล้วยิ้มให้ผม
" .............................. " ผมพูดไม่ออก แต่ก็ยิ้มให้พี่เค้า และเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
...
จบบทที่ 43
ขอบคุณมากค้าบผม....วันนี้มีความสุขคร้าบ...ครบรอบ 3 ปีที่ได้อยู่กับตัวโตสองคนคร้าบ....
รักทุกๆคนน้า......มีความสุขเหมือนมะนาวนะคร้าบ....
มะนาวตัวนิดเดียวคร้าบบบบบบผม
...
-
จะเกิดอะไรขึ้นหว่า :kikkik: :kikkik:
-
พี่ก้องเริ่มออกลายแล้ว~ :haun5:
รักมะนาววววว~ว!!!!!!
-
นายก้องของเรา จะทำอะไรต่อไปเนี่ย
-
หุหุ พี่ก้องไม่ยอมแพ้แฮะ :laugh3:
รอดูต่อปาย :yeb:
-
..........ท่าทางจะวุ่นวายอีกเยอะ.... :110011: :เชิป2:
-
น่าสงสานพี่ก้องจริงๆ :เศร้า1:
-
ขอบคุณ idiotbox ครับ ที่เข้ามาอ่านแล้วก็บอกรักมะนาว.... มะนาวก็รักคุณเหมือนกันน้า.... และก็คนอื่นๆ ที่เข้ามาอ่านด้วยคร้าบ....
............................................................
บทที่ 44
ผมเดินออกมามองไปก็เห็นพี่เจสนั่งอ่านหนังสือคอยผมที่โต๊ะตัวหนึ่ง ผมจึงเดินเข้าไปหา พอดีพี่เจสเงยหน้า ขึ้นมาก็เลยเห็นผม พี่เจสยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบ
" พี่เจสอ่านอะไรอยู่ครับ..." ผมถามพี่เจส
" ก็หยิบอะไรมาอ่านเรื่อยเปื่อยน่ะครับ..." พี่เจสตอบผม
" แล้วมารอมะนาวนานหรือป่าวอ่ะ..." ผมถามต่อ
" ก็ไม่นานหรอกครับ...แล้วนี่มะนาวเสร็จหรือยัง หรือจะอ่านต่อล่ะครับ.." พี่เจสตอบแล้วก็ถามผมบ้าง
" ไม่เป็นไรค้าบ มะนาวว่าเรากลับบ้านกันเถอะน้า..." ผมบอก
" ครับ กลับบ้านเรากัน..." พี่เจสพูดแล้วยิ้มๆให้ผม
แล้วผมก็เดินไปที่โต๊ะ ที่วางสมุดกับเครื่องเขียนของผมอยู่ ก็หยิบขึ้นมา แล้วเดินกลับไปหาพี่เจส หลังจากนั้นผม กับ พี่เจสก็เดินกลับออกไป จากที่นั่น
...
หลังจากที่ออกมาจากมหาวิทยาลัย พี่เจสก็พาผมไปกินอาหารที่ห้างแห่งหนึ่ง และขากลับขณะที่ ี่กำลังฝ่าการจราจรที่ติดขัดนั้น พี่เจสถามผม
" มะนาว เราจะไปที่ไหนกันดีล่ะครับ " พี่เจสถาม
" ก็กลับบ้านสิ..." ผมตอบโดยที่ไม่ได้นึกอะไร
" บ้านพี่เหรอครับ..." พี่เจสแกล้งตอบผม
" ม่ายช่ายซะหน่อยอ่ะครับ..." ผมแย้งพี่เจส
" ไม่ไปบ้านพี่เหรอครับ..." พี่เจสบอกผม
" ไม่เอาค้าบ...วันนี้ต้องกลับบ้านมะนาวค้าบ...มะนาวไม่ได้นอนที่บ้านมาหลายวันแล้วอ่ะ..." ผมไม่ใจอ่อน ยอมไปกับพี่เจสอีก
" ทำไมล่ะไม่อยากอยู่กับพี่เหรอครับ..." พี่เจสทำหน้าบึ้งให้ผม
" พี่เจสอ่ะ...ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อยค้าบ..." ผมบอกพี่
" แล้วอะไรล่ะ..." พี่เจสถามผม
" ก็...มะนาวโดนพี่เจสแกล้ง จนแทบไม่ได้นอนอ่ะค้าบ..." ผมบอกแล้วหน้าแดง
" ก็อยากน่ารักทำไมล่ะครับ...ฮ่าฮ่าฮ่า..." พี่เจสนั่งหัวเราะผม
" พี่หัวเราะมะนาวทำไมอ่ะ...พี่เจสนั่นแหละผิดซักหน่อย ยังมาหัวเราะเค้าอีกอ่ะ " ผมบอกพี่เจส
" ก็ได้ ไม่หัวเราะก็ได้ แล้วมะนาวจะมาที่บ้านพี่ได้เมื่อไหร่ล่ะ " พี่เจสถามผม
" ก็วันศุกร์ แล้วกันน้า..." ผมตอบพี่
" วันศุกร์ วันเสาร์ แล้วก็วันอาทิตย์ 3 วันนะครับ..." พี่เจสบอก ผมมองหน้าเห็นยิ้มให้ผมแล้วยักคิ้วให้ด้วย
" แน่ะ...พี่พูดเองเออเองเลยนะ...มะนาวยังไม่ได้พูดสักกาหน่อย..." ผมบอก
" นะคร้าบ..มะนาว..." พี่เจสทำเสียงอ้อนผม
" ก็..ก็ได้..อ่ะครับ..." ผมรับปากแบบไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
" ขอบคุณมากคร้าบ..." พี่เจสพูดอย่างดีใจ
" .............. " ผมไม่ตอบ ได้แต่ยิ้มให้พี่เค้า
...
แล้วหลังจากนั้น พี่เจสก็ขับรถมาส่งผมที่บ้าน พี่เจสจอดรถหน้าบ้านของผม ผมเห็นรถจอดอยู่ 2 คัน มีรถพี่มะยม กับ รถพี่แป้ง ผมหันไปหาพี่เจสแล้วก็ชวนพี่เค้าเข้าไปในบ้านด้วยกัน
" พี่เจส เข้าบ้านมะนาวก่อนสิครับ..." ผมเอ่ยชวนพี่เจส
" ก็ดีครับ..พี่จะได้เข้าไปขอ......จากพี่มะยมสักหน่อย..." คำพูดของพี่เจสทำให้ผมงงอ่ะ
" ขออะไรอ่ะครับ...มะนาวไม่เข้าใจเลย " ผมบอกตามที่ใจคิด
" ก็พี่ดันไปรักน้องชายเค้านี่ครับ...พี่ก็จะไปขอน้องชายพี่มะยมมาอยู่ด้วยกันน่ะครับ " พี่เจสพูดอย่างอารมณ์ดี แต่ผมน่ะ ไม่ดีด้วยอ่ะ
" พี่เจส..จะพูดอย่างนี้จริงๆเหรอคับ..." ผมถามเพราะเริ่มกลัวความคิดของพี่เจสแล้ว
" จริงสิครับ...แล้วพอขอพี่มะยมได้แล้ว ต่อไปก็..." พี่เจสพูดค้างคาให้ผมอยากรู้
" ต่อไปก็อะไรครับ..." ผมถามกลับอย่างรวดเร็ว
" ก็ไปขอจากพ่อกับแม่ของมะนาวยังไงล่ะครับ..." พี่เจสพูดไปยิ้มไป แต่ผมกลัว
" อ่า...งั้นพี่เจสไม่ต้องเข้าไปในบ้านมะนาวแล้วอ่ะครับ..." ผมห้ามพี่เจสทันที
" อ้าวทำไมล่ะ..." พี่เจสถามยิ้มๆ
" ก็มะนาวกลัวนี่ พี่เจสห้ามพูดนะค้าบ..." ผมอ้อนพี่เจส
" ก็ได้...ฮ่าฮ่าฮ่า..พี่แค่แกล้งมะนาวเองน่ะครับ..พี่ยังไม่พูดหรอกครับ..." พี่เจสหัวเราะอีก
" จริงๆนะค้าบ..." ผมถามเพื่อความแน่ใจ
" จริงๆครับผม...สัญญาคร้าบ..." พี่เจสพูดจบก็ยกมือทำท่าสัญญากับผม
" ค้าบ...มะนาวเชื่อก็ได้...งั้นพี่เจสก็เข้าไปนะค้าบ..." ผมบอก
" อือ...เข้าไป แต่มะนาวต้องอยู่ข้างๆพี่ตลอดน่ะครับ..." พี่เจสบอกผม
" ค้าบรู้แล้วค้าบ " ผมบอก แล้วพี่เจสก็ลงจากรถ ผมก็เปิดประตูแล้วลงตาม ผมเดินเข้าบ้าน และมีพี่เจสเดินตามผมเข้าไปในบ้านด้วยกัน
...
จบบทที่ 44
ขอบคุณมากนะคร้าบผม.......พักผ่อนและก็ดูแลตัวเองมากๆนะค้าบ อย่าเหมือนมะนาวน้า อากาศเปลี่ยนเลยป่วยอ่ะค้าบ...
รักทุกคนมากมายค้าบ
มะนาวเองนะคร้าบบบบบบผม
...
-
:o มะนาวอ่า จึ๋งเดียวอ่า :serius2: :serius2:
อ่านไม่สะใจ :haun5: :haun5:
ว่าแต่ว่าพี่แป้งกะพี่เจสเจอกันจะเป็นไรป่าวน้อออ :interest: :interest:
-
ดีจายยยยยยยย~ มะนาวรักตอบ :give2: ตายตาหลับ กร๊าก~
:pighaun:
มะนาวรักษาสุขภาพด้วยน้า เป็นห่วงๆ :-[
แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั๊ง เพราะยังไงก็มี"ตัวโต"คอยดูแลอยู่นี่เนอะ อิอิ :fox2: :fox2:
-
มะนาวน่ารักขนาดนี้นี่เอง ใครๆเลยรุมรักกันใหญ่ จู่ๆมาบอกรักคนอ่านทู๊กกกกกกกกกกกกคน เลยจะบอกว่า
คนอ่านก็ร๊ากกกกกกก มะนาวมากมายค๊าบบบบบ
มาต่อเร็วๆเลย เด๋วก็รักน้อยลงหรอก 5 5 5
ตัวโต คงจะไม่ว่านะค๊าบบบที่มีคนรักน้องมะนาวเยอะขนาดนี้ :kikkik: ก็น้องมันน่ารัก :impress:ขนาดนี้นี่หน่า ใครจะอดใจไหวววว ใช่มะ ใช่มะ
-
ยังไม่ได้อ่านตอนต่อเลย
แค่จะเข้ามาบอกว่ายังรักน้องมะนาวเหมือนเดิม
แต่ช่วงนี้ไม่มีเวลาว่างเลย :monkeycry4:
-
เพิ่งจะตามมาอ่านด้วยคนคับ
เดี๋ยวจะไปอ่านรวดเดียวทั้งหมด
ขอแปะคอมเม้นต์ไว้ก่อนนะคับ :yeb: :yeb:
-
" อือ...เข้าไป แต่มะนาวต้องอยู่ข้างๆพี่ตลอดน่ะครับ..."
เจสได้ใจอีกแล้ว :-[ :-[
-
พี่เจสหวานได้ใจจริงๆ :-[
สงสารทุกคนที่ผิดหวังจากมะนาว :impress:
-
เจสน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เป็นกำลังใจให้มะนาวครับ
:110011: :เชิป2:
-
เพิ่งอ่านจบอะ รวดเดียวเลย
มะนาวน่ารักมากมายยย :myeye:
ขอรักมะนาวอีกคนได้มั้ยเนี่ย : 222222:
-
ขอบคุณ...คุณ 12012 ที่เข้ามาใหม่ด้วยนะค้าบ ที่ตามมาอ่านเรื่องของมะนาวอ่ะค้าบ....และก็ทุกคนที่มา
รีพลาย และ ที่เข้ามาอ่านเรื่องของมะนาวทุกคนด้วยนะค้าบ....
...
บทที่ 45
" ค้าบ...มะนาวเชื่อก็ได้ค้าบ...งั้นพี่เจสก็เข้าไปนะคับ..." ผมบอก
" อือ...เข้าไป แต่มะนาวต้องอยู่ข้างกายพี่ตลอดน่ะคับ..." พี่เจสบอกผม
" ค้าบรู้แล้วค้าบ " ผมบอก แล้วพี่เจสก็ลงจากรถ ผมก็เปิดประตูแล้วลงตาม ผมเดินเข้าบ้าน และมีพี่เจสเดินตามผมเข้าไปในบ้านด้วยกัน
...
" พี่มะยม...มะนาวกลับมาแล้วคร้าบ..." ผมตะโกนร้องเรียกพี่มะยม หลังจากที่เดินเข้าบ้านมา แต่ไม่เห็นพี่มะยม
" ............... " ไม่มีเสียงตอบของพี่มะยม
" เพล้ง..." มีเสียงดังเหมือนเสียงของตกจากในห้องครัว เหมือนเสียงจานตกแตก
" พี่มะยมเหรอครับ... " ผมรีบเดินเข้าไปดูในครัว
" โอ้ย... " มีเสียงร้อง ดังออกมา
" อ้าว...พี่ปะแป้งเองหรือครับ...พี่ปะแป้งเป็นอะไรคร้าบ... " ผมเดินไปหาพี่แป้ง เมื่อเห็นที่มือมีเลือดไหลหยดลงมาที่พื้น
" อ้าว...มะนาว... " พี่แป้งเรียกชื่อผม
" พอดีพี่ทำจานตกแตก แล้วพี่ไม่ระวังโดนเศษกระเบื้องมันบาดมือน่ะครับ..." พี่แป้งบอกผมต่อ
" พี่ปะแป้งมานี่ครับ...เดี๋ยวมะนาวทำแผลให้ " ผมบอกพี่แป้ง แล้วเดินไปจับแขนพี่แป้ง จูงให้มานั่งที่โต๊ะกินข้าว โดยที่ผมลืมไปว่า พี่เจสเข้ามาในบ้านกับผมด้วย
" ................... " พี่แป้งไม่พูดอะไร แต่ก็เดินตามผมมา
" พี่ปะแป้งรอเดี๋ยวนะครับ มะนาวไปเอายาล้างแผลมาก่อน " พูดจบผมก็เดินออกมา แล้วก็ตกใจ ที่เห็นพี่เจสมองดูผมอยู่ด้วยหน้าตาบึ้งตึง ผมหันกลับไปมองพี่ปะแป้งก็เห็นพี่ปะแป้งยิ้มให้ผม แล้วผมก็หันมามองพี่เจส ก็เจอพี่เจสมองพี่ปะแป้งเขม็ง
" พี่เจส...เดี๋ยวมะนาวทำแผลให้พี่ปะแป้งก่อนนะคร้าบ..." ผมรีบบอกพี่เจส
" ................ " พี่เจสไม่ตอบ แต่ยังคงมองจ้องที่พี่แป้ง ผมเริ่มกลัวอ่ะครับ
" พี่เจสค้าบ..." ผมเรียกพี่เจสเสียงดังกว่าเดิม
" ครับ...ว่ายังไงครับ..." พี่เจสหันกลับมาถามผม
" พี่เจสมานั่งคอยมะนาวที่ห้องรับแขกก่อนนะครับ...มะนาวขอทำแผลให้พี่ปะแป้งแป๊บนึงอ่ะครับ...นะค้าบ..." ผมบอกพี่เจส เสียงอ้อนๆหน่อย
" ไม่เป็นไรครับ..พี่ขอยืนรอมะนาวที่ตรงนี้ดีกว่า..." พี่เจสบอกผมว่าจะคอยผมตรงที่พี่เค้ายืนอยู่
" งั้นก็ได้ค้าบ...รอเดี๋ยวแล้วกันนะครับ " ผมบอกพี่เจส
แล้วผมก็เดินออกไปจากห้องครัว ผมเดินไปหยิบกล่องที่มีอุปกรณ์ต่างๆที่ไว้ใช้สำหรับ ทำความสะอาดแผลต่างๆ ที่วางอยู่บนชั้นวางของ ผมรู้สึกไม่ดีที่พี่เจสมาเจอพี่ปะแป้งที่นี่ และที่สำคัญ พี่เจสกับพี่แป้งจะไม่ค่อยชอบหน้ากันด้วย
ผมหยิบกล่องเสร็จ ก็เดินกลับเข้าไปในห้องครัว ก็เห็นพี่เจส กับพี่ปะแป้ง ยังเหมือนเดิม ไม่พูดกัน และก็ไม่ไปไหนกันด้วย ยังอยู่ที่เดิม ผมก็เดินไปหาพี่เจส แล้วพูดกับพี่เจสเบาๆ
" พี่เจส รอมะนาวแป๊บน้า...อย่าโกรธนะค้าบ..." ผมกระซิบบอกพี่เจส
" ครับ.. พี่จะรอมะนาวครับ..." พี่เจสบอกผมเสียงเบาเช่นกัน
" ค้าบ..ขอบคุณค้าบผม..." ผมยิ้มแล้ว บอกขอบคุณ แล้วผมก็เดินไปที่พี่ปะแป้ง
" มะนาว...จะล้างแผลให้นะครับ..." ผมบอกพี่แป้ง
" ครับ..." พี่แป้งบอกผม แต่หันไปมองพี่เจส
แล้วผมก็ทำความสะอาดแผลให้พี่ปะแป้ง โดยมีพี่เจสยืนมองอยู่อย่างนั้น ระหว่างที่ผมทำแผลนั้น มีเสียงพี่แป้งร้องครางเบาๆ ก็แผลที่โดนเศษกระเบื้องบาดนั้น ถูกบาดลึกพอสมควร พอผมแตะโดนแผลที มือพี่แป้งก็สั่นที
ผมเงยหน้าไปมองก็เห็นพี่แป้งกัดฟันแน่น พี่แป้งคงจะเจ็บ และก็แสบแผลมาก พี่แป้งคงทนเจ็บ มีเพียงเสียงครางเบาๆให้ผมได้ยิน สักพัก ผมก็ทำแผลเสร็จ ผมตรวจดูผ้าที่ผมปิดแผลว่าเรียบร้อยดีหรือป่าว เมื่อดีแล้วผมก็ยกกล่องออกไปเพื่อจะเก็บ โดยมีพี่เจสเดินตามมา
" เอามานี่ พี่เอาไปเก็บให้เอง " พี่เจสแย่งกล่องยาไปจากมือผม แล้วเดินเอาไปเก็บที่ชั้นวาง
" นั่นเป็นใคร...มะนาว " พี่เจสหันมาถามผมทันทีที่วางกล่องเสร็จ
" ก็...พี่ปะแป้ง...เอ้ย..พี่แป้งอ่ะค้าบ..." ผมรีบบอกพี่เจส เพราะว่ากลัวความใจร้อนของพี่เจส
" แล้วเค้าเป็นใคร..." พี่เจสถามผมต่อด้วยความสงสัยอยากรู้
" เป็นคนรักของมะนาว " เสียงพี่แป้งพูดดังออกมาจากทางข้างหลังผม
" พี่แป้ง..." ผมหันกลับไปมองที่พี่แป้งทันที ด้วยความตกใจกับสิ่งที่พี่แป้งพูดออกมา
ผมเห็นพี่แป้งยิ้มให้ผม และเลยไปถึงพี่เจสที่ยืนข้างหลังผมด้วย......แย่แล้วไอ้มะนาวเอ๋ย มึงไม่น่าชวนพี่เจสเข้ามาในบ้านเลย ทำยังไงดีล่ะทีนี้อ่ะ ไอ้มะนาวเอ้ย....ผมคิดในใจ
แล้วผมก็หันกลับไปมองที่พี่เจสก็เห็นพี่เจสกำหมัดแน่น หน้าตาบึ้งตึง ตอนนั้นผมกลัวว่าพี่เจส กับพี่แป้งจะมีเรื่องกัน...ผมเดินเข้าไปหาพี่เจส แล้วจับมือพี่เจสไว้....แล้วระหว่างที่คิดว่าจะทำยังงัยต่อไปดี...... ก็มีเสียงดังขึ้น................................
...
จบบทที่ 45
ขอบคุณมากนะคับ ที่ติดตามอ่านตลอดมา....และก็ติดตามต่อไปเรื่อยๆน้า....
วันนี้น้อยไปหน่อยอีกวันน้า...กะลังมึนอ่ะค้าบ....
รักทุกคนมากมายค้าบ
มะนาวตัวเล็กเองคร้าบบบบบบบผม...............
...
ปอลอ...1....มะนาวอยากถามพี่ๆเพื่อนๆละก็น้องๆ ทุกคนว่า...มะนาวจะเขียนเรื่องในช่วงเวลาปัจจุบันด้วย ที่เป็นเรื่องของมะนาวกะตัวโตอ่ะค้าบ......ทุกคนอยากอ่านหรือเปล่าอ่ะค้าบ...บอกด้วยน้า....
แล้วอยากจะถามอะไร หรือ อยากรู้เรื่องอะไรของมะนาวก็ถามได้นะค้าบ...
ปอลอ...2....พอดีมีพี่หลายๆคนอยากใหมะนาว้เขียนอ่ะค้าบ.....
...
-
พี่เชียร์จ้าน้องมะนาวว เขียนเรื่องของตัวโตด้วยเลยยย อยากอ่านๆๆๆ :yeb:
ว่าแต่ตัวโตอนุญาตแล้วแน่น๊า....
-
อยากอ่านจิ :loveu:
อิอิ จะตัวโต ตัวเล็ก ตัวน้อย ตัวใหญ่
ก็อยากอ่านทั้งนั้นแหละ : 222222:
-
อ่านอยู่แล้ว ชัวร์ป้าบบ :yeb: :yeb:
-
ศึกชิงมะนาวเหรอเนี่ยอิอิ ศุกหลายด้านนะเนี่ยอิอิ
อยากอ่านสิคับเขียนเลยๆๆๆๆๆๆ
-
วึ้ยยย~ อัพคราวนี้น่าลุ้นมากๆ :give2:
ตอบปอลอ อยากอ่านมาก!!!
-
มะนาวเขียนไรมาอ่านหมดจ๊ะ :yeb:
-
แอบมีเรื่องอยากถามมะนาวแฮะ ...แบบว่าคาใจ
มะนาวเคยเล่นL2ป่าว? (เมื่อนานมาแล้วอ่าคับ^^")
เหมือนเคยเจอคนที่ใช้ชื่อ มะนาว แล้วก็มีพี่ชื่อมะยม :myeye:
-
ตอบคุณ........ idiotbox.......... อ่ะคร้าบ...
( มะนาวเคยเล่นL2ป่าว? (เมื่อนานมาแล้วอ่าคับ^^") )..............
สงสัยจะเป็นคนละคนกันนะค้าบ...เพราะมะนาวไม่เคยเล่นอ่ะคร้าบ...
ปอลอ..........L2 คืออะไรอ่า...มะรู้จริงๆคร้าบ.............
-
แฮะ.. ท่าจะไม่ใช่ซะแล้ว ( /เพล้งๆ :SFX) :pandalaugh:
L2ที่ว่าก็คือ ชื่อเกมส์ออนไลน์งับ (LineageIIอ่ะ ^^") พอดีไปดูรูปสกรีนช็อตเก่าๆที่เซฟไว้แล้วนึกขึ้นมาได้อ่ะคับ แหะๆ :give2:
-
อ่านครับบบบบ ชอบอ่านมากมายยยยยยยยยย
และแล้ว พี่ปะแป้ง ของผม ก็กลับมาแย้วววววววววววววววววววววว(แต่มาคราวนี่ร้ายใช่เล่น อ่า กลับไปเชียร์พี่ก้องดีกว่า )
:เชิป2: :เชิป2: :เชิป2: :110011: :110011: :110011:
-
วันนี้มาลงให้เร็วคร้าบ...พอดียังอยู่ที่บริษัทของตัวโตเลย..และก็ไม่มีอะไรทำด้วย เลยมาเล่นคอมที่โต๊ะทำงานของตัวโตซะเลยคร้าบ...กลับไปถึงบ้านอาจเอามาลงให้อีกตอนน้า...
จะได้จบเร็วๆ....แล้วจะได้เขียนตอนปัจจุบันอ่ะคร้าบ.....ตอนนี้มาอ่านตอนมะนาวอ้อนก่อนจิคร้าบ...
...
บทที่ 46
ผมเห็นพี่แป้งยิ้มให้ผม และเลยไปถึงพี่เจสที่ยืนข้างหลังผมด้วย ......แย่แล้วไอ้มะนาวเอ๋ย มึงไม่น่าชวนพี่เจสเข้ามาในบ้านเลย ทำยังไง ดีล่ะทีนี้อ่ะ ไอ้มะนาวเอ้ย....ผมคิดในใจ
แล้วผมก็หันกลับไปมองที่พี่เจสก็เห็นพี่เจสกำหมัดแน่น หน้าตาบึ้งตึง ตอนนั้นผมกลัวว่าพี่เจส กับพี่แป้งจะมีเรื่องกัน...ผมเดินเข้าไปหาพี่เจส แล้วจับมือพี่เจสไว้...แล้วระหว่างที่คิดว่าจะทำยังไงต่อไปดี ก็มีเสียงดังขึ้น................................
...
" เฮ้ย...ไอ้พวกนี้มายืนคุยอะไรกันตรงนี้วะ... " เสียงพี่มะยมดังมาจากบันได
" แล้วไอ้มะนาว น้องกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่นี่ " พี่มะยมถามเมื่อหันมาเห็นผมยืนอยู่ในกลุ่มด้วย
" พี่มะยมค้าบ...คิดถึงพี่จังเลยอ่ะค้าบ... " ผมปล่อยมือพี่เจสแล้วเดินเข้าไปหาพี่มะยมด้วยความรวดเร็ว
" อุ๊บ...ไอ้มะนาวเอ้ย...ทำไมตัวมันหนักอย่างนี้ว้าเนี่ย... " พี่มะยมร้องอุทานเมื่อถูก ผมกระโดดกอด
" ไหนขอมะนาวหอมหน่อมจิ..ฮะ..ฮะ.. " ผมกอดคอพี่มะยมไว้แล้วหอมแก้มทั้งสองข้าง
" อืม...ไอ้สองคนนี่ ดูไอ้มะนาวมันสิ...ฮ่า..ฮ่า.. " พี่มะยมพูด
" พี่มะยมอ่ะ..." ผมพูดแล้วหน้างอ
" อ้าว...เป็นอะไรอีกล่ะ " พี่มะยมพูด
" ก็พี่ไม่ยอมหอมแก้มมะนาวเลยอ่ะ..." ผมพูดอย่างงอนๆ
" แค่เนี้ย ก็งอน เอ้าหอมก็หอม..." พี่มะยมพูดจบก็หอมแก้มผม
" ข้างนี้ด้วยจิ..." ผมพูดจบก็เอียงแก้มอีกข้างให้พี่มะยมหอม
" เอ้า..." พี่ก็หอมแก้มผมอีกข้าง
" ดูสิ...โตแล้วไม่อายพี่สองคนนั้นเค้าบ้างเหรอ... " พี่มะยมพูดออกมา
" ไม่หรอกค้าบ...มะนาวไม่อายหรอกค้าบ มะนาวอยากจะหอมพี่อ่ะ ใครจะว่าอะไรล่ะ " ผมพูดย้อนพี่มะยม
" ก็นั่นแหละ ไม่ใช่เด็กสักหน่อย " พี่มะยมยังคงบ่นผม
" ก็ไม่ใช่คนอื่นนี่ค้าบ...ไม่เอาอ่ะ มะนาวจะหอม " ผมไม่ยอมแพ้พี่มะยม
" เอ้อ...พี่ยอมก็ได้ ไม่ว่าแล้ว...อย่างนี้จะมีใครมาปราบเราได้นะเนี่ย...ใช่มั้ยล่ะไอ้เจส ไอ้แป้ง " พี่พูดกับผม แต่ลงท้ายหันไปพูดกับพี่เจสกะพี่แป้ง
" .............. " พี่เจสกะพี่แป้ง ไม่ตอบ แต่ยิ้มให้
" เออ...มาเจอกันก็ดีแล้ว...ไอ้เจส ไอ้แป้ง มึงสองคนด่วนจะไปไหนกันหรือเปล่าวะ..." พี่มะยมหันไปถามพี่ทั้งสองคน
" ไม่ครับ...ผมไม่มีธุระอะไรที่ไหนครับ..." พี่แป้งตอบ....
" ผมก็ไม่มีธุระที่ไหนครับพี่..." พี่เจสก็ตอบบ้าง
" งั้นดีเลย...ไอ้มะนาว.." พี่มะยมเรียกผม
" อะไรอีกอ่ะ...คร้าบ...." ผมถาม
" มะนาว..น้องเข้าไปจัดเหล้า โซดากับนํ้าแข็ง มาให้พี่หน่อยสิ แล้วเอาแก้วมาให้ไอ้เจส กับ ไอ้แป้งมันด้วยพี่จะกินกับพวกมันสองคน " พี่มะยมบอกผม
" อ่ะ... " ผมหันไปมองพี่เจส ก็เห็นพี่เจสพยักหน้าให้ผม แล้วผมก็มองพี่แป้ง ก็เห็นพี่แป้งพยักหน้าให้ผมเช่นเดียวกัน
" ไปสิ...เร็วๆด้วยนะ... " พี่มะยมบอกผม
" อะไรอ่ะ ใช้เค้าแล้วยังมาเร่งเค้าอีก... " ผมเดินไป ก็บ่นไป แล้วหน้าก็บูดไปด้วย
" หากับแกล้มมาให้ด้วยน้า น้องรัก..." พี่มะยมได้ทีใช้ผมใหญ่เลยอ่ะ
" ค้าบ รู้แล้วคร้าบบบบ..." ผมพูดลากเสียงยาวๆ แล้วก็เดินเข้าไปในครัว
ผมก็เดีนไปหยิบเหล้า และของต่างๆมาจัดลงในถาด ระหว่างนั้น ผมก็ได้ยินเสียงพี่มะยมบอกพี่เจสกับ พี่แป้ง ให้มานั่งด้วยกันที่โซฟา ...ผมก็เดินไปหยิบแก้ว เอามาวางลงในถาด แล้วผมก็ตกใจ ที่อยู่ๆมีมือมาโอบเอวผมไว้
" อ่ะ... " ผมอุทานแล้วหันไปมอง ก็เจอพี่เจสยื่นจมูกมาคอยอยู่แล้ว ผมเลยถูกพี่เจสหอมแก้ม
" อืม..หอมจัง " พี่เจสบอกผม แล้วยื่นจมูกจะมาหอมผมอีก แต่ผมดันไว้
" แน่ะ พี่เจสขี้โกง แอบเข้ามาแกล้งให้มะนาวตกใจอีกแล้วอ่ะ " ผมพูด แต่พี่เจสก็จับมือผมไว้แล้วก้มลงมาหอมผมอีกทีนึง
" อ่ะ...ไม่เอาแล้ว พี่เจสเดี๋ยวพี่มะยมกะพี่แป้งเข้ามาเห็น " ผมบอก
" ก็ได้ แต่พี่ไม่อยากปล่อยมะนาวเลยครับ อยากกอดอยู่อย่างนี้ไปตลอดเวลาเลย..." พี่เจสบอก ผมหมั่นเขี้ยว แล้วก็กลัวพี่ๆเค้าเข้ามาเจอด้วยเลย บีบจมูกพี่เจสไปแรงๆทีนึง
" ไม่ปล่อยมะนาวใช่มั้ย...งั้นต้องโดนอย่างนี้...." ผมพูด ก็เห็นพี่เจสเอามือมาคลำจมูก
" พี่เจ็บน้า..." พี่เจสบ่นเสียงเบาๆ แล้วก็ปล่อยผม
" สม อยากมาแกล้งเค้าอ่ะ ฮะ..ฮะ... " ผมพูดแล้วหัวเราะพี่เจส
" หัวเราะพี่เหรอ ต้องเอาคืน..." ว่าแล้วพี่เจสก็ยื่นหน้ามาจุ๊บปากผมอย่างรวดเร็ว แล้วก็หลบผม หันไปยกถาดที่ใส่เหล้า แล้วเดินหัวเราะออกไปจากห้องครัว
" อ้ายพี่เจส อ่ะ " ผมเรียกอย่างโมโห แต่ผมนึกขำกับการที่พี่เจสแกล้งผม
แล้วผมก็เดินตามพี่เจสออกไป ก็เห็นพี่เจสยกถาดมาวางไว้ที่โต๊ะ ผมเดินไปก็หยิบของในถาดออก มาวางให้พวกพี่ๆทั้งสามคน ผมหันไปมองพี่เจสก็เห็นพี่เจส นั่งเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้
" บ้า..." ผมพูดเบาๆ ออกมา ก็เห็นทุกคนหันมามอง
" มะนาวว่าอะไรน่ะ " พี่มะยมถามผมเพราะว่าได้ยินไม่ชัด
" ป่าวค้าบ มะนาวไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย สงสัยพี่จะหูแว่วไปเองมั้ง " ผมบอกพี่มะยม แต่ตาหันไปมองพี่เจส ก็เห็นพี่เจส กลั้นยิ้มส่วนพี่แป้งก็ทำหน้างง ไม่รู้เรื่องอะไร
หลังจากที่ผมจัดของวางเสร็จ ผมก็บอกพี่ๆว่าจะออกไปที่ปากซอย จะไปหากับแกล้มมาให้พวกพี่ๆ ผมบอกแล้ว ผมก็เดินออกไปหน้าบ้าน ระหว่างที่ผมเดินออกมาได้ไม่ไกล ก็ได้ยินเสียงคนวิ่งมาข้างหลัง แล้วมาจับมือผมไว้ ...................
...
จบบทที่ 46
ขอบคุณมากค้าบผม ที่ติดตามอ่านมาตลอด........ ขอแก้ไขต้นฉบับตอนต่อไปก่อนน้า แล้วจะเอามาลงให้อ่านอีก.....
รักทุกคนมากมายครับ..............
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบบผม..........................
...
-
เรื่องของมะนาวนี่ลุ้นทุกตอนเลยวุ้ย :kikkik: คราวนี้ใครหว่ามาจับมือ :laugh3:
เดาว่าปะแป้งละกัน :yeb:
-
มารอลุ้นกะน้องมะนาวต่อ :yeb:
-
น้านสิ มีลุ้นทุกตอนเจรงๆ
ขอเดาว่าปะแป้วด้วยคนนะ
เพราะพี่เจสแอบมีบทไปละ :myeye:
-
น่านจิ เดาว่าเป็นปะแป้งด้วย :fox2: :fox2:
-
สามคนนั้น จะคุยอะไรกันน่ะ
อยากอ่านต่อเร็วๆนะคับ
-
...........มีปู้จายมาผัวพันทุกตอนเลย..... :laugh5: :laugh5:
.....................คราวนี้น่าจะถคงคราวปะแป้งบ้างละมั้ง... :110011: :เชิป2:
-
เหอเหอ
น้อยกะหลวงมาเจอกัน
สงสัยมะนาว คงจะเละเป็น lemon lime
555555555555555555555
:pandalaugh:
-
เชียร์ยากจัง คนนึงก้อแสนดี อีกคนมีรักให้กันมากมายยยยยยย :serius2:
สุดท้ายพี่เชียร์น้องมะนาวดีกว่า :call:
-
ขอตัวโตเรียบร้อยแล้วค้าบ...ตกลงตัวโตให้เขียนเรื่องต่อได้...แต่ขอให้ลงเรื่องนี้จบก่อนน้า อีกไม่นานแล้วค้าบ
เรื่องนี้ก็จะจบ.......รออ่านอีกนิดนะคร้าบ....
...
บทที่ 47
หลังจากที่ผมจัดของวางเสร็จ ผมก็บอกพี่ๆว่าจะออกไปที่ปากซอย จะไปหากับแกล้มมาให้พวกพี่ๆ ผมบอกแล้ว ผมก็เดินออกไปหน้าบ้าน ระหว่างที่ผมเดินออกมาได้ไม่ไกล ก็ได้ยินเสียงคนวิ่งมาข้างหลัง แล้วมาจับมือผมไว้ ...................
...
" มะนาว รอพี่ด้วยครับ... " พี่เจสเรียกผม
" พี่เจส ตามมะนาวมาทำไมล่ะ ทำไมไม่นั่งคุยกับพี่มะยมอ่ะค้าบ.. " ผมหยุดเดิน แล้วหันหน้ามาถาม
" ไม่เอาหรอกครับ พี่เป็นห่วงมะนาว เดินคนเดียวมันอันตราย " พี่เจสเป็นห่วงผม
" ค้าบ..ขอบคุณมากค้าบ " ผมบอก
แล้วผมกับพี่เจส ก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบอะไร ผ่านไปครู่ใหญ่ๆ ก็เดินมาถึงปากทาง ผมกับพี่เจสก็เลือกซื้ออาหารกลับ ไปบ้านหลายๆอย่าง ระหว่างที่กำลังเดินกลับบ้านพี่เจสก็ถามผม
" มะนาว ปกติออกมาเดินอย่างนี้บ่อยๆไหม " พี่เจสถามผม
" ก็ไม่ค่อยออกมาหรอก...ทำไมเหรอครับ.. " ผมถามด้วยความสงสัย
" ก็ ทีหลังห้ามออกมาเดินอย่างนี้คนเดียวอีกนะ " พี่เจสบอก
" ไม่เป็นไรหรอก มะนาวชินแล้ว " ผมตอบ
" ไม่ได้ ต่อไปพี่ห้ามไม่ให้ออกมาคนเดียวอีกนะ... " พี่บอกห้ามผม
" ทำไมล่ะค้าบ พี่เป็นห่วงมะนาวเหรอค้าบ " ผมถาม
" ห่วงสิ...ห่วงมากๆด้วย " พี่เจสบอกผม
" แตว่ามะนาวเดินแบบนี้จนชินแล้วนี่ค้าบ " ผมแย้งอีก
" นั่นแหละ ต่อไปห้ามเด็ดขาด รู้มั้ย "
" รู้แล้วอ่ะค้าบ คุณพี่เจส..." ผมพูดลากเสียง แลบลิ้น ทำท่าล้อเลียน
" แน่ะ ดูมันทำสิ เรื่องอะไรมาล้อเลียนพี่ล่ะนี่ " พึ่เจสพูดจบก็เอามือมาขยี้หัวผมเล่น
" พี่เจสค้าบ..." ผมเริ่มอ้อนอ่ะ...
" อะไรครับ..." พี่เจสถาม
" เอ่อ...มะนาวเมื่อยแล้วอ่ะค้าบ..." ผมพูดจบก็หยุดเดิน พี่เจสก็หยุดแล้วหันมามองผม
" เมื่อยเหรอ...งั้นให้พี่ช่วยยังไงดีล่ะครับ..." พี่เจสถามยิ้มๆ
" ก็...ก็ให้มะนาวขี่หลังพี่เจสได้ป่าวอ่ะค้าบ..." ผมบอกเสียงเบา เห็นพี่เจสยิ้มๆ
" เอ้า...ก็ได้ มาขี่หลังพี่..." พี่เจสพูดจบก็ก้มตัวลง ให้ผมขึ้นขี่หลัง
" อ่ะ...พี่เจสจับมะนาวดีๆน้า..." ผมบอกเมื่อขึ้นไปขี่หลังพี่เค้าแล้ว
" โห...ทำไมตัวหนักจังเลย..." พี่เจสร้อง..แต่ผมรู้แหละว่าพี่เค้าแกล้งแหย่ผม
" อารายอ่ะ...แค่นี้ก็บ่นด้วย...ฮ่าฮ่า..." ผมพูดแล้วก็หัวเราะ
แล้วผมก็ขี่หลังพี่เจสคุยกันไป แกล้งแหย่ๆกัน ไปเรื่อยๆจนเดินมากันใกล้จะถึงบ้านของผม พี่เจสก็ถามผมเรื่องราวของพี่ปะแป้งว่าเป็นอย่างไรบ้าง
" มะนาว...ไอ้คนตะกี้ที่อยู่ที่บ้าน มันชื่ออะไรล่ะครับ... " พี่เจสถามชื่อพี่แป้งกับผม
" อ๋อ.. ชื่อพี่แป้งค้าบ..." ผมบอก
" เค้าอยู่ที่ไหน.. " พี่ถามต่อ
" ถ้าที่นี่ มะนาวไม่รู้เพราะว่าไม่เคยไป ถ้าพี่อยากรู้เดี๋ยวมะนาวจะลองไปดูดีมั้ยอ่ะค้าบ... " ผมแกล้งพูดแหย่พี่เจส พอผมพูดจบพี่เจสก็เงียบเลยค้าบ ไม่ต้องมองก็รู้ว่าพี่เจสเปลี่ยนเป็นหน้าบูดบึ้งแน่ๆ
" ไม่ต้องเลย ห้ามไปเด็ดขาด...รู้หรือเปล่า " พี่เจสพูดห้ามผมทันที
" รู้ค้าบผม ไม่ไปก็ได้ค้าบบ... " ผมบอก ลากเสียงยานๆ
" แล้วเมื่อก่อนล่ะ " พี่เจสยังถามผมต่อ
" อ๋อ...ก็เป็นบ้านสวน อยู่ติดกับบ้าน ปู่ กะ ย่า ของมะนาว รู้จักกันมาตั้งแต่มะนาวยังเล็กๆแหละค้าบ " ผมอธิบาย
" แล้วมันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง " พี่เจสยังอยากรู้ต่ออีก
" มะนาวไม่รู้สิค้าบ เค้ามาเองอ่ะ " ผมพูด อย่างไม่ให้พี่เค้าสงสัย
" เหรอครับ....มะนาวอยู่ห่างๆจากมันหน่อยนะครับ... " พี่เจสพูด
" ทำไมล่ะค้าบ " ผมถาม
" ก็พี่ไม่ค่อยไว้ใจมัน พี่มองดูมัน พี่ก็รู้แล้วว่ามันน่ะ ชอบมะนาว พี่ถึงเตือนมะนาวว่าอย่าไปอยู่ใกล้ๆมันยังไงละครับ " พี่เจสบอกเหตุผลต่างๆให้ผมเข้าใจ...ดูจิรู้อีกแน่ะ....
" ค้าบผม...มะนาวเข้าใจแล้วค้าบ " ผมตอบ
" ครับผม...เฉยๆไม่ได้ ต้องทำด้วย รู้เปล่า " พี่เจสบอกผม
" รู้แล้วคร้าบบบบผม " ผมตอบกวนๆ ก็มาถึงบ้านพอดี
" อ้าว...นี่มันรถของใครอีกวะ... " พี่เจสพูดออกมาลอยๆ เหมือนถามตัวเอง
" .................... " ผมไม่ตอบ แต่ผมรู้แล้ว ว่านั่นมันเป็นรถของใคร
" มะนาว รู้เปล่าว ว่านี่มันเป็นรถของใครครับ... " พี่เจสคงทนความสงสัยไม่ได้
" ไม่รู้ค้าบ... " ผมตอบ
" อืม... " พี่เจสทำเสียงในคอ แล้วเดินเข้าบ้าน
ผมเดินตามเข้าไป แต่ในใจเริ่มรู้สึกไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ ทำไมต้องมากันวันนี้ด้วยนะ แต่นี่ยังดีที่มีพี่มะยมอยู่ที่บ้าน ไม่งั้นล่ะก็ แย่แน่ๆเลย..........เฮ้อ...........................
...
จบบทที่ 47
ขอบคุณมากคร้าบผม ติดตามต่อไปนะค้าบ...ใครมาเอ่ย....อิอิ.....
รักพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ที่น่ารักของมะนาวทุกคนน้าาา...............
มะนาวน่ารักๆเองคร้าบบบบบผม................
...
-
เหอเหอ รอบที่แล้วเดาผิดงั้นรอบนี้เดาใหม่ :kikkik: :kikkik: :kikkik:
เดาว่าเป็นพี่ก้อง :interest: :interest:
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
จะผิดอีกมั๊ยเนี่ย :pandalaugh:
-
เดาว่าพี่ก้องเหมือนกัน แหะ ลุ้นดีจริงๆ :fox2: :fox2:
-
พี่ก้องชัวร์เยย :give2: มากันให้ครบองค์ประชุม อิอิ
-
ถ้าเป็นพี่ก้อง
แล้ว ทามไม เขาจำ รถไม่ได้ ละ
คนเรา ชอบพี่ปะแป้ง (คนไร ชื่อน่ารัก มากมาย ปะแป้ง)
-
นายก้องแน่ๆเลย แหมมมมมมมมมมมมมมมช่างเลือกวันมารวมตัวกันเหลือเกินนะเนี่ย อิอิ
-
ขอเดาว่าเป็นพี่ก้องค่ะ
จะเดาถูกมั้ยเนี่ยเรา
:yeb:
-
เอาเข้าไป ทั้งน้อย ทั้งหลวง ทั้งกิ๊ก เดี๋ยวคงจะมีชู้ตามมา
เหอเหอ
รอลุ้นนะคร้าบบบบบบบบบบบบบ :call: :call:
-
..............ผิดคาด....ดันเป็นพี่เจสซะนี่...... :110011: :เชิป2:
........................มีปู้จายมาหั้ยเดาตลอดเลย..... :laugh5: :laugh5:
-
พี่ก้องแน่เลย :laugh3:
-
กรำ เดาผิดซะงั้น :sad2:
เอาใหม่ คราวนี้คิดว่าเป็นเป้งละกัน ถ้าเป็นก้อง มะนาวก็ต้องจำรถได้จิ :laugh3:
อยากถามมะนาวมานานแล้วละ ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องตอบก็ได้นะคะ :give2:
มะนาวสูง และหนักเท่าไหร่ เห็นชอบบอกว่าตัวเองเล็กนิดเดียว ต่อมจิ้นเลยทำงานหนักไปนิด :interest:
-
ตอนใหม่คร้าบผม...เดาถูกป่ะค้าบ....
...
บทที่ 48
ผมเดินตามเข้าไป แต่ในใจเริ่มรู้สึกไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ ทำไมต้องมากันวันนี้ด้วยนะ แต่นี่ยังดีที่มีพี่มะยมอยู่ที่บ้าน ไม่งั้นล่ะก็ แย่แน่ๆเลย.....................................
...
" อ้าว มากันพอดีเลย พี่กำลังคุยกันเรื่องของเราอยู่เลย..." พี่มะยมพูดกับผม เมื่อเห็นผมกับพี่เจสเดินเข้ามาในบ้าน
" พี่ๆนินทาอะไรมะนาวอยู่ครับ " ผมถาม แต่ตามองหาพี่ก้องว่านั่งอยู่ตรงไหน
" ก็พี่ๆเค้าว่ามะนาวเจ้าชู้น่ะ " พี่มะยมบอกผม
" ใครอ่ะ...ใครเป็นคนพูด พี่มะยมบอกมะนาวมานะ " ผมพูดอย่างโมโห
" แน่ะ ..พูดแค่นี้ดูสิ ทำเป็นโมโห..." พี่มะยมพูด แล้วหันไปหาพวกพี่ๆ หาพวกมาสนับสนุน
" ก็มันไม่จริงซักหน่อยนี่ครับ...มะนาวไม่ได้เจ้าชู้อ่ะ " ผมบอกอย่างงอนๆ เห็นพวกพี่ๆนั่งขำผม รวมทั้งพี่เจสด้วย ผมหันไปมองหาคนที่เป็นเจ้าของรถ แต่ไม่รู้อยู่ไหน
" เออ...ไม่เจ้าชู้ก็ ไม่เจ้าชู้ .." พี่มะยมบอกผม
" เอ้า..ไอ้เจส มานั่งตรงนี้โว้ย..." พี่มะยมเรียกพี่เจส เมื่อเห็นพี่เจสยืนอยู่ พร้อมกับชี้มือมาตรงข้างๆ พี่ปะแป้ง
" ครับผม..." พี่เจสตอบรับ แล้วเดินมานั่งข้างพี่แป้ง
" ไอ้ก้อง มานั่งตรงนี้เลยมึง..." ผมหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงพี่มะยมพูด
" ครับ.. " พี่ก้องพูด แล้วเดินออกมาจากห้องนํ้า เห็นพี่ก้องมองผม และพี่เจส แล้วพี่ก้องก็เดินมานั่งโต๊ะอีกตัว ข้างพี่มะยม
" นี่...มะนาว เราจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหมวะ " พี่มะยมพูดกับผม เมื่อเห็นผมยืนมองคนนั้นคนนี้ไม่ไปไหน
" รู้แล้วค้าบ.." ผมพูดจบก็เดินถือของเข้าไปในครัว
" พวกพี่ๆ รอกินอยู่นะ อย่าชักช้าล่ะ.. " พี่มะยมพูดไล่หลังผมมา
" ไอ้พี่แสบ...ทีอยู่กันสองคน ล่ะก็พูดเพราะนัก ทำอย่างนู้นทำอย่างนี้ พูดซะเพราะ แต่ทีอยู่ต่อหน้าคนอื่น ล่ะ..สั่งใหญ่เลย เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวพวกพี่ๆกลับซะก่อน จะงอนให้ง้อซะให้เข็ดเลย คอยดู " ผมพูดเสียงเบาๆอยู่ในครัว
แล้วผมก็แกะถุงอาหารออก ใส่ในจานสวยที่ผมไปเดินหาซื้อมาจากสวนจตุจักร ใส่เสร็จ ผมก็ยกเดินออกไปวาง บนโต๊ะ ที่พวกพี่ๆทั้งหลายนั่งกินเหล้า และก็คุยกันไป ผมไม่รู้หรอกว่า พวกพี่ๆเค้าคุยอะไรกัน
ผมเดินกลับเข้ามาในครัว เก็บนั่นเก็บนี่ ล้างจาน จนเสร็จเรียบร้อยดี ผมมองนาฬิกา ก็เกือบ 5 ทุ่มครึ่งแล้ว ผมจึงเดินออกไปที่พี่ๆเค้ากินเหล้ากันอยู่ ก็เห็นคุยกันสนุกสนาน ไม่ซีเรียส อย่างที่ผมกลัว ผมจึงบอกพี่มะยมกับพวกพี่ๆ ว่าจะไปอาบนํ้า บอกเสร็จผมก็เดินขึ้นมาที่ห้องเลย
ผมใช้เวลาอาบนํ้า แต่งตัว เสร็จก็เกือบชั่วโมง ผมจึงเดินลงมาดูว่าพวกพี่ๆเค้าเป็นอย่างไรกันบ้าง ก็เห็นพวกพี่ๆแต่ละคนเริ่มเมากันแล้ว คุยกันเสียงอ้อแอ้ เสียงก็เริ่มดัง ผมมองที่พี่มะยมก็เห็น เหมือนว่าจะเล่าเรื่องอะไรสักอย่างให้พวกพี่ๆ เค้าฟังกัน เพราะพอพี่มะยมพูดจบ พวกพี่ๆก็หัวเราะเสียงดัง
ผมนั่งลงตรงบันได มองที่พี่เจส ก็เห็นว่าพี่เจสหน้าแดงมาก และก็นั่งหัวเราะพร้อมกับยกแก้วขึ้นดื่ม สงสัยคงจะเมาพอสมควร ส่วนพี่แป้งก็เมาเหมือนกัน นั่งขำพี่มะยม ส่วนอีกคน พี่ก้อง เฉยกว่าคนอื่น แต่ก็นั่ง ยิ้มมองคนนั้นที คนนี้ที เวลาผ่านไปสักพัก พี่ก้องกะพี่แป้ง ก็เริ่มจะเมามาก นอนหลับพิงกับโซฟา เหลือพี่เจสกับพี่มะยมนั่งคุยกันสองคน ผมจึงเดินเข้าไปหา
" อ้าว น้องยังไม่นอนเหรอ พี่นึกว่าเราหลับไปแล้ว " พี่มะยมถามผม พี่เจสก็หันมามองผมด้วย
" ยังครับ มะนาวยังไม่ง่วง แล้วพี่ๆคุยอะไรกันอ่ะค้าบ " ผมถามทั้งสองคน
" ก็แค่สัมภาษณ์น้องเขย...เอ้ยไม่ใช่..แค่คุยกันสนุกๆน่ะ " พี่มะยมพูดแหย่ให้ผมตกใจ
" อะไรอีกอ่ะพี่มะยม แหย่มะนาวอีกแล้ว " ผมพูดแล้วหน้าก็แดง ก็พี่พูดอย่างนี้ผมก็อายสิครับ หันไปมองพี่เจสก็เห็นนั่งขำผมอยู่ แถมยังมายักคิ้วให้ผมซะอีก
" แน่ะ มันยังไงอยู่นะนี่ แค่พี่แกล้งพูดแค่นี้หน้าเราก็แดงแล้วน่ะ " พี่มะยมยังไม่ยอมเลิกแหย่
" ไม่เอาแล้วอ่ะครับ ไม่พูดแล้วเรื่องนี้....แล้วพวกพี่ๆจะทำยังไงกันดีค้าบ กับพี่แป้ง กะ พี่ก้องอ่ะ " ผมถามพี่มะยม ส่วนพี่เจสก็หันหน้ามามองพี่ๆทั้งสองคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง
" เอายังไงดีวะ...เอาอย่างนี้ละกัน ให้ไอ้พวกนี้มันนอนในห้องของน้องก็ได้นะ " พี่มะยมพูดออกความเห็น
" แล้วมะนาวจะไปนอนไหนอ่ะค้าบ " ผมถาม พี่เจสก็สนใจเหมือนกัน
" ส่วนน้อง ก็มานอนในห้องพี่ก็แล้วกัน ตกลงไหมวะไอ้มะนาว " พี่มะยมบอกผม
" อืม...เอาอย่างนั้นก็ได้ค้าบ มะนาวไม่ว่าหรอกค้าบ " ผมพูด
" ส่วนไอ้เจส เดี๋ยวมึงก็นอนซะที่นี่แหละ ดึกมากแล้ว มันอันตราย " พี่มะยมหันมาบอกพี่เจส
" ครับผม งั้นผมนอนที่นี่ก็ได้ครับ " พี่เจสพูดจบก็หันมามองหน้าผม แล้วยิ้มให้
" งั้นตกลงตามนี้ก็แล้วกัน " พี่มะยมพูด
" แต่ตอนนี้ ไอ้เจสมึงช่วยกูลากไอ้สองคนนี้ขึ้นไปนอนที่ห้องมะนาวมันก่อน
" ได้ครับ " พึ่เจสพูด
แล้วพี่มะยมกับพี่เจส ก็ช่วยกันพยุงพี่แป้งกับ พี่ก้องขึ้นไปนอนที่ห้องของผม ทั้งพยุง ทั้งแบกทั้งลาก ก็พี่ก้องกะพี่แป้ง ตัวใหญ่พอๆกัน ผมมองดูแล้วก็คอยช่วยพี่ๆเค้าด้วยทั้งที่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย จนกระทั่ง พาพี่ก้อง กะ พี่แป้ง เข้าไปนอนบนที่นอนของผมสำเร็จ ก็เล่นเอา พี่เจส กะ พี่มะยม เหนื่อยอ่ะครับ ก็พี่ๆเค้าก็เมามากเหมือนกัน
...
จบบทที่ 48
ขอบคุณมากมายค้าบ.....ติดตามต่อน้าาาา...........
รักรักรัก...แล้วก็...รัก....ทุกคนค้าบ....
มะนาวตัวนิดเดียวเองคร้าบบบบบบบบผม...........................
...
-
เดาผิดอีกแล้ว :dont2: ทำไมมะนาวจำรถไม่ได้ล่ะ :serius2:
ว่าแต่ ก้องกับแป้งนอนห้องมะนาว
มะนาวนอนกับมะยม
แล้วเจสนอนไหนเอ่ย : 222222: : 222222:
-
ขอแก้ตัวหน่อยคร้าบ....จะได้หายสงสัยอ่ะ...อิอิ...
shell คร้าบ...พี่ก้องเค้าเปลี่ยนเอารถอีกคันของที่บ้านมาอ่ะ...รถพี่เค้าเสียคร้าบ...
เข้าใจน้า มะนาวพิมพ์ตกอ่ะ.........
ขอบคุณมากค้าบที่ทักมาน้า....
มะนาวเองคร้าบบบบผม........
-
อย่าบอกนะว่าพี่เจสนอนห้องพี่มะยมด้วย :kikkik:
-
น่านจิ เจสนอนไหนอ่า :kikkik:
-
หุหุ สัมภาษณ์น้องเขย... :haun5:
พี่มะยมนี่น่ารักจริงจริ๊ง แฮะๆ :-[
-
เอาพี่ ปะแป้ง มานอน ห้องผมมา
(ปัดกวาด เช็ดถู รอ.............เคลียร์ ห้อง รอ พี่ปะแป้งงงงงงงงงงงงงงงงง)
คาวหลังมากินเหล้า ห้องผมนะ
:kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
สามหนุ่มมารวมตัวกันแบบนี้ ไม่ทะเลาะกันแปลกดีเนอะ อิอิ
-
รถไฟชนกันหลายขบวน
น่าสงสารมะนาวจิงๆ หุ หุ หวังว่าคงผ่านคืนนี้ไปได้ด้วยดีนะคับ :kikkik:
-
ไปๆมาๆชักหลงรักพี่มะยมซะแย้วจิ :จ้อบจัง1:
-
หวัดดีวันปีใหม่ไทยนะคร้าบ....ขอให้ทุกคนที่เข้ามาอ่าน...มีความสุขมากมาย...คิดอะไรก็ขอให้ได้ตามที่คิดนะคร้าบ...
...
บทที่ 49
แล้วพี่มะยมกับพี่เจส ก็ช่วยกันพยุงพี่แป้งกับ พี่ก้องขึ้นไปนอนที่ห้องของผม ทั้งพยุง ทั้งแบกทั้งลาก ก็พี่ก้องกะพี่แป้ง ตัวใหญ่พอๆกัน ผมมองดูแล้วก็คอยช่วยพี่ๆเค้าด้วยทั้งที่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย จนกระทั่ง พาพี่ก้อง กะ พี่แป้ง เข้าไปนอนบนที่นอนของผมสำเร็จ ก็เล่นเอา พี่เจส กะ พี่มะยม เหนื่อยอ่ะคับ ก็พี่ๆเค้าก็เมามาก เหมือนกัน
...
" พี่มะยมไปนอนก่อนเถอะคับ เดี๋ยวมะนาวดูพวกพี่ๆเค้าเข้านอนเรียบร้อยแล้ว มะนาวจะตามเข้าไปนอนนะค้าบ " ผมบอกพี่มะยม
" อ็อก..." เสียงอาเจียนของพี่แป้ง ผมหันกลับไปมองแล้วตกใจ ก็ที่นอนของผม ตอนนี้มันเลอะไปหมดเลยครับ
" เนี่ย เห็นมั้ยล่ะ พี่มะยม ...ไปนอนเถอะ เดี๋ยวมะนาวเช็ดทำความสะอาดก่อนน้า " ผมบอกพี่มะยมเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องอาบนํ้า ก็ได้ยินเสียงพี่มะยม เปิดประตูห้องออกไป
ผมนึกได้ก็เลยเดินตามออกไป แต่ผมจะลงไปข้างล่าง เอากะละมังลูกเล็กๆ พอหากะละมังได้ ผมก็เดินกลับขึ้นมาที่ห้อง หันไปมองหาพี่เจสก็เห็น พี่เค้าไปนอนหลับตรงโซฟาที่มุมห้อง ผมยิ้มกับภาพที่เห็น
แล้วผมก็เดินเข้าไปในห้องนํ้าอีกครั้ง หยิบผ้าออกมาแล้วเอาใส่กะละมังเล็กๆเดินมาที่พี่แป้ง ผมถอดเสื้อของพี่แป้งออกแล้วก็เช็ด ทำความสะอาดจนไม่มีรอยเลอะอยู่ ก็หยิบผ้าห่มออกมาห่มพี่แป้ง เสร็จแล้วผมก็มาดูแลพี่ก้องต่อ ก็ทำอย่างเดียวกันกับพี่แป้ง เมื่อห่มผ้าให้เรียบร้อยแล้ว ก็หันมามองที่พี่เจสอีกครั้ง ก็เห็นพี่เจสนอนอยู่ในท่าเดิม
ผมยิ้มให้แล้วเดินมาดูพี่เจส พี่เค้าตัวสูงใหญ่ โซฟาก็เลยมองดูเล็กนิดเดียว ยิ่งพี่เจสนอนยาวเอาขาลงมาชัน ที่พื้นข้างนึง ส่วนอีกข้าง พี่เค้านอนชันขาบนโซฟาอย่างนี้ด้วย ผมมองแล้ว เมื่อยแทน แล้วผมก็นึกออกว่า มีเบาะที่นอน อยู่ในตู้ที่ผมไม่ได้ใช้แล้ว
ผมก็เดินไปหยิบมันออกมา แล้ว ก็ปูลงที่พื้นข้างๆ โซฟาที่พี่เจสนอนอยู่ แล้วผมก็หยิบหมอนเอามาวางไว้ ้พร้อมด้วยผ้าห่ม แล้วทีนี้ก็เหลืออีกอย่างคือตัวคนที่นอนอยู่บนโซฟา ผมหันไปมอง แล้วเข้าไปเรียกให้พี่เจสตื่น
" พี่เจส...พี่เจสค้าบ...ลงมานอนตรงนี้ค้าบ..." ผมเขย่าตัวแล้วร้องเรียกไปด้วย
" .อืม............ " เงียบครับ มีเพียงเสียงในลำคอเบาๆ
" พี่เจสค้าบ ตื่นเร็วๆค้าบ..." ผมลองเรียกดูอีก
" ....อืม......... " ก็เหมือนเดิม ไม่รู้สึกตัว
เอายังไงดีล่ะ ผมคิดแล้วคิดอีก ก็ตัวพี่เจสใหญ่อย่างนี้ ผมจะเอาพี่เค้ามาลงนอนบนที่นอนเล็กๆนี่ได้ยังงัย แต่คิดไปก็เท่านั้น ก็ไม่มีใครอยู่ให้ช่วยแล้วนี่ ผมก็ต้องทำคนเดียว คิดได้แล้ว ผมก็เข้าไปจับแขนพี่เจสข้างนึง มาพาดไหล่ของผม แล้วผมก็ออกแรงพยุง แต่ ไม่เขยื้อนเลยอ่ะคับ ผมลองใหม่อีกก็เหมือนเดิม
ผมจึงคิดใหม่ เอามือมาโอบพี่เจสด้านหน้าด้วย ผมกะว่าจะลากพี่เจสลงมาจากโซฟาอ่ะคับ แต่ระหว่างที่ ี่ผมกำลัง ออกแรงดึงพี่เจสอยู่นั้น พี่เจสก็เอามือมาโอบกอดผม แล้วกอดผมแน่นมาก
" อ๊ะ...อะไรเนี่ย..." ผมร้องเสียงตกใจ
" นี่พี่เจสแกล้งมะนาวเหรอคับ..." ผมร้องบอกพี่เจส เงยหน้ามอง ก็เห็นพี่เค้ายังหลับตาอยู่เลยอ่ะค้าบ
" อุ๊บ.. " ผมพูดยังไม่ทันจะจบดี ก็ถูกพี่เจสจูบปากผม
" ไม่เอานะ...เหม็นเหล้าอ่ะ.." ผมพยายามดันพี่เจสให้ออกไป ก็ผมโกรธอ่ะค้าบ มีอย่างที่ไหน หรอกผมอย่างนี้ คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วง
" ตุ๊บ...โอ้ย..." ผมร้อง เมื่อตัวผมกับพี่เจสตกลงมาที่พื้นข้างโซฟา โดยที่พี่เจสทับผมอยู่
" พี่เจสอ่ะ มะนาวเจ็บนะ..." พี่เจสไม่ยอมปล่อยผม และยังมาจูบผมอีก
" อืม..." พี่เจสส่งเสียงเบา อย่างพึงพอใจ พี่เค้าจูบผมอยู่พักใหญ่ ผมก็รู้สึกเคลิบเคลิ้มกับรสจูบนั้น กลิ่นเหล้าที่ปากทำเอาผมมึน แล้วอยู่ๆพี่เจสก็ถอนปากออก ปล่อยให้ผมรู้สึกมึนงง ผมอยู่เฉยอย่างนั้นสักพัก
" ไปนอนได้แล้ว...เราน่ะ..." พี่เจสลืมตามองผมและบอกผม แล้วเอามือมาขยี้หัวผมด้วย
" คะ..ค้าบ..พี่เจสอ่ะ... " ผมพูดอย่างมึนๆอยู่ เหมือนกับว่าเสียดายอ่ะค้าบ
" ไปสิ ..ชักช้าเดี๋ยวพี่ไม่ปล่อยไปนะ..." พี่เจสพูดกับผมอีกเมื่อเห็นผมยังมองจ้องพี่เจสไม่ลุกไปไหน
" แล้วพี่นอนได้นะ...อุ้ย..." ผมพูดออกไปแล้วคิดได้ นี่ผมพูดออกไปอย่างนั้นได้ยังไงอ่ะ ผมหน้าแดง
" ฮั่นแน่...เป็นห่วงพี่ หรือ อยากจะนอนกับพี่กันแน่เนี่ย.." พี่เจสได้ช่องทาง แกล้งแหย่ผม
" ป่าวซะหน่อย มะนาวไปดีกว่า..." ผมพูดอย่างอายๆ แล้วลุกขึ้น
" พี่นอนได้ครับ น้องไปนอนเถอะครับ แล้วไม่ต้องเข้ามาดูอีกนะ..." พี่เจสบอก แต่ประโยคหลัง ทำให้ผมงง
" ทำไมล่ะครับ.. " ผมสงสัยจึงอดถามไม่ได้
" ก็ พี่ไม่ใว้ใจพวกมันน่ะครับ..." พี่เจสบอกผมแล้วพยักหน้าไปทางเตียงนอนที่พี่ก้อง กะ พี่แป้งนอนเมาหลับอยู่
" ค้าบ...งั้นมะนาวไปนอนแล้วนะค้าบ...แต่พี่เจสนอนก่อนสิ..มะนาวจะได้ออกไป..." ผมบอก
" ครับ..งั้นก็ได้.." พี่พูดจบก็ล้มตัวลงนอนที่เบาะนอนที่ผมจัดเตรียมให้
" มะนาวห่มผ้าให้น้า.." ผมพูดจบก็คุกเข่า ลงไปหยิบผ้าห่มที่ผมเตรียมไว้แล้ว คลี่ออกและ ห่มตัวพี่เจส พี่เค้านอนมองผมยิ้มๆ แล้วจับแขนผมกระชากลงไป ผมล้มลงไปนอนทับตัวพี่เจส.................
" พี่อ่ะ..อะไรอีกล่ะค้าบ.." ผมพูดอย่างอายๆ
" ก่อนจะไป มะนาวหอมแก้มพี่ก่อน.." พี่เจสบอกผมยิ้มๆ
" หอมแก้มอย่างเดียวนะค้าบ..." ผมถาม มองเห็นพี่เค้าพยักหน้าให้
" หลับตาก่อนสิ.." ผมบอกพี่เจสเมื่อคิดอะไรออก
" ทำไมต้องหลับตาล่ะครับ " พี่เจสยังสงสัย
" เอาเถอะน่า..เร็วๆจิค้าบ..." ผมพูดเพราะนึกสนุก
" ก็ได้.." พี่เจสพูดจบก็หลับตา
...
จบบทที่ 49
ขอบคุณมากค้าบ........สงกรานต์นี้ไปเที่ยวที่ไหนก็ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะคร้าบ....เป็นห่วงมาก.....
ติดตามตอนต่อไปคร้าบ........อิอิ...............
รักทุกคนเหมือนเดิมน้า.....
มะนาวตัวจิ๊ดเองคร้าบบบบบบบบผม..............
...
-
:haun4: อ่านะ หลับตาให้จิ้นตามมมมมม
-
ไม่ยอมนะ ปล่อยเจสนอนโชฟาได้ไง : 222222: : 222222:
-
เง้อออ
หลับตา...?
แล้วมะนาวจะทำรายพี่เจสต่อละเนี่ย :pandalaugh:
-
แหม เมายังน่ารักเลยนะเนี่ย
สวัสดีปีใหม่ไทยด้วยนะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
อ๊า~~~~~~~น่าร้ากกกกกกกกกกกก~ !!! :give2:
สวัสดีปีใหม่ไทยค้าบบบ :yeb: :yeb:
ว่าแต่จะไปเล่นน้ำที่ไหนล่ะ จะแอบไปดูหน้า :haun5:
อยากเห็นมะนาวกับตัวโตจัง อิอิ ( รวมถึงพี่มะยมด้วย .... วุ้ย เขิลลล 555+ )
-
หวัดดีปีใหม่ไทยเช่นกันจ้า ขอให้พระคุ้มครอง สุขภาพแข็งแรง สมหวังในความรักทุกคนนะ :call:
-
มาให้จิ้นอีกแระ
ว่าแต่ กลัว สวิงกิ้งจังเยยยยยย :pighaun:
คริคริ
:laugh5:
-
เชียร์เจส............... แมน หวานเจี๊ยบ :รักจัง11:
ป.ล..... ชั้นมาละนะยะ พ่อมะนาว
-
หวัดดีวันสงกรานต์น้า...มะนาวเพิ่งกลับจากไปเล่นนํ้ามาในตัวเมืองจันทบุรีค้าบ...ตัวโตให้ไอ้เป้งไปเล่นกะมะนาวอ่ะค้าบ...
ขี่มอเตอร์ไซค์ไปกันสองคน...หนุกจังเลยอ่ะ..ส่วนตัวโตนั่งกินเหล้ากะพี่มะยมแล้วก็ญาติพี่น้องของมะนาวอ่ะ..
มะนาวเล่นเผื่อพวกพี่ๆแล้วน้า....อิอิ.....วันนี้ที่นี่ไม่มีแดด แถมฝนตกปรอยๆด้วย เลยมะกลัวดำอ่ะ.... ดีดี..ฟ้าเป็นใจ.... ขอบคุณท้องฟ้าค้าบ....มีความสุขคร้าบ...
............................................................................................
พี่เป้....มาแล้วเหรอค้าบ...ขาดพี่ซินอ่ะ...มะยอมมะยอม....
พี่หมูพูห์.....มะนาวไม่กล้าหรอกค้าบ...ไอ้สวิงกิ้งอะไรน่ะค้าบ....อิอิ....
Bosatlas....เช่นกันคร้าบผม...มีความสุขน้า....
idiotbox....มะนาวกลับลงมาบ้านที่จันทบุรีคร้าบ...มาเล่นนํ้าในตัวเมืองอ่ะ...อยากเห็นเหรอคร้าบ..เดี๋ยวหลงน้าจาหาว่ามะเตือน...อิอิ...
ส่วนพี่มะยมหล่อน้า...พี่มะนาวก็ต้องหล่อจิ...น้องน่ารักขนาดนี้นี่ค้าบ...ฮ่าฮ่า...
pongsj.....ไม่น่ารักกันหรอกค้าบ...แต่พวกพี่ๆเค้าหล่ออ่ะค้าบ...น่ารักอ่ะ...มะนาวคนเดียวพอคร้าบ...อิอิ....
o LulLaby o.....หลับตา..แล้วมะนาวก็......( ตอนนี้รู้แล้วใช่ป่ะค้าบ...)...
shell.......พี่เจสเค้าเดินไปนอนเองน้า...แต่มะนาวก็ลากลงมานอนที่เบาะแล้วอ่ะ...สบายกว่าคนอื่นอีก ก็พี่เค้าได้กอดมะนาวด้วยอ่ะค้าบ....
ºø•.★*..๑۩۞۩๑..*★.•¤,¸......พี่อ่ะค้าบ...ลืมตาก็ได้ค้าบ...จาได้มองเห็นอ่ะ...ฮิฮิ...
..........................................................................
บทที่ 50
" หลับตาก่อนสิ.." ผมบอกพี่เจสเมื่อคิดอะไรออก
" ทำไมต้องหลับตาล่ะครับ " พี่เจสยังสงสัย
" เอาเถอะน่า..เร็วๆจิค้าบ..." ผมพูดเพราะนึกสนุก
" ก็ได้.." พี่เจสพูดจบก็หลับตา
...
ผมก้มหน้าไปหอมแก้ม พี่เจส แรงๆ ทั้ง แก้ม ซ้ายและแก้มขวา และก็หอมที่จมูก และ ที่หน้าผากด้วย พี่เจสจะลืมตามองผม แต่ผมเห็นซะก่อนจึงบอกให้หลับตาอีก เพราะผมอายพี่เค้า แล้วผมก็หอมแก้มอีกที
" จุ๊บ..." ผมก้มหน้าลงไปจูบปากพี่เจสอย่างรวดเร็ว และรีบลุกหนีพี่เจส ก่อนที่พี่เค้าจะลืมตา มองผมแล้วเอื้อมมือมากอดผม
" ฮ่าฮ่าฮ่า...." มะนาวไปแล้วน้า ผมพูดจบก็วิ่งหนีออกไปจากห้องเลย ปล่อยให้พี่เจสทำท่าทางฮึดฮัด ที่ถูกผมแกล้ง แหย่
" ฝากไว้ก่อนเถอะน่า...." ผมได้ยินเสียงพี่เจสไล่ตามหลังมา
แล้วผมก็เดินมาที่ห้องนอนพี่มะยม เปิดประตูแล้วเข้าไป มองเห็นพี่มะยมนอนหลับอยู่ ผมก็เข้าไปล้างมือ แล้วล้างหน้าให้สะอาดอีกครั้ง แล้วเดินกลับขึ้นไปนอนบนที่นอนกับพี่มะยม ผมหยิบผ้าห่มมาคลุมตัว แล้วนอน ไม่นานก็หลับไป
ผมมารู้สึกตัวตอนเกือบตี 5 แล้ว ผมนึกไปถึงพี่เจสว่านอนหลับเป็นงัยบ้าง ก็เลยลุกออกจากที่นอนอย่างเบาๆที่สุด กลัวพี่มะยมรู้สึกตัวตื่น ผมเปิดประตูออกไป แล้วเดินไปที่ห้องนอนของผม ที่พวกพี่ๆ สาม คนนอนหลับอยู่
พอไปถึงก็เปิดประตูด้วยความระมัดระวังไม่ให้มีเสียงดัง ผมเดินอย่างเบาที่สุดเข้าไป มองที่เตียงนอนก็เห็นพี่ก้อง กะพี่ แป้งนอนหลับโดยมีหมอนข้างคั่นกลาง ผมมองแล้วก็ขำ กับภาพที่เห็น
แล้วผมก็มองเข้าไปที่พี่เจสนอนหลับ ผมเห็นอะไรตัวใหญ่ๆ อยู่ตรงที่พี่เจสนอนหลับ ตอนผมจัดห้องผมเปิดไฟโคมที่หัวเตียงเท่านั้น ไฟในห้องจึงพอมองเห็นสลัวๆ ผมจึงเดินไปหาพี่เจส เพื่อจะดูให้แน่ใจว่ามันเป็นอะไร
ผมเข้าไปดูใกล้ๆ ก็รู้ว่าเป็นอะไร ผมลงนั่งข้างๆพี่เจส แล้วอมยิ้ม พี่เค้าคงคิดถึงผมจิงๆ ผมมองตอนพี่เค้าหลับ ก็อยากหอมแก้มพี่เค้า ผมนึกได้ก็ก้มลงไปหอมแก้มพี่เค้า ผมหอมเสร็จก็เงยหน้าขึ้น แล้วเอามือไปปัดผมที่อยู่ตรงหน้าผากออก พี่เจสคงจักจี๋ ก็เลยยกมือขึ้นมาเกา แล้วเมื่อ
พี่เจสเอามือลง ผมก็แกล้งอีก เอานิ้วไปบีบจมูกของพี่เค้าเล่นอีก พี่เค้าก็ยกมือมาปัด
ผมแกล้งบีบจมูกได้สักพัก ผมก็ก้มลงไปหอมแก้มพี่เจสอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ไม่เหมือนครั้งแรก ผมถูกพี่เจสยกมือขึ้นมากอดผม แล้วจับผม พลิกไปนอนหงายข้างๆตัวพี่เค้า แล้วก็จูบผมเนิ่นนาน แล้วพี่ก็ถอนปากออก และถามผม
" คิดถึงพี่ใช่ไหมครับ...เลยแอบเข้ามาหอมพี่.." พี่เจสถามผม
" ไม่ซะหน่อย.." ผมตอบ
" ไม่เหรอ..." พี่พูดจบก็ก้มลงมาจูบผมอีก ผมดันพี่ออก แล้วก็ถามกลับบ้าง
" แล้วพี่ล่ะ คิดถึงมะนาวหรอค้าบ..." ผมถามบ้าง
" เปล่าซะหน่อย...ใครจะไปคิดถึงคนปากแข็ง..." พี่เจสบอก
" อ้าว แล้วเอาน้องหมีตัวใหญ่ของมะนาวมานอนกอดทำไมอ่ะ..." ผมพูดยิ้มๆอย่างไม่ยอมแพ้
" ก็...อ่ะ..." พี่เจสพูดไม่ออก พอเห็นว่าสู้ผมไม่ได้ ก็เลยก้มมาจูบผมอีก
" ไม่เอาแย้วค้าบ...เดี๋ยวพี่ก้องกะพี่แป้งเห็น " ผมบอกเมื่อผมดันพี่เจสไว้
" ช่างมันสิ...ให้มันเห็นไปเลย จะได้รู้ว่ามะนาวเป็นของพี่น่ะครับ..." พี่เจสบอกแสดงความเป็นเจ้าของผม และกอดผมอีก
" ไม่เอาอ่ะ...มะนาวอายเค้านี่..." ผมพูด และก็ดันพี่เจสให้ออกไป
" งั้น...ขอพี่นอนกอดเฉยๆอย่างนี้ก็พอ... " พี่บอกผม และดึงผมให้นอนลงไปบนแขนพี่
" ค้าบ..กอดเฉยๆนะค้าบ..." ผมบอก และก็นอนหนุนแขนของพี่เจส
พี่เจสพลิกตัวตะแคงข้าง มาทางผม พี่เค้ากอดผมแน่น หอมแก้มผม เอานิ้วมาเขี่ย ปอยผมที่หน้าผากของผม แล้วเลื่อนมาแตะที่คิ้ว ที่ตาแล้วไล่มาที่จมูก และที่ปาก ผมก็เลยแกล้งอ้าปากงับนิ้วพี่เจสเล่น พี่เจสชักนิ้วกลับทัน แล้วยกมือขึ้นมาเขกที่หัวของผม และก็หัวเราะ เมื่อเห็นผมยกมือขึ้นมาเกาตรงบริเวณ ที่พี่เค้าเขกหัวเมื่อสักครู่
" พี่อ่ะ...มาเขกหัวมะนาวทำไมอ่ะค้าบ...ชอบแกล้งมะนาวอยู่เรื่อยเลย..." ผมบ่นเสียงเบา
" ก็อยากมาไล่งับพี่นี่นา..." พี่เจสบอก
" ก็มะนาวหมั่นเขี้ยวอ่ะ.." ผมพูด หันไปมองพี่เจส ก็เห็นพี่เค้าจ้องมองผมอยู่
พี่เค้ามองผมแล้วก็กอดผมซุกหน้าลงมาที่แก้มผม พี่เจสอยู่อย่างนั้นนานพอสมควร ผมก็นอนให้พี่เค้ากอด รู้สึกเพลินจนเกือบหลับไป ผมมารู้ตัวก็เพราะว่า พี่เค้ามาเลียที่ต้นคอ ทำให้ผมจักจี้ แล้วพี่เจสก็พูดกับผม
" มะนาวครับ...รู้หรือเปล่าว่าพี่คิดอะไรอยู่..." พี่เจสถามผม
" ไม่รู้สิค้าบ... พี่คิดอะไรมะนาวจะรู้ได้ยังงัยอ่ะ..." ผมตอบ
" อืม...พี่อยากจะนอนกอดมะนาวอย่างนี้ทุกวันอ่ะค้าบ... มันจะเป็นไปได้มั้ย " พี่เจสถามผม
" ก็ไม่รู้สิค้าบ " ผมบอกอย่างอายๆ
" พี่อยากอยู่กับมะนาวอย่างนี้ทุกๆวัน...แล้วมะนาวล่ะครับคิดเหมือนพี่หรือเปล่า..." พี่เจสถามผม
" เอ่อ...ค้าบ...มะนาวก็อยากอยู่อย่างนี้ อยากนอนหลับตื่นขึ้นมาพร้อมกับพี่ ทุกๆวันค้าบ " ผมบอกตามที่ใจคิด ทั้งๆที่อายมากๆ
" เหรอครับ..." พี่พูดค้างแค่นั้น แล้วเงียบไปสักครู่ ได้สักพัก พี่ก็พูดกับผม
" น้องมะนาวครับ ..รออีกหน่อยนะครับ ให้พี่เรียนจบก่อน แล้วพี่จะเอามะนาวมาอยู่ด้วยกันสองคนกับพี่... รอหน่อยนะครับ..." พี่เจสบอกผม แล้วกอดผมแน่นขึ้น
" จริงหรือค้าบ..." ผมถามเพื่อความแน่ใจ
" จริงสิครับ...รอหน่อยนะครับ...พี่สัญญา..." พี่เจสให้คำสัญญากับผม ให้ผมแน่ใจ
" ค้าบ...มะนาวจะรอน้าาา " ผมบอก
แล้วผมกับพี่เจสก็นอนอยู่อย่างนั้นจนเกือบ 6 โมงเช้า พี่ก็บอกให้ผมไปล้างหน้า แล้วเอาเสื้อผ้าชุดนักศึกษาไปด้วย เพราะพี่เจสต้องกลับไปที่คอนโดก่อน เพื่อเปลี่ยนชุดนักศึกษา แล้วค่อยไปที่มหาวิทยาลัยอีกที
ผมก็ลุกออกไป และก็ทำตามที่พี่เจสบอก ใช้เวลาไม่นาน ผมก็จัดการเสร็จเรียบร้อย ผมก็มาดูว่าพี่เจสเสร็จหรือยัง พี่เค้าเข้าห้องนํ้า ผมรอสักพัก พี่เจสก็ออกมา แล้วหลังจากนั้น พี่เจสกับผมก็ออกมาจากบ้าน แล้วกลับไปที่คอนโดกัน
...
" มะนาวไปอาบนํ้าก่อนสิครับ เสร็จแล้วจะได้มาแต่งตัว " พี่เจสบอกกับผม
" ............................. "
...
จบบทที่ 50
ขอบคุณค้าบทุกๆคน...ที่ติดตามอ่านนะค้าบ.............
ติดตามตอนต่อไปน้าาาาาาา.........มีความสุขน้า.....
รักทู๊กคนค้าบบ......
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบบบบบบผม................
...
-
อ่าวแล้วอีก2คนที่นอนอยู่อ่ะ หายออกไปจากฉากซะงั๊นอ่ะน้องมะนาววว :โหลๆ:
ช่ายซี๊ๆๆๆมะใช่ตัวโตนิ ฮึ :laugh3:
-
หุหุ หนีไปมหาลัยก่อน ปล่อยแป้งกับก้องตื่นมาเจอกัน จะเกิดอะไรขึ้นน้อ : 222222: : 222222:
-
หุหุ น้องมะนาวตื่นมาตอนตีห้ามาหอมแก้ม งี้มะให้พี่เจสหลงได้ไงเนี่ยยยยย
สองคนนั่นตื่นมาก็ตัวใครตัวมันเดะ หรือ Shell จาให้เค้า ...... 5555
รออ่านต่อจ้า :yeb:
-
สุขสันต์วันสงกรานต์นะคับ น้องมะนาว
-
หวาดดี ปีใหม่ ไทย คราบ
:kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
ขอหลับตา ด้วยคน
-
เหอเหอ
มาให้จิ้นอีกแระ
:จ้อบจัง1: :จ้อบจัง1:
-
อิอิ ตามอ่านทันสักที
โพสต์ครั้งแรกเยย แอบเขิลลลลล :myeye:
พี่มะนาวกะพี่เจสหวานกันจังเลยค่ะ อิอิ อ่านแล้วแอบเขิลอีกแระ หุหุ
มีความสุขในวันสงกรานต์นะค่ะ ^^
-
สวัสดีปีใหม่ไทยน้าทุกคน :yeb:
น่าสงสานอีกสองคนที่นอนอยู่จังเลย
ถ้าไม่ได้นอนจริงๆ แล้วเห็นภาพบาดตาบาดจัยยยย :pigangry2:
-
แล้วใครน้าคือตัวโต :confuse:
-
อ้อ~ พอจบแล้วก็ทำตามสัญญาเลยอยู่ด้วยกัน2คนจนมาถึงตอนนี้งั้นเหรอ อืม อืม....
......อิอิอิอิ :fox2: :fox2:
-
เพิ่งกลับจากไปเที่ยวทะเลค้าบ...เล่นนํ้าหนุกจังเลย...นานๆมาเที่ยวสักที มีความสุขมากมายคร้าบ...
...............................................................
ตอบให้คร้าบ...
ºø•.★*..๑۩۞۩๑..*★.•¤,¸.....พี่คร้าบสองคนนั่นไม่ได้หายไปไหนหรอกคร้าบ พี่เค้าเมาหลับอยู่อ่ะ...
shell........สองคนตื่นมาเจอกัน...มะนาวก็มะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือป่าวน้า...สงสัยเหมือนกัน....ที่เคยถามอะไรมะนาว
เดี๋ยวจะตอบให้นะครับ...ให้จบเรื่องนี้ก่อนไม่นานหรอกค้าบ ทีนี้อยากรู้อะไร มะนาวจาตอบให้หมดเลยคร้าบ....
มูมู่น้อย......ใช่แย้วคร้าบ...ไปไหนมะรอดหรอกคร้าบ....อิอิ...ส่วนสองคนนั้นมะนาวมะรู้จริงๆน้า....
pongsj.....สุขสันต์วันสงกรานต์เช้นเดียวกันคร้าบ....มีความสุขทั้งครอบครัวเลยน้า....
][Ba_sS][.........หวัดดีเช่นกันคร้าบ...มีความสุขมากมายนะคร้าบ....
หมูพูห์.........แล้วชอบอ่ะป่าวล่ะคร้าบ...พี่หมูพูห์......อิอิ.....รู้นะว่าชอบอ่ะ
may_1223.......หวัดดีคร้าบ....ยินดีต้อนรับนะคร้าบ...มะนาวกะพี่เจสก็ยังหวานกันอยู่น้า มากกว่าเดิมด้วยล่ะคร้าบ...
o LulLaby o.....พี่อ่ะคร้าบมะนาวว่าพี่ทั้งสองคนคงชอบน้า....ถ้าเห็นมะนาวอยู่กะพี่เจสอ่ะ....
Poes.........ตอนนี้รู้แล้วยังอ่ะคร้าบ...ใกล้จาจบแย้วน้า....
idiotbox........ใช่แย้วคร้าบ....เรียนจบอยู่ด้วยกันแต่...มะใช่ตอนนั้นน้า...ตามต่ออีกนิดนะคร้าบ..จะได้รู้หมดเลยอ่ะคร้าบ...
...........................................................................................
บทที่ 51
" มะนาวไปอาบนํ้าก่อนสิครับ เสร็จแล้วจะได้มาแต่งตัว " พี่เจสบอกกับผม
" ............................. "
...
" คับ...งั้นมะนาวอาบก่อนละกันน้าาา..." ผมตอบ แล้วผมก็หยิบผ้าเช็ดตัว แล้วเดินเข้าไปในห้องนํ้า พอเข้ามาในห้องนํ้าก็ถอดเสื้อผ้าออกหมด แล้ว ก็เปิดฝักบัว อาบนํ้าอย่างสบายใจ
" ก็อก..ก็อก..มะนาวเปิดหน่อยสิครับ " มีเสียงเคาะประตู แล้วเสียงพี่เจสร้องให้เปิด
" ทำไมล่ะค้าบ ให้มะนาวอาบเสร็จก่อนจิค้าบ.." ผมส่งเสียงตะโกนออกไป
" ให้พี่อาบด้วยคนสิ...อาบคนเดียวมันเหงาน้าา " พี่เจสพูดแหย่ผมให้เปิด
" ไม่เอา ไม่เหงาหรอก ให้มะนาวอาบเสร็จก่อน แป๊บเดียวเอง " ผมพูดออกไป ใครจะไปเปิดอ่ะค้าบ...
" เปิดเถอะครับ...เดี๋ยวเสร็จช้า แล้วไปเรียนไม่ทันน้าาา.." พี่เจสยังไม่ยอมแพ้ เรียกให้ผมเปิดให้ได้
" ไม่..." ผมพูดจบก็รีบอาบนํ้าให้เสร็จเร็วๆ
ผมเงี่ยหูฟังว่าพี่เจสจะพูดอะไรอีก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบ ฮ่าฮ่า...สงสัยคงยอมแพ้ผมแล้วอ่ะครับ..ผมคิด แล้วผมก็อาบนํ้าต่ออย่างรู้สึกสบายอารมณ์ ที่แกล้งพี่เจสได้ แต่ผมคิดผิด...
" แกร๊ก...ปัง..." เสียงเปิดและปิดประตูดังข้างหลังผม ผมจึงหันไปดู แล้วก็ตกใจ พี่เจสยืนยิ้มร่า เสื้อผ้าไม่มีติดตัวเลยสักชิ้น
" อุ๊ย..." ผมรีบหยิบผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่ที่ราวข้างฝาห้องนํ้า มาปิดร่างของผม ก็อายอ่ะคับ
" พี่เจส...พี่เข้ามาได้ยังไงอ่ะค้าบ..." ผมถาม
" มะนาวลืมไปแล้วหรือครับ ว่าที่นี่ห้องของใคร พี่มีกุญแจห้องนํ้า " พี่เจสบอกกับผม
" เอ่อ...แล้วพี่จะเข้ามาทำไมอ่ะ มะนาวอายนะ..." ผมพูด
" ก็เข้ามาอาบนํ้าไงล่ะ เวลามันมีน้อย กว่าพี่รอมะนาวอาบเสร็จ ก็คงไปไม่ทันเรียนพอดี..." พี่เจสเอาเรื่องไปเรียนมาอ้าง
" โห...เวลายังอีกตั้งหลายชั่วโมงแน่ะ พี่อย่าเอาเรื่องนี้มาอ้างเลย..." ผมพูดอย่างรู้ทัน
" เออน่ามาอาบนํ้ากันเถอะ " พี่เจสพูดจบก็เดินเข้ามาที่ผมยืนอยู่
" เอาผ้าออกไปซะที แล้วมาอาบนํ้ากัน " พี่พูดแล้วดึงผ้าเช็ดตัวที่ผมเอามาพันตัวเอาไว้ออก
" พี่เจสอ่ะ มะนาวอายน้า..." ผมบอก
" จะอายอะไรพี่อีกเนี่ย พี่เห็นของเราทั้งตัวแล้ว ไม่ต้องมาอายพี่หรอก ดูสิ พี่ยังไม่เห็นจะอายเลย..." พี่เจสพูดจบก็ยืนหันหน้ามาหาผมให้ผมมองพี่เค้าเต็มตาเลย ผมอ่ะจิ หน้าแดงไปหมด แต่คนที่ยืนให้ผมดู กลับไม่อายสักกะนิดเดียว แถมยังมายิ้ม และก็ยักคิ้วให้ผมด้วย
" ก็พี่หน้าหนาอ่ะ เลยไม่อายใคร " ผมพูดประชด แต่ตาก็มองพี่เจส
" อาบสิครับ...มะนาวจะยืนมองพี่อีกนานไหมครับ " พี่เจสพูดแหย่ผม
" เอ่อ...ก็อยากมายืนให้มองเองนี่นา ก็ต้องมองนานๆหน่อยจิ " ผมเลยพูดแหย่กลับไปบ้าง
" พูดอย่างนี้ ตกลงไม่อายแล้วใช่มั้ย..." พี่ถามผมอีก
" ก็ไม่อายแล้วล่ะคับ ตั้งแต่มะนาวรู้จักพี่ ก็ชักจะเริ่มชินแล้วอ่ะค้าบ " ผมบอก
" ไม่อายแล้ว...งั้นก็มาอาบนํ้าได้ซะที " พี่เจสพูดจบก็เปิดฝักบัว แล้วหันมาดึงผมให้เข้าไปอาบด้วยกันกับพี่
" มานี่ เดี๋ยวพี่ถูสบู่ให้ครับ..." พี่พูดจบก็จับผมมาถูสบู่ทั่วทั้งตัว ตอนแรกผมก็จะไม่ยอม แต่คิดอีกที ก็ยอมให้พี่เค้าถูสบู่ให้ ว่าไปก็เพลินดีเหมือนกันน้า....
" พี่ค้าบ ให้มะนาวถูสบู่ให้พี่บ้างจิ " ผมนึกสนุกก็เลยขอถูสบู่ให้พี่เจสบ้าง
" เอาสิครับ...แต่ถูดีๆนะ พี่บอกเอาไว้ก่อน ถ้าถูไม่ดีโดนทำโทษไม่รู้ด้วย เดี๋ยวจะว่าพี่ไม่เตือน...ฮ่าฮ่า..." พี่เจสบอกผม
" คร้าบผม... " ผมพูดล้อเลียน ผมคิดถูก หรือคิดผิดกันแน่เนี่ยที่ อาสาถูตัวให้พี่เค้า
แล้วผมก็ถูสบู่ให้พี่เจสทั่วทั้งตัว แต่เหลือตรงบริเวณด้านหน้านั้นที่ผม ไม่ถูสบู่ให้ ก็ไม่กล้าอ่ะครับ อีกอย่างเดี๋ยวเกิดอะไรขึ้น ผมก็แย่อีกอ่ะ พี่เจสยิ่งชอบแกล้งผมอยู่ด้วย ไปเรียนไม่ทันกันพอดี...
" มะนาวตรงนั้นไม่เห็นถูให้พี่เลย..." พี่เจสบอกผมให้ถู ผมหันไปมองเห็นพี่เจสทำตาหวานให้ผม
" ไม่เอาหรอกค้าบ...พี่ถูเองสิ " ผมพูดจบผมก็หันไปอาบนํ้าต่อ
" น่า ...ถูให้หน่อยน้า.." พี่เจสพูดอ้อนผม
" ไม่เอาอ่ะ ถูเองจิ " ผมพูดแหย่พี่ แล้วแลบลิ้นใส่พี่เจส
" ขี้โกงนี่ ทีพี่ยังถูให้มะนาวทั้งตัวเลย " พี่เจสบอกผม
" ก็อยากถูให้เค้าเองนี่ " ผมบอกแล้วมาอาบนํ้าต่อ
" อุ้ย..." ผมอุทาน พี่เจสดึงผมไปกอด แล้วจูบผม
" แกล้งพี่ดีนักใช่มั้ย...ต้องเจออย่างนี้.." พี่เจสพูดกับผม เมื่อเห็นผมไม่พูดอะไร ก็ผมพูดไม่ออกนี่ค้าบ แล้วพี่เค้าก็จูบผมอีก
" พี่ค้าบ...ปล่อยมะนาวเถอะน้า...เดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอกน้า....น้า...อืม.." ผมพยายามพูด แต่ก็คงไม่เป็นผล พี่เจสไม่ปล่อย
" มะนาวคร้าบ...พี่ทน..ไม่...ไม่ไหวแล้วครับ...ช่วย..ช่วยพี่ทีสิคร้าบ...นะ..นะคร้าบ..." พี่เจสพยายามพูดเสียงขาดๆหายๆ
" แล้วพี่จะให้มะนาวทำยังไงล่ะค้าบ..." ผมพยายามกลั้นใจพูด
" ก็...ก็ตามใจพี่สิคร้าบ...ได้ไหมคร้าบ..." พี่เจสอ้อนผม
" ก็ได้คร้าบ...พี่จะให้มะนาวทำยังไงก็บอกก็สอนมะนาวนะคร้าบ...มะนาวยอมตามใจพี่แล้วอ่ะคร้าบ..." ผมบอกอย่างอายๆ
" จริงน้า...งั้นก็ทำอย่างนี้...." พี่เจสพูดจบก็จับให้ผมทำตามที่พี่สอน
" อ่ะ.........อา............"
แล้วหลังจากนั้นผมกับพี่เจสก็ปล่อยไปตามความรู้สึก ที่อารมณ์มันพาไป........ พี่เจสคอยบอกผมสอนผม ให้ทำ ทุกๆอย่างที่พี่เจสคิดได้ ผมก็ทำตามที่พี่เค้าสอนอย่างดี...พี่เจสชมผมหลายครั้ง...ผมได้ยินคำชมก็รู้สึกดี คิดว่าต่อไปจะต้องดีขึ้น...ผมบอกพี่เจสว่าแล้วสอนให้ผมอีกนะ........พี่เจสยิ้มให้แล้วบอกผมว่าจะสอนให้เก่งกว่านี้อีก...
กว่าทุกๆอย่างจะผ่านพ้นไปก็ทำเอาผมไม่มีเรี่ยวแรงหลงเหลืออยู่....ตกลงวันนั้นผมกับพี่เจสก็ไม่ได้ไปเรียนกัน ได้แต่นอนอยู่บนเตียงอย่างนั้นจนคํ่า.............
...
หลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ ผมกับพี่เจสก็ยังคบกันเหมือนเดิม วันจันทร์ ถึงวันพฤหัส ผมก็นอนค้างที่บ้านของผมพี่เจสมารับผมตอนเช้า ตอนเวลากลับ พี่เจสก็จะพาผมไปทานข้าวก่อน และผมก็ซื้อกลับมาที่บ้านด้วยเผื่อพี่มะยม ส่วนคืนวันศุกร์ วันเสาร์ และกับวันอาทิตย์ พี่เจสจะพาผมไปนอนค้าง ที่คอนโดของพี่เค้า
ส่วนพวกพี่ก้องกับ พี่ปะแป้งก็ยังมาหาผมที่บ้านบ่อยๆเหมือนเดิมแต่ก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกับผมมากมาย ก็พี่เจสอยู่กับผมแทบตลอดเวลาอ่ะคับ พวกพี่ๆเค้ามากันทีไรก็ต้องเจอกับพี่เจสทุกที แล้วถ้าวันไหน พี่มะยมอยู่ด้วย ก็จะตั้งวงกินเหล้ากันเป็นประจำ ส่วนผมก็มีหน้าที่คอยดูแลเรื่องกับแกล้มให้เหมือนเดิม บางวันก็มีไอ้เป้งมันมา ร่วม
วงด้วย แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนมาวันนึงในเดือนพฤศจิกายน.......
...
จบบทที่ 51
ขอบคุณค้าบที่ตามอ่านเรื่องของมะนาวมาตลอด...เมื่อเช้าไปทำบุญปิดทองพระที่วัดมา...มะนาวก็ทำเผื่อ ให้ทุกๆคนในเล้าได้รับบุญที่มะนาวทำด้วยน้า.....
Happy BirthDay...สุขสันต์วันเกิดพี่เรย์นะคร้าบ...มีความสุขมากมาย มีแต่คนมารักเยอะๆ...รักพี่นะค้าบ...
รักทุกคนมากคร้าบบบบบ.......มีความสุขทุกคนน้า.......
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบผม...........
ปอลอ....หลังจากจบเรื่องนี้แล้วค่อยลงเรื่องในตอนปัจจุบันน้า...ใครอยากรู้หรือจะถามอะไรก็ถามมาได้นะคร้าบ...คุยกันคร้าบ...
...
-
หุหุ นึกว่าจะแฮปปี้เอนดิ้งซะแล้ว : 222222: : 222222:
ยังมีทิ้งท้ายให้ลุ้นอีกวุ้ย :laugh5: :laugh5:
-
อนุโมทนาสาธุด้วยนะคับ
รออ่านต่ออีกนะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ปล.น่าจับคู่ให้แป้งกับก้องเนอะ อิอิ
-
ทำไมทิ้งท้ายซะ :เฮ้อ:
รอต่อไป :yeb:
-
อิอิ จบแบบค้างมากมายอ่าค่ะพี่มะนาว
อ่านชื่อพี่ปะแป้งแล้วแอบอมยิ้มทุกทีเลย ชื่อน่าร้ากกกก
รออ่านต่อนะค่ะ
-
เหอๆ จะเกิดเรื่องอะไรต่อไปละเนี่ย :o
-
มีเหตุการณ์ทิ้งท้ายก่อนจะจบด้วยยย
ลุ้นๆๆๆๆๆ เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยย :o
-
.....
แล้วปัจจุบัน....อาจารย์... สอนจบไปกี่คอร์สแล้วละคะน้องมะนาว
เด๋วนี้ฝีมือเหยียบเซียนแล้วใช้ม๊าล๊า.....หุ หุ หุ :kikkik:
-
หวัดดีค้าบ...เพิ่งกลับจาก MK มาอ่ะค้าบ...วันนี้เป็นวันเกิดของพี่มะยม....พี่เค้าถามก็บอกอยากกินสุกี้ พี่เค้าก็เลย
พาไป มีแม่ของมะนาว พี่เจส ไอ้เป้งติดสอยห้อยตามกันไปด้วย....อิ่มมากๆเลยอ่ะ....
...
ตอบตอบคร้าบ....
shell..............ก็มีเรื่องให้ลุ้นเรื่อยๆอ่ะคร้าบ...
pongsj..............จาจับพี่แป้งให้คู่กะพี่ก้องเหรอคร้าบ...มันจาดีเหรอ..มะอาวอ่ะ มะนาวหวง........
Poes................ไม่ได้ตั้งใจน้า....
may_1223.............ชื่อพี่ปะแป้งน่ะ...รู้ป่ะมะนาวเป็นคนที่เรียกชื่อนี้ได้คนเดียวน้า...คนอื่นเค้าเรียกแป้งเฉยๆอ่ะ....
jammy.............ลองเดาจิคร้าบ.....ไม่รุว่าจามีเรื่องอารายอีกเนอะ...อิอิ....
o LulLaby o...............ลองติดตามต่อไปจิค้าบ....เดี๋ยวก็รู้แน่นอนอ่ะค้าบ....
Raya...........พี่เป้ค้าบ...ปัจจุบันอาจารย์สอนมะนาวจน ตอนนี้มะนาวฝีมือเกินหน้าอาจารย์ไปแล้วมั้งค้าบ...อิอิ...
...
บทที่ 52
หลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ ผมกับพี่เจสก็ยังคบกันเหมือนเดิม วันจันทร์ ถึงวันพฤหัส ผมก็นอนค้างที่บ้านของผม พี่เจสมารับผมตอนเช้า ตอนเวลากลับ พี่เจสก็จะพาผมไปทานข้าวก่อน และผมก็ซื้อกลับมาที่บ้านด้วยเผื่อพี่มะยม ส่วนคืนวันศุกร์ วันเสาร์ และกับวันอาทิตย์ พี่เจสจะพาผม ไปนอนค้างที่คอนโดของพี่เค้า
ส่วนพวกพี่ก้องกับ พี่ปะแป้งก็ยังมาหาผมที่บ้านบ่อยๆเหมือนเดิมแต่ก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกับผมมากมาย ก็พี่เจสอยู่กับผมแทบตลอดเวลาอ่ะคับ พวกพี่ๆเค้ามากันทีไรก็ต้องเจอกับพี่เจสทุกที แล้วถ้าวันไหน พี่มะยมอยู่ด้วย ก็จะตั้งวงกินเหล้ากันเป็นประจำ ส่วนผมก็มีหน้าที่คอยดูแลเรื่องกับแกล้มให้เหมือนเดิม บางวันก็มีไอ้เป้ง มันมา ร่วมวงด้วย แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนมาวันนึงในเดือนพฤศจิกายน.......
...
" น้องมะนาวครับ " เสียงพี่ก้องตะโกนเรียกผม
" ค้าบ..." ผมกำลังเดินจะไปหาพี่เจสที่จอดรถคอยผมอยู่ ผมก็หันกลับมาตามเสียงเรียก และก็หยุดคอย
" พี่ก้องมีอะไรหรือครับ " ผมถามเมื่อพี่ก้องเดินมาถึงที่ผมยืนอยู่
" เดี๋ยวนี้เวลาที่พี่เรียกมะนาวต้องมีธุระอะไรหรือครับ มะนาวถึงจะคุยกับพี่..." พี่ก้องพูดกับผม หน้าตาดูเศร้า เหมือนน้อยใจผม
" เอ่อ...ป่าวค้าบ...มะนาวไม่ได้หมายความอย่างนั้นครับ..." ผมรีบบอกพี่ก้อง ก็กลัวพี่ก้องเข้าใจผมผิด
" ครับ...ไม่เป็นไรครับ...พี่เข้าใจ.. " พี่ก้องตัดบท
" ............. " ผมไม่พูดตอบพี่ก้อง ก็กลัวพูดอะไรที่ทำให้พี่ก้องเข้าใจผิดอีก ได้แต่พยักหน้าให้พี่เค้า
" คือพี่จะถามว่า วันที่ 10 นี้มะนาวจะว่างไหมครับ " พี่ก้องถามผม
" วันที่ 10 เหรอครับ....อืม...ก็ว่างคับ มะนาวไม่ได้ไปไหน พี่ก้องมีอะไรเหรอครับ " ผมคิดสักครู่ แล้วนึก แต่ก็เห็นว่าไม่ได้ไปไหน ก็เลยถามพี่ก้อง
" ก็ วันที่ 10 น่ะคับมันตรงกับวันเกิดของพี่ แล้วจะมีปาร์ตี้เลี้ยงกันกับเพื่อนๆของพี่น่ะครับ พี่อยากให้มะนาว ไปงานของพี่ด้วย " พี่ก้องบอกเหตุผลที่มาชวนผม
" เหรอครับ..." ผมพูด ตอนแรกผมจะตอบตกลงไปแล้ว แต่นึกถึงพี่เจส แล้วก็ยั้งปากไว้ทัน
" นะครับ...ไปงานวันเกิดของพี่นะครับ มีเพื่อนๆของพี่หลายคนที่มะนาวไม่รู้จัก เค้าอยากเจอมะนาว ด้วยครับ...และที่สำคัญพี่ก็รับปากพวกมันไปแล้วด้วย..." พี่ก้องบอกอ้อนๆผมให้ไป
" จะดีหรือครับ แต่มะนาวไม่รู้จักใครเลยนะครับ..." ผมบอก
" ไม่เป็นไรครับ ก็เดี๋ยวพี่แนะนำให้มะนาวรู้จักเองครับ รับรองเพื่อนๆของพี่เค้านิสัยดี กันทุกคนครับ... ไม่ ต้องกลัวครับ..." พี่ก้องบอกผม
" แล้ว...พี่เจสล่ะครับ " ผมถาม ก็ผมรู้ว่าพี่สองคนนี้ ไม่ค่อยจะคุยกันสักเท่าไหร่ ตั้งแต่พี่ก้อง รู้ว่า ผมคบกับพี่เจส
" เรื่องไอ้เจส..ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพี่จัดการชวนมันเอง แต่น้องห้ามบอกมันก่อนนะ..." พี่ก้องบอกผม
" งั้น...มะนาวตกลงไปก็ได้ครับ..." ผมตัดสินใจตอบตกลง แต่ถึงยังไง ผมก็นึกถึงพี่เจสอยู่ดีแหละครับ
" พี่ก้องครับ มะนาวเป็นห่วงว่าถ้ามะนาวไม่บอกพี่เจสเอง ก็กลัวว่าพี่เจสจะโกรธอ่ะคับ.. " ผมบอกพี่ก้อง เมื่อผมรู้สึกกังวลจิงๆ
" มันก็จริงนะ...แต่..แต่ว่าคงไม่เป็นไรหรอกครับ...มันคงไม่ว่า " พี่ก้องบอกผมหลังจากที่หยุดคิดได้สักพัก
" ทำไมล่ะครับ " ผมถามอย่างรวดเร็ว
" ก็พอดีวันนั้น มีเพื่อนอีกคนเกิดตรงกัน แล้วมันก็จัดงานวันเกิดเหมือนกันกับพี่และ เห็นมันชวนไอ้เจสไป งานของมันด้วย " พี่ก้องพูดให้ผมหายกังวลใจ
" เหรอครับ..." ผมพูดอย่างสบายใจขึ้น
" แล้วพี่ก้องบอกชวนพี่เจสมางานของพี่หรือป่าวล่ะครับ " ผมถามเพราะสงสัย
" ก็ทำไมจะไม่บอกล่ะครับ ต้องบอกอยู่แล้ว..." พี่ก้องพูดยิ้มๆ
" แล้วพี่เจสจะมาตอนไหนล่ะครับ พี่เจสต้องไปอีกงานนี่ครับ..." ผมยังคงถามอีก
" ก็มางานพี่ดึกหน่อยครับ...อ้อ..หรือว่าถ้าไอ้เจสไม่มางานของพี่ แล้วมะนาวจะไม่อยากมางานนี้เหรอครับ " พี่ก้องบอกผมเหมือนน้อยใจอีก
" ไม่ค้าบ...พี่ก้องอ่ะ..ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย ก็มะนาวบอกว่าไปก็ไปสิค้าบ..มะนาวก็แค่ถามเอง งั้นไม่ถามก็ได้..." ผมกลัวพี่ก้องคิดจะน้อยใจอีกก็เลยไม่ถามต่อ
" แน่ะ...กลายมาเป็นงอนพี่แทนซะแล้ว...น่ารักจริงๆเลยเรา..." พี่ก้องพูดแหย่ผมอีก เอามือลูบหัวผมเล่น
" ก็พี่ก้องน่ะแหละ แกล้งมะนาว " ผมบอก
" ก็ได้ ก็ได้...พี่ผิดเองพอใจหรือยังครับ " พี่ก้องบอกแล้วยกมือขึ้นมาเคาะที่หัวของผม
" อ่ะ...พี่ก้องเขกหัวมะนาวทำไมอ่ะครับ...ชอบแกล้งเรื่อยเลย " ผมบอก แต่ไม่คิดอะไรแล้ว
" โอเค...งั้นตกลงตามนี้นะครับ แล้วใกล้ถึงวันแล้วพี่จะมาบอกอีกทีนะครับ..." พี่ก้องบอกผม
" ครับ...ได้ครับ..." ผมตอบ
" เราก็รีบไปได้แล้ว เดี๋ยวไอ้เจสมันรอนานแล้วจะหงุดหงิดอารมณ์เสีย พี่กลัวมันมาแหกอกพี่น่ะครับ..." พี่ก้องแกล้งล้อผม
" ครับ...งั้นมะนาวไปก่อนนะครับ..." ผมพูด
" ครับ..รีบไปได้แล้ว.." พี่ก้องบอกอีก
" ครับ...บ๊ายบายค้าบ..." ผมยกมือโบก ยิ้มให้พี่ก้องแล้ว หันหลังรีบเดินออกไป
" บายครับ..น้องมะนาว..." เสียงพี่ก้องดังตามหลังผม
แล้วหลังจากที่แยกกันกับพี่ก้อง ผมก็รีบเดินมองหา ว่าพี่เจสจอดรถอยู่ตรงไหน เพราะพี่เจสแค่บอกผมว่า จอดรอแถวนี้ ผมมองหารถของพี่เจส ได้สักครู่ก็เจอ
ผมรีบเดินเข้าไปหาทันทีที่เห็น เพราะรู้ว่าพี่เจสมาคอยผมอยู่นานแล้ว ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ กะว่าจะแกล้ง พี่เจสเค้าสักหน่อย ผมเลยค่อยๆเดินช้าๆไปที่รถ แต่พอไปถึง ก็เห็นพี่เจสปรับเบาะนอนคุยโทรศัพท์ ยิ้มแย้ม อารมณ์ดี พอพี่เค้าเห็นผมมายืนมองอยู่ พี่เจสก็รีบปิดโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว แล้วเปิดประตูรถให้ผมเข้ามา
ข้างในรถ
" พี่เจสตะกี้พี่คุยกับใครเหรอครับ..." ผมอดถามเพราะความสงสัยไม่ได้ หลังจากที่ผม เข้ามานั่ง ในรถ เรียบร้อยแล้ว
" ก็................... "
...
จบบทที่ 52
ขอบคุณมากค้าบที่ติดตามอ่านค้าบ...มีความสุขอีกวันค้าบ.....
รักทุกคนนะครับ..........
มะนาวเองคร้าบบบบบบผม...........
...
-
น้องมะนาวจบแบบนี้อีกแล้ว ก็.......................ค้างงัยตอนนี้ :serius2:
-
อ่ะจะเฮ้ยยย!!!! :o
จบแบบมีเลศ-ศะ-นัยมากๆเลยมะนาวเอ๊ยยย :really2:
ไงๆก็จะรอลุ้นตอนต่อไปละกันนะ :yeb: :yeb:
-
คุยกับใครอ่ะ ....................... มาทิ้งบอมไว้อีกแล้วน่ะเนี่ย
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย อยากอ่านต่อด่วน
-
เหอ เหอ เจสมีพิรุธ : 222222: : 222222:
คุยโทรศัพท์ไปยิ้มไป งานนี้มีเคลียร์ :angry2:
-
จบซะงั้นอ่ามะนาววว
ละพี่เจสคุยกะใครเนี่ย :ฮึ่มม: พอมะนาวมาก้รีบวาง
มีพิรุธจริงๆ
หรือพี่เจสแอบมีกิ๊ก :angry2:
-
ตอนใหม่น้า....
...
ตอบคร้าบ.....
Poes...........อ่ะ...มะนาวมะได้แกล้งน้า....อิอิ.....
idiotbox.............คร้าบรอลุ้นต่อคร้าบ.....
pongsj............อ่านต่อแล้วก็ยังลุ้นอยู่อีกแหละ ยังมะเคลียร์คร้าบ...ลุ้นต่อ......ลุ้นลุ้นลุ้น......
shell.............พี่เจสมีพิรุธจริงๆคร้าบ....
o LulLaby o............สงสัยพี่เจสมีกิ๊กอ่ะ....ตอนนั้นมีพิรุธจริงๆน้า.....อ่านไปเรื่อยๆก็จารู้อ่ะคร้าบ..อิอิ....
...
บทที่ 53
ผมรีบเดินเข้าไปหาทันทีที่เห็น เพราะรู้ว่าพี่เจสมาคอยผมอยู่นานแล้ว ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ กะว่าจะแกล้งพี่เจสเค้าสักหน่อย ผมเลยค่อยๆเดินช้าๆไปที่รถ แต่พอไปถึง ก็เห็นพี่เจสปรับเบาะนอนคุยโทรศัพท์ ยิ้มแย้ม อารมณ์ดี พอพี่เค้าเห็นผมมายืนมองอยู่ พี่เจสก็รีบปิดโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว แล้วเปิดประตูรถ ให้ผมเข้ามา ข้างในรถ
" พี่เจสตะกี้พี่คุยกับใครเหรอคับ..." ผมอดถามเพราะความสงสัยไม่ได้ หลังจากที่ผมเข้ามานั่งในรถ เรียบร้อยแล้ว
...
" ก็................... " พี่เจสหยุดคิด
" ก็..อะไรเหรอครับ..." ผมถามอีก ผมเริ่มสงสัยอ่ะครับ กับอาการของพี่เจส
" เอ้อ...เพื่อนของพี่น่ะครับ...พอดีเค้ามีเรื่องมาปรึกษา " พี่เจสพูดกับผม
" เหรอครับ...งั้นเรากลับกันเถอะนะ..." ผมบอกเพราะผมไม่อยากทำให้พี่เจสคิดว่าผมจู้จี้จ้องจับผิด แต่ในใจผมก็ยังคงสงสัย
" ครับ เรากลับกันดีกว่า " พี่เจสบอกผม แล้วพี่เค้าก็ขับรถออกมา ไปที่บ้านของผม
หลังจากนั้นก่อนเข้าบ้าน พี่เจสก็พาผมไปห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ไปหาอะไรกินกัน แล้วหลังจากที่อิ่มกันแล้ว พี่เจสก็พาผมไปเดินดูของในห้างนั้น พี่เจสซื้อเสื้อผ้าให้ผม หลายชุด ผมเดินเที่ยวจนเพลิน ลืมเรื่องที่ผมสงสัย ซะสนิทเลย หลายวันผ่านไป ทุกอย่างก็ยังคงเป็นปกติ พี่เจสก็ไปรับไปส่งผมที่บ้านเหมือนเดิม
...
ไม่กี่วันหลังจากวันนั้นที่มหาวิทยาลัย....ผมเดินเข้าไปทำธุระในห้องนํ้า เมื่อเสร็จแล้วผมกำลังจะเดินออก ก็เจอไอ้เป้งพอดี มันก็กำลังจะเข้าห้องนํ้า
" อ้าวไอ้มะนาว...มึงจะไปแล้วเหรอวะ..." ไอ้เป้งมันถามผม
" เออ...กูเสร็จแล้วมึงจะให้กูอยู่ทำไมในนี้อีกวะ " ผมย้อนมัน
" เออ ไอ้นี่กูถามมึงดีๆนะ ดูมึงตอบ...มึงรอกูเดี๋ยวแล้วกัน หรือมึงจะเข้ามากะกูก็ได้นะ กูไม่อายหรอก..." มันแกล้งผมอีก
" มึงคิดว่ากูไม่กล้าเหรอวะ " ผมบอกมัน
" งั้นมึงก็เข้ามากับกูสิ ในนี้ไม่มีใครอยู่ด้วย..." มันบอกผมอย่างกวนๆ
" เรื่องอะไรล่ะ มึงก็เข้าไปเองคนเดียวสิโว้ย ไอ้นี่...กูไปรอข้างนอกก่อนแล้วกัน " ผมพูดจบก็เดิน ออกมาเลย ก็มันไม่ค่อยน่าไว้ใจสักเท่าไหร่นี่คับ
" คิดว่าจะแน่..." เสียงมันไล่หลังผมมา
" ............ " ผมไม่ตอบมันหรอกคับ เดี๋ยวเรื่องไม่จบอีก
ผมรอมันสักพัก มันก็ออกมา พอมันเห็นหน้าผมมันก็ถามทันที...
" มึงจะไปไหนต่อวะ " มันถามผม
" กูก็จะไปกินข้าวว่ะ...หิวจะตายอยู่แล้ว มึงกินแล้วยัง " ผมถามมันบ้าง
" เออดี...กูก็กำลังหิวอยู่เหมือนกัน " พูดจบมันก็กอดคอผม แล้วเดินออกไปที่โรงอาหาร
ผมกับมันเดินผ่านไปทางไหน ผมสังเกตุว่ามีแต่คนมองมาที่ผม ก็มันกอดคอผมอยู่อย่างนี่น่ะ แล้วมันก็หน้าตาดีด้วย คนก็เลยมองกันเยอะ มันก็ไม่อาย ผมดันมันให้ปล่อยมันก็ไม่ยอมปล่อย ผมก็เลยช่างมัน ผมกับไอ้เป้งเดินมาได้สักครู่
" มะนาวครับ..." พี่ก้องร้องเรียก
" คร้าบผม..." ผมหันไปมอง เห็นพี่ก้องเดินมาข้างหลังผมกับไอ้เป้ง ผมจึงจับมือไอ้เป้งออกจากคอผม มันก็ยอมปล่อยแต่โดยดี
" คือ.... " พี่ก้องพูดกับผม แล้วหันไปมองไอ้เป้ง
" ไอ้เป้ง..มึงเดินไปก่อนนะ เดี๋ยวกูตามไป " ผมบอกมัน แต่ผมมองมันก็รู้ว่ามันไม่อยากทำอย่างนั้น แต่มันก็ยอมไปโดยดี
" กูไปก่อนก็ได้ แต่มึงต้องบอกกูนะว่าคุยกันเรื่องอะไร " มันเดินมากระซิบที่หูผมเบาๆพอให้ได้ยิน
" เออ...เดี๋ยวเจอกันนะ " ผมรับคำมัน
" เร็วๆนะโว้ย กูคอยมึงกินข้าวนะ " มันไม่วายหันมากำชับผมอีก ผมพยักหน้าให้มัน แล้วมันก็เดินไป
ผมหันกลับมามองพี่ก้อง เห็นพี่เค้ายิ้มให้ผมกับไอ้เป้งมัน
" มะนาวกับเป้ง ดูสนิทกันจังเลยนะครับ..." พี่ก้องถามผม
" ใช่แย้วค้าบ...ไอ้เป้งกะมะนาวสนิทกันมากเลยค้าบ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่น้า " ผมบอกตามความจริง
" แต่พี่ว่าดูเป้งเค้าจะสนิทกะมะนาวเกินเพื่อนไปหน่อยนะ " พี่ก้องพูดอย่างสงสัย
" เกินเพื่อนยังไงเหรอค้าบ..." ผมถาม ก็อยากรู้ว่าพี่ก้องคิดยังไงอ่ะครับ
" ก็เป้ง คงจะชอบมะนาวมั้งครับ พี่สงสัยหลายทีแล้ว ถ้าเป็นจริง พี่ก็คงมีคู่แข่งเพิ่มอีกคนนึงแล้วล่ะสิเนี่ย.." พี่ก้องบอกผม
" ฮะฮะ...ไม่รู้สิครับ พี่อยากรู้ก็ไปถามเป้งดูเองสิครั..." ผมบอกขำๆ
" ครับ เดี๋ยวพี่จะลองถามเป้งดู " พี่ก้องบอกผม
" แล้วตกลงพี่ก้องเรียกมะนาวทำไมเหรอ... " ผมถาม
" ก็เรื่องที่พี่เคยบอกมะนาวไงล่ะครับ วันเกิดของพี่น่ะครับ..จำได้หรือเปล่า..." พี่ก้องเตือนความจำของผม
" อ๋อ จำได้สิคับ...วันที่ 10 ใช่ป่ะค้าบ..." ผมบอก
" ใช่แล้วครับ มะนาวจำแม่นจัง..." พี่ก้องชมผม
" ก็นะ...มะนาวจำทุกเรื่องแหละค้าบ..ฮ่าฮ่า..." ผมบอกแล้วก็หัวเราะ
" ตกลงหลังเลิกเรียน มะนาวไปกับพี่นะครับ..." พี่ก้องพูดยิ้มๆ
" แล้ว...พี่เจสล่ะครับ " ผมนึกถึงพี่เจส
" เดี๋ยวพี่จัดการเอง ไอ้เจสมันไปอีกงานก่อน แล้วเดี๋ยวมันตามมาทีหลัง..." พี่ก้องบอกให้ผมรู้สึกดีขึ้น
" ค้าบงั้นมะนาวไปพร้อมพี่ก้องก็ได้ค้าบ..." ผมบอก
" งั้นวันที่ 10 เจอกันนะครับ " พี่ก้องพูด
" ค้าบ...แล้วเจอกัน..." ผมรับคำ
แล้วผมกับ พี่ก้องก็แยกกันหลังจากที่คุยกันรู้เรื่องแล้ว ผมเดินมาหาไอ้เป้งที่โรงอาหาร มองหามันลำบากหน่อย ก็มีคนมากมาย มาใช้บริการเยอะ แล้วผมก็ไปเห็นไอ้เป้งนั่งอยู่ ผมก็เดินเข้าไปหามัน
" เอ่อคุยกันจบแล้วเหรอวะ " ไอ้เป้งพูด
" อือ...จบแล้ว " ผมบอก
" งั้นบอกกูได้ยังวะ " มันบอกผม ให้ผมเล่าให้มันฟัง
" เออ เดี๋ยวกูไปซื้อข้าวก่อนนะ ...." ผมบอกมัน แล้วเดินออกไปซื้อข้าว นํ้า และผมไม้นิดหน่อย เมื่อซื้อได้แล้วก็กลับมาที่โต๊ะ
" รอนานป่าววะ " ผมถามมัน
" เออว่ะ กูหิวแล้ว " มันบอกผม
" กูก็หิวเหมือนกัน " ผมก็บอกมัน แล้วทั้งผมกับมันก็จัดการกับอาหารตรงหน้า ผ่านไปไม่นาน ของตรง หน้าก็หมดลงอย่างรวดเร็ว อิ่มค้าบของเยอะขนาดนี้ หมดได้ไงอ่ะ...งงงง
" เอาละ เล่าให้กูฟังได้แล้วเว้ย " ไอ้เป้งมันคงอยากรู้จิงๆ
" ก็ ไม่มีอะไรมากมาย พี่ก้องเค้าชวนกูไปงานวันเกิดของพี่เค้าอ่ะ..." ผมเล่าให้มันฟัง
" เมื่อไหร่วะ " ไอ้ก้องถามผม
แล้วผมก็ตอบมัน และก็เล่าให้มันฟังถึงเรื่องต่างๆ ที่พี่ก้องไม่ให้บอกเรื่องนี้กับพี่เจส ไอ้เป้งมันก็ถาม นั่นถามนี่ หลายอย่าง ผมก็บอกมันไป มันบอกผมให้ระวังบ้าง ผมก็รับปากมัน ผมกับไอ้เป้งคุยกันนานพอสมควร แล้วหลังจากนั้นก็ออกไปห้องสมุดกัน.......
...
หลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีจนมาถึงวันที่ 10 วันที่ผมมีนัดกับพี่ก้อง วันเกิดของพี่เค้า ผมเลิกเรียน ก็เดินลงมาที่ข้างล่าง โดยมีไอ้เป้งเดินลงมาพร้อมผม.................................
...
จบบทที่ 53
ขอบคุณค้าบที่ติดตามมาตลอดมาจนถึงตอนนี้....
รักทุกคนนะคับ........รักรักรัก.....จริงๆน้า..อิอิ......
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบบผม.............
...
-
ฮ่า โล้งอก (รึป่าว)
เป้งจะไปด้วยช่ามะๆๆๆๆๆ :yeb:
-
คิดถึงน้องมะนาวจังเลยยยย
ไม่ได้อ่านเรื่องของน้องมะนาวตั้งหลายวัน (เพราะมัวแต่เที่ยวสงกรานต์ อิอิ)
น้องมะนาว(ของพี่)ยังคงน่ารักและเนื้อหอมเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย :รักจัง11:
-
มารออ่านต่อ แต่ทำไมดูพี่ก้องก็ทำอะไรแปลกๆนะ น้องมะนาวระวังตัวด้วยน้า :yeb:
-
หวังว่าน้องมะนาวคงไม่เป็นไรนะครับ กลัวใจพี่ก้องจัง :serius2:
-
โอ้วววว ชักจายังไงๆแล้วสิ :call:
-
กรรมแล้ว.... รู้สึกว่าไอเป้งน่ารักขึ้นมาทันตาเห็น : 222222:
เชียร์ตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วสินะ (ฮา) :pandalaugh:
คุณเป้งไปช่วยปกป้องมะนาวจากหมาป่า(??) 555+ :loveu:
-
ก้องมีแผนไรป่าวเนี่ย
แล้วเจสก็คลุมเครือน่ะ
แล้วนายเป้งน่ารักขึ้นมาทันทีเลย อิอิ
-
.........สวัสดีปีใหม่ไทยนะคับ..มะนาว.... :110011: :เชิป2:
.................ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวันเพราะแอบไปเที่ยวมา....แต่ก็กลับมาอ่านต่อแล้วนะคับ.. :yeb:
-
กลับมาแย้วววววววววววว
คิดถึงมะนาวด้วยคน หลัง จากหายไปหลายวัน 5555+
เรื่อง ราวมานชักจะน่ากลัว ขึ้นแล้วนะเนี่ย
:call: :call: :call: :call:
หวาดดีปีใหม่ ทุกๆๆคนในเล้า คราบบบบบบบบบบ
-
ตอนใหม่คร้าบ...
.................................................................................
บทที่ 54
หลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีจนมาถึงวันที่ 10... วันที่ผมมีนัดกับพี่ก้อง วันเกิดของพี่เค้า ผมเลิกเรียนก็เดินลงมาที่ข้างล่าง โดยมีไอ้เป้งเดินลงมาพร้อมผม
...
" มึงแน่ใจนะว่าไปคนเดียวได้ " ไอ้เป้งมันเป็นห่วงผม
" เออน่า ไม่เป็นไรหรอก กูแค่ไปงานวันเกิดเองนะเว้ย ไม่ใช่ออกไปรบสักหน่อย " ผมบอกมันแล้วก็อมยิ้มไปด้วย
" กูรู้เว้ย แต่กูก็เป็นห่วงมึงอยู่ดี กูรู้ว่าพี่ก้องเค้าก็ชอบมึงนะ แล้วยังไม่ให้มึงบอกพี่เจสอีก มันแปลกๆน่ะ " ไอ้เป้งมันเป็นห่วงผม แล้วอดสงสัยพี่ก้องไม่ได้
" มึงจะบ้าเหรอวะ กูก็ไปกับพี่ก้องมาตั้งหลายครั้งแล้ว อีกอย่างพี่เค้าก็รู้ว่ากูคบกับพี่เจสแล้วนี่ เค้าจะมาทำอะไรกูล่ะวะ " ผมบอกมัน
" ก็นั่นแหละ แต่มันแปลกอ่ะ ยังไงกุก็ให้มึงระวังบ้างก็ดีนะ " มันบอกผม
" เออ ขอบใจว่ะ เดี๋ยวกูไปล่ะ ได้เวลานัดกับพี่ก้องเค้าแล้ว " ผมบอกมัน หลังจากที่ดูนาฬิกาที่ข้อมือ
" เดี๋ยวก่อน แล้วมึงบอกพี่เจสว่ายังไงล่ะ " ไอ้เป้งมันถามผม
" ก็บอกว่าไปธุระกับเพื่อนๆ " ผมบอก
" พี่เค้าไม่ถามอะไรเหรอวะ " มันถามอีก
" ก็ไม่นี่ ตอนนี้พี่เค้าแปลกๆด้วยชอบโทรศัพท์คุยกับใครก็ไม่รู้บ่อยๆ " ผมบอกไอ้เป้งถึงเรื่อง ที่ผมรู้สึกว่าพี่เจสแปลกๆ
" เหรอวะ...เอาอย่างนี้ละกัน ถ้ามึงมีอะไรให้กูช่วยมึงก็โทรไปบอกกูนะโว้ย...กูเป็นห่วง " ไอ้เป้งบอกผม
" ขอบใจว่ะ ถ้ามีปัญหากูจะโทรบอกมึง " ผมบอกให้มันสบายใจ
" งั้นมึงไปเถอะ " มันบอก
" กูไปล่ะ..." ผมบอกมันจบก็เดินออกไปหาพี่ก้อง ตามที่ได้นัดกันไว้
...
พี่ก้องพาผม ไปแวะซื้ออาหารที่ห้างสรรพสินค้า พี่ก้องให้ผมเลือกซื้ออาหารเองตามที่ผมคิด ผมก็เดินเลือกของ ส่วนพี่ก้องก็เดินตามผม
ผมเลือกซื้อของไว้หลายอย่าง แต่ผมก็ถามพี่ก้องนะว่าที่ผมเลือก พี่ก้องมีความคิดเห็นอย่างไร ชอบหรือเปล่า ผมกับพี่ก้องเดินเลือกของเกือบชั่วโมงก็เสร็จ แล้วพี่ก้องก็ขับรถมาบ้านของพี่เค้า
" พี่ก้อง...แล้วเพื่อนของพี่ล่ะครับ..." ผมถาม
" ก็คงอีกสักครู่นะครับ มันคงจะมากัน มะนาวทำอะไรที่เป็นกับแกล้ม ด้วยนะครับ พี่จะตั้งวงกินเหล้ากันด้วย " พี่ก้องบอก แล้วผมกับพี่ก้องก็เดินเข้าบ้านกัน
" เหรอครับ...งั้นเดี๋ยวมะนาวทำอาหารเลยดีกว่า แล้วก็กับแกล้มด้วย พวกพี่เค้ามาถึงก็พอดีเสร็จ " ผมบอก แล้วเดินเข้าไปในห้องครัวโดยมีพี่ก้องเดินตามมาข้างหลังผม
" พี่เป็นลูกมือช่วยมะนาวนะครับ..." พี่ก้องอาสาช่วยผม
" ตามใจสิครับ...ดีเหมือนกัน จะได้เสร็จเร็วๆ " ผมบอก
แล้วผมก็ลงมือทำอาหารสามสี่อย่าง แล้วก็กับแกล้ม โดยมี พี่ก้องเป็นผู้ช่วยของผม พี่ก้องเป็นลูกมือที่ดีมาก ช่วยผมทำอาหารได้อย่างดี หยิบจับก็ทะมัดทะแมง ไม่นานอาหารก็เกือบจะเสร็จทุกอย่าง ระหว่างนั้น เพื่อนๆของพี่ก้องก็ทยอยมากัน
" พี่ก้องออกไปดูเพื่อนๆเถอะครับ...ในนี้มะนาวจัดการให้เองครับ..." ผมบอก
" พี่ฝากด้วยล่ะกันนะครับ..พี่ไปดูเพื่อนๆก่อน แล้วจะเข้ามาช่วยน้องนะครับ..." พี่ก้องพูดกับผม
" ครับ...ไม่เป็นไรครับ..." แล้วผมก็จัดเตรียมอาหารไปเรื่อยๆ จนเสร็จ มีเพื่อนๆของพี่ก้องเข้ามาคุย กับผมหลายคน บางคนผมก็รู้จักแต่ก็มีหลายคนที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน
พี่ก้องกับเพื่อนของพี่เค้า ก็เข้ามายกอาหารออกไป ผมได้รับคำชมมากมายในการทำอาหาร ก็มาม้า กะคุณย่าสอนมาดีนี่ครับ ทั้งอาหาร ทั้งพวกขนมต่างๆ.....พี่ก้องกับเพื่อนก็เข้ามาหาแก้ว หานํ้าแข็ง แล้วก็ยกออกไปเรียบร้อย
ผมล้างมือเสร็จผมก็ตามออกไป พี่ก้องแนะนำให้ผมรู้จักเพื่อนๆของพี่ก้องที่ผมไม่เคยเจอ ผมก็เลยรู้ว่า พวกพี่เหล่านั้นเป็นเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเก่า ที่พี่ก้องเคยเรียน พวกพี่เค้าก็คุยกับผมดี ไม่ทำให้ผมรู้สึกว่า เป็นส่วนเกิน ผมก็พูดคุยด้วย และก็นั่งฟังพวกพี่ๆเค้าคุยกันอย่างสนุกสนาน มีพี่บางคนคุยตลก เป็นตัวโจ๊กของกลุ่ม พูดอะไรออกมาทีก็ตลก บางทีผมฟังแล้วหัวเราะจนนํ้าตาไหลเลยล่ะครับ
พวกพี่กินข้าวเสร็จก็ย้ายที่มานั่งที่ห้องรับแขก เริ่มตั้งวงกินเหล้ากัน พี่ๆก็เรียกผมไปร่วมด้วย แต่ผมขอตัวเก็บโต๊ะอาหารให้เสร็จก่อน แล้วผมก็เก็บของคนเดียว ตอนแรกพี่ก้องก็จะเข้ามาช่วย แต่ผมไล่ให้ออกไปหาเพื่อนๆ พี่ก้องก็ออกไป ผมเก็บไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย
ผมเดินออกไป พี่ก้องเห็นผมก็เรียก ให้มานั่งร่วมวง ผมก็เดินเข้าไป พี่ก้องรีบลุก มาดึงผมให้มานั่งข้างพี่เค้า ผมก็เดินตามไปนั่งโดยดี ก็ผมสนิทกับพี่ก้องมากที่สุดในกลุ่มนี่ครับ แล้วพวกพี่ๆก็กินเหล้า และก็ชงเหล้าให้ผมแก้วนึง ผมบอกว่าไม่เอา แต่พี่ก้องกระซิบว่าไม่ให้ผมปฎิเสธ
ให้ผมรับไว้ ไม่งั้นจะเสียมารยาท ผมก็อือออ รับไว้ แต่ก็ไม่ได้กินหรอกครับ
พวกพี่ๆก็ไม่ได้สังเกตุผม ว่าผมไม่ได้กินเลย พี่ๆก็คุยกันกินเหล้ากัน พี่ๆเค้าก็เริ่มเมา รวมทั้งพี่ก้องด้วย พูดจาเริ่มวกวน มือก็กอดผมด้วย เวลาคุยก็หันมาเกือบโดนแก้มผมหลายครั้ง บางครั้งก็โดนเต็มๆเลย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เห็นว่าพี่ก้องเมา คนอื่นก็เมาด้วย คงไม่มีใครสังเกตุเห็น
" พี่ก้องครับ..." ผมเรียกพี่ก้อง
" อืม..ค้าบ ว่างายค้าบ.." พี่ก้องตอบผม เสียงที่พูดบอกให้รู้ว่าคนพูดเริ่มจะมีอาการเมาแล้ว
" ดึกแล้ว ทำไมพี่เจสไม่มาสักทีล่ะครับ " ผมถาม ก็นี่เกือบเที่ยงคืนแล้ว ยังไม่เห็นพี่เจสมาเลย
" เหรอค้าบ...อีกเดี๋ยวมันคงมานะค้าบบบ..." พี่ก้องบอกผม แต่มือข้างนึงก็กอดผมอยู่
" ครับ...มะนาวอยากกลับแล้วอ่ะครับ มันดึกแล้ว " ผมบอก
" อยู่ต่ออีกเดี๋ยวนะค้าบ ถ้าไอ้เจสไม่มา พี่ก็จาปายส่งเอง นะค้าบ " พี่ก้องบอกผม
" ก็ได้ครับ..." ผมบอกออกไปอย่างนั้น ก็มองคนพูดก็รู้แล้วว่าเมาขนาดไหน แล้วใจก็นึกไปถึงพี่เจสอีกว่า ทำไมป่านนี้แล้วยังไม่มาที่นี่อีก มันยิ่งดึกมาก ผมก็ยิ่งเป็นห่วงมาก
ผมหยิบโทรศัพท์ ออกมาโทรหาพี่เจส แต่ก็ไม่มีสัญญาณตอบกลับมา พี่เจสเค้าไปไหนนะ โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ แล้วผมก็ทำอะไรไม่ได้ ก็เพียงแค่รออย่างเดียว แล้วอยู่ๆก็มีพี่คนนึงยื่นแก้วเหล้ามาให้ผม
" น้องค้าบ...กินเหล้าหน่อยสิค้าบ..แก้วนี้แหละ พี่ม่ายเห็นน้องกินเลยค้าบ..." พี่คนนั้นพูดจบก็มีพี่คนอื่นๆ สนับสนุนทันที ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงดี หันไปมองหน้าพี่ก้องก็เห็นพี่ก้อง พยักหน้าให้กินเหล้าแก้วนั้น
" กินเถอะค้าบ เดี๋ยวพวกพี่ๆเค้าจะเสียนํ้าใจกันนะ พี่ก็นั่งอยู่นี่ไม่ต้องกลัวหรอกค้าบ.." พี่ก้องบอก
" ก็ได้ครับ " ผมตัดสินใจกินทั้งๆที่ไม่เคยมาก่อน คิดว่าคงไม่เป็นไร พอผมยกกินไปได้นิดเดียวก็พอ แต่พวกพี่ๆเค้าก็ว่าให้ผมกินให้หมดแก้ว พี่ก้องก็บอกไม่เป็นไร ผมก็พยายามจนหมดแก้ว ตอนนั้นบอกได้คำเดียวว่า รู้สึกแปลกๆ มันร้อนวูบวาบไปหมด
" เก่งค้าบ...งั้นกินแก้วของพี่ด้วย เอาให้หมดเลยนะ..." พี่อีกคนนึงบอกผม
" ค้าบบบบ." ผมบอก แล้วก็กินเหล้า
ผมเริ่มมึความรู้สึกว่ามึนหัวมาก พวกพี่ๆก็ผลัดกันส่งแก้วให้ผมเรื่อยๆ ผมก็จัดการจนหมด แล้วไม่นาน ผมก็รู้สึกมึนมากกว่าเดิม อยากจะนอนหลับมากๆ ผมรู้สึกอยากอาเจียนมาก เลยลุกออกไปห้องนํ้า ผมเวียนหัวมาก เดินไม่ตรงทาง แล้วจู่ๆผมก็สะดุดขาตัวเองจะล้ม ก็มีมือมาคว้าผมไว้ได้ทัน
" เดินไหวหรือเปล่าครับ..." พี่ก้องนั่นเองที่เข้ามาพยุงผมไว้
" ค้าบ...มะนาวเวียนหัวจัง อยากอาเจียนค้าบ.." ผมบอก
" เดี๋ยวพี่พาไปห้องนํ้านะ..." พี่ก้องพูด
" ค้าบ.." ผมพูดและก็พยักหน้า พี่ก้องก็พยุงผมเดินไปที่ห้องนํ้า
พี่ก้องพาผมเข้าห้องนํ้า ผมเกาะผนังห้องนํ้าโก่งคออาเจียนโดยมีพี่ก้องคอยลูบหลังให้ผม ผมก็อาเจียนออกมาเกือบหมดกระเพาะ ผมแทบหมดแรงยืนไม่ไหว ผมต้องคอยเกาะพี่ก้องเพื่อไม่ให้ล้มลงไป พี่ก้องพาผมมาที่อ่างล้างหน้า กดนํ้าให้ผมล้างปาก พี่ก้องให้ผมยืนเกาะอ่างล้างหน้า แล้วตัวพี่ก้องก็ กดนํ้าล้างทำความสะอาดให้ผม
เมื่อเสร็จก็พาผมเดินออกมาข้างนอกห้องนํ้า พาผมเดินกลับไปที่โซฟาที่นั่งกินเหล้ากัน ผมนั่งลงพวกพี่ๆเริ่มเมากันมากขึ้น ส่งเหล้ามาให้ผมกินอีก ผมก็รับมากิน ได้สักครู่ผมก็เริ่มเมารู้สึกอยากนอนมาก หันไปมองพี่ก้อง ก็เห็นพี่เค้ายิ้มให้ผม แต่พี่ก้องไม่ค่อยจะกินเหล้าสักเท่าไหร่
แล้วตอนพาผมไปห้องนํ้าพี่ก้องก็ไม่เห็นจะเมาเลย คิดไปก็มึนหัวไป
ผมนั่งพิงเบาะมองพี่ๆกินเหล้าได้สักพัก ผมนึกถึงพี่เจสว่าตอนนี้พี่เค้าอยู่ที่ไหน ทำไมไม่มารับผมกลับสักทีผมคิดไปคิดมา แล้วผมก็หลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้...
รู้แต่ว่าผมถูกกอด ร่างกายร้อนไปทั้งตัว แล้วผมก็ถูกใครไม่รู้ถอดเสื้อผ้าผมออกหมด ผมถูกกอดอีกครั้ง รู้สึกอบอุ่น ผมซุกตัวเข้าไปในอ้อมกอดนั้น แล้วผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีก....ใครนะที่กอดผม...................
...
จบบทที่ 54
ขอบคุณค้าบที่ยังอ่านเรื่องของมะนาว..............
รักทุกคนมากมายค้าบ......รักรักรัก...คร้าบ.....
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบผม..............
...
-
:o :o :o !!!!!!!!
ใครกัน......
(พี่เจสไม่มาซักที มัวทำไรอยู่ง่า :serius2:)
-
สวัสดีคร้าบ....
มะนาวกาลังเตรียมตัวจาไปพักผ่อนริมทะเล ตัวโตบอกอยากจะไปพักผ่อนกัน 2 คน หลังจากที่ ...ก.ข.ค.ง.จ.....กลับไปบ้านที่ กรุงเทพแล้ว ตัวโตเค้าบอกว่า เวลาไปพักผ่อนที่นั่น ให้ปิดโทรศัพท์ให้หมด ตัวโตไม่อยากให้ใครมารบกวนอ่ะคร้าบ...มะนาวคงหายหน้าไปซัก 2-3 วันนะคร้าบ...พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาอ่าน...รับรู้ด้วยน้า...แต่ไปที่นั่นก็คงนั่งพิมพ์เรื่องต่ออ่ะค้าบ ถ้าตัวโตไม่ว่าเอาน่ะ....แต่ถ้าที่
นั่นสามารถเล่นเน็ทได้ก็จะมาลงให้น้า....
ปอลอ..1........ถ้าใครอยากรู้เรื่อง...ก.ข.ค.ง.จ.....น่ะคับ...รออ่านได้หลังจากเรื่องนี้จบน้า ไม่นานหรอกค้าบ.....
...
ตอบคร้าบ....ตอบ......
o LulLaby o..............อย่าเพิ่งโล่งอกคร้าบ.....เป้งรับรู้คับ...แต่มะได้ไป...ตามอ่านต่อนะคร้าบ......
krappom..........มะนาวก็คิดถึงพี่นะค้าบ..หายไปหลายวันเลย คิดว่ามะอยากอ่าน เรื่องของมะนาว ซะแย้ว.... ตัดพ้อนิดๆ....แล้วพี่ไปเที่ยวสงกรานต์เผื่อมะนาวป่าวล่ะค้าบ.......( น้องมะนาว(ของพี่)ยังคงน่ารัก และเนื้อหอม เหมือนเดิมเลยนะเนี่ย รักจัง )...มะนาว( ของพี่ )ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม... เอ๊ะ...มะช่ายสิ... น่ารักมากกว่าเดิม อีกน้า.... เค้าบอกมา....อิอิ....แหวะตัวเอง....ที่บอกรักจังน่ะ...รักจิงป่ะค้าบ...
Poes...............ขอบคุณค้าบ...มะนาวก็ระวังตัวน้า...แต่...........
jammy...............ตอนนั้นมะนาวมะกลัวอาไรเลยคับ...และก็ไม่ได้คิดอะไรด้วย....มะนาวเลยไม่ค่อยได้ระวังอ่ะค้าบ....
ºø•.★*..๑۩۞۩๑..*★.•¤,¸.................คร้าบ...ตามลุ้นต่อน้า....อิอิ....
idiotbox..............เป้งน่ารัก...อุ้ย...ตัวจิงเป้งมะน่ารักเลยคับ...แต่มันหล่อมากมายอะคับ....พี่เชียร์ตอนนี้ก็ได้น้า...
อาจจะทันก็ได้อ่ะ...เป้งรักมะนาวคร้าบ.....หวงหวง......
pongsj.............ใช่คร้าบ...ตอนนั้นทั้งสองคน แปลกๆอ่ะค้าบ..ส่วนเป้ง บอกแล้วมันหล่อ มะน่ารักเลยคร้าบ... ที่น่ารักอ่ะ มะนาวซะหน่อย...อิอิ....
][GobGab][..........สวัสดีปีใหม่เช่นกันคร้าบ....ขอบคุณค้าบที่กลับมาอ่านเรื่องของมะนาวต่อ....อย่าหนีไปไหนน้า....อ้อนอ้อน....
][Ba_sS][...............ต้อนรับการกลับมาค้าบ....ขอบคุณที่คิดถึงมะนาวน้า..มะนาวก็คิดถึงเหมือนกันค้าบ...หวัดดีปีใหม่คร้าบ....
...
ปอลอ....2........เมื่อวันสงกรานต์มะนาวไปทำบุญ ก็เผื่อแผ่ไปถึงทุกคน ที่เข้ามาอ่านเรื่องของมะนาวนะคับ... และก็ทุกคนในเล้าเป้ดด้วยคร้าบ...มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงทุกคน และก็ มีเงินเยอะๆกันทุกคนน้า.....
รักทุกคนนะคร้าบ...รักจริงๆ.....มะโกหกหรอกคร้าบ......
มะนาวตัวน่ารัก( เค้าบอก )คร้าบบบผม..........อิอิ...........
...
-
เค้าคือใครกัน :o :o
มะนาว(ของพี่ :kikkik:) ท่าทางจะเสร็จพี่ก้องซะแล้วล่ะมั้ง :เฮ้อ:
-
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย
เข้มแข็ง เข้า ไว้ มะนาวเอ้ยยยยยย
อิจฉา คนจาไปทะเล กานนนนนนนนนนนนนนว้อยยยยยยยย
เด่ว จาไป เป็น ก ข ค ง จ ฉ เพิ่ม :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
ตายแล้ว น้องมะนาวของช้านนนนนนนนนน :dont2: จะเกิดอะไรขึ้นนี่ :serius2: :serius2:
ฮึ่ม :pigangry2: งานนี้แผนก้องชัวร์ :pigangry2:
จะมีใครมาช่วยน้องมะนาวมั้ยนี่ :call: :call:
ปล.เที่ยวให้สนุกน้า :yeb:
-
ง่ะ มะนาววววววววววววว :dont2:
เมื่อไหร่พี่เจสจะมาหล่ะ
หรือพี่ก้องโกหก :serius2:
-
เห็นมั้ยว่าแล้วมันแปลกๆ ถ้าโดนใครทำมิดีมิร้ายแล้วใครจะมาช่วยทันล่ะ :เฮ้อ: เป้นห่วงจริงๆ
-
อย่าโดนทำอะไรเลยนะน้องมะนาว :dont2:
-
แผนการณ์เยอะกันจิงแต่ละคน
สู้พี่ปะแป้งมะได้สักคน ชิส์ๆ
เที่ยวให้สนุกนะค๊าบบบบมะนาว :yeb:
-
อ่านเรื่องของมะนาวแต่ละตอนมีเรื่องให้ลุ้นให้เดาตลอดเลย (กว่าจะจบหัวใจจะวาย) แต่ก็ชอบอ่ะนะ เดากันไป
ถูกมั่งผิดมั่ง หนุกดีอ่า :yeb:
-
นายก้องดีแตกแล้วเหรอเนี่ย
ปล.ไงเที่ยวทะเลให้สนุกนะคับ ระวังฟ้าระวังฝนน้าคับ
-
มาล่ะ หลังหายหัวไปตอนสงกรานต์
น้องมะนาววววววววววววววววววววววววว อย่าเป็นไรไปน้า :dont2:
ลุ้นดีจริงๆ ว่าแต่ว่า ถ้าพี่เจสทำให้น้องมะนาวเสียใจ แฟนๆแถวนี้คงคลั่งแน่ๆ ไล่เจี๋ยน :ฮึ่มม: อิอิ
มาต่อเร็วๆนะค๊าบบบ ลุ้นกันต่อไป
-
มารอลุ้นคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
ไปเที่ยวให้สนุกนะ.... อะไรที่ไม่จำเป็นก็ทิ้ง ๆ ไว้ก่อน
ใช้เวลาให้เป็นส่วนตัวมากที่สุดละกาน นาน ๆ ทีเน๊าะมะนาวเน๊าะ
.......
....
..รู้มั๊ย เจ้าเด็กดื้อ(แต่น่าร๊ากกก)
-
...............อย่าเป็นอะไรไปนะมะนาว.....ขอหั้ยตัวโตมาช่วยทัน.... :110011: :เชิป2:
......ป,ง, เที่ยวหั้ยหนุกนะคับ......รักและรอมะนาวสาเมอ..... :laugh5: :laugh5:
-
:110011: :เชิป2: หุหุ น้องเเลฟไป หลั่นล๊า..
ก่าคุณตัวโต..เลยแอบมาโป๊ดซ้าหน่อย(มองซ้าย.. มองขวา :fox2:)
หุหุ..ปิดให้สนิท นะจ๊ะโทรศัพท์น่ะ :kikkik:
แต่ตะกี๊ เสียงใครก้อม่ารุแง๊วๆ มาเนี่ย. :give2:
...(พี่จะถือว่า มีหนุ่มน้อย ละเมอ จากที่นอนลุกมาคุยก่าพี่นะฮ่าๆ :laugh3:
ไปแล่ว* แอบแซววันล่ะนิ คิคิ :yeb:
-
ห๊ะ คิดขึ้นได้!
หรือนายตัวโตคิดจะทำอะไรบางอย่าง....
(เดามั่วสุดๆ เอิ้กๆ)
มะนาว(ตัวน่ารัก)เอ๊ยยย~ มาต่อที พี่จิ้นแหลกแล้ววว!! :give2:
-
สงกาสัยมัวเริงร่ากะไอ้ตัวโต น้องมะนาวหายไปเลย
ชิส์ :โหลๆ:
-
หวัดดีคร้าบ....แหะ แหะ..เที่ยวเพลินไปหน่อยคร้าบ...ตอนนี้ก็ยังพักอยู่ที่รีสอร์ทริมทะเลน้า...พอดีที่นี่สามารถใช้ net ได้
มะนาวก็เลยเอาเรื่องมาลงให้อ่านกันอีก ตอนนึง....กลัวพี่ๆ น้องๆลืมมะนาวอ่ะค้าบ...อย่าเพิ่งลืมน้า...ตัวโตบอกพักที่นี่
ต่ออีก 2 วันอ่ะค้าบ....แล้วตอนนี้ก็เมาเรือมากมายด้วยค้าบ...เฮ้อ....อ่านต่อได้แย้วค้าบ..ตอนยาวๆเลย.....
...
บทที่ 55
รู้แต่ว่าผมถูกกอด ร่างกายร้อนไปทั้งตัว แล้วผมก็ถูกใครไม่รู้ถอดเสื้อผ้าผมออกหมด ผมถูกกอดอีกครั้ง รู้สึกอบอุ่น ผมซุกตัวเข้าไปในอ้อมกอดนั้น แล้วผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีก....ใครนะที่กอดผม...................
...
ผมลืมตาตื่น กระพริบตาหลายครั้ง ที่นี่มันห้องของพี่เจสนี่ เมื่อคืนเป็นยังไงบ้างนะ ผมคงจะเมาหลับไป แล้วใครเป็นคนพาผมกลับมาที่บ้าน....คิดไม่ออก ก็คงเป็นพี่เจสนั่นแหละ แต่พี่เค้ามาตอนไหนนะ แต่ตอนนี้ ผมรู้สึกหนักหัวมาก ยังคงมึนอยู่ สงสัยที่เค้าเรียกเมาค้างมันคงเป็นแบบนี้นี่เอง
หันไปมองนาฬิกาปลุก ที่โต๊ะข้างหัวเตียง เกือบเที่ยงแล้ว ผมนอนหลับไปนานขนาดนี้เลยเหรอ ผมลุกขึ้นนั่ง แล้วหันไปมองรอบห้อง พี่เจสหายไปไหน โอยตาลายจังครับ...
แล้วผมลุกออกจากเตียงนอน อ่ะ...เสื้อผ้าที่ตัวผมไม่มี เมื่อคืนที่ผมรู้สึกตัวว่ามีใครมาถอดเสื้อผ้าผมออก ก็เป็นเรื่องจริงน่ะสิ พี่เจสคงถอดให้ เมื่อคืนผมรู้สึกว่าร่างกายมันร้อนมาก ร้อนไปหมด ผมไปเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัว ออกมาแล้วเดินเข้าห้องนํ้า
ผมรู้สึกแสบที่คอ กับที่หน้าอกของผม ก็เลยเดินมาที่กระจก มองที่ต้นคอก็ตกใจ ก็ที่คอของผม มีรอยชํ้า เป็นจํ้าๆ มองเห็นชัดเจนเลย เอาล่ะสิ...ไอ้มะนาวเอ้ย...ใครเป็นคนทำมึงนะ พี่เจสหรือเปล่า... ผมก้มลงไปมอง ที่หน้าอกก็เจอรอยชํ้าเหมือนที่ต้นคอ ทำไงดีล่ะครับ ถ้าเป็นพี่เจสก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าพี่เจสไม่ได้ทำล่ะ แย่แน่ๆเลย... คิดไม่ออกครับ...แต่ขอให้เป็นพี่เจสเถอะ...แล้วผมก็ทำความสะอาดร่างกายต่ออยู่พักใหญ่ เมื่อเสร็จเรียบร้อยก็ออกมา
ผมเดินไปหาเสื้อผ้าใส่ ผมเลือกตัวที่มีปก เพื่อจะได้ปิดรอยไม่ให้มีใครเห็น ผมส่องกระจกมองรอยที่ต้นคอ กับที่หน้าอกอีกครั้ง...ปกเสื้อที่ผมใส่ มันก็ปิดรอยได้พอสมควร ถ้าสังเกตุดีๆจีงจะเห็น แล้วผมก็เดินออกมาข้างนอก ก็เห็นพี่เจสนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ ที่โซฟาในห้องรับแขก ก็เลยดินเข้าไปหา พี่เจสเห็นผมเดินเข้าไปก็เลิกคุยโทรศัพท์ทันที
" พี่เจสคุยโทรศัพท์กับใครครับ..." ผมถามด้วยความสงสัย
" ............. " พี่เจสไม่ตอบ แล้วก็หันไปดูโทรทัศน์
" พี่เจส...ค้าบ.." ผมเรียกอีกครั้ง
" ................ " เงียบอีกครับ...พี่เจสแปลกไป ไม่พูดกับผม
" พี่เจส เป็นอะไรอ่ะค้าบ..ทำไมไม่คุยกะมะนาวล่ะค้าบ..." ผมถาม
" ................ " ไม่ตอบอีก
" ทำไมค้าบ มะนาวทำอะไรผิดเหรอ พี่ถึงไม่คุยกะมะนาวอ่ะ..." ผมพูดอย่างน้อยใจ นํ้าตาจะไหล
" .............. " พี่เจสไม่พูดอีก ทำหน้าเหมือนโกรธผม
" พี่บอกมะนาวสิค้าบ...โกรธอะไร ไม่ชอบอะไรก็บอกสิ ไม่อย่างนั้น มะนาวจะรู้ได้ไงล่ะค้าบ..." ผมพูดแล้วเริ่มร้องไห้
" ไม่มีอะไร..." พี่เจสหันมามองผมเมื่อได้ยินเสียงสะอื้น...
" ถ้าไม่มีอะไร แล้วทำไมไม่พูดล่ะครับ..." ผมมองหน้าพี่เจส แล้วก็ร้องไห้ด้วย
" ...เมื่อคืน ไปกับไอ้ก้อง แล้วทำไม มะนาวไม่บอกพี่ล่ะ..." พี่เจสพูดเสียงดัง อย่างโมโห
" ก็มะนาวคิดว่าพี่รู้นี่ค้าบ พี่ก้องบอกว่า พี่เค้าจะบอกพี่เจสเอง แล้วอีกอย่าง พี่เจสต้องไปงานอีกที่นึงก่อน งานเสร็จแล้วพี่จะมารับมะนาวอ่ะค้าบ..." ผมอธิบายให้พี่เจสฟัง
" ไอ้ก้องมันไม่เห็นบอกพี่เลย...มันวางแผนไว้ล่ะสิ นี่ดีนะที่ไอ้เป้งโทรไปบอกพี่ ไม่อย่างนั้นพี่ก็ไม่รู้เรื่องหรอก " พี่เจสบอก
" ไอ้เป้งโทรไปบอกเหรอครับ..." ผมถาม
" ก็ใช่น่ะสิ...เมื่อคืนมันก็ไปกับพี่ด้วย...แล้วรู้มั้ย เมื่อคืนตอนพี่ไปบ้านไอ้ก้องน่ะ พี่เจออะไร " พี่เจสบอกและก็ถามผมต่อ
" มะนาวไม่รู้เรื่องเลยครับ..." ผมบอกตามความจริง ก็ผมไม่รู้จริงๆนี่ค้าบ
" เรานี่มันน่านัก...เมาหลับจนไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอ..." พี่เจสดุผม
" ไม่รู้จริงๆ...แล้วมีอะไรเหรอค้าบ..." ผมถามเพราะอยากรู้
" ก็ไอ้ก้องน่ะสิ มันกำลังจะทำ....มะนาวน่ะสิ มันถอดเสื้อผ้าเราออกหมดรู้ตัวบ้างไหม " พี่เจสพูดกับผมด้วยอารมณ์โมโห
" พี่ก้องน่ะเหรอครับ..." ผมอุทาน ก็ตกใจน่ะค้าบ...
" ก็ใช่น่ะสิ ดีนะที่มันก็คงกินเหล้าเข้าไปเยอะ มันก็เลยเมาเหมือนกัน " พี่เจสบอก
" .............. " ผมได้ยินพี่เจสบอกให้ผมฟัง ก็เลยพูดไม่ออกเลย ทั้งตกใจเรื่องพี่ก้องด้วย
" เราน่ะ น่าจะโดนทำโทษ มีอะไรก็ไม่ยอมบอกพี่ เห็นหรือเปล่า ถ้าไอ้เป้งมันไม่โทรมาบอก แล้วพี่ไปช่วยไม่ทัน มันจะเกิดอะไรขึ้นเราลองคิดดูดีๆนะ..." พี่เจสพูดให้ผมคิด
ผมนั่งนึกถึงสิ่งที่พี่เจสพูด และคิดตาม ใช่สิถ้าพี่เจส กะไอ้เป้งมาที่บ้านพี่ก้องไม่ทัน ผมจะเป็นอย่างไรนะ คิดแล้วก็ขนลุก ไม่เอาแล้ว ทีหลังผมจะไม่ปิดเรื่องอะไรพี่เจสอีกแล้ว
" พี่เจส...มะนาวขอโทษค้าบ...ทีหลังมะนาวจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว...พี่เจสอย่าโกรธมะนาวน้า..." ผมคิดอย่างที่ผมบอกพี่จริงๆนะครับ แต่ผมก็พูดอ้อนๆพี่เจสเค้าหน่อยครับ ก็กลัวพี่เจสโกรธจริงๆอ่ะ...
" ................ " พี่เจสมองผมเงียบๆ
" นะค้าบ...นะ..อย่าโกรธน้า...พี่เจสน้า..." ผมอ้อนใหญ่เลยครับ
" ก็ได้...พี่ยกให้ครั้งนึง...ไม่โกรธแล้ว แต่..." พี่เจสพูดคาให้ผมต้องถามต่อ ผมมอง เห็นพี่เจสยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผมด้วย
" แต่..อะไรอ่ะค้าบ..." ผมถาม อย่างสงสัย
" ก็ถ้าจะให้พี่หายโกรธ...เราต้อง..." พี่เจสพูดทิ้งไว้แค่นั้นอีกแล้ว
" พี่อ่ะ...แกล้งอีกล่ะ...ต้องอะไรอ่ะค้าบ.." ผมก็ถามอีก หรืออย่างที่ผมคิด ก็พี่เจสเจ้าเล่ห์อ่ะครับ
" มะนาวต้อง จูบพี่ก่อน..." พี่เจสบอกผม แล้วอมยิ้ม...
" อ่ะ ว่าแล้วเชียวว่าต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆเลย .." ผมพูดอย่างที่คิด
" ว่าไงล่ะ จะจูบหรือเปล่า...ถ้าไม่ทำ พี่ไม่พูดด้วยหรอกนะ พี่พูดจริงๆนะ..." พี่เจสบอก อย่างที่ถือไพ่ เหนือ กว่า ก็พี่เค้ารู้ว่าผมกลัวพี่เค้าโกรธผมอ่ะครับ
" ก็...ก็ได้ค้าบ...ขี้โกงอ่ะ..." ผมบอก
" งั้นก็จูบสิ พี่รออยู่นะ..." พี่เจสบอกผม แล้วก็ยิ้ม
" พี่เจสหลับตาก่อนสิ...มะนาวอายอ่ะครับ..." ผมบอก
" ไม่เอา พี่จะมอง เดี๋ยวมะนาวแกล้งพี่อีก...เร็วๆ อย่าชักช้า..." พี่เจสไม่ยอมทำตามที่ผมบอก แถมยังมาเร่งผมอีก
" ค้าบ..." ผมยื่นหน้าไปหาพี่เจส
ผมเอามือจับที่ไหล่ของพี่เค้าไว้ มองที่ตา ผมอายมาก กับแค่จูบ ทำไมผมรู้สึกอายมากขนาดนี้ ก็เพราะปกติแล้วผมไม่เคยเป็นฝ่ายเริ่มก่อนนี่ครับ จูบกับพี่เจสก็บ่อย แต่ความรู้สึกแบบนี้มันต่างออกไป ผมเคยแค่หอมแก้มพี่เค้าเฉยๆอ่ะครับ อย่างนั้นมันง่าย แต่เป็นฝ่ายจูบเค้าอ่ะครับมันยากยังไงไม่รู้
แต่พอผมยื่นปากไปจูบพี่เค้าแล้ว ทุกอย่างก็เหมือนเดิมอย่างทุกครั้ง รู้สึกดีมาก ผมเป็นฝ่ายจูบได้สักพัก พี่เจสก็ทนไม่ไหว จับผมนั่งคล่อมตักพี่เค้า แล้วก็จูบผมอย่างหนักหน่วง ทีนี้ผมเลยยกแขนขึ้นโอบคอพี่เค้าไว้ พี่เจสจูบผมอยู่นานมาก ผมรู้สึกว่ามีอะไรที่แข็งแรงมาดันที่ผมอยู่ ถึงแม้ผมจะใส่กางเกง ผมก็รู้สึกได้ดี
แล้วพี่เจสก็จับผมให้นอนลงที่โซฟานั้น ถอดเสื้อผ้าผมออกหมด แล้วพี่เจสก็ถอดของตัวเองออกเหมือนกัน พี่เจสนั่งลงข้างโซฟาที่ผมนอนอยู่แล้วก้มลงมาจูบผมอีก ได้สักพักก็เงยหน้าขึ้น พี่เจสมองผมทั้งตัว แล้วยื่นมือมาแตะ ที่ต้นคอตรงที่มีรอยชํ้าเป็นจํ้าแดงๆ แล้ว แตะลงบนหน้าอกของผมด้วย
" ดูไอ้ก้องมันทิ้งรอยเอาไว้...รู้มั้ยพี่เข้าไปเห็นมันกำลังจูบที่คอและที่อก ที่มันทิ้งรอยนี้เอาไว้น่ะ พี่รู้สึกยังไงรู้บ้างมั้ย .." พี่เจสพูดเหมือนพี่จะถามผม
" ไม่...ไม่รู้ค้าบ..." ผมบอกเสียงเบา
" พี่เห็นมันทำ พี่แทบคลั่ง พี่โมโหมันมาก ดีที่ไอ้เป้งมันอยู่ด้วย มันห้ามพี่เอาไว้ ไม่งั้น ไอ้ก้องมันได้ตายคามือพี่แน่ๆ " พี่เจสบอกผมทำหน้าตาโกรธๆ
" แล้วพี่ก้องเป็นยังไงบ้างครับ..." ผมยังอดเป็นห่วงพี่ก้อง
" มันทำเราอย่างนี้แล้วจะไปห่วงมันอยู่อีก พี่ไม่ได้ทำอะไรมันหรอก ไอ้เป้งมันห้ามไว้ มันคงเมามากแหละ พี่แค่ผลักมันไป มันก็แทบจะสลบแล้ว..." พี่เจสบอกผม
" พี่เป็นห่วงเรามากรู้ไหมครับ..." พี่เจสก้มลงมามองผม แล้วพูดกับผมเบาๆ
" ค้าบ...มะนาวรู้แล้วค้าบ...มะนาวขอโทษนะค้าบ.." ผมบอกขอโทษพี่เจสอีกครั้ง
" สัญญานะ...ต่อไปอย่าทำอย่างนี้อีก มีอะไรต้องบอกพี่ทุกเรื่อง และก็อย่าโกหกอะไรพี่ ..รับปากกับพี่นะ สัญญากับพี่..." พี่เจสพูดกับผมให้ผมสัญญา
" ค้าบ...มะนาวสัญญาว่าต่อไปนี้มะนาวจะไม่โกหก มีอะไรมะนาวจะบอกพี่ ทุกอย่างเลยค้าบ... มะนาว จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วค้าบ..." ผมบอก
" ดีมากครับ..คนดีของพี่.. " พี่เจสบอกผม และยิ้มให้
พี่เจสมองหน้าผม แล้วก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ พี่เจสเลื่อนขึ้นมานั่งข้างผม สักพักก็ล้มตัวลง มานอนทับผมไว้ พี่เจสจูบผมแล้วเลื่อนตํ่าลงมา ที่คอ ที่หน้าอก พี่เจสจูบตรงที่มีรอยชํ้า ที่พี่ก้องฝากรอยเอาไว้แรงๆ แล้วเลื่อนขึ้นมาที่รอยตรงคอผมอีกครั้ง พี่เจสจูบอย่างแรง สักพักเงยหน้าขึ้น
" ทีนี้รอยที่ถูกไอ้ก้องมันทำก็ไม่มีแล้วนะ..." พี่เจสพูด ดวงตาเป็นประกายอย่างกับผู้ที่ชนะอะไรสักอย่าง
" อะไรเหรอค้าบ.." ผมถามก็เพราะผมงงอ่ะ...
" ก็รอยที่มันทำไว้ไงล่ะ พี่เปลี่ยนเป็นรอยของพี่แล้ว..." พี่เจสยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม
" โหอ่ะ พี่เจสเล่นอย่างนี้เลยเหรอค้าบ..." ผมพูดหน้างอ
" ก็ใช่สิ พี่จะได้รู้สึกสบายใจที่เห็นรอยนี้น่ะ เพราะพี่เป็นคนทำเอง..." พี่เจสบอกผม
" ค้าบ...มะนาวรู้แล้ว...คา.." ผมพูดได้แค่นั้น ไม่ทันจบเลย
ก็พี่เจสปิดปากผมไม่ให้ผมพูดต่อ ด้วยจูบที่เร่าร้อน แล้วหลังจากนั้น พี่เจสก็ไม่ปล่อย ให้ผม ได้มีโอกาสพูดอีก...........................
...
จบบทที่ 55
ขอบคุณมากๆค้าบ...
รักมากมายมอบให้ทุกคน.............
มะนาวน่ารัก( ของใครไม่รู้ )เองคร้าบบบผม........อิอิ......
...
-
.............ฝากรอยทับกันซะงั้น.......... :110011: :เชิป2:
-
มะนาววเนี่ยน๊า เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ ดีที่พี่เจสมาช่วยทันนะเนี่ย
เลยโดนฝากรอยอีกรอบเลย แต่คงชอบอ่ะดิคับ อิอิ :kikkik:
-
สะจายมาก
ต้องอย่างนี้สิพี่เจส
อิอิ
-
:-[ อยากมีรอยประทับแบบน้องมะนาวมั่งจัง :-[
-
มาตอบมาคุยคร้าบ..........จาได้หายคิดถึงอ่ะคับ.....แต่ตอนนี้มะนาวเมาเรือมากเลยอ่ะค้าบ....จาอ๊อก...
.
...
krappom..........( เค้าคือใครกัน.... มะนาว(ของพี่ หึหึ) ท่าทางจะเสร็จพี่ก้องซะแล้วล่ะมั้ง เฮ้อ ).......ยางค้าบยาง...
มะนาว (ของพี่) ยังมะเสร็จพี่ก้องหรอกค้าบ....รอดตัวอ่ะ.....
...
][ผมชื่อ..คิดถึงครับ][...........พี่อ่ะ...มะต้องอิจฉามะนาวหรอก...ก็มะนาวไปเที่ยวเผื่อแล้วอ่ะค้าบ...
ทำเอาทะเลหวานเลยอ่ะ...คิกคิก..แล้วก็มะเอา ก.ข.ค.ง.จ.ฉ. เพิ่มแล้ว จาอยู่กาน สองต่อสองอ่ะค้าบ....อิอิ...นะนะ....
...
shell.......( ตายแล้ว น้องมะนาวของช้านนนนนนนนนน ม่าย จะเกิดอะไรขึ้นนี่ ไม่ยอมๆ ไม่ยอมๆฮึ่ม งานนี้แผนก้องชัวร์ จะมีใครมาช่วยน้องมะนาวมั้ยนี่ ต่อด่วน ).........พี่อ่ะ...มะนาวยังอยู่ดีน้า....อยู่รอดปลอดภัย คร้าบ.....( ปล.เที่ยวให้สนุกน้า ) ...คร้าบ.....มะนาวจาเที่ยวเผื่อพี่ๆนะคร้าบ....อิอิ.....
...
o LulLaby o............( ง่ะ มะนาววววววววววววว เมื่อไหร่พี่เจสจะมาหล่ะ หรือพี่ก้องโกหก ไม่ยอมๆ )......คร้าบมะนาวโชคดีคร้าบ...แต่มะนาวสงสารพี่ก้องนะ....สงสารจริงๆ ที่พี่ก้องรักมะนาวอ่ะคร้าบ....
...
Poes...................( เห็นมั้ยว่าแล้วมันแปลกๆ ถ้าโดนใครทำมิดีมิร้ายแล้วใครจะมาช่วยทันล่ะ เฮ้อ เป้นห่วงจริงๆ )......ใช่แย้วค้าบ...ตอนนั้นก็ถูกตัวโตว่าทีแล้ว...รู้มั้ยว่าตอนนี้ มะนาวก็ยังโดนว่าอีกอ่ะค้าบ...ตัวโตบอกว่ามะนาว ทั้งซนและก็ดื้อสุดๆอ่ะค้าบ..มะนาวว่าจะพัฒนาให้ดีขึ้นค้าบ...สู้สู้....ต้องทำให้ได้....
...
jammy..............( อย่าโดนทำอะไรเลยนะน้องมะนาว)........คร้าบ...มะนาวรอดมาได้แล้วคร้าบ....
โดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยอ่ะค้าบ.....
...
السلام عليكم
......................( แผนการณ์เยอะกันจิงแต่ละคน สู้พี่ปะแป้งมะได้สักคน ชิส์ๆ เที่ยวให้สนุกนะค๊าบบบบมะนาว )......พี่ปะแป้งน่ารักมากคร้าบ...มาเที่ยวที่นี่สนุกมากเลยค้าบ...ขอบคุณมากค้าบ...
...
Green tree.........( อ่านเรื่องของมะนาวแต่ละตอนมีเรื่องให้ลุ้นให้เดาตลอดเลย (กว่าจะจบหัวใจจะวาย) แต่ก็ชอบอ่ะนะ เดากันไปถูกมั่งผิดมั่ง หนุกดีอ่า )...........ใช่แย้วคร้าบ...มะนาวว่าอ่านต่อไป อาจจะหัวใจวายจริงๆก็ได้น้า....อิอิ...ขอบคุณที่ชอบนะคร้าบ....
........................................................................................
pongsj............( นายก้องดีแตกแล้วเหรอเนี่ย...ปล.ไงเที่ยวทะเลให้สนุกนะคับ ระวังฟ้าระวังฝนน้าคับ )......อย่าว่าพี่ก้องเลยค้าบ...ก็ที่เค้าทำไปเพราะพี่เค้ารักมะนาวอ่ะคับ...มะนาวไม่ว่าพี่เค้าหรอกค้าบ....
ตอนนี้พี่ก้องเค้าก็เป็นพี่ที่น่ารักของมะนาวอยู่นะคับ...มะนาวเที่ยวทะเลสนุกมากคับ...ขอบคุณที่เป็นห่วงน้า...
...................................................................................................
~ScAreD:SAcreD~...........( มาล่ะ หลังหายหัวไปตอนสงกรานต์....น้องมะนาววววววววววววววววววววววววว อย่าเป็นไรไปน้า ลุ้นดีจริงๆ ว่าแต่ว่า ถ้าพี่เจสทำให้น้องมะนาวเสียใจ แฟนๆแถวนี้คงคลั่งแน่ๆ ไล่เจี๋ยน ฮึ่มม อิอิ......มาต่อเร็วๆนะค๊าบบบ ลุ้นกันต่อไป )...................ถึงว่าสิค้าบว่าหายไปไหนมา แอบมะนาวไป เที่ยวสงกรานต์มานี่เอง...แล้วเที่ยวเผื่อมะนาวป่ะ...งอล...งอล..แล้วมะนาวจาบอกพี่เจสให้น้า...ให้ระวังโดนเจี๋ยน....
มะนาวมาต่อให้แล้ว ไม่หายไปไหนหรอกค้าบ...นี่ตอนนี้มะนาวอยู่ที่ทะเลยังพยายามมาต่อให้เลย คิดดูจิว่ารัก ทุกคนมากขนาดไหนอ่ะ...ใช่ป่ะ....แล้วต้องรักมะนาวด้วยน้า.....
..................................................................................................
หมูพูห์............( มารอลุ้นคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ )..........มาแย้วคร้าบ.....
..................................................................................................
Raya...........( ไปเที่ยวให้สนุกนะ.... อะไรที่ไม่จำเป็นก็ทิ้ง ๆ ไว้ก่อน...ใช้เวลาให้เป็นส่วนตัวมากที่สุดละกาน
นาน ๆ ทีเน๊าะมะนาวเน๊าะ ..............รู้มั๊ย เจ้าเด็กดื้อ(แต่น่าร๊ากกก) ).........คร้าบผม มะนาวรู้แย้วคร้าบ....มะนาวน่ารักค้าบ...อิอิ...
.................................................................................................
][GobGab][............( อย่าเป็นอะไรไปนะมะนาว.....ขอหั้ยตัวโตมาช่วยทัน....ปล, เที่ยวหั้ยหนุกนะคับ......รักและรอมะนาวสาเมอ )...ค้าบผมมะนาวเที่ยวสนุกค้าบ... มะนาวมะเป็นไร แต่ตอนนี้เมาเรือมากอ่ะ...ออกไปดูปะการังมาคับ...
...
sun..........( เต้น เชิป หุหุ น้องเเลฟไป หลั่นล๊า..ก่าคุณตัวโต..เลยแอบมาโป๊ดซ้าหน่อย(มองซ้าย.. มองขวา น่าสงสัย)...หุหุ..ปิดให้สนิท นะจ๊ะโทรศัพท์น่ะ หึหึแต่ตะกี๊ เสียงใครก้อม่ารุแง๊วๆ มาเนี่ย. รักเธอที่สุด........
(พี่จะถือว่า มีหนุ่มน้อย ละเมอ จากที่นอนลุกมาคุยก่าพี่นะฮ่าๆ 5555........ไปแล่ว* แอบแซววันล่ะนิ คิ คิ )............พี่ค้าบ...ตอนนั้นมะนาวละเมอซะหน่อยอ่ะค้าบ...มะรู้ว่าโทรไปหาตั้งกะเมื่อไหร่ค้าบ...ชิ...แซวเรา...ชิ....
...
idiotbox...........( ห๊ะ คิดขึ้นได้! หรือนายตัวโตคิดจะทำอะไรบางอย่าง....(เดามั่วสุดๆ เอิ้กๆ)...มะนาว(ตัวน่ารัก)เอ๊ยยย~ มาต่อที พี่จิ้นแหลกแล้ววว!! รักเธอที่สุด ).......ง่ะ...พี่อ่ะชอบเดา แล้วเอาไปจิ้นเอง....คิกคิก...อยากดูจังเป็นงัย.....รักพี่นะค้าบ...อิอิ...
...
หมูพูห์...............( สงกาสัยมัวเริงร่ากะไอ้ตัวโต น้องมะนาวหายไปเลย....ชิส์ )......พี่หมูพูห์อ่ะ... พูดยังกะเห็นจริงๆเล้ย...สงสัยไปแอบดูมะนาวมาแน่ๆเลยอ่ะ....อิอิ.........
...
หมดแย้วค้าบ....เฮ้อ...เยอะเหมือนกันน้า...ชอบคร้าบ มารีให้เยอะๆเลยน้า...ขอบคุณคร้าบผม.....
...
-
ดีน่ะมีคนมาช่วยทันไม่งั้นมะนาวมีหวัง.... โอ้วไม่อยากจะคิด :serius2:
-
ก็เพราะน้องมะนาวเป็นแบบนี้งัย เค้าทำขนาดนี้ยังมะโกรธ :เฮ้อ: เป็นห่วงนะ
-
ไปเที่ยวใหน ...บอกได้ ป่าว ถ้ามานสวยอยากจาไปเที่ยว อีก
-
พี่เจส......พระเอกmax!!!!!
แต่ก็ได้ไอเป้งช่วยด้วยล่ะ คุคุคุ :fox2:
2จิต2ใจแระ เชียร์มันทั้ง2คนซะเลยมั๊ย....
เอาเป็นว่า พี่เชียร์คนที่มะนาวรักละกัน อิอิ :yeb: :yeb:
รักมะนาวค้าบบบ~
ปล.สมัครเป็นคู่แข่งNo.5ยังทันไม๊ (ฮา) :5555:
(.....เสียวโดนตัวโตตามมาตื้บจังแฮะ) :really2:
-
ดีนะที่พี่เจสมาช่วยน้องมะนาว(ของพี่)ทันเวลาพอดี :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แล้วน้องมะนาวเป็นอะไรมากอ๊ะป่าวอ่ะ
ถ้าตัวโตดูแลไม่ดีบอกพี่นะ พี่จะรีบไป... :kikkik:
ป๋อหลอ ยอมกินน้ำใต้ศอกตัวโตเว้ย :monkeycry4:
-
โล่งอก เจสมาช่วยไว้ทันพอดี
แต่ อย่าลืมเคลียร์เรื่องโทรศัพท์น้า ยังคาใจอยู่ง่ะ : 222222:
-
รอดมาแบบเฉียด ๆ เป็นแบบนี้นี่เล่า เถิงว่า....ตัวโตถึงได้หวงนักหนา
...ก้อสมควรละคร๊าบบบบ
ไปเที่ยว เที่ยวให้ดี อย่าเที่ยวจนลืมรักษาสุขภาพด้วยนะ....
หยูกยา อย่าให้ขาด....พักผ่อนเยอะ ๆ นะคับ
เป็นห่วงมะนาวตัวน้อยนิดน่ารักนะค๊าบผม :myeye:
-
อิอิ มีการประทับตราความเป็นเจ้าของด้วย อิอิ
-
ดีจัง รอดพ้นจากพี่ก้อง
พี่เจสน่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดด :give2:
เมื่อไหร่พี่ปะแป้งจะมีแผนบ้างเนี่ย มีแผนมะไหร่ขอให้สำเร็จนะค๊าบพี่ปะแป้ง :ped149:
-
เหอเหอ
ให้มันได้อย่างนี้สิ
-
น้องช้าน.... ฮึ่ม... ขนาดไม่สบายนะ ยัง.. ยัง มีแรงมี ตอบคอมเม้นนะ :pigangry2:
:angry2: สงสัยต้องให้ตัวโต จัดการ ขั้นเด็ดขาด ก่าเจ้าดื้อ คนนี้ซะล่ะมั๊ง..
ไม่ยอมพักผ่อน อยู่ นิ่งๆ เลยนะ เฮ้อ... :เฮ้อ:
ดูแลตัวเองหน่อย สิจ๊ะ จะให้พี่บ่นครั้งมะ จ๊ะ หึหึ
( จิส์..มะนาวหายดี แล้ว เห็นมะ เสียงดีขึ้นแล้วค๊าบ...<<.....ย่ะ.... ดีขึ้นมากเล ย) << เสียงเด็กดื้อ โทรมา
( พี่ๆ มาบ่น น้องมัน .. นิดนึง บ่นเพราะ เป็นห่วงนะ) :โหลๆ:
-
สวัสดีคร้าบ...( ยกมือไหว้ ก้มหัวสวยๆ ทีนึง )........
เอาตอนใหม่มาลงนะคร้าบ...ยังไม่ได้ไปไหน ยังคงอยู่ที่ชายทะเลอยู่ค้าบ...เมื่อคืนรู้สึกแย่มากๆ เลยค้าบ... ก็อาการเมาเรือที่ต่อเนื่องจากตอนกลางวันอ่ะค้าบ...รู้สึกโคลงเคลงมากมาย ทานอะไรก็อาเจียนออกหมด
เลยค้าบ...แต่พอดึกๆก็ค่อยรู้สึกดีขึ้นมาก ตัวโตสั่งข้าวต้มมาให้ และนํ้าผลไม้ที่พี่ๆแนะนำมา ตัวโตก็ทำตาม ทุกอย่างนะค้าบ...ตัวโตฝากขอบคุณพี่ๆที่แนะนำและเป็นห่วงมะนาวมาด้วยนะค้าบ...ตอนนี้มะนาวก็ดีขึ้นมากแล้ว เสียงก็ดีขึ้นกว่าเมื่อวาน ขอบคุณพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกคนที่เป็นห่วงน้า...ขอบคุณอีกครั้งคร้าบ.....
**************************************************************************************************
ตอบคร้าบ..............ตอบ...ตอบ...ตอบ....
][GobGab][..........
( ฝากรอยทับกันซะงั้น )..........ก็ตัวโตบอกทำแบบนั้นแล้วตัวโตจะได้ไม่คิดมากอ่ะคับ...เป็นรอยที่พี่เค้าทำเอง....
คิดได้งัยเนอะว่าป่ะค้าบ......
~ScAreD:SAcreD~............
( มะนาววเนี่ยน๊า เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ ดีที่พี่เจสมาช่วยทันนะเนี่ย...เลยโดนฝากรอยอีกรอบเลย
แต่คงชอบอ่ะดิคับ อิอิ หึหึ )........ใช่แย้วคร้าบ...ชอบ ชอบ...ลองดูจิค้าบ...จาได้รู้...อิ อิ ........
][ผมชื่อ ..คิดถึงครับ][.............
( สะจายมาก...ต้องอย่างนี้สิพี่เจส..อิอิ ).........ใช่ค้าบ..เห็นด้วยค้าบ...แต่สงสารพี่ก้องอ่ะ......
Poes...........
( อยากมีรอยประทับแบบน้องมะนาวมั่งจัง )........พี่คร้าบ..อยากมีรอยแบบมะนาวก็ลองหาคนมาทำสิค้าบ...
รู้สึกดีน้า...ขอบอก...คิกคิก.....
jammy..........
( ดีน่ะมีคนมาช่วยทันไม่งั้นมะนาวมีหวัง.... โอ้วไม่อยากจะคิด ไม่ยอมๆ )........มีหวังอารัยอ่ะ...คิดก็ได้น้า....อิอิ......
Poes.........
( ก็เพราะน้องมะนาวเป็นแบบนี้งัย เค้าทำขนาดนี้ยังมะโกรธ เฮ้อ เป็นห่วงนะ )........ก็มะนาวเป็นแบบนี้แหละคับ...
นิสัยนี้แก้ไม่หาย.......มะนาวยังเบื่อนิสัยแบบนี้ของตัวเองเลย...แต่พี่ๆเค้าก็บอกว่า นี่เป็นข้อดีของมะนาวนะ ไม่ใช่ไม่ดี....มะนาวก็เลยโดนแกล้งประจำแหละค้าบ....ปัจจุบันนี้ก้ยังโดนแกล้งเลยอ่ะค้าบ...เฮ้อ...
แต่ก็ไม่เคยโกรธใครน้า....ขอบคุณคับที่เป็นห่วงมะนาวคร้าบ...
][ผมชื่อ ..คิดถึงครับ][............
( ไปเที่ยวใหน ..บอกได้ ป่าว ถ้ามานสวยอยากจาไปเที่ยว อีก )........เป็นชายฝั่งทะเลทางตะวันออกคร้าบ....ที่จันทบุรี..
idiotbox.........
( พี่เจส......พระเอกmax!!!!!...แต่ก็ได้ไอเป้งช่วยด้วยล่ะ น่าสงสัย....2จิต2ใจแระ เชียร์มันทั้ง2คนซะเลยมั๊ย....
เอาเป็นว่า พี่เชียร์คนที่มะนาวรักละกัน อิอิ )......พี่คร้าบ...พี่เจสดีใช่ป่ะ ตอนนี้ไอ้เป้งก็ดีน้า... มะนาวก็สองใจหละคร้าบ...
เอางี้ละกาน พี่เจสเป็นแฟน ส่วนไอ้เป้ง เป็นกิ๊ก....อิอิ.....
( ..ปล.สมัครเป็นคู่แข่งNo.5ยังทันไม๊ (ฮา) 555....)....มาสมัครจิค้าบ..ยังทันน้า...
(.....เสียวโดนตัวโตตามมาตื้บจังแฮะ)........ตัวโตมะดุหรอกค้าบ...แต่อย่าท้าเค้าน้า...อิอิ...
( รักมะนาวค้าบบบ~).....มะนาวก็รักพี่นะคร้าบบบ..จิงจิ๊ง.....ขอบอก.......คิกคิก....
krappom............
( ดีนะที่พี่เจสมาช่วยน้องมะนาว(ของพี่)ทันเวลาพอดี เฮ้อ ).......คร้าบ... พี่เจสมาช่วยน้องมะนาว(ของพี่)ก็เลย ปลอดภัยคร้าบ...
( แล้วน้องมะนาวเป็นอะไรมากอ๊ะป่าวอ่ะ)...... เมื่อวานก็แย่เหมือนกันคับ...แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วคร้าบ... โดนตัวโตดุด้วยแหละค้าบ...
( ถ้าตัวโตดูแลไม่ดีบอกพี่นะ พี่จะรีบไป... หึหึ )..........พี่รีบไป...สมนํ้าหน้ามะนาวใช่มะล่ะ... มะนาวรู้หรอกค้าบ... ฮือฮือ..พี่มะรักมะนาว....
( ป๋อหลอ ยอมกินน้ำใต้ศอกตัวโตเว้ย )...........พี่ค้าบ...นํ้าใต้ศอกอาหร่อยป่ะค้าบ....อยากรู้อ่ะค้าบ....ฮิฮิ.......
shell..........
( โล่งอก เจสมาช่วยไว้ทันพอดี....แต่ อย่าลืมเคลียร์เรื่องโทรศัพท์น้า ยังคาใจอยู่ง่ะ...)........คร้าบ ...มะนาวก็คาใจ แหละค้าบตอนนั้น มะนาวก็กลัวแหละค้าบ กลัวตัวโตมีคนอื่นอ่ะค้าบ....
Raya.........
( รอดมาแบบเฉียด ๆ เป็นแบบนี้นี่เล่า เถิงว่า....ตัวโตถึงได้หวงนักหนา...ก้อสมควรละคร๊าบบบบ )....ตัวโตหวง มากมายเลยค้าบ...
( ไปเที่ยว เที่ยวให้ดี อย่าเที่ยวจนลืมรักษาสุขภาพด้วยนะ....หยูกยา อย่าให้ขาด....พักผ่อนเยอะ ๆ นะคับ )...... ค้าบมะนาว จะไม่ลืมทานยาแล้วค้าบ...มันแย่มากอะ....
( เป็นห่วงมะนาวตัวน้อยนิดน่ารักนะค๊าบผม )........ขอบคุณมากคร้าบ...รักพี่น้า....
pongsj........
( อิอิ มีการประทับตราความเป็นเจ้าของด้วย อิอิ )...........ใช่แย้วคร้าบ...เพราะโดนประทับตรา มะนาวก็เลย ไปไหน มะรอดเลยคร้าบ....ฮือฮือ...
السلام عليكم
( ดีจัง รอดพ้นจากพี่ก้อง ).......คร้าบ...รอดพ้นจากพี่ก้องได้...แต่ก็สงสารพี่เค้าน้า..พี่เค้ารักมะนาวอ่ะคับ........
( พี่เจสน่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดด ).......ถูกต้องแล้วคร้าบ...พี่เจสน่ารักที่ซู๊ดดดดดดดด............
( เมื่อไหร่พี่ปะแป้งจะมีแผนบ้างเนี่ย มีแผนมะไหร่ขอให้สำเร็จนะค๊าบพี่ปะแป้ง สู้ๆ )........แผนของพี่ก้องก็มีนะคร้าบ.... ติดตามต่อนะคร้าบก็จะรู้...
หมูพูห์........
( เหอเหอ...ให้มันได้อย่างนี้สิ...)..........คร้าบบบผม........
sun...........
( น้องช้าน.... ฮึ่ม... ขนาดไม่สบายนะ ยัง.. ยัง มีแรงมี ตอบคอมเม้นนะ angry )....พี่อ่ะอย่าโกรธมะนาวเลยน้า... ก็รักคนอ่านอ่ะค้าบ..มะอยากใหรอนานอ่ะค้าบ...น้า...อย่าโกรธน้า...น้า....
( ย้ากส์ สงสัยต้องให้ตัวโต จัดการ ขั้นเด็ดขาด ก่าเจ้าดื้อ คนนี้ซะล่ะมั๊ง..ไม่ยอมพักผ่อน อยู่ นิ่งๆ เลยนะ เฮ้อ... เฮ้อ ) ... .ก็มะนาวคิดถึงคนอ่านจิงๆอ่ะ
( ดูแลตัวเองหน่อย สิจ๊ะ จะให้พี่บ่นครั้งมะ จ๊ะ หึหึ)....มะต้องบ่นแย้วคร้าบบบ... วันนี้โดนบ่นหลายคนแย้ว... มะเอามะเอาแย้ว...
( จิส์..มะนาวหายดี แล้ว เห็นมะ เสียงดีขึ้นแล้วค๊าบ...<<.....ย่ะ.... ดีขึ้นมากเล ย) << เสียงเด็กดื้อ โทรมา ( พี่ๆ มาบ่น น้องมัน .. นิดนึง บ่นเพราะเป็นห่วงนะ) ............ขอบคุณคร้าบที่เป็นห่วงมะนาวน้า.... รักพี่นะคร้าบบบบบบบบบบบบ.....จิงๆน้า..............
********************************************************************************************************************************
บทที่ 56
อีกเดือนนึงต่อมา เดือนธันวาคมเดือนแห่งความสุขของคนทุกคน สำหรับผม ทุกอย่างระหว่าง ผมกับพี่เจสก็ดูมีความสุขดี แต่มีอยู่อีกเรื่องนึงที่ผมอยากรู้ หลังจากที่พักหลังผมเห็นพี่เจสคุยโทรศัพท์บ่อยขึ้น ไม่รู้ว่าพี่เค้าโทรคุยกับใคร ผมเคยถามพี่เจสหลายครั้ง แต่พี่เค้าก็ไม่ยอมบอกผม พี่เจสบอกเพียงว่า " ให้รออีกนิด คริสต์มาสก็จะรู้ " แต่ที่พี่เจสบอกอย่างนี้ มันยิ่งทำให้ผมอยากรู้มากขึ้นกว่าเดิมอีก
" พี่เจสค้าบ... " ผมตัดสินใจถามเรื่องที่มันคาใจผม
" มีอะไรหรือครับ..." พี่เจสพูด แต่ตายังไม่ละจากหนังสือพิมพ์ตรงหน้า
" คือ...มะนาวอยากรู้...ที่พี่เจสคุยโทรศัพท์บ่อยๆอ่ะครับ..ใครเหรอครับ.." ผมถาม
" หึหึ...มะนาวนี่ช่างสงสัยจังเลยนะ...ก็พี่บอกว่าคริสต์มาสนี้ อีกไม่กี่วันแล้วก็จะรู้เองแหละ..." พี่เจสพูดขำๆ
" แต่มะนาวอยากรู้นี่ครับ...เอ่อ...ผู้หญิงหรือผู้ชาย...ล่ะครับ..." ผมถามต่อ
" ผู้หญิง...สวยมากด้วย..." พี่เจสบอกให้ผมสงสัยตออีกมากกว่าเดิมด้วย
" ผู้หญิงสวยมาก...พี่เจสชอบเค้ามากเหรอครับ..." ผมพูด แต่หน้าของผมมันออกอาการแล้ว ผมเลยก้มหน้ามองพื้น
" ...ทั้งชอบทั้งรักเลยแหละ...มะนาวหึงพี่เหรอครับ..." พี่เจสพูด แล้วเอามือจับหน้าของผมให้เงยขึ้นมา
" ก็พี่ชอบคุยกับเค้านี่ค้าบ มะนาวก็คิดว่าพี่ชอบเค้ามากกว่ามะนาว..." ผมบอก นํ้าตาคลอตา
" เรานี่นะ...คิดอะไรไม่รู้เรื่อง...ฟังให้ดีนะ..." พี่เจสพูด แล้วจ้องหน้าของผม
" ค้าบ..." ผมก็มองตาพี่เจส ว่าพี่เค้าจะพูดว่าอะไร
" พี่รักมะนาวที่สุด ไม่เคยรักใครอย่างนี้ แต่คนที่พี่คุยด้วยนี่น่ะ...พี่ก็รักเค้ามากที่สุดเหมือนกัน แต่..." พี่เจสพูดกับผมยิ้มๆ
" แต่..อะไรล่ะค้าบ..." ผมถามเมื่อเห็นว่าพี่เจสเงียบไม่พูดต่อ
" แต่...พี่รักเค้าคนละแบบกับ มะนาว...นะครับ..." พี่เจสพูด แล้วยกมือมาขยี้หัวผมเล่น พี่เจสชอบทำอย่างนี้กับผมบ่อยๆ
" เค้าคนนั้นเป็นใครเหรอครับ...มะนาวอยากรู้อ่ะ...พี่เจสบอกได้ป่าวค้าบ " ผมถาม ก็อยากรู้จริงๆอ่ะ
" ...พี่ตั้งใจว่า พี่จะพาไปหาเค้าน่ะครับ...เค้าอยู่เมืองนอก แล้วจะกลับมาที่นี่ ในวันคริสต์มาสนี้ครับ..." พี่เจสบอก
" ใครครับ..." ผมถามอีก
" ก็...ไม่บอกดีกว่า พี่อยากให้มะนาวไปเจอเค้าเอง..." พี่เจสเปลี่ยนใจกระทันหัน ไม่ยอมบอกผม
" พี่เจสอ่ะ...มะนาวอยากรู้จริงๆนะครับ..แกล้งมะนาวอีกแล้ว..." ผมพูดแล้วทำหน้างอน
" พี่ก็อยากบอกมะนาวนะ แต่พี่ อยากให้น้องไปรู้จักเค้าวันนั้นเลย..." พี่เจสบอกยิ้มๆ
" งั้น...ก็ได้ มะนาวไม่ถามแล้ว รอวันคริสต์มาสก็ได้ " ผมบอก แต่ในใจก็คิดแหละว่าเป็นใคร อยากรู้อ่ะ....
" ครับ...รอหน่อยนะ...อีกไม่กี่วันเอง...พี่อยากให้ได้รู้จักกันไว้..." พี่เจสบอกผม
" คร้าบ...มะนาวจะรอคร้าบ...พอใจแล้วยังครับ..." ผมพูดล้อเลียนพี่เจส
" ดีมากครับ...ไอ้ตัวยุ่ง..." พี่เจสเอามือมาขยี้หัวผมเล่น...
" พี่เจสอ่ะ ผมมะนาวยุ่งหมดแล้วอ่ะครับ..." ผมทำหน้างอ แล้วยกมือจัดผมให้เข้าที่
" ไม่เห็นเป็นไรเลย ผมยุ่ง มะนาวก็น่ารักอยู่ดีแหละ " พี่เจสบอกผม
" ครับ...ไม่บอกมะนาวก็รู้ว่าน่ารักแหละครับ คนมันน่ารักนี่ครับ...ใช่ป่าวล่ะ..555..." ผมพูดไปหัวเราะไป
" จ้า...คนหลงตัวเอง...งั้นขอหอมแก้มคนน่ารักหน่อยสิครับ..." พี่เจสพูดแล้วยิ้มให้ผม
" ไม่เอา...เรื่องอะไรล่ะ อยากหอมแก้มก็จับมะนาวให้ได้ก่อนสิ..." ผมบอกแล้ววิ่งหนี
" ได้เลย แต่ถ้าจับได้ พี่ไม่หอมแก้มอย่างเดียวนะ " พี่เจสบอก แล้ววิ่งไล่ผม
" จับให้ได้ก่อนสิ แล้วค่อยพูด...5555 " ผมวิ่งไปหัวเราะไป ผมกับพี่เจส วิ่งไล่จับกันเหมือนเด็กๆเลย
วันนั้นเรามีความสุขกันมาก พี่เจสพาผมไปเดินเที่ยวที่ห้างสรรพสินค้าหลายแห่ง พาไปทานอาหารญี่ปุ่น เดินดูของแต่งบ้าน ซื้อเสื้อผ้า ซื้อ cd เพลงทั้งไทย และสากล ที่ชอบและ ก็เลือกหนัง ได้หลายเรื่องหลายแผ่น แล้วหลังจากนั้น เดินผ่านป้ายโปรแกรมหนัง ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมอยากดูพอดี พี่เจสเลยพาเข้าไปดู ตลอดเวลาที่นั่งดูหนังในโรง พี่เจสจับมือผมตลอดเวลา ผมกับพี่เจสออกมาจากโรงหนังก็ดึกแล้ว
หลังจากนั้นก็กลับบ้านเปิดหนังที่ซื้อมานอนดูกันบนที่นอน..พี่เจสให้ผมหนุนแขนพี่เค้า ผมก็ทำตาม ก็รู้สึกสบาย ผมกอดพี่เค้าด้วย นอนดูไปดูมาผมก็หลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้...มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่เจสจูบปากผม ผมมองหน้าพี่เจส...ก็เห็นพี่เจสมองตาผมเช่นกัน ผมมองตอบพี่เค้าด้วยความรัก ในดวงตาของผมมันก็คงสื่อออกไปให้พี่เค้าเห็น เหมือนกับที่ผมก็เห็นความรักในตาของพี่เจส ที่มันส่งออกมาให้ผมเช่นกัน...
ผมยกมือไปโอบรอบคอของพี่เจส แล้วโน้มลงมาให้ใกล้ผมมากขึ้นจนพี่เจสกับผม แทบจะเป็นคนๆเดียวกัน พี่เจสจูบปากผมอย่างอ่อนหวานนุ่มนวลและหลังจากนั้นทุกๆอย่างก็เหมือนกับบทเพลงที่บรรเลงล่องลอยดั่งฝัน จากจุดเริ่มต้น จนจบ มีความสุขเนิ่นนาน...
...
ก่อนวันคริสต์มาส 3 วัน ผมชวนพี่เจสออกไปซื้อต้นคริสต์มาส มาแต่งห้อง พี่เจสก็ดีมาก ยอมตามใจผม พี่เค้าพาผมไปที่ห้างใหญ่ เดินหาซื้อ ต้นคริสต์มาส ไม่นานก็เจอ ผมถามพี่เจสเพื่อขอความเห็น
ผมไม่รู้ว่าจะเอาต้นขนาดไหนดี พี่เจสก็ช่วยเลือก ได้มา 2 ต้น สูง 2 เมตร ที่ซื้อ 2 ต้นเพราะว่า ต้นนึงผมจะเอาไปไว้ที่บ้านของผม ส่วนอีกต้น ก็เอาไว้ที่คอนโดของพี่เจส เวลาขนไปก็สะดวกเพราะว่าเป็นแบบ ที่ต้องมาต่อเอาเองเป็นท่อนๆ เลยไม่มีปัญหา จะต่อเป็นต้น หรือเวลาเก็บก็ถอดออกง่ายๆ พอได้ต้นคริสต์มาสแล้ว ก็หาซื้ออุปกรณ์ตกแต่ง ผมกับพี่เจสเลือกได้เยอะแยะเลย...เราเลือกกันอย่างสนุกสนาน
หลังจากนั้นแล้ว ผมก็ชวนพี่เจส เข้าไปหาซื้ออาหารทั้งสดและแห้ง ในซุปเปอร์มาร์เก็ต เพราะผมกะว่าจะไปทำอาหารกินกันที่บ้านของผม เผื่อพี่มะยมด้วย
เวลาจะกลับ ผมให้พี่เจสขับกลับไปบ้านของผมก่อน พี่เจสก็พามา พอมาถึงก็เอาต้นนึงลงไว้ พี่เจสก็บอกผมให้จัดให้เสร็จเลย ผมกับพี่เจสก็ช่วยกันจัดตกแต่ง ต้นคริสต์มาสกันอย่างสนุกสนาน เกือบ 2 ชั่วโมงก็เสร็จ แล้วผมก็เข้าไปทำอาหารโดยมีพี่เจสเป็นผู้ช่วยของผม ระหว่างที่กำลังทำ ก็แกล้งแหย่กันเล่น ผมกับพี่เจสทำอาหารได้สักพัก ก็ได้ยินเสียงรถของพี่มะยมเข้ามาจอด ไม่นานพี่มะยมก็เข้ามา เห็นผมกับพี่เจสช่วยกันทำอาหารกันไป เถียงกันแหย่กัน พี่มะยมก็หัวเราะ บอกผมกับพี่เจสมันแสบพอกัน แต่พี่เจสจะทนผมไปได้นานขนาดไหนก็ไม่รู้
เมื่ออาหารเสร็จ ผม พี่เจส และก็พี่มะยม ก็มานั่งกินอาหารกัน พี่มะยมก็ชวนพี่เจสคุย ซักถามเรื่องราวของพี่เจส ถามนั่นถามนี่ บางเรื่องผมก็ตอบแทน แต่ก็โดนพี่มะยมว่า พี่เค้าถามพี่เจส ไม่ได้ถามผม ผมเลยงอน ไม่พูดต่อ พอดีผมอิ่มก่อน ผมก็เลยกลับเข้ามาที่ห้องครัว เก็บน่นเก็บนี่ล้าง ปล่อยให้พี่มะยม คุยกับ พี่เจสกัน สองคน ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่า พี่ๆเค้าคุยอะไรกัน
ผมเก็บล้างได้พักใหญ่ก็เสร็จ แล้วผมก็เลยเดินออกไป พี่มะยมเห็นผมก็เลยเรียกผมให้เข้าไปนั่งด้วย บอกว่ามีเรื่องจะคุย ผมก็เลยเดินเข้าไปจะนั่ง พี่มะยมบอกว่าให้ย้ายไปนั่งที่ห้องรับแขกกัน จะได้คุยกันสะดวก แล้วพี่ๆก็ลุกออกไป ผมก็เดินตาม พอไปถึงผมก็จะไปนั่งข้างพี่มะยม แต่พี่มะยม บอกให้ผมไปนั่งข้างพี่เจส เพราะมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ผมมองหน้าพี่มะยมก็เห็นว่าพี่อมยิ้ม หันไปมองพี่เจสก็ยิ้มให้ผมเหมือนกัน ผมก็เลยงงว่ามีเรื่องอะไร แต่เห็นหน้าพี่ทั้งสองคนแล้วแล้ว ผมคิดว่าเป็นเรื่องดี
" มะนาว พี่เจสของเราน่ะคุยกับพี่แล้ว น้องจะว่ายังไง..." พี่มะยมอยู่ๆก็พูดแบบนี้ ผมก็เลยยิ่งงงมากกว่าเดิมอีก
" แล้วที่คุยกันน่ะ มันเรื่องอะไรเหรอครับ...มะนาวไม่เห็นรู้เรื่องเลย..." ผมบอก พร้อมกับทำหน้าตาเหรอหราแบบว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย
" อ้าวตกลงมะนาวยังไม่รู้เรื่องนี้เลยเหรอ..." พี่มะยมหันมาถามผม
" ยังเลยครับ...ผมยังไม่ได้บอกมะนาวเลยครับ พอดีผมนั่งคุยกันกับพี่เห็นว่าเป็นโอกาสดีก็เลยคุยกับพี่ก่อน น่ะครับ..." พี่เจสบอกพี่มะยมแทนผม
" เหรอวะ...ถ้าอย่างนั้นก็พูดซะเลยสิวะ...ไอ้มะนาวก็จะได้รู้ไปเลย จะได้ไม่ต้องไปคุยกันทีหลังอีกที " พี่มะยมบอกพี่เจส โดยมีผมนั่งมองอย่างงงหนักกว่าเดิมอีก นี่มันเรื่องอะไรกันนี่
" งั้นผมขอพูดอีกทีนะครับ..." พี่เจสบอกพี่มะยม
" เออ พูดเลย..." พี่มะยมบอกแล้วพยักหน้าให้เป็นการอนุญาติ
" พี่มีเรื่องอะไรเหรอครับ มะนาวงงไปหมดแล้ว..." ผมบอก แทรกขึ้นมา
" มะนาวเงียบก่อน แล้วฟังพี่เจสของเราพูด ให้ดีๆนะ แล้วค่อยตัดสินใจบอกพี่.." พี่มะยมบอกผม แล้วพี่เจสจะพูดอะไรนะ....
แต่พอพี่เจสพูดออกมา พอได้ยินแล้ว ผมแทบช็อค.................
...
จบบทที่ 56
ขอบคุณมากมายค้าบที่ติดตามมาตลอด.......มีความสุขทุกคนน้า.......
รักทุกคนมากมายคร้าบ.......รักรักรักกัน.......
มะนาวเองคร้าบบบบบบบบบบบผม..........
...
-
ขัดใจอย่างแรง
ชิส์
น้องมะนาวใจร้ายอะ
:o
-
เง้อออออ
พี่เจสจะพูดอะไรเนี่ยมะนาวววว :o
ขอเดาผู้หญิงคนนั้นคือแม่ของพี่เจสสส 555
แล้วก้ พี่เจสจะพามะนาวไปแนะนำกะคุณแม่ ช่ามะๆๆๆ :yeb:
-
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงง :serius2: :serius2:
-
ขอ
ขอ
ขอ
ขอ
ปล.ขัดใจอย่างแรง มะนาวใจร้ายวะ
(รีบมาต่อด่วนเลยนะ อิอิ :kikkik: :kikkik: :kikkik:)
-
พี่เจสขอแต่งงานแน่เลย :give2:
คริสมาสที่จะถึงก็รอ น่าจะเป็นแม่พี่เจสมาดูตัวว่าที่ลูกสะไภ้ :kikkik:
รวมๆแล้วน่าจะเป็นเรื่องดีดี จริงมะน้องมะนาว : 222222:
น้องมะนาวรักษาสุขภาพด้วยนะ เป็นห่วงจ้า :yeb:
-
ขอแต่งงาน :call:
ผู้หญิงที่ว่าก็น่าจะเป็นคุณแม่แหละม้างงงงง
-
เจสจะพามะนาวไปอยู่ด้วยเหรอ อิอิ
หายสงสัยและว่าคุยโทรศัพท์กับใคร อิอิ
-
มาสั้น ๆ เห็นใจน้องเค้าเต๊อะพี่น้องค้าบบบบ
ลากสังขารมาพิมพ์ตอนต่อได้ก็เก่งแล้วอ่ะค่ะ..... :เฮ้อ:
-
"ขอมะนาววววววว!!!!!"
(แบบว่า....เข้าโหมดบ้าคลั่ง 555+)
รึเปล่าๆๆๆ
ว่าแล้ววววพี่เจสคิดจะทำอะไรบางอย่าง คุคุคุ :5555:
มะนาววว ออกเรือนแล้วอย่าลืมพี่น้า :impress3:
-
จะขอ...ก็รีบขอ... :kikkik:
พี่เจสต้องมาขอน้องมะนาวชัวร์ๆ เลย
มั่นใจมาก หุหุ (หวังว่าคงไม่หน้าแตกนะ)
หายเร็วๆ น้าน้องมะนาว(ของพี่)< < < ยังคงพยายามจะเอามาเป็นของตัวเองให้ได้ :laugh5:
( ป๋อหลอ ยอมกินน้ำใต้ศอกตัวโตเว้ย )...........พี่ค้าบ...นํ้าใต้ศอกอาหร่อยป่ะค้าบ....อยากรู้อ่ะค้าบ....ฮิฮิ.......
^
^
มันก็ไม่ค่อยอร่อยเท่าไรหรอกนะ แต่เพื่อน้องมะนาวแล้ว...พี่ยอม :monkeysad2:
-
^
^
^
ข้างบนคะ.. จะเอาให้ได้ใช่มิคะ :laugh3:
กล้ามากนะเคอะ :interest: ไม่กลัวเล้....ย :laugh5:
หนุ่มๆ ห้องนี้ ช่างกล้าเจงๆ :haun5:
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย หึหึ :laugh3:
*ป๋อล๋อ... ที่ บ่น บ่ น บ่น บ่น >>เพราะเป็นห่วง..เพราะร๊ากกกก... นะจ๊ะ[ :loveu:/b]
-
ตามทันแล้ววววว
:serius2:
ง่ะ อะไร
ต้อง ขอ มะนาว แหงๆ
แง่มๆ
:seng2ped:
มาต่อไวไวฮะ
-
หวัดดีค้าบผม....ขอบคุณค้าบ........ที่มารีพลายให้มะนาวเยอะแยะเลยคร้าบ..... ดีใจ...ดีใจ.... มีความสุขจังเลยค้าบ.......สดใสสดใส.....เอาตอนใหม่มาฝากด้วยค้าบ.....
********************************************************************************************************************
ตอบคร้าบบบบบ.....ตอบคร้าบบบบบบบ......คิกคิก..........
หมูพูห์...............
( ขัดใจอย่างแรง.....ชิส์ ).......พี่หมูพูห์ค้าบ....มะนาวมะได้ขัดใจอะไรพี่น้า....มาชิส์ใส่มะนาวด้วยอ่ะ....
( น้องมะนาวใจร้ายอะ )...........มะนาวมะได้ใจร้ายด้วยนะ....แต่มะนาวแค่ชอบแกล้งคนอ่ะค้าบ.........อิ อิ ...
o LulLaby o.................
( เง้อออออ พี่เจสจะพูดอะไรเนี่ยมะนาวววว ).......มะบอก........อ่านต่อจิ จารู้อ่ะ....
( ขอเดาผู้หญิงคนนั้นคือแม่ของพี่เจสสส 555 )........อันนี้ ก็มะบอกอีกแหละ.....
( แล้วก้ พี่เจสจะพามะนาวไปแนะนำกะคุณแม่ ช่ามะๆๆๆ ).......ก็มะบอกอีกแหละ...อ่านต่อน้า จารู้เองอ่ะคร้าบ......
shell............
( ค้างอย่างแรงงงงงงงงงง ไม่ยอมๆ ).........คิดอาร้ายยยยยยยยยยย.......
][ผมชื่อ ..คิดถึงครับ][..............
( ขอ ขอ ขอ ขอ ).........ขออารายอ่ะ.......บอกจิ...ขอมะนาวเหรอค้าบ...อิอิ.........
( ปล.ขัดใจอย่างแรง มะนาวใจร้ายวะ )...........ทำมายอ่ะ....มะนาวทำอะไรขัดใจอ่ะ...มะนาวมะได้ใจร้ายน้าาาาาา........
(รีบมาต่อด่วนเลยนะ อิอิ หึหึ )............มาต่อแล้วคร้าบบบบบบ...............
Poes............
( พี่เจสขอแต่งงานแน่เลย รักเธอที่สุด )........อุ้ย.....ขอจริงเหรอ..........คิกคิก.......
( คริสมาสที่จะถึงก็รอ น่าจะเป็นแม่พี่เจสมาดูตัวว่าที่ลูกสะไภ้ หึหึ )...........เดา...เดา.....
( รวมๆแล้วน่าจะเป็นเรื่องดีดี จริงมะน้องมะนาว )........เรื่องดีดี....จิงคร้าบบบบบบบบบบบ.........เหรอป่าวอ่ะ............
( น้องมะนาวรักษาสุขภาพด้วยนะ เป็นห่วงจ้า )...... ขอบคุณคร้าบที่เป็นห่วง..... พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยน้า... มะนาวก็เป็นห่วงพี่เหมือนกันคร้าบ...
.لسلام عليكم
( ขอแต่งงาน ต่อด่วน )................อ่ะ....
( ผู้หญิงที่ว่าก็น่าจะเป็นคุณแม่แหละม้างงงงง )............แง่ก........มะรู้อ่ะ......
pongsj...............
( เจสจะพามะนาวไปอยู่ด้วยเหรอ อิอิ )............มะรุมะบอกอ่ะ.........
( หายสงสัยและว่าคุยโทรศัพท์กับใคร อิอิ )..........หายสงสัยแล้วเหรอค้าบ.............สงสัยต่อเหอะ...นะ..น้า.........
Raya............
( มาสั้น ๆ เห็นใจน้องเค้าเต๊อะพี่น้องค้าบบบบ ลากสังขารมาพิมพ์ตอนต่อได้ก็เก่งแล้วอ่ะค่ะ..เฮ้อ )...ค้าบ.ไม่เป็นไรค้าบ
มะนาวร้ากคนอ่านอ่ะค้าบ.............ฮี่ฮี่.........ขอบคุณคร้าบบบบบบผม...รักพี่น้า...........อิอิ.....
idiotbox..................
( "ขอมะนาววววววว!!!!!" )..............พี่จาขออารายมะนาวอ่ะ..... มาสู่ขอเหรอคร้าบบบบบบ....... ถ้าอย่างน้าน ก็มาเร็วๆจิ... รออยู่น้า........คุคิ......
(แบบว่า....เข้าโหมดบ้าคลั่ง 555+)................. พี่ค้าบบบบบบบบ.........คลั่งอารายมะนาวอ่ะค้าบบ.... มะนาวน่ารักน้า.... จิงจิง......
( รึเปล่าๆๆๆ )...........อ้าวววววววววซะงั้น.........ชิ........
( ว่าแล้ววววพี่เจสคิดจะทำอะไรบางอย่าง คุคุคุ 555 )..........ทำอารายมะรุเนอะ.......
( มะนาววว ออกเรือนแล้วอย่าลืมพี่น้า กระซิกๆ ).............มะนาวไม่ลืมพี่หรอกค้าบบบบ.... มะลืมใครเล้ยซ้ากคน........รักพี่น้าาาา.......อิอิ.....
krappom............
( จะขอ...ก็รีบขอ... หึหึ.......พี่เจสต้องมาขอน้องมะนาวชัวร์ๆ เลย )...........เดา...เดาอ่ะ....มะรุมะบอก.....ฮี่ฮี่........
( มั่นใจมาก หุหุ (หวังว่าคงไม่หน้าแตกนะ) )..............ถึงหน้าแตกก็ม่ายเป็นรายค้าบ.... เดี๋ยวมะนาวจาช่วยทำแผลให้น้าาาาาา......
( หายเร็วๆ น้าน้องมะนาว(ของพี่)< < < ยังคงพยายามจะเอามาเป็นของตัวเองให้ได้ )........ค้าบ น้องมะนาว(ของพี่)ดีขึ้นแย้วค้าบ....พยายามยัดเยียดตัวเองนี๊ดนึง...........
( มันก็ไม่ค่อยอร่อยเท่าไรหรอกนะ แต่เพื่อน้องมะนาวแล้ว...พี่ยอม ).........อย่างนี้ก็แสดงว่าพี่กินมาบ่อยอ่ะจิ เพื่อมะนาว พี่ยอมจิงป่าว..เชื่อดีหรือมะเชื่อดีน้าาาาา.......แต่มะนาวก็ยอมอ่ะ...อิอิ.............
sun............
( ข้างบนคะ.. จะเอาให้ได้ใช่มิคะ 5555 )..........เหอเหอ.....
( กล้ามากนะเคอะ ไม่กลัวเล้....ย )..............อุ้ย......ผู้พิทักษ์มะนาวมาแย้วว.........อิอิ..........
( หนุ่มๆ ห้องนี้ ช่างกล้าเจงๆ ).........คร้าบบบบ...กล้ามากคร้าบบบบบ......
( ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย หึหึ 5555 )..........ฮ่าฮ่า........เนอะ พี่ซันเนอะ.....ม่ายรุเล้ย....คิกคิก.......
( ป้อล๋อ... ที่ บ่น บ่ น บ่น บ่น >>เพราะเป็นห่วง..เพราะร๊ากกกก... นะจ๊ะ[ รักนะเบ่เบ๋/b] )....... รุ้แย้วว่าร้ากมะนาว อ่ะขอบคุณค้าบ.....
ไอ้ปลาทองตัวเล็กตา.............
( ตามทันแล้ววววว ).........ตามทันแล้วเหรอค้าบ.....ฮี่ฮี่.........ยินดีต้อนรับค้าบผม.........
( ไม่ยอมๆ ง่ะ อะไร ต้อง ขอ มะนาว แหงๆ แง่มๆ )............เนอะ...สงสัยมาขอมะนาวแหงๆเล้ย............มะรุมะรุ.......
( มาต่อไวไวฮะ )............มาต่อแย้วอ่ะ.....
***************************************************************************************************************
ตอบหมดแย้วคร้าบบบบบบบบ...............
***************************************************************************************************************
บทที่ 57
" พี่มีเรื่องอะไรเหรอครับ มะนาวงงไปหมดแล้ว..." ผมบอก แทรกขึ้นมา
" มะนาวเงียบก่อน แล้วฟังพี่เจสของเราพูด ให้ดีๆนะ แล้วค่อยตัดสินใจบอกพี่.." พี่มะยมบอกผม แล้วพี่เจสจะพูดอะไรนะ....แต่พอพี่เจสพูดออกมา พอได้ยินแล้ว ผมแทบช็อค.................
...
" พี่มะยมครับ...ผมรักน้องมะนาวมากครับ รักหมดใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องแปลก ที่ผู้ชายกับผู้ชายมารักกัน แต่สำหรับผม...ความรักที่ผมมีให้กับน้องมะนาวก็ไม่ได้แตกต่างจากคนทั่วไปที่รักกัน..." ผมตกใจที่ได้ยินสิ่งที่พี่เจสพูดออกมาต่อหน้าพี่มะยม
หันไปมองพี่มะยมก็เห็นนั่งอมยิ้มให้ผม อย่างอารมณ์ดี โอ้ย..อ้ายพี่บ้า รู้ว่าน้องชายตัวเองเป็นแบบนี้ ี้แล้วยังอารมณ์ดีอีก ไม่เข้าใจจริงๆเลย...แล้วผมจะทำยังไงดีอ่ะ...อายก็อาย ทำอะไรไม่ถูก ผมไม่คิดว่า พี่เจสจะกล้า พูดต่อหน้าพี่มะยม ผมเลยไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน พอได้ยินเลยแทบจะช็อคตาย
" แต่ผมไม่รู้ว่าน้องมะนาวรักผมมากเท่าที่ผมรักน้องเค้าหรือเปล่า แต่ถ้าน้องมะนาวรักผม ผมก็จะขอพี่มะยมอนุญาติให้ผมคบกับน้องมะนาวครับ..." พี่เจสพูดต่อยิ่งทำให้ผมยิ่งอึ้ง ในความกล้าของพี่เจส แต่ผมก็รู้สึกดีกับพี่เจสมาก แล้วผมมีความสุขครับกับสิ่งที่พี่เจสพูดออกมา
" เอ้า...มะนาวเราจะว่ายังไง พี่เค้าก็อยากรู้น่ะ แล้วพี่ก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเราน่ะ... รักพี่เค้า มากหรือ เปล่า... น้องบอกพี่มาสิ..." พี่มะยมพูด ผมหันไปมองก็เห็นพี่ทั้งสองคนหันมาจ้องมองผมเป็นจุดเดียวกันเลย ผมอายก็เลยก้มหน้ามองพื้น ก็อายมากอ่ะครับ...ต้องมาพูดต่อหน้าพี่มะยมด้วย...
" ............... " ผมไม่พูดเพราะอายพูดไม่ออก
" เร็วสิ...น้องบอกพี่มา ไม่ต้องอายพี่หรอก พี่ไม่ว่าน้องหรอกนะเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องของน้อง พี่แค่อยากให้น้องมีความสุขพี่ก็พอใจแล้ว ไม่ว่าน้องจะเป็นยังไงพี่ก็รับได้..." พี่มะยมบอกให้ผมรู้สึกดีกับเรื่องนี้ ผมเลยเงยหน้ามองพี่มะยมแล้วก็นํ้าตาคลอตา ที่พี่มะยมเข้าใจทุกอย่าง
" ครับ...มะนาว...รักพี่เจสครับ แล้วมะนาวก็รักพี่เจสมากๆเหมือนกันครับ..." ผมตัดสินใจพูดออกมา พอพูดแล้วรู้สึกว่าโล่งใจมาก หันไปมองพี่เจสก็เห็นยิ้มให้ผม ผมคิดว่าถ้าเวลานี้อยู่กันแค่สองคน... ผมคงโดน พี่เจสกอด แล้วก็จูบผมแน่ๆเลย...คิดอะไรเนี่ยเรา...แฮะ แฮะ....
" พูดออกมาได้สักทีนะเรา...งั้นเมื่อน้องก็รักไอ้เจสมัน พี่ก็อนุญาติให้เราสองคนคบกันได้..." พี่มะยมบอก แล้วเอื้อมมือมาขยี้หัวผม เหมือนทุกๆครั้งที่พี่มะยมชอบทำ
" พี่มะยมค้าบ..." ผมจับมือออกจากหัวผม แล้วลุกขึ้นไปนั่งข้างพี่มะยม แล้วก็กอด
" แน่ะ...เราจะมาอ้อนอะไรอีกล่ะเนี่ย มีแฟนแล้วยังมาอ้อนพี่อีก...ดูสิไอ้เจส ดูไอ้มะนาวมันทำ.." พี่มะยมพูดล้อผมหัวเราะ แล้วหันไปพูดกับพี่เจส
" พี่มะยมอ่ะ...มะนาวแค่อยากกอดพี่เองครับ...แต่มะนาวก็รักพี่มากๆเหมือนเดิมน้า..." ผมพูดจบก็เงยหน้าไปหอมแก้มพี่มะยมทั้งข้างซ้าย และก็ข้างขวาด้วย
" ดูสิ...ดูมัน...ไม่อายไอ้เจสมันบ้างเหรอ เดี๋ยวมันก็อิจฉาพี่แย่เลยสิเนี่ย..." พี่มะยมพูดแหย่ผมอีก
" มะนาวไม่อายพี่เจสหรอกครับ..ก็มะนาวรักพี่มะยมนี่ครับ... แล้วพี่เจสก็ไม่อิจฉามะนาว หรอกครับ... ใช่เปล่าค้าบ พี่เจส..." ผมพูดแล้วหันไปมองพี่เจส ยิ้มตาหยี
" ครับ...พี่ไม่อิจฉาหรอกครับ...พี่ยกให้พี่มะยมคนนึง แต่ห้ามทำอย่างนี้กับคนอื่นแล้วกัน พี่ไม่ยอมนะ..." พี่เจสบอก
" คร้าบผม...คนขี้อิจฉา...แบร่...." ผมพูดจบก็แลบลิ้นหยีตาใส่พี่เจส
" เรานี่...เดี๋ยวกลับไปก่อนจะโดนทำโทษ..." พี่เจสบอกผม แล้วหัวเราะ
" แบร่...ไม่กลัว..." ผมล้อเลียนอีกครั้งนึง...
" เอาละ...เรื่องก็เรียบร้อยกันแล้วนะ งั้นก็คุยกันไปแล้วกัน พี่จะขึ้นไปอาบนํ้าก่อน เหนียวตัวจังเลย เดี๋ยวพี่มีนัดด้วย " พี่มะยมพูดตัดบท ก่อนจะลุกขึ้นยืน
หลังจากนั้น พี่มะยมก็ขึ้นไปอาบนํ้า ผมกับพี่เจสช่วยกันเก็บจานอาหารที่เหลือบนโต๊ะอาหารมาล้าง ผ่านไปไม่นาน พี่มะยมก็ลงมาพร้อมกับชุดหล่อ ผมก็แซวพี่เค้า แล้วพี่มะยมก็ออกไป เมื่อผมทำความสะอาด ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ก็บอกพี่เจสให้คอยผมสักครู่ ผมจะขึ้นไปเอาเสื้อผ้าในห้องของผม แต่พี่เจสบอกว่า จะขึ้นไปด้วย ผมก็ไม่ว่าอะไร
แล้วผมก็ขึ้นไปที่ห้องโดยมีพี่เจสเดินตามไปข้างหลัง ผมก็เอาเสื้อผ้าจากตู้ออกมาใส่กระเป๋า ตอนแรกผมจะอาบนํ้าแต่พี่เจสบอกว่ายังไม่ต้องอาบ ให้ไปอาบที่คอนโดของพี่เค้า ผมก็ยอมตามที่พี่เจสบอก เมื่อเสร็จเรียบร้อย พี่เจสก็พาผมกลับไปคอนโด
เมื่อไปถึงคอนโด ผมกับพี่เจสก็ช่วยกันกางต้นคริสต์มาส แล้วก็ตกแต่งกันอย่างสนุกสนาน ดึกมากแล้วก็ทำเสร็จเรียบร้อย หลังจากนั้นผมกับพี่เจสก็อาบนํ้า พี่เจสให้ผมอาบนํ้าด้วยกัน ผมก็ยอมอาบด้วย เพราะเคยอาบด้วยกันมาแล้วผมก็เลยกล้า ไม่อายพี่เค้า เมื่ออาบนํ้าเสร็จก็ออกมานอนโดยที่พี่เจสให้ผมหนุนแขน แล้วผมก็นอนซุกอกที่อบอุ่นแข็งแรงของพี่เค้า ส่วนพี่เจสก็กอดผม แล้วเราสองคนก็นอนหลับไปด้วยความสุข.....
...
เช้านี้ผมตื่นนอนตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง เมื่อคืนก็นอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่ พี่เจสมาส่งที่บ้านเกือบเที่ยงคืน แล้วยังมานั่งเล่นอยู่เกือบตี 2 กว่าจะกลับไปได้ ตอนแรกพี่เจสก็ขอมานอนค้างที่นี่เหมือนกัน แต่ผมไม่ให้นอน บอกว่าพรุ่งนี้จะไปค้างด้วย หลังจากที่พี่เจสกลับไปแล้วผมก็อาบนํ้าแล้วก็เข้านอน แต่ก็นอนไม่ค่อยจะหลับ ก็เวลานอนคนเดียวแล้วรู้สึกเหงาๆยังไงไม่รู้ เช้านี้เลยตื่นเร็วกว่าปกติ
ผมออกไปซื้ออาหารสด ที่ตลาดปากซอย กลับมาก็ลงมือทำอาหารไว้ ให้พี่มะยม และก็เผื่อพี่เจสด้วย เดี๋ยวสายๆพี่เค้าก็เข้ามาหาผมที่นี่ วันนี้พี่เจสบอกว่าเย็นนี้จะพาผมออกไปเดินเล่น แต่ไม่ได้บอกว่าจะพาไปที่ไหน
" ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด..." เสียงโทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น ผมหยิบออกมาแล้วกดรับ
" สวัสดีครับ..." ผมส่งเสียงทักทาย
" สวัสดีครับ...น้องมะนาว.." เสียงตอบทักทายผมกลับมา
" ครับ..พี่แป้ง..คิดถึงมะนาวเหรอค้าบ เลยโทรมาหาน่ะ.." ผมเปิดฉากกวนใส่พี่แป้งก่อนเลยครับ
" อ้าว น้องมะนาวรู้ได้ยังไงว่าพี่คิดถึงน้องล่ะครับ..." พี่แป้งก็ตอบผมอย่างคนรู้ทันเหมือนกัน
" เหรอค้าบ...ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย..ฮ่าฮ่า..." ผมบอกแล้วหัวเราะไปด้วย
" ก็รู้ไว้ซะ..ว่าพี่คิดถึงมากด้วย.." พี่แป้งบอกต่อ
" พี่แป้งค้าบ..มะนาวไม่แหย่แล้ว...พี่มีอะไรหรือเปล่าที่โทรมาหามะนาวอ่ะ..." ผมเปลี่ยนเรื่องพูด
" ก็ไม่มีธุระอะไรมากมายหรอกครับ...พี่คิดถึงมะนาวจริงๆ เลยว่าเดี๋ยวจะไปหาที่บ้าน..." พี่แป้งบอกผม
" อ๋อ..มาสิครับ พี่แป้งกินข้าวหรือยังครับ.." ผมถามพี่แป้งต่อ
" ยังไม่ได้กินเลย..." พี่แป้งพูดกับผม
" เหรอครับ...งั้นดีเลย พี่แป้งมาที่บ้านได้เลยครับ มะนาวกำลังทำอาหารพอดีเลย เดี๋ยวจะได้มากินด้วยกัน..นะค้าบ.." ผมบอกพี่แป้งให้รีบมา
" ได้ครับ...เดี๋ยวพี่จะรีบไป...แล้วเดี๋ยวค่อยคุยกันนะครับ..คิดถึงน้องนะ..." พี่แป้งบอกผม
" ครับ..ขับรถระวังด้วยน้า..มะนาวเป็นห่วงนะค้าบ..." ผมบอก
แล้วพี่แป้งก็วางสายไป ผมก็ลงมือทำอาหารต่อ แล้วเพิ่มเมนูอาหารอีกอย่างนึง ผมทำได้พักใหญ่ ก็เสร็จเรียบร้อย แล้วผมก็เอาอาหารมาจัดที่โต๊ะกินข้าว
...
ระหว่างที่กำลังจัดโต๊ะอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงรถของพี่เจสขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน... สักพักพี่เจสก็เดิน ยิ้มเข้ามาหาผม
" คิดถึงจังครับ... " พี่เจสเดินเข้ามากอดเอวผม แล้วก็หอมแก้มผม...ผมก็เอียงแก้มให้พี่เค้า
" มะนาวก็คิดถึงพี่เจสน้า..." ผมบอก และหันกลับไปมองพี่เจส แล้วก็เขย่งเท้าไปหอมแก้มพี่เค้าทั้งสองข้าง
" เมื่อคืนพี่นอนไม่หลับเลยครับ..." พี่เจสบอกผม
" เหรอครับ...เป็นอะไรอ่ะค้าบ..จึงนอนไม่หลับอ่ะ.." ผมถามต่อ
" ก็สงสัยอยู่กับมะนาวมากไป พอต้องนอนคนเดียวก็เลยเหมือนขาดอะไรไป ทำให้นอนไม่รับน่ะครับ..." พี่เจสบอกผม ซึ่งคำตอบที่ได้ยินทำให้ผมอมยิ้ม ก็มันดันเหมือนที่ทำให้ผมนอนไม่หลับเช่นเดียวกัน
" พี่เจสค้าบ...มะนาวก็เหมือนกันค้าบ เมื่อคืนก็นอนไม่หลับ.." ผมบอก โดยที่พี่เจสถามกลับมาทันที
" อ้าวเป็นอะไรเหรอครับ..." พี่เจสรีบถามผม
" ก็เป็นเหมือนพี่เจสนั่นแหละครับ..." ผมบอกอายๆ
" ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็ต้องมานอนด้วยกันทุกวันสิ แต่พี่ว่า มะนาวไปอยู่กับพี่เถอะนะครับ..." พี่เจสพูด จนผมคิดไม่ทัน
" พี่เจสค้าบ...ล้อมะนาวเล่นอีกแล้วน้า...เอาไว้ค่อยคุยกันดีกว่า เดี๋ยวมะนาวจัดโต๊ะอาหารต่อก่อนนะค้าบ..." ผมบอก เปลี่ยนเรื่อง คุยไปก่อน ก็ตอนนี้ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยอ่ะครับ...
" ก็ได้ครับ...มาพี่ช่วยมะนาวจัดโต๊ะด้วยคนนึง จะได้เสร็จเร็วๆ.." พี่เจสบอกผม แล้วก็ช่วยผมจัดโต๊ะอาหาร
" เอ่อ...มะนาวลืมบอกไปครับ..เดี๋ยวพี่แป้งจะมากินข้าวด้วยนะครับ..." ผมบอกพี่เจส ก็เห็นหน้าของ พี่เจสเปลี่ยนไป หลังจากที่ได้ยินชื่อ.......พี่แป้ง.........
...
จบบทที่ 57
ชอบคุณมากคร้าบที่ติดตามอ่านมาตลอด...มีความสุขนะคร้าบบบบ.........
รักคร้าบบบบบบบบบบบ........รักรักนัก..........
มะนาวขี้อ้อนน่ารักน่ารักคร้าบบบบบผม...................
...
-
อาไร้ แค่ขอคบกันเท่านั้นเหรอ :serius2: นึกว่าจะขอแต่งซะอีก :laugh3:
-
อิอิ คบกันอย่างเป็นทางการแล้ว
คาดว่างานแต่งคงจะเร็วๆนี้ ช่ายมั้ยมะนาววววว :laugh3:
พี่เจสจะหึงทำไมเนี่ย
ยังไงมะนาวก็เป็นของพี่เจสคนเดียว...........รึป่าววววว????? :interest:
-
(พี่จาขออารายมะนาวอ่ะ) << ขอหัวใจน้องได้ม๊า~ อะจิ๊กกริ้วสสส์!!!! [โดนพี่เจสตบ แอ้กก!]
(คลั่งอารายมะนาวอ่ะค้าบบ) <<คลั่งเพราะรักมะนาวมากไปครับ :-)
พอจะเข้าใจพี่เจส .....กขคงจ.โผล่มาหนึ่งนาย
แล้วก็...ดีใจด้วยพี่เจส!!! ผ่านด่านพี่มะยมแล้ววว555555+!!!! :yeb: :yeb:
-
:serius2:
ขอคบหรอกเหรอ นึกว่าจะขอแต่งซะอีก
พี่ปะแป้งมาแล้วววววว :give2:
-
สงสารแป้งขึ้นมาทันที มากินข้าวคราวนี้จะกลายเป้นส่วนเกินมั้ยอ่ะ
-
พี่เจสนะไปไหนถึงไหนแล้วเพิ่งมาขอคบ :angry2:
น่าจะขอแต่งแล้วนะเนี๊ย ขัดใจ :serius2:
:เฮ้อ: สงสารพี่ปะแป้งเหมือนกัน
ปล.เป็นห่วงน้องมะนาวนะ :give2:
-
มาดู เด็กดื้อ + เด็กขี้อ้อน.... น :110011: :เชิป2:.
ปายแล่ะ.........โฮ่ะๆ :laugh3:
-
เหอเหอ :kikkik:
น้อยกะหลวงมาปะทะกัน
ไม่อยากจะคิด
คริคริ :laugh5:
-
น้องมะนาวครับรู้รึเปล่าว่าผู้ชาย2คนที่ชอบผู้ชายคนเดียวกันมาเจอกันเเล้วจะเกิดอะไรขึ้น :laugh5:
-
รถไฟกำลังจะชนกันโครมใหญ่
จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
ต้องรอติดตามชม :yeb:
^
^
^
ข้างบนคะ.. จะเอาให้ได้ใช่มิคะ :laugh3:
กล้ามากนะเคอะ :interest: ไม่กลัวเล้....ย :laugh5:
เอ่อ...ขู่จนกลัวเลยอ่ะ
แหมๆ ผู้พิทักษ์น้องมะนาว
ก็แค่หยอกกันเล่นๆ อ่ะ (แต่ถ้าน้องมะนาวเค้ายอมก็อีกเรื่องนะ :kikkik:)
-
.............ก็เพราะมะนาวเป็นแบบนี้แหละว้า.......
.....................เขาถึงได้แทบจะฆ่ากันตาย........ : 222222:
-
หวัดดีคร้าบ.......มะนาวน่ารักมาแย้ววววว...........กลับมาถึงกรุงเทพ ฯ แล้วคร้าบ....ตัวโตเข้าไปสะสางงานในบริษัทก่อน แล้วตัวโตบอกจะพาไปเที่ยวต่ออีก...... แต่ยังไม่บอกจะพา ไปไหน.... ชอบคร้าบเรื่องเที่ยวอ่ะค้าบ.....อยากไปๆ....แต่ตอนนี้มะนาวต้องเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านก่อน ไม่อยู่มาหลายวัน ฝุ่นเยอะมากมายอ่ะค้าบ....เฮ้อ......เหนื่อย........
***********************************************************************************************************
ตอบคร้าบ....................
shell..........
( อาไร้ แค่ขอคบกันเท่านั้นเหรอ ไม่ยอมๆ นึกว่าจะขอแต่งซะอีก 5555 )........อ่ะคร้าบ....ก็ทีละขั้นจิคร้าบ.... เป็นขั้นตอนงัยอ่ะ....
o LulLaby o............
( อิอิ คบกันอย่างเป็นทางการแล้ว ).........ใช่แย้วคร้าบ........ฝ่าด่านแรกไปแย้ว..............ชิ้วววววววว.......
( คาดว่างานแต่งคงจะเร็วๆนี้ ช่ายมั้ยมะนาววววว 5555 )............ฮ่าฮ่า........แฮะแฮะ...คงงั้นมั้งค้าบบ......
( พี่เจสจะหึงทำไมเนี่ย )............................................ก็พี่เค้าหวงอ่ะค้าบ...มะนาวน่าร้ากซะขนาดน้านอ่ะ...อิ อิ .......
( ยังไงมะนาวก็เป็นของพี่เจสคนเดียว...รึป่าววววว?Huh?? ) ......มะนาวมีใจเดียวน้า.........แต่หลายห้องค้าบ.... อุ้ย..ลืมตัวอ่ะ......
idiotbox..............
( (พี่จาขออารายมะนาวอ่ะ) << ขอหัวใจน้องได้ม๊า~ อะจิ๊กกริ้วสสส์!!!! [โดนพี่เจสตบ แอ้กก!] )......เอาไปเล้ย.... ฮ่าฮ่า..ระวังน้า........
( (คลั่งอารายมะนาวอ่ะค้าบบ) <<คลั่งเพราะรักมะนาวมากไปครับ :-) ).........รักจิงป่าว...มาขอมาจิ.. .ยังทันน้า...เร็วๆจิ....
( พอจะเข้าใจพี่เจส .....กขคงจ.โผล่มาหนึ่งนาย )...............เข้าใจกันจิงน้าาาา........อยากมีกขคงจฉ เยอะๆอ่ะ...
( แล้วก็...ดีใจด้วยพี่เจส!!! ผ่านด่านพี่มะยมแล้ววว555555+!!!! )..........ขอบคุณแทนพี่เจสน้าาา.......อิอิ..........
( ขอคบหรอกเหรอ นึกว่าจะขอแต่งซะอีก ).............ไปทีละขั้นจิคับ..........มะนาวว่าเดี๋ยวก็มาขออ่ะ.....เน๊อะว่ามะ.....
( พี่ปะแป้งมาแล้วววววว รักเธอที่สุด )..............พี่ปะแป้ง...มีแผนอ่ะ.........
pongsj...................
( สงสารแป้งขึ้นมาทันที มากินข้าวคราวนี้จะกลายเป้นส่วนเกินมั้ยอ่ะ )...............รออ่านต่อจิคร้าบ......
Poes.................
( พี่เจสนะไปไหนถึงไหนแล้วเพิ่งมาขอคบ ย้ากส์ )............แฮะแฮะ........มาช้าดีกว่ามะมาน้า.......
( น่าจะขอแต่งแล้วนะเนี๊ย ขัดใจ ไม่ยอมๆ )...........เดี๋ยวจิ...เดี๋ยวก็ขออ่ะ.... อย่าใจร้อนน้า... มะนาวยังมะใจร้อนเลย...แค่ไปอยู่ก่อนอ่ะ...อ้าวว....
( เฮ้อ สงสารพี่ปะแป้งเหมือนกัน )............อื้อ...น่าสงสารเน๊อะ.....ว่าแมะ.....
( ปล.เป็นห่วงน้องมะนาวนะ รักเธอที่สุด )............ขอบคุณค้าบ....มะนาวก็รักพี่น้าคร้าบบบบบบบ..............
sun................
( มาดู เด็กดื้อ + เด็กขี้อ้อน.... ).................ก็มะนาวชอบดื้อ+ชอบอ้อนแบบนี้แหละอ่ะค้าบ... มันแก้มะหายอ่ะ...ทนหน่อยน้าาาา.........อิอิ...
( ปายแล่ะ.........โฮ่ะๆ 5555 )............อย่าเพิ่งปาย รอก่อนจิ...........
หมูพูห์................
( เหอเหอ หึหึ น้อยกะหลวงมาปะทะกัน )...............คิดแล้วก็น่ากลัวโน๊ะ.....ว่าแมะ.....
( ไม่อยากจะคิด คริคริ กร๊ากๆๆ )..............คิดหน่อยน้าาาาาา....หนุกดีออก...........คิกคิก.............
jammy..............
( น้องมะนาวครับรู้รึเปล่าว่าผู้ชาย2คนที่ชอบผู้ชายคนเดียวกันมาเจอกันเเล้วจะเกิดอะไรขึ้น ).....มะรู้อ่ะค้าบ.... ที่รู้มะนาวแย่คร้าบ....อิอิ.....
krappom..............
( รถไฟกำลังจะชนกันโครมใหญ่ )...........ชนกันโครมเลยคร้าบ...แต่มะนาวซ้าอย่าง แค่นี้ซาบายมากอ่ะ....คิกคิก.......
( จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ต้องรอติดตามชม ).............ใช่แย้วววววววววววววว................ติดตามชม......ฮ่าฮ่า.......
( ( ข้างบนคะ.. จะเอาให้ได้ใช่มิคะ 5555 กล้ามากนะเคอะ interest ไม่กลัวเล้....ย) เอ่อ...ขู่จนกลัวเลยอ่ะ แหมๆ ผู้พิทักษ์น้องมะนาวก็แค่หยอกกันเล่นๆ อ่ะ (แต่ถ้าน้องมะนาวเค้ายอมก็อีกเรื่องนะ หึหึ) ).........แค่หยอกกันอ่ะค้าบ.... แต่มะนาว(ของพี่)ยอมน้าาาาาาาา.....ฮี่ฮี่...
][GobGab][.................
( ก็เพราะมะนาวเป็นแบบนี้แหละว้า..เขาถึงได้แทบจะฆ่ากันตาย...)...........อื้อ...มะนาวแก้นิสัยอย่างนี้มะได้อ่ะ....
ฮือฮือ......รักทู๊กคนอ่ะ...
****************************************************************************************************************************
บทที่ 58
" ก็ได้ครับ...มาพี่ช่วยมะนาวจัดโต๊ะด้วยคนนึง จะได้เสร็จเร็วๆ.." พี่เจสบอกผม แล้วก็ช่วยผมจัดโต๊ะอาหาร
" เอ่อ...มะนาวลืมบอกไปครับ..เดี๋ยวพี่แป้งจะมากินข้าวด้วยนะครับ..." ผมบอกพี่เจส ก็เห็นหน้า ของพี่เจสเปลี่ยนไป หลังจากที่ได้ยินชื่อพี่แป้ง....
...
" ทำไมต้องเรียกมันมากินข้าวด้วย..." พี่เจสพูดกับผมด้วยสีหน้าที่รู้ว่าไม่พอใจอย่างมาก
" พี่เจสค้าบ...มะนาวไม่ได้เรียกพี่เค้ามานะครับ..." ผมบอก
" แล้วมันรู้ได้ยังไงล่ะ.." พี่เจสบอกด้วยความไม่พอใจมากกว่าเดิม
" ก็พอดีพี่แป้งเค้าโทรมาหามะนาวอ่ะ..มะนาวก็เลยชวนพี่แป้งเค้ามากินข้าวด้วยกัน..." ผมอธิบาย ให้พี่เจสเข้าใจ
" แล้วเราไปชวนมันมาทำไม.." พี่เจสยังว่าผมต่อ
" พี่เจสอ่ะค้าบ..." ผมพูดอ้อนๆ แล้วเดินเข้าไปกอดพี่เจสแล้วเอาแก้มแนบอกพี่เค้า
" อะไรอีกล่ะ พี่กำลังโมโหอยู่นะ..." พี่เจสบอกผมหลังจากที่ถูกผมกอด แต่ก็ไม่ขัดขืนก็ผมรู้นี่ว่าพี่เจสชอบ ให้ผมกอดขนาดไหน แฮ่แฮ่...
" พี่เจสคร้าบ...พี่หึงมะนาวเหรอค้าบ..." ผมพูดและก็ยิ้ม แต่พี่เค้าไม่เห็นหรอกครับ
" ใครบอกล่ะ.." พี่เจสไม่ยอมรับ
" ก็ที่พี่ทำอย่างนี้อ่ะ...ไม่หึงแล้วเค้าจะเรียกว่าอะไรล่ะ..." ผมแหย่
" ไม่หึง แต่พี่หวงเราน่ะ...พี่รู้อยู่เราน่ะเจ้าชู้มาก ชอบใครเค้าไปทั่วเลย.." พี่เจสว่าผม
" มะนาวเจ้าชู้ที่ไหนกันเล่า...พวกพี่ๆเค้ามาชอบมะนาวเองอ่ะ..." ผมแก้ตัว ก็จริงนี่ครับ ผมไม่ได้ไปจีบใครเค้าซะหน่อย พวกพี่เค้าเข้ามาชอบผมเอง
" นั่นแหละเหมือนกัน...ยังไงพี่ก็หวง.." พี่เจสบอก
" พี่เจสค้าบ...ฟังมะนาวนะ..." ผมพูด แล้วเงยหน้าไปมองพี่เค้า
" ครับ...พี่ฟังอยู่ " พี่เจสบอก แล้วก้มหน้ามามองผมเช่นเดียวกัน
" พี่เจสค้าบ... ถึงแม้ว่ามะนาวจะเคยชอบพี่แป้งมาก แต่ตอนนั้นมันก็เป็นเด็กๆ เรื่องมันนานมาแล้ว ตอนนี้มะนาวก็รักพี่แป้งเค้าอยู่เหมือนเดิม แต่ว่ารักแบบพี่ชาย ส่วนพี่ก้อง มะนาวก็รักพี่เค้าแบบพี่ชายเหมือนกัน แต่ก่อน มะนาวอาจสับสนไปบ้าง ถึงยังไงสุดท้ายแล้วมะนาวก็รักพี่ก้องได้แค่พี่ชายเท่านั้น รู้ไหมเพราะอะไร...." ผมอธิบายยืดยาว ไหนจะต้องพูดแล้วก็ขอพูดให้จบซะที พี่เจสจะได้ไม่เข้าใจผิดอีก
" เพราะอะไรหรือครับ..." พี่เจสถามผม อารมณ์เริ่มเย็นลงแล้ว
" ก็เพราะว่า ..มะนาวเลือกพี่เจสยังไงล่ะครับ..." ผมบอกไปหน้าแดงไป เขินอ่ะ
" จริงเหรอ..แล้วทำไมถึงเลือกพี่ล่ะ.." พี่เจสยังคงถามผมอีก หน้าเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มให้ผม
" ก็มะนาว..รัก..พี่เจสอ่ะคร้าบ..." ผมพูดไปก็เขินจนต้องหลบตาของพี่เจสที่จ้องลงมามองผม
" ถ้ารักแล้ว ห้ามเปลี่ยนใจนะ...เพราะว่าพี่ไม่ยอมยกให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น..." พี่เจสบอกผมแล้วกอดผม แสดงความเป็นเจ้าของผมแน่นเลย
" ค้าบ...รู้แล้วค้าบ...มะนาวไม่เปลี่ยนใจไปรักคนอื่นหรอก มะนาวสัญญาค้าบ.." ผมพูดยืนยัน
" ดีมากครับ..พี่ก็สัญญาว่าพี่รักมะนาวคนเดียว ไม่ไปรักคนอื่นอีก..." พี่เจสบอกผมแล้ว ก้มหน้าลงมาจะจูบผม แต่ยังไม่ทันที่จะจูบก็มีเสียงดังแทรกเข้ามา
" อะแฮ่ม...อะแฮ่ม...หวานกันจริงๆนะ ไอ้คู่นี้...เดี๋ยวนํ้าตาลก็ขึ้นหรอก..." เสียงพี่มะยมดังมาจากข้างหลัง
" อ่ะ...พี่มะยม.." ผมดันพี่เจสให้ปล่อยผมออกจากอ้อมกอด แต่พี่เจสไม่ยอมปล่อย
" พี่มะยมเค้ารู้แล้ว พี่เค้าไม่ว่าหรอกครับ..." พี่เจสบอกผมเบาๆ
" รู้ว่าพี่มะยมไม่ว่าหรอก แต่มันอายรู้เปล่าค้าบ..." ผมบอก
" ฮ่าฮ่า...อายเหรอค้าบ.." พี่เจสล้อเลียนผม แต่ก็ยอมปล่อยผมแต่โดยดี แล้วผมก็หันไปพูดกับพี่มะยม
" พี่มะยม รออีกเดี๋ยวน้า..พี่แป้งกำลังมาคงใกล้จะถึงแล้ว มะนาวบอกพี่เค้ามากินข้าวด้วยกันอ่ะค้าบ..." ผมบอกพี่มะยม
" เหรอ..ดีเลยไม่เจอกันตั้งนานแล้ว..." พี่มะยมบอก
" งั้นเรารอพี่แป้งเค้าอีกแป๊บนึงนะครับ..." ผมบอกพี่ๆทั้งสองคน
หลังจากรอได้ไม่นาน พี่แป้งก็มาถึง พร้อมกับเอาผลไม้หลายอย่างจากสวนของที่บ้านพี่แป้งเอง และของที่ปู่กะย่าฝากมาให้ผม เอาลงมาให้ผมด้วย แล้วก็นั่งกินข้าวกัน ที่แปลกก็คือ พี่เจสก็เปลี่ยนไป พี่เค้าชวนพี่แป้งคุยกันด้วย ไม่บึ้งตึงเหมือนแต่ก่อน ตอนแรกพี่แป้งก็งง แต่ไม่นานก็คุยกันสนุกสนาน แล้วยังมีพี่มะยมอีกคนด้วย อาหารมื้อนั้นก็เลยอร่อยมากขึ้น ผมคิดว่าคงจะเป็นเพราะที่ผมคุยกับพี่เจส เรื่องพี่แป้ง ด้วยล่ะ ที่ทำให้พี่เจสรู้สึกเปลี่ยนเป็นดีขึ้นแบบนี้
ที่จริงพี่แป้งก็มาหาผมหลายครั้งแล้ว แต่ส่วนมากพี่แป้งกับผม มักจะโทรศัพท์คุยกันซะมากกว่า พี่เค้าก็อยากมาหาผมทุกวันแหละครับ แต่ติดตรงที่พี่เจสขี้หึงผมมาก อยู่กับผมแทบจะตลอดเวลา พี่แป้งบอกไม่อยากเจอหน้าพี่เจสอ่ะครับ...เพราะว่าเวลาพี่เค้ามาที ก็แทบจะไม่ค่อยจะได้คุยกับผมสักเท่าไหร่ คือพี่เจสก็นั่งอยู่กับผมด้วย ส่วนมากก็จะมาเพราะ ต้องเอาของที่ปู่กะย่า ฝากมาให้ผม แต่พี่แป้งมาได้ไม่นาน ก็จะกลับทุกที
ส่วนพี่ก้อง หลังจากวันนั้นที่มีเรื่อง พี่ก้องก็หายหน้าไปสักพัก ผมเองเป็นฝ่ายที่โทรไปหาพี่เค้าก่อน ที่จริงผมก็ไม่ได้โกรธพี่ก้องเลยสักนิด เพราะพี่ก้องดีกับผมมาตลอด ตอนหลังพี่ก้องก็มาหาผมบ่อยๆ แต่ก็เป็นเหมือนที่พี่แป้งมาหาผม คืออยู่ได้ไม่นานก็กลับ ก็เลยโทรศัพท์คุยกันซะมากกว่า แล้วพี่ก้องก็ยังบอก ว่ายังรักผมเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
จะมีที่พี่เจสไม่ว่าอะไรก็ ไอ้เป้งนี่แหละ ก็ไอ้เป้ง กับผมมันต้องเจอกันแทบจะทุกวันอยู่แล้ว ก็ต้องไปเรียนด้วยกันนี่ครับ...ถึงแม้ว่ามันก็รักผม แต่มันก็รู้ขอบเขตของตัวเองดี ที่พี่เจสไม่ว่าอะไรไอ้เป้งก็เพราะว่า ตั้งแต่วันนั้นที่มีเรื่องเกิดขึ้น ที่ไอ้เป้งไปบอกพี่เจสอ่ะครับว่ามะนาวไปกับพี่ก้อง แล้วพี่เจสกับไอ้เป้งก็ไปพาผมออกมา แล้วหลังจากนั้น พี่เจสกับไอ้เป้งก็เลยสนิทกัน ผมไม่รู้ว่าพี่เจสมองออกหรือเปล่าว่าไอ้เป้งน่ะมันก็ชอบผมมาก เหมือนๆกับพี่แป้งกับพี่ก้อง แต่รู้หรือไม่ พี่เจสก็ไม่ได้ว่าอะไรอ่ะครับ ก็ยังปล่อยให้ไอ้เป้ง พาผมออกไปเที่ยว ได้เลยอ่ะครับ....
...
วันนั้น พี่เจสก็พาผมไปเดินเที่ยวจตุจักร ที่นั่นร้อนมาก แถมคนก็เยอะด้วย แต่ผมก็มีความสุขมาก พี่เจสพาผมเดินดูของ และก็ซื้อของหลายอย่าง ผมชอบอ่านการ์ตูน กับหนังสือแปลมาก ก็เลยหยุดแวะดูหนังสือ แล้วก็ได้มาเยอะแยะเลยครับ...พี่เจสอยากได้ของตกแต่งบ้าน และที่คอนโด ก็ให้ผมช่วยเลือกดู เพราะพี่เค้า รู้ว่าผมชอบออกแบบของพวกนี้ ผมก็สนุกสิครับ เลือกของได้ตั้งหลายอย่าง...แล้วก็ไปดูนั่นดูนี่ ก็ได้ของมาหลายชิ้น กว่าจะกลับกันวันนั้นก็เย็นมากแล้วครับ............
...
ช่วงเวลาระหว่างวันคริสต์มาสไปจนถึงวันปีใหม่ เป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมาก แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้น ผมมักจะหาซื้อของขวัญไว้สำหรับให้ญาติๆ และคนที่ผมรัก รวมทั้งน้องๆและหลานๆของผมด้วย พี่เจสก็เช่นเดียวกัน พี่เค้าก็ชอบหาของขวัญให้คนที่พี่เค้ารักเหมือนผม ก็เลยกลายเป็นว่าเราสองคนชอบทำอย่างนี้เหมือนๆกัน
วันต่อมา พี่เจสก็พาผมออกไปหาซื้อของขวัญ ผมกับพี่เค้ามีความสุขกันมากในการหา ซื้อของขวัญ สำหรับคนที่รัก สนุกตรงที่ว่า ต้องคิดว่าจะซื้ออะไรให้ใครดี พี่เจสก็ให้ผมช่วยเลือกให้พี่เค้าด้วย ผมก็ช่วยเลือกให้ มีของสำหรับคนพิเศษ 2 ชิ้น คือคุณพ่อกับคุณแม่ของพี่เจส พี่เจสบอกว่าไม่รู้จะซื้ออะไรให้เป็นของขวัญดี ให้ผมช่วยคิดที ผมคิดไปคิดมาก็นึกได้
สำหรับคุณแม่ของพี่เจส ผมตัดสินใจเลือก ผ้าไหมดิ้นทองสีสวยลายแปลกตา ไว้ให้ ส่วนคุณพ่อของพี่เจส ผมเลือก เนคไทผ้าไหม สีเขียวลายสวย ใว้ให้ท่าน พี่เจสเห็นผมเลือก ก็อดปากชมผมไม่ได้ พี่เจสบอกว่า พ่อกับแม่ท่านทั้งสองชอบผ้าไหมพวกนี้มาก และพี่เจสก็ไม่เคยซื้อเป็นของขวัญให้ท่านเลย
" น้องมะนาวเลือกเก่งมากเลย..รู้ไหมครับว่า พ่อกับแม่ชอบผ้าไหมไทยมากๆ " พี่เจสบอกผม
" เหรอครับ...งั้นมะนาวก็เก่งน่ะสิที่เลือกได้ถูกอ่ะครับ..." ผมพูดยิ้มแก้มแทบปริแน่ะครับ
" ใช่แล้วครับ...มะนาวนี่เหมาะที่จะเป็นลูกของท่านเลยนะนี่..." พี่เจสบอกยิ้มๆ
" แหม ไม่หรอกค้าบ..." ผมบอกเขินๆ พี่เจสพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไงอ่ะ
" รู้หรือเปล่าว่าพี่น่ะ ยังไม่เคยซื้อของพวกนี้ให้เป็นของขวัญพ่อกับแม่เลยครับ..." พี่เจสพูดให้ผมรู้
" เหรอครับ..." ผมพูดแล้วก็ยิ้ม
" ถ้าพ่อกับแม่เจอมะนาวนะ พี่ว่าท่านทั้งสองคนต้องชอบและก็รักมะนาวเหมือนกับ..." พี่เจสไม่พูดต่อ ทำให้ผมอดถามต่อไม่ได้ว่าพี่เจสจะพูดอะไรต่อ
" เหมือนกับ อะไรอ่ะครับ..." ผมอดถามต่อไม่ได้
" ก็เหมือนกับที่พี่รักมะนาวน่ะสิครับ..." พี่เจสบอกผม
" พี่เจสค้าบ...อย่าพูดอย่างนี้ที่นี่สิค้าบ...นี่มันในห้างนะพี่...เดี๋ยวใครๆเค้าก็ได้ยินกันพอดีหรอก..." ผมพูด และก็หันไปมองรอบๆว่ามีใครอยู่แถวนี้หรือเปล่า
" ได้ยินก็ช่างพวกเค้าสิ ก็พี่รักมะนาวจริงๆนี่..." พี่เจสยังไม่ยอมหยุดพูดอีก
" พี่อ่ะ ไม่เอาแล้ว มะนาวอายเค้านะ...นั่นพี่คนนั้นเค้ามองมายิ้มๆอ่ะ..." ผมบอกเมื่อเห็นพี่ผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆ มองแล้วก็ยิ้มให้ผมกับพี่เจส แล้วก็เรียกให้อีกคนที่เดินมาด้วยกันหันมามองผมกับพี่เจส
" ครับ...ไม่พูดก็ไม่พูด " พี่เจสยอมผม
" งั้นเราไปดูที่อื่นกันต่อเถอะ " ผมบอก แล้วรีบเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างเร็ว ก็ผมไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาของใคร
แล้วผมกับพี่เจสก็เดินเลือกของกันต่อ เมื่อหิวก็ไปกินอาหารกัน พออิ่มก็ออกมาเดินเลือกของขวัญกันต่อ และผมก็ได้ซื้อของตกแต่งต้น คริสต์มาสเพิ่มเติมอีกรวมทั้งไฟกระพริบด้วย แล้วพอเลือกได้ครบก็กลับ
...
พี่เจสพาผมไปที่คอนโด แล้วผมก็เอาของมาตกแต่งต้นคริสต์มาสต่อจนพอใจ ติดไฟกระพริบเรียบร้อย เสร็จแล้วลองเปิดไฟกระพริบดู โอ้โห...สวยจริงๆครับ...มองแล้วมีความสุขจัง.... พี่เจสเห็นก็ชอบ... พี่เจสลองปิดไฟทั้งหมด แล้วเปิดแต่ไฟกระพริบที่ต้นคริสต์มาส...ดึงผมไปนั่ง แล้วก็กอดผม...........
ผมกับพี่เจสนั่งมองต้นคริสต์มาสอยู่นาน ผมกับพี่เจสก็เอาของขวัญที่ซื้อมาทั้งหมด ออกมาวาง แล้วผมก็ลงมือทำการ์ดเล็กๆน่ารักหลายใบ เจาะรูร้อยเชือก สำหรับห้อยกับกล่องของขวัญ ผมก็ทำการ์ด ให้สำหรับของขวัญของพี่เจสด้วย พอทำเสร็จก็เริ่มเขียนการ์ดแต่ละใบ กว่าจะเสร็จครบหมดก็ดึกมากแล้ว...
" มะนาว..." พี่เจสพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน...
" ค้าบ...พี่เจส...มีอะไรเหรอค้าบ..." ผมถาม แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมต้องพูดเสียงเบาแทบจะกระซิบด้วย
" คือว่า...คืนนี้มันร้อนจังเลย...น้องว่าไหมครับ..." พี่เจสพูดเสียงก็ไม่ดังไปกว่าเดิมสักเท่าไหร่
" ค้าบ...มะนาวว่าไม่เห็นจะร้อนอะไรเลยนี่ค้าบ..." ผมบอก ก็มันจริงนี่ค้าบ ในห้องมันเปิดแอร์ ออกจะเย็นซะด้วยซํ้าไป
" แต่ว่าพี่รู้สึกร้อนจริงๆนะ...ดูสิเหงื่อออกด้วย มะนาวไม่ร้อนเหรอครับ " พี่เจสบอกแล้วจับมือผม ไปแตะที่หน้าอก
" เอ่อ...ก็ไม่นี่ เอ๊ะ หรือว่าพี่ไม่ค่อยสบาย..." ผมเลื่อนมือขึ้นไปแตะที่หน้าผากของพี่เจส
" คือว่า พี่ไม่ได้ป่วยหรอกครับ...คือพี่ร้อนครับ.." พี่เจสพูดกับผมแบบว่าไม่รู้จะ ทำให้ผมเข้าใจได้ยังไง
" อ้าว..งั้นตกลงพี่เป็นอะไรเหรอครับ..." ผมก็ยังพาซื่อถามพี่เค้าไปอีก ไม่รู้อะไรเลยไอ้มะนาว
" ก็...ก็...พี่ร้อนพี่อยากอาบนํ้าครับ.." พี่เจสบอกผม
" ก็ไปอาบสิครับ...มะนาวไม่ได้ห้ามซะหน่อย.." ผมบอกไปอีก ก็ไม่รู้นี่ค้าบ....
" เฮ้อ...ไม่รู้จะพูดยังไงดี...งั้นพูดตรงๆเลยละกัน...พี่อยากอาบนํ้ากับมะนาว ครับ..ไปอาบกับพี่...ไป.." พี่เจสบอกผมตรงๆ
" อ่ะ......ไม่เอาอ่ะ...มะนาวอยากอาบคนเดียว..." ผมบอก ก็เพิ่งจะเข้าใจนี่ค้าบ...อายสุดๆ...
" น่านะ...อาบกับพี่นะ..." พี่เจสตื้อผม
" ไม่เอา...ไม่...." ผมปฏิเสธท่าเดียว
" ไม่เหรอ....งั้นต้องอย่างนี้..." พี่เจสเห็นท่าว่าผมจะไม่ยอม เลยจับผมอุ้มพาดบ่าแล้วเดินเข้าห้องนํ้าไปเลย
" พี่เจส..ไม่เอา..ปล่อยน้า...ปล่อยจิ..." ผมดิ้นไป พูดไป ทุบหลังพี่เจสไป ก็ที่จริงอายอ่ะค้าบ... แค่เล่นตัวไปอย่างนั้นเอง
" เรื่องอะไรพี่จะปล่อยล่ะ...ฮ่าฮ่า...." พี่เจสบอกแล้วหัวเราะอย่างเป็นผู้ชนะ
" พี่เจสอ่ะ แกล้งมะนาวอีกแล้ว...." ผมพูดออกไป เหมือนบ่นกับตัวเองแหละ แต่ก็เลยตามเลย อ่ะค้าบ....คิกคิก.........
" ..................................... "
...
จบบทที่ 58
ขอบคุณมากคร้าบ ที่ยังคงตามอ่านเรื่องของมะนาวอยู่...........
รักคนอ่านมากนะคร้าบ....รักมากมาย รักขนาดนี้แล้วไม่รักมะนาวกลับ ก็ไม่รู้จาว่ายังไง แย้วเน๊อะ..... ว่ามะ.......
มะนาวเองคร้าบบบบบบบผม............
...
-
หุหุ ตอนนี้น่ารักดี :-[ :-[
-
:fox2: :fox2: :fox2:
มะนาววววววววววววววววววววววววววววววว
อิจฉาจังเยยยยยยยย :yeb: :yeb: :yeb:
-
โถๆ มะนาวก็ยอมๆ ร้อนไปกับพี่เจสเค้าสักหน่อยก็แล้วกันนะ :kikkik:
( ( ข้างบนคะ.. จะเอาให้ได้ใช่มิคะ 5555 กล้ามากนะเคอะ interest ไม่กลัวเล้....ย) เอ่อ...ขู่จนกลัวเลยอ่ะ แหมๆ ผู้พิทักษ์น้องมะนาวก็แค่หยอกกันเล่นๆ อ่ะ (แต่ถ้าน้องมะนาวเค้ายอมก็อีกเรื่องนะ หึหึ) ).........แค่หยอกกันอ่ะค้าบ.... แต่มะนาว(ของพี่)ยอมน้าาาาาาาา.....ฮี่ฮี่...
:เฮ้อ: น้องมะนาวพูดงี้เด๋วพี่ได้โดนฆ่าจริงๆ หรอก
(แต่ถ้าน้องมะนาวยอมจริงๆ พี่ก็จะลองเสี่ยงดู :kikkik:)
-
หวานเลยตอนนี้ น้องมะนาวก็ยอมๆพี่เจสไปเหอะ :laugh3:
น้องมะนาวดูแลตัวเองด้วยนะ รักนะเด็กดื้อ :give2:
-
* (อยากมีกขคงจฉ เยอะๆอ่ะ) <<<พี่อยากไปเป็นหนึ่งในนั้นมากๆเลยอ่าครับ :5555:
นี่ล่ะน้า......ความ(น่า)รักชนะทุกอย่าง!!!!(??)
.....ชนะใจพี่ด้วยอ่ะ ทำไงดี :give2:
ว่าแต่....มะนาวตัวเล็กมากขนาดโดนพี่เจสจับอุ้มพาดบ่าง่ายๆอย่างงั้นเชียว !!??
(หรือพี่เจสล่ำ?)
*(ขอบคุณมากคร้าบ ที่ยังคงตามอ่านเรื่องของมะนาวอยู่...... รักคนอ่านมากนะคร้าบ....รักมากมาย รักขนาดนี้แล้วไม่รักมะนาวกลับ ก็ไม่รู้จาว่ายังไง แย้วเน๊อะ..... ว่ามะ.......) <<<< จะตามอ่านตามรัก แบบว่าถึงไหนถึงกันเลยล่ะ น้องมะนาวตัวเล็ก หึหึหึ
รักคร้าบบบร้ากกกกก~! ;-)
-
..............มะนาวทำให้คนหลงได้ขนาดนี้เลยเนอะ..... :110011: :เชิป2:
-
มาเม้นต์.............แต่..............ไม่รุจะเม้นต์ไร
หมั่นไส้เด็ก.... ชิ
เป็นตัวอันตรายจิง ๆ นะน้องนาว...........
อันตรายต่อ..... หัวใจหนุ่ม ๆ และ สาว ๆ ทั่วราชอาณาจักร :yeb:
-
อิอิ หวานซะ :myeye:
น่ารักกันเจรงๆ ทั้งมะนาวทั้งพี่เจส :loveu:
-
หวัดดีคร้าบ...........เก็บบ้านเหนื่อยจังเลยค้าบ....มีอะไรให้ทำอยู่ตลอด...มะหมดซ้ากที...แต่ก็มีความสุขดีนะค้าบ...สู้สู้.........
**************************************************************************************************
ตอบคร้าบ.........ตอบตอบ...........
shell.............
( หุหุ ตอนนี้น่ารักดี )...........คร้าบ...ตอนนี้น่าร้ากค้าบ...ก็เจ้าของเรื่องน่ารักนี่ค้าบ.....อิอิ.....
][ผมชื่อ ..คิดถึง ][............
( มะนาววววววววววววววววววววววววววววววว ).............คร้าบบบบบบบผม.............
( อิจฉาจังเยยยยยยยย )...............................ฮี่ฮี่..................
krappom................
( โถๆ มะนาวก็ยอมๆ ร้อนไปกับพี่เจสเค้าสักหน่อยก็แล้วกันนะ หึหึ).........อือ....ยอมก็ได้ค้าบ...ก็สู้มะได้นี่.......
( ( ( ข้างบนคะ.. จะเอาให้ได้ใช่มิคะ 5555 กล้ามากนะเคอะ interest ไม่กลัวเล้....ย) เอ่อ...ขู่จนกลัวเลยอ่ะ แหมๆ ผู้พิทักษ์น้องมะนาวก็แค่หยอกกันเล่นๆ อ่ะ (แต่ถ้าน้องมะนาวเค้ายอมก็อีกเรื่องนะ หึหึ) )( .........แค่หยอกกัน อ่ะค้าบ.... แต่มะนาว(ของพี่)ยอมน้าาาาาาาา.....ฮี่ฮี่. ).( เฮ้อ น้องมะนาวพูดงี้เด๋วพี่ได้โดนฆ่าจริงๆ หรอก )..ไม่โดนฆ่า
หรอกค้าบ..............แค่โดนเจื๋อนแค่เนี้ยเองอ่ะ........................
( (แต่ถ้าน้องมะนาวยอมจริงๆ พี่ก็จะลองเสี่ยงดู หึหึ) )...........มาลองดูสิค้าบ...มาจิ.....คอยอยู่ค้าบบบบบบ..............
Poes..........
( หวานเลยตอนนี้ น้องมะนาวก็ยอมๆพี่เจสไปเหอะ ).........อือ............ก็ยอมทุกทีแหละค้าบบบบบบบบบบบ....อิ อิ..
( น้องมะนาวดูแลตัวเองด้วยนะ รักนะเด็กดื้อ รักเธอที่สุด )..........ขอบคุณค้าบ...พี่ก็ดูแล ตัวเองด้วยน้า... มะนาวก็รักพี่ค้าบบบ.....อ้อนอ้อน......
idiotbox..............
( * (อยากมีกขคงจฉ เยอะๆอ่ะ) <<<พี่อยากไปเป็นหนึ่งในนั้นมากๆเลยอ่าครับ 555 )...... ......มาเป็นเลยค้าบ...... ชอบๆๆๆ.......
( นี่ล่ะน้า......ความ(น่า)รักชนะทุกอย่าง!!!!(??) )...........ฮี่ฮี่....ใช่ค้าบชนะ(ใจพี่..เอ้ย...ใจคน)ได้ทู๊กอย่าง......อิ อิ....
( .....ชนะใจพี่ด้วยอ่ะ ทำไงดี รักเธอที่สุด )............แฮ่แฮ่... ......ก็รักมะนาวไปนานๆ ซี่ค้าบบบบบบบบบ... .น้าน้า.....อย่าหยุดรักน้า.......
( ว่าแต่....มะนาวตัวเล็กมากขนาดโดนพี่เจสจับอุ้มพาดบ่าง่ายๆอย่างงั้นเชียว !!?? )...........ไม่เล็กขนาดนั้นหรอกคับ อยากรู้รอเรื่องจบก่อนน้าไม่นานคับ...เพราะมะนาวเขียนตอนต่อ แต่เป็นเรื่องตั้งแต่ปีใหม่ ที่ผ่านมานี้ อ่ะคับ... ......อีกไม่กี่ตอนเองคับ....รอรอรอ.....จาได้รู้หมดแหละคับ.....
( (หรือพี่เจสล่ำ?) )...........ตัวโตค้าบบบบบบบบ......มะลํ่า.......ออกกำลังกายประจำคับผม.................
( *(ขอบคุณมากคร้าบ ที่ยังคงตามอ่านเรื่องของมะนาวอยู่...... รักคนอ่านมากนะคร้าบ....รักมากมาย รักขนาดนี้แล้วไม่รักมะนาวกลับ ก็ไม่รู้จาว่ายังไง แย้วเน๊อะ..... ว่ามะ.......) <<<< จะตามอ่านตามรัก แบบว่าถึงไหนถึงกันเลยล่ะ น้องมะนาวตัวเล็ก หึหึหึ )..........จริงๆนะค้าบ... ห้ามทิ้งกันด้วย... มะงั้นมีโกรธอ่ะ...........เจงเจง................
( รักคร้าบบบร้ากกกกก~! ;-)...........มะนาวก็ร้ากกกกกกพี่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...........อิ อิอิอิอิ...... .....รักจัง............
][GobGab][...............
( ..............มะนาวทำให้คนหลงได้ขนาดนี้เลยเนอะ..... ).........อ่ะ...........เหรอคับ ไม่รู้อ่ะ...มะนาวเป็นอย่างนี้จิงๆน้าคับ.....แล้วหลงมะนาวหรือป่าวอ่ะคับ..........รักน้าาาาาาา.................
Raya.................
( มาเม้นต์.............แต่..............ไม่รุจะเม้นต์ไร.).........อารายก้อได้ค้าบ..............อิ อิ .........
( หมั่นไส้เด็ก.... ชิ )....................มาหมั่นไส้อารายเค้าอ่ะ....พี่จ๋า .......
( เป็นตัวอันตรายจิง ๆ นะน้องนาว...........).....................เพิ่งรู้เหรอค้าบ............คิกคิก................
( อันตรายต่อ..... หัวใจหนุ่ม ๆ และ สาว ๆ ทั่วราชอาณาจักร ).... ...........แฮะแฮะ........ ระวังน้า...จาห้าม ใจมะอยู่ ....อิอิ........
o LulLaby o.....................
( อิอิ หวานซะ )..................หว้าน...........หวาน........ค้าบ...........
( น่ารักกันเจรงๆ ทั้งมะนาวทั้งพี่เจส )................เหรอคับ........รักค้าบ............
หมดแย้วค้าบ.....
***********************************************************************************************
บทที่ 59
เช้าวันนี้ผมตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีคนมาจูบผม ลืมตามองก็เห็นคนที่ผมรักเค้ามากมาย ก้มมองผมอยู่พร้อมกับรอยยิ้มที่ยิ่งทำให้ผมมีความสุขมากกว่าเดิม
" พี่เจสอ่ะค้าบ...แกล้งมะนาวตั้งแต่เช้าเลยน้า..." ผมพูดยิ้มๆ
" ไม่ได้แกล้งซักหน่อย แล้วนี่กี่โมงแล้วล่ะ...รู้มั้ยครับ..." พี่เจสบอกผม
" ไม่รู้สิค้าบ กี่โมงแล้วอ่ะครับ..." ผมถาม
" เกือบ 10 โมงเช้าแล้วนะ...นอนขี้เซาเลยนะเราน่ะ.." พี่เจสแหย่ผม
" จะไม่ให้มะนาวขี้เซาได้ยังไงล่ะ...ก็เมื่อคืนโดนใครก็ไม่รู้มาแกล้งเกือบทั้งคืนเลยอ่ะ..." ผมบอกอายๆ
" ก็พี่อดใจไม่ไหวนี่ครับ..." พี่เจสบอกผมมองผมสายตาเจ้าเล่ห์อีกละ
" เห็นหรือเปล่าล่ะ ว่าใครเป็นคนทำให้มะนาวนอนขี้เซาอ่ะครับ.." ผมพูดย้อนพี่เจส
" ก็ได้...พี่ผิดเองก็ได้ ยอมรับผิดแล้วคร้าบ...ให้มะนาวลงโทษอะไรพี่ดีน้า..." พี่เจสพูดแล้วทำท่า กำลังนึกอะไรอยู่
" ก็ให้มะนาวนอนหลับต่อสิค้าบ..." ผมบอก
" ไม่เอาครับ...ไม่ให้นอนแล้ว เอาเป็นว่า..." พี่เจสหยุดพูดแค่นั้น
" เอาเป็นว่าอะไรครับ.." ผมถาม
" ก็เอาเป็นว่า....อย่างนี้ไงล่ะ..." พูดจบพี่เจสก็ก้มลงมาหอมแก้มของผม
" พี่เจสค้าบ...ไม่เอาอ่ะ...ให้มะนาวล้างหน้าก่อนสิค้าบ..." ผมพยายามบอก
" ไม่ต้อง แค่นี้มะนาวก็หอมแล้ว..." พี่เจสบอก
" ไม่เอาค้าบ...สกปรกจะตายไป..." ผมบอก
" ก็ได้...มะนาวไปอาบนํ้า เสร็จแล้วพี่จะพามะนาวไปที่ที่หนึ่ง..." พี่เจสบอกผม ให้สงสัย
" ไปที่ไหนล่ะครับ...พี่เจสบอกหน่อยสิครับ..." ผมอ้อนด้วยความอยากรู้มาก
" ไม่บอกหรอกครับ...เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองน่า..." พี่เจสก็ไม่ยอมบอกผมอีก
" ก็ได้ เดี๋ยวมะนาวไปอาบนํ้าก่อนนะครับ...ไม่นานหรอกค้าบ..." ผมบอก แล้วรีบลุกเดินไปเข้าห้องนํ้า
ผมคิดว่าพี่เจสจะพาผมไปไหนกันนะ คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ผมก็เลยรีบอาบนํ้า ผมอาบเสร็จเร็วกว่าเดิม เพราะในเวลาปกติผมใช้เวลาอาบนานมาก และที่ผมอาบนํ้าเร็วก็เพราะว่าผมอยากจะไปที่พี่เจสบอก มากอ่ะครับ...อยากรู้ว่าจะไปไหนกันแน่....
...
พี่เจสพาผมออกมาจากบ้าน แล้วมุ่งเข้าสู่ใจกลางเมือง ซึ่งอย่างที่รู้ การจราจรติดขัดมาก... พี่เจสหัน มามองผมเป็นระยะ พอผมหันไปเจอ ก็เห็นพี่เจสยิ้มให้ผม ตอนนั้นผมคิดว่าพี่เจสแปลกๆ ชอบมองผมบ่อยๆ
แล้วพี่เจสก็ขับรถ เลี้ยวไปที่ถนนอีกสาย หลังจากที่ฝ่าการจราจรที่ติดขัดออกมาได้ แต่มาได้ไม่ไกลกว่า
เดิมสักเท่าไหร่ก็ต้องมาเจอกับการจราจรที่ติดขัดเหมือนเดิม พี่เจสขับรถไปเรื่อยๆ ส่วนผมก็เปิดเพลง ฟัง แล้วก็ร้องตาม ก็ผมไม่รู้จะทำอะไรดีนี่ครับ...ถ้านั่งอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ ผมก็คงนั่งหลับไปแน่ๆเลย
และผมก็นึกได้ ว่าที่เบาะนั่งข้างหลังของผมมีถุงขนมจุกจิกมากมายหลายถุง ซึ่งผมมักจะชอบ ไปซื้อมาใส่ไว้ในรถเวลาไปไหนไกลๆ หรือเวลารถติดแล้วไม่รู้จะทำอะไรดีอย่างตอนนี้ ที่ผมเป็นอยู่ ก็จะหยิบ ขนมออก มากินเล่น...ผมก็เอี้ยวตัวไปที่เบาะหลัง แล้วก็หยิบถุงใหญ่ที่ใส่ขนมต่างๆมากมายมาที่ด้านหน้า ผมเปิดถุง มองดูขนม ว่ามีอะไรบ้างและผมก็เลือก ปลาเส้น เอาออกมา แล้วก็ฉีกถุง หยิบออกมาเห็นพี่เจสมองผมยิ้มๆ ผมเห็นก็เลยถาม
" พี่เจสครับ...พี่อยากกินหรือเปล่าครับ..." ผมถาม
" อยากกินสิครับ...พี่เห็นมะนาวกินแล้วก็อยากกินมั่ง..." พี่เจสบอกผม
" งั้น เดี๋ยวมะนาวหยิบให้พี่กินนะ " ผมบอก เมื่อพี่เจสออกรถพอดี
" ครับ..." พี่เจสพูด แต่ตาก็มองทางข้างหน้า
" เอ้า...พี่เจสอ้าปากสิครับ..." ผมบอก
คนฟังก็อ้าปากตามที่ผมบอก ผมก็หยิบปลาเส้นป้อนที่ปากพี่เจส พี่เค้าก็กินไปเรื่อยๆ ผมก็หยิบป้อน ไปเรื่อยๆ พี่เจสกินเร็ว จนผมหยิบแทบไม่ทัน แล้วอยู่ๆก็คิดอะไรได้ ผมก็หยิบปลาเส้นออกมาทีละเส้น แล้วก็มัดต่อ กันยาวๆ เมื่อยาวได้ที่แล้วก็หยิบใส้เข้าปากของพี่เจส
พี่เจสก็เคี้ยวไปเรื่อยๆ แล้วก็หันมามองผมเป็นระยะๆ ผมก็ยิ้มให้ แต่พี่เจสก็กินเข้าไปจน ปลาเส้น ที่ผมมัดไว้ทีละเส้นเต็มถุง ก็หมดลงไปโดยที่ผมยังไม่ ได้กินเข้าไปเลยสักเส้น แล้วผมก็เลือกขนมอื่นขึ้นมาหยิบกิน พี่เจสก็บอกผมว่า อยากกินด้วย แล้วผมก็ป้อนใส่ปาก ให้พี่เจสกิน จนขนมถุงนั้นหมดอีก และก็ตามมาอีกหลายถุง
หลังจากที่พี่เจส ไม่กินขนมแล้ว ผมก็นั่งกินคนเดียว ฟังเพลงไปด้วย แล้วอยู่ๆ ก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ แล้วนานขนาดไหนก็ไม่รู้ด้วย แล้วผมมารู้สึกตัวเมื่อ ถูกพี่เจสเอามือมาขยี้หัวผม แล้วก็เรียกผมด้วย
" มะนาว...มะนาว ตื่นได้แล้วครับ..." พี่เจสเรียกผม
" อือ..." ผมส่งเสียงเบาๆ แต่ยังไม่ตื่นดี
" น้องมะนาวค้าบ...ตื่นได้แล้วค้าบ...ถึงแล้ว..." พี่เจสเรียกผมอีก
...
" อือ...ค้าบ...ถึงแล้วเหรอค้าบ..." ผมพูดเบาๆ
" ใช่แล้วครับ...ถึงแล้ว..." พี่เจสบอกผม
ผมยืดตัวขึ้นนั่งตรงมองออกไป ก็เห็นว่ารถได้จอดอยู่ในที่จอดรถ ซึ่งอยู่ติดกับบ้านหลังใหญ่ บ้านหลังนี้สวยมาก มีบริเวณบ้านที่กว้างขวาง มีสนามหญ้ารอบๆ.. แล้วที่นี่เป็นบ้านของใครกันนะ.. สงสัยคงจะเป็นบ้านของเพื่อนพี่เจส...ผมคิด...
" เอ้า...ลงไปกันได้แล้ว...พวกเค้ารอเรามานานแล้ว..." พี่เจสบอกผม
" ครับ...เอ๊ะ..เดี๋ยวก่อน พี่เจสครับ..พวกเค้าเป็นใครกันเหรอครับ ถึงได้มารอเราอ่ะครับ.." ผมถามด้วยความสงสัยหลังจากที่นึกตามที่ผมได้ยินที่พี่เจสพูดได้
" อยากรู้ก็รีบลงมาสิครับ...เข้าไปมะนาวก็รู้เองแหละครับ..." ผมได้ยินพี่เจสพูด ก็เลยรีบลงจากรถ
" เรียบร้อยแล้ว งั้นเราก็เข้าไปข้างในกันเถอะ..." พี่เจสบอกผม แล้วจับมือผมเดินเข้าไปข้างในบ้าน ผมก็เดินตามไป
เมื่อเข้าไปข้างในบ้าน ก็พบป้าคนหนึ่งกำลังเดินออกมา พอเห็นพี่เจส ป้าคนนั้นก็ยิ้มให้พี่เจส แล้วก็ยิ้มให้ผมด้วย ผมรีบสะบัดมือพี่เจสให้ปล่อยมือของผมออก พี่เจสก็ปล่อยมือผมแต่โดยดี แล้วพี่เจสก็พูดกับป้าคนนั้น
" ป้าศรีคร้าบ...คุณ...อยู่หรือเปล่าคร้าบ..." พี่เจสถามป้าคนนั้น
" ท่านรออยู่ข้างในแน่ะค่ะ..." ป้าศรีบอกพี่เจส
" ครับ..ขอบคุณครับ แล้วป้าหายป่วยแล้วหรือยังครับ" พี่เจสกล่าวขอบคุณป้าศรี แล้วก็ถาม
" ก็หายดีแล้วค่ะ..." ป้าศรีบอก
" ครับ...งั้นผมขอไปหา..คุณ..ก่อนนะครับ..." พี่เจสบอก แล้วก็จับมือผมดึงให้ผมเดินตาม
ผมพยายามจะแกะมือออก แต่ไม่สำเร็จ ผมหันไปมองป้าศรี ก็เห็นป้าเค้ายิ้มให้ผม แล้วผมก็เลยยิ้มแหยๆ ก็อายน่ะครับ...ผมเดินตามพี่เจสเข้าไปในห้องใหญ่ห้องหนึ่ง คงจะเป็นห้องรับแขก ที่โต๊ะ ผมเห็นผู้หญิงวัยกลางคน นั่งอยู่ที่โซฟารับแขกสีสวย
...
