-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
.::.กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ .::. (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
ตกลงเราเป็นอะไรกัน........??????
....................และแล้วความรักครั้งใหม่ก็เริ่มต้นขึ้น.......ย้อนเวลากลับไปเมื่อประมาณสองปีที่แล้ว.......
จุดเริ่มต้นของคำว่า....รัก....
".....น้องค่ะ.....น้องชื่อ.( ชื่อผม )...รึเปล่าค่ะ ..." เสียงของหัวหน้าแผนกเรียกผม
"... .ครับ .....ผมทีครับ....." ผมตอบกลับไป
วันนี้เป็นวันเริ่มงานใหม่ครับ....กับแผนกใหม่...และพนักงานใหม่เกือบ20คน มี 2-
3 คนที่เป็นคนเก่าย้ายมาจากแผนกอื่น....เราเริ่มแนะนำตัวเพื่อทำความรู้จักกันวนไปเรื่อยๆจนมาถึง
ผม......ผม..ที ครับ ...แล้วก็วนต่อไปจนถึงคนสุดท้าย..เสียงเค๊าตะโกนดังมากครับ......ผม.....(ชื่อจริง
แบบยาวเหยียด)......เรียกผมกุ๊กก็ได้คร๊าบบบบบ..(เสียงออดอ้อน...ซึ่งมารู้ทีหลังว่านายนี่แหละที่เป็นเด็ก
เก่าย้ายแผนกมา)......ผมก็เลยขอชะโงกหน้าไปดูซะหน่อย......อืม .....กุ๊ก.......ชื่อน่ารักเน๊าะ..... :untrust:เหมาะสมกับ
หน้าตามากๆเลย... (แอบประชดในใจ..หุหุ :kikkik:) และข้างๆผมมีพี่อีกคนกำลังชะเงื้อดูเหมือนกัน พี่แกหันมา
ยิ้มแล้วก็แนะนำตัวอีกรอบ....พี่ชื่อแก้วนะคะ......ผมทีครับ. :teach:....ผมยิ้มให้แล้วตอบกลับไป.....
อาทิตย์แรกของการทำงานผ่านไป ทุกคนเริ่มคุ้นเคยกันมากขึ้นและเริ่มแยกเป็น
กลุ่มๆตามความสนิทสนม ยอมรับว่าช่วงแรกๆผมจะนิ่งมากๆครับ ประมาณว่าไม่ฝั่กใฝ่ฝ่ายใด ใครคุยมา
ก็ตอบไป คือคุยกับทุกคนไม่สนิทกับใครเป็นพิเศษ แต่เมื่อผ่านไปประมาณ 2-3 อาทิตย์ ผมก็เริ่มสนิท
กับพี่แก้วเพราะเรานั่งโต๊ะติดกันก็เลยได้เมาท์กันทั้งวี่ทั้งวันและนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชีวิตผมค่อยๆ
เปลี่ยนไป..................
" พี่แก้ว..วันนี้ไปทานข้าวที่ซอยหลังอ๊อฟฟิศกันนะครับ" เสียงนายกุ๊กออดอ้อนชวน
พี่แก้วไปทานข้าว (พี่แก้วกับกุ๊กจะสนิทมากๆ...ไม่รู้ว่าสองคนนี้ไปรู้จักกันมาแต่ชาติปางไหนถึงได้สนิท
สนมกันนัก เข้ากันได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องงานรึเรื่องเที่ยว ..).สักพักพี่แก้วก็หันมาชวนผมไปด้วย ผมก็
เลยเออออไปกับเค๊าด้วย คงเป็นเพราะผมสนิทกับพี่แก้วและไปทานข้าวด้วยกันบ่อยๆเลยทำให้ได้คุย
กับกุ๊กมากขึ้น เวลาที่เดินไปทานข้าวกัน กุ๊กจะคอยระวังกันรถให้ กางร่มให้ ถือของใ
ห้..................................อืม....................ทำตัวน่ารักดีแฮะ.................. :interest:............
พอเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นก็เลยมีกิจกรรมทำร่วมกันมากขึ้น อย่างช่น เลิกงานก็
ชวนกันไปเดินเล่นสีลม หรือบางทีก็ชวนกันไปนั่งเล่นร้านพี่แก้ว (พี่แก้วแกเปิดร้านขายของที่สวนลุ
มด้วย) เท่าที่ผมสังเกตุดูกุ๊กจะเป็นคนที่คุยเก่งมากกก....... อารมณ์ดีมากกกก..ถึงมากที่สุด...... ...และ เวลาที่อยู่ด้วยกัน
กุ๊กจะค่อนข้างเทคแคร์ผมนะ.......อืม.....เรียกว่าถ้าอยากได้อะไรเค๊าก็จะทำให้ และก็อีกอย่างกุ๊กจะเป็นคนที่
พูดเพราะมากๆ จะต้องลงท้ายด้วยครับเกือบทุกคำ....(กับคนอื่นไม่รู้นะ...แต่เวลาคุยกับผมกุ๊กจะพูดครับ
ตลอด :impress2:)
ก็แปลกดีนะครับจากที่เมื่อก่อนพอถึงเวลาเลิกงาน ผมก็จะตรงกลับ
บ้านอย่างเดียวเลยไม่ค่อยเถลไถลไปไหน แต่ะพอเริ่มสนิทกับกุ๊ก วงจรการดำเนินชีวิตของผมก็เริ่ม
เปลี่ยนไป ใกล้เวลาเลิกงานเราก็จะโทรถามกันว่าวันนี้เลิกงานแล้วจะไปไหน หรือบางทีผมเลิกงานแล้ว
แต่กุ๊กยังไม่เลิก ผมก็จะรอกุ๊ก บางทีกุ๊กก็รอผม บางวันก็ไปเดินเล่นเถลไถลจนดึกดื่น บางวันก็รอกลับ
บ้านพร้อมกัน.............อืมมม.........ก็รู้สึกดีนะ....... :haun5:.....
มีอยู่วันนึงผมตื่นมาพร้อมกับอาการเจ็บคอและปวดหัวอย่างแรง :serius2:จนไม่อยาก
ไปทำงาน.. แต่ก็ต้องแข็งใจอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน เพราะว่านัดกับลูกค้าไว้... พอไปถึงที่ทำงาน
อาการก็ยังไม่ดีขึ้น เพื่อนๆต่างแวะเวียนเข้ามาถามอาการผมกันใหญ่ :sad4: สักพักกุ๊กก็เดินเข้ามาหาผม
" เป็นไงบ้าง....เห็นพี่แก้วบอกว่าทีไม่สะบายเหรอครับ...." กุ๊กถามผม
" อืม..เป็นไข้อ่ะครับ...ปวดหัวแล้วก็เจ็บคอมากเลย..." ผมตอบ
" แล้วทานยารึยังครับ..." กุ๊กถามพร้อมกับเอามือมาจับที่หน้าผากผม
" เจ็บคอใช่ไหม...งั้นรอเดี๋ยวนะครับ.." กุ๊กหันมาหยิบแก้วบนโต๊ะผมแล้วเดินเข้าไปในห้องครัว...สักพัก
กุ๊กก็กลับมาพร้อมแก้วใบเดิมแล้วก็ยื่นให้ผม
" อ่ะ...ทานซะจะได้หายเจ็บคอ.." กุ๊กหันมายิ้มให้ แต่เอ๊........ทำไมแก้วมันอุ่นๆจัง
" อื้ม...น้ำมะนาวนี่....อร่อยจัง.. :impress:..ซื้อมาเหรอครับ.." ผมหันมาถามกุ๊ก
" ป่าวครับ....พอดีมีมะนาวในตู้เย็นก็เลยเอามาชงให้ทีอ่ะครับ. ." กุ๊กตอบพร้อมยิ้มให้
" โห....กุ๊กทำเองเหรอ....เก่งจัง....อร่อยจริงๆนะ....ของคุณนะครับ. :impress:." ผมยิ้มขอบคุณกุ๊ก..
......................................... :-[....หือ...หือ.........ทำตัวน่ารักอีกแล้วนะ.......... :myeye:.......................
" กุ๊ก คร๊าบบบ....อยากกินโกโก้ปั่นร้านนั้นอะคับ...นะ..นะ " ผมมักจะแกล้ง
อ้อนกุ๊กให้ไปซื้อโน่นซื้อนี่ให้เสมอๆ บางทีก็อ้อนให้คนอื่นผมไม่ได้อยากกินเองหรอกครับ ( หุ..หุ..โทษ
ทีนะกุ๊ก :kikkik:) แต่กุ๊กก็จะไปให้ทุกครั้ง...................นี่ก็อีกหนึ่ง........ของความน่ารักของกุ๊ก.................( แต่
หลังๆกุ๊กเริ่มรู้ทันแล้วครับเลยเริ่มมีแอบบ่น.......)...
และแล้วก็มาถึงงานเลี้ยงของแผนกผม มีความรู้สึกว่าทำไมไวจังเพิ่งจะทำงานได้ไม่กี่เดือนเเอง .......ในงานปาร์ตี้
-
:like6: กุ๊กน่ารักจางงเยย
-
55555 น่าสนุกแห่ะ มาต่อเร็ว ๆ นะคับ คอยอ่านอยู่จ้า
-
ขาดไปเฉยเลย
มาต่อไวน่ะ กะลังสนุกเลย
กุ๊กนี่น่ารักจังเลย :kikkik:
-
:kikkik: :kikkik: รออ่านคับ
-
สงสารกุ๊กไก่ จะโดนหมาป่าทีขย้ำ
:kikkik:
-
hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii :yeb:
i cannot wait to C what gonna happen here. :like2:
-
มาต่อไวๆนะครับ :impress:
-
เหอๆๆ
คู่นี้จีบกันน่ารักดีเนอะ
-
น่ารักกันจริง :impress2:
อย่าลืมมาต่อนะครับ :yeb:
-
รออ่านต่ออยู่นะคับ...อย่าหั้ยรอนาน...อิจฉา :angellaugh2:
-
หุหุ มาตามอ่านคนเขาจีบกัน :kikkik:
-
มารอลุ้นด้วยคับ :haun5: :haun5: :haun5:
-
หวัดดีครับเพื่อนๆ คราวที่แล้วไม่ได้ทักทายต้องขอโทษด้วนนะครับ รู้สึกว่าเล้าเป็ดนี้อาถรรแรง
นะครับ กว่าผมจะโพสได้เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน ลองติดตามเรื่องราวของผมดูนะครับ....... :yeb:
และแล้วก็มาถึงงานเลี้ยงของแผนกผม มีความรู้สึกว่าทำไมไวจังเพิ่งจะทำงานได้ไม่กี่เดือน
เอง .......ในงานปาร์ตี้
" ตัดผมมาใหม่หล่อเชียว " ผมแกล้งแซวกุ๊ก :interest:
" ก็คนมันหน้าดีตัดทรงไหนก็หล่อ ...อิๆ" ดูซิครับไม่มีการถ่อมเนื้อถ่อมตัวเลยยย. :untrust:..แถมยัง
หน้าชื่นตาบานยอมรับซะงั้น
" อู๊ยยยย...อย่าไปชมมันมากเดี๋ยวตัวอ้วนๆของมันจะลอย " พี่แก้วรีบเบรค
"แต่วันนี้กุ๊กดูดีจริงๆนะ.. :kikkik:... "ผมพูดไปพร้อมกับพับแขนเสื้อให้กุ๊กไปด้วย พี่แก้วหันมาแอบมอง
ปาร์ตี้ดำเนินไปเรื่อยๆอย่างสนุกสนานจนใกล้งานเลี้ยงจะเลิก กุ๊กก็เดินเข้ามาหาผม
" ที พักอยู่ที่ไหนครับ " กุ๊กถามผม
" อยู่บางนาครับ "
" โห ...ไกลจังแล้วกลับยังไงครับ "
" ก็ว่าจะไปนอนบ้านกุ๊กอะครับ.. :kikkik:..อิ ๆ ล้อเล่นครับคงนั่งแทกซี่อะครับ.."
" กลับคนเดียวอันตรายนะ....เอางี้..นอนบ้านผมก็ได้ครับ.." ยังไม่ทันจะตอบก็มีน้องผู้หญิงที่อยู่
แผนกเดียวกันถามว่าจะกลับบางนาเหรองั้นขอกลับด้วยนะ...( หึ.. หึ .ใครชวนจ๊ะน้องนี. :untrust:..จับไป
ปล่อยป่าซะดีมั๊ย)
" มันไกลนะแล้วนี่ก็ดึกแล้วด้วย งั้นนอนที่บ้านผมทั้งหมดเลยก็ได้ครับ " กุ๊กบอกผมกับน้องนี
ตอนกลับเรานั่งแทกซี่ไปกันทั้งหมด 3 คน มี กุ๊ก น้องนี แล้วก็ผม ตอน
แรกก็ว่าจะไปนอนบ้านกุ๊กทั้งหมดแต่จู่ๆน้องนีก็อยากจะกลับบ้านซะงั้น กุ๊กก็เลยบอกให้ผมกลับ
เป็นเพื่อนน้องนี (กุ๊กมาบอกตอนหลังว่าที่ให้ผมกลับกับน้องนีเพราะกลัวว่าถ้าผมนอนบ้านกุ๊กเดี๋ยว
น้องนีจะเอาไปเมาท์ )
เย็นวันต่อมาผมก็นัดกับกุ๊กไปหาพี่แก้วที่ร้าน เรานัดเจอกันประมาณ 5 โมงเย็น
" รอนานไหมครับ...... " เสียงกุ๊กถามผม
" ไม่อ่ะ...แค่หลับไป 3 ตื่นเอง...." ผมหันมาตอบขณะนั่งเมาท์กับพี่แก้ว
" ก็ไปทำธุระให้แม่มาอ่ะ.....แต่ก็รีบแล้วนะ..." กุ๊กทำท่างอนแก้มป่อง เหมือนเด็กๆ
" ล้อเล่น. :haun5:..เพิ่งมาสักพักนี่เอง " ผมตอบพร้อมส่งยิ้มให้กุ๊ก
" จ๊ะ....จะอ้อล้อกันอีกนานมะ...แล้วนี่หิวกันรึยัง.." พี่แก้วหันมาค้อนใส่
" ยังเลยอ่ะครับ ....แล้วกุ๊กละหิวรึยัง ?? " ผมหันไปถามกุ๊ก
" ยังไม่ค่อยหิวอ่ะ ......งั้นเราไปเดินเล่นกันก่อนมะ....ปล่อยให้ป้าแก้วแกอยู่เฝ้าร้านไปนี่แหละ "
กุ๊กพูดจบพี่แก้วก็หันมาค้อนใส่ตาเขียวปั๊ด เราเดินเล่นดูตามร้านต่างๆไปเรื่อยๆ เดินไปคุยกัน
ไป ... ระหว่างที่เดินไปกุ๊กก็จะกอดคอผมบ้าง ผมเกาะแขนกุ๊กบ้าง ......เดินๆอยู่กุ๊กก็บอกว่าอยาก
ข้ามไปดูของอีกฝั่งหนึ่ง....ระหว่างที่ข้ามถนนกุ๊กเดินนำหน้าผม....แล้วกุ๊กก็ยื่นมือมาให้ผม....ผม..
ก็..ก็....จับซิครับ. :interest:.ฮี่ๆ..( ก็ยื่นมาให้จับเองนี่นา..).....อืม..ทำไมรู้สึกดีจังเลยว้า......เดินไปสัก
พักก็ดันไปเจอกับคนรู้จักเข้าชื่ออิฐ ก็ทักทายตามปกติแต่ระหว่างที่กุ๊กหันไปดูของอยู่
" .... แฟนเหรอ " อิฐแอบกระซิบถามผม
" ไม่ช่ายยยยยยย...." ผมก็รีบบอกไป
"...ไม่เชื่ออ่ะ เห็นเดินกอดคอคุยกันกระหนุงหระหนิงอย่างกับแฟนกัน..." อิฐ บอก
"...เป็นเพื่อนจริงๆ....." ผมก็ปติเสธไป
แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรกับกุ๊กจริงๆนะครับ...( เอ๊ะ...รึยังไม่รู้ตัวหว่า.. :untrust: :try2:.)..แค่รู้สึกว่า
คุยกับเค๊าแล้วสนุก...อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี................ :impress3:
แล้วก็ชอบที่เค๊าคอยเทคแคร์ทำนู่นทำนี่ให้....... :myeye:
" จะเดินกันอีกนานม๊ะ....ฉันนั่งรอจนพยาธิในท้องมันร้องโหยหวนกันหมดแล้ว..." เสียงพี่แก้วบ่น
มาทางโทรศัพท์
" คร๊าบบบบบบบบบบบ....กำลังเดินไปหาเดี๋ยวนี้ละครับ " กุ๊กพูดจบก็ชวนผมไปหาพี่แก้ว
พอไปถึงโซนร้านอาหารซึ่งเป็นลานเบียร์ เราก็ตกลงกันว่าจะนั่งจิบ
เบียร์ซักหนึ่งเหยือก ผมกับกุ๊กไปซื้ออาหาร พี่แก้วมีหน้าที่เฝ้าโต๊ะ สักพักก็กลับมาพร้อมส้มตำ 1
ชุด ต้มยำกุ้ง ยำและไก่ทอด...หุ หุ ...แซบ.ๆ...ก็นั่งกินกันไปสักพักผมก็เหลือบไปเห็นร้านขายพัด
ไทกุ้งสด
" กุ๊ก คร๊าบบบบบบบบบ.....ร้านนั้นมีพัดไทกุ้งสดด้วยอะครับ..." ผมอ้อนกุ๊กให้ไปซื้อให้
" ...อืม..พัดไทเหรอ...เห็นแล้ว.." กุ๊กตอบมาแบบกวนๆ
" .....เออ........" ผมแกล้งทำท่างอนตุ๊บป่อง
"...โอ๋...ล้อเล่นคร๊าบบบบบ.....ถ้าทีอยากทาน ผมไปซื้อให้ก็ได้ครับ..." กุ๊กทำท่าประเหลาะผมเห
มือนเเด็กๆ ...ในระหว่างที่กุ๊กไปซื้อพัดไทพี่แก้วก็ถามผมว่า
" นี่...รู้สึกว่าเธอ 2 คน จะออดอ้อนกันเหลือเกินนะ..."
" ออดอ้อนไรครับ...ก็คุยกันธรรมดาแหละ.." ผมตอบ
" อย่าเลย..ฉันเห็นเมื่อกี้ตอนไปซื้อข้าวนะ...เดินกระหนุงกระหนิงยังกะแฟนกัน...แล้วรู้สึกว่าช่วงนี้
เธอสองคนจะสนิทกันเหลือเกินนะ ..." โหพี่แก้วใส่เป็นชุด
"....เอ่อ...ก็....ป่าว...ก็เพื่อนกันนะแหละ..." ผมตอบพี่แก้วไปแล้วก็นั่งคิด ทำไมทักแบบนี้อีกแล้ว
อ่ะ......
พอกลับถึงบ้านผมก็มานั่งคิดทบทวนดู.........เออ.............มันก็จริงอย่างที่พี่แก้วพูดนะ....ช่วงนี้ผม
กับกุ๊กสนิทกันมากจริงๆ........เออ.....แล้วไงอะ ??????????.....แต่......เอ......ทำไมวันนี้...........รู้สึก.................................คิดถึง............................กุ๊ก....นะ.............................
-
แบบว่ารักมาทักทายแล้วยังไม่รู้ตัวหรอ :haun5:
น่ารักดีครับ มาต่อไว ๆน่ะ :yeb:
-
หุห จับมือถือแขนแบบนี้มันน่าให้สงสัยน้า
ถ้าบริสุทธิ์ใจก็ว่าไปอย่าง
แต่..................
:3063:
ปล.ช่วงนี้อดทนไปก่อนคงต้องหาเวลาที่ไม่ใช่พีคเมืองไทยโพสครับ
เพราะสายส่งต่างประเทศมีปัญหา ทางโฮสกำลังหาทางแก้ไขอยู่นะครับ
:yeb:
-
:3061: เริ่มมีคิดถึงกุ๊กแย้วว ภายในหัวมีแต่ภาพกุ๊กวนเวียนไปมาอ่ะจิ :like6: ต่อไปก้ออะจึ๋ย.....จึ๋ย :kikkik:
-
ความรักมักมาจากควมประทับที่เกิดก่อขึ้นมาโดยที่เราไม่รู้ตัว
เพราะเหตุนี้ไงครับ พอมีคนถามเราว่าทำไมเราถึงรักเขา เรารักเขาตรงไหน
เราเองก็มักจะตอบไม่ได้เพราะว่าปราสาททรายประกอบขึ้นด้วยทรายเม็ดเล็กๆ ฉันใด
ความรักก็ก่อเกิดจากความประทับใจเล็กฉันนั้น และนั่นแหละที่เรารักเขา
คุณเป็นอย่างนี้หรือปล่าครับ? :impress:
-
วุ้ยยยย
อยากมีแบบนี้บ้างจัง
:impress2:
-
หุๆ อยากมีแฟนไว้ให้อ้อนซักคนจังเลยอะ :myeye:
-
หุหุหุหุ เริ่มคิดถึงเวลามะได้อยู่ด้วยกัน :haun5: :haun5: :haun5: แล้วอารายๆก็จาตามมาชะมะคับ :piglove2: :piglove2:
-
อ่านแล้วอมยิ้มเลย คนกำลังเริ่มจะมีความรัก :like6:
-
น่านนนน
โดนไปหนึ่งดอกแล้ว
รีบๆรู้ตัวนะครับ เดี๋ยวโดนน้องนีคาบไปรับประทาน
-
ตอน.......ความรักเพรียกหา...... :like6: :monkeylove2: :haun6:
" น้องๆค่ะ ....วันศุกร์นี้จะมีงานเลี้ยงปีใหม่นะค่ะ...ให้น้องๆแต่งชุดสีแดงนะ
คะ.....จะเสื้อแดง....หรือกางเกงแดงก็ได้ค่ะ.....แต่ขอให้เป็นสีแดงนะค่ะ....." พี่หัวหน้าแผนกเข้ามา
แจ้งให้พวกเราทราบ และดูเหมือนทุกคนจะตื่นเต้นกันใหญ่.....
" พี่ที....มีชุดไปงานแล้วเหรอคะ ..." น้องเบญเดินเข้ามาถามผม ( น้องเบญเป็นน้องเล็กประจำ
ก๊วนของพี่แก้วแล้วก็สนิทกับผมและกุ๊กด้วย )
" อ๋อ...มีแล้วจ๊ะ..ก็คงอะแดปเสื้อผ้าที่มีอยู่แล้วอ่ะจ๊ะ.." ผมตอบไป
" แล้ววันนี้พี่ที..ไม่ไปช่วยพี่กุ๊กเลือกชุดใหม่เหรอ.." น้องเบญถามพร้อมทำสายตามีเลศนัย :untrust:
" คงไม่อะ..พอดีตอนเย็นพี่ต้องธุระที่สยาม .."
" เหรอค่ะ...นึกว่าพี่ทีจะไปด้วยซะอีก...เห็นช่วงนี้พี่สองคนไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ.. :untrust:." ผมก็
เลยถึงบางอ้อเลยครับ....ก็นายกุ๊กซิครับไปอ้อล้อกับน้องเค๊า ให้คำปรึกษาเวลาน้องทะเลาะกับ
แฟนจนหลังๆมานี้น้องเค๊ามีท่าทีว่าจะเริ่มหันมาชอบกุ๊กแทน...นี่แหละน๊า.....โบราญเค๊าถึงว่าพวก
พ่อสื่อพ่อชัก วัวพันหลักแล้วมันแก้ลำบาก..( เอ๊ะ...ถูกไหมเนี่ย....) ... .นี่คงกำลังสงสัยผมกับกุ๊กแน่
เลย....เฮ้อ....อีกแล้วววว......... :try2:
"..........." ผมไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้มๆ
จริงๆแล้วมาถึงตอนนี้เพื่อนๆในแผนกที่สนิทๆกันจะรู้กันเกิบหมดว่าผมเป็น
เกย์ ซึ่งก็ไม่ได้ต้องการปิดบังอะไร ใครกล้าถามผมก็กล้าตอบ โดยภาพรวมๆแล้วผมจะดูเป็นคน
เรียบร้อย แต่จะออกไปทางการแต่งตัวซะมากกว่าที่บ่งบอกว่าผมเป็น เพราะเสื้อผ้าของผมส่วน
ใหญ่จะออกแนวเกย์ และถ้าอยู่กับเพื่อนที่สนิทๆก็จะอาการออกเหมือนกันครับ แต่ก็ไม่ถึงกับสะ
ดีดสะดิ้งนะครับ........ :try2:
.............ในงานปาร์ตี้ปีใหม่ทุกคนมาด้วยชุดสีแดงหลากสไตล์และดูตื่นเต้นกับ
บรรยากาศในร้านซึ่งเป็นร้านอาหารกึ่งผับมีวงดนตรีเล่นสดด้วย (อยู่แถวสาธร) เราสั่งอาหารมา
รองท้องกันก่อน ... :kikkik:..หุ..หุ...ก่อนอะไรนะเหรอ....ก็..ก่อนที่จะ...drink ...drank..แล้วก็...drunk... :laugh:.พอ
แอลกอฮอซึมสู่สายเลือดจนได้ที่... :really2:โฮ่ๆ...ความมันก็เริ่มบังเกิด....ทุกคนก็เริ่มนั่งไม่อยู่แล้วครับ
เดินชนแก้วกันให้ระวิง .....
" ทานอะไรรึยังอ่ะ..." ผมถามกุ๊กเพราะเห็นว่าวันนี้กุ๊กจะคึกเป็นพิเศษเที่ยวตอกเหล้าแจกเพื่อนๆใหญ่
" อืม...เรียบร้อยแล้วครับ " กุ๊กพูดจบก็หันมาตอกเหล้าให้ผมหนึ่งชอท
" หือ...อะไรอ่ะ...ไม่ใช่เตอกิล่านี่..." ผมทำหน้าเบ้ ถามกุ๊ก :serius2:
" นั่นมันเปลือง....เหล้าเพียวๆนี่แหละได้ใจดี..." กุ๊กหันมายิ้มด้วยความสะใจ :kikkik:
ตอนนั้นก็เริ่มได้ที่แล้วครับก็เลยเดินไปชนแก้วกับพวกพี่แก้วแล้วก็น้อง
เบญก็เมาท์กันกำลังมันวงดนตรีหน้าเวทีก็เล่นเพลงขวากหนาม หรือเปล่าไม่แน่ใจ จำชื่อวงไม่ได้
ด้วย ตอนเรกก็ร้องตามกันปกติแต่แล้วจู่ๆน้องเบญก็มาอยู่ตรงข้ามผมแล้วชี้ไปที่กุ๊กพร้อมกับร้อง
เนื้อเพลงท่อนนี้เสียงดังมากๆครับ....
...........ทางใดที่เธอจะมีความสุขกับเค๊า.......
...........ทางนั้นจะมีฉันคอยกั้นกลาง.........
.
..........เธอเป็นดอกไม้ฉันจะเป็นขวากหนาม...
...........ทิ่มแทงให้เค๊าต้องปวดใจ.......
...........ให้เค๊าทิ้งเธอไป...ให้เค๊าไม่รักเธอ....
..........ผมก็อึ้งเลยครับ...แต่พวกพี่แก้วและเพื่อนๆซิหันมาหัวเราะกัน
ใหญ่ ผมก็เลยไม่ยอมแพ้ร้องแข่งกับน้องเบญด้วยซะเลย ทีนี้ประเสียงกันยิ่งดังไปกันใหญ่ คนหัน
มามองกันตรึม
เลย... ( :-[ อายเหมือนกันนะเนี่ย )....ซึ่งจริงๆแล้วที่ผมกับน้องเบญร้องเพลงนี้ใส่กันก็ไม่ได้จริงจังที่
จะแย่งชิงกุ๊กกันหรอกนะครับ ทำไปด้วยอารมณ์ขำๆกันทั้งคู่มากกว่า พอจบเพลงผมกับน้องเบญก็
หัวเราะกันใหญ่.....กุ๊กเดินเข้ามาพร้อมทำหน้างงๆว่าเราหัวเราะอะไรกัน
" ไปต่อกันไหมครับ.." กุ๊กถามผมกับพวกพี่แก้ว
" อืม...ไปซิที่ไหนดีอ่ะ..." ผมกับพี่แก้วพูดเกือบพร้อมกัน
" งั้นไป อ.ต.ก. ละกัน..." ทุกคนลงความเห็นตรงกัน .....พอไปถึงที่อ.ต.ก. ก็ประมาณ 5 ทุ่ม
กว่าๆ วันนั้นคนเยอะมากๆแน่นทุกร้านเนื่องจากเป็นวันศุกร์ ผมก็เลยโทรหาเพื่อนๆว่ามีใครมา
เที่ยวบ้างรึเปล่า .....โชคดีครับที่เพื่อนๆผมมาเที่ยวกัน พวกเราก็เลยเข้าไปแจมโต๊ะด้วย ( จำไม่
ได้ว่าชื่อร้านอะไร )พอเข้าไปในร้าน ผมก็ทำการแนะนำพวกเพื่อนๆผมให้รู้จักกับพวกเพื่อนที่
ออฟฟิศแต่ตอนนั้นมีแค่พี่แก้วกับกุ๊กส่วนคนอื่นๆไปเข้าห้องน้ำ
" ทุกคน...นี่พี่แก้ว.... " ผมแนะนำพวกเพื่อนๆผมยกมือไหว้พี่แก้วกันสลอน
" คนนี้กุ๊ก...แฟนเราเอง. :haun5:."ผมดึงกุ๊กเข้ามากอดเอว กุ๊กไม่พูดอะไรได้แต่ยืนยิ้ม (เล่นด้วยซะงั้น :haun2:)
พวกเพื่อนๆผมโห่กันใหญ่ พี่แก้วยืนเบะปากให้...
" .....หุ...หุ... ล้อเล่นเว้ย...เพื่อนกันต่างหาก ..." ผมเฉลยให้เพื่อนๆฟัง แต่บางคนมันก็เชื่อนะว่า
เราเป็นแฟน
กันจริงๆ....หลังจากนั้นก็ทุกคนก็เมามันส์กับการ....drink.....drunk.....and ....dance ....กัน
กระจาย.. :really2: :really2: :really2:
พอผับเลิกพวกผมก็ออกมารวมกันที่หน้าร้าน ยืนตกลงกันว่าใครจะกลับกับ
ใครยังไง กุ๊กอาสาไปส่งพี่แก้วกับน้องผู้หญิงอีกสองคนแถววงเวียนใหญ่ ส่วนผมก็ว่าจะกลับกับ
เพื่อนแต่เห็นกุ๊กไปส่งพวกพี่แก้วแล้วต้องกลับคนเดียว ซึ่งท่าทางกุ๊กก็จะเมาด้วย ผมก็เลยคิดว่า
จะไปเป็นเพื่อนกุ๊กก่อน..
" เออ...กุ๊ก...งั้นเราไปเป็นเพื่อนละกันนะตอนขากลับกุ๊กจะได้มีเพื่อน..." ผมบอกกุ๊ก
" เออ..ดีๆ...ทีไปด้วยละกันจะได้ดูกุ๊กตอนขากลับด้วย...เฮ้อ..พี่บอกแล้วนะว่ากลับเองได้กุ๊กมันก็
ไม่เชื่อ.." พี่แก้วบอกผม
" อืม....ก็ได้ครับ.." กุ๊กหันมาพยักหน้ารับ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้มีแผนการอะไรนะครับ :impress: :-[แค่เป็นห่วง
กุ๊ก ก็กะว่าส่งกุ๊กเสร็จผมก็จะไปนอนห้องเพื่อนที่อารีย์ เราก็ไปกันทั้งหมดห้าคนก็นั่งรถไปได้
ประมาณครึ่งทางได้มั้งครับ พี่แก้วก็บอกว่า....
" พี่ว่าเธอ2คนไม่ต้องไปส่งพวกพี่แล้วละนะ...พวกพี่กลับกันได้แล้วละ...ส่งแค่นี้ก็พอ..."
" โหย...ไม่เป็นไรหรอก...อีกนิดเดียวไม่ใช่หรือครับ.." กุ๊กหันไปบอกพี่แก้ว ผมก็พยักหน้าตาม
" เออ...กลับกันไปเหอะ....พวกพี่กลับกันได้....ขอบใจมากนะ.." พี่แก้วบอกผมแล้วก็หันไปบอก
แทกซี่ให้จอดให้ผมสองคนลง... :o.หุ..หุ..โดนพี่แก้วเหวี่ยงซะงั้น....เอาไงละทีนี้....
" ที...จะกลับบ้านเหรอครับ..." กุ๊กถามผม
"...อืม..ก็ว่างั้นแหละ."
" บางนาเนี่ยนะ....ไกลจะตาย....อืมงั้นนอนบ้านผมละกัน.วันนี้น่าจะไม่มีใครอยู่.." กุ๊กทำท่าคิด
"...อืม...ก็ได้...ขี้เกียจนั่งรถคนเดียวเหมือนกัน.." ผมตอบ
เราก็นั่งรถมาถึงหน้าบ้านกุ๊ก พอเปิดประตูบ้านเข้าไปก็เจอกับน้องสาว
กุ๊กนั่งดูทีวีอยู่ ( แปลกแหะบ้านนี้ดึกดื่นค่อนคืนยังไม่หลับไม่นอน ) กุ๊กแนะนำเสร็จก็หนีไปอาบน้ำ
เฉยเลย ปล่อยให้ผมเผชิญกับบรรยากาศมาคุ...อุ..อุ...น่ากลัว....ก็น้องสาวกุ๊กซิคับเล่นนั่งหน้าหงิก
ชนิดไม่รับแขกใส่ผม....กำลังคิดว่าจะชวนน้องเค๊าคุยเรื่องอะไรดีหว่า......กุ๊กก็เดินเข้ามาพอดีแล้ว
ก็ไล่ผมให้ไปอาบน้ำ.....
แล้วกุ๊กก็พาผมไปไหว้พระที่ห้องพระของพ่อกุ๊ก จากนั้นก็ขึ้นไปบนห้องนอน.....ห้องนอนของกุ๊ก
ก็ไม่ใหญ่มากครับขนาดกำลังดี แต่รอบๆห้องมีของวางเต็มไปหมด และผมคิดว่ากุ๊กคงไม่ได้นอน
ห้องนี้นานแล้ว...เพราะว่าที่เตียงไม่มีหมอนและผ้าห่ม....
" กุ๊กนอนห้องนี้ตั้งแต่เด็กเลยเหรอคับ " ผมถามกุ๊ก
" อืม....รู้ได้ไง...."
" ก็มีรูปกุ๊กตอนเด็กๆ เต็มเลย..."
"...รู้ได้ไงว่าเป็นเป็นผม.."
"....ก็เด็กในรูปกน้าตาเหมือนกุ๊กจะตาย....เอ๊...ไม่ซิ..ตอนเด็กๆหล่อกว่าต่างหาก. :haun5: :laugh: :sad5:.." ผมพูดพร้อม
ทำหน้าล้อเลียน กุ๊กหันมาอมยิ้ม
" ...อืม...เหรอ...จริงๆ..ผมไม่ค่อยได้ขึ้นมานอนห้องนี้หรอก...ส่วนมากจะนอนที่ชั้นล่าง....แต่ก็
นอนห้องนี้มาตั้งแต่เด็กๆนะ..." กุ๊กหันบอกผมขณะที่หยิบหมอนกับผ้าห่มในตู้ออกมา.....
"...ว้า...ทำไงดีอ่ะ....หมอนมี 2 ใบ แต่ผ้าห่มมีผืนเดียวอ่ะคับ.." กุ๊กหันมาบอกผม
"....อืม...ไม่เห็นเป็นไรเลยนอนเบียดๆกันเดี๋ยวก็อุ่น." ...อะจ๊าก.. :laugh: :sad5:.พูดอะไรออกไปเนี่ย...ไม่ได้มี
เจตนาอื่นแอบแฝงจริงๆนะก๊าบบบบบบบบบ..... :impress:
"...อืม...เหรอ..." กุ๊กยิ้มๆ
และแล้วราก็นอนเตียงเดียวกัน.......ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน......เรานอนคุยกันไปสักพักหนึ่ง....แล้วเราก็...
.............................ก็.............................................................................................
-
..................ก็..............................หลับเพราะความเมาใช่ม่ะครับ :confuse: :confuse: :confuse:
-
ก็...เผลอตัวเผลอใจพลีกายให้เค้าไป :kikkik: กร๊ากกกกกกกกกกก :angellaugh2:
-
:laugh5: เดากันเก่งจัง ...........
ครับ.....เรานอนเตียงเดียวกัน...ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน......แล้วเรา..................ก็................... :haun4:.....................
.........................................................ก็............................. :haun4:.............................. .................................
.............................................................................ก็......................... :haun4:.................................................
...
.
...ก็.....หลับนะซิครับดึกซะขนาดนั้น สลบไสลไม่ได้สติไปทั้งคู่ตอนไหนก็ไม่รู้........... :serius2:....แหม๊
มมม........เสียดายจัง..........เฮ้อ.......เสียดายจัง....... :haun4: :laugh5:....ล้อเล่น
ครับ......ล้อเล่น....................................
...
...
...
ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็ใกล้สว่างแล้ว แต่ผมซิครับไปซุกอยู่ที่อกกุ๊กตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้.......
ตอนนั้นเราอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ไม่ใช่ซิต้องบอกว่าเรานอนกอดกันกลมดิ๊กซะมากกว่า..............ผมได้
ยินเสียงลมหายของกุ๊กอยู่ที่ต้นคอผมอย่างชัดเจน............เสียงหัวใจกุ๊กเต้นดัง.....ตึกตัก... :loveu:..........ตึกตัก...........
แล้วกุ๊กก็ค่อยๆอดผมแน่นขึ้น.........แน่นขึ้น...................แล้วผมก็รู้สึกว่ามีบางอย่างของกุ๊กอยูที่หน้าท้อง
ผม...................ตอนนั้นบอกตามตรงนะครับ....ว่าทำอะไรไม่ถูกจริงๆ......เพราะไม่ค่อยสันทัดเรื่องแบบนี้สักเท่า
ไหร่...รู้แต่ว่าตื่นเต้นมากๆ..........หน้าผมร้อนผ่าวไปหมด...........มันวูบวาบ.....วูบวาบไปทั้งตัว.........ในใจก็คิดแต่
ว่าจะทำไงดี..............ทำไงดี...( จะเสียตัวแล้ว....ทำไงดี.... :pighaun:ฮ่าๆ :laugh5:..ขอแซวตัวเองซะหน่อย...อิ..อิ..)...........
แล้วกุ๊กก็กอดผมแน่นขึ้นอีก........แน่นขึ้น........แน่นขึ้น..................แล้วเราก็...
..............สัมผัสของเธอ........จื้ด.......จือ........ดือ.........ทำให้ฉันกลายเป็นคนพิเศษ..................................
.............ไออุ่นของเธอ.......จื้ด.......จือ........ดื้อ....จื้ด.......จือ........ดือ.....แทรกในส่วนลึกของวิญญาณ......
..............เธอ..คือ..ฝัน...ที่เป็นจริง...........ที่ใจของฉันคนนี้....เฝ้าหามานาน................................................
..............เธอ...คือ...ความรัก....ที่ฉัน....จะจดจำ.......ไปชั่วกาล...............................................................
..............จับมือฉันให้นาน.........เพราะฉัน.......เป็นของเธอ.....................................................................
-
:sad5:
หวาดเจียวจังเยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:haun4: :haun4:
เสียตัว เสียตัว เสียตัว
:laugh5:
-
อืมม์ เมาหลับเนี่ยะนะ :dont2: :dont2: แล้วตอนเช้าจาทำไรได้ละคับ :sad5: :sad5:
-
เหอๆๆ เสร็จแล้วเหรอที เหอๆๆ
เพลงนี่ก้อทำให้คิดจางง :like6:
-
ก็อะไรครับ เครียดๆๆๆ ต่อด่วนๆๆ
:serius2: :serius2: :serius2:
มาหยุดแบบนี้ได้ไง
สงสัย ก็............. ปวดฉี่กุ๊กบอกแล้วเลยลุกไปเข้าห้องน้ำ
:pandalaugh:
-
ในที่สุดก็เสร็จเอิ๊กๆๆๆ :haun4:
-
มีคนมาเคาะห้อง :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
................ :loveu:คร๊าบบบบบบบบบบบบบ..........มาต่อให้แล้วคร๊าบบบบบบบบบ........แต่อาจจะได้วันละนิดละหน่อยก็อย่าว่ากันนะคับ..... :loveu:
...............แล้วเราก็............ก็..........ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตาม........ความรู้สึก.........ของหัวใจจะพาไป...........
..แต่ในตอนนั้นในหัวใจของผมเต็มไปด้วยเสียงเพลงๆนี้.....วนไป......วนมา...รอบแล้วรอบเล่า... :impress3:.
(.อะแฮ่ม...หมายถึงเพลงอย่างเดียวนะครับ...อย่าจิ้นไปไกล.. :haun4:..) ผมไม่รู้นะครับ...ว่าสำหรับ...กุ๊ก.สิ่ง
ที่เกิดขึ้นนตอนนั้น.กุ๊ก..รู้สึกอย่างไร...หรือเพราะอะไร. :fox2:.....แต่สำหรับผม....สิ่งที่เกิดขึ้น....มันน่าจะมา
จากคำว่า..." ..รัก...." ที่มันแอบก่อตัวขึ้นในหัวใจผมมาแล้วพักใหญ่ๆ....และเพราะผมเป็นคนที่จริงใจ....และ
จริงจังในเรื่องของความรัก....ดังนั้น sex สำหรับผมมันจึงไม่อาจเกิดขึ้น......ถ้าไม่ได้มาจาก.....คำว่ารัก .....
:loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu: :loveu:
ผมมารู้สึกตัวอีกที ตอนที่กุ๊กเข้ามาหอมแก้มผม แล้วก็บอกให้ผมลุกไปอาบน้ำได้
แล้ว....แต่ก่อนจะไปเราก็นอนเล่นคุยกัน..
"......ที่ทีมานอนบ้านผม....เพราะอยากมาทำแบบนี้ใช่ม๊า..." อะจ๊าก.. :pighaun: :o....ตูอยากจะบอกว่าตูอยู่
ของตูเฉยๆนะโว๊ย....แกนั่นเหละที่เริ่มก่อน........พูดก็ไม่พูดป่าวนะครับทำหน้าตาหื่นแบบกวน....ใส่ผมอีก
"..แหวะ.....ใครเค๊าอยากจะไปทำด้วย......ถ้าคิดแบบนั้นจริงๆอะนะ.....เรียบร้อยไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว......ไม่
ต้องรอให้ถึงเช้าแบบนี้หรอก...."..ผมตอบกุ๊กพร้อมทำหน้ากวน...ใส่กุ๊กบ้าง.. :laugh5: กุ๊กได้แต่อมยิ้ม...
ท่าทางชอบใจ.....
พอเราอาบแต่งตัวเสร็จ กุ๊กก็พาผมไปกินข้าวร้านประจำจองกุ๊ก ตอนเดินเข้าร้านไป....
โอ้โฮ....คนทักกุ๊กกันทั้งร้านตั้งแต่เด็กเสริฟยันเจ้าของร้าน...( นึกว่ามากับโดม ปกรลัม ซะอีก )
"...กุ๊ก.นี่.รู้จักคนเยอะดีเนอะ.." ผมถามแกมประชด
"....อ๋อ..อืม..พอดีว่าคนแถวนี้ส่วนใหญ่จะรู้จักกับแม่ผมนะครับ....ก็เลยรู้จักผมด้วย.." เป็นผู้กว้างขวางว่างั้นเถอะ....แหะ..ๆ.....แอบคิดในใจ....
"...แล้ววันนี้...ทีว่างไหมครับ.."
"....อืม..ว่างซิ...ทำไมเหรอครับ."
"...งั้นวันนี้ไปเดินเล่นที่ MBK กันนะครับ.."
"....อืมไปซิ.....แล้วกุ๊กจะไปดูอะไรเป็นพิเศษรึป่าวครับ.."
"...ก็ว่าจะไปดูเฟอร์นิเจอร์ใหม่ให้พ่อนะครับ.."
พอเราทานข้าวเสร็จ ก็นั่ง BTS ไปกัน .....ระหว่างทางเราก็คุยกันสารพัด เรื่อง
โน้นเรื่องนี้ หยอกกันบ้างแกล้งกันบ้าง อืม...ก็สนุกดีนะ .....พอไปถึง MBK เราก็ตรงไปที่ชั้นขายเฟอร์นิเจอร์....
เดินดูไปเรื่อยๆ กุ๊กถูกใจร้านไหนก็เข้าไปดูร้านนั้น......ผมก็ทำหน้าที่เป็นผู้ตามและให้คำปรึกษาเวลากุ๊กถามว่า..
อันนีสวยไหม....อันนี้ดีไหม....(.นี่จะซื้อให้พ่อเธอ..หรือซื้อให้..ฉันกันแน่เนี่ย..ถามซะ :fox2:...ยังกะอยู่บ้านเดียว
กันงั้นเหละ....เอ๊ะ...รึเก็บเสื้อผ้าไปอยู่บ้านเค๊าดี....ฮี่..ๆ.. :haun2:..ล้อเล่นครับ..). เดินเข้าร้านโน้น...ออกร้าน
นี้....นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงชาวบ้านเค๊าคงคิดว่าเรามาดูของเข้าเรือนหอกันแน่เลย.......แต่ก็มีบางร้านนะครับที่มอง
ผมกับกุ๊กแปลกๆ .....สงสัยเค๊าจะดูออกนะครับ.........อืม...เกย์ด้าดีนะเนี่ย....
".....ที....อยู่ไหนจ๊ะ.." เสียงพี่แก้วโทรถามผม
"....อ๋อ...อยู่....MBK..ครับ..."
"....ไปทำไรแต่เช้า.จ๊ะ..แล้วนี่อยู่กับใครอ่ะ.....เออ..แล้วเมื่อคืนกลับบ้านปลอดภัยดีใช่ไหม.." โอ้โฮ..เจ๊แกใส่เป็นชุด....
".....อ๋อ..ครับ....ปลอดภัยดีครับ..."
"...อืม...ดีแล้ว.....แล้วนี่ยังไม่ตอบเลยว่ามากับใคร....อ๊ะ..ๆ....รึมากับแฟน..บอกมาเดี๋ยวนี้นะ.."
"...ย...อยู่กับ....กับเพื่อนครับ..." :sad5:ไม่ได้ก็โกหกน๊ะ...ก็อยู่กับเพื่อนจริงๆอ่ะ...
"...อยู่กับเพื่อนแล้วทำไมต้องอึกๆอักๆ.....ทำเป็นมีรับลมคมใน...เพื่อนนะใครย่ะ.....หรือว่าแอบนัดเจอกับเจ้า
กุ๊ก.แล้วไม่ยอมบอกฉัน." โหเจ๊...ไมเดาเก่งจังวะ....
".....เอ่อ...แฮะ..ๆ.. :yeb:...ครับ.." ช่วงนั้นก็มีแต่พี่แก้วนี่แหละครับที่รู้ความเป็นไปของผมกับกุ๊ก.....และที่ไม่กล้าโกหก
แกก็เพราะว่าพี่แก้วแกเกรียดการโกหกมากๆ.....อันนี้กุ๊กจะรู้ดีเพราะเคยงอนกันมาแล้วครั้งนึงกับการโกหกนี่
แหละ..กว่าจะง้อแกได้ตั้งนาน...
-
ต่อได้โดนใจอย่างงี้เอาไป 1 โหวต :monkeylove2: :monkeylove2:
-
ชอบค้าบ...
มะนาวตามอ่านอยู่นะค้าบ....รอ...รอ....
-
อืมม์ ผมคาดผิดว่าตอนเช้ามะน่ามีเวลาพอ แต่อารายมันก็เกิดขึ้นได้เนอะ :pighaun: :pighaun:
-
คืบหน้าไปหลายเมตร :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
เหอๆ ของเเบบนี้นะจะตอนไหนก็เกิดขึ้นได้ครับ :haun4: 5555 :laugh5:
-
ตามมาอ่านด้วยคนก๊าบบบ
รอ ร้อ รอ... หนุกหนานมากก๊าบบบ
-
... :loveu:........หวัดดีครับ....เพื่อนๆ........มีคนมาเมนท์ชื่นใจจัง........ :impress3:. :myeye: :impress3:
"...วุ๊ย.....เมื่อคืนก็เจอกัน...แล้วนี่ยังมานัดเจอกันแต่เช้าอีก....คิดถึงกันมากทำไมเมื่อคืนไม่นอนบ้านมันเลยล่ะยะ.."
".....เอ่อออออ...... :sad5:...."
"....อ๊ายยยย.....รึว่า...นี่เธอ.....อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนนี้เธอไปนอนบ้านมันมาจริงๆ..." โห..เจ๊...ไปเปิดสำนักป็น
แม่หมอเลยไป๊.......
".....เอ่ออ....แหะ..ๆ.....ค..ครับ.. :3028:.."
".....อ๊ายยยยย......ตายแล้ว.....ๆ......เด็กสมัยนี้ไวไฟกันจริง..จริ๊ง......อ๊ายย....." แล้วเจ๊แกก็เสียสติไปแล้วครับ..เอาแต่อ๊ายๆ..กรี๊ดๆ อยู่นั่น
"...พอแล้ว...ผมแค่ไปนอนบ้านเค๊าเฉยๆ...."
"....หึ..ฉันไม่เชื่อหรอก....ไม่ต้องเลย...มาหาฉันเดี๋ยวนี้ทั้งคู่เลย....แค่นี้นะ.." แล้วแกก็วางสายหนีไปเลยครับ
"...ใครโทรมาเหรอครัย..." กุ๊กเดินเช้ามาถามผม
"..อ๋อ..พี่แก้วนะครับ...แกชวนไปที่ร้านวันนี้.."
"...อืม..ไปซิ...ได้ไปกินข้าวกับพี่แก้วด้วย.."
จากนั้นเราก็เดินดูของกันอีกแป๊บนึงแล้วก็นั่งรถไปหาพี่แก้ว....พอไปถึงผมก็รีบเข้าพี่แก้วก่อนเลย
".....พี่แก้ว...อย่าแซวกุ๊กเรื่องที่ผมไปนอนบ้านกุ๊กนะครับ :call:.."
"....ทำไมย่ะ...เกิดมากลัวอะไรเอาตอนนี้...."
"....น่า...นะ....ขอร้องละ....เดี๋นวกุ๊กโกรธเอา...นะ..นะ. :call: :call:."
"...เออ..ๆ...ก็ได้....แต่มีข้อแม้ว่าเธอต้องเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฉันฟังนะ...โอ..เค๊.."
"....โหย....เจ๊....ได้ทีเลยนะ.."
สักพักกุ๊กก็เดินเข้ามา
"....หวัดดีครับ.....พี่แก้ว....สุดสวย.." กุ๊กทักพี่แก้ว
"....หวัดีจ๊ะ....แหม...ปากหวาน...ไปอารมณ์ดีอะไรมาจ๊ะ..." น่านพี่แก้วกดไปหนึ่งดอก...ผมรีบขยิบตาให้พี่แก้ว
ใหญ่
"...ก็อารมณ์ดี....ที่วันนี้พี่แก้วจะเลี้ยงข้าวผมไง..."
"...ย่ะ...มั่วละ....แล้วนี่หิวกันรึยัง....ไปกินก๊วยจั๊บกันไหม.."
"....ครับ.."
แล้วพี่แก้วพาก็เราไปนั่งร้านก๊วยจั๊บร้านประจำของแก......ก็ทานกันไป....คุยกันไป.....จากนั้นผมกับกุ๊กก็ขอไป
เดินเล่นดูของเรื่อยๆ.....จนเริ่มเมื่อยก็เลยกลับไปนั่งที่ร้านพิ่แก้ว...
".....กุ๊ก....พี่อยากกินเฉาก๊วยโบราณร้านโน้นนะ....ไปซื้อให้หน่อยนะ...นะ..นะ.." พี่แก้วอ้อนกุ๊ก
"....ครับ....อืม...แล้วทีเอาไรอีกไหมครับ.."
"...ขอชาเขียวขวดนึงละกันครับ.."
ไปกุ๊กเดินไปแล้ว พี่แก้วก็เริ่มเลยครับ
"...ไหน..ๆ....เล่ามาซิว่าเมื่อคืนเป็นไงบ้าง.."
"...โห...เจ๊....ก็ไม่มีอะไร....มันดึกแล้ว.....ก็เลยนอนบ้านเค๊า.....แค่นั้นเอง... :myeye:"
"...แอ๊ะ....ฉันไม่เชื่ออะ.....บอกมาเดี๋ยวนี้นะ....เธอปล้ำมันใช่ไหม.."
"....โอ๊ย...ผมเนี่ยนะจะไปปล้ำเค๊า.......ถ้าเค๊าปล้ำผมละก็ไม่แน่..."
".....อ๊ายยยย....จริงเหรอ.....กุ๊กมันปล้ำเธอจริงๆเหรอ...."
"......โว๊ย..เจ๊...ล้อเล่น.....ปล้ำแปล้มที่ไหนกันเล่า....ไปนอนเฉยๆ.."
"...วุ๊ย...ฉันไม่เชื่อหรอก.....แต่นี่....ที..เธออย่าหลอกน้องชายฉันนะ ( หมายถึงกุ๊กนะครับ ).."
"...ผมเนี่ยนะจะไปหลอกเค๊า....หือ...ผมนะออกจะใสซื่อ....เวอจิ้น...อินโนเซนต์ ขนาดนี้...ระวังแต่น้องชายพี่แหละจะมาหลอกผม.."
แล้วกุ๊กก็เดินเข้ามา
"....ได้แล้วคร๊าบบบบบบบ.....เฉาก๊วยโบราณ..ของคนโบราณ.." พี่แก้วแอบค้อนใส่กุ๊ก
"...นี่ครับ....ชาเขียวของที..." กุ๊กส่งให้พร้อมยิ้มหวาน
".....ขอบคุณครับ..กุ๊กนี่น่ารักจัง.."
"....อืม....ทีกี่โมงแล้วครับ..."
"...จะห้าโมงแล้วครับ...ไมเหรอครับ.."
"....งั้นผมกลับก่อนนะครับ..เดี๋ยวต้องไปหาพี่ที่ดอนเมืองอีก.."
"...อืม...งั้นผมเดินไปส่งนะ.."
พอเราลาพี่แก้วเสร็จ
"...วันนี้สนุกไหมครับ.."
"..ครับ...สนุกมากครับ.."
-
มาต่อเร็วนะรออยู่ :yeb:
-
ลงสั้นไปนิดนะครับ อิๆ รอครับรอ :really2:
-
อ๊ากสสสสสสสสสสสสสสสส
:haun4:
คิกคิก อ่านแล้วหื่น ขยายความหน่อยได้ป่าว
จินตนาการไม่เป็นอ่ะ
ตกลงมันขึ้นไหนกันแน่
:confuse:
-
:piglove2: ต่อเร็วๆเน้อ
หุหุ.. เฉาก๊วยโบราณ สำหรับ คนโบราณ ฮาอ่ะ คิดได้งายเนี่ย
-
:kikkik: :kikkik:
รอคับรอ :yeb:
-
แหะ แหะ เข้ามาจิ้นรอ :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
ตามอ่านทันแระ :laugh5: :laugh5:
รอด้วยคน :110011: :110011:
-
คริๆ ได้กันแล้วๆๆๆๆๆๆ :haun4:
แต่ก็นะ ทำไมไม่เห็นตกลงรึคุยกันบ้างเลยอ่ะ ว่าอยู่กันในฐานะไหน
แบบนี้มันดูไม่ดีเท่าไหร่น๊า ผมว่า
เพราะเผื่อว่าวันนึงที่เราเกิดรู้ว่าเค้าไม่เคยคิดอะไรกับเราเกินเลยเนี่ย
เราจะเป็นฝ่ายที่เจ็บนะครับ หนำซ้ำยังอาจทำให้ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันไม่ติดด้วย
-
you guys are sooo cute. :monkeylove2: we need xxx scences?? :haun4: hahah
-
หวัดดีครับเพื่อนๆ.....โทษทีนะครับ...หายไปหลายวัน......พอดีแอบหนีเที่ยวมานะครับ.....แล้วก็ช่วงนี้งานเยอะด้วยครับเลยไม่ได้เข้ามา.....งั้นเดี๋ยววันนี้ต่อให้ยาวๆละกันครับ.... :yeb:
".....รู้ไหมครับ...ที..โชคดีมากเลยนะครับ.."
"...โชคดี....เรื่องไรครับ... :confuse:.."
"...ก็...ที..เป็นคนแรกนะครับ....ที่ได้เวลาของผมไปทั้งวันแบบนี้...."
"....จริงอ่ะ...ดีใจจัง... :interest:.." ผมยิ้ม....แล้วแอบสบตากุ๊ก... :give2:.
แล้วกุ๊กก็เดินแยกไปขึ้น BTS ....ในระหว่างที่กุ๊กขึ้นบันไดเลื่อน.....ผมมองตามไป....ในใจไม่อยากให้กุ๊กไปเลยครับ.....
อยากให้กุ๊กอยู่กับผมนานๆ..............แล้วกุ๊กก็หันกลับมาส่งยิ้มแล้วโบกมือบ๊ายบายให้.......
คืนนั้นผมกลับถึงบ้านเกือบเที่ยงคืน...เพราะมัวแต่ไปรอเพื่อนที่สยามเพื่อจะกลับบ้าน
พร้อมกัน.....พออาบน้ำเสร็จก็กะว่าจะเข้านอนเลย.....แต่ดันคิดถึงกุ๊กขึ้นมาตะหงิด..ๆ...ก็เลยกดโทรศัพท์ไปหากุ๊ก....
"......หวัดดีครับ..."
".....หวัดดีครับบบบบบบบบ........มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ..." กุ๊กตอบมาเสียงหวาน
".....ไม่มีไรครับ.....แค่...คิ... :-[.เอ่อ.." อยากจะบอกว่าคิดถึงนะครับ...แต่ดันพูดไม่ออก.... :pigangry2:...เฮ้ออออ.....
"....ที..ว่าอะไรนะครับ..."
".....อ๋อ..เอ่อ...จะถามว่าถึงบ้านรึยังครับ...."
"...ยังเลยครับ...พอดีพี่เค๊าพาไปทานข้าวข้างนอกมา.."
"...เหรอครับ....แล้วถึงไหนแล้วครับ.."
"....อืม...ใกล้จะถึงบ้านแล้วครับ.." แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆเกือบครึ่งชั่วโมง....
"....อืม....กุ๊ก....เจอกันวันจันทร์นะครับ.."
".....ครับ....ฝันดีนะครับ...."
"...ครับ.....เอ่อ...กุ๊กครับ......เอ่อออออ.....คิด....คิดถึงนะครับ.. :-[." ฮี่ๆ.. :haun5:..พูดออกไปแล้ว......พูดออกไปแล้ว...
".....ครับ....เหมือนกันครับ.." และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่เราบอกว่า........คิดถึงกัน.......
คืนนั้นผมนอนคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับกุ๊ก.....ไม่อยากจะเชื่อ
เลยนะครับว่าในที่สุด.......ผมก็ต้องมาตกหลุมรักกุ๊กเข้าเต็มเปา....ทั้งๆที่ตอนแรกกุ๊กไม่ได้อยู่ในสายตาผมเลย....ออก
จะหมั่นใส้นิดๆด้วยซ้ำ.......เนี่ยแหละน๊า...เค๊าถึงว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด.........บอกไม่ถูกเหมือนนะครับว่าผมเริ่มรู้สึกชอบกุ๊ก
ตั้งแต่ตอนไหน....เมื่อไร........มันคงจะสะสมมาวันละนิดละหน่อย.....จนผมมารู้สึกตัวอีกที่......กุ๊กก็มาวิ่งเล่นในหัวใจผม
ซะแล้ว.......
เช้าวันจันทร์....ผมรีบตื่นแต่เช้า...อาบน้ำแต่งตัวรีบไปทำงาน.....แต่ทำไม....ตื่นเต้นจัง....
พอไปถึงอ๊อฟฟิศ....พี่แก้วก็รีบเรียกผมไปดูรูปที่ถ่ายกันในงานวันศุกร์.....แต่เอ....ทำไมวันนี้คนมาทำงานน้อยจัง..
"....นี่....นายที...รีบมาดูผลงานของเธอเลย.."
"...ไร..เจ๊...ไม่เห็นมีไรเลยย.."
"....อะ...ดูดีๆ...แล้วตอบมาใหม่.... :angry2:." พี่แก้วส่งรูปผมกับกุ๊กมาให้ดู....
"....เอ๊ย...เจ๊...มีรูปนี้ด้วยเหรอ... :serius2:.ถ่ายตอนไหนอ่ะ....ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย...".ตกใจซิครับ....ก็เป็นรูปผมกอดกับกุ๊กอยู่... :pighaun:....
"....ย่ะ.....ไม่ได้มีแค่รูปเดียวนะ....นี่ก็มี.....นั้นก็ใช่....นั่นก็ด้วย..."...พี่แก้วเปิดมาให้ดูเต็มเลย....แว๊ก...ทำไงดี
"...โห..เจ๊..ทำไมมันเยอะจังอ่ะ......ไปถ่ายตอนไหนวะเนี่ย. :serius2:.."
"....แล้วนี้มีคนเห็นยังอ่ะเจ๊.....เอาออกเถอะ.....นะ..นะ....ได้โปรด...ขอร้องละ..นะ...พี่แก้วนะ.." ผมอ้อนวอน
"...จะเอาออกทำไม...ก็มันไม่มีไรไม่ใช่เหรอ...โห๊ะ..ๆ.."..พี่แก้วห้วเราะสะใจ
".....น่า...นะ...เอาออกเถอะ.....สงสัยวันนั้นผมจะเมาหนักไปหน่อย....."
"....ฉันว่าไม่หน่อยแล้วละ...ถ่ายรูปออกมาแถบจะขี่กันซะขนาดนั้น....."
"....โห..เจ๊..พูดจาน่าเกรียด.. :o.ยังไม่ถึงขนาดนั้นซะหน่อย.."
"...ย่ะ....เนี่ยฉันเอาออกเกือบหมดแล้วแหละ....แต่มีบางรูปที่เป็นรูปหมู่ก็ต้องเอาไว้ให้คนอื่นเค๊าดูด้วยนะ...." เฮ้อ...รูป
หมู่นี่แหละตัวดีเลยครับ....ก็ผมดันไปซบอยู่ในอ้อมแขนกุ๊กแบบจะ..ๆ... :monkeysad:. สงสัยจะเมาหนักจริงๆจำไม่ได้เลยครับ
".....ขอบคุณครับบบบ.... :impress:.หือ...พี่แก้วเนี่ยนอกจากจะแก่แล้วยังใจดีอีก....หือ...รักตายเลย :haun5:.." พี่แก้วค้อนใส่ตาเขียว..
"..ไม่ช่ายยยย....ฉันยังสาว....สวย...ใส...อยู่ต่างหาก.." พี่แก้วไม่ยอมแพ้
"....อ่ะ...พอละ....แล้วนี่กุ๊กเห็นรึยังครับ.."
"...เห็นแล้ว...แต่ไม่เห็นมันพูดไรนี่...ได้แต่ยิ้มๆ...แต่ฉันก็ไม่ได้แซวมันเหมือนที่แซวเธอนะ...กลัวมันจะเขินนะ...".
"...น่ารักที่สูดดดดด...พี่แก้วเนี่ย... :haun5:.."
แล้วกุ๊กก็เดินเข้ามาพร้อมกับถุงโจ๊ก
".......ทานข้าวรึยังครับที..."
" .....ยังอ่ะ...ก็ไม่มีใครสนใจซื้อมาให้ทานนี่ครับ.."....สตอเบอรี่ใส่กุ๊กซะงั้น...
"......งั้น..ทานโจ๊กกับผมนะครับ..."
"......ขอบคุณครับ..... :impress:" แล้วกุ๊กก็ไปจัดการเทโจ๊กใส่ฉาม...แล้วก็ยกมานั่งทานโต๊ะผม....หุ..หุ.. :haun5:..ทาน
โจ๊กไป..มองหน้ากุ๊กไป.......เฮ้อ.........มีความสุขจัง....... :impress2:..
-
น่ารักจัง อิๆ อิจฉาๆ :serius2:
-
:give2: ความรักจุกอก ปรอทขึ้นสูงปรี๊ดดดดดดดดดด :เชิป2:
-
:give2: :give2: :give2: :give2:
:give2: :give2: :give2: :give2:
-
ไปซื้อโจ๊กมากินบ้างดีกว่า :give2:
แต่สงสัยต้องนั่งกินคนเดียว :monkeysad2:
-
วันนี้ตั้มโจ๊กกินเองดีกว่า :give2: จะมีใครกินด้วยมั้ย :-[
-
ฮิ้ววววว :impress2:
-
เจ้อยากกินโจ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress3:
-
โอ๊ยยยย หวานซะ :เชิป2:
-
เดี๋ยวไปซื้อโจ้กมากินมั่งดีกว่า :kikkik:
-
.........หลังจากที่ผมทานโจ๊กแกล้มกับกุ๊ก...จนอิ่มหนำแล้ว.. :give2:..เราก็แยกย้ายกันไปทำงาน..... สักประมาณ 10 โมง
โทรศัพท์ที่โต๊ะผมก็ดังขึ้น....
".......ครับ.....ว่า..ว่า....." ผมถามกุ๊ก
"......งานยุ่งไหมครับ.."
".......นิดหน่อยครับ....มีไรครับ.."
"......อืม......ย้ายมานั่งทำงานตรงนี้ไหมครับ.....วันนี้ฟ้าไม่มาน่ะครับ.."
".......อืม.....จะดีเหรอครับ.." ทำเป็นเล่นตัวซะงั้น.... : 222222:
"......มาดิ.......ไม่เป็นไรหรอก....วันนี้คนน้อย...."
หลังจากนั้นไม่ถึง ห้านาที ผมก็ไปนั่งทำตาแป๋ว :impress:ข้างๆกุ๊กแล้ว........เฮ้อ.... :haun1:...ใจง่ายจังเลยเรา.....พอ
ย้ายมานั่งด้วยกันจริงๆ....งานการก็ไม่เป็นอันทำแล้วครับ.....มัวแต่ชวนกันคุยเรื่องโน้น...เรื่องนี้ไปเรื่อย.....กุ๊กแกล้งผม
บ้าง.....ผมหยอกกุ๊กบ้าง........สงสัยเสียงจะดังไปหน่อยสักพักพี่แก้วก็ยืนขึ้น...
"......นี่.....วันนี้จะเสร็จไหมย่ะ....งานน่ะ....หยอกกันอยู่นั่นแหละ..."
".......ครับ.......ใกล้เสร็จครับ.......เนี่ย...ๆ....." กุ๊กตอบพี่แก้ว........กลังจากนั้นเราก็เลยต้องรีบปั่นงานกันใหญ่
หลังจากวันนั้นที่ผมไปนอนบ้านกุ๊ก........เราก็ก็ยังไม่มีโอกาศได้คุยกันอย่างจริงจังว่า
ตกลงแล้วความสัมพันธ์ของเราอยู่ในระดับไหน.......อย่างไร............แต่ในความรู้สึกของผม.......มันเหมือนกับเราได้
จูงมือกันก้าวข้ามผ่านเส้นแบ่งเขตความเป็นเพื่อนมาแล้วอย่างชัดเจน.......แต่ก้าวต่อไป......จะเป็นอย่างไร........ผมก็
ยังไม่รู้......... :11111:.
.........................เท่าที่สังเกตุดู.....กุ๊กเค๊า...ก็ยังดูแลเทคแคร์ผมดีอยู่.....ออกจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ .....จนบางทีผมอึ้ง
ไปเลยก็มี......อย่างเช่นมีอยู่วันนึงผมกับกุ๊กกะว่าจะแอบหนีไปกินข้าวเทียงกันสองคน.......ผมก็เลยนัดกับกุ๊กที่หน้าลิ
ฟ.....แต่ปรากฎว่าตอนออกมาดันเจอกับพวกพี่แก้วก็เลยตัองไปกับพี่แก้ว.......เราก็รอลิฟกันประมาณ 7-8 คน .....พอ
ลิฟมา.....ผมกับกุ๊กก็ให้พวกผู้หญิงเข้าไปก่อน.......แล้วเราก็เดินตามเข้าไป....พอประตูลิฟปิดสนิทมันก็จะเหมือนกับที
กระจกบานใหญ่หนึ่งบานอยู่ในลิฟ......ตอนนั้นในลิฟจะมีคนประมาณสิบกว่าคนได้......ผมกับกุ๊กยืนติดกัน.......พวก
ผู้หญิงก็เมาท์กันใหญ่........อยู่ดีๆ......กุ๊กก็กันหน้าเข้าหาผม.....แล้วก็เอามือมาเสิยผมด้านหน้าของผม.....แล้วก็ปัดไป
ปัดมา....แล้วก็พูดว่า..
".....ผมทีนิ่มจังเลยนะครับ....."
".....อืม......." เริ่มอายครับ..... :-[
".....ผมว่า....ทีทำผมทรงนี้น่ารักกว่านะครับ...." สิ้นสุดเสียงของกุ๊ก......ทุกคนในลิฟเงียบสนิท......ผมลองปรายหาง
ตามองไปที่ประตูลิฟ.......โหะ...ๆ.. :haun1:...สายตาเกือบทุกคู่จับข้องมาที่ผมกับกุ๊ก....ยิ่งพี่แก้วนี่มองมาประมาณว่า....."......
ช่างกล้านะย่ะ......." ผมเงี้ยอายหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยครับ......
-
:-[ พี่กุ๊กล่ะก้อทำไปได้ในลิฟท์ ".....ผมว่า....ทีทำผมทรงนี้น่ารักกว่านะครับ...." :impress2:
-
จีบกันในลิฟท์เลยหรอ.... :interest: :interest:
-
หวานจนน่ากลัวเหอๆ :kikkik:
-
:give2: :give2: :give2: :give2:
รักกันหวานชื่น :loveu: :loveu:
-
อิอิ อ่านแล้ว ไปเข้าลิฟต์บ้างดีกว่า เผือมีใครมาทำยังงั้นกับเราบ้าง :haun5:
แต่กลัวว่าจะต้องเฝ้าจนแก่น่ะซิ เวรกรำของชีวิตจริงๆ :laugh5:
-
:kikkik:
:kikkik:
:kikkik:
-
อืม หวานจริง :5555: :5555: อิจฉาง่ะ :haun5: :laugh3:
-
เหอๆๆ ทำไมดูกุ๊กไม่จริงจังเลยอ่ะ
ต่อครับต่อ
-
สนุกมากเลยครับ
มาต่อไวๆนะครับ
-
ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน ใช่ปะคับ อิอิ :kikkik:
-
:รักจัง11: หวานอีกแล้ววว สงสารพวกอยู่ในลิฟต์ด้วย ต้องทนเลี่ยน อิอิ..
-
sweet sweet sweet and more sweet.
-
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
พอลิฟลงถึงชั้น G ผมรีบโกยแน๊บไปก่อนเลยครับ.......เฮ้อ..... :-[..ก็เค๊าอาย.....นี่นา........แต่ดูกุ๊กเค๊าไม่สะทกสะท้าน
เลยครับ..............หรืออย่างเวลาที่กุ๊กซื้อขนมมา.....กุ๊กก็จะโทรมาตามผมให้ไปกินด้วย.......แต่ถ้าผมงานยุ่งๆก็จะขี้
เกียจลุกไป..........สักพักกุ๊กจะมาพร้อมกับจานใส่ขนนม........แล้วก็หยิบขนมป้อนใส่ปากผมซะดื้อๆอย่างนั้นแหละ
ครับ.......ส่วนผม.....ก็เคี้ยวตุ้ยๆด้วยความอร่อยซิครับ.......มีคนป้อนซะขนาดนี้... :5555:......หรือบางทีผมนั่งทำ
งานอยู่เห็นกุ๊กเดินกินผลไม้อยู่ไวๆ....เงิยหน้าดูอีกทีผลไม้ชิ้นนั้นก็มาอยู่ที่ปากผมซะแล้ว.......( กินเหลือแล้วมาป้อน
ป่าวก็ม่ายรุ๊.. :fox2:.)......แต่กุ๊กจะทำเวลาที่ไม่ค่อยมีคนอยู่นะ.............
ที่โต๊ะทำงานของพวกผมส่วนมากจะมีวิทยุตุ๊กตาตัวเล็กๆตั้งไว้บนโต๊ะคนละตัวเอา
ไว้เปิดเพลงเบาๆเวลาที่นั่งทำงาน......วันนั้นผมก็นั่งทำงานอยู่.....กุ๊กก็โทรมาที่โต๊ะผม..
".......ว่าไงครับ...." ผมถามกุ๊ก.....ไม่มีเสียงตอบรับของกุ๊ก....สักพักก็มีเสียงเพลงๆนี้ดังขึ้นมา.....
"......* เมื่อไหร่จะมีใครๆสักคนที่เป็นของเรา
เมื่อไหร่จะมีใครๆสักคนนะที่รักเรา
เท่านี้ที่ต้องการ ขอเกินไปตรงไหน
เมื่อไหร่จะมีใครๆสักคนที่เคียงข้างเรา
แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่ เหมือนมันยังห่างไกล............."
................................ผมนั่งอมยิ้มเลยครับ... :give2:...เฮ้อ......ช่างสรรหาเจงๆนายกุ๊ก........คิดไดไงเนี่ย.........ทีนี้ก็ต้อง
มาเดือดร้อนผมซิครับ....ต้องมานั่งหมุนวิทยุหาเพลงเจ๋งๆส่งให้กุ๊กบ้าง........ผมก็หมุนไป..............หมุน..............
..... :110011:...................หมุน................... :เชิป2:..............................แล้วก็หมุน................ฮ่า...ๆ.........เจอแว้
วววววว..............นายกุ๊ก.....นายต้องเจอเพลงนี้.... :13223:....ว่าแล้วผมก็กดโทรศัพท์ไปหากุ๊ก...... :5555:.....
"..........ครับ.......มีไรครับ....." กุ๊กถามผม
"............อืม........อ่ะ........ฟังดีๆนะ......" ผมบอกกุ๊ก
".......................................นันนานันนาว
นันนานั้นนานันนาว
นานานันนานันนาว
นันนาน้านานานาว...
อยู่ตัวคนเดียว ไม่เคยข้องเกี่ยวกับใคร
ก็แสนจะสุขสบายตามใจตัวเองไว้.. ก่อน
อยากเที่ยวก็ไป ไม่ไหวก็กลับมานอน
ไม่เคยเป็นเดือดเป็นร้อนจนได้มาพบกับเธอ
ทำไมไม่รู้แต่รู้ว่าอยากใกล้ชิด
หัวใจมันเริ่มออกฤทธิ์ ชอบคิดอะไรเพ้อเจ้อ
เพิ่งเจอเมื่อกี้ก็ยังจะโทรถึงเธอ
เข้านอนก็ยังจะเพ้อคิดถึงเรื่องเธอเรื่อยไป
ต้องส่องกระจกแต่เช้า ทุกวัน
ยืนหมุนมันอยู่อย่างนั้น เพื่อความมั่นใจ
อยากทำตัวเองให้ดูดี ให้เธอชื่นใจ
เป็น.. อะไรที่มันไม่.. เคย
แต่เป็นไปแล้ว แล้วคงจะหยุดไม่ไหว
แล้วเธอหละเคยบ้างไหมอาการเหมือนกันไหมเธอ
ถ้าหากเธอนั้น ก็เป็นเหมือนกันเสมอ
สรุปว่าฉันกับเธอ...........เราคงต้องเป็นแฟนกัน............"
"........ฮึ...ๆ........จะดีเหรอ....." กุ๊กถามผม....แต่เอ๊ะ......ทำไมเสียงกุ๊กชัดจังเลย (ว่ะ ) หันหลังไปดู...เห็นกุ๊กยืนยิ้มอยู่...
".....ดีสิ........ดีมากๆด้วย......จริงม๊ะ...." .กุ๊กไม่ตอบได้แต่ยิ้ม......เอ้า.....แก้มฉีกแล้วมั้งนั่น.......
เพื่อนๆอาจจะฉงกะฉัยกันใช่ไหมครับว่า...เอ๊ะ......ทำไมมีแต่กุ๊กที่เอาใจผมอยู่ฝ่ายเดียว.....
หุ....หุ....จะบอกว่าจริงๆแล้วผมก็เอาใจกุ๊กอยู่เหมือนกัน.....แต่ขานั้นเค๊าชอบเป็นฝ่ายเอาใจมากกว่า.......แต่ก็มีภารกิจ
อยู่สองอย่างที่ผมต้องทำให้กุ๊กทุกวัน........นั่นก็คือ......... :13223:............
-
อาไรเอ่ยยยย อิอิ
-
ภารกิจอาราย รีบบอกมานะ อย่าให้คิดเองนะ เดี๋ยวจากู่ไม่กลับ :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
เริ่มจิ้นอีกแย้ววว ทำรายก๊านนนนน :pighaun:
-
จิ้นตามมาติดๆ :haun1:
ไม่รีบบอกระวังจะเสียหายมากกว่านี้นะ :laugh5:
-
อารายอ่ะ :haun5:
ค้างคาๆ :serius2:
ท่าจะเป็นอะไรที่ทำให้เขินนะ เขินก่อนละกัน :-[ :-[ :-[
-
คืออาราย มาต่อด่วนๆๆๆๆๆ :ฮึ่มม:
-
นั่นสิครับ ภารกิจไรหว่า :interest:
-
:serius2: อ่า... เดี๋ยวนี้มีทิ้งไว้ให้จิ้นเองอ่า..
ยิ่งจิ้นไปไกลอยู่ด้วย :รักจัง11: :รักจัง11:
-
จิ้นกันใหญ่...... :laugh5: :laugh5: :laugh5:..เลยตามจิ้นด้วยคน
.... :110011: :เชิป2:....เราคงต้องเป็นแฟนกัน....
............เราคงต้อง......... :haun4: :haun4:
-
................................คือ.......การปลุก..........ให้กุ๊ก..........ลุกทุกเช้า........... :haun4:..อะ..ๆ...อย่าคิดลึกครับ........อย่า
คิดลึก..ผมหมายถึง..โทรไปปลุกกุ๊กทุกเช้านะครับ.....อันนี้มัน เริ่มจากมีวันนึงกุ๊กมาทำงานสาย......หึ...ๆ. :ฮึ่ม
ม:.....ถ้าสายวันอื่นก็คงจะไม่มีปัญหา.....แต่เผอิญกุ๊กดันมาสายเอาวันที่บอสอารมณ์ไม่ดี....... :ฮึ่มม:..ผลลัพท์ก็คือ
กุ๊กโดนบอสยำซะเละ......เดินคอตกออกมาเลยครับ.........วันนั้นเราเลยไม่ได้ค่อยกันเพราะบรรยากาศมาคุทั้ง
วัน... :pigangry2:..พอตกกลางคืนผมก็โทรไปหากุ๊ก....
".....หวัดดีครับ....." กุ๊กรับสาย
"........หวัดดีครับ.......ถึงบ้านรึยังครับ..."
".........อืม......ถึงแล้วครับ.....กำลังจะอาบน้ำครับ.....แล้วทีอยู่ไหนครับ...."
"......อยู่บ้านครับ....จะอาบน้ำเหรอ.....สนใจคนช่วย....ถูหลังไหมครับ..... :haun1:"
".......อือ.....ๆ......ดี.....ๆ.....มาซิ.......กำลังอยากอยู่เชียว..... :haun4: :pighaun: :haun4:.."
"......ทะลึ่ง.......อยากอะไร....... :ฮึ่มม:"
"......อ้าว...ก็อยากได้คนมาช่วยถูหลังไง..... :5555:..."
"........จ้า......พ่อปลาไหล.....ไหลไปเรื่อย...."
"......ใครบอกว่าเป็นปลาไหล......ผมออกจะเรียบร้อย.....น่ารักจะตายไป.....เนอะ....ๆ"
"......แหวะ.......น่ารักตายแหละ........ไม่เอาละ...ขี้เกียจเถียงกับเธอ.......ไปนอนดีกว่า...."
".....ว้า.....จะหนีไปนอนซะละ.......อืม....ตามใจ..ครับ.."
"......เอ้อ......แล้วพรุ่งนี้อย่าตื่นสายอีกล่ะ....เดี๋ยวโดนดุอีก...."
".....ครับ.....ถ้าไม่อยากให้ตื่นสาย......ทีก็โทรมาปลุกซิครับ....ทุกวันเลยนะ...."
"......แบละ.......ไม่เอาหรอก.........."
"......................".กุ๊กเงียบไปเลยครับ
".........โอ๋.......ล้อเล่นนนนนนน.คร๊าบบบบบ...ล้อเล่น..........เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรไปปลุกแต่ตี4 เลยดีไหมคร๊าบบบบ."
"......ดี..ๆ...ตี4นะ....ถ้าไม่โทรมาละน่าดู....."
"..........น่าดูไร..........."
".....หึ..ๆ.....เดี๋ยวก็รู้..... :haun4:..." กุ๊กทำเสียงหื่นแบบพวกโรคจิต.....
".....ไม่เอาแล้ว.....ไปนอนจริงๆแล้วนะ......"
".....อืม...."
".......คิดถึงนะ...."
"......ครับ.....ฝันดีครับ....."
พอตอนเช้าผมตื่นมาประมาณหกโมงครึ่ง........อาบน้ำเสร็จประมาณเจ็ดโมงนิดๆ......ก็เลยรีบโทรไปปลุกกุ๊ก...
".......หวัดดีครับ...." กุ๊กทำเสียงงัวเงีย
"......อรุณสวัสครับ.....ตื่นได้แล้วครับ...."
"......อือ.....เช้าแล้วเหรอ.....กี่โมงแล้วอ่ะครับ..."
".......เจ็ดโมงเช้าแล้ว.....ตื่นได้แล้วครับ...."
"......หือ....เพิ่งเจ็ดโมงเอง......ขอนอนต่ออีกหน่อยนะครับ..." กุ๊กทำเสียงอ้อน
".....ไม่ต้องเลย......ลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้......ถ้าไม่ตื่น....พรุ่งนี้ไม่โทรมาปลุกแล้วนะ..... :ฮึ่มม:"
".....ครับ.....ครับ......ตื่นแล้วคร๊าบบบบ.....จะไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ละคร๊าบบบ...."
"......ดีมาก.....งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ออฟฟิศ.นะครับ....."
ประมาณแปดโมงกว่าๆกุ๊กก็โทรเข้ามา.......ผมกำลังอยู่บน BTS .....
"....ครับ....."
"......หวัดดีคร๊าบบบบ......ถึงออฟฟิสรึยังครับ...." กุ๊กเสียงใส......เอ๊ะ....แล้วไอ้คนเมื่อเช้ามันปายหนายแล้วว่ะ.... :o
"......BTS ครับ......โห...เสียงใสเชียวนะ.....แล้วนี่ไปอารมณ์ดีอะไรมา.ครับ..."
".......ก็อารมณ์ดี.....ที่ว้นนี้มีคนโทรมาปลุกแต่เช้า....." แล้วกุ๊กก็เจื้อยแจ้วไปเรื่อยครับ......จะเป็นอยู่อย่างนี้เกือบทุก
วันแหละครับ.....ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าช่วงนั้นมีอะไรต้องคุยกันนักหนา......คุยกันได้ทั้งวัน.....ตื่นเช้ามาก็โทรคุย
กัน.....นั่งรถมาทำงานก็โทรคุยกัน....มาถึงออฟฟิสก็ยังคุยกัน.....กลับบ้านก็ยังไม่วายโทรคุยกันอีก............... :myeye: :loveu: :loveu: :myeye:
[attachment deleted by admin]
-
แล้วภารกิจอีกอย่างล่ะ :haun5:
หุหุ รอจิ้นอีกอย่างก็ได้ :laugh3:
-
:give2: มีคนคอยปลุกด้วยยยยย
ปลุกให้ตื่นในทุกๆเช้า :pighaun:
-
:give2: มีคนปลุกทุกเช้าอิจฉาจัง ทำไมเรามีแต่ นาฬิกาปลุก :เฮ้อ:
-
น่ารักๆๆๆๆๆๆ
มีน่ารักๆอีกคู่แล้ว อิอิ :loveu:
-
ปลุกให้ขัน กุ๊กๆกรู้ หึๆๆ :haun1:
-
มาเม้มไว้ก่อนอ่านไม่ทัน หลังจากหายจากบอร์ดไปประมาณ 3 อาทิตย์
แล้วจะมาไล่อ่านน่ะครับ
-
อิจฉาโว้ย..... :เศร้า1:
.............เมื่อไหร่จามีใครโทรปลุกบ้างหว่า.... :dont2: :dont2:
-
น้องถุงตุงแน่ใจนะจ๊ะว่ามะมีครายโทรปลุกอ่ะ :kikkik:
อิจฉาว้อยยยยยยยย มีเสียงจากสวรรค์ปลุกจากการหลับใหลทุกเช้าเยย :จ้อบจัง1: :จ้อบจัง1: :จ้อบจัง1:
-
:fox2: :fox2: หุหุ มาต่อไวไวนะครับ รออยู่ :fox2:
-
รอคับรอ :give2: :give2: :give2: :give2:
-
.......................ส่วนอีกภารกิจกนึงก็คือ...............คือ................บริการเสริฟน้ำส้มคั้นเย็นเจี๊ยบชื่นใจทุกเช้า....
(:laugh5: :laugh5:...ผิดหวังละซี้.......อิ..ๆ.....ไม่มีซีนเหมือนที่จิ้นกันไว้......เอาน่า.....ซีน...xx...บ่อยๆไม่ดีครับเดี๋ยว
เหนื่อย....เอ๊ย..ไม่ใช่....เดี๋ยวเบื่อกันพอดี.... :kikkik:...)....อันนี้เริ่มมาจากช่วงนั้นผมกับพี่แก้วกำลังบ้าบำรุงผิว....(...ไม่รู้
ว่าจะสวยไปไหนกัน..)...ทั้งครีมบำรุง....ทั้งวิตตามิน....แถมด้วยผักผลไม้นาๆชนิด....และที่ขาดไม่ได้ทุกวัน
นั่นก็คือ........น้ำส้มคั้น.........ของน้องน้ำส้ม.....(...อันนี้ผมตั้งให้เองครับ..).เอ่อ....น้องน้ำส้ม....คือตี๋หนุ่มอายุไม่เกิน 18
ปี...หน้าตาน่ารักกกกกกน่าชัง...แก้มแดงๆ...ปากแดงๆ... :haun4:...เห็นแล้วอยากจะเหมาน้ำส้มน้องเค๊าไว้คน
เดียว . :laugh3: :laugh3:....ทุกๆเช้าน้องน้ำส้มจะมาพร้อมลังโฟมบรรจุขวดน้ำส้มเต็มลัง.....น้องเค๊าจะยืนขายน้ำส้ม
ตรงทางเดินเข้าตึกผม......เวลาพวกผมเดินผ่านน้องเค๊าจะทำหน้าอ้อนวอนประมาณว่า.....พี่ครับ.... :impress:ได้โปรดซื้อผม....
เอ๊ย...ม่ายช่าย....ซื้อน้ำส้มผมสักขวดซิครับ.....โถ....หน้าตาน่ารักอย่างนี้ใครจะไปใจร้ายไม่ซื้อได้ลงคอ....พวกผมก็เลย
อุดหนุนน้องเค๊าคนละขวดสองขวด.....อ๊ะ....พอมีขวดแรก.....ก็เลยมีขวดที่2...3....4...จนหลังๆแค่น้องเค๊าเห็นผมเดิน
อยู่ร้อยเมตรแกก็จัดการหยิบน้ำส้มใส่ถุงรอผมเลยครับ.....และกลายเป็นว่าผมต้องซื้อน้องเค๊าทุกวัน...เรียกว่าเป็นลูกค้า
ประจำกันไปเลย. .... ....วันนั้นหลังจากที่ผมแช่น้ำส้มจนเย็นเจี๊ยบแล้วก็เลยเอามาเปิดกิน.....ก็เดินดูด ( น้ำส้มครับ...น้ำ
ส้ม ) เพลินๆไปจนถึงโต๊ะกุ๊ก....
".....น้ำส้มไหมครับ....."
"......โห.....ซื้อมาขวดเดียว....." แล้วกุ๊กก็ทำท่างอน
"......ก็ไม่รู้นี่.....ว่ากุ๊กชอบกินรึป่าว..อ่ะ..กินกับเราก็ได้....." พร้อมกับยื่นขวดน้ำส้มไปให้
"......ไม่เอาอ่ะ........งอนแล้ว....." กุ๊กทำท่างอนสะบัดสะบิ้ง.........ยัง.....ยัง.....ยังไม่หยุด.... :13223:.เหนี่ยวซะดีมั๊ง.......
"........น่า.... : 222222::..กินหน่อยนะ......นะ.....นะ.......อ๊ะ...ป้อนให้ก็ได้..... :dont2:.."แล้วผมก็จับหลอดป้อนใส่ปากกุ๊ก....
"..................." กุ๊กไม่ตอบอะไร........ได้แต่อมยิ้มขณะที่ดื่มน้ำส้มจนหมดขวด...............ท่าทางถูกใจเค๊าละ..........
เช้าวันต่อมา......พอกุ๊กเจอหน้าผม........
"..........เฮ้อ.....คอแห้งอยากกินน้ำส้มจัง......" ...
".........คร๊าบบบบบบบบ......ซื้อมาแล้วคร๊าบบบบบอยู่ในตู้เย็นครับ......รึจะให้เอาไปถวายที่โต๊ะเลยไหมครับ.....ท่าน
ชาย.."ผมแกล้งกัดกุ๊กเล็กๆ...
".......อืม......ดีครับ......ตามไปเสริฟที่โต๊ะเลยนะครับ.....อืม....และถ้าจะให้ดีป้อนเหมือนเมื่อวานด้วยนะครับ..." กุ๊กทำ
หน้าเจ้าเล่ห์ล้อเรียนผม...... ......ครับ....หลังจากนั้นผมก็เลยต้องรับหน้าที่เป็นเมทเสริฟน้ำส้มประจำตัวกุ๊กไปโดย
ปริยาย........... :give2: :give2: :give2:
ช่วงนั้นเป็นอะไรที่มีความสุขมากๆครับ.........เหมือนโลกทั้งโลกมีแต่สีชมพู ...............กุ๊กมักจะมีอะไรมาทำให้ผมแปลกใจอยู่
เสมอๆ.........หรือบางอย่างไม่คิดว่าเค๊าจะกล้าทำ.....แต่เค๊าก็กลับทำ.....มันก็เลยเหมือนกับว่ากุ๊กมีอะไรให้ผมค้นหาอยู่เสมอ.........จริงๆ
แล้วผมก็ไม่ได้ต้องอะไรมากมายนะครับ....แค่ได้อยู่ใกล้ๆกุ๊ก.....................................................
...ผมก็มีความสุขแล้ว..................... :-[ :give2: :-[
-
ฮือๆๆ อิจฉาเฟ้ยยย :dont2:
-
ชิส์ๆ มะเหงจาน่าอิจฉาเร่ะ (คำปลอบใจตัวเอง) :เฮ้อ:
-
คนกำลังมีความรัก อะไรก็เป็นสีชมพู
ชิส์ หมั่นไส้ :monkeycry4:
รออ่านน้า :loveu:
-
โลกนี้สีชมพู :-[ :-[
-
วี้ด วิ้ว น่าร้ากกกกกกกกกกกทั้งคู่ :รักจัง11:
มาต่อเร็ว น่ะ :จ้อบจัง1:
-
เฮ้อออ ตาร้อนผ่าว .... :interest: :interest: :interest:
-
:give2: สวีทกันเข้าไป
ต้องบอกคนข้างๆทำบ้างดีกว่า :-[
:angry2:ที่รักขอน้ำส้มคั้นแก้วนึง ให้ไว :laugh3: :laugh3:
-
หวานกันซ้า :o อิจฉานะคับ :serius2:
-
เราก็กินทุกวันอ่ะ......แต่ไม่มีคนซื้อหั้ยกินอ่ะ....
.......................แล้วก็ไม่มีคนป้อนด้วย........ :เฮ้อ:........อิจฉา...... :impress3:
-
งิงิ น้ำส้มสีชมพู :give2:
-
หลอดเดียวกานนี่หว่า :haun4: :haun4:
-
ตอน........รักซ้อน........เพราะซ่อนเงื่อน.............
........หลังจากที่กุ๊กขยันเข้ามารดน้ำ..พรวนดิน....ใส่ปุ๋ย :loveu:..จนดอกรักผมบานฉ่ำแล้ว.... :loveu:...
ผมก็คิดว่าได้เวลาที่จะต้องคุยกับกุ๊กอย่างจริงจังซะทีว่าที่เราคบกันอยู่ตอนนี้มันอยู่ในสถานะใด.......แต่จะเดินไปถามกุ๊ก
ทื่อๆมันก็จะกระไรอยู่......ผมก็เลยกะว่าจะไปปรึกษาพี่แก้วที่ร้าน.......
"......หวัดดีครับพี่แก้ว...."
"......อุ๊ย....ทีมาหาพี่...ดีใจจังเลยจ๊ะ......" พี่แก้วตอบพร้อมทำหน้าตาสตอเบอรี่ใส่ผม...
".....เอ่อ.....ขอแบบธรรมดาได้มั๊ยครับ........ดีนะที่ไม่ได้กินข้าวมา.......".
".......นี่ก็ธรรมดาที่สุดแล้วนะจ๊เนี่ย.....แล้วนี่เอาเจ้ากุ๊กไปทิ้งไว้ไหนละ......ถึงได้มาคนเดียวได้เนี่ย..."ยังครับ...ยังไม่หยุด..
"......อ๋อ..วันนี้ไม่ได้นัดกันไว้นะครับ..."
".......นี่เธอมาก็ดีแล้ว...ฉันว่าจะถามอะไรสักหน่อย..."
"......ถามไรครับ....ว่ามา......"
".......ก็จะถามว่า....นี่เธอกับเจ้ากุ๊กตกลงคบกันเป็นแฟนแล้วใช่ไหม......." จุกเลยครับ....คำถามพี่แก้ว...... :serius2:
".......ทำไมถามงั้นน่ะ......"
"........วุ๊ย.....ก็เธอสองคนเล่นออกอาการต่อหน้าประชาชีซะขนาดนั้น......"
"......อาการไร....อุ๊ย...ไม่มี......เจ๊มั่วละ......"
"..........ไม่มั่วหรอกย่ะ.....ใครๆเค๊าก็ดูออกกันทั้งนั้นแหละ.......มีแต่คนเข้ามาถามฉัน......"
"..........เหรอ....จริงอ่ะ.....แล้วพี่แก้วตอบไปว่าไง.อ่ะ....."
"........ฉันก็ไม่ได้พูดอะไร.......ได้แต่บอกพวกนั้นไปว่า.........วู๊ยยยยยยยย......มันเป็นแฟนกานน
นนนนนนน..... :laugh5: :laugh5:." ......เอ่อ.... :ฮึ่มม:.อยากให้เพื่อนๆมาเห็นหน้าแกตอนนี้จัง........
"........ขอบคุณครับ.....เอ๊ยไม่ใช่......เอาจริงๆซิพี่แก้ว......."
"........อ่ะ...โอเค..ๆ....ฉันก็ตอบไปว่าไม่รู้........แต่คนเค๊าสงสัยกันเยอะนะ.....แต่ฉันว่าไม่เห็นจะต้องกลัวเลย......เดี๋ยวนี้เค๊า
เปิดเผยกันเยอะแยะไป...."
".........ตัวผมเองน่ะไม่กลัวหรอก.......แต่ไม่รู้กุ๊กเค๊าจะคิดยังไง......" ผมหยุด.... :เฮ้อ:....ถอนหายใจนิดนึง....
".......เนี่ยก็ว่าจะมาปรึกษาพี่แก้วเรื่องกุ๊กนี่แหละครับ......"
"......เหรอ.....ๆ......เรื่องอะไรล่ะ.......ห๊า....รึว่า....เธอ....โอ๊ว...ไม่......ไม่จริง.....ที.....เธอ.........." โอ๊ย....ดูหนังมากไปป่าวเจ๊.....
".......ใช่......ถูกตัองฉัน.......ฉันท้อง.....ได้สองเดือนแล้ว....." เอ๊า....เล่นกับเจ๊แกซะงั้น...... :laugh5:.
"........พอแล้ว.....พอ.......ฉันเริ่มรับไม่ได้ล่ะ.....มีไรว่ามา......."
"......ก็....เอ่อ....คือ...ว่า...จะมาปรึกษาพี่แก้วอะครับ....ว่าผมจะถามกุ๊กดีไหมครับ.....ว่า..เอ่อ..."
"....พอ...ๆ...เอ้อ..ๆ....อ้า..ๆ.....อยู่นั่นแหละ.....วันนี้ฉันจะรู้เรื่องไหมเนี่ย...."
"......โห...เจ๊..ก็.....คือ...ผมจะถามกุ๊กดีไหมครับ.......ว่า......กุ๊กคิดยังไงกับผม....."
".......อะไร...นี่เธอยังไม่เคยคุยเรื่องนี้กันเลยเหรอ....."
".......เอ่อ.....ครับ......ก็ตั้งแต่วันที่ไปนอนบ้านกุ๊กก็ยังไม่เคยคุยเรื่องนี้กันเลยอ่ะครับ....."
".......พี่แก้วว่าผมควรถามกุ๊กดีไหมครับ...."
"......ควรอย่างยิ่งจ๊ะ......ถามไปเลย....ถ้าไม่ถาม...แล้วเธอจะรู้ไหมล่ะ......จะมัวมานั่งเดาอยู่ทำไม..." จริงของเจ๊แก..
"........เหรอ.....แล้วจะพูดยังไงดีอ่ะ....."
"......เธอก็ถามไปเลยว่า....เอ่อ......กุ๊ก....ขอถามอะไรหน่อยซิ......( ....แล้วเจ๊แกก็สอนวิธีพูดสารพัดรูปแบบให้ผม.......)
".......ครับ.....ผมจะพยายาม..... :13223:..ขอบคุณนะครับพี่แก้ว..... :impress:."
".......แต่เท่าที่พี่ดูนะ......อืม...กุ๊กมันก็ดูออก..จะเอาอกเอาใจดูแล....เทคแคร์เธอดีอยู่นี่....."
"........ครับ....การกระทำน่ะมันใช่.....แต่ในใจเค๊าผมก็ไม่รู้ว่าเค๊าคิดยังไง.......ก็เลยอยากถามให้มันชัดเจนไปเลย....."
-
ดีคับ :loveu: ถามไปเลย :fox2: เสร็จแล้วก็ไปฉลองกันอีกรอบ :haun4:
-
ถามไปเลย ให้รู้ดีรู้ชั่ว หนับหนุน ๆ :laugh3: :laugh3:
-
ต้องเอาให้เคลียครับเรื่องเเบบนี้เด๋วหน้าเเตก :รักจัง11:
-
ตกลงเราเป็นอะไรกัน :confuse: :confuse: :confuse:
(ตามชื่อเรื่องเลยคับ :haun5: :haun5:)
-
"กุ๊กครับผมมีเรื่องอยากจะถาม...คือ....ว่า...."
แล้วกุ๊กก้อชิงพูดสวนถามกลับมาว่า "ทีเป็นแฟนกับผมได้มั๊ยครับ.." :5555:
:laugh5: จิ้นรอ...
-
ถามเลยๆๆๆ :interest:
โหยยยยยย นี่ลุ้นยิ่งกว่าเล่นป๊อกเด้งกับเพื่อนอีกนะเนี่ย :laugh3:
-
ถามเลย รอลุ้นอยู่ :loveu: :loveu: :loveu:
-
ถามเลยคับ.... :5555:.....จาได้สมหวังกันซักที
...........เอ้อๆ อ้าๆ ..ราวังจาอดกินนะ...... :110011: :เชิป2:
-
รีบๆถามเลยฮะ อย่าปล่อยไว้ให้ค้างคา หุหุ :laugh3:
-
ก็ไม่มีอะไร แค่เพื่อน
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
กร๊าก อิจฉาตาร้อนผ่าวๆ
:serius2: :serius2: :serius2:
-
เข้ามาหนับหนุนว่าให้ถามไปเลย
-
................หลังจากที่ผมปรึกษาพี่แก้วเรียบร้อยแล้ว.......วันรุ่งขึ้นผมกับพี่แก้วจึงทำการวางแผนหลอกล่อกุ๊ก( เหมือนจะลวงไป
กระทำชำเรายังไงชอบกล... :kikkik:.)มาคุยกันหลังเลิกงาน......
".....เอ่อ....กุ๊กครับ....เย็นนี้ไปไหนรึป่าวครับ....." ผมถามกุ๊ก
"......วันนี้ว่างครับ.....ไมเหรอครับ..." กุ๊กเงยหน้าขึ้นมามอง
"....เอ่อ....งั้นวันนี้ไปเดินเล่นสีลมกันนะครับ...."
".....อืม...ไปซิ.....ได้ไปหาอะไรกินด้วย....."
"......โอเค....งั้นหกโมงนะ..."
"......ครับ....." กุ๊กรับคำพร้อมยิ้มให้....
วันนั้นเกือบทั้งวันผมแทบจะไม่ทำงานเลยครับ........ก็มัวแต่วิตกกังวลกับเรื่องของกุ๊กนั่นแหละครับ......นั่งนึกคำพูด
สารพัดแบบ....ว่าจะคุยกับกุ๊กยังไงดี......และ.ถ้าผมพูดออกไปแล้วกุ๊กจะว่ายังไงบ้างน๊า......เฮ้อ..........:เฮ้อ:....โอ๊ยยย...............
กลุ้มโว๊ยยยยยยยยยย....... :serius2: :serius2: :serius2:.
:110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
พอตกเย็นถึงเวลานัดกุ๊กก็เดินมารับผมที่โต๊ะ......เราลาพี่แก้วเสร็จแล้วก็ออกจากอ๊อฟฟิศ.......เราเดินคุยกันไป
เรื่อยๆ...........ตอนนั้นท้องฟ้าก็เริ่มมืดนิดๆ......เราดินลัดเลาะไปจนถึงซอยคอนแวนเพื่อจะออกไปถนนสีลม....ใน
ระหว่างนั้นผมก็ยังคิดไม่ตกว่าจะถามกุ๊กว่าอย่างไรดี.......เดินเข้าซอยมาสักพักผมก็ตัดสินใจว่าจะถามกุ๊กตอนนี้เลย
เพราะว่าตรงทางเดินตอนนี้มีแต่เราแค่สองคน..........
"........อืม.....กุ๊ก.....วันนี้บรรยากาศดีเนอะ....." น่านนนน....พูดไปได้...โบราณโคตร....ๆ.. :o
"........อืม......เหรอ.....ดีเหรอ......"
".......อืม.....ดีซิ......ก็ตอนนี้.......มีแค่เราสองคน......ดีออก.....เน๊อะ....."
"........ครับ........." กุ๊กหันมายิ้มให้...
"........เอ่อ...กุ๊ก.ครับ......ขอถามอะไรหน่อย.........ได้ไหมครับ...."
".........ไม่ได้ครับ......"
"................"
".......ล้อเล่นคร๊าบบบ.......จะถามอะไร......ก็..ถามมาซิครับ...."
".......คือ....เอ่อ.....เอ่อ....กุ๊กว่า......ตอนนี้เรา.....เอ่อ......เรา.......เราคบกันนนนน......อยู่ในสถานะไหนครับ....." :-[....ถามออก
ไปแล้ว.......ผมก้มหน้าแบบอายๆ....หน้าผมร้อนวูบๆ.....
"........ทำไมเหรอครับ.......ทีอยากเป็นแฟนผมเหรอครับ....." กุ๊กถามพร้อมกับทำหน้าทะเล้น.....
".......กุ๊กอ่ะ....อย่าล้อเล่นดิ.....เอาจริงๆซิครับ... :pigangry2::."
"......................" กุ๊กยังไม่ยอมตอบ....เอาแต่ทำหน้าทะเล้นล้อผมอยู่นั่น... :ฮึ่มม:...
"......กุ๊กอ่ะ.....ที่ผมถามเนี่ย.....ก็แค่อยากรู้ว่า.....กุ๊ก..จะให้.ผมอยู่ในสถานะไหน.....ผม...จะได้ทำตัวได้ถูก......นะครับ....."กุ๊ก
เงียบไปแป๊ปนึง.........
".......อืม.......เราเป็นแบบนี้....ก็แฮปปี้ดีไม่ใช่เหรอครับ.....หรือทีว่าไม่ครับ....."
"........เอ่อ.....มันก็ใช่อยู่หรอกครับ......แต่ว่าเอ่อ......" ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ...กุ๊กก็จับมือผมแล้วพาวิ่งข้ามถนน.....ตอนนี้เรา
เดินมาถึงถนนสีลมแล้ว....ผู้คนเริ่มเยอะขึ้น....มีแต่เสียงรถ......เสียงเพลงจากร้านค้าข้างทางดังอื้ออึงไปหมด......ผมเลย
ต้องยุติคำถามไปก่อน......เราเดินเล่นคุยกันพักนึง....ที่บ้านกุ๊กก็โทเข้ามา......
".......ทีครับ......พอดีแม่ผมโทรมาให้ผมไปเอารถที่น้องอ่ะคับ....."
".........แล้วกุ๊กจะต้องไปกี่โมงครับ....."
"........เดี๋ยวคงต้องไปแล้วละครับ...."
".......อ้าว.....งั้นก็ไม่ได้ทานข้าวด้วยกันนะซิครับ....ว้าแย่จัง....."
"......อืม....งั้นผมเดินเป็นเพื่อนทีอีกแป๊ปนึงก็ได้ครับ........แล้วเดี๋ยวผมเดินไปส่งทีที่ BTS ละกันนะครับ...."
".....อืม...ครับ...." ในระหว่างที่เดินอยู่.....ในใจผมก็คิดแต่ว่า...ยังไงซะวันนี้.....ผมจะต้องรู้คำตอบจากกุ๊กให้ได้......พอกุ๊กเดิน
ขึ้นมาส่งผมบนสถานี BTSผมก็เลยชวนกุ๊กคุยเรื่องนั้นอีกครั้ง.........
"......เอ่อ......กุ๊กครับ.....กุ๊กยังไม่ได้ให้คำตอบผมเลยนะครับ... :impress:..เรื่องนั้นน่ะ........." ผมถวงถามพร้อมอมยิ้มนิดๆ....
"......หะ...ไหน....เรื่องไรครับ.....จำไม่เห็นได้เลยครับ....โอ๊ย......ปวดหัว.....สงสัยความจำเสื่อม....โอ๊ย...ทีช่วยด้วยครับ...." กุ๊ก
ทำท่าปวดหัวตัวร้อนขึ้นมาทันที......หึ...หึ.. :ฮึ่มม:..มุขเยอะนักนะ...เดี๋ยวปั๊ด.... :ฮึ่มม:...ตูยิ่งซีเรียส...ๆอยู่.....
".....ไม่ต้องเลย.....ตอบมาเดี๋ยวนี้...."ผมเริ่มทำสีหน้าจริงจังใส่กุ๊ก..... :pigangry2:
"..........." กุ๊กหยุดทำหน้าทะเล้นแล้วเงียบไปแป็ปนึง...
".......ทีอยากป็นแฟนผมจริงเหรอ...."อ้าว....ไอ้นี่...แล้วที่มรึงทำกะกรูทั้งหมดเนี่ย....จะให้กรูมาเป็นน้องของลุงมรึงเหรอห๊ะ....
..วอนซะแล้วไอ้นี่..... :angry2:... :pigangry2:......อุ๊ย....คิดอะไรออกไป..... :laugh3:... :ไม่ดีๆ.... :laugh5:
"..............." ผมไม่ตอบ....ได้แต่ลอยหน้ายักคิ้วให้กุ๊ก.... :รักจัง11:.
"........เป็นแฟนผม.....ลำบากน๊า......ทีจะทนไหวเหรอ.ครับ...."
".......ไหวครับ......." ผมพยักหน้ารับหงึก...ๆ...(.เอ๊ะ....ใจง่ายไปป่าวเรา. :-[:laugh3:..).....ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมากมายกับ
คำพูดของกุ๊ก.....ได้แต่คิดว่าแค่เป็นแฟนกัน....ไม่เห็นเป็นไรเลย.........ไม่ได้ไปรบแถวชายแดนซะหน่อย......ไม่เห็นจะลำบาก
ตรงไหน......เน๊อะ...ๆ :kikkik:.
"..........." กุ๊กอมยิ้ม....แล้วมือถือกุ๊กก็ดังขึ้น....
".......หวัดดีครับ.......อ๋อ...อยู่สีลมครับ........กำลังจะกลับบ้านแล้วครับ.............." แล้วกุ๊กก็คุยโทรศัพท์ไปเรื่อยพร้อมกับเริ่ม
เดินไปเดินมาแล้วก็เดินออกห่างผมไปเรื่อยๆ....จนผมไม่ได้ยินเสียงกุ๊ก.....แรกๆผมก็ยังอารมณ์ดีอยู่หรอกครับ.....แต่พอกุ๊กคุย
นานขึ้น....หน้าผมก็เริ่มบึ้งแล้วครับ....รู้เลยครับว่าต่อมแสนงอนผมเริ่มทำงานแล้ว.....กุ๊กหันมามองผมเป็นระยะๆ.....และสงสัย
ต่อมงามงอนของผมจะทำหน้าที่ชัดเจนไปหน่อย.....กุ๊กคงเริ่มรู้สึกตัว.......เลยเดินกลับมาหาผม.....
".......พี่ที่ดอนเมืองโทรมานะครับ...."
"................".ผมไม่ตอบ...ได้แต่ทำหน้างอน.......แล้วกุ๊กก็ชวนผมคุยเรื่องอื่น......
"......เออ.....แล้วทีจะไปทานข้าวที่ไหนอ่ะครับ...."
".......ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย....กุ๊กยังไม่ได้ตอบผมเลยนะ..." ผมถามอีกรอบ
".......อ้าวยังไม่ได้ตอบเหรอครับ....." แล้วกุ๊กก็ทำหน้าทะเล้นอีกรอบ....แค่พอเห็นผมไม่เล่นด้วยกุ๊กก็เลยพูดว่า....
"........อืม....ไม่เห็นต้องคิดมากเลยครับ.....เราคบกันแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วนี่ครับ.....จริงมั๊ย.....หือ......"กุ๊กพูดขณะเอามือมาเสยผม
ด้านหน้าของผม...
"......อืม.......ก็......ก็ได้ครับ....." แล้วเราก็ยิ้มให้กัน.....
:give2: :-[ :give2: :-[ :give2: :-[ :give2: :-[ :give2: :-[
-
:o ตกลงเราเป็นไรกันเนี่ยยยยย
ไม่เคลียร์ ไม่เคลียร์ :serius2: :serius2:
-
ไมดิ้นเป็นปลาไหลเงี้ยละต้องจับให้มั่นคั้นให้ตาย :ฮึ่มม:
-
ไหลปายเรื่อยๆเลยนะคับคุณกุ๊กเนี่ยะ :angry2: :angry2: แต่มันก็ดีไปอย่างนะคับ ถ้ามะตอบอย่างนี้คุณทีก็ยังว่างอะดิ :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:
-
:o
Nooooooooooooooooooooooo :serius2:
what dose it means? :angry2:
-
ง่า... ม่ายเคลียร์เอาซะเล้ยยย :เฮ้อ:
ฟังเพลง ตกลงเราเป็นอะไรกัน อยู่พอดี เห้อๆ ช่างตรงเหลือเกิน :impress3:
ว่าฉันเป็นแฟนของเธอรึเปล่า ความจริงเรารักกันไหม
เวลาใครถามฉันควรตอบเขาอย่างไร
วันใดที่ไม่เจอ เหมือนเธอขาดอะไรมั้ย มันยังสงสัย
ว่าเป็นอะไรกับเธอ
ฉันงงว่าฉันเป็นใคร ก้อนหิน ต้นไม้หรือแฟน
-
เป็นปลาไหลอย่างนี้ต้องเจอใบข่อย :laugh3: :laugh3: :laugh3: หายลื่นเลย
-
คบกันแบบนี้น่าสนดีครับ :interest:
แสดงว่าสามารถมีกิ๊กได้ โดยที่เราไม่ผิด :haun5:
-
เขาจะตอบว่ากิ๊ก ก็กลัวทีเสียใจอ่ะดิ
มุขนี้เจอมาเยอะ
: 222222: : 222222: : 222222:
-
.........ถ้าเขาไม่อยากตอบก็อย่าไปเร่งรัดเลยคับ....มันจะทำหั้ยลำบากใจทั้ง 2 ฝ่าย... :เฮ้อ:
..................บางทีก็อาจจะอย่างที่เขาบอก..."เป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว"...
............................เวลาอาจจะช่วยพิสูจน์อะไรหลายๆอย่างได้.... :impress3:
-
เหอ เหอ ไม่เคลียร์แบบนี้ มีพิรุธ :laugh5:
-
:110011:.เหอ...เหอ.....ที่เพื่อนๆเมนต์มาทั้งหมดเนี่ย........มันคือสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจผมตอนนั้นเช่นกันครับ.... :เชิป2:
....................วันนั้นผมกลับบ้านไปพร้อมกับอาการมึนๆ........กับคำพูดของกุ๊ก...........ในใจของผมก็ยัง
อยากรู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่า " .......คบกันแบบนี้......" ของกุ๊ก.............ว่ามันมีค่า...........มีความหมายกับกุ๊กมาก
สักแค่ไหน...................................
....................วันรุ่งขึ้นพี่แก้วรีบเข้ามาถามผมแต่เช้า............
".......ไหน...ๆ.....เป็นไงบ้างนายที.....เล่าให้ฉันฟังหน่อยซิ...เมื่อวานเป็นไงบ้าง......"
"......อ๋อ....ก็ไม่มีไร.....ก็แค่กุ๊กขอฉันแต่งงาน......ก็แค่นั้น..." ผมตอบพร้อมกับหน้าตาสตอเบอรี่ใส่พี่แก้ว....
"......โห....พอล่ะ.....พอ.....ขอความจริงนิดนึง.......ความจริง..." พี่แก้วแอบค้อน...
".....อิ....ๆ.....ก็ไม่มีอะไร.......ก็แค่........" แล้วผมก็เล่าเหตุการณ์เมื่อวานให้พี่แก้วฟัง.......พี่แก้วตั้งใจฟังใหญ่.....
"........เหรอ.....กุ๊กมันบอกอย่างนั้นเหรอ......"
".........อืม........แล้วพี่แก้วคิดว่าไงครับ......"
".........อืม.....พี่ว่าทีอย่าเพิ่งคิดมากดีกว่านะ.....ดู..ๆ...กุ๊กมันไปก่อน........แต่พี่ว่ากุ๊กมันก็พูดถูกนะ....ตอนนี้เธอสองคนก็ดู
มีความสุขดีไม่ใช่เหรอ......."
"..........มันก็จริงอ่ะครับ.....แต่ว่า......"
".........เออ......เอาน่า.....ไม่ต้องคิคมาก.....เดี๋ยวพี่ช่วยอีกแรง..." ในระหว่างที่ผมกับพี่แก้วกำลังคุยกันอย่างออกรส
ชาติอยู่นั้น..........สายตาของเราทั้งคู่ก็ไปสะดุดกับน้องนีแผนกข้างๆซึ่งกำลังคุยกับนายกุ๊กอยู่....และขณะที่กุ๊กนั่งทำ
งานอยู่นั้น...จู่ๆ..น้องนีก็แอบหอมแก้มกุ๊กเฉยเลย......โอ้.....มายกอดดดดดดด....ช.....ชะนีใจกล้า....เจงๆ.. :ฮึ่มม: :ฮึ่ม
ม:.......ผมกับพี่แก้วมองหน้ากันประมาณว่า...เอ่อ.....เราแทคทีมไปตบรางวัลน้องนีกันสักหน่อยดีไหม........พอน้องนีเห็น
ว่าผมกับพี่แก้วมองอยู่....ก็เลยรีบเดินกลับแผนกไป........ส่วนนายกุ๊กพอเงยหน้ามาเจอผมก็ทำท่าตกใจใหญ่........ผมก็
เดินกลับโต๊ะเลยครับ......รู้ต้วเลยครับว่าต่อมขี้งอนเริ่มทำงานอีกแล้ว......ไม่ถึงนาทีกุ๊กก็โทรเข้ามาที่โต๊ะผม..........
"........ฮาโหลล.....งานยุ่งไหมคร๊าบบบ...." กุ๊กทำเสียงออดอ้อน....
".......ไม่............" งอนครับงอน
".......เอ้อ....ทีรู้ไหมครับลูกค้าใหม่ตอนนี้ต้องเก็บ data อะไรบ้างครับ..." กุ๊กทำมาถามผมเรื่องงานแล้วก็ร่ายไปเรื่อย....
เนียนครับเนียนถามโน่น...ถามนี่....ทำยังกับไม่เคยคุยกัน..........ส่วนผมก็ไม่มีอารมณ์จะตอบแล้วครับ............ก็คนมัน
กำลังงอนนี่นา.......
".........อืม....กลางวันนี้แอบไปกินข้าวกันสองไหมครับ....."
".......ไม่รู้........"
".......งั้น 11.45 น เจอกันที่หน้าลิฟนะครับ....."
"...............".ผมไม่ตอบ แล้วกุ๊กก็วางสายไป......ไม่ถึงห้านาทีกุ๊กก็โผล่มานั่งข้างๆผมแล้ว........
".......เป็นอะไรครับ......งานยุ่งเหรอ..ทำไมไม่ยอมคุยกับผม......."
".......ป่าว......"
".........เมื่อกี้ผมนั่งอยู่เฉย..ๆ..นะ....น้องเค๊าเข้ามาเองต่างหาก..."
"......ก็ไม่ได้ว่าไรนี่....." แต่ในใจนะอยากจะบอกว่า.....นั่งยังไงห๊า...ถึงให้เค๊ามาหอมแก้มได้....... :ฮึ่มม:
พอกุ๊กเห็นว่าผมยังไม่หายงอน......กุ๊กก็เอามือมาโอบไหล่ผม..........แล้วก็โน้มตัวมาหาผม.....ตอนนี้จมูกเราห่างกันไม่
ถึง 10 เซน.....กุ๊กมองตาผม....โอ๊ยยยยยยยยยยยยย.......แล้วใครจะไม่ใจอ่อนได้ลงละครับเนี่ย.........
-
ทะมายมะงอนต่อละคับ :angry2: :angry2: จะได้คาดคั้นเอาคำตอบได้ง่ายขึ้น :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
.............ดึงคอลงมาจูบซะเลย........... :laugh5: :laugh5:
-
น่าจะถามให้รู้เรื่องน้า :angry2:
เรื่องแบบนี้ทำไมกุ๊กดูไม่ตกใจที่ถูกแอบหอมแก้มเลยล่ะ :o หรือว่าโดนประจำ :serius2:
ยิ่งมีพิรุธ :เฮ้อ:
-
well if he wont give u an answer. just make the best out of what u guys have now. its the best way to do it. :yeb:
-
เรื่องบางอย่างก็ควรทำตัวเปนคนโง่นะคับ :give2: อันนี้เพื่อนผมบอกมาน่ะ ผมยังมะมีประสบการณ์เลยแนะนำมะได้มาก :fox2: :fox2: :fox2:
-
เฮ้อออ :เฮ้อ: เจอวิธีอ้อนแบบนี้อ่าสิ ถึงได้ใจอ่อนอยู่เรื่อยเลย
-
.............. :laugh3:เหออ...เหออ.....แค่โอบไหล่ต่อหน้าประชาชี......ผมก็อายจะแย่อยู่แล้ว.....นี่เล่นมาจ้องตากันแบบ
นี้....เลยมัวแต่เขินจนลืมเล่นตัวไปเลยครับ.... :laugh3: :laugh3:.
: :-[..................และนั่นก็เป็นไม้ตายที่กุ๊กใช้ง้อผมทุกครั้งเวลาที่ผมโกรธหรืองอนกับกุ๊ก........................ :-[..
.............พอใกล้ๆเที่ยงกุ๊กก็โทรเข้ามาให้ผมเตรียมตัว.......ตอนนั้นผมก็ยังแอบงอนนิดๆ...แต่ก็ยอมไปตามที่กุ๊ก
บอก.....ตลอดทางที่เราเดินไปร้านข้าว....กุ๊กพูดไม่ยอมหยุดชวนคุยนู่นคุยนี่ไปเรื่อย.....แกล้งบ้าง....หยอกบ้าง....จน
ผมหลุดอมยิ้มไปหลายครั้ง......แต่ก็พยายามขรึมรักษาฟอร์มไว้.........ตอนทานข้าวกัน....กุ๊กก็จะตักนู่นตักนี่ให้
ตลอด.......บริการทุกระดับ
ประทับใจจริงๆเลยครับ.....เพราะว่าวันนี้แอบมากันแค่สองคนไม่มีคนรู้จัก... (.. :laugh3:...เหอ....ๆ....รู้งี้....แกล้งงอน
บ่อยๆดีก่า....กุ๊กจะได้มาเอาใจบ่อยๆ...... :haun5: :haun5:....).....................ตอนขากลับเราก็เดินคุยกันมาเรื่อยๆจน
ถึงด้านหลังออฟฟิศ.....
".........ทีครับ....เดินเข้าทางนี้ดีกว่าครับ....ขี้เกียจเดินอ้อมไปด้านหน้าอีกอ่ะครับ....." กุ๊กหันมาบอกผม...
".........อืม......" ผมพยักหน้ารับ ......เราเดินผ่านป้อมยามด้านหลัง.....แล้วก็เดินเรียบไปกับตัวตึกซึ่งเป็นกระจกฟิมล์
มืดๆ...แบบที่คนข้างในมองเห็นข้างนอก.....แต่ถ้าคนข้างนอกมองเข้าไปจะเห็นเป็นแค่กระจกเงาซึ่งจะมองไม่เห็นคน
ข้างในเลย.........และทางเดินตอนนี้ก็มีแต่เราแค่สองคนเท่านั้น....
".........ที.....หายโกรธผมแล้วใช่ม๊า......" กุ๊กถามผม..
"........ฮึ........." ผมแกล้งทำหน้าขรึม....
"........ก็บอกแล้วไงครับ....น้องเค๊ามาเองนี่นา..." กุ๊กทำเสียงอ้อนเหมือนเด็กๆ....
"............." ผมไม่ตอบ....ได้แต่แกล้งงอน........แล้ว.กุ๊กเอามือเข้ามาโอบไหล่ผม.....
"........อ่ะ...งั้นให้หอมแก้มเป็นการไถ่โทษละกัน..." กุ๊กไม่ได้แค่พูดเฉยๆนะครับ.......แต่ทำแก้มป่องๆยื่นมาให้ผม.
ด้วย....
"............."....ผมหันไปมองหน้ากุ๊ก.....
"....ไม่กล้าอ่ะดิ๊........".ตอนนั้นผมคิดว่าใครจะไปกล้า.ว่ะ..ในห้องกระจกนี่มีคนอยู่รึป่าวก็ไม่รู้.....
".........อย่าท้านะ......"
"....................." .กุ๊กไม่ตอบ....แถมยังลอยหน้าลอยตาทำแก้มป่องใส่ผมอีก.....ผมเลยหมั่นใส้.....หึ..ๆ..อยากได้นักใช่
ไหม........จัดให้.......
".........จู๊บบบบบบบบบบบ..... :haun4:.." แล้วผมก็ยักคิ้วใส่กุ๊ก..........หุ....หุ......สะใจม๊ะ....... :haun5:.
"............" กุ๊กไม่พูดอะไรได้แต่อมยิ้ม.......แล้วเราก็รีบเดินขึ้นตึกไป.............จะมีคนเห็นรึป่าวก็ม่ายรุ๊.......แต่ช่างมัน
เถอะ....ก็จุ๊บไปแล้วนี่..............
[attachment deleted by admin]
-
จะคบกันในสถานะไหนก้อช่าง แต่ตอนนี้มีความสุขกันทั้งสองฝ่ายก้อน่าจาพอใจแล้วนี่เน๊อะ :5555:
งอนกันบ่อยๆอ่ะดี อย่างทีเจ้สองเคยบอกไว้อ่ะ โกรธกัน งอนกัน แล้วก้อ...... :kikkik:
-
อืมๆๆๆๆๆ คุณน้องเคอะ
ไม่ต้องไปเสียเวลาค้นหาคำตอบให้ปวดสมองเลยคะ
เจ้ขอยืนยัน นั่งยัน แก้ผ้ายัน เลยว่า....ตากุ๊กชอบคุณน้องแน่ๆ แต่จะให้มากถึงขั้น...หรือเปล่านั้น เจ้ไม่มั่นใจ
คุณน้องคะ...เจ้ทราบดีว่า คนเราทุกคนนี้ แม้ว่าการกระทำมันจะบ่งบอกมากแค่ไหน แต่ทุกคนก็ย่อมไม่มั่นใจในความหมายอยู่ดี
คนเราส่วนมากถึงได้ให้ความสำคัญกับ..คำพูด...มากกว่าไงคะ
เจ้เองก็เป็น.....
ก็มันเป็นปกติของคนเรานะเคอะ...ที่ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง...กลัวว่าจะคิดไปฝ่ายเดียว กลัวว่าจะแปลความหมายของการกระทำนั้นๆ ผิดไป กลัวไปสารพัด แม้ว่าการกระทำที่เค้าทำกะเรามันจะชัดแจ้งมากสักแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถสร้างความมั่นใจให้เราได้มากเท่ากับคำเพียงคำเดียว สั้นๆ ที่ออกเสียงว่า........รัก หรอกใช่ไหมเคอะ
รัก....คำเดียวสั้นๆ แต่สร้างความมั่นใจได้มากกว่าการกระทำล้านแปด
เพราะมันมีมากมายหลายกรณีเหลือเกินที่ การกระทำ...มันมากกว่าคำว่าเพื่อน แต่จริงๆ แล้ว เค้ากลับไม่ได้คิดอะไรกลับเราเลยก็มี
ดังนั้นเจ้ขอสรุปเลยแล้วกันว่า(ตูเริ่มงงกับเม้นต์ของตัวเอง) ตากุ๊ก ชอบคุณน้องแน่ๆ แต่ก็อย่าไปคาดหวังอะไรกับมันมากนัก เพราะว่า...ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเคอะ
ปล. ต่อไปอชั้นขอเก็บค่าลิขสิทธิ์ทฤษฏีของอิชั้นหน่อยนะเคอะ ถ้าต่อไปนี้ ใคร รักกัน โกรธกัน งอนกัน ง้อกัน แล้วก็...กัน อิชั้นคิดค่าลิขสิทธิ์ครั้งละสามบาทนะเคอะ :laugh5:
-
พลาดไปแล้วอ่ะ ไปหอมแก้มเขาก็เท่ากับเป็นลูกไก่ในกำมือดิ
เรื่องแบบนี้ต้องใช้สงบสยบเคลื่อนไหว กับพวกใจโลเล คบเผื่อเลือกอ่ะ
:13223: :13223: :13223:
-
หวังว่าคงจะไม่มีใครเห็นนะเหอๆ :fox2:
-
ผมว่าอาจจะมีการตั้งกล้องไว้ในกระจกก็ได้นะคับ :pandalaugh: :pandalaugh: :pandalaugh: คราวนี้สงสัยได้เปนดาราหน้ากล้องแน่เลย :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011:
-
:laugh3: ใจอ่อนอีกแล้ว หุหุ แต่ท่าทางมีความสุขกันน่าดู
-
......หอมแก้มเขาด้วย........ :-[ :-[ :-[
........................เขาอายนะ.....เอาอีกๆๆๆๆๆๆ :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
หุหุ เขินแทน :-[ :-[ :-[
-
หายงอนซะงั้นอ่ะ :serius2:
-
.. :เชิป2:....................... ทำไงได้ละครับ......ก็.ผมมันเป็นพวกคนใจอ่อนนี่นา..... :monkeysad:........ :110011:
....................................... พูดถึงอาการงอนเนี่ย....ไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะเป็นเหมือนกันกับผมรึป่าวนะครับ.......แต่สำหรับ
ผมเวลาอินเลิฟทีไรจะต้องทีอาการประเภท.....ขี้น้อยใจ.....ขี้งอน........ขี้หวง.....ขี้ห่วง.....ขี้หึง.......และอีกสารพัดขี้จะ
ตามมา.....เฮ้อ.. :เฮ้อ:...เซ็งตัวเองเหมือนกันครับ..........และไอ้เจ้าอาการต่างๆเหล่านี้แหละครับ.....ที่ทำให้ผมกับกุ๊ก
งอนกันบ่อยขึ้น.......จนพี่แก้วแกคงเริ่มรำคาญ.....เพราะเวลาที่เรางอนกันหรือโกรธกัน....ต่างคนก็ต่างไปฟ้องพี่แก้ว....
แรกๆแกก็รับฟังและช่วยเคลียร์ ให้.......แต่สงสัยผมกับกุ๊กจะงอนกันถี่ไปหน่อย.....หลังๆมาเวลาผมไปฟ้องพี่แก้ว......แก
ก็จะบ่นกลับมาว่า..."...ฉันว่าเพลาๆลงหน่อยได้ม๊ะ.....ไอ้อาการพ่อแง่แม่งอนเนี๊ย....พอกันเลยทั้งสองคน....ฉันละปวด
หัวกับพวกเธอจริงๆ....".....เหอ...ๆ.....จ๋อยไปเลยทั้งคู่ครับ......... : 222222:.......
.....................ปัญหาที่เกิดขึ้นส่วนนึงก็น่าจะมาจากกุ๊กด้วยแหละครับ......เพราะช่วงหลังมานี้ผมรู้สึกว่ากุ๊ก
เริ่มทำตัวมีลับลมคมในมากขึ้น........โทรศัพท์มือถือดังทั้งวัน....ประหนึ่งว่าเป็นคอลเซ็นเตอร์เคลื่อนที่ของ เอไอเอส
เลยทีเดียวเชียว.......แล้ว.เวลารับโทรศัพท์ก็ชอบทำฟอร์มเดินไปเดินมาแล้วหนีไปคุยไกลๆไม่ให้ผมได้ยิน.......หึ..ๆ...
:ฮึ่มม:แล้วยังงี้จะไม่ให้โกรธได้ไง........เวลาถามกุ๊กก็จะบอกว่าเพื่อนบ้างล่ะ......ที่บ้านโทรมาบ้างล่ะ......(.หึ....จะเชื่อดี
ไหมเนี่ย...)....แต่ที่บ้านกุ๊กเค๊าก็จะโทรคุยกันเกือบทั้งวันจริงๆแหละครับ......ไม่พ่อก็แม่...ไม่แม่ก็น้อง.....ไม่รู้ว่ามีไรคุย
กันนักหนา....(...น่าน....ไปยุ่งเรื่องครอบครัวเค๊าซะงั้น...)........แต่ผมก็พยายามคุมตัวเองไม่ให้ฟุ้งซ่านตามที่พี่แก้วบอก
เพราะกลัวว่าถ้างอนมากๆเดี๋ยวกุ๊กจะเบื่อผมซะก่อน...........
.........และ.นอกจากที่กุ๊กจะทำตัวแปลกๆเรื่องโทรศัพท์แล้ว.....มันก็ยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมเริ่มสงสัยใน
ตัวกุ๊ก......อย่างเช่นมีอยู่วันหนึ่ง...อยู่ดีๆเพื่อนสนิทของผมชื่อมี่ก็โทรมาบอกว่าให้ผมไปนอนห้องมันเพราะมีอะไรจะ
บอก.......พอผมไปถึงก็กินข้าวอาบน้ำเสร็จก็มานอนเล่นคุยกัน.....
"..........ไหนแกมีไรจะบอกฉัน....ว่ามา..." ผมถามมี่
".........เออ.....ตอนนี้แกยังคบกับเจ้ากุ๊กอยู่ใช่ไหม..." ( มี่เคยเจอกุ๊กตอนที่เราไปเที่ยวปีใหม่ที่ อตก .ด้วยกัน)
"..........อืม........"
".........แล้วคบกันไปถึงขั้นไหนแล้วละ........ตกลงเป็นแฟนกันรึยัง......"
".........ก็...เรื่อย..ๆ....อ่ะ......ทำไมเหรอ....."
"......... ก็เมื่อคืนก่อน....ฉันไปเที่ยวแถว อตก มา....ขากลับก็เลยขอติดรถเพื่อนฉันมาลงแถวหน้าเซนทรัล ......."
"......... อืม......"
"........แกจำสวนหย่อมที่อยู่หน้าเซนทรัลได้ม๊ะ...."
"......อ๋อ....สวนนั่นนะเหรอ...อืม...ทำไมอ่ะ..."
"........แกรู้ไหม.....ว่าฉันเจอใคร......." เอ่อ.....แล้วกรูจะรู้ดีไหมเนี่ยว่ามรึงไปเจอใคร....
".......ใครว่ะ.....แกเจอใคร...."
".......ก็จะใครซะอีกล่ะ......ฉันก็เจอนายกุ๊กของแกนะซิ....."
".......เหรอ....แล้วไงอ่ะ..." ยังครับ....ตอนนั้นยังไม่เก็ท...... :myeye:
".......นี่แกไม่รู้......หรือแกล้งไม่รู้กันแน่เนี่ย...ห๊ะ..... :angry2:."
"........"
".........ก็ไอ้สวนหย่อมนั่นน่ะ......มันเป็นที่ชุมนุมของพวกเกย์ที่เค๊ามาจิกกันนะซิ....."
".....เหรอ...." แล้วผมก็เงียบไป..
".......เนี่ยนะ....ตอนนายกุ๊กมันเห็นฉันนะ.......มันทำท่าตกใจมากเลยนะแก......ฉันว่า.ถ้ามันวิ่งหนีได้มันคงไปแล้ว....แต่
มันคงคิดได้มั๊ง....ว่าถ้าวิ่งหนีจะยิ่งมีพิรุธใหญ่......กุ๊กมันก็เลยยิ้มเจื่อนๆเดินเข้ามาคุยกับฉัน..........ก็คุยกันแป็ปนึงฉันก็
ขอตัวกลับ....พอจะแยกกัน...กุ๊กมันก็เดินมาบอกกับฉันว่า......."....เอ่อ..มี่อย่าบอกทีนะครับว่าเจอผมที่นี่...เดี๋ยวที
โกรธเอา...นะครับ.ขอร้องละนะ.......". ฉันก็ไม่ได้รับปากอะไรได้แต่ยิ้มๆ......."
"..........." ผมพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยิ้มๆ...
"........ที่ฉันมาบอกแกเนี่ย....ก็ไม่อยากให้แกคิดมากนะ.....แต่อยากให้แกดูๆนายกุ๊กมันไปก่อน.....อย่าเพิ่งไปถลำตัว
มากนัก.....เข้าใจไหม...." :เฮ้อ: เฮ้อ... :เศร้า1:...ท่าจะสายไปแล้วแหละเพื่อน.........แต่......โคตรรักเองเลยว่ะ... :impress:.
มี่.."........อืม.....จะระวังละกัน.....ขอบใจนะที่บอก........"
[attachment deleted by admin]
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ไรวะเนี่ย ตกลงเป็นไงกันแน่ฟร่ะ
ต่ออีกนิดก็ไม่ได้ ชิส์ๆๆ
รีบต่อนะครับ :call:
-
มันหมายความว่าไงยะตากุ๊ก :angry2:
ปล. ไอ้สวนที่ว่านี้มันอยู่ตรงไหนเคอะ แบบว่าคือ.....เจ้อยากไปมั้งจัง :-[
-
แง่ะ อุตส่าห์เชียร์กุ๊กมาตลอด :serius2: อยากจารู้ข้อแก้ตัวของกุ๊กจัง :angry2:
-
ดีเเล้วละที่รู้เเต่เนิ่นๆจะได้เตรียมใจไว้บ้างยิ่งสถานภาพของเราไม่เเน่นอนเเบบนี้ยิ่งควรจะตัดใจเฮ้อออ :monkeycry4:
-
ความรู้ใหม่เจงๆนะคับเนี่ยะ ว่าสวนฯหน้าเซงตั้งเค้ามีไว้จิกกัน :fox2: :fox2: เคยได้ยินแต่สวนรัชวิภา :laugh5: :laugh5: กะวังสราญรมย์ :kikkik: :kikkik:
-
..............ทำอย่างนี้หมายความว่าไง...... :angry2: :angry2:
....................ทำไมกุ๊กเป็นคนแบบนี้.......... :ฮึ่มม: :ฮึ่มม:
.............................วันหลังก็ไปหั้ยเห็นกะตาไปเลย..... :seng2ped: :seng2ped:
-
อารายก๊านนนนน นายกุ๊กทำไมทำงี้อ่า :เฮ้อ:
-
หุหุ ตากุ๊กเปลี่ยนไป :haun5:
-
........................หลังจากได้ฟังเรื่องราวจากมี่.....ผมก็ได้แต่.....อึ้ง......อึ้ง........แล้วก็อึ้ง......ครับท่าน........
ในใจผมก็ไม่เป็นสุขแล้วครับ.....คิดหาเหตุผลไปต่างๆนาๆ......ว่ากุ๊กไปทำอะไรที่นั่น......หลังจากนั่ง.คิดไป 38 ตลบ
(เอ่อ.....คิดน้อยไปไหมครับเนี่ย...)ก็น่าจะมีแค่เหตผลเดียวที่กุ๊กไปที่นั่น... :pigangry2:....โอ๊ย.....ไม่อยากจะเชื่อ
เลย......ว่ากุ๊กจะไปในที่แบบนี้ด้วย.......เฮ้อ......แล้วผมจะทำยังไงดี.......... :monkeycry4:.
.....................วันต่อมาเมื่อผมได้เจอกุ๊ก......ผมก็ยังทำตัวปกติ.....ยังไม่ถามถึงเรื่องที่มี่เล่าให้ผมฟัง....
พอตอนบ่ายกุ๊กก็มานั่งคุยกับผม.....อยู่ดีๆกุ๊กก็ถามว่า.....
".......เอ้อ....วันนั้นผมเจอเพื่อนทีด้วยนะ....."
"........เหรอ.....ใครล่ะ......."
".......อืม....ชื่ออะไรน๊า......เอ้อ....จำได้แล้ว.....ชื่อมี่อ่ะ..."
"........เหรอ......แล้วเจอที่ไหนล่ะ......"
".......อ๋อ....แถวลาดพร้าวนะ....เอ่อ....มี่ไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอครับ......"
"......ฮึ......ไม่นี่....ทำไมเหรอ...." ผมพยายามทำเป็นไม่รู้เรื่อง.....เพราะอยากจะรู้ว่ากุ๊กจะพูดว่าอย่างไร...... :ฮึ่มม:
".........เอ่อ.....ป่าวนะ.....ไม่มีไรหรอก......เอ้อ...เย็นนี้ไปไหนกันดีครับ...." กุ๊กรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที.....
"........อืม...เย็นนี้ไม่ว่างอ่ะ.....ต้องไปหาเพื่อนที่สยาม......เอาไว้พรุ่งนี้ละกัน....." ผมพยายามเก็บอาการงอนเอาไว้....
"........พรุ่งนี้ผมไม่ว่างนะครับ....ต้องไปหาพี่ที่ดอนเมืองอ่ะ........"
".....งั้นก็ไว้วันหลังละกัน...." แล้วผมก็ลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ......เพราะกลัวเก็บอารมณ์ตัวเองไม่อยู่.....
".......เป็นอะไรครับ.....อยู่ดีๆก็ลุกไป...." กุ๊กถามผมตอนผมเดินกลับมา.....
"........ป่าว.....ไม่มีอะไรครับ......" แต่หน้าตาผมซิ.....ออกอาการไปแล้วครับ...
".......งอนผมเรื่องไรอีกล่ะ......"
".......ป่าว......ไม่ได้งอนนี่......."..... :monkeycry4:
"......ก็พรุ่งนี้ผมไม่ว่างจริงๆ......นัดกับพี่เค๊าไว้แล้วอ่ะครับ...."
".......ก็ไม่ได้ว่าไรนี่......อยากไปก็ไป......" :pigangry2:
"......น่ะ.....งอนผมเรื่องนี้จริงๆด้วย......" แล้วกุ๊กก็ขยับเข้ามา.....ใช้ท่าไม้ตายกับผม......
".............." ผมพยายามฝืนตัวเองไม่ให้ใจอ่อน.....
".......ก็พี่เค๊านัดผมไว้ก่อน.ล่วงหน้าตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วนี่ครับ....." แล้วกุ๊กก็ขยับเข้ามาจ้องตาผม....
"..........ก็.....ไม่ได้ว่าอะไรนี่.......ก็แค่....ทำไมกุ๊กต้องไปบ่อยจัง...." :เฮ้อ:..เฮ้อ....แพ้ไม้ตายของกุ๊ก...อีกแล้วครับ.....
"............." กุ๊กได้แต่ยิ้มหวาน
"........งั้นเดี๋ยวผมชงโกโก้ร้อนมาให้นะครับ....." กุ๊กบอกผมในขณะที่สายตายังจ้องผมอยู่
"......ขอบคุณครับ....."
....................หลังจากวันนั้นผมก็แอบสังเกตุการณ์กุ๊กอยู่เงียบๆ.....ส่วนกุ๊กเองก็ยังทำตัวกับผมเหมือน
เดิมไม่มีอะไรผิดปกติ.......จะมีก็แต่.......ช่วงนี้ผมรู้สึกว่ากุ๊กจะมีธุระไปนู่นไปนี่เยอะเหลือเกิน.....เวลาผมถามกุ๊กก็จะ
บอกว่าไปธุระให้พ่อบ้าง.....ไปธุระให้เม่บ้างล่ะ.....ต้องไปนอนเฝ้าบ้านให้พี่บ้างล่ะ....ผมก็เลยไม่อยากเซ้าซี้มาก......
แต่ผมรู้สึกแปลกๆกับพี่ของกุ๊ก.ที่อยู่ดอนเมือง.......เพราะรู้สึกว่ากุ๊กจะ
ไปหาเค๊าบ่อยเหลือเกิน......อาทิตย์นึงบางทีกุ๊กไปหา 2-3 วัน.....หรือบางทีเสาร์-อาทิตย์กุ๊กก็ไปอยู่ที่นั่นทั้งวัน......ผม
เคยโทรไปชวนกุ๊กออกมาเที่ยว....ดูหนังกัน......แต่กุ๊กบอกว่าออกมาไม่ได้เพราะต้องอยู่กับพี่......จนเราต้องทะเลาะกัน
หลายครั้ง..........
-
:amen: :amen: ค่อยๆคิดคับ ถ้าไม่จริงเด๋วโกรธกันตายเลย :ฮึ่มม: :ฮึ่มม:
-
:เฮ้อ: อย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลยนะ
สู้ ๆ นะจ๊าาา :yeb:
-
เก่งจังที่ทนได้ :เฮ้อ:
เป็นผมนะ ปะ ฉะ ดะ ตั้งแต่วันแรกที่รู้แล้ว :angry2:
-
:เฮ้อ: พี่ของตากุ๊กที่ว่านี่เปงพี่น้องท้องติดหลังป่าวหวา???
-
เห้นด้วยกะแน๋วอ่ะ :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
ฟันธงครับ
ว่าเขาเป็นพวกเจ้าชู้หลายใจ
ถือซะว่าเขาเป็นดอกไม้ริมทาง
เตรียมทำใจได้ครับ
:yeb:
เว้นแต่เขาจะเลิกได้เพราะนาย
แบบกุ๊กทางเดียวที่จะให้เขาเลิกได้ คือใช้เวลากับเขาให้มาก
ให้เขามีความสุขเมื่ออยู่กับเรา อย่าได้เรียกร้องอะไร
เพราะเขาพร้อมจะจากไปเมื่อมีการผูกมัด
:เฮ้อ:
-
เลิกด่วนนนนนน :ฮึ่มม:
-
.. :เศร้า1: ..................ถ้าผมคิดได้เร็วอย่างที่คุณ Blueboyhub ว่าก็คงจะดี.................. :เศร้า1:
..........ก็อย่างที่บอกแหละครับว่าเราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นเพราะเรื่องพี่ที่ดอนเมือง.......ตอนนั้นผม
คิดว่าไม่ไหวแล้วทำไมเราต้องมาทะเลาะกันเพราะคนอื่น.....ผมเลยไปขอคำปรึกษาจากพี่แก้ว.......ซึ่งพี่แก้วก็มีความ
คิดเดียวกับผมนั่นคือ.......เราสงสัยกันว่าพี่ที่ดอนเมืองเป็นใครกันแน่.......ผมกับพี่แก้วก็เลยช่วยกันสืบแบบเงียบๆ....
โดยแอบถามเอาจากเพื่อนสนิทของกุ๊กที่อยู่แผนกข้างๆ.....แล้วผมก็ได้ความว่า....กุ๊กมีแต่พี่สาวและน้องสาวอย่างละ
คนเท่านั้น.......ส่วนญาติๆจะอยู่ที่อยุธยากันหมด.....มีครอบครับกุ๊กครอบครัวเดียวที่ย้ายเข้ามาอยู่กรุงเทพ......
โอ๊ย... :serius2:......ยิ่งได้ฟังแบบนี้ผมยิ่งไม่สบายใจหนักขึ้นไปอีก............ :เศร้า1:
...........ผมก็เลยปรึกษาพี่แก้วว่าจะทำยังไงดี....ตอนนั้นร้อนใจมากๆครับอยากจะเข้าไปถามกุ๊กให้รู้
เรื่อง........แต่พี่แก้วก็บอกให้ผมใจเย็นๆก่อนอย่าเพิ่งใจร้อนบุ่มบ่ามเข้าไปคาดคั้นกับกุ๊กตรงๆ........เพราะพี่แก้วบอกว่า
นิสัยกุ๊ก...ถ้าผมไปคาดคั้นหรือโมโหโกรธาใส่....นอกจากผมจะไม่ได้ความจริงแล้ว.....อาจจะทะเลาะกันเสีย
ป่าวๆ........ผมเลยต้องยอมอดทนไว้......หลังจากนั้นผมก็เริ่มใช้ (วิชามาร....เล็กน้อย... :interest:.) วิธิแอบเช็คข้อ
ความในโทรศัพท์กุ๊ก.....โดยทำการแอบสลับโทรศัพท์กับกุ๊กเวลาที่กุ๊กไม่อยู่โต๊ะ (เราใช้โทรศัทพ์รุ่นเดียวกันสีเดียว
กันด้วย....เลยง่ายหน่อย....).......พอเช็คข้อความไล่อ่านไปเรื่อยๆ....นอกจาก sms ของผมแล้ว......ผมก็ไปสะดุดกับ
sms นึง.......เขียนว่า......." พรุ่งนี้อย่าลืมเอากล้องมาด้วยนะ.........คิดถึงนะครับ....." ลงชื่อพี่วิท.....และเมื่อกด sms
ไล่อ่านไปอีกก็พบว่ามี sms ของคนชื่อวิทอีกหลายอัน......ทุกอันจะมีลงท้ายว่าคิดถึง.....หรือไม่ก็รักนะ......
ตลอด..................ในใจผมตอนนี่คิดแต่ว่า.......นี่มันอะไรกัน......คนชื่อวิทเป็นใคร.......กุ๊กมีคนอื่นใช่ไหม........กุ๊กกำลัง
ปิดบังอะไรผมอยู่.......และอีก.สารพัดคำถามที่แย่งกันวิ่งเข้ามาในหัวผมตอนนั้น................ :11111:.
.............เย็นนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะถามกุ๊กให้รู้เรื่อง......แต่ก็ไม่ได้ถามเพราะเย็นนั้นเราต้องประชุม
เรื่องงานกันจนเกือบ 3 ทุ่ม ทั้งเหนื่อยทั้งเครียดกันหมด.......ผมก็เลยกะว่าเอาไว้ถามพรุ่งนี้ล่ะกัน.......แต่พอกลับไป
ถึงบ้านผมไม่มีกะจิตกะใจจะทำอย่างอื่นแล้วเพราะความสงสัยต่างๆมันวนเวียนอยู่ในหัวผมเต็มไปหมด......ผมจึงหยิบ
โทรศัพท์กดไปหากุ๊ก.........
"........หวัดดีครับ.....ถึงบ้านรึยังครับ....." กุ๊กรับสาย
".........ครับ.....ถึงแล้วครับ...แล้วกุ๊กล่ะ.อยู่ไหนแล้ว....."
".......อยู่บ้านแล้วเหมือนกันครับ.....วันนี้แม่ทำกับข้าวไว้เต็มเลย....มากินด้วยกันไหมครับ......"
".......อืม.....กินเผื่อด้วยนะ....." แล้วเราก็คุยกันไปอีกพักนึง พอได้จังหวะเหมาะๆผมก็ถามกุ๊ก....
"......กุ๊กครับ......อืม....ถามไรหน่อยซิ......."
".......ครับ......ถามไรครับ....."
"........คราวที่แล้วที่ผมถามกุ๊กว่าคิดยังไงแล้วกุ๊กไม่ยอมตอบเนี่ย.....เพราะอะไรครับ..."
"............." กุ๊กเงียบไป..
".......หน่า......บอกมาเถอะ.......ไม่เป็นไรหรอก...." ผมพยายามฝืนทำเป็นไม่โกรธ...เพื่อที่จะให้กุ๊กพูดความจริง....
".....เอ่อ......ก็....ไม่มีไร....."
".......กุ๊กอ่ะ.......บอกมาเหอะ....ผมไม่โกรธหรอก.....นะ...นะ..." ผมพยายามอ้อนอยู่นาน....
".......ไม่มีไร.....ก็อย่างที่บอกนั่นแหละ.ครับ..."
"......อ๋อ.....หรือว่า.....ผมไม่ดีพอใช่มั๊ย....." ผมทำเสียงน้อยใจ......
".......ไม่ใช่อย่างนั้นครับ........."
".......งั้น....แล้วเพราะอะไรอ่ะครับ........หรือว่ากุ๊กมีคนอื่น...."
".............."
"...........หรือ....กุ๊กมีแฟนอยู่แล้วครับ.....". ผมก็พยายามฝืนความรู้สึก...ปะเหลาะถามกุ๊กไปเรื่อยๆ...
"............"
"...........กุ๊กมีคนอื่นแล้วจริงๆด้วย........"
"..........ไม่ใช่อย่างนั้นครับ.......เอ่อ....คือ...."
".........ใช่พี่ที่อยู่ดอนเมืองรึป่าวครับ......." กุ๊ก.นิ่งไปพักนึง
"........เอ่อ......ครับ....."..
-
อ้าว ตกลงกุ๊กเค้าเอาทีไปไว้ตำแหน่งกิ๊กเหรอคับเนี่ยะ :monkeysad: :serius2: :monkeysad:
-
เลิกด่วนนนนนนยกกำลังสองงงงง :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
-
................เราก็แค่ดอกหญ้า.....ที่ไม่ได้เป็นที่ปรารถนาของใคร........ :impress3: :impress3:
...........................เป็นได้อย่างมากก็แค่เอาไปแซมไว้ในแจกัน....เพื่อหั้ยชีวิตเขาไม่ขาดสีสัน...ก็เท่านั้นเอง....
-
:เฮ้อ: ในที่สุดความจริงก้อเปิดเผยจากปากของกุ๊ก
-
มีทางให้เลือกเดินมากมาย
ลองหยุดนิ่งแล้วคิดว่าสิ่งที่เราทำนั้นมีความสุขไหม
ถ้าสุขโดยไม่ได้ทำร้ายคนรอบข้างไปเสียทุกคน
ก็อย่าหลอกตัวเองนะครับ
(แค่นี้ก่อน ไปตีความเองครับ)
:laugh5:
-
:เฮ้อ:
ทำตามแต่ใจคุณปรารถนาเถอะครับ :monkeysad2:
-
ปริศนาทั้งหมดไขกระจ่างแล้ว :laugh3:
-
:seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
ได้รู้ความจริงแล้วก็รู้สึกว่า
:angry2: :angry2: ฆ่ามานนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:pigangry2:
คิดซะว่าเค้าเป็นอีก 1 คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แค่ คนผ่านทาง :เฮ้อ:
-
................................. :myeye:.............ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ............ :myeye:.................
.................สิ้นเสียงตอบรับจากกุ๊ก......ผมนิ่งไปนานเท่าไรไม่รู้..........มันชาไปหมด.........เหมือนผม
ถูกทีบให้ตกจากตึกสัก 20 ชั้น.......นี่มันอะไรกัน.........กุ๊กล้อผมเล่นใช่ไหม..........มันไม่จริงใช่ไหม.......และอีกหลาย
คำถามที่สลับสับเปลี่ยนวนเวียนเข้ามาในหัวผม.....................แล้วเสียงของกุ๊กก็กระชากผมกลับมาสู่โลกแห่งความ
จริงอีกครัง..................
"...........ที.....ทีครับ......ฟังผมอยู่รึป่าวครับ.....".
".......เอ่อ.....แค่นี้นะ......"
.................ผมวางสายจากกุ๊กด้วยอาการหวิวๆ..........มันเจ็บจี๊ดเข้าไปในหัวใจ............เหมือนน้ำตา
มันจะไหล..........ทำไมถึงเป็นแบบนี้...........นี่กุ๊กเห็นผมเป็นตัวอะไร..........นี่ผมพ่ายแพ้ให้กับความรักอีกครั้งแล้วใช่
ไหม...............แล้วเสียงโทรศัพท์มือถือผมก็ดังขึ้น........ใช่แล้วครับกุ๊กโทรมา..........ผมนั่งมองโทรศัพท์และปล่อยให้
มันดังอยู่นั้น..........กุ๊กโทรเข้ามาอีกหลายรอบ........แต่ผมไม่อยากรับ..........เพราะไม่อยากรับฟังอะไรอีกแล้ว.............
................วันต่อมากุ๊กเดินเข้ามาหาผมที่โต๊ะแต่เช้า.........กุ๊กพยายามชวนผมคุย........และ
พยายามอธิบายให้ผมฟัง.............
"...........ทีครับ.....ฟังผมก่อนซิครับ......."
".........."
"..........เรื่องนั้นน่ะ.......คือ......."
"........."
".........ผมจะบอกเลิกพี่เค๊าหลายครั้งแล้ว......ซึ่งพี่เค๊าเองก็รู้ตัวดี......"
"........."
"............แต่พี่เค๊าดีกับผมมาก........เค๊าขอแค่ไปหาเค๊าบ้าง.......ส่วนผมจะคบกับใครมันเป็นเรื่องของผม....."
"..........."
".......ไหนทีบอกว่าจะไม่โกรธไงครับ....."
"............" ผมหันไปมองหน้ากุ๊ก.....แต่ผมพูดอะไรไม่ออก......มันจุกกับคำถาม......
"........นะ.....นะ....."
"............"..ผมลุกเดินหนีไปหาพี่แก้ว......กุ๊กเดินตามมา.........
".......งอนอะไรกันมาอีกล่ะ........" พี่แก้วถามผม...
"..........." ผมไม่ตอบ
"........ทีเค๊าโกรธผมอีกแล้วครับ....." กุ๊กทำเสียงอ้อนพี่แก้ว....
"...........แล้วไปทำอะไรให้เค๊าโกรธอีกแล้วล่ะ......" พี่แก้วถามกุ๊ก....
"............" กุ๊กไม่ตอบ.....พี่แก้วคงเริ่มสังเกตุเห็นอาการผิดปกติของผม.....
"..........เออ.....กลางวันนี้พี่นัดน้องๆไปกินส้มตำกัน....ทีไปกับพี่นะ....."
".........ครับ....เดี๋ยวผมพาทีไปเอง...." กุ๊กรีบแย่งผมตอบ.....แล้วหันมายิ้มให้ผม
"........ครับ พี่แก้ว...." ผมตอบพี่แก้วไป
".......เออ....ทีพี่มีเรื่องจะปรึกษาหน่อย....เดี๋ยวอยู่คุยกับพี่ก่อนนะ....."
".......ครับ....."
"........อ้าว...แล้วเธอล่ะนายกุ๊กไม่มีงานทำรึไงมาเดินอยู่ได้....ไปทำงานได้แล้ว..."
".....โห.......ทำไมต้องไล่ผมอ่ะ.....อยู่ด้วยไม่ได้เหรอ....."
"........ไม่ได้......ไปได้แล้ว....." พี่แก้วไล่กุ๊กอีกรอบ...
-
มันเป็นข้ออ้างของคนหลายใจรึป่าวเนี่ย :เฮ้อ:
-
เรื่องผ่านไปนานยังเนี่ย :dont2:
ถอยออกมาซักก้าวดีกว่า ใจเรานะคงชอบเค้าไปแล้ว
แต่ถ้าเค้าโลเลเห็นเราเป็นเพียงของเล่น ของตาย
ถ้าเราจะต้องเป็นตัวเลือกใคร ก็อย่าเล่นกับมันดีกว่า
เจ็บใจ เปลืองอารมณ์เศร้าเปล่าๆ
หาใหม่กิ๊กใหม่เย้ยซะเรยย แหะแหะ (ล้อเล่น ๆ) เป็นกำลังใจให้น้า :loveu:
-
ตัดใจดีกว่านะเฮ้ออออ :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ:............ :เฮ้อ:............. :เฮ้อ:.............. :เฮ้อ:.............. :เฮ้อ:.................. :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้นะ :give2:
-
อืมมม เห็นด้วยกะ มูมู่น้อย และ jammy
ถอยออกมาซักก้าว ไม่ก็ตัดใจคับ :เศร้า1:
อาจจะยาก แต่คิดว่าน่าจะดีกับตัวเราเองนะคับ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้คับสู้ๆ :loveu: :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
ว๊า อ่านแล้วขัดใจจังเลย
:angry2:
กุ๊กนี่ยังไงนะ แบบนี้ไม่ชอบ ๆ ๆ ๆ :13223:
ทำร้ายจิตใจทีได้ไง :เฮ้อ:
-
ผมว่าคุยให้รู้เรื่องดีกว่าคับ ว่าตกลงคุณกุ๊กจะให้คุณทีอยู่ในฐานะอะไร :impress: ถ้าในฐานะแฟนก็ต้องตกลงกันก่อนว่าฐานะแฟนเนี่ยะต้องเปนไง วางตัวต่อกันยังไง :interest: :interest: หรือว่าในฐานะเพื่อน คุณทีจะได้ถอยหลังออกมาได้ในระดับที่จะไม่ต้องเจ็บปวดอีกต่อไป :เฮ้อ: :เฮ้อ: เอาใจช่วยแล้วกันคับผม :call: :call:
-
ตัดใจดีกว่าค่ะ
ยอมเจ็บครั้งเดียว
ดีกว่าเจ็บเรื้อรัง
-
.............จงเลือกทางที่จะทำให้เราบอบช้ำน้อยที่สุดเถอะคับ...
........................เพราะสุดท้ายก็ไม่มีใครรักเรา....เราจึงต้องรักตัวเราเอง..... :impress3: :impress3:
-
อ่านแล้วสะท้อนใจ ถ้าเจอแบบนี้ตัดใจเหอะ
ดีกว่าถลำลึกไปกว่านี้แล้วจะเจ็บมากกว่านี้อ่ะ :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ :yeb:
-
ก็ต้องให้เขาเป็นฝ่ายเลือก ว่าจะเลือกใคร
ถ้าเขาเลือกเรา ก็ให้เขาเลิกยุ่งเกี่ยวอีกฝ่ายหนึ่ง
ถ้าเราจะรักกันจริง มันก็รักกัน การจะหลอกตัวเองทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รักกัน
สุดท้ายมันก็ต้องเลิกกันอยู่ดี
:dont2:
-
*sigh* dont think too much na. im sure there is a better person out there for u. :yeb:
-
:เฮ้อ: ถามใจตัวเองดี ๆ ว่าต้องการอะไร :myeye:
เป็นกำลังใจให้นะคะ :yeb:
-
มาให้กำลังใจคับ สู้ๆ :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2: : 222222:
-
สู้ๆนะก๊าบบบ ก่อนจะทำอะไรลงไป ตัดสินใจให้ดีๆน้า เอาใจช่วย..
-
ตามอ่านทันซะที :เฮ้อ:
สู้ๆนะคับ เรื่องดีๆต้องเกิดขึ้นในไม่ช้าแน่ๆ (รึป่าว ) เอาใจช่วยนะคับป๋ม :yeb:
-
เอ่อ....จะเป็นไรไหมถ้าคิดไม่เหมืนชาวบ้านเค้า
เอ่อ....จะเป็นไรไหมถ้าจะบอกให้สู้ต่อ
เอ่อ....จะเป็นไรไหมถ้าบอกว่าให้แย่งชิงมาครอบครอง
เอ่อ....จะเป็นไรไหมถ้าจะบอกว่าไม่ผิดถ้าจะตบทั้งนังกุ๊กและนังวิทนั่น
ถ้าเป็นอิชั้น ชั้นแย่งเคอะ :ฮึ่มม:
-
....... :3024:...แง..ๆ......หนีไปเที่ยวแค่สองสามวันกลับมาอีกทีนึกว่าจะเข้ามาในเล้าไม่ได้ซะแล้น..........แถมที่เคย
Post เอาไว้ก็หายไปด้วย.........ฮือ..ๆ......ใครก็ได้ช่วยปมด้วยก๊าบบบบบ.......... :monkeycry4:.
ปล. คิดถึงเพื่อนๆทุกคนนะก๊าบบบบบบบ.........อ้อ...แล้วก็.....สุขวันต์วันสงการนต์คร๊าบบบบบบ......
-
เอ่อ..esabella มะได้เซฟเป็นเวิร์ดไว้เหรอจ๊ะ คือแบบว่ามะสามารถช่วยได้จริงๆ ต้องลงใหม่หมดเยย เพราะว่าที่แบ็คอัพไว้มานถึงแค่วันที่22มี.ค.อ่ะจ้า
ปล. สุขสรรค์วันสงกรานต์เช่นกานจ้า :สงกรานต์1:
-
..........สู้ๆนะคับคุณ esabella :110011: :เชิป2:
...................เอาใจช่วยนะคับ............รออ่านต่ออยู่........ :impress3: :impress3:
-
เข้ามาให้กำลังใจคับ :yeb: :yeb:
สู้เค้าน๊า :โหลๆ: :โหลๆ:
-
เอาใจช่วยด้วยคน ยังรออ่านเหมือนเดิม :110011:
-
:110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:มาเอาใจช่วยด้วยคนคับผม : 222222: : 222222:
-
เอาใจช่วยค่ะ รออ่านต่อ :เชิป2: :เชิป2:
-
เข้ามารอด้วยคนคับ :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
รออยู่เหมือนกันคับ :impress: :impress:
-
:impress:รออ่านอยู่น๊า :myeye:
-
รอครับ รอ :yeb:
-
รอครับรอ :myeye:
มาต่อเร็วๆ นะคับ :yeb:
-
:impress: :impress: ..............ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำนะครับ.... ......:impress: :impress:
"..........ที...มีอะไรรึป่าวจ๊ะ......เล่าให้พี่แก้วฟังได้นะ....." พี่แก้วถามผมหลังจากที่กุ๊กเดินไปแล้ว......
".........เอ่อ.....ไม่มีไรครับ......"
"........แน่ใจนะ....."
".......ครับ......ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง...."
....................................แล้วผมก็เดินกลับมาที่โต๊ะ.....ใจจริงก็ไม่ได้อยากปิดบังพี่แก้วนะครับ......
แต่ตอนนั้นผมไม่พร้อมที่จะเล่าจริงๆ............พอผมกลับมาที่โต๊ะ.......กุ๊กก็โทรมาตลอด.....แต่ผมไม่รับ...ได้แต่กดทิ้ง
ไป.........ถึงตอนเที่ยงกุ๊กก็เดินมารับผมที่โต๊ะเพื่อจะไปทานข้าวกับพี่แก้ว.....และ.พี่แก้วแกคงเห็นว่าสถานการณ์ไม่
ค่อยดีแกก็เลยเข้ามากันผมออกจากกุ๊ก.....ตลอดทางเดินไปจนถึงร้านอาหารผมจะเงียบมากในขณะที่ทุกคนยังคง
หยอกล้อกันตามปกติ......พอไปถึงร้านอาหารกุ๊กก็จัดแจงหาที่นั่งให้ผมเสร็จสรรพ...เป็นที่นั่งติดกับกุ๊ก.....พอกุ๊กนั่งลง
ผมก็ลุกเดินไปนั่งอีกฝากนึงซึ่งใกล้กับพี่แก้ว.......พอกุ๊กเห็นผมลุกหนีไปนั่งที่อื่น....สักพักกุ๊กก็ลุกขึ้นเดินตามมายืนที่ที่
นั่งตรงข้ามผม....แล้วกุ๊กก็ขอแลกที่กับน้องที่นั่งอยู่ตรงข้ามผม......ตอนแรกน้องเค๊าจะไม่ยอมแต่ไม่รู้ว่ากุ๊กไปกระซิบ
อะไรกับนัองเค๊าถึงยอมแลกแต่โดยดี.........ตอนแรกผมว่าจะลุกหนีอีก...แต่ก็เกรงใจพี่แก้วและก็กลัวว่าคนอื่นจะผิดสัง
เกตุผมก็เลยไม่ได้ลุกไปไหนแต่หันหน้าไปทางอื่น.....ไม่อยากเห็นหน้ากุ๊ก...................................................................
พอกุ๊กนั่งลงแล้วก็เริ่มชวนผมคุย.......แต่ผมไม่ตอบ.....ได้แต่ปรายตาไปมองบ้างบางครั้งเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตุจนเกิน
ไป............สักพักอาหารก็เริ่มทะยอยมาเรื่อยๆ.......ผมเองทานอะไรไม่ค่อยลงได้แต่นั่งเขี่ยๆ......แล้วกุ๊กก็เริ่มตักกับ
ข้าวใส่จานผม........แล้วก็ง่วนอยู่กับการตักโน่นตักนี่ให้ผมอยู่อย่างนั้น......จนคนอื่นๆเริ่มสังเกตุเห็นและเริ่มแอบมอง
อาการแปลกๆของเรา............ผมไม่เข้าใจเลยว่ากุ๊กต้องการอะไร.....ทำไมวันนี้ถึงกล้าเทคแคร์ผมต่อหน้าคน
อื่น............กุ๊กทำเพื่ออะไร...............
................พอพวกเราทานข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันเดินกลับ.....พี่แก้วก็เดินมาคุยกับผม....
"..........ที..เดี๋ยวเดินกลับกับกุ๊กนะ......"
".............."
"..........นะ....ไปกับกุ๊กเถอะ.....มีอะไรก็คุยกันดีๆนะ...."
"............"
".........บอกตามตรงนะ....พี่เห็นอาการของทีวันนี้แล้วพี่เป็นห่วง......"
"........ครับ....."
".......กุ๊ก.....ดูแลทีดีๆล่ะ.....". พี่แก้วหันไปบอกกุ๊ก.......
"........ครับ....พี่แก้ว......." กุ๊กรับคำ....
................ตลอดทางที่เราเดินกลับ......กุ๊กพยามยามชวนผมคุยตลอด......แต่ผมก็ได้แต่
เงียบ.......และช่วงบ่ายวันนั้นกุ๊กแทบจะไม่ได้ทำงานเลยเพราะมัวแต่เวียนมาที่โต๊ะผม..........กุ๊กตามง้อผมอยู่
อย่างนั้น.....จนประมาณช่วงบ่ายของวันที่สามหลังจากที่ผมรู้ความจริง.....วันนั้นเป็นวันศุกร์....กุ๊กก็ยังมาตามง้อ
ผมเหมือนเดิม.....ผมก็ยังไม่ยอมคุยกับกุ๊กเหมือนเดิม.......แต่วันนี้พี่แก้วเดินมาคุยกับผม.......
"........ที....พี่ว่าเราน่าจะคุยกับกุ๊กให้รู้เรื่องนะ........"
".......ครับ......"
"........กุ๊กมันบ่นกับพี่ว่าทีไม่ยอมคุยกับมัน......."
"............."
".........พี่ว่าทีน่าจะคุยกับกุ๊กให้รู้เรื่องนะ..ทีเอาแต่งอนไม่ยอมพูดกับมันแบบนี้.....พี่ว่ามันไม่เกิดประโยชน์นะ....."
"........พี่แก้วว่าผมควรคุยกับกุ๊กเหรอครับ....."
".......ใช่จ๊ะ.....จะได้รู้ว่าจะเอายังไง...."
"........พี่แก้วรู้เรื่องแล้วเหรอครับ...."
"...........กุ๊กมันมาปรึกษาพี่เรื่องเธอ.....พี่ก็เลยให้มันเล่าให้ฟัง....."
"..........."
".........นะ...พี่อยากให้เราคุยกันนะ...."
"........ครับ......"
..........หลังจากคุยกับพี่แก้วผมก็กลับมานั่งคิดว่าจะเอายังไงดี........ในระหว่างนั้นรู้สึกว่ากุ๊กจะถูกบอส
เรียกเข้าไปคุย............และหลังจากที่ผมนั่งคิดอยู่นาน.....ก็ตัดสินใจว่าจะลองคุยกับกุ๊กให้รู้เรื่อง.........ผมนั่งรอกุ๊ก
อยู่นานกุ๊กก็ยังไม่ออกจากห้องบอสสักที...........ประมาณเกือบห้าโมงกุ๊กเดินออกมาจากห้องบอสด้วยสีหน้าไม่สู้
ดีนัก.....สักพักกุ๊กก็โทรมาหาผม......
".......ทีผมกลับแล้วนะ...."
".........."
"............."
"........มีไรป่าว...." ผมถามกุ๊ก...
".......บอสเรียกผมไปดุว่าทำไมงานไม่เสร็จน่ะ...."
"........แล้วทำไรอยู่ถึงไม่เสร็จล่ะ...." ผมถามกุ๊กด้วยเสียงแข็งๆ....
".......ก็.......เอ่อ..."
".......ก็ไรเหรอ..."
"........ก็......ผมเครียดเรื่องที......จนปวดหัวไปหมด.......ก็เลยทำงานไม่ได้นะครับ....."
"........กุ๊กว่าเป็นเพราะผมเหรอ.........นี่ผมผิดใช่ไหม.....".....อารมณ์ผมปรี๊ดขึ้นมาเลย.....
"........ไม่ใช่.....ผมไม่ได้ว่าที......."
"........ไม่ใช่ได้ไงก็เมื่อกี้เธอพูดเอง....."
".......เออ.....โอเคผมผิดเอง......ผมกลับแล้วนะ......."
".........เดี๋ยวก่อน....คุยกันให้รู้เรื่องก่อน......"ผมเริ่มใส่อารมณ์
"........คุยอะไรครับ.....ไว้วันอื่นละกันครับ...." กุ๊กทำเสียงเย็นลง.....
".......ไม่....ต้องคุยกันให้รู้เรื่องวันนี้........อย่าเพิ่งกลับนะ..."
".........ไว้คุยกันวันหลังละกันนะครับ......ผมกลับแล้วนะ....."
