บทนำ
เพราะเธอรักจึงดูงดงาม เหมือนที่มันควรเป็น...
มัน... เคยเป็นคนนั้นในใจผมมาตลอด
มัน... เคยเป็นทุกๆ อย่างของผม
โลกของผมหมุนรอบตัวมันเสมอ...
“น้องภู นี้ไงครับบ้านคุณธีร์ สวยไหมลูก อาทิตย์หน้าเราจะย้ายมาอยู่นี้แล้วนะครับ”
ผมไม่ตอบอะไร ทำได้แค่เงยหน้ามองอาณาจักรอันใหญ่โตของผู้ชายคนนี้ ที่แม่รัก...
แม่ไม่เคยรักพ่อผม เรื่องนั้นผมรู้มาตลอดอยู่แล้ว...
เพราะพ่อแม่ของผู้ชายคนนี้ไม่ยอมรับแม่ของผม และจับเขาคลุมถุงชนแต่งงานกับผู้หญิงที่ฐานะเท่าเทียมกัน ทำให้แม่เสียใจ ทำให้แม่กลับมาหาพ่อผม ที่ยังคงรักแม่มาตลอด
ตอนนี้ภรรยาของผู้ชายคนนี้ตายแล้ว...
และพ่อของผมก็ตายแล้วเช่นเดียวกัน...
ไม่แปลกใช่ไหม ที่เขาทั้งคู่จะแต่งงานกัน(?)
หึ.
โลกนี้มันเบี้ยวเกินกว่าที่เด็กอย่างผมจะเข้าใจจริงๆ
“น้องภู สวัสดีพี่กานต์สิลูก”
“สวัสดีครับ พี่กานต์” ผมพนมมือไหว้ พี่ชายต่างสายเลือดก่อนจะยิ้มอ่อนๆ ให้เขา ผู้ชายอบอุ่นที่มีรอยยิ้มละมุนตรงหน้า มองหน้าผมด้วยความเจ็บปวด ทำไมกันนะ ทำไมต้องมองผมแบบนั้นด้วย ในเมื่อตอนนี้ ทุกอย่างก็เป็นอย่างที่ทุกคนต้องการแล้วไม่ใช่หรือไง(?)
หรือว่ายังต้องการอะไรจากผมอีก ......
*********************************************************
เรื่องนี้แต่งจากอารมณ์ล้วนๆ เพราะฉะนั้น อาจจะไม่ได้เป็นตามที่ทุกคนคาดหวัง
:pig4: :pig4: :pig4: