พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] สงกรานต์รัก ตอนที่3 {28/04/57} P.8
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Jimmeiiii* ที่ 16-04-2014 17:30:23
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด กรุณาอ่านทุกคน เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่ 1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่ 2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ 3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ 4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ 5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว 6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน 7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง 7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด 7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ 7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ 8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง). 9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ 10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป 11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป 12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด 13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ 14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ 15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ... (1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ (2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง ....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ - ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง) - ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ - ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ - ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส - ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail 16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข 17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ) :กอด1: _______________________________________ :กอด1:ตอนที่ 1 “พี่แป้งใช่มั้ยคะ” “ใช่ครับ น้องกวางที่นัดรับของใช่มั้ยครับ” “ใช่ค่ะ”ผมยื่นของที่เตรียมมาให้เธอ ผมอยู่ปีสามเรียนด้านออกแบบและตอนนี้ก็เปิดขายของทางไอจีและน้องคนนี้ก็เป็นหนึ่งในลูกค้าของผม ที่ผมขายส่วนใหญ่ก็จะเป็นกระเป๋า เคสโทรศัพท์มือถือ วันนี้เป็นวันสุดท้ายก่อนหยุดสงกรานต์เธอเลยนัดมาเอาของที่สยาม ปกติผมก็มีนัดรับของที่สยามกับมหาลัยเป็นประจำอยู่แล้ว “รอบนี้สั่งหลายอันซื้อฝากเพื่อนด้วยเหรอ” “ใช่ๆ เพื่อนกวางฝากซื้อด้วย พวกมันชอบ ของกวางที่ซื้อไปอันก่อนมือถือโดนขโมยเคสก็เลยหายไปด้วย เสียดายชะมัด” “หลังสงกรานต์คอลเลคชั่นใหม่ออกอย่าลืมเข้ามาดูนะ” “ไม่พลาดอยู่แล้ว พี่แป้งๆกวางขอถ่ายรูปคู่ด้วยนะ ตัวจริงหล่อกว่าในรูปอีกอะ” “โหยปากหวาน ถ้าไม่ติดว่าจ่ายเงินแล้วจะให้ฟรีเลยนะเนี่ย” “คราวหน้าๆ”น้องกวางหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูป หลังจากส่งของให้เรียบร้อยผมก็เดินมาหาเพื่อนที่ไปนั่งกันอยู่หน้าโรงหนัง “ไอ้แป้งทางนี้”ผมเดินไปหาคนที่ตะโกนเรียกชื่อ มันชื่อซัน “ส่งของให้ลูกค้าเสร็จแล้วเหรอวะ”ไอ้นี่ชื่อบี ในกลุ่มผมเอาสนิทกันจริงจังก็มีสี่คน ผมกับไอ้บีนี่เจอกันตั้งแต่วันรายงานตัว “เออ หนังเข้ากี่โมง” “สี่โมงครึ่ง”ส่วนคนนี้คนสุดท้าย หญิงสาวคนเดียวของกลุ่มเราชื่อนิกกี้ “อีกครึ่งชั่วโมง” “มึงมาก็ดีเลย วิ่งให้กูหน่อย ตอนนี้ก็ร่วงมาอันดับสามละไอ้ซันโกงแซงกูไปอยู่อันดับสอง”นิกกี้ยื่นมือถือตัวเองมาให้พร้อมกับขยับเว้นที่ว่างให้ผมนั่ง ตอนนี้ผมครองอันดับหนึ่งแบบลอยลำคะแนนสูงสุดสิบสองล้าน กว่าจะได้เลือดตาแทบกระเด็น ส่วนไอ้ซันกับนิกกี้สูสี่กันที่เก้าล้านกว่าๆ มีไอ้บีคนเดียวที่อ่อนสุดประมาณสี่ล้าน พวกเราเล่นกันจริงจังมากๆ อย่าให้มีเวลาเราจะหยิบมือถือขึ้นมาแล้ววิ่งกันทันที “แม่งขี้โกงให้ไอ้แป้งวิ่งให้” “แน่นอน ของแบบนี้ก็ต้องโกง”ผมเริ่มวิ่งให้นิกกี้แต่ยังไม่ทันรู้ผลก็มีสายเข้ามาซะก่อน ผมเลยเปลี่ยนมาวิ่งของตัวเอง . “พรุ่งนี้กี่โมงมึงนัดมาเลย”ดูหนังเสร็จแล้วกำลังแยกย้ายกลับบ้าน วันนี้ต่างคนต่างเอารถมาเพราะต้องกลับบ้านปกติอยู่หอใช้บริการบีทีเอสซะส่วนใหญ่ “สิบเอ็ดโมงเจอกันที่บีทีเอสเลยละกัน”ไอ้ซันบอก “มึงมารับกูด้วยนะ”ผมรีบบอกไอ้บีเพราะบ้านเราอยู่ใกล้กันมากที่สุดในบรรดาเพื่อนคนอื่น “ปีนี้มึงจะเล่น?”ไอ้บีถาม พวกมันหันมามองด้วยสายแปลกใจปนตกใจ “อืม กูจะเล่น” “เกิดอะไรขึ้น ปีนี้ถึงอยากเล่นสงกรานต์ที่ผ่านมากูทั้งชวนทั้งลากก็ไม่ยอม”นิกกี้ถาม หลายปีมากๆแล้วครับที่ผมไม่ออกมาเล่นสงกรานต์ ทั้งแดดทั้งคนเยอะเป็นสองอย่างที่เลี่ยงได้ผมก็จะเลี่ยง “อยากเล่นแค่นั้นแหละ” “แน่ะๆๆ”ไอ้ซันพูดยิ้มๆ “สัด” “โอเคๆ งั้นเจอกันพรุ่งนี้”เราเดินแยกกันที่รถของตัวเอง ทั้งเป็นวันศุกร์และพรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดยาวเพราะฉะนั้นรถเลยโคตรจะติด ผมกลับมาถึงบ้านพ่อกับแม่กำลังนั่งดูละคร “พ่อแม่สวัสดีครับ”ผมเดินมานั่งข้างแม่ ครอบครัวเรามีกันสี่คน พ่อแม่ พี่ชายและก็ผม พี่ชายโตกว่าผมห้าปีชื่อปานเป็นช่างภาพให้กับนิตยสารวัยรุ่น ที่บ้านเราเปิดกิจการค้าไม้ ทั้งบ้านและโรงงานอยู่รั้วเดียวกันหยุดสงกรานต์แบบนี้พวกคนงานก็ลากลับบ้านกันหมด “กินอะไรมาหรือยัง”แม่ถาม “เรียบร้อยแล้วครับ ไอ้ปานอะแม่กลับมายัง” “กำลังมา งั้นก็ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ของว่างมีนะถ้าจะกินลงมาบอกแม่” “ครับ”ผมเดินขึ้นห้อง เดือนนึงกลับบ้านครั้งนึง กิจวัตรที่ต้องทำก่อนอาบน้ำคือตอบไลน์ลูกค้า ต้องตอบทุกวันยกเว้นช่วงก่อนสอบหรือช่วงมีงานยุ่งมากๆ ช่วงนั้นก็จะปิดรับออเดอร์จนกว่าจะเคลียร์งานเรียบร้อย ทีแรกผมก็ไม่คิดจะทำอะไรพวกนี้แต่เป็นประเภทชอบสรรหาและทำใช้เอง อย่างเคสลายแรกที่ขายก็เป็นลายที่ผมใช้เองจริงๆ พอใช้แล้วมีคนถามเยอะว่าซื้อที่ไหนพอบอกว่าทำเองหลายๆรอบเข้า ก็มีคนยุให้ลองทำขาย ปรากฏว่ามีคนให้ความสนใจเกินคาดเอาง่ายๆเกือบทั้งเอกคือใช้เคสร้านผมเกือบหมด มันเหมือนเป็นกระแสปากต่อปากมากกว่า . . “มึงๆ ขอน้ำๆ”ตั้งแต่เดินเข้ามายังไม่หยุดโดนเลยครับทั้งแป้งทั้งน้ำ โดยเฉพาะแป้งหลายมือมากๆ คือตอนนี้เปียกเข้าไปยันกางเกงในแล้ว ปืนที่ถือมาไม่ช่วยอะไร ฉีดคนอื่นไม่ทันโดนฉีดซะก่อน “มึงไหวมั้ยเนี่ย”ไอ้ซันถาม ผมพยักหน้า ล้างแป้งออกหมดก็เล่นต่อคราวนี้กูเป็นฝ่ายได้ฉีดคนอื่นเขาบ้าง เดินเรื่อยๆก็เจอเพื่อนไม่เหลือ ทั้งน้ำทั้งแป้งที่หนึ่งยกใหญ่หนักกว่าที่โดนมาทั้งหมดและจังหวะนี้เอง “เฮ้ย!”ผมร้องเสียงหลง เหมือนมีอะไรมาลูบผ่านเป้า “มีไร”นิกกี้ถาม มันเองก็โดนเยอะไม่ต่างจากผม หน้าขาวผมขาว “เปล่าๆ”ผมสั่นหัว พยายามไม่คิดในแง่ร้ายแต่ก็แอบกลัวเพราะสถานที่ที่มาเล่นวันนี้ก็เป็นแหล่งเลยนะ มีกระแสมาว่าหลายคนโดนซึ่งกูขอไม่โดนเพราะแม่งเดี๋ยวหลอน “ปีนี้นึกไงออกมาเล่นได้วะ”ชื่อไม้เป็นเพื่อนในคณะ “มึงนึกไงกูก็นึกงั้นแหละ” “ไอ้สัดพี่แป้งมึงกวนตีน นี่แน่ะ!”พวกเหี้ยนี่เรียกพี่แป้งล้อเลียนตามน้องๆที่เป็นลูกค้า “เหี้ย อื้อ!”ไอ้เหี้ยไม้เอาถังครอบหัวกูเลยครับก่อนจะละเลงแป้งมาอีกหนึ่งยก ไอ้สัตว์บก กูเพิ่งล้างหน้าเมื่อกี้ๆและทุกอย่างก็วนเวียนอยู่แบบนี้หลายรอบ “พี่แป้งใช่มั้ยคะ พี่แป้งๆๆ”จังหวะที่เรียกชื่อก็โดนทั้งน้ำและแป้ง คิดว่าน่าจะเป็นลูกค้าอ่าแหละ “โหยไม่นึกว่าจะเจอพี่แป้งที่นี่ ถ่ายรูปหน่อย” “เหี้ย ฮอตไปละสาด”ไอ้ซันพูดแซวเลยโดนน้องๆพวกนี้ใช้เป็นตากล้องซะเลย ในขณะที่ผมยังยืนเงอะๆงะๆเพราะแป้งเต็มหน้า “เฮ้ยๆอย่าลวนลามเพื่อนพี่ดิ” “ลวนลามที่ไหน แค่กอดเอวเฉยๆ” “ไอ้ห่าแป้ง โอเคมั้ยมึงอะ เหี้ย อื้อ!”ระหว่างที่ไอ้ซันแหกปาก ก็มีมือมืดเอาแป้งมาป้ายหน้ามันเต็มๆ กว่าจะได้ถ่ายรูปแต่ก็ถือว่าสนุกดี เหนื่อยดี ทุกปีที่ผ่านมาวันสงกรานต์กิจกรรมของผมคือการนอนดูหนังอยู่บ้าน แค่จะออกมาหน้าปากซอยยังไม่ออก “แป้งโทรศัพท์มึงสั่นอะ”ไอ้บีเห็น ผมไม่รู้สึกตัว ผมดูเบอร์ที่โทรเข้าก่อนกดรับสาย ไอ้ปานโทรมาผมเองก็ไม่ทราบว่าวันนี้มันไปเล่นน้ำที่ไหน “มึงอยู่ไหน”ต้องตะโกน “สีลม มึงอะ!”ผมตะโกนกลับ “สัด ใช่มึงจริงๆด้วย เดี๋ยวกูไปหายืนอยู่ตรงนั้นแหละ”ผมยังไม่ทันรู้เรื่องดีนักมันก็กดวางสาย “เฮ้ย!”ผมร้องอีกครั้ง คราวนี้ดังกว่าเดิมเพราะมีมือมารล้วงมาในเสื้อ มาเล่นที่นี่นิกกี้แม่งปลอดภัยสุดแล้วผมว่า “โดนมั้ยมึง”ไอ้ซันรีบถาม คืนเล่นไปก็ระแวงไปโดนล้วงหน้ามันไม่คุ้มกัน “ยังๆ” “แป้ง!”ไอ้พี่ปาน “มึงโดนล้วงไปยัง”นั่นคือคำแรกที่มันทักพร้อมราดน้ำมาบนหัวเนื่องจากบนหน้าผมยังมีแป้งอยู่เยอะ “เหี้ย เมื่อกี้เกือบๆ”ผมบอก “มาๆมาเล่นกับพวกกูนี่มา”มันพาผมเดินฝ่าดงคนผ่านมายังจุดที่เพื่อนๆมันยืนอยู่ ทุกคนพอเห็นหน้าผมก็เหมือนเดิมต้อนรับกันอย่างอบอุ่น “พอๆ พวกมึงสงสารน้องกู” “ห่า นานๆกูจะมีโอกาสัมผัสน้องมึง สัดขี้หวง”เสียงเพื่อนๆมัน ผมล้างหน้าจนสะอาดอีกครั้งคราวนี้ก็เริ่มเห็นอะไรชัดเจนขึ้น เพื่อนผมกับเพื่อนไอ้ปานสนิทกันไปเรียบร้อยแล้ว ผมยืนกินน้ำที่ไอ้ปานเอามาให้ “มึงจะกลับบ้านตอนไหน”ไอ้ปานถาม “ไม่รู้”ผมหายใจได้คล่องขึ้นกว่าก่อนหน้านี้มาก เหมือนได้พัก “พาน้องมึงไปรูทด้วยเลย นะๆน้องแป้งนะ”ผมมองหน้าไอ้ปาน “มึงอยากไปหรือเปล่าล่ะ” “อยาก!”ไม่ใช่ผมแต่เป็นไอ้บีไอ้ซันและนิกกี้ที่ตอบประสานเสียง ผมพยักหน้า “อืม”พอไอ้ปานพยักหน้า พวกมันก็เฮกันเสียงดังและตอนนั้นผมก็โดนรุมอีกครั้ง โดนลากไปอยู่กลางวง แป้งเอยน้ำเอย “พี่ปานๆๆ ช่วยแป้งด้วย อื้อ เหี้ย!”ผมล้มลงกับพื้น ตอนนี้มองอะไรไม่เห็น อยากจะร้องไห้แม่ง “สัดน้องกู!”หลังจากนั้นก็วงแตก พวกพี่ปานมาไล่ตีเป็นสิบอ่าเมื่อกี้รุมกูคนเดียว “พวกมันทำอะไรมึงหรือเปล่า เหี้ยเอ้ยกูเผลอแป๊บเดียว” “กูเอามือปิด ขอน้ำล้างหน้ากูหน่อย” “ไอ้ห่าแป้งมึง ปุบปับรับโชคจริงๆ กูเข้าใจความรู้สึกมึงกูเคยโดน”ไอ้ซันเดินเข้ามาพูดสีหน้าแบบกูเข้าใจมึงจริงๆนะ “หึหึ ธรรมดา อยู่นิ่งๆเดี๋ยวล้างหน้าให้”น่าจะเป็นเสียงเพื่อนไอ้ปาน “เถใส่มือก็ได้พี่เดี๋ยวล้างเอง”ผมพูดหลับตา “เออน่ะ พี่ล้างให้”ผมหมดแรงจะต่อล้อต่อเถียงด้วยเลยนั่งนิ่งๆให้มันล้าง พอแป้งออกหมดก็เพิ่งจะเห็นหน้าชัดๆ ต่างคนต่างมองหน้า ก่อนจะใจเต้นตึกๆตอนพี่เขายื่นมือมาลูบใต้คาง ผมสะดุ้งเล็กน้อย “เดี๋ยว ยังล้างไม่หมด”ผมตัวทื่อก่อนจะหันไปเห็นพี่ปานเดินกลับมา ผมรีบลุกขึ้นเพื่อนมันหัวเราะหน่อยๆ “มึงแน่ใจนะว่าเมื่อกี้มึงไม่โดนล้วง”พี่ปานถามอีกครั้ง “เออแน่” “รอดตัวไป ยืนติดกับกูเลยเดี๋ยวแม่งโดนลากอีก”มึงไม่บอกกูก็จะทำแบบนั้นอยู่แล้วครับ “ปานๆคนนั้นเพื่อนมึงด้วยเหรอ”ผมถาม “เออ ไอ้ขันมึงเคยเห็นหน้ามันมั้ย”ผมสั่นหัว เพื่อนๆมันส่วนใหญ่ผมเคยเห็นหน้าแต่จำชื่อไม่ค่อยได้ เพื่อนมันเยอะ หลายกลุ่ม ไม่ไหวจำชื่อผมยิ่งเป็นพวกปลาทอง “อ๋อ เป็นเพื่อนกันนานแล้วเหรอ” “เออ มึงถามทำไมชอบเหรอ”ไอ้ปานแสยะยิ้ม “บ้า เพื่อนมึงกูไม่ยุ่ง” “ก็ดีเพื่อนกูเหี้ยนะรู้ยัง ยิ่งไอ้ขันนี่เหี้ยสุด มึงรับมือมันไม่ไหวแน่”ผมเบ้ปาก ไอ้ปานหัวเราะ ผมพักฟื้นได้สักแป๊บก็เล่นต่อเละเหมือนเดิมแทบหมดแรงไปต่ออีกที ซึ่งคาดว่าคืนนี้คงกลับบ้านอย่างไร้สติแต่ไม่เป็นไรมีไอ้ปานอยู่ด้วยยังไงผมก็ถึงบ้าน . “กินเป็นด้วยเหรอ”มาถึงผมก็เรียกร้องหาเบียร์ก่อนอันดับแรก ใจมันอยากตั้งนานแล้ว ส่วนคนที่มาทักผมก็ไม่ใช่ใคร “……………………” “เห็นไอ้ปานหวงขนาดนั้นก็นึกว่าอยู่แต่บ้าน” “คงงั้นมั้ง”ไอ้ปานไม่ได้หวงผมและผมไม่ใช่คนที่อยู่แต่บ้าน แค่ชอบอยู่บ้านในช่วงเทศกาลเท่านั้น “หึหึ”ผมมองหน้าทำไมต้องหัวเราะด้วยน้ำเสียงแบบนั้น ผมเป็นคนเดียวในที่นี้ที่ยังนิ่งขออุ่นเครื่องแป๊บ วันนี้ทั้งวันโดนมาหนักหนาเหลือเกิน . “น้องกูไอ้ห่าเกย์ถอยออกไปเลย”ใครก็ไม่รู้ผมไม่รู้จัก รู้แค่ว่ามันพยายามจะเดินเข้ามาหาผมแต่โดนไอ้พี่ปานดักไว้ “ฮ่าๆ ไอ้เหี้ยกูมาดีแค่อยากมาทำความรู้จัก” “กูไม่ให้รู้จัก น้องกูยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง พวกกร้านโลกแบบมึงถอยไปไกลๆ กูไม่ให้”สัด เหมือนจะดีแต่เปล่าเลย เหมือนโดนเผาให้อายยิ่งกว่าเดิม “เฮ้ยจริงป่ะ อยู่รอดมาได้ไงวะ”ผมถอยหลังหนีหนึ่งก้าว คือพี่เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้เกินไปป่ะวะ “สัดไอ้เหี้ยเกย์ กูถีบจริงนะไอ้ห่า!”ไอ้พี่ปานยกเท้า “ฮ่าๆ โอเคๆกูไม่แกล้งละ แต่อย่าเผลอละกัน กูลากแน่”ก่อนไปก็ไม่วายส่งสายตาประหลาดๆให้ผม ผมสนุกต่อเบียร์คือติดมือตลอดและโดนลากไปถ่ายรูปด้วยบ่อยมาก ไม่รู้ว่าใครเป็นใครกูถ่ายด้วยหมด “อะ อื้อ พี่ปานไปไหน”โยกอยู่ดีๆโดนเปลี่ยนมือเฉย “ไอ้ปานไปหาเพื่อนเดี๋ยวมา มันฝากพี่ให้ดูแล” “อ๋อ ไม่เป็นไร พี่ไปสนุกกับเพื่อนเหอะ ผมดูแลตัวเองได้”ตอนนี้เครื่องร้อนมากๆบอกเลย “กับเพื่อนไม่สนุกหรอกกับแป้งสนุกกว่า” “สนิทกัน?” “ก็อยากสนิทด้วย ติดที่..มีพี่ชายหวงไปหน่อย” “หึ กระจอกหรือเปล่า” “สงสัยจะจริง”มันแสยะยิ้มอีกครั้งพร้อมกับถอดหมวกตัวเองเอามาสวมให้ผม หมุนปีกไปไว้ด้านหลัง “เอามาใส่ให้ทำไม” “ฝากไว้ก่อน”แล้วหมวกใบนี้ก็อยู่กับผมทั้งคืน ตื่นมาอีกทีคืออยู่บนเตียงนอนในห้องตัวเองเรียบร้อย เมื่อคืนกูทำอะไรลงไปบ้างวะรู้แต่ว่ามันส์มาก สนุกแบบเออไอ้เหี้ยสนุกเว้นว่างจากเล่นสงกรานต์ไปนานด้วยมั้งเลยกลายเป็นว่าสงกรานต์ปีนี้ผมออกเล่นน้ำทุกวัน ส่วนพี่ขันหมวกของมันที่ฝากไว้ตั้งแต่คืนแรกก็ยังอยู่ที่ผม คืนนี้คืนสุดท้ายแล้วผมเลยว่าจะเอาไปคืน . . “พี่ขันพาใครมาด้วยวะ บึ้มมากอีสัด ของกูคืออะไร”นิกกี้พูด ผมกำลังจะเดินเอาหมวกไปให้เป็นต้องหยุดชะงัก “อ้าวเจนมาด้วยเหรอ”ไอ้พี่ปานเดินมาผลักผมกลับมาที่เดิม ผมนิ่ง เหวอหน่อยๆ มีความรู้สึกแปลกๆก่อนจะขึ้นได้ว่าผมไม่มีสิทธิ์รู้สึกแบบนั้น สามสี่วันที่ผ่านมาก็แค่สนุก “ทีแรกเจนก็ไม่อยากออกแต่ขันรบเร้าให้ออกให้ได้เจนก็เลยต้องออก” “ดัดจริต”พี่แคทยืนใกล้ๆพวกผม “เจนมาคุมก็ดีแล้ว หลายวันที่ผ่านไอ้ขันโคตรซน”พี่ปานพูด “ใช่มั้ยคะ เจนก็ว่าอย่างนั้นแหละ วันนี้ซนไม่ได้แล้ว”ผมเริ่มรู้สึกไม่ค่อยสนุก อยากกลับบ้านแต่คิดอีกแง่ถ้ากลับบ้านแล้วมันจะดีขึ้นเหรอวะ ถ้ากลับบ้านไปแล้วต้องเซ็งเหมือนเดิม สู้อยู่สนุกที่นี่แล้วเซ็งไปพร้อมๆกันเลยน่าจะดีกว่า พอคิดได้ผมก็เลิกสนใจสิ่งที่ไม่ควรสนใจ ผมสนุกได้เหมือนทุกคืนที่ผ่านมาและเหมือนจะสนุกมากกว่าด้วย . “อะไรอีกอะเจน ถ้ามาแล้วมีปัญหาคราวหลังก็ไม่ต้องมา” “เจนก็ไม่อยากมีปัญหาถ้าขันไม่เริ่มก่อน” “กูเริ่มอะไร”พี่ขันถามเสียงแข็งหน้าตาหงุดหงิดแบบที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน “เอาแล้วไง กูซื้อหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้บ้าง”พี่แคทพูดทำหน้าเซ็งๆ “อีดอกมาทีไรมีปัญหาตลอด หวงผัวเว่อร์มาก กูรำคาญถ้ากูรู้ว่าคืนนี้อีนี่จะมากูไม่มา”พี่แคทใส่ต่อยาวๆ “มึงก็ใจเย็นๆ ขึ้นอะไรเนี่ย”พี่ฟูพูด “ขึ้นสิ มันมาทีไรทำบรรยากาศกร่อยทุกที สามสี่คืนที่ผ่านเป็นแบบนี้มั้ย” “ไม่ต้องไปสนใจ”พี่ปานพูด “เจนเห็นนะเมื่อกี้ขันมองใคร”ผมเปล่าสนใจนะแต่หูได้ยิน “กลับบ้านไปเจนไป กูรำคาญ” “ใช่สิ เดี๋ยวนี้เจนทำอะไรก็น่ารำคาญไปหมด ขันอย่าคิดนะว่าทำแบบนี้แล้วเจนจะยอมเลิกง่ายๆ” “กูทำอะไร ตั้งแต่มากูยังไม่ได้ทำอะไร มึงคิดเองเออเองอยู่คนเดียว” “ยืนฟังอะไร เสือกนะมึงอะ” “เปล่าซะหน่อย”ผมโดนพี่ปานลากให้ออกห่างจากวงสนทนาของสองคนนั้น “ไม่ต้องหันไปมองด้วย กลัวเจนมันจับไม่ได้เหรอว่ามึงชอบผัวมันอยู่” “ไอ้เหี้ยปาน!” “หรือจะเถียง กูดูมึงออกตั้งแต่ทีแรกแล้วแต่ไม่อยากเตือนให้มึงเห็นเอง ชัดเจนกว่า” “แม่ง ทำไมไม่บอกวะ” “บอกไปอย่างกับมึงเชื่อ ให้เห็นเองกับตาดีที่สุด เลิกพูดเรื่องนี้” “อ๊าก!”มันจับหน้าผมรับน้ำเต็มๆและหลังจากนั้นเรื่องของพี่ขันก็ไม่ถูกพูดถึงอีกเลย เพราะสองคนนั้นหนีหายไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่ทราบ งานเลิกผมก็กลับบ้านปกติ สิ้นสุดกันทีกับสงกรานต์ปีนี้ TBC. ปล.เรื่องสั้น 3 ตอนจบนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ :L2: :กอด1:
อ๊ายย ย ย ยอยากไปปะแป้งพ่อค้ารูปหล่อบ้างจัง
:z1: :mew1: :mew1: ได้จิ้มมี่ด้วย 555 ขอตัวไปอ่านแป๊ป รอ อี้ฟ้ากับหนูเพชรอยู่น้า
ท่าทางแป้งจะหล่อน่ารักอย่างแรง พี่ขันถึงขั้นร้าวฉาน อยากมาสนุกกับน้องแป้งมากกว่าเพื่อนอีกอ่ะ อีกสองตอนเค้าจะเคลียร์กันยังไงอ่ะเนี่ย อยากรู้ที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :z3: สั้นจริงๆ ด้วยอ่ะ :hao5:
กริ๊ดกร๊าดเรื่องใหม่ รอพี่ขันเคลียกับเมีย
กรี๊ด เรื่องใหม่ :กอด1: รอต่อค่ะ :mew1:
จิ้มมมมต้อนรับเรื่องใหม่ ครึครึ น่าสนุกจัง
อู้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย น่าติดตามสุดดแบดบอยยย ว่าแต่แป้งจะโดนน้ำในขันสาดมั้ยเนี้ยยยย
โอ้ววววววว :mc4:
ชอบพี่ปาน :hao7: :กอด1: :L2:
ฮิฮิ ต้อนรับเรื่องใหม่พี่มี่ ♥ ชอบๆ อ่า -.- ได้คู่ใหม่ อ่านแล้วติดเลยยยย ขัน-แป้ง ฮ่าาา ๆๆ เหมือนชื่อมันจะคล้องจองกันอยู่นะ ฮ่าๆๆ เป็นกำลังใจให้ค่า
มาต่อๆๆ รอ พี่แป้งกะพี่ขัน :katai5: :katai5:
เอิ่ม หวังว่าคงไม่ใช่สงกรานต์ช้ำรักนะคะ
เรื่องใหมมมมมมมม่ o13 ว่าแต่ยังไงเนี้ยพี่ขัน ยังไงๆ มาทำให้น้องชอบเนี่ยเคลียร์ด่วนเลยยยยยย รอตอนต่อไปคาาาาาา. :mew1:
ขันแป้ง นะ สงกรานต์ :-[
พี่น้องรักกันดีนะ ชอบ 5555555555
ทำไมเราเชียร์ ปานแป้ง แอร้ยยยยยยยยย
กีสสสสสสสสสสสสสส ใจดีที่หนึ่งเลย อยากอ่านก็ได้อ่าน อิอิ :katai2-1:
โอ๊ะ ตามลุ้นน้องแป้ง มีแค่ 3 ตอนน้อยไปหน่อยนะคร้าคุณจิมมี่
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนต่อไป :katai4:
พี่ขันนนน กลับมาหาแป้งให้ไว555 รอตอนสองตอนสาม สี่ ห้า อย่าสั้นเลยพี่มี่ ขอยาวๆน้าาา
รอตอนต่อไป :katai3:
รอตอนต่อไปๆ
:L2: :L2:มาให้กำลังใจเรื่องสั้นของจิมมี่ ตายแล้วน้องแป้งจะเล่นรุ่นใหญ่เลยเหรอลุก :hao3: แบบนี้ต้องปราบให้อยู่หมัดไปเลยนะ :fire: อ่านแล้วติดพันอยากอ่านต่อเลยอ่ะ รออ่านตอนต่อไปจ้า :-[ :กอด1:
อะไรยังไงเนี่ยพี่ขัน มีเมียอยู่แล้วมายุ่งกับน้องแป้งทำไมมมมมม
แปะก่อน เดี๋ยวเค้ากลับมาอ่าน จุบๆๆ :katai2-1:
มีเมียแล้วไม่เอา~ :a14:
แหม่ น้องแป้งของพี่เผลอใจซะแล้ว
55555 รู้สึกเหมือนเรื่องล่ารักแป้งจะโดนเกลียด พอมาเรื่องนี้แป้งได้เป็นนายเอกเลย (ถึงจะชื่อเหมือนกันแต่เราก็ชอบคนนี้มากกว่านะ)
มาต่อเร็ว ๆ อยาก รู้ว่าพี่ขันเค้าจะทำ ยังไงต่อ อุปสรรค นิดหน่อยเอง
น้องแป้งน่ารักมากกกกกกกก หลงเข้ามาเพราะเห็นในเฟซ ต่อยาวเลยเถอะคุณจิมมี่ 3 ตอนเหมือนจะไม่พอ ^^
รอตอนต่อไป~ :mc4:
ท่าทางว่าพี่ขันจะโคดเท่ งานนี้เลิกกะชะนีเลยพี่ขัน 555555555
พี่ปานสุดยอดมากกกก น้องแป้งต้องหล่อและน่ารักในคนๆเดี๋ยว. อิอิ. พี่ขันเป็นพระเอกปะเนี่ย จะเลวอย่างี่พี่ปานบอกขนาดไหน. รอตอนตอไป
อั๊ยย่ะ เรื่องใหม่ ติดตามติดตาม อิอิ :z1: :z1: :z1:
รอเรื่องใหม่ ... น่าสนุกน้าาา :katai2-1:
อยากให้เป็นเรื่องยาวววววววว
กรี๊ดดดดด รอตอนต่อไปนะค้าาาาา :hao7:
พี่แป้งน่ารักจุงเบย :-[
อยากได้เรื่องยาวอะพี่จิมมี่ 5555555555555555555555555555 ฮือออ ชอบขัน คึคึ นี่คือสรุปแป้งเป็นเกย์โดยสมบูรณ์แบบหรอ? 55555555555555 โอ้ย แต่ชอบอะ มันดูแซ่บๆไงไม่รู้ คึคึ พี่ปานนี่ก็หวงน้องโคตรเว่อได้อีกเลย แสดงว่าน้องต้องน่ารักมากๆ หึหึหึ ต่อเร็วๆน้าา อยากอ่านแว้ววว ถ้าจะให้ดี ... ขอมากกว่า 3 ตอนนนนนะะ 55555555555555555555 :P :z2:
รอแป้งตอนต่อไป :katai2-1: :L2:
พี่ปานดีอ่ะ น่ารัก รักน้องหวงน้องดูแลน้อง อยากได้อ่ะพี่ชายแบบนี้ พี่ขันนี่ ถ้าจะมารักน้องแป้งอ่ะ ช่วยเคลียตัวเองด้วยนะ อย่ามาทำน้องเสียใจล่ะ รอตอนต่อฮะ ปล. อยากไปนะสีลมอ่ะ เกย์เยอะอาหารตาแยะ :z1:
ขันแป้ง ชื่อน่ารักเข้ากันเทศกาบจริง ๆ ขอยาวๆเลยเหอะมี่ :call:
นุ้งแป้งเอ๋ย เฮ้อออออ เอาน่าๆ หล่อๆอย่างนุ้งแป้งหาได้อยู่แล้ว ปล่อยๆอิพี่ขันไป (เอ๊ะ หรืออิพี่ขันจะไม่ยอมปล่อยน้า) อยากอ่านต่อออออออออออออออ มีคู่เดียวชิมิค่ะ
มี่ๆๆๆๆๆ ขอตอน 2 ด่วนๆ อิพี่ขันกล้าควงสาวมาเย้ย เด๋วๆ น้องแป้งจัดการรรรรร~~~
ขัน แป้ง ขัน แป้ง ชอบมุกตั้งชื่อของจิมมี่ จัง อุปสรรคเยอะแท้คู่นี้ ขันก็มีแฟนแล้ว แป้งก็พี่หวงมากกกกก รอตอนต่อไปจ้า
อูยยยยยยย จะเป็นไงต่อละเนี่ย มี่มาต่อไวไวนะ
:mew1: :mew1:
อยากให้ต่อเป็นเรื่องยาวๆเลย. แต่ตอนนี้อยากอ่านต่อแล้ววว. สนุกมากเลยไม่เคยผิดหวังเลยซักเรื่องติดตามตลอดๆ
เข้าคิว ร้อ รอ รอ :hao7:
เฮ้ยยย!! มาทำให้ติด แล้วจากไป ตลอดเลยอ่ะมี่!!! รอทุกเรื่องนะยูววววววว!! :impress2:
กรี๊ดดดดดดดดดดด มารอตอนต่อไปป
เอาอีก เอาอีก เอาอีก ด่วนนนนน หาคู่ให้พี่ปานหน่อยจิ
โครตสนุก มี่ไม่เคยทำให้ผิดหวัง อ่านนิยายมี่ คือ อยากได้ตอนต่อไปตลอดดด เลอค่าาา
:mew1: :mew1: :mew1:
3 ตอนจบ เราก็จะอ่าน รอพี่ขันน้องแป้งนะจ๊ะ
น้องแป้งงงงงงงง ขอซื้อเคสหน่อยจ้า อิอิ อิพี่ขันมีเมียก้อไม่บอก แอบเชียร์นะเนี่ยยย
ขันแป้งๆๆๆๆๆๆ น้องแป้งท่าทางจะป๊อปน่าดู ส่วนพี่ขันก็แบดบอยไม่หยอก แต่พี่ขันดันมีแฟนแล้วนี้สิ จะลงเอยกันยังงัยหนอ รอติดตามนะจ๊ะจิมมี่ ^^
คิดถึงช๊อตเมื่อคืนเลยที่เดียว สงกรานต์รักฟุดๆ :hao6: เป็นคู่ๆทั้งคืน คือร่ะ? คึคึ รอพี่ขันเลิกเมียก่อนค่ะ :z2: :pig4:
ชอบๆๆๆๆ :katai2-1:
เรื่องใหม่น่าสนุกจัง :katai2-1: +1 รอตอนต่อไปจ้าาาาาาาา
แบดบอยแบบนี้ชอบบบบบบ แถมมีแฟนติดมาอีก งานนี้มันแน่ๆ
ชอบพี่แคท พูดตรงมากกกก เลิฟฟฟฟ พี่แป้งก็น่ารัก
อ๊ากกกกกกก พ่อค้าแซ่บ ^^ :-[ ยังไงๆ ต่อยังไงๆ
ทำไมพี่ขันทำงี้กะน้องแป้งอ่า แบบนี้ต้องเล่นตัวหนักๆเลยนะ น้องแป้งอย่าไปยอมๆๆๆๆ :z2: รอคอยตอนต่อปายยยยยยยยยยยยย
อยากปะแป้งจัง
อยากได้ ขันกะแป้งจังเลยยยยยยย รีบมาต่อนะคะ ฟินๆๆ :กอด1:
อ๊ากกกกกกก อยากอ่านต่อๆๆๆๆ
น่าตื่นเต้น อยากรู้ว่าขันจะเลิกกับเจนอย่างไรเพื่อมาจีบน้องแป้ง :mew1:
พระเอกคือครายยยย
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: เปิดเรื่องใหม่ได้ชุ่มฉ่ำและเลอะเทอะ(เปรอะแป้ง)พอควร :mc4: :mc4: ต้อนรับวันปีใหม่ไทยพอดี :mc4: รอตอนต่อไปค่ะ :katai3:
อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาต่อเร็วๆนะเค้ารออยู่ :hao5:
มาเจิมๆค่ะพี่มี่ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
รอๆตอนต่อไปจ้า ชื่อขันกับแป้ง น่ารักดีจัง
โอ้ยยย สนุกมว๊ากกกกก :hao7: :mew1: พี่ขันกะน้องแป้งอ่อ กิกิกิ
ชอบๆๆๆ แป้ง กะ ขัน น่ารักกกกกเข้ากัน 5555555555555 :z1:
:mew1: มานั่งรอจ้า
ชอบมากเลย แค่ตอนแรกก็น่าสนแล้ว
พี่ขันกะน้องแป้งงงงง
โหหหหห ลุ้นนนนนน อยากให้มีสักยี่สิบตอน งื้อออ T^T คงไม่จบเศร้าใช่มั้ย กลัวจังเลยค่ะ
สามตอนจบเองเหรอ !!!!! 10 ตอนไดัไหม พลีสสสส ปล. เดนิส ตอนหลัก ตอน ที่2 ก้อรออยู่น้าา
รอตอนต่อไปค่าา น่าติดตามสุดๆๆ :mew1: :katai2-1:
:hao3: พี่ขันผู้ชายเจ้าชู้กะหนูแป้งผู้เวอจิ้น(ฮิต) สิน่ะ ขึ้นมาเจอชื่อแป้งปั๊ป :ruready อารายยยยยย 5555 เคืองนิดๆกะชื่อนี้ แล้วแป้งนี้ไม่เคยเห็นผู้ชายชื่อนี้เลย พี่ขันทำไรก็ทำเหอะ ลุ้นอยู่! แต่งานนี้ยากกกกเพราะผู้คุมเคัาเยอะ! :z2:
โอเค เรื่องสั้นวันสงกรานต์จริงๆ ขันแป้ง....
ไม่น่าชื่อแป้งเลย
กรี๊ดๆๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆ รอๆๆๆๆๆๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: อยากเห็นหน้าพี่แป้งจัง :hao6: :hao6: :hao6:
แค่ชื่อก็น่าปาดแล้วมั้ย น้องแป้ง แล้วคือพี่หวงสุดฤทธิ์ จะทันได้อะไรก่อนเรื่องจบมั้ย พี่ขันนี่ใช่พระเอกมั้ย คือกลัวกำจัดชะนีเจนไม่ได้นะ นางฤทธิ์เยอะ ว่าแต่...อีกสองตอนมาเมื่อไหร่ ปูเสื่อ เปิดพัดลมรอ :hao3:
เง้ยย เรื่องใหม่ น้องแป้งพี่ขัน ติดตามค่ะะะ
น้องแป้งแอบมีใจให้อิพี่ขันด้วย แต่พี่มันมีเมียแล้ว ปล่อยมันไป ไว้พี่มันเลิกกะเมียก่อนค่อยมาคุยกัน ชิส์ แอบชอบพี่ปาน ดูรักน้อง ห่วงน้องดี
:mc4: รับเรื่องใหม่ สนุกอีกแล้ว แค่ฉากแรก :z2: +1
ชอบๆๆๆๆๆ รอตอนต่อไปค่าาาาาา :mew1:
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
อุต๊ะ!!! มาหลังสงกรานต์แล้ว ปะแป้งมิทันเลย
อยากให้เป็นตอนยาวมากกว่า อิอิ อย่าลืมรักเดียว เดนิสด้วยนะ หายไปนานเลยอ่ะ
เริ่มต้นได้แซ่บ อยากรู้จักพี่ขันมากกว่านี้ :hao6:
:mew3:จะกี่ตอนจบก็ได้ทั้งนั้น ชอบๆๆๆจ้า ขอบคุณจ้ามี่ ^__^ :mew1:
เลิกกะชะนีพี่ขัน 555
เปลี่ยนจากคำว่าเรื่องสั้นเป็นเรื่องยาวได้ไหมอ่าาาาาาา ><
ยังไงๆ เคลียร์ตัวเองด้วยนะพี่ขัน กอดน้องแป้ง :กอด1: อิพี่ก็ไม่เตือนน้องซักนิด ให้น้องเผลอใจไปเฉย
มาต่อด่วนเลยค่าาาาาาา....... :ling3: สนุกมากคะ ชอบๆๆๆๆ :hao7: :hao7:
มี่เปิดเรื่องใหม่เรอะ สนุกๆ สงกรานต์เค้าเป็นอย่างแป้งเลยอะ นอนดูหนังตลอด ขี้เกียจเบียดคน แต่ปีนี้แฟ้งไปเล่นแล้วป่ะกับหนุ่มด้วย แถมเป็นหนุ่มมีเมียแล้วอีกต่างหาก จะเป็นไงต่อหน่อ ลุ้นๆๆๆ
มาต่อด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :z3:
ชะนีนางนั้นคืออะไร ไม่ได้นะ ต้องน้องแป้งสิๆ :hao5:
หนุกอ่าาา มาต่ออีกน๊า พี่ขันอ่อยมาก พี่แป้งหาเป้าหมายใหม่เถอะ อิอิ
รอตอนต่อไปนะ รอดูพี่ขัน :)
รีบๆมาต่อนะ อยากอ่านแล้วอ่ะ น้องแป้งงงงงคงจะน่ารักน่าดู อิพี่ขันนี่จะเอาไงเนี้ย :katai1:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เรื่องใหม่ o13
อ๊ายยยขันกับแป้งเข้ากันมาก ไม่เอาชะนีเจนนนนนน
อยากจับขัน
เป็นเรื่องสั้นที่อยากให้เป็นเรื่องยาวววววววววววว :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
:mc4:
น่าสนุก :m31:
อะ อะ อ้าว พี่ขันน เจ้าชู้นี่หว่า มีเมียแล้วก็อย่ามาแหย่น้องแป้งสิจ๊ะ เดี๋ยวคนอ่านโบก
ขันต้องการทำอะไร มีแฟนแล้วมายุ่งกะน้องทำไมมมมม พี่ปานจัดการเลยนะ
มี่แต่งทั้งที่ขอ 5-10 ตอนเล
รอชั้นรอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธออยู่แห่งหนใด คึคึ :angry2: :serius2:
กรีดร้องงงงง มันอยากรุ้ววววว จะเจอกันอีกไหมยังไง ในความรู้สึกแป้งคือน่ารักไปอี้กกกกก
กรี๊ด ด ด ดด....เรื่องใหม่ หนุกหนานๆๆๆ รอตอนต่อไปคะ
แหมๆ.ปิ๊งๆแรกพบสบตาเลยน่ะจ่ะพี่ขัน น้องแป้ง~~~ :heaven :heaven :heaven :heaven ......เค้าสนุกกันอยู่ดีๆ แต่พอ'นาง'มางานกร่อย มันคืออะไร :a5: :a5: :z6: :z6: o22 o22
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
มารอลุ้นตามต่อ อิอิ :z2:
เอาอีกๆๆๆๆๆ สนุกกกกกกกก ชอบบบบบ
ลุ้นโคตรรรรรรรรรร ขันกับแป้ง อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
:katai3: :katai3: :katai3: นอนรอพี่ขัน พี่มี่มาต่อได้แล้ววววว
โอ้วว เยส แบด กาย ปะทะ กู๊ด บอย .... รอ อ่านต่อ รออ่าน
สามตอนสั้นๆ แต่คอมเมนท์แค่ตอนแรกปาไปห้าหน้าแล้วนะเนี่ย :z2:
อ๊ากกกกกกก สงกรานต์ชั้นไม่มีแบบเน้ แอรํ๊ยยยยยย ถ้าแฟนชะนีน่ารำคาญมาก เลิกก็ได้ค่ะพี่ขัน กิดิ
แป้งน่ารักกกกก ขันเลิกกับชะนีนางนั้นซะ รอตอนต่อไปนะะะ :mew1:
ตอนที่2 “หิวข้าวจัง”ผมเดินหัวยุ่งลงมาจากห้องนอน เมื่อคืนกว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบเช้าส่งท้ายสงกรานต์แบบเต็มที่มากๆวันนี้เลยตื่นมาตอนบ่ายเลย ที่บ้านค่อนข้างเงียบเพราะคนงานลากลับบ้านกันไปหมด “แม่กำลังจะขึ้นไปปลุกอยู่พอดี”แม่พูด ผมเดินมานั่งรอที่โต๊ะ “พ่อล่ะแม่” “อยู่หลังบ้าน แม่ใช้ให้ไปตัดกล้วย พี่ปานล่ะเมื่อคืนกลับมาพร้อมกันหรือเปล่า” “พร้อมกันครับ แป้งต้องขึ้นไปตามมันดีมั้ยแม่” “ไม่ต้อง ปล่อยให้นอนไปเดี๋ยวหิวก็ลุกขึ้นตื่นมากินเอง”แม่พูด “ก็ได้”ผมนั่งกินข้าวคนเดียวเพราะแม่กับพ่อเรียบร้อยแล้วส่วนพี่ปานก็ยังไม่ตื่น กินเสร็จก็ขึ้นมานอนต่อนอนตื่นมาอีกทีก็หกโมงเย็น ปวดหัวนิดหน่อยที่ตื่นก็เพราะมีลูกค้ามาสั่งของ ผมนั่งตอบไลน์ลูกค้าจนเสร็จก็ลงมาด้านล่าง . “แป้งช่วยมั้ยแม่”ผมเดินมาเปิดตู้เย็นหยิบเยลลี่ออกมานั่งกินเล่น “ตอกไข่ให้แม่หน่อย แม่จะทำไข่เจียวหอยนางรม”ผมทำอาหารไม่เป็นแต่พวกเมนูไข่ผมถนัดที่สุดและทุกเมนูตั้งแต่ไข่เจียว ไข่ดาว ไข่ต้ม ไข่ตุ๋น ขอให้บอกทำได้หมดแต่นอกเหนือจากนั้นอย่าถามถึง เคยทำออกมาแล้วถูกเททิ้งหมดครับ หมาไม่แดก “หอยนางรมเอามาจากไหน แป้งอยากกินสดๆด้วย” “ลุงโชคเขาซื้อมาฝาก แบบสดก็มี”ลุงโชคคือเพื่อนพ่อ “ว้าว วันนี้มีแต่เมนูน่ากินทั้งนั้นเลย ไข่สามฟองเหมือนเดิมเนอะแม่เนอะ”ผมเดินมาหยิบไข่ไก่ในตู้เย็น “ครับ”ผมตอกไข่ปรุงรสนิดหน่อยแล้วใส่หอยนางรมสดตัวใหญ่ๆลงไป เปรี้ยวปากน้ำลายสอแล้วอยากกินซะเดี๋ยวนี้ . “ลูกค้ามึงด้วยเหรอวะ”พี่ปานถาม หลังจากทานข้าวเรียบร้อยก็มานั่งคุยกันอยู่หน้าทีวี ผมขึ้นไปหยิบไอแพดลงมาไว้ข้างตัวเผื่อมีลูกค้าไลน์มาถามจะได้ตอบให้ทันที และที่ไอ้ปานถามเมื่อกี้ก็เป็นอีกหนึ่งในลูกค้าประจำเป็นลูกค้ารุ่นบุกเบิกน้องเขาส่งรูปรีวิวมาให้ผมกำลังจะอัพโหลดลงในไอจีร้าน “อืม น่ารักใช่มั้ย” “โคตรอะ ชื่อไรวะ” “มึงไม่รู้จักเหรอ เป็นไปได้” “คนดังเหรอวะ” “พอสมควร”ผมเปิดไอจีของน้องเขาให้ไอ้ปานดู คนดังมั้ยก็ถือว่าดังอยู่นะมีคนตามไอจีตั้งหลายหมื่นอยู่ “เหี้ยโคตรสวย กูตามบ้างช่วงนี้กูไม่ค่อยได้เล่นอะไรพวกนี้เลย”พี่ปานเอื้อมไปหยิบมือถือมากดฟอลน้องเขา ประจำอะมันลูกค้าผมคนไหนน่ารักๆหน่อยมันเข้าไปดูหมด “กี่คนละมึงอะ จีบจริงๆจังๆซะทีเหอะ”ผมพูด “รีบทำไมวะ ยังไม่รวยเลย รวยก่อนค่อยมีเมีย” “ถุ้ย งั้นก็อีกชาติกว่ามึงจะมี” “ทำไมมึงจะนำหน้ากูไปก่อนรึไง กับใครผู้หญิงหรือผู้ชาย”มันมองผมด้วยหางตา “ผู้ชาย!”ผมลอยหน้าลอยตายื่นเข้าไปใกล้เลยโดนมันผลักกลับออกมา ผมไม่เคยถามตัวเองว่าจริงๆแล้วชอบเพศไหนกันแน่แฟนผู้หญิงก็เคยมี แต่ก็เคยโดนผู้ชายจีบเคยคุยกับผู้ขายแต่ยังไม่ใช่แฟน “หึ”ไอ้ปานหัวเราะ ผมก็หัวเราะเดาทางตัวเองไม่ถูกเลยว่าสุดท้ายจะได้กับผู้หญิงหรือผู้ชาย เคยคิดคิดจนปวดหัวคิดจนเครียด คิดแล้วคิดอีกตกลงชอบเพศไหนแต่ไม่ได้คำตอบ คุยกับใครแล้วโอเคคลิกกันผมก็คุย แต่หลังๆมานี่ไม่มีคนคุยเลยต้องคุยคนเดียว “มึงชอบไอ้ขันจริงหรือเปล่า” “อะไรวะอยู่ๆก็มาถาม” “ชอบจริงๆหรือแค่รู้สึกดีกับสามสี่วันที่อยู่กับมัน”อย่างที่บอกว่าปีนี้ผมออกเล่นน้ำทุกวันเจอพี่ขันทุกวัน “ชอบ” “เอาดีๆ” “เออดีๆกูชอบ”ชอบดิ ทำไมผมจะไม่ชอบ หน้าตาไม่ต้องพูดถึง นิสัยถึงจะยังไม่รู้ลึกมากนักแต่ก็คงไม่ใช่คนดีมากหรือเหี้ยขนาดที่ผมไม่สามารถอยู่ด้วยได้ ยังไงดีวะเหมือนผมตื่นเต้นทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้แค่เห็นหน้ามันคือผมยิ้มแล้วอะ “แต่มันมีเมียแล้ว” “อืม เมื่อคืนกูเห็นแล้ว กูชอบแต่กูก็ยังไม่เคยคิดถึงขั้นจะคบกับเพื่อนมึง” “มึงคิดอะไรอยู่” “กูไม่ได้คิดอะไรเลย กูแค่ชอบเฉยๆ” “แค่เฉยๆก็ดี คนอย่างไอ้เหี้ยขันมึงไม่ต้องไปชอบมาก เลิกชอบไวๆได้ยิ่งดี มึงก็เห็นแล้วว่าเมียมันเป็นยังไง”เอาเรื่องอยู่ “คบกันได้ไงวะ” “เมื่อก่อนเจนก็ไม่ใช่แบบนี้เพราะไอ้เหี้ยขันด้วยแหละ ไอ้ห่านี่ขี้เบื่อ” “เออมีแบบนี้ด้วย นึกจะเบื่อก็เบื่อกันง่ายๆ ถ้าขี้เบื่อขนาดนั้นจะมีแฟนทำไมวะ หากิ๊กเรื่อยๆไม่ต้องผูกมัดไม่ดีกว่าไง” “เพราะแบบนี้ไงกูถึงบอกว่ามึงเอามันไม่อยู่” “อืมๆ”ผมตอบส่งๆ มองหน้าไอ้ปานแล้วอยากหัวเราะ นานๆจะเห็นมันหน้าเครียดด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ ในขณะที่ผมรู้สึกว่ายังไม่ต้องคิดอะไร มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรป่ะวะ คนเรามีสิทธิ์ชอบและเลิกชอบยังไม่รักนี่หว่า ถึงรักแล้วอันนั้นค่อยว่ากันอีกที . . “กูไปด้วย!”ผมเข้าห้องมาตอนที่พี่ปานกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับเพื่อนมันพอดี “ไปพัทยานะ ไปวันไหล” “เออ ไปด้วย!”ไหนๆปีนี้ผมก็จัดเต็มเล่นสงกรานต์แม่งทุกวันแล้วจะส่งท้ายด้วยวันไหลพัทยาอีกสักหน่อยจะเป็นไรไป “อืม งั้นก็แล้วแต่มึง พวกกูไปกระบะนะ” “ไม่มีปัญหา มึงทนได้กูก็ทนได้”ผมพูด “งั้นก็ตามใจ พรุ่งนี้ออกแต่เข้าเพราะพวกกูจะไปอาร์ตอินก่อน” “โอเค กูขอชวนเพื่อนกูไปด้วยนะ”พี่ปานพยักหน้า ผมโทรชวนทั้งไอ้บีไอ้ซันและนิกกี้แต่ไม่มีใครอยากไปด้วยสักคน ผมมาจัดกระเป๋าเตรียมเสื้อผ้าเพราะพรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้า ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกมันจะไปนอนค้างด้วยหรือเปล่าเอาไปเผื่อๆ . . “อ้าวแป้งไปด้วยเหรอ ไอ้ปานไม่เห็นบอก”พี่แคททัก เพื่อนไอ้ปานอีกเจ็ดแปดคนรวมทั้งพี่ขันทยอยกระโดดลงมาจากหลังรถมาไหวพ่อกับแม่ ไอ้พี่ปานเข้าห้องน้ำท้องเสีย “ครับ แป้งอยากไปบ้าง” “ดีๆไปกันเยอะๆหลายคนสนุกดี”พี่แคทพูด ที่ผมเห็นตอนนี้มีพี่แคทเป็นผู้หญิงคนเดียว ระหว่างรอไอ้ปานจัดการธุระแม่ก็ยกอาหารเช้าออกมาให้กินรองท้อง ผมกินไปแล้วก่อนหน้านี้นิดนึง “หมวกสวยดีเนอะ” “อะ อ้าว อ๋อ เหรอ เจอก็ดีเอาคืนไปดิ”ผมส่งหมวกคืนไปให้ ไอ้พี่ขันสั่นหัวมันรับหมวกตัวเองไปก็จริงแต่ดันสวมกลับมาบนหัวผมตามเดิม ทุกคนอยู่หน้าทีวีผมเดินเข้ามาน้ำในครัว “ฝากไว้ก่อน”พี่ขันพูด “ฝากไว้ทำไม ฝากไว้นานๆระวังไม่ได้คืนนะพี่” “ไม่เป็นไร หมวกพี่เยอะ” “โอเค อยากฝากก็จะรับฝาก”ผมยิ้มและยักคิ้วให้ก่อนเดินเอาน้ำออกมาให้พวกด้านนอก ไอ้ปานจัดการธุระเสร็จเรียบร้อยแล้วตอนนี้กำลังรอให้เพื่อนๆมันกินกันให้อิ่ม เพราะไปแค่พัทยาคิดว่าพวกมันคงไม่แวะพักระหว่างทางแน่ คงยิงยาวทีเดียวถึง “มึงไปนั่งด้านหน้าไป”พี่ปานพยายามผลักผมไปนั่งด้านหน้า “……………………”ผมสั่นหัว “กูไปนั่งเอง พี่น้องไม่ต้องตีกัน”พี่โจ๊กรีบพูดขัดจังหวะเมื่อไอ้ปานเริ่มทำหน้าหงุดหงิด วันนี้เราทั้งหมดมีกันสิบคนพอดีเป๊ะ นั่งหน้า5คนรวมคนขับด้านหลังอีก5 ผมปืนขึ้นกระบะคนแรกเข้ามานั่งในรถชิดกระจกพี่ปานก็ขึ้นตามมาติดๆ ขึ้นรถครบทุกคนแล้วก็พร้อมออกเดินทาง ผมนั่งฟังเพลงไปในขณะที่พวกไอ้ปานก็แหกปากคุยกันไป ผมรู้สึกเหมือนมีคนจ้องอยู่ตลอดเวลาแต่พอหันไปมองก็ไม่เห็นมีใครมอง ทุกคนกำลังคุยกันอย่างออกรสหรือแม้แต่พี่ขันผู้ต้องสงสัยที่สุดก็นั่งกอดเข่าก้มหน้าฟังเพลง สงสัยผมคงคิดมากไปเอง “จอดไมวะ!”พี่ปานเคาะกระจกตะโกนถามพวกด้านใน “อีเหี้ยมะเขือเปราะอีสัส ไม่ขี้มาให้เรียบร้อยห๊ะ”พี่แคทด่าพร้อมกับพี่เซียนที่ออกมาจากรถก่อนจะวิ่งด้วยความเร็วไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างรอพี่เซียนขี้เพื่อนไอ้ปานบางคนก็ลงไปสูบบุหรี่รวมทั้งไอ้ปาน เหลือผมกับพี่ขันที่นั่งอยู่บนรถ ไอ้พี่ขันนั่งท่าเดิม ไม่ขยับ ไม่ตุกติก ไม่เงยหน้าขึ้นมามองอะไรด้วยซ้ำ ผมเห็นว่าไม่มีใครเลยขยับมานั่งใกล้ๆ “เฮ้ย!”ผมตกใจผงะถอยหลัง เกือบหงายหลัง “จะทำอะไร”พี่ขันถาม ผมไม่เห็นสายตามันหรอกเพราะมันใส่แว่นอยู่ “เห็นนั่งนิ่งเลยจะมาสะกิดดูว่าตายหรือยัง” “แค่นี้จริงอะ ไม่ได้อยากนั่งใกล้พี่ใช่มั้ย” “โคตรจะหลงตัวเอง” “แต่พี่อยากนั่งใกล้แป้งนะ”มันทำหน้ากรุ่มกริ่ม “เปลี่ยนที่กับพี่ปานดิ” “เหอะ มันตั้งใจแยกพี่กับแป้งออกห่างกันขนาดนี้มันคงให้อ่านะ”พี่ขันพูด “งั้นก็ช่วยไม่ได้ อื้อ!”ผมกำลังจะถอยหลังแต่โดนพี่ขันดึงข้อมือไว้เกือบหน้าทิ่มลงไปซุกตัก ถ้าเป็นแบบนั้นผมก็ปั้นหน้าลำบาก “วันนี้แต่งตัวน่ารักพี่ชอบ”พี่ขันพูดยิ้มๆ ผมก้มเสื้อกับกางเกงที่ใส่มา ก็แต่งตัวปกติเสื้อยืดกับยีนส์ตัดขาสั้นเหนือเข่าสีดำ “ทุกวันไม่น่ารักเหรอ?” “หึ ยอกย้อนนะเรา”พี่ขันปล่อยมือ ผมหัวเราะพร้อมกับขยับกลับมานั่งที่เดิมของตัวเอง คนอื่นๆที่ลงไปสูบบุหรี่ไปซื้อขนมก็เริ่มเดินกลับมาที่รถ เราถึงพัทยากันตอนสิบโมงสถานที่แรกที่มาก็คืออาร์ตอินพาราไดซ์ พวกไอ้ปานอยากมาแต่ละคนดูสนุกสนาน จ่ายเงินถอดรองเท้าเรียบร้อยก็เดินเข้าด้านในแต่ละคนทำท่าถ่ายรูปได้แบบต้องขอใช้คำว่าทุเรศไม่กล้าไม่หน้าด้านจริงๆก็ทำไม่ได้ ผมถูกใช้ให้เป็นนายแบบจำเป็นโดยมีไอ้ปานเป็นคนถ่าย . “มองอะไร” “ใครมอง”เสียงสูงไปหน่อยกู ก็ไอ้พี่ขันนั่นแหละแอบถ่ายอยู่ได้ ตอนแรกไม่รู้แต่พอรู้ผมเลยแกล้งหันไปทำหน้าบ้าใส่ก็นึกว่ามันจะหยุดที่ไหนได้ถ่ายต่อ ผมเลยต้องหันไปหันมาสุดท้ายโดนไอ้ปานจับได้ “มึงนี่ชอบเล่นกับไฟ”พี่ปานพูด “ร้อนตายใครจะชอบ เล่นน้ำดีกว่าเย็นสบายด้วย” “ตลก?”มันทำหน้าดุ “อย่าหน้างอดิ กูรู้หน่าว่าตัวเองกำลังทำอะไร”ไอ้ปานสั่นหัว ผมหันไปชูนิ้วกลางใส่พี่ขันเพราะมันเลยทำให้ผมโดนพี่ปานว่า พวกเราตระเวนถ่ายรูปกันจนเหนื่อยปวดขาเมื่อยเท้าไปหมด ทีแรกก็คิดว่าจะเล็กๆไม่ใหญ่แบบนี้ที่ไหนได้กว่าจะเดินรอบเล่นเอาเหนื่อย . “เหี้ย!”ตอนนี้ออกจากอาร์ตอินแล้วกำลังมุ่งตรงไปยังบ้านของพี่ป้อมไปเอาถังไปเอาน้ำมาเล่นแต่ดูท่าแล้วคงไม่ต้องกลับไปเอาแล้วล่ะ หาซื้อเอาง่ายกว่าเพราะกว่าจะไปถึงบ้านก็คงเปียกไปทั้งตัว นี่ขนาดยังไม่ถึงที่ที่เขาเล่นจริงๆนะครับ “ขอน้ำหน่อย”ผมโดนปะแป้งเยอะมากๆ บางคนแม่งเล่นแป้งเย็น น้ำคือเย็นอยู่แล้ว ผมเห็นกับตาเลยเมื่อกี้น้ำแข็งหนึ่งก้อนใหญ่มันใส่ลงไปในถังน้ำ สาดมาทีนึงคือแบบหนาวยันไข่ “ว๊าย ผู้ชายๆๆ หล่อด้วยๆ”กรูมาแน่นมากๆ ผมไม่ทันคนอื่นอีกตามเคย “เฮ้ยๆอย่าดึงๆ”เสียงพี่ขัน ผมเห็นว่ามันกำลังโดนรุมทาปะแป้ง “หล่อจังสนใจรับกะเทยไปเลี้ยงที่บ้านสักคนมั้ยคะ”พี่คนสวยพูดพร้อมจับแขนผมแน่น “บ้านผมไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ครับ”พี่ปานมึง “อุ๊ยแรง ปากแบบนี้โดนกะเทยสักทีระวังจะติดใจนะคะ”ฮ่าลั่น ไม่ใช่ดังธรรมดาแต่ลั่นมาก ผมเองยังหลุดขำ กว่าจะหลุดจากแก๊งนี้ได้ก็เกือบแย่ “ลงไปซื้อเบียร์ให้ดิ”เล่นอยู่ๆก็โดนใช้ “แป้งอ่านะ” “เออมึงนั่นแหละ”พี่ปานหยิบถุงใส่เงินในกระเป๋ากางเกง มันส่งมาให้พันนึง “ถ้าแป้งโดนลากอะ” “ก็ปล่อยให้ลากไปเหอะถ้าไม่รู้จักสู้”ผมหน้าบึ้งหน่อยๆแต่ขัดมันไม่ได้ “ชวนไอ้เหี้ยขันไปดิ”อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมาระหว่างที่กำลังก้มเก็บเงินใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิม “ได้เหรอ?” “ถึงกูไม่พูดมันก็ตามมึงไปอยู่ดี”ผมหันไปมองหน้าพี่ขัน มันหลุดหัวเราะหน่อยๆเหมือนรู้กระโดนลงไปรอแล้ว ผมกระโดนลงจากรถตามมาติดๆ ในเซเว่นเปียกโชกเหมือนน้ำท่วม ปืนฉีดน้ำน่ารักๆเห็นแล้วอยากซื้อแต่ถ้าซื้อไปคงโดนพี่ปานด่าเพราะเอาตังค์ซื้อเบียร์มันมาซื้อของเล่นพวกนี้ “อยากได้เหรอ”พี่ขันถาม “อื้ม น่ารักดี” “พี่ซื้อให้” “จริงนะ”ดีใจนะเนี่ย ไม่ปฏิเสธหรือเล่นตัวแน่นอน ของอยากได้อยู่แล้วมีคนมาเสนอตัวซื้อให้แบบนี้มีหรือจะพลาด “จริงดิ อยากได้อันไหนเลือกเลย”ผมหยิบอันที่เล็งไว้ตั้งแต่ทีไร ผมเดินหอบปืนฉีดน้ำกลับมาที่รถ “พี่ขันซื้อให้ไม่ต้องด่ากู”ผมรีบพูดดักไว้ก่อนที่ไอ้ปานจะอ้าปากด่า ผมเติมน้ำใส่ปืนอันใหม่ที่เพิ่งซื้อมาเมื่อกี้และแน่นอนว่าคนแรกที่โดนต้องเป็นไอ้ปานคนเดียวเท่านั้น ผมฉีดใส่หน้าจนโดนจับเอาหัวจุ่มไปในถังเกือบตาย . “กูอยากเล่นบานาน่าโบ๊ท”ย้ายจากที่เขาเล่นน้ำมายังชายหาด ตอนนี้ใกล้จะหกโมงน้ำขึ้นแต่ก็มีให้เล่นบานาน่าโบ๊ท ขับเจ็ทสกี ผมโดนลากมาเล่นบานาน่าโบ๊ท เล่นกัน5คน ผมเลือกนั่งตรงกลาง ด้านหน้าคือพี่แคทหญิงสาวคนเดียวของเราในวันนี้ “พี่ขอแรงๆ”พี่แคทตะโกนบอก ผมแอบเสียว เป็นคนว่ายน้ำได้แต่ไม่เก่ง ผมจับแน่นเต็มมือ คนอื่นแหกปากสนุกสนานมีผมคนเดียวที่ร้องด้วยความหวาดเสียว . “ทานให้กันเต็มเลยนะจ๊ะ แม่เตรียมเอาไว้เยอะ”แม่พี่ป้อมเดินเอาอาหารมาเติมให้ตลอดๆ ของกินแน่นมาก ของทะเลล้วนๆ กุ้ง หอย ปู ปลา เพียบ “ฝีมือของคุณแม่ยังอร่อยเหมือนเดิมเลย”พี่แคทพูด “ถ้าอร่อยก็ทานเยอะๆ ปีนี้แม่นึกว่าพวกลูกๆจะไม่มากันซะแล้ว” “ต้องมาสิครับ ถ้าไม่มาก็ต้องพลาดของเด็ดๆแบบนี้”พี่อ๋องพูด เท่าที่ผมรู้เกือบจะทุกปีที่พอถึงสงกรานต์ช่วงวันไหลพวกไอ้ปานจะยกโขยงกันมาบ้านพี่ป้อม มาเหมือนเป็นธรรมเนียมว่าทุกปีต้องมา “แป้งชอบนางรมเหรอลูก น้องชายปานใช่มั้ย” “ครับน้องชายปานเอง ปีนี้มันอยากจะมาด้วยเลยต้องเอามันมา”ผมยิ้มอย่างเดียว กำลังเพลินกับหอยนางรมสด น้ำจิ้มเด็ดมาก “พามาเยอะๆได้ บ้านนี้ยินดีต้อนรับ”แม่พี่ป้อมยิ้มพูด แกดูความสุขจริงๆ พวกเราเพลินกับอาหารตรงหน้าทุกคนสามารถกินได้เรื่อยๆแบบไม่รู้จักอิ่ม ก็อย่างว่าอ่านะวันนี้ทั้งวันนอกจากข้าวเช้าที่กินจากบ้านผมก็ไม่มีของหนักๆตกถึงท้องเลย “รู้ป่ะเนี่ยกินหอยนางรมเยอะๆมันดียังไง”และผมก็อีกตามเคยที่โดนพี่ปานใช้ให้เดินมาเอาของกินเพิ่ม “ดียังไง”เหมือนจะเคยได้ยินสรรพคุณของมันมาบ้างแต่ที่ผมชอบเพราะมันอร่อยอย่างเดียวเลยไม่เกี่ยวกับสรรพคุณอะไรพวกนั้น “ไม่รู้?” “พี่ขันรู้?” “พี่ก็ไม่รู้”มันทำหน้ากวนตีน “ชิ พูดซะแป้งก็นึกว่าพี่ขันรู้”ผมตักของกินใส่จาน เอาไปให้เยอะที่สุดจะได้ไม่ต้องเดินหลายรอบ “พี่เลิกกับเจนแล้วนะ”มือที่กำลังคีบกุ้งชะงักไปชั่วขณะ “บอกแป้งทำไม”ผมคีบกุ้งคีบปลาหมึกใส่จานต่อ “บอกให้แป้งรู้ว่าพี่เลิกกับเจนแล้ว”ผมหันไปมองหน้าพี่ขัน รู้สึกอะไรมั้ยกับสิ่งที่พี่ขันพูด ตอนนี้ยังแค่สงสัยอยากรู้มากกว่าว่าทำไมถึงเลิก “แป้งจำเป็นต้องรู้ด้วยเหรอว่าพี่ขันเลิกกับพี่เจนแล้ว” “จำเป็น พี่เลิกกับเจนก็หมายความว่าพี่โสด” “เกี่ยวไรกับแป้งอะ พี่มั่นใจเหรอว่าพี่โสด”ผมเปล่ากวนตีนนะ “แป้งชอบพี่บ้างมั้ย” “ต้องตอบด้วยเหรอ” “ต้องครับ”เอาวะ ครั้งนี้ผมเริ่มมีอาการแปลกๆเหมือนไม่รู้ว่าแถไปทางไหนต่อ ผมแค่รู้สึกว่าการเลิกกันระหว่างพี่ขันกับพี่เจนมันยังไม่เรียบร้อย ก็แค่รู้สึก “แป้ง…” “ขัน!!”ทั้งผมและพี่ขันสะดุ้งเพราะเสียงค่อนข้างดังมาก ผมหันไปเจอพี่เจนที่ยืนทำหน้าบึ้งตึง ตอนนี้ผมกำลังสงสัยว่าพี่เจนเดินผ่านพวกพี่ปานเข้ามาได้ยังไง แล้วพวกพี่ปานไปไหน “มาได้ยังไง มาทำไม” “เจนมาตามขันกลับ” “เราคุยกันเรียบร้อยแล้วนะ” “ยังค่ะ สำหรับเจนเรื่องที่ขันพูดวันนั้นเจนไม่ถือขันก็แค่พูดไปตามอารมณ์ เราคบกันมานานเจนรู้ว่าเวลาขันโมโหขันชอบพูดจาไม่คิด”จากถามซักถามพี่ปานเกี่ยวกับพี่สองคนนี้พอประมาณสิ่งที่ผมรู้มาคือสองคนนี้คบกันมาปีกว่าจะเข้าสองปี ถือว่าก็นานในระดับหนึ่ง แต่ช่วงๆมานี่เห็นพี่ปานบอกว่าทะเลาะกันบ่อยแบบบ่อยมากๆแทบจะทุกวัน “ถ้าคบกันมานานเจนต้องรู้ว่าอันไหนขันพูดจริงอันไหนขันพูดเล่น”พี่ขันพูด “แป้งขอตะ…” “ไม่ต้องไปไหนอยู่ตรงนี้แหละจะได้ยินชัดเจนกันไปเลย”พี่ขันจับแขนผมแน่น พี่เจนมองมาด้วยสายตาที่พิโรธมากกว่าเดิม “หมายความว่าไงคะที่ขันเลิกกับเจนเพราะเด็กคนนี้เหรอ ไหนใครบอกว่าเด็กคนนี้เป็นแค่น้องชายปานยังไงล่ะ” “ไม่ใช่เพราะแป้ง”พี่ขันพูดแต่ดูเหมือนคำพูดนี้จะยิ่งไปกระตุกต่อม “จะไม่ใช่ได้ยังไงก็เห็นกันๆอยู่ ขันน้องเขาเป็น...” “ไม่ใช่เพราะแป้งหรือเพราะใครเป็นเพราะขันเอง ขันไม่ได้รักเจนแล้ว” “กรี๊ดดดดดดดดด!”ไอ้นิกกี้ว่ากรี๊ดดังแล้วเจอเสียงกรี๊ดของพี่เจนเมื่อกี้เข้าไปเสียงกรี๊ดนิกกี้คือเด็กๆไปเลย ดังมาก ดังพอที่จะเรียกพวกพี่ปานให้วิ่งมาทางนี้ได้ “เจน!!”ทุกคนร้องเป็นเสียงเดียวกัน ทำหน้าตะลึงแสดงว่าเมื่อกี้ที่พี่เจนเข้ามาพวกมันไม่เห็น ผมส่งสายตาให้พี่ปานทำนองว่าช่วยกูด้วยพากูออกไปจากสนามรบตรงนี้ที “ขันทำแบบนี้กับเจนไม่ได้ ขันเป็นของเจนแล้ว ใครหน้าไหนหรือแม้แต่น้องชายเพื่อนสนิทขันเองก็มาแย่งไปไม่ได้” “หมายความว่าไง พวกมึงทะเลาะกันทำไมต้องดึงน้องกูไปเกี่ยว”พี่ปานพูดเสียงแข็ง “ก็เพราะน้องของปานทำให้ขันบอกเลิกเจน” “แต่เท่าที่กูรู้ก่อนหน้าแป้งไอ้ขันก็บอกเลิกมึง อะ อื้อ!”พี่แคทพูดก่อนจะโดนพี่โจ๊กเอามือปิดปาก “เลิกกันวันไหน”พี่ปานมองทางพี่ขัน “ก่อนสงกรานต์” “อีดอกเขาบอกเลิกแล้วก็เลิกไปซะทีสิ เพื่อนกูจะเป็นประสาทตายเพราะมึงอยู่แล้วเนี่ย อะ อื้อ! กูจะพูด!”พี่แคทพูดเสียงดัง “มึงเงียบก่อนให้เขาเคลียร์กันก่อนค่อยถึงตามึงพูด”พี่โจ๊กพูด “กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงสองคนเลิกกันยังไงแต่อย่าเอาน้องกูเข้าไปยุ่งด้วย มันไม่เกี่ยว”พี่ปานจับแขนอีกข้างแน่นพอกัน มันกระตุกแขนให้ผมเดินตามแต่แขนอีกข้างพี่ขันจับอยู่ก็ยังเหมือนเดิม “กูชอบน้องมึง” “ไอ้สัสมึงพูดจาให้ดีนะ!”พี่ปานหันขวับจะเข้ามาต่อยพี่ขันผมอยู่ระหว่างกลางพอดีเลยผลักอกมันไว้พร้อมกับพี่ป้อมและพี่เซียนเข้ามาช่วยจับมันอีกแรง “กูชอบน้องมึง แต่ที่กูเลิกกับเจนไม่ใช่เพราะน้องมึง”ขอบคุณพี่ขันที่พูดแบบนี้เพราะถ้ามันบอกว่าเลิกกับพี่เจนเพราะผมอันนั้นเกรงจะยิ่งเป็นปัญหา ตัวพี่เจนตอนนี้เองก็คงช็อกไม่น้อย “ไม่จริงใช่มั้ยขัน ขันไม่ได้เลิกกับเจนใช่มั้ย เจนขอโทษ หลังจากนี้เจนจะปรับปรุงตัวก็ได้” “ขันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่เพราะเจน ทั้งหมดเป็นเพราะขัน” “ขันโกหก!” “เชื่อเถอะนะครั้งนี้ขันไม่ได้โกหก ที่ผ่านมาเราเป็นยังไงเจนก็รู้ คบกันต่อก็ไม่มีอะไรดีขึ้น” “ไม่จริง เจนว่าเจนปรับปรุงตัวได้” “เจนทำไม่ได้เพราะขันก็ยังเป็นขันแบบนี้ มีหลายอย่างที่เราเข้ากันไม่ได้เจนรู้ เลิกกับขันแล้วไปคบกับคนอื่นที่ดีกว่า” “ข้ออ้างสุดท้ายขันก็แค่อยากเขี่ยเจนทิ้ง ก็ดีแล้วขันจะเสียใจที่ทำกับเจนแบบนี้เพราะนอกจากเจนก็ไม่มีใครรักขันได้เท่าเจนอีกแล้วเจนมั่นใจ เจนก็อยากรู้เหมือนกันว่าขันกับเด็กใหม่ของขันจะไปได้กันได้นานแค่ไหน”พี่เจนพูดจ้องผมตาแทบจะถลนออกมาก่อนหันหลังเดินออกไป “อีเหี้ย! มึงดูมันน่าตบมั้ย” “กูจะกลับบ้าน”พีปานพูดพร้อมกับออกแรงลากผมมาที่รถ “ไอ้เหี้ยกลับพรุ่งนี้ก็ได้ ดึกมาแล้วเนี่ยแม่กูเตรียมห้องนอนไว้ให้แล้ว”พี่ป้อมเดินตามมาคุย “กูจะกลับบ้าน”พี่ปานย้ำคำเดิม “สัสปาน มึงอย่าเป็นแบบนี้ดิวะ นั่นไอ้เหี้ยขันนะเว้ย เพื่อนมึง เพื่อนกู มันเป็นยังไงมึงกับกูรู้ดีที่สุด”พี่ป้อมพูดหัวเสียหน่อยๆ “………………….” “มึงโกรธเพียงเพราะมันบอกชอบแป้งเนี่ยนะ มึงใจแคบไปหน่อยป่ะวะ” “ไอ้สัสมึงอย่ามารู้ดี กูไม่ได้โกรธมันเพราะเรื่องแค่นี้” “งั้นมึงโกรธมันเรื่องอะไร” “มันโกรธที่กูไม่บอกมันเรื่องเลิกกับเจน”พี่ขันมาเอง “เออ!”ผมหันมามองหน้าพีปาน “กูขอโทษกูแค่ไม่ได้ตั้งใจจะปิดแค่ยังไม่มีโอกาสได้บอก กูรู้ว่ามึงมองออกว่ากูชอบน้องมึงและมึงก็ยิ่งเครียดเพราะรู้ว่าน้องมึงก็ชอบกูเหมือนกัน”ห๊ะ เดี๋ยวๆไอ้พี่ขันมึง พูดเองเออเอง “ใครบอกวะ”ผมบ่นเบาๆ “มึงกลัวว่าน้องมึงจะเสียใจที่มาชอบคนมีแฟนแล้วและมึงก็กลัวว่าน้องมึงจะกลายมาเป็นมือที่สามแบบไม่รู้ตัว กูรู้ว่ามึงคิดมากพอมึงรู้ว่ากูเลิกกับเจนแล้วมึงเลยโกรธ กูขอโทษที่ปล่อยให้มึงคิดมากอยู่หลายวัน” “ไอ้เหี้ย! กูนอนระแวงกลัวไอ้แป้งจะกลายเป็นมือที่สามแย่งผู้ชายเขามา ห่า ถ้ารู้ว่าเลิกกันแล้วกูจะไม่เปลืองสมองไปคิดมากเลย ไอ้สัส”พี่ปานพูด ผมแทบแทรกแผ่นดินหนีดูมันพูดแต่ละอย่าง “ถ้าเลิกกันแล้วทำไมสงกรานต์ที่ผ่านมา...”พี่ป้อมถาม “เจนขอให้กูอย่าเพิ่งบอกใคร” “แดกเหี้ยอะไรเข้าไปถึงนึกอยากเป็นคนดี ห๊ะ?!”พี่ขันหัวเราะเลยโดนพี่ปานกับพี่ป้อมเลยฟาดไปคนละทีสองที ผมเองยังหลุดยิ้มรู้สึกดีที่พี่ปานหายโกรธเพื่อนมันแล้ว __________________________________TBC. :กอด1: :L2:
:z13: จิ้มพี่จิมมี่ขออ่านก่อนนนน อิอิ . อ่านแล้ววชอบพี่ขันอ่าาาาาาาาผู้ชายอะไรแม้นนนนนนแมน แป้งก็น่ารัก ตอนหน้าก็จบแล้วอะไม่อยากให้จบเลยพี่มี่ขอเป็นเรื่องยาวได้ไหม อิอิ :L2:
พี่ปานตกลงนี่หวงน้องใช่ป่ะ...นี่คือหวงแล้ว? น้องแป้งพี่ขอแอบแซ่บพี่ขันหน่อยนุงได้ไหมคะะะ :hao7:
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: ขอแบบขันได้ไหมมมม โอ๊ยตายยยยยยย รักอีหนูแป้งงงงงงงงงงงงงง กรี้ดไปสามบ้านนนนน ชอบแบบนี้แหละ ชอบก็พูดไป ปากแข็งไปก็ไม่ได้อะไร กรีดร้องผู้ชายรักกันนนนน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
มันน่าตบจริงๆ ขันนะขัน เปิดเรื่องใหม่ได้สนุกเข้มข้นมากค่ะ ลุ้นๆๆ
เลิกกันแล้วววว ทางสะดวก พี่ปานปล่อยน้องไปมีสามีเถอะค่ะ
ยังไงล่ะทีนี้ น้องแป้งฉัน (ความรักทำให้หัวใจพองโต) :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
ที่จริงพี่ปานกลัวคน อื่นจะว่าน้องมากกว่า :mew3:
:L2:
ทางสะดวกแล้ว น้องแป้งลุยเลย
ชอบเรื่องนี้ น้องแป้งน่าร้ากกก :-[ ตอนหน้าก็จะจบแล้วสิ ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ อยากเกาะดูขันแป้งแซ่บกันนานๆ :hao6:
ชอบทั้งขัน ชอบทั้งแป้ง o13 :-[
ไหนพี่ปานบอกแป้งเอาขันไม่อยู่ แต่พอขันเลิกกับเจนแล้ว ทำไมดูเหมือนโล่งใจพร้อมเปิดทางให้คบกัน เอาไงแน่เนี่ย พี่ปาน
น่ารักจังงงงงง ไม่น่าเชื่อว่าพี่ขันแอบชอบแป้งก่อน ว่าแต่ติอนหน้าจบแล้วหรออออ
:L2:
:hao7: กรี๊ดดดดดดดดดดด พี่ขันเท่~~ ชัดเจนดี :mew4: นุ้งแป้งน่าร๊ากกกกก :hao6: ส่วนพี่ปาน ขอได้ม๊ายยยยย :hao3: เรื่องยาวมั๊ยมี่ ><
ตอนแรกแอบเครียดนึกว่าที่พี่ปานโกรธที่พี่ขันไม่บอกว่าเลิกกับพี่เจนแล้วเพราะพี่ปานชอบพี่เจนซะอีก แบบนี้ค่อยดีหน่อย :katai2-1:
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย เค้าโสดละนะ! :-[ ชอบก็จีบเลยชอบก็จีบเลยเซะ ! ชักช้าอยู่ใย :hao7: อยากอ่านตอนฟินๆต่อไปจนรอเวลาแทบไม่ไหว ขอบคุณนิยายดีๆค่าจิมมี่ :pig4:
พี่ขันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนจย๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :hao6: o13
ขอแบบขัน1คนนนน หาได้จากไหนค๊าาา น้องแป้งน่ารักจังเลยยยย โอ้ยๆๆ :hao7:
ตกลงไอ้พี่ปานมันหวงน้องแน่ไหม??? 55555
เอาล่ะทางสะดวกแล้วนะ พ่อขัน
พี่ปานก็น่ารักดีน้า ขอเราเถอะ ขันกะแป้งคงโอเคกันละ ไฟเขียวขนาดนี้
พี่ขันไม่มีพันธะแล้วสิ เอาเลยน้องแป้ง ทางสะดวกแล้ววววว
เริสสสส ทางสะดวกละแป้ง หุๆๆๆๆๆ :katai2-1:
อร๊าย พี่ปานคิดมากเก้อไปเลย โดนพี่ขันหลอก 555 ตอนหน้าพี่ขันจะรุกน้องแป้งแล้วใช่มะคะ ลุ้นๆ :กอด1: จะรอตอนใหม่นะคะ 3 ตอนจบจริงเหรอ เค้ายังไม่ได้สวีทกันเลยอะ
ชอบพี่ขัน :hao6: :hao6: :hao6:
ลุ้นมาก :z2: +1
อ้าวววว เค้าเลิกกันแล้ว คริคริ แต่เดี๋ยวนะอิพี่ปาน ไอ้ที่หวงๆ ห่วงๆ คอยกันท่านี่ไม่ได้หวงน้อง ห่วงน้อง แบบไม่อยากให้คบกับเพื่อน แต่กลัวน้องไปเป็นมือที่สามซะงั้น กรรม!!!! หมายความว่าเพื่อนโสดนี่ทางสะดวกช่ะ?
อ้าว อุปสรรคหมดไป รอตอนต่อไปดีกว่า :hao3:
พี่ปานยอมให้แล้ว พี่ขันอย่าทำน้องแป้งสียใจนะ :katai4:
เลิกกันแล้ววววว น้องแป้งของป้าทางสะดวกกก :hao6:
อร้ายยยย ฟินค่ะ รักนะขัน+แป้ง ขอพี่ปานนะคะ จิมมี่
พี่ขันโสดแล้ว จีบน้องแป้งได้ พี่ปานไม่ว่า
พี่ปานน่ารักมากๆๆ เลยตอนนี้ อ่านไปยิ้มไป ขอหลายๆตอนหน่อยเถอะนะคะพี่มี่ อยากให้พี่ปานมีคู่กับเค้ามั่งง
เลอค่าาค่ะคุณ หาผู้ชายดีให้ปานซิ เพราะพี่ชายดีๆคู่ควรกับผู้ชายดีๆๆ :hao6:
ค่อยยังชั่ว ไอ้เราก็ห่วงเหมือนกัน กลัวว่าแป้งจะเป็นมือที่สาม พี่ปานน่าจะโอเคแล้วเนาะ :hao3:
โถ พี่ปาน ก็นึกว่าเครียดเรื่องอะไร 55555555 ที่แท้ก็กลัวน้องตัวเองไปเป็นมือที่สาม
ทางสะดวกแล้วสินะ ฮิๆ
:hao3: เรื่องนี้ท่าทางจิยาวซะแล้นนนนนน่ะมี่ พี่ขันกะแป้ง ตอนแรกจิ้นเป็นอิเฮียติมกะมะลิ มาถึง ณ จุดนี้พี่ขันดูดีกว่ามากกกกกกกกก555555555 :hao7: เลิกแล้วค่ะ เค้าเลิกกันไปแล้วค่ะ กริ้วววววว ลุยเลยแป้งอย่าแอ็บ 55 ฮาพี่ปาน พี่ขันนี้สมเป็นเพื่อนและว่าที่น้องเขย รู้ใจรู้ทันรู้กันตลอดดด
อุ๊ยๆๆๆๆๆ เค้าเลิกกันแล้วล่ะ :katai2-1: แบบนี้ก็ :hao6:
พี่ขันมาเป็นคนดีอะไรตอนนี้ 555555 ปล่อยให้พี่ปานคิดมามาตั้งนาน :hao3:
โอ้!!!!พี่ขันเค้าชัดเจนดีมากกกกกก o13
ปันใจมาแต่งขันแป้งอีกน้า ฟ้าเพชร บี้ตั๊บ ดีลทอส ก็เอา งก 55
5555 ทำไมขำพี่ปานหว่า
ชอบขันนนนนนนนนอะ ชอบแป้งด้วย :impress2: ไอ้พี่ปานก้ชอบ แคทก้ชอบ สรุปชอบหมดเลย 555 แต่ปลื้มขันเป็นพิเศษ ลุคเลวๆแต่มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นอะ พยายามจะบอกว่าเป็นผชน่าค้นหา ฮ่าๆ ตรงๆแบบนี้มันเริ่ดอะ :hao7: รอตอนหน้านะคะมี่ :mew1:
พี่ปานดูงงๆ นะ จะหวงน้องหรือตะดันให้น้องมีสามีกันแน่ฟระ!!
เรื่องสั้น3ตอน แต่น่าอ่านน่าติดตามมากๆ ชอบมากๆครับ
เอาล่ะ.... โสด แล้ว ทางโล่ง โปร่ง สบาย
หวังว่าคงไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นกับน้องแป้งนะ
อ้าว งั้นก็ทางสะดวกแล้ว ลุยยย
พี่ขันจะทำนิสัยแบบนี้กับแป้งหรือเปล่า แอบเป็นห่วงน้องมันนะ นี่คิดมากไปก่อนแล้ว พี่ขันโคตรจะเจ้าชู้อะ พี่ปานต้องหวงน้องตัวเองมากๆนะ ห้ามปล่อยให้เพื่อนไปง่ายๆ น้องแป้งก็ต้องใจแข็งเยอะๆ เล่นตัวเข้าไว้ อย่าให้พี่ขันมันได้ใจนะ :z2:
:mew1: :mew1: :mew1:
ต่อเลยจ้า ต่อเลยลุ้นอยู่น้า
ทำไม มาเร็วเคลมเร็วไปเร็วยังงี้อ่ะจ๊ะ ยังไม่ซะใจเลย แต่รู้สึก จะไม่มีดราม่าใช่ม่ะ ? เหมือนว่า ทุกอย่างลงตัว โอเค หมดแล้ว ..
