-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
_________________________________________________________________________
รักจากpanic!!
ขอออกตัวก่อนนะครับว่าสำหรับนิยายนั้นชอบมากครับ แต่ได้แค่ดูกะอ่าน ไม่เคยได้เขียนกันเป็นจริงเป็นจังอย่างชาวบ้านเขากันหรอกครับ งานนี้เรียกว่าเป็นงานแรกก็ว่าได้ หลายคนก็ถามว่าไหงนึกอยากจะเขียนกะเขาบ้างขึ้นมา ร้อยวันพันปีมันมัวแต่ทำอะไรสารพัด ก็คงเนื่องจากได้แรงบันดาลใจจากหลายๆเรื่องในนี้อะครับ ซึ่งกินใจผมมากๆ เหลือเกินเลยครับ และเรื่องของผมอาจช่วยอะไรๆของหลายๆคนขึ้นมาได้ครับ(หวังว่านะครับ)
ทั้งนี้เรื่องเล่าที่จะเขียนขึ้นนี้ หลายส่วนมีการปรับเปลี่ยนครับเพื่อความสมานฉันท์ของคนรอบข้างและความปลอดภัยของตัวผู้เขียนเองครับ(กลัวเพื่อนผู้โดนพาดพิงจะมาตีหัวเอาอะครับ หึๆ) หลายคนคงจะงงหละสิครับ ว่าชื่อเรื่องมันหมายความยังไง อ่านไปก็อาจคิดกันไปเดากันไปว่าหมายความว่าไงต่างๆนานา แต่ตัวผมเองก็ขอสารภาพครับว่าเข้าใจเมื่อไม่นานนี้เองเหมือนกันครับเรื่องมันก็มีอยู่ว่า
ตอนที่1 สู่โลกกว้าง
ก่อนอื่นผมแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อเอกครับ (อิอิ ชื่อโหลใช่มั๊ยครับ …เอ่อ…. ผมก็เห็นด้วยอะครับ) ผมเป็นคนกรุงเทพแต่กำเนิดครับ พึ่งจบจากโรงเรียนมัธยมชายล้วนกลางกรุง(มั้ง)ครับ โรงเรียนที่ผมจบมาเป็นโรงเรียนไม่ใหญ่ครับ ชั้น ม.6 มีแค่ สองห้อง (ของรุ่นน้องเห็นว่ามีสามห้องแล้วครับ อิอิ ใหญ่ขึ้นแฮะ)ดังนั้นเพื่อนผมมีไม่เยอะหรอกครับ แถมผมยังเรียนมาตั้งแต่ป.1ยันม.6 อีกไม่ได้ย้ายไปไหนแบบคนอื่นเขา เรียกว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้กันเลยทีเดียว ก็อยู่กันแค่นั้นหละครับ แถมคณะที่ผมสอบเข้าได้เนี่ยมีผมติดมาคนเดียวเลยครับ ผมสอบเข้าคณะแพทย์ได้ครับ ส่วนใหญ่เพื่อนคนอื่นมันไปเรียนวิศวะกันน่ะครับ จริงๆเพื่อนที่เข้าหมอคนอื่นก็มีนะครับแต่มันไปเข้าที่มหาวิทยาลัยอื่นกันหมดทิ้งผมให้ไปเผชิญโลกคนเดียว …..ฮือๆ จำไว้นะพวกมรึง
วันนี้เปิดเรียนวันแรกเลยครับสำหรับการเรียนในมหาวิทยาลัย ผมตื่นเช้ามากครับเพราะกลัวมาไม่ทันคาบแรกตอนแปดโมงเช้า บ้านผมอยู่แถวบางกะปิหนะครับ ต้องไปเรียนแถวสามย่าน (โห ไกลสุดๆ แต่ตอนนี้ชินละ) บอกตามตรงเลยนะครับว่า กลัวมาก กลัวอะไรหนะเหรอครับ ก็สารพัดหละครับ เรียนยังไงตึกอยู่ไหนอาจารย์เป็นยังไงตูจะเรียนไหวมั๊ย ….โอ๊ย บลาบลาบลา แต่ที่หนักใจสุดคงเป็นเรื่องเพื่อนหนะครับ ก็อย่างที่บอก ผมย้ายโรงเรียนล่าสุด นู่นตอนนู้นนนนน…..ตอน อนุบาลเข้าประถมนู่นแหนะ อยู่กันมาก็มีแต่ไอ้หน้าเดิมๆหนะครับพอจะได้มาเจอหน้าใหม่ๆก็คิด ตูจะเข้ากะเค้ายังไงหละครับเนี่ย เฮ้อ…..แถมเพื่อนผู้หญิงอีก สิบกว่าปีนี้ผมรู้จักแค่สามคนเองครับ แล้วเข้ามาใหม่รุ่นผมนี่สาวๆครึ่งนึงหนะครับแล้วผมจะปรับตัวไงดีเนี่ย เฮ้อออออ….เขินนนน อิอิ
“อ้าว เอกหวัดดี…. มาเช้าจัง” เสียงคนเรียกผมจากข้างหลังครับ
“หวัดดีป้อง มานานยัง”ผมหันไปทักไอ้ป้องมันครับ
มันเป็นคนแรกๆที่ผมสนิทด้วยตอนมารายงานตัวครับ คนอื่นในคณะจะคิดว่าผมสองคนมาจากโรงเรียนเดียวกันสนิทกันมานาน แต่เปล่าครับ ไมใช่เลย พวกผมสองคนพึ่งรู้จักกันพร้อมคนอื่นหนะแหละ แต่บังเอิญเพื่อนสนิทผมตอนม.ต้นย้ายโรงเรียนไปเป็นเพื่อนสนิทไอ้ป้องตอนม.ปลายแทนหนะครับ ผมสองคนเลยมีอะไรให้คุยกันเยอะเลยสนิทกันเร็ว
“มาตั้งแต่ 6โมงครึ่งน่ะ มาหาที่จอดรถ กลัวเต็ม”ป้องตอบ
คือมหาลัยผมอะนะครับที่จอดรถเมื่อก่อนมันน้อยมาก ต้องไปจอดกันข้างทางแย่งที่กันยังกะจะแย่งกันจองสัมปทานขุดทองงั้นแหละ ขืนมาสายก็ไม่ได้จอดกันหละครับ
“ทานข้าวกันมั๊ยป้อง”
“เอาดิ ไปกินที่บัญชีกัน เพื่อนเราบอกว่าอร่อยดี แถมมีเวลาอีก ชั่วโมงนึงแหนะ” ไอ้ป้องตอบ
เราเลยเดินไปหาของกินกันที่โรงอาหารบัญชีกันครับ พอดีปีแรกเราต้องเรียนรวมกะคณะอื่นๆที่คณะอื่นด้วยครับ กว่าจะเข้าคณะตัวเองก็ปีสอง(สมัยนั้นอะนะตอนนี้เป็นไงไม่รู้ละ) พอมาถึงปุ๊บ สาวๆมันมองไอ้ป้องกันทั้งโรงอาหารเลยครับ แหม ก็มันหล่อซะขนาดนั้น สาวๆจ้องกันน้ำงายแทบหก (อ๊ะ หนุ่มบัญชีบางคนก็จ้องน้ำลายจะหกด้วยแฮะ) ผมหละเขินแทน ก็มันทั้งสูง (ประมาณ183เท่าผมอะครับ) ทั้งขาวผิวก็เนียน จมูกโด่ง หน้าใส คิ้วได้รูป ปากบางๆ แถมหุ่นนักกีฬาว่ายน้ำอะครับ เวลาเดินก็หลังตรง เวลาไม่พูดมันก็นิ่งดูสง่ามากครับ เพื่อนผมแอบเล่าให้ฟังด้วยว่าเมื่อก่อนมันมีคนมาติดต่อไปถ่ายแบบกะให้เป็นleadโรงเรียนแต่ เอ่อ เหตุผลบางประการทำให้มันไม่ได้เป็นหนะครับ……แต่ยังไงซะ….ก็เยี่ยมมากเลยเพื่อนกู ฮึๆๆ
เราแยกกันซื้อข้าวพอมานั่งกินกันปุ๊บไอ้ป้องก็เริ่มเลยครับ
“นี่เอกๆเห็นผู้หญิงโต๊ะนั้นป่ะข้างหลังอะ ผมน้ำตาลๆหนะ” ป้องพูดเบาๆ
ผมก็เลยแอบหันไปดู โหสวยจังครับ นั่งกับเพื่อนอยู่สี่คน ใส่ถุงเท้ารองเท้าขาวคงอยู่ปีหนึ่งเหมือนกันกับพวกผม จริงๆสวยๆกันทั้งกลุ่มเลยครับ แถมคุณเธอยังยิ้มตาเชื่อมใส่ไอ้ป้องเพื่อนผมด้วยครับ ผมงี้อดตื่นเต้นไม่ได้ ก็ผมไม่ได้เจอสาวๆรุ่นเดียวกันสวยๆขนาดนี้บ่อยอะครับ
“รู้จักกันเปล่าอะป้อง” ผมถาม
ไอ้ป้องได้แต่ส่ายหัวครับแถมมันดูหงุดหงิดอีกตังหากไม่รู้ทำไม ขณะที่ผมกินข้าวกัน สาวๆก็ยังคงมองโต๊ะพวกผมต่อไปอะครับ เรียกว่าจ้องเลยดีกว่า ก็ตื่นเต้นดีอะนะครับแต่โดนจ้องนานๆก็ไม่ไหวครับมันเกร็ง ซักพักคุณเธอก็เดินมาที่โต๊ะเราครับ
“หวัดดี เราชื่อแพมนะปีหนึ่งเหมือนกันอยู่บัญชี พวกเธอชื่อไรกันอะคณะไหนเหรอ”
เสียงหวานๆส่งเสียงอายๆถามขึ้นมาเป็นชุดพร้อมกับเล่นผมดัดยาวๆของตัวเองไปด้วยครับ ผมงี้ตื่นเต้นสุดๆเลยครับ ไม่รู้จะเขินก่อนหรือตอบข้อไหนก่อนดี (เธอก็คงรู้ว่าเราปีหนึ่งจากที่เราใส่เน็คไทด์กันหนะครับ)
“…………..ผมเอกครับ นี่ป้องครับ เอ่อ …เราสองคนอยู่หมอ”ผมตอบหลังจากที่เว้นระยะไปหลายวินาทีครับ
ไอ้ป้องไม่ตอบเลยครับ มันยังกินข้าวต่อ
“เรียนตึกแถวนี้เหรอ”เธอถามต่อครับแต่คราวนี้จ้องผมมากขึ้น
“อ๋อ เดี๋ยวไปตึกวิทย์น่ะ มีเวลาเลยมากินข้าวแถวนี้ก่อน”ผมตอบพร้อมแอบหน้าแดง
“มาทานบ่อยๆนะจะได้เจอกัน”เธอยิ้มหวานใส่ ทำอะไรไม่ถูกเลยกรู
"เคร้ง…..” เสียงช้อนกระทบจานครับมาจากทางไอ้ป้อง
มันลุกขึ้นมาครับ มันบอกขึ้นมาซะงั้นว่า
“อิ่มละไปกันเดี๋ยวสาย ไปนะ”
มันพูดพร้อมลากผมไปเก็บจานแล้วเดินออกมาเลยครับ ผมก็ยังงงๆพร้อมกับยิ้มให้แพมที่กะลังบ๊ายบายอย่างงงๆมาให้เหมือนกัน
“อิ่มแล้วเหรอป้อง” ผมถามขณะไอ้ป้องมันเดินดึงแขนผมออกมา
“อืมมมมมม…..” มันพูด
แต่ …..เอ……ตูยังไม่อิ่มเลยนะเว้ยเฮ้ย แล้วมันจะรีบเดินไล่ควายไปไหนกันเนี่ย
ระหว่างทางนั้นเองมันก็บ่นออกมาให้ผมพอได้ยินครับ
“ชิส์…..นังชะนี!” ………….ว๊ากกกกกกกกกกก…………….เพื่อนโผ้มมมมมมมมม
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติชมกันได้นะครับยังมือใหม่อยู่ครับ
-
เจิมเรื่องใหม่ :mc4: เป็นกำลังใจให้จ้า
-
ขอบคุณมากคร๊าบบบบบบ :m11:
-
:L2:
เจิมด้วย
เจิมเรื่องใหม่ :mc4: เป็นกำลังใจให้จ้า
เจ๊เค้าเร็วมาก นับถือ =_=
-
^
^
:mc4: เจิมๆ ด้วยอิอิ
จิ้มก่อน :z13: อ่านทีหลัง
( แอร๊ยย..ไม่ทันคนข้างบน)
-
กราบขอบพระคุณครับ :z2:
-
แอร๊ยยยยยส์ นึกว่าจะมาต่อ :z3: ดึกๆเยิ่ยงนี้ไม่มีนิยายอ่านเลย :z10: :z10:
-
เข้ามาช่วยเจิมอีกคนค่ะ :z13:
+1 เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วย
สงกะสัยว่าสถานที่เรียนแถวสามย่านเนี่ยมันที่ไหนหนอ คุ้นๆจริงๆ
พอดีอยู่แถวนั้นเหมือนกัน
แต่ตอนนี้มันค้างเนอะ " ชิส์....นังชะนี" 5555555
-
ตอนที่2 กว้างกว่าที่ตูคิด และไม่คิดว่าจะใจสั่น
จริงๆผมก็ไม่ได้ตกใจอะไรหรอกครับที่มันจะบ่นออกมาแนวนั้นเพราะรู้เรื่องมันมาบ้างแล้ว แต่ที่ตกใจคือไม่รู้ว่ามันจะพูดแรงได้ใจซะขนาดนั้นบวกกับสาเหตุที่ผมก็ไม่รู้แน่ชัดว่ามรึงจะหงุดหงิดอะร๊ายยยย….กะลังตื่นเต้นเลยตรู….เฮ้อออออ
หลังจากเดินตามไอ้ป้องที่มันมัวแต่บ่นอุบอิบพอให้ได้ยินเป็นระยะมาสักพัก ผมก็เลยถามให้กระจ่างซะหน่อย
“เฮ้ยไอ้ป้อง เมื่อกี้เป็นไร” ผมถามเท่านั้นแหละครับมันตอบมาเป็นชุดเลย
“รำคาญน่ะสิ มองกันอยู่ได้ อึดอัดโว๊ย ผู้ชายแถวนั้นมันไม่มีแล้วเหรอไง ถึงได้มา…บลาบลาบลา…..@#%@#^#^%^!!!!##@#.......”
คืองี้นะครับระหว่างที่มันบ่นผสมด่าน้องแพมสุดสวยของผมไปเรื่อยๆเนี่ย ผมขอแอบเล่าเรื่องไอ้ป้องให้ฟังไปพลางๆหน่อยละกัน คือจริงๆแล้วเพื่อนสนิทผมที่กลายเป็นเพื่อนสนิทมันเนี่ยเล่าให้ฟังแล้วว่า มันไม่ค่อยชอบให้ใครมาชื่นชมว่ามันหล่อแบบผู้ชายครับ(ถ้าชมว่าสวยหนะมันจะโอเคมากๆครับ) รวมถึงถูกผู้หญิงจ้องตาเป็นมันทำน้ำลายสอใส่อะครับ มันกลัว….ครับฟังไม่ผิดหรอกครับ …..มันกลัว…… มันบอกมันไม่ได้เป็นทอม เมื่อก่อนมันโดนมาเยอะครับเรื่องถูกแฟนคลับหญิงตามตื้อแถมจิตใส่มาตั้งแต่ม.ต้น คนภายนอกอิจฉาที่มันมีสาวๆตามแต่สำหรับมัน มันบอกว่าเหมือนถูกล่าแม่มดในยุคกลางครับ จนสุดท้ายมันต้องไปเอามาสคาร่าสีน้ำทะเลมาทาตาน่ะครับแฟนคลับถึงได้มีสติรู้แจ้งซาลงไปหน่อย(เรื่องจริงครับ) ตั้งแต่นั้นมามันก็เหมือนจะชอบด้วยหละนะครับแอบแต่งหน้าหนะ
อ้อ…มันไม่ได้แต่งหญิงหรอกนะครับมันดูเป็นผู้ชายแต่งตัวเนี๊ยบธรรมดานั่นแหละ ถ้ามันอยู่เฉยๆดูไม่ออกเลยครับนึกว่าเป็นผู้ชายเท่ๆคนนึงครับ แต่มันแค่ไม่อยากเป็นชายหนะครับ สับสนมั๊ยครับ
ที่มันมีหุ่นนักกีฬาเพราะมันกลัวอ้วนเลยโหมออกกำลังอยากหุ่นดีเป็นนางแบบ แต่ไปๆมาๆมันยิ่งเครียดเพราะแมนขึ้นทุกที มันเศร้าครับ…….เอ่อ..แต่ผู้ชายคนอื่นรู้สึกอิจฉามันครับ
นี่เลยเป็นสาเหตุที่ผมกับไอ้ป้องสนิทกันเร็วครับเพราะไอ้ป้องมันเป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่กับผมเพราะผมรู้เรื่องมันแล้วและก็เข้าใจและก็รับมันได้ครับ
อ้อ…มันด่าจบแล้วครับดูอารมณ์ดีขึ้นครับ สรุปว่ามันกลัวมากว่าจะโดนไล่ตามตื้ออีกมันเลยนอยจนหงุดหงิดหนะครับ จากนั้นเราก็เลยไปที่ตึกคณะวิทยาครับเช้านั้นเป็นวิชาเคมี ผมสองคนเดินไปเรียนเจอเพื่อนๆที่เคยเจอกันตอนรายงานตัวแต่ยังจำชื่อกันไม่ค่อยได้หนะครับ ทักบ้างยิ้มบ้าง ก็ยังดูเกร็งๆกันอยู่น่ะนะครับ พอจะเข้าเรียน มีเพื่อนผู้หญิงเดินมาทักป้องครับเสียงดังมากครับจนนึกว่าใช้โทรโข่งพูดด้วย
“นั…เออ…ไอ้ป้องโว๊ยชั้นอยู่นี่” คุณเธอเกือบหลุดเรียกป้องแบบที่เธอคุ้นเคยครับ เธอมาแบบไม่สนใจความงามครับพร้อมมือข้างนึงถกกระโปรงวิ่งครับ เออ..เหมือนโฆษณารองเท้าไนกี้วิ่งข้ามรั้วสมัยนั้นครับ…. เออ ห้าวได้อีกครับ ห้าวถึงกับติดตาผมถึงทุกวันนี้เลยครับ
เพื่อนคนนี้ชื่อแอ้มครับ มาจากที่เดียวกะป้อง รู้เรื่องป้องเป็นอย่างดี ป้องมันก็ไม่กลัวไม่เกลียดแอ้มครับ เพราะมันห้าวได้ใจครับ เราสามคนเลยไปเรียนกัน ที่นี่เริ่มเรียนกันตั้งแต่วันแรกเลยครับ อัดความรู้กันประหนึ่งว่าทุกอย่างต้องจบกันในคาบนี้ (ฮือๆ)
ที่นี่ถือว่าเรียนกันสบายๆแล้วครับถ้าเทียบกับมหาลัยอื่นแต่เนื่องจากแต่ละคนมันเก่งกันเหลือเกินครับ ผู้เรียนเลยต้องactiveกันโดยไม่รู้ตัว เห็นงี้ไอ้ป้องมันได้อันดับต้นๆของประเทศเลยนะครับปีนั้น ….เฮ้ออิจฉามันโว๊ยยยยยยครับ
เลิกเรียนสายครับทำให้ต้องวิ่งไปทานข้าวแล้วรีบมาจองที่นั่งบ่ายครับ เนื่องจากเหนื่อยกันจัดแถม แอร์เย็น ๆและหนังท้องตึง เพื่อนๆในห้องก็เลยแอบแห่ไปเฝ้าพระอินทร์กันหลายคนตั้งแต่วันแรกครับ ไปด้วยดิครับอิอิ
ตกช่วงเย็นวันนี้เป็นช่วงแห่งการรอคอยกันของทุกคนครับ
นั่นก็คือ การเปิดสายรหัสครับ …..ผมมีความหวังครับผมแอบมีฝันครับ ผมขอแค่….ขอพี่รหัสสาวสุดสวย สดใส บอบบาง ใจดี มีน้ำใจ มีเวลาให้ และรักเด็กแค่นั้นหละครับไม่ขออะไรมาก ……พี่สายรหัส XXXของผมครับ…..ได้โปรดเถอะครับ.......ได้โปรดดดดดดด
เมื่อเวลาผ่านไปบรรยากาศใต้หอชายที่เป็นที่จัดกิจกรรมหาสายรหัสขณะนี้วุ่นมากครับเหมือนอยู่ในเกมโชว์หนีระเบิดอะไรซักอย่างวิ่งกันวุ่นเลยเพราะต้องหาพี่รหัสให้เจอก่อนหมดเวลา
หลายคนได้เจอพี่รหัสแล้วครับไอ้ป้องครับมันได้เพื่อนสาวมันสมัยเด็กมาเป็นพี่รหัสมันครับมันแอบเซ็งคือมันอยากได้พี่ผู้ชายและหล่อๆอะครับ…….อิอิ สม
“………………………………..”
แล้วของตูอยู่ไหนเนี่ย ว่าแต่พี่ผู้หญิงก็ไม่มีแล้วนี่นา เออ แล้วพี่ผู้ชายคนนั้นมันยืนเฉยๆทำไรคนเดียวอะน่ะ ผมมองไปสบตากะพี่คนนึงซึ่งทำหน้าเหมือนอยากไปเข้าห้องน้ำครับเขาเดินเข้ามาหาครับ
“อืมมม กู รหัส XXX ว่ะ ….เชี่ยยยยกูเป็นพี่มึงนี่…..ไมไม่เดินมาหากูมั่งวะ กูอั้มเว้ย” พี่แกพูดครับ แกคงเบื่อที่จะรอผมค่อยๆหาหนะครับ แหะๆ
“………………………………..เอ่อ……..ครับเอกครับ รหัส XXXครับ…….” ครับขอบคุณสวรรค์นะครับที่ลงโทษผมที่ไปสมน้ำหน้าไอ้ป้องครับ ฮือๆๆ
เหมือนฟ้ากลั่นแกล้งครับ ผมได้พี่รหัสผู้ชายครับ พี่แกชื่อพี่อั้มครับ ตัวใหญ่มากพอๆกะผมเลย แต่ล่ำกว่ามาก (เป็นนักกีฬาเพาะกายเปล่าวะเนี่ย ส่วนผมเรียกว่าอวบดีกว่าครับ) พี่ห้าวมากครับ ดูมีความอดทนที่minimum required ครับคืออดทนต่ำหนะครับ แกดูโหดมากครับ แถมแอบเถื่อนได้ใจด้วยครับ (ขอความใจดีโผล่มาซักนิดเถอะครับพี่ฮือๆๆ)
ขณะที่ผมกำลังสรรเสริญสวรรค์สำหรับโชคชะตาอยู่นั้นเอง ผมมองไปเจอผู้ชายคนนึงครับ อืมมมมม หล่อดีครับ ….เออ…..แต่ ……เอออออ อืมมมมมมม
“………………………………..”
“………………………………..”
“………………………………..”
“………………………………..”
ผมใจสั่นนนนนนนนนนนนนนคร๊บบบบบบบบบบบบช่วยยยยยยยยยด้วววยยยยยยยยยยย
-
อัพให้แล้วครับ ช่วยอ่านหน่อยนะครับ :m13:
-
ไปมองเห็นใครแล้ว ใจสั่นนนนน :z1: บอกกมานะอย่าปล่อยให้ค้างงงงงงงง :z3: :z3:
-
มาให้กำลังใจเรื่องใหม่ อิอิ
-
:z13: :z13: ด้วยจิ
ใจสั่นสู้หดิ :laugh:
-
:z13:ด้วยคนค่ะ
ใครเอ่ย :impress2:
-
มาอ่านให้แล้วน่ะครับ o13
ว่าวววๆๆๆๆๆๆ ว้าวววววว ฮิ้ววววว...ใจสั่นแล้วโว้ยยยยยย....ฮิ้วววววว<<<<<ตูเริ่มบ้า :bye2:
-
ผู้โชคดีคนนั้นคือใครเอ่ย เห่อๆ สนุกดีค่ะฮาๆ มาต่อไวๆเน้อ :z2:
-
เรื่องใหม่ เกี่ยวกะหมออีกแว้ว
คิคิ
-
ตอนที่3 ตรูจะตายมั๊ยเนี่ยยยยยยย
มันเกิดอะไรขึ้นกับผมครับเนี่ยยยยยยยย
ขณะที่ผมกำลังมอง มองไปที่ผู้ชายคนนั้น คนที่ผมก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร อืมมมมม รู้อย่างเดียวว่า ตอนนี้เกิดความผิดปกติขึ้นกับตัวผมครับ อยู่ๆ ผมรู้สึกใจสั่น มันสั่นขึ้นมาเร็วมากครับเรียกว่าเป็นขึ้นมาแทบในทันทีทันใด ผมกลัวขึ้นมาเลยครับไม่รู้ว่าตนเองเป็นอะไรทำอะไรไม่ถูก มือมันเย็น เท้ามันเย็น เย็นวาบขึ้นมาทั้งตัว สั่นครับมือผมเริ่มสั่น ผม…ผม…..รู้สึกเหมือนจะควบคุมตนเอง…….ไม่ได้ …..เหมือน…หายใจ…..ไม่….ออก…
“………………………………..”
“………………………………..”
“………………………………..”
“ไอ้เอก ไอ้เอกโว๊ยยยยย มึงเป็นเชรี่ยยยยไร ทำไมเงียบเงี้ยย” ครับ เสียงไอ้พี่อั้มมันดังขึ้นมาข้างหูผมครับ
ตอนนี้ผมไม่ได้มองไปที่ไหนแล้วครับผมมองมาที่ตัวผมเอง ผมตกใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม ผมเงยหน้ามองมาตามเสียงไอ้คุณพี่อั้ม ผมตกใจ ผมพยายามรวบรวมสติมองไปที่หน้าที่กำลังมองผม มันราวสิบกว่าวินาทีครับ มันค่อยๆดีขึ้น ๆ …..ตอนนี้ผมเริ่มเป็นปกติแล้วครับ อาการสั่นอาการตัวเย็นเริ่มหายไป ผมหายใจปกติดีขึ้นแล้วครับ
“………………………………..”
“………………………………..”
ในขณะที่ผมยังคงมองหน้าไอ้คุณพี่เพื่อรวบรวมสติ….ครับผมดีขึ้น….แต่ไหง ไอ้คุณพี่มันหน้าแดงขึ้นมาแทนซะงั้นหว่า…….
“…………เอ่อพี่ครับ……………………..”
“…………เอ่อพี่อั้มครับ……………………..” ผมเริ่มงงว่าเค้าเป็นอะไรแทนแล้วครับ
“…………เอ่อครับ…ครับน้องเอก………..” อ้าวคราวนี้ไหงพูดกะกรูซะเพราะเลยเนี่ย งงนะครับพี่!!!
“..น้องเอกไม่เป็นไร…นะ……ครับ..” เออ…กรูควรเป็นฝ่ายถามเองมากกว่ามั้งเนี่ยประโยคนี้เนี่ย ตอนนี้ดูพูดกะกรูติดขัดกว่าเดิมอีก…..
แต่ก่อนที่การสนทนาระหว่างผมสองคนจะดูประหลาดไปกว่านี้ ครับตัวช่วยโผล่มาแล้วครับแต่ไม่รู้โผล่มาจากนรกรึเปล่าหนะ
“พวกมึงจะยืนมองหน้ากันอีกนานมั๊ยเนี่ยเชรี่ยยย หน้าพวกมึงมีเชรี่ยยอะไรติดกันอยู่หละครับ พวกกรูรอมานานแล้วนะโว๊ย” ครับเสียงนรกครับลอยมาจากข้างหลังเป็นชุด
“รู้แล้วโว๊ยพี่น้องเค้าจะคุยกัน…เอ่อครับ…น้องเอกครับนี่ไอ้พี่เอ็มเพื่อนพี่ครับ……เฮ้ยมรึงนี่น้องเอกน้องกรูโว๊ย…..” เออครับภาษาสองระดับอยู่ในประโยคเดียวกันครับ แล้วว่าแต่พวกพี่จะตะโกนใส่กันทำไมครับ
“ไปได้แล้วโว๊ยพวกกรูหิวแล้ว” พูดเสร็จพี่เอ็มก็เดินไปเลยครับพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ จากนั้นพี่อั้มก็ลากผมขึ้นรถเลยครับ ไม่ได้ฉุดไปไหนหรอกครับคือวันนี้หลังเปิดสายพวกพี่เค้าจะพาไปเลี้ยงกันหนะครับ
จริงๆวันนี้พี่รหัสปีอื่นๆจะมาเจอด้วยอะนะครับแต่เกิดอะไรไม่รู้สายผมไม่ว่างมากันหมดซะงั้น (ฮือๆทอดทิ้งน้องได้ลงคอ ฮือๆ) ก็เลยไปกะพี่ปีสองก่อน
วันนี้พวกพี่เค้าพามาร้านอาหารแถวสาธรหนะครับวันนี้มากันไม่เยอะแค่สามสายเพราะมีแค่สามสายนี้แหละที่พี่ปีอื่นดันไม่ว่างพร้อมกันพอดี เหอๆร่วมกันซวยว่างั้น
“เอกนี่พี่เรา พี่นัทจ๊ะ ฮุๆ” หลิงแนะนำพี่รหัสเธอครับ (ว่าแต่มันจะหัวเราะทำไมเนี่ย)หลิงนี่เป็นคนดังของรุ่นคนนึงนะครับ เพราะวันรายงายตัวอาจารย์เค้าถามว่าชื่ออะไรมันบอกชื่อหลิงอาจารย์ก็ถามซ้ำอยู่หลายทีมันก็บอกมันชื่อหลิงพร้อมกับยิ้มพิมใจของมัน อาจารย์ก็เลยโกรธครับหาว่าเอาชื่อเล่นมาบอก หาว่ากวนแกแต่เปล่าครับนั่นชื่อจริงมันนะครับ กว่าจะรู้สาเหตุก็เล่นเอาเครียดไปตามกัน หลิงเธอเป็นสาวไฮเปอร์ตัวไม่ค่อยสูง เป็นสาวฮาแตกมาจากโรงเรียนหญิงล้วนอะครับ
“นี่พี่เอ็มพี่เรา” กาวพูดครับ กาวเป็นผู้ชายตัวเล็กค่อนข้างผอมครับหน้าออกไทยๆใส่แว่นใส่เหล็กดัดฟันต่างกับผมซึ่งหน้าออกตี๋ๆ ขาวๆ ผมเคยถูกชาวต่างชาติส่งภาษาจีนใส่เป็นประจำครับ ฉอดๆๆฟังไม่รู้เรื่องทั้งๆที่ผมเป็นลูกครึ่งเชียวนะครับ ลูกครึ่งไทยจีนอะครับอิอิ
“ผมเอกครับพี่….. ส่วนนี่พี่อั้มพี่เราอะ” ผมทักพี่คนอื่นแล้วหันไปแนะนำพี่อั้มกะเพื่อน
“แล้วมรึงจะนั่งมองหน้าน้องมรึงอีกนานมั๊ยเนี่ย ไอ้อั้ม มีเชรี่ยไรกันวะ” พี่เอ็มพูดครับ(เชรี่ยคงเป็นคำติดปากพี่แกน่ะครับ) ทุกคนเลยหันไปมองพี่อั้มที่นั่งตรงข้ามผม พี่แกนั่งมองผมอยู่จริงด้วยครับแต่ เอ…. ไหงหน้าแดงกว่าเดิมอีกอะ
“…………เอ่อ…กรูแค่นั่ง…เอ่อ…กรูว่า…..เอ่อ….น้องกรู……เออ….อะ…” กว่าจะพูดจบมันอีกนานมั๊ยครับพี่
“…………เอ๊ะ! คุ้นๆจริงด้วย หนังสือ###สองปีก่อนใช่มั๊ย!!!”เสียงกาวโพล่งขึ้นพร้อมคำถามเค้นคำตอบจากผม ทีนี้ทุกคนเลยหันมาจ้องผมแทน
“….เออ…..ใช่อะ” ผมตอบ
“เห็นมั๊ย ว่าแล้วเชียว แล้วไหงไม่ได้ลงต่ออีกหละ”กาวถามพร้อมกระแซะเข้ามาใกล้อะ (ใกล้ไปมั๊ยเนี่ยยยย)
“พวกแกพูดอาร๊ายยย ชั้นงง”หลิงถามขึ้นมาแบบอยากรู้เต็มที่
“แหะๆก็ก่อนนี้เราเคยลงหนังสือวัยรุ่น###อะ คือบังเอิญได้ลงเพราะไปเป็นเพื่อนเพื่อนมันถ่ายแบบ แล้วอีกคนที่ต้องมาถ่ายด้วยมันเกิดเบี้ยวงานอะ”ผมก็เขินอะสินึกว่าไม่มีคนจำได้
“แล้วไหงไม่ถ่ายต่อหละ”กาวมันรีบถาม จริงๆมารู้ทีหลังว่ามันเป็นแฟนหนังสือวัยรุ่นตัวยงอะนะ
“ก็เขาไม่จ้างหนะดิ ก็เครียดเรื่องจะสอบเข้าหมอเนี่ยแหละแลยกินจนอวบอ้วนนี่ไง”ผมตอบแบบปลงๆ
“กรรม!!!” หลิงกับกาวพูดพร้อมกัน
จากนั้นก็ไม่มีใครสนใจใครแล้วครับตั้งหน้าตั้งตากินกันไปคุยกันไปเรื่อย แต่ไหงพี่ผมมันคุยกะผมน้อยจังหว่าเป็นไข้เปล่าเนี่ย ผมเริ่มมองหน้าพี่ผมใหม่ครับเป็นเชิงถามว่าเป็นอะไร
“….เออ…..แต่ก็ยังน่ารักสำหรับพี่นะครับ…” อยู่ๆไอ้พี่อั้มพูดขึ้นมาเบาๆกับผมอย่างงี้ซะงั้นครับ
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาต่อให้แล้วครับ อิอิ
-
:z13: ได้จิ้มด้วย คริๆ
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องหน้าสนใจ แต่คุณหมอมาเล่าอีกแล้วหรอ อิอิ
อ่านเจอมาหลายเรื่องแล้ว ที่คุณหมอเขียน แต่เขียนได้สนุกดี นะค่ะ
อยากรู้ว่าใครที่ทำให้ใจเต้น แต่เหมือนตอนแรกชอบสาวๆ ไม่ใช่หรอ
รอตอนต่อไปนะค่ะ
...................... :L2:.....................
ปล.อ่านจบ ตอน 3 พี่อั้มต้องคิดอะไรแน่ๆเลย มีพิรุธ นะนี่
+ เป็นกำลังให้นะค่ะ
-
วู้ๆๆ เรื่องใหม่ :m11: เอาไป +1 คร้าบบบ เป็นกำลังใจให้ :oni1:
-
:z13: มาจิ้มเรื่องใหม่ด้วย
+1 เป็นกำลังใจให้ค่ะ
แหมม พี่อั้ม
คิดอะไรกะน้องเอกแล้วดิเนี่ย
เชียร์พี่อั้มๆ เค้าชอบคนชื่อนี้ อิอิ
-
...อย่าน่ะไอ่พี่อ้ำ...จะโดนมิใช่น้อยยยย :beat:
...แล้วพี่ที่ทำให้จายยยยสั่นชื่อไรอ่ะ...เชีนร์คนนี้ o13
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:L2: :L2: :L2:
มาเป็นกำลังใจให้น๊า เด่วไปอ่านก่อน อิๆ
-
เย่ๆๆๆ อ่านทันแล้ว
รีบมาต่อนะ
พี่รหัสคิดอะไรกับน้องหรือป่าวหว่า หุหุ :mc4:
-
:haun4: จากภาษาพ่อขุนเป็นภาษาสุภาพ
-
มาอ่านต่อแล้วจ้า
... มันเริ่มยังไงๆแล้วเนี่ย
คุณพี่อั้มเป็นอารายเนาะ
แล้วใครกันที่ทำให้คุณน้องเอกใจเต้นได้ขนาดนั้น :-[
-
:mc4:
มารอลุ้นว่าใครคือตัวจริงจ้า
-
ตอนที่4 เออตอนนี้…..อย่าอ่านตอนทานข้าวนะครับ(เตือนแล้วนะคร๊าบบบบบ)
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!
ในใจผมตะโกนลั่นครับ………..แต่ก็ยังน่ารักสำหรับพี่นะครับ… …….พูดงี้จะให้กรูแปลไงฟะเนี่ย คิดเป็นอื่นได้มั๊ยเนี่ย เอากะคุณพี่เค้าดิครับ ทำหน้าประหลาดไปทุกที ไม่ชินครับไม่ชินที่ถูกผู้ชายชม กรูจะทำหน้าไงดีเนี่ย เอ หรือเขาชมเฉยๆเป็นพิธีกลัวเราเสียหน้าหว่า
“…พี่อั้…” “ว๊ายยยกรี๊ดดด” ผมกะลังจะชวนคุยเรื่องอื่นอยู่เชียวก็ถูกหลิงตะโกนกรี๊ดขัดขึ้นมาซะงั้น เออดีแก้สถานการณ์ไปซะ อิอิ ว่าแต่มันร้องทำไมหว่า ตอนนี้ทุกคนหันไปมองทางหลิงเป็นตาเดียว หลิงมันเอาแต่จ้องกะชี้ไปที่เก้าอี้ของกาว ซึ่งขณะนี้กาวอยู่ในท่าลุกยืนกำลังจะไปห้องน้ำ
“แก กาวแกมีประจำเดือน!!!!!” หลิงพูดอย่างตกใจสุดขีด …..ครับพวกผมก็ตกใจสุดขีดเหมือนกันครับ ……เออ…..ไอ้กาวมันผู้ชายไม่ใช่เหรอครับ
“ว๊าย แกว่าไงนะ อีบ้าชั้นจะมีได้ไง” เออ….กาวจ๊ะ หลุดแล้วลูก เก็บหน่อยๆ เอ๊ะ…หรือมันเป็นทอม…ผมรำพึง
“ก็นี่ไงประจำเดือนยังเปื้อนเก้าอี้กะกางเกงแกอยู่เลย” ทุกคนมองตาม ที่เบาะเก้าอี้ หนังมันเป็นสีดำครับเห็นมีรอยเปื้อนเป็นวงครับแต่ดูไม่ออกว่าสีอะไรเหมือนสีกาแฟไม่ใส่นมใสๆ ในขณะที่กางเกงมันก็สีดำเห็นแต่รอยเปื้อนที่ก้นมัน
“……………………..”
“……………………..” ไม่มีเสียงตอบจากหมายเลขใดๆที่ท่านเรียก ได้แต่มองหน้ากันครับ
“…..คือ….กินออลิสแตดมาอะ ไปห้องน้ำก่อนนะ แหะๆ”
กาวมันพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปห้องน้ำทันทีปล่อยให้เราอึ้งกันไปครับ สักพักพี่นัทก็เฉลยเรื่องยานี้ทำให้พวกเราอิ่มกันไปโดยอัตโนมัติครับ ถามว่าทำไมถึงอิ่มกันหนะเหรอครับ ก็เพราะว่ายาที่ไอ้กาวมันทานไปเนี่ย มันคือยาที่ทำให้ ร่างกายไม่ดูดซับไขมันที่กินไปครับ ข้อดีคือทานอาหารมันๆก็จะได้ไม่ค่อยดูดซึมไขมัน ทำให้ลดไขมันที่จะเข้าร่างกายได้ บางคนใช้ลดความอ้วน แต่ข้อเสียคือนิสัยการกินจะไม่ดีคือทานเรื่อยๆไม่ควบคุมตนเองบางทีน้ำหนักก็ไม่ลงครับ(ทั้งนี้ต้องให้แพทย์สั่งนะครับถึงจะปลอดภัย) แต่ที่เด็ดที่สุดก็คือ เวลาถ่ายจะเป็นน้ำมันออกมากับอุจจาระเลยครับ รวมถึงตอนผายลมก็อาจมีน้ำมันออกมาได้ด้วย……ครับถูกแล้วครับ ที่คิดกันหนะถูกแล้ว ไอ้ที่เปื้อนหนะไม่ใช่ประจำเดือนแต่เป็น น้ำมันอึของไอ้กาวคร๊าบบบบบ แหวะ!!!(กาวมันคงอยากลดความอ้วนมั้ง เดาเอา)
ครับวันนี้งานเลี้ยงเลิกเร็วเป็นพิเศษ …เอ….หรือจะเรียกว่าล่มเร็วเป็นพิเศษดีหว่า แต่เอาเหอะเป็นการลดความอ้วนไปในตัว กินต่อไม่ลง
พี่อั้มก็ถามตอนจะกลับครับว่าบ้านอยูไหน ( ทีตอนนั่งกินข้าวน่ะไม่ถาม มัวแต่มองอะไรก็ไม่รู้ สรุปว่าแทบไม่รู้เรื่องอีกฝ่ายเลย แต่ก็ดีจะได้ให้พี่แกมาเลี้ยงอีก ฮ่าๆ กินฟรีๆ) ตอนนี้กาวเผ่นขึ้นแท็กซี่กลับบ้านไปแล้วครับ
“ใกล้ๆกันเลยครับเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ ฝนตกด้วย” พี่แกตอบหลังจากผมบอกที่อยู่ไป เออ…เกรงใจแฮะ ……อ้าวแล้วตูทำไมกำลังเคลื่อนที่อยู่หละ….เฮ้ยยยย ตูยังไม่ทันตอบเลยไหงลากแขนตูขึ้นรถอีกแล้วฟะ ไม่รอคำตอบเลยวุ้ย แต่ก็ดีประหยัดๆ อิอิ
รถพี่แกนั่งสบายดีครับเป็นรถยุโรปคันใหญ่แต่เนื่องจากช่วงที่กลับคือราวทุ่มนึงครับ ถ้าไปแถวสาธรช่วงเวลานั้น จะทราบว่าถ้าฝนตกด้วยรถยังติดนรกแตกอยู่เลยครับ พี่อั้มบอกตอนแรกนึกว่าจะกลับสามสี่ทุ่ม ขากลับรถจะได้ไม่ติด แต่นี่หนูกาวแกทำให้แผนล่ม เลยมานั่งแหงกกันอยู่ในรถ เฮ้อ…ติดกันเป็นชั่วโมงสิครับ แต่ก็ดีตอนนี้พี่แกเริ่มคุยกับผมเป็นปกติละ ไม่ติดขัดเหมือนขามา ทำให้รู้จักกันมากขึ้น พี่แกคงหายเกร็ง แต่จริงๆนี่น้องควรเกร็งมากกว่าพี่ไม่ใช่เหรอครับ
พอจะถึงบ้านผม พี่แกจะชวนไปทานไอติมกันต่อแต่ผมต้องขอตัวครับเพราะ ภาพหนูกาวมันยังติดตาตรึงใจผมอยู่ครับ ฮือๆ ลาก่อนไอติมรสกาแฟ…….ก่อนพี่แกไป พี่อั้มบอกว่าถ้ากลับบ้านเนี่ยกลับด้วยกันทุกวันก็ได้เดี๋ยวมาส่ง เพราะมันทางเดียวกัน ……เออ เกรงใจจัง เออ….อีกแล้วครับผมยังไม่ได้ตอบ พี่แกก็ขับไปแล้วครับ …..เอ่อ…..รอฟังผมนิดนึงมั๊ยครับพี่!!!
กลับมาบ้านก็ไปเล่าเรื่องวันนี้ให้พ่อแม่และน้าฟังครับ ตื่นเต้นๆสนุกดี เจออะไรใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆเรื่องเออ ใหม่ๆ เหอๆน้ำมันอึ ฮือๆ (อันนี้ไม่เล่ามากครับสงสารบุพการี กลัวเป็นโรคเบื่ออาหารไปตามกัน)
ก่อนนอนทบทวนการเรียนก่อน อิอิ มีไฟอยู่อะนะ ปกติไม่เคยหรอกตอนมัธยมหนะ อ่านๆไปสักพัก เออใช่ แล้วกรูเป็นอะไรตอนเย็นหว่ากรูใจสั่นหายใจไม่ออกซะงั้น กรูจะเป็นไรป่ะวะ อืมมมๆๆเครียดๆๆๆ…….คร่อกๆๆๆ ……….ครับมีบุญครับหลับไปก่อนจะเครียดต่อ
เช้าวันที่สองผมก็ฟิตมาเร็วอีกหละครับ ไอ้ป้องนัดผมกินข้าวเช้ากันครับ ผมเลยไปรอที่โรงอาหารบัญชีที่เดิมกะจะกินข้าวแบบเมื่อวานอีกครับ ก็เมื่อวานกินไปไม่ถึงครึ่งก็โดนลากไปเรียนแล้วหนิครับวันนี้ขอกินล้างแค้นหน่อยเหอะ พอสั่งมาปุ๊บไอ้ป้องโทรมาบอกจะถึงแล้วเริ่มกินได้เลย ผมก็กะลังจะตักเข้าปากก็มีโทรศัพท์มาครับ กดดู อ้าวพี่อั้มหนิ พี่แกโทรมาบอกจะไปรับที่บ้านครับ ผมบอกมาถึงมหาลัยแล้วพี่แกก็เลยวางไปดูผิดหวังชอบกล
ผมก็มานั่งคิดครับ….อืมมมมม คณะนี้ดีเนอะพี่รหัสดูแลกันสุดๆ หรือว่าแรงอ้อนวอนสวรรค์เมื่อวานนี้ได้ผลวะ ก็ขอไปว่าขอพี่รหัสใจดีๆนี่นา อิอิ ช่างเถอะทานต่อดีกว่า พอช้อนกะลังจะเข้าปากเท่านั้นแหละครับ เสียงคุ้นๆก็ดังมาครับ
“สวัสดีตอนเช้าจ๊ะ แพมเองจำได้มั๊ย ป้องยังไม่มาเหรอ เอกเป็นไงเรียนสนุกมั๊ย ของแพม เหนื้อยเหนื่อย กิจกรรมเยอะมั๊ยอะ แพมต้องเริ่มซ้อมเชียร์แล้วอะ เอกเริ่มยัง พี่ว้ากดุ๊ดุ แพมกลั๊วกลัว ของหมอดุมั๊ย เอ่อ แล้วจำชื่อเพื่อนได้ยังอะ แพมยังจำไม่ได้เลยนะ …....”แพมรัวใส่ผมครับ
“เออ จำไม่ได้ครับ…..”
“นั่นสิเพื่อนใหม่เยอะเนอะ จำย๊ากยาก…” จริงๆผมไม่ได้ตอบแพมเรื่องชื่อเพื่อนหรอกครับ จริงๆที่ผมตอบแพมผมหมายถึงว่าจำคำถามเธอที่เธอรัวมาไม่ได้อะนะครับ มันเยอะเหลือเกิน
“แล้วกิจกรรมเยอะมั๊ยอะ แพมต้องเริ่มซ้อมเชียร์แล้วอะ” แพมถามซ้ำครับ …..เอ่อ…..คำถามเดิมนี่ครับ แล้วเมื่อกี้ทำไมไม่ถามทีละข้อฟะ
“ค่อยๆมีหนะ” ก่อนที่แพมจะยิงคำถามใหม่ไอ้ป้องก็มาถึงพอดี แพมมันก็เอาเลยครับดูดีใจมากจะรัวคำถามใส่แบบผมครับ แต่ไอ้ป้องสิครับชิงพูดก่อน
“สวัสดีนะ อ้าวว่างเหรอแต่เดี๋ยวเราพาเอกไปทานตรงวิทยาก่อนนะ อ๊ะคุยกันเสร็จแล้วใช่ปะ เอ้าเอกไปเถอะ ไปละ บาย” ไอ้ป้องรัวกว่าแพมอีกครับ ไม่เว้นช่องให้แพมคุยกะมันเลยครับ มันพูดไปพร้อมยกจานข้าวผมไปเก็บด้วยครับ พูดเสร็จมันก็ลากผมออกมาอีกครับ ภาพเหมือนเมื่อวานเลยครับที่แพมยืนบ๊ายบายมาแบบงงๆ เออ ตลกดีหว่ะ
แต่เฮ้ยยยยยย!!!!!! กรูยังไม่ได้กินเลยนะโว๊ยยยยยยยยยยยยยยไอ้ป้องงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
มาต่อแล้วครับ อิอิ :z2:
-
...แล้วจะได้กินข้าวที่บัญชีอีกมั๊ยนิ
...ตกลงทำไมจายยยสั่น...หวั่นไหวกะใครป่าววหว่า :z2:
-
:z13: คนแต่ง อิอิ
-
อ่ะ โดนจิ้มซะละ เข้ามาจิ้มบ่อยๆนะครับจะได้มีกำลังใจเขียนต่อ o13
-
:z13: :z13: :z13:
จะผอมก็เพราะป้องนี่หล่ะ :laugh:
-
^
^
^
^
^
ถูกต้องคร๊าบบบบบ o13
-
:กอด1:
-
เรื่องใหม่ ท่าทางจะสนุก ติดตามๆ
เข้ามาให้กำลังใจครับ
o13 o13
-
ตอนที่5 คำถาม
“แล้วนี่จะไปไหนอะป้อง” ผมถามขณะโดนลากไป จะว่าไปทำไมสองวันนี้ตรูโดนลากไปลากมาตลอดเลยเนี่ย
“โทษทีๆลืมบอก เราเจอแอ้ม พีกับหลิงชวนไปกินที่อักษรแทนหนะ”ป้องมันบอก เออดีไม่ถึงก่อนค่อยบอกซะเลยหละไอ้นี่ จะว่าแต่ไปอักษรมิต้องโดนสาวๆมองมรึงมากกว่าเดิมเหรอฟะเนี่ย แต่ก็ดีตื่นเต้นดี อิอิ ไม่ท้วงมันหรอก
“…ป้องงง เอกกก……อยู่นี่โว๊ยยยยยยย……….” เสียงแอ้มมันครับ มันเรียกตั้งแต่ยังไม่ถึงโรงอาหาร
“…ชู่วส์……นี่แกทำตัวให้สมเป็นผู้หญิงหน่อยได้มั๊ยเนี่ยจะตะโกนทำไม……….”ไอ้ป้องมันรีบวิ่งไปกระซิบบอกแอ้ม แต่เอ….มันกระซิบอะไรกันต่อวะหนะ แต่เอาเหอะหิวละ ไปซื้อข้าวดีกว่า
“นี่เอกเมื่อวานเป็นไง” หลิงถามทันทีเมื่อถึงโต๊ะ
“ก็กลับบ้านเลยหนะหลิง พี่อั้มไปส่ง บังเอิญบ้านใกล้กัน แล้วหลิงหละ”ผมรีบตอบก่อนตักข้าวกิน ( เฮ้ออออ ได้กินซะที)
“ฮุๆๆ ชั้นก็ลากพี่รหัสชั้นไปกินเหล้าต่อจนถึงตีหนึ่งหนะสิ” มันพูดแบบเป็นผู้ชนะยังไงไม่รู้ครับแล้วหัวเราะทำไมอีกหละหนะ
“โห แล้วไม่เมาแย่เหรอหลิง ไม่น่ากลัวเหรอ” ป้องมันถามครับ
“ไม่หรอกเพราะคนที่เมาไม่ใช่ชั้น พี่รหัสชั้นหนะเมาเละเลย ชั้นต้องแบกกลับมาหอเนี่ย หนั๊กหนัก ……..…ทั้งๆที่กินน้อยกว่าชั้นแท้ๆ…..ผู้ชายอะไร…. ” เออออ หลิงครับไอ้พี่มรึงเนี่ยไม่ใช่ตัวเล็กๆนะครับ มันนักกีฬาบาสคณะไม่ใช่เหรอเรอะ แล้วที่กินไปหนะมันเท่าไหร่วะ ผมสงสัยแต่ไม่กล้าถาม
“แล้วแอ้ม กับพีหละ” ผมถาม
“สายกูก็ไปกับสายแอ้มนี่หละ ไปกันครบสายเลย กว่าจะกลับก็ห้าทุ่มแหนะ”ไอ้พีตอบ
ไอ้พีป็นลูกเจ้าของบริษัทอะไหล่รถอะไรสักอย่างครับจำไม่ได้ แต่มันรวยมากครับ มันเป็นผู้ชายหน้าหล่อ ดูตี๋ๆใสๆใส่แว่นหนะครับตัวหนาๆไม่สูงมาก(ถ้าเทียบกับผมกะไอ้ป้องอะนะ )ดูภายนอกมันดูเรียบร้อยดีครับไม่ค่อยพูดแต่ถ้าพูดอะไรออกมาทีก็ได้ใจอยู่ครับ ล่าสุดมันพึ่งประกาศกับเพื่อนๆผู้หญิงที่พึ่งเจอกันครับ ว่ามันชอบผู้ชายและมีแฟนแล้วไม่ต้องจีบมัน แต่ถ้าเป็นผู้ชายมันขอรับไว้พิจารณา… เออออ….มั่นมากเพื่อน
“ว่าแต่ทำไมวันนี้แอ้มกับป้องนั่งติดกันจังวะ” ผมถามหลังจากนั่งดูมันกินข้าวตัวติดกันมาพักนึงแล้ว
“ก็ไอ้ป้องมันหนะสิ เมื่อกี้มันจ้างชั้นด้วยข้าวเช้าให้เป็นยันต์กันผีสาวอักษรที่จะคอยจ้องกินตับความเป็นชายมันอยู่เนี่ยแหละหย่ะ ไม่รู้จะคุ้มมั๊ยเนี่ย เดี๋ยวนังพวกแฟนคลับมันก็มาแหกอกชั้นพอดี ดูสิจ้องชั้นกันเขม็งเลย” แอ้มเฉลยครับซึ่งผมว่าก็คงช่วยได้จริงๆหละครับเพราะสายตาหวานเชื่อมต่อไอ้ป้องมันหายไปหมดแล้วครับแต่กลายเป็นสายตาอาฆาตใส่ไอ้แอ้มแทน
“แสดงดีน่ะดีแล้วแต่เอาหน้าอกแกไปห่างๆแขนชั้นหน่อยได้มั๊ยมันขยะแขยง….”ไอ้ป้องกระซิบแอ้ม
“……แหม เป็นบุญแกแล้วหละย่ะที่ได้ชั้นควงแขนแกน่ะ……ไอ้#%@#$^@#…….”
“………. สวยให้มากกว่ากูก่อนเถอะนังแอ้ม มึง %@#$^#%@^%^@.................”
สองคนมันยังคงกระซิบๆด่าๆทะเลาะๆกันต่อครับ คนนอกไม่ได้ยินเสียงสนทนาก็คงนึกว่ามันสองคนเป็นแฟนกะลังกระเซ้ากันจริงๆหละครับ เฮ้ออออ ดูๆก็น่ารักดีแฮะ เฮ้ออออชีวิตสงบสุขดีจัง
“เฮ้ย …เอกมึงมีแฟนยัง ยังไม่มีใช่มะ กูเลิกกะแฟนแล้ว มึงเป็นแฟนกะกูมั๊ยวะ” ไอ้พีโพล่งขึ้นมาครับ
“พรวดดด….!!!” ผมกะไอ้หลิงสำลักน้ำพุ่งออกมาพร้อมกัน ขณะที่ไอ้สองคนนั้นยังด่ากันอยู่ไม่ได้สนใจพวกผมครับ
“…มรึงเล่นอะไรเนี่ยยย ไอ้เชรี่ยยยพี ตกใจนะโว๊ยยยย” ครับผมตกใจครับ จริงๆแอบเขินเล็กๆด้วยครับ
“กูเห็นมึงเท่ดี เลยถามดู แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวไว้กูถามใหม่ถ้ามึงยังไม่พร้อม ….อ๊ะ…ค่อยๆคิดไม่ต้องรีบตอบ กูสนมึงคนดียวนะเว้ยไม่ได้สนคนอื่น กูให้เวลามึงคิดดีๆก่อน ฮึๆ เดี๋ยวกูจีบมึงไปพลางๆก่อนละกัน” มันตอบหน้าตาเฉยครับ แล้วไม่ยอมปล่อยให้ผมตอบด้วย เออ… งั้นมรึงก็รอไปทั้งชาติหนะแหละ
มันยังไม่ถามผมซักคำว่าเลยว่าผมชอบผู้ชายรึผู้หญิง จริงๆผมอะนะ เห็นผู้ชายเท่ก็มอง เห็นผู้หญิงสวยก็มองครับชอบพอๆกันนั่นแหละครับ ผมก็ไม่เคยเป็นแฟนกะใครเลยครับ เพราะยังไม่มีใครทำให้ผมรู้สึกได้มากขนาดนั้น แต่เท่าที่ผมรู้ตัว อย่างน้อยผมก็ชอบทั้งสองหละครับ เอ๊ะ…หรือว่ามันจะรู้ อิอิ
ก่อนสถานการณ์ผมจะวิกฤติไปมากกว่านี้เสียงสวรรค์ดังขึ้นก่อนครับ (ขอบคุณครับ) มือถือดังผมเอามาดูปรากฎเป็นเบอร์พี่อั้มครับ ผมเลยรับสายแล้วทานน้ำแก้กลุ่มครับ
“เอกครับพี่ลืมถาม……เอกมีแฟนยังครับ”
“พรวดดด….!!!” เป็นครั้งที่สองของวันครับตกลงไม่ใช่ เสียงสวรรค์ครับ(เดี๋ยวไว้ครั้งหน้าจะรับมืออย่างชาชินให้ได้ครับ)
“อะไรนะพี่อั้ม ได้ยินไม่ถนัดครับ” ขอทวนอีกทีว่าจะเหมือนคำถามไอ้พีมั๊ยเนี่ย
“…..เออ…..ไม่มีอะไรครับเดี๋ยววันนี้จะไปส่งนะครับ บาย” และแล้วไอ้คุณพี่ก็วางหูไปไม่รอคำตอบผมอีกตามเคย เอาเลยครับ ตามสบายเลยครับ ฮือๆๆ
ทานเสร็จพวกเราก็เดินไปเรียนกันครับ ผมเดินๆไปก็คิดว่าไอ้พีมันคงพูดเล่นแหย่ผมอะนะครับ คงเล่นตามประสามันเลยไม่สนใจคำพูดมันเท่าไหร่ คุยๆกันไปพอถึงหน้าห้อง ไอ้พีมันก็หันมากระซิบผมด้วยเสียงหวานเลี่ยนหูครับ
“เออเอก เดี๋ยวเย็นนี้พีไปส่งเอกนะครับบบบ” ไอ้พีพูดเสร็จก็วิ่งเข้าห้องเรียนไปเลยครับ
โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อะไรวะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เจิมเรื่องใหม่ด้วย คงไม่ช้าไปนะ :laugh:
-
:-[ เอกมีแฟนยังอ่ะ
เค้าเป็นแฟนให้เอาป่ะ :impress2:
-
^
^
^
^
^
ถ้าอยากรู้ต้องตามอ่านนะคร๊าบบบบ o13
-
:impress2: :impress2:
ชอบเรื่องนี้งะ แล้วจะรออ่านต่อน๊าชอบอะลงไวดี
-
..ฮิ้ววววววว :impress2:
-
แล้วคนถามเนี่ยถามครบหรือยัง จะมีมาเพิ่มอีกเปล่าเนี่ย
ดวงความรักกำลังรุ่งเลย อิจฉาอยากมีคนมาถามบ้างอ่ะ
.............. :กอด1:
-
:-[ เป็นแฟนเอกเอาม้ายยยยยยยย
-
เอกเส่น์หแรงว่ะ :m20:
แล้วใครจะมาวินล่ะคับเนี้ย
-
ดีใจจังเลยครับ ยิ้มแก้มปริแล้วเนี่ย ขอบคุณครับ นานๆจะมีคนดีๆมาพูดให้ชื่นใจครับ :o8:
กลัวแต่อ่านไปเรื่อยๆจะไม่มีใครสนผมแล้วสิครับ
-
ู^
^
^
จิ้มๆคนแต่งคับ นานๆไปผมก็ตามอ่านคับ มาต่อตอนต่อไปเลยดีกว่า
ก๊ากกกกกกกกกกกก ล้อเล่นคับ (ได้จริงก็ดีนะ อิอิ)
-
:fire: จีบเอกได้ไหมครับร้อนแล้วคับ ปุๆๆๆ :fire:
-
^
^
เจาะไข่ รีบน .. อิอิ ดังเป๊าะเลย !~
รายงานตัวว่าได้เข้ามาอ่านแล้ว .. มีคนที่เกี่ยวข้องด้วยมากมาย หลายคนชอบเอกอีกต่างหาก หุหุ เสนห์แรงชามัด
+1 เป็นกำลังใจให้ ตั้งใจและขยันอัพเรื่องมากมาย .. ไม่ต้องกลัวว่านานไปจะไม่อ่านน้า เขียนได้สนุกดี อาจไม่ได้เม้นท์บ่อยเพราะไม่ได้เข้าบอร์ดทุกวัน แต่ก็จะตามติดรออ่านนะคร้าบ
ขอบคุณนะครับ ^__^
-
รถไฟจะชนกันป่าวเนี่ย
555
-
+1เป็นกำลังใจค่ะ
เอกเสน่ห์แรงเหมือนกันนะ :z2:
-
ตอนที่6 หาคำตอบ
ผมเข้าห้องเรียนมาแล้วครับ ตอนนี้ก็นั่งฟังบรรยายกับพวกไอ้ป้องอยู่หลังห้องเลยครับ ผมนั่งริมต่อด้วยไอ้ป้อง หลิง แอ้ม ไปตามลำดับครับ ส่วนนู่นครับไอ้พีไปนั่งหน้าห้องกับเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกับมันครับ หลายคนสงสัยไหงพวกผมไปนั่งกันตรงนั้น จริงๆพวกผมเด็กเรียนนะครับ(แต่เอ…..มันก็เด็กเรียนกันเกือบทั้งคณะนี่หว่า) คือจริงๆไอ้ป้องมันขอหนะครับ มันบอกว่าเข้ามหาวิทยาลัยแล้วไม่อยากทำตัวเป็นเด็กเคร่งเรียนขอทำตัวสบายๆเล่นๆดูบ้าง พวกผมก็เลยโอเคมานั่งนี่แหละครับ ฟังๆไปสมาธิเริ่มแตกซ่านต่างคนก็ต่างชวนกันคุยครับ ฟังอาจารย์บ้างไม่ฟังบ้างไปตามเรื่อง (แต่เนื้อหานี่เก็บได้หมดนะครับ ฮ่าๆๆๆ)
นั่งๆไปผมก็คิดเรื่องไอ้พีเมื่อกี้ครับ นึกๆก็ขำตัวเอง ตอนนี้ก็ยังไม่แน่ใจเลยครับว่า ตกลงที่มันพูดนี่จริงหรือเล่น มาคิดๆดูที่ผ่านมาผมก็ไม่เคยไปชอบใครมากๆขนาดที่จะเรียกว่ารักแบบแฟนได้เลยอะครับ ผมเลยสงสัยว่าถ้าผมไปตกหลุมรักใครสักคนจริงๆนี่ ตอนนั้นมันจะเป็นยังไง ผมจะรู้สึกยังไงนะ
ผมคิดๆแล้วก็เลยหันไปถามไอ้ป้องดูครับ
“………นี่ป้องถามหน่อยดิ………….”
“………ว่า………….” มันตอบมาโดยไม่ได้มองหน้าผมครับ เปล่าครับมันไม่ได้กำลังจดเล็กเชอร์ มันกำลังส่องกระจกอยู่ครับกะลังดูว่ามีรอยตีนกาขึ้นรึเปล่า……เออ……ได้อีกเพื่อน
“………สมมุตินะป้อง ถ้าเราเกิดตกหลุมรักใครสักคนเนี่ย เราจะรู้สึกยังไงอะ” พูดเสร็จมันก็นิ่งไปพักนึงครับ แล้วมันก็เงยหน้ามาตอบผม
“………ว่าแต่คนนั้นเป็นใครหละ….” เออ…เอากะมันสิตอบมาด้วยประโยคคำถาม
“…………ก็เพราะยังไม่มีอะสิถึงได้ถาม แล้วมันจะต่างกันด้วยเหรอวะว่าเป็นคนไหน……….” มันฟังผมตอบแล้วทำหน้าเบื่อหน่ายใส่ครับ
“แล้วถ้า ไม่มีนี่ถามทำไมเนี่ย นึกว่ามีจะได้ซักประวัติสักหน่อย” พูดเสร็จมันหันไปสำรวจหน้าตาตัวเองในกระจกต่อไปครับ เออ….จำไว้เพื่อนกู
“ก็เผื่อถ้ามีจะได้รู้ตัวไง” ตอบมันไปครับ นี่ตรูคิดถูกมั๊ยเนี่ยที่ถามมันเนี่ย
“ไม่มีการศึกษาวิจัยหรือทำสถิติไว้สำหรับเรื่องแบบนี้หรอกนะเอก มีแต่ที่เขาพูดๆกันต่อๆกันมา………. บางทีนะบางคนมีความรักมากมายมาทั้งชีวิตแต่ก็อาจไม่ได้มีครั้งไหนเลยที่เป็นอย่างที่เค้าพูดๆกัน ………..…..”โห คมมากอะเพื่อน แอบมีสาระครับ แถมมีหลักวิยาศาสตร์ด้วย สมแล้วอันดับต้นๆของประเทศ
“แต่ถ้าถามป้องนะ เอาง่ายๆป้องว่าคงอารมณ์แบบ เห็นแล้วใจสั่น หวั่นไหวไรงี้มั้ง” พูดจบมันก็ส่องกระจกต่อครับแถมคราวนี้เอาอะไรก็ไม่รู้มาทำอะไรสักอย่างกะคิ้วมันด้วย….. แต่เอาเถอะถ้าทำแล้วสุขก็ทำไปเถอะเพื่อน
เห็นแล้วใจสั่น หวั่นไหวเหรอวะ ผมคิด…………………………….……กับแพมก็ไม่ใช่……………… ……..อืมมกับไอ้พีก็ไม่เป็น……… …………..พี่อั้มผมก็ไม่มี ………..อืมมม……...อ้าวเฮ้ย……แล้วกรูจะคิดถึงไอ้สองคนหลังนี่ทำไมเนี่ย
ก่อนจะเลยเถิดด่าทอตัวเองต่อไป ผมก็นึกขึ้นได้ครับว่าเมื่อวานผมมองคนนึงแล้วดันเกิดมีใจสั่นนี่หว่า…………….เฮ้ยยยยยย
“นี่แกเป็นไรเอก มองไม่เห็นกระดานเหรอไงชะเง้อคอมองไปมองมาอยู่ได้ ” ไอ้ป้องมันคงหงุดหงิดหละครับที่ผมมัวแต่มองไปทั่วห้อง
ครับ ผมกำลังมองหาผู้ชายคนเมื่อวานครับ แต่ดูยังไงก็ไม่มี ผมเลยลงทุนนับเลยครับว่าผู้ชายเข้าครบมั๊ย(อยู่หลังห้องเห็นทั่วครับ อิอิ) แต่นับยังไงก็ครบครับ แถมนับครั้งแรกมีเกินด้วยนะครับเพราะเผลอไปนับหัวไอ้จุนสาวห้าวไปด้วยครับ ก็แหมก็มันแมนกว่าไอ้ป้องอีกอะครับเฮ้อออออ อย่าโกรธกันนะจุนนะอิอิ
สรุปว่าคนนั้นคงไม่ใช่คนในรุ่นผมครับเพราะนับไงก็ครบครับ แถมวันนี้มันวันแรกของวิชานี้คงยังไม่มีใครกล้าโดดด้วยครับ ไม่แน่อาจเป็นรุ่นพี่ก็ได้ไว้ค่อยไปหาดูทีหลัง แต่คิดไปคิดมานั่นจะเกี่ยวกะตกหลุมรักแน่เหรอวะ ก็จริงๆแล้วกรูยังจำหน้ามันเต็มๆไม่ได้เลยนี่หว่า!!!!! แล้วตกลงมันสั่นเพราะไรวะ….โอ๊ย…..ปวดหัวครับ เลิกคิดดีกว่า
(สำหรับผมนั้นเรื่องรบกวนจิตใจบางเรื่องนะครับถ้าผมมองแล้วตรองแล้วว่าคิดไปกลุ้มไปก็ไม่มีประโยชน์ เงินไม่งอกโลกไม่เย็น ผมก็จะไม่เก็บมาคิดครับ ผมป็นคนยังงั้นจริงๆครับ เว้นแต่กังวลแบบไม่รู้ตัว อิอิ)
พอเลิกปุ๊บพวกผมก็ค่อยๆทยอยออกจากห้องมาครับ ตอนนี้พวกเรากำลังเดินไปหาของกินที่โรงอาหารคณะรัฐศาสตร์กันครับ (พวกเราในที่นี้มี ผม ไอ้ป้อง แอ้ม หลิง แล้วก็ไอ้คุณพี) จริงๆคือคุยกันว่าพวกผมจะพยายามไปกินกันให้ครบทุกโรงอาหารหนะครับ จะได้รู้สถานที่ แล้วก็จะได้ประเมินความอร่อยไปในตัว เออจะว่าไปก็เหมือนทัวร์ชิมอาหารเลยครับ แหะๆ
วันนี้ผมกะลองกินก๋วยเตี๋ยวที่ต้องอดทนหนะครับมีแต่คนบอกว่าอร่อยแต่ไม่รู้จะถูกปากผมมั๊ยอะสิ ผมชอบทานรสจัดอะครับ พอมาถึงคนยังไม่เยอะครับเพราะเมื่อกี้อาจารย์ปล่อยเร็ว ผมไปนั่งจองที่ให้ก่อน พวกเพื่อนๆก็แยกย้ายไปสั่งอาหาร แต่ไอ้พีครับมันเดินไปสองก้าวมันก็หันกลับมาถามผมเบาๆครับว่า
“เอ่อ............ให้พีบริการอะไรเอกดีครับ เอกอยากทานไรอะครับเดี๋ยวพีหาให้” อุแว๊กกกกก เอาจริงเหรอวะเนี่ยยมรึง ทำเสียงหวานใส่ตรูอีกแล้ว แล้วไหงตอนเช้ามรึงยังพูดมึงกูกะกรูแบบเฉยๆของมรึงอยู่เลย แล้วตอนนี้อะไรสิงอีกฟะ!!!!! ………….มึนครับพี่น้อง!!!!!!..........เออออ................แต่ก็ดีครับไม่ต้องไปต่อแถวเองสบายดี
“จะดีเหรอ….. เกรงใจว่ะ……แต่งั้นก็ได้ เอาใหญ่แห้งเครื่องครบไม่เอาเครื่องในจานนึงนะ แล้วช่วยไปต่อแถวหาของกินเล่นกับดูรายการอาหารร้านนู้นมาให้ดูด้วย อ้อน้ำเปล่าหนึ่งเอาแช่เย็น แต่ไม่เอาน้ำแข็งนะ บลาบลาบลา…..” อิอิ ปรับอารมณ์ไม่ทันอะดิมรึง บังอาจทำให้กรู งง กะมรึงมาตั้งแต่เช้าละ สะใจๆเอาคืนๆ จริงๆปกติผมเป็นคนขี้เกรงใจคนอื่นนะครับ โดยเฉพาะยิ่งสนิทยิ่งเกรงใจ แต่กับไอ้คุณพี มันต้องโดนแกล้งมั่งครับ ฮึๆ
“ได้ดิแค่นี้เอง รอแป๊บนะครับ” โห ไม่สะท้านครับท่านผู้ชมทุกท่าน แถมดูมันร่าเริงอีกตังหาก เออ…เอากะมันหน่อย พอมันมาถึงมันก็แสดงให้ดูเลยว่าทำให้ได้หมดตามนั้นเลยครับแถมซื้อของกินเล่นมาจากไหนไม่รู้มาเพิ่มอีกครับ นับถือๆ แต่กะจะให้อ้วนตายตกตามกันไปทั้งโต๊ะเลยใช่มั๊ยเนี่ย
นั่งๆกินอยู่คนเริ่มเยอะครับ แน่นอนสาวๆก็เริ่มบุกมาครับ ความซวยตกมาถึงไอ้ป้องตามความคาดหมาย แต่เนื่องจากการประสบความสำเร็จอย่างสูงของภารกิจกันผีสาวกินตับโดยฝีมือไอ้แอ้มเมื่อเช้า ไอ้ป้องเลยขอใช้บริการต่ออีกครับ แต่คราวนี้ค่าจ้างมันเป็นการติววิชาเมื่อกี้ให้แอ้มมันครับ…….แต่เดี๋ยว…..ไอ้คนที่จดเล็คเช่อร์มันไอ้แอ้มนี่หว่า ส่วนคนนั่งส่องกระจกมันไอ้ป้องไม่ใช่เรอะ ไหงมันให้ไอ้ป้องสอนหละฟะ พอถามไอ้ป้อง ไอ้ป้องมันก็ทำหน้าเซ็งๆใส่อีกแล้วครับ ก่อนที่จะพ่นเนื้อหาทั้งหมดโดยสรุปพร้อมเน้นจุดสำคัญแบบย่อๆให้ฟัง อ้อแถมวิเคราะห์เนื้อหาคราวหน้าให้ด้วยครับ……………เอ่อ…………….ขอถวายความเคารพครับ
สักพักไอ้จุนเดินมาครับมันบอกมาหาเพื่อนแต่ไม่เจอ (ไม่รู้จริงๆแอบมาจีบสาวแถวนี้รึเปล่าอะดิ อิอิ) ก็เลยชวนมันนั่ง มันไปนั่งข้างไอ้ป้องครับ ภาพเบื้องหน้าผมตอนนี้บอกไม่ถูกเลยครับโดยเฉพาะเวลาฟังมันสองคนคุยกัน …….เอ่อ…..คือ………มีคำถามครับ…..ใครก็ได้ช่วยบอกผมหน่อยครับว่า ไอ้สองคนนี้ ใครกันครับที่เป็นผู้ชาย!!!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจมานะครับ จะupได้อีกทีก็พรุ่งนี้กลางคืนนะครับ ยุ่งสุดๆเลยพรุ่งนี้
-
....อ่านแล้วครับ
....คนที่ทำให้ใจสั่นนิจูนป่าว???
...ไปนอนก่อนเน้อ :bye2:
-
แล้วจะรอนะคราบ ชอบมาก
-
เมื่อเรารักใคร......เราก็จะรู้ตัวเองเองคับว่าใช่
555
รออ่านต่อคับ
-
ต้องลุ้นต่อไป เอิ้กๆ
เรื่องนี้ ใครพระเอก นายเอกหว่า :laugh:
-
คนแต่งเยี่ยมมาก ขยันอัพดีจริงๆ
ลุ้นแฮะ ใครทำให้เอกใจสั่น
แต่ว่าเสน่ห์แรงจังเลยนะเอก ทั้งพี่อ้ำ ทั้งพี
:L2:
-
:z13: หนูเอกผู้อ่อนต่อโลก อิอิ
-
หนุ่มคนนั้นคือใคร :impress2:
-
ตอนที่7 ความหลากหลายทางพันธุกรรม
ครับตอนนี้พวกผมก็ยังคงนั่งทานข้าวกันอยู่ที่เดิมอะครับ ภาพเบื้องหน้าผมตอนนี้บอกไม่ถูกเลยครับโดยเฉพาะเวลาฟังมันคุยกัน หมายถึงบทสนทนาของไอ้ป้องกะจุนอะครับ คือจริงๆมันสองคนนี้ตอนนี้เริ่มสนิทกันแล้วครับ โดยเฉพาะยิ่งตอนมันไปเลี้ยงสายรหัสด้วยกันเมื่อวาน ผมขอยกตัวอย่างคำสนทนาของพวกมันนะครับ
“เฮ้ยป้องโต๊ะนู่นอะเห็นปะ แมร่งงง โคตรชอบเลยยยยย” จุนเรียกไอ้ป้องดู
“ไหนๆ เออใช่หล่อจริงด้วย น่ารักเนอะ”ป้องตอบ
“ไม่ใช่โว๊ย ชั้นหมายถึง ผู้หญิงคนข้างๆ โห สวยนะแก” จุนเริ่มหงุดหงิดครับ
“อี๋…น่าเกลียด ดูอะไรของแก ตาต่ำ ข้างๆหล่อๆมีไม่ดู นี่แกเป็นผู้หญิงนะ” ป้องหงุดหงิดตอบ
“แหวะ ดูทำไมวะผู้ชายน่ะ ข้างๆดิโคตรขาวเลยอึ๋มด้วย ทีแกน่ะยังแมนล่ำกว่าไอ้ข้างๆนั่นเลย” จุนสวน
“ไอ้ #@%@#^$@%.......” ป้องรับไม่ได้ครับที่ถูกชมว่าแมนล่ำ
เอาเถอะครับปล่อยพวกมันไป เพราะตอนนี้ไอ้สองคนข้างๆผมนี่ก็กำลังเรียกร้องความสนใจจากผมอยู่นี่แหละ ไอ้คุณพีหยิบลูกชิ้นมาจะป้อนผม ไอ้หลิงมันเห็นแล้วหมั่นไส้เลยแย่งเอาลูกชิ้นไปกินเองแล้วจะป้อนไส้กรอกให้ผมแทน ไอ้พีเลยแย่งไส้กรอกมันไปกินบ้าง แย่งกันป้อนไปมา มองไกลๆคงนึกว่าสองคนนี่มันนั่งป้อนกันเองหนะครับ แต่สรุปผมเลยไม่ได้กินทั้งสองอย่างนั่นแหละครับ เออ ดีครับ น้ำหนักจะได้ลงมาเท่าเดิม อิอิ
กว่าการทานข้าวอันแสนวุ่นวายจะจบลงก็ใกล้เข้าเรียนบ่ายอะครับ วันนี้ก็อีกหละครับหลังข้าวเที่ยง เพื่อนๆบางส่วนก็ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์อีกตามเคย แต่ไอ้หลิงครับมันบอกมันไม่ไปหรอกครับเข้าเฝ้าหนะแต่มันจะใช้วิธีที่ดีกว่าคือนั่งหลับตาแผ่เมตตาแทน มันบอกว่าต้องใช้สมาธิมากในการแผ่ให้ถ้วนทั่วดังนั้นห้ามใครกวนครับ….เออ มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ…. ส่วนไอ้ป้องก็เอากระจกมาส่องอะไรอีกก็ไม่รู้ ไอ้พีก็มัวแต่นั่งมองหน้าผมอยู่อีกด้าน ….จะว่าไปก็ดีครับทุกคนมีกิจกรรมส่วนตัวให้ทำไม่กวนกัน……ผมเลยขอแอบนั่งแผ่เมตตาบ้างดีกว่า …… แหะๆ
พอเลิกเรียนพวกผมที่นั่งกินข้าวตอนเที่ยงด้วยกันก็ชวนกันไปดูหนังที่สยามต่อครับ แต่คราวนี้มีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกะไอ้พีมาด้วยอีกคนชื่อชาร์คครับ จริงๆชาร์คมันเลขที่ติดกับผมเลยครับ รู้จักกันตั้งแต่วันไปรายงานตัวมันเป็นคนคุยสนุกครับอารมณ์ดี แต่ปกติมันจะอยู่กับเพื่อนอีกคนชื่อหมู
ชาร์คเป็นที่ถูกอกถูกใจของป้องมากครับเพราะสูง หุ่นดี หล่อและที่สำคัญคือเป็นผู้ชายที่หน้าเหมือนพี่เคน ธีรเดช อะครับ ไอ้พีเล่าว่าชาร์คมันชินแล้วครับที่ถูกผู้ชายมาชอบ ที่โรงเรียนเก่ามันโดนคนมาสารภาพรักบ่อย(โรงเรียนชายล้วนครับ) แต่มันไม่ได้คบใครเลย เพราะมันเป็นผู้ชายปกติครับ
ขณะที่พวกผมรอซื้อตั๋วหนังอยู่(หนังเรื่องอะไรก็จำไม่ได้แล้วครับจำได้แต่ว่าเป็นหนังตลก) พี่อั้มก็โทรมาถามครับว่าจะให้ไปรับกี่โมง ……ลืมสนิทเลยครับ แหะๆ…….…ผมเลยบอกไปว่าให้กลับก่อนได้เลยเพราะจะไปดูหนังกับเพื่อนๆก่อน พี่อั้มก็ถามว่าจะให้รอรับกลับหลังเลิกมั๊ย ผมก็เกรงใจครับ เลยบอกไปว่าเดี๋ยวกลับเองสะดวกกว่าครับ พี่อั้มเลยวางไปพร้อมเสียงที่ดูผิดหวังนิดๆ….……ว่าแต่เป็นครั้งแรกที่พี่แกรอฟังคำตอบผมครับ …..อิอิ
เหลือเวลาอีกเกือบสองชั่วโมงครับเราเลยไปทานไอศกรีมกันก่อนครับระหว่างรอหนัง วันนี้ดูชาร์คไม่ค่อยร่าเริงครับต่างไปจากก่อนนี้ช่วงที่เจอกันใหม่ๆ
“ชาร์คเป็นไรเปล่า ดูไม่สดชื่นเลย” ผมถามครับ
“อื้มมม…..ไม่ป็นไร ขอบใจนะ แค่คิดอะไรไปเรื่อยๆน่ะ” มันตอบพร้อมฝืนๆยิ้มอะครับ
“….มีอะไรให้เราช่วยก็บอกนะ” ผมบอก ชาร์คก็พยักหน้าครับ แต่ก่อนที่ผมจะถามมันต่อไอ้ป้องก็ร้องขึ้นมาครับ
“เฮ้ยแก ช่วยชั้นด้วย!!” ไอ้ป้องพูดขึ้นมาพร้อมกับนั่งหันหลังไปอีกทาง ขณะเดียวกันก็ดึงแอ้มให้ยืนขึ้นมาบังตัวมันไว้ ……เออ ป้องครับตัวมรึงไม่เล็กขนาดนั้นนะครับ
“เป็นบ้าอะไรอีกหละเนี่ย” แอ้มมันถามด้วยความเซ็งครับ
“นั่นไงแกที่หน้าลิฟท์หนะ” ป้องพูดเสร็จ ทุกคนก็หันไปมองเป็นทางเดียวกัน ที่หน้าลิฟท์ครับมีผู้หญิงใส่ชุดนักศึกษาผมยาวสีน้ำตาลกำลังยืนจ้องมาอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อทางโต๊ะพวกเราครับ
“ว๊าย!!! นั่นมันนังแป๋มนี่!!!!!” ไอ้แอ้มร้องขึ้นมาทันทีจนพวกเราตกใจ พูดเสร็จมันเหมือนจะวิ่งหนีหรือจะมุดไปซ่อนใต้โต๊ะแข่งกับไอ้ป้องครับ ติดแค่ว่าไอ้ป้องมันล็อคไว้ไม่ให้ไปไหน ให้บังมันไว้ก่อน
“แม่งงงง สวยสาดดดด” ไอ้จุนอุทาน …….เก็บๆหน่อยครับมรึง
“เฮ้ยพวกมึงเป็นเชรี่ยยยอะไรกันวะ ทำยังกะเจอผี” ไอ้พีพูดขึ้นมาแบบขำๆไอ้สองคนนี้ครับ ……เออตกลงมันพูดเพราะกับผมคนเดียวจริงๆด้วยครับ
“ผีตัวแม่เลยหละย่ะ!!! ก็ผีที่จะคอยกินตับไอ้ป้องนี่ไงยะ!!!.....ว้ายแกๆๆๆ นังป้องมันเดินมาแล้ววววว” ตอนนี้แอ้มมันดิ้นหนักกว่าเดิมแล้วครับพอๆกะที่ไอ้ป้องมันล็อคแอ้มไว้แน่นกว่าเดิม พวกที่เหลือยังคงงงกันอยู่ครับ แต่ไม่ทันไร น้องแป๋มของพวกมันก็เดินพรวดๆเข้ามาถึงที่โต๊ะพวกเราแล้วครับ
“แอ้ม!!!นี่มันจะมากไปแล้วนะ!!!! มายืนกอดป้องของชั้นกลางห้างเนี่ยยย!!!! ” แป๋มพูดดดด…เออ…เรียกว่าตะโกนใส่หน้าแอ้มดีกว่าครับ ….แต่…..จริงๆภาพที่ผมเห็นนี่มันไอ้ป้องมันล็อคเอวแอ้มไว้ไม่ใช่เหรอครับ
“…อ...เออ…ก็ชั้นจะอยู่กะป้องเพื่อนชั้นหนะมีอะไรมั๊ย ” แอ้มหน้าซีดครับที่รู้ว่าหนีไม่สำเร็จ มันเลยต้องหันมาเพชิญหน้าด้วยครับ
“กอดกันขนาดนี้เนี่ยชั้นไม่เชื่อหรอก ก็ไหนป้องบอกให้ชั้นตัดใจเพราะไม่ชอบผู้หญิงไง แล้วนี่อะไร” แป๋มตัวสั่นครับเธอดูโกรธ แต่ขณะเดียวกันไอ้ป้องเพื่อนผมมันก็ตัวสั่นเหมือนกันครับแต่คงเพราะกลัวมากกว่าครับ การทุ่มเถียงของสองคนยังดำเนินต่อไปโดยที่พวกผมยังคงงงเป็นไก่ตาแตก แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ
“ ขอโทษนะครับ ป้องเป็นแฟนผมเองครับ” เสียงนึงพุ่งพรวดแหวกอากาศออกมา
ครับอึ้งกันทั้งโต๊ะสิครับ
มันอารายก๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
______________________________________________________________________
แอบมาอัพช่วงบ่ายก่อนครับบังเอิญว่าง :z2:
-
จะได้เจอมั้ยเนี่ย ผู้ชายนิรนามคนนั้นอ่ะ ลุ้นให้เจอนะ
อาการเอกอาจจะเป็นแบบตกหลุมรัก แต่ไม่รู้ตัวก็ได้
มือสั่นใจสั่น เอ๊ะ หรือว่าเป็นโรคหัวใจกำเริบ Love
ปล.ส่วนป้องกับจุนเนี่ย คล้ายเรื่องสลับร่างสร้างรักอ่ะเปล่า น่าจะให้กามเทพแผลงศรใส่นะ
“ ขอโทษนะครับ ป้องเป็นแฟนผมเองครับ” เสียงนึงพุ่งพรวดแหวกอากาศออกมา
ครับอึ้งกันทั้งโต๊ะสิครับ
มันอารายก๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เสียงใครอะ หรือว่าเสียงชาร์ค หรือว่าเสียงชายนิรนามคนนั้น :serius2: เดาไม่ถูกรออ่านตอนต่อไปดีกว่า
ขอบคุณนะค่ะ ขยันอัพมากๆเลย อันเก่ายังเม้นท์ไม่เสร็จ ขอเม้นท์รวมกันเลยนะ :กอด1:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ทิ้งให้ค้างอีกแล้วอะเนี่ย ท่าทางจะชอบค้างๆน๊า อิๆ
:bye2: :bye2:
-
ป้อมรับสมอ้างด่วน :impress2:
-
ขอบคุณทุกๆเม้นท์นะครับ o13
เดี๋ยวตอนหน้าค้างได้อีกครับ
-
อร๊ายยยยย เสียงครายยยย
เดาว่าเป็นเสียงเอก~! ก๊ากกกกกกกก .. ก็แบบว่า มันจะได้เป็นที่มาของชื่อเรื่องไรเงี้ยะ หรือไง?? ?
มาต่อเร็ว ๆ นะคร้าบ อยากรู้อ่ะ
ขอบคุณนะครับ +1 ให้ด้วยเพราะชอบตอนนี้สนุกดี ^___^
-
เสียงใครหว่า ??????????
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ตอนที่8 จับอะไรสองมือ?
“ ขอโทษนะครับ ป้องเป็นแฟนผมเองครับ” คำพูดนี้ได้กระชากความสนใจของทุกคนครับ ทุกคนหันไปหาเจ้าของเสียงอย่างพร้อมเพรียง
ครับนั่นเป็นเสียงของ……………………………………………ไอ้ชาร์คครับ พอมันพูดเสร็จมันก็ลุกเดินไปหาไอ้ป้องแล้วค่อยๆประคองไอ้คุณป้องขึ้นมาอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล ท่ามกลางสีหน้าอันแตกตื่นตกใจอย่างประเมินค่ามิได้ของเพื่อนฝูงที่กำลังร่วมเผชิญชะตากรรมเดียวกันอยู่ (และรวมถึงพนักงานในร้านที่กำลังอ้าปากค้างอยู่ด้วยครับ)
“…อ….เออใช่……เค้าเป็นแฟนเราเอง เราคบกันมานานแล้ว…..แล้วก็รักกันมาด้วย” ไอ้ป้องพูดกะแป๋มครับหลังจากที่มันเริ่มตั้งสติได้
“…..ไม่…..ไม่จริง…ชั้นไม่เชื่อ! ….ไม่จริงใช่มั๊ย…” แป๋มพูดขึ้นพร้อมส่ายหน้า ตอนนี้มีน้ำตามาเอ่อล้นที่ตาสองข้างของเธอแล้วครับ เธอมองไปที่เพื่อนๆผมในโต๊ะแบบขอคำตอบ….ถึงตอนนี้ทุกคนก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆครับ(ก็พวกตรูก็พึ่งได้ยินพร้อมกันหมดนี่แหละจะให้ตอบเป็นอย่างอื่นได้ไงหละ)……………
“ถ้าไม่เชื่อ…..งั้นเราพิสูจน์ให้ดู” ชาร์คพูดเสร็จก็หันไปทางป้องแล้วก็……………………..หอมแก้มป้องครับ!!!
(อุว๊ากกกกกกกกกกกกกก แว๊กกกกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกก …@#$%@^##%^@%^@#$%$^@#%T#@$…… คาดว่าเหล่านี้คงเป็นตัวอย่างเสียงร้องในใจใครหลายๆคนในขณะนั้นครับ )
“……………………………………………”
“……………………………………………”
“…………อย่าคิดว่ามันจะจบแค่นี้นะป้อง………” แป๋มพูดจบพร้อมสะบัดผมวิ่งออกไปทั้งน้ำตาครับ
…….เออ แป๋มครับตอนนี้มันชักจะเหมือนละครหลังข่าวไปทุกทีแล้วนะครับ พอเถอะครับ ผมคิด…...
( ……เอ่อ…..ตอนนั้นมันเป็นอย่างงั้นจริงๆครับ )
แล้วรู้มั๊ยครับว่าสิ่งแรกที่พวกเราทุกคนพร้อมใจกันทำหลังจากตั้งสติได้ คืออะไรรู้มั๊ยครับ……………….…...….ถูกต้องครับรีบจ่ายเงินแล้วก็ย้ายร้านหนีครับ (พวกผมกะว่าคงไม่มาแถวนี้สักพักใหญ่จนกว่าจะแน่ใจว่าพนักงานในร้านเปลี่ยนรุ่นหมดแล้วหนะครับ)
“อธิบายมาเดี๋ยวนี้!!!!!!” หลิง จุน พี ประสานเสียงขึ้นมาพร้อมกันหลังจากที่เปลี่ยนมานั่งร้านไอติมอีกร้านนึงแทน ครับ(รู้สึกว่าตั้งแต่เปิดเทอมมาผมจะมีแต่ดวงเสียเงินฟรีนะครับ ไม่ได้กินของที่สั่งมาสักเท่าไหร่เลยนะครับเนี่ย ฮือๆ….คือที่สั่งมาเมื่อกี๊ยังไม่ได้กินเลยครับ มันละลายหมด)
“……………………………………………”แอ้มกะป้องมองหน้ากัน
“………เออ……………ชั้นเล่าเอง………..” แอ้มบอกครับ
“คืองี้นะนังป้องน่ะมันมีแฟนคลับนรกคอยไล่ตามจีบมันมาตั้งแต่มัธยมแล้วหละ ย้ำสาวๆทั้งนั้น เมื่อก่อนนี้นะนับไม่ถูกเลย เป็นสิบเพราะ มันทั้งหล่อสูงขาวหน้าใส ตัวก็ล่ำ แม๊นแมนเรียนก็เก่ง ชั้นเองตอนแรกพึ่งเจอมันยังเผลอแอบชอบเลย …..โอ๊ย อย่าพึ่งตีกูอีป้อง(ไอ้ป้องมันรู้สึกว่าโดนด่าครับสำหรับคำว่าแมนหล่อล่ำ)…..ให้กูเล่าให้จบก่อนสิ…ต่อนะแต่พอมันชักจะมากเข้าไอ้ป้องมันเลยรำคาญเริ่มแสดงอิทธิฤทธิ์โบ๊ะหน้าขึ้นมา แฟนคลับมันเลยลดลงแต่ยัง มันยังไม่หมด มันมีพวกหลงผิดคิดว่านั่นเป็นแฟชั่น J-pop J-rockอะไรของมันนั่นแหละที่เหลือเลยกรี๊ดกันต่อแถมหนักกว่าเดิม ทีนี้พอมันประกาศว่าชอบผู้ชายก็เลยหายไปอีกส่วน แต่ก็ยั๊งงงงง…..มีพวกเชื่อมั่นว่ามันจะเปลี่ยนอีนี่ให้เป็นผู้ชายได้มาวอแวต่อ สุดท้ายอีป้องมันเลยกรี๊ดใส่เลยหายกันไปหมดยกเว้นนังแป๋มนี่แหละ”
แอ้มเล่าจบพร้อมซดน้ำแก้วใหญ่
“แล้วแป๋มเค้าทำไงต่อหละ” ผมถาม
“ก็แม่นี่มันจิตหนะสิ! คุณเธอเล่นตามเช้าตามเย็นจะกินชั้นให้ได้ เห็นใครเข้าใกล้ก็หึงหวงไปหมด ไปตามตบคนไปทั่ว เนี่ยนังแอ้มก็หวิดจะโดนไปหลายรอบแล้ว” ไอ้ป้องตอบอย่างเซ็งๆ
“เออ ชั้นก็พอเข้าใจแล้วว่าทำไมป้องถึงกลัวพวกผีสาวจะมากินตับมัน” หลิงพูดครับ ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยครับ
“ว่าแต่ว่านะไอ้ชาร์ค ตกลงพวกมึงเป็นแฟนกันจริงเปล่าวะ คบกันตั้งแต่เมื่อไหร่ บอกกูมาเดี๋ยวนี้เลยนะมึง เล่นมาเปิดตัวกลางสยามเนี่ย” ไอ้พีถามต่อครับ ไอ้ชาร์คมันก็เอาแต่นั่งอมยิ้มไม่พูดอะไรเลยมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วครับ ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อน แต่ไอ้ป้องสิครับรีบสวนมา
“จะบ้าเรอะ ก็ไม่จริงหนะสิ ชั้นยังไม่เคยมีแฟนโว๊ย”
“อะๆๆ ก่อนจะไปกันใหญ่คืองี้นะ จะอธิบายให้ฟัง คือเมื่อกี้เรานั่งฟังแอ้มพูด…เออ…ด่าหรืออะไรนั่นแหละกะยัยแป๋มนั่นก็เลยพอจับประเด็นได้ ก็เลยอาสามาเป็นพระเอกให้ไง เมื่อก่อนเราหนะโดนคนไล่ตามบ่อยเหมือนกัน ก็ได้…ไอ้หมู…มันมาคอยกันให้อยู่ประจำ”
เอ....จะมีใครเห็นเหมือนผมเมื่อกี้มั๊ยครับว่าพอไอ้ชาร์คพูดถึงไอ้หมูมี แว๊บนึงที่มันดูเศร้าๆ
“แต่ขนาดถึงกะลงทุนจูบเลยเหรอวะ” ไอ้พีถาม
“เฮ้ยแค่หอมโว๊ยไม่ได้จูบ หอมเพื่อนนี่กูว่าธรรมดาว่ะ”.....เอ่อ...หอมเพื่อนผู้ชายนี่เรียกธรรมดากันเหรอครับพี่น้อง
“งั้นมรึงสองคนก็เป็นแฟนกันจริงๆเลยสิ” ไอ้พีไม่หยุดครับ
“เฮ้ยกรูชายจริงเว้ย” ชาร์คตอบพร้อมหัวเราะขณะที่ไอ้ป้องเขินสุดๆครับ
“เฮ้อออ…..แต่สวยงี้โดนกินตับก็ยอมหว่ะ”....จุนเพ้อออกมา
“เฮ้ยยยยย!!!”
ตอนนี้เราเข้ามาในโรงหนังกันแล้วครับ วันนี้เราใช้วิธีสุ่มจับตั๋วกันครับว่าใครนั่งตรงไหน
"ว๊ะฮะฮะฮะ...."เสียงไอ้แอ้มมันหัวเราะครับดังมากด้วย ตอนแรกผมก็อายแทนมันครับแต่ไปๆมาๆก็ดี หัวเราะมันช่วยสร้างอารมณ์ขำ ผ่านๆไปหน่อยเสียงหัวเราะกลุ่มผมเริ่มดังประหลาดขึ้นไปทุกทีครับ
“ ว๊ะฮะฮะฮะ....ฮุๆๆๆๆๆๆ โฮ่ๆๆๆๆๆ" เสียงป้องกะหลิงดังเพิ่มครับ.....เออ จะขำหนักก็เพราะเสียงหัวเราะพวกมันนี่หละครับ
อืมมมๆๆๆๆสนุกดีแฮะ แต่เอออ……......เออ.............ใครมาจับมือผมอยู่ครับเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เฮ้ยอีกข้างก็จับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
:z13: จิ้มๆ
:a5:ว้าก ใครมาจับมือเอก อะนิ ผีโรงหนังเปล่า คริๆ <ล้อเล่น นะ >
คนนึงสัณนิษฐานได้ ว่าเป็นพี แต่อีกคนไม่รู้ อ่ะ
............... :กอด1:............
-
....มือไอ่พีแน่นอน..คิดจะปีนเสาไฟฟ้าหรอ!!!! :m20:
-
:angry2: ใคร ใคร เป็นคนจับมือเอกบอกมานะ
-
คริ ๆ สนุกดี ตามมาหลงเอกอีกคน :-[
เสน่ห์แรงจริง ๆ
แต่ว่าใครจับมืออ่ะ :serius2:
-
จับอะไรหว่า
..................
จบค้างได้อีก
-
ตอนที่9 มือที่ไม่คาดคิด
เอาหละสิครับทุกท่าน สภาพผมตอนนี้คงดูประหลาดมากใช่มั๊ยครับ ก็มือสองข้างผมถูกจับโดยคนสองคนจากทั้งสองด้าน ……เอ่อครับ…… งั้นผมจะย้อนไปเล่าเหตุการณ์เมื่อห้านาทีก่อนให้ฟังนะครับ
อืมมมๆๆๆๆหนังสนุกดีแฮะ ผมคิด…… แต่เอออ……......เออ.............เฮ่ยยยย…..ใครจู่ๆมาจับมือขวากรูหละเนี่ย ผมตกใจรีบหันไปดูครับก็ปรากฎว่าเป็นไอ้พีเจ้าเดิมหนะครับ ผมมองหน้ามันแบบงงๆ มันก็ยิ้มตอบมาครับ ดูมืดๆมันก็น่ารักดีแฮะ แต่เฮ้ยอย่าลูบสิวะ! เฮ้ยยย เอามือผมไปไว้ที่หน้าขามันอีก หยุดดดดดดดด…. ผมจะชักมือหนีครับแต่มันเอาสองมือมันดึงมือผมไว้แน่นเลยครับ มันไม่ยอมปล่อยแถมจับธรรมดาไม่พอยังลูบมือผมเล่นต่ออีกแหนะ
คราวนี้ผมจะเอามืออีกข้างไปแกะมือมันออกครับ……แต่…..ปรากฎว่ามีมือของคนที่นั่งอีกข้างมาจับมือซ้ายผมไว้ด้วยครับ เฮ้ยยยยย อะไรกันวะเนี่ย…..ผมตะโกนในใจครับ พร้อมหันไปดูทางซ้ายปรากฎเป็นมือของ……….ไอ้ชาร์คครับที่จับมือผมไว้!!!
งงน่ะสิครับ ไอ้พียังพอว่า เพราะรู้อยู่แล้วว่ามันคิดอะไรกับผม………….….แต่ไอ้ชาร์คนี่สิครับ มันจับมือผมทำม๊ายยยยยยยย ……มรึงเป็นผู้ชายปกติไม่ใช่เร้ออออออ…….ผมตกใจจนลืมสนใจไอ้พีไปเลยครับ ซึ่งตอนนี้มันก็ยังคงจับมือขวาผมแน่นอยู่ (เอาวะ…..ไอ้พี…แค่จับ…มรึงอยากจับก็จับไป แต่อย่าบังอาจเอามือกรูไปล้วงของมรึงนะโว๊ยยยย เดี๋ยวมีต่อย!!)
ผมเงยหน้าจากมือที่จับมือผมไปมองหน้าไอ้ชาร์คครับเพราะสงสัยว่ามันเป็นอะไร……..….ปรากฎว่าภาพที่ผมเห็นคือ……..มันกำลังร้องไห้อยู่ครับ!!!!
ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ยอมรับว่าตกใจมากเมื่อเห็นมันกำลังร้องไห้…… ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะเห็นมันร้องไห้ ผมเคยเห็นแต่ไอ้ชาร์คคนที่สดใสร่าเริงครับ…….จะว่ามันซึ้งกับหนังก็คงไม่ใช่เพราะไอ้สี่ตัวนั่นมันยังกำลังส่งเสียงหัวเราะประหลาดๆดังลั่นอยู่เลยครับ
ชาร์คมันหันมามองหน้าผมครับ ที่แก้มมันอาบไปด้วยน้ำตา มันมองผมนิ่ง มันไม่พูดอะไรเลย จากนั้นมันก็หลับตาแล้วเอาหัวมาซบไล่ผมแทน……………….เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยไปกันใหญ่แล้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมต้องตั้งสติครับ เพราะตอนนี้สติผมแตกไปไหนแล้วก็ไม่รู้ครับ…………..ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ………เอ้า กำหนดลมหายใจเข้า……กำหนดลมหายใจออก………….เว้ยยยยยไม่ช่วยเลยเว้ย เอาวะถามมันเลยดีกว่า
“ ………ชาร์…..ค……...” ผมหันไปจะถามมันครับว่าเป็นอะไร แต่มันเอามืออีกข้างมาแตะที่ริมฝีปากผมเบาๆ พร้อมกับบีบมือผมอย่างนุ่มนวลครั้งนึงเหมือนกับจะบอกว่าอย่าพึ่งพูดอะไรตอนนี้…….
ครับได้ครับ…..เพื่อเพื่อน……ผมเลยต้องยอมปล่อยให้ด้านนึงมันยืมมือกับไหล่ผมเป็นที่พักใจ ….…ส่วนอีกด้านก็ยอมปล่อยให้ไอ้พีเอามือผมไปลวนลามเล่นพลางๆ(แค่ลูบครับ…..อิอิ ไม่มีล้วงแคะแกะเกาอย่าคิดมาก อิอิ) …… ครับแต่ถึงตอนนี้กลับไม่มีใครรู้เลยครับว่าตอนนี้ ผมน่าสงสารแค่ไหน……….. กรูดูหนังไม่รู้เรื่องโว๊ยยยยย!!!!!
(คราวหน้าจะหาอีกสองคนมานั่งเกาะขาสองข้างด้วยเลยครับให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยจริงๆ ฮือๆๆ)
ในที่สุดหนังก็จบซะทีครับ จบแบบที่ผมไม่รู้เรื่องเลยสักนิดเดียว……ขอเงินคืนได้มั๊ยครับ…… นี่อาจเป็นสาเหตุนึงก็ได้ที่ทำให้ผมจำไม่ได้เลยว่าดูเรื่องอะไรไปครับ…. จำได้แต่สถานการณ์ประหลาดๆที่เกิดขึ้นแทน
พอออกจากโรงหนังมาไอ้สี่ตัวที่มันไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยก็เอาแต่หัวเราะกันคิกคักๆ ส่วนไอ้พีมันก็ยิ้มเดินไปมาแก้มแทบปริ ผมยังสงสัยอยู่เลยนะว่ามันดูหนังรู้เรื่องเปล่าวะเนี่ยรึตั้งใจแต่จะลูบกรูเนี่ย ส่วนไอ้ชาร์คมันสงบแล้วครับมันพยายามทำตัวเป็นปกติ แต่ถ้าสังเกตุดีๆจะเห็นตามันแดงๆเหมือนพึ่งร้องไห้มาครับ
ดูหนังเสร็จพวกเราก็แห่กันมาทานข้าวครับ นี่ก็สองทุ่มกว่าแล้วครับก็เลยหาทานที่สยามสแควร์กัน ตอนนี้ทุกคนก็คุยเล่นหยอกล้อ เฮฮากันไปครับ ผมคุยหัวเราะเล่นไปก็แอบมองไอ้ชาร์คไปครับ เพราะเป็นห่วงมันจริงๆ ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไอ้ชาร์คมันก็เหมือนจะรู้หละครับว่าผมแอบมองมันอยู่แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร
โอ๊ยลืมครับลืม …..ลืมเปิดมือถือ ตอนดูหนังผมปิดเอาไว้( น่ารักมั๊ยครับปิดมือถือขณะดูหนัง อิอิ) พอเปิดเครื่องโทรศัพท์มาดูก็สั่นเลยครับมีคนโทรเข้าพอดี ทายสิครับใครโทรมา ………..ถูกต้องนะครับพี่อั้มพี่ที่แสนดีโทรมานี่เองแต่เอ…มีไรหว่า
“ เอกพูดครับพี่อั้ม” ผมรับสาย
“ทำไมติดต่อไม่ได้หละครับ พี่โทรหาไม่ได้ตลอดเลย เป็นไรเปล่าพี่เป็นห่วง ตอนนี้อยู่ไหนครับ” เออ……ห่วงมากไปหน่อยมั๊ยครับคุณพี่ ปิดเครื่องแค่สองชั่วโมงก่าๆเองนะ
“ดูหนังน่ะครับตอนนี้ทานข้าวกับเพื่อนๆอยู่กำลังจะเสร็จแล้ว” ผมตอบ
“ให้พี่ไปรับมั๊ยครับตอนนี้พี่อยู่บ้านอีกแป๊บก็ถึง” ……….พี่ครับบ้านพี่อยู่เกษตรไม่ใช่เหรอครับแล้วจะถ่อมาสยามนี่นะครับ
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวกลับเองสะดวกกว่าครับ” ผมพูดปฏิเสธไปแต่พี่แกก็ยังตื้อจะมารับต่ออีกสักพักครับ กว่าจะยอมวางไป เฮ้อออ….. เทคแคร์ดีเหลือเกินครับพี่ผม
“ใครโทรมาหละเอก” ไอ้พีถามครับ
“พี่รหัสหนะ เค้าจะไปส่งบ้านให้แต่เกรงใจ เดี๋ยวกลับเอง” ผมตอบ
“พี่รหัสเหรอ…..ดูแลดีจังนะ” ไอ้พีพูดครับแต่ไหงเสียงมันดูหงุดหงิดๆน่ากลัวๆยังไงชอบกล
“แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวพีไปส่งเอกให้นะ” ไอ้พีเสนอครับ
“ไม่ได้หรอกมึงเพราะเดี๋ยวเอกจะกลับกับกู นัดกันไว้แล้ว” ไอ้ชาร์คโพล่งขึ้นมาอีกแล้วครับท่าน!!!!! ……เอ่อ…….ว่าแต่กรูไปนัดกะมรึงตอนไหนฟะ
“เฮ้ยไปนัดกันเมื่อไหร่กูไม่เห็นรู้เลย” ไอ้พีถามครับ ดีครับผมก็อยากรู้
“นัดนานแล้วเว้ย เอ้าเอกไปกันไป ไอ้พีวันนี้มึงจ่ายส่วนของกูสองคนไปก่อนนะเว้ย ไปละ” ไอ้ชาร์คพูดจบก็ลากผมออกมาเลยครับ ไม่ฟังเสียงไอ้พีที่โวยวายามหลังมา รวมถึงหน้าเหวอๆของพวกที่เหลือด้วยครับ
“………………”
“………………”
“………………” ระหว่างเดินกึ่งลากกันไป ไอ้ชาร์คมันไม่พูดอะไรเลยครับ มันจูงมือผมเดินไปที่รถมัน คนรอบข้างก็มองกันตลอดทาง มันก็น่ามองอยู่หรอกครับที่เห็นผู้ชายตัวควายๆสองตัวเดินจูงมือกันไป ผมจะปล่อยมันก็ไม่ยอมปล่อยครับ ผมก็เลย เอ้า เลยตามเลย
“………………”
“………..เฮ้ยชาร์ค จะไปไหน!!” ผมถามระหว่างอยู่บนรถมันครับ ที่ถามเพราะตอนแรกนึกว่ามันจะไปส่งบ้านครับแต่นี่…… ทางนี้มันไม่ได้ไปบ้านผมนี่ครับ
“……คอนโดเรา…….” มันตอบ
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยแล้วจะพากรูไปคอนโดมรึงทำม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มๆๆ
แหมอ่านแล้วอดสงสัยไม่ได้นะเนี่ยว่าไมชาร์คต้องพาไปคอนโด
จะเกี่ยวไรกับ นายหมูด้วยปะเนี่ย อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
555555555555
มีคนป่วนทั้ง 2 ข้าง
ไม่แปลกหรอกคับ ที่จะดูหนังไม่รู้เรื่อง
ว่าแต่ไปคอนโดทำไมหว่า
-
+1 ให้ เป็นกำลังใจ
ว่าแต่ทำไมคนแต่งชอบทำให้ "ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" แบบนี้นะ :fire:
ปล ล้อเล่งงงงงง :laugh:
:L1:
-
สงสัยจะคุยยาวเลย :laugh:
-
+1 ให้เอกงานเข้าแล้วโว๊ย :m11:
-
ชาร์คจะเป็นตาอยู่เปล่าเนี่ย พี่อ้ำแกก็ดี พีก็ใช่ได้ แล้วชาร์คเนี่ยมาจากไหน พาไปคอนโดทำไมอ่ะ แถมยังมาร้องไห้กับเอก อีก สงสัยอะ ขอเคลียร์ด่วนเลย
............... :L2:+..................
-
:L2: ชะแว้บบบบมาให้กำลังใจด้วยคนจ้ะ
กด+1 ให้แย้ววววววว
ติดตามต่อปายยยยยยยยย
-
ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะครับ :m11:
ดีใจจังที่มีคนตามอ่านต่อครับ ตอนแรกก็ยังกลัวๆว่าจะไม่มีคนสนใจอยู่เลยครับ :m29:
ขอบคุณมากครับ :a2:
หมายเหตุ วันนี้อัพต่อกลางคืนนะครับเพราะลืมเอา ไฟล์มาด้วย แหะๆ :m5:
-
:z13:
-
หนุกดีอ้ะเรื่องนี้ มีมุมให้ค้างเยอะเนอะ
เรื่องเอกยังไม่รู้เลยว่าใจเต้นเพราะใคร
มาต่อเรื่องชาร์คอีก
มีเรื่องให้ลุ้นตลอด
+1 ไปเลย คนแต่งแต่งเก่ง และขยันอัพซะด้วย :pig4:
-
เยสสสสสสสสส :a2: ตามอ่านเรื่องนี้ทันแล้ว
สนุกมากค่ะ เขียนได้ลื่นดี มีมุขเยอะด้วย อิอิ
จะติดตาม+ให้กำลังใจนะคะ :impress3:
+1
-
:fire: ปุๆ
-
ตอนที่10 เหตุการณ์ในคอนโด…!
“……คอนโดเรา…….” ไอ้ชาร์คตอบ
แต่คำตอบที่ผมได้มากลับไม่ได้ทำให้ผมแปลกใจเท่ากับน้ำเสียงและสีหน้าที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด……............ต่างกับไอ้ชาร์คตอนที่อยู่กับเพื่อนๆเมื่อกี้เป็นคนละคน
“………โทษทีนะเอก……แต่ช่วยอยู่กับเราอีกสักพักเถอะนะ….…”มันพูดขึ้นมา…..ซึ่งนั่นก็ทำให้ผมรับรู้ได้ครับว่ามันคงต้องพยายามอย่างมากที่จะเก็บความทุกข์อะไรซักอย่างนั้นไว้ในใจ
“………อืมมม………” ผมก็เลยได้แต่ตอบรับคำขอร้องนั้นครับ…..ระหว่างทาง เราสองคนไม่ได้พูดอะไรกันเลย ตลอดเวลาที่อยู่บนรถ ผมได้แต่รอให้ชาร์คมันเป็นฝ่ายเริ่มครับ….. ผมอยากให้มันพร้อมก่อนครับ …….. พร้อมที่จะเล่าให้ผมฟัง
สักพักเราก็มาถึงคอนโดไอ้ชาร์คครับ จริงๆเวลาที่อยู่บนรถมันไม่นานหรอกครับเพราะคอนโดมันอยู่แค่สาธร แต่ความรู้สึกผมนั้นผมว่ามันช้าเหลือเกินครับ
ไอ้ชาร์คจอดรถแล้วก็พาผมขึ้นมาที่ห้องครับ อืมมม….. ห้องมันใหญ่ดีครับมีสักสี่ห้องนอนได้มั้งแต่ไหงถึงได้เงียบจังหว่า
“เอ่อ…แล้วคนที่บ้านยังไม่กลับกันมาเหรอ” ผมถามเพราะคิดว่าห้องใหญ่ขนาดนี้คงอยู่กันทั้งครอบครัว
“เปล่าหรอกเอกเราอยู่คนเดียว” ชาร์คตอบ………อ้าวเฮ้ยยยยยงั้นกรูก็อยู่กะมรึงสองคนหนะสิ……แต่ช่างเหอะมันเป็นผู้ชายปกตินี่หว่า
“นั่งก่อนสิเอกเดี๋ยวเราเอาน้ำให้” มันพูดจบก็เดินไปในครัวครับ ผมเลยมานั่งที่โซฟา
ระหว่างรอผมก็มองสำรวจดูภายในห้องมันเพลินๆครับ ห้องนี้เป็นห้องที่สวย มีการตบแต่งเป็นอย่างดี และสามารถมองเห็นวิวจากหน้าต่างได้เป็นมุมกว้าง มันเป็นวิวที่สวยมากครับเห็นตึกกะแสงไฟตามถนนอยู่เบื้องล่าง…ดูเป็นภาพเมืองที่ต่างออกไปจากที่คุ้นเคย…..คงเป็นเพราะได้มองลงไปจากมุมสูงมังครับ อืมมม ก็มันชั้นยี่สิบกว่านี่นะ แต่ไหงแม้มันจะสวยขนาดนี้แต่บรรยากาศมันดูเศร้าจังหว่าผมคิด……ระหว่างที่ผมนั่งมองออกไปทางหน้าต่างเพลินๆอยู่นั้น ไม่รู้ว่าไอ้ชาร์คมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้ตัวอีกทีก็มานั่งอยู่ข้างๆผมแล้วหละครับ
“…….เอก…เราขอโทษนะที่อยู่ๆก็เอาแต่ใจ……กวนเอกตอนดูหนัง….แถมยังบังคับมาที่นี่อีก….เอกโกรธเรามั๊ย” ชาร์คพูดในขณะที่ก้มหน้านิ่ง
“ชาร์ค….เราจะโกรธนายเรื่องอะไรหละ….เรารู้นะว่านายมีเรื่องไม่สบายใจถึงแม้เราจะไม่รู้ว่าเรื่องอะไรก็เถอะ…..แต่ยังไงเพื่อนหนะมันก็มีไว้สำหรับเวลาแบบนี้ไม่ใช่เหรอ” ผมตอบพร้อมยิ้มให้มันครับ เท่านั้นหละครับมันก็ร้องไห้เลยครับ
“เอก….เรา…..ขอบใจ…..มาก…..นะ……...”ชาร์คมันพูดพร้อมก็จับมือผมอีกแล้วครับ มันค่อยๆซบหน้าลงกับไหล่ผมแล้วร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย…..จนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ผมก็ไม่รู้ครับ……………เอ่อออออ……..แล้วผมควรจะทำไงต่อหละครับนี่…… ……..ผมเลยเอามือที่ยังว่างอยู่ไปจับไหล่มันเบาๆครับ……..เท่านั้นแหละมันก็รวบตัวผมเข้าไปกอดเลยครับมันเอาคางมาเกยที่ไหล่ผมแล้วร้องไห้ต่อ…ขณะที่อยู่ในอ้อมกอดผมมันตัวสั่นและดูอ่อนแอมากครับ…..ตอนนี้ผมก็คงได้แต่ปลอบมันอยู่อย่างงี้แหละครับ
“….ชาร์คอยากระบายอะไรให้เอกฟังมั่งมั๊ย……เราพร้อมจะฟังอยู่นะ” ผมถามขึ้นเพราะดูชาร์คมันสงบลงได้บ้างแล้วครับ
“……….ขอบใจมากนะเอก…….แต่ตอนนี้เราคงยังอ่อนแอเกินกว่าจะเล่าอะไรๆออกมาได้…….ถ้าเราแข็งแรงขึ้นกว่านี้เมื่อไหร่เราจะเล่าให้เอกฟังนะ……..”ชาร์คตอบหลังจากนิ่งไปพักนึงก่อนจะเงยหน้ามามองผม
“….อื้มมมมม….ได้เสมอแหละ” ผมยิ้มให้มันครับ ถึงแม้มันจะยังไม่เล่าให้ผมฟังตอนนี้แต่แค่มันได้ระบายความเศร้าออกมาได้ก็ถือว่าผมทำหน้าที่เพื่อนสำเร็จแล้วครับ
หลังจากชาร์คสงบอารมณ์ได้แล้ว มันก็ขับรถพาผมไปส่งบ้านครับ (เสียใจด้วยนะครับทุกท่านที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากกว่านี้….อิอิ) ระหว่างทางเราก็เริ่มคุยกันได้แบบปกติแล้วครับ ดูมันอารมณ์ดีขึ้นมากหลังได้ร้องไห้ออกไป
“เอ่อเอก…..อย่าพึ่งเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังนะเราขอ”
“ได้อยู่แล้วหละเพื่อน” ผมตอบพร้อมกับตบไหล่มันเบาๆครับ
“……..ว่าแต่ทำไมนายถึงเลือกที่จะระบายกับเราหละ” ผมถามเพราะสงสัยครับ ก็ผมกับไอ้ชาร์คยังรู้จักกันได้ไม่นานนี่ครับแค่ราวสองเดือนนับตั้งแต่วันรายงานตัว
ชาร์คมันหันมามองผมนิดนึงก่อนจะหันกลับไปมองถนนต่อ
“ก็………………ไม่บอกหรอก เก็บเป็นความลับดีกว่า ฮึๆ” มันพูดพร้อมกับหัวเราะนิดๆอย่างมีเลศนัยครับ
“เฮ้ย!!! ไรเนี่ย บอกหน่อยดิ!!” ผมงงอะสิครับ ตอนนี้ถามยังไงมันก็ไม่ยอมบอกครับแถมดูมีความสุขมากที่ผมอยากรู้…….เออ……เอากะมัน
…………………..
พอไอ้ชาร์คส่งผมเสร็จ ผมก็รีบเข้าบ้านก็ไปอาบน้ำแล้วเข้านอนเลยครับเพราะนี่มันก็ดึกมากแล้วเกือบตีหนึ่งแหนะ ก่อนนอนผมก็ไม่ลืมไปหยิบเอามือถือมาจะชาร์ตแบตครับ ตอนนี้ผมถึงได้รู้ว่าแบตมันหมด จริงๆก็ไม่รู้ว่ามันหมดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ช่างมันเถอะครับ ยังไงตอนนี้ผมขอนอนก่อนดีกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไม่ไหว……..วุ่นวายจริงกรูแค่สองวัน…..นะ…………เนี่ย…………………..ZzzzzZzzzzzzzzzzzZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
………………….
เช้านี้สดชื่นจังเมื่อคืนหลับเป็นตายเลยครับ ก็เมื่อวานผมเจอทั้งเรียนเจอทั้งเหตุการณ์กระชากอารมณ์สารพัดเหนื่อยสุดๆเลยนี่ครับ เหอๆๆ ……….จะว่าไปตอนนี้ผมหิวมากเลยครับก็เมื่อวานนี้ผมทานได้ไม่เท่าไหร่ก็โดนลากออกมาก่อน ทานไปนิดเดียวเอง….. ว่าแล้วโทรหาไอ้ป้องดีกว่า…….อ้าว ยังไม่ได้เปิดมือถือนี่หว่า ง่วงจัดเลยลืมครับ
+++++++++++++++++++++
33สายที่ไม่ได้รับ
18ข้อความใหม่
+++++++++++++++++++++
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
^
^
จิ้มๆ :z13:
ลุ้น ต่อไป เอิ้กๆ
-
^
^
^
^
^
:z13: :z13: :z13:
จิ้มรีบนด้วยค๊าบ อิอิ
-
สงสัยเรื่องของชาร์คไปเศร้าอะไรมาอ่ะ ค้างอ่ะ
แถมใครโทรมาอีก รอตอนต่อไปนะค่ะ
.................. :L2:...........
-
โอ้โห 33สายที่ไม่ได้รับ + 18ข้อความใหม่
เอกกำลังเนื้อหอมนะ
ไม่อยากคาดเดา แต่กำลังสงสัยชาร์ค แล้วหมูเนี่ยเกี่ยวด้วยมั้ย
รอตอนต่อไปละกันนะ :L2:
-
o_O"
มากมายมหาศาล...
-
ชาร์คนี่ชักแปลกๆนะ
ทำไมต้องเลือกเอกก็ไม่รู้
รออ่านต่อคับ
-
แอร๊ยยส์ ไม่ทันจิ้ม :z13: รออ่านต่อนะ :z10: :z10:
-
พี่ิั้อั้ม ชัว ที่โทรกับส่งข้องความมา
ถ้าให้เดาจริงๆนะ เรื่องที่ ชาร์คเศร้า คงเกี่ยวกับ หมู อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อ น๊า
-
ตอนที่11 ไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก!!!
ครับผม….สารพัดสายที่ประดังโทรกันเข้ามา ถ้าวิเคราะห์ดูจากเวลาแล้วผมว่าแบตคงหมดตั้งแต่ในร้านอาหารหละครับ 33สายที่ไม่ได้รับ เกินครึ่งเป็นของไอ้พีครับที่เหลือก็ของไอ้พวกที่ไปด้วยทั้งกลุ่มนั่นและครับ (….เออ…..มีพี่อั้มด้วยครับ)
ส่วน18ข้อความใหม่ ก็เป็นของพวกเดิมอีกหละครับ
“เอกอยู่ไหนครับ-พี”
“ไอ้ชาร์คมันพาเอกไปไหนอะ-พี”
“หลับยังครับ-พี”
“เอกเป็นไรเปล่าโทรไม่ติด-แอ้ม”
“โทรไม่ติดหว่ะ-จุน”
“โทรไปหาไอ้พีหน่อยสิ มันโทรมาถามชั้นหลายทีแล้ว-แอ้ม”
“ถ้าไอ้ชาร์คทำไรเอก บอกพีนะพีจะไปกระทืบมันให้นะครับ-พี”
“พวกแกไปทำอาร๊ายยยยยยยยยยยยยย โทรไม่ติดดดดดด-หลิง”
“เอกโทรหาพีหน่อยครับ-พี”
“ฝันดีนะ-อั้ม”
“เอกโทรหาพีหน่อยดิครับ-พี”
“โทรหากูหน่อยดิ๊ กูเป็นห่วง-จุน”
“เครียดดดดด-พี”
“เป็นห่วงอะนอนไม่หลับ-พี”
“นอนยัง ขอบใจนะ-ชาร์ค”
“คิดถึงน้องรหัสครับ-อั้ม”
“เด็ดมั๊ยแก-ป้อง”
“บาบาบีบี”
……………….เอ่อ………………..พวกมรึงคงเป็นห่วงกรูกันมากเลยอะสิเนี่ย โทษทีๆ แต่ไอ้คุณป้องครับมรึงคิดเชรี่ยยยอะไรของมรึงอยู่ครับเนี่ยยยยยยย (….แล้วไอ้ข้อความสุดท้ายมันหมายความว่าไงอะครับใครช่วยบอกผมที……)
อ่านเสร็จก็มีสายเข้ามาเลยครับไวจริงๆ ไอ้ป้องโทรมาครับ
“เออ….กว่าจะโทรติด ถึงมหาลัยแล้วใช่มะ มาโรงอาหารวิทยาเลย รออยู่” พูดเสร็จก็วางไปเลยครับ เออ เดี๋ยวไปขอโทษมันซะหน่อยดีกว่า
พอถึงโรงอาหารก็งานเข้าเลยสิครับ มันอยู่กันครบองค์ บรรยากาศอึมครึมสุดๆครับ นำทีมโดยไอ้พีที่ตอนนี้กำลังยืนทำหน้าหงุดหงิดแบบคนอดนอน ในขณะที่ไอ้ชาร์คไอ้ตัวต้นเหตุนั่งยิ้มทำเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่ครับ
“มาละๆ มานี่เลย มานั่งนี่รู้มั๊ยว่าคนเป็นห่วง” แอ้มลากผมมานั่งครับ …..สภาพตอนนี้อย่างกะอยู่ในคอกจำเลยเลยครับพี่น้อง
“ โทษทีๆ แบตมันหมดอะ ชาร์ตแล้วพึ่งได้เปิดมือถือเมื่อกี้เอง” ผมตอบพร้อมส่งสายตาวิงวอนขออภัยโทษครับ
…..อภัยผมเถอะ
“แล้วตกลงไปไหนมา ถามไอ้ชาร์คมันก็ไม่ยอมตอบเอาแต่ยิ้มเนี่ย” หลิงถามบ้างครับ
“มันทำไรเอก บอกมา” ไอ้พีมันหงุดหงิดครับ…..อย่าข่มขู่กรูสิ กรูกลัวแล้ว…แล้วจะให้กรูบอกไงดีวะไอ้ชาร์คมันก็ขอไว้
ผมหันหน้าไปขอความช่วยเหลือไอ้ชาร์คครับ พยายามสื่อจิตไปถึงมันครับประมาณว่า…….ช่วยกรูด้วยยยยยย
“อะๆ บอกก็ได้ เมื่อวานเอกมันชวนกูไปหาของขวัญให้มึงหนะไอ้พี วันนี้วันเกิดมึงไม่ใช่เหรอ สุขสันต์วันเกิดนะเว้ย” ไอ้ชาร์คโพล่งเรื่องอัศจรรย์ออกมาอีกแล้วครับทั่น พูดเสร็จมันก็ไปกอดคอไอ้พีครับ
“อ้าว จริงดิ กูนึกว่าไม่มีใครรู้ซะอีกว่าวันนี้วันเกิดกู ขอบใจนะเอก”ไอ้พีมันหายหงุดหงิดไปในทันทีเลยครับแถมยังหน้าแดงด้วย ดูๆไปมันก็น่ารักดีแฮะ
“เออ…ใช่ๆ กลัวบอกแล้วไม่ตื่นเต้นหนะ” กระผมก็รับสมอ้างไปสิครับเพื่อความอยู่รอด
“จริงๆไม่ต้องลำบากก็ได้ แค่จำได้พีก็ดีใจแล้ว ตอนนี้พีดีใจมากแลยหละ” ฉึกกกกก….. คำพูดมันแทงใจดำผมครับ…ท่าทางมันดีใจจริงๆ…..โทษนะเว้ยปีหน้ากรูจะจำให้ได้
“แหมก็นึกว่าอะไร บอกพวกชั้นก่อนก็ได้จะได้เตี้ยมกันไว้…. Happy Birthday นะพี” พวกที่เหลือก็ดูไม่สงสัยครับ
“เอางี้เดี๋ยวเย็นนี้กูเลี้ยงวันเกิดเอง ไปกัน”เจ้าของวันเกิดประกาศครับ พวกที่เหลือก็เลยเฮ คุยกันใหญ่เลยครับว่าจะไปไหนดี ในขณะที่ไอ้ชาร์คมันแอบยิ้มแล้วยักคิ้วให้ผมครับ……เออ เอ็งเก่งมากเพื่อน
วันนี้กลุ่มพวกผมก็ยังมานั่งกันหลังห้องตามบัญชาไอ้ป้องมันเหมือนเดิมครับ แต่คราวนี้ไอ้พีกะไอ้ชาร์คมาด้วย แถมนั่งประกบผมซ้ายขวาเลยครับ(…..เออ…..อย่ามานั่งจับมือตูสองข้างแบบเมื่อวานอีกนะเว้ย) พอไอ้พีเห็นไอ้ชาร์คมานั่งข้างผมมันก็ดูหวงขึ้นมาเลยครับ ส่วยไอ้ชาร์คเห็นไอ้พีหงุดหงิดมันเหมือนยิ่งสนุกครับยิ่งแกล้งไอ้พีหนักขึ้น……………………….ตามสบายครับเพื่อน…..ขออย่าตีหัวกรูก็พอ
อืมมมมมมแต่ไหงมองๆไปวันนี้ไม่เห็นไอ้หมูแฮะ ปกติมันต้องอยู่กะไอ้ชาร์คตลอดนี่ หรือว่ามันทะเลาะกันหว่า แต่เดี๋ยวรอไอ้ชาร์คมันเล่าเองดีกว่า
บ่ายนี้หลังจากพวกผมทานข้าวเที่ยงเสร็จก็แยกย้ายกันไปเรียนวิชาเลือกของใครของมันครับ ตอนแรกที่เลือกก็เลือกเหมือนๆกันอยู่หรอกครับ แต่ไหงเด้งกันไปเด้งกันมา เหลือผมกะไอ้ชาร์คสองคนได้ก็ไม่รู้ครับ วันนี้พวกผมเลยไปนั่งเรียนกันสองคน ดูๆมันก็ร่าเริงปกติดีครับถ้าผมไม่ไปเจอกับตัวเองแบบเมื่อวานก็จะไม่เชื่อเลยครับว่ามันมีความทุกข์อยู่
พอเรียนเสร็จพวกผมสองคนเลยต้องรีบไปหาของขวัญวันเกิดให้ไอ้พีตามที่ได้พูดไว้ครับ เราเลยไปสยามกัน
ตอนนี้ด้วยเวลาที่จำกัดมากผมรู้สึกเหมือนกำลังแข่งเกมส์หาซื้อของในรายการญี่ปุ่นเลยครับ แต่การไปซื้อของคราวนี้ทำให้ผมรู้ว่าไอ้ชาร์คกับผมนี่ชอบของคล้ายยๆกันครับ มันก็บอกว่าดีครับจะได้ชวนมาเดินด้วยบ่อยๆ
พอพวกผมซื้อของเสร็จไอ้ชาร์คขอตัวไปห้องน้ำก่อน ผมก็เลยถือของให้แล้วไปเดินเล่นรอ ผมไปร้านหนังสือครับ(ผมชอบซื้อหนังสือมากครับ ไปร้านหนังสือทีไรต้องได้ซื้อหนังสือกลับมาทุกครั้งไปครับ…….แต่ซื้อมากองเป็นส่วนใหญ่ครับไม่ได้อ่าน แหะๆ……)
ระหว่างที่ดูๆไปผมเห็นคนหน้าคุ้นๆครับ ผมเลยเข้าไปทัก
“อ้าว…..หวัดดีเป็นไง”
“เอ่อ …..เอกหวัดดี” คนที่ผมทักตอบ
“เอกรอนาน…ม……มั๊…..ย…..”ไอ้ชาร์คเดินมาหาพร้อมเรียกผม แต่แล้วก็ต้องชะงักไปเมื่อเจอคนที่อยู่ตรงหน้า
……………………
……………….
…………………..
ต่อตอนหน้าครับ อิอิ :z2:
-
หมูป่าวหว่า :laugh:
-
เรื่องราวมันชั่งซับซ้อนวุ่นวายอิอิ
รอมาเฉลยว่าเค้าเป็นใครกาน
-
ใครกันอีกเนี่ย
ค้างอีกแล้วเนอะ :serius2:
-
o22 หมูแน่นอน
-
ใครอ่ะอยากรู้ :laugh:
-
อาจมีอะไรมากกว่านั้นก็ได้นะครับ ฮึๆๆๆ :m12:
แต่เดี๋ยวมาอัพต่อตอนกลางคืนนะครับ :pig4:
-
:z3: :z3: :z3:
ค้างงะ ให้เดา หมู ชัว
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ตอน12 หายไปไหนไม่รู้ :m31:กะลังพิมพ์ให้ใหม่อยู่ครับ :m15:
-
เข้ามารอ ... เป็นกำลังใจนะครับ ^__^
ตื่นเต้น ลุ้น รอคำตอบได้ทุกตอนทีน่า .. ขอบคุณมากนะครับ
-
หมูอาจจะคิดอะไรกับชาร์คเกินเพื่อนป่ะ เลยมองหน้ากันไม่ติด หรือว่า ไปรักคนเดียวกัน คริๆ เดาไปเรื่อย เดี๋ยว รออ่านตอนต่อไปดีกว่า
................. :L2:..................
-
..........ในตอนนี้ใบหน้าเราอยู่ใกล้กันมากครับ ห่างกันแค่เพียงนิดเดียว.... ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่ปล่อยออกมา..... ดวงตาคมคู่นั้นจ้องมาที่ตาของผมเหมือนกับจะค้นหาบางสิ่งภายในใจผม........ก่อนนี่ริมฝีปากนั้นจะค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้........ใกล้ขึ้นมามากขึ้นทุกที......
:laugh:กลั่นแกล้งผู้อ่านครับ แอบเอาสปอยของตอนพิเศษมาลง อิอิ :a5:
-
^
:z13: คนแต่ง
o8.ใช่หมูป่ะ?
-
^
^
จิ้มให้ทะลุถึงคนแต่ง
แกล้งคนอ่าน บาปนะเคอะ
อ้าววววววววว :a5:
เขาเป็นใครหนอ....?
ปล่อยให้ค้างซ้างั้น ... :z3:
*อึม เป็นเหมือนกัน ชอบซื้อหนังสือมากอง ...แต่ไม่ได้อ่าน ฮ่าๆ :m20:
-
งั้นเรามาตั้งชมรมคนกองหนังสือกันมั๊ยครับ ผมว่าต้องมีผู้ร่วมอุดมการณ์กันอีกเพียบแน่เลยครับ o13
-
:z13: จิ้มๆนี่แหนะนีแหนะ กวนดีนัก
เค้ารออยู่นะ :m16:
-
มาร่วมชมรมกองหนังสือด้วยคับ
กร๊ากกกกกกกกกกกกก
-
มารอคนแต่งอ้ะ
ยังอยู่กะกองหนังสือเหรอ
มาโพสได้แล้วนะเนี่ย ดึกแล้วนะ :m16:
-
ตอนที่12 เงื่อนงำอำพราง
“เอกรอนาน…ม……มั๊…..ย…..”ไอ้ชาร์คเดินมาหาพร้อมเรียกผม แต่แล้วก็ต้องชะงักไปเมื่อเจอคนที่อยู่ตรงหน้า
ผมหันมาหาชาร์คเพราะรับรู้ได้ถึงความผิดปกติ
“มึงมากับเอกเหรอ” ไอ้พร้อมถามชาร์คครับ เสียงที่มันถามแม้จะดูเรียบเฉยเป็นปกติ…….แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเย็นชาต่างกับที่คุยกับผมเมื่อสักครู่นี้
(พร้อมเป็นใครอีกหนะเหรอครับ พร้อมคือเพื่อนอีกคนที่มาจากโรงเรียนเดียวกับชาร์ค หมู และพี แต่ดูมันก็ไม่ได้สนิทกับไอ้ชาร์คสักเท่าไหร่ตั้งแต่แรกๆที่ผมห็นแล้วครับ)
“….อืมมม…..” ชาร์คตอบแต่มันไม่ได้สบตาไอ้พร้อมครับ
“…………………..”
“…………………..” ทั้งสองคนมันต่างคนต่างเงียบ………เอ่อ……..ใครช่วยเอากรูออกไปจากสถานการณ์ตรงนี้ทีได้มั๊ยครับ
“…..เอกเราไปก่อนนะ” ไอ้พร้อมพูดเสร็จก็เดินไปทันทีเลยครับ ไม่แม้แต่จะพูดหรือมองมาที่ชาร์ค
“ชาร์คนายโอเคมั๊ย” ผมถามชาร์คครับ ผมว่านี่คงเป็นเงื่อนงำส่วนหนึ่งที่ทำให้มันเครียดแบบเมื่อวานนี้แน่เลยครับ
“…..ไม่เป็นไร เรารีบเอาของไปเก็บที่รถกันก่อนดีกว่านะ เดี๋ยวไปสายไอ้พีมันจะสงสัยอีก” ชาร์คตอบพร้อมกับพยายามฝืนยิ้มให้ผม ผมก็ได้แต่เดินไปกับมันไม่กล้าถามอะไรมากกว่านี้…… ครับ ผมก็คงได้แต่รอให้มันพร้อมที่เล่าให้ผมฟังเอง
……………………………………………………
ขณะนี้เรามาถึงบ้านไอ้พีแล้วครับ ตกลงว่ามันจะเลี้ยงวันเกิดที่บ้านมันครับ ก็เพราะที่บ้านมันแอบเตรียมงานไว้ให้แล้ว ไอ้พีมารู้ก็ตอนโทรไปบอกที่บ้านนั่นแหละครับ
บ้านไอ้พีอยู่แถวสุขุมวิทครับกว่าจะฝ่ารถกันไปถึงแถมรวมเวลาซื้อของก็ปาไปทุ่มนึงแล้วครับ
“สุขสันต์วันเกิดนะพี” ผมบอกพร้อมยื่นกล่องของขวัญให้ ไอ้พีรับแล้วเอาไปกอดไว้พร้อมกับขอบใจ แถมยิ้มแก้มปริเลยครับ ...น่ารักนะเนี่ยยย
“นี่ของกรู” ไอ้ชาร์คส่งให้พีบ้างครับ
“เออ ขอบใจเอาไปวางไว้บนโต๊ะนั่นแหละ” ไอ้พีตอบ
“อ้าว แบ่งแยกนะมรึงงงง ทีของกูไม่สนใจเลยนะ” ชาร์คบ่น ไอ้พีก็หัวเราะแล้วบอกว่าล้อเล่นก่อนรับของไป
ตอนนี้งานเลี้ยงถูกจัดเตรียมไว้ที่ริมสระว่ายน้ำครับ แต่ผมกับไอ้ชาร์คเดินไปสวัสดีพ่อไอ้พีในบ้านกันก่อนครับ จะว่าไปแล้วพ่อมันยังดูหนุ่มอยู่เลยครับเหมือนพี่ชายไอ้พีมากกว่า ส่วนแม่มันไปติดต่อลูกค้าที่ญี่ปุ่นยังไม่กลับครับ …..ตอนนี้ในงานมีแต่พวกเราครับขาดแต่ไอ้หลิงกับจุนที่ยังมาไม่ถึงเพราะเลี้ยวไปผิดซอย ไอ้ชาร์คเลยออกไปรอรับที่หน้าบ้านให้ครับ
“จริงๆแล้วทั้งพ่อกับแม่เราต้องไปติดต่องานช่วงนี้ทุกปีแหละ เลยไม่มีใครได้อยู่ฉลองวันเกิดกับเราเลยสักปี แต่สองปีนี้พ่อแม่เราใส่ใจเรามากขึ้น พวกเค้าคงอยากทำให้เรามีความสุขเลยพลัดกันบินกลับมาก่อน” ไอ้พีเล่าให้ผมฟัง มันเล่าพร้อมกับรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุขที่สุดเลยครับ
“ดีใจด้วยนะพี” ผมบอกพร้อมยิ้มยินดีกับมันด้วย
“……เพราะเอกไง ขอบใจนะ……” พียิ้มตอบ
“หืม….เพราะเราเหรอ?” ผมทวนคำถามด้วยความงงครับ
“…ใช่สิครับ…..แต่เอกคงจำไม่ได้หรอก ” ยิ้มมันกลายเป็นมีเลศนัยไปแล้วครับ
“เฮ้ย!!...บอกหน่อยดิ เราไปทำอะไรเมื่อไหร่” ผมสงสัยหนักแล้วสิครับ
“ถ้าจำไม่ได้ก็ให้เป็นความลับต่อไปละกัน …………….แต่ถ้าอยากรู้จริงๆก็เป็นแฟนเราก่อนดิ” อ้าวเฮ้ย…นั่นวกมาเรื่องนี้ได้ไงวะ……..เอาวะกรูไม่รู้ก็ได้ครับมรึง
“เออ…ไม่รู้ก็ได้”ผมตอบเซ็งๆ แต่มันหัวเราะครับ
ตอนนี้เรามากันครบแล้วครับ พวกผมก็เริ่มกินข้าวกันก่อนเลย พ่อไอ้พียังอยู่บนบ้านครับกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่ เลยปล่อยให้พวกผมสังสรรค์กันไปก่อน …..ผมพึ่งสังเกตุครับว่าคนที่กินเยอะที่สุดเป็นไอ้ป้อง มิน่ามันถึงต้องไปออกกำลังกายเยอะเพื่อลดน้ำหนัก…….สุดท้ายเลยล่ำได้ใจนี่เอง
“งั้นเราขอเปิดของขวัญนะ” ไอ้พีบอกผมครับ ผมก็พยักหน้าแต่ก่อนที่มันจะแกะ ไอ้ชาร์คก็มาแย่งของผมไปแล้วยื่นของมันให้ไอ้พีแทนครับ
“เฮ้ย แกะกล่องของขวัญของกรูก่อน” ชาร์คพูดพร้อมกับไม่ยอมคืนของขวัญให้ ไอ้พีเลยจำใจแกะกล่องของไอ้ชาร์คก่อน……..กล่องของชาร์คเป็นกล่องค่อนข้างใหญ่มากครับแต่ท่าทางคงเบาเพราะหยิบมือเดียวเร็วๆได้
“เฮ้ย!!!! มรึงจะห่อกี่ชั้นกันวะ” ไอ้พีบ่นหลังจากเปิดกล่องแล้วเจอกล่องข้างในต่อ มันเปิดต่อไปอีกห้าหกชั้น จนถึงกล่องสุดท้าย……ไอ้พีตะลึงเลยครับ….เพราะว่าข้างในนั้นมันเป็น………………………กล่องเปล่าครับ
“ไอ้@#%$#^%@^” ไอ้พีอวยพรไอ้ชาร์คใหญ่เลยครับ
“ฮ่าๆๆ ก็กรูบอกแล้วไงว่า……..กล่อง!!! ส่วนของขวัญจริงๆหนะอยู่นี่เว้ย”พูดเสร็จมันก็หยิบของจากกระเป๋าเสื้อออกมาให้พร้อมกับหัวเราะร่า……….สร้างสรรค์นะมรึง……ของที่ไอ้ชาร์คให้เป็น Tagป้ายชื่อที่มีคำอะไรสักอย่างสลักอยู่ครับ…..พอไอ้พีได้อ่านปุ๊บมันก็เงียบเลยครับได้แต่เงยหน้ามายิ้มขอบใจไอ้ชาร์ค…..ไอ้ชาร์คก็เข้าไปกอดคอไอ้พีแล้วพวกมันสองคนก็ยิ้มเข้าใจกันแค่สองคน……..ปล่อยให้พวกผมยืนงง กันต่อไปครับ
………………..
…………………………
………………………………………..
“ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงนึงดังขึ้นในงานครับพี่น้อง!!!!!
-
:a5: o22 :a5: o22 :a5: o22
อย่าบอกไฟไหม้ แบบ ซาติก้า
- -"
เเหะๆ ล้อเล่น ค้าบ ขอให้ ไม่มีไร อาจจะเป็น - - พลุปีใหม่ ม๊างงง :z13:
-
ว๊าย มีจุดพลุวันเกิดด้วย เก๋ไก๋มากๆค่ะ
มาขอเป้นแฟนนิยายอีกคนค่ะ
-
มาต่อแล้วนะครับ :m23:โทษทีวันนี้ดึกหน่อยเพราะมัวแต่ไปเขียนตอนพิเศษลืมเวลาเลยครับ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านใหม่และเจ้าเก่าที่มาติดตามนะครับ ซึ้งใจมากๆครับ :m11:
หมายเหตุ: ดีใจจังมีคนสมัครเข้าชมรมคนกองหนังสือด้วย อิอิ ตอนนี้หนังสือเต็มบ้านไปหมดแล้วครับไม่ได้อ่าน มัวแต่มาอ่านในเล้าเป็ด :m29:
-
ูุ^
^
:z13: :z13: :z13:
ลุ้นอีกแระ กว่าจะตามอ่านทัน
ปล.เข้าชมรมด้วยจิครับ
ยังไม่ได้เตะเคมเยย ไปเรียนก็หลับ อิอิ
-
โอะมีใครตกน้ำหรือค้าบเนี่ย
หรือโดนวางระเบิดอิอิอิ
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
มาอ่านต่อแล้วจ้า
จบลงด้วยความสงสัย
เสียงอะไรอ้ะ
เสียงสับหมูเหรอ :laugh3:
มะช่ายหรอก รอเฉลยตอนหน้าละกันเนอะ
:pig4:
ปล. กองหนังสือเต็มบ้านเหมือนกัน ก้อเพราะเข้าเล้านี่หละ
-
^O^
เค้าอ่านหนังสือนะ...
แต่น้อยกว่าอ่านนิยายที่เล้าเป็ด
:-[
-
เข้ามารออ่านตอนต่อไป.... เสียงไร อ้ะ
-
กับดักคนเขียนไง
:fire:มาต่อเด่ยวนี้น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
อยากรู้จัง :confuse:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ค้างงะเกิดไรขึ้นเนี่ย
-
ค้างอ่ะ ค้างอีกแล้ว แล้วพระเอกของเรื่องออกเมื่อไหร่อะ อยากรู้จริงๆ
ปล. ตูมมมมมม เนี่ย เป็นเสียงใครโดนถีบตกน้ำอ่ะเปล่า
...... :z2:....==>...... :z3:....==>...... :z10: คต. ภาพที่ได้เห็น อาจจะเป็นวิวัฒนาการของคนเขียน ถ้าหาก ยังทำให้ผู้อ่านค้างต่อไป :jul3:
-
อ้ากกกส์ เค้ารู้แล้วว่าจะเชียร์ใคร ? ตอนแรก เผื่อๆให้ไว้ให้หนุ่มนิรนามที่ทำไว้เอกใจสั่น พี่อั้มก็อยากเชียร์
แต่ตอนนี้ตัดสินใจได้แล้ว สรุปว่า
เชียร์
พี คับโผม 555+++
เหตุผลที่โดนใจ เพราะ
ข้อความนี้
“เครียดดดดด-พี” :jul3:
ฮ่า ๆๆๆ
แว้ก ไรเนี่ย ทำไมข้อความขึ้นไม่ครบ อีดิทเพิ่มก็ได้
+++ แบบว่าอ่านๆไปมาเจอประโยคนี้ ฮา เลย :m20: ฮา พี :m20: สงสัยไม่รู้ว่าจะทำไงแล้ว 555 :laugh:+++
เชียร์พีคับ พีสู้ๆๆๆๆๆ
-
เดี้ยนขอตังชมรมอ่านหนังสือฟรีได้มิค่ะ
แบบว่าไม่ชอบซื้อเอง แต่ชอบยืมชาวบ้านอะนะค่ะ
ถ้าได้จะได้เตรียมยืมคนแถวนี้
-
กำ ตู๊มมมมม
มีคนลอบก่อการร้ายคับ 555555555555
ชอบทิ้งให้ค้างจังเลยอ่า
-
โทษทีครับผมพึ่งกลับถึงบ้าน เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนแล้วจะมาอัพให้ต่อน้า :z2:
-
:z13:
-
ตอนที่13 ซวยอะสิครับ
“ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงอะไรรู้มั๊ยครับ…เดาออกมั๊ยเอ่ย…..อิอิ………………………………ก็เสียงผมตกสระน้ำน่ะสิคร๊าบบบ!!
ซวยครับซวย อยู่ๆก็มาตกสระฉลองวันเกิดให้ไอ้พีมันซะนี่ ……แล้วทำไมโง่ตกลงไปได้หนะเหรอครับ…..ฮึๆ…..ก็ไอ้ป้องตัวดีน่ะสิครับมันเมา มันเดินเซจะตกสระ ผมเลยวิ่งไปดันมันไว้ทันครับแต่พื้นมันลื่นผมเลยตกไปแทนซะเอง……เป็นพระเอกดีมั๊ยครับ…...
(ไอ้พีมันเอาเหล้าอะไรก็ไม่รู้ผสมในพันท์…..แมร่งงงงงงเนียนโคตรครับไม่มีใครจับได้……แต่.เอ…...มันจะเอาไว้มอมกรูรึเปล่าวะเนี่ย…..เริ่มสงสัยครับ)
“ฮ่าๆๆๆ เอิ๊ก ลงปายทามมายยยยย” ไอ้ป้องมันนั่งเมามองผมแล้วหัวเราะครับ…..เออดี..…กรูกลายเป็นตัวตลกละ
“เป็นไรมั๊ยเอก!!” ไอ้พีกับไอ้ชาร์คพูดขึ้นพร้อมกันขณะดึงผมขึ้นจากสระ
“ไม่เป็นไรๆ แต่เปียกหมดเลยหวะ ……………. เฮ้ยยยยยย มือถือกรู๊!!!!!!!!!” ผมร้องลั่นเลยครับ ก็มือถือผมอยู่ในกางเกงน่ะสิครับไม่ต้องบอกผมก็รู้แล้วครับว่ามันพัง ฮือๆๆๆๆ
พอตั้งสติได้ผมเลยขอไปอาบน้ำก่อนครับ ไอ้พีมันพาผมขึ้นไปอาบบนห้องมัน ส่วนที่เหลือก็สังสรรค์กันต่อไปพร้อมๆกับดูแลไอ้ป้องที่กำลังเมาได้ที่ไปด้วยครับ
“นี่ผ้าเช็ดตัวนะเอก ไปอาบก่อนไปเดี๋ยวเราหาเสื้อให้เปลี่ยน ….อ้อ… เอกเอาชุดที่เปียกออกมาใส่ตระกร้าหน้าห้องน้ำก่อนละกันนะ”พีพูดพร้อมยื่นผ้าเช็ดตัวให้ ผมเลยรีบรับมาแล้วก็รีบเข้าไปอาบน้ำเลยครับ…..ก็ในห้องนอนมันเปิดแอร์ไว้เย็นมากเลยนี่นา ตัวสั่นหมดแล้วครับ ก่อนจะอาบผมไม่ลืมเอาชุดที่เปียกมาใส่ตะกร้าไว้ตามคำสั่งเจ้าของบ้านครับ
พออาบน้ำเสร็จผมก็มานุ่งผ้าเช็ดตัวหน้ากระจกและเช็ดผม ……อืมมมมม……ไอ้พีนี่มันก็สำอางค์ดีเหมือนกันแฮะ……ครีมกับน้ำหอมอะไรเต็มเลยมิน่าเวลาอยู่ใกล้ๆมันแล้วหอมดี (ส่วนผมเป็นพวกขี้เกียจครับ แค่ครีมกันแดดผมยังไม่ทาเลย….น้ำหอมซื้อมาก็เอามาตั้งไว้เฉยๆครับ)
ว่าแต่มันเป็นคนมีระเบียบดีนะเนี่ยทุกอย่างมีการจัดวางเป็นที่เป็นทางเรียบร้อยเชียวครับ
เอ…….สงสัยไอ้พีมันคงเอาซื้อผ้าเตรียมไว้ข้างนอกมั้ง ผมเลยออกจากห้องน้ำมา ขณะนี้ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวครับ ออกมาปุ๊บเจอไอ้พีหยิบเสื้อออกมาจากตู้ได้พอดี
“เอ้านี่เสื้อเราใหญ่สุดแล้วไม่รู้….ว่าจะ…..ใส่….ได้……เป....ล่….า…..” มันพูดพร้อมหันมาหาผมครับ
ตอนแรกผมก็งงว่ามันอึ้งไปเพราะอะไร แต่ดูจากสายตาที่มันมองผม ผมว่ามันดูหื่นขึ้นเรื่อยๆแล้วอะครับ…..ผมว่าตอนนี้ผมชักรู้แล้วครับว่ามันเป็นอะไร
“เฮ้ยยย มรึงงงจ้องกรูทำไม ไม่เคยเห็นผู้ชายถอดเสื้อหรือไงวะ” เอ่อ…กรูก็อายเป็นนะครับ
“…….เออ……กูไม่เคยเห็น……ขอกูดูใกล้ๆหน่อยนะ”มันพูดเสียงหื่นพร้อมเดินอาดๆเข้ามาหาผมเลยสิครับ ……………..…อะจ๊ากกกกกก……….มรึงอย่าเข้ามานะเว้ยยยยกรูกลัววววว!!!!.......สารภาพเลยครับว่าเป็นนี่เป็นครั้งแรกที่ผมถอดเสื้อต่อหน้าผู้ชายคนอี่นแล้วกลัวได้ใจขนาดนี้ครับ
แต่ก่อนที่มันจะเลยเถิดบุกเข้ามาทำมิดีมิร้ายผม อัศวินม้าขาวก็เข้ามาช่วยผมพอดีครับ
“เอกเสร็จยังอะ……..เฮ้ยยยยยยย!!!!!……ไอ้พีมรึงจะทำอะไร”ไอ้ชาร์คตกใจครับที่เห็นไอ้พีกำลังเดินอาดๆมาหาผมด้วยสายตาหื่นสุดๆครับ…….ฮิ้ววววว……..ค่อยยังชั่วรอดไปกรู……..อีกสามก้าวมันก็จะถึงตัวกรูอยู่ละ ………อ้าวเฮ้ย!!!แล้วไอ้ชาร์คมรึงจะจ้องกรูแล้วหน้าแดงอีกคนทำไมฟระ!!!!!
ผมคว้าเสื้อได้ก็รีบเข้าห้องน้ำเลยครับ ตอนนี้ชักจะไม่ค่อยไว้ใจไอ้พวกนี้แล้วสิครับ…..เฮ้อออ…..ว่าแต่มรึงบอกว่าตัวเองเป็นผู้ชายปกติไม่ใช่เหรอฟะไอ้ชาร์ค!!....น่าสงสัยโว๊ยยยยย
เนื่องจากที่ผมสูงกว่าไอ้พีเกือบสิบเซ็นอะนะครับ ทำให้กางเกงขาสามส่วนกลายเป็นขาสั้นธรรมดาไป ส่วนไอ้เสื้อนี่สิครับมันเอวลอยนิดๆแล้วอะครับ …เอาวะใส่ๆไปดีกว่านุ่งผ้าเช็ดตัว เดี๋ยวเผลอไปยั่วมันเข้าอีก
ตอนแต่งตัวอยู่ผมได้ยินเสียงเหมือนพวกมันกำลังเถียงอะไรกันก็ไม่รู้ครับ จับใจความไม่ได้ พอผมออกมาจากห้องน้ำก็เจอมันสองคนนั่งเงียบอยู่บนเตียงคนละมุมไม่พูดอะไรต่อ แถมพอพวกมันเงยหน้ามามองผม พวกมันก็ทำหน้าเจื่อนๆกันอีกครับ ……เออเอาเข้าไป...อะไรกันอีกฟะ
“เอก……พวกเราขอโทษนะ” ชาร์คพูดกับผมครับ
“ขอโทษเราเรื่องอะไรหละ” งงได้อีกสิครับ
“…..เอ่อ…..คือตอนเอกเข้าไปแต่งตัว ไอ้ชาร์คมันดันมาแย่งเสื้อเอกไปอะดิ….” ไอ้พีพูดไปก้มหน้าไปอีกแล้วครับ ผมเลยหันมามองไอ้ชาร์คแทน
“…..ก็เราจะเอาไปตากให้อะ… มันดันมาแย่งคืนอีก……ก็เลย….เอ่อ…..” ไอ้ชาร์คพูดจบ มันก็หยิบเอาของที่อยู่ข้างหลังมันออกมา………………………………………..เฮ้ยยยยยย………. เสื้อกรู!!!!!!!!!!!!!!!!
ครับ……สรุปว่านอกจากจะตกน้ำ ตัวเปียก ข้าวยังไม่ค่อยได้กิน เพื่อนหื่นใส่ แถมมือถือเจ๊งแล้ว เสื้อยังมาขาดต่ออีกครับ…….เออ…..วันนี้วันโลกาวินาศของกรูหรือไงฟะเนี่ย
หลังจากทำใจและแผ่ส่วนกุศลให้ตัวเองเสร็จ พวกผมก็ลงมาที่งานต่อ ตอนนี้พ่อไอ้พีมาร่วมวงด้วยแล้วครับ ตอนนี้ลุงแกมัวแต่ขำไอ้ป้องที่เมาไม่รู้เรื่องอยู่ครับ ก็จะไม่ให้ลุงแกขำได้ไงก็ไอ้ป้องมันกำลังนำไอ้พวกที่เมาที่เหลือเต้นบริหารร่างกายอยู่สิครับ!!!!! (วันก่อนมันบอกผมว่ามันไปเจอวีซีดีเต้นบริหารร่างกายของซินดี้ ครอฟอร์ด จากห้องเก็บของบ้านมันครับคิดว่าน่าจะเป็นของพี่สาวมัน มันเลยเอามาหัดเต้นลดหุ่นแทนออกกำลังกายอย่างอื่นครับ)
พวกผมสามคนที่พึ่งลงมาก็ได้แต่ยืนอึ้งอ้าปากค้างสิครับ พอดีพ่อไอ้พีหันมาเจอผมครับ
“อ้าว เอกเมื่อกี้ลงไปว่ายน้ำมาเหรอลูก” ลุงแกถามพลางหัวเราะครับ
“แฮะๆ…..ครับ” ผมตอบแบบเจื่อนๆครับ
แล้วลุงแกก็พูดประโยคนึงขึ้นมาทำให้ผมแทบช็อคครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แกพูดว่า……….
(ต่อตอนหน้าครับฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh:)
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
มาทำให้ค้างเติ่ง แล้ว ก้อชิ่งจาก อีกแล่ะ จิ้มๆ :z13: นี่แน่ะๆ
เอ่อ... ตกลง เอกจะโดน เพื่อนๆรุมหื่นใส่ ชิมิเคอะ โฮ๋ะๆ เสน่ห์แรง ไปแล้ว :z1:
-
:z13:จิ้มคนเขียน
ลุงแก่พูดว่า :angry2: กรูอยากฆ่าคนเขียนโว๊ย
ให้ค้างอยู่เรื่อยเลย มาต่อด่วนมาก :3125:
-
^
^
^
^
:z13: จิ้มไต๋
-
:z13: :z13:
นี่แหนะนี่แหนะ มาทำให้ค้างดีนัก
จิ้มคืน :laugh:
-
ู^
^
^
^
^
^
^
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มไต๋ให้ทะลุถึงคนเขียน
แง่มมมมมมมม
ชอบทำให้ค้างแบบนี้
คนอ่านเสียใจนะค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แต่อย่างไรก็ตาม คนไหนค่ะพระเอก
ผู้ชายเต็มไปหมด ช้างสับสน
-
พระเอกก็ผมไงครับ :laugh3:
หมายเหตุ: Themeของเรื่องเล่านี้คือ จงค้าง.....จงค้าง....ครับ อิอิ :haun5:
-
อารายกานค้าบ
ค้างงงงงงงงงงงงงงง
มากกกกกกกกกกกกก
พูดว่ามาเป็นลูกลุงอีกคนไหมเหรออิอิอิ
-
ค้างเนอะ
ประจำเลย
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:ซะให้เข็ด
-
ชอบทำให้ค้างดีนัก อย่างนี้ต้องโดน :z13: :z13: :laugh:
มาเร็วๆน้า คนอ่านจะลงแดงแล้ว :m15:
-
:z13: :z13: :z13:ด้วย
-
ตอนที่14 ค้างต่อได้อีก!!
แล้วประโยคที่ทำให้ผมแทบช็อคก็ออกมาจากปากลุงแกครับ!!!!!
“แฟนพีตัวจริงนี่น่ารักดีนะ พ่อฝากพีด้วยนะลูก…บางทีพีมันก็ซนๆไปบ้างแต่อย่าไปถือสามันเลยนะ”
“…………………………..”
…..เอ่อ……..คือคุณพ่อครับ ที่ว่าแฟนพีนี่ใครครับ แถวนี้มีแต่ผมกับไอ้ชาร์คนะครับ……หมายถึงไอ้ชาร์คเหรอครับ…….. แล้วทำไมต้องมองมาที่ผมด้วยครับ……เอ่อ…..โอบไหล่ผมทำไมหละครับ……….เอ่อ…….คุณพ่อหมายถึงผมเหรอครับ………ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
ผมกับไอ้ชาร์คช็อคไปเลยสิครับ พ่อแกมามุขไหนวะครับเนี่ย หรือแกเกิดความจำเสื่อมไปแล้ว สับสนมากๆครับ
“เฮ้ยยยยย ยังพ่อ ยังไม่ได้เป็นแฟนกานนนนน” ไอ้พีรีบพูดขัดพ่อมันขึ้นมาครับ…..มันหน้าแดงแข่งกับผมครับ
“เอ่อ….คุณลุงครับ ผมว่าคุณลุงคงเข้าใจผิดแล้วหนะครับ ผมกับพีเป็นแค่เพื่อนกับเฉยๆครับ” ผมรีบออกตัวก่อนที่ลุงแกจะเข้าใจผิดหนักไปกว่านี้
“ใช่ครับๆ” ไอ้ชาร์คช่วยเสริม…ขอบใจมากเพื่อน
“อ้าวเหรอ โทษทีๆไอ้พ่อก็นึกว่าลูกเป็นแฟนกับไอ้พีของพ่อไปแล้ว ก็ไอ้พีมันบ่นกับพ่อว่าอยากขอลูกมาเป็นแฟนให้ได้ยินมาเป็นปีแล้ว พ่อเห็นช่วงนี้ไอ้พีมันอารมณ์ดีแถมพาลูกมาบ้าน พ่อเลยนึกไปเอง”ลุงแกพูดแล้วหัวเราะเหมือนเป็นเรื่องธรรมดามากเลยครับ
“แต่ผมกับพีเป็นผู้ชายเหมือนกันนะครับ”รีบบอกลุงแกด่วนครับ
“สมัยนี้มันปกติจะตายไป พ่อไม่ถือหรอก แค่ไอ้พีของพ่อมีความสุขไม่เหมือนแต่ก่อน….พ่อก็ดีใจแล้ว”…..ทันสมัยมากครับลุง
“เออ…เมื่อกี้คุณลุงบอกว่าเป็นปีเหรอครับ…..เราพึ่งรู้จักกันตอนเข้ามหาลัยได้นี่มันก็แค่เกือบสองเดือนเองนะครับ” ผมงงครับ เอาลุงแกเช็คสมองด่วนครับ
“อ้าวก็..อุ๊บบบ”ลุงแกจะพูดต่อแต่ไอ้พีรีบเอามือมาปิดปากพ่อมันทันทีเลยครับ ไม่ยอมให้พ่อมันพูดต่อ…..เฮ้ยมีความลับที่ไม่อยากให้กรูรู้ด้วยเหรอวะ!!!!
“เออ ไม่พูดก็ได้ไอ้พี…..แต่ยังไงพ่อก็ต้องขอบใจเอกจริงๆนะที่ทำให้ครอบครัวพ่อเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ พ่ออยากขอบใจเอกมานานแล้วแต่พึ่งได้เจอตัววันนี้ขอบใจจริงๆ” พูดเสร็จลุงแกก็ยิ้มให้พร้อมกับโดนไอ้พีลากเข้าบ้านไปครับ ทิ้งให้ผมยืนงงไปอย่างนั้น…..ไม่เข้าใจสักเรื่องแต่แน่ใจอยู่อย่างนึงคือไอ้พีมันต้องมีเรื่องปิดบังผมอยู่แน่ๆ
ผมกับไอ้ชาร์คซักไอ้พีกันใหญ่เลยครับหลังมันออกมา ….มันยอมเล่าแค่ว่าพ่อมันรู้ตั้งนานแล้วว่ามันชอบผู้ชายเมื่อก่อนบ้านแทบแตก แต่ตอนนี้พ่อแม่มันยอมรับได้สุดๆแถมสนับสนุนด้วย……มันเล่าแค่นี้ครับไม่ยอมเล่าต่อ มันบอกอยากรู้ต้องให้ผมเป็นแฟนมันก่อนครับมันถึงจะบอก…..มันมาไม้นี้ผมเลยตัดใจไม่อยากรู้ก็ได้ครับ
“เออใช่เราขอโทรบอกที่บ้านก่อนนะ มือถือมันพังเดี๋ยวที่บ้านโทรเข้าไม่ได้จะเป็นห่วง” ผมบอกไอ้พีครับ เพราะตอนนี้จะสี่ทุ่มแล้วครับ
“อ๋อ ไม่ต้องห่วงหรอก พ่อเราโทรไปบอกแม่เอกให้แล้วหละ แล้วก็ขออนุญาตให้ค้างบ้านเราได้แล้วด้วยมันดึกแล้ว” ไอ้พีพูดพร้อมกับส่งสายตาล่อแหลม
“เฮ้ยยยยย….แล้วไปเอาเบอร์บ้านกรูมาจากไหน แล้วโทรไปตอนไหน” ผมงงครับ ไปให้เบอร์มันเมื่อไหร่เนี่ย
“อ้าวก็ในหนังสือรายชื่อคนในรุ่นที่เค้าแจกกันวันก่อนไง มันมีที่อยู่กับเบอร์โทรศัพท์บ้านด้วยนะ เราเห็นมือถือเอกพัง เราเลยให้พ่อโทรให้ตอนเอกอาบน้ำ” มันพูดแบบผู้ชนะครับ พร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาอีก…..จะปลอดภัยเหรอวะกรู…..ไม่เอาดีกว่า
“ค้างกะพีไปเหอะเอก”ไอ้ชาร์คพูด
“ใช่ๆ….เฮ้ยยยย...ชาร์คพูดว่าไงนะ” ผมตกใจตอนแรกนึกว่ามันจะช่วยปฏิเสธ
“ไม่ต้องห่วงเราค้างด้วย” ชาร์คยิ้มบอก
“อ้าวววไอ้เชรี่ยยยย ใครเชิญมรึงครับ” ไอ้พีรีบบอกครับ
“อ้าว ยังไงกรูก็ต้องไปเอาเสื้อกรูมาให้เอกใส่ไปเรียนพรุ่งนี้อยู่แล้วนี่ หรือมรึงจะให้เอกมันใส่ชุดมรึง” ไอ้พีอึ้งพูดไม่ออกเลยครับ…….เออจริง
เป็นอันว่าผมก็ต้องค้างที่บ้านไอ้พีคืนนี้ครับ ตอนนี้พวกที่เหลือกลับไปหมดแล้วโดยมีแอ้มขับไปส่งพวกคุณๆครับ ส่วนรถไอ้ป้องก็จอดไว้ที่บ้านไอ้พีก่อนเพราะก่อนกลับไอ้ป้องมันเมาหลับหมดสภาพไปแล้วครับ ส่วนชาร์คกลับไปเอาเสื้อที่คอนโดก่อน
ตอนนี้ผมกับไอ้พีมานั่งดูของขวัญในห้องมันกันอยู่ครับ เมื่อกี้ในงานมันเปิดดูไปแค่ของไอ้ชาร์คคนเดียวเอง ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมาซะก่อน ไอ้พีมันเริ่มแกะของขวัญไอ้จุนก่อนครับ(ของผม ผมบอกมันให้แกะทีหลัง) ที่กล่องมีการ์ดเขียนไว้ว่า
“เดี๋ยวเอาไว้ใช้ไปเล่นด้วยกันนะจากจุน” แต่พอไอ้พีเปิดกล่องปรากฎว่าข้างในเป็นนวมครับ!!!! …..เออ………..จุนมรึงต่อยมวยด้วยเหรอครับ ……… ตรงข้ามกับของไอ้ป้องที่ให้เป็นดอกไม้ประดิษฐ์สีหวานแหววอยู่ในโหลแก้ว……..เอออ…..มรึงสองคนสลับของกันเปล่าครับ
ส่วนของแอ้มเปิดมาเป็นตุ๊กตาก็อดซิล่าครับ……อืมเข้ากับคนให้ดีครับเสียงดังพอกัน
แต่ของหลิงเด็ดสุดจนเราสองคนเงียบพูดไม่ออกครับ……ครับมันเป็นชุดkit setตุ๊กตาคุณไสยครับ……เออ…..ต่อไปจะเรียกหลอนแทนหลิงแล้วนะเพื่อนเอ๋ย
“แล้วเมื่อกี้ลุงเค้าให้อะไรพีหละ” ผมถามครับ
“ อ๋อ รถมือสองหนะพ่อเค้าซื้อต่อมาจากอา ส่วนคันเก่าพ่อจะเอาไปใช้ที่ต่างจังหวัด” ไอ้พีตอบในขณะที่อ่านคู่มือตุ๊กตาของไอ้หลิงอยู่ครับ………โทษนะครับ…..มรึงคิดจะเอาไปใช้จริงเหรอครับไอ้ตุ๊กตานั่น
“โห สวยจังเลยเอก เป็นสไตล์เราชอบเลย” ไอ้พีบอกขณะแกะของขวัญผมขึ้นมาดู ของขวัญผมเป็นกรอบรูปเงินครับ ที่กรอบสลักไว้ว่า “ Forever”ครับ
“เราจะเก็บไว้ตลอดไปเลยนะ” ไอ้พีบอกพร้อมยิ้มกว้าง ความสุขมันแสดงออกมาแววตาให้เห็นได้เลยครับ
“ถ้าชอบ เราก็ดีใจ” ผมบอก
ไอ้พีนั่งดูของไปอีกสักพัก ผมก็ไล่มันไปอาบน้ำครับเพราะมันดึกแล้วไอ้พีก็ว่าง่ายครับ วิ่งเข้าห้องน้ำไปเหมือนเด็กๆ ผมก็เลยเอาคู่มือตุ๊กตาเมื่อกี้มาอ่านบ้าง………อืม…….ใช้ได้หลายอย่างจังแฮะ……ยิ่งอ่านยิ่งหลอนนะเนี่ยยยย…….พออ่านจบไอ้พีมันก็อาบเสร็จพอดี……..ผมเงยหน้าขึ้นมาก็สบตากับไอ้พีที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำ……ตอนนี้มันเปลือยอยู่ครับมีนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว……เออ……จริงๆมันล่ำมากเลยนะครับ……ถอดเสื้อถึงเห็น ซ่อนรูปนะเนี่ย…..คงเล่นเวทมาแหงเลยครับผมคิด
ไอ้พีมันไม่พูดอะไรเลยครับมันเอาแต่ยืนมองผมอีกแล้ว……..เอ่อ……มองกรูทำไมครับ
แต่แค่ผมคิดมันก็เดินอาดๆเข้ามาอีกแล้วครับ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!
ต่อตอนหน้าครับ o13
-
:z13: :z13: :z13:
จาให้ค้างไปซะทุกตอนเลยเหรอออออออออออออ
-
:3125: แกล้งกันใช้ป่ะ
โกรธแล้วด้วย :a14:
-
ค้างตลอดแหละคับ
เหอๆ
พีนี่ไปแอบชอบเอกตอนไหนเปงปีหว่า
แอบมาสงสัยด้วย
-
^
^^
ตามหลังนัทมาติดๆ
พึ่งได้มาตามอ่าน
อ่านทันแล้ว สนุกดีจัง ชอบมากกกกกก
สำนวนการเล่าเรื่องมันชวนฮา ได้หัวเราะทุกตอนเลย o17
คุณเอกคงได้เป็นคุณหมออารมณ์ดีแน่เลย
ถามได้มั้ยคะ ว่าตั้งใจจะเป็นหมอด้านไหนเหรอคะ
ว่าแต่ ที่พี่อั้มหันมาเลิฟๆ คุณเอกนี่เป็นเพราะคุณเอกส่งสายตาปิ๊งๆ ไปให้ใช่ป่ะ(ถึงจะส่งให้ผิดคนก็เหอะนะ)
แสดงว่าสายตาคุณเอกนี่อนุภาพเหลือรับ 555
บวกเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ปล ขำที่ตอนแรกๆ คุณเอกบอกว่าเครียดเรื่องเรียนหมอเลยกินจนอวบอ้วน ก็เลยจิ้นไปว่าคุณเอกคงอวบๆ น่ารัก
แต่ไหงมีหนุ่มติดเยอะขนาดนี้น๊า ยังอวบจริงหรือเปล่า สารภาพมาเดี๋ยวนี้นะ :m12:
-
วันนี้เข้ามาตอบปัญหาคาใจให้ครับ :laugh:
ตอบคุณ namtanครับ - :m13:ก็การค้างคาเป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้นี่ครับ.....(เดาว่างั้นอะนะ)
ตอบคุณไต๋ - ใครจะไปแกล้งไต๋ของผมได้ลงคอครับ :m17: อย่าโกรธเอกเลยน้า
ตอบคุณ~Kalianeko~ - อันนี้เดี๋ยวตอนต่อๆไปก็จะรู้ครับอิอิ
ตอบคุณwatermoonj - ยังบอกไม่ได้ครับว่าสาขาไหนเพราะเดี๋ยวเสียรูปคดี...เอ้ย...เดี๋ยวคนอ่านเดาได้ก็ไม่สนุกกันพอดีสิครับอิอิ
ปล. อวบๆอ้วนๆผอมๆสลับไปเป็นระยะครับ อิอิ
-
^
^
^
:z13: :z13: :z13:
เข้ามาเพื่อจิ้ม คนชอบทำให้ค้างคาโดยเฉพาะ :serius2:
แต่จะว่าไป เรื่องนี้มันสนุกดีจริงๆนะเอก
เอกเห็นด้วยมั้ยอ้ะ :m20:
-
ค้างงะ
ยิ่งอ่านยิ่งชอบ แบบว่าโดนใจมากมาย แล้วเมื่อไหร่ พี่คนนั้นที่ทำให้ใจสั่นจะโผล่ออกมาอีกละเนี่ย
แล้วจะรออ่านต่อน๊า อิๆ
-
มาให้กำลังใจคุณหมอนักเขียนค่ะ :L2:
ชอบเรื่องนี้อ่ะ หนุ่มหล่อเพียบเลยยย หุๆๆ
แต่ชอบป้องมากหน่อย ท่าทางจะฮาดี
โดยเฉพาะเรื่องอยากสวยเนี่ย ทำไปด้ายยยยย :m20:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ครับ อ่านรวดเดียวเลย
ขำคนเขียนโชคดีตลอด :jul3:
แล้วก็ได้รู้ว่า คนเขียนชอบ ค้าง
คา(น)
-
อ่านะ :serius2: ค้างได้อีก
ยังไงก็ยังเชียร์พีเหมือนเดิม เอิ้กกกก :a9:
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงagainnnnnnnnnnn
หรือเอกจะโดนนนนนนนนนนนนนนน ไล่ไปอาบน้ำอิอิอิ
รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบบบบบ
-
ตอนที่15 คืนอันยาวนาน
เฮ้ยยยยยยยยยยย!!!! …….
ไอ้พีเดินอาดๆมาอีกแล้วครับ …. มันเดินมาหยุดตรงหน้าผม …..พออยู่ใกล้ๆแล้วเห็นได้ชัดเลยครับว่าตอนนี้มันกำลังตัวสั่น……และเสียงสั่นๆของมันก็แปล่งออกมาว่า
“เอกกกกก………เราหนาวววววววว…….ขอหยิบเสื้อหน่อยยยยย”…..ครับมันเดินมาจะหยิบชุดนอนจากตู้เสื้อผ้าที่อยู่ข้างหลังผม……..แหะๆๆ….. ระแวงไปหน่อยนึกว่ามันจะ…. โทษทีเพื่อน …..เอกสำนึกแล้วครับ(ไอ้พีมันบอกแอร์มันปรับอุณหภูมิไม่ได้ครับถ้าปรับก็ร้อนเลยยังไม่ได้ซ่อม)
ผมก็เลยรีบเถิบให้มันหยิบชุดมาใส่ …..แล้วก็เลยหยิบคู่มือเมื่อกี้มาอ่านซ้ำแก้เขินครับ…..
“…..อ่านแล้วเป็นไง…”เสียงไอ้พีทำเอาผมสะดุ้งสิครับ ก็มันเล่นยื่นหน้ามาพูดเสียงสั่นอยู่ข้างหูผมจากด้านหลัง ผมตกใจหันไป….มันก็เลยฉวยโอกาส…………………………จุ๊บ!!!……………………....มันหอมแก้มผมครับ!!!!! ........ขอถอนคำพูดเมื่อกี้ครับ จริงๆกรูระแวงถูกแล้ว
“เฮ้ยยยย!!! มรึงเล่นอะไร!!!” ผมหน้าแดงเลยสิครับอยู่ๆก็ถูกหอมซะงั้น….ผมจะลุกหนีมันแต่มันโถมตัวเข้ามากดผมไว้ไม่ให้ไปไหน
“เฮ้ยยยพี อย่าเล่นงี้ดิ……เฮ้ยยแล้วทำไมไม่ใส่กางเกงวะ!!.” ครับ….มันหนาวมันเลยใส่แต่เสื้อ…. กางเกงยังไม่ใส่….มันยังนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่เลยครับ…..ว่าแต่มรึงไม่กลัวผ้าหลุดเหรอไงฟะ……เออ……..หรือจริงๆมันอยากให้หลุด……..อย่านะโว๊ยยยย!!!
“เอกเรามาแล้ว…..เฮ้ยยยยยยยยยไอ้พีมรึงทำบร้าอะไรอีกกกก!!!” ไอ้ชาร์คกลับมาพร้อมกับถุงเสื้อผ้าพอดีครับ มันคงตกใจกับภาพที่เห็นหนะครับถุงเลยหล่นจากมือ…..เป็นผมก็คงตกใจอะนะ.......ก็ภาพที่มันเห็นคือผมดิ้นอยู่กับพื้นขณะโดนไอ้พีคร่อมไว้นี่ครับ….แถมนุ่งผ้าเช็ดตัวอีกต่างหาก….เฮ้ออออชื่อเสียงกรู……
“แหะๆ…กรูแค่หยอกเอกมันเล่น ก็กรูเห็นเอกมันนั่งเกร็งๆอยู่”ไอ้พีบอกชาร์คครับ… เออ…ให้กรูตกใจแทนว่างั้น…กรูเกร็งกว่าเดิมอีก
“เออๆๆแต่เหมือนจริงมากเลยนะมรึง ยังไงลุกขึ้นมาใส่กางเกงก่อนเหอะ” ชาร์คพูดครับ ไอ้พีเลยลุกขึ้นมาแต่งตัวต่อให้เสร็จ
หลังเหตุการณ์วุ่นวายย่อมๆจบลง ตอนนี้พวกผมเลยมานั่งคุยกันเรื่องกีฬาเฟรชชี่ที่กำลังจะมาถึงน่ะครับ
ไอ้ชาร์คมันเป็นหลีดคณะครับ มันเลยไม่ได้ลงแข่งกีฬา เพราะเดี๋ยวแค่ซ้อมก็หมดเวลาแล้ว ส่วนไอ้พีมันอาจจะลงแข่งว่ายน้ำ(จริงๆรุ่นพี่เขาก็ชวนไอ้พี กะไอ้ป้อง เป็นหลีดด้วยครับแต่มันสองคนไม่ยอม ไอ้พีมันบอกว่าน่าเบื่อ ส่วนไอ้ป้องบอกว่าเดี๋ยวผิวเสียครับ) ส่วนผมขอนั่งเชียร์เฉยๆครับ จริงๆเค้าจะให้ลงเล่นบาสครับแต่ผมขี้เกียจซ้อมยังไงขอเป็นคนดูดีกว่า
พอคุยกันเรื่องกีฬาเสร็จ ผมก็เลยปรึกษาพวกมันดูว่าจะไปซื้อมือถือใหม่รุ่นอะไรดี เท่านั้นแหละครับทั้งสรรพคุณ ราคา ฟังค์ชั่นอะไรก็ไม่รู้พุ่งพรวดออกมาจากปากไอ้สองคนนี้เหมือนอัดอั้นกันมานาน ยิ่งฟังยิ่งมึนเลยกะว่าพรุ่งนี้จะลากมันทั้งสองคนไปซื้อด้วยกันซะเลยครับ ง่ายดี อิอิ
คุยไปคุยมามันชักจะดึกแล้วครับ หันไปดูนาฬิกาอีกทีก็เที่ยงคืนกว่า ผมเลยบอกให้พวกมันเข้านอนกันได้แล้ว……..แต่หัวข้อสนทนาใหม่ก็เกิดขึ้นอีกครับ คราวนี้มันเถียงกันว่าจะนอนกันยังไง
ไอ้พีจะไล่ไอ้ชาร์คไปนอนข้างเตียง ไอ้ชาร์คมันก็ไม่ยอม มันบอกเดี๋ยวไอ้พีหน้ามืดใส่ผมอีก ….พอผมบอกจะนอนข้างเตียงเอง ไอ้สองคนก็ไม่ยอม บอกพวกมันไม่อยากนอนด้วยกัน ….พอไอ้ชาร์คไล่ไอ้พีไปนอนข้างเตียง ไอ้พีก็ไม่ยอมมันบอกไม่นอนเตียงมันนอนไม่หลับ…..เถียงกันไปเถียงกันมา เวลาก็ยิ่งดึกครับ
“มรึงน่ะลงไปนอนข้างเตียงไป”
“เชรี่ยยย มึงนั่นแหละ ลง”
“มรึงเลยมรึง กูจะนอนกับแฟนกู”…..เออ ….ใครแฟนมรึงครับ
“อ้าวววสาดดดด นั่นเพื่อนกรู”
“@#$%$#%^@%#@^%.”
“……………………” เฮ้ยยย กรูนั่งอยู่นี่ สนใจกรูหน่อยยยยย
“เอางี้นอนบนเตียงมันกันหมดนี่แหละ” ผมประกาศตัดความรำคาญครับ พวกมันเงียบกันหมดครับไม่มีใครแย้ง…….เออ…………………ว่าแต่กรูคิดผิดเปล่าเนี่ยยยยย
เพื่อยับยั้งการถีบกันของมันสองคน ตอนนี้ผมเลยมานอนตรงกลางให้ครับ พอไอ้พีปิดไฟเท่านั้นแหละครับเสียงดังเมื่อกี้ก็หายไปในทันใด ในห้องตอนนี้มันทั้งหนาวทั้งมืด และเงียบ พวกผมต่างซุกตัวนอนนิ่งอยู่ในผ้าห่ม ไม่มีใครพูดอะไรกันเลยครับ มันเงียบมากจนผมได้ยินเสียงหายใจของคนที่นอนข้างๆ………ครับก็ผู้ชายตัวควายๆสามคนนอนเบียดกันอยู่นี่ครับ
ผมพยายามข่มตานอนครับ บอกตัวเองให้หลับ…………………….ผมไม่รู้ว่าเวลามันผ่านไปนานเท่าไหร่แต่ยิ่งพยายามก็ยิ่งไม่หลับครับ ผมได้แต่นอนหลับตานิ่งๆ ส่วนนึงอาจจะเพราะยังหิวข้าวอยู่ เมื่อกี้ทานไปไม่เท่าไหร่เองครับ ………..แต่ประเด็นหลักผมว่าคงเพราะตื่นเต้นมากกว่า………ทำไมคืนนี้มันนานจังวะ
“……………………………………..”
“…………………………………….”
………………………เอ่อ………………………………………..…..
แล้วไอ้มือนั่นของใครคร๊าบบบบบบบบบบบบบ
-
:z13: กระซวกเลยละกัน ฐานทำให้ค้างตลอด :z3:
+1 ที่ขยันลงจ้า :pig4:
-
เอ่อคุณพี่ค่ะนู๋ค้างเติ่งเลยค่ะ :z3: คุณพี่อย่าทำกับนู๋แบบนี้สิค่ะ :serius2:
มาต่อเร็วๆนะค่ะ ขอแบบเน้นๆยาวๆมาแบบทุกวันได้ป่าวค่ะ
-
นั่นมาอีกแล้ว.... มือใครล่ะนั่น ? :a5:
และก้อ อาการนี้มาอีกแล้วค่า :beat:
นี่แน่ะๆ :z13:
^
ชอบทำให้ค้างดีนัก
-
...เชื่อเหอะ....พระเอกตัวจริงยังไม่มา....คอนเฟิร์ม!!!! :z3:
-
:z3: ไม่ต้องเลยไม่ต้องเลย
มามือใครมือใคร มือเอ็งนั้นแหละ :3125:
มาต่อนิดเดียว หลอกกรูได้ทุกวีทุกวัน
:m16: กูก็บ้ามารออ่านได้ทุกวันเหมือนกัน :laugh:
-
:z13: :z13:
จิ้ม คนเเต่งซะหน่อย เลย ชอบทำให้ค้าง
- - จะค้างหมด ทุกตอนเลยใช่ป่ะ เนี่ยยยย :z3: :z3:
-
:fire: :fire: :fire: ค้างอีกแล้ว ค้างได้ทุกตอน เดี๋ยวแช่งให้เสียตัวเลย
คริๆ ล้อเล่นอ่ะ แต่ทำไมเอกนอนกลาง แอบคิดอะไรอยู่หรอ :z1:
-
พึ่งกลับจากไปเที่ยวกับเพื่อนมาครับ
อะๆได้ครับตอนหน้าจะเขียนให้เยอะๆเน้นๆนะครับ อิอิ :z2:
ปล.แต่ไม่รับประกันเรื่องค้างนะครับ :laugh:
-
:z1:
มือนั่นกำลังทำไรอะ อิๆ
-
ฮว๊าก! !! สั้น และก็ค้างได้อีก ... ได้ทุกตอนสิน่า ค้างๆ เนี้ยะ ~!!
ผ่านมาสิบห้าต่อแระ มีพระเอก แอ๊ะหรือนายเอก? อยู่ในคนมากมายนี้บ้างไหมน้า ? น่าสนใจ ..
รอตอนต่อไป ขอยาว ๆ เลยน้า ^__^
-
คืนอันยาวนาน ยาวนานมาก :undecided:
:angry2: แล้วเมื่อไรจะมาต่อซะที่ฮ่ะ
-
น่ากลัวอ่ะ :z1:
-
ค้างไม่เท่าไรค่ะ
แต่ทั้งค้างทั้งสั้น
ช้างรับไม่ได้จริงๆ
:z3: :z3: :z3:
-
:m5:เดี๋ยวมาต่อให้ครับกำลังเพิ่มความยาวให้อยู่อะ :m29:
-
^
^
เวียนกลับมาจิ้มคนเขียนอีกรอบ
รออยู่นะคะ รออยู่ ^__^
-
ตอนที่16 กว่าจะเช้า
ตอนนี้ผมอยู่ในท่านอนหงายครับ ส่วนไอ้สองคนนั้นนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาผม…….จะให้ผมหันไปทางไหนก็กระไรอยู่ ก็เลยได้แต่นอนเฉยๆไม่กล้าขยับ แล้วก็หลับตานับแกะไปตามเรื่องตามราว
......เอ่อออ……ผมนอนอยู่ดีๆไหงมีมือมาพาดตัวผมหละคร๊าบบบบบ…….. ผมเลยลืมตาขึ้นมาดูว่าเป็นมือของใคร ปรากฏว่าเป็นมือของไอ้ชาร์คครับ ผมหันไปดูเห็นท่ามันคงจะหลับมั้งครับ ผมเลยเลื่อนมือมันไปวางบนหมอนแทนแต่สักพักก็เอาอีกแล้วครับ.....มันเอามือมาพาดไหล่ผมอีก…..ผมก็เลยเอามือมันลงอีก…..แต่ก็อีกหละครับเผลอแป๊บเดียวก็พาดมาอีกจนได้......อืมมมม..... ก็เลยตามเลยละกันครับ…..เพราะตอนนี้เริ่มเคลิ้มๆแล้ว
“………………………………………”
………….เอ่อ………..ทำไมตัวมันหนักๆขึ้นหว่า……..ผมเลยลืมตามาดู………….อ้าวไหงกรูกลายเป็นหมอนข้างให้มันทั้งสองคนเลยวะ…………….ตอนนี้ไอ้พีก็เอาแขนมาพาดผมอีกคน พอเป็นสองแขนทีนี้มันก็เลยเริ่มหนักแล้วสิครับ……
“….อืม……อืมมม……..”เสียงของไอ้ชาร์คครับ….มันร้องอืมๆเหมือนละเมออยู่ ผมเลยแอบหันไปดู
“….พี่…จ๋า……ชาร์…ค….ขอ…โท….ษ” ชาร์คมันละเมอออกมาเบาๆครับพร้อมกับมีน้ำตาไหลออกมา……..ผมคิดว่ามันคงฝันร้ายอยู่ครับ……น้ำตามันค่อยๆไหลลงผ่านแก้ม……ดูๆไปตอนนี้มันน่าสงสารมากเลยครับ…….
…….เอ่อออออ……..แล้วไอ้ลมหายใจอุ่นๆที่กำลังรดต้นคอผมอีกด้านนี่มันอะไรกันหละครับ……..การสัมผัสจากอีกด้านดึงความสนใจผมจากชาร์คมาได้เต็มๆเลยครับ…………...ผมรู้สึกได้ว่าหน้าไอ้พีมันเลื่อนมาใกล้ผมมาก…………ส่วนแขนอีกข้างที่มันพาดผมอยู่ตอนนี้มันเหมือนกอดมากกว่าแล้วครับ………ตัวมันชิดอยู่ที่ไหล่ขวาผม………………….เอ่อ……….เพื่อนครับมรึงหลับแน่หรือเปล่าครับ
ตอนนี้ผมก็เริ่มเกร็งมากกว่าเดิมแล้วสิครับ……กรูจะเอาไงต่อดีวะวางท่าไม่ถูกแล้ว……….ลองหันไปดูไอ้พีหน่อยดีกว่า…….ว่าแล้วผมก็เลยค่อยๆหันไป…….ฮว๊ากกกกก……ปรากฎว่าหันไปได้นิดเดียวผมก็รู้สึกว่าหน้าผมกับหน้ามันแทบจะชนกันอยู่แล้ว!!!
ผมก็เลยตัดสินใจนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาไอ้ชาร์คแทนซะเลย……..แต่พอผมตะแคงมา………หน้าผมกับไอ้ชาร์คก็กลายเป็นอยู่ใกล้กันมากอีก…………….แต่เอาเหอะดีกว่าหันไปด้านนั้น อย่างน้อยก็ปลอดภัยกว่า………..แต่…….เอออ…..ปลอดภัยกว่าจริงเปล่าวะ ไหงตอนนี้ตัวไอ้พีมันเลื่อนมาประชิดตัวตูกว่าเดิมเนี่ยยยยย
ตอนนี้ตัวไอ้พีแทบจะแนบกับหลังผมแล้วครับส่วนมือมันก็ยังกอดผมไว้ หน้ามันก็คงอยู่ที่ต้นคอผม……..เพราะผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่กำลังรดบริเวณต้นคอ……….….ไออุ่นจากตัวไอ้พีมันถ่ายทอดมาถึงผมครับ………….ตอนนี้ผมกำลังลำบากใจครับ..........ผมจะผิดมั๊ยครับถ้าจะบอกว่าตอนนี้ผมรู้สึกอะไรบางอย่าง..........ผมเริ่มได้ยินถึงจังหวะของหัวใจตนเองที่เต้นดังและค่อยๆถี่ขึ้น…………..ตัวผมเริ่มเกร็ง............ผมเลยต้องตัดสินใจ............................................................ไปห้องน้ำครับ(คือปวดฉี่หนะครับแต่ตอนแรกไม่กล้าลุกไปกลัวพวกมันตื่น อิอิ)
ผมรีบลุกไปห้องน้ำหลังจากอั้นไว้นาน พอกลับมาผมก็เห็นไอ้พีมันนอนดิ้นไปก่ายไอ้ชาร์คแทนแล้วครับ........เออดี จะได้ไม่ต้องเป็นภาระกรู
ผมเลยลงไปนอนข้างๆไอ้ชาร์คแทนครับ ความเครียดก็เลยหายไปโดยพลันสักพักผมก็เริ่มเคลิ้มหลับไปครับ.........
“…………………………………………”
อืมม...... ใครแกล้งกรูอีกแล้ววะ...........กรูก็นอนริมแล้วนี่หว่า.......ผมที่ยังไม่ทันหลับสนิทดีเลยครับก็ต้องรู้สึกตัวขึ้นมาอีก แต่ก็ยังไม่ทันได้ลืมตา...............อืมมม............ใครมันมาทำอะไรกับริมฝีปากตูเนี่ย.............อืมมมม..........ก็นิ่มดีแฮะ...............อืมมมมม............เฮ้ยยยยยย!!!!...............................กรูโดนจูบอยู่นี่หว่า!!!!!
ครับพอคิดได้เท่านั้นก็มีสติเลยครับพี่น้อง………งานเข้าผมแล้วครับ..........เออ...............แต่ข้างตูก็มีแต่ไอ้ชาร์คนี่หว่า………ไม่น้าม่ายยยยยยย (เสียงร้องโหยหวนของผมดังขึ้นมาในใจ ซึ่งตอนนี้ผมก็ใกล้จะร้องออกมาทางปากด้วยแล้วครับ)...........ผมก็เลยลืมตามาดูปรากฏก็เป็นจริงดังคาด..............ครับ.............................ผมถูกไอ้ชาร์คจูบ!!!
นอกจากกำลังโดนจูบแล้วผมยังโดนกอดไว้ด้วยสิครับ (ผมสองคนนอนตะแคงหันหน้าเข้าหากันครับ) ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้วครับ …………….ผมได้แต่นอนนิ่งเพราะคิดอะไรไม่ออก.........มันคงละเมอ................. ตอนนี้กลัวทำอะไรไปแล้วมันตื่นมาเดี๋ยวมองหน้ากันไม่ติด........แต่ยังไงอยู่อย่างงี้ไม่ดีแน่ครับ ผมเลยเริ่มถอยตัวออกแต่ว่ามันกอดไว้ไม่ปล่อย...............ผมเลย.....................
“โครม!!!” ครับผมตกเตียงครับ ตกแล้วไปชนกล่องพลาสติกข้างที่นอนเข้า.......แล้วผมตกมาได้ไงเหรอครับ.....ก็เพราะผมดันตัวออกมาเต็มแรงน่ะสิ ...........ทีนี้ไอ้สองคนมันก็เลยตกใจลุกจากเตียงขึ้นมาครับ
“เฮ้ย....เกิดไรขึ้น.....เฮ้ย.....เอกไปอยู่โน่นได้ไง” ไอ้พีตกใจถามเสียงหลงพร้อมกับลุกไปเปิดไฟ…….เออก็ถามเพื่อนมรึงคนข้างๆดูสิครับ
“อ...เอ่อ....เอกเป็นไรเปล่า” ชาร์คถามพร้อมยื่นมือมาดึงผมขึ้น...................
“เอ่อ……..เราละเมอหนะ ไม่เจ็บๆ” ผมตัดสินใจไม่พูดอะไรครับ.......แถมตอนนี้ก็หน้าแดงด้วย ผมลุกแล้วมานอนตรงกลางต่อ
“ถ้าเป็นไรก็บอกนะ พีเป็นห่วง งั้นก็นอนกันเถอะ” ไอ้พีปิดไฟแล้วกลับมานอน
“เอ่อ.....ว่าแต่ เอกไปนอนริมตรงนั้นได้ไงอะ” ไอ้พีถามขึ้นนมาครับ
“อ๋อ....เอกมันไปเข้าห้องน้ำมาหนะ” ไอ้ชาร์คตอบ
“อืมๆ ฝันดีนะ หายเจ็บๆ” ไอ้พีพูดพร้อมกับเอามือผมไปซบ สักพักมันก็หลับไปแถมกรนให้ได้ยิน..........แต่ผมสิครับ…........ผมหลับไม่ลงแล้ว…..ไอ้พีอยากจับมือก็ให้มันจับไปเถอะครับตอนนี้มันไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญอีกแล้ว.......ไม่ใช่ว่าอะไร........ก็ถ้าเมื่อกี้ไอ้ชาร์คมันรู้ว่าผมไปเข้าห้องน้ำมา..............งั้นก็แสดงว่ามันตื่นอยู่อะดิ!!!!!
เช้านี้ผมลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวคนแรกตั้งแต่ตีห้าครับ แล้วก็ไปปลุกไอ้สองคนมาอาบน้ำต่อ (ไม่ได้เรียกว่าตื่นเพราะเมื่อคืนผมไม่ได้นอนเลยต่างหาก) กว่าจะเช้าได้เนี่ยผมรู้สึกเหมือนนานเป็นวันๆเลยครับ
ระหว่างรอไอ้สองคนอาบน้ำแต่งตัวผมก็เลยลงมานั่งเล่นข้างล่างก่อน ตอนนี้ข้างนอกฟ้ายังไม่สว่างดีครับ มองออกไปที่สระว่ายน้ำดูบรรยากาศต่างจากเมื่อคืนเยอะเหมือนกัน........พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ผมก็ยังคิดอยู่เลยครับว่าจะมองหน้าไอ้ชาร์คกันยังไงดี ...............ใจนึงผมคิดว่ามันไม่น่าหลับ............. แต่อีกใจก็คิดว่ามันไม่มีเหตุผลอะไรจะจูบผมนี่นา ก็มันยังประกาศอยู่เลยว่ามันเป็นผู้ชายปกติ
สักพักไอ้สองคนก็ลงมา ไอ้ชาร์คมันก็คุยกับผมแบบปกติครับ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แรกๆผมก็เกร็งๆแต่สักพักก็ผ่อนคลายได้.........................คิดๆไปผมก็รู้สึกว่า คิดมากไปก็เท่านั้น...............ช่างมันดีกว่า
“ว่าแต่จะไปรถใครหละ” ผมถาม เพราะตอนนี้มีทั้งรถไอ้ป้อง รถไอ้ชาร์ค รถไอ้พีจอดกันเกลื่อน
“วันนี้เราอยากเอาของขวัญวันเกิดมาใช้อะ แป๊บนะ เออ เอกมานั่งกะเรานะ…..ไอ้ชาร์คมรึงขับของมรึงไปเอง” ไอ้พีตอบแล้วก็วิ่งไปโรงรถ................ ก็เมื่อวานมันพึ่งได้รถมาอีกคันนี่นะ ….แต่ทำไมไม่ไปคันเดียวกันหละ
พอมันขับมาผมถึงเข้าใจ ก็รถเก่าที่ซื้อต่อญาติมันมาหนะเป็น เบนซ์sportสองประตูสองที่นั่ง พึ่งซื้อมาได้สองเดือน......เออ....นี่เรียกเก่าแล้วเหรอครับ
พอไปถึงมหาลัยก็เจอไอ้พวกเมื่อคืนมารออยู่ที่โรงอาหารครบแล้วครับ(เช้านี้ไปโรงอาหารอักษรกันครับ) พวกมันไม่มีอาการใดๆแสดงให้เห็นเลยว่าเมื่อคืนเมากันมา.......เก่งมากเพื่อน
“ขอบใจนะเมื่อวานที่ช่วยเรา” ไอ้ป้องรีบขอบใจครับ ....ไอ้แอ้มพึ่งบอกเรื่องเมื่อคืนกับมันตอนเช้า
“ไม่เป็นไรๆ แต่เดี๋ยวจะเปิดโอกาสให้ตอบแทนนะ” ผมบอกพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
จากนั้นพวกเราก็ทานข้าวกันไปคุยกันไป พอทานเสร็จก็ไปเข้าเรียน (ผมไม่ค่อยได้ทานครับ เพราะกินไม่ลงยังง่วงอยู่) ทั้งคาบเช้าผมไม่เป็นอันเรียนเลยครับ.......ทำไมหนะเหรอ............ก็ผมหลับแหลกเลยสิครับ ง่วงมาทั้งคืน เลยมานอนอย่างสบายใจ เดี๋ยวยังไงให้ไอ้ป้องมาติวให้แทนคุณ อิอิ
รู้ตัวอีกทีไอ้พีก็ปลุกให้ไปกินข้าวเที่ยงครับ หมดชั่วโมงพอดี ตื่นมาแล้วรู้สึกดีมากๆครับ......... สดชื่นจัง
เที่ยงนี้เราไปทานกันที่เดิม พอมานั่งกันเท่านั้นหละครับ ไอ้ป้องก็เริ่มเลย
“นี่เอก เมื่อคืนทำไรมา บอกมาเดี๋ยวนี้นะ ทำไมหลับหมดสภาพงั้นหละ” ไอ้ป้องถามพร้อมสายตาอยากรู้สุดขีด
“ไม่ได้ทำไรโว๊ยย แค่นอนไม่สนิทมันผิดที่” ผมรีบตอบ
“ไม่สนิทนี่แน่ใจนะว่าเพราะผิดที่....ไม่ใช่มีคนมากวนเหรอ” ไอ้ป้องถามส่อครับ
“จริงดิ.....”ผมตอบ.......มรึงมีญาณวิเศษหรือไงเนี่ย
“ปากแข็งงี้ต้องถามจำเลยแทน”พูดเสร็จพวกที่เหลือก็หันขวับไปมองที่ไอ้คุณพีที่กำลังตักข้าวใส่ปาก
“เฮ้ย มองเชรี่ยไรพวกมรึง กรูนอนหลับเป็นตายเลย” ไอ้พีตอบหน้าแดง พวกไอ้ป้องก็คิกคักได้ใจ
“เหนื่อยจนหลับเป็นตายเลยเหรอออออ” หลิงถามบ้าง ไอ้พียิ่งหน้าแดงปฏิเสธใหญ่เลยครับ.............ดูๆไปก็น่ารักดีนะเนี่ย
“พวกมรึง ไปถามไอ้ชาร์คนู่น มันนอนกันกรูอยู่หนะ” ไอ้พีโบ้ยครับหลังถูกต้อนหนักๆเข้า
“เออ.....กรูเอง” ไอ้ชาร์คตอบ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ต่อตอนหน้าครับ ยาวขึ้น30%แล้วน้า o13
ปล. ค้างมั๊ยอะครับ อิอิ
-
:z13:
อีก 30%ก็เอามาลงเถอะ
พ่อคุ๊ณ อ่านได้ฮ่ะ ไม่ต้องเกรงใจ :L2:
นายชาร์นี้รับสมอ้างเรื่อยเลยเนอะ o18
-
^
^
^
^
:z13: :z13: :z13: :z13:จิ้มไต๋ อิอิ
-
สงสัยในความเร็วของเราใช่ป่ะ อิอิ o18
-
ชาร์คนี่ยังไงๆ อยู่นา ...มีภูมิหลังฝังใจไรนะ อยากรู้ :sad2:
30% จัดมาโดยด่วยคับเพ่ :angry2:
-
ชาร์ครับหมด :laugh:
-
3 คนนี้มันชักจะยังงัยกันอยู่นา
-
กุพลาดเรื่องนี้ไปด้ายงัย
:sad4: :sad4:
-
จ้า จ่ะ ค้างได้อีก ค่า :z13:
รอตอนหน้าจ่ะ o18
-
หุหุหุเอกโดนลักหลับอิอิอิ
ค้างอ่ะเรื่องราวมันค้างคามาต่อไวไวน้า
-
ตอนที่17 มือถือกะตาอยู่
“เออ.....กรูเอง” อยู่ๆไอ้ชาร์คตอบประโยคช็อคโลกขึ้นมาอีกแล้วครับ
“เฮ้ยยยย”
“ว้ายยยย”
“ว๊ากกก”
“อุเคี๊ยกกก”
“!$#@^%^%” เพื่อนๆที่เหลือร้องกันไม่เป็นภาษาครับ…..............…ส่วนผมก็หน้าซีดดิครับ................นี่มันกะจะทำอะไรอีกฟะเนี่ยยย
“ไอ้ชาร์ค มรึงทำอะไร!!!” ไอ้พีเครียดครับ.......จริงๆกรูเครียดกว่าอีก........ว่าแล้วก็กินน้ำแก้กลุ้มดีกว่า
“กรูก็แค่ทำให้เอกมันเพลียไง”
“พรวดดดด” สำลักน้ำสิครับ..........งานเข้าแล้วกรู……ไหว้หละพี่หยุดเถอะ
“ไอ้สาดดดดดดดดด มรึงงงงงงงงทำอะไรแฟนกรูเนี่ยยยยยยยยยย” ไอ้พีสติแตกไปแล้วครับ............หมายเหตุกรูยังไม่ได้เป็นแฟนมรึงโว๊ย
“ใครแฟนมรึง………” ไอ้ชาร์คพูด.....เออถูก....ดีมาก
“................นั่นว่าที่แฟนกรูต่างหาก” ไอ้ชาร์คพูดต่อ ……….เฮ้ยยยยยยยยยยมรึงบร้าไปแล้วเรอะง้ายยยยยยย
“………………………..” ในที่สุดความเงียบก็จู่โจมโต๊ะเราครับ ตอนนี้เงียบเป็นเป่าสากทั้งโต๊ะเลยครับ ผมหน้าซีด ไอ้พีหน้าแดง.....ที่เหลือสีอะไรไม่รู้ไม่ทันดู
“………………………..”
“พอๆ ....หยุดได้ละพวกมรึง เล่นบ้าอะไรกันอยู่เนี่ย เห็นกรูเป็นอะไรกัน” ผมทำเป็นโกรธพูดไปครับ ห้ามพวกมันก่อนจะนองเลือด.............แต่จริงๆในใจทำอะไรไม่ถูกแล้วครับ…..ถ้ามันไม่หยุดกันจริงๆก็ไม่รู้แล้วครับ...........หยุดเถอะนะคร๊าบบบบบบ
“.........ก็ล้อเล่นหนะสิ......เครียดกันไปได้” ผมเห็นไอ้ชาร์คหน้าเสียนิดนึงก่อนปรับอารมณ์ทำเป็นยิ้มตอบ
“แมร่งงเล่นพูดซะเหมือนจริงเลย” ไอ้พีบ่นครับ มันดูสงบลงในที่สุด
“เออหนะ.....พอได้แล้ว...ว่าแต่วันนี้ใครจะพาเราไปซื้อมือถือหละ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องครับ
“ไปกะพีไง นะๆไปกันสองคน”ไอ้พีอ้อน
“แต่คงไม่ได้มั้งครับคุณพี” ไอ้ชาร์คแทรกขึ้น
“ทำไมอีกหละครับคุณชาร์ค” ไอ้พีแยกเขี้ยวใส่
“ก็มรึงต้องพาไอ้ป้องกลับบ้านไปเอารถไม่ใช่เหรอวะ.....” ไอ้ชาร์คยิ้มละไม.......เออจริง.....รถไอ้ป้องยังจอดอยู่บ้านไอ้พี่นี่นะ
“……..เอ่อ........”ไอ้พีจำนนครับ
“’งั้นเดี๋ยวไปซื้อกับเราละกัน”ไอ้ชาร์คยิ้ม
“ว่าแต่ แอ้ม จุน หลิงไปด้วยกันป๊ะ” ผมถามแต่พวกมันพากันส่ายหัว เนื่องจากเมื่อวานกลับดึกขืนไปกันต่ออีก มีหวังโดนที่บ้านเล่นงานครับ.......อืมมมม กรูก็จะโดนด้วยนี่หว่า...........ซื้อเสร็จรีบกลับเลยดีกว่ากรู
สักพักไอ้หลิงก็ออกไปรับโทรศัพท์แปบนึงครับ สงสัยในนี้ไม่ค่อยมีคลื่น.......พวกผมก็ทานข้าวกันต่อโดยมีไอ้ชาร์คนั่งยิ้มใส่ไอ้พี่ที่กำลังทำหน้าเซ็งครับ......เออ....อยู่กันเงียบๆซักแป๊บเถอะ.........แต่ก็ได้แค่แป๊บเดียวจริงๆแหละครับ
“น้องเอก เป็นไงครับ” เสียงพี่อั้มถาม ……เฮ้ย.....พี่แกมาจากไหนวะ
“อ้าว....พี่อั้มมาทานข้าวฝั่งนี้เหรอครับ” ผมถาม…. ตกใจนิดหน่อยครับ
“เปล่า มาหาเอกโดยเฉพาะเลยหละ” พี่อั้มตอบ......ผมตกใจมากแล้วครับ
“พี่อั้มรู้ได้ไงครับว่าเอกอยู่นี่”งงอะสิครับ
“….เออ....คือชั้นบอกพี่เค้าเองแหละ ก็พี่อั้มโทรหาแกไม่ได้เลย เค้าเลยโทรหาชั้นแทน” หลิงบอก
“หลิงบอกพี่แล้วหละว่ามือถือเอกเสีย เดี๋ยวให้พี่พาไปซื้อมือถือใหม่ละกันนะครับ” พี่อั้มผู้แสนดีตอบ
“อ๋อ...ไม่เป็นไรครับ พอดีนัดไอ้ชาร์คไว้แล้วอะพี่” …..คือเกรงใจอะครับ
“คงไม่ได้แล้วหละมั้งครับ เพราะบังเอิญน้องชาร์คต้องไปซ้อมหลีดเย็นนี้นี่นา” พี่แกตอบ
“หา... มีด้วยเหรอพี่” ไอ้ชาร์ค งงสิครับ
“มีดิก็กรูพึ่งบอกพวกหลีดปีสองให้นัดเมื่อกี้นี้เอง” พี่อั้มยิ้มบอกไอ้ชาร์คหน้าตาเฉยครับ
“....เออ....แล้วพี่ไม่มาซ้อมให้ผมเหรอครับ” ไอ้ชาร์คถาม .............เออ พี่อั้มแกเป็นหลีดปีก่อนด้วยหละครับ พึ่งรู้เหมือนกัน
“ไม่อะ วันนี้ไม่ว่างแล้ว เดี๋ยวต้องพาน้องเอกไปซื้อของ” พี่อั้มพูดพร้อมกับยิ้มอย่างชื่นบาน...........ทุกคนเหวอครับ
“….คือเมื่อกี้ชั้นดันบอกพี่เค้าไปเองแหละว่าชาร์คมันจะพาแกไปซื้อมือถือหนะ....แฮะๆ” ไอ้หลิงกระซิบผมเบาๆ พร้อมหัวเราะกลบเกลื่อนครับ...............สรุปว่าวางแผนมาหมดแล้วใช่มั๊ยครับ.......................แรงมากครับพี่!!
พี่อั้มพูดเสร็จก็กลับคณะไปเลยครับ ปล่อยพวกผมเหวอกันต่อไป พวกมันพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าพี่อั้มแกน่าจะชื่อตาอยู่มากกว่านะ…….เออ…….จริงครับ…… ตอนบ่ายพวกผมก็ไม่เป็นอันเรียนกันอีกแล้วครับ ไอ้พีกะไอ้ชาร์คก็มัวแต่นั่งทำหน้าเครียดใส่กันเป็นระยะ มองคุมเชิงกันไปมา อย่างกับหนังจีนกำลังภายใน……ส่วนไอ้ป้อง แอ้ม หลิงจุนก็เม้ากันแหลกเลยครับ ………..เออออ………………เน่าแล้วชื่อเสียงกรู
ตกเย็นพวกผมลงมาจากตึกเรียน แอ้ม กะหลิงแยกกลับก่อนโดยมีไอ้จุนโอบไหล่สองสาวเดินไปหัวเราะไป ส่วนไอ้พีก็เดินทำตาละห้อยไปที่รถกะไอ้ป้อง เหลือผมอยู่กะไอ้ชาร์ค…… ตอนแรกมันจะเบี้ยวไม่ไปซ้อมแต่พี่ปีสองก็โทรมาตามตลอด มันเลยต้องยอมไปในที่สุด แต่ก่อนไปมันขอยืนรอพี่อั้มเป็นเพื่อนผมก่อน
“…………………………………………..”
“เอ่อเอก………เรา” “น้องเอกทางนี้ครับ” ไอ้ชาร์คจะพูดอะไรกับผมไม่รู้ครับแต่พี่อั้มมาซะก่อนมันเลยต้องขอตัวไปซ้อม………………………...ว่าแต่มันจะพูดอะไรหว่า
“อยากได้มือถือแบบไหนหละครับ” พี่อั้มถามทันทีที่ขึ้นรถ
“อืมมมมม ยังไม่แน่ใจเลยพี่ มีรุ่นแนะนำมั๊ยอะครับ” เท่านั้นแหละพ่นเป็นชุดเลยครับบลาบลาบลา….............จริงๆผมไม่ค่อยรู้เรื่องเทคโนโลยีหรอกครับ ค่อนข้างlow tech มากถึงมากที่สุด…………......(เออจะว่าไปแล้ว พี่อ้ำ กะไอ้พี แล้วก็ไอ้ ชาร์คเนี่ยเหมือนกันเปี๊ยบเลยแฮะพอพูดถึงเรื่องมือถือ)
พี่อั้มพาผมไปมาบุญครองครับ แกบอกว่ามีร้านประจำอยู่
“พี่อั้มๆ ดูดิ คนผมยาวๆอะ น่ารักโคตรรรร” ผมเรียกพี่อั้มดูสาวระหว่างทางไปร้านครับ
“…..อืมมมม…..น่ารักจริงๆด้วย……..”
“ใช่ปะๆ……เฮ้ยพี่……...นู่นๆดูนู่นไม่ใช่ดูโผ้มมมมม” เอากะพี่แกสิครับบอกให้ดูสาว……... ดันมัวแต่ดูผม…… ผมตัวควายพอกับพี่เลยนะคร๊าบบบบ
“อะๆๆ ถึงแล้วๆ ซื้อกันๆ” พี่แกเปลี่ยนเรื่องซะงั้น
“อ้าวเฮียดูรุ่นนี้หน่อยดิ อันนั้น กะอันนู้นด้วย………… บลาบลาบลา” ดูพี่อั้มแกคงมาซื้อบ่อย เพราะดูสนิทกะเฮียเจ้าของร้านซะเหลือเกิน แต่ยิ่งฟังยิ่งมึนครับ ปกติผมใช้แต่โทรเข้าออก แล้วก็ส่งmessageเท่านั้นแหละ ไอ้ฟังก์ชั่นที่พูดๆกันอยู่นี่ผมก็ไม่รู้จะได้ใช้รึเปล่าน่ะสิ
สรุปผมเลยซื้ออันที่พี่อั้มแกเลือกให้ครับ พอผมใส่ซิมเปิดเครื่องปุ๊บ พี่แกก็แย่งเอาไปถ่ายรูปแกใหญ่เลยครับ พอถ่ายเสร็จพี่แกก็กดเซ็ตอะไรก็ไม่รู้อีก………….….เออ…………………….…..พี่ครับ ซื้อเพิ่มอีกเครื่องมั๊ยครับ
“อะ เสร็จละ”ในที่สุดพี่แกก็คืนให้ครับ ผมรับมายังไม่ทันทำไร พี่แกก็ลากผมไปอีกแล้วครับ
“จะไปไหนอะพี่อั้ม” ผมถามครับ
“มาเหอะน่า” พูดเสร็จลากต่อครับ……..สรุปเฮียแกพาไปซื้ออุปกรณ์เสริมร้านอื่นต่อ……….เอาเลยพี่เอาเลย
กว่าแกจะหยุดลากผมไปมาก็ปาไปสองชั่วโมง ถึงจะยอมพาผมกลับบ้านครับ ………….. พอถึงบ้านผมรีบไปรายงานตัวกับบุพการีด่วนเลยครับ …..แต่โชคดีไม่โดนดุ……รอดไปกรู
พอถึงห้องผมก็เอามือถือใหม่ชาร์ตแบตแล้วรีบไปอาบน้ำครับ กะว่าจะรีบเข้านอนเลยเพราะเหนื่อยสะสม ข้าวอะไรไม่กินแล้วครับ ขอหลับยาวๆดีกว่า………………………..แต่ยังครับยัง…………..หนทางสู่การนอนไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบขนาดนั้น
“รับสายหน่อยๆ”เสียงมือถือดัง……สงสัยเฮียแกตั้งให้……ว่าแล้วก็เลยเลื้อยลงจากเตียงไปรับ
“……………………………………..”
“……………………………………..”
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มก่อน เดี๋ยวขอเวลาอ่านหน่อย :z2:
-
^
^
^
:z13:จิ้มคุณPoesครับ อิอิ
มาอัพให้แล้วครับ ขอบพระคุณทุกท่านนะครับที่เข้ามาร่วมด้วยช่วยค้างครับ o13
-
มาจิ้มเค้า โดนประกบหน้าหลังเลย :z1:
ตดใส่รีล่าง :pigha2:
ii
ii
ii
ii
\/
-
แว๊กกกกกกกกกกกกก
พี่หนึ่ง
มาตดใส่คนสวยมัยอ่ะ :monkeysad:
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ใครโทรมา
-
หึหึ สงสัยว่าตาพี่อั้มต้องตั้งชื่อไว้แบบสุดยอดพร้อมโชว์หน้าด้วยอ่ะดิเลยร้องซะเสียงหลงด้วยความตกใจ
-
ใช่เลยหน้าจอมือถือเป็นรูปเพ่อั้มแน่ๆ ทำไงละจะเปลี่ยนหน้าจอเป็นไหมเนี่ย :sad3:
-
รุปโชว์...หรือเปล่าค่ะ
เรื่องนี้ค้างตลอดรายการ
แต่ไม่เป็นไรเห็นคนแต่งน่ารัก ยกโทาให้
-
จขกท ชอบทำให้ค้าง :call: สาธุ ชีวิตนี้ขอให้ จขกท ค้างตลอดไป จะค้างอะไรไปคิดเอง :pigha2:
:oni1: :oni1: :oni1:
-
ค้างตลอด ค้างทุกวัน ค้างเป็นกิจวัตร
วันไหนไม่ค้าง ไม่ใช่เอกแล้วดิ :serius2:
อืม แต่อัพบ่อย พออภัย +1 แล้ว รีบมาต่อด้วยนะ
-
:z13:มาจิ้มๆรอต่อไป :laugh:
-
:m16: อีกแหละ เป็นแบบนี้ทุกที่ซิ
นายเอกยศ :3125: ขำๆไม่โกรธนะ
-
ถึงกับต้องกลัวเสียรูปคดีเลยเหรอ อืมมมม เรื่องนี้ลึกลับและค้างคาจริงๆ
สงสัยจริงๆ ว่าหนุ่มปริศนาเมื่อต้นเรื่องจะโผล่มาเมื่อไหร่เนี่ย
สงสารพี แอบปันใจให้แล้วครึ่งนึง
พี่อ้ำก็แรงดี ปลื้มนิดๆ
ส่วนอีตาชาร์ค ปากแข็ง ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาไปหน่อย ปริศนาก็เยอะ ไม่โดนใจเท่าไหร่
วันนึงอัพตั้งสองตอนแน่ะ ขอบคุณมากค่ะ
บวกเป็นกำลังใจให้
แถม :give2: อีกหนึ่งที
ปล....ชื่อพี่อ้ำนี่ คุณเอกรักไม่สม่ำเสมอนะคะ บางทีก็ "อั้ม" บางทีก็ "อ้ำ" ...^0^
-
เอกค่ะเจอคนที่ใช่ใน3คนนี้มั๊ยค่ะ
-
:m16: :m16: :m16:
ค้่างมากมายนะเนี่ย แล้วจะรออ่านต่อน๊า
เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งมัน อิๆ ตัวละครหลากหลายดี ชอบ
-
:z3:
-
พี่อ้ำเป็นตาอยู่ :laugh: :laugh: :laugh:
:z2: :z2: :z2:
-
ถ้าถึง เฮ้ย เมื่อไหร่ ก้อเตรียมค้างๆได้เลย ค้างได้ใจจริงๆ :m20:
-
^
^
^
:z13:จิ้มรีบน โทษฐานรู้ทัน
:m5:ขอบคุณ คุณwatermoonjมากเลยครับที่ช่วยมาบอกเรื่องพิมพ์ผิด :m29:เดี๋ยวจะไปรีบแก้ด่วนเลยครับ
ตกลงชื่อพี่อั้มครับ แหะๆ :m23:
-
:a5: อีกและ ขอทำสัญญาเช่าเป็นรายเดือนได้มั้ย ไม่เอาแบบค้างชั่วคราว
ตกลงเนี่ยตอนนี้มี 3 จะมีคนที่ 4 ตามมาหรือเปล่าจ๊ะ แล้วคุณเอก อ่ะ แอบมีใจให้ใครมากที่สุดอ่ะ
บอกหน่อยจิ อยากรู้อะ
...................... :L2:..........
-
ตอนที่18 ความลับ
“รับสายหน่อยๆ”เสียงมือถือผมเหรอเนี่ย…… เฮ้อ…….เวรกรรมอะไรของกรู จะนอนซะหน่อยดันมีคนโทรมาอีก
“เฮ้ยยย!!” ตกใจสิครับ ก็พี่อั้มแกโทรมาแล้วชื่อมันขึ้นว่า…..พี่รหัสสุดที่รัก!!!!.....ใช้อะไรคิดเนี่ยยยยยย……แถมรูปพี่แกก็เก็กซะ……แต่ดูๆไปพี่แกก็หน้าตาดีจริงๆแหละครับ
“รับสายหน่อยสิโว๊ยๆ” …..เออ…..ใครคิดริงค์โทนนี้ครับ
“พี่ลืมบอก เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่รหัสปีห้าจะเลี้ยงนะครับ แต่ที่ไหนจะบอกอีกทีนะ บ๊ายบาย” พอฮัลโหลปุ๊บพี่แกก็บอกปั๊บแล้วก็วางไปเลยไม่ฟังผมอีกแล้ว……..แต่เอาเถอะครับชินละ
“รับสายหน่อยๆ”เสียงมือถือผมดังอีก….พี่อั้มโทรมาอีกทำไมอะ
“ห้ามเปลี่ยนชื่อหรืออะไรก็ตามที่พี่ตั้งไว้นะครับไม่งั้น……….…..ฝันดีนะครับ” พอพูดเสร็จแกก็วางไปอีกแล้วครับ……แต่ตอนบอกห้ามเปลี่ยนนี่ …………………..…เอ่อ…………………….พี่ขู่ผมใช่ไหมครับ
ผมเลื้อยไปนอนได้ไม่เท่าไหร่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีกแล้วครับ……….…โว๊ยยยยคราวนี้ใครอีกฟะ
“เอกเหรอ เราเอง” ไอ้พีโทรมาครับ
“เออ….ว่าไง” ง่วงครับหลับตาไปพูดไป
“เราอยู่หน้าบ้านเอกอะ ลงมาเปิดหน่อย”
“เอ้าเหรอ แปบนะ………..เฮ้ยยยยยย…………..พูดใหม่ดิ๊” ตาสว่างแล้วครับตอนนี้
“ฮ่าๆๆ พีล้อเล่นน่าเอก แค่จะบอกว่าเดี๋ยวเอาชุดที่ซักเสร็จแล้วไปให้พรุ่งนี้นะ แค่นี้แหละ ฝันดีๆ บาย” พูดเสร็จก็วางไปครับ…..เฮ้อออตกใจหมด…….ทำไมมีแต่คนชอบบังคับกะแกล้งกรูนักวะเนี่ยยย……..ปิดมือถือดีกว่ากรู…..ปิดเสร็จสักพักก็หลับเลยครับ
ZzzzzzzzzzzzzZzzzzzzzzzzzzZzzzzzzzzzzzzzzZzzzzzzzzzzzzzz
เช้านี้ผมไม่ได้ไปทานข้าวเช้ากับเพื่อนๆครับเพราะตื่นสาย มาถึงก็เริ่มเรียนพอดี ผมไปนั่งหลังห้องคนเดียว(สงสัยเริ่มชินกับหลังห้องแล้วครับ…..อ้อ….ช่วงเช้านี้แยกกันไปเรียนวิชาเลือกครับ) วิชานี้ไม่มีพวกผมเรียนด้วยเลยครับ…………..จะว่าไปก็สงบดีครับ อิอิ
เที่ยงแล้วผมเลยมาทานข้าวกับเพื่อนๆครับ พอผมมาถึงพวกมันก็มาครบกันแล้ว…………..แต่พวกมันกำลังคุยเรื่องอะไรอยู่ก็ไม่รู้ครับดูเป็นความลับกันมาก
“…..เอ่อ…..คุยไรกันอยู่วะหนะ” ผมถาม
“…….เอ่อมาเมื่อไหร่เอก……คือ…..ไม่มีไร…..คุยเรื่อง……งานวิชาเมื่อกี้อะ” ไอ้ป้องเงียบไปก่อนจะตอบ พวกที่เหลือพยักหน้าหงึกๆตาม…… เหมือนพวกมันแอบตกใจที่ผมมายังไงชอบกล
“แต่ไม่ได้เรียนด้วยกันเลยไม่ใช่เหรอ” ผมถามเพราะงงครับ ก็พวกมันเรียนกันคนละวิชาเลือกไม่ใช่เหรอ
“………………………………...” เงียบหมดครับ ไม่มีใครตอบ…….ผมเริ่มทำหน้าสงสัย
“….อ๋อก็บ่นกันหนะว่างานของวิชาใครมันยากกว่ากัน ….เฮ้ย จริงปะ” ไอ้ชาร์คตอบพร้อมหันไปขอแรงสนับสนุนจากไอ้พวกที่เหลือ
“จริงๆๆๆๆๆๆๆ” พวกมันตอบรับกันใหญ่……….น่าสงสัยเข้าไปใหญ่แล้วสิ
“พี….ไหนบอกเอกหน่อยสิครับ …….” ผมหันไปถามไอ้พีด้วยหน้าตายิ้มแย้มแต่เสียงเย็นเยือก
“….อืมมม….จริง…ครับ…” ไอ้พีตอบเสียงอ่อยแถมไม่สบตาผมอีก…….แน่เลยกรูต้องมีอะไรแน่นอน….อย่างงี้ต้องซักต่อ
“ว่าแต่เย็นนี้ไปไหนอะ”พีเปลี่ยนเรื่อง
“ไปเลี้ยงสายรหัสกะพี่ปีห้า……เฮ้ยย หยุดเลยครับคุณพีสารภาพมาก่อน” ผมไม่ปล่อยครับ
“….โอ๊ย…..พีปวดท้องไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเอก” พูดจบมันก็วิ่งหนีไปครับ ทิ้งถุงเสื้อผ้าที่จะเอามาคืนผมไว้ซะงั้น
“เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อนพีก่อนนะ”พูดจบไอ้ชาร์คก็วิ่งไปอีกคน
“เออ….เรานัดสาวไว้เดี๋ยวไปก่อนนะ” ไอ้จุนพูด
“ต๊ายยย ชั้นปวดประจำเดือนกระทันหัน ขอไปพักก่อนนะจ๊ะ” หลิงพูด
“ชั้นด้วย”แอ้มพูด…….อะไรมันจะปวดพร้อมกันวะ
“ชั้นด้วย” ไอ้ป้องพูด……จากนั้นพวกมันก็รีบไปกันหมด…….……..ว่าแต่………….……เฮ้ยยยยยยยย !!!!! ………………..ไอ้ป้องมรึงจะปวดประจำเดือนได้ไงวะ!!!!!
สรุปพวกมันทิ้งผมกินข้าวคนเดียวครับ…….…กินไปก็สงสัยไป เริ่มกินไม่ลง………....เปิดเรียนมาแค่หนึ่งอาทิตย์ ไหงมันมีแต่เรื่องให้กรูคิดเยอะนักวะ
พอถึงเวลาเรียน ผมเข้ามาในห้องก็เจอพวกมันนั่งคุยกันอยู่อีกแล้วครับ………เหมือนเดิมเลยครับพอผมมามันก็หยุด…..ผมถามก็ไม่มีใครตอบ…..สรุปในคาบนั้นถ้าใครในพวกมันไม่ตั้งใจเรียนกันสุดๆ ก็จะก้มลงไปหลับสนิทแทน………………………….ยิ่งน่าสงสัยโว๊ยยยยยยยยยยยย
พอหมดคาบ ผมก็ขวางไอ้พวกนั้นไว้เลยครับ ไม่ยอมให้พวกมันกลับ
“บอกมา” ผมถามสั้นๆง่ายๆได้ใจความครับ แต่สำหรับพวกมันคำถามนี้คงยากมากแน่ๆเพราะเงียบกันหมด ………แต่ก่อนที่ผมจะแผ่รังสีอำมหิตไปมากกว่านี้ ระฆังหมดยกก็ดังช่วยพวกมันซะก่อน
“รับสายหน่อยๆ”เสียงมือถือผมดังครับ ไอ้พี่อั้มโทรมาครับ ผมเลยรับสาย
“หวัดดีครับ”ผมพูดพร้อมจ้องพวกมันไม่ให้ละสายตาครับ
“พี่มารับแล้วครับ อยู่หน้าตึก ลงมาเลยครับจอดไม่ได้”พูดเสร็จวางไปตามเคย ผมเลยจำใจรีบลงไป…..ปล่อยไปก่อนนะพวกมรึง
พอผมขึ้นรถ ไอ้พี่อั้มก็ขอมือถือผมเลยครับ ผมก็ส่งให้แบบงงๆ พอรับไปพี่แกก็โทรเข้าเครื่องผมทันที……
“น่ารักมากเลยครับน้องเอก เชื่อฟังพี่อย่างงี้ พี่รักตายเลย ”พี่อั้มพูดเสร็จก็คืนมือถือให้
“เชื่อเรื่องไรอะครับ” ยังงงอยู่ครับพี่
“ก็ไม่เปลี่ยนชื่อกับรูปที่พี่ตั้งไว้ให้ไงครับ…..นึกว่าวันนี้จะต้องมาลงโทษแล้วซะอีก ฮึๆ”พี่อั้มพูดพร้อมมาลูบหัวผมครับ………….….เอ่อ…………….…….พี่ครับที่ขู่ไว้เมื่อวานนี่เรื่องจริงใช่มั๊ยครับ…………....ดีนะครับที่ผมวุ่นจนลืมเปลี่ยน…………………..ไม่งั้นกรูคงโดน…………..…ไม่อยากจะคิดต่อครับ
“พี่ปีห้านี่ใครครับ” เปลี่ยนเรื่องก่อนดีกว่า
“ชื่อพี่ชาหนะ แกเป็นพี่ชายที่ใจดีมากเลยนะ….. แต่เออใช่ วันนี้ไปกันแค่สามคนก่อนนะครับ เพราะพี่ปีสี่กะปีหกไม่ว่าง ส่วนปีสามเป็นพี่เทคเจ๊แกอยู่คนละสายเลยไม่ได้ไปด้วย” พี่อั้มบอกครับ จากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยทั้งเรื่องเรียน เรื่องกิจกรรม …..พึ่งรู้ว่าจริงๆปีนี้เฮียแกจะขอเป็นพี่ว๊าก แต่เพื่อนๆเฮียแกห้ามไว้ไม่มีใครยอม เพราะเวลาเฮียแกเล่นบทโหดมันน่ากลัวมากเกินไปครับ……………..ขนาดนั้นเลยเหรอพี่กรู……………
“จริงๆ เอกต้องเป็นหลีดด้วยนะรู้เปล่า” จู่ๆพี่อั้มก็บอก
“จริงดิพี่ ………..อย่างผมนี่นะ” ผมสงสัยครับ
“จริงสิครับ น้องเอกของพี่ดูดีจะตาย” พี่อั้มเขินครับ
“โหไม่หรอกครับ ตอนนี้ออกจะโทรม แล้วก็ไม่เห็นมีใครมาบอกอะไรเลย” ผมตอบ
“ ……...ก็ที่ไม่ได้มีใครมาทาบทามก็เพราะทำรายชื่อหายหนะ คนคัดกะคนไปถามมันคนละคนกันเลยหลุด พี่ก็พึ่งมารู้ทีหลังนี่แหละครับ แต่ไม่ต้องห่วงนะ พี่ไปขอบใจพวกมันมาแล้ว ”
“ขอบใจเรื่องไรอะครับ” งงครับ
“……ก็ขอบใจที่ทำให้เอกไม่ได้เป็น……….”
“….อ้าว ไหงงั้นหละครับ….” งงได้อีก
“…….….ก็ถ้าเป็นแล้วคนอื่นเห็น มันก็มาตามจีบน้องพี่กันตรึมสิครับ……….พี่หวง”………….…..เออพี่ครับ ………..ที่หวงนี่มันหวงแบบไหนครับ
สักพักเราก็มาถึงร้านอาหารแต่ตอนนี้ผมต้องลงมาจองโต๊ะก่อนครับเ พราะพี่อั้มแกต้องวนหาที่จอด……วันนี้เราไปทานอาหารอิตาเลี่ยนกันครับ (จริงๆผมไม่ค่อยชอบอาหารฝรั่งเลยครับ ตั้งแต่กลับจากอังกฤษ ผมชอบอาหารไทยมากกว่ามันมีหลากหลายรสชาติเหมือนชีวิตผมตอนนี้เลยครับ แหะๆ)
ที่ร้านคนยังไม่เยอะมากครับ แต่โต๊ะส่วนใหญ่ถูกจองไว้เต็มเกือบหมดแล้ว ผมเลยได้เป็นโต๊ะใกล้ห้องน้ำแทน
ต่อตอนหน้าครับอิอิ....ว่าแต่อย่างงี้ยังเรียกว่าค้างอยู่มั๊ยครับ :a5:
-
:z13: จิ้มๆๆๆๆให้ตายไปเลย
เล่าให้ค้างได้ทุกวี่ทุกวัน :เฮ้อ:
:กอด1: แต่ไงก็ยังรักเอกเหมือนเดิม อิอิ :laugh:
-
^
^
^
:z13: :z13: จิ้มไต๋คืน
-
มีความลับอะไรกันอ่ะ
-
อิอิ ได้ทู๊กตอนนนน
มีความลับอะไรกันนักชิส์ แล้วพี่ชาจะเป็นไงบ้างน๊าลุ้นๆๆ :-[
-
จะต้องมีแผนอะไรแน่ๆ
-
ค้างคราบ ยังงี้เรียกว่าค้างนีดนึง อิๆ
-
:เฮ้อ: ค้างได้ตลอดนะ
-
ก็ค้างอ่ะน่ะแต่ก็ไม่เป็นไรลุ้นดี
อยากรู้จิงๆๆว่าพี่ปีห้าเนี่ยจะหล่อขนาดไหนอิอิ
-
^
^
^
:z13: จิ้มรีบน อิอิ
-
สงสัยโดนสกัดดาวรุ่งไว้ห้ามใครยุ่งหรือเปล่า ท่าทางพี่อั้มจะอิทธิพลมิใช่น้อย จะมีพี่ปีห้ามาเพิ่มอีกคนหรือเปล่าหนอ
ชอบพี่อั้มรุกไว มัดมือชกเด็ดขาดดี พี่รหัสสุดที่รัก.. :z13:
-
555 พัฒนาแล้วตอนนี้ไม่จบค้าง
แต่เนื้อเรื่องก็ยังค้างอยู่ดี ว่าพวกเพื่อนๆ เอกแอบซุบซิบอะไรกัน
ตอนหน้าพระเอกปรากฏตัวแน่เลย ---มาได้ซะทีรอมาตั้ง 18 ตอนแล้ว :m31:
-
ยังติดใจกับผู้ชายคนนั้นอยู่เลย คนที่ทำให้หมอเอกใจเต้นอ่ะ อยากรู้ ว่าจะได้เจออีกเปล่าอ่ะ
แบะๆๆ ให้หน่อยดิ แล้วยังเรื่องความลับอีกอ่ะ ไม่เคลียร์ ต่อด่วนเลย
.........ขอบคุณนะค่ะ :L2:..........
-
เริ่มพัตตะนาขึ้นมานิดนุง เอิ้กๆ :laugh:
แต่ก้อยังค้างได้อยู่ :z13:
-
ตอนที่19 พี่รหัส
ห้องน้ำตรงข้างๆโต๊ะผมนี่เป็นห้องน้ำชายครับ ถึงตำแหน่งมันจะไม่ค่อยน่าอภิรมย์เท่าไหร่ก็เถอะ แต่ถ้ามองในแง่ดีก็คือจะได้ไม่ต้องลุกเดินไปเข้าห้องน้ำไกลๆ อิอิ……..ระหว่างนั่งรอพี่อั้มเพลินๆและพนักงานยังไม่ได้เอาเมนูมาให้ ผมก็มองบรรยากาศรอบๆไปเรื่อยเปื่อยหละครับ.................แต่สายตาก็ต้องมาหยุดอยู่ที่หน้าคนๆนึงที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำ....................เฮ้ยยยยยยยย!!!...................... ทำไมผู้หญิงคนนั้นออกมาจากห้องน้ำชายวะเนี่ยยยยยยย
ผมตกใจรีบหันไปดูที่ป้ายห้องน้ำ มันก็เป็นห้องน้ำชายจริงๆนี่หว่า..........แต่พอหันมาดูอีกทีผู้หญิงคนเมื่อกี้ก็หายไปไหนแล้วไม่รู้ครับ...........ผมสงสัยว่าเค้าคงเป็นทอมมั้งนะ เพราะไว้ผมสั้นๆใส่เชิร์ตขาวแถมออกมาจากห้องน้ำชาย .......จะว่าไปก็กล้ามากครับ.........แต่จะใส่กางเกงหรือกระโปรงนี่ไม่ทันดูเพราะมัวแต่มองหน้า ...............หน้าเขาสวยมากเลยครับ...........
สักพักพี่อั้มก็มาถึง
“อ้าว....น้องเอกครับยังไม่เจอพี่ชาเหรอ” พี่อั้มถาม
“ยังเลยพี่ .....แต่ถึงเจอก็ไม่รู้อยู่ดีว่าคนไหนเพราะไม่เคยเห็นหน้า”ผมตอบ
“เออ จริง....เดี๋ยวไปเดินหาก่อนนะครับเห็นพี่เค้าบอกว่ามาแล้วน่ะ.........”พี่อั้มพูดเสร็จก็เดินไป....แต่ไม่ถึงสามก้าวก็เดินกลับมา
“.....ห้ามคุยกับคนแปลกหน้านะครับ”…..เอ่อครับพี่….ผมได้แต่พยักหน้าตอบ
สักพักพี่อั้มก็กลับมาพร้อม........เอ่อ.............ผู้หญิงคนนั้นครับ.............ตัวเค้าเล็กมากเลยครับ...........ผิวก็ขาว ตาก็โต หน้ารูปไข่ จมูกโด่งได้รูป ปากบางๆ แก้มชมพูๆ..........สวยโคตรเลยครับสวยกว่าดาราที่ผมรู้จักบางคนอีก............
“เอกใช่มั๊ยยินดีที่ได้เจอนะ” พี่เค้าพูดพร้อมยิ้มให้.............เอ่อ............เสียงเพราะจังเลยครับแถมยิ้มก็หวาน..........เคลิ้มเลยครับผม……………ว่าแต่เค้าเป็นใครกันหละเนี่ย.....
“สวัสดีครับ......เอ่อ......แฟนพี่อั้มเหรอครับ” ผมถาม........เอ่อ........แล้วทำไมพี่อั้มถึงต้องหัวเราะท้องแข็งหยั่งงั้นหละ
“ฮ่าๆๆ......โอ๊ยเหนื่อย.......พี่ไม่กล้าเล่นของสูงหรอกครับ.....นี่พี่ชาพี่ปีห้าไง….ฮ่าๆๆ…..โอ๊ยเจ็บนะพี่”พี่อั้มกลั้นหัวเราะตอบ ในขณะที่พี่ชาแกยิ้มให้ผมแต่นิ้วหยิกแขนพี่อั้มเต็มแรง
“หา.....ขอโทษครับพี่”ผมรีบยกมือไหว้ขอโทษพี่ชา……ซวยแล้วกรู
“ไม่เป็นไรหรอกครับน้องเอก ไม่ต้องคิดมาก คนทักพี่ผิดประจำแหละ”พี่ชาตอบพร้อมยิ้มให้แถมเอามือมาลูบหัวผมเบาๆด้วยครับ.............โอย ใจดีหยั่งกะนางฟ้า เอ้ย เทวดา......เออ อะไรซักอย่างนั่นแหละครับ
“อั้มตอนแรกก็เข้าใจผิดนะ ตล๊กตลก แถมเอ็มเพื่อนอั้มก็ยังจะมาจีบพี่เลย…ฮึๆ…ตอนนี้พี่ชินแล้วหละโดนมาเยอะแถมเดี๋ยวนี้พี่มีsprayพริกไทติดตัวไว้แล้วนะ หายห่วงๆ” พี่ชาพูดขำๆเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา ..............อืมมมม.............พี่แกคงโดนเข้าใจผิดบ่อยจริงๆ.............ว่าแต่sprayพริกไทนี่.................เอ่อ...............คงผ่านอะไรมามากเลยสินะครับพี่..............
“น้องผมน่ารักมั๊ยอะพี่..........”พี่อั้มถามพี่ชา......ดูพี่อั้มแกเหมือนเด็กจัง เวลาอยู่กับพี่ชา
“น้องพี่น่ารักทุกคนนั่นแหละ” พี่ชาตอบแล้วลูบหัวพี่อั้ม......พี่อั้มยิ้มใหญ่เลยครับ.........พี่ชานี่เหมือนคนเป็นแม่เลยนะครับ อิอิ
พวกผมคุยกันแปบนึงก็สั่งอาหารมาทานครับ แต่กว่าอาหารจะมาก็นานพอดูสงสัยเพราะคนเยอะ ระหว่างรอพี่อั้มแกเริ่มหงุดหงิดเพราะหิวน่ะครับ แต่พอพี่ชาแค่ชวนคุยเรื่องอื่นพี่อั้มก็อารมณ์ดีขึ้นมาเลยครับ......อืมมมม......พี่ชาแกสมเป็นพี่รหัสจริงๆ คุมพี่อั้มซะอยู่หมัด.....
“ถูกปากมั๊ยเอก”พี่ชาถาม
“ดีครับ” ผมตอบแล้วหยิบน้ำทาน
“ว่าแต่อั้มไปหลงรักเอกเข้าตอนไหนหละ”พี่ชาพูดเนิ่บๆตามสไตล์
พรวดดดด........ผมกะไอ้พี่อั้มแทบจะสำลักน้ำพร้อมกัน และหน้าก็คงแดงพอกัน........เอ่อ......พี่ชาครับพูดอะไรเนี่ยยยยยย…………อึ้งไปทั้งคู่สิครับ
“แหมๆๆๆ พี่ล้อเล่นหนะ ฮึๆๆ” พี่ชาหัวเราะเบาๆอย่างมีเลศนัยแล้วทานต่อ..............คือ...............ผมประมาทพี่ไม่ได้แล้วครับ
ทานกันไปคุยกันไปรู้ตัวอีกทีก็จะสี่ทุ่มแล้วครับ พอดีพรุ่งนี้พี่ชาแกเรียนเช้าเลยขอแยกกลับหอก่อน
“พี่ไปแล้วนะเอก ….ไปแล้วนะอั้ม……อ้อ….ห้ามทำอะไรน้องนะไม่งั้น.....โดน…..ฮึๆ” พี่ชาพูดเสร็จก็ไป…….แต่น้ำเสียงแกที่ทิ้งท้ายเวลาหัวเราะทำเอาพี่อั้มสะดุ้งเลยครับ………….อืมมมม จริงๆพี่แกแอบน่ากลัวจริงๆด้วย
วันนี้วันศุกร์ไม่รู้ว่าเพื่อนๆผมจะไปไหนกันรึเปล่า แถมตอนกลางวันยังมีพิรุธกันอีก ผมโทรไปเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรับสายผมครับ…….น่าสงสัยจริงๆ……
“เออ…..น้องเอก…..ไปเอาหนังสือที่บ้านพี่ก่อนมั๊ยครับ”พี่อั้มพูดขึ้นมาขณะขับรถมาส่งครับ
“หนังสือที่จะให้ตามสายรหัสเหรอครับ ก็ดีครับ จะได้มีอ่าน” ผมตอบ
“อืมมมม มีแนวข้อสอบเก่าด้วยนะ พี่ค้นไว้ให้แล้ว” พี่อั้มบอก
“ดีจังครับ ขอบคุณครับพี่”
“ไม่เป็นไรครับ” พี่อั้มตอบแล้วยิ้มให้อย่างใจดี…………………แต่………………..เออ……………….พี่ครับ ………จับมือผมทำไมอะครับ………….เออ……………มองถนนสิครับ………………เออ……………สายตาอย่างงั้นหมายความว่าไงครับ…………..เออ…………..ผมค่อยๆดึงมือออกแล้วทำไมไม่ปล่อยแถมบีบแรงกว่าเดิมหละครับ………….เออ……………อย่าข่มขู่ผมด้วยสายตาอย่างงั้นสิครับ……….เออ………………
แต่ก่อนที่ผมจะได้ถามไอ้คำถามเหล่านั้นหรือชิงกระโดดหนีออกจากรถไป คุณแม่สุดที่รักก็โทรมาช่วยลูกได้ทันเวลาครับ…………………….ขอบคุณสวรรค์ครับ
“รับสายหน่อยๆ” เสียงโทรศัพท์ดัง
“……ครับผม………….ครับๆ………….ครับ…...” แม่ผมบอกให้รีบกลับครับ กลัวพรุ่งนี้ผมตื่นไม่ไหว …………..แต่พรุ่งนี้วันเสาร์นี่หว่า จะให้รีบตื่นไปทำอะไร……แต่ช่างเถอะ…………แค่นี้กรูก็รอดจากสถานการณ์โหดร้ายได้สำเร็จ
“แม่บอกให้รีบกลับครับ แม่รออยู่ เดี๋ยวไปเอาวันหลังละกันนะครับ” ผมบอกด้วยรอยยิ้ม แต่พี่อั้มหน้าเป็นตูดเลยครับ
พอกลับมาถึงที่บ้านเค้าก็นอนกันไปหมดแล้ว ผมเลยรีบอาบน้ำเตรียมเข้านอนครับ เพราะเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์…………..
พออาบน้ำเสร็จผมก็มาชั่งน้ำหนักครับ …………เฮ้ยยยยย……… อาทิตย์เดียวลงไปสามโลเลยครับเนี่ย…….….มันคงเป็นกุศลจากที่ผมยอมสละตนให้เพื่อนๆพี่ๆลากไปลากมาไม่ค่อยได้กินข้าวมาทั้งอาทิตย์หละนะครับ ………..ก็ดีแฮะ……………….พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส อิอิ
ผมเลยมาส่องกระจก………อืมมมม……...ลดไปนิดนึงละเดี๋ยวลดให้ผอมเหมือนเดิมดีกว่า….อิอิ….จะได้มีคนมาชอบเยอะๆ…….แต่จะว่าไปตั้งแต่เรียนจบมายังไม่ได้ตัดผมเลยครับ ไว้ยาวมาตลอดตอนนี้ก็ไม่ค่อยเป็นทรง……….เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปตัดดีกว่า ผมคิดแล้วก็ไปเข้านอนครับ
ZzzzzzzzzzZZZzzzzzzzZZZZzzzzzzzzzzzzzZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzz
“ช่วยด้วยยยยยยย!!!!! ช่วยด้วยยยยยครับบบบ!!!!!!!!!!!”
-
:z13: :z13:
ค้างนะเนี่ย รีบมาต่อเลยน๊า
-
:z13: :z13: :z13:
อะไรอีกเนี่ย
-
:z6: ค้าง ค้างอีกแล้วนะ
-
^
^
^
:z13: :z13:จิ้มไต๋ ทะลุถึงคุณpoes แล้วทะลุไปถึง คุณnewykung อิอิ :z13: :z13:
ปล.สุดท้ายแล้ว ค้างๆนี่แหละครับคือแบบที่ผมชอบ :laugh:
-
:z13: :z13:
จิ้มคืน :z2: :z2: :z2: :z2:
แหมเป็นพวกชอบค้างเหมือนกันเลยน๊า อิๆ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ปล.สุดท้ายแล้ว ค้างๆนี่แหละครับคือแบบที่ผมชอบ :laugh:
ที่ชอบเพราะคนคนอื่นทำให้ค้างมาเยอะใช่มั้ยครับ เห็นในเรื่องมีแต่คนทำให้ค้างคาใจ
เลยสืบทอดความเป็นทายาทอสูรมาแกล้งคนอ่าน :m17:
-
:fire: :fire: ผมไม่ยอมนะ ไม่ยอมให้เอกไปกะใครเด็ดขาด หึหึ :fire: :fire:
-
ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบคุณYMP o13
ปล.ขอขอบคุณคุณken_kungและท่านผู้อ่านทุกๆท่านนะครับ
สำหรับทุกๆกำลังใจที่มีให้เสมอตลอดระยะเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา
มันทำให้ผมมีแรงมาอัพได้ทุกๆวันนี้ครับ :m11:
ปล.ของปล.ว่าแต่ถ้าได้อ่านกันแล้วpostมาคุยกันด้วยจะดีใจมากเลยครับ :m23:
-
อ่านไปก้อขำ ดูๆแล้วกว่าจะครบเดือน น้ำหนักคงลงได้อีก งานเข้าตลอดวุ้ย :jul3:
-
ไม่ค้างสักตอนได้ป่าวคับ
-
ตอน18ไงครับตั้ง1ตอนแหนะ o13
-
ค้างได้ตลอดเลยน่ะเนี่ยแหมๆๆๆร้องให้ช่วยนี่มีคนมาตอนอยู่บนเตียงด้วยหรือฝันร้ายจ้ะ
-
ค้างๆมากขนาดนี้ ผมขอค้างด้วยสักคืนนะค้าบ แป่ว อิอิ ชอบจัง จิ้มๆด้วย อิอิ :z13: :z13:
-
:z13: :z13:
จะ ให้ ค้างไปถึงไหน
- - คราวนี้ ใครทำไรอีก ห๊า คุณ เอกก
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สนุกมากมายอะะะะะะะ
ขอมาเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนนะคะ
แต่อ่านมาตั้งหลายตอนแล้ว ก็ยังเดาไม่ถูกว่าเอกจะคู่กับใคร
ตัวเลือกมากมาย แต่ละคนก็ดีๆทั้งนั้น
แต่พี่ชาน่ารักนะคะ
หนูชอบ
กร๊ากๆ
-
ขอตามด้วยคนละกัน อิอิ
ไม่ไหวละ ขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย ค้าง
อ๊ะ ม่ายช่ายๆๆ
พรุ่งนี้มาต่อเร็วๆๆเด้อ ตอนบ่ายต้องไปธุระน่ะ
เค้าอยากอ่านอ่ะ :z2:
-
เข้ามาอ่านเรื่องนี้ทำใจใหม่แล้วว่า
ตอนไหนจะไม่ค้างบ้าง
อ่านไปลุ้นไปว่าจะให้ค้างยังไง :z3:
แต่ตอนนี้อยากรู้จักพี่ชาให้มากขึ้น ท่าทางพี่แกจะไม่ธรรมดา
เหมือนเป็นผู้กุมความลับของพี่อั้ม
และคาดว่าน้ำหนักเอกจะลดลงมากกว่านี้แน่ๆ
เพราะตอนนี้สามโล สามคน พี่อั้ม พี ชาร์ค จะมีเพิ่มมาอีกมั้ยเนี่ย
-
:call:สาธุค้างตลอด
ขออย่าให้เสร็จเลย เอกชอบแบบค้างๆว่ะ :laugh:
-
+1 ให้คุณ YMP เมนท์ถูกใจมั่กๆๆๆ :jul3:
ส่วนคนแต่ง กรุณาอย่าค้างบ่อย เพราะเดี๋ยวคนอ่าน :m16: :m20: อิอิ
-
มีเรื่องให้ตื่นเต้นตลอดเลย :laugh:
-
:z13: :z13: :z13:
มันค้างอ่ะ
-
เห็นเรื่องนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่ค่อยมีเวลาได้เข้ามาอ่าน
พอได้มาอ่านก็รู้สึกไม่ผิดหวังจริงๆ
เขียนได้สนุกดี
ค้างตลอด
หลอกล่อเก่งนักนะ
แต่ว่า มีคำเขียนผิดนะคะ ได้แก่ น่ะ ไม่ใช่ หนะ, คร่อม ไม่ใช่ คล่อม
แต่ว่าเมื่อมองภาพรวมแล้ว ชื่นใจจริงๆ ที่เรื่องนี้มีคำสะกดผิดน้อยมากๆ
แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจของคนเขียนที่ ตั้งใจ เขียนเรื่องราวสนุกๆ มาให้ชาวเล้าฯ ได้อ่านกัน
ขอบคุณมากนะคะ :pig4:
เอาไป ๑+ จัดให้อย่างเต็มใจ
อิเจ้ กะเทยรักษ์ภาษา
-
ค้าง >> คือสโลแกนของเรื่องนี้น่ะ ชักเริ่มชิน :เฮ้อ:
ฮาป้องอ่ะ ห่วงสวยตลอด :pigha2:
-
ค้างได้แต่อย่าดองนะ ไม่ชอบของเค็ม คริๆ
ตอนนี้เปลี่ยนใจจากชอบเอก ไปชอบพี่ชาแทนได้ป่ะ ดูท่าพี่แกน่ารักดี
แต่ตอนนี้ยังข้องใจเพื่อนเอกอยู่เลย มีความลับอะไร ตอนหน้าจะเฉลยป่ะ อยากรู้อ่ะ
.....ขอบคุณนะค่ะ + :L2:......
-
เข้ามาร่วมด้วยช่วยค้างงงงงงงงงงงงง :serius2:
-
พึ่งกลับถึงบ้านครับ วันนี้ก่อนอัพจะขอมาพูดคุยบวกตอบคำถามบางข้อก่อนนะครับ อิอิ :z2:
ถึงคุณ yunjaelover- ไม่ต้องห่วงครับไม่ดองแน่นอน เพราะรู้ดีครับว่ามันชอกช้ำแค่ไหนเวลาต้องรอการอัพตอนใหม่ที่ไม่มาซะที แถมไม่รู้กำหนดอีกต่างหาก :sad4:
ถึงคุณ oaw_eang - ขอบคุณมากๆครับสำหรับคำติชม จะระวังเรื่องคำสะกดให้มากๆเลยครับ ปกติจะทวนหลายครั้งก่อนอัพ นอกเสียจากว่าบางทีมันดึกมากๆอาจหลุดไปบ้าง :o12: ถ้าเกิดข้อผิดพลาดประการใดอีกในอนาคตขอความกรุณาช่วยบอกอีกนะครับผมจะได้รีบไปแก้และจะได้จำไว้ให้ไม่ผิดอีกครับ ผมดีใจมากๆเลยที่ผู้อ่านใส่ใจกับเรื่องนี้ครับ :pig4:
ถึงคุณsky-cafe และคุณepochii_upfun - ยินดีต้อนรับครับผม :pig2:
ส่วนคนอื่นๆที่ผมอาจไม่ได้ระบุชื่อแต่ไม่ได้หมายความว่าพวกคุณจะสำคัญน้อยลงสำหรับผมนะครับ ยังไงผมก็ต้องขอขอบคุณมากๆจริงๆครับที่มาเป็นกำลังใจให้โดยตลอด ยังไงก็มาโพสคุยกันบ่อยๆนะ ครับ..........พวกคุณเจ๋งที่สุดเลยครับ o13
ปล.ยังไงก็ค้างได้อีกครับ อิอิ :laugh:
-
:z13:
:z13:
:z13:
คนแต่ง
ตอบได้ดี ชอบๆๆๆ
รออ่านต่อนะ มาคืนนี้ใช่มั้ยคะ
-
ยังไม่มาต่อหรอ :z3: :z3: ดึกแล้วนะ
-
ตอนที่20 ช่วยด้วยยยยยครับบบบ!!!!!!!!!!!
“ช่วยด้วยยยยยยย!!!!! ช่วยด้วยยยยยครับบบบ!!!!!!!!!!!”
อยากทราบมั๊ยครับว่าเกิดอะไรขึ้น เดี๋ยวลองย้อนไปเมื่อสักสิบนาทีก่อนดูนะครับ
…………..ขณะผมนอนอยู่ที่เตียง……ผมได้ยินเสียงแกรกๆเหมือนมีใครพยายามเปิดกุญแจเข้ามาในห้องผมครับ………….ผมตั้งสติกำลังจะลุกไปที่ประตูนั้น……………….แต่ยังไม่ทันไร……………..ประตูก็เปิดออกแล้วมีคนเข้ามาในห้องผม……..….ในห้องตอนนี้มันมืดมากจนผมดูไม่รู้ว่าพวกมันเป็นใคร……….มองคร่าวๆในความมืดน่าจะมีกันซักสามคน…….…ผมเห็นพวกมันค่อยๆเดินเข้ามา…………ไม่ดีแน่แล้วครับ……………..…ก่อนที่พวกมันจะหาผมในความมืดเจอ …......…..……..ผมต้องหนีครับ……………ต้องออกไปให้ได้…….............…ครับ.........................….….ผมตัดสินใจวิ่งออกจากห้องครับ!! ..........................แต่ยังไม่ทันที่ผมจะวิ่งพ้นประตู ผมก็ถูกมือนึงกระชากจนล้มกลับไปที่เตียง!!!! ........... โครม!! ................โชคดีครับที่ผมไม่รู้สึกเจ็บเลย ……….ผมพยายามคลานหนี…………....….แต่พวกมันก็รุมกันเข้ามาจับแขนและขาผมไว้ครับ …...............................…พวกมันจับผมแน่นจนผมต้องร้อง “ช่วยด้วยยยยยยย!!!!! ช่วยด้วยยยยยครับบบบ!!!!!!!!!!!” แต่ก็เหมือนไม่มีใครได้ยิน …………………….….พวกมันเอามืออุดปากผม ……………………………ผมพยายามดิ้นหนีแต่ไม่สำเร็จ......................…………….…แล้วพวกมันก็พูดว่า ……………………………………….รับสายหน่อยๆ!!!!
ครับและแล้วผมก็ตกใจตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์( อิอิ ) ว่าแต่ใครโทรมาแต่เช้าครับเนี่ย…….อ้าวไอ้พีนี่หว่า แล้วนี่มันกี่โมงวะ…..เฮ้ยยยย เจ็ดโมงเช้า !!!.....มรึงจะรีบโทรหากรูทำไมแต่เช้าวะ………… “รับสายสิโว๊ยๆ”…………..เอ้าๆ รับสายก็ได้ ครับ
“ว่าไงพี โทรมาแต่เช้าเลย” ผมรับสายด้วยความง่วง
“ออกมาเปิดประตูให้หน่อยครับอยู่หน้าบ้านแล้ว” หนอยๆๆ …มุขเดิมใช้ไม่ได้ผลหรอกโว๊ย
“ไม่เชื่อ มีไรว่ามา จะนอน” เริ่มหงุดหงิดครับ
“จริงๆนะ ถ้าไม่จริงพีให้หอมก็ได้” ได้ประโยชน์เข้าตัวเชียวนะมรึง
“อะโด่ ถ้าคุณพีอยู่หน้าบ้านผมตอนนี้จริงๆนะครับ อย่าว่าแต่ให้ผมหอมคุณพีเลย ผมให้คุณพีกอดสองทีแถมเป็นแฟนด้วยสามวันยังได้เลยคร๊าบบบบ” ต้องเจองี้ครับมรึง บังอาจมาลองของ
“……………………..” เงียบเลยมรึง สม
“สัญญาแล้วนะ” พีถาม
“เออ แน่ดิ มีไรอีกเปล่าจะนอนแล้ว”พูดไปหลับตาไปครับ
“ฮึๆ งั้นก่อนนอนต่อ ....ช่วยมองมาที่หน้าบ้านทีสิครับ” มันหัวเราะเสียงน่ากลัวครับ……แล้วจะให้กรูดูอะไรฟะ
อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกก ………@$#%^$$%@##@*&*………………ไอ้พีครับ!!!!!!!! มันอยู่จริงๆแถมไอ้พวกที่เหลือด้วยครับ อยู่กันครบเลย………..มันมาทำอาร๊ายยยยยย
ผมรีบให้เด็กในบ้านไปเชิญพวกคุณๆเข้ามาครับส่วนผมรีบไปล้างหน้าล้างตาก่อน….พอออกมาพวกมันก็เข้ามาในห้องผมพอดี
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ขนกันมาทำไมแต่เช้า แล้วมาถูกได้ไง” ผมถาม…..งงดิครับ
“เราพามาเองแหละ ก็เราเคยมาส่งเอกนี่” ไอ้ชาร์คตอบ
“ที่มาวันนี้ก็เพราะจะมารับไปเที่ยวไง” ไอ้ป้องยิ้มบอก
“ไปเที่ยว? เที่ยวไหน” งง งง งง
“หัวหิน” ไอ้จุนบอก
“เฮ้ยยยยยยยยย ชวนกันง่ายๆงี้เลยเหรอ ยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยนะ” จะเกิดอะไรขึ้นกะกรูอีกเนี่ย
“ง่ายงี้แหละ ก็ขืนบอกก่อน เอกก็ไม่ยอมไปอะดิ” หลิงบอก …..เออจริง…..เคยบอกไอ้ป้องไปครับว่าไม่ชอบไปต่างจังหวัด…….ขี้เกียจนั่งรถนานๆ…………….. สมัยก่อนผมเคยเบี้ยวเพื่อนไปหลายทีแล้วครับ
“แล้วพ่อพีก็โทรมาขออนุญาตกับแม่เอกให้แล้วนะตั้งแต่เมื่อวาน ส่วนไอ้ที่แอบคุยเมื่อวานก็คือเรื่องวางแผนไปเที่ยวกันนี่แหละ” แอ้มเฉลย…..มิน่าเมื่อวานแม่ถึงบอกให้กลับเร็วๆ เดี๋ยวตื่นไม่ทัน……………ที่แท้งี้นี่เอง……
“ไม่ไป ….” จริงๆก็ดีใจนะที่พวกมันวางแผนให้……แต่ขอทำตัวให้ยากๆนิดนึง
“…………ถ้าไม่ไปดีๆ เราจะทำแบบที่เอกสัญญาไว้เมื่อกี้ตรงนี้เลยนะครับ…………” ไอ้พีมันเดินมากระซิบ………..งานเข้าแล้วกรู………….ไปก็ได้วะ…………….ผมเลยรีบไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วมาจัดเสื้อผ้าไปกับพวกมันนี่แหละครับ
ขาไปเรานั่งรถตู้กันไปครับ เป็นรถตู้ของบ้านไอ้พี มีคนขับรถขับให้ด้วย ……แต่กว่าจะออกมากันก็แปดโมงแล้วครับ พวกมันวางแผนกันว่าจะไปค้างหนึ่งคืนแล้วกลับพรุ่งนี้
“ว่าแต่จะไปนอนไหนกันหละ” ผมถามก่อนขึ้นรถ
“เดี๋ยวรู้เองแหละ”ไอ้พีตอบ……ความลับเยอะจังวุ๊ย
บรื้นนนนนนนนนนนนนนนนนน…………………………………
เช้านี้เราไม่ได้แวะทานข้าวเช้ากันระหว่างทางครับ เพราะขนเอาขนมขบเคี้ยวมาทานกันบนรถแทน..........แต่ผมไม่ทานครับ กลัวเจ็บคอ ผมเจ็บคอง่ายเดี๋ยวเที่ยวไม่สนุก อุตส่าห์โดนบังคับมาเที่ยวทั้งทีนี่ครับ อิอิ........ทานกันไปคุยเล่นกันไปแป๊บเดียว เพื่อนๆก็หลับกันหมด เหลือผมกะไอ้พีที่นั่งข้างหลังสองคนครับที่ยังไม่หลับ...
“เอกไม่ง่วงเหรอ เห็นโดนบังคับให้ตื่นเช้า” ไอ้พีหันมาถามผม...... แต่ไอ้คนถามนี่สิครับตาปรือใกล้จะหลับแล้ว
“ไม่อะ ตื่นแล้วไม่ง่วง พีจะนอนก่อนก็ได้นะ” ผมบอกครับเพราะดูมันง่วงมาก
“อืมมๆๆ ได้ๆๆ นอนก่อนน้า” พูดเสร็จมันก็ล้มตัวลงนอนครับ......................อ้าวเฮ้ยยย..................ไหงมานอนหนุนตักกรูหละเนี่ยยยยย
“เฮ้ย พี นอนดีๆดิ” ผมบอกพลางขยับให้มันลุก
“ได้ๆ นอนดีๆ...อืมมๆ” พูดเสร็จแทนที่จะลุกขึ้น มันดันจัดท่าให้นอนหนุนตักผมสบายขึ้นอีกสิครับ............เออ............เพื่อนครับ...............เอาวะหยวนๆครั้งเดียวนะมรึง
ผมก็เลยยอมให้มันนอนหนุนตักไปครับ.............พอมาดูมันนอนชัดๆ............ ไอ้พีนี่มันก็น่ารักดีเหมือนกันนะครับ............เหมือนเด็กเล็กๆเลย.............น่าแกล้ง อิอิ
สักพักผมก็เริ่มเคลิ้มๆจะหลับบ้างครับ............ ก็ตอนนี้คนในรถมันหลับไปกันหมดแล้ว(ยกเว้นคนขับครับ)...............ผมก็ขอทำตามคนส่วนใหญ่บ้าง……………..…พอไม่มีใครคุยด้วย การนอนก็เป็นทางออกที่ดีครับ.................ว่าแล้วก็นอนดีกว่า
แต่ผมก็ยังไม่ทันได้หลับหรอกนะครับ ผมก็สะดุ้งขึ้นมาซะก่อน เพราะรู้สึกว่าอยู่ๆก็มีอะไรมาเคลื่อนดุ๊กดิ๊กๆ ที่ตักผมครับ …………………. ผมรีบก้มไปดูปรากฏว่าไอ้พีมันละเมอเอาหน้าถูไปถูมากับตักผมอยู่ครับแล้วหน้ามันก็ค่อยๆสูงขึ้น….......สูงขึ้น…………….เฮ้ยยยยยย………………ทำอะไรของมรึงงงงงงงง………………….ผมเลยเขกหัวมันไปหนึ่งที
“โอ๊ย…….เขกหัวพีไมอะ” ไอ้พีตื่นได้ซะทีครับ
“นอนดีๆหน่อยสิ เมื่อยแล้วด้วย” ผมบอก
“อะไรอะเป็นแฟนกันแค่นี้ก็บ่น” ไอ้พีบ่นผมครับ
“อะไรใครเป็นแฟนใคร ตื่นยังอะเนี่ย” ผมท้วง……สงสัยมันละเมอ
“อ้าว……….สัญญาแล้วนะว่าจะเป็นแฟนกันสามวันน่ะ” ไอ้พีทวง……………….….เออจริงครับ…........................……เฮ้ยยยยยยยยยย……………………..ซวยแล้วกรู
ต่อตอนหน้าครับ อิอิ
-
:z13: จิ้มคุณเอก
แฟนสามวัน ต้องสนุกแน่เลย
บวกเป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
เรื่องนี้ เอกจะคู่กะใครเนี่ย :z3: :z3: เยอะจัด
-
:fire: :fire: ขอเป้นแฟนเอกได้ไหมอะ หึๆ..... :fire: :fire:
-
จะคู่กะใครนี่ต้องรออ่านต่อไปนะครับ ทางเลือกเยอะๆดีกว่าโดนบังคับเลือกนะ :really2:
ปล.กำลังตามแก้คำผิดอยู่ครับ ฮือๆ ผิดตรึมเลย :sad4:
-
เลือกผมเถอะนะครับ... :fire: :fire:
-
ก้อรอลุ้นอยู่ครับ แต่ยังไม่รู้จะเชียร์ใครดี ลุ้นว่าจะมีมาให้เลือกเพิ่มอีกมั๊ยน๊า :impress2:
-
โหเอก.. ลำบากใจเลยนะเนี่ยะ.. คนโน้นก็ดี คนนี้ก็ดูแล...
ปล. แต่อ่านแล้วชอบชาร์คอ่ะคับ
-
ไม่แน่ครับ สุดท้ายอาจต้องให้มีการโหวตว่าใครworkสุด :m4:
-
:z13: เอก
เอกเริ่มเห็นว่า พี น่ารักซะแล้ว
ยังไงดีเนี่ย
สงสัยต้องโหวตจริงๆ
บวกให้คนขยันอัพนะจ๊ะ
-
แหมถ้ามีให้โหวต หนูก็ว่าจะกดเลือกพี่พีแหละคะ ฮ่าๆ ดูมีความลับอะไรแอบซ่อนไว้ดี เหมือนจะแอบชอบมาตั้งแต่ก่อนแล้วด้วย :impress2: แต่นะ......พี่ชาร์คก็ดี ฮ่าๆๆๆ
-
โธ่นึกว่าอารายฝันนี่เอง
55555ตกหลุมพรางซะงั้น
เลยต้องยอมเป็นแฟนพี 3 วัน
รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบ
-
รออ่าน
ช่วงการเป็นแฟนสามวัน
ต่อจากนี้
^O^
-
:m20: ที่ทายกันอยู่ไม่ใช่ซักคนเลยดิ
ที่ถูกต้้องเป็นพี่ชา ใช่ป่ะ เค้ารู้หลอกตะเอง o18
-
เป็นแฟนพีไปก่อนสามวัน :laugh:
-
..อ่านทันแล้ว..20 ตอน..
..สนุกจ่ะ..น่าติดตาม..ผู้ร่วมงานเยอะดี..
..แต่เมื่อไหร..ไอ้คนที่จะมาทำให้เอก..เกิดรักจากpanic..
...จะโผล่มาให้เห็นซักทีจ๊ะ..รออยู่เหมือนกัน..เพราะแต่ละคน
ที่มารักเอกเนี่ย ทั้งพี ทั้งชาร์ค ทั้งพี่อั้มจะมา..แบบรักจู่โจม..
...และเอกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้นด้วย..แค่ไหวๆๆตามอารมณ์บ้าง...
...เชิญพระเอก..เสด็จออกมาให้ยลโฉลหน่อย..แต่ถ้าเรื่องนี้มันยาวมากๆๆ..
ยังไม่ถึงตอนนั้นก็จะรอออออออออออ...ต่อไป..เป็นกำลังใจให้จ่ะ.. :L2:
-
คราวนี้จะทำยังไงต่อไปล่ะ เป็นแฟนกันสามวัน อิอิ :z2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
เจอพีเล่นแบบนี้แย่เลยนะเอก อิๆ
รอตอนต่อนะคราบ
-
:sad4: :sad4: แอบปลื้มเอกด้วยคนคร้าบ ชอบจังเยยหนุกๆ 20 ตอนแล้ว อิอิ :sad4: :sad4:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ที่แท้ ก้อฝันนี่เอง เอิ้กๆ ปัดโธ่.... เราก้อลุ้นด้วย แอร๊ยย :-[
เรื่องนี้มี ตาอิน ตานา และก้อ ตาอยู่...แล้วจะมีตาไว โผล่ มาอีกป่ะ ฮ่าๆ :laugh:
-
พึ่งกลับมาถึงบ้านครับ มาถึงก็เข้ามารายงานตัวก่อนเลย เดี๋ยวไปอาบน้ำเสร็จแล้วจะมาอัพต่อนะครับ :really2:
-
ให้ไวนะจ๊ะพ่อหนุ่ม วันนี้เหงามากไม่ค่อยมีใครต่อเลย :z3: :z3:
-
:o8: :o8: อยากรู้เอกตัวจริงหน้าตาเป็นไงอะอิอิ ไปดูตอนอาบน้ำได้ปะอิอิ :o8: :o8:
-
ตอนที่21 แฟนกัน Day1
“อ้าว……….สัญญาแล้วนะว่าจะเป็นแฟนกันสามวันน่ะ” ครับ.........ประโยคนี้มาจากคนที่นั่งอยู่ข้างๆผมนี่หละครับ..............เออ กรูพลาดไปแล้ว………..ว่าแต่ผมจะทำยังไงกับชีวิตต่อไปดีครับ..........เบี้ยวมันเลยดีมั๊ยเนี่ย
“หยุดเลยไม่ต้องทำเป็นงง ไม่ต้องอึ้งด้วย ยังไงก็ต้องทำตามสัญญา ห้ามเบี้ยว..........ความรู้สึกพีไม่ใช่ของเล่นนะครับ...................ไม่งั้นพีจะกระโดดจูบกลางคลาสเลยจริงๆด้วย!!” มันรู้ครับว่าผมจะเบี้ยว…..ไอ้พีมันพูดพร้อมกับจ้องตาผมเขม็ง.................พอฟังมันพูดมาแบบนี้ก็แอบรู้สึกผิดเล็กๆหละครับ เลยไม่กล้าทำร้ายจิตใจมัน...................ส่วนไอ้ประโยคหลังดูท่ามันก็คงจะเอาจริงแน่ครับ………..
“………เออๆ รู้แล้วๆ แต่แค่สามวันนะ .....ตามสัญญา” ผมก็เลยต้องยอมมันไปตามระเบียบครับ
“เยสสสส........!!!” ไอ้พีดีใจมากพร้อมทำท่าประกอบครับ.....เอ่อ.......แล้วผมต้องดีใจไปกับมันด้วยมั๊ยเนี่ย
“อะ” มันยื่นหน้าให้ผมครับ
“ทำไร” ผมงง
“หอมแฟนไง......เร็วดิ” มันตอบ……………..เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!..........เอาแล้วไงกรู
“เฮ้ยไรวะ....ไม่อายชาวบ้านเรอะ” ผมตอบมันเบาๆ กลัวไอ้พวกข้างหน้าตื่นมาได้ยินครับ.....แค่นี้ก็อายจะแย่แล้ว
“เร็วๆสิครับ อายทำไม แฟนกันนะ ……..อ๋อ…....รึว่าอยากให้พีจูบ” มันพูดทำหน้าเจ้าเล่ห์พร้อมกับโอบผมด้วยครับ.......บีบคั้นอารมณ์มากเลยครับเพื่อน........เออ......ก็ได้วะ......ผมเลยกลั้นใจหอมมันไปทีนึง................เออ.......จะว่าไปแก้มมันก็นุ่มดีแฮะ
“พอใจยัง” ผมถาม
“เกือบละ....อิอิ.....งั้นเดี๋ยวนอนต่อก่อนนะครับถึงแล้วปลุกด้วย” พูดเสร็จมันก็ล้มตัวมานอนหนุนตักผมต่อในท่าเดิม .....แถมคราวนี้ยังเอามือผมไปกุมไว้ด้วยสิครับ......เออ....เอาเลยมรึง....เอาให้พอ....กรูพลาดแล้วนี่ ฮือๆ
ตอนนี้ผมก็ไม่เป็นอันนอนเลยสิครับ ใจมันว้าวุ่นมัวแต่นั่งจินตนาการว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผมต่อไปในช่วงสามวันข้างหน้า......................................เครียดดดดดดดดดดด
ความคิดผมก็โลดโผนไปเรื่อยหละครับ มารู้ตัวอีกทีก็ถึงหัวหินแล้ว ผมเลยรีบปลุกไอ้คุณแฟนครับ
“ถึงแล้วๆ ตื่นๆ” ผมปลุก
“อืมมม.....จะปลุกนี่ต้องทำไงก่อน” ไอ้พีหลับตาพูดพร้อมกับทำแก้มป่องให้เห็นเป็นเชิงว่า....รีบๆมาหอมกรูซะ......ทำหยั่งกะน่ารักมากเลยนะ..........ครับได้ครับ.........ผมเลยเขกหัวไอ้พีไปทีนึงครับ....นี่แน่ะมรึง
“โอ๊ย…… ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก” ได้ผลครับไอ้พีลุกขึ้นพร้อมลูบหัวป้อยๆ
“เออ....เดี๋ยวแรงกว่านี้อีก อยากโดนมั๊ยหละ ” ผมถาม.......เอากะกรูสิ
“..........อยาก....แต่รอคืนนี้ก่อน……….ฮึๆ” ไอ้พีมันยื่นหน้ามากระซิบข้างหูผมครับ...........อะจ๊ากกกกกก ........มรึงจะทำไรกรูอีก!!!
ตอนนี้เราก็มาถึงโรงแรมแล้วครับ ต่างคนก็ต่างเดินโซเซลงมาจากรถเพราะยังไม่ตื่นดี ..............เว้นแต่ผมที่ตื่นดีแต่เซเพราะมีไอ้พีเดินเบียด........โรงแรมนี้เป็นโรงแรมริมหาดครับ ดูๆจากสไตล์อาคารคงสร้างมานานแล้ว แต่ข้างในตบแต่งอย่างดีดูไม่เก่าเลยครับ บรรยากาศดีครับเหมาะแก่การพักผ่อน......แต่ผมจะได้พักรึเปล่านี่ ผมเองก็ยังสงสัยอยู่ครับ
พวกผมไปพักที่วิลล่าริมหาดครับ ที่โรงแรมนี้มีอยู่ด้วยกันสามหลังครับ แต่ละหลังจะมีอยู่สองห้องนอน สองห้องน้ำ หนึ่งห้องนั่งเล่น และหนึ่งสระว่ายน้ำส่วนตัว ………เอ่อ…..ว่าแต่ทำไมพวกมันจองห้องกันหรูซะขนาดนี้หว่า อย่างงี้จะตกคนละเท่าไหร่เนี่ย………เดี๋ยวต้องไปถามพวกมันซะหน่อย………….เที่ยวนี้พวกผมจองไว้สองหลังครับ…..ไว้แยกฝ่ายชายกับฝ่ายหญิงพอดี(แยกตามนิตินัยอะนะครับ ไม่ได้แยกตามพฤตินัย ไม่งั้นจะแยกยากมากครับ)
พอได้กุญแจ จุน หลิง แอ้ม ก็รีบไปเก็บกระเป๋ากันครับ ที่เรือนนั้นแอ้มมันนอนกะหลิงห้องนึง ส่วนไอ้จุนนอนเดี่ยวอีกห้องนึง ตอนแรกมันจะขอนอนห้องเดียวกะสองสาว แต่สองสาวมันไม่ยอมครับ ....อิอิ
แต่ส่วนเรือนของผมสิครับตกลงกันไม่ได้ วุ่นอีกแล้ว
“เรานอนกับป้องก็ได้” ผมเริ่มครับ………ผมถามตอนกำลังเดินไปห้อง
“ไม่ได้...เราจะนอนกับเอก” ไอ้พีแย้ง
“ไม่ กรูไม่ไว้ใจมรึง…กรูจะนอนกะเอกเอง” ไอ้ชาร์คไม่ยอม.......จริงๆกรูก็ไม่ไว้ใจมรึงเหมือนกันแหละนะ
“ไปไกลๆเลยมรึง ไม่ไว้ใจกรูเรื่องไร กรูจะทำไรเอกได้...ถ้ามันไม่ยอม” ไอ้พีสู้.....เออ.....ดูมีความหมายแฝงนะครับ
“แล้วมรึงจะบังคับให้มันสมยอมใช่มั๊ยหละ” ไอ้ชาร์ครู้ทัน …เอ่อ……แล้วเพื่อนๆจะมาหยุดยืนถียงกันกลางแดดทำไมครับ
“อ้าวแฟนกันทำไมจะไม่ยอม”ไอ้พีบอก...........เอ่อ.........กรูไม่ยอมครับ
“เชรี่ยยย ใครแฟนมรึง นั่นว่าที่แฟนกรู” ไอ้ชาร์คโวย...........เอ๊ะ.......กรูฟังผิดรึเปล่านะ……พูดใหม่ดิ๊
“สาดดดด มั่วแล้วมรึง คิดจะแย่งแฟนกรูเหรอ ไหนมรึงบอกเป็นผู้ชายปกติไง” ไอ้พีช่วยเตือน……ดีมากๆ
“อ้าวก็กรูจะมาเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายไม่ได้หรือไงวะ” เอาแล้วครับ....มันสารภาพออกมาแล้วคร๊าบบบบบ
“เชรี่ยยยย…..สารภาพมาอย่างเร็วเชียวนะมรึง……. คิดจะมาตีท้ายครัวกรูเหรอวะ”ไอ้พีของขึ้นแล้วครับ
“เอกมันยังไม่ได้เป็นแฟนมรึงซะหน่อย…..ของงี้ใครดีใครได้โว๊ยยยย” ไอ้ชาร์คทำหน้าหาเรื่องครับ
“มาเลย มาต่อยกะกรูเลย” ไอ้พีท้าต่อยแล้วครับ
แต่ก่อนที่อะไรมันจะแย่ไปกว่านั้น ไอ้ป้องก็ออกโรงซะทีครับ
“อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หยุดๆๆๆ หนวกหูๆๆๆ ไม่ได้ฉีดยากันมารึไง จะมากัดอะไรกันแถวนี้!!!!!!!!กรูร้อนนนนนน ได้ยินมั๊ยกรูร้อนนนนนนนนนน!!! เข้าที่พักเดี๋ยวนี้ ถ้าชั้นดำเมื่อไหร่จะจับมาทำสามีมันทั้งสองคนนั่นแหละ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!”
………เอ่อ..........ได้อีกครับเพื่อน.............ชนะเลิศครับ................เงียบเลยสิครับพวกมรึงเจอของจริง..........ชัดเจนมั๊ยครับ…….เป็นเด็กดีกันได้ซะทีนะครับ…..ฮ่าๆๆ
ตอนนี้เรามาถึงที่พักกันได้ซะทีครับ แต่บรรยากาศก็ยังมาคุอยู่เลยครับ หลังจากที่ไอ้ป้องได้มาพักในที่ร่ม
และไปสำรวจตนเองในกระจกมาแล้วว่ายังขาวสวยอยู่ มันก็เลยหายหงุดหงิดไปในทันทีเลยครับ มันเลยจัดแจงไปทำสลากแบ่งห้องมาให้จับเพื่อยุติข้อพิพาทกันครับ
“ก่อนจับขอประกาศก่อนนะว่า ไม่ว่าผลมันจะออกมายังไง ห้ามมมมมมม!!!!โต้แย้งโดยเด็ดขาด คำตัดสินของเราถือเป็นข้อยุติ เข้าใจมั๊ย!!!!!!!!!!!” ไอ้ป้องประกาศ……….พวกที่เหลือได้แต่พยักหน้าหงึกๆด้วยความกลัวครับ
“ในสลากสามใบนี้จะมีหมายเลขห้องกำกับไว้แล้ว หากใครจับได้ห้องเบอร์อะไรก็กรุณาไปอยู่ห้องเบอร์นั้น…. อย่าบังอาจร้องโวยวายให้เคืองอารมณ์ เราจะอยู่ห้องเบอร์หนึ่งดังนั้นจะไม่ได้ร่วมจับด้วย ที่เหลือขอให้โชคดี” ไอ้ป้องประกาศกร้าวครับ……….เด็ดมากเพื่อน………..พวกมันพยักหน้าจะเข้าไปจับแต่ผมหยุดไว้ก่อนครับ
“เดี๋ยว…….. ยังมีประกาศอีกเรื่อง ชาร์คและพี ฟังเอกให้ดีนะ ถ้าหากว่าจับสลากเสร็จแล้วทั้งสองคนยังไม่ดีกันหรือยังจะโกรธกันเพราะเรื่องเมื่อกี้นี้อยู่หละก็ เราจะเลิกคบพวกนายทั้งสองคนทันทีเลยนะ เข้าใจมั๊ย” ผมประกาศกร้าวกว่าเมื่อกี้อีกครับ……………..ท่าจะได้ผล……..พวกมันพยักหน้าตอบรับ….ดูหงอไปทั้งคู่เลยครับ
“รักกันให้ดูหน่อยซิ…..เร็วๆ” ผมบอก……ได้โอกาสต้องรีบครับ อิอิ………..พวกมันเลยหันมายิ้มแห้งๆใส่กันครับ……….เอาวะก็ยังดีครับ
ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงระทึกแล้วครับ พวกผมสามคนจับขึ้นมาแต่ไม่มีใครกล้าดู
“มรึงเปิดก่อนดิ” ไอ้พีบอกชาร์ค
“มรึงแหละ” ไอ้ชาร์คบอกพี
“ไม่ต้องเถียงกัน เราเปิดเอง”ผมบอก………….ปรากฏว่าผมได้ห้องเบอร์…………………………สองครับ!!!!
เฮ้ยยยยย!!!! อย่างงี้กรูก็ต้องนอนกับหนึ่งในพวกมันอะสิ
“งั้นเราเปิดต่อ” ไอ้ชาร์คพูดพร้อมเปิดสลาก………………………..ปรากฏว่ามันได้เบอร์………………………
ต่อตอนหน้าครับ อิอิ
-
^
^
^
จิ้มมมมม
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ค้างงง
ตัดงี้เลยเหรอ
คืนนี้ต่ออีกป่าวอ่ะ
ป่านนี้ยังเดาไม่ออกเลยวุ้ยยยยย
ใครจะเป็นตัวจริงเนี่ยย
-
ทำร้ายจิตใจอ่ะ
ค้างอย่างรุนแรง :monkeysad: :monkeysad:
-
:z13: จิ้มๆๆ นี่แย่ะๆๆ ชอบทำให้คนจ๋วยค้างอยู่เรี่อย
ต้องรอลุ้นตลอดเลย ตกลงได้ห้องไหนก๊านนนน...
เอ? หรือว่า.... จะได้ห้องสอง ทั้งสามคน เอิ้กๆ เพราะป้องจะนอนคนเดียว กร๊ากกกก :m20:
-
งั้นก็รออ่านตอนหน้า :z2:
-
ชาร์คได้ห้องเดียวกับเอกแน่เลย อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย ไม่ยอมมมมมม
สามพี ซิคะะะะะะะะะะ :impress2:
-
:fire: :fire: ค้างๆๆ :fire: :fire:
-
:z3: :z3: :z3:
ใจร้ายอะเล่น ค้างแบบนี้
-
ประจำ
:serius2:
-
รอต่อไป :laugh:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
นายค้างคาว
:m16:
-
(http://www.uppic.net/io/9pjau.jpeg)
ขอแอบดูหน่อยเดะว่าเลขไร
-
:m16:ค้างทุกตอนเลยนะ
:z3: :z3: :z3:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านคราฟฟฟฟฟ
เรื่องสนุกสนานมากมาย
นายเอกของเราเนื้อหอมจริงๆ หนุ่มๆตบตีแย่งกันจนช้ำไปหมดแล้ว
แต่ม้ามืดคือพี่ชาคาดว่าจะมาวิน
คริๆ
+1 ให้จ๊ะ
-
ตัดให้ค้างจริงๆ :z3:
แต่จะได้นอนห้องเดียวกับใครต้องมีอะไรระทึกๆ ตามมาแน่ๆ
-
เปลี่ยนชื่อจาก"เอก" เป็น"ค้าง" ดีไม๊เนี่ยคุณน้อง :m26:
-
อึ๊บๆๆๆมาตามอ่านต่อแล้ว
ลุ้นอยากให้พีมาค้างด้วยจัง
แล้วผู้ชายที่โพล่มาตอนแรกๆหายไปไหนเนี่ย หรือว่าแค่ตัวประกอบ?
อนึ่งพระเอกโพล่มาหรือยังค่ะ กระซืบบอกช้างหน่อย
-
^^"
ตามมาอ่าน ต่อ ไรเตอร์ ลงเร็วๆมากเลยนะงับ เเหะๆ อ่านเเทบไม่ทัน
เเต่ทำไม ต้องให้ มานค้างงงง ตลอดด้วยT^T
:o12:
ยังไงก็ ฝาก นิยายใหม่ด้วยนะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=8034.0
-
เดี๋ยวมาอัพต่อนะครับ ว่าแต่ชอบรูปของคุณunoจังเลยอิอิ
ปล.ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะครับ ค้างวันละนิดจิตแจ่มใสครับ
-
หนุกดีเรื่องนี้
:z2:
ว่าแต่ฆาตกรรมคนแต่งนี่ติดคุกกี่ปี :pigangry2: โทษฐานสนุกแล้วทำให้ค้างตลอด :write-a-letter:
-
ตอนที่22 มือที่สาม Day1
“งั้นเราเปิดต่อ” ไอ้ชาร์คพูดพร้อมเปิดสลาก………………………..ปรากฏว่ามันได้เบอร์………………………
“กูได้เบอร์สองโว๊ยยยยยยยย” ไอ้พีตะโกนครับ…………ใช่ครับถูกต้อง………เป็นไอ้พีครับ…… พูดเสร็จมันก็ฉวยโอกาสกระโดดกอดผมเลยครับ……….กอดเสร็จมันจะหอมผมต่อ….แต่มันก็ไม่ไวไปกว่าไอ้ชาร์คที่ตอนนี้มันเอามือมากันระหว่างหน้าผมกับหน้าไอ้พีไว้ได้ทันครับ
“ยังเร็วไปเพื่อน เพราะกรูก็ได้เบอร์สอง!!!” ไอ้ชาร์คพูดพร้อมชูสลากในมือมันให้ดู………….ครับ………….งงดิครับ ไหงมันเบอร์สองทั้งสามคนเลยวะ ………พวกผมก็ได้แต่มองหน้ากันเงียบ………..ไม่มีคำตอบจากหมายเลขที่ท่านเรียกครับ……………เพื่อคำตอบที่ถูกต้องพวกผมเลยต้องหันไปที่ไอ้ป้องคนทำสลากครับ………มันก็ยิ้มให้แล้วตอบว่า
“ถูกใจทุกคนแล้วใช่มั๊ยหละ คงมีความสุขกันแล้วสิ ………..ไม่เป็นไรไม่ต้องขอบใจเราหรอก………. เพราะยังไงเราก็ชอบนอนคนเดียวมากกว่าน่ะ ” พูดเสร็จมันก็เดินยิ้มเข้าห้องมันไปเลยครับปล่อยให้พวกผมสามคนยืนอึ้งไปอย่างงั้นแหละ……………
พอหายอึ้งพวกผมก็เลยเอาของมาเก็บกันในห้อง แต่ยังไม่ทันที่ผมจะแขวนเสื้อเสร็จ ไอ้พีก็เปิดฉากขึ้นมาเลยครับ
“ชาร์คครับ บังเอิญกรูมีเรื่องจะบอกมรึงอะนะครับ คิดว่ามรึงคงยังไม่รู้ ว่าตอนนี้กรูกับเอกตกลงเป็นแฟนกันแล้วครับ” ไอ้พีพูดพร้อมยิ้มมุมปาก
“อย่ามามั่วครับ กรูไม่เชื่อ” ชาร์คสวน
“ไม่เชื่อถามเอกดิ.....เอก..บอกมันหน่อยครับ”ไอ้พีมันโยนมาครับ
“...เออ….ก็….จริงอะ……แต่แค่สามวัน……. เราดันพลาดรับปากไอ้พีไปน่ะ……….แหะๆ...”พูดจบผมก็เล่าที่มาที่ไปให้มันฟังครับ…..ตอนแรกที่มันได้ยินว่าจริง ดูมันหน้าเครียดไปเลยครับ แต่พอฟังจบมันค่อยยิ้มได้
“ทีนี้มรึงก็สำนึกได้ละ ว่าสามวันนี้กรูเป็นตัวจริง มรึงน่ะมันส่วนเกินครับ ”ไอ้พีเย้ย
“………ง่ายไปมั้งเพื่อน…….ไม่งั้นเค้าจะมีมือที่สามไว้ทำไมหละครับ….ฮ่าๆๆ”ไอ้ชาร์คตอบ...น่ากลัวกว่าอีกครับ……พูดงี้ตกลงจะมาเป็นมือที่สามใช่มั๊ยครับเนี่ยยยยย
"เฮอะ อย่าหวัง" ไอ้พีบอก
"แล้วมรึงคอยดู" ไอ้ชาร์คตอบ
พูดเสร็จต่างคนต่างก็จัดของกันต่อครับ ปล่อยผมยืนทำตาปริบๆมองพวกมัน.......เออ.......พวกมรึงเห็นกรูเป็นอะไรครับ
พอจัดของเสร็จพวกผมก็ออกมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น พวกสาวๆก็มาถึงพอดี เหลือแต่ไอ้ป้องที่ยังไม่ออกมา
"เฮ้ยยย ทำไรอยู่เสร็จยัง" ไอ้จุนตะโกนเรียกไอ้ป้อง
"แต่งตัว" ไอ้ป้องตะโกนตอบ
"แต่งอะไรนานจังยะ ใส่ชุดนางรำรึไง ชั้นหิวแล้ว" ไอ้แอ้มตะโกนถามบ้าง....ผมก็หิวครับ ก็มันเที่ยงแล้วอะนะ
"เออ...เดี๋ยวชั้นจะไปรำให้พวกแกดู แต่ก่อนอื่นหุบปากได้แล้วเสียเวลาแต่งตัวโว๊ย!!! …..ห่วงแต่กินจนกลายเป็นนางพญาหมูแล้วยังไม่สำนึกอีก…." ไอ้ป้องตะโกนด่ากลับ
"หนอยมรึง...ไอ้@#$@#!%@#$%@$" แอ้มด่าคืน
"แกสิ นัง#%$!@%$^%@$%$#^%" ไอ้ป้องด่าตอบ
สรุปมันสองคนก็ยืนด่าข้ามห้องกันต่อไปครับ พวกเราที่เหลือเลยมานั่งวางแผนเที่ยวกันก่อนเพราะทำใจแล้วว่าคงอีกนาน.....ก่อนอื่นต้องหาที่ทานข้าวก่อน แต่เนื่องจากว่ามันร้อนมาก แดดแรงแถมด่ากันยังไม่เสร็จ พวกผมเลยตัดสินใจสั่งอาหารโรงแรมมาทานกันครับ
พวกผมสั่งเสร็จ รอจนพนักงานมาส่ง ไอ้สองคนมันก็ยังด่ากันอยู่เลยครับ…. แต่ดีหน่อยตรงไอ้ป้องออกมาด่าต่อข้างนอกแล้ว.....แต่ผมว่ามันไม่ใช่นางรำหรอกครับ...เป็นนางงิ้วมากกว่าเพราะแม่คุณเล่นพอกครีมกันแดดซะหน้าขาวเด้งมาแต่ไกลเลยนี่ครับ...................มองๆไปเหมือนสามีภรรยาตีกันครับ เพียงแต่ไม่มีคนยอมเป็นสามีอะนะ
พอพวกมันเหนื่อยได้ที่ถึงจะหยุด แล้วค่อยยอมมาทานข้าวกันครับ....... ส่วนผมก็ไม่ค่อยเป็นอันทานหรอกครับ ก็พ่อคุณตัวดีสองคนมัวแต่แย่งกันตักกับข้าวให้ผม ปัดกันไปปัดกันมาจนผมทานไม่ถนัด แถมยังเรียกร้องให้ผมป้อนอีก...พอผมไม่ป้อน มันสองก็จะป้อนผมแทน...................เฮ้อออ…………กรรมอะไรของกรู
พอทานเสร็จพวกผมก็ให้พี่คนขับพาไปเขาตะเกียบต่อครับ เพราะตอนนี้ยังลงเล่นน้ำไม่ได้ แดดแรงมากเลยครับ..ตลอดทางไอ้พีมันก็จับมือผมตลอด มันบอกมันขอใช้สิทธิแฟน...ผมก็ได้แต่ยอมๆมันไปครับขี้เกียจเถียงแล้ว
"เออพี แล้วพี่คนขับเค้านอนที่ไหนหละ"ผมถามครับ
"อ๋อ พี่เค้าไปนอนห้องเค้าหนะ มีห้องอยู่ในโรงแรม" พีตอบ
"อ้าวแล้วเค้ามีห้องได้ไงอะ" งงครับ
"อ้าวไม่รู้เหรอ...ก็โรงแรมนี้มันของพ่อเราอะ พี่เค้าก็ต้องมาพักตอนที่พาแขกมาเที่ยวไง" ไอ้พีเฉลย......มิน่าหละครับ จองห้องกันทีเล่นจองวิลล่า แถมพนักงานก็ดูสนอกสนใจพวกผมเป็นพิเศษอีก…….. อย่างนีนี่เอง
สักพักพวกผมก็มาถึงครับ พวกเราลงจากรถแล้วก็จะเดินไปถ่ายรูปกันก่อนขึ้นเขา ….ตอนนี้ไอ้พียังจูงมือผมอยู่เลยครับ….แต่สงสัยผมคงเริ่มชินเลยเฉยๆมากขึ้น แถมเพื่อนคนอื่นก็ไม่ได้ว่าอะไร……เว้นแต่
“เฮ้ย มรึงทำไรครับคุณชาร์ค” ไอ้พีถามขึ้น……..ก็ไอ้ชาร์คอะสิครับอยู่ๆก็มาเดินจับมือผมอีกข้าง
“อ้าวก็ทำหน้าที่มือที่สามไงครับคุณพี” ไอ้ชาร์คตอบ…..เออ……จะเริ่มทำหน้าที่ตอนนี้เลยรึครับ
“ด้านมากเลยนะครับคุณชาร์ค” พีกัด
“ด้านได้อายอดสิครับคุณพี” ชาร์คมันต่อครับ
“ม…..” “ว๊ายยยยยยยยยย” ก่อนที่ไอ้พีจะต่อปากต่อคำต่อ ก็มีเสียงผู้หญิงร้องดังขึ้นมาครับ พวกผมตกใจเลยหันไปดูตอนแรกนึกว่าเป็นเสียงหลิงหรือแอ้มครับ แต่ที่ไหนได้เป็นเสียงไอ้จุนครับ!!!.........เออ………...ร้องไม่สมบุคลิกเลยเพื่อน
ที่มันร้องเพราะว่าอยู่ๆลิงที่ไม่รู้มาจากไหนวิ่งมากระชากกระเป๋าสะพายมันครับ….แต่โชคดีที่ไอ้จุนมันคว้าไว้ทัน……..ตอนนี้มันเลยกลายเป็นว่าไอ้จุนยืนแย่งกระเป๋ากับลิงอยู่ครับ…….พวกผมจะเข้าไปช่วยแต่ลิงมันดุมากเลยครับ เลยยั้งๆกันไว้อยู่……ไอ้ตัวเดียวยังพอว่าแต่นี่มาเพิ่มอีกสามตัว แถมยังมาช่วยขู่ช่วยดึงอีก……..เอาหละเว้ย ทำไงดีวะ
แต่ขณะพวกผมเข้าตาจนอยู่นั้นเอง ไอ้ป้องมันก็เดินกลับมาพอดีครับ…..พอพวกลิงเห็น มันก็หันไปขู่ไอ้ป้อง…….แต่ไอ้ป้องไม่กลัวครับมันจ้องกลับแล้วขู่ลิงตอบ………..แฮ่!!!!!!!!............….ผลเป็นไงรู้มั๊ยครับ…………ลิงมันหนีอะสิครับ!!!!........เออ……มรึงน่ากลัวจริงครับเพื่อน……….….สภาพไอ้พีไอ้ชาร์คกลัวมรึงนี่สภาพเดียวกะที่ลิงมันกลัวมรึงเมื่อกี้เลยครับ…..
พอเหตุการณ์ระทึกขวัญผ่านไป พวกเราก็ไปเดินที่เขาแต่แป๊บเดียวก็กลับครับ เพราะไอ้จุนมันไม่ไว้ใจลิงครับ อิอิ
เนื่องจากสาวๆนำโดยไอ้ป้องไม่อยากไปเดินตากแดดมาก….พวกผมเลยกลับมานั่งเล่นเกมเศรษฐีกันแทนครับ ไว้รอเวลาเย็นๆค่อยไปว่ายน้ำแล้วก็ไปตลาดกันต่อ
พอป็นเกมเกี่ยวกับเงินนี่เพื่อนผมก็ไม่มีใครยอมใครเลยครับ…เล่นกันเอาเป็นเอาตาย
“โว๊ยยยยย อย่าซื้อนะชั้นรอตรงนั้นอยู่” ไอ้จุนร้อง
“ไม่ค่ะ ดิฉันจะซื้อ” หลิงตอบ
!@$#!@%#^@%^ เสียงเอะอะกันอย่างกะเชียร์กีฬากลางแจ้งเลยครับ……..แต่ตอนที่ผมเผลอๆอยู่นั้นเอง…
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนหน้าตามเคย ฮ่าๆ o13
-
จิ้มๆๆ :z13:
มาต่อให้เร็วดีแท้ ขอบคุณค่ะ
บวกคะแนนให้ไปเล้ยยย
-
หน้าที่มือที่สาม อร๊ายยยยยยยยยยยย เหอะะะะะ
น่ารักมากมายคะะะ
สามพีไปเลยคะคนเขียนนน ฮ่าๆ
รึไม่ก็เอกกับพี่ชาก็ด้ายยยยยยยย วะฮะฮ่าๆๆๆ
-
เค้าชอบชาร์ค
ทำหน้าที่มือที่สามได้น่าร๊ากกกมาก
-
....ตอนที่เอกเผลอ..ต้องมีคนใดคนหนึ่ง..แอบหอมแก้มเอก แหงงง..
....ฟันธง...พี ชัวร์...ไอ้หมอนี่มันชอบเอาเปรียบ...ปากว่ามือถึง.. :call:
-
:m20: ฮ่าๆๆเรื่องนี้ ฮาเจงๆ
อย่างนี้ เอก จะมิเข้าข่าย "ปั๋วสองต้องห้าม"
..เอ๊ะๆ หรือ ว่า... "เมียสองต้องห้าม" ป่ะ ฮ่าๆ :laugh:
แต่เอ? หรือจะเป็น "สามคนปั๋วเมีย" ก้อเข้าท่าโนะ อิอิ :z1:
หรือไม่ใช่ทั้งหมด เอิ้กๆ
กลัวจะเป็น "พี กับ ชาร์ค กิ๊กกันเอง" น่ะสิ ทะเลาะกันบ่อยๆ เด๋วก้อได้กันเอง กร๊ากกก...ก :pigha2:
-
รู้สึกว่าแม้พี่ชาจะยังออกมาแค่ตอนเดียว แต่กลับมีแฟนคลับเยอะเหมือนกันนะนี่ :o
ถ้าพี่แกรู้คงปลื้มอิอิ....ไว้จะบอกตัวจริงแกให้นะครับ :laugh3:
-
:seng2ped:
มาต่อเรวๆ นะคับ
-
o9 o9 อะนะค้างอีกละ o9 o9
-
ชอบน้องป้อง มีความเป็นผู้นำ เพียงฝีปากก็สามารถควบคุมได้ทั้งกลุ่ม :laugh: ขู่ได้น่ากลัวมาก
ฝากคนเขียน :กอด1: แทนสักที
-
ขอร้องเฮ้ยยยยยยยยยยด้วย
ง่ามาแนวค้างอีกแล้วคับ
อิอิชอบให้เราลุ้นเรื่อยเลยน่ะ
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
ป้องน่ารัก แม้แต่สัตว์ป่ายังกระเจิง :jul3:
รอตอนนอนดีกว่าไม่รู้จะออกมาท่าไหน :laugh:
ปล.วันไหนไม่ค้างแสดงว่าน้องเอกตัวปลอม อิอิ
-
ปล. ป้องน่ากัวมาก :a5: :a5:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
แหมพักนี้ เล่นแบบนี้บ่อยจังน๊า ไงๆก็รออ่านต่อ อิๆ
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงง
ขอให้สุดท้ายเอกได้กะป้อง......
:a14:
-
ค้างเข้าไป
ค้างได้ค้างดีเน้อ :z3:
-
ตอนที่23 เราสามคน Day1
เฮ้ยยยยยย…..ตกใจสิครับก็ผมเล่นเกมเศรษฐีอยู่ดีๆ ไอ้ชาร์คที่เมื่อกี้ไปห้องน้ำกลับมาแทนที่จะนั่งที่เดิมมันดันเข้ามานั่งกอดผมจากทางด้านหลัง………....ดีนะเนี่ยที่ไอ้พีออกไปตามงานกับพนักงานโรงแรมมันอยู่………..แต่แค่นั้นไม่พอครับ มันยังเอาคางมาเกยไหล่ผมแล้วพูดข้างหูผมเบาๆอีก
“…..ไม่เจอกันแป๊บเดียวแต่ชาร์คคิดถึงเอกมากเลยรู้มั๊ย……” ชาร์คกระซิบ……….แม้ผมจะตกใจ…….. แต่ถ้าพูดตามตรงจากน้ำเสียงนั้น ผมรู้สึกว่าไอ้ชาร์คมันหมายความว่าอย่างนั้นจริงๆครับ….…….มันเป็นเสียงที่ดูเศร้าและโหยหา เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ที่เอ่อล้น………..ผมไม่คิดว่ามันหมายความถึงแค่ช่วงที่ไปห้องน้ำมา………แต่มันน่าจะหมายถึงช่วงที่นานกว่านั้น………จะผิดมั๊ยครับถ้าจะบอกว่าผมดันรู้สึกหวั่นไหวไปกับคำพูดและเสียงนั้นด้วยครับ…….
“นี่ๆๆ จะกอดกันชั้นก็ไม่ว่าหรอกนะยะ แต่ยังไงช่วงทอยลูกเต๋าซะที จะได้ถึงตาชั้นถล่มนังป้องบ้าง” ไอ้หลิงพูดแต่ตากำลังนับแบงค์ในเกมอยู่…
แม้ไอ้ชาร์คจะลุกกลับไปนั่งที่เดิมแล้ว แต่ผมคิดว่าหน้าผมมันคงยังแดงอยู่ พอๆกับในใจผมตอนนี้ที่หวั่นไหวและว้าวุ่นอย่างมาก…..ทำไมเหรอครับ….. ก็เพราะมันมัวแต่คิดถึงประโยคเมื่อกี้น่ะสิครับ
“อ๊ายยยย ชั้นตกโรงแรมไอ้จุน…..ว๊ายยย ค่าเช่านรกทำไมมันแพงอย่างงี้” หลิงกรี๊ด
“จ่ายเป็นอย่างอื่นก็ได้นะจ๊ะ” ไอ้จุนส่งสายตาล่อแหลม
“@$#%#$^%#^^%#$#%#$” เสียงอื่นว่าไงผมไม่รู้แล้วครับ…..ตอนนี้ผมได้แต่ฟัง….ฟังเสียงหัวใจผมครับ……ผมเงยหน้ามองไปที่ไอ้ชาร์ค…….ขณะนี้มันก็มองผมอยู่ด้วยเช่นกัน…..
“…………….”ผมพูดไม่ออก……ผม……………….เฮ้ยยยยยย อีกแล้วครับไอ้พีที่เมื่อกี้มันออกไปตามงานกับพนักงาน มันกลับมาแทนที่จะไปนั่งที่อื่น มันกลับมานั่งกอดผมจากทางด้านหลัง………....ท่าเดียวกับไอ้ชาร์คเมื่อกี้………..แล้วมันยังเอาคางมาเกยไหล่ผมเหมือนกันอีกแต่เป็นคนละข้าง แล้วพูดกับผมเบาๆว่า
“……….เอก....ขอบคุณนะที่อยู่กับพี ในเวลาที่พีคิดถึงเอกที่สุด……..”พีกระซิบแล้วลุกขึ้นไปนั่งที่โซฟา……….มันไม่ได้ลวนลามผมเหมือนทุกทีครับ………แน่นอนครับว่าผมตกใจอีกแล้ว…….. และถ้าพูดตามความคิดผม... ผมก็เชื่อว่าไอ้พีมันต้องการสื่ออารมณ์และความคิดออกมาอย่างนั้นกับผมจริงๆ….…….มันเป็นเสียงและคำที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้งดูมันอุ่นใจและมั่นใจในสิ่งที่มันพูดถึง………..ผมคิดว่าการอยู่ด้วยกันของมันหมายถึงความมั่นคงทางจิตใจมากกว่าแค่ตัวผมที่อยู่กับพีตอนนี้……………ครับ…………ตอนนี้ผมสับสนครับ…….เพราะว่าผมก็รู้สึกหวั่นไหวไปกับคำของพี...ซึ่งไม่แพ้คำของชาร์คเช่นกัน…….
“อะไรเนี่ยค้างอีกละ เป็นโรคลมชักรึไงยะอยู่ๆก็นิ่งไป ทอยเร็วๆสิยะ” คราวนี้ไอ้แอ้มบ่นบ้างครับ เหตุเพราะมันกำลังมือขึ้นครับร่ำรวยที่สุดในเกม………ผมก็ทอยๆไปครับ….เล่นไม่รู้เรื่องแล้ว………..ผมมองพีที สลับมองชาร์คที……….ผมไม่รู้แล้วครับว่าจะทำไงต่อ………
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!! ชั้นล้มละลายแล้ว” ไอ้แอ้มพลิกโผ เล่นกันอีท่าไหนไม่ทราบครับ สถานการณ์พลิกกลับดันแพ้ไป
“ของอย่างเงี้ยมันต้องกล้าได้กล้าเสียย่ะ มัวแต่ดูไปดูมา สุดท้ายไม่ได้อะไรเลย” ไอ้ป้องพูดกับแอ้ม……………….แต่ผมว่าประโยคนี้ มันคงจำเป็นกับผมตอนนี้แล้วครับ……………….
ในที่สุดก็ถึงช่วงบ่ายแก่ๆแดดไม่ค่อยมี เหมาะกับการเล่นน้ำแล้วครับ ทุกคนเลยแยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมเปลี่ยนเสร็จก่อนก็เลยลงไปเล่นน้ำในสระของวิลล่ารอ…..แต่เรียกว่าแช่เฉยๆดีกว่าครับ……เพราะผมได้แต่ยืนอยู่ในสระนิ่งๆมัวแต่คิดอยู่……..ผมคิดว่า……..จนถึงเมื่อกี้สุดท้ายผมชนะ แต่ชนะได้ไงก็จำไม่ได้ เพราะผมไม่ได้สนใจเกมเลย………..แล้วตาต่อไปหละ….ผมยังจะนำ …แล้วผมยังจะ...ชนะ….อยู่อีกมั๊ย…… หรือผมควรจะ…..เริ่มตั้งใจได้แล้ว……… ผมไม่อยากมารู้ตัว.....ว่า....ผมต้องการมันแค่ไหนเอาตอนที่ผมแพ้ไปแล้ว......
สักพักทุกคนก็พร้อม พวกเราเลยไปเล่นน้ำทะเลกันครับ ตอนนี้ก็ดูพวกมันเฮฮากันดี แต่ที่สนุกกว่าคือดูพวกมันแต่งตัวกันครับ เริ่มจากไอ้จุนที่มันดันใส่ชุดว่ายน้ำที่ดูเหมือนชุดโต้คลื่นมากกว่า ในขณะที่ไอ้ป้องใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นมีเสื้อคลุมคลุมทับไว้มิดชิด ต่างกับสองสาวไอ้แอ้มใส่วันพีซ ไอ้หลิงใส่ทูพีซ
สองคนนี้มันบอกว่าใส่ให้โป๊ยังไงแต่มากับกลุ่มนี้ก็ปลอดภัย …..ผมก็ว่าจริง…..จะเสี่ยงก็แค่ไอ้ป้องอยากใส่ด้วยแต่ใส่ไม่ได้เลยพาลมาตบเอา หรือไอ้จุนหน้ามืดกระโดดปล้ำมันก็อีกเรื่อง
ผมใส่กางเกงว่ายน้ำแบบขาสั้นน่ะครับ ซึ่งก็เหมือนกับชาร์คและพี แต่ไอ้สองคนนั้นสิครับ หุ่นมันนี่สุดยอดเลยครับ เวลาถอดเสื้อ แผงอกก็ชัด ซิกส์แพคก็ชัด ฮือๆๆๆ อิจฉาโว๊ยยยย
ตอนนี้เราก็ลงไปเล่นน้ำกันครับ แต่ไม่ได้ไปลึกนะครับไปแค่ยังยืนถึง ผมไม่ชอบไปไกลๆชอบอยู่ใกล้ๆมากกว่า สารภาพว่าเพราะเป็นคนขี้กลัวก็ได้ครับ อิอิ………… เล่นไปเล่นมาสักพักไอ้พีก็ว่ายมาอยู่ข้างๆ มันมาจับมือผมใต้น้ำแล้วหันมายิ้มให้………ไม่รู้ทำไมครับ ตอนนี้ผมรู้สึกดีเวลามันมาอยู่ใกล้ๆ……เราสองคนไม่ได้พูดอะไรนอกจาก ผมจะบีบมือเบาๆตอบ………
ก็เหมือนเคยครับ มืออีกข้างก็ไม่ได้ว่างนะครับ ไอ้ชาร์คอยู่ๆก็มาประจำที่ จับมือผมอีกข้างไว้เช่นกัน……..ดีนะที่ผมไม่ได้ว่ายไปไกลๆเพราะมันไม่มีมือเหลือไปว่ายน้ำต่อน่ะสิครับ โดนจับหมด….
แต่เอ่อ……พวกเราสามคนจะยืนอยู่หยั่งงี้กันอีกนานมั๊ยครับ……….. ผมจะไปไหนก็ไม่ได้เพราะมันสองคนจับมือผมไว้ไม่ปล่อย……....ในขณะที่มันสองคนก็เหมือนกัน…….กลายเป็นยืนมองหน้ากันกลางทะเลไปซะงั้น………..เอ่อ…….แปลกใหม่มากครับเพื่อนๆ
แต่ล่อแหลมแค่นี้มันยังไม่ได้ใจครับทุกท่าน……..หลังจากจ้องกันพักใหญ่ไอ้พีเลยเคลื่อนมาใกล้แล้วกอดผมด้านหน้าต่อหน้าไอ้ชาร์ค……..ก็อย่างที่เดาได้อะนะครับ…..ไอ้ชาร์คก็คงไม่ยอมแพ้แน่นอน…..มันเคลื่อนมากอดผมอีกคนทางด้านหลัง……..เอาสิครับ……ตอนนี้เลยกลายเป็นกอดกันสามคนกลางทะเล…………เอ่อ……….ยังจำได้มั๊ยครับว่ามรึงทั้งสองคนตอนนี้ใส่แค่กางเกงว่ายน้ำอยู่กันคนละตัวนะโว๊ยยยยยย…………………ครับ … …………เนื้อแนบนื้อกันไปครับ
กว่าจะได้ขึ้นมาต้องทำไงหนะเหรอครับ….ง่ายๆครับ…. ก็ต้องให้ไอ้ป้องว่ายมาจิกไปน่ะสิครับ……หลังจากปล่อยให้พวกมันยืนกัดกันต่อหน้าผมอยู่นาน จนคนอื่นมันเล่นน้ำเสร็จแล้วอะครับ……..กรรม
พวกผมขึ้นมาก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเพื่อจะแต่งตัวแล้วไปทานข้าวกันต่อ …..แต่ไม่จบครับ ตอนผมจะอาบน้ำไอ้พีมันดันจะมาขออาบด้วย…….ใครจะยอมฟะ……ไอ้ชาร์คก็เลยเข้ามาปราม……ดีๆช่วยกรูหน่อย…….แต่ผมคิดผิดครับ มันดันบอกจะขออาบกับผมแทน……สรุปมันสองคนก็ยืนเถียงกันตรงประตูห้องน้ำครับ……….
สุดท้ายเพื่อตัดปัญหาผมเลยสั่งให้มันอาบกันไปสองคนพร้อมกันซะเลย……. ต้องใช้ไม้นี้พวกมันถึงยอมให้ผมอาบน้ำคนเดียวได้ซะที……....พอผมอาบเสร็จไอ้พีก็อาบต่อ………..ในห้องนอนเลยเหลือแต่ผมกับไอ้ชาร์คสองคนครับ……
“….เอ่อ…..” ไอ้ชาร์คเหมือนจะพูดไรแล้วหยุดไป……ผมรอฟังแต่มันก็ไม่พูดจนผมแต่งตัวเสร็จนั่นแหละครับ
“.....มีไรก็บอกมาสิครับ ไม่งั้นเอกก็ไม่เข้าใจนะ….” ผมถาม
“….คือ…..” เงียบต่อได้อีกครับ
“…..งั้นถ้าไม่ถามเราจะถามนะ” ผมบอก
“….เอ่อ….ได้” มันบอก
“………คือ…………………………………………………………………………………….”
ต่อตอนหน้าจ้า
o13
-
ถามไรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
-
คือ คือมันค้างอีกแล้วล่ะค่ะ o22 ยังเดาท่าทีของ2คนนี้ไม่ได้เลย ลึกๆแล้วมีอะไรแอบแฝงป่าวน๊า ทั้งชาร์คทั้งพี
-
ให้มันได้งี้ดิ รักสามเส้า :z10:
-
จอง
-
:laugh: :laugh: :laugh:
:-[ค้างอีกแล้ว
-
ค้างต่ออีก :laugh:
-
มีแต่คนมาทำให้หัวใจเอกหวั่นไหว พลอยทำคนอ่านเลือกไม่ถูกไปด้วยวุ้ย :really2:
-
ค้างบ่อยแล้ว ขอเป็นชั่วคราวบ้างนะครับ :กอด1:
-
ชอบป้องที่ซู๊ดดดด :laugh: หลงรักไปแล้วอ่า ทำไงดี
ส่วนคนแต่งก็นะ.....
เนื้อหอมจนต่อมอิจฉาเราทำงานหนักแล้วเนี่ย ชิส์ๆๆ
-
สวัสดีครับทุกท่าน ขอบคุณนะครับที่มาติดตามเช่นเคย พวกคุณเจ๋งมากครับ o13
มาแอบบอกหน่อยว่าถัดๆไปยิ่ง...... :a5: :a5: :a5:...ครับ
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :beat: :beat: :beat:
ค้างมากไปแล้ว
:z3:
:z13:จิ้มๆให้ตาย
-
ถามไรอะ :call: :call:
-
ตามอ่านมา 3 ตอน ตาลายเลย ตาลายไม่เท่าไหร่ แต่ค้างอีกแล้ว แฮะๆ แต่ชินแล้ว
วันไหนหมอเอกจบแบบไม่ค้าง คนอ่านต้องคิดว่าเป็นตัวปลอมมาเขียนแน่ๆเลย
ตกลงตัวจริงออกมายังอ่ะ ใบ้หน่อยจิ แบบกำลังเลือกจะอยู่ข้างพี หรือ ชาร์คแทน
ถ้า ยังเนี่ย จะได้ให้พี เค้า จับคู่ กับชาร์คไปเลย แบบชอบทั้งคู่อ่ะ
....................... :pig4:
-
ถูกต้องนะคร๊าบบบบ เอกกับค้างเป็นของคู่กัน เกิดเป็นความผูกพันไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว o7
แต่เดี๋ยวอีกสักพักคงจะเข้าใจไอ้พีกะไอ้ชาร์คมากขึ้นแล้วหละครับ อดใจรอหน่อยน้า :m13:
-
เหอะๆ มาต่ออีกรเ็วน้าอิอิ ค้างเก่งจริงๆเรยนะ อิอิ :fire: :fire:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย
อีชาร์คจะรีบพูดหน่อยไม่ได้งัยฟะ
ปากอมดอกพิกุลอยู่รึงัยยยยย :angry2:
เหงม๊ายยยยย ตัดฉึบเรย :z6:
-
ถามอาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:sad4:
-
แล้วควรจะหนับหนุนใครดีหว่า
พีหรือชาร์ค ชาร์คหรือพี :really2:
-
:z3: :z3: :z3:
ทิ้งให้เก่อกันอย่างนี้เลยหรอ
-
อินๆๆ แต่ดันมาค้าง อิอิ :seng2ped: :call:
-
พี่เอกกกกก
ค้างเหอะะะะะะะะะะะะ
ค้างมากกกกกกกกกก
แต่ว่าไม่ใช่ไปๆมาจาก พีเอก ชาร์คเอก
มาเป็น พีชาร์ค หรือ ชาร์คพีนะคะ อย่างงั้นหนูค่อนข้างจะตกใจจจจ
-
เดี๋ยววันนี้ว่าจะมาชดเชยที่ทำให้ค้างกันมานานหลายตอน :a5:
โดยจะพยายามอัพให้ได้สองตอนในวันนี้นะครับ อิอิ o13
-
ตอนที่24 อะไรก็ไม่รู้ Day 1
“………คือ……ที่ชาร์คพูดกับเราเมื่อตอนบ่ายน่ะ มันหมายความอย่างงั้นจริงๆใช่มั๊ย...” ผมถาม……ดูชาร์คก็คงตั้งตัวไม่ทันเหมือนกันที่อยู่ๆผมก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมา……มันก้มหน้าแล้วตอบเบาๆว่า “….อื้มม….”
“……มีอะไรที่ยังไม่ได้บอกเราใช่มั๊ย………..” ผมเว้นช่วงก่อนที่จะถามต่อ……ชาร์คมันเงยหน้ามามองผมครู่นึง ดูมันคงตกใจไม่น้อย แต่แล้วก็ก้มหน้าลงไปไม่พูดอะไร…..ไม่ได้ตอบรับแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ……ชาร์คมันคงยังไม่พร้อมจะตอบผมตอนนี้ …..
“…..แล้วชาร์คคิดยังไงกับ….เอก….” ในที่สุดผมก็ได้ถามออกไปแล้ว…….….แต่………คำถามนี้ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับว่าผมพร้อมจะฟังคำตอบหรือเปล่า….
“…..มันมากกว่าที่เอกรู้ …..”ชาร์คเงยหน้ามาตอบผม…..
“….. มันมากกว่าแค่คิดถึง…..”ชาร์คมองหน้าผมนิ่ง…..ตอนนี้มันดูจริงจังมาก…..
“……มันมากกว่าความชอบ…...” ชาร์คพูดต่อพร้อมกับลุกเดินมาหาผม…..ชาร์คมองผมไม่วางตา….เหมือนกลัวผมจะหายไปไหน….. เหมือนสายตานั้นกำลังค้นหาและกำลังเรียกร้องอะไรบางอย่างภายในใจของผม…..
“………มันมากกว่าความเป็นเพื่อน….”ชาร์คหยุดยืนอยู่ตรงหน้าผม….พร้อมกับจับมือผมไว้ทั้งสองข้าง…..ตอนนี้ใจผมเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ…..ความหวั่นไหวค่อยๆมากขึ้น
“….มัน” “อ้าว ไอ้ชาร์คอาบต่อโว๊ย...” ยังไม่ทันที่ชาร์คจะพูดจบ ไอ้พีก็ออกมาจากห้องน้ำ.... พวกเรารีบพละออกกันโดยอัตโนมัติตอนที่ได้ยินเสียงประตูเปิด…..ชาร์คมองหน้าผมครู่หนึ่งเหมือนชั่งใจอะไรบางอย่าง…แต่สุดท้ายก็เดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่ได้พูดอะไรต่อ…… ส่วนไอ้พีก็เดินไปหยิบเสื้อมาใส่…..คิดว่าไอ้พีมันคงยังไม่ทันเห็นเหตุการณ์เมื่อกี้ครับ เพราะมันไม่ได้โวยวายอะไร
ผมเลยเดินออกมาที่ระเบียง แล้วยืนมองออกไปที่ทะเล …..ตอนนี้ภาพวิวทิวทัศน์เป็นอะไรบ้างผมไม่รู้แล้วครับ …..ผมรู้แต่ว่าเมื่อกี้ชาร์คมันกำลังบอกความในใจออกมา….ผมอยากรู้ว่าสุดท้ายแล้วชาร์คจะพูดอะไรต่อ……. มากกว่าความเป็นเพื่อนงั้นเหรอ……….. แต่ในที่สุดผมก็หลุดออกมาจากภวังค์นั้นครับ....เพราะ
“…..เอก...พีขอบใจมากนะ......” จู่ๆพีก็เดินมากอดเอวผมไว้จากด้านหลังครับ...พีพูดแล้วซบหน้าลงที่บ่าของผม....สัมผัสที่พีมีให้ตอนนี้มันช่างนุ่มนวลเหลือเกิน.......นี่ก็เป็นอีกคนที่ทำให้ผมหวั่นไหวครับ
“....พีขอบใจเอกเรื่องอะไร....” ผมถามพีเบาๆพร้อมกับจับมือของพีไว้........ผมรู้สึกว่าทั้งสองคนมันมีอะไรสักอย่างเกี่ยวกับผมที่ผมเองยังไม่รู้......
“...ก็ทุกๆเรื่องที่ผ่านมา....โดยเฉพาะตอนนี้ที่ทำให้เรามีโอกาสได้อยู่ใกล้ๆกัน” คำพูดทุกคำของพีมันชัดเจนและมั่นคง.....ทุกๆเรื่องที่ผ่านมางั้นเหรอ...พีหมายความว่ายังไง......
“ทุกๆเรื่องที่ผ่านมาเหรอพี....” ผมหันกลับมาถาม.......
“…อื้มมม….ทุกๆเรื่องที่ผ่านมา........เอกไม่รู้หรอกว่าเอกมีความสำคัญกับพีมากแค่ไหน......พีอยากให้เอกรู้แค่ว่าตอนนี้พีมีความสุขมากที่ได้อยู่ใกล้ๆ.... ถึงแม้ว่าเอกอาจจะคิดกับพีแค่เพื่อนก็ตาม.....” พีพูดพร้อมกับยิ้มให้....ยิ้มที่ดูออกมาจากใจ.....
“ .....พี....คิดกับเอกยังไงเหรอ..” ผมถาม
“…..พีรักเอก....” ประโยคนี้ทำเอาผมนิ่ง...ถึงแม้มันจะเป็นประโยคสั้นๆแต่มันดูมีพลังมากเหลือเกินเมื่อออกมาจากปากของพี........ตอนนี้ผมสับสนไม่รู้จะบรรยายความปั่นป่วนในใจออกมายังไง........ถึงแม้ผมจะคิดไว้แล้วบ้างว่าพีจะตอบมาทำนองนี้....แต่เมื่อตอบออกมาจริงๆ......ผมก็ไม่รู้ว่าผมควรจะทำอะไรต่อ....
“…แต่.....แต่พีพึ่งรู้จักเอกเองนะ....” ผมนึกถึงเรื่องสำคัญข้อนี้ได้...ผมว่ามันคงเร็วเกินไปสำหรับการที่จะบอกรักใครสักคนในช่วงเวลาสั้นๆแค่นี้....
“…มันไม่ใช่อย่างที่เอกคิดหรอก....” พียิ้มพร้อมกับเอามือมาจับที่ใบหน้าผมอย่างแผ่วเบา....ตอนนี้หัวใจผมเต้นรัวอีกแล้วครับ.....
“…..พีอยากให้รู้ว่าความรู้สึกที่พีมีให้เอกไม่ใช่แค่ความรู้สึกฉาบฉวย…..ทุกอย่างมันค่อยๆเกิดขึ้นมานาน......นานจนเอกคงจะจำไม่ได้.....” พีพูดพร้อมเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้.....ขณะที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่ดวงตาของผม......สายตาพีมันช่างดึงดูดเหลือเกินครับ.....แขนที่แข็งแรงของพีค่อยๆรั้งตัวผมเข้ามาใกล้ขึ้น........ใกล้ขึ้น....สัมผัสของลมหายใจรับรู้ได้ตรงหน้า................ผมหลับตาลง.....
“เสร็จแล้วโว๊ยยยย อยู่ไหนกันแล้วเนี่ยยยย”…….ไอ้...ไอ้ชาร์คครับ มันตะโกนโวยวายทันทีที่อาบน้ำเสร็จ......เสียงมันทำเอาผมกับไอ้พีพละออกจากกันแทบไม่ทันครับ.......โหยยย....มรึงสองคนเลือกเวลากำจัดคู่แข่งกันเก่งจริงๆนะครับ นับถือๆ
ตอนนี้ผมก็ทำหน้าไม่ถูกยิ่งกว่าเดิมแล้วสิครับ ก็ไอ้ทั้งสองคนที่อยู่ข้างๆผมต่างก็ส่งสายตาลึกซึ้งมาให้ผมทั้งคู่......จะว่าหวั่นไหวก็หวั่นไหวนะครับ....แต่ผมว่าหวาดหวั่นน่ะมากกว่าครับตอนนี้....ทำตัวไม่ถูกครับ.....จะเกิดอะไรขึ้นกะกรูอีกเนี่ย....
พวกเรามาพร้อมกันที่lobby พอพี่คนขับมาพวกเราก็ขึ้นรถกัน ตอนนี้พวกเรามุ่งหน้าไปทานข้าวที่ตลาดหัวหินครับ.......มันไม่ไกลจากโรงแรมเท่าไหร่ แต่คราวนี้ต่างกับขามาครับ ผมรู้สึกว่ามันนานเหลือเกิน .....ก็เพราะไอ้สองคนมานั่งประกบผมด้านหลังไงครับ..... แม้มันจะไม่ได้กัดกันแต่ผมก็รู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตที่ปะทะกันอยู่ โดยมีผมเป็นสมรภูมิกลาง......ช่วยยยยป๋มด้วยยยยย!!!!!
มาถึงตลาดก็ค่ำๆแล้วครับ ฟ้ามืดอากาศเย็นสบาย ........พวกผมเลยไปเดินสำรวจร้านกันก่อนครับไปดูว่าจะทานกันที่ไหนดี......ระหว่างทางก็มีร้านขายของที่ระลึกตั้งอยู่เป็นระยะ ดูๆไปเพลินๆ.....ช่วงเวลานี้เริ่มมีผู้คนออกมาเดินกันมากแล้วครับ.... ผมว่าเดี๋ยวนี้ชาวต่างชาติเยอะขึ้นมากเลยครับถ้าเทียบกับเมื่อตอนผมเด็กๆ.....
ถึงแม้ผมจะพยายามไม่สนใจสายตาคนรอบข้างก็ตาม....แต่ผมก็ทำได้ไม่นานครับ.....เพราะกลุ่มที่ผมเดินด้วยนี่มันเด่นเหลือเกิน......เริ่มจากใครก่อนดีหละครับ.....เริ่มจากไอ้ป้องก่อนละกัน....
ตอนนี้มันใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นปลดกระดุมบนสามเม็ดเผยแผ่นอก กางเกงเป็นขาสามส่วน พร้อมกับใส่แว่นกันแดด เซ็ตผมมาเป็นอย่างดี...มันดูหล่อและแมนมากครับ....สาวไทยสาวเทศ(และหนุ่มไทยหนุ่มเทศ) มองมันตาเป็นมันเลยครับ…..ทำไมแต่งตัวแมนงี้เหรอ ก็เพราะไอ้ตอนก่อนจะลงรถ มันดันตบกะไอ้แอ้มครับเหตุเพียงเพราะแอ้มไปชมมันหล่อ!!! ตีกันไปตีกันมาไม่รู้อีท่าไหนกระดุมเสื้อหลุดกระเด็นไปสามเม็ด ครั้นจะไปเปลี่ยนก็ไกล มันเลยยอมลงมาทั้งอย่างงั้น ส่วนมืดแล้วแต่ยังใส่แว่นตาก็เพราะเอาไว้แอบมองว่าจะมีใครไม่พึงประสงค์เข้ามาใกล้รึเปล่าจะได้หนีทัน...เออ เอากะมันสิ
ส่วนแอ้มกะหลิง มันจะไปเที่ยวกลางคืนต่อมันเลยใส่ชุดพร้อมเที่ยวครับ....เออ....เปรี้ยวจนไม่รู้ว่าใส่มาเดินตลาดได้ไง....ส่วนที่เดินตามสองสาวไม่ห่างคือไอ้จุนที่ตอนนี้แต่งตัวแมนสุดๆแข่งกับไอ้ป้องครับ (ลองจินตนาการเอาละกันนะครับว่าเปรี้ยวแค่ไหนที่ไม่ควรเดินตลาด และ ป๋าแค่ไหนที่ทำให้คนมองกันซะค่อนตลาดได้.....แหะๆ)
ส่วนผมสามคนใส่เสื้อเชิร์ตแขนสั้นกางเกงขาสั้นปกติ แต่ที่ต้องเป็นที่สนใจของชาวบ้านก็คงเพราะมันสองคนกำลังเดินโอบไหล่ผมพร้อมกันน่ะสิครับ .......นึกภาพแฝดสยามออกมั๊ยครับ.........นั่นแหละ....มันอยู่ท่านั้น....เพียงแต่มีผมเพิ่มตรงกลางไปอีกคน..... อายโว๊ยยย!!!
เดินไปเดินมาสักพักเลยเลือกทานในร้านอาหารแถวนั้น เพราะพี่คนขับแกโทรมาแนะนำให้......ก็ดีครับจะได้หลบไปนั่งกันในมุมมืดลึกๆหลังร้าน......จะได้ไม่เป็นที่สนใจมากกว่านี้....ฮือๆๆ
เอ่อ.....ตอนสั่งนี่ใครสั่งกันครับ......ทำไมอาหารมันเต็มโต๊ะงี้หละ....ผมพึ่งไปห้องน้ำมาแป๊บเดียวไหงมันมากันซะเต็มโต๊ะ......ผมกลับมานั่งที่ด้วยความงง
“ก็ไอ้สองคนนี้น่ะสิ...มันแย่งกันสั่งของที่จะถูกใจแกน่ะ สั่งไปสั่งมาเลยทะลัก” ไอ้หลิงฟ้อง.......จริงๆผมไม่ชอบอาหารทะเลเท่าไหร่เป็นทุนเดิมครับ ผมชอบทานแต่ปลา.....แต่ไอ้ที่อยู่บนโต๊ะมันมีแต่ปูกุ้งหอยครับ….เอ่อ..
โต๊ะผมนั่งทานกันไปคร่ำเคร่งไม่พูดไม่จาครับ เพราะต้องพยายามกำจัดอาหารบนโต๊ะให้หมดก่อนที่จานใหม่จะมาเสิร์ฟ ส่วนผมก็ทานน้อยอีกตามเคยครับ เพราะไม่ค่อยชอบปูกุ้งหอย ครั้นจะสั่งใหม่ก็เกรงใจเพราะแค่นี้ก็กินกันจะไม่หมดอยู่แล้ว....
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ต่อตอนหน้าครับ :sad3:
-
...อ่านไปอ่านมาก็เลย ไม่รู้ว่าใครกันแน่..
...เป็นพระเอก พี หรือ ชาร์ค...
เรื่องราวมันก็ไม่ได้บ่งชัดว่าใครเป็นตัวจริงซะด้วย
..เลยอ่านไปเดาไป..
..เพราะว่า...นายเอก..หลายใจว่ะ..ไม่มั่นคง..
...ชื่อ..เอก..ใจก็มีหนึ่งเดียวเหมือนชื่อหน่อยสิ.. :angry2:
-
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:beat:
ค้างได้ค้างดีจริง ๆ :m31:
-
ใจเย็นๆครับคุณLove_NT19 :m29: สุดท้ายก็มีหนึ่งเดียวนั่นแหละ
ต้องใช้เวลานิดนึงอะครับ :try2:
ปล.พระเอกก็ผมไงครับ :m23:
-
ถ้าพระเอกคือพี แล้วชาร์คจะเป็นยังไง
แล้วถ้าพระเอกคือชาร์ค แล้วพีจะเป็นยังไง
โถน่าสงสารทั้งคู่ :monkeysad:
แต่สงสารตัวเอง ค้างอีกแล้นนนนนนนน :sad11:
-
อ่านแล้วอิน หึหึ
แต่ทำไมต้องค้าง.......... :fire: :fire: :jul1:
-
มาเที่ยวแต่เครียดนะเอก :laugh:
-
ตอนที่25 เสียงปริศนา Day 1
“ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย นังป้อง นังแอ้ม จริงๆด้วยยยยย” เสียงร้องดังลั่นมาจากโต๊ะด้านหลัง.....พวกผมที่รีบๆทานกันอยู่ตกใจแทบสำลัก.....สงสัยเป็นคนรู้จักของแอ้มกับป้องมั้ง
“ว้ายยยยยยยยยย นังโบ มาอยู่นี่ได้ไง” แอ้มมันร้องทักกลับ.......เออ......แล้วทำไมต้องตะโกนใส่กันด้วยครับนั่งกันแค่นี้……
“มาเที่ยวกับญาติๆน่ะ”โบตอบ........คุยกันไปคุยกันมา สรุปว่าโบเป็นเพื่อนห้องเดียวกับป้องและแอ้มตอนม.6ครับ ตอนเข้ามหาวิทยาลัยโบไปสอบติดที่คณะแพทย์ของอีกมหาวิทยาลัยนึงแถวริมแม่น้ำครับ.....คุยกันพักนึงโบก็พาญาติที่มาด้วยอีกคนมาแนะนำให้รู้จักครับ เป็นลูกพี่ลูกน้องกับโบชื่อพลครับ ตอนนี้เขาเรียนอยู่วิศวะปี1ที่เดียวกันกับพวกผมเลยครับ
“…..เฮ้ยยยย......เอกใช่เปล่า” พลร้องขึ้นมา......ตกใจสิครับอยู่ๆพลรู้จักผมได้ไงยังไม่ได้บอกชื่อเลย......เออ......แต่มองไปมองมาเริ่มคุ้นๆครับ
“ เฮ้ยไอ้พลที่ออกไปตอนป.6ใช่ป๊ะ” ผมทักตอบครับ
“ใช่ๆเราเอง”……สรุปว่าบังเอิญครับ พลเป็นเพื่อนสนิทของผมตอนประถม แต่มันดันลาออกไปอยู่มัธยมอีกที่นึง จากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย......... ทีนี้โบกับพลก็เลยย้ายมานั่งโต๊ะเราด้วย .....ส่วนญาติๆของสองคนนั้นกลับไปก่อนนานแล้วครับ เหลือแค่สองคนนี้เพราะตอนแรกโบยังไม่อยากกลับ อยากเดินตลาดต่อ พลเลยมาเดินเป็นเพื่อน
“เฮ้ยยเอก โตขึ้นแล้วหล่อนี่หว่า สองปีก่อนเราเห็นนายลงหนังสือด้วยนะ เรายังไปคุยอวดเพื่อนๆที่โรงเรียนเราอยู่เลย ว่าเป็นเพื่อนกับนาย” ไอัพลแซว....ผมก็เขินสิครับ
“นึกว่าไม่มีใครรู้ซะอีก ยิ่งเดี๋ยวนี้โทรมๆอยู่ด้วย” ผมตอบ…… (ตอนนี้ไอ้ป้อง แอ้ม หลิง กำลังคุยกับโบอยู่ครับ.....แต่ทำไมไอ้จุนมองโบกรุ้มกริ่มอย่างงั้นหละครับ)
“อืมมม ..... แต่เราว่าเราชอบเอกตอนนี้มากกว่านะ น่ารักกว่าตอนนั้นตั้งเยอะ” ไอ้พลพูดพร้อมยิ้มให้ผม
“เฮ้ยย พูดไร เขินนาเว้ยยย” ผมหน้าแดงนิดๆครับ......เอ่อ.....แต่ทำไมไอ้สองคนข้างๆมันหน้าแดงกว่าตูฟะ
“ ว่าแต่พลก็เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะ สูงขึ้นตั้งเยอะ ไหนยืนหน่อยดิ๊” ผมให้พลยืนมาเทียบความสูง.....โห สูงเท่าผมเลยครับ...เมื่อก่อนมันเตี๊ยกว่าผมตั้งเยอะ
“ก็เงี้ยแหละโด๊ปเยอะจะได้สูงทันเอก ....ว่าแต่เราหล่อขึ้นด้วยใช่ปะ” พลถาม
“เออ...ก็หล่อขึ้นจริงๆแหละ ”ผมตอบ.....เคร้งงง......เสียงอะไรหล่นไม่รู้ครับดังมาจากทางไอ้สองคนนั้น
“อ้อ..ตอนนี้เราเป็นนักกีฬาบาสคณะด้วยนะ... เดี๋ยวจะมีแข่งกีฬาน้องใหม่ปีหนึ่ง... เอกมาเชียร์เราด้วยนะ” พลบอก
“เออ....ไม่แน่นะ เราอาจลงแข่งบาสด้วยถ้าไม่มีคนลงอะ แต่ถ้าลงแล้วได้แข่งกันกับพลเหมือนก่อน คงสนุกดีเนอะ” ผมบอก
“นั่นสิ” พลพูดพร้อมเอามือมาจับไล่ผม....เพล้งงง....เสียงเหมือนแก้วแตกมาจากที่เดิมครับ
“งั้นเดี๋ยวเราคงได้เจอกันครับ” เสียงไอ้พีพูดขึ้นมาครับ.....งงดิครับ....เจอเรื่องไร
“ ผมด้วย....เดี๋ยวเราสองคนว่าจะลงแข่งบาสด้วย คิดว่าคงจะแข่งกัน....สนุก....เลยหละ ” ไอ้ชาร์คพูดต่อ.......ไหงคำว่าสนุกเมื่อกี้ฟังแล้วชวนสยองจังวะ........แต่เฮ้ยยยย พวกมรึงมีลงบาสด้วยเรอะ
“เออ…แต่ชาร์คเป็นหลีด พีลงว่ายน้ำไม่ใช่เหรอ” ผมถามเพราะงงมากขึ้นเรื่อยๆครับ
“เลิกแล้ว!!”…..เออ....มันหันมาตอบผมพร้อมกันครับ......เป็นครั้งแรกที่เห็นถึงความพร้อมเพียงของพวกมันครับ
“อ้าว เลิกทำไมหละ ก็ลงด้วยกันก็ได้นี่นา เราเองยังเป็นหลีดคณะ แล้วก็ลงบาส กะว่ายน้ำพร้อมกันเลย” ....ไอ้พลตอบครับ..... มันตอบแบบเป็นเรื่องปกติแต่ไหงไอ้สองคนนั้นมันดูเครียดขึ้นไปอีกฟะ
“งั้นเดี๋ยวพวกเราคงได้... แข่ง....กันแน่ครับ” พีบอกเสียงเข้ม
“นั่นสิ.....” ชาร์คตอบพร้อมจ้องเขม็ง..... เอ่อ....... อะไรของพวกมันเนี่ยยย……
พลมองไอ้สองคนนั้นแล้วหันมามองผม.....มันนิ่งไปแป๊บนึงก่อนจะยิ้มนิดๆแล้วเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้......
“ น่าสนุกจริงๆด้วย อย่างงี้ต้องพยายามมากขึ้นแล้ว ไม่เอาจริงคงไม่ได้...แต่ถ้าวิศวะชนะนี่ เราขอรางวัลไปนะ” พลพูดพร้อมกับกอดคอผม......รางวัลอะไรหว่า.......
“....แล้วเจอกัน......แต่อย่าหวังเรื่องรางวัลซะให้ยากเลยครับ ” ไอ้พีพูด ไอ้ชาร์คมองหน้าพลต่อ ไอ้พลก็จ้องคืน..........พวกมรึงเป็นอะไรกันวะเนี่ยยย ...ประสาทกลับกันแล้วเรอะ
แต่ก่อนพวกมันจะเตลิดกันไปไกลกว่านี้ ไอ้ป้องก็ขัดขึ้นมาให้ครับ ว่าให้เก็บเงินได้แล้ว พวกมันอยากไปเที่ยวตลาดกันต่อ เป็นอันว่าพวกเราทุกคนบวกโบกะพลก็ไปเดินตลาดกันหมดเลยครับ
“ นู่นๆเอกเห็นปะ ตอนไปทัศนะศึกษา เอกซื้อนี่ให้เราด้วย....” ไอ้พลพูดพร้อมกอดคอพาผมไปดูที่ทับกระดาษเปลือกหอยครับ
“ โห...ยังจำได้อีกนะ” ทึ่งครับที่มันจำได้
“อะไรที่เกี่ยวกับเอกเราจำได้หมดแหละ” ไอ้พลยิ้มหวาน......... ต่างกับไอ้สองคนหลังที่หน้าเป็นตูดจนผมไม่กล้ามอง............ไม่ว่าผมกับพลจะไปดูอะไร ไอ้สองคนนั้นก็จะตามไปด้วยครับ แต่พวกมันไม่ได้ดูของนะครับ พวกมันดูพวกผม......เฮ้อออ เอาเข้าไป
“ เอ่อ พล น้องกิ๊ฟเป็นไงบ้าง ยังเป็นแฟนกันอยู่เปล่า” ผมถามครับ.....น้องกิ๊ฟเป็นแฟนไอ้พลสมัยเด็กอะครับ อยู่กันคนละโรงเรียน รู้สึกจะเป็นลูกเพื่อนแม่พลหรือไงนี่แหละ......อืมม น้ำปั่นนี่อร่อยดีแฮะ เมื่อกี้พีซื้อให้ผมกับชาร์คคนละแก้ว
“เลิกแล้ว....ตอนนี้โสด ...เราชอบผู้ชายน่ะ”พลตอบหน้าตาเฉย
“พรวดดด แค่กๆๆ” เสียงพวกผมสำลักน้ำ
“ฮ่าๆๆ ล้อเล่นน่า..โตขึ้นก็เลยเลิกกันไปน่ะ......แต่ว่านะไม่มีใครรู้ใจเราเท่าเอกเลยหละ ถ้าสมมุติเราจะมีแฟน เราก็อยากจะมีแฟนแบบเอกนี่แหละ” ไอ้พลยิ้ม........ฟังดูก็รู้สึกดีนะแต่ทำไมมันทะแม่งๆจังหว่า
“ ก็แน่อะดิ ตั้งแต่เด็กก็ต้องให้เราคอยดูแลตลอดนี่นา คอยช่วยไม่ให้ใครมาแกล้ง อันนี้เราจำได้นะ เวลาพลร้องไห้ทีไรก็มาหลบหลังเราทุกที” ผมนึกๆไปก็ขำตอนนั้นพลตัวนิดเดียว ต่างกับผมที่ตัวโตมาตั้งแต่เด็ก
“อืมมมใช่ๆ....ขอบใจมากเลยนะตอนนั้น.....แต่ตั้งแต่ไม่ได้อยู่กับเอก เราเลยต้องดูแลตัวเองแทน....เดี๋ยวนี้เราเก่งขึ้นแล้วน้า...อิอิ ให้เราจะดูแลเอกแทนมั๊ยหละ” พลยิ้มเหมือนสมัยเด็กเลยครับ
“ไม่เป็นไรหรอกครับผมดูแลอยู่” ไอ้พีพูดแทรกขึ้นมา
“ผมว่าผมทำได้ดีกว่าคุณแน่เลยครับ” ไอ้ชาร์คแทรกขึ้นมาบ้าง
เอ่อ....พวกมรึง....กรูดูแลตัวเองได้ครับ......กรูตัวโตพอกับพวกมรึงเลยนะครับ
“งั้นมาลองดูกันมั๊ยหละครับ” พลยิ้มให้
และแล้วก็มีเสียงดังขึ้นครับ!!!!
ต่อตอนหน้าครับ :sad5:
-
...มาอีกคนแล้ว...พล...
...เลือกไม่ถูกแล้ววุ้ย..
...อ้าว..ตกลง..เอกเป็น..พระเอก..เหรอ...จริงอะ..
...นึกว่าเป็น...นายเอกกกกกกกก...อิอิ :z3:
-
...มาอีกคนแล้ว...พล...
...เลือกไม่ถูกแล้ววุ้ย..
...อ้าว..ตกลง..เอกเป็น..พระเอก..เหรอ...จริงอะ..
...นึกว่าเป็น...นายเอกกกกกกกก...อิอิ :z3:
กร๊ากกก...คนที่ต้องเลือกอ่ะ คือเอกค่ะ
แต่คิดว่าไม่ใช่พระเอกหรอก นายเอกแหงๆ พระเอก สาม นายเอกหนึ่ง
เตียงดับเบิ้ลคิงไซส์
อิอิ
-
ยอดเยื่ยมเลยเอก +1 ให้ไปเลย
เรารักนายว่ะเอก รักในความกวน..ของนาย :z6:
:serius2:ไม่ได้อ่านหลายวัน
ตั้งแต่อ่านมายังไม่มีไม่ค้างเลย
รักษาความค้างได้เหมือนเดิม o13
-
ขอบคุณครับไต๋ เป็นกำลังใจให้เอกมากๆเลยครับ :m12:
จะรักษาความค้างไว้เพื่อไต๋ของผมเลยครับ :m14:
-
ไต๋ของเอกเรอะ :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
-
555 ชีวิตคุณเอกหยั่งก๊ะการ์ตูน ว่าที่พระเอกเยอะเกิ้น สงสัยต้องสนับสนุน 3P ไม่ก็ 4P แล้ว :haun4:
เรื่องนี้ค้างแต่ไม่เครียดนะ เพราะงั้นเชิญค้างตามสะดวก :o10:
-
:fire: :fire: ผมอยากอยุ่ในเรื่องเล่าของเอกอะ :fire: :fire:
-
meeyaiของเอกด้วยก็ได้ครับ อิอิ :laugh:
ปล.ก็เพราะชีวิตพิสดารนี่แหละครับถึงเอามาเขียนให้ค้างกันเล่นครับคุณwatermoonj :m15:
-
น่าอิจฉาจริงๆ มีหนุ่มๆ ถึงสามคนคอยแย่งชิง ทำยังกะเอกเป็นขนมหวานแน่ะ
-
เดินแบบแฝดสามนี่อบอุ่นดีเนอะ มีมาเพิ่มอืกหนึ่งจะได้กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ
หรือเปล่าเอกเอ๋ย :sad11:
-
รายนามของ ผู้เข้าชิง หมอเอก 1.พี่อั้ม 2.พี 3.ชาร์ค 4.พล (หมดยังอ่ะ)
ตอนนี้ไม่รู้จะเชียร์ใคร แถมยังมีเสียงปริศนาอีก ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้รอยหยักในสมองพร้อมตีนกาเพิ่มมากขึ้นยังไม่รู้
ปล.หมอเอกไปถ่ายหนังสือของไรอ่ะ ฉบับไหนอ่ะ บอกหน่อยจิ หลังไมค์ก็ได้ จะได้ตามไปดู ว่าหล่อเลือกได้จริงป่ะ
..................... :L2:.................
-
ฮ่าๆๆๆ :m20: นั่นไง โผล่มา อีก 1
ตาอิน (พี) กับ ตานา(ชาร์ค) กะลังแย่งปลา (เอก) กันอยู่ ซึ่งยังไม่รู้จะออกหัวหรืออกก้อย
ทีแรกก้อนึกว่า จะเป็น รักสามเส้า เคล้าน้ำ...(...) หรือจะ จ๋ามคนปั๋วเมีย ก้อไม่แน่ใจ อิอิ
ไหง๋อยู่ ตาอยู่2 (พล) โผล่มาอีกล่ะ เอ? หรือคนนี้จะกลายเป็น ตาฉวย คว้าปลาตัวงามๆไปกินล่ะเนี่ย เอิ้กๆ
แต่เห็น พลแกล้ง สองหนุ่มนั่นแล้ว ฮาจริงๆ ฮ่าๆ :m20:
-
ปล.หมอเอกไปถ่ายหนังสือของไรอ่ะ ฉบับไหนอ่ะ บอกหน่อยจิ หลังไมค์ก็ได้ จะได้ตามไปดู ว่าหล่อเลือกได้จริงป่ะ[/color]
อยากดูด้วย :impress2: เห็นมีแต่คนรุมร๊ากกกกกกกก อยากเห็นๆ
:beat: :beat: :beat:
ซินปาดเรา
-
หนังสือมันหลายปีแล้วนะครับ เพราะเรื่องที่เล่าเองก็ผ่านไปนานแล้วเหมือนกัน :undecided:
ส่วนผมไม่หล่อหรอกครับเป็นแค่ตัวประกอบ ฮือๆ :m15:
ไม่เหมือนรุ่นพี่ผมกำลังดัง :m31:
-
ประกบหน้าหลังซะ :z1:
เรื่องนี้มานนานแล้ว :jul3: งี้ก็แก่แล้วดิ :pigha2: ล้อเล่นนะ :จุ๊บๆ:
-
ศึกในยังไม่คลี่คลาย แนวรบศึกนอกก็เปิดแล้ว :m20:
-
:serius2: :serius2:
- - อย่า ลืม ขอเเค่นั้น พอ
เเล้ว อย่า ทำ ให้ ผม ค้างงงงง ได้ ม๊ายย :m31:
-
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดอยากบอกว่าค้างได้ตลอดอ่ะ
มั่นคงทำให้คนอ่านค้างและคอยติดตามได้ตลอดเลยน่ะเนี่ย
มาต่ออย่างด่วนค้าบมีคนมารุมรักเอกเพิ่มแล้วเนี่ยตัวเลือกเยอะเชียว
-
พี่หมอเอกเป็นพระเอกหรอคะ? อะฮิอะฮิ
แปลว่าพี่จะกดพี่พี พี่ชารค์ และ พี่พลชิมิคะ? o22
แต่หนูว่าน่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น มะรุมมะตุ้มรุมรักแมเอก ฮ่าๆ คล้ายๆ มะรุมมะตุ้มรุมรักแมรี่(There's something about Mary)ไงคะ แบบนั้นน่าจะเหมาะกว่า
อ่านมายี่สิบห้าตอนหนูก็ยังไม่รู้จะเชียร์ใครเลยค่ะ เพราะแววพระเอกมาใกล้ๆกันหมด
แต่อ่านมายี่สิบห้าตอนหนูรู้สึกเหมือนกันทุกตอน คือ "ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง" ค่ะ
-
ยังเชียร์ชาร์คอยู่อย่างไม่เสื่อมคลาย
อิอิ
ชาค์ชีรัค!!!!
:pigha2:
-
แล้วเราจาเชียร์ใครดีหนอ
ตัวเลือกมากมาย :เฮ้อ:
หมดรึยังเนี่ยตัวเลือก เยอะเจงๆ
บวกให้ความค้างตลอดกาลแล้นนะ
-
ตอนที่26 หมาป่าออกจากคราบลูกแกะ Day 1
“รับสายหน่อยๆ” ใครอีกหละเนี่ย…..อ้าว พี่อั้ม
“สวัสดีครับ อ๋อ….ทานแล้วครับ…ตอนนี้เหรอครับ….อยู่หัวหินครับ…..ห๊า….จะมาหา…..ไม่เป็นไรครับ…..เดี๋ยวก็กลับแล้ว…..ครับ….ไม่ได้ครับ….บายครับ”พี่อั้มโทรมาครับ…..พอรู้ว่าผมมาหัวหินพี่แกก็จะตามมา…..ไม่บอกหรอกครับว่าอยู่โรงแรมไหนเดี๋ยวแอบมาจริงๆ…….พอเถอะครับแค่นี้ผมก็ใกล้บ้าแล้วครับ ฮ่าๆๆๆๆๆฮือๆๆๆๆ ……………อ้าวแล้วมรึงสามคนยืนมองกรูทำไมหละน่ะ …..ไม่คุยกันต่อแล้วเรอะ
“เสร็จยังไปเที่ยวกันต่อเถอะ” ไอ้ป้องมาพูดก่อนที่ไอ้สามคนจะเริ่มสนทนากันต่อ…..ผมก็เลยรีบเดินตามไอ้ป้องไปโดยเร็ว….
ที่ๆพวกผมไปก็ไม่ได้ไปที่ไหนไกลหรอกครับ ไปคลับแถวๆโรงแรมนี่แหละ…..จริงๆผมว่าดีแล้วนะปลอดภัยดีใกล้โรงแรม ……พวกผม ชาร์ค พีแวะกลับมาเปลี่ยนชุดกันก่อน ส่วนสาวๆ จุนและพล ไปจองโต๊ะกันครับ…….. แต่รู้สึกว่าตั้งแต่เจอพลไอ้สองคนนี้ก็คุยกันดีขึ้นครับ……ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจพวกมันเหมือนกัน….แต่ก็ดีแล้วครับ
พอผมไปถึงก็ตกใจแทบอ้าปากค้าง ก็หลิงกับโบขึ้นไปแดนซ์กันอยู่บนเวที คนเชียร์กันทั้งร้านทั้งคนไทยทั้งต่างชาติ …..สองสาวเต้นกันแบบลืมตายเลยหละครับ
ส่วนไอ้ป้องยืนอยู่กับแอ้มที่โต๊ะครับ …..ดูมันระแวงๆยังไงชอบกล….ไปถามก็ได้ความว่าเมื่อกี้มีผู้หญิงมาขอชนแก้วกับมันหลายคนครับ แต่ส่วนนึงในนั้นไม่ได้เอาแก้วมาชน แต่เอานมมาชนแทนครับ…..ไอ้ป้องแทบกรี๊ด…..สุดท้ายเลยเป็นหน้าที่ไอ้แอ้มตามเคย……แอ้มเองมันก็บ่นอุบอิบอยู่นี่แหละครับว่าทำให้มันอดเต้น เสี่ยงโดนตบ แถมที่สำคัญไม่มีคนกล้ามาจีบมันอีกครับ…..เออ…..น่าสงสารจริงๆด้วยครับ
เป็นอันว่างวดนี้เราตกลงกันว่าจะมีสามคนไม่กินเหล้าครับ คือไอ้ป้อง(กลัวเมาแล้วถูกสาวๆลากไปปล้ำ) จุน แล้วก็พลครับ สามคนนี้มีไว้ลากไอ้พวกที่เหลือกลับห้องครับกรณีเมากันจัด ……อิอิ ….. ดีมั๊ยครับนโยบายกลุ่มผม…..อ้อ….โบกับพลจะมานอนที่ห้องพวกผมวันนี้ครับ
วันนี้คนค่อนข้างเยอะครับ มีคนมาชนแก้วกับผมเยอะเลยครับ…..แต่ผมไม่ดื่มหรอกนะ….ได้แต่เอามาถือไว้เฉยๆให้เข้ากับบรรยากาศ…..ไม่ได้ดื่มจริงครับ…..เหตุผลเหรอครับ….ฮึๆ…….. ว่าแต่……พวกมรึงจะยืนล้อมกรูกันอีกนานมั๊ยเนี่ย………. ชาร์ค พล พี มันยืนจ้องกัน โดยมีผมอยู่ตรงกลางครับ……แล้วพวกมรึงจะมากันทำม๊ายยยย
“เฮ้ยย เอก ไม่เห็นพร่องเลย ยืนถือแก้วเดิมตั้งนานแล้ว กินๆไปเร็วๆเดี๋ยวจะได้ชงแก้มใหม่ให้” ไอ้ป้องมันเร่งครับ….เนื่องจากมันไม่ได้กินเหล้า แถมต้องคอยระวังตัว …. ความสุขของมันอย่างเดียวตอนนี้คือการชงเหล้าให้เพื่อนครับ……โถ…..น่าสงสารโคตรเลยเพื่อน
“เฮ้ยย ไม่เอา กินไม่ได้ เพราะถ้าเมาแล้ว เราจะ….เฮ้ยย…อุก …อ…อึก…อึกๆๆๆๆ” ผมพูดยังไม่ทันจบไอ้ป้องมันก็ปรี่เอาเหล้ากรอกปากผมแล้วครับ….ตอนแรกเป็นเหล้าชง….ตอนหลังไอ้ที่เหลือเห็นน่าสนุกเลยช่วยกันล็อกผมแล้วเอาเหล้าทั้งขวดเทกรอกปากผมเลยครับ……พวกมรึงชอบกรูกันจริงรึเปล่าเนี่ย
“….แค่กๆๆ…ไม่ได้นะเราจะ….อุ….อึก…แค่กๆๆ….อึกๆๆๆๆๆ”…………..แล้วสติผมก็หายไปครับ……พวกมันต้องกะมอมเหล้าผมแน่ๆเลยครับ……..
ผมรู้สึกตัวก็เช้าแล้วครับผมกลับมาที่ห้องได้ไงไม่รู้…..ตอนนี้ยังใส่เสื้อผ้าชุดเดิมอยู่ครับ…..แต่เอ…..ทำไมตูเจ็บมือจังอะ……อ้าวแล้วทำไมไอ้พี ชาร์ค พล สามคนถึงหมดสภาพไปนอนที่พื้นกันอยู่หละ….ดูมันเพลียกันมาก…งงสิครับ….
ผมเลยปล่อยให้พวกมันนอนต่อไปก่อน…..ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมานั่งอ่านหนังสือพิมพ์เล่นที่ห้องนั่งเล่นครับ สักพักไอ้ป้องก็ออกมา ตอนมันเห็นผมตอนแรกไหงมันผงะไปนิดนึง ดูมันกลัวๆผมไงไม่รู้ครับ…..
“เป็นไรป้อง” ผมถาม
“….เออ…เอก….ตื่นดีแล้วเหรอ…...” มันถามพร้อมกับเหมือนจะถอยไปตั้งหลัก
“ตื่นแล้วดิ….เป็นไร….อ๊ะ….หรือว่า….เมื่อคืนเราเมาใช่มั๊ย” ผมพอจะประติดประต่อเรื่องได้บ้างแล้วครับ
“ใช่ดิ เมามากด้วย” ป้องเข้ามานั่งใกล้ๆผมแล้วครับ หลังจากที่มันมั่นใจว่าผมสร่างเมาดีแล้ว
“….เฮ้อออ….ว่าแล้ว….เอ้า….เล่ามา” ผมบอกป้องพร้อมกับเอามือกุมขมับ…..ไม่ใช่เพราะผมปวดหัวหรอกนะครับ….แต่เพราะผมรู้ว่าพอเมาแล้วนิสัยผมเปลี่ยนอะสิครับ…..
“คือ…..” ไอ้ป้องเล่าให้ผมฟังครับ…..งั้นย้อนไปเมื่อคืนใหม่นะครับ……
“….ไม่นะเราจะ….อุ….อึก…แค่กๆๆ….อึกๆๆๆๆๆ”…..เสียงผมเงียบลงหลังจากขวดที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ครับ….ตั้งแต่ตอนนี้ผมก็จำอะไรไม่ได้แล้วครับ…..เพื่อให้ได้อรรถรส ให้เล่าผ่านป้องแทนละกันนะครับ
เมื่อกี้พอแกล้งเอกโดยจับกรอกเหล้าเสร็จ ตอนแรกนึกว่าจะแค่เมาๆนิดๆหน่อยๆ แต่ที่ไหนได้มันดูเปลี่ยนไปเลยครับ……ทำไมมองคนรอบข้างตาขวางๆหว่า
“เฮ้ย มรึง ผสมมาอีกแก้วเด๊ะ” เอกมันสั่งผมครับ……ท่าจะเมาจริงครับ….ผมเลยผสมบางๆ….
“เฮ้ยย ผสมเชรี่ยไรเนี่ย พอกระแทกปากเร๊อะ เอามาเลยๆ” เอกพูดเสร็จก็คว้าเหล้าไปกินทั้งขวดเลยครับ…..พวกที่โต๊ะตอนนี้ตกใจกันหมดแล้วครับ
“ไอ้พล มรึงหายหัวไปไหนมาวะตั้งนาน แมร่งกรูน่ะติดต่อมรึงไม่ได้นะว๊อย คิดถึงนะมรึง ” เอกพูดกับพลพร้อมกระชากคอเสื้อพลเข้ามาหา แล้วก็กอดคอพลไว้…..ไอ้พลตอนนี้หน้าเหวอเลยครับ
“มรึงไอ้ชาร์ค เป็นบร้าไรปิดบังกรูจริง เชรี่ยยยบอกว่ามีใจให้กรูแต่แมร่งเสรือกให้กรูเดาตลอด มีอะไรก็ให้กรูช่วยสิวะ ห่วงมรึงนะโว๊ย…. เออ แล้วจูบหนะมันต้องอย่างงี้” เอกมันหันไปกระชากคอเสื้อไอ้ชาร์คแทน พูดจบเอกมันก็….จูบไอ้ชาร์คครับ…..ท่ามกลางความตะลึงของทุกคนรวมทั้งไอ้ชาร์คเองด้วย
“มรึงอีกคนไอ้พี บอกว่ารักกรูๆ แล้วความลับหนะมีทำมายยย บอกกรูดิกรูจะได้เข้าใจมรึง ที่มรึงทำๆน่ะกรูหวั่นไหวนะโว๊ย ” พูดเสร็จก็กระชากไอ้พีไปจูบอีกคน……ช็อคสิครับถึงตอนนี้
ท่ามกลางความแตกตื่นตกใจของคนในโต๊ะ โบก็เดินกลับมาพอดี (ส่วนไอ้จุนยืนคุมไอ้หลิงเต้นอยู่บนเวที) ….ระหว่างทางโบต้องผ่านโต๊ะของพวกที่กำลังเมาอยู่…มีผู้ชายคนนึงอยู่ๆก็กระชากแขนโบจะบังคับให้โบไปนั่งกับมัน….. ปรากฏว่าเอกมันเห็นเข้าพอดี มันเลยเดินอาดๆอย่างนักเลง บุกไปโต๊ะไอ้คนที่จับโบไว้ …..
“ปล่อยเลยมรึง ผู้หญิงกรู” พูดเสร็จเอกมันก็ต่อยโครมเข้าไปที่หน้าไอ้คนนั้น…ไอ้คนนั้นล้มไปกองครับ เอกมันก็ตามเข้าไปเหยียบยอดอกไอ้นั่นซ้ำกดไว้กับพื้น…..พวกที่เหลือมันจะลุกขึ้นมา….เอกมันชี้หน้าพวกนั้นแล้วจ้องตาเขม็ง บอกว่าอยากลองดีก็เข้ามาเลยรู้มั๊ยกรูเป็นใคร….พวกนั้นมันก็ชะงักไปครับ…..ถึงตอนนี้พวกผมก็กรูกันเข้ามาถึงพอดี…… พวกโต๊ะนั้นคงเห็นพวกเราเยอะกว่าแถมตัวโตๆทั้งนั้นด้วย…. มันเลยรีบพาเพื่อนมันออกจากร้านไป…… ถึงตรงนี้พวกผมก็รีบเช็คบิลพาเอกกลับด่วนเลยครับ……พอกลับมาถึง ชาร์ค พี พล ก็รับหน้าที่ดูแลเอกต่อ ส่วนที่เหลือก็แยกย้ายไปนอน……..
ก็หมดแค่นี้แหละครับเมื่อคืนในความทรงจำของป้อง
“…..เออ…..เราทำขนาดนั้นเลยเหรอ” ผมถามหลังจากไอ้ป้องเล่าให้ผมฟังจบ
“ก็เออสิ” ไอ้ป้องยืนยัน…….เฮ้อ….อีกแล้วเหรอกรู…..ทุกครั้งที่ผมเมาแหละครับผมจะเถื่อนขึ้นมาทันที เมื่อก่อนเคยต่อยไปแล้วหลายราย แล้วผมก็ไม่เคยแพ้ด้วยนะครับ……. นี่แหละเป็นเหตุให้ผมไม่กินเหล้าครับ….กลัวตัวเอง ฮือๆๆ
“แล้วกลับมาเป็นไงต่อ” ผมกลั้นใจถาม
“ต้องถามสามคนนั้นน่ะ” ป้องพูดเสร็จก็ชี้ไปทางไอ้สามคนนั้นที่ไม่รู้มายืนตั้งแต่เมื่อไหร่…..เฮ้ยยยย
“อยากรู้เหรอครับงั้นเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง” พวกมันยิ้มแบบเย็นเยือกมาให้ผม……กรูไปทำอะไรไว้อีกวะเนี่ยยย
ต่อตอนหน้านะโฮกกกก :m31:
-
:n1: ดีกันนะ
:impress3:อีกแล้วช่างเป็นคนใจร้ายอะไรเยี่ยงนี้หนอ
-
ชอบตอนเอกเมาจริงๆ :laugh:
-
ชอบเอกตอนเมา เมาแล้วเถื่อน :impress2:
:laugh:
V
V
V
-
:z13: จิ้มimageriz ทะลุไป :z13: nana ทะลุไป :z13:ไต๋
ปล.จริงๆเถื่อนกว่านี้อีกครับ แต่ไม่กล้าเล่ามากเดี๋ยวคนจะกลัวครับ ฮือๆๆ :m15:
-
น่ากลัวจังแอบมีนิยายหมีน้อยแทรกอยู่ด้วยในเรื่อง อิอิ :really2: :really2: :really2:
-
นี่แค่วันแรกนะมันส์มาก :m9: เถื่อนแต่น่ารักให้อภัยด้ายยยย :13223:
-
ไม่เอาแล้วนะคราวหน้าไม่เมาแล้วเนอะเดี๋ยวหนุ่มๆกลัวหมด
-
สงสัยพอเมา แล้วไล่ปล้ำคนอื่นเค้าอะดิ สามคนนั้นเลยเพลียซะ แล้วยังมีเถื่อนกว่านี้อีก หรอ
เค้าถึงว่าคนไม่ค่อยพูดใช่ว่าจะเรียบร้อย แต่ตอนที่เมาเนี่ยคือตัวตนจริงๆใช่ป่ะ
.............. :กอด1:................
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
แหม เอก ไม่ค้างสักตอนจะเป็นไรไหม อิๆ
รออ่านอยู่มาลงไวๆเลย อยากอ่านต่อน๊า
-
อยากรู้ว่า 3 คนนั้นเจออะไรบ้าง :jul3:
-
ชีวิตพิสดารนี่ล่ะชอบ
ยิ่งตอนเมานะ ชอบมากกกกกก เถื่อนดี ทำอะไรเปิดเผย จูบตั้งสองคนแน่ะ :sad4:
-
พึ่งตามอ่านทัน สนุกจังอ่ะ o13 :mc4:
-
สงสัยเอกกลายเป็นพิศาล
ตบจูบ หมดทั้ง 3 คน
-
แหม ที่เค้าว่า เหล้าเปลี่ยนคน นี้ท่าจะจริง
เพื่อนหนูมีอยู่คนเหล้าเข้าปากปุ๊ป ชีพล่ามไม่หยุด พูดอะไรที่ชีรู้เรื่องอยู่คนเดียว
แต่ สามคนนั้นเจออะไรไปบ้างเนี้ย? ฮ่าๆ พี่หมอเอกไปทำอะไรสามคนนั้นรึเปล่า อะฮุอะฮุ :impress2:
-
:fire: :fire: :fire:
-
สนุกมากกกกกกก ป้องเนี่ยเป็นตัวสร้างสีสันจริงๆ อิอิ :m20:
----
พีของแม่(ยก) สู้ๆนะลูก เฮ้อ :เฮ้อ: กลัวลูกชาย(เค้าไปเป็นลูกชายแกตั้งแต่เมื่อไหร่?) กินแห้วจริงๆ :z3:
-
:jul3: :jul3: :jul3:
เมาแล้วรั่วปะ
-
เรียกว่าเมาแล้วทะลักเลยดีกว่าครับ ออกมาหมด :m23:
ปล.ใครเชียร์คนไหนช่วยบอกหน่อยสิครับอยากรู้อันดับความนิยม อิอิ o13
-
เอก กะ ป้อง :laugh: ถึงแม้จะไม่มีแววก็เหอะ แต่น่าลุ้น คู่นี้จะพอมีความเป็นไปได้ปะ :z2: :z2:
-
:z13: :z13:
กลัวจัง
กลัวว่าจะหยุดรักเอกไม่ได้ :laugh:
-
หวัดดีคะหมอเอก
ตามทันแล้ว แหะๆ
หมอเอกเสน่ห์แรงมากมาย งานเข้าในเวลาไล่เลี่ยกันย๊ากกกกกกกกกกก ทั้งรุ่นพี่ ทั้งเพื่อน
โหมดปกติก็น่ารัก ถูกคนโน้นคนนี้ลากไป อิอิ
แต่พอเล้าเข้าปาก เจอหมอเอกโหมดเถื่อน เท่โฮกกกกกกกกกกกก
หมอเอกแรงได้ใจมากเลยคะ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกก สาธิตการจูบใ้ห้สองหนุ่มดู อุการี๊ดดดดดดดดดด
:กอด1: :กอด1:
-
ตอนที่27 หมาป่ากลับใจมาใส่ชุดลูกแกะ แหะๆ Day 2
ผมต้องกลืนน้ำลายไปหนึ่งอึก ระหว่างที่หันไปเผชิญหน้ากับเจ้าสามคนนั้นโดยที่ผมเองก็จำไม่ได้ว่าไปสร้างวีรกรรมอะไรเอาไว้อีก….
“แหะๆ…..อรุณสวัสดิ์นะ ….. เมื่อคืนเป็นไงอะ แหะๆ ” ผมถามพร้อมกับเหงื่อตก…..ก็ถ้าดูจากสภาพไอ้สามคนนั้นแล้วผมว่าเมื่อคืนผมคงแสดงอิทธิฤทธิ์ไปเพียบแน่เลยครับ……ดูมันสะบักสะบอมอยู่ในชุดเดิมกันหมดนี่
“ก็นี่ไง”พวกมันสามคนพูดพร้อมกันแล้วต่างคนต่างชี้ไปที่จุดเกิดเหตุบนร่างกายตนเอง………. พล ถลกแขนเสื้อให้ดูที่แขนด้านขวา…..ครับเป็นรอยฟันผมอยู่ครับ!!!!.......ของชาร์คเป็นรอยช้ำที่ปากครับ!!!....ส่วนไอ้พีเป็นรอยช้ำที่คอครับ!!!!......โอยยย……กรูทำอะไรลงป๊ายยยยยยย
“ก็เมื่อวานมาถึงห้องแล้วเอกไม่ยอมนอนจะบุกไปกระทืบไอ้พวกนั้นต่อ พวกเราห้ามก็ไม่ฟัง…..แรงก็เยอะ…..พวกเราเลยต้องช่วยจับกันสามคน…..เอกก็ดิ้นแล้วไปกัดแขนพลเข้าหนะสิ” พีเล่า
“จากนั้นพีมันเลยขึ้นไปคร่อมกดเอกไว้ เอกเลยพลิกตัวกลับมา…..เอ่อ….ที่ต้นคอพีน่ะ”ชาร์คต่อ….กรูทำอาร๊ายยย
“ชาร์คมันเลยไปดึงตัวเอกออกมาเอกเลยหันไป เอา….เอ่อ….กระแทกปากชาร์คน่ะ” พลเล่า……...แล้วกรูเอาอะไรไปกระแทกปากม๊านนนนนน
“สรุปว่าพวกเราก็มัวแต่ล็อคตัวเอกไว้ทั้งคืนจนเอกหลับ…..เลยนอนหมดแรงกันนี่สิ” พลสรุปอีกที…..อนาถมากเลยกรู…..มิน่าวันนี้ตัวโล่งสบายเหมือนได้ออกกำลังกายมา
“แต่เอาเถอะ….เอกปลอดภัยก็ดีละ แค่นี้เราก็สบายใจแล้ว” พลเดินมากอดคอผมพร้อมกับเอาหัวชนหัวผมเบาๆทีนึงเหมือนตอนเด็กๆ….. แต่ไอ้สองตัวนั้นตาลุกอีกแล้วครับ
“งั้นเราไปพาโบกลับก่อนนะ เดี๋ยววันนี้ต้องกลับกรุงเทพแล้ว …..อ้อ…..เพื่อเป็นการลงโทษ เอกต้องพาพลไปเลี้ยงข้าวด้วยนะ เข้าใจ๊” ผมพยักหน้า พลก็ยิ้มให้แล้วกลับไป…..แต่ก่อนไปไม่ลืมที่จะหันมาบอกไอ้สองคนนั้นว่า…..แล้วเจอกัน….อืมมม ไม่รู้ว่านั่นคือมิตรภาพหรือสารท้ารบกันแน่ครับ
หมดไปหนึ่งเหลืออีกสอง…..ผมหันมาหัวเราะ แหะๆกับสองคนที่เหลือต่อ
“ขอโต๊ดดดดด” ผมพูดพร้อมพนมมือท่วมหัว……ไอ้สองคนนั้นก็เลยเดินมานั่งข้างๆ…….แล้วก็บ่นกันเป็นกระบุงโกย…..ก่อนจะสั่งห้ามผมทานเหล้าอีกเด็ดขาด………..จริงๆก็เพราะพวกมรึงแหละกรอกกรู
“เป็นห่วงมากเลยรู้มั๊ย” พีบอก…….ผมก็ได้แต่พยักหน้า…..สำนึกแล้วครับ
“งั้นเดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วจะได้ไปทานข้าวเช้ากัน” ไอ้ชาร์คพูดแล้วเดินไปห้องน้ำ…..พีก็เดินตามไปแต่สักพักพีก็เดินกลับมากระซิบที่ข้างหูผมครับ
“….เรายังเป็นแฟนกันอยู่นะครับวันนี้…..” พูดเสร็จมันก็หอมผมทีนึงแล้ววิ่งไป…..เออ….อุตส่าห์ลืมไปแล้วนะ
พวกผมเดินมาทานข้าวเช้ากันในโรงแรมครับ….ทานกันสักพักพวกสาวๆก็มาครับ……พอเจอหน้าผมปุ๊บก็ถามแบบไอ้ป้องปั๊บเลยครับ…… ผมเลยต้องรีบบอกไปว่าสร่างเมาแล้วสาวๆถึงหายระแวง…….กรรม จริงๆเลยกรู
“เออนี่เอก….รู้ตัวรึเปล่าว่าเมื่อคืนนี้เนี่ยไปทำไรใครไว้” หลิงมันถามผมขึ้นมา
“แหะๆ….ที่เราไปต่อยโต๊ะอื่นอะเหรอ ป้องมันเล่าให้ฟังแล้วตอนเช้า….” ผมยิ้มเจื่อนๆตอบ….
“ย่ะ…นั่นก็ส่วนนึง น่ากลัวเชียวนะแก……แต่ไอ้ที่มากกว่านั้นน่ะรู้รึเปล่า” หลิงถามต่อ
“เอ่อ….ที่ไปเหยียบ….ที่ไปขู่….ที่ไป….เอ่อ…” ผมพยายามไล่ข้อมูล…..เออ…หรือว่ามีมากกว่าที่กรูรู้ฟะ
“ไม่ใช่ย่ะ ไม่ใช่ว่าซ้อมพวกนั้นแบบไหน ชั้นหมายถึงเรื่องหัวใจน่ะ” หลิงพูดแล้วยิ้มกริ่ม…ตอนนี้ไอ้แอ้มก็ยิ้มขึ้มมาด้วยอีกคนครับ…..ว่าแต่ที่เมื่อคืนตูทำนี่เรียกว่าซ้อมเลยเหรอครับ…..
“เอ่อ….ใครอะ ….พี…..ชาร์ค….หรือว่าพล….เฮ้ยพลแค่เพื่อนนะ” ผมเริ่มหวั่นแล้วครับ….นี่กรูทำอะไรใครป๊ายยยย
“ไม่ช่ายยยยย……ไอ้พวกนั้นน่ะมันแน่นอนอยู่แล้ว…..ชั้นหมายถึงโบน่ะ” หลิงบอกตัดรำคาญ
“โบ!!!” ผมงง….เอ่อ….แล้วทำไมมีเสียงไอ้พีไอ้ชาร์คประสานขึ้นมาด้วยเนี่ย…
“ฮุๆๆๆๆ…..รู้มั๊ยยะว่าเมื่อวานน่ะทำตัวเป็นพระเอกแค่ไหน ต๊ายยยย….ปล่อยเลยมรึง ผู้หญิงกรู….โหชั้นฟังแล้วอินแทน….บทจะเท่ก็เท่เลยนะยะ…..เหมาะเอามาทำเป็นสามีม๊ากมาก” ไอ้หลิงแซว…..แอบเขินนะเนี่ย
“ว่าแต่โบเค้าทำไม” ไอ้ชาร์คถามให้…….หนอยแย่งคำถามตู
“ก็หลงเลยไงยะ กลับมาไม่เป็นอันนอนมัวแต่พร่ำเพ้อเรื่องไอ้เอกมันเนี่ย ชั้นแทบไม่ได้ว่างเลยมัวแต่ตอบคำถามมัน บ้านอยู่ไหนเป็นใครมาไงชอบอะไรมีแฟนรึยัง บลาบลาบลา ” ไอ้แอ้มพูดขึ้นมาบ้าง…..จริงดิ…..เขินนะเฟ้ย
“โห งั้นเลยเหรอ น่ากลั๊วน่ากลัว ขนลุก” ไอ้ป้องพูด…….นึกถึงประสบการณ์ในอดีตอยู่อะสิ
“สุดท้ายชั้นเลยให้เบอร์แกไปนะยะ ให้ไปถามกันเอง ชั้นทนง่วงไม่ไหวแล้วน่ะ” แอ้มพูดไปกินไป
“เฮ้ยยยย ให้ทำไม” ไอ้พีโวย……เออ…..เบอร์กรูไม่ใช่เหรอครับ
“เอาน่าๆ เค้าแค่อยากขอบคุณมั้ง พอๆ กินๆหิวแล้ว อะนี่ตักให้พีนะ อันนี้ให้ชาร์ค กินๆไปจะได้หายสงสัย” ผมรีบปรามพร้อมตักกับข้าวให้….จะได้หยุดคุยเรื่องนี้ซะทีผมหิวแล้วแถมอายด้วย……...แต่จะว่าไปโบก็สวยดีแฮะ อิอิ
พอทานข้าวกันเสร็จ พวกผมก็พากันไปชายหาดครับ คนยังมาไม่เยอะเพราะยังเช้าอยู่ ลมก็เย็นดี พวกสาวๆกะไอ้ป้องไปเล่นน้ำกัน ส่วนผมแยกไปเดินเล่นเลาะริมหาดไปเรื่อยๆคนเดียวครับ…….อืม…...ผ่อนคลายจัง…..แต่ก็ได้แป๊บเดียวแหละครับ ….เพราะสักพักไอ้พีก็เดินมาจับมือผมจูง…….เก่งมากเพื่อน หากรูเจอจนได้
เราสองคนก็เดินกันไปเรื่อยๆ โชคดีไม่มีใครมา ผมเลยปล่อยให้พีจับมือ….เดินๆไป อยู่ๆไอ้พีก็พูดขึ้น
“เอกเมื่อคืนน่ะ ตอนพีถูกเอก….เออ…นั่นแหละ เอกพูดอะไรกับพีจำได้มั๊ย” จำอะไรไม่ได้สักอย่างเลยเพื่อน…..ว่าแต่ไอ้ที่ เออๆ นั่น กรูทำไรไปวะ
“โทษที จำไม่ได้อะ” ผมบอกมัน
“พีก็คิดว่างั้น….. คือเอกบอกพีว่าถ้ามีอะไรให้เล่าให้เอกฟัง……ที่ผ่านมาไม่ใช่ไม่อยากเล่านะ…..แต่พีคิดไว้นานแล้วว่าจะเล่าให้เอกฟังตอนเราเป็นแฟนกัน หรือถ้าไม่ได้จริงๆก็เมื่อถึงเวลาที่พีพร้อม……เอกรอพีได้มั๊ย” พีพูดกับผม…..ผมรู้สึกว่าตอนนี้พีมันเปิดใจกับผมมากเลยครับ……ผมรู้สึกดีนะครับที่ถึงแม้ผมจะยังไม่รู้อยู่ดีว่าเรื่องอะไรแต่อย่างน้อยพีก็ได้พยายามอธิบายกับผมมากขึ้น….
“รอได้สิพี ทำไมจะไม่ได้หละ” ผมยิ้มให้
“…..ขอบใจนะ…..” พียิ้มตอบ……เราเดินต่อกันไปสักพัก…..พีก็หันมาถามผมอีกครั้งครับ
“….เอก ถามหน่อยได้มั๊ย”
“ได้สิ” ผมตอบ
“…….เอกคิดยังไงกับพีครับ……” พีถามผมในที่สุด
ตอบตอนหน้านะ โฮกกกกกกก :m31:
-
:fire: เผาคนเขียนเลยค้างดีนัก
เอกตกลงเอาทั้งหญิงทั้งชายเลยดิ
จะได้ครบๆกันไปไม่เสียที่ทีเกิดมา :-[
-
^
^
:z13:จิ้มไต๋ทะลุถึงmecon :z13: ทะลุถึงคุณ littlefox :z13:ทะลุถึงคุณPoe :z13:
ไต๋อยู่เมืองไทยป๊ะตอนนี้
ปล.ชอบเม้นท์ของmeconจังเลยครับ :กอด1: :กอด1:
-
ไม่ยอมให้เอกไปจิ้มใครนะครับ ไม่ง้านผมจะมาจิ้มเอง........ :fire: :fire:
ปล. หมายถึงในนิยายนะ อิอิ :fire: :fire:
-
ยังแอบติดใจตอนที่แล้วอยู่เลยครับ :jul3:
มาตอนนี้ก้อรู้สึกว่าพีมีคะแนนนำอยู่นิดหน่อย รอลุ้นว่าจะตอบว่าไงดี o18
-
หึหึ พีรุกฆาตแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เชียร์ออกนอกหน้ามากมาย
ส่วนวีรกรรมทำสาวตะลึงเนี่ย รอดูโบก่อนว่าจะรุกหมอเอกแบบไหน เห็นป้องวี้ดแตกแล้ว สงสัยถ้าจะกลัวหญิงโฉดเข้ากระดูก
รอคำตอบหมอเอกต่อปายยยยยยย :กอด1: :กอด1:
-
เอกนี่น่าให้เมาจิงๆ 555 :o8:
-
:beat: ตบด้วยจูบ กระชาก ด้วยลิ้นซะดีมะเนี่ย คนเขียน
ชอบทำให้ค้างเรี่อยเลย ... เมื่อไหร่ จะทำให้ไม่ค้างซ้าที :o8:
-
ร้อนแรงจริง มีทั้ง ญ. ทั้ง ช. เข้ามาให้เลือก
มือเดียวยังนับครบรึเปล่านั่น :laugh:
-
มาต่อทีดิคับ อยากเป็นคนที่หมอเอกรักจัง ชอบหมอมากค้าบ...... :z10: :z10: :z10:
-
เรื่องค้างนี่มีตลอดแหละครับทำใจซะเถอะนะครับ ฮ่าๆๆๆ :laugh3:
ขอบคุณทุกคนมากครับที่สละเวลามาติดตามนะครับ o1
ปล. ยังคิดอยู่เลยครับว่าตอนจบจะทำยังไงดีให้ไม่ค้างครับ อิอิ :m13:
-
^
^
^
ขอจิ้มสักทีเหอะ ชอบค้างประจำ :laugh: :laugh: :laugh:
นอกจากน่ารัก เถื่อน แล้วยังชอบแกล้งอีก ค้างได้ตลอด :fire:
แต่ก็ว่าเริ่มหันมาเชียร์ พี แล้ว จากตอนแรก ๆ ยังไม่รู้จะเชียร์ใคร
ดูแล้วพีน่าสนใจสุด ๆ :-[
-
เมาแล้วเลอค่ามากๆ
ต้องจับกรอกวันละสามขวด
คงสนุกพิลึก
-
ไม่ค้างสักทีได้ไหมอะ..... :z10: :z10:
-
:jul3: :jul3: น่าจะเมาอีก จะได้งานเข้าเพิ่ม
-
พี่หมอเอกกกกกกกกกกกกกกก
ค้างเหอะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
ค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แล้วตกลงพี่หมอเอกจะเลือกใครละคะะะ
พี่พี พี่ชาร์ค พี่พล หรือ อิตาพี่อั้ม หรือ จะเป็นโบ (ม๊ายยยยยยยยยยยยย)
แต่หนูเลือกพี่ชาคะ อร๊ายยย ฮ่าๆ (ล้อเล่นคะล้อเล่น)
-
เอกเมาแล้วเถื่อน
ชอบบบบบบบบบบบ
ขอบคุณคัฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
ชอบเอกในเรื่องอะ ทั้งตอนเมาและไม่เมาอะ จะบอกว่าจริงแล้วก้ชอบทุกตัวละครหละครับ :z13: :z13:มาต่อเร็วนะ :z13: :z13:
-
-0-
พี่หมอเอกนี้เเรงเยอะใช่ย่อยเลยนะครับ :m12:
ไม่ต้องเป็นหมอเลเวมั้งครับ เปิดค่ายมวยดี กว่า :m26: :m28:
ผมล้อเล่นนะคราบบบ :sad4:
-
เอกเมาแล้วแมนกว่าพีอีกวุ้ย
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
พี่เอกไม่เคยเปลี่ยนแปลง อิๆ ค้างได้ตลอดอะ
-
เอกเวลาเอกเมา นิยายเรื่องนี้จะกลายเป็นแนว โอนิ ไปเรยอิอิ :oo1: :oo1:
-
จะตอบพีว่างัยหว่า :z2:
-
เลือกไม่ถูกชาร์คหรือพี พีหรือชาร์ค
ตอนนี้ก้อค้างได้อีก ค้างต่อไป :serius2:
ตอนจบทำให้ไม่ค้างได้ไงเหรอ
ไม่เป็นไรเอก ค้างไปเลย ตอนจบก้อให้ค้าง แล้วไปอ่านต่อภาคสองไง :z3:
-
:m28:อะไรหนอที่ทำให้เอกคิดว่าเราไม่อยู่ในเมื่องไทย
ยังไม่ได้ไปไหนเลยปีนี้ 5555
ปีนี้ก็มันพึ่งผ่านมาไม่ถึง 20 วันเลย
ก็อยู่เมื่องไทยแหละอยู่จิ้มเอกไง
ทำให้ค้างได้ทุกวี่ทุกวัน :m16:
:กอด1:แต่ก็ยังได้ที่มาต่อให้ทุกวัน
เอาไป +1
-
^
^
^
:z13:จิ้มไต๋ ทะลุไปถึงทุกคน :z13:
:m29:
ปล.วันนี้ยุ่งมากจะมาต่อดึกหน่อยนะครับ :m23:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
พี่ถามงี้ แล้วหมอเอกจะตอบไงเนี่ย
อ่านแล้วอิจฉาเลยอ่ะ ตอนนี้ก็มีคนมาหลงชอบอีกคนแล้วดิ
.........................
-
จองตั๋วมานั่งรอคำตอบครับ :m19:
-
ไม่ยอมๆ คับ มาต่อเร็วๆ จิ้มเอกทะลุถึงไต๋....... :z13: :z13: :z13:
-
ตอนที่28 แฟนกันฉันเพื่อน Day 2
และแล้วพีก็ถามผมจนได้ครับ.... อืมมม.... พอโดนถามเองนี่มันก็ตอบยากเหมือนกันแฮะ........
“…อืมมม....สำหรับเอกตอนนี้....เอกคงบอกได้แค่ว่า เวลาที่อยู่ด้วยกัน...เอกก็รู้สึกดี.... รู้สึกสบายใจ.... ถ้าถามว่าหวั่นไหวมั๊ย....ก็.... มีบ้างอะนะ... เอกชอบพีที่พีเป็นคนตรง.... แต่ถ้าถามว่าคิดยังไงถ้าจะเป็นแฟน....
เอกว่ามันอาจจะเร็วไปหน่อยสำหรับตอนนี้ที่จะคบกันโดยไม่รู้จักกันให้ดีซะก่อน...แต่ก็ไม่ได้บอกว่าอนาคตจะไม่ได้นะ.....สำหรับเอก....เอกว่าคนที่จะอยู่ด้วยกันได้ มันต้องมีทั้งส่วนที่เป็นเพื่อนแล้วก็ส่วนที่เป็นคนรัก...... ช่วงแรกส่วนที่เป็นคนรัก...ความหลงไหลมันคงมาก แต่เมื่อผ่านไปถ้าความหลงไหลมันไม่เข้มข้นขึ้นมา....ความเข้าใจความเป็นเพื่อน มันก็จะทำให้เราอยู่ด้วยกันต่อไปได้โดยที่ยังเรียกว่าเป็นแฟนกันอยู่......” ผมตอบพร้อมกับยิ้มให้พี...... ผมคิดว่าผมคงตอบไปเท่าที่ตอบได้แล้วอะครับ...
“พีให้เวลา...เรา....ได้ใช่มั๊ย” ผมถาม
“ได้เสมอหละ ....” พีตอบแล้วหันมายิ้มให้ผม...... เราสองคนเดินจูงมือกันไป.... ตอนนี้ไม่มีการสื่อสารใดๆเกิดขึ้นระหว่างเรานอกจากรอยยิ้มของทั้งคู่
ผมว่าการที่คนสองคนได้พูดคุยกันจริงๆ แม้มันอาจจะเป็นแค่คำถามคำตอบง่ายๆ แต่มันก็ทำให้คนสองคนเข้าใจตรงกันได้มากขึ้นมากๆครับ..... ผมว่าหลายๆกรณีที่คนไม่เข้าใจกันก็เพราะคิดกันไปเองว่าอีกฝ่ายคิดยังไง......เรียกว่าคิดแทนกันนั่นแหละครับ........ เมื่อไหร่ที่มันเกิดขึ้นบ่อยๆแล้วไม่มีการสื่อสารปรับความเข้าใจกัน...นั่นก็จะเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะของความสัมพันธ์ในอนาคตครับ
ตอนนี้ผมกับพีก็เดินกลับมาทางโรงแรมกันครับ เพราะรู้สึกว่าเมื่อกี้เดินไปไกลมากแล้ว.........ขากลับผมเห็นพวกไอ้ป้องเล่นน้ำกันอยู่ไกลๆ.....อ้าวแล้วใครยืนหมุนไปหมุนมาที่หาดอยู่คนเดียวหละน่ะ...... อ้าว...ไอ้ชาร์คนี่หว่า...สงสัยมันคงกำลังมองหาผมอยู่แน่เลยครับ
“เอกอึดอัดมั๊ย….ที่พีบังคับเอกมาเป็นแฟนกัน3วันน่ะ...” พีถามขึ้นมา...........
“ไม่หรอก ดีออกจะได้รู้ว่าถ้าเป็นแฟนกันจริงๆมันจะเป็นไง” ผมตอบ......ที่ไม่อึดอัดคงเพราะตั้งแต่เปิดเทอมก็ถูกคนนู้นคนนี้บังคับลากไปลากมาจนชินแล้วมั้งครับ....ฮือๆ
“ขอบใจนะ”พีตอบ….พร้อมกับบีบมือผมเบาๆทีนึง
“ไม่เป็นไร…”ผมบอก.... สักพักไอ้ชาร์คก็หาเราเจอ.....มันรีบวิ่งเข้ามาหาเลยครับ..... เอ่อ......วิ่งเร็วขนาดนั้นนี่ เฮียตั้งใจวิ่งมากระโดดถีบรึเปล่าครับน่ะ
“เฮ้ยยย ไปไหนกันมาน่ะมือถือก็ไม่เอาไป.... มรึงหลอกเอกไปไหนมาไอ้พี” ไอ้ชาร์คโวยมาแต่ไกล
“อ้าวว.... คุณเพื่อนครับ...กรูก็ต้องพาแฟนกรูไปเดินเล่นมั่งสิครับ....จะปล่อยให้มรึงพาไปเดินแทนเหรอไงครับ”....เออ....กลับสู่สภาวะปกติจนได้
“อ๋อเหรอครับคุณพี งั้นกรูขอพาแฟนมรึงไปเดินต่อนะครับ” ไอ้ชาร์คสวน....
“ไม่ได้ครับ........กรูยังหวานกันไม่เสร็จครับ.... นู่นครับนู่น.....เชิญมรึงพาแฟนมรึงไปเดินเล่นแก้ขัดไปก่อนนะครับ”ไอ้พีพูดพร้อมชี้ไปที่น้องหมาที่นอนอยู่ริมหาด......ได้ใจมากเพื่อน
“เชรี่ยยแล้วครับมรึง....แต่ไม่เป็นไรครับไม่ถือคนบ้าครับ” ไอ้ชาร์คพูดเสร็จก็มาจับมือผมเดินครับ.....เอ่อ....
“แต่กรูจะไปทางนู้นครับ”ไอ้พีก็จับมือผมเดินไปอีกทางครับ....... ที่นี้มันเลยกลายเป็นต่างคนต่างดึงครับ......... เอ่อ......พวกมรึงจะเล่นชักกะเย่อกันเหรอครับ
“โอ๊ยยย!!!” ผมร้องครับ.... ไอ้สองคนตกใจรีบปล่อยมือ.....ผมทรุดลงไปนั่งกับพื้น....พวกมันรีบเข้ามาถาม
“เจ็บเหรอ เราขอโทษ” ไอ้พีถามเสียงสั่น
“ขอโทษนะ...เราไม่ได้ตั้งใจ.....” ไอ้ชาร์คเสียงเครือ
“อ๋อ... เราเปล่า....ไม่ได้เจ็บหรอก....ร้องไปงั้นแหละ...ฮ่าๆๆๆๆ” ผมหัวเราะใส่......พวกมันบ่นกันอุบอิบเลยครับ ฮ่าๆๆ สม
พวกผมกลับมาเก็บของเสร็จก็ไปเช็คเอาท์กันครับ..... แต่ป๋าไอ้พีโทรมาสั่งไว้เรียบร้อยแล้วครับว่าห้ามพวกผมจ่ายตังค์เด็ดขาดไม่งั้นจะงอน..... เอ่อ....น่ารักมากครับคุณพ่อ
พวกเราเดินทางกลับกันเลยครับ ตอนนี้มันก็ใกล้เที่ยงแล้ว.... ว่าจะไปแวะทานข้าวกันระหว่างทาง พวกผมอยากถึงกรุงเทพไม่เย็นมากครับ... จะได้ไปนอนพักกันเร็วๆหน่อยกลัวพรุ่งนี้เพลียจนเรียนไม่ไหว
ขากลับไอ้พีไม่ยอมให้ไอ้ชาร์คมานั่งข้างหลังด้วยครับ พีให้ผมเข้าไปนั่งก่อน แล้วพอพีเข้ามามันก็ลงไปนอนหนุนตักผมเลยครับ.....เจอไม้นี้ ไอ้ชาร์คเลยมานั่งด้วยไม่ได้ ...ได้แต่บ่นอุบอิบไปตามเรื่อง.....เล่นกันอย่างกะเด็กๆเลยครับเพื่อนผม
ระหว่างทางกลับ....พวกผมก็แวะซื้อของฝากกันครับ...แน่นอนไม่ลืมที่จะซื้อของไปฝากคุณป๋าไอ้พีผู้แสนดีกันด้วย.....แต่เอ่อ....แต่จะกินหมดมั๊ยนี่ไม่รู้นะครับ เพราะต่างคนต่างซื้อ คิดตังค์เสร็จถึงได้รู้ว่ามันรวมๆกันได้ห้าถุงใหญ่......ป๋าแกจะคิดว่าซื้อประชดมั๊ยเนี่ย.......นั่งๆรถไปผมก็เริ่มเคลิ้มๆครับแต่ก็ต้องสะดุ้งขึ้นมาเพราะมีสายโทรเข้า
”สวัสดีครับ” ผมรับสาย
“เอกครับ... พี่อั้มนะ พี่มีข่าวดีจะบอกครับ” พี่อั้มตอบด้วยเสียงสุดแสนจะร่าเริง
“ข่าวดีอะไรเหรอครับพี่”ผมตื่นเต้นครับ
“ก็เอกได้อยู่ทีมบาสปีหนึ่งแล้วนะครับ...”พี่อั้มบอก.....เออ.....มันข่าวดีตรงไหนวะ....กรูขี้เกียจไปซ้อมมมมม
“…..ข่าวดียังไงเหรอครับพี่อั้ม” ผมถาม
“ก็ดีตรงพี่จะเป็นคนฝึกให้จนแข่งจบเลยไงคร๊าบบบ”….โอ้คุณพระ.....ข่าวดีของคุณมรึงคนเดียวน่ะสิครับ
“งั้นพรุ่งนี้เย็นไปซ้อมกันเลยนะ ไปหละ บาย”พูดจบพี่แกก็วางไปเลยครับ.....ไม่รอฟังคำตอบอีกละ
“ใครโทรมาเหรอเอก” ไอ้ชาร์คหันมาถามจากเบาะหน้า
“พี่อั้มน่ะ บอกว่าเราต้องแข่งบาสด้วยอะดิ” ผมตอบเซ็งๆ.....
“อืมมมม...เหรอ......”ชาร์คไม่พูดอะไรต่อแล้วก็หันกลับไป……
เฮ้อออ เอาไงก็เอาวะ.....ผมเลยนอนหลับตาแก้เครียดจนหลับไปในที่สุด...รู้สึกตัวอีกทีก็ถึงบ้านแล้วครับ (พีให้รถมาส่งผมก่อน) ตอนนี้ยังแค่สี่โมงกว่าเอง พอถึงบ้านผมก็รีบไปรายงานตัวกับบุพการี จากนั้นก็ไปนอนต่อ กะว่าจะตื่นมาตอนทานอาหารเย็นพอดี…….นอนไปนานแค่ไหนไม่รู้ครับ แต่ที่รู้สึกตัวอีกทีก็เพราะ……
“อืมมมมมม…..” อะไรหนักๆมันทับตัวอยู่หว่า …….อืมมม ……อึดอัดแฮะ…….อืมมมม………….ขยับตัวไม่ค่อยได้………..เฮ้ยยยย…………..หรือว่า…….กรูโดนผีอำ!!!!
ต่อตอนหน้าตามเคย โฮกกกกกกกกกกกก :m31:
-
อ๊า...อยากรู้ว่าผีที่ไหน ช่างกล้ามาอำ ชิส์...ค้าง :angry2:
-
ผีไรอำเนี่ย ผีผ้าห่มปะ :laugh:
-
ไม่โกธร ไม่ว่า ค้างได้ค้างไป :fire: :m31: :m16:
:beat: :z6: :z13:
:angry2: ค้างได้ แต่มาต่อเร็วด้วยนะ
แล้วเอกโดนอะไรอ่ะ โดนใครหรืออะไรอ่ำ
ปล. แล้วคืนนี้เอกจะเป็นยังไง ค้างมากๆ ระวังโดนอ่ำนะคืนนี้ :laugh: :laugh: :laugh:
-
เรื่องของหมอพี ตอบได้ถูกใจมากกกกกกกกกก หน้าหมอพีคงบานเป็นจานเชิง
มีอะไรก็พูดก็คุยกัน อย่าให้หมอพีคิดเองเออเอง แล้วรวบหัวรวบหางหมอเอกเลยนะ :-[แบบว่าอยากให้หมอเอกสมยอมเอง 555
แต่ว่ากับชาร์คเนี่ยจิ เอาไงดี ชาร์คสู้ๆ รุกเลย
ตอนนี้กำลังปลื้มมมมมมมมมหมอเอกจะลงบาสด้วยเหรอ มีโค้ชส่วนตัวด้วย อิอิพี่อั้มได้ครุบวงในน้องแน่ๆเลย :m16:
ใครมาลักหลับหมอเอกเนี่ย บอกมานะ :man1: :man1:
-
^
^
^
:z13: จิ้มคุณmeconทะลุไปคุณimageriz ทะลุไปคุณPoes ทะลุไปคุณMeepadA :z13:
อิอิ ค้างวันละนิดจิตแจ่มใสนะโฮกกกกกกกกก :m11:
-
จับหมอเอกมาทำโทษ :man1: :man1: :man1: นี่แน่
-
อิอิ ได้ประกบหน้าประกบหลังmeconด้วยหละ อิอิ :m4:
+1ซะเลย นี่แน่ะ
-
ผีอำ หรือ ผีผ้าห่มคะพี่หมอเอก อะฮิ้ววววววว :impress2:
ส่วนอิตาพี่อั้ม แหมมม แผนสูงงงงจริงๆนะเนี้ยยยยยยย
-
:z3: :z3: :z3:
ผีอำได้น่ากลัวเหลือเกิน เหอะๆ
จะรอดูว่าผีตนนี้คือ ผู้ใด
-
ผีอำ5555
-
ครายกล้ามาทับเอกของผมเนี่ย!!! :fire: :fire:
-
หุหุอารายไม่ใช่ผีอำแต่มันอาจจะเป็นพีอำรึป่าวคับบบบ
ลุ้นอ่านตอนต่อไปว่าเป็นใครที่มาอำ
-
ผมคิดว่าน่าจะเป็นผีอำ= :m26:พีอำ :m28:
ช่ายมะ :m5:
-
ปล. ขออำเอกแทนได้มั้ยเนี่ย มีคนให้เลือกเยอะจิงนะในเรื่อง อิอิ :fire: :fire:
-
:L2:
-
:z3: ค้างคา....แอร๊ยยยย
-
แอร๊ย ถ้าผีผ้าห่มจิง
ขอซักผืนได้ไหม
กาลังหนาวเรย บรื๋ออออ :-[
-
ผีอำเหรอ
อำแบบค้างคานะเนี่ย :serius2:
จัดไป 1 ละกัน
-
:mc4: อ่านทันแล้วววว
มาร่วมด้วยช่วยค้างอีกหนึ่งคน :z10:
-
:z3: พลาดไปอย่างแรงมาไม่ทัน 1 ตอนเลยตูดูดิ
มัวแต่ยุ่ง :z10:
-
ขอทายว่า หมอเอก ชอบแซนวิชแน่ๆ เลย :laugh:
แล้วไปซ้อมบาสเนี่ย จะเจอคนที่ 5 อีกหรือเปล่าเนี่ย ขอให้เจอนะ เพราะชอบนักบาสอ่ะ (เกี่ยวเปล่าเนี่ย)
...................... :L2:...............
-
พึ่งกลับถึงบ้านครับ เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนจะมาโพสให้ครับ o13
ปล.เมื่อกี้ตกใจมาก อยู่ๆก็ไม่สามารถpostได้ นึกว่าจะอดอัพแล้วซะอีกครับ :m2:
-
จิ้มเอกทะลุถึงไต๋........ o18 o18
-
แสดงว่ามีใครมาหาสินะ
-
ตอนที่29 ผ้าห่ม และ แฟนกัน Day2
………………ผีอำ!!!....... ผมคิดได้ดังนั้นเลยรีบลืมตาขึ้นมาดู.....แต่……สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าผมตอนนี้ทำเอาผมแทบช็อค!!!
อะไรน่ะหรือครับ ก็สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้ามันคือ……………......ร่างคนนอนคว่ำหน้าทับตัวผมอยู่!!!!! ...................อะจ๊ากกกกกกก @#$@#!%@#$^#%$^$#%@!......................เกิดอะไรขึ้นกับกรู!!!!!
ผมตกใจมากครับ…….....นี่มันกำลังเกิดปรากฏการณ์วิญญาณในห้องผมเหรอครับเนี่ย…….....หรือว่าผมฝันอยู่ …… ผมอยากจะร้องตะโกนครับ……..แต่ก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกมา…………...หน้านั้นก็ค่อยๆเงยขึ้นมา………….…...ทีละนิด……………...ทีละนิด………………...@!$@#!%!#$^!#%$^$@%$^%&^%^!!!!!
เอาแล้วครับกรู….....….ทำไงดีฟะ…....…เอาวะ…….ผมตัดสินใจพลิกตัวอย่างเร็ว……....ร่างนั้นก็เลยถูกสะบัดตกลงพื้น ดัง โครมมม!!!!!!!...................................พร้อมกับส่งเสียงออกมาว่า.......................
"โอ๊ย.....เจ็บนะเอก…..ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง" ไอ้พีร้อง………………..อ้าวมรึงนี่เอง ไอ้@$@#%$^#@^#%$!!!!
"หน่อยเดียวอะไรกันเล่า!!!....ตกใจแทบตาย...." ผมโวย
“แหะๆ” ไอ้พีหัวเราะเจื่อนๆ
“….ว่าแต่มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย…..” งงสิครับก็อยู่ๆไม่รู้มันโผล่มาได้ไง
"ก็เอกลืมของฝากไว้ไงหละ.....เราเลยเอามาให้…. แม่เอกเลยบอกให้ขึ้นมาหาข้างบน"โหครับ.....น้ำใจงามมากๆ…..เออ…..คุณแม่ครับ…..แล้วคุณแม่ไม่กลัวมันมาทำมิดีมิร้ายลูกเหรอครับ….
"เอามาคืนแล้วทำไมต้องขึ้นมานอนทับเราด้วยห๊ะ" ผมโวยต่อ……แต่ก็ดีกว่ามันปล้ำกรูนะเนี่ย
"อ้าว …..ก็เราลองแปลงร่างเป็นผ้าห่มไง……เผื่อเอกจะสนใจเราบ้าง…." ไอ้พีพูดอ้อนๆ บวกทำตาใสซื่อ……. สนจนตกใจเลยนี่ไงมรึง……..แต่มันก็แอบน่ารักจริงแหละ แหะๆ
“เออ….เอาเข้าไป”ผมบอก
“ว่าแต่มันดูน่ารักดีใช่ปะ” ไอ้พีกระแซะถาม
“……ก็…..อืม…” ผมตอบ…….เขินดิครับ……ไอ้พียิ้มใหญ่เลยแถมยังยื่นหน้ามาใกล้ๆอีก……. อย่าทำหน้าน่ารักมากสิมรึงเดี๋ยวอดใจไม่อยู่ก็จับปล้ำซะเลย…….เอ่อ……...แต่ถ้างั้นก็เข้าทางมันสินะครับ
“แล้วนี่ทานข้าวยัง” ผมถาม
“ยังเลยว่าจะมาทานที่บ้านเอกนี่แหละ” พีตอบ…… แต่กระผมยังไม่ได้เชิญเลยนะครับ
“อะๆ เดี๋ยวบอกให้คนตั้งสำรับเพิ่มให้นะ” ผมตอบแล้วจะออกไปบอกที่บ้าน
“เฮ้ย…ไม่เป็นไรๆเมื่อกี้แม่เอกชวนเราทานแล้ว….แล้วเราก็ตอบตกลงไปแล้วด้วย อิอิ ….อยู่นี่แหละเดี๋ยวถ้าพร้อมแล้วแม่จะให้เด็กมาตาม” พีรีบบอกผมครับ..…..นี่ตามมามัดมือชกกันถึงบ้านกรูเลยเหรอเนี่ยยยย…..
“วางแผนไว้แล้วแน่เลยเนี่ย” ผมพูด……น่าสงสัยจริงๆ
“เปล๊า….. เออว่าแต่เล่นอะไรกันดีหละ” พีรีบเปลี่ยนเรื่อง…….เอากะมันสิครับ
“อยากทำไรหละ” ผมถาม…..บ้านผมไม่ค่อยมีอะไรเล่นนักหรอกครับ…..มีแต่หนังสือที่ผมชอบไปซื้อมา แต่ไม่ค่อยได้อ่านครับ มักได้แต่เอามากองไว้….ฮือๆๆๆ
“….งั้นเรามาเล่นอะไรกันให้ตื่นเต้น…..สำหรับสองคนมั๊ยครับ….” อะจ๊ากกกก……ไอ้พีพูดพร้อมส่งสายตาน่ากลัวใส่ผม……. แถมพูดก็ส่ออีก
“เอ่อ……จะทำอะไรหละ…” ผมเริ่มระแวงครับ…… อย่านะมรึง
“ก็นี่ไง” เฮ้ยยยยย…..ไอ้พีพูดเสร็จก็กระโจนเข้ามาหาผมเลยครับ……….แว๊กกกกกกกกกก……….มรึงจะทำไร…..ก…รู…… อ้าว……. มันเอื้อมไปหยิบอะไรข้างหลังผมหว่า
“นี่ไงเราชอบมากเลย uno strack ตอนอยู่บ้านไม่มีคนเล่นด้วยอะ” ไอ้พีหยิบกล่องมาเปิดทำท่าตื่นเต้นเหมือนเด็กๆ……ตกใจหมดเลยกรู
“อ้าวหน้าแดงทำไม….ไม่ปล้ำหรอกน่า….พีชอบสมยอมมากกว่า…...”พีพูด….โห รู้ทันกรูอีก
“……ถ้าจะทำก็คงทำไปตั้งแต่ตอนหลับแล้วหละ ไม่แค่จูบแบบเมื่อกี้หรอก…..อุ๊บ”ไอ้พีรีบเอามือปิดปากแล้วหัวเราะแหะๆ……….เฮ้ยยยยย……………แอบจูบกรูเรอะ
“อ้าว….งี้ก็สวยดิ” ผมเริ่มขวางครับ
“โห…อย่าโกรธเลยนะ นิดเดียวเอง……….ทีเมื่อคืนเอกยังจูบพีซะอ่วมเลยนะ”……เอ่อ…..อ่วมนี่ใช้กับจูบเลยเหรอครับ…………….เมื่อคืนตรูทำอะไรป๊ายยยยยย
“…..ขนาดนั้นเลยเหรอ…”ผมพูดหน้าเหวอครับ…..กรูจำม่ายยยยด๊ายยยย
“ก็ใช่น่ะสิ...... รับผิดชอบด้วย….” พีพูดพร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้…….เฮ้ยยย เขินนะเว้ย
ตอนนี้ผมสองคนไม่มีใครพูดอะไรกันได้แต่มองตากันแล้วหน้าพีก็ใครเข้ามาเรื่อยๆ……เรื่อยๆ…… พวกผมเลย…..
ก็อกๆ…... “คุณเอกคะ สำรับพร้อมแล้วค่ะ” เสียงคนมาตามให้ไปทานข้าว…….ถือเป็นระฆังหมดยกแยกผมสองคนออกจากกันโดยไว……เกือบไปแล้วกรู
ผมเลยลงมาทานข้าวเย็นกับพีสองคน เพราะคนอื่นทานไปก่อนแล้ว……พีมันทานเร็วจังครับ สงสัยถูกปาก….สักพักก็อิ่มส่วนผมยังทานอยู่
“เอกเสร็จยัง…..เร็วดิ…ขึ้นข้างบนกัน” พีพูด….ทำไมมันเร่งจังวะเนี่ย
“จะรีบไปไหนหละน่ะ” ผมถาม
“……ก็จะได้ไปต่อไง…” ไอ้พีพูดหน้าแดง……. มรึงจะให้ต่ออาร๊ายยย
แต่ก่อนที่ผมจะว๊ากมันโทรศัพท์ก็ดังครับ …..ไอ้ชาร์คโทรมาครับ
“ว่าไงชาร์ค” ผมรับสาย…..ไอ้พีหน้าเซ็งครับ
“ทำไรอยู่” ชาร์คถาม
“ทานข้าวเย็นน่ะ” ผมตอบ
“ทานเสร็จยัง”
“ยังเลย กำลังทานอยู่…. ชาร์คทานยัง” ผมถาม……ไอ้พีจ้องเขม็งมา
“ยังเหมือนกัน ว่าจะไปขอทานด้วย”
“ฮ่าๆๆ ก็มาดิถ้าทันนะ” ผมแหย่
“งั้นก็จัดให้เราที่นึงเลยนะ” ชาร์คตอบ
“ทำเป็นพูดไป อยู่ไหนแล้วหละน่ะ”
“หน้าบ้านเอก” ชาร์คตอบเรียบๆ
“เฮ้ยยย จริงดิ” ผมรีบหันไปดูทางประตูบ้าน ไอ้พีรีบหันตาม........มันอยู่หน้าบ้านจริงๆครับ………..จะไม่ให้กรูพักเลยใช่มั๊ยยยย
พอไอ้ชาร์คเข้ามาถึงก็ตั้งหน้าตั้งตาทานเลยครับ…..เออ……ทำไมดูหิวขนาดนั้นหละครับ……ส่วนไอ้พีก็นั่งมองแล้วทำหน้าเป็นตูดของมันต่อไป
“คิดถึงเอกเลยมาหา” ไอ้ชาร์คพูดไปเคี้ยวไป……. ยังไม่มีใครถามเลยมรึง
“มาทำไมตอนนี้เดี๋ยวเอกก็ไม่ได้พักพอดี”…….มรึงก็ด้วยครับไอ้พี
“ขืนกรูไม่มา แล้วปล่อยเอกไว้กับมรึง มีหวังเอกมันไม่ได้พักหนักกว่าเดิมอะดิ” ชาร์คสวน…… เออ มีสิทธิๆ
พอพวกผมทานข้าวเสร็จก็ขึ้นไปบนห้องครับ ตอนนี้ดูชาร์คกับพีเคร่งเครียดกันมากครับ……ชาร์คมันค่อยๆจับแล้ว………………….ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ต่อตอนหน้านะโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m11:
-
มีซาวด์ให้ต้องเดากันอีกแล้ว ซาร์คทำอะไรหมอเอกอ่ะ หรือว่าหึงจนหน้ามืดแล้วอ่ะ
งานเข้าแบบไม่ต้องให้ว่างเว้น เสน่ห์แรงจริงๆ :-[ :-[
หึหึ ผีผ้าห่มที่อุดมไปด้วยเนื้อแน่นๆ หมอพีเนี่ยเข้าใจเล่นนะ ตกจากเตียงแค่เบาะๆคงไม่พอล่ะมั้ง :m16:
ส่วนหมอเอกค่ะ ถึงหมอพีจะน่ารัก แต่ว่าบุกมาลวนลามถึงที่เนี่ย สงวนตัวไปนิดส์นะคะ เก็บไว้ให้ชาร์คบ้าง (ไม่ใช่แล้ว)
หมอพีอ่ะ จะเร็วกว่าชาร์คหนึ่งก้าวเสมอ บุกบ้านหมอเอก
ทวงค่าเสียหายที่ถูกเอกลวนลาม จูบแค่นิดเดียวทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว เด๋วแม่ก็ :beat:ให้หรอก
ไปๆมาๆหมอเอกก็เคลิ้มอีก ย๊ากกกกกกกก :mc4:หมอพีกำไร
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ค้างได้ค้างดีนะคุณเอกกกกกกกกกกก :serius2:
แต่ว่าชักอยากให้พีกะชาร์คมาปิ๊งกันเอง :laugh:จะเป็นไงหว่า เอกคงหงอยไปเลยขาดแฝดสยาม
-
ค้างได้ค้างดีนะคุณเอกกกกกกกกกกก :serius2:
แต่ว่าชักอยากให้พีกะชาร์คมาปิ๊งกันเอง :laugh:จะเป็นไงหว่า เอกคงหงอยไปเลยขาดแฝดสยาม
แต่เค้าว่า เอกเหมาทั้งพีทั้งฃาร์คเลยดีกว่านะ
แบบเอกได้ทั้งหน้าทั้งหลังอ้ะ
คริๆ
-
พี่หมอเอกกก ไม่ได้เป็นหมอออออ แต่เป็นช่างตัดดดดดดดดด
ตัดได้ ตัดดีจริงๆ
ค้างทุกตอนเลยยยยยยยยยยยยยอ่ะะะ
-
ค้างจนชินชาแล้วสินะ
-
มากระปิดประปรอย ทำให้อยาก แล้วชิ่งจาก นี่แน่ะๆๆ :z13:
-
:z3:
เล่นงี้ทุกทีเลยอะ
อ่านแล้วอยากได้ผ้าห่ม ชื่อ พี สักผืนนะเนี่ย ท่าทางจะอบอุ่นน่าดู :-[ :-[
-
ชาร์คจับอะไร?????
:z3:
เด๋วนี้พีจู่โจมถึงห้องเลยนะเนี่ย :o8:
-
:m16:ฆ่าคนเขียนนีติดคุกก็ปีห่ะ
:-[ 3P ก็ได้เอกไม่ต้องเกรงใจพี่
พี่รับได้ :laugh:
-
ทิ้งท้ายไว้ให้ค้างอีกแล้ว
จับตัวต่อ UNO อ่ะดิอิอิอิอิ
-
เค้าจับอะไรกันหรอเนี่ยยยยย :serius2:
ชาร์คจับของเอกไม่เป็นไร อย่าเผลอไปจับของพีเข้าละกัน
เอ รึจะผลัดกันจับสามคนก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย :z1:
-
ควบ2ไปเลยจะได้ไม่มีใครเสียใจ
-
ควบ2ไปเลยจะได้ไม่มีใครเสียใจ
:m28: ใช่หรื๊อ
ยังมีอีก 2 ใช่ป่ะนู๋เอก :m12:
เรารู้น้าว่าตะเองมีเก็บไว้ในสต๊อกอีก :impress2:
-
^
^
^
:z13:จิ้มพี่ไต๋ ว่าแต่อยากมาอยู่ในสต็อกเอกด้วยเปล่า อิอิ
-
พีสู้ๆ
พี่สู้ตาย
พี่ไว้ลาย
สู้ตายสู้ๆ
:110011: :z7:
จากชมรมแม่ยกพีแห่งสยามประเทศ :music:
-
ตอนที่30 บาสนรก.....เปิดฉาก
”ว๊ากกกกกกกกกกกกกก” ไอ้ชาร์คร้องครับตอนที่ตัวต่อunoถล่มลงมาคามือมัน
“จะร้องทำไมกันเนี่ย เล่นเงียบๆไม่ได้เหรอไง” ผมโวย.....ร้องกันซะอย่างกะถูกวิ่งราว
”อ้าว...ถ้าเล่นเงียบๆมันก็ไม่สนุกดิ” ชาร์คบอกพร้อมกับเอาตัวต่อมาเรียงใหม่..... นี่มันตาที่เท่าไหร่แล้วฟะ
"ใช่ๆ"พีรีบเสริมแต่สายตายังจ้องอยู่ที่ตัวต่อ.....ไม่รู้ทำไมเวลาเล่นเกมพวกมันถึงเข้าขากันดีจัง ........ เออ........ว่าแต่พวกมรึงจะเล่นกันอีกนานมั๊ยกรูจะนอนนนนน
ครับก็ตอนนี้มันสี่ทุ่มกว่าแล้วนี่ครับ ยังไม่มีทีท่าว่าพวกมันจะหยุดเล่นกันได้ซะที..... ตอนนี้ผมง่วงแล้วครับ อยากนอนมากๆ......... พอเล่นจบเกมล่าสุดปั๊บ....ผมก็เลยรีบคว้าตัวต่อไปเลยครับ มันจะได้เล่นต่อกันไม่ได้ อิอิ
”อ้าว.... เอกอะ.... ไรอะ กำลังสนุกอยู่เลย” พีโวย
”นั่นดิๆ ขอเล่นต่อเหอะนะ” ไอ้ชาร์คโวยตาม......... นี่พวกมรึงไม่เคยเล่นมาก่อนในชีวิตเหรอไงเนี่ย
”ม่ายยยยย” ผมปฎิเสธ....ยังไงก็ไม่ได้โว้ย.....ดื้อกันนัก เดี๋ยวจับตีซะให้หมดหรอก
”…………………..”
“งั้นถ้าไม่ให้พวกเราเล่น....พวกเราจะเล่นอย่างอื่นนะ ………”ชาร์คพูดพร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ใส่... แถมยังหันไปส่งสัญญาณให้ไอ้พีอีก
”ช่ายยย” ไอ้พีตอบ.....เฮ้ยยย พวกมรึงจะร่วมมือกันทำไรกรู
“……………..” ผมได้แต่ส่ายหน้าไม่ยอมครับ
”ช่วยไม่ได้ในเมื่อพูดดีๆไม่รู้เรื่อง.....งั้นต้องโดน” พูดเสร็จไอ้ชาร์คกะพีก็กระโจนใส่ผมเลยครับ ………. อ๊ากกกกกกกกกก.......#@!%$#^#%@&^%$^!!!!
”อย่านะอย่า... หยุด” ไอ้พีกับไอ้ชาร์คจับผมกด
”ไม่.... พูดดีๆไม่รู้เรื่อง...เอกต้องโดนอย่างงี้ ฮึๆ” ชาร์คพูดพร้อมหัวเราะอย่างน่ากลัว
”ปล่อยเรานะ .....................อย่า………………………… ฮ่าๆๆๆๆ พอแล้วๆ ฮ่าๆๆๆๆ” ผมหัวเราะครับก็ไอ้สองคนมันล็อคตัวผมไว้แล้วจั๊กจี้ผมใหญ่เลยอะสิครับ…….ดิ้นอยู่ตั้งนานพวกมันก็ไม่ยอมปล่อย…..ผมก็จะไม่ไหวแล้ว
”ถ้าใครหยุดก่อนจะให้หอมแก้ม!!!” เออ ได้ผลครับ....พวกคุณๆหยุดในทันที………. แต่กลายเป็นว่ามันสองคนมาทะเลาะกันแทนครับว่าใครเป็นคนหยุดก่อนกัน.......สรุปว่ากรูจะได้นอนมั๊ยฟะเนี่ย
กว่าพวกมันจะกลับก็ปาไปห้าทุ่มกว่าแล้วครับ ผมรีบล็อคห้องแล้วปิดมือถือทันทีเลยครับ กลัวใครจะบุกมาอีก ........เช้านี้ผมตื่นมาสดชื่นมากเลยครับเพราะว่านอนหลับสนิทสุดๆ.....ก่อนออกจากบ้านก็ไม่ลืมที่จะหยิบชุดกีฬาไปเปลี่ยนด้วยครับ กลัวว่าถ้าไม่เอาไปเดี๋ยวพี่อั้มแกจะไปซื้อมาให้ใหม่แทน.....
พอถึงมหาวิทยาลัยผมถึงนึกได้ว่ายังไม่ได้เปิดโทรศัพท์....พอเปิดปุ๊บก็มีข้อความเข้ามาปั๊บเลยครับ
“เย็นนี้มาซ้อมบาสนะห้ามเบี้ยว / พี่อั้ม ”
“เย็นนี้ไปทานข้าวด้วยดิ / พล”
“ขอบใจมากนะเอกที่ช่วยโบไว้....ไปทานข้าวกันมะ / โบ”
“มาได้ละรออยู่โรงอาหารรัฐศาสตร์ / ป้อง”
แถมมีสารพัดสายที่โทรเข้ามาแต่ไม่ได้รับตั้งแต่ห้าทุ่มกว่าจนถึงเช้า…….เออ.....คิดถูกนะเนี่ยที่ปิดมือถือนอน.....
วันนี้เราก็เรียนกันหัวฟูทั้งวันเลยครับ.... พวกผมไปนั่งข้างหลังห้องตามเคย ....โดยมียาม..เอ้ยไม่ใช่ครับ เพื่อนสองคนนั่งประกบผมซ้ายขวาเหมือนเดิม......แต่ก็ยังดีครับที่ไม่มีเรื่องอะไรแปลกๆเกิดขึ้นให้ผมตกใจอีก...... อย่างน้อยก็ถึงตอนเย็นอะนะ.......
เลิกเรียนเสร็จไอ้ป้องรีบกลับบ้านเลยครับ...มันบอกว่าจะต้องรีบกลับไปเต้นลดน้ำหนัก เนื่องจากไปเที่ยวมาน้ำหนักขึ้นสองกิโล....มันรับไม่ได้......เอ่อ.....ตามสบายเลยครับเพื่อน.......ส่วนสาวๆ(รวมไอ้จุน) พอเลิกปุ๊บก็หายตัวกันไปหมดไม่รู้ไปไหน....ส่วนผมก็เดินไปคณะครับ ว่าจะไปวอร์มก่อน แถมตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะต้องมีคัดตัวอะไรรึเปล่าด้วย............เอ่อ.....แล้วพวกมรึงตามกรูมาทำไมครับ
“ชาร์คกะพีตามเรามาทำไมอะ...” ผมหันไปถามไอ้สองคนระหว่างเดิน
“เปล่า...แต่เดี๋ยวก็รู้” ไอ้สองคนเดินหน้านิ่งไม่สนใจ……. อะไรของพวกมันกันอีกเนี่ย
สักพักผมก็มาถึงสนามบาสครับ.... ผมฝากของไว้ที่ไอ้สองคนแล้วผมก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า.....พอกลับมาเห็นไอ้ชาร์คนั่งคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้อยู่ครับแถมไอ้พีที่อยู่ข้างๆก็ทำหน้าแบบสะใจสุดๆด้วย.......เออ......นั่นมันโทรศัพท์กรูไม่ใช่เหรอครับมรึง
“เฮ้ยยยย คุยกับใคร” ผมรีบถาม..... แต่ไอ้ชาร์คก็วางหูพอดี
“อ๋อ ไอ้พลน่ะ มันโทรมา เราเลยรับให้”ชาร์คบอกพร้อมกับยิ้มมุมปาก
“.....แล้วพลว่าไง”ผมเริ่มระแวงครับ
“…..ไม่มีไรหรอก แค่ไอ้พลจะชวนเอกไปทานข้าวเย็น...... แต่เราบอกให้แล้วนะว่าเอกคงไปไม่ได้เพราะต้องซ้อมบาสดึก…..ก็แค่นั้นแหละ” ชาร์คตอบผม......ดูมันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆเลยครับ.....
“แค่นั้นแน่นะ” ผมถามพร้อมสายตาสอบสวน
“แน่ดิ....จริงมั้ยคุณพี” ไอ้ชาร์พูดพร้อมยิ้มกว้าง เสร็จแล้วหันไปถามพี
“เราก็จำได้ว่างั้นนะ”ไอ้พียิ้มกวนๆมาให้....... ต้องมีครับ.....ต้องมีแน่ๆผมไม่เชื่อไอ้สองตัวนี้หรอก....โทรหาพลเลยดีว่า...... ว่าแล้วผมก็หยิบมือถือมาจะโทรแต่
“เอกมาแล้วเหรอ ดีมากๆเป็นเด็กดีว่าง่ายๆโตเร็วๆนะครับ” ไอ้พี่อั้มทักผมครับ....... ว่าแต่แค่นี้โตไม่พออีกเหรอครับ
“อะไปวิ่งกัน”พี่อั้มพูดเสร็จก็จูงมือผมวิ่งวอร์มเลยครับ...........ไม่ฟังคำตอบผมอีกละ........แต่เฮ้ย นี่ไม่ใช่จูงแล้วเฮีย นี่มันเรียกว่าวิ่งลากกกกกก................ครับ..ผมถูกพี่แกลากวิ่งรอบสนามแบบทารุณ....ว่าแต่ด้วยความเร็วขนาดนี้นี่เรียกวอร์มเหรอครับ.........จะให้กรูไปแข่งวิ่งสี่คูณร้อยเมตรเร๊อะ!!!!
...หันไปอีกทีไอ้สองคนก็หายไปไหนไม่รู้แล้วครับ....ดีแล้วกลับๆไป กรูอาย....วิ่งกันไปกี่รอบก็ไม่รู้ครับรู้แต่ว่าเปียกเหงื่อไปทั้งตัว...ยังไม่ทันได้พักพี่อั้มแกก็มาช่วยผมยืดกล้ามเนื้อต่อ........อืมม......เฮ้ยยยยย ยืดกล้ามเนื้อหรือจะทำอะไรกันแน่ฟะ....มือพี่แกเลื้อยไปทั่วเลยครับ....อายชาวบ้านมั่งสิโว๊ยยยย
“เอ่อพี่อั้มครับ พวกผมขอลงคัดตัวด้วยครับ”เสียงดังมาจากด้านหลัง...... เฮ้ยยยย ไอ้พีกับไอ้ชาร์คนี่หว่า แถมตอนนี้พวกมันใส่ชุดเล่นบาสเรียบร้อยแล้วด้วยครับ
“อ้าวอยากลงเหรอ....ดีๆจะได้มีตัวสำรองเพิ่ม” พี่อั้มยิ้มต้อนรับ......แต่รู้สึกเนื้อหามันทะแม่งๆนะพี่
“ถูกต้องครับเพราะเด็กพี่ต้องไปนั่งข้างสนามแทน” ไอ้พียิ้มใส่ครับ....... เออ....จะต่อยกันมั๊ยครับ
“ดีๆ มั่นใจดี งั้นลองดูละกันว่าเก่งพอกับปากหรือเปล่า” บรรยากาศของทั้งสามคนตอนนี้เหมือนมีกองเพลิงเป็นฉากหลังเลยครับ.... แต่ก่อนจะลุกลามไปกว่านั้น
“เชรี่ยยยมากันแล้วเหรอพวกมรึง”ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นไอ้พี่เอ็ม เพราะเชรี่ยยยมาก่อนเลยครับ……พี่เอ็มเดินมากับพวกพี่ปีสองคนอื่นกับพวกเพื่อนปีหนึ่งของผมที่จะลงแข่งด้วย.....................เอ่อ.................................นั่นมัน
ต่อตอนหน้าโฮกกกกกกกกกกกกกกกก
:m31:
-
^
^
^
จิ้มก่อนน เดี๋ยวกลับมาอีดิธ :laugh:
=====
โฮกกกกกกก พี่หมอเอกกกกกกกกกกกก ช่างตัดจริงงงงงงงงงงๆ คนที่มากับพี่เอ็ม คือ ครายยยยย
ต่อมอยากรู้มันจะระเบิดแล้วเนี้ยยยยย :serius2:
”ถ้าใครหยุดก่อนจะให้หอมแก้ม!!!” ชอบตรงนี้น่ารักมากมายยยย อร๊ายยยย :-[
แหม อิตาพี่อั้มได้ทีเอาใหญ่เลยนะๆ ส่วนนพี่พ กับ พี่ช พอเรื่องกันไม่ให้คนอื่นเข้าใกล้พี่หมอเอกล่ะเป็นร่วมมือกันดีทีเดียว
-
อิอิ หมอเอกได้โค้ชเทรนคลายกล้ามเนื้อแบบส่วนตัวด้วย เฮ้อพี่อั้มปล่อยๆน้องมันบ้างเหอะ บังคับน้องให้อยู่ใต้อาณัติ อิอิ
ส่วนแพ็คคู่ทำงานแท็คทีมกันดีมาก สะกัดพลซะร่วง...
แต่ว่านั้นมันใครล่ะนั่น (จริงๆ...อยากเชียร์พี่เอ็มนะ แต่ยังมะเห็นพี่เอ็มมาวนเวียน สงสัยคงไม่ได้เป็นแฟนคลับหมอเอกแน่เลย อิอิ )
-
:laugh: ได้สามพีปะเนี่ยเรื่องนี้
-
ดีนะ ที่ยังไม่คบใครเป็นจริง เป็นจัง เพราะถ้างั้นคงสับรางไม่ทัน ต้องมีตายหมู่แน่เลย ชนทีเดียวไม่ใช่แค่ 2 แต่อาจจะเป็น 4 5 6 ก็ได้ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ลุ้น............เอ่อ นั่นมัน ต้องมีอะไรเด็ดแน่ๆอ่ะ o22
รวบรวม ก่อน
พี ชาร์ค พี่อั้ม พล โบ ขาดใครไปป่าวครับเนี่ย แล้วจะมีมาเพิ่มอีกช่ายป่ะครับ :o8:
-
^
^
^
:z13:จิ้มพี่ไต๋ ว่าแต่อยากมาอยู่ในสต็อกเอกด้วยเปล่า อิอิ
o22 จะเอาเข้าไปรวมทำมาย แค่นี้เอกยังปวดหัวไม่พออีกเหรอ
สงสารพลอ่ะโดนแกล้งซะงั้น :m15:
-
”ถ้าใครหยุดก่อนจะให้หอมแก้ม!!!” <<<<น่ารักเนอะ แล้วตกลงเอกหอมแก้มใครไปล่ะ หรือหอมทั้งคู่เลย
ตอนนี้ก้อทั้งค้างทั้งชนเลยนิ
ชนกันไม่รู้กี่ขบวน สะใจมั้ยเอก :laugh:
บวกไปๆ
-
ไผจะมาเพิ่มอีกล่ะนี่
-
^
^
^
:z13: :z13: :z13: จิ้มให้ถ้วนทั่วทะลุไปถึงsky-cafe อิอิ :laugh:
ปล.แอบมาเฉลยก่อนว่าใครได้หอม.......สรุปคือ...............ไม่มีครับเพราะบอกให้ไปตกลงกันเองว่าใครชนะ สุดท้าย ไม่มีใครยอมใคร ก็เลยอดทั้งคู่ อิอิ :m20:
-
:z13:
เสน่ห์แรงเกินห้ามใจไปป่าวจ้ะ :z1:
-
^
^
^
:z13: :z13: :z13: จิ้มให้ถ้วนทั่วทะลุไปถึงsky-cafe อิอิ :laugh:
ปล.แอบมาเฉลยก่อนว่าใครได้หอม.......สรุปคือ...............ไม่มีครับเพราะบอกให้ไปตกลงกันเองว่าใครชนะ สุดท้าย ไม่มีใครยอมใคร ก็เลยอดทั้งคู่ อิอิ :m20:
ยังงี้น่าจะจัดไปให้ทั้งคู่เลยนิ หอมซ้าย หอมขวา :jul3:
ปล.มาเฉลยก่อน แล้วเด๋วจะมีตอนต่อมาคืนนี้เลยมั้ยจ๊ะ
:กอด1:
-
:impress2: :impress2:
หลากหลายเหลือเกิน ถ้าเป็นเอกก็คงเลือกมะถูกชัว อิๆ
ท่าทางพลจะมาแข่งด้วยนะเนี่ย
-
:z13: :z13: ขอจิ้มเอกก่อนจะฝากหัวใจไว้ แล้วหลบไปทำบุญ 4 วัน อิอิ :z13: :z13:
หวังว่าชาติหน้าจะได้เกิดมาเป็นแฟนเอก อิอิ :fire: :fire: :fire:
-
แอร๊ยยยย...ไฉไล ค้างค่ะ :a5:
:beat: ตบค่ะ ( ไฉไลไม่ได้โหดนะคะ..แต่ไฉไลค้างค้า)
-
:beat:ซักที
คนอ่านค้างอย่างแรงงงง
-
มารุมรักกันเยอะแบบนี้ น่าหนักใจแทนจริงๆ :sad4:
-
เข้ามา :z2: แล้วจากไป
-
โดนจิ้มดิ :z13:
-
o22 พี่เอ็มพาใครมาด้วย......จะเป็นอันดับต่อไปของเด็กในสต๊อกหมอเอกอ๊ะป่าว
ว่าแต่ยังไม่เชียร์ใครทั้งนั้นอ่ะ
ยังไม่ค่อยโดน...อิอิ (ต๊ายยยย ช่างกล้าพูด นึกว่าตัวเองเป็นหมอเอกซะงั้น ต้องโดน :beat: )
อยากรอต่อไป เพราะยังไม่ได้เจอคนที่ทำหมอเอกใจเต้นอีกเลยอ่ะ
เผื่อพี่แกเป็นพระเอกไง ว่าแต่แกหายไปนานเหลื๊อเกินนนนนเนาะ :z10:
-
:beat:
-
:impress2:เชียร์พี่ชาทาจะดี อิอิ
-
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค้างอีแล้ว
โอ้ คุณหมอคะ ตรูจะบ้า อยากอ่านมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กรุณาเห็นแก่แฟนคลับตาดำๆมาต่อให้ไวค่ะ
-
พึ่งถึงบ้านครับ รถติดมาก เหนื่อยโฮกกกกกกกกกก :m31:
เดี๋ยวมาต่อ ขออาบน้ำแป๊บนะครับ
-
ตอนที่31 บาส นรก….ขุมที่1 ผมกลายเป็นตัวร้าย
จริงๆผมก็พึ่งจะรู้วันนี้เหมือนกันหละครับว่ามีใครอยู่ในทีมบ้างตอนนี้ในทีมพี่เค้ารวมมาได้หกคน คือ ตั้ม โต้ง เอ เต้ นัท และก็ พร้อม ครับ………. ขณะที่ทุกคนเดินเข้ามาผมรู้สึกได้เลยว่ามีสายตาเย็นชาส่งมาจากทางไอ้พร้อมครับ….. แต่ไม่น่าใช่แค่ที่ผมคนเดียว สายตานี้มองไปที่ไอ้ชาร์คด้วย…….เรื่องเมื่ออาทิตย์ก่อนที่ชาร์คเจอพร้อมที่สยามคงต้องมีอะไรแน่ๆ……..แล้วไหงกรูตกไปอยู่ในร่างแหด้วยฟะ
“เชรี่ยยยย โล่งอกหน่อยปีนี้มีมาคัดเก้าคน กรูนึกว่าจะหาได้ไม่ครบซะอีกเชรี่ยยยยยยยยยยยย” พี่เอ็มกล่าว…………มันก็น่ากังวลจริงๆแหละครับเพราะปีนี้ผู้ชายไปแย่งกันลงอย่างอื่นหมดยกเว้นบาส
“แต่กรูไม่รู้นะเว้ยว่าจะใช้การได้กันรึเปล่า…….กลัวดีแต่พูดว่ะ” พี่อั้มพูดพร้อมมองด้วยหางตามาที่ไอ้สองคน……แต่ก็คงไม่มีผลอะไรครับเพราะไอ้สองคนมันก็ยืนยิ้มกวนตรีนพี่เค้าตอบไป
“แล้วจะคัดไงหละพี่” ไอ้พีถาม
“กรูว่าลองแบ่งเป็นสองทีมเล่นกันดูก่อนมั๊ยหละ จะได้ดูทักษะโดยรวม” พี่อ้นปีสองเสนอ
“เออก็ได้แต่มันมีแค่เก้าคนนี่สิ……งั้น….กรูลงเล่นด้วย……จะได้ทดสอบฝีมือซะหน่อย ฮึๆ” พี่อั้มสรุป……ต้องมีแผนอะไรแน่ๆพี่กรู
สรุปว่าแบ่งเป็นสองทีมครับ ทีมผมมี ผม ชาร์ค พี โต้ง เต้ ส่วนที่เหลืออยู่อีกทีม……. ผมยังไม่รู้จะเข้าขากะเพื่อนๆได้แค่ไหนครับ เพราะไม่เคยเล่นด้วยกันเลย แถมโต้งกับเต้นี่พึ่งเคยคุยด้วยไม่กี่ครั้งเองครับ…………..ตอนนี้อีกฟากก็มีสายตาอาฆาตมาตรร้ายจ้องจะจัดการเล่นงานทีมผมอยู่ถึงสองคู่ด้วยสิครับ…….นำโดยพี่อั้ม และ…….ไอ้พร้อมครับ……..จะเป็นไงวะงานนี้
พอสัญญาณเริ่มเท่านั้นแหละครับ ทีมนู้นก็บุกเลย…….. จริงๆทีมผมเสียเปรียบมากเลยนะครับ ก็เพราะทีมนู้นเคยเล่นด้วยกันมาตั้งหลายครั้งแล้ว……เฮ้ยยยยยย…..เผลอแป๊บเดียวมันชู๊ตสามแต้มไปแล้ววววววว…….เอาวะลองกันสักตั้ง
แม้ว่าตอนแรกผมจะขี้เกียจมาเล่นก็เถอะ….แต่เวลาอยู่ในเกมจริงๆบรรยากาศมันกระตุ้นผมได้มากเลยครับ…… ยิ่งมีแรงกดดันมากเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้ผมอยากเอาชนะ…..ตอนนี้ผมเลยเอาจริงแล้วครับ
ผมว่าพอผมตั้งใจเล่นมากขึ้น มันก็เป็นการช่วยกระตุ้นให้พวกที่เหลือในทีมเอาจริงมากขึ้นตามไปด้วย….. แม้ตอนแรกจะยังต้องปรับกันมากก็ตามแต่ช่วงหลังก็เริ่มเข้าขากันได้มากขึ้นครับ………. อ๊ะ….เล่นไปเล่นมารู้ตัวอีกทีทีมผมก็นำอยู่สามแต้มแล้วครับ....เย้!!
โครม!!!….พลั่ก!!…..ผมล้มลงไปกองกับพื้นครับ…….เจ็บโคตร……อยู่ๆไอ้พร้อมก็เข้าชนผมจากด้านหลังครับ
“เฮ้ย!!! มรึงทำอะไร จงใจนี่หว่า” ไอ้พีโวย…ตอนนี้พีมันโกรธจนหน้าแดงพร้อมกับจะถลาเข้าใส่ไอ้พร้อมครับแต่โต้งกับเต้มาขวางไว้ได้ทัน ….. ผมก็ว่ามันจงใจครับ
“เฮ้ยยย เราไม่เป็นไร อุบัติเหตุน่ะ….”ผมรีบประกาศพร้อมลุกไม่อยากให้พวกมันมีเรื่องกัน…..แต่ช้าไปครับ….ไอ้ชาร์คไปถึงตัวไอ้พร้อมแล้ว แถมกระชากเสื้อพร้อมไว้ในมือ…..
ไอ้พร้อมมันก็หน้าไม่สลดเลยครับดูมันตั้งใจอยากจะปะทะกับไอ้ชาร์คมาก….สองคนมันเอาแต่จ้องหน้าท้าทายกัน จนพี่อั้มพี่เอ็มต้องรีบมาห้าม…… บรรยากาศเลวร้ายมากครับ
“ชาร์ค พี เราขอ…..ตอนนี้เราไม่เป็นไรแล้ว….. ทุกคนเล่นต่อกันเถอะนะ มันเป็นแค่อุบัติเหตุ” ผมหันไปบอกทุกคนพร้อมกับยิ้มให้ไอ้พร้อมเพื่อให้ทุกคนกลับมาซ้อมต่อโดยไว……. ชาร์คกับพีมันยังดูหัวเสียอยู่มากครับแต่ก็ต้องยอมกลับมาเล่นตามคำขอของผม……….จริงๆผมไม่อยากให้พวกมันทะเลาะกันนอกเกมครับ……ไม่ใช่ว่าผมอยากเป็นพระเอกอะไรหรอกนะครับ……. แต่ผมแค่คิดว่าการแก้แค้นในเกมนั้นมันเนียนกว่า!!!!
ครับ….เรื่องอะไรผมจะต้องกลายเป็นอันตพาลในสายตาคนอื่นหละครับ…….. ผมแอบเลวเงียบๆดีกว่า…… แค้นนี้ไ อ้พร้อมมรึงต้องได้รับการชำระครับ…….ล้างคอไว้รอได้เลยมรึง!!!
จริงๆนี่มันก็เป็นสาเหตุนึงที่ทำให้ผมไม่ค่อยอยากมาเล่นบาสครับ ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมไปแข่งชนะอยู่บ่อยๆ…… ก็เพราะเมื่อไหร่ที่ผมโดนทำเลวใส่ในการแข่งขัน ผมมักจะคุมตัวเองไม่อยู่แล้วก็โต้ตอบไปแรงพอๆกัน เพียงแต่เนียนกว่ามากครับ…… เรียกว่าไม่เคยถูกจับได้ว่าฟาวล์เลยสักครั้งละกันครับ…… แต่สุดท้ายผมก็จะมารู้สึกผิดทีหลังทุกที….
การเล่นสกปรกของผมก็ค่อยๆเริ่มขึ้นครับ….. ตอนนี้มันเกินกว่าฝ่ายดีในตัวผมจะคุมไว้ได้แล้ว…..ความรุนแรงในเกมมันค่อยๆทวีมากขึ้น…. การที่ไอ้พร้อมยังคงเล่นรุนแรงต่อไปนั้น มันเข้าทางผมพอดีครับ ฮึๆ
“พลั่กกก…..โอ๊ยย….” ผมลงไปกองกับพื้นอีกแล้ว…….แต่คราวนี้ไอ้พร้อมทำหน้างงครับ….ก็แหงสิครับ….ก็ตอนมันจะเข้ามากระแทกผม ผมก็เบี่ยงตัวออกลดแรงปะทะในมุมที่เล็งไว้แล้วว่าอับสายตาคนอื่นเสร็จแล้วก็ล้มให้ดูรุนแรง……. ตามคาดครับ คนอื่นๆในสนามเริ่มไม่พอใจมันมากขึ้นครับ โดยเฉพาะพี่อั้มที่คราวนี้ดูโกรธขึ้นมาจริงๆ
“อุบัติเหตุน่ะ เราลื่นเอง ไม่เป็นไรๆ ต่อเถอะๆ”ผมนำให้เล่นต่อ……. ยังครับ ยัง…….ยังไม่ถึงเวลาที่มรึงจะโดนครับไอ้พร้อม……. พีรีบเข้าประครองผมแต่คราวนี้มันไม่โวยวายอะไรเลย
การแข่งดำเนินต่อไปสักพัก…..โครมมมม…..ไอ้พร้อมล้มครับ…….คราวนี้คนรอบข้างหรือแม้แต่ตัวไอ้พร้อมก็คิดว่ามันล้มเองจากการที่มันตั้งใจจะเข้ามาขัดขาผม……ไม่มีใครช่วยพยุงมัน มีแต่ผมเข้าไปช่วยครับ…….แน่นอนครับจริงๆผมตั้งใจขัดขามันเองแหละ…..ไอ้พร้อมลุกขึ้นแล้วสะบัดมือผมออกครับ มันหงุดหงิดมาก…..บรรยากาศเริ่มดูตึงเครียดขึ้นอีกครับ…….
ไอ้พร้อมยังคงเล่นแรงต่อแถมตอนนี้รู้สึกว่ามันจะหนักข้อแรงขึ้นเรื่อยๆ……คราวนี้มันชนดะไม่เลือก…..ทั้งทีมผมโดนกันทั่ว…..เว้นแต่ผมที่มันชนจริงๆไม่สำเร็จ……โครมมมมม………..ไอ้พร้อมล้มอีกแล้วครับ….คราวนี้ผมตั้งใจชนมันเองครับ….. ผมทำเป็นบังเอิญชนตอนกระโดดรับลูก ผมเอาด้านข้างกระแทก ทำเป็นว่ามองไม่เห็นมันจากด้านหลัง…… ครับ….ทุกคนเชื่อว่ามันเป็นอุบัติเหตุ
ผมเริ่มทำหน้าเศร้า….แต่ก่อนที่ผมจะเลยเถิดไปมากกว่านี้……ไอ้พีก็เข้ามากอดคอผมเชิงปลอบใจแล้วกระซิบข้างหูผมเบาๆครับว่า ………..“ แฟนผมเนียนมากครับ ฮึๆ”……………เท่านั้นแหละครับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็กลับมาทำงานเต็มที่อีกครั้งครับ……ผมรู้สึกผิดขึ้นมาทันที…..ไม่ใช่เพราะพีเป็นคนแรกที่จับได้…….แต่เป็นเพราะผมรู้สึกแย่กับตัวเองที่ทำให้ไอ้พร้อมเจ็บจริงๆครับ……..แม้มันจะเริ่มก่อนก็เถอะ
ผมรีบเข้าไปช่วยพยุงไอ้พร้อมอีกครั้ง คราวนี้ผมห่วงมันจริงๆ …….ตอนนี้มีแต่ผมเข้าไปช่วยมันคนเดียวครับในขณะที่คนอื่นยืนมองมันอย่างเบื่อหน่าย…… แต่แทนที่มันจะหงุดหงิดใส่ผมเหมือนเมื่อกี้ มันกลับหันมากอดผมแล้วร้องไห้
“ฮึกๆ…เอก…. เราขอโทษนะ เราพาลนาย” พร้อมพูดข้างหูผมเบาๆ……งงสิครับ
“…นายที่ยังดีกับเรา ….”พร้อมสะอื้นต่อ………..ฉึก!!!!.........เสียงแทงใจดำผมครับ
อารมณ์พร้อมมันดูสับสนและเอ่อท้นมากครับ ผมคิดว่ามันคงมีอะไรอยู่ในใจมากแน่ๆ……คงกดดันมากมันถึงทำเรื่องแบบนี้ลงไป…….
พวกปีสองตอนนี้ให้เราไปพักตั้งสติกันก่อนครับ…..พี่ๆแยกไปประชุมเรื่องคัดตัวกันต่อ….ผมกลับมานั่งพักกับพีและชาร์ค….สักพักชาร์คก็พูดขึ้นว่า
โฮกกกกกกกกกกก ต่อตอนหน้า ว่ะฮะๆๆๆๆ :haun5:
-
:z13: :z13: จิ้มหมอเอกคะ ไปอ่านก่อน
หมอเอกอ่ะ ไหนว่าเป็นพระเอกไง ร้ายลึกนี่นา ดีนะที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก
หมอเอกโหมดdevil นี่น่ากัวจริงๆแฮะ ร้ายแบบฉลาดและเนียนมาก
-
รู้สึกว่าเอกจะค่อยปล่อยความดีของตัวเองออกมาทีละนิด :laugh: :laugh: :laugh:
-
^
^
^
:z13:จิ้มimageriz ทะลุไป mecon :z13:
ดีใจทุกครั้งที่ได้อ่านcommentของทั้งสองคนนะครับ เอาอีกๆ
-
:z13:
จิ้มๆพี่เอก
ท่าทางชาร์คจะจับได้ด้วยนะเนี่ย
-
เอกด้านมืดโผล่มาอีกแล้ว o22
-
"ส่วนที่หรืออยู่อีกทีม"
ตรงนี้ต้องเป็น เหลือ อะป่าวพี่หมอเอก
ส่วนฟาวต์ นี้ น่าจะเป็น ฟาวล์นะคะ
===
พี่หมอเอก......ร้าย ลึก มากคะ o22
พร้อมกับชาร์ค น่าสงสัยๆ สองคนนี้ต้องมีเบื้องหลังอะไรกันมาก่อนแน่ๆ
ตอนนี้พี่พีน่ารักคะ :กอด1:
-
เอ่อ!!!!!!
พร้อมเค้ามีอะไรในใจพิเศษกะชาร์คเปล่า
เดาๆเอานะ
ยังไงรบกวนเอกช่วยมาเฉลยเร็วๆที่เถอะ :call:
-
ร้ายยยยยยยยยยยส์ ... แต่ร้ายแบบนี้ไฉไลชอบ :-[
แต่ที่ไม่ชอบคือ ชอบทำให้ค้างนี้แล่ะค่า :beat: :beat:
-
เนียนเน้อคนเรา
ร้ายว่ะ o18
ยังมีร้ายว่านี้อีกใช่ป่ะเอกกกกกกกกกกกกก :z2:
แต่ที่ร้ายสุดๆก็ไอ้ครึ่งๆกลางๆนี้แหละ :angry2:
-
นิสัยด้านมืดของเอกเริ่มออกมาทีละน้อย ๆ
ตอนเมาก็น่ากลัว เวลาเล่นบาสยังแอบมีเนียนได้อีก o18
-
o22 เป็นคนที่น่ากลัวมากฮ่ะ
-
เพราะชารค์แน่ๆเลยทำให้พร้อมต้องลงมือทำแบบนี้
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:beat:
จะตบมันทุกรีนี่แหละ
เพราะค้งงทุกตอน
ก่อนไป :beat: อีกที ชิ
-
แอบร้ายนะเนี่ย อิอิ o18
-
เอกนี่มีบุคคลิคหลายอย่างในตัวเลยเนอะ แต่ตอนนี้สงสารพร้อมแล้วล่ะ :impress2:
-
:serius2:
:fire:
:angry2:
-
ยังไไม่มาต่ออีกเหรอพ่อจอมเจ้าชู้
-
^
^
^
:z13:จิ้มพี่ไต๋ อิอิ
เดี๋ยวกลับมาอัพรอแป๊บครับ o13
-
งืม งืม
อ่านรวดเดียวจนจบ
ร้ายเหมือนกันนะเรา
เนื้อก็หอมใช่เล่น ตอมกันหึ่งเลย
รอ
รอ
รอ
คุณหมาป่าห่มหนังลูกแกะ :กอด1:
-
รอแป๊บนะครับ เซฟมันหายไปไหนไม่รู้กะลังพิมพ์ใหม่อยู่ครับ ฮือๆ :z3: :z3: :z3:
ปล.ตอนนี้กลายเป็นตัวร้ายปายยยแล้ววววว :sad4: ตัวจริงเป็นคนจายยยดีน้า
-
:angry2:
ร้ายได้โล่ ทั้งคู่เลย :serius2:
-
รอแป๊บนะครับ เซฟมันหายไปไหนไม่รู้กะลังพิมพ์ใหม่อยู่ครับ ฮือๆ :z3: :z3: :z3:
ปล.ตอนนี้กลายเป็นตัวร้ายปายยยแล้ววววว :sad4: ตัวจริงเป็นคนจายยยดีน้า
เอาใจช่วยนะค้าบบบน้องเอก
รอ รอ รอ
:กอด1:
-
ตอนที่32 บาส นรก ขุมที่สอง กับ ความลับเรื่องที่หนึ่ง
“เราขอโทษนะที่ทำให้เอกต้องมาเจ็บตัวตั้งหลายทีแบบนี้….” ชาร์คพูดพร้อมกับจับมือผมแน่น…….มันกำลังน้ำตาคลอ
“เฮ้ยยย คิดมากน่ะชาร์ค เอกมันเจ็บแค่ทีเดียวเอง” ไอ้พีปลอบ…
“ทีเดียวอะไร ก็กรูเห็นว่าโดนไปตั้งหลายรอบ”ไอ้ชาร์คค้าน….มันยังไม่รู้ครับ…. ฮือๆ ป๋มผิดไปแล้วครับ
“เอาน่าๆ เราไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่ชาร์คบอกเราหน่อยเถอะว่าจริงๆมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่พีจะพูดอะไรต่อ
“………….คือ………..” ชาร์คนิ่งไปครู่นึง….แล้วก้มหน้าลงก่อนจะเล่าเรื่องของไอ้พร้อมให้ผมฟัง……เรื่องมันมีอยู่ว่า……
“ ….ตอนสมัยที่เราอยู่ม.ปลาย….ตอนนั้นเราพึ่งผ่านวิกฤติชีวิตมา……เรายังเศร้าและท้อแท้..... แต่ก็เพราะได้พบกับคนๆนึงที่ทำให้เราคิดได้….เราก็เลยพยายามลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่….ให้กลับมามีชีวิตได้……เหมือนเดิม ….….”ชาร์คเล่า….ระหว่างที่เล่ามันหันมามองผมครู่นึงแล้วก็กลับไปก้มหน้าเล่าต่อ……
“…….แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะที่เราจะต้องอยู่ให้ได้ด้วยตัวคนเดียว….ช่วงนั้นเราก็ได้ไอ้หมูนี่แหละที่เข้ามาเป็นเพื่อน......ทำให้เราเริ่มเปิดใจกับคนอื่นได้มากขึ้น……เริ่มกลับมามีชีวิตเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปอีกครั้ง….. เริ่มกลับมามีจุดมุ่งหมายในชีวิต…..เราค้นพบว่าเป้าหมายของเราคือการเข้าเรียนที่คณะนี้เหมือนกับคนๆนั้น …….ซึ่งหมูก็พยายามอย่างหนักเพื่อจะตามเข้ามาเรียนกับเราด้วย…...”ยิ่งพูดชาร์คก็ยิ่งดูเศร้า……ผมรับรู้ได้เลยว่าชาร์คต้องใช้ต้องความพยายามอย่างมากในทุกๆคำที่พูดออกมา …….ตอนนี้ชาร์คเริ่มที่จะเล่าต่อด้วยความลำบาก …..ดูอารมณ์มันบีบคั้นมากเลยครับ……
“….ให้เราเล่าต่อเถอะ…” เสียงพร้อมพูด….พวกผมตกใจรีบหันไปดู…..ไม่รู้ว่าพร้อมมายืนอยู่ข้างหลังพวกผมตั้งแต่เมื่อไหร่ ………พร้อมซึ่งตอนนี้ดูสงบไปมากแล้วเดินมานั่งลงข้างๆผม
“ก่อนอื่นเราต้องขอโทษเอกก่อนนะ…..จริงๆมันไม่ใช่ความผิดของนายเลย….เรายอมรับว่าที่เราทำไปทั้งหมด มันเป็นเพราะเราพาล……. เราไม่รู้จะทำยังไง……..เรารู้แต่ว่าเราโกรธแต่เราไม่มีทางออก….เราเลยมาลงกับคนอื่นทั่วไปหมด…..ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ดี…..”พร้อมพยายามอธิบาย
“ไม่เป็นไรหรอกพร้อม…….เราเชื่อว่านายคงต้องเก็บความทุกข์ไว้ในใจมากเลยใช่มั๊ย….”ผมจับไหล่พร้อมเบาๆ……พร้อมพยักหน้าน้ำตาคลอ….. ผมรู้สึกได้ว่ามันตัวสั่นอยู่เล็กๆ….
“….ขอบใจมากนะเอกที่ยกโทษให้เรา……… ”พร้อมยิ้มให้ผม……แล้วก้มหน้าลงเล่าต่อ
“เราบอกตรงๆนะว่าเราชอบหมู…. ชอบมาตั้งนานแล้วด้วย…….เราเริ่มชอบมันมาตั้งแต่ม.ต้น แต่เรามาเริ่มเข้าใจหัวใจตัวเองก็ตอนม.6……… ตอนนั้นที่หมูสนิทอยู่กับชาร์คแล้ว…..เรารู้ว่าเราไม่สามารถเข้าไปแทรกระหว่างความสัมพันธ์นั้นได้…..เราเลยเลือกเป็นผู้ดูอยู่ห่างๆแทน….. แค่เห็นหมูมีความสุขนั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับเรา....”ตอนนี้น้ำตาของพร้อมไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้าง……
“……เรารู้ว่าหมูจะเข้าคณะนี้ เราก็เลยพยายามเรียนเพื่อเข้าตาม…..เราแค่อยากมาอยู่ใกล้ๆ….. แค่อยากมามองเห็นความสุขของมันอยู่ห่างๆ……. เหมือนที่หมูอยากเห็นชาร์ค…… เหมือนที่ชาร์คอยากเห็น…” พร้อมหยุดมองผมครู่นึงก่อนจะเล่าต่อ
“…..แต่ความสมดุลนี้ในที่สุดมันก็มาพังลง……ตอนที่หมูมา…..สารภาพ….รัก….กับชาร์คเมื่อสองอาทิตย์ก่อน”พร้อมเล่าเสียงเครือ…….ไอ้ที่ผมเดาไว้มันถูกจริงๆซะด้วยครับ
“ใช่…เราตกใจมาก…..เราไม่เคยเอะใจมาก่อน……เรารู้แต่ว่าเรารักหมูแบบนั้นไม่ได้…..มันเป็นเพื่อนที่ดี…..แต่มันไม่ใช่ในรูปแบบอื่น”ชาร์คพูดขึ้น
“หมูมันเสียใจมาก….. มันบอกว่าถึงแม้มันจะเตรียมใจไว้บ้างแล้ว แต่ถึงเวลาจริงมันก็ทำไม่ได้…..มันได้แต่ถามเราว่าทำไมไม่เป็นมัน…….ทำไมเป็นมันไม่ได้………ทั้งๆที่มันรักเราอยู่กับเรามานาน……. เป็นเพราะคนๆนั้นยังอยู่ในใจเราเสมอใช่มั๊ย” ชาร์คเล่าทั้งน้ำตา
“……สุดท้าย……มันบอกว่าถ้าเราไม่เป็นแฟนความเป็นเพื่อนมันก็มีให้ไม่ได้…………..เราลังเลมากเลยตอนนั้น……..เราไม่รู้จะเลือกยังไงดี……แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจซื่อสัตย์กับตนเองและซื่อสัตย์กับหมู…….เราตัดสินใจไม่โกหก…..อย่างน้อยก็เพื่อความเป็นเพื่อนที่มีมา……เราคิดว่ารักโดยการฝืนใจมันอยู่ไม่ได้นานหรอก…….ถึงวันนึงมันก็จะพังอยู่ดี…………ตอนนั้นมันจะไม่เหลือเลยแม้กระทั่งความเป็นเพื่อน……….” ชาร์คเล่าจบ….พีก็โอบไหล่ชาร์คเอาไว้ครับ
“……ขณะนั้นหมูมันก็รู้แล้วว่าความหวังมันไม่อาจจะเป็นไปได้….มันก็ร้องไห้ขู่จะฆ่าตัวตาย…..จะวิ่งให้รถชน……เพื่อนคนอื่นก็เข้าไปช่วยกันห้าม……เรารู้ว่าถ้าเราอยู่กับมันต่อไปก็มีแต่จะทำให้มันแย่ลง.....เราเลยแยกตัวออกมา…..เราหวังว่าเวลาจะช่วยรักษาหัวใจของพวกเราได้…….หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับหมูอีกเลย…..”ชาร์คสะอื้น
“……..จากนั้นเราก็เป็นคนเข้าไปดูแลหมู……หมูยังปิดกั้นตัวเองอยู่ตลอดเวลา…….เราเสียใจที่มันเศร้า……เราเสียใจที่เราทำอะไรให้มันไม่ได้……เราโกรธตัวเองที่ไม่มีความกล้าบอกมันตั้งแต่แรก…….เราโกรธที่เราอ่อนแอ……..เราโกรธที่ตัวเราพาลคนอื่นทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครผิด…….ยิ่งกว่านั้นเราโกรธที่ทำให้มันรักเราไม่ได้……แต่ที่แย่ที่สุดคือเราโกรธตัวเองที่ดีใจว่าในที่สุดเราก็ได้หมูมาครอบครองเราดีใจที่มันอกหักเราดีใจที่มันจะหันมามองเราซะที…..เราเลวมากเลย……..”พร้อมเล่าถึงตรงนี้ก็ร้องไห้ไม่หยุดเลยครับ……ผมกอดพร้อมไว้
“พร้อม……ความรักน่ะมันไม่ได้มีดีมีเลวหรอกนะ……ความรักน่ะมันก็ยังเป็นของมันอยู่อย่างงั้นแหละ.... คนเราเองที่ไปบังคับให้ความหมายมัน……พร้อมเป็นคนนะ…..ยังไงคนก็มีสิทธิคิดมีสิทธิรู้สึกอยู่แล้ว การที่พร้อมรู้สึกมันไม่ผิดหรอก……มันจะผิดก็ต่อเมื่อเราเอาความรู้สึกเหล่านั้นมาลงโทษตัวเองหรือคนอื่นจนเกิดทุกข์นั่นแหละ……พร้อมต้องอย่าเอาความดีของตนเองมาทำร้ายตัวเองสิครับ……พร้อมต้องเชื่อมั่นในความดีของตัวเองแล้วแสดงออกมาให้มันชัดกว่านี้......หมูจะรู้รึไม่ก็ตามแต่อย่างน้อยพร้อมก็จะได้ทำในสิ่งที่ดีกับทุกๆคนจริงๆ....” ผมมองและยิ้มให้พร้อม……พร้อมมันกอดผมแน่นและร้องไห้เพื่อระบายความทุกข์ออกมา
พวกเราก็ใช้เวลากันสักพักครับในการปรับอารมณ์ให้ปกติ ……โชคดีที่ไม่มีคนผ่านไปมาเลยตลอดช่วงที่ระบายความในใจกันเมื่อกี้ ไม่งั้นคงเป็นภาพที่กระไรอยู่ที่ผู้ชายตัวโตๆสี่คนนั่งกอดกันร้องไห้โฮเป็นคู่ๆครับ
สักพักนึง พี่อั้มก็วิ่งมาบอกว่าเดี๋ยววันนี้ให้เลิกแค่นี้ก่อนครับเพราะพี่ๆต้องไปช่วยคัดบาสหญิง เป็นภาระกิจด่วน …..ไว้พรุ่งนี้จะมาสรุปผลให้ฟังอีกที ให้มากันใหม่ให้ครบ……ทุกคนเลยแยกย้ายกัน…..ชาร์คกับพีเลยชวนไปเปลี่ยนเสื้อ….…..ส่วนพร้อมแยกไปอีกทางเพื่อกลับบ้าน
ขณะที่พร้อมเดินกลับ…..ผมคิดว่ายังมีอีกเรื่องที่ผมต้องบอกและขอโทษมันก่อน…..ผมเลยรีบตามพร้อมไปครับ
“เอ่อ…พร้อม” ผมเรียกขณะพร้อมกำลังเดินกลับไปที่รถ
“….ว่าไงเอก….”พร้อมหยุดแล้วหันกลับมา
“…..คือ…เราขอโทษนะ”….ผมตัดสินใจบอกออกไปครับ
“หืมม…เอกจะมาขอโทษเราเรื่องอะไร” พร้อมยิ้มให้แบบงงๆ
“….ก็…..ที่ทำให้พร้อมล้มน่ะ”ผมบอกเสียงอ่อยๆ
“เราตั้งใจชนนายนะเอก แล้วนายจะมาขอโทษเราทำไม” พร้อมงงขึ้นอีกครับ
“…..เอ่อ…ถ้าเราจะบอกว่าช่วงหลัง….ทั้งหมดนั้น….เราตั้งใจเอาคืนหละ….แหะๆ”ผมสารภาพครับ…..ตอนนี้ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆรอฟังคำตอบ….
“………เอ่อ……..เฮ้ยยยย…….กรูว่าแล้ววววว……..” ไอ้พร้อมเก็ตได้ในที่สุด
“โห ร้ายนี่หว่า….เนียนจนน่ากลัวเลยอะเอก…..แต่เอาเหอะ…หายกันละกันนะ” พร้อมตอบแล้วยิ้มให้ผมครับ…. ผมดีใจที่ตอนนี้เราเข้าใจกันได้มากขึ้นครับ
ผมเดินกลับมาหาชาร์คและพีที่ตอนนี้เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วและกำลังยืนรอผมอยู่……..โล่งอกครับที่สุดท้ายเรื่องก็จบลงได้ด้วยดี………………………………………………………เอ่อ…………………………..มั้งนะครับ
“เอก….หวัดดี” …………………………เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นครับ
อยากรู้อ่านตอนหน้านะโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o18
-
:z13:
จิ้มพี่เอก ใจร้ายงะทำค้างอีกละ
-
ไปอ่านก่อนนะ เด๋วมาเมนท์ให้ใหม่
:L2:
-------------------------------
“พร้อม……ความรักน่ะมันไม่ได้มีดีมีเลวหรอกนะ……ความรักน่ะมันก็ยังเป็นของมันอยู่อย่างงั้นแหละ.... คนเราเองที่ไปบังคับให้ความหมายมัน……พร้อมเป็นคนนะ…..ยังไงคนก็มีสิทธิคิดมีสิทธิรู้สึกอยู่แล้ว การที่พร้อมรู้สึกมันไม่ผิดหรอก……มันจะผิดก็ต่อเมื่อเราเอาความรู้สึกเหล่านั้นมาลงโทษตัวเองหรือคนอื่นจนเกิดทุกข์นั่นแหละ……พร้อมต้องอย่าเอาความดีของตนเองมาทำร้ายตัวเองสิครับ……พร้อมต้องเชื่อมั่นในความดีของตัวเองแล้วแสดงออกมาให้มันชัดกว่านี้......หมูจะรู้รึไม่ก็ตามแต่อย่างน้อยพร้อมก็จะได้ทำในสิ่งที่ดีกับทุกๆคนจริงๆ....” ผมมองและยิ้มให้พร้อม……พร้อมมันกอดผมแน่นและร้องไห้เพื่อระบายความทุกข์ออกมา
ชอบตรงนี้จังเลยค่ะน้องเอก พูดได้ดีจริงๆ :L2:
บวกให้นะคะ :กอด1:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
เสียงที่คุ้นเคยเเล้วมานครายล๊า
ม่ายยยย พี่เอกใจร้าย ทำค้าง
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
อ๋อ ที่แท้ก้อเป็นเช่นนี้นี่เอง :กอด1:
-
:serius2: ใครมาอีกล่ะนี่ คุณเอกงานเข้าตลอด ขายดิบขายดีจริงวุ้ย
-
คนโพสต์ชอบทำแบบค้างๆ คาๆ ไม่จบตอนใช่มะเนี่ย
:z3:
-
เสียงคุ้นแต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร ได้แต่ค้างงงง :serius2:
-
สร้างความค้างคาเป็นงานของเราครับ :laugh:
ปล.คิดถึงทุกคนจังเลยครับ ใครมีโอกาสได้อ่านก็ช่วยแสดงตัวกันหน่อยนะครับ o13
-
หมอเอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :z13: :z13:
ใครคนนั้นที่ทำให้ชาร์คฮึดสู้สอบเค้าคณะนี้คือ หมอเอกรึป่าว อิอิ
ในที่สุดdevil ก็ออกจาร่างหมอเอก พูดปลอบพร้อมได้ดีมากเลยคะ เพื่อนต้องการกำลังใจในความรักที่ดูท่าจะไม่ค่อยสมหวังของเพื่อน
ชาร์คไม่ผิดหรอกที่จะปฏิเสธเพราะว่ายิ่งทน ยิ่งฝืนสุดท้ายคนที่เจ็บก็คงไม่พ้นทั้งหมูและทั้งชาร์ค
-
แอบมีดราม่าด้วย เอกพูดได้ดี o13 แล้วจะมีงานเข้าอีกแล้วหรือเปล่า รักกี่เส้าแล้วเนี่ย :really2:
ไม่รู้ว่าใครคือคนที่ใช่อ๊ะ :z13:
-
เรียงลำดับก่อน... คึคึ
พร้อมรักหมู....หมูรักชารค์.....ชาร์ครักเอก.....เอกรัก................? (พี... หรือ........??? ) o18
ดูท่าจะอีรุงตุงนัง กันหนุกหนาน เลยนะเนี่ย ฮ่าๆ :laugh:
-
สงสัยเป็น พล แน่เลย
นายเอกเรานี่เนื้อหอมจัง มีเรื่องไม่เว้นวันเลย :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เหนื่อยแทน
สู้ๆจ้า
-
สร้างความค้างคาเป็นงานของเราครับ :laugh:
ปล.คิดถึงทุกคนจังเลยครับ ใครมีโอกาสได้อ่านก็ช่วยแสดงตัวกันหน่อยนะครับ o13
:serius2: :serius2:ไม่จริ๊งไม่จริง
:angry2:ไอ้สร้างความค้างคาอันนี้นะมันของตายอยู่แล้ว
หว่านเสน่ห์ไปทั่วต่างหากคืองานของเอก :z3:
:z13: :z13:นี่แหละ นี่แหละ ขนาดยังไม่เห็นหน้ายังโดนเสน่ห์ไปด้วย
ทำไงดีละที่นี้มีใครช่วยได้บาง :sad4:
-
พร้อม……ความรักน่ะมันไม่ได้มีดีมีเลวหรอกนะ……ความรักน่ะมันก็ยังเป็นของมันอยู่อย่างงั้นแหละ.... คนเราเองที่ไปบังคับให้ความหมายมัน……พร้อมเป็นคนนะ…..ยังไงคนก็มีสิทธิคิดมีสิทธิรู้สึกอยู่แล้ว การที่พร้อมรู้สึกมันไม่ผิดหรอก……มันจะผิดก็ต่อเมื่อเราเอาความรู้สึกเหล่านั้นมาลงโทษตัวเองหรือคนอื่นจนเกิดทุกข์นั่นแหละ……พร้อมต้องอย่าเอาความดีของตนเองมาทำร้ายตัวเองสิครับ……พร้อมต้องเชื่อมั่นในความดีของตัวเองแล้วแสดงออกมาให้มันชัดกว่านี้......หมูจะรู้รึไม่ก็ตามแต่อย่างน้อยพร้อมก็จะได้ทำในสิ่งที่ดีกับทุกๆคนจริงๆ....” ผมมองและยิ้มให้พร้อม……พร้อมมันกอดผมแน่นและร้องไห้เพื่อระบายความทุกข์ออกมา
:o12: ไม่นึกว่าเอกจะเป็นคนดีเช่นนี้ ซึ้ง
สร้างความค้างคาเป็นงานของเราครับ :laugh:
ปล.คิดถึงทุกคนจังเลยครับ ใครมีโอกาสได้อ่านก็ช่วยแสดงตัวกันหน่อยนะครับ o13
:serius2: :serius2:ไม่จริ๊งไม่จริง
:angry2:ไอ้สร้างความค้างคาอันนี้นะมันของตายอยู่แล้ว
หว่านเสน่ห์ไปทั่วต่างหากคืองานของเอก :z3:
:z13: :z13:นี่แหละ นี่แหละ ขนาดยังไม่เห็นหน้ายังโดนเสน่ห์ไปด้วย
ทำไงดีละที่นี้มีใครช่วยได้บาง :sad4:
เห็นด้วยกับรีบน ชอบสร้างความค้างคา ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบ :angry2: :angry2: :angry2:
แต่ก็หลงเข้ามาติดกับความน่ารักของเอกซะแย้ว :serius2:
-
คนที่มาเรียก "หมู" ใช่มะ ตัวละครออกมาเกือบครบแล้วนี่ :z2:
หมอเอกชอบค้างงงเรื่อยเลยนะ "ค้าง" ไปทุกเรื่องรึเปล่าเนี่ย :z1:
-
เข้ามา :z2:
-
เอกเสน่ห์แรงจริงๆ
-
ตอนที่33 สถานการณ์ล่อแหลมครับ
“อ้าวพล....มาได้ไง” ผมทักพลที่ขณะนี้กำลังยืนยิ้มอยู่ข้างๆเจ้าสองหน่อ..........
“ก็ตั้งใจมาหาเอกนี่แหละ...ว่าจะแอบมาดูตอนซ้อมซะหน่อย…..อดเลย” พลตอบ...... ขณะที่ไอ้สองคนข้างๆกำลังจ้องพลอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อ
“ฮ่าๆ..ช้าไปๆ...แต่ดีแล้วที่ไม่ได้มาดู...”ผมตอบ...... คือไม่อยากให้ใครมาเห็นมากนักหรอกครับตอนกลายร่างน่ะ
“ทำไมหละ” พลถาม
“ก็เพราะไม่อยากจะทำร้ายจิตใจพลไงหละครับ กลัวว่าเดี๋ยวจะมาเห็นเอกกับพวกเราเข้าขาและรู้ใจกันมากขนาดไหน” ชาร์คชิงตอบ โดยมีพียืนพยักหน้าหงึกๆอยู่ข้างๆ.......... เริ่มกันอีกแล้วใช่มั๊ยพวกมรึง
“อ๋อ...อย่างงี้นี่เอง....เอกยังละเอียดอ่อนเหมือนเดิมเลยนะ.... กลัวว่าเราจะสงสารที่เห็นพวกนายรู้ใจเอกกันได้แค่ผิวเผินน่ะเหรอ ....ไม่เป็นไรๆ.... เราเข้าใจ ของอย่างงี้มันต้องใช้เวลา... เดี๋ยวพวกนายก็จะรู้จักเอกมากขึ้นเหมือนเราเองแหละ” พลพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆแล้วเดินมากอดคอผม...... คงไม่ต้องอธิบายใช่มั๊ยครับว่าตอนนี้หน้าไอ้สองคนนั้นมันเป็นยังไง
“อืมมม...แต่นายก็คงรู้แค่สมัยเด็กๆหละมั้ง.....ยังไงตอนนี้ก็คงสู้...ว่าที่แฟน...อย่างเราไม่ได้หรอกเนอะ” พีปั้นหน้ายิ้มให้บ้าง.......... เฮ้ยยยยยย พวกมรึงคิดจะทำอะไรก๊านนนน
“อ้าวเหรอ.......แต่ไอ้แค่ว่าที่มันยังไม่ได้บอกอะไรซะหน่อย.....มันคงต้องดูกันละว่าสุดท้ายใครจะได้เป็น............ตัวจริง ...” พลตอบอย่างไม่ลดละ...เน้นคำสุดท้ายให้ฟังอย่างชัดเจน…………ตอนนี้พวกมันสามคนก็ได้แต่ยืนจ้องหน้ากันอยู่อย่างงั้นหละครับ........ ตกลงพวกมรึงจะอยู่กันอย่างงี้อีกนานมั๊ยครับ กรูเมื่อย
“น้องเอกครับ..... เดี๋ยวรอพี่ไปส่งนะ แป๊บนึงจะเสร็จแล้ว”ไอ้พี่อั้มวิ่งมาบอก......เออดี.....มายืนจ้องด้วยอีกคนเลยดิ
“ไม่ได้!!” ไอ้สามคนหันมาตอบพร้อมกัน.........
“พอดีพวกผมนัดกับเอกไว้แล้วพี่ ไปก่อนนะครับ บ๊ายบาย” ชาร์คพูดเสร็จ พวกมันทั้งสามคนก็ช่วยกันลากผมออกมาในทันที...ปล่อยพี่อั้มยืนงงไว้อย่างงั้น
“เฮ้ยยย จะลากเราไปไหน เรายังไม่ได้อาบน้ำเปลี่ยนชุดเลย” ผมโวยขณะโดนลาก
“ไว้ถึงที่ปลอดภัยแล้วค่อยคิด” ไอ้พีพูดโดยไม่หันมามองผม...พวกมันเดินจ้ำกันไปยังกะจะไปไล่ควาย…ว่าแต่ที่พูดนี่ไอ้พี่อั้มมันอันตรายขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย
สรุปพวกมันก็ลากผมมาหยุดอยู่ที่ริมถนนครับ......แต่แทนที่มันจะหันมาคุยกะผม...พวกมันก็ดันหันไปยืนจ้องหน้ากันต่อครับ
“…..เอ่อ....เราหิวมากเลยอะ...ไปกินข้าวกันเถอะนะ.....นะ”......ผมจับมือพลกับพีคนละข้าง แล้วก็เอาหัวไปซบชาร์ค .....ผมตัดสินใจอ้อนพวกมันครับ....ดีกว่าให้มายืนทำบ้ากันริมถนนอย่างงี้............ได้ผลครับ….พวกมันรีบถามผมว่าจะกินอะไรดี
สรุปพวกเราก็ไปสยามกันครับ แต่ยังตกลงเรื่องร้านกันไม่ได้...... ต่างคนก็ต่างจะลากผมไปคนละทาง ตอนหลังเลยใช้วิธีจับสลากเลือกร้านครับ.......กรรมอะไรของกรูเนี่ยยยย.......ปรากฏว่าจับได้ร้านสุกี้ครับ.......พวกผมเลยไปรอที่ร้านแต่กว่าจะได้คิวก็ต้องรอกันเกือบยี่สิบนาทีแหนะ.......ระหว่างรอผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำปล่อยให้มันสามคนยืนจ้องคุมเชิงกันไปพลางๆ.........
“อ้าวเอก....มากับใคร”มีคนทักผมระหว่างทางไปห้องน้ำครับ.....ผมหันไปดูปรากฏว่าเป็นเสียงแพมครับ
“มากับเพื่อนน่ะ พึ่งซ้อมบาสกันเสร็จ”ผมยิ้มตอบ
“เออ...แล้วป้องมาด้วยรึเปล่า...”แพมทำท่าเขินบิดตัวไปมา.....ก็น่ารักดีนะครับ....แต่ถ้าไอ้ป้องมันเห็น มันคงได้กรี๊ดใส่แล้ววิ่งหนีแน่เลยครับ
“อ๋อ เปล่าหรอก ป้องกลับไปก่อนแล้ว เห็นว่าจะไปออกกำลังกายที่บ้าน”ผมบอก
“อุ๊ยเหรอ มิน่าถึงได้เท่ขนาดนั้น หุ่นดีมาเลยเนอะ เล่นเวทหละสิ แม๊นแมนเนอะ”แพมพูดทึกทักเอาเองพร้อมสายตาชวนฝัน.......ว่าแต่ไอ้เต้นแอโรบิก ของ ซินดี้นี่มันแมนขนาดนั้นเลยเหรอครับ......... หลงผิดจริงๆเลยผู้หญิงคนนี้
“ว่าแต่แพมมากับใครหละ”ผมถาม
“อ๋อมากับเพื่อน...ว่าจะไปหาร้านตัดเสื้อสำหรับชุดหลีดน่ะ.....”แพมตอบ....แต่ก่อนที่จะคุยกันต่อเพื่อนคุณเธอก็โทรเข้ามาตาม.....เสียงที่ดังลอดออกมาผมได้ยินเป็นเสียงผู้ชายครับ.....ดูแพมทำหน้าเซ็งๆนิดหน่อยก่อนขอตัวแยกไป........ผมเข้าห้องน้ำเสร็จก็ยังเห็นพวกมันยืนกันอยู่ในท่าเดิมเลยครับ.....หนีกลับก่อนดีมั๊ยกรู
ตอนทานนี่พวกมันก็ยังไม่เลิกกัดกันนะครับ....ผมหละกลัวพวกมันจะเอาน้ำซุปสาดหน้ากันมากเลยครับ....ต้องคอยหย่าศึกให้เป็นระยะ......ตกลงผมก็เลยไม่ค่อยได้กินเหมือนเดิม....ฮือๆ.....กลับมาผอมก็งานนี้แหละครับ
ตอนทานเสร็จพวกมันก็แย่งกันจะไปส่งผม.....แถมไปยืนเถียงกันหน้าร้านอีก ผมแทบจะเอาปีบคลุมหัว...อายโคตรเลยครับ.....แต่สุดท้ายผมก็เลือกไปกับพี.....เพราะว่าพีมันกระซิบผมประโยคนึง.....พอผมเลือกได้ไอ้สองคนที่เหลือก็เลยยอมกลับกันไปแบบเซ็งๆ.........
“ดีใจจังที่เอกยอมมากับเรา”ไอ้พีพูดหน้าบานขณะอยู่ในรถ
“อ้าว...ก็เล่นพูดว่า ครบกำหนดวันที่สามแล้วยังไม่ได้ทำอะไรให้สมเป็นแฟนเลยแถมเสียใจมาก อย่างงี้เราก็ต้องมาด้วยอยู่แล้วสิ”ผมตอบ
“โธ่...ก็จริงมั๊ยหละเมื่อวานกับวันนี้ยังไม่ได้ทำอะไรให้สมกับเป็นแฟนกันเลยนะ....เอกตอนนั้นบอกเองนะว่าลองเป็นแฟนกันก็ดีจะได้รู้ว่าตอนคบกันจริงๆเป็นยังไง...แต่นี่ไม่ได้รู้อะไรสักอย่างเลยนี่นา”พีท้วง...ก็จริงอย่างมันว่าแหละครับเถียงไม่ออก
“ว่าแต่อยากทำอะไรหละตอนนี้ก็สองทุ่มกว่าแล้วนะ”ผมบอก
“พาเอกกลับบ้านเรา....ไปอาบน้ำก่อนแล้วก็จะพาไปทานข้าว”พีบอก
“อ้าวก็พึ่งทานไปเองนะ”ผมแย้ง
“เรารู้นะว่าเอกทานไม่อิ่ม...เราดูอยู่...เห็นทานไปแค่นิดเดียวเอง...หิวอยู่อะดิ”พีมันรู้ครับ....แต่จริงๆสาเหตุก็มาจากพวกมรึงนี่แหละครับ.......อืมมม......แต่จะว่าไปพีมันเอาใจใส่ผมดีเหมือนกันนะครับเนี่ย.....
ระหว่างทางเราก็คุยกันไปเรื่อย แป๊บเดียวก็ถึงบ้านพี ....ตอนนี้พ่อพีไม่อยู่แล้วครับบินไปต่างประเทศเรียบร้อยตั้งแต่เช้า....พอถึงบ้านพีผมก็ขึ้นไปอาบน้ำครับ....พออาบเสร็จออกมาก็ปรากฏว่าห้องมืด....จะว่าไฟดับก็ไม่ใช่เพราะว่าไฟห้องน้ำยังติดอยู่....ผมเดินไปหาswitchไฟเพื่อจะเปิด...แต่ก็ต้องสะดุ้งเฮือกครับ.....
“ตกใจอะดิ”ไอ้พีไม่รู้มาจากไหนเข้ามากอดผมไว้จากทางด้านหลัง
“ตกใจดิเล่นไรเนี่ย”ผมบอก จะหันไปก็หันไม่ได้เพราะไอ้พีกอดผมไว้แน่น
“แป๊บนึงนะขอเรากอดเอกไว้อย่างงี้แป๊บนึง”พีกระซิบข้างหูผมครับ.......แต่....เออ.....พีครับ.....ตอนนี้กรูนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวอยู่ผืนเดียวเองนะครับ......เออ.....แล้วมือทำไมมันเลื่อนลง.....เลื่อนลง....อย่างงั้นหละครับ
“เอ่อ....พี....พอแล้วมั้ง เดี๋ยวขอแต่งตัวก่อน….อ๊ะ….”ผมจะแกะมือพีออกแต่พีจับมือผมไว้แล้วไซร้ไปที่ต้นคอผม.......เอาแล้วไงครับ.... งานเข้าแล้วครับ
“พี...อย่าดิ...เฮ้ยยย”ไอ้พีไม่ยอมปล่อยแถมดันผมล้มไปที่เตียง......ว๊ากกก จะทำอะไรกรู
“เอ่อ...พี..อ๊ะ...”ผมยังไม่ทันพูอะไรพีก็..........
ต่อตอนหน้าอะดิ โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :sad4:
-
พีรุกฆาตเลยเหรอ ไม่กลัวหมอเอกคืนร่างเหรอ กรั๊กกกก
“…..เอ่อ....เราหิวมากเลยอะ...ไปกินข้าวกันเถอะนะ.....นะ”......ผมจับมือพล กับพีคนละข้าง แล้วก็เอาหัวไปซบชาร์ค .....ผมตัดสินใจอ้อนพวกมันครับ....ดีกว่าให้มายืนทำบ้ากันริมถนนอย่างงี้ ............ได้ผลครับ….พวกมันรีบถามผมว่าจะกินอะไรดี
>> หมอเอก 4P อ่ะ :-[ :-[ :-[ :-[ เฮ้อจะได้กินอิ่มซักมื้อมั๊ยนั่น
:z13:หมอเอก
-
อ๋ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[ :-[
ฮูเลๆๆๆๆ :110011: หนูพีสู้ๆ
-
:z13: :z13:นี่แหนะจิ้ม Ak@tsuKII ทะลุไปmecon :z13: :z13:
-
:z13: นี่แน่ะจิ้ม คุณหมอเอกคืน
+1 ให้คุณหมอนะคะ เขียนได้สนุกมากๆๆๆๆๆ
-
ขอบคุณฮับAk@tsuKII o1
เดี๋ยวตอนหน้าจะให้ค้างหนักกว่านี้นะฮับจะได้สนุกขึ้น อิอิ :a5:
-
:z13:จิ้มเอก
-
:angry2: ตกลงจะเลือกใครอ่ะคุณหมอเอก (ตกลงจะ 4 P จริงเหรอ :-[)
:ped149: พี สู้ ๆ
ขอให้พีทำสำเร็จ :call: :call: :call:
:laugh: :laugh: :laugh:
-
พีรุกฆาตเลยเหรอ ไม่กลัวหมอเอกคืนร่างเหรอ กรั๊กกกก
“…..เอ่อ....เราหิวมากเลยอะ...ไปกินข้าวกันเถอะนะ.....นะ”......ผมจับมือพล กับพีคนละข้าง แล้วก็เอาหัวไปซบชาร์ค .....ผมตัดสินใจอ้อนพวกมันครับ....ดีกว่าให้มายืนทำบ้ากันริมถนนอย่างงี้ ............ได้ผลครับ….พวกมันรีบถามผมว่าจะกินอะไรดี
>> หมอเอก 4P อ่ะ :-[ :-[ :-[ :-[ เฮ้อจะได้กินอิ่มซักมื้อมั๊ยนั่น
:z13:หมอเอก
:haun4: ไม่เคลียร์ข้อความเด่ยวกันเลย
แต่ของเราไม่ใช้ 4P อ่ะ
:m28:เราสงสัยว่าถ้ามีพี่อั้นกะใครอีกคนน้าาาาาาา
เอกจะอ้อนไงอ่ะ สงสัยอย่างแรงกล้า
จริงจริงนะเราสงสัยอ่ะ บอกเราที่เผื่อได้ใช้ อิอิ
2 มือก็แล้ว ซบก็แล้ว แล้วแล้วแล้ว????????? o22
-
แล้วก้อๆ แล้วก้อค้างอีกจนได้
เชียร์ไม่ถูกเลยเพราะแต่ละคนก้อ
ยังมีความลับที่ยังไม่ได้ไขอยู่
-
ค้างอีกแล้วครับท่าน
หมอเอกอย่าเพิ่งใจอ่อนนะ
ดูให้ดีๆ ก่อน อย่าเพิ่งยอมนะ
-
อ่านทันแล้ว
จิ้มหมอเอกทีนึง :z13:
ชอบเวลาหมอเอกกลายร่าง
-
^
^
^
:z13: :z13: :z13:จิ้มๆๆๆๆๆทะลุๆๆๆๆๆ :5779:
ขอบคุณนะคับที่เข้ามาอ่านกัน :a2:
-
รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ
อยากรู้ว่าจะล่อแหลมขนาดไหน 555 :z1:
-
ชอบจัง หมอเอกมีหนุ่มมาชอบแยะดี แถมทุกคนก็หล่ออีกด้วย เลือกไม่ถูกเลย
-
เลือกไม่ถูกเลยชิมิเค่อะหมอเอก
หนุ่มๆ หล่อๆทั้งนั้น :z1:
เป็นไฉไล ขอเอาหมดทุกคน เลยเค่อะ
ได้ทุกคน ดีกว่า ไม่ได้ซักคนนะเค่อะ
กรี๊ดดดดดดดดด.... เขินๆ :-[ ( พดอะไรออกไป)
-
^
:z13: นี่แน่ะๆ จิ้มคุณไฉไลซะเลย :z2:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
]
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
พี่หมอเอกใจร้ายยยย ทำค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
:m16: :m16: :m16: :m31: :m31: :m31: :m31:
อยากเป็นแบบนี้มั้ย>>>>> :jul1:
-
อ๊ะๆทีตัวเองยังค้างเลยนะ :a5:
รีบกลับไปต่อซะดีๆ ฮี่ๆ o18
-
มาตัดฉับให้ค้างอย่างนี้ แช่งให้เสร็จพีซะดีมั้ยเนี่ย :call:
-
:serius2: :serius2:
พี่หมอทำค้างก่อน ตั้มทำมั้งเด๊
-
สถานการณ์ล่อให้เสียตัวจริงๆ :laugh:
-
อิอิ มาช่วยกันค้างนะครับตั๊ม o13
ปล.มีใครอยากตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มั่งครับ อิอิ :z1:
-
หายไปหลายวัน กลับมายังอุตส่าห์ค้างได้อีก :oo1: :oo1:
จิ้มเอกทะลุไปถึงกระทู้แรก อิอิ :z13: :z13: :z13:
-
"ผมจับมือพลกับพีคนละข้าง แล้วก็เอาหัวไปซบชาร์ค" อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
โหมด fangirl สุดชีวิตตต ไม่ไหววววววแล้ว :m25:
พี่พีจะทำอะไรพี่หมอเอกเนี้ยยยย อร๊ายยย :o8:
-
ชินแระกับการค้างคาของกระทู้นี้ :z3:
แล้วจาหักมุมอีกปะเนี่ย
“…..เอ่อ....เราหิวมากเลยอะ...ไปกินข้าวกันเถอะนะ.....นะ”......ผมจับมือพลกับพีคนละข้าง แล้วก็เอาหัวไปซบชาร์ค .....ผมตัดสินใจอ้อนพวกมันครับ....ดีกว่าให้มายืนทำบ้ากันริมถนนอย่างงี้............ได้ผลครับ….พวกมันรีบถามผมว่าจะกินอะไรดี
^
^
อ้อนเข้าไป งานเข้ายังไม่พออีกนะเนี่ย
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้นะคะ :mc4:
บวกให้แล้วจ้า
-
:mc4:ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ครับทุกคน :mc4:
ปล.ถ้าอยากรู้ว่ามากกว่าสามคนแล้วจะทำไง......อิอิ .....ตามอ่านต่อสิครับ :laugh:
-
:z3: :z3: :z3:
ค้างอีกแล้วงะ พี่เอก ใจร้าย
-
:o12: ใจร้ายไม่อยมพบ
-
ตอนที่34 และแล้วผมก็XXX
“….อ๊ะ….อื้อ…อ…”ก่อนที่ผมจะพูดอะไรได้ทันพีก็จูบผมครับ…….จูบของพีนั้นแผ่วเบาและนุ่มนวลต่างกับมือที่แข็งแรงที่กำลังกดล็อคตัวผมให้อยู่กับที่อย่างดุดัน……ตอนนี้ผมตัวชาไปหมดเลยครับ ผมสับสนทำอะไรไม่ถูก…..แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกดี…..
แรงต้านผมลดลงเรื่อยๆพอๆกับการสัมผัสจากพีที่นุ่มนวลขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน…….การจูบนั้นเนิ่นนานแค่ไหนผมก็ไม่รู้…..รู้แต่ว่าตอนนี้กลายเป็นเรากำลังนอนกันอยู่บนเตียงโดยไม่มีแรงต้านใดๆเกิดขึ้นจากทั้งคู่……มือของพีค่อยๆสัมผัสไปตามร่างกายของผม……
ผมก็ไม่แน่ใจครับว่าผมพร้อมจริงๆรึเปล่าสำหรับเรื่องนี้ในตอนนี้…….มันอาจจะเร็วเกินไป…….แต่สักพักพีก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากของผม…..แล้วก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาสบตากัน…..
“เอก…..พีขอโทษนะ…..พีแค่อยากบอกว่า…… พีรักเอก……”พูดเสร็จพีก็ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง…..ผมก็เลยลุกตามมานั่งข้างๆ
“พีไม่ได้ตั้งใจให้มันเลยเถิดขนาดนี้…….เอกอย่าเกลียดพีเลยนะ”พีหันมาพูดกับผม
“ไม่หรอกพี…..เราไม่โกรธหรอก….ก็พีหยุดให้เราแล้วไง……”ผมยิ้มให้พร้อมกับโอบไหล่พีไว้
“….ขอบใจนะ……”พียิ้มให้ผม
“……พี….เราเชื่อในความสัมพันธ์ที่ค่อยๆช่วยกันสร้างนะ…..มันอาจต้องใช้เวลาบ้างและก็ยังไม่รู้ว่าหน้าตาจะออกมาเป็นยังไง…..แต่สุดท้ายมันจะมั่นคงและยั่งยืน …….พีไม่ได้รีบไปไหนใช่มั๊ย” ผมถาม
“….ไม่หรอก…..เราไม่ได้จะไปไหน……อยู่ตรงนี้เราก็มีความสุขแล้ว…..”พีตอบ……เรายิ้มให้กัน…..พวกเรานั่งกันอยู่อย่างนั้นสักพัก…….จนผมเริ่มรู้สึกหนาวครับ
“เอาหละ งั้นเราไปแต่งตัวก่อนนะ”ผมบอก…พีพยักหน้า……แต่ตอนที่ผมกำลังลุกขึ้นพีจับมือผมไว้
“เอกเราถามอะไรหน่อยสิ”พีพูดพร้อมกับลุกขึ้น
“ถามว่า”ผมพูด…..ตอนนี้เรากำลังยืนอยู่ทั้งคู่….พีมันดูเขินๆครับ
“คือ…..จูบเมื่อกี้ใช้ได้ยัง” พีถามผมอายๆ
“ฮ่าๆ…ก็ใช้ได้……แต่จะให้ดีต้องอย่างงี้ครับ”….ผมพูดเสร็จก็จูบพีมันซะเลย………ขอเอาคืนมั่งครับโดนมันทำไว้เยอะ…….พอพีโดนผมจูบไปหนึ่งทีมันก็ได้แต่ยืนงงหน้าแดง…..เรียบร้อยขึ้นมาทันทีครับ อิอิ
พอผมแต่งตัวเสร็จเราก็ออกมาทานข้าวกันอีกรอบแถวทองหล่อครับ……ตอนนี้เราทานกันไปคุยกันไป….คราวนี้ไม่เหมือนคราวก่อนๆ เพราะมีเวลาอยู่ด้วยกันสองคนจริงๆ…… ผมว่าพีมันก็เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจดีครับ
กว่าเราจะทานกันเสร็จแล้วกลับถึงบ้านก็ปาไปห้าทุ่มกว่าครับ…..ถึงบ้านปุ๊บผมก็สลบไปจนเช้าเลยครับ….เพลียมาก….แถมไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องเจอกับอะไรอีก….เฮ้อ…..แต่ยังไงก็ยังดีครับที่จบการเป็นแฟนสามวันได้อย่างราบรื่น
เช้าวันนี้เราก็ไปทานข้าวกันที่โรงอาหารอักษร…. พึ่งรู้จากหลิงครับว่าเมื่อวานไอ้จุนไปคัดตัวบาสหญิงมา….แน่นอนครับว่าผ่านฉลุย…..แต่ที่เด็ดกว่าคือซ้อมแข่งแล้วแม่คุณชนะคุณพี่เอ็มด้วย…….เล่นเอาพี่เอ็มแกอึ้งไปเลยครับ…..เก่งมากเลยเพื่อน
วันนี้การเรียนก็ไม่มีปัญหาอะไร ไอ้ป้องก็ยังส่องกระจกหารอยตีนกาไปด้วยฟังบรรยายไปด้วยเหมือนเดิมครับ… จะมีต่างไปบ้างก็ตอนที่ผมเจอพร้อม…. พร้อมมันยิ้มให้ผมครับ….ผมก็ยิ้มตอบ ……ไม่เหมือนเมื่อวานที่มองผมด้วยสายตาเย็นชา ….ผมรู้สึกดีนะครับที่แก้ปัญหากันไปได้หนึ่งเรื่อง……แต่เย็นนี้สิครับไม่รู้ว่าการคัดตัวจะเป็นไงเลย ….….เฮ้ออออ
และแล้วตอนเย็นก็มาถึงครับ แน่นอนว่าไอ้ป้องวิ่งกลับบ้านไปแล้ว มันคงกลัวว่าถ้ากลับช้าเดี๋ยวมันจะเรียนท่าเต้นใหม่ไม่ทันมั้งผมว่า…….. ส่วนสาวๆวันนี้ไม่หายไปไหนครับ เดินไปคณะเพื่อเชียร์พวกผมด้วย
เย็นนี้พอผม ชาร์คและพีเปลี่ยนเสื้อไปวอร์มกันเสร็จ….คนอื่นๆก็มารวมกันครบพอดี……. วันนี้พวกพี่ปีสองให้พวกผมทดสอบทักษะให้ดูอีกทีครับเพื่อประกอบการตัดสินใจ…….ทดสอบไปเรื่อยๆไหงมันโหดอย่างกะฝึกทหารงี้หละคร๊าบบบบบ
กว่าจะเสร็จก็เล่นเอาหมดแรงไปตามๆกัน……แล้วรู้มั๊ยครับว่าประกาศผลเป็นยังไง……ก็รับไว้หมดเลยสิครับ ……ผมก็คาดการณ์ไว้ว่าคงเป็นอย่างงี้อยู่แล้วแหละเพราะคนมันมาสมัครกันแค่นี้นี่นะ………..ไม่รับหมดก็เดี๋ยวจะไม่มีตัวสำรองกันพอดี
ซ้อมเสร็จหันไปก็เจอพลมายืนยิ้มแป้นอยู่ข้างสนามแล้ว……แต่ก่อนที่ผมจะเข้าไปทักได้ทัน ไอ้สองคนก็ไปถึงตัวพลเป็นที่เรียบร้อย…….สถานการณ์ยืนจ้องหน้ากันของทั้งสามคนก็เริ่มขึ้นอีกเหมือนเดิมครับ เพียงแต่วันนี้มีพวกสาวๆช่วยยืนเม้าท์ประกอบฉากอยู่ข้างๆด้วย…………..ดูเป็นภาพที่น่ารักมาก ฮือๆ…..ไม่มีใครสนใจกรูเลยครับ
ระหว่างที่ผมยืนมองพวกมันด้วยความปลาบปลื้มอยู่นั้นเอง…..อยู่ๆผมก็ถูกมือลึกลับยื่นมาปิดปากผมไว้จากทางด้านหลังแล้วก็ลากผมออกไปจากสนามทันที……………..เฮ้ยยยยยยยยยย อะไรกันอีกกกกกกกกกกก
“พี่เอง ไม่ต้องตกใจ ไปเร็ว”พี่อั้มนั่นเองครับ…..พี่แกพูดพร้อมกับลากผมไปด้วย
“จะไปไหนครับพี่” ผมงง…..ทำไมมันดูลึกลับจังฟะ
“ฮึๆ ก็พาไปทานข้าวกับพี่ไงครับน้อง”พี่อั้มตอบประหนึ่งตัวร้ายในละคร……..เออ…..แล้วทำไมบรรยากาศมันเหมือนกำลังถูกลักพาตัวยังไงไม่รู้นะครับพี่
“พี่อั้มแล้วของผมหละ”ครับของผมยังไม่ได้เก็บมาเลย
“ฮึๆ พี่ให้ไอ้อ้นไปหยิบมาให้แล้วครับ….ตอนนี้อยู่ในรถพี่เองแหละ”พี่อั้มตอบ…..นี่มันวางแผนไว้หมดแล้วนี่หว่า
ในที่สุดผมก็ถูกลากมาจนถึงรถพี่อั้มแกครับ……ของอยู่ในรถพี่แกจริงๆด้วย…..พอขึ้นรถเสร็จพี่อั้มก็รีบขับออกไปทันที
“พี่อั้มจะพาเอกไปที่ไหนครับ” ผมถามอีกครั้ง
“โรงแรม”ครับโรงแรม………ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
“รับสายหน่อยๆ”ก่อนที่ผมจะถามอะไรต่อทัน ก็มีโทรศัพท์เข้ามาพอดี
“เอกอยู่ไหนอะ”ชาร์คถาม……นี่พวกมรึงพึ่งรู้ตัวกันใช่มั๊ยว่ากรูหาย
“พี่อั้ม(บังคับ)พามาทานข้าวน่ะ” ผมตอบ
“อ้าวเฮ้ย ไหงเป็นงั้นหละ”ชาร์คตกใจ
“ก็พวกนายมันแต่ยืนทำอะไรกันไม่รู้อะดิ พี่เค้าเลยพามา…”ผมเล่า
“แล้วจะไปไหนกัน”ชาร์คถามต่อ
“……เอ่อ…..พี่เค้าจะพาไป…..เอ่อ…”ผมพูดไม่ทันจบ เฮียแกก็แย่งโทรศัพท์ไปครับ
“มรึงไม่ต้องห่วง น้องกรู กรูดูแลได้….อ้อ แค่นี้นะ กรูพาเอกเข้าโรงแรมก่อน”พี่อั้มพูดจบก็วางหูไปเลยครับ…………พี่ครับประโยคสุดท้ายมันไม่เหมือนพาไปทานข้าวเลยนะครับ
“วันนี้ขอพี่ละกันนะครับ”พี่อั้มพูดพร้อมกับส่งสายตา…..เอ่อ…..เฮ้ยยยยยยย เลี้ยวเข้าโรงแรมจริงๆด้วย……….
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กระซิกๆต่อตอนหน้าละกัน
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :sad4:
-
:z13:
จิ้มพี่เอก อิๆ
เข้าโรงแรมไปกินข้าวเฉยๆรึเปล่า :z2: :z2: :z2:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
:z3: :z3: :z3:
ทำค้างอีกเเล้วพี่หมอเอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อยากตายใช่ม้ายนยยยยย
:jul1: :sad4:
-
^
^
^
:z13: จิ้มตั้มทะลุไปnewykung :z13:
ปล.ช่วยกันค้างครับตั๊ม อิอิ :laugh3:
-
หมอพีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาสร้างครอบครัวกันเถอะ :m1: :m1: :m1:
“คือ…..จูบเมื่อกี้ใช้ได้ยัง” พีถามผมอายๆ
“ฮ่าๆ…ก็ใช้ได้……แต่จะให้ดีต้องอย่างงี้ครับ”
ย๊ากกกกกกกกกกกกก หมอเอกอ่ะ บอกมานะว่าจริงๆแล้วเป็นตัวร้ายไม่ช่ายนายเอก คว้าหมอพีมาจูบให้รางวัลซะงั้น ไม่มีเก้อเขินเลย :z3:
“……พี….เราเชื่อในความสัมพันธ์ที่ค่อยๆช่วยกันสร้างนะ…..มันอาจต้องใช้เวลา บ้างและก็ยังไม่รู้ว่าหน้าตาจะออกมาเป็นยังไง…..แต่สุดท้ายมันจะมั่นคงและ ยั่งยืน …….พีไม่ได้รีบไปไหนใช่มั๊ย” ผมถาม
>ซึ้งจัง หมอพีจะกล้่าพูดได้ยังไงล่ะว่า รอไม่ได้ อิอิ หมอเอกเปิดทางสวรรค์ซะขนาดนี้แล้ว ถึงจะมีผู้เข้าแข่งขันมากหน้าหลายตาก็ตาม :เฮ้อ:
ไอ้ป้องก็ยังส่องกระจกหารอยตีนกาไปด้วยฟังบรรยายไปด้วยเหมือนเดิมครับ…
> รักน้องป้อง ยังแรงเหมือนเดิม
เฮ้อ หมอพี ชาร์ค พล ยืนก่อหวอดกันอยู่นั่นแหละ เห็นมั๊ย พี่อั้มคว้าหมอเอกไปเลยอ่ะ เข้าโรงแรม แล้วยังขออีก บอกมานะ ขอเลี้ยงอาหารหมอเอกช่ายมั๊ย o22 o22
-
เย้!! mecon มาเม้นท์แล้ว ชอบmeconเมนท์จังเลยครับ o13
ปล.ผมมะช่ายยตัวร้ายยยน้า :o12:
-
หมอเอก ฮอตจิง
สงสัยพี่อั้มพาเลี้ยวเข้าโรงแรมไปกินข้าวแน่เยย
-
“……พี….เราเชื่อในความสัมพันธ์ที่ค่อยๆช่วยกันสร้างนะ…..มันอาจต้องใช้เวลาบ้างและก็ยังไม่รู้ว่าหน้าตาจะออกมาเป็นยังไง…..แต่สุดท้ายมันจะมั่นคงและยั่งยืน …….พีไม่ได้รีบไปไหนใช่มั๊ย” ผมถาม
น้องเอกพูดมีหลักการขึ้นทุกวันเลยเนอะ o13
ตกลงเลือกแล้วหรือยังกันเนี่ย
พี่อั้มก้อหาโอกาสตลอดเลย น่าสงสารคนเนื้อหอม :กอด1:
-
แทงข้างพี 20 บาทค่ะ
-
:เฮ้อ: ขายดีจริง ๆ ทำไมมีแต่คนมาหลงรักเอกนะ
:angry2: จะเอายังกันแน่ ทำไมไม่เลือกพีซักทีฮะ เอก
:z13: :z13: :z13:คุณหมอเอก
(http://)(http://campus.sanook.com/story_picture/b/03390_001.gif) (http://activity.sanook.com/chinesenewyear2008)
:mc4: :mc4: :mc4:
-
ค้างกันอย่างนี้เลยอ่ะ......เศร้าจิต... :sad2:
-
ใจเย็นๆกันก่อนนะครับ :m29:
เดี๋ยวพอความลับค่อยๆเปิดเผย คนอ่านอาจจะ..... :m13:
-
เผลอแป๊บเดียวโดนพี่อั้ม ฉกขึ้นรถไปซะงั้น
แถมจะพาเข้าโรงแรม ด้วย แต่ว่าเข้าโรงแรม กินข้าว หรือทำอย่างอื่นหว่า อิอิ :z1:
-
:mc4:
แทงข้างพี 20 บาทค่ะ
รับแทนแล้วกันเราเล่นข้างพี่อั้นดีกว่า
พีไม่ใจอ่ะ :seng2ped:
-
ที่แทนนี้คือใครจะโดนเอก..ก่อนนะ :laugh:
-
มีหวังสามคนนั้นพล่านแล้ววววว หาว่าเอกไปโรงแรมไหน :serius2:
-
^
^
^
:z13: :z13:จิ้มM@nfaNG ทะลุไปพี่ไต๋ทะลุไปไฉไล อิอิ :z13: :z13:
ว่าแต่5pเลยเหรอครับ :m29:......น่ากลัวจัง
-
3 คนมัวแต่กันท่ากันเอง
พี่อั้มคว้าหมอเอกเข้าโรงแรมไปแล้ว
สงสัยพี่อั้มพาไปเลี้ยงข้าวแน่เลย :z2:
จิ้มหมอเอกทีนึง :z13:
-
ทำไมไม่เป็นเราน้าที่คว้าเอก เข้าโรงแรม......ล้อเล่นอะ :z2: :z2:
แล้วเข้าไปทำไรในดรงแรมอะมาต่อเร็วนะคร้าบๆ....... :z13: :z13:
-
ล้างก้น
เอ๊ย ตา รอ ตอนต่อไปแล้วเนี่ย
มาหั้ยไว
-
เหอๆๆ โรงแรม555 :laugh:
-
มาลุ้น ๆ ว่าพี่อั้มจะได้เป็นตาอยู่รึป่าวววว :z2:
-
555+
ชอบ ๆ แนวลักพาตัว
แอบเปิดมาดูตอนท้ายตอนเดียวนี่แหละ เห้นชื่อเรื่องกับชื่อคนเขียน เลยนึกว่าเรื่องนี้จะจิต
และมันจิตจริงด้วย!!
-
^
:z13:จิ้มครับ
ว่าแต่มันจิตอย่างงั้นเลยเหรอครับ :m29:
-
อะไรกันพี่อั้ม " จะหยิบชิ้นปลามัน" เหรอ :angry2:
หมอเอกเป็นของน้องพีเค้าน้า :sad4: :sad4:
-
ตอนที่๓๕ XXXในโรงแรม
เข้ามาในโรงแรมปุ๊บพี่อั้มแกก็รีบพาผมขึ้นห้อง…..เอ้ยไม่ใช่…..พาไปร้านอาหารในโรงแรมน่ะครับ พี่แกบอกอยากเลี้ยงผมดีๆหน่อย…… แต่ก่อนอื่นผมต้องขอพี่แกไปเปลี่ยนชุดก่อนครับ เพราะถ้าขืนใส่ชุดบาสไปกินข้าวกันในโรงแรมมันคงดูประหลาดอยู่นะครับ
ปกติพี่อั้มซึ่งเป็นคนห่ามๆจะสุภาพก็เฉพาะเวลาที่คุยกับผม........วันนี้ผมว่าพี่แกแปลกขึ้นนะครับ…..ถึงความแปลกเดิมของแกจะสามารถทำให้ผมอึ้งได้ในหลายๆโอกาสและเป็นระยะๆก็ตาม แต่ตอนนี้อาการพี่แกคงจะกำเริบกว่าเดิมมากครับ…..ทำไมน่ะเหรอครับ…..ก็แกเล่นพูดกับผมไปหน้าแดงไปแถมเอามือบิดผ้าคลุมโต๊ะเล่นแก้เขินอีก……ผ้ามันเกือบจะขาดแล้วมั้งครับ เมื่อกี้ผมแอบได้ยินเสียงแคว๊กนิดนึงด้วย.......อย่างกะสาวน้อยแรกรุ่นเลยครับ......ไม่รู้ทำไมถึงต้องเขินซะขนาดนั้น…….เดาว่าคงเป็นเพราะเวลานี้เรานั่งทานข้าวกันลำพังแค่สองคนในบรรยากาศที่ต่างออกไป คือค่อนข้างโรแมนติกมั้งครับ…..การมองหน้าสบตากันก็เลยกลายเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้……อืม……แต่จะว่าไปผมก็รู้สึกว่าเวลาพี่แกเขินนี่ก็น่ารักแบบแปลกๆดีเหมือนกันนะครับ อิอิ
การสนทนาในวันนี้....ผมว่าพี่แกมีพัฒนาการดีขึ้นเยอะเลยครับ …..จากก่อนหน้านี้ที่ไม่ค่อยจะรอฟังคำตอบของอีกฝ่าย ....(ก็เรียกว่าพูดเองเออเองนั่นหละนะครับ)……ตอนนี้แกก็รอฟังคำตอบจากผมมากขึ้น แถมยังตั้งใจฟังเรื่องของผมด้วย…..ทำให้ตอนนี้ความเกร็งและกำแพงที่มีมาตลอดก็ค่อยๆผ่อนลงไปได้มากเลยครับ
แต่ก็อย่างว่านะครับ…..ความสุขมักผ่านเข้ามาอยู่กับเราได้ไม่นาน……ก็จะมีอุปสรรควิ่งตามเข้ามาติดๆให้เราได้ทดสอบความเข้มแข็งของชีวิตกัน…….แต่สำหรับกรณีนี้ผมว่าเป็นแบบทดสอบของไอ้พี่อั้มมันอะครับ
“ฮุๆ บังเอิญจังเลยค่ะ…..มาทานร้านเดียวกันเลยนะคะ” ไอ้หลิงโผล่พรวดมาจากไหนไม่รู้ครับ เข้ามาทักทายด้วยเสียงหลอนสุดชีวิต……ส่วนด้านหลังที่ตามมาติดๆก็คือไอ้ชาร์ค ไอ้พี ไอ้พล รวมถึงไอ้จุนกับแอ้ม…….อยู่กันครบเลยครับ……….ตอนนี้พี่อั้มก็เลยคืนร่าง กลับมาทำหน้าเป็นนักเลงเซ็งโหด หรือโหดเซ็งก็ไม่รู้ ขึ้นมาอีกครับ…….
จริงๆที่พวกมันหาผมเจอนี่ก็เพราะตอนผมไปเปลี่ยนเสื้อ……. ผมแอบส่งข้อความไปให้พีรู้ว่าตอนนี้อยู่ไหน กะว่าจะได้ไม่ต้องให้พวกมันเป็นห่วงเฉยๆ……ก็ไม่นึกครับว่าจะเฮโลตามมากันซะขนาดนี้………..….ทีตอนนี้หละ สนใจกรูกันขึ้นมาเลยนะพวกมรึง
“ตามสบายนะครับ......พี่อั้ม” ไอ้ชาร์คยิ้มให้แต่สายตาห้ำหั่น...... แล้วก็เดินไปนั่งโต๊ะข้างๆโต๊ะผมซะงั้น
“แน่นอน” พี่อั้มตอบเสียงเหี้ยม..................เอ่อ.......กรูกะลังอยู่ในละครเจ้าพ่อมาเฟียรึเปล่าเนี่ย
“เราอย่าไปสนใจพวกชาวบ้านเลยนะครับ มาพูดเรื่องของเราต่อดีกว่า”พี่อั้มพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือผม……มือพี่แกนิ่มกว่าที่ผมคิดครับ.......เคร้งงงง......เสียงเหมือนอะไรหล่นจากโต๊ะข้างๆครับ
“แหม...เสียบรรยากาศหมดเลยนะครับ มีเสียงรกหูรบกวนด้วย”พี่อั้มพูดกับผมเบาๆ...แต่คงได้ยินไปทั่วโต๊ะนู้น........พี่แกยังไม่ปล่อยมือผมครับ…..แถมกระชับแน่นขึ้นไปอีกเวลาผมชักมือกลับ.......
“อ๊ะ ทานนี่นะครับ พี่ตักให้” แทนที่พี่แกจะตักใส่จาน พี่แกตักแล้วยื่นจ่อเล็งที่ปากผมแทน....กะจะป้อนใช่มั๊ยเนี่ยยยยย..........
“เอ่อ....เดี๋ยวเอกว่าตักใส่จานก่อนดีกว่าครับเดี๋ยวหก..”ผมบอก
“ให้พี่ป้อนดีกว่านะ นะ” พี่อั้มไม่ยอม........แค๊กๆๆ.....เสียงไอมาจากโต๊ะข้างๆเหมือนเดิม
“พี่อั้ม อายเพื่อนมัน....อุ๊บ”พูดไม่ทันจบพี่แกก็ยัดใส่ปากผม…..แทบสำลักเลยครับ
“อร่อยมั๊ยครับ” พี่อั้มยิ้มให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
............................................................
อาหารเย็นวันนี้นี่ไม่รู้จะเรียกว่ายังไงดีครับเพราะจากนั้นตอนหลังกลายเป็นว่าไอ้โต๊ะข้างๆก็คอยส่งเสียงค่อนขอดมาเป็นระยะ ส่วนไอ้พี่อั้มก็ของขึ้นสวนไปเป็นช่วงๆ ......แต่ผมสิครับซวยอยู่ตลอดเวลาเพราะต้องกลายเป็นสนามแข่งให้พวกมัน ......คราวหน้ากรูจะหนีไปกินคนเดียวคอยดู ฮือๆๆๆ……ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้วครับว่า สรุปพวกมันมาเพราะเป็นห่วงผมหรือว่าสนุกที่ได้มาเขม่นกันเฉยๆ......กระซิกๆ เศร้า
ตลอดสัปดาห์ดูเหมือนตารางชีวิตผมมันจะซ้ำซากอยู่อย่างงั้นแหละครับ .....เริ่มจากตื่นมาไปเรียนเที่ยงก็มานั่งดูไอ้ชาร์คไอ้พีแขวะกัน ตอนเย็นไปซ้อมบาสต่อ หลังเลิกไอ้พลก็มารอ แต่ก็ไม่ค่อยจะได้คุยกะผมสักเท่าไหร่หรอกนะครับ เพราะมันเอาแต่มาแหง่งๆกะไอ้สองคน หรือ สามคนแล้วแต่ว่าวันไหนไอ้พี่อั้มจะว่างมากัดกันด้วยรึเปล่า….
จนกระทั่งวันนี้ซึ่งเป็นเย็นวันศุกร์นี่แหละครับ กิจกรรมผมถึงเริ่มมีอะไรใหม่ๆเพิ่มขึ้นมา.....นั่นก็คือ....พวกพี่อั้มมันจะบังคับพวกผมทีมบาสปีหนึ่งให้ไปนั่งกินเหล้ากันต่อครับ!!!!!
จริงๆผมไม่ได้อยากไปหรอกครับ เพราะไม่อยากกินเหล้า(กลัวจะคืนร่างครับ)...... ผมเลยพยายามไปอ้อนพี่อั้มอยู่หลายทีจนแกเกือบจะใจอ่อนยอมแพ้.......... แต่คงเพราะอยากให้ผมไปด้วยมากเลยมั้งครับ พี่แกเลยวิ่งหนีไปแล้วให้พวกพี่เอ็มมาบังคับผมแทน.....ฮือๆ จำไว้
เหมาะเจาะกับที่ไอ้พลมาด้วยไม่ได้ เพราะมันก็ต้องไปกินเหล้ากะพวกวิศวะมันเหมือนกัน ตอนแรกมันก็กะจะโดดแต่รุ่นพี่มันไม่ยอมครับ เพราะพอเลิกซ้อมเย็นทีไรมันก็แว่บมาหาผมทุกที ไม่ได้ไปสังสรรค์กะพวกคณะมันเลยครับ...อันนี้ผมก็พึ่งรู้แฮะ
พออาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จ พวกผมก็ลากสังขารที่สุดแสนจะโทรมเพราะการฝึกหนักยิ่งกว่าค่ายร.ด. มารวมตัวกันที่ลานจอดรถ ..........ผมกับพีขึ้นมานั่งรถไอ้ชาร์คกันครับ....แล้วก็ค่อยๆขับตามรถพี่ๆกันไป(รถพีมันนั่งได้แค่สองคนเลยเอามาจอดไว้ในโรงพยาบาลก่อนครับ)........ตกลงพวกผมจะไปนั่งกินเหล้ากันที่บ้านพี่อั้มครับ
“เดี๋ยวเราโทรบอกที่บ้านก่อนนะ”ผมบอกขณะอยู่บนรถ
“ไม่ต้องหรอก....เมื่อกี้ไอ้พีมันโทรไปขออนุญาตแม่เอกให้แล้ว”ชาร์คบอกขณะผมหยิบมือถือขึ้นมาจะโทร
“เฮ้ยยย จริงดิ โทรไปได้ไง แล้วทำไมแม่เรายอมง่ายๆงั้นหละ” ผมตกใจสิครับ
“อ้าวไม่รู้เหรอ...เรากะไอ้ชาร์คโทรไปคุยกะแม่เอกทุกวันแหละ แม่เค้าบอกให้พวกเราช่วยกันดูแลเอกให้ด้วย.... เมื่อกี้ยังบอกเลยนะว่าจะค้างบ้านเราก็ได้คืนนี้”พีบอกผมหน้าตาเฉย.............อุแว๊กกกกกก คุณแม่คร๊าบบบบบ
จริงดังพวกมันว่าครับ พอผมโทรไป...แม่ผมก็ยืนยันครับ...... แถมยังถามผมอีกว่า..... “พียังไม่ได้บอกเหรอลูกว่าแม่อนุญาตแล้ว....อ้อ...... อย่าเกเรนะเดี๋ยวแม่จะให้ชาร์คช่วยจัดการ.......” ฮือๆ พวกมรึงเล่นเข้าทางแม่กรูกันเลยเหรอครับ....... ผมสิครับคุณแม่ที่ต้องเป็นคนจัดการพวกมัน......
ผมวางสายไปด้วยความตื้นตัน.....นี่จะเป็นการฝากปลาย่างไว้กับแมวรึเปล่าครับเนี่ย
“…..เอก ห้ามมมมมมมมมม กินเหล้านะ”พีสั่งผมเสียงเข้ม
“รู้แล้วหละน่า” ผมตอบ.......
“โดย.......เด็ดขาด........นะครับ เข้าใจ๊ ”ชาร์คย้ำ
“ยังไงก็ช่วยกันเราหน่อยละกันนะ เผื่อพี่อั้มคิดจะมอมเหล้า” ผมคาดการณ์ไว้ล่วงหน้า
“แน่นอน!!!” ไอ้สองคนประสานเสียงกันครับ
พอไปถึงบ้านพี่อั้ม ปรากฏว่ามีแค่พวกผมปีหนึ่งกะพวกพี่ปีสองครับ พ่อแม่เฮียแกไปเที่ยวเมืองนอกกันยังไม่กลับ...... มิน่าเลยหอบกันมากินเหล้าได้.......ยิ่งไม่มีผู้ใหญ่อยู่ยิ่งต้องระวังตัวแฮะ
พวกผมไปนั่งคุยเล่นกันในห้องรับแขก ตอนนี้ห้องดูเล็กลงไปถนัดตาเลยครับ..... ก็เล่นมีผู้ชายตัวโตๆนั่งกันอยู่ 13 คนนี่ครับ.....เอ่อ....เลขมงคลซะด้วยนะครับ.......13คนนี่เป็นปี1อยู่9คน แล้วพี่ปีสองอยู่4คน พวกพี่ที่เหลือเห็นบอกจะตามมาทีหลัง
มาถึงพี่ๆแกก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เปิดเหล้ากินกันเดี๋ยวนั้น......นี่กะจะให้เมากันตั้งแต่แรกเลยใช่มั๊ยครับเนี่ย
ระหว่างที่นั่งร่วมวงกันอยู่ พี่อั้มแกก็พยายามชนแก้วกับผมครับ แต่ไอ้สองตัวก็ทำหน้าที่ได้ดีเหลือเกิน กันมันได้ซะทุกช็อต.... ไอ้ผมก็ได้แต่ถือแก้วไว้ทำท่าจิบหลอกๆเท่านั้นแหละครับ
“อ้าว เฮ้ยยยย มานี่กินซะ” “อุ๊บ.....อั๊กๆๆๆๆๆ”
ตอนหน้าละกัน แบร่
:m14:
-
:z13: คุณหมอ
+1 ให้คุณหมอค่ะ ขออ่านก่อนนะ คะ เดี๋ยวมาเม้น
-
ก่อนอื่น จับหมอเอกมาฟาดก้น :beat: :beat: :beat:นี่แน่ ๆๆ
ไม่มีเหตผลเพื่อความสบายใจล้วนๆ :laugh: :laugh:
หมอเอกขี้ฟอง อิอิกลัวตัวเองปล้ำพี่อั้มล่ะสิ อิอิ ถึงต้อง ส่ง sms ไปบอกหมอพีอ่ะ o18 555
เออ.... พี่อั้มคะ ทำตัวเป็นสาวรุ่นน้องจีบหนุ่มรุ่นพี่เนี่ย แล้วจะได้กินหมอเอกมั๊ยคะ แล้วยิ่งมีองค์รักษ์พิทักษ์หมอเอกเป็นฝูงแบบนี้แล้วเนี่ย จิตที่อั้มยิ่งเตลิด ตักอาหารยัดใส่ปากน้องมันซะงั้น เฮ้อออออออจะดูเป็นรุ่นพี่ที่อบอุ่นและเป็นพี่พึ่งให้น้องนุ่งไม่ได้เลย :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หมอพีกับชาร์คทำงานกันเป็นทีม อย่างฮามีการเข้าทางคุณแม่หมอเอกซะแทคทีมกันซะขนาดนั้น
พอผมโทรไป...แม่ผมก็ยืนยันครับ...... แถมยังถามผมอีกว่า..... “พียังไม่ได้บอกเหรอลูกว่าแม่อนุญาตแล้ว....อ้อ...... อย่าเกเรนะเดี๋ยวแม่จะให้ชาร์คช่วยจัดการ.......”
เออ ตกลงหมอเอกเป็นลูกคนข้างบ้านช่ายป่ะคะ คุณแม่ถึงได้ฝากฝังกลัวหมอเอกไปทำอะไรคนอื่นเข้า อิอิ
“อ้าว เฮ้ยยยย มานี่กินซะ” “อุ๊บ.....อั๊กๆๆๆๆๆ”
>> งานนี้มีป้อนเหล้าหมอเอกแบบเม้าธ์ทูเม้าธ์แน่ๆ ท่าทางองค์รักษ์หมอเอกจะแทคทีมกันพลาดไปนิดส์ หึหึ o18 o18
ปล.สุดท้าย ก็ต้องยกธงเชียร์องค์รักษ์พิทักษ์หมอเอกทั้งสองคนในจัดการคู่แข่งก่อนแ้ล้วค่อยมาแบ่งหมอเอกกัน (อุ้ยไม่ช่ายและ)
-
อิอิ ตอนหน้าจะมีฉากจูบโชว์อีกมั้ยเนี่ย
รู้สึกกิ๊กของหมอเอกนี่ เดี๋ยวนี้สามัคคีกันเกินไปหรือเปล่า เดี๋ยวกลายเป็นรักกันเองหรอก :laugh3:
โอ้ย ตัวจริงหมอเอกจะออกมาเมื่อไหร่เนี่ย ลุ้นลุ้น :serius2:
-
^
^
^
^
:z13: :z13:จิ้มพี่เจคะ
ขอบคุณที่แนะนำให้อ่านเรื่องนี้นะคะ :man1: :man1: :man1:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
:m15: :m15: :m15:
ตอนนี้คนอ่านเริ่มสับสนในชีวิต ไม่รู้จะสงสาร หรือ ดีใจกับเอกดี
ที่มีคนมาหลงรัก เอาใจมากมายจนล้น :laugh:
ขนาดคนอ่านยังสับสน แล้วเอกอ่ะสับสนบ้างรึเปล่าตอนนั้นนะ ที่มีคนมาหลงรักกันมากมาย
แล้วจะเลือกใครอ่ะ แล้วใครจะได้ใจเอกอ่ะ :-[ :-[ :-[
-
นอกจากจะมีนิสัยขี้ค้างเป็นประจำแล้ว ยังนิสัยขี้จุ๊อีก ตั้งชื่อตอนหลอกคนอ่านหรอ :fire:
ในที่สุดหมอเอก ก็เปิดเผยตัวตนจริงๆแล้ว น่ากลัวไม่ใช่เล่นนะเนี่ย หวังว่าคงไม่เอามาใช้กับคนอ่านใช่ม๊า
............. :กอด1:..............
-
^
^
^
:z13:จิ้มmecon :z13: จิ้มเจ :z13:จิ้มimageriz :z13:จิ้มŸun[Jảe]Łőνer
ปล.อีกไม่นานอาจมีการเปลี่ยนแปลงจำนวนประชากรกิ๊กก็ได้นะครับ เตรียมใจกันไว้ยังเอ่ย :m15:
ปล.2 ไม่กล้ากะคนอ่านหรอกฮับ.....ตอนนี้คนอ่านทุกคนคือคนสำคัญของผมเชียวนะครับ :m13:
-
^
^
^
:z13:จิ้มmecon:z13:จิ้มเจ :z13:จิ้มimageriz :z13:จิ้มŸun[Jảe]Łőνer
ปล.อีกไม่นานอาจมีการเปลี่ยนแปลงจำนวนประชากรกิ๊กก็ได้นะครับ เตรียมใจกันไว้ยังเอ่ย :m15:
ปล.2 มะกล้ากะคนอ่านหรอกฮับ.....ตอนนี้คนอ่านทุกคนคือคนสำคัญของผมเชียวนะครับ :m13:
ปากหวานเป็นที่สุด :man1: :man1: :man1:กอดหมอเอกแน่่นๆ รอคอยกิ๊กคนใหม่ ใช่คนที่ทำให้หมอเอกสำลักรึป่าวเนี่ย 5555
-
จุ๊บmeconด้วย :จุ๊บๆ:
ปล.ถ้าบอกว่าการเปลี่ยนแปลงไม่ได้หมายถึงการเพิ่มปริมาณเสมอไปหละครับ :sad4:
ปล.2 meconชื่ออะไรอะครับ จะได้เรียกถูก :o8:
-
ปล.อีกไม่นานอาจมีการเปลี่ยนแปลงจำนวนประชากรกิ๊กก็ได้นะครับ เตรียมใจกันไว้ยังเอ่ย :m15:
:angry2: ยังจะเพิ่มจำนวนกิ๊กอีกเหรอ เอก แค่เรายังไม่พออีกเหรอ :o12: :o12: :o12:
(ไปเป็นกิ๊กเอกตอนไหนหว่าเรา :laugh: :laugh: :laugh:)
-
สนใจจะสมัครเปล่าครับ :laugh:
-
ปล.อีกไม่นานอาจมีการเปลี่ยนแปลงจำนวนประชากรกิ๊กก็ได้นะครับ เตรียมใจกันไว้ยังเอ่ย :m15:
เปลี่ยนปลงประชากรกิ๊ก แล้วใช้อีโมนี้แปลว่าลดลงหรือเปล่า
แต่ไม่น่านะ หมอเอกเสน่ห์แรงจะตาย o13
-
ปล.ถ้าบอกว่าการเปลี่ยนแปลงไม่ได้หมายถึงการเพิ่มปริมาณเสมอไปหละครับ :sad4:
ก็อย่างที่บอกข้างต้นหละครับ :o12:
-
เรื่องอื่นเมาแล้วเละทุกที เรื่องนี้จะเป็นไงนะใครจะเมาแล้วใครจะเละ :z1:
-
จุ๊บmeconด้วย :จุ๊บๆ:
ปล.ถ้าบอกว่าการเปลี่ยนแปลงไม่ได้หมายถึงการเพิ่มปริมาณเสมอไปหละครับ :sad4:
ปล.2 meconชื่ออะไรอะครับ จะได้เรียกถูก :o8:
ชื่อข้าวคะ หมอเอก
อุ๊ย หรือว่ากิ๊กหมอเอกจะบริโภคกันเองคะ ถึงทำให้จำนวนประชากรกิ๊กของหมอเอกลดลง o22 o22
-
งานนี้เมาแล้วจะไล่ปล้ำบรรดากิ๊กๆหรือเปล่าเนี่ย (ครั้งที่แล้วเมาโหด แต่ครั้งนี้สงสัยเมาหื่น :m30: )
-
อะฮื้ออออ
เหล้าเข้าปากอีกแล้วว
ตอนหน้าจะเป็นยังไงล่ะนั่น :o8:
-
เหล้าเข้าปากอีกแล้ววว o22
เหวออ เอกจะแปลงร่างอีกแล้วสิเนี่ย :laugh:
-
เนื้อหอมเวอร์...
อยากมีงี้บ้าง :sad4:
55555 :laugh:
-
หมอเอกครับ
ค้างบ่อยๆแบบนี้ระวัง o18>>> :jul1:
-
:z13: จิ้มตั้ม
อิอิ ไม่ได้เนื้อหอมขนาดที่คิดหรอกครับ พอความลับมันค่อยๆไขออกมา ขี้คร้านจะมานั่งสงสารผมกัน :m15:
-
:เฮ้อ: :z3: :z3: :z3: :z3:
เอกลักษณ์ค้างที่น่ากลัวยิ่งนัก
แล้วจะรออ่านต่อน๊า อิๆ
-
สับสนกับประดาตัวเลือกทั้งหลายค่ะ
ทำให้คันอยากรู้มากๆว่าใครเป็นตัวจริง
ช้างจะตามต่อไป
ขอบคุณค่ะ
-
ประชากรกิ๊กจะลดลงเหรอเนี่ย
แต่การค้างจะยังคงดำเนินต่อไปใช่มิคะน้องเอก
:z3:
บวกให้กับการค้างเป็นกิจวัตร
-
อ่านม้วนเดียวถึงปัจจุบัน
อยากบอกว่า...
.
.
.
สนุกจังเลยยย :m4:
ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคน
ฮากระจายไปหลายรอบเลยค่ะ น่ารัก กุ้กกิ๊ก คิขุ โคะเคะ เบ๊ะโบ๊ะ 555 :laugh3:
น่ารักๆกันทู้กกกกคน
แต่สงสัยเล็กน้อยว่าหมอเอกเป็นพระเอกหรือนายเอกคะเนี่ยย หลายประโยคมันชวนสงกาสัย :m28:
อ่านตอนแรกๆเลยนึกว่าเป็นนายเอก กลางๆเริ่มสงสัยว่าเป็นพระเอก เห็นบอกว่าพีตัวเล็กกว่า 10 กว่าเซนต์
อ่านๆไปหลังๆเริ่มคิดอีกละว่าหมอเอกเป็นนายเอก ชักสับสนชีวิต :really2:
ต้องรอลุ้นกันต่อไป หมอเอกอย่าแกล้งคนอ่านค้างนานน้าค้า :impress:
-
ซวยแล้วเอกจ๋า สงสัยงานนี้ได้ :z6: :beat: ทั้งคืน
แล้วเอกนี่คู่กับใครกันแน่อ่ะ หรือบ่มีคู่ ทำใจเลือกยากอ่ะ
งั้นเอาหมดเลยนะ o22
-
อิอิ ต้องรอลุ้นตอนต่อไปนะ....ฮือๆ :sad4:
ปล.ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความค้างคาและสับสนครับiGiG :m11:
ปล2.คิดถูกแล้วครับคุณ namtaan ยังไงก็ค้างต่อครับ :laugh:
-
ประชากรกิ๊กจะลด :sad4: ต้องเตรียมผ้าซับนํ้าตากันอีกแล้ว อ่านเรื่องไหนก็เศร้ากันหมด :a5:
ขออย่าให้เป็นคนที่เราเชียร์เลยเพี้ยง :call:
-
เข้ามา :z2: แล้วออกไป
-
ู^
^
^
^
:beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :man1: :man1: :man1: :man1: :man1: :man1: สบายตัวและ ออกดีกว่า
-
กรี๊ดด จะมีปรากฏการณ์การเปลี่ยนแปลงกิ๊กครั้งยิ่งใหญ่ o22
จะเป็นใครหนอ???
:monkeysad:
-
ประกาศข่าวเศร้าใจครับ :sad4: วันนี้โชคร้ายสุดๆอยู่ๆฟันกรามก็แตกไปครึ่งซี่ พอมาช่วงค่ำๆnotebookก็เกิดเสียขึ้นมาซะงั้น ข้อมูลที่ต้องใช้พรุ่งนี้ก็อยู่ในนั้นหมดครับ :o12: แต่ที่เลวร้ายที่สุดคือทุกตอนที่เหลืออยู่ในคอมหมดเลยครับ :m31:
ดังนั้นถ้ามาอัพช้าหน่อยก็ขอให้อภัยผมด้วยเถอะนะครับ :m15:
-
ู^
^
^
รักหมอพี ยังไงๆก็รอได้คะ :man1: :man1: :man1: :man1: :man1:
เอาโนตบุคไปหาหมอคอมด้วยนะคะ อย่าคิดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ส่วนหมอเอก ไปหาหมอ....ฟันด้วยนะคะ อิอิ หายไวไวนะคะ
-
รีบมาต่อเร็วๆ นะครับ ยังไงก็รอเอกได้ ผมอยากเป้นหมอ.......ฟัน จัง อิอิ จะได้ ฟัน......เอ้ยรักษาฟันเอก อิอิ.......... :z13: :z13:
-
เอาใจช่วยน้องเอกนะคะ :กอด1:
รักษาสุขภาพก่อน เรื่องอื่นค่อยตามมาทีหลังละกันเนอะ
คุณหมอต้องไปพึ่งหมอฟันซะแล้นนนนนนน
-
ช่างมันเอกจอมเจ้าชูอยู่ก็ใช่ได้แล้ว อิอิ
-
^
^
^
:z13:จิ้มmecon :z13: จิ้มเจ :z13:จิ้มimageriz :z13:จิ้มŸun[Jảe]Łőνer
ปล.อีกไม่นานอาจมีการเปลี่ยนแปลงจำนวนประชากรกิ๊กก็ได้นะครับ เตรียมใจกันไว้ยังเอ่ย :m15:
ปล.2 ไม่กล้ากะคนอ่านหรอกฮับ.....ตอนนี้คนอ่านทุกคนคือคนสำคัญของผมเชียวนะครับ :m13:
ก็เมาแล้วปล่ำพี่อั้มหดิ เลยต้องรับผิดชอบใช่ป่ะ อิอิ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:oo1: :oo1: มาต่อเร็วๆนะคับ :z13: :z13:
-
ประกาศข่าวเศร้าใจครับ :sad4: วันนี้โชคร้ายสุดๆอยู่ๆฟันกรามก็แตกไปครึ่งซี่ พอมาช่วงค่ำๆnotebookก็เกิดเสียขึ้นมาซะงั้น ข้อมูลที่ต้องใช้พรุ่งนี้ก็อยู่ในนั้นหมดครับ :o12: แต่ที่เลวร้ายที่สุดคือทุกตอนที่เหลืออยู่ในคอมหมดเลยครับ :m31:
ดังนั้นถ้ามาอัพช้าหน่อยก็ขอให้อภัยผมด้วยเถอะนะครับ :m15:
รอได้จะให้รอนานเท่าไรก็รอได้ (เพราะไม่มีทางเลือก :m15:)
ไปรักษาฟันให้เรียบร้อยก่อนนะ แล้วก็พา NB ไปรักษาด้วย ให้หมอคอม กู้ไฟล์กลับมาให้ได้ด้วยนะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:oo1: :oo1: :jul1:
-
เย้!!! ทำฟันเสร็จแล้วครับ แถมซ่อมคอมได้แล้วด้วย.....แต่ข้อมูลมันได้กลับมาไม่หมดน่ะสิ ฮือๆๆ :m15:
ยังไงเดี๋ยวรีบมาอัพให้น้า o13
-
:L2: หายไวไวนะคะหมอเอก :man1: :man1:
-
เย้!!! ทำฟันเสร็จแล้วครับ แถมซ่อมคอมได้แล้วด้วย.....แต่ข้อมูลมันได้กลับมาไม่หมดน่ะสิ ฮือๆๆ :m15:
ยังไงเดี๋ยวรีบมาอัพให้น้า o13
จะรอพ่อเอกจอมเจ้าชู้ :man1:
-
:z13: จิ้มพี่ไต๋ทะลุไปข้าว :z13:
อิอิ หมอเอกreturn :laugh:
-
ตอนที่๓๖ เมื่อผมจะถูกXXX
“….อึกๆๆๆๆๆ…..”
ครับ….ภาพที่เห็นตรงหน้าก็คือไอ้เต้ถูกพี่ๆกรอกเหล้าเข้าปากอยู่ครับ….แม้จะเป็นแค่เหล้าชงแต่กรอกกันซะขนาดนั้นผมว่าเดี๋ยวได้เมาแน่ๆ……ตอนนี้ผมนึกสภาพตอนที่ตัวเองถูกไอ้คุณเพื่อนๆกรอกเหล้าเมื่ออาทิตย์ก่อนออกแล้วครับ…..เพียงแค่เปลี่ยนแก้วในกรณีไอ้เต้เป็นขวดในกรณีผมแทน……… แค้นนี้ต้องชำระครับ เดี๋ยวไว้มีโอกาสก่อน ฮึ่มๆ
ตอนนี้ไอ้เต้เพื่อนผมมันก็เสร็จไปหนึ่งแล้วครับ…..สักพักมันก็เมาได้ที่…..กรณีไอ้เต้ จากเดิมที่มันเป็นคนเงียบๆขรึมๆ แต่พอเมาปุ๊บมันกลายเป็นหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอยู่คนเดียวตลอดเวลาเลยครับ….. แบบว่าเห็นอะไรก็ตลก….เหล้าเปลี่ยนนิสัยได้จริงๆด้วยครับ
พวกพี่ๆตอนนี้มันก็สนุกกันใหญ่เลยสิครับ นั่งดูไอ้เต้เมากัน …แถมทำท่าเหมือนกำลังเล็งว่าจะจับใครกรอกต่อดี……ผมก็เริ่มร้อนๆหนาวๆแล้วสิครับไม่รู้ว่าจะรอดไปได้อีกซักกี่น้ำ…….สำหรับผมตอนนี้พูดตรงๆว่าไม่ได้อายหรอกครับถ้าจะต้องเมา…..แต่กลัวมากกว่าสิครับ กลัวว่าถ้าเมาจริงๆแล้วดันไปทำอะไรใครขึ้นมานี่ งานยาวแน่กรู
“เอก กินไม่ได้พี่”เสียงไอ้ชาร์คดังขึ้น ผมรีบหันไปดู….ปรากฏว่ามันกำลังปฏิเสธการชนแก้วของพี่อั้มให้ผมอยู่
“นิดเดียวเองนะโว๊ย หวงอะไรกันนักวะ” พี่อั้มเริ่มหงุดหงิด
“เอาน่าๆ ชนกันพี่” ผมรีบเรียกพี่แกมาชนแก้วด้วยเพราะไม่อยากให้เกิดการทะเลาะกัน……แต่ผมก็แอบบีบมือให้สัญญาณไอ้ชาร์คแล้วครับว่าไม่ได้กินจริงแค่ทำท่าแตะๆ
“เชรี่ยยยยย แค่นั้นได้ไงวะไอ้เอก แดรกเยอะๆดิวะ” ไอ้พี่เอ็มตะโกน….พร้อมกับลุกขึ้นมาจะเทกรอกผมบ้าง……แต่ก่อนที่ผมจะสำลักเข้าไป ไอ้ชาร์คก็เข้ามาแย่งแก้วไปจากมือไอ้พี่เอ็มครับ
“ผมแดรกเองครับพี่”ไอ้ชาร์คพูดเสร็จก็ดื่มเข้าไปอั่กๆๆๆทีเดียวหมดแก้ว…..ไอ้ชาร์คดูไม่สะทกสะท้านเลยครับ…..ส่วนเพื่อนๆกับไอ้พี่ๆที่เหลือก็เฮกันลั่น…….
“ผมแดรกแล้วพี่เอ็มก็ดื่มมั่งสิครับ….เอ…..หรือว่าเป็นพวกคออ่อนครับ”ไอ้ชาร์คย้อนพร้อมกับยิ้มท้าทาย…….
“เชรี่ยยย มรึงดูถูกกรูเหรอวะ ได้เลยมรึง”พูดเสร็จไอ้พี่เอ็มก็กระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดเหมือนกันครับ ……ท่ามกลางเสียงเชียร์ลั่นห้อง…….ไอ้สองคนมันก็พลัดกันกระดกหมดไปทีละแก้วๆ….รวมๆคนละสิบแก้วได้มั้งครับ แถมแก้วหลังๆยิ่งแทบไม่ได้ผสมเลยด้วย……สุดท้ายไอ้พี่เอ็มก็พ่ายไปครับ นอนหลับเมาแอ๋อยู่บนโซฟา…….เยี่ยมมากชาร์คกำจัดไปได้หนึ่ง ฮึๆ
“เฮ้ยยเอก ถ้าคืนนี้กรูสลบ…ช่วยลากกรูกลับไปนอนกอดเป็นรางวัลด้วยนะเว้ย”ไอ้ชาร์คมันกระซิบข้างหูผมเบาๆครับ……เอ่อ…..มรึงเริ่มเมาแล้วนี่หว่าไอ้ชาร์คคคคคคค
หลังจากนั้นไอ้ชาร์คมันก็เดินไปท้าชนพี่ๆคนที่เหลือให้ครับ…..มันคงกะว่าจะล่อกันให้เมาไปให้หมดเลยมั้งครับ….ส่วนไอ้พีก็มาคอยนั่งกันผมจากการชนแก้วของพวกปีหนึ่งคนอื่นๆให้………ซึ้งน้ำใจมากเลยเพื่อนๆ
“….อุ….อุ๊บบ”เสียงมาจากไอ้ชาร์คครับ…. ตอนนี้มันกำลังเอามือปิดปากอยู่…..สงสัยคงอยากจะอ๊วกน่ะครับ……ผมเลยรีบพาไอ้ชาร์คไปห้องน้ำ…..ระหว่างทางมันเดินเซมากเลยครับ สงสัยฝืนกินไปเยอะ……พอถึงห้องน้ำมันก็รีบถลาไปอ๊วกใส่ชักโครกทันที….ส่วนผมก็คอยลูบหลังมันอยู่ใกล้ๆ
“ห้ามกินแล้วนะชาร์ค เมามากแล้ว” ผมบอกมันขณะลูบหลังให้ไปด้วย
“ไม่ได้…หรอกเดี๋ยว…เอกโดน…กรอก...กรูเป็น….ห่วง”ไอ้ชาร์คพูดแบบเมาสุดๆ…ซึ้งจังอุตส่าห์เป็นห่วง
“กรูกลัว….ไอ้พวก…พี่ๆ….โดน….กระทืบตาย….”ชาร์คพูดจบ…หมดซึ้งเลยกรู….ขอเปลี่ยนไปสลดแทน ....นี่กรูโหดขนาดนั้นเลยเหรอฟะ......
“…เออๆ….ยังไงก็ขอบใจละกัน”ผมตอบ
การยืนมองมันอาเจียนก็ดำเนินต่อไปอีกสักพักครับ.... พอไอ้ชาร์คอ๊วกเสร็จมันก็ยืนขึ้นแต่การทรงตัวมันยังไม่ดีครับ ผมเลยต้องคอยช่วยพยุง
“เอก…..หยิบ น้ำยาบ้วน….ปากให้หน่อยดิ”ชาร์คพูดพร้อมชี้ไปที่ขวดน้ำยา
“อ๋อ ได้ดิ”ผมเดินไปหยิบให้…...........…แกร๊ก…….............เอ๋..เสียงไรอะ…..ผมหันไปดู….ไอ้ชาร์คมันล็อกกลอนห้องน้ำครับ………………แว๊กกกกกกกกกกกกกกก
“เฮ้ยย ล็อคทำไม”ผมงง
“ก็จะได้…ไม่มี….ใครมากวน…เราอีกไง”ชาร์คตอบตะกุกตะกักแต่สายตาแน่วแน่…..
“เอก…ขอ…หน่อยดิ”แว๊กกกกกกกกกกกกพูดอะไรของมรึง…..ขออาร๊ายยยยยย......อ้อ….มันชี้มาที่ขวดน้ำยาบ้วนปากครับ แหะๆ
“อะ”ผมยื่นให้….มันก็พยายามเดินไปที่อ่างล้างมือครับ แต่เพราะทรงตัวไม่ดีผมก็เลยต้องคอยประคอง...ตลอดเวลามันจับมือผมไว้ครับ….สงสัยกลัวผมหนี
“สะอาด…แล้ว”ชาร์คพูดพร้อมกับยิงฟันให้ดู…….น่ารักแฮะ
“อืมมมม อะไรติด…ที่ …ปากเอกอะ”ชาร์คบอก
“เหรอ ตรงไหนอะ”ผมถามพร้อมกับเอามือลูบปาก
“นี่ไงๆ …ชัดออก”มันพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆและเอามือแตะที่ปากผม……แล้วก็จูบผมครับ…..เฮ้ยยยยยยยย……..
ผมตกใจพยายามดันตัวออกแต่ไอ้ชาร์คตอนนี้ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนครับ….กอดซะผมดิ้นไม่หลุด…. จูบของชาร์คนั้นต่างกับพีครับ…..ของพีดูนุ่มนวลและน่าค้นหา….แต่ของชาร์คนั้นดุดันแต่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่น……
“……เราไม่เคย….อยากจูบใครเหมือน….จูบเอก…..เลยนะ” คำพูดของชาร์คทำให้ผมออกจากภวังค์…….เฮ้ยยยย กรูเคลิ้มไปด้วยเหรอเนี่ยยยย
“…..ใช้ได้เปล่า…..จูบแบบที่เอกสอน…แล้ว….น้า”ชาร์คอธิบาย…….อ๊ากกกก กรูจูบมันแบบนี้เองเหรอ
“……เงียบก็แปลว่า….ไม่แน่ใจใช่ปะ….งั้นอีกที”ไอ้ชาร์คมันเห็นผมเงียบไปก็เลยจูบผมซ้ำอีกที……นี่มรึงจะไม่ให้กรูตั้งตัวเลยช่ายยยม๊ายยยยยยยย
ไอ้ชาร์คไม่ใช่แค่จูบเปล่าๆครับ.... มันค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผมทีละเม็ด...ทีละเม็ด....ผมรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากตัวผู้ชายตรงหน้า.....จากริมฝีปาก.....ตอนนี้ ชาร์คค่อยๆเลื่อนหน้าไล่ลงมายังซอกคอผม...
“......เรา...เฝ้าคิด...ถึงแต่เอก...มาตลอดสอง...ปี....พอได้เจออีกที....เราถึง..ได้รู้ตัว...ว่า...เอกเป็น..เพื่อน..เราไม่ได้......”ชาร์คมันค่อยๆรวบรวมคำพูดออกมา....ผมตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน....กรูไม่ใช่เพื่อนมรึงงั้นเหรอ......แล้วสองปีมันคืออะไร
“....เพราะ....เรา....รักเอก....”ชาร์คมันพูดต่อพร้อมกับน้ำตาไหล............ ผมไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงดีครับ....มันสับสน ทั้งตกใจ ดีใจ ไม่เข้าใจอะไรสารพัด.......... ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายตรงหน้า...และตัวผมเอง
ชาร์คพูดเสร็จ ก็กลับมาจูบผมต่อ.....ตอนนี้ผมตัวชาทำอะไรไม่ถูก.....มือของชาร์คค่อยๆสัมผัสไปตามแผ่นหลังของผมแล้วกระชับแน่บเหมือนอยากจะดึงตัวผมให้เข้าไปแนบชิดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้.........ผมสะดุ้งเมื่อชาร์คเริ่มขบติ่งหูผมเบาๆแล้วกลับมาไซร้ซอกคอผมอีกครั้ง...........
“……อุ....อ......อุ๊บบ...”เอาอีกแล้วครับทุกท่าน ตอนนี้ไอ้ชาร์คเริ่มกลับมาจะอ๊วกอีกแล้วครับ....ผมต้องรีบประครองมันไปที่ชักโครก แล้วก็ยืนลูบหลังมันเหมือนเดิมในท่าเดิม.....ดีนะที่เมื่อกี้ไม่มาอ๊วกใส่ปากกรู....แหวะ
ตอนนี้ไอ้ความรู้สึกงงเมื่อกี้มันหายไปหมดเลยครับ กลายมาเป็นสงสารปนขำมันแทน......ไอ้ชาร์คอาเจียนต่ออีกพักใหญ่.... จนผมเริ่มแน่ใจแล้วว่าหมดแค่นั้น ก็เลยพยุงชาร์คขึ้นมา.....ทุลักทุเลกว่าตอนแรกอีกครับเพราะตอนนี้เฮียแกเริ่มหลับแล้วด้วย.....
“….เฮ้ยย เอก.............”เสียงนี้ได้ยินทันทีที่ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา.......
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ต่อตอนหน้า แบร่ๆๆๆๆๆ :m14:
-
:z13: คุณหมอ
เจ้าคอมไม่รักดี นี่แน่ะ :z6:
edit** จิ้ม +1 ให้คุณหมอ
โอ้วววว ความจริงชาร์คแอบรักหมอเอกมาตั้งสองปี o22 o22
“กรูกลัว….ไอ้พวก…พี่ๆ….โดน….กระทืบตาย….”
>>> อ่านถึงตอนนี้แล้วกร๊ากเลย 555+ :jul3: คุณหมอเอกโหดซะ อิอิ
-
เสียงพี????? พีปล่อยหมอเอกเข้าอ้อมกอดชาร์คแล้ว :mc4: แบ่งๆกันนะ รักกันรักกัน
โหยชาร์คเป็นรุ่นน้องที่ดี กัวหมอเอกกระทืบรุ่นพี่ตายเพราะน้ำเปลี่ยนนิสัย หมอเอกช่างอ่อนโยนเหลือเกิน 55
ชาร์คเป็นนักเรียนที่ดี หึหึ หมอเอกจ้วงจูบแบบไหน ชาร์คแสดงออกมาได้ดีไม่มีใครเทียบ หึหึ :impress2: :impress2: :impress2:
ปริศนายังไม่กระจ่าง o2
-
องค์รักษ์ เอก นี่ปกป้อง เอก สุด สุด เลย
ยอมเอาตัวเข้าแลก :o8: เมาแทนเอก น่าปลื้มจริง ๆ
แต่ใครอ่ะที่มาสงเสียงเรียก เอก คงไม่ใช่พีนะ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
แอร๊ยยยยยย :serius2: หมอเอกค้างอีกแล้ววววววว :z3:
-
อ๊ากซ์์์์์์์์์์์์์์์ซซซซซซซซซซซซซ..... ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :o211:
-
บวก 1 ไปนะจ๊ะ :L2:
และรอลุ้นตอนต่อไป
สงสารชาร์ค สงสารพี แต่จะสงสารน้องเอกดีมั้ยเนี่ย
-
:z2: ไม่รู้ว่าใครจะเสร็จใคร
แต่ที่สำคัญอยากฆ่าคนเขียนโว๊ย :m31:
-
อืม ที่สอนไปเริ่มใช้ได้แระ แต่ต้องมาฝึกกันบ่อยๆนะ :z1:
-
“กรูกลัว….ไอ้พวก…พี่ๆ….โดน….กระทืบตาย….”
กำลังซึ้งกับความเป็นห่วงของเพื่อน
เจอประโยคนี้ :jul3: :jul3:
หมอเอกกก.....ค้างอีกแล้ว
-
นึกว่าเอกจะได้จูบพร้อมกะอ๊วกเข้าปาก :laugh: คิดแล้วสยองมากกว่าสยิว
-
ชาร์ีคเทห์มากพี่กินแทนหมดว่างั้น
เริ่มรุกกันใหญ่แล้วทั้งพี่แล้วก็ชาร์ค
เอกจะรอดไปได้นานซักแค่ไหนเชีัยว
-
:z13:จิ้มทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
หลังจากnotebookใช้ไม่ได้หนึ่งวันทำให้รู้เลยว่าตอนนี้เสพย์ติดเล้าเป็ดขนาดไหนแล้ว :m29:
แถมที่รู้แจ้งมากกว่านั้นคือ รู้สึกขาดคนอ่านไม่ได้ครับ :o12: พวกคุณกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมไปแล้วครับ :m3:
-
- -.
:z3: :z3: :z3:
ค้างอีกละเดาว่าเป็นพี่ ผี เอ๊ย พี่พี ออกมา
หึหึ o18
-
รีบมาลงต่อเร็วๆนะครับไปละ :z10: :z10:
-
:z13:จิ้มทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
หลังจากnotebookใช้ไม่ได้หนึ่งวันทำให้รู้เลยว่าตอนนี้เสพย์ติดเล้าเป็ดขนาดไหนแล้ว :m29:
แถมที่รู้แจ้งมากกว่านั้นคือ รู้สึกขาดคนอ่านไม่ได้ครับ :o12: พวกคุณกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมไปแล้วครับ :m3:
:-[ ปากหวานงี้นี้เองถึงกิ๊กแยอะ
รักนะเด็กโง่ :3123:
-
โธ่..ตอนแรกนึกว่าเอกจะโดนจับกรอกซะอีก :z1: :z1:
แต่ขัดใจอ่ะ :beat: :z6:
สงสัยเอกลืมติดกระดุมแน่เลยอ่ะ :jul1: :m25:
-
เอกกับชารค์จูบกันต่ออีกนิดละก็คงอิ่มแน่เลย o22
-
+1 เป็นกำลังใจให้นะค้าบ
เรื่องสนุกมากมาย
แต่ชอบเล่าค้างงงงงงง อ๊ากกกกกก
o13 :serius2:
-
ยังไม่ครบ ยังขาดใครอีกนะ
-
เดี๋ยวก็จะค่อยๆกระจ่างแล้วครับแต่ต้องรอกันหน่อยน้า....อิอิ :laugh:
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มหมอเอก อิๆ
อยากอ่านต่อจัง คืนนี้มาต่อเลยน๊า เด่วจะนอนรอ
:t3: :t3: :t3:
-
ชั้นรักเธอ :m1:
ชั้นอยากกอดเธอ :กอด1:
และชั้นอยากแทงข้างหลังเธอ o18
อิอิ ดีเน้อว่าป่ะ o13
-
รอๆๆๆๆๆ :fire:
-
ง่ะ :o พี่ไต๋ที่ว่าจะแทงข้างหลังน่ะจะใช้อะไรแทง....น่ากลัวจัง :impress:
-
ตอนที่๓๗ 3P 4P 5P
“….เฮ้ยย เอก........เร็วๆดิ.....กรูปวดฉี่……..”เสียงไอ้พร้อมดังขึ้นทันทีที่ผมเปิดประตูห้องน้ำ........ พูดเสร็จมันก็รีบถลาเข้าไปเลยครับ....ดูท่ามันก็น่าจะเริ่มเมาแล้วเหมือนกัน
ผมพยุง.....เออ....ใช้คำว่าแบกหรือลากแทนดีกว่าครับ ..... ตอนนี้พ่อคุณแทบจะหลับไปกับไหล่ผมอยู่แล้ว กว่าจะเดินกันไปได้แต่ละก้าวนี่ก็ลำบากเอาการอยู่ครับ..........จะว่าไปตัวไอ้ชาร์คมันหนักกว่าที่คิดไว้มากเหมือนกันแฮะ
“……เอก..... เอ่อ....”ผมเจอไอ้พีระหว่างทางครับ มันคงมาตามผมเพราะเห็นว่าหายไปนาน........แล้วไหงมันหยุดพูดไปซะอย่างงั้น..........เอ่อ......แล้วมันกำลังมองอะไรอยู่หว่า.............เฮ้ยยยยย.......พอมองตามสายตามันไป....เสื้อกรูยังไม่ทันได้ติดกระดุมเลยนี่........ จ๊ากกกกกกกกกกกก.........ทำไงดีวะ
“....เอ่อ.....อ๋อ พอดีไอ้ชาร์คมันจะล้มน่ะ มันเลยคว้าเสื้อเราไว้ .....กระดุมเลยหลุด….” ผมหาทางเอาตัวรอด........ มันจะเชื่อมั๊ยวะเนี่ยกรู
“.... อืมมม...อย่างงี้นี่เอง...”ไอ้พีพยักหน้าแต่สายตายังทะลุทะลวงค้นหาความจริง ต่อ.......ไม่เนียนเหรอวะ กรูเหงื่อตกแล้วเนี่ย........ไอ้พีพูดเสร็จก็เดินเข้ามาหาผมแล้วก็ติดกระดุม ให้ครับ……ค่อยๆติดไล่ขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงบริเวณหน้าอก
“....แล้วรอยแดงตรง คอที่อะไรครับ...” ไอ้พีพูดเรียบๆ.......แว๊กกกกกก รอยอะไรอีก.......ผมตกใจสิครับ หรือว่าไอ้ชาร์คจะทิ้งรอยไว้ด้วยเนี่ยยยย........ตื่นมารับผิดชอบกรูเดี๋ยวนี้เลยนะมรึงงงงงงงงงง
“….มีด้วยเหรอไหนๆ...”ผมตอบเสียงตื่น
“ก็นี่ไงครับ” พีพูดเสร็จก็จู่โจมเข้ามาดูดซอกคอผมทันที ว๊ากกกกกก!@#!@#%^+!!**(^(%&*$#%$%@$#!!%
“หึๆ... เมื่อกี้ไม่มีหรอกเราล้อเล่น... แต่ตอนนี้น่ะมีจริงแล้ว...” พียิ้มอย่างมีความสุขพร้อมกับแย่งไอ้ชาร์คไปแบกแทน....... ทำกะกรูได้นะมรึงงงงงง
พอกลับมาถึงห้องนั่งเล่น.....สิ่งที่ผมพบก็คือ ไอ้พี่ๆเพื่อนๆนอนกองหมดสภาพไปเกือบหมดแล้วครับ..... ส่วนไอ้พวกที่ยังมีสติพอรู้ตัวกันอยู่บ้างก็มีแต่ผม ไอ้พี พี่อั้ม และก็ไอ้โต้ง.... อ้อ...เมื่อกี้ยังมีไอ้พร้อมอีกคนนึงครับ
“เอกไปไหนมานานจังครับ พี่คิดถึงมากเลยนะ” ไอ้พี่อั้มพูดครับ.......อ้อนซะอย่างกะไม่เจอกันมานาน.... ตอนนี้ผมว่าพี่แกก็เริ่มเมาๆระดับนึงแล้วครับ
“พาไอ้ชาร์คไปอ๊วกมาน่ะพี่”ผมตอบ
“อ้อเหรอ....แล้วเอกง่วงยัง”พี่อั้มถามต่อ
“ยังหรอกครับ”
“ถ้าง่วงแล้วบอกนะ เดี๋ยวพี่พาไปนอนด้วย…” เอ่อ.....เกรงใจครับ ผมกลัวไม่ได้นอนอย่างเดียวอะสิ
“เอก....นี่รอยอาไรอะ....”พี่อ้ำถามขึ้นมา หน้าตาสงสัยสุดๆพร้อมกับชี้มาที่ซอกคอของผม.........กรูว่ากรูเอาปกเสื้อปิดอยู่แล้วเชียวนะ
“รอยของผมเองแหละครับ....”ไอ้พีตอบ.............เคี๊ยกกกกกกกกกกก…………….มรึงคิดจะทำอะไรอีกกกกกก
“เฮ้ย มรึงทำไรน้องกรู”พี่อ้ำเริ่มว๊าก
“อ๋อก็ทำแบบเคยๆไงครับพี่” ไอ้พีย้อน พี่อ้ำเดือด.......................... ใครก็ได้พาผมออกไปจากตรงนี้ที …………..ได้โปรดดดดดดดดดดด
“อุ๊บ....อึกๆๆๆๆ....แค่กๆๆ.....อึกๆๆๆๆ”ก่อนที่อะไรๆมันจะระเบิดขึ้นระหว่างไอ้พีกะพี่อ้ำ....... สิ่งที่ผมหวังก็เป็นจริง……….มีคนช่วยให้ผมหลุดออกมาจากสถานการณ์ตรงหน้าไปได้............ ก็ไอ้พี่เอ็มที่เห็นว่านอนกองไปแล้วเมื่อกี้ มันฟื้นคืนชีพเหมือนซอมบี้แล้วไปร่วมมือกะไอ้โต้งเข้ามาล็อคตัวผมทีเผลอ………ก็ตอนที่ผมมัวแต่ดูไอ้พีกะพี่อั้มตีกันอยู่น่ะครับ....................ล็อคเสร็จมันก็กรอกเหล้า ว็อดก้าเพียวๆเข้าปากผมเลยครับ...........................ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รู้ตัวอีกทีก็เช้าครับ………..เช้านี้ผมตื่นขึ้นมาตามเสียงปลุก……… ผมงัวเงียขึ้นมาคลำหานาฬิกาตามเสียง.....อืมมมม……...เจอละ…….....ปิดซะๆ............อืมมมมม.............8โมงเอง นอนต่อกีกว่า………...อืมมมม……....เอ่อ……......เฮ้ยยยยยยยย.............. กรูอยู่ที่ไหนเนี่ยยยย...............แล้วนี่มันเตียงใคร....................แว๊กกกกกกกก.............เสื้อกรูไปไหน..........................แล้วใครมันนอนอยู่ข้างกรู!!!!!!
ผมรีบเปิดผ้าห่มมาดูครับปรากฏว่าเป็น........พี่อั้ม!!!!!..............แล้วมันมาอยู่นี่ได้ไง.....แล้วทำไมมันไม่ใส่เสื้อ!!!!! .......... จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก………………….. เกิดอาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย..................
ยังครับยัง ถ้าคิดว่านี่มันเป็นอะไรที่เยินแล้วละก็ ขอบอกเลยว่ายัง.............ผมตกใจหันไปมองซ้ายขวา ผมว่านี่คงเป็นห้องนอนไอ้พี่อั้มแน่เลยครับ…………..สิ่งที่ผมคิดได้ตอนนี้ก็คือ………....เผ่นครับเผ่น…………....ต้องเผ่นก่อนที่ใครๆจะตื่น……….….ผมเลยจะรีบลงจากเตียงอีกทาง………...แต่ปรากฏว่าอีกทางก็มีอะไรขวางอยู่ …………ผมรีบกระชากผ้าอีกทางออก………..พอเปิดออกมา ผมก็เจอ..................ไอ้พีครับ!!!!.............เอ่อ........แล้วเสื้อผ้ามรึงไปไหนนนนนน…………………….
“เฮ้ยยยเอก...ตื่นแล้วเหรอ.....”ก่อนที่ผมจะสติแตกไปมากกว่านี้...เสียงไอ้โต้งก็ดังขึ้นครับ.....ผมรีบหันไปดูก็เจอไอ้โต้งพึ่งออกมาจากห้องน้ำ........เอ่อ......ในสภาพที่ใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวครับ.....!@%$!#@%!#$@^#^@#$%#$
ตอนนี้ไอ้โต้งก็ทำหน้าตกใจที่เห็นผมตื่นไม่ต่างจากผมที่เห็นมันในสภาพนี้เช่นกันครับ………..
“เอ่อ……เอกสร่างเมาแล้วเหรอ” มันถามแบบกลัวๆ……….ทำท่าอย่างงี้แสดงว่าเมื่อคืนกรูแสดงอิทธิฤทธิ์ไปอีกแล้วอะดิ……….ผมเลยพยักหน้าให้มันไปครับ
“เออ….ค่อยยังชั่ว……ว่าแต่จำเรื่องเมื่อคืนนี้ได้ปะ” ไอ้โต้งถาม……….ผมก็ได้แต่สั่นหัวแหงกๆ……….ดูมันโล่งใจอย่างเห็นได้ชัดที่ผมกลับมาเป็นคนเดิมแล้ว ………………..ว่าแต่กรูไปทำอะไรวะ……..แล้วกรูอยู่ในสภาพนี้กับพวกมรึงได้ยังง้ายยยยยยยยยย
“ก็เมื่อคืนนี้…….”ไอ้โต้งเงียบไป………….แล้วมรึงจะหน้าแดงประกอบด้วยทำไมเนี่ย
“เอ่อ……..ว่าแต่เรามานอนนี่ได้ไงอะ……นอนกันสี่คนเลยเหรอ” ผมถามเพราะอยากรู้เรื่องนี้ก่อนเลยครับ
“อ๋อ…..เปล่าๆ” ไอ้โต้งรีบปฏิเสธ……….เอ่อ…….ค่อยยังชั่วหน่อย
“ห้าคนน่ะ……นั่นไง”ไอ้โต้งพูดพร้อมกับชี้ไปที่ปลายเตียง………………….แว๊กกกกกกกกกกกกก…......…..ห้าเลยเหรอวะ…………………ผมรีบโยนผ้าทั้งหมดลงพื้น……………….ไอ้คนที่ปรากฏอยู่ที่ปลายเตียงก็คือ ……….. ไอ้พร้อม!!!!!!
เท่านั้นหละครับผมรีบกระโดดออกจากเตียง……กระโจนไปหาไอ้โต้งแล้วลากมันออกมานอกห้อง
“มรึงเล่าให้กรูฟังเดี๋ยวนี้เลย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ได้โปรดดดดดดดดดดดดดดดด” ผมวิงวอน……….ตอนนี้ผมอยากรู้ใจจะขาดแล้วครับ……………… อะไรมันจะเกิดกับผมนักหนาเนี่ยยยยยยย
“เอ่อ…..เล่านะเล่าได้………แต่จะยืนคุยกันในสภาพนี้อะเหรอ”ไอ้โต้งพูดพร้อมกับมองมาที่ตัวผมกับมัน……..ก็จริงแฮะ………..ตอนนี้ผมซึ่งไม่ใส่เสื้อ สวมแต่boxerตัวเดียว กำลังจับไหล่สองข้างของไอ้โต้งที่นุ่งแต่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเอาไว้……..แถมตอนนี้ไอ้โต้งยังต้องเอามือจับผ้าเช็ดตัวกันหลุดไว้ด้วยครับ……..เพราะตอนลากมันออกมาก็เกือบหลุดไปทีแล้ว
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ถูกต้องคร๊าบบบบบ ต่อตอนหน้า แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆ :m14:
-
ทรมานใจคนอ่านมากมาย :z3:
-
ท้างปี
กี่คน กี่คนก็เสร็จเอก
:man1:
ขอกอดแบบค้างงงงงงงงงงงงงงงงงง ซักกะทีนึง นะ
-
ค้างอีกละ อิอิ o22 o22 o22
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เมาแล้วจับข่มขืนหมดทั้งวงเลยเหรอค่ะ
แรงมาก
-
:z13: จิ้มรีบนซะเลย .....นี่แน่ะๆ...เปล่านะแค่?????เอง :laugh:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
ชักจะค้างบ่อยเเล้วนะคุณหมออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
:fire: :fire: :fire:
:m31: :m16: :m16: :m16: :m16: :m31: :m16: :m16: :m16:
:beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :z6:
ระบายด้วยความโมโห
-
:z13: จิ้มตั้ม
กลับไปโพสของตัวเองต่อซะดีๆ นี่แน่ะๆ :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6:
-
^
^
^
:z13:จิ้มเอก :laugh:
รีบมาต่อเร็ว ๆ นะ ว่าแสดงความเถื่อนอะไรออกไปอีก
อยากรู้ :-[
ตกลงประชากรกิ๊ก นี่มีแต่เพิ่มนะ ยังไม่เห็นจะลดลงเลยอ่ะ :o12: :o12: :o12:
-
สงสัยที่มานอนด้วยกันหมดเนี่ย คงโดนหมอเอกจัดการซะหมดแล้วม๊าง :z1:
-
หมอเอกกกกกกกกกกกกกกกกก ในที่สุดก็เป็นพระยาเทครัวนี่เอง 55555
เมาแล้วจับพี่หมอ เพื่อนหมอปล้ำ :laugh: :laugh: หมอเอกเป็นน้องพลับรึ หมอเอกของ 5 = ='
กรี๊ดดดดดดดดหมอพี ยังได้ใจแม่ยกเหมือนเคย น่ารักและเจ้าเล่ห์แสนดีไม่มีใครเกิน ทำคิสมาร์คซะ
“รอยของผมเองแหละครับ....”ไอ้พีตอบ.............เคี๊ยกกกกกกกกกกก…………….มรึงคิดจะทำอะไรอีกกกกกก
ตีตราจองแบบนี้อย่าลืมยกขันหมากมาขอนะคะพี แต่ต้องรอให้หมอเอกเข้าสู่โหมดแสนดีก่อนนะคะไม่งั้น คออาจหักได้ หึหึ
โหมดปกติหมอเอกแสนดี ปากหวาน บราบราๆๆๆๆๆ:-[ :-[
-
o22 เอกหน้ากลัวเว้ย
:m30:พี่อั้ม พี่ โต้ง พร้อม ยังขาดนะยังขาด
ชาร์ละไปไหน o12 ไม่ครบอ่ะ
o16 ไม่หวายเลย เทครัวไม่จริงนิหว่า
ต้องเอามาให้ครบดิ :haun5:
ไม่เป็นไรเทียวหน้าแล้วกันเอกอย่าให้ขาดนะ พล ด้วยละ :m7:
-
มะได้เทครัวซักกะหน่อย :m23: อย่าพึ่งเข้าใจกันผิดจิ :-[
-
ท่าทางคุณเอกจะกวาดเรียบทุกคนเลยล่ะสิท่า ใช่มะ :z2:
-
มะได้เทครัวซักกะหน่อย :m23: อย่าพึ่งเข้าใจกันผิดจิ :-[
:-[ ไม่เทครัวครับ กะเทมันทั้งเล้าใช่ป่ะ ที่รัก :impress2:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง บ่อยมาก
ตอนแรกก้อคิดว่าเครื่องเรา ที่ไหนได้
อย่าทำให้ค้างอีกนะคับบบบบบบบบบ
เดี๋ยวคุณหมอจะโดนนนนนนนนนนนน
-
หมอเอกกกกกกกกกกกกกกกกก ในที่สุดก็เป็นพระยาเทครัวนี่เอง 55555
เมาแล้วจับพี่หมอ เพื่อนหมอปล้ำ :laugh: :laugh: หมอเอกเป็นน้องพลับรึ หมอเอกของ 5 = ='
กรี๊ดดดดดดดดหมอพี ยังได้ใจแม่ยกเหมือนเคย น่ารักและเจ้าเล่ห์แสนดีไม่มีใครเกิน ทำคิสมาร์คซะ
“รอยของผมเองแหละครับ....”ไอ้พีตอบ.............เคี๊ยกกกกกกกกกกก…………….มรึงคิดจะทำอะไรอีกกกกกก
ตีตราจองแบบนี้อย่าลืมยกขันหมากมาขอนะคะพี แต่ต้องรอให้หมอเอกเข้าสู่โหมดแสนดีก่อนนะคะไม่งั้น คออาจหักได้ หึหึ
โหมดปกติหมอเอกแสนดี ปากหวาน บราบราๆๆๆๆๆ:-[ :-[
>>>เห็นด้วยค่ะ หมอพีน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก กร๊ากกกกก :man1:
ส่วนหมอเอก ขอยาดมหน่อยจะเป็นลม โห เหมา 5 เลย เอาแรงที่ไหนมาละเนี่ย :jul3:
-
จะค้างไปไหนเนี่ย หมอเอก อยากอ่านต่อแล้วน๊า
:z3: :z3: :z3:
-
สนุกมากค่า :m4: :m4:
แต่ค้าง !! :z3:
-
อิจฉาหมอเอกจัง :z1:
ถ้าเลือกไม่ถูกขอหมอพีให้เค้านะตะเอง :กอด1:
ป.ล. ทำคนอ่านค้างอย่างนี้บ่อยๆบาปนะคะคุณหมอ
รีบกลับมาสอยลงด่วนๆเลย (มุกโบราณสมอายุมากกก)
-
:z13: จิ้มป้าจุใจ
-
เห็นหัวข้อแล้วนึกว่าเลือดจะกระฉูด
ไหนได้ ค้างงงงงงงงง ซะงั้น :z3:
-
กลับมาแล้วครับ ไปอาบน้ำก่อนนะครับ เดี๋ยวมาต่อ :กอด1:
ปล.ป้าจุใจมาอ่านด้วย ดีใจจัง :impress2:
-
ช่วยอาบเอาป่ะ :-[
แบบว่าใจดีอ่ะนะ
-
มารอน้องเอกแล้วนะ
อาบน้ำเสร็จหรือยังจ๊ะ
o4
-
ตอนที่๓๘ เมื่อคืน!!!!
“เฮ้ยยยยยยยยย........ทำไรกัน” เสียงไอ้ชาร์คดังขึ้น………….จ๊ากกกกก……โจทก์มาครับ………… สายตาที่มันมองมา บ่งบอกถึงความสงสัยสุดๆ……….ก็สมควรสงสัยอยู่หรอกครับ….แทบไม่ได้ใส่เสื้อผ้ากันเลย แถมผมยังยืนสบตาจับไหล่มันสองข้างอีก……….
“เอ่อ…..เรากำลังถามโต้งน่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้น…..เมื่อคืน……..” ผมตอบ…..
“…..เออ…..เราก็อยากรู้….”ชาร์คตอบเสียงขุ่น……….พูดเสร็จก็เดินเข้ามาช่วยกดดันไอ้โต้งอีกคน
“แต่ก่อนอื่น บอกมาก่อน……มรึงทำอะไรเอกเปล่า”ไอ้ชาร์คถลึงตาใส่
“เฮ้ยยย กรูเปล่านะเว้ย ไม่มีๆ…..”โต้งรีบตอบ……เฮ้อ…โล่งอก
“…..มีแต่ไอ้เอกอะดิทำกรู….”โต้งพูดต่อ………….เจี๊ยกกกกกกกก……..กรูทำอาร๊ายยยยยยย
“ทำไร!!!!”ผมกะไอ้ชาร์คประสานเสียงกัน
“………ก็……….”และแล้วไอ้โต้งก็เริ่มเล่าครับ………………………….เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศขอเล่าตามมุมมองไอ้โต้งบ้างนะครับ……………………เรื่องมันก็มีอยู่ว่า
“อุ๊บ....อึกๆๆๆๆ....แค่กๆๆ.....อึกๆๆๆๆ”ฮ่าๆๆ…..สำเร็จ….ผมจับไอ้เอกไว้ได้ครับแล้วพี่เอ็มก็จัดการกรอกเหล้ามันซะ……. อยากเผลอดีนัก……ผมฉวยโอกาสตอนที่มันกำลังเอาแต่สนใจไอ้พีกับพี่อั้มเถียงกัน …….…. โดนซะมรึง……..นี่แน่ะๆฮ่าๆๆๆๆ……..ตั้งแต่มาผมไม่เห็นมันจะยอมกินเท่าไหร่เลยครับ……….ปล่อยให้พวกผมโดยกรอกกันอยู่ได้…………ดีนะที่ผมคอแข็งเลยยังไม่ค่อยเมา………ส่วนไอ้เพื่อนปีหนึ่งคนอื่นหมดสภาพกันไปหมดแล้วครับ
ไม่รู้ไอ้ชาร์คกะไอ้พีมันจะห่วงหวงไอ้เอกทำไมนักหนา……… เห็นปกป้องกันจริง……..กันแมร่งทุกช็อต…… ใครจะมาชนแก้วด้วยไม่ได้เลย…………… ถ้ามันดูบอบบางก็ว่าไปอย่าง….….แต่นี่มันตัวใหญ่กว่าพวกมรึงสองคนอีกนะเฟ้ยยยยยย
“เฮ้ยยยยย หยุดดดดดดดดดดด”ไอ้พีตะโกนลั่นหลังจากหันมาเจอไอ้เอกกำลังถูกกรอก……………. สายไปแล้วมรึง……………ว็อดก้าสองลิตรหมดขวดพอดี………….ฮ่าๆๆๆๆๆ……………นิ่งไปเลยนี่หว่าไอ้เอก………….คออ่อนงี้เลยเหรอวะ
“เมานิดเมาหน่อยเองไอ้พี ห่วงมันจริงนะมรึง” ผมบอกไอ้พี……ตอนนี้มันทำหน้าบอกไม่ถูกเลยครับ….......…เรียกว่าไงดีหละ………ตาเหลือกมั้ง
“เอ่อ……..จริงๆกรูน่ะห่วงพวกมรึงมากกว่าว่ะไอ้โต้ง…..”ไอ้พีบอกผมแต่ตายังจ้องไอ้เอกไม่กระพริบ………ห่วงกรู……..ห่วงกรูเรื่องไรวะ……….อ้าว……ไอ้เอกเมาแล้วเหรอวะ…..มากอดคอกรูซะงั้น
“เฮ้ยยย ขอบใจมรึงมากเลยนะเว้ยที่ให้เหล้ากรูแดรก…..ไม่รู้ว่าไอ้พีจะกลัวเชรี่ยยยยยไรนักหนา….จริงเปล่าวะ”ไอ้เอกพูดกับผม…….เอ่อ……ผมว่ามันแปลกๆไปยังไงชอบกลนะ……ไม่เหมือนทุกที………….พูดเสร็จมันก็ยกเหล้าขึ้นซดอั๊กๆๆๆๆ
“เอกกินเยอะไปแล้ว พอเหอะ”พี่อั้มเข้ามาห้ามครับ………..ไอ้เอกได้ยินก็วางขวดลง…….ว่าง่ายดีแฮะ…….เอ่อ……เฮ้ยยยยย…….ไอ้เอกมันลุกไปล็อกคอพี่อั้มครับแล้วก็กรอกเหล้าพี่แก…….พี่อั้มดิ้นสุดตัวเหมือนกำลังสำลักแต่ก็สู้แรงไอ้เอกไม่ได้…… เอ่อทำไมมันดูโหดขึ้นจังวะ
“ชอบใช่มะ แบบรุนแรงน่ะ” ไอ้เอกพูดข้างหูพี่อั้ม.......พอหมดขวดเสร็จมันก็จับพี่อ้ำผลักลงพื้นแล้วก็เอาตัวขึ้นคร่อมกดพี่แกไว้…………ตอนนี้พี่แกดูตกใจมิใช่น้อยครับ
“อ้อ แล้วก็ไอ้รอยน่ะมันเกิดจากอย่างงี้”ไอ้เอกพูดเสร็จก็………..เฮ้ยยยยยยยยย……….มันก้มลงไปไซร้คอพี่อั้มอย่างรุนแรงแล้วก็กระชากเสื้อจนหลุดแล้วก็ดูดจนคอเป็นรอย…………..นี่มันอะไรก๊านนนนน
“เฮ้ยยย เอก…หยุดนะ”พี่อั้มร้อง
“เฮ้ยยย เงียบเลยมรึง….ร้องมากนักเหรอ….”ไอ้เอกพูดเสร็จก็เอาเหล้าขึ้นมาซดแล้วจากนั้นก็……จูบปากไอ้พี่อั้มครับ…. นี่มันกรอกเหล้าด้วยปากนี่หว่า ……….. แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกก……………..ผมกับไอ้พีจะเข้าไปห้ามแต่ ไอ้พี่เอ็มไปถึงก่อนครับ
“เฮ้ยยยย…. พอๆ”ไอ้พี่เอ็มห้ามแบบเมาๆครับ
“เสรือกจริงนะมรึงนี่” ไอ้เอกพูดเสร็จก็หันไปกระชากคอเสื้อไอ้พี่เอ็มแทน……………แต่ไม่เท่านั้นครับ ไอ้เอกมันคว้าเหล้าแถวนั้นกรอกไอ้พี่เอ็มไม่ยั้งเลยครับ ตอนนี้ทั้งผมทั้งไอ้พีทั้งพี่อั้มช่วยกันก็ยังสู้แรงไอ้เอกไม่ไหวเลยครับ……ไอ้พี่เอ็มก็กรรมสนองครับดันไปกรอกไอ้เอกไว้ตอนนี้เลยโดนไอ้เอกกรอกคืน ….นี่มันกี่ขวดแล้ววะเนี่ย……เออ……จะว่าไปกรูก็สมรู้ร่วมคิดด้วยนี่หว่า เคี๊ยกกกกกกกกก
เหตุการณ์มันก็วุ่นวายจนไอ้พร้อมกลับมานั่นแหละครับ สี่คนถึงจะจับไอ้เอกอยู่……….เล่นเอาพี่เอ็มสะบักสะบอมไปเลยทีเดียว……พี่แกต้องค่อยๆประคองตัวลุกขึ้น
“นี่มันอะไรกันวะ”ไอ้พร้อมถามขึ้นด้วยความงงขณะล็อกขาเอกไว้หนึ่งข้าง
“ก็เอกอะดิ ถ้ามันเมาแล้วมันจะกลายเป็นโหมดโหด คราวก่อนก็ไปกระทืบคนอื่นมาทีแล้ว”ไอ้พีตอบขณะล็อกแขน
“เชรี่ยยยย แล้วเสรือกไม่บอก” พี่อั้มโวยขณะล็อกแขนอีกข้างหนึ่ง
“ก็บอกแล้วฟังกันที่ไหนหละพี่ นี่ก็ช่วยกันซะเต็มที่แล้วเนี่ย” ไอ้พีตอบพร้อมกับต้านสู้แรงสะบัด…….แต่ก่อนที่จะได้คุยกันต่อ ไอ้พี่เอ็มที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็ส่งเสียงขึ้นมาครับว่า……….เอ่อ…….อ……อ้วกกกกกกกกก
ครับไอ้พี่เอ็มมันอ้วกพุ่งใส่พวกผมสี่คนครับ…………..อ้วกเสร็จก็ล้มไปกองกับพื้นสมทบกะไอ้พวกที่หมดสภาพไปแล้ว……… ปล่อยให้พวกผมยืนเปียกอ้วกกันไปครับ…………เชรี่ยยยยยยยยยยยยยยยย
ห้องนั่งเล่นตอนนี้ก็ไม่เหมาะจะอยู่อาศัยแล้วครับพราะคละคลุ้งไปด้วยอาเจียนทั้งหลาย…….พี่อั้มเลยนำพวกผมให้ลากไอ้เอกไปห้องแกแทน…..จะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย………….แต่มันก็ไม่ง่ายงั้นสิครับ ไอ้เอกมันก็ดิ้นไปตลอดทาง แรงก็โคตรเยอะ ล่อกันไปเกือบครึ่งชั่วโมงกว่าจะไปถึงอีกห้องได้ จนตอนนี้อ้วกเริ่มแห้งแล้ว……แหวะ
พอไปถึงก็ต้องลากไอ้เอกเข้าไปล้างอ้วกในห้องน้ำทั้งชุดนั้นหละครับไม่งั้นมันไม่ยอมดีๆ…… สรุปพวกผมก็เปียกโทรมกันหมด…..ออกมาก็ต้องรุมกันเปลี่ยนชุดให้อีก แต่ก็ทำได้แค่ถอดหละครับใส่ชุดใหม่ไม่ไหว……. กว่าจะล็อกจนมันหลับได้ พวกผมก็โดนกระชากเสื้อกันซะเละ หมดแรงไปตามๆกัน…….ว่าจะเปลี่ยนมาใส่ชุดนอนที่พี่อั้มหยิบให้ก็สลบกันไปซะก่อนครับ…………รู้สึกตัวอีกทีก็เช้าอย่างที่เห็น
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“ก็นี่แหละเพื่อน…….เรื่องในความทรงจำของเรา” ไอ้โต้งเล่าเสร็จก็ตบไหล่ผมเบาๆสองทีครับ……. ช็อคเลยกรู
ไอ้โต้งบรรยายวีรกรรมผมเสร็จก็เผ่นขอไปแต่งตัวครับ…….ปล่อยให้ไอ้ชาร์คเข้ามาปลอบผมต่อไป……….กระซิกๆ.......... กรูทำเรื่องน่าอายอีกแล้วเนี่ยยยยยยยยยย
ติดตามตอนต่อไปครับ :m23:
-
:z13:
ไปก่อนเดี่ยวตามอ่านคิคิ
-
:z13: จิ้มตั๊ม อิอิ
-
:z3: :z3:
นึกว่าจะมีอะไรในกอไผ่
หึหึ o18
-
อืมมมมมมมม
น้ำเปลี่ยนนิสัยจริงๆด้วย
จากน้องเอกผู้น่ารักกลายเป็นน้องเอกผู้โหดร้าย
คราวหน้ายังจามีคนกล้ากรอกเหล้าอีกม้ายยยยยยยย :laugh:
อร้ายยยยยย แต่คราวนี้เหมือนจะไม่ค้างเท่าไรนะเนี่ย
บวกไปนะจ๊ะ :L2:
-
^
จิ้มหมอเอก :z13:
เมาแล้วโหด
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มบ้างอยากจิ้ม อิๆ
แหมหมอเอกนี่โหดไม่เปลี่ยนเลยเวลาเมา อิๆ
-
นึกว่าจะเล่นสนุกกันมากว่านี้
อนึ่งเอกเมาแล้วชอบจูบนะเนี่ย
จูบพร้อมด้วยความรุนแรงเสียด้วย
-
หึหึ หมอเอกคะมีอะไรจะแก้ตัวมั๊ยคะ เป็นนักล่าจูบก็สารภาพกันมาตรงๆเถอะคะ
เพื่อนให้อภัยแล้ว o18 o18 อรั๊ยยยยยยยยยยย
ดูดคอพี่อั้มซะเป็นรอย แล้วยังป้อนสุรากันปากต่อปากอีก :sad4:อิจพี่อั้ม (อุ้ยไม่ช่ายแล้ว)
ที่แท้หมอเอก็เป็นอยากเป็นรุกนี่เอก พอเล้าเข้าปากแล้วความต้องการส่วนลึกก็เปิดเผยออกมา :laugh:
“ชอบใช่มะ แบบรุนแรงน่ะ”
“เฮ้ยยย เงียบเลยมรึง….ร้องมากนักเหรอ….”
>> หมอเอกเป็น sm การี๊ดดดดดดด o22
..มีแต่ไอ้เอกอะดิทำกรู….”
ตอนแรกคิดว่าเหยื่อคนแรกของหมอเอกคือโต้งแต่ที่ไหนได้ หึหึ หวยออกที่พี่อั้ม .... คือว่าเป็นของขวัญจากน้องรหัสนะเพ่ ทีหลังก็จำไว้ว่าอย่าริยุน้องไปให้ทางมิชอบ ครึๆ
:man1: :man1:หมอเอกกกกกกกกกกก
-
:เฮ้อ: ไม่มีอารายในไผ่ก่อ
:serius2:ผิดหว่งอย่าวแรง o9
-
เอ่อ.........เอกจ๋า ทำไมโหดขนาดนี้
:z6: :z6: :z6:
สงสัยคราวหน้าคงไม่มีใครกล้าแล้วล่ะ กล้วช็อค o22 o22
โธ่...เอกที่น่ารักของช้านนนนน......โหดซะ :z3: :z3:
-
หมอเอกคะ รุกเหอะน่าจะรุ่ง 555 ยังคงเชียร์พีอย่างออกนอกหน้าต่อไป
-
เอ่อเอกเป็นรุกอะ........ :freeze: :freeze:
-
แล้วเอกก็ทำปายได้ :laugh: :laugh: :laugh:
-
เค้าว่ากันว่าเวลาเมาจิตใต้สำนึกจะแสดงออกมา :impress2:
แสดงว่าจริงๆแล้วหมอเอกโหดนี่นา แบบพิศาลเลยอ่ะ ตบจูบตลอด :laugh: :laugh:
-
เค้าว่ากันว่าเวลาเมาจิตใต้สำนึกจะแสดงออกมา :impress2:
แสดงว่าจริงๆแล้วหมอเอกโหดนี่นา แบบพิศาลเลยอ่ะ ตบจูบตลอด :laugh: :laugh:
:a1: เห็นด้วยกะพี่ฟาง
เอกนะมาทำให้เราหลงนะ
เด่ยวตามถึงบ้านเลยนิ :m16:
-
:z13: จิ้มพี่ไต๋
ปล.เปล่าโหดซะกะหน่อย ออกจะใจดี o18
-
โอยยยยยย
อ่านแล้วจิ้นโคตรๆๆๆๆๆๆ
ชอบๆๆๆ SMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSM\
SMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSM
SMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSM
-
ชอบหมอเอกโหมดเมาอ่ะ อยากให้เมาทู๊กวันนนน :laugh:
-
ตอนที่๓๙ พี่อั้มกะพี และการXXX
“เอาน่า อย่าคิดมากเลย ก็แค่เรื่องนิด.....เอ่อ....แค่.....เอ่อ.....นั่นแหละ ช่างเถอะ ไปอาบน้ำเหอะไป”ไอ้ชาร์คพยายามจะพูดปลอบผมครับ........ แต่ก็จบด้วยการเปลี่ยนเรื่อง.......ใช่สิ.....ไอ้ที่กรูทำไปน่ะมันอัศจรรย์ยิ่งนักอะดิ๊.............ฮือๆๆๆๆ
“เฮ้ยยย เดี๋ยว..... คอโดนอะไร”ไอ้ชาร์คถามผมขึ้นมาตอนกำลังจะเดินเข้าไปอาบน้ำที่ห้องพี่อั้ม........... อิบอายแล้ววววว…… ลืมซะสนิท ทำไงดีวะ
“....เอ่อ..... ไหนเหรอ ไม่มีนี่” ปฏิเสธไปก่อนครับ...... เหงื่อเริ่มแตก
“ก็นี่ไง เห็นอยู่ชัดๆ..... โดนไรใครทำบอกมา”ไอ้ชาร์คคาดคั้น
“เหรอๆ...จำไม่เห็นได้เลย เดี๋ยวไปส่องกระจกดูก่อนนะ”กะว่าพูดเสร้จก็จะชิ่งเข้าห้องน้ำเลยครับ.....แต่ไอ้ชาร์คก็ดึงมือผมไว้ก่อน............. เคี๊ยกกกกกกกกก อะไรอีก..................เฮ้ยยยยยยย.................ครับ ไอ้ชาร์คทำแบบไอ้พีครับ มันฉุดผมไปดูดคอซ้ำที่เดิม
“อะ....ทีนี้ก็เป็นรอยเราละ ไปอาบน้ำได้ เดี๋ยวหาเสื้อให้”ไอ้ชาร์คพูดเสร็จก็ยิ้มจูงผมมาส่งที่ห้องน้ำ..............ไอ้เด็กโรงเรียนนี้มันทำงี้กันทุกคนเลยเปล่าวะเนี่ย เซ็งโว๊ยยยย
ผมอาบน้ำเสร็จก็มาใส่เสื้อผ้าที่ไอ้ชาร์คหยิบให้..... มันเป็นชุดของชาร์คที่สำรองไว้หลังรถครับ.......โชคดีจังไม่ต้องใส่เสื้อเลอะอ้วกกลับบ้าน อิอิ......... เหวอออออ......ตกใจครับตอนมองตัวเองที่กระจก........ก็ไอ้รอยดูดของไอ้สองคนนั้นมันชัดมากเลยครับ .........ดีหน่อยตรงที่มันอยู่ต่ำๆพอใส่เสื้อคอมีปกแล้วมันพอบังได้บ้าง......เฮ้ออ .... ใครเห็นจะคิดยังไงเนี่ย…………….พอผมออกมาจากห้องน้ำก็เจอไอ้ชาร์คยืนยิ้มแฉ่งอยู่ครับ
“มานี่ๆ....เรามีเรื่องสนุกๆให้ดู”ไอ้ชาร์คพูดพร้อมกับดึงผมไปดูที่เตียง..........อะไรวะ..........เฮ้ยยยย......ตอนนี้กลายเป็นไอ้พีกะไอ้พี่อั้มนอนกอดกันอยู่...........สงสัยฝีมือไอ้ชาร์คแน่เลยครับเพราะผ้าห่มกลับมาอยู่บนเตียงแล้ว.........แต่ยังไม่ทันที่ผมจะทำอะไรไอ้ชาร์คก็
“เฮ้ยยยยยยย พี่อั้มทำไรพี” ไอ้ชาร์คตะโกนใส่ไอ้สองคนด้วยเสียงแบบตกใจสุดๆครับ
“เฮ้ยย อะไรๆ”ไอ้พีสะดุ้งตื่น
“.........เฮ้ยยยย พี่ทำไรผม........”ไอ้พีตกใจที่อยู่ในอ้อมแขนพี่อั้ม
“อืมมมม......เฮ้ยยยย มรึงมานอนอะไรตรงนี้ เฮ้ยยยยยย กรูเปล่านะเว้ย” พี่อั้มตื่นตามมาตกใจด้วยคน
“เฮ้ยยย เอกเราเปล่านะเว้ยไม่ได้มีอะไรอย่างที่คิดนนะ”ไอ้พีแก้ตัวเสียงสั่นเมื่อหันมาเจอผม
“เฮ้ยยยย พี่เปล่านะเอก เฮ้ยยยยย” ไอ้พี่อั้มร่วมปฏิเสธด้วย
“โว๊ยยยย กรูจะนอน โวยวายอะไรกันอยู่ได้” ไอ้พร้อมโผล่พรวดออกมาจากผ้าห่ม...#!%@$^%#@%^%@ %^#$ .......... ไอ้พีกะพี่อั้มร้องกันไม่เป็นภาษาเลยครับ....ส่วนไอ้ชาร์คก็ยืนหัวเราะงอหายไป........ กว่าไอ้สองคนจะตั้งสติให้ผมเล่าได้ก็ปาเข้าไปพักนึงครับ
“เชรี่ยยยยยชาร์คเล่นอะไรของมรึงเนี่ยยย กรูช็อคนะโว๊ยยยย” ไอ้พีโวย……ส่วนพี่อั้มหนีเข้าไปอาบน้ำ
“นิดหน่อยเอง ฮ่าๆ …เผื่อมรึงจะเปลี่ยนใจ”ไอ้ชาร์คหัวเราะใส่
“กรูมีเอกคนเดียวเว้ย”ไอ้พีโต้
“คงไม่ได้ละ เพราะเอกของกรู”ไอ้ชาร์คไม่ยอมเสียงเริ่มดัง…………..ตุ๊บบ!!!
“เชรี่ยยยยย.....รำคาญโว้ยยยย....ไปกัดกันที่อื่น กรูจะนอนนนน” ไอ้พร้อมว๊ากหลังจากปาหมอนใส่ไอ้สองคนครับ......... พวกผมก็เลยรีบเผ่นลงมาข้างล่างก่อนที่ไอ้พร้อมจะอาละวาดไปมากกว่านี้....... ไอ้ชาร์คกับผมรออยู่ในห้องนั่งเล่นส่วนไอ้พีแยกไปอาบน้ำห้องข้างล่าง
“แหวะ ทำไมมันเหม็นงี้อะ”ผมบอก...... แต่พอมองไปรอบๆ.....เออ....ก็สมควรแล้วหละครับ.....เพราะคราบอ้วกกระจายให้เห็นเป็นหย่อมๆ สลับกับขวดเหล้าเปล่า......นับๆดูประมาณสิบกว่าขวดได้.......นี่พวกกรูกินกันกี่คนเนี่ย
“เอกน่ะยังดีที่นอนข้างบน แต่เราดิถูกปล่อยให้นอนอยู่ข้างล่างเนี่ยทั้งคืน เช้ามาทนนอนต่อไม่ไหวเลยต้องรีบตื่น” ไอ้ชาร์คบอกแบบปลงๆสลดๆ....... จะว่าไปก็น่าสงสารจริงๆด้วยครับ…… มิน่าถึงได้ตื่นแต่เช้าเลย………..ระหว่างที่รอไอ้พีอาบน้ำ ผมกับไอ้ชาร์คก็ช่วยกันเก็บกวาดกันไปพลางๆก่อน....... สภาพไอ้เพื่อนๆพี่ๆแต่ละคนตอนนี้ดูกันแทบไม่ได้เลยครับ
“เสร็จละ ไปไหนกันดี”ไอ้พีอาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาครับ.......มันก็มีชุดสำรองไว้เปลี่ยนที่รถเหมือนกัน.......ดีจัง ......เดี๋ยวคราวหน้าผมเอาไปฝากรถพวกมันด้วยดีกว่า เผื่อกรณีฉุกเฉิน
“บ้านเอกไม่ไกลนี่นา ไปบ้านเอกกันเถอะอยากนอนต่ออีกหน่อยอะ”ไอ้ชาร์คบอก.....ผมกับไอ้พีก็เห็นด้วยเพราะว่ามันยังง่วงๆกันอยู่หน่อยๆอะครับ นอนกันไปไม่กี่ชั่วโมงเอง....ว่าแล้วก็ไปเก็บเสื้อผ้าชุดเก่าจากนั้นก็ไปลาพี่อั้ม...... ตอนแรกพี่แกจะขอตามไปด้วยแต่ถูกไอ้ชาร์คกันไว้ครับ ด้วยเหตุผลที่ว่าเจ้าของบ้านจะไปได้ยังไงในเมื่อต้องอยู่ดูแลแขกที่เหลือก่อน..........ก็จริงครับ ยังนอนเกลื่อนกันอยู่เลยเนี่ย........... พี่อั้มเลยยอมจำนนแต่โดยดี
พอมาถึงบ้านผมไอ้สองคนก็รีบเข้าไปสวัสดีพ่อแม่ผมอย่างสนิทสนมคุ้นเคย ดูเป็นกันเองอย่างกะรู้จักกันมานานงั้นแหละครับ....... ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันไปถึงไหนแล้วด้วย...... น่าสงสัยจริงๆ....... พอทักทายกันเสร็จก็ทานข้าวเช้ากันครับจากนั้นก็ขึ้นมานอนที่ห้องผม
พวกผมหลับไปตื่นมาอีกทีก็เที่ยงพอดี...... แน่นอนครับว่าตอนตื่นมาก็เห็นสภาพตัวเองถูกพวกมันเอามาใช้แทนหมอนข้างอยู่คนละด้านครับ...... แต่เอาเหอะครับชินละ
“รับสายหน่อยๆ”ไอ้พลโทรมาครับ
“ว่าไงพล”ผมรับสาย.................. “ทำไรอยู่เอก” พลถาม
“อ๋อ พึ่งตื่นน่ะ เมื่อคืนเมา” ผมบอก
“เฮ้ยยยย แล้วมีใครเป็นไรเปล่า” ไอ้พลส่งเสียงตกใจ.........เออ....กรูมันสัตว์ประหลาด......ไม่ห่วงกรูเลยนะมรึง
“ไม่มีหรอก(มั้ง) แล้วเมื่อคืนเป็นไง”ผมเปลี่ยนเรื่อง
“ก็เมาพึ่งตื่นเหมือนกัน วันนี้ว่าจะนอนสักหน่อย”พลพูดไปหาวไป
“เออ...งั้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวเราก็จะพาไอ้พีไอ้ชาร์คไปกินข้าวเที่ยงด้วย”
“เฮ้ยยย อยู่นั่นกันด้วยเหรอ........งั้นเดี๋ยวเราไปกินด้วยนะร้านไหนอะ”…….เออ......พอบอกว่าไอ้สองคนไปด้วยนี่ รีบมาเลยนะมรึง........ ผมว่าที่ผมสงสัยน่ะต้องใช่แน่ๆเลยครับ หึๆๆ............. ผมอธิบายร้านกับทางไปเสร็จก็วางสายไปครับ
พวกผมนั่งรถไอ้ชาร์คมากันครับ.... ระหว่างทางผมก็บอกว่าเดี๋ยวไอ้พลมากินด้วยนะ...... เท่านั้นแหละครับไอ้ชาร์คก็บ่นอุบอิบขึ้นมาใหญ่ หาว่าจะมีก้างมาเพิ่มอีกหนึ่ง....... แต่ไอ้พีไม่พูดอะไรเลยครับเหมือนมันกำลังคิดอะไรอยู่....... ผิดปกติแฮะ
พวกผมสั่งข้าวกันได้แป๊บนึงไอ้พลก็มา..... มาถึงมันก็เริ่มกวนตรีนไอ้สองคนเลยครับ..... ไอ้ชาร์คก็ปฏิบัติหน้าที่กวนตรีนตอบเหมือนทุกครั้ง...... แต่ไอ้พีสิครับมันทำหน้าแปลกๆ ดูเกร็งๆไงก็ไม่รู้ ..................... รึว่า
ต้องต่อตอนหน้าจริงๆด้วย :m9:
-
รอลุ้นตอนต่อไป :man1:
ชอบหมอเอกอะ
-
:z13: จิ้มohm
อิอิ เขินอะ :-[
-
พลถามด้วยความเป็นห่วงสวัสดีภาพของเพื่อนคนอื่น เฮ้อ สมกะที่เป็นเพื่อนกันมานานจริงรู้ไส้กันหมดแล้ว
:mc4:บอดี้การ์ดได้ทำkiss mark กันคนละทีสองที เฮ้ออออ ปลื้มใจ (มะห่วงหมอเอกเลยรึ (ไม่...))
พี อย่าบอกนะว่าค้นพบตัวเองจากอ้อมกอดของพี่อั้มนะ ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆนะ :z3: :z3:
:man1: :man1:หมอเอก
-
แอบอยากให้ชาร์คเป็นพระเอก ยังไงไม่รู้
ต้องรอต่อไป
-
พี เป็นอะไร ทำไม :serius2: ม่ายอยากจะคิดเลย
:o8: ตกลงเอก ...... :-[ :laugh: รอตอนต่อไป
:angry2: จะเก็บ พีกับ ชาร์ค ไว้ทั้งสองคนใช่ปล่ะ
-
รึว่า... :z1:
ชอบหมอเอกจังเลย กระต่อม(ฮา)มากมาย น่ารักๆ :-[
-
รอดู4Pดีกว่า ครบองก์ประชุมแล้วนี่ :laugh:
-
ตลอดอ่ะ
งอลลลลลลลลลลลลลล
ค้างตลอดดดดดดดดดดดด
-
แม่จ้าวกดโหวตน้องพีไปแล้ว อรั๊ยยยยยยยยยย :-[ :-[
อยากกดน้องป้อง แต่ว่า เด๋วไปกดกันลับหลังดีกว่า ป่านนี้น้องป้องยังเป็นตัวประกอบอยู่เลย :man1: :man1:
ทำไมไม่มีให้กดหมอเอกนะ อยากก...ด หมอเอกกกกกกกกกกก :oo1: :oo1:
-
:z13: จิ้มข้าวอิอิ
ที่ไม่มีช่องให้โหวตเอกก็เพราะว่า ถ้าไปๆมาๆไม่มีคนโหวตให้ เดี๋ยวจะพาลน้อยใจไม่มีแรงมาเขียนต่อให้ไงครับ :m15: กระซิกๆ
-
^
^
^
โหยหมอเอกคะ น่าสงสารเนอะ กัวไม่มีใครโหวตตัวเอง น่าสงสารมากกกก เอ หรือว่า น่าซ้ำเติม o18 o18
-
มีการโหวตด้วย แล้วจะโหวตให้ใครดี :-[
จะโหวตให้พี ก็เสียดาย ชาร์ค จะโหวตให้ชาร์ค ก็เสียดายป้อง :laugh:
:m21: โหวตให้ใครดี อ่ะ
:angry2: แล้วไหมไม่มีเอกอ่ะ อยากกด....โหวตให้เอกอ่ะ :o12:
-
โหวต ป้อง
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮาสุดในบรรดาตัวเลือกแล้ว
-
โฮกกกกกก เลือกยากจังค่ะน้องเอก
ถ้าใส่ชื่อน้องเอกมาด้วย โหวตให้เลยนะเนี่ย
ไม่มีชื่อก้อบวก1ให้แทนโหวตละกัน
รักชาร์คเสียดายพี รักพีเสียดายชาร์ค
แต่ก้อชอบป้องด้วย ท่าทางจะสวยได้ใจ งั้นเค้าโหวตให้ป้องดีกว่า :laugh:
-
อ่านเรื่องนี้แล้ว Panic จริงๆๆๆ เพราะค้างตลอด....... 55555
-
อิอิ สืบเนื่องจากมีคนถามถึงน้องป้องบ่อยๆนะครับ เลยเข้ามาพาดพิงมันนิดนึง
ถามว่าสวยมั๊ยเหรอ อันนี้ไม่รู้จะบอกไงดีแต่ถ้าหล่อหละก็
ผู้ชายสิบคน 3คนบอกหล่อ 2คนบอกก็ดี ที่เหลือไม่ยอมตอบแต่ได้บอกว่าอิจฉา(รวมถึงผมด้วย :o12:)
ผู้หญิงสิบคน 3คนกรี๊ด 3คนบอกหล่อ ที่เหลือบอก เสียดายยยย
ก็ประมาณนี้แหละครับ :sad4:
-
อิอิ สืบเนื่องจากมีคนถามถึงน้องป้องบ่อยๆนะครับ เลยเข้ามาพาดพิงมันนิดนึง
ถามว่าสวยมั๊ยเหรอ อันนี้ไม่รู้จะบอกไงดีแต่ถ้าหล่อหละก็
ผู้ชายสิบคน 3คนบอกหล่อ 2คนบอกก็ดี ที่เหลือไม่ยอมตอบแต่ได้บอกว่าอิจฉา(รวมถึงผมด้วย :o12:)
ผู้หญิงสิบคน 3คนกรี๊ด 3คนบอกหล่อ ที่เหลือบอก เสียดายยยย
ก็ประมาณนี้แหละครับ :sad4:
^
^
สงสัยน้องป้องจาหล่อมากกกกกกกกกกกกกกซะแล้ว
ขนาดน้องเอกยังบอกว่ารวมอยู่ในกลุ่มที่บอกว่าอิจฉาเลย
อืมมมมมม น่าเสียดายจริงๆแฮะ :laugh:
แล้วทำไมไม่มีใครมาจีบน้องป้องบ้างเลยหละคะ เพราะน้องป้องหล่อจัดเกินไปรึปล่าวหว่า :laugh3:
ยังงี้ก้อสู้น้องเอกไม่ได้อยู่ดี เพราะใครๆก้อมารุมรักน้องเอกคนเดียวเลย :o8:
-
คนจีบน้องป้องตรึมเลยนะครับ แต่ว่าเพศหญิงล้วนๆนะ :laugh:
เรียกว่าหล่อมากๆๆๆๆๆ มากกว่าพี่โอ๊ค สมิทธิ์ เยอะเลยครับ สูงกว่า หุ่นดีกว่า ใสกว่า และรวยมากๆด้วยครับ :really2:
ส่วนเรื่องความรักน้องป้องนี่อีกสักพักก็จะเอามาเล่าให้ฟังครับ เป็นpartสำคัญด้วยครับอิอิ :z2:
-
แรงคุณหมอเวลาเมานี่ประหนึ่งช้างสารจริงๆ
แบบนี้น่าจะเปลี่ยนไปเป็นตำรวจ
พอถึงเวลาไล่จับผู้ร้ายก็ให้จับกรอกเหล้าเปลี่ยนโหมดก่อน :laugh:
ป.ล. +1 ให้คุงหมอเอกสำหรับความค้าง
และกดโหวตให้หมอพีด้วยความร๊ากกกกก อิอิ :man1:
ป.ล.2 ได้จิ้มคุงหมอด้วยยยยยย แอร๊ยยยย :z13:
-
โหวตมาแล้ว
หมอเอก มีกลัวไม่มีใครโหวตให้ตัวเองด้วย :z13:
-
อั๊ยยยยยยยย น้องป้องหน้าตาดีเลือกได้ (เหมือนกับคนแถวนี้)หนุ่มก็เยอะ สาวก็แยะ แต่ว่าน้องป้องน่ารักและฮาตรงที่จะมีเรดาร์ตรวจจับชานนีสาวก
:-[ น่าเอ็นดูที่สุด
น้องป้องหน้าตาดี จนหมอเอกอิจ ในความหล่อ
แต่น้องป้องคงอิจหมอเอกเหมือนกันเพราะว่าหมอเอกก็ so hot ไม่ต่างๆ อิอิ
-
ชอบป้องครับ แม้จะหลอนขนาดไหนแต่เธอก็ยังแรงได้ใจเสมอ อิอิ ได้คอนเซ็ป ทองแท้ไม่ไม่กลัวไฟ เกย์ไทยต้องเปิดเผย อิอิ..........
-
:z13: จิ้มพ่อหมี อิอิ ไปต่อนิยายตัวเองเร็วๆเลย :angry2:
-
พี่หมอเอกคิดโครงเรื่องเจ๋งดี มีหักมุมรออยู่บทหลังๆใช่ป่าวค่ะ :a5:
เล่าเรื่องได้ลื่นไหล สนุกจัง อ่านแล้วเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลย :oni1: :oni1:
เพิ่งเคยเจอคนเมาแบบโหดๆครั้งแรก น่ากลัวมากมาย แล้วอย่างไวน์นี่กินได้มั๊ยคะ o21
:give2: อีโมนี่ให้พี่หมอเอก ส่วนอันนี้ให้พี่ชาร์คค่ะ :m3:
:a2: :a9: :a3: :a11: เซิ้งรอหมอเอกมาโพสบทต่อไป รู้สึกบทนี้ค้างนิดๆ แต่ไม่เป็นไรเพราะพี่เอกอัพบ่อย อิอิ
-
ค้างมันได้ทุกตอน หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหหึหึหหึหึหหหึหึหึหึหึหึ
-
แย่งน้องเอก เจาะไข่ชินจังซะเลย :laugh:
คนจีบน้องป้องตรึมเลยนะครับ แต่ว่าเพศหญิงล้วนๆนะ :laugh:
เรียกว่าหล่อมากๆๆๆๆๆ มากกว่าพี่โอ๊ค สมิทธิ์ เยอะเลยครับ สูงกว่า หุ่นดีกว่า ใสกว่า และรวยมากๆด้วยครับ :really2:
ส่วนเรื่องความรักน้องป้องนี่อีกสักพักก็จะเอามาเล่าให้ฟังครับ เป็นpartสำคัญด้วยครับอิอิ :z2:
ยิ่งอ่าน ยิ่งน่าเสียดายน้องป้องเป็นยิ่งนัก หุหุ
แต่สงสารน้องป้องเนอะ สงสัยจะเครียดมีแต่ผู้หญิงเข้ามาทั้งนั้น :sad4:
รออ่านpartสำคัญนะจ๊ะ
-
:z13:
-
อ๊ะ โดนชิงเจาะไข่ไปซะแล้ว :m31:
ปล.ไวน์กินได้ครับไม่เป็นไร อิอิ
-
อ๊ะ :o ชาร์คนำพีแล้ว
เดี๋ยวว่าจะปิดโหวตคืนวันพุธอะนะครับ ถ้าใครได้คะแนนมากสุด เดี๋ยวจะเขียนตอนพิเศษของคนนั้นลงให้ละกันครับ o13 (หรืออาจไปบังคับให้เจ้าตัวไปเขียนมาลงเองซะเลย ประมาณนั้น :laugh:)
-
^
^
เราไม่จิ้ม
เราจะ :beat: :beat:คนโพส
ข้อหา ทำค้างทุกตอน :serius2:
ป.ล.ตอนนี้ยังสับสนว่าใครเป็นพระเอกกันแน่ :m31:
-
:z3:โดนหลอกทุกวันเลยกู
เว้นจร๊ิงจริง ยังไม่รู้ใครรุกใครรับเลย :เฮ้อ:
-
อยากรู้จริงอะ :-[
-
:เฮ้อ:
รึว่า พี มันจะเปลี่ยนใจ ไปทาง พลหว่า อิๆ
รออ่านอยู่น๊าพี่เอก
-
โหวตให้ชาร์คไปแระ เผอิญชอบฉลามหนุ่ม อิๆ
ยิ่งอ่านตอนนี้ก้อยิ่งเทใจให้พ่อชาร์คของอิชั้น
คนอะร้ายย น่าร้ากก น่ากอด เซี๊ยวได้จายยสุดติง
เอาตอนพิเศษของชาร์คมาเรย อยากอ่านๆ
-
ทำไมตรงให้โหวต ไม่มีชื่อหมอเอก บ้างอ่ะ เค้าอยากกดชื่อนี้อ่ะ
แต่ดูผลโหวต ชาร์ค แซงหน้า มากเลย ส่วนที่บอกว่าจะมีประชากรกิ๊กลดลงเนี่ย จะเป็นใครอ่ะ รอดูอยู่นะ
................... :pig4:..................
-
:o12: :o12: :o12: น้องชาร์ค ๆๆๆๆนำแล้วอ่ะ
โธ่ๆๆ น้องพี :man1: :man1: :man1:
-
อยากรู้จริงอะ :-[
:impress2: จริงนะอยากรู้มาก
-
ของอย่างงี้จะให้มาบอกกันตรงนี้ได้ไงอะ หลังไมค์ดิ :-[
(ล้อเล่นนะ......ถามมาก็ไม่บอกหรอก แบร่ จงค้างๆ :laugh:)
-
^
^
^
หมอเอกมะต้องเลือกนะ เด๋วเราเลือกให้ อยาก :oo1: :oo1:
อ่อนโยนอย่างหมอเอกมะพ้นเป็นผู้ถูกกระทำ o18 o18
-
แน่ใจเหรอครับข้าว :laugh3:
-
หมอเอกอ่ะ เราประเมินต่ำไปชิมิ
สงสารพีกะ ชาร์ค o22 o22
-
:z3: :z3: :z3: คนหนึ่งโหวตได้กี่ครั้งอ่ะ เอก
อยากโหวตอีกอ่ะ :z3:
-
ตามสบายเลยครับ ถ้าโหวตซ้ำได้อะนะ o13
-
ใจร้าย :o12: :o12: :o12:
ก็เราอยากกดหมอเอกนี่น๊า :z13: :z13: :z13:
ยิ่งตอนเมาด้วย :z1:
-
ตอนที่สี่สิบ ความจริงในใจของ…….พล
วันนี้ไอ้พีไม่ได้ร่วมวงเขม่นด้วยครับ….ดูมันแปลกๆยังไงชอบกล….. แถมพูดดีกะไอ้พลมากขึ้น……. ไปๆมาๆบรรยากาศในโต๊ะก็เลยเริ่มเปลี่ยนแปลง…… เกร็งๆกันไปหมดเลยครับ……. หลังๆกลายเป็นเริ่มเงียบ….. อะไรกันอีกฟะเนี่ย………….แต่สำหรับผมไอ้พีก็ยังเอาอกเอาใจดีเหมือนเดิมครับ คอยตักกับข้าวให้เป็นระยะ
ทานข้าวกันไปซักพักไอ้พีก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำครับ ไอ้ชาร์คก็ตามไปด้วย…… เลยเหลือผมกับไอ้พลสองคน
“พลถามจริงนะ ชอบผู้ชายปะ” ผมถามพลตรงๆ…….. ไอ้พลแทบสำลักข้าวตาย
“เฮ้ยย อยู่ๆถามอะไรขึ้นมา”ไอ้พลตกใจครับ
“ก็ถามดู….. ก็ตั้งแต่กลับมาเจอกันอีกที…..เรากับพลยังแทบไม่ได้คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวเลยนี่…..เห็นคุยแต่กะไอ้สองคนนั้น” ผมพูดพร้อมกับยิ้มใสซื่อให้
“อ้าว ก็เริ่มคุยเรื่องอื่นก่อนก็ได้นี่ คุยกันทีเปิดประเด็นซะอลังการเลยนะ”ไอ้พลย้อน
“เออนั่นแหละ………สรุปคำตอบคือ” ผมไม่ยอมให้เปลี่ยนเรื่อง…… ไอ้พลพยักหน้าแทนคำตอบ……
“……..…คิดยังไงกะไอ้สองคนนั้นหละ……….” ผมถามต่อ…..….ช้อนหล่นจากมือมันเรียบร้อย……..อึ้งไปเลยสิครับมรึง……คิดไม่ถึงอะดิว่ากรูจะถามตรงขนาดนี้………พลนิ่งไปแป๊บนึงก่อนจะตอบต่อ
“………..ตอนแรกเราก็แค่อยากแหย่ไอ้สองคนมันเล่นน่ะ ……ก็มันดันมาจีบเอกนี่หว่า…..แล้วแถมยังเสรือกมาทำเป็นหึงอีก ก็เลยช่วยสนองโดยการทำตัวเป็นอุปสรรคให้พวกมันซะหน่อย …..แต่แหย่ไปแหย่มาเลยชักจะเริ่มติดลมน่ะ แหะๆ………”ไอ้พลค่อยๆสารภาพออกมา…….ผมก็ฟังพร้อมกับรินน้ำส่งให้มัน
“…..แหย่ไปแหย่มาก็เลยเริ่มมีใจอะดิ”………พรวดดดดดดดดดดดดด……………..ผมยิงตรงเป้าเลยครับ
“…..เฮ้ยยยยย พูดอะไรเนี่ยยยย”ไอ้พลหน้าแดง
“……นั่นไง ปิดเราไม่มิดหรอก……… เวลาพลมีอะไรในใจ มีเหรอที่เราจะไม่รู้ หึๆ……..ก็มาหาเราแต่ละที ก็มัวแต่ขลุกกันอยู่กันสามคนนั่นแหละ ไม่ค่อยเห็นจะมาสนใจเราเลย ……ไม่ได้คิดอะไรกับเราเกินเพื่อนแบบที่ไอ้สองคนมันเข้าใจใช่ปะ…..เรารู้นะ……..พูดถูกใช่ปะหละ ”ไอ้พลช็อกไปเลยสิ…... ผมใส่เป็นชุด…….รู้สึกตัวว่าเป็นผู้ชนะยังไงก็ไม่รู้ครับ
“……….ก็ไม่ถูกทั้งหมดซะทีเดียวหรอกนะ……ถ้าถามว่ารู้สึกดีเกินเพื่อนกับไอ้สองคนนั้นมั๊ย……..ก็…….ใช่อะ……”นั่นไงๆ มันยอมรับแล้ว……กรูว่าแล้วเชียว……ซื้อหวยก็ถูกแน่กรู…………มันเงียบไปพักนึง…….. อ้าวไอ้สองคนเดินมาพอดี…….เดี๋ยวต้องแซวซะหน่อย…… เสียดายประโยคเมื่อกี้พวกมันไม่ทันได้ยินไม่งั้นได้เขินกันสุดขีดแน่เลย
“…….แต่ตอนนี้เราก็เริ่มๆคิดกับเอกเกินเพื่อนด้วยแล้วสิ……ทำไงดีอะ….แหะๆ”ไอ้พลอยู่ๆก็พูดต่อ … เจี๊ยกกกกกกกก………มันไม่รู้ครับว่าไอ้สองคนนั้นมาแล้วเพราะพวกมันเดินมาจากทางข้างหลังตอนประโยคสุดท้ายพอดี
“เฮ้ยยย มาฉวยโอกาสสารภาพรักตอนพวกกรูไม่อยู่เหรอวะ” ไอ้ชาร์คโวย……. ไอ้พลตกใจรีบหันไป
“ไหนเมื่อคืนเอกบอกว่าไม่มีอะไรไง…….เห็นมะมันจีบเอกจริงๆด้วย”ไอ้พีกลับมาโหมดปกติ วีนไอ้พลต่อ …………… ว่าแต่กรูไปพูดอะไรกับมันเมื่อไหร่ฟะ กรูจำไม่เห็นได้เลย
“เราบอกเรื่องอะไรอะพี” ผมถามงงๆ
“เฮ้ออออ…..สงสัยเพราะเมาอะดิ เมื่อคืนดันมาบอกเราว่าไอ้พลมันชอบคนอื่นไม่ใช่เอก…….เราก็เลยเกือบหลงวางใจเลยเห็นมะ ” พีต่อว่า……….นี่กรูเผลอพูดอะไรไปตอนเมาบ้างวะเนี่ย…. แต่ตอนแรกก็คิดอย่างงี้จริงๆอะ
สรุปทุกอย่างมันก็กลับสู่สภาพเดิมครับ ไอ้สองคนก็กลับมาเขม่นไอ้พลต่อไป…….. ส่วนไอ้พลก็ดูมีความสุขดีครับที่ได้มีกิจกรรมทำกับพวกมันสองตัว……….จะว่าไปอย่าให้พวกมันรู้ดีกว่านะครับเนี่ย ว่ากำลังตกเป็นเป้าหมายของไอ้พลอยู่เหมือนกัน……อิอิ
ทานข้าวเสร็จก็กลับมานั่งเล่นกันที่บ้านผมครับ…..ว่าแต่พวกมรึงไม่กลับบ้านกลับช่องกันมั่งเหรอไงครับเนี่ย….
“พรุ่งนี้เอกทำไรปะ”ไอ้พีถามขณะพยายามจะนอนหนุนตักผมครับ
“เปล่า ไมอะ”ผมถามต่อ…..ผมไม่ต้องลงมือจัดการไอ้พีเองครับ ไอ้ชาร์คพยายามถีบไอ้พีให้อยู่
“อ๋อ ถ้าไม่ได้ไปไหนเราจะได้ขอค้างด้วย พรุ่งนี้จะได้อยู่กับเอกทั้งวัน” ไอ้พียิ้มให้แต่เท้ากะลังถีบสู้ไอ้ชาร์ค
“เฮ้ยยย มรึงเกรงใจเอกมันบ้าง………” ไอ้ชาร์คปราม……ดีใจจังมีคนเกรงใจกรูด้วยครับ……
“……… คืนนี้กรูค้างแล้วมรึงมาอีกคนก็เบียดกันแย่ดิ”ไอ้ชาร์คพูดต่อ…….อ้าว ใครอนุญาตไม่ทราบเนี่ย
“เราไงก็ได้นะ” ไอ้พลแทรกขึ้นมา
“มรึงไม่เกี่ยว!!”ไอ้สองคนพูดพร้อมกัน…….ไอ้พลยิ้มมีความสุข……. ผมว่าจริงๆมันต้องเป็นมาโซคิส แน่ๆเลยครับ ชอบถูกทำร้ายอะไอ้เนี่ย
“ไม่ต้องเถียงกันนะครับคนดี…..”ผมรำคาญเลยต้องเริ่มพูดบ้าง…….ได้ผลๆ ชะงักกันหมด
“ไม่มีใครได้นอนทั้งนั้นแหละครับ….. เพราะคืนนี้กรูจะไปงานเลี้ยงกับแม่โว๊ย ฮ่าๆๆๆ” สะใจๆ ผมฟังพวกมันทะเลาะกันจนใกล้บ้าแล้วครับ ฮ่าๆ……. จริงๆก็ขี้เกียจไปไหนทั้งนั้นแหละอยากนอนอยู่บ้าน…….. แต่งานนี้ยกเว้นเพราะเป็นงานเลี้ยงของท่านยายสุดที่รัก อิอิ ……. พวกมันนิ่งกันไปเลยครับ
“……….ไรอะ งอนแล้ว…….” อยู่ๆไอ้พีก็พูดขึ้นแล้วก็เดินออกจากห้องผมไปเลยครับ……….. เฮ้ยยยย มันจะงอนอะไรขนาดนั้น……..พวกผมที่เหลือก็ตกใจกันดิครับ
“เฮ้ยยย……………เดี๋ยวเราไปตามเองเอกอยู่นี่นะ” ไอ้ชาร์คมันสะดุ้งเหมือนนึกอะไรได้ก็เลยรีบวิ่งตามออกไปอีกคน……………………… มันอะไรกันนักครับ……………….. ผมก็ได้แต่มองหน้ากะไอ้พลงงๆ
“งานเลี้ยงไรอะเอก” พลถาม
“อ๋อ งานเลี้ยงของยายเราน่ะ นานๆเพื่อนๆของยายเค้าจะจัดให้ที” ผมตอบ
“เลี้ยงเรื่องไรเหรอ” พลถามต่อ
“…………..เอ่อ…………….”ผมก็นึกอยู่ครับว่าจะอธิบายให้มันฟังยังไงดี ก็เพราะว่ามันเป็น…….
“ฮ่าๆๆ กลับมาแล้ว” ไอ้พีเปิดประตูเข้ามาหัวเราะร่า………ตามหลังมาด้วยไอ้ชาร์คที่ยิ้มปากแหกไม่แพ้กัน……… พวกมรึงบร้ากันไปหมดแล้วเหรอไงเนี่ย ……..ออกไปกะเข้ามานี่คนละเรื่องกันเลยนะ
“เราได้นอนกะเอกแล้ว” พีบอก “เราด้วย” ไอ้ชาร์คบอกตาม
“อ้าวก็บอกแล้วไงว่าไม่อยู่”ฟังไม่รู้เรื่องหรือไงพวกมรึง
“ก็พวกเราออกไปขออนุญาตแม่เอกแล้ว ว่าจะไปงานเลี้ยงคืนนี้ด้วยไง” พีตอบ………….เคี๊ยกกกกกกกกกกกก
ตอนหน้าละกัน แบร่ :mc2:
-
:z13: จิ้มเอกซะงั้น
-
จิ้มบ่อยๆนี่มารับผิดชอบด้วยนะครับ พี่ไต๋ :laugh:
-
เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกก (ชอบเสียงร้องหมอเอก เหมือนเจ้าจ๋อเลย) งานเข้า
คุณแม่ขาช่างแสนดี เอาเพื่อนหมอเอกไปงานด้วย หึหึ เพื่อนรักในคราบบอดี้การ์ดป้องและกันแฟนคลับของหมอเอก
อย่าลืมเอาว่าที่หลานเขย (หรือว่าที่หลานสะใภ้) ไปแนะนำให้คุณยายรู้จักด้วยนะคะ อั๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เอาเรื่องน้องป้องมาเล่าเร้วๆ นะคับ อยากอ่านอ่ะ ท่าจะฮาดี ชอบเรดาห์ตรวจจับชะนีจิตของป้องมากๆ
ส่วนคุงหมอเอก รีบๆ เลือกเข้านะครับ ตัวเลือกเยอะจัดแล้วนั่น
-
อ่านมาตั้งนานก็ยังเดาไม่ออกอยู่ดีว่าใครจะคว้าใจเอกไปได้ หรือว่าไปๆมาๆจะแห้วกันหมดเนี่ย :z3:
-
หมอเอกนี่ฮอตจิงๆ ตัวเลือกะเยอะ หุหุ
-
ชาร์คนี่ครองใจผู้คนมากกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย :o มันรู้มันคงดีใจอิอิ :-[
-
ชาร์คอาจจะครองใจผู้คน แต่หมีใหญ่ขอครองใจหมอเอกละกันนะครับ อิอิ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
^
:z13: จิ้มพ่อหมี เขินนะ :-[
-
ป.ล. หวงพี่เอกจริงนะ พี่พี พี่ชาร์คเนี่ย ส่วนพี่ พล เเอบมานะเนี่ย
ป.ล.โหวตพี่ พี เต็มที่ครับ
อีกอย่างงงไอ้พี่พี พี่ร์คไม่ได้เป็นไรกับพี่เอกซักหน่อยหึงเว่อร์นะ เด่ยวดูพี่พลลากเข้าโรงเเรมเเล้วเเกจะหนาวหึหึ
-
สุดยอดดดดดพีกับชาร์ครวมหัวกันได้อย่างดีเยี่ยม
พลท่าทางจะจิตหน่อยๆๆป่ะเนี่ยชอบให้เค้าด่าเนี่ย
-
น้องชาร์คคะแนนนำลิ่วทิ้งห่างคนอื่นๆเลย
แฟนคลับชาร์คเยอะจริงๆ
กิ๊กคนแรกที่จะจากไปคือพลใช่มิคะน้องเอก
อ่านแล้วยังไม่ค่อยมั่นใจ
แต่ดูเหมือนชาร์คกะพีจะมีลับลมคมในยังไงไม่รู้นะเนี่ย
บวก 1 ไปจ้า :L2:
-
o13 o13 o13
ยกมือให้สองคนนี้เลยไม่รู้จะพูดว่าไงดีสุดๆอะ (ด้าน)นะ
แล้วจะรออ่านต่อไม่รู้พลจะแอบไปมั่วด้วยอะเปล่าเนี่ยสิ อิๆ
เด่วจะดิ้นรอ :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
จิ้มพี่กุ้ง พี่หมอเอก :L1:
ยังฮาและค้างเหมือนเคย คงเส้นคงวามาก :a5:
พี่ชาร์ค พี่พล พี่พี ไปค้างกับพี่เอกอีกแล้ว :m21: :m28:
จะเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย มีทิ้งให้ได้ลุ้นทุกตอนเลยเรื่องนี้ :m7:
: 222222: กระโดดโลดเต้นรออ่านพรุ่งนี้ต่อ รักพี่ชาร์คเหมือนเดิม
-
อ่านแล้วตกใจนึกว่าพีจะกิ๊กกับพลซะอีก :เฮ้อ:
แต่คืนนี้ 3P อีกแล้วววววว :z1:
-
เข้ามา :z2: แล้วออกไป
-
ตื้อออออออออออ กันเจงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
วันนี้เลิกดึกอะครับไม่แน่ใจว่าจะกลับบ้านกี่โมง
ถ้าดึกมากอาจมาอัพพรุ่งนี้แทนนะครับ :m15:
-
เรตติ้งชาร์คนำโด่ง โอ้วววววววววววว :o
พี สู้เค้าๆๆ เพราะเราเชียร์อยู่ :ped149:
-
:z13:
จิ้ม Ak@tsuKII ทะลุไปถึงน้องเอก
ถ้ากลับมาดึกมาก พักผ่อนก่อนดีกว่านะจ๊ะ
เด๋วรออ่านวันต่อไปจ้า ขอบคุณที่มาส่งข่าวกันนะ
:กอด1:
-
รักพี่น้ำตาลที่สุด :กอด1:
-
มาพรุ่งนี้ก้อได้ แต่เอาแบบไม่ค้างนะครับ อิอิ :กอด1:
-
มาเม้น
ยังอยู่หน้า 26 :laugh:
-
เย้ กลับมาแล้ว เดี๋ยวมาอัพฮับ o13
-
รออ่านค้าบ :3123:
-
เย้ กลับมาแล้ว เดี๋ยวมาอัพฮับ o13
^
^
น้องเอกก้อน่ารักที่สุด :กอด1:
รออ่านนะจ๊ะ
-
ตอนที่ 41 งานเลี้ยง
อึ้งไปเลยสิครับ..........อะไรมันจะคุกคามกรูอย่างงี้เนี่ย..............เล่นไปขอกันทันทีเลยเรอะ........... ขืนแม่ผมตามใจพวกมันอย่างงี้ต่อไป อีกหน่อยมีหวังพวกมันคงจะขออนุญาตย้ายมาอยู่ด้วยเลยแหงๆครับ ฮือๆ ชีวิตส่วนตัวกรู.....