จบบทที่ 59
ขอบคุณคร้าบ...................ที่ติดตามเรื่องของมะนาว.........
มีความสุขมากๆนะคร้าบ..รักมากมาย รักหมดใจเลยค้าบ......
มะนาวเองคร้าบบบผม...........
...
-
หุหุ ลุ้น ๆ คราวนี้พาไปพบผู้ใหญ่ทางเจสใช่มะ :call: :call:
เป็นขั้น เป็นตอนดีเนอะ :give2:
-
พาลูกตะไภ้มาหาแม่แน่เรย :-[
รออ่านต่อนะ :yeb:
รักน้องมะนาวน้า :เชิป2:
-
ว้าว...พามาพบผู้ใหญ่ เอิ๊กๆ หวังว่าคงรัก มะนาวกานนะค๊าบบบบบบบ
-
ให้เเม่ดูตัวป่ะเนี่ย อิอิ :kikkik:
-
(ก็รักมะนาวไปนานๆ ซี่ค้าบบบบบบบบบ... .น้าน้า.....อย่าหยุดรักน้า.......) << ฮะๆ หยุดตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วอ่ะคับน้องมะนาว ;-)
(อยากรู้รอเรื่องจบก่อนน้าไม่นานคับ...เพราะมะนาวเขียนตอนต่อ แต่เป็นเรื่องตั้งแต่ปีใหม่ ที่ผ่านมานี้ อ่ะคับ) << รออ่านครับ รอๆ เพื่อน้องมะนาว ให้รอแค่ไหนพี่ก็รอได้ครับ แหม....ก็คนมันรักไปแล้วหนิ อิอิอิ
(( (หรือพี่เจสล่ำ?) )...........ตัวโตค้าบบบบบบบบ......มะลํ่า.......ออกกำลังกายประจำคับผม) << หะหะ ถึงบางอ้อ เพราะยังงี้นี่เองถึงเรียกว่า "ตัวโต"
(ห้ามทิ้งกันด้วย... มะงั้นมีโกรธอ่ะ...........เจงเจง................) << ทิ้งไม่ลงหรอกคร้าบบบ เหตุผลอะไรก็น่าจะรู้กันอยู่ หึหึหึ
(มะนาวก็ร้ากกกกกกพี่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...........อิ อิอิอิอิ..........รักจัง........) << " โคตรรักมะนาวเลย " ~ <อะจิ๊กกริวสสส์ดังๆอีก3ตลบ 55+>
พี่เจสพาไปหาคุณท่านกับคุณนายแล้วสินะ....
ว่าแต่......มะนาวจะเรียกสินสอดเท่าไหร่ล่ะ :interest: ........(เฮ้ย!! เร็วไปงั้นเรอะ!)
รอ(รัก)มะนาวตัวเล็กอยู่ตรงนี้นะคร้าบบบบบ~ :yeb: :yeb:
-
:laugh3: :laugh3: :laugh3: ...คายบอก ว่า พี่ ซันเป็นผู้พิกษ์มะนาว เอิ้กๆ
พี่แค่ มาแอบดูเด็ก ดือ้ๆซนๆก้อแค่นั้นเอง เจงๆ :give2: (เชื่อหน่อยจิ ฮ่าๆ )
ค้างๆคา บ่อย นะจ๊ะ เนี่ย..พี่ก้อ อดลุ้นอ่าจิ
ว่าพี่เจส ก่ามะนาว....................... จะได้อาบน้ำมะน่อ อิอิ :haun1:
(เพิ่ง รู้ ความร้อนจากตัวโต เผื่อแผ่ ถึง มะนาว ได้โนะ ฮี่ๆ) :kikkik:
ป๋อล๋อ . * ก่อนไปให้หม่ามี๊ดูตัว ให้ตัวโต ดูไปก่อนแล้วกันนะ มะนาว ครึครึ[/co :fox2:lor]
ป๋อล๋อ 2. * จิส์ๆ บอลเหมอกันอยู่ 2- 2 แล่ะ
-
หวัดดีค้าบผม..........สบายดีกันนะค้าบ...มีความสุขกันมากๆนะค้าบ.............
***************************************************************************************
ตอบค้าบ..............ตอบ......
shell...............
( หุหุ ลุ้น ๆ คราวนี้พาไปพบผู้ใหญ่ทางเจสใช่มะ ต่อด่วน ).............อ่ะคร้าบบบบบบบ............น่ารักเน๊อะ........
( เป็นขั้น เป็นตอนดีเนอะ รักเธอที่สุด )...............คร้าบบบบบบ....แฟนใครมะรุน่าร้ากจังเยย....อิ อิ....รักน้าาาาาา.....
Poes............
( พาลูกตะไภ้มาหาแม่แน่เรย )..........อ่าาาาาาาาาาา...............รู้ซะอีกอ่ะ........คิกคิก........
( รออ่านต่อนะ )...........ค้าบบบผม...อ่านต่อได้เลยคับผม........ขอบคุณค้าบบบ......
( รักน้องมะนาวน้า )............มะนาวก็รักพี่ค้าบ.............รักน้าาาาาาาาาา.................
VicOSe............
( ว้าว...พามาพบผู้ใหญ่ เอิ๊กๆ หวังว่าคงรัก มะนาวกานนะค๊าบบบบบบบ ).........ฮี่ฮี่....ค้าบรักค้าบบบบบบบ....
jammy..................
( ให้เเม่ดูตัวป่ะเนี่ย อิอิ หึหึ )...........เดาเดา....อิอิ...........รักน้าาา............
idiotbox...............
( (ก็รักมะนาวไปนานๆ ซี่ค้าบบบบบบบบบ... .น้าน้า.....อย่าหยุดรักน้า.......) << ฮะๆ หยุดตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วอ่ะคับน้องมะนาว ;-) )......... หยุดไม่ทันจิงอ่ะ........งั้น...รักต่อไป นานๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้า.... ..........อิอิ..........
( (อยากรู้รอเรื่องจบก่อนน้าไม่นานคับ...เพราะมะนาวเขียนตอนต่อ แต่เป็นเรื่องตั้งแต่ปีใหม่ ที่ผ่านมานี้ อ่ะคับ) << รออ่านครับ รอๆ เพื่อน้องมะนาว ให้รอแค่ไหนพี่ก็รอได้ครับ แหม....ก็คนมันรักไปแล้วหนิ อิอิอิ ).............ค้าบ... ขอบคุณค้าบ...รับรองรอไม่นานหรอกค้าบ.....
( (( (หรือพี่เจสล่ำ?) )...........ตัวโตค้าบบบบบบบบ......มะลํ่า.......ออกกำลังกายประจำคับผม) << หะหะ ถึงบางอ้อ เพราะยังงี้นี่เองถึงเรียกว่า "ตัวโต" )................ใช่แย้วคับ...ตัวโต๊โต.......อิอิ......... แล้วพี่ล่ะค้าบ........โต๊โตป่ะค้าบ ........ อยากรุอ่ะ......บอกหน่อยจิ......
( (ห้ามทิ้งกันด้วย... มะงั้นมีโกรธอ่ะ...........เจงเจง................) << ทิ้งไม่ลงหรอกคร้าบบบ เหตุผลอะไรก็น่าจะรู้กันอยู่ หึหึหึ ).......อือเนอะ..พี่รักมะนาวนี่เน๊อะ.........คิกคิก.....จำได้ว่าบอกเอาไว้...............
( (มะนาวก็ร้ากกกกกกพี่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...........อิ อิอิอิอิ..........รักจัง........) << " โคตรรักมะนาวเลย " ~ <อะจิ๊กกริวสสส์ดังๆอีก3ตลบ ).............โห........... รักมากขนาดนี้เลยเหรอค้าบ ..........แฮ่แฮ่....... รักน้อยๆ ก็ได้ค้าบ....แต่รักนานๆอ่ะ.......
( พี่เจสพาไปหาคุณท่านกับคุณนายแล้วสินะ.... )...............ใช่มั้งค้าบบบบบบบบบบบ.....อ่านต่อก็รู้แล้วแหละค้าบ.........
( ว่าแต่......มะนาวจะเรียกสินสอดเท่าไหร่ล่ะ ...(เฮ้ย!! เร็วไปงั้นเรอะ!) )............มะบอกค้าบ.. เอ๊ะบอกก็ได้ ้...บ้านหลัง..รถคัน...แค่นั้นพอค้าบ...อิอิ...
( รอ(รัก)มะนาวตัวเล็กอยู่ตรงนี้นะคร้าบบบบบ~ )............รอ(รัก)มะนาวตรงไหนก็ได้ค้าบ... ที่มะนาวมอง หาเจออ่ะ.....ฮี่ฮี่......รักน้าาาาาาา......
sun............
( 5555 5555 5555 ...คายบอก ว่า พี่ ซันเป็นผู้พิกษ์มะนาว เอิ้กๆ )..............อิอิ.........
( พี่แค่ มาแอบดูเด็ก ดือ้ๆซนๆก้อแค่นั้นเอง เจงๆ รักเธอที่สุด (เชื่อหน่อยจิ ฮ่าๆ ).............มะนาวมะดื้อ มะนาวมะซนแย้วค้าบ....แค่อ้อนสุดๆแค่นั้นเองอ่ะค้าบ...............
( ค้างๆคา บ่อย นะจ๊ะ เนี่ย..พี่ก้อ อดลุ้นอ่าจิ )...........คิกคิก.............
( ว่าพี่เจส ก่ามะนาว....................... จะได้อาบน้ำมะน่อ อิอิ ).............อาบจิค้าบ...แต่ตอนไหนดีน้า.......มะบอก ปล่อยให้งง.......
( (เพิ่ง รู้ ความร้อนจากตัวโต เผื่อแผ่ ถึง มะนาว ได้โนะ ฮี่ๆ) หึหึ )...........ฮี่ฮี่..........ใช่แย้ววววว.............
( ป๋อล๋อ . * ก่อนไปให้หม่ามี๊ดูตัว ให้ตัวโต ดูไปก่อนแล้วกันนะ มะนาว ครึครึ )...........อึ๋ย...... ตัวโตเค้าบอก ดูตัว มะนาว ไม่เบื่อเลยน้า.....
( ป๋อล๋อ 2. * จิส์ๆ บอลเหมอกันอยู่ 2- 2 แล่ะ )...........เหรอค้าบ...มะนาวมะได้ดูค้าบ... ตอนนั้นทำ อย่างอื่นค้าบ ....อิอิ....อั่นแน่..คิดอารายกานอยู่อ่ะ...รู้น้า......นอนหลับอ่ะคับ.....เจงเจง...คร้าบบบ.........รักพี่ค้าบบบบบบบบ.....
*********************************************************************************************************************************
บทที่ 60
ผมพยายามจะแกะมือออก แต่ไม่สำเร็จ ผมหันไปมองป้าศรี ก็เห็นป้าเค้ายิ้มให้ผม แล้วผมก็เลยยิ้มแหยๆ ก็อายน่ะครับ...ผมเดินตามพี่เจสเข้าไปในห้องใหญ่ห้องหนึ่ง คงจะเป็นห้องรับแขก ที่โต๊ะ ผมเห็นผู้หญิงวัยกลางคน นั่งอยู่ที่โซฟารับแขกสีสวย
...
...พี่เจสยิ้มให้ผู้หญิงคนนั้น ซึ่งกำลังยิ้มรออยู่แล้ว พี่เจสเห็นก็ดึงมือผมให้เดินตามเข้าไป หาผู้หญิงสวย คนนั้น...
" มัม..ผมพามะนาวมาหาแล้วครับ..." พี่เจสพูดกับผู้หญิงสวยคนนั้น
" มัม...แม่ของพี่เจส..." ผมพูดออกมาเสียงเบาๆกับตัวเอง แล้วขืนตัวเองเอาไว้ไม่เดินต่อ ตามแรงดึงของพี่เจส
ก็ตกใจมากอ่ะครับ ไม่คิดว่าพี่เจสจะพามาหาแม่ของพี่เค้า ความคิดตอนนั้นมันสับสนไปหมด ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงดี แล้วผมก็ไม่รู้ว่าแม่ของพี่เจสจะคิดยังไงกับผม และเรื่องของผมกับพี่เจสล่ะ ก็ถ้าพี่เจสบอกให้ผมรู้ก่อนสักนิด ผมก็คงจะได้มีเวลาเตรียมตัวและก็เตรียมใจให้พร้อมมากกว่านี้
" มะนาวครับ...มากับพี่สิครับ..ไม่ต้องกลัว " พี่เจสบอกผมให้เดินตามไป
" พี่เจสครับ..." ผมเงยหน้าขึ้นไปมองพี่เจส หน้าตาบ่งบอกว่าผมตกใจ และก็คงจะกลัวมากจริงๆ พี่เจสจึงปลอบผม
" มะนาว..มากับพี่ ไม่ต้องกลัวหรอกครับ...มัมใจดี และมัมก็รู้เรื่องของเราหมดแล้ว เชื่อพี่นะครับ..." พี่เจสบอกผม และก็จูงมือผมให้เดินตามเข้าไปหามัมที่นั่งมองผมยิ้มๆ
" สวัสดีครับ...คุณป้า.." ผมก้มหัวไหว้อย่างสวยงาม ก็จะให้ผมเรียกว่าอย่างไรล่ะครับ
" จ๊ะลูก...เข้ามานี่เร็ว มาใกล้ๆหน่อย..." แม่พี่เจสเรียกผมให้เข้าไปนั่งข้างท่าน
" เอ่อ...ครับ.." ผมหันไปมองพี่เจสก็เห็นพี่เค้า พยักหน้าให้ผมเข้าไปนั่งข้างมัม ผมก็นั่งลง
" ทีหลัง ห้ามเรียกป้านะลูก " มัมบอกผม
" แล้ว...เอ่อ..ให้มะนาวเรียกว่าอะไรล่ะครับ..." ผมถาม กล้าๆกลัวๆ
" ก็เรียก..มัม..ตามเจสก็ได้นะลูก..." มัมบอกผม หันไปมองเห็นพี่เจสยิ้มให้ผม
" ไหนขอมัมดูหน้าใกล้ๆหน่อยซิ..." มัมอนุญาติให้ผมเรียก มัมเหมือนที่พี่เจสเรียก แล้วมัมก็ ็เอามือมาจับหน้าของผม แล้วจ้องมองดูผมมัมมีสีหน้ายิ้มแย้ม อย่างคนที่ถูกใจอะไรสักอย่าง
" .............. " ผมไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ยอมให้มัมสำรวจตัวผม แต่โดยดี
" อย่างนี้นี่เอง...ว่าทำไมเจสถึง ชอบลูก มาก รู้ไหมว่า พี่เค้าเอาแต่ชมเราอย่างนั้นอย่างนี้ บอกว่ามะนาวน่ารัก ถ้ามัมเห็นรับรองจะต้องชอบ มัมได้ยินบ่อยจนทนไม่ไหว จนต้องบอกให้พาลูกมะนาวมาหาให้ได้ " มัมบอกให้ผมรู้ว่าพี่เจสชอบเล่าเรื่องของมะนาวให้มัมฟังบ่อยๆ
" ครับ..." ผมพูดได้แค่นั้น เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี โดยที่มีมือของมัมยังคงสำรวจหน้าตาของผมอยู่
" แล้วมัมคิดว่า เป็นอย่างที่ ผมบอกหรือเปล่าล่ะครับ..." เสียงพี่เจสพูดแทรกเข้ามา
" ไม่เหมือนที่บอกเลย... " มัมพูด ผมหันไปมอง เห็นพี่เจสหน้างอ ก็แอบขำในใจ ก็ไม่เคยเห็นพี่เจสทำหน้าตาอย่างนี้มาก่อนอ่ะครับ
" มัมไม่ชอบเหรอครับ..." พี่เจสพูดกับมัม...
" หึหึ...ใครว่าล่ะ...รู้หรือเปล่า ว่า มัมถูกใจน้องมะนาวมากเลยรู้ไหม " มัมพูดกับพี่เจส แต่หันมายิ้มให้ผม
" ............ " ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยิ้มแหยๆอย่างเดียว
" ที่มัมบอกกับเจสว่าไม่เหมือนที่เจสบอก ก็เพราะว่า มัมเห็นว่าน้องมะนาวของเจสน่ะ... น่ารักกว่า ที่เจสได้บอกกับมัมเอาไว้อีกน่ะ " มัมพูดต่อ ผมหันไปมองพีเจสก็เห็นพี่เค้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ดีใจจนออกนอกหน้า
" เห็นไหมล่ะครับ อย่างที่เจสบอกมัมใช่หรือเปล่าล่ะครับ..." พี่เจสพูดกับมัม แต่ตามองผม
" ใช่แล้วจ๊ะ..." มัมหันมายิ้มให้ผม ส่วนผมอ่ะ ก้มหน้า ไม่มองใครเลยครับ...ก้ทั้งเขินทั้งอายอ่ะ
" เจสเราน่ะ ชมจนน้องเราเค้าเขิน จนทำอะไรไม่ถูกแล้ว..." มัมว่าพี่เจส
" ฮ่าฮ่า...มะนาวค้าบ...โชว์ฝีมือทำอาหารให้มัมชิมหน่อยสิครับ..." พี่เจสบอกผม แล้วก็หัวเราะที่ได้ยินมัมพูด
" ครับ..ครับ..." ผมพูดติดๆขัดๆ แต่มองพี่เจสตาเขียวเลย ฝากเอาไว้ก่อนนะที่ไม่บอกอะไรผมเลย
" น้องมะนาวจ๊ะ...ทำตัวตามปกติเถอะ คิดว่าเป็นบ้านของหนูเองแล้วกันนะจ๊ะ..มัมอนุญาติ.." มัมบอกผม
" ...เอ่อ... " ผมพูดไม่ออก
" เอ๊ะ..แปลกแฮะ ปกติเห็นพูดไม่หยุด แล้ววันนี้ทำไมกลายเป็นใบ้ไปได้ล่ะนี่...ไอ้ตัวแสบ.." พี่เจสพูดแหย่ผม
" ใครว่ามะนาวเป็นใบ้ล่ะ...ก็ตกใจที่อยู่ๆพี่เจสพามาหามัมน่ะสิครับ..." ผมเผลอเถียงพี่เจสออกไป อย่างลืมตัวไปว่านั่งอยู่กับมัม
" อ้าว...พูดได้แล้วเหรอ ตะกี้ยังเงียบอยู่เลยนี่ครับ..." พี่เจสพูดแหย่ผมอีก
" ก็ตอนนี้มะนาวหายตกใจแล้วนี่ครับ..." ผมบอก
" เหรอครับ...ฮ่าฮ่า...มัมครับนี่แหละมะนาวคนเดิมครับ..." พี่พูดหัวเราะไปด้วย ที่แหย่ให้ผมเถียงพี่เค้าได้ แล้วหันไปบอกมัม
" พี่เจสอ่ะ...มัมคร้าบ...พี่เจสน่ะชอบแกล้งมะนาวเรื่อยเลยอ่ะคร้าบ.." ผมย่นจมูกใส่พี่เจส แล้วหันไปฟ้องมัม
" อะไรหว่า แป๊บเดียวก็อ้อนมัมแล้ว..." พี่เจสพูดแล้วทำหน้ากวนๆให้ผม
" ก็พี่เจสอยากแกล้งมะนาวก่อนนี่...มัมก็เห็นใช่มั้ยล่ะคร้าบ..." ผมหันไปพูดกับมัม ก็เห็นมัม นั่งยิ้มใหญ่เลยครับ...คงขำที่ผมกับพี่เจส แหย่กัน
" จ๊ะ...มัมก็เห็นว่าเจสแกล้งแหย่น้องมะนาวเค้าก่อน..." มัมพูด เข้าข้างผม
" โห...เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะครับ...ผมก็กลายเป้นหมาหัวเน่าไปแล้วสิเนี่ย..." พี่เจสพูดเหมือนน้อยใจ แต่สีหน้าไม่ได้บอกว่าน้อยใจอะไรเลย ก็ผมเห็นพี่เค้ายิ้มเจ้าเล่ห้ให้ผมอ่ะครับ
" ........ฮ่าฮ่า...." ผมหัวเราะใส่พี่เจส แล้วก็ยักคิ้วให้ด้วย มัมก็อดขำไปด้วยไม่ได้
" ไม่เอาแล้วล่ะครับ...เข้ากันอย่างนี้ แล้วผมจะไปสู้อะไรได้ล่ะครับ..." พี่เจสบ่นๆ
" ......ฮ่าฮ่า...." ผมก็หัวเราะอีก ก็อดไม่ได้นี่ครับ....
" มะนาวคร้าบ..." พี่เจสเรียกผม
" คร้าบ...ว่ายังไงคร้าบ..." ผมถาม
" พี่หิวแล้วคร้าบ...น้องมะนาวเข้าไปทำอาหารกันเถอะ มัมก็คงหิวแล้วด้วย เดี๋ยวพี่ช่วยนะคร้าบ.." พี่เจสบอกผม แล้วพูดอ้อนๆ
" ครับ...เดี๋ยวมะนาวไปทำมาให้ทานน้า...มัมรอสักครู่นะคร้าบ..." ผมพูดแล้วหันไปบอกมัม
" จ๊ะ...วันนี้ได้ทานอาหารฝีมือน้องมะนาวสักที เห็นเจสเค้าคุยว่าน้องมะนาวทำอาหารอร่อย..." มัมบอกผมแล้วยิ้มให้
" โอ๊ย...ไม่จริงหรอกครับ...มะนาวทำไม่อร่อยหรอกครับ..." ผมบอก
" อร่อยคร้าบ...มัมรอเดี๋ยวนะครับ...มะนาวไปกันเถอะไปทำอาหารกัน..." พี่เจสบอกมัม แล้วดึงมือผมออกไปที่ห้องครัว ผมหันไปมองก็เห็นมัมหัวเราะชอบใจ
เมื่อมาอยู่ในครัว ก่อนที่จะทำอาหาร ผมก็นึกอะไรออก ก็เลยถามพี่เจสถึงเรื่องๆนึง
" พี่เจสคร้าบ เอ่อ...แล้วพ่อของพี่ล่ะครับ...ไปไหนอ่ะครับ ทำไมมะนาวไม่เห็นเลยครับ..." ผมถามพี่เจสอย่างกล้าๆกลัวๆ เพราะอาจเป็นเรื่องที่ ไม่สมควรถามก็ได้
" อ๋อ..พ่อน่ะเหรอครับ...ขอโทษทีครับ พี่ลืมบอกไป พ่อของพี่ตอนนี้ท่านอยู่ที่ เท็กซัส เพราะต้องคอยติดต่อเรื่องงานที่นั่น นานๆท่านจะกลับมาที..." พี่เจสบอกให้ผมรู้
" เหรอครับ...แล้วเมื่อไหร่ ท่านจะมาล่ะครับ..." ผมถามเพราะอยากรู้
" รู้สึกว่า อาจจะอีกไม่กี่วันนี้คงจะกลับ เพราะว่าจะปีใหม่พอดี ที่นั่นจะหยุดยาวหน่อย..." พี่เจสบอกผม
" ครับ...แล้ว พ่อดุไหมครับ..." ผมถามเพราะว่ากลัว เมื่อเวลาเจอกัน
" ไม่ดุหรอกครับ...เดี๋ยวมะนาวเจอท่านก็รู้เองแหละ..." พี่เจสพูด ให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยนึง
" ไม่ดุแน่นะครับ...ห้ามหลอกน้า..." ผมถามเพราะยังไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่
" ไม่ดุจริงๆครับ...ไม่ต้องกลัวไปหรอก...มาเถอะ เรามาทำอาหารกันได้แล้ว...เดี๋ยวมัมรอนาน..." พี่เจสบอก
จากนั้นผมก็ลงมือทำอาหารโดยมีพี่เจสเป็นผู้ช่วย คอยหยิบ คอยจับ แต่พี่เจสชอบแกล้งผม ทำให้ผม วุ่นวายเพิ่มมากขึ้น...แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี แต่กว่าจะเสร็จได้ ผมต้องไล่ คนดื้อ ที่แกล้งผม ออกไปข้างนอกก่อน ไม่งั้นทำไม่เสร็จแน่
แล้วหลังจากนั้น อาหารที่ผมจัดขึ้นโต๊ะ ก็ผ่านไปได้ พร้อมกับคำชม กระบุงโกย...มัมชอบมาก บอกว่าผม ทำอาหารอร่อยกว่า แม่บ้านของที่นี่ซะอีก และยังบอกกับพี่เจส ให้พาผมมาที่นี่บ่อยๆด้วย.... พูดอย่างนี้ ทำเอาผมเขิน....อ่ะค้าบ.....
...
จบบทที่ 60
ขอบคุณมากคร้าบ....ใกล้จบแย้ววววววววค้าบบบ.........
รักทุกคนมากน้า.......รักรักรัก.............
มะนาวน่ารักขี้อ้อนคร้าบบบบบบผม...........
...
-
ฮ่า อ่านทีเดียวสองตอนเลยยย
มัมพี่เจสน่ารักจริงๆ :myeye:
เป็นใครก็ต้องชอบลูกสะใภ้คนนี้แหละเนอะ :kikkik:
-
ทางสะดวกด้วยจิ :kikkik:
น่าอิจฉาจัง เป็นกำลังใจให้นะค๊าบบบ :yeb:
-
(งั้น...รักต่อไป นานๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้า) << ค้าบๆๆ นานนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยคร้าบ
( แล้วพี่ล่ะค้าบ........โต๊โตป่ะค้าบ ........ อยากรุอ่ะ......บอกหน่อยจิ......) << แหมๆๆๆ จริงๆก็แอบสนใจพี่ใช่อ๊ะป่าว น้องมะนาวตัวเล็ก หุหุหุ
(อือเนอะ..พี่รักมะนาวนี่เน๊อะ.........คิกคิก.....จำได้ว่าบอกเอาไว้..) << มะนาวรู้ใจพี่จังเลย สงสัยคงเพราะเข้ามาวิ่งเล่นในหัวใจพี่บ่อยๆล่ะมั๊ง ว่ามะเด็กซน ;-)
(รักน้อยๆ ก็ได้ค้าบ....แต่รักนานๆอ่ะ) << ก็น้องมะนาวน่ารักซะขนาดนี้จะให้น้อยยังไงไหวอ่าคร้าบบ
(มะบอกค้าบ.. เอ๊ะบอกก็ได้ ้...บ้านหลัง..รถคัน...แค่นั้นพอค้าบ...อิอิ...) << โห งี้พี่ก็หมดสิทธิอ่ะดิน้องมะนาว ก็พี่อ่ะ มีแค่ใจแถมความร้ากกกให้อ่ะ เอาป่าววว????
(รอ(รัก)มะนาวตรงไหนก็ได้ค้าบ... ที่มะนาวมอง หาเจออ่ะ.....ฮี่ฮี่......รักน้าาาาาาา) <<เข้าไปนั่งรอในหัวจายน้องมะนาวได้อ๊ะป่าว?
อยากลิ้มรสอาหารฝีมือมะนาวมั่งจัง.......................................................................ท่าจะเปรี้ยวนะ! (5555+ ล้อเล่นค้าบ บอกไว้ก่อนกันงอน แฮะๆ )
-
ตอนนี้ผ่านด่านแม่แระ ต่อไปก็ด่านพ่อ น้องมะนาวคงผ่านได้สบายน่ารักอย่างนี้ใครๆก็รักเนอะ :give2:
รักษาสุขภาพนะ เป็นห่วงจ้า :yeb:
-
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
เห้อ...ในที่สุด สวรรค์ ก็เป็น จายให้เรารักกัน
ยินดี กะมะนาวด้วย
แล้วเมื่อไหร่จะแต่งละ
:kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
..............พี่เจสพาลูกสะใภ้เข้าบ้านด้วย.....แถมแม่สามีชอบอีกต่างหาก..... :yeb:
..........................อย่างนี้คงรอแต่ฤกษ์แต่งงานใช่ป่ะ..... :give2: :give2:
-
หุหุ ตกลงว่างานนี้คุณแม่ปลื้มใช่มั๊ย :laugh3: :laugh3:
-
แหม หายไปไม่ได้อ่านเรื่องของมะนาวเป๊ปเดียว
พี่เจสพาลูกสะใภ้เข้าบ้านล่ะ
น่าร๊ากกจิงๆเลย คู่เนี๊ย ขนาด Mom ยังอดใจไม่ไหว หลงเสน่ห์มะนาวไปด้วยเลย :kikkik:
ดีใจด้วยจ้า :yeb:
-
มะนาวรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ทานอาหารให้ตรงเวลา และในปริมาณที่เพียงพอด้วย
แล้วก็พักผ่อนมาก ๆ ด้วย นอนก็น้อย แถมทำนู่นนี่ให้เหนื่อยตลอด
แบ่งเวลาระหว่างวันให้ร่างกายได้พักผ่อนบ้างนะคะ
เฮ้อออ..!! :เฮ้อ: อันนี้ต้องขอความร่วมมือจากตัวโตซิเนอะ :-[
-
หวัดดีคร้าบ...............
*******************************************************************************************
ตอบคร้าบบบบบ.................
o LulLaby o................
( ฮ่า อ่านทีเดียวสองตอนเลยยย ).................คร้าบผม........
( มัมพี่เจสน่ารักจริงๆ ปลื้ม )............มัมน่ารักมากค้าบ...รักมะนาวมากกว่าพี่เจสอีกอ่ะค้าบ ......พี่เจสบ่นประจำเลยอ่ะ....
( เป็นใครก็ต้องชอบลูกสะใภ้คนนี้แหละเนอะ )..........ใช่แย้วววค้าบ....อิอิอิ............
سلام عليكم
( ทางสะดวกด้วยจิ )............สะดวกมากค้าบ....มะนาวโชคดีมากค้าบ.........
( น่าอิจฉาจัง เป็นกำลังใจให้นะค๊าบบบ ).............ขอบคุณมากค้าบผม...........
idiotbox..............
( << ค้าบๆๆ นานนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยคร้าบ ).........จิงๆน้าาาา........ห้ามลืมด้วยอ่ะ.........มะงั้นมีงอล.......
( << แหมๆๆๆ จริงๆก็แอบสนใจพี่ใช่อ๊ะป่าว น้องมะนาวตัวเล็ก )...........พี่อ่ะ...ทำไมรู้อ่ะค้าบ.............อิอิ.........
( << มะนาวรู้ใจพี่จังเลย สงสัยคงเพราะเข้ามาวิ่งเล่นในหัวใจพี่บ่อยๆล่ะมั๊ง ว่ามะ....เด็กซน ;-)..........คิกคิก .....ว่าทำไมตื่นนอนแล้วรู้สึกเหนื่อย....ที่แท้ก็ไปวิ่งเล่นในหัวใจพี่นี่เอง.................ฮี่ฮี่...เพิ่งรู้นะเนี่ย......อิอิ.........
( << ก็น้องมะนาวน่ารักซะขนาดนี้จะให้น้อยยังไงไหวอ่าคร้าบบ )............ใช่แย้วค้าบ..........มะนาวน่ารักถูกต้องนะค้าบ.......
( << โห งี้พี่ก็หมดสิทธิอ่ะดิน้องมะนาว ก็พี่อ่ะ มีแค่ใจแถมความร้ากกกให้อ่ะ เอาป่าววว?Huh? ).......เอาจิ..เอามาเลยอ่ะค้าบ....มะนาวรับหมด...
( <<เข้าไปนั่งรอในหัวจายน้องมะนาวได้อ๊ะป่าว? ).............โธ่พี่อ่ะ....เข้ามาตั้งนานแล้วยังมรู้อีกอ่ะ.....อิอิ.......
( อยากลิ้มรสอาหารฝีมือมะนาวมั่งจัง..)............อยากทานอะไรล่ะค้าบ...เดี๋ยวจะทำให้.........
( ท่าจะเปรี้ยวนะ! (5555+ ล้อเล่นค้าบ บอกไว้ก่อนกันงอน แฮะๆ ) )...............ไม่เปรี้ยวหรอกค้าบ .....ลองชิมดูจิค้าบ....ว๊านหวานค้าบ....คิกคิก....
Poes................
( ตอนนี้ผ่านด่านแม่แระ ต่อไปก็ด่านพ่อ น้องมะนาวคงผ่านได้สบายน่ารักอย่างนี้ใครๆก็รักเนอะ ).........ค้าบ ...ใครๆก็รักมะนาวค้าบ.....
( รักษาสุขภาพนะ เป็นห่วงจ้า )...........ขอบคุณมากคับ...พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะค้าบ...อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก เดี๋ยวจะป่วยนะค้าบ....มะนาวเป็นห่วงพี่น้า.................
][น้อง_บาส][.................
( เห้อ...ในที่สุด สวรรค์ ก็เป็น จายให้เรารักกัน )...........อิอิ.........เรารักกันค้าบ.............
( ยินดี กะมะนาวด้วย )................ขอบคุณมากค้าบ......
( แล้วเมื่อไหร่จะแต่งละ )..............ก็.................ฮี่ฮี่....มะบอกอ่ะ.....อ่านไปเรื่อยๆสิค้าบ............
][GobGab][................
( พี่เจสพาลูกสะใภ้เข้าบ้านด้วย.....แถมแม่สามีชอบอีกต่างหาก.....)..........คับ...มัมรักมะนาวค้าบ.....
( อย่างนี้คงรอแต่ฤกษ์แต่งงานใช่ป่ะ.....)............อิอิ.......
shell..................
( หุหุ ตกลงว่างานนี้คุณแม่ปลื้มใช่มั๊ย 5555 )................แม่ปลื้มมากมายคับ.................
~ScAreD:SAcreD~.................
( แหม หายไปไม่ได้อ่านเรื่องของมะนาวเป๊ปเดียว พี่เจสพาลูกสะใภ้เข้าบ้านล่ะ )...............ค้าบได้เข้าบ้านแย้วค้าบ...
( น่าร๊ากกจิงๆเลย คู่เนี๊ย ขนาด Mom ยังอดใจไม่ไหว หลงเสน่ห์มะนาวไปด้วยเลย หึหึ ).........มัมหลงเสน่ห์ ของมะนาวอ่ะค้าบ....
( ดีใจด้วยจ้า )...............ขอบคุณค้าบผม........รักนะค้าบ......
Raya..............
( มะนาวรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ทานอาหารให้ตรงเวลา และในปริมาณที่เพียงพอด้วยแล้วก็พักผ่อนมาก ๆ ด้วย
นอนก็น้อย แถมทำนู่นนี่ให้เหนื่อยตลอดแบ่งเวลาระหว่างวันให้ร่างกายได้พักผ่อนบ้างนะคะ )...ค้าบ... ทำตาม ทุกอย่างเลยค้าบ.....
( เฮ้อออ..!! เฮ้อ อันนี้ต้องขอความร่วมมือจากตัวโตซิเนอะ ).........อิอิ.......ต้องบอกตัวโตนะค้าบ.......คิกคิก...........
**************************************************************************************************************
ขอบคุณมากค้าบที่เข้ามารีพลายให้มะนาว............เข้ามาบ่อยๆนะค้าบ..............
***************************************************************************************************************
บทที่ 61
จากนั้นผมก็ลงมือทำอาหารโดยมีพี่เจสเป็นผู้ช่วย คอยหยิบ คอยจับ แต่พี่เจสชอบแกล้งผมทำให้ ้ผมวุ่นวายเพิ่มมากขึ้น...แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี แต่กว่าจะเสร็จได้ ผมต้องไล่ คนดื้อ ที่แกล้งผม ออกไปข้างนอกก่อน ไม่งั้นทำไม่เสร็จแน่
แล้วหลังจากนั้น อาหารที่ผมจัดขึ้นโต๊ะ ก็ผ่านไปได้ พร้อมกับคำชม กระบุงโกย...มัมชอบมาก บอกว่าผมทำอาหารอร่อยกว่า แม่บ้านของที่นี่ซะอีก และยังบอกกับพี่เจส ให้พาผมมาที่นี่บ่อยๆด้วย
...
มัมบอกผมว่า ให้ผมคิดว่าผมเป็นลูกของท่าน และที่นี่ก็เป็นเหมือนบ้านของผม จะมาเมื่อไหร่ก็มาได้ มัมบอกผมว่าเห็นครั้งแรก มัมก็ชอบผมแล้ว และอีกอย่าง พี่เจสไม่เคยพาใครที่พิเศษมาที่บ้านนี่เลย พวกผู้หญิงที่พี่เจสเคยคบ เคยพาไปเที่ยวไหนต่อไหนมา แต่ก็ไม่เคยพามาที่บ้านนี่เลยสักครั้งนึง มีแต่เพื่อนๆ มะนาวคงต้องเป็นคนที่พิเศษที่สุดของพี่เจส ถึงได้พามาพบกับมัมที่บ้านนี่ได้
ผมได้ยินที่มัมพูดก็รู้สึกดีมาก แล้วมัมก็คุยกับผม อีกหลายเรื่อง ก็เป็นเรื่องของพี่เจสเป็นส่วนมาก มัมเล่าเรื่องตอนพี่เจสเป็นเด็กๆ ให้ผมฟังด้วย และมัมก็ถามเรื่องเกี่ยวกับผมด้วย ตลอดเวลาที่คุยกัน มัมทำให้ผมรู้สึกเป็นเหมือนกับคนในครอบครัวของมัมคนหนึ่ง ผมดีใจครับ ที่มัมไม่ได้รังเกียจผม แถมยังต้อนรับผมเป็นอย่างดีด้วย...
แต่ผมก็มีเรื่องที่สงสัยอยู่อีกเรื่องนึง คือ ทำไม มัมถึงรับเรื่องระหว่าง ผมกับพี่เจส ได้โดยที่ไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจ แล้วที่ผมคิดก็ได้คำตอบ เพราะว่าผมได้ถาม มัมตรงๆเลยครับ...มัมบอกว่า เพราะ มัมเป็นลูกครึ่ง เกิดที่อเมริกา อยู่ที่นั่นก็เจอแบบนี้มากมายจนเป็นเรื่องปกติ อีกอย่างมัมเลี้ยงลูก แต่ละคน แบบเด็กต่างชาติ เลี้ยงแบบเป็นเพื่อนกัน เคารพการตัดสินใจของลูกๆ หรือจะทำอะไรก็ทำไปเลย ถ้าเป็นสิ่งไม่ผิด เรื่องแบบนี้ก็เลยเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับ มัม...
ผมนั่งคุยกับมัมจนเกือบเย็น พี่เจสหลบออกไปไหนก็ไม่รู้ คงจะปล่อยให้ผมได้คุยกับมัมอย่างเต็มที่ ผมกำลังนั่งคุยอยู่เพลินๆ พี่เจสเข้ามากอดผมทางด้านหลัง
" อุ๊ย..." ผมอุทาน อย่างตกใจ ก็เพราะพี่เจสเข้ามากอดผมทางด้านหลัง โดยที่ผมไม่รู้ตัว
" พี่เจสปล่อยคร้าบ..." ผมบอกเสียงเบา เมื่อนึกได้ ว่ามัมยังนั่งมองผมอยู่ตรงหน้า
" ไม่ปล่อย..." พี่เจสไม่ยอมปล่อย
" พี่เจสปล่อย มะนาวคร้าบ...มะนาวอายมัมคร้าบ.." ผมพูดแล้วก็หน้าแดงจัด เพราะอายมัมอ่ะครับ
" ไม่ต้องอายครับ...มัมไม่ว่าหรอก มัมเค้ารู้ว่า พี่รักมะนาวน่ะ...จริงหรือเปล่าครับมัม..." พี่เจสพูด แล้วหันไปถามมัม
" จ๊ะ...น้องมะนาวไม่ต้องอายมัมหรอก...เอ้า...อยู่คุยกันไปแล้วกันนะ เดี๋ยวมัมจะขึ้นไปพักผ่อนก่อน..." มัมบอกผมกับพี่เจส แล้วก็เดินออกไป
" ....ครับ.......... " ผมพูด
" เห็นหรือเปล่าล่ะ มัมอยากให้เราอยู่ด้วยกัน ไม่อยากเป็นกขคของเรา..." พี่เจสบอก
" จ้า...ขี้ตู่นักนะ..." ผมบอกยิ้มๆ
" ฮ่า..ฮ่า...งั้นเรากลับบ้านกันเถอะนะ..." พี่เจสบอกผม
" คร้าบ..." ผมบอก แล้วพี่เจสก็ลุกขึ้น พร้อมกับยื่นมือมาให้ผมจับ ผมก็จับมือพี่เค้า แล้วพี่ก็ดึงผมให้ลุกขึ้น สักครู่ก็เดินออกไป ข้างนอกโดยมีผมเดินตามออกไป ไม่นานพี่เจส กับ ผมก็ออกมาจากบ้านของมัม.................
...
หลังจากวันปีใหม่ผ่านไป ทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิม ผมกับพี่เจสก็ไปไหนด้วยกันตลอด แทบจะทุกวันอาทิตย์ พี่เจสก็จะพาผมไปหามัมกับ พ่อที่บ้าน วันที่ผมเจอพ่อของพี่เจสครั้งแรก ผมก็กลัวมากเหมือนกัน ตอนแรกผมคิดว่าคงจะดุมาก ไม่เหมือนมัม ที่ใจดีกับผม แต่พอมาเจอพ่อของพี่เจสจริงๆ พ่อก็เหมือนมัมเลย รับเรื่องราวของผมกับพี่เจสได้เหมือนกับเป็นเรื่องปกติ และก็ชอบผมด้วย ผมคิดว่า มัมต้องคุยกับพ่อให้เข้าใจก่อนแน่ๆ แต่ถึงจะยังไงก็แล้วแต่ ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ทีนี้ก็คงเหลือ ทางฝ่ายผม ทั้ง พ่อ กับ แม่ และก็ยังมีปู่กับ ย่า ของผมอีกด้วย ส่วนพี่มะยม ก็เข้าใจผมแล้ว ไม่มีปัญหาอะไร พี่เจสก็ถามผมว่า จะไปบอก พวกท่านเมื่อไหร่ดี แต่ผมก็บอกว่า รออีกหน่อยก่อน ให้เวลาอีกหน่อย ที่จริงผมก็กลัวอ่ะครับ...ขอเวลาผมก่อน...ผมคิดว่าเมื่อถึงเวลาที่จะไปบอก พ่อ แม่ กับ ปู่และย่า ก็คงต้องให้ พี่มะยม ช่วยพูด ให้ผมอีกแรงนึง....แต่เรื่องนี้ ตอนนี้ผมก็ปล่อยไว้ก่อน เพราะผมว่ายังไม่ถึงเวลา....
...
" น้องมะนาวครับ...อยู่บ้านหรือเปล่าครับ..." เสียงพี่แป้งถาม มื่อผมกดรับโทรศัพท์มือถือของผม
" สวัสดีครับ..พี่แป้ง...ตอนนี้มะนาวอยู่ที่บ้านครับ..." ผมบอกพี่แป้ง
" เหรอครับ..แล้วน้องอยู่กับนายนั่นหรือเปล่า..." พี่แป้งถามผม
" อ๋อ...พี่เจสน่ะหรือค้าบ...ไม่อยู่อ่ะค้าบ...มะนาวอยู่บ้านคนเดียว..กำลังทำความสะอาดบ้านน่ะครับ..." ผมบอก
" ครับ...งั้นดีเลย พี่ว่าจะชวนไปกินข้าว...ตกลงอีกเดี๋ยวพี่เข้าไปรับนะครับ..." พี่แป้งพูดเองเออเองเสร็จ
" ก็ได้ครับ..." ผมบอก
" พี่คงไปถึง ภายในครึ่งชั่วโมงนี้นะครับ..." พี่แป้งบอกผม
" ครับ...มะนาวจะคอยน้า.." ผมบอกกับพี่แป้ง
" แค่นี้นะครับ แล้วค่อยคุยกัน..." พี่แป้งพูดจบก็วางสายไป
เมื่อคุยกับพี่แป้งเสร็จแล้ว ผมก็จัดการกับงานบ้านที่ทำค้าง สักครู่ก็เรียบร้อยดี แล้วผมก็ขึ้นไปอาบนํ้า เปลี่ยนเสื้อผ้า ลงมาได้สักพัก กะว่าจะโทรไปหาพี่เจส เพื่อจะบอกว่าไปกินข้าวกับพี่แป้ง แต่ยังไม่ทันที่จะโทรศัพท์ไปเลย พี่แป้งก็มาถึงพอดี
" วันนี้น้องมะนาว น่ารักจังเลย..." พี่แป้งเอ่ยชมผม หลังจากที่เดินเข้าบ้านมา แล้วเห็นผมถือแก้วนํ้า เดินเข้ามาหาพี่แป้ง
" เหรอค้าบ...งั้นวันอื่นๆ มะนาวก็ไม่น่ารักน่ะสิ..." ผมพูดแล้วยิ้มให้
" ไม่ใช่อย่างน้านค้าบ...น้องน่ะ..น่ารักทุกวันอยู่แล้ว.." พี่แป้งบอกผม พร้อมรับนํ้าไปจากมือของผม แล้วเอามือมาขยี้หัวผมไปด้วย
" พี่แป้งอ่ะค้าบ...ผมมะนาวยุ่งหมดแล้ว...เหมือนกันเลยทั้งสองคนอ่ะ..." ผมบ่น แล้วเอามือจัดผมตัวเองให้เป็นเหมือนเดิม
" เหมือนอะไรเหรอครับ...พี่งง..." พี่แป้งพูด แล้วทำหน้าสงสัย
" ก็เหมือนพี่เจสน่ะสิครับ..รายนั้นก็ชอบขยี้หัวผมเล่นอยู่เรื่อยเลยอ่ะ..." ผมบอกไป แต่ก็ยิ้มให้พี่แป้ง
" จริงเหรอครับ...แล้วนี่น้องมะนาวเสร็จหรือยังครับ..." พี่แป้งก็ถามผม
" อะไรเสร็จล่ะค้าบ..." ผมถามทำหน้ากวนๆใส่พี่แป้ง
" นี่แน่ะ...แสบนัก..." พี่แป้งพูด แล้วยกมือมาเขกหัวผม
" โอ๊ย...พี่แป้งเขกหัวมะนาวทำไมอ่ะ..." ผมพูดแล้วเอามือมาคลำที่หัวตัวเอง
" ก็หมั่นเขี้ยวน่ะสิ...ยวนดีนัก พูดอย่างนี้เดี๋ยวก็ทำให้เสร็จซะเลยนี่..." พี่แป้งพูด ทำสีหน้าเจ้าเล่ห็ให้ผม
" พี่อ่ะ...มะนาวแค่แหย่เล่นเองอ่ะค้าบ...ไปกันเถอะค้าบ มะนาวหิวแย้วอ่ะ..." ผมพูด แล้วเดินเข้าไปจูงแขนพี่แป้งเดินออกไป
พี่แป้งพาผมไปกินอาหารที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง พี่แป้งให้ผมเป็นคนสั่งอาหาร ผมก็ถามว่าพี่แป้งอยากกินอะไรบ้าง แต่พี่แป้งบอกว่ากินได้ทุกอย่างตามใจผมแล้วกัน ทีนี้ผมก็สั่งซะสะใจเอาที่ผมชอบๆทั้งนั้น พี่แป้งเห็นผมสั่งหลายอย่างแต่ก็ไม่ว่าอะไร พออาหารมา เราสองคนก็จัดการซะเรียบร้อย ผมกับพี่แป้งนั่งอยู่ในร้านนั้น นานพอสมควร ระหว่างที่เดินออกมาที่รถ ผมก็บอกให้พี่แป้งพาผมกลับบ้าน พี่แป้งก็ยิ้ม
แล้วหลังจากเข้ามาในรถกันแล้ว พี่แป้งก็ขับรถออกมาจากร้าน เข้าสู่การจราจรที่ติดขัด ผมก็ถามนั่นถามนี่ ชวนพี่แป้งคุยไปเรื่อยๆ ไม่นานผมก็หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ตัว..............
...
" พี่แป้ง...จะพามะนาวไปไหนครับ..." ผมถามเมื่อ ผมรู้สึกตัวตื่น มองออกไปนอกรถก็รู้ว่า ที่รถกำลังวิ่งอยู่ มันไม่ใช่ในตัวเมืองกรุงเทพ แต่เป็นต่างจังหวัด ซึ่งก็ยังไม่รู้เลยว่าเป็นที่ไหน
" อ้าว...น้องตื่นแล้วเหรอครับ..." พี่แป้งหันมาถามผม
" มะนาวตื่นแล้ว...พี่แป้งยังไม่ได้ตอบมะนาวเลยว่า พามะนาวไปไหน..." ผมถาม อย่างอยากรู้
" อืม..พี่จะพาไปเที่ยวทะเลครับ...ว่าจะพาไปตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสสักที ก็เพิ่งจะมีนี่แหละ " พี่แป้งบอกผม
" ก็แล้วทำไมพี่ไม่บอกมะนาวก่อนล่ะครับ...มะนาวเลยไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย..." ผมบอก
" ไอ้เรื่องนั้น ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพี่พาเราไปซื้อของแถวๆริมทะเลก็มีเยอะแยะไป..ไม่ต้องห่วง..." พี่แป้งบอกผม เหมือนอะไรๆเป็นเรื่องง่ายๆ
" ก็คงจะอย่างนั้นแหละคร้าบ...ตอนนี้ไม่มีอะไรซักอย่างอ่ะ..." ผมบอก แล้วก็ยิ้มให้พี่แป้ง
ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น ก็คิดว่าเดี๋ยวตอนเย็นๆ พี่แป้งคงจะพากลับ แล้วก็นึกขึ้นได้ ว่าไม่ได้บอกพี่เจสเลยว่า ออกมากับพี่แป้งนี่ก็บ่ายมากแล้ว และพี่เค้าก็ยังไม่เห็นโทรมาหาผมเลย หรือว่าพี่ยังไม่ได้ไปหาผมที่บ้าน แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะก่อนเวลาที่พี่เจสมาหาผมที่บ้าน พี่เค้าจะต้องโทรมาหาผมก่อนทุกครั้ง...แต่นี่ป่านนี้ก้ยังไม่เห็นโทรมาเลย หรือว่าพี่เจสเป็นอะไรหรือเปล่า
ผมคิดนั่นคิดนี่ ไปเรื่อยๆ พอคิดถึงตอนนี้ ก็เลยมองหาโทรศัพท์ของผม คิดว่าจะโทรไปหาพี่เค้าดีกว่า แล้วโทรศัพท์ของผมอยู่ไหนล่ะ..ผมพยายามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เอ๊ะ หรือว่าผมลืมวางไว้ที่ร้านอาหาร แล้วลืมหยิบมา..โอ้ย..แย่จริง มะนาวเอ้ย...ทำไงดีล่ะ
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น...เสียงโทรศัพท์ของพี่แป้งก็ดังขึ้น พี่แป้ง หยิบออกมาดูเบอร์แล้วยิ้ม พี่แป้งกดรับ
" สวัดดีครับ..." พี่แป้งพูดกับคนในสาย
...
จบบทที่ 61
ขอบคุณมากคร้าบ....ติดตามอีกนิด ใกล้จะจบแล้วคร้าบ....
รักคร้าบ....
มะนาวคนเดิมคร้าบบบบผม.....
...
-
:oพี่แป้งมีแผนอะไรรึป่าวเนี่ย
น่าสงสัยนา
ปล.คิดถึงน้องมะนาวจังเลย ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน
ช่วงนี้ยุ่งเหลือเกิน กลับมาถึงบ้านก็สลบเหมือด
กลับมาอ่านอีกที น้องมะนาว(ของพี่) โดนพี่เจสพาไปให้แม่ดูตัวซะแล้ว :เฮ้อ:
-
พี่ปะแป้งจะทำอะไรล่ะเนี่ย
คนอาร๊ายยย ทำอะไรก็น่ารักไปซะหมด :-[
-
:เฮ้อ: จะเกิดเรื่องอีกมั้ยเนี๊ยน้องมะนาว :เฮ้อ:
สงสัยพี่เจสโทรมาแน่เลย :laugh3:
น้องมะนาวมีของดีอะไรทำไมมีแต่คนรุมรักน้า :5555:
ดูแลสุขภาพด้วยนะ :เชิป2:
-
น้องช้านนน..ขยันจังเลยเนอะ :yeb:
ขยันมาก ๆ ขยัน หยอดคำหวานๆให้ หนุ่มๆแถวนี้
ลงละลายกันเป็นแถวๆ อิอิ :laugh3:
พักผ่อนเยอะๆ นะจ๊ะ จะตื่นมาตอนดึกๆ อิอิ :haun5:
-
(จิงๆน้าาาา........ห้ามลืมด้วยอ่ะ.........มะงั้นมีงอล)<< จิงๆคร้าบบบบ แหม ขี้งอนจังนะเรา น่ารักจัง♪
(พี่อ่ะ...ทำไมรู้อ่ะค้าบ.............อิอิ)<< อ่าว ก็เห็นน้องมะนาวบอกรักพี่อยู่ปาวๆ อิอิ
(ว่าทำไมตื่นนอนแล้วรู้สึกเหนื่อย....ที่แท้ก็ไปวิ่งเล่นในหัวใจพี่นี่เอง)<< เหนื่อยนักก็พักในใจพี่ได้นะ
(มะนาวน่ารักถูกต้องนะค้าบ)<< อยากเห็นซะแล้วว่าน่ารักขนาดไหนสงสัยจะหน้ากลมเหมือนลูกมะนาว ฮิ♪ ;-)
(เอาจิ..เอามาเลยอ่ะค้าบ....มะนาวรับหมด)<< โปรโมชั่นวันนี้! เอาหัวใจ แถมตัวไปให้กอดฟรีๆ
(( <<เข้าไปนั่งรอในหัวจายน้องมะนาวได้อ๊ะป่าว? ).............โธ่พี่อ่ะ....เข้ามาตั้งนานแล้วยังมรู้อีกอ่ะ) << ก็ปกติพี่จะเข้าไปวิ่งนี่ครับ 55+
(อยากทานอะไรล่ะค้าบ...เดี๋ยวจะทำให้.........)<<อยากทานมะนาวครับ....................เอาไว้แก้คอแห้งไง อ่ะแน่ะ แน่ะ คิดไปไหนน่ะเรา หึหึ
(ลองชิมดูจิค้าบ)<<ชิมได้แน่นะ ♪
อ่า.....มะนาวคร้าบ ระวังตัวหน่อยจิคร้าบ...เป็นห่วงนะเนี่ย...........ว่าแล้วก็.........ไปทะเลกับพี่ป้ะ?
(*พี่ หลบing สหบาทาของพี่เจส กับ เหล่ากขคงจฉ.!!*)
เชียร์ให้พี่เจสตามไปทวงคืนที่ทะเลเลยครับ หะหะ (ว่าแต่ พี่เจสจะรู้ได้ไงล่ะเนี่ย? ) :110011:
-
มันยังติดใจ ชักอยากกินอาหารฝีมือมะนาวแล้วสิ คงอร่อยน่าดู :kikkik:
รักษา concept มะนาวรักทู๊กคนเหมือนเดิม ตอบทุก reply อย่างงี้คนอ่านก็รักตายดิคับ
:give2: อ่ะให้ อิอิ
มาต่อเร็วๆ นะ อยากรู้จังว่าจะเป็นไงต่อ พี่เจสโทรเข้าเครื่องพี่แป้งแน่ๆ
-
...............หวังว่าคงมะใช่พี่เจสนะ....
.....................ไม่งั้นมีแววตายทั้งคู่......ระวังตัวนะมะนาว.... :laugh5: :laugh5:
-
:laugh3: มาอ้อน พี่ให้ เข้ามาทำอะไรเนี่ย เอิ้กๆ
อันนี้ พี่ เป้ ฝากรีนะจ๊ะ
อ่า ... ที่พี่แป้งรับสายอ่ะ พี่ทอไปเองแล่ะมะนาว อิอิ( โมเมซาเตชั่น 555+)
ทุกคนไม่ต้อง สงสัย นะเคอะ ฮี่ๆ :kikkik:
หึหึหึ คุนอีเดียด..ฯ เคอะ ..เสนอ ทั้งตัว ทั้งหัวใจเหรอคะ
มิน่า น้องมะนาว ถึงได้ หยอดแล้วหยอดอีก ฮ่าๆๆๆ :laugh5:
ถึงว่าเดิน เข้ามา กระทู้มะนาวทีไร พี่สะดุด กองน้ำตาลเป็นว่าเล่น คิคิ :pandalaugh:
-
:o มะนาวถูกลักพาตัว :laugh5: ไม่ใช่แระ ไม่ใช่ :laugh3: :laugh3:
แค่ไปเที่ยวทะเล โดยไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง :laugh3:
-
พี่เจสโทรมาแน่เลยยย
เป็นห่วงกันจริงๆ :myeye:
น่ารักเกินไปแล้วววว :give2: :give2:
แล้วมะนาวจะแก้ตัวกะพี่เจสยังไงหล่ะ???
-
สวัสดีคร้าบ....มีความสุขทุกคนนะค้าบ.....
...............................................................................................
ตอบคร้าบบบบ..............
krappom.................
( พี่แป้งมีแผนอะไรรึป่าวเนี่ย น่าสงสัยนา ).............มีแผนแน่นอนก๊าบบบ..............
( ปล.คิดถึงน้องมะนาวจังเลย ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน )...........มะนาวก็คิดถึงพี่มากๆๆๆๆๆๆค้าบ... คิดว่าจามะมาหามะนาวซะแย๊ว.......
( ช่วงนี้ยุ่งเหลือเกิน กลับมาถึงบ้านก็สลบเหมือด )...........เหรอค้าบ.......ดูแลสุขภาพมากๆนะครับ.. บำรุงร่างกายเยอะๆค้าบ....เป็นห่วงน้าา...
( กลับมาอ่านอีกที น้องมะนาว(ของพี่) โดนพี่เจสพาไปให้แม่ดูตัวซะแล้ว เฮ้อ ).....ใช่แย้วค้าบ น้องมะนาว(ของพี่)โดน พี่เจสพาไปให้มัมดูตัวแย้วค้าบ...........
?????? ?????.............
( พี่ปะแป้งจะทำอะไรล่ะเนี่ย )...........ตามต่ออ่ะค้าบบบบบบ..........
( คนอาร๊ายยย ทำอะไรก็น่ารักไปซะหมด )..............อิอิ.....ขอบคุณค้าบ....มะนาวน่ารักค้าบ....อิอิ.........
Poes...................
( เฮ้อ จะเกิดเรื่องอีกมั้ยเนี๊ยน้องมะนาว เฮ้อ )..........ตามต่อสิค้าบ....รับรองรู้แน่นอน.......
( สงสัยพี่เจสโทรมาแน่เลย 5555 )..............รู้อีกอ่ะ.....
( น้องมะนาวมีของดีอะไรทำไมมีแต่คนรุมรักน้า 555 ).............ก็ยิ้มไปทั่วอ่ะคับ...อีกอย่าง มะนาวน่ารักอ่ะค้าบ.....
( ดูแลสุขภาพด้วยนะ )...............ค้าบ..ขอบคุณมากค้าบ....พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยน้า...เป็นห่วงค้าบ.....
sun..................
( น้องช้านนน..ขยันจังเลยเนอะ )............ขยันมากกกกกกกกคับ.............
( ขยันมาก ๆ ขยัน หยอดคำหวานๆให้ หนุ่มๆแถวนี้ ลงละลายกันเป็นแถวๆ อิอิ )........คิกคิก...ป่าวซ้าหน่อยอิ อิ....
( พักผ่อนเยอะๆ นะจ๊ะ จะตื่นมาตอนดึกๆ อิอิ ).....ค้าบ....ตื่นตอนดึกก็เพราะตัวโตแหละค้าบ... มะได้ตื่นเองอ่ะ......รักพี่น้า....
idiotbox................
( << จิงๆคร้าบบบบ แหม ขี้งอนจังนะเรา น่ารักจัง ) ................มะงอนหรอกค้าบ...ถ้างอนแล้วกลัวพี่มะรักอ่ะ........
(<< อ่าว ก็เห็นน้องมะนาวบอกรักพี่อยู่ปาวๆ อิอิ )...........จำได้ด้วยอ่ะว่ามะนาวบอกว่ารัก....ตอนไหนน้าาาาา.....อิอิ.......
(<< เหนื่อยนักก็พักในใจพี่ได้นะ )...........พักได้เหรอ....กลัวเจ้าของ(ใจ)พี่มาไล่อ่ะค้าบ.....กลัวกลัว.....
(<< อยากเห็นซะแล้วว่าน่ารักขนาดไหนสงสัยจะหน้ากลมเหมือนลูกมะนาว ฮิ ;-)........ มะกลมซ้าหน่อย ....หน้าหวานอ่ะค้าบ.....ฮี่ฮี่....
(<< โปรโมชั่นวันนี้! เอาหัวใจ แถมตัวไปให้กอดฟรีๆ ).........อ่ะ..มะนาวอยากได้โปรโมชั่นอันนี้อ่ะค้าบ........
(<< ก็ปกติพี่จะเข้าไปวิ่งนี่ครับ 55 )...........เหรอค้าบบบบระวังหัวใจวายน้า....จาว่ามะเตือน......ฮ่าฮ่า.....
(<<อยากทานมะนาวครับ.....เอาไว้แก้คอแห้งไง อ่ะแน่ะ แน่ะ คิดไปไหนน่ะเรา หึหึ )........ มะได้คิดซ้าหน่อย.... .เฮ้อ..เกือบคิดไปแย้ว....
(<<ชิมได้แน่นะ )..........ได้ค้าบ...ถ้ากล้าชิม...
( อ่า.....มะนาวคร้าบ ระวังตัวหน่อยจิคร้าบ. ..เป็นห่วงนะเนี่ย...ว่าแล้วก็....ไปทะเลกับพี่ป้ะ? )...ขอบคุณค้าบ ที่เป็นห่วง....คิดดูก่อนจาไปดีป่ะ..
(*พี่ หลบing สหบาทาของพี่เจส กับ เหล่ากขคงจฉ.!!*)........คิดว่าจาพ้นมะเนี่ย...อิอิ.....เยอะน้าาา........
( เชียร์ให้พี่เจสตามไปทวงคืนที่ทะเลเลยครับ หะหะ (ว่าแต่ พี่เจสจะรู้ได้ไงล่ะเนี่ย? ) ).........ก็มะนาวโทรบอกงัยล่ะ ....ฮ่าฮ่า......รักพี่น้าาา........
~ScAreD:SAcreD~
( มันยังติดใจ ชักอยากกินอาหารฝีมือมะนาวแล้วสิ คงอร่อยน่าดู หึหึ )...........อร่อยจิ.....มะนาวทำเองซ้าอย่าง ...บอกก่อนเตรียมยาด้วยน้า.....
( รักษา concept มะนาวรักทู๊กคนเหมือนเดิม ตอบทุก reply อย่างงี้คนอ่านก็รักตายดิคับ รักเธอที่สุด อ่ะให้ อิอิ ).... .แล้วรักมะนาวป่ะล่ะค้าบ...
( มาต่อเร็วๆ นะ อยากรู้จังว่าจะเป็นไงต่อ พี่เจสโทรเข้าเครื่องพี่แป้งแน่ๆ )..........มาต่อให้แย้วค้าบบบ............
][GobGab][................
( .หวังว่าคงมะใช่พี่เจสนะ....).............ม่ายรุ...ม่ายบอก......อิอิ............
( .ไม่งั้นมีแววตายทั้งคู่......ระวังตัวนะมะนาว....)...........จ้าาาาาา....ผลที่ได้....อ่ะ...มะบอกๆ......
sun.............
( 5555 มาอ้อน พี่ให้ เข้ามาทำอะไรเนี่ย เอิ้กๆ )...........มาบอกว่าร้ากมะนาวงัย.........
( อันนี้ พี่ เป้ ฝากรีนะจ๊ะ ).............ค้าบผม............
( อ่า ... ที่พี่แป้งรับสายอ่ะ พี่ทอไปเองแล่ะมะนาว อิอิ( โมเมซาเตชั่น 555+) ทุกคนไม่ต้อง สงสัย นะเคอะ ฮี่ๆ ).... ....เอาแย้ว...ระวังอ่ะ.....
( หึหึหึ คุนอีเดียด..ฯ เคอะ ..เสนอ ทั้งตัว ทั้งหัวใจเหรอคะ )........ฮี่ฮี่....อืมเนอะ..เสนอทั้งตัวทั้งหัวใจเลยอ่ะ.........
( มิน่า น้องมะนาว ถึงได้ หยอดแล้วหยอดอีก ฮ่าๆ กร๊ากๆ )........อ่าาาา......มะนาวชอบนี่ค้าบบบบ......
( ถึงว่าเดิน เข้ามา กระทู้มะนาวทีไร พี่สะดุด กองน้ำตาลเป็นว่าเล่น คิคิ เอิ้กๆ ).........ฮี่ฮี่....อ่ะ..ระวังล้มน้า พี่เป้... มะนาวเป็นห่วงอ่ะ...รักพี่เป้ด้วย
น้า.......ต้องบอกเดี๋ยวมีงอน อิอิ...............
shell..................
( มะนาวถูกลักพาตัว กร๊ากๆๆ ไม่ใช่แระ ไม่ใช่ 5555 )...........อื้อ...จาว่าเหมือน ถูกลักพาตัวก็ใช่น้าา. ........อ่ะมะช่ายซ้าหน่อย.......อิอิ.......
( แค่ไปเที่ยวทะเล โดยไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง 5555 ).............ใช่แย้วค้าบ....มะรู้ตัว แต่เดินตามต้อยๆเลยอ่ะค้าบ......คิกคิก..........
***************************************************************************************************************
บทที่ 62
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น...เสียงโทรศัพท์ของพี่แป้งก็ดังขึ้น พี่แป้ง หยิบออกมาดูเบอร์แล้วยิ้ม พี่แป้งกดรับ
" สวัดดีครับ..." พี่แป้งพูดกับคนในสาย
...
" เออ..กูเอง...มีอะไรวะ..." พี่แป้งโต้ตอบกับคนในสาย
" อยู่กับกู...กูจะพาน้องมะนาวไปเที่ยว..." พี่แป้งพูด
" ......ทำไม.......... " พี่แป้งพูด เมื่อหยุดฟัง คนในสายพูดจบ
" มึงจะทำอะไรกู...นี่ก็น้องกู...........มึงก็รู้ว่ากูรักมะนาวมากเหมือนๆมึงนั่นแหละ..." พี่แป้งพูดโต้ตอบอีก แล้วก็หยุดฟังคนในสาย พูดต่ออีก
" ...เออ...คืนนี้กูว่าจะค้างที่นี่คืนนึง.................ก็กูจะค้างมึงจะทำอะไรกูได้..." พี่แป้งพูดอีกครั้ง แต่พี่แป้งก็อมยิ้มนะ ตอนแรกที่พี่เค้าคุย ก็คิดว่าพี่เค้าโมโห ที่เถียงกับคนในสาย ตอนนี้ พี่แป้งจอดรถที่ข้างทาง
เอ๊ะ...พูดถึงผมกัน...งั้นคนในสายก็ พี่เจสน่ะสิ...พี่เค้าคงโทรตามหาผม หลังจากที่พี่เค้าคงโทรหาผม แล้วใครที่เก็บโทรศัพท์ไป อาจจะเป็นเด็กเสริฟในร้านก็ได้ คงจะบอกพี่เจส ผมนั่งมองพี่แป้งโต้ตอบ กับพี่เจสได้สักครู่
" พี่แป้ง...ใช่พี่เจสหรือเปล่า...ขอมะนาวคุยหน่อยสิคร้าบ..." ผมบอก เมื่อได้จังหวะที่พี่แป้งหยุดฟัง พี่เจสพูด พี่แป้งหันมามองผม
" ............. " พี่แป้งยังไม่ยอมให้โทรศัพท์ผมคุย
" พี่แป้งคร้าบ...ขอมะนาวคุยหน่อยน้า...." ผมอ้อนอีก ตอนนี้ พี่แป้งมองผม แล้วก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ ผมรับ แล้วรอกเสียงลงไป
" พี่เจสคร้าบ...." ผมพูด ด้วยความดีใจ
" ไอ้ตัวแสบเหรอ...ออกไปกับมันทำไม...แล้วทำไมไม่บอกพี่ล่ะ...รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงเรามากขนาดไหน..." พี่เจสพูดกับผม ด้วยเสียงที่ดังอย่างคนที่โมโหมาก
" มะนาวขอโทษคร้าบ...ก็พี่เค้าบอกจะพาไปกินข้าวอย่างเดียวนี่คร้าบ...มะนาวก็เลยคิดว่าไปไม่นาน ไม่รู้ว่าพี่เค้าจะพามาทะเล..." ผมพูดอธิบายให้พี่เจสฟัง
" ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย...แล้วโทรศัพท์เราล่ะ ลืมทิ้งไว้ที่ร้านอาหาร ดีนะที่เด็กเสริฟเอาไปให้เจ้าของร้านน่ะ...แล้วตอนนี้เราอยู่ที่ไหน เดี๋ยวพี่จะไปรับกลับบ้าน..." พี่เจสบอกผม
ผมหันมาที่พี่แป้ง ก็เห็นพี่เค้านั่งยิ้มมองผมคุยกับพี่เจสอยู่ ผมก็เลยถามพี่แป้ง
" พี่แป้งคร้าบ...พี่จะพามะนาวไปที่ไหนคร้าบ..." ผมถามอ้อนๆหน่อย เดี๋ยวไม่บอกผม
" ถามทำไม มันจะมาตามเหรอ...เอามานี่ เดี๋ยวพี่คุยกับมันเอง..." พี่แป้งพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ไปจากมือผมเลย
" ทำไม...มึงอยากรู้เหรอวะ..." พี่แป้ง พูด แล้วหยุดฟังพี่เจส
" ก็ได้..กูมาที่พัทยา...แต่ถ้ามึงแน่จริง มึงก็ตามหาเอาเองสิวะ กูไม่บอกหรอกโว้ย..." พี่แป้งพูดท้าทายพี่เจส
" แล้วกูจะคอย..." พี่แป้งพูดจบก็ตัดสายทิ้งไปเลย
ผมมองพี่แป้งอย่างอยากรู้ ว่าพี่แป้งคุยอะไรกับพี่เจส แล้วยังมีการท้าทายกันด้วย ..พี่แป้งเห็นผม มองจ้องก็คงจะเดาออกว่า ผมจะถามว่าอะไร พี่แป้งเลยบอกกับผม เองเลย แต่พี่เค้าพูดแค่สั้นๆ
" มันบอกว่ามันจะตามมาหา น้องมะนาว...ฮ่าฮ่า..." พี่แป้งพูด เพราะเห็นเป็นเรื่องตลก
" เหรอคร้าบ..." ผมได้ยินพี่แป้งพูดอย่างนี้ ผมก็รู้สึกดี กับเรื่องนี้มาก แต่ก็อดเป็นห่วง พี่เจสไม่ได้ ถ้าพี่เจสออกตามหาผม อย่างที่พี่เค้าบอกกับพี่แป้ง
หลังจากนั้น ก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก พี่แป้งก็ขับรถต่อไป ส่วนผมก็คิดอะไรไปต่างๆนาๆ นึกเป็นห่วงพี่เจส ที่พัทยาก็กว้างขนาดนี้ พี่เค้าจะหาผมเจอได้ยังไง ถ้าหาเจอได้ก็แปลก พี่แป้งขับรถไม่นานนักก็มาถึงที่พัทยา
อย่างแรกที่พี่แป้งทำก็คือ หาที่พัก พี่แป้งยกโทรศัพท์ออกมากด สักครู่พี่เค้าก็คุย ผมก็ไม่ได้สนใจนักว่าพี่แป้งจะคุยอะไรกับใคร แต่ก็พอจะได้ยินว่าเกี่ยวกับที่พัก หลังจากที่วางหูแล้ว พี่แป้งก็ขับรถไปที่โรงแรมใหญ่ ชื่อดัง แล้วก็พาผมเข้าไปเช็คอินน์ พี่แป้งยกโทรศัพท์ขึ้นกดอีกครั้ง แล้วก็คุยอะไรไม่รู้
สักครู่ก็มีหนุ่มหล่อคนหนึ่งเดินเข้ามาหา พี่แป้ง ก็แนะนำให้ผมรู้จักกับผู้ชายคนนั้น ผมก็เลยรู้ว่าเป็นเพื่อนของพี่แป้งที่เรียนมาด้วยกัน และก็ยังเป็นลูกชายเจ้าของโรงแรมนี้ด้วย. ..แล้วเพื่อน พี่แป้งก็จัดห้องใหญ่ที่ตกแต่งสวยมากให้พี่แป้งกับผมเข้าพัก แล้วก็คุยอะไรกันอีกไม่รู้ แต่ที่ผมรู้ก็คือคืนนี้ ผมกับพี่แป้งก็ต้องนอนด้วยกันห้องเดียวกันน่ะสิ....แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับผมหรือเปล่านี่...เดี๋ยวผมค่อยคิดอีกที แต่ตอนนี้ผมอยากโทรหาพี่เจสมากที่สุด
ระหว่างที่กำลังติดต่ออยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์นั้น ผมสังเกตุว่า มีพวกพนักงาน มองมาที่ผมกับพี่แป้ง แล้วก็ซุบซิบกัน พอผมหันไปมอง พวกนั้นก็ยิ้มให้ผม ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ก็เลยยิ้มตอบไป ผมรู้ว่าพวกเค้า ิคิดอะไรกันอยู่ แต่ก็ช่างมันเถอะ ใครจะคิดยังไงก็ช่างเค้า ผมห้ามพวกเค้าไม่ได้อยู่แล้ว อีกอย่าง พี่แป้งหน้าตาดีมาก และก็เป็นเพื่อนกับลูกชายเจ้าของโรงแรมด้วย เลยกลายเป็นจุดเด่นไป
...
ห้องพักนี้สวยมาก มองเห็นวิวได้ชัดเจน ผมเลื่อนบานประตูกระจก แล้วเดินออกมานั่งที่ระเบียงข้างนอก ลมเย็นเข้ามาปะทะตัวผมอย่างแรง รู้สึกสดชื่นกับอากาศที่บริสุทธิ์ แต่ในใจผมตอนนี้ มันกลับ ไม่ได้สดใสเลย
ตั้งแต่เข้าห้องพักมาได้ พี่แป้งก็บอกผมให้อยู่ที่นี่ก่อน พี่แป้งเค้าขอไปทำธุระสักครู่ แล้วพี่เค้าก็ออกไป ปล่อยให้ผมอยู่คนเดียว ผมก็รีบโทรศัพท์ไปหาพี่เจส แต่โทรเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถติดต่อได้เลย ผมเลยคิดมาก ไม่รู้พี่เจสเป็นอย่างไรบ้าง พี่เค้าตามหาผมหรือเปล่า หรือออกมาแล้ว เกิดอุบัติเหตุ ยิ่งติดต่อไม่ได้ด้วย ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกเป็นห่วงมากขึ้นเท่านั้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
สักพักใหญ่ พี่แป้งก็กลับมา พี่เค้าบอกกับผมว่า ออกไปติดต่อธุระ ให้กับพ่อของพี่เค้า ผมก็ฝืนยิ้มให้พี่แป้ง แต่พี่เค้าคงเห็นผมสีหน้าไม่ดีก็เลยถามผม
" น้องมะนาวเป็นอะไรไป...ป่วยหรือเปล่า เห็นสีหน้าไม่ดีเลย..." พี่แป้งถามผม ด้วยความเป็นห่วง
" เปล่าคร้าบ...มะนาวไม่ได้ป่วยหรอกคร้าบ...แต่...แต่มะนาวเป็นห่วงพี่เจสอ่ะคร้าบ...มะนาวติดต่อ พี่เจสไม่ได้เลย..." ผมพูดออกไปก็นํ้าตาคลอ แต่ผมฝืนมันเอาไว้ ไม่ไห้ไหล ผมไม่อยากร้องไห้หรอกครับ เหมือนอ่อนแอยังไงไม่รู้
" ไอ้เจส มันคงไม่เป็นอะไรหรอก ป่านนี้มันคงไปเที่ยวไหนเพลินไปแล้วล่ะ..." พี่แป้งบอก
" แต่ทำไม มะนาวติดต่อไม่ได้ล่ะคร้าบ...พี่เค้าไม่เคยปิดเครื่องเลยอ่ะ..." ผมตอบ และก็ถามพี่เค้าอยากหาเหตุผลเรื่องนี้อ่ะครับ
" ก็โทรศัพท์ อาจแบตหมดก็ได้ " พี่แป้งพูด ให้ผมรู้สึกดีขึ้น
" แต่..." ผมจะพูดต่อ แต่พี่แป้งก็พูดตัดบท
" พี่แป้งว่า น้องอย่าคิดมากไปเลย...เดี๋ยวพี่เค้าก็คงติดต่อมาเองแหละ มันก็มีเบอร์ของพี่นี่นะ..อย่าห่วงมันเลย พี่ว่าเราออกไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่า พี่เริ่มหิวแล้ว
" เอ่อ...ก็ได้คร้าบ..." ผมก็ยอมออกไปกับพี่แป้ง ก็เพราะที่พี่แป้งบอก มันก็จริง เดี๋ยวพี่เจสคง โทรเข้ามาหาเองแหละ ตอนนี้ พอพี่แป้งพูดถึงเรื่องอาหาร ผมก็รู้สึกหิวขึ้นมาแล้วครับ
แล้วพี่แป้งก็พาผม ออกไปหาอะไรกินกัน พี่แป้งพามาร้านๆนึง ไม่ใหญ่มากนัก แต่บรรยากาศดี ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านเท่าไหร่ พี่แป้งบอกว่า เพื่อนของเค้า ที่เป็นลูกเจ้าของโรงแรมน่ะครับ เป็นคนแนะนำมา บอกว่าที่นี่อาหารอร่อย เงียบสงบดี ผมมองดูแล้ว ที่นี่ มีคนเข้ามากินอาหารกันเยอะ แต่มักจะเป็นชาวต่างประเทศซะเป็นส่วนใหญ่ แล้วส่วนมากก็มากินอาหาร และก็พูดคุยกันเงียบๆ
พี่แป้งพาผมเข้าไปนั่งด้านในของร้าน โต๊ะที่นั่งอยู่ตรงระเบียงริมสุด มองออกไปเห็นวิวทะเลสวยงามมาก อากาศก็ดี ลมทะเลพัดแรง แต่ก็ทำให้สดชื่น อย่างที่หาไม่ได้ในเมืองใหญ่ๆที่มีแต่คนอาศัยแออัด กับมลภาวะเป็นพิษจากท่อไอเสียของรถมากมาย พี่แป้งสั่งอาหารออกไปหลายอย่าง ลังจากสั่งเสร็จ แล้วบริกรออกไปแล้ว พี่แป้งก็พูดกับผม
" มะนาว..." พี่แป้งเรียกผม
" ครับ...." ผมขานรับแล้วหันไปมองหน้าพี่แป้ง
" มะนาวรักไอ้เจสมันเหรอ..." พี่แป้งถามผม ซึ่งพี่แป้งก็น่าจะรู้คำตอบแล้ว
" ครับ...มะนาวรักพี่เจส..." ผมตอบอย่างไม่ต้องคิดอะไรนาน
" รักมากไหม..." พี่แป้งถามผมต่อ
" ครับ...มะนาวรักพี่เจสมากครับ มากที่สุดในชีวิตครับ..." ผมบอกอย่างที่ใจผมรู้สึกตลอดเวลา
" อืม...แล้วทำไมน้องมะนาวถึงได้รักไอ้เจสมัน..." พี่แป้งถามผมอีก
" เอ่อ....." ผมกำลังคิดว่าทำไมพี่แป้งถึงถามแบบนี้กับผม
" ตอบพี่มาเถอะครับ...พี่อยากรู้จริงๆ..." พี่แป้งบอก
" มะนาวก็ไม่รู้หรอกครับ..ว่าทำไมมะนาวถึงได้รักพี่เจสได้มากขนาดนี้ ทั้งๆที่เริ่มแรก มะนาวเกลียดพี่เค้าซะด้วยซํ้าไป.." ผมหยุดพูดเมื่อกำลังนึกถึงเรื่องราวต่างๆระหว่างผมกับพี่เจส
" มันรู้สึกคาใจ อยากรู้เรื่องของพี่เจสว่าทำไมพี่เค้าถึงได้ชอบทำหน้าเหมือนเกลียดมะนาว แต่ทุกๆครั้งที่มะนาวอยู่ใกล้พี่เจส ใจของมะนาวมันสั่นมันเต้นแรง แบบที่มะนาวยังไม่เข้าใจตัวเอง แต่ในความรู้สึกนั้น มันมีความรู้สึกอบอุ่น รู้สึกดี มะนาวก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันครับ..." ผมพูดให้พี่แป้งฟังยืดยาว...
" ครับ...พี่พอจะเข้าใจมะนาวแล้วครับ..." พี่แป้งบอกผม แล้วยื่นมือมาลูบหัวผม
" ครับ..." ผมก็ยิ้มให้ ก็สงสัยเหมือนกันว่าพี่แป้งถามทำไม
หลังจากนั้นไม่นาน อาหารที่สั่งก็ถูกยกมาวางไว้ตรงหน้า พี่แป้ง สั่งอาหารหลายอย่าง น่ากินทั้งนั้นเลย พี่แป้งสั่งกุ้งเผาตัวใหญ่มากผมเห็นก็แอบกลืนนํ้าลาย ก้อยากกินอ่ะคร้าบ...แต่ผม วาสนาไม่ถึง ผมแพ้ของทะเลพวกนี้อ่ะครับ...พี่แป้งก็รู้ดีครับ สั่งอาหารจำพวกปลามาให้ผมหลายเมนู ผมชอบกินปลาครับ... อาหารขึ้นชื่อว่าปลาผมกินได้หมดครับ...พอผมลองชิมแต่ละจานดู ก็สมกับที่เพื่อนพี่แป้งเค้าแนะนำมาครับ..อร่อย
ทุกอย่างครับ...สรุปมื้อนั้นทำเอานํ้าหนักผมขึ้นเป็นกิโลอ่ะครับ....
พอเรื่องอาหารผ่านพ้นไปแล้ว พี่แป้งก็พาผมไปเดินเล่นที่ริมชายหาด พี่แป้งชวนผมคุยเรื่องต่างๆ เรื่อยเปื่อยอ่ะครับ...ผมก็รู้สึกเพลินๆไปกับบรยากาศแสนสบาย ก็เย็นมากแล้ว ผมหยุดยืนมองพระอาทิตย์ ที่ใกล้ จะตกนํ้าทะเลแล้ว อยู่ๆก็นึกถึงพี่เจสขึ้นมา ผมยังไม่ทันจะหันไปถามพี่แป้ง ก็ถูกพี่แป้งเข้ามากอดข้างหลังของผม
พี่แป้งดึงผมให้พิงกับหน้าอกแข็งแรงของพี่เค้า ตอนแรกผมก็ขืนตัวเอาไว้ ก็กลัวว่าจะมีใครมาเห็นด้วย แต่ตอนนี้ ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว แล้วรอบๆตัวผมกับพี่แป้งก็ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย ผมก็เลยยืนพิงอกพี่แป้งแบบนั้น พี่แป้งบอกว่าขออยู่อย่างนี้สักครู่ แล้วเราสองคนก็เงียบกันไป ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย ผมกับพี่แป้ง อยู่อย่างนั้น พักใหญ่ แล้วอยู่ๆพี่แป้งก็พูดกับผม
" มะนาว..พี่รักมะนาวนะครับ..." พี่แป้งพูดกับผมเบาๆ
...
จบบทที่ 62
ขอบคุณมากคร้าบ...ใกล้จบเต็มที่แล้วคร้าบ....
มีความสุขมากมายนะครับ.....
รักครับ....รักรักมากมายค้าบ.........
มะนาวน่ารัก...น่ารัก..เองคร้าบบบบผม..........อิอิ...........
...
-
ตอบอีกนิ๊ด........คร้าบ..................
o LulLaby o..................
( พี่เจสโทรมาแน่เลยยย )...............ใช่ป่ะ..............น่าสงสัย...............
( เป็นห่วงกันจริงๆ ปลื้ม ).................ค้าบเป็นห่วงกันจริงๆๆๆค้าบ...........
( น่ารักเกินไปแล้วววว รักเธอที่สุด ).............ฮี่ฮี่.......รักจริงน้าาาาห้ามโกหกอ่ะ..........คิกคิก
( แล้วมะนาวจะแก้ตัวกะพี่เจสยังไงหล่ะ??? )......ตามอ่านต่อจิ.......อิอิ.....................
-
หุหุ บรรยากาศเป็นใจ :-[ แต่ยังไงน้องมะนาวก็ไม่ใจอ่อนใช่มะ :laugh3:
-
:เฮ้อ: สงสารพี่ปะแป้งจัง :เฮ้อ:
รักคนมีเจ้าของก็งี้แหละ :dont2:
รักษาสุขภาพด้วยนะน้องมะนาว เป็นห่วงจ้า :yeb:
-
(มะงอนหรอกค้าบ...ถ้างอนแล้วกลัวพี่มะรักอ่ะ) << งอนแค่ไหนก็รักคร้าบบบบ ตัวเล็ก ครึครึ
(จำได้ด้วยอ่ะว่ามะนาวบอกว่ารัก....ตอนไหนน้าาาาา.....อิอิ) <<อ๊ะ ตอนไหนน้า~ ที่สำคัญตอนนี้ยังรักอยู่ป้ะล่ะ
(พักได้เหรอ....กลัวเจ้าของ(ใจ)พี่มาไล่อ่ะค้าบ.....กลัวกลัว.....) <<อ่าว แล้วจะไล่ตัวเองทำไมล่ะครับ
(มะกลมซ้าหน่อย ....หน้าหวานอ่ะค้าบ.....ฮี่ฮี่) <<หวานขนาดไหน ไหนเอามาชิมซิ
(อ่ะ..มะนาวอยากได้โปรโมชั่นอันนี้อ่ะค้าบ) <<เอาเลยครับ สั่งภายใน30นาทีนี้ทีวีไดเร็กจัดส่งให้ฟรี!
(เหรอค้าบบบบระวังหัวใจวายน้า....จาว่ามะเตือน......ฮ่าฮ่า)<<วายแน่ๆครับ ก็โดนพี่เจสวิ่งไล่มาหนิ!! (ด้วยความเร็วสูง)
(มะได้คิดซ้าหน่อย.... .เฮ้อ..เกือบคิดไปแย้ว) <<แค่เกือบเองหรอครับ ว้า เสียดายจัง
(ได้ค้าบ...ถ้ากล้าชิม) <<กล้าดิคับ แต่ปอกเปลือกก่อนนะ อิอิ
(ขอบคุณค้าบ ที่เป็นห่วง....คิดดูก่อนจาไปดีป่ะ) <<นี่พี่ลงทุนเป็นห่วง(ยาง)กันไม่ให้น้องจมเชียวนะครับเนี่ย 55+
(คิดว่าจาพ้นมะเนี่ย...อิอิ.....เยอะน้าาา)<<ไม่พ้นเนี่ยมันของตายอยู่แล้วครับ(บาทาเยอะเป็นกระบุง 55) แต่จะรอดเป็นศพ(?)มั๊ยก็อีกเรื่องนะครับ
(ก็มะนาวโทรบอกงัยล่ะ ....ฮ่าฮ่า......รักพี่น้าาา) <<อะไรนะ? เราจะโทรบอกว่ารักพี่เหรอครับ??(แก่แล้วอ่ะ หูมันเลยตึง☻)
.....บอสใหญ่ที่แท้จริงคือพี่ปะแป้งเองงั้นหรือนี่......
มะนาวรักเดียวใจเดียวยังงี้พี่รักตายเลย... มาให้พี่กอดมามะ!!
-
เหอเหอ
ตามมาทันแระ
มีให้ลุ้นตลอดเลยนะครับ มะนาว
เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
ไม่อยู่หลายวันกลับมาอ่านจุใจเลยนะเนี่ย น้องมะนาว
แล้วไปทะเลแบบนี้ นายเจสไม่โกรธตายเหรอเนี่ย
-
.............อย่าหั้ยพี่เจสเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้เลย........... :call:
.........................ไม่งั้นคงเป็นเรื่อง........ :ฮึ่มม:
............แต่สงสารพี่ปะแป้งจัง......แอบรักมะนาวมาตั้งแต่เด็ก..... :เฮ้อ:
-
มะนาวน่ารักกกก :myeye:
นึกถึงหน้าพี่เจสเอาไว้เน้อออ :pigangry2:
สงสารพี่แป้งจังเลยยย :dont2:
-
"หึ หึ หึ " :loveu:
แอบสงสารพี่แป้งจัง บอกแล้ว เอาพี่แป้งมาให้พี่พี่ดูแล ก้อไม่ เชื่ อ อิอิ :haun5:
พี่ร๊าบบบ...รอง....จะดูแล ทั้งแป้ง ทั้งเป้ง เป็น อย่างดี เอ๊ะ! ยังไง......? :laugh3:
ps*พักผ่อน เยอะเยอะ น๊า...จะได้หายไวไว ไปพักนะจ๊ะ พี่เจสเขาพาไปพักผ่อนนะ
ไม่ใช่ ให้ไปทำนู่น ทำนี่ น่านักเชียว..
นอนเยอะ ๆ พรุ่งนี้ ตื่นมาจะได้สดใส ปิ๊งปั๊ง... มาขายขนมทองหยอดหนุ่มๆ แถวนี้ได้ อิอิ :yeb:
-
ทำไมเรื่องที่อ่านวันนี้ถึงอารมณ์แบบนี้กันจริงน้า...
อ่านแล้วก็จี๊ดๆ
เอ๊ะ หรือจะอินไป ฮ่าๆ
:myeye:
พี่เจสจะตามาเจอรึเปล่าเนี่ย?
รอตอนต่อไปครับ
-
ความรักมันยากจะอธิบาย
เหมือนเราจะบังคับให้ก้อนเมฆเป็นดั่งใจเรา
อยู่ในที่ที่เราต้องการ เป็นรูปร่างสวยงาม
ถ้าเป็นได้ดังนั้น ชีวิตคง....
: 222222:
-
หวัดดีค้าบ........หายไปวันนึงก็ป่วยแหละค้าบ.....ตอนนี้ก็ยังไม่หายเลยค้าบ แต่เห็นพี่ๆน้องๆเพื่อนๆเข้ามาอ่านมากมายก็เลย พยายามเอามาลงต่อให้อ่านกันค้าบ.... ที่จริงตัวโตไม่ให้เล่นเน็ทเลยค้าบ...แต่ก็อ้อนมาสำเร็จจนได้...แต่ตัวโตบอกให้เล่นแป๊บเดียวอ่ะค้าบ
แต่ก็ดีกว่าไม่ได้มา...ใช่ป่ะค้าบ............ส่วนพรุ่งนี้ก็ยังไม่รู้เลยค้าบว่าตัวโตจะให้เล่นเน็ทหรือป่าว...
ค่อยอ้อนเอาอีกทีนึงค้าบ.......
*******************************************************
ตอบคร้าบ.......ตอบ......
shell...........
( หุหุ บรรยากาศเป็นใจ แต่ยังไงน้องมะนาวก็ไม่ใจอ่อนใช่มะ 5555 ).............ม่าย...ม่าย.......ค้าบ.............
Poes............
( เฮ้อ สงสารพี่ปะแป้งจัง เฮ้อ ).........อื้อ...น่าสงสารอ่ะ...แต่พี่แป้งเป็นพี่ที่น่ารักมากที่สุดอ่ะค้าบ.......
( รักคนมีเจ้าของก็งี้แหละ )............อื้อ.......ม่ายรุว่าจะตอบว่ายังไงดีอ่ะ.......
( รักษาสุขภาพด้วยนะน้องมะนาว เป็นห่วงจ้า ).............ขอบคุณค้าบ... พี่ๆก็รักษาสุขภาพมากๆ เหมือนกันนะค้าบ...มะนาวก็เป็นห่วงพี่ค้าบ...
idiotbox..............
( < งอนแค่ไหนก็รักคร้าบบบบ ตัวเล็ก ครึครึ )...........จิงน้า...แน่ใจน้า.........มะนาวงอนเก่งน้า......
(<<อ๊ะ ตอนไหนน้า~ ที่สำคัญตอนนี้ยังรักอยู่ป้ะล่ะ ).........ค้าบ...รักค้าบ...มะนาวร้ากกกทู๊กคนค้าบ...อิอิ..........
(<<อ่าว แล้วจะไล่ตัวเองทำไมล่ะครับ )...........อ้าว.........
(<<หวานขนาดไหน ไหนเอามาชิมซิ )...........มาจิ........หวานจิงๆค้าบ...มะเชื่อเหรอ....คิกคิก..........
(<<เอาเลยครับ สั่งภายใน30นาทีนี้ทีวีไดเร็กจัดส่งให้ฟรี! )..........งั้นมะนาวสั่ง 1 ค้าบ..............
(<<วายแน่ๆครับ ก็โดนพี่เจสวิ่งไล่มาหนิ!! (ด้วยความเร็วสูง) ).........อ้าาาาาาาาาาาา..........
(<<แค่เกือบเองหรอครับ ว้า เสียดายจัง )............อิอิ.........
(<<กล้าดิคับ แต่ปอกเปลือกก่อนนะ อิอิ ).............อ่ะ...เดี๋ยวปอกเปลือกให้ค้าบ............
(<<นี่พี่ลงทุนเป็นห่วง(ยาง)กันไม่ให้น้องจมเชียวนะครับเนี่ย 55 )...........ดีเลยค้าบ......มะนาวว่ายนํ้าไม่เป็นอ่ะ....จิงๆ.......
(<<ไม่พ้นเนี่ยมันของตายอยู่แล้วครับ(บาทาเยอะเป็นกระบุง 55) แต่จะรอดเป็นศพ(?)มั๊ยก็อีกเรื่องนะครับ )....รอด ...ไม่รอด...รอด...ไม่รอด....
(<<อะไรนะ? เราจะโทรบอกว่ารักพี่เหรอครับ??(แก่แล้วอ่ะ หูมันเลยตึง) ...อุ้ย...หูตึงเหรอค้าบ...งั้นมะนาวขอดึงหูทีน้า....อ่ะ...ล้อเล่ยค้าบ..อิอิ..
( .....บอสใหญ่ที่แท้จริงคือพี่ปะแป้งเองงั้นหรือนี่......).........อ่ะ.........ค้าบ.....ใช่ป่ะ.......
( มะนาวรักเดียวใจเดียวยังงี้พี่รักตายเลย... มาให้พี่กอดมามะ!! )...........รักจิงป่าวค้าบ...... อย่ากอดแรงน้าาาาาาาาาาาา............
หมูพูห์..............
( ตามมาทันแระ มีให้ลุ้นตลอดเลยนะครับ มะนาว )...........ค้าบ...ลุ้นวันละนิด จิตแจ่มใสค้าบ......คิกคิก.....
( เป็นกำลังใจให้นะครับ )............ค้าบ..ขอบคุณมากค้าบ........
pongsj................
( ไม่อยู่หลายวันกลับมาอ่านจุใจเลยนะเนี่ย น้องมะนาว )...........ค้าบ.....อ่านต่อน้า....
( แล้วไปทะเลแบบนี้ นายเจสไม่โกรธตายเหรอเนี่ย )..........อยากบอกว่า โกรธจนควันออกหูเลยอ่ะ.... กลับมาก็โดนทำโทษอีกอ่ะ.......เฮ้อ...แต่โดนทำโทษด้วยความรักอ่ะ...อิอิ....
][GobGab][................
( ..อย่าหั้ยพี่เจสเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้เลย..... ต่อด่วน )............อ่ะค้าบ...... พี่เจสไม่เห็นก็เหมือนเห็นแหละค้าบ...
( .ไม่งั้นคงเป็นเรื่อง... ฮึ่มม )............ก็โดนทำโทษด้วยความรักอ่ะค้าบ.....อิอิ......ชอบน้า.......
( .แต่สงสารพี่ปะแป้งจัง......แอบรักมะนาวมาตั้งแต่เด็ก..... เฮ้อ )..........ค้าบ... พี่ปะแป้งเป็นพี่ที่น่ารักของมะนาวคร้าบ.......
o LulLaby o.............
( มะนาวน่ารักกกก ปลื้ม )..............มะนาวน่าร้ากกกกกกที่สุดค้าบ.......จุ๊บจุ๊บ......หน้าระรื่น.......
( นึกถึงหน้าพี่เจสเอาไว้เน้อออ )...........ค้าบ...มะนาวจำหน้าพี่เจสได้ขึ้นใจเลยค้าบ.......
( สงสารพี่แป้งจังเลยยย )..............มะนาวก็สงสารค้าบ....แต่....ก็รักพี่แป้งแหละค้าบ...........
sun...............
( แอบสงสารพี่แป้งจัง บอกแล้ว เอาพี่แป้งมาให้พี่พี่ดูแล ก้อไม่ เชื่ อ อิอิ )............ม่ายให้หรอกค้าบ ....มะนาวหวงค้าบ.....
( พี่ร๊าบบบ...รอง....จะดูแล ทั้งแป้ง ทั้งเป้ง เป็น อย่างดี เอ๊ะ! ยังไง......? 5555 )......... บอกว่าไม่อ่ะ ...มะนาวเก็บใว้เองหมดเลยค้าบ.....อิอิ....
( ps*พักผ่อน เยอะเยอะ น๊า...จะได้หายไวไว ไปพักนะจ๊ะ พี่เจสเขาพาไปพักผ่อนนะ ไม่ใช่ ให้ไปทำนู่น ทำนี่ น่านักเชียว..)......ค้าบ..อดมะได้อ่ะค้าบ.....เฮ้อ...ถูกบ่นอีกแย้ว.......แต่ก็รู้ว่ารักอ่ะค้าบเลยต้องบ่นมะนาว.....
( นอนเยอะ ๆ พรุ่งนี้ ตื่นมาจะได้สดใส ปิ๊งปั๊ง... มาขายขนมทองหยอดหนุ่มๆ แถวนี้ได้ อิอิ ).....แน่นอนค้าบ ...มะนาวขายขนมทองหยอดกับพี่ๆแถวนี้แหละค้าบ.....อิอิ..............มะนาวรักพี่ซินน้า..............
ไอ้ปลาทอง.............
( ทำไมเรื่องที่อ่านวันนี้ถึงอารมณ์แบบนี้กันจริงน้า...อ่านแล้วก็จี๊ดๆ )...........เหรอค้าบ.....
( เอ๊ะ หรือจะอินไป ฮ่าๆ ).............ฮี่ฮี่.............
( พี่เจสจะตามาเจอรึเปล่าเนี่ย? )...........ม่ายบอกม่ายรุต้องตามอ่านต่อค้าบ............คิกคิก..........
( รอตอนต่อไปครับ )............ค้าบ..เอามาลงแย้ว.............
b|ueBoYhUb...............
( ความรักมันยากจะอธิบาย
เหมือนเราจะบังคับให้ก้อนเมฆเป็นดั่งใจเรา
อยู่ในที่ที่เราต้องการ เป็นรูปร่างสวยงาม
ถ้าเป็นได้ดังนั้น ชีวิตคง.... )...........................ค้าบบบบบบบบบบ..........ชีวิตคง.........รักพี่เรย์น้า............
**********************************************************************
บทที่ 63
พี่แป้งดึงผมให้พิงกับหน้าอกแข็งแรงของพี่เค้า ตอนแรกผมก็ขืนตัวเอาไว้ ก็กลัวว่าจะมีใครมาเห็นด้วย แต่ตอนนี้ ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว แล้วรอบๆตัวผมกับพี่แป้งก็ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย ผมก็เลยยืนพิงอกพี่แป้งแบบนั้น พี่แป้งบอกว่าขออยู่อย่างนี้สักครู่ แล้วเราสองคนก็เงียบกันไป ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย ผมกับพี่แป้งอยู่อย่างนั้นพักใหญ่ แล้วอยู่ๆพี่แป้งก็พูดกับผม
" มะนาว..พี่รักมะนาวนะครับ..." พี่แป้งพูดกับผมเบาๆ
...
" คร้าบ...มะนาวก็รักพี่แป้งคร้าบ..." ผมบอกพี่แป้งแบบนี้
แต่ผมไม่กลัวหรอกครับ ที่บอกว่ารักพี่แป้ง เพราะผมรู้ว่า พี่แป้งเข้าใจผมว่า คำว่ารักของผมที่มีให้พี่เค้า เป็นแบบไหน เหมือนกับที่พี่แป้งบอกรักผม ผมก็รู้ว่า ความหมายของมันเป็นแบบใด ผมรู้สึกอบอุ่น ถึงแม้ว่าพี่แป้งจะไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก แต่ผมรู้ว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับผมไม่ว่าจะดีหรือเลวร้ายเพียงใด ผมก็จะมีพี่ชายของผมคนนี้ อยู่เคียงข้างผมแน่นอน
" มะนาว...รักพี่แป้งครับ..." ผมพูดเบาๆอีกครั้ง ยืนยันจากสิ่งที่อยู่ในใจ
" ...พี่รู้ครับ.......น้องพี่..." พี่แป้งตอบผม แล้วเงียบไป แต่ผมรู้...รู้ว่า พี่เค้ายิ้มให้ผม.......
เกือบสองทุ่มแล้ว พี่แป้งพาผมกลับมาถึงโรงแรม...ผมรู้สึกแปลกๆ พี่แป้งยิ้มให้ผมบ่อยๆ มีอะไรหรือเปล่า...หรือว่าผมคิดไปเองก็ไม่รู้...ระหว่างที่อยู่ในลิฟท์ ผมก็อดคิดถึงพี่เจสไม่ได้ ผมก็เลยถามพี่แป้ง
" พี่แป้งคร้าบ...พี่เจสโทรมาหามะนาวหรือเปล่าคร้าบ..." ผมถาม
" ก็ไม่เห็นมันโทรมาเลยนี่ครับ...มะนาวนี่ คงจะรักมันมากเลยนะ ถามถึงมันตลอดเลยทั้งๆที่มากับพี่..." พี่แป้งพูดกับผม แล้วก็จ้องหน้าผม
" ก็...ก็มะนาวเป็นห่วงพี่เจสอ่ะครับ...ยิ่งมะนาวติดต่อพี่เค้าไม่ได้ด้วย เลยรู้สึกไม่ดีอ่ะครับ..." ผมบอกพี่แป้ง
" แค่ห่วงเท่านั้นเองเหรอ...แล้วรักมันหรือเปล่าครับ..." พี่แป้งถามผมอีก
" ...ก็.......ก็....." ผมไม่กล้าพูด ที่จริงพี่แป้งก็รู้แล้วนี่ว่าผมคิดยังไงกับพี่เจส แล้วยังจะมาถามอีก
" รักหรือเปล่า ...พี่อยากได้ยินจากปากของน้องจริงๆ..." พี่แป้งอยากได้ยินผมพูดจริงๆ
" มะนาวรัก พี่เจสครับ...รักมากครับ..." ผมเงยหน้าไปมองพี่แป้ง แล้วพูดออกมา เห็นพี่แป้งยิ้มให้ผมเศร้าๆ แต่แค่แป๊บเดียวเท่านั้น แล้วพี่แป้งก็ยิ้มให้ผมอย่างที่ไม่ติดค้างใจอีก
" พี่ได้ยินน้องบอกแบบนี้ แล้ว รู้สึกดีใจแทน ไอ้เจสมันจังเลย...รักกันนานๆนะพี่จะคอยดูแลอยู่ห่างๆ..." พี่แป้งพูดจบก็เอามือขึ้นมาลูบหัวผม ดึงผมไปกอดอีกครั้ง
พี่แป้งกับผมเดินมาถึงหน้าห้อง แต่ก่อนที่ผมจะเปิดประตูเข้าไป พี่แป้งก็ดึงผมไว้ แล้วก็พูดกับผม
" มะนาว...ที่พี่พามะนาวมาเที่ยวที่ทะเลที่นี่ ก็ทำตามความตั้งใจของพี่แล้วนะ พี่อยากมายืนดูพระอาทิตย์ตก กับมะนาว ที่จริงพี่จะพามาตั้งแต่คราวนั้นแล้ว เมื่อวันเกิดของน้องน่ะครับ...แต่ก็ไม่ได้มา ไม่มีอะไรแล้วล่ะ...." พี่แป้งบอกผม
" ......ครับ......มะนาวจำได้ว่าจะมาเที่ยวกับพี่ แต่....." ผมพูดอย่างที่ผมจำได้ แต่พี่แป้งไม่ให้ผมพูดต่อ
" พอแล้วครับ...พี่ดีใจที่น้องจำได้ แค่นี้พี่ก็รู้สึกดีแล้ว...ต่อจากนี้พี่ก็ขอให้น้อง มีความสุข มากๆนะ...อย่าลืมว่าพี่ก็รักน้องนะ อาจจะมากกว่าคนอื่นก็ได้...จำสิ่งที่พี่บอกไว้นะ...มีอะไรก็มาหาพี่ได้ ไม่ว่าดีหรือไม่ดี...ถ้ามันทิ้งน้องไป บอกพี่...พี่จะดูแลน้องเอง..." พี่แป้งบอกผมยื่นมือมาบีบมือของผมเบาๆ แล้วก็กอดผม.........ผมนํ้าตาไหลเลยครับ...สักพักพี่ก็ปล่อยผม แล้วยิ้มให้ผม แล้วพี่ก็บอกผมให้เข้าห้องไปก่อน
" เอ่อ...น้องมะนาว เข้าไปก่อนนะครับ...พอดีพี่ลืมของไว้ในรถน่ะ...พี่ลงไปเอาก่อนนะ..." พี่แป้งบอกผม แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม
" ลืมของเหรอครับ...งั้นเดี๋ยวมะนาวเข้าไปก่อนนะครับ..." ผมบอก
" ไปนะครับ...มีความสุขนะ...." พี่แป้งเดินออกไปแล้ว แต่คำพูดที่พี่แป้งพูด...ผมรู้สึกแปลกๆ
ผมก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง....หันมาปิดประตู....แล้วเดินไปที่โทรศัพท์ข้างเตียงนอน อย่างแรกที่คิดออก ผมต้องลองโทรไปหาพี่เจสอีกครั้ง...ผมรู้สึกเป็นห่วงพี่เค้ามาก ระหว่างที่กดเบอร์ผมก็ภาวนาในใจ ให้โทรติดต่อพี่เจสได้...ผมกดเบอร์เสร็จ ก็รอสักครู่...
" ..อ๊ะ...โทรติดแล้ว...ขอบคุณคร้าบ..." ผมพูดออกมาเสียงดังคนเดียว ที่โทรติด แล้วผมก็รอ...ยังไม่มีคนรับ...เอ๊ะ...เสียงอะไร
" ตื๊ด....ตื๊ด...ตื๊ด..........." เสียงโทรศัพท์นี่ มันดังมาจากไหนนะ ผมวางโทรศัพท์ลงบนที่นอน แล้วเดินตามเสียงที่ได้ยิน
" ตื๊ด...ตื๊ด....ตื๊ด.........." ผมเดินตามเสียงอยู่...ที่ระเบียงห้อง.....ผมเดินออกไป....
แล้วอยู่ๆก่อนที่จะเลื่อนประตูให้เปิดออก เสียงโทรศัพท์ก็เงียบไปแล้ว ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดไปใหม่ แต่คราวนี้มันไม่สามารถติดต่อได้
ด้วยความที่อยากดูให้แน่ใจ ผมก็เลยเดินไปเลื่อนประตูออก ผมก้าวขาออกไป อย่างแรกที่รู้สึกก็คือ ลมเย็นเข้ามาปะทะหน้าของผม จนต้องหลับตา แล้วก็รู้สึกเหมือน มีใครมาจับมือผม แล้วดึงออกไป ผมลืมตามองด้วยความตกใจ แต่พอเห็นหน้าของคนที่จับมือผมอยู่ ก็รู้สึกทั้งดีใจและ ก็แปลกใจ ผมยิ้มให้พี่เค้า
" พี่เจส....พี่เจสคร้าบ..." ผมเรียกชื่อด้วยความดีใจ แล้วเดินเข้าไปกอดพี่เจส
" .........." พี่เจสไม่พูด ได้แต่ทำหน้าดุใส่ผม
" พี่เจสคร้าบ...มาหามะนาวเจอได้ยังไงครับ...." ผมถามอีก
" .............. " พี่เจสก็ไม่พูดอีก
" พี่คร้าบ...โกรธอะไรมะนาวอ่ะคร้าบ...มะนาวไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคร้าบ..." ผมอ้อน แต่ก็รู้น้าว่า..พี่เจสโกรธเรื่องอะไร
" ทำอย่างนี้แล้ว..ยังมาบอกว่าไม่ผิดอีกเหรอ...มะนาว..." พี่เจสพูดเสียงดัง
" ก็...ผิดคร้าบ...มะนาวขอโทษคร้าบ..." ผมบอกยอมรับผิด ทั้งๆที่ผมแค่ไม่ได้บอกพี่เจสแค่นั้นเอง ก็แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะว่าพี่แป้งจะพาผมมาที่นี่ แต่ผมก็ยอม เพราะไม่อยากจะทำให้พี่เจสโมโห ผมมากไปกว่านี้
" บอกขอโทษ..แล้วทีหลังจะทำอีกมั้ย...เราน่ะ..." พี่เจสยังคงว่าผมอีก แต่เสียงเริ่มจะคลายความโมโหลงแล้ว
" มะนาวไม่ทำแบบนี้ อีกแล้วคร้าบ...พี่ไม่โกรธมะนาวแล้วใช่หรือเปล่าคร้าบ..." ผมพูดแล้วทำหน้าอ้อน เดินไปกอดพี่เค้าแน่นเลย
" สัญญากับพี่สิ...ไม่งั้นพี่ไม่เชื่อหรอก..." พี่เจสบอก
" คร้าบ..มะนาวสัญญาคร้าบ...ว่าต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีก ไม่ทำให้พี่เจสเป็นห่วงอีก..." ผมพูดสัญญา กับอกแข็งแรงของพี่เจส ได้ยินเสียงหัวใจเต้นดังเป็นจังหวะอยู่ข้างในนั้น
" พูดเบาอย่างนั้น พี่ไม่เห็นจะได้ยินเลย..." พี่เจสบอก
" ก็มะนาวพูดสัญญา กับหัวใจพี่ยังไงล่ะ...พี่ไม่ได้ยิน แต่หัวใจพี่รับรู้แล้วนะ..." ผมเงยหน้าบอกพี่เจส แล้วยิ้มกวนๆให้พี่เค้า
" เอ้อ..นะ ไอ้ตัวแสบ...กวนนักนะเราน่ะ...โอ๊ย...." พี่เจสยกมือมาเขกหัว ผมก็เลยแกล้งกัดที่อกของพี่เจสซะเลย
" ฮ่าฮ่า..." ผมหัวเราะ แล้ววิ่งเข้าไปในห้อง
" มานี่เลยนะ..ไอ้นาวตัวแสบ...มาให้จับซะดีๆ.." พี่เจสพูดไป ยิ้มไป แล้วก็ตามเข้ามาในห้อง พี่เค้าตัวโตเลยก้าวขายาว ทันจับมือของผม แล้วดึงผมล้มลงบนเตียงนอน...
" โอ้ย..พี่เจสอ่ะ...ล้มเลยเห็นเปล่า..." ผมพูดงอนๆ แกล้งไปอย่างนั้นแหละ
" ฮ่าฮ่า...ทีนี้จะหนีไปไหนอีกล่ะ ไอ้ตัวแสบ..." พี่เจสพูดหัวเราะให้ผม
" ไม่หนีแล้ว...เดี๋ยวมีคนโกรธมะนาวอีกอ่ะ..." ผมบอกยิ้มๆ
" ใครมันจะไปโกรธ...ไอ้นาวตัวแสบลงน้า..." พี่เจสพูด แหย่ๆผม
" ก็ผู้ชาย ขี้หึงสุดๆ..หน้าตาก็...ขี้เหร่มาก...นิสัยก็ไม่ดี เอาแต่ใจตัวเองที่หนึ่งเลย... แย่มากๆ..ไม่รู้...ใครก็ไม่รู้อ่ะ..." ผมพูดแหย่คนขี้โมโหตรงหน้า
" ใครขี้หึงสุดๆ...ใครขี้เหร่มาก...ใครนิสัยไม่ดี...ใครเอาแต่ใจตัวเอง...ใครแย่..บอกมานะ.." พี่เจสงอนทำเสียงดุๆ ใส่ผม
" อ่ะ...ลืมอีกอย่างขี้งอนมากๆ...แต่..." ผมยังแหย่อีก
" ที่พูดมาน่ะใคร...แล้ว..แต่..อะไร..พูดมานะ.." พี่เจสยังคงทำเสียงดุใส่ผม
" ...มะนาวยังพูดไม่จบเลยอ่ะ..." ผมบอกขำๆกับท่าทางของพี่เจส
" มีอะไรอีกล่ะ..." พี่เจสถาม
" ...แต่คนๆนั้น มะนาวรักเค้าคร้าบ...ไม่รู้ว่าเค้าจะรักมะนาวหรือเปล่าก็ไม่รู้อ่ะ..." ผมอ้อนสุดๆเลยคร้าบ...
" คนๆนั้นเค้าชื่ออะไรล่ะ..." พี่เจสพูดแล้วจ้องหน้าผมนิ่ง
" เค้าก็ชื่อ...อะไรน้า..ลืมชื่ออ่ะ...อ๋อ..นึกได้ล่ะ...ชื่อเจสอ่ะคร้าบ...พี่รู้จักหรือเปล่าคร้าบ..." ผมแกล้งถามพี่เค้าอีก
" อ๋อ...ไอ้คนนั้นน่ะเหรอ...พี่รู้จักดีเลยล่ะ แต่จะว่าไปไอ้คนนั้นมันก็ขี้หึงสุดๆ เลยเหมือนกันน้า..แต่ว่าเค้าหล่อนี่นา ไม่ขี้เหร่ซะหน่อย นิสัยก็ดีเป็นที่หนึ่ง แล้วไอ้คนๆนั้น มันก็รักคนชื่อ มะนาวมากที่สุดในโลกเลยน้า... " พี่เจสบอกผม ยิ้มให้
" เหรอคร้าบ..." ผมยื่นหน้าไปหอมแก้มพี่เจส...รักคร้าบ...
...
จบบทที่ 63
ขอบคุณคร้าบ...ที่ติดตามอ่านมาตลอด ใกล้จบมากแล้วอ่ะ........
รักคนอ่านทุกคนเสมอ..รักรักรัก............
มะนาวคร้าบบบผม.....
...
-
ว่าแล้วเชียววว่าพี่แป้งพูดอะไรแปลกๆ
เอิ๊กกก
เราสงสารพี่แป้งละ
(อะไรวะ เมื่อวานยังด่าอยู่เลย ฮ่าๆๆ หลายใจจริงๆ)
หวานมากอ่ะ
อ่านแล้วน้ำตาลจะทะลักออกมาทางจมูก ทางปาก ซะให้ได้
(เว่อร์ ฮ่าๆ)
:yeb:
-
โอโหเผลอเเป็ปเดียวจะจบเเล้วนะครับเนี่ย รอตอนต่อไปครับ :impress:
-
สงสารพี่ปะแป้งจัง :dont2:
น้องมะนาวดูแลสุขภาพด้วยน้า พี่เป็นห่วงจ้า :give2:
-
นายแป้งนี้เป็นพี่ชายที่ดีจริงๆเลย ซึ้งๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วจะมีบทลงโทษมาเขียนให้อ่านป่าวล่ะ น้องมะนาว อิอิ
-
ไม่ได้เข้ามาหลายวันอีกแล้ว คิดถึงน้องมะนาวมากมายอ่ะ :give2:
หวังว่าน้องมะนาวคงยังไม่ลืมกันน้า
ว่าแต่ว่า...
ใกล้จะจบแล้วหรอเนี่ย :เฮ้อ:
-
:รักจัง11: :รักจัง11: :รักจัง11: เหอๆ ช่วงมะนาวกำลังหวาน :laugh3:
:give2: ไม่มีอะไร แค่แอบเข้ามาแซวน้อง แค่นั้นเอง อิอิ :haun5:
-
พี่แป้งคนดีที่สุดเลย
เชียร์พี่แป้งงงงงงงงงงงค้าบบบบ
:110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
(มะนาวงอนเก่งน้า) <<พี่ก็ง้อเก่งนะครับ...
(ค้าบ...รักค้าบ...มะนาวร้ากกกทู๊กคนค้าบ...อิอิ)<<ถ้าพี่ไม่ใช่คนมะนาวจะรักป้ะ? อ่าว...เอ๊ะ ยังไง?
(อ้าว) <<มา"อ้าว"อะไรล่ะตัวเล็ก ทำเป็นงง
(หวานจิงๆค้าบ...มะเชื่อเหรอ) <<ไม่เชื่อครับ ต้องพิสูจน์ อิอิอิ
(อ่ะ...เดี๋ยวปอกเปลือกให้ค้าบ) <<......เสร็จพี่!!!!
(ดีเลยค้าบ......มะนาวว่ายนํ้าไม่เป็นอ่ะ....จิงๆ) <<ก็ดีจิครับ จะได้แกล้งง่ายๆ (!?)
(อุ้ย...หูตึงเหรอค้าบ...งั้นมะนาวขอดึงหูทีน้า....อ่ะ...ล้อเล่ยค้าบ..อิอิ..) <<ดึงหูอ่ะได้ครับ แต่อย่าดึงใจพี่ไปดิ
(รักจิงป่าวค้าบ...... อย่ากอดแรงน้าาาาาาาาาาาา) <<รักคร้าบบบบบบบบบ~ ไม่กอดแรงหรอกครับ เดี๋ยวช้ำหมด อิอิ
พี่แป้งนี่สปิริตสูงจริงๆ
มะนาวตัวเล็กคร้าบ ป่วยก็พักก่อนนะคร้าบ....
รักและเป็นห่วงเสมอๆครับ :-)
-
โอ๊ะ โอ สุภาพบุรุษตัว ป.
ปะแป้ง นายแน่มาก :give2:
-
หุหุ สงสัยแป้งกินกระทิงแดงมาแน่ ๆ :laugh3: ลูกผู้ชายตัวจริงมาเองเลยวุ้ย :impress:
ขอให้มีแฟนน่ารัก ๆ แบบน้องมะนาวเร็ว ๆ น้า :call:
ปล.น้องมะนาวพักผ่อนเยอะ ๆ น้า เป็นห่วงจ้า :yeb:
-
มะได้เข้ามาอ่านเรื่องของน้องมะนาวซะนานนน คิดถึงน้องมะนาวจังเยย เรื่องยังหวานน่าร๊ากกกกที่ซู๊ดๆๆอยู่เหมียนเดิมเลยนะ :yeb:
เข้ามาอีกทีก็ใกล้จาจบซะแระ
ปล. ซินนี่ชอบย่องเน๊อะ ย่องไปหาโมที หาน้องมะนาวที วันหลังย่องมาหาแน๋วบ้างจิ :give2:
-
พี่ปะแป้ง นี่ สุดยอดจิงๆ ใจพี่เค้าทำด้วยอะไรน๊า :เชิป2:
-
.............บางที่การเห็นคนที่เรารักมีความสุข.........เราก็มีความสุขแล้ว........ :impress3:
-
พี่แป้งเท่ห์ดีเนอะ แจ่มอ่ะ
เป็นผู้ใหญ่ดีด้วย แถมใจดี หล่อที่สุด(ในบรรดาหนุ่ม ๆ ของนาว)
อืม...... แป้ง กะ เป้ คล้าย ๆ กันเนอะ ว่ามั๊ย
..... :myeye: แบบว่า เนื้อคู่มักจะมีอะไรคล้าย ๆ กัน อืม...จิงมั๊ยคะมะนาว
-
มารอน้องมะนาวจ้า :yeb:
-
พี่แป้งเป็นคนดีจริงๆ :impress:
เป็นปลื้มมมมมมมมมมมมมมม :give2: :-[
-
โห พี่แป้งได้ใจคนแถวนี้ไปเต็มๆเลย
มะนาวมีเจ้าของไปล่ะ มะกรูด มะพร้าวแถวๆนี้ก็ยังเหลือนะค๊าบบบ สนป่ะ 5 5 5 :kikkik:
มะนาวเนี่ย น่ารักซะจิงๆเลย ตกหลุมร๊ากกซะเจ็บขาเลย 5 5 5 :give2:
มาต่อเร็วๆนะคับ จะตั้งตารอ
-
หวัดดีคร้าบ.....
หายไปหลายวันเลยค้าบ...ป่วยอ่ะ...ตัวโตสั่งห้ามไม่ให้เล่นเน็ทเลยคับ.....บอกให้มะนาวพักผ่อนเยอะๆคับ ตอนนี้
ก็ดีขึ้นมาหน่อยแล้วค้าบ ก็เลยขอตัวโตเอาเรื่องมาลงต่อให้ก่อนค้าบ เดี๋ยวพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ จะรอนานอ่ะค้าบ....ก็เหลือแค่อีกตอนเดียวก็จะจบแล้วค้าบ....หลังจากที่จบแล้วก็กะว่าจะเอาตอนที่เป็นเหตุการณ์
ช่วงตั้งแต่ปีใหม่ที่ผ่านมาอ่ะคับ มาให้อ่านกัน มีเรื่องให้เขียนเยอะแยะเลยคับ... ก็คิดว่าทุกๆคนคงจะชอบกันอ่ะ... ยังไงก็ช่วยเข้ามาอ่านกันเยอะๆนะค้าบ.....
*******************************************************************
ตอบคร้าบ...............ตอบ.........
ไอ้ปลาทอง..........
( ว่าแล้วเชียววว่าพี่แป้งพูดอะไรแปลกๆ ).........ใช่แย้วค้าบ...ตอนนั้นก็สงสัยเหมือนกันค้าบ แต่คิดไม่ถึงอ่ะคับ....
( เราสงสารพี่แป้งละ )..........มะนาวก็สงสารค้าบ...แต่ตอนนี้ก็รักพี่เค้าเหมือนเดิมค้าบ... อีกไม่กี่วันพี่แป้งก็จะมาหามะนาวอ่ะคับ....
(อะไรวะ เมื่อวานยังด่าอยู่เลย ฮ่าๆๆ หลายใจจริงๆ)...........หลายใจเหรอค้าบ.....
( หวานมากอ่ะ...อ่านแล้วน้ำตาลจะทะลักออกมาทางจมูก ทางปาก ซะให้ได้ ).........ฮ่าฮ่า.. มะนาวนํ้าตาลทะลัก ออกมาเรียบร้อยแย้วค้าบ....
(เว่อร์ ฮ่าๆ)...........เรื่องจิงค้าบ...มะเว่อร์หรอก...อิอิ......
jammy...................
( โอโหเผลอเเป็ปเดียวจะจบเเล้วนะครับเนี่ย รอตอนต่อไปครับ )...........ค้าบ...ใกล้จบแล้วค้าบ ...แต่เดี๋ยวก็มี ตอนปัจจุบันมาให้อ่านกันอีกอ่ะคับ...แล้วอย่าลืมติดตามอ่านต่อด้วยน้า..........
Poes..............
( สงสารพี่ปะแป้งจัง ).........ค้าบ...มีแต่คนที่สงสารพี่ปะแป้งอ่ะค้าบ......
( น้องมะนาวดูแลสุขภาพด้วยน้า พี่เป็นห่วงจ้า ).......ขอบคุณค้าบ...ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วคับ...ตัวโตดูแลอย่างดีอ่ะคับ.....
pongsj................
( นายแป้งนี้เป็นพี่ชายที่ดีจริงๆเลย ซึ้งๆ)............รับ...ตอนนี้ก็ยังเป็นพี่ชายที่แสนดีของมะนาวเหมือนเดิมค้าบ...
( แล้วจะมีบทลงโทษมาเขียนให้อ่านป่าวล่ะ น้องมะนาว อิอิ )..........อิอิ....คิกคิก... จามีมะเนี่ย... รออ่านตอนใหม่ ่แย้วกันนะค้าบ....อิอิ.......
krappom..............
( ไม่ได้เข้ามาหลายวันอีกแล้ว คิดถึงน้องมะนาวมากมายอ่ะ รักเธอที่สุด )...........มะนาวก็คิดถึงพี่เหมือนกันค้าบ...
( หวังว่าน้องมะนาวคงยังไม่ลืมกันน้า )..........ไม่ลืมหรอกค้าบ...มะกล้าลืมพี่สุดที่รักหรอกค้าบ...อิอิ......
( ว่าแต่ว่า...ใกล้จะจบแล้วหรอเนี่ย เฮ้อ ).....ใกล้แล้วค้าบ...แต่ก็มีตอนปัจจุบันมาให้อ่านกัน ต่ออีกอ่ะคับ... พี่ต้องตามอ่านด้วยน้า..รักพี่นะค้าบ...
sun..............
( รักจัง เหอๆ ช่วงมะนาวกำลังหวาน 5555 )..........หวานมากค้าบ...อิอิ.....ก็ขนาบซ้ายคนขวาคนอ่ะ....คิดดูจิ...ฮี่ฮี่......
( รักเธอที่สุด ไม่มีอะไร แค่แอบเข้ามาแซวน้อง แค่นั้นเอง อิอิ )..........จ้า.....รักพี่น้า...อิอิ.........
หมูพูห์...............
( พี่แป้งคนดีที่สุดเลย )...........รักพี่แป้งคร้าบ............
( เชียร์พี่แป้งงงงงงงงงงงค้าบบบบ ).........คร้าบ.....อีกไม่กี่วันพี่แป้งโทรมาว่าจะมาหามะนาวค้าบ..............
idiotbox..............
(<<พี่ก็ง้อเก่งนะครับ...).............ง้อเก่งจิงป่าวอ่ะ......ต้องลองงอนดูแย้วอ่ะ.....
(<<ถ้าพี่ไม่ใช่คนมะนาวจะรักป้ะ? อ่าว...เอ๊ะ ยังไง?)............อ้าว...ไม่ใช่เป็นคนแล้วจะเป็นอาไรอ่ะ.......บอกจิ.....อิอิ......
(<<มา"อ้าว"อะไรล่ะตัวเล็ก ทำเป็นงง)...........งงจิงอ่ะ.....งงงง......
(<<ไม่เชื่อครับ ต้องพิสูจน์ อิอิอิ)...........เชื่อเถอะน้า....ทำตาปริบๆ......
(<<......เสร็จพี่!!!! )............อ่ะ......พี่จาทำอะไรมะนาวอ่ะ......
(<<ก็ดีจิครับ จะได้แกล้งง่ายๆ (!?))...........พี่อ่ะ...มะห่วงมะนาวเลยเหรอค้าบ.....
(<<ดึงหูอ่ะได้ครับ แต่อย่าดึงใจพี่ไปดิ ).............น่าลองดึงใจพี่ดูเน๊อะ.....น่าลองน่าลอง.....ได้ป่ะ.....
(<<รักคร้าบบบบบบบบบ~ ไม่กอดแรงหรอกครับ เดี๋ยวช้ำหมด อิอิ )...กอดแรงก็ได้คร้าบ... มะนาวมะว่าหรอกค้าบ ..ชอบชอบ..ห้ามปล่อยละกานอ่ะ........
( พี่แป้งนี่สปิริตสูงจริงๆ )...........ใช่ค้าบ...ก็พี่เค้ารักมะนาวอ่ะ...
( มะนาวตัวเล็กคร้าบ ป่วยก็พักก่อนนะคร้าบ....).....หายไปหลายวันโดนตัวโตห้ามเล่นเน็ท ให้นอนเยอะๆอ่ะค้าบ... นอนจนเบื่อเลยอ่ะคับ...
( รักและเป็นห่วงเสมอๆครับ :-)....................ค้าบ...มะนาวก็รักและเป็นห่วงพี่เหมือนกันคร้าบ....อิอิ........
السلام عليكم
( โอ๊ะ โอ สุภาพบุรุษตัว ป. ปะแป้ง นายแน่มาก รักเธอที่สุด )...........ค้าบ...พี่แป้งเป็นสุภาพบุรุษ จริงๆอ่ะค้าบ.. รักพี่แป้งค้าบ.....
shell....................
( สงสัยแป้งกินกระทิงแดงมาแน่ ๆ 5555 ลูกผู้ชายตัวจริงมาเองเลยวุ้ย ).....อ่ะค้าบ...มีแต่คนรัก พี่แป้งทั้งนั้นเลยคับ....ดีใจแทนพี่แป้งค้าบ.....
( ขอให้มีแฟนน่ารัก ๆ แบบน้องมะนาวเร็ว ๆ น้า )............พี่แป้งก็ให้มะนาวช่วยดูให้อ่ะคับ....
( ปล.น้องมะนาวพักผ่อนเยอะ ๆ น้า เป็นห่วงจ้า )..............ค้าบ...ตอนนี้ดีขึ้นมาหน่อยนึงคับ เลยขอตัวโตเอาเรื่องมาลงหน่อยนึงคับ......
ღ.★*..๑۩۞۩๑.ღ.♬...............
( มะได้เข้ามาอ่านเรื่องของน้องมะนาวซะนานนน คิดถึงน้องมะนาวจังเยย เรื่องยังหวานน่าร๊ากกกกที่ซู๊ดๆๆ อยู่เหมียนเดิมเลยนะเข้ามาอีกทีก็ใกล้จาจบซะแระ )............คร้าบ...มะนาวก็คิดถึงพี่นะคร้าบ...เรื่องใกล้จบแล้ว แต่ก็จะมีตอนใหม่มาให้อ่านอีกอ่ะคับ...อ่านเรื่องของมะนาวต่อด้วยน้าค้าบ.........น้าน้า.......
( ปล. ซินนี่ชอบย่องเน๊อะ ย่องไปหาโมที หาน้องมะนาวที วันหลังย่องมาหาแน๋วบ้างจิ รักเธอที่สุด )....อื้ม... พี่ซินเค้า รักมะนาวกะพี่โมอ่ะคับ..ใชป่าวค้าบพี่ซิน.....
VicOSe..............
( พี่ปะแป้ง นี่ สุดยอดจิงๆ ใจพี่เค้าทำด้วยอะไรน๊า )....ใจพี่ปะแป้งทำด้วยความรักอ่ะคับ... ก็พี่เค้ารักมะนาวอ่ะคับ.....
][GobGab][.............
( บางที่การเห็นคนที่เรารักมีความสุข...เราก็มีความสุขแล้ว.. กระซิกๆ )..........ใช่แล้วค้าบ...พี่แป้งบอกมะนาว เหมือนกันค้าบ.........
Raya..............
( พี่แป้งเท่ห์ดีเนอะ )...............เท่ห์ค้าบ.....
( เป็นผู้ใหญ่ดีด้วย แถมใจดี หล่อที่สุด(ในบรรดาหนุ่ม ๆ ของนาว) ).............จิงค้าบ...
( อืม...... แป้ง กะ เป้ คล้าย ๆ กันเนอะ ว่ามั๊ย )..........คล้ายกันตรงไหนอ่ะ.......ชิ...เค้าหวงอ่ะ.....อิอิ....
( ปลื้ม แบบว่า เนื้อคู่มักจะมีอะไรคล้าย ๆ กัน อืม...จิงมั๊ยคะมะนาว ).........จ้าาาาาาาาาาาาาา.. ....จิงมั้งงงงงงง.....ม่ายอ่ะ..ม่ายจิ๊ง......
Poes...........
( มารอน้องมะนาวจ้า )............คร้าบ.....มาแย้วหลังจากอาการป่วยดีขึ้นมาหน่อยนึง...ขอตัวโตแย้วน้า......
o LulLaby o.............
( พี่แป้งเป็นคนดีจริงๆ )............มีแต่คนรักพี่แป้ง.....
( เป็นปลื้มมมมมมมมมมมมมมม รักเธอที่สุด ).........บอกพี่เค้าให้ค้าบ.......
~ScAreD:SAcreD~............
( โห พี่แป้งได้ใจคนแถวนี้ไปเต็มๆเลย )............ใช่ค้าบ....มะนาวจะบอกพี่แป้งเค้าให้น้า................
( มะนาวมีเจ้าของไปล่ะ มะกรูด มะพร้าวแถวๆนี้ก็ยังเหลือนะค๊าบบบ สนป่ะ 5 5 5 หึหึ ).........อีกไม่กี่วันนี้ ี้พี่แป้งจาลงมาหาอ่ะ...จะบอกให้ค้าบ....
( มะนาวเนี่ย น่ารักซะจิงๆเลย ตกหลุมร๊ากกซะเจ็บขาเลย 5 5 5 รักเธอที่สุด ).............ขอบคุณค้าบ ....คิกคิก...รักพี่น้า...........
( มาต่อเร็วๆนะคับ จะตั้งตารอ )..........มาแย้วค้าบ.....อ่านต่อน้า......อิอิ..........
**********************************************************************************************
บทที่ 64
" อ๋อ...ไอ้คนนั้นน่ะเหรอ...พี่รู้จักดีเลยล่ะ แต่จะว่าไปไอ้คนนั้นมันก็ขี้หึงสุดๆ เลยเหมือนกันน้า..แต่ว่าเค้าหล่อนี่นา ไม่ขี้เหร่ซะหน่อย นิสัยก็ดีเป็นที่หนึ่ง แล้วไอ้คนๆนั้น มันก็รักคนชื่อ มะนาวมากที่สุดในโลกเลยน้า... " พี่เจสบอกผม ยิ้มให้
" เหรอคร้าบ..." ผมยื่นหน้าไปหอมแก้มพี่เจส...รักคร้าบ...
...
" ใช่แล้วคร้าบ...แล้ว..มะนาวรักเค้าหรือเปล่าล่ะคร้าบ..." พี่เจสพูด...ผมมองแล้วก็อมยิ้ม ก็ปกติพี่เจสไม่เคยพูดอ้อนๆแบบนี้กับผมซักเท่าไหร่เลย
" เดี๋ยวขอคิดก่อน..ติ๊กต่อก..ติ๊กต่อก...ตัดสินใจได้แล้วแหละ...รักคร้าบ..." ผมทำท่านึก แล้วก็ตอบพี่เค้าไป
" แน่ใจนะ...พูดแล้วห้ามคืนคำ...รักแล้วรักเลยน้า..." พี่เจสถามยํ้ากับผม
" จริงสิคร้าบ...มะนาวแน่ใจ.ไม่เปลี่ยนใจแน่นอน.แล้วคนขี้เหร่..อุ๊ย..คนรูปหล่อคนนั้น เค้าจะทิ้งมะนาว หรือเปล่าอ่ะครับ..." ผมถามบ้าง ผมอยากแน่ใจครับ....
" เค้าบอกว่า...เค้าแน่ใจแล้ว เค้าไม่ทิ้งมะนาวหรอกคร้าบ..." พี่เจสบอกผม
" แล้ว......" ผมจะพูดต่อ แต่พี่เจสส่ายหน้า
" จุ๊..จุ๊.....ไม่พูดแล้ว..." พี่เจสเอานิ้วมาแตะปิดปากผม ไม่ให้พูดต่อ
พี่เจสดึงผมเข้าไปกอดแน่น...พี่เค้าอยู่อย่างนั้นสักพัก แล้วพี่เจสก็ดันผมออก ก่อนที่จะก้มลงมาหอมแก้มของผม พี่เจสเงยหน้ามองผมอีกครั้ง แล้วก้มลงมาจูบปากผมเนิ่นนาน
" ขอบคุณที่รักพี่นะคร้าบ...สัญญา ว่าต่อไปพี่จะดูแลเราเอง...รักคร้าบ..." พี่พูดจบ ก็ก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง
ผมก็จูบตอบพี่เค้า แล้วต่อจากนั้น พี่เจสกับผมก็ปล่อยความรู้สึกที่มีให้กันและกัน ออกมา ผมมีความสุขมาก และก็รู้ว่าพี่เจสก็คงจะมีความสุขไม่แตกต่างไปจากผม ตลอดเวลาพี่เจสบอกรักผม นับครั้งไม่ถ้วน และก็ชอบที่จะให้ผมบอกรักพี่เค้ามากๆเหมือนกัน
สุดท้ายก่อนที่ผมจะหลับลงไปเพราะความอ่อนเพลีย ผมลืมตามองก็เห็นพี่เจสมองจ้องผมตลอดเวลา พี่เค้าเอามือมาลูบผม ลูบแก้ม พี่เจสเอามือสัมผัสใบหน้าของผมไปทั่ว แล้วก่อนที่ผมจะหลับไป ผมก็บอกพี่เจส
" มะนาวรักพี่เจสคร้าบ..."
" พี่ก็รักมะนาวครับ..."
...
เช้าแล้ว...ผมค่อยๆลืมตามองก็เห็นคนที่ผมรัก นอนกอดผมอยู่ พี่เจสยังคงหลับอยู่ ผมเอามือไปแตะปอยผมที่ระอยู่ที่ใบหน้า ไรหนวดอ่อนที่เริ่มจะเข้มขึ้น คิ้วดกหนา จมูกโด่งสวย ปากได้รูป ผมนึกถึงเมื่อคืน ที่ปากนี้สัมผัสกับปากของผม ตอนนี้มันเป็นของๆผมแล้ว... ทุกอย่างของร่างกายก็เป็นของของผม
ผมเงยหน้าขึ้นไปอีกนิด ผมหอมแก้มพี่เจส แล้วเอามือบีบจมูกพี่เค้า อยากแกล้งคนที่กำลัง นอนหลับสบายอ่ะครับ... แล้วพี่เจสก็ตื่นจนได้ แต่พอลืมตาได้เท่านั้นเองแหละ ก็กอดผมแน่นเลยจนแทบหายใจไม่ออก แล้วพี่เจสก็หอมแก้มผม
" พี่เจสคร้าบ...หยุดก่อนคร้าบ...มะนาวมีเรื่องสงสัยอ่ะคร้าบ..." ผมพูดอ้อนๆ เมื่อนึกขึ้นได้ถึงเรื่องเมื่อวาน
" อืม...อะไรเหรอครับ..." พี่เจสบอก แล้วก็หอมแก้มผมอีก
" ก็...พี่แป้งอ่ะครับ...คือ..." ผมกำลังจะถามแต่ก็เริ่มไม่ถูกว่าจะถามยังไงดี แล้วพี่เจส เอานิ้วมาแตะปากผม
" ไม่ต้องพูดหรอกครับ...พี่รู้ว่ามะนาวจะถามอะไรพี่...เอาง่ายๆ พี่แป้งของมะนาวเป็นคนดี พี่เค้าแค่จะพามะนาวมาเที่ยวจริงๆ แต่พอพี่จะตามมาหา........" พี่เจสหยุดพูดไปสักครู่
" อะไรต่อครับ..." ผมอดใจถามไม่ได้
" ไอ้แป้งก็คงจะเห็นว่าพี่รักมะนาวจริงๆ เลยเปลี่ยนแผน บอกให้พี่มาหามะนาวที่นี่แทน...ไอ้แป้งมันยอมรับเรื่องของเราแล้ว..." พี่เจสพูดแล้วหันมามองผมยิ้มๆ
" แล้ว..แล้วพี่เจสรู้ได้ยังไงว่าพี่แป้งกับมะนาวอยู่ที่นี่อ่ะครับ...ก็พี่แป้งบอกว่าติดต่อกับพี่เจสไม่ได้นี่ครับ..." ผมยังคงสงสัยอีก
" เอ๊ะ...หรือว่าพี่แป้งแกล้งหลอกมะนาว...ใช่หรือเปล่าคร้าบ..." ผมถามต่อเมื่อคิดได้
" ก็คงจะอย่างนั้นนั่นแหละ...แป้งมันไม่อยากให้มะนาวรู้น่ะ..." พี่เจสบอกผม
" โห...นี่ก็แกล้งหลอกมะนาวกันน่ะสิ...พี่เจสอีกคน..รู้ไหมว่ามะนาวเป็นห่วงพี่เจสมากขนาดไหน ...พี่แป้งบอกติดต่อไม่ได้ด้วยอ่ะ...โกรธแล้ว...คนชอบหลอกมะนาว..." ผมโกรธทำหน้างอ
" โอ๋...ขอโทษคร้าบ...อย่าโกรธพี่เลยน้า...ต่อไปพี่ไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว...อย่าโกรธพี่เลยนะคร้าบ..." พี่เจสง้อผม และบอกขอโทษผม
" พี่สัญญาก่อนนะ...ว่าพี่จะไม่หลอกมะนาวอีก..." ผมบอกพี่เจส
" ครับพี่สัญญาว่าจะไม่ทำอีกครับ...ดีกันแล้วนะ..." พี่เจสง้อผม
" ก็ได้คร้าบ...มะนาวไม่โกรธพี่เจสกะพี่แป้งหรอกคร้าบ...มะนาวแกล้งพี่เล่นอ่ะคร้าบ...ฮะฮะ.." ผมพูดแล้วก็หัวเราะ
" แน่ะ...ร้ายนักนะเราน่ะ..." พี่เจสเอามือขึ้นมาขยี้หัวผมเล่น...
" แฮะ..แฮะ...ก็ต้องมีบ้างสิคร้าบ...ไม่งั้นก็โดนพี่แกล้งอยู่ตลอดอ่ะจิคร้าบ..." ผมบอก
" ฮะ..ฮะ..ฮะ..." ผมทั้งผมกับพี่เจสก็มองหน้ากันแล้วก็หัวเราะด้วยกัน
" มะนาว...พี่มีความสุขมากเลยครับ..." พี่เจสบอกผม
" มะนาวก็มีความสุขมากเหมือนกันคร้าบ...." ผมก็บอกพี่เจส
" ต่อไป พี่สัญญาว่าเราสองคนจะมีความสุขแบบนี้ตลอดไปครับ..." พี่เจสพูด
" คร้าบ....รักพี่เจสคร้าบ..." ผมบอก
" พี่ก็รักมะนาวมากครับ..." พี่เจสพูด...แล้วผมกับพี่เจสก็ยิ้มให้กัน
วันนั้นทั้งวันพี่เจสกับผมก็ไม่ได้ออกไปไหน...นั่งเล่นนอนเล่นกันอยู่บนเตียงนอน..คุยกันเรื่องต่างๆ ทำความรู้จักกัน ในเรื่องที่ไม่รู้ ทั้งเรื่องครอบครัว ทั้งเรื่องชีวิตที่ผ่านมา...เราสัญญากันไว้ว่า จะบอกเรื่องต่างๆทุกเรื่องไม่มีปิดบัง ไม่มีการโกหกกัน...พี่เจสบอกว่าเราต้องไว้เนื้อเชื่อใจกันเพราะอย่างนั้น มีเรื่องอะไรก็ต้องคุยกัน อย่าเก็บไว้คิดคนเดียว เราต้องแก้ปัญหาที่มีเข้ามาด้วยกัน...เรื่องต่างๆเราก็จะผ่านมันไปได้...
หลายวันต่อจากนั้น พี่เจสก็ขับรถพาผมเที่ยวไปเรื่อยๆ....เราสองคนมีความสุขกันมากๆ...... ...พี่เจสบอกว่าจะหาเวลาพาผมมาเที่ยวบ่อยๆหรือถ้าผมอยากมาก็ให้บอก พี่เค้าจะพาผมมา... ....แล้วเราก็ ็กลับบ้านกัน...........
...
หลังจากที่กลับมาบ้าน....พี่เจสก็บอกผมว่า จะไปหาพ่อกับแม่ของผม เพื่อจะบอกพวกท่านว่า พี่เค้ารักผม ให้ท่านเข้าใจ แต่เรื่องนี้ ผม และพี่มะยมห้ามไว้ก่อน ยังไม่ให้พี่เจสไปพูด เพราะรู้ว่า พ่อของผมจะไม่ยอมรับเรื่องนี้แน่ พ่อผมดุมาก และก็หัวโบราณ แต่ทางแม่ของผม ท่านพอจะเข้าใจได้ง่ายกว่า ผมรู้ว่าแม่รักผมมาก ท่านก็คงไม่ว่าอะไรผม พี่มะยมบอกว่าให้พี่เจสรออีกหน่อยก่อน แล้วพี่มะยมจะคอยช่วยอีกทาง
ไม่นานจากนั้น ยังไม่ทันที่พี่เจสจะได้คุยกับพ่อของผม ท่านก็มาเสียกระทันหัน จากอาการป่วย ท่านสุขภาพไม่ดีมานานจากการที่สุบบุหรี่จัด และก็กินเหล้ามาก เพราะท่านมีสังคมที่ต้องพบเจอคนมากมาย ผมเสียใจมากร้องไห้ตลอด เพราะไม่ได้คิดว่าท่านจะมาจากไปเร็วอย่างนี้ ตลอดเวลาที่จัดงานศพ พี่เจสก็จะ คอยดูแลเรื่องงาน แบ่งเบาพี่มะยมไปได้มาก แม่ของผมเสียใจมาก ท่านยังทำใจไม่ได้ ผมก็ต้องคอยปลอบโยนท่าน ทั้งๆที่ผมก็เป็นเหมือนแม่ของผม
งานศพผ่านไปหลายเดือน แม่ของผมก็เริ่มทำใจได้ พี่มะยมบอกว่าโอกาสเหมาะดีแล้ว ให้พี่เจสไปบอก แม่เรื่องของผม พี่เจสก็ไป โดยมีพี่มะยมคอยช่วยพูดด้วย แม่ขอคุยกับผมสองคน แม่ถามผมว่าผมรักพี่เจสจริง หรือเปล่า ผมก็ตอบแม่ว่าผมรักพี่เจสมาก แม่โกรธมะนาวหรือเปล่า แม่มองผมเงียบๆพักใหญ่โดยไม่พูดไม่ยิ้มให้ผมเลย ตอนนั้นผมกลัวมาก แต่แล้วในที่สุด แม่ก็ยิ้มให้ผม แล้วดึงผมไปกอด แม่บอกกับผมว่า
แม่รักผมมาก ถึงแม้ว่าผมจะเป็นอย่างไร แม่ก็รักผม แค่ให้ผมเป็นคนดี และมีความสุขกับสิ่งที่ผมเลือก แค่นี้แม่ก็ดีใจแล้ว ผมก้มลงกราบแม่แม่ดึงผมให้ลุกขึ้น แล้วผมก็กอดแม่ร้องไห้ แม่ก็เอามือลูบหัวผม และก็บอกว่า " อย่าร้องไห้เลยนะ ไอ้เจ้าขี้แง แม่รักมะนาวนะ " แล้วแม่ก็บอกให้ผมไปเรียกพี่เจสให้เข้ามาหา
...
จบบทที่ 64
ขอบคุณค้าบที่อ่านมาถึงตอนจบเรื่องนี้ มีความสุขมากๆนะค้าบ....เฮ้อ..ตอนหน้าก็จบแล้วอ่ะคับ...... .
รักคร้าบ....รักคนอ่านไปเรื่อยๆทุกวันทุกวัน.........รักน้า.........
มะนาวคร้าบบบบบบบผม...............
...
-
o7ทีนี้ทางก็สะดวกแล้วอ่ะดิ่
เพราะว่าเปิดตัวแล้วกะทั้งสองบ้านเลย
แล้วอย่างนี้จะมีงานแต่งเมื่อไรอ่ะ :fox2:
krappom..............
( ไม่ได้เข้ามาหลายวันอีกแล้ว คิดถึงน้องมะนาวมากมายอ่ะ รักเธอที่สุด )...........มะนาวก็คิดถึงพี่เหมือนกันค้าบ...
( หวังว่าน้องมะนาวคงยังไม่ลืมกันน้า )..........ไม่ลืมหรอกค้าบ...มะกล้าลืมพี่สุดที่รักหรอกค้าบ...อิอิ......
( ว่าแต่ว่า...ใกล้จะจบแล้วหรอเนี่ย เฮ้อ ).....ใกล้แล้วค้าบ...แต่ก็มีตอนปัจจุบันมาให้อ่านกัน ต่ออีกอ่ะคับ... พี่ต้องตามอ่านด้วยน้า..รักพี่นะค้าบ...
^
^
:-[แหมๆ น้องมะนาวเล่นมาบอกรักกันอย่างนี้พี่ก็เขินแย่อ่ะดิ่
...
...
แต่พี่ว่าพี่อาจต้องตาย(ด้วยฝีมือตัวโต)ก่อนจะได้เขินมั้ยเนี่ย :sad3:
-
:yeb: ในที่สุดก็แฮปปี้กันทุกฝ่าย
-
คุณแม่น่ารักมากๆเลย แล้วเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะค่ะ
-
ขอให้ทั้งคู่มีความสุข มากๆนะคับ :give2: แล้วก็ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคับ
ปล. รักกันให้มากๆนะค๊าบ พี่เจส กะ มะนาว อิอิ :yeb:
-
ในที่สุดก็ลงตัว ดีใจกะน้องมะนาวด้วยน้า :give2:
แต่ว่าน้องมะนาวกะพี่เจสบอกรักกันตลอดเลยเนอะ หวานซะ ว่าแล้วก็นึกถึงตัวเองมีความสุขเนอะที่มีคนบอกรักทุกวัน :-[
-
เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับผม :yeb:
-
ชีวิตคนเราเเม้เจอเรื่องเศร้าก็ต้องก้าวต่อไป ขอให้มะนาวเข้มเเข็งเเละมีความสุขกับปัจจุบันให้มากที่สุดเเล้วกันนะครับ :yeb:
-
ง่ะ
น่ารักดีครับ...
ดูท่าจะแฮปปี้แล้วนะครับ (รึเปล่า?)
o1
-
พี่เจสเนี่ยรักน้องมะนาวเยอะๆดีจัง น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก :-[
เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคับ ตอนสุดท้ายแล้วหรอ ว้า...... งั้นก็บอกรักมะนาวอีกบ่อยๆไม่ด้อ่ะดิ อิอิ :kikkik:
-
เป็นกำลังใจให้น้องมะนาวครับ
-
..............รับรู้กันทั้ง 2 ฝ่ายแล้วนะ......... : 222222:
..............เหลือแต่รอเวลาแต่งงาน.......... :laugh5: :laugh5:
-
:loveu: :loveu: :loveu:
ทุกอย่าง ลงตัว แฮปปี้ หลั่นล๊า... :yeb:
:110011: :เชิป2: รอขบวนขันหมากจากตัวโต อย่างเดียวอ่ะจิ ตอนนี้อ่ะ อิอิ :laugh3:
**จะแอบย่องมาดูก้อ นะ... เด๋วแน๊ว แซวอีก ว่าแอบไม่มิด ฮ่า ๆ :pandalaugh:
เดินเข้ามาดุน้องเจ๋ยๆ ก้อด๊ะ : 222222:
*** (แน๊วก้อ บอกมาจิ... ว่าจะให้ซินย่องไปหาแน๊ว ที่ห้องไหน อิอิ จะได้ ย่องถูกห้องฮี่ๆ ) :interest:
:give2: รักมะนาว ตัวน้อย ตัว(ไม่) นิด คิคิ :5555:
-
และแล้วเรื่องก็จบลงอย่างมีความสุข :-[ :-[ :-[
-
ฮ่า สำเร็จทั้งสองฝ่าย o7
เหลือแค่รองานแต่งของมะนาวกะตัวโต :-[ :-[
แฮปปี้เอนดิ้ง :loveu:
-
รอการ์ดชมพูของน้องมะนาวอยู่นะ :จ้อบจัง1:
-
idiotbox..............
(<<พี่ก็ง้อเก่งนะครับ...).............ง้อเก่งจิงป่าวอ่ะ......ต้องลองงอนดูแย้วอ่ะ.....
(<<ถ้าพี่ไม่ใช่คนมะนาวจะรักป้ะ? อ่าว...เอ๊ะ ยังไง?)............อ้าว...ไม่ใช่เป็นคนแล้วจะเป็นอาไรอ่ะ.......บอกจิ.....อิอิ......
(<<มา"อ้าว"อะไรล่ะตัวเล็ก ทำเป็นงง)...........งงจิงอ่ะ.....งงงง......
(<<ไม่เชื่อครับ ต้องพิสูจน์ อิอิอิ)...........เชื่อเถอะน้า....ทำตาปริบๆ......
(<<......เสร็จพี่!!!! )............อ่ะ......พี่จาทำอะไรมะนาวอ่ะ......
(<<ก็ดีจิครับ จะได้แกล้งง่ายๆ (!?))...........พี่อ่ะ...มะห่วงมะนาวเลยเหรอค้าบ.....
(<<ดึงหูอ่ะได้ครับ แต่อย่าดึงใจพี่ไปดิ ).............น่าลองดึงใจพี่ดูเน๊อะ.....น่าลองน่าลอง.....ได้ป่ะ.....
(<<รักคร้าบบบบบบบบบ~ ไม่กอดแรงหรอกครับ เดี๋ยวช้ำหมด อิอิ )...กอดแรงก็ได้คร้าบ... มะนาวมะว่าหรอกค้าบ ..ชอบชอบ..ห้ามปล่อยละกานอ่ะ........
( พี่แป้งนี่สปิริตสูงจริงๆ )...........ใช่ค้าบ...ก็พี่เค้ารักมะนาวอ่ะ...
( มะนาวตัวเล็กคร้าบ ป่วยก็พักก่อนนะคร้าบ....).....หายไปหลายวันโดนตัวโตห้ามเล่นเน็ท ให้นอนเยอะๆอ่ะค้าบ... นอนจนเบื่อเลยอ่ะคับ...
( รักและเป็นห่วงเสมอๆครับ :-)....................ค้าบ...มะนาวก็รักและเป็นห่วงพี่เหมือนกันคร้าบ....อิอิ........
^
มะนาวจะทำอะไรพี่ก็ยอมหมดแหละครับ เจ้าตัวน่ารักคนดีของพี่ :-)
เชื่อตัวโตเถอะครับ เบื่อหน่อยแต่หายเร็วนะ
นี่ถ้าไม่มีภาค2(ภาคปัจจุบัน)นี่พี่เหงาแย่เลย
ยังไงก็จะรอติดตามเรื่องของน้องมะนาวต่อละกันนะคร้าบบบบบ
รักนะครับ ตัวเล็ก..... ;-)
-
หวัดดีคร้าบ.....ตอนนี้กำลังพักผ่อนอยู่กับบ้านที่จันทบุรี ตัวโตยังไม่ยอมให้ทำอะไร ไม่ให้เล่นคอมด้วย แต่อาศัยการอ้อนสุดๆ
พี่ตัวโตจึงใจอ่อนยอมให้มาเล่นได้ ที่ตัวโตห้ามไม่ให้เล่นคอมเพราะพี่เค้าอยากให้มะนาวหายป่วยเร็วๆอ่ะคับ...ก็เข้าใจ
พี่เค้านะคร้าบบบบ............ตอนนี้ก็เป็นตอนจบของเรื่องนี้แล้วครับ...แล้วรออ่านตอนใหม่นะคร้าบ คงเป็นกาทู้ใหม่เลยน้า...
ยังไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อว่าอะไรดี เดี๋ยวตัดสินใจก่อนอ่ะคับ แต่รับรองว่าเห็นชื่อปุ๊บก็รู้ว่าเป็นเรื่องของมะนาวปั๊บเลยอ่ะค้าบ......ฮี่ฮี่........
**********************************************************************************************************************
ตอบคร้าบบบ......ตอบ........คร้าบบบบ........
krappom..............
( ทีนี้ทางก็สะดวกแล้วอ่ะดิ่ เพราะว่าเปิดตัวแล้วกะทั้งสองบ้านเลย )..ใช่แล้วค้าบสะดวก แต่ก็มีปัญหานิดหน่อยค้าบ...อ่านเองละกานค้าบ..อิอิ...
( แล้วอย่างนี้จะมีงานแต่งเมื่อไรอ่ะ น่าสงสัย )...................ม่ายบอกอ่ะคับ...เขินอ่ะ.........คิกคิก..............
( แหมๆ น้องมะนาวเล่นมาบอกรักกันอย่างนี้พี่ก็เขินแย่อ่ะดิ่ )..........ก็มะนาวรักจริงๆนี่ค้าบ ก็เลยพูดจริงๆอ่ะ.... ม่ายต้องเขินหรอกค้าบ....ฮี่ฮี่..
( แต่พี่ว่าพี่อาจต้องตาย(ด้วยฝีมือตัวโต)ก่อนจะได้เขินมั้ยเนี่ย )..............ก็ต้องดูความสามารถว่าจะหลบพ้น หรือเปล่าอ่ะค้าบ...อิอิ.........
ღ.★*..๑۩۞۩๑.ღ.♬................
( ในที่สุดก็แฮปปี้กันทุกฝ่าย )...............ใช่แย้ววววววค้าบบบบบบ....................
pongsj..........
( คุณแม่น่ารักมากๆเลย แล้วเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะค่ะ )..........คุณแม่น่ารักมากค้าบ ...มะนาวก็ได้ความน่ารัก มาจากคุณแม่แหละค้าบ....ขอบคุณมากคร้าบบบบ................
VicOSe.........
( ขอให้ทั้งคู่มีความสุข มากๆนะคับ รักเธอที่สุด )...........ขอบคุณมากคร้าบ....
( แล้วก็ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคับ )..........ครับ...ขอบคุณคร้าบ....
( ปล. รักกันให้มากๆนะค๊าบ พี่เจส กะ มะนาว อิอิ ).........ครับ...เรารักกันมากอ่ะค้าบ........อิอิอิอิ...........
Poes..........
( ในที่สุดก็ลงตัว ดีใจกะน้องมะนาวด้วยน้า ).........คร้าบ...
( แต่ว่าน้องมะนาวกะพี่เจสบอกรักกันตลอดเลยเนอะ หวานซะ ว่าแล้วก็นึกถึงตัวเองมีความสุขเนอะที่ม
ีคนบอกรักทุกวัน ).......ใช่แย้วคร้าบ จนถึงเดี๋ยวนี้ มะนาวกะพี่เจสก็ยังคงบอกรักกันอยู่ทุกวันอ่ะค้าบ... มีความสุขมากคร้าบ.............
السلام عليكم.........
( เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะครับ )...........ขอบคุณครับ..........
( เป็นกำลังใจให้ครับผม )...........คร้าบ...ขอบคุณอีกครั้งนะคร้าบ.......
jammy.................
( ชีวิตคนเราเเม้เจอเรื่องเศร้าก็ต้องก้าวต่อไป ขอให้มะนาวเข้มเเข็งเเละมีความสุขกับปัจจุบันให้มากที่สุดเเล้วกันนะครับ ).........ครับ..ชีวิตคือการ
ต่อสู้ครับ...
ไอ้ปลาทอง.............
( น่ารักดีครับ...)..........ขอบคุณคร้าบ............
( ดูท่าจะแฮปปี้แล้วนะครับ (รึเปล่า?) )........ฮี่ฮี่.....แฮปปี้คร้าบบบบบบบบบบ................
~ScAreD:SAcreD~.............
( พี่เจสเนี่ยรักน้องมะนาวเยอะๆดีจัง น่าร๊ากกกกกกกกก )...........พี่เจสรักมะนาวมากๆเหมือนทุกๆวันอ่ะคับ..............
( เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคับ ตอนสุดท้ายแล้วหรอ ว้า...... งั้นก็บอกรักมะนาวอีกบ่อยๆไม่ด้อ่ะดิ อิอิ หึหึ )....ขอบคุณ มากคร้าบ....ตอนสุดท้าย แต่ก็มีตอนใหม่มาให้อ่านกันอีกอ่ะคับ......ยังบอกรักได้น้าาาาาาาา..... มะนาวมะได้ไปไหนไกลหรอกคร้าบบบบบบบบบบ...อิอิอิ.....
หมูพูห์...............
( เป็นกำลังใจให้น้องมะนาวครับ....)...........ขอบคุณมากมายครับพี่หมูพูห์..........
][GobGab][............
( ..รับรู้กันทั้ง 2 ฝ่ายแล้วนะ...)...............ใช่ครับ............
( ..เหลือแต่รอเวลาแต่งงาน.....)...............อ่ะ.........ก็นิดหน่อยอ่ะค้าบบบบ..........อิอิอิอิอิ............
sun............
( ทุกอย่าง ลงตัว แฮปปี้ หลั่นล๊า...).........ลงตัวดีคับ..........
( รอขบวนขันหมากจากตัวโต อย่างเดียวอ่ะจิ ตอนนี้อ่ะ อิอิ 555 ).........อิอิอิ...........คิกคิก............
( **จะแอบย่องมาดูก้อ นะ... เด๋วแน๊ว แซวอีก ว่าแอบไม่มิด ฮ่า ๆ เอิ้กๆ )..........อารายอ่ะค้าบบบบมีย่องด้วยอ่ะ.........
( เดินเข้ามาดุน้องเจ๋ยๆ ก้อด๊ะ )..........อ่ะค้าบบ...........
(แน๊วก้อ บอกมาจิ... ว่าจะให้ซินย่องไปหาแน๊ว ที่ห้องไหน อิอิ จะได้ ย่องถูกห้องฮี่ๆ ).. ไม่ต้องแย้วว..อยู่ห้องนี้แหละค้าบ..มะต้องไปหนาย...
( รักเธอที่สุด รักมะนาว ตัวน้อย ตัว(ไม่) นิด คิคิ 555 )...............ตัวนิดเดียวเองคร้าบบบ......รักพี่น้า..............
shell.............
( และแล้วเรื่องก็จบลงอย่างมีความสุข )..............จบอย่างมีความสุขคร้าบ.........ฮ่าฮ่า.............
o LulLaby o................
( ฮ่า สำเร็จทั้งสองฝ่าย )...............ใช่แย้วว..............
( เหลือแค่รองานแต่งของมะนาวกะตัวโต )...............ฮิฮิ.........รอรอรอรอรอ..........
( แฮปปี้เอนดิ้ง ).................คร้าบผม........คิกคิก............
Poes............
( รอการ์ดชมพูของน้องมะนาวอยู่นะ จ้ะ )...............คร้าบบบบบบบบ...............อิอิ..........
idiotbox....................
( มะนาวจะทำอะไรพี่ก็ยอมหมดแหละครับ เจ้าตัวน่ารักคนดีของพี่ :-).....ยอมจริงๆน้า....พี่ตัวโต 2 ของมะนาว......
( เชื่อตัวโตเถอะครับ เบื่อหน่อยแต่หายเร็วนะ ).............คร้าบบบบบบบเชื่อก็ได้ค้าบบบ...มะนาวมะดื้อแล้วน้า.........
( นี่ถ้าไม่มีภาค2(ภาคปัจจุบัน)นี่พี่เหงาแย่เลย )............ฮี่ฮี่........ไม่หรอกค้าบ......... ..รับรองไม่เหงาอ่ะคับบบบบบ............
( ยังไงก็จะรอติดตามเรื่องของน้องมะนาวต่อละกันนะคร้าบบบบบ )..............คร้าบบบ..ขอบคุณคร้าบบบ.........
( รักนะครับ ตัวเล็ก..... ;-)............รักเช่นเดียวกันคร้าบบบบตัวโต2.............รักจิงน้าาาา...........
************************************************************************************************************************
บทที่ 65
งานศพผ่านไปหลายเดือน แม่ของผมก็เริ่มทำใจได้ พี่มะยมบอกว่าโอกาสเหมาะดีแล้ว ให้พี่เจสไปบอกแม่เรื่องของผม พี่เจสก็ไป โดยมีพี่มะยมคอยช่วยพูดด้วย แม่ขอคุยกับผมสองคน แม่ถามผมว่าผมรักพี่เจสจริงหรือเปล่า ผมก็ตอบแม่ว่าผมรักพี่เจสมาก แม่โกรธมะนาวหรือเปล่า แม่มองผมเงียบๆพักใหญ่โดยไม่พูดไม่ยิ้มให้ผมเลย ตอนนั้นผมกลัวมาก แต่แล้วในที่สุด แม่ก็ยิ้มให้ผม แล้วดึงผมไปกอด
แม่บอกกับผมว่าแม่รักผมมาก ถึงแม้ว่าผมจะเป็นอย่างไร แม่ก็รักผม แค่ให้ผมเป็นคนดี และมีความสุขกับสิ่งที่ผมเลือก แค่นี้แม่ก็ดีใจแล้ว ผมก้มลงกราบแม่แม่ดึงผมให้ลุกขึ้น แล้วผมก็กอดแม่ร้องไห้ แม่ก็เอามือลูบหัวผม และก็บอกว่า " อย่าร้องไห้เลยนะ ไอ้เจ้าขี้แง แม่รักมะนาวนะ " แล้วแม่ก็บอกให้ผมไป เรียกพี่เจสให้เข้ามาหา
...
พอพี่เจสเข้ามา แม่ก็เรียกให้พี่เจสกับผมมานั่งตรงหน้าท่าน ผมกับพี่เจสก็เดินไปแล้วก็นั่งลง ตรงข้ามที่แม่นั่งอยู่ ผมเงยหน้ามองแม่ก็เห็นแม่มองดูอยู่
" เจส...เจสแน่ใจแล้วใช่ไหมกับลูกของแม่น่ะ..." แม่ของผมถามพี่เจส
" ครับ...ผมแน่ใจครับ..." พี่เจสตอบแม่ของผม
" ลูกของแม่มันดื้อ มันขี้งอน แล้วก็มีความเป็นเด็กอยู่ในตัวเองสูงมาก นาวมันถูกตามใจมาตั้งแต่เล็ก เพราะมีคนมารักมันเยอะ แล้วเจสคิดว่าจะสู้รบกันนาวมันไหวเหรอ เจสไม่ลองคิดด ให้แน่ใจอีกครั้งเหรอ...ตอนนี้ยังมีโอกาส ยังเปลี่ยนใจทันนะ..." ผมหันไปมองหน้าแม่ของผม ว่าทำไมแม่ต้องพูดอย่างนี้ด้วย ก็เห็นแม่มองผมกับพี่เจสอยู่
" ที่จริงแม่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรเราสองคนหรอกนะ แม่รู้ว่าเรื่องแบบนี้สำหรับคนทั่วไปมันเป็นสิ่งที่แปลก แต่สำหรับแม่แล้ว แม่แค่ต้องการให้ลูกๆของแม่มีความสุข เป็นคนดีเท่านั้นเอง แม่รู้ว่าเรื่อง ความรักมันเป็นสิ่ง ที่คาดเดาอะไรไม่ได้ แล้วยิ่งเรื่องอย่างนี้ด้วยแล้ว มันยิ่งลำบากมากขึ้นไปอีก " แม่ผมพูดต่ออีก พูดจบก็มองผมกับพี่เจสอีกครู่ใหญ่ เหมือนว่ากำลังตัดสินใจอะไรบางอย่างแล้วแม่ก็ถามพี่เจสอีกครั้ง
" แม่ขอถามอีกข้อหนึ่ง....เจสรักลูกของแม่ขนาดไหน " แม่ถามพี่เจส
" ผมก็ไม่รู้ว่า รักแค่ไหน แต่ที่รู้คือผมรักลูกของแม่หมดใจ รักอย่างที่ชีวิตทั้งชีวิตให้ลูกของแม่ได้ " พี่เจสบอกแม่ของผมอย่างนี้ เป็นคำพูดที่ไม่ยาว แต่ในคำพูดนั้นมันก็บ่งบอกทุกๆอย่างได้หมด
แม่ได้ยินที่พี่เจสพูดจบก็มองและก็ยิ้มให้ และก็บอกพี่เจสให้ดูแลผมอย่างดี รักผมมากๆ ให้เหมือนที่แม่ดูแลและก็รักผม พี่เจสก็บอกกับแม่ว่า พี่เค้าสัญญาว่าจะดูแลผมอย่างดี จะรักผมให้เหมือนที่แม่รักผม ตอนนั้นผมได้ฟังแล้วก็ร้องไห้ หันไปมองแม่ก็เห็นแม่นํ้าตาไหล แล้วแม่ก็เอามือลูบหัวทั้งพี่เจสและก็ผมด้วย แม่บอกว่า
" ขอให้มีความสุขมากๆนะ แล้วก็รักกันมากๆนะลูก " แม่บอกพี่เจส กับผม
" ครับ...แม่..." พี่เจสรับคำพูดที่แม่บอก
" ครับ...มะนาวรักแม่คร้าบ..." ผมพูดตามบ้าง
แล้ว พี่เจสก็ก้มลงไปกราบแม่ ผมเห็นก็ร้องไห้อีก แม่ดึงพี่เจสขึ้นมา ผมก็เห็นพี่เจสนํ้าตาไหลเหมือนกัน แม่เอามือเช็ดนํ้าตาให้พี่เจส และก็ผมด้วย แม่ยิ้มให้ ผมกับพี่เจส...แล้วพี่เจสก็พูดอะไรบางอย่างกับแม่ของผม
" แม่ครับ...ผมขออนุญาติอะไรกับแม่สักอย่างได้ไหมครับ.." พี่เจสบอกแม่ของผม
" ได้สิ...อะไรเหรอ..." แม่ถามกลับ
" คือ...ผมขออนุญาติแม่ให้ผมพานาวไปอยู่ด้วยกันกับผมได้หรือเปล่าครับ..." พี่เจสบอกแม่แล้วก็จ้องมองแม่ โดยที่ไม่ยอมหลบสายตาของแม่ที่มองมาเลย แม่ก็เงียบไปสักพัก
" อืม...แม่อนุญาติ แต่เจสต้องถามเจ้าตัวเอาเองนะ แต่แม่ว่าไม่ต้องถามก็รู้คำตอบแล้วล่ะ..." แม่พูดจบก็หันมายิ้มให้ผม ซึ่งตอนนั้นผมอายจนหน้าแดงแล้ว ก็เขินแม่แหละครับที่รู้ใจของลูกตัวเอง ว่าเป็นอย่างไร
" ว่าไงล่ะนาว...แม่อนุญาติแล้วนะ...นาวจะไปอยู่กับพี่หรือเปล่าครับ..." พี่เจสหันมาถามผมเสียงหวานเต็มที่
" อื้อ..." ผมทำเสียงในลำคอพอได้ยิน ก็อายจะแย่แล้วครับ ก้มหน้าอย่างเดียว
" อื้ออะไร...พูดดีๆ พี่ไม่ได้ยิน...เร็วๆด้วย..." พี่เจสพูดกึ่งบังคับผม แม่ของผมอ่ะสิ ได้ยินพี่เจสพูดก็อดขำไม่ได้
" ก็...ก็ไปอยู่กับพี่เจสก็ได้คร้าบ..." ผมตัดสินใจพูดออกไป หน้าแดงแปร๊ด....
" หึหึ...ดีมากครับ...แม่ครับนาวยอมไปอยู่กับผมแล้วครับ.." พี่เจสยิ้มให้กับคำตอบที่ผมบอกไป แล้วพี่ก็หันไปบอกกับแม่ของผม
" จ๊ะ...แม่ได้ยินแล้ว...." แม่ยิ้มให้ แล้วก็ขำกับท่าทางที่ผมเขินอาย แล้วพี่เจส ผมและแม่ก็นั่งคุยกัน.........
...
พอกลับมาที่บ้าน...พี่เจสก็ไปหามัม กับ ป๊า ( แม่กับพ่อของพี่เค้า ) เพื่อที่จะขอให้ผมมาอยู่กับพี่เค้า ตอนนั้นพี่เจสก็คิดว่า มัมกับป๊า จะอนุญาต แต่ผิดคาด ที่จริงแล้ว ท่านก็ไม่ว่าอะไรหรอกครับ แต่ท่านบอกพี่เจสว่า ขอให้ผมเรียนจบก่อน แล้วค่อยไปอยู่ด้วยกัน ตอนแรกพี่เจสก็ไม่ยอมท่าเดียว แต่มัมก็บอกพี่เจสว่ามัมมีเหตุผลที่ไม่อนุญาต คือ มัม กลัวว่า ผมจะเหนื่อย ไหนจะทั้งเรื่องเรียน ซึ่งก็เริ่มหนักมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วไหนจะต้องมาคอยดูแลงานบ้าน และก็พี่เจสอีก มัมกลัวผมเหนื่อยเกินไป พอพี่เจสได้ฟัง ก็ยอมทำตามที่มัมพูด
ทุกอย่างก็เป็นปกติเหมือนที่เคยเป็น ผมก็เรียนหนักขึ้น วันอังคารถึง วันศุกร์ พี่เจสก็จะมารับผมไปเรียน แล้วรับผมกลับบ้าน พี่เจสขอให้ผมไปอยู่กับพี่เค้าที่บ้านในวันหยุด แล้ววันจันทร์ก็ออกไปเรียนพร้อมพี่เค้า เป็นอย่างนี้ตลอด จนพี่เจสเรียนจบ ก็ยังคงไปรับไปส่งผมเหมือนเดิม แต่ถ้าวันไหนพี่เจสติดธุระไปไม่ได้จริงๆ พี่ก็จะโทรให้ ไอ้เป้งมันมารับมาส่งผมแทน
เมื่อพี่เจสเรียนจบปริญญาตรีแล้ว พี่เค้าก็ตัดสินใจเรียนปริญญาโทต่อ ส่วนผมก็เรียนของผมต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งจบปริญญาตรี ตอนที่ผมเรียนจบนั้น พี่เจสก็จบปริญญาโทเช่นกัน พี่เจสจึงมาขออนุญาตแม่ของผมอีกครั้งนึง และก็ขอพี่มะยม มัมกะป๊า แล้วก็ไปบอกปู่กับย่า ( ซึ่งเวลาที่ผ่านมาท่านก็รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว และก็ไม่ว่าอะไรด้วย แต่ท่านก็เปรยๆว่าเสียดายพี่แป้ง เพราะว่าท่านก็รู้ว่าพี่แป้งรักผมมาตั้งแต่เล็กๆแล้ว ) ให้ผมย้ายไปอยู่กับพี่เค้า...
คราวนี้ก็ไม่มีใครปฏิเสธเราทั้งสองคนอีก อีกทั้งพวกท่านก็เห็นว่าทั้งผมและก็พี่เจสเรียนจบกันแล้ว ก็เลยอนุญาตให้เราสองคนอยู่ด้วยกัน โดยมัมกับป๊า ซื้อรถซื้อบ้านให้พี่เจสกับผม โดยใส่ชื่อของผมเป็นเจ้าของ แล้วตั้งแต่นั้นพี่เจสกับผมก็ได้อยู่ด้วยกัน
พี่เจสได้เข้าทำงานบริษัทของครอบครัว โดยดูแลร่วมกับพี่ชายของพี่เค้าอีก 2 คนชื่อพี่โจ กะ พี่จิม ส่วนผม มัมพาผมเข้าบริษัท แล้วแนะนำผมกับพวกพนักงานว่าเป็นเหมือนลูกคนเล็ก เป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่เจส แล้วให้ผมทำงานเป็นผู้ช่วยของพี่เจส ที่จริงก็คอยดูแลพี่เค้าอ่ะครับ คล้ายๆกับเป็นเหมือนเลขาให้พี่เค้า แต่จริงๆก็มีเลขาอีกคนเป็นคนทำเรื่องงาน ส่วนโต๊ะทำงานของผมก็อยู่ในห้องทำงานของพี่เจสนั่นแหละ...
มัมไม่อยากให้ผมกับ พี่เจสแยกกันทำงาน อีกอย่างตัวผมไม่ได้แสดงออกอะไร ก็เป็นปกติเหมือนผู้ชายทั่วไปด้วย จึงไม่มีใครรู้หรือสงสัยอะไรระหว่างผมกับพี่เจส ทุกคนก็จะคิดเพียงแค่ผมกับพี่เจสเป็นญาติเป็นพี่น้องกัน ชีวิตของผมกับพี่เจสก็เลยไม่มีปัญหาอะไรอยู่กันอย่างดีเรื่อยมา
...
ส่วนพี่ก้อง หลังจากเหตุการณ์คราวนั้น พี่เค้าก็หายเงียบไปสักพัก แต่ก็ยังโทรมาหาผมตลอด โดยที่ไม่ยอมมาหาผมเลย แล้ววันหนึ่งพี่เค้าก็มาหาผมที่บ้าน แล้วก็ขอพี่เจสให้ผมออกไปทานข้าวกับพี่เค้าข้างนอก พี่เค้ามีเรื่องจะคุยกับผม ตอนแรกพี่เจสก็จะไม่ให้ไป แต่พี่ก้องก็สัญญาว่ามีเรื่องจะคุยกับมะนาว ไม่ทำอย่างแต่ก่อนอีก พี่เจสมองที่ผม แล้วก็ยอมให้ผมไป
พี่ก้องก็พาผมมาทานข้าวที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง แล้วก็บอกขอโทษผม ที่พี่เค้าหายหน้าไปก็เพราะว่า พี่เค้ารู้สึกแย่มาก และก็พี่กลัวผมเกลียดที่พี่เค้าทำแบบนั้นกับผมด้วย แต่ผมก็บอกว่าไม่ได้รู้สึกโกรธหรือเกลียดอะไรพี่เค้า ไม่ต้องคิดอะไรมาก แล้วพี่ก้องก็คุยเรื่องต่างๆ เรานั่งคุยกันอยู่นาน ก่อนจะกลับวันนั้น พี่ก้องจับมือผม แล้วบอกกับผมว่า พี่เค้ารักผมมากนะ และก็รักตลอดไป ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมจะเลือกพี่เจสแล้วก็ตาม แต่พี่เค้ามีความสุขที่ได้รู้จักและก็รักผม พี่เค้าบอกอีกว่า สักวันพี่เค้าจะหาคนที่เค้ารักได้เหมือนที่พี่เค้ารักผม โดยที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเจอหรือเปล่า
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา พี่ก้องก็ยังคงติดต่อผมตลอด โทรศัพท์มา และก็มาหาผมที่บ้านบ่อยๆด้วย และเมื่อพี่เค้าเรียนจบปริญญาโท ก็เข้าไปดูแลบริษัทของครอบครัวแทนพ่อกับแม่ของพี่เค้า .....................
...
ทางด้านพี่แป้ง เรียนจบก็พร้อมๆกับพี่เจสกับพี่ก้อง แต่พี่แป้งเรียนอีกที่นึง....พี่แป้งเรียนต่อโท ระหว่างที่เรียนอยู่นั้น พี่เค้าก็ยังมาหาผมตลอด โทรหาผมทุกวัน จนพี่เค้าเรียนจบ พี่แป้งก็ต้องกลับไปดูแลกิจการที่บ้านสวน แต่พี่เค้าก็เข้ามาหาผมทุกเดือน บางเดือนก็พาปู่กับย่ามาหาผมด้วย
พี่แป้งบอกว่าเมื่อผมรักพี่แป้งอย่างคนรักไม่ได้ ก็ขอให้ผมคิดกับพี่เค้าเป็นเหมือนพี่ชายของผมเองอีกคน ถึงพี่เค้าไม่บอกผมก็คิดอย่างนี้มานานแล้วแหละครับ แต่พี่แป้งก็ยังบอกว่ารักผมเหมือนเดิม
แล้วตั้งแต่เรื่องครั้งนั้นที่พาผมไปทะเล พี่แป้งกับพี่เจส ก็สนิทกัน รวมทั้งพี่ก้องด้วย กลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก พี่เจสพอรู้ว่าพวกพี่ๆเค้าคิดกับผมเหมือนเป็นน้องชายแล้ว พี่เจสก็หมดห่วงเรื่องของผม ...
ไอ้เป้งก็เหมือนกันไม่ได้หายไปไหนไกลจากตัวผม วนเวียนอยู่ใกล้ๆจนถึงเดี๋ยวนี้ หลังจากที่เรียนจบพร้อมผม มันก็เที่ยวไปเรื่อยๆ เบื่อๆก็เข้าไปดูแลกิจการในตระกูลของมัน ซึ่งป๊ะกับม๊า ของมันก็ดูแลอยู่ ป๊ะ กับม๊าเคยถามมันตอนเรียนจบว่าไม่เรียนต่อเหรอ มันบอกกับป๊ะกับม๊า ของมันไปว่า รอก่อน ขอเที่ยวไปสักพัก ป๊ะกับม๊ามันก็ยอม ผมรู้ว่าทำไมมันถึงต้องรอ ก็เพราะผมเคยถามมันน่ะครับ คำตอบที่มันบอกผมก็คือ กูรอเรียนต่อพร้อมมึง มึงเรียนเมื่อไหร่ กูก็เรียนเมื่อนั้น...เฮ้อ...คำตอบที่มันบอกผมอย่างนี้ มันทำให้ผมรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่เลยครับ
ที่จริงผมก็จะเรียนโทต่อเลย แต่พอมาอยู่กับพี่เจสแล้ว มันก็มีเรื่องให้ทำเยอะแยะไปหมด ทั้งงานบ้าน ทั้งงานที่บริษัท และอีกทั้งต้องดูแลพี่เจสด้วย แค่นี้ก็เอาเวลาของผมไปหมด ผมรู้ว่าถ้าผมอยากเรียนต่อ ผมก็ได้เรียนอยู่แล้ว แต่เมื่อผมเพิ่งจะได้มาอยู่กับพี่เจสกันสองคน ผมก็เลยอยากทำอะไรร่วมกับพี่เค้าทุกอย่างน่ะครับ เลยพักเรื่องเรียนเอาไว้ก่อน ไม่นานก็จะเรียนต่อ
ตอนที่เรียนจบใหม่ๆ ไอ้เป้งมันมาคลุกอยู่กับผมตลอด เกือบทุกวัน พี่เจสเค้าก็ไม่ว่าอะไร เพราะรู้ว่า ผมกับไอ้เป้งมันสนิทกัน เป็นเพื่อนซี้กันมากขนาดไหน แต่ที่จริงแล้วไอ้เป้งมันคิดอย่างไรกับผม พี่เจสเค้าไม่รู้หรอกครับ...ฮะฮะ...เป็นอย่างนั้นก็ดี เพราะพอมันมาขลุกอยู่กับผม ก็ทำให้ไม่เบื่อ มันบอกผมว่า มันกับผมต้องอยู่ด้วยกันจนตายน่ะแหละ...ตอนนี้อ่ะมันพูดได้ ต่อไปพอมันไปเจอคนที่ใช่สำหรับมัน มันก็จะเปลี่ยนคำพูดเองแหละ..แต่ตอนนี้มันก็ยังอยู่รอบๆตัวผมอ่ะค้าบ....
...
วันแรกที่พี่เจสพาผมมาอยู่ด้วยกัน เป็นวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งในชีวิต ทั้งแม่ของผม พี่มะยม มัมและ ป๊า รวมทั้ง พี่ชายทั้งสองคน ของพี่เจสด้วย ขาดแต่พ่อ และปู่กับย่า ที่ตอนนี้คงมองผมกับพี่เจสอยู่ที่ไหนสักแห่งบนฟ้านั่น...ทั้งหมดมาส่งผมกับพี่เจสเข้าบ้าน และก็มีปาร์ตี้เล็กๆในครอบครัว พี่เจส กับผมมีความสุขกันมาก ที่เห็นทุกๆคนรักเราสองคน
หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จแล้ว มัมก็มีเรื่องเซอร์ไพรส์ให้ผมกับพี่เจส มัมนั่งอยู่ที่โซฟารับแขก พร้อมด้วย ป๊า และแม่ของผม ท่านเรียกผมกับพี่เจสให้ไปนั่งตรงหน้าของท่าน แล้วมัมก็ยื่นกล่องเล็กๆส่งมาให้พี่เจส พอพี่เจสเปิดออกเห็นของข้างในกล่องนั้นแล้วก็หยิบออกมา มันเป็นแหวนทองมีเพชรเล็กๆอยู่ตรงกลาง มัมก็บอกให้พี่เจสสวมแหวนวงนั้นให้ผม พี่เจสก็สวมใส่นิ้วนางให้ผม เสร็จแล้วก็มองผมยิ้มให้
ระหว่างนั้น แม่ของผมก็ยื่นกล่องเล็กๆอีกใบให้ผม ผมเปิดออกก็เห็นเป็นแหวนเหมือนกันกับที่พี่เจสใส่ให้ผม แต่ขนาดใหญ่กว่า แม่บอกผมให้หยิบแหวนแล้วสวมใส่นิ้วนางให้พี่เจส ผมนํ้าตาไหลออกมาเอง รู้สึกว่าตอนนั้นมีความสุขมาก ไม่คิดว่าแม่ กับมัมและป๊าจะทำให้ผมกับพี่เจสได้ขนาดนี้ ผมมองหน้าพี่เจสก็เห็นพี่เจสนํ้าตาไหลเหมือนผม ผมกับพี่เจสร้องไห้ แต่เป็นร้องไห้ เพราะมีความสุข หลังจากที่สวมแหวนให้กันเรียบร้อยแล้ว แม่ มัม ป๊า และพี่มะยมกับพี่ทั้งสองคนของพี่เจส ก็อวยพรสิ่งดีดีให้พี่เจสกับผม แล้วไม่นานก็กลับไปกันหมด
...
คืนนั้น หลังจากที่ผมกับพี่เจสช่วยกันทำความสะอาด กับจานชามกองโต และเก็บกวาดของต่างๆให้เข้าที่เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็อาบนํ้ากันเสร็จแล้วก็ขึ้นมานอนคุยกันบนเตียง ผมยกมือซ้ายขึ้นมามองดูแหวนที่นิ้วนาง พอสังเกตุก็เห็น ข้างๆเพชร แกะสลักเป็นตัวอักษรว่า " รักเจส "
พอผมเห็นก็เกิดความสงสัยจึงยกมือพี่เจสขึ้นมาดูว่าที่แหวน มีแกะตัวอักษรหรือเปล่า ปรากฏว่ามี และแกะสลักว่า " รักนาว "
ผมเห็นก็อดยิ้มให้ไม่ได้ แล้วผมก็ยื่นมือของผมให้พี่เจสดูที่แหวน พี่เจสมองแล้วก็ยิ้ม พี่เค้าก็ยกมือขึ้นมามองบ้าง แล้วพี่เจสก็ดึงมือผมยกขึ้นไปแล้วจูบที่นิ้วนางที่สวมแหวน แล้วพี่เจสก็ดึงผมไปกอดแนบอก
" มะนาวครับ..." พี่เจสพูดกับผม
" อะไรเหรอครับ..." ผมถามกลับ
" รู้ไหม...ตั้งแต่พี่รู้จักมะนาวแล้วรักมะนาว...ชีวิตของพี่รวมทั้งสิ่งต่างๆรอบตัวก็เปลี่ยนแปลงไปมากมาย...พี่มีความสุขมาก อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พี่ขอบคุณน้องมากนะครับ...ที่ทำให้พี่มีความสุขมากมายขนาดนี้..." พี่เจสพูดและก้มลงมามองตาของผม
" .................... " ผมหลบตาที่มองมาของพี่เจส ก็รู้สึกเขินอ่ะครับ...พูดอะไรไม่ออกเลยครับ...
" จริงๆนะครับ...พี่มีความสุขจริงๆอยากให้เป็นอย่างนี้ตลอดไปนะครับ...แล้วน้องว่ายังไงบ้างเป็นเหมือนพี่หรือเปล่าครับ..." พี่เจสถามผมให้ตอบ...แล้วเอามือจับหน้าผมให้หันมามองหน้าพี่เค้า
" ว่ายังไงล่ะครับ...คิดเหมือนพี่หรือเปล่า..." พี่เจสคะยั้นคะยอให้ผมตอบ...
" ก็...ก็เหมือนกันกับพี่น่ะครับ..." ผมตอบพี่เจส ก็ยังเขินๆอยู่อ่ะ
" เหมือนพี่ยังไงล่ะครับ..." พี่เจสจะให้ผมพูดต่อ
" ก็เหมือนพี่เจสแหละค้าบ...มะนาวก็มีความสุขมาก อยากให้เป็นอย่างนี้ตลอดไปค้าบ..." ผมตัดสินใจพูดออกไปอย่างที่ใจคิด
" จริงนะครับ..." พี่เจสพูดให้ผมยืนยันคำพูดอีกครั้ง
" จริงสิครับ...มะนาวอยากให้เป็นอย่างนี้ตลอดไปจริงๆครับ..." ผมยืนยันคำพูดเดิม
" พี่รักมะนาวนะครับ...รักมากด้วย..." พี่เจสบอกผม
แล้วพี่ก็ก้มหน้าลงมาจูบที่หน้าผากของผม พี่เงยหน้ามามองตาของผม พี่ก็ยิ้มให้ ผมก็ยิ้มตอบ พร้อมกับยกมือขึ้นไปโอบคอพี่เจสให้โน้มลงมา แล้วผมก็จูบปากพี่เจส พี่เค้าก็ปล่อยให้ผมจูบได้สักพัก พี่เจสก็จูบตอบผม แล้วพี่ก็จูบแก้ม จูบจมูกแล้วก็หน้าผาก ผมเงยหน้ามองพี่เจส
" พี่เจสค้าบ...มะนาวก็รักพี่ค้าบ...จะรักตลอดไปค้าบ..." ผมพูด มองหน้าพี่เจส แล้วพี่เจสก็ยิ้ม และกอดผมแน่น ผมก็กอดตอบ
" ขอบคุณครับที่รักพี่...พี่ก็รักมะนาวครับ รักตลอดไป..." พี่เจสพูดแล้วกอดผมแน่นจนร่างของผมแทบจะเป็นร่างเดียวกับพี่เจส
" ค้าบ... " ผมพูดตอบ
พี่เจสก็ปล่อยผมออกจากอ้อมกอด พี่เจสจับผมหันหน้ามามองกัน และต่างคนก็ต่างยิ้มให้กัน............
...
จบบทที่ 65 บทสุดท้าย
ขอบคุณมากครับ...ขอบคุณจริงๆที่ตามอ่านเรื่องราวของมะนาวจนจบ.....มะนาวมีความสุขมากน้าที่เขียนจนจบได้ ที่จริงพี่ๆน้องๆเพื่อนๆ บางคนอาจจะรู้ก็ได้ว่าเรื่องของมะนาวนี้เคยลงที่เว็บๆหนึ่งมาก่อนเหมือนกัน ก่อนที่จะเอามาลงที่เล้าเป็ดเว็บแสนรักนี้
ตอนแรกๆมะนาวไม่รู้จักเล้าเป็ดนี่หรอกครับ แต่มีพี่คนนึงเป็นคนขอมะนาวเอาเรื่องมาลงที่นี่ มะนาวก็ให้เอามาลงได้ พี่เค้าก็ลงได้หลายตอน ก่อนที่จะมีเหตุที่พี่เค้าลงต่อไม่ได้ ก็เลยมีพี่อีกคนลงต่อ และก็อีกคนมาลงให้ จนในที่สุดมะนาวก็เป็นคนเอามาลงต่อเอง รวมแล้วใช้คนมาโพสเรื่องทั้งหมด 4 คน
แต่ที่มะนาวเอามาลงต่อที่นี่ก็พิเศษกว่าที่เว็บนั้นที่มะนาวเอาเรื่องไปลงจนจบแล้ว ก็พิเศษตรงที่มะนาวแก้ไขที่พิมพ์ผิดไป แล้วก็เพิ่มตอนเพิ่มเรื่องเข้ามาอีกเกือบจะทุกตอนที่ลงเลย เพราะตอนที่ลงเรื่องที่เว็บนั้นมะนาวเขียนวันต่อวันจึงอาจผิดพลาดแล้วก็ขาดหายบางเรื่องที่ต้องเขียนแต่ไม่ได้เขียน พอได้เอาเรื่องมาลงที่นี่มะนาวก็เลยเพิ่มใส่เข้าไปให้สมบูรณ์มากขึ้น จนในที่สุดก็จบจนได้
ขอบคุณพี่ sun พี่ที่น่ารัก ที่ขอเอาเรื่องมาลง
ขอบคุณพี่ blueboyhub พี่เรย์พี่ที่เป็นที่รักของมะนาวและทุกๆคนในเล้าเป็ด พี่ที่ลงเรื่องแทนพี่ sun
ขอบคุณพี่ หมูพูห์ พี่ที่น่ารักอีกคนที่เข้ามาลงเรื่องแทนพี่ เรย์
และที่สำคัญที่ต้องขอบคุณมากๆก็คือพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องของมะนาวตลอดตั้งแต่ตอนแรก จนถึงตอนสุดท้ายนี้ อยากบอกว่าดีใจมากที่ได้อ่านรีพลายที่ทุกคนเข้ามารีพลายให้ มีความสุขทุกครั้งที่ได้ตอบรีพลายเหล่านั้น อยากบอกว่ารักที่นี่รักเล้าเป็ดแห่งนี้ค้าบ
อยากบอกว่า...รักทุกคนมากคร้าบ....รักมากมาย.........
มะนาวตัวน้อยตัวนิดน่ารักขี้อ้อน ( แหวะ ) คร้าบบบบบบบผม..............
ปอลอ.........เมื่อพี่ๆน้องๆเพื่อนๆบอกว่าอยากอ่านเรื่องต่อ มะนาวก็ตัดสินใจ และก็ขอตัวโตเรียบร้อยแล้วว่า จะเขียนเรื่องต่อ ตัวโตก็อนุญาติแล้วด้วยมะนาวก็จะเขียนเรื่องต่อ แต่เป็นเหตุการณ์ตั้งแต่ปีใหม่ที่ผ่านมานี้เองแหละครับ....มะนาวมีเรื่องให้เขียนมากมายเลยครับ......คิดว่าทุกคน
คงจะชอบกัน ตามอ่านกันด้วยนะคร้าบบบบบบบ...........พลีส.........
...
-
o15 แต๊งส์ๆจ้าน้องมะนาว :o8: พี่จะรอเรื่องต่อไปของน้องมะนาวกะตัวโตนะจ๊ะ :teach:
ต้องขอบคุณซินด้วยนะจ๊ะที่พาน้องมะนาวมาให้ทุกคนได้รู้จัก แล้วก็ขอบคุณเรย์กะพูห์ด้วยที่ช่วยซินโพส :จุ๊บๆ:
-
Happy สุดๆเลย ที่ได้อ่านเรื่องของ มะนาว :impress2: จะรออ่าน เรื่องของมะนาว กะ พี่ตัวโต อีกนะค๊าบบ
-
โดนครับ อ่านแล้วโดน
รออ่านต่อครับ ULtra | art
-
อ๊ายยยย...แอบเขินะเนี่ย? :o8: พี่ซันไม่ค่อยได้ทำอะไรเลย... :teach:
เอามาลงตั้งแต่เเรกๆ แล้วก้อปัดตูดหนี :try2:
แต่ในที่สุด มะนาวก้อเอาลงเองจนจบ ขอบคุน เรย์ ก่า พูห์ ด้วยน๊า..ที่ช่วยโพสให้ o1
ไว้พี่จะรอเรื่องใหม่...ตอนใหมของมะนาวแล้วกันนะจ๊ะ :impress2:
เห็นเจ้าดื้ออ้อนแล้วหมั่นเขี้ยว.. :give2: พี่ก้อร๊ากกกกก.....มะนาวน๊า...... :loveu: :จุ๊บๆ:
-
หุหุ ท่าทางต้องกัดกันอีกนาน
-
หุหุ จบแบบน่ารัก ๆ ตามแบบฉบับของมะนาวเลยนะนี่ :o8: :o8:
อยากบอกว่าเรื่องของมะนาวน่ารักมาก
อ่านแล้วนึกถึงว่ามีน้องชายตัวเล็ก ๆ น่ารัก ๆ มาเล่านู่นเล่านี่ให้ฟังทุก ๆ วัน
ได้ลุ้น ได้ติดตามเรื่องราวน่ารัก ๆ (เอ เขียนว่าน่ารักกี่ครั้งแล้วนี่ :-[)
พอจบลงก็ใจหายนิด ๆ แฮะ :impress: แต่มะนาวบอกว่าจะมีเรื่องต่อก็ดีใจ :like6:
แล้วจะรออ่านนะจ๊ะ :teach:
-
ดีใจที่น้องมะนาวมีความสุขนะครับ เเล้วมาลงเรื่องใหม่ต่อนะครับ อยากอ่านมักๆเลย o9
-
ดีใจด้วยนะคร้าบบบบบบบบบบบบ แฮปปี้เอนดิ้งจนได้
ขอให้มีความสุขตลอดไปนะคับ
-
จบลงไปด้วยดีนะครับ มะนาว o13 สุดยอดไปเลย
เรื่องของมะนาวน่ารักทุกตอน ถึงช่วงกลางๆจะจบลงที่เตียงตลอดก็เหอะ แต่คนแถวๆนี้ก็ชอบบบบบบ :laugh:
รักษาความรักที่มีกับตัวโตไปเรื่อยๆนะคับ เอาใจช่วย :give2:
รออ่านเรื่องใหม่เร็วๆ คับ o15
-
มีความสุขทุกครั้งที่อ่านเรื่องน้องมะนาว :o8:
จะรอเรื่องใหม่ของน้องมะนาวต่อจ้า :give2:
ขอบคุณคนโพส ทั้ง 3 และน้องมะนาวน้า :-[
-
............ยินดีกับความสุขที่ได้รับนะคับ.........
...........รักและดูแลกันไปนานๆ.........
...........เพราะน้อยคนนักที่จะได้ชีวิตที่สมหวังอย่างมะนาว..........
...........โชคดีนะคับ........... :give2: :give2:
-
ขอบคุง มะนาวตัวเล็กน่ารัก กะ คนโพสทั้งสาม
อิอิ
o15 o14
รอตอนใหม่ของมะนาวอยู่น้า :o8:
-
ในที่สุดก็จบลงด้วยดี :impress2:
จากนี้ก็รออ่านเรื่องต่อไป o11
ป๋อล๋อ ยังไงๆ ก็รักมะนาวตัวน้อยขี้อ้อนคนนี้น้า :o8:
-
idiotbox....................
( มะนาวจะทำอะไรพี่ก็ยอมหมดแหละครับ เจ้าตัวน่ารักคนดีของพี่ :-).....ยอมจริงๆน้า....พี่ตัวโต 2 ของมะนาว......
( เชื่อตัวโตเถอะครับ เบื่อหน่อยแต่หายเร็วนะ ).............คร้าบบบบบบบเชื่อก็ได้ค้าบบบ...มะนาวมะดื้อแล้วน้า.........
( นี่ถ้าไม่มีภาค2(ภาคปัจจุบัน)นี่พี่เหงาแย่เลย )............ฮี่ฮี่........ไม่หรอกค้าบ......... ..รับรองไม่เหงาอ่ะคับบบบบบ............
( ยังไงก็จะรอติดตามเรื่องของน้องมะนาวต่อละกันนะคร้าบบบบบ )..............คร้าบบบ..ขอบคุณคร้าบบบ.........
( รักนะครับ ตัวเล็ก..... ;-)............รักเช่นเดียวกันคร้าบบบบตัวโต2.............รักจิงน้าาาา...........
^
..........รักนะ เด็กขี้อ้อน ;-)
เห็นมะนาวมีความสุข พี่ก็อุ่นใจแล้ว o4
ดีใจด้วยนะคร้าบบบ น้องมะนาวตัวเล็กน่ารักชนะใจทุกคน(แต่กระชากใจพี่ไปแล้วอ่ะ ทำไงดี55+)
-
:-[
ขอให้ พี่มะนาว..กะ..พี่เจส มีความสุขมากๆนะค้าบ
หนทางยังอีกอยู่อีกยาวไกล..สู้ :ped149:
..และก็..รอเรื่องต่อไปที่จะมาลงเช่นกันนะค้าบ.. o14
................. o19
-
ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราวดีๆ
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ สุขในทุกๆด้านเลย
เป็นกำลังใจให้ครับ และจะรออ่านเรื่องใหม่นะครับ :yeb:
-
ขอบคุณ มะนาว สำหรับเรื่องราวดีๆ
ขอบคุณ เซ็งเป็ดที่ทำให้เราได้รู้จักกกัน
ขอบคุณ sun/b|ueBoYhUb ที่โพสต์เรื่องให้ได้อ่าน
ขอบคุณ หนูบลู สำหรับเล้าเป็ด
ขอบคุณ คนอ่านที่น่ารักทุกคน
ขอบคุณคร้าบบบบบบ
o14 o15
-
ดีใจด้วยค้าบที่จบ(ภาคแรก มั่ง) แล้ว o13
แต่.....ผมยังไม่ได้อ่านเลยอะ o3 เลยมาขออนุญาตก๊อปไปอ่านค้าบบบบบบ o8
-
:teach: = น้องมะนาวฝากมาบอกว่า=
"เรื่องน ที่จะลงใหม่ ขอเวลาอีก2-3 วันนะค๊าบบ...ตอนนี้มะนาวไม่สบายอยู่"
รออีกหน่อยนะคับ แล้วมะนาวจะมาลงให้นะค๊าบบ... o1
-
...........รับทราบจ้า..........จะรอนะ........ o13 o13
-
ขอบคุณที่มาบอกข่าวนะค้าบ.. o14
ยังไงก็จะรอนะคับ..
-
หายไวไวนะจ๊ะจ้องมะนาว ได้ข่าวว่าเสียงแหบเสียงแห้งเลยนิ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ :3123:
-
ยังไงก็รอมะนาวตัวเล็กน่ารักได้อยู่แล้ววว :o9:
ขอให้มะนาวหายไวไวเน้อ ดูแลตัวเองด้วยนะงับ
-
รับทราบด้วยคน
ขอให้น้องมะนาวหายไวๆ แล้วกันนะ
ท่าทางมะนาวตัวน้อยจะร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงป่าวเนี่ย
ป่วยบ่อยน่าดู
ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยน้า
คนแถวนี้เค้าเป็นห่วง :give2:
-
รับทราบ น้องมะนาวหายไว ๆ น้า :teach:
-
ขอบคุณพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆทุกคนน้าที่ตามอ่านเรื่อง " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว " จนจบ ดีใจมากคร้าบที่มีคนชอบเรื่องของมะนาว และก็ขอบคุณมากค้าบ ที่เป็นห่วงมะนาว...ขอบคุณอีกครั้งคร้าบผม...
?.?*..๑???๑.?.?..............
( แต๊งส์ๆจ้าน้องมะนาว พี่จะรอเรื่องต่อไปของน้องมะนาวกะตัวโตนะจ๊ะ จะบอกให้ )..........คร้าบบบบผม.......
( ต้องขอบคุณซินด้วยนะจ๊ะที่พาน้องมะนาวมาให้ทุกคนได้รู้จัก แล้วก็ขอบคุณเรย์กะพูห์ด้วยที่ช่วยซินโพส จุ๊บๆ ).... ..ใช่คับ...ต้องจุ๊บๆ....
VicOSe.............
( Happy สุดๆเลย ที่ได้อ่านเรื่องของ มะนาว )...........ขอบคุณครับ...ก็มีความสุขเช่นกันที่รู้ว่เรื่องของมะนาว จะทำให้คนอื่นๆที่ได้อ่านแล้วมีความสุขกันครับ............
( จะรออ่าน เรื่องของมะนาว กะ พี่ตัวโต อีกนะค๊าบบ )...........คร้าบบ..ขอบคุณคร้าบ...
vorest............
( โดนครับ อ่านแล้วโดน )............ขอบคุณคร้าบบบบบบบบ....
( รออ่านต่อครับ )...........ขอบคุณครับ....ตามอ่านต่อได้คร้าบบบบบบบบบบบ...........
sun...............
( อ๊ายยยย...แอบเขินนะเนี่ย? พี่ซันไม่ค่อยได้ทำอะไรเลย...จะบอกให้ ).......ก็เป็นคนที่แนะนำให้มะนาว ได้รู้จัก ที่นี่อ่ะคร้าบ.....
( เอามาลงตั้งแต่เเรกๆ แล้วก้อปัดตูดหนี ).........ใช่ครับ...ปัดตูดหนี....อิอิอิอิอิ.........
( แต่ในที่สุด มะนาวก้อ เอาลงเองจนจบ ขอบคุน เรย์ ก่า พูห์ ด้วยน๊า..ที่ช่วยโพสให้ ).........ขอบคุณพี่เรย์กะ พี่หมูพูห์ด้วย อีกครั้งคร้าบบบบบบบ........
( ไว้พี่จะรอเรื่องใหม่...ตอนใหมของมะนาวแล้วกันนะจ๊ะ )..........ครับ...ขอบคุณคร้าบบบบบบ......
( เห็นเจ้าดื้ออ้อนแล้วหมั่นเขี้ยว..พี่ก้อร๊ากกกกก.....มะนาวน๊า......).........คร้าบ...เราร้ากกัน.........คิกคิก........
b|ueBoYhUb.............
( หุหุ ท่าทางต้องกัดกันอีกนาน ).............ใช่แย้วคร้าบบบ....พี่เรย์อย่าเพิ่งเบื่อไปก่อนล่ะคร้าบบ.....อิอิอิ.........
shell...........
( หุหุ จบแบบน่ารัก ๆ ตามแบบฉบับของมะนาวเลยนะนี่ )........ครับ...จบแบบไม่หลุดคอนเส็พท์ตัวเองเลยคร้าบบบบบ....
( อยากบอกว่าเรื่องของมะนาวน่ารักมาก )..........คร้าบบ...ก็น่าร้ากเหมือนตัวเองอ่ะค้าบ....ขอบคุณคร้าบบ..........
( อ่านแล้วนึกถึงว่ามีน้องชายตัวเล็ก ๆ น่ารัก ๆ มาเล่านู่นเล่านี่ให้ฟังทุก ๆ วัน )..........อ่ะค้าบ......แฮะแฮะแฮะ.........
( ได้ลุ้น ได้ติดตามเรื่องราวน่ารัก ๆ (เอ เขียนว่าน่ารักกี่ครั้งแล้วนี่ )..........ฮี่ฮี่ฮี่..เขียนน่ารักเยอะๆก็ได้... .มะนาวมะว่า หรอกคร้าบ.......คิกคิก....
( พอจบลงก็ใจหายนิด ๆ แฮะ แต่มะนาวบอกว่าจะมีเรื่องต่อก็ดีใจ ชอบจริงๆ )..........คร้าบ....ตามอ่านด้วยน้าาา.......
( แล้วจะรออ่านนะจ๊ะ จะบอกให้ )..........คร้าบ...ขอบคุณคร้าบบบบบบ........
jammy...................
( ดีใจที่น้องมะนาวมีความสุขนะครับ เเล้วมาลงเรื่องใหม่ต่อนะครับ อยากอ่านมักๆเลย )..........ครับ...ตามอ่าน ด้วยน้าาาาา....จุ๊บๆๆๆ..........
pongsj...........
( ดีใจด้วยนะคร้าบบบบบบบบบบบบ แฮปปี้เอนดิ้งจนได้ )..........คร้าบบบ...มีความสุขคร้าบบบบ......
( ขอให้มีความสุขตลอดไปนะคับ )..........คร้าบ...ขอบคุณมากคร้าบบบ....
~ScAreD:SAcreD~..............
( จบลงไปด้วยดีนะครับ มะนาว สุดยอดไปเลย )............คร้าบ...ขอบคุณมากครับ.........
( เรื่องของมะนาวน่ารักทุกตอน ถึงช่วงกลางๆจะจบลงที่เตียงตลอดก็เหอะ แต่คนแถวๆนี้ก็ชอบบบบบบ )........แฮะแฮะ. ...จะว่าไปมะนาวก็ชอบเหมือนกันแหละค้าบ...อิอิอิ........
( รักษาความรักที่มีกับตัวโตไปเรื่อยๆนะคับ เอาใจช่วย )...........คร้าบ...ตอนนี้ก็ยังมั่นคงดีคร้าบบบบบ....... ...มีความสุขอ่ะคร้าบ......
( รออ่านเรื่องใหม่เร็วๆ คับ )..........ขอบคุณคร้าบบบบบบบบ..........
Poes..............
( มีความสุขทุกครั้งที่อ่านเรื่องน้องมะนาว )........มะนาวก็มีความสุขที่พี่ๆเรื่องของมะนาวทำให้พี่ๆ มีความสุขคร้าบ...จุ๊บๆๆๆๆๆ......
( จะรอเรื่องใหม่ของน้องมะนาวต่อจ้า )...........ขอบคุณคร้าบบบบ......
( ขอบคุณคนโพส ทั้ง 3 และน้องมะนาวน้า ).......คร้าบ...ขอบคุณพี่ๆด้วยคร้าบบบบบบบ..............
][GobGab][..............
( ยินดีกับความสุขที่ได้รับนะคับ....)..........ครับ..ขอบคุณคร้าบบ........
( รักและดูแลกันไปนานๆ...)........คร้าบ...บอกรักกันทู๊กวันเลยคร้าบ................
( เพราะน้อยคนนักที่จะได้ชีวิตที่สมหวังอย่างมะนาว...)........ครับ......รู้ครับ..............
( โชคดีนะคับ...รักเธอที่สุด )......รักคุณเช่นเดียวันคร้าบบบบบบบบ...จุ๊บจุ๊บจุ๊บฐๆๆๆๆๆๆๆ....
o LulLaby o.............
( ขอบคุง มะนาวตัวเล็กน่ารัก กะ คนโพสทั้งสาม อิอิ )........ครับ..ขอบคุณคนอ่านด้วยคร้าบบบบบบ........
( รอตอนใหม่ของมะนาวอยู่น้า ).........คร้าบ....ติดตมด้วยคร้าบบบบบ.......
krappom.............
( ในที่สุดก็จบลงด้วยดี )............ครับบบบจบลงด้วยความสุขคร้าบ............
( จากนี้ก็รออ่านเรื่องต่อไป ).............ขอบคุณคร้าบบ.........อิอิอิ...........
( ป๋อล๋อ ยังไงๆ ก็รักมะนาวตัวน้อยขี้อ้อนคนนี้น้า )..........คร้าบ...ขอบคุณคร้าบบที่รักมะนาว....รักเช่นเดียว กันคร้าบบบบบบบ.....จุ๊บๆๆๆ..
idiotbox..............
( ..รักนะ เด็กขี้อ้อน ;-).............จุ๊บจุ๊บจุ๊บๆๆๆๆๆ...............
( เห็นมะนาวมีความสุข พี่ก็อุ่นใจแล้ว ).........คร้าบบบ...มีความสุขมากจริงๆๆครับ........
( ดีใจด้วยนะคร้าบบบ น้องมะนาวตัวเล็กน่ารักชนะใจทุกคน(แต่กระชากใจพี่ไปแล้วอ่ะ ทำไงดี55+) )........ไม่เป็นไร คร้าบ...เดี๋ยวมะนาวจะดูแลใจของพี่ที่กระชากมาได้เป็นอย่างดีแล้วกันคร้าบบบ.......ฮี่ฮี่ฮี่............รักน้าาาาา............
mu_off..............
( ขอให้ พี่มะนาว..กะ..พี่เจส มีความสุขมากๆนะค้าบ ).........ค้าบ...รักกันรักกัน...มีความสุขคร้าบบบ.........
( หนทางยังอีกอยู่อีกยาวไกล..สู้ สู้ๆ ).......สู้สู้...อยู่แล้วคร้าบ.....
( ..และก็..รอเรื่องต่อไปที่จะมาลงเช่นกันนะค้าบ..).........ครับ...รออ่านได้เลยคร้าบ.........อย่าลืมอ่านน้า....อิอิอิอิอิ...........
?????? ?????
( ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราวดีๆ ).......คร้าบ...ขอบคุณคร้าบ.........
( ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ สุขในทุกๆด้านเลย )..........ขอบคุณคร้าบ.......
( เป็นกำลังใจให้ครับ และจะรออ่านเรื่องใหม่นะครับ ).........คร้าบ...รออ่านน้า.....ขอบคุณอีกครั้งคร้าบบบบ.......
หมูพูห์............
( ขอบคุณ มะนาว สำหรับเรื่องราวดีๆ )........คร้าบ...มะนาวก็ขอบคุณพี่หมูพูห์มากคร้าบ.....
( ขอบคุณ เซ็งเป็ดที่ทำให้เราได้รู้จักกกัน ).......ขอบคุณ เซ็งเป็ดเช่นกันครับ.....
( ขอบคุณ sun/b|ueBoYhUb ที่โพสต์เรื่องให้ได้อ่าน )..........ขอบคุณพี่ sun/b|ueBoYhUb อีกครั้งคร้าบ.....
( ขอบคุณ หนูบลู สำหรับเล้าเป็ด ).........คร้าบ..ขอบคุณพี่เรย์เช่นกันคร้าบ...
( ขอบคุณ คนอ่านที่น่ารักทุกคน )........ขอบคุณคนอ่านที่น่ารักเช่นกันคร้าบบบบบ...
( ขอบคุณคร้าบบบบบบ )..........คร้าบ...มะนาวก็ขอบคุณพี่หมูพูห์อีกครั้งนะครับ.....
KevinKung...........
( ดีใจด้วยค้าบที่จบ(ภาคแรก มั่ง) แล้ว )........คร้าบ...ขอบคุณคร้าบ....รออ่านตอนใหม่ได้เลยคร้าบ....
( แต่.....ผมยังไม่ได้อ่านเลยอะ เลยมาขออนุญาตก๊อปไปอ่านค้าบบบบบบ )...........ได้คร้าบ...อ่านให้จบเร็วๆน้า.. จะได้อ่านตอนใหม่ได้เข้าใจยิ่งขึ้นนะคร้าบบบ..........
ปอลอ......ขอบคุณพี่ sun..คร้าบที่มาแจ้งข่าวเรื่องมะนาวป่วยกับคนอ่านที่นี่..........ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงและที่
ี่็รอเรื่องของมะนาวน้า.....ขอบคุณคร้าบบบบ........รักจัง.....