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
:-[ อ๊ายยยยยย เขินนนนนน พี่ปานน่ารักนะเนี่ย ทำให้นึกถึงโรมกับโรลลี่เลยอะพี่มี่ ชอบๆๆๆ พี่ขันนี่ก็หยอดละเกิน เขินแทนแป้ง ชอบนายเอกสไตล์แป้งนี่แหละ ต่อปากต่อคำดีไม่มัวแต่บิด 555555555 ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้นะคะพี่มี่ กระโดดจูบบบบบบ :กอด1:
รอตอนหวานๆ ><
อิพี่ขันนี่จะดีจริงหรอ
ตอนหน้าเตรียมแห่ขันหมากสิ่นะ หุหุหุหุหุหุหุ
พี่ปานฮาไปน่ะ คือ..แบบไม่หวงแป้งเลย :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: พี่ขันก็มาดแมนแฮนซั่มมากนี่พูดเลยยย :heaven :heaven :heaven :heaven ส่วนแป้งบอกตรงๆว่า 'แซ่บบบบบ' ค่าาา o13 o13 o13 o13
:hao7: :hao7: :hao7:
อ้าว...อิพี่ปาน คือมาง่ายซะงั้นอ่ะ
ขอโมเม้นจีบกันด่วนๆๆ หรือว้่ไม่ต้องแล้ว เพราะเค้าใจตรงกัน ชอบแป้งอะ ดูมึนๆ แต่ชัดเจนน่ารักมาก ชอบพี่ปานด้วย ดูเหมือนจะห่วง จะหวงน้องแปลกๆ กลัวน้องไปเป็นมือที่สาม??? :m20: มีขอให้เป็นเรื่องยาวๆเลยได้มั้ยอ๊าาาาา หลงรักพี่ขันน้องแป้งแล้ว :impress2:
ยังไงคะ ยังไงเนี่ย ตกลงความเลวร้ายทั้งหลายของพี่ขัน นี่คือพี่ปานแหล เพื่อกันแป้งเหรอ น่ารักอ่ะ พี่ชาย
เรื่องยาวไปเลยดีกว่าาาาาา กิ๊ดดดดดด :hao5:
ทางสะดวกแล้ว ลุยโลด
กรี๊ดมาแล้วๆๆๆ :z13: :z13: :z13: :z13: :mew1:
พี่ขันนนนนน เท่ที่สุดไปเลย ชอบนะ กิกิ เลิกกับแฟนนะดีแล้ว มาเลิฟๆกะน้องแป้งเหอะะะะ
ไอ่เราก้นึกว่าพี่ปานแม่งจะหวงน้อง 5555555555
พี่ขันโสดแล้ว!!! :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
อ๊ากกกกก โล่งอกไปอีกหนึ่งเปราะ อยากเห็นน้องแป้งพี่ขันสวีทกันจังเลยค่า :-[
แล้วจะเอาไงต่อล่ะ
น้องแป้งคิดกับพี่ขันซะแบ้ววววววววววว :mew1:
สาบานว่าห่วงน้องแล้วนะปาน 5555
สรุปว่ากลัวน้องจะเป็นมือที่สามเฉยๆ55555
คิดถึงพี่มี่และนิยายของพี่มากกก เรื่องนี้ก็แซ่บใช่ย่อยนะเออ จะเป็นเรื่องสั้นจริงหรอคะ?55555555 ติดตามน้าา
อั๊ยยยยยย ทางสะดวกแล้วเว้ยยย 55555555
ไอ้แป้งอ่อยยยยยยยย อ่ะ .. จริตมากแป้ง 55555 พี่ปานหวงน้องเวอร์ คิดไรป่ะเนี่ย? รึจริงๆแล้วชอบเจน 555555 :hao3:
พี่ปานห่วงน้อง แต่ไงก้อไม่รอดนะอิอิ
รู้สึกหลงรักพี่ปาน
คนที่เราชอบเขาก็ชอบเราเนี่ย มันดีเนอะ จะรอตอนต่อนะฮะ
ตอนที่3 (จบ) “ไอ้แป้งมึงมานอนตรงนี้!” “ง่ะ..”ผมชะงักขาที่กำลังจะเดินผ่านพี่ปานไปนอนอีกที่ ที่บ้านพี่ป้อมมีหนึ่งห้องใหญ่ที่เอาไว้ต้อนรับเพื่อนพวกพี่ปานโดยเฉพาะ มาบ้านทีไรก็จะมานอนในห้องนี้ นอนรวมกันเป็นสิบๆคน แหกปากเสียงดังกันอยู่ในนี้เพราะทั้งชั้นไม่มีห้องใครนอกจากห้องนี้ “เหี้ยไรวะ”ผมได้ยินพี่ขันสบถเบาๆ มันกำลังกลั้นยิ้มผสมปนกับทำหน้าเซ็ง “มานอนตรงนี้ มานอนข้างกูนี่”ผมเบ้ปากเล็กน้อย พวกพี่ป้อมที่กำลังนั่งอูโน่มองมาทางผมแต่ละคนอมยิ้มก่อนจะส่ายหัวพร้อมกันเหมือนเอือมระอากับความบ้าบอของพี่ปาน “อะไรของมึงเนี่ย น้องมันจะนอนตรงไหนทำไมมึงต้องห้ามด้วย”พี่เซียนพูดยิ้มๆ “ไอ้แป้งน้องกูมันก็ต้องนอนข้างกูคนเดียว เดินมา!”ไอ้ปานขึ้นเสียงดังขึ้น ผมหอบหมอนและหมอนข้างกลับมาที่เดิมซึ่งที่นอนของผมคือริมฝ่าผนังเลย “ไม่ต้องอ่อยเพื่อนกูให้มันมากนัก”พี่ปานหันมาว่าทันทีที่ผมนั่งลง ผมทำหน้าเซ็งนอนหันหลังให้มันหยิบมือถือมาเล่นเกม พวกไอ้ปานยังไม่มีใครนอนและคิดว่าคงอีกสักพักใหญ่กว่าจะนอน “มึงก็ด้วย จะมองทำไมนักหนา หน้ามันก็หน้าเดิม มองอยู่ได้”ไอ้ปานเริ่มกัดไปทั่ว “สัส”พี่ขันด่าแค่นั้นแล้วผมก็ไม่ได้ยินเสียงพี่ปานอีกเลย ผมนอนเล่นเกมในมือถือจนเริ่มเบื่อและก็เมื่อยตัวด้วยเพราะนอนตะแคงท่าเดียวมาสักพักใหญ่ ผมลุกขึ้นนั่งจะหันไปขอพี่ปานเล่นอูโน่ด้วยแต่รู้สึกหิวน้ำ “จะไปไหนไอ้แป้ง?!”สัสยังหันเห็นมากูอีก “แป้งหิวน้ำ จะลงไปกินน้ำ”ผมบอก “เออ ไอ้เหี้ยมึงเป็นไรป่ะเนี่ย”พี่โจ๊กว่า “พี่ฝากหยิบขนมในตู้เย็นขึ้นมาเยอะๆเลยนะ”พี่ป้อมพูด ผมพยักหน้าเปิดประตูห้องเดินลงมาด้านล่าง “ตั้งใจล่อพี่ออกมาป่ะเนี่ย”เสียงของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร ผมหยุดเดินแล้วหันมามองหน้ามัน พี่ขันยืนกอดอกยิ้มๆ “ตามมาออกเอง”ผมพูด “ถ้าไม่ตามออกมาแล้วจะได้อยู่กับแป้งตอนไหน” “……………..”ผมยักไหล่เดินต่อมายังครัวบ้านพี่ป้อม ผมเปิดไฟในครัว “พี่ยังไม่ลืมนะว่าแป้งยังไม่ได้บอกว่าชอบพี่หรือเปล่า”พี่ขันเดินเข้ามาประชิดตัวและแน่นอนเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติที่ผมจะต้องถอยหลังหนีหนึ่งก้าวเพื่อไม่ให้ตัวเราใกล้กันมากเกินไป “ไหนว่ารู้แล้วไง”ผมยังจำได้ว่าก่อนหน้านี้มันพูดว่าอะไร “ก็รู้แล้วแต่ก็อยากได้ยินจากปากเพื่อความมั่นใจ” “สำคัญด้วยเหรอ” “กวนละๆ” “ไม่กวนซะหน่อย”ผมเดินมาหยิบถาดขนาดพอที่จะสามารถใส่ขนมขึ้นไปให้พวกพี่ปานได้เยอะๆ ขี้เกียจโดนใช้หลายรอบ “พี่จริงจังนะ” “จริงจัง? ทำไมต้องจริงจัง ไหนว่าแสบไง พี่ปานบอกแป้งว่าพี่ขันร้ายเกินกว่าที่คนอย่างแป้งจะเอาอยู่”ผมยักคิ้วให้สองที “ไอ้เหี้ยปานก็พูดเกินไป พี่ไม่ใช่คนเหี้ยขนาดนั้น” “เหรอ แต่ที่แป้งเห็นก็ไม่ธรรมดาเลยนะ” “เรื่องอดีตมันผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไปดิ ตอนนี้พี่แค่อยากรู้ว่าแป้งชอบพี่หรือเปล่า ตอบมาแค่ว่าชอบหรือไม่ชอบ ห้ามโยกโย้เดี๋ยวจะโดน” “ดะ....อื้ม....”ผมไม่ผลักออกเพราะหนึ่งผมไม่ใช่เด็กผู้ชายเวอร์จิ้นผู้ไม่เคยผ่านการจูบ ผมเคยมีแฟนเพราะฉะนั้นจูบคือเรื่องธรรมดามากแต่ก็ต้องเป็นคนที่ผมโอเคด้วยนะไม่ใช่ไอ้บ้าไอ้บอที่ไหนไม่รู้อยู่ๆมาจูบนี่ก็ไม่ไหว สองพี่ขันคือคนที่ผมชอบถึงวันนี้ไม่จูบพรุ่งนี้ก็ต้องจูบกันอยู่ดี “เก่งนะ”พี่ขันพูดหลังจากผละจูบออก “ก็ธรรมดาตามหน้าตาอ่านะ หน้าตาไม่ธรรมดา”ผมอมยิ้ม รู้สึกอยากจูบอีกจังและเหมือนพี่ขันจะรู้... . “หายไปไหนกันมาแค่ลงไปกินน้ำไปเอาขนมทำไมมันช้านัก”กูจูบกันอยู่ อยากพูดแบบนี้ใส่หน้าพี่ปานเอาจริงๆแต่ไม่กล้ากลัวโดนมันแดกหัว แค่นี้มันก็ตั้งท่าจะพุ่งใส่พี่ขันอยู่รอมร่อ “กินๆ ไอ้เหี้ยนี่เล่นอูโน่แพ้แล้วพาล แป้งไม่ต้องไปสนใจ”พี่โจ๊กพูด ผมมองหน้าพี่ปานแล้วยักคิ้วให้ก่อนเดินมาหยิบมือถือแล้วเดินมานั่งร่วมวงเล่นอูโน่กับพวกพี่ปานด้วย ผมยังเล่นไม่เก่งคือยังงงๆกับการเล่นของมันมากกว่าเลยต้องมีคนช่วยสอน . . “แม่พวกผมไปก่อนนะครับ สงกรานต์หน้าเจอกันใหม่ครับ”พวกเรายกมือไหว้แม่พี่ป้อมเตรียมตัวกลับกรุงเทพ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ตีสี่ตื่นมาเที่ยง กินข้าวหลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเพื่อกลับบ้าน “จ้า ก่อนสงกรานต์ก็แวะมาได้ พาเพื่อนมาเยอะๆ”แม่พี่ป้อมยิ้มพูด “ครับๆ ลาครับแม่”ผมปืนขึ้นกระบะก่อนคนแรกครั้งนี้เหมือนพี่ขันจะรู้ใจพี่ปานมันเลยรีบแซงปืนขึ้นกระบะตามหลังมาผมติดๆ มันมานั่งเบียดผมแบบหน้าตาย “ขับรถกันดีๆนะลูก ป้อมอย่าขับรถเร็วมากนะ”วันนี้พี่ป้อมอาสาเป็นสารถีให้เอง “ไปนะคะ สวัสดีค่ะ”พี่แคทขึ้นรถคนสุดท้ายก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกจากรั้วบ้าน ผมหยิบแว่นกันแดดมาใส่เพราะแดดจ้ามาก ทุกคนใส่แว่นกันหมดเพราะไม่มีใครสามารถทนแดดได้เลยจริงๆ “ขอเบอร์ด้วย”พี่ขันโยนมือถือมาบนตัก ผมหันไปมองหน้ามันนิดๆ “ไปขอพี่ปานดิ”ผมพูด “ท้า?” “เปล่าท้า” “ก็ได้ ไอ้ปานเอาเบอร์แป้งมาดิ”ผมเหวอเหมือนกันนะ ไม่คิดว่าพี่ขันมันจะเล่นไม้นี้ ผมรู้สึกเย็นวูบวาบทั้งที่อากาศร้อนจัดแดดจ้า “มึงนั่งติดกับมันแล้วมาขอกูเพื่อ”พี่ปานย้อนถาม “แป้งให้ขอจากมึง” “สัส เอาไปหาเอง!”พี่ปานโยนมือถือมาให้ “อ้าว ไหงง่าย”ผิดคาดเลย ทีแรกนึกว่าพี่ปานมันจะเล่นตัวมากกว่านี้ไหงทุกอย่างตาลปัตรให้เบอร์ผมง่ายๆแบบนี้วะ “น้ำขนกว่าเลือดนะรู้ยัง”พี่ขันยักคิ้วกวนตีน ผมหันหน้าหนี เข้าใจความหมายของคำที่มันพูดเมื่อกี้มั้ย น้ำขนกว่าเลือด ปกติเขามีแต่เลือดขนน้ำ และดูท่าจะจริงของมันเพราะขนาดผมที่เป็นน้องชายๆของพี่ปานยังไม่ทราบรหัสปลดล็อกสี่ตัวของมือถือมันเลยแต่พี่ขันรู้ . “เอาคืนไปดิ”ผมส่งหมวกคืนแต่พี่ขันไม่ยอมรับ ตอนนี้ถึงบ้านผมแล้ว ผมกับพี่ปานกระโดดลงจากรถเรียบร้อยแต่พี่เซียนผู้มีปัญหากับท้องไส้มากที่สุดขอไปเข้าห้องน้ำ “ฝากไว้ก่อน” “ฝากทำไม รกห้องแป้ง”ผมยืนคุยกับไอ้พี่ขันที่นั่งอยู่ท้ายกระบะ มันวางลงบนขอบกระบะ “ห้องแป้งรกย้ายมาอยู่ห้องก็ได้นะ ห้องพี่ไม่รกและใหญ่มาก” “ไม่เป็นไร” “ก็นะ ผมยาวแล้วนะพี่ตัดให้มั้ย”พี่ขันยื่นมือมาจับปลายผม “ตัดเป็น?” “ถามไอ้ปานนะ”พี่เซียนกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกมาพอดี ผมถอยหลังมาสองก้าวยืนรอจนรถแล่นออกไป ผมรีบเดินเข้าบ้านมาหาพี่ปานทันที “พี่ปาน พี่ขันทำงานอะไร มีพี่น้องกี่คน พ่อแม่เป็นไง ปกติเป็นคนอารมณ์แบบไหน”ผมรัวใสพี่ปานทีเดียวชุดใหญ่ “ไอ้ขันไม่มีพ่อแม่ มันโตมากับป้า ป้ามันเสียไปแล้ว ไม่มีพี่น้อง ทำงานเป็นช่างตัดผม” “ช่างตัดผม? พี่ขันเนี่ยนะช่างตัดผม!?”อึ้งจริงจัง ผมคิดมาตลอดว่าพี่ขันทำงานสายอาชีพเดียวกับพี่ปาน “เออ มันเปิดร้านตัดผม หัวพวกกูทั้งหมดนี่ก็ผ่านมือมันมาทั้งนั้น” “ช่างตัดผมอย่างเดียวเหรอ” “เปิดผับด้วย” “ผับ เอออันนี้ค่อยเหมาะหน่อย” “นาทีกูแย้งอะไรมึงคงไม่ฟังแล้วใช่มั้ย”พี่ปานถาม มันเดินไปล้มตัวลงนอนยาวบนเตียง ผมก็เดินมานั่งบนเตียงด้วย “แย้งอะไรอะ นั่นเพื่อนสนิทมึงเลยนะ” “เออเพราะมันเป็นเพื่อนสนิทและมึงเป็นน้อง กูไม่อยากมีโม้เม้นต์เข้าหน้ากันไม่ติดมึงเข้าใจมั้ย” “เรื่องของอนาคตใครจะไปรู้ แต่ตอนนี้กูยังไม่ได้เป็นอะไรกับเพื่อนมึงนะ” “ไม่เป็น?! หึ ถุ้ย! แล้วมึงถามประวัติมันทำซากอะไร ถ้าไม่สนใจจะอยากรู้ไปทำไม” “กูไม่ได้บอกว่ากูไม่สนใจ กูแค่ยังไม่ได้ตกลงเป็นอะไรกับเพื่อนมึง”ผมพูด ไอ้ปานยกเท้าขึ้นเหมือนจะถีบ “อีกอย่างที่มึงควรรู้ ไอ้ขันโตมาโดยไม่มีพ่อแม่คอยให้คำปรึกษาเหมือนกูกับมึง ป้ามันเลี้ยงก็จริงแต่เขาก็ส่งมันแค่ม.6 มันส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ปี.มีทุกวันนี้ด้วยตัวของมันเอง เพราะฉะนั้นความคิดความอ่านมันอาจจะแปลกๆไปบ้าง”ผมขนลุกซู่และอยู่ๆก็นึกถึงคำพูดของพี่เจนที่ว่าไม่มีใครรักพี่ขันมากได้เท่าที่พี่เจน ตอนนั้นผมคิดว่าทำไมจะไม่มีใครรักพี่ขันมากกว่าพี่เจน พ่อแม่พี่ขันไง ตอนนี้รู้แล้วล่ะครับ “เพื่อนมึงเจ๋งเนอะ มึงดูกระจอกไปเลย” “K เรื่องนี้กูไม่เถียงแต่ก็อยากให้รู้ไว้ว่าเรื่องอื่นมันไม่ได้ดีจากกูนัก” “อืมๆ กูก็จะจำไว้เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นกูส่งมึงไปสู้แน่นอน อ๊าก!”สุดท้ายกูก็โดนไม่รอดตีนพี่ปานจนได้ ผมเดินกลับห้องตัวเองเพื่ออาบน้ำอีกรอบเมื่อกี้ตอนกลับมาถึงบ้านแม่กับพ่อไม่อยู่บ้าน . . “จนได้นะมึง”ไอ้บีพูดส่ายหัวหน่อยๆ ผมมาหามันที่บ้านและระหว่างทางพี่ขันก็โทรมาพอดีเลยคุยกันยาวจนมาถึงบ้านไอ้บี ไอ้เหี้ยนี่ไม่ถามครับใช้วีธีการแย่งมือถือไปดูเองเลย “มึงว่าไง” “กูจะว่าไง มึงตัดสินใจไปแล้ว กูจะว่าอะไรได้” “ดีมาก แต่กูยังไม่ได้เป็นอะไรกับเขานะ” “เดี๋ยวก็เป็นไอ้เหี้ย” “ยางงงง”ผมลากเสียงยาวววพร้อมกับล้มตัวนอนกลิ้งเกลือก “ถุ้ย!”ผมนอนเล่นบ้านไอ้บีจนถึงเย็น กลับบ้านตอนพี่ปานโทรตาม “โทรตามไม” “กูจะไปตัดผม มึงจะไปด้วยมั้ย”พี่ปานถาม “ไปทำไม มึงจะไปมึงก็ไปดิ” “แน่ใจ?”ผมมองหน้าไอ้ปาน มีอะไรหรือเปล่าวะปกติมันจะไปตัดผมก็ไม่เคยต้องบอกผมนี่หว่าก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้ “กูไป!!”ตั้งแต่กลับมาจากพัทยาก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอพี่ขันเลย คุยโทรศัพท์กันอย่างเดียว “จะไปไหนกัน”พ่อเดินมาถาม “ตัดผม”ผมกับไอ้ปานตอบพร้อมกัน พ่อสั่นหัวแล้วนำมาที่โต๊ะกินข้าว เราทานข้าวกันก่อนออกมายังร้านตัดผมพี่ขัน ผมแอบตื่นเต้น รถจอดหน้าร้านก็ยิ่งตื่นเต้น พี่ขันจะทำหน้ายังไงตอนเห็นผมวะ ร้านพี่ขันยังเปิดไฟแจ้ง . “ว๊าย ที่รักเค้าไม่เจอกันตั้งนาน”ใครก็ไม่รู้ปรี่เข้ามากอดพี่ปานอย่างสนิทสนมและพี่ปานก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด สิ่งแรกที่ผมมองหาก็คือเจ้าของร้าน “ไอ้เหี้ยขันอะ” “สระผมให้ลูกค้าวีไอพีอยู่ค่ะ คนนี้ใครคะ หน้าตาหน้าทำความรู้จักด้วยจัง”เจ๊เปลี่ยนจากไอ้ปานมายุ่งกับผมแทน ผมยิ้มอย่างเดียว “น้องชาย” “อุ๊ยตาย มีน้องหน้าตาแบบนี้ก็ไม่บอก ชื่ออะไรคะ เจ๊ชื่อชมพู่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก จุ๊บ”นั่น จูบหลังมือกูไปอีก ผมสะดุ้งทันที “พี่ชมพู่! ทำอะไรอะ!”เสียงพี่ขัน มันเดินตรงมาหาผมกับพี่ปาน “จะมาก็ไม่บอก”พี่ขันพูด “กูชวนมันมาเอง”พี่ปานพูด “รอแป๊บนะ ขอไดร์ผมแป๊บนึง”พี่ขันยิ้มให้หนึ่งทีก่อนเดินกลับไปหาลูกค้าวีไอพีเรียกตามเจ๊ชมพู่ ผมเดินมานั่งรอ พี่ปานเดินเข้าไปสระผม ผมนั่งสังเกตไปเรื่อยรอบๆร้าน ร้านไม่เล็กไม่ใหญ่ ตกแต่งเรียบๆออกแนววินเทจนิดๆดูแล้วสบายตาดี ผมนั่งดูพี่ขัน ทำงานแตกต่างกับเวลาปกติที่ผมเคยเห็น พี่ขันไม่ใช่คนหน้าบึ้งก็จริงแต่ก็ไม่ยิ้มเก่งเหมือนตอนทำงาน ดูท่าจะพูดเก่งด้วย “ตัดหน้าม้าหน่อยมั้ย หน้าม้ายาว”พี่ขันพูดกับลูกค้า “เนอะ บีมก็ว่างั้นแหละ” “ซะงั้นแล้วไม่บอกตั้งแต่ทีแรก”ดูสนิทสนมกันดีแฮะ พี่ขันเลื่อนตัวไปพร้อมกับเก้าอี้เอื้อมไปหยิบกระเป๋ากรรไกรที่ช่างตัดผมทุกคนมี พี่ขันหมุนเก้าอี้ลูกค้าให้หันหน้าเข้าหากันก่อนจะลงมือตัด “เฮ้ย อย่าจับดิ จักกะจี้” “ลืมๆ โทษๆ”ลูกค้าวีไอพีคนสวยเอามือมาจับเอวพี่ขัน “เดี๋ยวๆ เดี๋ยวผมแหว่ง นั่งเฉยๆมืออย่าซน”พี่ขันเริ่มตัดผมต่อ พี่ปานที่เข้าไปสระผมก็ออกมาพอดี ถ้าบอกว่าไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งที่เห็นเมื่อกี้ก็ดูจะโกหกไป มันก็ต้องมีบ้างนิดนึง อารมณ์สงสัยใคร่รู้มากกว่า “ง่วงก็นอนได้เลยนะ”พี่ปานพูด “หน้ากูง่วงเหรอ”ผมย้อน มันมองตาขวางแล้วเดินไปนั่งรอตัดผม พี่ขันตัดผมหน้าม้าให้ลูกค้าวีไอพีมันเสร็จก็เปลี่ยนมือให้เจ๊ชมพู่ไปทำต่อส่วนพี่ขันก็มาตัดผมให้พี่ปานแทน ผมเริ่มรู้สึกเบื่อนิดๆไอแพดก็ไม่ได้เอามา มือถือแบตก็เหลือแค่30% ขืนเอาออกมาเล่นเกมไม่นานก็หมดแน่ นั่งรอเฉยๆเอาก็ได้วะ “มานี่” “ไปไหน”อยู่ๆก็เดินมาเรียก ผมกำลังจะเคลิ้มหลับอยู่แล้วเชียว “เถอะน่า”ผมเดินตามมันเข้ามาด้านใน มันชี้มือไปที่เตียงสำหรับสระผม “แป้งไม่ตัด” “ตัดเหอะ ผมไม่เป็นทรงแล้ว พี่ตัดใหม่ให้ไม่สั้นมาก” “ไม่จ่ายตังค์นะ” “ครับผม”ผมเดินขึ้นมานอนบนเตียง ก่อนที่น้ำจะโดนหัวพี่ขันก็ใช้มือนวดหัวผมเบาๆ ผมรู้สึกได้ถึงความสบาย บอกเลยว่าฟิน “ชอบอ่าดิ”พี่ขันพูด “โคตรๆ สระนานๆก็ได้นะ นวดให้ด้วยจะดีมาก”พี่ขันยิ้ม ผมหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปแน่นอนว่าในรูปติดหน้าพี่ขันไปด้วย สระผมเรียบร้อยก็ออกมานั่งเป็นลูกค้าจำเป็นให้พี่ขันละเลงเส้นผม “อย่าจ้องมากเดี๋ยวก็จูบซะหรอก”พี่ขันพูดเบาๆ “………………”มันพูดแบบนั้นผมก็ยิ่งจ้อง “จะลองดีใช่มั้ย” “เอ้า มองหน้าก็ไม่ได้แปลกคน” “มองหน้าได้แต่ไม่ต้องทำหน้าอ่อย” “ใครทำ”ว่าผมเหมือนพี่ปานเป๊ะ “มึงสกินเฮดให้มันเลยก็ได้”พี่ปานพูดขึ้นมาดื้อๆ “อย่านะ!” “เออว่ะ หน้าสนเว้ยกูไม่ได้ไถหัวคนมานานแล้วเหมือนกัน”ซะงั้นไอ้พี่ขันก็เอาด้วย ผมรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที “ล้อเล่นใครจะทำลง นั่งลงๆเดี๋ยวแต่งทรงให้ใหม่”พี่ขันพูดยิ้มๆ ผมมองหน้ามันสองคนด้วยความหวาดระแวงอะไรๆก็เกิดขึ้นได้เสมอจริงๆครับ พี่ขันใช้เวลาตกแต่งทรงผมค่อนข้างนานดูเป็นคนละเอียดแต่ผลลัพธ์ที่ได้ออกมาก็เกินคาด ผมชอบ “วันเสาร์นี้มานะพี่จะทำสีผมใหม่ให้” “คิวว่างเหรอไอ้สัส ได้ข่าวว่าคิวแน่น”พี่ปานสอดขึ้นมาอีกครั้ง “ตอนบ่ายกูว่าง” “ไม่จ่ายตังค์เหมือนเดิมนะ พี่เป็นคนชวน” “ขี้เหนียวได้มึงจริงๆ” “ไม่เรียกว่าขี้เหนียวเขาเรียกว่าใช้เงินเป็น”ผมกับไอ้ปานพูดพร้อมกัน เจ๊ชมพู่กลับไปได้สักพักแล้วครับทั้งร้านตอนนี้เลยเหลือแค่เราสามคน “ของแป้งฟรีได้ไม่มีปัญหาแต่ของมึงไม่มีฟรีทุกกรณี”พี่ขันพูดยักคิ้วกวนตีน “………………….”พี่ปานชูนิ้วกลางให้ ผมกับพี่ปานอยู่จนพี่ขันปิดร้านและมาต่อกันยังผับของพี่ขัน . “อึ้งอ่าดิ มันขยันกว่าที่มึงคิดใช่มั้ย”พี่ปานพูด เสร็จจากร้านตัดผมแล้วก็ต้องมาดูแลงานที่ผับต่อ ถ้าเป็นผม ผมคงเหนื่อยแย่เพราะเมื่อกี้ก่อนจากร้านตัดผม ผมแอบดูสมุดคิว คิวแน่นทุกวันประเภทเข้าร้านมาปุ๊บแล้วจะได้ตัดกับพี่ขันเลยนี่อย่าหวังจองคิวล่วงหน้าครับ “ถ้าคบกันยาวกูสบายเลยนะเนี่ย”ผมพูดยิ้มๆ “หึ เอาสามเดือนให้รอดก่อน”ผมแลบลิ้นเพราะคิดแบบเดียวกับพี่ปานเป๊ะ เราดื่มกันไม่เยอะเพราะทั้งพี่ปานและพี่ขันต้องขับรถกลับบ้าน “ปิดบ้านให้เรียบร้อยด้วย”พี่ปานเดินเข้าบ้านไปก่อน ส่วนผมเดินออกมาหาพี่ขันทีจอดรถรออยู่หน้าบ้าน “พอได้มั้ย”พี่ขันถาม “อะไรคือพอได้มั้ย”ผมถาม “สิ่งที่แป้งเห็นวันนี้ไงพี่พอได้มั้ย” “เอาตรงๆป่ะ” “ตรงๆดิ” “เกินกว่าคำว่าพอได้ เรียกกว่าเกินพอดีกว่า” “โหย ชมใช่ป่ะ” “ชมดิ พี่ขันเหลือเชื่อกว่าที่แป้งคิดไว้เยอะ เจ๋งโพดๆ”ผมยกนิ้วโป้งให้ “โพดๆไรวะ” “ศัพท์วัยรุ่นแก่แล้วก็งี้ อื้อ...”มันยื่นหน้าจะมาหอมแต่ผมหลบทัน มันเลยหวืด “คบกับพี่นะ” “ฐานะอะไร” “เป็นแฟนกับพี่นะ” “เอาจริงดิ ขอกันอย่างนี้เลยอ่านะ” “เออดิ ขอเป็นแฟนนะไม่ได้ขอแต่งงาน”ผมกอดอกอมยิ้ม ใจเต้นรัวเหมือนกันเว้ย คือถ้าไม่กลั้นยิ้มไว้ปากคงฉีกยิ้มกว้างจนน่าเกลียด ในขณะที่พี่ขันอมยิ้มนิดๆเหมือนมันจะเขินด้วยซ้ำ “เป็นแป้งจริงๆเหรอ” “จริงดิ อยากขอคบวันแรกแล้วด้วยซ้ำ” “เว่อร์” “ไม่เว่อร์นั่นคือเรื่องจริง หมวกที่ให้วันนั้นหมายถึงการจอง จองไว้ก่อนแล้วขอเป็นแฟนทีหลัง” “น่ากลัวว่ะ ชอบคนง่ายแบบนี้แป้งก็แย่ดิ” “ฮ่าๆ ไม่ง่ายขนาดนั้น พี่ไม่เคยเป็นแฟนที่ดีของใครสักคนตั้งแต่มีแฟนมาแต่พี่ก็ยอมรับตัวเองนะว่าพี่เหี้ย แต่ระหว่างที่คบกันพี่เต็มที่ กับแป้งณ.ตอนนี้คือคนที่พี่รู้สึกดีด้วยจริงๆ พี่อยากคบเป็นแฟนกับแป้ง มันอาจจะเกิดขึ้นไวแต่มันเป็นความรู้สึกของพี่จริงๆ เป็นแฟนกับพี่นะครับ”โหย ลงท้ายครับแบบนี้ผมก็แย่ดิแค่นี้ก็ไม่ไหวจะเคลิ้มแล้วอะ “ก็ได้ จริงๆแป้งก็ชอบพี่ตั้งแต่ครั้งแรกเหมือนกัน สำหรับเรื่องอื่นแป้งเชื่อแค่ว่าเราใช่ทุกอย่างก็จะเกื้อหนุนให้เราดีขึ้น เอาจริงๆแป้งงี่เง่า แป้งขี้หึง ถึงแป้งจะดูกวนตีนไปบ้างเหมือนไม่แคร์ไปบ้างแต่เวลาแป้งมีแฟนคิดเยอะนะ สนิทสนมกับผู้หญิงเยอะๆแป้งก็โกรธนะ” “ง่ะ แต่ลูกค้าพี่ผู้หญิงทั้งนั้นเลย” “ลูกค้าก็ส่วนลูกค้า สนิทสนมกันได้เวลาแป้งไม่อยู่แต่ถ้าแป้งอยู่แล้วแป้งเห็น แป้งงี่เง่าทันที” “พูดจริงป่ะหรือแค่แกล้งขู่ให้กลัวเล่น”พี่ขันทำหน้าสยองหน่อยๆ “พูดจริง ถามพี่ปานก็ได้เวลาแป้งอาละวาดแป้งเป็นยังไง” “โอเคๆ ตอนนี้รับได้หมดชอบไปแล้วนี่หว่า” “ดีมากแล้วสักวันพี่ขันจะต้องรักแป้งแบบโงหัวไม่ขึ้นแป้งสัญญาเลย”ผมพูดพร้อมกับขยับเข้ามากอด “แล้วพี่จะรอดูว่าใครที่เป็นฝ่ายโงหัวไม่ขึ้น”ผมยิ้มกว้างก่อนที่เป็นฝ่ายเปิดจูบกับพี่ขัน งานนี้สนุกแน่การมีแฟนของผมในครั้งนี้คงเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างในชีวิตผมเยอะแน่ๆ ซึ่งผมพร้อมจะปรับตัวให้เข้ากับทุกอย่างที่เปลี่ยนแปลง THE END :L2: :กอด1: ปล.ขอบคุณสำหรับการติดตามเรื่องสั้น3ตอนจบของเรา ^^ ขอบคุณมากค่ะ
งือออออออออออออยากให้เป็นเรื่องยาวอ่าาาาาชอบน้องแป้งกับพี่ขัน o13 o13 :bye2:
:z13:
จบแล้วอย่างงดงาม ไว่รอเรื่องใหม่ของมี่นะคะ
อยากให้มีตอนพิเศษจังงงงง :hao6: รู้สึกยังไม่พอกับคู่นี้ ๕๕๕๕๕
อ๊าาา ในที่สุด :กอด1:
น่ารัก ชอบๆๆ :katai2-1: :katai3:
ฉันนี่แหละที่โงหัวไม่ขึ้น น่ารักทั้งน้องแป้งและพี่ขัน ฮือออออออออ นี่จะมีสเปเชี่ยลมั้ยยย กรั้กกกกก เรื่องสั้นยังจะขอสเป อ่อยยยย ชอบๆ
จบแล้วหรอออ รู้สึกอยากอ่านต่อมากๆอ่ะ อยากรู้อนาคตต่อไปจะเป็นยังไงกัน 555 แต่ไม่เป็นไรค่า จบก็จบเนอะ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ อยากได้แบบเน้ อร้ายยยยย ขอตายแปบบ ขันคือแบบ คือใช่ คือดี คือมึงหล่อไปนะ อีเหี้ยยยย เรื่องยาวเถอะมี่ ขอร้องงงงงงง พลีสสสสสส รันขันแป้ง ว้อยยยยยย :katai1: :katai1: :katai3: :katai3: :katai3:
:katai2-1: :o8:
อยากอ่านต่ิออ่าพี่มี่~ เอาอีกกกกกกกกกกก คือแป้งน่ารักมากกกก พี่ขันก็เท่มากกกกกกก เอาอีกๆๆๆๆๆๆ
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทำไมสงกรานที่ผ่านมาเราไม่มีงี้บ้างน้าา 5555 ขอพี่มี่จัดตอนพิเศษซักตอนสองตอนถือซะว่าให้คนเหงาได้อ่าน ฮ่าๆๆ ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่านกันนะคะ :D
:man1:
จบจริงหรอคะ ม่ายน้าาา ยังอยากอ่านต่ออออ ขอตอนพิเศษน้าพี่มี่น้าา
ว้ายย ขอนะคะพี่ขันเนี่ย :hao6: ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องดีๆ :กอด1:
o13 o13 o13 อย่าพึ่งจบบบบบบบบบบบ ขอตอนพิเศษนะ :katai5: :katai5: :katai5:
พี่มี่~~ ขอตอนพิเศษ น๊าา :call: :call: :call: :call: ขัน กับ แป้ง น่ารักอ่ะ ดูเฟี้ยวมากกกกกก o13 o13 o13
:z13: ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ อนากอ่านต่อจัง :hao5:
เป็นเรื่องยาวได้มั้ยยยยย พลีสสสสส โอ้ยยยย น่ารักมากอ่าขันแป้ง ยังไม่จุเลย ขออีกกก :hao7:
อยากรู้อ่ะว่าหลังปรับตัว และโงหัวกันไม่ขึ้นแล้วจะเป็นยังไง :hao7:
ง่าาาาา จบแล้วจริงๆหรอ;____; ชอบอ่าาา น่ารักมุ้งมิ้งมาก :o8: :-[ เป็นเรื่องยาวหลังคบกัันก็เก๋ดีนะ สเปก็ได้ อยากอ่านต่ออ่ะ แง้งงงงงงงงงงง :katai1: :katai4: :z3:
ไม่ยอมค่ะ ไม่ได้งี่เง่านะคะ แต่มันต้องมีตอนพิเศษออกมาเรื่อยๆนะคะ จิมมี่
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น่ารักอ่ะ :-[ อย่างงี้ เด่วมีตอนพิเศษ สัก 100 ตอน ใช่มั๊ยมี คริ คริ :impress2:
แอบอ่านจนครบจบสามตอนเลยค่ะ ชอบมาก ๆ น่ารักอ่ะ ไม่ได้ชอบแค่น้องแป้งพี่ขันนะ พี่ปานก็ดูเป็นพี่ชายที่รักน้องดีจัง ไม่รู้จะหวงหรือไม่หวงน้องกันแน่ ฮาเวลาพี่น้องเค้าคุยกัน ชอบการพูดคุยดูเปิดเผย พูดกันตรง ๆ ดี เวลาพี่ขันจีบแป้งอ่านแล้วก็เขินตาม อยากรู้ว่าจะคบกันยืดไหม ใครจะรักใครจนโงหัวไม่ขึ้นมากกว่ากัน แล้วต่อไปจะมีอะไรเข้ามาให้แต่ละคนเปิดเผยตัวตนบ้าง เพราะ ณ ตอนนี้อะไร ๆ ก็รับได้หมดอย่างที่พี่ขันว่าอะเนอะ แรกรักน้ำต้มผักยังว่าหวาน 555 รอติดตามตอนพิเศษ(ถ้ามี) และบวก บวก เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนต่อไปนะคะ :pig4: :L2: :pig4:
ขอตอนพิเศษนะจิมมี่
อยากให้เป็นเรื่องยาว :z3:
เรื่องกำลังน่ารัก อยากอ่านต่อจังค๊าาาาา ขอตอนพิเศษ สัก 20 ตอน 555+ เรื่องก็จะกลายเป็นเรื่องยาวแทน
เขาสมหวังกันแล้ว ฮิ้ววววว พี่ปานจะมีคู่บ้างไหมจ้ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
ม่ายยยยยย....เราจะไม่ยอมมมมม. :ling1: มันต้องมีตอนพิเศษสิ พลีสสสสสส
โหยๆๆๆ รู้สึกเหมือนทุกอย่างเพิ่งจะเริ่มต้น
ไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม :ling1: ขอตอนพิเศษด้วยอ่า :call: :call: :call:
ชอบอ่ะ เขิล :-[ รอตอนพิเศษ อิอิ
โอ๊ยยยยยยยย ฟินจร้า :impress2: จะมีตอนพิเศษไหมอ่ะ เค้ารออยู่น่ะ
น่ารักทั้งขันทั้งแป้งเลย ชอบจัง เค้าคบกันแล้วววววว ไม่มีหลังคบกันให้เค้าหน่อยเรอะมี่ น่าๆ :hao5:
ขอพี่ขันที่นึงค่ะะะะะ :hao7:
จบแล้วจ้า เหมือนจะมีตอนพิเศษอ่ะมี่ ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องสนุกๆแบบนี้ ขอให้มีมาเรื่อยๆนะคะ
โหยยยสนุกเอาอีกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คึคึคึคึ โดนมี่ถีบบบ :beat: ไว้ว่างๆมาต่อตอนพิเศษด้วยนะ พี่จะรอให้เป็นแบบล่ารัก :katai3:
ละมุนละไมดีจัง
ในที่สุดก็คบกันสงกรานต์มีขันก็ต้องมีแป้งเน้อขาดไม่ได้
ขอตอนพิเศษได้มั้ยยยย
ฮรื้ออออออออ เหมือนเพิ่งเริ่ม มีสามตอน แต่ละตอน ยาวเว่อร์ๆ
จบแล้วอ่ะ ยาวกว่านี้ไม่ได้หรอ ขอตอนพิเศษเยอะๆละกันนะ :hao7:
น่าร้ากกกกกก >< ขอตอนพิเศษใส่ไข่ อิอิ
กรี๊ดดดดดดดด น่ารัก่อะ เค้าอยากได้ตอนพิเศษ :mew1: :mew1: :mew1:
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นสนุกๆ จะขอบคุณมากกกกกก ถ้ามีตอนพิเศษ :mew1:
ถึงจบแล้วก็รอตอนพิเศษนะคะ
กรี๊ดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ขอตอนพิเศษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
งะ สั้นจริง สามตอนเองอ่าา มีความรู้สึกว่าถ้าเป็นเรื่องยาวดราม่าแน่ หลายอย่างด้วย ทั้งแป้งก็ฮอต พี่ขันก็ฮอต ไหนจะเจนแฟนเก่าอีก :katai4: แต่ยังไงก็รักจิมมี่นะคะ :mew1:
จะมีสเปมั้ยอ่ามี่ แบบว่านั่งยิ้มไปมา3ชมแล้ว :hao7:
จบแล้ว??? ขอบคุณมากๆ ครับ เรื่องนี้น่ารักใสๆ อิอิ
โอ๊ยยยย คบกันแล้ว :mew3: ไม่น่าเชื่อนะ คนแบบพี่ขันจะเป็นช่างตัดผม เหลือเชื่อจริงๆ
ง่ะ จบแล้ว :hao7: กำลังน่ารักเลย พี่ขันเท่ น้องแป้งน่ารัก จิมมี่มันยังไม่อิ่มเลยอ่ะ งื้ดๆ อยากได้ตอนพิเศษจัง :hao5:
อ๊ายยย น่ารักมากอ่ะ อยากรู้เรื่องราวต่อจากนี้จังเลยค่ะ อิอิ ขอบคุณนะคะ ^^
แอ๊ววววววววววว ขอตอนพิเศษ มันสั้นไป นี่เพิ่งเริ่มต้นนนนนน
สนุกอ่ะ ชอบพี่ขันนนนน ไอ้แป้งก้อ่อยจังงงงงงงง ขอต่อแบบมีมหากาพย์ไตรภาคเลยได้ป่าวววว อยากให่มีต่อ ไม่อยากให้จบเบยยยยยย~ :ling1:
อ่านแล้วอยากกลับไปเล่นสงกรานเลยคะ จะได้เจอผู้ชายแบบพี่ขันไม๊นะ จะไปตัดผมตอนนี้เลย เอาเกรียนได้เลยค่ะพี่ขัน 555 สนุกมากเลยค่ะ อ่านแล้วไม่อยากให้เป็นเรื่องสั้นเลย อยากอ่านต่อเรื่อยๆ เลย อ่านนิยายของจิมมี่ทีไร นั่งยิ้มไปทุกที อ่านแล้วไม่เคยอยากให้จบเลย เหมือนเข้าไปอยู่ในนิยาย (เว่อร์จริง ฮ่า า า อินจัด) ขอบคุณมากนะค่ะที่แต่งนิยายสนุกๆ มาให้อ่านตลอดเลย เราชอบมากเลยสนุกทุกเรื่องเลยค่ะ
แป้งน่าฮักดีแท้ พี่ขันเข้าสมาคมหลงเมียเรียบร้อย 555
อย่างนี้ต้องขอตอนพิเศษเพิ่มแล้วละ รู้สึกไม่พอ. เอาอีกๆๆๆๆ :mew2:
:mew5: :mew5: :mew5: :mew5:
จะมีตอนพิเศษมั้ยอ่า ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:
ขอสเปปปปปปปปปป อยากอ่านอีกกกก หรือไม่ก็เป็นโมเม้นท์เล็กๆก็ได้ นะคนเขียนจ๋า :hao7:
โอ้ยยยยย อยากอ่านต่ออ่ะ อยากได้ตอนสวีทๆกันจัง :katai1:
o13 o13 o13 +1
โอ้ยยย ของอีกกกกได้ม้ายยยย อยากได้ตอนพิเฉดดดดดด
อยากให้ยาววววววววววววว :katai5: :katai5: :katai5:
เรื่องยาวได้มั้ย ได้มั้ย ได้ม้อยยยย ชอบคือชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :กอด1:
จบจริงเหรอ ไม่เปลี่ยนใจ แน่นะ เป็นเรื่องยาวดีกว่า ความรัก มันเพิ่งเริ่มเอง เปลี่ยนใจได้นะ
งือออ จบอย่างไว :hao5: พี่ขันแกเป็นคนดีกว่าที่คิดแฮะ :m1: :L2: :L2: :bye2: :L2: :L2:
มันต้องมีช็อตแป้งหึงสิน่า อยากอ่านๆ :hao7:
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ อยากให้มีตอนพิเศษอีกก :hao7:
จบแลเวจริงหยออออออออออ น่ารักๆๆๆๆๆ อยากอ่านอีกอะพี่มี่ ฮือออออชอบบบบ ย้ำอีกรอบว่าชอบปานแป้งมากอะ พี่นัองแบบนี้น่ารักเค้าชอบบบบ ขอบคุณสำหรับขันแปืงนะคะพี่มี่ :impress2:
ขอบคุณคะ :3123:
เป็นเรื่องยาวเถ้อออ พลีสสสสสส -/\- :mew1: :mew1:
เรื่องสนุกมากๆ น่าจะเป็นเรื่องยาว หรือเรื่องสั้นก็ได้ ชอบมากๆเลยครับ จะรอตอนพิเศษ
แต่งต่อเถอะนะมี่ :katai4:
:L2:
:pig4:
ขันแป้งน่ารักจังงงงงงงงง :mew1:
คนเราอาจใช้เวลาเพียงห้าวินาทีเพื่อตกหลุมรักใครซักคน แต่เค้าใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อรักแระรอคนๆนั้น อยากได้ตอนพิเศษจัง
จบแล้ววววว ตอนพิเศษต่อเลยมั้ย
มันแค่เพิ่งเริ่มต้นเองน่ะมี่ :ling1: อยากอ่านต่อจัง ... แต่อยากอ่านเดนิสมากกว่า :hao5:
:mew1: :mew1: :mew1:
:hao7: :hao7: :hao7:
อยากได้เป็นเรื่องยาวมากกว่าอ่ะ ชอบมากเลยน้องแป้งกะพี่ขัน :hao6: ไม่งั้นก็ตอนพิเศษก็ยังดี :hao7:
อร๊ายย พี่ขันน้องแป้ง มันใช่มาก ชอบอ้ะะะ แอบอยากได้พี่ขัน 5555 แต่ก้ชอบน้องแป้ง ขอทั้งคุ่เลยละกันน อิอิ
น่ารักมาก :pig4: :pig4: :pig4:
อยากอ่านอีกกกกกกกกกอ่า ยาวกว่านี้เถอะนะ พลีสสสสสสสสสสส :impress2:
เป็นเรื่องยาวได้มั้ยยยยย อยากอ่านอีกกก 555
สนุกดี จะมีตอนพิเศษไหมน้อ
ขอร้องจากใจเลยนะ ทำเป็นเรื่องยาวเถอะ พรีสสสสสสสสสสสสสส
ขอ สเปเชี่ยล ครัช อยากรู้ ใครจะรักใคร จนโงหัวไม่ขึ้น!!!
น้องแป้งกะพี่ขันน่ารักอ้ะะะะ อยากอ่านต่อมากๆๆๆ :-[
น่ารักอ่ะ :pig4: :pig4:
น่าร๊ากกกกกกกก ขอตอนพิเศษด้วยได้มั้ยคะ อยากอ่านตอนที่คบกันไปแล้ว :katai2-1: ขอบคุณมากค่ะ
น่ารักง่ะ อยากให้มีตอนต่อไปเลย :mew1:
น่ารักดี เอาจริงๆความรู้สึกชอบหรือปิ๊งมันแว๊บบบเดียวเท่านั้นแหละ ที่เหลืออยู่ที่เราว่าจะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ ปล.ขอตอนพิเศษหน่อยสิคะ ^^ :katai2-1:
ชอบพี่ขันนนนนนนนนนนน อยากได้พี่ขันนนนนนนนนนนนน >W< 55555555555555555555555555555555 คือไม่อยากให้จบเลยอะตัวเธออออออ อยากได้ต่ออะนะ รู้ยังงง 555555555555555555555 คือดีอะ ชอบอะ มันดูแรดๆ ทั้งคู่ดี ก้ากกกกกกกก คือดีจริงๆ ไม่รู้จะพูดคำไหนละ ชอบๆ ชอบพี่ขัน คิคิ ถ้าให้ดีอยากได้สเปนะ แล้วก็ อย่าลืมที่พี่มี่เคยบอกว่า จะทำเป็นหนังสือทำมือ อะไรซัมติงด้วยน้าาา เก๊าจะรอออ o13
อยากตัดผมฟรี :katai2-1:
เป็นความรักที่เรียบง่าย ตรงไปตรงมา แต่ก็ลงตัวดี :katai2-1: ทำเอาอยากกินไข่เจียวหอยนางรมเลยอ่ะ :hao6:
อยากให้เป็นเรื่องยาวว
โอยยย น่ารักมากเลยยย นี่ถ้าไม่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ต้องเสียใจแน่ๆ เลยยยย
:pig4: :pig4: :pig4: มีเรื่องสั้นด้วย :mc4: :mc4: :mc4:
โว้วว สนุกอ่า แล้วจะมีเรื่องของพี่ปานมั้ยเนี่ย มีต่อมั้ยค้าา :hao7: :hao7:
ขอบคุณ :)
เพิ่งเห็นเรื่องนี้จาก 1 ใน 5 เรื่องสั้น SENGPED AWARDS 2014 อ่านเสร็จกดโหวตให้เลย สนุกกกกกกก รักแรกพบ ขันแป้ง เข้ากับสงการณ์จริงๆ อิอิ :o8:
หวังว่าขันคงไม่เบื่อแป้งน๊า T^T (ในอนาคต) นิสัยก่อนหน้านั้นของขันทำเราแอบกลัวนิดๆที่ ขันจะเกิดอยากทิ้งแป้งอ่ะเปล่า =[]=;; ขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆ >< แฮปปี้อ่ะ สนุกมากๆ
ตามมาจากเรื่องสั้น
จิมมี่มีเรื่องสั้นด้วย???? พี่ขัน ผู้ชายสู้ชีวิต เหี้ยไม่เป็นไร ขยันก็พอ o13
รักแรกพบนะเนี่ย
เรื่องนี้มาแนวน่ารักๆๆๆ ชอบแป้งจุง อยากให้เป็นเรื่องยาว :hao7: :hao7: :hao7:
เป็นเรื่องสั้นที่อยากขอตอนพิเศษมากๆ
ไม่ค่อยอยากได้พี่ขันเท่าไหรเลย ชอบจัง :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
อยากให้มีต่ออีกกกกกกอ่ะะ ชอบบบบบ :ling1:
ชอบๆผชเก่ง และร้ายๆแบบพี่ขัน
:L2: ขอบคุณค่า สนุกมากไม่อยากให้จบเลย
เราก็โงหัวไม่ขึ้น.รักทั้งน้องแป้งรักทั้งพี่ขัน.งื้อ~ :-[ เนื้อเรื่องน่ารัก.ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกล :hao5:
วนมาสงกรานต์อีกปี ก็กลับมาอ่านอีกรอบ สนุกมาก อยากให้เป็นเรื่องยาวซะเลย ฮิฮิ :D
:กอด1:
งืออ น่ารัก ชอบบ อยากให้เป็นเรื่องยาวไปเลย :katai2-1:
ชอบมากครับ น่ารักดี ..... แต่ผมชอบพี่ปาน มากกว่า แป้ง กับ พี่ขัน
อ่านเพลินดีครับ สนุกดี ขอบคุณผู้แต่งครับ
:pig4: :กอด1: :L1:
ง่าาาาาา อยากอ่านอีกอ่ะ แต่งเป็นเรื่องยาวได้มั้ยคะ??? :mew2: :mew2:
นึกว่าแป้งเป็นผู้หญิงมาตลอด5555 :hao5: :laugh: o22
หลงตาได้ไงไม่รู้ อ่านจบแล้ว เป็นเรื่องยาวน่าจะดีค่ะ เค้าคุยกันน่ารัก แบบแมนๆ แป้งจัดเต็มนะ พี่ขันบอกว่ายังไงก็ชอบไปแล้ว ตลกปานอะไรจะหวงน้องขนาดนั้น มาอีกก็ดีนะ เรื่องสั้นแบบนี้