........แล้วกุ๊กก็วางสายหนีไป.......ผมหันหลังไปดูเห็นกุ๊กหิ้วกระเป๋ากำลังจะเดินออกไป.....แล้วกุ๊ก
ก็เดินผ่านมาโบกมือให้......ผมได้แต่มองตาม.....อยากเข้าไปดึงกุ๊กไว้.....แต่ก็ไม่กล้า.....ผมตัดสินใจกดโทรศัพท์ไปหากุ๊ก
อีกครั้ง.....
".........ครับ......มีไรครับ....." กุ๊กรับสาย
".........กุ๊ก...อย่าเพิ่งไปนะ.....กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน...."
".........คุยอะไรอีกครับ......ผมไม่คุยแล้ว....."
"......เดี๋ยวก่อน.....อย่าเพิ่งไป...."
".........ผมไปแล้วนะ......แค่นี้นะ....." แล้วกุ๊กก็ตัดสายไป....
-
แล้วจะได้คุยกันไหมเนี้ย :เฮ้อ: สู้ๆนะ มาต่อ เร็วๆหน่อยนะงับ
นิยายมันเยอะมากๆอ่ะในบอร์ด ป๋มกล้วลืม ว่าเคยอ่านเรื่องนี้อ่ะ :laugh3:
แล้วจะรออ่านนะงับ :yeb:
-
:เฮ้อ: พอกุ๊กจะคุย ทีก็ไม่ยอมคุย
พอทีจะคุย กุ๊กก็ไม่ยอมคุย
แล้วเมื่อไหร่ เมื่อไหร่จะได้คุยกันซะที :เฮ้อ:
เอาใจช่วยน้า :yeb:
-
ตกลงมันอะไรกันเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :really2:
-
:monkeycry4:
-
ไม่รู้ตอนนี้คุยกันหรือยัง
แต่ตอนนั้นถ้าคุยกันด้วยอารมณ์ ยังไงก็คงไม่จบแบบเข้าใจ :เฮ้อ:
เอาใจช่วยนะ...
-
เอาใจช่วยอีกคนครับ :yeb:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: เวลาใช้อารมณ์นำก็มักจะไม่ได้เรื่องหรอกครับ :monkeysad: :monkeysad:
เอาใจช่วยแล้วกันครับคุณที :impress: :impress:
-
คุยเเบบมีอารมณ์ก็มีเเต่จะทำให้สถานการณ์เเย่ลงๆนะ :เศร้า1:
-
มาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม.. ยังไงก็สู้ๆ :yeb:
-
มาเป็นกำลังใจให้คืนดีกันเร็วๆนะคับ
คนเราต้องพบกันคนละครึ่งทาง (ถ้า.............ทำได้น่ะ)
ยังไงก็เอาใจช่วยน่ะคับ รอลุ้นนะคับ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
คุยแบบมีอารมณ์?
วุ้ย!!!! อิชั้นอยากคุยด้วยคน คงสยิวพิลึก :kikkik:
-
.......... :เฮ้อ:.....อีกคนอยากจะจบ........
............อีกคนไม่อยากจาก.......
.......................แล้วจุดกึ่งกลามันอยู่ที่ไหน......... :เศร้า1:
-
:yeb: หวัดดีครับเพื่อนๆ......วันนี้เข้ามาทักทายเฉยๆครับ........และจะเข้ามาบอกว่าผมต้องไปทำธุระ 1-2 วัน
นะครับ......อาจจะไม่ได้เข้ามาอัพให้......แต่สัญญาว่าถ้ากลับมาแล้วจะรีบอัพให้นะครับ.....
ไปก่อนนะครับ.....บาย.... :yeb:
-
รับทราบ :โหลๆ:
ยังไงก็รอได้อยู่แล้ว..
-
รับทราบครับ จะรอนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
รออ่านครับ :yeb:
-
:impress: :impress: แล้วจะรอนะครับ :impress: :impress:
-
.................ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกแล้ว.......มันสั่นๆชาๆอย่างบอกไม่ถูก......รู้สึกเจ็บจี๊ดเข้าไปที่
หัวใจ.....เหมือนโลกทั้งโลกกำลังจะหยุดหมุน......ทั้งที่ตอนนั้นมีผู้คนมากมาย...แต่ทำไมผมกลับรู้สึกอ้างว้าง.....
อย่างบอกไม่ถูก..........ดวงตาผมเริ่มพร่ามัวไปด้วยน้ำใสๆที่เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว.....ผมบอกกับตัว
เองว่า.....ไม่...ทีแกจะต้อง ไม่ร้องไห้.....อดทนไว้......ไม่นะ.....ไม่.....อย่าร้องไห้ออกมานะ.....ผมพยายามฝืน
กลั้นน้ำตาตัวเองเอาไว้......แล้วเสียงเพลงจากวิทยุเครื่องเดิมก็แว่วมา........
เพราะว่าเธอเกิดเหงา หรือเพราะว่าเราไกลห่าง
เพราะสัมพันธ์มันชืดจาง หรือเพราะว่าเธอหมดใจ
เพราะว่าเธอสับสน หรือเพราะว่าเจอคนใหม่
เพราะฉันแคร์เธอน้อยไป ฉันไม่รู้อะไรเลย
ในวันนี้ ที่เธอจะทิ้งกัน
เหตุผลที่ไปนั้น อย่าปล่อยให้ฉันต้องเดา
เธอไม่รักฉันแล้ว หรือเธอไม่เคยรักเลย
ฉันไม่มีค่าแล้ว หรือฉันไม่เคยมีค่าใดๆ
ช่วยบอกกับฉัน ให้ตาสว่างสักทีได้ไหม
อย่างน้อยถ้าฉันจะต้องเสียใจ (มันเพราะอะไรเธอ)
เพราะไม่มีเหตุผล หรือเพราะแค่คนจะเปลี่ยน
หาสักคำที่แนบเนียน ให้ฉันได้รู้สึกดี
ฉันมีความผิดใด ช่วยพูดให้ฟังบ้างสิ
ฉันต้องเสียเธอทั้งที ฉันไม่รู้อะไรเลย
ในวันนี้ ที่เธอจะทิ้งกัน
เหตุผลที่ไปนั้น อย่าปล่อยให้ฉันต้องเดา
เธอไม่รักฉันแล้ว หรือเธอไม่เคยรักเลย
ฉันไม่มีค่าแล้ว หรือฉันไม่เคยมีค่าใดๆ
ช่วยบอกกับฉัน ให้ตาสว่างสักทีได้ไหม
อย่างน้อยถ้าฉันจะต้องเสียใจ (มันเพราะอะไรเธอ)
เธอไม่รักฉันแล้ว หรือเธอไม่เคยรักเลย
ฉันไม่มีค่าแล้ว หรือฉันไม่เคยมีค่าใดๆ
ช่วยบอกกับฉัน ให้ตาสว่างสักทีได้ไหม
อย่างน้อยถ้าฉันจะต้องเสียใจ (มันเพราะอะไรเธอ)
และแล้วความพยายามของผมก็สิ้นสุดลง.....ผมไม่อาจฝืนกลั้นน้ำตาตัวเองต่อไปได้อีกแล้ว......บัดนี้น้ำใสๆที่
เอ่อล้นที่สองขอบตา....ได้รินไหลลงมาอาบสองแก้มผมอย่างมากมาย......ยิ่งผมพยายามฝืนกลั้นมันไว้
เท่าไร.....ดูเหมือนน้ำตามันก็ยิ่งรินไหลออกมามากขึ้นเท่านั้น........กุ๊กทิ้งผมไปแล้วใช่ไหม........โอ๊ย.....ทำไมมัน
ปวดใจอย่างนี้......ทำไมนะ......ทำไม.......นี่ผมแพ้.......พ่ายแพ้ให้กับความรักครั้งนี้แล้วใช่ไหม.......คำถามเดิมๆ
วนเวียนเข้ามาในหัวผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า.......ผมไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว......ได้แต่นั่งปล่อยให้น้ำตามันรินไหลอยู่
อย่างนั้น........โดยไม่สนใจว่าจะมีคนมาเห็นหรือใครจะมอง...........
**** ถ้าอยากฟังเพลงนี้ เข้าไปโหลดตามนี้นะครับ
Fourth โฟร์ท - เหตุผล.mp3
http://www.mediafire.com/?0y0lnfzt2lu
-
พึ่งมีโอกาสเข้ามาอ่านครับ
อ่านแล้วพูดไม่ออก :impress3:
-
:monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:
-
ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ :3024: :3024:
-
สวรรค์ กลั่นแกล้ง :serius2:
กุ๊กเค้าคงเครียดเกินไปมั้งคับ เค้าไม่น่าทิ้ง ทีไปอย่างนี้หรอก o1
-
เป็นกำลังใจให้นะคับสู้ๆๆ o7
-
:o12: :o12: อย่าใช้อารมณ์เลยครับ ถ้ามีโอกาสต้องพูดให้รู้เรื่อง เคลียร์ไปเลยครับ แล้วก็จะได้ตัดสินใจให้เด็ดขาด o13 o13
-
ผมว่าที่เค้าพูดนะว่าคิดเรื่องคุณจนปวดหัวก็เพราะอยากบอกคุณว่าเค้าเเคร์คุณมากไงครับเเต่เผอิญคุณเเปลความหมายผิดไปหน่อย เเละเค้าก็เห็นว่าคุณกำลังมีอารมณ์อยู่คุยกันคงจะไม่รู้เรื่องสงบสติอารมณ์เเล้วรวบรวมความคิดไว้คุยกันทีหลังดีกว่านะครับ o8
-
อืม เครียดด้วยกันทั้งสองฝ่าย :try2: :try2:
-
.............มันผิดที่เราเองแหละคับ.........
.............ที่เผลอเอาใจเราหั้ยเขาไป.........
.............ทั้งๆที่คิดว่าเขาจะจิงใจกับเรา.............
.............แล้วเราจะเอา"เหตุผล"อะไร.........กับคนที่แค่"เผลอใจ"........... :undecided:
-
.....................หลังจากร้องไห้ออกมาอย่างมายแล้ว......ผมก็รู้สึกดีขึ้น.....คงเป็นเพราะได้ระบาย
ความรู้สึกต่างๆผ่านไปทางหยดน้ำตา.................................
ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผมถึงได้ร้องไห้ออกมาได้มากมายขนาดนั้น.....
สักพักพี่แก้วก็เดินเข้ามาหาผม.......
"....ที..เป็นอะไรไปจ๊ะ....."
"..........."
"......ใจเย็นๆนะที.....มีอะไรบอกพี่ได้นะ....."
"............."
".......ที...พี่เป็นห่วงทีนะ.........เนี่ยพอน้องๆเดินไปบอกพี่ๆก็รีบมาเลย...."
"..........."
"....เป็นเพราะเจ้ากุ๊กใช่ไหม.....เดี๋ยวพี่จะโทรไปจัดการมันเอง...."
".......ไม่เป็นไรครับพี่แก้ว.....ผมไม่เป็นไรแล้ว....."
".......เกิดอะไรขึ้น.....บอกพี่ได้ไหม..."
".........."
".........หือ...ว่าไง....บอกพี่ได้ไหม...."
".........." ผมยังคงอยู่ในความเงียบ..
".........ว่าไงจ๊ะ...." พี่แก้วยังคงเฝ้าถามผม....
"........พี่แก้ว........กุ๊ก...กุ๊กเค๊าทิ้งผมไปแล้ว......" แล้วน้ำตาผมก็เริ่มคลออีกครั้ง....
"........จริงเหรอ......กุ๊กมันบอกเลิกกับทีแล้วเหรอ....."
".......ป่าวครับ......" แล้วผมก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้พี่แก้วฟัง.....
".........ทีอย่าคิดมากนะ.......เจ้ากุ๊กมันอาจจะอารมณ์ไม่ดีที่โดนบอสดุมาก็ได้...."
"..........."
".........อย่าเพิ่งคิดมากเลยนะ......ตอนนี้ทำใจให้สบายก่อน....ส่วนเรื่องเจ้ากุ๊กเดี๋ยวพี่ช่วยจัดการเต็มที่นะ...."
"........ขอบคุณครับพี่แก้ว....."
"........งั้นเย็นนี้ไปนั่งเล่นร้านพี่ละกันนะ....."
".......ครับ...."
.......เย็นวันนั้นผมก็เลยไปกับพี่แก้ว.....ตลอดทางจนไปถึงร้าน พี่แก้วจะชวนผมคุยแต่เรื่องตลกๆที่
ชวนให้ห้วเราะ......แกคงไม่อยากเห็นผมเศร้าอีก.....แต่มันก็ได้ผลนะครับ.....ผมรู้สึกดีขึ้น.........
".......เป็นไงบ้างที....ดีขึ้นแล้วใช่ไหม....."
".......ครับ.....ดีขึ้นแล้วครับ..."
".......ดีแล้วล่ะ.....แล้วก็อย่าคิดมากอีกนะ...."
"......ครับ....เอ่อ....พี่แก้ว.....แล้ว...เรื่องกุ๊กผมจะทำไงดีครับ......"
".......ทีอย่าเพิ่งคิดมาก....พีว่ากุ๊กมันอาจจะแค่หงุดหงิดนะ....ลองหาโอกาสคุยกันดีไหม......"
".........."
"........เอางี้ซิ....วันอาทิตย์นี้ทีลองชวนกุ๊กออกมากินข้าวซิจะได้คุยกันด้วย...."
".......จะดีเหรอครับ..."
".......ดีซิ....เอาตามนี้แหละลองดู...."
".......ก็ได้ครับ....ผมจะลองดู....".
...... คืนนั้นผมนั่งรถกลับบ้านด้วยอาการลอยๆอย่างบอกไม่ถูก......ใจนึงก็อยากโทรไปหา
กุ๊ก.....อยากคุยกับกุ๊ก.....อยากบอกกุ๊กว่าผมคิดถึงกุ๊กเหลือเกิน.......แต่ใจนึงก็กลัว......กลัวที่จะได้ยินในสิ่งที่ผมไม่
อยากได้ยิน........ทำไมนะ.....ทำไม.....ความรักถึงทำให้ผมกลายเป็นคนอ่อนแอได้ขนาดนี้..........
-
ความรัก..ทำให้คนอ่อนแอ :impress:
-
ความรัก..ทำให้คนอ่อนแอ :impress:
ช่ายยย อย่างที่ทิพย์บอกเยย ความรักทำให้คนอ่อนแอ :เฮ้อ: ทีต้องผ่านจุดนี้ไปให้ได้นะ จะเอาใจช่วยจ้า :yeb:
-
สั้นจังครับมาต่อไวๆนะ :undecided:
-
..............แล้วเย็นวันอาทิตย์ก็มาถึง........ผมนั่งจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์ที่วางอยู่ตรงหน้า ครุ่น
คิดอยู่ว่าจะโทรไปชวนกุ๊กออกมาดีไหม......จะเริ่มต้นคุยกับกุ๊กว่ายังไงดี.......ถ้าโทรไปชวนแล้ว แต่กุ๊กไม่
ออกมาล่ะ ผมจะทำยังไง.......โอ๊ยยยย...เอาไงดี................
หลังจากที่ผมนั่งคิดวนไปวนมาอยู่หลายรอบ เหลือบไปมองนาฬิกาก็ปาเข้าไปหกโมงจะครึ่งแล้ว ผมเลยตัดสิน
ใจกดโทรศัพท์ไปหากุ๊ก...............
".........หวัดดีครับ......" กุ๊กรับสายผม....
".........หวัดดีครับ......"
"........ ว่าไงครับที....."
"........เอ่อ.....กุ๊กอยู่ไหนครับ.....".
".........เอ่อ....อยู่..อยู่บ้านครับ.....แล้วทีอยู่ไหนครับ...."
"........อยู่บ้านเหนือนกันครับ....แล้วนี่กุ๊กทำอะไรอยู่เหรอ....."
".........ดูทีวีอยู่ครับ.....แล้วทีล่ะ..."
".........ก็ไม่ได้ทำอะไรครับ.....เอ่อ....คือ...วันนี้....กุ๊กออกมาหาผมหน่อยได้ไหมครับ...."
"........เอ่อ....วันนี้เหรอ....."
"..........นะครับ.....ออกมาทานข้าวกันนะครับ......"
".........เอ่อ...คือ..วันนี้ผม....เอ่อ.........."
"........ทำไมล่ะครับ.....กุ๊กไม่อยากเจอผมเหรอ...."
"........ไม่ใช่อย่างนั้นครับ....เอ่อ....พอดีวันนี้ผม......." ยังไม่ทันที่กุ๊กจะพูดจบ...ก็มีเสียงผู้ชายคนนึงแทรกเข้า
มาในโทรศัพท์."....อ้าว....คุยโทรศัพท์อยู่นั่นแหละ...มาทานข้าวได้แล้วครับ...." ผมอึ้งไปเป็ปนึง.....
".......นี่กุ๊กอยู่ที่ไหนครับ......"
"........เอ่อ...."
".......แล้วเมื่อกี้นี้เสียงใครครับ..."
".........."
"........กุ๊กอยู่ที่ดอนเมืองใช่ไหม....." ยังไม่ทันที่ผมจะพูดต่อกุ๊กก็พูดแทรกเข้ามา...
"........เอ่อ....ทีครับวันนี้ผมคงออกไปไม่ได้.....เอาไว้..." ผมตัดสายทิ้งทันทีโดยที่กุ๊กยังพูดไม่จบ.....
....................แล้วเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น......ใช่แล้วครับเป็นเบอร์ของกุ๊ก.....แต่ผม
ไม่รับสาย....เพราะตอนนนั้นผมไม่อยากรับรู้.......และไม่อยากได้ยินอะไรจากกุ๊กอีกแล้ว.........กุ๊กยังคงโทรมาอีก
หลายครั้ง...............ผมได้แต่นั่งมองโทรศัพท์และปล่อยให้มันดังอยู่อย่างนั้น......................................
..............................................................ผมนิ่งไปพักใหญ่.....ตอนนั้นบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกโกรธกับ
เสียใจอย่างไหนมากกว่ากัน........รู้แต่ว่าอาการเจ็บจี๊ดที่หัวใจได้กลับมาหาผมอีกครั้ง......นี่ผมโดนอีกแล้วใช่
ไหม......กุ๊กเห็นผมเป็นอะไร....ทำไมทำกับผมแบบนี้ .......ทำไม......ทำไม..........แล้วน้ำใสๆก็เริ่มไหลรินลงมา
อาบสองแก้มผมอีกครั้ง...................มันเสียใจอย่างบอกไม่ถูก..........................นี่หรือ.....คือรางวัลตอบแทน
หัวใจรักจริงของผม........ผมคงพ่ายแพ้......แพ้ให้กับความรักครั้งนี้แล้วใช่ไหม...........ผมพยายามบอกกับตัวเอง
ว่าพอเถอะ.......พอซะที....ตัดใจจากเค๊าซะที.......แต่ยิ่งบอกยิ่งห้ามตัวเองเท่าไร......น้ำตามันกลับยิ่งไหลออกมา
มากขึ้นเท่านั้น..............ทั้งๆที่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ร้องไห้อีก......แต่ก็ต้องมาเสียน้ำตาให้กุ๊กอีกครั้ง .................
ผมไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ...................ได้แต่ซุกตัวลงกับที่นอน...................และปล่อยให้น้ำตารินไหลอยู่
อย่างนั้น.......................จนผมหลับ.........................หลับไปพร้อม.......................
พร้อมกับคราบน้ำตา...............
-
:impress3: คำว่าตัดใจ พูดง่ายแต่ทำยาก แต่ยังไงก็ต้องทำ อย่าปล่อยตัวเองให้ถลำลึกไปกว่านี้เลย หยุดมานซะเถอะ :อกหัก:
ความรักนั้น มันก็เหมือนกับ " ผีเสื้อ "
ยิ่งคุณวิ่งเข้าหามันเท่าไหร่ มันก็จะห่างคุณออกไปเท่านั้น
แต่ถ้าคุณปล่อยมันไป มันจะเข้ามาหาคุณเองแหล่ะ ...
ถ้าคุณไม่คาดหวังกับมันมาก
o18 น้ำตาไม่ช่วยอะไรแต่ถ้าอยากระบายก็ร้องมันออกมาร้องซะให้พอใจ
แต่จำไว้ว่าร้องซะให้ตายก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นมา o7
-
เศร้าจังเลยอ่ะคับ กุ๊กเค้าคิดยังไงกันแน่น๊า เฮ้อออ ใจจนึงก็อยากให้ฟังคำอธิบาย แต่ถ้าเป็นผมเองก็คง ทำแบบทีอ่ะแหละ เฮ้อ..............
-
อยากให้คุยกันให้เข้าใจนะครับ เคลียร์กันให้กระจ่างไปเลยจะดีกว่านะครับ
อย่างน้อยๆ ถ้าเราจะต้องเป็นคนที่เดินลงมาจากเวที ก็ขอให้เป็นการเดินลงที่สง่างามที่สุดแล้วกันนะครับ
ไม่ใช่เพื่อใครหรอก เพื่อตัวเราเองครับ รักตัวเองให้มากๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ :yeb:
-
รีบๆเคลียซะก็ดีครับจะได้จบๆกันไปซะที :give2:
-
เอ่อ..ไม่รู้ว่าจะบรรยายไงดีอ่ะคับ.. :o11:
.............
ผมถือคติอยู่อย่างคับ..ว่า
"อยากจะรักต้องรู้จักคำว่าเสียใจ" o7
ไม่รู้ว่าใครจะคิดเหมือนผมบ้างอ๊ะป่าว..
..
แต่ผมก็คิดอย่างงี้มาตลอดเลยนิคับ...
.........
แต่ไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคับ.. o14
-
งื้อ :sad4: :sad4: :sad4:
-
ถ้าเจอเรื่องแบบนี้
เจ้ขอแนะนำว่า...อย่างเดียวที่คุณน้องจะทำได้ในขณะนี้คือ...เสียน้ำตาไปให้มันสาแก่ใจ....เคอะ :o12:
-
เข้าใจความรู้สึกนะคับ เป็นกำลังใจให้น๊าสู้ๆๆ o13
-
..........อยากร้องไห้เท่าไหร่ก็ร้องไปเถอะคับ........... :o12:
.................ร้องมันออกไปหั้ยหมด........แล้วเดินออกมาซะ........ o7
.................แม้จะต้องเดินออกมาอย่างคนไร้หัวใจก็ตาม....... :undecided:
-
อยากจะเปลี่ยนใจ อยากลืมเขาไปจากใจเรา
ลืมความหลังครั้งเก่า ที่ยังเฝ้าหลอนใจ
แต่ตัดใจไม่ลง ทั้งรักทั้งหลงเขากว่าใคร
เขายังเฝ้าทำลาย สร้างแผลใจให้กับเรา
:sad4: :sad4:
-
:o7: :o7: เศร้าครับ ได้แต่ส่งกำลังใจให้คุณทีครับผม :impress: :impress:
-
:serius2:อย่าไปเสียน้ำตา ให้เค้าเลยจงปล่อยให้นองหัวใจ ก็เพราะรักของคุณนั้น มากไปสำหรับคนใจไม่จริง o7
เป็นกำลังใจให้นะงับ :impress:
-
ความเจ็บช้ำ จะทำให้เรากลับมาเข้มแข็งได้ในวันหนึ่ง..
เป็นกำลังใจให้นะ o7
-
ร้องเสร็จยังเคอะ ถ้าเสร็จแล้วลุกขึ้นมาแรดๆๆๆๆๆๆ กะเจ้ดีกว่านะเคอะ ชีวิตคนมันสั้น ต้องรีบแรด รีบร่าน นะเคอะ แล้วจะหาว่าเจ้ไม่เตือน
ปล. เกิดมาทั้งทีก็ขอมีให้ครบทุกรสชาตินะเคอะคุณน้อง จะได้เรียกว่าไม่เสียชาติเกิด :o8:
-
เฮ้อ...เสียน้ำตาไปเยอะแล้วกับผู้ชายคนนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :o12:
-
............... :impress: มีแต่คำแนะนำโดนใจทั้งนั้นเลย....ขอบคุณนะครับ..... o1
o15 o14 o15 o14 o15 o14 o15 o14 o15 o14
........แล้วเช้าวันจันทร์ก็มาถึง.......ผมไม่อยากไปทำงานเลย...........ไม่อยากที่จะ
ต้องไปเจอ.......เจอหน้าใครบางคนที่ทำให้หัวใจผมต้องบอบช้ำ.......มันคงจะดีถ้าเราไม่ต้องเจอหน้า
กันอีก........แต่ในความเป็นจริงมันคงเป็นไปได้ยาก.............ผมมาถึงออฟฟิศประมาณแปดโมง
ครึ่ง......ก่อนก้าวเท้าเข้าแผนกผมตั้งสติในใจว่า......ไม่ว่าจะยังไงผมก็จะไม่คิด.....ไม่พูด....
ไม่สนใจอะไรที่เกี่ยวข้องกับกุ๊กอีก........ ผมรีบเดินมุ่งหน้าเข้าไปที่โต๊ะทำงานของผมโดยไม่
เหลียวมองหรือสนใจว่าใครจะนั่งอยู่แถวนั้นบ้าง....... ผมเริ่มทำงานไปได้สักพักก็มีความรู้สึกว่า
เหมือนมีใครมายืนอยู่ข้างหลัง ผมไม่กล้าหันไปมอง........ตอนนั้นหัวใจผมเต้นระส่ำ มือไม้เย็นไป
หมด...ไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นอะไร........ได้แต่นึกในใจว่าขออย่าให้เป็นกุ๊กเลย.........ผมพยายาม
เพ่งมองภาพสะท้อนที่อยู่ในกระจกที่วางอยู่ตรงหน้า.......แล้วหัวใจผมก็หล่นวูบเมื่อภาพที่ปรากฎในกระจกนั้น
ดันเป็นกุ๊กจริงๆ..........ผมยังคงนั่งนิ่งทำเป็นไม่สนใจ......แล้วกุ๊กก็ค่อยๆเอื้มมือมาวางบนไหล่ผม....พร้อมกับเ
ลื่อนตัวมายืนข้างๆผม.........
"......หวัดดีครับ..." กุ๊กเอ่ยทักทายผม...
"............"
".......มาทำงานแต่เช้าเลยนะครับ...."
"..........."
"........ทานข้าวหรือยังครับ....."
"............"
"........วันนี้ผมแวะซื้อโจ๊กเจ้าประจำ มาทานด้วยกันนะครับ...."
"............." ผมไม่ตอบ...
".......เอ้อ....วันนี้ไม่เห็นทีโทรมาปลุกผมเลย...."
"........"
"........เนี่ยผมเกือบตื่นสายแนะ....ดีนะที่แม่ขึ้นมาปลุกทัน...."
"........." ผมยังคงเงียบ......
".......เป็นไรไปครับที....." .....แล้วกุ๊กก็ค่อยๆโน้มตัวเข้ามาจ้องหน้าผม....
"........." ผมเบือนหน้าหนี.....แล้วลุกขึ้นเดินหนีเข้าห้องน้ำไป.....ทำไมรู้สึกเจ็บ
ใจ....และโมโหกุ๊กอย่างนี้.....นี่กุ๊กต้องการอะไร......ทำไมยังทำเหมือนไม่มีอะไร
เกิดขึ้น...........
........หลังจากหนีไปสงบสติอารมณ์ให้เย็นลงแล้ว ผมก็เลยเดินไป
หาพี่แก้ว.....
"........หวัดดีครับพี่แก้ว......" ผมเอ่ยทัก...
".......อุ๊ย....หวัดดีจ๊ะที....พี่ว่าจะเดินไปหาพอดีเลย.....เป็นไงบ้างจ๊ะ..."
"........เอ่อ....." ผมพูดไม่ออก....ได้แต่นั่งก้มหน้า....
".......ที....อย่าคิดมากนะ....พี่เข้าใจความรู้สึกทีนะ....."
"........"
".......เมื่อคืนวันอาทิตย์กุ๊กมันโทรหาพี่.....มันบอกว่าติดต่อทีไม่ได้...."
".......พี่แก้วรู้เรื่องแล้วรึครับ......" ผมมองหน้าพี่แก้วด้วยความสงสัย...
"........อืม..กุ๊กมันบอกกับพี่ว่า มันออกมาไม่ได้จริงๆ...แล้วมันก็ไม่รู้จะทำยังไง
ดี...."
".......หึ....." ผมสบถในลำคอเบาๆ.....
".........." พี่แก้วนั่งมองหน้าผม...
".......ช่างมันเถอะพี่แก้ว......" ผมนิ่งไปแป๊บนึงแล้วพูดต่อ.....
".......ผมตัดสินใจแล้ว.....ผมจะเลิก...."
".......คิดดีแล้วเหรอที...."
".................ครับ......."
-
ม่ายจบแบบอยากรู้ตอนต่อไปมากๆเลยไงเป็นกำลังใจนะคับสู้ๆดันๆ :teach:
-
ตัดอะไรสารพัดก็ตัดขาด แต่ตัดรักไม่ขาดประหลาดใจ :sad4:
-
........
จะตัดอะไรก็ตัดได้..แต่ตัดให้เธอออกจากหัวใจนี่
ลำบากนะคับ.. :o12:
(ขอยื้ม..รีบนมานิดนึงนะคับ) o14
..............แล้วเราก็ต้องรอต่อไป.. :undecided:
-
พูดให้เคลียร์กันก็ดีนะ คือแบบ เป็นคนไม่ชอบอะไรค้างคาอะ
กุ๊กกับที ไม่เห็นคุยกันให้รู้เรื่องเลย จะเอายังไงคนนั้นเป็นใคร ทำไมต้องอยู่ด้วยกัน แล้วเค้ามีความสำคัญกับกุ๊กแค่ไหน ทีรับได้ก็ว่ากันไป รับไม่ได้ก็บอกกุ๊กไปว่ารับไม่ได้ เป็นเพื่อนกันได้ก็เป็น เป็นไม่ได้ก็นะ ขอเวลามาพักใจซักหน่อย นั่งเศร้าไปโดยไม่เคลียร์มันอึดอัดแทนหง่ะ
แหะ แหะ แต่ยังไง เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วใช่ป่าว ทุกคนต่างก็มีเหตุผลกับการกระทำของตัวเองทั้งนั้นแหละ
ถ้าจะตัดใจ ก็ทำให้ได้นะ ใจแข็งหน่อย ตัดมันไปเล้ย ฉับๆๆๆ (พูดเหมือนง่ายแต่ทำยาก 55)
รออ่านตอนต่อไป ลุ้นๆๆๆๆ o15
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:amen: :amen: จายเยนๆนะครับ ค่อยๆพูดกันดีกว่า o8 แล้วค่อยตัดสินใจ จะเลิกน่ะง่ายนิดเดียว :oak: แต่ทำใจน่ะมันน้านนนนนนนนาน o21 :o12: o21
-
ตัดสินใจจะทำไรแล้วต้องทำให้เด็ดขาด สู้สู้ เป็นกำลังใจให้เสมอนะ o13
-
มาเป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ๆ
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ทำไมไม่คุยก๊านนนนนนนนนนนนนนนนน จะหนีกันไปถึงหนายยยยยยยยยยยยยยยย
โอ๊ย . . . คนอ่านอารมณ์เสีย :angry2:
-
หงะ พูดไม่ออก - -* o12
ค้างๆไงมะรู้ T T อยากให้คุย กัน จัง ถึงแม้คิดไว้แล้วว่าจะเลิก ก็คุยกันเพื่อบอกเลิกกะได้นี่หน่า อย่าหนีหน้ากานแบบนี้เลย - -*
ปล.อยากอ่านต่อแล้นน
-
เป็นกำลังใจให้นะ :teach:
-
ก็คงจาเหมือนเม้นด้านบนอะครับ
อยากหั้ยลองคิดดูหั้ยดี ว่ามานเกิดอะไรขึ้นกันแน่
"คำพูด" มันง่ายมากเลยครับที่จะบอกออกไป มานเปนแค่เพียงเสียงหนึ่งเสียงเท่านั้น
แต่ที่สำคัญมากก่าคือหลังจากพูดไปแล้วอะ
พร้อมที่จะยอมรับในสิ่งที่จะทำลงไปหรือเปล่า
อีกอย่างนึงอะครับ
อยากหั้ยลองหยุด หยุดคิดดูอีกสักนิด ก่อนที่จะทำอะไรลงไป
ตอนนี้อารมณ์มานอยู่เหนือเหตุผลซะด้วยสิ จะดีหรือเปล่าลองเดินออกมาดูจากข้างนอกอะครับ
จะดีหรือเปล่าถ้าได้ลองคุยกันจิงๆ จังๆ สักที เผื่อจาเหนในสิ่งที่ถูกบังเอาไว้อะครับ
ถึงแม้จะมีบางคนบอกว่า ความรักไม่ต้องการเหตุผล แต่เชื่อว่า ครั้งนี้คงต่างออกไปครับ
ม่ายด้ายเปนคนที่ดีอะไรมากนะครับ ที่พูดไปอย่างนี้
แต่แค่เปนมุมมองอีกมุมเท่านั้นนะครับ
สุดท้ายยังไง ทีก็ต้องเปนคนที่ตัดสินใจเองอยู่ดี เพราะนี่คือความรักของที และคือชีวิตของทีอะ
ยังไงก็เปนกำลังใจหั้ยนะครับ
-
..........หันหน้าคุยกัยให้เคลียร์..........แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น.........เพราะ
..........ถ้าเราจะสุขก็ต้องรู้ว่าสุขเพราะอะไร......... :undecided:
..........ถ้าจะทุกข์ก็จงรู้ว่าทุกข์เพราะอะไร.......... o22
-
ทุกคนคะ บางที ทิฐิ ก็มันกำจัดยากนะเคอะ
จะคุยไปทำไมเคอะ ในเมื่อคนเขียนเรื่องเองเลือกที่จะนอนกอด ทิฐิ แทนกอดนายกุ๊กไปแล้วนี่เคอะ
สักวันเค้าคงจะคิดเองได้เคอะ อย่าไปเตือนให้เหนื่อยใจเลยคะ สู้สละเวลามาหาสามีให้เจ้ดีกว่าไหมเคอะ
เจ้อยากมีสามีคร้า......................................................... :laugh:
-
... o1........จริงๆก็อยากทำตามที่เพื่อนๆแนะนำนะครับ................แต่เคยไหมครับเวลาที่เราโกรธหรืองอน
กับคนที่เรารัก ปฎิกิริยาทุกอย่างมันจะเป็นไปอัตโนมัติ.....โดยที่บางครั้งในใจเราไม่อยากทำอย่างนั้น
เลย.... . :o12:
...........หลังจากที่คุยกับพี่แก้ว แล้วผมก็กลับไปนั่งทำงานต่อ....เฮ้อ....แต่ทำไมไม่
ค่อยมีแก่ใจจะทำงานเลยเรา............ใกล้เที่ยงกุ๊กเดินมาหาผมอีกรอบ.........
"......งานยุ่งไหมครับที...."
"............"
".......วันนี้ไปทานข้าวที่ไหนกันดีครับ...."
"........."
"....... อึม...หรือไปทานก๋วยเตี๋ยวดี......."
"......"
".......ไปไหนกันดีครับที...."
"........" ผมไม่ตอบ....ได้แต่คิดในใจว่า จะไปไหนก็ไป..... จะมายุ่งกะกรูอีกทำไม.......
".......อ้าวกุ๊ก..มาทำไรตรงนี้ย่ะ......" พี่แก้วเดินเข้ามาพอดี...
"........ก็ผมจะมาชวนทีไปทานข้าวนะครับ....แต่ว่า...."
"........ไม่แต่ไม่เต่ออะไรทั้งนั้นแหละ....วันนี้ทีจะไปธุระกับฉันจ๊ะ...." พี่แก้วรับชิงพูดตัดบทกุ๊ก...
".........งั้นผมขอไปด้วยนะครับ......"
"..........ไม่ได้.....ฉันจะไปกันสองคน.....เธอจะไปไหนก็ไป...." พี่แก้วพูดจบ กุ๊กก็เดินหน้าตูมกลับ
ไป.........
"........ขอบคุณนะครับพี่แก้วที่ช่วยไล่กุ๊กไป....."
".........ไม่เป็นไรจ๊ะ.....แล้วนี่ทีจะไม่พูดกับมันอย่างนี้อีกนานแค่ไหน...."
".........ไม่รู้ซิครับ.....อาจจะตลอดไปเลยก็ได้...............สำหรับผม การตัดใจจากใครสักคนมันเป็นเรื่องยาก
..........ดังนั้นมันอาจจะง่ายขึ้นถ้าผมไม่คุย....ไม่พบ..ไม่เจอ....หรือเกรียดไปเลยได้ยิ่งดี......"
".......เฮ้อ.....พี่ไม่อยากไม่อยากเห็นทีเป็นแบบนี้เลยนะ....."
"........ไม่เป็นไรหรอกครับพี่แก้ว ไปกินข้าวเถอะครับ...."
........ช่วงบ่ายวันนั้นกุ๊กยังคงวนเวียนมาผมอีกหลายรอบ........แต่ผมก็
ยังไม่คุยกับกุ๊กเหมือนเดิม......ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่ากุ๊กจะมายุ่งกับผมอีกทำไม........จะต้องให้ผมเจ็บจน
กระอักตายไปก่อนหรือไงกุ๊กถึงจะพอใจ.......เฮ้อ....ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ.....ทำไม..............
..........วันเวลาผ่านไปจนเกือบอาทิตย์......แต่ทำไมผมกลับไม่รู้สึกดี
ขึ้นเลย....... ผมยังปวดใจทุกครั้งที่ต้องฝืนทำเป็นไม่สนใจเวลาที่กุ๊กเข้ามาใกล้ชิด....หรือเข้ามาพูดคุย
กับผม.......และดูเหมือนการเงียบและเฉยชาของผมจะทำอะไรกุ๊กไม่ได้เลย.....กุ๊กยังคงวนเวียนเข้ามา
หาผมตลอด.....ในทางกลับกันกลายเป็นผมซะเองที่ต้องรู้สึกเป็นทุกข์.....และเจ็บช้ำกับการกระทำของตัวเองที่
สร้างขึ้นมา.......ผมไม่เคยเอ่ยถามกุ๊กถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาว่าเพราะอะไร.....ยังไง......ทำไมกุ๊กถึงทำ
แบบนี้.......อาจจะเป็นเพราะโดยนิสัยส่วนตัวแล้วเวลาที่ผมโกรธใครผมมักจะนิ่งเงียบไม่พูดไม่คุย
ด้วย........ซึ่งมันอาจจะเป็นข้อเสียของผม.......เพราะการที่เอาเต่เงียบอย่างเดียวไม่ยอมเปิดใจรับฟัง
อะไรเลยมันอาจจะทำให้เราจมอยู่กับตัวเอง....จมอยู่กับความคิดเดิมๆที่ตอกย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่าตรงที่เรา
เจ็บปวด............และอาจจะคงเป็นเพราะความกลัว.......กลัวคำตอบที่ผมไม่อยากได้ยิน.....จะออกมาจาก
ปากของกุ๊ก...........
................และนอกจากที่ผมจะไม่ยอมคุยกับกุ๊กแล้ว......ดูเหมือนว่าผมจะพูดน้อยลง
กับทุกๆคนด้วย........ผมเงียบลงไปเยอะมากจนเริ่มมีบางคนสงสัยว่าผมเป็นอะไรไป........ ผมเงียบจนพี่แก้ว
เป็นห่วงและเข้าคุยกับผม......
"........ทีเป็นไงบ้างจ๊ะ....." พี่แก้วเอ่ยถาม..
".........."..ผมไม่ได้ตอบได้แต่ยิ้มเล็กๆให้...
".......ที....พี่รู้สึกไม่ดีเลยที่เห็นทีเป็นแบบนี้......"
"........ผมไม่เป็นไรหรอกครับพี่แก้ว...."
"........อย่าเลย....ท่าทางเธอเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากออกอย่างนี้...."
".............."
"........รู้ตัวบ้างไหม....ว่าทีเงียบลงไปเยอะมาก....มากซะจนน่าเป็นห่วง...."
".........เหรอครับ...."
"..........ก็ใช่นะซิ.....น้องๆมันก็เข้ามาถามพี่ว่าเธอเป็นอะไรไป.....แต่พี่บอกไปว่าพี่ไม่รู้เหมือนกัน...."
".......ครับ..."
"........จริงๆแล้วพี่ก็มีส่วนที่ทำให้ทีเป็นแบบนี้นะ...เฮ้อ....พี่ไม่น่าเชียร์ไห้เธอคบกับมันเลย.....พี่ขอโทษนะ..."
"........อย่าคิดมากเลยครับพี่แก้ว.....เรื่องความรักมันบังคับใจกันไม่ได้.....ผมผิดเองผิดที่ไปรักมัน....
............พี่แก้วไม่ต้องขอโทษผมหรอกครับ......."
".........ถึงอย่างนั้นก็เถอะ....พี่ก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี......ถ้าทีอยากให้พี่ช่วยอะไร บอกได้เลยนะ...."
".........ขอบคุณครับ...."
-
รักตัวเองบ้างก็ดีนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ :yeb:
-
:amen: :amen: บางทีการพูดจาก็จะเปนการขจัดสิ่งที่ค้างคาได้นะครับ :impress: :impress: เปนกำลังใจให้คุณทีแล้วกันคร้าบ o13 o13
-
เป็นกำลังใจให้เน้อ o13
-
:serius2: อึดอัดแทน :serius2: สู้ ๆ o15
-
คิดว่าเข้าใจคุณทีนะ นิสัยแบบนี้เราก็เป็นอ่ะ
เวลาโกรธรึไม่พอใจอะไรใคร จะเงียบอย่างเดียว ไม่พูด ไม่อธิบายเหตุผลอะไรทั้งนั้น ตีมึนใส่ลูกเดียว
แล้วก็จมอยู่กับความคิดตัวเอง ไม่ฟังคนอื่น ทั้งๆที่จริงแล้ว แค่เราปล่อยวางซะบ้างมันก็ไม่มีอะไรหรอก :sad2:
แต่เข้าใจที่คุณทีกลัวคำตอบของกุ๊กอะ ยอมตัดใจเองดีกว่าต้องได้ยินจากปากเค้า :sad4:
-
เป็นกำลังให้นะค้าบ..
สู้ต่อไปนะค้าบ P'ที... o14
(ชีวิตยังมีความหวังรออยู่อีกเยอะ...)
-
นิสัยทีก็คล้ายๆกับแน๋วเหมือนกันแฮะ เพียงแต่ว่าจาเปงช่วง3วันแรก :laugh3:
ทีน่าจะลองฟังกุ๊กเค้าหน่อยน๊า..ถึงจาเปงคำแก้ตัวก็ยังดีหน่า ดีกว่าคิดเองเออเองอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้าเหนี่ยะ :เฮ้อ:
สู้ต่อไป o13
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
มาเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคับ
-
มาเป็นกำลังใจให้จ้า :teach:
-
อืมก็รู้หรอกนะเรื่องความรู้สึกอัตโนมัตินะ เเต่ถ้าไม่เคลียให้จบก็ไม่มีทางสบายใจได้หรอก แม้จะกลัวคำตอบอีกฝ่ายก็ต้องทำใจรับให้ได้ยังไงก็ดีกว่าเลิกไปแบบค้างคาอย่างงี้แล้วมันจะกลายเป็นแผลในใจอันถาวรไปตลอดชีวิตของเรา คนเรามักเสียใจกับอดีตเพราะไม่ยอมทำอะไรบางอย่างไปในเวลานั้น เเต่ในเมื่อเรามีโอกาสก็ควรจะจัดการก่อนที่มันจะสายเกินไปนะครับ :sad2:
-
กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบมากเลยกับประโยคของป้าแน๋วที่บอกว่า.............คิดเอง เออเอง เหมือนเป็นคนบ้า
นู๋ๆ ทั้งหลายอ่านแล้วก้เก็บเอาไปคิดๆ กันบ้างนะเคอะ คนแก่เจนโลกอย่างป้าแน๋วอุตส่าห์บอกมาทั้งที่ อิอิ
ปล. กลัวคำตอบ? กลัวใจ? กลัวความจริง? เลยเลือกที่จะไม่รับรู้มันซะเลย....ว่างั้นเตอะ o3
-
:sad4: :sad4:
เข้ามาแค่เนี้ย ไม่รู้จะบอกยังไงดี มัน :sad4: :sad4: แค่นี้จริงๆ
ไอพี่กุ๊ก ไอเลววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
นิสัยเหมือนแฟนเก่าป๋มเลย ไอเลวววววววววววววววววววววววววววววววว
-
มันก็พูดและทำใจได้ยากนะ
จนกว่าจะถึงวันที่กล้ารับความจริง
วันนั้นความรักมันก็หมดไปจากใจแล้ว
อยากเลือกที่จะกอดคนที่รักเรา หรือ กอดคนของคนอื่นหล่ะ
:freeze:
-
กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบมากเลยกับประโยคของป้าแน๋วที่บอกว่า.............คิดเอง เออเอง เหมือนเป็นคนบ้า
นู๋ๆ ทั้งหลายอ่านแล้วก้เก็บเอาไปคิดๆ กันบ้างนะเคอะ คนแก่เจนโลกอย่างป้าแน๋วอุตส่าห์บอกมาทั้งที่ อิอิ
ปล. กลัวคำตอบ? กลัวใจ? กลัวความจริง? เลยเลือกที่จะไม่รับรู้มันซะเลย....ว่างั้นเตอะ o3
โหหหหเจ้ อาวแค่แก่คำเดียวก็พอม๊างงงง แน๋วยังไม่ถึงขั้นเจนโลกหรอกจ้ะเจ้ o18
คนที่จะใช้คำนี้ได้มีเจ้คนเดียวเท่านั้นแหล่ะ แน๋วมิบังอาจไปเทียบเคียงรัศมีเจ้หรอกกก o1
เจ้อ่า.. เค้าออกจาใสซื่อไร้เดียงสาซะขนาดนี้ ดูตาแน๋วสิจ๊ะเจ้ ออกจาใส ปิ๊งๆๆ :impress:
-
คุยกันให้รู้เรื่องเหอะๆๆๆๆๆๆ...อึดอัดแทนเลย..เฮ้อ
-
มันก็พูดและทำใจได้ยากนะ
จนกว่าจะถึงวันที่กล้ารับความจริง
วันนั้นความรักมันก็หมดไปจากใจแล้ว
อยากเลือกที่จะกอดคนที่รักเรา หรือ กอดคนของคนอื่นหล่ะ:freeze:
.............พี่เรย์พูดได้คมทีเดียว............. :sad4: :sad4:
............อยากรู้ตอนจบแล้วซิ........ :o9:
-
..................ตามปกติแล้วที่ออฟฟิศผมจะมีการ meeting กันทุกๆ2อาทิตย์ และวันนี้ก็
เป็นวันศุกร์ของสัปดาห์ที่สองพอดี.......ตอนบ่ายบอสจึงเรียกทุกคนประชุมที่ห้องประชุมใหญ่.........การประชุม
เริ่มขึ้นตามปกติและดำเนินไปเรือยๆจนจบการประชุม...........
".........สรุปการประชุมตามนี้นะค่ะ.....มีข้อสงสัยไหมค่ะ....." เสียงบอสสรุปการประชุมอยู่ด้านหน้า....
"........ถ้าไม่มีข้อสงสัยก็เชิญทำงานต่อได้เลยค่ะ.........แต่เดี๋ยวทีอยู่ก่อนนะ...."
".....ครับ....." ผมตอบรับแบบงงๆ ในขณะที่คนอื่นๆกำลังแยกย้ายกันไปทำงาน.....
".........เป็นไงบ้างที....." บอสเอ่ยถามผมหลังจากที่ทุกคนออกไปหมดแล้ว.......
"...........ครับ.....ก็ดีครับ....."
".........." บอสไม่พูดต่อได้แต่นั่งมองหน้าผม....
".........อืม....ที่พี่เรียกทีมาคุยวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก......ก็แค่อยากคุยกับทีนะ......"
"..........ครับ....." ผมขานรับ......
"........ เป็นอะไรรึป่าวจ๊ะ....."
"........เอ่อ...ปะ..ป่าวครับ...." ผมตอบพร้อมทำหน้างงๆ....
"........เท่าที่พี่สังเกตุดู....รู้สึกว่าช่วงนี้ทีไม่ค่อยมีสมาธิในการทำงานเลยนะ........"
"............"
"........แล้วงานของทีก็ผิดค่อนข้างเยอะนะช่วงเนี๊ย......ซึ่งพี่ว่าทีไม่เคยเป็นแบบนี้นะ...."
"..............."
"........เกิดอะไรขึ้นจ๊ะ......บอกพี่ได้ไหม....."
"............"
"........มีอะไรไม่สบายใจรึป่าว........หรือว่ามีป้ญหากับใคร......บอกพี่ได้นะ......"
"........เอ่อ....ไม่....ไม่มีครับพี่....."
"............." บอสนั่งเงียบและจ้องหน้าผมอีกครั้ง.....
".......เพราะกุ๊กใช่ไหม....." ประโยคสุดท้ายของบอสเล่นเอาผมอึ้งไปเลย....
".........เอ่อ....."
".........พี่ล้อเล่นนะ.....เห็นช่วงนี้กุ๊กกับทีไม่ค่อยไปไหนด้วยกัน....."
".......เอ่อ..ครับ...."
"........ไม่เป็นไร.....ถ้าทีไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไร......"
"............"
"........เอาเป็นว่าระวังเรื่องงานอย่าให้พลาดอีกก็แล้วกันนะ......งั้นไปทำงานเถอะจ๊ะ....."
".........ครับ...ผมจะระวังให้มากขึ้นครับ....." พอพูดจบผมก็ลุกขึ้นและในขณะที่ผมกำลังจะ
ก้าวเดินออกไป..
"..........ที.......ทุกคนเป็นห่วงทีนะ...." ผมหันกลับมาตามเสียงของบอส.....แล้วยิ้มให้......
รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก........
..............พอผมออกมาจากห้องประชุมก็เจอกับพี่แก้วที่มาดักรอ
ผม แล้วก็รีบพาผมกลับไปที่โต๊ะแก..........
"....... เป็นไงบ้างที......" พี่แก้วทำท่าจริงจัง....
".........ครับ......ก็ไม่มีอะไรครับ.....แค่..."
"..........แค่..อะไรรีบบอกมาเร็ว ๆ ซิ...."
".........บอสเค๊าแค่เตือนเรื่งงานนะครับ....ไม่มีไรมาก...."
".........เหรอ....แค่นั้นเหรอ.....เฮ้อ...โล่งอก..นึกว่าจะโดนอะไรซะแล้ว...."
"........ครับ.....แค่นั้นครับ......"
"........งั้นก็ดีแล้วล่ะ...." พี่แก้วตอบพร้อมอมยิ้ม.....
"........เอ้อ....พี่แก้ว....บอสเค๊ารู้เรื่องผมกับกุ๊กด้วยเหรอครับ......"
"........ทำไมเหรอ....."
".........ก็เมื่อตะกี้แกถามถึงกุ๊กด้วย....."
".........บอสแกก็คงจะระแคะระคายมาบ้างแหละ....และเธอเองก็ดูผิดสังเกตุซะขนาดนี้....."
"............"
"........แต่พี่ว่าช่างเถอะ....ตอนเนี๊ยเอาเรื่องของเธอก่อนเถอะ....." พี่แก้วเริ่มทำหน้าจริงจังอีก
ครั้ง............
"......ครับ...."
"...........ที...พี่บอกตรงๆนะว่าพี่ไม่อยากเห็นทีต้องทนทุกข์แบบนี้อีก.....พี่ว่าทีคุยกับกุ๊กเถอะ
นะ...."
".......อย่าเลยครับพี่แก้ว...ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ดีแล้ว....."
"..........แน่ใจแล้วเหรอทีว่าดี......ถ้าดีจริง ทำไมทีถึงเป็นแบบนี้ล่ะ....."
"........." ผมพูดอะไรไม่ออกเลย....
".........ที คนสองคนถึงแม้จะเลิกลากันไปแล้ว แต่ก็ยังสามารถเป็นเพื่อนกันได้นะ......ไม่จำเป็นที่
จะต้องโกรธต้องเกรียดกันเลยนี่......"
"........แล้วอีกอย่างเรื่องของทีกับกุ๊กพี่ว่ามันยังไม่เคลียนะ.......ตอนแรกที่ทีบอกว่าจะตัดใจ พี่ก็
เห็นด้วยเพราะไม่อยากเห็นทีเจ็บอีก.....แต่นี่ยิ่งนานวันทีกลับยิ่งอาการแย่ลง......"
"............."
"...........ถ้าฝืนใจตัวเองแล้วต้องเป็นทุกข์ขนาดนี้......ก็อย่าทำร้ายตัวเองอีกเลยนะ......ปล่อยให้
มันเป็นไปตามธรรมชาติดีไหม......."
"..........." ผมพยายามฟังและคิดตามพี่แก้วอย่างตั้งใจ.....
"...........ตอนนี้พี่ก็เห็นเจ้ากุ๊กมันยังตามง้อคุยกับเธออยู่เลยไม่ใช่เหรอ....."
"........เอ่อ.....ก็...ครับ......"
"........ทีลองเก็บไปคิดละกันนะ พี่อยากบอกแค่นี้แหละจ๊ะ...."
"..........ขอบคุณครับพี่แก้ว..."
.............ผมคิดถึงคำพูดของพี่แก้วในขณะที่เดินกลับไปที่โต๊ะ.....พอไป
ถึงก็เจอกุ๊กนั่งรออยู่..........
"........เป็นไงบ้างครับที.....บอสว่าไงบ้าง....." กุ๊กถามผมใหญ่....
".........."
"........เป็นไรรึป่าวครับ....."
"........." ผมไม่ตอบ ได้แต่ส่ายหน้าให้รู้ว่าไม่เป็นอะไร......
"........งั้นผมกลับก่อนนะครับ วันนี้ขอบอสกลับเร็ว...ไปนะครับ..บาย.."
".........." ผมพยักหน้ารับ แต่ไม่ได้พูดอะไร...
-
เข้ามาเป็นกำลังใจจ้า.. :yeb:
-
มานั่งรอ อ่านต่อ อิอิ
ผมคิดแบบเดียวกะพี่แก้วเลย เลิกกันแล้วก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นี่ อยากให้ทีคุยกับกุ๊กจัง ถึงแม้ว่ามันจะทำใจลำบาก T T
ปล. เป็นกำลังใจให้คับ
-
มันเหมือนค้างคาไงก็ไม่รู้อะ
ไม่ได้พูดกันสักที
อ่านแล้วก็เศร้าจังเลยอะ :sad2:
-
เอ่อ....ผมเป็นกุ๊ก...คงต่อยหน้าทีไปแล้ว....
คิดอะไรไม่พูดออกมา อึดอัดอึดอัดโว้ย.........
.....
.........
ก็เข้าใจว่าความจริงบางเรื่องมันรับกันได้ยาก แต่...เฮ้อ....
อินจัดไปนี๊ดส์
-
ถ้าอยากให้ปัญหาจบต้องเผชิญหน้ากับมันเท่านั้นครับอย่าหนีเพราะเราไม่เคยหนีมันพ้น o16
-
.........ค้างคา.......... :sad2: :sad2:
-
ทีคับ ยอมคุยกับกุ๊กเถอะน่ะ
เก็บไว้มันจุกอกนะคับ เคลียร์ๆกันไปเลย
-
อืม จะยอมเจ็บวันนี้ หรือเจ็บในวันหน้าล่ะ :sad2:
-
มารอเป็นกำลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ o15
-
o13 o13 ส่งกำลังใจให้คุณทีนะครับ
แต่อย่าลืมคุยกันให้รู้เรื่องนะครับ :o9: :o9:
-
.................... o14 ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ....เพื่อนๆน่ารักทุกคนเลย.... :impress:
...............เพราะคำพูดของพี่แก้วทำให้คืนนั้นผมนอนแทบไม่หลับ.......ผมนั่ง
คิด......นอนคิด.....ถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี.........จะทนทรมานหักดิบห้วใจตัว
เองอย่างนี้ต่อไป........หรือจะทำตามที่พี่แก้วแนะนำดี........เฮ้อ...ทำไมมันตัดสินใจยากลำบาก
อย่างนี้นะ..........ผมนอนคิดวนไปวนมาอีกหลายตลบจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้.........
.............เช้าวันรุ่งขึ้นผมตื่นไปทำงานด้วยอาการโล่งๆ....แปลกๆ........คือรู้สึก
ว่าวันนี้ไอ้เจ้าอาการระทมขมขื่นมันจะลืมมาเยี่ยมเยียนผมเหมือนวันก่อนๆ......ก็ไม่เข้าใจตัวเอง
เหมือนกันว่าทำไม.....ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรในเรื่องของกุ๊ก.....แต่ผมกลับรู้สึกดีขึ้น
อย่างบอกไม่ถูก........อาจจะเป็นเพราะคำพูดของพี่แก้วที่ทำให้ผมได้คิดอะไรหลายๆอย่าง.......
ผมมาถึงออฟฟิศประมาณเก้าโมงครึ่ง ยังไม่ค่อยมีคนมาเลย และคงเนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์คน
เลยมาทำงานกันน้อยด้วย........ผมนั่งทำงานไปกินแซนวิชไปได้สักพักกุ๊กก็เดินมาหา.......
"..........หวัดดีครับ....." กุ๊กเอ่ยทักผม....
"..............".ผมไม่ได้ตอบ แค่เหลือบตามมองหน้ากุ๊ก....
".........ขยันจัง มาแต่เช้าเชียวนะครับ......."
"..........." ผมยังคงไม่ตอบ....และนั่งกินแซนวิชต่อ....
"...........หิวจังเลย........" กุ๊กพูดออกมาลอยๆ ในขณะที่ตาจ้องมาที่แซนวิชที่อยู่ใน
มือผม..........
"............." ผมยังคงนั่งเฉย....
"..........โอ๊ย....หิ๊ว...หิว....ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย.....จะมีใครแถวนี้ใจดีแบ่งแซน
วิชให้กินบ้างไหมหน๊า......."
"............" ผมยังไม่ตอบ.....แต่แล้วคำพูดของพี่แก้วก็ลอยเข้ามาในห้วผม....เฮ้อ. :amen:..เอาว่ะเพื่อนก็เพื่อน
ว่ะ.......ผมตัดสินใจยื่นกล่องแซนวิชไปให้กุ๊ก.....พร้อมทำหน้าเซ็งใส่กุ๊กเล็กน้อย..........
โดยที่ผมก็ยังงงๆและไม่เข้าใจกับความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน........แต่ช่างเถอะก็ให้ไปแล้วนี่.......
".........หือ....อร่อยจัง...ขอบคุณนะครับ....." กุ๊กนั่งลงกินแซนวิชข้างผมอย่างอารมณ์ดี....
".........." เฮ้อ....ไม่น่าส่งให้เลย....ดูซิเลยไม่ยอมไปเลย.....
"........งานเยอะเหรอครับทีถึงขยันแต่เช้า......"
"........." ผมส่ายหน้าบอกให้รู้ว่าไม่เยอะ...
".........ให้ผมมาช่วยไหมจะได้เสร็จเร็วๆ.....ตอนบ่ายจะได้ไปเดินเล่นกัน...."
"..........."
"..........อ๊า....อิ่มและ...อร่อยจังแซนวิชของทีเนี่ย.......งั้นผมไปทำงานก่อนนะ...."
"........"
".........เอ้อ....ตอนกลางวันนี้ทีไปกินข้าวกับผมนะ......"
"..........." ผมไม่ตอบ....
".......นะ..ๆ.....จะได้เลี้ยงข้าวทีที่แบ่งแซนวิชให้ผมไง....นะครับ...."
".........อืม....." ไปก็ไปวะ..ผมคิดแป๊ปนึงในใจก่อนตอบสั้นๆ....ส่วนนายกุ๊กก็เดินยิ้มหน้า
บานกลับไป.....
.....................เที่ยงวันนั้นกุ๊กพาผมไปกินข้าวแถวละลายทรัพย์ซึ่งไกลจากออฟฟิศพอสมควร......
".........เหนื่อยไหมครับที.....พาเดินมาซะไกลเลย...." กุ๊กถามผม...
".......ฮึ........" ผมส่ายหน้า..แต่ในใจอยากจะบอกว่าทำไมต้องพามากินไกลขนาดนี้ด้วยวะ.....
ร้านแถวออฟฟิศใกล้ๆก็มีตั้งเยอะแยะไม่กิน........เหนื่อยนะโว้ย.....
"........ นั่งไหนดีครับ......" กุ๊กเอ่ยถามเมื่อเราเข้าไปข้างในโซนอาหารแล้ว.....
".......แล้วแต่......." กุ๊กพาผมไปเลือกโต๊ะที่อยู่มุมในสุดติดกับกระจก.......
"........ทานอะไรดีครับ....อ่ะ...ผมให้ทีเลือกก่อน...."
".........อะไรก็ได้......."
"..........อืม..งั้นเอาก๊วยจั๋บไหมครับ....หรือกินข้าวร้านโน้นดี...หือ..."
"...........ก๊วยจั๋บก็ได้....."
"..........งั้นทีรอแป๊ปนึงนะครับ....เดี๋ยวผมมา...." แล้วกุ๊กก็เดินไปสั่ง
ก๊วยจั๋บให้ผม....แล้วก็หายไปสักพัก.......
"........นี่ครับ....ลิปตันของที...." กุ๊กยื่นขวดลิปตันให้พร้อมกับยิ้มแฉ่ง.....
"..........ขอบคุณครับ......" เออ..ก็ยังดีนะที่ยังจำได้ว่าผมชอบกินลิปตัน......สักพักอาหารที่สั่งก็ทยอยกันมาส่ง......
"........อ่ะ..นี่ครับ...." กุ๊กแกะเนื้อไก่ทอดใส่ชามก๊วยจั๋บผม...แล้วก็ตามด้วยกับข้าวอีกหลายอย่างที่กุ๊กทยอยใส่มา
ในชามผม.......
"..........."
".........ทีหายโกรธผมแล้วใช่ม๊า......ดีใจจัง....." กุ๊กยิ้มหน้าทะเล้น.....
"........ ใครบอก...." ผมแกล้งทำหน้าเข็มกลับไป.....กุ๊กหน้าจ๋อยลงทันที.....หึ....ดีสมน้ำหน้า....ผมแอบคิดในใจ
"..........ทีเอาอะไรเพิ่มอีกไหมครับ....เดี๋ยวผมไปซื้อให้...."
"........." ผมส่ายหน้าให้รู้ว่าไม่เอา......และหลังจากที่เราอิ่มแล้วตอนแรกว่าจะกลับเลยแต่พอดีผมอยากกินท๊อฟฟี่เค็กดุสิต......
".......ทีจะไปไหนครับ...."
".......ไปซื้อท๊อฟฟี่เค็ก...."
"..........ผมไปซื้อให้ไหม.....ทีจะได้ไม่ต้องเข้าไปเบียดคน...."
".......ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปเอง....".แล้วผมก็เดินต่อไป.....กุ๊กเดินตามมาติดๆ....ระหว่างทางผมต้องเดินเบียดกับผู้คนที่
เดินกันค่อนข้างเยอะ....อยู่ดีๆกุ๊กก็มาคว้ามือผม.........
"..........มา...เดี๋ยวผมกันคนให้เอง....." แล้วกุ๊กก็เดินนำหน้าผมไปทั้งๆที่ยังจับมือผมอยู่.......
"........." อืม..ก็รู้สึกดีไปอีกแบบแฮะ....ผมแอบยิ้มในใจ.....
..............หลังจากที่ผมไปทานข้าวกับกุ๊ก............เท่าที่สังเกตุดูกุ๊กจะ
กระตือรือล้นกับการเทคแคร์ผมอย่างเห็นได้ชัด........แต่ผมก็ยังไม่ได้คุยอะไรกับกุ๊กมาก
มาย....ยังคงพูดน้อย......ได้แต่ฟังที่กุ๊กพูดซะมากกว่า..........ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันนะ
ครับที่จะต้องพยามยามเปิดใจรับกุ๊กอีกครั้ง......แต่ในความรู้สึกแปลกๆนั้นลึกๆแล้วยังมี
ความรู้สึกดีใจแอบซ่อนอยู่...........................และหลังจากที่ผมกลับมาคุยกับกุ๊กอีกครั้ง
มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น.......มันเหมือนกับผมไม่ต้องมานั่งอมทุกข์เหมือนที่ผ่านมา........ไม่
ต้องกดดันตัวเองให้ทำในสิ่งที่ใจไม่ต้องการ...................แต่ทั้งหมดนี้ผมก็ไม่ได้คาดหวังว่า
การเปิดใจให้กุ๊กครั้งนี้ผมจะต้องได้กุ๊กมา...........ในตอนนั้นผมคิดเพียงแค่ว่าช่างมัน.....
.............ปล่อยมันไป.......ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามธรรมชาติของมันละกัน.......
..............หลังจากที่เรากลับมาคุยกันทุกอย่างกำลังดำเนิน
ไปได้ด้วยดี.......ผมสบายใจขึ้น........กุ๊กก็ยังคงเพียรมาเทคแคร์ผมเหมือนเดิม..........
แต่เราก็ไม่ได้มีการคุยกันนะครับว่าจะกลับมาคบกันในสถานะใด......อะไร......ยังไง........
................ผมเองก็ไม่อยากถาม..............ไม่อยากรื้อฟื้น................แล้วก็ไม่อยากรู้แล้ว.........
.........................ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้แหละ...............อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด.............
..แต่ผมก็พยายามบอกตัวเองอยู่เสมอว่าไม่ให้รู้สึกอะไรกับกุ๊กมากมายเกินไป....
......................แล้วก็ท่องเอาไว้.......แค่คำว่าเพื่อน.....................................
............แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้สักแค่ไหน.............
-
สู้ๆนะคับ เป้นกำลังใจให้ เป็นเพื่อนกันก็ดีไปแบบอีกแบบ อิอิ
ปล. รออ่านต่อค๊าบบ :o9:
-
o6
เอ่อ . . . เอาเป็นว่าทำในสิ่งที่ตัวเองมีความสุขก็แล้วกันเนาะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ :yeb:
-
ปล่อยไปตามธรรมชาติแบบนี้แหล่ะดีแล้ว o13 แต่ว่ายังไงก็ขอให้มีสติอยู่กับตัวตลอดเวลาแล้วกันนะจ๊ะ อย่าปล่อยให้ใจเลยเถิอดไปไกลเกินกว่าคำว่าเพื่อน ถ้าไม่อย่างงั๊นจิตใจของทีก็จะต้องกลับไปอยู่ในวังวนแบบเก่าอีก
สบายๆ+สู้สู้ เป็นกำลังใจให้เสมอนะ :yeb:
-
รักษาความรู้สึกให้ยังคงความเป็นเพื่อนกันไว้
แม้จะโกรธ จะทะเลาะกันแค่ไหน ก็ยังอภัยให้กันและกันได้
:teach:
หากแม้ความรู้สึกจะเปลี่ยนไปมากกว่านั้น แต่พื้นฐานความเป็นเพื่อน
ก็จะยังทำให้เข้าใจ และให้อภัยเพื่อนเสมอ
o14 o15
ไม่ต้องเร่งรัด ค่อนเป็นค่อยไปก็ดีนี่เน๊าะ
:myeye:
:catrun:
-
อันไหนที่ทำแล้วมีความสุข ก้อทำเถอะ อย่าเครียดไม่ดีๆ
เป็นกำลังใจให้นะงับ o15
-
..........เพื่อนเท่านั้น........เราคงหั้ยได้เท่านี้จิงๆ.........
..........แล้วก็คงปล่อยหั้ยมันเป็นไป.........ตามที่มันควรจะเป็น.........
..........เพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่ทุกข์ไปมากกว่านี้.............. :undecided: :undecided:
-
อ่านๆๆไปแล้วเข้าใจเลยนะเนี่ย ว่าความรักมันมีหลายแบบ หลายมุมมองจิงๆๆ
เป็นกำลังใจให้นะงับ
-
ค่อยๆ เป็นไปก็ดีอะครับ
ขอให้มีความสุขนะครับบบ
-
เพื่อนเท่านั้น แค่เพื่อนเท่านั้น เท่านั้นจริง ๆ :impress: :impress:
-
สิ่งไหนถ้าทำแล้วมีความสุขก็ทำไปเหอะคับ..
..ไม่ต้องเครียดรัยมากมาย... o16
พอเวลามันผ่านไป..มันอาจจะดีขึ้นก็ได้นะคับ... :teach:
เป็นกำลังใจให้เสมอนะค้าบ... o14
-
ขอบคุณครับ ยังคอยเป็นกำลังใจให้เสมอครับ
-
o17 o17 อย่างน้อยก็ยังได้เพื่อนกลับมานะครับ แต่อย่าลืมสิ่งที่ผ่านมานะครับ ถือว่ามันเปนบทเรียนแล้วกัน o16 o16
-
มะรู้จะพูดไรนอกจากคำว่า เป็นกำลังใจให้นะคับพี่ ไงมาเล่าต่อไวๆนะค้าบ
-
แค่เพื่อน............?
มันทำยากนะ!
ทำได้เจงๆ หร้อ.............แล้วจะคอยดู :o9:
-
ขอให้คุณทำได้อย่างที่ใจคิดนะ..อย่าให้ต้องมาทุกข์ใจอีกล่ะ...เฮ้อออออออออ
แค่เพื่อน...เฮ้อ..ทำใจยากนะ..เพราะต้องเจอกันทุกวัน..ต้องเห็นกันทุกวัน..มันยากที่จะตัดใจ..
ขอให้ทำได้นะ..จะได้มีความสุข...(ยิ้ม)..
..
-
สำหรับเราน่ำ คำว่าเพื่อนเป็นจุดเริ่มต้นดีๆเสมอเลย
-
........ o14 o15....................ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ........อ่านทีไรชื่นใจทูกกกกกกกกกที...... :-[
ตอน......เค๊าหาว่าผมเป็น......กิ๊ก........ :confuse:
.............แล้วความสัมพันธ์ของเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งอย่างรวดเร็ว........กุ๊กก็ยังคง
ชอบเข้ามาทำให้ห้วใจผมพองโตอยู่เสมอๆ........แต่แล้ววันนึงกุ๊กก็ทำให้ผมงงงวยกับคำว่า...,"......กิ๊ก....". ...............
........เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นเป็นวันศุกร์......ก่อนที่ผมจะไปทำงานตามปกติ......ผมก็ไม่ลืมที่จะโทรไปปลุกกุ๊กเหมือนอย่าง
ทุกวัน.......และวันนั้นคนก็มาทำงานน้อยเหมือนกับทุกศุกร์.....และในขณะที่ผมนั่งทำงานอยู่นั้นกุ๊กก็โทรมาที่โต๊ะผม.......
"......ครับ.....ว่าไงครับ...."
"........ยุ่งไหมครับ....."
"........ไม่อ่ะ...ทำไมเหรอ..."
".........มานั่งนี่ซิ....วันนี้ฟ้าไม่มา..."
"........ไม่เอาหรอก.....ขี้เกียจย้ายของอ่ะ...." จริงๆแล้วผมก็อยากไปอยู่หรอกครับ....แต่ต้องห้ามใจไว้......... o7
".......ไม่มาจริงๆเหรอ....."
"........อืม......."
"............มาเถอะนะครับ....นะ......เดี๋ยวผมไปช่วยยกของให้....."
"........เอ่อ....."
"..........." แล้วกุ๊กก็วางสายไป.......อึดใจเดียวกุ๊กก็มายืนยิ้มแฉ่งข้างๆผม.......
".......จะให้ยกอะไรไปบ้างอ่ะครับ......"
".......เอ่อ.....แค่เอกสารกองนั้นก็พอ....." เฮ้อ......ใจอ่อนอีกแล้วเรา...........เซงตัวเองเจงๆเลยย........ :o11:
.................หลังจากที่ผมย้ายไปนั่งข้างๆกุ๊กเรียบร้อยแล้ว.......เราก็ทำงานไปคุยกันไป
เรื่อยๆ.....สักพักเสียงมือถือกุ๊กก็ดังขึ้น.....แต่กุ๊กไม่ยอมรับได้แต่นั่งจดๆจ้องๆ......
"......โทรศัพท์ครับ....ไม่รับเหรอ..." ผมถามกุ๊ก....
"........หวัดดีครับ......." กุ๊กเอื้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา......
".......อืม....ทำงานอยู่ครับ......"
"......ครับ........".
"......อืม....จริงเหรอครับ..."
".......ก็คงงั้นมั้งครับ..." แล้วกุ๊กก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พร้อมกับเริ่มขยับออกห่างผมไปเรื่อยๆ......
ในตอนนั้นสัญชาติญานของผมบอกให้รู้ได้เลยว่าคนนั้นที่กุ๊กกำลังคุยด้วยต้องไม่ใช่แค่เพื่อนธรรมดาแน่
นอน.......และคงไม่ต้องรอถามกุ๊ก........ผมเก็บของลุกขึ้นทันทีและในขณะที่ผมกำลังจะก้าวเท้าเดินออก
มา....กุ๊กก็หันมาคว้ามือผมไว้........
"........ทีจะไปไหนครับ......"
"........." ผมไม่ตอบ.....ได้แต่สลัดมือกุ๊กออก........และไม่คิดที่จะหันกลับไปมองด้วย.........
"......ที....เป็นไรครับ.....เดี๋ยวก่อนซิ...ที....".
"........." ผมไม่สนใจเสียงเรียกของกุ๊กที่ตามหลังมา....ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาเดินกลับโต๊ะอย่างเดียว...........
ตอนนั้นอารมณ์ผมเริ่มครุกรุ่น.....ขืนอยู่ต่อมีหวังได้ทะเลาะกับกุ๊กแน่ๆ.......แล้วผมก็มานั่งสงบสติอารมณ์ที่
โต๊ะ............ทีนี่แกเป็นบ้าอะไรไป.......ทำไมต้องไปโกรธเค๊าด้วย........เค๊าจะคุยกับใคร.................
หรือไปไหนกับใครมันก็เรื่องของเค๊า...........ก็แกจะรู้สึกกับเค๊าแค่เพื่อนเท่านั้นไม่ใช่เหรอ..........ผมนั่ง
บอกตัวเองอยู่อย่างนั้นได้สักพัก.........เสียงโทรศัพที่โต๊ะผมก็ดังขึ้น.......ผมชำเรืองไปดู.....ใช่แล้วครับ
เป็นเบอร์ของกุ๊ก.......ผมยังไม่อยากรับก็เลยปล่อยให้ดังอยู่อย่างนั้น......จนกุ๊กโทรเข้ามาประมาณครั้งที่สี่ผมเริ่ม
รำคาญและเกรงใจคนอื่นก็เลยตัดสินใจรับโทรศัพท์กุ๊ก......
"........มีไร...." ผมถามเสียงห้วนๆ....
"......เป็นไรไปครับ.....ทำไมลุกไปล่ะครับ..."
".......ป่าว......"
".......ทำไมละครับ.....ไม่นั่งกับผมแล้วเหรอ...."
"..........."
"......หน่า......มานั่งนี่เถอะครับ....น่ะ..ๆ..."
".......ไม่เอา...."
".......มาเถอะนะ...."
".........ไม่....."
"........อย่าคิดมากซิ....เมื่อกี้เพื่อนผมเอง....เค๊าชวนไปรับงานออแกไนซ์นะ..."
"........คิดมากอะไร....." ผมยังทำเป็นปากดี....
"........หน่า.....อย่างอนเลยนะ........ก็เราเป็นกิ๊กกันไม่ใช่เหรอ...." สิ้นประโยคกุ๊ก.....ผมกันควับไปมองหน้ากุ๊กทันที. :fire:..
".......กิ๊กอะไร...ใครเป็นกิ๊กเธอ.. :ฮึ่มม:.." ผมถามกุ๊กด้วยสีหน้าแบบกวนทีนบวกกับน้ำเสียงเอาเรื่องๆ......
".......แหะ....ๆ...." กุ๊กได้แต่ยิ้มแหย..ๆ.......
"........."
".........ตกลง....ทีมานั่งนี่นะครับ......" แล้วกุ๊กก็วางสายไป.....จากนั้นก็เดินมาหาผมที่โต๊ะ....แล้วกุ๊กก็จัด
แจงเก็บของให้ผมใหญ่เลย.....มือนึงก็หอบของให้ผมอีกมือนึงก็มาดึงมือผมลากกลับไปที่โต๊ะกุ๊ก.......
โอ๊ย....ยอมแพ้เค๊าเลย..คนอะไรมึนได้ขนาดนี้.......ตอนนั้นผมเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันนะครับว่ารู้สึก
อย่างไร.....มันตื้อ..ๆ....มึน..ๆ...ได้แต่คิดในใจอ่ะไปก็ไปวะ.....( เฮ้อ...ออกแนวใจง่ายอีกและ.... :try2: )
...........อันที่จริงตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกครับกับไอ้คำว่า..กิ๊ก..เกิ๊ก...อะไรเนี่ย....
ก็พอจะเคยได้ยินมาบ้าง....แต่ก็ไม่ได้สนใจว่ามันหมายฟามหรือมีความหมายว่ายังไง....เพราะผมก็ไม่คิดที่
จะเป็นกิ๊กให้ใคร.....แล้วก็ไม่คิดที่จะหาใครมาเป็นกิ๊กด้วย........บางคนก็ว่ากิ๊ก
หมายถึงมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน.....ประทานโทษเถอะครับแล้วไอ้มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนเนี่ยมัน
เป็นตัวสัตว์ประหลาดอะไรกัน.....เพื่อนผมบางคนมีกิ๊กแต่ก็เห็นมันทำกับกิ๊กเหมือนทำกับแฟนมันทุกอย่าง......ก็
เลยงงครับว่าจริงๆแล้วยังไงกันแน่..........แต่ก็เอาเถอะจะให้เป็นอะไรก็ช่าง.......แค่ความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน
ก็พอ.......เพราะถึงอย่างไรผมก็จะพยายามคิดกับกุ๊กแค่เพียงเพื่อนเท่านั้น.......
-
...กิ๊ก... งืมๆ ทีจะยอมรับสภาพนั้นเหรออ (กิ๊ก=ชู้ทางใจ) stepต่อไปก็----->แควน(ควาย+แฟน) o7
ความรู้สึกดีๆน่ะมีให้กันได้ แต่ถ้ามีให้กันมากเกินไปนี่ก็แย่อยู่นา ถ้าต่อไปคนๆนั้นของกุ๊กมาแสดงตัวต่อหน้าทีล่ะ ทีจะทำยังไง?? :เฮ้อ:
-
ผมคนนึงแหละ ที่รับไม่ได้กับคำว่ากิ๊ก
เพราะคำว่ากิ๊ก ก็เหมือนข้อแก้ตัวที่ทำให้เราจะรักใครก็ได้
โดยไม่ต้องมีความจริงใจให้ แย่น่ะ รักกันโดยไม่ต้องจริงใจ ถ้าอย่างนั้น
ความสัมพันธ์ทางกายแบบชั่วข้ามคืนก็พอมั้ง สำหรับคนอื่นๆ ผมไม่รู้น่ะ แต่สำหรับผมมันแย่อ่ะคับ
ปล. ถ้าผมพูดแรงไปก็ขอโทษด้วยน่ะ................ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
กิ๊กเหรอ o8 สงสัยกุ๊กคงมองทีแบบนั้นมั๊ง o18
-
ม่ายชอบ คำว่ากิ๊กเลยอ่ะ ><
ฟังแล้วรู้สึกแปลกๆงายมะรู้ o12 o12
-
o12 o12 ทำไมให้คุณทีเปนแค่กิ๊กอ่ะ ผมว่าคำนี้มีความหมายเหมือนชู้อะคับ :angry2: :angry2: นี่ผมคิดในแง่ร้ายไปรึป่าวครับเนี่ยะ :sad5: :sad5:
-
แล้วจะเป็นไงต่อไปนี่น๊า o13
-
ไม่สนับสนุนการมีกิ๊กงับ :serius2:
-
...กิ๊ก... งืมๆ ทีจะยอมรับสภาพนั้นเหรออ (กิ๊ก=ชู้ทางใจ) stepต่อไปก็----->แควน(ควาย+แฟน) o7
ความรู้สึกดีๆน่ะมีให้กันได้ แต่ถ้ามีให้กันมากเกินไปนี่ก็แย่อยู่นา ถ้าต่อไปคนๆนั้นของกุ๊กมาแสดงตัวต่อหน้าทีล่ะ ทีจะทำยังไง?? :เฮ้อ:
เห็นด้วยกะพี่แน๋ว..อ่ะคับ....
การเป็นกิ๊ก..มันไม่ค่อยดีต่อสุขภาพจิตเท่าไรหรอกคับ...
เป็นกำลังใจให้พี่ทีนะค้าบ.. o14
-
..........มากกว่าเพื่อน........แต่ไม่ใช่แฟน.......แต่แทนคำว่าควาย......... :laugh: :laugh:
-
ต้องทำใจแข็งหน่อยน่ะ เพราะแม้จะมีความสุข มันก็ช่วคราวจิงๆๆต้องใจแข็งๆๆๆ :amen:
-
มาเป็นกำลังใจให้ครับ
-
กุ๊ก..ร้าย....อ่ะๆๆๆๆๆ...เห็นคุณทีเป็นแค่กิ๊ก..ชิสๆๆๆๆๆๆๆ
-
เข้ามาหนับหนุนทุกเม้นต์เคอะ
ว่าแต่ กิ๊ก หรอ ก็ยังดีที่ได้เป็นกิ๊ก o7
-
เมื่อมีความตั้งใจจะให้เป็นเพื่อน ก็ทำให้ได้อย่างตั้งใจ
คนส่วนใหญ่ทำไม่ได้ไง จึงเลือกตัดดีกว่าจะเจ็บน้อยที่สุด
:o12:
ยิ่งเดินหน้าความสัมพันธ์แบบค้างคาไว้ มันจะเหมือนโดนมีดกรี๊ดซ้ำรอยแผลเดิมไปเรื่อยๆ
o18
คุณจะเจ็บมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ และทีคนเดิมคงหายไปด้วย
:o11:
เว้นแต่จะมีความชัดเจนมากกว่าที่เห็นอยู่ นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง
:undecided:
-
...............ชอบเมนท์ของเพื่อนๆจัง.....และเห็นด้วยทุกประการครับ......เอ่อ....แต่ว่า......ผม...........ผมไม่ได้เป็น
แควน..น๊ะ :sad4:.... :sad4:....
ตอน.....ฟ้าฝนเป็นใจ...(...รึป่าวนะ...)
....................หลังจากที่นายกุ๊กมาทึกทักว่าผมเป็นกิ๊ก.....แล้วโดนผมกินหัวกลับไปวันนั้น......
เราก็ไม่ได้พูดกันถึงเรื่องนั้นอีกแต่กุ๊กจะแอบคิดรึป่าวผมก็ไม่รู้.......ก็อย่างที่บอกแหละครับว่าในตอนนั้นผม
พยายามทำใจให้คิดกับกุ๊กเพียงแค่เพื่อนเท่านั้น.......แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องยากเหลือเกินสำหรับผม......เพราะ
เรายังคงเจอหน้ากันทุกวัน......แต่นั่นก็ไม่แย่เท่ากับการที่กุ๊กยังคงปฎิบัติตัวกับผมเหมือนเดิม.....เคยเอาใจอย่าง
ไรกุ๊กก็ยังเอาใจอย่างนั้นอยู่......เคยเทคแคร์อย่างไร....ก็ยังเทคแคร์อย่างนั้นอยู่.......เรียกว่ากุ๊กยังทำตัวกับผม
เหมือนเดิมทุกประการ.........เฮ้อ........แล้วตูจะตัดใจยังไงว่ะเนี่ย......ผมแอบท้อแท้ในใจนิดๆ..........เอ......หรือว่า
ผมจะคิดไปเองฝ่ายเดียวนะ..........หรือว่ากุ๊กจะคิดกับผมแค่เพื่อนเท่านั้น........แต่เพื่อนกันเค๊าทำกันแบบนี้
เหรอ...???????.........ผมนอนคิดวนไปวนมา.......วนมาวนไป........จนในที่สุดก็ตัดสินใจว่า......นอนดีกว่า....คิด
มากปวดหัว........ :sad2:
................Good morring ......Wake Up.....Wake Up......เสียงนาฬิกาปลุกที่ผมตั้งไว้ส่งเสียง
เตือนให้รู้ว่าได้เวลาตื่นนอนได้แล้ว........หลังจากที่ผมอาบนำ้ำแต่งตัวเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาเบอร์กุ๊ก
ด้วยความเคยชิน..........แต่ในขณะที่กดหาเบอร์กุ๊กอยู่นั้นก็มีความคิดนึงแว๊บเข้ามาในหัวผม......เป็นเพื่อนกันเค๊า
ไม่โทรไป...Good morring ..กันหรอก.........เออ...จริงด้วยซินะ....เป็นเพื่อนกันท่องเอาไว้......เป็นเพื่อนกัน......
ผมเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าแล้วเตรียมตัวไปทำงานต่อ........ตอนออกจากบ้านแหงนมองท้องฟ้า........ทำไมวันนี้
ท้องฟ้ามันอึมครึมจัง..............ผมเลยรีบไปขึ้นรถไฟฟ้าเพราะกลัวว่าฝนจะตกลงมาเสียก่อน...............ขึ้น
รถไฟฟ้าได้ไม่เท่าไร ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก.......ผู้คนต่างเบียดเสียดกันเข้ามาในขบวนรถ...............ผมนั่งมอง
ผู้คนที่พลัดเปลี่ยนกันเข้าออกแต่ละสถานี ก็รู้สึกเพลินไปอีกแบบ.......ผมนั่งไปเรื่อยๆจนถึงสถานีที่จะต้องลง.....
แต่ดูท่าฝนจะไม่ยอมหยุดตกง่ายๆ........ผมจึงตัดสินใจโทรไปหาน้องเบญเพื่อให้เอาร่มมารับ.....( ปกติน้องเบญ
จะมาถึงออฟฟิศแต่เช้าก่อนใครเพื่อน...)..
"........น้องเบญเหรอ....."
"......ค่ะ....พี่ที่มีอะไรค่ะ......"
".........เอ่อ.....เนี่ยพอดีพี่ติดฝนอยู่ที่ BTS นะ...."
"....เหรอค่ะ...."
"........อืม......น้องเบญให้ใครเอาร่มมารับพี่ทีซิ....."
"......ได้ค่ะ......พี่ทีรออยู่ที่ BTS ก่อนนะค่ะ...."
".........ขอบใจจ๊ะ......"
..............ผมยืนรออยู่ที่ BTS สักพักก็ยังไม่เห็นวี่แววของน้องเบญหรือคนจากออฟฟิศ
เลย..........ผมคิดในใจทำไมมาช้าจัง.....ในขณะที่ผมยืนก้มหน้าเอาเท้าเตะพื้นเล่นเพลินๆอยู่นั้น........ก็มีความ
รู้สึกว่ามีคนมายืนแอบอยู่ข้างหลัง......ผมหันไปดูก็เจอกุ๊กยืนยิ้มอยู่.........
".........อ้าว....มาตั้งแต่เมื่อไรครับ......"
"..........." กุ๊กยังคงยืนยิ้ม......
"........กุ๊กมาจากรถไฟฟ้าเหมือนกันเหรอ......"
"........ป่าวครับ....มาจากออฟฟิศต่างหาก...."
".......มาจากออฟฟิศ..????"
"........ครับ.....ก็ผมมารับทีไง....."
".......อ้าว.....แล้วไหนร่มล่ะ...."
".......ก็นี่ไงครับ.......พอดีว่ามันมีแค่คันเดียวนะครับ......" กุ๊กชี้ให้ดูร่มที่กุ๊กถืออยู่ในมือ.....แล้วยิ้มมีเลศนัย.......
".........คันเดียวเนี่ยนะ.....แล้วมันจะกันอะไรได้ไหมเนี่ย....." ผมบ่นพึมพำเบาๆ.....
"........มาครับ....ผมถือของให้....." กุ๊กเอื้อมมือมาคว้ากระเป๋าและถุงแซนวิชในมือผม........
".........." ผมไม่ได้ตอบอะไร.....
"......พร้อมรึยังครับ....."
"........อืม........" แล้วผมกับกุ๊กก็ออกเดินลุยฝนภายใต้ร่มคันเดียวกัน.....โดยกุ๊กเป็นคนถือร่มส่วนอีกมือนึงก็ถือ
ของให้ผม....เราออกเดินมาได้แป๊ปนึงผม
ก็มีความรู้สึกว่ากุ๊กเอนร่มมาทางผมเกือบหมด.......
"........กุ๊กเอาร่มไปอีกก็ได้นะ....."
"........ไม่เป็นไรครับ.....ทีเอาไปเถอะครับ...."
".......ไม่เอาอ่ะ.....ขยับร่มไปเถอะ....ดูซิกุ๊กเปียกหมดแล้ว...."ผมพูดพร้อมเอามือดันร่มไปทางกุ๊ก......
".......ไม่เป็นไรครับที....."
"......งั้นก็ขยับเข้ามาอีกซิ จะได้ไม่เปียก...."แล้วกุ๊กก็ขยับเข้ามาอย่างว่าง่าย.....แต่ถึงยังไงร่มก็ยังบังเราสองคน
จากฝนไม่มิดอยู่ดี......
"......เอางี้ดีกว่าไหมครับ...." แล้วกุ๊กก็เปลี่ยนโดยเอื้อมมือที่ถือร่มในลักษณะโอบไหล่ผม ซึ่งมันก็เลยทำให้เรา
ต้องขยับเข้ามาใกล้กันมากยิ่ง
ขึ้น............แว๊ปนึงที่ผมเผลอแอบมองกน้ากุ๊กโดยไม่รู้ตัว....โอ๊ย...ขอร้องเถอะ...อย่ายิ้มน่ารักแบบนี้ได้ไหม...ภูมิ
คุ้มกันยิ่งอ่อนแออยู่......ผมแอบนึกในใจ.........
".........เมื่อเช้าไม่เห็นทีโทรมาปลุกผมเลย....."
"........เอ่อ...เมื่อเช้า...อ้อ...ลืมน่ะ......." เฮ้อ....ไม่รู้ว่าตอบว่ายังไงดี.....
"........พรุ่งนี้ห้ามลืมอีกนะ....."
"............" ผมไม่ได้ตอบได้แต่ยิ้มๆ......
.........ระหว่างทางที่เราจะเดินเข้าออฟฟิศ...ต้องเดินผ่านป้ายรถเมร์ซึ่งมีผู้คนยืนหลบ
ฝนกันค่อนข้างเยอะ......ผมรู้สึกว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องที่เราสองคนอยู่ตลอด.......อยากจะหันไปบอกว่า...
อายเหมือนกันนะคร๊าบบบบ...จะมองอะไรกันนักหนา......กะอีแค่ผู้ชายสองคนเดินอยู่ในร่มคันเดียวกันเนี่ย......
ผมเลยบอกให้กุ๊กรีบเดินให้เร็วขึ้นอีก.........เราไปถึงออฟฟิศด้วยสภาพเปียกฝนคนละแถบที่ร่มบังเราสองคนไม่
มิด......พอเดินเข้าออฟฟิศไปผมก็เจอกับ....ร่ม....ครับร่ม.....วางกันอยู่เรียงรายเป็นดอกเห็ด.......หึ๋ย.....นายกุ๊ก...
ไหนบอกว่ามีร่มแค่คันเดียว.....
"..........กุ๊ก....ไหนบอกว่ามีร่มแค่คันเดียวไง....."
".............." กุ๊กไม่ตอบได้แต่อมยิ้มทำหน้าเจ้าเล่ห์.....แล้วเดินกลับโต๊ะไป....
"........กุ๊กนะกุ๊ก....มันน่าอัดไหมเนี่ย....ร่มมีตั้งเยอะตั้งแยะดันเอาไปแค่คันเดียวดูซิเปียกหมดเลย....." ผมบ่น
พึมพำอยู่คนเดียวที่โต๊ะ......
"..........อ่ะ..เอาแจ็คเก็ตนี่ไปใส่...แล้วก็ถอดเสื้อที่เปียกออกมาผึ่งด้วยนะครับ..." กุ๊กพูดขณะส่งแจ็คเก็ตให้ผม....
".........อ้าว...แล้วกุ๊กล่ะ..."
".........ไม่เป็นไร....ผมมีเสื้ออีกตัวนึง..."
".......เห็นมะ...ถ้าเอาร่มไปสองคันก็ไม่ต้องเดินเบียดกันให้เปียกอย่างนี้หรอก...."
"........แล้วเดินเบียดกัน...แบบนี้ไม่ชอบเหรอ...." กุ๊กทำหน้าหื่นเข้ามาเบียดผม... :haun4:..
"...... แหวะ...:3043:..." เฮ้อ....แล้วยังงี้ตูจะรอดไหมเนี่ย....... :sad5:
-
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
ตนเท่านั้นที่เตือนตน
แต่ก็ยังมีเจ้อีกคนที่จะเตือนหล่อนเอง :laugh: แค่เพื่อนเท่านั้นนะยะ เจ็บแล้วทนเขาไม่เรียกว่าคนแล้วมั้ง อิอิ o3
-
อาการแพ้ใจอีกแระ :เฮ้อ:
ปล1. สูสู้นะ o13
ปล.2 เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือ...(คิดอาวเอง) :o10:
-
คำเดียวเท่านั้น................................."แพ้ใจตัวเอง".....................................เฮ้อ :o11:
ปล.ยังไงก็ยังอยากให้กลับมารักและจริงใจกันนะค้าบบบบบบบบบบบบ
-
:interest: กุ๊ก ร้ายจริงๆเลยวุ้ย นายแน่มาก o13 o6....สรุปตอนนี้อยู่เชียร์ใครกันเนี้ยยย :laugh3:
เป็นกำลังใจให้นะงับ o15
-
ใช่คับๆ..พี่ทีแพ้อีกแล้วคับ (แพ้ใจ)..
เชียร์พี่ทีค้าบ...เป็นกำลังใจให้เสมอ o14
-
o12 o12 อย่าใจอ่อนนะคุณที ให้เปนแค่กิ๊กแล้วถ้าใจอ่อนอีกเนี่ยะ ไม่ดีเลย :o11: :o11:
-
โดนเข้าไปบ่อยก็คนนะ ย่อมมีความรู้สึก
อยากให้ใช้เวลาพิสูจน์ความจริงใจดีที่สุด
:o10:
ถ้ามันชัดเจนแล้ว
ก็ต้องถือคำที่สองและแน๋วว่าไว้
:impress2:
-
..........เหมือนอย่างที่เจ๊บอก........
..........ถ้าตัวเองไม่เตือนตัวเอง........ดึงตัวเองออกมาจากบ่วงนั้น........
..........ต่อหั้ยมีคนเตือนซักกี่คน........ก็ไม่หลุดออกมาซักที.........
..........จะเป็นคนหรือควาย.........ก็ขึ้นอยู่กับตัวเรา.......... :impress: :impress:
-
เห็นด้วยกับเจ้สองค่ะ :amen: :amen: :amen:
-
.................. : o9 o9 o9......ผมไม่ได้อยากเป็น....นะ...........
............แต่บางครั้งเรื่องของ...หัวใจ.....กับความรัก...........มันก็ห้ามลำบาก....... :dont2:
ตอน.....วาเลนไทน์.....
....................ผมยังคงปล่อยให้ความสัมพันธ์ของเราดำเนินไปเรื่อยๆ......ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่า
กำแพงที่ผมสร้างขึ้นมาด้วยคำว่าเพื่อนกำลังถูกกุ๊กทำลายให้พังลงมาเรื่อยๆจนผมเริ่มอ่อนลงไปเยอะ................
........................................ใกล้จะถึงวันวาเลนไทน์แล้ว........ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองตื่นเต้น
ไหมกับวันแห่งความรักที่ใกล้จะมาถึงนี้.........เพราะในขณะที่ทุกคนวุ่นวายกับการหาของขวัญ...แต่ผม
กลับรู้สึกเฉยๆและดูเหมือนจะห่อเหี่ยวเสียด้วยซ้ำ........ก็คนอื่นเค๊าพูดได้อย่างเต็มปากว่าซื้อของขวัญให้
แฟน......แต่ผมซิครับไม่รู้ว่าจะเรียกกุ๊กว่าอะไรดี ..???????.... ........อย่างว่าแหละครับคนมันมี
กรำ..........ทั้งๆที่ตั้งใจว่าจะกลับตัวกลับใจคิดกับกุ๊กแค่เพื่อน.......แต่ดูเหมือนว่าคงจะเป็นไปได้ยากซะ
แล้ว.....เพราะเรายังใกล้ชิดกันอยู่ทุกวัน .......... และไม่รู้ว่าช่วงนั้นผมเป็นอะไรชอบทำตัวเป็นผีนาง
เอกเข้าสิงอยู่เรื่อย.....คือประมาณว่ากุ๊กจะทำอะไรผมก็ออกแนวเออออไปด้วย......หรือบางทีก็คิดแทน
กุ๊กเสร็จสรรพโดยที่ไม่ได้ถามกุ๊กด้วยซ้ำ.......วาเลนไทน์นี่ก็เหมือนกัน.....ใจจริงผมก็อยากที่จะนัด
กุ๊กไปกินข้าวกันสองคนแล้วจะได้คุยกันให้ชัดเจนสักที.......แต่พอคิดถึงเรื่องพี่ที่ดอนเมืองผมก็คิดว่ากุ๊กคงไม่
ว่างสำหรับผม....โดยที่ไม่ได้ถามกุ๊กสักคำ.......แต่ในใจผมก็ยังอยากที่จะเคลียร์กับกุ๊กว่าจะเอายังไง....เมื่อ
คิดได้ดังนั้นผมก็เลยโทรหากุ๊กคืนวันที่ 11 กุมภา .........
".........หวัดดีครับ...." เสียงกุ๊กรับสาย...
".......ครับ.....กุ๊กอยู่ไหนครับเนี่ย...."
".........อยู่บ้าน....มีไรเหรอครับ..."
"........ป่าวก็ว่าจะโทรมาถามว่า....เย็นวันที่ 13.กุ๊กว่างไหมครับ..."
"....... 13 เหรอครับ....อืมยังไม่แน่ใจอ่ะครับ...อาจจะต้องขับรถพาที่บ้านไปอยุธยานะครับ....."
".......อ้าวแล้ววันที่14 กุ๊กไม่มาทำงานเหรอครับ....."
"........ก็ยังไม่รู้อ่ะครับ....ถ้าแม่ให้ขับรถไปให้ก็คงไม่มา.....ทำไมเหรอครับ...."
"........เอ่อ....งั้นวันที่ 12 ล่ะว่างไหมครับ...."
".......อืม...ว่างไหมน๊า....ขอคิดดูก่อนนะ...." กุ๊กพึมพำอยู่อย่างนั้นสักพักนึง.......
".......งั้นช่างเถอะ....ไม่เป็นไร.....แค่นี้นะ ...." ผมชักเริ่มมีอารมณ์อยากตบกุ๊กขึ้นมาตะหงิด.ๆ....หึ....ไม่รู้
เป็นไงเดี๋ยวนี้ชักเริ่มกวนทีนขึ้นทุกวัน..ๆ.....ชวนไปไหนแต่ละทีแทบจะต้องลงไปคุกเข่าอ้อนวอน.....
"......เดี๋ยวซิครับ....แค่นี้ก็ต้องโกรธด้วย....."
"........"
".....ก็ผมยังไม่รู้จริงๆนี่....."
".....ไม่รู้ได้ไง....ก็ฉันนัดเธออยู่เนี่ย.....แต่..ช่างมันเถอะ...แค่นี้นะ...." แล้วผมก็ตัดสายไป....ขืนคุยต่อมี
หวังได้ทะเลาะกันอีกแน่.......และหลังจากวันนั้นผมก็ไม่ถามกุ๊กอีกเลย....ถึงแม้กุ๊กจะมาพยายามแซะ
ถามแค่ไหน..........เช้าวันที่ 13 ผมมาทำงานตามปกติระหว่างทางก็ผ่านร้านขายดอกไม้หลายร้าน.....ผม
ลังแลไม่รู้ว่าจะซื้อกุหลาบไปให้กุ๊กดีไหม.....แต่พอนึกถึงเหตุการณ์วันนั้น....ผมก็ตัดสินใจทันทีว่าไม่ซื้อไป
ให้ดีกว่า.....หมั่นไส้........
........แล้วเช้าวันที่ 14 กุมภา วันแห่งความรักที่หลายคนรอคอยก็มาถึง.....มองไปทางไหนก็เจอแต่คนถือ
ดอกกุหลาบ.....เฮ้อ.....มีความสุขกันจางงงงง....... ผมไม่ได้เตรียมซื้ออะไรไปให้กุ๊กเลยเพราะคิดว่า
วันนี้กุ๊กคงไม่มา.....แต่ปรากฎว่าวันนี้กุ๊กดันมาทำงาน......แต่ช่างเถอะไม่ต้องให้แหละดีแล้ว.......พอถึง
ช่วงบ่ายกุ๊กคงเห็นผมนิ่งๆไม่มีปฏิกิริยาใดๆคงทนไม่ไหว.....ประมาณสี่โมงเย็นกุ๊กเดินมาหาผมที่โต๊ะ....
".......งานยุ่งไหมครับ..." กุ๊กถามผม...
"........ไม่อ่ะ....ไมครับ...."
".......ป่าวครับ....ก็แวะมาคุยด้วยอ่ะครับ..." แล้วกุ๊กก็นั่งลงข้างๆผม.....
".........."
".......เออ....เย็นนี้ไม่ไปเที่ยวไหนใช่ไหมครับ...."
".......ไม่มั้ง...ขี้เกียจ....พรุ่งนี้ต้องมาทำงานอีก...." ผมก็ยังทำเป็นไม่สนใจกุ๊กเรื่องวาเลนไทน์วันนี้......
"......เหรอ...เหมือนผมเลย....วันนี้ต้องพาที่บ้านไปเวียนเทียนที่วัดนะครับ...คงไม่ไปไหนเหมือนกัน...."
".......เหรอ...นึกว่าไปตั้งแต่เมื่อวานซะอีก..." ผมแอบกัดกุ๊กเล็กน้อย....
"........." กุ๊กทำท่างอน... แต่ในมือกุ๊กกำลังพับอะไรสักอย่าง.....
"........" ผมทำหน้ายียวนใส่กุ๊กอีก...
"........แล้วไหนล่ะของขวัญผมอ่ะ...." กุ๊กทำท่าเหมือนเด็กๆ....
"........ของขวัญไร...." ผมตอบพร้อมกับทำหน้าซื่อกวนประสาทกุ๊กต่อ....
"..........ก็ของขวัญวันวาเลนไทน์ไง...."
"........อ้าว...ต้องให้ด้วยเหรอ......ไม่มีอ่ะ...." ผมยังกวนไม่เลิก......
"........เออ.....ทีใจร้าย....ไม่เอาก็ได้..." กุ๊กทำท่างอนเหมือนเด็กๆ....ผมเลยแกล้งทำเฉยไปสักพัก......แต่ดู
เหมือนกุ๊กจะโกรธผมจริงๆ........
".........ก็...เตรียมไว้แล้ว....แต่กุ๊กอยากไม่ว่างเองนี่....." ผมเริ่มมั่วนิ่มไปเรื่อยๆ....
".......ไม่ว่าง....ผมบอกเมื่อไรครับ....." กุ๊กทำหน้างง...
"........ก็วันนั้นที่เราโทรคุยกัน....ผมถามกุ๊กว่าว่างวันไหน....กุ๊กก็บอกไม่รู้..ๆ......"
"..........ก็....."
"........ก็ไม่รู้แหละ.....อยากบอกว่าไม่รู้เองนี่....ผมก็เลยทิ้งไปหมดแล้ว...." จริงๆผมก็ยังไม่ได้เตรียม
อะไรไว้หรอกครับ.....แต่แบบว่าหมั่นไส้กุ๊ก....ก็เลยแกล้งอำไปงั้นแหละ.........
"........ทีใจร้ายอ่ะ....." กุ๊กยังทำท่างอนเหมือนเด็กเอาแต่ใจไม่เลิก.....แต่ในมือก็ยังพับอะไรอยู่....
"................" ผมยังทำหน้ากวนทีนกุ๊กไปเรื่อยๆ.....
".......อ่ะ......" กุ๊กยิ้มพร้อมกับส่งกระดาษสีที่พับเป็นรูปห้วใจสองดวงติดกันมาให้ผม.......
"............"
"...........Happy Valentine....ครับ...." ผมรับกระดาษที่พับเป็นรูปห้วใจคู่นั้นจากกุ๊ก......
แล้วอมยิ้มเล็กๆ......
".....เอ....แล้วนี่ห้วใจใครอ่ะ....." ผมแกล้งถามกุ๊ก.....
".......ของคนอื่นล่ะมั๊ง......เก็บไว้ดีๆนะ...." กุ๊กตอบพร้อมกับยิ้มกวนๆ.......แล้วเดินกลับไป...
".......ขอบคุณนะ...." กุ๊กหันมายิ้มแล้วยักคิ้วให้อีกครั้ง.............
...............กุ๊กเดินกลับไปถึงโต๊ะได้พักนึงแล้ว.......แต่ผมยังคงนั่งมองหัวใจ
คู่ที่กุ๊กพับมาให้............เฮ้อ......กุ๊กสงสัยนายจะชนะแล้วว่ะ..........
-
อืมมาเข้าใจอีกรอบ เป็นผมก็อาจจะเป็นเหมือนพี่ทีนะ ทำไงได้ก็เราหัวใจอ่อนแอนี่เนอะ แต่ไงก็ต้องเผื่อจไว้นะครับ แล้วอย่าลืมพยายามคิดว่า พี่กุ๊กเป็นแค่เพื่อนนะครับ รอให้ชัวร์กว่านี้ค่อยคิดแบบคู่รักยังไม่สายเนอะ o13
-
ใจอ่อน..ก็เลยอ่อนใจ :undecided:
-
อย่าว่าแต่เจ้าตัวเล้ยยยยยย
คนอ่านอย่างผมก็แพ้เหมือนกัน แพ้ราบคาบเลยค๊าบบบบบบบ
เป็นของขวัญที่น่ารักมากๆๆ ข้าน้อยขอยอมแพ้ท่านกุ๊ก o1
ขอบคุณมากครับ :yeb:
-
ใจอ่อน..ก็เลยอ่อนใจ :undecided:
โถ..พี่แน๋ว o3
แต่ผมก็เห็นด้วยนะคับ... o14
-
ความรักมานช่างซับซ้อนจริงๆ
บางทีรู้ว่าโง่เป็น ...
แต่ก็ยังยอมโง่เป็น ... อยู่ดีอะ
ม่ายรู้จะทำไง เพราะมันรักนิ
-
แค่กระดาษแผ่นเดียวก็มีค่ามากๆ ถ้ามันมาความรู้สึก
o4 o4 o4
-
ก็นะเป็นคนที่ชอบด้วยเเถมยังเล่นมาจู่โจมเราอย่างต่อเนื่องเเบบนี้อีกเป็นใครก็ร่วงไปกองอยู่แทบเท้าเฮ้ออออ o7
-
มาดูใจอ่อน อิอิ
-
.........ที่ทำไป......ก็แค่กลัวจะเสียคุณไป........
.........ก็เท่านั้น......... o16 o16 o16
-
ความรัก..ทำให้เราอ่อนแอ :impress:
-
หัวใจอ่อนแอออย่างนี้ต้องหายามาต้านทานน่ะค่ะ เพราะว่ามันอันตรายค่ะ ต่อจิตใจตนเอง :freeze:
-
ใกล้กันแบบนี้คงตัดใจลำบาก..เฮ้อ...
ทำไงได้เนอะ..ก็คนมันไม่อยากตัดอ่ะ..
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เฮ้อ ใจละลายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แต่พออ่านเม้นต์ของคุณน้องถุงแล้วก็กลุ้มอีกรอบ ที่คุณน้องบอกว่า....
.........ที่ทำไป......ก็แค่กลัวจะเสียคุณไป........ก็เท่านั้น.........
มันเป็นอย่างงั้นจริงๆ หรอเนี้ย :sad2: :sad2:
-
..................หลังจากที่ผมรับหัวใจคู่จากกุ๊กด้วยอาการแพ้
ราบคาบแล้ว......ผมก็ยอมให้กุ๊กเข้ามาวิ่งเล่นในห้วใจผมอีกครั้ง......
ผมไม่รู้ว่าการตัดสินใจของผมครั้งนี้จะถูกหรือผิด.....แต่ผมก็ได้ทำตามเสียง
เรียกร้องของหัวใจไปเรียบร้อยแล้ว.......
........เมื่อก่อนผมเคยเห็นเพื่อนๆหรือผู้คนรอบตัวที่มีปัญหาใน
เรื่องของความรัก.....ผมไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมคนๆหนึ่งถึงได้ทุ่มเทหรือเป็น
บ้าเป็นหลังกับความรักได้มากมายขนาดนั้น.....เพื่อนผมบางคนยอมให้อภัย
แฟน.....โดยที่จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเป็นการให้อภัยครั้งที่เท่าไร....มันก็แปลกดีนะ
ครับ.........ผมเคยได้ฟังเพลงอยู่เพลงนึงที่เขาร้องว่า........
"......หากคุณรักใครสักคน ด้วยชีวิตที่คุณมี........
........คุณนั้นจะยินดี อภัยให้เข้า.....
........จะเลวร้ายสักเพียงใด ก็จะเห็นว่ามันเบา....
........เพราะรักที่คุณมีให้เขา....นั้นมากมาย......."
ได้ยินตอนแรกบอกตรงๆว่าอยากจะแหวะ.....ไม่ใช่เพลงไม่เพราะนะครับ....แต่
เนื้อหานี่ซิ อะไรมันจะน้ำเน่าขนาดนั้น.....ผิดยังไงก็ให้อภัยงั้นเหรอ...หึ.ๆ..
ตลก..........ผมเคยคิดแบบนั้น........แต่ตอนนี้พอจะเข้าใจแล้วครับว่าเพราะ
อะไร...............
...........แล้วเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งในเวลาอันรวดเร็ว
ต้องขอบอกว่าที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะว่ากุ๊กเป็นคนที่เอาใจ.....และเทคแคร์เก่ง
มากๆ.....แล้วยังชอบมาจู่โจมด้วยอะไรที่เซอไพรส์กระชากใจอยู่
เรื่อย.............แบบว่าคนไม่เคยเจอะแบบนี้....ห้วใจมันเลยยวบยาบตามไป
ด้วย .....แต่ก็ไม่ถึงกับหัวปักหัวปำนะครับ......ผมก็แค่ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็น
ไปตามธรรมชาติ.....ไม่ได้รีบเร่งหรือว่าเรียกร้องเหมือนเมื่อก่อนแล้ว.....ผมไม่รู้
ว่าไอ้คำว่ากิ๊กที่กุ๊กพูดมันจริงหรือว่าล้อเล่นและนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะ
ต้องยอมรับหรือเป็นไปตามที่กุ๊กบอก......ผมรู้แค่เพียงว่าสิ่งที่ผมมีให้กุ๊กก็คือ
ความรัก.....ความรักที่มันออกมาหัวใจของผมจริงๆ.....แต่ถ้าความรักที่ผมมีให้
มันไม่สามารถชนะใจกุ๊กได้.........ก็ถือซะว่า..............ผมโชคร้ายละกัน...................
.................วันนี้เรานัดกันจะไปหาพี่แก้วที่ร้าน.........
เรานั่งเคลียงานกันจนถึงหกโมงเย็น......กุ๊กก็เดินมารับผมที่โต๊ะ......เราลงไป
นั่งรถไฟไต้ดิน....กุ๊กพาผมไปยืนตรงมุมท้ายขบวนสุด...ในระหว่างที่เราอยู่ในรถไฟฟ้า......
"........เหนื่อยไหมครับ...." กุ๊กถามผม...
"........นิดหน่อยครับ...แต่หายแล้ว........"
"........อ๋อ....เป็นเพราะเห็นหน้าหล่อๆของผมล่ะซี้เลยหายเหนื่อย...."
"......แหวะ... :3043:...หล่อตายแหละ....."
"........ไม่หล่อจริงอ่ะ.....งั้นถ้าไม่หล่อ...แล้วมาชอบทำมะ..."
"........อึ๋ย.....ขี้ตู่ใครเขาไปชอบตัวเอง......ยังไม่เคยบอกซะหน่อยว่าชอบ......"
".......ไม่ชอบจริงเหรอ......หึ...ๆ......" แล้วกุ๊กก็ทำหน้าหื่นแบบโรคจิตยื่นหน้าเข้ามาหาผม....
"............" ผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้.....
"........จริงเหรอ...ตอบมาซิจ๊า.....หือ..ๆ...."..กุ๊กลากเสียงยานๆและยังไม่หยุดเล่น....
"..........ไม่รู้......"
".......ไม่รู้จริงเหรอ...." แล้วกุ๊กก็ยื่นหน้าหื่นๆนั่นใกล้เข้ามาอีก...
"........ไม่เอา....ไม่เล่นแล้ว..." ผมรีบเอามือดันกุ๊กไว้เพราะเริ่มรู้สึกเขินคนบนรถ......
".......อะ....ไม่เล่นก็ได้......" แล้วกุ๊กก็หยุดเงียบไปแป๊ปนึง....
"......ที..ดูตรงนี้ให้หน่อย....ใช่สิวไหมครับ....." กุ๊กชี้ให้ดูตรงข้างแก้ม.....
"........หื๊อ....ไม่เห็นมีไรเลย....." ผมมองตามแบบผ่านๆ.....
".......เนี่ย....ดูดีๆซิ...ตรงเนี้ย..." กุ๊กยังเอานิ้วจิ้มที่แก้มตัวเองไม่เลิก....
".......ไหน...ไม่เห็นมีเลย.....คิดไปเองรึป่าว....."
".......เออ...ทีอ่ะ...ไม่สนใจผมเลย...." แล้วกุ๊กก็งอนใส่ผม.....
".......ก็ไม่เห็นจริงๆนี่.....อ่ะ..ไหนตรงไหน....."ผมขบับเข้าไปใกล้ๆอีก....
".......ตรงนี้ไง....เห็นยัง...." แล้วกุ๊กก็จับมือผมไปแตะที่แก้มกุ๊ก.......
"............" ผมพยามพิจารณาหาว่ามันอยู่ตรงไหนวะ....
".......เห็นยัง....." แล้วกุ๊กก็ยิ้มแปลกๆ......
"............" .พอเห็นกุ๊กยิ้มมีเลศนัยแบบนี้....รู้ได้ทันทีเลยครับว่าโดนแกล้งอีกแล้ว........
"........หื๊ย.......โรคจิต....." ผมแยกเขี้ยวใส่กุ๊ก.....
"............" กุ๊กไม่ตอบได้แต่ยิ้มชอบใจ.....
-
:undecided:
แหะ ๆ ในที่สุดก็แพ้ใจตัวเอง
แต่ก็นะ โดนตื๊อแบบนี้บ่อย ๆ มันก็ไปไหนไม่ได้ไกลหรอกน้า... :yeb:
-
อืม ลูกเล่นตากุ๊กเยอะจัดจริง ๆ สงสัยคุณทีต้องแพ้ตลอดไปม้าง :o9:
-
คนบางคนเค้าบอกว่ารักคือการให้อภัย ยังไงก็ขอให้คุณทีโชคดีละกันนะคับ มีความสุขมากๆน่ะ
-
o9 o9 ตราบใดที่คุณกุ๊กยังไม่เคลียร์ให้เรียบร้อย ผมก็ยังไม่เชียร์ให้คุณทียอมรับแบบนี้อยู่ดีนะครับ o12 o12
-
:เฮ้อ: เป็นลูกไก่ในกำมืออีกแล้ว จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด :undecided: แบบนี้เค้าเรียกว่า"หลงคารม"ป่าวเนี่ย :o9:
แต่ถ้าทีคิดจะเลือกเดินทางนี้แล้วก็ลุยเลยแล้วกัน แย่งกุ๊กมาให้ได้ (ไหนๆก็ไหนๆแย้ว ยุส่งเยย เอิ๊กๆๆ) คิดจะมีรักต้องไม่กลัวเจ็บ ยอมรับสภาพแล้วนี่นา จริงป่าว? :o12:
ปล. เด๋วจาไปยืมรากราคะมาให้นะที :laugh:
-
..........ความรักคือการหั้ยอภัย......
..........แต่การให้อภัยเรื่อยไป....มันจะยิ่งส่งเสริมหั้ยเขาเลวขึ้นทุกวัน......
..........เพราะเขาจะไม่รู้เลยว่า.....สิ่งที่เขาทำมัน"ผิด".....เพราะคำว่า"ให้อภัย"...
-
ฮึ้ย ก็ดูกุ๊กเค้าดิ นิสัยออดอ้อน อาเซาะ ฉอเลาะ เอาอกเอาใจซะขนาดนี้ ใครมันจะไปทนไหวก๊านนนน :o11:
-
เห็นใจนะจ๊ะ หัวอกเดียวกัน :impress:
-
อืม ใจอ่อน อ่อนจายยยยย :sad2:
-
การตกลงที่ไม่ชัดเจน
มีแต่จะเสียกับเสีย
:o7:
-
..............แล้ววันเวลาแห่งความสุขก็กลับมาอีกครั้ง....อาจเป็นเพราะเราได้เจอะเจอ
หน้ากันทุกวัน....พูดคุยกันทุกวัน....ได้ใกล้ชิดกันทุกวัน......และอาจเพราะกุ๊กยังทำตัวน่ารัก
เหมือนเดิมหรืออาจจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ.........กุ๊กยังคงมาเทคแคร์และเอาใจผมเรื่อยๆ.....
.แต่เราก็ไม่ได้แสดงอะไรที่โจ้งแจ้งว่าเราคบกันอยู่......จะมีที่รู้จริงก็แค่พี่แก้วคนเดียว....ส่วนคนอื่นๆใน
กลุ่มหรือคนภายนอกก็จะแค่สงสัยว่าเราแอบคบกันรึป่าว......ผมว่ามันก็เป็นอะไรที่สนุกดีนะครับเวลา
ที่กุ๊กแอบมาป้อนผลไม้หรือมาแอบทำหวานๆใส่.......แต่ก็ใช่ว่าจะมีแต่กุ๊กคนเดียวที่ทำ....ผมเองบาง
ครั้งก็แอบอดใจไหว.....แอบหอมแก้มกุ๊กไปหลายฟอดเหมือนกัน.....แต่ส่วนมากถ้าเป็นที่ออฟฟิศ
กุ๊กจะไม่ค่อยยอมเพราะกลัวคนอื่นเห็น.......จนบางทีผมต้องใช้อุบายแยบยล............อิ..ๆ....ทำยังไง
นะเหรอครับ.....หึ..ๆ......ก็..............
".........กุ๊กครับ...มีเรื่องจะบอก......"
".........อะไรรึครับที......"
"........เข้ามาใกล้.ๆ...ซิ...ความลับ...." ผมทำท่ากระซิบกระซาบ
".........ความลับอะไรครับ....."กุ๊กขยับใกล้เข้ามาอีก.....
"........อืม..เป็นความลับสุดยอด....ต้องกระซิบที่ข้างหูน่ะ....ก้มลงมาอีกซิ..." กุ๊กขยับใกล้เข้ามาจน
แก้มกุ๊กอยู่ห่างปลายจมูกผมแค่นิดเดียว.....ผมยกมือขึ้นป้องทำท่าจะกระซิบแล้วก็.....
"......จุ๊ป.....เฮ้อ...ชื่นใจจัง....." ผมแกล้งยิ้มทำหน้าสะใจที่หลอกหอมแก้มกุ๊กได้.......
"......แกล้งผมอีกแล้วนะ....ทีอ่ะ...."
"......ก็เอาคืนไงตอนอยู่ข้างนอกอยากชอบแกล้งผมดีนัก......"
.... จะเป็นอย่างนี้อยู่บ่อยๆแต่ช่วงหลังๆกุ๊กก็เริ่มรู้แกวแล้ว แต่ก็ยังยอมให้ผม
ขโมยหอมแก้มอยู่บ่อยๆ........ก็ถือว่าเจ๊ากันไปแหละครับเพราะตอนอยู่ข้างนอกกุ๊กอยากแกล้งผมดี
นัก.......ก็แปลกดีนะครับที่กุ๊กแคร์สายตาคนที่ออฟฟิศแต่ไม่แคร์สายตาคนข้างนอก.....ผิดกับผมที่รู้สึก
อายที่กุ๊กทำหวานๆข้างนอก แต่ถ้าอยู่ในออฟฟิศผมจะรู้สึกธรรมดา....อาจจะเป็นเพราะผมค่อนข้างคุ้น
เคยกับคนในออฟฟิศ..............
และในการกลับมาคบกันครั้งนี้ตัวผมก็เริ่มเปลี่ยนไปโดยที่ผมไม่รู้ตัว........อาจจะ
เป็นเพราะช่วงนั้นกุ๊กจะค่อนข้างเอาใจผมเป็นพิเศษเลยทำให้เจ้าอาการขี้โกรธ.......ขี้งอน.....ขี้น้อย
ใจ...กลับมาอีกครั้งและมันทำให้ผมกลายเป็นคนเจ้าอารมณ์........และเอาแต่ใจตัวเอง ( เป็นกับเฉพาะ
กุ๊กนะครับ..)ไปโดยปริยาย.......จนเราเริ่มทะเลาะ......ไม่ซิคงไม่ถึงขั้นรุนแรงขนาดนั้น.....เรียกว่าเรา
เริ่มงอนกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ.....หรือเรื่องไม่เป็นเรื่องมากขึ้น.....แต่ส่วนมากจะเป็นผมซะ
มากกว่าที่หาเรื่องงอน....หาเรื่องโกรธกุ๊ก.......อย่างเช่น...เวลาลงไปกินข้าวกลางวันกัน...ถ้ากุ๊กลงมา
ก่อนหรือเดินไม่รอผม....ผมจะงอนตุบป่องไม่ยอม
คุยกับกุ๊ก.....หรือถ้าเราไปไหนกันเป็นกลุ่มแล้วต้องรอกุ๊ก....ถ้าผมโทรตามแล้วกุ๊กไม่รับสายแล้วคนอื่น
โทรไปแล้วกุ๊กรับสาย....หึ..ๆ...อันนี้กุ๊กตายสถานเดียวครับ.......จนหลังๆพี่แก้วต้องคอยเตือนให้เพลาๆ
ลงบ้าง...............
-
หุหุ ในที่สุดก็แพ้ใจตัวเอง :sad2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ดีใจด้วยนะค้าบบบบบบบบบบบบบบบ ที่กลับมารักกันแล้ว
ยังไงก็เอาใจช่วยนะค้าบบบบบบบบบบ
-
o7 o7 ดีใจนะครับ ที่ความรักกลับมาเบ่งบานอีกครั้ง :try2: :try2: แต่อย่างอนมากนะครับ ไม่งาม o3 o3
-
ก่อนจะมีพายุใหญ่ ท้องฟ้าก็จะเงียบสงบแบบนี้แหล่ะ :amen:
ยังไงก็ขอให้ทีเก็บเกี่ยววันเวลาที่มีความสุขแบบนี้ให้มากที่สุดก็แล้วกันนะ :undecided:
-
มันก็แค่ปัญหาใต้พื้นพรมที่รอวันฟุ้งกระจายอีกรอบ.....ก็เท่านั้นเอง ไม่มีไรมาก...หรือไม่จริง?
-
..........มันก็เกิดจากเรื่องเดิมๆ.........นิสัยเดิมๆ......... o1 o1
-
เป็นช่วงเวลาเอาคืนบ้างล่ะดิอิๆ o13
-
ตอน.....เมื่อเราตัองห่าง (1)
............เป็นเวลา4-5 เดือนแล้วหลังจากที่เรากลับมาคบกันอีกครั้ง ตลอดระยะเวลาที่
ผ่านมาผมยังคงรู้สึกดีที่มีกุ๊กอยู่ใกล้.ๆ....ถึงแม้ว่าอาจจะมี.......ทะเลาะกันบ้าง.....งอนกัน
บ้าง....ก็โอเคดี...ชีวิตจะได้ไม่น่าเบื่อ......เดี๋ยวนี้เวลาที่กุ๊กไม่มาทำงานหรือมาทำงานสาย
ทุกคนจะเข้ามาถามผมว่าเพราะอะไรกุ๊กถึงไม่มา ไม่เว้นแม้กระทั่งบอส.....บางทีผมก็อยาก
จะบอกว่า ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันคร๊าบบบ......แต่บอกไปก็ไม่ค่อยมีใครเชื่อว่าผมไม่รู้
จริงๆ.....ยิ่งบอสนี่แล้วใหญ่ แรกๆผมบอกไปแกก็เชื่อดีอยู่หรอก.....แต่หลังๆมานี่นอกจากจะ
ไม่เชื่อแล้ว บางครั้งยังหาว่าผมช่วยแก้ตัวให้กุ๊กอีก.........แล้วก็ไม่รู้ช่วงนั้นกุ๊กเป็นอะไร
ชอบมาทำงานสายบ่อยมาก...ทั้งๆที่รู้ว่าบอสเขม่นอยู่....โดนเรียกไปเตือนก็หลายหน......
..............ผมถามกุ๊กก็บอกว่าตื่นสายบ้าง รถติดบ้าง...หรือบางทีก็ทำงอแงหาว่าผมไม่โทร
ไปตาม.......ผมเลยต้องคอยเคี่ยวเข็ญโทรไปตามกุ๊กให้มาทำงานให้ทันเกือบทุกเช้า....ซึ่ง
มันก็ได้ผลประมาณอาทิตย์นึง แล้วกุ๊กก็มาทำงานสายเหมือนเดิม.....แล้ววันที่บอสระเบิดลง
ก็มาถึง.....วันนั้นบรรยามาคุแต่เช้า......
".......ที...กุ๊กไปไหน......" บอสถามผมด้วยสีหน้าจริงจัง....
".......เอ่อ.....กุ๊กกำลังมาครับพี่....."
"........กำลังมาเหรอ....นี่มันกี่โมงแล้ว...."
"........"
"........ทำไมกุ๊กเหลวไหลอย่างนี้....นี่พี่ใจดีมากไปใช่ไหม...." แล้วบอสก็บ่น...บ่น....บ่น....
".........."
".........ทำไมทีไม่เตือนกุ๊กบ้าง...." ..อ้าว...กลายเป็นว่าผมโดนแจ๊กพอตไปด้วย.......
....บอสทิ้งระเบิดแล้วเดินจากไป......................
....ประมาณ9.30 กุ๊กเดินเข้าออฟฟิศมา........
".......กุ๊ก..ไปไหนมาอ่ะ....บอสโมโหใหญ่แล้วรู้ไหม...."
".......เหรอครับ....เฮ้อ....โดนอีกแล้ววันนี้....."
"......แล้วทำไมเพิ่งมาล่ะ...."
"......เอ่อ...ตื่นสายอ่ะ......ก็เมื่อคืนไปคุยธุระกับเพื่อนมา..."
".......รีบไปหาบอสเถอะเดี๋ยวจะโดนหนักกว่าเก่า...."
....................1ชั่วโมงผ่านไป.....กุ๊กเดินออกมาจากห้องบอสด้วยอาการที่น่าเป็นห่วง....
".......เป็นไงบ้างครับกุ๊ก...บอสว่าไงบ้าง....." ผมถามกุ๊ก...
"............" กุ๊กทำหน้าเครียด....
".......หน่า.....ใจเย็นๆนะ....บอสเค๊าโกรธง่ายหายเร็วนะ....."
"........ผมเริ่มไม่ไหวแล้วนะที...."
"......."
".......จริงๆแล้วงานของเราเน้นยอดอย่างเดียวไม่ใช่เหรอ.....ถ้าเรามียอดส่งงานทุกวันก็ไม่
น่ามีปัญหานี่......." กุ๊กทำหน้าจริงจัง....
"......."
".......ทำไมบอสต้องกะเกนเวลาเข้าออกด้วย...."
"......ใจเย็นหน่า....."
"........ถึงผมจะมาสายแต่ผมก็มีงานส่งทุกวันนะ.....แล้วยอดผมก็ไม่ได้น้อยหน้าใครนะ..."
".......เอาหน่า....ใจเย็นก่อนนะ.....ที่บอสเค๊าทำอย่างนั้น ก็คงให้กุ๊กมียอดเยอะๆไง..." ผม
พยามอธิบายให้กุ๊กอารมณ์เย็นลง........
".........."
".........ไม่เอาอย่าทำหน้างอซิ...เดี๋ยวไม่หล่อนะ......"
"..........ช่างมัน....ไม่สนใจแล้ว..." กุ๊กเริ่มงอแงเหมือนเด็กๆ
".........กลับไปนั่งที่โต๊ะก่อนนะคร๊าบบบ...เดี๋ยวเอาน้ำส้มเย็นๆไปเสริฟให้...นะ..." ผมพูด
พร้อมส่งยิ้มหวาน......
"......ก็ได้.....รีบไปเร็วๆนะ...."
-
เหอ เหอ ท่าทางกุ๊กคงจะมีเรื่องเครียด ๆ ทางบ้านนะ :teach:
-
กุ๊กต้องมีอะไรซักอย่าง เกี่ยวกับคนนั้นรึเปล่าอ่า :try2:
แต่กุ๊กทำแบบนี้ไม่ถูกละ แม้ว่าจะมียอดเงินเท่าคนอื่น
อย่างน้อยความรับผิดชอบ การตรงต่อเวลาก็เป็นพื้นฐานสำคัญนะ
บอสใจดีนะเนี่ย ถ้าทุกคนทำแบบนี้ได้ ต่อไปบริษัทิจะบริหารกันยังไง
รออ่านต่อจ้า เอาใจช่วยทีให้ผ่านไปได้ เหมือนใกล้จะถึงจุดให้ลุ้น เหอ เหอ หนุกดี ชอบ o13
-
อ่านชื่อตอนแล้วก็เคว้งๆนะ :sad2:
สงสัยจะต้องมีอะไรแน่เลย
ขอบคุณมากครับ รออ่านต่อครับ :yeb:
-
ดันให้คับ
-
ต้องมีอะไรแน่ๆ เดี่ยวมาปูเสื่อรอ เกาะขอบเวทีเลย อิอิ
-
น่าจะเป็นไปได้แค่สองเหตุผล
1.นอนดึกเพราะแอบมีใครบางคน
2.ไปเที่ยวโปรยเสน่ห์เลยกลับดึก
:dont2: :dont2: :dont2:
-
เอาใจช่วย รู้สึกเหมือนจะมีเรื่องอะไรหลังจากนี้ :undecided:
แต่ก็ไม่อยากให้มีอะไรมากระทบความสัมพันธ์ ที่เริ่มกันใหม่ :confuse:
-
..............กว่าผมจะประเหลาะให้กุ๊กหายงอแงลงได้ก็ใช้เวลา
ค่อนข้างนานเหมือนกัน.....ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมกุ๊กต้องอารมณ์เสียขนาดนั้น
ทั้งๆที่ตัวเองก็มาสายแท้ๆ....แต่ก็ไม่ได้ถามนะครับเพราะรู้ว่าถ้าถามเดี๋ยวกุ๊กมีงอน
อีก.....ระเบิดลงครั้งนี้ถือว่าค่อนข้างแรงเพราะผมไม่เคยเห็นบอสกับกุ๊กทำหน้า
ซีเรียสขนาดนี้มาก่อน....แถมเรื่่องนี้ยังเป็นที่โจทจันกันทั้งแผนก...........
............เช้าวันต่อมากุ๊กเดินมาผมที่โต๊ะแต่เช้า.....
"........หวัดดีครับที...." กุ๊กเอ่ยทัก...
".......หวัดดีคับ.....มาแต่เช้าเชียวนะวันนี้...."
".......แน่นอนอยู่แล้ว...ก็แค่อยากทำให้บางคนรู้ว่าถ้าผมอยากมาเช้าผมก็มาได้...."
"........งั้นก็มาเช้าๆแบบนี้ทุกวันซิ...."
"........ไม่เอาหรอกขี้เกียจตื่น...."
"........"
"........ทานข้าวรึยังครับ..."
"......ยังเลย ...วันนี้ไม่ได้ซื้ออะไรมาด้วยอ่ะ...."
"........งั้นทานกับผมนะ...วันนี้แม่ทำกับข้าวมาให้ด้วย...."
".......จริงเหรอ....ดีจัง...."
"......งั้นทีรอผมแป๊ปนึงนะ....เดี๋ยวผมไปเอาถ้วยกับจานมาก่อน..." แล้วกุ๊กก็หาย
เข้าไปในห้องครัว......
".........หือ....กับข้าวน่ากินจัง....แม่ทำหมดนี่เลยหรอ...." ผมถามขณะกุ๊กเทกับข้าว
ใส่จาน.......
".......ครับ....ไม่ได้น่ากินอย่างเดียวนะ...อร่อยสุดยอดเลยแหละ....." กุ๊กโม้ไม่หยุด
"........ok...เชื่อแล้วว่าแม่ทำกับข้าวอร่อย....เลิกโม้ซะทีเถอะ...."
"......ก็อร่อยจริงๆอ่ะ........" กุ๊กยิ้มเหมือนเด็กๆที่กำลังอวดของเล่นใหม่....
".........." ผมได้แต่ยิ้มๆ...
"......อ่ะ...ทานในจานเดียวกันนี่แหละเน๊าะ..." กุ๊กยื่นจานข้าวมาทางผม...
"......เอาไว้ตรงหน้ากุ๊กก็ได้....ผมตักถึง....."
"........อ่ะ....งั้นผมถือให้....." กุ๊กยกจานข้าวเอาไว้ในมือ.....
".......หือ.....อร่อยจริงๆด้วย.....แม่ทำกับข้าวเก่งจัง...."
".......เห็นมะ....บอกแล้วว่าอร่อย...." กุ๊กยิ้มภูมใจใหญ่....
"......จ๊ะ.....เชื่อแล้วจ๊ะ....ว่าอร่อย...." กุ๊กยังไม่หุบยิ้ม....
"......เออ.....ที รู้จักใครในแผนกใหม่ที่อยู่ชั้นจีไหมครับ....."
".......แผนกใหม่.....อ๋อที่ต้องออกไปประจำบูทข้างนอกนะเหรอ...."
".......อืม....ทีรู้จักใครบ้างไหมครับ..."
"........ไม่อ่ะ.....กุ๊กถามทำไมเหรอ.....".
"........พอดีเพื่อนผมบอกว่าเค๊ากำลังเปิดรับคนนะ...."
".......ทำไม.....กุ๊กสนใจเหรอ..."
"........อืม....."
"........แล้วกุ๊กรู้เหรอว่าเค๊าทำอะไรบ้าง....."
".......ก็เห็นเพื่อนผมมันบอกว่าพี่มันทำอยู่ตอนนี้ก็แค่ออกไปประจำบูทในห้าง....
ประสานงานกับทางออฟฟิศ...แล้วก็ดูเรื่องยอดน่ะ....."
"............"
".......ที่สำคัญนะไม่ต้องตื่นเช้า เพราะทำงานตามเวลาห้างด้วย...."
"........อ๋อ...เหตุผลนี้เองใช่ไหม...."
"........ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบ......."
"..........." ผมเริ่มหน้างอ...แล้ววางช้อนลง.....
"........โอ๋...ๆ...อย่าเพิ่งงอนนะ....อ่ะกินข้าวก่อนเร็วป้อนให้..อ่ะ..ๆ..อ้ำ..." กุ๊กทำ
หน้าทะเล้นยกช้อนขึ้นป้อนผม.......
"............"
"..........ล้อเล่นครับ....จริงๆไม่ใช่เหตุผลนั้นหรอก...อ่ะกินข้าวก่อนนะ.นะ...เร็วเดี๋ยว
คนเห็น....." กุ๊กยังคงเอาช้อนมาจ่อที่ปากผม....
".........." ผมไม่ตอบแต่ก็ยอมกินข้าวที่กุ๊กป้อน.......
"........อ้ำ.....โห....เก่งจังเลย...." กุ๊กล้อเลียนผม....
".......ทะลึ่ง...เพื่อนเล่นเหรอ......." กุ๊กยิ้มชอบใจ.......
-
แม๋..พ่อคนนี้ ประเหลาะเก่งจริงๆ น่ากลัวมากกกกก ปากหวานสุดยอด หมายถึงนายกุ๊กนะ :sad4:
น่านไงพายุเริ่มตั้งเค้ามาแระ ทำเปงหาเหตุผลข้ออ้างอยากย้ายไปอยู่แผนกอื่น เอ๊ะ!! หรือว่าที่แผนกนั้นมีไรเด็ดๆ :haun5:แล้วที่นายกุ๊กตื่นสายประจำนี่เพราะทำกิจกรรมเข้าจังหวะดึกดื่นนนรึป่าวไม่ยู้ o3
-
หุหุ ตากุ๊กอยากตื่นสายนี่เอง ถึงว่าทำไมต้องห่างกัน o8
-
ปากหวานได้อย่างน่ากลัว
ไปแอบหมกเม็ดซุกซ่อนอะไรไว้อีกป่าวเนี่ยยยยยยยยยยยย :angry2:
-
มาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับ
-
เห็นด้วยว่า
ผู้ชายคนนี้น่ากลัวมากๆ
ลองคิดว่าถ้าเป็นเรา..
เจออ้อนๆ ปากหวานยังงี้ ก็คงจะหลงเหมือนกันอ่ะ..
สรุป.. น่ากลัวจริงๆ
:teach:
-
เจอแบบกุ๊กเข้าไปใครก็หลงตายทั้งนั้นแหละ อิอิ
-
แอบตามมาหลงคับ :impress2:
-
:amen: :amen: หวังว่าคุณกุ๊กจะไม่ทำอะไรให้คุณทีเสียใจอีกนะครับ อ่านแล้วก็แปลกๆ o12 o12ทำไมต้องตื่นสายจนโดนเรียกไปว่าขนาดนั้น ตกลงไปทำไรมาเหรอครับ :angry2: :angry2: ดึกๆดื่นๆถึงไม่รู้จักหลับจักนอน o16 o16
-
มาเป็นกำลังใจให้ที :teach:
กุ๊กทำตัวน่าสงสัยอีกแระ :o9:
-
ถ้าเจอแบบนี้เรา ก็ละลายเป็นแน่แท้ ผู้ชายอาไร๊ เอาอกเอาใจดีมากๆ
แต่ยอมรับเลยนะว่า ร้ายจริงๆ
สรุปว่าเค้าจะจริงใจกับเรามั้ยเนี่ย
ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยอ่ะ ถ้าไม่รักจริงก็อย่าทำแบบนี้เลยคิดซะว่าสงสารกันบ้างเถอะ
ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ถ้าผิดหวังละก็คงเจ็บมากเลยนะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณทีนะ สู้ๆ
-
กุ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:
-
งี้ต้องจัดการขั้นเด็ดขาด
จองตัวทั้งกลางวันกลางคืน
o3
-
..........นี่แหละหนา..........นิสัยผู้ชายเจ้าชู้.... o8 o8
-
อ่านทันแร้ว o14 เริ่มอ่านตั้งแต่ต้นแนะ o13 อ่านแล้วรู้สึก เห้ออออออออออออออออออ ตกลงมันไงกันแน่นะ :o11: :undecided: :onion_asleep:
เปงกามลางใจให้พี่ทีสู้คับ
-
..............เพื่อนๆนี่ยังน่ารักกันทุกคนเลย....... :give2:
:like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6:
...............หลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จแล้ว....กุ๊กก็แยกไปทำงานตาม
ปกติ.......ในตอนนั้นผมไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่กุ๊กถามเกี่ยวกับแผนกใหม่ เพราะคิดว่ากุ๊กคงแค่
ถามเล่นๆ.........สองวันต่อมากุ๊กโทรมาหาผมตั้งแต่ผมยังไม่ออกจากบ้าน.....
".......หวัดดีคร๊าบบบบ....ตื่นยังคร๊าบบบบ...." กุ๊กลากเสียงหวาน...
".......ครับ.....ตื่นแล้วมีไรครับ..."
".......เดี๋ยววันนี้ทีมาเร็วๆนะครับ ผมมีเรื่องจะคุยด้วย...."
"........เรื่องไรเหรอ..."
"........อืม...เดี๋ยวค่อยคุยดีกว่า....เอ้อ...ทีอยากทานโจ๊กไหมครับ เดี๋ยวผมแวะซื้อไปให้.."
".......ก็ได้ครับ...งั้นเดี๋ยวเจอกันนะครับ..."
...........ผมมาถึงออฟฟิศประมาณแปดโมง....เดินมาถึงโต๊ะก็เห็นกุ๊กนั่งรออยู่
แล้วพร้อมกับโจ๊กที่แกะใส่ชามรอไว้เรียบร้อยแล้ว.......
"......มาถึงนานรึยังครับ...." ผมถามกุ๊ก.....
".......เพิ่งมาถึงเมื่อตะกี้นี่เอง เอากระเป๋าไปเก็บแล้วก็มาแกะโจ๊กใส่ฉามให้ทีนี่แหละ..."
"......หือ...น่ารักที่สุดเลยยยย.....เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้แม่ไปขอนะ..." ผมจับคางกุ๊กเขย่าไปมา...
".......โอเค...จะแต่งตัวรอละกัน....." กุ๊กยิ้มรับมุขผม....
"........ไหนมีไรจะคุยเหรอครับ......"
".......เมื่อวานตอนเย็นแม่ผมพาไปดูดวงกับอาจารย์..(ขอไม่เอ่ยชื่อนะครับ.)..มา.." กุ๊กทำ
ท่าเขินเล็กน้อย......
".......อืม....."
"........แล้วอาจารย์ก็ทักว่าตอนนี้ผมกำลังมีปัญหาเรื่องที่ทำงานใช่ไหม....ทั้งๆที่ผมยังไม่
ได้เล่าอะไรให้เค๊าฟังเลยนะ......"
".......อืม...แล้วเค๊าว่าไงอีกอ่ะ..."
"........เค๊าบอกว่าถ้ายังอยู่ตรงนี้ต่อไปก็จะมีแต่ปัญหาเข้ามาเรื่อยๆ....และอาจจะเลวร้ายลง
ด้วย......." กุ๊กทำหน้าจริงจัง.......
"..........."
"........แล้วเค๊ายังรู้อีกนะครับว่ากำลังมีงานใหม่ติดต่อเข้ามา...."
".......งานใหม่????....งานไรทำไมผมไม่รู้เรื่อง.....นี่แอบไปสมัครงานใหม่แล้วไม่บอกผม
เหรอ....." ผมเริ่มงอนอีกแล้ว..........
".......ก็ผมบอกทีแล้วเมื่อวานซืนไง....."
".......เมื่อวานซืน..????.." ผมทำท่าคิด.....
".......ก็ที่ผมถามทีเรื่องแผนกใหม่ที่ชั้นจีไงครับ...."
"......อ้าว..ก็นั่นกุ๊กยังไม่ได้สมัครแล้วก็ยังไม่ได้ติดต่อกับใครเลยไม่ใช่เหรอ..."
"........เอ่อ....คือ.....ผม...ผมไปคุยมาแล้วครับ......" กุ๊กยิ้มทำหน้าเจื่อนๆ.....
".......เมื่อไร..." ผมพยามสกัดกั้นอารมณ์....
".......ก็...ตั้งแต่เย็นวันนั้นแหละครับ....พอดีพี่ของเพื่อนผมเค๊าโทรมาให้ลองเข้าไปคุยนะ
ครับ......"
"............." ผมพูดอะไรไม่ออก.....
"........พี่เค๊าบอกว่างานไม่ยาก ก็แค่ออกไปประจำบูทในห้าง คอยติดต่ออนุมัติยอด....แล้ว
ก็คอยดูเรื่องมาเก็ตติ้งคอยกระคุ้นยอดนะครับ...." กุ๊กทำท่าคุยอย่างมีความหวัง....
"..........."
".........แล้วก็นอกจากเงินเดือนแล้วยังมีโบนัสจากยอดแต่ละเดือนด้วยนะครับ...."
".........."
"........แล้วทีว่าไงบ้างครับ....."
"........อืม...ก็ดีนี่....." ผมตอบแบบหน้าตาย....
"........ทีอ่ะ.....เอาจริงๆซิครับ...แล้วก็อย่าเพิ่งงอนด้วย....." กุ๊กเข้ามาเขย่าแขนผม.....
"..........." ผมพูดไม่ออกจริงๆครับ.....จะให้ผมตอบว่ายังไง......ให้ตอบว่าไม่ดีไม่ให้ไปงั้น
เหรอ.......ผมจะตอบออกไปแบบนั้นได้ยังไง.....ก็ในเมื่อกุ๊กพูดออกมาด้วยท่าทางมีความ
หวังซะขนาดนั้น........
".......ว่าไงครับที...." กุ๊กยังไมเลิกเซ้าซี้ผม......
"........แล้วกุ๊กมั่นใจแล้วเหรอ....."
".......ผมว่ามันก็ไม่น่ายากนะ...."
"......กุ๊กอยากไปจริงๆเหรอ....."
".......ผมก็อยากลองดูนะ.....อีกอย่างทีก็รู้นี่....ตอนนี้ผมกับบอสมองหน้ากันไม่ติด
แล้ว......ผมไม่อยากเสียความรู้สึกกับบอสไปมากกว่านี้....ทีคงเข้าใจนะครับ..."
"............." อยากจะบอกว่าเออเข้าใจ....เข้าใจมากเลย........ไอ้กุ๊กบ้า........
"........เมื่อก่อนผมก็สนิทกับบอสนะ....แต่ช่วงนี้ผมว่าบอสเปลี่ยนไป.....ไม่รู้ซิ...."
"............"
".......ทีอย่าเพิ่งงอนซิครับ....ดูซิยังกินโจ๊กไม่หมดเลย...."
".......อิ่มแล้ว....."ผมตอบแบบงอนๆ...
".......ไม่เอาอ่ะ....ทีทานอีกนะ...นะ..ๆ...เร็วอย่าดื้อ...." แล้วกุ๊กก็ยกฉามโจ๊กขึ้น.....
"........."
".......เร็วครับ...ทานให้หมด....." กุ๊กจ้องหน้าผมพร้อมกับใช้ช้อนตักโจ๊กเตรียมป้อนผม...
"........ไม่เป็นไรเดี๋ยวกินเอง..." ผมเอื้อมมือไปจะแย่งช้อนจากมือกุ๊ก...
"........ไม่ต้องครับ....เดี๋ยวผมป้อนเอง....." กุ๊กทำหน้าเข้ม.....พร้อมกับยกช้อนขึ้นป้อน
ผม......"...
"..........." ผมอ้าปากรับเพราะไม่เคยเห็นกุ๊กทำหน้าเข็มแบบนี้......แต่เอ๊ะนี่ผม
ต้องเป็นฝ่ายโกรธกุ๊กไม่ใช่เหรอ....
".......อ่ะ....เอาอีกซิครับ..." กุ๊กเตรียมป้อนผมอีกรอบ...
".......มั่วแล้ว....ๆ .....ฉันต้องเป็นฝ่ายโกรธเธอไม่ใช่เหรอ....ไม่ต้องมาทำหน้าเข็มกลบ
เกลื่อนเลยนะ....."
".....อ้าวเหรอ...ทีต้องเป็นฝ่ายโกรธผมเหรอ...โทษที...ๆ..ลืมตัว...ฮี่...ๆ....." แล้วกุ๊กก็ทำ
หน้าทะเล้นชอบใจที่หลอกผมได้.......
".......ไม่ต้องมาทำหน้าทะเล้นเลยเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย..."
"......โดนอะไร....โดนหอมแก้มรึป่าว.." แล้วกุ๊กก็ลุกออกไปยืนทำแก้มป่องๆล้อผม....
"......เออ..อย่าให้จับได้นะน่าดู...."
-
เห็นด้วยกะรีพลายของทุกคนเรย ว่ากุ๊ก เป็นผู้ชายที่น่ากลัวจริง ๆ ปากหวาน ช่างเอาใจ แล้วก็ทำตามใจตัวเอง มองไม่เห็นความจริงใจเลย (หรือว่าทีเห็นคนเดียวก็ม่ายรู้) :serius2:
-
กุ๊กทำเป็นแอ๊บแบ๊วกลบเกลื่อน..หุหุ
-
o12 o12 แล้วคุณทีก็เสียท่าคุณกุ๊กอีกจนได้ :amen: :amen: เอาใจช่วยแล้วกันนะครับ ว่าคุณกุ๊กอย่าทำไรให้เสียใจอีก :amen: :amen:
-
เอาใจกลบเกลื่อนนี่หว่า o12 ตากุ๊กนะ :ฮึ่มม:
-
..........แล้วเมื่อไหร่จะตัดใจได้หว่า......
..........ถ้ายังยอมเขาแบบนี้......... :impress: :impress:
-
แอ๊บแบ๊วๆ o17
-
:o10: พึ่งเริ่มอ่านได้ 2 ตอน แต่ชอบแล้วละ จะจัดเวลาเข้ามาอ่านเด้อ.... :impress:
-
ตามติดพฤติกรรมของกุ๊ก
สงสัยมากๆ
อย่าเพิ่งสรุปกุ๊กจากท่าทางต่างๆ อย่างฉาสบฉวยซิเคอะทุกคน
เลิฟกุ๊กตามเคย อิอิ :give2:
-
อ่านแล้วมีแอบจี๊ดด้วยอ่ะคับ o1
-
อ่านไปก็ทึ่งกุ๊ก ในแง่ความเอาใจใส่ ทำดีด้วยตลอดเวลา น่ารักดี
แต่กุ๊กก็เอาแต่ใจตัวเหมือนกันเนอะ เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆ
-
".......เหรอ....แล้วอยากจับตรงไหนก่อนดีล่ะ....ตรงนี้...หรือตรงนี้ดี...." กุ๊กยังทำหน้าทะเล้น
ไม่เลิก.....
"......ไม่ต้องมาเล่นเลย....มานี่เดี๋ยวนี้...."
"..........ไม่เอา...." กุ๊กยังเล่นไม่เลิก.....
".......ยัง...บอกว่าให้กลับมานี่....จะคุยต่อไหมเรื่องงานนะ...."
"........ไม่อาววว....เดี๋ยวทีแกล้ง....." กุ๊กทำท่าเหมือนเด็กๆ.....
"........มานั่งตรงนี้....เดี๋ยว...นี้...." ผมพยายามเก็กหน้าเข็ม......
".......โอย.....ทำไมต้องทำหน้าดุด้วยอ่ะ......" กุ๊กบ่นพึมพำเหมือนเด็กๆ...แต่ก็ยอมเดินมา
นั่งข้างๆผม.......
"............" ผมยังเก็กหน้าขรึมมองตามกุ๊ก.....แต่ในใจ.แอบหัวเราะเล็กๆ.......
".......ครับ.....แล้ว...แล้วทีว่าดีไหมล่ะครับเรื่องงานอ่ะ...."กุ๊กยังทำท่าระแวงผม......
"........อยากรู้จริงๆเหรอ....."
".......อืม...."
".......ถ้าอยากรู้.....ก็ขยับเข้ามาใกล้ๆซิ......"
"........ทีอ่ะ.....อย่าล้อเล่นซิคับ....."
".......อ้าว....หวัดดีครับพี่แก้ว..." ผมแกล้งหลอกกุ๊กว่าพี่แก้วมา.......และในจังหวะที่กุ๊ก
เผลอ......ผมก็.......
".......จุ๊ฟ......" กุ๊กสะดุ้งเล็กน้อย.....
"........หึ...ๆ...." ผมนั่งยักคิ้วให้กุ๊กด้วยความสะใจ....
"........ขี้โกงอ่ะ.....".กุ๊กบ่นเล็ก..ๆ....
"............" ผมยังยิ้มยักคิ้วให้กุ๊กไม่เลิก....
"........แล้วตกลงทีเห็นว่าไงครับเรื่องงาน..."
".......อืม......มันก็ดีอ่ะนะ....กุ๊กอยากไปจริงๆเหรอ......"
".......อืม....ผมอยากลองดูน่ะ...."
"........ถ้ากุ๊กมั่นใจว่าทำได้....ก็ตามใจ....."
...............หลังจากที่ผมใล่ขย้ำกุ๊กจนหนำใจแล้วเราก็ต่างแยกย้ายกัน
ไปทำงานตามปกติ...... และช่วงบ่ายวันนั้นพี่แก้วโทรมาตามให้ผมไปหาที่โต๊ะ........
".......มีไรครับพี่แก้ว..." ผมเอ่ยทัก....
"........อ่ะ..นั่งลงก่อน...เดี๋ยวพี่เคลียงานแป๊ปนึง...."
".......เรื่องซีเรียสเหรอะพี่แก้ว...."
".......ก็ไม่เชิงอ่ะ...." พี่แก้วทำท่ามีลับลมคมนัย...
".......อ่ะ..งันหยุดเลยไม่ต้องทำแล้วงานน่ะ......หันมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน...." ผมดึงมือพี่
แก้วให้หันมาทางผม.........
"..........วุ๊ย...ใจร้อนจริง....อ่ะก็ได้...."
"........ไหนมีไร...ว่ามารอฟังอยู่..."
"........ก็เมื่อตอนกลางวันนะเจ้ากุ๊กมันมาคุยกับพี่เรื่องงานใหม่อะไรของมันนั่นนะ..."
".........."
".......มันบอกว่ามันคุยกับทีแล้ว.....จริงเหรอ...."
"..........ครับ....."
".........แล้วทียอมให้มันไปด้วยเหรอ....ทำไมไม่ห้ามมันไว้ล่ะ..."
".......เฮ้อ...พี่แก้ว....ไม่ใช่ว่าผมจะเห็นด้วยนะ....แต่ถ้าพี่แก้วเห็นท่าทางกุ๊กตอนนั้น...ผมว่า
พี่ก็คงพูดอะไรไม่ออกเหมือนกันแหละ...."
".......ทำไมล่ะ..."
".......ก็กุ๊กเค๊าพูดด้วยท่าทางมีความหวังซะขนาดนั้น.....แล้วจะให้ผมตอบไปว่ายังไงล่ะ..."
"........เออ..ก็คงจะจริงแหละขนาดวันนี้ตอนคุยกับพี่นะ.......ตามันใสแป๋วเลย.......
......คงจะอยากไปจริงๆ.."
"............."
"........แต่พี่ว่าไอ้เรื่องย้ายแผนกเนี่ยมันคงไม่ง่ายอย่างที่กุ๊กคิดหรอก....."
".......ทำไมล่ะครับ...."
".......แหม..ทีก็น่าจะรู้นี่....ออฟฟิศเราถ้าย้ายแผนกนะยุ่งยากจะตาย...เพราะจะต้องให้หัว
หน้าเก่ากับหัวหน้าใหม่เซ็นยินยอมทั้งคู่....ถ้าคนใดคนนึงไม่ยอมก็ไม่สามารถย้ายได้......"
".....อืม..."
"........และที่สำคัญที่เค๊าไม่ย้ายกันก็เพราะมันเหมือนเป็นการดึงคนกันน่ะ...ซึ่งมันอาจจะทำ
ให้เกิดการเขม่นกันขึ้นระหว่างหัวหน้าน่ะ...."
"........."
"......แล้วนี่กุ๊กมันไปคุยกับบอสรึยัง....."
".......ไม่รู้ซิ...คงยังมั๊งครับ....."
".......บอกกุ๊กด้วยนะ...จะทำอะไรคิดให้ดีๆ....แล้วถ้าจะไปจริงๆอ่ะ...ก็ให้กุ๊กมันไปคุยกับ
บอสให้เป็นกิจลักษณะ....จะเอายังไงก็ว่าไป....อย่าแอบๆซ่อนๆไป...เดี๋ยวบอสมารู้ทีหลังมัน
จะไม่ดี......"
".......ครับ...ผมจะบอกกุ๊กให้...."
".........ว่าแต่ทีเถอะ...ถ้ากุ๊กไปจริงๆเราจะทำยังไง..." เจอคำถามนี้เข้าไปเล่นเอาผมอึ้งไปเลย..........
.................เจอคำถามจุกอกของพี่แก้วเข้าไปเลยทำให้ผมเกิด
อาการ....รวย.....เครียด.....อยากกินเหล้า....ขึ้นมาทันที.....คืนนั้นผมก็เลยชวน
เพื่อนๆไปเที่ยวกัน.....
เข้าไปนั่งในผับยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมง....เพื่อนผมก็แจ้นมาหา....
"......เฮ้ยที....เมื่อกี้ฉันไปหาเพื่อนที่ร้านข้างๆมา...แกรู้ไหมว่าฉันเจอใคร....."
".......เจอใครว่ะ......"
".......ก็กุ๊กเด็กแกไง....
".........เหรอ......"
"..........อืม....เค๊ายังถามหาแกอยู่เลย......"
".......เหรอ.....แล้วเห็นไหมว่ามากับใครอ่ะ......"
"......คงเป็นเพื่อนล่ะมั้งเห็นอยู่กัน3-4 คนน่ะ...." และยังไม่ทันทีเพื่อนผมจะพูดจบกุ๊กก็เดิน
เข้ามาหาผม......
".........หวัดดีครับที...." กุ๊กเอ่ยทักผม....
"........ครับ......มาเที่ยวเหมือนกันเหรอ...."
".........อืม.....แล้วทีมากับใครล่ะ..."
".......มากับเพื่อนๆ....แล้วกุ๊กล่ะ..."
"........มาเที่ยวไม่เห็นโทรชวนผมเลย..." กุ๊กแอบงอนเล็กๆ..
"........ทีกุ๊กยังไม่เห็นชวนผมเลย..." ผมแอบงอนกลับบ้าง...
".......ก็ผมไม่รู้นี่..ว่าทีอยากเที่ยวรึป่าว...กลัวโทรไปแล้วทีไม่มาอ่ะ...." กุ๊กทำ
เสียงงึมงำ......
"........อย่าเลย...ไม่อยากให้มาก็ว่ามาเถอะ...."
".........ใช่ที่ไหนล่ะ........" กุ๊กพูดจบเพื่อนๆผมก็เข้ามาพอดี....
เพื่อนๆผมส่วนใหญ่จะรู้จักกุ๊กเกือบทุกคน......
".......หวัดดีครับ......" กุ๊กเอ่ยทักเพื่อนผม...
".......หวัดดีจ๊ะ......มากับทีเหรอ...." มี่ถามกุ๊ก.....
"........ครับ...." กุ๊กยิ้มรับมี่หน้าตาเฉย....
".......แหม....แอบนัดแนะผู้ชายไม่บอกเพื่อน......" มี่หันมากัดผม....
"........นัดบ้าไรล่ะ....กุ๊กเค๊าพูดเล่น....." ผมตอบมี่ไป....
"........ครับ.....ผมมากับเพื่อนอยู่ร้านโน้นน่ะ...." แล้วกุ๊กก็คุยกับเพื่อนผมอย่างเมา
มันประมาณว่ารู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาล.....ทั้งชนแก้ว......ทั้งแดนซ์กระจาย..หึ..ๆ.....เนียนจริงๆ......
"......ไม่สนุกเหรอครับ.....ไม่เห็นเต้นเลย....." กุ๊กเข้ามาถามผม....
"........ป่าว.....ก็สนุกดี....กุ๊กเต้นไปเถอะ...."
".......ไม่เอาอ่ะ....มาเต้นด้วยกันเร็ว..ๆ...." แล้วกุ๊กดึงมือผมออกไปเต้น....
".......ไม่อาวววววว......กุ๊กเต้นไปเถอะ....." ผมพยามดึงมือกลับ.....
".......ทีอ่ะ....มาเต้นกับผมเลย....เร็วด้วย..." กุ๊กทำท่างอนเหมือนเด็กๆ...
".......อ่ะ...ๆ...โอเค..ๆ...เต้นก็เต้น....แค่นี่ก็ต้องงอนด้วย...."
"........."..กุ๊กยิ้มชอบใจใหญ่......
".......ถามไรหน่อยซิ...."
"........ไรครับ....."
".........ที่ไปทำงานไม่ทัน...เพราะว่าเที่ยวดึกอย่างนี้ทุกคืนรึป่าว...."
"........ใช่ที่ไหนล่ะ.....ไม่เอาอ่ะ...ทีอย่าพูดถึงที่ทำงานซิ...เดี๋ยวหมดสนุก...."
"..........พรุ่งนี้ไปทำงานให้ทันด้วยน่ะ......."
".........คร๊าบบบบบบบบบบบ...ผมจะไปตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่เลย.ดีไหมครับ...."
"..........ให้มันจริงเถอะจะคอยดู.....".
สรุปว่าคืนนั้นกุ๊กก็วนไปวนมาระหว่างโต๊ะผมกับโต๊ะเพื่อนกุ๊กที่อยู่ร้านข้างๆทั้งคืน.......แต่ส่วนใหญ่จะอยู่โต๊ะผม
ซะมากกว่า......และดูเหมือนเพื่อนๆผมก็จะชอบใจกุ๊กกันทุกคน....
-
ตกลงว่าไงกันแน่เนี่ย งง มึน o2
-
มีความรู้สึกว่า เหมือนเคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี้มาก่อนเลยอ่ะคับ
แต่โชคดี ที่ทำงานกันคนละที่ เลยตัดใจได้ง่ายหน่อย
แค่ลบทุกอย่างมันทิ้งไป เหลือไว้แต่ความทรงจำดีๆกับเค้า
การมีความรักเป็นเรื่องดีครับ ถ้ามีสติด้วย
เตือนไว้ด้วยความหวังดี จากคนที่เจอคล้ายๆกันครับ o1
-
การย้ายในหน่วยงานส่วนมาก ก็มักจะมีสาเหตุเกิดจากปัญหาภายในหน่วยงานนี้แหละ
ถ้ายังไง กุ๊กจะย้ายไปก็ต้องสะสางงานให้หมดก่อนไปด้วย เพราะไม่งั้นคนที่มาทำต่อ คงลำบากมาก
แล้วถ้าไปอยู่ที่ใหม่แล้วยังทำตัวแบบเดิม อีกหน่อย ก็จะเกิดปัญหาเหมือนเดิม ซ้ำอีกจนได้
วนเวียนไม่รู้จบ เอาว่าทางที่ดีแก้ที่สาเหตุของปัญหาดีกว่า อย่าหาทางออกเพื่อเอาตัวรอดเฉยๆเลยนะคับ
-
..........ก็แบ่งเธอ...แบ่งใจกันไปแล้วกัน........
..........ในเมื่อเลือกที่จะมีความสุขแบบนี้นิเนอะ.... :impress: :impress:
-
o14มารออ่านคับ
-
มีความสุขกับสิ่งที่เลือกและไม่เดือดร้อนใครก็พอแล้ว
-
มารอติดตามเรื่องราวต่อ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อปาย :impress:
-
มารอติดตามอ่านนะคับ
-
นายกุ๊กนี่ต้องมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองมาก ๆ เลยนะ o11 o16 o16
มีทั้งปลอบ ทั้งขู่ ทั้งอ้อน :myeye:
แล้วก็ได้ผลทุกมุขด้วยสิ :5555:
-
ชอบก๊ลชอบกลน่ะเนี่ย เราว่ามันพิลึกๆๆยังไงก็ม่ายรู้ คงต้องจับตาดูกันต่อไปอ่ะน่ะ :o10:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
......หลังจากวันนั้นผมก็หาโอกาสคุยกับกุ๊กตามที่พี่แก้วแนะนำ.......กุ๊กก็รับ
ปากว่าจะหาเวลาเหมาะๆไปคุยกับบอสให้เรียบร้อย.....แต่ยังไม่ทันที่กุ๊กจะคุยก็เกิดเรื่องขึ้น
จนได้.....ก็หัวหน้าใหม่ที่กุ๊กจะย้ายไปดันทำหนังสือเรื่องที่กุ๊กจะย้ายมาให้บอสผมเซ็น.....
ซึ่งบอสผมก็งงมาก...เพราะกุ๊กยังไม่ได้เข้าไปคุยกับบอสเรื่องนี้เลย....บอสโกรธมากเรียก
กุ๊กเข้าไปคุยเกือบสองชั่วโมง......
"......เป็นไงบ้างครับกุ๊ก....บอสว่าไงบ้าง..." ผมถามกุ๊กตอนออกจากห้องบอสแล้ว....
"......เละเป็นโจ๊กเลยครับ....."
".......เหรอ......."
".......บอสเค๊าต่อว่าผมใหญ่เลย.......และยังบอกว่าเค๊าเสียความรู้สึกกับผมมากที่ไม่ยอม
บอกเค๊าก่อน....ทั้งๆที่เคยสนิทกัน....."
"................"
".......เค๊าก็ถามว่าทำไมถึงต้องย้าย....."
".......แล้วกุ๊กตอบไปว่าไงล่ะ....."
".......ผมก็บอกไปว่าผมรู้สึกอิ่มกับตรงนี้.....อยากลองทำอะไรใหม่ๆดู....."
"................"
"........บอสเค๊ายังถามเลยว่าถ้าผมย้ายไปแล้วเบื่ออีกจะทำยังไง...."
".......แล้วตอบบอสว่าไง..."
".......ผมก็บอกว่าถ้าเกิดเบื่อก็ย้ายอีก....." กุ๊กพูดหน้าตาเฉย.....
"........พูดแบบนั้นได้ไงอ่ะ....." ผมปรี๊ดขึ้นมาทันที....
"........เดี๋ยวก่อนครับ......ผมพูดเล่น..."
"........ยังจะมีอารมณ์มาพูดเล่นอีก...เดี๋ยวเถอะ....."
"........บอสเค๊าคงโกรธผมน่าดูเลยแหละ...."
".....ก็แหงล่ะ......งั้นเรื่องย้ายก็......"
"........บอสให้ผมไปครับ....."
"......อ้าว...ทำไมล่ะ...."ผมทำหน้างงกับคำตอบกุ๊ก.....
".......ไม่รู้ซิ....แต่บอสเค๊าให้ผมเลือกเอง....เค๊าบอกว่าถ้าย้ายไปแล้วก็ไม่มีสิทธิย้ายกลับ
มาที่นี่อีก........"
"........แล้วกุ๊กก็เลือกไปใช่ไหม...."
".........อืม......"
".........กุ๊ก....ไม่คิดถึงคนที่นี่เหรอ..." ผมเผลอใจอ่อนถามออกไป.....
".......คิดถึงซิ...แต่แหมแผนกใหม่ผมอยู่ชั้นจีเอง...."
".......แต่กุ๊กก็ไม่อยู่ทุกวันนี่...."
".......หน่า....เดี๋ยวผมก็ต้องเข้ามาบ่อยๆเหละ..."
"............"
..............ได้ยินคำตอบของกุ๊กแล้วผมก็ไม่คิดจะถามอะไรต่อไปอีกเพราะรู้ว่า
ยังไงซะกุ๊กก็คงไม่เปลี่ยนใจแล้ว.......จากสถาณกาณ์ครั้งนี้นอกจากบอสจะโกรธกุ๊กแล้ว.....ดู
เหมือนคนอื่นๆในแผนกรวมทั้งพี่แก้วก็ออกจะงอนๆกุ๊กไปด้วย......เพราะส่วนใหญ่จะเข้าใจผิดคิด
ว่ากุ๊กรู้เห็นเป็นใจกับห้วหน้าใหม่ที่มามัดมือชกบอสผมแบบนี้.......ถึงแม้ว่ากุ๊กจะพยายามอธิบาย
แต่ดูเหมือนทุกคนก็ยังไม่ค่อยเชื่ออยู่ดี......ช่วงนั้นบรรยากาศค่อนข้างอึมครึมครับ......ขนาดผม
เองยังทำตัวไม่ค่อยจะถูกเลย.........
แต่จนแล้วจนรอดทุกอย่างก็สามารถผ่านพ้นไป.....จำได้ว่าวันสุดท้ายที่กุ๊กเก็บของออกไป....
บอสและเพื่อนๆก็ยังมีน้ำใจพากุ๊กไปเลี้ยงส่งด้วย.......วันนั้นสำหรับคนอื่นๆมันอาจจะเป็นแค่งาน
เลี้ยงส่งเพื่อนคนนึงธรรมดา..ๆ....แต่สำหรับผมมันมีอะไรที่มากกว่านั้น....ถึงแม้ในระหว่างงาน
เลี้ยงกุ๊กจะสบตากับผมหลายครั้ง.........แต่ความรู้สึก
บางอย่างบอกผมว่าบางสิ่งบางอย่างระหว่างผมกับกุ๊กกำลังจะเปลี่ยนแปลงไป........
................นึกขึ้นมาก็ใจหายครับ......ต่อไปนี้คงไม่มีอีกแล้ว.....สำหรับ
ใครบางคนที่คอยมาหยอกล้อ....................ใครบางคนที่มาพูดจาหวาน..ๆ............
..............................หรือใครบางคนที่แอบมาป้อนโน้นป้อนนี้ให้.................................
...............ใครคนนั้นที่คอยมาทำให้หัวใจผมชุ่มฉ่ำ.....กำลังจะอยู่ห่างออกไป.......................
................งานเลี้ยงเลิกลาแล้วทุกคนต่างเข้ามาร่ำลาและอวยพรให้กุ๊กแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านไป
..........กุ๊กเดินเข้ามาหาผมและบอกเพียงว่า..............
".........ดูแลตัวเองดี..ๆนะครับ.....แล้วเดี๋ยวผมจะโทรหาน่ะ..........บ๊าย....บายครับ......"
-
ทำไงได้ก็คนเค้าอยากไปจะรั้งไว้ยังไงก็คงไม่อยู่ :undecided:
-
เศร้า o7
-
คนจะไปก็ต้องไป o7
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
กุ๊กทำไมพูดเหมือนจะจากไปเลยอ่ะ
-
กุ๊กย้ายไปแล้ว..เข้ามาติดตามผล...เฮ้อออออ
-
เอ่อพูดไรมะออก....เปงกำลังใจให้พี่ที :impress:
-
น่าสงสารจังคับ สู้ๆครับ
-
กุ๊กย้ายไปแล้ว ทีคงเหงาน่าดูเลย :o11:
-
...............เป็นเวลากว่าสองอาทิตย์แล้วที่กุ๊กย้ายไปอยู่แผนกใหม่....
กุ๊กคงกำลังตื่นเต้นกับอะไรใหม่ๆที่เข้ามาในชีวิต.......แต่ที่แผนกเก่า....คนเก่าคน
นี้กลับรู้สึกเงียบเหงาอย่างบอกไม่ถูก.....เหมือนบางสิ่งบางอย่างในชีวิตมันขาด
หายไป......ฟังแล้วอาจจะดูเวอร์ใช่ไหมครับ.....แต่ถ้าใครทีเคยเจอแบบผมคงพอ
จะเข้าใจ......การที่ใครสักคนนึงเข้ามาทำให้เรารัก...คอยเอาใจอยู่ใกล้..ๆ...หัน
ไปตอนไหนก็เจอ........แต่แล้ววันนึงคน.ๆนั้นได้หายไป......มันก็คงเป็นธรรมดาที่
จะรู้สึกเหงากันบ้าง...........บ่อยครั้งที่ผมเผลอชะเง้อมองไปที่โต๊ะทำงานที่กุ๊กเคย
นั่ง.....ภาพวันเก่าๆมันยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำของผม........แต่ไม่รู้ว่ากุ๊กจะ
รู้สึกเหมืนผมรึป่าวนะ.......