“ดีใจอะดิ” ไอ้พีถาม......... เออ......... กรูดีใจสุดตรีนเลยหละ….แต่ก่อนที่ผมจะพูดอะไรทันไอ้พลก็สะกิดผมครับ
“คือ..........อยากไปด้วยอะ” ไอ้พลพูดพร้อมส่งสายตาวิ้งๆ........ น่ารักมากเลยนะมรึงน่ะ
“เฮ้ออออ........เออๆ อยากไปก็ไป”ผมยอมแพ้พวกมันแล้วครับ……ไอ้พลเริงร่า....ไอ้สองตัวถลึงตาใส่
“ว่าแต่เอกใส่ชุดอะไรไปหละ”ไอ้ชาร์คถาม
“อ๋อ... สูทน่ะ”ผมตอบ
“สูทเลยเหรอ....งานใหญ่เหรอเอก”ไอ้พลถาม........ เออจริง...พวกมันยังไม่รู้สินะว่ากรูจะไปงานอะไร ฮึๆๆ ....พวกมรึงได้สนุกแน่.... แค่คิดก็มันแล้วครับ
“อืม ใช่ดิ ว่าแต่จะไปด้วยเนี่ย...มีชุดยัง”ผมถาม
“เอ่อ.....ยังอะ.....แต่ไม่เป็นไรหาได้”ไอ้พีพูดเสร็จก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าผม..... แล้วก็เริ่มปฏิบัติการรื้อตู้ครับ.............. แว๊กกกกกกกกกกกกกกก............... หาเอาจากบ้านกรูหมดเลยว่างั้นเถอะ..........เห็นกรูเป็นอาร๊ายยยยยย...........
“เฮ้ยยย....เล่นง่ายงี้เงยเรอะ”ผมท้วงเตือนสติมัน
“เออ.....งี้แหละ”ไอ้พีตอบ....แต่ก่อนที่ผมจะว๊ากมันต่อ ไอ้ชาร์คกะไอ้พลก็เดินไปจับตัวมันโยนออกมานอกรัศมีตู้ ........ ดีๆจัดการเลย....... เฮ้ยยยย แล้วพวกมรึงจะรื้อแทนทำม๊ายยยยยยยยยยย
สรุปพวกมันทุกคนก็ช่วยกันรื้อสูทในตู้ผมครับ.......... หยิบมาคนละสองสามชุดแล้วก็เริ่มลงมือแก้ผ้าเปลี่ยนลองกันตรงนั้นเลยครับ........ เอ่อ......... ทำไมไม่ไปเปลี่ยนกันให้เป็นที่เป็นทางฟะ......... คิดจะมายั่วกรูรึไงเนี่ยยยยย
ไม่ต้องตกใจนะครับว่าทำไมผมมีสูทเยอะ....ก็เพราะว่าผมต้องโดนลากไปงานบ่อยครับ แถมเดี๋ยวก็อ้วนเดี๋ยวก็ผอม ...... หุ่นเปลี่ยนทีก็ซื้อใหม่ที เบ็จเสร็จเลยมีมันตั้งแต่ไซด์ MไปยันXL........ อย่างกะร้านสูทเลยครับตู้ผมเนี่ย
ลองไปลองมาไอ้พลกะไอ้ชาร์คก็หาชุดที่มันถูกใจได้สำเร็จ.......ก็มันสองคนสูงใกล้ๆกับผมนี่ครับ..... ขาดก็แต่ไอ้พีครับที่มีปัญหา...... ทำไมเหรอครับก็แขนเสื้อกะขากางเกงมันยาวไปหน่อยสำหรับมันไง..... อิอิ
“เซ็ง.....”พีบ่นพร้อมกับทำหน้าเซ็งสุดชีวิต.............ส่วนไอ้สองคนก็ยืนขำอยู่ข้างๆ
“อดใส่ชุดของเอกเลยอะ......แต่ไม่เป็นไรทุกอย่างมีทางออกเสมอ”พีพูดเสร็จก็โทรบอกคนขับรถให้เอาสูทมาส่งให้ที่บ้านผมแทนครับ........... มันไม่ยอมแพ้จริงๆด้วย…………เอ่อ……….แล้วทำไมไม่ให้เอามาส่งแต่แรกฟะ
“ว่าแต่จะไปกันกี่โมงหละ”ไอ้ชาร์คถามบ้าง
“ที่บ้านจะออกกันสักหกโมงน่ะ ก็เดี๋ยวไปทานข้าวเย็นกันที่งาน…………เฮ้ยยยยย ไอ้พลทำไร” ผมตกใจเมื่อหันไปเห็นไอ้พลกำลังตั้งหน้าตั้งตาดมเสื้อผ้าผมอย่างเมามันแล้วทำหน้าสุขสุดๆ
“ก็กลิ่นเอก หอมดีอะ อดใจม่ายไหว แหะๆ”พลตอบยิ้มเจื่อนๆเมื่อถูกจับได้……..เจี๊ยกกกกกกกกกก…… ทำไมมันเผยความจิตขึ้นเรื่อยๆเนี่ยยยยยย………… ไอ้สองคนเริ่มไม่ไว้ใจไอ้พลมากขึ้น…….เอ่อ……กรูด้วยครับ
ระหว่างรอไปงาน พวกผมก็มานั่งเล่นไพ่UNOฆ่าเวลากันครับ…… ตอนแรกมันจะขอเล่นUno strackแต่ผมรู้ทันว่าเดี๋ยวพวกมันจะไม่ยอมเลิกกันง่ายๆ ก็เลยเอาไปซ่อนไว้ก่อนแล้วครับ อิอิ……..เล่นไปเล่นมารู้ตัวอีกทีก็ใกล้เวลาไปงาน ก็เลยไล่ไอ้พวกคุณๆให้แยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัว……
ผมแต่งตัวเสร็จก็ลงมารอข้างล่างครับ ตอนแรกว่าจะไปกันสามคนคือมีผม แม่ แล้วก็พี่โอ๊คพี่ชายผมครับ แต่เนื่องจากอยู่ๆก็มีพวกตัวแถมโผล่กันมาอีกตั้งสามตัว พี่โอ๊คก็เลยพาแม่ไปก่อนครับ……….
นี่กรูรอมาจะครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ทำไมมันยังไม่ลงมากันอีกวะหรือว่ามันกระทืบกันบาดเจ็บสาหัสอยู่ข้างบนเนี่ย…….คิดๆก็มีสิทธิครับ ผมเลยว่าจะเดินขึ้นไปดูซะหน่อยแต่พวกมันก็ลงกันมาพอดี…………. โห…. เข้าใจแล้วครับว่าทำไมมันนานจัง….. ที่แท้เสริมหล่อกันอยู่นี่เอง………แต่ละคนเซ็ตผมกันซะอย่างกะไปร้านทำผมมา แถมเสื้อผ้าก็แต่งกันเนี๊ยบน่าดู…….จริงๆก็เสื้อกรูอะนะ………แต่ยอมรับเลยครับว่าพวกมันหล่อมากกกกกก ……. น่า……เฮ้ยยย อย่าหวั่นไหวสิวะไอ้เอก
“รอนานมั๊ยครับที่รัก” ไอ้พีเดินมาพูดกับผมใกล้ๆ………มันใส่น้ำหอมด้วยครับ กลิ่นจากมันทำให้ผมเริ่มใจเต้น ……… นี่มันก็น้ำหอมกรูไม่ใช่เรอะ
“แฟนผมหล่อจังครับ”ไอ้ชาร์คกระแซะบ้าง…….ชมมากๆนี่เขินนะมรึง……..อ้อ ไอ้นี่ก็ใส่ครับแต่คนละกลิ่น คงมาจากขวดข้างๆกันครับ ………….ไอ้พลเดินมามั่งครับ ไอ้สองคนเขม่นใส่……ไอ้พลไม่สนใจเดินมาหยุดตรงหน้าผมสามคน ………………………… ……………………………..แล้วจู่ๆก็รวบพวกผมมากอด
“หล่อทุกคนเลยค๊าบบบ”……………….. “เฮ้ยยยยย!!!!!!!!”
ขาไปนี่พวกผมนั่งรถไอ้ชาร์คไปกันครับ เพราะรถไอ้พีนั่งได้แค่สองคน……….ตอนแรกพวกมันเอาแต่แย่งกันจะไปนั่งข้างหลังกับผมสองคน แถมเกี่ยงกันขับด้วยครับ…….. เถียงกันไม่ได้ซะทีผมเลยบอกจะขับเองซะเลย พวกมันเลยยอมหยุด เงียบกันไป ………..อ้าว ทำไมเหรอครับก็ผมขับรถไม่เป็นน่ะสิ ขืนให้ผมขับก็คงไปได้ถึงแค่หน้าบ้านนี่แหละ แล้วก็ไปโรงพยาบาลกันต่อ หึๆ
“ว่าแต่ว่าที่ไปนี่เป็นงานอะไรอะเอก” ไอ้พลถามขึ้นมา…………ไอ้สองคนพยักหน้าอยากรู้ด้วย…….. หึๆ พึ่งนึกกันได้เหรอครับพวกมรึง
“งานนี้เป็นงานที่เพื่อนๆของคุณยายเราเค้าจะบังคับจัดกันทุกๆครึ่งปีน่ะ”ผมตอบ
“บังคับจัดงั้นเหรอ…….แบบเลี้ยงรุ่นอะเหรอ” ไอ้พีถาม
“อืมมม ก็ประมาณนั้นมั้ง” ผมยิ้ม
“งี้ก็มีแต่คนมีอายุอะดิ” ไอ้พลถามต่อ
“ก็ไม่หรอก แค่ส่วนหนึ่ง”ผมยิ้มต่อ
“มากันเยอะปะ”ไอ้พีถามบ้าง
“ เพื่อนๆคุณยายคงมากันแค่7-8คนมั้ง” ผมยิ้มมากขึ้น
“อ้าวงั้นงานนี้คนก็มากันไม่เยอะอะดิ” ไอ้ชาร์คถามบ้าง
“ก็……แล้วแต่อะนะ”ผมกลั้นหัวเราะ
“งี้มากันเพิ่มเค้าจะไม่ว่าเหรอ”ไอ้ชาร์คถาม……พึ่งสำนึกเหรอครับ
“ก็คนจะได้เยอะขึ้นไง”ผมตอบ
“อ้าวแล้วต้องใส่สูทมากันทำไมอะ”ไอ้พลงง
“ก็จะได้เรียบร้อยไงครับ”ผมว่าเริ่มเหมือนเรื่องหนูน้อยหมวกแดงไปทุกทีแล้วครับ ถามตอบๆเนี่ย……อิอิ แต่ผมเป็นหมาป่านะ
“แล้วเราจะคุยอะไรด้วยหละ” ไอ้พีเริ่มกังวล
“อิอิ เดี๋ยวก็รู้” ถึงตอนนี้ผมก็ไม่ยอมเฉลยต่อแล้วครับปล่อยให้พวกมันคาดเดากันไปเองต่างๆนานา ………พอถึงงานปั๊บ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ไอ้สามคนช็อค
ฮ่าๆๆๆๆๆ แบร่ๆตอนหน้าๆ :a9:
-
เดาไม่ออกไม่รู้ว่าเจออะไรกัน ถึงกับช๊อค :jul3:
-
ใส่สูททำไมอะ.....จะได้มากินเหล่ากิ๊กๆ เรอะ อิอิ หึหึ :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
-
:z3: :z3: :z3:
กำ ค้างอ่ะ
พี่หมอเอก :beat: :beat: :z6: :beat: :z6: :z6: :beat:
ว๊ากกกกกกกก :angry2:
ว่าเเต่งานผ้าป่าหรือไงพี่หมอ :z1: :jul3: :m20: :laugh:
-
งานพี่กับตั้มไงครับ :laugh:
ปล.ความลับของ......ใกล้เปิดแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบ :impress2:
-
:sad4: :sad4:
งานพี่กับตั้ม
งั้นตั้มไม่ไปละ :jul3: :m20: :laugh:
o18
-
อึ้งกันเป็นแถบต้องเป็นงานหรูหราอลังการมากกกกกแน่เลยน่ะเนี่ย
รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบบบบบบบ
-
ค้างอีกแล้นนนนนนน น้องเอก
งานอะไรกันเนี่ย ทำเอาสามหนุ่มถึงกับช็อคเลย
:กอด1:น้องเอกและบวกให้กับการค้าง
-
อ๊ากกก จบซะแล้ :sad4:
รู้สึกค้างคากว่าเดิมนิดนึงนะพี่หมอเอก :z3:
เปิดเล้ามาต้องเริ่มที่เรื่องหมอเอกเลยนะคะ :impress3:
สนุกครบรสจริงๆในบทเดียว o13
รักพี่หมอเอกและพี่ชาร์คเหมือนเดิมค๊า :กอด1:
-
รักชินจังด้วย มามะกอดที :กอด1:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
เล่นงงี้อีกแล้วนะ หมอเอก ชักอยากจะ :beat: :beat: :beat: :beat:
ให้หายอยากซะจริงๆ
-
อะๆ คืนนี้ใจดี กอดกุ้งด้วย อะๆ กอดๆ :กอด1:
ปล.แต่ก็ค้างต่อไป o3
-
พี พล ชาร์ค น่ารักกกกก หล่อได้ด้วยเครื่องทรงชาวบ้าน อิอิ
น้องพลที่ยังไงๆ แบบว่ากอดรวบ ขอสามอีกแล้ว หึหึ
ส่วนจอมวางแผนเนี่ย เอาหนูน้อยไปให้ บรรดาคุณยาย คุณย่าเชยชมรึป่าวเนี่ย ช่างแกล้งไม่มีใครเกิน
จิ้มหมอเอก ข้างหลัง
-
อ๊ะข้าวมาละ กอดข้าวด้วย :กอด1: แถมหอมหนึ่งที :จุ๊บๆ:
ปล.ตอนนี้นอนดึกเพราะมัวแต่อ่านเรื่องของคูณชะนีน้อย เป็นเวรเป็นกรรมอ่านไม่จบซะที :m29:
-
อารายยยยยยยยยยยยยย
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
อยากรู้อ่ะ
รีบมาต่อด่วนๆๆๆ
-
โดนหลอกให้แต่งตัวเต็มยศรึเปล่า อิอิ
-
ถ้าให้ทายก็ประมาณงานดูตัวอะไรประมาณเนี้ยใช้ป่ะเอก :impress2:
-
ตกลงมันงานอะไรกัน ทำไมถึงขนาดอึ้งกันไปเลย :z3:
แหม แต่พลนี่กะ รวบ สามคน คนเลยนะ :z1:
-
งานอะไรกันน้า :z2: อยากรู้กัน :laugh:อะจิ
จะบอกว่าด้วยเหตุการณ์นี้แหละครับ ที่ทำให้เข้าใจว่าโลกกลมมันเป็นอย่างไร :sad4:
-
งานอะไรนะ
เล่นเอาช็อคเลย
-
:z3: :z3: :z3:
ค้างได้ค้างดี
:seng2ped:
-
:3125: งานอะไรก็ไม่ยอมบอกซักที่
อยากฆ่าคนเขียนแล้วนะเนี้ย
ถ้าค้างได้ทุกวั๊นทุกวัน :z3:
-
:z10: ไม่มาซะที่ อาหารเป็นพิษ แถมไข้ขึ้นอีก :เฮ้อ:
อยากอ่านต่อแล้วเอกอยู่ไหนได้โปรดต่อด่วน
-
จะมาเม้นทุกวันทั้งที่ยังตามไม่ทัน :laugh:
-
ทำไมถึงผ่านเรื่องไปได้นะ
สนุกมากจริงๆ มีครบทุกรสเลย
อ่านจนถึงตอนที่ 41แล้ว ยังเดาไม่ถูกเลยว่า
หมอเอกแอบปิ้งใคร :impress2:
-
กราบขออภัยเพื่อนๆพี่น้องที่รักทุกท่านด้วยนะครับ o1
วันนี้งานมันยุ่งท่วมหัวจริงๆ สงสัยว่าคงไม่ได้อัพวันนี้ไหงๆเลยครับ :sad4:
ยังไงพรุ่งนี้สัญญาจะมาลงต่อแน่ๆครับ :m13:
ปล.บทนี้มันหายไปตอนคอมเสียครับต้องพิมพ์ใหม่......ก็ยังพิมพ์ไม่เสร็จอะ :m15:
-
เอาใจช่วยน้องเอกจ้า :L2:
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ :กอด1:
-
:กอด1: กอดพี่น้ำตาลด้วย
-
ไม่เป็นไรนะคะ หมอเอก
ตั้งใจทำงานนะคะ :man1: :man1: :man1:
-
หึๆ :fire:
ค้าง
คุณpsychologicalเคอะ ถ้าอิชั้นกดรีเฟรชคุณ จะหายค้างบ้างมะ(แบบคอมไง)
ใครอยากค้างเชิญเข้ามาทู้นี้ รับประกันความค้างโดยคุณpsychological
หากไม่ค้าง คุณ psychologicalยินดีคืนเงิน
-
เด๋วพรุ่งนี้มารอใหม่น๊า :bye2:
-
ค้างตลอด :fire: :fire:
-
:dont2:
รู้ว่าใจร้ายแต่ก็จะรอเธอ :monkeysad:
-
:z3: :z3:
พี่หมอเอก
มาเคีลยร์กานเลยป่ะ :beat: :z6:
-
o18 จิ้มข้างหลังทะลุถึงหัวใจ อิอิ :z13: :z13:
-
:z3: เมื่อไรจะมาต่อซะที่
รอเอก :loveu:
-
. . . . . ดร๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ พี่หมอเอกค่า :กอด1:เห็นมีแต่คนอยากทำ เลยลองสิว่าจะชื่นใจมะ . . .. .
. .งั้นๆ . . . .มาต่ออีกนะคะ หนุกดี อยากรู้จังว่าใครจะได้ไป . .. สงสัยอดหมดแน่ๆ เลย . . .อ่าน 2 วันเลยนะเนี้ย
-
:z13: จิ้มboboaje
ปล.เดี๋ยวรีบพิมพ์มาอัพให้วันนี้นะครับ รอกันก่อนหละ
-
:z3: :z3:
นึกว่าจะมาต่อ
พี่หมอโดน :beat: :z6:
-
^
^
:z13:ตั้มซะ
มารอตอนต่อนะจ๊ะ
:กอด1: น้องเอกระหว่างรอด้วย จุ๊บๆๆๆ
-
:z13:
จ้มพี่น้ำตาล อิๆ
อยากอ่านอะให้ไวเลยหมอเอก
-
เย้ ถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวมาอัพนะครับ :z2:
-
:m16:ไม่เล่าต่อซักที่
-
เต้นรอหมอเอก :110011: :z7:
-
มาต่อนะคับ ผมจะรอ จะนั่งเขียนนิยายตัวเองไปพลางๆ :z13: :z13:
ปล. คิดถึงนะ (อย่าคิดลึกนะ.อิอิ....คิดถึงนิยายของเอกอะ...) :z2: :z2:
-
ตอนที่ 42 งานเลี้ยงปริศนา
ทำไมน่ะเหรอครับ......ก็งานนี้มันต่างจากความคิดของไอ้สามคนไปอย่างสิ้นเชิงไงครับ……. รวมๆคนที่มาเกือบร้อยเห็นจะได้ แถมตอนแรกพวกมันก็ทึกทักกันไปเองว่าจะมีแต่ผู้ใหญ่รุ่นคุณย่าคุณยาย....... แต่จริงๆแล้วเกินครึ่งนี่ รุ่นๆเดียวกับผมหมดเลยครับ
“..เฮ้ยเอก นี่มันงานแต่งงานหรือไงเนี่ย ทำไมคนเยอะจังอะ”ไอ้พลถามทันทีที่เข้ามาในงาน.......เมื่อกี้มันก็เริ่มงงตั้งแต่เข้ามาโรงแรมแล้วครับ ว่าทำไมถึงมาจัดกันในห้องจัดเลี้ยงใหญ่
“ไม่ใช่งานแต่ง....งานสังสรรค์ธรรมดา”ผมตอบขำๆขณะเดินพาพวกมันเข้าไปในงาน
“แล้วนี่รู้จักกันหมดเลยรึเปล่าเนี่ย”ไอ้พีถามบ้าง
“ไม่หรอก......ส่วนใหญ่ก็ยังไม่ค่อยรู้จักกัน......... จริงๆเราก็ไม่ค่อยได้มานะ.......ที่เห็นๆนี่ก็ลูกๆหลานๆเพื่อนคุณยายทั้งนั้นแหละ...... งานนี้เมื่อก่อนก็ไม่เคยจัดกัน พึ่งมีมาเมื่อ สามสี่ปีหลังนี่เอง...... เมื่อก่อนเริ่มจากปีละครั้ง แต่มาปีนี้เพิ่มเป็นปีละสองครั้งเพราะประสบความสำเร็จ.....”ผมตอบพร้อมกับมองหาคุณยายครับว่าจะพาไอ้สามตัวไปสวัสดีแนะนำตัวก่อน
“..ประสบความสำเร็จ…..เรื่อง” ไอ้พีถามย้ำ
“จับคู่ดูตัว”ผมตอบเสียงเรียบ
“เฮ้ยยยยยย…..จริงดิ”ไอ้สามคนตกใจร้องพร้อมกัน......อิอิ......
“เออ....ที่ได้ยินน่ะถูกแล้ว.....จริงๆแต่เดิมเค้าแค่อยากจัดกันเล่นๆให้ลูกๆหลานๆสนิทกันไว้…. เน้นให้ช่วยๆกันในเชิงธุรกิจ แต่ดันมีคู่นึงชอบพอกันขึ้นมาจริงๆแล้วก็แต่งงานกันไปใหญ่โต สร้างความปลาบปลื้มให้บรรดายายๆอย่างยิ่งอะดิ............จากนั้นก็เลยติดใจลงขันจัดงานกันต่อมาเรื่อยๆ...........งานก็เลยใหญ่โตอลังการขึ้นมาตามลำดับจนเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ” ผมตอบ.........อ๊ะ เจอแล้วครับ........ ผมก็เลยตัดบทยังไม่ให้พวกมันซักต่อ...ให้มาสวัสดีผู้ใหญ่ให้เสร็จก่อน
ผมพาไอ้สามตัวเข้าไปแนะนำให้บรรดาคุณยายรู้จัก.......และแล้วพวกมันก็โดนอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆ........ นั่นก็คือโดนซักประวัติเชิงลึกเพื่อการจับคู่ที่เหมาะสม…..กร๊ากกกกก ฮ่าๆๆๆ.....ไอ้สามคนโดนซักฟอกกันเป็นการใหญ่เลยครับ……เนื่องจากทำตัวหล่อกันดีนักจนเป็นที่ถูกอกถูกใจบรรดาเพื่อนคุณยายทั้งหลาย……ส่วนผมก็เลยแอบชิ่งไปคุยกับยายผมสองคน อิอิ.............กว่าพวกมันจะหลุดกันออกมาได้ก็นานเอาการอยู่
“สมใจยัง”ผมยิ้มถามไอ้สามคน
“เออ!!!”พวกมันตอบพร้อมกัน
“เดี๋ยวเราต้องไปรู้จักกะน้องหวานอะไรซักอย่างด้วยเนี่ย”ไอ้ชาร์คบ่น
“มรึงยังดีกรูต้องไปรู้จักอีกสองคนชื่ออะไรยังจำไม่ได้เลย”ไอ้พีบ่นต่อ
“แต่แปลกดีเนอะพวกคุณยายทุกคนพูดเหมือนกันเลยว่าคุ้นหน้ามรึง ไอ้ชาร์ค”ไอ้พลพูดขึ้นมา
“เออๆ นั่นดิ เห็นพูดเหมือนกันหมดเลยว่ะ”ไอ้พีเห็นด้วย
“คงจำผิดกันมั้ง อายุก็มากกันแล้ว ความจำอาจจะเริ่มไม่ค่อยดี”ไอ้ชาร์คแย้งขำๆ
“ความจำไม่ดีอะไร เห็นวันๆพวกคุณเธอยังนั่งดูCNN วิเคราะห์สภาพคล่องการเงินโลกกันอยู่เลย”ผมแย้งบ้าง….. อันนี้เรื่องจริงนะครับ บรรดาลูกๆหลานๆบางทียังอัพเดทสู้แก๊งนี้ไม่ได้เลยครับ
“เออ……ว่าแต่….อย่างงี้….เอก….ก็…”ไอ้พีถามเสียงเศร้าติดๆขัดๆ
“เราทำไม”ผมงง
“ต้องถูก…..จับแต่งงานอะดิ”ไอ้พีหน้าสลด…….ตอนนี้มันทำหน้าน่าสงสารมากๆเลยครับ……ไอ้ชาร์คได้ยินก็หน้าเจื่อนตาม
“อ…..อืมมมม……..” ผมพูดพร้อมก้มหน้านิ่ง………ไอ้สามคนรีบเข้ามาโอบไหล่ปลอบผม…….พวกมันดูเครียดกันมาก……… ผมเลยต้องบอกความจริงพวกมันครับ………..ว่า
“……..เรา…………..คือ…………..เอ่อ……………..ฟังดีๆนะ………….เรา………………ล้อเล่นน่ะ” ฮ่าๆๆๆๆ ……………. อึ้งกันหมดเลยครับ…….โอ๊ย……ไอ้พลตีหัวกรูทำไม เจ็บนะ
“ต้องโดนซะบ้าง ทำให้เครียดกันหมด”ไอ้พลโวย…… ไอ้สองคนก็ทำหน้าแบบเห็นด้วย……แหะๆ….ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง……. ผมเลยเล่าสาเหตุที่ผมไม่กังวลเรื่องถูกจับแต่งงานให้พวกมันฟัง
คืองี้นะครับ เนื่องจากทางบ้านผมน่ะมีความเชื่อเริองการแต่งงานที่แตกต่างไปจากบ้านอื่นๆมากอยู่สักหน่อย….. คือคิดว่าการอยู่เป็นโสดจะดีกว่าแต่ง………. คือจะได้ทำงานได้อย่างเต็มที่เรียกว่าไม่ต้องมีภาระว่างั้นเถอะครับ ……..แนวคิดนี้มีการสืบทอดกันมานานตั้งแต่รุ่นคุณปู่ทวดได้แล้วมั้งครับ ดังนั้นญาติโยมตระกูลผมถึงได้มีน้อยมาก………ทีนี้เมื่อ demand มากกว่า supply บ้านผมก็เลยเนื้อหอมกันกว่าปกติ…..เลยมักถูกเพื่อนๆคุณยายพาหลานสาวมายัดเยียดให้เป็นระยะ……… แต่ก็ไม่ยากเลยครับที่จะปฏิเสธ แถมผู้ใหญ่ยังรู้เห็นเป็นใจคิดว่าเป็นเรื่องสนุกอีกด้วยซ้ำ บอกว่า….ฮอตดี……เอาเข้าไปครับ………..พอได้ฟังเสร็จไอ้พีไอ้ชาร์คก็ดูผ่อนคลายขึ้นมาก แต่
“น้องเอกครับ”เสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง ผมหันไปดู
“….เอ่อ…..สวัสดีครับพี่คีธ”ผมทักตอบ……….พี่คีธเป็นหลานเพื่อนคุณยายคนนึงครับ เค้าพึ่งกลับจากอังกฤษมาได้ไม่นาน……….
“ดีใจจังเลยครับที่มาเจอเอก……กำลังหาเพื่อนคุยอยู่เชียว”พี่คีธพูดพร้อมยิ้มให้…..
“ครับผม….อ้อ….นี่เพื่อนผมครับ พี พล ชาร์ค……ส่วนนี่พี่คีธ….”ผมรีบแนะนำไอ้สามตัวให้พี่แกรู้จัก
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ……เอ……น้องชาร์คนี่หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน….”พี่คีธแกทักพรางขมวดคิ้ว
“รายที่เจ็ดของวันนี้แล้วมั้งครับพี่ เมื่อกี้พวกคุณยายก็ทักไปแล้วแบบนี้แหละ”ไอ้พลบอกพี่เค้าไป
“สงสัยหน้าโหลมั้งครับ ต้องไปทำศัลยกรรมละ ฮ่าๆ”ไอ้ชาร์คพูดพรางหัวเราะขึ้นมาบ้าง
ไอ้สามคนก็คุยกะพี่แกถูกคอครับ จริงๆพี่คีธแกเป็นคนอัธยาศัยดี คุยสนุกแต่ก็เพราะไม่ค่อยได้อยู่เมืองไทย เพื่อนๆที่นี่เลยแทบไม่มี บางทีก็ยังงงๆกับทำเนืยมไทยอยู่พอควร………คุยไปคุยมาท่าจะถูกคอกะไอ้พลเป็นพิเศษครับ เพราะเห็นว่าบ้านอยู่ใกล้กัน
“…..นั่นชาร์คใช่มั๊ย……….”เสียงนึงดังขึ้น
“เอ่อ…..คุณ………..” ชาร์คตอบเสียงพร่า พร้อมกับตกใจหน้าซีดเผือด……………..
ต่อตอนหน้าอะดิ :o211:
-
:z3: :z3:
กรรม นึกว่างานผ้าป่า
ที่จริงก็ปาตี้ ลับๆ
หึหึ :เฮ้อ:
:z13:
จิ้มพี่เอก ที หนึ่ง ค้างอีกละ :z3:
-
ชาร์คมีอะไรปิดบังอยู่ บอกมาเด๋วนี้นะ
ทำไมใครๆคุ้นหน้า ต้องเป็นคนมีอดีตแน่ๆ
เฮ้อ หมอเอกนึกว่าจะโดนจับคู่ให้แล้วมั๊ยนั่น แต่ยังไงก็ข้ามศพบอดี้การ์ดหน้าหล่อไปก่อนแล้วกันนะ
พลคะ จะรวบพี่คีธอีกคนรึคะ
-
:z13: จิ้มตั๊ม ค้างแบบoriginal ห้ามเลียนแบบ อิอิ
:กอด1: กอดข้าวทีนึง คิดถึงจังเลย :3123:
-
ชาร์ค เป็นใคร ทำไมใคร ๆ ก็คุ้นหน้า :m28:
แล้วใครอีกล่ะที่มาทักชาร์ค แล้วทำไมชาร์คต้องตกใจ
:m15: มีแต่คำถามเต็มไปหมด แล้วยังค้างอีก :z3: :z3: :z3:
-
:กอด1: กอดimageriz
ปล.คืนนี้จะปิดโหวตแล้วน้า o13
-
อืมมาเสียเที่ยวนะงานนี้จะไปหาคู่ได้ไง ก็มัวแต่จีบเอกอยู่คนเดียว จะไปเหลือตาไว้ให้ใครกันฮ่าๆๆๆ
-
หง่า...
จบได้ค้างซ๊าทุกทีเลย
:a5:
-
ตกลงชาร์ค คือใคร
-
o22
ก็ยังงงอยู่ดี ตกลง เป็นพระเอก หรือ นายเอก :jul3:
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ชาร์คเป็นที่รู้จักขนาดนั้นเลย
มีแต่คนทักว่าหน้าคุ้นหุหุ
แล้วใครกันล่ะเนี่ยที่เป็นคนทักอ่ะ
-
เคยบอกแล้วน้าว่ามันหน้าเหมือนพี่เคน :jul3:
-
^
^
:z13: จิ้มน้องเอกแล้ว :กอด1:
แล้วบวก 1
“…..นั่นชาร์คใช่มั๊ย……….”เสียงนึงดังขึ้น
“เอ่อ…..คุณ………..” ชาร์คตอบเสียงพร่า พร้อมกับตกใจหน้าซีดเผือด……………..
ชาร์คหน้าเหมือนพี่เคน
แต่คนนี้ที่ทักเนี่ยเค้าเรียกชื่อชาร์คเลยอ้ะ
ชาร์คจางานเข้าเหรอ ทำไมต้องหน้าซีดด้วย :m29:
-
:z3: :z3: :z3:
ไม่มีวันไหนที่หมอเอกจะไม่ทำค้างชะมะเนี่ย :เฮ้อ:
แหมท่าทางชาร์คจะความลับเยอะนะเนี่ย สงสัยคงพัวพันไปถึงเรื่องที่เคยรู้จัก หมอเอกมาก่อนด้วยชัว
อย่างนี้ยิ่งน่าติดตามแล้วจะรออ่านต่อ อิๆ
-
มาเม้นให้อีกวันทั้งที่ยังตามไม่ทัน :laugh:
แต่ว่า อะไรอ่ะ ยังอ่านไม่ทัน จะปิดโหวตแล้วง่ะ ม่ายยยยยยยย :serius2:
แล้วงี้จะเลือกใครดีเนี่ยยยยยย :sad4:
-
:z13: SE7EN_AKIRA
อะๆ ยังไม่ปิดโหวตก็ได้ เดี๋ยวรอก่อน โหวตแล้วบอกละกัน อิอิ o13
-
^
l
l
l
l
l
l
จิ้มคืนค๊าบบบบบบ :z13:
อ๊าก พี่หมอโหมดใจดี :laugh:
สงสัยคืนนี้ต้องนั่งอ่านทั้งคืนจนจบ
ดีนะพรุ่งนี้ไม่มีเรียน :sad4:
แต่ว่าโหวตให้พี่หมอได้มั้ย แบบว่าอยู่เป็นโสดให้คนอื่นดอมดมเล่น :laugh3:
-
ที่ชาร์ทำหน้าซีดเพราะเจอคู่กรณีหรือเปล่า อิอิ
ใช่แหงๆ
-
yetttttttt :a2: อ่านจบแล้วค๊าบบบบบบบบบบ
ไม่รู้จะพูดไรดี เพราะไม่มีไรพูด :laugh:
พูดได้คำเดียว ค้าง
พี่หมอ ผมโหวตแล้วน้า แต่่ว่าเหมือนไม่มีผลอะไรเลยแหะ
สรุปยังไงพี่ชาร์คก็ชนะเห็น ๆ เลย
สองสามตอนหลังรู้สึกว่าพี่พลจะทำตัวน่ารัก
พี่ป้องก็หล่อลากไส้
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย อิจฉาาาาาาาาาา
-
อะ ปิดโหวตแล้วคร๊าบบบบบบ o13
เดี๋ยวจะไปเขียนตอนพิเศษของชาร์คมาให้ละกันะครับอิอิ :-[
-
ปาร์ตี้จับคู่ ว้าว :z1:
ไม่ใ่่ช่ว่าชาร์คเป็นลูกหลานเพื่อนก๊วนเดียวกับคุณยาย ถึงได้คุ้นหน้ากันหลายคน :z2:
-
:z2: เต้นรอตอนพิเศษของพี่ชาร์คสุดที่ร้ากกก
:กอด1: ขอบคุณพี่หมอเอกด้วยค่ะ :L1:
-
. .. รู้สึกว่าจะหน้าซีดกว่าชาร์คนะคะ มันอัดอั้นอ่ะค่ะ อยากอ่านต่อไวไว เดี๋ยวจะไม่ได้เข้าหลายวันเลย . .. .
-
ทำไมชาร์คถึงได้ตกใจขนาดนั้นล่ะ
มีอะไรหรือเปล่าเอ่ย :z13:
-
ตอนพิเศษ :m18: :m18: :m18:
o4 o4 รออย่างใจเย็น
-
อะ ปิดโหวตแล้วคร๊าบบบบบบ o13
เดี๋ยวจะไปเขียนตอนพิเศษของชาร์คมาให้ละกันะครับอิอิ :-[
ตอนปัจจุบันเอกยังพาไปไม่ถึงดวงดาวเลย :a1: พ่อคุ๊ณ
-
อยากได้ตอนปัจุบันนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เอาตอนพิเศษด้วย :laugh:
-
ตอนพิเศษเนี่ย
จามาแบบค้างๆอีกอ้ะเปล่าจ๊ะ :really2:
-
:z13:
จิ้มพี่น้ำตาล อิๆ
นั่นสิตอนพิเศษจะมีค้างอีกรึเปล่าเนี่ย o18
-
เอาหมดทุกตอนแหละ อิอิ
-
เดี๋ยวมาต่อนะครับ o13
-
:z13:
จิ้มพี่หมอเอก อิๆ แล้วจะรออ่านต่อ
-
จะได้อ่านแล้วววววววววว (มั้ง) :impress2:
-
น่านะคนกันเองน่าเอก แถมตอนอนาคตซักตอนหว้า
-
ตอนที่ 43 ความลับอันงงงวย
เสียงนั้นเป็นของเพื่อนคุณยายคนนึงครับชื่อคุณยายทิพย์……ปกติผมไม่ค่อยได้เจอแกนักหรอกครับ…. ช่วงหลังนานๆแกจะมาสักที….. แล้วที่สำคัญแกไม่ค่อยได้พาญาติคนไหนมาร่วมงานด้วย…….เท่าที่ผมจำได้เมื่อก่อนแกมักจะยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอแต่มาช่วงหลังแกดูเศร้าๆยังไงชอบกลครับ
ตอนนี้ผม ไอ้พี ไอ้พล และพี่คีธ ก็ยืนงงกันไปสิครับ…… ก็ไอ้ชาร์ค กะคุณยายทิพย์ เอาแต่มองหน้ากันไม่มีใครพูดอะไรเลย………บรรยากาศอึดอัดมากขึ้นไปทุกที………
“คุณยายทิพย์สวัสดีครับ……….เอ่อ……… รู้จักชาร์คด้วยเหรอครับ” ผมตัดสินใจถามทำลายความเงียบ ……………….แต่……….เอ่อ…………ไม่มีใครสนใจผมเลยครับ………..ง่ะ……….ยังคงเงียบกันต่อไป ………..ตอนนี้พวกผมก็ได้แต่มองหน้ากันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“…………..เอก…………..เราหิวแล้วไปหาอะไรทานกันเถอะ………”ชาร์คพูดเสร็จก็จูงมือผมเดินออกไปโดยไม่ได้พูดอะไรกับคุณยายทิพย์อีก……… พวกที่เหลือก็ค่อยๆเดินตามผมออกมา…….ส่วนคุณยายแกก็ได้แต่มองตามโดยไม่ได้พูดอะไรเลยเช่นกัน………………..สงสัยโว๊ยยยยยยยยยยยย
“เออ…..ชาร์คจะไปไหน…..โอเครึเปล่า….”ผมถามเพราะดูเหมือนมันกำลังเดินไปแบบไม่มีจุดหมาย…….เหมือนแค่ต้องการจะรีบหนีออกไปจากตรงนั้น………………..ผมพูดเสร็จไอ้ชาร์คก็เลยหยุด……….….แล้วก็ค่อยๆหันมายิ้มให้……..มันพยายามทำตัวให้ปกติครับ…….แต่สายตามันฟ้องว่ามันกำลังเศร้าอย่างที่สุด………มันมากจนผมไม่กล้าถามอะไรต่อ………พวกที่เหลือก็เหมือนกันครับเงียบกันไปหมด
“ไม่มีอะไรหรอก…….เออ….ว่าแต่หิวจังเลยอะ พาชาร์คไปหาของกินหน่อยสิครับ นะ นะ”ไอ้ชาร์คมันไม่ยอมเล่าอะไร……..……แล้วก็หันมาอ้อนผมแทน……….…… ผมก็เลยยอมพามันไปแต่โดยดีเพราะไม่อยากซักอะไรมันเพิ่มตอนนี้ครับ
พวกผมย้ายกันมาปักหลักตรงโต๊ะที่ตั้งอาหารแทนครับ……ในงานนี้เป็นงานค็อกเทล คนก็เลยเดินคุยทำความรู้จักกันไปมา…… มีแต่ไอ้กลุ่มผมนี่แหละครับที่มัวแต่ยืนอึมครึมกันอยู่
“ว่าแต่พี่คีธมีแฟนยัง” ไอ้พลโพล่งขึ้น……………ได้ผลครับทุกคนหันมาจ้องรอฟังคำตอบ…….
“…..เอ่อ….ยังเลย…. ”พี่คีธตอบแบบตกใจตั้งตัวไม่ทัน
“โหย จริงอะพี่ ทั้งหล่อทั้งเก่งอย่างเงี้ยเนี่ยนะ”ไอ้พลทำหน้าไม่เชื่อ…….. ก็จริงอย่างไอ้พลมันว่าครับ พี่แกก็หล่อจริงๆแถมจบโทเศรษฐศาสตร์มาจากมหาลัยTop3ของอังกฤษอีก
“จริงสิครับ” พี่คีธยิ้มทำหน้าเขิน…….ไอ้พลไม่หยุดรุกพี่เค้าต่อ
“แล้วพี่ชอบคนแบบไหนอะครับ”……..นี่มันกะมาสอบสัมภาษณ์หรือไงเนี่ย……
“ก็……อย่างอั้มมั้งครับ”พี่คีธตอบ
“อ๋อ….อั้ม พัชราภา เหรอครับ”ไอ้พีถามบ้าง
“เปล่าครับ อั้มอธิชาติ”………พรวดดด………..พวกผมแทบสำลักอาหารตาย……….พร้อมใจกันตาเหลือกหันไปมองพี่แก………..ไม่นึกว่าพี่แกจะตอบออกมาตรงๆแบบนี้………
“เอ่อ……พี่ขอโทษนะครับ พอดีพี่เป็นเกย์น่ะ…..ไม่รู้จะทำให้พวกน้องๆอึดอัดกันรึเปล่า” พี่คีธพูดหน้าจ๋อยๆ…….ไม่ได้อึดอัดหรอกพี่ แค่ตกใจน่ะนะ
“หูย…ไม่หรอกพี่…..พวกผมก็ชอบผู้ชาย…..ชอบมากด้วยแหละ ฮ่าๆ” ไอ้พลตอบหน้าตาเฉยครับ ไม่สะดุ้งสะเทือนแม้แต่น้อย….แถมแฉให้พวกผมเสร็จสรรพ์
“อ้าว จริงเหรอครับ”พี่คีธอึ้งไปเหมือนกัน
“จริงดิครับ ไอ้สองคนนี้ยังไล่ตามจีบไอ้เอกมันอยู่เลย”....เจริญมากเลยมรึง…ไม่เดินไปประกาศบนเวทีเลยหละ
“โธ่….พี่ก็ไม่รู้ไม่งั้นจะได้จีบ…..”อ้าวเฮ้ยยย……...ไหงกลายเป็นสายตากรุ้มกริ่มขึ้นมาซะงั้นหละพี่…….แล้วที่พูดนี่จะจีบใครเนี่ย
พอพี่แกรู้ว่าพวกผมชอบผู้ชายเหมือนกันพี่แกก็เลยดูผ่อนคลายมากขึ้นครับ….. ดูเป็นกันเองมากกว่าเดิม……ผมว่าจริงๆแล้วท่าทางพี่แกจะเจ้าชู้ไม่เบาเลยนะครับ……. ตอนนี้พี่แกพูดไปก็กอดคอไอ้พลไป………ส่วนไอ้พลก็ไม่สนใจอะไรหยอกพี่แกไปเรื่อย……ผมว่าเดี๋ยวมันได้งานเข้ากันจริงๆแน่หละครับเนี่ย
“……….ว่าแต่พี่โอ๊คพี่ชายเอกไปไหนอะ….….เห็นตอนแรกก็มากับคุณแม่ด้วยนี่นา …….” ไอ้ชาร์คหันมาถามผม
“อ๋อ รายนั้นน่ะพอมาปุ๊บก็แอบแว๊บออกไปแล้ว……. แต่เดี๋ยวใกล้ๆเลิกก็จะกลับมาอีกที” ผมบอกพร้อมหาของกินไปด้วย
“อ้าว ทำไมอะ กลัวถูกคลุมถุงชนเหรอ” ไอ้ชาร์คถามขำๆ
“เปล่าหรอก พี่แกกลัวแฟน…..แฟนแกกลัวว่าถ้ามาอยู่นานๆเดี๋ยวจะถูกยัดเยียดสาวอื่นให้ ก็เลยจะแอบมาเฝ้าที่lobby ทุกที ….นี่ก็คงโทรตามให้ลงไปนั่งเป็นเพื่อนน่ะ”ผมอธิบาย…………จริงๆบ้านผมไม่ชอบแฟนคนนั้นของพี่แกอย่างหนักเลยน่ะครับ……เพราะนิสัยคุณเธอนี่สามารถเอาไปเป็นต้นแบบนางร้ายในละครไทยได้สบายๆ ……. แต่เห็นว่าที่พี่แกยังทนคบอยู่ได้ก็เพราะเหตุผลเดียวหละครับคือ……สวย……เฮ้อออ….กรรมจริงๆพี่กรู
“ขอโทษค่ะ …..ชื่อหวานนะคะ …..พี่พีใช่มั๊ยคะ คุณยายของหวานเค้าให้มาทำความรู้จักด้วยน่ะค่ะ”อยู่ๆน้องหวานที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนก็โผล่พรวดเข้ามาทักทายไอ้พีตามคำบัญชาของคุณยายเจ้าหล่อน……….คุณน้องเค้าพูดพร้อมกับทำท่าเอียงอายใส่ในแบบที่ไอ้พีมักจะหมั่นไส้สุดๆ
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ…..”ไอ้พีทักทายตอบ…..เท่านั้นแหละครับน้องหวานแกก็คุยเป็นชุดไปเรื่อยๆ ……ไอ้พีก็อึ้งมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ถามคำตอบคำ …….จะว่าไปมันก็แปลกดีครับปกติมันไม่ค่อยยอมทนอะไรกับเรื่องพวกนี้ แต่คราวนี้มันรอให้น้องหวานแกเบื่อแล้วก็เดินกลับไปเอง……………….ตอนหลังมันถึงมาสารภาพครับว่าที่ไม่ว๊ากกลับไปก็เพราะว่าเกรงใจผมอยู่ กลัวน้องหวานมองผมไม่ดีไปด้วย………….จริงๆมันก็น่ารักดีนะครับ คอยเอาใจใส่เรื่องผมอยู่ตลอด……ชอบมันดีมั๊ยครับเนี่ย อิอิ
“เอกกินยำนี่ดิ อร่อยดี”ไอ้ชาร์คตักส่งมาให้
“ไหนๆ …..อืมมมม…..เฮ้ยยยย เผ็ดโครตตตตต”ก็ในคำที่มันตักให้มา ดันมีพริกขี้หนูอยู่ด้วยสิครับ
“อะเอกดื่มก่อน ๆ”พี่คีธแกรีบส่งแก้วให้…….ผมรับมาก็รีบดื่มอึกๆๆๆๆไอ้พีไอ้ชาร์คหันมาเห็นก็ร้องห้ามผมทันที……เฮ้ยยยย ไวน์นี่หว่า …..ไม่ทันแล้วครับหมดแก้วแล้ว……….แต่จริงๆไวน์มันมีแอลกอฮอล์น้อย…..ผมก็คงไม่เมาง่ายๆหรอกมั้งครับ
“เวร เอาแล้วไงมรึง”ไอ้พีบ่นกับตัวเอง……ส่วนไอ้ชาร์คทำหน้าตื่นรีบจับแขนผม……พี่คีธงงครับว่าเกิดอะไรขึ้น
“เฮ้ยยย…… กรูไม่เป็นไร……… แก้วเดียวไม่เมา……”ผมบอกพวกมันครับ……
ต่อตอนหน้าแบร่ๆๆๆ :m31:
-
“ก็……อย่างอั้มมั้งครับ”พี่คีธตอบ
“อ๋อ….อั้ม พัชราภา เหรอครับ”ไอ้พีถามบ้าง
“เปล่าครับ อั้มอธิชาติ”… :m20:
แต่ปริศนาชาร์คยังไม่คลี่คลายเลยอ่ะ :m15:
o22 แก้วเดียวนี่แหละ หมอเอก.... :laugh:
:กอด1: เอก ก่อนไปนอน
-
:กอด1: imageriz ด้วย :o8:
-
^
l
l
l
l
l
l
l
จิ้มพี่หมอไว้ก่อนนนน
แล้วค่อยไปอ่านค๊าบ
*------*-----*-----*-----*-----*-----*-----*-----*
อ่านจบละค๊าบบ มีแต่คนกัวพี่หมอทั้งนั้นเลย 555+
ขอจีบพี่คีธนะโฮกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:กอด1: SE7EN_AKIRA
อ่านแล้วรีบๆมาเม้นท์นะ o13
-
:z3: :z3:
กำ ความลับอีกละ
:เฮ้อ: จะลับไรหนักหนาห๊าพี่หมอเอกก :beat: :z6:
:beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :m16: :m31: :fire: :angry2:
:serius2:
ป.ล. :กอด1: กอดพี่หมอเอกให้หายคิดถึงหน่อย
-
:beat: แล้ว :จุ๊บๆ:
:กอด1: กอดตั้มให้หายคิดถึงด้วยคน
-
ขอเวลาสักเปป ทำกับข้าวก่อน เดี๋ยวมาอ่าน :laugh: งานช้างเลยหลายตอน :z3: ไม่น่าพอกไว้เลย
-
:-[ พี่ชาร์คมีอะไรกับคุณยายทิพย์เนี่ย :o8:
:L2: รักพี่หมอเอกเหมือนเดิม ขยันเขียนขยันโพสที่ซู้ดเลย
:เฮ้อ: ต้องอดอ่านตั้งสองวัน คิดถึงแย่เลยค่ะ
-
มามะ ชินจังมาให้กอดหน่อย :กอด1: รักชินจังด้วย :L1:
ว่าแต่ทำไมต้องอดอ่านตั้งสองวันอะจ๊ะ :m28:
-
ชาร์คอ่ะทำไมถึงทำเย็นชาใส่คุณยายแบบนั้นล่ะ มีอะไรรึป่าว ห่วงนะ
เอ่อ... พี่คีธอ้อมบ้างก็ได้นะคะ บอกเลยว่าเป็น เยี่ยมมากแมนจริงๆ
ส่วนพลท่าทางอยากจะงาบพี่คีธล่ะซิ แล้วคำตอบเข้าทางแบบนี้ ครึๆ
“เอ่อ……พี่ขอโทษนะครับ พอดีพี่เป็นเกย์น่ะ…..ไม่รู้จะทำให้พวกน้องๆอึดอัดกันรึเปล่า”
<< ตอบซะตรงไม่อ้อมหน่อยเหรอคะพี่คีธ
“จริงดิครับ ไอ้สองคนนี้ยังไล่ตามจีบไอ้เอกมันอยู่เลย”
> 55 อืมเยี่ยม บอกไปหมดเลย หมอเอก :-[แย่
หึหึ หมอเอกจะได้ปลดปล่อยก็คราวนี้แหละ :m12:
เอ๋อ ชาร์ค พี พี่คีธ ระวังตัวด้วยนะคะ เด๋วเรียก 191ให้ :m20:
-
:กอด1: กอดข้าว
คิดถึงข้าวที่สุด
มามะหอมหน่อย :จุ๊บๆ:
-
กอดเอกคิดถึงเอกที่สุดมาหอมก่อนอน อิอิ หึหึ :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
-
ู^
^
^
กด+ คุณ meeyai 555 หมอเอกมะรอดแล้ว :-[ :-[ :-[ นั่งเชียร์อยู่ข้างๆ
ส่วนหมอเอก :man1: :man1: :man1: คืนนะคะ
-
ทั้งพี่คีธ ทั้งพล เปิดเผย พูดกันตรงๆดีจังเลย
แล้วที่พี่คีธว่าจะจีบ จีบใครอีกเนี่ย น้องเอกอีกใ่ช่มิ
หูย พ่อเนื้อหอม ไหนว่ากิ๊กลด มีแต่จะเพิ่มหละสิจ๊ะ
อ่านแล้วสงสารคุณยายทิพย์อ้ะ ทำไมชาร์คต้องเมินด้วย
รอน้องเอกมาเฉลยความลับของชาร์คด้วยนะ
:กอด1:น้องเอก จุ๊บๆๆๆๆๆๆ
บวก 1 ให้ละนะ
-
กอดพี่น้ำตาลด้วย :กอด1:
+1 แถมหอมหนึ่งที :จุ๊บๆ:
-
ทั้งกอด ทั้งหอม
แก้มช้ำแล้นนะ
ไม่ยอมๆๆๆๆ หอมคืนๆ :จุ๊บๆ:
คืนนี้น้องเอกนอนดึกจังเลยจ้า
-
ชินจังต้องไปธุระที่หัวหินค่ะ :serius2:
เลยอดอ่านตั้งสองวันคิดถึงทู้แย่เลย :sad4:
:o12:
-
เอกนี่เนื้อหอมจริงๆ มีผะชายแวะเวียนเข้าหาตลอด :laugh: กี่คนแล้วเนี่ย
พี ชาร์ค พล พี่อั๋น นี่พี่คีธ มาอีกคนแระ แล้วนี่ตกใครไปมั่งปะเนี่ย :m32:
-
คนเริ่มเยอะ
เริ่มมึน
:a5:
แต่ตามอ่านเรื่อยๆค่ะ o13
-
รอตอนต่อไป
ไปเรียนก่อน เด๋วกลับมารออีกรอบ :z13:
-
ชาร์คต้องมีอะไรที่ปิดบังไว้แน่ๆ เกี่ยวข้องกับเอกมั๊ยอ่ะ
-
:impress2: :impress2: :impress2:
อ่านแล้วแทบบ้านะเนี่ย อิๆ
โลกนี้ดูเหมือนผู้ชายจะหายากขึ้นทุกทีแล้วสิเนี่ย อิๆ
อยากรู้ความเป็นมาของชาร์คจังเลยงะหมอเอก ดูลึกลับซะ
แล้วจะรออ่านคืนนี้นะไม่รู้ว่าจะได้รึเปล่าเนี่ย
แต่อยากให้รู้ว่ารออยู่นะคนมีเจ้าของ บ้าและเรา :o8:
-
อย่าพึ่งงงกันนะครับถ้าคนออกมากันเยอะไปหน่อย :m23:
เพราะแต่ละคนมีความเกี่ยวพันกันหมดถ้าตัดออกไปเดี๋ยวมันจะเชื่อมกันไม่ถึงอะครับ o22
-
:z13:
สุดจะเดาแล้ว :เฮ้อ:
-
เหอๆๆๆๆๆๆๆ
รอน้องเอกมาเฉลยอย่างเดียวเล้ยยยยย
:really2:
-
เออดิ เดาใจไม่ถูกไม่รู้พีี่แก่จะพาค้างแถวไหนอีก :m16:
-
เออนั่นสิเห็นด้วยกับพี่ได๋นะเนี่ย
ไม่รู้พี่แกจะค้างแถวไหนอีก o18 o18 o18 o18
ค้างบ่อยระวังเจอ :beat: :beat: :z6: :z6: ละ
-
^
^
สองรีบน ทั้งไต๋ ทั้งน้องนิวมีอาการกลัวค้างกันไปซะแล้น
สงสัยคนอ่านทู้นี้มีอาการเดียวกันหมด
ต้องให้คุณน้องหมอเอกรักษาด่วน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :laugh3:
-
:serius2: ไม่เอาโว๊ย
กลัวจะไปค้างสูงกว่าเดิม
เด่ยวเค้าลงไม่ได้อ่ะ
เค้ากลัวความสูงน้าาาาาาาา
-
:จุ๊บๆ:
-
คิดถึงทุกคนนะคร๊าบบบบ o13
ถ้าวันนี้มาต่อช้าก็ไปโทษพี่ไต๋กันเอาเองละกันนะครับ อิอิ :m26:
-
กูว่าแล้ว
-
พี่ไต๋ ตายซะเถอะ :angry2:
(http://img13.imageshack.us/img13/1600/37181295092030bg4hr5.jpg) (http://imageshack.us)
(http://img13.imageshack.us/img13/37181295092030bg4hr5.jpg/1/w214.png) (http://g.imageshack.us/img13/37181295092030bg4hr5.jpg/1/)
-
:angry2: อ้ายยยยยยยยยยยยยยยเอก
รับผิดชอบด่วน :3125:
เค้าโดนใส่ร้ายอ่ะจริงจริ๊ง :monkeysad:
-
SE7EN_AKIRA เนี่ย น่าตีนะคับ
ระวังตัวไว้นะ
จะโดน........ ไม่รู้ตัวนะค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
เอ่อ.....จะโดนอะไรกันอะครับ น่ากลัวจัง :-[
ปล.กำลังพิมพ์ไฟลุกอยู่เลยครับ :sad4:
ปล.2 ก็จริงนี่นาพี่ไต๋ :m12:
-
เย้ยยยยยยยยย อารายยยยย
โดนอารายยยย พี่รันจาทำไรเพียวไม่ทราบบบบบ :angry2:
ปล.เรียกรถดับเพลิงมั้ยคับ พี่หมอ :laugh:
ปล.(ปล) คงไม่โดนจับกรอกเหล้าหรอกมั้ง หยองงงงงงงง
-
ฮ่าๆๆๆ
พี่เอกจะเมามั้ยคราวนี้
-
เหนื่อยมากเลยอ่ะคับ อ่านรวดเดียว
สนุกดีคับ
ลุ้นไม่ถูกเลยว่าใครจะเป็นพระเอก
ไงจะมาอ่านต่อเรื่อยๆ คับ
-
ตอนที่ 44 part1 เที่ยวกลางคืนนนนนนน
ผมพูดเสร็จ……ไอ้พวกที่เหลือทำหน้าไม่เชื่อ…….. ชิ…ไม่เชื่อกรูเลยนะพวกมรึง……..ก็จริงนี่ครับแก้วเดียวมันจะไปเมาได้ไง ดีกรีน้อยกว่าเหล้าอื่นๆตั้งเยอะ
“เริ่มแล้วสิเนี่ย ปกติพูดกรูซะที่ไหน”ไอ้ชาร์คเปิดฉาก…..ไอ้พีพยักหน้าตามสายตาระแวงทิ่มแทงผมเหลือเกินครับ
“เฮ้ยยย คิดมากไปได้น่า เรายังรู้ตัวดีอยู่เลยนี่ไง”ผมยิ้มให้พวกมัน.. แหะๆ เชื่อกรูหน่อยดิ….แต่พวกมันเงียบครับ
“……………..”
“…….เอ่อ…..ว่าแต่จบงานนี้แล้วจะไปไหนกันต่อมั๊ยครับ”พี่คีธถามขึ้นมาสลายความเงียบ
“ก็ยังไม่ได้วางแผนอะไรไว้เลยครับ”ผมตอบ
“งั้นไปฟังเพลงกันต่อมั๊ยหละ” พี่คีธเสนอ…..น่าสนใจแฮะ
“จะไปได้ไงพี่อายุยังไม่ถึง”ไอ้พลเตือนความจำ……อืมมมม จริงด้วย
“ไม่เป็นไร จัดการได้ เดี๋ยวพาไปร้านน้องชายพี่เอง………..”อืมมม…..พวกผมเริ่มลังเล
“………….แล้วพี่ก็เลี้ยงด้วยนะ….. สนใจปะ”พี่แกเสนอต่อ………..…พวกผมจะปฏิเสธก็เกรงใจแกน่ะครับ ……..…ก็เลยรีบรับโดยพลัน อิอิ………..ตกลงกันเสร็จก็เลยไปขออนุญาตคุณแม่ ซึ่งพอพี่คีธแกไปช่วยพูดด้วย ก็เลยได้ไปโดยดีครับ
พวกผมออกกันมาก่อนงานเลิกนิดหน่อยครับ กลัวไปดึกมากแล้วคนจะเต็ม……..... ที่ๆไปเนี่ยก็ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยผมสักเท่าไหร่ครับ…… เคยเห็นผ่านๆอยู่บ้างช่วงกลางวัน ….ดูๆแล้วก็เป็นย่านเงียบๆธรรมดา …..แต่พอมาจริงๆตอนกลางคืนนี่……มันต่างไปมากๆเลยครับ ดูมีสีสัน ดูมีชีวิตขึ้นมาทันที
พี่คีธแกพาพวกผมเข้าไปได้โดยไม่ต้องโดนตรวจบัตรจริงๆด้วยครับ………ตอนนี้คนก็เริ่มมากันเยอะแล้ว……. เสียงเพลงก็ดังชนิดต้องตะโกนคุยกัน……ดีหน่อยที่โต๊ะผมอยู่ริมๆ ไม่ต้องโดนเบียดมาก……….แต่ยังไงก็ตกเป็นเป้าสายตาชาวบ้านอยู่พอควรครับ ……. เพราะแต่งตัวเต็มยศกันมาซะ
แน่นอนครับ….. ผมน่ะอยู่ในสุดแถมถูกประกบสองข้างด้วยไอ้ชาร์คกะไอ้พี…….ยืนก็ไม่ยืนเปล่าครับพวกมันคอยสอดส่องรอบตัวดูว่ามีใครส่งสายตามาให้บ้างรึเปล่า….. ถ้าเจอ พวกมันก็จะส่งสายตาอาฆาตอำมหิตไล่กลับไปครับ ……อย่างกะคนคุมนักโทษเลยแฮะ
“ไม่ต้องเป็นห่วงเราขนาดนั้นก็ได้…..”ผมบอกมันสองคน……ห่วงกรูนะจริงพวกมรึง……เขินนะเว้ยยยย
“เปล่า เราห่วงสภาพพวกมันต่างหาก”ไอ้พีตอบ……อ้าว เฮ้ย
“ขี้เกียจไปโรงพัก” ไอ้ชาร์คเห็นด้วย……………@!#$!#$%#$%#$%#@$%@ เออ กรูเป็นสัตว์ประหลาดโว๊ยยย
ระหว่างที่ผมยืนเซ็งทำหน้าเหมือนถูกจี้จับตัวประกันอยู่นั้นเอง …..ไอ้พลกับพี่คีธก็คุยอะไรกันไม่รู้ครับหัวร่อต่อกระซิกกันซะออกนอกหน้า…… ครั้นจะขอฟังด้วยก็ไม่ได้ยิน………น่าสงสัยครับ…..….แต่ความสนใจผมก็ถูกดึงไปที่ข้างๆแทนจนได้ครับ
“หวัดดีครับ น่ารักจัง มากับเพื่อนเหรอครับ”ใครก็ไม่รู้ครับอยู่ๆก็มาพูดกะไอ้ชาร์ค…..สงสัยคงเริ่มเมา มือไม้เริ่มจับมั่วไปหมด………..ไอ้ชาร์คก็คงรำคาญน่าดูครับ…….เดี๋ยวมันต้องว๊ากไปแน่ๆ……….อ้าว….แล้วเสรือกยิ้มให้มันทำไมหละน่ะ……….เฮ้ยยยยย…..ยื่นหน้าไปคุยใกล้เกินไปแล้วมรึงงงงงงง…………………….อ้าว…….ทำไมไอ้นั่นหน้าหงิกกลับไปวะ
“เฮ้ย ชาร์คพูดไรอะ………. ทำไมมันถึงยอมกลับไปง่ายๆงั้น” ผมถาม……ความอยากรู้มันแตกซ่านครับ
“อ๋อก็ไม่มีอะไร แค่บอกมันว่ามากับปั๋วน่ะ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ชาร์คตอบขำๆแล้วก็ชี้มาที่ผม………เชรี่ยยย ใครเป็นปั๋วมรึง……..อ้าว………...หันมาอีกทีไอ้พลกะพี่คีธก็หายไปซะละ…………….เมื่อกี้ยังอยู่ด้วยกันอยู่เลยนี่หว่า
อ้าววววเฮ้ยยยยย ……
เดี๋ยวต่อครึ่งหลังให้พรุ่งนี้ละกันนะครับวันนี้ไม่ค่อยสบายอะ :m15:
-
:z13:
จิ้มก่อนเลย :laugh:
ขนาดไม่สบายอาการค้างก็ยังไม่ยอมลด เห่อ ๆๆๆ
-
ตามอ่านค่ะ
สู้ๆนะ o13
-
:m16: :m31:
เเบอทำตัวร้ายกาจ นะ คุณหมอเอก
:beat: :z6:
-
หึหึ พลไวไฟมากกกกกพี่คีธมะรอดแน่
ส่วนชาร์์คจะตรงไปไหนยอมรับและว่าตัวจะรับว่างั้น เหอะๆ หมอเอกจัดการเลยพูดเฉยๆทำไมไม่เอาหลักฐานมายืนยันล่ะ55
ปล.พักผ่อนเยอะๆ นะคะจะได้หายป่วยไวไว :man1: :man1: แน่นๆ
-
จำนวนประชากรกิ๊กจะลดก็คราวนี้แหละ รึเปล่า :laugh:
ปล.ไม่สบายก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะ จะได้หายไว ๆ (มีใครดูแลรึเปล่า :-[)
:L2: :L2: :L2:
-
:L2: :L2: :L2:
นอนเยอะๆนะคราบจะได้หายไวๆมาลงตอนพิเศษให้อ่าน
ปล.ขอร้องเถอ คีธกับพลอย่าได้กันเลยนะไม่เอา :monkeysad:
-
^
^
:z13: :z13: น้องนิวด้วย
อ่านจบละ part1 เที่ยวกลางคืนนนนนนน
เค้าก้อเพิ่งกลับจากเที่ยวมาเหมือนกันอ้ะ ราตรีนี้ยังอีกยาว
ตกลงพลหายไปกะพี่คีธชัวร์มั้ย มีอะไรซับซ้อนอีกปะเนี่ย
แต่ข้องใจเจงๆๆๆที่ชาร์คตอบอ้ะ
“อ๋อก็ไม่มีอะไร แค่บอกมันว่ามากับปั๋วน่ะ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ชาร์คตอบขำๆแล้วก็ชี้มาที่ผม
อันนี้ชัวร์หรือมั่วนิ่มหว่า :laugh:
บวก 1 ให้น้องเอกเช่นเคยจ้า :กอด1:
-
ตลอด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้างตลอดดดดดดดด
จนเป็น เอก ลักษณ์ แระ
-
หายป่วยไวๆ ค่ะ :L2:
-
จอง
-
ตอนที่ 44 part2 เที่ยวกลางคืนนนนนนน
อ้าววววเฮ้ยยยยย …… ใครมาคุยกะไอ้พีอีกหละน่ะ………..อืมมมม แต่หล่อแฮะ......หนอยยยย......ชนแก้วกันซะด้วย........เอาเลยมรึงคุยกันเข้าไปสิ ...........อ้าว........กลับไปอีกละ
“อะ...... รายงานมา...ทำไรไปอีกหละ” ผมถาม……จริงๆเริ่มไม่ค่อยอยากรู้ละ
“อ๋อ ก็แค่บอกเค้าไปว่า ซนไม่ได้.....แฟนมาคุม...” ไอ้พียิ้มตอบแล้วมองมาที่ผม…สาดดดด ใครเป็นแฟนมรึง...... แต่ก็ยังดีกว่าไอ้ปั๋วเมื่อกี้หน่อย …….. แว๊กกกก………...หันมาอีกทีไอ้พลกะพี่คีธก็มานั่งที่เดิมแล้ว…………….ตกใจดิครับ นี่มันหนังผีเหรอไงเนี่ย......เดี๋ยวก็หายตัวเดี๋ยวก็โผล่…….กะว่าจะถามมันซักหน่อยว่าไปไหนกันมา........ก้มไปหยิบโทรศัพท์แป๊บเดียวเงยหน้ามาอีกที..........ก็หายไปอีกแล้วครับ.............เจี๊ยกกกกกกกก.........แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไรใคร....คิวผมก็มาพอดี
“เออ ชนแก้วกันหน่อยสิครับ”ผู้ชายจากไหนไม่รู้โผล่มาครับพร้อมกับยื่นแก้วขอชน........ แต่ผมจะเอาอะไรไปชนหละครับก็ไอ้สองคนมันคุมเข้มห้ามการนำเข้าของเหลวทุกชนิดเข้าสู่ปากผมอะนะ......แค่แก้วเปล่ามันยังไม่ยอมให้ถือเลย
“เค้าไม่ดื่มครับ ชนกับปั๋วเค้าแทนมั๊ยครับ” ไอ้ชาร์คยิ้มให้.......... เชรี่ยยยย ตกลงมรึงจะเป็นปั๋วรึจะให้กรูเป็นกันแน่เนี่ย สับสนแล้วนะโว๊ย..............แต่คราวนี้ถ้าจะไม่ได้ผลครับเพราะดูไอ้คนที่มามันแรงอยู่
“ชนแทนก็ได้ครับ”พูดเสร็จก็ยกแก้วขึ้นมาชนกะไอ้ชาร์ค........
“ว่าแต่น้องชื่ออะไรอะครับ” ไอ้นั่นไม่หยุด.....ถามผมต่อ..........แรงมากกกกก
“อยากรู้ทำไมหละครับ”ไอ้ชาร์คถามคืน.....ตอนนี้มันไม่ยิ้มแล้วครับ….. มันจ้องไอ้คนนั้นตาแทบหลุด
“อะๆ ไม่ยุ่งก็ได้ ไปละ แต่เดี๋ยวเจอกันครับน้อง...”ไอ้นั่นยอมถอยกลับไป....ผมว่าถ้ามันไม่ไปแล้วถามต่อมีหวังไอ้ชาร์คคงเอาเรื่องมันแน่
“ใจเย็นๆ อย่าหน้าบึ้งน่า ยิ้มหล่อๆให้ดูหน่อยดิ”ผมแหย่ไอ้ชาร์ค.........มันก็เลยฉีกยิ้มให้ดู หายโกรธไปได้ในที่สุด ........ ว่าแต่ผมเริ่มตะหงิดๆแล้วครับ.....ทำไมร้านนี้มีแต่เกย์รึไงเนี่ยยยย........เอ่อ.......แต่จะว่าไปก็แทบไม่มีผู้หญิงอยู่เลยจริงๆนั่นแหละ…………………..อ้าวเฮ้ยยยยยย.........หันมาอีกทีไอ้พลก็ปรากฏตัวขึ้นมาอีกแล้ว....... มันมาจากทางไหนกันหละเนี่ยยยยย........แต่เอาเหอะ.......ไปห้องน้ำดีกว่า
ว่าแล้วผมก็แยกไปห้องน้ำครับ ตอนแรกไอ้สองตัวจะแย่งกันตามมาด้วยแต่ตกลงกันไม่ได้ก็เลยให้มันนั่งเฝ้าโต๊ะกันไปทั้งคู่นั่นแหละครับ......อิอิ.......... ว่าแต่คนเยอะมากเลยครับตอนนี้ กว่าจะฝ่าฝูงชนที่มีแต่ผู้ชายเกือบหมดไปถึงห้องน้ำหลังร้านได้นี่ก็แทบแย่……… แต่อุปสรรคก็ยังไม่หมดเพียงแค่นั้นครับ
“น้องครับพี่มาเจอตามสัญญาแล้วนะครับ ไม่คิดจะบอกชื่อพี่หน่อยเหรอ”ไอ้คนเมื่อกี้ครับมันโผล่มาอีกแล้ว......... แถมคราวนี้มันพูดไปด้วยเอามือขวางผมไปด้วย
“.........เออ......บอกไม่ได้หรอกครับ เพราะถ้าบอกไปเดี๋ยวพี่จะกลัวถ้ารู้ว่าผมเป็นใคร.....” ผมยิ้มเย็นๆให้...... พี่แกก็ผงะไปนิดนึงครับ....... จริงๆผมก็ไม่ได้เป็นใครหรอกครับพูดไปงั้นแหละ...... ตอนนี้ฉี่จะราดแล้วน่ะ มัวแต่ขวางกรูอยู่ได้
“......พี่ชอบความตื่นเต้นซะด้วยสิครับ....” มันยื่นหน้ามาพูดใกล้ๆ.......เหม็นหล้าสุดๆครับ นี่คงเมาอยู่บ้างแหงๆ
“งั้นเดี๋ยวเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วจะมาบอกละกันนะครับ”ผมเอือมครับ.........แถมปวดฉี่จนจะไม่ไหวแล้วก็เลยขอตัวเข้าห้องน้ำก่อน
“.....ออกมาเร็วๆนะครับ ไม่งั้นพี่สั่งปิดร้านขังน้องไว้เลยนะ ฮ่าๆ”มันขู่ตามหลังผมมาครับ........แมร่งเป็นเจ้าของร้านหรือไงวะ
อ้าว เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ต่อตอนหน้าอะดิ :o8:
-
:z13:
จิ้มหมอเอก อิๆ
ตอนนี้ไม่ค่อบค้างเท่าไหร่นะเนี่ย
แต่ที่อยกรู้คือ พล กับ คีธ หายไปในส้วมด้วยกันทำไรหว่า :impress2:
-
ค้างงงงงงงงง...... :m15:
-
:กอด1: กอดนิว :กอด1: กอด lufy อิอิ
-
:กอด1: กลับบ้างนะ
o18รีบมาบอกเลยอยากรู้อะหายไปทพไรกัน อิๆ
-
:-[ ยังบอกไม่ได้อะ เดี๋ยวรู้แล้วจะ................. :m13:
-
หวัดดีค้าบ
มาทักก่อนอ่านครับ
-
:กอด1: กอดOhm
ปล.คืนนี้จะไปเชียงใหม่นะครับ กลับมาวันจันทร์ ถ้าใช้เน็ตได้ที่นู่นก็จะมาอัพต่อนะครับ o13
-
:impress2:
อยากไปด้วยจัง ไปเที่ยวละสิเนี่ย อิๆ
-
o22 ทิ้งค้างเองไว้ แล้วจะหนีไปเที่ยวอีก :m15:
เดินทางโดยปลอดภัยทั้งไปและกลับนะ :กอด1:คิดถึง
-
กอด imageriz :กอด1:
ไม่ได้ไปเที่ยวซะหน่อย ไปฟังบรรยายครับ
ปล. นิวไปด้วยมั๊ยหละ อิอิ :o8:
-
:o12:
อยากไปด้วยเหมือนกันนะ อิๆแต่...
ต้องเฝ้าบ้านงะพรุ่งนี้
-
อยากไปเชียงใหม่อ่ะ อยากไป อยากไป o9
ไม่มีใครชวนเค้าเลย :m15:
เม้นก่อนยังไม่ได้อ่านเลยกลับถึงบ้านแล้วค่อยอ่านนะ
-
:z13: จิ้มพี่ไต๋
ไปด้วยกันมั๊ยอะ :-[
-
อิอิ
มาเชียงใหม่เหรอ
ถ้าเจอ เราจะปล้นตอนที่แต่งไว้
แล้วเอามาอ่านคนเดียว
จะได้ค้างน้อยกว่าคนอื่น
-
ดี ๆๆๆ ไปเชียงใหม่ ขอให้ไม่มีเน็ต (กรูจะโดนมั้ย)
จะได้นั่งพิมพ์อย่างเดียวแล้วเอามาลงเยอะ ๆ
เพียวก็ไม่อยู่ ไปต่างจังหวัดเหมือนกาน :laugh:
-
อ๊ะ ranaways อยู่เชียงใหม่เหรอ อิอิ :impress2: เดี๋ยวจะไปค้างต่อที่เชียงใหม่
ว่าแต่เพียวไปไหนหละ
-
ไปหาพี่เอกกกกก :laugh:
รอด้วยนะ เด๋วไปเชียงใหม่ด้วยยยยยย o3
-
:-[ตอนนี้ผมก็มาทำบุญที่เชียงใหม่นะอิอิ.....
-
ไปฟังบรรยายครับ หรือนัดสังสังสรรคกันที่เชียงใหม่อ่ะ
ทิ้งเค้าไปหมดเลย :o12:
:m15:ใครๆก็ไม่รัก
เรื่องเล่าอ่านมาละ เอกนายเป็นคนที่คงเส้นคงวามาก :m16:
จริงจริ๊ง ดูอาการ :3125:
-
รู้งี้ไม่น่าอ่านให้ทันเลยยยย
ตอนอ่านไม่ทันนี้ มีความสุ๊ข มีความสุึข
เพราะรู้ว่ายังไงก็ยังมีตอนต่อไปให้อ่าน
:z6: :m31: :fire:
-
หุหุ หวัดดีคะฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
เพิ่งเข้ามาอ่าน ชอบมากเลยคะ
ว่าแต่ยังสงสัยอยู่นะคะว่า บุรุษปริศนาคนที่ทำให้พี่หมอหวั่นไหวนี้ เป็นใคร
ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าออกมาจะยุ่งขนาดไหน เพราะแค่นี้ก็ดูวุ่นวายพอแหละ :กอด1: :กอด1:
-
เย้ ถึงเชียงใหม่แล้วคร๊าบบบบบ :laugh:
แต่สัญญาณไม่ค่อยมีอะ ฮือๆ :sad4:
-
:z13:
จิ้มหมอเอกจากเมืองกรุงฯอิๆ
เล่นเน็ตได้ก็อัพได้อะสินะอิๆ :impress2:
-
^
^
:z13: จิ้มน้องนิว ทะลุไปถึงน้องเอก
เดินทางไปโดยปลอดภัย แล้วก้อเิดินทางกลับโดยปลอดภัยด้วยนะ
:กอด1: น้องเอก รีบๆกลับมานะ อย่าเท่วเพลินน้า
เด๋วนี้อ่านแล้วรอลุ้นว่าจะค้างตอนไหน :laugh:
บวก 1 ให้แล้วจ้า
-
ี“เค้าไม่ดื่มครับ ชนกับปั๋วเค้าแทนมั๊ยครับ”
ชาร์คสุภาพชนมากกกกกกกกกกกกกก ใจเย็นๆจิ ออกตัวซะแรงเด๋วเบรคมะทันก็โดนยำ...หรอก
หมอเอกอุทานซะตกใจ เห็นหนังสดเรอะ555
-
ค้างอย่างแรงเลย
-
สัญญาณขาดๆหายๆตลอดเลยอะ
แต่เชียงใหม่สวยจังเลยครับ
-
:z13: จิ้มเอกเอาไว้เป็นศิริมงคล :laugh:
-
เชียงใหม่สวย???
หรือว่าสาวเชียงใหม่สวยคะ :z2: :z2:
เหนื่อยจัง ไปพักดีกว่า กระดูกลั่นแล้วววววววววววววว o22
-
:m26: สาวนะไม่เท่าไรหลอกครับแต่หนุ่มนี้ดิ :haun4:
ก็คิดดูแล้วกันถึงขนาด มือไม้สั่นต่อเนตไม่ได้เลยจิ :laugh3:
สัญญาณขาดๆหายๆนะข้ออ้าง ชัวร์ :a2:
เชียงใหม่นะครับไม่ใช่จำปาสัก 55555
เสร็จแล้วเราก็ลัลล้า :oni1:
-
ไปพักในหุบเขาอะwifiก็ใช้ไม่ได้ :m15:
เชียงใหม่สาวก็สวยหนุ่มก็สวย เอ้ย หล่อ อิอิ
ปล.ขามามีคนจีบบนเครื่องบินด้วยแหละ :o8:
-
ไปพักในหุบเขาอะwifiก็ใช้ไม่ได้ :m15:
เชียงใหม่สาวก็สวยหนุ่มก็สวย เอ้ย หล่อ อิอิ
ปล.ขามามีคนจีบบนเครื่องบินด้วยแหละ :o8:
โหแค่ที่มีอยู่ยังไม่พออีกหรอพี่ งั้นนิว ขอ :กอด1: ทีนึงให้หายคิดถึงละกานอิๆ
-
:z13: :z13: :z13: น้องนิว
ไปพักในหุบเขาอะwifiก็ใช้ไม่ได้ :m15:
เชียงใหม่สาวก็สวยหนุ่มก็สวย เอ้ย หล่อ อิอิ
ปล.ขามามีคนจีบบนเครื่องบินด้วยแหละ :o8:
ชักอยากจะเห็นตัวจริง เอก แล้วดิ่ ขนาดนั่งเครื่องบินยังมีคนมาจีบ o18
แต่ว่า ญ หรือ ช ล่ะ เอก :z2: :z2: :z2:
:กอด1: เอก
-
สงสารพี่อั้มจังเลย :impress3:
เกี่ยวมั้ยหึ คิดว่าเกี่ยวนะ
ขานั้นก็หลงรูปนายแต่แรกพบเหมือนกัน
หุหุ :haun5:
ใจรักจริงจริ๊งเอก wifi ไม่มีก็ยังอุสามาตอบข้อค่องใจได้ o13
มา :จุ๊บๆ: ที่มะ น่ารักเป็นที่สุด อิอิ
-
เสน่ห์แรงเหลือเกิ๊น คุณหมอเอกเนี่ย o18
+1 ให้คนเสน่ห์แรง ต่อตอนต่ตอไปด่วน
พีจัง เค้ายังเชียร์อยู่นะ สู้ๆๆๆๆ :เศร้า2:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
รอเเล้ว รอเล่า ทุบกำเเพงรอ พี่เอกก็ไม่มา
จำไว้นะ :z6: :beat: :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :m31: :m16: :m31: :m16: :m31: :m16: :angry2: :serius2: :m31: :angry2: :angry2:
-
ไปพักในหุบเขาอะwifiก็ใช้ไม่ได้ :m15:
เชียงใหม่สาวก็สวยหนุ่มก็สวย เอ้ย หล่อ อิอิ
ปล.ขามามีคนจีบบนเครื่องบินด้วยแหละ :o8:
หมอเอกกกกกกกกกกกกกกกก ยังเสน่ห์แรงมะเปลี่ยนเลยนะคะ
เอ่อ...แต่ว่าคนมาจีบเนี่ย หนุ่ม หรือว่า สาวล่ะคะ :m12:
-
อืมมมมมมมม เป็นผู้ชายอะนะแต่หนุ่มหรือสาวอันนี้นี่ไม่แน่ใจครับ :m23:
พอดีรีบลงเครื่องเลยไม่ได้คุยกันต่อ อิอิ
ปล.คอมช้ามาก แถมเปิดfileที่เอามาด้วยไม่ได้อีก ดังนั้นพรุ่งนี้ค่อยอัพต่อละกันน้า :sad4:
:กอด1: กอดทุกคนเลย
-
อืมมมมมมมม เป็นผู้ชายอะนะแต่หนุ่มหรือสาวอันนี้นี่ไม่แน่ใจครับ :m23:
พอดีรีบลงเครื่องเลยไม่ได้คุยกันต่อ อิอิ
ปล.คอมช้ามาก แถมเปิดfileที่เอามาด้วยไม่ได้อีก ดังนั้นพรุ่งนี้ค่อยอัพต่อละกันน้า :sad4:
:กอด1: กอดทุกคนเลย
การี๊ดดดดดดดดดดดด หมอเอกอ่ะ บอกแล้วปล่อยให้เราเก็บไปเดาเองอีกล่ะ
แต่ว่า ท่าทางคงเป็นผู้ชายที่มีกลิ่นอายความเป็นหนุ่มเต็มตัวแน่ๆ 55555555555555 :m20: :m20:
-
อืมมมมมมมม เป็นผู้ชายอะนะแต่หนุ่มหรือสาวอันนี้นี่ไม่แน่ใจครับ :m23:
พอดีรีบลงเครื่องเลยไม่ได้คุยกันต่อ อิอิ
ปล.คอมช้ามาก แถมเปิดfileที่เอามาด้วยไม่ได้อีก ดังนั้นพรุ่งนี้ค่อยอัพต่อละกันน้า :sad4:
:กอด1: กอดทุกคนเลย
รออ่านอ้ะรอได้ แต่ขอ :กอด1:ก่อนละกันนะพ่อคนเนื้อหอม
บนเครื่องบินก้อยังไม่เว้น
อยากเห็นตัวจริงจังเลยอ้ะคุณน้อง
บวก 1 ให้กับความเนื้อหอมเลยละกัน :laugh:
-
- -
กลับมา เเล้วหรอครับ
^^"
เชียงใหม่อากาศดีนะครับ :L1: :3123: :L2: :กอด1:
:pig4:
-
ค้างงงงงงงง
สงสัยจะเป็นน้องพี่คีธป่าว
สั่งปิดร้านได้ซะงั้น
-
อืมมมมมมมม เป็นผู้ชายอะนะแต่หนุ่มหรือสาวอันนี้นี่ไม่แน่ใจครับ :m23:
พอดีรีบลงเครื่องเลยไม่ได้คุยกันต่อ อิอิ
ปล.คอมช้ามาก แถมเปิดfileที่เอามาด้วยไม่ได้อีก ดังนั้นพรุ่งนี้ค่อยอัพต่อละกันน้า :sad4:
:กอด1: กอดทุกคนเลย
:กอด1:คืนบวกหนึ่งขอบคุณหมอเอกด้วยเพื่อจะได้หายกัน อิๆ
-
อืมมมมมมมม เป็นผู้ชายอะนะแต่หนุ่มหรือสาวอันนี้นี่ไม่แน่ใจครับ :m23:
พอดีรีบลงเครื่องเลยไม่ได้คุยกันต่อ อิอิ
ปล.คอมช้ามาก แถมเปิดfileที่เอามาด้วยไม่ได้อีก ดังนั้นพรุ่งนี้ค่อยอัพต่อละกันน้า :sad4:
:กอด1: กอดทุกคนเลย
:m15:โธ หน้าสงสาร
สงสารเค้านะไม่ได้สงสารเอก
ตอนนี้ในสต๊อกเอกยังมีที่ว่างอีกเหรอ :m29:
สต๊อกใหญ่หน้าดู ยังงี้ต้องไปแจ้งกรมสรรพากรดีกว่า
มีสินค้าในสต๊อกเกินพิกัด :laugh3:
+1 ให้พร้อม :กอด1:
-
เก็บตกยามว่าง
วันก่อนมีโอกาสได้เจอคุณมัมลาโคนิคแหละครับ แล้วคณะคนที่มาด้วยกันเค้าก็แห่กันไปถ่ายรูปด้วย ถ่ายกันจนครบทุกคนแล้วก็เลยลากผมไปถ่ายด้วย
คุณมัม: อุ๊ย คุณหมอเหรอคะ สวัสดีค่ะ ยังดูเด็กอยู่เลยนะคะ ฮุ๊ ….ๆ ….ๆ (กรุณาจินตนาการ การลากเสียงหัวเราะ ยาวๆยานๆประกอบไปด้วยจะได้อารมณ์มาก)
หมอเอก: ครับ…..(คุณเธอทักเสร็จพร้อมกับคล้องแขนแนบชิดสุดฤทธิ์)
คุณมัม: แหม…..รู้มั๊ยค่ะว่าแขนกำลังสัมผัสอารายยย…..ฮุ…..ๆ…..ๆ(ครับตอนนี้หน้าอกสองข้างกำลังแนบสนิทกับแขนผมครับ)
หมอเอก:….. เอ่อ……
คุณมัม: หน้าอกไงคะหน้าอก…..ฮุ…..ๆ…..ๆ แหม….ทานอะไรค๊ะเนี่ยยย (คุณเธอพูดพร้อมกับจับแขนแล้วต่อไปที่หน้าอก……กรี๊ดกันใหญ่สิครับ……เขินอะ)
หมอเอก:….. เอ่อ…….
คุณมัม: แหม ถ้างั้นก็ทานแอนมัมสิคะ!!!!! มีแคลเซียมมากกว่าธรรมดาสี่เท่าค่ะ …….ฮุ…..ๆ…..ๆ
หมอเอก:…….เอ่อ……..ครับ(จากนั้นเสียงกรี๊ดก็ดังลั่นจนไม่ได้ยินอะไรอีก)
ปล.เขินจังเลยครับ :o8:
ปล2. คุณมัมตัวจริงน่ารักจังเลยครับ อิอิ o13
-
:z13:
จิ้มแล้วก็วิ่งหายไป...
:impress2: :impress2:
แหมอยากเจอหมอเอกด้วยเหมือนนะเนี่ย อิๆ
แต่ได้เจอพี่มัมนี้จะโชคดีเกินไปละน๊า :m16:
-
โหยยยยยยยยยยยยยยย
พี่หมอเอกอ่ะ เสน่ห์แรงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[ :-[
งานเข้าตลอดเวลา น่ารักกกกกกกกกกกกก :impress2: :impress2:
ถูกแอนมัมถูแขนด้วยอ่ะ :laugh: นี่ขนาดแค่ถ่ายรูปแป็บๆอ่ะนะยังถูกลวนลามเลยอ่ะ 5555
คุณเธอพูดพร้อมกับจับแขนแล้วต่อไปที่หน้าอก……กรี๊ดกันใหญ่สิครับ……เขินอะ
เอ่อ.... คุณมัมจับหน้าอกพี่หมอรึคะ อั๊ยยยยยยยยยยย
-
อ๊ากพี่หมอเอก
ได้เจอพี่มัมด้วย อ๊ากไม่ยอม :serius2: :z3:
ฮึก :m15: ชอบเพลง ความลับของพี่มัม มากๆเลยละครับ
เข้ากับวาเลนไทน์ดี
-
:impress2: ได้เจอคุณมัน แหมมีเขินด้วย :-[
อิจฉาดีไหมเนี๊ยะ เสน่ห์แรงจริงคุณหมอเอก :laugh:
เอารูปมาโชว์ให้ดูเลยเอก อยากรู้ว่า ตอนหมอเอกเขินเป็นยังไง :o8:
-
:impress2: ได้เจอคุณมัน แหมมีเขินด้วย :-[
อิจฉาดีไหมเนี๊ยะ เสน่ห์แรงจริงคุณหมอเอก :laugh:
เอารูปมาโชว์ให้ดูเลยเอก อยากรู้ว่า ตอนหมอเอกเขินเป็นยังไง :o8:
:a2: :a6:
-
มีคนสั่งห้ามเอารูปมาให้ดูแหละ เค้าบอกว่าถ้าผู้อ่านเห็นเดี๋ยวจะผิดหวังเลิกอ่านกันไปซะก่อน :m17:
จริงมั๊ยพี่ไต๋ อิอิ :m13:
-
ู^
^
เหอะๆ เอามาลองของหน่อยจิพี่หมอเอก
จะได้รู้่ว่าหน้านายเอกจะน่ารักมากแค่ไหน ครึๆ :man1: :man1:
ปล.ตกลงหมอเอกเป็นนายเอก ช่ายมั๊ย โอมเพี้ยง :call: :call: 55
-
อยากอ่าน + อยากเห็นอะ
ป.ล มาเชียงใหม่เหยอออ
เราคนเชียงใหม่แหล่ะ
ช่วงนี้ร้อนแล้ว (ในเมืองนะ แต่บนดอยยังหนาวอยู่)
ขอกอดที มามะ :กอด1:
-
มีคนสั่งห้ามเอารูปมาให้ดูแหละ เค้าบอกว่าถ้าผู้อ่านเห็นเดี๋ยวจะผิดหวังเลิกอ่านกันไปซะก่อน :m17:
จริงมั๊ยพี่ไต๋ อิอิ :m13:
:serius2: ไม่จริงไม่จริ๊ง
หล่อโคตรๆเลยดิ :m3:
อยากรู้ว่าพี่อั้มรู้สึกอย่างไง
ก็ต้องดูรูปเค้าแหละ ความรู้สึกเดียวกัน
o7 ไม่หน้าเลยกูหลงเข้าไปหาทางออกไม่เจอเลยดิ o2
ปล.อย่าลืมค่านายหน้านะเอก o11
-
มีคนสั่งห้ามเอารูปมาให้ดูแหละ เค้าบอกว่าถ้าผู้อ่านเห็นเดี๋ยวจะผิดหวังเลิกอ่านกันไปซะก่อน :m17:
จริงมั๊ยพี่ไต๋ อิอิ :m13:
คนที่สั่งนี่กลัวใช่ปล่ะ กลัวคนอ่านติดใจจนหลงหมอเอกอ่ะ ดิ่ :laugh:
ขนาดยังไม่ยังหลงขนาดนี้เลย :กอด1: เอก
-
ตอนที่ 45 ตัวร้ายอุบัติ
ตกใจสิครับ.......ตอนนี้เปิดห้องน้ำมาก็เจอคนยืนกอดจูบกันให้ดูซะงั้น……..แน่นอนครับ ผู้ชายทั้งคู่ ก็อยู่ในห้องน้ำชายนี่นา…….ผมว่าอันที่จริงที่นี่มันต้องกลายเป็นผับเกย์ไปแล้วชัวร์เลยครับ……………….เฮ้ยยยยยย…………แล้วไอ้ผู้ชายที่ยืนฉี่อยู่ข้างๆกรูนี่มันกำลังดูอาร๊ายยยยยย………มองต่ำไปแล้วมรึงงงงง ………………เชรี่ยยยยยย……………….…มายิ้มให้กรูอีก………….….ผมงี้รีบฉี่รีบออกจากห้องน้ำแทบไม่ทัน………..กลัวว่าขืนอยู่นานอีกสักหน่อยมีหวังถูกลากไปกระทำชำเราในส้วมแน่เลยครับ
ออกมาก็อย่างกะหนีเสือปะจระเข้ ………ไอ้ผู้ชายคนเมื่อกี้มันก็ยังยืนรอผมหน้าห้องน้ำอยู่เลยครับ……..เฮ้อ…….มรึงจะถามชื่อกรูให้ได้เลยใช่มั๊ยเนี่ย
“ว่าไงครับ…..ผมอุตส่าห์ยืนรอเลยนะ……ไม่เห็นใจบอกชื่อกันหน่อยเหรอ” ไอ้นี่มันอ้อนครับ…..
“……ก็ได้ครับ ชื่อเอกครับ…..” ผมตอบอย่างอ่อนใจ
“ชื่อพีทนะครับ……..แหม…..เอกกะพีทเข้ากันดีเนอะ…..”เอ่อ……เสื่อมมากเลยพี่……เข้ากันตรงไหนเนี่ย
“….ครับ…..งั้นขอกลับโต๊ะก่อนละกันเพื่อนผมรออยู่”พูดเสร็จผมก็จะเดินกลับโต๊ะแต่ไอ้พีทสิครับมันขวางไว้อีก
“เดี๋ยวก่อนสิครับ……อยู่คุยกับผมอีกแป๊บนึงสิ……นะ……เพื่อนๆน้องเค้าไม่หายไปไหนกันหรอก” ไอ้พีทยื้อผมต่อ…….มันทำหน้าออดอ้อนสุดชีวิต……..จะรำคาญก็รำคาญครับ แต่รู้สึกว่าตอนนี้จะขำมันมากกว่า
“อะ…….จะคุยอะไรหละครับ”ผมสงเคราะห์มันนิดนึง
“ก็ทุกเรื่องแหละครับ……แต่ เอ……..วันนี้คงคุยกันไม่หมด งั้นขอเบอร์ไว้ก่อนละกันจะได้คุยครบ ”ไอ้พีทมันได้คืบจะเอาศอกครับ........รุกต่อขอเบอร์ซะงั้น แรงมากๆๆๆ
“งั้นเอาเบอร์มาละกันครับ เดี๋ยวโทรไปเอง”ผมตอบ.....เรื่องอะไรจะให้โทรมากวน กะว่าจะทำเป็นเอาเบอร์ไว้งั้นๆไม่โทรไปหรอกครับ……….. ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดตามที่ไอ้คุณพีทบอก.....แต่กดไม่ทันเสร็จดีไอ้พีทก็แย่งมือถือผมไปกดโทรออก
“เฮ้ยยย ทำไร”ผมตกใจที่จู่ๆมันเอามือถือผมไปโทรออก
“…อ๋อ เมื่อกี้นึกว่ากดผิดเลยไปกดให้ใหม่ครับ อะคืนตอนนี้เมมถูกละ”มันยิ้มกวนประสาทผมก่อนที่จะคืนมือถือให้.......สุดท้ายมันก็ได้เบอร์ผมไปจนได้ครับ.........เซ็งงงงงงง……… แต่อย่าคิดนะว่ากรูจะรับสาย ชิชิ...............นั่นแหละครับผมถึงได้กลับมาที่โต๊ะซะที
“ไปไหนมา นานจัง”ไอ้พีถามผมทันทีที่มาถึงโต๊ะ
“ไม่มีไร คนเยอะ”ผมชี้เกียจเล่าให้มันฟังครับ กลัวเดี๋ยวไปมีเรื่องกัน
“อ้าว ว่าแต่พี่คีธกะไอ้พลหละ”ผมถามเพราะตอนนี้สองคนก็ยังหายตัวไม่รู้ไปไหนอยู่ดี
“เราก็ไม่รู้อะพลุบๆโพล่ๆหลายรอบแล้ว.......อ้าวนั่นไงพูดถึงก็มาพอดี”ไอ้ชาร์คตอบ
“พอดีพี่ไปตามหาน้องน่ะจะพามาแนะนำซะหน่อย ไม่รู้ไปไหน โทรไปก็ไม่รับสาย.....เห็นเด็กก็บอกว่าอยู่ในร้านนี่แหละ .....หายตัวเก่งชะมัด”พี่คีธตอบ..........มิน่าหายไปเป็นช่วงๆว่าแต่ไอ้พลตามไปด้วยทำไมเนี่ย............ แต่ผมว่าไอ้หายตัวเก่งนี่ พี่กะน้องคงพอๆกันนะ
“เออ....เมื่อกี้เอกคุยกะใครอะเห็นเมมเบอร์กันด้วย”ไอ้พลโพล่งขึ้นมา................อิ๊บอ๋ายแล้วมรึงพูดไม่ดูตาม้าตาเรือ........แน่นอนครับไอ้สองคนหันขวับมาทันที........... สายตาพิฆาตถูกส่งออกมารุนแรงอย่างกะแสงเลเซอร์
“ใคร!!!!!”ไอ้สองคนประสานเสียงพร้อมใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน....... พวกมรึงจ้องขนาดนี้คิดจะฆ่ากรูเหรอออ
“เอ่อ.....คือ.....”ผมจะตอบแต่ยังพูดไม่จบดี
“อย่าคิดจะปิดบังนะ ไหนบอกไม่มีอะไร”ไอ้พีจ้องตาถลน
“บอกมาซะดีๆ มิน่าถึงหายไปนาน”ไอ้ชาร์คเอาบ้าง.............เอาหละสิเหงื่อเริ่มแตก........ น่ากลัวโคตรครับ.......นี่ขนาดกรูยังไม่ได้เป็นแฟนพวกมรึงเลยนะเว้ยยยย
“คือ....มีคนนึงมันมาขอเบอร์น่ะ......เราก็ไม่กะจะให้หรอก...... แต่มันตื้อมาก เลยหยิบโทรศัพท์มาจะทำเป็นเมม แต่ถูกมันแย่งไปโทรออกอะดิ .....แหะๆ”ผมเล่าพร้อมยิ้มเจื่อนๆให้..........
“คราวหน้าถ้ามีคนขอให้เบอร์ไอ้พีไปเลยนะ มันจะได้ไปรวบไอ้พีแทน”ไอ้ชาร์คพูดหน้าตาเอาจริง
“เออใช่.....เฮ้ยย....เชรี่ยยยย มรึงกะกำจัดกรูไปด้วยเลยสิ ....แหม....เผลอไม่ได้เลยนะมรึง”ไอ้พีโวยพึ่งรู้ตัว.........
“อ้าว ก็เผื่อมรึงเจอคนที่ใช่จะได้ไปที่ชอบๆได้ซะทีไง”ไอ้ชาร์คกวนต่อ.............
“เชรี่ยยยย....#!$@%$@%$@%” .......ตอนนี้พวกผมก็เลยกลายเป็นนั่งดูไอ้สองคนมันเถียงกันแทน...........พวกที่เหลือก็เลยอดขำไม่ได้.......บรรยากาศเลยดีขึ้นมาหน่อย
“เอางี้ เดี๋ยวถ้ามันมาตื้ออีก พี่จัดการให้เอง.....พี่ขอรับผิดชอบในฐานะที่เป็นคนพามา......เรื่องแบบนี้พี่ถนัดนักหละ......ฮึๆ”พี่คีธพูดขึ้น........สมกับเป็นพี่ใหญ่จริงๆเท่มากๆ..........แต่ก็แอบน่ากลัวเหมือนกันนะเนี่ย
พวกผมนั่งคุยเล่นกันอีกพักใหญ่..... พี่คีธก็ออกไปตามหาน้องอีกครั้งครับ แต่คราวนี้ไอ้พลไม่ได้ไปด้วย....... พวกผมก็เลยเริ่มลงมือซักไอ้พลกันใหญ่....แต่มันก็ได้แต่ทำหน้ากวนตรีนใส่แล้วก็บอกแค่ว่าให้ไปคิดเอง....... หนอยยยยย..........พี่คีธแกเดินออกไปซักห้านาทีได้มั้งครับ...............ไอ้พีทก็มาที่โต๊ะครับ.........เฮ้ยยยยยยย
“หวัดดีครับน้องเอก คิดถึงกันมั๊ยครับ”ไอ้พีทอ้อนใส่โดยไม่สนใจไอ้สามคนที่เหลือ......... แน่สิครับพวกมันไฟลุกแล้ว.................... จะต่อยกันมั๊ยเนี่ยยยยยย
“เอ....สนิทกันเร็วไปแล้วมั้งครับ”ไอ้พีแทรกขึ้น.......หน้ามันตอนนี้เอาไปลงหนังสือพิมพ์ได้แล้วครับ...น่ากลัวมาก
“ก็เริ่มๆแล้วอะครับ ว่าแต่คนไหนเหรอครับแฟนเอก ที่เอกบอกกำลังจะสลัดทิ้ง”ไอ้พีทพูดหน้าตาเฉย...................อ้าว ไอ้เชรี่ยยยยยย............. กรูยังไม่ทันพูดอะไรแบบนี้เลย ................งานเข้าแล้วสิครับ คำพูดมันกระตุ้นไอ้สองคนได้เป็นอย่างดี……..บรรยากาศตอนนี้ถ้าพวกมันฆ่ากันทางสายตาได้ เลือดคงสาดศพคงเกลื่อนกันแล้วครับ
“เฮ้ยยย พูดดีๆหน่อย ผมยังไม่เคยพูดอะไรแบบนี้กับคุณเลยนะ”ผมค้าน.....เริ่มโกรธแล้วครับ
“อ้าวเหรอ.....งั้นแสดงว่าผมคงเข้าใจผิดไปเอง ขอโทษละกันนะครับ”ไอ้พีทพูดขอโทษแต่ยิ้มมุมปาก........ใกล้แล้วครับ สมรภูมิกระแทกปากกำลังอุบัติ
“ว่าแต่ใครคือแฟนเอกกันแน่หละครับ”ไอ้พีทเอาต่อ................ไอ้สองตัวกำลังระเบิดแล้วครับ
“ผมเอง!!!!!!”
ต่อตอนหน้าอะดิ :m31:
-
:a1: ผมเอง
รับซะงั้น 555 :a3:
-
^
^
^
โห รีบน รีบยกมือเลยอ่ะ ยกด้วยคนนะ :a1: ผมเองครับ :laugh:
แต่พีทกับคีทจะเป็นพี่น้องกันรึเปล่าเนี๊ยะ :z2:
-
เฮ้ออออ จิ้มไม่ทันนนนน
เอามาลงเลยพี่เอกกกกกก เค้าจาได้รักได้หลงกันทั้งเล้าา :o8:
อันนี้ไม่ขอค่านายหน้า แค่ไม่พาไปกินเหล้าก็พอแล้ววว :laugh:
-
:z3: :z3: :z3:
ค้าง อีก ละ
:m31: :m16: :fire: :angry2:
:z3: :z3: :z3:
:z6: เชอะพี่หมอเอก ขอ :beat: สักทีเหอะ
:เฮ้อ:
:กอด1: หายคิดถึงนิด
-
พี่คีย์แน่ๆเลย
ประโยคนี้ ถูกไหม
ถ้าถูกขอ2ตอนรวดเลยนะพี่หมอเอก
-
ยกมือกันหมดเลยไม๊เนี่ย หุหุ
-
ไอ้ผมเองที่พูดนี่ใครกันหรอ
-
ครัยยย พูดเนี่ยยย
โอ้วววว
-
ผมก้พึ่งกลับจากเชียงใหม่นะครับ บรรยากาศน่าจะบันดาลใจให้เกิดนิยายได้อีกหลายเรื่องเลย o22 o22
ปล. แต่ผมไม่ยอมให้เอกไปกะใครนะครับ อย่าคิดมากนะครับ เพราะผมไม่อยากให้นิยายค้างนานครับ อิอิ :fire: :fire:
-
ผมเอง??? แล้วผมไหนล่ะ เนี่ย :m28:
เดาไม่เคยถูกเลยอ่ะ อยู่ๆก็มีคนอาสารับหน้าเสื่อกันหนุ่มให้หมอเอกซะงั้น ย๊ากกกกก
พีทเนี่ยแรงนะเนี่ย พึ่งรู้จักก็รุกซะเร็วเกิ๊น
-
อ่านไปอ่านมาเริ่มจะกลัวหมอเอกนิดๆแล้ว หมอจะต้องมีบุคลิกและหน้าตา ทำให้คนเข้าหา แต่จริงๆ ลึกๆ ต้องมีอะไรมากกว่าภายนอกที่เห็นแน่นอน เหมือนจะเป็นคนนิ่งๆไม่อะไรมาก แต่จริงๆอาจจะน่ากลัวก็ได้ จริงๆป่ะ แฮะ ๆ ล้อเล่นนะ หมอ อย่าเอามีดผ่าตัดมาจิ้มเค้าละ
ไม่ได้เข้าเล้านาน พอมาอ่านก็เจอ ค้าง เหมือนเดิม เลยเริ่มเพี้ยนแล้ว ตอนนี้ค้างกับหมอหลายเรื่องเลยนะ เอาที่จำได้ 1 ตัวจริงของหมอเป็นใคร 2 หมอเป็นฝ่ายไหน 3 ชาร์คเป็นใคร มีอะไรมากกว่าที่เห็นหรือเปล่า เอาที่จำได้นะ มีแค่นี้อ่ะ
ปล.แต่ยังไงจะตามอ่าน ตามลุ้น หมอเอกต่อไปนะ :กอด1:
-
มีคนสั่งห้ามเอารูปมาให้ดูแหละ เค้าบอกว่าถ้าผู้อ่านเห็นเดี๋ยวจะผิดหวังเลิกอ่านกันไปซะก่อน :m17:
จริงมั๊ยพี่ไต๋ อิอิ :m13:
:serius2: ไม่จริงไม่จริ๊ง
หล่อโคตรๆเลยดิ :m3:
อยากรู้ว่าพี่อั้มรู้สึกอย่างไง
ก็ต้องดูรูปเค้าแหละ ความรู้สึกเดียวกัน
o7 ไม่หน้าเลยกูหลงเข้าไปหาทางออกไม่เจอเลยดิ o2
ปล.อย่าลืมค่านายหน้านะเอก o11
อิอิ อยากได้ค่านายหน้าเป็นไรอะ :m13:
ปล. :กอด1: กอดทุกคนเลย รักคนอ่านที่สุด o13
-
พี่หมอพีหรือพี่หมอชารืคกันแน่คะที่พุดเร็วกว่ากัน
เอีหรือว่าจะเป็นพี่พล ฮ่าฮ่า
พี่หมอเอกนี้มีแต่คนมาจีบนะเนี๊ย
ปลงอยากเห็นหน้าพี่เหมือนกันคะ :L2: :L2:
-
"ผมเอง" คาดว่าน่าจะเป็นพี่คีธมาจัดการเคลียร์ให้ตามที่บอกไว้ รึเปล่า
อยากเห็นบทบาทพี่คีธบ้างจัง
แอบอิจฉาน้องเอกได้เจอพี่มัมด้วย ชอบเพลงที่มัมร้องตั้งหลายเพลง
"ความลับ" ก้อเพราะ แต่ชอบ "อ่อนล้า" มากกว่า
"เติมใจให้กัน" อ้ะ เก่าจริงๆ เพราะมากมาย ฟังแล้วคิดว่าใครก้อร้องสู้พี่มัมไม่ไ้ด้เลย
ปล. อาจไม่ได้เข้ามาเยือนสักวันสองวันด้วยงานด่วนเข้ามา
แล้วจารีบกลับมาตามนะจ๊ะ
:กอด1: น้องเอก
บวก 1 ให้ด้วยจ้า
---------------------
จิ้มรีล่างด้วย
พร้อม :beat: :จุ๊บๆ: :beat: :จุ๊บๆ:
:laugh3: ตกลงจาเรียกชื่อนี้ใช่มิ ที่มามันยาวนะนั่น
v
v
v
-
:z13:
จิ้มตูดกระซวกไส้เจ๊กุ้งอิๆ
:z2: :z2: :z2: :z2:
+1 ให้เลยอะความค้างอิๆ
ถ้าให้เดานะคนที่พูดออกไป คือ พล
เพราะดูจะอยู่ในสภาพที่มีสติพอที่จะตั้งรับอะไรแบบนี้ได้มากที่สุด
ส่วนประเด็นที่ว่าพล กับ พี่คีธหายไปเนี่ยสิน่าคิดจริงๆ
อีกจุดที่น่าสนที่พี่คีธบอกว่าถ้ามันตื้อมากๆเด่วพี่จัดการให้เอง
คำว่าจัดการนี่จัดการยังไงหรอ :z1: :z1: ดูจะช่ำชองจังนะ
แล้วจะรออ่านต่อไปน๊าหมอเอกที่น่าร๊าก ขอกอดทีนึง :กอด1:
-
:กอด1: กอดทุกคนเลยฮับ o13
-
:กอด1: กอดทุกคนเลยฮับ o13
:o211: มาทำให้ค้างได้ทุกวัน
:เฮ้อ: ไปหาดู tv ดีกว่า
-
สวัสดีครับคุณเอก บอกได้คำเดียวครับว่าสนุกสุดยอด o13
โหวตให้ไปแล้วนะครับ เพิ่งจะได้รีพลาย กว่าจาอ่านจบ รอตอนใหม่ไฉไลหน้าเหลืองครับ :-[
มาไวๆน้าคุณหมอ คิดถึงมากมาย
ปล. คิดถึงเรื่องเล่าน้า คิดถึงหมอเอกเดี๋ยวโดนสามคนนั้นเตะก้านคอสลบ :o12:
มาไวๆนะคร๊าบ อิอิ
-
จิ้มปิง :z13: ทะลุไปเอียไต๋ :z13:
ปล.คิดถึงผมกันมั่งก็ได้นะ :sad4:
-
:z13:
จิ้มหมอเอกอิๆ
รีบมาลงให้ไวละ
ขอกอดหน่อยน๊า :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกก
ค้างอีกแย้ววว
o22 :o8:
-
อย่าจิ้มช้านนนนนน :o12: (กลัวเข็ม)
:z13: จิ้มพี่เอกกลับเลย นี่แหน่ะ :z13:
เข้ามารอตอนต่อปาย หนีงานมานั่งดูซะงั้น ต้องแอบไปลบ log อีกแว้ว อิอิ
-
ใครกันเนี่ยยยยยยยยยยย
น้องเพียว
ตอนนี้พี่อยู่บ้านที่อุดดิดอ่ะนะ
-
:m15:คนใจร้าย ให้เค้าคิดถึงแต่ตัวเอง
ไปลัลล้าที่อื่น :a14:
-
โลกมันคงมิกลมชิมิเค่อะงพี่คีธ กับ นายพีท เป็นพี่น้องกันอ๊ะป่ะ อิอิ
-
เข้ามารอฉุดหล่อ :-[
-
กลับบ้านละครับ แต่ถ้าอัพช้าก็ไปโทษเฮียไต๋กันเอาเองละกันนะครับ :laugh:
-
:serius2: ไม่ใช้นะไม่เกี่ยวกะเค้า
-
เชอะเชอะ ไม่รับผิดชอบเหรอ :monkeysad:
-
มาเลยมาให้รับผิดชอบ o11
-
มานั่งจับเข้ารอตอนต่อไป คิดถึ๊ง คิดถึง พี่เอก
มาให้กำลังจาย :o8:
อิอิ
-
:impress2: คิดถึงเหมือนกัน
รอจนจะหลับแล้ว :onion_asleep:
-
เดี๋ยวนะ แป๊บนึงครับพิมพ์ไม่ทันอะ :serius2:
-
^
^
จิ้มไว้ก่อน :o8: เดี๋ยวมาอ่าน
-
จิ้มไว้ด้วยระหว่างตามอ่าน.......... :fire: :fire:
-
:z13: มาจิ้มก่อนนอน สู้ๆนะคร๊าบพี่ o13
-
ตอนที่ สี่สิบหก ตัวร้ายอุบัติต่อ
“ผมเอง!!!!!!” เสียงดังมาจากข้างหลัง…….พี่คีธเองครับ………….พี่แกมาได้จังหวะพอดี….….. แกคงบังเอิญได้ยินพวกผมคุยกันเมื่อกี้ครับ……พี่แกเดินอย่างสง่าผ่าเผยเข้ามานั่งโอบไหล่ผมโดยไม่มองหน้าไอ้พีทเลย……….ไอ้พีทเห็นพี่คีธก็ตะลึงเลยสิครับ
“มีอะไรกะแฟน……..ผม…..เอ่อ….”พี่คีธพูดขาดช่วงเมื่อเห็นหน้าไอ้พีท………ไอ้พีทยังคงตะลึงอยู่…..ส่วนพี่คีธก็กลายเป็นตะลึงพอกัน…… ตอนนี้ทุกคนเลยได้แต่เงียบกันทั้งโต๊ะครับ……… งงว่ามันจะตะลึงกันไปทำไม
“เอ่อ……เอก……นี่น้องพี่ครับ ……ชื่อพีท….”พี่คีธรวบรวมสติก่อนแนะนำ………..อ้าว เชรี่ยยยยยย…….ซวยแล้วกรู……….…..โลกกลมดิครับ มิน่าพี่แกหาไม่เจอซะที ก็น้องพี่มันเล่นคอยตามผมต้อยๆตลอดเลยสิ…………ตอนนี้ทุกคนเลยตะลึงตามไปด้วยแล้วครับ
“เอ่อ…….ส่วนนี่…..เอก……..”พี่คีธพยายามแนะนำต่อแต่ยังพูดไม่จบดี
“แฟนพี่คีธเค้าน่ะครับ”ไอ้พลชิงตอบแทน…………….อ้าว เฮ้ยยยยย…………..ต่อยอดซะงั้น………..ตอนนี้ทั้งโต๊ะไม่มีใครทำหน้าถูกแล้วครับ……….เว้นแต่ไอ้พลคนเดียวที่นั่งยิ้มกริ่มอยู่………….ดังนั้นเลยต้องเป็นหน้าที่มันแนะนำพวกที่เหลือให้ไอ้พีทรู้จัก
“…….เอ่อ……เหรอครับ…….ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”ไอ้พีททำหน้าสลดปนสงสัยเมื่อได้ยินว่าผมเป็นแฟนพี่คีธ
“………ว่าแต่……….คบกันนานรึยังครับ……..”ไอ้พีทถามหลังจากที่เหมือนนึกอะไรขึ้นได้………..เอาแล้วไงกรู
“เอ่อ…..สามเดือนแล้ว”พี่คีธตอบแทน…………ผมได้แต่พยักหน้าตามเบาๆ
“แล้วเจอกันได้ไงอะครับเอก”ไอ้พีทหันมาถามผมบ้าง………แล้วกรูจะตอบไงดีเนี่ย………….ไอ้พวกที่เหลือก็หันมารอฟังคำตอบจากผมเป็นทางเดียว
“…..งานเลี้ยงพวกคุณยายไง”ผมตอบไปตามตรง……..ก็รู้จักกันในงานจริงๆนี่นา
“อ้าว…..โธ่เอ้ยยย….. รู้งี้ไปด้วยซะก็ดีหรอก” ไอ้พีทบ่นเสียดาย
“ก็เราไม่ยอมไปเองนี่นา”พี่คีธยิ้มขำน้องชาย ตอนนี้พี่แกดูตั้งสติได้บ้างแล้วครับ
“เฮ้ออออ………ว่าแต่คนนี้พี่จะเอาจริงเปล่าเนี่ย………. คงไม่เหมือนคนก่อนๆอีกนะ”ไอ้พีทหันมาถามพี่ชาย……พี่คีธแกหุบยิ้มแทบไม่ทันเลยครับ ……..ถามแบบนี้ก็มีงานเข้าอะสิครับคุณ
“เฮ้ย จริงดิวะ เห็นพี่เป็นคนเล่นๆเหรอไง”ไอ้พี่คีธก็ดันกระตุ้นขึ้นซะงั้น…..พี่แกเคืองขึ้นมาครับ…….คงแทงใจดำอะไรไปสักอย่าง
“แน่เหรอพี่….. ถ้าไม่……ผมขอนะ……คนนี้ผมชอบจริงๆ”ไอ้พีทพูดต่อสายตาจริงจัง………..อ๊ากกกกกกกก ……….แรงโครตๆครับ……………เห็นกรูเป็นอะไรกันเนี่ย………….กรูนั่งอยู่ตรงนี้นะโว๊ยยยยยยยยย…………เอ่อ……….แต่เอ…..แล้วนี่ผมควรจะดีใจรึเปล่าครับเนี่ย
“แน่ดิ นี่ไง” ไอ้พี่คีธพูดเสร็จก็หันมารวบตัวผมเข้าไปจูบซะงั้น………..เฮ้ยยยยยยย ……………….ช่วยด้วยยยยยยยยยยยย…………………..เฮ้ยยยยยยย อย่าสอดลิ้นสิโว๊ย ………..เฮ้ยยยย จูบเก่งจังแฮะ อิอิ……….ครับ ในที่สุดผมก็ถูกจูบอีกจนได้………ตอนนี้ไอ้พีกะไอ้ชาร์คหน้าแดงจัด จนแทบจะกระโดดออกมาบีบคอไอ้พี่คีธแล้วครับ……………แน่นอน ทุกคนตกตะลึงกับการกระทำของพี่คีธในครั้งนี้ ……… …… ไม่เว้นแม้แต่ตัวพี่แกเองด้วย…………
“…..งั้นก็ยินดีด้วยละกันนะครับ……….ขอให้รักกันไปนานๆนะ เดี๋ยวขอตัวไปคุมร้านก่อน ไปหละ”ไอ้พีทอยู่ๆก็ถอดใจไปง่ายๆซะงั้น…….พูดเสร็จก็ลุกเดินออกไปพร้อมกับสีหน้าเศร้าสร้อย…….เศร้าจนน่าสงสาร……. พอไอ้พีทเดินไปซักพักทุกคนก็หันมามองพี่คีธเป็นตาเดียว
“………..พี่ขอโทษษษษษษษ เมื่อกี้ท้องเรื่องมันพาไปอะ ไม่ได้ตั้งใจน้า”พี่คีธรีบพนมมือขอโทษท่วมหัว………
“เอาเถอะๆ ยังไงก็ถือว่าสำเร็จก็แล้วกัน น้องพี่จะได้เลิกยุ่งกะผมซะที”ผมปราม………พี่คีธได้แต่ยิ้มแหะๆ……..
“……..อย่างน้อยก็คืนนี้อะนะ”พี่คีธค่อยๆพูดต่อ
“ห๊ะ………ว่าไงนะพี่”ไอ้พีโวย
“เฮ้อออออ……….ก็ไอ้พีทน่ะสิมันเป็นพวกเอาแต่ใจตัวเอง แล้วก็ชอบเอาชนะ ถ้ามันชอบใครขึ้นมาเนี่ย มันไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก” พี่คีธอธิบายหน้าจ๋อย
“แม้ว่าจะเป็นแฟนพี่ชายน่ะเหรอครับ”ไอ้พีถามต่อ……..พี่คีธแกก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆแบบเหนื่อยใจแทนคำตอบ …….น่ากลัวแฮะ
พวกผมนั่งเล่นกันอีกพักใหญ่ ไอ้พลก็เริ่มเมาได้ที่ครับ เริ่มนั่งไม่ติด………. พี่คีธแกเห็นท่าไม่ดีเลยอาสาพาพลไปส่งให้ก่อน เพราะบ้านอยู่ใกล้กัน…………..พวกผมเลยแยกกลับบ้านกันครับ……………..แต่ก่อนจะไปก็ไม่ลืมที่จะสั่งห้ามไอ้พี่คีธทำมิดีมิร้ายไอ้พลเด็ดขาดครับ…………..พี่แกก็ได้แต่ยิ้มเขินๆให้สัญญา
กว่าจะถึงบ้านผมก็เที่ยงคืนกว่าแล้วครับ……….. เข้าห้องปุ๊บผมก็รีบไปอาบน้ำเลย เพราะตอนนี้ตัวเหม็นมาก……ส่วนไอ้พีแยกไปอาบห้องแขก ส่วนไอ้ชาร์คไปอาบน้ำห้องข้างล่าง………………….พออาบเสร็จแต่งตัวเสร็จโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพอดี
“รับสายหน่อยๆ”เบอร์ไม่คุ้นครับ ผมเลยกดรับ
“สวัสดีครับ เอกครับ” ผมรับสาย
“……………………...”
“……………………..” ไม่มีเสียงตอบจากเบอร์ที่โทรมาครับ…….ไม่มีใครพูด ผมเลยวางไป..... คิดว่าคงโทรผิด
“รับสายหน่อยๆ”เบอร์เดิมครับ ผมกดรับอีกที
“สวัสดีครับ เอกครับ” ผมรับสาย
“……………………...”
“……………………..”
ไม่มีคนพูดอีกแล้วครับ ผมเลยกะจะวาง……… แต่สักพักก็เริ่มมีเสียงนึงดังมาจากโทรศัพท์………………..มันเป็นเสียงค่อยๆครับ…………………ผมเลยเริ่มตั้งใจฟัง………..เสียงนั้นเป็นเสียงแหบพร่า กำลังพูดว่า……………………….
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนหน้าลั้นลันลา :m31:
-
:beat: :z6: :m16: :m31: :fire: :angry2: :serius2:
:z2: :z3: :z3: :z3: :z3:
อ๊ากพี่หมอเอกกกกกกก อยากตายใช่มั้ย :beat:
ทำเค้าค้าง ฮึกๆ :m15: :z13: :z13:
จิ้มพี่เอกด้วย :กอด1: คิดถึง
-
พูดว่า ขอโต๊ดค้าบ โผมโทร :3125:ผิด
-
:laugh: :sad2: :sad3: o9 ไม่ยอมอ่ะ
เรื่องไรมาพาไปค้างสูงกว่าเดิม
ยิ่งทำให้อยากรู้มากขึ้น
:serius2: โอ๊ยปวดหัว มารักษาด่วน :impress3:
-
ฮือๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เชื่อๆว่าพี่คีธจะเล่นตามน้ำ แรงแบบนี้
จูบน้องพอเป็นพิธีก็ได้ เล่นซะนัวเนียเลย คิดอะไรกับหมอเอกป่ะเนี่ย :m12: ร้ายไม่เบากับเจ้าคนน้องแน่ๆ
พีทเนี่ย เป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเองพอเข้าใจ แต่ว่าถ้าอยากได้แม้กระทั่งแฟนพี่ ที่ไม่รู้ว่าจริงหรือหลอกนั่น ก็แย่เต็มทนแล้วนะ
สงสารก็แต่พีกะชาร์คนั่นแหละ เฮ้อ เห็นว่าคนของตัว = ='(หมอเอกไม่เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ) ถูกลวนลามไปต่อหน้าต่อตาแบบนี้อ่ะ น่าสงสาร
พีทโทรมารึป่าวเนี่ย หมอเอกอย่าใจอ่อนนะ เด๋ว :beat: ตายเลย
-
โอ้วพี่เอกเราเสน่ห์แรงมากมาย นี่ 5 คนเข้าไปแล้ว :m20:
จามีนัดตีกันแย่งพี่เอกไม๊เนี่ย อิอิ ล้อเล่นนะคร๊าบบบบ :-[
สงสัยพี่พีทโทรมาแหงมๆตอนท้ายๆ เอิ๊กๆ สู้ๆนะคร๊าบพี่เอก จานั่งรอนั่งจิ้มพี่เอกต่อไป :z13:
-
อย่าบอกนะว่าเป็น sex phone :pighaun:
มะรุมมะตุ้มกันเจงๆ แรงๆกันทุกคน แต่ชอบมากเลย เอกต้องน่ารักมากถึงมากที่สุดถึงเป็นกันไปได้ถึงเพียงนี้ :impress2:
-
เอาอีกแย้วววว
ค้างได้ใจทู๊กที
ว๊ากกกกกกกก
:m31: :m31:
-
:z3: :z3: :z3: ทุกทีเลยอ่ะ เอก แต่ว่าตอนนี้มันค้างอย่างมากเลยอ่ะ :serius2:
รึว่าจะเป็นเสียง พี่คีธกับพล :z1:
:กอด1: คิดถึงเอก จังเลยยยยยย
-
"ขอโทษนะหลานยายโทรผิด"
:m22:
-
:m20: เอิ๊กๆๆๆ หลานเอกหรอคะ นี่ยายเองจ้า (ปีนเกลียวแล้วเรา)
อย่าเหยียบหนูน้า (เรียกร้องความสงสาร) :call:
-
คงจะโทรมาถามว่า "ช้างอยู่ไหน....." มากกว่ามั๊ง อิอิ
-
:z13: จิ้มM@nfaNG
ไม่ใช่เรื่องต้มยำกุ้งนะ :m31:
-
เอาแบบไม่ค้างซักตอนได้ป่ะละ
-
ถ้าไม่ค้างจะมีรางวัลให้มั๊ยอะ :-[
-
ไม่ มีอยู่ดีเฟ๊ย
:m16: :m31: :fire: :angry2: :serius2:
:beat:
-
กล้าให้แต่กลัวพี่เอกจะไม่กล้ารับอ่ะคับ อิอิ :impress2:
(ให้กำลังใจเป็นรางวัล) จิ้มๆๆ :z13:
ปล. แซวเล่นนะคร๊าบ อย่าคิดลึกกกก :o8:
-
ถ้าไม่ค้างจะมีรางวัลให้มั๊ยอะ :-[
แหมขอให้จริงเหอะแล้วจะหาให้ อิๆ
-
:3123: เอารางวัลมาให้แล้ว
-
:oni1:จากนั้นก็ล้ลลาไปละ
-
ถ้าไม่ค้างจะมีรางวัลให้มั๊ยอะ :-[
จะหานายเอกหน้าตาดีดี มาให้หมอเอก ....อิอิ
-
โทรมาทำไมอ่ะ
-
เอ้า ฮิ้ววววว
เนื้อหอมจริงงง
แอบอิจฉา 55
-
อ่าววว วันนี้พี่เอกไม่ลงหรอคับ :confuse:
-
พึ่งกลับบ้านครับ พาน้าไปเข้าโรงพยาบาล เดี๋ยวมาต่อให้นะครับ :sad11:
-
^
^
ได้จิ้มอีกแล้ว :-[
แต่ง่วงง่ะ ไว้อ่านพรุ่งนี้นะ
-
ตัดตอนได้ใจจิงๆๆๆๆค้างตลอดว่างั้น
อิอิอิเอกอ่ะมีแต่คนมารุมรักแล้วใครกันเนี่ยที่จะเป็นพระเอกอ่ะ
ว่าแล้วว่าพีทต้องเป็นน้องพี่คีธอิอิ
-
ตอนที่ ๔๗ โทรศัพท์?????
“……………ขอสายตาชุ่มหน่อย………...”เสียงผู้หญิงมีอายุพูดสาย……เสียงแกเย็นๆแหบๆเหมือนเสียงพากย์ในหนังสยองขวัญประมาณนั้นครับ
“.........เออ ต่อผิดแล้วนะครับ ที่นี่ไม่มีคนชื่อชุ่มครับ.........”ผมตอบไป
“…………มีสิ……………….……อยู่ข้างหลังไง.............................”จ๊ากกกกกกกกก …………..…..ยายแกพูดต่อเสียงเย็นเยือกกว่าเดิมครับ………......... ใครจะมาอยู่ข้างหลังกรูเนี่ย.......................... ผมผวารีบหันไปดูแทบไม่ทัน.............เฮ้ยยยยยยยยยยยย.......................#!@%$%$#^%$#@%$.................. หัวใจจะวายตายครับ......................หันไปเจอคนยืนอยู่ข้างหลัง!!!!!!!!!!!!!!!! เฮ้ยยยยยยยยยยย ตาชุ่มเหรอออออออออออออออออ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมหน้าซีด......กะลังจะร้องออกไป......แต่......พอมองไปดีๆ...........นี่มัน...................ไอ้พีนี่หว่า....แหะๆ.......มาเมื่อไหร่เนี่ยมรึง.......มาทีไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยนะ....เผลอนึกว่าผีตาชุ่ม
“.......เออ คุณยายครับ คุณยายต่อผิดแล้วนะครับที่นี่ไม่มีคุณตาชุ่มอยู่นะครับ………ฮัลโหลๆ......ๆ” คุณยายคนนั้นแกวางไปแล้วครับ ไม่รู้ว่าเป็นสายหลุดหรือยังไง................น่ากลัวจัง
“ใครโทรมาอะเอก”ไอ้พีถาม....มันคงงงที่เห็นผมนั่งตกใจอยู่
“ไม่มีอะไรเค้าโทรผิดน่ะ”ผมตอบ
“อืมมม งั้นเราลงไปเอาน้ำมาดื่มก่อนนะ”ไอ้พีถามผมพยักหน้าตอบ........ มันก็เลยลงไปข้างล่างครับ
“รับสายหน่อยๆ”อ้าวโทรมาอีกละเบอร์คุณยายคนเดิมนี่นา
“สวัสดีครับ” ผมรับสาย…..ตอนนี้ชักเริ่มหวาดๆ
“……………………...”
“…………เอาตาชุ่มคืนมา……คืนมา……คืนมา..........” อร๊ากกกกกกกกกกกกกก หลอนกว่าเมื่อกี้อีกสิครับ......ผมแทบช็อคตาย
“………..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..................อ๊ายยยยยยยยยยยย.............อย่ามาจับช้านนนนน ..................อะ.............ตุ๊บ........แครกๆๆ.........ม่ายยยยยยยยยยยยย…………..อ๋อ................อืมๆๆ.............”……และแล้วเสียงก็เงียบไปครับ.................เอ่อ..........นี่มันอะไรกันครับเนี่ย ............ผมเริ่มทำอะไรไม่ถูกแล้ว ………….เฮ้ยยยยยยยยยยย.....................ใครมาแตะบ่ากรู.............................ไม่นะ……………….ผมค่อยๆหันไป..........................แว๊กกกกกกกกกก ......................#$%@$#^%^*&%*#&#%.............................มันคือ.................ไอ้ชาร์คที่นุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ครับ..............มันถามหายาล้างหน้า......ผมเลยให้มันไปเอาที่ห้องน้ำแขก
“.......เอ่อ........โทษนะคะ”อยู่ๆเสียงผู้หญิงอีกคนก็ดังขึ้น.............ผมงี้สะดุ้งแทบล้ม
“......เอ่อ.....ครับ”อะไรอีกหละ
“คือพอดีคุณยายแกเป็นโรคสมองเสื่อมน่ะค่ะ แกจะหลงๆลืมๆ ชอบโทรมั่วๆหาคุณตาที่เสียไปแล้ว..... ตอนนี้หนูพาแกไปนอนแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ สวัสดีค่ะ”พูดจบหลานคุณยายคนนั้นก็วางไป.............เฮ้ออออ ................ประสบการณ์ระทึกขวัญจริงๆครับ.......จะว่าไปก็น่าเห็นใจคุณยายคนนั้นกะลูกหลานแกนะ......คงต้องลำบากกันไม่น้อย........ไม่รู้ว่าไปหาหมอกันรึยังด้วย..............จริงๆเรื่องพวกนี้เดี๋ยวนี้หมอเค้ามีทางช่วยกันได้แล้วนะครับ......ถึงแม้จะไม่ได้กลับมาดีเหมือนสมัยเป็นหนุ่มเป็นสาวแต่อย่างน้อยก็ไม่วุ่นวายแล้วก็อยู่อย่างมีความสุขกับคนอื่นได้
“รับสายหน่อยๆ”อ้าว……สงสัยยายแกจะแอบเอาโทรศัพท์มาโทรอีกแน่เลยครับ
“คุณยายครับ ที่นี่ไม่มีคุณตาชุ่มนะครับ”ผมรับสายแล้วก็พูดออกไป
“……………………………”เงียบครับ สงสัยแกคงรู้แล้วหละว่าต่อผิด
“……….งั้นขอสาย เอกแทนได้มั๊ยครับ…….”อ้าว……….เอาหละสิ……ไม่ใช่ยายเมื่อกี้นี่………แล้วใครหละเนี่ย
“เอ่อ……..ขอโทษนะครับ ว่าแต่ใครครับเนี่ย”ผมจำไม่ได้…….แต่เสียงก็คุ้นๆแฮะ
“ก็น้องเขยเอกไงหละครับ” เอ่อ………….น้องเขย……….กรูไปมีตั้งแต่เมื่อไหร่…….งงหนักครับ……..น้องเขย………เอ…….หรือว่า
“ก็พีทไงหละครับ แหม จำกันไม่ได้ซะละ”ไอ้พีทพูดงอนๆ
“อะครับ…..พีทเหรอ……ว่าแต่มีอะไรรึเปล่า” ผมถาม ก็เล่นโทรมาซะดึกเลย
“ก็ต้องถามสิครับ ดึกแล้วพี่คีธยังไม่กลับ…..ไม่รู้หายไปไหน…… ว่าแต่ไม่ได้อยู่กับเอกเหรอครับ”เอาหละสิ ทำไมยังไม่กลับฟะ ……ก็ไปส่งไอ้พลนี่หว่า………..อย่าบอกนะว่า……
“เปล่าครับ พี่คีธกลับแล้ว ไปแวะส่งพลด้วย”ผมตอบ
“อ้าว ไม่อยู่กับแฟน แต่หายไปกับเพื่อนแฟนแทน……..อย่างงี้มันหมายความว่าไงครับเนี่ย……..น่าสงสัยจริงๆนะครับ ใช่มะ”เออ……...ไม่ต้องย้ำ…….กรูก็สงสัย
“เดี๋ยวคงกลับมั้งครับ ลองโทรไปหาดูอีกทีมั๊ยหละ”ผมเสนอ
“ตอนนี้ปิดเครื่องไปแล้วสิ…… เอกลองโทรถามพลหน่อยได้มั๊ยหละ”ไอ้พีทตอบ…….ผมเลยวางสายพีทไปก่อน แล้วก็โทรหาไอ้พล………..อ๊ะ…………ติดครับ.....................แต่ไม่มีคนรับ……..เอาไงดีหว่า…………….
“เป็นไรเอก”ไอ้ชาร์คถามครับ……….มันมากับไอ้พีได้จังหวะพอดี…………..ผมเลยเล่าให้ไอ้สองคนฟัง………คิดๆกันก็กังวลกลัวจะมีอุบัติเหตุ……เพราะพี่คีธแกก็กินเหล้าไปด้วยเหมือนกัน………พวกผมก็เลยลองเช็คไปตามรพ.ใกล้ๆบ้านสองคนนั้นกับแถวๆระหว่างทางกลับ ก็ไม่มีครับ……พวกผมก็เริ่มร้อนใจกันแล้วสิครับ
“รับสายหน่อยๆ”อ๊ะ ไอ้พีทโทรมาครับ
“ว่าไง เจอรึยัง”ผมถาม
“เจอแล้ว พี่คีธsmsมาว่าแบตหมดวันนี้ไม่กลับ……….”ไอ้พีทเล่า……..เฮ้ออออ……โล่งใจไปที
“เอ่อ……แล้ว……เอกโอเคมั๊ย” อ้าวงงอีกสิ…….ไอ้พีทพูดเหมือนเป็นห่วงผม
“ก็ไม่มีไรนี่ ทำไมเหรอ”ผมตอบ
“แฟนหายทั้งคนเนี่ยนะ!!!” พีทเตือนความจำ……………เออจริง………..เอาหละสิครับ ทำไงดี!!!!
“เอ่อ……… พี่เค้าดูแลตัวเองได้น่า”
“งั้นถ้าเค้าดูแลตัวเอง แล้วใครจะมาดูแลเอกหละครับ”เอ่อ…….มันไม่หยุดครับ
“ก็ดูแลตัวเองสิครับ”ผมบอก
“ให้พีทดูแลแทนไปพลางๆก่อนมั๊ยหละครับ หึๆ”จ๊ากกกกกกก เอาแล้วไงครับ
ไม่ค้างแล้วตอนนี้ แบร่ๆๆๆๆ :mc4: ขอรางวัลด้วย
-
ให้รางวัลเอกเป็นจูบได้มั้ยครับ อิอิ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
ตัวร้ายตัวนี้ถ้าจะอยู่ทนอยู่นานนะเนี่ย
เอกเอ๋ยงานได้เล่น 6P แน่อิๆ หรือว่าจะโดนรุมกันแน่หว่า :haun4: :haun4:
-
ห้า ห้า ห้า นึกว่าเอกจะมีแฟนชื่อตาชุ่มซะอีก อิอิ
-
แอบหลอนนนนนนนนนน :a5:
น่ากัวอะ คุณยาย
ว่าแต่จะเนื้อหอมไปไหน ขอมั่งได้มะ :z2:
-
มี่แต่คนจ้องจะงาบ เห้อ
-
แอบหลอนคุณยายเล็กน้อย :o11:
v
v
มีแต่คนจ้องจะงาบ
:laugh: o13
-
เง้อออออออออ
นึกว่าดูสี่แพร่ง :undecided:
ไม่ลุ้นเรื่องพีทกะเอกอ้ะตอนนี้
แบบว่ากะลังลุ้นพี่คีธกะพลมากกว่า
มันมีอะไรซับซ้อนอ้ะเปล่าน้าาาาาาาาาา
บวก 1 ให้น้องเอกนะค้าบบบบ :กอด1:
-
ให้รางวัลเอกเป็นจูบได้มั้ยครับ อิอิ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
:m16: พี่หมีใหญ่มาเร็วชมัด
:3123: ให้อีกรอบรางวัลสำหรับตอนไม่ค้างเลย
+1
-
พี่พีททนี่น่ากลัวเจงๆๆ จู่โจมพี่เอกไม่ยั้งเลย เอิ๊ก โชคดีครับพี่เอก :impress2:
มาจิ้มอีกรอบ :z13:
ปล. โดนตัดหน้าจูบพี่เอกไปแล้ว :seng2ped:
-
555 ขำอ่ะ เอกโดนคุณยาย หลอน :m20:
แต่อ่ะนะ o22 พี่คีธ กับ พล หายไปด้วยกัน
เสียพลไป แต่จะได้พี่พีท มาแทนรึเปล่าเนี๊ย เอก :laugh:
-
เข้ามา :really2: แล้วออกไป แบร่ๆๆ :m14:
-
:z13:โดนจิ้มดิ
-
มุขคุณยาย... เอาตาชุ่มคืนมาเนี่ย สยองนะคะ
หมอเอกโจทย์ยิ่งเยอะๆอยู่ ท่าทางเสียขวัญน่าดู โอ๋ๆๆ ขวัญเอ้ย ขวัญมา
ส่วนว่าที่น้องเขย เปิดตัวแรงไม่พอ ยังโทรมาจิกว่าที่พี่สะใภ้อีก จะเอาให้ได้เลยใช่มะเนี่ย
อย่าเลยนะพีทขอเืตือน :m26: :m26: พีทแรงแล้วนะ หมอเอกอ่ะ แรงว่าอีก หุหุ
-
พี่เอกเค้าบริหารเสน่ห์ได้ยอดเยี่ยมมากเลย หุหุ คนแก่ก็ไม่เว้น :jul3: :m20:
ระวังตาชุ่มจามาหลอกนะคร๊าบบบพี่เอก อิอิ :laugh:
นี่ถ้ามีคนแบบพี่พีทหลายๆคนเรื่องคงจะยุ่งน่าดูครับ แต่สุดท้ายคนที่เหนื่อยสุดๆก็ไม่พ้น พี่..... พี่พีกะพี่ชาร์คหน่ะครับ(พี่เอกไม่เหนื่อยหรอก ยืนยิ้มเฉยๆ)
เข้ามาแซวเล่นๆน้าคร๊าบ รักนะเลยแซว อิอิ (อย่าเอาคืนหล่ะ สงสารน้อง) :กอด1:
-
อิอิ...
จบแบบไม่ค้างบ่อยๆ ก็ดีนะค้าบ
+1 ให้เป็นกำลังใจน๊า
o13 o13
-
เนื้อเรื่องไม่ค้าง
แต่วันนี้พี่คีธค้างแน่นอน
เพราะว่าไม่ยอมกลับบ้าน :laugh:
-
ผู้ชายของหมอเอก ดูท่าจะใช้สิบนิ้วนับไม่พอแล้วม๊าง +1 จ้า :กอด1:
-
แบบว่า
อีรุงตุงนังมากมาย 555
-
ประกาศ ประกาศ :m11:
เนื่องจากวันนี้เหนื่อยมากแบบสาหัสเลยครับ :m8: กะลังจะหมดสภาพแล้ว :m2:
ดังนั้นวันนี้เลยของดก่อนหนึ่งวันนะฮับ :m5:
พรุ่งนี้มาใหม่อะ :really2:
ปล. ข้าวว่าเอกแรงขนาดนั้นเลยเหรอ ฮือๆๆ :o12:
-
ู^
^
^
เหนื่อยก็พักผ่อนนะคะ :oo1: :oo1:
:m28: :m28: มะรู้มะชี้หมอเอก ก็ตอนเวลาองค์หมอเอกลง เราๆก็ไม่เห็นหมอเอกแรงน้อยเลยหนิคะ :a5: :a5:
ดื่มเหล้าสักแก้วสองแก้ว พีทก็หนีแล้ว อิอิ
-
:z13: จิ้มข้าว นี่แหนะๆๆๆ :o12:
-
:กอด1:
โอ๋ๆ เหนื่อยก็อย่าหักโหมงานสิครับพี่หมอเอก
เดี่ยวก็ ดดนผีจับหัวตอนกลางคืนหรอก o18
:jul3:
:กอด1:
-
อย่าหักโหมมากนะครับ พักแล้วกลับมาปั่นต่อ เป็นกำลังใจให้เอกตลอดนะครับ :impress: :impress:
-
:z13: จิ้มตั้มทะลุไปถึงม้าม อิอิ
:กอด1: กอดพ่อหมีด้วย
-
^
^
จิ้มแบบ triple 3วันติด :-[
พักผ่อนมากๆ นะครับ
-
:กอด1: น้องเอก แน่นๆๆๆๆ
กอดแน่นขนาดนี้ นอนหลับมั้ยอ้ะ :m1:
พักบ้างก้อดีแล้นน้า เด๋วโทรม เรตติ้งจาตก :laugh3:
-
กอดพี่น้ำตาล :กอด1:
ตื่นแล้วดีขึ้นเยอะเลยครับวันนี้ :impress2:
-
ู^
^
จิ้มหมอเอกคะ
เห็นด้วยกะคุณ namtaan อยากให้หมอเอกพักผ่อนเยอะๆ หน้าจะได้ใสปิ๊ง ต้อนรับวาเลนไทน์ :กอด1: :กอด1:
-
พี่เอกน่ารักอยู๋แล้น ยังไงก็สบายมั่กๆ สมหวังๆ วันวาเลนไทน์นะค๊าบ o13
ดูแลสุขภาพด้วยนะค๊าฟฟ สำคัญสุดๆคับ สู้ๆ :m23:
หายดีแล้วแวะเวียนกลับมาต่อด้วยนะค๊าบบบ คิดถึง คิดถึง :a9:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ...
เฮ้อออออออออออออ...มีคนมาชอบตั้งหลายคน ไม่รู้ว่าจะเชียร์ไคดีแล้วนะเนี่ย
ยังไงก็รีบมาน้าพี่หมอเอก (เสน่ห์แรง)...
5555+
:really2: :really2: :really2:
ปล.พรุ่งนี้วัน Valentine ค่ะ
:3123: :3123: :3123:
-
:กอด1: กอดทุกคนเลย
วันนี้พิมพ์ไม่ไหวแล้วครับยังไม่เสร็จดีขออนุญาตพักอีกวันนะ
พรุ่งนี้สัญญาจะมาต่อแน่นอนคร๊าบบบบ
-
ู^
^
^
เหนื่อยก็พักนะคะ o4 o4 อาบน้ำให้ชื่นจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มอบ :L2: :L2:ให้หมอเอก แล้วก็ :man1: :man1: :man1: แน่นๆนะคะ
-
วาเลนไทน์แล้ว มาส่งใจครับ (http://www.geocities.com/contact_tome/emo/62.gif)
พักผ่อนหายเหนื่อยอย่าลืมมาต่อเรื่องนะ
-
(http://www.up-pic.com/2/pic/1322009-23568-61403.gif) (http://www.up-pic.com)
ขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักมากๆนะคราบ
-
สุขสันต์วันวาเลนไทน์จ้า
พักผ่อนเยอะๆนะจ๊ะน้องเอก
:กอด1:
(http://i715.photobucket.com/albums/ww159/namtaansai/valen3.jpg)
-
(http://)(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1914/1914560arybskqvox.gif) (http://www.glitter-graphics.com)
ขอให้เอกมีความสุขในวันวาเลนไทน์นะ :กอด1:เอก
-
(http://61.19.248.235/uploads/0f5d740ebb.jpg) (http://imagehost.compgamer.com/getimg.php?img=0f5d740ebb.jpg)
-
(http://img297.imageshack.us/img297/3224/1640bco9.gif) (http://img297.imageshack.us/my.php?image=1640bco9.gif)
-
:3123: HAPPY VALENTINE DAY
-
Happy Valentine's day ทุกคนเลยนะครับ :L2:
กอดกอดกอด :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ว่าแต่วันนี้ใครจะไปฉลองที่ไหนกันมั่งอะครับ บอกหน่อยดิเผื่อแอบตามไป :laugh:
ปล.เดี๋ยวมาอัพนะครับ อิอิ
-
ว่าจะไปกับพี่หมอเอก แต่ห่วงความปลอดภัยของตัวเองอ่ะ :laugh:
-
อย่าให้เหล้าเข้าปากเป็นพอครับ อิอิ :m20:
-
ตอนที่๔๘ เมื่อผมโดน???? (ฉลองValentine’s day ครับ อิอิ)
“เอ่อ……ขอบคุณนะครับ แต่ไม่เป็นไร”…..ผมตอบไป
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก แฟนพี่คีธก็เหมือนแฟน……เอ่อ……ดูแลแทนให้ได้ครับ”อ้าว…เชรี่ยแล้ว……แฟนพี่ก็ไม่เว้นนะมรึง
“น้องของแฟนก็คงดูแลได้แค่ในระดับน้องของแฟนน่ะนะครับ” ผมพยายามพูดเน้นให้ชัดแบบสุภาพที่สุด……กรุณาเข้าใจหน่อยนะครับมรึง หึๆ
“แต่มันก็พัฒนากันได้ไม่ใช่เหรอครับ”อ้าว….. มันด้านต่อครับ
“ครับ แต่การพัฒนาควรเป็นไปในทางที่ดีขึ้นพร้อมๆกับศีลธรรมไม่ใช่เหรอครับ”สำนึกนี่สะกดเป็นมั๊ยครับ
“ถูกต้องครับ งั้นเรามาพัฒนากันเถอะนะครับ”………ด้านสาดครับ….แต่ก่อนจะพูดอะไรต่อ ไอ้พีก็แย่งมือถือไปคุยแทนครับ
“ได้เวลานอนแล้วนะครับ เดี๋ยวผมขอตัวพาเอกไปนอนก่อน คุยตรงนี้นานๆเดี๋ยวเห็บหมามันจะมาแทะโลม..... เอ้ย ......มากัดครับ.... สวัสดีครับ ” พูดเสร็จไอ้พีก็วางหูไปเลย....... จากนั้นไอ้ชาร์คก็ดึงเอามือถือผมไปปิดต่อ……พวกมันทำงานต่อเนื่องกันมากเลยครับ……team work ดีจริงๆ
หลังจากเรื่องวุ่นวายทั้งหลายทางโทรศัพท์จบลง พวกผมก็ได้เข้านอนซะทีครับ........เฮ้อ ได้พักซะที........... อืมมมมม.............เอ่อ.............. กรูคิดถูกรึเปล่าครับ........ ไอ้สองคนมันนอนยิ้มกริ่มจ้องผมกันคนละข้างอยู่เนี่ย
“มองไรไม่นอน”ผมถามมันทั้งสองคน
“มองแฟน”ไอ้ชาร์คยิ้ม
“แฟนกรูต่างหากครับ”ไอ้พียิ้มตอบไอ้ชาร์ค
“สมองเสื่อมแล้วครับ แฟนมรึงที่ไหน กรูมาก่อนเห็นๆครับ”ไอ้ชาร์คไม่ยอมแพ้
“ด้านครับ กรูจองมาสองปีแล้วครับ”
“กรูก็สองปีแล้วครับ ไอ้$@%#$^%#%^”
“#@!%$%#$@^%^#&$#%#$%” ไอ้พวกนี้มันทะเลาะอะไรกันต่อผมก็จำไม่ได้แล้วครับ เพราะง่วงจัดเลยหลับไปก่อน ปล่อยให้พวกมันด่ากันไป..............อืมมมมมมมมม……..เตียงนุ่มจัง..........แอร์เย็น........ผ้าห่มก็อุ่น ....Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
เฮ้ยยยย..........อยู่ๆไอ้พีก็ขึ้นมาทับผมครับ มันเอามือปิดปากผมไว้ไม่ให้ร้องแล้วก็เริ่มไซร้คอ มันถอดเสื้อผมตอนไหนก็ไม่รู้แล้วเอามือมันปัดป่ายไปตามตัว......สัมผัสมันช่างรุนแรงแต่ก็แฝงไว้ด้วยความอดอุ่น.......สักพักมันเริ่มถอดกางเกงผมออก.....ผมตกใจรีบดิ้นแต่ไอ้พีมันแรงเยอะมากครับ....มันไม่หยุด ผมสู้มันไม่ได้......ผมสะบัดหน้าออกจากมือมันแล้วก็หันไปร้องให้ไอ้ชาร์คที่อยู่ข้างๆช่วย.............ไอ้ชาร์คเข้ามาครับ โชคดีรอดแล้ว...........เฮ้ยยยยย.....ไอ้ชาร์คจูบผมต่อแถมช่วยไอ้พีกดผมอีก...........พวกมันถอดเสื้อผ้าออก........นี่พวกมันจะรุมผมจริงๆเหรอเนี่ย..........ตอนนี้ผมกลัวมากเลยครับ.........ไอ้พีถอดกางเกงของผมสำเร็จ....ไอ้ชาร์คก็เริ่มจับที่ลำตัวของผม........ผมรู้สึกไม่มีทางสู้......ทุกอย่างรวดเร็วและดูสับสนไปหมด......ผมคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี........และแล้วผมก็...........
ตกใจตื่นครับ........เย้ แค่ฝันๆ.........อิอิอิ........เช้าแล้ว.....สบายดีจังครับนอนเต็มที่เลย.........เสียอย่างเดียวดันฝันแบบเมื่อกี้.........เอออออออ.........แล้วทำไมตัวมันหนักๆหว่า..........เฮ้ยยยยยย พวกมรึงนอนกอดกรูกันอีกละ...............คนเดียวยังพอว่านี่เล่นทีสองคน.....................เฮ้ออออออ.................. อ้าว.......แว๊กกกกกกกกก .........................เสื้อกรูไปไหนนนนนน..............ก่อนนอนตูใส่แล้วนาเว้ยยยยยยยยยย
“ตื่นๆๆๆๆ บอกมาๆเสื้อเราไปไหน”ผมปลุกไอ้สองคนครับ......แต่พวกมันก็ไม่ยอมบอก แถมไม่ยอมสบตา เอาแต่งัวเงีย.......ซักมากๆเข้าก็ลงไปนอนต่อกันซะงั้น.........น่าสงสัยมากครับ.........แต่ก็ยังดีที่กางเกงไม่หลุดไปด้วยเหมือนในฝันเมื่อกี้ ..........ก็ยังดีวะ……อืมมมม .....ดูๆไปพวกมันก็น่ารักดีนะครับ อิอิ
ผมเลยไปอาบน้ำแต่งตัว....ออกมาก็ยังเห็นไอ้สองคนหลับกันอยู่ หันไปดูนาฬิกาตอนนี้แค่สิบโมงก็เลยปล่อยพวกมันนอนต่อ..................แต่ทันทีที่ผมเอามือถือมาเปิดดู โทรศัพท์ก็ดังขึ้นเลยครับ
“รับสายหน่อยๆ”เบอร์ไอ้พลครับ.........โทรมาก็ดี จะได้ซักประวัติเมื่อคืนซะหน่อย
“อะ เล่ามาสิเกิดไรขึ้น”ผมถามทันทีที่รับสาย
“โห รับสายปุ๊บก็ถามขึ้นมาเลยนะ”ไอ้พลบ่น
“เออ นั่นแหละเล่ามาๆ รอฟังอยู่”ผมไม่ยอมปล่อยให้รอดครับ ฮึๆ
“.....เอ่อ....ก็.......พึ่งตื่นอะ”ไอ้พลตอบอึกอักไม่เหมือนกับทุกที
“เหรอ....ว่าแต่อยู่ไหนกับใครหละ”
“ก็อยู่บ้านเราดิ........แต่....เอ่อ....พี่คีธอยู่ด้วย....ตื่นมาก็เจอ.....ก็จะโทรมาถามเอกก็เพราะจำไม่ได้นี่แหละว่าเป็นงี้ได้ไง”ไอ้พลเล่าอย่างเขินสุดเหวี่ยง.......น่ารักมากเลยเพื่อน
“แล้วไม่ถามพี่เค้าเองหละ”ผมแหย่
“ก็ไม่ยอมตื่นอะดิ ปลุกยากชะมัด”ไอ้พลบ่น...............ผมเลยแนะนำให้ลองจูบดูเผื่อตื่นแบบในนิทานบ้าง........แทนที่มันจะด่าผม มันกลับเงียบไปแป๊บนึงครับแล้วก็ขอตัววางสายไปก่อน................เฮ้ยยยย.........นี่มรึงจะเอาจริงเร้ออออ.........
“คุยกะใครอยู่ครับ ผมหึงนะ”ไอ้ชาร์คมาจากไหนไม่รู้ครับ เข้ามากอดผมจากทางด้านหลังแล้วก็กระซิบข้างหูผมเบาๆ........กรูเขินนาเว้ยยยย..............ผมเลยเล่าเรื่องไอ้พลให้มันฟัง ไอ้ชาร์คฟังแล้วหัวเราะใหญ่เลยครับ......... ดูท่ามันคงดีใจมากแน่ๆถ้าสองคนนั้นลงเอยกันขึ้นมาจริงๆ..........พูดเสร็จก็เลยไล่มันไปอาบน้ำ วันนี้พี่อั้มนัดซ้อมบาสช่วงเย็นครับ
จนถึงช่วงเย็นพวกผมก็ออกมาซ้อมบาสกันต่อ......ตั้งแต่เช้าผมยังติดต่อไอ้พลกะพี่คีธไม่ได้อีกเลยครับ ไม่รู้หายไปไหนกันหมด..........น่าสงสัยมากๆ แต่ส่วนใครจะทำอะไรใครนี่ก็ไม่กล้านึกครับ อิอิ........
วันนี้โปรแกรมซ้อมนรกก็อุบัติขึ้นอีกแล้วครับเริ่มซ้อมกันสี่โมงเลิกเอาเกือบสองทุ่ม……เรียกว่าเลิกแล้วแทบคลานกันออกจากสนามเลยทีเดียว.............แต่จะว่าไปการไปกินเหล้ากันวันก่อนก็ช่วยให้ทีมสนิทกันมากขึ้นนะครับ......... รู้ใจกัน เฮฮาหยอกล้อกันมากขึ้น ดีจัง
พอเลิกแล้วพวกผมก็แยกย้ายกันกลับบ้าน........จริงๆเค้าจะไปกินข้าวกันต่อแต่ผมขอตัวกลับก่อนเพราะว่ารู้สึกง่วงๆ........สงสัยยังแอบเพลียอยู่................ตอนจะกลับ ไอ้พีไอ้ชาร์คพี่อั้มก็เถียงกันจะมาส่งผม...........แต่ด้วยความรำคาญเลยแอบย่องนั่งแท็กซี่กลับเองครับ
แต่พอมาถึงบ้านแทนที่จะได้พัก..............รู้มั๊ยครับว่าผมเจออะไร
ผมเจอ...................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!@#@!$#@^$#@^#$%@$@%
ตอนหน้านะแบร่ๆๆๆๆ :m14:
-
^
^
จิ้มก่อนอ่าน อีกที อิอิ :z13:
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/valentine/13-02-2009_12.gif)
"แฮปปี้วาเลนไทน์จ้า"
...เจอจูบพี่คีธเข้าไป เจอสองหนุ่ม พี ชาร์ค แทคทีม ลวนลามในฝัน (แต่เหมือนจริงมาก) เข้าไปอีก :z1:
ตอน หลังจากซ้อม มาเจอ อีกหนึ่งหนุ่ม รออยู่หน้าบ้านป่ะ ฮ่าๆ :laugh:
งานนี้ ท่า จะงานใหญ่เนอะ อิอิ
พี่อั้ม พี ชาร์ค พีท อร๊ายยยยย :-[ แล้วพี่คีท ไปไหน (ปล่อยให้พล ไปเหอะ จะได้เหลือ ตัวหารน้อยลง เอิ้กๆ) :m20:
-
เจอใครเหรอเอก....
หวังว่าคงไม่ใช่..... :z1: หรอกนะ :laugh:
:L2: :L2: :L2:
-
:z13:จิ้มimageriz ทะลุไปคุณพี่ไฉไล
คิดถึงทั้งสองคนจังเลยครับ กอดหน่อยๆ :กอด1:
-
สงสัยจะเป็นพี่พีทหรือไม่ก็พี่คีธ เอิ๊กๆ :laugh:
-
จริงๆเป็นน้องปิงนี่เอง o18
-
:z13:เอก แล้วค่อย :กอด1:
:L2:
-
^
^
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
จิ้มทะลุ (กอดคืน อิอิ เอาให้คุ้ม ฮี่ๆ)
-
พี่คีธแน่ๆ
ชอบค้างอ่ะ :z3:
-
รออ่านนนนนน
มีความสุขรับวาเลนไทน์นะคะ :กอด1: :L2: :pig4:
-
มะไหร่ ฝันจะกลายเป็นจริง -..- ฝันตลอด :-[
-
หุหุ Happy Valentine's day นะคะ พี่หมอเอก
ว่าแต่พี่หมอเอกเจอใครรออยู่ที่บ้านเนีย
ขอแอบเดาว่าเป็นพีช ไม่รู้ว่าจะถูกรึเปล่า
ปล.ผ่านมาจะ 50 ตอนแล้ว ไม่มีตอนไหนที่พี่หมอไม่จบตอนแบบค้าง
เหมือนมันจะกลายเป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้ไปแล้ว ถ้าวันไหนพี่หมอเอกจบแบบไม่ค้างนี้คงแปลกๆ นะคะ
:L2: :L2: :L2: :กอด1:
-
:z13: จิ้มfOnfOn :D ทะลุไปTi ทะลุไป Salim021 ทะลุไป ISACBTMN ทะลุ ไปคุณพี่ไฉไล ทะลุไป imageriz :z13:
:กอด1:กอดทุกคนเลยน้า :กอด1:
ปล.มีตั้งสองตอนแหนะที่ไม่ค้างนะ fOnfOn :D อิอิ o13
ปล2. ฝันเป็นจริงก็เขินแย่สิครับ Ti :-[
-
:z13: นี่แหนะจิ้มซะไปจิ้มคนอื่นๆ อิอิ :z13: :fire: :fire: :fire: :fire:
-
กระซวก เอ้ยจิ้มพ่อหมี :z13:
-
พีท
-
:z3: :z3: :z3:
เอาอีกละหมอเอก :เฮ้อ:
สงสัยพี่อั้มคงมาดักรอหน้าบ้านแหงมเลยอิๆ
ส่วนเรื่องของพลที่ตูก็ว่าและว่ามันยังไงๆอยู่
ว่าแต่พี่คีธเอาจริงปะเนี่ยไม่ใช่ๆเล่นๆอย่างที่เคยนะแล้วใครรุกใครลับเนี่ยอยากรู้จัง
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ค้างอีกแล้วนะ :serius2:
เจอใครอีกหละเนี่ย
:a6:
ปล.คุณน้องหมอ เค้ารอส่งการบ้านอยู่นะ :a11:
-
:haun5: หุหุเอกคิดไรอยู่ :-[ เค้ารู้กันหมดเลย อิอิ
คิดแต่เรื่องนั้นหดิถึงได้เก็บไปฝัน ว๊ากกกกกกกกกกก :jul3:
ใครน้อใครกันน้าาาาาาาาา :o9:
-
เง้อว...
เปงแบบนี้ทุกทีเลย
:serius2:
-
มาลงชื่อติดตามอ่านนะคับ ^^
-
^
^
:z13:จิ้มRelos แถมกอดหนึ่งที :กอด1:
ปล.กอดทุกคนเลย :กอด1:
ปล2.อ๊ะโทษทีฮะพี่น้ำตาลเมื่อวานสลบไปก่อน วันนี้เดี๋ยวต่อsession2กันน้า :จุ๊บๆ:
-
อุ๊ย ต๊าย ตายมีให้โหวตด้วย
กดหมอเอกไปโดยไม่ต้องคิดอะไร อั๊ยยยย ตีลังกาเขิน :-[
:serius2: :serius2: นี่แน่ :beat:
ตกใจตื่นครับ........เย้ แค่ฝันๆ.........อิอิอิ........
ไอ้เราก็คิดว่าพีกับชาร์คจะแท็กทีมกัีนซะแล้ว แต่ว่าพี กับชาร์ค เ้ค้าเป็นคนดีคงรอให้หมอเอกสมยอมเอง
หมอเอกแอบกลับบ้านโดยทิ้งบอดี้การ์ดไว้แบบนั้น เจอของดีที่บ้านช่ายมะเนี่ย ว่าที่น้องเ่ขยที่จ้องจะงาบว่าที่พี่สะใภ้??แน่ๆ รุกหนักแล้วค้าบบบบบบบ
:man1: :man1: :man1: :กอด1: :กอด1: หมอเอกแน่นๆนะคะ
-
ตอนที่ 49 แขกปริศนา
ผมโดนไอ้สองคนโวยผ่านโทรศัพท์ใหญ่เลยครับว่าไม่รอพวกมันมาส่ง…… บ่นกันอุบอิบอย่างกะตาแก่แหนะ อิอิ……พอลงจากรถแท็กซี่มาถึงหน้าบ้านก็เห็นมีรถไม่คุ้นตาจอดอยู่คันนึง…..สงสัยมีแขกมาแน่เลยครับ…..อืมมมมม…..แต่ผมก็ว่ามันแปลกๆนะ เพราะนี่มันจะสามทุ่มอยู่แล้ว ทำไมยังไม่กลับกันอีก
พอผมเข้ามาในบ้านเท่านั้นแหละครับ ตกใจแทบช็อค………..ทำไมเหรอครับ………ก็ไอ้แขกคนที่ว่านี่มันคือไอ้พีทน่ะสิครับ………………มรึงมาทำม๊ายยยยยย…….แล้วมาถูกได้ไงเนี่ยยยยยยย
“อ้าวเอก เข้ามาสิลูก….. พี่พีทหลานคุณหญิงXXXเค้าเอาของมาฝาก…… ว่าแต่รู้จักกันแล้วเหรอลูก เห็นพี่เค้าเล่า” แม่ผมเรียกเข้ามาหลังจากเห็นผมยืนอึ้งอ้าปากค้างอยู่หน้าประตู…………… แหม ทำท่าทำหน้าซะเป็นผู้ดีเลยนะครับไอ้คุณพีท ผิดกะไอ้เมื่อวานเป็นคนละคนเลยนะมรึง…………เพื่อให้ไม่มีพิรุทผมเลยเข้ามานั่งพร้อมสวัสดีไอ้คุณพี่พีทไปครับ
“ครับ พอดีเจอกันหลังงานเลี้ยงเมื่อวานน่ะครับ น้องเอกเค้าเลยชวนผมมาเยี่ยมคุณน้าด้วย…… ตัวผมเองก็เห็นว่าได้โอกาสพอดีครับ…….ตั้งแต่กลับมาจากอังกฤษก็เอาแต่วุ่นอยู่กับงานเอกสารเลยยังไม่ได้มาฝากตัวซะที…. ยังไงก็ขอให้ได้มาเยี่ยมบ่อยๆละกันนะครับ ” โอ้วววววว……..มันตีบทแตกครับ……..อยากเอาภาพเมื่อวานมาฉายให้ดูมากๆๆๆๆๆ………ว่าแต่ขอโทษเถอะ กรูไปชวนมรึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบครับ
“ไหนๆเอกก็มาแล้ว เดี๋ยวผมขอตัวไปช่วยดูงานที่ห้องให้เลยละกันนะครับ ไม่งั้นเดี๋ยวจะดึก …..ไปกันครับเอก” ไอ้พี่พีทพูดเสร็จก็ลุกขึ้นมายิ้มให้ผม……………เอ่อ…..งานอะไรนะครับมรึง ………เล่นกันอย่างงี้เลยเรอะ
“ตามสบายนะคะ ….. เอ้าเอกพาพี่เค้าไปสิลูก…… เดี๋ยวดึกแล้วพี่เค้าจะกลับลำบาก”คุณแม่ผู้ใจดีของผมเป็นห่วงไอ้พีทครับ…….เอ่อ…… คือ…….จริงๆแล้วเป็นห่วงลูกดีกว่านะครับคุณแม่….ว่าลูกจะลำบากตั้งแต่ยังไม่ดึก
ผมก็เลยกลายเป็นอยู่ในภาวะจำยอมไปจนได้ครับ……… จำต้องพาไอ้พี่พีทไปที่ห้องอย่างเสียมิได้……..ระหว่างทางมันดูสำรวมดี๊ดีนะครับ แต่พอเข้าห้องผมปุ๊บ…………..วิญญาณตัวร้ายก็เข้าสิงเลยสิครับ!!!!!
“แกร๊ก”เสียงไอ้พี่พีทล็อกประตู……………..เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกก มรึงจะทำอาร๊ายยยยยยยยย
“ล็อกทำไมครับ” ผมหันไปถามด้วยท่าทีอันสงบ……….แต่ในใจสิครับร้อนเป็นไฟ
“ก็จะได้มีแค่เราสองคนไงครับ”มันตอบพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย……..เอ่อ……ครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นอะไรแบบนี้นี่………. ถ้าจำไม่ผิดมันอยู่ในละครน้ำเน่าหลังข่าวของช่องหลายสีนี่นา
“เปิดดีกว่านะครับ เดี๋ยวคนอื่นจะสงสัยแล้วเข้าใจผิด……ว่าแต่วางแผนอะไรไว้ครับถึงได้ทำแบบนี้”ผมพยายามสงบต่อไปพร้อมกับค่อยๆหาของที่โต๊ะ………….
“ไม่มีใครเข้าใจเอกผิดหรอกครับ เอกน่ารักจะตาย”มันพูดพร้อมเดินมาใกล้………………
“อ๊ะ เจอละ”ในที่สุดผมก็หาของเจอ……ผมเลยหันมายิ้มให้…..พอไอ้พี่พีทเห็นของในมือผมก็ถึงกับผงะ
“เอ่อ…….เอกเอาสนับมือออกมาทำไมครับ”ไอ้พีทถามเหวอๆ
“อ้าวพี่พีท ไม่ได้เข้ามาดูไอ้นี่เหรอครับ”ผมยิ้มหวานให้………….ไอ้สนับมือนี่ได้มาเป็นที่ระลึกน่ะครับ ตอนไปเมามาเมื่อหลายเดือนก่อน………….ตื่นมาก็เจอแล้วครับ ถามเพื่อนก็ไม่มีใครยอมเล่าว่าได้มายังไง แหะๆ
“เอ่อ เปล่าครับแค่จะมาดูภาพเขียนที่เอกสะสมไว้น่ะ เห็นคุณแม่บอกไง พอดีเราก็ชอบอะนะ แหะๆ” ไอ้พีทหัวเราะเจื่อนๆ……………..อ้อแล้วไปครับ
“งั้นมาดูห้องนี้ละกัน” ผมเลยพาพ่อตัวดีไปดูภาพที่เก็บไว้อีกห้องนึง…………….จริงๆภาพของผมก็ไม่ได้แพง หรือมีราคาอะไรนักหรอกครับ ส่วนนึงก็วาดเองด้วย…….เก็บไปเก็บมาก็ชักจะเยอะ………เวลาไอ้พีทมาดูภาพนี่กลายเป็นคนละคนอีกแล้วครับ………. ดูสนใจและตั้งใจมาก………จากการพูดคุยก็รู้ได้ครับว่าพี่แกคงศึกษามาด้วยจริงๆ
“บ้านเราก็มีภาพแบบนี้นะ สไตล์เดียวกันเลยเอกคงชอบ ว่างๆมาดูสิ……..”ไอ้พี่พีทพูดไม่ได้มองหน้าผม สายตายังคงจ้องอยู่ที่รูปภาพ
“………ให้พี่คีธ…….พามาดูก็ได้นะ”ไอ้พี่พีทเงียบไปนิดนึงก่อนจะพูดชื่อพี่ชายด้วยเสียงละห้อย ส่วนสายตายังอยู่ที่เดิม
ไอ้พี่พีทดูภาพอยู่สักชั่วโมงนึงเห็นจะได้ครับ ก่อนที่จะกลับ………… พี่แกไม่ได้ทำอะไรแปลกๆกับผมเลย…… ให้ความรู้สึกว่าแค่อยากมาดูภาพอย่างเดียวจริงๆ………แต่ยังครับผมยังไม่วางใจหรอก ฮึ่มๆๆๆๆ
สุดท้ายผมก็ได้นอนอย่างสงบสุขเป็นเวลาหนึ่งคืนครับ……………..ตื่นเช้ามาก็เลยไปเรียนได้อย่างสดชื่น……….พอมาถึงก็บรรดาสาวๆนั่งซุบซิบกันอยู่ครับเข้าไปถามก็ยังไม่ทันได้รับคำตอบไอ้ป้องก็มาพอดีครับ…………แต่เอ๊ะ แขนไปโดนอะไรมาหว่าปิดผ้าพันแผลไว้ด้วย
“อ้าวป้องโดนไรมาเนี่ย”ผมถามครับ
“นี่เหรอ โดนสัตว์ป่าทำร้ายน่ะ”ไอ้ป้องตอบ
“อ้าว วันหยุดป้องอยู่กรุงเทพไม่ใช่เหรอ แล้วโดนได้ไงไปสวนสัตว์มาเหรอ”ผมงง
“โดนที่กรุงเทพนี่แหละ โดนนังชะนีบ้ามันทำร้ายยยยย อ๊ายยยยยยย”หนูป้องเริ่มกรี๊ด……..อ้อ เข้าใจแล้วสัตว์ป่าที่มันว่านี่ก็คือ ชะนีนี่เอง…….แต่ปกติมันไม่เคยถูกทำร้ายนี่หว่า
“แล้วโดนได้ไง เล่ามาซิ”ผมซัก
“เรื่องมันก็มีอยู่ว่า………………….”
ไอ้ป้องก็เริ่มเล่าครับ………………….เพื่อความต่อเนื่องให้ไอ้ป้องเล่าแทนละกันนะครับ
ต่อท่อน2ละกันน้าแบร่ๆๆๆๆ :serius2:
-
แล้วใครไปกัดพี่ป้อง กันล่ะคะนั้น
หุหุ ว่าแล้วเชียวว่าคนๆ นั้นต้องเป็นพีช เดาถูกด้วย :laugh:
:L2: :L2:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
จะกวนไปไหนเนี่ย
ว่าแต่สนับมือนั่นได้มาไงนะน่าสนใจจริงๆเชียว :laugh:
-
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
มาต่อเรยน้าาา :seng2ped:
:serius2:
-
เอกกกกกกก
จะเอา อะไรเป็นรางวัลดีอ่ะคับ
พี่ยังไม่ได้ให้รางวัลเอกเลย
:z2:
-
สนุกได้ใจจริงๆเอก o18
ไม่ค๊างไม่ค้างเลยจริ๊งจริง :3125:
ไม่ค้างสักนิดเดียว แต่แม้งโคตรค้างเลยโว๊ย :serius2:
-
รอป้องมาเล่าต่อ :laugh:
แต่ขอ :กอด1: เอก ก่อน :laugh:
-
พี่เอกยังเก็บสนับมือไว้อยู่อีกเป่าเนี่ยเอามาชกป๋ม เอ๊ยย มาโชว์ป๋มมั่งจิ น่าฉงฉานพี่ป้องเนาะ โดนทำร้ายซะงั้นเลย :sad4:
แงๆ พี่เอกแพ้โหวตพี่ชาร์คง่า ช่วยๆพี่เอกเราหน่อยจาได้มีกำลังใจเล่าต่อ อิอิ :call:
-
อ่านถึงตอนล่าสุดแว้ว เฮียเอกฮาได้ใจสุดยอด มีหนุ่มๆมารุมล้อม 7คน แบบนี้สงสัยได้ 7P แหงๆ :laugh:
ปล. แอบแอดเอ็มไปน้างับ งิงิ
-
ค้าง + สั้น
แง่งงงงง :m16: :m31:
-
สงสารป้องนะ ยิ่งไม่ชอบ ยิ่งเจออ่ะ ว่าแต่ใครทำอ่ะ ส่วนหมอเอก เนี่ยไม่น่าห่วงเลย
ท่าจะดูแลตัวเองได้ ห่วงคนที่มาจีบมากกว่าอ่ะ
............. :กอด1:...............
-
เป็นกำลังใจให้ป้องครับ อิอิ :z2: :z2:
-
โห เอาสนับมือมาขู่เลย
แต่ก้อแอบสงสารพีทนิดนึงแล้น ตอนที่ทำเสียงละห้อยเนี่ย
เอกเค้ามีอะไรดีน้า ทำไมมีแต่คนมามะรุมมะตุ้ม
เหอๆๆ แต่ว่าค้างได้อีก รอป้องมาเล่าเอง
:กอด1:น้องเอก และรอ session2 ต่อไป :impress:
-
ค้างๆๆ :z3: :z3: :z3:
-
พลังแรง
-
เหอะๆ...
พี่เอกแอบน่ากลัว
ควักสนับมือออกมาเลย O_o!!
ว่าแต่...ใครทำอะไรพี่ป้องหว่า จบค้างอีกแร้ว หึหึ
o16 o16
-
สนับมือนี่กะป้องกันเต็มที่เลย
-
:m16: เอกทำมัยให้ค้างนานแท้โว้ย
มาตามอ่ะอยากอ่านต่อแล้ว :sad4:
-
ช่วยไม่ได้อยากมายุ่งกะพี่เอกเอง อิอิ ต่อยไปเลย ต่อยไปเลย (โหมดหมาหวงก้าง) :m31:
เอ๊ะนี่ถ้าไม่เขียนว่าพี่ป้องโดนผู้หญิงทำร้าย จาแกล้งเข้าใจว่าพี่เอกเอาสนับมือไปต่อยพี่ป้องแระ อิอิ :m20:
คุงไต๋ก๊าบพี่เอกเค้าอาจจะไม่สบายกหรือว่าเหนื่อยก็ได้นะคร๊าบ ให้เวลาเค้าหน่อยครับ ผมก็รออ่านเหมือนกาน อิอิ :กอด1:
-
น้องป้องมีเสน่ห์กับสาวๆติดกันตรึม แต่น้องเอกมีผู้ชายมาติดเป็นพรวน มันน่าชํ้าใจเนอะป้องเนอะ :z3:
-
เอาออกมาเนี่ย ใช้เป็นม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย :laugh:
-
อ่ะโด่...พีท อ่ะ นึกว่าจะแน่ มันก้อแค่สนับมือ โนะ กลัวทำม๊ายยยยยย :z1:
*ว่าแต่ ผลโพลอ่ะ ...ไม่มีข้อที่ว่า รวมทุกข้อ เหรอ...แบบแว่ ไฉไลอยากไปกับทู้กกกกคน อร๊ายยยย :-[
-
อยากรู้ว่าพี่เอกจาใช้เป็นหรือไม่ต้องไปเยี่ยมที่บ้านมั่งละ แล้วลองบอกว่าอยากดูอะไรนิดหน่อย อิอิ o13
ปล. ถ้าป๋มไปอย่าเอาสนับมือมาใช้กะป๋มน้า(นวมก็ไม่เอา ไม้หน้าสามก็ไม่เอา) :m31: แต่กอดเอานะคับ (จีบกันซึ่งๆหน้า) :กอด1:
-
:L2: ดอกไม้มาให้เป็นห่วงนะ
-
:z13: จิ้มเฮีย ทะลุไปน้องปิง
อิอิ :z2:
-
เข้ามาอ่านครับ นายเอกเหมือนแมลงวันมาตอมเล้ยยย
แต่อาการค้างนี้ได้ใจมาก ขอให้โดนคนแกล้งให้ค้างมั่งแล้วกัน :call:
เออ แล้วไอ่คนที่ทำให้ใจนายเอกเต้น ตึกตัก ตอนแรกๆ ยังไม่ออกมาเลยนี่ครับ น่าจะเป็นม้ามืดนะ o13
-
รอป้องส่งต้นฉบับอยู่นะครับ o13 บอกให้มันไปเขียนเรื่องตอนมันถูกทำร้ายให้อะ
-
o18 o18 หึหึเล่นกับใครไม่เล่น เจอขู่ด้วยสนับมือเข้าไป เอ๋อกินเลยรึคะพี่พีท
ต๊าย ตาย ใครทำอะไรนู๋ป๋องเนี่ย โดนชานนีแทะมารึคร่ะ โอ๋ๆๆๆ :กอด1: :กอด1:
-
นานจังเลย -.
-
อ๊ากกกกกกก อยากจีบพี่ป้อง เพียวไม่ใช่ชะนีนะ :laugh:
ตอนหน้าพี่ป้องเขียนด้วย โฮกกกกกกกกกกกกกกก :impress2:
(เกินหน้าเกินตาไปละ)
แต่วันนี้ไม่ไหวแล้ว ตี 3 มาหลายคืน ขอนอนเร็วบ้าง :t3:
:a12:
-
:z2: เอ้ารอกันต่อไปพวกเรา :เฮ้อ:
-
มารอ ต้นฉบับจากป้องด้วยคนนะจ๊ะน้องเอก :กอด1:
:oni1:
-
:m15: ไม่มีอะไรให้อ่านเลย -.
-
:serius2: คนเขียนเป็นอาราย
ทำมั้ยไม่ยอมมาต่อซักที่คับ
-
ป้องมันยังไม่ส่งต้นฉบับมาเลยครับ ถ้าสี่ทุ่มครึ่งมันไม่ส่งมาจะพิมพ์แทนให้ละกันนะครับ o13
-
เต้นรออออ :z2:
-
จะห้าทุ่มแล้ว งือๆ :m15:
-
ชอบป้องคับ :oo1:
-
หมอเอกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :oo1: :oo1: :oo1:
-
ตอนพิเศษ 49.2 เคราะห์กรรมของป้อง(ตอนนี้ติดเรทความรุนแรง กรุณาปรึกษาเด็กๆก่อนอ่านครับ)
อย่างที่บอก…..อันนี้เล่าผ่านมุมมองของป้องนะครับ….. ป้องพิมพ์มาแล้วให้ผมช่วยเรียบเรียงอีกทีครับ
เช้าวันนี้หลังตื่นนอน รู้สึกอึดอัดยังไงชอบกล......... เอ๊ะไม่รู้ว่าเพราะไอ้ท่าใหม่ที่หัดเต้นเมื่อคืนมันทำให้เมื่อย หรือว่าออกกำลังไม่พอแล้วเริ่มอ้วนกันแน่..........................อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยๆๆๆๆๆๆ ........ต้องชั่ง.....ต้องชั่งน้ำหนัก........คิดได้ดังนั้นเลยต้องรีบวิ่งไปชั่งน้ำหนักในทันที....................อืมมมมมมม น้ำหนักไม่เพิ่ม........... แต่....ยัง.........ยังเชื่อแค่ตัวเลขแค่นี้ไม่ได้...........ต้องวัด........ ต้องวัดสถานเดียว........ วัดให้หมดทุกส่วน.........วัดไปจะได้รู้ว่ามีส่วนไหนใหญ่ขึ้นมารึเปล่า...............ไม่นะ
ใครที่คิดว่าแค่ชั่งน่ะพอแล้ว..............ขอบอกเลยนะว่ามันผิดดดดดดดดดดดดดดด............. เลขน้ำหนักลดอาจหมายถึงแค่เสียน้ำ...........แต่จริงๆอาจมีไขมันพอกแทน..............(อันนี้สำหรับมันคนเดียวนะครับ)
(กว่าไอ้ป้องจะรบกับสัดส่วนและพิธีกรรมหลังตื่นนอนเส็จก็ราวครึ่งชม. ทุกกิจกรรมได้รับการบันทึกไว้ทั้งหมดทั้งสิ้นครับ ......... เรียกว่าดูย้อนหลังสามปีได้สบายๆ ...................... หลังวัดสัดส่วนแน่นอน ก็ต้องไปออกกำลังกายต่ออีกหนึ่งชั่วโมง..............เอากะมันสิครับ……..อ้อ วันนี้ป้องนัดแอ้มไปเดินซื้อเสื้อผ้ากันที่สยามครับ)
“นี่นังแอ้มจะปล่อยชั้นรออีกนานมั๊ยยะ” เลยเวลานัดมา20นาทีแล้วต้องโทรไปด่ามัน
“เดี๋ยวสิแก รอหน่อย….ชั้นแต่งตัวจะเสร็จแล้ว”
“ห๊ะ!!! นี่ยังแต่งตัวอยู่อีกเหรอ ชั้นนัดสิบโมงเช้านะโว๊ย ไม่ใช่สี่โมงเย็น แต่งไปทำไมเยอะแยะ ใส่สารเร่งเนื้อแดงอยู่เหรอง๊ายยย”
“เว๊ย กรูไม่ใช่หมูนะมรึง ใครจะไปหล่อเลือกได้แบบแกหละนังป้อง ฮ่าๆๆๆ”
“ด่าชั้นหล่อเหรอ นังหมูบ้า$@#%^$@#%#$^%#^”
สรุปว่ากว่ามันจะโผล่หัวมาได้ก็คงต้องปาไปสิบเอ็ดโมงครึ่งแน่ๆ งั้นไปเดินเล่นก่อนดีกว่า…….เดี๋ยวถ้ามานะจะด่าให้กลับมาสวยเลยคอยดู ฮึ่มๆๆๆๆ
“ป้อง!!!!” เอาหละสิเย็นวาบเลย…… เสียงชะนีคุ้นๆดังมาจากข้างหลัง…….หวังว่าคงไม่ใช่…..
“ป้อง มากับใครอะ คิดถึงจังเลย” กรี๊ดดดดด……นังแป๋มมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“เอ่อ…….มารอ……เอ่อ” เอาไงดีเนี่ย……..ขืนบอกว่านัดนังแอ้มออกมามีหวังมันกระโดดกัดคอชั้นแน่…….…..อร๊ายยยยย……..แล้วมรึงเอากีบหน้ามาจับแขนกรูทามมมม๊ายยยยย…………ขยะแขยงงงงงงงง
“………ใคร!!!..........”นังแป๋มเสียงเขียวขึ้นมาทันที…….เอ่อ แล้วทำไมต้องทำหน้าโรคจิต ถลึงตาใส่ชั้นด้วยเนี่ยยยย……..กรูกลัวแล้วววววววว
“อ๋อ นัดพวกญาติๆมาน่ะ”
“แหม……งั้นเองเหรอ นึกว่า…..งั้นแป๋มเดินเป็นเพื่อนก่อนนะ”นังแป๋มฉีกยิ้มใส่……… แล้วจะลากชั้นเดินไปไหนนนนนน……..ช่วยด้วยเจ้าค่า นังชะนีผีบ้ามันจะมาลักพาตัวช้านนนนนนนนน
“โอ๊ยยย…..”เดินๆอยู่นังแป๋มก็เซมาซะแทบล้ม
“อ้าวเป็นไรเนี่ย” …ก็ตกใจนิดหน่อยอะนะเลยถามมันไป….. ปกติเจ้าหล่อนแกร่งซะอย่างกะชะนียนต์…… ไล่ล่ากรูหยั่งกะหนังterminator….. เอ๊ะ หรือว่าวันนี้น้ำมันเครื่องหมดเลยไม่สบาย
“แหมป้องเป็นห่วงแป๋มใช่มั๊ย …..แป๋มดีใจจัง อ๊ายยย”……อร๊ายยยยย ใครเป็นห่วงมรึงงงงงง……..กรูห่วงตัวกรูเองอยู่เนี่ยยยย……….แล้วนี่มาทำออเซาะกรูทามม๊ายยยยย……..เดี๋ยวฟ้าผ่าช้านนนนนนนน
“คือแป๋มไม่ค่อยสบายน่ะ……ปวดตรงนี้……”ตอนนี้นังชะนีบ้ามันเอาหัวมาซบไหล่…….นี่ถ้าเหาบนหัวหล่อนมันกระโดดมาติดหัวชั้นนะ……ชั้นจะเอาเบนซินมาราดหัวหล่อนแล้วจุดไฟเลยคอยดู………..อร๊ายยยยยยยยย……..แล้วมรึงจะจับนิ้วกรูไปชี้ตรงนมมรึงทามม๊ายยยยยยยยย ……………………กรี๊ดดดดดดดดด …………..พอดิชั้นจะดึงนิ้วกลับแค่นั้นแหละท่านผู้ชม………………….มันบีบนิ้วดิชั้นแทบหักแถมส่งสายตาอาฆาตใส่อีก…………………
“ช่วงนี้มันขยายอะ คัดไปหมดเลย ใหญ่และตึงขึ้นเยอะเลยนะจับดูสิ”…………….กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ………….เจ้าป่าเจ้าเขาช่วยลูกด้วย……………….ลากอีชะนีจิตวิปริตกลับป่าไปทีได้โปรดดดดดดดดดดด
“เนี่ยยยย ปวดตรงเนี้ยด้วย……ป้องอะช่วยแป๋มหน่อยสิ….นะ”นังชะนีบ้ามันจะบังคับอะไรกรูอีกเนี่ย………แล้วกระชากนิ้วกรูไปแตะท้องน้อยมรึงทามม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย………………….ถ้าไม่เพราะมันมีแรงความมหาศาลอย่างกะมนุษย์แปลงเนี่ยชั้นจะจับหัวมันโขกกะบันไดเลื่อนแล้ววววววววววววววววววว
“ช่วยไร”ตอบห้วนสุดในชีวิต
“……อืมมมม…..คือ…..”มันเลื่อนหน้ามากระซิบ………….อี๋………..เหม็นสาบสัตว์
“คือ อุ้งเชิงกรานแป๋มคงมีปัญหา…….มดลูกมันคงเคลื่อนน่ะ………ป้องช่วยดันมันให้เข้าที่หน่อยสิ….” ………….จบข่าว…………………………. อีนี่มันบร้า…….ใครก็ได้ช่วยเอามันไปบำบัดที………………ได้โปรดดดดดดดดดดดดดด…………………..ถ้าลำบากมากเอามันไปกำจัดพร้อมขยะมีพิษก็ด้ายยยยยยยยยยยยยยย …………….ไม่ไหวแล้วววววววววววววววว……………อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แต่เหมือนกับนรกกลั่นแกล้ง นังแอ้มเสรือกมาได้จังหวะพอดี
“อ๊ายยย นังแอ้มมาได้ไง นี่ป้องโดนมันหลอกอีกแล้วใช่มั๊ย……… เดี๋ยวมันก็หลอกพาป้องไปเริงสวาทหรอก”
แป๋มบรรยายออกมาให้เห็นภาพ……..แต่นั่นมันหล่อนนั่นแหละ……..อิบร้า
“เราไปก่อนนะ” ทำเนียนเผ่นสิท่านผู้ชม
“ม่ายยยยยยยยยยยย จะไปไหนไม่ด้ายยยยยย” มันกรี๊ดกลางสยาม………..ถูก…………..มันกรี๊ดกลางสยาม………….แถมตอนนี้เอามือจิกผมตัวเองต่อ………………..อย่ามาจิกผมกรูแทนนะ
ครั้นพอจะรีบเดินหนี นังแป๋มมันกระโดดลงไปนั่งเกาะขากับพื้นในทันที………………..อร๊ายยยยยยยยยย ………….ขาชั้นไม่ใช่กระโปรงรถนะ จะได้มาเกาะให้ชั้นลากกกกกกกก…………….แน่นอน…….สะบัดขาให้มันหลุดประหนึ่งดังสะบัดขี้หมาให้ออกจากรองเท้า………………….แต่มันติดทนติดทานยิ่งกว่าซีเมนต์อีก
ทำไงดีหละ………….เอาซิยะมรึงเกาะได้กรูก็แกะได้…………………แต่พอเอามือไปแงะมือมันออกเท่านั้น…………มันหันมางับแขนเลยสิ……………………โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย เจ็บโคตรรรรรรรรร ………….งั้นนี่ชั้นต้องไปฉีดวัคซีนกันพิษสุนัขบ้าด้วยอะสิเนี่ยยยยยยย
ก็สรุปว่ากว่าจะออกมาได้ต้องไปตามยามมาช่วยแยก……..พอหลุดมาได้ก็วิ่งขึ้นแท๊กซี่หนีกันไปนี่หละ……..
ป้องรายงาน :m15:
-
ความฮา +10 o13
-
อุกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ป้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงโดนชานนีงับ
คำศัพท์ใหม่ "ชะนียนต์" >>> แม่เจ้าถ้าน้ำมันหมดเติมแก็สโซฮอลล์ได้มะนั่น
แป๋มก็นะอ่อยแล้วอ่อยอีก ป้องมะเล่นด้วยก็ถึงขนาดทึ้งเนื้อเถือหนังกันเลยทีเดียว เป็นชานนีนอกโลกช่ายมะนั่นกัดมะปล่อย
เอ่อ... ป้องคะดูแลหุ่นแบบนี้ คาดว่า ขาน้องป้องสองข้างยังมะได้ 1 ขาของคนแถวนี้เลยอ่ะ
ป้องมันส์ด้วย ฮาด้วย เกือบโดนชานนีเขมือบแล้ว :-[ :-[ :-[
หลงป้องยังไง ก็มะลืม บอกคิดถึงหมอเอกนะคะ อั๊ยยยยยยยยยยยตีลังกา :-[ :-[ :-[
-
ฮา โคตรๆ คับ :m20:
คุ้มค่ากับการรอคอย -.
-
55555555
ป้องช่างน่าสงสาร
โดนตามตื้อแถมโดนกัดอีกต่างหาก
-
:jul3: โดนอีกแล้ว ป้องของผม
-
:z2: :z2: :z2:
เล่าซะตูเห็นภาพเลยนะ
นังป้องเนี่ยดีกรี สู้กะนังแป๋มได่เลย :เฮ้อ: o13 o13
-
จะสงสารป้อง หรือจะฮาดีล่ะเนี่ย
ที่มีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม (เอ๊ะ หรือเพศเดียวกันหว่า..) เอาซะขนาดนี้ เอิ้กๆ
ทำไมป้องไม่ลุกมีกรี๊ดดๆๆๆและสะบัดบ๊อบแข่งกะแป๋มซะเลยล่ะ รับรอง ฮากระจาย ฮ่าๆ
-
เหอะๆ...
ขำก็ขำ...
สงสารก็สงสาร
:laugh: :laugh:
-
ป้องน่าจะกีซซซใส่แป๋มซะทีนะเนี่ย จะได้รู้ว่าเป็นสปีชี่เดียวกาน :laugh:
-
o13 พี่ป้องตลกสุดๆเลยอ่ะ อิอิ :laugh:
-
o22 ทำมั้ยเธอช่างหน้ากลัวเยี้ยงนี้หนอ
ไม่รู้จะสงสารป้อมหรือแป๋มดี :monkeysad:
สงสารแป๋มที่ไม่ยอมรับความจริงซะที่ :impress3:
สงสารป้อมที่ทำให้แป๋มยอมรับความจริงไม่ได้ซักที่ :sad11:
แต่ที่สงสารที่สุดคือตัวเองรอมาหลายวันได้อ่านแค่เนี้ย :o7:
o9 ไม่ยอมอ่ะเค้าจะเอาอีกอ่ะ เอกใจร้ายมาก :o12:
-
อยากจะสงสารป้องก็อยากสงสารนะ แต่มันขำมากกว่าอ่ะ :m20: :m20: :m20:
โห ป้อง แบบบรรยายซะเห็นภาพเลยอ่ะ :jul3: :jul3: :jul3:
ตอนนี้อย่างฮาอ่ะ โดน "ชะนียนต์งับ" :m20:
ไม่ไหวแหละ +1 ให้เอกแทนล่ะกัน
:L2:
-
:m20:..ป้องคนสวยทำไมไม่ใช้เท้าน้อยเขี่ยๆไปไกลๆเลย.. :pigha2:
-
แป๋มเป็นโรคจิตป่าว?
เหอเหอ...เค้าว่าพี่ป้องต้องไปทำบุญให้กับนิ้วตัวเองด้วยนะ
:z2: :z2:
-
สงสารป้องจัง
น่านัก นังแป๋ม เป็นเอามาก
-
สุด สุด ครับ :laugh: :laugh:
ไม่มีอะไรจะกล่าว เป็น ชะนีที่น่ากลัวมากๆ :serius2:
-
สงสารป้องจัง :monkeysad:
แต่ฮามาก :laugh:
แป๋มตื่นลูก แรงได้อีกบอกให้ดันเชิงกราน o22
เครียด :z3:
-
งอนแล้วโดนไอ้ชาร์คทำคะแนนนำ ฮือๆๆๆๆๆ :o12:
เนื่องจากเรทติ้งดี ว่าจะให้ป้องมันเล่าประสบการ์ต่อให้อีกซักตอนละกัน o13
รอกันหน่อยน้า
-
:m31:พ่นไฟใส่ซะเลย
-
งอนแล้วโดนไอ้ชาร์คทำคะแนนนำ ฮือๆๆๆๆๆ :o12:
เนื่องจากเรทติ้งดี ว่าจะให้ป้องมันเล่าประสบการ์ต่อให้อีกซักตอนละกัน o13
รอกันหน่อยน้า
โฮะๆ แล้วจะรออ่าน นังป้องมานเล่าฮาอย่างแรง :laugh: :laugh:
-
งอนแล้วโดนไอ้ชาร์คทำคะแนนนำ ฮือๆๆๆๆๆ :o12:
เนื่องจากเรทติ้งดี ว่าจะให้ป้องมันเล่าประสบการ์ต่อให้อีกซักตอนละกัน o13
รอกันหน่อยน้า
:man1: :man1: :man1: อย่าน้อยใจไป ก็ชาร์คเค้าออกจะแสนดี :laugh:
-
โห เจ๊แป๋มแกก็ช่างกล้านะคะ แบบว่ากลางสยามเลยหรอ
แถมยังให้ท่าพี่ป้องซะขนาดนั้น
ยอมรับเจ็แกเลยนะนั้น กล้าจริงๆ เลย
แต่ว่าก็ฮาอะตอนนี้ ยิ่งมาจากพี่ป้องด้วยแล้ว หุหุ
ปล.อยากสมัครเป็นแฟนคลับพี่ป้องได้มั๊ยเนี๊ยแบบว่าด่าแต่ละครั้งนี้อย่างฮาคะ
:L2: :L2: ส่วนนี้ให้พี่หมอเอกนะคะ อิอิ
-
:jul3:
-
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต๊ายยยยยยยยย
ป้องเอ้ยยยยยยยยยยย
5555555555555++++
ฮามากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่นังแป๋มมันโรคจิตป่าวนิ
เหอๆ
เอาไปส่งหลังคาแดงก็ได้นะ ฮ่าๆๆ
-
:call: สาธุอย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเทอดสาธุ
แด่น้องแป๋มนะครับ
-
มีน้อยใจวุ้ย โอ๋ๆไม่น้อยใจ ฝากบอกป้องได้ไหมอ่ะ ว่าชอบมาก น่ารัก &สวยอิอิ คุณหมอเอก ต้องใส่คำเตึอน ปรึกษาสตรีมีครรภ์ด้วยปะคะ จะได้ครบ 5555
-
+1 นานแน่เยย :seng2ped:
-
ตอนที่49.3 เสียงเพรียกจากชะนียนต์
ยังครับยัง…………….ถ้าคุณคิดว่าแค่นี้จะหนีรอดไปได้น่ะผิดแล้ว…………หลังจากนังแอ้มไปตามยามมาช่วยแงะฟันนังผีบร้านี่ออกไปจากแขนได้ การวิ่งสี่คูณร้อยเมตรก็เกิดขึ้น……มือข้างนึงจับแขนนังแอ้มวิ่ง อีกข้างก็คอยปัดฝ่าฝูงชนออกมาหารถ…………. ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังวิ่งราวกระชากสร้อยชาวบ้านหนีตำรวจมายังไงยังงั้นเลย…….อร๊ายยยยยยยยยย………สวรรค์โปรดแท๊กซี่ว่างผ่านมาพอดี………ข้าพเจ้าสองคนแทบวิ่งไปตัดหน้ารถให้หยุดแล้วรีบยัดตัวเองเข้าไปในรถทันที………เฮ้อออออ………..รอดแล้วกรู
“ไปไหนครับ”พี่คนขับถามด้วยสีหน้างงๆ……เออ นั่นสิ ชั้นจะไปไหนเนี่ย
“เอ่อ ไปเอ็มโพเรี่ยมค่ะ”นังแอ้มตอบแทน
ระหว่างทางรถมันค่อนข้างเยอะ พี่แกเลยจะวิ่งไปทางพระรามสี่ แต่รถก็มาติดตรงข้างมาบุญครองซะก่อน…….
“ว๊าย นังป้องแขนแก…..”จู่ๆนังแอ้มร้องขึ้นมา…………….เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย………………แขนช้านนนนนนนนนนนนนนนนน…………………เมื่อกี้ที่นังชะนีบ้ามันกัด…………เลือดออกด้วยยยยยยย…………..อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย…………เมื่อกี้ตอนวิ่งมาไม่ทันดู…….ตอนนี้เห็นเลือดไหลเป็นทางเลย นี่ถ้าแขนชั้นเป็นแผลเป็นนี่ชั้นจะไปตบล้างบางแกนังแป๋มมมมมมมมมม
“ต๊าย นี่แผลจะเน่ามั๊ยเนี่ย โดนสัตว์กัด”แอ้มมันทักพร้อมกับเอาทิชชู่ช่วยซับแผล
ปังงงง!!!! ปังๆๆๆๆ…………..ว๊ายยยยยยยยยยย……….ตกใจสิยะอะไรมาดังข้างรถ……….อิฉันกะนังแอ้มพร้อมกะพี่คนขับรีบหันไปดูแทบไม่ทัน…………………………กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด …………$@#%&^$#&%^#%@^$%$#@%@!#$@#%#@$@#
นังแป๋มมันกำลังเกาะกระจกรถด้านข้างอยู่คุณผู้ช้มมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!
สภาพเจ๊แกตอนนี้หยั่งกะชะนีวิกลจริตวิ่งหนีแหกซ่องออกมาช่วงมีภาวะภัยสงครามเลยทีเดียว………….ผมที่เคยเซ็ตมาอย่างดีตอนนี้กระเซอะกระเซิงเหมือนถูกทึ้งจากคนร่วมสิบ…………หน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความโกรธกำลังแนบอยู่ที่กระจก……… หน้าอิฉันกับมันห่างกันเพียงแค่แผ่นบางๆกั้น………… สายตามันกำลังจับจ้องไปยังมือนังแอ้มที่กำลังเอาทิชชู่กดแผลห้ามเลือดให้อิฉันอยู่ด้วยความชิงชัง……………มือนึงเกาะกระจกรถอีกมือพยายามเปิดเข้ามา………แต่เดชะบุญตอนขึ้นได้ล็อคไว้แล้วมันเลยเปิดเข้ามาไม่ได้ ……….แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ เลือดดดดดดด………………….เลือดของช้านนนนนนนนนนน……….เลอะที่ปากมันอยู่………………..เลือดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ท่ามกลางสายตานับสิบคู่ที่กำลังจ้องมาที่พวกอิฉัน………ประหนึ่งกำลังมีการถ่ายละครเรื่องบ้านผีปอบเกิดขึ้น………..รถข้างหน้าก็เริ่มเคลื่อนไป………นังแอ้มไม่รอช้ารีบสั่งการโชเฟอร์โดนพลันทันที
“ขับไปเร็วพี่….. มีคนบ้ามันจะบุกเข้ามา”เท่านั้นแหละเฮียแกรีบออกรถแทบจะไปชนรถคันหน้า……….แต่อย่าคิดว่าชะนีบ้าจะยอม ชีทำท่าจะกระโดดเกาะกระโปรงรถ แต่บังเอิญกระโปรงที่ชีใส่ไม่อำนวย
รถแล่นมาซักระยะพี่คนขับก็ถามด้วยเสียงสั่นตกใจว่าผู้หญิงเมื่อกี้เป็นใคร…………แต่ไม่ทันที่พวกอิฉันจะตอบ………..…..เฮียแกก็ถามต่อว่า…………ทำไมเค้าต้องซ้อนมอเตอร์ไซตามาด้วย!!!! ......................... อุกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด………………ม่ายยยยยยยยยยยยยยย ………นี่มันหนังสยองขวัญรึไงเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ๊ายยยยยยยยยยยยยย นังชะนีบ้ามันกำลังปีนขึ้นเหยียบเบาะ กะจะกระโจนมาเกาะรถอิชั้นแล้ววววววววว……..
………………….สาธุ ……………….ขอขอบพระคุณ คุณตำรวจไทยทุกท่าน ที่ช่วยดูแลบ้านเมืองเป็นอย่างดี ……………….ครั้งนี้ปฏิบัติหน้าที่ได้สมกับความคาดหวังของประชาชนเป็นอย่างมาก………..ลากหัวนังชะนีบ้าออกจากท้องถนนไปได้เนื่องจากกรณีซ้อนจักรยานยนต์ไม่สวมหมวกกันน็อคเป็นคดีพื้นฐาน
สรุปว่าวันนั้นก่อนกลับ….นังแอ้มเลยลากไปลงบันทึกประจำวันที่สน.กันไว้ก่อนว่าอยู่ๆก็ถูกทำร้ายร่างกาย ……..พอถึงบ้านแน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องมีการบอกกล่าวให้พ่อแม่รับรู้………..ตลอดเวลาที่เล่า นังแอ้มก็อยู่ด้วยช่วยอธิบาย…………..
สรุปว่าเรื่องก็ผ่านไปได้ด้วยดี……..โดยพ่อแม่ของป้องบุกไปคุยกับพ่อแม่แป๋มโดยตรงและมีรูปถ่ายแผลที่แขนไอ้ป้องไปด้วย…….การเจรจาก็เลยสำเร็จลงได้ พ่อแม่ฝ่ายนั้นก็รับปากว่าจะอบรมสั่งสอนลูกสาวมากขึ้นไม่ให้มาก่อกวนป้องอีก………………………..
ทุกอย่างเลยจบลงด้วยดีครับ……………………………………….
มั้งนะ แบร่ๆๆๆๆๆ :m14:
-
โธ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้องไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว คะ คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะคะ
อย่าลืมไปฉีดยาโรคพิษชานนีบ้านะคะ
คนหน้าตาดีไม่น่าเจออะไรแบบนี้เลยน่าสงสาร
เอ่อ... หมอเอกเคยโดนอะไรแบบนี้บ้างป่ะคะ o18 o18
-
ยังครับ.....เอ่อ......หวังว่าถ้าไม่โดนจะดีกว่านะครับ
ปล.กว่าแผลมันจะจางหายดีก็ร่วมสองปีแหนะครับน่ากลัวจัง :monkeysad:
-
:laugh: :laugh: อดใจมะไหว อ่านแล้วนึกถึงศัพท์ใหม่ของเพื่อนทันทีคับ :m20: :m20:
Chanee+Android = Chanoid :jul3: :jul3:
-
วู้ว มาอ่านสองตอนต่อกันเลย
น่าสงสารป้องจัง ชะนียนต์นี่น่ากลัวมากๆๆๆๆๆเลย
บวก 1 ฝากเอกไปให้ป้องด้วยคับ หุหุ
แต่คืนนี้น้องเอกนอนดึกจังเลยน้า :กอด1:
-
ยังครับ.....เอ่อ......หวังว่าถ้าไม่โดนจะดีกว่านะครับ
ปล.กว่าแผลมันจะจางหายดีก็ร่วมสองปีแหนะครับน่ากลัวจัง :monkeysad:
โธ่ๆๆ ชานนีชีเล่นกะเอาให้เนื้อหลุดเลยนะเนี่ย จะเอาเนื้อเยื่อไปโคลนนิ่ง เป็นหมอป้องอีกคนหรือไงย่ะหล่อน
แล้วแบบว่าหมอป้องคงผวาไปอีกนานเลยช่ายป่ะคะ แผลเป็นอีกคงฝังใจมากมายเลย เพราะว่าปกติก็เป็นคนดูแลตัวเองแบบบถึงขีดสุดแบบนี้ด้วย :man1: :man1:
-
ก๊ากกกกกก
ชะนียนต์นางนี้แดกไรเป็นอาหารวะเนี่ยยยย
(ไอ่เราก็ชะนีเห๊อะ แต่ไม่ไหวอะ แรงส์ได้อีก ชะนียนต์นางนี้)
อ่านแล้วฮาอะ ก๊ากกกก :jul3:
-
ตายแล้วชีช่างเป็นหญิงที่ร้ายน่ากลัวมากเลยอ่ะ
อ่านแล้วฮาอย่างแรงอารายจะน่ากลัวปานนั้น o22
-
:m16: :m16: :m16:
หมอเอก คำว่า มั้งเนี่ยมันตีความได้หลายแง่นะ
-
:m7:
-
พี่เอกยื่นแขนมาครับ จะกัดให้ ป๋มยังไม่ได้ฉีดยานะ อิอิ แฮ่ๆๆๆ แง่งๆๆ :m31:
ปล. อย่ายื่นหมัดหรือเท้ามาแทนแขนนะคับ เดี๋ยวเลือดที่ติดฟันจะกลายเป็นจากเหงือกป๋ม :monkeysad:
-
เอาไปเล่นหนังคงจะรุ่งไม่ต้องใช้ตัวแทน ลวดสลิงใดๆทั้งสิ้น
-
โห...
แรงมากอะผู้หญิงคนนี้
น่ากลัว เหมือนจิตๆ ชอบกล
:angry2: :angry2:
-
o22 โห น่ากลัวอ่ะ ตามกัดไม่ปล่อยเลยนะ
นึกไม่ออกนะถ้าไม่เจอคุณตำรวจไทย
ป้องกับแอ๋มจะรอดมาได้ไง
หยองอ่ะ น่าสงสารป้องเนอะ มีรอยที่ระลึก
ฝากเอาไว้ให้ดูถึงสองปี :serius2:
พักนี้ไม่ค่อยได้กอดเอกเลย
ขอ :กอด1: เอก หน่อยคิดถึงจัง
-
เอิ่มมม น่ากัวไปมั้ยยยยย
ได้ช่าวว่าเป็นชะนีเองยังกลัวว
-
ค่อนข้างน่ากลัวนะเนี่ย
:a5:
- -* แต่ยังแอบฮา นิดๆ :m20: :m20:
-
ชี...น่ากลัวมาก
เข้าขั้นคลั่งจนวิกลจริตนะนั่น
-
ยัยแป๋มเนี่ยเป็นเอามากๆขนาดนี้เลยเหรอ
สงสัยต้องไปฉีดยากันพิษสุนัขบ้าแล้วละป้อง
-
โหเจ๊แกน่ากลัวมากๆเลยอ่า
อ่านไปยังผวาไป แล้วอย่างนี้ถ้าอยู่ในเหตุการณืนี้จะเป็นไงไม่อยากจะคิดเลย
คือฝนว่าอาการแบบนี้ไม่เรียกว่าเจ๊แกใจกล้าหน้าด้านแล้วล่ะคะ แบบว่าน่าจะเรียกว่าโรคจิตแล้วแหละ น่ากลัวอะ
ปล.งี่พี่ป้องก็ต้องไปฉีดยาแล้วสิคะ แต่สงสัยว่ายาที่มีจะแรงสู้เชื้อโรคจากเจ๊แกได้ป่าว ท่าจะแรงนะคะ
:L2: :L2:
-
เจ้แก่มาจากต่างดาวป่ะ หน้ากลัวครับ o22
-
นี่ยัยชะนี กะล่อกันให้เนื้อหลุดเลยหรือเนี่ย ช่างน่ากลัวนัก :z6: :z6:
มาทำผิวสวยๆๆๆของพี่หมอป้องได้ไง :serius2:
:man1: กอดปลอบจาย
+1 พี่หมอเอก จ้า สนุกเหมือนเดิม
-
เออ....... น่ากลัว...................... :o12:
คนหรือเปล่า ชะนีพิษสุนัขบ้านั่น :call: ไปที่ชอบๆ เถอะครับ ชะนียนต์
-
ตัวผู้ในโลกจะเป็นเกย์กันหมดเพราะ สัตว์ป่าแบบนังนี่แหละ
อ่านละยังกลัวแทน
ไม่ไหวๆๆ
-
:o
o16
:o11:
:onion_asleep:
ที่เป็นแบบนี้เพราะ
:catrun:
-
ช่างเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมาก ๆ o22
-
ตัวผู้ในโลกจะเป็นเกย์กันหมดเพราะ สัตว์ป่าแบบนังนี่แหละ
อ่านละยังกลัวแทน
ไม่ไหวๆๆ
แร๊งงงงงงงงงงงงงงส์ :laugh5: :laugh5:
แต่เห็นด้วยสุดจายขาดดิ้นนนนนนนน >U<
-
พึ่งกลับครับ ช่วงนี้ขอเป็นเด็กไม่ดีโพสช้าหน่อยนะครับ :o12:
ญาติไม่สบายมากผมเลยพาไปเข้ารพ.พึ่งกลับมาถึงบ้านนี่แหละครับ :sad4:
-
มีน้ำใจพาผู้ป่วยไปรพ. ก้อแสดงว่าเป็นเด็กดีมีน้ำใจสิค้าบ
ทำธุระก่อนเนอะ ตอนต่อไปคอยได้ค้าบ
แค่
แค่
แค่
ค้างน้อยๆหน่อยด้ายม้ายยยยยยยยยยยยย
:กอด1: เด็กดีนะค้าบ
-
:กอด1: กอดพี่น้ำตาลด้วย ว่าแต่สอบเป็นไงอะครับ :m28:
-
ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำถาม (หุหุ นึกว่าอยู่บนเวทีประกวด)
ไม่ต้องแก้ค้าบ เหรอออ แต่เหมือนทำใหม่เลยเนี่ย
ปรับตั้งกะชื่อเรื่อง ระเบียบวิธี และรีวิวเพิ่ม
แบบว่ากก.เกรงว่าจะไปเยียบเท้าสาขาอื่นอ้ะ ชื่อเรื่องมันก้ำกึ่งเกินไป :เฮ้อ:
แต่ยังไงก้อไม่ืลืมการบ้านนะค้าบ ^^
-
กลับมาต่อไวๆนะคร๊าาบพี่เอก o13
ยังคงรออ่านเรื่องราวของพี่เอกเสมอครับ
-
มารออ่าน จึ๊ย ๆๆ :pigha2:
-
มาอ่านนะคับ
-
จิ้มๆ สู้ๆ :z13: :z13: :z13:
-
พี่หมอเอกใจดีมีน้ำใจ น่าชึ่นชม รอได้เสมอค่ะ จุ๊บ ๆ
-
:L2: ดอกไม้สำหรับคนป่วย และคนเขียนนะฮะ
-
พรุ่งนี้สอบแย้ว
อ่านหนังสือไม่ถึงไหนเยย
แง๊ -.
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก พี่ป้องของโผมมมมมมมมมมมมมม
น่าสงสารเป้นที่สุด :m17:
รู้สึกช่วงนี้สปีดพี่หมอต่ำ
ไม่เป็นไรคับ เอางานส่วนตัวให้เสร็จก่อน แล้วก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะ
เด๋วผอม กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :laugh:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
มาเต้นรอ^^
-
:z3: :z3: :z3:
มาทุบรอด้วยคนครับ :m31:
-
หมอเอก หรือ หมอเอ้ก เนี่ย
:laugh:
-
บอกได้คำเดียวว่า
เป๊ะ
-
อ่านแล้ว o22 เข้าใจเลยว่าทำไมป้องถึงเกลียดกลัว ญ ขนาดนี้
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
มาเมนท์เป็นกำลังใจให้ก่อนนะพี่หมอเอก เหลืออีก20กว่าหน้าจะอ่านหมดหละ
เด๊วมาเมนท์แบบตอนต่อตอนให้อีกทีนึง สู้ๆเน้อ
:L2: :L2: :L2:
-
จบซักที ว่าแต่จะสงสารพี่ป้องหรือสมน้ำหน้าดีเนี่ย
:m20: :m20: :m20:
อย่าลืมฉีดยากันพิษสุนัขบ้านะพี่ป้อง เด๊วจะไม่ทันการ
:z2: :z2: :z2:
-
อ่านกี่ทีก็แรงได้อีก
ได้ข่าวว่ากุก็ชะนี แต่ไม่บ้าเท่านังนี่ o22
-
ผมละกัวแทน
-
:กอด1: รักกันรักกันน้า
คิดถึงนะ :จุ๊บๆ:
มาต่อเร็วๆนะกาบ :bye2:
-
เพิ่งตามอ่านทัน
หมอเอกจอมค้าง :laugh:
น่าสงสารป้อง แต่ก็ดีใจด้วย หวังว่าจะหลุดพ้นไปได้ตลอดน๊า
แล้วใครจะเป็นตัวจริงของหมอเอก ติดตามกันต่อไป
:L2: ส่งกำลังใจค๊า
-
:z2: :z2: :z2:
มาดันกระทู้ อึ๊บๆ
:jul3: :jul3: :jul3:
-
ดันมั่งเริ่มเรทติ้งๆๆ :z2: อิอิ
-
เหอๆๆ
ยังม่ะได้อ่าน แต่มีคนบางคนบอกให้อ่าน กร๊ากกกกกกก
มาจองพื้นที่ไว้ก่อนอ่านค่ะ!!
ปล. อิปาล์มกลับไปทำหน้าที่เลขาด้วย! แสรดดดดดดดดดดด ต้องให้ตามนะยะ เดี๋ยวนี้เล่นตัวนะเคอะ
ปล.2 หุหุ ถึงเจ้าของกระทู้ รักนะ จุ๊บุๆ :กอด1: กร๊ากกกก
ไปละ เหมือนว่าจะมีหลายทีนอยู่ 5555555555555555555555555+
อ่อ เกือบลืม...อ่านชื่อตอนแล้วแอบเคืองนิดนุงค่ะ โขวบอกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:z13: จิ้มคุณชะนี อิอิ กอดๆๆ :กอด1:
ปล.ช่วงนี่อัพช้าหน่อยนะครับกำลังประสบปัญหาชีวิตอยู่ครับผม :m15:
-
:z13:
จิ้มตูดหมอเอกดีๆพักนี้กำลังจะไม่ว่างอ่าน
จะได้มาแล้วต่อทัน :impress2:
-
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มนิววววว คิดเถิง
:กอด1: :กอด1:
ไม่ได้แวะไปกระทู้นัทกะมิกซ์นานโคตรๆ ช่วงนี้ชีพจรลงเท้า
ไม่ค่อยได้ว่างอยู่บ้านเลย :laugh: :laugh:
-
ปล.ช่วงนี่อัพช้าหน่อยนะครับกำลังประสบปัญหาชีวิตอยู่ครับผม :m15:
:กอด1: น้องเอก แน่นๆๆๆ
เอาใจช่วยนะค้าบ เป็นกำลังใจให้นะ จุ๊บๆๆ หอมๆๆ
-
อ่าว เป็นไรอ่าคะ
เป็นกำลังใจให้นะ
ไม่ต้องรีบค่ะ รอได้เสมอ :L2:
-
:laugh: 555+
แรงได้ใจจริง น่าสงสารป้องอ่ะ
น่ากลัวนะนั่น (มั่กๆ) o22 หนาวววววแทน
แต่ขอ :z13: คนเขียนทีนึงน้า
ชอบทำให้ข้าพเจ้านี้รู้สึกเหมือนเป็นแมวน้อย (??) ที่ปีนต้นมะม่วง แล้วปีนลงมะด๊ายยยยย ค่ะ กรี๊ซซซซซซซซซซซซ
ปล. มาต่อไวนะคะ เหอๆ อุเคี๊ยกๆๆ (หัวเราะแบบชะนีโรคจิต)
-
:m15:คิดถึงคนเขียนใจจะขาดรอนๆ
รับผิดชอบเลย :m17:ไม่มาต่อสักที่
เค้ารักตะเองนะ :กอด1:
-
มา :กอด1: ด้วยความคิดถึง เอก
แล้วก็เอาใจช่วยนะ ขอให้ผ่านปัญหาไปได้นะ เอก :L2:
-
ปัญหาไรคับพี่หมอเอก
เพียวจัดการให้ ยังไงเราก็เหมือนคน ๆ เดียวกัน :laugh:
ไม่ต้องรีบก็ได้เน้อ แก้ปัญหาของตัวเองให้เสร็จเรียบร้อยดีัก่อน o13
-
อ่านแล้วก็สงสารป้องเลย ผู้หญิงคนนี้แรงจริงๆ แถมยังเป็นรอยแผลเป็นไว้เป็นที่เตือนใจอีก
เข้าใจแล้ว ทำไมเค้าถึงบอกยิ่งเกลียดยิ่งเจอ :เฮ้อ:
:L2: เป็นกำลังให้คุณหมอเอกนะค่ะ สู้ สู้ ....
-
:z2: :z2: :z2:
วันนี้หายไปไหนหว่า ยังไม่เห็นหน้าเห็นตาเลย
o18 o18 o18
-
มาส่งกำลังใจให้น้องเอกนะค้าบ
:กอด1: น้องเอก แน่นๆๆๆๆ
-
เป็นกำลงใจ + รออ่านอยู่คับ :t3:
-
ปล.ช่วงนี่อัพช้าหน่อยนะครับกำลังประสบปัญหาชีวิตอยู่ครับผม :m15:
โอ๋ๆๆๆ กอดปลอบพี่หมอเอก :man1: :man1: :man1: พร้อมตบหลังปุปุ
สู้ๆนะคะพี่หมอ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
รีบกลับมาเน้อ มีคนมารอหลายคนแล้ว
:L2: :L2: :L2:
-
มาลงทะเบียนรอด้วยคนกาบบบบบ :3123:
-
:z2: :z2: :z2:
-
:z10:มากะดึบกะดึบรอเอก
-
:กอด1:
มาส่งกำลังใจให้น้องเอกเช่นเคยจ้า
-
เข้ามาส่งข่าวนะครับ ช่วงนี้อาจหายตัวไปช่วงนึงนะ
เพราะคุณน้าผมเสียเมื่อวานครับตอนนี้กำลังมีงานศพอยู่
ตอนนี้ผมเศร้ามากเลยครับ ยังไงพอผมแข็งแรงขึ้นแล้วจะรีบกลับมาต่อนะครับ
ขอบคุณทุกคนที่รออ่านนะครับ :pig4:
-
ู^
^
ขอแสดงความเสียใจด้วยคนนะคะ
พี่หมอเอกอย่าคิดมากนะคะ รอให้ทั้งกำลังกายกำลังใจแข็งแรงก่อนค่อยว่ากัน เป็นห่วงนะคะ
-
ขอบคุณข้าวมากนะครับ :pig4:
-
เสียใจด้วยนะคับพี่เอก
พร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาลงนะ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
สู้ๆนะพี่หมอ
:L2: :L2: :L2:
-
เสียใจด้วยครับ
เข้มแข็งไง เพื่อคนที่จากไปและคนที่ยังอยู่
สู้ๆ :a9:
-
:L1: :L1: :L1:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เป็นกะลังใจให้เอกนะ...... :o12: :o8: :-[
-
เสียใจด้วยนะคับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
แข็งแรงไวๆ :กอด1: -.
-
RIP
(http://i715.photobucket.com/albums/ww159/namtaansai/whiterose1.jpg)
ขอดวงวิญญาณของคุณน้าไปสู่สุคตินะคะ
เป็นกำลังใจให้น้องเอกค่ะ :กอด1:
-
:sad11:คิดถึงเอกเหลือเกิน
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
คิดถึงมาก แต่คอยได้ครับ
คอยมาหลายวันแล้วก็คอยกันต่อไป :กอด1:
-
:z13: จิ้มเฮีย อิอิ
จะกลับมาต่อเร็วๆนี้แล้วครับรอกันอีกนิดน้า o13
-
จิ้มเอกเสียบทะลุเฮียไต๋ไปคนอื่นๆ อิอิ คิดถึงเอกด้วย อิอิ :a5: :z13: :a5: :m2:
-
:L2: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอแสดงความเสียใจกับคุณหมอด้วยนะค่ะ ขอให้ผ่านเวลานี้ไปด้วยดี แล้วขอให้มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตนะค่ะ
-
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะหมอเอก
เป็นกำลังใจให้นะ :L2: :L2: :L2:
:กอด1: เอก
-
:m32: แอบย่องๆเข้ามาก
:กอด1:กอดรัดฟัดเหวี่ยงเจ้าของกระทู้ :oo1:
แล้วก็รีบวิ่งหนี้ไปนอน :a12:
-
:z2: :z2: :z2:
แก้เซ็ง เอิ๊กๆ
-
เอาหละครับตั้งสติได้แล้ว ไม่วันศุกร์หรือวันเสาร์จะมาต่อแล้วนะ มาติดตามกันหน่อยน้า o13
ปล.เห็นหลายคนถาม ก็เลยมาเล่าให้ฟังว่าที่เศร้ามากเนื่องจากคุณน้าคนที่เสียเป็นคนเลี้ยงผมมาครับรักเหมือนแม่เลยครับ ก็เลยเศร้ามากแต่ตอนนี้ตั้งสติได้แล้ว ขอบคุณทุกคนนะครับ
-
^
^
^
โอ้ว... เข้าใจความรู้สึกของพี่หมอเอกเลยคะ ยังไงท่านไปสบายแล้วนะคะ
ขอให้พี่หมอเอกทำใจให้เข้มแข็งนะคะ พี่หมอเอกสู้ๆ :man1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ดีใจที่พี่หมอกลับสู่สภาวะปกติได้หละ
คนที่จากเราไปแล้ว เราไม่สามารถเรียกเค้ากลับมาได้แล้วหละพี่หมอ
เราได้แต่เก็บเค้าไว้ในความทรงจำและในหัวใจ
ฮิ้ววววววว คมว่ะ พูดเองเขินเองงงงง
:-[ :-[ :-[
-
:really2: มารอต้่องับ -.
-
สู้ๆค่ะพี่หมอ ท่านไปสบายแล้ว ขอให้กำลังใจพี่หมอนะคะ (^ ^)
-
:serius2: โอ้ยปวดหัวปวดหัว
คิดถึงอ่ะคิดถึง คิดถึงมากเลย
ทำไงดีอ่ะ คิดถึงจะตายอยู่แล้ว o9
o16 อย่าไปถือสามันไอ้ตัวนั้นมันบ้าไปแล้วครับ
-
:z2: :z2: :z2:
ดันๆ กระทู้ตก เอิ๊กๆ
-
สอบเสร็จแล้วจ้า
กลับมาส่งกำลังใจให้น้องเอกนะจ๊ะ :กอด1:
-
มาเป็นกำลังใจให้พี่เอกคร๊าบ รอรอ ครับท่าน+ดันๆ อิอิ :impress2:
-
:z2: :z2: :z2:
ดึ๊บๆ ตอนบ่ายๆ
-
ตอนที่50 ฤดูการแข่งขัน
หลังจากฟังเรื่องราวสยองขวัญของไอ้ป้องจบลง......... พวกผมก็ได้แต่มองหน้ากันไม่มีใครกล้าพูดอะไรขึ้นมาอีกครับ.............ได้แต่แสดงความเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นพร้อมกับยินดีที่ชีวิตนี้ไอ้ป้องจะได้เลิกถูกรังควาญเสียที…. เฮ้ออออออออออ ชีวิตมันรันทดจริงๆครับ
อาทิตย์นี้ก็เป็นอีกอาทิตย์ที่ต้องซ้อมบาสนรกต่อตามเคยหละครับ........ ทุกอย่างดูโหดร้ายตามปกติ......... ต่างไปอยู่แค่สามอย่างครับ อย่างแรกคือไอ้พลไม่โพล่มาเลยตั้งแต่วันนั้น ได้แต่โทรมาคุยบ้างแต่ก็แป๊บเดียว คิดว่ามันคงต้องซ้อมหนักด้วยเหมือนกัน
ส่วนอย่างที่สอง...... นั่นก็คือคุณพี่อั้มแกไม่ค่อยได้ตามประกบผมเหมือนแต่ก่อนครับตั้งแต่หลังไปกินเหล้าด้วยกันมา ส่วนใหญ่เห็นพี่แกเอาแต่เถียงแล้วก็ทะเลาะอยู่แต่กับไอ้พร้อมน่ะครับ ไม่รู้ว่าไอ้สองคนนี้มีเรื่องอะไรกันอยู่ ……….อืมมมมม น่าสงสัยจัง
แต่สำหรับพ่อคุณสองคนนั้นยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงครับตามประกบผมแจ......... มีทะเลาะกันเรียกร้องความสนใจให้ดูเป็นช่วงๆ..........ส่วนไอ้เพื่อนกลุ่มผมที่เหลือก็จะมายืนเชียร์สลับสมน้ำหน้าสำหรับการซ้อมโหดทะลุจุดเดือดเป็นระยะๆแต่ผมว่าสมน้ำหน้าน่าจะเป็นส่วนใหญ่อะนะครับ....................ทุกอย่างก็ดำเนินเป็นอย่างนี้เรื่อยมาจนกระทั่งถึงช่วงการแข่งขัน............. นั่นก็คือกีฬาในมหาวิทยาลัยสำหรับนิสิตปีหนึ่ง!!!!
เอาหละสิครับ แข่งรอบแรกก็ต้องมาเจอสถาปัตย์เลยครับ....... ทำไมกรูไม่ได้แข่งกะอักษรอะไรงี้ฟะเนี่ย.........ตั้งแต่รู้กำหนดการแข่งที่ออกมา........การซ้อมก็โหดมากขึ้นเรื่อยๆเรียกว่าลงนรกขุมลึกกว่าเดิมเลยหละครับ.......... เป้าหมายของพวกพี่ๆเค้าคือเหรียญทอง.................. แต่ของพวกผมคือขอให้มันจบๆลงซะที จะตายแล้ววววววว
พอถึงวันแข่งจริงๆดูทุกคนโทรมจัดจากการซ้อมตั้งแต่ก่อนแข่งแล้วครับ.....ต่างจากสถาปัตย์ที่ดูมีแรงแข็งขันกันเต็มที่........ นำทีมโดนหัวหน้าทีมผมยาวสุดหล่ออันเป็นที่เชิดหน้าชูตาของคณะนั้นเป็นอย่างยิ่ง............กองเชียร์ที่มาเกินครึ่งเหมือนกะจะมากรี๊ดพี่แกโดยเฉพาะเลยครับ เรียกว่าแค่เสยผมก็กรี๊ดกันแล้ว.........แถมพี่แกก็รับมุกหันไปโบกมือให้อีก.... เอากะมันสิครับ
การแข่งเริ่มขึ้นแค่ช่วงแรกก็รู้เลยครับว่าอีกฝ่ายเก่งจริง ทีมเวิร์คดีมากๆ เล่นเอาพวกผมเหนื่อยหมดสภาพไปตามๆกัน.............ผ่านไปไม่เท่าไหร่ก็ถูกนำไปอย่างขาดรอย โดนนำไปสามสิบกว่าแต้มได้.................กำลังใจเริ่มตกครับคิดว่าไงๆคงแพ้แน่..................ส่วนกองเชียร์ที่มาก็ไม่มีสมาธิจะเชียร์กันทั้งสองทีมเลยครับ เพราะมัวแต่กัดกะกองเชียร์ของอีกฝ่ายไม่รู้เรื่องอะไรแต่ได้ยินแว่วๆเหมือนส่งเสียงปะทะกันมากกว่าจะเชียร์ผู้เล่น
แต่พอช่วงหลังสิครับหลังจากที่ไอ้ป้องลงมากระซิบอะไรด้วยไม่รู้........ไอ้สองคนก็เกิดองค์ลงเล่นกันอย่างบ้าระห่ำสุดชีวิต ต่างจากตอนแรกโดยสิ้นเชิงจนคนในทีมงงกันไปตามๆกัน.......... จากที่เดิมโดนนำอยู่สามสิบกว่าแต้มเกมก็พลิกกลับกลายเป็นฝ่ายนำไปสามสิบกว่าแต้มแทน ชนะไปซะงั้นครับ................พอแข่งจบก็ยังงไม่หายว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“เก่งมากเลย ชาร์ค พี เฮ้ยยยย” ผมยังพูดไม่เสร็จ ไอ้สองคนก็เข้ามากอดผมพร้อมกันเลยครับ
“เราไม่ยอมนะเอก” ไอ้ชาร์คพูด........เอ่อ........ไม่ยอมอะไรวะ
“เราก็ไม่ยอมนะ” ไอ้พีพูดบ้าง.........พวกมรึงพูดเรื่องอะไรเนี่ย..............
พวกมันกอดผมเสร็จก็หันไปมองหน้ากันแป๊บนึงจากนั้นก็เดินอาดๆเข้าไปทางไอ้หัวหน้าทีมผมยาวครับ .............เอ่อ...........ถึงแม้ว่าผมจะยังไม่เข้าใจว่าพวกมันพูดอะไรกันอยู่แต่ตอนนี้ผมชักจะรู้แล้วครับว่าพวกมันคงไม่เดินไปหาไอ้นั่นด้วยเรื่องดีๆแน่…………..ขณะที่ผมจะเข้าไปห้าม ไอ้ป้องเจ้าเดิมก็เข้าไปขวางให้แทนได้ทันครับ
“เฮ้ย บอกเราหน่อยดิ ว่าเป็นอะไรกัน”ผมรีบปรี่เข้าไปถาม
“................พวกเรารู้เรื่องหมดแล้วเอก……….”ไอ้พีตอบหน้าเครียด...........ครับแต่กรูไม่รู้ครับ
“ถึงจะชนะแล้ว แต่ยังไงก็ต้องไปจัดการมันให้รู้เรื่อง”ไอ้ชาร์คพูดพร้อมกับจ้องอาฆาตไปที่ไอ้หัวหน้าทีม.....หน้ามันน่ากลัวมากเลยครับ
“........ไม่ต้องห่วงนะ พวกเราจะจัดการมันให้เอง..........”ไอ้พีพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นพร้อมกับส่งสายตาเป็นห่วงอย่างลึกซึ้งมาให้ผมแล้วก็บีบมือเบาๆเป็นเชิงให้กำลังใจ................ขณะที่ไอ้ชาร์คก็จับไหล่ผมนิ่งไม่พูดอะไรต่อ.................เอ่อ....................ซาบซึ้งมากเลยครับ ขอบใจพวกนายจริงๆเลยนะ.....................ผมรับรู้ได้ว่าพวกเค้าเป็นห่วงผมจากใจจริง ................แต่................ยังไงช่วยบอกกรูก่อนได้มั๊ยว่าพวกมรึงพูดเรื่องอะไรกันอยู่ครับ
ก่อนที่ผมจะงงหนักไปกว่านี้ไอ้ป้องก็เฉลยขึ้นมาให้
“คือไม่มีอะไรหรอกเอก สองคนนี้เค้าแค่เข้าใจผิดน่ะ”ป้องพูดพร้อมยิ้มหวานให้อย่างใจเย็น..............เอ่อ..........นิ่งกันไปหมดสิครับ
“ห๊ะ!!! ว่าไงนะ”ไอ้สองคนพูดขึ้นพร้อมกันหลังจากตั้งสติได้
“ก็ที่เราบอกว่า ไอ้ผมยาวนั่นมันมาจีบเอกแล้วเอกไม่เล่นด้วย มันก็เลยเอาพวกมาล็อกจับเอกแก้ผ้าถ่ายรูปแบล็คเมล์ จากนั้นก็สั่งห้ามเอกไม่ให้คบกับใครเป็นแฟนนอกจากมัน ถึงเป็นสาเหตุให้เอกลำบากใจเลือกใครไม่ได้ซะที........แล้วนี่มันบอกจะยอมปล่อยเอกก็ต่อเมื่อชนะทีมบาสมันให้ได้ก่อนไง...............”ไอ้ป้องพูดยิ้มพร้อมกับค่อยๆก้าวถอยห่างออกไปเรื่อยๆ........เอ่อ..........ชีวิตกรูมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอครับ.............
“………ทั้งหมดเราล้อเล่นน่ะนะเห็นเหมือนจะแพ้เลยช่วยกระตุ้นไง สนุกดีใช่มั๊ยยยย.......โฮ๊ะๆๆๆ”ไอ้ป้องพูดเสร็จก็รีบวิ่งหนีไปทันทีปล่อยให้พวกผมยืนอึ้งค้างไว้อย่างงั้น
“ไอ้#@$!@^%#&$^$&^$&#^%&%@#%$”หลังจากพ่อคุณสองคนรู้ตัวก็อวยพรไอ้ป้องกันเป็นการใหญ่
อ้อ.....แล้วมารู้ตอนหลังจากไอ้หลิงครับว่าไอ้ที่กองเชียร์สองทีมมันเลิกเชียร์กันไปก็เพราะว่า ดันมีแฟนคลับไอ้ผมยาวคนนึงดันหันมาเยาะเย้ยถากถางกองเชียร์ฝั่งนี้ครับว่าคณะผมไม่มีใครเก่งและหล่อสู้ไอ้ผมยาวได้............ไอ้แอ้มก็เลยเดือดกระชากไอ้ป้องให้ยืนขึ้นโชว์ตัวสู้...........ไอ้ฝั่งนู้นก็ไม่หยุด หันมาด่าไอ้ป้องซะเสียๆหายๆว่าไม่ได้เรื่องอะไรก็ไม่รู้ ..............เท่านั้นหละครับสาวกไอ้ป้องจากคณะต่างๆที่แอบตามมาซ่อนตัวอยู่ก็เลยทนไม่ไหวออกมาแสดงตัวปกป้องกันหน้าสลอน............... แสตนท์ทั้งหมดก็เลยปั่นป่วนลุกเป็นไฟ เกิดการปะทะคารมทุ่มเถียงกันไม่สนใจผู้เล่นอีกเลย...........กลายเป็นการประกาศศักดาแฟนคลับกันไปโดยปริยายครับ
ด้านไอ้ป้องที่เครียดจัดจากการที่รู้ตัวว่ามีสาวๆมากรี๊ดเพิ่มก็เลยหันมาหาเรื่องระบายอารมณ์เล่น..............ไอ้เหยื่อที่โดนก็คือไอ้สองคนนั้นอย่างที่รู้กันนั่นแหละครับ............สงสารก็สงสารอะนะ แต่ผมสงสารตัวเองมากกว่า ที่ต้องกลายเป็นตัวละครในนิยายน้ำเน่าไปซะงั้น...................แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณมันอะนะครับที่ทำให้ทีมผมชนะไปได้ในที่สุด อิอิ
วันถัดมาก็มาถึงวันแข่งว่ายน้ำของไอ้พีครับ มันผ่านเข้ามาจนถึงรอบสุดท้ายซึ่งก็มีไอ้พลมาลงแข่งด้วยอยู่ในลู่ข้างๆ...........ผมกะพลทักกันได้ไม่เท่าไหร่มันก็ต้องรีบไปวอร์ม...........ผมเลยไปหาที่นั่งเชียร์กะไอ้ชาร์ค........แล้วรู้มั๊ยครับว่าผมเจอใคร.............ครับ..........ถูกต้อง..............พี่คีธมานั่งหน้าแป้นเป็นองค์ประธานอยู่ก่อนแล้วครับ
“อ้าวพี่คีธมาได้ไง”ผมทัก
“เอ่อ....ก็……พอดีผ่านมา เห็นน้องพลแข่งวันนี้อะนะ....แหะๆ”พี่คีธพูดหน้าแดง........ชักจะรู้แล้วครับว่าทำไมไอ้พลมันหายหัวไปซะตั้งนาน หึๆ
แต่ก่อนที่ผมกะไอ้ชาร์คจะเริ่มการตะลุยซักฟอกค้นหาความจริงจากจำเลย เอ้ย พี่คีธ.............ไอ้การเปลี่ยนแปลงอย่างที่สามที่เอ่ยไว้ข้างต้นมันก็ปรากฏขึ้นมาพอดีอะสิครับ..............นั่นก็คือ
ต่อตอนหน้า ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
:z13: เอก แล้ว :กอด1: ด้วยความคิดถึง
:เฮ้อ: ทำไมเวลาประชากรกิ๊กจะลดก็ลดพร้อมกันเลยทีเดียว
อีกคนที่มาเนี๊ยใช้พลปล่ะ
:L2: :L2: :L2:
-
จะม่ายค้างซักครั้งได้ม๊ายค้าบคุงเพ่
ถึงจะค้างคา...
ก็ตามอ่านตามลุ้นกานต่อปายยย
+1 ให้เป็นกำลังใจด้วยค้าบบบบ
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif)
-
+1 ตอนรับการกลับมาของพี่หมอ :pig2:
:L2: :L2: :man1: พี่หมอเอก
-
ประชากรหายอาจจะเพราะว่าแก่ขึ้น :laugh:
-
พี่หมอเอกมาไม่ให้สุ้มให้เสียง ตกใจหมด เกือบหัวใจวาย
:serius2: :serius2: :serius2:
-
:serius2: :serius2: อยากมาว่าป้องดีนัก แฟนคลับป้องโผล่กันมาสลอนเลย เริ่ดดดดดดด
ป้องชนะขาดลอย อืม ..แต่ว่าเหยื่อระบายอารมณ์ป้องเนี่ย น่าสงสารนะเนี่ย
ถูกเป่าหูซะ แต่ว่า พีกับชาร์คก็เก่งได้อีกหุหุ หมอเอกให้รางวัลบอดีการ์ดหน่อยซิคะ ฮิ้วววววววว :oo1: :oo1:
ปล.พี่หมอเอกกลับมาแล้ว :L2: :L2: สู้ๆนะค้าบบบ
-
:z13: จิ้มข้าวอิอิ
:กอด1: กอดทุกคนเลยนะครับ แข็งแรงขึ้นหน่อยนึงแล้วครับ อิอิ o13
-
ต้อนรับคุณเอกกลับมา ด้วยความยินดีครับ o13
-
งานนี้ป้องชนะเลิศ บาสก็ชนะ แฟนคลับก็ท้วมท้นชนะขาดลอย
แล้วจะเกิดอะไรขื้นต่อไป.....ค้างไว้ได้อีก
-
:กอด1: น้องเอก แน่นๆ
แล้วบวก 1 ให้กับการค้างคาอย่างถาวร
รออ่านการเปลี่ยนแปลงอย่างที่สามนะจ๊ะ
-
ยังคงความค้างไว้อย่างเหนียวแน่น :z3:
-
ว่าแล้วเชียว คนแต่งมามุกนี้
อิออิอิ
-
อ้ากกกกกกมาให้ค้างงงงงงงงงง
ต่อตอนหน้าก็ได้คับจะรออิอิ
-
:จุ๊บๆ: จุ๊บๆๆๆๆ
คิดถึงจังเลย :-[ แล้วเที่ยวนี้จะชวนเค้าไปค้างไหนอ่ะ
:laugh: อ้าวๆ ม่ายช่ายกาบบบบบบบ
คนละค้างกัน อิอิ :impress2:
ยังไม่ได้อ่าน พรุ่งนี้นะจะมาอ่าน
ลงเทียนจิ้มไว้ก่อน :z13:
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
:-[
สนุกดีคับ...
อ่านแล้วติดเลย
แต่! ชอบค้างอ่ะ.......มันก้ต้องตามอ่้านๆ
จนไม่ไหวและต้องไปนอนก่อน...
ไว้วันจันทร์ส่งงานเสร็จจะรีบมาเลย.... :impress2:
-
เรทแรงมากเรื่องนี้
อ่านทีไรขำทุกที
-
คืนนี้จามาต่อไม๊อ่าค๊าบท่านพี่เอก :o12:
-
:a1:มายกมือจองหนังสือประสบการณ์จากชีวิตจริงเพ่เอก :จ้อบจัง1:เลยแล้วกันกาบบบบบบบ
ชีวิตจริงตื่นเต้นยิ่งกว่าหนังดาม่าซะอีก :5555:
เที่ยวก่อนพาไปค้างยอดตาล :monkeysad: เที่ยวนี้พาไปค้างซะหน้าผาเลยอ่ะ :o7:
เค้าเสี่ยวตกน่ะ อื่อๆๆๆๆ :m15:
-
เข้ามาทักทายหลังจากที่ห่างหายไปนาน
ยังฝีมือดีเสมอเลยนะ
ว่าแต่....ไอ้อาการค้างๆ คาๆ เนี้ย ต้องรักษายังไงหรอคะมันถึงจะหายขาด
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์
เอามาต่อเลยเด๋วนี้ :serius2: :serius2: :serius2:
อยากอ่าน
เจ้สอง
-
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคนเขียน ... ทำไมชอบตัีดตอนลุ้นๆ งิ
-
พี่หมอเอกกกกกก (เสียงเอ๊กโค่ววว) :man1: :man1:
มารอลุ้นหมอพีว่ายน้ำ ว่าจะชนะป่าว รอหมอพีขึ้นจากสระด้วย อั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:z2: :z2: :z2:
ดึ๊บๆๆ ทู้ตก ดันขึ้นๆ
-
o22 อาการค้างแบบที่คุ้นเคย กลับมาอีกแล้วครับท่าน
อ่านจบมีกินยาแก้มึนตามด้วย :เฮ้อ:
-
พึ่งกลับถึงบ้านวันนี้ไปทำบุญให้คุณน้ามาครับ
พรุ่งนี้ต้องไปต่างจังหวัดด่วนครับกลับวันศุกร์ ไม่รู้ว่ามีเน็ตรึเปล่านะครับ ถ้าไม่มีจะมาชดเชยให้วันศุกร์ละกันน้า o13
-
ดีใจจังะเอกกลับมาแล้ว
ปลับมาก็ยังคงเหมือนเดิมคือ จบได้ค้างสุดๆ เลยอะ
หุหุ หรือว่านี้จะเป็นหลังฐานยืนยันว่าคือตัวจริง
ปล.ดูเหมือนว่าจำนวนกิ๊กพี่เอกจะลดลงไปเยอะเลยนะคะเนี๊ย
:L2: :L2:
-
มาต่อแต่ก็ค้างได้อีกครับ :sad4:
-
:m32: เข้ามาแอบดูแล้วจากไป
ไปแอบเศร้าด้วยค้างคาใจ :o11:
-
มันคืออารายยยยยยยยยยยยยยยยย
มาต่อเรยน้าาาาา
-
พึ่งกลับถึงบ้านวันนี้ไปทำบุญให้คุณน้ามาครับ
พรุ่งนี้ต้องไปต่างจังหวัดด่วนครับกลับวันศุกร์ ไม่รู้ว่ามีเน็ตรึเปล่านะครับ ถ้าไม่มีจะมาชดเชยให้วันศุกร์ละกันน้า o13
เดินทางโดยสวัสดิภาพทั้งไปและกลับนะจ๊ะ
:กอด1: น้องเอกแน่นๆอีกที คิิดถึงจังเลย
-
:z2: :z2: :z2:
มาดันรอบบ่ายจ้า
-
:z13: จิ้มรีบน เหอะเหอะ
น่ารักจริงน้อคุณMoSHI
อุสาเฝ้ากระทู้ไห้หนูเอก
+1ให้คุณMoSHIคนเดียวไม่ให้เอกหลอก เชอะๆ :a14:
-
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มไต๋
พอดีมีคนเค้าขอร้องมา แบบว่าไม่อยากให้กระทู้ตกอ่ะ
กลัวแฟนคลับจะลืมเลือน ไม่อยากให้กระทู้ไปอยู่หน้าอื่นนอกจากหน้าหนึ่ง
เลยช่วยเค้าหน่อย เด๊วเค้าจะน้อยใจ ไม่กลับมาต่อเรื่องให้แควนๆอ่านอ่ะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
คิดถึงเอกมากนะคับ รีบมาต่อนะ นานเท่าไหร่ก็จะรอ :m2: :m2:
-
ค้าง เหมือนเดิม
เสน่ห์เรื่องนี้เลยนะเนี่ย :z13: -.
-
พึ่งกลับถึงบ้านวันนี้ไปทำบุญให้คุณน้ามาครับ
พรุ่งนี้ต้องไปต่างจังหวัดด่วนครับกลับวันศุกร์ ไม่รู้ว่ามีเน็ตรึเปล่านะครับ ถ้าไม่มีจะมาชดเชยให้วันศุกร์ละกันน้า o13
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะพี่หมอเอก :L2: :L2: :L2:
-
ส่งความคิดถึงไปให้น้องเอกนะค้าบ :กอด1:
อิอิ ดันๆไว้หน่อย ช่วย MoSHI ดันทู้ด้วยอีกคน
-
ไม่เจอกันหลายวัน
ยังทำกันได้ลงคอนะ
คุณหมอเอก
-
:impress2: ดีจังมีแต่คนรักหนูเอก ของเค้า ว๊ากกกกกกกก :jul3:
แอบอ้างมันซะงั้นเพื่อความเท่าเทียมกัน อิอิ ล้อเล่น :m12:
เด่ยวแฟนคลับเค้ามาฆ่าเราซะก่อน
งั้นเค้าก็คงไม่ต้องแล้วจิเน้อ :m15:
เค้าขอเป็นผู้ชม และติดตามอ่านในระยะไกลแล้วกันนะ
แต่เค้าก็คิดถึงตะเองเสมอเลยนะเอก จริง :จุ๊บๆ:
-
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มไต๋
มาดันกระทู้รอบเมื่อตื่นมายามเย็นให้คุณก็รู้ว่าใคร
:jul3: :jul3: :jul3:
-
ตอนที่51 สิ่งที่สามปรากฏตัว
“สวัสดีครับเอก”เสียงไอ้พี่พีทนำมาก่อนตัว……….ครับ ถูกต้อง…..สิ่งที่สามก็คือไอ้นี่แหละครับ
“มาได้ไงหละเนี่ย”พี่คีธถามไอ้น้องชายตัวดีแบบงงๆ
“อ้าว ถามแปลก ก็ผมเป็นอาจารย์ที่นี่นี่พี่......”ไอ้พี่พีทย้อน……
ครับเค้าเพิ่งตอบรับข้อเสนอมาเป็นอาจารย์พิเศษให้คณะหนึ่งเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้เอง………จากเดิมที่เคยปฏิเสธทางหัวหน้าภาคมาโดยตลอด ……… ส่วนไอ้ที่ว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างที่สามก็คือการปรากฏตัวของเค้าน่ะครับ …….พี่แกเล่นโพล่มาให้ผมเห็นอยู่เกือบตลอดเวลา ที่ว่าง……….เรียกว่าไม่รู้ว่าเอาเวลาไหนไปสอนเลยอะครับ
“…….ว่าแต่พี่เองเหอะมาทำไมหละเนี่ย”ไอ้พี่พีทย้อนถามพี่ชายตัวเองบ้าง
“เออ…..คือ…..เออ……มาหาแฟนอะดิ”ไอ้พี่คีธเขินหน้าแดง ไม่สบตา……….ผมว่าไอ้อาการแบบนี้มันไม่น่าจะเป็นของปลอมแล้วนะครับ……หรือว่า…..พี่คีธกับ…..
“อืมมม….จริงสินะ……”ไอ้พี่พีทตอบเสียงเศร้า…….หน้าสลดลงไปในทันที แถมมองตาละห้อยมาที่ผม ………ดูๆไปก็น่าสงสารเหมือนกันแฮะ
“อ้าว อาจารย์พีทจะยืนอีกนานมั๊ย เค้าจะเริ่มแข่งกันแล้ว เดี๋ยวก็บังคนข้างหลังหมดหรอก”ไอ้ชาร์คส่งเสียงโวย…… ไอ้พี่พีทก็รีบนั่งลงตามอย่างว่าง่ายในทันที………….เอ่อคือ…………ใครเป็นอาจารย์กันแน่นะครับ
ก่อนที่ทุกคนจะคุยอะไรกันต่อ เสียงนกหวีดของการแข่งขันก็เริ่มขึ้น……. แน่นอนครับ…..ไอ้คนที่นำมาก่อนก็คือไอ้พี ไล่ตามมาด้วยไอ้พล….. ซึ่งก็ทิ้งห่างพวกที่เหลืออยู่พอสมควร………ไอ้สองคนนี่ว่ายเร็วใกล้เคียงสูสีกันเลยครับ……..
บรรยากาศตอนนี้มันกระตุ้นให้คนดูตื่นเต้นมากเลยนะครับทั้งความเร็วของนักว่ายน้ำ ทั้งเสียงเชียร์ ทุกคนช่วยกันลุ้นการแข่งอย่างใจจดใจจ่อ …….. แต่ในขณะนั้นเองผมสัมผัสได้ถึงสายตาที่จับจ้องมาทางผมสองคู่………
คู่แรกมาจากด้านข้างผม……ครับสายตาของไอ้พี่พีท…….พี่แกคงไม่ได้ดูการแข่งเลยมั้งครับ ผมเห็นแกมองมาทางผมตลอด…….เวลาผมหันไปพี่แกก็หลบสายตาผม……แต่แวบนึงที่ผมได้สบตาด้วยทัน ผมรู้สึกว่าสายตานั้นมันดูเศร้าและก็……อืมมม…..ผมบอกไม่ถูกว่ามันคืออะไร…….ส่วนอีกสายตานึงที่จ้องมาจากคนละทาง……ผมหันไปก็เห็น…..เฮ้ยยยยย……นั่น……..แตะขอบสระแล้วครับ…….ชนะแล้วครับ
คนที่ชนะก็คือ…………. ไอ้พลครับ!!!......... มันเร่งความเร็วแซงไอ้พีมาแตะขอบสระก่อนแค่ห้าเมตรสุดท้ายเห็นจะได้………ดูไอ้พี่คีธแกดีใจจนแทบจะวิ่งลงไปกอดไอ้พลอยู่แล้วครับเนี่ย แต่คงติดอยู่ตรงที่มีไอ้พวกผมนั่งมองอยู่อะแหละนะ
“ดูพี่ดีใจมากเลยนะที่น้องพลชนะน่ะ”ไอ้พี่พีทหันมาถามพี่ชายด้วยแววตาสงสัย
“…..เอ่อ…..อ้าว….ก็น้องพลชนะนี่นา แถมน้องพียังได้ที่สองอีก เพื่อนเอกทั้งคู่พี่ก็ต้องดีใจด้วยเป็นธรรมดา” พี่คีธตอบโดยที่ไม่ค่อยยอมสบตาน้องชาย
ตอนนี้ไอ้ชาร์คก็คงสังเกตุถึงความผิดปกติได้แล้วหละครับ……..เออใช่…….แล้วไอ้เจ้าของสายตาเมื่อกี้หละ……..ผมหันไปดูอีกครั้ง…..ที่ตรงนั้นกลับว่างเปล่าไปเสียแล้ว……..คนที่เคยนั่งอยู่ตรงนั้นตอนนี้ไม่รู้อยู่ไหน…….ผมหันไปหาดูทั่วๆก็ไม่มี………คนที่ผมเห็นแว่บนึงเมื่อกี้นั้นผมจำได้แต่เพียงว่าเค้าเป็นผู้หญิงผมยาวๆ ………ผมมองหน้าเค้าไม่ชัดหรอกครับ………อาจเป็นเพราะนั่งห่างกันพอควร…….. อ้อ…..เค้าติดกิ๊ฟสีเงินใหญ่ๆไว้ด้วยครับ…….แต่เอาเถอะ…..ผมเองก็คงคิดมากเกินไป…….คนที่ไม่รู้จักจะมาจ้องผมทำไมเนอะ
ที่ริมสระด้านหน้าตอนนี้เค้ากำลังมอบเหรียญรางวัลกันอยู่ครับ เสียงตบมือดังกึกก้องไปทั่ว……. ไอ้พลยิ้มแฉ่งหันมาโบกมือให้ทางที่พวกผมนั่งอยู่………ส่วนไอ้พี่คีธที่อยู่ข้างๆก็ยิ้มดีใจไม่แพ้กันเลยครับ……..
ผิดกับไอ้พีที่ดูมันซึมลงอย่างเห็นได้ชัดครับ……แม้ว่ามันจะพยายามยิ้มแย้มยินดีกับไอ้พลก็ตาม……..ผมว่ามันคงผิดหวังมากอยู่เหมือนกันที่เกือบจะชนะ……..เพราะทุกวันหลังซ้อมบาสเสร็จและทุกช่วงเวลาที่มันว่าง…..มันก็จะเอาแต่ทุ่มซ้อมว่ายน้ำเพื่อการแข่งครั้งนี้นี่นา
หลังการแข่งของไอ้พีเสร็จพวกผมก็เฮโลกันไปนั่งรอกันที่ม้านั่งข้างนอกสระ…….ตอนนี้ใครผ่านไปผ่านมาคงมองพวกผมแปลกพิลึก…… ก็ผมนั่งกลางแล้วถูกประกบด้วยไอ้ชาร์คด้านซ้ายพี่คีธด้านขวา…….ซึ่งทั้งสองก็เอาแต่นั่งจ้องไอ้พี่พีทที่นั่งอยู่ตรงข้าม……..เหมือนไอ้พี่พีทกำลังถูกสอบสัมภาษณ์อยู่ยังไงยังงั้นเลยครับ………
ตอนนี้พวกผมรอไอ้พลกะไอ้พีที่เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ แล้วก็พวกไอ้ป้องที่ไปทำธุระกำลังจะตามมา…… ทุกคนนัดกันจะไปทานข้าวฉลองต่อโดยมีพี่คีธเป็นเจ้ามือให้ครับ……..พอรู้ว่าจะมีคนจ่ายให้เท่านั้นแหละ เพื่อนๆก็เลยจะไปกันครบทีมโดยพลันครับ อิอิ
ไอ้พลกับไอ้พีมาถึงก่อนครับ……ไอ้พลยิ้มแฉ่งโชว์เหรียญทองให้ดู…….แต่ผมว่าจริงๆมันคงอยากอวดพี่คีธมากกว่า…… แต่ก็ทำไม่ได้เพราะตอนนี้ไอ้พี่พีทอยู่ด้วย…… ครับ….ก็ผมกะพี่คีธต้องเล่นบทเป็นแฟนกันนี่นา…..เฮ้ออออ เศร้า
“เอก เราลืมของไว้ช่วยไปหาหน่อยสิ” ไอ้พีเอ่ยชวนผมขึ้นมา…….
“ได้สิ ไปกัน งั้นเดี๋ยวมานะ เอกไปกะพีคนเดียวพอ….”ผมรีบตอบแล้วรีบลุกเดินนำไอ้พีไป……ก็ตอนแรกคนอื่นทำท่าจะตามไปด้วยแต่ผมต้องรีบตัดบทเพราะเห็นแววตาไอ้พีแล้วคิดว่ามันน่าจะมีอะไรมากกว่าแค่หาของ
“พีอยากคุยอะไรกับเรารึเปล่า” ผมหยุดเดินแล้วหันมาถามไอ้พีเมื่อเห็นว่าเดินออกมาไกลลับตาคนอื่นแล้ว
“อ้าว นี่เอกรู้ด้วยเหรอว่าที่เราชวนออกมาเพราะมีเรื่องจะคุยด้วยอะ” ไอ้พีประหลาดใจ
“ก็รู้สิ….. เอ้าว่ามา”ผมยิ้มให้………ไอ้พีมันไม่พูดอะไร…..แต่ก้มหน้าลงไปหยิบของในเป้ออกมาแล้วก็วางลงมาบนมือผม
“เอ้านี่เราให้”ไอ้พีบอก…….ผมมองลงมาดูสิ่งของที่อยู่ในมือ…….ครับ……..ครับมันคือเหรียญเงินที่ไอ้พีพึ่งได้มาเมื่อกี้………
“เอกช่วยรับมันไว้ด้วยเถอะนะ ถึงมันจะเป็นแค่เหรียญเงิน แต่เราตั้งใจไว้แต่แรกแล้ว”ไอ้พีบอกผมพร้อมกับเอามือมาจับมือผมให้กำเหรียญนั้นไว้
“แต่…..”ผมยังพูดไม่ทันจบ ไอ้พีก็พูดขึ้นอีก
“เอกคงจำไม่ได้……. แต่เมื่อก่อนเราเคยสัญญากับเอกไว้ว่าต่อไปเราจะเข้มแข็งและก็แข็งแกร่งขึ้น…… เหรียญอันนี้มันเป็นตัวแทนความหมายของความพยายามที่เราจะเป็นอย่างนั้นนะ ” พีพูดยิ้มพร้อมน้ำตาซึม…….
“อืมมมม…..ขอบใจนะพี”ผมตอบและรับเหรียญนั้นไว้
“……..แต่ยังไงก็ขอโทษนะ……ที่มันเป็นได้แค่เหรียญเงิน…….”พีพูดต่อ…….ตอนนี้ผมรู้แล้วครับว่าทำไมพีถึงพยายามแล้วก็ซึมแล้วก็เศร้าขนาดนี้……
“จะขอโทษเรื่องอะไรกันพี…… ความพยายามของคนเรามันไม่ได้วัดกันที่ระดับของเหรียญหรือการแข่งแพ้ชนะซะหน่อย…… แค่ที่ผ่านมาพีพยายามอย่างตั้งใจที่สุดมันก็เป็นตัวบอกอยู่แล้วหละว่าพีเข้มแข็งมากขึ้นแค่ไหน …… ถึงก่อนนี้เราจะยังจำไม่ได้ว่าระหว่างเรากับพีมันเกิดอะไรขึ้น แต่ความแข็งแกร่งนั้นอะนะตอนนี้พีก็ได้แสดงให้เราเห็นแล้วหละ……..สำหรับเราพีไม่ได้เป็นแค่เหรียญเงินหรอกรู้มั๊ย…….” ผมยิ้มให้……เราสองคนยิ้มให้กัน
“เฮ้ยยยย เอกกกก” ครับ…….มารผจญมาอีกแล้วครับ
ต่อตอนหน้าอะดิ อิอิอิอิ o22
-
:z13:
:z13:
:z13:
กระซวกพี่หมอ
กลับมาไวๆเน้อ แควนขับคิดเถิง
:laugh: :laugh:
-
อร๊ากกกกกกกกกกกกก
เอาอีกละพี่หมอ มีเคืองนะเนี่ย
ปล. แอบเคืองอิรีบนนี่ด้วย ละลเยหน้าทื่เลขานะยะหล่อน!
-
:beat: :beat: :beat:
อาไรเจ๊ ก็ไปตามเลขาอีกคนมาจิ
ไม่รู้ไปอยู่ไหน ไม่ค่อยมาทำหน้าที่เลย
ปล่อยให้เลขาคนนี้ทำหน้าที่คนเดียว
:impress3: :impress3:
-
เย้ๆ :z13: :z13:จิ้มปาล์มทะลุไปหนูมิงค์ด้วยอิอิ
เน็ตที่นี่ค้างสุดๆครับจะมีคลื่นเป็นบางเวลา คือผมใช้edgeของtrueอะนะ
ถามเพื่อนที่อยู่มาก่อนว่าจะมีสัญญาณตอนไหนที่ไหน
มันตอบว่ามันมีทุกที่แหละแต่เฉพาะตอนคลื่นมันอารมณ์ดี หนอยๆๆๆ
ขอบคุณปาล์มมากเลยที่มาเฝ้ากระทู้ให้ น่ารักที่สุด กอดๆ :กอด1:
:กอด1: กอดหนูมิงค์ด้วย ที่ให้ยืมเลขามานะ อิอิ
:กอด1: กอด พ่อหมี เฮียไต๋ ปิง พี่น้ำตาล (และทุกๆคนที่เอ่ยไม่หมดเพราะกลัวเน็ตหลุด)
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะ พวกคุณเจ๋งที่สุด
-
^
^
^
^
:z13: จิ้มเอกหลังจากไม่ได้จิ้มมานาน อิอิ :eiei1:
o16 ไม่เอานะหนูๆไม่แย่กันนะ
เด็กดี ไงซะเอกก็ของเราอยู่ดีแหละ :laugh3:
ล้อเล่นแล้วก็รีบวิ้งหนี้รองเท้าซะงั้น :oni1:
เอกกาบบบบบบบ
ค้างได้ค้างดีนะเด่ยวไปค้างด้วยที่บ้านซะเลยนิ :3125:
-
:z13:
:z13:
:z13:
กระซวกพี่ไต๋
เอิ๊กๆ รู้สึกวันนี้เราจะทำหน้าที่ตอบกระทู้นี้บ่อยไปหน่อยหละ
ทำหน้าที่ดีจัด สงสัยต้องขอของฝากจากพี่หมอหละ เอาไรก็ได้ที่ไม่ใช่ของกินนะพี่หมอ
:m20: :m20: :m20:
-
ก็สมควรแหละที่ไม่เอาของกิน
ขืนหล่อนกินเข้าไปอีก คงต้องกลิ้งแทนเดินแล้วย่ะ
นังอ้วน!
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
จิกกัดพออารมณ์ดีแล้วสะบัดตูดจากไป กร๊ากกกก
ปล...พี่หมอๆ แต่ชะนีกินได้นะ ของกินอ่ะ เอามาฝากด้วย!!
-
มารผจญของหมอพี คือ พี่พีท หรือว่า สาวติดกิฟท์ลึกลับคนนั้น กำลังซึ้งๆกันอยู่เลยนะเีนี่ย
ส่วนพี่ีคีธ ดีใจออกนอกหน้าไปแหละ ไม่ได้นะเด๋วมีพิรุธ เพื่อนรักของพลจะแย่นะ
ปล. ค.พยายามของพี่หมอเอกเป็นเริ่ดดด :man1: :man1: :man1:
-
:-[ เอกกาบบบบบ
เราไม่เอาอะไรหลอกนะของฝากอ่ะ
เอาตัวกะหัวใจเอกมาฝากก็พอละ
ขอไม่แยอะเลยเน้อ ว่าป่ะ อิอิ :impress2:
:sad4: เค้าล้อเล่นอย่าฆ่าเค้านะแฟนคลับของหมอเอก
แต่ถ้าเอกเอาจริงเค้าก็ยอมนะเอก อิอิ :impress2:
-
ได้ข่าวว่ากินอะไรไม่ค่อยได้ ยังจะเอาอีกเน๊อะ
ให้คนข้างๆหาให้กินจิเจ๊ แค่บอกคำเดียวเองมิใช่หรอ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
กอดข้าวๆ คิดถึงๆ
ว่าแต่หนูมิ้งค์กะปาล์มตกลงกันได้ยังว่าจะเอาของฝากอะไรกัน
อิอิ เฮียไต๋แน่ใจนะว่าจะเอาของฝากอย่างงี้ อิอิ
-
พี่เอาไรมาก็ได้ อิเจ๊แกได้หมดหละ
ขอให้เป็นของฟรีไม่ต้องเสียตังเอง
มิเคยปฏิเสธอ่ะ หรือจะเถียงค้าบบบเจ๊
:m20: :m20: :m20:
-
กอดข้าวๆ คิดถึงๆ
ว่าแต่หนูมิ้งค์กะปาล์มตกลงกันได้ยังว่าจะเอาของฝากอะไรกัน
อิอิ เฮียไต๋แน่ใจนะว่าจะเอาของฝากอย่างงี้ อิอิ
:m28: ทำมัยอ่ะ
หรือจะมีคนตามตืบเค้าเหรอ :m30:
จริงดิ ลืมไปกี่คู่ละเนี้ย ท่าจะมีแต่เท้าคู่ใหญ่ทั้งนั้น :m8:
-
มารผจญ ใครอีกอ่ะ ค้างอีกแล้ว :serius2:
ถึงค้าง ก็ :กอด1: เอก คิดถึงจัง
:laugh: :laugh: :laugh:
-
มาต่อแล้วววว :o8:
แต่ค้างได้อีก :เฮ้อ:
-
จิ้มEkk_j
กอดอิมๆ
ปล.เดี๋ยวถามให้ว่าอะไรดีแล้วจะมาบอกนะปาล์มกะหนูมิงค์
ส่วนเฮีย เดี่ยวไปถามไซด์รองเท้ามาให้ก่อนนะอิอิ
-
ชอบตอนนี้จังเลยครับ พี่เอกให้กำลังใจเพื่อนๆด้น่ารักมากมายเลย ซึ้งๆๆ :o8:
สู้ๆนะครับพี่เอก เอาใจช่วยจากแดนไกล อิอิ :z2:
ปล. :z13: จิ้มพี่ไต๋ จามาแย่งพี่เอกกะป๋มหยอ ชิๆ อุตส่านั่งเงียบๆมานาน อิอิ ล้อเล่นนะคร๊าบ อย่ามาตื๊บป๋มเยย :call:
-
^
^
^
^
จิ้มทะลุไปหาหมอเอกกกกกกกกกกกกกก...
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขัดจายยยยยยยย...
ทามมายต้องตัดตอนสำมะคันๆ ขัดจายยยย
T____T
รอค่ะ..
-
นับวันรอหมอเอก :n1: :n1:
-
^
^
^
^
:z13: :z13: นี่แหละ นี่แหละ จิ้มพี่หมีหย่ายซะเลย 55555 เพื่อความสบายใจ :laugh3:
ส่วนเฮีย เดี่ยวไปถามไซด์รองเท้ามาให้ก่อนนะอิอิ
ขอบคุณกาบบบบบบบ
เอกจะกรุณาเรามากเลยเน้อ
จะปล่อยให้เค้าโดนตืบจริงอ่ะ :sad4:
ไม่สงสารเค้าเหรอ :impress: อื่อๆๆๆๆคนใจร้าย :o12:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
หมอเอกเอ๋ยอยากจะบอกว่า มารผจญก็คือ พี่ในปัจจุบันนี่แหละค้างเอาๆไม่หยุดสะที
แล้วจะรออ่านต่อ ยังคงชอบพี เหมือนเดิมแม้จะดูเตี้ยกับมีกล้ามไปหน่อยก็เถอะ
-
เห็นด้วยกะรีบนทุกประการ เชียร์หมอพี ชอบหมอพี ถึงจะเตี้ยไปหน่อย เอิ้ก!
-
คนติดกิ๊บสีเงินใช่คนที่สบตาแล้วปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง ตั้งแต่ตอนแรกเลยใช่ไหม หายไปจนจะลืมแล้วนะเนี่ย
เมื่อไหร่จะเผยเต็มตัวซะที ทำให้หวั่นไหวแล้วก็หายไป เอ..ติดกิ๊บแสดงว่าต้องผมยาวแน่ๆเลย
-
มาดันกระทู้รอบบ่าย ก่อนออกไปทำธุระนอกบ้าน
:z2: :z2: :z2:
-
แม้อะไรๆอาจจะเปลี่ยนไป
แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยคือ
น้องเอก
"เนื้อหอม" อีกแระนะ
นับแฟนขับแล้วสงสัยจะเกิดศึกชิงน้องเอกปะค้าบ :m29:
อืมมม อ่านตอนนี้แล้วซึ้งเน้อ น้องพีน่ารักจังเลย
บวก 1 ให้เช่นเคยจ้า
:กอด1: น้องเอก กลับมาเร็วๆน้า คิดถึงงงงงงงงงงงง
-
:z2: :z2:
รอยคอ(รอคอย)พี่หมอเอก - -'
-
:z13: จิ้มข้าว อิอิ
พี่น้ำตาลรอก่อนนะครับเดี๋ยวกลับมาต่อกัน ยังไม่ลืมหรอกแต่ตอนนี้อยู่ในถิ่นทุรกันดาล ฮือๆๆๆ o13
ปล.กอดทุกคนนะฮับ
-
กำลังว่าจะจิ้มพี่ข้าว โดนพี่หมอเอกปาด จิ้มที่หมอเอกแทน :z13: +1 คร้าบ รออยู่น้า :กอด1:
-
โดนจับไปปล่อยเกาะเหยองับ :m20:
-
รอๆๆ :m5: :m5: จิ้มๆๆ :z13: :z13: มาลงเร็ว :m2: :m2:
-
:z1:
สนุกมากเลย....
กว่าจะตามอ่านจบ....สุดๆ
-
^
^
:z13: จิ้มทะลุไปถึงน้องเอก
ค้าบบบบบบบผม
รอได้เสมอแหละค้าบ
แบบว่า ไม่ต้องรีบเลย
ขนาดอยู่ในถิ่นทุรกันดารยังพยายามมาส่งข่าวบอกแฟนขับ :m1:
เข้าใจแล้นนนน ว่าทำไม ถึงเกิดปรากฏการณ์ มะรุมมะตุ้มรุมรักหมอเอก :laugh3:
-
มาดันกระทู้ตอนบ่ายๆ ก่อนไปนอนจ้า ยังมิได้นอนเลย
:serius2: :serius2:
-
ดันๆ :fire: :fire: o13 o13
-
:L2:
-
แวะมาเยี่ยมเยียน ผลักและดันกระทู้ช่วงเช้าก่อนไปนอนเน้อ
:กอด1:
-
มาดันกระทู้ตอนเที่ยงๆ ก่อนกินข้าว
:impress2: :impress2: :impress2:
-
:really2: มารอเหมือนกัน
-
รอได้เรื่อยๆ :z2:
-
:m16: เมื่อไรจะถึงบ้านซะที่
รู้มั้ยคิดถึงอ่ะ คิดถึง :กอด1:
-
มาดันรอบดึก ฝันดีเน้อ
ก่อนจะไปนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีกแล้ว
:z3: :z3: :z3:
-
น้องเอกกลับมายังเอ่ย
:กอด1:
-
มาดันตอนเช้าจ้า
:impress2: :impress2: :impress2:
-
:-[ โฮปาล์มกาบบบบบบบบบ
ขยันจัง อิอิ แฟนคลับหมอเอกเพียบ :กอด1:
-
ยู้ววฮู้ววววววววววววววววววววว พี่หมอเอกกกก :m11: :m11:
:man1: :man1: พี่หมอเอก เหนื่อยๆ ร้อนๆ ก็พักเยอะๆนะคะ
-
ตอนหน้า จะค้างก็ได้นะ แต่ขอเคลียร์ อันเดิมก่อนได้ป่ะ
ทำไม ยิ่งอ่าน เหมือน ปม จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นะเนี่ย :really2:
-
:3123:
-
มาดันตอนดึก เพิ่งกลับถึงบ้านได้มินาน
วันนี้ไปตระเวนสมัครงานมาค้าบบบบบบ
เหนื่อยโคตรๆ หวังว่าคงจะได้ซักงานน้า
ถ้าไม่ได้กะว่าจะไปตายเอาดาบหน้าที่เจียงใหม่แล้วหละ
อยากไปอยู่เหนือมากมาย เป็นอะไรที่ใฝ่ฝัน
:z2: :z2: :z2:
-
คิดถึงพี่เอกจัง สงสัยจางานเข้ามากมาย อิอิ สู้ๆคับ
รอต่อปาย อิอิ o18
-
มาดันตอนดึก เพิ่งกลับถึงบ้านได้มินาน
วันนี้ไปตระเวนสมัครงานมาค้าบบบบบบ
เหนื่อยโคตรๆ หวังว่าคงจะได้ซักงานน้า
ถ้าไม่ได้กะว่าจะไปตายเอาดาบหน้าที่เจียงใหม่แล้วหละ
อยากไปอยู่เหนือมากมาย เป็นอะไรที่ใฝ่ฝัน
:z2: :z2: :z2:
ทำมั้ยอยากไปอยู่ทางเหนืออ่ะ
ได้ข่าวว่ามีไฟป่า ควันเป็นพิษ
จนในหลวงต้องเอาฝนเทียมไปช่วยนิ
คิดดีแล้วหรือน้องเอ่ย
ในเมืองหลวงไงก็หางานง่ายกว่าน่า
จริงๆ
-
พี่ไต๋ แบบว่าๆ ไปดูดวงมา
แล้วการันตีได้เลยว่าแม่เค้าดูแม่นจริงๆ
แบบว่าปาล์มดูเองยังอึ้งอ่ะ
แม่บอกว่าปาล์มอะถ้าไปเหนือจะมีคนอุปถัมป์
ประมาณว่ามีคนมาร่วมลงทุน แล้วคนที่มาอุปถ้มป์อ่ะหละ
คือเนื้อคู่เค้าหละ กร๊ากกกก แม่บอกว่าคนนั้นรวย ขาว หน้าตาดี
จะจรลีไปหาเนื้อคู่ พอดีแม่บอกว่าเค้าปักหลักอยู่บ้านเกิดไม่ได้มันไม่ดี
ให้ขึ้นเหนือเลย แล้วพอดีอยากไปอยู่เหนือมาตั้งนานหละ
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: จิ้มปาล์ม ปฏิบัตหน้าที่ได้ดีเยี่ยม น่ารักที่สุด
กอดทีๆ :กอด1:
ปล.กะลังเร่งปั่นต้นฉบับให้อยู่นะครับ มึนๆเลยพิมพืช้าอะ :sad4:
-
^
^
พี่หมอเอก สู้ๆๆ :L2: :L2:
-
บวก 1 ให้กำลังใจน้องเอกก่อนเลย
กลับมาปฏิบัติหน้าที่นักเขียนต่อแล้ว o13
:กอด1:
-
มารอ + เป็นกำลังใจให้นะ
-
มาดันตอนเที่ยง ก่อนไปอ่านหนังสือ
:z2: :z2: :z2:
-
แวะมาทักทายเอก
:L2: :L2: :L2:
-
มาดันตอนดึกๆก๊าบบบบบบ
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: จิ้มปาล์ม
จะไปจริงอ่ะ :m15: งี้หมอเอกก็เหงาแย่ดิ
-
:impress2: :impress2: :impress2:โ
โอ๋ๆ พี่ไต๋ แต่ช้าแต่
ยังไม่ไปตอนนี้หรอก
แม่บอกว่าให้ไปตอน26อ่ะ อีกสองปี
เพราะตอนนั้นดวงเค้าจะรุ่งหละ แล้วก็นะ จะมีคนอุปถัมป์
แล้วคนที่มาอุปถัมป์ จะพ่วงตำแหน่งเนื้อคู่มาด้วย ไม่รู้จะจริงมั้ยนะ
ก็ต้องลองพิสูจน์ดูหละ กร๊ากกกกก
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: จิ้มคืนปาล์ม อิอิ
ตกลงกระทู้นี้เราจะตามจิ้มกันสองคนใช่ป่ะเนี้ย
เจ้าของกระทู้ไม่รู้ไปลัลล้าที่ไหนว่ะ
o16 ทำไงได้ก็หล่อเลือกได้หนะ
ใช่ป่ะหนูเอกของป๋าไต๋ :m23: แหะแหะ
เค้าล้อเล่นน้าาาาาาาาา
อีก2ปีเหรอ อืมมมมมม
งั้นก็คงได้อยู่จิ้มกันอีกนานอ่ะดิ อิอิ :impress2:
-
แต่ 16นี้ เค้ากลับบ้านเน้อ คงไม่ได้มาดันกระทู้ให้พี่หมอซักพักอ่ะ
ขึ้นมากรุงเทพอีกทีวันที่ 20 เลย แล้วไม่แน่ก็ลงไปบ้านใหม่
แล้วก็ขึ้นมาอีกทีวันที่29 แล้วก็ลงไปอีกขึ้นมาอีกทีหลังวันที่5เลยอ่ะ
ช่วงนี้ชีพจรขาลง เยอะจัด ถ้าเค้าไม่เป็นทหารไปก่อน คงได้เจอกันอีกนานหละ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:กอด1:
-
มาดันรอบบ่ายจ้า ก่อนจะไปทำบุญแก้ปีชงที่ศาลเจ้าพ่อเสือ
ใครจะไปทำบุญด้วยเจอกันที่นู้นเลยเน้อ
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: ได้จิ้มปาล์มอีกละ อิอิ
-
ก็ยังจะรอได้เรื่อยๆ :z2:
-
มาดันรอบค่ำ เพิ่งกลับมาจากไปทำบุญแก้ปีชงมา
ยังมิได้กลับถึงบ้านเลย มาหยุดที่ร้านประจำ
:z2: :z2: :z2:
-
ขอให้กุศลส่งเจอเนื้อคู่เร็วๆนะฮับน้องปาล์ม อิอิ กอดๆ :กอด1:
อีกแป๊บจะเอาตอนใหม่มาลงแล้วน้า
-
:z13: น้องเอก
:กอด1: ทีหนึ่ง ละก้อรอตอนใหม่จ้า
-
สงสัยเนื้อคู่จะเจอยากอ่ะ คนมันหน้าตาไม่ดี
นิสัยก็ไม่ดี ปากเสีย รูปร่างก็ไม่ดี ไม่มีใครเอามั้ง
:m20: :m20: :m20:
สงสัยถ้าอารมณ์เปลี่ยวๆ ปาล์มคงจับคนแถวนี้กดก่อนมั้ง
แง่งๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
แย่แร่วมีจับกดกันด้วยอิอิ :laugh: :laugh:
-
ตอนที่52.1 ……….รักด้วยเลือด 1……….
พวกไอ้ป้องมาตามกันครบเลยครับ….. ดูไอ้พลคงหิวมากเลยรีบลากคนอื่นๆออกมาหา…….เฮ้ออออ เมื่อกี้กำลังซึ้งๆกันอยู่เชียว……แต่เอาเถอะครับ ยังไงตอนนี้ไอ้พีก็ยิ้มได้แล้วนี่นา
พวกผมไปทานข้าวกันแถวสามย่าน…… พวกไอ้ป้องก็เฮฮากันสุดฤทธิ์สิครับทานฟรีไม่มีพันธะ……….ต่างกับผมแล้วก็พี่คีธที่ต้องนั่งเกร็งแสดงบทคนรักกันต่อไป………ยังดีที่ไอ้ชาร์คไปเตี๊ยมกับพวกที่เหลือไว้แล้วว่าที่มาที่ไปเป็นยังไงเลยไม่มีใครกระโตกกระตากให้เสียเรื่อง
“อืมมมม……ว่าแต่เวลาพี่คีธกับเอกอยู่ด้วยกัน…..มันดูเกร็งๆยังไงไม่รู้นะ ….กำลังมีเรื่องจะเลิกกันป๊ะครับ” ไอ้พี่พีทจู่ๆก็โพล่งขึ้นมา…….ผมกับพี่คีธแทบสำลักข้าวตาย
“พี่คีธมีใจให้พลใช่ป๊ะ……”คำถามเดิมยังไม่ทันตอบ คำถามใหม่ก็กระแทกเข้ามาอีก……คราวนี้ไอ้พลหน้าตื่นเข้ามาร่วมวงด้วยอีกคนครับ
การทานข้าวแบบร้อนๆหนาวๆก็ยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ……จนถึงช่วงจะแยกย้ายกันกลับ ผมก็เลยลุกไปเข้าห้องน้ำ……ระหว่างทางผมรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองอีกแล้วครับ…..แต่หันไปดูรอบๆก็ไม่เจอใคร…..
ดีจัง มาตอนนี้ห้องน้ำไม่มีคน……คราวก่อนมากะไอ้ป้องคนงี้เต็มเลยครับเรียกว่าต้องยืนต่อคิวกันสี่ห้าคนกว่าจะได้เข้า……นึกๆไปไอ้พี่พีทนี่ก็เก่งแฮะจับได้หมดเกือบทุกช็อต สงสัยคราวนี้ต้องแกล้งให้หนัก อิอิ
“คิดเรื่องสนุกอะไรอยู่ครับ ยิ้มใหญ่เชียว”……….. แว๊กกกกกกกกกกกกกก @#%&#$^%@#$%^@#&$^&#^ ……………อยู่ๆไอ้พี่พีทก็ยื่นหน้ามาพูดข้างหู…….. ผมอ่ะช็อคสิครับ………ก็ไอ้พูดน่ะไม่พูดธรรมดา พี่แกเล่นมาพูดตอนผมยืนฉี่อยู่ที่โถนี่สิ!!!!!............... เฮ้ยยยยยยยยยยย…………….. จะยื่นหน้ามาดูอาร๊ายยยยยยยย …………!%%#$^^^$$%Y&E$%^&^$@#$#@$#............แล้วมือน่ะยื่นออกมาทามายยยยยย
ก่อนที่จะถูกทำอนาจารแถมไปด้วย……ผมต้องรีบหนีออกมาจากห้องน้ำก่อน……..เมื่อกี้ตกใจสุดขีดครับ ยังดีที่มือที่ยื่นออกมาน่ะไปกดน้ำให้ไม่ใช่ยื่นมาจับ……ไม่งั้นจะหันไปฉี่ใส่ไอ้พี่พีทซะเลย
“เอ่อ....พี่คีธครับ เมื่อกี้พี่พีทยื่นหน้ามามองอะไรเอกตอนฉี่ไม่รู้ดิ แล้ว….แล้วยื่นมือมา…..”ผมรีบฟ้องพี่คีธที่พึ่งเดินมาทันทีต่อหน้าไอ้พี่พีทที่รีบตามออกมาจากห้องน้ำ…….พี่คีธตกใจที่ได้ยินดังนั้นเลยจัดการน้องชายตัวดีซะ ฮ่าๆๆๆๆ ให้มันรู้ซะมั่ง……..อ๊ะ เมื่อกี้ถ้าผมมองไม่ผิดนะ….. ผมเหมือนเห็นผู้หญิงคนเมื่อตอนบ่าย……..พอผมหันไปเค้าก็รีบหันกลับแล้วรีบเดินไปทางบันได ……ผมเดินตามไป แต่เค้าก็หายไปแล้ว……..ผมว่ามันชักจะยังไงๆแล้วสิ
วันถัดมาการซ้อมนรกก็มาเยือนอีกแล้วครับ……. จากที่ตอนแรกนึกว่าจะได้พักกันก่อนเพราะวันมะรืนจะมีแข่งรอบต่อไป……..แต่ก็เข้าใจนะครับเพราะรอบต่อไปนี่ต้องไปเจอตัวเก็งคือทีมวิศวะของไอ้พลเนี่ยสิ……พวกรุ่นพี่เลยเคี่ยวพวกผมกันใหญ่
เอ่อ…..ผมว่าความสัมพันธ์ระหว่างพี่อั้มกะไอ้พร้อมมันไม่น่าจะปกติแล้วนะครับ……วันนี้ผมแอบเห็นเค้าสองคนยืนทะเลาะเถียงอะไรกันไม่รู้หน้าดำหน้าแดงอยู่หลังตึกที่ไม่มีคนอยู่……… สักพักไอ้พร้อมจะเดินหนีแต่พี่อั้มก็คว้าข้อมือไอ้พร้อมไว้…….โอ้ เริ่มเหมือนฉากในหนังแล้วครับ……แต่ก่อนที่อะไรมันจะดำเนินต่อไปให้ดู เสียงเรียกผมของไอ้โต้งก็ดังฝ่าอากาศขึ้นมาซะก่อน…..สองคนนั้นคงได้ยินเลยรีบผละออกจากกันแล้วก็แยกย้ายกันไป……
“ว่าไงโต้ง” ผมหันไปถามมันเซ็งๆ……กำลังจะเห็นฉากต่อไปอยู่แล้วเชียว
“อะ มีคนฝากจดหมายมาให้…..ไม่รู้ใคร จดหมายรักเปล่าวะ” ไอ้โต้งพูดเสร็จก็คะยั้นคะยอให้ผมเปิดอ่านเลย…..มันคงอยากรู้เลยกะจะทำเนียนขอแอบดูด้วย……แต่เรื่องอะไรจะเปิดให้มันดูง่ายๆครับ……ผมเลยรีบวิ่งหนีมันไปเปิดดูที่อื่น อิอิ
…………เอ่อ………….ผมคิดถูกแล้วครับ……….ที่ไม่ได้ให้มันดูด้วย…………….เพราะจดหมายนี้มันคงเป็นจดหมายรัก………….แต่เจ้าของจดหมายคงไม่ได้มารักผม………………….ถามว่าผมรู้ได้ยังไงน่ะเหรอครับ …………ก็ในจดหมายมันเขียนเอาไว้ว่า
“ อย่ามายุ่งกับคนของกรู!!!! ”
ครับและนั่นไม่ใช่หมึกสีดำหรือสีน้ำเงิน..... มันเป็นอักษรสีแดง………และนั่นมันเขียนเอาไว้ด้วย………..
เลือดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ต่อตอนหน้าอะดิ บรือออออออออ :m29:
-
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มพี่หมอ ไปนอนแระหรอเนี่ย เห็นเจ๊แกอยากจะคุยกะพี่หมอใจจะขาดหละ
อยากจะกัดกะพี่หมออ่ะ 555+ ลืมไปหละ ของฝากเค้าอ่า ของเจ๊ด้วย รออยู่น้า
o18 o18 o18
-
เง้อออออออออออ
ตอนนี้ค้างแบบสยองนิดนึงอีก
จดหมายเลือด พร้อมคำสั่ง
คนของใคร ใครคือคนนั้น เอกไปยุ่งกะใคร :z3:
บวก 1 ให้น้องเอกจ้า
-
แอบน่ากลัวน่ะเนี่ย
เด็กเก่าคายหว่า??? :เฮ้อ:
-
โอ้ววววววว
อักษรเลือดแม่จ้าววว
-
ว๊ายยยยยยยยยย พี่หมอเอกจะโดนทำคุณไสยมั๊ยเนี่ย
“ อย่ามายุ่งกับคนของกรู!!!! ”
เล่นแรงอ่ะใช้เลือดเลยรึ ดูแลคนของตัวไม่ดีก็มาหาเรื่องคนอื่น แย๊ แย่
หวงนักก็จับขังไว้จิ ที่เค้ามาหลงคนอื่น เพราะว่าตัวเองมีดีไม่พอให้คนหลงตัวรึป่าว :m16: เสกผีแม่ม้ายเข้าท้องเลยหนิ = ='
จิ้มพี่หมอเอก คิดฮอดดดด แต่กอดบ่ได้ :man1: :man1: :man1: :m20:
-
o18
-
เลือดดดดดดดดดดดดดดดดดด ๆๆๆๆๆๆๆ
ข้าอยากได้เลือดด เลื้อดดดด เลื๊อดดดดดดดดดดดดดด
:call:
เดาไม่ถูก :laugh: ว่าคนของเค้าคนนั้นคือใคร เพราะรู้สึกว่าจะเยอะ
-
น่าตื่นเต้น :mc4: -.
-
:angry2: ใคร ใคร บังอาจมาส่งตัดหน้าเรา
แหะแหะ ไม่เกี่ยวกันเรานี้หว้า :m23:
in ไปหน่อย :jul3:
เอกกาบบบบบบบบบบ คิดถึงนะ เขินว่ะ :-[
-
เลือดหมูหรือเลือดไก่ คิคิ
ผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า สงสัยเป็นปอบงิ
-
:z2: :z2: :z2:
ดันตอนเช้าก่อนจะเข้านอน
ไม่ไหวแล้ว ยังไม่ได้นอนเลย ง่วงมากมาย
:z3: :z3: :z3:
-
น้องเพียวเป็นปอบผีฟ้าเหรอคับ
เห็นบ่นอยากได้เลือด
เอิ๊กกกกกกกกกกกกก
อาจจะเป็นผู้หญิง คนที่ เอกเห็นอ่ะป่าววววววววววว
-
:z2: :z2: :z2:
มาดันกระทู้ตอนบ่ายเกือบเย็น
โดนปลุกเพราะไฟดับ ฮ้อนหลาย
:z3: :z3: :z3:
-
:m11: ใจรักจริงๆ หมอเอกไม่รักปาล์มนิคงไม่ได้แล้วมั้ง
เช้าถึงเย็นถึง น่ารักไม่มีใครเกินปาล์มแล้วมั้ง
ได้ปาล์มเป็นแฟนนิ รักตายเลย อิอิ :-[
เค้าล้อเล่นไงเค้าก็รักเอกเหมือนเดิมก๊าบบบบบบบบบบ :กอด1:
จริงๆนะหัวใจเค้ามีเอกคนเดียว จริงจริ๊ง :impress2:
-
โอ้วมายก๊อด โหดมากมาย :sad4:
ใครกันเนี่ย รอตอนถัดปายยย :o12:
-
แหมๆ พูดยังงี้ เคลียร์กะคนข้างหลังพี่ไต๋
เด๊วก็เลือดตกโดยไม่รู้ตัวหรอก
:jul3: :jul3: :jul3:
ร้อนมากมาย อยากกินไอติมจังเลยอ่ะ
แต่ตอนนี้งบกองคลังหมดอ่ะ ต้องสถิตอยู่บ้าน ออกไปไหนไม่ได้
:o12: :o12: :o12:
-
กลายเป็นเรื่องสยองขวัญไปซะแล้ว ใครนะ มาทำหมอเอกได้ แล้วคนของเค้านะ คนไหน เดาไม่ถูกอ่ะ แบบนี้หมอเอกต้องระวังตัวมากๆ แล้วซิ
..................................
-
แหมๆ พูดยังงี้ เคลียร์กะคนข้างหลังพี่ไต๋
เด๊วก็เลือดตกโดยไม่รู้ตัวหรอก
:jul3: :jul3: :jul3:
ร้อนมากมาย อยากกินไอติมจังเลยอ่ะ
แต่ตอนนี้งบกองคลังหมดอ่ะ ต้องสถิตอยู่บ้าน ออกไปไหนไม่ได้
:o12: :o12: :o12:
หายถึงใครอ่ะปาล์ม :m28:
แล้วจะให้เค้าไปเครียร์กะใครอ่ะ
ไม่รู้เรื่องก๊าบบบบบบบบบบ
-
อ้าว นึกว่าพี่ไต๋ต้องเคลียร์กันคนที่บ้านก่อน
ปาล์มก็กลัวว่าพี่ไต๋จะบาดเจ็บโดยไม่รู้ตัวน่ะ
เป็นห๊วงเป็นห่วง จริงๆนะ o18 o18
:m20: :m20: :m20:
-
ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลยอ่ะเอก :เฮ้อ:
:กอด1: คิดถึงเอกจัง
แต่ว่านะ :angry2: ทำไมยังชอบค้างเหมือนเดิมเลยนะ รีบ ๆ มาต่อนะ
:L2: :L2: :L2:
-
:z13: จิ้มปาล์ม อิอิ อนุโมทนาสาธุด้วยที่ได้ไปทำบุญูมา
ว่าแต่เฮียไต๋มีแฟนอยู่แล้วเหรอครับ เอามาแนะนำหน่อยสิอิอิ :z1:
-
ของฝากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ของฝากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ของฝากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชะนีจาเอาของฝากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ไม่ค่อยเลยเน๊อะเจ๊เรา เห็นของฟรีเป็นไม่ได้
:m20: :m20: :m20:
-
น้องเอกจาต่อเรื่องปล่าวน้าคืนนี้
รอลุ้นนะเนี่ย รักด้วยเลือด :really2:
-
:z13: จิ้มปาล์ม อิอิ อนุโมทนาสาธุด้วยที่ได้ไปทำบุญูมา
ว่าแต่เฮียไต๋มีแฟนอยู่แล้วเหรอครับ เอามาแนะนำหน่อยสิอิอิ :z1:
ให้แนะนำจริงอ่ะ แน่ใจนะ :m12:
อยู่แถวนี้ไม่ไกลไม่ใกล้ หน้าจะอยู่เลยนะ :L2:
นี้ก็กำลังคิดถึงสุดหัวใจอยู่เหมือนกันอ่ะ :กอด1:
-
จะเลือดหมู เลือดสุนัข เลือดไก่ หรือเลือดคนเขียนจดหมายก็ตาม
อย่ามีเชื้อติดมาด้วยเป็นพอ
ทำไม ญ เรื่องนี้ แรงกันไปคนละแบบทุกคนเลยเนี่ย o22
-
อะไรอะ แนะนำแฟนให้กันด้วยไม่ยอมนะเอก :o12: :o12: :o12:
-
แหมพี่ไต๋ก็ ใครหรอ ปาล์มเดาไม่ออกจริงๆใครหว่า
:really2: :really2: :really2:
ว่าแต่พี่ไต๋ ไปกินติมกัน เค้าอยากกินอ่า เลี้ยงปาล์มด้วยนะ
:z2: :z2: :z2:
-
อะไรอะ แนะนำแฟนให้กันด้วยไม่ยอมนะเอก :o12: :o12: :o12:
เฮียหมีใหญ่ เฮียเป็นไงอ่ะ ไม่ยอมอายรายอ่ะ
เฮียมาแนวไหนเนี้ยงงหมดแล้วดิ
แหมพี่ไต๋ก็ ใครหรอ ปาล์มเดาไม่ออกจริงๆใครหว่า
:really2: :really2: :really2:
ว่าแต่พี่ไต๋ ไปกินติมกัน เค้าอยากกินอ่า เลี้ยงปาล์มด้วยนะ
:z2: :z2: :z2:
ว่าแต่ปาล์มนี้ก็ชวนแต่เรากินไอติมจังวุ้ย
เลี้ยงดิเด่ยวกินเป็นเพื่อน
แฟนเราอ่ะเดาให้ตายก็เดาไม่ถูกหลอก
จีบมาหลายเดือนละ หน้าจะใจอ่อนเร็วนี้แหละ อิอิ
-
งั้นปะพี่ไต๋ เด๊วเลี้ยง เอาใส่หนมปังใช่มะ
เลี้ยงซัก3-4อันเลย แต่กินเสร็จเลี้ยงโออิชิปาล์มคืนด้วยนะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:z13: จิ้มปาล์มๆ
ตอนแรกว่าจะมาต่อคืนนี้แต่พิมพ์ไม่ไหวแล้วครับ ไว้พรุ่งนี้ละกันนะแหะๆ :impress2:
ปล.ไหงมีชวนกันไปกินไอติมกันด้วยเนี่ย น่าสงสัยแล้วแฮะ :m20:
-
ู^
^
:z13: :z13: พี่หมอเอก :m11: :m11:
เหนื่อยก็พักเยอะๆนะคะ :L2:
-
สงสัยไรพี่หมอ ก็ว่าจะชวนกันไปหลายๆคน
แต่คนบางคนอยู่ซะไกลเลย ไม่รู้จะกลับมาตอนไหน
เลยไม่ชวนหละ ไปกะพี่ไต๋ดีกว่า จะให้เลี้ยงโออิชิ แลกกับเลี้ยงไอติม
คุ้มมะเนี่ย
:m20: :m20: :m20:
-
มาดันกระทู้ก่อนไปนอนค้าบบบ
ฝันดีรอบกระทู้เน้อ จุ๊บๆๆ
:t3: :t3: :t3:
-
:z13:จิ้มปาล์มตอนเช้า เป็นยามเหรอเราอ่ะ อิอิ
สงสัยไรพี่หมอ ก็ว่าจะชวนกันไปหลายๆคน
แต่คนบางคนอยู่ซะไกลเลย ไม่รู้จะกลับมาตอนไหน
เลยไม่ชวนหละ ไปกะพี่ไต๋ดีกว่า จะให้เลี้ยงโออิชิ แลกกับเลี้ยงไอติม
คุ้มมะเนี่ย
:m20: :m20: :m20:
ปาล์มจะเลี้ยงไอติมเราจริงเหรอ
เอาดิ เรากินThe EarthQuake ของ Swensens นะนะ
เด่ยวเลี้ยงฟูจิเลย
:z13: จิ้มปาล์มๆ
ตอนแรกว่าจะมาต่อคืนนี้แต่พิมพ์ไม่ไหวแล้วครับ ไว้พรุ่งนี้ละกันนะแหะๆ :impress2:
ปล.ไหงมีชวนกันไปกินไอติมกันด้วยเนี่ย น่าสงสัยแล้วแฮะ :m20:
แล้วที่รักจะไปด้วยกันเปล่าละเดียวไปรับ :impress2:
จะได้ไม่ต้องสงสัยไง จริงใจนะเนี้ย อิอิ
แอบอ้างซะให้รู้แล้วรู้รอดป่ายยยยยยยยย
-
มาดันกระทู้ตอนเกือบเย็น หิวจังเลย
อยากกินฮาจิบัง ใครก็ได้เลี้ยงเค้าโหน่ย
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
ให้เจ้าของกระทู้เลี้ยงหน้าจะดีนะว่าป่ะ
ไอ้เราก็อุสาเฝ้ากระทู้ให้
เน้อปาล์มเน้อ
มาเลยหมอเอกมารับผิดชอบเลย
-
ถูกของพี่ไต๋ เอาให้หมอเอกหมดตัวเลยดีมะเนี่ย
คิดค่าจ้างเฝ้ากระทู้ให้ ทำหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่อง
:laugh: :laugh:
-
เออค่ะ
นังเลขาหน้าเงือก!!
แกไม่เคยกลับไปทำหน้าที่เลยนะยะ นังนี่!!
กระทู้ชั้นตกกราวรูดน่ะเห็นม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปล.คืนนี้จะไปตบคน แกดูกระทู้ให้ชั้นด้วย แกไม่ไปชั้นจะบอกพี่หมอให้ชำแหละแก ไปทิ้งโถส้วม!!
ปล.2 พี่หมอเอกกค้าบบ คิดถุงนะ จุ๊บุๆ ของฝากอ่ะ เมื่อไหร่จาได้ เคืองนะเนี่ย!!
-
เจ๊สู้ๆ เจ๊สู้ตาย ฝากตบด้วย
เอ๊ะยังไง เด๊วเค้าไปเฝ้าให้กะได้
ชิส์ ขัดใจอ่ะ
:serius2: :serius2:
-
:z13: จิ้มปาล์ม
เดี๋ยวจะมาต่อให้รอกันแป๊บนึงนะครับ o13
-
:z13:จิ้มเอกบ้างดิ
หายไปไหนมาไม่ได้เจกกันตั้งนาน
คิดถึ๊งคิดถึง :กอด1: :จุ๊บๆ:
-
ตอนที่52.2 รักด้วยเลือดเลือดเลือดดดดดด
ครับ…….ผมก็ไม่เคยคิดเคยฝันเลยครับว่าชีวิตผมจะมาโดนอะไรแบบนี้…….ครั้งแรกที่เห็น ผมแทบจะทำจดหมายฉบับนั้นหลุดมือ…………แต่ที่มันคงอยู่ในมือผมต่อได้คงเพราะผมตัวแข็งทื่อขึ้นมาจนไม่อาจขยับเขยื้อน…..ความรู้สึกเย็นวาบมันแผ่ซ่านไล่ตั้งแต่หัวไปจรดปลายเท้า…………เหงื่อออกมาท่วมตัว……....ผมยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูกอยู่เป็นนาที…….และแล้ว…….
“เฮ้ยยยย เอก นี่มันอะไร” ไอ้พีพูดกับแย่งกระดาษไปนั้นไปจากมือผม…….พีมันก็ตกใจกับไอ้สิ่งที่เห็นนั้นพอกัน…..
“เฮ้ยยย อะไร”ไอ้ชาร์คที่พึ่งตามมาก็กระชากกระดาษแผ่นนั้นไปยืนช็อคต่ออีกคน…….สรุปว่าเราสามคนก็ยืนค้างกันอยุ่นั่นแหละครับ……..
“…….ใครส่งมาเอก……..”ไอ้พีตั้งสติได้คนแรกหันมาถามผมเสียงเครียด
“เอ่อ…..เราก็ไม่รู้……ไอ้โต้งมันเอามาให้…..มันบอกว่ามีคนฝากมา”ผมเรียบเรียงความคิดตอบไอ้พีไปเสียงสั่น
“อย่างงี้มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแล้วนะ”ไอ้พีพูดต่อ
“กรูก็ว่างั้น…….”ไอ้ชาร์คเห็นด้วยแต่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่แผ่นกระดาษในมือ
พวกผมตัดสินใจเก็บจดหมายฉบับนั้นใส่ซองแล้วก็เดินไปถามไอ้โต้งตรงๆเรื่องที่มาของจดหมาย…….ไอ้โต้งตอนแรกมันก็เอาแต่แซวไม่ยอมบอกเพราะนึกว่าคงเป็นจดหมายรัก…….แต่พอเห็นพวกผมหน้าเครียดจริงจังกันสุดๆมันก็เลยยอมเล่าให้ฟังแบบงงๆ…..
“เออ…..กรูก็ไม่รู้หวะ……..คือมีเด็กผู้หญิง วิ่งเอาจดหมายมาให้กรูบอกว่ามีคนฝากมาให้เอกเสร็จแล้วก็วิ่งหนีไปเลย……กรูก็รู้แค่นี้แหละ” ไอ้โต้งพยายามให้ข้อมูล
“มรึงรู้จักเด็กคนนั้นมั๊ย”ไอ้พีถาม
“เออ…..กรูก็ไม่รู้หวะ”ไอ้โต้งตอบ
สรุปว่าพวกผมก็เลยไม่รู้อยู่ดีครับว่าใครมันเป็นคนส่งมา…….แต่ที่แน่ๆมันคงส่งมาไม่ผิดตัว…….เพราะมันระบุชื่อมาเลย……. ถึงตอนนี้พวกผมก็คิดกันว่ามันคงไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว…..ผมคงต้องระวังตัวให้มากขึ้น…….
สารภาพตรงๆว่าผมก็นึกไม่ออกจริงๆครับว่าเคยไปเหยียบหางใครเข้าบ้าง……ผมก็อยู่ของผมดีๆอะนะ……แต่ถ้าพูดถึงคนที่เข้ามาใกล้ผม……เอ่อ…..ช่วงนี้มันก็เยอะจริงๆด้วยสิ……แล้ว….ใครหละที่เป็นต้นเหตุ!!!!
สรุปวันนั้นพอซ้อมเสร็จไอ้พีกับไอ้ชาร์คก็แห่กันมาค้างบ้านที่ผมครับ……….…ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจะรำคาญอยู่บ้างที่ต้องมานอนเบียดกันหลายคน………..แต่ตอนนี้ผมกลับอุ่นใจมากๆที่มีเค้าสองคนมาอยู่ด้วย……..….สองคนที่เป็นห่วงผมจริงๆ……..
“มรึงว่าคนของมันเนี่ยใคร”ไอ้พีโพล่งถามไอ้ชาร์คขึ้นมากลางวง
“อืมมมม ช่วงนี้ไอ้ที่พึ่งเข้ามาก็มี ……..ไอ้พีทนี่แหละ”ไอ้พีออกความเห็น
“ก็เป็นไปได้นะ ไอ้พีทนี่…..ดูไม่น่าไว้ใจสุดๆ…..ไม่รู้ว่ามันไปทำอะไรกับใครไว้บ้าง”ไอ้ชาร์คเห็นด้วย
“แต่เราก็ยังไม่ควรตัดคนอื่นไปด้วยนะ เช่น……พี่คีธ” ผมออกความเห็นบ้าง……..ทุกคนเงียบ….
“ก็เป็นไปได้นะ……เราควรนึกถึงทุกคนที่เป็นไปได้ให้ครบก่อน…..ไอ้พล……พี่อั้ม……แล้วก็มรึงไอ้พี”ไอ้ชาร์คหันมามอง……เล่นเอาไอ้พีสะดุ้งเลยครับ
“อ้าว…..งี้มรึงก็ด้วยแหละไอ้ชาร์ค!!!!!”ไอ้พีเอาบ้าง
ต่อตอนหน้านะครับ
ว่าแต่คุณๆคิดว่าใครครับที่เป็นคนของเค้า ลองทายกันดูหน่อยสิ อยากรู้ว่าจะมีใครเดาได้ถูกกันบ้างมั๊ยอะ o13
ปล.ทายยากอยู่นะ อิอิ
-
ู^
^
หุหุ จดหมายเขย่าขวัญ เล่นแรงมาก สงสารหมอเอก โอ๋ๆๆ :man1:
เสียขวัญเลยช่ายป่ะคะนั่น แต่มีสองการ์ดปลอบอยู่เฮ้อ ค่อยยังชั่วอย่างหน่อยๆก็ปลอดภัยในระดับหนึ่ง
ปล. :L2: :L2:
-
มาช่วยปลอบหมอเอกด้วยคน :man1:
:เฮ้อ: แต่ว่าใครอ่ะตัวต้นเหตุ เดายากจริง ๆ อ่ะ
เดาว่าเป็นพลอ่ะ สงสัยจะไม่ถูก :o12:
-
มาตอนไม่รู้ตัวอีกหละพี่หมอ ว่าแต่ทำไมตอนนี้มันสั้นกว่าทุกครั้งเลยหละเนี่ย
ขัดใจ ชิส์ อ่านได้นิดเดียวเอง โป้งๆ
:angry2: :angry2:
ให้เดานะ พี่หมอ ปาล์มว่า พี่อั้มอ่ะ
-
ใครหนอมาเขย่าขวัญ สั่นประสาทน้องเอกขนาดนั้น
แต่ไม่สามารถเดาว่าใครคือคนที่ถูกอ้างถึงในจม. ตัวเลือกเยอะเกิ้น แถมบอกเดายากอีก เดาว่าป้องซะเลยดีม้ายยยยยยย :laugh:
บวก 1 ให้น้องเอกเช่นเคยจ้า
เด๋วขอลาพักร้อนสักสองวัน ไม่ได้มาเยี่ยมนะจ๊ะ :กอด1:
-
มาดันรอบดึก ก่อนจะไปนอนค้าบบบ
ฝันดีรอบทู้ :กอด1: :กอด1:
-
เวนสะกำ
สรุปครัยเนี่ยยย
-
:m16:
-
ขณะนี้เวลา 04:41 น.
อ่านข้ามวันข้ามคืนกันเลยทีเดียว
กว่าจะตามทันเล่นเอาซะมึนหัวตาลายไปหมดเลย
แต่ก็ยอมรับว่าสนุกมากมายครับ :L2:
-
สยองง่ะ ในชีวิตนี้ไม่เคยโดนแบบนี้มาก่อน เหอๆ
:z10:
เดาใครดีน้า... คงเดาได้แต่พี่พีทอ่ะ คนอื่นไม่น่าจะมีอารายยย
-
เดายาก อย่างนี้ไม่ขอเดา
ขอรอตอนต่อไปละกันจ้าาาาาาตั้งให้ว่า รักเลอะเลือดดดดดดดดดด :laugh:
-
มาดันตอนเที่ยงค้าบบบบ ก่อนจะไปอ่านหนังสือต่อ
:z2: :z2: :z2:
-
:z13:จิ้มปาล์ม อิอิ ว่าแต่หนูมิงค์เป็นไงบ้างหละเนี่ย
ปล.ชอบชื่อตอนคุณ i_lost in.. จังเลยเดี่ยวตอนหน้าใช้ชื่อนี้ดีก่า รักเลอะเลือด อิอิ
ปล.2 พี่น้ำตาลกลับมาเร็วๆนะครับ คิดถึงๆ
ปล.3 ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่มาช่วยกันค้างนะคุณ prince00
ปล.4 ปิงอยากโดนบ้างมั๊ยครับ หึๆ
ปล.5 กอดอิม อิอิ :กอด1:
-
:z13:
จิ้มพี่หมอ
ไม่น่าเชื่อจะมาโผล่ตอนบ่ายๆได้
สงสัยวันนี้ฝนตกแน่ๆ ดีเลยกะลังร้อนได้ที่อยู่
:m20: :m20:
-
ม่ายรู้อ่ะมาเฉลยเลย
-
:z13:
จิ้มพี่ไต๋ มาดันตอนเย็นๆ
หลังจากอ่านหนังสือแล้วหลับคาหมอน
หลับสบายไปหน่อย เพิ่งตื่น
:laugh: :laugh:
-
คิดถึงพี่เอก มาช่วยดันกระทู้พลางๆ รอพี่เอกกลับมา หุหุ
นี่แหน่ะจิ้มพี่เอกซะเลย :z13:
-
มาดันตอนดึกดื่น ก่อนไปอ่านหนังสืออีกรอบ
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: จิ้มคืนอ่ะ
-
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มคืนต่อ หุหุ เอาให้ทะลุเลย
:z2: :z2:
-
:m15: จะจิ้มเค้าให้ตายเลยเหรอ
ไม่สงสารเค้าเหรอ ใจร้ายอ่ะ
-
o18 o18 o18
ไม่ต้องกลัวพี่ไต๋ ไม่ถึงตายหรอก
แค่เจ็บนิดๆ :laugh: :laugh:
-
ไม่เป็นไรมีทั้งพีทั้งชาร์ค เป็นบอดี้การ์ดอยู่ตั้งสองคน
หมอเอกปลอดภัยแน่นอน
-
น่ากลัว นะเนี่ย
คายส่งมาหว่า??? เด็กคาย???
-
มาดันตอนดึกดื่นใกล้เช้า ก่อนไปนอนค้าบบบ
:z2: :z2: :z2:
-
:z13:
จิ้มปาล์มนี่แหละ
:m28:แล้วรู้ได้ไงว่าไม่ถึงตาย
แต่เจ็บนิดหน่อยอ่ะ เล่นถือมีดอ่ะตายนะเอา o18
-
:z13:
จิ้มพี่ไต๋คืน
ไม่น่าจะตายหรอก
เค้าอาจจะจิ้มหลอกๆ ทดลองจิ้มดูไม่น่าจะตายมั้ง??
:laugh: :laugh:
-
ไม่เป็นไรมีทั้งพีทั้งชาร์ค เป็นบอดี้การ์ดอยู่ตั้งสองคน
หมอเอกปลอดภัยแน่นอน
ถูก !!!
-
ให้เดาว่าเป็นคนที่แอบชอบพลแน่ๆเลยทำแบบนี้ :m16:
-
มาจิ้มพี่เอก ปล่อยให้น้องนั่งเดาแล้วหายไป อิอิ :z13:
สัปดาห์นี้กลับบ้านเป่าเอ่ย?? :o12:
-
มาทำหน้าที่ดันเหมือนเดิมแล้วค้าบ
เพิ่งกลับถึงบ้าน เหนื่อยมากมาย
:z2: :z2: :z2:
-
:z13:
จิ้มพี่ไต๋คืน
ไม่น่าจะตายหรอก
เค้าอาจจะจิ้มหลอกๆ ทดลองจิ้มดูไม่น่าจะตายมั้ง??
:laugh: :laugh:
:o จะมาจิ้มอารายเค้าอ่ะ
ไม่เคลียร์อ่ะมาแจ้งด่วนมาก
ไม่งั้นนอนไม่หลับนะ :m15:
-
ปล่อยให้นอนไม่หลับแบบนี้หละดีหละ
ได้แกล้งคน ทำให้อยาก(รู้)แล้วจากไป
:laugh: :laugh:
-
^
^
^
^
รีบนนี่แรดนะคะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่หมออออ คิดถุงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
^
^
^
แล้วรีบนนี่ ไม่แร๊ดแรดเลยเน๊อะ
ว่าแต่เค้า ชิส์ :z2: :z2:
-
กลับมาแว้วววน้องเอก
แต่กลับมาชั่วคราวน้าาาาาา
เด๋วจาต้องแวบไปอีกเร็วๆนี้
คิดถึงๆๆๆๆๆ เน้อ :กอด1:
-
รอบหน้าส่งตุ๊กตาวูดูมาให้แน่ๆ :laugh:
-
อ่านทันแย้ววววว :laugh:
ก่อนอื่น ขอท่ายก่อนเรย ว่า ...
พี่คีย์....ป่าวหว่า
-
ปล่อยให้นอนไม่หลับแบบนี้หละดีหละ
ได้แกล้งคน ทำให้อยาก(รู้)แล้วจากไป
:laugh: :laugh:
:m14: ปวดหัวอ่ะกินยา
หลับเป็นตายเสียใจด้วย
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก :jul3:
-
:z13: จิ้มเฮีย อิอิ
ขอบอกว่าในนี้มีหนึ่งคนที่ทายถูกหละ เก่งมากๆเลยครับ o13
-
:z13:
จิ้มตูดเฮียหมอ อิๆ
อ่านทันละ ค้างแต่ไม้มากนะสำหรับตอนล่าเนี่ย
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
:z13: จิ้มเฮีย อิอิ
ขอบอกว่าในนี้มีหนึ่งคนที่ทายถูกหละ เก่งมากๆเลยครับ o13
จิ้มเค้า เค้าก็ตายอ่ะดิ เค้ายิ่งบอบบางอยู่ :m15:
พวกนี้มีแต่คนรังแกเค้าอ่ะ :o12:
แต่เค้าก็รักทุกคนนะ :o8:
-
O M G :-[
กระทู้นี้มีไว้เพื่่อการจิ้มแล้วเหรอออออออออ :laugh:
-
:กอด1: กอดพี่น้ำตาล คิดถึงๆ
เห็นมั๊ยไม่จิ้มซะหน่อย อิอิ
-
จิ้มๆ :z13:
เดาไว้อย่างนึงละ ไว้รอมาเฉลย
-
ตอนที่53 รักเลอะเลือดดดดดด
สรุปว่าคุยกันไปนมนามก็ไม่ได้คำตอบอยู่ดีว่าใครคือคนส่งแล้วใครคือคนของกรูครับ………แต่ตอนนี้คนที่มีความเป็นไปได้สูงสุดพวกผมคิดว่าที่เข้าข่ายน่าจะมีหลักๆก็สองคนคือ พี่คีท กะไอ้พีท น่ะนะครับ
สาเหตุหลักที่ทำให้คิดอย่างนั้นก็คงเป็นเพราะไอ้สองคนนี้พึ่งเข้ามาช่วงหลัง ถ้าป็นคนอื่นๆก็คงน่าจะมีปัญหามาก่อนหน้านี้แล้ว………แต่เพื่อความไม่ประมาทพวกเราก็เลยวางแผนกันว่าคงจะต้องไปถามทุกคนที่เกี่ยวข้องกับผมให้รู้เรื่องครับ …….เผื่อว่าใครจะมีเบาะแสหรือชนักติดหลังอะไรอยู่บ้าง อิอิ
เช้านี้พวกผมรีบมามหาวิทยาลัยแต่เช้าครับเพราะโทรไปนัดๆเพื่อนๆคนอื่นไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเพื่อมาประชุมระดมสมองกันเรื่องไอ้จดมายเลือดนี่แหละครับ
“เฮ้ยยยย เอกเป็นไรเปล่า………เอ่อ…….แล้วทำไมหน้าหงิกเป็นตูดงั้นหละชาร์ค”ไอ้จุนมาถึงรีบถามผมทันทีแต่ก็ถูกเบี่ยงเบนความสนใจไปที่หน้าหงิกของไอ้ชาร์คแทน
“อ๋อไม่มีไรหรอก”ผมรีบตอบแทน…..จริงๆคือเมื่อเช้าผมตื่นมาดันเจอว่าตัวเองกำลังนอนกอดไอ้พีเป็นหมอนข้างอยู่อะครับ…….. ไอ้ชาร์คมันตื่นมาก่อนก็เลยงอนที่ผมไม่ได้หันไปนอนกอดมัน…….เออ เอากะมันสิครับ
“ทีนี้ก็มากันครบแล้วสินะ ไอ้เรื่องที่จะขอความช่วยเหลือก็คือไอ้นี่แหละ”ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นมากางบนโต๊ะแล้วก็เริ่มเข้าเรื่องทันที………………ครับ ก็อึ้งไปตามกันอยู่เป็นนาทีสิครับ
“ถึงตอนนี้พวกกรูก็ยังงงอยู่เลยว่าไอ้คนไหนมันส่งมา แล้วใครดันเป็นคนของมัน” ไอ้พีพูดสลายม็อบความเงียบ
พอตั้งสติได้พวกกลุ่มผมก็เลยเริ่มวิเคราะห์ความเป็นไปได้ของผู้ต้องสงสัยแต่ละคนอย่างเมามันและออกรส…….ระหว่างนั้นผมแอบสังเกตุว่าไอ้ป้องกะแอ้ม ทั้งสองคนมันยังดูอึ้งๆหน้าซีดๆกันอยู่ไม่ค่อยพูดอะไร…………สงสัยว่าคงยังช็อคกับเลือดเมื่อเอาไปโยงกะสถานการณ์เลือดเลอะปากนังแป๋มอยู่มั้งครับ
“แต่เดี๋ยวนะยะ รู้ได้ยังไงว่าคนที่ส่งมามันเป็นผู้ชายอะ”ไอ้หลิงตั้งข้อสงสัยขึ้น
“เออจริง กรูว่ามีประเด็น”ไอ้จุนเห็นด้วย
“ชั้นว่านะวิธีแบบเนี้ยผู้ชายไม่ทำหรอก……………เพราะผู้ชายใจมันไม่ถึงพอ” ไอ้หลิงพูดพลางหันมายิ้มเยาะพวกผู้ชายทั้งหลาย……….อ้าว เจ็บแปล๊บกันเลยทีเดียวสิครับ………………
คราวนี้ประเด็นเลยเริ่มเบี่ยงครับ………กลายเป็นประเด็นถกเถียงความเสมอภาคชายหญิงแทนซะงั้น
“เอ่อ……แต่ชั้นเห็นด้วยนะว่าคนทำอาจเป็นผู้หญิง………”ในที่สุดแอ้มก็ยอมพูดบ้าง
“……..เพราะชั้น……..เคยโดนมาแล้ว………..”แอ้มพูดเสร็จคราวนี้เงียบกันทั้งโต๊ะสิครับ…………. แอ้มมันเลยเล่าให้ฟังว่าก่อนนี้แอ้มมันเคยโดนตอนที่ถูกเข้าใจผิดเรื่องมันกับป้อง……จดหมายเลือดมาคล้ายๆกันกับอันนี้เลยครับ…….แอ้มมันโดนไปอยู่หลายฉบับ ตอนนั้นเกือบบ้าไปเลยแต่สุดท้ายก็หยุดไปตอนที่ไอ้ป้องประกาศตนว่าชอบผู้ชาย…….สุดท้ายจนถึงตอนนี้ก็ยังหาตัวคนร้ายไม่ได้ แต่คิดว่าเป็นหนึ่งในแฟนคลับมันแน่ๆ
“เป็นแป๋มเปล่าวะตอนนั้นน่ะ” ไอ้ชาร์คถาม
“ตอนแรกก็ว่างั้นแต่คิดไปคิดมาแป๋มมันเป็นพวกชะนียนต์ลุยแหลกมาตรงๆมากกว่า ……ไม่น่าจะใช้วิธีแบบนี้”ไอ้ป้องเสริม…………สรุปว่าการสุมหัวคราวนี้ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้ครับ…….. แถมยังขยายวงผู้ต้องสงสัยกว้างกันขึ้นไปอีก
“แล้วจะแจ้งความหรือลงบันทึกประจำวันมั๊ย” แอ้มถามบ้าง
“คงยังว่ะ เพราะมีแค่นี้ น้ำหนักไม่พอแถมยังไม่รู้เลยว่าน่าจะเป็นใคร เดี๋ยวทำอะไรไปมากๆ เรื่องแมร่งกระฉ่อนกันพอดี แถมผู้เกี่ยวข้องส่วนใหญ่ผู้ชายทั้งนั้นด้วย”ไอ้พีตอบให้แทน
“…..ก็จริงหวะ”ไอ้หลิงเห็นด้วย
“เออ…….ว่าแต่พวกมรึงคิดว่าเลือดเนี่ยมันเป็นเลือดจากส่วนไหนวะ”ไอ้จุนเริ่มสงสัย
“หรือว่ากัดนิ้วเขียน……..แต่ไม่น่าใช่เพราะมันจะได้เลือดน้อยเกินไป…..ไม่งั้นคงต้องกัดกันเนื้อนิ้วหลุด”ไอ้แอ้มวิเคราะห์
“กรีดแขนเปล่าวะ”ไอ้ชาร์คพูด
“เออ มีสิทธิ……..แต่ต้องกรีดลึกมากเลยนะที่จะเอาเลือดมาใช้เขียนแบบนี้”ผมออกความเห็น
“หรือว่ากรีดคอ”ไอ้ป้องเอาบ้าง
“แมร่งก็ตายสิ”ไอ้ชาร์คแย้ง…….เห็นด้วยเพื่อน
“แต่ชั้นว่านะ …………….ประจำเดือนแหงๆ”……….ไอ้หลิงสรุป…………
@#$%#$^#$&%^*&%^$%%@#$^%^#^!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เหวอกันไปหมดสิครับ
วันนั้นทั้งวันเรียนกันไม่ค่อยรู้เรื่องเลยครับ มัวแต่คิดสงสัยบวกระแวงคนรอบข้าง……..แต่ก็ซึ้งใจเพื่อนๆมากที่ตอนนี้ทุกคนมาคอยประกบผมอยู่ข้างๆตลอดเรียกว่าล้อมหน้าล้อมหลัง แม้แต่ตอนไปซ้อมบาสเย็น
ซ้อมวันนี้สมาธิพวกผมสามคนไม่ค่อยดีครับพลาดบ่อยจนโดนพี่อั้มดุ……..แต่พวกผมก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟังต่อครับเพราะยังไม่อยากให้ใครรู้มากแล้วก็กลัวเสียขวัญกันด้วย
ซ้อมเสร็จพวกไอ้ป้องที่มานั่งเชียร์แถมเฝ้าของให้ถึงยอมกลับ………….วันนี้ไอ้พีกะไอ้ชาร์คก็ยังตามกลับมานอนกับผมเหมือนเดิม……………ก็อุ่นใจขึ้นหน่อยครับ
และแล้ววันแข่งบาสกับวิศวะก็มาถึง……..ตั้งแต่วันก่อนผมก็ยังไม่ได้คุยหรือเล่าให้ไอ้พลฟังเลยครับ…….กะว่าจะเล่าให้มันฟังหลังแข่ง
เอ่อ……..ว่าแต่นักบาสทีมนั้นมันเป็นพวกทีมชาติรึเปล่าครับ………..ทำไมมันเก่งกันขนาดนั้น…….นี่ขนาดแค่เห็นมันซ้อมกันนะ……เกือบจะถอดใจกันเลยครับ
และก็เป็นไปดังคาดครับพวกผมแพ้ไปอย่างราบคาบ ไม่ต้องถามว่ากี่แต้ม……เยอะจนจำไม่ได้ครับ…….แต่เอาเถอะไหนๆก็พยายามกันเต็มที่แล้วนี่นา…….อิอิ หมดเวรหมดกรรมซะทีกรู
หลังแข่งเสร็จพวกผมก็มารวมตัวกันอีกเช่นเคยครับแต่คราวนี้ปราศจากสองพี่น้องพีธคีธ เพราะพวกผมต้องแยกย้ายกันไปกินเลี้ยงกันคณะใครคณะมัน………..ด้วยเวลาอันน้อยนิดพวกผมเลยเล่าให้ไอ้พลฟังเรื่องจดหมายได้หน่อยเดียวแต่แค่นั้นก็เล่นเอามันตกใจไปไม่น้อยแล้วครับ…….พวกผมนัดกันว่าเดี๋ยวคืนนี้พลจะมารวมพลกันที่บ้านผมอีกที
ระหว่างที่ผมรอไปทานข้าวกะพวกไอ้ป้องแล้วก็ทีมคณะผม…………………ไอ้เต้ก็วิ่งหน้าตื่นมาหาผมครับ
“เฮ้ยเอกเด็กมรึงฝากมา”ไอ้เต้ยื่นซองมาให้ครับ……………เฮ้ยยยยยยยยยยย ซองอีกแล้ววววววววว
“เฮ้ยเต้ เด็กกรูนี่ใคร”ผมรีบถามเสียงสั่นทันที
“เออกรูก็ไม่รู้ แต่สวยดีว่ะนี่ขนาดเห็นไม่ชัดเพราะใส่หมวกใส่แว่นกันแดดไว้นะเว้ย”ไอ้เต้อธิบาย……นี่ขนาดปิดขนาดนี้มรึงยังเห็นว่าสวยได้อีกนะเนี่ย
“ยื่นให้กรูเสร็จก็วิ่งไปเลย สงสัยเขินว่ะ น่ารักฉิบ” เออ ถ้ามรึงชอบเดี๋ยวกรูยกให้…..พูดเสร็จเต้มันก็เดินไปหาไอ้โต้ง…….ปล่อยให้พวกผมรุมกันเปิดซองอ่าน
#$%@#$^%%*&^$#%^^&*(*^%(^^#$%#$@#!$!@#$@!$@#^%$&#$%^!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เขียนว่าตอนหน้าอะดิ อิอิ o13
-
จิ้มๆ
ชอบตัดจังตอนจะลุ้นๆ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
อยากอ่านอีกง่ะ
:pig4: แต่ก็ขอบคุณนะคะที่พี่หมอเอกยังโพสอย่างต่อเนื่อง
-
แล้วววววววววววววววว
มันเขียนว่าไรต่อเนี้ยยยย
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
หมอเอกใจร้าย ค้างไม่เคยพอ ชิ
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
:เฮ้อ: แสดงว่าเป็นผู้หญิงที่ส่งมา แนะนำให้เอาจดหมายไปทำของใส่คนที่ส่งเลย เช่น เสกหนังควายเข้าท้องอะไรประมาณเนี่ย ไม่ก็เอาไปเผาไฟใส่พริกกับเกลือ สะใจดี
ล้อเล่น ๆ แค่ :beat: :z6: เวลาเจอตัวก็พอ
-
:z13: จิ้มเอก
มาต่อเดี๋ยวนี้เลยน้าาาาาาาาาาาาาา :angry2:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ค้างคาจริง ๆๆๆ
แต่ ก็หยองแทนเอกอ่ะ ขอให้รู้ตัวคนทำเร็วทีเหอะ :call:
แล้วก็รอต่อไป :z2: :z2: :z2:
-
รออยู่เล้ยยยยย ว่่าจะค้างตอนไหน เหอะๆๆๆ
สาวที่มาส่งจม.คราวนี้คือเจ้าของคำขู่ปล่าวนะ มาด้วยตัวเองเลยเหรอคราวนี้
:กอด1:คนเขียน บวก 1 ให้ด้วย จุ๊บๆ
-
ได้ใจจิงๆช่วงนี้ :laugh:
-
สงสัยอ่ะ :m28:
จะเป็นตุ๊กตาวูดูอย่างน้องRelos
ว่าหรือเปล่่าน้า
-
พี่เอกจายร้าย ทิ้งให้นั่งจิ้นเองอีกละ ชิ ชิ อย่างนี้ต้องตีก้น o12
-
:z13: จิ้มปิงทะลุไปถึงเฮีย อิอิ
จิ้มเสร้จก็วิ่งหนีไป อิอิ :oni1:
-
กำลังลุ้นได้ที่เลย...
วูบบบบบ
ลงเหวทุกที พี่หมอเอกจายร้าย
:m16: :m16:
-
กลับมาทำหน้าที่ดันกระทู้ต่อแล้วค้าบบบบ
แต่กำลังจะไปอีกรอบแล้ววววววว ว่าแต่อยากรู้นะเนี่ยว่าใครทายถูก
:z2: :z2: :z2:
-
อ๊ากกกกกกก ค้างได้อีกท่าน :sad4: :sad4:
-
อั๊ยยย เพื่อนเห็นหมอเอกเจออะไรน่ากลัวซะขนาดนี้
ก็ช่วยกันพิทักษ์คุ้มครองหมอเอกกันใหญ่เลย เพื่อนๆน่ารักจริงๆมีเพื่อนล้อมหน้าล้อมหลังแบบนี้
ถึงจะรู้สึกว่ามีภัยคุกคาม แต่ก็รู้สึกอุ่นใจไปอีกแบบ ส่วนพ่อสองบอดี้การ์ดก็ยังทำหน้าที่ได้อย่างน่ารักมากๆคะ
ฮา ที่ชาร์คงอนหมอเอก เรื่องไปกอดพีอ่ะ แบบนี้ต้องสลับข้างนอนบ้างแล้ว จะได้สลับกันกอดให้ชาร์คเป็นหมอนข้างแทนบ้าง
:man1: :man1: พี่หมอเอกนะคะ สุ้ๆ
-
มาให้กำลังใจหมอเอกคับ :3123: :L1: :L2: :กอด1:
ถึงจะช้าไปก็เหอะ :m23: :m13:
ชอบคับเรื่องนี้ นายเอกเราเสน่ห์แรงจริงๆ o13
แต่จะว่าไปตัวเลือกมันก็เยอะไปจริงๆแหละคับ ปวดหัวแทนหมอ :impress2: :m15:
แต่ผมว่าพระเอกจริงๆ เหมือนยังไม่โผล่มาเลย
อ่านแล้วรู้สึกมันยังไงๆไม่รู้ดิคับ :a6: :z3:
เหมือนกันว่า นายพี ชาร์ค นายพีทเนี่ย ยังไม่ใช่สำหรับหมออ่ะ :m26: :m12:
หรืออาจจะเป็นเพราะว่าตอนแรกหมอเจอคนนั้น...........แล้วใจมันเต้น เลยทำให้ผมเชื่อว่าคนนั้นนะใช่
เหมือน FB แบตเตอรี่อ่ะ เจอกันต้องมีช็อตซะหน่อย ว่าเนี่ยใช่เลย(แล้วเฉลยได้ยังคับว่าใคร....หรือยังไม่เจอ)
ตอนแรกที่อ่านก็งงกับชื่อเรื่องอยู่คับ แต่พอมาท้ายๆนี้พอจะรู้แล้วคับว่ามันคืออะไร :-[ :a5:
เหมือนกับเรื่องเพิ่งจะดำเนินมาได้แค่ครึ่งทางเองอ่ะ คนเขียนก็ชอบค้างด้วย :angry2: :fire: :serius2:
+1 เป็นกำลังใจให้คับ
จะรออ่านตอนต่อไปนะคราบบบบ :a2: :จุ๊บๆ: :a11: :a3:
ปล.1.เป็นผมเจอจดหมายอย่างงี้ก็ o22 :a5:
เหมือนกันคับ ผมว่าไอ้คนๆนั้นต้องเป็น พี่คีธแน่นอนเลยคับ เพราะพี่พีทแกไม่ได้มายุ่งรัยกับพี่เอกมาก
แต่พี่คีธแกมาแสดงเป็นแฟนพี่เอก อาจจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นเข้าใจอย่างนั้นก็ได้ (เดาเอาคับตามสถานการณ์ :m21:)
ปล.2.อย่าลืมเฉลยน่ะคับว่า คนที่เจอตอนแรกๆนะใคร คาใจมากเลยคับ :call: :m16:
-
มาดันตอนบ่ายๆ ก่อนจะกลับไปบ้านต่างจังหวัด
:z2: :z2: :z2:
-
มึนได้อีกโอ้ววว
สยองนะถ้าเขียนด้วยประจำเดือนจริงน่ะ555+
-
แรงได้อีก
ถ้าเป็นชะนีจริงแล้วใช้ไอ่นั่นเขียนจริงๆ :a5: :a5: :a5:
-
จิ้มพี่เอกทะลุสองด้าน :z13: นี่แหน่ะๆ แล้วก็ยืนยิ้ม o18
แล้วก็มารอตอนต่อไป หุหุ :3123:
-
เพ่หมอค้าบบบบบ
ชะนีน้อยแวะมาดันแทน หนูปาล์มมี่
กระซิกๆ แอบฟ้องอ่ะ
ปาล์มมี่บอกว่า ถ้าหนูไม่มาดันให้พี่หมอ มานจาไม่เอาของฝากพี่หมอให้หนู โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
พี่หมอตีมันด้วยน้าๆๆๆๆๆ มานใจร้ายกะหนู หนูเคืองงงงงง
ปล.ปาล์มมี่ถึงบ้านแระ ลงเครื่อง เรียบร้อย ฝากสวัสดี พี่หมอ พี่ไต๋...และ Everyone ในกระทู้เน้อค่ะ
ปล.2 อย่าลืมไปเยี่ยมกระทู้อิชะนีบ้างเน้อพี่หมอ....(แอบโปรโมท กร๊ากกกกกกกกกก)
ปล.3 รักทุกคนค้าบบบบ จาก ชะนีไทย...ใจกล้า....หน้าด้าน.....แต่สวย!!! คนเดิม เจ้า~~~~~ :laugh5: :laugh5:
-
มาแบบค้างๆคาๆๆ อยากให้ติดตามหล่ะซิ
ชิชิชิ งอน :m16:
-
:z13: จิ้มทุกคนเลย o13
ว่าแต่เตรียมตัวเตรียมใจอ่านตอนต่อไปที่สุดแสนจะระทึกขวัญกันรึยังเอ่ย อิอิ o22
-
:call: :call: :call:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
น้องเอกให้เวลาเตรียมใจน้านนาน
แสดงว่าตอนต่อไป ระทึกขวัญมั่กๆ ช่ายมิ
:undecided:
-
มาแวะทักทายนิดโหน่ย พอดีแวะไปเปลี่ยนชื่อที่อำเภอมาค้าบ
เลยได้แวะมาบ้านป้า ก็เลยมีเน็ตเล่น ถ้าอยู่บ้านตัวเองเนี่ยไม่มีทาง
บ้านน๊อกบ้านนอก โทรศัพท์บ้านยังเข้าไม่ถึงเลย
คิดเถิงทู้กคนเน้อ ฝากเจ๊ชะนีมาทำหน้าที่แทนก่อน
ให้ทำงานซะมั้ง มีแต่ใช้เลขาทำ ชิส์
:z2: :z2: :z2:
-
มารออ่านแระค๊าบบบ :z2:
ต้องถึงขั้นเอาผ้าห่มมาคลุมหัวก่อนอ่านหรือเป่าครับพี่เอก :z1:
-
มารอด้วยคน :z2: :z2: :z2:
-
:z2: :z2: :m7: :a11:
:oni1: :oni1:
วิ่งเล๊นนนนนน วิ่งเล่น
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ดีฮับบบบ
เพิ่งอ่านอ่ะ อิอิ
ตามจนทันแระ
รอตอนต่อปายยยย
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
ตอนนี้ค่อนข้างดุเดือดครับ เรียบเรียงวันนี้ไม่ทัน ขอพลัดไปก่อนนะครับ แหะๆ :m29:
-
ู^
^
ค้าบบบผม
:กอด1: น้องเอก ระหว่างรอนะค้าบบบบบ
-
แฟนคลับใครหว่า :beat:
-
^
^
แซนวิชม่อน :laugh:
แฟนคลับใครล่ะ
-
ตอนนี้ค่อนข้างดุเดือดครับ เรียบเรียงวันนี้ไม่ทัน ขอพลัดไปก่อนนะครับ แหะๆ :m29:
ให้ช่วยเรียงมั้ยที่รัก
เด่ยวไปช่วย อิอิ :oni1:
-
:oni1:
-
^
^
^
^
กระซวกพี่ไต๋ :z13:
แล้วเดินจากปายยย :laugh:
-
... แหม จริงๆน่าเรียกไว้ให้เต้ดูด้วย
ว่าไปรับฝากอะไรมา!
สยึ๋มกึ๋ย~
-
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เครื่องดับที่เซฟไว้ไม่ทันหายไปแหลวววววววว
ต้องเขียนใหม่อะ กระซิกๆ :sad4:
-
^
ู
:z13: พี่หมอเอก
อั๊ยยย ไฟดับน่าฉงฉาน :sad4: :sad4:
ยังไงก็สู้ๆนะคะ :L2: :L2:
-
:กอด1: กอดข้าวๆ คิดถึงจังเลยอะครับ
-
^
^
คิดถึงพี่หมอเอกเช่นกันคะ
ไม่ค่อยได้โผล่มาวิ่งเล่นเท่าไหร่
แต่ก็ใช่ว่าจะลืมพี่หมอนะคะ :man1: :man1:
-
^
^
แซนวิชม่อน :laugh:
แฟนคลับใครล่ะ
รู้สึกจะตามจิ้มผมทุกเรื่องเลยนะครับคนสวย :m12:
-
ซวย อนาถ เลยนะคะเนี่ย-"- ให้กำลังใจจ้า สู้ๆในการปั่นตอนใหม่(อีกรอบ)
-
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เครื่องดับที่เซฟไว้ไม่ทันหายไปแหลวววววววว
ต้องเขียนใหม่อะ กระซิกๆ :sad4:
เอาใจช่วยนะน้องเอก บวก 1 ให้กำลังใจก่อน :กอด1:
จาบอกว่าเจอไฟดับเหมือนกัน ก่อนเที่ยงคืนอ้ะ สามรอบ ดีนะใช้ NB เลยไม่ไร
^
^
แซนวิชม่อน :laugh:
แฟนคลับใครล่ะ
รู้สึกจะตามจิ้มผมทุกเรื่องเลยนะครับคนสวย :m12:
นิดๆหน่อยๆ นะค้าบม่อน :กอด1: รักกั๊น รักกันมะช่่ายเหรอ :m13:
-
:m12: ไม่จ่ายค่าไฟเค้าอ่ะดิ
:m28: ว่าแต่เขียนไปอีกก็ตอนแล้วอ่ะ
-
ไฟดับหรือว่าไฟยังเข้ามะถึงหว่า น่าฉงฉาน :laugh:
-
ไฟดับจะสงสารเอก หรือสงสารตัวเองดีล่ะเนี๊ย :impress3:
-
อ๊ะไฟดับ o22
ไฟฟ้าดับมะเป็งไรคับยังพิมพ์ใหม่ได้แต่ไฟนักเขียนอย่าดับนะคับ เดี๋ยวอดอ่านเรื่องของพี่เอก หุหุ สู้ๆครับพี่เอก :กอด1:
มาให้กำลังใจ เพิ่มไฟให้พี่เอกก่อนละกานคับ สู้ๆ :L2:
-
:fire:
-
:duck1:ไปขับเจ็ทสกีเล่นกันเอาป่ะหมอเอก อิอิ :L2:
-
ไปเที่ยว แถวๆ สถานีรถไฟกันม่ะคะพี่ไต๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ได้ข่าวว่ามีคนบางคนเค้ากลับวันเน้ๆๆ คงถึงพรุ่งนี้ กร๊ากกกก มีใครสนใจจะไปรับลูกสาว? อิชั้นมั่งคะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
หืมมมม
น้องเอกจ๋า อยู่ไหนเอ่ย
:undecided:
-
จิ้มคนสวยคืนมั่ง หุหุ :z13:
-
พี่เอกคร๊าบบ หายไปเลยอิอิ สงสัยงานเข้าๆ กลับมาให้น้องกอดๆ :กอด1: หน่อย อิอิ(เริ่มเสี่ยว) :m20:
กระทู้ตกๆ มาช่วยดันๆ
-
กลับมาแล้วววววววว
เหนื่อยมากมาย นั่งรถไฟซะก้นเป็นเหน็บ
:z3: :z3: :z3:
-
:z13: จิ้มปาล์มทะลุปิง
พึ่งกลับครับ เดี๋ยวจะมาอัพต่อให้นะครับ แป๊บนึง o13
-
^
^
:z13: และ :กอด1: น้องเอก
รออ่านต่อไปนะค้าบบบ
-
:m16: ไม่มาต่อซะที่
-
แล้วก็รอต่อไป :o12: :o12: :o12:
-
มาดันตอนบ่ายๆ กะว่าจะออกไปข้างนอก
ไม่ไปหละ กลัวเปียก ฝนจะตกอีกแล้ว
:serius2: :serius2: :serius2:
ไม่ชอบฤดูฝนเลย มันเหงาโดยไม่รู้ตัว
-
ตอนที่ 54 ความรักกับอำนาจมืด และชะนีปีศาจ!!!!
อึ้งสิครับอึ้ง!!!!! บอกได้คำเดี๋ยวว่าอึ้ง…………..ในซองนั้นมีกระดาษอยู่หนึ่งแผ่น…….มันเขียนด้วยอักษรสีแดงอีกตามเคย………… สิ่งที่เขียนไว้ในนั้นก็คือ………………
“…..มรึงยังอยู่กับคนของกรู……..กรูเตือนมรึงแล้ววววว!!!!!.....”
โอ้วววววววววววววววววว……..@#%$#@%Q#@$^%@#$%Q@#!!!!!!
ครับ……ตอนนี้รู้อย่างเดียวว่าทั้งตัวเย็นวาบไล่ตั้งแต่หัวไปจรดปลายเท้าส่วนหัวใจก็เต้นรัว……ผมงี้หมดแรงแทบล้มทั้งยืน……คนอื่นๆก็อึ้งไปตามๆกัน ……ที่ทำได้ตอนนี้ก็คือเอาแต่มองหน้ากันเลิกลั่ก…….ทำไงต่อดีฟะกรู ผมนึกไม่ออก…………………ความเงียบเกาะกินพวกผมไปนาน…………ไม่รู้ว่าผ่านไปกี่นาทีแต่ตอนนั้นรู้สึกเหมือนเป็นชั่วโมง………………จนกระทั่ง………….
“เอ๊ะ……แล้วอะไรที่ยังอยู่ในนี้อีกหละ”ไอ้พีท้วงขึ้นมาพลางเขย่าซอง………ตุ๊บบบบบ!!!.......มีของหล่นออกมาครับ……..ทุกคนก้มลงไปดู…….. ดูให้ชัดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้…….ทำไมน่ะเหรอครับ……ก็อาจเป็นเพราะทุกคนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่สายตาตนเองมองเห็นอยู่ขณะนี้มั้งครับ…….….ครับเอ่อ
……….ไอ้สิ่งที่พึ่งหล่นลงมาจากซองนี่ยิ่งกว่าไอ้จดหมายเมื่อกี้อีก!!!!!..............
…………….เพราะมันคือ……….
ผ้าอนามัยแบบสอดที่เต็มไปด้วยเลือดแล้วก็ถูกผูกติดไว้กับตุ๊กตาดินรูปคนที่มีใบมีดโกนเสียบอยู่กลางหน้าอก!!!! ..............แว๊กกกก…………ช่วยด้วยยยยยยยยยยย………….ผมโดนปองร้าย!!!!!
ถึงตอนนี้พวกผมต้องเอาจริงกับเรื่องนี้แล้วครับ ต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่เรื่องมันจะลุกลามเพิ่มเตืม……..หรือว่าตัวผมเองอาจเกิดอันตรายได้…….เพื่อนๆกลุ่มผมทุกคนเลยแห่เฮโลกันมาประชุมเครียดที่บ้านผมทันทีหลังอาหารเย็น
“ชั้นว่าเรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะแก……แถมดูจะซับซ้อนขึ้นไปทุกที”ไอ้แอ้มพูดขึ้นมา
“นั่นสิ….. แต่ยังไงอย่างน้อยพวกเราก็รู้กันแล้วนะว่าไอ้คนโรคจิตนี่มันเป็นผู้หญิง”ไอ้จุนพูดต่อ
“สรุปชั้นว่าที่พวกเราเคยคุยกันไปนี่ ยังไงคงต้องเอามาลื้อดูกันใหม่แล้วหละว่าใครเป็นสาเหตุจริงๆกันแน่ ………….. ไอ้ที่ส่งมาล่าสุดนี่มันคงพึ่งเขียน……….ที่เขียนมาก็คงเพราะมันคิดว่าที่เตือนไปครั้งแรกนั้นไม่ได้ผล ……..ดังนั้นเราคงต้องมาทบทวนกันว่าช่วงรอยต่อระหว่างครั้งแรกกะครั้งหลังนี่เอกใกล้ชิดกับใครบ้าง” ไอ้หลิงเสนอ…….อืมมมมม…….
จริงอย่างที่มันว่าแฮะ……อืมมมม…..แล้วใครหละ
“เฮ้ออออ……ถึงไม่อยากจะยอมรับแต่ก็ต้องยอมรับแล้วหละว่าเรื่องนี้……คงไม่ใช่พี่คีธกับไอ้พีท……..เพราะสองคนนี้ไม่ได้มาปรากฏตัวช่วงนี้เลย”ไอ้พีถอนหายใจก่อนจะพูดออกมา………จริงด้วยสิครับ……..งั้นใครหละที่เป็นคนของเค้า……
“ถ้าตัดสองคนนั้นไปมันก็เหลือแต่พวกกลุ่มเราแล้วนี่หว่า……..อ้อ แล้วก็พวกซ้อมบาสด้วยกัน แต่ในพวกนั้นก็ไม่ได้คุยกะใครเป็นพิเศษเลยนี่นา……..อืมมมมมม…….ส่วนไอ้พลนี่ก็คงจะตัดไปได้…….เพราะแทบจะไม่ได้คุยกันเลย เจอก่อนแข่งแป๊บเดียว…..” ผมเสริมบ้าง
“ชั้นสรุปเลยละกันนะว่าคนที่น่าสงสัยที่สุดก็คือ..................แก...........แล้วก็..........แก!!!” ไอ้หลิงพูดพร้อมชี้ไปที่ไอ้พี ตามมาด้วยไอ้ชาร์ค…………..มันทั้งสองคนก็เหวอเลยสิครับ ตอนนี้คนที่เหลือก็พยักหน้าเห็นด้วย.......
เมื่อได้ข้อสรุปดังนั้น ก็เลยมีมติให้พ่อสองหน่อห้ามเข้าใกล้ผมช่วงนึงจนกว่าจะหาตัวคนร้ายได้........ตอนแรกพวกมันก็ไม่ยอม แต่เนื่องจากเหตุผลด้านความปลอดภัยพวกมันเลยต้องจำใจปฏิบัติตาม........ส่วนคนที่เข้ามาระวังภัยให้ผมเลยเป็นไอ้ป้องแทน
เหตุการณ์ต่างๆก็ยังคงเป็นปกติสุขเรื่อยมาจนเข้าวันจันทร์......... ระหว่างนั้นไอ้สองคนก็ได้แต่มองตาละห้อยมาจากที่ไกลๆ คอยดูแลให้อยู่ห่างๆ.............. นานๆทีไม่มีพวกมันมาล้อมหน้าล้อมหลังก็ดีเหมือนกันสบายดีแต่มันก็รู้สึกเหงาๆยังไงอยู่ชอบกลครับ
เช้านี้ผมมาถึงมหาวิทยาลัยก่อนก็เลยไปนั่งรอไอ้ป้องที่โรงอาหารครับ....... ระหว่างที่รอก็นั่งอ่านหนังสืออะไรไปเพลินๆ.......แต่สักพักผมก็ต้องเงยหน้าขึ้นมาเพราะรับรู้ได้ถึงสายตาคู่หนึ่งที่กำลังจับจ้องมาที่ผม........................แล้วผมก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อหันไปพบว่ามีคนมายืนอยู่ด้านหลัง!!!!
“แพมเองจ๊ะเอก เป็นไร ตกใจมากเลยเหรอ ดูสิเหงื่อแตกเต็มเลย”……ครับคนที่อยู่ข้างหลังผมคือแพม.......ถ้าทุกคนยังจำได้คุณเธอคือคนที่ดูเหมือนจะแอบชอบไอ้ป้องอยู่ตอนแรกๆ
“อ๋อเปล่าหรอกแพม พอดีร้อนๆน่ะ” ผมตอบกลบเกลื่อนใบหน้าที่ยิ้มหวานของเธอ
“แล้วมาคนเดียวเหรอเอก” แพมถามต่อ
“มารอป้องน่ะนัดกันมากินข้าวกันสองคน”ผมยิ้มตอบเจ้าหล่อนไป.............แต่เอ๊ะ.......ทำไมคราวนี้พอพูดถึงชื่อของไอ้ป้องดูแพมเค้าไม่ดี๊ด๊าดีใจเหมือนทุกที.......... ดูสลดไปนิดนึง
“จ๊ะ.......ว่าแต่วันก่อนเสียใจด้วยนะที่แพ้ทีมวิศวะน่ะ”แพทกลับมายิ้มแย้มอีกครั้ง
“ขอบใจนะ เราว่าทีมวิศวะเค้าก็เก่งจริงๆแหละ ว่าแต่แพมไปดูด้วยเหรอ” ผมถาม
“จ๊ะ ไปดูตั้งแต่แข่งรอบแรกแล้ว......เลยเห็นอะไรดีๆมา”ตอนนี้ผมว่าแพมตอบมาแปลกๆยังไงชอบกล..........แต่ไม่ทันที่ผมจะคุยต่อ............. ไอ้ป้องก็พรวดมาจากไหนก็ไม่รู้ครับกระชากแขนผมเดินออกไปที่อื่น
“ขอเอกไปก่อนนะ พอดีรีบ บาย”ไอ้ป้องพูดไปจ้ำไป......ปล่อยให้แพมยืนค้างอยู่อย่างงั้น
วันนี้ทั้งวันทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับ...... สงสารก็แต่ไอ้สองคนที่ไม่เป็นอันเรียนเอาแต่หันมาดูผมอยู่ห่างๆเป็นระยะ................. จะว่าประทับใจก็ได้อยู่ครับสำหรับเจ้าสองคนนั่นที่มันเป็นห่วงผม
“เอ่อ เอก มีคนฝากมา”เป็นไอ้พร้อมครับ มันพูดพร้อมกับยื่นซองมาให้ ตอนนี้ผมเย็นวาบแทบช็อคครับไม่รู้ว่าคราวนี้จะโดนอะไร.......... ไอ้พร้อมมันบอกว่าเมื่อกี้ตอนเพิ่งเลิกเรียนมีเด็กวิ่งเอาซองมายื่นให้มันแล้วก็วิ่งไป ...... มันก็บอกได้แค่นี้แหละครับไม่รู้ว่าใครคือเจ้าของจดหมายจริงๆ
ในที่สุดพวกผมก็มาระดมพลกันอีกครั้งที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในสยาม...... เพื่อที่จะเปิดซองออกดูพร้อมกัน........ และแล้วหลังจากที่ทุกคนทำใจได้.......... ไอ้ชาร์คก็เลยเป็นคนเริ่มเปิดซอง.......... ข้อความที่อยู่ในนั้นก็คือ.....!!!!!
“.........ในเมื่อพูดดีๆไม่ฟัง..........กรูจะจัดการมรึง!!!!!...........”
ช็อคกันไปสิครับ คราวนี้มันแค้นถึงขนาดที่จะมาจัดการผมซะแล้ว........... ตอนนี้พวกผมเห็นตรงกันเลยครับว่าไอ้คนของมันนี่คงจะหนีไม่พ้นไอ้ป้องแล้วหละครับ......... เพราะหลายวันมานี่ผมอยู่กับมันแค่สองคนตลอด........ (ผมแอบเห็นครับว่าไอ้สองคนแอบทำหน้าโล่งใจสุดๆที่รู้ว่าคนที่เป็นสาเหตุให้ผมเดือดร้อนนั้นไม่ได้เป็นพวกมัน )
แน่นอนว่าทุกคนพุ่งเป้าไปที่นังแป๋ม........... ไอ้แอ้มไอ้ป้องก็เลยรีบโทรเช็คกันใหญ่ว่าแป๋มอยู่ไหนจะได้ให้พ่อแม่คุณเธอจัดการ
ระหว่างนั้นผมเลยแยกตัวมาเข้าห้องน้ำก่อน เพราะเมื่อกี้ตื่นเต้นจนฉี่แทบราดแหนะครับ...............ระหว่างทางผมก็มาคิดๆดู......ผมว่าถ้าแป๋มมันเป็นคนร้ายจริงๆมันก็แปลกๆอยู่เพราะทั้งวิธีและนิสัยคุณเธอไม่น่าจะเป็นแบบนี้...........
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ต่อตอนหน้าอะดิ ฮือๆๆ :sad4:
-
^
^
พี่หมอมาแล้น :กอด1: :กอด1:แ่น่นๆ ก่อนอ่าน อิอิ
ดิท ผู้ต้องสงสารที่น่่าสงสารทั้งสองคนรอดตัวแล้ว พีกับชาร์ค บริสุทธิ์ แสดงว่ายังโสดทั้งคู่ 55
ป้องคงระแวงแพมเกินไปเลยเ้ข้ามาขัดจังหวะ
แพมจากจะไม่ใช่ตัวต้นเหตุอย่างที่กลัวๆกัน แต่อาจเป็นคนชี้สาเหตุของเรื่องนี้ก็เป็นได้นะ
หมอเอกไม่ระวังตัวเลย ไปเข้าห้องน้ำคนเดียวได้ไงเนี่ย ศัตรูอยู่ในที่ลับต้องระวังตัวให้ดีดี
เจอของทำคุณไสยแบบนั้นเห็นแล้ว
ขนลุกแทน เหอะๆ ไม่มีปัญญาเอาอะไรมาขู่แล้วรึเนี่ย แย่จริงๆ
-
อ้าววววววววววว
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย
สรุปใครฟะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เฮ้ยยย ไมมันหลอนงี้อ่า :serius2:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
อยากรู้ๆ ทำแบบนี้อีกแล้วนะพี่หมอ
ทำให้อยาก(รู้)แล้วจากไปอีกแล้ว
:z3: :z3: :z3:
-
โอ้วพี่เอก เจอของโหดซะแล้น ว่าแต่ใครหล่ะเนี่ย น่ากัวๆ :m29:
ดีจายจังเลยคร๊าบพี่เอกกลับมาแล้น มาใหเกอดให้หอมแก้มซักทีเถิด อิอิ :กอด1: :จุ๊บๆ: :-[
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างๆๆๆๆๆๆๆ มากมายอะช่วงนี้ยิ่งลุ้นๆอยู่หมอเอกใจร้าย
-
ตัดฉับเลย กะแล้ว
ใจร้ายที่สุด ฮือๆ
-
ตบมือให้พี่น้ำตาล เป็นคนเดียวที่เดาถูกนะครับ o13
-
อร๊ายยย
รับมิได้
อิชะนีปีศาจเอ๊ยยยย
โห่ จะทำก้ทำต่อหน้าเด้ ทำลับหลังทำไม?
โห่ ไม่แน่จริงนี่หว่า ชริๆๆๆๆ เป็นอิชะนีน้อยนี่นะ วิ่งเข้าไปเคลียร์ต่อหน้าแล้ววว ไม่มาเสียเวลาส่งนู่นส่งนี่ข่มขวัญหรอก ไร้สาระ ชริๆ
-
^
^
^
เหงด้วยกะเจ๊ o13
เจอกานตัวๆเดะ 5555 :angry2:
พี่หมอชอบทำให้ค้าง :a5:
-
ยังคงคอนเซปท์ค้างคาไม่เปลี่ยนแปลงนะเคอะคุณหมอ :o12:
อ่านตอนนี้สงสารหมอเอกนิดนึง แต่สงสารคุณน้องป้องมากกว่า
หน้าตาดีแต่ดันมีกรรม ดูแต่ละคนที่มาชอบคุณน้อง :z10:
-
หมอคน จะปะทะ หมอผี แล้ววววว
-
ทำไมต้องทำอะไรให้มันยุ่งยากด้วยเนี่ย เดินออกมาตบ แทง ฟัน ตั้งแต่แรกก็เสร็จแล้ว
ท่ามากจริงๆเลย สุดท้ายก็ไม่พ้นไอ้ที่พูดๆมาข้างบนอยู่ดี เฮ้อ น่าอนาถ :m21:
-
อืม รายนี้น่ากลัวกว่าเจ๊ชะนียนต์ นะค่ะ แบบว่าหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้ไม่สนุก+ฮา เหมือนเจ๊แกเลยอ่ะค่ะ
แบบนั้นได้ใจกว่าเยอะ
ว่าแต่พี่ป้องนี้มีคนมาชอบเยอะจังเลยนะค่ะ แล้วแบบว่าแต่ล่ะคนนี้ก็ นะ อิอิ
อืม ตามความคิดแล้วคิดว่าไม่น่าจะใช่พี่แพม นะค่ะ คือจากประสบการณ์การอ่านการ์ตูนมานาน(^^) คิดว่าต้องไม่ใช่แน่นอน อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องแค่นั้น
สุดท้าย ยังไงพี่หมอเอกก็ตัดจบได้ค้างเหมือนเดิม อยู่ดี อิอิ
:L2: :L2:
-
ใกล้ถึงจุดเฉลย
-
:o อ๊ะหนูฝน ชีวิตพี่ม่ายช่ายการ์ตูนนะครับ
ถึงแม้บางทีมันจะเหมือนบ้างก็เถอะ ฮือๆ :m8:
-
สยองขวัญดีวุ้ย
ตกลงคนนั้นคือป้องจริงๆด้วย
สงสารป้องจังเลย มีหญิงโหดปนจิตมาชอบเนี่ย :เฮ้อ:
แต่ตอนนี้ค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกกเลย
บวก 1 ให้น้องเอกด้วยจ้า
-
:กอด1: กอดพี่น้ำตาลสุดที่รัก คิดถึงจังเลยคร๊าบบบ :o8:
ว่าแต่ยังไม่ได้ต่อsessionใหม่กันเลยอะ :sad11:
-
:beat: :beat: :beat:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทำร้ายร่างกายแล้ววิ่งหนีไป
รักษาตัวเองนะพี่ ก็พี่เปงหมอ!! กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:a5: :a5: :a5:
หยองจริง ๆ ทำไมต้องทำอะไรขนาดนั้น
สงสารเอกจริง ๆ :o12: :o12: :o12:
แล้วสงสารตัวเองด้วย ที่..ค้างอีกแล้วอ่ะ เอก :monkeysad:
:z3: :z3: :z3:
-
อ่า คนที่คุยด้วยเมื่อเช้าหรือป่าวหว่า??? อิอิ
-
:z3:
-
อะรายมานดลใจให้ทามได้ขนาดนั้น
เล่นเอาขนลุก ขนพองกันไปเลยทีเดียวเชียว
+1 ให้พี่หมอเน่องับ
:a5: :a5:
-
มาทำหน้าที่เหมือนเดิม ดันแล้วหนีไปกินข้าวเด้อ
:z2: :z2: :z2:
-
ทำไมเค้าเล่นกันแบบนี้เนอะ โหด สยอง แถมชวนแหวะ อีกด้วย อยากรู้ว่าเป็นใคร อาการแบบนี้น่าจับไปรักษามากๆเลย
-
ขอบคุณที่มาต่อครับ ว่าแต่ชะนีปีศาจนี่้องแพมแน่เลยยย :angry2:
-
หมอเกอัพเดี่ยวนี้ :angry2: :serius2:
อัพพพพพพพพพพพ
เครียดดดดดดดดด อ่านแล้วเครียด
ทำไมชอบทำให้ค้างงงงงงงงงงงง
อ้ากกกกกกกกกกกกก
-
:z13: จิ้ม akihito
หมอเอกจิ ไม่ใช่หมอเก o22
-
ู^
^
:z13: :z13: เป็นคนที่ 200 ของพี่หมอเอก (พิมถูกไม่ตกไม่หล่น)
:man1: :man1: คิดถึง
-
ู^
^
เป็นคนที่ 200 ของพี่หมอเอก (พิมถูกไม่ตกไม่หล่น)
:a5:
-
:กอด1: กอดพี่น้ำตาลสุดที่รัก คิดถึงจังเลยคร๊าบบบ :o8:
ว่าแต่ยังไม่ได้ต่อsessionใหม่กันเลยอะ :sad11:
ค้าบผม คิดถึงมากเหมือนกันเลย
นานมากมาย จาบอกว่าลืมไปบ้างแล้วหละ ผิดม้ายยยยยยยย ถ้าจะต่อ session คงต้องไปทบทวนอย่างแรง
แต่ตอนนี้เหมือนจะหายไปนะ ชั่วคราวหรือถาวรไม่รู้สิ แบบว่างานเยอะ งานเข้าเป็นระยะ เพลินๆไป :m17:
:กอด1: น้องเอกแน่นๆ อีกที จุ๊บๆๆๆๆ
-
:กอด1: กอดพี่น้ำตาลสุดที่รัก คิดถึงจังเลยคร๊าบบบ :o8:
ว่าแต่ยังไม่ได้ต่อsessionใหม่กันเลยอะ :sad11:
ค้าบผม คิดถึงมากเหมือนกันเลย
นานมากมาย จาบอกว่าลืมไปบ้างแล้วหละ ผิดม้ายยยยยยยย ถ้าจะต่อ session คงต้องไปทบทวนอย่างแรง
แต่ตอนนี้เหมือนจะหายไปนะ ชั่วคราวหรือถาวรไม่รู้สิ แบบว่างานเยอะ งานเข้าเป็นระยะ เพลินๆไป :m17:
:กอด1: น้องเอกแน่นๆ อีกที จุ๊บๆๆๆๆ
:m28:
-
แวะมาทักทายตอนบ่ายๆค้าบ แล้วหนีไปเช็คเมล์เหมือนเดิม
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: จิ้มปาล์ม อิอิ
พี่น้ำตาลจะไปไหนอะ มีสิทธิหายไปถาวรเลยเหรอ :m15:
-
^
^
^
จิ้มหมอเอก
ค้างงงงงงงงงงงงงง :a5: o22
รอตอนต่อป่าย :jul1: :serius2: :เฮ้อ:
คายยยยหว่า ชะนีปิศาจเนี่ย รอๆๆๆๆๆ
-
ค้างอ่ะ
พี่หมอรีบๆมานะครับ
:call: :call: :call:
-
พี่น้ำตาลจะไปไหนอะ มีสิทธิหายไปถาวรเลยเหรอ :m15:
เง้ออออออออออออออออออ
อ่านแล้วงง เลยย้อนกลับไปอ่านที่ตัวเองพิมพ์ไป เข้าใจแล้นนนน
เนื่องจากละบางข้อความไม่ได้พิมพ์ลงไปเลยทำให้น้องเอกเข้าใจผิด :เฮ้อ:
จริงๆคือหมายถึงเรื่องที่ต้องทำให้จัด session นั่นหละ
แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ไปไหนเน้อ ถ้าไปชั่วคราวคงเป็นได้ แต่ยังไม่หายแบบถาวรแน่ๆ ยังอ่านเรื่องนี้ไม่จบเลยจะหายไปได้ไง o18
การเข้าเล้าคือหนึ่งในลิสต์ของความสุขนินา
:กอด1:
-
มาดันตอนบ่ายเช่นเคย แล้วหนีไปหาไรกินแล้ว
หิวมากมาย
:z2: :z2: :z2:
-
:L2: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มาดันตอนบ่ายๆ ก่อนออกไปธุระค้าบ
:z2: :z2: :z2:
-
ตอนนี้งานยุ่งถึงขีดสุดเลยครับ ตอนใหม่กะลังเขียนอยู่นะครับ
รอกันหน่อยน้าๆๆๆ :impress2:
-
แวะมา :z13: พี่หมอเอกเพื่อความสบายใจ
งานยุ่งแต่อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ
สู้ๆจะเป็นกำลังใจให้ คะ
-
มาดันตอนดึ๊กดึก ยังไม่ได้นอนเลย
สงสัยพรุ่งนี้ตอนเช้าอีกแน่ๆเลย
ยังมิได้กลับบ้านด้วย
:z2: :z2: :z2:
-
ช่วยดันด้วยอีกคน หุหุ :z2:
-
:m22:
-
รอคับรอ
เง้อไหงเป็นงี้น่ากลัวจิงๆๆๆๆ
แล้วเจอใครล่ะนั่นต้นเหตุคือป้องหรือนี่
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:กอด1:
-
:กอด1: น้องเอก
รอค้าบรอ
ให้กำลังใจ มีเรี่ยวแรงทำงานนะค้าบบบบ
-
พี่เอก หายยยยยย o22
อิอิ มาช่วยดันครับ สู้ๆครับพี่เอก อย่าหักโหมมากนะครับ ไม่ไหวก็พักก่อนนะคับ o13
-
o9 เมื่อไรจะมาซะที่รอนานแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาา
-
มาดันให้ครับ จาร่วงแล้น เหอๆ พี่เอกงานเข้าๆ เอิ๊กๆ :laugh:
-
เต็มใจรอครับ o4
-
รอ นาน แล้ว นะ
ฮิือๆ
-
มารอ :impress2: ด้วยความคิดถึง :กอด1:
Take care na, :bye2:
-
ตอนที่ 55.1 ….. ตัวจริง……
ผมล้มหน้าเกือบกระแทกข้างฝาดีที่หัวไม่ฟาดพื้น……ใครก็ไม่รู้ครับอยู่ดีๆก็มาพลักผมซะเต็มแรงจากทางด้านหลัง…………..บริเวณที่ล้มคือหน้าห้องน้ำซึ่งตอนนี้ไม่มีคนอยู่เลย……………ผมรีบลุกขึ้นมามองหาไอ้คนทำทันที แต่มันก็หายไปไวเหมือนโกหก……..…..ไม่มีใครอยู่แถวนั้นเลยครับ…………..
“ เอก มาพอดีเลย…..อยากฟังข่าวดีหรือข่าวร้ายก่อนหละ….. ”แอ้มถามผมทันทีที่กลับมาถึง…..ตอนนี้ทุกคนที่โต๊ะดูเครียดกันมากครับ
“เอ่อ….ข่าวดีก่อน”ผมตอบ…….ช่วงนี้เจอแต่เรื่องร้ายๆ ขอรู้เรื่องดีๆก่อนก็แล้วกัน
“คือพวกเราหาตัวนังแป๋มเจอแล้วนะ” แอ้มตอบ
“จริงเหรอๆอยู่ไหนๆ อยู่แถวนี้ใช่มั๊ย” สงสัยต้องเป็นเมื่อกี้แน่เลยครับ
“….ก็นี่แหละข่าวร้าย…….ตอนนี้มันอยู่เชียงใหม่ มันอยู่มาตั้งแต่เรื่องไอ้ป้องตอนนั้นแล้ว….” แอ้มพูดต่อ
“…..เอ่อ…….งั้นก็หมายความว่า……....”
“…..คนร้ายไม่ใช่แป๋ม…..” ป้องสรุปพร้อมเอามือกุมขมับ………เอาหละสิครับ……ไอ้ความหวังอันริบหรี่ที่จะจับคนร้ายได้เมื่อกี้ก็พังครืนลงไปทันที…….นี่คงต้องมาคลำหาทางใหม่กันอีกครั้งแล้วสิครับ……เฮ้ออออ
“เฮ้ยยยย เอก…..แขนโดนไร”ไอ้พีพุ่งมายกแขนผมดู……..มันมีรอยถลอกเป็นแนวยาวมีเลือดซึมๆจากแผล……..สงสัยตอนล้มเมื่อกี้แขนคงครูดกับผนังแน่ๆเลยครับ…….ผมเลยเล่าเรื่องเมื่อกี้ให้ทั้งหมดฟัง…….. ตอนนี้ทุกคนเลยเครียดหนักไปกว่าเดิม
“เอางี้…..”อยู่ๆไอ้หลิงก็โพล่งขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ…….แล้วก็เล่าถึงแผนการที่จะจับตัวคนร้ายให้ได้……….. ถึงจะค่อนข้างเสี่ยงแต่พวกผมก็เลยจำเป็นที่จะเห็นด้วย เพราะมันเป็นทางออกเดียวที่ดูจะดีที่สุดตอนนี้แล้วครับ…… และแล้วแผนการจับคนร้ายก็เริ่มขึ้นในวันอาทิตย์……
………………………….
หลังจากซ้อมแผนกันเป็นอย่างดีในวันเสาร์ ……..วันอาทิตย์ผมเลยต้องออกมาเดทหลอกๆกะไอ้ป้องที่สยามครับ ……. ที่ทำอย่างงี้ก็เพื่อล่อให้คนร้ายมันออกมา…….แต่จริงๆพวกผมก็ไม่แน่ใจนะครับว่าคนร้ายมันจะออกมาตามพวกผมวันนี้มั๊ย…..มันอาจจะไม่ออกมาก็ได้ แต่ก็ดีกว่าอยู่เฉยๆอย่างผวาๆ กันไปเรื่อยๆอะนะครับ
“เอ้า……อ้ามมมมมม”เสียงผมเองแหละครับ…….ตอนนี้ผมกำลังนั่งป้อนไอศกรีมให้ไอ้ป้องอยู่กลางสยาม……..คำถามแรกที่เกิดขึ้นในใจผมตอนนี้ก็คือ………….กรูทำบร้าอะไรอยู่เนี่ยยยยยยยยย……..นี่ถ้าใครมาเห็นนี่ กรูจะเอาหน้าไว้ที่ไหนนนน
ด้านไอ้ป้องก็แอบทำหน้าเซ็งไม่แพ้กัน……….มันถอนหายใจก่อนแป๊บนึงแล้วค่อยปั้นหน้ายิ้มยื่นปากที่เหมือนแองเจลิน่า โจลี่มารับไอศกรีมจากช้อมผมไป……………..ที่ต้องทำการอุกอาจกันอยู่เนี่ยก็เพราะแผนไอ้หลิงนั่นแหละครับ ขั้นแรกคือให้ผมกะไอ้ป้องทำเป็นเดทสวีทหวานแหววเร่งให้ไอ้คนร้ายมันอกแตกตายไปเลยหรือไม่งั้นมันจะได้ปรากฏตัวมาให้จับกันชัดๆ…………ส่วนที่อยู่อีกมุมร้านก็คือไอ้หลิงที่ใส่แว่นกันแดดแต่งตัวเป็นนางแบบอินเตอร์นั่งกลั้นหัวเราะจับตามองมาทางพวกผม…………….ส่วนคนอื่นก็กระจายตัวกันไปทั่วๆซึ่งก็ไท่รู้ว่ามันอยู่ไหนกันแล้วด้วย………….
ที่ไอ้ป้องมันเซ็งสุดขั้วด้วยส่วนใหญ่มันมีสาเหตุมาจากที่มันถูกโทรมาชมวาหล่อมากจากทุกคนที่แอบซุ่มดูอยู่……ซึ่งผมก็เห็นด้วยอะนะ………ขืนมันแต่งมาซะสวยผมก็คงไม่กล้าเล่นตามแผนมันเหมือนกันแหละ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! “
มาต่อครึ่งนึงก่อนนะฮับ อิอิ o13
-
มาดันให้ก่อนไปสอบค้าบ
ไว้ค่อยอ่านตอนใหม่หลังสอบเสร็จ
:z2: :z2: :z2:
-
ไหงตอนนี้สั้นจังคร้าบ แต่ก็ยังดีกว่าไม่มา แฮะๆ รอตอนต่อไปครับผม
-
จะจับคนร้ายได้ไหมเนี๊ย :เฮ้อ:
:L2: :L2: :L2:
-
:oni1:
-
:z13: :z13: :z13: ข้างบน มาวิ่งเล่นเหรอ o18
-
อ๊าก เอามายั่วแล้ววิ่งหนีไปเลย :o12: จายร้ายเจงๆ อิอิ :z2:
-
มาสวีตกับป้องด้วยอ่ะ ทำตามแผนตีบทแตกแบบนี้
มีการป้อนไอติมกัน อั๊ยยยย นี่ท่าใครคนนั้นเป็นแฟนคลับของป้องจริงๆล่ะก้อ
หมอเอกไม่เหลือแน่ๆเล่นหวานกันในที่สาธารณะแบบนั้น ชานนีคงคลุ้มคลั่ง เหอะๆ
:z13:พี่หมอเอกคะ :L2:
-
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! “
ขอเฮ้ยด้วยคน เฮ้ยด้วยความค้างคา :z3:
-
ทำไมมันสั้นจังอ่ะพี่หมอ :z3:
-
อ้อ แผนล่อชะนีผี ออกจากหลุมมม :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
:เฮ้อ: รอหลายวันได้แค่เนี้ย
หน้าสงสารอ่ะ สงสารคนรอดิ :sad11:
:angry2:ใจร้ายเว้ยใจร้ายคนไรว่ะ มาต่อให้นิดเนี้ย
มาต่อเด่ยวนี้เลยน้าาาาาาาาาาาาาา :serius2:
-
:z13: จิ้มเฮียทะลุถึงหัวใจ ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
:z13: มาอาจหาญจิ้มหมอเอกค่ะ
ตามมาด้วยคำแนะนำของพี่น้ำตาล ^_^
หมอเอกทำเอาค้างกันได้ทุกรอบเลยเนอะ :serius2:
รอลุ้นต่อไปว่าจะจับคนร้ายได้มั้ย :call:
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ด้วยคนค้าบอย่างงี้มันค้างงงงงงงงงงงงงงงง
รออ่านต่อไปค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
สั้นได้ใจค้าบ
-
:m23: คือว่าช่วงนี้ยุ่งสุดๆเลยครับ น้ำหนักลดไปจนคนทัก เดี๋ยวจะพยายาใมแก้ตัวให้ยาวๆต่อละกันนะ :impress2:
-
^
^
:กอด1: น้องเอกสุดที่รัก บวก 1 ให้ก่อนค้าบ
น้ำหนักลดเหรอ ยังงี้ก้อเข้าทางสินะ บ่นว่าอวบไป คราวนี้สเลนเดอร์แน่นอน :m4:
แต่งานยุ่งยังไงก้ออย่าให้ป่วยนะค้าบบบ เป็นห่วงๆ
ตอนนี้สงสารป้องเนอะ อยากสวยก้อดันจาหล่อ :laugh:
สงสัยๆจริงๆ ใครหนอมาปองร้ายน้องเอกผู้น่ารักได้
ปล น้องออมตามมาแล้ว หัวหินสนุกมั้ยค้าบบบบบบ
-
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! “
ขอเฮ้ย ด้วยคน แต่เป็นคนละอารมณ์นะ อิอิ :z2:
-
อาคุงหมอ ขา สั้นมากคร๊า :serius2:
-
:call: :call:
-
มาทักมาทายตอนเย็นๆค้าบ เด๊วพรุ่งนี้กลับบ้านนอกอีกรอบแล้ว
คงไม่ได้มาดันให้อีกนานเลยนะพี่หมอ
:z2: :z2: :z2:
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทำงี้ได้ไงอ่ะ
รอมานาแล้วอ่ะ
งอลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างมากมายท่านชาย
-
เข้ามาบอกว่า...
กฏข้อที่ 2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณถูกแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกัน
การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน
แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น
ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ
ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
***ส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์
ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย
ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่ห้องอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ***
ต่อไปนี้จะเป็นการปฏิบัติหน้าที่ของดิฉันในฐานะโมฯ นะคะ
เพื่อธำรงไว้ซึ่งกฏระเบียบของเล้าฯ ไม่ได้ทำไปเพราะสาเหตุส่วนตัวใดๆ ทั้งสิ้น
ถ้าใครไม่สบายใจได้การปฏิบัติหน้าของดิฉัน เชิญตั้งกระทู้เพื่อสอบถามได้ที่ "ห้องพูดคุยทั่วไป" นะคะ
เพราะห้องนั้นเรามีไว้ให้พูดคุย ซักถาม แสดงความคิดเห็น-คิดถึง ต่อกันได้อย่างอิสระ
ผิดจากห้องนี้ซึ่งเป็นห้องนิยายที่เปรียบไปก็คล้ายกับห้องสมุดกลายๆ
ดังนั้นหากต้องการจะพูดคุย-ไต่ถามกันก็เชิญได้ที่ห้องพูดคุยนะคะ
แล้วดิฉันจะได้เรียนชี้แจงเป็นรายบุคคล และถี่ถ้วนนะคะ
หวังว่าจะได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี ทั้งจากผู้อ่าน แฟนคลับ นักโพสต์ และนักเขียน นะคะ
เราเตือนคุณแล้วนะคะ
เจ้สอง กะเทยอาวุโส อิอิ :bye2:
-
:angry2: มาต่อซักที่ซิเว้ย 55.2 อ่ะ รอนานแล้วนะจะบอกให้
-
คิดถึงพี่หมอเอกจังเลย หายไปหลายวันเลยนะคะเนี๊ย
ว่าแต่ยังไงก็ยังคงคอนเซบ จบได้แบบค้างๆ คาๆ เหมือนเดิมนะค่ะ
อืมมม มาลุ้นดีกว่าว่าไอ้ "เฮ้ยยยยยย" นั้นมันเกิดอะไรขึ้น
:L2: :L2:
-
เข้ามาแจ้งครับว่าจะไปญีปุ่นวันนี้ครับ จะมาต่ออาทิตย์หน้านะครับ แหะๆ :m23:
ปล.ถ้าวันนี้ทันจะต่อก่อนไปนะครับ o13
-
สั้นได้ใจ
สาธุขอให้ทัน :call:
-
ยังอ่านไม่จบนะครับ ผมอ่านไปแค่หน้าสิบเจ็ดเอง
เดี๋ยวมาอ่านต่อ แบบว่าพี่เอกนี่ทำค้างทุกตอนเลย อ่านที่มอแล้วอยากร้องอ๊าก ( ลงมือกดไปหน้าต่อไป )
รู้สึกว่าจะมีแต่คนหลงรักพี่เอก
ปล.ผมแอบอ่านย้อนหน้าแปดสิบแล้วนะครับ ยังไงก็มาต่อบ่อยๆนะครับ
ผมจะได้อ่านไปเรื่อยๆแบบไม่ต้องรอและอารมณ์ค้าง
-
รออ่านตอนต่อไปนะ :z2:
เดินทางโดยสวัสดิภาพ นะ :L2:
:bye2:
-
:serius2:ไม่ยอมอ่ะจะปล่อยให้ค้างนานขนาดนั้นเลยเหรอ
-
น้องเอกไปญี่ปุ่นเหรอ
ไปและกลับโดยสวัสดิภาพนะจ๊ะ :กอด1:
เล่นทิ้งค้างไว้แบบนี้ ลุ้นต่อเนื่องได้อีก ใครกันนะ แม่สาวสุดแสบ เอ๊ะๆๆ หรือ จะมีหักมุมอีก
-
โอ๊ว ม่ายน้า ............
อย่าให้มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นเล๊ย !!!!!!!!!!!!!! :call:
-
โชคดีมีชัย กลับมาลงต่อไวๆนะครับพี่เอก อิอิ :z2:
-
พี่หมอค้าบ อย่าลืมของฝากค่าเฝ้ากระทู้ให้ด้วยน้าเออ
จะรออย่างไม่หวังเน้อ หุหุ
:z2: :z2: :z2:
-
ใคร~~สักคนที่เกิดมาเพื่อผูกพันธ์
ใครที่เกิดมาคู่กับชั้น
ใครคือคนนั้นช่วยมาบอกชั้นที่
สรุปคืนใครกันครับพี่
อ่านมันตั้ง 3 เดือนยังไม่มีแววเลย
แถมยังเข้าโหมดดองอีกนะ :m16:
-
เล่นบทแฟนสาวได้เก่งจริงๆ :laugh:
ปล. เดินทางดีๆ ขอหนุ่มญี่ปุ่นหล่อๆน่ารักๆติดกลับมาด้วยนะฮับ
-
ยู้ ฮูวววววววววววววว
พี่หมอเอกกลับมาจาก เจปองยังเอ่ย
คิดถึงป้องแล้วอ่ะ ชะอุ๋ย ไม่ใช่แล้ว 555
-
เย้ๆ กลับมาแล้ว เดี๋ยวคืนวันอังคารมาต่อให้นะครับ o13
-
^
^
:กอด1: น้องเอก ต้องรับกลับบ้านเรา
หายเหนื่อยยังค้าบบบบบบ
-
รออยู่นะครับ o1
-
พี่หมอค้าบ ของฝากๆ
:z2: :z2: :z2:
-
เข้ามาลงชื่อว่าถึงหน้า 35 แล้วนะ หนทางยังอีกยาวไกล
เรื่องนี้สนุกมากเลย o13
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!
:a5: :a5: :a5:
ด้วยคนละกัน ว่าแต่ เฮ้ย!ทำไม?
-
อ่านทันแล้ว :mc4: :mc4: แต่ o22 ต่อไปก็ต้องค้างเหมือนคนอื่นแล้วล่ะซี :z3: :z3: :z3:
-
o13 ถูกต้องแล้วก๊าบบบบ
-
ตอนที่55.2……ตามหาตัวจริงต่อ
เฮ้ยยยยยยยยย……. เครียดสิครับก็ไอ้บรรดาคนที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆนี่จ้องมากันตาเป็นมันเลยครับ…….บ้างก็มองอึ้งๆ…….บ้างก็ซุบซิบ……… บ้างก็หัวเราะกันคิกคัก……. คงไม่ต้องถามนะครับว่าผมรู้สึกยังไง แต่ขอบอกไว้ก่อนนะครับว่าตอนนี้ไม่อายแล้ว…… ก็แค่หน้าชาแทน ........ ช่างมันเถอะครับเป็นไงก็เป็นกัน……. ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่ครับ ฮือๆๆๆๆ
ตอนนี้ผมสงสัยผู้หญิงคนนึง…….คุณเธอนั่งอยู่คนเดียวครับ……ไม่ได้จ้องมาแต่ก็แอบมองเป็นพักๆ……ไม่ได้สนใจแต่ก็ดูติดตาม…….. ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมคิดมากไปจนกลายเป็นระแวงเกินไปรึยัง
“นี่ …..นี่…..รีบๆยื่นช้อนมาสิ……..ค้างไว้อยู่ได้…… กรูเมื่อยปากแล้วนะ”นังป้องกระซิบแขวะผมเบาๆ แต่หน้ามันก็ยังคงยิ้มต่อ……… เออ…เก่งนะเนี่ยสมบทบาทมาก
ขณะที่ผมกำลังเลื่อนมือเอาช้อนไปป้อนอยู่นั้นเอง………ไอ้ป้องที่ตอนแรก ทำตาพริ้มยื่นปากมารับไอศกรีมแบบที่ดูน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก….. ก็ค่อยๆเปลี่ยนจากหน้าระรื่นเป็นตกใจสุดขีด……ปากที่อ้าค้างไว้ก็ค่อยๆสั่น…….ทั้งตัวนิ่งงัน……ดวงตาเริ่มเบิกโพรงจับจ้องไปที่……..ที่…………ข้างหลังผมครับ
แน่นอนว่าตอนนี้ผมขนลุกซู่เย็นวาบไปทั้งตัว…….ไอ้ป้องคงเห็นใครซักคนเข้าให้แล้ว……..หน้ามันทำเอาผมนิ่งไปด้วย……..ก่อนที่ผมจะค่อยๆหันตามไปมองคนที่อยู่ข้างหลัง…..
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย……..ผมยังไม่ทันหันไปมองได้ถนัด คนที่อยู่ข้างหลังก็เอามือมาจับไหล่ผมเต็มแรง…….ยอมรับว่าผมสะดุ้งสุดตัว…….….แต่ก็ต้องพยายามคุมสติเอาไว้……..และแล้วคนที่อยู่ข้างหลังของผมก็คือ……
…………………….ไอ้โต้งครับ……………เอ่อ แล้วทำไมมันต้องทำหน้าเครียดขนาดนั้นแถมยังดูเหมือนจะร้องไห้อย่างงั้นด้วยหละเนี่ย
“เอก……ป้อง….. ตกลงนายสองคนกำลังคบกันอยู่จริงๆใช่มั๊ย……..”ไอ้โต้งพูดเสียงสั่น……มันคงตกใจมากกับภาพที่กำลังเกิดขึ้นต่อหน้ามันก่อนหน้านี้
“เอ่อ…..คือ……”ผมพูดออกมาได้หน่อยนึงก็ไม่รู้จะพูดยังไงทำยังไงต่อดีก็ได้แต่เงียบและนิ่งเอาไว้……เพราะคนที่ผมกำลังสงสัยอยู่ตอนนี้กำลังจ้องมาที่โต๊ะผมเต็มกำลัง……จะปฏิเสธก็กลัวแผนที่ทำมาจะล่มหมดซะก่อน……แล้วถึงบอกความจริงไปไอ้โต้งก็อาจจะไม่เชื่ออยู่ดี
“…….เอาเถอะ เอก…..ป้อง………ความเงียบนี่มันช่วยตอบคำถามแทนได้หมดแล้วหละ…… ตอนนี้เราเข้าใจแล้ว……..ไม่ต้องห่วงนะเราไม่บอกใครหรอก……..ขอให้นายทั้งสองคนมีความสุขนะ……..” ไอ้โต้งพูดออกมาเสียงสั่นแถมตาละห้อยพร้อมกับพยายามฝืนยิ้ม……… มรึงจะรู้มั๊ยวะเนี่ยว่าไอ้ที่มรึงคิดน่ะมันม่ายช่ายยยยยยยยย………….เอ่อ…..ว่าแต่ทำไมมันเอาแต่มองไอ้ป้องวะ…….เอ่อ…….รึว่ามัน……ชอบ……ไอ้ป้อง!!!
“…….ขอบคุณนะที่ทำให้เราตัดสินใจได้…….ได้เวลาแล้วเราขอตัวก่อนนะเต้มันรอเราอยู่ไปละ บ๊ายบาย เที่ยวให้สนุกนะ”ไอ้โต้งเดินจากไปด้วยรอยยิ้มของผู้แพ้ปล่อยให้พวกผมนั่งเงียบอึ้งกันต่อไป…….ไม่รู้ทำไมมันดูน่าสงสารได้ถึงขนาดนั้นฟะ…….ว่าแต่นี่มันเข้าใจผิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย……แล้วไอ้ที่มันบอกว่าตัดสินใจได้นี่มันอาร๊ายยยยยยยยยยย
แต่ก่อนที่ความคิดผมจะเตลิดไปกับคำถามที่แล่นเข้ามาในหัวแบบไม่หยุดยั้ง…….ผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วก็…… เดินตรงดิ่งมาทางโต๊ะผมครับ…………….คุณเธอเดินใกล้เข้ามา………ใกล้เข้ามา…….เธอเดินเร็วขึ้น …..เร็วขึ้น……..จริงๆโต๊ะมันไม่ห่างกันมากนะครับ…….แต่ไม่รู้ทำไมเวลามันดูเดินช้าเหลือเกิน……และ……และ…..
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ต่อครึ่งหลังนะ แบ่งมาลงต่อให้ก่อน อิอิ o13
-
หุหุ ผู้ต้องสงสัยโผล่มาอีกแล้ว
โต้งกับ สาวน้อยนางนั้น
แต่ว่าโต้งทำไมถึงดูท่าจะเสียใจอะไรขนาดนั้นล่ะ
น่าสงสัยมากๆ
คิดถึงพี่หมอเอกคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
:z13: จิ้มข้าว อิอิ :กอด1:กอดทีๆคิดถึงจัง
คืนวันจันทร์กลับมาจากญี่ปุ่นมาตอนเกือบเที่ยงคืนเช้าตีห้าก็นั่งเครื่องไปต่างจังหวัดต่อ
เมื่อวานเลยหมดสภาพเลยอะ หลับไปก่อนได้ต่อ วันนี้เลยมาต่อให้ส่วนนึงก่อนนะครับทุกท่าน o13
ปล ขอต้อนรับทุกคนที่พึ่งเข้ามาอ่านนะครับ จะได้มาช่วยกันค้าง อิอิ
ปล.2 คิดถึงพี่น้ำตาลด้วยกอดๆๆๆ :กอด1:
ปล.3 ยินดีกะปาล์มด้วยนะ o13
ปล.4 อีกไม่กี่สิบตอนเฮียไต๋ก็จะได้รู้แล้วหละว่าใคร อิอิ
-
กำ มาให้อยากแล้วจากไป เฮ้อๆๆๆๆ
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
มาดิ้นรออ่านต่อ เป็นปลื้มอีกไม่กี่ตอนจะได้รู้แล้ว
-
:กอด1: น้องเอก
งานยุ่งมากมายเลยนะนั่น คุณหมอคนเก่ง
นี่ถ้ามีเวลาจะรอดูนะเนี่ย ว่าจะออกหน้าจอตอนไหน :laugh:
ยังไงเหนื่อยก้อพักก่อน ว่างนิดนึงแล้วค่อยมาต่อก้อขอบคุณแล้วจ้า
ตอนนี้ก้อค้างเหมือนเดิม
ผู้หญิงคนนั้นเดินมาที่โต๊ะเอกกะป้องเหรอ ไม่น่าใช่นะ
มันต้องลึกลับกว่านี้สิ เธอจาเผยตัวเร็วขนาดนี้เชียวรึ
บวก 1 เช่นเคยจ้า
-
ซักปีหน้าพอจะเป็นรูปเป็นร่างป่ะอ่ะ
เอาค้างกันต่อไป
-
:z3: :z3: :z3:
มาแบบไม่ค้างไม่ได้เหรอ
แล้วโต้งนี่ o22 ยังไงอะไร กับป้องรึเปล่า
แล้วยังไงต่อไป ต้องรอต่อไป ชิมิ :serius2:
-
ครึ่งหลังนี่ตอนไหนอ่ะคับ
คุณน้องหมอเอก
รอ รอ รอ รอ นะคับ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
อยากรู้ๆ ใครเล่นคุณไสย์เนี่ย ทำให้ค้างคาได้เหมือนเดิมนะพี่หมอ
ขอให้ค้างบ้างสาธุ ว่าแต่ช่วงนี้ชีพจรลงเท้าหรอค้าบ
เดินทางบ่อยจิงๆ แต่ของฝากยังไม่ลืมนา ยังรอเหมือนเดิม
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อ๊ากกกกกกกกกกก :serius2: ทำไมทำงี้ ค้างได้อีกกกกกกกกกกกกก
สรุปแอบชอบกันหรือนี่ หุหุ ทำไงล่ะทีนี้ :o12:
-
:fire:
-
:3125:
ม่ายช่ายเดินมา แล้วก็เดินเลยไป แหง่ววว
เฮ้ยยยยยยยยยยยย
-
มีคนคิดเหมือนเราด้วยเว้ย อิอิ
:z10:
-
:z13: จิ้มเฮียไต๋ทะลุถึงหัวใจเลยไปปอด อิอิ
กลับมากรุงเทพแล้วเย้ๆๆๆ วันหยุดนี้จะรีบปั่นเรื่องเล่าให้ได้เยอะๆนะครับทุกท่าน o13
ว่าแต่จะมีใครอยู่อ่านมั๊ยเนี่ยไม่ใช่ว่าไปเที่ยวกันหมด อิอิ
-
^
^
ต้อนรับกลับกรุงเทพฯอีกรอบนะจ๊ะ พักบ้างหรือยังคุณน้อง
สงกรานต์นี้คงไม่ได้ไปไหน
ฉลองสงกรานต์ ณ กทม รออ่านจ้า
-
อ้ากกกกกเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยอะไรค้างอ่ะ
ไปเที่ยวสงกรานต์เดินทางกันดีๆๆน่ะคับ
-
ค้างแบบเดิม + +
-
เดินเข้ามา
เอาน้ำกรดสาดหน้า
แล้วก็หัวเราะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
แล้วก็วิ่งจากไป :oni1:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วจะเอา "เฮ้ยยยยยยยยยย!!" ไปนอนละเมอ
เง่อ... :z10:
-
โอ้ยยยยย!!! ให้ตายเถอะ :z3: :z3: :z3:
อยากจะกรี้ดเป็นภาษาอิตาลี่ :a5:
คนกำลังตื่นเต้น มันส์ๆ ไปซะงั้นอ่ะ
ไม่ยอมๆๆๆ มาเร็วๆๆด้วย จะขาดใจตายแล้วเนี่ยย :m31: :m16: :m31:
-
:z13: จิ้มเฮียไต๋ทะลุถึงหัวใจเลยไปปอด อิอิ
กลับมากรุงเทพแล้วเย้ๆๆๆ วันหยุดนี้จะรีบปั่นเรื่องเล่าให้ได้เยอะๆนะครับทุกท่าน o13
ว่าแต่จะมีใครอยู่อ่านมั๊ยเนี่ยไม่ใช่ว่าไปเที่ยวกันหมด อิอิ
จิ้มหัวใจเค้า หัวใจเค้าก็เป็นรูอ่ะดิ
ก็ยังคิดถึงอ่ะนะ :จุ๊บๆ:
-
มารออย่างมีความหวัง :เฮ้อ:
-
ร้องเพลงรอ หมอเอก แล้วนะ เห็นว่าจะปั่นเรื่องมาให้อ่าน หายไปเลยอ่ะ ถ้ามาคราวนี้นะ ขอแบบไม่สั้น แต่ค้างได้ OK ป่ะ
-
ตอนที่56 และแล้วตัวจริงที่แสนลึกลับก็เปิดเผยยยยยยย
น้ำในแก้วที่ผู้หญิงคนนั้นคว้าขึ้นมาได้ถูกสาดออกมาเต็มแรง ...... แน่นอนเธอโกรธ....... เธอกัดปากตัวเองแน่นก่อนจะเงื้อมมือขึ้นมา.....ตบ....ตบ.....ตบ.....แล้วก็ตบ!!!!
ผู้หญิงคนนั้นเธอลงมือตบอย่างเอาเป็นเอาตาย...... ผมกับไอ้ป้องก็ได้แต่ตกใจทำอะไรไม่ถูก...... งงกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น....... แน่นนอนครับว่าผมกับป้องนั้นไม่ได้เจ็บเลย.....เพราะคนที่โดนน่ะไม่ใช่ผมสองคนแต่เป็นคุณทอมที่นั่งอยู่โต๊ะข้างหลังผมต่างหาก.....
หลังจากที่ได้ตื่นตะลึงกับการตบมาราธอนไปก็เปลี่ยนมาเป็นนั่งฟังการด่าต่อ.............ซึ่งพอจะจับใจความได้ว่า คุณผู้หญิงคนเมื่อกี้แอบตามแฟนทอมที่แอบพาคุณกิ๊กที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆมาทานไอศกรีม พอจับได้คาหนังคาเขาก็เลยระเบิดพลังออกมานั่นเอง.......เอ่อ.........น่ากลัวมากเลยครับ
หลังจากนั้นผมกับไอ้ป้องก็เลยรีบจ่ายเงินแล้วเดินออกไปที่อื่น.......... ที่ไปก่อนเรื่องของพวกเค้าจะจบลงก็เพราะกลัวว่าขืนนั่งอยู่นานกว่านี้เดี๋ยวถูกลูกหลงไปด้วย ก็มันน่ากลัวจริงนี่ครับมีรองเท้าลอยไปมาด้วย แหะๆ.......พวกผมสองคนเดินไปเดินมาอยู่ในสยามร่วมสองชั่วโมง......ก็ยังไม่มีพวกผู้ต้องสงสัยใดๆปรากฏกายออกมา ให้เห็น
“เอก....เราว่าแค่เดินด้วยกันมันคงยังไม่พอนะ.....เอางี้ละกัน” ไอ้ป้องที่อยู่ๆพูดขึ้นมาก็ฉวยเอามือผมไปจับ.....ตอนนี้ก็เลยกลายเป็ยเดินจูงมือกันในสยามแทนอะสิครับ..........แว๊กกกกกกกก กรูอายเป็นนะครับ มรึงจะเอาหัวมาซบไหล่กรูเพื่อ!!!!!
ไอ้พวกเพื่อนๆที่แอบซุ่มดูตามจุดต่างๆเวลานี้ก็ได้แต่กลั้นหัวเราะกันให้ผมเห็นอยู่ไกลๆ..... ผมว่าตอนนี้ผมคงกลายเป็นสิ่งสร้างความบันเทิงให้พวกมันได้ไม่มากก็น้อยแล้วหละครับ..... เฮ้อออออออออออ
การเดินเดทปลอมๆของพวกผมสองคนก็ดำเนินกันต่อจนมาถึงเวลาเย็น......ตอนนี้ผมสองคนแทบจะหมดแรงกันแล้วครับ.......ก็เล่นเดินไปโชว์ตัวเรียกคนร้ายตั้งแต่สยามไปมาบุญครองแล้วกลับมาสยามแล้วไปสยามเซ็นเตอร์แล้วก็ไปเวิลด์เทรดแล้วก็กลับมาสยาม..........เดินวนไปวนมาไม่รู้ตั้งกี่เที่ยว..... แถมต้องมาเหนื่อยใจกลั้นความอายที่มันแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้วครับ.............ก็ไอ้ป้องมันดันเล่นซะเนียนจนคนเหลียวหลังหันมาดูแล้วซุบซิบกันเป็นแถวแถบจะตลอดเวลาเลยทีเดียว...............ทั้งคนไทยคนเทศ ขนาดคนต่างด้าวที่กำลังล้างจานอยู่หลังร้านอาหารยังส่งภาษาถิ่นนินทากันให้ออกรสเลยครับ
พวกผมโทรไปบอกไอ้พวกที่คอยตามเฝ้าอยู่บอกว่าจะไปนั่งกินข้าวเย็นแล้วเพราะเหนื่อยมาก....... เท่าที่ฟังเสียงพวกมันก็คงเพลียอยู่เหมือนกัน....เลยวางแผนกันว่าเดี๋ยวทานข้าวเย็นเสร็จแล้วคงจะแยกย้ายกันกลับไปตั้งหลักก่อน พรุ่งนี้ค่อยเอาใหม่....... ไอ้ผมก็ได้แต่นึกเครียดอยู่ในใจครับว่า พรุ่งนี้กรูต้องมาทำไอ้อย่างงี้อีกเหรอฟร่ะเนี่ยยยยย
“เหนื่อยมั๊ยเอก” ไอ้ป้องถามผมขณะนั่งตักข้าวเข้าปาก
“เหนื่อยดิ” ผมตอบ
“เอกว่าเรายังแสดงได้ไม่แรงพอรึเปล่าเนี่ย”ป้องถามพลางทำหน้าครุ่นคิด
“พอแล้วมรึง.......... ขืนมากกว่านี้ก็คงต้องไปยืนจูบกันกลางห้างโชว์แล้วหละ”ผมปรามมัน.....ไอ้ป้องก็ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ............ก็จริงๆนี่ครับแค่นี้ก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดอยู่ที่ไหนแล้วเนี่ย
“...........งั้นลองยืนกอดๆหอมๆกันแถวนี้ดีมั๊ย”ไอ้ป้องพูดหน้าตาซีเรียดหลังจากเงียบไปพักนึง..............
“..................ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!” ผมรีบปฏิเสธแทบสำลักตาย.............นี่กรูต้องมาทำอย่างงี้กะไอ้ป้องเนี่ยนะ แว๊กกกกก#&^$&*@&#%^$#@ @!$#@%^@W$#%$!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ดูดินั่งกินใจลอยข้าวหกเลอะเสื้อแล้วเนี่ย”ไอ้ป้องบอกผมพลางยืนผ้าเช็ดปากมาเช็ดเสื้อให้..........ก็เท่านั้นแหละครับ..........งานก็เข้าเลยครับ
เพล้งงงงง!!!!!...............โครม!!!!!!........................เพลี๊ยๆๆๆๆๆ!!!!!!!!.............ตุ๊บๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!........... มรึง!!!!!!!@#!$%#$^%#@#$%&#^$&*#^&%#^#%$#%@!#$#
เสียงดังมาจากทางโต๊ะหลังพวกผมครับ............... พวกผมตกใจรีบหันไปดูปรากฏว่ามีผู้หญิงสองคนตบกันอยู่โดยมีผู้หญิงคนนึงนั่งคร่อมอีกคนนึงไว้กับพื้น...............ข้างๆมีเศษแก้วแตกมากมาย.............ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วมากครับจนทุกคนยังตั้งตัวไม่ทันแล้วก็ได้แต่ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น.......การตบตีดำเนินไปได้ไม่นานคนโดนคร่อมก็นิ่งไปโดยที่ยังไม่ทันได้มีใครไปห้าม.......คนที่คร่อมอยู่ก็ค่อยๆลุกขึ้นแล้วหันหน้ามาทางพวกผม.....................
เคี๊ยกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!! @#^%^$%@#$%$#^%$@#$!@$!#!@#!#!%@#%&^%&*^$&#%^@$%#@!$@!
พวกผมสองคนแทบร้องไม่เป็นภาษา เพราะคนที่หันมา........ก็คือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วคนที่นอนกองอยู่นั่น...........ก็คือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วมีดคัตเตอร์ในมือนั่น..........คือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วสสารที่เป็นของเหลวสีแดงกล่ำ........นั่นคือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
และข้อความที่แสดงอยู่ด้านล่างก็คือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โอ้วววววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! To be continued อะดิ อิอิๆๆๆๆๆ :sad3:
-
^
^
สวัสดีปีใหม่ไทยและสุขสันต์วันสงกรานต์นะจ๊ะ
ขอสาดน้ำ ปะแป้งน้องเอกให้เย็นชุ่มฉ่ำใจ คลายเครียดจากสถานการณ์ร้อนๆทุกด้านจ้า
--------------------------
ค้างกว่านี้มีอีกมะ?????
บวก 1 แต้มเป็นของขวัญปีใหม่จ้า
-
น่าสงสารพี่เอกจังผมเดินแค่สยามพารากอนไปต่อเซนทรัลเวิลด์ขาก็แทบจะหักแล้วนี่เล่นเดินทั่วเลย เหอๆ :sad2:
ว่าแต่ทำไมไปที่ไหนก็มีแต่คนตรบกันหล่ะเนี่ย น่ากลัวชะมัดเลย :sad3:
เอ๊ะคู่สองนี่มันมีอะไรพิเศษหว่า หรือว่าเป็นคนรู้จัก :m28:
ปล. พี่เอกไม่ไปสาดน้ำบ้างหรอครับ หรือว่ากลัวโดนปะแป้ง อิอิ ระวังน้าหล่อๆแบบนี้โดนลากไปแน่ๆ หุหุ
-
ชิ รมเสีย
จะปล่อยให้ค้างอีกนานมะ
-
:z6: สักทีนะ
-
:L2:สวัสดีปีใหม่ไทย นะ เอก :L2:
.....................................
:laugh: ค้างอีกแล้ว +1 ให้กับความเสมอต้นเสมอปลาย ค้างตลอด
-
o13 o13 o13
หมอเอกคราบ ทำตัวได้น่า............... จริงๆ
เล่นค้าง ชื่อ มาสองตอนละนะ
ถ้าตอนหน้ายังเป็นงี้นะมี :z6:
-
555
ค้างเหมือนเดิม
แล้วมันเปิดเผยตรงไหนเนี่ยคะหมอเอก :serius2:
สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ :L2:
-
สวัสดีปีใหม่ไทยและสุขสันต์วันสงกรานต์นะครับ
:กอด1: กอดพี่น้ำตาล อิอิ ค้างกว่านี้มีอีกครับพี่
ไม่ไปเล่นน้ำหรอกปิงยังมีงานยุ่งอยู่ทุกวันเลยอะ :เฮ้อ:
B4U_BoA ปล่อยค้างอีกพักนึงนะครับ อิอิ :laugh:
THIP :z6: ทำผมทำไมคร๊าบ :m13:
:กอด1: กอดอิม อิอิ
นิว จะทำผมได้ลงคอเหรอ :impress2:
เปิดเผยแล้วครับmyxt แต่แค่ยังไม่ได้บอกชื่อ อิอิ
-
สมกะเปงหมอเอก :laugh:
-
ค้างมากมาย
-
พวกผมสองคนแทบร้องไม่เป็นภาษา เพราะคนที่หันมา........ก็คือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วคนที่นอนกองอยู่นั่น...........ก็คือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วมีดคัตเตอร์ในมือนั่น..........คือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วสสารที่เป็นของเหลวสีแดงกล่ำ........นั่นคือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
o2 ขอพาราด่วนด้วยคะ พี่หมอเอก กำลังมึนได้ที่
สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ ขอให้พี่หมอมีความสุขมากๆ เล่นน้ำสงกรานต์ให้สนุกนะคะ
-
:กอด1: กอดข้าวๆ คิดถึงๆ มึนเลยเหรอ อิอิ เดี๋ยวตอนหน้าก็หายมึนแล้วหละ อิอิ ( คิดว่าอะนะ)
ขอให้ข้าวมีความสุขมากๆเหมือนกันนะ :L2:
-
พี่เอกขา ไอ้ตอนแรกเห็นว่ามาอัพแล้ว กะจะเข้ามา :กอด1: ซะหน่อย
แต่ว่าจบแบบนี้ขอเปลี่ยนได้มั๊ยค่ะเนี๊ย จบแบบนี้มัน :serius2:
พี่เอกต้องรับผิดชอบเอาตอนใหม่มาลงเร็วๆ ด้วย
สุดท้าย สวัสดีปี๋ใหม่เมืองเน้อเจ้า มีความสุขนักๆ เน้อเจ้า
:L2: :L2:
-
กรรม ค้างได้อีกกกกกก :serius2: :serius2:
หึหึ ขอให้ตอน........ คนแต่งค้างมั่งแล้วกัน ก๊ากกกกกกก :laugh:
-
สุขสันวันปีใหญ่ไทยครับผม
พี่หมอทำเอาค้างอีกแล้ว รีบๆมาอัพต่อนะครับ
มาทักทายเท่านี้ก่อนนะครับ
-
ก็คือค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค้าบบบบบบบบบบบบ
เปียกกันบ้างป่าวเนี่ยอิอิ
-
ตอนที่57.1 และเมื่อผมถูกทำร้าย!!!!!!!!!!
“แป๋ม!!!!!” ไอ้ป้องร้องขึ้นมาสุดเสียงเมื่อได้เห็นใบหน้าของผู้หญิงที่หันมาชัดๆ.............ครับ เธอคือแป๋ม...........แป๋มซึ่งไม่มีใครคาดคิดว่าจะมาปรากฏตัวที่นี่เวลานี้
แป๋มหันมาแล้วก็เดินตรงมาที่ผมและป้อง.......... เธอเดินเข้ามาเร็วขึ้น.......เร็วขึ้น.......ผมเผ้าของเธอตอนนี้ดูรุงรังยุ่งเหยิง........... เสื้อที่ใส่ก็มีรอยขาดเป็นทาง.............ที่มุมปากเธอมีของเหลวสีแดงไหลซึมๆ ซึ่งคิดว่านั่นคงจะเป็นเลือด..............ส่วนในมือ........เอ่อ........ ในมือของเธอนั้นถือมีดคัตเตอร์อยู่ครับ.............คัตเตอร์ที่มีเลือดไหลอยู่เป็นทาง..........และค่อยๆหยอลงพื้นดัง......... ติ๋ง.......ติ๋ง...........ติ๋ง......
“ป้อง!!!!” แป๋มพูดชื่อป้องเมื่อเดินเข้ามาใกล้.............หน้าเธอตอนนี้ดูลอยๆแต่เปี่ยมสุขมาก..........เธอนิ่งไปพักนึงก่อนที่จะ...........กระโจนเข้าไปหา!!!!!!
“กรี๊ดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เสียงกรีดร้องดังสนั่น................ครับ..............เสียงไอ้ป้องนั่นเอง...............เสียงแหลมสูงฟังดูโหยหวนเกินหญิงของมันดังแผดออกมา..........พร้อมกับเอามือสองข้างมาปิดใบหน้าและหลับตาปี๋....................ในขณะที่แป๋มมัน......มัน.......มัน............. มันกระโดดเข้ามากอดป้อง................พร้อมๆกับที่ยังถือมีคัตเตอร์อยู่ในมือ!!!!
“เอ่อ....แป๋ม......แป๋มครับใจเย็นๆนะ......ส่งคัตเตอร์ให้เราเถอะ” ผมพูดกับแป๋มหลังจากตั้งสติได้............. ได้ผลครับ......... แป๋มค่อยๆส่งคัตเตอร์มาให้ผมแต่โดยดี..................โล่งใจครับที่เค้ายอมทำตาม.............
เออใช่..................แล้วผู้หญิงอีกคนหละ.............ผมเลยรีบหันไปดู................ ผู้หญิงคนนั้นยังคงนอนอยู่ที่พื้นครับ.........เธอครางโอยๆอยู่เบาๆ..................แสดงว่ายังพอรู้ตัวอยู่...............ผมเลยรีบเข้าไปดูและประครองเธอขึ้นมา................เอ่อ....................เฮ้ยยยยยยยย....................นี่มันแพมนี่!!!!!!!
“…….เอกเหรอ”แพมค่อยๆลืมตาขึ้นมามองผม………. ตอนนี้เธอดูโทรมไม่แพ้แป๋มเลยทีเดียว......... ทรงผมที่เคยเซทไว้อย่างดีทุกทีบัดนี้ก็ดูยุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิง.........ข้อมือและหน้าก็มีรอยฟกช้ำเต็มไปหมด..........เสื้อสายเดี่ยวที่ใส่มาก็สายขาดไปข้างหนึ่ง.............พร้อมกับมีรอยเลือดเปรอะที่เสื้อเธอสองสามหยอด
“อืมใช่..... แพมไม่เป็นไรนะ......... โอเคมั๊ย”ผมรีบถาม...........แพมส่ายหัวเบาๆตอบว่าไม่เป็นไรไม่โดนบาดพร้อมกับยิ้มน้อยๆให้ผม........ เฮ้ออออ.......โล่งใจครับที่เธอพูดอย่างงั้น..............ผมยิ้มให้ก่อนที่แพมจะค่อยๆหลับตาลงอีกครั้ง……. เธอคงรู้แล้วครับว่าตอนนี้ปลอดภัย
“เฮ้ยยยยย เอก!!!!.... ถอยออกมา…..นั่นมัน” ไอ้พีตะโกนลั่น.......ผมรีบหันไปมองเห็นพีรีบวิ่งมาแต่ไกล………เอ๊ะถอย...........ถอยทำไม
นี่มันเป็นแพมไม่ใช่เหรอ......ผมหันไปดูแป๋ม แป๋มก็ยังคงกอดป้องไว้นิ่งไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร........ ในขณะที่ป้องเองก็ยังยืนปิดหน้านิ่ง................. ก็ดูเธอสงบดีนี่นา................. ผมเลยก้มลงมามองหาแพมอีกครั้ง...............แพมค่อยๆลืมตาขึ้น....................แล้วก็....................ยิ้มให้ผมอีกครั้งก่อนที่จะเปลี่ยนจากหน้าตาน่าสงสารเมื่อกี้กลายเป็นหน้าตาบิดเบี้ยวเกรี้ยวกราดดูอาฆาตโกรธแค้นอย่างเหลือกำลัง..............จู่ๆเธอก็เอามือสองข้างพุ่งเข้าขย้ำบีบคอผมทันที!!!!
“มรึง อย่าอยู่เลย!!!!”แพมตะคอกพร้อมกับบีบคอผมไปด้วย
“อุ๊บ.....แค๊ก.....แค๊ก....อุ๊บ!!!”ผมหายใจไม่ออกและตกใจสุดขีดที่อยู่ๆแพมก็เข้ามาบีบคอผมอย่างนี้...........ผมพยายามดิ้นและแกะเอามือแพมออก........แต่ไม่สำเร็จครับ......ตอนนี้แรงเธอช่างมากเสียเหลือเกิน.........ขณะบีบเธอพลิกขึ้นมาคล่อมทับผมเต็มแรง.............แววตาที่เธอมองผมดูดุร้ายแต่เลื่อนลอย...........ปากของเธอบ่นขมุบขมิบพูดจับใจความไม่ได้.............เธอเหมือนกำลังพูดอยู่คนเดียว...............ตอนนี้ผม..................ผม..............
ผัวะ!!!!!!!!!...... ก่อนที่ผมจะหมดลม......แอ้มวิ่งเอากระเป๋ามาฟาดใส่หน้าแพมไปหนึ่งที........ได้ผลครับเธอชะงักไป.........แรงบีบก็ผ่อนลงไปบ้าง....... ไอ้พีที่วิ่งมาถึงก็ช่วยกันจับมือแพมแยกออกมา...........ตอนนี้พวกที่เหลือก็ออกมาครบหมดครับช่วยกันล็อคตัวแพมไว้ได้………ผมเลยรอดจากเงื้อมือเธอมา............ตอนนี้เธอดูเกรี้ยวกราดเหมือนคนกำลังเสียสติ………. เธอดูน่ากลัวมากๆ..............สักพักรปภ.ก็วิ่งมาถึงครับ.................ทุกอย่างก็เลยจบลงด้วยดี....................
เฉลยต่อตอนหน้านะครับ อิอิ :sad11:
-
:serius2: อะไรเนี่ย ยัย แพม ทำอะไรพี่หมอเอก :z6:
-
:really2: แพมเหรอ ผู้หญิงคนที่ทำร้ายเอก คือ แพม
รอตอนหน้าต่อไป :o12:
-
ทำไมผู้หญิงในเรื่องมีแต่โรคจิตนะนี่
สงสัยผิดหวังที่ผู้ชายหน้าตาดีเป็นเกย์ไปหมด ฮ่า ฮ่า ฮ่า
-
สรุปแล้วคนร้ายคือ แพม หรอกหรอค่ะ เนี๊ย
แล้วเจ๊แป๋มโผล่มาทำไมค่ะนั้น แถมยังออกมาแบบ เหอเหอ น่ากลัวอ่า
ยังดีคะ ตอนนี้ไม่ค่อยค้างเท่าไหร่ แต่ว่าก็ยังอยากอ่านตอนต่อไปเร็ว ๆ เหมือนเดิม อิอิ
:กอด1: :กอด1:
-
อูยทำไมๆๆๆๆๆผู้หญิงสวยๆๆกลายเป็นโรคจิตไปได้
เง้อแล้วหวงใครกันล่ะเนี่ยหวงพีเหรอ
-
เหอๆๆ แล้วมันยังไงต่อล่ะนั่นน
ชอบทำให้ค้างจริงๆ
อะไรที่ควรค้างไม่ค้าง
อิที่ไม่ควรค้าง ก็ดันทำมันค้างซะงั้นน
เกือบจะเลิกอ่านเรื่องนี้อยู่ละ เหอๆ
-
โอ้ว ดุเดือดจริงๆค่ะหมอเอก
เค้าถึงว่า อย่าได้ดูถูกแรงหึง เหอๆ
ตอนนี้อ่านแล้วค้างน้อยกว่าปกติเนอะ อิอิ
ปล. หมอเอกเปียกน้ำสงกรานต์บ้างยังคะเนี่ย
-
อ่าส์ เลือดสาดได้ใจ :-[
-
โอ้วพี่เอก เจออะไรมาเยอะเจงๆ ทำไมผู้หญิงสองคนนี้น่ากลัว สุดๆๆๆ เลย o22
-
โหยใจร้ายอ่ะทำกับพี่หมอเอกได้
ถ้าแอ้มไ่ม่มาช่วยเนี่ยหลอดลมคงตีบ ขาดใจตายกันพอดี
โอ๋ๆๆๆ ขวัญเอ้ยขวัญมานะคะ
ส่วนแป๋มเค้าคงห่วงป้องนั่นแหละ แต่ด้วยอดีตของเธอไม่ดีเท่าไหร่
ค.หวังดีที่จะช่วยป้องเลยกลายเป็นจะทำร้ายป้องซะงั้น โอ๋ๆป้อง ก็ต้องปลอบขวัญเหมือนกัน
ทำไมชานียนต์สมัยนี้ถึงได้น่ากัวกันนักนะเนี่ย เฮ้อออออออออ สรุป แพมจะกินป้องชิมิคะ
:กอด1: พี่หมอเอก +1 จัดให้เลยนะคะ :L2:
-
ตอนที่57.2 เบื้องหลังของส่วนที่เหลือ
ตอนนี้ผมกลับมาถึงบ้านแล้วครับ …………..ผมจำได้แม่นเลยครับว่ามองนาฬิกาตอนถึงบ้านมันเป็นเวลาห้าทุ่ม…………….. กว่าห้าชั่วโมงครับตั้งแต่หลังเหตุการณ์นั้นยุติจนผมได้กลับถึงบ้าน
ลองทบทวนความจำย้อนหลังกลับไปนะครับ………หลังจากที่คุณรปภ.คนเก่งมาปรากฏตัวช่วยจับหญิงเสียจริตให้ผมในเวลาอันสั้นได้นั้น(ก็แค่ผมเกือบหมดสติเท่านั้นแหละ)……….. พวกผมก็ได้ตั้งสติและรับรู้ถึงที่มาที่ไปของเรื่องทั้งหมด…………..
เริ่มจากแป๋มที่เป็นสาเหตุให้ทุกคนโดยเฉพาะผมกะไอ้ป้องงงเป็นไก่ตาแตกว่าโผล่มาจากไหนและโผล่มาได้ยังไง ……………. ในเมื่อเธอก็อยู่ที่เชียงใหม่นี่นา…………………..อันนี้ก็ได้รับการแถลงความไขข้อข้องใจจากไอ้พีตัวการครับ……………..เรื่องมันก็มีอยู่ว่า………………..
ไอ้พีมันเกิดคิดว่าการที่จะไปล่อคนร้ายด้วยวิธีที่ทำกันไปนั้นมันเหมือนการหาใบไม้ในป่า……….หากันไปแทบตายก็อาจจะไม่เจอก็ได้ และคนร้ายอาจจะฉลาดเกินกว่าที่เราคิด…………………คุณพีเค้าก็เลยแอบโทรปรึกษากับแอ้ม แล้วก็ขอเบอร์แป๋มเพื่อโทรไปขอคำปรึกษา……………….
พีมันคิดว่าไหนๆจะปรึกษาเรื่องโจรมันก็ต้องใช้โจรด้วยกัน……….. ตามหาstalkerมันก็ต้องมองหาจากมุมstalkerด้วยกัน ………. แป๋มเลยกลายเป็นคำตอบที่ดีที่สุด…………….เพราะเรื่องของป้องและการแอบซุ่มดู มันก็คงไม่มีใครเก่งและรู้ดีเกินไปกว่าแป๋มอีกแล้ว…………แม้แต่ตัวไอ้ป้องเองก็เถอะ
หลังจากที่ได้คุยกันแล้วแป๋มก็เกิดอาการอดรนทนไม่ไหวกลัวป้องจะได้รับอันตรายโดยเฉพาะจากชะนีหลอนนางอื่น…………ซึ่งอันนี้คุณเธอรับไม่ได้จริงๆ(แอบคิดว่าถ้าจะเกิดอันตรายจากสตรีเพศจริงๆอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้………….แป๋มคงยอมให้เกิดจากเธอเป็นสาเหตุได้คนเดียวแน่ๆครับ)……………คุณ.เธอเลยบินกลับมาจากเชียงใหม่ด่วน ทั้งๆที่แต่เดิมเธอกะว่าจะไม่กลับอีกสักครึ่งปี
มาถึงเธอก็ไปแอบตามสืบให้เบ็ดเสร็จเลยครับว่าคนไหนตนไหนเป็นผู้ต้องสงสัยและมีความเป็นไปได้มากที่สุด………… เรียกว่าทำการบ้านมาดีมากเลยหละครับ เล่นสืบย้อนหลังไปดูว่าใครเข้าข่ายเป็นแฟนคลับป้องแต่แรกๆบ้าง…………..และก็แอบตามสะกดรอยไม่ให้พวกผมรู้ตัวมาพร้อมๆกับคนอื่นตั้งแต่เช้า
ถามว่าคุณเธอไม่หึงเหรอที่ผมควงๆเดทๆกะไอ้ป้องมัน………………….. คำตอบคือไม่ครับ…………….……. ไม่เลย…………..….แถมเธอยังมีความสุขซะด้วยซ้ำที่ได้มีโอกาสเห็นฉากแนวY!!!!!................... เออ เอากะคุณแป๋มเธอสิครับ……………………จริงๆจากการพูดคุยคือว่าแป๋มเค้าตัดใจได้นานแล้วครับว่าป้องชอบผู้ชาย ……… แป๋มเลยทำใจได้และมีความสุขเวลาที่ต้องเห็นป้องอยู่กัยชายอื่น………….. เธอปลื้มที่ได้เห็นผู้ชายที่เธอรักมีความรัก…………..ก็จริงนะครับ แอ้มมันก็ยืนยันว่าแป๋มไม่เคยวุ่นวายเลยถ้าป้องจะอยู่กับผู้ชายคนไหน
แต่ถ้าเป็นผู้หญิงด้วยกันแล้วแป๋มมันบอกว่าไม่ได้ครับ………ยังทำใจไม่ได้……….. ถ้าป้องจะมีผู้หญิงคนไหนคนๆนั้นต้องเป็นเธอเท่านั้น…………………แป๋มไม่เชื่อว่าจะมีผู้หญิงคนไหนในโลกนี้รักไอ้ป้องได้เท่ากับที่เธอรัก………..แต่ตอนนี้ก็ทำใจได้มากขึ้นแล้วครับ……. บวกกับการบอกเล่าของทุกคนก็เลยทำให้คุณเธอเลิกระแวงแอ้มกับผู้หญิงคนอื่นๆในกลุ่มผมไปได้………………และแป๋มเองก็รู้สึกมีความสุขสุดๆตอนนี้ที่ได้ทำประโยชน์ให้แก่คนสำคัญเช่นป้องได้สำเร็จ……………………
ส่วนป้องเองวันนี้ก็กลัวแป๋มน้อยลงได้พอสมควรแล้วครับ(เว้นแต่ที่แป๋มกำลังพยายามเอาแต่กอดแขนแล้วใช้หน้าอกดันป้องอยู่ตลอดเวลาขณะนี้นี่แหละครับ…………มันบอกว่ามันอยากจะลุกขึ้นมากรี๊ดๆๆๆๆซ้ำแต่ถือว่าให้รางวัลที่แป๋มทำดีวันนี้เลยยอมปล่อยๆไป)
แล้วแป๋มหละรู้ได้ยังไงว่าคนร้ายคือแพม……….นั่นก็เพราะวันนี้แพมเธอติดกิ๊ฟสีเงินที่ผมเคยเห็นมาน่ะสิ!!! ............. ไอ้เจ้าพีเคยเล่ารายละเอียดนี้ให้แป๋มฟัง……………….. พอดีเธอสังเกตุเห็นว่าแพมเล่นสะกดรอยตามพวกผมมาตั้งแต่เช้า…………..แล้วก็แสดงพิรุธออกมาโดยการเอาแต่บ่นพึมพัมพูดคนเดียวพร้อมกับจ้องมาที่พวกผมอยู่ตลอดเวลา…………….แป๋มจำได้รางๆว่าแพมเคยเป็นหนึ่งในแฟนคลับป้องแต่ก็หายตัวไปนานแล้วด้วย
ส่วนที่แป๋มตัดสินใจเข้าชาร์ตแพมก็คือตอนที่แพมควักคัตเตอร์ขึ้นมาก็แล้วเริ่มเดินตรงลิ่วมาที่พวกผม…………..แป๋มเห็นท่าไม่ดีเลยกระโดดเข้าตบและแย่งมีดคัตเตอร์มาจนตนเองได้แผลครับ(ผมว่าแพมแรงเยอะมากแล้วนะ แต่อย่างงี้แสดงว่าแป๋มเยอะกว่าอะสิ …..น่ากลัวอะ)
ส่วนแพมที่ทำไปทั้งหมดนั้นเนื่องมาจากว่าเธอไม่สบายครับ……….ก่อนนี้ เธอแค่ชอบป้องเฉยๆไม่มีอะไร …………. แต่มาตอนหลังพอเธอเริ่มป่วยเธอเริ่มมีระแวง…………. และมีหูแว่ว……………………….เสียงแว่วดันเป็นเสียงผมกับไอ้ป้องพลอดรักกันด้วยน่ะสิครับ!!!!!!!!!!
ก่อนหน้านี้พี่ชายแพมเห็นผิดปกติเลยบังคับเธอไปหาหมอเพื่อรักษา………..หมอวินิจฉัยว่าเกิดหลอนจากการทานยาลดความอ้วนน่ะครับ…………หมอให้ยามาทานสม่ำเสมอและให้งดยาลดความอ้วน…………….เธอเลยอาการดีขึ้น …………แต่ช่วงเดือนกว่าๆที่ผ่านมานี้แพมนอนดึกไม่ค่อยได้พักผ่อนบวกกับเครียดเรื่องการปรับตัวและกิจกรรมต่างๆแล้วกลัวไม่สวยเธอเลยกลับไปทานยาลดความอ้วนเองอีก……..โดยไม่ยอมบอกคนในบ้านรู้ ………อาการก็เลยกำเริบครับ ………………..
มิน่าเมื่อตอนที่เจอแพมที่สยามคราวก่อนก็ได้ยินเสียงผู้ชายโทรมาหา นั่นก็คงเป็นเสียงพี่ชายเค้าโทรมาเร่งให้กลับไปกินยานั่นเอง(ถ้ายังจำตอนเก่าๆได้อะนะครับ อิอิ)……….พออาการไม่ดีแพมก็เลยทำทุกอย่างตามที่การหลงผิดและประสาทหลอนสั่ง………………ตอนค่ำเมื่อพี่ชายเธอรู้เรื่องเลยรีบมาขอโทษและรับตัวเธอกลับไปรักษาครับ ……….. ทุกอย่างก็เลยจบลงได้ด้วยดี(ตอนนี้แพมรักษาแล้วก็ปกติดีครับไม่ได้ทานยาลดความอ้วนอีกแล้วก็ไม่มีหลอนอีกเลย)
เมื่อมานั่งทบทวนดูก็สบายใจครับเมื่อทุกคนปลอดภัย…………….อ้าว เฮ้ยยยยยยยย แล้วไอ้พีมรึงยื่นหน้ามาดูอะไรเนี่ย……………………….อ้อ วันนี้ไอ้สองคนมันดึงดันขอตามมาค้างด้วยอะครับ
“เอก …..คอเป็นรอยแดงอยู่เลยอะ” ไอ้พีบอก ผมเลยรีบลุกไปส่องกระจก…….เอ่อ…..จริงแฮะ
“’เดี๋ยวเราช่วยนะ”พูดเสร็จไอ้พีก็จูบคอผมทันทีเลยครับ…………แว๊กกกกกกกกกกกก มรึงทำอาร๊ายยยยยยยยย
“เฮ้ยยยยย มรึงทำไรเอก”ไอ้ชาร์คโพล่พรวดมาโวยวาย
“ก็แก้รอยมือที่คอเอกไง”ไอ้พีพูดหน้าตาย
“งี้ก็สวยสิมรึง”ไอ้ชาร์คพูดเสร็จก็ตรงปรี่เข้ามา…………….เอามันเลย………………เฮ้ยยยยยยยยย……………..ไปจัดการไอ้พีสิเว้ยมาจูบคอตรูอีกข้างทำมายยยยยยย
“เอ้า มรึงทำได้กรูก็ทำได้ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ชาร์คเย้ยไอ้พีครับ………………..เอ่อ……………พวกมรึง.เห็นกรูเป็นอะไรเนี่ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!#@$@!#%@#&^^#^%@#$!#$$%#@
ต่อตอนหน้านะครับ เห็นมั๊ยตอนนี้ไม่ค้าง อิอิ :laugh:
-
น่าสงสารจังป่วยเพราะยาลดความอ้วน เฮ้อออออ ดีนะเนี่ยที่ไม่ได้ไปทำอันตรายคนอื่นถึงตายอะไรแบบนั้น
แต่ถ้ารักษาหายเป็นปกติได้ก็ สาธุอโหสิกรรมกันไปนะคะ
ส่วนแป๋มเข้าใจมากๆ ตอนนี้ชีคงรู้ซึ้งในรสวายแล้วสินะ ถึงได้ยอมให้ป้องเป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่
ความรักคือการเสียสละปู้ชายที่เราชอบให้ค้้าชอบผู้ชายอื่นได้ 555
แต่ก็ต้องขอบใจในอาณุภาพความรักของแป๋มที่มีต่อ
ป้องนะคะถ้าไม่ได้แป๋มเนี่ย ตัวพี่หมอจะเป็นรูพรุนรึป่าวก็ไม่รู้ o22
แล้วก็ขอบคุณในค.ใจกว้างของป้องที่พลีร่างกายที่แสนจะหวงแหนให้แป๋มกอดปลอบ แล้วเอาคัพซีมาเบียดนะคะ
ส่วนพี่หมอเอกก็ถือว่าฟาดเคราะห์ไปนะคะ โ่ล่งอกที่สองการ์ดยังอยู่เหมอืนเดิมคงไม่มีใครตามมาจิก พี่หมอเอกอีกแล้วนะคะ
ส่วนเรื่องลบรอยมือด้วยรอยจูบของสองหนุ่มนั่น ถือว่าชอบธรรมคะ อย่าดิ้นนะคะ ยอมๆเค้าหน่อย
หุหุ มีแต่เรื่องตื่นเต้นทั้งนั้น จะมีชานนียนต์แสบๆมาป่วนอีกรึป่าวเนี่ย panic จริงๆ
-
กรี๊ดดดดดดดด สิ่งมหัศจรรย์ของเล้า พี่หมอ ไม่ค้าง :laugh:
ในที่สุัดเรื่องก็จบลงด้วยดี เรื่องแพม นี่เป็นอุทาหรณ์เลยนะ เรื่องการทานยาลดความอ้วน :เฮ้อ:
ชอบแป๋ม ตอนนี้จัง เธอคือ ฮีโร่ o18
กลายร่างมาเป็นสาววายซะได้ :jul3:
ส่วนชาร์ค กะ พี ก็น่ารักเหมือนเดิม :-[
จิ้มบวกหนึ่ง พี่หมอค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ :L2:
-
โหหหห
น่ากลัวว่ะ
เหอๆๆ
สาเหดมาจากยาลดความอ้วนหรอเนี่ยยย
แม่จ้าววอันตรายได้โล่ห์มากกก
-
ร้ายนักนะ แผนตลบหลังชะนีปีศาจ
งานนี้แอ้มกะแป๋มช่วยไว้เยอะเลย
แต่ว่าตอนนี้เหรอไม่ค้าง ค้างสิจ๊ะ
กำลังสงสัยว่า ตกลงน้องพลับ เอ๊ยน้องเอกจะขอสองเลยเหรอ (พีแอนด์ชาร์ค)
บวก 1 แต้มเช่นเคยจ้า
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
มาดิ้นรออ่านต่อไปสิ่งที่อยากรู้ก็รู้หมดละไม่มีอะไรคาใจ
ขอบอกว่าที่ค้างไว้ตอนนี้ไม่กระเทือน :laugh:
-
เป็นอันว่าเกิดจากอาการไม่สบายเหรอ
น่าสงสารนะนั่น เฮ้อ
ว่าแต่ พีเก่งนะเนี่ยงานนี้ โทรปรึกษาได้ถูกคนมากๆ o13
หมดปัญหาเรื่องนี้ไป แล้วเรื่องหัวใจหมอเอกละคะ
เดี๋ยวเรื่องหนุ่มๆคงมีมาให้ปวดหัวอีกรึเปล่า
-
ตอนนี้ต้องยกความดีให้แป๋ม o13 แล้วก็พี
ถ้าไม่มีแป๋มไม่รู้ว่าเอกจะโดนอะไรบ้าง
:เฮ้อ: ดีแล้วที่เรื่องจบลงด้วยดี
-
มาอ่านทีเดียว 3 ตอนรวด ไม่ค้างด้วย ขอบคุณมากๆ นะค่ะ แต่ว่าตัวจริงของหมอเอก เนี่ยโผล่มายังเนี่ย
-
เหอๆ พี่แป๋มนี่ตลกดีจังเลยนะครับ แต่ก็นะ ช่างเป็นคนที่รักพี่ป้องจริงๆเลย รักที่เสียสละ แต่ไม่สละให้ผู้หญิง เอ๋ แหม่งๆ o22
แต่เจ๊แพมนี่ก็ เอ่อ โหดง่ะ บีบคอพี่เอกซะ :sad4:
พี่เอกต้องไปกินเหล้าก่อนครับแล้วจาแข็งแกร่ง สู้ๆ อิอิ :m20:
งานนี้พี่แป๋มทุ่มสุดตัวเลย เหอๆ :a5:
-
แป๋มสาวจิตกลายเป็นสาววายได้ เออ เจ๋งดีๆ ชอบๆ
แล้ววันนี้ไม่ค้างด้วยนะครับ ขอปรบมือ ดังๆ แปะ แปะ
-
ไม่ค้างๆๆๆๆๆ o13
สงสารแพมจัง ยาลดความอ้วน....
-
สุดท้้ายก็คลี่คลาย
แฟนคลับป้องนี่เอง
-
อ่านตอนนี้แล้วแบบว่า ชอบพี่แป๋ม ขึ้นมาเยอะเลยค่ะ
หุหุ ไม่ยอมเสียพี่ป้องให้หญิงอื่น แต่ว่ากับผู้ชายรับได้นี้ ชอบสุดๆ ค่ะ ฮ่าฮ่า
สมาคมสาววายจะมีสมาชิกใหม่แล้วสินะค่ะเนี๊ย
-
อิอิ ในที่สุดก็ผ่านช่วงintroไปแล้วนะครับ :เฮ้อ:
เดี๋ยวเรามาเข้าเรื่องหลักกันละกันน้า :laugh:
-
เรื่องหลักอะไรอีกกันละค่ะ พี่เอก
หุหุ แค่ INTRO นี้ก็ทำเอาใจหายไปแล้วนะเอ่อ
-
เรื่องหลักเนี่ย ....
เรื่องหัวใจของหมอเอกรึเปล่าคะ :o8:
-
นี่ขนาดintroนะหมอเอก ยังมะรุมมะตุ้มกันขนาดนี้
พอตัวจริงออกมาจะขนาดไหนเนี่ย คนมันเสน่ห์แรงทำไง
ได้เนอะ
-
ตอนนี้ไม่ค้างเนอะ :man1: :man1: :man1:
แต่ เพิ่ง intro o22 o22
-
ผู้หญิงนี่น่ากลัวจริงๆ o21
-
เราสนับสนุนให้พี่หมอเอกเป็นเคะ ณ บัดนี้ :laugh:
-
อ่าๆ ให้อภัยนะคุณหมอๆๆ
-
ตอนนี้ค้างน้อยที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาละมั้งนี่ :z3:
แหะๆ ชมนะนี่ ชมๆๆๆ o13
-
:mc4:
-
พลังคนป่วยนี่เหนือธรรมดาจริงๆ
:impress2:
-
ทำไมผู้หญิงในเรื่องนี้ มีแต่ น่ากลัวๆ ทั้งนั้นเลยอ่ะ
ดีแล้วที่ไม่โดนหล่อนบีบคอตาย เหอๆ
-
เฮ้ออออออออออออ
ความรักมันทำให้คนเป็นแบบนี้เลยเหรอ
ไปโทษความรักก้อไม่ได้
ต้องโทษยาลดความอ้วนด้วย
กร๊ากกกกกกกกกก
-
อ่านทันละ
ยังแรงได้อีก เหอะๆ
และมารอตอนต่อไปด้วยค้าบบบ :-[
-
ค่อยยังชั่วหน่อย !
ลุ้นตัวเกร็งตัวโก่งเลยพี่เอก
:เฮ้อ:
-
สาววายเพิ่มขึ้นดีใจ อิอิ
-
:L2: miss u a
-
สุดยอด อิอิ
-
กว่าจาอ่านทัน เหงื่อไหลเป็นกาละมัง อิอิ
-
เอ่อ อินโทรนานจังเลยครับ พี่เอกกำลังจาใบ้ให้ฟังว่าเรื่องหลักรวมอินโทรมากกว่า 100 ตอนหรือปล่าวครับ o22
อิอิ ไม่เป็นไร ตกลงปลงใจเป็นแฟนคลับพี่เอกไปแล้วยังไงก็รอด้ายยยยคร๊าบบบบบบ :o12: อิอิ
-
:3123:
-
อ่า ๆ ไม่ค้าง แต่เริ่มเรื่องนานจัง 555+
-
ตอนพิเศษ เก็บตกชีวิตไอ้ป้องหลังเหตุการณ์ระทึกขวัญ
“อ้าว……… นังป้องทำไมทำหน้าเหมือนกินยาเบื่อมาซะอย่างงั้นหละยะ” แอ้มถามทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาจากถุงขนมแล้วเห็นหน้าไอ้ป้อง
“เซ็ง”ป้องพูดเรียบๆด้วยหน้าตาที่เบื่อเซ็งสุดขีด
“เออ…..ชั้นรู้แล้วว่าเซ็ง หน้าอย่างงี้คงไม่ได้กำลังดีใจถูกรางวัลที่หนึ่งอยู่หรอกนะยะ”แอ้มย้อน
“เอ้าว่ามาซิ ไปเซ็งเรื่องอะไรมา”ไอ้หลิงถามบ้าง
“…….. ก็โต้งน่ะสิพึ่งมาสารภาพว่าชอบชั้น”ไอ้ป้องตอบ
“ว๊ายกรี๊ด……อย่างงี้ก็เป็นผู้ชายคนแรกเลยหละสิที่มาหลงชอบแก…..นี่ๆๆๆๆ ชั้นรู้นะยะว่าไอ้โต้งน่ะสเปคแกเลย…….. แต่แหมมๆๆๆๆๆ โต้งนี่น้า ออกจะแม๊นแมน ดูไม่ออกเลยนะว่ามั๊ย…….. อ้าว แล้วแกยังมานั่งทำหน้าผลิตยาเบื่อทำลายทัศนียภาพอยู่ทำไมยะเนี่ย ควรจะดีใจสิยะ แล้วเนี่ยตอบตกลงคบเค้าเป็นแฟนไปรึยัง ตอบมาสิยะ เร็วๆๆๆๆๆๆ” แอ้มถามต่อด้วยหน้าตาตื่นเต้นสุดขีดประหนึ่งเป็นคนถูกสารภาพรักซะเอง
“ตอนแรกก็ดีใจอยู่หรอก แต่มันดันไม่ขอชั้นเป็นแฟนน่ะสิ…….เพราะ….. ” ป้องตอบได้นิดนึงแล้วก็เงียบไป
“อ้าว เกิดอะไรขึ้นยะ บอกมาเร็วววววววววววววววววว” นังแอ้มขึ้นเสียงสูงพร้อมเขย่าแขนไอ้ป้องอย่างเมามัน
“อ๊ายยยยยยยยย!!!!!!!!!! ก็เพราะวันนั้นกรูดันไปเล่นละครเป็นแฟนกะไอ้เอกมันสมบทบาทเกินจริงน่ะสิยะ ………โต้งเค้าเลยเข้าใจกรูผิด ……..ทีนี่ก็เลยตัดใจจากกรู….. แล้วหันไปตอบตกลงเป็นแฟนกับนังเต้ที่แอบหลงชอบมันอยู่แทนน่ะสิ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อีพวกชะนีบร้า!!!!!!!!!! พวกแกทำชั้นอดได้อั๋วคนแรกเลยอ๊ายยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..$#^E*&%^$#$@#@!$@#^$*^&I” เอ่อ………ไอ้ป้องกล่าวครับ……จบข่าว อิอิ
-
:m20:
ซะงั้นอ่าคุณป้อง
เอาน่า เดี๋ยวมันมาใหม่ :o8:
-
:z13: พี่หมอเอก
ป้องยังแร๊งได้ใจเหมือนเคย
เฮ้ออออออ เป็นคนดีช่วยเพื่อนล่อชานนีโหด...โดนชานนีกอดแบบเนื้อแนบเนื้อ...
อะไรเนี่ยทำดีแต่ฟ้าดินไม่เห็นใจ อั๊ยยยยยยย โดนสลัดรักเหยื่อรายแรกซะแล้ว
โธ่ๆๆน่าสงสาร มามะโอ๋ๆๆๆ แบบนี้เรียกว่าแค้นฝังหุ่นมากๆ เฮ้อปั๋วลอยนวล
-
:laugh: พี่ป้อง แสดงได้สมบทบาทเลยไร้ชายมาพึงเชยซะงั้น กั่กๆๆ
:L2: มอบดอกไม้ให้กำลังใจพี่หมอเอกทั้งเรื่องเรียนและเขียนนิยายค่ะ
:m13: ขอบทให้พี่ชาร์คบ้างนะคะ บทหลังๆออกมาตอนละนิดละหน่อยเอง คิดถึ้งคิดถึงจัง
:z2:
-
น่าสงสารป้องอย่างแรง :m17:
-
^
^
:กอด1: รีบน
ตอนนี้ไม่สามารถบอกอย่างอื่นได้ นอกจาก ป้องเสียสละมากนะ สมควรมอบรางวัลอุทิศตัวช่วยเืพื่อนดีเด่นให้ป้องเลย
บวก 1 ให้น้องเอก รอเนื้อเรื่องหลัก หลังจากอินโทรมานานมากกกกกกกกกกกกกก
-
เอ่อ บอกได้เพียงคำเดียวว่าน่าสงสารพี่ป้องมากๆ :monkeysad: เหอๆ แต่พี่โต้งก็โชคดีนะครับ อย่างน้อยก็ไม่โดนเล่นงานอย่างน่ากลัว :m20:
-
แค่โต้งเข้าใจผิด ถ้าเข้าใจถูกแล้ว ถ้ายังชอบป้องอยู่เค้าก็คงจะกลับมาเองแหละ จริงป่ะ ถ้าไม่กลับ หมอเอกก็ตกลงเป็นแฟนกับก้องไปเลย คริๆ
-
:m20: :m20:
พี่ป้องน่าสงสารมากอ่ะ อุตส่าห์มีหนุ่มหลง(ผิด)มาชอบทั้งที อิอิ
น.นัทรายงานตัวครับ เพิ่งอ่านจบมะกี๊เลย
หมอเอกออกแนวงานเข้าเยอะเหลือเกิ๊น พูดถึงแต่เรื่องวุ่นวายรอบตัว
ไม่เข้าตัวเองซะที แล้วเมื่อไหร่พี่พีกับพี่ชาร์คจะสมหวังซะทีล่ะครับ
(อ่านไปอ่านมาผมก็ยังไม่รู้เลยว่าใครรุกใครรับ ใครพระใครนายกันแน่ สับสนไปหมด :really2:
จะว่าไปหมอเอกก็เก่งนะเนี่ย ทั้งเรื่องเรียนแล้วก็นิยายด้วย เจ๋งๆๆๆ
แล้วจะรอตอนหน้านะครับ :m13:
-
:m20: :m20: :m20:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากจะหัวเราะให้ตาย จะสมน้ำหน้า หรือ สงสารดีละนี่
แล้วจะรออ่านต่อะคราบพี่หมอเอก
ปล.นี่คงเป็นครั้งแรก และครั้งเดียวสินะที่จะไม่ค้าง o18
-
ให้คนต้นเรื่องชดใช้สิ คริคริ :laugh:
-
กรรมของเวร แล้วยังงี้เมื่อไหร่พี่ป้องจะมีหนุ่มๆในสังกัดกะเค้าหละเนี่ย
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:m20: :m20: :m20:
โถ่ โถ่ พี่ป้องขา ขอหนูหัวเราะก่อนนะค่ะ หุหุ
แบบว่าไปให้พี่เอกชดใช้แทนเลยค่ะ
-
น่าสงสารป้องนะ เกือบได้แหละปู๋ชายคนแรก
แต่นี่ :เฮ้อ: ไมโต้งตัดใจง่ายแท้อ่ะ :เฮ้อ:
-
ตอนที่58.1 การเปลี่ยนแปลงของผม
การใช้ชีวิตหลังจากเหตุการณ์นั้นก็กลับมาเป็นปกติอีกครั้งครับ………ได้ไปเรียน ไปเที่ยว ได้เฮฮากับเพื่อนๆ ได้มีความสุขกันไปตามภาษา……..ถึงตอนนี้ผมก็คิดว่าชีวิตของผมมีความสุขมากๆ……….แต่……… มันก็เกิดขึ้นอยู่ได้แค่เพียงอาทิตย์กว่าๆ…………..นรกครับนรก!!!…………นรกของการซ้อมโหดก็อุบัติขึ้นอีกครั้งครับ!!!!!!
จะอะไรซะอีก ถ้าไม่ใช่ไอ้การแข่งบาสนี่หละครับ…….คราวนี้ผมต้องไปแข่งกับทีมคณะแพทย์อื่นๆของอีกมหาวิทยาลัยซึ่งเค้าจัดกันมาทุกปีจนเป็นกลายเป็นประเพณีกันไปแล้ว……….. จริงๆก็ไม่ใช่บาสอย่างเดียวหรอกครับ แข่งอย่างอื่นก็มีด้วย………. มหาวิทยาลัยผมมีแพทย์หนึ่งคณะ ส่วนของอีกมหาวิทยาลัยเค้ามีตั้งหลายคณะแพทย์ แต่การแข่งนี้เค้าเรียกว่าสองเข็มครับ …….จริงๆเคยแอบคิดครับว่าเสียเปรียบเหมือนกันแฮะ
การซ้อมนรกก็เปิดฉากขึ้นอย่างทารุณครับ……..ผมว่าจริงๆแล้วมันอาจจะดุเดือดกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำนะครับ………. เพราะหลังจากแพ้ทีมวิศวะมาแล้วพวกพี่ๆเค้าก็เห็นจุดอ่อนของทีมและของแต่ละคนมากขึ้น……….การซ้อมเลยโหดขึ้นมาก……..แต่บางอย่างนี่ผมเรียกว่าเข้าขั้นวิปริตเลยดีกว่าครับ…………แต่เอาเถอะ ซ้อมๆไป
ส่วนการเปลี่ยนแปลงบางอย่างของผมมันก็เริ่มต้นขึ้นช่วงนี้หละมั๊งครับ………… ไอ้การเปลี่ยนแปลงที่ว่านั้นก็คือ………. ผมเริ่มรู้สึกตื่นเต้นบ่อยครั้งที่เข้าใกล้……… เริ่มที่อยากจะอยู่ใกล้เค้ามากขึ้น อยากจะทำอะไรๆด้วย………เริ่มพอใจกับหลายๆอย่างที่เค้าทำให้…... จริงๆเค้าก็ทำให้มาตั้งนานแล้วอะนะแต่เพิ่งจะมารู้สึกแบบนี้……… ตอนนี้เริ่มรู้ตัวว่ามันเกิดความผูกพันที่มากกว่าเดิม………. เริ่มรู้ตัวว่าเริ่มเปิดใจให้เค้าแล้วครับ …… ทำไงดีหละเนี่ย…..
ในขณะเดียวกันไอ้ป้องก็เริ่มมีพฤติกรรมประหลาดเกิดขึ้นมาอีกแล้วครับ………… มันชอบหายตัวไปบ่อยๆหลังเลิกเรียน……………. เริ่มเหม่อๆ ลอยๆ………….เรียกว่าใจลอยดีกว่า…………. บางทีก็แอบยิ้มๆอยู่คนเดียว แถมพูดๆพร่ำๆอะไรฟังไม่รู้เรื่อง…………. ทำอะไรก็ดูเขินๆอายๆ……….มองอะไรไปทำอะไรไปก็สดใสเป็นสีชมพูไปหมด………. จริงๆผมว่าดูๆไปเหมือนมันกำลังเป็นบ้าอะนะครับ……………แต่พวกสาวๆเค้าวิเคราะห์กันว่าไอ้ป้องมันน่าจะมีความรักซะมากกว่า........... อ้าว งานเข้าหละสิไอ้ป้อง!!!
แน่นอนด้วยความรักความห่วงใยต่อเพื่อน จึงทำให้พวกผมไม่อยู่นิ่ง……….. ดังนั้นไอ้ป้องก็เลยได้รับการซักฟอกอย่างพิถีพิถันและเมามันกันสุดฤทธิ์……….. ทั้งลูกล่อลูกชน……. ทั้งมุขทั้งชมทั้งข่มขู่ให้สารภาพสารพัดทั้งหลายก็ถูกงัดออกมาใช้กันอย่างพรั่งพรู……….แต่มันก็ไม่ยอมปริปาก………. ดูมันไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อยครับ………จริงๆผมก็ไม่แน่ใจว่ามันฟังไอ้ที่ถามๆไปรึเปล่าด้วยนี่สิ……………สุดท้ายพอพวกผมเหนื่อยๆกันมากๆเริ่มหมดมุขกันไป ก็เลยต้องยอมปล่อยให้ความลับมันดำเนินต่อไปตามครรลองของมันครับ
ส่วนสองหนุ่มตอนนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าพวกมันจำทางกลับบ้านตัวเองกันได้อยู่รึเปล่าสิครับ……….ทำไมน่ะเหรอ……………..ก็พ่อคุณสองคนเล่นมาอยู่มากินที่บ้านผมจนเหมือนเป็นลูกพ่อแม่ผมอีกสองคนไปแล้วครับ………. เรียกว่าอาทิตย์นึงกลับบ้านใครบ้านมันไปแค่ครึ่งวันได้…………. ก็แค่กลับไปเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนเท่านั้นแหละครับ……….. แต่ก็อย่างที่บอกตอนนี้ผมเองก็ไม่ได้อึดอัดอะไรแล้ว………ส่วนนึงคงเพราะเริ่มชิน ………. แต่จริงๆต้องแอบสารภาพว่าแอบดีใจอยู่ส่วนนึง
ช่วงหลังนี่ผมรู้สึกว่าเพลียมากครับเหนื่อยมากๆ……..ตอนเย็นๆค่ำๆก็ต้องซ้อมหนักพอกลับมาก็ต้องอ่านหนังสือทบทวนบทเรียน………แถมพอจะนอนก็ต้องมานั่งดูไอ้สองคนมันทะเลาะกันอีกครับ…………ระยะนี้ผมสังเกตุตัวเองว่าดื่มกาแฟหนักมากขึ้นมากๆครับ……….เทียบปริมาณแล้วก็หลายแก้วต่อวัน ……….บางทีก็แอบๆหวั่นๆว่าจะไม่ดีต่อสุขภาพอยู่เหมือนกันครับ………..แต่ก็ยังคงทานต่อ……..
ผมเห็นบางคนในทีมนี่เลิกดื่มกาแฟไปแล้วนะครับแต่หันไปดื่มกระทิงแดงหรือเอ็มร้อยห้าสิบแทน……… ผมเลยคิดว่ากรณีผมยังกระจอกอยู่
และแล้วนะครับ………..และแล้วก็ถึงเวลาครับ…………….เวลาที่ผมต้อง…………………
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เวลาที่ต้องบอกพวกคุณๆว่าต่อตอนหน้านะครับ อิอิ :laugh:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
ไม่เป็นไรรออ่านตอนหน้าก็ได้
ทำไมจะรอไม่ได้ละ รอมาแล้วตั้ง 58.1 ตอนจะรออีกซักจุดจะเป็นไรไปชิมิ :laugh:
ถ้าให้เดาตอนหน้าคงต้องมีบางอย่างในตัวหมอเอกเปลี่ยนไป
หรือไม่ก็เวลาแห่งการแข่งขันก็ได้มาถึง แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ อิๆ
-
หวั่นไหว???
-
คิดถึงเสียงอุทานนี้ของพี่หมอเอก...............
เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :a5:
พี่ป้องมีความรักไม่น่าแปลกหรอกนะ ก็คนนั้นเค้าหน้าตาดี ดึงดูดมนุษย์หลายๆเพศมาพัวพัน
แต่ว่าพี่หมอเอกจะไม่แง้มหน่อยหรือคะว่า ตอนนี้กำลังใจละลายให้กับใครเอ่ย.....
ทำไมเหมือนมีลางสังบู๊วววว มาว่าไม่ใช่พ่อสองการ์ดนั่นล่ะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย
:กอด1: คิดถึงนะคะ
:L2:ให้กำลังใจคะ
+แต้ม จัดให้คะ
-
ไม่ค้างสักตอนจะเป็นพระคุณยิ่งนัก
ออร่าสีม่วงเริ่มจับซะแล้วว :laugh:
-
:call:
-
อืมมม แบบนี้จะเรียกว่า เริ่มมีใจให้เค้า หรือ เริ่มใจอ่อนให้เค้ากันแน่
หวังว่าน้องเอกคงไม่เปิดตัวเค้าคนนี้ตอนจบเรื่องนะจ๊ะ
แล้วป้องสุดสวย อิอิ ไปมีความรักกับใครเนี่ย
บวก 1 แต้ม แถมรอคอยอย่างค้างๆเนอะ
-
เหอ ๆ เอกเริ่มหวั่นไหวไปกับใครแล้วเนี๊ย เค้าคนนั้นคือใครเอ่ย :-[
น่าสงสังจริง ๆ ส่วนป้องก็คงจะไปตกหลุมรักใครสักคนให้สาว ๆ อิจฉาเล่น
เอาใจช่วยป้องต่อไป ส่วนเอก .... กำลังจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงอ่ะ o18
+1 ให้นะ ด้วยความคิดถึง :กอด1:
-
สงสัยน้องป้องแอบไปสารภาพรักกับน้องโต้งแล้วก็เป็นได้นะ ความรักกำลังหวานชื่น
หัวใจหมอเอกเริ่มสั่นไหว ใครจะเข้าวินล่ะเนี่ย :z2:
-
รู้สึกว่า หมอเอก จะมีความสุข กับการที่ทำให้คนอ่านค้างนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไร ถึงจะค้าง แต่ก็จะอ่านต่อ 555555
ขอบคุณคร้า
-
จับตีก้นดีไหมเนี่ย
ชอบทำให้ค้าง :o12:
-
เห็นด้วยกะรีบน :a1:
ตีให้ก้นลายเลยดีป่ะ :jul3:
-
อ๊ะ พี่เอกอย่างนี้เรียกว่าทิ้งให้อยาก(รู้) แล้วก็จากไป(ซะงั้น) คล้ายๆกะทิ้งระเบิดใส่เป่าหว่า สงสัยจังใครคือคนที่พี่เอกเปิดใจหว่า อิอิ มาต่อด้วยนะเฮีย อิอิ :กอด1:
-
ใจอ่อนให้คราย หรออออ
เชียร์ ชาร์คอ่า เหอ ๆ :L1:
-
เอกจะน้อคหรือป่าวคับกินกาแฟมากกกกกกมันจะแย่เอาน่า
-
ชอบเรื่องนี้จัง....แต่ไม่ไหวแล้ว ขอไปนอนก่อน รีบมาอัพต่อนะคับ :sad4:
-
รอตอนหน้าครับ :L2:
-
พี่ก๊าบบบบ
เมื่อไรพี่จะมาต่อซะที่ก๊าบบบบบ :a5:
-
พี่ป้อง อินเลิฟ หุหุ ยินดีด้วยนะค่ะ พี่ป้อง ในที่สุดพี่ก็จะได้มีหนุ่มๆ ในสังกัดซะที หลังจากผ่านมานาน ฮ่าฮ่า
ความดีที่ช่วยพี่เอกคงส่งผลก็คราวนี้แหละค่ะ "ทำดีได้ (แฟน)ดี" :z1:
ส่วนพี่เอกขา ผ่านมา 50 กว่าตอน พี่เอกก็เริ่มหวั่นไหวแล้วสิ แต่ว่า "เค้า" ที่ทำให้พี่เอกหวั่นไหวนี้คือใครหนอ
จะใช่หนุ่มๆ ที่มีอยู่แล้ว หรือว่าคนที่ทำให้ทำไห้พี่เอกหวั่นไหนในตอนแรกๆ กันเอ่ย(หุหุ อย่าคิดว่าจะลืมนะค่ะ)
ปล.คอนเซปเรื่องนี้คง "ไม่ค้าง ไม่ใช่หมอเอก" รึเปล่าคะ ค้าง(เกือบ)ทุกตอนเลยอ่า อิอิ
:L2: :L2:
-
เอาอีกละ ต่อตอนหน้า เฮ้อ ๆ ๆ ๆ
-
นะคนเรารู้ว่ารักรู้ว่าหลง
เลยไม่ยอมมาต่อให้ ซะงั้น :a14:
:angry2: มาต่อเด่ยวนี้นะ ไม่งั้นจะนอกใจแล้วนะจะบอกให้
-
อ๊ะๆ เฮียไต๋หละก็ ใจเย็นสิครับ :impress2: ตอนนี้มีภารกิจใหญ่หลวงอยู่อะ นั่นคือการสอบที่ยังไม่ได้เตรียมตัวเลย ฮือๆๆ :sad4:
จะมาต่อไม่เกินวันจันทร์หรืออังคารนี้แหละครับ o13
ปล.กล้าเหรอเฮีย อิอิ :m31:
เรื่องเล่าอื่นเค้าไม่ค้างได้ใจขนาดนี้นะ ฮ่าๆๆๆ :laugh:
-
ไม่รีบมาต่อแบบนี้ ต้องแอบแช่งให้ตกรถ ตกเรือ ตกน้ำ
จะได้ไปสอบไม่ได้ o18 o18 o18
-
:เฮ้อ: ไม่รู้จะไปตามที่ไหนแล้วอ่ะ
-
มาเป็นกำลังใจให้คราบบบบ
-
พี่เอกสอบเป็นไงมั่งหว่ากระทู้ร้าง ตกขอบไปเลย มาดันให้แล้วนะคร๊าบบบบ :z2:
-
คิดถึงพี่หมอเอกจัง
หายไปไหนนะ
ทำงานเยอะๆระวังสุขภาพด้วยนะคะ
:L2:
-
มารอคอย ลอยคอ
และให้กำลังใจน้องเอกในการสอบจ้า :กอด1:
-
:z3: ไม่มาต่อซักที่เว้ย
จะลงแดงตายแล้ว :sad4:
:o12: ใจร้าย
-
:z13: พี่หมอ
มาต่อเร็วเด่ะคร้าบบบบบบบบบบ
อยากรู้อ่ะว่าใช่พี่พีกะพี่ชาร์คเปล่า ลุ้นๆๆๆ
-
:serius2: ไม่จริง หมอเอกหาย หายไปไหนล่ะเนี๊ย
รีบกลับมาไว ไว นะ :impress3:
-
เป็นกำลังใจให้ในการสอบนะคะ :L2:
หมอเอกสู้ๆ
ใครน๊อ ทำให้หมอเอกรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนั้นได้
รอมาเฉลยค่ะ :กอด1:
-
ดันๆๆๆ
หายไปไหนแล้วว
หมอเอกก
หืออออออ
-
:กอด1: กอดทุกคนครับเนื่องจากติดปัญหาอุปสรรคอันมากมายก่ายกองตอนนี้ก็จะกลับมาเขียนต่อได้ซะที :เฮ้อ:
กลับมาอ่านกันต่อหน่อยนะครับ :impress2:
-
มาจิ้มหมอเอก เอ้ย..ไม่ใช่ ไม่ใช่ มา+1ให้กำลังใจหมอเอก
ฝ่าด่านอุปสรรคต่างๆนาๆ จะได้มีแรงเขียนต่อ คิดถึงจังงงงงงง
-
:laugh: \พี่ป้องจะออกเรือนแล้ว
:z2: เต้นรอพี่หมอเอกค่ะ
-
ตอนที่58.2 การเปลี่ยนแปลงของผมมมมมมมมมม
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทำไมน่ะเหรอครับ………ที่ต้องร้องอย่างงี้ก็เพราะว่าอยู่ๆผมก็ถูกไอ้พี่อั้มลากมาที่ร้านอาหารแถวหน้ามหาวิทยาลัยตอนที่ผมกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำอะสิ……… ไอ้แค่ที่ถูกพามามันก็คงไม่แปลกใช่มั๊ยครับ……… แต่ที่ๆมันแปลกก็เพราะว่าแกเล่นจับผมมาบังคับให้นั่งฟังแกสารภาพอะไรก็ไม่รู้นี่แหละครับ!!!!
“…………….เอก………..”พี่อั้มนั่งนิ่งไปนานกว่าจะพูดชื่อผมขึ้นมา…………….สบตาผมแป๊บนึงแล้วก็ก้มหน้าลงไปมองน้ำในแก้วต่อ………………
“……..ครับ……” ผมตอบพร้อมกับรอคอยสิ่งที่พี่แกจะพูด………..
“…………คือ…………” พี่แกหลุดมาอีกคำก่อนจะนิ่งไปอีก……คราวนี้หน้าแกก็ซีดขึ้นซีดขึ้นพร้อมกันไปด้วย
“……..ครับ……” ผมตอบอีกครั้ง………………ว่าแต่เมื่อไหร่จะพูดให้จบซะทีเนี่ย……….. เอ ……….ถ้าผมจะขอตัวลุกไปฉี่ก่อนนี่พี่แกจะด่าผมมั๊ยเนี่ย……… ………ดูแกมาเป็นทางการเหลือเกินคงจะมีเรื่องอะไรอยู่หละสิ………… ก็พอเข้าใจอยู่หรอกนะครับ แต่ไอ้ที่มัวแต่พูด………เอก……..เอ่อ………..คือ………เอก……..เอ่อ………..คือ………เอก……..เอ่อ………..คือ ……………วนไปวนมาไม่รู้กี่รอบในหนึ่งชั่วโมงนี่ผมก็จะไม่ไหวแล้วสิครับ
“……….พี่อั้ม…….. มีอะไรก็บอกเอกมาเถอะนะ อย่ากลั้นเลย ยิ่งนานมันยิ่งทรมาน………..” ผมบอกพี่อั้มพร้อมกับยื่นมือไปกุมมือพี่แกไว้………………… แน่นอนครับผมรู้ดีว่าการกลั้นน่ะมันทรมานแค่ไหน………..โดยเฉพาะผมตอนนี้ที่มันแทบราดแล้วคร๊าบบบบบบบบบบ
“…………………………………….”
อ้าวเฮ้ยยยยยยยย………………. แล้วพี่อั้มจะร้องไห้ทำไมหละเนี่ย………………กรูยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะ ………… เฮ้ยยยยยย ……………… ตัวสั่นอีก เอาเข้าไป…………….เออ จะกุมมือผมเอาไปเช็ดน้ำตาอะได้ไม่ว่าหรอกแต่………..เอ่อ………พี่ครับนั่นมันน้ำมูกเปล่าเนี่ยยยยยยยยยยย
“เอก…………….พี่ขอโทษนะ!!!!!”พี่แกพูดเสร็จก็วิ่งออกไปนอกร้านพร้อมทั้งน้ำตา…………….เอ่อ……….ครับ พี่แกปล่อยให้ผมนั่งช็อคฉี่แทบราดไปอยู่คนเดียว……………… สรุปผมก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าลากกรูมาทำไม ก็คงพอๆกับโต๊ะข้างๆที่หันมาดูแล้วงงไม่แพ้กัน
และแล้ววันแข่งกีฬาก็มาถึงครับ……………… เวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วเหมือนโกหก ไอ้ที่ว่าซ้อมโหดๆ มาถึงตอนนี้ก็บอกได้แค่ว่าดีใจที่จะได้จบๆซะที ไม่งั้นถ้าหนักกว่านี้คิดว่าไปเข้าค่ายทหารแทนดีกว่าครับ
พวกผมโดนลากมาที่ศาลายาตั้งแต่รุ่งสาง………… โทรมกันเป็นแถวเพราะเมื่อคืนก็ซ้อมกันซะดึก ตอนเช้าก็นัดมารวมซะเร็ว ผมว่าการพักผ่อนที่เพียงพอมันน่าจะดีกว่านะเนี่ย
“เอ้า…….. เอก” ไอ้โต้งโยนขวดยาชูกำลังมาให้ขวดนึง เฉียดหัวผมไปนิดเดียว…………….เออ ไม่กระแทกเข้าหัวกรูไปเลยหละมรึง ……….ยิ่งง่วงๆไม่ทันระวังอยู่ด้วย
“กินๆไปจะได้ไม่ง่วง” ไอ้โต้งบอกผมแล้วหันไปดื่มของมันอั๊กๆๆๆ ………………….นี่มันกินไปกี่ยี่ห้อแล้วเนี่ย………..จะครบทุกยี่ห้อแล้วมั้งครับ หลังๆเห็นมันกะไอ้เต้กินกันเป็นว่าเล่น อย่างกะคนขับสิบล้อแหนะ ………..เอ้า ดื่มก็ดื่มครับ…………..เพราะยังง่วงอยู่ เมื่อเช้าก็ทานกาแฟไปแก้วนึงแล้วแต่เหมือนไม่สะเทือน
ตอนนี้ไอ้สองคนนี่ยิ่งกว่าผมอีก มันง่วงจัดเลยมานอนหนุนตักผมหลับไปทั้งคู่แล้วครับ………….นอกจากผมจะง่วง ขาผมก็ชาไปด้วยแล้ว ทั้งซ้ายทั้งขวาจากหัวไอ้สองคน …………คนอื่นเค้าก็เห็นภาพพวกนี้เป็นปกติแล้วครับ จากที่เคยแซวก็เลิกแซว ไอ้ผมที่แรกๆอายก็เลิกอายแล้วด้วย…….. ถึงตอนนี้ท่าทางมันจะกลายเป็นทีมบาสY แล้วมั้งครับมีผมสามคน ไอ้พร้อม ไอ้โต้ง ไอ้เต้ จะหมดทีมแล้วครับเนี่ย
สักพักพวกไอ้ป้องก็มากันครบองค์ครับ……………..เอ่อ……………….ดูตอนแรกนึกว่าพวกมันจะมาปิกนิคกันที่ชายทะเลครับใส่กางเกงขาสั้นสวมแว่นกันแดด กางร่ม อีกมือถือตะกร้า มีผ้าผืนใหญ่มาปูแทนเสื่อ…………
แต่ฟากมหาวิทยาลัยนู้นก็พอกันครับ ผมเห็นกลุ่มผู้ชายกลุ่มนึงเดินเข้ามาในสนามกีฬา ………คงมาสำรวจสถานที่กัน…………..เอ่อ…………..พวกหล่อนใส่ขาสั้น รองเท้าสานขึ้นมาถึงน่องแล้วก็ถือพัดขนนกด้วยครับ!!!!
แต่ยังไม่ทันไรไอ้ป้องก็ลุกพรวดขึ้นจนคนอื่นตกใจ………….ยืนจ้องคนในกลุ่มนั้นนิ่ง……………..ทางฟากนั้นพอเห็นไอ้ป้องก็ชะงัก……………..ทั้งสองจ้องกันได้สักพักท่ามกลางความงุนงงของชาวบ้าน………..
เฮ้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เอาแล้วครับ ทั้งสองฟากพุ่งเข้าไปใส่กันแล้วครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ต่อตอนหน้าดิ อิอิ :m31:
-
ปกดิไม่ชอบจิ้มใคร แต่ขอจิ้มหมอเอกอีกทีเถอะ ยังคง
ความค้างได้เป็นเอกลักษณ์จริงๆ น้องป้องเจอกิ๊กเก่าหรือ
เปล่าเนี่ย ชอบเพื่อนๆหมอเอกทุกคน ดูรักใคร่ห่วงไยกันดี
-
:z3: สั้นโว้ยสั้น
ให้รอต้ังนานมาแบบสั้นเหมือนเดิม
ถ้าผมจะขอตัวลุกไปฉี่ก่อนนี่พี่แกจะด่าผมมั๊ยเนี่ย
พี่คงเข้าใจมั้งน้อง พี่อั้มคงไม่ว่าอะไรหลอก จริงๆนะ :haun4:
-
:z13: จิ้มเฮีย ทะลุไป :z13:จิ้มmma419109
:laugh: :laugh: :laugh:
ปล เฮียไต๋โผล่มาไม่พูดไม่จาเลยนะ :angry2:
-
:z13: จิ้มเฮีย ทะลุไป :z13:จิ้มmma419109
:laugh: :laugh: :laugh:
ปล เฮียไต๋โผล่มาไม่พูดไม่จาเลยนะ :angry2:
ก็จองที่ไว้ก่อนไง เด่ยวโดนปาดอีก :laugh:
-
เพื่อนเก่าชัว
-
ตลอดๆๆๆๆๆๆ
เสมอต้นเสมอปลาย ตลอดมา
-
ทำไมช่วงนี้ มาแต่ละทีสั้นๆเนี่ยพี่เอก
หรือว่าเด๊วนี้สั้นไปหมดแล้ว เลยทำใจไม่ได้
:laugh: :laugh:
-
รู้แล้ว ว่าหมอเอก นะชอบสั้นๆ
ใช่ป่ะ
-
หงะ :a5:
พี่อั้มเป็นอะไรอ่ะ อยู่ๆก็ลากออกมา อยู่ๆก็อ้ำๆอึ้งๆ อยู่ๆก็ร้องไห้ เฮ้อออเกิดอะไรขี้นเีนี่ย
แล้วป้องเป็นอะไรอย่าไปตบตีกับฝั่งโน้นนะคะ ใจเย็นๆเด๋วผิวเป็นรอยนะ :m20:
พี่หมอเอกบรรยายได้เห็นภาำพมากๆคะ มาเชียร์บาสหรือว่ามาเดินชายหาดเนี่ย 5555
สำหรับพี่หมอที่เริ่มชาชินกับสองบอดี้การ์ด รักเท่าๆกันเลย ตักพี่หมอเอกมีไว้สำหรับ
พีกับชาร์ค :กอด1: น่ารักเป็นที่สุด ถึงพี่หมอจะเดินไม่ได้ไปชั่วขณะก็ยอม
:L2: คิดถึงพี่หมอเอก
-
:z3: อะนะคนเรา มาไม้เดิมเป๊ะ
แต่ก็นะ ไม่ค้างก็ไม่ใช่หมอเอกสิเนอะ อิอิ
แล้วพี่อั้มเป็นไรละนั่น ยังสงสัยอยู่
....
:กอด1: หมอเอก
-
:z2: :z2: :z2:
นิวไม่อยากจะบอกว่าเรื่องนี้มัน ค้าง ค้าง ค้าง เพราะพูดมา 58.๑ รอบแล้ว
แต่ก็ขอบอกอีกว่า ค้าง 555+ :laugh:
แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ
-
ไรอ่ะ....สั้นนิดเดียวเอง :serius2:
กลับมาต่อบัดนาว... :m16:
-
:z13: จิ้ม ๆๆ
ชอบให้ค้างนักกกก
อ่านไปอ่านมาไม่รู้จะเชียร์ใครให้เอกดี
(2คนก็ดีนะ) :laugh:
-
แว๊กกกก
ทำไรกานนน
เจอเพื่อนทีมวอลเล่ย์เก่าป่าวว
สตรีเหล็กอะป้อง
๕๕๕
-
สั้น และ ค้าง มากๆ
บวก 1 แต้มและรอคอยการค้างครั้งต่อไป
:กอด1: น้องเอก มิส+++++++++++
-
ค้างอีกแล้ว ค้างได้ใจจริง ทุกตอนเลย o18
รอต่อไป :z2: :z2: :z2:
แต่ว่าใครกันอ่ะ จะมิตร หรือ คู่อริ กันล่ะ อิ อิ
-
คนรุ้จักมาเจอกันแย้ว
-
เข้ามา :z2: แล้วก็วิ่งออกไป
-
สั้นเกินไปมั้ย :m16:
-
ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ตัดจบอีกละ
มันน่านัก :m16:
-
:call: สาธุมาต่อเถอะท่าน
-
:call: สงสัยคงต้องจุดธูปอัญเชิญแล้วมั้งเนี่ย
:z3: :z3: :z3:
-
แสดงว่าของหมอเอกต้อง สั้นน แน่ๆแลย :jul3:
-
บทไหนขาด เฮ้ยย เนี่ย รู้สึกเหมือนอ่านไม่จบตอน
กร๊ากก :m20:
-
เอา อีก แล้ว ไอ มา ให้ อยาก แล้ว จาก ไป เนี่ย
เมื่อ หร่าย จา เลิก ???
-
ค้างๆๆ :z3:
-
สงสัยว่าจะเป็นเพื่อนที่มีความหลังกันอยู่แล้วจะพุ่งเข้าไปกอดกันล่ะซิอิอิ
รออ่า่นตอนต่อไปค้าบบบบบบบบบบบ
-
ค้างได้เสมอต้นเสมอปลาย o22
ไม่ใช่พุ่งเข้าหากันแล้ว ลงมือสัมผัสใบหน้าด้วยความรักนะ :beat:
-
สงสัยพี่ป้องเจอพวก 555555555555555
พี่หมอเอกครับ ค้างโคตร มาต่อด่วนๆ
-
พี่เอก หายยยยย!!!! o22
สงสัยงานเข้า สู้ๆครับ ดูแลสุขภาพล่วย มาช่วยดันกระทู้ให้ละ ฝนตกหนัดจังวันนี้ออกไปเอสปาหนาด กลับมาอนาถเลยง่ะ เละเลย ชิ วันที่ตูเอาร่มไปด้วยไม่ตก พอไม่เอาไปแกล้งสาดเสียเทเสีย :sad4:
ดูแลสุขภาพกันถ้วนหน้านะครับทุกคน อากาศแปรปรวนมากช่วงนี้ แหะๆ :เฮ้อ:
-
งานยุ่งเหรอคับน้องเอก
คิดถึงจังเลย :กอด1:
-
:z13:จิ้มพี่น้ำตาลทะลุถึงปิง คิดถึงจังเลย วันนี้จะได้กลับกรุงเทพแล้ว :sad4:
เดี๋ยวจะรีบมาต่อเยอะๆชดเชยที่หายไปนานนะครับทุกท่าน
-
^
^
:z13: :z13: หุหุ พี่หมอเอก
คิดถึงงงงงงงงงงงง :กอด1:
-
เย้ๆ คิดถึงพี่เอกมากมาย ไปอ่านเรื่องอื่นร้องไห้ตาบวมหมดแล้ว พี่เอกเป็นอย่างไรบ้างเอ่ยคับ สบายดีเป่าเอ่ย อย่าลืมพักผ่อนมากๆนะครับ หุหุ :z2:
-
ตอนที่59.1 และแล้วคนๆนั้นก็ปรากฏตัว!!!!
“ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ขณะที่ผมรอลุ้นอย่างแตกตื่นตกใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เสียงนกหวีดก็ดังสนั่นขึ้นมาครับ.......... กิจกรรมที่กำลังเกิดขึ้นทุกอย่างในยิมต่างยุติลงทันทีพร้อมกับที่ทุกคนหันไปมองทางเดียวกัน
“เอ้า!!!! วอร์มๆๆๆ มัวแต่มานั่งอ้อยอิ่งกันอยู่ได้ ถ้าวันนี้ใครพลาดละก็...โดน!!!!” ครับเสียงไอ้คุณพี่อั้มนั่นเอง...... พี่แกประกาศก้องดังลั่นโรงยิมหลังจากที่เป่านกหวีดเสร็จ........ วันนี้พี่แกกลับมาโหดเหมือนเดิมแล้วหละครับ........ ไม่เหลือร่องรอยความเศร้าอันน่าพิศวงแบบครั้งก่อนไว้เลย
ทุกคนในทีมรวมทั้งไอ้พีไอ้ชาร์คที่พึ่งสะดุ้งตื่นก็รีบลุกพรวดกันออกไปวอร์มนรกตามคำสั่งโดยพลัน.................. แต่ผมสิครับ............. ทันทีที่รีบลุกขึ้นมา..........หน้าผมก็หงายเกือบล้มลงฟาดพื้น...........ก็เพราะไอ้ขาสองข้างที่มันชาจาการโดนทับตอนนี้มันมีตะคริวร่วมด้วยแล้วน่ะสิครับ.................เฮ้ยยยยยยยยยยยยย
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ”…………ผมสำรวจตัวเอง.......... อ้าวตรูยังไม่ล้มแฮะ................ ก่อนที่ผมจะหน้าฟาดพื้นหัวแตกก็มีคนใจบุญเข้ามาประคองผมไว้ได้ทัน……….
“ขอบคุณมากครับ......ผมไม่เป็นไร.......เอ่อ....” ผมตกใจนิ่งไป........เพราะทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นใบหน้าของคนที่เข้ามาช่วยผม....................... เอ่อ.............นี่มัน........................ คนที่ผมเจอที่มหาวิทยาลัยนี่นา.................คนที่ผมเจอตอนวันเปิดสายรหัส......... คนที่ผมเห็นแล้วเกิดอาการใจสั่น!!!!!!!!!
“เฮ้ยยยย....... เกิดอะไรขึ้น” ไอ้พีวิ่งถลาเข้ามาถามทันที ........มันส่งสายตาระแวงใส่ผู้ชายคนนั้น..........ก็คงตกใจที่หันมาเห็นผมกำลังอยู่อ้อมแขนของผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มั้งครับ........ จริงๆก็สมควรจะตกใจอยู่หรอกครับ........เพราะผมก็ไม่รู้ว่าเผลอจ้องหน้าเค้าไปนานแค่ไหนแถมใบหน้าผมกับเค้าตอนนี้ใกล้กันมากๆเลยครับ
“อ๋อ พอดีเราขาชาน่ะพี......... พอดีรีบลุกเร็วไปก็เลยจะล้ม........ นี่ได้เค้าเข้ามาช่วยเลยรอดไป” ผมตอบพร้อมกับรีบพละจากผู้ชายคนเมื่อกี้
“เอ้าเหรองั้นมานั่งนี่มา……อ้อ ขอบใจนะ” ไอ้พีหันไปพูดกับคนเมื่อกี้เสร็จก็รีบเข้ามาแทรกตัวเข้ามาแล้วก็ลากผมไปนั่งอย่างเร็ว...........ผู้ชายคนเมื่อกี้หันมายิ้มให้แล้วก็เดินออกไป..............
“เอก.....มองไร”ไอ้พีพูดพร้อมกับจับหน้าผมหันไปมองหน้ามัน………….ตอนนี้ผมตกใจกว่าเดิมอีกครับก็เพราะปากไอ้พีมันห่างจากปากผมไปไม่ถึงเซนต์………ลมหายใจมันก็รดหน้าผมอยู่เนี่ยหละครับ..........นี่มรึงจะจูบกรูเร้ออออออออออ~!#@!$#@%#$^@$#@%$#^%^$%^^%
แต่ยังไม่ทันไรไอ้พีก็โดนจับเหวี่ยงออกไปแทบหงายหลัง................. ก็ฝีมือไอ้ชาร์คนั่นแหละครับ........... มันหันมาเจอไอ้พียื่นหน้ามาประชิดพอดี................. สรุปก็กลายเป็นผมนั่งดูมันสองคนเถียงกันอีกจนได้ ก่อนที่พี่อั้มจะเข้ามาลากพวกผมสามคนไปวอร์มนรกกันต่อครับ
ระหว่างวอร์มผมก็เหลือบไปเห็นว่ามีคนเริ่มทยอยๆกันเข้ามาแล้วครับ................ ตอนนี้จุดสนใจคงจะมีอยู่สามจุดนั่นคือ.......... หนึ่งพวกผมที่วอร์มกันอย่างกะฝึกรด............... สองคือกลุ่มพวกผมที่เหลือที่นำโดยไอ้ป้องคนงามที่ตอนนี้งัดหมวกปีกกว้างออกมาใส่เป็นที่ตื่นตะลึงแก่คนทั่วไป...............และสาม กลุ่มพวกผู้ชายสุดเปรี้ยวของมหาลัยฝ่ายตรงข้ามที่กำลังนั่งโพสท่านางแบบ แถมยังพัดด้วยพัดขนนก................ถ้ามองไม่ผิดผมว่าตอนนี้พวกเค้ากำลังหันหน้าไปประชัญกะพวกไอ้ป้องอยู่ด้วยครับ.................... เอ่อ.....ผมแอบคิดเลยนะว่า.......... นี่มันต้องมีเพิ่มการแข่งขันประลองความแปลกขึ้นเป็นอีกหนึ่งประเภทกีฬารึเปล่าเนี่ย
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
อยู่ๆเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นจนผมแทบสะดุดล้มหงายหลัง.............. ผมรีบหันไปดู................. สาเหตุที่ทำให้เกิดเสียงร้องและ กลายเป็นจุดสนใจอย่างที่สี่ก็ค่อยๆเดินเข้ามา………….. ครับ ทีมบาสของฝ่ายตรงข้าม............. ก็น่ากรี๊ดอยู่หรอกครับ..................เพราะผมก็ไม่แน่ใจว่ามันคัดมาประกวดmister universityหรือมาลงแข่งบาสอะครับ.................ต้องยอมรับว่าพวกคุณๆหุ่นดีหน้าตาดีกันอยู่ทีเดียวแถมเสริมหล่อกันมาสุดๆ
ต่างกับทีมผมราวฟ้ากะเหวเลยครับเพราะพวกผมแต่ละคนเปียกเหงื่อเหมือนไปวิ่งตากฝนมาแถมหน้ามันผมยุ่งมอมแมมกันอย่างกะอะไรดี..............
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!นั่นนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!
ต่อตอนหน้าอะดิ อิอิ :z2:
-
:z13:
พี่หมอเอก ก่อนไปอ่าน
+1 นะคะ :L1
++++++++++++++++
หนุ่มนิรนาม คงจะเป็น ตาอยู่
ได้ใจพี่หมอไปครองรึเปล่า o18
ชาร์คพี ก็ยัเป็นคู่เแข่งฮาเหมือนเดิม หุหุ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
เย้ๆ พี่เอกกลับมาแล้น หุหุ มาถึงก็ปรากฏใครออกมาทำให้พี่เอกใจสั่นเยย อิอิ :o8:
-
เค้าเป็นใครหนอ เค้ามาจากไหน มาทำให้พี่หมอเราใจสั่นได้เช่นนี้
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: จิ้มปาล์มทะลุไปปิงทะลุไป Ak@tsuKII
คิดถึงทุกคนจัง ได้กลับกรุงเทพซะที :sad4:
-
:z10:
ว่าแล้วว่าแล้ว ว่าแต่ใครน้อใคร
แอบมามัดใจหนูเอก หายไปนานเลยน้าาาาา :m25:
-
พี่หมอไปเป็นเด็กบ้านนอกนานเน๊อะ
น่าจะอยู่ต่ออีกซัก3-4ปี คุ้นพื้นที่แล้วไม่ใช่หรอค้าบ
:laugh: :laugh:
-
หมอเอก
ไปอยู่ไหนมาเนี่ย
ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ
-
เฮ้ยยยย..นั่น....
อย่าบอกนะว่า พ่อหนุ่มที่ำทำให้หมอเอกใจเต้นตึกตั๊กอ่ะอยู่ทีมฝ่ายตรงข้าม
แบบนี้ ต้องเล่นบาสให้ถึงเนื้อถึงตัวซะแล้น :laugh:
คิดถึง....พี่หมอเอกนะคะ :กอด1:
สู้ๆนะคะ
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: too short :serius2: :serius2: :serius2:
-
ก่อนอื่นเลยขอกอดต้อนรับพี่เอกก่อน อิอิ :กอด1: :กอด1:
ส่วนเนื้อเรื่องนี้ นะ ใน ที่สุดบุรุษปริศนาคนนั้นก็เผยโฉมออกมาซะที ฮ่าฮ่า หลังจากหายไปนาน(มากกกกกกกกก)
อิอิ คู่หูชาร์คพี นี้ก็ยังหาเหมือนเดิมเลยนะค่ะ
ส่วนพี่ป้อง ฮามากกกกก หุหุ
:L2: :L2:
-
น้องเอกกลับมาแล้ว
มิส ยู จริงๆ
กลับมาพร้อมเอกลักษณ์เฉพาะตัว ค้างได้ตลอดเลยเนอะ
กำลังคิดว่า พ่อหนุ่มคนนั้น จะไปปรากฏตัว ณ ทีมบาส mister university ป่าวหนอ
บวก 1 แต้มต้อนรับการกลับมาด้วยค้าบ :กอด1:
-
พี่หมอ !!
คนคนนั้นคือ ! !
ผู้ได๋หว่า :m28:
-
+1ให้หมอเอกแทนความคิดถึง
กรี๊ดดดดดดด เปิดตัวแล้วได้กอดแล้วด้วย แต่อ้าว..
อกอีแป้นแตกดันอยู่ทีมคู่แข่งซะงั้น แล้วหมอเอกจะทำไงล่ะ
ทีนี้ สู้ สู้นะหมอเอก
เชียร์น้องป้องประชันสวยกับกองเชียร์คู่แข่ง สงสารพีกับ
ชาร์คต้องกลายมาเป็นตาอินกับตานา ตาอยู่โผล่มาแล้วววว
-
เฮ้่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนใหม่มาแล้ว!!
อิอิ
-
คุณหมอเอก อธิบาย หน้าตา คนที่ทำให้หมอเอกใจสั่นได้มั้ย
อยากรู้ ว่าหน้าตาเป็นแบบไหน จะได้ เลือกให้ถูกว่า จะให้ พี ชาร์ค หรือ เค้าคนนั้น เป็นพระเอกดี 55
-
อืมมมมมม สามคนก็หน้าตาแนวๆดีกัน คิ้วเข้ม หน้าเข้มๆ อะครับ :really2:
-
ูู^
^
:z13: พี่หมอเอก
คิดถึงจัง :-[
-
:z13: จิ้มข้าว คิดถึงด้วย :กอด1: กอดๆๆๆๆ
-
^
^
:z13: น้องเอกตอนเช้าๆ
สบายดีป่าวค้าบบบบ คิดถึงๆๆๆๆ
-
โหหหหหห กว่าจะมาปรากฏ ตัว นาน ซ้าๆๆๆๆๆๆ
-
:กอด1:
-
หมอหายไปไหน อยากอ่านต่อจังเลยค่ะ
ดันๆๆๆ
-
คือผู้ชายคนนั้นใช่มั้ย ?
-
ปรากฏว่า...พี่เอกหายยยยย!!! อิอิ งานเข้าอีกแล้วสิคับ น่าเห็นจายๆ ฝนกตกบ่อยอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับลุง
มาดันกระทู้ให้ครับ :m7: แล้วก็วิ่งไปอ่านกระทู้อื่น อิอิ :laugh:
-
พี่เอกหาย หุหุ
เข้ามาดันกระทู้เล่น เดี๊ยวกระทู้จะตกไปหน้าอื่น
:oni1: :oni1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด :m3: :m4:
พระเอกเรามาแล้ว :impress2:
:mc4: :mc4:
ดันด้วยคน :z2:
-
อ่านมาตั้งนานแสนนาน นานมากๆ
ยังไม่เห็นใครเป็นพระเอกเลยดิ
ใครเหรอบอกกันบ้าง♀จอมยุทธน้อย♀
งงมาก :confuse:
-
ยู้ววววววฮูวววว พี่หมอเอก
หายไปนานเลยนะคะ คิดถึงเด้อๆๆๆ :man1:
-
น้องเอกงานเข้าอีกแล้วเหรอคับ
มิสยูๆๆๆๆๆๆๆ ค้าบ
:กอด1:
-
:z2: :z2:
มะมีอะไรทำ
ฮ่าฮ่า พี่หมอเอกงานเข้าหรอค่ะเนี๊ย ^^
-
:m16: รอนานแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ไม่มาซะที่ นอกใจจิงด้วย หึหึ :a14:
-
:z13: จิ้มเฮียทะลุไปถึงพี่ๆน้องทุกท่าน :serius2:เนื่องด้วยเวลาอันแสนโหดร้ายที่มีแค่24ชมต่อวันซึ่งไม่พอเพียงแก่กิจกรรมของข้าพเจ้าเลยครับ เรื่องเลยยังไม่ได้เอามาลงต่อซะที เดี๋ยวจะรีบปั่นมาลงให้นะครับ
ปล ยุ่งจริงๆนะเออ งานเยอะมาก เช่นจะถูกส่งไปนั่งตรวจคนที่สุวรรณภูมิด้วยอะเรื่องหวัดสายพันธุ์ใหม่ กระซิกๆ
-
^
^
คิดถึงพี่หมอออออออออออออออออออออออออออออออ
ทำงานเยอะแยะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ
พี่ๆน้องๆรอได้คะ
อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ :กอด1:
-
:z13: จิ้มเฮียทะลุไปถึงพี่ๆน้องทุกท่าน :serius2:เนื่องด้วยเวลาอันแสนโหดร้ายที่มีแค่24ชมต่อวันซึ่งไม่พอเพียงแก่กิจกรรมของข้าพเจ้าเลยครับ เรื่องเลยยังไม่ได้เอามาลงต่อซะที เดี๋ยวจะรีบปั่นมาลงให้นะครับ
ปล ยุ่งจริงๆนะเออ งานเยอะมาก เช่นจะถูกส่งไปนั่งตรวจคนที่สุวรรณภูมิด้วยอะเรื่องหวัดสายพันธุ์ใหม่ กระซิกๆ
o22 จริงดิ ดูแลตัวเองด้วยน้าาาาาาาา :จุ๊บๆ:
-
ถ้างานยุ่งมาก ก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ
เดี๊ยวไม่สบายไปแย่เลย หุหุ
:L2: :L2:
-
ตอนที่59.2 และแล้วอาการนั้นก็ปรากฏ!!!!(อีกครั้ง)
เฮ้ย นั่นคนเมื่อกี้นี้นี่ครับ ...........ที่แท้เค้าก็อยู่ในทีมบาสฝ่ายตรงข้ามด้วย.............. ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นชุดแข่งแล้ว
“เฮ้ย โจ เชือกรองเท้าหลุด” คนในทีมฝ่ายตรงข้ามคนนึงพูดขึ้นมาพร้อมกับชี้ไปที่รองเท้าของผู้ชายคนที่ผมเจอในวันเปิดสายรหัส.............. อ้อ...ที่แท้ชื่อโจนี่เอง…………แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรต่อทัน.......... ไอ้พีกะไอ้ชาร์คก็มาลากผมไปประชุมวางแผนการแข่งทันที
พอสรุปกันได้พักนึงกรรมการก็เรียกทั้งสองทีมไปที่สนามครับ............. ตกลงว่าช่วงแรกนี้ผมยังไม่ต้องลง......... พี่อั้มให้มาช่วยกันวางแผนดูเกมส์ก่อน....................
การแข่งขันเริ่มขึ้น............. ทีมผมมันเล่นกันเอาเป็นเอาตายทันทีตั้งแต่สัญญาณเริ่มเลยครับ.............. เหตุคงเพราะไอ้พี่อั้มขู่ไว้ว่า ถ้าครึ่งแรกยังไม่นำแบบขาดรอย................ พวกผมทุกคนจะต้องถูกจับมาซ้อมนรกให้หนักกว่าเดิมเป็นสองเท่าสำหรับแข่งกีฬาหมอทุกสถาบันในงานกีฬาครั้งต่อไป.............. เอ่อ....ก็หมายความว่าต้องลงนรกขุมที่ลึกกว่านี้อีกอะสิ.............. ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย.....................ทุกคนเลยเล่นกันสุดตัวด้วยเหตุนี้แหละครับ
พลั่ก!!! ตุ๊บๆๆๆ ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.............. ยังไม่ทันไรเสียงนกหวีดจากกรรมการก็ดังลั่นหลังจากที่ไอ้ชาร์คล้มกลิ้งพลั่กๆไปกับพื้นครับ.................. เมื่อกี้ไอ้ชาร์คถูกทีมฝั่งตรงข้ามทำฟาล์วโดยการกระชากเสื้อหรือผลักอะไรซักอย่างครับ ผมเองก็ดูไม่ทัน.............
ไอ้ชาร์คค่อยๆลุกขึ้นแต่สงสัยคงบาดเจ็บมากครับเพราะพอเริ่มเดินเห็นได้เลยว่ากระเพลกจนน่ากลัว .................... พี่อั้มเลยขอเปลี่ยนตัวให้ผมลงแทน………….
ผมลงมาเล่นได้สักพัก........ผมว่าทีมนี้ยังไม่น่ากลัวเท่าไหร่ถ้าเทียบกับทีมวิศวะที่เคยแข่งด้วยคราวก่อน............... แต่ผมว่าวิธีการเล่นของฝั่งตรงข้ามบางทีมันดูจงใจให้เกิดอุบัติเหตุยังไงก็ไม่รู้ครับ .............. โดยเฉพาะคนที่ทำฟาล์วไอ้ชาร์คเมื่อกี้……………พลั๊ก!!!...................เอ๋.................เอ๋..................เอ๋!!!!
ผมรู้ตัวอีกทีตอนที่ผมลงไปกองอยู่กับพื้นแล้วครับ..................... เมื่อกี้ผมถูกใครซักคนกระแทกอย่างแรงจากด้านหลัง..................... แขนขาด้านขวาผมถลอกไปหมดเลยครับ............... ยังดีที่หัวไม่ฟาดพื้น………ผมรีบลุกขึ้นบอกกับคนอื่นๆว่าผมไม่เป็นไรก่อนที่ไอ้พีจะถลาเข้าไปจะต่อยไอ้คนที่เป็นต้นเหตุครับ ดีที่ไอ้โต้งไอ้เต้ล็อคไอ้พีไว้ได้ทัน..............การแข่งเลยดำเนินต่อได้......................
เมื่อกี้ไอ้เม่นไอ้คนที่ชนผมมันเป็นคนๆเดียวกับที่ทำฟาล์วไอ้ชาร์คครับ..................ผมโกรธมากเพราะรับรู้ได้เลยว่ามันจงใจ แถมยิ่งกว่านั้นผมเห็นมันแอบยิ้มมุมปากด้วยนี่สิ......................ครับ ..............ด้านมืดในตัวผมเลยเริ่มทำงานทันที
พลั่ก!!!ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรรมการเป่านกหวีดลั่นอีกแล้วสิครับ................. แต่คราวนี้ คนที่กองกะพื้นนี่ไม่ใช่ผมนะครับ............... ไอ้เม่นเมื่อกี้ตังหาก...........หึๆๆๆๆ ............... กรรมการก็น่ารักนะครับประกาศให้ไอ้เม่นนั่นแหละเป็นคนทำฟาล์ว!!!! .................ฮ่าๆๆๆๆ คิดว่าจะมาเนียนแข่งกะกรูเหรอ ไปฝึกมาใหม่ก็แล้วกัน
การแข่งขันก็ดำเนินต่อไปแบบที่มีเสียงนกหวีดดังเป็นระยะ...................... ไอ้เม่นตัวร้ายหลังจากที่โดนผมเอาคืน มันก็ยิ่งดูจะพยายามทำรุนแรงกลับมาหนักกว่าเก่า.......แต่ก็อีกนั่นแหละครับโดนผมเอาคืนไปซะจนน่วม............. และแล้วในที่สุดกรรมการก็ให้มันออกจากการแข่งขันครับ............
แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ยินดีกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ๆอาการนั้นก็เกิดขึ้นมาครับ!!!!!
ผมใจสั่น หายใจไม่ออก แน่นไปหมด เย็นวาบตั้งแต่หัวลงมาเท้า มือสั่น ขาสั่น รู้สึกตกใจขึ้นมาทันที!!!!!! นี่ผมจะเป็นอะไรมั๊ยเนี่ย!!!!!!
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:sad3:โอ้วววววววววววว ต่อตอนหน้าอะดิ อิอิ
-
:z13:
-
:z13: จิ้มเฮียไต๋ มาไง ไม่พูดไม่จา
:impress2: น้องเอกคิดถึงเฮียจังครับ อิอิ
-
^
^
พี่หมอเอกกกกกกกกกกกก :กอด1:ซ้าย :กอด1: ขวา
คิดฮอดดดดดด เด๋วมาดิทนะคะ
.......................
อย่าบอกนะว่าให้โจมากันพี่หมอเอกแทนเจ้าเม่นอะไรนั่น
เฮ้อออแล้วแบบนี้ ด้านมืดพี่หมอเอกจะทำงานได้สะดวกมั๊ยล่ะนั่น
เพราะว่าแค่เห็น มือไม้ก็สั่นแล้ว :impress2: ช่วยไม่ได้คนมันแพ้ทางนี่นา
แล้วอีกอย่างเรื่องแบบนี้มันก็คุมกันยากด้วย เอิ๊กซ์
ส่วนชาร์คโดนสกัดซะเจ็บมากมั๊ยคะ โอ๋ๆเพี้ยงๆหาย 555
ปล. พี่หมอเอกดูแลสุขภาพด้วยนะคะ :L2: สู้ๆคะ +1 จัดไปคะ
-
:man1: กอดข้าว คิดถึงๆๆๆ
-
^
^
โว้วววววว
หายไปนานมากมาย
กอดๆๆๆๆๆๆๆน้องเอกค้าบ
----------------------------
่กลับมาค้าง
เกิดอะไรขึ้นกะเอก แล้วโจหายไปไหนแล้วล่ะ ยังไม่ได้พูดถึงอีกเลย
บวก 1 แต้ม แล้วรอต่อไป
ตกลงน้องเอกต้องไปตรวจที่สุวรรณภูมิด้วยเหรอป่าวคับเนี่ย
งงว่าจิตแพทย์ต้องไปด้วยเหรอ หรือเราเข้าใจอะไรผิด :กอด1:
-
:กอด1: กอดพี่น้ำตาล กอดๆๆๆ คิดถึงๆๆๆ ไม่ได้เข้ามานานเลยช่วงหลัง กระซิกๆ
ตกลงไม่ต้องไปสุวรรณภูมิแล้วครับ แต่ไปต่างประเทศแทน อิอิ
-
เดินทางอีกแล้วน้องเรา
เหนื่อยเลยสิครับช่วงนี้ สู้ๆๆๆค้าบ :กอด1:
ว่างๆ ค่อยมาต่อละกันค้าบ
-
^
^
จิ้มรีบน
พี่น้ำตาลลลลล คิดถึงค้าบบ จุ๊บๆๆๆๆ :กอด1:
.....
หมอเอกกลับมาซะที แล้วนี่จะไปไหนอีกแล้วเหรอคะ
เดินทางบ่อยๆ รักษาสุขภาพนะคะ :กอด1:
...
ในสนามทำไมรุนแรงขนาดนั้น แต่หมอเอกเก่งเนอะ เอาคืนได้แบบเนียนๆ 555
แล้วอาการนั้นมันคืออะไรน๊อ หมอเอกจะเป็นอะไรมากมั้ยน๊า
ต้องรออีกนานมั้ยคะ ....
:L2: :L1:
-
ส่งโจลงมาจับหมอเอกแน่ ทำใจดีๆไว้นะอย่าเพิ่งเป็นลมเป็นแล้ง
ไปเสียก่อน
จะไปประเทศอะไร ระมัดระวังตัวด้วย เดินทางโดยสวัสดิภาพนะ :L2:
-
ใจร้ายจริง ๆ ต่อได้สั้น และค้างอย่างรุนแรง รีบมาอัพเลยจ้า
-
หุหุ ทางนู้นเค้าส่งโจลงมาประกบะหมอเอกหรอค่ะ :laugh:
แล้วอย่างนี้จะทำยังไงกันล่ะเนี๊ย แค่เห็นไกลๆ อาการยังเป็นซะขนาดนั้น เหอ เหอ
เดินทางปลอดภัยนะค่ะ
:L2: :L2:
-
คำนิยามสำหรับตอนนี้ง่ายๆ :z2:
สั้นอ่ะ :z3:
-
ชอบมาทำให้คนอื่นค้าง ขอส่งผลถึงคนแต่งด้วยเต๊อะ สาธุ
:call: :call:
ดูแลตัวเองบ้างอะไรบ้างเน้อ เด๊วจะติดหวัดหมูแทน นำเทรนเลยพี่เอก
:laugh: :laugh:
-
:L2:
-
หมอเอกกลับมาหรือยัง คิดถึงแล้ว
-
กลับมาแล้ว อิอิ แต่กำลังจะไม่อยู่อีกรอบ เดี๋ยววันนีพรุ่งนี้จะมาต่อนะครับ
-
โอ๊ะ ไปไหนอีกหละพี่เอก ซื้อข้าวมาฝากด้วยนะ กะลังหิวเลย
:laugh: :laugh:
-
ยิ่งอ่านก็ยิ่งเสียดาย ตอนม.ปลายน่าจะยอมกลั้นใจ
เลือกเรียนหมอตามเพื่อน เผื่อจะได้อยู่ในเหตุการณ์
ระทึกขวัญไปด้วย
พี่หมอเอกครับ มาต่อเร็วๆนะครับ
-
ตามอ่านทันแหละ ดีใจจัง คนชื่อโจเนี่ยตัวจริงใช่ไหมอ่ะ อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ :impress2: :impress2: :impress2:ห
-
:z13: จิ้มchokun อิอิ ดีใจที่เข้ามอ่านนะครับ
ตอนนี้อยากลงตอนต่อไปมากๆแต่เขียนได้สองบรรทัดก็มีงานเข้าตลอดเลยอะ รีบปั่นอยู่นะครับ
ปล เฮียไต๋ไปไหนอะหายไปเลย
-
มาดันกระทู้ ส่งกำลังใจให้พี่หมอเอก ได้มีแรงทำงาน มีแรงเขียน
เรื่องเล่ามาให้พวกเราชาวบอร์ดกระชุ่มกระช่วยหัวใจ
-
:กอด1: :กอด1: คิดถึงพี่เอกจังเลยค่ะ
สู้ๆ นะค่ะ ^__^
-
คิดถึงพี่เอกเจงๆ อิอิ มาดันให้แล้วคร๊าบบบบบ :o8:
กลับมาไวๆน้า หุหุ :กอด1:
-
:m15: หลอกเค้าอ่ะ บอกวันพุธ นี้วันพฤหัสแล้วไม่เห็นมาเลย
-
โอ้วววววววววววว ต่อตอนหน้าอะดิ อิอิ
ค้างงงงงงงง อ่ะดิ
-
เข้ามาดันเรื่อง เดี๊ยวพี่เอกกลับมาจะหาเรื่องตัวเองไม่เจอ
:z2: :z2:
-
:m15: ไม่ได้หายไปไหนนะครับพอดีช่วงที่ผ่านมาต้องไปตามง้อคนอะครับเลยเขียนไม่เสร็จ :monkeysad:
จะรีบปั่นต่อตอนมันยาวอะ ลงสั้นเดี๋ยวโดนบ่นอีกว่าสั้นไป อิอิ
ปล ที่ช้านี่ไปต่อว่าคนงอนผมได้เลยนะครับ อิอิ :laugh:
-
^
^
พี่หมอเป็นนักปั่นน่องเหล็ก 555
สู้นะคะ คิดถึง :กอด1:
-
ใครทำให้พี่เอกเราต้องไปง้อน้า
สงสัยจะทำเค้างอนหนักนะเนี่ย
:impress2: :impress2:
-
:impress3: ใครเหรอทำได้ลงคอ
ใครอะทำมั้ยใจร้ายกับเอกจัง :z3:
บอกๆพี่มาน้องเด่ยวพี่จัดการให้
แหะๆๆ ซ่าไปงั้นแหละ :jul3:
-
ใครกันหนออออ ที่มางอนพี่เอกผู้แสนน่ารักของเรา หุหุ
-
พี่เอกไปรังแกเค้าทะมายยย พี่เอกผิดเลย แหะๆ ล้อเล่นครับ แค่อยากแสดงความเห็นที่แตกต่าง อิอิ
หวังว่าพี่เอกยังคงสบายดีนะครับ :กอด1:
-
พี่เอกไปรังแกเค้าทะมายยย พี่เอกผิดเลย แหะๆ ล้อเล่นครับ แค่อยากแสดงความเห็นที่แตกต่าง อิอิ
หวังว่าพี่เอกยังคงสบายดีนะครับ :กอด1:
ใช่ๆๆ น้องเข้าใจถูกต้องเลยละ ไปรังแกเค้า เค้าก็โกรธอ่ะดิ งอนด้วย
ต้องง้อเค้าดิ อิอิ :bye2:
-
:z13: จิ้มเฮียไต๋
แหมๆๆ รุมกันใหญ่เลยนะ o18
วันนี้จะเข้ามาต่อละ หึหึหึ
-
ู^
^
:z13:
พี่หมอคะ คิดถึง
จะรอนะคะ :man1:
-
ตอนที่60.1 ณ โรงพยาบาล กับการผ่าตัด!!!!!!
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นท่ามกลางแสงไฟสลัวๆจากหัวเตียง………………..ผมเงยหน้าขึ้นเหลือบไปเห็นนาฬิกากำลังบอกเวลาที่สองทุ่มพอดี………..ตอนนี้ผมอยู่ในห้องผู้ป่วยที่โรงพยาบาลครับ……….ในวันนี้ตั้งแต่เช้ามามีอะไรเกิดขึ้นมากมาย……….ตั้งแต่การแข่งบาสที่แสนจะอลเวงและเรื่องวุ่นๆที่เกิดทั้งหลายหลังจากนั้น………..
รอบๆตัวผมตอนนี้มีไอ้พียืนอยู่ข้างๆครับ…….. ไอ้พีมีสีหน้าสบายใจที่การผ่าตัดเสร็จสิ้นไปได้ด้วยดี …………… ไอ้พีจับไหล่ผมไว้เบาๆเป็นเชิงให้กำลังใจ………………ส่วนมือสองข้างของผมนั้นกำลังกุมมือของคนๆหนึ่งอยู่………..ครับ ………….. ไอ้ชาร์คกำลังยิ้มให้พร้อมกับกุมมือผมตอบอย่างแผ่วเบา
ตอนนี้ทุกคนคงกำลังสงสัยอยู่ใช่มั๊ยครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกผมถึงต้องมาอยู่ที่โรงพยาบาล………… นั่นก็เพราะว่า……………………..
………………………………………………………………………………………………
ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เสียงสัญญาณขอเวลานอกดังขึ้น ทั้งสองทีมแยกย้ายกันกลับเข้าไปนั่งพักที่เก้าอี้ฝ่ายตน………………….เว้นแต่ผมที่ยังคงยืนนิ่งอยู่กลางสนาม………….ผมตกใจและกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้……………ผมนิ่งไปนานจนไอ้พีต้องเดินมาจูงผมกลับไปนั่งที่ม้านั่ง
ตอนนั้นใครถามอะไรผมบ้างบอกอะไรผมบ้าง………..ผมบอกตรงๆว่าผมไม่รู้ผมไม่ได้ฟังเลย…………..ผมรู้แต่เพียงว่าอาการทีเกิดขึ้นเมื่อกี้ตอนนี้มันยังอยู่……………. อาการใจสั่น หายใจไม่ออก แน่นไปหมด เย็นวาบตั้งแต่หัวลงมาเท้า มือสั่น ขาสั่น รู้สึกตกใจขึ้นมาทันที……..ตอนนี้มันค่อยๆมากขึ้น!!!!!!
การแข่งขันดำเนินต่อโดยให้ผู้เล่นคนอื่นลงแทน…………….ผมสังเกตุว่าอาการที่เป็นมันมากขึ้นจนถึงจุดสูงสุดที่ประมาณห้านาที……………….แล้วมันก็ค่อยๆน้อยลงๆ…………………ผมพยายามตั้งสติ…………..แต่มันเหมือนควบคุมไม่ค่อยได้………….ไอ้ชาร์คมันคอยถามผมตลอดว่าเป็นไรแต่ผมไม่ตอบ…………..มันเลยได้แต่กอดผมไว้
ผ่านไปสักสิบนาทีตอนนี้อาการผมหายเป็นปกติ……….. ตอนนี้ผมแน่ใจแล้วว่า ผมมีปัญหา……………ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับโจเลยครับ ……………….ตอนที่เริ่มเป็นผมก็ไม่ได้มองไม่ได้นึกถึงเค้าเลย กระทั่งตอนที่มีอาการอยู่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรนอกจากอาการที่เกิดขึ้น………………… หรือว่า ผมจะมีโรคหัวใจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“โอ๊ยยยยยยยยยยย” พลั่กโครมมมมม…………………. เสียงดังขึ้นครับ……………..เสียงนี้ดึงดูดความสนใจผมไปที่สนามทันที……………… ภาพที่ผมเห็นมันทำเอาผมแทบช็อคเพราะว่า………………..!!!!!!!!
ต่อตอนหน้าอะดิ หึหึ :เฮ้อ:
-
:z13:
:z13:
โป้งหละพี่เอก อุตส่าห์รอ มาก็ลงให้นิดเดียวเอง
ขอให้อะไรๆสั้นเหมือนที่ลงเพี้ยง :call: :call:
:laugh: :laugh:
-
พี่หมอบรรยายอารมณ์ตกหลุมรักได้แบบ :o8: น่ารักกกกกกกกกก
แต่ว่าพี่หมอเอกโดนอะไรล่ะนั่น โดนคนขโมยหัวใจรึคะถึงต้องเข้าโรงบาลอ่ะ
-
:z13: จิ้มเฮียไต๋
แหมๆๆ รุมกันใหญ่เลยนะ o18
วันนี้จะเข้ามาต่อละ หึหึหึ
:L2: โหแค่เนี้ย อ๊ะก็ยังดีว่ะ
-
เหวอ เข้าโรงพยาบาลลลล!!! ออกแนวเป็นลมเพราะเจอคนถูกใจนะเนี่ย อิอิ
ว่าแต่ง้อสำเร็จแล้วยางเนี่ย สงสัยจับได้ว่านอกใจ อิอิ (คิดในทางมิดีมิร้ายซะ ) :laugh:
-
สั้นมาก สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกก :m16:
-
หึหึ สั้นกุด :m15:
-
สั้น และ ค้าง แง่มมมม
-
พี่หมอค้างอ่ะ
ไม่เคลียร์อย่างแรง
-
พี่เอกอ่า
รอมาตั้งนาน ทำไมมาทำแบบนี้กับเค้าได้อ่า ค้างๆมากกกกกกกกกกกกกก
:z3:
-
:m17: ขอโทษนะครับเมื่อคืนรีบพิมพ์มาลงตอนตีหนึ่งด้วยความง่วงจัดเลยพึ่งรู้ว่ามันสั้นหนักอะ แหะๆ :m5:
-
^
^
:กอด1: ไม่เป็นไรนะคะพี่หมอเอก
สู้ๆนะคะ รอต่อไป
-
รีบกลับมาบอกนะคับ ว่า "เพระว่า..........." ค้างอ่ะ สั้นด้วย ครั้ง หน้า 2 ตอนรวดด้วยคับ
อ้อ....+1 เป็นกำลังใจคับ
-
ค้างเหมือนเดิม แต่สั้นกุ๊ดๆด้วย
รอตอนหน้า คงยาวกว่านี้เน้อ
บวก 1 แต้มเช่นเคยค้าบ
-
พี่หมอ สั้นๆๆ ขยันซอยก็ได้ค่ะ :oo1:
ถึงขนาดเป็นลมเป็นแล้ง อาการหนักนะเนี่ย :laugh:
สงสารสองหนุ่ม เฮ้อ พี ชาร์คท่าจะแห้วจากพี่หมอ งั้นลุ้นให้สองคนนี้ สปาร์คกันดีมั้ย :z1:
จะได้ไม่มีใครต้องเสียใจ :pigha2:
บวกหนึ่ง เป็นกำลังใจเสมอค่ะ
-
แวะมาวิ่งเล่นคอยหมอเอก : 222222:
-
ต่อตอนหน้าอะดิ หึหึ
-
หมอเอก ไม่มาต่อสักที สงสัยจะยุ่ง
กำลังงงงงงงงง เกิดอะไรขึ้นหรอ คนแก่ตามไม่ทันเนี่ย
-
ในที่สุดก็ตามทัน อ่านแบบรวดเดียวจบ ฮ่าๆๆ
หลังจากนี้ คงต้องมานั่งเป็นโรคค้าง เหมือนคนอื่นๆ :z2:
ว่าแต่ตอนต่อไปขอยาว หน่อยน้า....หมอเอก
ลุ้นมาตั้งนาน ในที่สุดคนที่ทำให้หมอเองใจสั่นก็ปรากฏตัวซะที
ปล. จิงแอบเชียร์ชาร์คอยู่ แต่หลังๆ พีก็โอนะ (เอาไงดีฟร่ะ) โอ๊ยยย อิจฉาหมอเอก :impress2:
ปล2. ชอบเรื่องนี้จิงๆ :กอด1:คนเขียน1ที กร๊ากกกกกกก
-
กำ จาสั้นไปไหนเนี่ย :เฮ้อ:
-
เอพี่เอกเงียบไปเลยงิ จายังกลับมาอีกไหมเอ่ยเนี่ย :sad4:
งานเข้าอย่างถาโถมหรือเป่าหว่า o22
-
มาต่อซะที่เถอะรอนานละ :call:
-
1เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก...รอ ร๊อ รอ :z2:
-
ที่รักเค้าหายไปไหนนน เพียวตามมาทันละ หลังจากค้างไว้ที่หน้า 60
เอ็มไม่เห็นออนนานแล้วอ่ะ คิดถึงนะ จุบุจุบุ :laugh:
-
:z2: :z2: :z2:
-
:impress2: แหะๆๆ กลับมาแล้วครับพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกท่าน
เหตุที่หายไปนานเนื่องจากมีงานเข้าถาโถมมาตลอดแทบเอาตัวไม่รอดดิ :jul1:
มันหนักหนาสาหัสเอาการอยู่จริงๆนะครับเช่นเป็นหวัดใหญ่ไข้ขึ้นแบบที่สงสัยว่าเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่2009 ต้องนอนเพลียอยู่เกือบอาทิตย์ แถมต้องตามง้อสุดที่รักที่เผลอทำให้โกรธเอาๆอยู่บ่อยๆอีก แหะๆๆ
ยังไงก็รักทุกคนนะครับ อย่าพึ่งเบื่อเลิกอ่านไปก่อนหละเดี๋ยวจะรีบมาเขียนต่อนะครับ แหะๆ :กอด1:
-
คิดถึงพี่หมอเอก
มารายงานตัวคะ รอได้เสมอ :กอด1: :กอด1:
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ซดโสมเยอะนะคะจะได้มีกำลังวังชาในการทำงานนนนนนนนนนนนนนนน
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
มาต่อได้แล้วเน้อ แควนๆเค้าคิดถึงหละ จนลืมเรื่องแล้วว่ามันถึงไหน
:laugh: :laugh:
-
ตอนพิเศษ น้องป้องตะลุยUSA1 (ตอนพิเศษใช้ขัดดอกที่หายไปนานครับ แหะๆ)
รับสายหน่อย......รับสายหน่อยยยยย......รับสายหน่อยสิโว๊ยยยยยยยย.......
ครับเสียงโทรศัพท์สุดรักของผมเอง
"....อืมมม ....สวัสดีครับ....." ผมตอบด้วยเสียงงัวเงีย........ใครวะโทรมาตอนตีสาม
"แก ชั้นเอง!!! ชั้นเอง!!!!".......เอ่อ...... ไอ้ชั้นเองนี่มันใครฟะกรูรู้จักด้วยเหรอเนี่ย
".......เอ่อ....ใครนะครับ.........."ผมพยายามลืมตาดูเบอร์........ใครหว่าเบอร์แปลกๆ
"...............อ๊ายยย!!!กรูเองงงงงงงง!!!!!" ไอ้ป้องแผดเสียงดังสามสิบสองหลอดกรอกเข้าหูโทรศัพท์..... ผมรีบตื่นแทบไม่ทัน...............เสียงกรี๊ดแบบนี้มีมันคนเดียวแหละครับ
"เออๆๆๆ รู้แล้วๆ หูจะแตก....ตะโกนซะดังเชียว.... เป็นไงอยู่นู่นสนุกมั๊ย"…..ครับ คือว่าไอ้ป้องไปอยู่อเมริกาได้พักนึงแล้ว .....นานๆมันจะโทรมารายงานตัวกับผมซะที
"เว้ย กว่าจะจำได้!! ก็.......อะ ฮือๆๆๆๆ.......ฮือๆๆๆๆๆ.........อะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ" อ้าว เฮ้ย.....มันเปลี่ยนโหมดเร็วจนผมตั้งตัวแทบไม่ทัน
"เฮ้ยไอ้ป้อง....เป็นไรร้องไห้ทำไม "ผมตกใจรีบถาม
"เอก.....ฮือๆๆ.....ชั้น.....เกือบถูก.......ข่ม.....ฮือๆๆ......ข่มขืน!!!"พรวดดดดดดดดดดด.............ผมแทบสำลักน้ำที่หยิบขึ้นมาดื่มตาย
"เฮ้ย!! ใคร!!!ยังไง!!!เมื่อไหร่!!!เป็นไรมั๊ย!!!!" ผมรีบถามต่อ
"ฮือๆๆๆ เดวิด ....เดวิด....ฮือๆๆๆ"ไอ้ป้องเล่าสะอึกสะอื้น น่าสงสาร
"เฮ้ย เดวิด....ไอ้ฝรั่งข้างห้องอะนะ.....มันบุกเข้ามาปล้ำเรอะ".......เดวิดนี่คือไอ้ฝรั่งที่ไอ้ป้องแอบชอบเค้าอะครับ.....ที่ผ่านมาเค้าก็ชอบมาชวนไอ้ป้องไปทานข้าวด้วยบ่อยๆ.......เจ้าฝรั่งนี่ก็หล่อใช่ย่อยนะครับเป็นนายแบบด้วยเรียนไปด้วย พักอยู่apartmentห้องติดกันกะไอ้ป้อง
"อ๊ายยยย อีบร้า....ถ้ามันปล้ำชั้นจริง.... ชั้นจะมานั่งร้องไห้อย่างงี้รึไง…. ใช้อะไรคิดเนี่ย!!...... ฮือๆๆๆๆ" อ้าว งงสิครับพี่น้อง……...มีหยุดร้องไห้ด่ากรูด้วย……....... อะ งั้นใครหละที่เป็นคนร้าย
“ฮือๆๆๆ ไอ้เดวิดมันน่ะ ชวนชั้นไปกินข้าว…..ฮือๆๆๆๆ…. ชั้นก็ไปเหมือนทุกที….ฮือๆๆๆๆ….. แต่ครั้งนี้ชั้นว่าแล้วว่ามันแปลกๆ มีการคะยั้นคะยอให้ชั้นดื่มwineตลอด….ฮือๆๆๆ”
“ป้องเลยไม่ดื่มใช่มั๊ย!!!!” ผมรีบถามมันเพราะกะว่าเดาถูกเต็มที่ครับ…..
“เปล่า…..ชั้นเลยดื่ม….ฮือๆๆๆ……นึกว่ามันจะมามอมเหล้าชั้นสิ ฮือๆๆๆๆ” อ้าว เพื่อนกรู…..นี่ตกลงมันตั้งใจประเคนเค้าใช่มั๊ยเนี่ย
“…..แต่ก็กินไม่เยอะนะ…..กลัวหลับไม่รู้ตัว เดี๋ยวไม่รู้เรื่อง…..ฮือๆๆๆ…..แล้ว……แล้ว……แล้วมันก็พาชั้นเข้าห้อง!!!! ฮือๆๆๆๆๆ” หวายๆๆๆๆ เอาแล้วไงครับ
“แล้วไงต่อ”ผมรีบถามเพราะตื่นเต้นไปกับมัน
“แล้วมันก็พาชั้นโยนลงบนเตียง!!”
“ห๊า” ผมตกใจ
“แล้วมันก็ถอดเสื้อชั้น!!”
“ห๊าห๊า”ผมตกใจขึ้นไปอีก
“แล้วมันก็…..มัน…..มัน……ฮือๆๆๆๆ”
“มันเข้ามาปล้ำแกเหรอ”ผมรีบถาม
“อ๊ายยย หูหนวกเหรอไงยะ ก็พึ่งบอกไปว่าไม่ได้โดนมันปล้ำ!!!”ไอ้ป้องพักยกหันมาเหวี่ยงใส่ ………. ก่อนจะกลับเข้าสู่โหมดสะอึกสะอื้นของมันต่อ
“อ้าว เฮ้ย แล้วใครหละ”
“นังเจนนี่น้องสาวมันน่ะสิ!!!!.......ไอ้เดวิดมันถอดเสื้อชั้นเสร็จก็รีบเผ่นออกไปจากห้อง……ปล่อยให้น้องสาวมันเข้ามาแทน…….นังชะนีหัวทองเข้ามามันปุ๊บก็ล็อกห้องปั๊บ…..เสร็จแล้วก็ถอดเสื้อถอดผ้ากระโดดเข้าใส่ชั้นเลยสิ…….. ดูซิ ดีนะที่ดื่มไม่เยอะเลยหลบทัน……..วิ่งไล่กันสามชั่วโมงอธิบายก็แล้วอะไรก็แล้วมันก็จะจับชั้นทำสามีให้ได้จนในที่สุดชั้นต้องต้องปีนหน้าต่างหนีออกมาอะดูสิ ดูซี่!!!!!!!!!!!!!!”
“…………………เอ่อ……………………..”เสียใจด้วยนะเพื่อน…….
...
จบตอนพิเศษ :impress2:
แหะๆๆๆ แล้วจะรีบมาต่อเรื่องหลักนะครับ กอดๆๆๆๆ :กอด1:
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่ป้องงงงงงงงงงงงของคนอ่าน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
หน้าตานำภัยจริงๆนะเนี่ย ชานนีใช้นกต่อเลยเหรอกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดีนะเนี่ยพี่ป้องไม่เป็นอะไร รักษาพรหมจรรย์ยิ่งชีพ ฟินาเล่ :mc4:
ขอบคุณคะพี่หมอเอก +1 จัดให้คะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
-
พี่ป้อง เกือบจะได้ประสบการณ์พิเศษมาหละ
:laugh: :laugh:
-
ป้องโดนใจทั้งสาวไทยสาวเทศเลยแฮะ
โชคดีนะนั่น รอดมาได้หวุดหวิด
บวก 1 แต้ม เช่นเคยจ้า
หายดีแล้วใช่มั้ยน้องเอก งานเข้าทั้งงานราษฎร์ งานหลวงเลยนะ
ว่างๆ ก็มาต่อนะจ๊ะ :กอด1:
-
เย้ๆ พี่เอกกลับมาแล้น ว่าแต่พี่ป้องซวยอีกแล้ว น่าสงสารจัง ดันเกิดมาดูดี(ไม่กล้าบอกว่าหล่อ) ก็เลยเกือบเป็นสามีไปซะแล้น อิอิ :m20:
-
กอดหมอเอกแน่นๆ แล้วจุ๊บๆสองแก้มด้วยความดีใจ+ความคิดถึง
หมอเอกสบายดีก็ดีใจแล้ว เค้าก็เป็นหวัดนะแต่เป็นไข้หวัด2001คือหวัด
ธรรมดาๆไม่ถึงระดับ2009 น่ะ (กลัวไม่อินเทรนไม่ได้เป็น2009ขอได้เป็น
2001ก็ได้วะ)
น่าสงสารน้องป้องเนอะจะโดนน้องนีข่มขืนอยู่เรื่อย แถมเที่ยวนี้เป็น
ชะนีอเมริกันอีก น่ากลัว น่ากลัวมากกกก
-
ยังฮาเหมือนเดิมเลย :jul3:...
น่าสงสารป้องจริงๆ หล่อเลือกได้(เอามืออุดหู กันเสียงกรี๊ด) เลยต้องวิ่งหนี 3ชม. 555+
:กอด1:หมอเอก 1ที รักษาสุขภาพนะค่ะ แล้วมาต่อตอนใหม่ไวๆนะค่ะ
-
โถๆๆๆ ป้องยังป็อบในหมู่สาวๆเหมือนเดิม :laugh:
-
สงสารพี่ป้อง ดีว่ารอดจากน้ำมือมารมาได้ :z2:
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจปู้ชาย (เผื่อมันมาเป็นนกต่อ อย่างในกรณีนี้ :laugh:)
-
ป้องน่ารักมากครัฟ...... :mc4:
-
ยังยุ่งอยู่หรอคะ่ พี่เอก ...ไม่เป็นไรรอได้ :monkeysad:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
มาต่อได้แล้วเน้อ :เฮ้อ:
-
นานแล้วน้า.... :o12:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m11:
เพิ่งอ่านจบจร้า รีบมาต่อเร็วเถอะนะ เพราะว่ามันค้างคามากมายเลยตอนนี้
ปล . ถ้าไม่ค้างมันก็ไม่ใช่เรื่องนี้อะนะ กร๊ากกกกกกกกกกก :a5:
-
หายไปไหนหนอ
คิดถึงเน้อ :กอด1:
-
:z3: คนใจร้ายเขียนให้อ่านแล้วทิ้งเค้าไป
-
:3123: :z2: :L2: :z10: :กอด1: :z13: :L1: :z6:
-
:z3: มาต่อซะที่เถอะพ่อ ใครมีเบอร์ช่วยติดต่อให้หน่อยนะ บอกทางนี้ให้อภัยแล้วทุกอย่าง :sad4:
-
:m15: คราวนี้ขอดอกเบี้ยแบบอัตราก้าวหน้าเลยน้าาา
-
:3125: ขอแบบทบต้นทบดอกเด๋อ
-
อ่านทันแล้วววววว
หลังจากตามอ่านอยู่หลายวัน
พีกับชาร์คจะเป็นแค่ตาอินกับตานาหรือเปล่าอ่ะ
รออ่านตอนต่อไปอยู่จ้า
-
น้องเอกหายไปไหน :call:
-
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2CGDBDPAD&Autoplay=1
-
อ่านทันแล้วนะคับ หมอเอก
มาต่อซะทีนะคับ :call:
รออยู่ คร๊าบ
อืม ว่าแต่ว่า ที่เล่ามาทั้งหมดนี่ มีตัวจริง ออกมาหรือยังอ่ะ แล้วคนไหนอ่ะ
มาต่อด่วนเลยนะ คับ :m21:
-
:3123:
-
:impress2: ขอโทษนะครับที่หายไปนมนานมากกกกกกกกกกกกกกกกก :m23: ไม่สบายบ่อยมากอะครับ งานเข้าก็เยอะ
แต่ตอนนี้โผล่กลับมาแล้วครับคาดว่าจะมาต่อเร็วๆนี้นะ แหะๆๆๆ ยังไงจะเอาให้จบภายในปีนี้นี่แหละครับ แหะๆๆๆ
ปล สุดที่รักผมก็ช่วยเร่งให้เขียนเช้าเย็นด้วยหละ ไม่รีบต่อเดี๋ยวโดนโกรธ :m2:
-
ู^
^
^
คิดถึง :-[ :call:
-
คิดถึงพี่หมอเอกคะ :กอด1: :o8:
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:impress2: ขอโทษนะครับที่หายไปนมนานมากกกกกกกกกกกกกกกกก :m23: ไม่สบายบ่อยมากอะครับ งานเข้าก็เยอะ
แต่ตอนนี้โผล่กลับมาแล้วครับคาดว่าจะมาต่อเร็วๆนี้นะ แหะๆๆๆ ยังไงจะเอาให้จบภายในปีนี้นี่แหละครับ แหะๆๆๆ
ปล สุดที่รักผมก็ช่วยเร่งให้เขียนเช้าเย็นด้วยหละ ไม่รีบต่อเดี๋ยวโดนโกรธ :m2:
^
^
รักษาสุขภาพนะจ๊ะ :กอด1:
สุดที่รักของน้องเอกน่ารักมากๆ เร่งให้เขียนซะด้วย
รออ่านนะจ๊ะ
-
:z3: :z3: ไม่เชื่อๆๆ
โกรธๆๆ :fire: :fire:
-
กลับมาก็ดีแล้วค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ และที่สำคัญ อย่าลืมมาต่อนะค่ะ o18
-
http://www.youtube.com/v/xf8-KtfDcAY&feature
ฟังก่อนนอนนะครับ
-
ตอนที่60.2 บุคคลที่โดนผ่า
พลั่กโครมมมมม!!!!…………. เสียงนี้ดังขึ้นครับ……………..ทุกคนหันไปที่สนามทันที……………… ภาพที่พวกผมเห็นก็คือ…………….ไอ้ชาร์คที่ล้มนอนกองอยู่กลางสนามพร้อมกับแขนขวาที่งอผิดรูป!!!!!!!
การแข่งขันยุติลงชั่วคราวครับ……....ผมและไอ้พีรีบวิ่งไปหาไอ้ชาร์คที่นอนร้องโอดโอยอยู่โดยมีพวกพี่ๆรีบวิ่งตามเข้ามา ………. แน่นอนครับสภาพไอ้ชาร์คตอนนี้ก็คือแขนมันหัก………..พี่ๆคณะผมเลยรีบช่วยกันพาไอ้ชาร์คไปโรงพยาบาลทันทีโดยมีผมและไอ้พีไปด้วย……..
พอมาถึงห้องฉุกเฉินที่โรงพยาบาลพี่อั้มก็รีบพาไอ้ชาร์คไปหาอาจารย์เพื่อx-ray ทันทีครับ…….ส่วนผมและไอ้พีพี่อั้มสั่งให้มานั่งรออยู่ข้างนอกก่อน………ด้วยเหตุที่ว่าในห้องฉุกเฉินนั้นไม่ควรมีคนไปยืนออกันมากไปโดนไม่จำเป็นครับ เพราะอาจจะทำให้เป็นอุปสรรคในการทำงานของทีมผู้รักษาได้………ถ้ามีอะไรจำเป็นจริงๆเค้าจะประกาศเรียกกันเองครับ
“พีเห็นมั๊ยว่าเกิดอะไรขึ้น” ผมถามพีขึ้นมาเป็นครั้งแรกหลังจากที่เงียบไปอยู่พักใหญ่ อาจเป็นเพราะผมพึ่งหายตกใจด้วยมั้งครับ………ระหว่างทางที่มาทุกคนไม่ได้พูดอะไรกันเท่าไหร่ได้แต่คอยสังเกตุอาการของไอ้ชาร์คเท่านั้น
“อืมมมม……คงเป็นเพราะชนกับทีมฝ่ายตรงข้ามแล้วล้มลงเอาแขนยันพื้นน่ะ…….พีก็เห็นไม่ถนัดแต่คิดว่ามันคงเป็นอุบัติเหตุ……..ยังดีนะที่หัวไม่ฟาดพื้นไปด้วยน่ะ” ไอ้พีตอบพร้อมกับหันมามองผม
“……..เออใช่…..ว่าแต่เอกเถอะเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น….”พีนึกได้ถึงอาการที่มันเกิดขึ้นกับผม…….เออนั่นสินะ……..
“……คือ…”
“เฮ้ย….น้องเอก…..ไอ้พี….”ผมยังไม่ทันตอบ เสียงพี่อั้มก็ลอยออกมาก่อนพร้อมกับกวักมือเรียกที่หน้าประตู……ผมกับไอ้พีเลยรีบวิ่งไปหา……..สรุปว่าส่วนอื่นไอ้ชาร์คคงไม่เป็นไรมากครับ………หัวไม่ฟาดรู้สึกตัวดี……..มีแค่แผลถลอกตามตัวบ้างนิดหน่อย…….แต่แขนขวาที่งอหนักนั้นต้องผ่าตัดด่วนครับ!!!!!
หลังจากการผ่าตัดหลายชั่วโมงผ่านไปเสร็จเรียบร้อยดีไอ้ชาร์คก็ถูกย้ายมายังห้องผู้ป่วย…… ผมกับไอ้พีก็ไปนั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียง………เฝ้าไปเฝ้ามาก็ไม่รู้ว่าผมเผลอหลับไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีก็สองทุ่มแล้วครับ……….พอตื่นมาผมเงยหน้าขึ้นก็เจอสายตาของไอ้ชาร์คที่กำลังมองมาและส่งยิ้มให้อยู่……….บอกตรงๆว่าดีใจมากครับที่มันปลอดภัย
สักพักอาจารย์ก็เข้ามาเยี่ยมครับและบอกว่าคงต้องให้อยู่โรงพยาบาลดูอาการก่อนอีกสักช่วงหนึ่ง……. รอให้แผลดีขึ้นก่อนครับ……….. แล้วก็คงต้องมีคนคอยช่วยดูแลไปก่อนสักระยะ…………พออาจารย์ออกไปไอ้ชาร์คก็รีบหันมาบอกผมเลยว่า
“เอกครับ ช่วยอยู่ดูแลชาร์คหน่อยนะครับ….. นะ……. นะครับ……” พูดไม่พูดเปล่าเอามือข้างที่ดีมากุมมือผมไว้แถมส่งสายตาวิงวอนออดอ้อนอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนซะงั้น………
“อ้อ….เอ่อ….ได้สิได้” ผมตอบ………..ขอกันขนาดนี้จะไม่ดูแลก็คงไม่ได้อะนะครับ
“เย้….ขอบคุณครับ….ดีใจจัง” ไอ้ชาร์คยิ้มให้ผมเหมือนเด็กๆเลยครับ……..ดูๆไปก็น่ารักดีเหมือนกันนะครับเนี่ย………สักพักไอ้ชาร์คก็กุมมือผมไปแนบกับแก้มแล้วก็บอกว่ามือผมอุ่นดีจัง…….แล้วก็หน้าแดง ผมก็เริ่มหน้าแดงตามไปด้วยแล้วสิครับ
“เอกครับ……”สักพักไอ้ชาร์คก็เรียกผม
“ว่าไง อยากทานน้ำเหรอ”ผมถาม
“เปล่า…..เอ่อ……อยากให้เอกเช็ดตัวให้อะ”
แว๊ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!251@#%$!@#%$!@#$%!#@$%@#$^@^@#^$#^&%
ต่อตอนหน้าอะดิ แหะๆๆๆ :laugh:
ปล.ไม่ได้มาต่อนานเลยพิมพ์ช้าอะครับ พิมพ์ได้นิดเดียวก็ดึกซะละ แต่ไม่ลงไม่ได้ครับเพราะที่รักบอกว่าไม่เขียนจะโป้งอะครับ แหะๆๆ :m29:
ปล2ที่รักผมก็ไม่สบายอยู่อะแต่ไม่เห็นเรียกให้เช็ดตัวให้เลยอิอิ :m13:
-
:z13: จิ้มๆพี่หมอเอก มาต่อเรื่องแล้ว เย้ๆ
รักพี่ชาร์คเหมือนเดิม :-[
-
:o8:ถึงจะเจ็บเป็นคนป่วยก็รีเควสพยาบาลพิเศษได้
หมอเอกเช็ดให้สะอาดเลยนะคะ
:กอด1:พี่หมอเอก +1 จัดให้คะ
-
มาซะสั้นนิดเดียวเองอ่ะ พี่เอก มายาวๆให้หายคิดถึงหน่อยซิ
:z2: :z2:
-
น้องเอกมาถึงก็คงอาการค้างไว้อีกแล้วนะ o18
รอลุ้นดีกว่าว่าใครจะได้เป็นคนเช็ดตัว
น้องเอกจะเช็ดจริงๆเหรอ
บวก 1 แต้มจ้า อย่าให้ค้างนานนะจ๊ะ
-
เอกไม่ว่าไรให้เราไปช่วยเช็ดตัวชาร์คให้เอาป่ะ เรายินดีน้าาาาาาาาา :-[ เขินๆ เราว่างดิ เหอะๆๆ :haun4: :haun4: :haun4: เอ..จะเช็ดตรงไหนก่อนดีหว่า เหอะๆๆ
-
:-[
-
ยังคงคอนเซป ค้างงงง ได้อย่างต่อเนื่อง o13
ตอนหน้าขอยาวกว่านี้นะค่ะ อิอิ
-
หึหึ น่าสนใจเน้อ หู่หี่ o18
-
ว้าว :impress2:เอกน่ารักจังงงงงงงง
มาต่ออีกนะๆๆๆๆ :monkeysad:
-
o22 มาต่อแล้ว แถมยังค้างอีก :m16:
คนป่วยอ้อน ๆ ได้น่ารักอีก เช็ดตัว ๆๆๆๆ
คิดถึงคะ :กอด1: หมอเอก
-
คิดถึงหมอเอก :L2: :L2:
-
อ่านเมื่อไหร่ก็ยังสนุกอยู่เสมอเน้อเรื่องนี้
อิอิ สั้นจริงค่ะพี่หมอเอกตอนนี้ แต่แอบน่ารัก ยังไม่สะใจที่หายไปนานๆ เลย
รอตอนต่อไปนะคะ
-
:m23: แหะๆๆ ขอโทษที่หายไปนานนะครับ คิดถึงทุกคนมากเลยโล่งใจที่ยังมีคนตามอ่านอยู่นะครับ :pig4:
ปล เมื่อวานเอามาลงเลยไม่โดนโป้งดีใจจังแหะๆๆ :เฮ้อ:
-
^
^
น้องเอกค้าบ แล้วคืนนี้ไม่มาต่อเหรอ
:กอด1:
-
ตอนที่61.1 เหตุการณ์ในโรงพยาบาล
พูดไม่พูดเปล่าครับ……ปากมันขยับไม่ทันจบมือข้างที่ยังดีอยู่ของไอ้ชาร์คก็ดึงมือผมลากไล่จากแก้มมันลงมาตามคอลงไปที่หน้าอก………..แถมยังจะสอดมือผมเข้าไปในเสื้อมันอีก…….เฮ้ยยยยยย มรึงจะทำอารายยยยยยยย
“โอ๊ยย……,มรึง ทำบร้าไรเนี่ย!!!!” ไอ้ชาร์คร้องลั่นครับพลางหันไปโวยใส่ไอ้พีที่เมื่อกื้มันเอานิ้วจิ้มลงไปกดตรงแผลถลอกของไอ้ชาร์คแรงๆหลายที
“อ้าว……เพื่อนรักครับ….. กรูก็กำลังช่วยสำรวจให้มรึงไงครับ ว่ามันมีเชื้อชั่วอะไรพุ่งเข้าแผลมรึงบ้างรึเปล่า….ดูดิอีกนิดมรึงก็ลากมือเอกของกรูลงไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ย” ไอ้พีตอบ ……..เออจริงเห็นด้วย
“โถ…..ไอ้พีครับ…..ก็ผมป่วยอยู่นี่ครับ ผมก็ต้องการให้แฟนสุดที่รักผมดูแลสิครับ……แล้วคุณมรึงมายืนทำซากอะไรอยู่แถวนี้ครับ….” ไอ้ชาร์คหันไปสวนไอ้พีแต่มือมันก็ยังไม่วายจับมือผมไว้อยู่อะนะครับ……เอ่อ…..แล้วใครแฟนมรึงครับ
“อยากรู้เหรอครับว่าอยู่ทำซากอะไร……ก็ทำซากคุณมรึงนี่แหละครับ……อยากเป็นหมอศัลย์อยู่พอดีเลย ขอใช้มรึงเป็นอาจารย์ใหญ่หน่อยนะครับ”ไอ้พียิ้มกวนใส่
“กรูยังไม่ตาย!!!ไอ้#@%$@#^%^%#^^#” “ไอ้#$!#@%@#$^%#^%$#$&”……………..เอ่อออออ……….. และแล้วมันสองคนก็กลับเข้าสู่สภาวะปกติจนได้ครับ……..กัดกันไปกัดกันมาคงเพลินกันมากจนไม่รู้ว่าผมเดินออกมาจากห้องเรียบร้อยแล้ว…………..ครับ………วันนี้ยังไงผมคงต้องหาคำตอบให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันแน่……. ผมต้องหาคำตอบ….ผมต้องไปพบ……….
…………………………………………………………………….
“ที่รักคราบบบบบบบบบบบบบบบบบ” เสียงไอ้ชาร์คดังขึ้นแต่เช้าทันทีที่ผมออกมาจากห้องน้ำ
“จ๋า ที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก”ไอ้พีรีบตอบรับ
“อ้าวเฮ้ย กรูไม่ได้คุยกับคุณมรึง…..ไอ้#@%#@$^@%#^”…….ครับสรุปว่าเมื่อคืนผมกับไอ้พีก็อยู่เฝ้าไอ้ชาร์คกันจนเช้า………….ตั้งแต่มานี่ผมยังไม่ได้ช่วยทำอะไรให้ไอ้ชาร์คมันเลยครับ……….ที่ทำไปอย่างเดียวก็คือยืนหายใจให้พรมันอยู่นี่แหละ……ที่เหลือไอ้พีมันแย่งทำหมดเรียกว่าไม่ให้ผมเฉียดเข้าไปใกล้……..ดูๆไปไม่รู้มันจะมาช่วยดูแลหรือทำให้แย่ลงกันแน่…….แต่ก็เอาเถอะครับ ไม่เหนื่อยดี อิอิ
ทุกวันไอ้ชาร์คก็จะขอให้ผมเช็ดตัวให้มันครับ…..โดยที่จะระบุขอให้เช็ดที่จุดสำคัญของมันโดยอ้างว่าเช็ดลำบาก…….แต่ไม่ว่ายังไงพอไอ้พีพุ่งเข้ามาช่วย…..มันก็แย่งผ้ากลับไปเช็ดเองได้ทุกครั้งไปสิครับ
ในที่สุดระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลของไอ้ชาร์คก็ดำเนินเรื่อยมาจนถึงวันกำหนดออก……..ถึงแม้จะเป็นเวลาเพียงแค่ไม่กี่วันแต่ไอ้ชาร์คมันก็ดูดีใจมากเลยครับที่จะได้กลับซะที……..มันคงเบื่ออะครับที่ต้องอยู่แต่ในโรงพยาบาล…….ช่วงที่ผ่านมามีเพื่อมาเยี่ยมมันกันเยอะครับ……..โดนเฉพาะพวกไอ้ป้องที่ดูเหมือนจะมานั่งกินของเยี่ยมพร้อมกับเปลี่ยนห้องคนไข้ให้เป็นที่นัดพบแห่งใหม่มากกว่า…….แล้วก็พวกรุ่นพี่ที่มาเยี่ยมพร้อมกับอวดว่าทีมบาสชนะทีมคู่แข่งได้สำเร็จแม้จะขาดคนในตอนหลัง……..(ตามเคยคือมีนักเรียนพยาบาลหลงผิดมาตามกรี๊ดไอ้ป้องด้วยครับ เวลามันจะกลับบ้านแต่ละทีมันแทบจะปีนหน้าต่างหนีอยู่แล้วครับ)
แต่อย่างไรก็ตามนะครับ…….ผมไม่เคยเห็นญาติของชาร์คมาเยี่ยมเลย……มีแต่ใครสักคนโทรศัพท์มาคุยกับมันบ้างซึ่งชาร์คก็ดูเศร้าอย่างบอกไม่ถูกทุกครั้งที่รับสาย……. มันคงอยากเจอพี่สาวมันนะครับเพราะเห็นละเมอถึงเกือบทุกคืน……. ทำนองว่าขอโทษๆ…….. แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าถามเรื่องนี้กับมันครับ
อ้อ และอีกอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่ก็คือผมเริ่มมั่นใจตัวเองแล้วครับว่าผมคิดอะไรกับคนคนนึงเกินเพื่อน……..
ต่อตอนหน้าอะครับ แหะๆๆๆ
:m13:
-
เกิดอันหยังขึ้นอีกหละนิ เป็นปริศนาให้อยากรู้อีกแล้ว
:serius2: :serius2:
-
ค้างได้ค้างดีหละนะ
เราก็อยากจะรู้ เอกไปชอบใคร
แล้วที่บ้านชาร์คเป็นยังไงเหรอ
รอๆๆๆๆอ่านต่อจ้า
บวก 1 แต้มนะจ๊ะ
-
:z3: เฮ้ยมีคนแย่งเช็ดตัวชาร์แล้วดิ :เฮ้อ: เซ็งเว้ยเซ็ง ว่าแต่คนไหนละที่เอกเกิดอาการ บอกซักที่ซิเว้ยรอตั้งแต่ต้นปีจนจะสิ้นปีอยู่แล้วน้าาาาาาาา :3125:
-
นั่นดิ รอจนจะสิ้นปีแล้วนะ เมื่อไหร่แฟนตัวจริงจะเผยซะทีล่ะ :เฮ้อ:
-
งึ รอตอนหน้า
มาไวๆ :call:
-
ร๋อ ร๊อ ร้อ ร่อ รอ ตอนหน้าจร้า o13
-
:L2: เอาดอกไม้มาฝากที่รักครับ
-
:man1:หมอเอก ความในใจใกล้จะเปิดเผยแล้วเหรอ แน่ใจแล้วจริงๆอ่ะ
งานนี้ต้องฉลอง
-
ไม่มาต่อแบบนี้เมื่อไรจะจบซะที่ละครับที่รัก :3123: รีบมานะครับ
-
:m15: เลิกเขียนหละหว้าคนนี้อ่ะ หายไปเลย
-
ใกล้มาต่อแล้วคร๊าบบบบบบบบ :กอด1:
-
พรุ่งนี้หิมะตกแน่ๆ o22
-
คิดเหมือนกันเลยดิ :call:
-
(http://glitter.kapook.com/files/glitter/photo/original/8/10889.gif) (http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=113&sid=52a137ad5f315ce231c0f444fb5870cb)
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2CGAA7PAD&Autoplay=1
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:z2: :z2: :z2:
:L2: :L2:
-
:monkeysad:
พี่หมอเอกขา จวนจะปีใหม่แล้วน๊า :serius2:
-
รออยู่อ่ะ คร๊าบ
:call: :call:
-
เอิ่ม พี่เอกครับ ใกล้ของพี่เอกเนี่ยอีกไกลไหม อิอิ :laugh:
มาต่อไวๆนะค๊าบบบบ
-
คนหลอกลวง ไหนว่าจะมาไม่เห็นมาซะที่
(http://image.ohozaa.com/iq/dookdik_013_pinkpig1.gif) (http://image.ohozaa.com/)
(http://image.ohozaa.com/ib/icon_soldier50.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=77368827f9b2b429c5c67821870f4b95)
(http://image.ohozaa.com/in/qqemoticon014.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=c33d31057c8dddabb9c776e313509b62)
-
:z13: จึ๋งพี่ไต๋ แหะๆๆ
-
(http://image.ohozaa.com/i9/mthaiemoticon00029.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=ca84d93ccde80758d1f1e3a54bece014)
-
กางเต๊นท์รอ.... :really2:
-
คิดถึงแล้วนะ
-
http://www.youtube.com/watch/v/uh4QztXJrdA
-
คนเราอ่า มีการแวะมาด้วย
แล้วตอนใหม่ล่ะค่ะพี่เอกขา
-
:z13: จิ้มเลย คิดถึงจังกอดๆๆๆ :กอด1:
จะบอกว่าเขียนตอนนี้มาเดือนกว่าแล้วยังไม่เสร็จเลยครับแหะๆๆๆ :impress2:
-
:z13:.
เขียนหรือพรรณนา อ่ะพี่เอก ไหงมันนานขนาดน้าน
:laugh: :laugh:
-
:z13: จิ้มปาล์ม
แหะๆๆๆ :impress2: พยายามเขียนอยู่ยังไม่ลืมนะครับแหะๆๆ
-
(http://glitter.212cafe.com/graphics/glittered/31-12-09/1262271132958.gif) (http://glitter.212cafe.com/)
-
:mc1: ไปดีกว่า
-
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ ขอให้น้องเอกมีความสุขตลอดไป :L2:
-
:mc3:สวัสดีปีใหม่คะพี่หมอเอก มีความสุขมากๆนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยคะ ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ :mc2:
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/0892/630892/cd8b11f08ebc77b6f484541b88cdc857_1261975960.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=630892)
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ
ปล. ยังรอตอนต่อไปอยู่นะคะ ^___^
-
(http://image.ohozaa.com/i4/12623059632.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=396f978baa7e3d233b7b4a77abb43661)
-
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V24GCBBPA0&Autoplay=1
-
:z13: จิ้มพี่ไต๋
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่เอก มีความสุขมากๆ นะค่ะ สุขภาพแข็งแรง
มีการแวะมาจิ้มๆ คนอื่นเค้าด้วยเน้อออออ
-
เข้ามาฉลองหน้า 99 เลขสวยดี :z2: :z2:
-
อ่านเรื่องนี้ข้ามปีเลยครับ......
สนุกดีครับ มีให้ค้าง....มีให้ลุ้นตลอด o13
สวัสดีปีใหม่ครับหมอเอก :pig4:
-
(http://image.ohozaa.com/iw/xnyucai63.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=80a0a593332af499adc8d5b75c050f1d) Hi
-
:3125: โดนไล่ไปอยู่หน้าสองหลายรอบแล้ว ที่รักก็ยังไม่มาต่อซะที่เดี๋ยวเถอะ :m16: เหนื่อยบ่น หนีดีก่า :o12:
-
มาดันกรพทู้พี่เอกครับ ลืมไปแล้วนะเนี่ย อิอิ :monkeysad:
-
นั่งอ่านทั้งวันเลยค่ะ
ในที่สุดก็อ่านทันแล้ว
จะจบแล้วไม่ใช่เหรอคะ
มาต่ออีกหน่อยจิคะพี่หมอเอก
:L1: :L1:
-
อ่านทันแล้วว ว
ชอบๆๆ
แต่ยังสงสัยไม่หายใครคือพระเอกหว่า?
เฉลยได้แล้ววว ว ว
**ตั้งแต่อ่านมา คนเขียนค้างได้ทุกตอนสินะค่ะ o18
-
:call: :call: :call: :call:
-
:z3: มีแต่หนีเทียวอ่ะดิ ไม่มาต่อซะที่ เด็กไม่ดี
-
:angry2: เด็กดื้อ
(http://61.19.248.235/uploads/2103d992de.jpg) (http://imagehost.compgamer.com/getimg.php?img=2103d992de.jpg)
-
อัพเถอะ พลีส สส ส
-
มาต่อให้จบก่อน แล้วจะหนีไปเที่ยวไหนค่อยไป รู้มั้ยเด็กดื้อ :กอด1:
-
ยังรอคอยด้วยความหวัง
:impress3:
-
มาต่อเร็วๆนะ สนุกมาก o13 o13 o13
-
หนีไปเที่ยวกลับมาแล้วก็มาต่อให้จบซะที่เถอะครับเพ่ :z3:
-
สงสัยคงจะได้กลายเป็นนิยายดองเค็มแห่งปีแน่ๆเลย
:angry2: :angry2:
-
ตอนที่61.2 เหตุการณ์หลังโรงพยาบาล
และแล้วไอ้ชาร์คก็ได้ออกจากโรงพยาบาลซะทีนะครับ ดีใจกับมันด้วยจริงๆ........แต่.....เอ่อ.......แต่ผมสิ......ผมไม่ได้กลับไปนอนบ้านมาอาทิตย์นึงแล้วคร๊าบบบบบ....ฮือๆๆๆ
ทำไมอะเหรอครับก็เพราะผมต้องไปอยู่ดูแลไอ้ชาร์คที่คอนโดมันน่ะสิครับ.......ก่อนออกจากโรงพยาบาลมันอ้อนวอนผมสารพัดให้ไปอยู่เป็นเพื่อนมัน........ถ้าไม่ไปก็อดเป็นห่วงมันไม่ได้เพราะมันอยู่คนเดียว....... ตลอดเวลาชาร์คไม่เคยพูดถึงเรื่องครอบครัวของมันให้ผมฟังเลย ชาร์คแค่เล่าว่าที่บ้านไม่มีใครอยู่.......ทุกครั้งที่พูดอะไรเกียวกับครอบครัว มันจะดูเศร้ามาก........มากจนผมไม่กล้าที่จะถามต่อ......
แต่ทุกครั้งที่โหมดเศร้าของไอ้ชาร์คได้เริ่มขึ้น.....โหมดนั้นก็มักจะอยู่จีรังได้ไม่นานก็ต้องถูกไอ้พีที่ขณะนี้ได้เก็บกระเป๋าตามมาสะกัดดาวรุ่งเข้ามาทำลายเสียทุกครั้งไป......จากเศร้ากลายเป็นเถึยงจากเถียงการเป็นเสียงหัวเราะ........ยิ่งนานไปผมว่าไอ้สองคนมันก็ดูรู้ใจกันมากเลยครับ
การอยู่ดูแลไอ้ชาร์คไม่ลำบากเลยครับง่ายมากๆไม่เหนื่อยไม่ต้องออกแรง.......ก็เพราะทุกครั้งที่มันเอื้อนเอ่ยขออะไรไอ้พีก็จะรีบวิ่งไปจัดการทำให้มันหมดเสียทุกอย่างน่ะสิครับ.......หน้าที่ผมตอนนี้เลยกลายเป็นเจ้าหน้าที่ให้กำลังใจไปซะอย่างงั้น
...
วันนี้เป็นวันเสาร์ครับ พวกไอ้ป้องบุกเยี่ยมไอ้ชาร์คกันแต่เช้า......เอ่อ.....แต่ผมเรียกว่ามาถล่มคอนโดไอ้ชาร์คดีกว่านะครับเพราะตั้งแต่มาพวกมันส่งเสียงเฮฮากันลั่นโหวกเหวกโวยวายทำอะไรกันไม่รู้วุ่นวายไปหมด.......แต่ก็ดีครับไอ้ชาร์คมันดูสดชื่นขึ้นเยอะ......ตอนแรกพวกมันบอกจะมากันบ่ายๆแต่เห็นว่าไอ้ป้องอะครับขอเปลี่ยนแผนเพราะช่วงนั้นมันถูกสาวตามมาดักที่หน้าบ้านอีกแล้วครับมันเลยหาเรื่องหนีภัยมาซะเลย........มันบอกว่าถ้าไม่รีบออกมามันกลัวโดนชะนีคลั่งข่มขืนน่ะครับ.........
เนื่องจากมีคนจำนวนมากมาช่วยอยู่โยงดูแลไอ้ชาร์ค...... ผมเลยขอตัวกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อนครับโดยมีไอ้พีขับรถมาส่ง...... ไม่อยู่บ้านนานผมก็กลัวแม่ลืมหน้าอะนะครับแหะๆ
ระหว่างทางกลับไอ้พีมันก็ชวนผมคุยไปเรื่อยอะครับตามประสามัน พูดๆไปเดี๋ยวๆก็แอบมาจับมือ...เดี๋ยวนี้ผมก็ตามใจมันนะครับให้มันจับเพราะชินแล้ว......แต่ไอ้ที่ผมไม่ชินและไม่ขอชินก็คืนไอ้พีมันกระโจนเข้ามาหอมแก้มผมขณะขับรถนี่สิคร๊าบบบบบ.........กระโจนทีรถส่ายที ดีนะเป็นเช้าวันเสาร์รถไม่เยอะมากไม่งั้นผมกลัวได้เข้าเผือกเป็นเพื่อนไอ้ชาร์คอีกคนสิ
"โอ๊ย" ไอ้พีร้อง.....ครับก็ถูกผมเขกหัวไปทีนึงสิครับโทษฐานหอมเสี่ยงชีวิต
"อะๆเดี๋ยวหวัดดีแม่แล้วก็ค่อยหอมกะดะ" อ้าว.....ไอ้นี่วอนครับ .....ก่อนที่ผมจะเขกหัวมันอีกที อยู่ๆมันก็เปลี่ยนโหมดจนผมชะงัก
"เอก...ขากลับเราขอแวะที่นึงก่อนนะ"น้ำเสียงมันดูเปลี่ยนไปทันทีเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้จนผมงง......ผมได้แต่พยักหน้าตอบอือไป.........ดูมันจริงจังขึ้นมากจนผมไม่ได้ถามต่อ........
หลังจากผมเก็บเสื้อผ้าชุดใหม่และทักทายพูดคุยกับบุพการีเสร็จ......ไอ้พีก็รีบลากผมออกมาอีกตามเคย......คราวนี้มันดูรีบๆไงไม่รู้ครับแล้วก็ดูตั้งใจขับรถไม่เล่นพิเรนอะไรมากเหมือนขามาและแล้วผมกะไอ้พีก็มาปรากฏตัวที่......
------------------------------
ครับ เรามาที่ ท้องฟ้าจำลอง
---------------------------
-
:call: สำนึกผิดรีบมาต่อแล้วครับแหะๆ
ตอนหน้าจะต่อให้ยาวๆนะครับแหะๆๆ
-
จ่ายสดจ่ายสด = ไม่เจื่อ :angry2: ไม่ต้องมาหลอกเค้าเลย
หลอกเค้ามารอ แล้วก็หนีไป :m15: คนใจร้าย
:call: สำนึกผิดรีบมาต่อแล้วครับแหะๆ
ตอนหน้าจะต่อให้ยาวๆนะครับแหะๆๆ
รู้หลอกตอนหน้ายาวกว่า ก็แค่บรรทัดเดียวไม่ก็คำเดียวไม่ก็ตัวเดียว แล้วก็ให้รออีก 5 เดือน :z13:
วันนี้แดดก็ดี ฝนก็ไม่ตั้งเคล้าคิดไงมาต่อให้ ไม่อยากเชื่อเลย แต่ไงเค้าก็รักตะเองนะ :กอด1:
รู้เค้าหลอกก็เต็มใจให้หลอก :o12:
-
คนแต่งเรื่องนี้ยังอยู่อีกหรอเนี่ย หายไปซะนานเล๊ยยยยย
:m20: :m20:
-
ท่าทางคนแต่งจะยุ่งเนอะ
รอต่อไปดีกว่า
ลัลล้า
-
เอ่อ หายไปนานอ่ะ นานจนเค้าลืมไปแล้วว่าใครเป็นใคร แหะ แหะ
ขอไปฟื้นฟูความจำก่อนนะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด น้องเอก
มาได้ไงเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: มามะขอกอดแน่นๆหน่อยจ้า
ท่าทางจะงานยุ่งจริงอะไรจริง หายไปนานเลย
ตอนนี้ไม่ค่อยค้างนะ ยังรู้ว่าไปท้องฟ้าจำลองกัน
แต่อยากรู้ว่า งานนี้จะมีพลิกเป็น พีxชาร์ค หรือ ชาร์คxพี รึป่าว :-[
บวก 1 แต้มให้จ้า ไม่ได้บวกนานละนะ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านวันนี้คะ อ่านรวดเดียวเลย งานการไม่ทำฮ่าๆๆ
อืมมไปท้องฟ้าจำลองเหรอคะ?? หยั่งกะเรื่องรถไฟฟ้าเลยไปเดทหรือไปทำอะไรที่นั้นกัน
แต่คุณหมอเอกนี่เขียนค้างได้คงเส้นคงวามากๆคะ
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: จิ้มทะลุทะลวงทุกคนเลยคร๊าบบบบบบ o13
คิดถึงทุกคนมากกกกกกกกก:m15:
ทั้งนี้เรื่องเกิดก่อนรถไฟฟ้าหลายปีน๊าาาาา ช่วงที่เงียบไปเพราะรอให้กระแสรถไฟฟ้ามาหานะเธอผ่านไปก่อนไงเดี๋ยวหาว่าไปซ้ำกะเค้า ดูดิต้องอดทนกลั้นใจไม่มาต่อรอให้กระแสหนังห่างๆไปก่อนไง ไม่ได้เป็นเพราะยุ่งมากทำงานทุกวันจนไม่มีวันหยุดหรอกครับจริงจริ๊งงงงงแหะๆๆๆๆ :monkeysad:
พี่ไต๋คร๊าบบบบคิดถึงจังเลย จะจ่ายสดเอกเลยเหรอครับมามะๆๆ มาจ่ายซะดีๆ เดี๋ยวตอนหน้าจะเขียนยาวๆละจริงๆน๊าาาาาา :impress2: เปล่าหลอกจริงจริ๊งงงงงงงงง รักกันๆกอดๆ :กอด1: หายเศร้าๆ
คิดถึงพี่น้ำตาลมากเลย สบายดีนะคร๊าบ :-[
ยังไม่หายไปไหนหรอกปาล์ม อิอิ :angry2:
ปล อ๊ะ ไม่ได้มาต่อนานเลยลืมค้างเผลอบอกไปซะละว่าไปไหนขอโทษครับแหะๆๆ
-
คิดถึงๆ จำเราได้ป่าวก็มะรู้ :o8:
จะรอนะคะ
**********************************
ตอบพี่หมอเอก สบายดีคะ
-
นึกว่าอยู่กับใครบางคนจนลืมมาต่อเรื่องซะหละ
:laugh: :laugh:
-
:กอด1: คิดถึงข้าวจังเลย สบายดีมั๊ยเอ่ย
:z13: จิ้มปาล์มด้วย รู้ได้ไงว่าอยู่กะใครหึ๊
-
........ :กอด1:
-
เง้อแอบย่องมาเงียบๆ ต่อสั้นๆแล้วจากไปหรอครับพี่เอก หึหึ คิดถึงๆ นึกว่าจะหายไปแระ อิอิ :sad4:
-
ก๊ากก แอบตกใจนึกว่าตาฝาด หรือใครไปขุดเรื่องขึ้นมา(วะ)เนี่ย
ของจริงนี่นา
:a5:
-
:z10: กาดึบกาดึบ สรุปง่ายๆชาตินี้บ่จบอ่ะครับ แหะๆๆ
-
วิธีคอยที่ถูกต้อง ได้รับการอนุเคราะห์น้องหมาที่น่ารัก
http://www.youtube.com/watch?v=9o7KuMLEIXA
-
ปล อ๊ะ ไม่ได้มาต่อนานเลยลืมค้างเผลอบอกไปซะละว่าไปไหนขอโทษครับแหะๆๆ
:haun4: :haun4: ลืมค้างเหรอครับที่รัก ไม่เป็นไรคืนนี้เอาใหม่ก็ได้ เห่อๆๆ
ให้ค้างทั้งคืนเลย 5555 :pighaun: :pighaun:
-
:z13: จิ้มพี่ไต๋ จะให้ไปค้างที่ไหนคร๊าบบบบบบ :กอด1:
ปล น้องหมาน่ารักเนอะ
-
ฮั่นแน่ มีถามค้างไหนดีน้านนนนนนนนนนน หึ :-[
ปล.น้องหมาน่ารักไม่เท่าคนส่งให้นะครับ เห่อๆๆ :z1:
-
:z13: จิ้มพ่ีไต๋เลยน่ีแหนะ
-
พึ่งเข้ามาอ่าน น่ารักมากมายเลยค่ะ ชอบมาก
แอบกังวลเล็กน้อย แต่ละตอนช่างสั้นเหลือเกิน
ค้างมากมายเลยค่ะ ลุ้นๆว่าใครคู่ใคร หรือว่า เรารักกัน3คน ^^
-
:z13: จิ้มพ่ีไต๋เลยน่ีแหนะ
ยอม :m15:
-
หายไปนานเลยเนอะ ตอนนั้นตามทันแล้ว แต่ตอนนี้แอบลืม 55
เดี๋ยวกลับไปฟื้นความจำแปบนุง หุหุ :o8:
-
ไม่ได้อ่านเรื่องนี้มานานมาก
คิดว่าจะไม่ไ้ด้อ่านอีกซะแล้ว
-
คนเขียนเรื่องนี้ไม่ชอบการบังคับขู่เข็น :z10:
ขอร้องอ้อนวอนก็ไม่สนใจ :a14:
ต้องแล้วแต่อารมณ์ท่าน :z3:
ยังนึกไม่ออกเลยว่าอะไรมันจะสามารถไปกระตุ้นอารมณ์ให้ท่านมาต่อให้จบได้ :เฮ้อ:
-
o13 เยี่ยมมากเลยค่ะเรื่องนี้
นั่งอารมณ์ดีทุกทีที่อ่าน บางทีเผลอขำก๊าก จนเพื่อนๆตกใจ
มุขของหมอป้อง ฮามากเรียกได้ว่าเป็นตัวชูโรงของเรื่องเลยล่ะค่ะ
บางบทเหมือนหมอเอกกำลังนั่งนินทาเพื่อนให้ฟัง สนุกดีค่ะ ชอบ
ติดตามอยู่นะจ๊ะ
-
เรื่องสนุกมากกกกกกกกกค่ะฮาอ่ะ
โดนเฉพาะป้องอ่ะด่าชะนีแต่ละที่ฮากร๊ากเลยค่ะแรง!อิอิ
อยากรู้จังว่าพีกับชาร์คมีอดีตอะไรกับเอกอ่ะติดตามๆ
หมอเอกน่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้หมอเอกค่า
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
(http://upload.mwake.com/images_xxx/o9/SnYGKww6lE.PNG) (http://upload.mwake.com/v3.php?id=o9/SnYGKww6lE.PNG)
Thanks: เกมส์แต่งตัว (http://game.mwake.com/category/1/เกมส์แต่งตัว/) เกมส์ต่อสู้ (http://game.mwake.com/category/3/เกมส์ต่อสู้/) เกมส์ทําอาหาร (http://game.mwake.com/category/24/เกมส์ทําอาหาร/)
(http://upload.mwake.com/images_xxx/o9/gs15nT7uJA.PNG) (http://upload.mwake.com/v3.php?id=o9/gs15nT7uJA.PNG)
Thanks: เกมส์แต่งตัว (http://game.mwake.com/category/1/เกมส์แต่งตัว/) เกมส์ต่อสู้ (http://game.mwake.com/category/3/เกมส์ต่อสู้/) เกมส์ทําอาหาร (http://game.mwake.com/category/24/เกมส์ทําอาหาร/)
(http://upload.mwake.com/images_xxx/o9/tajMLNeHgm.PNG) (http://upload.mwake.com/v3.php?id=o9/tajMLNeHgm.PNG)
Thanks: เกมส์แต่งตัว (http://game.mwake.com/category/1/เกมส์แต่งตัว/) เกมส์ต่อสู้ (http://game.mwake.com/category/3/เกมส์ต่อสู้/) เกมส์ทําอาหาร (http://game.mwake.com/category/24/เกมส์ทําอาหาร/)
(http://upload.mwake.com/images_xxx/o9/wj7sRMTm4E.PNG) (http://upload.mwake.com/v3.php?id=o9/wj7sRMTm4E.PNG)
Thanks: เกมส์แต่งตัว (http://game.mwake.com/category/1/เกมส์แต่งตัว/) เกมส์ต่อสู้ (http://game.mwake.com/category/3/เกมส์ต่อสู้/) เกมส์ทําอาหาร (http://game.mwake.com/category/24/เกมส์ทําอาหาร/)
-
เหอๆ จะรอโดยไม่หวังดีมั้ยนิ
ปล.พี่ไต๋ ใช้Appไรหรอ ปาล์มจะได้ใช้มั้ง กำลังจะได้เครื่อง
:z2: :z2:
-
ก็อยากให้เขียนต่อ
-
ไงก็รออ่านอยู่นะคะ ว่างๆอย่าลืมมาต่อนะคะ^^
-
โหะ เพิ่งเคยได้อ่านเรื่องนี้ค่า ยังคิดว่าอยู่พลาดได้ยังไง
สนุกๆๆๆๆ ชอบหมอป้อง ฮา
รอนะจ้ะ :กอด1:
-
ชอบเอกมาก ฮาดีแท้น้อ 5555 :jul3:
-
มาโพสก่อนอ่านครับ ท่าจะหนุกๆนะครับ หวังไว้ :call:
-
อ่านจนถึงตอนนี้แล้ว...รออ่านต่อนะ o13
-
จะมีหวังได้อ่านต่อไหมน้ :pig4:าาาาา
-
เอิ่มเห็นแล้วแอบดีใจนึกว่ามาต่อคนเขียนอยู่หนายค๊าคนอ่านคิดถึงงงงงจะแย่แล้ว :sad4:
อีก1เดือนจะคบปีที่เม้นทิ้งไว้ข้างบนระดับของความเค็มคงกำลังดีมาต่อได้แล้วน๊า
คิดถึงหมอเอกจัง :m17:
-
:z6: ด้วยรักจากใจ
:L2: :L2: จะมาต่อแน่หรือเปล่า
หรือจะโกหกอีกหละหว้า :m16:
-
:m15: จะมาต่อให้จบแล้วครับ
-
(http://upic.me/i/ef/img_7671.jpg) (http://upic.me/show/28599381)
-
ตอนที่62.1 เฉลยความลับของพี
และแล้วเราก็มาถึงท้องฟ้าจำลองครับ จริงๆที่นี่เป็นที่ที่ผมชอบมากเลยครับเพราะ คุณน้าที่ผมรักมากเคยพามาสมัยผมเป็นเด็ก ....... แต่พอโตมาก็ไม่ค่อยมีเวลาได้ไปทั้งๆที่ก็อยู่ไม่ไกลโรงเรียนผมสักเท่า ไหร่........ล่าสุดที่ได้เข้ามาดูก็เมื่อสองปีก่อนนั่นแหละครับตอนผมมาแข่ง ชีวะโอลิมปิกรอบที่สอง......
แต่ก็อย่างว่าอีกหละนะครับดวงอย่าง ผมอะเหรอจะได้มาดูอย่างธรรมดาแบบชาวบ้านชาวช่องกัน.......วันนั้นอะนะครับ อยู่ๆก็มีข่าวขู่วางระเบิดขึ้นมาสิครับ ร้อยวันพันปีออกจะเป็นสถานที่ที่สุดแสนจะปลอดภัย......พอผมมาเยือนทีนี่หละก็ วุ่นเลยทีเดียว....
ถ้าใครยังพอจำข่าวปีนั้นได้ ตอนนั้นอะคุณตำรวจต้องต้อนคนออกมากันอลหม่านเลยทีเดียว...... นึกๆไปก็ยังขนลุกไม่หาย เพราะกว่าผมจะออกมาได้ก็เป็นกลุ่มสุดท้ายเลยครับตอนนั้นจำได้ว่าตอนอยู่ที่ส่วนแสดงวิทยาศาสตร์
".....เอกครับ......วันนี้พีมีอะไรจะบอกเอกนะ........" เสียงพีที่พูดเรียบๆแต่จริงจังดังขึ้นมาเบรกความคิดของผมไปได้ชะงักในทันใด.......ผมเองก็ตกใจครับเพราะไม่ทันตั้งตัว......วันนี้ผมรู้สึกว่าพีดูนิ่งขึ้นมากผิดกับทุกที
".......ได้สิ.....เอกรอฟังอยู่......" ผมหันไปตอบพร้อมกับยิ้มให้.....พียิ้มตอบกลับมาพร้อมกับกุมมือผมเบาๆ.....ผมสบตาคู่นั้นของพีผมก็รู้เลยครับว่าวันนี้แหละ........ผมคงจะได้รู้ถึงสิ่งที่พีได้เก็บงำไว้มานาน...........พีคงต้องรวบรวมความกล้าอย่างมากแน่ๆเพราะแม้ภายนอกจะดูมั่นใจแต่มือที่จับมือผมไว้นั้นกลับกำลังสั่นเทา.....
".....แต่ก่อนอื่นเราไปดูดาวกันก่อนนะครับ..." พีพูดเสร็จก็จูงผมเข้าไปดูดาวในห้องแสดงทันทีเพราะว่าได้เวลาพอดีครับ.......
วันนี้เป็นวันที่เค้าฉายภาพแสดงการโคจรของดาวต่างๆรวมถึงตำแหน่งของดาวเหนือครับ......ผมจำได้ว่าตอนเด็กๆผมมองขึ้นฟ้าตอนกลางคืนผมเคยเห็นภาพแบบนี้นะครับ.....ภาพดาวเต็มท้องฟ้า......แต่พอโตขึ้นผมกลับไม่ค่อยเก็นภาพแบบนี้แล้ว......มลภาวะมันคงบดบังดาวไป.....หรือไม่ก็เป็นเพราะเราเองนี่แหละที่แหงนมองมันน้อยลง
".......สวยจังเลยเนอะ ดาวเต็มฟ้าเลย......เสียดายจังที่เดี๋ยวนี้มองไม่ค่อยเห็นแบบนี้แล้ว......."พีเอ่ยขึ้นมาเบาๆขณะสายตายังเหม่อมองดาวที่เฉายเต็มท้องฟ้า.......
"........นั่นสิ.......แต่จริงๆบางวันมันก็เห็นได้นะ......เพียงแต่เราลืมมองมันไป........"ผมหันไปกระซิตอบพีเบาๆ.......ผมรู้สึกคุ้นกับประโยคนี้มากเลยครับเหมือนผมเคยพูดประโยคประมาณนี้กับใครสักคน.......ใครนะ.........
"....................เหมือนเราใช่มั๊ย.........................."พีหันมาตอบพร้อมกับมองตาผมด้วยสายตาแสนเศร้าที่พอจะมองเห็นได้ในความมืด.......
"......................................" คำพูดของพีถึงแม้จะสั้น......แต่มันก็แฝงให้ผมต้องคิด.........พีกำลังจะหมายถึงอะไร........
"......................................"
"......................................" พีเอานิ้วมาแตะที่ริมฝีปากผม.......เป็นเชิงว่าไม่จำเป็นต้องตอบ...... เราสองคนนั่งสบตากันโดยที่ไม่มีใครพูดอะไร......ผมเองก็ไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหน........ก่อนที่ผมจะพูดอะไรต่อไป....พีก็เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้พร้อมกันจูบผมอย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล........จูบนี้ทำให้ผมรู้สึก...........................
"แม่!!!!.....แม่!!!!!!นั่นๆๆๆๆๆๆๆแม่!!!!!" เสียงเด็กผู้หญิงข้างหลังแผดเสียงจะโกนออกมาดังลั่น!!! ผมกับพีถีบตัวออกจากกันแทบไม่ทัน............ตกใจกับเสียงเล็กแหลมสูงปรี๊ดนั้น.............ตายหละหว่า..................เด็กมันต้องเห็นผมสองคนจูบกันแหงเลย....................คงตกใจที่อยู่ๆก็เห็นผู้ชายสองคนหันมาดูดริมฝีปากกันแน่ๆเลย...............ทำไงดีๆๆๆ
"คนแก้ผ้าคะแก้ผ้าๆๆๆ!!!!!!!!"........................หวายยยยยยยยยยยยย........................ตายแน่!!!!!........................เด็กมันมันเห็นพวกผมแก้ผ้าทำไงดีๆๆๆๆ..................เค้าจะเรียกยามมาลากพวกผมออกไปมั๊ยนะ...............เกิดมีคนรู้จักมาเห็นจะทำยังไง.............ตายแน่ๆๆๆๆ............................เอ๊ะ...................... มานึกอีกทีตูยังไม่ทันแก้เลยนี่หว่า..............จับกระดุมก็อยู่ครบ....................มันไปเห็นไรมาฟะ!!!!!................อ้อ.................กลุ่มดาวน่ะเอง.........แหม............ตกใจหมดนึกว่ามาดูตู
ผมกับพีเลยหันมายิ้มขำกันสองคนโดยที่ไม่ได้คุยอะไรกันต่อ..................สายตาของเราทั้งคู่จ้องมองแสงดาวที่ระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้า.........แม้จะเป็นท้องฟ้าจำลองก็เถอะ.........แต่มันก็สวยจนนึกถึงเรื่องดีๆต่างๆมากมาย.......รวมถึงทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายไปด้วย..............เหมือนกับวันนั้นเลย.........วันที่ผมมาดูดาวหลังจากสอบแข่งชีวะเสร็จ.........สองปีก่อนนั้นผมอ่านหนังสือแทบบ้าเลยครับ........ตื่นเต้นก็ตื่นเต้นเครียดก็เครียด.........ดีใจที่เข้ารอบมาแต่ก็แทบประสาทกินเพราะไม่รู้แนวนี่สิ ตอนนั้นดันเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ของโรงเรียนที่ติดเข้ารอบมาอะครับ.......................ตอนนั้นผมเลยอ่านชีวะทุกเล่มที่ขวางหน้าขนาดลงทุนอ่านของปริญญาตรีเลยทีเดียว...............แต่สุดท้ายก็ผิดหวังครับ มันก็ไม่ออกตามที่ผมเก็งไว้เลยสักอย่าง...... ..........สอบเสร็จออกมาก็จิตตกเลยครับ..............รู้สึกแย่ที่ทำไม่ค่อยได้........จะว่าไป.........เรื่องที่ฉายวันนี้มันเหมือนเรื่องที่ฉายเมื่อวันนั้นเลยนี่ครับ
เดี๋ยวมาต่อครับ :impress2:
-
:pig4: รอ
-
:ped149: :ped149: :ped149:
มาให้กำลังใจ ดูดิใจดีแค่ไหน
-
รอ
-
เขียนอยู่คร๊าบ
-
รอด้วยคนนะคะ :call:
-
(http://upic.me/i/jf/img_7286.jpg) (http://upic.me/show/29461858)
-
ไปดีกว่ารอไม่ไหวแล้ว
(http://upic.me/i/3a/img_7116.jpg) (http://upic.me/show/29677551)
-
เขียนต่ออยู่นะคร๊าบบบบบ
กลับมาก่อนๆ :sad4:
-
ตอนที่62.2 เฉลยความลับของพี
........................
.........................................เอ................ทำไมส่วนนี้เหมือนไม่เคยได้ดูหละ...........................
.................................... อา.................................. วันนั้นเราก็ดูไปแล้วนี่แต่ทำไมไม่คุ้นหว่า............... เอ.....................
".......ถึงช่วงนี้ไงที่เอกไม่ได้ดูอะ................" พีกระซิบข้างหูผมเบาๆขณะที่ตาก็ยังมองหมู่ดาวที่ฉายอยู่
"....อ้อ....เราไม่ได้ดูเหรอ.....เออจริง....มิน่าจำไม่ได้......" ผมตอบพีกลับไปเบาๆ.......... ต้องตั้งใจดูละ................เอ๋...........เอ.........อา.................เฮ้ยยยยยยย...........แล้วมัน รู้ได้ไงว่าตูยังไม่ได้ดู!!!!.............ก็วันนั้นเรามานั่งดูคนเดียวนี่หว่า................เอ่อ................มันจะมารู้ได้ไงว่าตูดูถึงแค่ไหน............ครั้งสุดท้ายที่มามันก็ไอ้ตอนมาแข่งนี่หว่า........ตอนมาตูก็มาของตูคนเดียว........ตอนนั่งดูตูก็นั่งดู..............เอ่อ.................... เฮ้ย!!!รึว่า!!!
ผมหันขวับไปมองหน้าไอ้พีทันทีด้วยความตกใจ............ใบหน้าของพีซึ่งขณะ นี้ได้หันมามองผมอยู่แล้วพร้อมกับสายตาที่ส่องประกายไม่แพ้กับแสงดาวที่ฉายพร่างพรายอยู่ บนโดมนั้นเลยทีเดียว ...............
".....นึกออกแล้วใช่มั๊ยเอก......นั่นหละ.......เราเอง.........."
"........................"
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
........................ย้อนกลับไปเมื่อตอนนั้น......................................
เฮ้ออออออออออออออออ........................ทำไมมันยากอย่างงี้น๊าาาาาาาาาา....................ไอ้ที่เก็งไว้ดันไม่ออกไอ้ที่ออกก็ดันตอบไปแบบไม่แน่ใจ.......................อุตส่าห์โหมอ่านหนังสือมาตั้งนาน........
แถมปีนี้ดันเป็นปีแรกอีก ที่ไม่มีการเข้าค่ายเก็บตัวคนผ่านเข้ารอบให้มานอนค้างกัน................อุตส่าห์หวังว่าจะได้ไปทัศนศึกษาท้องฟ้าจำลองกับเพื่อนใหม่ๆแบบปีก่อนๆเค้าซะหน่อย.................... เอาน่ะๆ........ในเมื่อไม่มีจัดให้ เราไปเองก็ได้.......
ดีนะที่เผมข้ามาทันรอบนี้ไม่งั้นก็คงต้องรออีกเป็นชั่วโมงแน่กว่าจะมีรอบใหม่........จะว่าไปก็แปลกดีเหมือนกันนะครับที่เข้ามาดูดาวคนเดียว ปกติต้องมีใครสักคนมาดูด้วย............อืมมมมม........คงมีคนคิดแบบเดียวกับผมหลายคนหมือนกันนะครับเพราะเห็นเด็กใส่ชุดนักเรียนมัธยมเดินเข้ามาดูดาวในโดมรอบนี้กันเยอะ..................
........................
ดาวสวยจังคนคิดทำขึ้นมานี่เก่งจริงๆครับ...........................โอ๊ย!!
อยู่ๆที่นั่งว่างข้างๆผมก็มีคนวิ่งพรวดพุ่งลงมานั่ง......ไอ้นั่งไม่นั่งเปล่าสิครับ......มันทิ้งน้ำหนักตัวมากระแทกผมซะเต็มแรง........ตอนแรกผมก็กะจะหันไปว๊ากมันซะหน่อยแต่สิ่งที่ผมเห็นมันกลับทำให้ผมพูดไม่ออก.............เพราะภาพของไอ้คนที่กระโจนลงมาบนเก้าอี้ข้างๆผมเมื่อกี้ขณะนี้เค้ากำลังนั่งก้มหน้าสะอื้นไห้จนตัวโยน......น้ำตาที่ไหลหยดลงมาผ่านสองมือของเค้าต้องกับแสงไฟสลัวทำให้เห็นเป็นประกาย........ถึงแม้เค้าจะพยายามสะกดกั้นน้ำตาไว้สักแค่ไหนแต่ผมคิดว่ามันก็คงไม่อาจสู้ความทุกข์ใจที่กำลังถาโถมกลืนกินจิตใจเค้าลงไปได้ในขณะนี้................
-
โถ :sad4: หน้าสงสารตัวเอง
อ่านแล้วอ่านอีก มันต่อจากตรงไหนหละเว้ย
:z3: หาไม่เจอ ดาวดวงไหนว่ะจะได้ไปถามถูก
ถามดาว
-
อ้อ~~~ไอ้บ้า
-
:z13: :z13: :z13:จิ้มรีบนจึ๋งๆ :laugh:
-
มาถึงขั้นนี้ไม่มีอะไรต้องคุยอีกแล้ว
(http://upic.me/i/rw/6mail.png) (http://upic.me/show/29784087)
-
ตอนที่62.3 เฉลยความลับของพี(ต่อ)
.................เอ่อ.............แล้วจะให้ผมทำอะไรต่อดีหละครับทีนี้..............ไอ้จะว๊ากมันน่ะตอนนี้ก็คงทำไม่ได้ละเดี๋ยวจะโดนหาว่าไม่มีมนุษยธรรม.................ครั้นจะปลอบ.......... มันก็กระไรอยู่เพราะเป็นใครก็ไม่รู้เดี๋ยวมันหันมาด่าเอา............แต่จะให้นิ่งเฉยดูดายหันไปแหงนคอดูดาวต่อก็คงไม่รู้เรื่องอีกเสียงสะอื้นมันก็ดังซะขนาดนั้น............เผลอๆคนอื่นรอบข้างจะคิดเตลิดเข้าใจผิดกันไปไหนต่อไหนว่าผมไปปล้ำมันทำมันร้องไห้อีกจะไปกันใหญ่...............หรือจะหันไปลูบหัวมันดี...........อ้าวเฮ้ย!!!!.........ตกใจสิครับ..........อยู่ๆมันก็หันขวับมาจ้องผมซะงั้น..........เฮ้ย.......กรูยังไม่ได้ทำอะไรมรึงนาโว๊ยจ้องกรูทามม๊ายยยยยยย
หมับ!!!!............แว๊กกกกก......อยู่ๆมันก็คว้าแขนผมครับ ......แถมจับไม่ปล่อย......มรึงจาทามอาร๊ายยยยยยยยยย.......เฮ้ยยยยยย.........กรูควรแหกปากร้องดีมั๊ยเนี่ยยยยยยยยยย........แต่ก่อนที่ผมจะทันอ้าปากตะโกนออกไปอยู่ๆไอ้คนข้างๆผมมันก็ทำหน้าตาเซ็งๆใส่ผมซะงั้นครับพร้อมกับบอกว่า................
"......ปลอบหน่อยดิ......."
...........เอ่อ........เอากะมันสิครับอยู่ๆมาคว้าแขนคนไม่รู้จักแถมยังมาทำหน้าทำเสียงเชิงตำหนิอารมณ์ว่าผมไม่รู้จักหน้าที่ซะงั้นอีกครับ.........อ้าว.....น่านนนนน........อย่างงั้นแหละ..........ผมยังไม่ทันได้ตอบตกลงมันก็หันไปจัดท่าจัดแขนผมซะงั้น...........จัดเสร็จมันเอาหน้ามาซบซะเสร็จศัพท์........เอ่อ.........กรูไม่ได้เป็นที่พักพิงสาธารณะนาโว๊ยยยยยยยยยย
แต่ก็อีกนั่นแหละครับก่อนที่ผมจะได้ทำอะไรทัน มันก็เริ่มร้องไห้ฮือๆของมันต่อ.........ผมก็เลยจำเป็นต้องปล่อยเลยตามเลย........ทีนี้ผมจะดูดาวต่อก็ไม่ได้แล้วสิครับต้องหันมาดูมันแทน.......จะสงสารก็สงสารแต่ตกใจก็ตกใจครับ.......ความงงงวยผสมปนเปกันไปเล่นเอาซะผมมึน........แต่ยังครับยัง......คุณๆอย่าคิดว่ามันง่ายนะครับที่ผมปล่อยให้มันยืมแขนไปร้องไห้อะ......เวลาที่ผมเริ่มมีสติจะขยับตัวทีไรมันก็จะบ่นเสียงเขียวขึ้นมาทันทีครับว่าอย่าพึ่งขยับสิใจดำจังเห็นมั๊ยคนกำลังร้องไห้อะ........เอ.......กรูผิดใช่มั๊ยครับ........
.................................................
สรุปว่ากว่าจะฉายจบมันก็เล่นเอาซะผมเหวอบวกเมื่อยแขนไปเป็นอย่างมาก.......เวลาจริงมันคงไม่นานนักหรอกครับแต่สำหรับผมอะนะมันเหมือนนานเป็นชาติเศษ........อย่างกะโดนมันเกาะแขนไปสักสองวันได้........อ้าวเฮ้ย.......ชาวบ้านเค้าลุกเดินออกไปกันละมรึงยังจะซบกรูท่าเดิมอยู่อีกเหร๊อออออ
-
:m15: หน้าสงสาร(ตัวเอง)
-
:z13:จึ๋งรีบน o13
-
:angry2: แกจะมาจิ้มทำแป๊ะอารายห๊ะ มาเขียนต่อให้จบไว้ๆ :m16:
-
:z6: หลอกลวง
-
ตอนที่62.4 เฉลยความลับของพี(ต่อ)
"......เออ........โอเคมั๊ยครับ......" ในที่สุดผมก็หันไปถามไอ้คนข้างๆจนได้ครับ........เงียบครับเงียบ......ไม่มีเสียงตอบรับจากไอ้คนที่ท่านเรียก.......นี่มันกำลังหลับหรือไงครับเนี่ยไม่ขยับเลย......เอ๊ะ......หรือตายแล้ว.......หวายยยยยย.......หวังว่าเค้าคงไม่ได้ไปกรอกน้ำยาล้างห้องน้ำก่อนที่จะวิ่งร้องไห้มาหรอกนะ........เฮ้ย......ถ้าเป็นงั้นจริงไอ้ที่เปียกๆแขนตรูอยู่เนี่ยมันก็ไม่ใช่น้ำตาแล้วสิครับ......แว๊ก......อย่าบอกนะว่าไอ้ของเหลวที่แขนผมเนี่ยคือน้ำลายฟูมปาก!!!!......เฮ้ยเจี๊ยกแคว่กๆ#$!#@%$^%@%#^$#& ม่ายยยยยยยย.......แต่ก่อนที่ผมจะเสียสติไปมากว่านี้อยู่ๆมันก็.......พรวด!!!
".......ปะ.....ไปกัน"......อ้าว.....อยู่ๆไอ้นี่มันก็ลุกขึ้นมาซะงั้นครับ......จะลุกหักมุมอย่างเดียวไม่พอ มันแถมดึงแขนผมให้ลุกตามมันไปอีกครับ........แต่ก่อนที่ผมจะพูดอะไรทันมันก็ชิงพูดก่อนครับว่า
"......เออ....งงได้แต่ขอร้องอย่าพึ่งถาม เห็นมั๊ยคนกำลังเศร้า มาเดินเป็นเพื่อนหน่อยดิมาคนเดียวไม่ใช่เหรอ ไปกันปะๆ" พูดเสร็จมันก็จะลากผมไปต่อครับแต่ทีนี้ผมได้เริ่มสติขัดขืนแล้วสิครับ....ผมเลยฝืนตัวไม่เดินตาม.......ซึ่งมันก็คงรู้หละครับว่าผมจะไม่ไปมันเลยหันมา.......จ้องผม.......แล้วก็......
"ใจร้าย!!!!......ฮือๆๆๆๆ......." ..........ครับ........ถูกต้องนะครับ........มันร้องไห้แบบบ้าคลั่งใส่ผมครับ......แล้วไม่ใช่ร้องเบาๆนะโปรดเรียกว่าตะโกนดีกว่า..........แต่ถ้าจะมีเสียงอย่างเดียวคงไม่สะใจ.......นั่นเลยครับ....มีแอ็คชั่นประกอบด้วย......เอ่อ.... มันเล่นใหญ่มากครับ.......นี่คุณมรึงกะลังเล่นละครเวทีอยู่เหรอครับ.......
นอกจากพฤติกรรมดังกล่าวข้างต้นจะมีผลโดนตรงทำให้ผมตกใจสุดขีดถึงกับสติหลุดอีกครั้งแล้วนั้น......มันก็ยังมีผลต่อเนื่องที่ทำให้ผมนั้นอายจนแทบแทรกกระเบื้องปูพื้นหนี.....ทำไมน่ะเหรอครับ......ก็เพราะว่าเหล่าบรรดาฝูงชนที่กำลังเดินไปที่ประตูทางออกขณะนี้ได้หยุดยืนนิ่งสนิทพร้อมกับหันขวับมามองพวกผมสองคนโดยพร้อมเพรียง........แถมจ้องไม่จ้องเปล่าบางคนก็เริ่มหันไปซุบซิบกัน......พร้อมกับเริ่มชี้ๆมาทางผม.......นี่ตรูไม่ได้ทำไรมันนาโว๊ยยยยยยยย
-
ตอนที่62.5 เฉลยความลับของพี
-
ตอนที่62.5 เฉลยความลับของพี
"....เอ้าไปกัน ไปๆๆ......" ผมรีบบอกพร้อมกับลากเจ้านั่นออกไปในทันทีครับ.......อืมมมมม.......โล่งเลยสิครับทางออก......ผู้คนพร้อมใจกันเปิดทางให้อย่างพร้อมเพรียง.....เอ่อ.....นี่ถ้าไอ้สปอร์ตไลท์ข้างบนมันส่องไฟลงมาด้วยนี่ก็งานพรมแดงดีๆนี่เองหละครับ....... และเล้ววันนี้ผมก็ได้เรียนรู้ว่า....ความอับอายนั้นช่างมีพลังอันน่าพิศวงจริงๆด้วยสิครับ.........มันสามารถทำให้สิบวินาทีที่เดินออกมายาวนานราวสองชั่วโมงครึ่งได้ยังไงยังงั้นเลยครับ.....ฮือๆๆๆๆ
"นายนี่ตลกดีนะ".......เอ๋???.......กรูตลกตรงไหนเหรอครับ......ผมหยุดเดินงุดๆหันไปมองตามเสียงด้วยความงงงวย.......เอ่อ........เพราะมัวแต่อายเลยเกือบลืมไอ้ตัวที่เกาะแขนอยู่ไปเลยสิครับ........อุวะ...... อะไรของมัน ......จากที่ร้องไห้กระเซอะกระเซิงเมื่อกี้ตอนนี้มันกลับเปลี่ยนอารมณ์ไปเป็นทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแถมยังส่งยิ้มกวนทีนมาให้ผมอีกซะงั้นสิครับ.........
"เอ่อ......สรุปว่าไม่เศร้าแล้วว่างั้น" ผมถามมันไป......นี่ผมกำลังเจอกับคนบ้าอยู่หรือไงนี่ครับเนี่ยยยยย
"เปล่าๆ ยังโคตรเศร้าอยู่เลยแต่ออกมาข้างนอกแล้วร้องไม่ได้อะเดี๋ยวเสียลุค" มันกล่าวครับ.......เอ่อ.....เอากะมันสิครับ......เวลานี้ยังมาห่วงหล่ออยู่อีก.......พอออกมาข้างนอกถึงพึ่งเห็นครับว่าจริงๆมันก็คงจะรุ่นราวคราวเดียวกับผมครับเพราะใส่ชุดนักเรียนม.ปลายมาด้วย.......สงสัยคงมาแข่งโอลิมปิกเหมือนกัน........แต่เอ......จะว่าไปมันก็หล่อดีนะครับ......คิ้วเข้มๆ....ปากบางๆ.....ตาคมๆ.....ผิวขาวๆ.....ตัวบางๆ..........
"หล่อใช่มั๊ยหละ"อยู่ๆมันก็ยื่นหน้าพรวดเข้ามาซะงั้น.....เว๊ย.....เล่นเอาซะผมสะดุ้งเฮือกเกือบหงายหลังไปสิครับ......
"น้อยๆหน่อย...หล่ออะไร ผอมซะขนาดนี้" ผมรีบพูดแก้เขิน
"เฮ้ย.....ผอมเหรอ.....ไม่ผอมนะเว้ย.....ดูดิๆออกจะล่ำ" พูดเสร็จมันก็เบ่งกล้ามแขนแล้วเอามือผมไปจับ....ท่าทางมันจะเสียเซฟมากเลยครับ
".....เออ......จริงด้วย.......ผอมได้ที่เลยแหละ ฮ่าๆๆๆๆ"ผมพูดแกล้งมันไปครับ.....เล่นเอามันเหวอไปเลย.....จริงๆมันก็ไม่ได้ผอมอะไรหรอกครับแค่หมั่นไส้มันเลยอำไปงั้นเองแหละ......แต่ดูท่าจะได้ผลอย่างแรง
"เราชื่อเอกนะมาแข่งชีวะ นายหละ" ผมถาม
ู
"เอ่อ......เราชื่อ.....คิว......มาแข่งฟิสิกส์น่ะ" อยู่ๆมันตอบตะกุกตะกักซะงั้นครับ
"ยินดีที่รู้จักนะคิว......แต่ยังไงนายปล่อยมือเราก่อนได้ไหมอะ คนมองอีกแล้วอะ"....ครับ.....มันจับมือผมไม่ปล่อยซะทีครับ
"อ้อ โทษทีๆ......เออว่าแต่เอกว่างใช่ปะไปดูนิทรรศการกันหน่อยดิ....นะๆๆๆ......เราหน้าชื่นอกตรมอะ........ถ้าเอกไม่ไปกับเราดีๆเราคงต้องยืนกอดเอกร้องไห้อีกอะ"คิวพูดพร้อมน้ำตาคลอๆอีก......เอ่อน่าสงสารนะ......แต่นี่มรึงกะลังขู่กรูด้วยใช่มั๊ยเนี่ยยยยยย......แต่ก็เอาเถอะครับไปก็ไป.....มันคงเศร้าจริงๆแล้วผมก็ว่างๆอยู่ด้วย......พอผมพยักหน้าเท่านั้นแหละครับมันก็ดีใจกระโดดเข้ากอดผมซะงั้นครับ......แว๊ก......กรูตามอารมณ์ไม่ทันแล้วเว๊ย
-
:angry2:สั้น :z3:
-
:z13: จึ๋งรีบน
ใจเย็นๆสิครับ อ่านใหม่ๆค่อยๆยาวขึ้นน๊าาาาา พิมพ์แก้อยู่อะ :impress2:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: มาต่อไวๆนะค๊าาาบ
-
ตอนที่62.5 เฉลยความลับของพี(ต่อ)
............................
จริงๆในท้องฟ้าจำลองเนี่ยมีห้องแสดงนิทรรศการเยอะแยะเลยนะครับแถมเรื่องก็หลากหลายกว่าที่เราคิด......หลายคนอาจไม่ทันสังเกตุหรือว่าอาจจะไม่ได้คิดว่าน่าสนใจอะไร.......แต่ถ้าดูกันดีๆผมว่าเราจะได้อะไรเยอะเลยนะครับจากที่แห่งนี้
"เอก....ดูสิ นายเคยเห็นดาวเหนือมั๊ย"คิวพูดพรางชี้ไปที่แผนภาพดาว
"อ้อเคยเห็นสินี่ไง"ผมพูดพร้อมกับชี้ไปที่ตำแหน่งดาวนั้น
"อ้อ นั่นเองเหรอ.......นี่ขนาดว่าเราอยากจะเรียนวิศวกรรมยานอวกาศนะเนี่ย พูดจริงๆว่าเราไม่เคยเห็นอะ ......เค้าให้จำว่ามันสำคัญจะช่วยเราหาทิศ.....แต่โทษทีเถอะหน้าตามันเป็นไงยังไม่รู้เลย......เอ หรือว่าเคยหว่า.....เราว่าเราคงแยกไม่ออกเองแหละว่ามันคือดาวอะไร" คิวพูดพร้อมกับทำหน้างงๆจ้องไปที่แผนภาพ
"ไม่แปลกหรอกคิว.....เราว่าไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะหาเจอ ...... บางคนก็เหมือนคิวแหละที่รู้ว่าจักรวาลนี้มีดาวเหนืออยู่แต่ก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ไหนหรือว่าหน้าตามันเป็นยังไง......บางคนก็คงเคยเห็นนะแต่มาดูอีกทีกลับหามันไม่เจอทั้งๆที่มันก็อยู่ของมันที่เดิม......อาจเป็นเพราะเมฆบังหรืออากาศไม่ดีก็ได้......แต่สุดท้ายก็คงไม่ใช่ตลอดไปหรอกที่เราจะมองไม่เห็นมัน.....สักวันเราก็คงหาเจอถ้าเราไม่หยุดที่จะมองมันไปซะก่อน......"ผมตอบคิวไปพร้อมกับมองภาพดาวไปด้วย
"............"
".........จริงๆเราชอบดาวเหนือนะคิว คุณน้าเคยชี้ให้เราดู...... คุณน้าบอกว่าดาวเหนือก็เหมือนคนในครอบครัว.....เค้าไม่เคยไปไหน เค้าพยายามส่องแสงนำทางเราตลอดเวลาที่ฟ้ามืด.....บางครั้งอาจจะมีเมฆหมอกมาบังตาเราบ้างทำให้เรามองไม่เห็น แต่แสงของดาวเหนือก็ไม่เคยที่จะยอมถอดใจ ยังคงคอยส่องแสงให้เราผ่านพ้นความมืดไป......บางทีนะ เราอาจจะหาเค้าไม่เจอ.....อาจจะทำให้เราหลงทางไปตามแสงไฟอื่น.....แต่สุดท้ายแสงของเค้าก็จะยังส่องสว่างที่สุดสำหรับเราอยู่ดี.......ไม่ว่าเราอยู่ที่ไหนเค้าก็จะคอยนำทางเรากลับบ้านอย่างอ่อนโยน........เราเชื่อตามนั้นนะ คิวว่าไง......" ผมพูดตามที่ผมคิดจริงๆครับ
"......................." ไม่มีเสียงตอบรับจากข้างๆผมเลยสิครับ......นานจนเหมือนผมยืนพูดอยู่คนเดียว.....ผมเลยหันไปดู.........ภาพที่ผมเห็นก็คือคิวยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม โดยสายตายังคงจับจ้องไปที่ดาวเหนือดวงนั้น...... หากแต่ที่ต่างไปจากเดิมนั้นก็ตรงที่น้ำตาของมันไหลลงอาบแก้มเป็นทางเปื้อนสองแก้มที่ขณะนี้ดูซีดขาวไปกว่าตอนแรกมากนัก.........นี่ ผมพูดหรือทำอะไรผิดไปเหรอครับเนี่ยยยยยย
".......เอก.......ขอบใจนะ.......เรา...." แต่ก่อนที่คิวจะพูดอะไรต่อไปได้ทัน..... ก็มีการประกาศให้เคลื่อนย้ายกันออกไปจากอาคารด้วยความสงบในทันทีครับ........เหล่าเจ้าหน้าที่รีบเข้ามากวาดต้อนผู้คนหน้าตาตื่น.........ซึ่งไอ้ตอนแรกๆก็ยังงงๆกันว่าจะให้ออกทำไม.....แต่พอมีคนกรี๊ดขึ้นมาเท่านั้นแหละครับว่า ระเบิด!!!!ทุกคนก็รีบเผ่นอ้าวกันสุดชีวิตอย่างไร้ความสงบ.....จากที่ตอนแรกรู้สึกว่าที่นี่แทบไม่มีคนมาเลยแต่ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆฝูงชนจากหลืบมุมไหนก็ไม่ทราบได้โผล่พรวดหนีตายกันออกไปจากอาคารกันสุดชีวิต.........แว๊กกกกกกกก
รู้ตัวอีกทีผมก็ถูกพลังมวลชนดันตัวออกมาที่ถนนใหญ่เป็นที่เรียบร้อยครับ......อารมณ์เหมือนไปงานเค้าท์ดาวน์ที่หน้าcentral worldแล้วสามารถเคลื่อนที่ได้โดนไม่ต้องเดินเพราะมีแรงดันมาให้เสร็จ...........ดีนะไม่เหยียบกันตาย......ว่าแต่ไอ้คิวมันหายไปไหนแล้วเนี่ย.......ผมมองหามันเท่าไหร่ก็หาไม่เจอครับ.......สงสัยว่าคงออกไปอีกทาง คงพลัดหลงกันตรงทางออก......
จากวันนั้นผมก็ไม่ได้เจอมันอีกเลย..........
.......................................
-
ไอหยะ ดาวเหนือเหมือนครอบครัว คมจริงๆจากใจครับ
-
ตอนที่63 ความลับของดวงดาว
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
".....นึกออกแล้วใช่มั๊ยเอก......นั่นหละ.......เราเอง.........." พีพูดจบก็ค่อยๆถอดแว่นออกพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ............... สายตาของพีนั้นจับจ้องมาที่ผมตลอดเวลาเหมือนไม่อยากให้คลาดไปไหน.............. ประโยคของพียังคงดังก้องอยู่ในหัวของผม.........ใบหน้าที่ดูคุ้นเคยขณะนี้ช่างดูคุ้นตา........นายนั่นเอง............
"...........คิว.............."
ผมพูดอะไรไม่ออกครับหลังจากที่พีพยักหน้ารับ.........เรื่องราวและเหตุการณ์ต่างๆมันค่อยๆผุดขึ้นมาทีละน้อย แล้วค่อยๆเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป............นี่ใช่ไหมที่ทำให้พีบอกว่าเราไม่ได้พบกันครั้งแรกที่มหาวิทยาลัย...........นี่ใช่ไหมคือส่วนหนึ่งของความลับที่พีเก็บงำมาตลอด..........
ผมไม่รู้หรอกครับว่าตอนนี้เวลามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว..........ผมรู้แต่ว่าตอนนี้ผมไม่สามารถละสายตาจากดวงตาคู่นั้นของพีได้เลย.........แววตาที่จริงจังแต่ก็เปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน..........ขณะนี้มันช่างดูน่าค้นหาเหลือเกิน..............
พีค่อยๆกุมมือผมขึ้นมาแล้วก็บรรจงจูบลงไปอย่างแผ่วเบาหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนมือผมขึ้นไปจับใบหน้าของเค้าอย่างโหยหา...........พีเอามือของผมสัมผัสกับหน้าผากของเค้าแล้วไล่ลงไปที่แก้มช้าๆอย่างทะนุถนอมก่อนที่จะเคลื่อนต่อลงมาที่ริมฝีปากอย่างอ่อนโยน..........สัมผัสนี้ทำให้ผมรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นจากเค้าที่ส่งผ่านมายังหัวใจของผมได้อย่างชัดเจน.......
.................................................
-
ข้อดี จบไม่ค้าง ข้อเสีย สั้นนนนนน :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
-
:fire: สั้นจริงๆ
(http://image.ohozaa.com/i/22c/nGN5e.png) (http://image.ohozaa.com/view/60fni)
-
:m15: รีบเคลียงานมาลงให้อยู่นะคร๊าบบบบบ :o7:
-
:o8:
-
ไอ้บ้า :fire: บอกมาต่อก็มาต่อให้
สั้นเกินไปรับไม่ได้เว้ย :z6:
-
ตอนที่63.1 ความลับของดวงดาว
พรึ่บ!!
ไฟเปิดสิครับ....ผมสองคนแยกออกจากกันแทบไม่ทัน
สรุป ว่าเค้าฉายจบกันไปโดยผมไม่ได้ดูส่วนที่เหลือต่ออีกจนได้สิครับ..... เฮ้อ.......ไอ้อยากดูให้จบก็อยากอะนะครับ แต่ตอนนี้ผมอยากรู้เรื่องของพีและคิวมากกว่า
ระหว่างที่ผู้คนค่อยๆทยอยกันออกจากห้องแสดง ผมหันไปจ้องหน้าพีด้วยคำถามร้อยแปดที่พรั่งพรูขึ้นมาในหัว…….แต่ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไรทัน พีก็จับมือผมขึ้นมากุมแล้วก็บอกว่า
“เรารู้ว่าเอกมีคำถามอยากจะถามเราเพียบ แล้วก็โดนขัดจังหวะการถามมาหลายยกแล้ว……แต่ว่ายังไงก็ขอโอกาสให้เราได้สานต่อจากวันนั้นให้จบก่อนได้มั๊ย” มันพูดพร้อมกับทำตาอ้อนวอนเป็นประกายเหมือนลูกแมวกำลังอ้อน….ถ้าใครนึกไม่ออกก็ประมาณพุชอินบุชจากเชร็คนั่นแหละครับ……แล้วใครจะไปปฏิเสธมันลงหละเนี่ย
พีเดินจับมือจูงผมไปไม่ปล่อยระหว่างที่เดินจากห้องแสดงไปอาคารนิทรรศการ……. ความรู้สึกอบอุ่นขณะนี้มันก็ยังถ่ายทอดมาถึงผมได้เป็นอย่างดี……แต่ถามว่าอายมั๊ยเหรอครับ…..ก็ตอบว่าอายสิครับ…..แต่ความด้านมันมีมากขึ้น…..แถมสถาพก็ไม่เท่าตอนโดนคนจ้องร่วมกับแหวกทางให้แบบคราวก่อนด้วยสิครับ…..ฮือๆยิ่งคิดยิ่งอาย
พีจูงผมเดินตรงไปยังจุดหมาย…..บรรยากาศระหว่างทางในอาคารยังคงเหมือนเดิมครับ…….ทุกอย่างยังคงอยู่ที่เดิม…..ทำให้ภาพในอดีตชัดเจนขึ้นทุกที…..ผมคงต้องขอชมหน่วยงานราชการครับที่ได้อนุรักษ์ทุกอย่างไว้เป็นอย่างดี……เรียกว่าทุกอย่างยังอยู่ในที่เดิมจุดเดิมแทบไม่มีการเคลื่อนย้ายเปลี่ยนแปลงใดๆเลยรวมทั้งเนื้อหา…..มีเพียงแต่สภาพที่ดูเก่าลงไปบ้างเท่านั้น……..แต่เอ่อ……..นี่ตูไม่ได้มาดูอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัยนาโว๊ยถึงได้คงสภาพเดิมตั้งแต่เปิดจนทุกวันนี้….ทำม๊ายยยยไม่ปรับปรุงเพิ่มเติมให้มันทันสมัยขึ้นฟร๊ะ….กะจะลงทุนตอนเปิดครั้งเดียวแล้วใช้ต่อไปจนกลายเป็นโบราณสถานเลยรึง๊ายยยยย$%!#$%$#^%$
และแล้วผมกับพีก็มาหยุดลงตรงที่เดิม……ที่ๆผมกับคิวเคยมาหยุดยืนมองดาวเหนืออยู่ด้วยกัน…..
-
เป๊นกำลังใจให้ สั้นก็ไม่เป็นไร แต่อย่าทิ้งกันไปก็พอ :กอด1:
-
ในที่สุดๆๆๆ ก็ได้อ่านละ
-
ตอนที่63.2 ความลับของดวงดาว
"นี่ไงเอก ดาวเหนืออยู่นี่ เรามองหาเป็นแล้ว" พีชี้แล้วหันมายิ้มกว้างให้กับผม
" ใช่ๆ เก่งมากเลย เดี๋ยวนี้ดูเป็นแล้วนี่นา" ผมตอบ
"อ๊ะๆ แน่นอน..........ตั้งแต่นั้นเราก็พยายามมองหามันมาตลอดเลยนี่......"พีนิ่งลงแล้วสบตาผมอย่างมีความหมายพร้อมกับค่อยๆกุมมือผมขึ้นมาอย่างอ่อนโยน......
".......เอกครับ พีอยากจะบอกว่า.....ขอบใจมากนะสำหรับวันนั้น....... วันที่พีได้คุยกับเอก.....วันที่เอกทำให้พีเข้าใจแล้วว่าการได้รับความช่วยเหลือมันเป็นยังไง....... "พีพูดพร้อมกับเอามือของผมไปแนบที่หน้าอกของเค้า
"............วันนั้นพีเหมือนคนกำลังจมน้ำ......คำพูดของเอกมันเหมือนมือที่ยื่นมาฉุดพีขึ้นมาจากห้วงน้ำที่มืดมิดและลึกจนไม่มีก้น.......ถ้าไม่มีเอกวันนั้น........พีก็คง......ตัดสินใจ.......แย่ๆไปแล้ว........."พีพูดด้วยรอยยิ้มบางๆขณะที่น้ำตาของลูกผู้ชายค่อยๆไหลลงอาบแก้ม.......
" .........เอกรู้มั๊ย.......ช่วงเวลานั้นน่ะ........พ่อเราเกือบล้มละลาย.......พ่อกู้เงินจากต่างชาติมาทำบริษัท.......อยู่ๆเงินที่กู้มาจากหนึ่งดอลล่าห์เท่ากับ25บาทมันก็กลายเป็น1ดอลล่าห์เท่ากับ50บาท.......จากร้อยล้านก็กลายเป็นสองร้อยล้านในพริบตา........ในช่วงเศรษฐกิจแบบนั้นน่ะใครมันจะไปหาเงินมาใช้คืนได้จริงไหม....... แถมเพื่อนรักของพ่อเราก็ดันหนีหายตัวไปซะอีก.......ทิ้งให้พ่อเราต้องรับหน้าเจ้าหนี้ที่ดันไปค้ำประกันให้เค้าไว้.......หนี้สองร้อยล้านมันก็กลายเป็นสองร้อยสามสิบ.......จากคนที่เคยมีอะนะเอก......อยู่ๆมันก็ไม่มี........อย่าว่าแต่เงินใช้จ่ายเลย...........บ้านก็กำลังจะถูกยึด........ไม่รู้ว่าวันไหนเราทุกคนในบ้านต้องไปเร่ร่อนนอนข้างถนน.......ที่แย่กว่านั้น......ตอนนั้น......เรายังได้ยินพ่อกับแม่ทะเลาะกันอีก....ว่าจะแยกทางกัน........"พีเล่าไปพร้อมกับเสียงที่ค่อยๆสะอื้น.........ผมเอามืออีกข้างค่อยๆปาดน้ำตาที่รินไหลเต็มสองแก้ม........พีจับมือข้างนั้นของผมแล้วเอาหน้าของเค้าค่อยๆซบลงอย่างโหยหา......ก่อนจะหลับตาลงแล้วเล่าต่อ......
"........อนาคตที่เราเคยหวังไว้ว่าเราจะได้ไปเรียนวิศวกรรมยานอวกาศ .......อนาคตที่เราจะได้ทำเพื่อตัวเราเอง.......ทุกอย่างมันก็พังทลายลง.........สถานะอย่างนั้นอย่าว่าแต่ไปอเมริกาเลยเอก........ แค่ในไทย....เราก็อาจจะไม่ได้เรียนต่อ........จากคนที่เคยได้แต่เรียนทำอะไรไม่เป็น วันๆคอยรับความสุขทุกอย่างที่คนอื่นตระเตรียมไว้ให้...........ทันใดนั้นเราก็กลายเป็นคนสิ้นหวังที่ทำอะไรไม่ได้เลย......." พีพูดตะกุกตะกักด้วยเสียงสั่นเทา......ทำให้ผมรับรู้ได้ถึงอารมณ์ที่บีบคั้นหัวใจของเค้าเป็นอย่างมาก......
".......วันนั้นเราเลือกที่จะหายไปจากโลกนี้......เราเลือกจะตาย........."พีเงียบไปพักนึงก่อนที่จะค่อยๆลืมตาขึ้นพูดกับผมต่อ......
"แต่ก็เพราะมือคู่นี้.......แล้วก็ดวงใจดวงนี้........"พีเลื่อนมือของผมที่กำลังกุมไว้จากหน้าอกของเค้ามายังหน้าอกของผม........
"......ที่ช่วยหยุดเราไว้จากความคิดโง่ๆ........และความเป็นคนไร้ค่า............ขอบใจนะเอก........"พีพูดพร้อมกับยิ้มให้ผมอีกครั้ง.....
...............ผมพูดอะไรไม่ออกครับตอนนั้นผมได้แต่พยักหน้าแล้วก็ยิ้มให้กับพี......
" ตอนนั้นเรามีแต่ความคิดที่ว่า.....เราไม่เหลืออะไรแล้ว......ไม่เหลือจริงๆ......แม้แต่ครอบครัว.......ที่เรากำลังจะเสียมันไป.......แต่ก็เพราะดาวเหนือของเอกนี่แหละ......ที่ทำให้เราได้ฉุกคิด........คิดได้ว่าตัวเราและครอบครัวมันไม่ได้เปราะบางขนาดนั้น.......และเราก็ไม่ใช่คนไร้ค่าอย่างที่ใจเราเองกำลังกดตัวเราลงให้เป็น........เหมือนที่เอกเคยบอกเรานั่นแหละว่า.............ไม่ใช่ว่าเราสูญเสียมันไปหรอก.........มันยังคงอยู่ตรงนั้น มันไม่เคยอ่อนแอ ........มันก็อยู่ของมันที่เดิม มันไม่เคยทิ้งเราไปไหน........แต่เป็นเพราะเรานี่แหละที่มองไม่เห็น............เรื่องราวหรือสถานการณ์อะไรสักอย่างบางครั้งมันก็กลายเป็นเมฆหมอกมาบดบังมัน......ทำให้ตอนนั้นเราคิดว่ามันได้สลายหายไปแล้ว.........แต่สุดท้ายถ้าเรายังไม่หยุดที่จะเชื่อมั่นมันไปซะก่อน............เราก็จะพบว่าแสงของครอบครัวและตัวเรานั้นมันก็ยังคอยนำทางเราต่อไปได้เสมอ........"
"วันนั้นเรารู้ตัวแล้วหละว่า เราเข้มแข็งพอ............. เรากลับไปบ้านพร้อมกับความกล้าที่จะพูดถึงปัญหาทุกอย่างกับพ่อและแม่อย่างตรงไปตรงมาและไม่คอยเอาแต่หนีอีกต่อไป............ ตั้งแต่วันนั้นครอบครัวของเราก็ผูกพันกันมากขึ้น.........ไม่ใช่แค่เพียงลมปากแต่จิตใจของเราสื่อถึงกันจริงๆ..........เป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกรักและเข้าใจคำว่าครอบครัวอย่างแท้จริง..............รู้มั๊ยว่าเรามันโง่มากแค่ไหนที่คิดว่าพ่อกับแม่ไม่รักกันถึงได้ทะเลาะกันจะเลิกกัน.......เราคิดว่าแม่คงเกลียดพ่อซะแล้วที่ทำให้พวกเราลำบาก....ทำให้พวกเราต้องเป็นหนี้........แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลย.......พ่อต้องการหย่าเพื่อให้แม่และเราไม่ต้องติดร่างแหหนี้สินไปด้วย.........แม่โกรธเพราะรู้ว่าถ้าปล่อยพ่อไปรับภาระคนเดียว พ่อก็คงไม่แคล้วหนีไปฆ่าตัวตาย........จากวันนั้นมาพวกเราก็อยู่เป็นครอบครัว......ช่วยกันสู้ ช่วยเป็นกำลังใจให้กันและกัน......ถึงแม้จะลำบาก......ถึงแม้เราจะไม่สุขสบายเหมือนแต่ก่อน.......แต่ความสุขทางใจที่เราได้รับมา มันล้นเหลือมากกว่าจากทั้งชีวิตที่เราเคยมี......." พียิ้มให้ผมด้วยสายตาเป็นประกายเปี่ยมไปด้วยความสุขอย่างแท้จริง....
".......และแล้วมันก็เหมือนโชคเข้าข้างอะนะเอก......ภายในไม่ถึงปีบริษัทที่พวกเราเกือบจะเลิกไปอยู่แล้วนั้นก็กลับทำกำไรให้เรามากกว่าเก่า......พ่อตัดสินใจถูกที่ส่งของออกไปขายที่ต่างประเทศ......ทำให้มีเงินมาจ่ายหนี้โดยไม่ต้องเสียบ้าน......ทรัพย์สินส่วนใหญ่ก็เลยรักษาไว้ได้.......ถึงแม้พ่อกับแม่ต้องไปต่างประเทศบ่อยกว่าอยู่บ้าน.......แต่ความอบอุ่นที่เราได้รับมันมากกว่าแต่ก่อนและไม่เคยลดน้อยลงไปเลยซักนิดเดียว...... "
........ถึงตรงนี้.....ผมรู้สึกดีใจกับพีมันจริงๆครับ.......ดีใจที่เค้าไม่ท้อถอย........ดีใจที่เค้าลุกขึ้นมาสู้เพื่อปกป้องสิ่งสำคัญในชีวิตเค้าได้จริงๆ........ จะมีสักกี่คนครับที่จะทำได้แบบนี้....
"แล้วทำไมพีถึงมาเรียนหมอหละ.....จริงๆพีตั้งใจจะเรียนวิศวกรรมยานอวกาศนี่นา........." ถึงตรงนี้ผมถามเพราะสงสัยจริงๆครับว่าทำไมเรื่องเรียนมันถึงได้พลิกโผขนาดนี้......
"อืมมมมมมมมม.........ก็นะ.......... อันนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่เราอยากจะเล่าให้ฟัง........ แต่เล่าเยอะแล้วเหนื่อยอะ.....ขอเติมพลังก่อนนะ"พีตอบอย่างมีเลศนัย....
"อะ...... หิวน้ำเหรอ เดี๋ยวไปซื้อให้"ผมตอบ.....พร้อมกับจะออกไปข้างนอก........แต่พีมันดันรั้งตัวผมไว้พร้อมรวบผมเข้ามากอด.......เฮ้ย!!!!
"เติมอย่างงี้ต่างหาก......จุ๊บ!!!!"พูดเสร็จไม่ทันไรพีมันก็จู่โจมหอมแก้มผมโดยไม่ให้ทันตั้งตัวซะงั้นครับ........ถึงผมจะรู้สึกว่ามันน่ารักมากก็ตามทีแต่ผมก็เขกหัวมันไปหนึ่งทีครับ.......เจ้าพีมันหัวเราะร่วนก่อนที่จะเล่าต่อ.....
"ตั้งแต่ตอนนั้นเรารู้แล้วหละว่าการเลือกทำอะไรสักอย่างเพื่อสนองแต่ความสุขของตัวเองมันไม่ใช่ความสุขที่เราตามหา........ การเลือกเพื่อมอบความสุขให้คนอื่นซะอีกกลับเป็นความสุขที่เราต้องการ............วันนั้นเอกทำให้เรารู้ว่าการเป็นฝ่ายถูกช่วยเหลือนั้นมันเป็นยังไง..........การมีใครสักคนมาช่วยในขณะที่เราทุกข์มันดีเพียงไหน.........เราอยากเป็นคนนั้นนะเอก.....คนที่ไปช่วยให้คนอื่นพ้นทุกข์......ไปช่วยให้ใครสักคนมีความสุข.......เราอยากเป็นคนคนนั้น........ใช่.......ถึงแม้ว่าการวิศวกรรมจะทำประโยชน์ได้มากและช่วยเหลือผู้คนได้มากเหมือนกัน......แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่เราอยากเป็นจริงๆ.........เราเคยชอบเพียงเพราะมันเท่ดี..........แต่ตอนนี้เราอยากจะช่วยคนตามแบบอย่างของคนที่เรารัก.......เรารักนายนะเอก.........."พีพูดพร้อมกับจ้องตาผมอย่างจริงจัง.........คำพูดนี้แม้จะเคยได้ยินมาหลายครั้ง........แต่ครั้งนี้มันต่างไป......มันมีผลกระทบกับผมมาก......มากจริงๆ.......
".............."
"......................"
".............."
".....เออ.....เออ......แล้ว......แล้วรู้ได้ไงว่าเราจะเรียนหมอ"ผมถามไปด้วยความหวั่นไหวที่ขณะนี้แสดงออกมาทางหูสองข้างของผมจนแดงแป๊ด
"........แหะๆๆๆ .........ก็ตอนนั้นเราสืบจากเด็กโรงเรียนเอกไง.......ใครๆก็รู้ว่าเอกจะเรียนหมอ......"พียิ้มเขิน........อ้าวมีสืบตรูด้วยเหรอเนี่ย
".......เออใช่จะถามอยู่ว่าทำไมตอนนั้นถึงบอกเราว่าชื่อคิว.......เราไปถามใครที่โรงเรียนพีก็ไม่มีใครรู้จักเลยสักคน....." จริงๆตอนนั้นผมก็สืบหามันอยู่เหมือนกันนะครับ ........เป็นห่วงว่ามันจะเป็นยังไงเห็นร้องไห้บ้าคลั่งขนาดนั้น......ยังแอบนึกอยู่เลยครับว่าโดนระเบิดตายไปแล้วโดนปิดข่าวรึเปล่านี่สิ
"คือ.....คือ.......คือ.............เรา........"
-
ขอบคุณครับ
-
กำลังเขียนตอนต่อไปอยู่นะครับ :sad4:
-
ยังติดตามอยู่นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ อยากรู้บทสรุปมากกกครับ เป็นไปได้รวดเดียวจบ จะดีมากกก :L2: :L2: :L2:
-
เดี๋ยวมาตามเก็บ นึกว่าจะไม่มาต่อซะแล้ว
-
ชาติไหนจะมาต่อให้จบ :z3: :z3:
-
:impress2: รอแป๊บนะคร๊าบ
-
กำลังเขียนอยู่ครับ :-[
-
รอครับ :m31:
-
เขียนอยู่นะครับ :impress2:
-
ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ)
“เราชื่อจริง….ชื่อ…..น่ะ” มันตอบเสียงเบาจนผมแทบไม่ได้ยิน
“ห๊ะ ว่าไงนะ…”ผมถามซ้ำ
“….”
“…..” เอิ่มม…จะเงียบอีกนานมั๊ย
“…..เออๆๆๆๆ เราชื่อจริงคิวพีน่ะ” พีโพล่งตอบมาซะดังจนผมสะดุ้ง
“อ้าวนึกว่าอะไร ก็น่ารักดีนี่” ผมยังงงว่าชื่อมันมีปัญหาตรงไหน
“ก็ๆๆ ….เราโดนล้อมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่ว่ามันตลกอะอ้วนๆเตี้ยๆอะ….. เป็นหนุ่มแล้วก็อยากเท่บ้างดิ….พอเจอเพื่อนใหม่ๆเราก็เลยบอกให้เรียกแค่ตัวเดียวอะ ตอนแรกก็กะจะให้เรียกคิวแต่พอเข้ามหาลัยเห็นเอกจำเราไม่ได้ตั้งแต่ตอนลงทะเบียน เราก็เลยเปลี่ยนเป็นพีซะเลยจะดูซิว่าเอกจะนึกออกไหมอะ…” พีตอบงึมงัมหน้าแดงแบบไม่สบตา……. ยิ่งดูก็ยิ่งน่ารัก….. แต่เพราะอย่างงี้นี่เองที่ทำให้ผมหามันไม่เจอซะที
“เอ้า…พอๆจบๆกะเรื่องชื่อได้ละ….ทีนี้เอกมีคำถามจะถามเราอะไรอีกมั๊ย ตอนนี้จะตอบให้หมดละ” พีเงยหน้ามาเปลี่ยนเรื่องแก้เขิน….แต่ถึงตอนนี้ผมว่าอะไรที่มันคาใจผมอยู่มันก็คลายลงไปหมดแล้วหละครับ….. ถึงจะยังไม่ได้รู้ทุกเรื่องในชีวิตของพี แต่ผมก็พอจะเข้าใจและรู้จักตัวตนของเค้าจริงๆมากขึ้นแล้วหละครับ….. แค่นี้มันก็เพียงพอแล้ว
“….ไม่มีแล้วหละ….” ผมตอบพร้อมกับยิ้มให้เค้า
“….งั้น…….เราถามเอกบ้างนะ…….”พีมองตาผมแบบจริงจัง….เอาหละซิจะถามอะไรตูเนี่ย
“เอ้า….ถามมา”ผมเตรียมตัวตอบ
“……..”…..พีโผเข้ากอดผมทันใด….พร้อมกับพูดที่ข้างหูของผม
“…..เอกพอจะยอมคบกับไอ้อ้วนเตี้ยหน้าตาแย่คนนี้ได้มั๊ยครับ……ไอ้เนี่ยมันไม่มีอะไรดีหรอกนะ….จนก็จนแถมยังปากหมาอีก….. มันแกล้งทำเป็นมั่นใจ…..แต่ความจริง…..ความกล้าก็ไม่มีต้องคอยแอบมองคนที่มันรักมาตลอด….มันขี้ขลาด แม้แต่จะเล่าเรื่องของมันเองก็ยังไม่กล้า……มันเอาแต่กลัวว่ามันจะถูกทอดทิ้ง กลัวว่ามันจะไม่ได้รับการยอมรับ ….กลัวว่าจะถูกปฏิเสธ …… กลัวที่จะบอกเอกว่ามันรักเอกมากแค่ไหน…..และกว่าที่มันจะกล้าลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับความห่วยของมันได้ก็ต้องใช้เวลาซะตั้งนาน…… แต่ก็เพราะไอ้ความห่วยของมันนี่แหละ ที่ทำให้มันมั่นใจแล้วว่ามันรักเอกจริงๆ…..รักแบบที่ไม่ใช่สิ่งฉาบฉวย…..รักแบบที่มันกลายเป็นแรงบันดาลใจ กลายเป็นแรงพลักดันให้มันแน่ใจว่าจะกลายเป็นคนที่ดีขึ้นได้ กลายเป็นคนที่เอกสามารถคอยดูและภูมิใจในตัวมันได้…….”
พีคลายกอดผมออกแล้วกุมมือผมมองหน้าผมแทน……สายตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตากำลังมองผมอย่างวิงวอน……ไม่มีสายตาแบบไหนอีกแล้วครับที่จะเข้าไปถึงจิตใจผมได้เท่ากับสายตาคู่นี้….
“…………”
“…………”
“…..เอก……เป็นแฟนกับไอ้คิวพีคนนี้นะครับ…..”
“…………”
“…………”
……..ไม่มีคำตอบใดๆออกจากปากของผมตอนนั้น……ไม่มีเสียงใดๆเกิดขึ้นนอกจากเสียงหัวใจที่เต้นแรงพร้อมกันของเราสองคน………ที่ตรงนั้นมีเพียงคนสองคนที่ยืนกอดกันอยู่ใต้ภาพดาวเหนือที่สว่างไสว…….. ตอนนี้ผมพบแล้วครับดวงดาวอีกดวงหนึ่งของผม……เจ้าคิวพีของผม……
…………
…………จบแล้วครับ…………
:bye2:
-
ขออภัยผู้อ่านทุกท่านที่ต้องรอซะนานกว่าจะจบนะครับ
แต่จริงๆจบแค่ส่วนของพีนะครับ ส่วนของชาร์คจะมาเขียนต่อภาคหน้านะครับ ขอบคุณครับ :impress:
-
น่าติมตามๆเดวไปตามอ่านก่อน ฟิ้วววววว !~
-
:pig4:
-
ภาคต่อกำลังเขียนอยู่นะคร๊าบ ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามอยู่นะคร๊าบ :m18:
-
เพิ่งมาอ่านค่ะ ฮาดีอะ อ่านแล้วยิ้มคนเดียว 555
-
รอติดตามตอนต่อไปของชาร์คค่ะ
ถึงนานก็จะรอ
:pig4: :pig4:
-
ขอบคุณครับ :pig4:
-
เขียนอยู่คร๊าบ
-
โอ๊ะ จบภาคแรก ^^" ขอบคุณครับที่มาต่อ รออ่านภาคสองครับพี่เอก อิอิ
-
ต่อภาคสอง ดีใจ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:impress2: ดีใจมีคนมาอ่านต่อครับ :impress2:
-
:impress2: ติชมกันหน่อยนะคร๊าบ
-
พึ่งอ่านได้ไม่กี่ตอน สนุกและฮาดี
-
ขอบคุณคร๊าบบบบ
ปล รอเฮียไต๋มาอ่านด้วยอะ
-
กำลังอ่านใหม่รอบสอง พอมาอ่านตอนจบก่อนได้แต่ร้อง อั๊ยย่ะ! พีเป็นพระเอก :-[
กว่าจะอ่านจบ คนเขียนได้ลงภาคชาร์คก่อนแน่เลย งานรัดตัวซะเหลือเกิน T T
แต่เค้าจะอ่านต่อให้จบให้ได้ :a2:
-
ขอบคุณครับ
-
เขียนได้สนุกมากครับ
รออ่านภาคต่อไปอยู่ครับ
-
ขอบคุณมากคร๊าบ :o8:
-
กำลังเขียนส่วนของชาร์คครับไม่รู้ยังจำกันได้อยู่รึเปล่า :impress2:
-
รอเฮียไต๋ต่อไป
-
สนุกค่าาาา อยากอ่านภาคต่อ o13
-
ขอบคุณคร๊าบ o13
จะรีบมาต่อนะครับ
-
รอส่วนของชาร์คอยู่นะคะ ไม่รู้ว่าจะแต่งต่อรึเปล่าหว่า แต่อยากรู้มากๆเห็นว่ารู้จักเอกตั้งแต่สองปีที่แล้วเหมือนพี
แล้วก็พี่คีธพี่พีทก็หายไปเลย ยังค้างคใจอยู่เลยค่ะ อยากรู้ว่าพี่พีทรู้รึเปล่าว่าเอกไม่ได้เป็นแฟนกะพี่คีทจริงๆ
แล้วที่มีอาการใจสั่นหายใจไม่ออกนี่เพราะอะไรอะกินแกฟามากไปรึโรคหัวใจรึเปล่า รึว่าเราอ่านไม่ละเอียดเนี่ย
-
พี่หมอเอก ขอบคุณมากๆนะคะ เขียนได้น่ารักมากๆ
มีความสุขที่ได้อ่านมากๆค่ะ รอที่พี่หมอเอกจะเขียนต่อค่ะ
พักผ่อนเยอะๆรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆรักและดูแลกันตลอดไปนะคะ :mew1:
-
:pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
รอชาร์ค :mew1:
-
สนุกครับ
-
:mew1:
-
กลับมาแล้วครับ หวังว่าจะมีคนกลับมาอ่านภาคต่ออีกนะครับ o22
-
รอภาคสองอยู่นะ 3p เถอะ :katai1: :katai1:
-
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ อ่านแล้วหัวเราะได้ทุกตอน ต้องขอบคุณคุณหมอเอกมากที่นำเรื่องราวดีๆมาให้ได้รับชมกัน และเรื่องราวของคุณหมอเอกได้เปลี่ยนทัศนคติเราเรื่องหนึ่งคือ เรื่องของความรักแบบสามคน หรือที่เรียกว่า3P เราไม่ชอบความรักที่มีกันสามคน มันเหมือนกับว่าคนๆนั้นแบ่งใจให้คนอื่นไปอยู่ดี นี่เป็นเรื่องแรกและคิดว่าคงเป็นเรื่องเดียวที่เราต้องบอกว่าขอว่า 3P เถอะ เพราะถ้าขาดคนใดคนหนึ่งไปมันดูไม่สมบูรณ์ ไม่ลงตัว ตอนแรกก็คิดว่าตัวเราสงสารคนใดคนหนึ่งในนั้นหรือเปล่าถ้าคุณหมอเอกจะเลือกใครสักคน คิดไปคิดมาเราไม่สงสารใคร แต่ถ้าขาดใครไปมันก็เหมือนขาดความสุขสิ เราคิดว่า ทั้งพีและชาร์คคือความสุขที่ลงตัวของคุณหมอเอกค่ะ อิอิ เวิ่นเว่อร์เยอะมาก รอภาคสองนะคะ จะมาเมื่อไหร่เอ่ย และเอาใจเชียร์ทั้งคู่ให้ได้ใจหมอเอกค่ะ
-
อ่านรวดเดียว วันเดียวจบเลยย สนุกมากค้าบ
-
ขอบคุณครับ :กอด1:
-
อ่านคร๊าบ :L2:
-
ภาคต่อ ออกมาแล้วนะครับ ฝากตามอ่านได้ที่เรื่อง
++++ผมกับมัน ไอ้พระเอกซีรี่ย์วาย!!!++++
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=71857.0#gsc.tab=0
ขอบคุณครับ
-
ชอบมากเลยครับ