กรี๊ดดดดดดดดด
ให้คอแตก :laugh:
ชอบจริงชอบจังที่นายเอกอายุมากๆเนี่ย
แต่ตอนนี้รู้สึกสงสารสุภาพงษ์เล็กน้อย
ว่าแต่ตั้งชื่อเชยได้ใจจริงๆ ทำให้เข้าถึงความแก่ของตัวละคร :z2:
** หนีความจริงอีกแล้วล่ะ!! (โดนคนอ่านโบก :beat:)
:o8: เขินและขำ
ตอนนี้คอมเสีย+ป่วยค่ะ ทุกท่าน เพราะงั้นทุกเรื่องจะยังดองไม่มีกำหนดต่อไปนะคะTATเศร้าอ่าT^T
อุอุ
เห็นชื่อคุณjuon ที่ไหน
ก็ต้องตามมาอ่านเรื่องค่ะ
เพราะชอบภาษา และการใช้ถ้อยคำบรรยาย รวมทั้งพล็อตเรื่องด้วยค่ะ :3123:
ตอนแรกอ่านชื่อเรื่อง จะงงๆอยู่หลายวิ บกvsนักเขียน "บก" อะไรฟระ "บนบก"รึ??
สักพักก็อ๋อ บ.ก. อักษรย่อของ บรรณาธิการ = บ.ก. ค่ะ ไม่ใช่ บก หรือ บก.
อิอิ..แต่สารภาพว่าพึ่งรู้เหมือนกันว่าย่อไงจะถูก เลยต้องไปเช็คดู
จะคอยเป็นกำลังใจให้ทั้งเรื่องนี้และเรื่องต่อๆไปค่ะ
ถึงจะไม่ได้เข้ามาเม้นท์แต่ก้ตามอ่านตลอดค่ะ
:L1::กอด1: :L1:
:-[ มาดูเค้าจีบกัน :-[
ตรงนี้นิดนึงจ้า
ผมก็ได้มาปั่นเรือเป็ดตอนอายุสี่สิบห้า โดยมีคนปั่นเป็นเพื่อนอายุสามสิบสี่ ศิริรวมอายุสองคนรวมกันก็แปดสิบเก้าพอดี >> เจ็ดสิบเก้ารึเปล่า
อ่านตอนแรกไม่เห็นอายุคุณพนิต เอา 89-34= ตกใจคุณพนิตห้าสิบห้ารึนี่ o22
ผมว่าผมใช้ชีวิตคู่กับใครไม่ไหวหรอก.... แค่ครั้งนั้นครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว...
โจหายป่วยเมื่อเมื่อใหร่ต้องหัดพูดให้เยอะๆ นะ
ท่าทางคุณ JuoN จะชอบคู่ที่อายุต่างกันเยอะๆแฮะ แบบ..สิบปีขึ้นไปไรเงี้ย 5555
และดูจะเป็นนายเอกแก่กว่าซะด้วย
ตั้งแต่คงฉ่วย คุณไพฑูรย์ ลุงนิตอีก พี่ฟ้าด้วยมั้ยเนี่ย..55
แต่ก็ยังสู้เรเธียร์ไม่ได้เนอะ แก่กว่า สองพันแปดร้อย นี่...เป็นอะไรที่สุดยอดมั่กๆ
ยังไงก็ยังมีคู่ที่ไล่เลี่ยกันอยุนาา เนอะ หุหุ
+1 ให้ตามที่บอกไว้แล้วนะคะ
แก่แต่อายุเฟ้ย แต่ประสบกา(ม)รณ์อ่อน
เรื่องเจ้าชายจอมอสูรจะดองเหรอ :o11:
รออ่านเรื่องนั้นอยู่ :monkeysad:
ไปต่อให้หน่อยนะ o1
อยากรู้จริงคนเขียนเรื่องนี้อายูเท่าไหร่
แต่งเรื่องผู้สูงอายุ(รึเปล่า)ได้รื่นซะจริง
ประโยคทำร้ายจิตใจ... เห็นตัวจริงแล้วจะอึ้ง อิอิไอ้ที่ว่าเห็นตัวจริงแล้วจะอึ้ง เนี่ย
แค่พี่นิตเปลือยแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อใส่เสื้อผ้าในห้องที่มืด
คุณบ.ก กก้ตาดีเกิน มองเห็นรูปร่างพี่นิตในความมืด จนเกิดอาการหื่น หึหึ :z1: :z1:
สรุปแล้ว ใครเสียตัวให้ใครกันแน่นะเนี่ย......
เจ่ว่าพี่นิตไม่รอดจาก บ.ก.โจแน่นอน
เพราะความสัมพันธ์ของทั้งสองมันใกล้จะให้เลือดเลือดเข้ามาทุกทีแล้วอ่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
อ่านไปลุ้นไป ฮ่าๆ พี่นิต จะโกรธมั้ยคะถ้าบอกว่าแทนที่จะหวานอายม้วนต้วน เรากลับหัวเราะกับอาการของพี่นิตมากๆ เลย :laugh:
พี่นิตน่ารัก :-[
โจก็อดทนสุดยอด o13
** เอ่อ.... พอเขียนถึงตอนนี้แล้ว พอลงประโยคสุดท้ายปุ๊บ คำว่า "จบ" มันก็โผล่มาในหัวเราะทันที จนอยากจะ... อยากจะพิมพ์ลงไปท้ายตอนจริงๆ ว่า"จบ" แต่!! ถ้าเราพิมพ์ลงไปล่ะก็ จะต้องถูกคนอ่านกระทืบแน่ๆ เลย :a5: (อ้อ! รู้ตัวนี่!!!)
“พี่เคยจูบกับโจคนเดียวนะ... พี่จะไม่จูบกับคนอื่นอีกแล้ว”
“............”
“เรื่องวันนั้น ก็ครั้งแรกของพี่นะ พี่ไม่มีครั้งที่สองกับใครอีกแล้ว”
“....................”
“พี่ไม่ใจง่ายกับใครหรอกนะ”
ดีใจจริงๆ ที่มาต่อ ขอบคุณมากๆ ที่ไม่ให้เขาดราม่ากันต่อ :กอด1:
พออ่านใกล้จะสุด เริ่มตัวเกร็ง เฮ้ยๆ อย่าบอกนะจะจบน่ะ รูปประโยคชักทะแม่งๆ สุดท้ายโล่งใจที่ยังไม่จบมาก อยากอ่านเรื่องนี้อีกนาน อยากเห็นพี่นิตโก๊ะๆ กับนายโจมาดแบดบอย!! ฮ่าๆ เอาเป็นว่าอยากอ่านต่อค่ะ ^^
อันนี้
“บ้าเรอะ!!” ผมตาวาดแว๊ด “คนหัวเราจะตายแล้ว โจเห็นเป็นงั้นได้ไง สมองโจคิดอะไรอยู่น่ะ!!”
ตวาดแว้ด และ หัวเราะจะ ใช่มั้ยคะ
แล้วก็
โจจ๋า รักถนอมพี่นิตให้มากกว่านี้อีกนะจ้ะ.. เพราะอย่างพี่นิต ไม่มีขายแล้วนะ เพราะเป็นของเออเร่อ หายากหาเย็น ได้ยากได้เย็น ได้มาแล้วต้องรักษาดีๆ เพราะพังง่าย เนื่องจากมีอายุการใช้งานมานานแล้ว (แต่เรื่องอย่างนั้น ยังใหม่อยู่ ว๊ายย โจอ๊ะ!!<<อีนี่เป็นอะไรมากไหม)
เออเร่อ = urror = ผิดพลาด >> พี่นิตเป็นของผิดพลาด :jul3:
แซวเล่นนะคะ จะได้จิ้มมั้ยลุ้นๆ :z13:
ผมเดาไม่ออกว่าเรื่องนี้จะจบยังไง จะสุขหรือจะเศร้า จะโศกจะเหงา หรือจะตื่นเต้นสดใส
แต่ก็คงไม่ใช่เรื่องน่าหนักใจเท่าไหร่ เพราะเรื่องนี้เริ่มต้นเมื่อตอนไหน ผมเองก็ยังไม่รู้เลย บางทีมันอาจจะไปต่อเรื่อยๆ อย่างไม่มีวันจบสิ้นก็ได้
ก็นี่มันเรื่องราวชีวิตผมกับเขา ไม่ใช่เรื่องราวในนิยายนี่นา...
ตอนจบจะเป็นยังไง คงต้องรอให้ผมกับเขาช่วยกันเขียนต่อไปล่ะมั้ง
ขำความซึนของพี่นิตจริงๆ 555 ตอนนี้ค่าตัวโจน้อยเหรอ หลับอย่างเดียวเลย
โอ๋ๆๆๆ คุณภูมิไม่ต้องเสียใจ นี่ไงน้องกั้ง สดใสร่าเริง แถมดูเคมีเข้ากั๊นเข้ากัน :o9:
คุณพนิตออกแนวไม่ค่อยรับรู้ความรู้สึกของชายอื่นซักเท่าไหร่คุณพนิตเป็นคนไม่สนใจโลกค่ะ ออกแนว สนใจแต่(สิ่งที่)ตัวเองชอบ เลยไม่มีทางคิดหรอกว่าคนอื่นจะชอบตัวเอง..
เหมือนกับว่าตัวเองก็อายุขนาดนี้แล้ว ผ่านวัยรักหวือหวาแล้ว
คงไม่มีใครมารักแล้วแบบนี้หรือเปล่า เลยไม่ค่อยรู้ว่าใครคิดอะไรกับตัวเอง
คุณพนิตนะคุณพนิต จะพูดออกตัวอะไรนักหนาคะ ตอนนี้คุณพูดออกตัวตลอดตอนเลยนะคะ
แค่คุณทำตามความรู้สึกห่วงหาอาทรโจแค่เนียะ ไม่มีใครเขาว่าหรอกค่ะ
แน่ะไม่ต้องมาถลึงตาใส่กลบเกลื่อนความเขินเลยจ้า
กั้งกับคุณภูมิวัฒน์ จะมีโอกาสปิ๊งกันปะคะ
ดีจังมาต่อไว :L2:
ในที่สุด :-[
โจเป็นพระเอก อ้อนนิดออดหน่อยก็ปลื้ม แต่ถ้าเรื่องนี้โจไม่ใช่พระเอกนี่ นิสัยแบบนี้ คงน่ากลัวมิใช่น้อย
ประโยคนี้
สุภาพงษ์แก้มแดงนิดๆ “เขาคุณเก่ง แล้วก็หน้าตาน่ารักคล้ายๆ พี่น่ะ” พอเห็นผมนิ่ง เขาก็ทำหน้ากระอักกระอ่วน “คือ... ผมก็คิดว่าชอบเขานะ จนผมเจอพี่อีกครั้ง ผมเลยรู้ว่าผมชอบใคร”
แปลว่าอะไรน้อ
คุณ Juon โปรดกลับมาเถอะ :a5:
ท่าจะเครียดกับนิยายเรื่องโน้น ที่คุณก็รู้ว่าเรื่องอะไรที่มันไม่เสร็จซักที :z3:
ดูเหมือนโจทั้งในภาคนายพรานก็ดี ภาคบรรณาธิการหนังสือก็ดี ช่างขาดความกล้าเหมือนกันเดี๊ยะเลย
โจเอ๋ยเคยได้ยินไหม...
"...อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ
ไม่ใช่ของตลาดที่อาจซื้อ หรือแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม
ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง คงชวดดวงบุปผชาตสะอาดหอม
ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินดอม จึงได้ออมโอบกลิ่นสุมาลี"
*กินรนตัวหนึ่งร่อนลงที่ลานกว้างข้างสระ *กินรนอาศัยอยู่เชิงเขาพระสุเมรุ
คุณjuonคะ เกรงว่าคุจะเขียนคำที่ดิฉันกาเครื่องหมาย*ข้างบนนี้นี้คลาดเคลื่อนค่ะ
เขียน*กินนร* แบบนี้ค่ะ
และขออนุญาตแก้คำให้อีกนะคะ
ซ้ำยังได้เชย*ปรางค์อุ่นให้วาบหวามใจด้วย
ปรางค์ = สถาปัตยกรรมที่มียอดสูงขึ้นไป มีรูปทรงคล้ายฝักข้าวโพดฯ
ปราง = แก้ม
เขียน*สานทิ้งเอาไว้
สาน = ใช้เส้นตอกขัดกันทำให้เกิดลายฯ
สาร = จดหมาย หนังสือ ถ้อยคำ ฯลฯ
ป.ล. อยากจะโกรธคุณjuonเหลือเกิน คำก็กินนรมีอายุ สองคำก็กินนรสูงวัย สามคำก็กินนรแก่
ขอซื้อได้ปะคำนี้ อ่านแล้วบาดใจจัง
นี่ถ้ากินนรตัวนี้นามว่า "หงคงฉ่วย" คนแต่งกับคนอ่าน คงโดนฟาดด้วยปีก ดับคาคอมพ์
โทษฐานใช้วาจาสามหาว เรียกสรรพนาม มีอายุ แทนตัวท่าน 555
จริงๆ อยากให้เพิ่ม หงคงฉ่วย มาเป็นกินนร ตัวเพื่อน แล้วให้ลู่อี้เผิงมาเป็นเพื่อนพรานด้วยอีกคน ท่าทางงานนี้จะมันส์ ไม่รู้ลืม 555
ต่อจากสายลับ ก็ถึงคิว "หงคงฉ่วย" หุ หุ หุ กดดันกันต่อปายยยย
แล้วกินนรพนิต ไม่เลือดกำเดาไหล หรือ เป็นลม หรือ ตอนอิ๊อ๊ะ กับ นายพรานโจอ่า 555
เหมือนพรานกั้งจะได้คู่คุณภูมิไปในตัวด้วยนะเนี่ย ถ้าได้เรื่องของคู่นี้มาคั่นเวลาสักเรื่อง
คงน่ารัก น่าเอ็นดู มาก
แฟนคลับ กั้ง+ภูมิ ยกธงสะบัด ขอเรื่องของคู่นี้สักตอน 2 ตอนนะค่ะ
้เรื่องคู่นี้ ลับลวงพราง น่าดูนะคะ (ถ้าเขียนคู่นี้ล่ะก็ น่าจะเป็นคู่แรกในประวัติศาสตร์การเขียนของเรา ที่นายเอกและพระเอก ไม่ซิงทั้งคู่ ฮ่าๆๆๆ)
บางทีแอบคิดว่าที่เรื่องผีเสื้อไม่ค่อยเดินนี่เป็นเพราะทชชี่กามตายด้านรึเปล่านะ
ขณะอ่านไอ้เราก็นั่งดูดนมไปด้วย อ่านมาถึงตอนคุณนิตคว้าพลาด
เกิดอาการขำพรืด และพ่นนมออกทั้งทางปากและจมูก เลอะไปหมดเลยอ้ะ
งานนี้จะโทษใครดีคะเนี่ย
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่า พนิต กับเพื่อน ไม่ใช่อายุสี่สิบห้า
กรี๊ด ที่ว่านักเขียนใหม่นั่นคงเป็นน้องโจชิมิคะ?
แต่ที่กรี๊ดกว่า พี่นิตเคยมุดไปนอนเตียงล่างกับคุณภูมิ ตายๆๆๆ ถ้าโจรู้ขึ้นมาจะมีรายการหึงย้อนหลังไหมล่ะนั่น
แต่คงไม่ล่ะ ไม่อยู่แล้ว ก็แหมน้องโจเล่นล้ำหน้าอาคุณพี่ภูมิไปหลายล้านปีแสง
กรี๊ด กรี๊ดอีกซักที เอาให้คอแหบแห้ง มีความรู้สึกว่าบทนี้พี่นิตช่างยั่วยวนและแสนเซ็กกุซี่ =.,=
อร๊าง แผ่นหลังสะท้านเฮือกๆ สยิวกิ๊ว หวิวๆ กันเลยทีเดียว
ฝากบอกโจด้วยว่าค่อยๆ แทะเล็มพี่นิตแบบนี้ก็ได้ฟีลไปอีกแบบนะคะ เห็นความก้าวหน้าชัดดี...เอ๊ะ? ความก้าวหน้าอะไรกันเน่อ เหอะ =.,= (ซับกำเดา ซับๆ)
*คำผิดเล็กน้อยค่ะ
เจดี-เจดีย์ วัดพระศรีสรรเพชร-วัดพระศรีสรรเพชญ์ ตามา-ตามมา
รอตอนต่อไปนะคะ ♥