...........ช่วง2-3วันแรกกุ๊กกับผมจะโทรมาหากันบ่อยมาก.....กุ๊ก
โทรหาผมบ้าง......ผมโทรหากุ๊กบ้างเพราะผมก็เป็นห่วงไม่รู้ว่ากุ๊กจะอยู่กับแผนก
ใหม่ได้ไหม......แต่หลังจากที่ได้คุยกับกุ๊กทางโทรศัพท์ก็พอจะเดาได้ว่ากุ๊กคงอยู่
ได้สบาย......แล้วกุ๊กก็เงียบหายไป....โทรไปก็บอกว่าไม่สะดวกคุย.........ผมไม่
ได้เจอกับกุ๊กเลยตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมา......ผมเคยแอบไปด้อมๆมองๆแถว
แผนกกุ๊กที่ชั้นจีแต่ก็ไม่เห็นมีวี่แววของกุ๊กเลย.......ไม่รู้จะทำไงดีเลยตัดสินใจ
เสี่ยงไปคุยกับพี่แก้วดูแต่ไม่รู้ว่าแกจะหายงอนกุ๊กรึยัง.........
"......พี่แก้วยุ่งไหมครับ...."
"......ไม่อ่ะ...ทำไมเหรอจ๊ะ...."
".......เอ่อ....ก็....เอ่อ...คือ..."
"......วุ๊ยยย....วันนี้ฉันจะรู้เรื่องไหมเนี่ย...เอ่อ.ๆ....อ้า..ๆ...อยู่นั่นแหละ...มีอะไรก็
พูดมา......"
".....คือ...ผมจะมาคุยกับพี่แก้วเรื่อง....."
".......เรื่องเจ้ากุ๊กล่ะซิ...ใช่ไหม.."
"......ฮี่...ๆ....ครับ...." ผมหัวเราะกลบเกลื่อนไป....
".......ฉันว่าแล้วเชียวต้องเป็นเรื่องเจ้ากุ๊กแน่ๆ.....ทำไมมีอะไร..." พี่แก้วถอนใจ
แล้วมองหน้าผม........
"......ก็..กุ๊กไปตั้งสองอาทิตย์แล้ว.....ตอนนี้ผมติดต่อกุ๊กไม่ได้อ่ะครับ..."
"......หึ...จะไปห่วงเค๊าทำไม๊.....ป่านนี้คงอยู่ดีมีสุขกับแผนกใหม่ไปแล้วล่ะ..." พี่
แก้วทำท่างอน.....
".......พี่แก้วยังโกรธกุ๊กอยู่เหรอครับ.......ผมนึกว่าหายโกรธแล้วซะอีก..."
".......ก็มันน่าโกรธไหมล่ะ....อุตสาห์เตือนแล้วนะ.....ดูซิเป็นเรื่องจนได้...ดีนะที่
บอสไม่รู้ว่าทีกับพี่รู้เรื่องก่อนไม่งั้นเราสองคนนี่แหละที่จะมองหน้าบอสไม่ติด....."
".......ผมขอโทษครับพี่แก้ว....ผมก็ผิดเองแหละที่ไม่คุมกุ๊กให้ดี......"
".......ช่างเถอะเรื่องมันผ่านไปแล้ว......ว่าแต่ทีจะให้พี่ช่วยอะไร..."
".......ก็ไม่มีอะไรครับ...แค่มาปรึกษาว่าจะทำไงดี..."
".......ห่วงมันมากขนาดนั้นเลยเหรอ......เฮ้อ...กุ๊กมันจะรู้ไหมน่ะว่าเธอเป็นห่วงมัน
มากขนาดนี้....." พี่แก้วมองหน้าผม.....
"........"
"........อืม....เอางี้ล่ะกันเดี๋ยวพี่ให้น้องๆสืบให้ล่ะกัน..."
".......ขอบคุณครับพี่แก้ว....."
...........หลังจากที่ได้คุยกับพี่แก้วผมก็มีความรู้สึกว่าแกคงยังไม่
หายงอนกุ๊กแน่เลย.......ฮือ....ขนาดพี่แก้วยังโกรธแล้วคนอื่นล่ะ...................
...........ขณะที่ผมนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อยโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น...ผมรีบรับสายโดยที่
ไม่ทันได้ดูเบอร์.....
".........สวีสดีครับผมทีรับสายครับ....."
".......สวัสดีคร๊าบบบบ....คุณทีเหรอคร๊าบบบบ....."
"......." ทำไมเสียงคุ้นจังเลยว่ะ.....ผมแอบนึกในใจ...
".......แล้วตอนนี้คุณทีอยู่ไหนครับ..."
"......เอ่อ....อยู่ที่ทำงานครับ.....ไม่ทราบว่าจากไหนครับ...."
"......ก็จากคนที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล.....แต่อยู่ในหัวใจคุณใงคร๊าบบบบบ...."เจอ
สำนวนชวนอาเจียนเข้าไปรู้เลยครับว่าใคร....
"..........เหรอครับ..........แล้วเข้ามาอยู่ในใจผมตั้งแต่เมื่อไรครับ.....ผมไม่เป็นรู้
ตัวเลย......"
".........เมื่อไรเหรอ......อืม....เมื่อไรดีน๊า...."
".........พอแล้ว.....ขี้เกียจเล่นแล้ว.....อยู่ไหนครับเนี่ย....."
"........ไม่เล่นแล้วเหรอ.....ว้า..กำลังสนุกเลย......"
"........ยังอีก....อยู่ไหนครับ.....แล้วนี่หายไปไหนมา...."
"........กำลังจะเข้าไปที่ออฟฟิศครับ.....ทีลงมาหาผมได้ไหม..."
".......อืม...กุ๊กจะมาถึงกี่โมงครับ..."
".......ก็น่าจะประมาณ ใกล้ๆเที่ยงนะครับ....."
".......เหรอ......อืมมมม..."
".......เอางี้ไหมครับ....เดี๋ยวทีลงมาคอยผมตอนซัก 11.45 นะครับ..เอ้อ.ทีอย่า
บอกใครนะครับว่าผมมา...."
"......ทำไมล่ะครับ....."
"......ก็เดี๋ยวผมจะแอบลักพาตัวทีไปทานข้าวกันสองคนไง...."
".......กุ๊กอ่ะ.....เอาจริงๆซิ..ทำไมถึงไม่ให้บอก..."
".......อืม...ไม่รู้ซิ.....ผมว่าทุกคนคงยังไม่หายโกรธผมอ่ะ.....เอาไว้เค๊าหายโกรธ
แล้วค่อยเจอล่ะกัน....."
".......อืม...เอางั้นก็ได้....รีบมานะ...."
".......คร๊าบบบบบบ....จะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยคร๊าบบบบบ....."
"........โอเคครับ...หวัดดีครับ..."
-
ช่วงนี้เรื่อยๆดีจัง :undecided:
-
ดูแลใจตัวเองดีๆแล้วกันนะคับ
อย่างว่าแหละ ใครเจออย่างงี้เข้าไปก็คงอดหวั่นไหวไม่ได้
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
.........ก็แค่ของตายที่นั่งรอเธออยู่ร่ำไป......... o7 o7
-
เพราะกุ๊กน่ารัก กุ๊กน่ารัก กุ๊กน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :give2:
-
o8 กุ๊กนี่เป็นคนที่ท่าทางว่าจะมีเรื่องที่ปิดบังเยอะนะเนี่ยะ....กะลังคิดอยู่นะว่า....ทำไมถึงได้ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรได้หน้าตาเฉย
ความรักบางทีก็ทำให้คนเราเข้มแข็ง และอ่อนแอได้ในเวลาเด๋วกัน
เพราะงั้น....สู้ๆๆๆๆ นะ เปิดใจรับ และมองดูสิ่งที่อยู่รอบข้างให้มันมากๆ o13
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
มองโลกในแง่ร้าย ... ตากุ๊กต้องมีอะไรอีกแน่ o18
-
จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกป่าวเนี่ยคับ
-
.............หลังจากวางสายจากกุ๊กผมก็นั่งรอเวลาให้ถึง11.45 เร็ว..ๆ...ระหว่างนั้นพี่
แก้วก็โทรมาหาผมที่โต๊ะ........
".......ว่าไงครับพี่แก้ว...."
".......วันนี้ไปกินข้าวกับพี่ไหม...."
"........วันนี้...เอ่อ...คือ...พอดีว่าเพื่อนผมจะมาหาอ่ะครับ....เชิญพี่แก้วตามสบายล่ะกันครับ.....
ขอบคุณนะครับ....." จริงๆก็ไม่ได้อยากโกหกหรอก...แต่เห็นว่ายังงอนกันอยู่ถ้าขืนบอกว่าไปหากุ๊ก
ต้องโดนพี่แก้วดุแน่..ๆ...
"......อืม...ตามใจ...งั้นรอลงไปพร้อมกันไหม...."
".......เอ่อ....ไม่เป็นไรครับ...พอดีเพื่อนผมจะมาถึงแล้วเดี๋ยวผมลงไปก่อนล่ะกันครับ...."
"......จ๊ะ...."
.............ยังไม่ทันที่ผมจะลงไปกุ๊กก็โทรมาตามแล้ว....พอลงไปถึงชั้นจีกุ๊กก็เดินมารับ
ผมแล้วก็รีบพอออกไป........
".......ทำไมต้องทำลึกลับซับซ้อนขนาดเนี้ยอ่ะกุ๊ก....." ผมเอ่ยถามกุ๊ก....
"...... ก็...ก็ผมยังไมอยากเจอหน้าใครที่แผนกเก่าตอนนี้นี่ครับ....."
".......ไม่เห็นเป็นไรเลย....คนเคยรู้จักกันทั้งนั้น...."
".......ก็นั่นแหละ....ก็ผมยังไม่อยากเจอตอนนี้นี่นา..."
".......เฮ้อ....ตามใจ....แล้วนี่หายไปไหนมาตั้งหลายวันโทรไปก็ไม่ค่อยรับ....."
".......อาทิตย์ที่แล้วผมเทรนงานทั้งอาทิตย์เลยอ่ะครับ......"
".......รับโทรศัพท์ไม่ได้เลย..." ผมแอบประชดเล็ก..ๆ.....
".......หืออออ...ทีอ่ะ....."
".....แล้วเป็นไงบ้าง....."
".......ก็ดีครับ.....เดี๋ยวพรุ่งนี้เค๊าจะให้ผมไปประจำบูทแล้ว...."
".......เร็วจัง....ที่ไหนครับ...."
"......ที่..( ขอไม่เอ่ยชื่อห้างนะครับ.).ลาดพร้าวครับ....."
"......หึ....ชอบล่ะซิ...แถวนั้นเด็ก.ๆ..เยอะด้วย...."
".......ช่ายยยย....แล้วก็หน้าตาดี..ๆ..ทั้งนั้นเลย.....แหมทีนี่รู้ใจจริง..ๆ..."
"............" ผมไม่ตอบแต่ค้อนตาเขียวใส่กุ๊กแทน....
"........ล้อแล่นครับ......"
"..........."
"........แต่ถ้าได้ก็ดี......" แล้วกุ๊กก็ยิ้มลอยหน้าลอยตายั่วผมใหญ่......
แล้วกุ๊กก็เปลี่ยนเรื่องคุยชวนผมดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย........หลังจากที่เรากินข้าวกลางวันเรียบร้อยแล้วกุ๊ก
ก็เดินมาส่งผมที่หน้าลิฟแล้วรีบหลบเข้าแผนกไป.......
................ทุกครั้งที่กุ๊กมาที่ออฟฟิศ.....กุ๊กก็จะโทรมานัดผมให้แอบลงไปหา
แบบนี้ตลอด.....ตอนนั้นผมก็ทำตัวลำบากเหมือนกันครับ...ฝั่งนึงก็กุ๊กอีกฝั่งก็เพื่อนที่ออฟฟิศ...จะ
เอนไปฝั่งใดฝั่งนึงมันก็คงจะไม่งาม.....ถึงแม้ว่าทั้งสองฝั่งจะไม่ได้โกรธกันถึงขั้นเอาเป็นเอาตาย...
แต่ก็ถือว่าเข้าหน้ากันไม่สนิทใจเหมือนเมื่อก่อน......ผมไม่รู้ว่าจะทำไงดี...บอกก็แล้วอธิบายก็แล้ว
แต่ก็ไม่เชื่อกันทั้งสองฝ่าย....ก็เลยต้องปล่อยให้มันเลยตามเลย..........
.............และหลังจากที่กุ๊กย้ายไปประจำแถวลาดพร้าวแล้ว......เราก็เริ่มห่างกัน
อาจเป็นเพราะว่าเราไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกัน.......เวลาที่ผมโทรไปกุ๊กก็บอกว่าไม่ค่อยว่างงาน
ยุ่ง......จะเข้าไปหากุ๊กก็บอกว่ามีเวลาเจอแค่ 20 -30 นาที....หึ...เวลาแค่นั้นคุยสามคำก็หมดเวลา
แล้ว...พอกุ๊กบอกอย่างนั้นผมเลยตัดสินใจไม่ไปดีกว่า...กลัวถ้าไปแล้วจะเสียอารม์และอารมณ์เสีย
กว่าเก่า........และช่วงนั้นไม่รู้เป็นไงเพื่อน..ๆ...ผมโทรมารายงานว่าเจอกุ๊กเที่ยวอยู่ที่โน้นบ้างล่ะ...
หรือไม่ก็เจอกุ๊กเที่ยวอยู่กับใครไม่รู้ที่ผับนั้นบ้างล่ะ......มีแต่ข่าวของกุ๊กเข้าหูผมทุกอาทิตย์......ไม่
เว้นแม้กระทั่งที่ออฟฟิศ.....ขนาดพี่ที่แผนกข้างๆผมยังมาเล่าให้ฟ้งเลยว่าเจอกุ๊กแถวสยาม.......
เออ...ทำไมมีแต่คนเจอกุ๊ก....แล้วทำไมผมไม่เจอกุ๊กอยู่คนเดียว.......????????????????????
ผมเคยโทรไปถามว่าเดี๋ยวนี้กุ๊กไปเที่ยวบ่อยเหรอ.....กุ๊กก็จะบอกว่าไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย.....ผมก็เลย
เกิดอาการงงครับ...แล้วไอ้ที่คนอื่นเขาเจอกันนี่เป็นฝาแฝดกุ๊กรึไง....??????????...แต่ผมก็ไม่ได้
โวยวายอะไรออกไปนะครับ......ได้แต่เก็บข้อมูลเอาไว้ในใจ.........
.............และหลังจากที่ผมโทรไปซักไซ้ไล่เรียงกุ๊กครั้งนั้น......ดูเหมือนกุ๊กก็เริ่มมี
เวลารับโทรศัพท์ผมมากขึ้น......มีเวลาว่างเจอกับผมมากขึ้น ( นิดนึง )......แต่คราวนี้กุ๊กมาแปลกครับ....
แปลกยังไงรึครับ.........หึ..........ก็เดี่ยวนี้ไม่ว่าจะคุยโทรศัพท์หรือเวลาที่เจอกันกุ๊กชอบพูดทีเล่นทีจริง
ประมาณว่าตอนนี้เสน่ห์แรงมีกิ๊กมาติดเต็มเลย.....หรือเวลาที่ไปไหนด้วยกันผมสังเกตุเห็นว่ากุ๊กจะแอบส่ง
สายตาให้กับคนอื่นโดยที่ไม่กลัวว่าผมจะเห็น...........หนัก...ๆ..เข้ากุ๊กเริ่มกลับมาพูดเรื่องกิ๊กกับผมอีกครั้ง
จนผมเริ่มมีน้ำโหเลยทะเลาะกันไปหลายที.....
-
น่านไงลมมรสุมเริ่มตั้งเค้าให้เหงชัดๆแย้ววว :o12:
-
ดูๆ เหมือนกุ๊ก อยากจะมอบความจริงใจให้นะ
แต่แค่อาจจะไม่คิดที่จะจริงจังมั้งครับ
บางทีสิ่งมีค่าใกล้ตัวคนบางคนมักจะมองไม่เหน ถ้าไม่เสียมันไป
-
ตากุ๊กนี่คงเป็นประเภท "กุ๊กรักทุกโคนนนนน" โปรยเสน่ห์เพื่อเช็คเรตติ้งมั้ง
รึอยากทำให้ทีหึงเล่น.....
เป็นกำลังใจให้ทีนะ :impress:
-
........."ของตายที่ไม่คุณค่า....ได้แต่นั่งรอฟังคำโกหกหลอกลวงอยู่ร่ำไป"...........
..........แต่ก็โทษใครไม่ได้......เพราะเราทำตัวเราเอง.......... :o12: :o12:
-
นายกุ๊กนี้มันน่าจับเจี๋ยนนัก ต้องให้เจอกับตัวเอง ทำไว้แบบไหนก็ได้แบบนั้นแหละ
แต่ยังไงก็เอาใจช่วยต่อไปนะคับ สู้ๆนะคับ o13
-
ตากุ๊กจะหากิ๊กใหม่ :o12: :o12:
-
o12 o12 คุณทีใจดีไปรึป่าวครับเนี่ยะ :angry2: :angry2: อย่างนี้ต้องเอาให้แตกหักเนอะ o3 o3
-
อยากเป็นเมียหลวงก็ต้องทำใจนะเคอะ
ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย ไม่ว่ามันจะแท้จะเทียม มันก็เจ้าชู้เหมือนกันหมดนั้นแหละเคอะ o8
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
กุ๊กแอบมีกิ๊กหรอ นิสัยไม่ดีเลย o7
-
-*- หรือว่ากุ๊กจะเป็นคนขี้เหงาอย่างที่เพื่อนเราเปน?? :confuse:
คือว่ามันบอกว่าไม่ได้เจ้าชู้อ่านะ แต่ว่าคบที 1 มากกว่า 3 คน((ทั้งทอม + ผู้ชาย)) เพราะว่าเป็นคนขี้เหงา + ติดโทรศัพท์ เลยทำไม่ได้ที่จะว่างแล้วไม่ได้คุยกับใคร :undecided:
แต่ว่าคนแบบนี้ก็ไม่อยากให้ใครไปผูกมัดกับคำว่า...แฟน...นะ
แต่ว่ามันก็จะมีคน 1 ที่รักมากสุด + แคร์มากสุด
เราว่า กุ๊กเขาคงแคร์คุณอยู่ไม่น้อยอ่าละ ไม่งั้นนะ...ก็ไม่ติดต่อแล้วล่ะ
ยังไงก็สู้ๆๆๆนะ เป็นกำลังใจให้จร๊า :impress:
-
...........ทุกครั้งที่เราทะเลากันเรื่องนี้กุ๊กจะจบลงด้วยคำพูดที่ว่า..".....ไม่
เอาอย่าคิดมากซิ.....ผมล้อเล่น.....พวกนั้นเพื่อนกันทั้งนั้นแหละ......."......เออ...ให้
มันเพื่อนจริงๆเถอะ....ผมคิดในใจ.........แต่นั่นก็ใช่ว่ากุ๊กจะหยุดพูดเรื่องนี้นะครับ.....
เพราะถ้าผมเผลออารมณ์ดีเมื่อไร.....กุ๊กก็จะเนียน..ๆ..พูดอะไรทำนองนี้ขึ้นมา
ทุกที......ผมไม่รู้ว่ากุ๊กต้องการอะไร.....ทำไมถึงทำแบบนี้....กุ๊กต้องการให้ผมหึง.....
หรือว่ากุ๊กต้องการพรีเซ็นว่าตัวเองเสน่ห์แรง......หรือต้องการบอกเป็นนัย..ๆว่าผมต้อง
ยอมรับสภาพแบบนี้.......แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดสิ่งเหล่านั้นก็ได้เข้ามากระตุ้นไอ้
อาการอยากได้ใคร่มี.....อยากครอบครอง...อยากเป็นเจ้าของกุ๊ก..ให้กลับมาหาผม
อีกครั้ง............
...........ผมเคยแกล้งเนียน...ๆ..ยอมตามน้ำปล่ยยให้กุ๊กพูดเรื่องนี้ไป
เรื่อย..ๆ...โดยทำเป็นไม่โกรธ....ไม่โมโห.....หึ....ปรากฎว่ากุ๊กยิ่งชอบใจพูดเรื่องคน
โน้นมาจีบ....คนนี้มาชอบไม่ยอมหยุด......
"......รู้สึกว่าจะมีคนมาชอบกุ๊กเยอะเลยนะ..."
".....อืม....ก็ไม่เท่าไรหรอก....ก็ประมาณ.....2..3...4..5...เอ...หรือ..6..นะ....อืมจำ
ไม่ได้แล้วมันเยอะแยะไปหมดนะ...."กุ๊กอารมณ์ดีลอยหน้าลอยตาตอบผม......
"......เหรอ.....แล้วรวมผมด้วยรึป่าว...." ผมกลั้นใจถามออกไป....
"......อืม.....รวมดีรึป่าวน๊า....." กุ๊กยังลอยหน้าไม่เลิก.....
"......งี้ทุกคนก็ต้องแข่งกันน่าดูเลยซินะ......"
"........." กุ๊กไม่ตอบได้แต่ทำท่ายิ้มภูมิใจ......
".......งั้นฝากบอกพวกนั้นด้วยนะว่าดีใจด้วยที่หมดคู่แข่งไปแล้วหนึ่ง......"
".......ทีหมายความว่าไงครับ...." กุ๊กทำหน้างง.....
"...........".
"........ว่าไงครับ....ทีหมายถึงใคร......."
"........ก็ผมไง....."
"..........." กุ๊กอึ้งเล็กน้อย....
".......เราคงไม่มีเรี่ยวแรงไปต่อสู้กับใครหรอก...ถ้าจะให้เราไปยื้อแย่งแข่งกับใคร....
เราขอเป็นฝ่ายยอมแพ้เองล่ะกัน......."
".......แหะ..ๆ.....พูดเล่นใช่ม๊า...."
"......ผมพูดจริง......" ผมตอบออกไปด้วยสีหน้าเรียบๆแต่แฝงไปด้วยความมั่นคงและ
จริงจัง........
".........เออ....วันนี้ทีอยากกินไรครับ....ติ่มซัมไหม....." กุ๊กเปลี่ยนเรื่องคุยทันที....
............พอพูดแบบนั้นออกไปรู้สึกว่ากุ๊กก็จะเพลา..ๆ..พูดเรื่องนั้น
ลงไปเยอะ.....แต่ข่าวคราวของกุ๊กที่มีคนไปเจอตามที่เที่ยวต่าง..ๆ....ก็ยังเข้ามากระ
ทบหูผมอยู่เรื่อย..ๆ........ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรข่าวต่าง..ๆ..พวกนี้....แต่พอ
มันเยอะ..ๆ.....และถี่เข้าผมก็ชักเริ่มไม่มั่นใจว่าที่กุ๊กไปเที่ยวด้วยนี่เป็นเพื่อนหรือเป็น
ใครกันแน่.....ผมพยายามค้นหาคำตอบว่าเพราะอะไรกุ๊กถึงเปลี่ยนไป......พยายาม
สืบหาว่าที่กุ๊กมีคนอื่นเป็นเรื่องจริงไหม.......จนกระทั่งวันนึง.....วันที่ผมได้พบคำ
ตอบด้วยตัวของผมเอง........วันนั้นเรามีงานเลี้ยงที่บริษัทเลิกเกือบเที่ยงคืนแต่ผมกับ
กับพี่แก้วก็ชวนน้องๆไปเที่ยวต่อแถวหลังสวน......ในขณะที่เดินหาร้านกันอยู่...สาย
ตาผมก็ไปสะดุดกับภาพผู้ชายสองคนกำลังยืนคุยกันอย่างกระหนุงหระหนิงและมี
การจับไม้จับมือกันด้วย......ซึ่งหนึ่งในผู้ชายคนนั้นก็คือกุ๊ก........ผมอึ้งไปชั่วขณะกับ
ภาพที่เห็น......คำถามต่าง..ๆ.ผุดขึ้นมาในหัว....ไม่จริงใช่ไหม.....นั่นไม่ใช่กุ๊กใช่
ไหม......มันเบลอๆอย่างบอกไม่ถูก..ผมรู้สึกตัวอีกครั้งตอนที่พี่แก้วเข้า
มาดึงมือผมให้เข้าไปในผับ......พี่แก้วเข้ามาปลอบผมว่าคงไม่มีอะไรหรอก.....อาจจะ
เป็นแค่เพื่อกันก็ได้......สักพักกุ๊กก็เดินเข้ามาหาผม (.ไม่รู้ว่ากุ๊กเห็นผมตอนแรก...
หรือว่ามีใครไปบอกกุ๊กว่าผมมา..)......กุ๊กเข้ามาทักผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...แล้ว
ยังกล้าบอกอีกว่ามากับเพื่อน.....แต่ในตอนนั้นผมไม่มีกะจิตกะใจจะฟังเหตุผลอะไร
ทั้งนั้น.......ผมลุกขึ้นมองหน้ากุ๊กแล้วเดินออกจากร้านไป........
-
o22 มากับเพื่อนสนิทอ๊ะป่าวว เพื่อนสนิท สนิ๊ทสนิท :haun5:
-
:angry2: กุ๊กคนโก6
-
ได้แต่หวังว่าที่กุ๊กพูดจะเป็นเรื่องจริง :sad4:
-
เพื่อนสนิท ตัวติดกัน o3
ลืมตามามองโลกแห่งความจริงเหอะครับ
หันมาอยู่กับตัวเอง น่าจะมีความสุขมากขึ้น
-
ก็นะออกอาการมานานเเล้วคงถึงเวลาที่จะตัดใจจริงๆซะเเล้วละมังครับ :o11:
-
เริ่มอดรนทนไม่ไหวกับนายกุ๊กเข้าไปทุกทีแล้วน่ะ o12 (โกรธแทนคุยทีเลยเนี่ย)
-
..........เมื่อไหร่จะรู้สึกตัวซักที..... :o12: :o12:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้อีกคนงับ
-
อย่ากลับไปรักเขาอีกเลย เพราะเขาไม่เคยแคร์ :o12: :o12:
-
ค้างคาอ่ะคับ
อยากรู้ต่อแล้ว
-
o12 o12 กุ๊กทำอะไรไม่ค่อยคิดถึงคุณทีเท่าไหร่นะครับ แต่อย่างว่า ถ้ารักแล้วก็คงยอมไปจนกว่าจะยอมไม่ไหวชะมะคับคุณที :sad2: :sad2:
-
เกลียด คนเจ้าชู้
ผู้ชายเลวๆๆ
ไปตายซะ ไอ้เลวววววววววววววววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
...... o14....หวัดดีครับเพื่อน...ๆ...ยังน่ารักกันทุกคนเลยนะครับ.......... :give2:
.................ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำนะครับ........ o15
วันนี้เข้ามาทักทายเฉยๆครับ...เดี๋ยวคืนนี้มาต่อให้นะครับ..........
ปล.....คุณแน๋ว...หรือใครก็ได้ครับ.....ช่วยแนะนำวิธีเอาเพลงลงให้หน่อยได้ไหมครับ.....
ผมเคยลองแล้วแต่มันError ตลอดเลย......
ขอบคุณล่วงหน้าครับ..... o15
-
มารออ่านต่อจ้า o4
เรื่องลงเพลงทำมะเป็นเหมือนกัน เดี๋ยวคงมีผู้รู้มาบอกนะ o13
-
ลองใส่เพลงด้วยวิธีนี้ดูนะครับ
ไปสมัครที่นี่นะครับ
ทีนี้ก็มาดูว่าเพลงที่จะ upload ไปที่ webhost นั้น มีเว็บไหนที่รองรับบ้าง
.wma เป็นเพลงเสียงดี ถ้าไฟล์เล็กมาก ขนาดต่ำกว่า 300 k ก็ไปฝากที่ pantown ยังได้ เว็บที่แนะนำให้คือ
www.photobucket.com
http://www.savefile.com
พอฝากเสร็จเอาลิงค์ธรรมดามาไม่ได้เวลาจะเอาตั้งเอาลิงค์สำหรับดาวโหลดเพลงโดยตรง กดใส่แล้วเด็งมาให้ดาวโหลดเลย
เช่น
http://dl1u.savefile.com/d16d26e57b4a75e4553f3be69e088b1b/03-Big_Ass-_3648_3621_3656_3609_3586_3629_3591_3626_3641_3591_.mp3
ซึ่งตอนแรกมันจะให้ลิงค์ http://www.savefile.com/files/758903
ใช้ไม่ได้นะ
หรือเวป
http://www.uploadblaster.com/
เวลาอัพโหลดเสร็จลิงค์ที่ใช้ต้องดาวน์โหลดได้โดยตรงคือเด้ง popup มาให้ดาวน์โหลดเลยคือ
http://001.uploadblaster.com/file_hosting/e8c139339a45bc4822bf28d66d362e3e.mp3
เอาหน้าลิงค์ของเวปมาใช้ไม่ได้
http://001.uploadblaster.com/?file=e8c139339a45bc4822bf28d66d362e3e
geocities.yahoo.com
freewebs.com
www.1asphost.com
www.sharemation.com
.swf เป็นไฟล์รูปภาพ จึงมีเว็บรองรับเยอะมาก นอกจาก 2 เว็บข้างบนแล้ว
ปัญหาถ้าจะฝากเพลงต้องหาตัวแปลงไฟล์ mp3 เป็น swf เสียก่อน
imageshack.us
แล้ว ก๊อป url ที่ได้หรือมีปุ่มขาวๆหน้าหัวข้อให้โหลดไฟล์ที่เรา upload ขึ้นไปแล้วให้คลิ๊กขวา copy shorcut เอามาโพสที่กระทู้ที่ตั้งไว้
จากนั้นคลิ๊กเม้าซ้ายค้าง เลือก url ที่ โพสไว้แล้วกดปุ่ม
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Themes/dibermc/images/bbc/wma.gif)
ที่อยู่เป็น icon ด้านบน
จะได้ตามโค๊ดข้างล่าง แค่นี้เท่านั้นพอนะครับ หรือจะพิมพ์เองก็ได้
[wma=300,50]http://001.uploadblaster.com/file_hosting/e8c139339a45bc4822bf28d66d362e3e.mp3
[/wma]
ลองดูนะครับอธิบายยาวหน่อยเพื่อเพื่อนๆคนอื่นลองด้วยนะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=63.0
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=1218.0
-
ยังไงเสียก็ยังยืนอยุ่ข้างกุ๊ก เพราะเจ้เองก็นิสัยเหมือนกุ๊ก ต่างกันตรงที่ ไม่มีคนมาจีบเหมือนอย่างกุ๊กเท่านั้นเอง
อิอิ
-
มะด้ายเข้ามาอ่านนาน รู้สึกเศร้าตามผู้เขียนเลยแฮะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจห้ายนะงับ
ปล. แข็งใจหน่อยน่ะงับ แผลใจจะได้หายเร็ว ยิ่งเร็วก็ยิ่งดีน่ะ
-
อืม...ม่ะชอบคนหลายใจง่ะ
เชียร์ให้รักคนใหม่นะ เพราะว่า ถ้ายอมไปจะเจ็บอย่างงี้ไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะ :sad2: :sad4: :dont2:
แต่ว่าถ้าทนได้ ถ้าคิดวว่ารักเขามาก จนไม่อาจเปลี่ยน ก็รักต่อไปเถอะ
จะเลือกทางไหน....เราก็เปงกะลังใจให้นะ :impress:
-
............ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะครับเรย์....... o15.......ลองทำตามแล้วแต่ไม่รู้ว่าจะฟังได้อ่ะป่าว...ถ้า
ไงช่วยบอกด้วยนะครับ............ :impress:
ตอน....หัวใจที่ไหวหวั่น....
..............หลังจากที่ผมออกจากผับมาแล้ว.....ผมก็แอบไปนั่งสงบสติอารมณ์
แถวๆลานจอดรถ......ผมไม่รู้ว่ามีใครวิ่งตามผมมาไหมตอนที่ผมออกมาจากร้าน....แต่ตอนนี้
โทรศัพท์มือถือผมดังไม่หยุด.....ทั้งเบอร์ของกุ๊กทั้งเบอร์ของพี่แก้วต่างกระหน่ำกันเข้ามาไม่
ขาดสาย......ผมได้แต่นั่งมองโทรศัพท์และปล่อยให้มันดังอยู่อย่างนั้น......มันเจ็บลึก..ๆข้าง
ใน.....ทำไมกุ๊กถึงทำกับผมแบบนี้.....ความรักที่ผมมีให้มันไม่มีค่าสำหรับกุ๊กเลยใช่ไหม.....
ทำไม......ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับผมด้วย.....ผมอยากร้องไห้แต่มันร้องไมออก.....
ได้แต่รู้สึกขุ่นมัวอยู่ข้างใน.......เป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมงแล้วที่โทรศัพท์ผมดังไม่หยุด.....ผม
ตัดสินใจรับสายของพี่แก้วเพราะกลัวว่าแกจะเป็นห่วง......
"......ฮาโหล....ครับพี่แก้ว..."
".......ที....ทีอยู่ไหนอ่ะ....."
"......อยู่แถวนี้แหละครับพี่......"
".......ทีเป็นไงบ้าง....อืม...อย่าคิดมากน่ะ....อยู่ตรงไหนเดี๋ยวพี่ออกไปหา...."
"......ไม่เป็นไรครับพี่แก้วผมขอนั่งข้างนอกอีกแป๊ป...เดี๋ยวผมตามเข้าไปครับ..."
"......อืม...เอางั้นเหรอ...ทีไหวไหม....กลับก่อนไหม..."
"......ไม่เป็นไรครับพี่แก้ว...เกรงใจน้องๆน่ะ...ชวนเค๊ามาแต่หนีกลับก่อนมันคงไม่ดี.....
เอ่อ....พี่แก้วช่วยไล่กุ๊กไปหน่อยได้ไหมครับ....."
"......ได้เดี๋ยวพี่จัดการให้.....ทีรีบเข้ามานะ...พี่เป็นห่วง...."
".........ขอบคุณครับ....."
............ผมกลับเข้าไปในร้านอีกครั้ง....พี่แก้วรีบเข้ามาหาและพยายาม
ปลอบใจผม......ส่วนผมเองก็พยายามไม่คิดมากและพยายามเก็บอาการผิดปกติไว้เพราะไม่
อยากให้งานกร่อย.....ส่วนคนอื่นๆก็ยังคงสนุกกับการเต้นรำ....พี่แก้วบอกว่าไม่มีใครรู้ว่าเกิด
อะไรขึ้นกับผม....และพี่แก้วยังบอกอีกว่าพี่แก้วดุกุ๊กไปเยอะเหมือนกันว่าทำไมทำแบบนี้...
แต่กุ๊กก็บอกพี่แก้วว่าคนนั้นเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น......และยังไม่ทันที่พี่แก้วจะพูดจบ....กุ๊กก็
มายืนอยู่ข้างหน้าผม......กุ๊กพยายามอธิบายว่าไม่มีอะไรจริง..ๆ...และยังยืนยันว่าคนนั้นเป็น
แค่เพื่อนกันจริง..ๆ.....ผมไม่ตอบโต้....ไม่คุย..ไม่ถามอะไรทั้งสิ้น....ในตอนนั้นได้แต่คิดว่า
อยากไปให้ไกล..ๆ....ไกลจากที่ตรงนี้.....ผมหันไปบอกพี่แก้วว่าขอกลับก่อนแล้วเดินหนี
ออกมา....กุ๊กเดินตามผมมาและพยายามอธิยายเรื่องต่าง..ๆ....แต่ผมไม่อยากฟัง
อะไรอีกแล้ว...........ผมขึ้นแทกซี่กลับทันที........
................หลังจากเหตุการณ์คืนนั้นผมก็ไม่ติดต่อกับกุ๊กอีกเลย...ถึง
แม้ว่ากุ๊กจะพยายามโทรมาแต่ผมก็ไม่รับ......ผมไม่รู้ว่าผมตัดสินใจถูกไหมที่ทำแบบนี้........
แต่มันคงดีกว่าที่จะต้องรับรู้เรื่องราวต่างๆจากกุ๊กอีก.......แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้กุ๊กหยุดติดต่อ
ผม....เพราะพอผมไม่รับโทรศัพท์กุ๊กก็จะโทรเข้าเบอร์พี่แก้วกับน้องเบญแทน......จนน้อง
เบญกับฟ้ารู้เรื่องนี้ไปด้วย...........กุ๊กพยามยามออดอ้อนพี่แก้วให้ช่วยพูดกับผม....แรก...
ๆ....พี่แก้วก็ไม่ยอมแต่หนัก..ๆ..เข้าแกคงรำคาญเลยยอมมาช่วยพูดให้.......พี่แก้วบอกว่ากุ๊ก
มาสารภาพว่าคนที่ผมเห็นคืนนั้นเค๊าเข้ามาจีบกุ๊ก.....แต่กุ๊กแค่คุยด้วยเฉย...ๆ...ไม่มีอะไร
จริง..ๆ.....พี่แก้วบอกว่าพี่ช่วยพูดตามที่รับปากกุ๊กไว้แล้ว...ส่วนผมจะเชื่อรึไม่....หรือตัดสิน
ใจยังไงก็แล้วแต่ผม.......แต่พี่แก้วแกก็พูดมาคำนึงว่า.."...ยังไงซะเธอกับเจ้ากุ๊กก็ตัดกันไม่
ขาดหรอก....พี่กล้าพนันเลยว่ากุ๊กไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย..ๆ..หรอก...." ผมได้ฟังแล้วก็
รู้สึกอึ้ง..ๆ...งง....ตกลงนี่มันเป็นโชคดีหรือโชดร้ายของผมกันแน่........
.....................แต่หลังจากที่ได้ฟังพี่แก้วเล่า.....ความโกรธของผมก็เริ่มลด
ลง............ช่วงนั้นยอมรับว่าสับสนเหมืนกันครับไม่รู้ว่าควรจะตัดสินใจยังไงดี.......
ควรจะเลิกให้มันเด็ดขาดไปเลยดีไหม......หรือจะยอมเชื่อในสิ่งที่กุ๊กพูดดี....................
[wma=300,50] http://001.uploadblaster.com/file_hosting/8a6d630b0213ca199f91ab3b2b85f189.wma[/wma]
เสียงสะท้อน
เหมือนรักครั้งนี้มันทำให้เจ็บช้ำเกินไปหรือเปล่า
(หรือรักคือการต้องเจ็บ ต้องยอม)
คิดๆแล้วท้อ ยิ่งรอยิ่งหมดหวังหัวใจสูญเปล่า
(หรือเราต้องลองอีกครั้ง)
*(ใจหนึ่งว่ายังรัก) ใจหนึ่งว่าพอแล้ว
ตอนนี้ฉันควรทำตัวอย่างไร
**ปล่อยเธอไปซะเถอะ ลืมซะเถอะ
(ขาดเธอฉันคงทนไม่ไหว)
อย่าต่อเวลาให้ปวดร้าว
(แม้เสี้ยวนาทีก็จะรั้ง)
ปากว่าเลิกซะเถอะ เลิกรักเถอะ
(แต่ใจไม่เคยเลย) ไม่เคยเลิกสักครั�
เข้มแข็งเข้าไว้ อย่ามองอย่าอ่อนใจ
ต้องทำให้ได้ (ยิ่งทำยิ่งเจ็บ ยิ่งฝืน)
ลองมองไกลๆ มั่นใจว่าสักวันต้องเจอรักใหม่
(รักใครไม่ได้อีกแล้ว)
*(ใจหนึ่งว่ายังรัก) ใจหนึ่งว่าพอแล้ว
ตอนนี้ฉันควรทำตัวอย่างไร
**ปล่อยเธอไปซะเถอะ ลืมซะเถอะ
(ขาดเธอฉันคงทนไม่ไหว)
อย่าต่อเวลาให้ปวดร้าว
(แม้เสี้ยวนาทีก็จะรั้ง)
ปากว่าเลิกซะเถอะ เลิกรักเถอะ
(แต่ใจไม่เคยเลย) ไม่เคยเลิกสักครั�
ต้องซื้อใจเธอยังไง ต้องทุ่มเทไปเท่าไหร่
เหมือนเดินต่อไปทั้งที่ไม่มีทาง
ไม่รู้ต้องทำยังไง เพราะเสียงสะท้อนในใจ
มันยังต้องการเธอเหลือเกิน
......ช่วงนั้นเวลาที่วิทยุเปิดเพลงนี้ขึ้นมาเมื่อไร.....ฟ้ากับน้องเบญจะแซว
ว่าเพลงของผมมาแล้ว....แถมพี่แก้วยังแซวอีกว่า....สงสัยเค๊าแต่งเพลงนี้เพื่อผมโดยเฉพาะ.....
...เออ....รักกันดีจริง..ๆ........เวลาที่โดนแซวผมก็จะบอกว่าไม่รู้เรื่องลังลงลังเลอะไรไม่มีเลิกไป
หมดแล้ว.....ไม่ลังเลแล้ว.............................
........แล้วกุ๊กก็โทรมาหาผมอีกครั้ง....กุ๊กบอกว่าอยากมากินข้าวกลางวันกับผม......
".......ทีครับ.....วันนี้ทานข้าวกลางวันที่ไหนครับ....."
".......ไม่รู้ซิ...ทำไมเหรอ..."
"........งั้นไปทานที่ร้านเดิมที่ละลายทรัพย์ไหมครับ.....เดี๋ยวผมไปหา..."
"........ตามใจอยากมาก็มา...." ผมบอกส่ง..ๆไปอย่างนั้นเองแหละครับ....เพราะคิดว่ายังไงกุ๊กก็คง
ไม่มาหรอก...ออฟฟิศอยู่ตั้งลาดพร้าวแต่จะมากินข้าวกลางวันที่ละลายทรัพย์เนี่ยนะ...ตลก....
".......งั้นเที่ยงเจอกันที่เดิมนะครับ...."
หลังจากที่วางสายจากกุ๊ก...ผมก็นั่งทำงานต่อไปเรื่อย..ๆ...จนใกล้เที่ยงพวกพี่
แก้วเข้ามาชวนไปกินข้าว.....แต่ผมปฎิเสธไปว่าวันนี้เบื่อ..ๆ..ไม่อยากลงไป (..อันนี้ไม่เกี่ยวกับกุ๊กนะ
ครับเพราะผมคิดว่ายังไงกุ๊กก็คงไม่มา....)....หลังวจากที่พวกพี่แก้วลงไปหมดแล้ว..ผมก็นั่งทำงาน
ต่อไปเรื่อย..ๆ....สักพักโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น...ผมหยิบขึ้นมาดูปรากฎว่าเป็นเบอร์ของกุ๊ก......
".........ตอนนี้ผมถึงแล้วนะครับ....ทีอยู่ตรงไหนครับ......"
"........ถึง.....กุ๊กอยู่ที่ละลายทรัพย์แล้วเหรอครับ....." ผมถามออกไปด้วยความแปลกใจ....
"........ครับ....เนี่ยอยู่ตรงหน้าธนาคารเนี่ยครับ.....แล้วทีล่ะครับ...."
"......เอ่อ...."
"........ว่าไงครับทีอยู่ตรงไหนแล้ว..."
"......เอ่อ.....กุ๊กพูดเล่นใช่ไหม..."
"......ป่าวครับ.....ผมอยู่ที่ละลายทรัพท์จริง..ๆ.....ไม่เชื่อลองฟังเสียงแม่ค้าตะโกนขายของซิ..." กุ๊ก
ยืนยันเสียงแข็ง.....
".........."
"........ทียังอยู่ที่ออฟฟิศใช่ไหมครับ......"
"........."
"........ไม่เป็นไรครับถ้าทีไม่อยากเจอผมก็ไม่ต้องมาก็ได้ครับ....." กุ๊กพูดเชิงน้อยใจ....
"..........." ตอนนั้นผมเริ่มลังเลว่าจะเอายังไงดี................ใจนึงก็อยากเจอ..............
แต่อีกใจก็ยังรู้สึกโกรธๆกุ๊กอยู่......
".......งั้นผมกลับแล้วนะครับ....."
".......เอ่อ....อย่าเพิ่งไปกุ๊ก.....รอผมสิบนาทีน่ะ..." ผมตัดสินไปหากุ๊กในนาทีสุดท้าย.....เฮ้อ...
ตายตอนจบทุกทีเลยเรา.....ผมบ่นกับตัวเองในใจ...
"........ครับ.....มาเร็ว..ๆ..นะ.ผมจะรอ..." .
...........ผมนั่งมอเตอร์ไซไปหากุ๊กด้วยอาการสับสนในหัวใจตัวเอง......ตลอดทาง
ผมคิดว่าถ้าเจอกุ๊กแล้วจะทำตัวอย่างไรดี......แต่พอไปถึงกุ๊กเดินยิ้มเข้ามาหาผม...ชวนพูดคุยกับผม
อย่างปกติ...มันเลยทำให้ผมต้องพูดคุยโต้ตอบกุ๊กไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้......กุ๊กไม่พูดถึงเรื่องคืน
นั้นอีกคงจะกลัวว่าถ้าพูดขึ้นมาผมจะโกรธอีก.....กุ๊กพาผมไปทานข้าวร้านเดิมชวนคุยแต่เรื่องใหม่..
ๆ.....ที่ทำให้รู้สึกอารมณ์ดี.....หลังจากทานข้าวเสร็จกุ๊กก็พาผมไปซื้อโกโก้และทอฟฟี่เค็กเหมือน
เคย...แต่ในระหว่างที่กำลังเดินอยู่เราก็เจอกับฟ้าและน้องเบญโดยบังเอิญ.....ต่างคนก็ต่างตกใจ...
น้องเบญถามกุ๊กว่ามาทานข้าวกับผมเหรอ....กุ๊กตอบไปว่าอืม...ส่วนผมได้แต่ยิ้มหน้าเจื่อน..ๆ...คิด
ในใจว่าถ้าพี่แก้วรู้คงโดนดุอีกแน่เลย......แล้วน้องเบญกับฟ้าก็ขอตัวแยกไป....ส่วนกุ๊กก็เดินมาส่ง
ผมที่หลังออฟฟิศแล้วก็นั่งรถกลับไป.......
-
รอลุ้นต่อนะ :o11:
-
เพลงฟังได้แย้วจ้า :music:
รอลุ้นกานต่อไปแย้วกาน :o9:
-
และแล้วก็ใจอ่อนอีกทีสิน่า :sad2:
-
ถ้าคิดจะรักก็มีความสุขกับมัน
ถ้าคิดว่าทำไม่ได้ ก็อย่ามีมันเลย
o7
-
:o11: :o11:
-
ไม่รู้จะพูดอะไรได้มากนอกจาก เป็นกำลังใจให้จ้า :impress:
-
มีรักกับเค้าทั้งที
ขอคนที่คู่ควรกับรักที่เรามอบให้ได้มั้ย.. ขอเหอะ o7
เป็นกำลังใจให้นะ สู้สู้ เพลงเพราะมากเลย บวกหนึ่งให้กับความเศร้าและสับสนในรักจ้า o13
-
มีแฟนอย่างตากุ๊กนี่เหนื่อยตายเลย
เป็นผม ผมจะคิดกับกุ๊กแค่เพื่อนครับ
แรก ๆ อาจจะทรมานใจบ้าง แต่ถ้าชินเมื่อไร
ต่อไปถ้ากุ๊กจะมีลีลา หรือจะเจ้าชู้ หรือจะอะไรก็ตาม เราก็จะเฉย ๆ เอง
ถ้าเค้ารักจริง เค้าคงปรับปรุงตัวเองเพื่อนเรา ผมว่า . . . :teach:
-
: 222222: ตามอ่านอยู่นะ...หนุกดีคร๊าบบบบบบบบ o3
-
ชอบเม้นท์ตาเรย์
ถ้าความรักมันทุกข์ อย่ามีมันดีกว่า
เพราะการมีความรัก คือการรู้สึกดีๆกับมัน
ลองคิดดูดีๆคับ ว่าความรักที่มี มันแค่ "อยากมี" รึเปล่า
-
อ่านรวดเดียวเลยครับ
ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังครับ
ยังไงก้อใช้สติ + หัวใจกับความรักครั้งนี้ร่วมกันนะครับ
โชคดีครับ ทั้งเรื่องงาน เรื่องรัก ครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: สู้ๆ
-
o8 o8 เปนกำลังใจให้แล้วกันครับคุณที :try2: :try2:
-
ตัดยังไงก็คงตัดไม่ขาดแล้วมั้งคับเนี่ย อิอิ :laugh3:
-
*...จงรักอย่างมีสติค่ะ...*
บางทีก็ควรจะให้เหตุผลนำทางเราในการตัดสินใจนะค่ะ....เพราะว่าบางทีหากว่าใช้ใจตัวเรานำทาง...มันอาจเจ็บ..*ซ้ำๆ*..ไม่มีวันหายก็เป็นได้
แต่ว่า....ก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ o13
-
ท่าทางจะตัดใจไม่ขาดสักที เอาเป็นว่าก็ให้คิดถึงความสุขในวันนี้ล่ะกัน
อย่าให้ไปเดือดร้อนใคร เรื่องของวันข้างหน้าใครจะไปรู้ ตัวเราทำเองกำหนดเองทั้งนั้น
-
ยังรักกุ๊กเหมือนเดิม
กุ๊กน่ารักที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ใครจะว่าไงก็ช่าง อิชั้นไม่สน ยืนยันตามนี้นะเคอะ
-
.........ตัวเองยังไม่แน่ใจตัวเองว่าจะรักหรือจะเลิก.......
.........แล้วจะมีความสุขกับปัจจุบันได้อย่างไร.... :undecided: :undecided:
-
หนักใจเเทนเลยนะเนี่ยกับคนเเบบกุ๊กเนี่ย :sad2:น่าจะได้เวลาคุยกันให้เข้าใจซะทีนะว่าจะเอายังไงกันเเน่ :เฮ้อ:
-
เหอะๆ...
เหนื่อยใจแทนนะครับ แบบนี้อะ...
ไม่รู้ว่ากำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอยู่รึเปล่า
o12 o12 o12 o12 o12 o12
-
..................หลังจากที่ผมไปกินข้าวกลางวันกับกุ๊กวันนั้น.....พี่แก้วก็เข้ามาแซวผมว่า
เดี๋ยวนี้แอบไปจู๋จี๋กันไม่ยอมบอก............ผมก็พยายามอธิบายว่าวันนั้นผมไม่ได้นัดกันไว้จริง..ๆ..........
.พี่แก้วบอกว่าไม่ได้ว่าอะไรแค่แซวเล่นเฉย..ๆ.......แต่แกก็เตือนสติผมว่าถ้าจะคบกับกุ๊กให้ดูดี..ๆ..........
.เพราะกุ๊กเป็นคนมีเสน่ห์และอัธยาสัยดีฉะนั้นจึงไม่แปลกที่จะมีคนเข้ามาชอบกุ๊กเยอะ...............แต่ถ้า
ผมตัดสินใจจะคบกับกุ๊กแล้ว.............ผมก็ต้องหนักแน่นและเชื่อใจกุ๊ก.............แต่ถ้าผมยังทำใจรับ
กับตรงนี้ไม่ได้...............พี่แก้วก็อยากให้ผมพยายามตัดใจและรักตัวเองให้มาก..ๆ...............
.พี่แก้วยังแซวเลยว่าผมจะทนได้เหรอช่วงนี้กุ๊กยิ่งชอบบริหารเสน่ห์อยู่ด้วยเดี๋ยวผมจะอกแตกตายไปซะก่อน......
....แล้วยังแซวให้เจ็บจี๊ด...ๆ.อีกว่าไม่เป็นไรหรอกถึงยังไงกุ๊กก็มอบตำแหน่ง.."..ของตาย..".ให้ผมเรียบร้อยแล้ว
..ได้ฟังที่พี่แก้วพูดผมก็เก็บเอาไปคิดอยู่พักใหญ่.....เออ.....มันก็จริงนะ...........ทุกวันนี้คนที่จะเป็นจะตายก็
มีแต่ผมคนเดียวท่านั้น............แล้วนี่ผมจะต้องเจอกับสภาพแบบนี้ไปอีกนานสักเท่าไรกัน..................
....................เจ็บแบบซ้ำ..ๆ.มันก็ไม่ใช่เรื่องสนุกซะด้วยซิ....................
.............ช่วงนั้นผมก็เลยลองอยู่นิ่ง..ๆ....เฉย...ๆ.....ดูบ้างว่ามันจะเป็นอย่างไร ......ผมไม่โทรหา
ไม่ติดต่อ............ได้แต่ปล่อยให้วันเวลามันผ่านไป......เราไม่ค่อยได้เจอกันอีก.....เหตุผลของกุ๊กก็เดิม..ๆ
คือไม่ค่อยว่าง..........ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรยังคงปล่อยไปเรื่อย...ๆ..........ดูเหมือนกุ๊กจะไม่ได้สังเกตุเห็นสิ่งที่
เปลี่ยนแปลงไปของผม.......กุ๊กจะโทรมานาน..ๆ..ครั้ง...เหมือนกับว่าถ้านึกขึ้นได้ว่ายังมีผมอยู่ก็จะโทรมา....
แต่ช่วงไหนที่กุ๊กโทรมาก็จะโทรติดต่อกันหลายวัน.......ใช่ว่าจะมีแต่ผมที่เริ่มเปลี่ยนแปลงไป....ตัวกุ๊กเอง
เท่าที่ผมสังเกตุดูนอกจากจะชอบทำตัวยุ่งอยู่ตลอดเวลาแล้ว............ช่วงนั้นกุ๊กยังสรรหาคำพูดจี๊ด...ๆ...
แบบทีเล่นทีจริงที่ทำให้ผมสะอึกอยู่เรื่อยๆ......อย่างเช่นบางทีผมนั่งรถผ่านไปแถวบ้านกุ๊ก................
.ผมก็จะแกล้งโทรไปอำกุ๊กว่าตอนนี้อยู่หน้าหน้าปากซอยบ้านกุ๊กแล้วกำลังจะเข้าไปนอนค้างด้วย........
........กุ๊กก็จะบอกประมาณว่าวันนี้คงไม่ได้เพราะวันนี้มีคนอื่นมานอนแล้ว......หรือไม่บางทีก็จะบอกว่า
ช่วงนี้ไม่ว่างคิวเต็มทุกวัน......พอผมโมโหและเริ่มวีนกุ๊กก็จะทำเสียงหวานแล้วบอกว่าพูดเล่น........วันนี้พ่อ
กับแม่มาค้างด้วยต่างหาก.......จะเป็นแบบนี้อยู่บ่อย...ๆ..........
............ช่วงที่ผมห่างกับกุ๊ก....อาการของผมคงจะดูไม่ค่อยดีนัก.....เพราะเหล่าบรรดาพี่
แก้วและน้อง..ๆ...ในแก๊งต่างเข้ามาทักผมว่าเป็นอะไรไปทำไมถึงดูเงียบเหงาจัง.......
ผมได้แต่ยิ้มจืด...ๆ.....
เพราะไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไร.....เฮ้อ....ถึงแม้ว่าจะพยายามออกห่างแล้ว.....แต่ในใจ
ลึก..ๆ...ผมก็ยังรู้สึกคิดถึงกุ๊กอยู่................พี่แก้วแกคงเห็นผมเฉามากเลยให้น้อง
เบญกับฟ้าแอบโทรไปนัดกุ๊กว่าจะไปหาที่ห้างที่กุ๊กทำงาน (อันนี้น้องเบญมาบอกผม
ตอนหลัง ).....แล้วน้องเบญกับฟ้าก็มาชวนผมไปเดินเล่นที่ห้างที่กุ๊กทำงานอยู่.....พอ
ไปถึงน้องเบญก็บอกว่าหิวอยากกินสุกี้และอยากให้ผมโทรไปชวนกุ๊กมากินด้วย....ผม
เลยบอกไปว่ากุ๊กคงไม่ว่างหรอกเรากินกันสามคนก็ได้......แต่น้องเบญกับฟ้าก็ขยั้น
ขยอให้ผมโทรไปชวนกุ๊ก..........
"........หวัดดีคร๊าบบบบ.....มีอะไรให้รับใช้คร๊าบบบบบบ......" กุ๊กรับสายเสียงหวาน...
".......ว่างไหมครับ....จะชวนมากินสุกี้....."
".......อ้าว...ทีมาถึงแล้วเหรอ......แล้วมากับใครบ้างครับ...."
"........เบญกับฟ้า...." ผมตอบไปแบบงง..ๆ..ว่ากุ๊กรู้ได้ไงว่าผมจะมา....
".......อืม...กี่โมงครับ..."
".......ตอนนี้เลย....."
".......ตอนนี้เหรอ....อืม....ลงไปดีไหมน๊า....." กุ๊กทำเป็นเล่นตัว.....
"........."
".......อืม...แล้วจะทานกันนานไหมครับ.....เนี่ยเดี๋ยวผมต้องขึ้นมาดูบูทอีก....." แล้ว
กุ๊กก็พูดโยกโย้ไปเรื่อย....
".......ตกลงจะมาไหมครับ.. :pigangry2:" ผมเริ่มหงุดหงิด.....
".......ก็ผมยัง....." ผมส่งโทรศัพท์ต่อให้น้องเบญโดยที่กุ๊กยังพูดไม่จบ........น้องเบญ
ฟังที่กุ๊กบ่นแล้วก็พยายามบอกให้กุ๊กลงมา......จนเวลาผ่านไปประมาณ 15 นาทีกุ๊กก็ยัง
ไม่ได้ข้อสรุปว่าจะลงมาไหม......ผมเลยบอกให้น้องเบญส่งโทรศัพท์มา.....
"........จะลงมาไหม.....ถ้าไม่อยากลงก็ไม่ต้องมา..!!!!!!. :angry2:." ผมระเบิดอารมณ์ใส่กุ๊กไป
เต็ม..ๆ.......
".......ครับ...เดี๋ยวลงไปครับ....." กุ๊กทำเสียงอ่อย.....
".........อย่าช้านะ...ให้เวลา 5 นาที...ถ้ายังมาไม่ถึงน่าดู...!!!!!!. :ฮึ่มม:" ผมวางสายจากกุ๊ก
ด้วยอารมณ์ที่เดือดปุด..ๆ....น้องเบญกับฟ้าต่างทำหน้าเอ๋อไปตาม.ๆ..กันคงเพราะไม่
เคยเห็นผมระเบิดอารมณ์ใส่ใครแบบนี้มาก่อน........
.............ไม่ถึง 5 นาทีกุ๊กก็เดินยิ้มแป้นเข้ามาหาพวกผมที่โต๊ะ.....
กุ๊กเข้ามาทักทายผมและน้อง..ๆ....ผมพยายามระงับอารมณ์แล้วคุยกับกุ๊กตาม
ปกติ.......แล้วกุ๊กก็ชวนคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อยจนผมเริ่มอารมณ์ดีขึ้น.....เราช่วยกัน
สั่งอาหารตามที่ทุกคนอยากกิน......และในระหว่างที่เรานั่งกินสุกี้กันอยู่....เพื่อนผมก็
โทรเข้ามาปรึกษาเรื่องงาน.....สมาธิผมจดจ่ออยู่กับเรื่องของเพื่อนเลยไม่ค่อยได้กิน
อะไร...และในระหว่างที่ผมก้มหน้าก้มตาจดรายละเอียดให้เพื่อนอยู่นั้น.......ก็มี
ตะเกียบของใครคนนึงคีบเป็ดย่างมาจ่อที่ปากผม......ผมเงยหน้าขึ้นดูก็เห็นกุ๊กยิ้มและ
พยักหน้าเล็ก...ๆ....เหมือนบอกให้รู้ว่าให้ผมอ้าปากรับเป็ดที่กุ๊กกำลังป้อน......ผมไม่รู้
จะทำยังไง...อายก็อาย.....แต่ถ้าไม่กินก็กลัวกุ๊กจะงอน....ผมก็เลยตัดสินใจอ้า
ปากรับเป็ดที่กุ๊กป้อน......ฟ้ากับน้องเบญมองกันแบบอึ้ง..ๆ....คงคิดไม่ถึงว่ากุ๊กจะ
กล้าขนาดนี้........แต่นั่นก็ไม่ใช่ครั้งเดียวและครังสุดท้าย....เพราะหลังจากที่ผมกินเป็ด
ชิ้นนั้นเรียบร้อยแล้วกุ๊กก็ทะยอยป้อนอย่างอื่นมาเรื่อย..ๆ....ผมไม่รู้จะทำไงก็เลยปล่อย
เลยตามเลย.........
.............หลังจากทีเรากินสุกี้กันอิ่มแล้วกุ๊กก็ไปเดินเล่นกับผมและน้อง..
ๆ....สักพักน้องเบญก็ออกความคิดว่าอยากไปเที่ยวคืนนี้....เราคุยกันและตกลงตาม
นั้น....แต่กุ๊กบอกว่าต้องขอตัวไปเคลียงานก่อนแล้ว 4 .ทุ่มค่อยเจอกัน......ผมกับน้อง
เบญและฟ้าเลยไปเดินเล่นกันต่อเพื่อรอเวลา..........พอสี่ทุ่มกุ๊กก็ลงมาหาพวกผมเพื่อ
ออกไปผับพร้อมกัน.......พอเราเข้าไปในผับก็พบว่าคนแน่นมาก...เราต้องไปแชร์โต๊ะ
กับคนอื่น......พอเด็กเสริฟเอาเหล้ามาวางกุ๊กก็จัดการชงเหล้าและเทคแคร์ผมกับน้อง..
ๆ......เราก็สนุกกันไปเรื่อย...ๆ...แต่แล้วอยู่ดี..ๆ....ก็มีคนเดินมาเบียดชนผมเกือบ
ล้ม.....กุ๊กรีบเข้ามาคว้าผมไว้แล้วถามว่าเป็นอะไรไหม.....ผมบอกว่าไม่เป็นไร....แต่กุ๊ก
มองหน้าผู้ชายคนนั้นใหญ่....ผมเลยบอกว่าผมไม่ได้โกรธอะไรและเข้าใจว่าคนมันเยอะ
จริง....ๆ...และอีกอย่างโต๊ะผมก็อยู่ติดทางเดินไปห้องน้ำด้วยเลยโดนเบียดค่อนข้าง
บ่อย....หลังจากนั้นกุ๊กก็มายืนข้างหลังผมไม่ยอมห่างเพื่อคอยกันคนมาเบียด
ให้...........พอกุ๊กไปเข้าห้องน้ำ....น้องเบญกับฟ้ารีบเข้ามาคุยกับผมใหญ่.....
".........หือ...ทีไหนแกบอกว่ากุ๊กมันไม่สนใจแกไง..." ฟ้าเอ่ยถาม...
"........อืม..."
"......ไม่สนใจบ้าอะไร....ฉันก็เห็นมันเทคแคร์แกดีออก.....ตั้งแต่ตอนกินสุกี้แล้ว.....นี่
ยังมายืนบังคนให้แกอีก......มันก็เอาใจแกดีออก.....ใช่ไหม.." ฟ้าหันหน้าไปถามน้อง
เบญ......
"......ช่ายยยย.....ถ้าแฟนเบญเอาใจเก่งแบบนี้นะ....เบญรักตายเลย..."
"........ช่ายยยยย......เออ....มันดีออกขนาดนี้ยังจะเอาอะไรอีก...."
"........." .เหรอ......กุ๊กดีขนาดนั้นเลยเหรอ.......ผมคิดในใจ....
-
อย่าไปหลงกลกุ๊กนะ
คนอย่างงี้คบยาก เชื่อเหอะ ทุ่มเทใจไปจะเสียเปล่า
ถ้าคบเล่น ๆ เอาขำน่ะ ได้เรย ชีวิตจะสนุก
แต่ถ้าคิดจริงจังเมื่อไร เตรียมน้ำตาเช็ดหัวเข่าได้เลย
ฟันธงว่า คนอย่างกุ๊ก ไม่เหมาะเอามาทำพันธุ์ ! ! !
-
กุ๊กชอบบริหารเสน่ห์ แล้วก็เสน่ห์แรงจริง ๆ ด้วยสิ :impress2:
รู้ตัวเองด้วยมั้ง เลยยิ่งมั่นใจว่าควบคุมทุกอย่างได้
เหมือนอย่างพี่แก้วว่า รักจะคบกับกุ๊ก ต้องหนักแน่นให้มาก ๆ :m12:
คนแบบกุ๊ก เหมือนนกอิสระใส่กรงไม่ได้ ต้องปล่อยให้บิน
ไม่ว่าจะบินไปไกลแค่ไหน แอบแวะจอดกี่ที่ พอถึงเวลาก็จะกลับมาที่รังเอง
-
ถ้ามีความสุขกับชีวิตก็ทำไปเถอะครับ เพราะดูท่าแล้วคงไปไหนไม่รอด :เฮ้อ:
อีกคนก็เอาใจเก่ง.....ง้อโคดดดเก่ง
อีกคนก็ใจไม่แข็งพอ......ยอมอยู่เรื่อย
ขึ้นอยู่กับ ที แล้วล่ะครับ ว่ารักกุ๊กมากกว่ารักตัวเองรึเปล่า
เพราะบทสรุปสุดท้ายมันชัดอยู่แล้ว คนประเภทนี้ มัน ม่ายยย WORK อ่ะ อย่างแรงเลย พี่น้อง
-
ตอนนี้กำลังคิดว่า...น่าจะบอกกุ๊กให้พูดให้ชัดๆ อีกครั้งไปเลยดีกว่าค่ะ
...ว่าตกลงแล้ว...เป็นแฟน...เพื่อน...กิ๊ก...หรือว่าแค่อยากเอาใจ + เทคแคร์ เพราะว่ากุ๊กมีนิสัยอย่างงั้น
พยายามใจแข็ง + คาดคั้นเอาคำตอบเถอะค่ะ
เพราะว่าจะได้รู้ๆ ไปเลย หากว่าเขาคิดกับเราเกินเพื่อน..จะได้ไม่จะต้องกลัวอะไรมากมายนอกเหนือจากว่าต้องเชื่อใจกุ๊กเขา
แต่ว่าหากว่าเขาไม่ได้คิดอะไรก็ออกมา...และพยายามอย่าทำให้ตัวเองล้ำเส้น จะได้ไม่เจ็บ
บางทีคนที่ชอบเอาใจ+เทคแคร์คนอื่นเขาก็ไม่ได้มุ่งร้ายไรกับเราหรอกนะ...แต่ว่าเราไปรักเขาเอง..มันเลยเจ็บ
เคยเจอคนแบบนี้เหมือนกัน แล้วก็คิดไปเองว่าเขาทำดีกะเรางี้เขาคงชอบเรา...แต่พอถามก็บอกว่าป่าว...คิดแค่เพื่อน o7
เพราะงั้นก็ถามเขาให้เครียร์เลยดีกว่าค่า *-*
สู้ๆ นะค่ะ o13
-
:m8: เจอคนแบบนี้ต่อให้เปงใครก็คงต้องยอมยกธงขาวให้ ปากหวานและก็อาวใจเก่งฉะมัด :m8:
ตอนนี้ทีกำลังสู้อยู่กับหัวใจตัวเองไม่ใช่ใครอื่นเลย
:m11:
-
ยังไงก็ยังเชียร์กุ๊กเหมือนเดิม :m3:
ปล. ไม่ต้องฟังใคร...แค่ถามใจตัวเอง...วันนี้มีความสุขดีอยู่หรือ?
แค่นี้นะ จบข่าว :m7:
-
กุ๊กเป็นผู้ชายที่น่ากลัวอ่ะ :เฮ้อ:
ถ้าไม่ยกันให้รู้เรื่องก็คาราคาซังแบบนี้ อึดอัดแทนน๊อ :freeze:
-
...........ก็เดิมๆ.... :undecided: :undecided:
-
อ่านกี่ทีก็ยัง ปวดหัวกับนายกุ๊กตลอดจิงๆคนอะไร กะล่อนซะ
-
จะมาหลอกอะไรไหมนะนี่ เป็นกำลังใจให้คับ
-
กุ๊กนี่เป็นพ่อปลาไหล
นิสัยไม่ดีเลยอ่ะ :m15:
-
นั่นก็ลองกลับมามองตัวเองว่าเราจะมีชีวิตแบบนี้ต่อไป
หรือจะสร้างคุณค่าให้กับชีวิตตัวเอง
:m14:
ให้เวลาพิสูจน์ถ้าเขาจะมีคุณค่าพอกับเรา
แต่เราก็อาจพบคนที่เห็นคุณค่าเราเสียก่อน
:m9:
อย่างที่ป้อมบอก กลัวอะไร หรือกลัวไม่มีใคร
เราสามารถมีความสุขกับตัวเองได้
ถ้ารู้จักคำว่าพอ
:m1:
-
เม้นต์ได้เข้มมากเลยเคอะรีบน :m12:
-
...........เฮื่อ...หายไป..2-3.วันกลับมาเข้าเล้าไม่ได้...โตะจายโมะเลย.. :sad5:.....
..............ขอบคุณทุกกำลังใจเลยนะครับ...........
o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1
ตอน.......ความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย.......
.................หลังจากวันนั้นที่เราไปเที่ยวกันฟ้ากับเบญก็แซวผมให้พี่แก้วฟังไม่หยุด
ว่ากุ๊กดีอย่างนั้น......กุ๊กเอาใจเก่งอย่างนี้..... .แต่ผมกลับรู้สึกเฉย..ๆ...กับสิ่งที่กุ๊กทำให้......ไม่รู้
ว่าเป็นเพราะความเคยชินกับสิ่งที่กุ๊กปฎิบัตให้หรือเป็นเพราะผมความรู้สึกเคลือบแคลงในใจที่มี
ต่อกุ๊ก...........แต่หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันอีก..........นาน..ๆ...กุ๊กจะโทรมาสักครั้ง
หนึ่ง.......ผมเองก็พยายามที่จะไม่โทรไปหากุ๊กเช่นกัน.............ผมคิดว่าการที่เราอยู่
ห่างกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเพราะมันอาจจะทำ ทำให้ผมตัดใจง่ายขึ้น......ผมปล่อยให้วันเวลาผ่าน
ไปโดยที่ไม่คิดจะถวงถามถึงความสัมพันธ์ของเราอีก......เพราะอะไรนะเหรอครับ......ก็เพราะว่า
ผมไม่เชื่อใจในตัวกุ๊กอีกแล้ว.....ไม่ว่าจะเป็นข่าว (คาว ) ต่าง..ๆ.ที่ผมได้ยิน......หรือสิ่งที่ผมได้
เห็นมากับตา....และเรื่องต่าง..ๆ...ที่กุ๊กพูดทีเล่นทีจริง........มันทำให้ผมรู้สึกท้อใจกับความรักครั้ง
นี้เสียแล้ว...........
.............เป็นเวลาหลายเดือนแล้วที่ผมห่างกับกุ๊ก.....เราไม่เจอกันเลย ........แต่
ทุกครั้งที่กุ๊กโทรมากุ๊กก็จะพูดจาหวาน..ๆ...กับผมตามปกติ.....กุ๊กพูดคุยกับผมเหมือนเราไม่ได้
ห่างกันเลย........ผมฟังแล้วบางครั้งก็ยังรู้สึกสับสนกับความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน......จากที่
เคยตั้งใจไว้ว่าจะต้องใจแข็งและตัดใจจากกุ๊กให้ขาด......แต่หัวใจกลับหวั่นไหวกับคำพูด
เหล่านั้นไปเหมือนกัน.............และหลังจากที่ขาดการติดต่อกันไปนานอยู่ดี..ๆ....กุ๊กก็โทรมาหา
ผมในค่ำของวันหนึ่ง....
"..........หวัดดีครับ..." ผมรับสายกุ๊ก...
".........หวัดดีครับ.ที....."
".......ว่าไงครับ....มีไร....."
"........ไม่มีไรครับแค่โทรมาคุยด้วย....นี่ทีอยู่ไหนครับ...."
"........อยู่ร้านพี่แก้ว....พอดีวันนี้ว่าจะมาซื้อของกัน.....แล้วกุ๊กล่ะอยู่ไหน...."
"........เอ่อ....อยู่โรงพยาบาลครับ....."
".........โรงพยาบาล.....ใครเป็นไรเหรอครับ...." ผมถามด้วยความแปลกใจ....
"........พอดีผมไม่สบายนะครับ....."
"........เหรอ...แล้วไม่สบายเป็นไรมากไหมครับ....." ผมชักเริ่มเป็นห่วง
"....... ปวดท้องอ่ะครับ....เห็นหมอบอกว่าเป็นกระเพาะอักเสบอ่ะครับ....."
"........แล้วนี่ต้องนอนที่รพ.ไหมครับ..."
"........ผมนอนตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ....เห็นหมอบอกว่าจะให้นอน2-3วันน่ะครับ..."
"........มาตั้งแต่เมื่อคืน.....แล้วทำไมเพิ่งโทรมาบอก...." ผมดุกุ๊กนิด..ๆ....
"........ก็....ผมไม่รุ้ว่าทีจะว่างไหม......."
"........แล้วอยู่รพ.ไหนครับ....."
"........อยู่รพ......ห้อง.....ครับ..."
"........เหรอ...แล้วนี่ใครอยู่เป็นเพื่อนครับ...."
".......แม่กับพ่อ เพิ่งกลับไปเมื่อกี้นี่เองครับ.....ส่วนน้องกับพี่สาววันนี้ไม่ว่างอ่ะครับ..."
".......อืม.....งั้นเดี๋ยวผมไปอยู่เป็นเพื่อนให้ละกันครับ..." ผมเริ่มใจอ่อน....
".......อืม...ทีจะมาเหรอครับ.....ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะครับ..." กุ๊กพูดเสียงอ่อย..ๆ....
".......จะให้ไปไหมครับ....." ผมเริ่มทำเสียงดุ...
".......ฮี่..ๆ.....ครับ......"
"........งั้นเดี๋ยวประมาณ 4-5 ทุ่มผมเข้าไปหานะครับ...."
"......ครับ.....อืม..อย่าดึกมากนะครับ....."
................หลังจากที่วางสายจากกุ๊ก...ผมก็ปรึกษาพี่แก้วว่าผมตัดสินใจ
ถูกไหม....พี่แก้วก็บอกว่าให้ไปเถอะคิดซะว่าไปเยี่ยมเพื่อนที่ไม่สบายล่ะกัน......ผมเดินช่วยพี่
แก้วซื้อของกว่าจะเสร็จก็เกือบห้าทุ่ม.......ผมโทรไปบอกกุ๊กว่ากำลังจะเข้าไปหาแล้ว......
".........หวัดดีครับ..."
"........อืม...กุ๊กหลับรึยังครับ...ผมกำลังเข้าไปหานะ...."
"........เหรอ.....อืม....ทีไม่ต้องเข้ามาแล้วก็ได้ครับ..."
"........อ้าว...ทำไมอ่ะครับ....ตอนนี้ผมใกล้ถึงแล้ว...."
"..........."
"..........เนี่ยอีกนิดเดียวก็จะถึงแล้วครับ...จริง..ๆ......"
"......."
"........งอนเหรอ....ทำไมเงียบไปล่ะ...."
"........ป่าวครับ......แต่ว่าผมกลัวทีจะลำบากน่ะ....."
"........ไม่เป็นไร......งั้นรอผมแป๊ปเดียวนะ..."
"........เอ่อ.....ทีอย่าลำบากเลยครับกลับไปนอนบ้านเถอะ....ไม่เป็นไรผมอยู่ได้...."
"............กุ๊กอ่ะ....เป็นไรไปอ่ะ...."
"........"
"........ว่าไงเป็นไรครับ..."
"........ป่าว.....แต่เอ่อ....ทีไม่ต้องมาก็ได้ครับ....เดี๋ยวไม่แน่เพื่อนผมก็เข้ามาหาตอนดึก..ๆ..
น่ะ..."
"........เหรอ...ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่.....งั้นรอผมแป๊ปเดียวนะ...." ผมพูดออกไปโดยไม่ได้เอะใจเลย
สักนิด......
"........งั้นก็ตามใจ.....อยากเข้ามาก็มา..." กุ๊กทำเสียงเหมือนไม่ค่อยพอใจ....
.............ผมวางสายจากกุ๊กด้วยอาการงงเล็ก..ๆ...ว่าทำไมกุ๊กต้องทำเสียง
เหมือนไม่พอใจผมด้วยแต่ตอนนั้นก็ไม่ไค้คิดอะไรเพราะมัวแต่ห่วงกุ๊กที่อยู่คนเดียว.......ผมไป
ถึงรพ.ประมาณ5 ทุ่มครึ่ง......ผมเข้าไปหากุ๊กพูดคุยสอบถามว่าเป็นไงบ้าง.......แต่กุ๊กกลับมี
อาการแปลก...ๆ...ถามคำตอบคำ....ผมเอาน้ำเต้าหู้ไปป้อนกุ๊กก็กินนิดเดียว
แล้วก็เบือนหน้าหนี.....ผมพยายามชวนคุยแต่กุ๊กก็เฉยแถมยังทำท่าทาเหมือนไม่พอใจใส่ผม
อีก.............ผมก็พยายามไม่คิดมากอะไรเพราะคิดว่ากุ๊กคงหงุดหงิดกับอาการไม่สบาย........
แล้วอยู่ดี..ๆ...กุ๊กก็ถามคำถามเดิมว่าผมจะนอนที่นี่จริง..ๆ..เหรอเพราะเดี๋ยวไม่แน่เพื่อนกุ๊กจะ
มา.................แต่ผมก็นังยืนยันคำตอบเดิมว่าจะอยู่เป็นเพื่อน.............................เวลาผ่าน
ไปประมาณตี2 ผมยังคงนอนไม่หลับอาจเป็นเพราะนอนกับโซฟาและแปลกที่........................
และในขณะที่ผมนอนคิดอะไรเพลิน..ๆ....ผมก็มีความรู้สึกว่ากุ๊กลุกขึ้นมาชะโงกดูว่าผมหลับหรือ
ยัง....ผมเลยหลี่ตาลง......อาจเป็นเพราะแสงไฟที่สลัว..ๆ..ในห้องเลยทำให้กุ๊กคิดว่าผมหลับแล้ว
แล้วผมก็ได้ยินเสียงกุ๊กคุยโทรศัพท์เบา..ๆ..กับใครบางคนว่า.".อยู่ไหน..ทำไมยังไม่กลับ....พี่อยู่
รพ.ไม่ห่วงกันเลยใช่ไหม.........ถ้าคราวหน้าพี่ทำบ้างอย่าว่าพี่ใจร้ายนะ........รีบกลับมาเลยนะ
.....ให้เวลาอีกครึ่งชั่วโมง...." ...ผมเริ่มรู้สึกงงกับสิ่งที่ได้ยิน.........กุ๊กกำลังคุยกับใคร.....น้อง
สาวเหรอ.....??????......แต่ถ้าคุยกับน้องสาวทำไมต้องใส่อารมณ์เหมือนคุยกับแฟนเลย.....
เฮ้ย.....แฟนเหรอ...??????..........แล้วคำถามต่าง..ๆ...นา..ๆ...ก็วิ่งกรูกันเข้าในห้วผม...........
ผมแทบจะสะกดความสงสัยใคร่รู้เอาไว้ไม่อยู่......อยากจะลุกขึ้นไปถามกุ๊กให้มันรู้แล้วรู้รอด
ไป........แต่อีกใจนึงก็บอกให้ใจเย็นเอาไว้ก่อน....ไว้รอดูความจริงให้เห็นกับตาดีกว่าเพราะผม
มั่นใจว่าอีกเดี๋ยวน้องคนที่ว่าต้องเข้ามาหากุ๊กแน่นอน...............แล้วก็เป็นจริงครับประมาณตี2
ครึ่งมีใครคนนึงเปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วเดินเข้ามาหากุ๊ก......ผมพยายาปรือตาขึ้นดู.......ภาพ
ที่เห็นคือผู้ชายคนนั้นกอดกุ๊กเอาไว้แล้วพยายามง้อให้กุ๊กหายโกรธ.........
".......พี่กุ๊กอย่างอนซิครับ.....ผมไปว้นเกิดเพื่อนจริง..ๆ...." เสียงเด็กหนุ่มคนนั้นอ้อน.....
".......รู้ก็รู้ว่าพี่ไม่สบายยังมีกะใจไปเที่ยวอีก....ไม่ห่วงกันเลยใช่ไหม...." กุ๊กตัดพ้อ...
".......ห่วงซิครับ.....แต่นี่ผมไปปวันเกิดเพื่อนไม่ได้ไปกับคนอื่นซะหน่อย...."
".......นั่นแหละเพื่อนก็เถอะ....สำคัญกว่าพี่อีกเหรอ...."
".......พี่กุ๊กอ่ะ....อย่างอนเลยนะ..นะ..ๆ....ผมก็มาอยู่กับพี่แล้วนี่ใง...."
"........ก็ได้...คราวนี้พี่ยกโทษให้...แต่ถ้ามีแบบนี้อีกน่าดู...." แล้วกุ๊กกับเด็กผู้ชายคนนั้นก็กอดกัน.....
"........เออ....พี่กุ๊กที่นอนอยู่นั่นใครครับ....."
".........อ๋อ.....เอ่อ......"
".......ว่าไงครับพี่กุ๊ก...."
"........เอ่อ.....พะ..เพื่อนพี่เอง.......เค๊ามานอนเป็นเพื่อนนะ...." กุ๊กชะโงกหน้ามาดูผมก่อนตอบ
เด็กคนนั้น.....
"........แล้วนี่จะให้ผมนอนตรงไหนครับ...."
"........ขึ้นมานอนข้าง..ๆ...พี่ก็ได้....เพราะที่โซฟาเพื่อนพี่หลับแล้ว..."
..............ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองกับภาพที่เห็นและสิ่งที่ได้ยิน.....ทั้งๆที่คิดว่าตัว
เองเริ่มเข็มแข็งมากพอแล้วจากการที่ไม่ติดต่อกับกุ๊กตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา.......แต่ตอนนี้ผม
กลับรู้สึกว่า หัวใจของผมมันได้แตกสลายไม่เหลือชิ้นดี.........ความเจ็บปวดแล่นเข้าสู่หัวใจผมอีก
ครั้ง.......ผมอึ้งไปพักใหญ่..............เสียงคุยกันของกุ๊กกับเด็กคนนั้นยังคงแว่วมาเรื่อย..
ๆ........ผมเฝ้าถามตัวเองว่า....ทีแกเป็นใคร.....แล้วมาทำอะไรที่นี่......ที่ที่ตอนนี้มีเพียงแค่กุ๊ก
กับเด็กคนนั้นแค่สองคนเท่านั้น........แกคงเป็นเพียงแค่อากาศธาตุที่ไม่มีตัวตนสำหรับสองคนนั้นซิ
นะ..................แล้วผมก็ได้ยินเสียงกระซิบจากส่วนลึกของหัวใจตัวเองกระซิบว่า...........ไป
เถอะ................ออกไปจาที่นี่กันเถอะนะ...................
..........ผมลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าโดยที่ไม่มองไปที่กุ๊ก.......กุ๊กคงตกใจที่
อยู่ดี..ๆ....ผมก็พรวดพราดลุกขึ้น........
".........ทีเป็นอะไรครับ...."
".........." ผมไม่ตอบและกำลังจะก้าวท้าวออกเดิน...
"..........จะไปไหนครับที....."
"..........กลับแล้ว...." ผมตอบโดยที่ไม่หันไปมองหน้ากุ๊ก....
"..........เดี๋ยวที...จะไปได้ไงนี่เพิ่งตี 3 กว่าเองนะ....."
"......." ผมเดินไปเปิดประตู....
".........เดี๋ยวก่อนซิ...ที.....ที....." เสียงกุ๊กร้องเรียกตามหลังผมมา......
".........." ผมก้าวออกจากประตูโดยที่ไม่หันไปมองหน้ากุ๊กอีกเลย....
.............ผมเดินออกจากโรงพยาบาลด้วยอาการเบลอ...ๆ.....บอกไม่ถูกว่าตอน
นั้นรู้สึกอย่างไร......เหมือนทุกอย่างรอบ..ๆ...ตัวมันมืดไปหมด....เหมือนกับห้วสมองผมมันไม่
อยากสั่งงานอะไรต่อไปอีกแล้ว......ผมเดินไปตามถนนเรื่อย..ๆ..โดยไม่มีจุดหมาย.......ผมไม่
อยากจะเชื่อว่าเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นภายในห้องเมื่อสักครู่นี้จะเป็นเรื่องจริง.................................
................................นี่ใช่ไหมคำตอบที่ผมค้นหามาแสนนาน............................................. ..
.................................... นี่ใช่ไหมคือรางวัลตอบแทนของคนที่มีหัวใจรักจริงอย่าผม.........................
...
.... หึ..ๆ............เป็นไงล่ะ.........................สะใจไหม........................สาแก่ใจรึยัง..........................
....................ผมหัวเราะเยาะให้กับความพ่ายแพ้ของตัวเอง..........................................
...........................บอกกับตัวเองว่า..........................พอเถอะนะ...............
........................เลิกเอาหัวใจไปให้เขาซะที........กลับมารักตัวเองเถอะนะ..............................
...........................ผมเดินออกมาจากความจริงที่เจ็บปวด.....................................................
............................แต่ถึงแม้ว่าครั้งนี้มันจะเจ็บปวดสักเท่าใด...................
......................................ผมกลับจากมาโดยที่ไม่มีน้ำตาแม้แต่หยดเดียว..... ............
-
ว่าแล้ววววววว กุ๊กไว้ใจมะได้ ต้องรอให้เหงกะตาทีถึงจาเชื่อใช่มะล่ะ เปงงายล่ะ หึหึ o12 ใจอ่อนก็เลยอ่อนใจ น้ำตาตกในเลยทีนี้ o7
-
เข้มแข็งไว้นะครับ รักตัวเองให้มากๆ และก็อย่ากลับไปหาเขาอีก
จาเป็นกำลังใจให้ครับ o15 o15 o15 o15 o15
-
บอกแล้วใช่ไหม ว่ากุ๊กมันเลว
...
เข้ามาบอกอีกที สงสารทีจังคับ เฮ้อ...
หวังว่าตัวเองคงไม่เจอเหตุการณ์อย่างนี้ ประมาณว่าเหมือนเอามีดมากรีดกลางใจเลยนะเนี่ย
โห...ผมเป็นคุณที คงเข็ด และไม่กล้ามีความรักอีกเลย กุ๊กทำโหดร้ายมาก
-
พอแล้วพอ ช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน :sad2: :sad2:
ไม่ต้องห่วงนะที ดูรูปการณ์แล้ว ตากุ๊ก ก็กำลังตกอยู่ในสภาพเดียวกับทีนี่แหละ
ดูหวงน้องคนนั้นซะขนาดนั้น อีกไม่นานหรอก ตากุ๊กคงจะรู้ว่า ตกอยู่ในสภาพเดียวกับทีเป็นอย่างไร
o12
-
:sad2: :sad2:
เง้อ...
-
แบนกุ๊กอย่างแรงงงงงงงง :m15:
ทำมายถึงเป็นผู้ชายที่ไม่รู้จักพออย่างงี้งงงงงงงงง :serius2:
คุณทีก็ใจเย็นๆๆๆ ก่อนเลิกต้องตืบก่อนน่ะ อย่าให้เค้าทำเราฝ่ายเดียว อย่ายอมมมมมมมม :angry2:
-
:laugh:สมน้ำหน้าที :m4:
ต้องเจอแบบนี้จะได้ตาสว่างแต่หรือว่าจะไม่จำว่ะ :m14:
แต่ว่าไอ้กุ๊กมันอยู่โรงบาลไหนต้องโดน
-
น่าฉงฉารพี่ที ที่ซู๊ตตต :sad4:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: ในที่สุดก็พบความจริงจากกุ๊กซะทีนะคับ แต่ว่าไม่อยากให้คุณทีเสียใจเพราะคนอย่างกุ๊กเลยคับ :sad2: :sad2:
คนดีๆยังมีอีกเยอะแยะไปคับ ใครไม่ดีก็อย่าไปยุ่งเลย เสียเวลาเปล่าๆ :m13: :m15: :m13:
-
มองอีกมุมก็ยังดีนะ ที่ทีพอจะทำใจแล้วก็รับรู้มาบ้างแล้วจากการกระทำของกุ๊ก
แล้วก็ถือว่าเป็นโชคดี ที่ได้มาเห็นกับตาตัวเอง
ทีจะได้ไม่ต้องทรมานกับบทที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในฐานะไหน คาราคาซังไปวันๆ
ไม่รู้ว่าเค้าดีกับเราเพราะเค้าเป็นคนแบบนี้ เราคิดไปเองหรือเค้าหลอกเรากันแน่
สู้สู้จ้าที ทีนี้ก็ตัดใจช่ายปะ ว่าแต่ขอเอาคืนอีตากุ๊กนี่ซักทีได้ปะ 555 :m7: :m7: :m7:
-
ได้เห็นชัด ๆ อย่างนี้คงตัดสินใจ ตัดใจได้จริง ๆ สักที :m8:
ไม่อย่างนั้น ก็ต้องเป็นของตายของคนเสน่ห์แรงของกุ๊กต่อไป
กุ๊กจะรู้สึกอะไรมั๊ยไม่รู้ แต่สำหรับที คงต้องทำใจเข้มแข็งไว้มาก ๆ
:monkeysad:
-
อีกไม่นานหรอก กุ๊กจะต้องถูกเด็กคนนั้นทิ้ง แล้วจะต้องกลับมาง้อทีอีก เพราะคิดว่าทีเป็นของตายง้อเมื่อไหร่ก็สำเร็จทุกที ก่อนที่ทีจะใจอ่อนยอมคืนดีกะกุ๊ก ก็ขอให้ช่วยตื้บ ๆ กุ๊กซักสองที ตบให้หน้าหันซักสองฉาดด้วยนะ ช่วยระบายอารมณ์ให้คนอ่านอย่างเราหน่อยเถอะ
-
ทีต้องเข้มแข็งนะคับ
ยังไงก็ต้องอยู่คนเดียวให้ได้น้า :m15:
-
ถ้ารักที่ให้เขาไปไม่มีค่า
ก็เก็บกลับมารักตัวเองดีกว่าครับ :sad2:
-
อย่างงี้ได้เสียคร้าบพี่น้อง
ตบมานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :angry2:
-
รีบนค๊าบบบ เชียร์มานานไม่ใช่หรอ
กลับลำหรอ เจ๊....... :m12:
คนบางคนต้องเห็นกับตา ถึงจะตาสว่าง ถึงจะคิดได้ ถึงจะเริ่มมองย้อยกลับไปดู ถึงจะเริ่มรักตัวเองขึ้นมา
อย่าใจอ่อนนะครับ ถ้า "มัน" กลับมาง้อ
อยู่กับตัวเอง รักตัวเอง เพราะสุดท้าย เราก็มีแค่ตัวเอง
เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
-
มันน่าจับไอ้กุ๊กหมกพงหญ้าจิงๆเลยนะเนี่ย o12
-
...........ก็แค่คนสารเลวคนนึง........
...........ยอมเสียมันไป...ดีกว่าต้องมานั่งเจ็บปวดตลอดไป...... :o12: :o12:
-
:impress2:แล้วจะมาต่อเมื่อไหร่ละคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :m15:
-
ดีแล้วครับ ที่ทีเห็นกับตา
บายครับกุ๊ก
ที เจ็บ แล้ว ต้อง จำ นะครับ
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
:undecided: เอาใจช่วยคับ เพราะผมก้อเคยเจอเหุตการณ์แบบนี้มาเหมือนกันคับ
แต่อีกหน่อยคุณทีก้อจะเข้มแข็งคับ สู้ ๆ คับ
-
ดีนะนี่ ไม่ลุกขึ้นมาแล้วเห็นกำลังโจ๊ะพรึ่มพรึมอยู่
:m2: :m2: :m2:
-
ดีนะนี่ ไม่ลุกขึ้นมาแล้วเห็นกำลังโจ๊ะพรึ่มพรึมอยู่
:m2: :m2: :m2:
โจ๊ะพรึ่มพรึม แปลว่า อารายยยยหรอ เค้าไม่รู้อ่ะ
อิอิ :m10:
ตาเรย์ช่วยแจ้ง แถลงไขที เพื่อนงงมากมาย
-
รีบนโจ๊ะพรึมพรึมก็คือเค้าจะจึดจึดกันไง :m3: :m3:
-
ดีนะนี่ ไม่ลุกขึ้นมาแล้วเห็นกำลังโจ๊ะพรึ่มพรึมอยู่
:m2: :m2: :m2:
.............คิดไปได้เนอะพี่เรย์........ :laugh: :laugh:
-
.......แฮ่.....โทษทีนะครับที่มาต่อให้ช้าพอดีว่าได้หยุดอาทิตย์นึงเลยแอบหนีเที่ยวเพลินไปหน่อย.. :m11:.....
o14.........ขอบคุณทุกกำลังใจและคำแนะนำนะครับ....... o15
.....แหะ..ๆ....รู้สึกว่าเพื่อน..ๆ...จะจิ้นกันไปกันใหญ่เลยนะครับ.....
.......หึ...ๆ.....ถ้าผมลืมตามาแล้วเจอกุ๊ก โจ๊ะพรึ่มพรึม....หรือจึดจึดกัน....หึ..ๆ....
....คงต้องมีงานฌาปนกิจหมู่แหละครับ...
:m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2:
ตอน........ลาทีกับความหลัง...( เมื่อเราต้องห่าง..2 )
..........หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผมก็ไม่ติดต่อกับกุ๊กอีกเลย....มีช่วง2-3 วันแรกที่กุ๊กโทรหาผม.....แต่ผมไม่รับ...แล้วกุ๊ก
ก็ค่อย..ๆ...หายไปแต่ยังโทรมานาน..ๆ..ครั้ง...และผมก็เลือกที่จะไม่รับสายเหมือนเดิม.....ในตอนนั้นผมคิดแค่เพียงว่าต้องตัดใจ
จากกุ๊กให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม.......ไม่มีใครรู้เรื่องราวเหตุการณ์ในคืนนั้นเลยแม้กระทั่งพี่แก้ว....และผมก็ไม่คิดที่จะเล่าให้
ใครฟังทั้งนั้น......ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะต้องมาตกอยู่ในสภาที่น่ารันทดขนาดนั้น.........
..........ยอมรับเลยครับว่าหลังจากเหตุการณ์คืนนั้นทัศนคติในเรื่องความรักของผมก็เปลี่ยนไป......จากที่
เคยคิดว่าคนเราถ้ามีความจริงใจให้กับความรัก.....เราก็น่าจะได้ความรักที่จริงใจกลับมาเช่นกัน..........เมื่อก่อนผมเคยได้ยินคำพูด
ที่ว่า....." ไม่มีรักแท้ในหมู่เกย์ ..." ผมไม่เคยเชื่อในคำพูดเหล่านั้น.......แต่ตอนนี้ผมชักเชื่อแล้วครับว่ามันคงไม่มี......ไม่มีแล้ว
จริง..ๆ...รักแท้สำหรับเกย์....
.
........วันเวลาผ่านไป.........หลังจากที่ผมเลือกวิธีตัดขาดจากกุ๊ก..........ผมได้อยู่กับตัวเองได้คิดอะไร
หลาย..ๆ อย่าง.....ในตอนนั้นผมคิดว่าเรื่องราวระหว่างผมกับกุ๊กคงจบสิ้นลงแล้ว........แต่หลังจากนั้นประมาณสองเดือนกุ๊กก็เริ่มกลับ
เข้ามาวนเวียนในชีวิตผมอีกครั้ง......กุ๊กเริ่มโทรหาผมบ่อยขึ้น.....ถ้าผมไม่รับกุ๊กก็จะใช้วิธีโทรหาพวกพี่แก้วกับน้องเบญ.....กุ๊กเข้ามา
ทำตัวกับผมเหมือนเดิม.....ผมไม่เข้าใจว่ากุ๊กต้องการอะไร....แต่ผมคิดว่ากุ๊กคงเลิกกับน้องคนนั้นแล้วแน่..ๆ....ผมปฎิเสธทุกการ
ติดต่อของกุ๊ก........และดูเหมือนกุ๊กก็จะรู้ตัวดีว่าคราวนี้ผมเอาจริง.....แต่กุ๊กยังคงติดต่อเข้ามาอยู่เรื่อย.ๆ........
แรก..ๆ...ผมก็เลือกที่จะไม่รับสายกุ๊ก....แต่พอกุ๊กติดต่อเข้ามาบ่อย..ๆ....เข้าผมก็คุยบ้างบางครั้ง....แต่ไม่ได้คิดจะกลับไปเป็นเหมือน
เก่านะครับ....มันเป็นการคุยกันแบบแค่คนเคยรู้จักกันเท่านั้น....ไม่มีคำพูดเกินเลยกว่านั้น....ถึงแม้ว่ากุ๊กจะพยายามแอบหยอดคำ
พูดหวาน..ๆ..มาถี่..ๆ..ก็ตามแต่ผมก็จะตอบคำพูดเหล่านั้นของกุ๊กด้วยคำพูดที่แฝงไปด้วยความเย็นชาอยู่ดี.....
.........และอาจเป็นเพราะช่วงนั้นเพื่อนผมที่ทำงานอยู่ต่างประเทศได้กลับมาเที่ยวเมืองไทย ....ผมเลยยุ่ง..ๆ..
อยู่กับการดูแลเพื่อนเกือบทุกวัน.....ผมเลยไม่ค่อยว่างและไม่ค่อยได้มีเวลาสนใจเรื่องกุ๊กสักเท่าไร....แต่ถึงอย่างนั้นกุ๊กก็ยังโทรมา
รายงานเรื่อย..ๆ...ว่าอยู่ที่ไหนยังไง......มีอยู่วันนึงพวกเพื่อนผมชวนกันว่าจะไปดูโชว์ที่สีลมแต่ผมไม่ชอบเลยขอตัวกลับบ้าน.......
พอผมไปถึงบ้านกุ๊กก็โทรเข้ามาถามว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน.....ผมตอบไปว่าอยู่บ้าน.....กุ๊กบอกว่าเหรอพอดีตอนนี้กุ๊กอยู่แถวสีลม
น่ะ.....เราคุยกันแป๊ปนึงแล้วกุ๊กก็วางสายไปสักพักเพื่อนผมก็โทรเข้ามา.........
"........นี่ไอ้ที..แกพลาดช็อตเด็ดแล้วนะที่แกไม่มาวันนี้....." เพื่อนผมเมาท์ใหญ่.....
".....ช็อตเด็ดไรว่ะ...." ผมถาม....
"......ก็พ่อตัวดีของแกไง....."
"......ใครว่ะ....."
"......จะมีใครซะอีกล่ะก็กุ๊กของแกน่ะซิ...."
".......กุ๊ก....ทำไมเหรอ...."
".......ก็พวกฉันเจอกุ๊กที่นี่ไง....."
".......อ๋อ....เออ....ใช่วันนี้กุ๊กอยู่แถวสีลมน่ะ....."
".......รู้แล้ว.....อ่ะแล้วแกรู้ได้ไง...."
".......ก็กุ๊กเพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้น่ะ....."
".......แหม....รีบโทรมารายงานตัวก่อนเลยนะ.....หึ...กลัวพวกฉันโทรมาฟ้องแกล่ะซิ.......ร้ายกาจเหมือนกันนะเด็กแกเนี่ย.....เมื่อ
ตะกี๊ตอนเจอพวกฉันนะ....กุ๊กตกใจหน้าเหวอเชียว...รีบถามใหญ่เลยว่าแกมาไหม....."
"..........."
"........แล้วนี่กุ๊กมันบอกรึป่าวล่ะว่ามากับผู้ชายด้วยนะ....."
".......เออ..ๆ..ช่างเถอะ.....พวกแกเที่ยวให้สนุกล่ะกัน...." ....ผมวางสายจากเพื่อนแล้วนึกในใจ....เออ..แล้วกุ๊กจะโทรมาบอกผม
ทำไมว่ะ....แต่ก็ช่างมันเถอะกุ๊กจะไปไหน....หรือไปกับใครก็ช่าง........
.......แล้วผมก็ได้มีโอกาศคุยกับเพื่อนผมที่มาจากต่างประเทศแบบจริงจังในค่ำของวันหนึ่ง....เพื่อนผมบอกว่า
สนใจไปทำงานด้วยกันไหมเพราะตอนนี้ที่ออฟฟิศมันเปิดรับพนักงานอยู่.....ผมก็เลยตอบไปว่าเออเอาซิเดี๋ยวจะส่งเรซุเม่ไปให้.....
ตอนนั้นผมก็ไม่ได้จริงจังอะไรหรอกครับ.....แค่คิดว่าเออลองดูล่ะกันถ้าได้ก็ไปไม่เห็นมีอะไรเสียหาย....แล้วอีกอย่างถ้าได้ไปจริง..
ๆ...ก็ดี..จะได้ไปให้พ้น..ๆกับเรื่องเดิม..ๆ..ที่คอยมารบกวนหัวใจผมซะที......
........หลังจากที่เพื่อนผมบินกลับไปแล้วเกือบเดือนมันก็โทรมาบอกว่าให้ผมเตรียมตัวให้ดีเพราะ HR ที่นั่น
จะโทรมาสัมภาษ 2-3 วันนี้....ช่วงนั้นผมเตรียมตัวไว้อย่างดีกะว่าถ้าโทรมาตอนไหนก็พร้อมตลอด.......แล้ว HR ก็โทรมาสัมภาษผม
ในเย็นของวันศุกร์ซึ่งตรงกับงานเลี้ยงที่ออฟฟิศผมพอดี......จำได้ว่าตอนนั้นตื่นเต้นมากเพราะเค๊าโทรมาสัมภาษตอนที่ผมกำลังช่วย
น้อง..ๆ..แต่งตัวไปปาร์ตี้แฟนซีที่ออฟฟิศพอดี.....แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี....ผมตอบคำถามได้หมดไม่ว่าจะเป็นภาษาไทย
หรือภาษาอังกฤษ.....หลังจากนั้นข่าวคราวของออฟฟิศเพื่อนผมก็หายเงียบไป.....ประมาณ 2 อาทิตย์ทาง HR ก็โทรมาให้ผมส่ง
เอกสารเพิ่มเติมเพื่อทำเอกสารรับรองการทำงานของที่โน่น.......แล้วก็เงียบหายไปอีกประมาณ 2 อาทิตย์ถัดมา HR ก็โทรมาบอกว่า
ให้ผมไปรับตั๋วเครื่องบิน......ผมได้ยินแล้วทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจ......ผมบอกพวกพี่แก้วพวกนั้นตกใจใหญ่หาว่าผมล้อเล่น....แต่พอผม
ยืนยันว่าจริงพี่แก้วกับน้อง..ๆ.ร้องไห้กันใหญ่ ผมเลยบ่อน้ำตาแตกไปด้วยอีกคน....แต่ทุกคนก็ยินดีกับผมด้วย.....
ทางบ้านผมก็ห่วงไม่อยากให้ไปเหมือนกัน....แต่ทุกคนก็เคารพในการตัดสินใจของผม.............ผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะบอกกุ๊กดี
ไหม.....พี่แก้วบอกว่าให้บอกกุ๊กเถอะเพราะไม่รู้ว่าผมจะไปนานขนาดไหน......ผมเลยโทรไปบอกกุ๊กว่าผมจะไปต่างประเทศแล้ว.....
ตอนแรกกุ๊กก็ไม่เชื่อเหมือนกันแต่พอผมยืนยันว่าจริง....กุ๊กเงียบไปแป๊ปนึง....แล้วกุ๊กก็ถามผมว่าจะไปจริงเหรอ.....ผมตอบไปว่า
อืม.....แล้วกุ๊กก็บอกว่าจะไปวันไหนจะไปส่ง.....
.............ในตอนแรกความมุ่งมั่นที่จะไปมันเกินร้อยสำหรับผม...แต่ผมกลับมีความรู้สึกกลัวและลังเลอยู่
ลึก..ๆ...ในใจ....ว่าสิ่งที่ผมคิดและตัดสินใจนั้นจะถูกต้องไหม....แต่พอคิดถึงเรื่องของกุ๊กขึ้นมา....ผมก็คิดว่าดีแล้วล่ะที่ตัดสินใจ
ไป....เรื่องระหว่างผมกับกุ๊กจะได้จบลงไปจริง..ๆ..
ซะที......วันที่ผมบินกุ๊กมาถึงที่สนามบินก่นผมซะอีก.....ก่อนขึ้นเครื่องกุ๊กเข้ามาคุยกับผมแล้วยื่นกรอบรูปที่มีข้อความและรูปของกุ๊ก
อยู่ด้านในมาให้ผมบอกว่าขอกอดทีได้ไหม.....กุ๊กไม่ตอบแต่เดินเข้ามากอดผมไว้...........ที่ผมถามไปแบบนั้นก็เพราะผมคิดว่านี่คง
เป็นสัมผัสสุดท้ายระหว่างเรา......
เครื่องบินทยานขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้ว.....ผมมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วบอกกับตัวเองเบา..ๆ.......ลาก่อนความหลัง....ลาก่อนนะไทย
แลนด์.....
-
หวังว่าชีวิตใหม่ในต่างแดนจะแจ่มใสกว่านะจ๊ะ :m3:
-
หวังว่าการจากไปอยู่ในดินแดนแสนไกลจาทำให้ทีลืมเรื่องราวระหว่างทีกับกุ๊กได้นะ :impress:
-
หวังว่าชีวิตใหม่ในต่างแดน จะมีความสุขกว่านี้นะ :m13: :m13:
-
ตัดจนใจจนได้ ยินดีด้วยนะคับ การไปเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆเพื่อลืมสิ่งเก่าๆ
อาจยากในตอนแรก แต่ถ้าทำใจได้ในที่สุดก็สบายแล้วคับ
-
ดีแล้วครับ ตัดใจไป ก่อนมันจะทำร้ายตัวเองมากกว่านี้
เป็นกำลังใจกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่คับ o14
สู้ สู้ต่อไปค๊าบบบบบบบบบบบบบบ o7
-
hope u have a good time working there na. but dont forget about our little forum here la. ill miss reading your story....
-
o15 ยินดีด้วยกับงานใหม่นะค่ะ
ไม่ว่าเป็นเพศไหน....ชั้นเชื่อนะค่ะว่า...เราพบรักแท้ได้...ถ้าเรา + เขาต่างก็มีความจริงใจให้กันจริงๆ
สู้ๆๆๆๆ นะค่ะ :m4: :m4:
-
ยินดีด้วยครับ
ที่คุณ ที เลือกที่จะอยู่กับปัจจุบันและอนาคต
มากกว่าที่จะจมอยู่กับอดีต
ยินดีสุดๆหลังจากที่อึดอัดมานานที่ได้อ่านเรื่องราวของคุณ
คนอย่าง กุ๊ก เขาเหมาะที่เราจะคบเขาเป็นเพื่อนครับ
เพราะกุ๊ก รักทุกคน......
-
โชคดีครับคุณที
ขอให้มีความสุขทั้งเรื่องงาน
คนดีอย่างคุณที ต้องพบกับรักแท้ในซักวันครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
:m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5:
-
คนอย่างกุ๊กนะ ผมโคตรเกลียดเลย เคยเจอแบบนี้มาครั้งหนึ่ง เข็ดจนวันตาย ชาตินี้อย่าได้เจอะเจออีกเลยคนพรรณนี้
มันเลว :angry2: แง่ง ๆ ๆ
-
:m14: :m14: สมน้ำหน้ากุ๊กจังคับ ต้องเจอคนจริงอย่างทีน่ะครับ :m3: :m3:
ยังไงก็อวยพรให้คุณทีแล้วกันครับ เจอสิ่งใหม่ๆเพื่อเปนประสบการณ์ชีวิต ก็ขอให้สมหวังนะครับ o17 o17
-
:freeze:อ่านแล้วเครียดแทน เจออย่างนี้ขอบายตั้งแต่ยกแรกแล้วค่ะ
ไม่รอก๊อกสองหรอก
แต่ก็อย่างว่าคนเราไม่เคยรักไม่รู้หรอกเนาะ
:m15:
เอาใจช่วยนะคะ
-
o14ยินดีกับทีด้วยน่ะโชคดีคับไปหาจึดจึดกับฝรั่งดีกว่า :m3:
-
:เหอะ1: :เหอะ1: :เหอะ1: :เหอะ1:
.....นี่เป็นเรื่องแรกเลยนะที่อ่านตอนเลิกกันแล้วดีใจที่สุด......... :m2: :m2:
-
.....นี่เป็นเรื่องแรกเลยนะที่อ่านตอนเลิกกันล้วดีใจที่สุด......... :m2: :m2:
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง...ค้าบบบบ
-
ขอให้มีความสุขกะงานใหม่นะคร้าบ o13
-
คาดว่า...
กลับมาเชียร์ กุ๊กเหมือนเดิม :m1:
-
เข้ามาทวงอ่ะ เพราะว่าจบค้างงงงง :m15:
อยากอ่านต่ออ่ะงับ เข้ามาต่อเร็วๆๆน่ะ
ปล. เป็นกำลังใจเสมอน่ะงับ :m1:
-
หวัดดีครับทุกคน......กลับมาแล้วครับหลังจากที่แอบหนีเที่ยวซะหลายวัน.... :m1:...ดีใจจังครับที่เพื่อน..ๆ...เป็น
ห่วง....และก็ต้องขอขอบคุณอีกครั้งนะครับ.... o1
ยังครับเรื่องราวของผมยังไม่จบ ( แต่ก็ใกล้แล้วแหละครับ...)....เพราะอะไรนะเหรอครับ....หึ..ๆ........
ปล. วันนี้ลงได้แค่นิดเดียวนะครับ....เดี๋ยวพรุ่งนี้มาลงให้ใหม่ครับ....
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
...........เสียงล้อเครื่องบินแตะพื้นอีกครั้งเป็นสัญญาณบอกว่าผมได้มาถึงผืนแผ่นดินแห่งใหม่ที่ไม่ใช่บ้าน
เกิดของผมอีกต่อไป........ผมก้าวเดินเข้าสู่ดินแดนแห่งใหม่นั้นด้วยความตื่นเต้น ......จากวินาทีนี้เป็นต้นไปมันจะ
เป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของผม......ผมต้องเรียนรู้ประสพการณ์ใหม่..ๆ...ด้วยตัวผมเอง......หลังจากที่เช็คพาสปอร์
ทและรับกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว.....ผมก็ออกมาเดินหา HR ที่จะมารับผมวันนี้...เดินหาอยู่ก็ไม่เจอสักทีผมเลยขอให้
ประชาสัมพันธ์ที่นั่นช่วยประกาศหาให้....สักพักก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาในมือมีกระดาษที่เขียนชื่อผมอยู่....ผม
เข้าไปทักทายแล้วบอกเข้าว่าผมเนี่ยแหละคือคนที่เข้าตามหาอยู่....ผู้ชายคนนั้นทำหน้างงเล็กน้อยก่อนก้มมอง
เอกสารบางอย่างที่อยู่ในมือแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องหน้าผมอีกครั้ง....ผมเลยยื่นพาสปอร์ทให้ดู....เค๊าบอกว่ารูปใน
พาสปอร์ทกับในเรซุเม่แล้วก็ตัวจริงผมแตกต่างกันมาก.....และหลังจากที่เค๊าแน่ใจแล้วว่าผมเป็นตัวจริงเค๊าก็พาผม
ไปส่งที่พัก.....ต้องยอมรับเลยครับว่าบริษัทที่ผมมาทำงานด้วยนี้เค๊าให้สวัสดิการดีมาก...ครับ...เพราะที่พักที่ผม
ต้องมาอยู่จะเป็นคอนโดห้องชุด 3 ห้องนอน 1 ห้องครัว 1 ห้องรับแขก ที่สำคัญอยู่ฟรีไม่มีชาร์ท......ผมไปถึงคน
แรกเลยได้เลือกห้องก่อน...อิ..อิ... ผมก็ต้องเลือกห้องใหญ่สุดซิครับจริงม๊ะ..... HR บอกว่าผมต้องอยู่คนเดียวไป
ก่อน 1-2 เดือนข้างหน้าถึงจะมีรูมเมทมาอยู่ด้วย....นอกจากนี้ยังมีรถตู้รับส่งเวลาไปทำงานด้วย..........ช่วงอาทิตย์
แรกผมไม่รู้สึกเหงาเลยเพราะต้องเรียนรู้กับสิ่งใหม่..ๆ..รอบตัวอยู่ตลอดเวลามันทั้งสนุกแล้วก็ตื่นเต้นเลยไม่ค่อย
เวลาให้ฟุ้งซ่านสักเท่าไร..........
...........ความจริงผมคิดว่าเรื่องราวระหว่างผมกับกุ๊กมันคงจบสิ้นลงแล้วตั้งแต่วันที่ผมบินมาที่นี่......
แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น....เพราะอาทิตย์ต่อมาผมเข้าไปเช็คเมลตามปกติแล้วก็พบว่ามีเมลที่ผมไม่รู้จักเข้ามา
ประมาณ 4-5 อัน ผมลองคลิกเข้าอ่านก็เจอข้อความเขียนว่า.......
ถึงคนไกล.....
.......เป็นอย่างไรบ้างครับ.....สบายดีไหม..??.....หลังว่าทุกอย่างคงโอเคสำหรับทีนะครับ .....ถ้าว่าง..ๆ..
เมลมาคุยกันบ้างนะครับ.......
...........................คิดถึงนะครับ..........................
กุ๊ก
ผมอ่านแล้วก็รู้สึกแปลกใจว่ากุ๊กรู้ e-mail ผมได้ยังไงเพราะตอนก่อนมาผมบอกพี่แก้วคนเดียวเท่านั้น.....ผมเลยเม
ลไปถามพี่แก้วก็ได้ความมาว่ากุ๊กไปคะยั้นคะยอของ e-mail ผมจากพี่แก้ว.....และหลังจากวันนั้นกุ๊กก็เริ่มเมลมา
หาผมทุกวัน....ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้สึกอะไรจนกระทั่งวันนึงระหว่างที่ผมลื้อรูปและของขวัญที่เพื่อน..ๆ..ให้มาออก
มาแต่งห้อง.....ผมก็สะดุดกับกรอบรูปที่กุ๊กให้มา....ด้านในมีรูปกุ๊กติดอยู่..ด้านล่างมีข้อความเขียนไว้ว่า.....
"...........เมื่อเธออ่อนล้าหรือสับสน......
............ขอให้เธอจงจำไว้ว่ายังมีฉันอีกคน....
........... คอยอยู่เป็นกำลังใจในยามเธอไม่มีใคร....
............โปรดจำไว้ว่ายังมีฉันที่จะอยู่ข้าง.ๆ.เธอเสมอ....
............................สู้ต่อไปนะคนดี................................."
รักนะ...กุ๊ก
.
ผมอ่านข้อความจบลงด้วยความรู้สึกที่สับสนและยากเกินจะบรรยาย.........ความรู้สึกเหงาและอ้างว้างถาโถมเข้า
มาหาผมอีกครั้ง.....ผมถามตัวเองว่านี่ผมตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหม.....ทำไม.....ทำไมตอนนี้ผมกลับรู้สึกคิดถึงกุ๊กจน
แทบขาดใจอย่างนี้.....มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน.....สิ่งที่กุ๊กเขียนความหมายมันคืออะไร.......กุ๊กต้องการ
อะไร.......ยิ่งคิดน้ำตาก็พาลจะไหล......
-
แล้วอย่างนี้ทีจะตัดใจได้มั้ยเนี๊ย
เปลี่ยนอีเมลใหม่อีกจิ
-
:เฮ้อ: ตากุ๊กยังพยายามอยู่ :เฮ้อ:
-
บางคนก็เป็นได้แค่คนที่เรารัก แต่เป็นคนที่รักเราไม่ได้
:sad5: :sad5: :sad5:
-
กุ๊กต้องการอะไรนะ
มันน่าเขวี้ยงกรอบรูปทิ้งจริง ๆ มาบอกรักตอนหนีมาสิงคโปร์แล้วเนี่ยนะ
เหอ ๆ ไปหาดี ๆ ที่อื่นเหอะ ขอบาย
-
o22 ภาพกุ๊กยังคอยตามมาหลอกมาหลอน ช่างเปงบุคคลที่น่ากลัวไรเยี่ยงนี้ o21
-
-- --
เค้าต้องการอะไรงั้นเหรอ กุ๊กเนี่ย
-
ท่าทางยังไงก็หนีไม่พ้นใจตัวเองอยู่ดี
-
ก็คุณ ที เป็นของตายไง.....ง้อๆหน่อยเดียวเด๋วก็ใจอ่อน
ต่อไป กุ๊ก ก็สบาย......
ขนาดอยุ่ใกล้ๆเมืองไทยแท้ๆ มันยังคบทีละหลายคน....นี่อยู่ไกลถึงสิงคโปร์....
ถ้าทำใจได้
และยอมรับที่จะเป็นอีกหนึ่งคนในบรรดาที่กุ๊กคบอยู่.....ก็โอเค
กลับมารักกัน(กลับไปคบกับมันอีก)
แต่ถ้าจะเป็นแฟนกุ๊กก็ต้องทำใจยอมรับให้ได้ว่าเขาไม่ได้มีเราคนเดียว
คุณทีอาจจะไม่ใช่คนแรกและคนสุดท้ายที่ กุ๊ก จะบอกว่ารัก
เพราะ
กุ๊ก....ร๊ากกกทุกโคนนนนน
ชิส์ :seng2ped:
-
สู้สู้น่ะงับ และจะรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ เพราะค้างงงงงงมั่กมากกกก :serius2:
-
ใช่สู้ๆๆ :m4:
-
เอ.........
แล้วกุ๊กจะตามมาด้วยหรือเปล่าเนี่ย
น่าสงสารจังเลยอ่ะ รักรันทดมากๆๆ :o7:
-
การเป็นของตายมันแย่ตรงไหนหรอเคอะ :m7:
-
ตอบรีบนไม่เคยเป็นของตายล่ะซิถึงไม่รู้ :m11:แต่แน่ะนำอย่าเป็นดีกว่า :m8:
-
โอยยยยย o2 o2 o2
มึนอย่างแรง
ก็เล่นอ่านรวดเดียวเลยนี่นา
อ่านตอนต้นๆ นี่ชอบมากเลยนะ
น่ารักดี
แต่พอหลังๆ นี่ทำไมตากุ๊กมันพลิ้วจังวะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: ม่ะเข้าใจกุ๊กจริงๆ ด้วยอ่าละ
มาบอกว่ารัก+ห่วง ทั้งๆ ที่คำพูดนี้ไม่ได้มีให้เราแค่คนเด๋ว :undecided:
ลองคิดดูนะค่ะ หากว่าหวั่นไหวไปกับคำพูดของเขาแล้ว...และสิ่งที่เราพยายามทำมา ตีตัวออกมาห่างมาเพื่อตัดใจไม่ใช่เหรอ?....หากว่ายังตัดได้ไม่หมด....สิ่งที่เราทำมาทั้งหมดมันจะไปมีความหมายอะไร??
ยังไงก็แล้วแต่....เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ...สู้ๆๆๆ ค่า :m11: :m11:
-
ฮื่อ....ผมไม่ใช่ของตายนะก๊าบบบ.....ยังดุ๊กดิ๊ก..ๆ...ดิ้นได้อยู่เลยครับ.... :impress2:
ปล...ผมไม่ได้อยู่ที่สิงคโปรนะครับ......แต่ขอไม่บอกนะครับว่าอยู่ประเทศอะไร
ตอน....บ่วง....
...............คืนนั้นกว่าผมจะดึงตัวเองออกมาจากห้วงแห่งความเหงาและอ้างว้าง
ได้ก็เล่นเอาเกือบแย่เหมือนกัน.......อุตสาห์คิดว่าตัวเองทำใจได้แล้วเชียว.....อาจจะเป็นเพราะความ
เหงาที่ต้องอยู่คนเดียวหรืออาจจะเพราะความรู้สึกลึก..ๆ...ที่มียังมีต่อกุ๊ก.....แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด
มันก็เล่นเอาผมเกือบเสียศูนย์ไปเหมือนกัน.......และหลังจากคืนนั้นผมก็เริ่มตอบเมลและแชทคุยกับ
กุ๊กบ่อยขึ้น.....ทุกเช้าเวลาที่ผมเข้าเนท กุ๊กก็จะมาออนไลน์รออยู่แล้ว.....เราคุยกันเกือบทุกวัน...กุ๊กทำ
ให้ผมไม่รู้สึกเหงาเลย....ในตอนนั้นผมคิดว่ามันคงไม่เป็นไรหรอกถ้าผมจะคุยอ้อล้อไปกับกุ๊กด้วย.....
เพราะถึงยังไงเราก็อยู่ห่างไกลกันคนละประเทศอยู่แล้ว คงไม่มีอะไรและผมก้คิดว่าคุยเล่น..ๆ..ไปก็
สนุกดีเหมือนกัน......ช่วงนั้นกุ๊กคุยกับผมแบบจ๊ะจ๋ามาก ผมก็เลยเออออเล่นไปกับกุ๊กด้วย
...............วันเวลาผ่านไปเข้าเดือนที่ 5 แล้วที่ผมอยูที่นี่....ผมผ่านโปรมาได้สอง
เดือนแล้วซึ่งตอนนี้ผมต้องใช้สิทธิ์พักร้อน 1 เดือนเต็มในครึ่งปีแรก.....ผมกับเพื่อนเลยตัดสินใจว่าจะ
กลับไปเมืองไทยเพราะอยากกลับไปให้พ่อกับแม่เห็นหน้าว่าผมยังมีชีวิตอยู่....แล้วก็รู้สึกคิดถึง
เพื่อนๆ..ที่เมืองไทยด้วย.....ผมส่งเมลไปบอกพี่แก้วกับกุ๊กว่าอีกประมาณ 2 อาทิตย์ผมจะกลับไปเมือง
ไทย แต่สงสัยว่าพี่แก้วจะได้รับเมลของผมแค่คนเดียว เพราะวันต่อมาพี่แก้วเมลมาเล่าให้ฟังว่าพอพี่
แก้วโทรไปบอกกุ๊กว่าผมส่งเมลไปบอกว่าจะกลับเมืองไทย.....กุ๊กก็งอนใหญ่หาว่าผมบอกแต่พี่แก้วคน
เดียวไม่ยอมบอกกุ๊กด้วย......แล้วกุ๊กก็หายเงียบไป......ก่อนกลับประมาณ 1 อาทิตย์ผมเลยโทรไปหาพี่
แก้วที่เมืองไทย.....
".......หวัดดีครับพี่แก้ว....."
".....สวัสดีค่ะ....อุ๊ย...นั่นทีเหรอ....."
"......ครับ...."
"........ว๊าย...ดีใจจังเลยทีโทรมาหาพี่ด้วย...โอ้วมายก๊อด....ทีโทรมา...ทีโทรมา...."เสียงพี่
แก้วตะโกนบอกน้อง..ๆ.....
"......เป็นไงบ้างครับ....สบายดีกันไหม..."
".......หือ...จะสบายได้ไงล่ะก็มัวแต่คิดถึงทีทู๊กกกกวันจน......"
".......อ่ะพอและพอ...ขอแบบธรรมดานิ๊ดนึงนะ...."ผมชิงตัดบทพี่แก้วก่อนแกจะเลี่ยนไปมากกว่านี้....
".......แหะ..ๆ...แหมทีอ่ะ...อ่ะก็ได้....ทุก..ๆ...คนสบายดีจ๊ะ...แล้วทีล่ะเป็นไงบ้าง..."
"......ก็สบายดีครับ รู้สึกว่าจะอ้วนขึ้นด้วยแหละครับ..."
"......เหรอ...ดี..ๆ....เออ แล้วนี่ทีจะบินกลับมาวันที่เท่าไรนะ...."
"......15 นี้ครับ ..."
".......แล้วจะมาถึงกี่โมง....แล้วมาหาพวกพี่เลยได้ไหมเพื่อไปหาอะไรกินกัน...."
"......ก็คงถึงประมาณ 6 โมงเย็นแหละครับ กว่าจะเอาของไปเก็บก็คงมืดแหละครับ...."
"......ว้า...งั้นก็มาหาพี่ไม่ได้นะซิ....แต่ไม่เป็นไรงั้นเอาวันถัดไปก็ได้.."
"......ก็ได้ครับ...."
"......เออ....แล้วนี่เจ้ากุ๊กมันรู้แล้วใช่ไหมเนี่ย...."
"......อ๋อ...ยังเลยครับ...ผมโทรบอกพี่แก้วคนเดียวนี่แหละ...."
"......วุ๊ย...เดี๋ยวมันก็มางอนพวกฉันอีก..."
".......งอนเรื่องไรครับ.."
"......อู๊ยยยยยเธอไม่รู้อะไร....คราวที่แล้วที่เธอเมลมาบอกฉันแล้วไม่ยอมบอกมันนะ.....นอกจากมัน
จะงอนเธอแล้วมันยังมางอนพวกฉันด้วย....."
"........"
".......เท่านั้นยังไม่พอ....หลังจากที่กุ๊กมันรู้แล้วว่าเธอจะกลับมานะ.....มันโทรมาถามทู๊กกกกกกกกวัน
ว่าเธอจะกลับมาวันไหน....มาเมื่อไร...มากี่โมง...แล้วจะอยู่กี่วัน.....โทรมาแบบเนี๊ยทุกวัน...วันล่ะ 8
รอบ....."
"......โห....เว่อแล้วพี่แก้ว..."
".......อ่ะ....ไม่เลย..ไม่ได้เว่อ...แล้วก็ไม่ได้โกหกด้วย...ไม่เชื่อถามน้องเบญดูซิ..."
"......จริง..ๆ...ค่ะ พี่ที...เบญกับพี่แก้วยังงงเลยว่าพี่กุ๊กเค๊าเป็นอะไรไป...."เสียงน้องเบญแทรกเข้ามาใน
โทรศัพท์......
"........." ผมเริ่มรู้สึกงงกับสิ่งที่ได้ยิน....
".......อยู่โน่นแอบโทรคุยกันบ่อยล่ะซิ...ใช่ไหม.." ..
"........ป่าวเลยพี่แก้ว..ผมไม่เคยโทรคุยกันเลย....ผมโทรหาพี่แก้วคนแรกนี่แหละ...."
".......ฉันไม่เชื่อหรอก.....แล้วนี่โทรบอกมันรึยังล่ะ....."
".......หึ๊...ยังครับ...ไม่โทรหรอก...."
".......ไม่ต้องเลยที...โทรไปหามันด้วย....เดี๋ยวถ้ามันรู้ว่าเธอโทรมาหาฉันแต่ไม่โทรหามันเดี๋ยวมันมา
งอนพวกฉันอีก....อย่าลืมน่ะ...."
"........ครับ..." ผมรับปากพี่แก้วไปอย่างนั้นเองแหละครับ.....จริง..ๆ.ผมก็ไม่คิดจะโทรไปอยู่แล้ว อีก
อย่างผมคิดว่าพี่แก้วคงล้อผมเล่น....กุ๊กเนี่ยนะจะกระวนกระวายตื่นเต้นอยากเจอผม...
.............พอถึงวันกำหนดกลับเมืองไทย ผมรู้สึกดีใจมาก..ๆ..ที่จะได้กลับมาเหยียบแผ่น
ดินเกิดอีกครั้ง.......พอเครื่องลงผมรีบไปเอากระเป๋าแล้วออกมารอเพื่อนที่จะขับรถมารับ.....พอขึ้นรถ
เท่านั้นแหละเพื่อนผมเมาท์กันเหมือนนกกระจอกแตกรังแต่ก็รู้สึกดีที่บรรยากาศเก่า..ๆ..กลับมาอีก
ครั้ง....ผมเอาสัมภาระไปเก็บแล้วก็ออกไปตระเวนตะลิดติ่งฉึ่งกันตั้งแต่คืนแรกเลยรู้สึกสนุกมาก..ๆ.
ครับกับบรรยากาศเดิมที่ห่างไปนาน..........
.............วันที่สองของการกลับมาผมนัดกับพวกกี่แก้วว่าจะไปหาที่ออฟฟิศ....หลัง
เลิกงานพวกพี่แก้วพาผมไปกินส้มตำแถวที่ลม.......นาน..ๆ..เจอกันทีต่างคนต่างยิงคำถามใส่ผมเป็น
ชุดจนผมตอบแทบไม่ทัน.....ดูเหมือนทุกคนจะมีความรู้สึกเดียวกันคือดีใจที่ได้กลับมาเจอกันอีก
ครั้ง......และในระหว่างที่ผมนั่งเมาท์กับเพื่อนๆอยู่นั้น...จู่..ๆ...ก็มีใครคนนึงเข้ามายืนด้านหลังผมแล้วเอื้อม
มือมาปิดตาผมไว้....ผมเอามือขึ้นสัมผัสกับมือคู่นั้น.....แค่สัมผัสก็รู้แล้วครับว่าเป็นใคร....จะเป็นใคร
ไปได้ล่ะครับถ้าไม่ใช่กุ๊ก....ผมบอกว่าไม่ต้องมาปิดตาหรอกรู้นะว่าเป็นกุ๊ก.....กุ๊กปล่อยมือลงมาล็อก
คอผมเอาไปกอดไว้.....พวกพี่แก้วกับน้อง..ๆ.โห่กันใหญ่.............ผมรู้สึกงง..ๆ..หนักกว่าเดิม
อีก...และไม่เข้าใจว่าทำไมวันนี้กุ๊กถึงกล้าทำแบบนี้ต่อหน้าทุกคน........
-
กุ๊กเค้าจะเอาอย่างัยนะเนี๊ย :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: กุ๊กเกิดอาการเสียดายของป่าวหว่า พอรู้สึกว่าจาสูญเสียเลยติ๊งต๊อง :m14:
-
หมั่นไส้กุ๊กเหมือนกันนะ :m14:
แต่ไม่รู้เป็นไง พอเล่าถึงตอนที่กุ๊กโผล่มาทีไร ต้องอมยิ้มทู้กที 555+ :laugh3:
-
เนี่ยแหละอาการของคนกลัวเสียของรักไป เวลามีโอกาสอยู่ด้วยกันไม่ยักใส่ใจ
พอห่างกันไป มาทำแบบนี้เหรอ :เฮ้อ: เซ็ง
-
เบื่อ ...................... มันจะกลับมาทำไมอีกเนี่ย :serius2:
เฮ้อ เราอินเกินไปรึเปล่าเนี่ย ทำไมไม่ชอบคน สาน-ดานอย่างกุ๊กเลย
:angry2: มันจะเข้ามาในชีวิตเราอีกทามม๊ายยยยยย ไปไกลๆ เลย ไป
ว่าแล้วก็.............. สู้ต่อไปนะคับ ที เป็นกำลังใจให้ไม่ใจอ่อน
-
เหอะๆ ก็ถ้าตัวเองปล่อยวางสิ่งที่มันไม่ใช่ของของเราได้
คงไม่ต้องกลัวหรอกม้างว่าเขาจะกลับมาทำไม
:m7: :m7: :m7: :m7:
-
^
^
จริงของเรย์ ทำใจได้ก็ดี :m14: :m14:
ว่าแต่ แล้วกุ๊กมานจากลับมาทำม้ายยยยยยยยยยยยย
อ่านแล้วหมั่นไส้อย่างแรง
:serius2: :serius2: :serius2:
-
ถ้าทำใจได้แล้ววว ไม่คิดไรมากกับมัน ไม่หึงไม่หวง ไม่สนใจว่า
จะเป็นที่เท่าไหร่ของเทอ
มีกุ๊กเป็นเพื่อนแก้เหงาอีกคนก็ดีเหมือนกันนะผมว่า
กุ๊กมันก็มีเสน่ห์ใช่ย่อย(จากที่คุณทีเล่ามา)
แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นต้องอยู่บนเงื่อนไขของคุณทีว่า
จะเป็นที่เท่าไรฉันก็เต็มใจจะร้ากกกเทอออ
-
อ่านแล้วก็เห็นใจคุณทีอยุ่เหมือนกัน
เราว่าคุณกุ๊กนี่เป็นคนที่กลัวขาดแคลนความรักมากๆๆโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า แบบว่าต้องการความรักตลอด ยิ่งกับคนที่คิดว่าเป็นของตัวเองแล้วจะเสียไปไม่ได้เด็ดขาด แบบเหมือนพวกขาดความอบอุ่นอ่ะ o16 พอได้ของหรือคนที่คิดว่าเป็นของตัวเองกลับมาก็จะไปไขว้คว้าหามาเพิ่มไม่รู้จักเต็มเสียที แค่คิดก็เหนื่อยแทนแล้ว
ขอให้คุณทีมั่นคงกับความรู้สึกตัวเองนะ
-
หมั่นไส้ตากุ๊กมากกกกก :m14: :m14:
-
จะกลับมาทำไมก็ช่าง
เชียร์ตากุ๊กสุดใจขาดดิ้น
บ้างทีคนเราก็พลาดกันได้ อิอิ
ปล. เด๋วต้องโดนตาพูหืแขวะอีกแน่ๆ ชิส์ ไม่กลัวหรอก :m14:
ฮาๆๆๆๆ :m11:
-
เบื่อ ...................... มันจะกลับมาทำไมอีกเนี่ย :serius2:
เฮ้อ เราอินเกินไปรึเปล่าเนี่ย ทำไมไม่ชอบคน สาน-ดานอย่างกุ๊กเลย
:angry2: มันจะเข้ามาในชีวิตเราอีกทามม๊ายยยยยย ไปไกลๆ เลย ไป
ว่าแล้วก็.............. สู้ต่อไปนะคับ ที เป็นกำลังใจให้ไม่ใจอ่อน
สนับสนุนความคิดเห็นนี้เต็มที่เลย
-
เจนว่ามะไหวอ่าค่ะ คนแบบนี้ ปล่อยไปดีกว่าดีกว่าค่ะ เก็บเอาไว้แบบนี้ไม่รู้ต้องเจ็บอีกกี่ครั้ง :m15:
-
ผมมีความเห็นว่าไม่ควรใจอ่อนเป็นอย่างยิ่ง ไม่อาว อย่าใจอ่อนนะ :serius2: :serius2: :serius2:
-
.............สุดท้ายก็ความเจ็บช้ำซ้ำๆซากๆ.......... :undecided:
-
ตกลงเราเป็นอะไรกัน...
^
^
^
มีแต่ประโยคนี้วิ่งวนอยู่ในหัวทุกทีเวลาอ่านเรื่องนี้
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
มีเพลงมอบให้กุ๊กโดยเฉพาะ...................
*...กลับม๊า...ทามมาย?? ฉ้านนนนลืมเทอปายโหมดแร๊ววววววววว...ความหลังที่เคยเพริดแพรวชั้นลืมโหมดแล้ว...ติ๊ดตี่ติ๊ดตี่...*
ตกลงเราเป็นอะไรกัน...
^
^
^
มีแต่ประโยคนี้วิ่งวนอยู่ในหัวทุกทีเวลาอ่านเรื่องนี้
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เป็นเหมือนกันค่ะที่อ่าน :undecided: :undecided:
-
ทำไมมีแต่คนไม่ชอบกุ๊กอะ? :confuse:
-
ขอฝากให้ทุกคนเข้าไปอ่านหน้านี้
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2023.0
หน่อยนะ เรื่องด่วนจริงๆ เจ้ขอร้อง :m5: :m5:
เรื่องที่YOUTUBE ได้เผยแพร่เรื่องราว ที่ลบหลู่ดูหมิ่นพระเจ้าอยู่หัวของพวกเราคนไทย
ด่วนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะเคอะ ทุกคน ขอแรงจริงๆ
o12 o12 o12 :angry2: :angry2: :angry2:
-
............กุ๊กปล่อยอ้อมแขนที่กอดรัดผมออกแล้วขยับมายืนข้าง..ๆ.ผม.....พวกพี่แก้วขยับที่นั่งให้กุ๊ก...
ผมพยายามส่งซิกบอกพี่แก้วว่าไม่ต้องให้กุ๊กมานั่งกับผมก็ได้....แต่ดูเหมือนจะสายเกินไปเสียแล้วเพราะกุ๊กลากเก้าอี้มา
นั่งข้าง..ๆ..ผมเรียบร้อยแล้ว....กุ๊กหันมายิ้มแล้วเริ่มชวนผมคุย.....เรากินไปคุยกันไปเรื่อย..ๆ...สักพักกุ๊กก็เริ่มออปชั่นเดิม
คือเริ่มบริการตักโน่นตักนี่ให้อีกแล้ว......นี่คงเหลือแต่ป้อนอย่างเดียวล่ะมั๊งที่กุ๊กยังไม่ได้ทำ......หลังจากที่พวกเราอิ่ม
หนำกับการกินและการเมาท์เรียบร้อยแล้วพวกพี่แก้วและน้อง..ๆ...ก็เริ่มแยกย้ายกันกลับบ้าน.....เหลือผมกับกุ๊กแค่สอง
คนที่ต้องเดินไปขึ้น BTS ด้วยกัน....กุ๊กถามผมว่าไปเที่ยวกันไหม....ผมตอบไปว่าไม่เอาขี้เกียจเมื่อคืนเพิ่งไปเที่ยวกับ
เพื่อนมา......พอผมตอบไปแบบนั้นปรากฎว่ากุ๊กงอนผมอีกหาว่าหนีไปเที่ยวแล้วไม่ชวน....เออ..เอาเข้าไป....เป็นไรมาก
ไหมเนี่ย ผมแอบนึกในใจ........
...............อาทิตย์ต่อมาพี่แก้วโทรมาบอกว่านัดน้อง..ๆชวนกันจะไปเที่ยวผับให้ผมไปให้ได้น่ะ...
ผมเลยตอบตกลง....พอถึงวันนัดผมไปถึงช้ากว่าคนอื่น..ๆ...พวกพี่แก้วโทรจิกกันกระหน่ำ...พอเข้าไปในร้านพวกพี่แก้ว
เลยช่วยกันชนแก้วผมจนชงเหล้ากันแทบไม่ทัน....และในระหว่างที่ผมกำลังเริงรื่นอยู่กับการชนเหล้ากับพวกพี่แก้วอยู่นั้น
กุ๊กก็เข้ามาทักทายกับทุกคนแล้วมายืนข้าง..ๆ.ผมพร้อมกับยื่นห่อกระดาษรูปที่เหลี่ยมมาให้.....ผมรับไว้แบบงง..ๆ.แล้ว
ถามกุ๊กว่ามันคืออะไร.....กุ๊กบอกว่าถ้าอยากรู้ก็ให้เปิดดูซิ....ผมกับพี่แก้วช่วยกันแกะห่อกระดาษนั้นปรากฎว่ามันคือเสื้อ
ครับ.......กุ๊กบอกว่าเห็นเสื้อตัวนี้แล้วนึกถึงหน้าผมขึ้นมาเลย......แล้วกุ๊กก็บอกว่าให้ผมเปลี่ยนใส่เสื้อของกุ๊กตอนนี้เลย
นะ...เออเอาเข้าไป...จะทำให้งงไปถึงไหนว่ะเนี่ย.......ผมไม่รู้จะทำไงเลยโมเมไปว่าเสื้อมันตัวใหญ่คงใส่ไม่ได้หรอกเอา
ไว้เดี๋ยวผมเอาไปให้ช่างแก้แล้วจะใส่ให้ดูวันหลังล่ะกันนะ......กุ๊กทำหน้างอนผมใหญ่....พี่แก้วเลยบอกให้ผมชนแก้วกับ
กุ๊กหน่อย......ชนแก้วกันได้สักพักกุ๊กก็ดึงมือผมให้ลุกขึ้นมาเต้น....ตอนนั้นผมก็เริ่มได้ที่แล้วเลยเต้นกับกุ๊กและน้อง.ๆ......
และสงสัยว่าจะเมามันกับการชนแก้วกันหนักไปหน่อยผมมารู้สึกตัวอีกทีก็เริ่มเมาซะแล้ว....ระหว่างที่เต้นกันอยู่นั้นก็มีคน
เดินมาชนผมจนเซไปหากุ๊กเหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมากผมรู้สึกตัวอีกทีสองมือก็ไปวางแหมะที่บ่ากุ๊กเรียบร้อยแล้วส่วน
มือกุ๊กก็มาวางแหมะอยู่ที่เอวผม.....รู้สึกเขิน..ๆ..ยังไงชอบกล...ผมรีบเอามือออกแล้วถอยออกมาจากกุ๊ก....พวกพี่แก้วกับ
น้อง..ๆ..มองกันใหญ่...หลังจากนั้นเวลามีคนเดินมากุ๊กก็จะเอามือมาโอบเอวผมไว้คงกลัวว่าผมจะถูกจนชนล้มอีก.......
ผับปิดแล้วทุกคนเริ่มแยกย้ายกันกลับบ้าน....กุ๊กถามว่าผมจะไปที่ไหน...ผมบอกว่าจะไปหาเพื่อน....กุ๊กบอว่าจะไปส่ง...
ผมบอกว่าไม่เป็นไรเพราะจำได้ว่ากุ๊กบอกว่าจะต้องรีบกลับไปนอนเพราะตอนเช้ากุ๊กต้องไปงานแต่งอีก.....แต่กุ๊กไม่
ยอมบอกว่าจะไปส่งผมให้ได้....ผมเลยแกล้งแหย่กุ๊กว่ากลับก็ได้แต่กุ๊กต้องให้ผมไปงานแต่งพรุ่งนี้ด้วย......กุ๊กบอกว่าไม่
ได้....ผมเลยบอกว่าถ้างั้นก็ยังไม่กลับ....กุ๊กบอกว่ากลับเถอะนะ....อ่ะให้หอมแก้มพร้อมกับยื่นแก้วป่อง..ๆ..เข้ามาให้
ผม.....ผมเบือนหน้าหนีแต่กุ๊กก็ยังไม่หยุดจนแก้มกุ๊กมาติดจมูกผม....แล้วกุ๊กก็บอกว่าอ่ะหอมแล้วกลับบ้านได้แล้วนะ
ครับ.... แต่ผมก็ยังแหย่กุ๊กอีกเรื่อย..ๆ...จนกุ๊กเริ่มโกรธ.....กุ๊กลากผมขึ้นแทกซี่แล้วก็บ่น..ๆ....
ว่าทำไมต้องงอแงด้วยแล้วก็หลุดพูดว่าเสียเวลาจริง..ๆเลย ..ผมหันกลับไปมองหน้ากุ๊กแล้วพูดแบบใส่อารมณ์ว่าถ้าไม่
อยากไปส่งก็ลงไปซิ...เท่านั้นแหละครับกุ๊กจ้องหน้าผมตาเขียวปัดแล้วพูดว่าเอองั้นผมไปล่ะนะแล้วกุ๊กก็ลงจากแทกซี่
ไปอย่างอารมณ์เสีย.......ตอนนั้นผมยังไม่รู้สึกอะไรคิดแค่ว่าตามใจอยากไปก็ไป...กลับเองก็ได้.....ผมนั่งรถไปได้สักพัก
กุ๊กก็โทรเข้ามาถามว่าถึงรึยังแล้วก็เริ่มต่อว่าผมเรื่องเมื่อตะกี้อีก.....เราเถียงกันอยู่สักพักกุ๊กก็ตัดสายไป......ผมนั่งรถมา
ถึงห้องมี่แต่ปรากฎว่ามี่ยังกลับมาไม่ถึงผมเลยต้องนั่งรอมันอยู่ด้านล่าง......พอนั่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ก็เริ่มรู้สึกว่า
ตัวเองทำตัวไม่ดีเท่าไรเลยกดโทรศัพท์ไปหากุ๊กกะว่าจะเคลียซะหน่อยว่าไม่ได้ตั้งใจจะงอแงแค่จะแหย่เล่นเท่านั้นและก็
ไม่ได้อยากให้มันเลยเถิดจนกลายเป็นทะเลาะกัน....ปรากฎว่าพอกุ๊กรับสายแทนที่จะฟังที่ผมพยายามอธิบายกุ๊กกลับว่า
ใส่ผมเป็นชุดหาว่าผมยังไม่เลิกงอแงจนเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วกุ๊กก็วางสายหนีอีก.....ผมกะว่าจะโทรไปฉะกับกุ๊กอีกรอบ
ให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลยแต่ว่ามี่ดันมาถึงพอดี....เราเลยขึ้นไปบนห้องก่อนเพื่อนผมที่กลับมาด้วยกันมันถามว่าผมเป็นไร
หน้าบูดเชียว....ผมบอกว่าไม่มีไร.....พออาบน้ำเสร็จก่อนนอนผมเลยลองโทรหากุ๊กอีกครั้ง....แต่กุ๊กไม่รับ....ผมโทรไป
อีก2- 3 ครั้งกุ๊กก็ยังไม่รับ....ยิ่งกุ๊กไม่รับมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเริ่มมีอารมณ์ครุกรุ่นขึ้นมาอีก.....ผมเลยหันไปยืมโทรศัพท์
เพื่อนกดไปหากุ๊กอีกที......
"......สวัสดีครับ....สวัสดีครับ...." เสียงกุ๊กรับสาย..
"......โทรไปทำไมไม่รับ...." ผมเริ่มเปิดศึกอีกครั้ง.....
"......เอ่อ....ป่าว......" กุ๊กทำเสียงอึกอักเหมือนตกใจที่เป็นผม....
".......ป่าวแล้วทำไมไม่รับล่ะ...."
".......เอ่อ....อาบน้ำอยู่น่ะ....เอ่อผมเริ่มง่วงแล้วไปนอนกอนน่ะ..."
".......ไม่ได้ต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน..."
".......คุยอะไร....ผมไม่คุยแล้วง่วงนอนไว้คุยวันอื่นล่ะกัน..." กุ๊กทำเสียงเหมือนเริ่มรำคาญ...
".......เดี๋ยวก่อน....คุยกันก่อน...บอกแล้วไงว่าแค่ล้อเล่นนะ...."
".......ไม่เอา....ผมไปนอนแล้วนะ...แค่นี้น่ะ..."
".........ไม่คุยใช่ไหม.....ถ้าไม่คุยก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกเลย...."....ผมระเบิดอารมณ์ใส่กุ๊กไปเต็ม..ๆ......เพื่อนผมกับมี่มอง
หน้ากันแบบเหวอ..ๆ...คงเพราะไม่เคยเจอผมเป็นแบบนี้....
".......ฮื่อ.....ก็บอกแล้วไงครับบบว่าไม่มีอะไร...." น้ำเสียงกุ๊กอ่อนลงอย่างชัดเจน....
"........ก็แค่อยากบอกกว่า.....ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้น......." ผมนิ่งไปแป๊ปนึงก่อนตอบ....
".......โอเคครับ......งั้นไว้เราคุยกันพรุ่งนี้ดีกว่าไหมครับ....เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมต้องขับรถอีก....."
"......ก็ได้...แต่พรุ่งนี้ต้องโทรมาด้วยนะ...."
".......ครับ....แค่นี้นะครับ....หวัดดีครับ...."
.........กุ๊กวางสายไปแล้ว....ผมรู้ว่ากุ๊กคงยังไม่หายโกรธผมหรอก......เฮ้อ...นี่ผมคงผิดจริง..ๆ..ซินะ.....แต่
ช่างเถอะกุ๊กอยากโกรธก็โกรธไปเป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วล่ะ.........................................................................
........หลังจากวันนั้นกุ๊กก็ไม่โทรหาผมเป็นอาทิตย์....ผมเองก็ไม่ได้ติดต่อกุ๊กเหมือนกันเพราะมัวแต่ยุ่ง..ๆ..กับการหาซื้อ
ของกลับไปที่โน่น.......ก่อนบินกลับนึงวันกุ๊กโทรมาหาผมถามว่าว่างไหม...ผมบอกว่าอืม....กุ๊กบอกว่าไปดูหนังกัน
ไหม....ผมรู้สึกงง..ๆ..แต่ก็ตอบตกลงไป.....พอไปถึงสยามกุ๊กเดินมารับผมแล้วไปดูโปรแกรมหนังกัน......ระหว่างทางกุ๊ก
คุยกับผมตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น....กุ๊กพาผมขึ้นไปบนโรงหนังที่สยามดิสเราเลือกโปรแกรมเป็นหนังไทยรู้สึก
จะชื่อเรื่องโครตรักเองเลย....อะไรประมาณนี้แหละ....ดูไปก็ขำ..ๆ..ดีเหมือนกันครับ
.
....พอดูหนังเสร็จกุ๊กก็พาผมไปกินข้าวแถวอนุสาวรีย์ผมจำชื่อร้านไม่ได้...กุ๊กบอกว่ามากินที่ร้านนี้บ่อย....หึ..คงจะมากิน
กับบรรดากิ๊ก..ๆ...ล่ะซิ...ผมแอบนึกในใจ....กุ๊กเลือกที่นั่งเป็นโต๊ะในสุดซึ่งค่อนข้างเป็นส่วนตัว....เราสั่งอาการกัน 4-5
อย่างกุ๊กยังคงดูแลเทคแคร์ตักโน่นตักนี้ให้ผมหมือนเดิมแต่เที่ยวนี้มีบริการแกะกุ้งให้กินด้วย..ดีจัง..มือไม่เปื้อน...อืม..จะ
ว่าไปเวลากุ๊กเป็นเด็กดีนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ.......แล้วกุ๊กก็นั่งมองหน้าผมปล่อยให้ผมกินข้าวอยู่คนเดียว......กุ๊กถามว่า
ไปทำงานด้วยได้ไหม....ผมอึ้งนิด..ๆ..แล้วตอบว่า..เอ่อ...ได้ไปซิ...ลองส่งเรซุเม่มาซิเดี๋ยวให้เพื่อนช่วยดูให้....กุ๊กยิ้ม
นิด..ๆ..แล้วถามว่าจริงเหรอ.....ผมยิ้มให้กุ๊กแล้วตอบว่าอืม.......หลังจากที่เราทานข้าวอิ่มแล้วกุ๊กนั่งแทกซี่มาส่งผมที่ห้อง
มี่....ตลอดทางผมเอาแต่มองหน้ากุ๊ก.....ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร....มันเหมือนมีความรู้สึกบางอย่างกำลังก่อตัว
ขึ้นอยู่ลึก..ๆ..ในใจ....กุ๊กบอกว่าพรุ่งนี้ไปส่งไม่ได้นะเพราะต้องทำงาน....ผมบอกว่าไม่เป็นไรส่งแค่นี้ก็ได้ไว้เดี๋ยวค่อยเม
ลคุยกันล่ะกัน....ก่อนลงจากรถอยู่ดี..ๆ..ผมก็หันไปหอมแก้มกุ๊กฟอดใหญ่....ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไปได้ไง.....
กุ๊กก็ไม่ได้ว่าอะไรได้แต่ยิ้ม..ๆ............
เราโบกมือให้กัน.....รถแทกซี่กำลังเคลื่อนออกไป.......แต่ผมกลับรู้สึกใจหายยังไงชอบกล..........
[attachment deleted by admin]
-
เอ..แปลกๆ ทำไมอยู่ดีๆกุ๊กถึงอยากไปทำงานกับทีหว่า จาเปงเพราะคิดถึงทีจริงๆหรือว่ามีอะไรแอบแอบแฝงไว้ป่าวหว่า :เฮ้อ:
:m11: ตัดบัวยังเหลือใย ตัดใจยังเหลือความผูกพันธ์ ใจของทีก็เลยพันธ์ผูกกะกุ๊กไปไหนมะได้ซะที :m8:
-
เป็นกำลังใจให้คุณทีนะ คิดดีๆนะ พี่ไม่อยากเห็นคุณทีต้องมาเสียใจกับวัฎจักรเดิมๆ กับความไม่แน่นอน ไม่ชัดเจนของคุณกุ๊ก อย่างงัยก็เอาใจช่วย
-
ไม่ไหวเลย ใจอ่อนจนได้
ที่กุ๊กมาตีสนิท อาจจะแค่อยากไปทำงานด้วยแหละครับ (กะจะเกาะ ว่างั้น)
เกลียดชิบเลย พวกไม่เอาซักอย่าง เอาแน่ไม่ได้เนี่ย ทีกับเราเล่นตัว แต่กับคนอื่นมั่วไปหมด
อย่างงี้มันต้องกระทืบบบบบบ
-
เดี๋ยวก็กลับเป็นแบบเดิมอีกอ่ะดิ
ไม่คุยกันให้รู้เรื่องสักที เหนื่อยแทนจังเนาะ
:เฮ้อ:
-
กุ๊กน่ารักที่สุดเลย อิอิ :m3:
-
...........ถ้าเราไม่มีประโยชน์กับมัน.........
...........มันจะยังกลับมาหาหรอ.......... :sad2: :sad2:
-
:impress: ตายแล้วคนเราเจ็บแล้วทำไมไม่จำล่ะคะ เป็นเรานะ ชิส์ไม่เสียเวลาลดตัวไปคุยด้วยแล้ว :m14:
-
.....ผมว่าจะเลิกอ่านเรื่องนี้แล้วววว.....
ปล.คุณทีครับ...ถ้าเป็นเจ้สองผมจะไม่ห่วงเลยผมจะเชียร์ให้อิเจ้มันได้กับกุ๊กให้ได้ เพราะผมรู้และมั่นใจว่าเจ้แกมีวิธีจัดการและรับมือกับคนแบบกุ๊ก
แต่นี่
เป็นคุณที ผมได้ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณทีและเอาใจช่วยมาตลอด......จนผมคิดว่าป่วยการที่จะอ่านอีกต่อไป
ขอโทษครับถ้าคอมเมนท์แรงไปหน่อย....แต่มันขัดใจอย่างแรง!
อืมมม เรื่องของหัวใจเราไม่สามารถคิดหรือตัดสินแทนคนอื่นได้.......แต่ยิ่งอ่านผมยิ่งรู้สึกว่าคุณทีเต็มใจที่จะ
...ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด.....
เรื่องของคุณเตือนแล้วไม่ฟังเอง
-
พี่กุ๊กไงกันแน่นี่ งง
-
แรก....อ่านเรื่องนี้ก้อ...รู้สึกถึงความหวาน....ความหวัง...เอาใจเชียร์คนคู่นี้.... :give2: :give2:
แต่ว่าหลังๆ...เริ่มรู้สึกเหมือนหลายๆคน...ที่บอกว่า...คุณที...ไม่ได้น่าสงสารเลย.....เพราะว่าทุกการกระทำนั้นคุณเป็นคนตัดสินใจเอง... :sad2: :sad2:
แล้วจะมาร่ำไห้กับ...สิ่งที่ตัวเองตัดสินใจได้อย่างไร.... :onion_asleep: :onion_asleep:
แต่สุดท้ายก็หวังว่าคุณคงจะตาสว่างและได้พบกับคนที่ดีจริงสมกับที่คุณเฝ้ารอนะครับ... o14 o14
ปล.คอมเมนต์นี้อาจไม่ถูกใจหลายคน...แต่ว่าจริงใจ... o13 o13
-
เราก็ได้แต่มองห่างๆ สุดท้ายเขาก็มีคำตอบในใจตัวเองแล้ว
เพียงแต่ยังทำไม่ได้
จนกว่าจะเห็นมันคาตาตัวเอง
:m1: :m1: :m1:
-
รอดูต่อไป
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ความรัก......
แม้จะเจ็บกับมันมาไม่รู้กี่ครั้ง
แต่ก็อดที่จะขอเข้าไปหามันอีกสักครั้งไม่ได้
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เค้ารบการตัดสินใจของคุณทีครับ
ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง มันย่อมมีอย่างน้อยแง่มุมนึงที่ดีและน่าจดจำครับ
ขอบคุณครับ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เอาไงก็เอา เอาใจช่วยหมด เอาใจช่วยทีทุกอย่างที่ตัดสินใจ
แต่ถ้าเป็นตัวเอง... ไม่เอาอะ อ่านแล้วหมั่นไส้ตากุ๊กชะมัด o12
รออ่านต่อน้า :m1:
-
ทีคงจะรักกุ๊กแบบรักฝังลึกนะ ลึกถึงก้นบึ้งของหัวใจเลย ก็น่าเห็นใจในความรัก เพราะผัวเมียบางคู่ ผัวซ้อมเมียเป็นประจำ เจ้า
ชู้มีเมียน้อยจนนับนิ้วของตัวเองไม่พอ ต้องยืมนิ้วคนข้าง ๆ มาช่วยนับ (ขอยืมสำนวนของกระต๊อบมาพูด) ถึงขนาดนี้ก็ยังไม่
ยอมเลิกกับผัวเฮงซวยซักที ให้อภัยทุกอย่าง เพราะรักมาก ทีก็คงเป็นอย่างเนี้ย เพียงแต่กุ๊กไม่ทำให้พวกเรา (คนอ่าน) ชื่นชอบเลย น่าตื้บมากกกกกกก :angry2:
ทีลืมเหตุการณ์ที่ไปนอนเฝ้ากุ๊กที่โรงพยาบาลแล้วเหรอจ๊ะ ที่นอนเฝ้าแล้วมีหนุ่มมาอ้อนกะกุ๊กน่ะ ทีลืมแต่คนอ่านไม่ลืมนะ
ยังจำได้แม่นเลย เกลียดมันจังงงงงงงงงงงงงง แง่งแง่ง :serius2:
-
อ่านเรื่องคุณทีแล้วรู้สึกขัดใจอย่างแรง ถ้าจะถามว่าเพราะอะไร
ก็เพราะว่าคนแบบ กุ๊ก ผมก็เคยเจอ ประสบการณ์ก็แนว ๆ ที่คุณที
เคยเจอมาเลย คนอย่างนี้ ถ้าลองเราได้ยอมเขาแล้วครั้งที่ 1 ก็จะ
มีครั้งที่ 2 3......และครั้งต่อ ๆ ไป ตามมาเรื่อย ๆ
ผมน่ะ อยากให้คุณทีใจแข็ง เด็ดเดี่ยวกับการตัดสินใจ เจ็บแล้วจำ
คนดี ๆ น่ะไม่ได้หายากเท่าไรหรอก แล้วทำไมเราต้องมาจมปลัก
อยู่กะคนพรรณนี้ด้วย
สิ่งที่เขาทำให้เรามันก็ไม่ใช่ทั้งหมดที่เป็นตัวเขานิ เกย์บางคนมันก็เท่านี้
คิดแต่อยากจะสืบพันธุ์ จนลืมคิดถึงความรู้สึกของคนอื่น
-
แล้วก็กลับมาเจอเหตุการณ์เดิมแน่ๆเลยอ่ะ
-
...... o1.....ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณในความห่วงใยและหวังดีของเพื่อน..ๆ...ทุกคนนะครับ..... o1
..........ยอมรับครับว่าผมเป็นพวกประเภทรักฝังลึก รักแล้วรักเลย ทุ่มไปทั้งตัวเทให้หมดใจ........และเรื่องราวที่ผมนำมา
เล่าให้เพื่อน..ๆ..ฟังมันก็คือผลของการที่ผมรักไปแบบนั้น ดังนั้นผมจึงไม่โกรธเพื่อน..ๆ..หรอกครับถ้าใครจะมองว่าผม
ดูงี่เง่าและอ่อนแอ....ผมเข้าใจครับว่ามันอาจจะขัดต่อความรู้สึกของเพื่อน..ๆ.แต่นั่นมันก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วในชีวิต
ผม สำหรับคนที่มีหัวใจที่เข็มแข็งและเด็ดเดี่ยว....ผมดีใจด้วยครับ...เพราะคุณโชดดีที่ไม่ต้องเจอะเจอหรือสัมผัสกับ
อารมณ์แบบผม.....แต่จงเชื่อไว้อย่างหนึ่งเถอะครับว่าไม่มีใครที่จะเกิดมาเพื่อพ่ายแพ้และอ่อนแอตลอดไป....เช่นเดียว
กันก็คงไม่มีใครที่เกิดมาเพื่อชนะและเข็มแข็งได้ตลอดไป.......ผมเชื่อว่าความเข็มแข็งและเด็ดเดี่ยวนั้นมีอยู่ในทุก..ๆ..
คนอยู่แล้ว.....แต่สำหรับบางคน ( เช่นผม ) อาจต้องใช้เวลาสักหน่อยในการเรียนรู้และใช้มัน...........
เรื่องราวของผมใกล้จะจบลงแล้วครับคงจะเหลืออีกไม่กี่ตอนแล้ว.....ยังไงก็ลองอ่านกันดูนะครับ.........
ขอบคุณอีกครั้งครับ.... :m13:
. :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2:
.........ผมบินกลับมาทำงานที่นี่อีกครั้งด้วยความรู้สึกสับสนในใจเล็ก..ๆ....ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่กุ๊กทำ
ไปทั้งหมดนั้นเพื่ออะไรหรือกุ๊กต้องการอะไร.....แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม.....ครั้งนี้ถือว่ากุ๊กทำสำเร็จที่สามารถทำให้
ผมรู้สึกหวั่นไหวได้.....แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้ผมถึงกับใจอ่อนยอมเชื่อกุ๊กเหมือนครั้งก่อน..ๆ........
..............กุ๊กยังคงเมลมาคุยกับผมอยู่เรื่อย..ๆ..กุ๊กจะชอบส่งรูปตัวเองมาให้ดูเยอะมาก....หรือบาง
ทีก็ส่งบทความหรือกลอนที่เกี่ยวกับความรักมาให้อ่าน.....ผมก็จะตอบเมลและเช็ตกับกุ๊กตามปกติ......ในตอนนั้นเหมือน
กับกุ๊กพยายามทำให้ผมหวนกลับไปนึกถึงคืนวันเก่า..ๆ...ระหว่างเรา.....ใจจริงผมก็อยากลองกลับไปคบกับกุ๊กเหมือนเก่า
อีกสักครั้ง.....แต่พอนึกถึงภาพเหตุการ์ที่โรงพยาบาลคืนนั้นมันทำให้รู้สึกแปล๊ป..ๆ...ขึ้นมาทุกที......ที่ผมยังคุยกับกุ๊กก็
เพราะว่าผมอยากรู้ว่าในการกลับมาครั้งนี้กุ๊กต้องการอะไร.....และผมเองก็ยังมีความหวังเล็ก..ๆ.ว่าบางทีกุ๊กอาจจะกลับ..
ตัวกลับใจเลิกนิสัยเก่า..ๆ..แล้วกลับมาคบกันแบบจริงจังสักที.......แต่นั่นก็คงเป็นได้แค่เพียงความฝันล้ม..ๆ.แล้ง..ๆของ
ผมคนเดียวเท่านั้น.......
...........นับวันกุ๊กก็ยิ่งแช็ตคุยจิจ๊ะกับผมมากขึ้น....กุ๊กทำให้ผมเคลิบเคลิ้มจนเกือบเผลอใจไปให้กุ๊กอีกครั้ง....
หึ..ๆ....แต่แล้วโลกที่เกือบจะสีชมพูของผมก็ต้องสะดุดลงเมื่อกุ๊กเริ่มคุยกับผมแบบแปลก..ๆ.อีกครั้ง....ปกติเวลาแช็ตกัน
ผมจะเรียกกุ๊กว่า Darling .....มีอยู่วันนึงผมเห็นกุ๊กออนไลน์อยู่เลยเข้าไปทักว่า."...Darling .ดีครับ...." แต่กุ๊กตอบกลับ
มาว่า.." ที่รัก....ของคนอื่นใช่ม๊า.." ผมอึ้งไปพักใหญ่และไม่ได้พิมพ์อะไรตอบไป.....พอเห็นผมเงียบไปกุ๊กเลยส่งข้อ
ความว่า....ล้อเล่น........นอกจากนี้กุ๊กก็จะชอบพูดประมาณว่าช่วงนี้ยุ่งเพราะต้องคุยกับหลาย..ๆ..คนพร้อมกัน.....หรือ
บางทีก็จะพูดทีเล่นทีจริงว่า.."..ยังไงเราก็ผูกพันกัน..ไม่ทิ้งกันอยู่แล้วเพื่อน...".......ผมลยส่งไปถามว่า.."...
เพื่อน.???..Are u sure ????? กุ๊กตอบมาวา..." sure.." ผมนึกในใจเพื่อนใช่ไหมเออได้เดี๋ยวจัดให้..ผมเลยตอบกลับ
ไปว่า..".....ok..."แล้วผมก็เลิกคุยเพราะเริ่มรมณ์บ่จอยแล้ว.....สักพักกุ๊กก็ส่งข้อความมาว่าล้อเล่นแล้วก็ชวนคุยเรื่อง
อื่น....แต่ผมไม่ได้ตอบเลยทั้งวัน....จนกระทั่งกุ๊กใกล้เลิกงาน....กุ๊กส่งข้อความมาว่า.." ..กลับบ้านแล้วนะครับ.." ผมเลย
ตอบไปว่า..." อืม...โชคดีเพื่อน...." กุ๊ก off line หนีไปเลย....หลังจากวันนั้นกุ๊กก็หายเงียบไปประมาณ 3-4 วันแล้วก็เข้า
มาทักผมและพยายามจะคุยกับผมแบบจิจ๊ะเหมือนเก่า....แต่ผมไม่คุยด้วยแล้วเพราะมันเสียความรู้สึกไปแล้วไม่ว่ากุ๊กจะ
พูดเล่นหรือพูดจริงก็ตาม....หลังจากนั้นกุ๊กก็จะส่งพวกกลอนหรือคำคมเกี่ยวกับความรักมาให้ประมาณว่า...รักคือการ
ให้.....รักคือการเสียสละ....ความรักไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นที่หนึ่งเสมอไป ....ผมอ่านแล้วก็งง..ๆ..แล้วก็งง....นี่กุ๊กต้อง
การอะไรกันแน่.........ผมเลยโทรไปคุยกับพี่แก้วพอแกรับสายคำแรกที่แกทักคืองอนอะไรกับกุ๊กมาอีกล่ะ....ผมรู้สึกงงเลย
ถามว่าพี่แก้วว่ารู้ได้ไง....พี่แก้วเล่าให้ฟังว่ากุ๊กโทรไปโม้ให้พวกแก้วฟังว่าแช็ตคุยกับผมทุกวันแล้วก็ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไรผม
งอนกุ๊กบ่อย.ๆ....ผมได้ฟังแล้วก็งงว่าทำไมกุ๊กต้องเอามาเล่าให้พวกพี่แก้วฟังด้วย....
พี่แก้วถามว่าผมกลับมาคบกับกุ๊กอีกแล้วเหรอ....ผมบอกว่าป่าวแค่ดู.ๆ.เฉย..ๆ...พี่แก้วบอกว่ากุ๊กเล่าเหมือนผมกับกุ๊กกลับ
มาคบกันอีกครั้งเลย...พี่แก้วยังบอกอีกว่าสงสัยกุ๊กคงไม่ยอมปล่อยผมไปง่าย..ๆ..แน่.....เฮ้อ..ยิ่งได้ฟังผมก็ยิ่งกลุ้มนี่กุ๊ก
มันจะเอายังไงกันแน่ว่ะ......
-
รอลุ้นต่อ :m9:
-
:เฮ้อ: กุ๊กจับไม่ปล่อย :m14:
-
กุ๊ก เขาก็คงชอบคุณแหละม้างงง
แต่เขามันเป็นพวก รักได้ทีละหลายๆคน อะไรประมาณนี้(หรือเปล่า)
คนนั้นก็ดี คนนี้ก็รัก อยากเก็บเทอใว้ หลายๆคน เขาก็บอกคุณไปแล้วนิว่าความรักไม่จำเป็นต้องเป็นที่หนึ่งเสมอไป....
ยังไม่ชัดเจนอีกเหรอครับ :seng2ped:
-
หุหุ หากไม่เป็นที่หนึ่งอย่าเป็นเสียดีกว่า :m14: :m14:
-
เฮ้อ อ่อนใจกับกุ๊กครับ
เค้าคิดไรอยู่นะ o2 o2 o2 o2 o2 o2
-
ถ้าบางทีความคิดเห็นของพวกผมอาจทำให้ทีรู้สึกไม่ดีไปบ้าง ก็ขอโทษนะคับ
เพราะพวกผมเองก็มองในมุมของผมทั้งเห็นใจและพยามจะเข้าใจทีเหมือนกัน
ยังไงก็พยามๆสู้ๆนะคับ เป็นกำลังใจให้นะคับ
-
ที่ไม่ร้องใช่แปลว่าไม่เจ็บ ที่ยังยิ้มไม่ใช่ว่าฉันไม่เสียใจ
ยังพูดยังคุยยังเป็นเพื่อนได้ แต่ขอได้ไหมอย่าบอกให้เป็นเหมือนๆเดิม
เพราะว่ารักที่เคยให้เธอ แต่เธอไม่เคยเห็นค่า ตอบแทนมาแต่ความเสียใจ
มันหมดแล้วรักที่เคยให้เธอ ที่ให้เธอไปทุกอย่าง แต่เธอขว้างทิ้งไป
มันหมดแล้วรักที่ในหัวใจ ไม่เหลือให้พอเริ่มใหม่
อยู่ไปก็ฝืนใจ กลับไปก็ไม่รักเธอเหมือนเดิม
รักเธอไหมตอบเลยว่ารักมาก ยังรักอีกไหมอยากบอกว่าแทบไม่เหลือเลย
อย่าขอได้ไหมให้เป็นเหมือนเคย คงรู้อยู่แล้วบอกได้เลยไม่มีทาง
เพราะว่ารักที่เคยให้เธอ แต่เธอไม่เคยเห็นค่า ตอบแทนมาแต่ความเสียใจ
มันหมดแล้วรักที่เคยให้เธอ ที่ให้เธอไปทุกอย่าง แต่เธอขว้างทิ้งไป
มันหมดแล้วรักที่ในหัวใจ ไม่เหลือให้พอเริ่มใหม่
อยู่ไปก็ฝืนใจ กลับไปก็ไม่รักเธอเหมือนเดิม
:o12: :o12: :o12:
http://www.uploadtoday.com/download/?d17520e513aeaabe6b8326971b30777e
-
ไม่ได้อยากเป็นที่หนึ่ง
แต่อยากเป็นแค่หนึ่งเดียว
ไม่ขอเป็นคนแรก
แค่อยากเป็นคนสุดท้าย....
ตามนั้นค่ะ จบข่าว
-
นั่นดิอีพี่กุ๊กต้องการอะไร :m8:
-
หลายๆคนก็เจอมาทั้งนั้นแหละครับ
เพียงแต่ว่าบางคนก็รักมาก จนยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อเขาคนนั้น
จึงแนะนำว่าววิธีตัดที่เด็ดขาดที่สุดแล้วเราไม่ต้องเจ็บ
คืออย่ามาเจอะเจอกันอีกเลย
:m2: :m2: :m2: :m2: :m2:
-
..........ผมไม่โกรธเพื่อน..ๆหรอกครับ.....ผมกลับดีใจด้วยซ้ำที่ทีคนห่วงใยและให้คำแนะนำ....นี่ถ้าผมได้เจอเพื่อน..ๆ...เร็วกว่านี้ผมคงจะดี.........
ปล....เพลงเพราะมากครับ....
ตอน.....หัวใจที่ไร้บ่วง..... :m2:
................หลังจากที่ได้คุยกับพี่แก้วแล้วผมรู้สึกไม่สะบายใจยังไงชอบกล.....มันเหมือนมีอะไร
บางอย่างที่ยังค้างคาอยู่ลึก..ๆ..ในใจผม.......ผมไม่เข้าใจว่าทำไมกุ๊กถึงทำแบบนั้น....จะว่ากุ๊กอยากให้ผมกลับไป
เหรอ.....ถ้าต้องการอย่างนั้นจริง..ๆ..ทำไมกุ๊กถึงยังชอบใช้คำพูดทำร้ายความรู้สึกผมอยู่เรื่อย..ๆ....ตอนนั้นในความรู้สึก
ผมมันเหมือนกับว่าพอผมต้องการหยุดและหันหลังให้กับกุ๊ก.....กุ๊กก็จะวิ่งเข้ามาหาพยายามทำให้ผมหันกลับมาหา
กุ๊ก......แต่พอผมหันกลับมาหากุ๊กจริง..ๆ........กุ๊กก็จะเป็นฝ่ายออกวิ่งหนีผมเพื่อให้ผมวิ่งไล่ตามอีก.....เฮ้อ...ผมรู้สึก
เหนื่อยและท้อเหลือเกิน.....ทำไมนะ....ทำไมผมถึงตัดกุ๊กไม่ขาดสักที...........
............ช่วงนั้นผมหยุดการติดต่อกับกุ๊กไปพักใหญ่....ไม่คุยไม่ตอบเมลของกุ๊กเลย.....แต่กุ๊กก็ยังส่งเม
ลมาทุกวัน...เวลาที่ผมเข้าเอ็มแล้วกุ๊กมาทักผมก็จะปิดหนีหรือไม่ก็ไม่คุยด้วยเป็นอย่างนี้อยู่ตลอด.....แล้ววันนึงกุ๊กก็ส่ง
เมลอันนี้มาให้.......
"......ในขณะที่เราคิดถึงคน ๆ นึงตลอดเวลา
เค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้
และบางครั้ง ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน
บางครั้ง การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า
สิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราเองเพียงคนเดียว
ฉะนั้น ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมกับความฝัน
มากกว่าการได้รับรู้ความจริง
การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า...
เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4...
และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า...
ก็ขอให้คิดไว้ว่า ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย
แต่โปรดจำไว้เถอะว่า
หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ
พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า...ชั้นเหนื่อยเหลือเกินแล้ว
โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ชั้นจะอ่อนล้าไปกว่านี้...
ก็จงชอบต่อไปเถอะ
การรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยายาม
"การตัดใจ"ต่างหาก ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย
ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยามที่คุณได้สบตาเค้า
กับความทุกข์ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า
อันไหนมันหนักหนากว่ากัน
แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง
ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไป
แต่ก็ยังได้พบ...
ยิ้มให้เค้า ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามาทั้งหมด
แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป...
ยิ้มให้กับโชคชะตา
ที่ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน
คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง
คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว
คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง...
คนที่ทำให้คุณหัวเราะ...และร้องไห้ได้มากมาย...
คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า
ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น...ให้กลายเป็นวันที่สดใส
เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?
...นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก...อย่างจริงใจ..."
..........พอผมอ่านข้อความนี้จบผมไม่รู้สึกถึงความรักอันจริงใจเหมือนกับที่กุ๊กเขียนเลย.........
อาจเป็นเพราะผมมีอคติกับกุ๊กมันเลยทำให้ผมกลับรู้สึกว่าบทความอันนี้แฝงไปด้วยความเห็นแก่ตัวอย่าง
ร้ายกาจ....เพราะในคำพูดที่สวยหรูมันกลับมีความหมายว่าให้เรายอมรับรับสภาพการเป็นรองไม่ว่าจะเป็นที่ท่าไรก็แล้ว
แต่...และมันยังมีความหมายให้เรายินยอมถ้าเขาคนนั้นจะมีใครอื่นอีก.......ผมเลยมีความรู้สึกว่าทำไมกุ๊กถึงได้ร้ายกาจ
ขนาดนี้......ทำไมนะ...ทำไมจะต้องเหนี่ยวรั้งกันไว้ด้วย.....ถ้าไม่รักก็เลิก..ๆ.กันไปซะก็จบ...........
............หลังจากนั้นกุ๊กก็ยังคงส่งเมลมาอีกเรื่อย..ๆ...แต่มีเมลอยู่ฉบับนึงมีไฟล์ที่แนบมาชื่อเป็ด
พันอ้อย.....ตอนที่ได้รับเมลอันนี้ผมไม่ได้คลิกเข้าไปดูว่ามันคืออะไรเห็นห้วข้อเป็ดพันอ้อยผมก็พาลนึกไปถึงเป็ดพะโล้
สูตรใหม่ ( น่าอายจัง.. :try2: ) แต่หลังจากนั้น2-3 วันผมมานั่งไล่เช็คเมลก็เลยลองเข้าไปคลิกดูพอโหลดมาแล้วก็เจอ
กับชื่อเรื่อง...กูม่ายช่ายเกย์จะจีบทำมาย....พอลองอ่านดูก็รู้สึกสนุกดีเลยอ่านไปเรื่อย...ๆ..แต่พออ่านถึงตอนท้าย..ๆ..ผม
รู้สึกว่ามันเศร้าจนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ประทับใจกับเรื่องราวของคุณเป็ดกับพระอ้อยมากครับ.....จำได้ว่าหลังจากอ่าน
จบผมซึมไปเป็นอาทิตย์ เวลาได้ยินเพลง When I feeling blue แล้วอยากร้องไห้เลยครับ.......เรื่องราวของคุณเป็ดก็
ทำให้ผมได้แง่คิดในอีกมุมมองนึงของความรัก........ผมนั่งถามตัวเองว่าแล้วระหว่างผมกับกุ๊กล่ะ.....มันใช่ความรักรึป่าว
นะ..........
..........แล้ววันนึงในขณะที่ผมนั่งดูละครไทยที่เพิ่งสั่งซื้อมาอยู่คนเดียวในห้อง......ผมก็ต้องสะดุด
กับคำพูดประโยคนึงของตัวละครในเรื่อง.......โดยตัวเอกของเรื่องพูดเตือนสติกับเพื่อนว่า..."......คนเราถ้าไม่ยอมปล่อย
ให้อดีตมันเป็นเพียงแค่อตีด.......และยังคอยเอาอดีตมาตอกย้ำตัวเองอยู่ซ้ำ..ๆ...แล้วเราจะมีความสุขกับปัจจุบันและ
อนาคตได้อย่างไร....." พอได้ฟังประโยคนี้มันเหมือนกับมีแสงสว่างส่องปิ๊งเข้ามาในหัวผม.....จริงด้วยซินะคนเราถ้ามัว
จมอยู่กับอตีดแล้วจะมีคำว่าปัจจุบันและอนาคตได้อย่างไร......ที่ผ่านมาที่ผมยังตัดกุ๊กไม่ขาดอาจเป็นเพราะผมยังคงยึด
ติดกับภาพความสุขเก่า..ๆ..ระหว่างเรา......มันอาจจะเป็นเพราะความรู้สึกกลัวที่ซ่อนตัวอยู่ลึก..ๆ..ภายในใจ.....กลัว....ว่า
จะไม่ได้เจอความสุขแบบนั้นอีก.....กลัว...ว่าถ้าตัวเองตัดสินใจผิดอาจต้องเสียใจตลอดไป.....และอาจจะเป็นเพราะ
ความหวังอันน้อยนิดที่ซ่อนอยู่ในใจคิดว่าสักวันกุ๊กจะคบกันแบบจริงจัง....... ผมคงมัวแต่จมอยู่กับภาพความสุขที่สวย
งามในอดีตจนลืมนึกถึงความเจ็บปวดที่กุ๊กเคยทำไว้กับผม.........ในตอนนั้นผมเริ่มประมวลภาพเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมา
อีกครั้ง......แล้วผมก็ได้คำตอบในใจที่ชัดเจนขึ้น.....ผมบอกกับตัวเองว่า.....ถึงเวลาแล้วซินะ.....ถึงเวลาที่ผมจะปล่อย
หัวใจตัวเองออกจากบ่วงของกุ๊กจริง..ๆ.ซะที...................
[attachment deleted by admin]
-
โอววววว คุณทีพบความสว่างแย้ววววววววววววววววววววววววววว
อิอิอิ
-
ไชโย....โย้...ดีใจจัง คุณทีเริ่มมีดวงตาเห็นธรรมแล้ว o18
-
ยิ้มให้กับโชคชะตา
ที่ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน
คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง
คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว
คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง...
คนที่ทำให้คุณหัวเราะ...และร้องไห้ได้มากมาย...
คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า
ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น...ให้กลายเป็นวันที่สดใส
เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?
...นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก...อย่างจริงใจ..."
ช่างมีความหมายมากมาย
ที่น้อยคนนักจะทำได้
แต่ถ้าทำได้ ชีวิตทีเหลือจะมีมุมมองที่ไม่ต้องทุกข์อีกต่อไป
แถมยังได้มิตรภาพดีๆที่มีอยู่รอบตัว
:m1: :m1: :m1:
แต่ทำไมทำใจไม่ได้สักที
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
เมลที่กุ๊กส่งมาให้จะเป็นบทความที่ดีมากๆ
ถ้าลึกๆ มันไม่ได้แฝงเอาไว้ด้วยความเห็นแก่ตัวของกุ๊ก :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เคยได้รับ Fw เมลล์นี้เหมือนกัน
ตอนนั้นรู้สึกว่าดีจัง ขอแค่ได้รัก
แต่ต่างคนต่างวาระ พอได้อ่านเรื่องคุณที
บทความนี้แฝงไปด้วยความเห็นแก่ตัวจริงๆ
เอาใจช่วยให้ทีรักตัวเองไวๆ
:m1: :m1: :m1:
-
ในที่สุดก็คิดได้ :m2: :m2: :m2:
-
:m4: เย้ๆๆ ดีใจกับทีด้วยที่ตัดขาดกุ๊กได้ซักที ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ :m2:
-
คิดจริง ทำจริงนะพี่ :m9:
-
:m2: :m2: :m2: :m2:
สู้ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ :m9:
-
..."......คนเราถ้าไม่ยอมปล่อย
ให้อดีตมันเป็นเพียงแค่อตีด.......และยังคอยเอาอดีตมาตอกย้ำตัวเองอยู่ซ้ำ..ๆ...แล้วเราจะมีความสุขกับปัจจุบันและ
อนาคตได้อย่างไร....."
อ้า.............................แค่ประโยคสั้นๆนี้ทำให้ ผมคิดอะไรได้เหมือนกัน แต่เพียงผมอาจในมุมมองที่ต่างจากคุณทีนิดหน่อย
ยังไงก็เอาใจช่วยน่ะคับ
-
............."อย่าทำอย่างนี้อีกเลย.......ปล่อยฉันไปดีกว่า"...........
.............กุ๊กก็ปล่อยทีซักทีเถอะ.........
-
เป็นกำลังใจให้น๊าๆๆๆๆค้าบ o13
-
เป็นประโยคที่เด็ดมั่กมากกเลย อย่างว่าละน่ะ ความรักอ่ะ ถ้าเราผิดหวังแอยากจะฝ่าฟันมันไป ถึงแม้ตัวเราจะรู้หรือคนจะพูดยังไงถ้าเราวางไม่ได้ ให้ตายก็ทำไม่ได้อ่ะ แต่ถ้าเราคิดได้เอง มันก็จะทำได้เอง เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจเราเองอ่ะ :เฮ้อ:
ปล. ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณesabella เน้อ :m11:
วันของเราอยู่อีกไม่นานแล้ว อิอิ :m2:
-
o13 เยี่ยมไปเลยครับ ที อ่านตอนนี้แล้วได้ใจไปมากมาย
สำหรับคนบางคน อดีตที่หอมหวาน ทำให้ปัจจุบันและอนาคตไม่มีความสุข ก็ตัดใจปล่อยอดีตไป
แต่อย่างน้อย กุ๊กก็ทำให้ ทีรู้จัก "เป็ดพันอ้อย" แล้วก็ให้ทีได้มารู้จักกับเพื่อนๆในเล้านี้นะ
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ เหมือนในรีบนบอกจริงๆแหละครับ ถ้าใจเข้มแข็ง ทำอะไรก็ได้
เอาใจช่วยเสมอนะ :m4:
-
สู้ๆ ครับ
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
-
ค่ะ....
-
................หลังจากที่ผมค้นพบคำตอบให้กับตัวเองแล้วผมรู้สึกว่าสิ่งต่าง..ๆที่มันเคยค้างคาอยู่ลึก.ๆ.ใน
ใจมันบัดนี้มันได้หายไปหมดแล้ว.....ผมไม่มีความรู้สึกกังวลหรือว่ากลัวที่จะจากลาจากกุ๊กอีกต่อไป.....มันก็แปลกดีนะครับเหตุผล
ง่าย..ๆ..แค่นี้ผมกลับไม่เคยคิด....มัวแต่หลับหูหลับตาอยู่กับความฝันล้ม..ๆ..แล้ง..ๆ..ของกุ๊กอยู่ได้ตั้งนานสองนาน.....ผมมีความรู้สึก
ว่ามันโล่งอกใจอย่างบอกไม่ถูก.....ผมโทรไปเล่าให้พี่แก้วฟัง...แกบอกว่าดีแล้วที่คิดได้แถมแกยังแนะนำว่าทำไมผมไม่ทำกับกุ๊ก
เหมือนกับที่กุ๊กทำกับผมบ้าง.....ผมเลยบอกว่าอย่าเลย....จริง..ๆ.แล้วก็ไม่ได้อยากเป็นคนดีมีเมตตาอะไรหรอกครับ....เพียงแต่กลัวว่า
ถ้าขืนไปยุ่งกับกุ๊กอีกคนที่จะแย่น่าจะเป็นผมซะมากกว่า.......
..............วันเวลาผ่านไปผมมีความรู้สึกแฮปปี้กับชิวิตมากขึ้น....ผมเลิกสนใจว่ากุ๊กจะคิดยังไง...กุ๊กจะรักผม
ไหม.....หรือว่ากุ๊กจะไปกับใคร......เวลาที่ผมออนไลน์เจอกุ๊กผมเลือกที่จะไม่คุยกับกุ๊กเหมือนเก่า.....แต่กุ๊กก็ยังเข้ามาทักผมทุกครั้งที่
เจอนอกจากนี้กุ๊กก็ยังส่งเมลมาคุยเล่าโน่นเล่านี่ให้ฟังหรือไม่ก็ส่งอะไรต่อมิอะไรมาให้อ่านทุกวัน....แต่ผมว่ากุ๊กเองก็คงจะรู้สึกถึง
ความเปลี่ยนแปลงไปของผม.......จำได้ว่าวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมากุ๊กส่งการร์ดมาแฮปปี้วาเลนไทน์กับผมด้วย แต่ผมไม่ได้ส่งอะไร
กลับไป.....และหลังจากนั้นประมาณ 2-3 วันขณะที่ผมออนไลน์คุยกับเพื่อนอยู่กุ๊กก็ข้ามาทักผม.....ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะไม่คุย
ด้วย....แต่แล้วก็มีความคิดนึงแว๊ปเข้ามาในสมองว่าคุยไปเลยจะกลัวอะไรล่ะ...ดีซะอีกจะได้ทดสอบความแข็งแรงของห้วใจด้วยว่า
ตัดกุ๊กได้แล้วจริงไหม.......เราเริ่มทักทายและคุยกันได้สักพักกุ๊กก็เงียบไป....
".......ไปแล้วเหรอ...." ผมส่งไปถาม...
".......ป่าวครับ....ยุ่งนิดหน่อนะ....."
"........ที่ยุ่งเนี่ยงานหรือแชต.." ผมแอบกัดกุ๊กเล็ก..ๆ...
".........รู้ทัน..."
".........เหนื่อยแย่เลยแชตตั้งหลายคน.....":
".........แน่นอน..."
"..........หนุกไหม...ได้แกล้งคน....."
"...........ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ........." แล้วกุ๊กก็เงียบอีก....
"......พอจะรู้ไหมว่าตอนนี้โนตบุคที่นั่นราคาประมาณเท่าไร......."
"..........ก็มีหลายราคานะ...มีหลายยี่ห้อด้วย...."
"..........เชคให้หน่อยได้ไหม........."
"..........จะดูให้แล้วกัน......"
".........แหมพอเปลี่ยนเรื่องเนี่ยคุยได้เลยนะ......"
"........อืม........"
"..........อืมไร........."
"...........ไม่มีอะไรคับ.........."
"........ถามไรข้อนึงได้ไหมครับ....."
"........อยากจะถามก็ถาม.........
.....มีสิทธที่จะถามอยู่แล้วนิ......."
".........ดุจัง......."
"..........อืม........"
"........แค่อยากรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเราว่ามันแค่ไหน ยังไง เอาความจริงนะครับ.."
ผมไม่ได้คาดหวังอะไรนะครับแค่ถามลองใจกุ๊กดูซิว่าจะตอบว่ายังไง.....
".........ผมว่าผมเคยตอบไปแล้วนะ......คำตอบผมก็ไม่เคยเปลี่ยนเลย....ตั้งแต่แรกเห็นจนบัดนี้......"
"..............."
".........อย่าเศร้าไปเลยยิ้มไว้นะ...."
"........หึ..ๆ....ใครบอกครับว่าเศร้า........"
".........."
".........ผมตัดใจได้มาตั้งนานแล้วต่างหาก......"
"..........."
".........แค่ไม่ค่อยเข้าใจว่าที่กุ๊กทำแบบนี้เพื่ออะไร.????.."
".........."
"..............อย่าทำแบบนี้กับใครอีกนะครับ ถ้าไม่รักก็อย่าให้ความหวัง....อย่าเหนี่ยวรั้งไว้...ไม่ว่าจะด้วยการกระทำหรือคำพูด........"
"........"
".........เพราะถ้ากุ๊กทำให้ความรักมันมีแต่ด้านลบ กุ๊กจะไม่มีวันเจอคำว่ารักแท้....."
"....อืม......ดีจัง....."
".........ไม่ต้องคิดมากนะ แค่อยากบอกเพราะเป็นห่วงน่ะ........ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน......"
"..........จะกลับบ้านแล้ว.......บาย..." กุ๊กตอบมาแล้วก็ออฟไลน์ไปเลย...ผมเหลือบมองนาฬืกามันเพิ่งจะบ่าย 3..โมงเองนะ.....ถ้าให้
ผมเดาผมคิดว่ากุ๊กคงไม่พอใจที่ผมตอบไปแบบนั้นเพราะที่ผ่าน..ๆ..มาผมไม่เคยเอ่ยปากพูดออกมาชัดเจนขนาดนี้.... ..
.............หลังจากที่คุยกับกุ๊กแล้วผมก็มานั่งสำรวจความรู้สึกของตัวเอง....อืม...มันก็ไม่เห็นเป็นไรนี่.....ผมก็ยัง
หายใจได้สบายดีอยู่.....ไม่ได้มีอาการตุ๊ม..ๆ...ต่อม..ๆ...เหมือนเมื่อก่อน.....แสดงว่ามันก็น่าจะโอเคแล้วล่ะเน๊อ.............แต่หลังจากที่
กุ๊กหายไปอาทิตย์หนึ่งกุ๊กก็เข้ามาทักผมอีกครั้งคราวนี้ดูเหมือนกุ๊กจะคุยแบบแปลก..ๆ...ไป...คือเหมือนกุ๊กพยายามพรีเซนต์ตัวเองเต็ม
ที่ว่าตอนนี้มีคนมาชอบเยอะแยะกิ๊กเต็มบ้านเต็มเมือง....แถมเวลาถามอะไรไปก็จะตอบแบบกวน..ๆ..กลับมา....กุ๊กถามผมว่าจะกลับ
เมืองไทยเมื่อไร.... ผมตอบไปว่าประมาณเมษา ...กุ๊กตอบกลับมาว่า
เมษาคงไม่อยู่ไม่ว่างนะ.....ผมเลยตอบไปว่า...ดีจัง....จะได้ไม่ต้องเจอกัน....เท่านั้นแหละครับกุ๊กออฟไลน์หนีไปเลย.......หลังจากที่คุย
กันครั้งนั้นแล้วผมก็เลือกที่จะไม่คุยกับกุ๊กอีกเพราะผมไม่อยากเสียจริตไปกับคำพูดของกุ๊กอีกต่อไปแล้ว......
..............หนึ่งเดือนผ่านไปหลังจากที่ผมตัดขาดจากกุ๊กอย่างถาวร.....วันนึงหลังจากที่ผมเข้าเอ็มเรียบร้อยแล้วและ
กำลังไล่ดูว่ามีใครออนไลน์บ้าง ผมก็เห็นหัว Message ของใครบางคนเปลี่ยนข้อความเป็น "...ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร..." กำลังว่าจะเข้าไปคลิกดูว่าเป็นใคร.....ปรากฎว่าเจ้าของข้อความนี้ก็เข้ามาทักผมซะก่อน......
ผมกำลังว่าจะตอบกลับไปแต่เผอิญเลื่อนเมาท์ไปที่ข้อความนี้ระบบมันก็โชว์ e-mail ขึ้นมาซะก่อน....หึ....ปรากฎว่ามันเป็น e-mail
ของกุ๊กครับ.....ผมเลยตัดสินใจไม่ตอบแล้วก็ออกจากระบบไปเลย..... ..ผมไม่รู้ว่ากุ๊กจงใจหรือไม่.....และไม่รู้ว่ากุ๊กต้องการอะไร....แต่
ผมรู้สึกไม่ชอบเลยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้....ทุกครั้งที่ผมได้ยินเพลงนี้มันเหมือนมีหนามเล็ก..ๆ..คอยทิ่มแทงอยู่ลึก..ๆ..ในใจ
ผม..........แต่ไม่เป็นไรครับ....ยังไงผมก็จะพยายามเขี่ยหนามเหล่านั้นออกไป.....ด้วยตัวผมเอง.....
[wma=300,50]http://001.uploadblaster.com/file_hosting/19ed98fb497853ee14abca320ba2b2a0.[/wma]
".........รู้ตัวช้า........"
เพราะว่าฉันนั้นไม่ทันคิด
ทำอะไรผิดไปกับเธอหลายอย่าง
และไม่เคยแคร์อะไร
ที่เธอนั้นคอยถามคอยหวง
ฉันก็มองว่าเธอห่วงจนก้าวก่าย
บอกให้เธอไปไกลๆ
* แต่ตอนนี้คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวดหัวใจมองอะไรก็เป็นภาพเธอ
** จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก
และคิดทุกวันว่าอยากย้อนไป
ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร
รู้ว่าสายไปถ้าวันนี้
ฉันจะขออภัยให้เธอหายโกรธ
โปรดกลับคืนมาได้ไหม
ถึงจะช้าแต่ขอบอกไว้
ให้เธอรู้หมดใจอยากจะขอโทษ
กับสิ่งเลว ๆ ร้าย ๆ
* แต่ตอนนี้คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวดหัวใจมองอะไรก็เป็นภาพเธอ
** จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก
และคิดทุกวันว่าอยากย้อนไป
ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
* แต่ตอนนี้คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวดหัวใจมองอะไรก็เป็นภาพเธอ
** จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก
และคิดทุกวันว่าอยากย้อนไป
ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร
วันนี้รู้ตัวเมื่อเสียเธอไป
[wma=300,50] Download : .mp3_09 (http://001.uploadblaster.com/?file=19ed98fb497853ee14abca320ba2b2a0)[/wma]
-
ดีใจด้วยที่ตัดกุ๊กได้แล้วนะ :m4:
ต่อไปชีวิตคงจาสดใสขึ้น :m3:
-
ได้ใจไปเต็ม ๆ เลยกะตอนล่าสุด มันต้องเด็ดขาดเต็มเหนี่ยวแบบนี้ซิครับ
-
ขอเม้นท์ก่อนนอน :onion_asleep:
ตอนนี้ทีเยี่ยมมาก (http://i199.photobucket.com/albums/aa225/n_a_e_w/yenta4-emoticon-00333.gif) ได้ใจไปเต็มๆ คนแบบนี้อย่าปล่อยให้ลอยนวลต้องจัดการขั้นเด็ดขาด :angry2:
-
ทุกครั้งที่ผมได้ยินเพลงนี้มันเหมือนมีหนามเล็ก..ๆ..คอยทิ่มแทงอยู่ลึก..ๆ..ในใจ
ผม..........แต่ไม่เป็นไรครับ....ยังไงผมก็จะพยายามเขี่ยหนามเหล่านั้นออกไป.....ด้วยตัวผมเอง.....
สักวันนึงเมื่อหนามเหล่านั้นหมดไป
คุณก็จะไม่รู้สึกอะไรเมื่อต้องเจอกับเจ้าของหนามนั้นอีกครั้ง
สู้ๆ o13 o13
-
อิอิ สู้ๆนะคร้าบ ยังมีคนดีอยู่อีกเยอะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ และก้อขอให้เจอคนดีๆไวๆ นะครับป๋ม
:m9: :m9: :m9: :m9:
-
ดีเเล้วละครับคนบางคนก็สมควรได้รับบทเรียนซะบ้างจะได้สำนึกเเละปรับปรุงตัวเองคิดซะว่าเป็นการทำเพื่อเค้าเป็นครั้งสุดท้ายมอบบทเรียนที่เค้าอาจจะไม่เคยได้รับจากใครให้เค้าได้เข้าใจความรู้สึกของคนอื่นซะบ้าง ขอให้มีความสุขจิตใจผ่องใสมากๆนะครับ :m2:
-
และแล้วคุนทีก็หลุดออกมาจากพันธนาการนี่เสียที
อย่างว่าแหละครับ
ถ้าคนที่ไม่เหนว่าความรักของเราเป็นสิ่งที่มีค่า
ก็แค่เก็บกลับมาไว้ที่ตัวเราเอง
กลับมารักตัวเองดีก่า :m4:
-
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ....
-
ชีวิตก็ต้องเดินไป อยู่เฉยๆ ให้เขาพิสูจน์ตัวเอง เวลาเท่านั้นจะพิสูจน์สิ่งต่างๆได้
:m4: :m4: :m4:
แล้วชีวิตเรามีค่าที่จะต้องเสี่ยงกับคนแบบนั้นหรือปล่าว
หรือจะเดินไปเจอคนดีๆ
:m1: :m1: :m1:
-
ตอนนี้อ่านแล้วได้ข้อคิดแล้วก็ดูเศร้าๆด้วยคับ เป็นกำลังใจให้นะคับ
-
ชีวิตมันยังต้องไปต่อไปครับ
คนมันมีหลายแบบ ทั้งล้อเล่นกับความรัก ทั้งจริงจังกับมัน
บางคนอาจจะพอใจแค่สนุกไปวันๆ สนุกแบบเป็นครั้งคราว
จนกว่าเค้าจะรู้ตัว เมื่อเวลาหันกลับมามองแล้ว ไม่มีใครอยู่กับเค้า จริงใจกับเค้าซักคนนั่นแหละ ถึงจะสำนึก
เอาใจช่วยนะครับ ไม่ว่าจะยังไง คุณทีก็คงพอใจกับผลที่มันออกมาแล้ว
สู้ สู้ ต่อไปนะค๊าบบบบบบ :m4:
-
สู้ๆๆนะคะดีใจด้วยค่ะที่พี่ทำใจได้แล้ว
-
ยินดีด้วยที่เข้มแข็งขึ้นและปกป้องตัวเองได้สักทีนะคะ :m11: ถูกทำร้ายมาเยอะแล้ว
ขอเป็นกำลังใจต่อไป :m4: ให้เข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ รักตัวเองให้มากๆ
ความรักและความรู้สึกของคุณมีค่ามากเกินกว่าจะยอมให้คนที่ไม่เห็นค่ามาปั่นหัว เล่นสนุกนะ
สู้ สู้ ต่อไปจ้า :m4:
-
เป็นกำลังใจให้ทีน้า ต่อไปไม่ว่าจะเจอกุ๊กมาทำอย่างไร ก็คิดว่าทีคงรับมือได้
และกุ๊กคงไม่สามารถมีอิทธิพลอะไรต่อทีได้อีก สู้ ๆ :impress: :impress:
-
ดีใจด้วยกะคุณที ที่กุ๊กไม่มีอิทธิพลกับหัวใจของคุณทีอีกต่อไป ขอเป็นกำลังใจให้คุณทีค่ะ
สู้ ๆ นะคะ :m4:
-
ดีแล้วคับที่ตัดใจได้ อย่าไปยึดติดกับคนแบบนี้เลย
-
เข้ามาอ่านแล้วว่าจะจำเป็นบทเรียน
การที่จะรักใครสักคน เราต้องจิงใจไม่เล่นกับเขา เพราะอาจเป็นเรา ที่จนใจเอง เฮ้ออออ :m15:
ปล. ในที่สุด คุณ esabella ก็ชนะใจตัวเองซักที ลุ้นมาตั้งนานแนะ สู้ๆๆๆๆต่อไปน่ะ อิอิ
-
ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ได้ใจมากเคอะ กับการสะกิดหนาม
ช่างเป็นยอดหญิงใจเพชรเสียจริงๆ เอาไปหนึ่งบวกเลยคร้า...... :m4:
ปล. เรื่องนี้มีแต่คนชมเจ้าของเรื่อง แต่ทำไมพอทีเรื่องของเจ้ มีแต่คนรุมประณามหยามหมิ่นเคอะ บ้างก็ด่าว่า
เจ้เสียใจ :m8: :m8:
:m14:
-
...........หนามที่ติดในใจเรา........เราก็ต้องสะกิดมันออกมาเอง........
...........เพราะถ้าใจยังยึดติด......ต่อหั้ยสะกิดเท่าไหร่ก็คงเอาไม่ออก........ o13 o13
-
ตอน....ตกลงเราเป็นอะไรกัน.....ก็ไม่สำคัญกับฉันอีกต่อไป....( จบ )
.............หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับกุ๊กอีกเลย...แต่กุ๊กก็ยังคงส่งเมลมาทุกวัน......เดือนเมษาที่ผานมาผม
บินกลับไปเมืองไทยอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมโทรบอกพี่แก้วคนเดียวว่าจะกลับวันไหนยังไง.....1 อาทิตย์หลังจากที่ผมอยู่ที่
เมืองไทยแล้วพี่แก้วโทรมาถามผมว่าบอกกุ๊กรึยังว่าผมมาถึงแล้ว.....ผมบอกว่ายังแล้วก็ไม่คิดจะบอกด้วย...พี่แก้วบอกว่า
มิน่าล่ะกุ๊กถึงโทรมาถามว่าผมกลับมารึยัง แต่พี่แก้วก็ไม่ได้บอกอะไรไป.....พี่แก้วถามว่าจะดีเหรอที่ทำแบบนี้เพราะถ้ากุ๊ก
รู้ว่าผมมาแล้วไม่ยอมบอกเดี๋ยวจะโกรธเอา.....ผมบอกว่าไม่เป็นไรช่างมัน.....2-3 วันหลังจากนั้นผมนัดพี่แก้ว น้องเบญ
แล้วก็ฟ้าไปกินข้าวกัน...พี่แก้วกับน้อง..ๆ..เล่าให้ฟังว่าเดี๋ยวนี้กุ๊กเป็นไรไม่รู้โทรมาถามหาผมทุกวันว่าจะมาวันไหน ยังไง
จะอยู่กี่วัน......แต่พวกน้อง..ๆก็ช่วยพี่แก้วปิดกุ๊กว่าผมยังไม่กลับมา....น้องเบญบอกว่ากุ๊กโทรมาจนพวกพี่แก้วกับน้อง..ๆ..
เริ่มรำคาญแล้ว.....ส่วนฟ้าบอกว่าผมทำแบบนี้แหละดีแล้วกุ๊กจะได้รู้สึกซะบ้าง....วันนั้นเรื่องของกุ๊กเลยกลายเป็น
ประเด็นที่เราคุยกันอย่างเมามัน....
............หลังจากนั้นไม่ถึงอาทิตย์พี่แก้วก็โทรมาหาผมบอกว่ากุ๊กรู้แล้วว่าผมกลับมา....พี่แก้วยังบอกอีกว่า
พอกุ๊กรู้ก็โทรมาโวยวายใหญ่หาว่าไม่ยอมบอก..... พี่แก้วเลยเฉไฉไปว่าเพิ่งรู้เหมือนกัน......ผมเลยขอร้องพี่แก้วว่าอย่า
บอกเบอร์โทรศัพท์ผมกับกุ๊ก.....แต่พี่แก้วบอกว่าไม่ทันแล้วล่ะเพราะกุ๊กมากระเง้ากระงอดขอเอาไปแล้ว......ตอนแรกพี่
แก้วก็ว่าจะไม่ให้แต่กุ๊กบอกว่าถ้าไม่ให้กุ๊กจะโกรธจริง..ๆ...พี่แก้วก็เลยต้องยอมให้ไป........เย็นวันเดียวกันกุ๊กโทรมาหาผม
ถามว่ามาตั้งแต่เมื่อไรทำไมไม่บอก....ผมเลยตอบกลับไปว่าก็เห็นกุ๊กเคยบอกว่าไม่ว่างไม่อยู่ผมก็เลยขี้เกียจโทรไป
รบกวน.....กุ๊กเงียบไปแป๊ปนึงแล้วถามผมอีกว่าอยู่ไหน......ผมเลยแกล้งบอกไปว่าอยู่ต่างจังหวัดมาเที่ยวกับเพื่อน..ๆ..อีก
หลายวันถึงจะกลับ....แล้วกุ๊กก็วางสายไป.......หลังจากวันนั้นกุ๊กก็เงียบหายไป....ผมคิดว่ากุ๊กคงจะโกรธ...แต่ก็ช่างเถอะ
เพราะช่วงนั้นผมไม่รู้สึกกังวลอะไรเลย....ผมยังคงออกไปช๊อปปิ้ง กินข้าว ดูหนังฟังเพลงเย้ว..ๆ..กับเพื่อน..ๆ...ได้อย่าง
ปกติ..... จนกระทั่งถึงวันที่ผมต้องบินกลับ....ในระหว่างที่ผมรอตรวจพาสปอร์ทกุ๊กก็โทรมาหาผมถามว่าวันนี้ว่างไหม.....
ผมถามว่าทำไม....กุ๊กบอกว่าอยากชวนไปกินข้าว....ผมตอบไปว่าคงไปไม่ได้หรอกเพราะอีกครึ่งชั่วโมงผมต้องขึ้น
เครื่องแล้ว.....กุ๊กร้องห๊ะแล้วถามแบบงง..ๆ.ว่าผมจะกลับแล้วจริงเหรอ.....ผมตอบว่าอืม....กุ๊กบอกว่าเรายังไม่ได้เจอกัน
เลยนะ.....ผมเลยตอบไปว่าก็กุ๊กบอกเองนี่ว่าไม่ว่าง.......กุ๊กเงียบไปสักพักแล้วถามว่าผมจะมาอีกเมื่อไร.....ผมกำลังว่าจะ
ตอบแต่พอดีถึงคิวผมตรวจสปอร์ทแล้วผมเลยบอกกุ๊กว่าต้องวางสายแล้วน่ะแล้วผมก็ตัดสายไป.......
...........ผมกลับมาทำงานที่นี่อีกครั้งประมาณ 1 เดือนให้หลังผมโทรไปคุยกับพี่แก้วตามปกติ.....พี่แก้วเล่า
ให้ฟังว่าพอผมกลับมาแล้วกุ๊กโทรไปต่อว่าพวกพี่แก้วกับน้อง..ๆ..ใหญ่ที่ไม่ยอมบอกว่าผมจะกลับวันไหน......ฟ้าเลย
ตอบกลับไปว่าจะมาโทษพวกพี่แก้วได้ไงเพราะกุ๊กก็ได้เบอร์ผมไปแล้ว....ถ้าจะโทษก็ต้องโทษตัวเอง.....กุ๊กก็เลย
งอนกลับไป......พี่แก้วยังเล่าให้ฟังอีกว่าหลังจากนั้นประมาณ 2 อาทิตย์ พี่แก้วโทรไปหากุ๊กในค่ำของวันนึงถามว่าอยู่
ไหน....กุ๊กตอบว่าอยู่ลาดพร้าว....พี่แก้วเลยแกล้งกัดกุ๊กว่าจะไปหากิ๊กใหม่มาแทนที่ทีเหรอ......แต่กุ๊กตอบกลับมาว่า.."..ใคร
บอกว่าทีเป็นกิ๊ก....ทีเป็นแฟนผมต่างหาก.." พี่แก้วบอกว่าแกรู้สึกอึ้ง..ๆ.งง..ๆ.กับสิ่งที่ได้ยินเพราะเมื่อก่อนพี่แก้วคาดคั้น
ให้กุ๊กบอกความสัมพันธ์ที่ชัดเจนกับผมแต่กุ๊กก็จะอ้ำอึ้งหรือบ่ายเบี่ยงตลอดแต่คราวนี้กุ๊กกลับพูดออกมาง่าย.ๆซะเอง....พี่
แก้วถามว่าผมจะว่าไง.....ผมตอบไปว่าช่างมันเถอะ.......มันจบแล้ว.......
.............มันก็แปลกดีนะครับ....ตลอดระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมาที่เราคบกัน......ผมเฝ้ารอที่จะได้ยินคำ..ๆ..นี้จาก
ปากกุ๊ก....คำที่บ่งบอกถึงความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างเราว่าตกลงแล้วเราเป็นอะไรกัน....แต่ณ.ตอนนี้กับสิ่งที่ได้
ยิน.ผมกลับไม่รู้สึกดีใจเลยแม้แต่นิดเดียว....อาจเป็นเพราะผมได้เลือกแล้วที่จะให้เวลาของผมกับกุ๊กหยุดเดินลงแค่นี้.....
และมันคงจะสายเกินไปแล้ว.....ผมคงมาไกล...ไกลเกินกว่าที่จะย้อนกลับไปเริ่มต้นใหม่กับกุ๊กอีกครั้ง........
.............ผมได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่ง....ผมคงมีโอกาสที่จะได้เจอใครสักคน............คนที่จะมีหัวใจรักจริง
เหมือนกับผม................................คนที่พร้อมจะมอบความจริงใจให้กับผมตลอดไป..............
.
......................คนที่จะเป็นรักสุดท้าย......ของผมจริง..ๆ..สักที.........................
[wma=300,50]http://001.uploadblaster.com/file_hosting/5986ea4428c1ea16c3ec5a6dd3884256.[/wma]
เธอคือใคร
ชั่วชีวิตที่เคยรักใคร ไม่เคยล้อเล่นกับหัวใจ
แต่ว่าทุกคนเ ข้ามาคบกัน ไม่นานเขาก็ไป
แต่ละครั้งก็คอยทุ่มเท แต่สุดท้ายก็ยังเสียใจ
เจ็บจนคุ้นเคยแต่ไม่ชอบเลย ที่ต้องไม่เหลือใคร
*ดั่งฟ้าจะแค่เพียงต้องการแกล้งกัน
ให้ฉันต้องพบเจอแต่เจ็บความช้ำใจ
จนไม่รู้ว่ารักแท้น่าตาเป็นเช่นไร
ก็ยังไม่พบเจอใคร ที่รักกันจริงสักที
**จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริงไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจจะได้เจอเธออยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆสักที
อยากจะพบสักคนที่เข้าใจ ไม่ต้องพร้อมต้องดีมากมาย
อาจจะเถียงกัน อาจทะเลาะกันเขายังไม่ไปไหน
อยากจะพบสักใจที่เข้ากัน อยู่กับฉันรักกันเรื่อยไป
อยากให้แวะมา ฝากแค่น้ำตาให้ค้างคาในหัวใจ
ดั่งฟ้าจะแค่เพียงต้องการแกล้งกัน
ให้ฉันต้องพบเจอแต่เจ็บความช้ำใจ
จนไม่รู้ว่ารักแท้น่าตาเป็นเช่นไร
ก็ยังไม่พบเจอใคร ที่รักกันจริงสักที
**จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริงไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจจะได้เจอเธออยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆสักที
ไม่รู้จะเจอเมื่อไร ก็เฝ้าแต่ถามก็ได้แต่ถามจากฟ้า
จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริงไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจจะได้เจอเธออยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆสักที
จบ
:m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2:
..............สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ....ทุกคำแนะนำ...และทุกๆๆ..ความคิดเห็น
ของเพื่อน..ๆ..ที่เข้ามาช่วยเมนท์ให้ผมนะครับ.......ผมอยากจะบอกว่ามันมีค่ากับผมมากครับ......ผมจะจำไว้ว่าในเล้าแห่งนี้
ได้มอบความรู้สึกดี..ๆ..ให้กับผมอย่างมากมาย...........ขอบคุณมากครับ.........
-
มีคนมาปาดรึยังเนี่ย
อิอิ..เป็นเกียรติจังคับ
ผมตามอ่านเรื่องนี้มาตลอดครับ แต่นาน ๆ จะแสดงความเห็นซักที
...ถ้าผมเป็นคุณที ผมก็คงทำอย่างที่คุณทีทำทุกอย่างล่ะครับ
ไม่ต้องกังวลไป ผมว่าซักวันคุณทีคงเจอคนที่ใช่ คนที่ดี แน่ ๆ ครับ
(แต่ลางสังหรณ์ผมบอกว่า คงพ้นจากคุณกุ๊กยากนะ อิอิอิ)
-
:m4: :m2: :m4: :m2: :m4: :m2: :m4:
ดีใจกะทีด้วยที่หลุดพ้นจากบ่วงกรรมของกุ๊กซะที ความรักไม่ใช่การครอบครอง ในเมื่อฝืนทนอยู่กันไปไม่มีความสุขจะทนเสียเวลาอยู่ไปเพื่ออะไร จริงป่าว มีแต่เจ็บและเจ็บ การก้าวออกมาให้พ้นจากบ่วงนี้คงเปงหนทางที่ดีทีสุดแล้ว
o13
ทีเข้มแข็งดีจัง :yeb:
-
อืมจบเเบบนี้ก็ดีเเล้วละครับอดีตนั้นเราไม่อาจหวนคืนได้มีเเต่ปัจจุบันเท่านั้นที่เราสามารถกำหนดสติเเละการกระทำของเราได้ ขอให้มีความสุขมากๆนะครับให้คุณได้เจอคนที่คุณรักเเละเค้าก็รักคุณได้เร็วๆดังที่ใจคุณปรารถนา :m13:
-
ชอบคำพูดนี้จัง...........ตกลงเราเป็นอะไรกัน.....ก็ไม่สำคัญกับฉันอีกต่อไป.........
ยินดีด้วย....ที่ทำใจได้น้อ..... :m9:
:m2: :m2: :m2: :m2:
ขอให้เจอคนที่ใช่ไว้ๆ น๊า เปงกำลังใจให้ สู้ๆๆๆๆๆๆๆ :m1: :m1:
-
รู้สึกเหมือนรีบนเลยอ่ะ
ชอบมากกับประโยคนั้น
ดีใจกับทีด้วยนะที่หลุดออกจากวังวนของกุ๊ก :m4: :m4:
ในใจเราแอบหวังอยากจะให้กุ๊กได้อ่านเรื่องนี้
กุ๊กจะได้รู้ว่าทำอะไรไว้ และทีรู้สึกอย่างไร
ซึ่งเราคิดว่ากุ๊กอาจจะเคยเข้ามาวนเวียนอยู่แถวนี้บ้าง
เพราะทีบอกว่าได้เรื่องเป็ดพันอ้อยจากกุ๊กนี่นะ
:undecided:
-
เย้ เยี่ยมมากเลยคุณที o13
ดีใจกับคุณทีจริงๆ ที่หลุดจากบ่วงกรรม วงจรรักอุบาทว์ของกุ๊ก มาได้
คนดีๆที่มีหัวใจรักจริงอย่างคุณที ต้องได้พบกับรักแท้ พบคนดีๆอย่างแน่นอน o13
ขอเป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะ
ขอให้มีความสุข แล้วก็แวะเข้ามาคุยกันที่เล้า บ่อยๆนะ :bye2:
-
ในที่สุดก็จบลงแล้ว เป็นกำลังใจให้คุณทีเจอกับคนที่ใช่ไวไว เขาคงรอคุณอยู่ :m13:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่ดี ตอนที่อ่านยอมรับเลยว่าตามลุ้นมั่กๆ (ลุ้นให้เลิกกันนะ :m14:)
บางช่วงบางตอนก็อึดอัด บางตอนก็กุ๊กกิ๊กหวาน ๆ บางตอนก็เศร้า มีหลากหลายอารมณ์มาก
แต่ที่ชอบที่สุดคงเป็น 2 ตอนสุดท้ายก่อนจบ เขียนได้ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วเข้าใจอารมณ์ของทีได้ดี :m13:
ขอบคุณคุณ esabella สำหรับเรื่องราวดี ๆ o1
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ o15
-
ขอแสดงความยินดีกะคุณทีที่ทำใจได้ และขออวยพรให้คุณที ได้พบกับความรักแท้ที่อบอุ่น ซื่อสัตย์ จริงใจ จริงจัง ที่ทำให้ชีวิตมีความสุขตลอดไปนะคะ :m1:
-
เหอเหอ สายไปแล้วนะกุ๊ก
ยินดีกับคุณทีด้วยนะคะ ขอให้รักใหม่สดใสกว่าเดิมเน้ :m1:
-
ขอบคุณคุณทีมากครับที่เอาเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟัง
ขอให้คุณทีโชคดีครับ ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรักครับ
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
อืมในที่สุดทกอย่างก็จบลงซะทีเน้อค่ะ ยังงี้แหละยังซะ งานเลี้ยงยังต้องมีวันเลิกลาเลย แล้วนับประสาอะไรกะคนที่เล่นหัวใจกะเราล่ะเนอะ :m15:
เรื่องนี้จบแล้ว หวังว่าคุณesabella คงยังไม่หานไปไหนน่ะ มาเล่าให้ฟังหน่อยจิว่าตอนนี้ ถึงวันของตนเองอ่ะยัง แบบว่าเจอคนที่ดี หรือมองมองอยู่รึป่าวเอ่ย เข้ามาเล่ามาเม้นให้ฟังบ้างเป็นครั้งคราวก็ดีเน้อ จะได้ไม่หายคิดถึงกันไง อิอิ :m5:
ปล. สู้สู้ๆๆ อย่างงี้กุ๊ก ณ ปัจจุบันนี้ เป็นยังไงเนี่ย อยากรู้จังงงงงง :เฮ้อ:
-
ว้ายยเริ่ดดดดค่ะ
ตามอ่านมาตั้งนาน....ยินดีด้วยนะคะ
-
จบได้แบบนี้ก็ดีกับตัวคุณทีแล้วคับ เพราะถ้าใจอ่อนไปนายกุ๊กก็จะกลับมาทำแบบเดิมอีก
พวกเนี่ยไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา(สุภาษิตเก่าๆเฉยๆใช่ได้กับสถานการณ์แบบนี้เลยคับ)
ขอให้คุณทีเจอรักใหม่ที่ดีนะคับ แล้วอย่าลืมเอามาเล่าแบ่งปันอีกนะคับ
-
จบเศร้าจังแต่ก็ยกย่องในความเด็ดเดี่ยวของพี่ทีนะครับไงเป็นกำลังใจให้คับให้ได้เจอตนดีๆๆน๊า
-
หวังว่าคุณที คงจะเจอคนที่รัก และเขาก็พร้อมที่จะรักคุนทีอย่างที่คิดไว้
ยินดีที่สุดที่คุณทีได้ก้าวเดินต่อไป ขอให้มีความสุขกับทางเดินใหม่นะคร้าบบบ
"อย่าไปเสียน้ำตาให้เขาเลยจงปล่อยให้นองหัวใจ ก็เพราะรักของคุณนั้นมากไปสำหรับคนใจไม่จริง"
:m13: :m4:
-
เอาไปหนึ่งบวกเลยคระ
ชอบนะกะเรื่องของคุณ เจ้เข้ามาตามอ่านตลอดเลย
แล้วเจ้คงได้อ่านเรื่องใหม่อีกนะคะ
o13
-
กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไป
เราคงไม่อยากเอาชีวิตของเรา ไม่เสี่ยงเหมือนเดินบนเส้นเชือกกลางผาสูง
ที่ไม่รุ้เลยว่าเชือกที่เดินอยู่เป็นเช่นไร
แข็งแรงพอไหมที่จะให้เราเสี่ยงเดินไป
:m1: :m1: :m1:
หวังว่าคงจะพบเชือกเส้นใหม่ที่ไม่ดูเปราะบางเช่นนี้
:m2: :m2: :m2:
-
จบกันซะทีนะครับ
ยินดีด้วยกับ "ที" ที่ตัดใจได้
สำหรับคนบางคน คำว่า "รัก" กับ "แฟน" มันดูเหมือนจะพูดกันได้ง่ายๆ
ความหมายอาจจะไม่เท่ากับที่เราคิดก็ได้
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะครับ
ใช้ชีวิตต่ออย่างเข้มแข็งและแข็งแรงนะครับ o13
-
กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไป
เราคงไม่อยากเอาชีวิตของเรา ไม่เสี่ยงเหมือนเดินบนเส้นเชือกกลางผาสูง
ที่ไม่รุ้เลยว่าเชือกที่เดินอยู่เป็นเช่นไร
แข็งแรงพอไหมที่จะให้เราเสี่ยงเดินไป
:m1: :m1: :m1:
หวังว่าคงจะพบเชือกเส้นใหม่ที่ไม่ดูเปราะบางเช่นนี้
:m2: :m2: :m2:
.............ตอบได้โดนใจมากมาย.........
.............ขอบคุณนะคับที่นำเรื่องดีมาลงหั้ยอ่าน...... o15 o15
.............ชีวิตเป็นของเรา......อย่าเอาไปแขวนไว้กับใคร......... :m13: :m13:
-
กว่าจะว่างเข้ามานั่งอ่าน ก็...จบ ซ๊ะแล้ว
ก็ขอบคุณครับที่เขียนเรื่องราวดีๆ ให้ได้อ่านกันครับ
o14 o14 o14
-
เป็นเรื องแรกเลยจริงๆครับที่อ่านแล้ว รู้สึกดีใจที่ไม่ได้จบ แบบ แฮปปี้เอนดิ้ง
ชอบการตัดสินใจของคุณทีมากเลยครับ ตัดสินใจได้ถูกต้องแล้ว
คนที่ดีๆและพร้อมที่จะรักเราจริงๆในโลกนี้ยังมีอีกเยอะ
แต่อยู่ที่ว่าเราจะหาเค้าคนนั้นเจอหรือไม่
และพร้อมที่จะเปิดใจยอมรับเค้าหรือเปล่าก็เท่านั้น
ขอให้คุณทีได้เจอกับคนๆนั้นเร็วๆนะครับ
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
โคดมีความอดทนสุด ๆ เลยงะ o13 o13 o13 o13
เป็นผมคงต้องตายไปข้างแว้วงะ :angry2:
-
ดีแล้วล่ะคับที่ทำใจได้
คนดีๆยังมีอีกเยอะคับ
ถ้ายังไม่ใช่เราก็ต้องรอต่อไป
-
เข้มแข็งไว้นะค่ะคนที่ไม่รู้จัก
คุณค่าของคำว่ารักก้อปล่อยเค้า
ไป
-
ดีแล้วคับที่เลิกมาได้
ผู้ชายอยางงี้ มันเห้น
แก่ได้ อย่างเดียว
แต่คุณทีก็เข้มแข็งมาก
เลยนะนี่
นับถือ คับ นับถือ :impress:
-
ขอให้มีความสุขในทุกวันคับ
-
ถึงเรื่องของพี่จะจบไป แต่พี่จะยังอยู่ในใจตลอดไปครับ
-
o13 o13 เด็ดขาดมากครับ
-
เรื่องนี้คุ้นๆ :m12:
ไม่ใช่ว่าลอกคัยมานะ :m21:
:m26: คือว่าเหมือนเคยโดนมากับตัวเองอ่า :m15: อิอิ
สู้สู้น๊า
:a2:
-
o13 ยินดีด้วยนะคะ ที กับทางออกที่ดีที่สุด เราอ่านเรื่องของที แล้วเข้าใจนะ แม้เราจะไม่เคยเจอแบบนี้
แต่ เรารู้สึกว่า ที เยี่ยมมากๆเลย เราเป็นกำลังใจให้นะ
ปล. ที เป็นคนที่อดทนเก่งมากๆ หากเป็นเรา เราคงกระโดด เตะ :angry2: กุ๊ก ไปแล้วตั้งแต่ วันที่เห็นหลักฐานอยู่คาตาที่ โรงพยาบาล เฮ้อ กุ๊ก. . .นี้แบบว่าสุดใจจริงๆ :a6:
-
มาอัพเดดความเคลื่อนไหวครับ.........
o14......... หวัดดีครับเพื่อนๆสบายดีกันทุกคนนะครับ......ตอนนี้ผมเองก็
สบายดี...อาจจะมีบ้างที่แอบเหงาเวลาที่อยู่คนเดียว.....
...........หลังจากที่ผมหยุดการติดต่อกับกุ๊กไปคราวนั้นกุ๊กก็หายไปพักนึง
ประมาณอาทิตย์หนึ่งน่าจะได้......หลังจากนั้นกุ๊กก็ส่งเมลล์มาหาผมตามปกติ กุ๊กจะชอบส่ง
พวกบทความเกี่ยวกับรักมาให้.....บางทีก็ส่งรูปมาให้ดู .....ส่งมาทุกวันบางวันก็ส่งมาสิบกว่า
ฉบับ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะครับว่ากุ๊กจะส่งมาทำไมกันนักกันหนา ทั้งๆที่ก็น่าจะรู้ว่ายังไง
ผมก็คงไม่ตอบ....
. ................เมื่อต้นเดือนมิถุนายนที่ผ่านมาพี่แก้วส่งเมลล์มาบอกผมว่าแกจะ
แต่งงาน ผมเลย โทรกลับไปคุยกับแกก็ได้ความว่าพี่แก้วกำลังเตรียมงานแต่งช่วงปลาย
เดือน ผมรู้สึกดีใจไปกับแกด้วยจริงๆ.....เราคุยกันหลายเรื่องตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันนาน
พี่แก้วเล่าให้ฟังว่ากุ๊กยังคงโทรมาป่วนพวกแกกับน้องๆเป็นระยะๆ กุ๊กถามพี่แก้วว่าผมติดต่อไป
บางไหม พี่แก้วเลยบอกไปว่าผมโทรคุยกับแกเป็นประจำ กุ๊กเลยบ่นกับพี่แก้วว่าผมใจร้าย
ทำไมไม่เห็นผมโทรไปหากุ๊กบ้างเลย ......
.............หลังจากที่พี่แก้วบอกกำหนดวันแต่งกับผมเรียบร้อยแล้ว ผมก็
บอกแกว่าจะพยายามไปให้ได้แต่ยังไม่รับปากนะ เพราะว่างานผมตอนนี้ต้องเข้าเป็น shift
แล้ว ดังนั้นเรื่องการลางานล่วงหน้าจึงค่อนข้างลำบาก....
................ ประมาณ 2 อาทิตย์ก่อนงานแต่งพี่แก้วแกโทรมาหาผมบอกว่า
กุ๊กเสนอตัวที่จะหาตั๊วเครื่องบินให้ผมเพราะว่ากุ๊กรู้จักกับพี่ที่ทำบริษัททัวหรือขายตั๋วเครื่องบิน
อะไรประมาณนี้แหละ เลยสามารถหาตั๋วราคาพิเศษให้ผมได้ แต่กุ๊กบอกกับพี่แก้วว่าต้องให้
ผมโทรไปคุยกับกุ๊กเอง ผมถามพี่แก้วว่าทำไมต้องให้ผมโทรไปด้วย ถ้าอยากช่วยจริงๆก็น่าจะ
จัดการให้เลยหรือไม่ก็ติดต่อผ่านพี่แก้วก็ได้ ......แต่พี่แก้วบอกว่าไม่ต้องคิดมากให้ผมโทรไป
เถอะนานๆจะได้ติดต่อกันสักทีนึง.....จริงๆผมก็ไม่อยากโทรไปหรอกครับแต่เกรงใจพี่แก้วเดี๋ยว
แกจะหาว่าผมเรื่องมากหาเรื่องไม่ไปงานแก ผมก็เลยต้องยอมเออออตามที่แกบอก......พอวาง
สายจากพี่แก้วได้สักพักผมก็ตัดสินใจโทรหากุ๊ก....
"....ฮัลโล ครับ....."เสียงกุ๊กรับสาย...
"......สวัสดีครับ....."
"......อ้าว ที.....สวัสดีครับ....."
".........ที.ไหนครับ....."
"......เอ่อ....นั่นใครครับ..."
"......แล้วคิดว่าใครล่ะครับ..."
".......ใช่ที นั่นแหละ...อย่ามาอำเลย..."
"..........จำได้ด้วยเหรอ...."
"......อืม...ทีเป็นไงบ้างครับ...สบายดีไหม...หายเงียบไปเลยนะ..."
"......อืม...สบายดีแล้วกุ๊กล่ะ...."
"......ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายน่ะครับ...เป็นไข้ตั้งหลายวันยังไม่หายเลยอ่ะครับ..."
"......ก็เที่ยวดึกทุกคืนแล้วจะหาย.....เอ่อ.........." แป่ว!!!! ผมลืมตัวเผลอเหน็บกุ๊กไปนึงดอกแล้ว
ครับ......
".......ป่าวครับ.....ผมไม่ได้ไปไหนเลย......."
"..........."
".......จริงๆนะครับ....ผมเลิกเที่ยวมาตั้งนานแล้ว...."
".......เหรอ.....ก็ดีแล้วนี่..."
".......ทีไม่เห็นโทรมาหาผมบ้างเลยอ่ะครับ....."
".........เอ่อ........เห็นพี่แก้วบอกว่ากุ๊กให้เราโทรหาเหรอ......" ผมขี้เกียจตอบคำถามของกุ๊กเลย
ชิงถามตัดบทกุ๊กไปก่อน.....
".........อ๋อ...ผมจะถามว่าทีจองตั๋วมางานพี่แก้วรึยังครับ...."
".........ยังอ่ะ......"
".........งั้นก็ดีครับ....ทีอยากได้ตั๋วเครื่องบินราคาพิเศษไหมครับ...?.."
".......ทำไมเหรอ....กุ๊กจะเอามาจากไหนเหรอ...."
".......ไม่ต้องถามหรอก....ผมหาให้ได้ก็แล้วกันทีอยากได้ไหมล่ะ....."
"..............." ผมนิ่งเงียบไปพักใหญ่เพราะรู้สึกไม่ค่อยชอบใจกับคำพูดของกุ๊ก......
".....ฮัลโหล...ที.....ทียังอยู่ไหมครับ...."
"........อืม...ว่า...."
"........คือ.....ก็พอดีว่าผมรู้จักกับพี่ที่เค๊าทำบริษัททัวน่ะครับ....ก็เลยให้พี่เค๊าหาตั๋วในราคา
พิเศษให้ได้น่ะครับ....." กุ๊กอธิบายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง...
"........เหรอ..."
"........แน่....เริ่มสนใจแล้วล่ะซี้.....ถ้าทีอยากได้เดี๋ยวผมหาให้...."
"........อืม..."
"......แต่ว่าต้องมีข้อแม้นะ......"
"......ข้อแม้อะไร....."
".......ก็...ขากลับทีต้องให้ผมไปด้วยนะ...นะ..ๆ......"
".............." สิ้นเสียงกุ๊กผมนิ่งคิดอยู่นานว่ากุ๊กจะมาไม้ไหนว่ะ....กุ๊กจะมาทำไม.....แล้วทำไม
ต้องตามผมกลับมาด้วย.....??????.
".......ว่าไงครับที....ขอผมไปด้วยนะครับ....."
"........อ๋อ....เอ่อก็..ก็มาซิ...ถ้ากุ๊กอยากมาก็มา....ไม่เห็นต้องขอผมเลย....."
"............ต้องขอทีก่อนซิครับ....ก็ผมกะว่าจะลางานไปอยู่กับทีสักอาทิตย์หนึ่งอะครับ....."
"..........."อึ้งอีกแล้วครับท่าน... :a6: โอ๊ย..คราวนี้กุ๊กทำให้ผมอึ้งยิ่งกว่าเดิม.. :a5:..ไม่รู้ว่ากุ๊ก
เป็นบ้าอะไรของมัน...อยู่ๆก็มาบอกว่าจะมาอยู่กับผม.....
".......ว่าไงครับที..ให้ผมไปอยู่ด้วยนะ....."
"........อ๋อ....เอ่อ....ได้...ได้ซิตามใจจะมาก็มา....." ผมยังรู้สึกงงๆเลยตอบออกไปแบบไม่ทัน
คิด....( จริง.ๆ นะครับ...)
"........จริง..ๆ...นะครับที...ทีให้ผมไปด้วยจริงๆนะครับ...."
"........เอ่อ....แล้วเราจะรู้ผลได้เมื่อไรว่ากุ๊กหาตั๋วให้เราได้หรือไม่ได้..." ผมรีบเปลี่ยนเรื่องคุย
ทันที....เพราะไม่อยากตกปากรับคำอะไรกับกุ๊กตอนนี้...
".......งั้นทีส่งรายละเอียดพาสปอร์ทมาที่เมลล์ผมล่ะกัน..."
".......o.k...."
"........เออ...ทีครับแล้วนี่ผมต้องเตรียมอะไรบ้างอ่ะคับ....แล้วอากาศที่นั่นเป็นไงบ้างครับ...
แล้วจะไปเที่ยวไหนกันดี...แล้ว....ฯลฯ...." ผมนั่งฟังกุ๊กแพร่มไปเรื่อยๆ....ในใจอยากจะบอกว่า
เอ่อ...ไอ้คุณกุ๊กครับหาทางมาให้ได้ก่อนดีกว่าไหมครับ..........
"........เออ...กุ๊กเดี๋ยวเราว่าเราติดต่อกุ๊กไปอีกทีดีกว่านะ.....พอดีเราลืมไปว่าบอสเรายังไม่ได้
อนุมัติวันหยุดให้เราเลยอ่ะ....."
".......อ้าว..แล้วงี้ทีจะมาได้ไหมอ่ะครับ...แล้วผมจะรู้ได้เมื่อไรครับว่าทีมาได้หรือไม่ได้....."
"........ก็คง2-3 วันนี้แหละ...เดี๋ยวเราโทรบอกล่ะกัน..."
"........อืม...ก็ได้....แต่ทีต้องพยายามมาให้ได้นะครับ.."
"........อืม....งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ...."
".......o.k...หวัดดีครับ..".
".......เอ่อ...กุ๊กขอบคุณนะ....บาย..."
...........กุ๊กวางสายไปสักพักหนึ่งแล้วแต่ผมยังคงรู้สึกงงงวยกับสิ่งที่ได้ยิน
เมื่อสักครู่นี้อยู่ .....ผมพยายามคิดหาคำตอบให้กับตัวเองว่าเพราะอะไร..?????..
ทำไม..??????.และเหตุใด?????? กุ๊กถึงอยากจะมาที่นี่ .......แต่คิด.....คิด.....คิด....แต่คิด
เท่าไรก็คิดไม่ออกสักที....... :serius2:
-
เเข็งใจไว้นะครับตัดเเล้วตัดเลยไม่ต้องคิดไรมากถ้าไม่รู้สึกไรกะนายกุ๊กเเล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเเต่ทางที่ดีก็ห่างๆไว้ดีกว่าครับเด๋วจะมีปัญหาตามมาอีก :m16:
-
เสียดายของป่าวอ่ะ แบบว่าจารู้ค่าก็ต่อเมื่อได้เสียของ(.... )ไปแล้ว กุ๊กยิ่งอารมณ์เหมือนเด็กอยู่ เราเลยยังไม่กล้าฟันธงว่าทีเปงของเล่น หรือว่าของรักอ่ะ
แต่ไงก็ขอให้ทีมีสติ คิดให้รอบคอบถึงผลที่จะเกิดตามมาต่อไปในอนาคตก็แย้วกันนะ รักแย้วต้องไม่กลัวเจ็บ แต่เจ็บแย้วก็ควรจะจำ ไม่งั๊นก้ต้องมาเจ็บๆจำๆซ้ำๆซากๆ ไม่จบสิ้น
แต่ก็มีอีกเหตุผลนึงที่ก็อาจจะเปงไปได้ ที่ไม่ควรตัดทิ้งไปซะก่องก็คือ... อยากใช้ทีเปงสะพานมาหางานทำที่นี่อ่ะ มะให้ทีมองคนในแง่ร้ายนะ แต่มานก็มะแน่นี่นา จริงป่าว? แบบว่าโชค2ชั้นไง ได้อยู่กับทีด้วย ได้งาน+ได้เงินที่เพิ่มมากขึ้นด้วย
ยังไงเราก็เปงกำลังใจให้ทีเสมอน๊า..สู้สู้ :a2:
-
สู้ๆๆค้าบ
-
ไม่เห็นเข้ามาตั้งนาน มาต่อแล้วดีใจจังคับ :m10:
อ่านที่รีข้างบน ผมว่าเค้าอาจอยากสานสัมพันธ์ต่อ :seng2ped:
แค่คุงesabella อย่าเพิ่งหลงคารมเค้าน่ะครับ ของเคยๆๆ เราพิสูจน์ไมได้อ่ะ เป็นกำลังใจครับ :a2:
ปล. สู้ๆๆน่ะครับ
-
............ฉันคงมีค่า.........แค่เวลาที่เธอเหงา......... :m21: :m21:
-
:a2:
อ่านมา 1 วันเต็ม ๆ ตามมาทันละครับบบบบบบ..... :try2:
นี่ละคือบททดสอบ ที ที่ตอบว่ามั่นใจว่าเลิกได้ แต่ก็ยังหลบและเลี่ยงกันมาตลอด คราวนี้ละจะได้รู้
ว่าทำได้จริงรึเปล่า.....หรือเกิดความหวังกับคำว่า "ทีเป็นแฟนผม" ซะแล้ววววว :m12:
และจงจำไว้อย่างว่า "นิสัย กับ สันดาน มันต่างกัน"....ที คงรู้ว่าสิ่งที่คุณเจอเรียกว่าอะไร ?
เหตุผลง่าย ๆ ที่อธิบายเรื่องราวของคุณ "เวรกรรม" หมดเวรกันเมื่อไหร่ก็หลุดพ้นกันเมื่อนั้น... o6
เห็นหลายคนบอกให้ "เลิก ๆๆๆ" กว่าจะทำได้คุณผ่านมันมากี่ครั้งงงง กับการรักใครซักคนจริง ๆ ....
สำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์กับเรื่องแบบนี้มากนัก มันลำบากและยากมากกก เพราะมันเป็น "กรรม"
ไม่เจอคงไม่รู้ว่ามันยากกกแค่ไหนที่จะเลิกกับคนที่เรารัก....แม้จะรู้ว่ามันชั่ว มันเลว ขนาดไหน...
ผมว่ามันน่ารังเกียจที่สุด สำหรับคนที่ใช้ความรู้สึกของคนอื่นเป็นเครื่องมือ...ใช้มันอย่างหน้าซื่อ ตาใส
แต่นั่นละ ถ้าผ่านมันไปได้ เราก็จะเข้มแข็งขึ้นนนน อย่างที่ตัวเองไม่เชื่อเลยทีเดียวววว :a9:
:m8:
เช็คหัวใจตนเอง ถ้ามีเค้าอยู่ หัวใจคุณรู้สึกยังไง ตอนนี้ และถ้าไม่มีเค้าล่ะ อยุ่ได้รึเปล่า...?
ช่วงเวลาไหนมีความสุขกว่ากัน ? เมื่อได้คำตอบแล้วถึงจะรู้ว่าคุณจะเดินทางไหน o18
ถ้าตั้งใจจะสั่งสอนและให้บทเรียนกับคน ๆ นี้จริง ๆ เดินหน้าต่อไปกลัวทำไมกับการเจอ "เพื่อนเก่า"
แต่...รักษาระยะห่าง อย่าเปิดโอกาสให้ตัวเองไหวหวั่นกับการกระทำของเค้า ทุกกรณี :catrun:
การจะมาพักจะมาอยู่ด้วย ไม่ควรอย่างยิ่ง....ความใกล้ชิดจะทำให้คุณเจ็บปวดแน่นอน......ชัวส์
ยิ้มรับ และฉลาดที่จะปฏิเสธอย่างสุภาพ ไม่ใช้อารมณ์ เพราะเค้าฉลาดและจับจุดคุณได้แล้ว.... :amen:
ตอนนี้คุณกำลังเป็นต่อ...ใช้ความรักของคุณเล่นกลกับเค้าบ้าง เหมือนที่เค้าใช้มันกับคุณมาตลอด o8
หนามยอกต้องเอาหนามบ่งครับ...ทุกกรณี...จำไว้ใช้สติ ไม่ใช่อารมณ์....ใช้ปัญญาแก้ไขสถานการณ์...
และทุกช่วงเวลาที่คุณเจอเค้า โปรดจำไว้ด้วยว่า "สุรา จะพาคุณแพ้...เกมส์ชีวิตเกมส์นี้"
...เว้นแต่คุณจะใช้มันกับคน ๆ นั้น...ท่องไว้ สติกับปัญญา.... :a1:
สุดท้ายคุณจะเป็นผู้ชนะ ทั้งใจตนเอง และ เค้าคนนั้น เพราะคุณจะเป็นคนที่เค้าจะต้องจำไปจนตายยยยย
ถ้าโชคดี...คุณจะได้ช่วยเหลือเกย์ที่อ่อนแอและอ่อนต่อโลก คนอื่นที่จะเป็นเหยื่อรายต่อไปของผู้ชายคนนี้...
มันเป็นที่แน่นอนที่สุด...คุณจะไม่ได้เค้ามาครอบครอง... :เฮ้อ:
แต่โลกคงไม่โหดร้ายกับคุณนักหรอก คิดว่าโอกาสในชีวิตน่าจะมี ถ้าคุณเปิดใจ ลองรับคนอื่น ๆ รอบตัว
ยังไงซะ....เป็นกำลังใจให้ครับ ... สติและปัญญาจะพาให้คุณผ่านมันไปได้...เช่นผม...เพื่อนร่วมชะตากรรม
:bye2:
ปล. ขอบคุณนะครับที่ทำให้ผมมีชื่อไป vote แล้ว ตัวละครตัวร้าย ที่น่าจับมา..... ผมเจอละ....กุ๊ก...
เหตุผลเหรอ....เล่นตลกกับความรู้สึกคนอื่นได้อย่างหน้าซื่อตาใสไง ต่างจากตัวร้ายตัวอื่นนะ พวกนั้น
ถูกสร้างมาให้ร้าย และตั้งใจมาร้ายยยย แต่นายคนนี้ไม่ใช่ทำดีทุกอย่างงงง มันเลือดเย็นมากกกกก ชัดป่ะ!!!
-
หวัดดีครับทุกคน...โทษทีนะครับที่หายหน้าไปนานพอดีช่วงนี้ได้หยุดยาวเลยเอาแต่ตะลอนไปกับเพื่อนๆที่นี่น่ะครับ.......
o14ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและคำแนะนำดีๆนะครับรู้สึกดีทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน.... :m3:.
o15 o14 o15 o14 o15 o14 o15 o14 o15 o14
...........หลังจากที่คุยกับกุ๊กไปวันนั้น ผมก็กลับมาคิด....คิด....แล้วก็คิดว่าถ้าผมยอม
ให้กุ๊กมาที่นี่จริงๆมันจะเป็นอย่างไร???.....ถ้ากุ๊กมาจริงๆ...เราก็ต้องมาพักอยู่ห้องเดียวกัน......นอนบน
เตียงเดียวกันนะซิ......โอ๊ย...แค่คิดก็เริ่มปวดหัวแล้ว......
และมันคงไม่ดีแน่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ.........
...........2-3 วันต่อมาพี่แก้วโทรมาหาผมถามว่าคุยกับกุ๊กได้เรื่องว่าไงบ้าง พอผม
เล่าเรื่องที่กุ๊กมีเงื่อนไขขอตามมาที่นี่ด้วย พี่แกก็กรี๊ดใหญ่.....แล้วยังว่ากุ๊กว่าท่ามาก เพราะตอนที่แก
ถามกุ๊กว่าทำไมต้องให้ผมโทรหากุ๊กก็ไม่ยอมบอกทำเป็นอึกอักมีลับลมคมนัยบอกแค่ว่าให้ผมโทรหา
อย่างเดียว......และแกยังบอกอีกว่ามิน่าล่ะช่วง2-3 วันมานี้กุ๊กถึงโทรหาแกทุกวันถามแต่ว่าผมติดต่อไป
บ้างไหม แล้วผมลางานได้รึยัง แล้วจะมายังไง พี่แก้วยังบ่นกุ๊กตบท้ายว่า.ที่แท้ก็มีแผนนี่เอง ร้ายกาจ
จริงๆ......ผมเลยถามพี่แก้วว่าเอาไงดี.....แกรีบตอบว่าให้ผมตกลงไปเลยแล้วก็ให้จัดการกุ๊กให้อยู่หมัด
ด้วย.....ผมได้ฟังพี่แก้วพูดแล้วก็ได้แต่หัวเราะหึๆ....เพราะไม่รู้ว่าถ้าเอาเข้าจริงแล้วใครจะจัดการใครให้
อยู่หมัดกันแน่..........
..........หลังจากที่คุยกับกุ๊กวันนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อกลับไปอีก ผมคิดทบทวนอยู่
หลายวันว่าจะเอาไงดี.....จะยอมให้กุ๊กตามมาด้วยดีไหม....หรือจะบอกปฏิเสธเพื่อตัดปัญหาไปเลย
ดี.......แต่พอผมมานั่งคิดๆดูอีกทีก็ถามตัวเองว่าเป็นอะไรไป.....ทำไมต้องมานั่งวิตกกังวลกับเรื่องของ
กุ๊กด้วย ในเมื่อผมได้ตัดสินใจเลือกที่จะอยู่บนโลกแห่งความเป็นจริง.......เลือกที่จะอยู่กับตัวเอง...และ
เลือกที่จะก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางที่ผมได้เลือกเอาไว้แล้ว......ฉนั้นไม่ว่ากุ๊กจะมาหรือไม่มาที่นี่มันก็
เรื่องของกุ๊กไม่เกี่ยวกับผม.......และเพื่อเป็นการตัดปัญหาผมจึงตัดสินใจที่จะหาตั๋วเครื่องบินไปงานพี่
แก้วเองโดยที่ไม่ต้องพึ่งกุ๊ก......
........... ก่อนถึงงานแต่งพี่แก้วประมาณ 4-5 วัน บอสผมพึ่งจะมาแจ้งว่าวันหยุดที่
ผมขอลาเอาไว้อนุมัติเรียบร้อบแล้ว ผมเลยรับโทรไปหาพี่แก้วเพื่อจะถามว่าให้ผมไปวันไหนยังไง ....
" ....หวัดดีครับ....." ผมทักพี่แก้ว
"......สวัสดีค่ะ...จากไหนค่ะ..."
"......ผมเองพี่แก้ว....ทีครับ..."
"......อ๊าย...ทีเหรอ.....ดีใจจังเลย.....แล้วนี่ทีอยู่ไหนแล้วจ๊ะ..."
".....อ๋อ...อยู่สยามครับ.." ผมแกล้งอำพี่แก้วเล่น....
"......เหรอ....งั้นนั่งแทกซี่มาหาเลยนะจ๊ะ...เร็วๆนะ...น้องๆเริ่มมากันแล้ว..." ผมชักเริ่มงงกับคำพูดของพี่
แก้ว....
"......แล้วจะให้ผมนั่งรถไปไหนอ่ะพี่...."
".......อ้าวก็มางานแต่งฉันนะซิ....ที่สโมสรเนี่ย...เร็วๆขึ้นรถรึยัง..." เอ๊า..คราวนี้เงงหนักกว่าเดิมอีกครับ
"......งานแต่งไรพี่แก้ว...ก็งานเธอมันวันพุทธนี้ไม่ใช่เหรออีกตั้งหลายวัน..."
"......วันพุทธที่ไหนล่ะ...งานแต่งฉันวันเสาร์แล้วก็เป็นวันนี้ด้วย..."
"......กรี๊ดดดดดดดดดดด .. :a5:.เฮ๊ย..จริงเหรอพี่แก้ว....งานแต่งเธอวันนี้จริงๆเหรอ..." ผมตอบพี่แก้ว
ไปด้วยอาการช็อกสุดขีด.....
".......นี่ทีอย่ามาอำพี่...เอาจริงๆตอนนี้อยู่ไหน...."
".......โอ๊ยยยตายแล้ว...พี่แก้วเค๊าขอโทษ....เค๊ายังอยู็่ที่xxxx อยู่เลย .....เอ๊ยนี่เค๊าจำวันแต่งพี่แก้วผิดอ่ะ...เค๊านึกว่่า
มันเป็นวันพุทธที่จะถึงนี้....จริงๆนะ....ขนาดวันลาผมยังจองอังคาร-อาทิตย์เลยแล้วเนี่ยบอสก็พึ่งจะ
อนุมัติวันลาให้ ผมก็เลยกะว่าจะโทรมาหาพี่แก้วว่าจะให้ไปช่วยงานที่ไหน ยังไง......."
"......ฮือ..ๆ...ทีเธอลืมงานแต่งฉัน...." พี่แก้วทำน้ำเสียงน้อยใจ....
"......พี่แก้วเค๊าขอโทษ.....ขอโทษจริงๆนะ......เค๊าจำวันผิดจริง..ๆ....อย่าโกรธเค๊านะ... :m15:.ฮือ..ๆ...."
"......อืม..ๆ...เอ้าเดี่ยวทีคุยกับน้องเบญก่อนนะ.พี่ขอไปต้อนรับแขกหน้างานก่อน..."
......... พี่แก้วส่งโทรศัพท์ให้ผมคุยกับน้องเบญ...พอผมเล่าให้น้องเบญฟัง น้องเบญ
ยังกรี๊ดตามไปด้วย น้องเบญเล่าว่าทุกคนที่นั่นกะว่าผมต้องแอบมา surprise พี่แก้วแน่นอน ....ผมแอบ
ถามน้องเบญว่าพี่แก้วมีสีหน้าอย่างไรบ้างตอนที่คุยโทรศัพท์กับผม...น้องเบญบอกว่าดูแกงอนๆ
เหมือนกัน...ผมคุยไปสักพักแล้วก็วางสายไป.....หลังจากนั้นก็โทรกลับไปหาพี่แก้วอีก...แต่พี่แก้วแกรับ
สายได้แป็บเดียวก็ต้องส่งให้น้องเบญอีกเพราะแกบอกว่าแขกเริ่มมากันเยอะแล้ว.....ผมถามน้องเบญ
ว่าพี่แก้วโกรธไหม น้องเบญบอกว่าแกงอนนิด..ๆ..นะ..แต่แกคงเข้าใจแหละ......ผมเลยฝากให้น้องเบญ
เอาเงินใส่ซองให้พี่แก้วแทนผมไปก่อนด้วย........เฮ้อ.....ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยที่ไม่ได้ไปงานแต่งพี่
แก้ว.....เพราะผมสนิดกับแกมากๆ เรียกว่ายกให้เป็นพี่สาวได้เลย...แต่ดั๊นจำวันแต่งงานแกผิดซะนิ..น่า
เจ็บใจจริง.ๆ......ก่อนที่ผมจะวางสายน้องเบญบอกว่าเมื่อตะกี้กุ๊กมาถามหาผมด้วย.......น้องเบญยังเล่า
อีกว่ากุ๊กโทรมาถามหาผมทุกวันว่าผมจะมาไหม มาวันไหน มายังไง น้องเบญเลยแกล้งแหย่กุ๊กว่าถ้า
อยากเจอผมมากก็โทรไปหาซิ...กุ๊กเลยบ่นให้น้องเบญฟังว่ากุ๊กพยายามติดต่อผมมาแล้วทั้งอิเมลล์ทั้ง
โทรศัพท์แต่ไม่ได้รับการตอบกลับจากผมเลย...กุ๊กยังแอบบ่นแบบน้อยใจว่าไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรไป
ทำไมถึงไม่ยอมติดต่อกลับ....งอนอะไรอีกก็ไม่รู้.....น้องเบญบอกว่าตอนฟังกุ๊กพูดก็แอบสงสารกุ๊กอยู่
เหมือนกันแต่น้องเบญก็อดไม่ได้ที่จะแอบสะใจกุ๊กเล็กๆ .... ..
...........ตกลงเลยกลายเป็นว่าผมไม่ต้องกลับเมืองไทยแล้ว....ดีนะครับที่ยังไม่
ได้จองตั๋วเครื่องบินไว้ไม่งั้นมีหวังบินไปเก้อแน่เลย.....ส่วนวันลาที่จองเอาไว้ก็ยกเลิกไม่ได้ซะด้วย....
ผมเลยถือโอกาศไปตะลอนๆกับเพื่อนๆที่นี่ซะเลย....จริงๆการที่ไม่ได้ไปงานพี่แก้วมันก็ไม่ใช่จะไม่ดีไป
ซะทั้งหมด เพราะอย่างน้อยมันก็ดีตรงที่ผมก็ไม่ต้องไปเจอหน้ากุ๊กอีก...............แต่เท่าที่ฟังน้องเบญ
เล่ามาผมก็ยังรู้สึกงงๆกับกุ๊กอยู่เหมือนกัน.....ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรเกิดจะมาพิศวาสผมเอาตอนนี้.....ดู
เหมือนว่ากุ๊กจะยังไม่ยอมรับความจริงที่ว่า......ระหว่างเราทุกอย่างมันได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว....เราไม่
ได้เป็นอะไรกันแล้ว......ไม่ใช่ซิต้องใช้คำว่า "....เราไม่เคยเป็นอะไรกัน.."ต่างหากถึงจะถูก..........
วันนี้เท่านี้ก่อนนะครับเด๋วว่างๆจะมาเล่าต่อนะครับ.... :bye2:
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณทีครับ
ดีใจที่กลับมาเล่าเรื่องครับ
:a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1:
-
คิดถึงจังเลยคับ กลับมาแล้วอย่าหายไปนานๆอีกนะค้าบบบบบบบบบบบบบบ
ปล.ดีน่ะคับยังแค่ลืม ดีกว่าไปสัญญามั่นเหมาะแต่ถึงเวลาจิงๆดันเบี้ยวซะเอง
ผมเคนเบี้ยวงานแต่งเพื่อนมาแล้ว ดีน่ะไม่สนิทมาก แต่ก็รู้สึกผิดอยู่ดีแหละ
-
มาต่อเรื่องแล้ว ดีใจที่เข้มแข็งนะครับ
เรามีชีวิตโดยไม่มีเค้าก็ได้ ถ้ามีมาแล้วปวดใจ สู้อยู่คนเดียวดีกว่า :a2:
-
:impress:
แต่พอผมมานั่งคิดๆดูอีกทีก็ถามตัวเองว่าเป็นอะไรไป.....ทำไมต้องมานั่งวิตกกังวลกับเรื่องของ
กุ๊กด้วย ในเมื่อผมได้ตัดสินใจเลือกที่จะอยู่บนโลกแห่งความเป็นจริง.......เลือกที่จะอยู่กับตัวเอง...และ
เลือกที่จะก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางที่ผมได้เลือกเอาไว้แล้ว......ฉนั้นไม่ว่ากุ๊กจะมาหรือไม่มาที่นี่มันก็
เรื่องของกุ๊กไม่เกี่ยวกับผม. :a1:
ดีใจมากกกที่คิดได้อยากจะบวกให้ร้อยแต้มเลยยยแต่เอาไป 1 ก่อน....
เพราะนายตาสว่างแล้วนายที....ถือซะว่าหมดเวรหมดกรรมกับกุ๊กแล้ว.... :call:
ขอเอาใจช่วยให้นายเจอคนใหม่ ๆ ที่นายรักเค้า และเค้าก็รักนายอย่างแท้จริง.....
...............แต่เท่าที่ฟังน้องเบญเล่ามาผมก็ยังรู้สึกงงๆกับกุ๊กอยู่เหมือนกัน.....ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรเกิดจะมา
พิศวาสผมเอาตอนนี้.... o16
<<<< ก็บอกแล้วว่าตอนนี้นายเป็นต่ออยู่...ตราบใดที่ยังไม่เป็นทีในกำมือเค้า....
ถ้าไม่เชื่อลองกลับไปเล่นตลกกับกุ๊กดูใหม่ก็ได้ แต่ต้องเล่นให้เนียน เล่นด้วยสติ อย่าไปเผลอรู้สึกจริง ๆ
เข้าล่ะ... ทำเหมือนสมัยที่เป็นทีในกำมือ....ผลลัพธ์เหรอ จะได้เจอกุ๊กคนก่อนหน้านี้ไง.....อีกอย่างงง
สงสั้ยจะเลิกกันกับเด็กที่โรงบาลคนนั้นละมั้งงงง....สมน้ำหน้ามัน...เวรกรรม...ยุค digital :beat:
ยังไงซะเวลาที่เจ็บปวดที่สุดมันก็ผ่านมาแล้วที....เริ่มต้นชีวิตใหม่ แม้จะเหงาบ้างก็เป็นธรรมดา...
เอาใจช่วยนะครับบบบบ...สู้สู้ :a2:
-
ใจแข็งไว้นะที
ถ้ายอมอ่อนอีกมันอาจจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกก็ได้
เพราะที่ผ่านมาทีเคยให้โอกาสกุ๊กไปหลายครั้งแล้ว และสุดท้ายกุ๊กก็ยังทำเหมือนเดิม
หรือกุ๊กอาจจะนึกเสียดายทีขึ้นมาก็ได้
-
งานนี้เครียดเลย ต้องเอาของขวัญไปไถ่โทษแทนหล่ะกัน
:a10: :a10: :a10:
-
งานแต่งคนสนิท ถ้าพลาดก็แย่เหมือนกันนะ ถึงจาเข้าใจยังไงก้องต้องแอบน้อยใจกันมั่งล่ะ :เฮ้อ:
อยู่อย่างที่เปงอยู่ทีก็มีความสุขดีแล้วนี่นา ใช่ป่ะ ทีจาเอาตัวเองไปเล่นกับไฟทำไม เด่วมานจาเผาตัวเองให้เจ็บร้อนเปล่าๆ ทีทำถูกแล้วล่ะ สู้สู้น๊า..
:a2:
-
ผมว่าเซอร์ไพรซ์พี่แกย้อนหลังก็ได้น่ะ :m18: ชิวๆๆ
ส่วนกุ๊กเนี่ย เหมือนแอบกักยังไงไม่รู้เนอะ แบบว่าพอคนจะไปก็ไม่ให้ไป แต่พอคนจะเข้าใกล้กลับผลักไสซะงั้น ท่าทางกุ๊กกะลังงงกะความรู้สึกตัวเองเป็นแน่แท้ :เฮ้อ:
ผมให้กำลังใจคุง esabella เสมอคับ อยากให้ทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดี สู้สู้น่ะคับ o13
-
ห่างๆกันไว้เเหละครับถูกต้องที่สุดละไม่ต้องไปสงสารเค้าหรอกครับเพราะทุกอย่างมันเป็นสิ่งที่เค้าสมควรได้รับจากการกระทำของเค้าเเล้วถือเป็นบทเรียนให้กับเค้าก็เเล้วกันครับ :a2: :a2: :a2:
-
สนุกมากมายเลยคับ
เพิ่งเป็นเด็กใหม่มาอ่าน
รวดเดียวจบเลย
อ่านแร้วเอาใจช่วยทุกตอนเลย o7 o13
-
............หวังว่าจะทำใจ..........ถึงแม้มันจะลำบากก็ตาม.............. :undecided: :undecided:
-
o2 ตาลายเลย ไม่ได้ตามอ่านซะตั้งนาน
ยินดีกับคุณทีมากๆเลย ที่เปลี่ยนแปลงตัวเองให้เข้มแข็งได้ขนาดนี้
คุณทีใจเด็ด จริงๆ o13 o13
-
......... o14 หวัดดีครับเพื่อน..ๆ.....ชื่นใจจังเวลาเข้ามาอ่านเมนท์.... :m3:.ผมก็คิดถึงเพื่อนๆเหมือนกันครับ.. :m1:........
.........หลังงานแต่งพี่แก้ว 2-3 วันผมก็เพียรพยายามโทรไปง้อพี่แก้วจนแกหายงอน
ผมแล้ว...แกก็เมาท์ให้ฟังว่าไม่คิดเลยว่าการต่งงานมันจะสนุกอย่างนี้ รู้งี้แกรีบแต่งซะตั้งนานก็ดี ผมฟัง
แกเล่าแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้ ผมเลยถามแกไปว่าแล้วไอ้การแต่งงานเนี่ยมันสนุกตรงไหน อะไร ยังไง
แกบอกว่าไม่บอกหรอกถ้าอยารู้ก็ไปลองแต่งเองซิ...(...เออ..แล้วตูจะไปแต่งกับแมวที่ไหนดีวะ
เนี่ย...)... ...
.......... อย่างที่บอกแหละครับว่าช่วงนั้นผมหยุดติดต่อกันหลายวันเลยมีโอกาสเทียว
ตะลอนกับเพื่อนๆเกือบทุกวันทั้งกลางวันกลางคืน......มีอยู่คืนหนึ่งเพื่อนๆผมชวนกันไปเที่ยวผับดังใน
เมืองนี้....ก่อนไปก็ถามเพื่อนว่าเป็นผับชาวเราหรือว่าเป็นสห....เพื่อนผมก็บอกว่าเป็นเป็นผับสห....ผมก็
เออสะหะก็สะหะว่ะนานๆเที่ยวทีก็ดีเมือนกัน...อีกอย่างเห็นใจเพื่อนสาว (มีผู้หญิงด้วย 1นางครับ) ด้วย
อ่ะครับปกติจะลากsheไปแต่ผับเกย์จนบัดนี้sheเลยยังหาแฟนไม่ได้สักที.....งานนี้พวกผมเลยช่วยกัน
เตรียมตัวให้หล่อนเป็นนางเอกเต็มที่ครับ...... พอพวกเราย่างก้าวเข้าไปในผับเพื่อนๆผมก็พากันกรี๊ด
กร๊าดใหญ่เพราะบรรยากาศในร้านมันออกไฮโซดูดีมีชาติตระกูลดีจัง ........เราเลือกโต๊ะที่เป็นชุดโซฟา
ติดกับระเบียง ซึ่งจะมองเห็นทั้งคนด้านในร้านและนอกร้านด้วย.....เราก็เฮฮาดื่มกันไปคุยกันไปสักพัก
เพื่อนผมก็สะกิดบอกว่ามีผู้ชายโต๊ะข้างๆแอบมองมาทางพวกเราบ่อยๆ...แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะ
คิดว่าคงไม่มีอะไรหรอกมาเที่ยวผับสะหะแบบนี้เค๊าคงมองเพื่อนสาวผมมากกว่า....สักพักพวกผู้ชาย
โต๊ะนั้นก็เดินเข้ามาชนแก้วกับเพื่อนสาวผมแล้วก็ทำความรู้จักกับทุกคน.เค๊าชื่อจัสตินครับ ผมทักทาย
แล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร....แต่รู้สึกว่าเค๊ามองแปลกๆ....(.เอ๊..รึว่าเกย์ด้าผมจะดีเกินไป..)....พอดึกเข้าเราก็
เริ่มเมาและมันส์บรรดาเพื่อนๆผมก็ไปโชว์สเต็ปกันที่ฟลอด้านหน้าทิ้งให้ผมกินเหล้าเป็นนังเมรีอยู่คน
เดียวเลย....และในระหว่างที่เริงสุราอยู่นั้นจู่ๆจัสตินก็เข้ามาชนแก้วกับผมแล้วชวนคุยในขณะที่คุยกัน
เค๊าก็ยื่นมือมาจับจี้ที่คอผมพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาดูใกล้ๆตอนเค๊าเงยหน้าขึ้นมาหน้าเราทบจะชนกัน
และแทนที่เค๊าจะหลบกลับมาจ้องตาผมซะงั้น...เดี๊ย..ๆ.....เด๋ว...ก็จับกินซะเลยนี่....(..แหะ..ๆ..ล้อเล่น
ครับ..).....เค๊าถามว่าจี้ที่คออ่านว่าอะไร...ใช่ชื่อผมรึป่าว.....ผมบอกว่าไม่ใช่หรอกถามทำไมเหรอ...เค๊า
บอกว่าสวยดีงั้นถ้าไม่ใช่ชื่อผมงั้นก็เป็นชื่อแฟนผมเหรอ......ผมเลยรีบตอบไปอย่างเร็วไวว่าฉันยังไม่
มีแฟนจ๊ะ....แหะ..ๆ...ล้อเล่นครับ.....จริงๆผมตอบเค๊าไปตามตรงว่าไม่ใช่และผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า
มันอ่านว่าอะไรเพราะมันเป็นตัวเขียนเลื้อยกันไปตวัดกันมาจะว่าภาษาอังกฤษก็ไม่ใช่จะว่าเป็นกรีกก็ไม่
เชิงผมเห็นมันสวยดีก็เลยซื้อมาใส่เล่น.....เราคุยกันไปเรื่อยๆเค๊าถามโน่น นี่ นั่น เกี่ยวกับตัวผมแล้วสุด
ท้ายก็จบลงที่ผมมีแฟนรึยัง....โฮ่..ๆ...ยังไงผู้ชายสมัยนี้เที่ยวมาถามผู้ชายด้วยกันว่ามีแฟนรึยัง......เดี๊ย..
ๆ.....เด๋ว...ก็จับกินซะอีกรอบเลยนิ......ยังไม่ทันที่ผมจะตอบอะไรไป แม่เพื่อนสาวของผมก็เดินหน้า
บานเข้ามาพร้อมกับผู้ชายฝูงใหญ่( 4-5 คน )พร้อมกับแนะนำให้ผมรู้จักอย่างเสร็จสรรพ....ผม
แอบกระซิบถามเพื่อนสาวผมว่าไปอ่อยผู้ชายพวกนี้มาจากใหน....เพื่อนผมฟาดพลั่วมาที่ไหลผมแล้ว
บอกว่าไม่ได้อ่อยโว้ย..เค๊าเรียกสวยแตะตา(ผู้ชาย)ตะหาก ...(..เออ...สวย...สวยมากเลยเมิง..)....she
กระซิบบอกว่ารู้จักแค่คนเดียวว่ะที่เหลือเป็นเพื่อนๆเค๊า....เออดีจริงๆ...ผมแอบกัดมันไป......พอเพื่อนๆ
ผมกลับมาจากฟลอก็งงกันใหญ่ตอนนี้กลุ่มผมเลยกลายเป็นกลุ่มใหญ่ไปโดยปริยาย.......แต่คนเยอะก็
สนุกดีครับพวกผู้ชายที่เพื่อนสาวผมพามาก็เฮฮาดี.....แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ชอบเข้ามาชวนผมคุยชวนผม
เต้นเค๊าชื่อคริสครับ......ตอนคุยกันนี่ก็ไม่เท่าไรครับแต่พอตอนเต้นนี่ซิพี่แกวาดลวดลายพริ้วจนผมชัก
ไม่แน่ใจว่าเค๊าเป็นผู้ชายเต็มร้อยรึป่าว....แต่เค๊าก็ตามติดผมตลอดชวนคุยโน่นคุยนี่ขนาดผมจะหนีไป
นั่งเค๊าก็ไม่ยอมให้ผมเต้นเป็นเพื่อนอยู่นั่นแหละ......จนถึงกระทั่งเวลาผับปิดจัสติน ก็เดินเข้ามาร่ำลา
พวกเพื่อนๆผม เสร็จแล้วเค๊าก็มาคุยกับผมพร้อมยื่นโทรศัพท์มาขอเบอร์ผม.....ยังไม่ทันที่ผมจะแจก
เบอร์จัสตินเลยครับ คริสก็พรวดพราดเข้ามาแล้วบอกจัสตินว่า ..No....he is mine....ผมหันไปมองหน้า
คริสแบบงงๆคิดในใจว่า...โอ๊ว..นี่ฉันตกเป็นของเธอเสียแล้วรึนี่..แต่เอ๊ะ..มันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหนว่ะ
....ทำไมกรูถึงไม่รู้สึกตัวเลยว้า...เง้อ.. :o..ท่ามกลางความงุงงงของผมกับเพี่อนๆ คริสก็โอบไหล่ผม
ลากไปที่ระเบียงซึ่งตอนนี้มีคนนั่งอยู่ประปราย......คริสถามผมว่าผมพักอยู่ที่ไหน.....ผมบอกว่าอยู่ที่
xxxx....คริสถามว่าขอไปห้องผมได้ไหม.....ผมลังเลในใจไม่รู้ว่าจะเอายังไงดี....แต่ปากผมก็ปฎิเสธไป
ว่าไม่ได้และโกหกคริสไปว่าอยู่กับเพื่อน......แต่คริสก็ยังไม่ยอมลดละเค๊าบอกว่าถ้าอย่างนั้นให้ผมไป
ห้องเค๊าก็ได้..(..เง้อ...จะดีเหรอจ๊ะ..)....ผมเริ่มลังเลอีกครั้งไม่รู้ว่าจะเอาไงดี.......ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนที่
ผมอยู่ใต้อานัตของกุ๊กผมคงปฎิเสธคริสไปแล้วโดยไม่ลังเลใจ.....แต่ตอนนี้ผมโสดแล้ว...ผมจะลอง
เปิดตัวเองอย่างที่เขาทำกันทั่วไปดีไหม.....แต่ลึกๆในใจมันก็มีเสียงต่อต้านว่าอย่าเลย....ผมถามตัวเอง
ว่าแกแน่ใจแล้วเหรอกับไอ้ความสัมพันธุ์ข้ามคืนแบบนี้ (..ถ้ายังจำกันได้ตอนต้นเรื่อง...สำหรับผมแล้ว
Sex for love not for fun... ครับ...)....และในขณะที่ผมกำลังใช้ความคิดอยู่นั้นจู่ๆคริสก็ก้มหน้าลงมา
ผมรู้สึกอีกทีริมฝีปากคริสก็กดทาบลงบนริมฝีปากผมเรียบร้อยแล้ว..........
ปล.วันนี้แอบมาต่อให้นิดนึงก่อนนะครับ..... :bye2:
-
:o โฮ้ววววววววววว มีทีสองคนเลย ดวงความรักของทีพรุ่งแรงจนฉุดไม่อยู่ o13 ลองเปิดต้าเปิดใจคบดูแบบเพื่อนไปก่อนก็ได้ ไม่น่าจะเสียหายอะไรนิ
-
อะโห
เข้ามาทีละสอง
ไม่รู้จะเลือกใครเลยทีนี้
หรือว่าจะสลับกันวันละคนดีจ๊ะ :m18: :m18: :m18: :m18:
-
:give2:
ถึงตอนนี้ไม่สงสารทีแล้วววววว .... อิจฉาอีกต่างหากกกก :m1:
ดีแล้วนะคับ sex for love not for fun...ฉะนั้นก็สมควรทำตามเจตนารมณ์เดิม...โดยเฉพาะฝรั่งแล้ว
he is mine น่ะตื่นก็ลืมแล้ววววว....อย่าเพิ่งเลย สนเราจิงก็ต้องดูใจกันหน่อยยยยย :o8:
เอาใจช่วยยยยยที....แอบสงสารจัสตินเหมือนกันแฮะ....รู้สึกไม่ค่อยไว้ใจคริสอ่ะ....กล้าเกิน
:bye2:
-
สงสัยคราวนี้จะเสียดุลย์การค้าแฮะ อิอิ
-
:a2:
อ่านมา 1 วันเต็ม ๆ ตามมาทันละครับบบบบบบ..... :try2:
นี่ละคือบททดสอบ ที ที่ตอบว่ามั่นใจว่าเลิกได้ แต่ก็ยังหลบและเลี่ยงกันมาตลอด คราวนี้ละจะได้รู้
ว่าทำได้จริงรึเปล่า.....หรือเกิดความหวังกับคำว่า "ทีเป็นแฟนผม" ซะแล้ววววว :m12:
และจงจำไว้อย่างว่า "นิสัย กับ สันดาน มันต่างกัน"....ที คงรู้ว่าสิ่งที่คุณเจอเรียกว่าอะไร ?
เหตุผลง่าย ๆ ที่อธิบายเรื่องราวของคุณ "เวรกรรม" หมดเวรกันเมื่อไหร่ก็หลุดพ้นกันเมื่อนั้น... o6
เห็นหลายคนบอกให้ "เลิก ๆๆๆ" กว่าจะทำได้คุณผ่านมันมากี่ครั้งงงง กับการรักใครซักคนจริง ๆ ....
สำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์กับเรื่องแบบนี้มากนัก มันลำบากและยากมากกก เพราะมันเป็น "กรรม"
ไม่เจอคงไม่รู้ว่ามันยากกกแค่ไหนที่จะเลิกกับคนที่เรารัก....แม้จะรู้ว่ามันชั่ว มันเลว ขนาดไหน...
ผมว่ามันน่ารังเกียจที่สุด สำหรับคนที่ใช้ความรู้สึกของคนอื่นเป็นเครื่องมือ...ใช้มันอย่างหน้าซื่อ ตาใส
แต่นั่นละ ถ้าผ่านมันไปได้ เราก็จะเข้มแข็งขึ้นนนน อย่างที่ตัวเองไม่เชื่อเลยทีเดียวววว :a9:
:m8:
เช็คหัวใจตนเอง ถ้ามีเค้าอยู่ หัวใจคุณรู้สึกยังไง ตอนนี้ และถ้าไม่มีเค้าล่ะ อยุ่ได้รึเปล่า...?
ช่วงเวลาไหนมีความสุขกว่ากัน ? เมื่อได้คำตอบแล้วถึงจะรู้ว่าคุณจะเดินทางไหน o18
ถ้าตั้งใจจะสั่งสอนและให้บทเรียนกับคน ๆ นี้จริง ๆ เดินหน้าต่อไปกลัวทำไมกับการเจอ "เพื่อนเก่า"
แต่...รักษาระยะห่าง อย่าเปิดโอกาสให้ตัวเองไหวหวั่นกับการกระทำของเค้า ทุกกรณี :catrun:
การจะมาพักจะมาอยู่ด้วย ไม่ควรอย่างยิ่ง....ความใกล้ชิดจะทำให้คุณเจ็บปวดแน่นอน......ชัวส์
ยิ้มรับ และฉลาดที่จะปฏิเสธอย่างสุภาพ ไม่ใช้อารมณ์ เพราะเค้าฉลาดและจับจุดคุณได้แล้ว.... :amen:
ตอนนี้คุณกำลังเป็นต่อ...ใช้ความรักของคุณเล่นกลกับเค้าบ้าง เหมือนที่เค้าใช้มันกับคุณมาตลอด o8
หนามยอกต้องเอาหนามบ่งครับ...ทุกกรณี...จำไว้ใช้สติ ไม่ใช่อารมณ์....ใช้ปัญญาแก้ไขสถานการณ์...
และทุกช่วงเวลาที่คุณเจอเค้า โปรดจำไว้ด้วยว่า "สุรา จะพาคุณแพ้...เกมส์ชีวิตเกมส์นี้"
...เว้นแต่คุณจะใช้มันกับคน ๆ นั้น...ท่องไว้ สติกับปัญญา.... :a1:
สุดท้ายคุณจะเป็นผู้ชนะ ทั้งใจตนเอง และ เค้าคนนั้น เพราะคุณจะเป็นคนที่เค้าจะต้องจำไปจนตายยยยย
ถ้าโชคดี...คุณจะได้ช่วยเหลือเกย์ที่อ่อนแอและอ่อนต่อโลก คนอื่นที่จะเป็นเหยื่อรายต่อไปของผู้ชายคนนี้...
มันเป็นที่แน่นอนที่สุด...คุณจะไม่ได้เค้ามาครอบครอง... :เฮ้อ:
แต่โลกคงไม่โหดร้ายกับคุณนักหรอก คิดว่าโอกาสในชีวิตน่าจะมี ถ้าคุณเปิดใจ ลองรับคนอื่น ๆ รอบตัว
ยังไงซะ....เป็นกำลังใจให้ครับ ... สติและปัญญาจะพาให้คุณผ่านมันไปได้...เช่นผม...เพื่อนร่วมชะตากรรม
:bye2:
ปล. ขอบคุณนะครับที่ทำให้ผมมีชื่อไป vote แล้ว ตัวละครตัวร้าย ที่น่าจับมา..... ผมเจอละ....กุ๊ก...
เหตุผลเหรอ....เล่นตลกกับความรู้สึกคนอื่นได้อย่างหน้าซื่อตาใสไง ต่างจากตัวร้ายตัวอื่นนะ พวกนั้น
ถูกสร้างมาให้ร้าย และตั้งใจมาร้ายยยย แต่นายคนนี้ไม่ใช่ทำดีทุกอย่างงงง มันเลือดเย็นมากกกกก ชัดป่ะ!!!
o7 o7 o7 o7 o7 โดยใจมั๊กมาก แต่ก็อยากร้องไห้ด้วยอ่ะ ตัดใจไม่ลง :o12: :o12: :o12: :o12:
-
อ๊ายยยยยยยยยยย มาต่อไม่บอกไม่กล่าว ,,
ดีใจที่พี่ทีมาเล่าอีกครั้ง
ว่าแต่งงกะกุ๊ก กับพี่ทีด้วย -*-
ความรักใหม่ต้องสดใสซาบซ่านสิเนอะ น้องพลับขอสองไปเลย :a1:
-
เสน่ห์แรงจิงๆๆ เห็นแล้วตาลุกวาว แบ่งมาซักคนจิตัวเอง เค้าอ่านแล้วเชียร์จัสตินยังไงไม่รู้ (หรือชื่อเหมือนในเรื่อง Queerฯ ) หุห :m13:
แต่เห็นคริสดูแบบรวดรัดอยากเอาท่าเดียวไงไม่รู้อ่ะ มะนุ่มนวลไก่ตื่นแล้วอ่ะ คุงทีเปิดใจรับรักใหม่เลยน่ะครับ จิตใจจะได้ชื่นบาน
ปล. ยังสู้ๆๆเหมือนเดิมน่ะคับบ :a9:
-
โอ่ ตื่นเต้นเร้าจาย ลองกับฝรั่งจะเลือกคนไหนดีนะ
:m11: :m11: :m11: :m11:
-
แล้วคืนนี้จาจบลงที่ไหนอ่าคับ
-
โห..คุณที ซู๊ดยอดดดด
(เรื่องกุ๊กผมว่าดูความพยายามของเค้าไปเรื่อย ๆ ก่อนดีกว่าคับ อย่าเพิ่งรีบตัดสินใจใด ๆ เลย แต่ถ้าผมเป็นคุณที คนแบบกุ๊กผมจะอยู่ให้ไกลที่สุดคับพ้ม)
-
:laugh: เอิ๊ก..ๆ...ท่าทางปมจะทำให้เพื่อนๆผิดหวังซะแล้ว....( เรื่องชายหนุ่มทั้ง2 ).
.............ผมรู้สึกตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่าคริสจะกล้าจูบผมต่อหน้าผู้คนแบบนี้...
และด้วยความอายผมเลยเอามือดันคริสออกเบาๆเพื่อให้คริสรู้ว่าผมอายที่มีคนอื่นมองอยู่ ......คริสก
ระซิบกับผมด้วยสายตาอ้อนวอนว่าให้ผมอยู่กับเขาคืนนี้.....แต่ผมกลับตอบคริสไปอย่างอัตโนมัตว่า
ผมคงค้างกับเค๊าไม่ได้หรอกเพราะพรุ่งนี้ผมทำงานเช้า ( เง้อ....แอบโกหกอีกแล้ว..) ...คริสถามว่ากี่
โมง....ผมเลยโกหกไปว่า 7 โมง......คริสบอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้องค้างก็ได้เดี๋ยวเช้ามืดเค๊าไปส่ง....ผม
รู้สึกว่าคริสมันเน้นเรื่อง sex อย่างเดียวเลย...ผมเลยบอกคริสไปว่าคงไม่ได้หรอกไว้คราวหน้าล่ะกัน
( โกหกเอาตัวรอดอีกตามเคย )....คริสอ้อนว่าให้ผมไปเถอะเค๊ารับรองว่าเสร็จแล้วจะขับรถไปส่ง....(...
เง้อ....".เสร็จแล้ว" ..คำๆนี้มันช่างแสลงหูผมซะเหลือเกิน.)....โอ๊ว...พระเจ้า..นี่มันอะไรกัน...นี่คริสมัน
เห็นผมเป็น...sex toy.. รึไงน่ะ....ผมเลยยืนกรานกับคริสว่าไปไม่ได้ และพอดีผมหันไปเห็นเพื่อนๆผม
ทำท่าว่าจะกลับกันแล้ว ผมเลยบอกคริสว่าไว้คราวหน้าละกันนะผมต้องไปแล้ว แล้วผมก็ชิ่งหนีคริ
สออกมา.......พอพวกผมเดินออกจากร้านกำลังจะเรียกแทกซี่เราก็ได้ยินเสียงรถผั่งตรงข้ามบีบแตร
เรียก....ผมหันไปดูก็เห็นจัสตินกวักมือหยอยๆเรียกผมอยู่....เพื่อนๆผมบอกให้ผมไปหาจัสติน แต่ผม
บอกว่าไม่เอาหรอก ผมเลยโบกมือ bye bye จัสตินแล้วตะโกนบอกว่าคราวหน้าค่อยเจอกัน .......
............พอพวกผมขึ้นรถแทกซี่แล้วเพื่อนๆผมมันก็เริ่มเปิดประเด็นรุม
ประณามผมกันใหญ่ มันถามว่าทำไมผมถึงไม่ไปกับจัสติน ....ผมบอกมันว่าขี้เกียจ....เพื่อนๆผมมัน
สวนมาพร้อมกันว่า "..ดัดจริต.." :o11:.เง้อ....ตูป่าวดัดนะ..ตูแค่ไม่อยากไปกับเขาเฉยๆ.......แล้ว
เพื่อนๆผมมันก็ซักไซ้ไล่เรียงว่าเมื่อตะกี้ผมหายไปไหนกับคริสมา......ผมเลยเล่าให้พวกมันฟังตาม
ตรง.....พอเพื่อนๆผมมันรู้ว่าคริสจะลากผมไปนอนด้วยมันก็กรี๊ดกันใหญ่......มันด่าผมว่าโง่เค๊าอุตส่าห์
อ้อนวอนขนาดนั้นแล้วยังดัดจริตเล่นตัวไม่ไปกับเค๊าอีก....ผมเลยแกล้งบอกพวกมันไปว่าเป็นสาวเป็น
แส้จะให้ไปกับผู้ชายง่ายๆได้ไงแล้วอีกอย่างเพื่อนคริสก็มีตั้งหลายคน กลัวว่าถ้ายอมไปกับคริสจริงๆ
ดีไม่ดีอาจจะได้สามีโดยไม่ได้ตั้งใจพร้อมกันทีเดียว 5 คนก็ได้.....วุ๊ยยยยย..ดัดจริต.....เสียงเพื่อนๆ
ผมมันสบถออกมาพร้อมกันอีกครั้ง.....เฮ้อ.......นี่ตูผิดอะไรว๊า.........
............หลังจากคืนนั้นคริสก็โทรหาผม2-3 ครั้ง ทุกครั้งที่โทรมาก็จ้องแต่จะ
นัดไปมีอะไรกันอย่างเดียวเลย พอผมบอกปฎิเสธทุกครั้งคริสก็หายไปเลย......ส่วนมากเวลาไปเที่ยว
ผมมักจะเป็นอย่างนี้เสมอคือเวลาที่มีคนมาจิกแล้วชวนไปนอนด้วยผมจะปฏิเสธตลอด ไม่ใช่ว่าเล่น
ตัวอะไรนะครับ แต่มันทำใจไม่ได้จริงๆที่จะต้องไปมีอะไรกับคนที่เราไม่รู้จักมันตะขิดขวงใจยังไง
บอกไม่ถูก เค๊าเป็นใครตื้นลึกหนาบางเป็นยังไงเราก็ไม่รู้ ถ้ายอมไปมีอะไรด้วยจะแน่ใจได้อย่างไรว่า
จะปลอดภัย และอีกอย่างเวลามี sex กันผมว่าความรู้สึกมันแต่งกันมากนะครับระหว่างคนที่เรารักกับ
ใครก็ไม่รู้ที่เราไม่รู้จัก ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะเก็บมันไว้ให้กับคนที่ผมรักดีกว่า.......( เอ..หรือว่าผมจะ
ผิดปกติจริงๆหว่า......แต่ช่างมันเถอะครับเพราะถึงยังไงผมก็รู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่ผมเลือก....).. ...แต่
เพื่อนๆผมมันชอบว่าผมเรื่องมาก มันบอกว่าไม่เห็นต้องคิดอะไรมากเลยตักตวงความสุขให้กับชีวิตดี
กว่า ......ผมได้แต่บอกมันว่าเอาเหอะตามสบายความสุขใครความสุขมันว่ะ.....
.............เมื่อประมาณต้นเดือนที่แล้วผมได้มีโอกาสโทรไปคุยกับพี่แก้วอีก
ครั้ง เราก็เม๊าท์กันไปตามประสาสารพัดเรื่อง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องที่ผมไปเที่ยวแล้วเจอคนมาจิก พี่แก้ว
บอกว่าถ้าแกเป็นผมน่ะแกจะไปกับบรรดาชายเหล่านั้นชีวิตเกิดมาครั้งเดียวต้องใช้ให้คุ้ม ( ...เอ...ไอ้
การมีอะไรกับชายมากหน้าหลายตานี่ถือว่าเป็นการใช้ชิวิตอย่างคุ้มค่าหรือนี่.. :o.เง้อ...). แกยังบอก
อีกว่าผมเป็นผู้ชายไม่เห็นจะเสียหายตรงไหน......เอ...หรือจะจริงอย่างที่แกบอกหว่า.........ในระหว่างที่
คุยกันอย่างออกรสจู่ๆพี่แก้วก็ถามว่าผมมีแฟนใหม่แล้วเหรอ......ผมล่ะงงเต็กเง็กตงเลยครับ....ผมก็
ตอบแกไปตามตรงว่าไม่มี.....พี่แก้วแกบอกว่าไม่เชื่อหรอก....ผมเลยยืนยันว่ายังไม่มีจริงๆ.....แต่แกก็
ยังไม่เชื่อผมเลยถามแกไปว่าใครบอกเหรอ......แกบอกว่ากุ๊กบอก.....ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่แล้วนี่กุ๊กมัน
มารู้ได้ยังไงว่าผมมีแฟนหรือไม่มีแฟน....ผมเลยถามพี่แก้วว่ากุ๊กมันรู้ได้ไง......พี่แก้วแกเลยเล่าให้ฟัง
ว่าเมื่อ 3-4 วันก่อน กุ๊กโทรมาคุยกับพี่แก้วกับฟ้าถามว่าผมมีแฟนใหม่แล้วใช่ไหม...พี่แก้วเลยตอบไป
ว่าไม่รู้.....แต่กุ๊กมันไม่เชื่อหาว่าพี่แก้วปิดบัง แล้วกุ๊กยังถามอีกว่าเห็นรูปที่ผมส่งไปหรือยัง....พี่แก้ว
ตอบว่ายังเพราะช่วงนั้นคอมพี่แก้วเสีย.....มาถึงตอนนี้ผมก็ยิ่งงงไปใหญ่ว่าผมไปส่งรูปอะไรให้กุ๊กมัน
ตอนไหน.....ผมเลยถามพี่แก้วไปว่ารูปอะไร.....แกบอกว่ากุ๊กเล่าให้ฟังว่าเป็นรูปที่ผมถ่ายคู่กับผู้ชาย
กล้ามใหญ่ตอนไปเที่ยวไหนสักแห่ง.....ผมพยายามนึกว่าผมไปถ่ายตอนไหนว่ะ.....พี่แก้วบอกว่าไม่ใช่
แค่รูปเดียวนะมีหลายรูปด้วยแล้วก็ส่งไปตั้งหลายครั้ง.............
.................พอมาถึงตอนนี้ผมเริ่มถึงบางอ้อแล้วครับ....คือเรื่องมันมีอยู่ว่าแก๊ง
ผมจะเป็นอะไรที่ชอบถ่ายรูปกันมากๆครับเรียกว่าถ้าว่างต้องหยิบกล้องหรือไม่ก็โทรศัพท์มือถือขึ้นมา
แอ็คท่าถ่ายรูปกัน ไม่เว้นแม้แต่กระทั่งในผับ อันนี้เนื่องมาจากว่าพวกผมจะเล่นเวป multiply และบาง
คนก็เขียนได ดังนั้นเวลาที่เราไปเที่ยวไหนมาเราก็ถ่ายรูปแล้วเอาไปลงไว้ซึ่งตอนโหลดรูปเรา
สามารถเซ็ตได้ว่าต้องการส่งให้ใครดูบ้างซึ่งถ้าเซ็ตอีเมลล์ของคนที่เราต้องการให้เข้ามาดูไว้แล้ว
ระบบมันจะจำอีเมลล์นั้นตลอดไปและทุกครั้งที่อัปรูปใหม่ถ้าเราไม่ติกอิเมลล์ออกระบบก็จะส่งรูปไป
ตามอีเมลล์เหล่านั้นทุกครั้ง...ปกติผมจะใส่อิเมลล์เพื่อนๆไว้ รวมทั้งพี่แก้วกับกุ๊กด้วยซึ่งผมคงจะลืม
ติกอิเมลล์ของกุ๊กออกรูปต่างๆมันเลยยังส่งไปให้กุ๊กอยู่ ( ตอนนี้ติกออกเรียบร้อยแล้วครับ..) .....ส่วน
ผู้ชายกล้ามใหญ่ก็ไม่ใช่ใครที่ไปหรอกครับเป็นพี่ทีออฟฟิศผมเอง แกมักจะชอบไปเที่ยวกับพวกผม
และเวลาถ่ายรูปแกมักจะมากอดคอ โอบไหล่ผมเสมอ แต่ไม่มีอะไรในกอไผ่ครับ พี่แกมีแฟน
แล้ว.........
................พี่แก้วเล่าต่อว่ากุ๊กมันมาคาดคั้นพี่แก้วว่าผู้ชายในรูปเป็นใคร...ใช่
แฟนผมไหม.....พอพี่แก้วตอบว่าไม่รู้กุ๊กมันก็ยังไม่เชื่อจนพี่แก้วแกชักรำคาญเลยย้อนถามกุ๊กไปว่า
แล้วรู้ได้ไงว่าคนในรูปเป็นแฟนผม....กุ๊กมันก็โวยวายว่าจะไม่ใช่แฟนผมได้ไงก็ถ่ายรูปกอดกันซะ
ขนาดนั้น....ผมเลยเถียงกับพี่แก้วว่ากอดกันที่ไหน แค่แตะไหล่เฉยๆ....พี่แก้วเล่าต่อว่าแล้วกุ๊กมันก็
บ่นๆๆๆๆๆๆๆบ่นผมใหญ่เลย....และสุดท้ายก่อนที่กุ๊กมันจะวางสาย กุ๊กมันบอกพี่แก้วกับฟ้าว่าฝากบอก
ผมด้วยว่าให้ผมระวังตัวให้ดี ไปเที่ยวมั่วมากๆระวังจะเป็นโรค.....โอ้โห.....พอพี่แก้วพูดจบอารมณ์ผม
ปรี๊ดขึ้นมาทันทีโมโหมากครับ :m16:ไม่คิดว่ากุ๊กมันจะกล้าดูถูกเหยียดหยามผมได้ขนาดนี้....นี้ถ้ามัน
มาพูดกับผมต่อหน้าผมคงชกปากมันไปแล้ว....ผมไม่นึกเลยว่าคนที่ผมเคยทุ่มเทความรักให้ไปจนสุด
หัวใจจะกล้าดูแคลนผมถึงขนาดนี้.....จริงๆผมต่างหากที่จะต้องเป็นฝ่ายเตือนกุ๊กมันด้วยประโยคๆ
นั้น.........พี่แก้วกับฟ้ายังเล่าต่อว่ารู้สึกอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน ไม่คิดว่ากุ๊กมันจะกล้าพูดแบบนั้นออกมา ฟ้า
บอกว่าไม่ชอบเลยที่กุ๊กพูดแบบนี้และยังบอกว่าดีแล้วที่ผมเลิกกับกุ๊กได้......ผมโกรธมากๆถามพี่แก้ว
ว่าทำไมกุ๊กมันถึงพูดแบบนี้.....พี่แก้วถามผมว่าเธอไม่รู้จริงๆเหรอ.....ผมตอบว่าอืม และถามต่อไปว่า
ทำไม.....พี่แก้วตอบว่าก็กุ๊กมันหึงเธอนะซิ.....ผมเลยถามพี่แก้วไปแบบงงว่ากุ๊กเนี่ยนะหึงผม พี่แก้วเข้า
ใจผิดแล้ว.......พี่แก้วบอกว่าไม่ผิดหรอกกุ๊กมันเคยเห็นผมเป็นของตายมาตลอดมันก็เลยไม่ค่อยเห็น
ค่าอะไร แต่แล้วจู่ๆวันนึงของตายเกิดดิ้นได้ขั้นมามันก็คงจะเสียดายน่ะพวกหมาหวงก้างก็อย่างนี้
แหละ........ .. :a14:...
:bye2: :bye2: :bye2:
-
สมน้ำหน้าตากุ๊ก :a2:
แต่แอบเสียดายจัสตินเนอะ อิอิ :m3:
-
ดีแล้วละครับ
กุ๊กจะได้รู้ตัวสักที
ว่า ที ไม่ได้เป็นของตาย
สู้ๆ คร้าบบบบบ o13
-
เฮ้อ กุ๊กนี่มันน่าหมั่นไส้จริงๆนะ :เฮ้อ:
คุณทีทำถูกแล้ว เราลูกผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัวเนอะ :a4:
-
:m4:
"อย่างเวลามี sex กันผมว่าความรู้สึกมันแต่งกันมากนะครับระหว่างคนที่เรารักกับใครก็ไม่รู้ที่เราไม่รู้จัก"
ชอบมากเลยยยยประโยคนี้.....+1ให้กับข้อความโดนใจ....ขอยืนยันว่าจริง confirmed... :o8:
สิ่งที่ทีเลือกทำ แม้หลายคนจะเห็นว่าตลก ประหลาด...แต่ผมคนนึงอยู่ข้างคุณและขอบอก...คุณทำถูกแล้ว
".......พี่แก้วบอกว่าไม่ผิดหรอกกุ๊กมันเคยเห็นผมเป็นของตายมาตลอดมันก็เลยไม่ค่อยเห็น
ค่าอะไร แต่แล้วจู่ๆวันนึงของตายเกิดดิ้นได้ขั้นมามันก็คงจะเสียดายน่ะพวกหมาหวงก้างก็อย่างนี้"
เมื่อถอยหลังกลับมามอง...ไม่ตกเป็น ที ในกำมือ กุ๊ก .... นิสัยอีกหลาย ๆ อย่างที่คุณอาจไม่เคยเห็น
คุณจะได้เห็น จากกุ๊ก .... จะมากหรือน้อยเท่านั้นละ .....ดีแล้วละครับ สั่งสอนให้เค้ารู้จักความรู้สึกสูญเสีย
เผื่อกุ๊กจะคิดได้....และไม่ไปทำกับใครอีก...แต่ก็คงยาก เพราะมันไม่ใช่นิสัยธรรมดา .... :m26:
อีกอย่างคือ กุ๊ก คงยังไม่เลิกลาไปเท่านี้....เตรียมรับมือกับไม้แข็งหรือไม้นวมที่กุ๊กจะเลือกใช้กับคุณให้ดี...
เมื่อเลือกแล้ว...อย่าถอยหลังกลับมาอีก.... :m5: บอกตรง ๆ กลัวทีจะแพ้ใจตัวเอง....เพราะรู้....
ว่ามันลำบากขนาดไหน....กับการตัดใจจากคนรัก....แบบกุ๊ก... :เฮ้อ:
ถ้าให้แนะนำลองเปิดใจคบกับใครดูซักคน ถ้าระหว่างคริสกับจัสติน ผมว่าเลือกจัสตินดีกว่า...มั้ง.... :m28:
แต่ต้องคุยกับเค้าว่าเราไม่ได้ sex for fun ขอให้คบกันใช้เวลาศึกษากันไปก่อน...ถ้าเค้า ok ก็ แจ๋ว เลยยย
เมื่อ ที มีใครซักคน อย่างน้อยก็ลดความเหงา ความรู้สึกที่มีต่อกุ๊กลงไปได้เยอะ....หรือไม่ก็คงต้อง...
บ้างานไปเลยครับบบบ ทำมันเยอะ ๆ เข้าจนไม่ว่างงงงงน่ะแหละ.... เอาใจช่วยนะครับ ที....
อยากเห็น ที พบคนที่ใช่เร็ว ๆ อวยพรให้รอดพ้นจาก กุ๊ก ได้อย่างสมบูรณ์แบบ :call:
:110011: :เชิป2:
-
ขายดีน่าดูเลย แต่คนเราต่างความคิดน่ะคับ บางคนเค้าอาจคิดว่าไม่ได้ไม่เสีย สนุกไปเรื่อยๆ
แต่บางคนเค้าใหความสำคัญกับเรื่องนี้ ต้องมอบให้กับคนที่คิดว่าใช่จิงๆ อันนี้ก็แล้วแต่คนเราคิดไม่เหมือนกัน
แต่ที่อ่านแล้วอารมณ์เสีย คือกุ๊กกล้ามาพูดดูถูกแบบนั้นได้ไง แย่มากๆ :angry2:
-
โฮะๆๆๆ :laugh: สมน้ำหน้ากุ๊กจิ๊ดนึง หุหุ
ไอ้ตอนมีใจให้ก็ไม่เอา พอเราจะออกมาก็กลับรั้งไว้ อะไรนักหนา :m16:
แต่ดีแล้วล่ะคับ ผมก็แนะนำว่าการมีsexกะคนที่ไม่ได้รัก มันจะมีความสุขไง มีอะไรให้กะคนที่เรารักดีที่สุดคับ แม้อาจจะเลิกกันไปทีหลัง แต่เราก็ไม่มาเ สียใจทีหลังแน่นอน
เป็นกะลังใจให้คุงทีเสมอ ให้เจอคนที่ดีดี เร็วๆๆคับ :a2:
-
.............เพิ่งจะเริ่มเห็นค่า...."ของตาย".....รึไง......... :a14: :a14:
-
อยู่บนคานแบบเป็นๆดีกว่าเป็นของตายของตากุ๊กดีกว่า ไอ่ประเภทเบื่อก็ไป เหงาก็มาแบบกุ๊กนี่ไม่ไหว :a14:
-
ซะจาย น่าควงจัสติน กับคริสไปเย้ยด้วย
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
-
รู้สึกว่า หลังจากสลัดกุ๊กออกไปจากชีวิตได้เนี่ย ชีวิตคุณทีมีแต่เรื่องดีๆเข้ามาเนอะ :a9:
แสดงความยินดีกับคุณทีอีกรอบ o15
ดีจัง คุณทีมีความเป็นตัวของตัวเองสูงดี เรื่องที่เพื่อนๆว่าดัดจริตอะ 555 มะช่ายยย รักนวลสงวนตัวตะหาก อิอิ :m23:
-
o14 .....หวัดดีครับเพื่อนๆคงสบายดีกันทุกคนนะครับ.....(. :m23:.อิ..ๆ...หายหน้าไปนานคงไม่ว่ากันนะครับ.... :m13:)
ที่เข้ามาคราวนี้ก็กะว่าจะมาอัพเรื่องราวของผม ณ.ปัจจุบันให้เพื่อนๆได้อ่านกัน.....และนี่อาจเป็นการอัพครั้งสุดท้าย
แล้วสำหรับเรื่องราวระหว่างผมกับกุ๊ก..........ยังไงผมก็ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆทุกคนนะ
ครับ.....เอาไว้ถ้าผมมีเรื่องราวดีๆกับความรักครั้งใหม่ ( เง้อ...จะมีไหมนะ..).เมื่อไรจะเอามาเล่าสู่กันฟังใหม่นะครับ....
.............หลังจากที่ฟังพี่แก้วฟันธงเรื่องกุ๊กแล้วผมก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่ากุ๊กมันจะมาพิสวาสผม...แต่ช่างมันเถอะ
ครับมาคิดตอนนี้มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาอยู่ดี......หลังจากนั้นประมาณ1 อาทิตย์น้องเบญก็โทรมาคุยกับผมเรื่องงาน
น้องเบญเล่าว่ามีปัญหากับบอส ตอนนี้ไม่ว่าน้องเบญจะทำอะไรก็ถูกจับผิดตลอด และหลายครั้งที่บอสทำเหมือนน้องเบญไม่มี
ตัวตน ผมรับฟังแล้วก็พอจะเข้าใจแหละครับเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่น้องเบญโทรมาปรึกษาผม ปัญหาของน้องเบญมันสะสมมา
นานโดยที่น้องเบญเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโดนบอสเหม็นขี้หน้าเรื่องอะไร ผมเลยได้แต่ปลอบใจน้องเบญไปว่าให้ใจเย็นๆ การ
อยู่ในสังคมมันก็เป็นแบบนี้แหละมีทั้งคนชอบและไม่ชอบเรา ....ฉนั้นถ้าเรารู้ว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าเราก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเขา.....เรา
ก็อยู่ของเราไปทำตัวเราให้ดีที่สุด....ส่วนงานก็ไม่ต้องคิดมากคิดเสียว่าที่เราทำทั้งหมดไม่ได้ทำเพื่อใครแต่เราทำเพื่อตัวเราอง
(น้องเบญอยู่แผนกsale ครับต้องทำยอดตามเป้าทุกเดือน)....และแนะนำว่าให้น้องเบญลองสวดมนต์ไหว้แผ่เมตตาก่อนนอนดู
แล้วจะรู้สึกว่าจิตใจมันสงบขึ้น......น้องเบญบอกว่าผมแนะนำเหมือนพี่แก้วเลยสงสัยจะแก่แล้วเหมือนกัน...เง้อ...เป็นงั้นไป.......
พอน้องเบญรู้สึกดีขึ้นแล้วก็ถามผมขึ้นมาว่าผมมีแฟนใหม่แล้วเหรอ......ผมตอบไปว่ายังและถามกลับไปว่าทำไมเหรอ......น้อง
เบญเล่าให้ฟังว่าก็เมื่อหลายวันก่อนกุ๊กโทรมาหาบอกว่าเบื่อๆอยากลาออกจากงาน......น้องเบญเลยถามว่ามีป้ญหาเรื่องงาน
เหรอ.....กุ๊กตอบว่าก็ไม่เชิงมันหลายๆอย่างรวมกันตอนนี้รู้สึกเบื่อๆอยากหนีไปอยู่ไกลๆ......กุ๊กถามน้องเบญว่าจะย้ายไปอยู่ทาง
ใต้ดีไหม( น้องเบญเป็นคนใต้ครับ)......น้องเบญบอกว่าอย่าไปเลยทางภาคใต้ลำบากจะตายแสงสีก็ไม่มี........ผมได้ฟังแล้วก็รู้สึก
แปลกใจว่ากุ๊กเป็นอะไรไป คนที่ชอบแสงสีชอบเที่ยวกลางคืนอย่างกุ๊กอยู่ดีๆก็เกิดอยากหนีไปอยู่ตจวที่เงียบสงบแบบนั้นมันต้อง
มีอะไรแน่ๆ.........น้องเบญเล่าต่อว่าพยายามถามกุ๊กว่าเป็นอะไรแต่กุ๊กก็ไม่ยอมบอก.....น้องเบญเลยบอกว่าให้กุ๊กโทรมาคุยกับ
ผมเผื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น.......แต่กุ๊กตอบน้องเบญว่าเค๊า( หมายถึงตัวผม)จะมาสนใจอะไรกับพี่ก็เค๊ามีแฟนใหม่ไปแล้วนี่.....น้องเบญ
เลยถามกุ๊กว่าจริงเหรอแล้วกุ๊กรู้ได้ยังไงผมบอกเหรอ.....กุ๊กตอบว่าเปล่า...แต่เค๊าส่งรูปที่ถ่ายคู่กับผู้ชายมาให้...ดูจากรูปก็รู้ว่าต้อง
เป็นแฟนกันไม่งั้นเค๊าจะกอดทีทำไม....และที่เค๊าไม่ยอมติดต่อกลับมาหาพี่ก็คงเพราะผู้ชายคนนั้น......(.ผมได้ฟังแล้วก็ยิ่งงงนี่กุ๊ก
มันคงเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ.).....น้องเบญบอกว่าฟังน้ำเสียงกุ๊กแล้วก็นึกสงสารอยู่เหมือนกันแต่ก็อดหมั่นไส้ไม่ได้......น้องเบญยัง
บ่นกับผมว่าไม่เข้าใจกุ๊กเลยว่าเป็นอะไรทีเมื่อก่อนทำเป็นไม่สนใจผมแต่มาตอนนี้กับมาทำเป็นอาวร......ผมเลยพูดกับน้องเบญ
เล่นๆว่ากุ๊กมันคงเป็นบ้าไปแล้วปล่อยมันไปเถอะ....แฟนเฟินที่ไหนพี่ก็ยังไม่มีหรอก......ก่อนวางสายน้องเบญยังถามย้ำว่าผมยัง
ไม่มีแฟนแน่เหรอ ......ผมเลยตอบไปอย่างหนักแน่นว่า....ยัง.....ยังไม่มีใครเอาพี่ไปทำแฟนเลย...(....เง้อ..เศร้าจัง......).......
............หลังจากที่ผมวางสายจากน้องเบญแล้วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องที่กุ๊กจะย้ายไปอยู่ทางใต้....ไม่รู้ว่า
กุ๊กมีป้ญหาเป็นอะไร.....ยังไง....ทำไมถึงอยากย้ายไปอยู่ตจว. แบบนั้น......ความสงสัยและคำถามต่างๆเริ่มถยอยเข้ามาในหัว
ผม....ยอมรับนะครับว่าถึงแม้ผมจะพยายามปิดกั้นตัวเองจากกุ๊กมาตลอดแต่มาตอนนี้ผมกลับรู้สึกเป็นห่วงกุ๊กอยู่ลึกๆในใจ........
มันคงเป็นความผูกพันเล็กๆที่ยังคงหลงเหลืออยู่จากความสัมพันธ์อันคลุมเคลือเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา......ผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะ
โทรกลับไปหากุ๊กดีไหม....อยากถามกุ๊กว่าเป็นอะไรไป...เกิดอะไรขึ้น...มีปัญหาอะไรรึป่าว...ยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นห่วงและกังวล.........มัน
เหมือนตกอยู่ในวังวนที่สับสนไปกับความคิดของตัวเอง......และก่อนที่ผมจะเสียจริตไปมากกว่านี้ความคิดนึงก็ผ่าเปรี้ยงลง
มากลางใจผม....."...นี่แกเป็นอะไรไป...........เค๊าจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของเค๊า. .มันจบไปแล้ว....ได้ยินไหมว่ามันจบไปแล้ว......".
เมื่อสติสตังผมเริ่มกลับเข้าที่ผมก็มานั่งคิดดู....เออ...มันก็จริงเนอะ....ในเมื่อผมเลือกให้มันจบมันก็ควรหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้น
อย่าไปคิดอะไรอีกเลย......ยังไงซะทางเดินระหว่างผมกับกุ๊กมันก็เป็นคนล่ะเส้นทางกันแล้ว......ผมยังดูแลตัวเองได้......กุ๊กก็คง
ดูแลตัวเองได้เช่นกัน.......
............เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วผมเลยเหวี่ยงความคิดทุกอย่างที่เกี่ยวกับกุ๊กออกไปจากหัวสมองและตัดสินใจ
ว่าจะไม่โทรไปหากุ๊กอีก.........หลังจากนั้นประมาณสิ้นเดือนน้องเบญก็โทรมาผมบอกว่ากุ๊กย้ายไปอยู่ทางใต้แล้ว....น้อง
เบญถามผมว่ากุ๊กโทรมาหาไหม....ผมบอกว่าป่าวกุ๊กไม่ได้ติดต่อมาเลยสงสัยกุ๊กมันยังคงคิดว่าผมมีแฟนใหม่แล้วจริงๆ.......น้อง
เบญเลยถามว่านี่ผมยังไม่ได้อธิบายเรื่องรูปกับกุ๊กอีกเหรอ.....ผมตอบว่ายังและไม่รู้ว่าจะบอกไปทำไมพูดไปก็เท่านั้นแหละปล่อย
ให้มันเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว..........มันก็แปลกดีนะครับที่ผ่านมาตั้งแต่ผมเลือกตัดขาดจากกุ๊ก.....ผมพยายามปิดกั้นตัวเองจาก
การติดต่อของกุ๊กทุกวิถีทาง....แต่ดูเหมือนว่าผมกลับได้ยินข่าวคราว...ได้รับรู้ความเคลื่อนไหวความเป็นไปของกุ๊กอยู่ตลอด......
(.. :เฮ้อ:เฮ้อ.....นี่มันเวรกรรมอะไรกันนะ......).....แต่หลังจากที่กุ๊กเข้าใจผมผิดเรื่องรูปกุ๊กก็ไม่เคยติดต่อมาหาผมอีกเลยจนถึงวันนี้
เป็นเวลาเกือบสามเดือนแล้วแม้กระทั่งอิเมลล์ก็เลิกส่งมา......กุ๊กคงตัดใจเลิกตอแยกับผมแล้วจริงๆ.......ก็ดีเหมือนกันครับมันจะ
ได้จบลงแบบจริงๆซะทีกับความสัมพันธ์แบบ "ตกลงเราเป็นอะไรกัน " ระหว่างผมกับกุ๊ก .......และนี่คงเป็นการอัพครั้งสุดท้าย
สำหรับเรื่องราวของผม........ผมได้แต่หวังว่าสักวันนึงผมคงได้มีโอกาสกลับมาเล่าเรื่องราวความรักในแบบของผมที่ตอนจบมี
แต่คำว่าความสุขสมหวังแบบ Happy Ending จริงๆกับเค๊าบ้างสักที......... :m13:...
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
ชอบแอบมาแบบไม่มีวี่แววจริง ๆ แฮะ คุณทีนี่ อิอิอิ
จากมุมมองของคนนอกอย่างผมนะครับ ผมว่า ลึก ๆ แล้ว คุณทีคงไม่ได้รักคุณกุ๊กจริง ๆ หรอกมั้งครับ น่าจะความเคยชิน แล้วก็เพราะความน่ารักของคุณกุ๊กที่มาง๊องแง๊งด้วยมากกว่า ก็ดีแล้วล่ะงับ ตัดให้ขาดเลย ชั๊บ ๆ ๆ +
เป็นกำลังใจให้ต่อครับ ไม่ต้องมาอัพเดทเรื่องคุณกุ๊กก็ได้ แต่ชีวิตคุณทีเป็นอย่างไรบ้าง ก็มาเล่าให้ฟังก็ได้ครับ มีคนติดตามแน่นอน อิอิอิ
-
นี่แหละครับคงจะเป็นอาการของคนที่มีของที่มีค่าอยู่กับตัว แต่ไม่เห็นคุณค่าจนกระทั่งต้องเสียมันไป
ถึงจะได้รู้ว่าเสียของมีค่าแค่ไหนไป
ในความคิดผมคิดว่า ทีทำถูกแล้วครับ ที่ไม่ยอมกลับไปเหมือนเดิม
เพราะยังไงสุดท้ายกุ๊กก็จะยังเป็นกุ๊กอยู่วันยังค่ำ
ชีวิตของเรามีค่าครับ มีค่าเกินกว่าที่จะเป็นของเล่น หรือของตายสำหรับคนแบบนี้
ใครจะไปรู้ว่า เส้นทางที่เรากำลังจะเดินต่อไปนั้น เราจะได้พบเจอกับอะไรบ้าง
อาจจุมีคนนั้น คนที่ดีและพร้อม รออยู่บนทางข้างหน้าก็ได้
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคร้าบบบผม
:m18: :m18: :m18:
-
ตัดใจให้ขาดไปเลยค่ะ สำหรับกุ๊กเนี่ย
ไม่มีประโยชน์ที่จะกลับไปแม้แต่จะคุยด้วยในฐานะเพื่อน
ถ้ากลับไปคบด้วยกุ๊กก็ทำตัวเหมือนเดิมอีกนั่นแหละ เค้าแก้นิสัยไม่ได้หรอก
เปิดใจเพื่อพบกับสิ่งใหม่ ๆ ดีๆ ที่จะเข้ามาในชีวิตดีกว่า
-
:m15: :m15: :m15:
กว่าจะรู้ตัวก็สายไปแล้ว
หวังว่าต่างคนต่างเดิน และได้พบกับคนที่เกิดมาคู่กันนะ
แล้วไม่ทำพลาดเหมือนที่เคยเกิดขึ้น
:m21: :m21: :m21: :m21:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆครับ
o14
-
:a2: เอาหน่าแล้วเวลาจะเปงเครื่องพิสูจน์ใจของสองคนเอง คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน ถ้ามีวาสนาต่อกันจริงๆโชคชะตาคงนำพาให้มาพบกันอีก แต่ตอนนี้อย่าไปคิดมากเลย ทำวันนี้ในสิ่งที่เราได้เลือกแล้วให้ดีที่สุด
:m3: เปงกำลังใจให้ทีเสอมจ้า
-
เป็นธรรมดาคนเคยรัก มันจะให้ตัดใจทันทีคงไม่ได้หรอก
ก็ต้องมีแอบคิดแว๊บๆกันบ้าง ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ที่เราจะคิดถึงเค้า
แต่อย่าเอามาเป็นภาระให้กับใจตัวเองแล้วกัน
อีกหน่อยคุณก็จะค่อยๆลืมไปเอง
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า
-
เห็นด้วยกับความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ข้างบนทุกกกกคนเลยยยย :m26:
คนเคยรักตัดขาดไง สายสัมพันธ์มันก็ยังมี ... แต่เราจะจัดการยังไงกับความรู้สึกเรานั่นแหละสำคัญ
จริงอย่างคุณแน๋วว่า.... ใช้ชีวิตให้มีความสุข คนจะคู่กัน...มันก็ต้องกลับมาคู่กัน.... :give2:
และตาม i-pex ว่าไม่ต้อง update เรื่องของกุ๊กก็ได้ แค่ส่งข่าวคราวของทีให้เพื่อน ๆ รู้บ้าง
ทุกคนเป็นห่วง และคิดถึงทีนะครับบบบบ...เป็นกำลังใจให้ครับบบบบ :a2:
ปล. +1 ให้เป็นกะลังใจ สู้ ๆ
-
เห็นด้วยกะรีบน ทุกๆรี เช่นกัน
ขอให้คุณทีมีฟามสุขและพบกับคนดีๆ
เป็นกำลังใจให้นะค้า :a10:
-
:m18:ขอให้เจอคนที่ใช่นะคะ มีความสุขกับทุก ๆ วัน :m1:
-
เป็นกำลังใจให้ทีเหมือนกัน
คงมีวันที่เป็นของเราสักวัน สู้ๆ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
ตามอ่านเรื่องของคุณทีมานานแล้ว แต่ไม่ได้เม้นต์เลย
ตอนนี้ก็ขอแสดงความยินดีที่คุณทีตัดขาดจากกุ๊กได้ซะทีนะคะ ขอให้เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่สดใสค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณทีนะคะ
:m1: :m1:
-
สิ่งที่ผ่านไปแล้ว ก็ให้ผ่านเลยไป ชีวิตต้องดำเนินต่อไป :a2: :a2: :a2:
-
ผมรู้คับที่ถามว่า ตกลงเราเป็นไรกัน ก็เป็นคนที่เข้ามาทำให้ชีวิตเราสับสยแล้วก็ไปอ่ะ :m26:
กับกุ๊กเนี่ยเค้าคงจะเรียกได้จิงๆคับว่า รู้ตัวเมื่อสายจิงๆ ผมก็ขอให้คุง esabella มีความรักครั้งใหม่เร็วๆๆ แล้วเข้ามาเล่าเรื่องที่มีแต่ความสุขให้พวกเราฟังน่ะคับ o13
-
เพิ่งได้มาอ่านคร้าบ ..... ท่าทางน่าหนุกนิ .... ขอลองอ่านก่อนหล่ะคร้าบ เดี๋ยวมาเม้นให้ใหม่ :bye2: :m22:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ฮู้ยยยย เพิ่งมาอ่านวันนี้
อ่านรวดเดียวจบ
มันส์ค่อดๆๆ สะใจสุดๆ
นายกุ๊กมันต้อง "ตายทั้งเป็น" แบบนี้ล่ะ
มันส์พะย่ะค่ะ !!!!
สมมานนน
-
อ่านมาได้เกือบครึ่งแล้ว เข้ามาช่วยดัน เผื่อเจ้าของเรื่องจะมาต่อให้อ่านอีก
ขอบคุณมาก
-
ตะบันอ่านมาจนจบ
แล้วจะรออ่านเรื่องที่จบแบบ happy ending นะค้าบ
เป็นกำลังใจให้น้า
-
(http://www.yenta4.com/ecard/ecard_picture/261177171727.jpg)
เข้ามาอวยพรวันเกิดให้ที หายไปเยยอ่ะ คิดตึ๋ง :o8:
ขอให้มีความสุขมากๆน๊า
:L2:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย ><
สนุกมากเลยฮะ
ถึงจะไม่สมใจใครหลายๆคน
แต่ก็เป็นความรักอีกรูปแบบหนึ่ง
ชอบมากเลยครับ ^^
ขอบคุณมากเลยนะฮะ
:t1: เข้ามาประทับตราว่าคนนี้โดนแน๋วเจาะไข่แว้วว คริคริ :o8:
^
เง้อออออ
หมายฟามว่าไงคับเนี่ยยย ?
-
(http://www.yenta4.com/ecard/ecard_picture/261177171727.jpg)
เข้ามาอวยพรวันเกิดให้ที หายไปเยยอ่ะ คิดตึ๋ง :o8:
ขอให้มีความสุขมากๆน๊า
:L2:
ขอร่วมด้วยคนเน้อ
คิดถึงเหมือนกัน
เอิ้กๆ
อิเจ้
-
อ่านรวดเดียวจบเลยครับ ยังไงต่อจากนี้ไปก็สู้ต่อไปครับ ผมว่าสักวันก็คงจะมีวันนั้น
ขอบคุณที่เขียนเรื่องให้อ่านกันครับ
-
ตามอ่านเรื่องของพี่ทีมาหลายวันพึ่งอ่านจบวันนี้
แอบร้องไห้ไปกับเรื่องของพี่
:m15:
ดีใจกับพี่ด้วยด้วยที่ตัดใจได้ซักที
มีความสุขมากๆนะคะ
-
เพิ่งอ่านจบวันนี้เอง :m1:
อ่านแล้วนั่งน้ำตาคลอไปตั้งหลายฉาก (ต้องกลั้นเอาไว้ค่ะ พอดีน้องชายมันนั่งอยู่ข้างๆ เหอๆ อายมัน :o8:) แต่พอถึงฉากที่คุณทีไปเฝ้ากุ๊กที่โรงพยาบาล แล้วกลั้นไม่ไหวอ่ะ :o12:น้ำตาไหลเลย
พูดได้คำเดียวว่าเกลียดผู้ชายแบบกุ๊กที่สุด :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
เป็นกำลังใจให้คุณทีเจอคนที่ใช่ไวๆนะคะ แล้วจะรออ่านเรื่องที่จบแบบแฮปปี้แอนดิ้งค่ะ :bye2:
-
อ่านรวดเดียวจนจบ หุหุ
ดีใจกับพี่ด้วยนะครับ และต่อไปก็คงจะมีเรื่องดีดีเกิดขึ้นแหละเนอะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ :a1: :bye2:
-
ขอให้เจอคู่แท้ไวๆนะคะ :a2: :a2: :a2: :a2:
-
บอกตรงๆเลยคับเจอคนแบบกุ๊กเนี่ยแล้วประสาทเสีย :angry2:
เห็นแก่ตัวอย่ารุนแรงจะให้เรายอมรับในสิ่งที่เค้าเป็น
กว่าทีจะหลุดจากบ่วงออกมาได้ก็เจ็บจนกระอัก o2
-
ได้แง่คิดได้อะไรๆจากเรื่องราว
จากคอมเมนท์ต่างๆเยอะมาก
ขอบคุณพี่ทีที่นำเรื่องราวของพี่มาให้อ่าน
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ของพี่ๆที่มีแง่คิดดีดีมาช่วยเสริม
ไม่เสียดายเวลาที่หมดไป1คืนกับครึ่งวันที่อ่านครับผม
-
ผมจะไม่ทำให้ใครก็ตามที่จะมารักผมต้องเสียใจ
เหมือนที่พี่กุ๊กทำกับพี่ทีอะครับ^^ฮิฮิ
-
อ่านแล้วมีความรู้สึกว่า
คุณทีเก่งจังค่ะ :m4:
ที่ผ่านเรื่องนี้มาได้
ดีใจด้วยนะค่ะ
ในที่สุดก็คิดได้ และทำใจได้ o13
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
:เฮ้อ:พูดยากนะความรักเนี่ย ไม่เข้าใครออกใครเลยจริงๆ
ความรักมันทำให้คนเราเป็นได้ทุกอย่างจริงๆ
รักตัวเองมากๆดีกว่า
เรื่องของที ตอกย้ำผมจังเลย ว่าไม่ต้องมีมันหรอกแฟนอ่ะ เป็นทุกข์เปล่าๆ
ที่จริงอยากมีครับ แต่ กลัว การเป็นทุกข์ อ่ะ รักมากก็ทุกข์มาก
ความสุขมันก็อาจมีเยอะด้วย แต่รับไม่ได้ถ้าจะต้องทุกข์ มันทรมานจริงๆ
อ่านเรื่องของที แล้ว ใจด้านชายังๆไงไม่รู้ สงสัย ผมไม่มีหัวใจรักแล้วมั้ง
ผมไม่รู้นะว่า นายกุ๊กจะยังไงทุกวันนี้ แต่เชื่อว่า อย่างเขาคงไม่เฉาง่ายๆหรอก
ทำไงจะลบอดีตที่เจ็บปวดได้นะ ผมคงสร้างกำแพงอย่างหนาไว้แล้วล่ะ
เป็นกำลังใจให้ที นะครับ ป่านนี้ คงมีแฟนใหม่ไปละมั้ง
ว่าแต่ตัดใจจากกุ๊กได้จริงเหรอ 55 :L2: :L2:
-
สนุกมากเยฮ
-
หวังว่าจะได้อ่านเรื่องราวที่ดีและสนุกแบบนี้อีกนะคะ
-
สวัสดีครับเพื่อนๆ... :กอด1: :m1:
.....ไม่ได้เข้ามาซะนานหวังว่าเพื่อนๆคงสบายดีกันทุกคนนะครับ.......ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนที่มาเมนท์เป็นกำลังใจกันนะครับ.....เข้ามาวันนี้ก็ไม่มีไรมากครับ...แค่รู้สึกคิดถึงเพื่อนๆในเล้าก็เลยเข้ามาทักทาย.. :m1:.
ช่วงนี้ชีวิตผมก็เรื่อยๆครับ ยังคงทำงานอยู่ที่นี่เหมือนเดิม ...แต่ที่แย่หน่อยก็ตรงที่กุ๊กมันยังคงมาวนเวียนไปยอมไปที่ชอบที่ชอบซะที... :เฮ้อ:...
.
.
.
.
..
.....ยังไงเพื่อนๆก็ดูแลสุขภาพกายสุขภาพใจกันด้วยนะครับ ไว้ว่างๆผมจะเข้ามาทักทายใหม่นะครับ...วันนี้ไปก่อนครับ บ๊ายบายยยย.....
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
สนุกมากมายคับ ได้แค่คิดอีกด้วยช่วยผมได้เยอะเลย
:bye2: :laugh: :bye2: :laugh: :oni1:
-
เง้อ ทำไมยังมาหลอกหลอนกันอยู่อีก
ขอให้พบกับรักครั้งใหม่ที่เเสนงดงามน้า
:L2: :pig4: :กอด1: :กอด1:
-
:m4:สงสัย กุ๊ก คงรูใจตัวเองแล้วล่ะมั้ง
กว่าจะรู้ก็เมื่อสายไปอ่ะป่าว เป็นกำลังใจ
สำหรับ คุณที และคนรักครับ รักัน นานๆนะครับ :L2: :L2:
-
อ่านจบแล้วฮับบ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ารุสึกอย่างอ่ะ ทั้งเศร้าแล้วก้อเสียดายอ่ะ ที่ไม่เข้าจัยกันกว่าจะรุสึกก้อสายไปแล้ว แถมยังเข้าจัยผิดอีก แต่ก้อรุสึกสะใจดีนะ ทำกับเค้าไว้เยอะ ก้อเหงด้วยที่ทำแบบนี้แหละดีแล้ว
แต่ก้อยังรูสึกแปลกๆอยู่ดี เอาเป็นว่า รออ่านตอนพิเศษอยู่ฮับ มาต่อให้อ่านบ้างเน้อ :a11:
-
เป็นกำลังใจครับผม
-
สมน้ำหน้ากุ๊กอ่ะ อยากหลายใจดีนัก :m16:
ในที่สุดก็เศร้าเอง
สะจายยยยยยยยยยย
-
นั่งอ่านมาหลายวันแล้วค้า.....ก่อนอื่นดีใจด้วยที่พี่หลุดพ้นจากวงจร...ซะที :a2:
แม้เค้าอาจจะยังวนเวียน(ไม่ยอมไปซ้าที :เฮ้อ:) แต่ก็ขอให้พี่เข้มแข็งนะคะ อย่ากลับไป...
ละก็ขอให้พี่เจอคนที่จะรัก ดูและ และห่วงใยแต่พี่คนเดียวเร็วๆนะคะ o13
ส่วนตานั้น เค้าก็แค่คนๆนึงที่หาความจริงใจไม่เจอ(จากที่อ่าน) เค้าคงเปลี่ยนตัวเองมะได้หรอกค่ะ :เตะ1:
พี่จะต้องเจอคนที่รัก และเค้ารักพี่แน่นอนค่ะ โชคดีนะคะ อิอิ จุ๊ฟๆ :oni2: :กอด1: :oni1:
-
นั่งอ่านตั้งแต่ตอนเย็น เพิ่งจบตะกี้เอง
น้องทีคะ พี่ว่าปล่อยกุ๊กไปตามทางของมันเถอะค่ะ
ผู้ชายแบบนี้ อยู่ให้ห่างไว้ดีกว่า
พี่อึ้งตั้งแต่ตอนที่โรงพยาบาล
ไม่รู้ว่าใจทำด้วยอะไร เลวววววววววว.....เลือดเย็นสิ้นดีเลยอ่ะ
ขอให้น้องทีให้เจอคนที่จริงใจ ไว ๆ นะจ๊ะ พี่เอาใจช่วย
ขอให้โชคดีค่ะ....
-
:กอด1:อ่านจบแระ ความรู้สึกแรกอยากโทรไปหาคนที่เรารู้สึกดีด้วย อยากกอดๆๆ เฮ้อ :เฮ้อ: อยากขอบคุณที่ดีกับชั้น และขอบคุณสวรรค์ที่ใช้ดิชั้นไม่เจอคนอย่าง ไอ้ที โทษนะคะที่เรียกมันไม่สุภาพ แต่ความรู้สึกมันบอกแบบนี้จริงๆ
สู้ต่อไปนะคะคุณที เป็นกำลังใจให้ค่ะ ผัวน่ะ ถ้าได้ไม่ดีก็อย่ามีมันเสียดีกว่า เนอะ
me/ ไปโทรสับก่อนคิดถึงคนอยู่ไกล :กอด1:
-
โห อ่านแล้วโดนมากคับพี่ที
เพราะตอนนี้ผมคิดว่าผมคงตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน
ยังไงก้อขอบคุณนะคับที่ทำให้ผมคิดได้ด้วย
ขอบคุณคับ :pig4:
:seng2ped:
:jul1:
-
อ่านไปแล้วเรื่องของคุนที ก้มีประโยชน์มากสำหรับ
ผู้อ่านทั้งหลายเป็นทั้งคติ เตือนใจแล้วก้ข้อคิดไห้
เราหลายๆคนติดสินใจก่อนจะทำอะไรลงไป
อ่านไปแล้วก้รุ้สึกดีคับ
ถ้าเจอความรักคร้งไหม่ "รักแท้" อ่ะคับ ก้ไห้มาเล่าสูกันฟังมั่งนะคับ
ผมว่าเวลาไครท้อแท้หรือมีปัญหาลองฟังเพลง
Live&Learn ดูซิคับ แล้วก้จาคิดออกเองหล่ะว่าควรทำยังไงต่อไป
อันนี้นี่สำหรับผมน่ะคับส่วนไครมีแนวทางยังไงก้เอามาแบ่งปันกันก้ดีนะคับ หุหุ
ไปนอนละคับ
:a12:
-
เข้ามาอ่านแล้วต้องขอบคุณ คุณที ในอีกแง่มุมหนึ่ง ของความรัก ประสบการณ์ของคุณที คงตรงกับใครหลาย ๆ คน เป็นตัวเลือกในการตัดสินใจได้อย่างดีเลย ไม่รู้ว่าคุณทีจะเข้า มาอีกหรือเปล่า แวะมาเล่า อีกก็ได้นะค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:
:bye2: :bye2:
-
อ่านจบแล้ว น่าคิดดีนะคะ ที่ว่า ของตามที่ดิ้นได้จะมีค่าขึ้นมาทันที ยังไงเอาหลักธรรมมาคิดและพิจารณาจะทำให้เรามีความสุขมากคะ :impress3:
-
:เฮ้อ: อ่านแล้วเจ็บปวดใจจัง :m15: ดีแล้วค่ะที่ในที่สุดพี่ทีก้อคิดได้ o13 ไอดีใจด้วยมากๆๆๆๆเลยค่ะ
ไอเคยเจอแบบนี้เหมือนกัน ทำให้อ่านแล้วยิ่งเจ็บปวด แบบว่ากูโง่อยู่ได้ตั้งนาน :z10:
ชีวิตยังต้องเดินต่อไปค่ะ! สู้ๆๆๆ!!! :a2:
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1: :จุ๊บๆ: :c5: :L2:
ปล.ถ้ามีรักดีๆผ่านเข้ามาก้อมาเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ :bye2:
-
เป็นกำลังใจให้พี่ทีด้วยคนนะคะ พี่ทีน่ารัักจัง อิอิ ขอบคุณนะคะที่มาเขียนเรื่องราวให้อ่านกันอ่า
-
ผมเข้าใจคุณทุกอย่างเลยครับว่าคนเราเวลาที่มันรักแบบจริงใจจริงๆมันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย มันโง่และมันตาบอด มันโกหกตวเองและมันดื้อดึง ผมเคยเป้น แต่ผมก็ตัดมันออกไปได้แล้ว
ผมอยากบอกว่าสันดานของคนมันเปลี่ยนกันได้ยากมาก ถึงกลับไปก็ไม่สามารถเปลี่ยนเค้าได้หรอกครับ เค้าก็ยังจะเป้นเหมือนเดิม และเค้าก็จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก โอกาสที่เค้าจะกลับตัวกลับใจจริงมันน้อยเหลือเกินครับเชื่อผม ตัดใจและรักตัวเองอย่างนี้แหล่ะ ดีแล้วครับ แต่อย่าปิดกั้นตัวเองนะครับ สู้ๆ
-
(http://img100.imageshack.us/img100/9721/hnyltahsetgp1.gif)
รักมากมาย
^^
-
ดีแล้วละครับ
-
คุณนะทำถูกต้องที่สุดแล้ว...กับการตัดใจ...แม้ว่ามันจะยากยิ่ง...แต่มันก้อคุ้มกับใจและการเริ่มต้นใหม่.... :mc4:
ขอบคุณนะสำหรับเรื่องดีดีที่มีหั้ยกัน........ :m13: :oni2: o15
-
แรกๆ ก็เกือบเลิกอ่านแล้วคับ เป็นคนหนึ่งที่ยังไม่รู้จัก
ความรัก ทำให้ไม่เข้าใจการที่คนเราต้องทนเจ็บปวด
เพื่อมัน ดีใจที่คุณทีสามารถทำใจ ทำสติ แยกตัวออกมา
ได้ คงได้แต่ส่งกำลังใจให้ หวังว่าคุณทีจะพบรักครั้ง
ใหม่ที่ คุณทีเป็นคนที่เขารัก และรักเขา นะครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เอามาถ่ายทอดเป็นประสบ
การณ์ให้นะครับ
-
ช้าไปมั้ยที่เพิ่งได้อ่าน
อ่านไป สี่หน้าหน้า รุ้สึกเหมือนภาพตัวเองในอตีดมันย้อนกลับมาในความทรงจำเลย
โยเฉพาะตอนที่เราอยากรู้ว่า เขากับ เรา อยู่กันในฐานะอะไรแล้วถุกบ่ายเบี่ยง
เฮ้อ แต่คุณที ใจแข็ง ใจเด็ดกว่าเราเยอะ
เพราะเรายอม เป็น ที่เท้าไหร่ก้ได้ในใจเขา
ขอแค่เพียงมีที่อยู่ในใจเขาบ้าง ในตอนนั้น พอมาอ่านเรื่องคุณที รู้สึกสมเพศเวทนาตัวเองที่สุด ไม่รักตัวเองเอาซะเลย
แต่ยังไงก้ขอคุณที ได้เจอะเจอรักแท้ และมีความสุขนะค่ะ :call: :call:
-
อ่านจบแล้วขอเม้นให้หน่อยครับ
คุณทีเข้มแข็งมากเลยคับที่ทนกับคนแบบกุ๊กได้ ถ้าเป็นผมกุ๊กคงเละเป็นโจ๊กตั้งแต่เรื่องหน้า 5-6 แล้วอ่ะคับ o18
ไม่รู้จะเม้นอะไรดี เพิ่งอ่านจบ ยังคิดไม่ออกว่าจะเม้นไรดีครับ กำลังจิตตกอ่ะครับ
ยังไงก็ขอให้เจอรักแท้เร็วๆนะคับ
-
จบแบบนี้ เท่จัง ไม่ต้องจมปรักกับความรักเก่าๆ กับคนเดิมๆที่ทำให้เราเจ็บ
พี่กุ๊กได้รับผลกรรมที่ัตัวเองทำไว้กับพี่ทีแล้วสะใจเป็นที่สุด คำแก้ตัวว่ารู้ตัวช้า
หรือว่าอะไรก็ตาม มันก็ย้อมกลับมาไม่ได้แล้ว ดีคะชอบๆ พี่ทีเท่โฮก เชื่อว่า
คนดีๆแบบพี่ทีไม่อยากหรอกที่จะหารักแท้ที่จริงใจสักครั้งในชีวิต เพียงแต่ว่า
เค้าอาจจะมาช้าเท่านั้นเอง o13 สุโค่ยยยยยยยยย
-
ขอบคุณค่ะ
-
หลงเข้ามาอ่าน แต่ก็นะไหนๆก็หลวมตัวมาอ่านแล้ว ก็อ่านมันจนจบในรวดเดียว ตาแฉะเลย ขอบคุณครับสำหรับเรื่องราวดีๆ(ในแง่คติสอนใจ)ที่นำมาเล่าใหฟัง ขอเป็นกำลังใจให้ ทุกคนที่มีความรัก ยังไม่มีความรัก หรือเคยโดนความรักทำให้ต้องเจ็บมาก่อน
อ่อ พอดีเล่าให้เพื่อนฟังเรื่องที่ทีโดนกระทำในโรงพยาบาล มันฝากมาบอกว่า ถ้าทำกันแบบนี้เอามีดมาปักอกกรูเลยดีกว่า เห็นด้วยอย่างยิ่งคับ มันจะทำร้ายกันมากเกินไปแล้ว
-
:sad4: อ่านแล้วสะเทือนใจมากๆๆๆๆๆๆๆ
-
ดีครับ
เพิ่งอ่านครับ
-
อ่านรวดเดียวจบเลย
เศร้านะครับ แต่ตอนนี้คงสบายขึ้นเยอะแล้วนะครับ
สู้ สู้ สู้ ครับผม
-
สนุกดีครับ ได้ข้อคิดหลายอย่างเลยครับ
-
กลับมาอ่านอีกรอบนึง
หลังจากที่อ่านจบไปแล้วครั้งนึง
แบบว่าเรื่องนี้
ติดดาวให้อะครับ
ชอบครับ
อ่านแล้ว เศร้ายังไงไม่รู้
ยิ่งได้อ่านตอนกุ๊กนอนโรงพยาบาล แล้วเจอเหตุการณ์แบบนี้เข้า รู้เลยครับ ว่าเจ็บจี๊ดจริงๆ
-
สนุกค่ะ คุณทีนี่เจอเรื่องอะไรมาเยอะเลยทีเดียว
เข้มแข็งมากเลยค่ะ ถ้าเป็นตัวเอง มาถึงขั้นนี้คงไม่วายใจอ่อนแน่ ๆ
ยังไงก็ขอให้คุณทีเจอความรักที่สมหวังไว ๆ นะคะ
จะรออ่านเรื่องราวแฮปปี้ของคุณทีค่ะ
-
...ถ้าเรื่องนี้ เปลี่ยนชื่อตัวละคร จาก กุ๊ก กับ ที เป็น เอ กับ ต้น
...มันแทบจะเป็นเรื่องของผมเลยครับ สิ่งที่กุ๊กทำ กับสิ่งที่แฟนเก่าผมทำ (ไม่ใช่แฟนสิ เพราะเค้าก็ตอบเหมือนที่กุ๊กตอบเหมือนกัน "ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เร๋อ"
...มันเป็นสิ่งเดียวกันในหลายๆเรื่องเลย มันช่างเป็นความรักที่เห็นแก่ตัวจริงๆ
...ผมเชื่อว่าคุณทีจะได้เจอกับคนที่เป็นของเราจริงๆ
..."ตอนนั้นเจ็บแทบตาย แต่ตอนนี้ก็ยังอยู่ได้ สบายดี"
-
ทีเข็มแข็งมากๆเลย
แอบสมน้ำหน้ากุ๊กด้วย
ขอบคุณนะคะ สำหรับเรื่องราวที่มาเล่าสู่กันฟัง
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
อ่านจบแล้ว ก็รู้สึกโหวงเหวงยังไง ไม่รู้อ่าส์
แฮ๊ปปี้วาเลนไทน์ย้อนหลังเน้อ แล้วก็แฮ๊ปปี้วันหวยออกด้วยจ้าา
ขอให้เจอรักใหม่ที่ดี ดีมากๆ มีความสุขมากๆ นะพี่ มีอะไรไม่สบายใจก้มาเล่าให้คนในเล้าฟังได้เสมอจ๊ะ
เพราะทุกคนในเล้วคือครอบครัวเดียวกันน๊ะ
Miss U Naz !!
-
ยังไงก็ขอให้คุณทีมีความสุขมากๆๆนะคะ
เปิดใจให้พร้อมที่จะรับความรักเข้ามาอีกครั้ง
สู้ต่อไปค๊า สู้ๆๆๆ o13 o13
แล้วก็ขอบคุณสำหรับเรื่องลาวที่มาเล่าสู่กันฟังนะคะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้าใจคุณที นะคะ เราเคยเจอเหตุการณ์ แฟนนอกใจ พอจับได้เราขอเลิก เค้าขอแก้ตัว ขอโอกาส บอกจะไม่ให้มีอีก เราก็เลยให้โอกาสเค้า เรื่องผ่านมาจะ 6 ปีละ ทั้งที่แฟนเราเค้าก็ไม่ทำอีกอย่างที่เค้าสัญญา แต่ทุกครั้งที่นึกถึง เรายังเจ็บอยู่เลย ถ้าถึงขั้นเจอกับตา ได้ยินกะหู เราคงกระอักอ่ะ สำหรับเรา เวลาไม่ช่วยอะไรจริง ๆ นะ ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม จากที่เคยทุ่มเทเต็มร้อย ตอนนี้ถอยมาเหลือ 80 ได้มั้ง จากที่เคยทำให้เค้าทุกอย่าง ตอนนี้ ถ้าอันไหนพอใจก็ทำ ไม่พอใจก็ไม่ทำ เค้าเคยพูดเหมือนกันว่าเราไม่เหมือนเดิม ทำไงได้ ความรู้สึกที่เสียไปมันเอากลับมาไม่ได้แล้ว :bye2: ตั้งใจมาให้กำลังใจคุณที ดันมาบ่นเรื่องตัวเองซะงั้น ฮา
-
อ่านเรื่องของคุณทีแล้ว คิดถึงตัวเองสมัยก่อนเลยค่ะ :o11:
แฟนที่คบอยู่ตอนนั้นนอกใจค่ะ พอจับได้ อารมณ์แปรปรวนเหมือนคนบ้า :m31: :sad2: ลงท้ายทนไม่ไหวก็เลิกเองเลยค่ะ :m8:
หลังจากนั่นก็เจอกันบ้าง แต่ก็ค่อยๆห่างกันไปเองค่ะ นอกเรื่องล่ะ กลับเข้าเรื่องดีกว่า
:L2: เป็นกำลังใจให้นะคะ แต่คิดว่าคุณทีกับคุณกุ๊ก คงจะต้องพัวพันกันไปอีกนานค่ะ ถ้ากรรมที่ทำร่วมกันไว้หมด มันจะต่างคนต่างไปเองเลยค่ะ ต่อให้คิดถึงหรืออยากเจอขนาดไหนก็ไม่ได้เจอค่ะ คลาดกันไปตลอด ขอให้โชคดีนะคะ :bye2:
-
:ruready
-
เรื่องนี้อ่านแล้วให้ข้อคิดกับชีวิตคู่ได้ดีมากมากเลยครับ
ขอบคุณมากครับผม
-
ยินดีด้วยครับคุณที
ในทีสุดก็ทำได้เสียที
ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ นะครับนับจากนี้
ว่างๆ เข้ามา update ชีวิตประจำวันบ้างนะครับ
-
เอาจริงๆก็อยากรู้เหมือนกันนะว่า กุ๊ก ไปทำไรที่ใต้แอบๆกาข้อมูลมาเล่าให้ฟังหน่อยนะ คือแบบว่าอยากรู้อ่ะ รู้แล้วบอกหน่อยนะ สุดท้ายนี้เป็นกำลังใจให้นะทั้ง ที และ กุ๊ก
-
เรื่องของที ทำเราเสียน้ำตาไปเยอะเลย
ทีเป็นคนที่ทุ่มเทและจริงใจกับความรักมาก
คิดซะว่าชาติก่อนเราอาจทำให้เขาเสียใจไว้
ชาตินี้เราก็เลยต้องมาชดใช้ให้เขาไปเนอะที
นี่ก็ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว ไม่รู้ว่าทีเป็นไงบ้าง
ถ้ายังไม่ลืมเล้าแห่งนี้ ยังวนเวียนโดยใช้ชื่ออื่น
แอบสะกิดบ้างนะคุณที อยากรู้ความเคลื่อนไหว
จะว่าคนอ่านแอบเผือกก็ได้นะ ก็คนมันอยากรู้
-
คนแบบกุ๊กนี่ไม่ชอบจริงๆนะ
หน้ามึน ไม่จริงจัง ไม่ชัดเจน ทำเป็นเล่นไปหมด บ่ายเบี่ยง โยกโย้ทุกสิีงอย่าง
ไม่ไหวๆ อยู่ด้วยแล้วเพลียจิตอย่างมาก
ถ้ายังไม่ปรับปรุงสิสัยนะ ก็อยุ่คนเดียวไปจนตายเหอะ ใครเขาจะมาทน!!
หลายปีแล้วคุณทีคงสบายดีนะคะ ^^