************************************************************************************************
-
ฮ่า นึกว่ามะนาวเอาตอนใหม่มากซะอีก :o11:
คิดถึงมะนาวตัวเล็กนะฮับ :-[
-
เพิ่งอ่านจบวันนี้เอง แฮ่ๆๆๆๆ (แบบว่ามันหลายเรื่องจัด) แต่ก็อยากจะบอกว่าเรื่องของมะนาวก็เป็นหนึ่งในใจอีกเรื่องนะ
เรื่องน่ารักดี มันกุ๊กกิ๊กน่ารักๆ แบบไม่เครียดดีอ่ะ o13แล้วมะนาวก็น่ารักด้วย ขี้อ้อนจริงๆๆๆ ถึงว่ามีแต่คนมารุมรัก :give2:
ปล.แล้วจะตามไปอ่านภาค2ต่อนะจ๊ะ :teach:
-
เย้ๆๆๆๆ ในที่สุดก้อตามอ่านจนจบอีก 1 เรื่องแว้ว งิงิ
เป็นคู่รักที่น่าอิจฉาอีกคู่นึง ก้อขอให้รักกันไปนานๆนะค้าบบ
แต่งงานมะไหร่อย่าลืมบอกเน่อ จาไปเปนเพื่อนเจ้าบ่าวให้ อิอิ
ปล.จาติดตามผลงานของมะนาวต่อไปนะคร้าบบบบ
o13 o13 o13 o13
-
:impress2: ดีจังเลย....ขอให้มีความสุขกันมากๆ น๊า
o14 o15 o14 o15 o14 o15 o14 o15 o14 o15
-
ตอบคุณ kei_kakura
( ดีจังเลย....ขอให้มีความสุขกันมากๆ น๊า )...............ขอบคุณคร้าบบบบบ...ที่ตามอ่านเรื่องของมะนาวจนจบ
และรู้สึกดีๆกะเรื่องระหว่างมะนาว กะ พี่เจส...ยังไงก็ตามอ่านต่อน้า ใน ตอนใหม่
" นายตัวโต กับ ไอ้นาว ( รักแล้ว รักเลย ) " อ่ะคร้าบ.... ขอบคุณมากคร้าบบบบบ..
************************************************************************
ปอลอ......ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยน้าคร้าบบบบบบบ.....จุ๊บบบบๆๆๆๆๆๆ.............
***************************************************************************
-
เย้ ๆ ตามอ่านเรื่องน้องมะนาวที่น่ารัก จบแล้ว :m4:
ขออวยพรให้น้องมะนาวกับตัวโต มีความสุขมากๆ นะคะ :m1:
ว่าแล้วก็ตามอ่านตอนต่อไปจ๊ะ
-
เอ มันจาช้าไปมั๊ยน้อ :m13:
ตามอ่านจนจบเลยค่า :m3:
ยังงัยจาตามไปอ่านภาค 2 ต่อค่า :m11:
เป็นกำลังใจค่า :m4: :m4: :m4: สนุกมากมายค่า
-
:m1: :m1: :m1: พึ่งได้มาอ่าน อ่านรวดเดียวเลยจ้า ตอนแรกๆลุ้นตัวโก่งเลย เชียร์พี่เจสหนะแหละ ช่วงแรกๆบทน้อยอีก ลุ้นมากมาก อิอิ
แต่หลังหลัง โดนมากเลย บนเตียงเนียะขออีกๆๆๆๆเลย ฮ่าๆๆๆ อิอิ น่ารักกกกกกกชู้ดๆพี่มะนาวกับพี่เจสง่ะ
พี่มะนาวน่ารักมากมาก พี่เจสน่ารักมากมาก พี่สองคนน่ารักมากมาก คู่กันมากมาก
:m11: :m11: :m11:
ดีใจที่ได้มาอ่านเรื่องราวของพี่มะนาวนะ
ทำให้ได้รู้ว่าความรักที่มีต่อคนคนนึงมากๆก็ยังมีอยู่บนโลกใบนี้ (เว่อร์ไปป่าวว่ะ คิคิ)
กำลังจะแอบไปอ่านภาคต่อไปแล้วนะ ไปอ่านต่อ พี่เจสกะพี่มะนาวสุดเลิฟฟฟฟฟฟฟ
-
:impress: :impress: :impress:
ยังอ่านมะจบครับผมเพิ่งมาอ่านใหม่ครับ
สนุกมากเลยครับ แล้วจะตามอ่านให้ทันครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
:impress: :impress: :impress:
ยังอ่านมะจบอีกอะครับผม
เพิ่งมาอ่านก็งี้อะครับ ตามไม่ทันครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
ดีครับ ผมพึ่งอ่านก้อชอบมากเลย อ่านทีเดียวจบเลย สนุกมาก รู้สึกอิจฉามะนาวมากๆๆเลย มีพี่เจสคอยดูแล จาติดตามตอนต่อไปน้าครับบบบ
:m1: :m4:
-
:impress: :impress: :impress:
ครับผมยังอ่านมะจบครับผม
ยาวมากๆเลยแต่สนุกมากเลยครับ
ชอบมาก หิวครับเดี๋ยวไปกินข้าวก่อน
แล้วมาอ่านต่อครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่านจบละครับผม จบแบบสมหวังเลยนะครับ
อยากมีแบบนี้จังครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
:m9: :m9:
o7 o7
:m2: :m2:
-
แหะๆ :m14:
ขอรีหน่อยเหอะ :m12:
เพิ่งรุ้ว่ามีภาคแรกอ่านตามจนทันละนะคับพี่นาวว :m27:
คิกๆ :m1:
รักพี่นาวพี่เจสพี่แป้งพี่ก้องพี่เป้งพี่มะยมละก้อคนในเรื่องทุกคนเลย จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :loveu:
น่ารักมากมายเลยค๊าบบบ :m4:
o14 ไปติดตามอ่านภาค2ต่อระ แหะ ๆ o15
-
:m1:
อ่านจบแล้วววว ภาคแรก....น่ารักมากมายยยย....น่าอิจฉาจิง ๆๆๆๆ
คราย ๆ ก็รักมะนาวววว มิน่าไม่มีครายยยหลงมาหาพี่นาทเลยยยยย
ไปอยู่กะมะนาวหมดนี่เองงงงงง :m17:
แรก ๆ ก็สงสารพี่ก้อง....เสียดายดีแตกซะงั้นนนน ...
ทำไปทำมาหลงรักน้องเป้งกะพี่แป้ง....แต่ดันแอบรู้มาว่าพี่แป้งนี่ร้ายยยยช่ายย่อยยย :m26:
สรุปเลือกเป็นแฟนคลับน้องเป้งสุดหล่อดีก่า...... :give2:
เอาใจช่วยกับความรักของมะนาวนะครับบบบ ...
มะนาวก็อย่าหว่านสเน่ห์มากนัก สงสารพี่เจสต้องมาตามคอยหึง... :try2:
เดี๋ยวจะรีบไปต่อภาค 2 จะได้ทันเพื่อน ๆๆๆๆ รักมะนาววววจ้า.....
o15 o14
ปล. รูป display ของมะนาวใช่ เทวดาสีน้ำเงิน กับซาตานสีทองป่าวอ่ะครับบบบบ :m3:
-
o2โอยเบลอเลยอ่ะ
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลย :give2:
(เค้าเข้าไปอ่านตอนสองมาครึ่งเรื่องแล้วก่อนที่จามาอ่านตอนแรก) :a4:
-
:o11: ขอบคุณคับสำหรับเรื่องราวดี ๆ
อ่านแล้ว รู้สึกประทับใจมากๆ
-
น่ารักจังเลยคะ พึ่งอ่านภาคแรกจบ เด๋วไปตามอ่านภาค2นะคะ :a2:
-
ขอบคุณทุกๆคนน้าที่ตามมาอ่านภาคแรกกันคร้าบบบบ..
ที่จริงก็ลืมบอกไปว่านี่เป็นภาคแรกของ นายตัวโต กับ ไอ้นาว ( รักแล้ว รักเลย )
เดี๋ยวไปแก้ตอนจบภาคแล้วกันคร้าบบบบ......
รักทุกคนน้าที่เข้ามาอ่านเรื่องของมะนาว....
ขอบคุณมากคร้าบบบ มีความสุขมากๆน้า.......จุ๊บบบบๆๆๆๆ.....
มะนาวตัวนิดตัวน้อยคร้าบบบบบผม..............
-
:m3: :m3:เพิ่งเข้ามาอ่านภาคแรกจนจบ
...เบนแนะนำให้มาอ่านเรื่องนี้ดู เพราะบอกว่าคนเขียนน่าร๊ากมากกกกกกกกกกกกกกก
แถมเรื่องก้อยังน่ารักอีกด้วย เลยเข้ามาอ่านดู ปรากฏว่า...............
เรื่องน่าร๊ากกกกกกกกกกกจิงๆด้วยอ่ะ :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: น่ารักมากๆเลย
พรุ่งนี้จะแว๊ปไปอ่านภาคสองให้ทันปัจจุบันจ้า
(วันนี้อ่านจนปดตาไม่ไหวแระ...แต่ชอบเรื่องนี้จริงๆนะ :m13:)
-
อิอิ
น่ารักกกกกกกกกกก
:m14: :m14: :m14: :m14: :m14:
-
อ่านจบแย้ว เย้ๆ :mc3:
เรื่องหนุกมั่กๆ :m4:
อิจฉาๆ :m1:
เดี๋ยวไปรออ่านภาค 2 ดีก่า :mc4:
-
:m4: :m4: :m4:
เรื่อง ของ มะนาว สนุกมากคับ น่าติดตามตลอดเลย...ผมจะรอติดตาม ภาค 2 ต่อไปนะคับ
:pig4: :pig4: :pig4:
ปล. ขอให้ มะนาว กับ พี่เจส รักกันมากๆนะคับ^^
[attachment deleted by admin]
-
:m1: :m1:อ่านเรื่องของมะนาว จากเรื่องตัวโตกะมะนาวก่อน อ่านไปสักพัก มันน่าจะมีภาคก่อนนี้น้า
จึงลองหาดู พอเจอ เลยหยุดอ่าน ตอนที่ 2 ก่อน มาอ่าน ตอน แรก อ่านตามอยู่หลายวัน จนคนข้าง ๆ
เหล่แล้วเหล่อีก ว่าอ่านอะไรกันนักหนา ก็เรื่องสนุก น่ารัก น่าติดตาม อ่านไปยิ้มไป กับความน่ารักของทั้ง 2 คน
ขอบคุณมากครับ เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คนนะครับ ถึงจะอ่านช้าไปสักนิด แต่ก็ยังดี ที่ได้อ่าน เรื่องดี ๆ จริงไหมครับ ขอบคุณอีกครั้ง เดี๋ยว จะกลับไปอ่านภาค ต่อ :bye2: :bye2: :bye2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :oni2: :oni1:
น้องมะนาวน่าจักอ้า พี่เจสก้อน่ารักจิงๆ :m25: :m1:
สงสารก้อแต่พี่ก้อง พี่แป้ง แล้วก้อเป้งอ่ะ :m1:(มารักเค้าแทนก้อได้นะ) :L2: :เตะ1:
ที่ต้องอกหักเพราะหลงรักมะนาว :เฮ้อ: :m23:
แต่ก็จบลงด้วยดี :m23: :m4:
อิอิ :m4: :mc4: :mc4:
-
หลงเข้ามาในกระทู้นี้ ครั้งยังเป็นผีบอร์ด คงไม่เป็นไรชิมิคะ พี่มะนาว
แอบหลงรักพี่มะนาวอ่าาาาา แบบว่า พี่มะนาวน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ขี้อ๊อน ขี้อ้อน
:oni2: :oni2:
พี่เจสก็น่ารัก
มิน่า พี่เจสถึงได้แกล้งพี่มะนาวบ่อยๆ อ่า
เด๋วจะไปหาภาคสองอ่านน้าคร๊าาาาา
:oni1:
-
แอบหลงรักมะนาวอีกคนแล้วนะ
เราอ่านแบบรวดเดียวจบเรื่องเลย
เล่าได้สนุกมากจริง
จะมีตอนพิเศษอีกหรือเปล่า คอยอยู่นะ
-
อ่านภาคแรกจบแล้ว เดี๋ยวตามไปอ่านภาคจบคับ o7
-
:m1: อ่านภาคนี้จบแล้ว ขอบคุณที่สำหรัีบเรื่องดีๆี น่ารักๆ นะคะ
เพราะมะันาวเป็นคนน่ารักแบบนี้เองถึงมีแต่คนมารุมรัก :m1:
อ่านตอนแรกนี่แบบ ลุ้นด้วย เป็นห่วงด้วย ก็มะนาว ใส๊ใสๆ อ่ะ :try2:
ดีใจกับมะนาวและพี่เจสด้วยน้า :m13: ขอให้รักกันนานๆ ค่า
-
อ่านม้วนเด๋วจบเลย สนุกมากๆ o13 o13 o13
แต่ก้อแอบอิจฉามะนาว อะ มีแต่คนมารัก
อยากมีบ้างอะคับ
แต่ึความไงก้อขอให้ มะนาว กับ พี่เจส รักกาน นาน นะคับ :oni2: :oni2: :oni2:
-
อ่านจบรวดเดียวเลยขอบคุณคับสำหรับเรื่องความรักดีๆของมะนาว ได้โปรดจงรักกันนานๆและตลอดไปเลยนะคร๊าบบ ส่วนทางพี่เจสขอให้รักมะนาวตามคำสัญญาว่าจะรักมะนาวตลอดไปน่ะคร๊าบบ จะรออ่านภาคจบนะค๊าบ :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
:m13: หนุกมากเลยอ่ะ
เพิ่งมาอ่าน อ่านไปได้เยอะอยุน้า แต่ยังไม่จบ
ไว้จะมาอ่านต่อน้าค้า พี่มะนาววววว
(อ่านไปไม่รุจะเชียใครเลยยย แต่ละคน :o8:)
-
อ่านจบแว้วววววว
น้องมะนาวน่ารักมากๆเลย :m1:
ว่าแต่ตอนที่ 57 หายไปไหนอ่ะ :serius2:
ขาดตอนเลยอ่า กะลังลุ้นอยู่เชียว
ใครก็ได้เอามาต่อให้หน่อยจิงับ
ถึงพอจะเดาได้ แต่ก็อยากอ่านแบบสมบูรณ์อ่า
:sad2:
-
ว่าแต่ตอนที่ 57 หายไปไหนอ่ะ :serius2:
ขาดตอนเลยอ่า กะลังลุ้นอยู่เชียว
ใครก็ได้เอามาต่อให้หน่อยจิงับ
ถึงพอจะเดาได้ แต่ก็อยากอ่านแบบสมบูรณ์อ่า
:sad2:
ใช่เลยค่ะมันหายไปไหนอ่ะ
-
:L1:มานั่งอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ :L1:
ชอบมากมายเลย...แต่มาหายไปไหนก้อไม่รุตอนที่ 57 อ่ะเลยไม่รุเลยว่า...
เจสจะพูดอะไรก้อน้องมะนาว.......
***ใครมีหรือว่าน้องมะนาวมาเจอ ช่วยเอามาลงให้อ่านด้วยน่ะตัวเอง***
-
หวัดดีค้าบ
มะได้เข้ามาซะนานเลย วันนี้มะรู้เป็นไรลองเข้าเที่ยวดู ( แอบอ่ะ ) อิอิ
ก็มาเจอว่าตอนที่ 57 หาย
นาวก็มะรู้เหมือนกันน้าว่าหายได้ยังไง แต่มะเป็นไร เดี๋ยวนาวเอาลงให้ละกันน้า
อ่ะ นี่ค้าบ
.......................................................
บทที่ 57
" พี่มะยมครับ...ผมรักน้องมะนาวมากครับ รักหมดใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องแปลกที่ผู้ชายกับผู้ชายมารักกัน แต่สำหรับผม...ความรักที่ผมมีให้กับน้องมะนาวก็ไม่ได้แตกต่างจากคนทั่วไปที่รักกัน..." ผมตกใจที่ได้ยินสิ่งที่พี่เจสพูดออกมาต่อหน้าพี่มะยม
หันไปมองพี่มะยมก็เห็นนั่งอมยิ้มให้ผม อย่างอารมณ์ดี โอ้ย..อ้ายพี่บ้า รู้ว่าน้องชายตัวเองเป็นแบบนี้แล้วยังอารมณ์ดีอีก ไม่เข้าใจจริงๆเลย...แล้วผมจะทำยังไงดีอ่ะ...อายก็อาย ทำอะไรไม่ถูก ผมไม่คิดว่าพี่เจสจะกล้าพูดต่อหน้าพี่มะยม ผมเลยไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน พอได้ยิน เลยแทบจะช็อคตาย
" แต่ผมไม่รู้ว่าน้องมะนาวรักผมมากเท่าที่ผมรักน้องเค้าหรือเปล่า แต่ถ้าน้องมะนาวรักผม ผมก็จะขอพี่มะยมอนุญาติให้ผมคบกับน้องมะนาวครับ..." พี่เจสพูดต่อยิ่งทำให้ผมยิ่งอึ้ง ในความกล้า ของพี่เจส แต่ผมก็รู้สึกดีกับพี่เจสมาก แล้วผมมีความสุขครับกับสิ่งที่พี่เจสพูดออกมา
" เอ้า...มะนาวเราจะว่ายังไง พี่เค้าก็อยากรู้น่ะ แล้วพี่ก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเราน่ะ...รักพี่เค้ามากหรือเปล่า...น้องบอกพี่มาสิ..." พี่มะยมพูด ผมหันไปมองก็เห็นพี่ทั้งสองคน หันมาจ้องมองผมเป็นจุดเดียวกันเลย ผมอายก็เลยก้มหน้ามองพื้น ก็อายมากอ่ะครับ... ต้องมาพูด ต่อหน้าพี่มะยมด้วย...
" ............... " ผมไม่พูดเพราะอายพูดไม่ออก
" เร็วสิ...น้องบอกพี่มา ไม่ต้องอายพี่หรอก พี่ไม่ว่าน้องหรอกนะเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องของน้อง พี่แค่อยากให้น้องมีความสุขพี่ก็พอใจแล้ว ไม่ว่าน้องจะเป็นยังไงพี่ก็รับได้..." พี่มะยมบอกให้ผม รู้สึกดี ีกับเรื่องนี้ ผมเลยเงยหน้ามองพี่มะยมแล้วก็นํ้าตาคลอตา ที่พี่มะยมเข้าใจทุกอย่าง
" ครับ...มะนาว...รักพี่เจสครับ แล้วมะนาวก็รักพี่เจสมากๆเหมือนกันครับ..." ผมตัดสินใจพูดออกมา พอพูดแล้วรู้สึกว่าโล่งใจมาก หันไปมองพี่เจสก็เห็นยิ้มให้ผม ผมคิดว่าถ้า เวลานี้อยู่กันแค่สองคน...ผมคงโดนพี่เจสกอดแล้วก็จูบผมแน่ๆเลย...คิดอะไรเนี่ยเรา...แฮะ แฮะ....
" พูดออกมาได้สักทีนะเรา...งั้นเมื่อน้องก็รักไอ้เจสมัน พี่ก็อนุญาติให้เราสองคน คบกันได้..." พี่มะยมบอก แล้วเอื้อมมือมาขยี้หัวผม เหมือนทุกๆครั้งที่พี่มะยมชอบทำ
" พี่มะยมค้าบ..." ผมจับมือออกจากหัวผม แล้วลุกขึ้นไปนั่งข้างพี่มะยม แล้วก็กอด
" แน่ะ...เราจะมาอ้อนอะไรอีกล่ะเนี่ย มีแฟนแล้วยังมาอ้อนพี่อีก...ดูสิไอ้เจส ดูไอ้มะนาว มันทำ.." พี่มะยมพูดล้อผมหัวเราะ แล้วหันไปพูดกับพี่เจส
" พี่มะยมอ่ะ...มะนาวแค่อยากกอดพี่เองครับ...แต่มะนาวก็รักพี่มากๆเหมือนเดิมน้า..." ผมพูดจบก็เงยหน้าไปหอมแก้มพี่มะยมทั้งข้างซ้าย และก็ข้างขวาด้วย
" ดูสิ...ดูมัน...ไม่อายไอ้เจสมันบ้างเหรอ เดี๋ยวมันก็อิจฉาพี่แย่เลยสิเนี่ย..." พี่มะยมพูด แหย่ผมอีก
" มะนาวไม่อายพี่เจสหรอกครับ..ก็มะนาวรักพี่มะยมนี่ครับ...แล้วพี่เจสก็ไม่อิจฉามะนาวหรอกครับ...ใช่เปล่า
ค้าบ พี่เจส..." ผมพูดแล้วหันไปมองพี่เจส ยิ้มตาหยี
" ครับ...พี่ไม่อิจฉาหรอกครับ...พี่ยกให้พี่มะยมคนนึง แต่ห้ามทำอย่างนี้กับคนอื่นแล้วกัน พี่ไม่ยอมนะ..." พี่เจสบอก
" คร้าบผม...คนขี้อิจฉา...แบร่...." ผมพูดจบก็แลบลิ้นหยีตาใส่พี่เจส
" เรานี่...เดี๋ยวกลับไปก่อนจะโดนทำโทษ..." พี่เจสบอกผม แล้วหัวเราะ
" แบร่...ไม่กลัว..." ผมล้อเลียนอีกครั้งนึง...
" เอาละ...เรื่องก็เรียบร้อยกันแล้วนะ งั้นก็คุยกันไปแล้วกัน พี่จะขึ้นไปอาบนํ้าก่อน เหนียวตัว จังเลย เดี๋ยวพี่มีนัดด้วย " พี่มะยมพูดตัดบท ก่อนจะลุกขึ้นยืน
หลังจากนั้น พี่มะยมก็ขึ้นไปอาบนํ้า ผมกับพี่เจสช่วยกันเก็บจานอาหารที่เหลือบนโต๊ะ อาหารมาล้าง ผ่านไปไม่นาน พี่มะยมก็ลงมาพร้อมกับชุดหล่อ ผมก็แซวพี่เค้า แล้วพี่มะยมก็ออกไป เมื่อผมทำความสะอาดทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ก็บอกพี่เจสให้คอยผมสักครู่ ผมจะขึ้นไปเอาเสื้อผ้า ในห้องของผม แต่พี่เจสบอกว่าจะขึ้นไปด้วย ผมก็ไม่ว่าอะไร
แล้วผมก็ขึ้นไปที่ห้องโดยมีพี่เจสเดินตามไปข้างหลัง ผมก็เอาเสื้อผ้าจากตู้ออกมา ใส่กระเป๋า ตอนแรกผมจะอาบนํ้าแต่พี่เจสบอกว่ายังไม่ต้องอาบ ให้ไปอาบที่คอนโดของพี่เค้า ผมก็ยอม ตามที่พี่เจสบอก เมื่อเสร็จเรียบร้อย พี่เจสก็พาผมกลับไปคอนโด
เมื่อไปถึงคอนโด ผมกับพี่เจสก็ช่วยกันกางต้นคริสต์มาส แล้วก็ตกแต่งกันอย่างสนุกสนาน ดึกมากแล้วก็ทำเสร็จเรียบร้อย หลังจากนั้นผมกับพี่เจสก็อาบนํ้า พี่เจสให้ผมอาบนํ้าด้วยกัน ผมก็ยอม อาบด้วย เพราะเคยอาบด้วยกันมาแล้วผมก็เลยกล้า ไม่อายพี่เค้า เมื่ออาบนํ้าเสร็จก็ออกมานอน โดยที่ พี่เจสให้ผมหนุนแขนแล้วผมก็นอนซุกอกที่อบอุ่นแข็งแรงของพี่เค้า ส่วนพี่เจสก็กอดผม แล้วเราสองคนก็นอนหลับไปด้วยความสุข.....
...
เช้านี้ผมตื่นนอนตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง เมื่อคืนก็นอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่ พี่เจสมาส่งที่บ้านเกือบ เที่ยงคืน แล้วยังมานั่งเล่นอยู่เกือบตี 2 กว่าจะกลับไปได้ ตอนแรกพี่เจสก็ขอมานอนค้างที่นี่เหมือนกัน แต่ผม ไม่ให้นอน บอกว่าพรุ่งนี้จะไปค้างด้วย หลังจากที่พี่เจสกลับไปแล้วผมก็อาบนํ้าแล้วก็เข้านอน แต่ก็ นอนไม่ค่อยจะหลับ ก็เวลานอนคนเดียวแล้วรู้สึกเหงาๆยังไงไม่รู้ เช้านี้เลยตื่นเร็วกว่าปกติ
ผมออกไปซื้ออาหารสด ที่ตลาดปากซอย กลับมาก็ลงมือทำอาหารไว้ ให้พี่มะยม และก็เผื่อ พี่เจสด้วย เดี๋ยวสายๆพี่เค้าก็เข้ามาหาผมที่นี่ วันนี้พี่เจสบอกว่าเย็นนี้จะพาผมออกไปเดินเล่น แต่ไม่ได้ บอกว่าจะพาไปที่ไหน
" ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด..." เสียงโทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น ผมหยิบออกมาแล้วกดรับ
" สวัสดีครับ..." ผมส่งเสียงทักทาย
" สวัสดีครับ...น้องมะนาว.." เสียงตอบทักทายผมกลับมา
" ครับ..พี่แป้ง..คิดถึงมะนาวเหรอค้าบ เลยโทรมาหาน่ะ.." ผมเปิดฉากกวนใส่พี่แป้งก่อน เลยครับ
" อ้าว น้องมะนาวรู้ได้ยังไงว่าพี่คิดถึงน้องล่ะครับ..." พี่แป้งก็ตอบผมอย่างคนรู้ทันเหมือนกัน
" เหรอค้าบ...ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย..ฮ่าฮ่า..." ผมบอกแล้วหัวเราะไปด้วย
" ก็รู้ไว้ซะ..ว่าพี่คิดถึงมากด้วย.." พี่แป้งบอกต่อ
" พี่แป้งค้าบ..มะนาวไม่แหย่แล้ว...พี่มีอะไรหรือเปล่าที่โทรมาหามะนาวอ่ะ..." ผมเปลี่ยน เรื่องพูด
" ก็ไม่มีธุระอะไรมากมายหรอกครับ...พี่คิดถึงมะนาวจริงๆ เลยว่าเดี๋ยวจะไปหาที่บ้าน..." พี่แป้งบอกผม
" อ๋อ..มาสิครับ พี่แป้งกินข้าวหรือยังครับ.." ผมถามพี่แป้งต่อ
" ยังไม่ได้กินเลย..." พี่แป้งพูดกับผม
" เหรอครับ...งั้นดีเลย พี่แป้งมาที่บ้านได้เลยครับ มะนาวกำลังทำอาหารพอดีเลย เดี๋ยวจะได้ ้มากินด้วยกัน..นะค้าบ.." ผมบอกพี่แป้งให้รีบมา
" ได้ครับ...เดี๋ยวพี่จะรีบไป...แล้วเดี๋ยวค่อยคุยกันนะครับ..คิดถึงน้องนะ..." พี่แป้งบอกผม
" ครับ..ขับรถระวังด้วยน้า..มะนาวเป็นห่วงนะค้าบ..." ผมบอก
แล้วพี่แป้งก็วางสายไป ผมก็ลงมือทำอาหารต่อ แล้วเพิ่มเมนูอาหารอีกอย่างนึง ผมทำได้ ้พักใหญ่ ก็เสร็จเรียบร้อย แล้วผมก็เอาอาหารมาจัดที่โต๊ะกินข้าว
...
ระหว่างที่กำลังจัดโต๊ะอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงรถของพี่เจสขับเข้ามาจอด หน้าบ้าน... สักพักพี่เจสก็เดินยิ้มเข้ามาหาผม
" คิดถึงจังครับ... " พี่เจสเดินเข้ามากอดเอวผม แล้วก็หอมแก้มผม...ผมก็เอียงแก้มให้พี่เค้า
" มะนาวก็คิดถึงพี่เจสน้า..." ผมบอก และหันกลับไปมองพี่เจส แล้วก็เขย่งเท้าไปหอมแก้ม พี่เค้าทั้งสองข้าง
" เมื่อคืนพี่นอนไม่หลับเลยครับ..." พี่เจสบอกผม
" เหรอครับ...เป็นอะไรอ่ะค้าบ..จึงนอนไม่หลับอ่ะ.." ผมถามต่อ
" ก็สงสัยอยู่กับมะนาวมากไป พอต้องนอนคนเดียวก็เลยเหมือนขาดอะไรไป ทำให้นอน ไม่หลับ น่ะครับ..." พี่เจสบอกผม ซึ่งคำตอบที่ได้ยินทำให้ผมอมยิ้ม ก็มันดันเหมือนที่ทำให้ผม นอนไม่หลับเช่นเดียวกัน
" พี่เจสค้าบ...มะนาวก็เหมือนกันค้าบ เมื่อคืนก็นอนไม่หลับ.." ผมบอก โดยที่พี่เจส ถามกลับมาทันที
" อ้าวเป็นอะไรเหรอครับ..." พี่เจสรีบถามผม
" ก็เป็นเหมือนพี่เจสนั่นแหละครับ..." ผมบอกอายๆ
" ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็ต้องมานอนด้วยกันทุกวันสิ แต่พี่ว่า มะนาวไปอยู่กับพี่เถอะนะครับ..." พี่เจสพูด จนผมคิดไม่ทัน
" พี่เจสค้าบ...ล้อมะนาวเล่นอีกแล้วน้า...เอาไว้ค่อยคุยกันดีกว่า เดี๋ยวมะนาวจัดโต๊ะอาหาร ต่อก่อนนะค้าบ..." ผมบอก เปลี่ยนเรื่อง คุยไปก่อน ก็ตอนนี้ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยอ่ะครับ...
" ก็ได้ครับ...มาพี่ช่วยมะนาวจัดโต๊ะด้วยคนนึง จะได้เสร็จเร็วๆ.." พี่เจสบอกผม แล้วก็ช่วยผมจัดโต๊ะอาหาร
" เอ่อ...มะนาวลืมบอกไปครับ..เดี๋ยวพี่แป้งจะมากินข้าวด้วยนะครับ..." ผมบอกพี่เจส ก็เห็นหน้าของพี่เจสเปลี่ยนไป หลังจากที่ได้ยินชื่อพี่แป้ง....
...
จบตอนที่ 57
สรุปว่าใช่หรือป่าวอ่ะค้าบ บอกด้วยละกันน้า
ก็ขอบคุณมากๆนะค้าบที่ได้เข้ามาอ่านกัน ละคงจะได้คุยกะทุกคนน้า
ปล.....บอกข่าวนิดนึง คือตอนนี้มะนาวได้ทำบล็อคด้วยอ่ะ ( เพิ่งจะทำ )
ก็จะมีเรื่องให้อ่านกันด้วยค้าบ ถ้าใครอยากรู้บล็อคก็แอดเมลของมะนาว ที่เห็นใต้รูปด้านข้างได้เลยค้าบ
ละคุยกันน้าค้าบ
จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบทุกคนค้าบ
-
:m4: :m4:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....ดีใจ น้องมะนาวมาต่อให้ :a2:
คิดถึงมากกกกกกกกกก...ขอบคุณน้า...แล้วจะมาต่อเรื่องประจำมั้ยจ๊ะ...
เดี่ยวพี่เมล์ขอทราบบล็อคน้องมะนาวนะจ๊ะ
:L2: :L2: :L1: :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:
-
:mc4:ดีใจมากเลยที่น้องมะนาวเอาตอนที่หายไปมาลงให้... :L1:
จะพยามหาทางเมล์ไปขอน่ะตัวเอง...อยากอ่านเรื่องของน้องมะนาวทุกเรื่องเลย :L2:
-
ในที่สุดก็อ่านจบ o7
พี่มะนาวช่างเป็นคนที่โชคดีอะไรเช่นนี้ o13 เกิดอาการอิจฉา :m31:
เมื่อไหร่จะมีไคมาทำอย่างงี้กะเราบ้างน่ะ :serius2: (ตื่นๆๆ มีเรื่องแล้ว)
ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อของพี่มะนาวด้วยน่ะคับ
และก็ขอให้พี่มะนาวกะพี่เจส ร๊ากกานนานๆๆๆๆน่ะค๊าบ :mc4:
ปล. แบ่งๆมาให้สักคนบ้างก็ดีน่ะ พี่มะนาวววววว 555+:กอด1:ขอพี่ปะแป้งได้ยิ่งดี อะคึ อะคึ :m1:
หนีก่อน เดี๋ยวโดนแฟนคลับพี่ปะแป้งรุมรัก(หรือกาตืบกันแน่)เอาซะก่อน :oni1:
-
อ้ากกก พี่เจสกะพี่มะนาวน่ารักเกิ้นนนนน
:m4: :m4: :m4:
แต่ยังสงสัยอ่า ว่าทำไมพี่เจสทำเหมือนไม่ชอบหน้ามะนาวในตอนแรก
หรือว่าหึงอ่า
กร๊ากส์
-
หุหุ มาเป็นกำลังใจให้พี่มะนาวคร้าบบบบ คนบ้านเดียวกันด้วย ตอนสงกรานเที่ยวใหนนั่นทุ่งนาเชยเหรอคร้าบบ
s6s6
555 ถ้าพี่มะนาวคบพี่ตัวโตแระ พี่แป้งอ้า....เหอๆ ม่เป็นไร ผมดูแลแทนเอง 55
ว่าแต่ จะมีรูปคู่กับตัวโตมาให้พวกเราดูหรือเปล่าน้า
สงสัยนานแระ ไม่ถามพี่มะนาวแระ ถามพี่เจสครับ ทำไมตอนแรกถึงต่อยมะนาวละครับ ทำไมไม่ต่อยคนข้างๆมานนนเล่า เหอๆ ม่ยอมนะเนี่ย มาสารรูป เอ้ยยยย++สารภาพซะดีๆ :oni3: :oni3:
-
คุงนะค้าบ กว่าจาอ่านจบ อิอิ
-
จิ้มให้มะนาว 1 จึ่ง โทษฐานน่าร้าก :laugh:
-
:oni3: ยังกับโดนสะกดจิตอ่อนๆ..ตามอ่านตั้งแต่ค่ำจนถึงป่านนี้.. เฮ้อ.. สนุกมากเลย พี่มะนาว..
ไม่ไหวๆ ..ตอนแรกก็แอบเชียร์พี่ก้อง ..ถัดมาก็พี่แป้ง เป้งนี่ก็น่าสน ..สุดท้ายกลายเป็นพี่เจสซะงั้น
มะนาวกับตัวโต.. เฮ้อๆ น่ารัก..เหมือนเป็น โรดมูฟวี่เลย ..เรื่องเดินไปแนวขนาน ..ต่อไปเรื่อยๆ ..ตามลุ้นได้ต่อ
น่ารักมาก ภาษาอ่านได้คล่อง ง่ายดี..ไม่มีสะดุด เดี๋ยวจะไปตามอ่านตอนไปนะจ้า... ขอบคุณเรื่องดีๆที่ถ่ายทอดให้กัน
อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าโลกใบนี้ยังมีความรักรออยู่ .. :bye2:
-
พี่มะนาววววว ตามมาอ่านแบบดีเลย์มากก แหะๆ
ยังไม่ได้อ่านเลย มาทักทายก่อน อ่านจบแล้วจะเม้นให้อีกทีนะคะ
-
อ่านจบแล้วน่ารักจังอะคู่นี้อยากมีแฟนแบบนี้บ่างจัง
-
เย้ๆๆๆ อ่านจบแล้วนะฮับบบ ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกว่า อิจฉาโว้ยอิจฉามะนาวมากอ่ะ อยากได้สักคนหนึ่ง5555 อ่านแล้วน่ารักจังเลย หวานกันดี ชอบๆๆๆๆ ชอบทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับมะนาวหมดเลย แต่รักมะนาวที่สุดน๊า อิอิ
แล้วมาต่อตอนพิเศษมั้งนะ
ปล. ขอให้รักกันตลอดไปเน้อออ หวานกันสะมดขึ้นเลยมั้งเนี่ยยย :m4:
-
น่ารักดีคร้าบบบบ
คู่นี้
อิจฉาด้วย
มีแต่คนรัก เอิ้กๆ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค้า...... 555 อ่านแล้วน่ารักจิงๆเลย
:oni1:
เรื่องของพี่มะนาวอ่ะ อ่านแล้วอิจจี้มากๆ ตาร้อนเป็นไฟเลย :m13:
แหม.... เสียดายจัง เค้าก็ไปเล่นไอซ์ที่นั้นนะ(แต่มะค่อยบ่อย)
ว้า..... เสียดาย แต่ถึงสวนกันก็ไม่รู้อยู่ดี5555 :m12:
น้องๆที่นั้นน่ารักจิงๆ คอยสอนให้เค้าเก่งๆกันทุกคน :o8:
จะตามไปอ่านภาคต่อค้า..... สู้ๆ!!! :m4:
-
แอบมาย่องดูมะนาว :m32:
-
^
^
^
^
เข้ามาจิ้มใครบางคน
:o8: :o8: :o8: :o8:
-
อ่านจบแล้วจ้า..... เดี๋ยวไปอ่านภาคต่อไป อิอิ o13
อยากบอกว่าน่ารักมากมาย อิอิ :m1: :m1:
ไปแระ :oni2: :oni1: :oni2: :oni1:
-
:กอด1:
น่ารักจังเลยค่ะ
ทั้งมะนาวแล้วก็พี่เจสเลย
o13
-
หวัดดัค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบทุกคน
วันนี้แอบแวะมาเที่ยวเล้าอ่ะค้าบ
ก็เลยเข้ามาขอบคุณทุกคนที่อ่านเรื่องของมะนาวกะพี่เจสนะค้าบ
ตอนนี้มะนาวกะพี่เจสก็มีความสุขเหมือนเดิมค้าบ
ละขอให้ทุกคนมีความสุขเหมือนๆมะนาวน้า
รักษาสุขภาพด้วย
รักทุกคนค้าบบบบบบบบบบ
จุ๊บบบบจุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
และแล้ววววว.......ก็อ่านจบ o7
แรกๆอ่านไปรู้สึกว่ามะนาวเจ้าชู้จริงๆเลยยย.......(ไม่เป็นไร คนน่ารักเลือกได้....ให้อภัย)
แถมแต่ละคนที่มาชอบ แอบเป็นคนดีกันทั้งนั้น (อิจฉา :m31:)
ตอนหลังเคลียร์ได้ก็ดีใจด้วยค่า
ขอให้รักกันไปนานๆ มีความสุขมากๆนะคะ :L2:
แอบไปอ่านภาคต่อไปก่อนนะค้า..........
-
อ่านรวดเดียว ตั้งแต่เมื่อคืน เพิ่งจะจบนี่แหล่ะ
อ่านไปทำงานไป
เป็นคู่ที่น่ารักมากมาย ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ
-
:m4: อ่านวันเดียวจบเลยน่ะ น้องมะนาวน่ารักมากก เป็นคนที่อ้อนได้น่ารักสุดดด เลยตกหลุมรักน้องมะนาวของพี่เจสด้วยน่ะเนี่ยยย :L1:
น้องมะนาวไม่ค่อยสบายบ่อยยังงัยรักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะเดี๋ยวพี่เจสจะเป็นห่วงเอา และ ฝากความคิดถึง ถึงพี่มะยมที่น่ารักของน้องมะนาว( พี่แอบชอบ555) พี่แป้งทีแสนดี พี่ก้องที่ยังรักและดีกะน้องมะนาว และเพื่อนเป้งด้วยน่ะ :bye2: :bye2:
-
อ่านจบแล้ว
สิบเอ็ดชัวโมง
น่ารักทั้งคู่เลยคับ
ตัวจริงพี่มนาวต้องน่ารักมากแน่เลย
มีคนมารักเมเลยอะ
: :laugh:oni2:
-
มะนาวน่ารักจังเรย
ดูเป็นมิตรดีง่า
อยากเปงเพื่อนด้วยนะ(อยากบอก)555
เชียมะนาวตลอดไปนะ :oni2:
-
ตามไปอ่านตอเลยเคอะ ^^*
:a4:
-
อ่านจบแล้ว เดี๋ยวจะไปอ่านต่อตอนปัจจุบันต่อ เข้าใจแล้วจ๊ะ ว่าทำไมมีคนรักมะนาวเยอะจังเลย :m1: :m1: แค่เล่าเรื่องยังเล่าออกมาน่ารัก ตัวจริงๆ คงน่ารักมากๆ เลย แหม ตอนแรกนึกว่าพี่เจส เป็น playboy ซะอีก ไปๆมา ๆ ดูแล้ว รักใครรักจริง ดีจังเลย :bye2: :bye2:
-
จะตามอ่านเรื่องของมะนาวต่อจ้ะ
เรื่องของมะนาวน่ารักมากๆ :m1:
-
น่ารักกันมากมายนะครับ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะตร้าบ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เย้้เย อ่าน จบแว้วววว >.<
สนุกมากๆๆเลยค๊าบบบบ
น่ารักดีด้วยยย
:L2: :L2: :L2:
o13 o13
-
อ่านจบแล้วจ้า ขอบคุณนะจ๊ะที่เขียนเรื่องน่ารักๆๆๆ มาให้อ่าน
หลงรักน้องมะนาวอย่างแรงงงงงงงงงงงงง :L2:
น้องมะนาวจาน่าร้ากกกกกกกกก ไปถึงไหนเนี่ย
ตามไปอ่านเรื่องต่อไปอย่างรวดเร็ว ฟิ้วววววววววววว
-
น่ารักที่สุดเรยๆๆๆ :impress2:
-
อ๋อยยยยยยย
หึหึหึ....หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
พี่มะนาวคร้าบบบบบบบบบบบ พี่มะนาวใสได้ใจมากเลยครับ555555
ขี้อ้อนได้ใจมากกกกกกกกกกกกกอีกตะหาก
ชักอิจฉาพี่เจสแล้วสิครับ
5555555555555555555
(ไอ้นี่..อิจฉาคนอื่นไปทั่ว 55555)
-
ผมอ่านตั้งแต่แรกเลยยยย จนจบ
หวานจังเลยอ่าคับคู่นี้้้ (น่ารักอ่าาาาาา ชอบๆ)
พี่นาว ค๊าบบบบน่ารักจังเลยยยยย
อิจฉา .... มะนาวจัง มีแต่คนมารุมรัก (-.-)
แต่ก็ดีก่ามีคนเกลียดเนอะๆๆๆๆๆ
ปล. รักมะนาวจังเลยคับบบบ
ปล. รักพี่(ปะ)แป้งอีกคนนึงด้วยย คิๆ
-
อ่านจบแย้ว ใช้เวลาหนึ่งวัน :impress2: คุณเขียนเรื่องราวถ่ายทอดออกมาเข้าใจง่าย ไม่ต้องแปลความมากมายนัก
ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีดี :pig4: แบบนี้มาให้อ่านกัน
คุณมีชีวิตที่เรียกว่า โชคดีมากๆ และคิดว่าใครหลายๆคน คงมีกำลังใจหลังจากได้อ่านเรื่องราวแล้วคงกล้าที่จะ
บอกผู้ใหญ่มาขึ้น
จะตามภาคต่อไปนะ :bye2: :bye2:
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอให้มีความสุข และรักษาสุขภาพด้วย(เห็นป่วยบ่อย) :bye2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ขอบคุณคับน้องมะนาว อ่านแล้วหลงรักน้องมะนาวอย่างแรง
ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆนะคับ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
เย้ ๆๆๆ อ่านจบแล้ว บันไซ บราโว
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบายในวันเดียว รู้สึกได้ถึงความรักที่เป็นรักแท้ ระหว่างเจสกับมะนาว
ดีใจที่คนรอบข้างยอมรับ และให้ความช่วยเหลือ
ขอให้ทุกคนที่มีความรักโชคดี และสมหวังเช่น เจสและมะนาว
~ Happy Valentine's Day ~
-
อ่านจบแล้วแบบรวดเดียวเลย ตอนแรกที่อ่านน่ะ อ่านเรื่องนายตัวโตกับไอ้นาวก่อน แต่พอบอกว่ามีเรื่องนี้
ก้อเลยกลับมาอ่านก่อนจะได้รู้ที่มาที่ไป เรื่องของน้องมะนาวน่ารักมากเลยอะ :-[ ชักทำให้อยากรู้จักน้องมะนาวมากขึ้นกว่านี้แล้วสิ
:o8:
-
อ๊ากชื่อเหมือนเราเลยง่ะ 5555
-
อืม...ความรู้สึกตอนอ่านปนเปมาก
อิจฉา...
หมั่นไส้...
ดีใจ...ที่ชีวิตรักพี่มะนาวแฮบปี้ดี
เสียใจ...แทนพี่เป้ง พี่ก้อง พี่แป้ง
บอกตามตรงว่านิสัยพี่มะนาวดูเป็นหญิงมากกว่าต่ายอีก อ้อนมากกกกกกกกกกแถมยังทำอาหารเป็นเยอะกว่า orz
อยากให้พี่เจสมาเขียนเล่าตอนพี่แรกตั้งแต่ที่พี่ก้องมาสารภาพรักกับพี่มะนาวจนวันที่ไปต่อยพี่มะนาวจังค่ะว่ารู้สึกยังไง - -+
-
อ่านภาคแรกจบแล้วครา้บ
เด๋วจะไปอ่านภาคสองต่อนะครับ
รักกันมาก ๆ นะครับ :3123:
-
อ่านจบจนได้ ต้องคอยตีมดไปด้วยเลยอ่านได้ช้า เป้นอีก 1 คู่ที่พี่จะต้องจำไว้ ประทับใจ มากมายจ้า :L2: :3123: :กอด1: :L1:
เดี๋ยวจะตามไปอ่าน นายตัวโต กับ ไอ้นาว ( รักแล้ว รักเลย ) ต่อ :bye2:
-
มาแปะไว้ครับ
เด่วมาอ่าน :bye2: :bye2:
-
ในที่สุดก็อ่านจนจบ ชอบเรื่องของพี่มะนาวมากเลย แอบลุ้นไปกับบางตอนด้วย
อ่านทีเดียวรวดแบบว่าไม่ค่อยอยากจะปิดคอมเลย ถ่างตาอ่าน 55
จะไปตามเรื่อง นายตัวโตนะคะ ขอให้พี่กับพี่เจสมีความสุขมากๆ ค่ะ :o8:
ปล.อยากมีความรักแบบนี้บ้างจัง :เฮ้อ:
-
อ่าขอเม้นหน่อยจ้า
อ่านที่เด๋วจบเยยพี่มะนาวน่ารักมาก
มีเเต่คนรักอะอ่านไปอิจฉาไปเลยนะเนี่ย555+
เด๋วจะไปตามอ่านตอนตัวโตกะพี่มะนาวต่อนะค่ะ
-
อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
หลงไปเรื่องโน้นมาก่อนด้วย แหะแหะ
น้องมะนาวน่ารักมากเลยค่ะ
อ้อนเก่งจริงๆ ใครอยู่ใกล้คงใจอ่อนทุกราย
เดี๋ยวตามไปอ่านเรื่องโน้นก่อนน้า
:L2: :L2: :L2:
-
:monkeysad: :monkeysad:
อยากได้เมล์พี่มะนาวบ้างอะครับ จาได้เข้าบล็อคมั่ง
ยังไงก็ขอร้องพี่ๆที่ใจดีด้วยนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:fire: :fire: :fire: ยังไม่ได้อ่านๆๆๆ :เฮ้อ: ไม่มีเวลสเข้ามาอ่านเลย
แต่จะพยายามนะจ๊ะ
-
น่าอิจฉาจังมีแต่คนมารุม......... :oo1:
-
ว้าวๆ ในที่สุดก็อ่านจบแว้วว :-[ ..
ไม่ได้นอนเลยค่ะ ตาเยิ้ม (เพราะเบาหวานขึ้นตา) 55+
พี่เจสของพี่มะนาวน่ารักจังเลยอ้ะ .. แต่พี่มะนาวน่ารักกว่า :กอด1: (ไม่งั้นไม่มีคนมารุมรักหรอกเน้อ)
อ่านแล้วสงสารตัวเอง 55+ ป่านนี้ยังไม่มีคนมาทำให้กระชุ่มกระชวยหัวใจเลยค่ะ .. อกหักตลอดกาล ><~
อิจฉาพี่มะนาวมากๆ .. ขอให้ความรักของพี่และพี่เจสมีความสุขแบบนี้ไปนานเท่านานเลยนะคะ ^^
ปล. เค้าสงสารพี่ๆที่เหลืออ้ะ .. แอบเทใจให้พี่แป้งด้วย 55+
ปลสอง. แล้วจะตามอ่านภาคสองต่อนะคะ ^^ ขอบคุณที่พี่มะนาวใจดีเล่าเรื่องดีดีในชีวิตพี่ให้ฟังนะคะ
ปลสาม. เหมือนพี่มะนาวจะป่วยบ่อย .. พักผ่อนเยอะๆด้วยนะคะ พี่เจสจะได้ไม่เป็นห่วงน้า~
-
ไม่น่าเชื่อ...
ว่าตั้งแต่วันที่ลงเรื่องให้ได้อ่าน ถึงปัจจุบัน (ก็ประมาณ 2 ปี .. รึเปล่า?)
ซึ่งก็เรียนจบและทำงานกันแล้ว .. แต่กว่าจะรักกันได้ ก็ .. ตั้งแต่สมัยเรียน
ก็ใช้เวลาหลายปีเลยล่ะซิ .. อิ .. อิ .. ยังรักกันอยู่เลย :-[
ความรักแบบชายกับชายให้รักได้นาน นาน มันยากน่ะ... ขอให้มีความสุข และรักกันตลอดไปน่ะ :z2:
-
เข้ามาอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
อ่านไปอ่านมาก้มดูโต๊ะคอมแล้วไม่รู้ว่ามดมาจากไหนเยอะจัง
อะไรจะหวานขนาดนี้
มีความสุขมากๆนะค่ะพี่มะนาว+พี่เจส
-
อ่านแบบรวดเดียวจบ ไม่อยากลุกไปไหน จะติดตามอ่านภาคต่อ ไม่รู้หาเจอมั้ย :L1: :L1: :L1: :L1:
-
แหะ ๆ จบซักที ยินดีด้วยนะคับ จบแบบ Happy จริงๆ ^^
:)
ขอบคุณพี่มะนาวที่นำเรื่องราวดี ๆ มาแบ่งปัน
น่ารักมาก ๆ ครับ ขอให้รักกันนาน ๆ อยู่ด้วยกันตลอดไปนะคับ
... :D
-
น่ารักดีจังเลยค่า อ่านไปอมยิ้มไปกับความน่ารัก
ตามไปอ่านตอนต่อดีกว่า o22
-
เย้ ในที่สุดก้ออ่านทันแล้ว
น้องมะนาวน่ารักมากกกกกกกเลยค่ะ
น้องเจสก้อด้วยเหมือนกัน
ขอให้รักกันนานๆๆนะจ๊ะ :กอด1:
-
อ่านเรื่องเล่าของพี่มะนาวจบแล้ว ๆ ๆตามอ่านอยู่วันนึง ฮ่าๆ
ชีวิตพี่มะนาว น่าติดตามมาก ๆ ค่ะ อิจฉาจังเลย :o8:
พี่เจส รักพี่มะนาวมาก ๆ เลยนะคะ ขอให้รักกันตลอดไปค่ะ
ตามไปอ่านภาคสองละ ๆ
เพิ่งเป็นสาววายได้ไม่นานค่ะ TT
พี่มะนาวเขียนตั้งแต่ปี 2007 หนูเพิ่งมาอ่านปี 2010 - -"
-
น่ารักมากๆเลย ตามอ่านมาวันนึงเต็มๆเลย
หยุดอ่านไม่ได้เลย ความรักของมะนาว
น่ารักที่สุดเลย ขอใหรักกันไปตลอดเลยนะจ๊ะ
ขอบคุณที่เอาเรื่องราวดีดีมาให้อ่านนะจ๊ะ
-
น่ารักมาก ขอใหมีความสุขนะ และขอบคุณที่นำมาแบ่งปันความรู้สึกดี แบบนี้ :impress:
-
น่ารักมากมายครับ o13
-
น่ารักมาเลยค่ะ พี่มะนาวท่าทางจะน่ารักเอามากๆเลยน๊า
มีแต่ผู้ชายหล่อๆมารุมรัก :o8:
เดาตั้งแต่แรกแล้วว่าพี่มะนาวต้องชอบพี่เจสแน่ๆเลย ฮ่าๆ
แล้วก็จริง รู้สึกเหมือนพี่มะนาวว่าพี่เลือกคนไม่ผิดจริงๆ
พี่เจสรักพี่มะนาวมากกก รักกันนานๆนะคะ
ไปตามอ่านเรื่องต่อไป ฮิฮิ
-
ชอบเรื่องนี้มากกก
นารักดีอ่ะ
แบบ. ..
พี่เจสน่ารัก ><
มะนาวก็น่ารัก>[]<"
:o8:
-
อ่านจบแล้วค่ะ
กรี๊ดมากมาย
อะไรจะหวานขนาดนั้น
มะนาวต้องน่ารักมากๆแน่เลย
ถึงมีแต่คนมาชอบ
(อิจฉาค่ะ ) 55++
ขอตามไปอ่าน เรื่อง นายตัวโตกับไอนาวต่อนะคะ
อิอิ :mc4: :mc4:
-
เข้ามาเก็บนิยายเรื่องนี้เสร็จแล้ว
เด๋ยวตามอ่านนะครับ
ฮ่าๆๆ
-
ทำไมมะนาวถึงน่าร้ากกกกแบบนี้
อิจฉาพี่เจสว่ะ
มีแฟนน่ารักจัง
-
น้องมะนาวน่ารักมากกกกกกกกกก ขอบคุณมากนะที่แบ่งประสบการณ์ดี ๆ ในชีวิตจ้า
-
น่ารักมากเลยค่ะ...
-
พึ่งได้อ่านเรื่องนี้ สนุกมากกก หวานกันจังเลย
มดขึ้นจอหมดแล้วเนี่ย 555+
น่ารักมากเลยค่ะ
-
หวัดดีน้องมะนาว
พี่ขอเข้าไปอ่านก่อนนะ
ว่าเปรี้ยวหรือหวาน(ล้อเล่น)
:bye2:
-
หวัดดีน้องมะนาว
อ่านตอนแรกๆเดาไม่ถูกว่าน้องมานาวจะเลือกใคร
เห็นน้องชอบทุกคนเลย
แต่พอตอนหลังมาหวานมากเลย
อิจฉาโคตรเลย
รักกันให้มากนะ
เดี่ยวตามไปอ่านภาคต่อนะ
:bye2:
-
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
ก็ขอยินดีกับมะนาวและพี่เจคด้วยนะครับ
ความรักของมะนาวช่างดูเรียบง่ายแต่ชัดเจนในหัวใจจริงๆ ครับ
ทั้งๆ ที่มีคนที่ชอบมะนาวเข้ามาวนเวียนอยู่รอบตัวหลายคน
ทั้งคนที่แสนจะผูกพันอย่างพี่ปะแป้ง และเป้ง
และคนที่เข้ามาเปิดตัวตรงๆ อย่างพี่ก้อง และตามดูแลอย่างดีอย่างคนรักคนหนึ่ง
แต่ก็จะมีเส้นขีดกั้นอยู่เมื่อถึงจุดๆ หนึ่งสำหรับคนเหล่านี้
เพราะมะนาวกันพื้นที่นั้นไว้สำหรับพี่เจคที่มะนาวรักเพียงคนเดียว
มะนาวได้เลือกเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว และหนักแน่นพอดู
มันจึงดูเหมือนชลมุนวุ่นวายอยู่พักหนึ่ง แต่ไม่มีใครทำแต้มได้สำเร็จเว้นแต่พี่เจคคนเดียว
ตอนแรกผมก็กังวลเรื่องพี่เจคอยู่เหมือนกันเพราะดูเหมือนจะฮอตสำหรับสาวๆ มาก
แต่พออ่านๆ ไปมันก็พอๆ กันทั้งคู่แล้วล่ะ 555
ความรู้สึกส่วนตัวก็อิจฉาเหมือนคนอื่นๆ ในเล้า
ในฐานะที่พวกคุณเป็นคู่รักที่สวยงามน่าหลงไหลมากจริงๆ
มีคนจำนวนมากมายเหลือเกินมีได้ไม่เท่าพวกคุณ
เพราะงั้นก็ขอเป็นกำลังใจให้อยู่ด้วยกัน และรักกันไปตลอดครับ
-
พี่มะนาวน่ารักจัง :o8:
ขอให้ครองรักกพี่เจสไปนานนะค้า า :L2:
-
หวัดดีคร้าบบบบบ
วันนี้แวะเข้ามา ก็เห็นเม้นพอดี คิคิ
ขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยน้าที่เข้ามาอ่านละก็ชอบมะนาว ( รวมพี่ๆเค้าด้วยอ่ะ )
ละอย่าลืมอ่าน " นายตัวโตกับไอ้นาว " ต่อด้วยนะคร้าบบบบ
จุ๊บบบบบบบบ
จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบ.....................
-
เอร้ยยยยยยยย เพิ่งมาอ่านค่า น่ารักอ่า อิจฉาๆๆๆๆ
-
อ่านจบแว้ว...เรื่องน่ารักดีคะ :o8:
-
อ่านแล้วก็อิจฉาอ่า
ทามมายเรามะมีแบบนี้บ้างเรย
งุงิงุงิ
เฮ้ออออ
-
สนุกมากเลยค่ะอ่านไป ขำไปสนุกดีค่ะ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน สนุกดีค่ะ
ว่าแต่ตอนที่ 57 หายไปไหน?? TT___TT
อ้าววววว เจอตอนที่ 57 แล้ว อยู่ถัดมาอีก 5 หน้า
>///< เขินจังดันมาโวยวายก่อนอ่านให้หมด
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
ลุั้้นกับเรื่องนี้มากเลยครับ
ตอนที่ไปพบแม่ของมะนาว ยิ่งลุ้นสุดตัว
แต่ก็จบลงด้วยดี
ก็ขอให้รักกันไปนานๆนะคร๊าบบบบบบ
-
ในที่สุดก็มีวันนี้ได้คือการสมัครเป็นเมมเบอร์ของเล้าเป็ดแห่งนี้ เพราะอะไรรู้มั้ยค่ะ
เพราะเรื่องของมะนาว ที่สารภาพตามตรงว่าซุ่มอ่านมาหลายเดือนมาก ทั้งสองเรื่องเลย :o8:
อ่านไม่ต่ำกว่าห้ารอบ เพราะอ่านทีไรมันให้ความรู้สึกที่ดี เหนื่อยๆ เครียดๆมาอ่านเรื่องของพี่มะนาว มันทำให้ยิ้มได้จริงๆ
อยากจะบอกว่าชอบเรื่องของมะนาวมาก เป็นเรื่องที่น่ารักและแสดงออกถึงตัวตนที่ชัดเจน รู้สึกอบอุ่น :impress2:
ความรักของพี่มะนาวและพี่เจสเป็นอะไรที่เข้าใจกันและเปิดเผยซึ่งกันละกัน รู้สึกประทับใจมาก
ก่อนหน้าเคยเสียน้ำตาให้พี่อ้อยกับพี่เป็ดมาแล้ว อ่านจนหนังสือของพี่เค้าเปื้อนน้ำตาไปหมด :o12:
ยังรักษาไว้อย่างดี มีพี่เอกับพี่ป่านอีกคู่ที่ประทับใจ แต่มาเม้นให้พี่มะนาวก่อน คิคิ
ที่สมัครก็อยากที่จะคุยกับพี่มะนาวบ้าง แต่ไม่รู้ว่าจะได้คุยมั้ย เพราะเรื่องนี้มันผ่านมาหลายปีมาก ไม่รู้พี่มะนาวจะได้เห็นเม้นนี้มั้ย
ยังไงก็คิดถึงและดูแลสุขภาพด้วยน่ะค่ะพี่มะนาวและพี่เจส รวมทั้งพี่ๆทุกคนด้วย :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
อ่านจบแล้วค่ะ มีความสุขมากมาย ขอบคุณที่บอกเล่าเรื่องดีมาให้อ่านนะคะ ขอเป็น"แฟน(คลับ)น้องมะนาว"อีกคนนะคะ ^^
เด๋วตามไปอ่านอีกเรื่องต่อนะจ๊ะ ^^
-
หนุกมากเลยค่า
-
ชอบมากมาย o13............เเต่ยังตามมั่ยทันเลย....กำลังพยายามหั้ยทัน :a5: :bye2:
-
I love you""" :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
มะนาวหวาน
:L1:
-
:L2: มะนาวน่ารักจังเลย :-[
ขอให้มะนาวกับคุณเจสรักกันนาน ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
:กอด1: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ฮ๊าฟฟฟฟ
-
:impress2: เรื่องน่ารักดีค่ะ เดี๋ยวตามไปเรื่องนู้นะ :bye2:
-
ตามไปอ่านภาคสองค่ะ
-
เพิ่งได้มาอ่านจนจบ ขอให้รักหวานชื่นตลอดไปนะทั้งคู่
ปล ลุ้นพี่เจสแทบแย่ว่าจะเป็นนายตัวโตไหม น้องมะนาวช้อยเยอะเกิน
-
6 ดันไว้อ่านอีกรอบ
-
พี่มะนาวน่ารักมากครับ อิจฉาจังที่มีคนมาชอบหลายคน อิอิ
-
อ่านจบแล้วครับ อยากตามไปดูบล็อคพี่มะนาวจัง แต่หาเมล์ไม่เจออ่ะครับ
ใครมีเมล์พี่มะนาวโปรด โพสไว้ให้ผมอ่านด้วยนะครับ พลีสสสสสสส
-
:o8: :o8: :o8: :-[ :-[มะนาวน่ารักจัง
-
ได้ฤกษ์อ่านซะที
หลังจากแอดเพจนี้ไว้นานมากกกกกก
(พูดแล้วก็อายจัง :-[)
อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขไปกับน้องมะนาวกับพี่เจส
ขอให้ทั้งสองคนรักกันแบบนี้ตลอดไป
รักแท้ได้มาว่ายากแล้ว
แต่การรักษารักแท้ไว้ให้คงอยู่ยิ่งยากกว่า
รักกันให้มาก ให้นาน ตลอดไป
สมกับที่ฟันฝ่าอุปสรรคร่วมกันมานะคะ
:กอด1: :กอด1: :L1: :pig4:
-
ขอบคุณนะคะ ที่เล่าเรื่องราวให้ฟัง
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า พี่อิจฉาน้องมะนาว 55555+
มีแต่คนรุมหลงรัก ดีจัง (อยากเป็นอย่างงั้นบ้าง 555555+)
ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ หวังว่าคงจะสบายดีทั้งน้องมะนาวและพี่ตัวโต
เติมความหวานให้กันตลอดไปนะคะ ^^
-
ขอให้รักกันนานๆน่ะ^^
ชอบมากๆเลยอ่า
มีคนรุมรักมะนาวเยอะแยะ
พี่เจสหึงแย่เนอะ ขอให้มีความสุขมากๆน่ะจ๊ะ
-
อ่านไป ครึ่งหนึ่ง
รู้สึกว่า มะนาว "ร่าน" เกินทน
ซ้ำหลายใจอีกต่างหาก
เจอแบบนี้เซย์โนว์อย่างเดียว ครับ
หวังว่าอีกครึ่งเรื่องจะเป็นตอนที่มะนาวได้รับผลกรรมบ้างนะครับ
------------------------------------------------
edit : ลืมไปว่า เรื่องจริง ~
ขอโต๊ดนะครับ คุณมะนาว
ผมไม่ได้แก้ไขโพสต์นะ(แก้แต่คำผิด) แต่อีดิทขอโทษเฉยๆ
จะได้รู้ผลของกรรม แล้วไม่ปากพล่อยอีก 555+
-
พี่มะนาว คิดถึงนะครับ
อย่าสนใจคำพูดไม่ดีของใครน้าครับ
ยังไงพี่มะนาวก็น่ารักเสมอ
แล้วผมก้รักพี่มะนาวด้วยอีกคนหนึ่งนะครับผม
พี่มะนาวตัวนิดตัวน้อย
-
เป็นกำลังใจให้น้องมะนาว กับพี่เจสค่ะ
ตอนต้นๆ ฮามะนาว เปรี้ยว ซ่า มาก เนียนเอาตัวรอดมาได้ทุกครั้ง
ฮาฮา นิสัยเหมือนกานเรย ขี้เล่น ขี้อ้อน มองโลกแงดีจนลืมระวังตัว
เคยอยู่สถานการคล้ายๆกันอ่ะ
เปิดเทอมใหม่ อยู่ดีๆ มีหนุ่มมาสามคน (จามาพร้อมกันทามม้ายยยย)
เราก็ยัง มะได้คิดกะใครมากเป็นพิเศษ ก็เพิ่งรู้จักไม่นานนี่
แล้วมากดดันให้เราเลือก เฮ้อ!
แต่ดีที่มะนาวรู้ใจตัวเองน้อ...ดีจัง
อ่านแล้วเลยขำๆ....นึกถึงตัวเอง
รักกันนานๆนะคะ น้องทั้งสองคน
ขอให้มีความสุขค่ะ
........
...
-
เพิ่งตามมาอ่านจนจบครับ o18
พออ่านปุ๊บ. .. พี่มะนาวทำไมน่ารักยังงี้ อิจฉาเลยอะ แหะๆ
อยากเจอแบบพี่มะนาวบ้าง แบบที่มีคนมารักเราเยอะๆอะคับ
พี่มะนาวขี้อ้อนมาก เอาใจคนอื่นเก่ง ที่ชอบมากๆเลย คือ กลัวคนอื่นโกรธ
ทำให้รู้ว่า พี่มะนาวแคร์ความรู้สึกคนอื่นมากๆ เลยครับ
พี่เจสก็รักพี่มะนาวมากๆเลย ทั้งรัก ทั้งห่วง ทั้งหวงแบบนี้ พี่มะนาวจะไปไหนรอดน้า....
ท้ายนี้ก็ขอให้ พี่มะนาว กับพี่เจส รักกันนานๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
:กอด1:
-
love มะนาวมาก ๆ จ้า :give2: :give2:
สุดยอดจริง ๆ เรื่องนี้ :a2: :a2: o13 o13
ขอตามไปอ่านตอนต่อไปนะจ้า o1 o1
-
อ่านจบแล้วน่ารักจัง
-
สวัสดีค่ะ พี่มะนาว:)
ขอบคุณน่ะค่ะที่ทำให้รู้ว่ารักแท้ของชาย-ชายมีอยู่จริง
จริงๆแล้วคนอ่านอ่านเรื่องนี้เป็นรอบที่2แล้วค่ะ
อ่านแล้วก็แอบรู้สึกอิจฉาในความน่ารักของพี่มะนาว
แถมยังมีคนดีๆที่รักพี่มะนาวจากใจจริงมาหลงรักมากมาย
สุดท้ายนี้ขอให้ทั้งคู่รักกันไปจนแก่เฒ่าน่ะค่ะ^^
-
สวัสดีครับ พี่ มะนาว ^^ ผมน้องใหม่ น้องคิม ครับ
มารายงานตัว ช้าไปหลายปี เลย อิอิ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปมากแค่ไหน ผมก็ยังโชคดี
ที่ได้เกิดมาเจอเรื่องราวดีๆ ของ พี่มะนาว อ่านแล้วมีความสุข และ อินตามมากๆ ผมชอบครับ :o8:
ไม่ว่าพี่มะนาวจะอยู่ที่ไหนตอนนี้ ผมก็ขออวยพรให้มีทั้งสองมีความสุขมากๆครับผม รักกันไปนานๆ
อย่าได้มีอะไรที่ทำให้พี่ๆต้องเข้าใจผิด หรือ ผิดใจกันเลยนะครับ :call: ส่วนผม ก็จะคอยติดตาม
ผลงานของพี่มะนาวต่อไป อ่านตอนแรกจบแว้ว งับ ผมจะไปติดตามต่อ ตอนต่อไป ชอบบบๆๆๆๆ ^^
นายตัวโต กับ ไอ้นาว ( รักแล้ว รักเลย ) ต้องอ่านต่อแว้วว ปีนี้ ก็ 2012 แล้วจะขึ้น ปี 2013 พี่มะนาวกะพี่เจส
จะเป็นยังไงน๊าาาา ผมยังเรียนอยู่มหาลัย อยากจบไปแล้วใช้ชีวิตแบบมีความสุขแบบ พี่ ๆ จัง ^^ :sad4:
ไปอ่านก่อนงับ แว๊ฟฟฟฟฟฟฟฟ :haun4:
-
มาตามอ่านช้าไปหน่อยไม่ว่ากันนะคะพี่นาววว
:L2: :กอด1:
-
มาอ่านเรื่องพี่มะนาวกะพี่เจสช้าไป7ปี..อิ.อิ
พี่มะนาวน่ารักมากๆๆๆขี้อ้อนที่สุดเลยอ่าาาไม่แปลกใจเลยทำไมถึงมีแต่คนชอบพี่ก็น่ารักแบบนี้ไงใครจะทนไหว
มีเรื่องให้ลุ้นได้ตลอดเวลาเดาผิดมั่งถูกมั่งถึงแม้ส่วนมากจะผิดก็ตามที- -"แต่ไม่เป็นไรตื่นเต้นดี
อ่านภาคนี้จบแล้วเดี๋ยวไปอ่านอีกภาคดีกว่าขอบคุณที่โพสเรื่อราวดีๆน่ารักๆฟินๆแบบนี้ให้อ่านนะค่ะ^^
-
อ่านจบแล้วสนุกมากๆ เลย ขอบคุณที่นำเรื่องมาให้พวกเราได้อ่านกัน
ขอให้รักกันไปนานๆ นะครับ
:impress2:
-
มะนาวเอ้ยบอกว่ายังไม่ชอบก้องแต่กลับเคลิ้มตอนอยู่บนเตียงซะงั้น ดีนะยังไม่ไปถึงขั้นสูงสุด :เฮ้อ:
-
จากที่อ่านๆมาถึงตอนที่รู้ว่าปอคืิิอปะแป้งคาดว่าถึงกลางเรื่องละ คือจะบอกว่ามะนาวยังเด็กจัด ยังขาดการยับยั้งชั่งใจเรื่องการไว้ตัวเยอะเลย ไม่ได้โลกสวยเกินนะถ้าจะไปทีละคนหรือแค่ด้านความรู้สึกแบบสับสนลังเลถ้าจะเกิดพร้อมกันสองคนก็ไม่แปลกแต่นี่คือตั้งแต่มะนาวมาเรียนมหาลัยเนี้ยยังไม่ทันสอบเทอมแรกเลยคาดว่าแค่ไม่ถึง3เดือนได้รึเปล่า ด้านความรู้สึกของมะนาวจะอ่อนไหวไปพร้อมอารมณ์เรื่องร่างกาย แบบทั้งก้องเจสปะแป้งนี่ยังไม่รวมคนที่เห้นมะนาวแก้ผ้าแบบเป้งอีกนะ คือมันพร้อมๆกันไงถึงแต่ละคนจะยังไม่สุดๆและมะนาวยับยั้งชั่งใจได้ทีหลังก็เถอะแต่นั่นคือหลังจากที่บิ้วไปถึงไหนต่อไหนแล้วอะนะคือมันเยอะเกินไปมั้ยอ่ะมะนาวจ๋า ไม่ได้เกลียดนะแต่ด้วยความที่หัวข้อคือเรื่องเล่าไง เลยเข้าใจว่าอืมงั้นนี่ก็เรื่องจริงอะดิ ยังไงก็เอาใจช่วยมะนาวกันต่อไปแล้วกัน ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันค่ะ ขอละครึ่งเรื่องที่เหลือเลยแล้วกันนะคะ :bye2:
-
:o8:
-
:mew1: