CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: kimjuy_o ที่ 02-12-2014 14:51:15

หัวข้อ: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 02-12-2014 14:51:15

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มีสารบัญแล้วนะคะ ขอบคุณน้องมิ้นต์ monetacaffeine นะคะที่ทำให้ อิอิ  o13


ตอนที่ 1 แรกพบ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2892055#msg2892055)
ตอนที่ 2 ยาวนานเท่าไหร่ ยังไม่ลืม? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2892790#msg2892790)
ตอนที่ 3 เป็นเหตุให้พบเจอ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2893901#msg2893901)
ตอนที่ 4 เหตุใดถึงต้องเจ็บปวด? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2894671#msg2894671)
ตอนที่ 5 ค่อยๆเรียนรู้เรื่องเขา? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2895634#msg2895634)
ตอนที่ 6 หรือว่า...กำลังหวั่นไหว? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2896561#msg2896561)
ตอนที่ 7 คนไม่มีหัวใจ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2897752#msg2897752)
ตอนที่ 8 หรือเพราะความบังเอิญ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2898773#msg2898773)
ตอนที่ 9 จดหมายรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2899728#msg2899728)
ตอนที่ 10 เมื่อเขาโทรมา... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2900468#msg2900468)
ตอนที่ 11 นายแบบฝึกหัด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2901384#msg2901384)
ตอนที่ 12 คำสั่ง... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2902395#msg2902395)
ตอนที่ 13 โต๊ะเดียวกัน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2903130#msg2903130)
ตอนที่ 14 เหตุใดถึงกล้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2903919#msg2903919)
ตอนที่ 15 มันคืออะไร? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2904754#msg2904754)
ตอนที่ 16 คำถามของไทป์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2905708#msg2905708)
ตอนที่ 17 ความรู้สึกที่แท้จริง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2906440#msg2906440)
ตอนที่ 18 สูงเกินเอื้อม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2907408#msg2907408)
ตอนที่ 19 การ์ดปีใหม่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2908266#msg2908266)
ตอนที่ 20 วันงานเดินแบบ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2909105#msg2909105)
ตอนที่ 21 เข้าใจหรือยัง? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2910392#msg2910392)
ตอนที่ 22 คำสารภาพของพี่ขาว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2911339#msg2911339)
ตอนที่ 23 ระหว่างเราคืออะไร? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2912238#msg2912238)
ตอนที่ 24 แน่ใจแล้ว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2913067#msg2913067)
ตอนที่ 25 ไม่เคยเห็นหรือไง? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2914154#msg2914154)
ตอนที่ 26 ข้อตกลง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2915117#msg2915117)
ตอนที่ 27 อาบน้ำด้วยกัน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2916178#msg2916178)
ตอนที่ 28 ยังไม่ถึงเวลา... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2920047#msg2920047)
ตอนที่ 29 อยากรู้... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2921116#msg2921116)
ตอนที่ 30 พลาดท่า... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2921859#msg2921859)
ตอนที่ 31 การต่อรอง... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2923040#msg2923040)
ตอนที่ 32 อยากกอด... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2924026#msg2924026)
ตอนที่ 33 จนกว่าจะไม่ต้องการ... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2924997#msg2924997)
ตอนที่ 34 โกรธ... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2925799#msg2925799)
ตอนที่ 35 คำขอโทษของเอย... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2926740#msg2926740)
ตอนที่ 36 ดูหนัง... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2927655#msg2927655)
ตอนที่ 37 ของขวัญวันเกิด... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2928920#msg2928920)
ตอนที่ 38 บ้านเศวตเจริญ... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2930260#msg2930260)
ตอนที่ 39 ของขวัญอีกชิ้น... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2931241#msg2931241)
ตอนที่ 40 มื้อเที่ยงที่แสนอึดอัด... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2932242#msg2932242)
ตอนที่ 41 ชมรมบาสเก็ตบอล... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2933158#msg2933158)
ตอนที่ 42 ไว้จะบอก... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2939610#msg2939610)
ตอนพิเศษที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2940436#msg2940436)
ตอนที่ 43 ความจริงที่ปิดบัง... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2941351#msg2941351)
ตอนที่ 44 ความปรารถนาที่ไม่มีสิ้นสุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2942512#msg2942512)
ตอนพิเศษที่ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2943818#msg2943818)
ตอนที่ 45 ภาพนั้น... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2945084#msg2945084)
ตอนที่ 46 ความจริงของภาพนั้น... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2946137#msg2946137)
ตอนที่ 47 วันสุดท้าย... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2947264#msg2947264)
ตอนที่ 48 ออกตามหา... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2948192#msg2948192)
ตอนพิเศษที่ 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2949094#msg2949094)
ตอนที่ 49 โปรดรับฟัง... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2950063#msg2950063)
ตอนที่ 50 ในกล่องใบนั้น... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2950852#msg2950852)
ตอนที่ 51 บทลงโทษ... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2951816#msg2951816)
ตอนพิเศษที่ 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2952731#msg2952731)
ตอนที่ 52 โกเมน... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2953919#msg2953919)
ตอนที่ 53 ทำแหวนแต่งงาน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2955033#msg2955033)
ตอนพิเศษที่ 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2958032#msg2958032)
ตอนที่ 54 คำสัญญา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2959122#msg2959122)
ตอนพิเศษที่ 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2993492#msg2993492)
ตอนที่ 55 งานแต่ง...จบ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg2996100#msg2996100)
ตอนพิเศษที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg3000035#msg3000035)
ตอนพิเศษที่ 8 จบ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg3006250#msg3006250)
Special Part : When I met you (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg3011500#msg3011500)
Special Part : Sweet honeymoon 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg3045035#msg3045035)
Special Part : Sweet honey moon 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg3048937#msg3048937)
Special Part : ตำแหน่งใหม่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44626.msg3262656#msg3262656)

หัวข้อ: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 02-12-2014 15:34:55

สวัสดีค่ะ ชื่อกิมนะคะ เพิ่งลงนิยายในเล้าครั้งแรก ผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยค่า


ติได้ ชมได้ รับฟังทุกอย่าง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 1

แรกพบ?



          เสียงจอแจวุ่นวายของเหล่าอาจารย์ ที่พากันต้อนเด็กหัวเกรียนและหัวรองทรง ให้นั่งเป็นระเบียบบนเก้าเหล็กพับที่ส่งเสียงเอียดอาดไปทั่วห้องประชุม วันนี้เป็นวันแรกของการปฐมนิเทศของโรงเรียนมัธยมหนึ่งถึงหกชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร จึงดูวุ่นวายสมกับวันเปิดเรียนวันแรก เด็ก ม.หนึ่งหลายร้อยคนพากันตื่นเต้นที่ได้เข้าเรียนวันแรก ซึ่งแตกต่างจากรุ่นพี่ที่ดูจะหน่ายๆกับการที่ต้องฟังผู้อำนวยการสาธยายยืดยาวอยู่เช่นนี้


“เฮ้อ ผอ.พล่ามยาวกว่าปีที่แล้วอีกว่ะ ว่ามั้ย?”


          น้ำเสียงเบื่อหน่ายหันไปถามเพื่อนที่นั่งข้างๆ พวกเขาอยู่โรงเรียนนี้มาตั้งแต่ ม.หนึ่งแล้ว จึงไม่แปลกที่จะต้องฟังซ้ำซากเช่นนี้
 

“นั่นสินะ...” เสียงพึมพำออกมาอย่างเห็นด้วย แต่ก็เบาเสียจนคู่สนทนาเกือบไม่ได้ยิน

“พูดดังๆก็ได้ เค้าไม่ยึดทุนมึงกลับหรอกน่า” น้ำเสียงกลั้วหัวเราะปนเอ็นดูคนข้างๆ

“นี่ก็ดังมากแล้วนะ” ไม่วายแอบส่งเสียเบาๆเถียงกลับมา

“เออๆ ดังก็ดังวะ” พูดตัดบทพร้อมหาวเสียงยาวจนเพื่อนร่วมรุ่นที่นั่งรอบๆหันมาหัวเราะกับท่าทีไม่ยี่หระเช่นนั้น



          ในที่สุดชั่วโมงแห่งความน่าเบื่อก็ผ่านไป ปีนี้พวกเขาขึ้นชั้น ม.หกกันแล้ว โรงเรียนแห่งนี้มีนักเรียนหลากหลาย แต่พ่อแม่ผู้ปกครองส่วนใหญ่จะอยู่ในฐานะระดับกลางขึ้นไปจนถึงลูกหลานเศรษฐี เด็กทุนมีน้อยจนแทบหาไม่เจอว่าคนไหนได้ทุนเรียน แต่ถ้าจะหาเจอก็หนึ่งคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ ที่แม้จะเปิดเรียนวันแรก ชุดนักเรียนก็ไม่ได้ใหม่ถอดซองเหมือนของคนอื่นๆ กางเกงสีกรมที่ออกจะซีดไปสักหน่อย อีกทั้งเสื้อก็ขาวขุ่นไม่ผ่องเหมือนใครเขา รองเท้ามีรูโบ๋ตรงหัวแม่เท้า โดยรวมแล้วเหมือนรับมรดกต่อจากคนอื่นไม่มีผิด


“เอย...ทำไมไม่ใส่ชุดที่กูซื้อให้?” เสียงตึงๆถามคนข้างๆที่เดินตัวลีบแบนเหมือนรู้สึกผิดเมื่อเจอคำถามนั้น

“ชุดนั้นใหญ่ไป เลยกะว่าจะเก็บไว้ใส่เทอมหน้า”

“แล้วมึงคิดว่าเทอมหน้ามึงจะตัวโตกว่านี้?” คำถามสบประมาทที่ทำเอาต้องหยุดเดิน

“ไทป์คิดว่าเราจะตัวเตี้ยแบบนี้ไปตลอดเลยหรอ...เราจะไม่สูงขึ้นอีกแล้วหรอ?” ดูท่าจะกังวลเอามาก มากกว่าจะรู้ตัวว่าโดนแหย่

“กูแซวมึงเล่น มึงก็ไหลตามน้ำซะไกลเชียว” ไม่พูดเปล่าผลักหัวคนข้างๆด้วย

“ไทป์ก็” รอยยิ้มกว้างส่งให้ ไม่เคยโกรธเพื่อนคนนี้เลยสักครั้ง ตั้งแต่ได้รู้จักกันตั้งแต่ ม.หนึ่งมาแล้ว



          เอย หรือนายพีระนัม เด็กชายยากจนที่สอบเข้าโรงเรียนแห่งนี้ได้ ฐานะที่บ้านไม่มีอันจะกินหรือแม้แต่เงินเก็บสักก้อน แม่ของเอยเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงรถเข็นในตลาดสดใกล้บ้าน เอยเป็นลูกชายคนเดียวไม่มีพี่น้องที่ไหน หากถามถึงพ่อ พ่อเอยเป็นคนไทยเชื้อสายจีน บ้านทั้งบ้านมีรูปพ่อดูต่างหน้าแค่ใบเดียวเท่านั้น รายละเอียดเอยเคยถามแม่ พ่อเสีย หรือพ่อไปไหน เพราะอะไรพ่อถึงไม่อยู่ แม่กลับตอบเอยว่า


“พ่อไปในที่ที่เค้าต้องไปน่ะลูก”



          จากนั้นเอยไม่เคยถามถึงอีกเลย ไม่ว่าพ่อจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เอยก็ไม่ได้สนใจในเรื่องนั้นแล้ว แค่รู้ว่าต้องทำอย่างไรให้ตนและแม่มีกินมีใช้โดยไม่ไปเดือดร้อนใคร ลำพังรายได้จากขายข้าวแกงนั้นน้อยนิด พอให้มีเงินหมุนใช้ในแต่ละวัน เอยจึงต้องขอทุนตอนที่สอบเข้าที่นี่ได้ และด้วยผลการสอบเข้าคะแนนสูงที่สุด เอยจึงได้ทุนเรียนจบมัธยมปลายโดยมีข้อแม้ว่าผลการเรียนและความประพฤติต้องอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมากเท่านั้น ถึงจะยังคงใช้ทุนเรียนต่อไปได้


          สำหรับไทป์ หรือนายทศกรณ์ ลูกชายเจ้าของห้างทองหลายสาขา เป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมแบบที่สาวๆในโรงเรียนใฝ่ฝัน ฐานะที่รวยมั่งคั่งอีกทั้งหน้าตารูปร่างคล้ายดารานายแบบ แต่นิสัยและการพูดจาดูเกกมะเหรกเกเรพร้อมหาเรื่องคนไปทั่ว ที่รู้จักกันได้เพราะรายนี้เจอหน้าเอยครั้งแรกก็ดักขาจนหน้าล้มคะมำ จากนั้นมาไม่รู้เพราะความถูกชะตาหรือรู้สึกว่าต้องเป็นเพื่อนที่ดีกันได้ ทั้งสองจึงได้เป็นเพื่อนสนิทกัน แม้นิสัยจะต่างกันสุดขั้วก็ตาม ในหลายๆครั้งไทป์ยื่นมือมาช่วยเหลือเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องโดนเพื่อนคนอื่นแกล้ง หรือเรื่องเงินๆทองๆ อย่างครั้งหนึ่งตอน ม.สอง ที่พบว่าตัวเองสายตาสั้นและถึงเวลาต้องใส่แว่นแล้ว เอยจำได้ดี ตอนนั้นแม่ขายข้าวแกงแบบไม่หยุดพักไปถึงสองอาทิตย์จนป่วย เพื่อจะหาเงินตัดแว่นให้ ก็ได้ไทป์นี่แหละพาไปตัดให้เสร็จสรรพแถมออกค่าใช้จ่ายให้โดยไม่เอ่ยถามเขาสักคำ แม้เอยจะปฏิเสธไปหลายครั้ง แต่ไทป์ก็ไม่ยอมฟัง


“เอาๆไปเหอะมึง มีเงินเมื่อไหร่ค่อยมาคืนกูล่ะกัน”


          ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ สิ่งที่เอยทำได้คือการทำเอากับข้าวที่แม่ทำขาย มาเผื่อไทป์ทุกเช้าจนถึงตอนนี้ เอยพูดกับตัวเองเสมอ ไทป์คือเพื่อนที่ตัวเองจะตายแทนได้จริงๆ ไม่ใช่เพราะเรื่องเงินทอง แต่ไทป์คือคนที่เอยเรียกได้ว่าเพื่อนอย่างเต็มปากตั้งแต่จำความได้ และไม่เคยทิ้งกันเลย


“แล้วนี่มึงเอาชุดใครมาวะเอย?” เอยสะบัดหน้าเบาๆออกจากภวังค์

“เป็นชุดพี่ชายข้างบ้านให้มา”

“เออๆ มึงก็อย่าลืมเอาออกมาใส่ล่ะ ปลวกแดกอดใส่กูช่วยไม่ได้นะเว้ย”

“อืม” เอยได้แต่พยักหน้า



          ทั้งสองเดินไปยังห้องเรียน ปีนี้ก็เป็นอีกปีที่ทั้งสองได้เรียนห้องเดียวกัน แถมนั่งติดกันตามความต้องการของไทป์ พอก้าวเข้าห้องเรียน เสียงทักทายโหวกเหวกดังลั่นไปทั่ว สาวๆในห้องพากันมาหาไทป์ ถามไถ่เรื่องระหว่างปิดเทอม ตอนปิดเทอมไทป์ไปเที่ยวญี่ปุ่นมา ซื้อขนมข้าวของมาฝากแม่กับเอยซะเต็มบ้าน ส่วนเอยไม่ได้เที่ยวเหมือนไทป์หรือเพื่อนคนอื่นๆ เอยช่วยแม่ขายข้าวแกงและทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านฟาสท์ฟู้ดส์ในห้าง


          ไทป์เป็นเหมือนจุดศูนย์กลางของทุกคนในห้อง เป็นคนที่น่าดึงดูดและใครๆก็ชอบคุยกับไทป์  แม้จะโดนไทป์ตวาดใส่หลายครั้งก็ยังมีสาวๆชื่นชอบ เมื่อเห็นอย่างนั้น เอยที่รู้ตัวอยู่แล้วว่าเพื่อนๆชอบเมินที่จะคุยกับตัวเองเหมือนทุกๆครั้ง เลยดึงหนังสือเคมีของปีการศึกษานี้ขึ้นมาเริ่มตั้งต้นอ่านทำความเข้าใจ เพราะเคมีและฟิสิกส์เป็นวิชาที่เอยออกจะทำความเข้าใจกับมันยากกว่าวิชาอื่นๆ เอยเริ่มงมกับสูตรเรียนต่างๆจนไม่ได้รู้สึกตัวว่าตอนนี้เสียงจอแจทั้งหลายหยุดลงแล้ว ทุกคนพากันวิ่งกลับไปยังที่นั่งของตัวเอง ไทป์ที่ถอนหายใจออกมาเหมือนโล่งอกที่เพื่อนผู้หญิงกลับไปนั่งที่ได้เสียที


          อาจารย์เดินเข้ามา พร้อมกับเด็กนักเรียนชายตัวสูงคนหนึ่ง เดินตามห่างๆ อาจารย์เข้าห้องมา และนั่นทำให้ทุกคนในห้องต้องพากันตะลึง...มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา ม.หก ปีสุดท้ายของมัธยมอย่างเวลานี้? โรงเรียนที่รับเฉพาะนักเรียนสอบตรง ม.หนึ่งเท่านั้นแบบนี้นะหรือ? ดูท่าจะไม่ธรรมดาซะแล้ว เด็กใหม่คนนี้


“แหมๆ พอมาถึงก็เม้าเสียงดังนะพวกเธอ นี่...เพื่อนใหม่ ย้ายมาจากอังกฤษ แนะนำตัวกับเพื่อนๆซะสิ” บ่นๆใส่นักเรียนที่คุ้นเคย ก่อนจะหันไปบอกกับนักเรียนใหม่คนนั้น



          เอยที่มัวแต่อ่านหนังสือ ถึงจะเงยหน้ามองหน้าเพื่อนร่วมห้องใหม่คนนั้นตามคำบอกของอาจารย์  ได้ยินเสียงกรี๊ดเบาๆจากเพื่อนผู้หญิงในห้องหลายคน นักเรียนใหม่คนนี้ เป็นเด็กร่างสูงชะลูดแต่กล้ามเนื้อนั่นพาลให้นึกถึงพวกนักกีฬา ดวงตาคมกริบที่รู้สึกว่าหากได้มองแล้วจะโดนสแกนทะลุร่างกายได้


“กวิน ยินดีที่ได้รู้จัก” สั้นๆ...สั้นจริงๆ สีหน้าคล้ายไม่อยากพูดกับใครทั้งนั้น  สายตานั้นก็มองไปที่ไหนสักแห่งอย่างจับจุดไม่ได้

“กวิน ไปนั่งข้างหน้าต่างหลังสุดไป” อาจารย์ให้กวิน นักเรียนใหม่มานั่งข้างไทป์ ที่ว่างที่ไทป์ชอบนั่งบ่อยๆ

“อาจารย์ครับนี่โต๊ะผมนะ” ไทป์โพล่งขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มแบบกวนๆ เชิงหาเรื่องกวิน แต่ความเมินเฉยและนิ่งเงียบของกวินไม่อาจจะทำให้ไทป์ทำอะไรกวินได้เลย


“จ้าๆ โต๊ะในห้องนี้เป็นของเธอหมดแหละจ้ะพ่อคุณ” คำสุภาพแกมประชดของอาจารย์ทำเพื่อนในห้องหัวเราะโห่ฮาใส่ไทป์  เอยรู้สึกได้ว่าตัวเองเปิดหน้าหนังสือเคมีค้างอยู่อย่างนั้น ออกจะแปลกใจกับตัวเองที่รู้สึกว่าสายตาคู่นั้นดูน่ากลัวปนน่าค้นหาไปพร้อมๆกัน

“ของมันแน่อยู่แล้ว” ไทป์ยักคิ้วข้างเดียวก่อนที่จะยกนิ้วโป้งให้เอย ที่ตอนนี้นั่งนิ่งจนไทป์รู้สึกผิดสังเกต

“เอย...เฮ้ยเอย เป็นไรวะ?”  ไทป์ถามพลางโบกมือที่หน้า เอยสะดุ้งตัวก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือเคมีต่อ โดยที่กวินนั่งลงตรงโต๊ะข้างไทป์แล้ว

“เปล่าๆ ไม่เป็นอะไร” เอยตอบเบาๆ

“แน่ใจ?” ไทป์ถามย้ำ เอยพยักหน้ารับ เลยไม่มีการเซ้าซี้อะไรอีก



          วันนี้ทั้งวัน เด็กใหม่อย่างกวินดูเป็นหัวข้อสนทนาของสาวๆในโรงเรียน ใครๆต่างอยากรู้ประวัติของกวินหน้าหล่อแต่นิ่งขรึมคนนี้กันทั้งนั้น แม้กระทั่ง ดาวหรือดาริกาอยู่ ม.หกเหมือนกับทั้งสองคน แต่คนละห้องเท่านั้น พ่อแม่ของดาวและพ่อแม่ของไทป์เป็นเพื่อนกัน ทั้งสองจึงรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ดาวเป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวของไทป์ที่ชอบคุยกับเอย  เป็นเด็กหมวยที่น่ารักและพูดเก่งเอามากๆ เอยชอบคิดเสมอว่าทั้งสองคนดูเหมาะสมกันดี แต่ไทป์กลับบอกว่า...

“ถ้าเอามันเป็นแฟน กูเอาลิ้นไปเลียเสายังจะดีกว่า”


“ไทป์ ชั้นขอร้องเหอะ ช่วยชั้นหน่อยสิ” ดาวเขย่าแขนไทป์อย่างอ้อนวอนสุดชีวิต ไทป์ที่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่กับเอยถึงกับกลืนไม่ลงเลยทีเดียว

“อะไรของมึงวะดาว ก็บอกแล้วไม่ยุ่งด้วย” ไทป์ตัดอย่างไร้เยื่อใย ดาวเลยหันขวับมาทางเอยที่นั่งกินขนมปังแล้วอ่านหนังสือฟิสิกส์ไปด้วย

“เอย...ช่วยพูดให้ดาวหน่อยสิเอย



                  ดาวยังตั้งหน้าตั้งตาขอร้องไทป์อย่างไม่ลดละ ขอร้องให้ไทป์ช่วยสืบประวัติของกวินเห็นแบบนี้เอยก็อดจะสงสารขึ้นมาไม่ได้ เลยเริ่มหันไปมองหน้าไทป์บ้างแล้ว


“อย่าหันมามองกูแบบนั้นนะเอย ต่อให้ดาวคุกเข่ากูก็ไม่ยุ่งกับไอ้กวินนั่น” ไทป์พูดเหมารวบเลยทีเดียว เอยได้แต่หัวเราะแห้ง

“ช่วยดาวสักหน่อยไม่ได้หรอไทป์ เราเชื่อว่าไทป์ทำได้” เอยว่าแบบนั้น ไทป์ที่ทำหน้านิ่งหวังจะให้ดาวถอย ก็แอบกระตุกยิ้มตรงมุมปาก

“อย่ามายอกูซะให้ยาก ไม่ช่วยหรอกคราวนี้น่ะ” ไทป์พูด ก่อนจะคีบลูกชิ้นลูกสุดท้ายในถ้วยเข้าปาก พอเห็นแบบนั้น เอยก็หันกลับไปอ่านหนังสือต่อ ไม่สาวความให้ยืดยาวอีก

“ทำไมล่ะไทป์ ที่ผ่านมาแกช่วยชั้นตลอดเลยนะ คราวนี้ทำไม?”

“แล้วมึงจะเอาไปทำไม?” ไทป์ขอเหตุผลกลับ

“ก็...แอน เพื่อนชั้นคนนั้นไง เค้าอยากรู้เรื่องของกวิน ดูท่าจะชอบเอามากๆเลยอยากช่วยมัน” ดาวบอกเสียงเบาๆ

“เพื่อนมึงนี่บ้าผู้ชายกันทั้งนั้น” ไทป์ขำปนเอือม

“จะบ้าผู้ชายยังไงก็ช่างเขาเหอะ แต่แกต้องช่วยชั้นนะไทป์” ดาวยังไม่ลดละในการขอร้อง

“ เออๆ จะหามาให้ แต่ไม่รับปากนะว่าจะได้เยอะเท่าไหร่.....เอย กินเข้าไปเยอะๆ ผอมจะตายห่าละมึง” ไทป์ว่าพลางโยนขนมให้เอย ที่หน้าแทบจะจมหนังสือ ดาวมองทั้งสองคนแบบยิ้มๆ

“แกกับเอยเหมือนเป็นแฟนกันเลยอะไทป์” ดาวพูดขึ้นมา เอยถึงกับชะงัก ไทป์เอาถุงขนมโยนใส่ดาวแทบจะทันที

“จะเอาไอ้เอยทำเมีย หมดอารมณ์พอดี ตูดลีบซะขนาดนี้” ไทป์ว่าพลางบีบก้นเอยไปทีนึง คนโดนกระทำหน้าแดงจางๆ แล้วบ่นกระปอดกระแปดออกมา

“เล่นไรเนี่ยะไทป์” ดาวได้แต่หัวเราะกับคนทั้งสอง




ตี๊ดๆ  ตี๊ดๆ  ตี๊ดๆ



          เสียงนาฬิกาปลุกร้องขึ้น เรียกให้คนที่กำลังหลับลึกแต่กลับฝันถึงเรื่องราวเมื่อนานผ่านมาหลายปี หัวฟูยุ่งเหยิงค่อยๆสะบัด ก่อนที่จะดันร่างตัวเองลุกขึ้นมานั่ง เรียกสติให้พร้อมรับเช้าวันใหม่แบบนี้ เมื่อสมองประมวลผลแล้วถึงจะพึงนึกขึ้นได้เรื่องความฝัน ฝันที่ชัดเจนราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน อดตกใจกับตัวเองไม่ได้ที่ยังคงชัดเจนไม่มีตกหล่น เรื่องราวเมื่อครั้งสมัยมัธยม...




          เอย ในตอนนั้นกับเอยในตอนนี้ไม่ค่อยแตกต่างกันเท่าไหร่ ยังคงใส่แว่นสายตา ร่างกายผอมแห้งอยู่เช่นนั้น เอยจบมหาวิทยาลัยมาได้สองปีกว่า มุ่งมั่นทำงานตามสายที่จบมาคือเศรษฐศาสตร์ ทำงานในบริษัทเอ็นจิเนียริ่งยักษ์ใหญ่ติดอันดับของประเทศ แผนกวางแผน ในส่วนงานงบประมาณ งานที่ทำมีแต่ตัวเลขและประสานงานจนชวนปวดหัว แต่ก็ไม่ได้หนักหนาจนทำไม่ไหว ใจจริงเอยอยากเรียนแพทย์ เพราะคะแนนมากพอและอยากได้อาชีพที่มั่นคง แต่การเงินของแม่ไม่มากพอที่จะส่งเรียนแพทย์ เอยจึงต้องเบนเข็มมาด้านนี้แทน แม้ระหว่างเรียนไปต้องทำงานพิเศษไปด้วย หนักหน่วงพอควรแต่ก็จบออกมาได้อย่างมีคุณภาพ


          ตอนนี้เอยขอให้แม่เลิกขายข้าวแกงแล้ว แต่แม่ก็ยังยืนยันว่าทำขายพอให้หายเบื่อ ชีวิตการเป็นอยู่ดีขึ้น เงินเก็บพอมีให้ชื่นใจ ชีวิตมนุษย์เงินเดือนไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ใครบอกไว้ เพราะตัวเอยเองก็ไม่มีภาระค่าใช้จ่ายที่ฟุ่มเฟือยเหมือนคนอื่น เอยรู้จักคุณค่าของเม็ดเงินมากจนไทป์บ่นเสมอว่าเอยขี้เหนียวจนน่ากลัว


          ถ้าจะถามถึงไทป์ รายนั้นบินไปเรียนต่อที่มอสโคว์ตอนปีสี่ เพราะอยากศึกษาเกี่ยวกับเพชร พลอย อัญมณีต่างๆจึงไปเรียนเสริมกับสถาบันด้านนี้โดยตรง โดยตั้งความหวังว่า...


“กูอยากจะเปิดร้านเพชรแข่งกับที่บ้านว่ะเอย”


          แล้วก็ดูเหมือนจะทำสำเร็จ พอกลับมาเมื่อสองปีที่แล้ว ก็เปิดร้านเพชรสองสาขาขึ้นมา ที่ไม่น่าเชื่อไปกว่านั้น คือประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไทป์ได้ลงนิตยสารหลายฉบับอยู่ช่วงหนึ่งว่าเป็นคนเจ้าของร้านเพชรที่หล่อและไฟแรงน่าจับตามอง แต่กระนั้นก็ยังคงความเกเรห้าวเป้งไม่มีเปลี่ยน หน้าตา การเงิน เสน่ห์มีพร้อมสาวก็มากันเพียบ เอยแทบจะจำหน้าจำชื่อสาวๆของไทป์ไม่ทันเพราะเปลี่ยนบ่อยเหลือเกิน


“ตื่นยังเอย มากินข้าวได้แล้วลูก”


          เสียงแม่ตะโกนเรียกขึ้นมาจากชั้นล่าง บ้านหลังนี้เป็นบ้านหลังเล็กสองชั้นที่ซื้อต่อมาจากเจ้าของบ้านที่ได้แต่งงานกับสามีฝรั่ง เลยประกาศขายบ้านราคาถูกๆและย้ายไปกับสามียังต่างประเทศ เอยและแม่จึงย้ายจากบ้านเช่าหลังเก่าที่อยู่หมู่บ้านถัดไปมาอยู่บ้านหลังนี้แทน สภาพบ้านดี ราคาถูกมาก เอยพอมีเงินเก็บอยู่ก้อนหนึ่งเลยยอมเทหน้าตักซื้อบ้านหลังนี้มา เงินหมดเกลี้ยงแต่ก็ภูมิใจ ตอนนี้เลยเร่งทำโอทีพัลวันเพื่อเก็บเงินใหม่


          เอยอาบน้ำด้วยความไวแสง ก่อนที่จะลงมากินข้าวเช้าที่แม่ทำไว้ วันนี้แม่ทำผัดวุ้นเส้นกับแกงพริกหมูใส่กล่องข้าวพร้อมกระเป๋าให้ไปกินที่ทำงานตามที่เอยขอแม่ไว้ มื้อเช้าก็ของง่ายๆกาแฟกับขนมปังปิ้ง


          เอยเดินทางมาทำงานด้วยรถเมล์ ราคาถูก ส่งตรงจุดป้ายรถเมล์หน้าบริษัทที่ทำงานพอดิบพอดี เอยวิ่งไปสแกนบัตรพนักงานแล้วขึ้นลิฟต์ไปยังแผนกของตัวเองโดยเร็ว เพราะต้องการมาเคลียร์งานที่ได้รับมาเมื่อวานให้เสร็จก่อนจะเข้าประชุมในวันนี้

          นาฬิกาฝาผนังเรือนใหญ่บอกเวลาแปดโมงสิบห้า เข้ามาก็ไม่เจอใครทั้งนั้นเพราะนี่ยังเร็วไปที่จะมาทำงาน เอยลงมือปั่นงานอย่างเร็วชนิดไม่รอเวลา ผ่านไปไม่นานงานพร้อมประชุมเสร็จลงพร้อมๆกับที่พี่ๆร่วมงานทยอยกันมา

“น้องเอย ขยันแต่เช้าเลย” พี่แปง คนสวยประจำแผนกทักทาย เป็นพี่ที่ทำงานที่เอยสนิทด้วยมากที่สุด พี่แปงนั่งถัดไปจากโต๊ะของเอย

“ครับ” เอยยิ้มให้ ก่อนจะเอนตัวกับพนักพิงเป็นการคลายความเมื่อยล้า

“นี่น้องเอย รู้ข่าวเรื่องการเปลี่ยนผู้บริหารของบริษัทเรารึยัง?” พี่แปงเลื่อนเก้าอี้มากระซิบถาม

“สรุปเรื่องจริงหรอครับพี่?” เอยออกจะตกใจ ทีแรกคิดว่าเป็นแค่ข่าวลือที่พนักงานเม้ากันเองเสียอีก

“เรื่องจริงสิจ๊ะน้อง วันนี้วุ่นวายแน่ ได้ข่าวว่ามีเรื่องทุจริตการเงินด้วย” พี่แปงเสริม

“แล้วพวกเราจะโดนเด้งมั้ยครับพี่?”

   ใช่จะไม่รู้เรื่องการทุจริตที่ผ่านมา เพราะเอยทำงานในส่วนงบประมาณ รับรู้เรื่องพวกนี้ดีแต่ก็ไม่สามารถติเตียนหรือเห็นแย้งกับคำสั่งของพวกผู้บริหารไม่ได้


   แล้วถ้าหากโดนรื้อความขึ้นมา พวกตนในส่วนงานอาจจะโดนหางเลขด้วยก็เป็นได้ แล้วตอนนี้ก็เพิ่งปล่อยเงินก้อนเดียวที่มีไปกับการซื้อบ้านแล้ว ยังไม่พร้อมจะเป็นคนตกงานเตะฝุ่นเดินเล่นเลยสักนิด


“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกจ๊ะ ตัวบิ๊กที่ออกคำสั่งน่ะโดน แต่พวกเราไม่น่ามีปัญหา” พี่แปงว่า


          อย่างน้อยก็รู้สึกสบายใจไปเปราะหนึ่ง ไม่ต้องตกงาน พอมีเงินเลี้ยงแม่และตัวเองได้ต่อไป ส่วนใครจะมาใครจะไป ใครจะมา เอยเองก็ไม่อยากรับรู้ซะเท่าไหร่

“พอได้ยินแบบนี้ก็โล่งสินะเอย”

          พี่แปงแอบกัดเบาๆ เอยได้แต่หัวเราะออกมาเป็นคำตอบ ทั้งสองคุยสัพเพเหระกันได้นิดหน่อยก่อนที่เอกภพ ผู้จัดการแผนกวางแผนอีกทั้งควบตำแหน่งหัวน้าฝ่ายงบประมาณ ซึ่งก็คือหัวหน้าของเอยนั่นเอง เดินฉับๆเข้ามาพร้อมเสียงประกาศดังฟังชัด

“เอาล่ะๆ มีเรื่องจะมาบอก การประชุมวันนี้เลื่อนไปพรุ่งนี้นะ แต่จะมีการประชุมทั้งบริษัทแทน” เสียงพึมพำอย่างสงสัยดังหึ่งไปทั่วแผนก

“ฟังให้จบก่อน วันนี้คงพอมีคนรู้ข่าวบ้าง จะมีการเปลี่ยนแปลงประธานบริหารของบริษัทเรา วันนี้จึงมีการประชุมเพื่อทำความรู้จักกับท่าน ขอให้ทุกคนเตรียมตัว เดี๋ยวจะประชุมสลับกับแผนกอื่น” เอกภพพูดจบก็หันหลังออกไปทันที ดูท่าจะวุ่นวายจริงอย่างที่พี่แปงบอก
...
..
.
   
          ตอนนี้สิบเอ็ดโมงครึ่ง ดูเหมือนจะเหลือแผนกวางแผนที่ต้องเข้าประชุมพบปะผู้บริหารคนใหม่ ทุกคนถูกเรียกตัวให้เข้าห้องประชุม เอยนั่งลงข้างๆพี่แปง เมื่อทุกคนนั่งลงครบกันแล้ว คนกลุ่มหนึ่งเดินกันเข้ามาพอดี มีกันประมาณห้าหกคน พอจะคุ้นหน้าเพราะคนพวกนี้คือบอร์ดบริหารของบริษัท และ...คนสุดท้ายที่เดินเข้ามา ยืนด้านหน้าและแนะนำตัว

“สวัสดี ผม...กวิน เศวตเจริญ ประธานผู้บริหาร จะมารับตำแหน่งงานในวันนี้ หวังว่าทุกท่านจะให้การตอนรับผมเป็นอย่างดี”

++++++++++++++++++++++++++

 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 02-12-2014 15:57:10

รอดูว่าถ้ากวินเจอเอยจะเป็นยังไงบ้าง  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 02-12-2014 16:16:59

ข้ามมาตอนเรียนจบ ว่าแต่รักใคร กวินใช่มิ๊ เอยชอบกวินอ๋อ ไม่มีแบบเพื่อนรัก รักกันเองใช่ไหม แบบนั้นเค้าเจ็บปวด ฮืออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 03-12-2014 08:50:24

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 2

ยาวนานเท่าไหร่ ยังไม่ลืม?



“สวัสดี ผม...กวิน เศวตเจริญ ประธานผู้บริหาร จะมารับตำแหน่งงานในวันนี้ หวังว่าทุกท่านจะให้การตอนรับผมเป็นอย่างดี”

เดจาวู...

นี่มันเดจาวูชัดๆ

เคยเจอมาแล้ว

เหตุการณ์แบบนี้

เคยผ่านมาแล้วครั้งนึง...




         ตั้งแต่กวิน เด็กใหม่เข้ามา ใครๆก็ต่างพูดถึง ใครๆก็คอยมองหา และใครๆก็ต่างพากันอยากรู้เรื่องของเขา เวลามาเรียน จะเห็นรถยนต์ยุโรปคันหรูมาจอดเทียบ และมารับกลับทุกครั้งอย่างตรงเวลา ใบหน้าที่สาวๆพากันหลงใหล แต่ไม่ยอมปริปากพูดกับใครเลยทั้งนั้น แม้ว่าจะมีคนใจกล้าเข้าไปทักทาย แต่สิ่งที่ได้รับกลับมา คือสีหน้าที่เมินเฉยไร้ความรู้สึก ราวกับรูปปั้นที่มีชีวิตอย่างไรอย่างนั้น จึงไม่แปลกที่สุดท้ายกวินจะไม่มีเพื่อนเลยสักคน

“เอ้า...เท่าที่หามาได้” ไทป์โยนกระดาษสองแผ่นให้ดาว ที่นั่งทำการบ้านอยู่กับเอย

“ได้มาแล้วหรอ น่ารักจริงไทป์” ดาวชมเปราะ ก่อนที่จะคว้ากระดาษเหล่านั้นมาอ่านทันที

“อย่ารบกวนกูบ่อยๆแล้วกัน ขี้เกียจ” ไทป์ว่า พลางหย่อนตัวนั่งข้างเอย เตรียมลอกการบ้านของเมื่อวานที่ลืมทำมา

“กวิน เศวตเจริญ เป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษและไต้หวัน แม่เป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษ ส่วนพ่อเป็นคนไต้หวันเพียวๆล่ะ” ดาวที่อ่านไปพลางเล่าให้อีกสองคนฟัง

“อย่างนั้นหรอ” เอยมองหน้าดาวที่อ่านอย่างตั้งใจ ไทป์หันมองขวับ

“มึงก็สนใจด้วยหรอเอย ร้อยวันพันปีกูเห็นไม่ยุ่งเรื่องใคร”

“เปล่าสน แค่ฟังดาวต่างหาก” เอยบอก

“ผู้ฟังที่ดีเค้าต้องหือต้องอือกับเราย่ะ” ดาวหันไปแขวะไทป์ ก่อนจะอ่านประวัติของกวินต่อ

“เรียนที่อังกฤษตั้งแต่ประถมจนถึงไฮสคูลปีสิบ ก่อนจะย้ายกลับมาไทยเพื่อเตรียมตัวบริหารธุรกิจของตระกูล...ว้าว ยังกะละครแน่ะแก” ดาวเล่าไปเพ้อไป ไทป์ได้แต่ส่ายหน้า

“มึงจะเยอะไปแล้วดาว ไปๆเตรียมเข้าแถวไป ออดจะดังแล้ว” ไทป์ไล่ดาว ดูจะรำคาญเรื่องของกวินพอดู

“ไปก็ได้ เชอะ.....เอย เที่ยงนี้ดาวมากินข้าวด้วยนะ” ดาวว่าก่อนจะรีบเก็บของ

“อ้าว มากินกับไอ้เอยทำไม ไปกินกับเพื่อนมึงสิดาว”

“ก็เพื่อนชั้นมันไปกินกับแฟนกันหมดแล้วหนิ ไปนะ” ดาวหอบการบ้านวิ่งออกไปแล้ว

“ทำไมใครๆต่างสนใจไอ้กวินนั่นจัง กูหล่อมากกว่าเหอะ”

“หลงตัวเอง” เอยหัวเราะคิกคัก ไทป์ได้แต่ยักไหล่

“พอพูดถึงปุ๊บก็มาปั๊บ ไอ้ขี้เก็กเอ้ย”



          กวินเดินหลังตรงดูผึ่งผ่าย สายตาแน่นิ่งจ้องไปข้างหน้า ไทป์มองพลางยิ้มเยาะ ดูท่าจะไม่ชอบหน้ากวินอย่างจริงจัง เอยหันมองคนผ่านมาด้วยสายตาที่ขบคิด...ความเป็นลูกครึ่งของกวินคงจะเป็นส่วนสูง ผิวขาว ความกำยำและสีผมน้ำตาลเข้มๆนั่นกระมัง เพราะดวงตาดำสนิทไม่ได้สีน้ำข้าวเหมือนของฝรั่งอังกฤษแต่อย่างใด ทุกอย่างดูลงตัวจนคิดว่าละสายตาได้ยากจริงๆ

“เอย ไอ้เอย มึงมองอะไรวะ?” ไทป์ถาม

“กำลังคิดว่าจะทำยังไงให้สูงและบึกบึนได้เท่าเค้าน่ะ” เอยยิ้มแหยๆ ก็จริงที่รู้สึกชื่นชมหุ่นของกวิน คิดว่าจะมาดแมนขึ้นมากหากหุ่นตัวเองได้แบบของกวิน

“ฝันกลางวันแล้วมึง อย่างมึงเข้าฟิตเนตวันละพันหนก็ไม่มีทางได้อย่างไอ้กวิน” ไทป์หัวเราะสะใจก่อนที่จะลุกขึ้นลากเอยให้ไปเข้าแถวเคารพธงชาติ ไม่รอให้คนถูกว่าตั้งตัวติด...




          เอยรู้สึกว่าตัวเองแข็งทื่อไปหลายนาที กวิน เศวตเจริญ ชื่อนี้ยังคงติดแน่นอยู่ในใจ เพื่อนร่วมชั้นที่ย้ายมาตอน ม.หก คนที่ไม่ยอมคุยกับใครเลย นิ่งขรึม เย็นชา และที่สำคัญ.....

“เอย เอย เป็นอะไร?”


          พี่แปงสะกิดอยู่หลายครั้ง กว่าเอยจะรู้ตัวก็แอบเสียมารยาทไปในระหว่างการแนะนำตัวของท่านประธานไปเสียแล้ว สายตาของหลายๆคนหันมามองทั้งสอง เอกภพใช้นิ้วแตะปากตัวเองเป็นเชิงเตือนว่าอย่าเสียงดัง ทั้งเอยและพี่แปงก้มหน้าขอโทษ ก่อนที่จะฟังผู้ประธานคนใหม่คุยต่อถึงเรื่องวิสัยทัศน์และการพัฒนาบริษัทไปในทิศทางใด เอยจดจ้องมองกวิน เศวตเจริญ หรือต่อไปนี้จะต้องเรียก “ท่านประธาน” อย่างใจเต้นรัว ท่านประธานจะจำได้ไหมว่าเขาคือพีระนัม คนที่เป็นเพื่อนร่วมห้องที่ไม่น่าจดจำซะเท่าไหร่ คือเด็กแว่นที่จืดจางราวกับอากาศ แต่อย่างว่า...เอยเป็นคนไม่น่าจดจำเลยสักนิด อีกทั้งกวินไม่เคยแม้แต่จะเหลียวมองใครทั้งนั้น และที่แปลกใจกว่า อายุเท่านี้เอง ได้เป็นถึงประธานกรรมการเลยหรือ จะว่าไปยังจำที่ดาวบอกได้ ว่ากวินกลับมาอยู่ไทยเพื่อเตรียมตัวบริหารธุรกิจของตระกูล แล้วบริษัทนี้ไม่เห็นจะมีนามสกุลเศวตเจริญในบอร์ดบริหารเก่าเลย ตอนนี้เอยมีแต่คำถามเต็มไปหมด เป็นครั้งแรกที่เริ่มอยากรู้เรื่องราวของคนอื่นๆถ้าไม่นับตอนนั้นล่ะก็นะ



          คิดสะระตะก็เท่านั้น เอยเก็บพับความคิดทั้งหมดลง แล้วตั้งหน้าตั้งตาฟังกวินพูดต่อไป สายตาแอบมองภาพโดยรวมแล้ว ดูเปลี่ยนไปมาก ดูเป็นผู้ใหญ่ ดูเคร่งขรึมและเข้าถึงได้ยากยิ่งกว่าตอนมัธยม ราวกับมีกำแพงที่มองไม่เห็น เป็นปราการสร้างกันผู้คนขึ้นมา และสิ่งที่พัฒนาอย่างชัดเจน หรือร่างกายที่กำยำและความสูง สูงมากชนิดที่ว่าถ้าเอยไปยืนเทียบคงได้รักแร้ของกวินเท่านั้น ดวงตาสีดำสนิทคมกริบคล้ายจะเชือดเฉือนหากทำให้โกรธเคือง แต่สีผิวที่ขาวใสในอดีต แปรเปลี่ยนเป็นสีแทนหน่อยๆเสียแล้ว โดยรวมมองแทบไม่ออกว่าอายุเท่าเอย กวินตอนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเกรงขามสมกับเป็นท่านประธาน

“หวังว่าพวกเราจะได้รับความร่วมมือต่อจากนี้ และสุดท้าย ผมขอคุยกับส่วนงานงบประมาณต่อ มีเรื่องที่จะชี้แจงให้ทราบ นอกนั้นขอบคุณครับ” กวินพูดพลางสอดตามองมายังกลุ่มของเอย แปลว่ากวินทำการบ้านก่อนจะมาแล้ว ว่าใครคนไหนคือส่วนงานฝ่ายไหนบ้าง



          แผนกวางแผนเกือบจะทั้งหมดลุกขึ้น ยกเว้นส่วนงานงบประมาณและเอกภพหัวหน้างานงบประมาณ  เอยรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง คล้ายสายตาของกวินจับจ้องมาที่ตน แต่เอยคงจะคิดไปเอง กวินไม่ได้เห็นถึงความสำคัญของพนักงานตำแหน่งเล็กๆเสียเท่าไหร่ 

“สวัสดีอีกครั้ง ฝ่ายงบประมาณ ผมจะไม่ให้เสียเวลาถึงเรื่องที่จะชี้แจงให้ทราบ” มาถึงก็เปิดประเด็นชนิดไม่ทันตั้งตัว เอยกลืนน้ำลายลงคอ รู้สึกกว่ากวินกำลังปล่อยรังสีกดดันทุกคนในห้องประชุม ไม่เว้นแม้กระทั่งบอร์ดบริหารเองก็ตาม

“ที่ผ่านมาพบว่ามีการทุจริตในสเปคของสินค้ามาหลายครั้งแล้ว และส่วนที่รับผิดชอบตรงนี้มากที่สุดคือแผนกวางแผน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง... มีการรู้เห็นเป็นใจของฝ่ายงบประมาณด้วย ไม่ทราบว่าจะมีข้อชี้แจงอย่างไรครับคุณเอกภพ?” ยิงคำถามแรกแบบตรงๆใส่เอกภพ

“ผมพอทราบถึงเรื่องนี้ครับ แต่ทั้งหมดเป็นคำสั่งตรงที่มาจากเบื้องบนทั้งสิ้น เราทำตามคำสั่งเหล่านั้นครับ” เอกภพว่า แม้จะดูหวาดหวั่นกับแรงกดดันของกวิน แต่คำตอบก็ดูจะสร้างความพอใจให้กวินได้พอควร แต่ที่เห็นจะไม่พอใจคือบอร์ดบริหารที่เก้าอี้เริ่มร้อน นั่งไม่สุขกันแล้ว

“และนี่คือสิ่งที่ผมจะชี้แจง ต่อไปนี้ฝ่ายงบประมาณจะขึ้นตรงกับผม จะไม่มีใครในบอร์ดบริหารเข้ามาแทรกซึมได้เหมือนเมื่อครั้งก่อน และที่สำคัญ....หากพบว่ามีการทุจริต ผมเชือดไม่เลี้ยง!”



          น้ำเสียงต่ำๆ เนิบๆ ไม่ได้เกรี้ยวกราดหรือตะคอกอย่างใด แต่กลับให้ความรู้สึกขนลุกชันทั้งตัว คำพูดทั้งหมดไม่ใช่แค่คำขู่ แต่กวินเอาจริง และเชื่อว่าถ้าใครลองดีคงศพไม่สวยแน่

“เอาล่ะ ผมมีเรื่องแจ้งให้ทราบเพียงเท่านี้ หวังว่าทุกคนจะเข้าใจที่ผมพูด ขอตัวก่อน ขอบคุณครับ” กวินลุกขึ้นดึงเสื้อสูทให้กระชับตัวเองก่อนที่จะลุกขึ้นออกไปจากห้องประชุมโดยไม่เหลียวกลับมามอง เอยและคนอื่นๆ ยกมือไหว้บอร์ดบริหารที่เหลือ ก่อนที่พวกเขาจะลุกตามกวินไป

“เด็กนี่ไม่ไว้หน้าพวกเราเลย” เสียงหนึ่งในบอร์ดผู้บริหารวัยกลางคนบ่นอย่างหงุดหงิด ในขณะที่เดินออกไป

“อย่าเสียงดังไป” มีเสียงสั้นๆปรามออกมาจากอีกคน ก่อนที่พวกเขาจะเดินไปไกลเสียจนไม่ได้ยินอะไรแล้ว ปล่อยให้ฝ่ายงบประมาณอย่างพวกเอยนั่งระทึกตามๆกันไป

“พี่ว่างานนี้บริษัทเรามีเรื่องให้วุ่นกว่าเดิมแน่” พี่แปงถอนหายใจเสียงยาว

“นั่นสินะ ท่านประธานคนใหม่โหดใช่ย่อย” พี่ขาว พี่ร่วมงานของอีกคนของเอยเสริมขึ้นมา

“ต่อไปนี้พวกเราต้องทำงานให้รอบคอบกว่าเดิมเข้าใจใช่มั้ย?” เอกภพว่า ก่อนที่จะขอตัวกลับไปจัดการงานของตัวเองต่อไป ทั้งหมดจึงกลับไปยังแผนก
...
..
.
   

              นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงตรง พนักงานทุกคนพร้อมใจกันลุกออกจากที่นั่งเพื่อไปจับจองร้านอาหารใกล้บริษัทกัน บางคนก็ขี้เกียจหน่อยเลือกที่จะกินในส่วนของแคนทีนพนักงาน

“ไปนะเอย วันนี้พี่ว่าจะไปกินส้มตำหน่อย” พี่แปงโบกมือหยอยๆไปกับพี่ขาว สองคนนี้น่าจะกำลังคบกันในความรู้สึกของเอย ถ้าเป็นจริงก็คงต้องแสดงความยินดีกับทั้งสองล่ะนะ


          เอยเอาข้าวกล่องของตัวเองพาไปยังห้องกาแฟของพนักงาน ในห้องนั้นมีเตาไมโครเวฟ เอยกะว่าจะเอาข้าวไปอุ่นสักหน่อย ก่อนจะยัดลงท้อง ก้าวเดินช้าๆปากก็ฮัมเพลงยอดฮิตที่ฟังจากวิทยุมา รู้สึกว่าวันนี้อารมณ์ดีกว่าวันไหนๆ

          เสียงกุกกักดังมาจากห้องกาแฟ แม้เอยจะไม่ใช่คนขี้ขลาดตาขาว แต่ก็ใช่ว่าจะไม่กลัวเรื่องสิ่งลี้ลับ แม้กลางวันแสกๆก็อาจจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เอยค่อยๆย่องไป ก่อนที่จะผลักประตูเข้าไป

          ภายในห้องไม่ได้เจอสิ่งลี้ลับหรืออะไรทำนองนั้น พบแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่ตัวฟิตเปรี๊ยะล้มกองลงกับพื้น ข้างกันมีถ้วยกาแฟตกอยู่ ผงกาแฟหกระเนระนาด เอยแทบจะโยนกล่องข้าวลงพื้น วิ่งเข้าไปช่วยผู้หญิงคนนั้นทันที

“คุณครับ คุณๆ”


          ไม่มีเสียงตอบรับ ดูเหมือนเธอจะเป็นลม หน้าซีดเผือดจนน่ากลัว เอยพยายามเขย่าเธอแต่ก็ไม่ได้ผล โตมาจนป่านนี้ยังไม่เคยปฐมพยาบาลเบื้องต้นใครมาก่อน เอยจึงพยายามดึงตัวเธอขึ้น ให้อุ้มคงไม่ไหวเพราะผู้หญิงคนนี้สูงกว่าเอยเสียอีก แต่ถ้าจะให้พยุงกึ่งลากยังพอไหว เอยพาเธอมายังเก้าอี้หน้าห้อง ก่อนที่จะกดมือถือเครื่องเก่าปุ่มเลือนรางหาลุงยามให้ตามรถพยาบาลมา

“เกิดอะไรขึ้น?” น้ำเสียงที่เหมือนจะเคยผ่านหูแว่วขึ้นมา เอยเงยหน้าไปก็พบว่า...

“ท่าน...ประธาน?”

++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 03-12-2014 09:28:36

 :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 03-12-2014 12:43:23

ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครอ่ะ ใช่เลขาของ"ท่านประธาน"รึเปล่า
เจอกันซึ่งๆหน้าแล้ว กวินจะจำได้มั้ยนะ มาต่อเร็วๆนะจ๊ะคนเขียน  :call:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 03-12-2014 14:08:56

โอ๊ะ เรื่องใหม่ น่าสนใจๆ ว่าแต่สมัยเรียน 2 คนนี้ไม่มีปฏิกริยาอะไรกันเลยจริงๆเหรอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 03-12-2014 21:06:08

โอ้ยยยย กำลังลุ้นเลย
อยากอ่านอีกกกกกกก
มาต่อเร็วๆนะคนเขียน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 03-12-2014 21:17:32

อ่านไปได้ไม่กี่บรรทัดก็ติดหงึบเลย

เนิ้อเรึ่องสนุกและน่าสนใจมาก  ตอนแรกเราคิดว่าจะเกิดการสปาร์คกับไทป์เสียอีก  แต่คุณกวินนี่มาแรงขนาดพูดแค่ชื่อกับแนะนำตัวไม่กี่คำออร่าพระเอกมาแต่ไกล  อยากรู้ว่าช่วงมัธยมนั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-12-2014 21:57:44

กำลังลุ้นเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 04-12-2014 11:23:34

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์นะคะ มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ  :-[


# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#
ตอนที่ 3
เป็นเหตุให้พบเจอ?



“ท่าน...ประธาน?


          ยอมรับว่าตกใจที่เจอกวินเดินผ่านมาแถวนี้ เอยตะลึงงึนงันอยู่พักใหญ่ จนเกือบลืมไปว่าตอนนี้มีคนเป็นลมอยู่ข้างๆ

“เกิดอะไรขึ้น?” น้ำเสียงต่ำๆถามย้ำเป็นครั้งที่สอง

“เอ่อ...คือ คุณคนนี้เค้าเป็นลมอยู่ในห้องกาแฟครับ ผมเลยพาเธอออกมา ตอนนี้รอรถพยาบาล” เอยรีบบอกสถานการณ์ทันที

“รออยู่ตรงนี้” กวินเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่กี่นาทีก็พบว่ามีบุรุษพยาบาลหามเปลขึ้นมา พาเธอคนนี้ไปยังโรงพยาบาล

“เฮ้อ....” เอยถอนหายใจอย่างโล่งอก รู้สึกเบาไปเยอะเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้กวินหายไปแล้ว เอยจึงลากขาตัวเองไปยังห้องกาแฟอีกครั้ง เอากล่องอาหารใส่ไมโครเวฟ ก่อนที่จะลงมือเก็บแก้วและทำความสะอาดพื้นที่เลอะไปด้วยผงกาแฟ

 “ทำไมไม่ให้แม่บ้านทำ?” กวินโผล่เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ทำเอาเอยสะดุ้งโหยง

“มะ...ไม่เป็นไรครับท่าน” เอยเก็บทั้งหมดโดยไม่ฟังคำบอกของกวิน

“ตามใจ” กวินพูดแค่นั้นก่อนจะเดินหายไป ทิ้งให้เอยจมกับความรู้สึกของตัวเอง

“คงจำกันไมได้จริงๆสินะ....”



           เวลาเย็นหลังเลิกเรียนวันนี้ โรงเรียนไม่ได้เงียบสงบอย่างที่ผู้ปกครองเข้าใจ สาเหตุเพราะวันนี้มีการประกาศเลือกชมรมหลังเลิกเรียน เหล่าน้องๆที่เพิ่งสอบเข้ามาได้ ต่างก็พากันตื่นเต้น มองดูแผ่นประกาศตามบอร์ดและเสียงเรียกเชียร์ของแต่ละชมรม ในฐานะรุ่นพี่ ม.หก อย่างเอย ได้รับโอกาสจากคณะอาจารย์ให้สร้างชมรมขึ้นมา เพื่อเป็นทางเลือกให้กับน้องๆ ดาวได้รับเลือกจากอาจารย์ให้เป็นประธานชมรมหนังสือพิมพ์ของโรงเรียน ซึ่งตอนนี้กำลังตะโกนเรียกน้องๆบอกถึงความน่าสนใจของชมรมหนังสือพิมพ์ ส่วนไทป์ถูกขอร้องกึ่งบังคับให้ช่วยเข้าชมรมฟุตบอล ตอนนี้ไทป์เลยใส่ชุดบอลยืนหน้าหงิกให้เรียกน้องๆเข้าชมรม ซึ่งน่าตกใจที่สาวๆดันอยากเตะบอลมากกว่าผู้ชายเสียอย่างนั้น



          ส่วนเอย ซึ่งเล่นกีฬาก็ไม่เก่งจะเข้าชมรมเดียวกับไทป์ก็ลำบาก ครั้นจะไปอยู่กับดาว ก็ตามข่าวสารใครๆไม่ทัน เป็นภาระของดาวเปล่าๆ ชมรมที่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของเอยคือชมรมบรรณารักษ์ ชมรมที่ช่วยเหลืองานภายในห้องสมุดของโรงเรียน เอยได้รับตำแหน่งรองประธานชมรม ช่วยเหลือน้องๆ อบรมน้องๆในการทำงานบรรณรักษ์


          ปีนี้สรุปแล้วมีน้องๆ ม.หนึ่ง มาสมัครสิบห้าคน ซึ่งเกินเป้ามาห้าคนเลยทีเดียว เพราะแต่ละชมรมมีกฎว่าหากชมรมไหนมีน้อง ม.หนึ่งสมัครไม่ถึงสิบคน ชมรมนั้นจะถูกยุบ ปีนี้ถือว่ารอดหวุดหวิด รวมๆสมาชิกทุกชั้นก็ราวสามสิบคน อาจจะเพราะงานบรรณารักษ์น่าเบื่อ สมาชิกจึงไม่ได้มากมายเหมือนชมรมอื่นๆ แต่ก็ไม่ใช่งานหนักหนาอะไร คนที่เข้าชมรมนี้เลยเป็นพวกสบายๆดูออกจะเอื่อยเฉื่อยเสียด้วยซ้ำ

“ต้อนรับสมาชิกใหม่นะครับ พี่ชื่อกี้เป็นประธานชมรม และนั่นพี่เอยเป็นรองประธานชมรม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”

          กี้หรือกีรติ เป็นเพื่อนของเพื่อนดาวอีกที และเป็นคนชวนเอยมาเข้าชมรม กี้จัดได้ว่าหน้าตาดีพูดจาเล่นหูเล่นตาพอสมควร ตอนเรียกสมาชิกเข้าชมรม กี้ดันไปทำธุระนอกโรงเรียนเลยไม่ได้มาเรียก ถ้าหากกี้ยืนอยู่ตรงนั้น เชื่อว่าน้องๆผู้หญิงต้องมาสมัครกันเพียบ

“วันนี้พี่ของ่ายๆครับ จับกลุ่มกลุ่มละสามคนนะครับ นับหนึ่งถึงสามแล้วแบ่งกลุ่มกัน”


          กลุ่มถูกแยกครบเรียบร้อยแล้ว เอยจึงแจกกระดาษให้น้องๆเขียนชื่อกลุ่มและสมาชิก เพื่อรวบรวมทั้งหมดมาให้กี้

“ชมรมเราไม่มีอะไรมากครับ ทำงานบรรณรักษ์ ดูแลความสะอาดรวมถึงจัดเก็บหนังสือของห้องสมุด และงานอื่นๆด้วย นอกจากนี้คะแนนจิตพิสัยเต็มในวิชาเลือกเสรีด้วยนะครับ” เสียงน้องๆฮือฮาด้วยความสนใจ

“ตกใจใช่มั้ยครับ ปีนี้เป็นปีที่ ผอ. เค้าให้เป็นพิเศษเกี่ยวกับชมรมเรา อาจจะเพราะมีการขยายห้องสมุดเมื่อปีที่แล้ว งานในนี้จึงเยอะขึ้น แต่มีข้อแม้ น้องๆต้องเค้าครบทุกคาบชมรมนะครับ ถึงจะได้”

“วันนี้พี่จะปล่อยให้น้องๆแนะนำตัวกันเอง และก็เดินดูภายในห้องสมุดก่อน ครั้งต่อไป พี่จะเตรียมงานให้ทุกคนนะครับ ใครมีข้อสงสัยอะไรมั้ย?”

“ไม่ค่ะ/ไม่ครับ”

“งั้นก็ตามสบายนะครับ ถ้าใครมีปัญหาอะไร มาถามพี่ไม่ก็พี่เอยได้เลยนะครับ” กี้พูดจบน้องๆก็ลุกออกไปยังตามุมต่างๆของห้องสมุด บางคนก็ถามไถ่ชื่อแนะนำตัวกัน ดูจากมุมของรุ่นพี่อย่างเอย รู้สึกว่าเป็นภาพที่ดีจริงๆ

“เอย เดี๋ยวกี้จะเตรียมแผนงานให้น้องๆนะ เอยช่วยไปหาอาจารย์สุธี เอาเอกสารงานของชมรมได้มั้ย?”

“ได้สิกี้ ที่ไหน?”

“ที่อาคารห้องประชุมน่ะ เห็นว่าไปคุยธุระกับอาจารย์เมฆ”

“งั้นเราไปเอาให้นะ”


          เอยออกจากห้องสมุดไปยังอาคารห้องประชุม เป็นห้องโถงประชุมสำหรับนักเรียน อีกทั้งเป็นสนามในร่มสำหรับกีฬาบางชนิด เช่นบาสเกตบอล วอลเล่ย์บอล เป็นต้น เอยเดินเข้าไปก็พบว่ามีการประชุมจากคนกลุ่มย่อยๆ คาดว่าน่าจะเป็นชมรมใดชมรมหนึ่งกำลังใช้สถานที่ เอยมองหาอาจารย์สุธีที่นั่งข้างๆอาจารย์เมฆ อาจารย์วิชาพละ เลยเดินดุ่มๆเข้าไปแม้ว่าจะรู้สึกกลัวที่เข้าไปในชมรมคนอื่นเขาแบบนี้

“อาจารย์สุธีครับ?” เอยเรียกเบาๆ

“ว่าไงพีระนัม?”

“ผมมาเอาเอกสารแผนงานชมรมห้องสมุดครับ”

“เออนั่นสิ แล้วนี่ประชุมกันเสร็จแล้วหรอ?”

“ครับ แบ่งกลุ่มแล้ว ตอนนี้พวกเราจะวางแผนเตรียมงานให้น้องๆแล้วครับ”

“เอาไปๆ วันนี้อาจารย์ไม่เข้าชมรมนะ ครั้งหน้าก็แล้วกัน”

“ครับ”


          เอยรับเอกสารไม่กี่สิบแผ่นจากอาจารย์สุธี ก่อนที่จะเดินออกมา พร้อมๆกับที่ชมรมในห้องประชุมเลิกพอดี ทั้งหมดต่างวิ่งกรูกันออกมาโดยไม่สนว่าเอยจะเดินไปทางไหน ถูกชนถูกผลักเสียจนหันซ้ายหันขวาไม่ถูก จนสุดท้ายรุ่นน้อง ม.ต้นตัวโตๆ คนหนึ่งวิ่งชนเอยซะล้มก้นจ้ำเบ้าเลยทีเดียว

“โอ๊ย!!”


           เอยได้ต้องร้องออกมา โดยที่ไม่มีใครช่วยอะไรเลย ตอนนี้ทั้งหมดหายไปหมดแล้ว โดยที่เอยเองก็ลุกขึ้นแทบจะไม่ไหว รู้สึกได้ว่าก้นต้องฟกช้ำแน่ๆ

“เป็นไรมั้ย?” เสียงที่ไม่คุ้นหูเอ่ยถาม พร้อมยื่นมือมา เอยเงยหน้ามองพบว่าเป็น...กวิน นักเรียนใหม่นั่นเอง

“เอ่อ...” เอยตอบไม่ถูกเลยทีเดียว กวินยื่นมือค้างอยู่อย่างนั้น

“จะลุกหรือนั่งต่อ?”

“ขอบ...คุณ” เอยจึงยอมจับมือนั้นเพื่อดันตัวเองให้ลุกขึ้น รู้สึกมีกระแสไฟไหลผ่านมือนั้น แปลบปลาบจั้กกะจี้พิกล   

   
          กวินไม่พูดอะไรทั้งนั้น ก่อนที่จะหันหลังกลับไปโดยไม่รับคำขอบคุณหรืออะไรทั้งนั้น เอยแตะก้นตัวเองเบาๆ แล้วก็รู้สึกสะดุ้งโหยง ไม่ใช่ไปแตะเข้าที่จุดเจ็บ แต่นึกขึ้นได้ว่ามือนี้เมื่อครู่จับมือของกวินมา

“บ้าไปแล้วเอย” เอยได้แต่บ่นตัวเอง ก่อนที่จะเดินแบกก้นเดี้ยงๆกลับไปยังห้องสมุด...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-12-2014 11:33:28

ความประทับใจในวัยเรียน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 04-12-2014 12:13:43

 :mew4: Spark!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 04-12-2014 14:37:38

อืม เริ่มมีปฏิสัมพันธ์กันบ้างแล้ว
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 04-12-2014 14:56:52

เอยเริ่มมีปฏิสนธิความรักตรงจุดนี้นี่เอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 04-12-2014 15:10:07

เด๋ยวกวินก็ไปค้นประวัติ เจอว่าเป็นรุ่นน้องที่ร.ร.เก่า

(มโน 555555+)

กวินจำน้องเอยไม่ได้เลยเหรอ แบบว่าคุ้นๆหน้าไรงี้  :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 04-12-2014 15:53:00

อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ น่ารัก น้องเอย พี่กวิน  >//////////////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4 (5/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 05-12-2014 09:01:48

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#
ตอนที่ 4
เหตุใดถึงต้องเจ็บปวด?



“เอย มึงว่างมั้ย มาหากูด่วนเลย”

          ครึ่งชั่วโมงที่แล้วปลายสายคือไทป์โทรมา โทรมาในช่วงสายของวันอาทิตย์อย่างนี้ วันหยุดเพียงวันเดียวที่เอยมี


          ไทป์โทรมาว่ามีเรื่องด่วนจะคุยด้วย และต้องการให้ไปหาให้เร็วที่สุดที่ห้างพารากอน ห้างใหญ่ใจกลางเมืองซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านเพชรสาขาสองที่ไทป์ไปเปิด เอยจึงได้แต่งัดตัวเองขึ้นมาจากเตียงนอน อาบน้ำบอกแม่ว่าไปทำธุระกับไทป์ ข้าวปลาก็ไม่กินเพราะต้องการทำเวลาให้ไวที่สุด


          หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น เอยก็ไม่ได้เจอกวินอีกเลย พี่แปงบอกว่าตอนนี้บอร์ดบริหารกำลังถูกตรวจสอบถึงเรื่องการทุจริต และที่สำคัญข่าวที่พี่แปงไปสืบรู้มา ผู้หญิงคนที่เอยช่วยนั้นคือเลขาของท่านประธานคนก่อน และที่น่าตกใจคือเธอกำลังตั้งท้องได้สามเดือนกับหนึ่งในบอร์ดผู้บริหาร ยิ่งไปกว่านั้นเธอมีส่วนรู้เห็นเรื่องบอร์ดบริหารทำการยักยอกทุจริตเงินไปด้วย ไม่มีข่าวไหนที่น่าตกใจมากไปกว่านี้แล้ว เธอคนนั้นจึงต้องถูกไล่ออกจากบริษัทอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนชะตากรรมของคนในบอร์ดจะเป็นอย่างไรก็ไม่อาจทราบได้


          เอยเดินไปคิดไปถึงเรื่องเมื่อไม่กี่วันก่อน จนเดินมาถึงหน้าร้านเพชรสุดหรูของไทป์ พอก้มมองชุดของตัวเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระดาก เสื้อยืดคอกลมสีขาวหมอง กางเกงเดินป่าขาสั้นเท่าเข่า รองเท้าแตะธรรมดา นี่เอยลืมไปจริงๆว่าต้องมาห้างพารากอน ไม่ใช่เพียงเพราะมาหาไทป์

“เอย กว่าจะมานะมึง” ไทป์ว่าพลางลากเข้าไปในร้าน

“ไทป์...เราว่าชุดเราไม่เหมาะจะคุยที่นี่หรอก ไปคุยที่ฟู้ดส์คอร์ดดีกว่ามั้ย?”

“มึงจะเรื่องมากเพื่อ? มาเลยๆมีคนรอมึงอยู่” ไทป์ลากเอยโดนไม่สนคำขอร้อง เมมื่อเดินเข้าไปในร้านเพชร ก็พบผู้หญิงผมยาวยืนหันหลังอยู่ แล้วเธอก็หันมาพอดีกับที่เอยหยุดต่อหน้าเธอพอดี

“เอย...” เอยมองผู้หญิงคนตรงหน้าอย่างคุ้นๆ สาวหมวยที่สวยและเปรี้ยวจนเข็ดฟัน ผมยาวถึงเอวใส่มินิเดรสสั้นมาก ยิ่งมองยิ่งคุ้น

“ดาวหรอ?” แค่นั้นแหละเธอก็วิ่งโผกอดเอยทันที

“ว้ายๆ คิดว่าจะจำกันไม่ได้ คิดถึงเอยมากๆเลย”


          ดาวนั่นเอง ดาวที่เอยได้เห็นครั้งสุดท้ายตอนปีสอง ก่อนที่เธอจะบินไปเรียนต่ออังกฤษเพราะอยากเก่งภาษาและเรียนเกี่ยวกับแฟชั่นดีไซน์เนอร์อะไรทำนองนั้น ตลอดมาเลยแค่ส่งอีเมลถามไถ่ ไม่ค่อยได้เล่าเรื่องราวส่วนตัวเท่าไหร่นัก

“ดาวจริงหรอเนี่ยะ สวยมากเลย เกือบจะจำไม่ได้จริงๆนะ”

“ก็แน่สิ เอยเถอะ ทำไมผอมอย่างนี้ ดูสิ กินอะไรเข้าไปบ้าง โหมงานหนักอย่างเคยละสิ ไทป์ทำไมแกไม่ดูแลเอยบ้างห๊ะ?” ดาวซัดยาวจนไทป์และเอยแทบจะฟังไม่ทัน 

“ทีละอย่างสิแม่คุณ กูตอบไม่ทัน”ไทป์ยังคงพูดกับดาวเหมือนเมื่อก่อน ไม่มีคำสุภาพให้รื่นหูสักนิด

“ว่าแต่ดาวเป็นไงบ้าง นี่กลับมาอยู่ยาวเลยรึเปล่า?”

“ยาวจ้ะเอย เพราะตอนนี้ดาวมีแพลนจะเปิดห้องเสื้อล่ะ” ดาวตาเป็นประกายเมื่อพูดถึงเรื่องนี้

“จะเปิดจริงๆหรอ เมื่อไหร่ เราจะอุดหนุนเลย”

“มึงนี่อะนะจะซื้อผ้าของไอ้ดาว กูเห็นขี้เหนียวซะจนไม่ให้หมาแดก”

“อะไรไทป์ เพื่อนเปิดร้านก็อุดหนุนสิ ดูอย่างนี้ก็ซื้อเสื้อผ้าเป็นนะ” เอยพยายามลบคำสบประมาทไทป์น่าดู

“ถุย ทำมาพูด แต่งตัวแบบนี้ยังจะมาพูดนะมึง กูบอกกี่หนแล้วว่าหัดอ่านซะบ้างไอ้นิตยสารแฟชั่นอะไรเทือกๆนั้นน่ะ จะได้ดูดีเหมือนกู”

“พอเลยๆไทป์ อ่านทำไม ดาวอยู่ทั้งคนดาวจะจับแต่งตัวเอง” ดาวพูดไปพลางยิ้มกระหยิ่มแปลกๆ คล้ายดาวกำลังจะเล่นตุ๊กตาบาร์บี้ชอบกล

“เรื่องนั้นค่อยว่าเถอะ นี่คือเรื่องด่วนที่ไทป์เรียกเรามาใช่มั้ย?”

“ก็ใช่อะดิ ไอ้ดาวมันอยากเซอร์ไพรส์มึง กูเลยทำเป็นมีเรื่องด่วนไง” ไทป์เฉลย

“เฮ้อ โล่งไป คิดว่าเรื่องไม่ดีซะอีก”

“ไปกินข้าวกัน มีเรื่องเม้าเยอะแยะเลย” ดาวลากแขนทั้งสองคนออกไปจากร้าน ตรงไปยังร้านอาหารญี่ปุ่น โซนส่วนตัว ก่อนจะสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ

“อัพเดทกันหน่อยเพื่อนๆ ใครทำอะไรที่ไหนยังไง?” ดาวถามไปกินไป ดูๆแล้วนิสัยยังไม่เปลี่ยนแปลงยกเว้นเรื่องความสวยเซี้ยวนั่น

“กูเปิดร้านขายเครื่องประดับเน้นเพชร ซึ่งมึงก็น่าจะรู้อยู่แล้วเหอะดาว” ไทป์บอกอย่างหน่ายๆ ก่อนจะคีบปลาดิบเข้าปาก

“แล้วเอยล่ะ?” ดาวหันไปถาม

“ก็มนุษย์เงินเดือนธรรมดาที่บริษัทจีเอสเอ็นจิเนียริ่ง ทำส่วนงานงบประมาณน่ะดาว”

“จีเอสเอ็นจิเนียริ่ง บริษัทใหญ่เลยหนิเอย เก่งนะเข้าที่แบบนั้นได้น่ะ” ดาวว่า

“ก็ตอนฝึกงานได้ฝึกที่นั่นด้วย ทางนั้นเห็นว่าเราทำงานได้ในระดับที่เค้าพอใจ เลยรับเราเข้าทำงานโดยไม่ต้องสัมภาษณ์น่ะ”

“ว่าแต่บริษัทนี้มีสาขาที่อื่นอีกมั้ย คุ้นๆชื่อบริษัทเหมือนเคยเห็นที่อื่นที่ไม่ใช่ในไทย” ดาวว่าพลางนึก

“ไม่หรอกมั้งดาว มึงก็เพ้อไป” ไทป์เคี้ยวหยับๆอย่างไม่สนใจ

“แต่คุ้นจริงๆ ชั้นเคยเห็น..แต่ไม่ใช่ที่ไทยแน่นอน” ดาวยืนยัน

“มึงแน่ใจหรอวะ ไม่ใช่เห็นผ่านทีวีที่อังกฤษหรอกหรอ?” ไทป์ว่า

“ไม่หรอกๆ คุ้นจริงๆ”ดาวยังไม่ยอม

“ค่อยๆนึกก็ได้” เอยตัดปัญหาให้ ดาวพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

“อ่อๆ  นึกออกแล้ว ดาวเห็นบริษัทนี้ที่ลอนดอนล่ะ แล้วก็เจอกวินที่นั่นด้วย” เอยร้องเสียงดังจนเอยสะดุ้ง โดยเฉพาะชื่อที่ดาวเอ่ยออกมา กวิน...

“ไอ้ขี้เก๊กที่ย้ายมากลางคันตอน ม. หก นั่นเหรอ ทำไมมึงกิ๊กกับมันอยู่หรอ?” ไทป์ว่า ตาเหลือกแบบไม่อยากจะเชื่อ

“กิ๊กกับผีนะสิไอ้ไทป์ ชั้นแค่จะบอกว่าไปเจอกวินที่อังกฤษเมื่อเดือนที่แล้ว แกเอ๊ย...หล่อลากดินแล้วหน้าโหดกว่าเดิมด้วย”

“มึงยังจำหน้ามันได้หรอวะ กูเลือนๆแล้วว่ะ” ไทป์ว่า

“จำได้สิยะ หน้าแบบนั้นไม่เหมือนใครหรอก นึกออกเลยว่ากวินเดินออกมาจากบริษัทนี้น่ะ แต่ชั้นเรียกเค้าไม่ทัน เลยไม่ได้ทักทาย” ดาวพูดพลางจิบชา

“เดี๋ยวนะ ถ้ามันออกมาแปลว่ามันมีส่วนเกี่ยวข้อง...เอย มีชื่อไอ้กวินอยู่ในบริษัทนั้นมั้ยวะ?” ไทป์เริ่มหันมาถามเอยบ้าง เอยนิ่งไป ไม่รู้จะตอบไทป์อย่างไรดี

“มึงอึกอัก แปลว่ามึงเจอมัน? บอกกูมาซะดีๆไอ้เอย” ท่าทางเลิ่กลักแบบนี้ ไทป์ไล่บี้ได้ไม่ยาก

“ก็...กวินเป็นถึงประธานกรรมการ แล้วเพิ่งเข้าบริษัทมาเมื่อวันจันทร์นี้เอง” เอยจำยอมบอก

“ชั้นว่าแล้วไง ไม่ผิดจริง” ดาวตบหัวเข่าฉาด

“มันใช่เรื่องจะมาพูดตอนนี้มั้ยวะดาว แต่ที่แน่ๆไอ้กวินนั่นมันอยู่ที่เดียวกับมึง แล้วมันจำมึงได้มั้ย?” ไทป์หรี่ตาถาม เหมือนจะจับผิด

“ไม่หรอก เค้า...จำเราไม่ได้” เอยบอก รู้สึกเจ็บแปลบๆในใจเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

“กูคิดอยู่แล้วล่ะ ถ้าคนอย่างมันจำมึงได้แล้วทักมึงก่อนก็แปลกแล้วล่ะ”

“ช่างเรื่องนั้นเหอะ เราเป็นแค่พนักงาน เค้าเป็นถึงประธาน ไม่ได้เจอกันง่ายๆหรอก มากินกันต่อดีกว่า” เอยจบเรื่องของกวิน ไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้วจริงๆ

“งั้นวันนี้เราไปเที่ยวกันมั้ย วันนี้ดาวว่างนะเอย”

“แต่กูไม่ว่างว่ะดาว เดี๋ยวกูต้องไปโรงงานที่เมืองกาญ ไปดูพลอยตัวใหม่ที่เค้ากำลังจะเจีย” ไทป์ปฏิเสธ

“ชั้นชวนแกตอนไหนไทป์ ชั้นชวนเอยต่างหาก”

“อ้าวไอ้นี่ เดี๋ยวเหอะ” ไทป์เอานิ้วผลักหน้าผากดาว

“ก็นะ ชั้นรู้แล้วว่าแกไม่ว่าง งั้นวันนี้ชั้นไปกับเอยก่อนละกัน รอบหน้าค่อยพร้อมกันสามคนนะ โอเค๊?”

“เออๆ งั้นกูไปก่อนล่ะกัน ไปนะเอย เดี๋ยวกูโทรหา”

“อืม ถึงแล้วก็ส่งข้อความมาด้วยนะ เป็นห่วง” เอยบอก ดาวนั่งมองเอยสลับกับไทป์ที่เดินออกไปแล้วพร้อมกับไปจ่ายเงินค่าอาหาร สรุปวันนี้ไทป์เป็นเจ้ามือ

“ดาวยังยืนยันนะว่าเอยกับไทป์เหมาะกันจริงๆ” ดาวยิ้มเชิงล้อ

“ว่าไปดาว ฮ่าๆ” เอยหัวเราะ นึกสภาพตัวเองเป็นแฟนกับไทป์ไม่ออก ตลกพิกล

“งั้นเราไปดูหนังกันนะ ว่าแต่มาที่นี่ยังไง?”

“นั่งรถเมล์แล้วต่อด้วยบีทีเอสน่ะ”

“งั้นเดี๋ยวดาวไปส่งที่บ้านนะ แต่ก่อนอื่นเราไปซื้อตั๋วหนังแล้วช๊อปปิ้งฆ่าเวลากันดีกว่า”


          ดาวเดินควงแขนเอยเดินออกไปจากร้านอาหารญี่ปุ่น เดินไปดูโปรแกรมหนังที่เข้าฉายในวันนี้ ตอนเดินออกมากับดาว มีแต่คนมองมาตลอด มองดาวที่สวยมากไม่ก็มองเอยที่แต่งตัวปอนๆไม่เหมาะจะเดินกับดาวสักนิด

“เป็นอะไรเอย?” ดาวถามหลังจากที่เอยเดินมาพร้อมตั๋วหนังสองใบ งานนี้เอยควักเงินเอง ไม่ได้ขี้เหนียวไร้สาระอย่างที่ไทป์ว่าเสียหน่อย นานๆทีเท่านั้นเอง

“คนมองแปลกๆนะ สงสัยเราแต่งตัวแบบนี้”

“แต่งตัวแบบนี้แล้วไง สิทธิใครสิทธิมัน” ดาวเริ่มแหวๆ มองซ้ายขวาด้วยสายตาหาเรื่องคนรอบข้าง

“ช่างเถอะ เราแค่ไม่มั่นใจนิดหน่อย ก็มาเดินกับดาวที่สวยซะขนาดนี้นี่หน่า”

“ปากหวานจังนะเอย นี่หนังอีกตั้งสองชั่วโมงกว่า งั้นเราไปซื้อของกัน เดี๋ยวดาวจะพาเอยไปซื้อของแต่งตัวเอง”

“ไม่ดีกว่าดาว” เอยส่ายหน้าสุดชีวิต

“ไม่รู้แหละ จะโชว์ฝีมือแฟชั่นนิสต้าคนนี้ให้ดู”



          ไม่พูดพร่ำทำเพลง ดาวก็ลากเอยเข้าห้องร้านเสื้อผ้า ตั้งแต่ถูกสุดยันร้านแบรนด์ดังราคาแพงหูฉี่ เอยถูกจับลากไปลากมา ลองเสื้อตัวนั้น กางเกงตัวนี้ รองเท้าก็ยังโดนให้ลอง ส่วนทรงผมนั้น ดาวบอกเอยว่าไม่จำเป็นต้องตัดแค่เซ็ทเอาก็พอ เลยพาไปซื้อน้ำยาเซ็ทผมแทน

“ดาว นี่ใกล้จะถึงเวลาดูหนังแล้วนะ”เอยเตือน ดาวดูจะสนุกกับการจับเอยแต่งตัวจนลืมเวลา

“โอเคๆ งั้นไปเปลี่ยนชุดจะได้ดูมั่นใจขึ้น แล้วสุดท้ายไปเปลี่ยนกรอบแว่นนะจ๊ะ มีร้านนึงกำลังลดราคา เอยจะได้ไม่ต้องบ่นดาวไง” ดาวออกจะรู้ใจเอย ร้านที่พาไปมีแต่กำลังลดราคาอีกทั้งดาวยังใช่ส่วนลดจากบัตรสมาชิกอีก งานนี้เอยเลยอุ่นใจกระเป๋าไม่แบนอย่างแน่นอน


          สุดท้ายท้ายสุด เอยต้องตัดแว่นใหม่ เพราะสายตาของเอยสั้นลงแต่เนื่องจากความประหยัดเกินไปเอยจึงทนใช้ไปแบบนั้น

“ทำไมเอยปล่อยไว้แบบนี้ได้ รู้มั้ยว่ามันไม่ดีนะ สายตาพังจะทำยังไง?” ดาวบ่นซะหูชา นี่ถ้าไทป์อยู่คงจะโดนไทป์ด่าอีกคน

“ก็นิดหน่อยเอง ยังพอทนไหว ก็ว่าจะเปลี่ยนเดือนหน้าน่ะดาว”

“เปลี่ยนตอนนี้เลย เอากรอบอันนี้ด้วย” ดาวชี้ไปที่กรอบแว่นแฟชั่นใหม่ล่าสุดของแบรนด์ดัง เอยกลืนน้ำลายลงคอ ราคาหลายพันเลยทีเดียว
“ดาว...เราว่า...มันแพงไปนะ”

“ไม่แพงหรอก ดาวมีส่วนลดสามสิบเปอร์เซ็นต์ แต่ที่แน่ๆเอยต้องเอาอันนี้ ไม่งั้นดาวไม่ยอม”

“ก็ได้ๆ เอาอันนี้ครับ” เอยจำยอมอย่างไม่ต้องสงสัย

“ดีมาก งั้นเอยไปเปลี่ยนชุดซะ แล้วไปดูหนังกัน จากนั้นค่อยมารับแว่น”


          เอยเดินไปห้องน้ำ เปลี่ยนชุดที่ดาวเลือกมาให้ กางเกงยีนส์ขาเดฟสีเทาดำ กับเสื้อคอวีสีขาวแขนสั้นธรรมดา รองเท้าเป็นรองเท้าหนังกึ่งผ้าใบ พอใส่ออกมาเอยก็อดตกใจตัวเองไม่ได้เมื่อเดินออกมาหน้าอ่างล่างหน้าที่มีกระจกยาวเต็มตัวอยู่ ลืมลูกเจ๊กที่เดินเข้ามาเมื่อกี้ไปได้เลย

“เชื่อฝีมือดาวยัง?” ดาวยืดอกอย่างภูมิใจ

“ครับๆ” เอยยิ้ม ก่อนที่ดาวจะควงแขนแล้วเดินเข้าไปโรงหนัง


          หนังแอคชั่นเผ็ดมันส์ที่ฉายประมาณสองชั่วโมง เพิ่งจบลงไป ทั้งสองพูดถึงหนังกันอย่างสนุกสนาน นานแค่ไหนแล้วที่เอยไม่ได้มาดูหนังแบบนี้ วันๆทำแต่งานหาเงิน วันนี้รู้สึกสนุกจริงๆ ถ้าไม่นับที่ดาวจับแต่งตัวล่ะก็นะ

“ไปรับแว่นแล้วกินข้าวเย็นกันนะเอย” เอยมองนาฬิกาข้อมือของตัวเอง เวลารวดเร็วจริงๆ นี่จะปาไปหกโมงแล้ว

“งั้นไปรับแว่นกันก่อนนะ”


          เมื่อไปรับแว่น เอยต้องใส่เลยตามคำบอกของดาว รู้สึกว่าไม่ปวดตาอย่างที่ผ่านมาในช่วงหลายเดือนนี้ เบาสบายตาอีกทั้งมองชัดเจนขึ้นด้วย

“ภารกิจสำเร็จ ไปกินข้าวกันเอย”


          ดาวพาเข้าร้านอาหารอิตาลี แน่นอนราคาแพงแทบกระอักเลือด เอยมองซ้ายขวา การตกแต่งหรูหราจนรู้สึกมือสั่น ร้านหรูที่สุดในชีวิตที่กินก็คือร้านอาหารญี่ปุ่นเมื่อเที่ยงนั่นแหละ พอมาเจอร้านแบบนี้ชักจะวางตัวไม่ถูก

“ไม่ต้องห่วงเอย มื้อนี้ดาวเลี้ยงเอง อีกอย่างร้านนี้น่ะ...กิ๊กดาวเอง”

“กิ๊กหรอ ใคร ชื่ออะไร รู้จักกันได้ยังไงดาว?” คำถามรัวซะจนดาวหัวเราะก่อนจะนั่งลงตรงโต๊ะมุมสวยของร้าน

“ก็เจอกันที่อังกฤษน่ะ กินฟรียังได้เลยนะ ฮ่าๆ”

“ว่าไป...ของซื้อของขาย เกรงใจเขา” เอยยังคงตกใจนิดๆ ที่ดาวเอ่ยปากว่ากำลังคบหากับผู้ชายคนอื่น เพราะยังไงรู้สึกว่าดาวก็เหมาะกับไทป์อยู่ดี

“นั่งเหม่อแบบนี้คิดอยู่ล่ะสิว่าทำไมไม่เป็นไทป์?” ดาวเหมือนจะรู้ทัน

“เอ่อ..ก็คิดบ้าง”

“เอย...ความเป็นเพื่อนบางครั้งมันมากเกินกว่าจะเปลี่ยนได้ ไทป์เองก็คิดแบบนั้น เพราะเรารู้จักกันมานานและรู้จักอีกฝ่ายมากเกินไป การที่จะมาเป็นแฟนหรือคบกันมากกว่านั้นมันยาก”

“ก็หมายความว่าไม่ใช่ไม่ชอบ?” เอยถาม

“ชอบแบบไหนเอย ชอบที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดีก็ใช่ แต่ถ้าชอบให้รักกันแต่งงานเป็นคู่ตุนาหงันคงไม่มีทาง ก็เหมือนกับที่ดาวเชียร์ไทป์กับเอยเป็นแฟนกันนั่นแหละ เอยเองก็เข้าใจความรู้สึกนี้หนิ”

“เข้าใจอยู่หรอก แต่ของเราแค่เรื่องตลกนี่นา ผู้ชายกับผู้ชายความเป็นไปได้มันไม่มี ไม่เหมือนของดาว ทุกอย่างลงตัวจะตายไป”

“ใครว่าล่ะเอย เดี๋ยวนี้ผู้ชายกับผู้ชายได้กันเองมีถมไป บ้านเราก็ออกจะเสรีอยู่ถึงจะไม่เท่าโซนยุโรปแต่ก็เปิดรับเรื่องแบบนี้ ว่าแต่เอยเถอะ ป่านนี้แล้วยังไม่มีใครคุยด้วยหรอ?”

“ไม่มีหรอกดาว วันๆเอาแต่ทำงาน สาวที่ไหนจะมอง”

“แล้วหนุ่มๆล่ะมีมองมั้ย?”

“ตลกแล้วดาวจะไปมีได้ไง ฮ่าๆ” เอยหัวเราะขำไปตามเรื่องตามราว

“ไม่สนใจใครเลยหรอ แบบแอบมองหรือรู้สึกดีๆด้วยน่ะ?” ดาวยังคงเซ้าซี้ถามต่อ

“...ไม่มี” เอยตอบแบบไม่เต็มปากเท่าไหร่

“เฮ้อ...มองโลกให้กว้างนะเอย มองหาบ้างอะไรบ้างเผื่อจะเจอ”

“รับทราบครับคุณดาริกา”


          ทั้งสองสั่งอาหารมาไม่กี่อย่าง เพราะยังอิ่มๆกับอาหารญี่ปุ่นอยู่ กินไปคุยไปไม่ได้มีพิธีรีตรองเหมือนโต๊ะอื่นเขา คุยเรื่องเก่าๆเรื่องสมัยมัธยมและมหาวิทยาลัย

“เอยๆ นั่นกวิน แต่เอ๊ะ...มากับใครล่ะนั่น?” ดาวอุทานพร้อมกับสะกิดเอยให้หันดู เอยหันไปข้างหลังก็เห็นกวินจริงๆ มากับสาวชุดสีดำรัดรูป หุ่นราวกับนางแบบ ควงแขนเดินกันเข้ามายังร้านอาหารแห่งนี้

“ช่างเขาสิ กินต่อเถอะดาว”

“อ้อ...ผู้หญิงคนนั้นเป็นนางแบบชื่อดังเลยนะ ชื่อแมรี่อะไรนั่นแหละ ดาวยังเห็นหล่อนขึ้นปกเมื่อวีคที่แล้วเอง ตัวจริงก็ดูดีใช้ได้หนิ” ดาวดูไปพลางวิจารณ์สมกับที่เรียกตัวเองว่าแฟชั่นนิสต้า

“กินต่อดีกว่าดาว” เอยตัดบท อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลบปลาบในอก เพียงแค่เห็นกวินควงนางแบบ ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ ทำไมรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก


          ทั้งสองวางมีดกับส้อมลง ก่อนที่จะเช็คบิลแล้วออกจากร้าน ฉับพลันสายตาเหลือบหันไปมองคนทั้งสองที่กำลังจะเริ่มทานอาหาร ดวงตาคมกริบของกวินก็ตวัดมองมาอยู่แล้ว และมองอย่างไม่วางตา ทั้งสองสบตากันเพียงครู่ จากนั้นกวินก็เป็นฝ่ายตัดบทด้วยการหันกลับไปมองหน้านางแบบที่ควงมา...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-12-2014 09:23:34

 มันต้องจำกันได้บ้างละน่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 05-12-2014 09:34:53

เย้...อัพเร็วทันใจ  :pig4:

กวินจะจำเอยได้ไหมเนี่ย?  แรกๆก็คิดว่าเป็นไทป์ - เอยนะ แต่ปากพ่อคุณนี่แบบ.............

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 05-12-2014 09:40:53

เอยชอบกวินเหรอ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

ปล.ใส่วันที่ที่อัพด้วยก็ดีนะ จะได้รู้ว่าอัพตอนใหม่แล้ว  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4 (5/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 05-12-2014 12:27:02

กวินจำเอยคนเดิมไม่ได้ไม่เป็นไร
แต่มีสบตากันในลุ๊คใหม่ของเอยด้วย
ปิ๊งเพราะลุ๊คใหม่มันโอเค แต่ถ้าจำกัน
ไม่ได้จริงๆ มันก็ไม่ค่อยดีใจเท่าไรเหมือนกัน

ขออีกตอนซิ กำลังน่าติดตาม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4 (5/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 05-12-2014 12:41:47

สนุกๆ รอตอนหน้านะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4 (5/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 05-12-2014 20:07:15

แต่งได้ละมุนดี

ดีใจที่เอยมีเพื่อนดีๆ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4 (5/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 05-12-2014 21:24:33

สนุกๆ ชอบๆ มาต่อเรื่อยๆนะครับ อ่านแล้วลื่นไหลดีคับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 4 (5/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 05-12-2014 22:11:18

มาอัพอีก นะๆ :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 06-12-2014 11:32:33

ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 5

ค่อยๆเรียนรู้เรื่องเขา?




          วันนี้ฝนตกพรำๆตั้งแต่เช้าตรู่ โชคยังดีที่เอยพกร่มติดมาเพราะแม่บอกว่าวันนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝน เอยหาวไปสองสามครั้งแล้วในระหว่างที่นั่งอยู่บนรถเมล์ กลิ่นฝนบนถนนชวนให้รู้สึกไม่อยากทำงาน อยากกลับบ้านไปนอนเสียมากกว่า

          วันนี้เอยมาเร็วกว่าปกติเสียอีก เพราะคิดว่าสภาพอากาศเช่นนี้การจราจรอาจจะติดขัดได้ เลยเร่งเวลาอาบน้ำทานอาหารเช้าไวกว่าเดิม เอยกดลิฟต์ขึ้นมายังแผนก สแกนบัตรทำงาน พอเข้ามาก็เห็นแม่บ้านกำลังดูดฝุ่นอยู่

 “สวัสดีครับน้า”

“ทำไมวันนี้มาเร็วจังคุณเอย” แม่บ้านออกจะตกใจที่เห็นเอยมาเวลานี้

“วันนี้เห็นว่าฝนตกน่ะครับ เลยรีบออกจากบ้านมาไวกว่าปกติ”

“คุณเอยรอก่อนได้มั้ยคะ น้าทำอีกนิดหน่อยไม่ถึงยี่สิบนาทีก็น่าจะเสร็จค่ะ”

“งั้นผมเดินเล่นแถวๆนี้นะครับ”


          เอยยิ้มก่อนที่จะเดินออกจากแผนก เช้าแบบนี้จะไปไหนได้ อีกทั้งฝนก็ตก พี่ๆร่วมงานก็น่าจะกำลังออกจากบ้านมา เอยไม่รู้จะไปที่ไหน สุดท้ายก็มาจบที่ห้องกาแฟ ในห้องกาแฟถือว่าเป็นห้องนั่งเล่นของพนักงานช่วงพักเบรค โต๊ะไม้กลมขนาดพอดีกับเก้าอี้ไม้เข้าชุดสองสามชุดตั้งอยู่ในห้อง อีกทั้งยังมีทีวีจอแบนสี่สิบสองนิ้วแขวนตรงฝาผนัง ให้ดูเล่นบันเทิงใจ

“ฮ้าว...” ยังไม่วายแอบหาววอดๆ วันนี้รู้สึกง่วงจริงๆ เมื่อคืนก็นอนไม่ดึกเท่าไหร่ หรือเพราะบรรยากาศฝนตกแบบนี้กันนะ

   
          เมื่อรู้สึกง่วงขนาดนี้แล้ว ไม่รอช้าเอยจึงลุกไปชงกาแฟ พบว่าแม่บ้านยังไม่ได้เสียบถังต้มน้ำร้อน เอยเลยจัดการแทน ไม่ทันจะหนึ่งนาทีเครื่องก็แสดงไฟเขียวว่าพร้อมใช้แล้ว

“เร็วจังแหะ” เอยชงกาแฟใส่นมข้น ดื่มพลางอ่านหนังสือพิมพ์ไปพลาง ความเงียบที่อยู่โดยรอบทำให้รู้สึกวังเวงอยู่บ้าง เอยเลยหันไปเปิดทีวีฟังข่าวยามเช้าเพื่อไม่ให้เงียบจนเกินไป



          ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมา ลิงโลดในใจว่าคงจะเป็นแม่บ้านมาบอกว่าทำความสะอาดเสร็จแล้ว แต่กลับไม่ใช่แม่บ้านอย่างที่เอยคิด

“ท่านประธาน!” เอยรู้สึกได้ว่าเสียงตัวเองดูจะดังพอสมควรเพราะความตกใจ รีบลุกขึ้นยืนและพับหนังสือพิมพ์ลงโดยทันที

“ส..สวัสดีครับ”

“สวัสดี”

          กวินเช้านี้ดูอิดโรยมาก ขอบตาคล้ำ คล้ายกับว่าเมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืน สภาพเหมือนไม่ได้กลับไปบ้านยังไรอย่างนั้น


          กวินเดินตรงไปหยิบแก้วกาแฟ ดูเหมือนจะชงกาแฟดื่มเรียกพลังยามเช้า เอยได้แต่แอบมอง ตอนนี้เลขาก็ยังไม่มี คงเรียกใช้ใครไม่ได้ เห็นแบบนี้แล้วดูเหมือนว่านิสัยที่ไม่ยอมให้ใครช่วยเหลือยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

“......” กวินพึมพำมองหาอะไรสักอย่าง

“เอ่อ...ท่านประธาน หาอะไรครับ?” อีกแล้ว อดไม่ได้ที่จะถามไถ่อีกแล้ว

“กาแฟ”

“ถ้าไม่รบกวน..ผมชงให้ดีกว่าครับ” เอยบอก

“สามช้อนไม่ครีมไม่น้ำตาล” ไม่ชอบกินหวานสินะ

“ครับ”


          กวินเดินไปนั่งลงบนเก้า ถอดเสื้อสูทตัวนอกออกแล้วคลายเนคไทเล็กน้อย เอนหลังพิงอย่างหมดแรง แค่เห็นก็รู้สึกได้ว่ากวินดูเหนื่อยมากจริงๆ แต่ก็ยังไม่หยุดทำงาน สงสัยนางแบบคนนั้นคงจะเป็นกำลังใจให้สินะ ถึงทำงานได้หามรุ่งหามค่ำไหว คิดแล้วก็ปวดแปลบในอก

“นี่ครับ กาแฟ” เอยวางลงก่อนที่จะถอยออกมา ยืนรอดูกวินชิมกาแฟที่ตัวเองชง

“บอกว่าไม่ใส่น้ำตาล นี่อะไร?” น้ำเสียงไม่ดุซะทีเดียว คิ้วขมวดเล็กน้อย ดูจะไม่ชอบใจเสียมากกว่า

“คือ...ผมเห็นท่านเพลีย น้ำตาลจะช่วยให้ท่านกระปรี้กระเปร่าได้ครับ ผมเลย...” เว้นช่วงอย่างรู้สึกผิด กวินก็เงียบไปแต่ก็ดื่มกาแฟต่อโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

“ชื่ออะไร?...พีระนัมหรอ” ถามก่อนจะเหลือบดูมองบัตรพนักงานที่ห้อยคออยู่

“ครับ พีระนัม”

“ฝ่ายงบประมาณสินะ นั่งลงหน่อย ชั้นมีเรื่องอยากถาม” เอยจึงนั่งลงตรงกันข้ามกับกวิน

“ปกติใครเป็นคนสั่งดำเนินงาน?”

“หัวหน้าเอกภพครับ” เอยตอบ

“คุณเอกภพรับคำสั่งใครต่อมาอีก?”

“อันนี้ผมไม่ทราบครับ ผมทำตามที่หัวหน้าสั่งเท่านั้น ตามขั้นตอนการทำงาน”

“อย่างนั้นหรอ?” ดวงตาคมกริบเหลือบมองผ่านถ้วยกาแฟ

“คะ...ครับ” ใจเต้นผิดจังหวะเสียได้ แค่โดนมองด้วยสายตาแบบนั้น

“ทำงานมากี่ปีแล้วพีระนัม?” ถามก่อนที่จะวางถ้วยกาแฟลง ลักษณะการนั่งเปลี่ยนไปจากดูหมดเรี่ยวแรงตอนนี้กลับกลายเป็นนั่งไขว่ห้างวางมือประสานท้าวคาง ดวงตาจดจ้องมาที่เอยคล้ายจะพิจารณาคนตรงหน้า

“เอ่อ..จะปีที่สามแล้วครับ” รู้สึกเหมือนโดนคุกคามทางสายตาพิกล

“อย่างนั้นหรือ แล้วคิดยังไงกับบริษัทนี้?” ราวกับกำลังโดนสัมภาษณ์เข้าทำงานอีกครั้ง

“ความน่าเชื่อถือและมาตรฐานเป็นที่ยอมรับ ผมเลยสนใจในบริษัทนี้ครับ”

“ตอบคำถามได้ดี” ได้รับคำชมแล้วรู้สึกแปลกๆ เหมือนกวินไม่ได้ตั้งใจจะชมตั้งแต่แรก

“เอาล่ะ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ในฐานะที่ชั้นเป็นประธานผู้บริหาร และงานของเธอขึ้นตรงกับชั้น คำสั่งคือจับตาดูพฤติกรรมหัวหน้าของเธอ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”


          ราวกับโดนฟ้าผ่าใส่ ฝนตกเข้ามาในบริษัทได้ด้วยหรือ ทำไมถึงมีคำสั่งสายฟ้าแลบมายังเอย และเป็นคำสั่งโดยตรงจากท่านประธานเสียด้วย เอยนิ่งงึนงันไปก่อนที่จะขยับปากถามเบาๆ

“ท่านประธาน...พูดอีกครั้งได้มั้ย....ครับ?”

“จับตาดูคุณเอกภพตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นี่คือคำสั่ง”

“ผม...คือ ผมขอเหตุผลได้มั้ยครับ?” รู้ว่าไม่สมควรซอกแซกคำสั่งของท่านประธาน แต่นี่มันกะทันหันเกินไป

“แลกกับอะไรล่ะ?” กวินขอข้อแลกเปลี่ยน ทั้งที่ตัวเองมีแต่ได้กับได้ นิสัยนักธุรกิจจริงๆ

“ผะ..ผมไม่มี”

“ไม่มีของฟรีในโลกหรอกนะพีระนัม” สายตาฉายแววสนุกออกมาโดยที่เอยไม่รู้ตัว

“คือ...ผม” เอยได้แต่จนมุม เสียงหัวเราะในลำคอแว่วมาให้ได้ยิน

“ท่านประธาน!”


          เอยเงยหน้าขึ้นมา พบว่าเจ้าของสายตานั้นยื่นหน้ามาใกล้แล้ว ใกล้มากซะจนแว่นของเอยเป็นฝ้าเพราะลมหายใจของกวิน รู้สึกได้ว่าใบหน้าตัวเองร้อนวูบเมื่อสบตาคมนั้นอย่างจัง

“นึกออกว่าจะเอาอะไรมาแลกก็ค่อยมาบอก” พูดแค่นั้นก่อนจะลุกเดินออกไปพร้อมกับหันมาพูดทิ้งท้าย

“แล้วอย่าลืมคำสั่ง ก่อนเลิกงานทุกวันเสาร์มารายงานความเป็นไปของคุณเอกภพด้วย”


          เดินจากไปพร้อมคำสั่ง ปล่อยให้เอยนั่งใจเต้นไม่เป็นส่ำอยู่ตรงนั้น สายตาคมที่แฝงไปด้วยความสนุกเมื่อได้แกล้ง สวนทางกับคำพูดคำจาที่ดูนิ่งขรึม นี่กวินกำลังปั่นหัวเอยหรืออย่างไร
...
..
.
   
               วันนี้ทั้งวัน มีแต่การรื้อเอกสารเก่ามาจัดการ ตามคำสั่งของกวินที่สั่งผ่านมายังเอกภพ เอกสารที่ดูไม่ชอบมาพากล ดูมีอะไรผิดแปลก มีแม้กระทั่งเอกสารก่อนที่เอยจะเข้ามาทำเสียอีก เรียกได้ว่ารื้อค้นหาต้นตอของการทุจริตกันเลยทีเดียว

“เอย...นี่พี่เพิ่งรู้นะ ว่าเอกสารที่เราทำมีการตกแต่งตัวเลขก่อนหน้าจะถึงมือพวกเรา นี่พวกเค้าจ้างสำนักงานบัญชีที่ไหนทำกันนะ”


          พี่แปงเป็นอีกคนที่ต้องมาจัดการเอกสารพวกนี้กับเอย และก็พบว่าหลายต่อหลายฉบับมีการตกแต่งตัวเลขเกินจริง เบิกงบประมาณมากกว่าปกติ แต่สเปคของสินค้าหรือวัสดุที่โรงงานผลิตส่งออกไปยังต่างประเทศกลับด้อยมาตรฐานไม่สมงบประมาณ

“พี่ว่ากลิ่นแปลกๆแล้วล่ะเอย” ยิ่งรื้อยิ่งเจอ ยิ่งค้นยิ่งเห็นความผิดปกติ

“เอกสารพวกนี้หัวหน้าให้พวกเรากับมือนะครับพี่”

“มันก็ใช่ไง จะผ่านก็แค่มือพวกเรา นี่ถ้าสาวความผิด พวกเราอาจจะโดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดได้นะเอย”

“เอ๊ะ....หรือว่ามีเกลือเป็นหนอน?”


          จู่ๆคำถามของพี่แปงทำเอยสะดุด คำสั่งของกวินที่สั่งมาเมื่อเช้ายังดังอยู่ในหัว ดูท่าเอกภพ หัวหน้าของเอยมีส่วนรู้เห็นในเรื่องนี้แน่ หากเอยปล่อยผ่านไปไม่ช้าก็เร็วความผิดทั้งหมดเอกภพอาจจะโยนใส่เอยกับพี่แปงก็เป็นได้ เพราะส่วนงานเอกสารสเปคสินค้ามีแค่เอยกับพี่แปงเป็นคนจัดการ ส่วนงานงบประมาณอื่นๆพี่ขาวและพี่ๆอีกสามคนเป็นคนจัดการ ถ้าใครจะถูกกล่าวหาในเรื่องที่ท่านประธานเพ่งเล็งคือเรื่องสเปคสินค้า ก็ต้องเป็นเอยกับพี่แปงเท่านั้น

“ต้องมีแน่ๆครับพี่แปง เราคงต้องหาคนทำแล้วล่ะ ไม่งั้นพวกเราโดนหางเลขแน่”

“พี่ก็ว่างั้น ว่าแต่เอย...สงสัยใครเป็นพิเศษ?” คำถามที่เอยฉุกคิด ชั่วโมงนี้ไม่สงสัยใครเท่ากับเอกภพแล้ว

“ถ้าผมพูดไป พี่แปงคงตกใจแน่ๆ”

“อย่าบอกนะว่าหัวหน้า?” เอยมองหน้าพี่แปงอย่างมีนัยยะ

“อย่าว่าแต่เอยเลย ตอนนี้พี่ก็สงสัยเค้า พี่จำสีหน้าตอนที่มาสั่งงานเมื่อเช้าได้เลย ดูลนๆยังไงก็ไม่รู้”

“พี่คิดเหมือนผมหรอครับ แต่เรื่องแบบนี้ทำคนเดียวยากนะครับ ไม่ใช่ง่ายๆเลยที่จะจัดการทุกอย่างด้วยตัวคนเดียว”

“แต่พี่ว่า เค้ามีตัวช่วยที่ไว้ใจได้นะ” พี่แปงทำท่านึกๆ

“พี่ว่าใครครับ ในแผนกเรามีใครที่ท่าทางไม่น่าไว้ใจ?” ทั้งสองสุมหัวกระซิบกันอย่างหวาดระแวง

“ก็อุ้มไง พี่ได้ยินพวกคนงานสต๊อกพูด ว่าเห็นอุ้มยืนกอดกับคุณเอก แต่มันก็แค่เรื่องเม้า พี่ไม่ค่อยปักใจเชื่อ แต่ว่าวันก่อนขาวบอกพี่ว่าเจออุ้มไปกินข้าวกับหัวหน้าแถวทองหล่อ”

“สองคนนั้น...เค้าเป็นแฟนกันหรอครับ?” หากมีความสัมพันธ์กันเกินกว่าเพื่อนร่วมงาน แน่นอนว่าความลึกซึ้งต้องเป็นตัวเชื่อมให้ทั้งสองร่วมมือกันได้ไม่ยาก

“พี่ก็ไม่เห็นกับตานะเอย พูดยาก เดี๋ยวพี่จะลองดูอุ้มนะว่าท่าทีแปลกๆมั้ยเวลาเจอหัวหน้า ถ้าสองคนนั้นกิ๊กกันจริง เปอร์เซ็นต์ก็สูงขึ้นที่จะร่วมมือกัน”

“แล้วพี่กับพี่ขาวละครับ จะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมั้ย?” เอยถามตรงๆ ไม่ได้อยากละลาบละล้วง แต่หากเกี่ยวพันกับงานแล้ว จำต้องถาม

“พี่กับขาวเป็นแค่เพื่อนกัน พี่มีแฟนอยู่แล้ว และอีกอย่าง...ขาวมันไม่ชอบผู้หญิงจ้ะ” เอยตกใจพอสมควร เพราะพี่ขาวดูเป็นผู้ชายปกติ ไม่มีเค้าลางของพวกไม้ป่าเดียวกัน

“ผมขอโทษครับพี่แปง ที่ถามไปแบบนั้น”

“ไม่ผิดหรอก ถามแบบนั้นก็ดี เพราะถ้าสงสัยกันเองก็ลำบากเปล่าๆ”

“งั้นเราไปทานข้าวกันก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวมาจัดการเรื่องนี้อีกที” เอยขอพัก รู้สึกเริ่มหิว วันนี้ไม่ได้พาข้าวกล่องมาด้วย สรุปเอยเลยไปกินกับพี่ขาวและพี่แปง...
...
..
.


          กลับจากมื้อเที่ยงก็ลุยงานอีกครั้ง คราวนี้มั่นใจเต็มร้อยว่าเอกสารถูกตกแต่งตัวเลข และมีการหลีกเลี่ยงภาษีเสียด้วย เอยและพี่แปงรู้สึกปวดหัวมากขึ้น ดูท่าถ้าจับคนทำผิดไม่ได้ ทั้งสองต้องเจอปัญหาที่ตัวเองไม่ได้ก่อแน่ๆ

“เอย...ส่วนของเอยเสร็จยัง?” พี่แปงถามพลางรื้อเอกสารปึกสุดท้าย

“ของผมแผ่นนี้สุดท้ายก็เสร็จแล้วครับ”

“งั้นมาช่วยของพี่หน่อย หมดนี่คือจบแล้วมาสรุปส่งรายงานเลย...แต่เดี๋ยวนะ...ถ้าเราสงสัยหัวหน้า ส่งไปก็เท่ากับทำลายหลักฐานเลยนะสิ” ทั้งสองมั่นใจแล้วว่าเอกภพต้องมีส่วนรู้เห็นนี้ และหลักฐานพวกนี้ก็พอที่จะเล่นงานเขาได้ด้วย เอยนั่งคิดไปสักครู่ก่อนจะคิดขึ้นได้

“เอาตัวสำเนาส่งให้หัวหน้า เอาตัวจริงส่งให้ท่านประธาน แบบนั้นจะดีมั้ยครับพี่แปง?”

“เออ จริงด้วย งั้นรีบทำ เดี๋ยวพี่จะไปถ่ายสำเนาส่งหัวหน้านะ แล้วตัวจริงเอยไปส่งให้ท่านประธาน” เลขมาออกที่เอย

“ว่าไงนะครับ? เอยว่า...เอยเอาไปส่งหัวหน้าดีกว่า” ไม่อยากเจอหน้ากวินตอนนี้เลย รู้สึกว่าใจยังเต้นตึกตักเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อเช้า

“ไม่ได้หรอกเอย เอยจะโดนไล่บี้ เดี๋ยวความแตก พี่จัดการเองดีกว่า” ก็จริงของพี่แปง เพราะถ้าเอยไปส่งเอกสารเอกภพ ต้องโดนซอกแซกต้อนไปไม่ถูกแน่ๆ

“งั้นตามนี้นะ” พี่แปงสรุป จึงเร่งมือทำเอกสารปึกสุดท้ายจนเสร็จ


          ตอนนี้เอกสารสรุปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พี่แปงจัดการทำสำเนาออกมาสามชุด ตัวจริงเอยจะต้องไปส่งให้กวิน ฉบับที่สองพี่แปงจะพาไปส่งให้เอกภพ ส่วนฉบับสุดท้ายสำรองไว้เผื่อเกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้น

“ตายแล้ว นี่จะห้าโมงแล้วหรอ งั้นพี่จะรีบไปหาหัวหน้า ไว้พี่จะโทรหานะ” พี่แปงนำเอกสารไปส่งคุณเอกและเตรียมกระเป๋าพร้อมกลับบ้าน ห้าโมงสิบห้าเป็นเวลาเลิกงาน

“นี่ต้องไปจริงๆใช่มั้ย?” เอยได้แต่ถามตัวเอง ก่อนจะไปเก็บกระเป๋า กดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นบนสุดไปยังห้องของประธานผู้บริหาร



          ชั้นนี้ดูเงียบวังเวง ไม่มีคนพลุกพล่านเหมือนชั้นอื่นๆ เอยเดินงมๆไปยังประตูห้องที่มีอยู่ไม่กี่ประตู ก็เจอเข้ากับสาวสวยคนหนึ่งที่เดินมาพอดี

“มาพบใครคะ?”

“เอ่อ...มาพบท่านประธานครับ”

“ไม่ทราบแผนกไหนคะ ได้นัดท่านล่วงหน้ารึเปล่า? ดิชั้นเป็นเลขาของท่าน ต้องขอทราบเหตุผลในการพบท่านด้วยค่ะ” เธอบอกแบบนั้น แปลว่ากวินหาเลขามาทำงานให้ได้แล้ว เร็วดีจัง

“ไม่ได้นัดครับ เอ่อ...รบกวนบอกท่านว่าพีระนัมจากงานงบประมาณมาขอพบครับ”

“อ่อ คุณพีระนัมหรอคะ ท่านบอกให้เข้าพบได้ตลอดค่ะ เชิญตามดิชั้นมาทางนี้ค่ะ”เอยเดินตามผู้หญิงคนนั้นไป ก็พบว่าเธอพามายังห้องที่ติดป้ายว่า Gavin Sawettjarern CEO.

“เชิญเข้าไปได้เลยค่ะ”


          เธอบอกแบบนั้น หลังเคาะประตูแล้วเดินกลับไปยังที่นั่งประจำของตนเอง เอยได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ หวั่นที่ต้องมาเจอหน้ากวินตอนนี้

“เข้ามา”


          เอยเดินเข้าไปในห้องทำงานที่กว้างหลายเมตร แอร์เย็นฉ่ำกว่าห้องทำงานชั้นล่าง กระจกใสเป็นผนังเบื้องหลัง มองเห็นวิวการจราจรไกลสุดตา

“พีระนัม นั่งก่อนสิ” คำทักทายคำแรกเมื่อเอยเดินเข้ามา

 “ขอบคุณครับ” เอยนั่งลงตรงข้ามกวิน

“ว่ามา” กวินวางปากกาลง ตั้งใจมองมาที่เอยเพื่อฟังธุระที่เข้ามาพบ

“นี่คือเอกสารสรุปทั้งหมดครับ” กวินรับเอกสารไปอ่านคร่าวๆ

“เอกภพสั่งงานว่ายังไง?”

“สั่งว่าท่านประธานให้ตรวจเอกสารทั้งหมด แล้วทำสรุปเอกสารแล้วไปให้หัวหน้าครับ”

“อย่างหลังชั้นไม่ได้สั่ง...แล้วนี่พบความผิดแปลกเยอะมั้ย?”

“ถือว่าเยอะพอสมควรครับ จากที่ตรวจสอบ เอ่อ...มีการตบแต่งตัวเลขก่อนจะถึงมือพวกเราครับ?”

“แล้วเรื่องที่ให้จับตามอง มีข่าวอะไรมาบ้างมั้ย” กวินจ้องมองเอยด้วยสายยากจะคาดเดา

“คือ...พอมีครับ แต่ยังไม่น่าเชื่อถือพอเพราะยังไม่แน่ชัด?”

“ว่ามา ชั้นฟังทุกเรื่อง” กวินดันหลังพิงเก้าอี้ตัวสูงด้วยท่าที่ผ่อนคลาย รอฟังเรื่องราวที่เอยจะเล่า

“พี่แปง...เอ่อคุณปาริตาเองก็สงสัยหัวหน้าครับ และคิดกันว่าเรื่องแบบนี้ไม่น่าทำเอง ที่สำคัญ..” เอยเว้นจังหวะ กำลังคิดว่าสมควรพูดเรื่องต่อไปนี้ออกไปดีหรือไม่

“เรื่องอะไร? ว่ามาเลย” กวินย้ำอีกครั้ง

“คุณปาริตาเธอบอกว่าหัวหน้าและคุณอุมาวดีน่าจะมีความสัมพันธ์เกินเพื่อร่วมงาน เพราะมีคนงานฝ่ายสต๊อกบอกเธอว่าเจอทั้งสองคนกอดกัน และยังมีคุณชินภัทร บอกว่าเจอทั้งสองคนไปทานข้าวกันสองต่อสองแถวทองหล่อด้วยครับ” เอยจำเป็นต้องบอกถึงแหล่งข่าว

“ทั้งหมดที่เอ่ยมา ก็เป็นคนในฝ่ายงานงบประมาณทั้งนั้นหนิ” กวินขมวดคิ้วถามเอย

“ชะ...ใช่ครับ ผมกับคุณปาริตาเราทำงานดูและงบประมาณด้านสินค้าผลิตภัณฑ์ ส่วนคุณชินภัทรทำงานส่วนงบจัดซื้อ คุณอุมาวดีทำงานส่วนงบจัดขายครับ” เอยแจกแจงหน้าที่งานของแต่ละคน

 “ที่ปาริตาพูดมาก็ถูก เรื่องแบบนี้ทำคนเดียวไม่ใช่ง่ายๆ และถ้าร่วมมือกับอุมาวดี น้ำหนักความน่าจะเป็นก็สูง”

“ตอนนี้คุณปาริตาเลยคิดจะจับตาดูคุณอุมาวดีครับ ว่ามีความสัมพันธ์ยังไงกับหัวหน้า”

“แล้วเรื่องที่ชั้นให้เธอจับตามองคุณเอกภพ?”

“ผะ..ผมไม่ลืมครับ และไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใครครับ”

“เสาร์นี้ชั้นคงได้รับอะไรคืบหน้านะพีระนัม”

“ผมจะพยายามครับ” โดยคาดหวังแบบนี้ รู้สึกกดดันจริงๆ

“แล้วนี่เลิกงานแล้ว?” กวินถาม มือนั้นเริ่มเก็บเอกสารเข้าแฟ้ม

“ครับ งั้นผมขอกลับเลยนะครับ” เอยใช้จังหวะนี้ขอตัวกลับบ้านเสียเลย

“กลับยังไง?”

“เอ่อ...รถเมล์ครับ”

“...เดี๋ยวจะไปส่ง”

“ว่ายังไงนะครับ?”

++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 06-12-2014 12:26:31

หูย...เอยจะมีอันตรายอะไรไหมเนี่ย

ท่านประธานดูแลลูกน้องด้วยนะย่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: chaichan ที่ 06-12-2014 14:19:37

 :katai2-1: รอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 06-12-2014 14:26:02

หรืองานนี้จะมีบู๊  o13
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 06-12-2014 16:31:53

สนุกตื่นเต้นดีนะ สืบทุจริตในที่ทำงาน
ว่าแต่กวินนี่เก็กจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 06-12-2014 17:05:45

ซีอีโอที่ไหนไปส่งพนักงานะรรมดา มีใจอ่ะดิ กิ้วๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 06-12-2014 19:15:27

บางทีก็เหมือนจะจำได้
บางทีก็เหมือนจะจำไม่ได้
ไม่มีใครรู้หรอก นอกจากตัวกวินเอง
แล่วๆ ท่านประธานจะไปส่งพนักงานระดับล่าง....เพื่อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 06-12-2014 19:30:24

มาต่ออีกน่ะคร้าบบบบบ สนุกๆๆ กวินคิดไรอยู่น้าาาาาาา >\\\\\\<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: chandeliers.nun ที่ 06-12-2014 20:04:18

น่าติดตามแหะ ยังไงก้อเปนกำลังใจให้นะครับ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Pawaree ที่ 06-12-2014 21:50:17

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-12-2014 00:06:17

กรินต้องจำอะไรได้นั้นแหละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 5 (6/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 07-12-2014 06:55:37

เขาวานให้น้องเอยเป็นสายลับซะด้วย ตื่นเต้น  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 07-12-2014 10:48:10

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 6

หรือว่า...กำลังหวั่นไหว?




“ว่ายังไงนะครับ?”

“ก็บอกจะไปส่งไง”

“แต่...ผมว่าผมกลับเองดีกว่า ลานะครับ” เอยไม่รอช้ารีบลุกขึ้นโดยไม่ฟังทำของกวินแม้แต่น้อย แต่ไม่ทันจะก้าว ร่างสูงกลับคว้าต้นแขนของเอยไว้ทันท่วงที

“บอกว่าจะไปส่ง” กวินเสียงดุขึ้น ไม่มองหน้าก็รู้ได้ว่ากำลังโกรธ

“คือ..ผมเกรงใจ ไม่เป็นไรจริงๆครับ”

“แต่ชั้นจะไปส่ง และเธอก็ห้ามปฏิเสธด้วย”


          และแล้วก็ไม่อาจทัดทานคำสั่งของกวินได้ เอยจึงได้แต่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถบอกเส้นทางกลับบ้านของตัวเองให้กวินแทน รถยุโรปคันหรูคงจะหลายล้านบาท เพิ่งเคยได้นั่งครั้งแรกในชีวิต เบาะนุ่มเครื่องยนต์นิ่ง รู้สึกตัวเองเหมือนอยู่ในฝันอย่างบอกไม่ถูก เสียงเพลงสากลเปิดคลอเบาๆ น้ำหอมของกวินอบอวลไปทั้งรถ รู้สึกหายใจหายคอไม่ถูกเลยทีเดียว

“นั่งรถเมล์มากี่สาย?” จู่ๆกวินก็ถามขึ้น

“สะ....สายเดียวครับ แต่หลายป้ายหน่อย”

“ไกลขนาดนี้ทำไมไม่หาห้องพักใกล้ๆบริษัท?”

“ผมสะดวกแบบนี้ครับ” ทั้งรถจึงตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง กวินขับมาส่งถึงหน้าบ้าน เสียงหมาในซอยก็พากันเห่าขรม คงเพราะไม่คุ้นกับรถคันนี้

“ขอบคุณครับท่านประธาน” เอยบอก ก่อนที่จะปลดที่คาดเข็มขัดนิรภัยออก แต่อย่างไรก็ดึงไม่ออกเสียที


          เอยพยามยามดึงให้ออกโดยที่ไม่กล้าออกแรง เพราะกลัวข้าวของในรถของกวินจะพัง จู่ๆมือของกวินก็เอื้อมมาทางเอย พร้อมกับๆที่ร่างสูงโน้มตัวลงมาปลดที่คาดออกให้ เอยแทบจะหยุดหายใจเมื่อกวินเข้ามาใกล้ตนเสียขนาดนั้น

“แรงเท่ามด”


          กวินปลดออกสำเร็จในเวลาไม่กี่วินาที เอยรู้ได้ว่าตอนนี้หน้าตัวเองต้องแดงมากเพราะรู้สึกร้อนไปหมด รีบก้มหน้าก้มตาเอ่ยขอบคุณอีกครั้งก่อนจะลงจากรถ โดยที่ไม่เหลียวมองกลับไปเลย เพราะหากหันไปเพียงนิด กวินอาจะเห็นหน้าของเอยที่มันแดงจนแทบจะเป็นไข้


“เอ๊ะ...เมื่อกี้พูดว่าไงนะ?” เสียงรถขับจากไปแล้ว เอยถึงจะนึกประโยคของกวินที่พูดขึ้นมาได้


แรงเท่ามด...



          สัปดาห์นี้โรงเรียนมีกิจกรรมเกี่ยวกับสุนทรภู่ ชั้น ม.ปลายแต่ละชั้นต้องทำกิจกรรม คือการแสดงตามบทประพันธ์เรื่องใดเรื่องหนึ่งของท่านสุนทรภู่ แน่นอนว่ารุ่นพี่ใหญ่สุดต้องแสดงบทประพันธ์ที่ฟอร์มใหญ่ทุ่มทุนสร้างกว่าเหล่ารุ่นน้อง วันนี้เหล่า ม.หกทุกคนจึงต้องเข้าประชุมหลังเลิกเรียนเพื่อเตรียมการแสดงรวมถึงการคัดเลือกนักแสดงด้วย

“เผด็จการว่ะ ถามกูสักคำมั้ยเนี่ยะว่าอยากแสดงมั้ย?”

          ไทป์บ่นอุบ หลังจากมีมติอย่างเป็นเอกฉันท์ ม.หกจะแสดงบทประพันธ์เรื่องกากีและมีการโหวตเลือกตัวนักแสดงเอาไว้โดยที่ไม่ถามความสมัครใจของผู้ถูกเลือก คนแรกคือไทป์ที่ได้รับโหวตให้แสดงเป็นพญาครุฑเวนไตย ผู้ที่ลักพาตัวนางกากีไปยังวิมานฉิมพลี

“เรื่องนี้เปลืองนักแสดงชายมากอะ ดูสิ ผู้ชายตั้งห้าคนแย่งผู้หญิงคนเดียวคือนางกากี” ดาวพูดพลางอ่านแผ่นพับเรื่องย่อของนางกากี ตอนนี้มีการประกาศผลโหวตอยู่ หลังจากไทป์แล้ว ก็ถึงคิวพระเอกของเรื่องจริงๆคือคนธรรพ์นาฏกุเวร ซึ่งแน่นอนผลโหวตที่ได้คือ...

“ไม่เล่น” กวินบอกเสียงแข็ง หน้าตาก็บ่งบอกว่าไม่อยากจะมีส่วนร่วมในกิจกรรมนี้ แม้ผลคะแนนโหวตล้นหลามเลือกกวินให้แสดงบทพระเอกของเรื่องนี้ก็ตาม

“โทษนะกวิน แต่นายต้องให้ความร่วมมือ ก็เห็นอยู่ว่าชั้นเลือกตามผลโหวต” ประธานนักเรียนเป็นคนประกาศผลโหวต

“แล้วถ้าไม่ร่วมมือ?” กวินถามกลับ นี่เป็นครั้งแรกที่เอยเห็นสีหน้าที่ท้าทาย แตกต่างจากที่ผ่านมาที่มีแต่ความนิ่งขรึม

“ไม่อย่างนั้นวิชาภาษาไทยนายจะติดศูนย์ อาจารย์บอกกับฉันมาอย่างนั้น” ประธานงัดไม้แข็ง ดูเหมือนกวินจะต้องทำตามอย่างไม่มีข้อกังขา

“ตกลงมั้ย?” ประธานถามย้ำ กวินตีหน้าเฉยเหมือนเดิม ไม่มีการตอบรับใดๆทั้งนั้น ประธานเลยถือว่ากวินยอมรับบทนี้แล้ว

“ถือว่าตกลง กวินรับบทเป็นคนธรรพ์นาฏกุเวร ไทป์เป็นพญาครุฑเวนไตย ต่อไปจะเป็นผลโหวตของนางกากี  ท้าวพรหมทัต วานิช หัวหน้าโจร และท้าวทศวงษ์”


          ผลโหวตเลือกเฉพาะตัวละครหลัก บทประพัทธ์เรื่องกากีนี้ เพราะมีตัวละครไม่เยอะเกินความจำเป็น ไม่มีเรื่องราวซับซ้อนไม่หลายรุ่นและเดินเรื่องได้ไว ส่วนพวกตัวละครยิบย่อย รองประธานจะเป็นคนวางตัวแสดงเอง


          ในที่สุดนักแสดงทั้งหมดก็ไปยืนเด่นเป็นสง่าหน้ากระดานห้องประชุม เสียงกรี๊ดโห่ฮิ้วดังลั่นห้อง ไทป์ทำหน้าเซ็งๆ ส่วนกวินนั้นหน้านิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย พ่วงด้วยนางกากีที่ได้รับผลโหวตอันดับหนึ่งคือดาวโรงเรียนชื่อชมพู จากนั้นจึงเริ่มวางแผนเริ่มซ้อมการแสดง ในระยะเวลาเพียงหกวัน และพวกที่เหลือต้องช่วยเตรียมชุด เตรียมฉาก และอำนวยการแสดงทุกอย่าง ดาวเองที่แม้จะเป็นประธานชมรมหนังสือพิมพ์ก็ต้องช่วยเตรียมชุดและเครื่องประดับให้กับนักแสดง ส่วนตัวเอย ไม่พ้นงานเตรียมฉากอุปกรณ์ที่ใช้แสดง

“เหนื่อย!” ดาวบ่นมาสองวันแล้ว มือก็ยังติดขนนกทำปีกให้พญาครุฑเวนไตยไปด้วย ส่วนเอยนั่งทำต้นไม้ประกอบฉาก ทุนการแสดงทั้งหมดเป็นกองทุนรวมของชั้น ม.หก ที่มีอยู่จำนวนไม่น้อย ฉากจึงอลังการตามทุน

“เดี๋ยวพอทำปีกเสร็จก็ต้องไปเตรียมสร้อยสังวาลย์ อีก โอ๊ยๆ จะไม่ไหวแล้วนะ” ดาวยังไม่หยุดบ่น ในมือเองก็ยังไม่หยุดทำเช่นกัน

“เอาน่าดาว ใกล้เสร็จแล้ว” เอยพูดให้กำลังใจ ด้านตัวเองทำต้นไม้ใกล้จะเสร็จแล้ว

“ไทป์สบายเลยอะ ดูสิไม่เห็นต้องมานั่งหลังขดหลังแข็ง มือหงิกมืองอเหมือนพวกเราเลยอะเอย” ดาวว่าพลางหันมองไปยังไทป์ ที่ตอนนี้กำลังซ้อมการแสดง ด้วยสีหน้าที่เบื่อปนเหนื่อย

“ไทป์ก็เหนื่อยในแบบของเค้าน่ะดาว” เอยว่า ตอนนี้ทำต้นไม้เสร็จแล้ว จะหันไปช่วยเพื่อนอีกกลุ่มที่กำลังต่อแพด้วยลังกระดาษ เพื่อใช้ให้ท้าวพรหมทัตลอยนางกากี ตอนที่รู้ว่านางกากีได้เสียกับพญาครุฑและคนธรรพ์แล้ว

“ว่าแต่ดูกวินสิเอย หน้าหงิกเชียว” ดาวสะกิดเอยให้หันดูกวิน ที่ตอนนี้กำลังซ้อมบทที่อาจจะเรียกเสียงฮือฮาคือบทร่วมรักกับนางกากี    


          ตามบทแล้ว คนธรรพ์นาฏกุเวรแปลงกายมาเป็นตัวไรเกาะปีกพญาครุฑมายังวิมานฉิมพลี และฉากที่กำลังจะซ้อมนี้ คือฉากร่วมรักระหว่างคนธรรพ์นาฏกุเวรกับนางกากี เรียกว่าประธานนักเรียนที่เป็นผู้กำกับนั้น กำลังกุมขมับกับความดื้อรั้นของกวิน ที่ไม่ยอมให้ความร่วมมือในการแสดง

“กวิน ชั้นบอกนายกี่ครั้งแล้วว่าฉากนี้กอดนางเอกหลวมๆ เอาท่าสวยๆเหมือนในรูปนี้” ประธานชี้รูปวาดแบบจิตกรรม ภาพของฉากนี้

“มาทำเองมั้ย?” กวินย้อนใส่ ประธานแทบจะอยากจะขว้างรูปในมือใส่หน้ากวิน อีกทั้งนางเอกของเรื่องดูจะรู้สึกอาย คล้ายกวินไม่อยากแตะต้องตัวเธอเสียเท่าไหร่นัก

“กวิน นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย ถ้านายไม่ยอมทำตามที่ชั้นบอก นายได้ตกวิชาภาษาไทยพร้อมกับคะแนนกิจกรรมหายเรียบแน่ จะลองมั้ย? ชั้นโทรหา ผอ. ตอนนี้ยังได้เลยนะ” ประธานนักเรียนคนนี้เป็นหลานชาย ผอ. โรงเรียนนี้นี่เอง ปกติเท่าที่เอยได้ยินมา ประธานไม่เคยแอบอ้างชื่อลุงของตัวเองมาข่มใคร ครั้งนี้คงเหลืออดจริงๆ

“ก็ได้” กวินกัดฟันกรอด ดูท่าจะห่วงการเรียนตัวเองมาก เลยจำยอม กวินมองรูปในมือของประธานแค่แว่บเดียว ก่อนที่จะดึงนางเอกให้นอนลงบนแท่นนอนแล้วกอดหลวมๆจากด้านหลัง ทุกคนแถวนั้นทั้งโห่ทั้งกรี๊ดพร้อมๆกัน นางเอกของเรื่องหรือชมพู หน้าแดงปลั่งอย่างเขินอาย

“ว้าย เขินแทนเลยเหอะ” ดาว พูดไปพลางกุมแก้มตัวเอง เอยเองก็ยังอดเขินแทนมาได้ รู้สึกใจเต้นตึกตักหากโดนใครสวมกอดแบบนั้น

“เอย หน้าแดงทำไมเนี่ยะ? เอ๊ะ...หรืออยากโดนกอดกับเค้าบ้าง” ดาวได้ทีแซว

“หน้าแดงที่ไหน ตาฝาดแล้วดาว” เอยส่ายหน้าพัลวัน ก่อนที่จะลงมือทำงานของตัวเองให้เสร็จ



          ในที่สุด วันแสดงก็มาถึง นักแสดงทุกคนดูดีด้วยเครื่องประดับและชุดที่ประดิษฐ์จากเพื่อนร่วมรุ่น ฉากทั้งหมดพร้อมแสดง ใครที่ต้องประจำฉากต่างก็พากันเตรียมตัวเพื่อการแสดง เอยที่หมดหน้าที่ในการเตรียมฉาก ถูกลากให้ไปอยู่เป็นเพื่อนไทป์ที่กำลังแต่งตัวอยู่

“ร้อนแม่งอะเอย เอาน้ำให้กูกินหน่อย” ไทป์ว่าพลางยื่นมือมาขอน้ำดื่มจากเอย ตอนนี้ในห้องแต่งตัวหลังเวทีดูวุ่นวาย เพราะนางเอกของเรื่องยังแต่งหน้าแต่งตัวไม่เสร็จ ทุกคนถึงวิ่งไปรุมทึ้งกันอยู่ ทิ้งนักแสดงชายคนอื่นๆดูแลตัวเองกันไป


          กวินนั่งไม่ห่างจากไทป์ เพราะบทของทั้งสองต้องเจอกันหลายฉาก มากกว่าคนอื่นๆ ทั้งฉากเล่นสกาในวัง ทั้งฉากที่วิมานฉิมพลี ทั้งสองจึงต้องอยู่ใกล้กันเพื่อนจะเรียกตัวง่าย

“ร้อนอะไรไทป์ เสื้อก็ไม่ใส่” ชุดของไทป์ใส่แค่โจงกระเบนกับเครื่องประดับ เปลือยอก เอยไม่เห็นว่าจะร้อนตรงไหน

“มันร้อนข้างล่างไงเอย มึงมาลองใส่มั้ย?” ไทป์ว่าขำๆ



          ไม่ใช่แค่ไทป์คนเดียวที่ใส่ชุดแบบนั้น กวินเองก็ด้วย เอยก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมอง แม้ว่าหุ่นของไทป์ก็ดูมีกล้าม อีกทั้งยังขาว แต่หุ่นของกวินนั้นออกจะรูปทรงสามเหลี่ยม บ่ากว้างแต่เอวคอดลงมากว่าของไทป์ หุ่นไม่ต่างจากนักกีฬาว่ายน้ำ เอยคิดๆอยู่ในใจ..

“สงสัยชอบว่ายน้ำแน่เลย” เอยเหลือบมองก่อนที่จะหันกลับมาที่ไทป์ เพราะดูเหมือนไทป์เองก็จะสงสัยว่าเอยมองอะไรอยู่หลายรอบแล้ว

“มองหาอะไรวะเอย กูเห็นสองสามรอบแล้ว”

“หืม..ก็...มองว่าชุดต่างกันยังไง” เอยว่า รู้สึกตัวเองจะลื่นยังกับปลาไหลเกินไปแล้ว

“กูคิดว่ามองไอ้คนข้างๆ อย่าคิดเชียวนะมึง มองกูดีกว่าเยอะ” ไทป์ตบอกตัวเองป๊าบใหญ่ เอยได้แต่หัวเราะ โดยที่มีสายตาของกวินตวัดมามอง สายตาคมกริบที่เอยหันไปสบก็พาลสะดุ้งเอา

“พร้อมรึยัง จะแสดงแล้ว” เสียงประธานตะโกนบอก เอยจึงใช้โอกาสนี้ปลีกตัวออกมา แม้ว่าสายตาของกวินจะไม่มองมาที่ตัวเองแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกร้อนๆหนาวๆไม่หาย



          การแสดงเริ่มขึ้น คนที่ไม่มีอะไรทำอย่างเอยและดาว จึงพากันไปจับจองที่นั่งที่อยู่หลังสุด เพราะนั่งกันตามลำดับชั้น การแสดงที่เรียกเสียงกรี๊ดจากน้องๆผู้หญิงได้ และเสียงฮือฮาจากผู้ชายเมื่อตอนที่นางเอกปรากฏตัว ทั้งหมดแสดงได้ดีสมกับที่ประธานเคี่ยวเข็ญภายในเวลาที่จำกัด แม้ว่าไทป์ที่ทำท่าจะเบื่อๆก็ยังรู้สึกว่ามีสีสันเมื่อน้องๆเรียกชื่อพี่ไทป์ รวมถึงกวินที่พอจะมีสีหน้าร่วมเวลาแสดงหรือพูดบทอยู่บ้าง วันนี้ทุกคนดูจะพอใจการแสดงของชั้น ม.หกมากเลยทีเดียว

“จบซะที” เอยมาหลังเวทีเพื่อช่วยไทป์ถอดเครื่องแต่งตัว โดยที่กวินถอดเองโดยไม่ต้องให้ใครช่วย แม้สายตาของใครหลายๆเอาแต่มองเหมือนอยากเข้าไปช่วย แต่คงไม่กล้าพอ

“เดี๋ยวกูไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำก่อน รออยู่ตรงนี้นะเอย” ไทป์ถือเสื้อผ้าไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำ เพราะห้องสำหรับเปลี่ยนชุดที่มีอยู่ห้องเดียวตอนนี้ มีชมพูใช้อยู่

“อืมๆ” เอยได้แต่รับคำ ตอนนี้ใครหลายๆคนต่างเก็บของกันจนหมดแล้ว ทยอยหายไปทีละคนสองคนจะในที่สุด..ก็เหลือแค่เอยที่นั่งรอไทป์ กับกวินที่กำลังถอดเครื่องแต่งตัวที่ไม่เสร็จซะที

“ถอดยากฉิบ” เสียงบ่นเบาๆที่เอยได้ยิน แม้ว่าสายตาไม่ได้มองไปทางนั้นก็คิดได้ว่ากวินคงลำบากอยู่แน่ๆ

“หะ...ให้ช่วย..มั้ย?” ในที่สุดเอยก็ทนไม่ไหว เอ่ยปากถาม พร้อมกับหันหน้าไปดูเพราะรู้สึกได้ว่ากวินคงลำบาก

“.....” ไม่มีเสียงตอบรับทั้งนั้น แต่มือทั้งหมดหยุดชะงักในการพยายามถอดเครื่องแต่งตัว นั้นก็คงเป็นสัญญาณว่าพร้อมจะให้ช่วยเหลือ



          เอยพอรู้แล้วว่าที่กวินถอดไม่ได้เพราะสร้อยสังวาลติดกับที่ครอบหัว แล้วเอยเองก็ไม่ได้สูงพอที่จะถอดออกมาได้ กวินจึงนั่งลงให้เอยถอดให้ เอยออกจะมือสั่นนิดๆเมื่อจับสร้อยสังวาลย์ที่ติดอยู่ มือนั้นค่อยๆดึงออกจากการพันกันกับอะไรก็ไม่รู้บนที่ครอบหัว และยังมีอีกเส้นที่ยังพาดอยู่อีกข้าง เอยจึงดึงสร้อยสังวาลย์อีกเส้นถอดขึ้นมาทางหัวให้กวิน เป็นอันเสร็จ

“เสร็จ...แล้ว” เอยทำท่าจะหันหลังแต่กวินขัดขึ้นมาก่อน

“ยังมีที่ครอบนี่อีก” กวินว่า เอยจึงจำยอมดึงที่ครอบหัวนั้นออกให้อีกอัน แต่ดูเหมือนจะครอบแน่นไปสักหน่อย เอยพยายามออกแรงดึงสองสามครั้งยังไม่ออก

“เอ่อ...เจ็บมั้ย? คือ...มันไม่ออก” เอยละล่ำละลักพูด เพิ่งนึกได้ว่าการออกแรงเมื่อครู่นี้แรงพอสมควร

“แรงเท่ามด” กวินว่า ก่อนที่จะกวินจะดึงออกเองแทน

“โทษที...” เอยได้แต่ขอโทษ แม้จะช่วยแต่ก็ยังไม่ได้เรื่อง

“ไม่เป็นไร...” กวินว่าแบบนั้น ก่อนที่จะลุกออกไป แต่ก่อนจะพ้นประตู ก็หันกลับมา

“ขอบใจ” สั้นๆ เท่านั้นจริงๆ แต่เอยรู้สึกหน้าร้อนวาบ มือไม้เริ่มวางไม่ถูกที

“อืม” พยักหน้ารับ กวินจึงเดินหายออกไป ไม่ถึงนาทีเท่านั้นไทป์ก็มา

“เอย...เฮ้ยเอย มึงเป็นไรวะ?”

“ปะ...เปล่า กลับกันเถอะไทป์” เอยชวน

“เออๆ กลับเหอะ กูเหนื่อยสายตัวแทบขาดแล้ว”


          เอยกลับบ้านด้วยความรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แม้จะได้คุยกับกวินสั้นๆ แต่ก็รู้สึกได้ว่ากวินยอมคุยกับตัวเอง ไม่ได้ทำท่าทีเย็นชาเหมือนที่คนอื่นๆโดน รู้สึกว่าแค่สิ่งเล็กๆก็ทำให้หัวใจฟูพองได้ เพราะอะไรกัน...เพราะรู้สึกว่าอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีกันได้หรืออย่างไร?...

   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 07-12-2014 11:19:10

 
เหมือนคนธรรพ์จะนึกออกละ น้องเอยของเจจจจ่  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-12-2014 11:21:02

ทำไมยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่ามันไม่พอนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 07-12-2014 11:32:06

เอยชอบกวินชัวร์ป้าบ กวินก็ดูมีอะไรบางอย่างกับเอยอยู่นะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ (รออ่านทุกวันเลยยยยย....)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 07-12-2014 11:43:41

เอ๋  จำได้หรือเปล่า? กวินเองก็อาจจะมองเอยมานานแล้วก็ได้ แต่ติดที่ท่า + ซึนมากไปหน่อยก็ได้มั๊ง  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-12-2014 11:51:43

"แรงเท่ามด" จะเป็นคำติดปาก
หรือจะเป็นตัวอย่างที่กวินจำเอยได้กันนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: pang_mingi ที่ 07-12-2014 12:31:54

อร๊ายยยยยยยยยยย
ฟินอ่ะ ชอบๆ
น้องเอยหนูชอบเค้าตั้งแต่มัธยมแล้วค่ะลูก
คุณกวินจะคิดไรกับเอยบ้างมั้ยเนี่ยยย
ชอบบบบบบบบ มาอัพต่อเร็วๆนะคะ ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 07-12-2014 13:27:10

มาอัพอีกเยอะๆเลยนะ  :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: lovebirdmark ที่ 07-12-2014 13:28:15

เป็นครั้งแรกที่อยากบอกคนเขียนว่า "ชอบ" เรื่องนี้มาก ๆ ติดอันดับเรื่องโปรดในดวงใจเลย ด้วยเพราะความลื่นไหลของตัวหนังสือ

ผู้เขียน ทำได้ดีมาก ๆ จนแบบคิดว่า มีนิยายเรื่องอื่นอีกมั้ย อยากอ่านลักษณะการเขียนแบบนี้

บอกได้คำเดียวว่า "ชอบ" มาก รีบอัพไว ๆ นะคร้าบ และคนเขียนสู้ ๆ คร้าบบบบ

ฮึ๋ยยยย อ่านวนหลายรอบ และจินตนาการ เอย กับ กวิน ไปซะเยอะแยะแล้วววว ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 07-12-2014 14:37:39

แรงเท่ามด งื้ออออ

เราว่ากวินต้องจำเอยได้แน่ๆอ่ะ

ไม่คิดว่ากวินจะเป็นคนขี้แกล้งนะเนี่ย จะน่ารักเกินไปละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 07-12-2014 15:38:48

โอ๊ยยยย~ ติดเรื่องนี้จังเลย ดูอบอุ่นมากอ่ะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 07-12-2014 16:49:00

งื้ออออ...อยากอ่านอีกอ่ะ

กวินรู้ไหมเนี่ยว่ามีคนแอบรัก ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 07-12-2014 16:59:11

 :katai2-1:  :katai2-1:
สนุกมากค่าา เขินแทนเอยเลย555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 07-12-2014 19:12:54

อยากบอกว่าชอบเรื่องนี้มากเลย อย่าทิ้งนะคะ ได้โปรดๆๆๆๆ

ปล.ขอบคุณที่มาอัพสม่ำเสมอนะคะ ชอบมากกกกก  :katai2-1: o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 6 (7/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 07-12-2014 21:31:49

อ่านแล้วชอบมากๆ เลยครับ ได้โปรดเขียนต่อจนจบน่ะครับ  แต่ถ้าให้ดีอัพบ่อยๆ ถี่ๆน่ะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 08-12-2014 09:46:22

ขอบคุณที่คอมเม้นท์ ขอบคุณที่ให้กำลังใจ ขอบคุณที่ชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 7

คนไม่มีหัวใจ?



               วันนี้วันเสาร์ วันทำงานวันสุดท้ายในรอบสัปดาห์ วันนี้ทั้งวันเอยทำงานอย่างหวาดระแวง รู้สึกบรรยากาศในแผนกมีความกดดันแปลกๆเต็มห้องไปหมด

“ทั้งสองคน ผมมีเรื่องจะคุยด้วย ตามมานี่หน่อย” เอกภพเดินตรงมายังพี่แปงและเอย ด้วยสีหน้าดุดัน


          ทั้งสองจึงลุกตามคำสั่งของเอกภพ พอคล้อยหลัง เสียงนินทาซุบซิบบังเกิดขึ้นทันที  เอยกับพี่แปงได้แต่มองหน้ากันเงียบๆ ระหว่างที่เดินตามเอกภพไป เอกภพพาทั้งสองมายังห้องประชุมเล็ก ที่ไม่มีใครใช้ ก่อนที่จะปิดประตูแล้วให้ทั้งสองนั่งลง

“เรื่องเอกสารพวกคุณให้ผมหมดแล้วใช่มั้ย? มีสำรองอีกหรือเปล่า?” มาถึงก็เปิดคำถามตรงๆ

“ไม่มีแล้วนะคะ ให้หัวหน้าตามคำสั่งค่ะ” พี่แปงตอบ เอยได้แต่นั่งหน้านิ่ง

“อย่างนั้นหรอ? งั้นก็ดีแล้ว เพราะเรื่องนี้ผมไม่อยากให้ใครรู้นอกจากพวกเรา หวังว่าเรื่องการตรวจสอบเอกสารเมื่อวานจะไม่ได้บอกใครนะ” บอกเล่าเชิงถามแบบนี้ ดูก็รู้ว่าเอกภพระแวงทั้งสองคนพอสมควร

“ไม่ได้บอกครับ ต่างคนต่างทำงานของตัวเอง” เอยเป็นคนตอบบ้าง จะให้พี่แปงออกหน้าคนเดียวก็กระไรอยู่

“งั้นผมไปล่ะ พวกคุณก็กลับไปทำงานได้เลย” เอกภพว่าแล้วก็เดินออกไป

“เฮ้อ...น่ากลัวชะมัด” พี่แปงถอนหายใจพรูด้วยความโล่งอก

“ไปทำงานต่อเถอะครับพี่แปง” เอยพูดแค่นั้น เพราะกลัวว่าเอกภพที่ไปได้ไม่ไกลจะได้ยินเอา ทั้งสองออกจากห้องประชุมกลับไปทำงานต่อ


          แล้วเมื่อกลับมาถึงแผนก ทุกคนต่างกรูกันเข้ามาถามแทบจะทันที ต่างคนต่างเล่าให้ฟังว่าพักนี้เอกภพดูแปลกๆ ลนลานแล้วเอาแต่ซักไซ้ถามทุกคนว่าเอยและพี่แปงมาเล่าอะไรบ้าง คนอื่นๆเลยรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้

“แปง เป็นไงบ้างวะ?” พี่ขาวถามอย่างเป็นห่วง หลังจากที่ทุกคนถอยไปทำงานของตัวเองหลังจากคุยกันเสร็จแล้ว

“ไม่หรอก หัวหน้าถามเรื่องงานเฉยๆ แต่ไม่สะดวกคุยตรงนี้เท่านั้นแหละ” พี่แปงบอก

“เราว่าหัวหน้าหมู่นี้แปลกๆ พูดจาก็แปลกๆ ระวังจะโดนหางเลขก็แล้วกัน” พี่ขาวว่าก่อนที่จะกลับไปทำงานต่อ


          เอยรู้สึกปวดหัว อาจจะเพราะเรื่องงานและเรื่องของเอกภพ ทำให้รู้สึกหนักไปทั้งตัว เลยว่าจะไปชงกาแฟให้ตัวเองซะหน่อย เดินเข้าไปในห้องกาแฟก็พบกลุ่มสาวๆของแผนกขายนั่งจับกลุ่มเม้ากันอย่างสนุกสนาน

“นี่เธอ เมื่อวานชั้นเห็นท่านประธานที่ห้างเซ็นด้วยล่ะ”

“ท่านไปกับใคร?” อีกคนก็ถามพลางอยากรู้ มือก็คนแก้วกาแฟตรงหน้าไปด้วย

“ตอนแรกก็เห็นท่านเดินกับผู้ติดตาม แล้วจู่ๆก็มีผู้หญิงโผล่พรวดเข้ามาล่ะ เธอเอ้ย...ยังกับละครหลังข่าว”

“ทำไมๆ” ความอยากรู้เริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ เอยที่กำลังชงกาแฟก็ยืนฟังอย่างตั้งใจเช่นเดียวกันกับคนในวงสนทนา

“ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ บอกท่านประธานว่า ชั้นรักคุณนะคะ อย่าทิ้งชั้นแบบนี้”

“ว๊าย!! จริงหรอ แล้วไงต่อ?”

“ท่านประธานหน้านิ่งมาก เหมือนไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้น จากนั้นผู้ติดตามเลยจัดการดึงหล่อนออกจากท่านประธาน”

“โห...นี่ละครชัดๆ”

“ของจริงจ้ะ ชั้นนี่เห็นกับตา แล้วที่น่าตกใจ ท่านประธานพูดว่าไงรู้มั้ยเธอ” ยัง เรื่องมันยังไม่จบ เอยจิบกาแฟลุ้นคำพูดต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ

“อย่าพูดคำนั้นออกมาทั้งที่นอนกันแค่ครั้งเดียว เธอรักชั้นที่เงินไม่ใช่ตัวชั้นหรอก....แก ชั้นนี่หน้าชาแทนเลย”

“ต๊าย! เป็นชั้นก็ชาละนะเจอผู้ชายว่าแบบนั้นน่ะ”

“จากนั้นท่านประธานก็เดินออกไปเลย นี่ชั้นยังไม่อยากเชื่อ ว่าจะเห็นอะไรแบบนั้น”

“ผู้หญิงคนนั้นสวยมั้ยแก?”

“สวยมากเลยล่ะ ยังกับดาราแถมแต่งตัวก็ไฮโซ”

“เฮ้อ...ถ้าได้กิ๊กกับท่านประธานสักครั้งจะตั้งใจทำงานเลย”

“อย่าเพ้อเจ้อน่า เรามันพนักงานต๊อกต๋อย ว่าแต่เธอเมื่อวานไปเที่ยวกับกิ๊กคนที่เท่าไหร่?”


          จากนั้นทั้งหมดก็เปลี่ยนบทสนทนากันทันที เอยยืนดื่มกาแฟจนหมด ก่อนจะกลับไปยังแผนก ระหว่างทางก็นึกถึงเรื่องที่สาวๆเหล่านั้นพูด


“เหมือนตอนนั้นเลยแหะ..”



         วันนี้เป็นวันศุกร์ เหล่าเด็กนักเรียนก็พากันดีใจที่วันนี้มาถึง วันเรียนวันสุดท้ายของสัปดาห์ พักเที่ยงของวันนี้เอยต้องเข้าห้องสมุด ไปตรวจสอบน้องๆที่ทำเวรบรรณารักษ์ของชมรม และต้องมีการไปทวงหนังสือสำหรับนักเรียนบางคนที่ยืมไปนานเกินกว่ากำหนด วันนี้มีสามรายด้วยกันที่เอยต้องเป็นคนไปทวงด้วยตนเอง และหนึ่งในนั้นที่น่าตกใจคือ...กวิน

“เค้ายืมหนังสืออะไรไป?”  เอยได้แต่ถามตนเอง หนังสือที่กวินยืมไปคือ The Human Comedy ความสุขแห่งชีวิต หนังสือวรรณกรรมเยาวชนที่เก่าพอสมควร ยืมไปสองอาทิตย์เห็นจะได้แล้ว ยังไม่นำมาคืน

“อ่านเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ?” รู้สึกว่าได้รู้จักกวินขึ้นมาทีละนิด เอยใช้เวลาพักเที่ยงตามคืนหนังสือพร้อมค่าปรับมาได้ จนเหลือเล่มสุดท้ายของกวิน

“อยู่ที่ไหนนะ?” เอยได้แต่มองหากวิน จะบอกดาวให้ช่วยหาก็ไม่ได้เพราะดาวเองก็ยุ่ง ส่วนตัวไทป์แอบงีบอยู่ในห้องเรียน เอยจึงต้องหาเอง

“อ๊ะ...นั่นไง”


          กวินยืนอยู่ที่สวนหย่อมมุมตึกวิชาการ ตรงนี้คนเดินผ่านน้อยมาก เห็นกวินแค่แวบเดียวก็รีบถอยมา ทำใจที่เต้นตึกตักให้สงบก่อนที่จะไปพบ พอทำท่าจะเดินออกไปกลับเห็นชมพู ดาวโรงเรียนเดินมาอีกทางไปหากวิน

“กวิน...”

“เธอส่งจดหมาเรียกชั้นมา?” กวินคีบจดหมายส่งให้ชมพู พร้อมคำถาม

“จ้ะ เราส่งเอง คือ...มีเรื่องจะคุยด้วย”

“ว่ามา มีเวลาไม่มาก” กวินตัดบท ชมพูหน้าเริ่มเจื่อน

“คือ..เราเรียกกวินมาเพราะจะบอกว่า...เรา ชอบกวินนะ”

“แล้ว?” ถามอย่างไร้ความรู้สึกตื่นเต้น ทั้งที่มีคนอย่างดาวโรงเรียนมาสารภาพรักแท้ๆ

“เราชอบกวิน ตั้งแต่แรกเห็นเลย แล้วยิ่งตอนที่แสดงละครด้วยกันยิ่งรู้สึกชอบมากขึ้นอีก”

“ชอบชั้นตรงไหน?”

“ชอบ...ชอบทุกอย่างเลย จะเป็นอะไรมั้ยถ้าจะคบกับ...”

“ที่เธอชอบน่ะคือหน้าตาชั้น ไม่ใช่ตัวตนของชั้นหรอก”

“ไม่นะกวิน เราชอบกวินจริงๆ ไม่ใช่แค่หน้าตา” เธอส่ายหน้า มือไม้เริ่มพัลวันกลางอากาศราวกับจะอธิบาย

“แล้วเธอรู้จักตัวชั้นจริงๆมั้ย?” กวินถาม

“เอ่อ...คือ” ชมพูเริ่มอ้ำอึ้ง

“พอเถอะ! เธอไม่ได้รู้จักชั้น ที่ชอบแค่หน้าตาชั้นเท่านั้น” กวินว่า

“แต่กวิน....เราขอเรียนรู้ได้มั้ย เรามาลองคบกันนะ” ชมพูเองก็ไม่ลดละความพยายาม

“ชั้นไม่ได้ชอบเธอ และคิดว่าคงจะคบกันไม่ได้ ขอตัว”


          กวินตัดบทอย่างไร้ความสงสาร ในสายตานั้นมองก็เห็นว่าไม่มีความเห็นใจในความกล้าหาญที่ชมพูรวบรวมมาเพื่อสารภาพรัก กวินโยนทิ้งสิ่งเหล่านั้นอย่างไม่ปราณีเลยสักนิด ชมพูยืนน้ำตานองหน้า เธอคงจะรู้สึกผิดหวังและเสียหน้าพอควร กวินเป็นผู้ชายที่เลือดเย็นจริงๆ


           เอยมัวแต่สงสารชมพู จนลืมนึกไปว่าตัวเองมาแอบดูเหตุการณ์เหล่านี้อย่างเสียมารยาท พอนึกขึ้นได้ ก็รีบหันหลังก้าวเร็วๆออกจากตรงนั้นโดยทันที

“นั่นใคร?” กวินถามเสียงเข้ม เอยสะดุ้งโหยง รู้สึกตัวสั่นๆ

“ถามว่าใคร?” ถามย้ำๆชัดๆ จนเอยต้องยอมไปหันกลับไปแต่โดยดี

“คือ...เอ่อ...เรา มาทวงหนังสือ”

“หนังสืออะไร?” กวินถาม ใบหน้าที่นิ่งนั้นเห็นได้ชัดเจนจะๆว่าไม่ได้รู้สึกเสียใจกับการกระทำเมื่อครู่เลย

“หนังสือที่ยืมจากห้องสมุด มารับหนังสือคืนพร้อม...ค่าปรับ”

“ลืมอยู่บ้าน พรุ่งนี้จะเอามาให้” กวินว่าก่อนที่จะเดินกลับไป โดยที่หันกลับมาพร้อมพูดว่า

“อ่อ...ทีหลังจะมาก็หัดเงียบๆหน่อย อย่าให้คนเค้ารู้กันทั้งโลกว่าแอบยืนดู”

          เอยหน้าถอดสีทันทีที่กวินพูดจบ แปลว่ากวินรู้อยู่แล้วว่าเอยแอบยืนดูชมพูมาสารภาพรัก เอยรู้สึกอายมากจึงพูดไล่หลังไปอย่างลืมตัว แม้เสียงไม่ดังมากแต่คาดว่ากวินคงได้ยิน เพราะได้ยินเสียงหัวเราะแว่วมา


“ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย”


           แม้จะรู้สึกอายที่ถูกจับได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เอยไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมรู้สึกดีใจพิกลที่กวินปฏิเสธชมพูไปทั้งๆที่ดูใจร้ายแบบนั้น แม้เอยจะรู้สึกสงสารชมพู แต่ใจหนึ่งกลับโล่งอก..นี่ตัวเองกลายเป็นคนแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่?




          นึกแล้วก็อดตลกตอนนั้นไม่ได้ เอยไม่ได้ตั้งใจไปแอบดูเสียหน่อย มันเป็นความบังเอิญต่างหาก แล้วใครจะคิดว่าชมพู ดาวโรงเรียนจะมาสารภาพเรื่องแบบนี้ตอนเที่ยงด้วย เรื่องนี้เอยเก็บงำไม่ได้เคยบอกใคร แม้แต่ไทป์ที่สังเกตว่าเอยแปลกๆ โดนถามหลายต่อหลายรอบก็ยังไม่ยอมปริปากพูดมันออกไป นึกถึงเรื่องนี้ก็แอบขำกับตัวเองเบาๆ

          เอยเดินไปยิ้มไป พลันชะงักเท้า ระหว่างทางเดินไปแผนก มีมุมๆหนึ่งมีชั้นแผงหนังสือพิมพ์สูงประมาณไหล่ของเอยเห็นจะได้ อีกทั้งต้นไม้กระถางต้นสูงวางอยู่ เอยดันเห็นว่าเอกภพกำลังคุยกับอุ้ม คู่กรณีที่พี่แปงเล่าให้ฟัง และอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการทุจริตที่กำลังสืบกันอยู่ เสียงแว่วๆพอจับความได้ว่ากำลังคุยอะไรกัน

“พี่เอก อุ้มว่างานนี้ไม่หมูแล้ว พี่รีบหยุดเถอะ”

“มาถึงขั้นนี้แล้วนะอุ้ม ถ้าไม่จัดการให้เสร็จเรื่องมันก็จะแดง”

“แต่พี่เอก ท่านประธานกำลังจับตาดูพี่อยู่นะ แล้วนี่ไม่รู้ว่าใครเป็นสายให้ท่านบ้าง”

“จับตาดูแล้วไง หลักฐานไม่มีจะเอาอะไรมาเอาเรื่องพี่ อีกอย่างท่านสุเดชหนุนพี่ เชื่อเหรอว่าประธานเด็กๆแบบนั้นจะทำอะไรพี่ได้”

“พอเถอะพี่เอก อุ้มจะไม่ช่วยพี่แล้วนะ”

“ได้ไงอุ้ม เราเป็นแฟนกันนะ จะทิ้งพี่แบบนี้ได้ไง เงินที่ได้มาพี่ก็เลี้ยงอุ้มเยอะนะ”

“แต่อุ้มว่ามันเสี่ยง อีกอย่างพี่ก็รู้ว่าถ้าเรื่องนี้แดง อนาคตเราดับ อุ้มยังอยากมีงานทำและก็ยังอยากแต่งงานอยู่กินกับพี่เอกนะ”

“พี่สัญญา จบเรื่องนี้พี่จะลาออก และท่านสุเดชเองก็จะวางมือแล้วเหมือนกัน”

“ก็ขอให้จบก่อนเรื่องจะแดงเถอะ งั้นอุ้มไปนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”


          บทเรียนเมื่อก่อนสอนเอยได้เป็นอย่างดี ว่าการหันหลังกลับนั้นจะทำให้อีกฝ่ายรู้ว่าเรามาถึงที่นี่ก่อน เอยจึงเดินถอยหลังอย่างเร็วและหลายก้าว พร้อมๆกับที่อุ้มเดินออกมาพอดี เอยจึงทำท่าว่าเดินหน้า

“อ้าวพี่อุ้ม มาหากาแฟดื่มหรอครับ?”

“อะ...อ้าว เอย มาเมื่อไหร่?” อุ้มถาม ดูลนหน่อยๆ

“เพิ่งเดินออกมาจากห้องกาแฟนี่แหละครับ งั้นผมไปทำงานต่อนะครับ”


          เอยเดินกลับไปยังแผนก จดจำทุกคำพูดของทั้งสองที่ได้ยินมาเป็นอย่างดี เพราะวันนี้เอยจะต้องนำเรื่องไปรายงานกวินตามคำสั่ง ดูท่ามีผู้สมรู้ร่วมคิดเพิ่มมาอีกหนึ่งคนแล้ว

....
...
..


          ถึงเวลาเลิกงาน เหล่าพนักงานก็พากันตอกบัตรกลับบ้านกันเป็นแถว คนเรานี่แปลก พอมาทำงานมาก็สาย แต่พอเลิกงานกลับเลิกตรงเวลา

“เอย พี่กลับก่อนนะ” พี่แปงโบกมือหยอยๆให้ พี่ขาวเองก็เช่นกัน ทั้งสองกลับไปแล้ว เหลือแค่เอยที่ยังพิมพ์งานก๊อกแก๊กไปเรื่อยๆ พอเริ่มเห็นว่าคนอื่นๆกลับกันหมด เอยจึงเริ่มเก็บของ เตรียมตัวจะไปหากวินเพื่อรายงานเรื่องของเอกภพ


          เอยกดลิฟต์ไปยังห้องทำงานของกวิน วันนี้เดินขึ้นไปก็เจอเลขาคนสวยนั่งอยู่หน้าห้อง รู้สึกว่าเธอเป็นมิตรกับเอยเหลือเกิน

“สวัสดีค่ะคุณพีระนัม มาพบท่านใช่มั้ยคะ?”

“ครับ เอ่อ เรียกผมเอยก็ได้ครับ ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้”

“เดี๋ยวดิชั้นจะไปแจ้งท่านนะคะ รอตรงนี้สักครู่ค่ะ”


          เอยยืนรอพร้อมๆกับมองไปทั่วๆ ใช่ว่าจะเงียบซะทีเดียว แต่ดูเหมือนห้องทำงานของบอร์ดผู้บริหารแต่ละคนจะเป็นสัดส่วน ไม่พลุกพล่านเหมือนพนักงานธรรมดา
 
“เชิญค่ะคุณเอย” เธอก็ยังเรียกคุณอยู่ดี แต่ดีตรงที่ไม่เรียกชื่อจริง...
     
++++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 08-12-2014 10:19:44

มาแล้วๆ กำลังกดรีเฟรชรออยู่พอดีเลย :katai4:

ขอบคุณที่อัพเร็วค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-12-2014 11:27:58

ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่ามันไม่พอ อยากอ่านต่อเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 08-12-2014 12:04:18

มันจะแค่รายงานความคืบหน้ามั๊ยน้อ จริงๆกวินอาจจะไม่เคยลืมเลยก็ได้ น่ารักอ่ะ :-[


ปล.ยิ่งอ่านยิ่งเพลิน ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกสั้น แบบ วันนี้มาอีกตอนได้มั๊ยคะ อยากอ่านอีกจังเลยอ่ะ



 :call: :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 08-12-2014 19:05:41

กวิน...นายเด็ดขาดมากจนดูใจดำเลยอ่ะ  :mew5: อย่าทำกับน้องเอยเชียวนะ หึหึ  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 08-12-2014 19:44:47

เป็นกำลังใจให้นะคะ   ชอบมากค่ะ  o13อยากอ่านอีกอะ >< เพิ่งเข้าเล้าเป็ดได้ค่ะ (สมัครไปนานมากกกกก) รอนะคะ  :mew3:

เอยนายมีซัมติงลองกะกวินใช่มั้ย? ตอนมัธยมอะ -3-

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 08-12-2014 19:52:55

เอยจะมีอันตรายมั้ยอ่ะ ถ้าพวกนั้นรู้ว่าเป็นสายให้กวิน
ชื่อเรื่องเป็นของกวินใช่มั้ยอ่ะ แบบว่าอย่าบอกใครนะ ไม่งั้นเอยอาจเป็นอันตราย 55 มโนไปไกลละ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

ปล.บอกอีกครั้งว่าชอบมาก...(ก.ไก่ล้านตัว)
อยากให้มาต่อทีละหลายๆตอนทีเดียว แต่ว่าถ้าคนเขียนจะรักษาไว้ที่อัตราวันละหนึ่งบทได้ตลอดไปคนอ่านจะดีใจมาก  :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-12-2014 20:03:42

กลัวเอยโดนจัดการจังเลยอ่ะ
ถ้าท่านประธานรู้ข่าวนี้
จะดูแลเอยบ้างมั้ยน้อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 08-12-2014 20:23:20

เนื้อเรื่องกับการเล่าเรื่องน่าสยใจมากเลย ติดตามนะคะ สู้ๆนะน้องเอยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 7 (8/12/14) P.2
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 09-12-2014 00:17:30

ตัดฉับดื้อๆเลย :a5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 09-12-2014 10:02:06

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 8

หรือเพราะความบังเอิญ?



          เอยเดินเข้าไปในห้องทำงานของกวิน ห้องทำงานใหญ่โต พื้นที่กว้างขวาง ที่พอจะจำได้จากการที่มาเมื่อครั้งที่แล้ว

“เอ่อ...ท่านประธานครับ ผมพีระนัม...”

“จะให้ชั้นเชิญนั่งทุกครั้งหรือพีระนัม?” วันนี้กวินสวมแว่นกรอบสายตา ทำให้ดูเคร่งขรึมยิ่งกว่าเดิม เอยใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียวตอนที่กวินเงยหน้าขึ้นมาสบตาผ่านกรอบแว่นนั้น

“ขะ..ขออภัยครับ” เอยนั่งลงทันที แปลว่าครั้งต่อไป ต้องนั่งลงโดยไม่ต้องเชื้อเชิญสินะ

“มีอะไรคืบหน้าบ้าง?”

“เอ่อ...วันนี้ผมเห็นคุณเอกภพคุยกับคุยอุมาวดีครับ” เอยเริ่มรายงาน

“คุยว่ายังไงบ้าง?” กวินยังคงก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารต่อไป


          เอยเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดที่ได้ยินมาจากปากของเอกภพและอุ้ม รวมถึงบุคคลที่สาม ท่านสุเดช หนึ่งในผู้อาวุโสบอร์ดบริหารของบริษัท

“คุณสุเดชเล่นด้วยอย่างนั้นหรือ?”

“ผมได้ยินมาอย่างนั้นครับ”

“อืม ขอบใจมาก แล้วนี่จะกลับรถเมล์เหมือนเดิม?”

“ค...ครับ งั้นลาละครับ” เอยยกมือไหว้ ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินออกมาทันที รอบนี้กวินไม่ได้รั้งหรือบอกว่าจะไปส่งแต่อย่างใด ความคาดหวังเล็กๆที่มีก่อนเข้าห้องก็แตกตัวเหมือนฟองสบู่ไปเสียแล้ว

“หวังอะไรอยู่ไอ้เอยเอ้ย” สบถตัวเองที่เอาแต่คาดหวังลมๆแล้งๆ คาดหวังว่ากวินจะไปส่งเหมือนครั้งที่แล้ว

 
          ขึ้นรถเมล์มาด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยวชอบกล ฝนเริ่มตกเปาะแปะกระทบหน้าต่างกระจกใสบนรถ เอยแนบใบหน้ากับกระจกบานนั้น พลางขบคิดในใจถึงความรู้สึกของตัวเอง ว่าทำไมถึงกลับมาคิดถึงเรื่องของกวินอีก ทำไมเมื่อตอนม.หก สายตาเอาแต่ไล่มองหากวินโดยที่ไม่รู้ตัว จดจำเรื่องราวทั้งหมดได้โดยไม่ต้องเค้นความทรงจำแต่อย่างใด ทำไมถึงต้องใจเต้นทุกครั้งที่ได้สบตา ทำไมกัน?


          กลับมาถึงก็พบว่าแม่ทำกับข้าวรอไว้แล้ว กลิ่นหอมฉุยแบบนี้ทำให้เอยรู้สึกดีขึ้นบ้าง เอยรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าล้างมือล้างเท้ามาทานข้าวทันที อย่างน้อยการทำแบบนี้ก็ให้เรื่องที่ขบคิดอยู่ภายในใจเบาบางลงไปบ้าง ดูท่าพรุ่งนี้ต้องคุยกับดาวไม่ก็ไทป์ ถึงความรู้สึกที่กำลังเกิดขึ้นเสียแล้ว
...
..
.
   

               เช้าวันอาทิตย์ อากาศยังคงครึ้มไปด้วยเมฆฝน ลมพัดแรงแทบจะตลอดเวลา เอยโทรหาดาวกับไทป์ โชคดีที่ทั้งสองว่าง เลยว่าจะชวนไปกินข้าวกันสักหน่อย อีกอย่าง..อยากจะลองปรึกษาทั้งสองเรื่องความรู้สึกเหล่านี้อย่างจริงๆจังๆ แต่ก็คงไม่กล้าบอกว่าคนนั้นเป็นใคร

“กูมาแล้ว” ไทป์ตบไหล่เอยก่อนที่จะนั่งลงข้างๆ วันนี้ทั้งสองนัดมากินร้านอาหาญี่ปุ่นร้านเดิม อาจเพราะบรรยากาศกันเองและมีความเป็นส่วนตัว ส่วนดาวโทรมาบอกว่าอาจะช้า เพราะรถติด ไทป์อยู่ที่ร้านเพชรเลยมาไวกว่า

“นี่กูถามจริงๆวันๆมึงแดกอะไรบ้าง แม่งถึงผอมขนาดนี้?” ไทป์ถามพลางพลิกดูตัวซ้ายทีขวาที

“ก็กินปกตินั่นแหละไทป์”

“ปกติบ้านมึง ผอมซะจนคิดว่าเป็นโรค หาหมอบ้างมั้ย?”

“บริษัทตรวจสุขภาพทุกปี ไม่เห็นจะมีอะไร”

“เออๆ หัดกินๆเข้าไปซะบ้าง”


          ไทป์บ่นไปเรื่อย พลางเล่าให้ฟังว่าตอนที่ไปกาญจนบุรี โดนพ่อค้าโขกราคามาบ้าง เล่าเรื่องที่บ้านบ้าง แต่ดูไทป์มีความสุขกับร้านของตนเอง แค่นี่เอยก็ดีใจแล้ว

“มาแล้วจ้าหนุ่มๆ”    


          ดาวแต่งตัวสวยตามเคย นั่งลงปุ๊บก็สั่งอาหารปั๊บ พลางบ่นว่าฝนตกหนัก รถติดเป็นห่างว่าว

“ไทป์ แกเป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าจะจัดงานแฟชั่นโชว์เครื่องเพชรหนิ?” ดาวถาม

“ก็เออ ที่จริงกูก็จะนัดพวกมึงแต่ไอ้เอยตัดหน้าซะก่อน” ไทป์ว่า

“ไทป์มีเรื่องอะไรให้พวกเราช่วยมั้ย?” เอยถาม ก่อนที่จะรินน้ำชาให้ไทป์ที่พร่องลง

“ไอ้ดาว มึงช่วยกูออกแบบเสื้อผ้าด้วย คอนเซปต์งานกูหรูได้ทุกชนชั้น”

“หรูได้ทุกชนชั้น คือหรูแต่ไม่จำเป็นต้องรวย แบบนั้นหรอ?”

“ใช่ คือกูอยากให้ทุกคนใส่เพชรได้โดยไม่จำเป็นต้องรวย อีกอย่างกูออกแบบเซ็ทราคาถูกสำหรับคนทำงานด้วย คราวนี้ไอ้เอย มึงต้องช่วยกู”

“ให้เราทำอะไรหรอไทป์” เอยถาม

“เดินแบบให้กู”

“ห๊า!! เดินแบบ บ้าแล้วไทป์ งานออกแรงออกสมองได้หมด แต่งานใช้ร่างกายไม่เหมาะกับเราหรอกไทป์ เราไม่เป็นเลยจริงๆ”

“ก็กลุ่มลูกค้าที่กูเล็งคือพนักงานธรรมดา กูต้องการบรรยากาศแบบมึง ถ้ากูจ้างพวกดารานายแบบก็ผิดคอนเซปต์กูพอดี”

“แต่ว่า...” เอยไม่มั่นใจเลยกับการที่ต้องทำอะไรแบบนั้น

“ลองดูเอย ดาวอยู่ทั้งคนเดี๋ยวดาวจะช่วยเอง ให้ชั้นเป็นแม่งานได้มั้ยไทป์?” ดาวพูดกับเอย ก่อนจะหันไปถามไทป์

“เอาสิ ไม่ขอกูก็จะบอกให้มึงทำ” ไทป์ว่า

“ดาว มันยากนะต้องเดินต่อหน้าคนเยอะๆแบบนั้น ถ้าพลาดล่ะ?” เอยกังวลอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่ง่ายเลยที่จะไปปรากฏตัวต่อสายตาผู้คนมากมายแบบนั้น

“ไม่หรอก เอยจะไม่ทำอะไรขายหน้า ตราบใดที่ดาวอยู่ เป็นอันตกลงนะ” ไม่ถามไม่อะไร โดนเออออห่อหมกไปเสียแล้ว

“ก็ได้...แต่ถ้าพลาดขึ้นมา อย่าว่าเรานะไทป์” เอยไหล่ตกทันทีที่ตอบตกลง

“กูไม่ด่ามึงหรอกน่า กูเชื่อว่าไอ้ดาวจัดการมึงได้ นี่ๆกูเตรียมเซ็ทหลักๆมาหลายอันเลย มึงเอาไปดาว ดูว่าจะออกแบบชุดยังไงให้เข้ากัน”

“ดีเลย ชั้นจะได้เครดิตให้ห้องเสื้อที่กำลังจะเปิดด้วย”

“เดี๋ยวกูช่วยโปรโมท”



          ไทป์กับดาวคุยกันถึงเรื่องแฟชั่นโชว์อย่างสนุกสนาน แต่ละคนขุดไอเดียต่างๆกันออกมา เอยถอนหายใจยาว เรื่องที่อยากจะปรึกษาคงต้องพับเก็บไปก่อน เพราะเรื่องนายแบบเดินแบบพาเอยคิดหนักมากกว่าเรื่องความรู้สึกพวกนั้นแล้ว

“นี่ไทป์ แกจะเชิญใครมาเป็นแขกบ้าง?” ดาวถาม

“กูลิสต์ชื่อไว้แล้ว มีแต่พวกหนุ่มๆสาวๆเพื่อให้งานกูดูเป็นคนรุ่นใหม่”

“อย่างนั้นหรอ นี่ชั้นคันไม้คันมืออยากออกแบบชุดให้เอยจะแย่แล้ว”

“อ่อ กูลืมบอก เอยเมิงเป็นต้องเดินแบบชุดฟินาเล่นะ”

“อะไรคือฟินาเล่หรอไทป์?” เอยถามอย่างงงๆ

“ก็ชุดที่เด่นที่สุด เดินปิดงานไงจ้ะเอย” ดาวดูดีใจมากกว่าเอยเสียอีก

“เดี๋ยวนะ เด่นที่สุดหรอ ไม่เอาอะไทป์” เอยส่ายหน้าพรืด

“ทำเพื่อกูไม่ได้หรือไงวะ?” ไทป์หน้าเศร้านิดๆ

“แต่...อื้อ ก็ได้” มาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าหากไม่ช่วยไทป์ เอยก็ดูจะเป็นเพื่อนที่ใจร้ายมาก

“ต้องอย่างนี้สิไอ้เอยเพื่อนรัก” ไทป์เหนี่ยวคอเอยมากอดก่อนจะขยี้ผมซะยุ่ง พลิกอารมณ์เศร้าเมื่อครู่นี้ทันทีทันใด

“แล้วนางแบบคนอื่นๆล่ะไทป์” ดาวถาม

“กูก็คงต้องฝากมึงแล้วล่ะ หาคนที่ดูธรรมดาไม่ได้โดดเด่นเหมือนพวกนางแบบมืออาชีพนะ”

“งั้นชั้นจะหาให้ ใช้เวลาเดินยังไง”


          ทั้งสองก็พุดคุยในภาษาที่เอยไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ รู้แค่ว่างานแฟชั่นนี้จะเริ่มเดือนหน้า และเอยจะต้องไปฝึกเดินกับดาวในอาทิตย์หน้า ใจจริงไม่ชอบอะไรทำนองนี้เลยจริงๆ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะไทป์ขอร้อง ไม่ใช่เพราะอยากตอบแทนไทป์ที่ช่วยเหลือมาตลอด ก็คงไม่รับปากทำ

“ทั้งสองคน เราไปเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวมา”


          อาหารที่สั่งไปก็ยังไม่มา เพราะวันนี้ลูกค้าแน่นร้าน เอยจึงขอตัวไปทำธุระในห้องน้ำระหว่างที่อาหารยังไม่มา เอยเดินไปห้องน้ำภายในชั้นเดียวกัน พอจัดการเสร็จก็ล้างไม้ล้างมือเดินออกมา ก็พบใครบางคนเข้า

“พี่กวินคะ วันนี้มิวอยากทานอาหารญี่ปุ่น” หญิงสาวสวยสะพรั่งกำลังเกาะแขนอ้อนคนที่เอยคุ้นตา กวินนั่นเอง..

“ไหนว่ามาซื้อแค่กระเป๋า?” สีหน้าเรียบนั้นบ่งบอกเหมือนจะรำคาญในที

“แต่มิวหิวหนิคะ นะๆพี่กวิน” เธออ้อนอย่างไม่ลดละ

“มีงานต้องทำ เดี๋ยวจะให้คนไปส่ง” กวินปฏิเสธอย่างหนักแน่น และไม่มีทีท่าจะเห็นแก่ลูกอ้อนใดๆด้วย

“พี่กวินเราเป็นแฟนกันนะคะ อย่าเย็นชากันแบบนี้สิ” ใบหน้าบึ้งบูดอย่างไม่ชอบใจ

“เป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่?” คำถามจากปากกวินทำเธอฉุนกึก เปลี่ยนสีหน้าฉับพลัน

“พี่กวินหมายความว่าไงคะ?”


          บทสนทนาที่ดูจะชวนทะเลาะกันขึ้นเรื่อยๆ เอยได้แต่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น กวินมากับสาวคนใหม่อีกแล้ว นี่แปลว่าเขาไม่เคยคบใครซ้ำหน้าเลยหรือ ผู้ชายอย่างกวินนี่น่ากลัวจริงๆ แล้วสาวๆพวกนั้นทำไมถึงยอมกันขนาดนี้  ทำไมถึงยอมเป็นของเล่นให้กวินได้ถึงขนาดนี้

“โทรไปบอกอ้นให้ไปส่งคุณมิว”


          กวินโยนให้คนที่คาดว่าน่าจะเป็นผู้ติดตามโทรบอกหาใครคนหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นคนขับรถ จากนั้นก็เดินจากผู้หญิงคนนั้นไปโดยไม่ที่ไม่เหลียวหลังไปมอง ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นยืนสะบัดแขนขา น้ำตาคลอเบ้าอยู่อย่างนั้น และไม่ทันคาดคิด กวินหันมาเจอเอยเข้าพอดี

“พีระนัม...” กวินเอ่ยเรียก ไม่รอช้า เอยรีบหันหลังก้าวเร็วๆ ทำเป็นไม่ได้ยินที่กวินเรียก แล้วเดินตรงดิ่งกลับไปยังร้านอาหารทันที

“เอย มาแล้วหรอ นี่ๆอาหารที่สั่งมาแล้ว” อาหารเต็มโต๊ะ ไทป์และดาวดูท่าจะรอเอยอยู่

“โทษที พอดีห้องน้ำคนเยอะไปหน่อย”

“ช่างหัวเหอะ มากินๆกันได้แล้ว” ไทป์ว่า


          ทั้งสามคนลงมือกินอาหารตรงหน้า เอยได้แต่คิดอยู่ว่าไม่น่าเดินหนีคนที่เป็นถึงท่านประธานแบบนั้น แต่นี่มันก็นอกเวลางาน ไม่สมควรจะพูดคุยกัน คิดไปคิดมาอยากเอาตะเกียบตีหัวตัวเองเสียจริง

“กวิน!!”


          จู่ๆดาวก็เรียกชื่อนั้น ไทป์และเอยหันมองที่มาของชื่อนั้นทันที ใครจะคาดคิกว่าจู่ๆ...กวิน จะเดินตามเอยเข้ามาถึงในนี้ อีกทั้งมาพร้อมกับผู้ติดตาม แถมมายืนนิ่งตรงโต๊ะของเอยอีกด้วย สายตาจ้องมองเอยด้วยความโมโห ดูท่าการจากมาเมื่อครู่นี้ทำกวินไม่ประทับใจมากนัก ไทป์อึ้งมือถือตะเกียบค้างอยู่อย่างนั้น ส่วนดาวตั้งสติได้ก่อนใครจึงเอ่ยถามออกไป

“กวินใช่มั้ย?”

“ใช่ ขอนั่งด้วยได้มั้ย?” กวินยิ้มมุมปาก ยืนยันว่าตนคือกวินจริงๆ

“ดะ...ได้สิ” ดาวว่า ที่นั่งว่างตอนนี้ก็มีแต่ที่ข้างๆเอย เพราะไทป์ย้ายที่ไปนั่งกับดาวเพื่อจะคุยเรื่องแฟชั่นโชว์ กวินนั่งลงข้างๆเอย จากนนั้นผู้ติดตามจึงเดินออกไปจากร้าน...แล้วไหนว่ามีงานต้องทำ?

“เดี๋ยวนะ...มึงรู้หรอว่าพวกกูเป็นใคร ที่มึงจะมานั่งด้วยน่ะ?” ไทป์ขยับตัวได้แล้ว ถามด้วยสีหน้ายุ่งๆไม่ชอบใจนัก

“เรียน ม.หกด้วยกัน เรื่องนั้นจำได้ นี่ดาวห้องสอง ส่วนนายก็ไทป์ห้องเดียวกันกับชั้น” พูดจบก็เลื่อนสายตามาเอย ที่อยากจะหายตัวไปจากตรงนี้ให้ได้

“แล้วไอ้แห้งนี่ล่ะ จำมันได้มั้ย?” ไทป์ชี้มาที่เอย ที่ตอนนี้อยากจะแทรกแผ่นดินหนี

“จำ...ไม่ได้” กวินพูดออกมา พร้อมยกยิ้มมุมปากน้อยๆ

“ดีจังที่เจอกัน กวินเป็นไงบ้าง?” ดาวถามกวินอย่างตื่นเต้น

“สบายดี แล้วพวกนาย?” กวินถาม ไทป์เดาะลิ้นก่อนตอบ

“ก็ดี นี่กูนึกสภาพไม่ออกว่าจะมานั่งแดกข้าวกับมึงได้ยังไง?” สมกับเป็นไทป์ที่ไม่ชอบกวินได้อย่างคงเส้นคงวา

“นี่ไทป์ แกพูดให้มันดีๆหน่อย” ดาวปราม ก่อนจะชวนกวินทานอาหารตรงหน้าด้วย

“นี่น่ะเอย ก็เรียนห้องเดียวกับไทป์กับกวินนั่นแหละ เอยบอกว่ากวินเป็นประธานกรรมการที่จีเอสด้วย” เอยนี่แทบจะตบหน้าผากตัวเองแรงๆ ที่ดาวพูดแบบนั้นออกมา

“อย่างนั้นหรอ....ใช่ ชั้นทำตำแหน่งนั้นอยู่” พูดไม่พอ ปรายตามองเอยอย่างมีเลศนัย สายตาแทบจะมองทะลุ แม้ยังคงมีความนิ่งบนหน้าอยู่ก็ตาม

“งั้น เดือนหน้ามาร่วมงานแฟชั่นโชว์ของไทป์สิ” ดาวเอ่ยชวนทันที

“ของร้านเพชรไทวาใช่มั้ย? ได้สิ” ไทป์อ้าปากค้าง คงเพราะตกใจที่กวินรู้แม้กระทั่งชื่อร้านเพชรของตนเอง

“กูว่าลำบากเปล่าๆ อย่าเลย” ไทป์ปฏิเสธ เอยโล่งอกนิดๆที่ไทป์ไม่อยากชวนกวินไปร่วมงาน

“ไม่หรอก ไหนๆก็เพื่อนกัน” อีกคำที่ทำไทป์อ้าปากค้างเป็นรอบที่สอง

“งั้นตกลงนะกวิน เดี๋ยวเราจะให้เอยเอาบัตรเชิญไปให้ เนาะเอย” ดาวพยักพเยิดมาทางเอย


          เอยพยักหน้าช้าๆ ราวกับโลกกำลังจะแตก ที่ต้องมาอยู่ในโต๊ะ วันนี้ตอนนี้  ไหนใจเจ้ากรรมจะเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากปากนี่อีก ส่วนไทป์ดูเหมือนจะช็อคไปเลยที่เจอกวินที่เป็นแบบนี้ เลยไม่มีข้อกังขาที่จะไม่ชวนกวินไปเป็นแขกผู้มีเกียรติในงานแฟชั่นโชว์ด้วย...

++++++++++++++++++++++++++++++==

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 09-12-2014 10:13:58

เอย เอ้ยยย หนีไม่พ้น

 :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 09-12-2014 10:43:26

ดูๆไปก็เหมือนกับว่ากวินชอบพาตัวเองเข้ามาอยู่ใกล้ๆเอยเลยนะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 09-12-2014 11:13:52

ลุ้นทุกประโยคทุกตอนจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 09-12-2014 11:21:49

 :katai2-1:เรื่องเข้มข้นกำลังรออยู่ใช่มั้ยคะ กวินนี่ขี้เก๊กจริงๆ แอบชอบเอยแน่ๆ ส่วนเอยก็คงคิดว่าตัวเองต้ำต้อยไม่กล้าหวังแน่ๆเลย จริงๆเราแอบเล็งไทป์นะ ดูห่ามดี น่าจะมีลุ้นเป็นตัวกระตุ้นให้กวินแสดงความรู้สึกต่อเอยออกมาเร็วๆได้บ้าง หุหุ คิดแล้วน่าสนุก เป็นกำลังใจให้คนแต่งเสมอนะคะ พล็อตนี้น่าสนุกค่ะ หนุ่มขี้เก๊กจะเริ่มจีบยังไง อยากรอดู

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 09-12-2014 12:07:23

อร้ายยยยยย สนุกมากครับ เป็นกำลังใจให้เน้อ ว่าแต่มาวันละสองตอนได้มั้ย T  T

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 09-12-2014 12:17:36

กวินเจ้าเล่ห์ว่ะ
ต้องจำเอยได้แน่ๆ
คราวนี้เอยไม่ต้องยิ่งแอบเหรอ
อีกคนก็ชอบแกล้งแบบแปลกๆ
อีกคนก็กลัวได้กลัวดีเหลือเกิน

อยากอ่านอีก มาต่ออีกนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 09-12-2014 12:22:45

กวินร้ายมากกกก :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 09-12-2014 12:52:00

กวินคิดว่าไทป์เป็นแฟนเอยป่าว

อืมมม...ไม่น่าใช่นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 09-12-2014 14:04:43

กวินน่าจะจำน้องเอยได้สินะ  ถึงทำหน้ามีเลศนัย  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: dragon123 ที่ 09-12-2014 14:50:34

กวินต้องจำน้องเอยได้แน่นอนอยู่แล้วล่ะ  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 09-12-2014 16:45:37

กวินขี้แกล้ง  :laugh: :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 09-12-2014 18:03:12

กวินนนนนนนนนนนนนนนนนน นายคิดจะทำอะไรน่ะ!!!!!!!   :serius2: จะทำอะไรเอยน่ะ
เอยหนูต้องระวังนะลูก กวินอันตราย!!! :ling3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: pang_mingi ที่ 09-12-2014 18:49:23

กวินต้องโกหกแน่ๆอ่ะที่จำเอยไม่ได้
กวินต้องสนใจเอยบ้างแหละ 5555555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 09-12-2014 19:04:42

ชื่อเรื่องดูเด็กๆ แต่ที่ไหนได้สนุกและน่าติดตามมาก อ่านรวดเดียวเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 09-12-2014 19:25:28

เป็นนิยายที่อ่านเพลินมากเลยค่ะ เพลินจนรู้สึก ไรวะสั้นอ่ะ 555 โอ๊ยยยยยอยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆ

 :mew2: :really2: :z13: :z13: :call: :call: :call: :call: :call: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 09-12-2014 19:32:03

ให้ตายสิ กวินดูท่าจะขี้แกล้ง ถ้าชอบเอยขึ้นมาจริงๆอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 10-12-2014 00:12:20

สับสนกับท่านประธานจริงๆ หลอกคนอ่านว่าชอบเอยหรือเปล่า หรือแค่แกล้ง โอ้ยยย :ling2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Ploy-ha ที่ 10-12-2014 06:10:25

กวินนี่ร้าย!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 8 (9/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-12-2014 09:10:57

ย่องๆ เข้ามารอเอยกับกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 10-12-2014 09:44:09

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 9

จดหมายรัก


   
          ทั้งสี่คนทานอาหารกัน โดยที่มีเสียงดาวพูดเจื้อยแจ้วเสียส่วนใหญ่ ไทป์กินไปมองกวินไปด้วยสายตาไม่ชอบใจนัก ด้านกวินเองก็กินเงียบๆ พยักหน้าเป็นครั้งคราวเวลาดาวถาม แต่ส่วนใหญ่จะใช้หางตามองเอยเสียมากกว่า

“ใส่สูทวันอาทิตย์แบบนี้ กวินจะไปทำงานหรอ?” ดาวถาม

“ใช่ เดี๋ยวจะเข้าบริษัท”

“จริงสิ กวินได้เจอเอยบ้างมั้ย เอยก็เป็นพนักงานที่นั่น?” ดาวว่า

“เหมือนจะเคยเจอ ใช่มั้ย?” กวินว่าก่อนจะหันมาถามเอย ที่พยายามนั่งกินให้เงียบที่สุด

“อะ...อืม” เอยได้แต่ตอบไปแบบนั้น เพราะไม่อยากจะพูดอะไรเลยจริงๆ

“เอยเค้าบ้าแต่ทำงาน ไม่ค่อยดูแลตัวเอง ยังไงก็ฝากๆหน่อยนะ” ดาวว่าพลางยิ้ม

“ได้สิ...จะดูแลให้เป็นอย่างดี” คำตอบนี้พาลเอยเคี้ยวกระพุ้งแก้มตนเอง วันนี้กวินมาแปลก ไหนจะพูดเยอะขึ้น แล้วไหนจะจำดาวกับไทป์ได้ แต่ดันจำเอยไม่ได้

“ไทป์ เดี๋ยวจะไปไหนกันต่อดี?” ดาวหันไปถามไทป์

“เอย มึงล่ะ อยากไปไหน?”

“ไปไหนก็ได้” เอยตอบ ก่อนจะวางตะเกียบลง

“งั้นดูหนังกันอีกมั้ย?” ดาวว่า

“กูไม่อยากดูว่ะ กูว่าไปรอบนอกกรุงเทพมั้ย? ไปทะเลกัน” ไทป์เสนอ

“ทะเลหรอ พัทยามั้ย ค่ำๆค่อยกลับกัน” ดาวเห็นด้วยกับไทป์

“ว่าไงเอย ไปทะเลกันดีกว่านะ แถวนี้น่าเบื่อแล้ว” ดาวช่วยเชียร์อีกแรง

“แบบนั้นก็ได้” เอยตอบ

“นี่ถ้ากวินไม่ไปทำงาน พวกเราก็อยากชวนนะ” ดาวเหล่ไปทางกวิน

“ว่าไปไอ้ดาว คนเขาทำงานทำการ” ไทป์พูดเหมือนจะหวังดี แต่สีหน้าเห็นได้ชัดว่าไม่อยากชวนกวินให้ไปด้วยเลย

“น่าเสียดาย ไว้โอกาสหน้าละกัน” กวินบอก ก่อนที่จะวางตะเกียบลง

“มื้อนี้ชั้นเลี้ยงเอง ดีใจที่ได้เจอ” กวินว่าต่อ สีหน้านั้นไม่ได้บอกว่าดีใจ เพราะเรียบขรึมเสียจนบอกไม่ถูก

“พวกเราก็ดีใจเหมือนกัน เนอะเอย” อีกครั้งที่ดาวหันมาพยักพเยิดใส่เอย

“อืม”

“ไว้เจอกัน จะรอบัตรเชิญไปร่วมงาน ลาล่ะ” กวินลุกออกไปและไม่วายก่อนไปก็หันไปมองเอยพร้อมรอยยิ้มมุมปาก ที่มองอย่างไรก็ดูมีเลศนัย

“ดาว มึงจะชวนคุยกับมันมากไปมั้ยวะ กูแม่งไม่ชอบขี้หน้ามันจริงๆ โตจนป่านนี้ยังขี้เก๊กไม่หาย เผลอๆแม่งมากกว่าเดิม”

“เอาน่าไทป์ นั่นเพื่อนห้องเดียวกับไทป์นะ อีกอย่างกวินจำพวกเราได้ นั่นก็เรื่องดีไม่ใช่หรอ?”

“ดีกับผีสิ ไม่ต้องมาจำกูยังเป็นบุญกว่าอีก ใช่มั้ยเอย?” ไทป์ถามอย่างหาพวก

“ชะ..ใช่”

“มึงนะเอย อยู่บริษัทก็ทำเฉยๆ ไม่ต้องไปทักมัน ทำเหมือนไม่รู้จักยิ่งดี”

“ได้ไงไทป์ ไปสอนเอยแบบนั้นได้ไง?” ดาวก็เถียงไม่ยอมไทป์

“พอเลยทั้งสองคน จะไปมั้ย ทะเลน่ะ” เอยห้ามทัพ

“ไป/ไป”

“งั้นก็หยุดเถียงแล้วเตรียมตัวเดินทาง”

...
..
.


          กลับจากพัทยาก็ปาไปเกือบสองทุ่ม ทั้งสามกิน เล่น เที่ยวกันเต็มที่ นานๆทีจะได้ออกต่างจังหวัดพร้อมกัน ไทป์ขับรถมาส่งเอย ก่อนจะพาดาวกลับไปเอารถที่ห้างที่จอดทิ้งไว้

“กลับมาแล้วครับแม่” เอยถอดรองเท้า เห็นแม่กำลังเตรียมของไว้ทำกับข้าวขาย

“ไปไหนมาทั้งวันเอย” แม่ถามพลางนั่งปลอกเปลือกมันฝรั่ง คาดว่ากับข้าวของวันพรุ่งนี้คงเป็นแกงมัสมั่นแน่

“ไปพัทยากับดาวแล้วก็ไทป์ครับแม่”

“งั้นอาบน้ำเถอะลูก แล้วมากินข้าว”


          หลังจากอาบน้ำกินข้าว เอยก็ใช้เวลาก่อนนอนนิดหน่อยนั่งท่องโลกอินเตอร์เน็ตก่อนเข้านอน เข้าไปเช็คข่าวสาร ข่าวเศรษฐกิจ หุ้นต่างๆรวมถึงข่าวที่กำลังเป็นที่พูดถึง และไม่วายเจอข่าวหนึ่งเข้า

“นักธุรกิจหนุ่มไฮโซ ควงนางแบบสาวทานข้าวที่ห้างดัง” จั่วหัวข้อข่าวได้น่าสนใจ ไม่รอช้าเอยจึงกดเข้าไปดู พบว่าเป็นรูปแอบถ่ายลักษณะคล้ายกวินมากจริงๆ ถ่ายที่ร้านอาหารอิตาลี นางแบบสวมเดรสสีดำ ต้องเป็นวันนั้นที่เอยและดาวไปทานข้าวแน่ๆ

“เสน่ห์แรงจังแหะ”


          เหลือบมองนาฬิกาก็ถึงเวลาต้องนอนแล้ว เอยปิดทุกอย่างในห้องเหลือแค่โคมไฟหัวเตียง เอนกายลงนอนช้าๆ ถอดแว่นออกพร้อมสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนอย่างที่ทำเป็นประจำ

“กวิน...ทำไมถึงจำเราไม่ได้...” พึมพำเบาๆก่อนที่จะเอื้อมมือไปปิดโคมไฟ แล้วกลับตาลงอย่างครุ่นคิดจนหลับไป

ฝัน...

ฝันถึงเรื่องราวในครั้งนั้น...


   
         วันนี้ ม.หกมีการประชุมเรื่องแนะแนวการเรียนต่อจากมหาวิทยาลัยต่างๆในเวลาช่วงบ่าย คาบเรียนตอนบ่ายจึงถูกตัดไปหนึ่งชั่วโมงและต้องเป็นแบบนี้ไปถึงหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ เพราะมีหลายมหาวิทยาลัยติดต่อเข้ามาเพื่อทำการแนะแนวชักชวนเข้าเรียนต่อยังมหาวิทยาลัยของตน

“มึงคิดจะเรียนคณะอะไรวะ?” ไทป์ถามเอย ขณะที่กำลังกินขนมหลังอาหารเที่ยง

“อยากเรียนหมอ ไม่รู้จะไหวรึเปล่า”

“คะแนนมึงน่ะไหว แต่ค่าใช้จ่ายสูง มึงจะไหวมั้ย?”

“นั่นสิไทป์ แต่ถ้าไม่ไหวก็เรียนอย่างอื่นแล้วกัน”

“แต่กูเสียดายความรู้มึงนะเอย ถ้ามึงไม่เรียนหมอ”

“แต่กำลังเงินก็สำคัญ จะขอทุนก็ยาก ช่างเถอะไทป์ ให้เป็นเรื่องอนาคตดีกว่า”

“กูอยากช่วยมึงนะ” ไทป์เริ่มเปรยๆขึ้นมาแล้ว

“ไม่ต้องหรอกไทป์ ที่ผ่านมาก็มากแล้ว เรื่องนี้ขอให้เราจัดการเองนะ”

“เฮ้อ...แล้วแต่มึงล่ะกัน”



          นั่งคุยไปกินไปหันซ้ายหันขวามองหาดาวที่บอกว่าจะมาหา จนตอนนี้ใกล้จะเข้าแนะแนวก็ยังไม่มาเสียที เอยมองนาฬิกาของโรงอาหาร นี่ก็ใกล้จะบ่ายโมงแล้วแท้ๆ

“ทำไมดาวยังไม่มา” ไทป์บ่นพลางมองไปซ้ายขวา


          พูดไม่ทันขาดคำ ดาวก็วิ่งกระหืดกระหอบมาหาทั้งสองคน นั่งลงไม่พูดไม่จาเอาแต่หอบแฮ่กอยู่อย่างนั้น จนเอยต้องยื่นน้ำขวดที่ยังไม่แกะให้

“หายเหนื่อยก็ดื่มนี่นะดาว”

“มึงจะวิ่งหาป้ารึไงวะดาว พวกกูไม่หนีไปไหนหรอก” ไทป์ว่าเข้าให้

“โทษที คิดว่าตัวเองสายเลยรีบ” ดาวดื่มน้ำอึกใหญ่ก่อนพูด

“แล้วมึงไปทำอะไรถึงมาช้า?”

“ก็...คือว่า ไม่มีอะไร” ดาวตอบพร้อมหัวเราะเบาๆแก้เก้อ ดูก็รู้ว่าท่าทางแปลกๆ

“ไม่มีอะไรแน่นะ กูว่าไม่น่าใช่”

“ไม่ต้องมาจับผิดเลย เออๆไทป์ แกไปซื้อมะม่วงให้หน่อยสิ”

“ใช้กู?” ไทป์ชี้ตัวเอง

“ก็เหนื่อยอะ ไทป์สุดหล่อ ซื้อให้ชั้นหน่อยสิ นี่เงิน”

“ใช้กูจริง” ไทป์ก็จำยอมลุกไปซื้อมะม่วงให้ตามที่ดาวขอ พอไทป์เดินห่างออกไป ดาวก็หันมาสะกิดเอยทันที

“เอย...ดาวมีเรื่องรบกวน” ไม่ผิดอย่างที่เอยคิดไว้จริงๆ

“อะไรหรอดาว?”

“ก็แอน เพื่อนดาวคนนั้นไง เค้าเขียนจดหมายรักมาล่ะเอย แต่ไม่กล้าเอาไปให้”

“แล้วทำไมหรอ? จะให้ใคร?”

“ดาวรบกวนเอย...เอาไปให้กวินหน่อยได้มั้ย?”

“บ้าน่าดาว เราทำไม่ได้” เอยส่ายหน้าทันทีเมื่อสิ้นประโยคขอร้อง

“นะเอยนะ ดาวเองก็ไม่กล้า จะให้ไทป์ทำนี่ไม่มีทาง เหลือแต่เอย ช่วยเพื่อนดาวหน่อยนะ”

“แต่ว่าดาว เรา...”



          ดาวไม่ฟังคำขอร้อง ล้วงจดหมายจากประเป๋ากระโปรงนักเรียนก่อนจะยัดใส่มือเอย ในขณะที่ไทป์กำลังเดินกลับมาจะถึงพอดี สุดท้ายเอยเลยต้องรับจดหมายนั่นใส่กระเป๋านักเรียนอย่างจำยอม รู้สึกหนักใจจริงๆที่ต้องมาทำเรื่องแบบนี้ ดาวยิ้มเชิงขอโทษที่ยัดเหยียดจดหมายมาแบบนั้น


          การแนะแนวเต็มไปด้วยเสียงดังจอแจ กว่าจะสงบได้อาจารย์หลายท่านมาปรามถึงจะหยุด มีรุ่นพี่ของโรงเรียนที่เข้ามหาวิทยาลัยนั้นๆมาพูดให้น้องๆฟัง ถึงความสนุกในรั้วมหาวิทยาลัย อีกทั้งวิชาการหรือกิจกรรมต่างๆที่น่าสนใจ เอยเองก็เริ่มคิดถึงชีวิตการออกจากโรงเรียน เรื่องคณะที่ตัวเองอยากเรียน หรือเรียนอะไรไปแล้วถึงจะหางานได้ง่ายมากกว่ากัน คิดไม่ตก เลยคิดว่าจะอ่านเอกสารพวกนี้ประกอบการตัดสินใจ


          และยังมีอีกเรื่องที่ยังคิดไม่ตก คือจะเอาจดหมายในกระเป๋าให้กวินได้อย่างไร เอยเองก็เป็นผู้ชาย จะเดินทื่อๆไปยื่นจดหมายให้แบบนี้คงดูแปลกมากทีเดียว แล้วถ้าหากใครมาเห็นเข้าจะทำอย่างไร มิวายโดนล้อยันลูกบวชแน่ๆ

“เอย เค้าพล่ามเสร็จแล้ว กลับห้องๆ” ไทป์สะกิดชวนเอยให้ยืนขึ้น ในขณะที่คนอื่นๆก็พากันลุกกลับเข้าห้องเรียนกันแล้ว

“คงต้องให้ตอนเลิกเรียนละมั้ง” เอยบอกกับตนเองแบบนั้นก่อนที่จะเดินไปกับไทป์ กลับไปเรียนต่อ


          ระหว่างเรียน ได้แต่แอบมองกวินที่นั่งนิ่งๆ ฟังอาจารย์พูดอยู่หน้าชั้น ยอมรับว่ายากทีเดียวกับการที่ต้องไปยื่นจดหมายรักแทนคนอื่น ยังจำได้ตอนที่ชมพูสารภาพรักแล้วโดนตอกกลับหน้าหงายมา แล้วนี่เอยจะทำอย่างไรดี หรือจะไม่ให้แล้วทำเป็นลืมไปเสีย แต่ถ้าทำแบบนั้นก็อดสงสารเพื่อนของดาวคนนั้นไม่ได้ อุตส่าห์ตั้งใจหอบความกล้าเขียนจดหมายมาแบบนี้แล้ว เห็นท่าคงต้องเอาให้กวินจริงๆ ให้แล้วค่อยวิ่งหนีกลับก็แล้วกัน


          วันนี้รู้สึกว่าเวลาเดินไวกว่าปกติ ไม่ทันเท่าไหร่ก็เลิกเรียนแล้ว ทุกคนต่างรีบพากันวิ่งออกจากห้องด้วยความลิงโลดที่จะได้กลับบ้าน บางคนนัดไปเที่ยวกันต่อบ้าง หาของทานกันบ้าง ไทป์เองวันนี้ก็รีบกลับเช่นกัน

“กูกลับนะเอย แม่กูบอกว่าวันนี้จะไปรับอาอี๊ที่สนามบิน บังคับกรูอีก ไปนะ กลับบ้านดีๆล่ะ”


          เอยได้แต่พยักหน้า มองกวินที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋า ตอนนี้เพื่อนๆออกไปจากห้องหมดแล้ว จึงเป็นโอกาสดีที่เอยจะให้จดหมายกับกวิน

“เอ่อ...กะ..กวิน” เสียงเรียกสั่นๆที่รู้สึกว่าน่าตลกสิ้นดี นี่เป็นครั้งแรกที่เรียกชื่อของกวิน

“อะไร?” กวินหันหน้ามาทางเอยพร้อมคำถาม

“คือ..” เอยยื่นจดหมายซองสีชมพูหวานแหววให้ ความร้อนเริ่มแผ่ไปทั่วหน้าจนรู้สึกได้

“นายให้ชั้น?...” ยกยิ้มมุมปากแบบนั้น ยิ่งทำให้เอยรู้สึกอยากจะวิ่งหนี

“ปะ...เปล่า มีคน...ฝากมา” หน้าของกวินกลับมาเรียบเฉยอีกครั้ง รู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกรอบๆตัว

“ใครอยากให้ ก็มาให้เอง” กวินทำท่าจะหันหลังกลับ แต่เอยรู้สึกว่าภารกิจไม่สำเร็จ นี่ไม่ได้หมายความว่ากวินได้รับจดหมายแล้ว

“แต่ แต่ว่ารับหน่อยเถอะ”

“อยากให้ชั้นรับ?”
 
“อะ...อืม”

“จะรับก็ได้...แต่นายต้องแกะมันแล้วอ่านให้ชั้นฟัง”

“คงไม่ได้หรอก คือ..นี่เค้าให้กวินนะ”

“งั้นชั้นไม่รับ ไปล่ะ” กวินจะออกเดินอีกครั้ง เอยรีบร้องห้าม

“ก็ได้ๆ อ่านก็ได้”


          เมื่อเป็นอย่างนั้น กวินก็นั่งลงบนโต๊ะนักเรียน พร้อมกระล้วงกระเป๋ากางเกงรอฟังจดหมายที่เอยจะอ่าน เอยสูดลมหายใจเข้าแรงๆ เรียกความมั่นใจให้ตัวเอง มือที่สั่นๆเริ่มแกะจดหมายแล้วอ่านมันออกมา โชคยังดีที่จดหมายไม่ได้ยาวนักในความรู้สึกของเอย

“วะ...หวัดดี เราชื่อแอน อยู่ห้องสอง เราอยากจะบอกว่าเรา....” จู่ๆก็ไม่กล้าเอยคำต่อไป รู้สึกอายจนบอกไม่ถูก

“ต่อสิ ไม่งั้นชั้นกลับ” กวินทำท่าจะลุกอีกครั้ง

“ไม่ๆ ต่อก็ได้...เราอยากจะบอกว่า เอ่อ แอบชอบกวินตั้งแต่แรกเห็นเลยนะ รู้สึก เอ่อ..ชอบดวงตาของกวิน ชอบทุกอย่าง แม้เวลาหน้าบึ้ง ชอบมากจริงๆ เราแค่อยากบอกนะ ไม่ต้องการอะไร แค่อยากให้เธอรู้แค่นั้นเอง หวังว่าจะไม่รังเกียจกันนะ” อ่านไปเหมือนตัวเองบอกเองอย่างไรก็ไม่รู้

“จบแล้ว?”

“จบแล้ว...งั้นรับจดหมายไปเถอะนะ”

“ไม่รับ” กวินกลับคำ ลุกขึ้นเดินหน้าตาเฉย เอยรู้สึกเหมือนโดนกวินปั่นหัว

“นี่! ทำไมนายไม่รับ แค่จดหมายเอง เค้าก็บอกแล้วว่าเค้าแค่อยากบอก ไม่ต้องการอะไร แค่รับความรู้สึกเค้าแค่นั้นเอง นายมันใจร้ายเกินไปนะ!” เอยเสียงดังมาก ชนิดตั้งแต่จำความได้ นี่เป็นครั้งแรกที่ต่อว่าคนอื่นด้วยเสียงที่ดังขนาดนี้

“โกรธแทนหรอ?” กวินที่หยุดฟังเอยว่าเมื่อสักครู่ ก็หันหลับมาพร้อมดึงแขนของเอยเข้ามาหาตนเอง

“มะ..ไม่ คือ...” เอยรู้สึกว่าตัวเองพูดเกินกว่าเหตุไปแล้ว นี่ไม่ใช่เรื่องของตนเองที่จะมาตำหนิกวินแบบนี้

“รับก็ได้ ถ้าต้องการอย่างนั้น” กวินพูดพร้อมใช้มืออีกข้างดึงจดหมายออกจากมือเอย

“แค่นี้ก็พอใช่มั้ย?”

“อืม” เอยได้แต่พยักหน้ารับ

“ไม่ต้องอายหน้าแดงขนาดนั้นก็ได้ คิดว่าตัวเองกำลังสารภาพรักชั้นหรอ?”


          กวินก้มลงกระซิบข้างหูเอย ริมฝีปากบางนั้นปัดผ่านหูของเอย ก่อนที่จะปล่อยมือและเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เอยใจเต้นโครมครามกับลมหายใจอุ่นๆใกล้หูที่ไม่ยอมจางหาย ก้าวขาแทบไม่ออกอยู่ตรงนั้น ด้วยความรู้สึกเหมือนกำลังเล่นรถไฟตีลังกาทั้งที่ไม่เคยเล่นเลยในชีวิต

“เมื่อกี้...มันอะไรกัน?” เอยถามตัวเองซ้ำอยู่อย่างนั้นจนถึงบ้าน...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-12-2014 09:51:25

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ :-[
เอยจะโดนกวินแกล้งไปแบบนี้ตลอดไม่ได้นะ เอยต้องลุกขึ้นสู้ด้วยการสารภาพรัก เอ๊ย ไม่ใช่แล้ว :o8:
เอยแอบชอบกวินเหรอ ใช่ไหมๆ :impress2: แต่กวินนี่เดาอะไรไม่ได้เลย พ่อคนเงียบขรึม เย็นชา :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-12-2014 10:04:51

รัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 10-12-2014 10:09:47

กวินนี่ขี้แกล้งน่าหมั่นไส้มาก  แต่ท่าทางน้องเอยก็น่าแกล้งจริงๆนั่นแหละ ฮะๆๆ
ชอบเรื่องนี้มากกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: pang_mingi ที่ 10-12-2014 10:13:15

อีตากวินบ้า
ชอบแกล้งเอย หึหึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 10-12-2014 10:19:18

โหย อีตาขี้แกล้งงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 10-12-2014 11:10:44

กวินชอบเอยล่ะสิ ซึนจริงๆนะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Once ที่ 10-12-2014 11:29:47

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: มาต่อไวๆเน้อ #คลั่ง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 10-12-2014 11:40:37

เอยมันน่ารัก น่าแกล้งจริงๆ นะนี่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 10-12-2014 11:47:51

เรานี่สั่นตามเลยครัชช ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-12-2014 12:34:31

เอยน่ารักอ่ะ โดนกวินแกล้งแล้วแกล้งอีก
แหมๆ กวินคนขรึม ทำมาให้เอยอ่านให้ฟัง
กะจะให้เหมือนเอยสารภาพเองเลยล่ะซิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 10-12-2014 12:41:02

สั้นจุงงง
เข้ามาให้กำลังใจหนูเอยจ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 10-12-2014 13:12:02

โห้ยยยยยยยย นี่มันเหมือนกวินจะชอบเอยอยู่นี่นะ  :m13:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: aimjungna ที่ 10-12-2014 14:46:01

เพิ่งเข้ามาอ่านคะ.ภาษาอ่านแล้วไม่ติดขัด น่าติดตามคะ *0*

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 10-12-2014 15:58:43

กวินแม่มมมม ขี้แกล้งจริงง สงสารเอยน้อย จะทันกวินมั๊ยเนี่ยยยย

รอดูงานแฟชั่นโชว์ มันต้องมีอะไรคืบหน้ามั่งละ!


ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอัพทุกวันเลย ชอบๆมาก รักคนแต่ง :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 10-12-2014 18:45:41

กวิน นายมันร้ายกาจ!!!! :angry2: ทำไมชอบแกล้งเอยจัง  :serius2: เอยยยยยยยย สู้ๆนะลูก  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 10-12-2014 21:25:40

จริงๆแล้วกวินก็มีใจใช่มะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 10-12-2014 21:51:37

อร้ายยยยยย  ฟิน กวินต้องชอบเอยเหมือนกันแน่ๆ มาต่อเร็วๆ น่ะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 9 (10/12/14) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: zine ที่ 11-12-2014 03:32:01

สนุกดีค่ะ ลุ้นเมื่อไหร่กวินจะรักเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 11-12-2014 08:56:11

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 10

เมื่อเขาโทรมา...





          เช้าวันจันทร์มาถึงแล้ว เป็นเช้าที่ใครๆก็ไม่อยากให้มาเยือนเสียเท่าไหร่ การทำงานเริ่มขึ้น แข่งขันกับเวลาที่ผ่านเข้ามาอย่างรวดเร็วเช่นนี้ วันนี้เอยรู้สึกว่าฝนจะตกในอีกไม่ช้า ลมเริ่มพัดแรงขึ้น ท้องฟ้ามืดครึ้มชวนง่วงนอน หน้าฝนก็เป็นแบบนี้ตลอดในความรู้สึกของเอย


          มาถึงที่ทำงานก็ทำกิจวัตรเดิมๆ ตอกบัตร กดลิฟต์ขึ้นไปยังแผนกของตนเอง การมาเช้ากว่าใครบางครั้งก็มีข้อเสียเหมือนกัน คือการไม่มีเพื่อนร่วมงานให้คุยด้วยเลย


          เอยเก็บสัมภาระที่โต๊ะทำงาน แล้วเดินไปชงกาแฟให้ตัวเอง หมู่นี่รู้สึกติดกาแฟมากเกินไป คงต้องลดของพวกนี้ลง ไม่เช่นนั้นร่างกายจะพาลลำบาก


          จิบไปอ่านหนังสือพิมพ์ไป ทั้งข่าวการเมือง ข่าวเศรษฐกิจ ข่าวบันเทิง อ่านฆ่าเวลารอพี่แปงและพี่ขาวมา เอยรู้สึกได้ว่าตนเองสนิทกับพี่ขาวมากกว่าแต่ก่อน ตอนนี้ไปทานข้าว พูดคุยกันเยอะขึ้น จะว่าไปแล้วจะอย่างไรก็มองไม่ออกจริงๆว่าพี่ขาวเป็นประเภทไม้ป่าเดียวกัน กิจวัตรและการใช้ชีวิตของพี่ขาวก็เหมือนผู้ชายปกติทั่วไป ไม่ได้ออกสาวตุ้งติ้ง แต่งหน้า กรีดกรายอย่างที่เอยคิดภาพเอาไว้

“มาเช้าอีกแล้วนะคะคุณเอย” แม่บ้านคนเดิมเดินเข้ามายังห้องกาแฟทักทายด้วยประโยคเดิมๆ เอยเองก็ได้แต่ยิ้มอย่างเดิมๆเหมือนกัน

“ไม่หรอกครับป้า”  เอยบอกเช่นนั้นก่อนจะพบว่ากาแฟที่จิบไปนั้นเหลือก้นแก้วแล้ว

“งั้นป้าไม่กวนแล้วนะคะ” แม่บ้านเดินออกไปแล้ว เอยจึงจัดการล้างแก้วกาแฟตนเอง บิดขี้เกียจสักทีสองที ก่อนจะเดินกลับไปยังแผนกของตัวเอง ที่ตอนนี้น่าจะมีใครมากันแล้วบ้าง


          เปิดประตูออกไปก็อดตกใจไม่ได้ คนที่เจอกลับเป็นคนเมื่อวาน คนที่ดาวฝากฝังว่าให้ช่วยดูแล คนที่เป็นถึงท่านประธานบริหาร กวิน...คือคนที่เอยดันเจอหน้าเสียอย่างนั้น

“กะ..ท่านประธาน!”

“มาดื่มกาแฟหรอ?” กวินถาม น้ำเสียงสบายๆนั่นผิดกับสีหน้านิ่งขรึม

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ

“พัทยาสนุกมั้ย?” พูดถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมาด้วยหน้าตาที่นิ่งเฉยเช่นนั้น ทำเอยไปไม่ถูกจริงๆ

“สนุกครับ” เอยตอบไม่เกินคำสองคำ กวินเดินเข้ามาใกล้ๆ ใกล้มากขึ้นก่อนที่จะตบไหล่เอยเบาๆ

“ชั้นไม่ลืมคำฝากฝังของดาวหรอก จะดูแลเธอให้เป็นอย่างดีเลยพีระนัม อ้อ ไม่สิ เอย..” เรียกชื่อเล่นออกมาพร้อมรอยยิ้มมุมปาก รอยยิ้มที่บ่งบอกว่าตัวเองเป็นต่อ เอยได้แต่ก้มหน้าอยู่อย่างนั้น ก่อนที่กวินจะเดินจากไป ทิ้งเอยที่กำลังตีรวนในท้อง วูบโหวงเหวงเพียงเพราะกวินเรียกชื่อเล่นเท่านั้น

“ไม่น่าเลยดาว”


          จะโมโหดาวหรือคิดอะไรไปก็เท่านั้น ไม่ได้ช่วยแก้ไขอะไรได้ เอยจึงลากขากเท้าเดินกลับแผนกตัวเอง นั่งจับเจ่าด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ จนกระทั่งพี่แปงและพี่ขาวมา พูดคุยเรื่อยเปื่อยก่อนจะเริ่มทำงานของวันนี้ต่อไป
...
..
.


          เย็นวันนี้เอยมีนัดกับพี่แปงและพี่ขาว ได้ข่าวว่าเมื่อวานตลาดหุ้นทำพี่ขาวได้กำไรในการเทขายหุ้นไม่ใช่น้อยๆ วันนี้เลยพาเอยกับพี่แปงมาเลี้ยงข้าวที่ร้านอาหารเกาหลีชื่อดังย่านสุขุมวิท เอยนั่งรถของพี่ขาวมา ส่วนพี่แปงขับรถยนต์ส่วนตัวมาเอง

“นี่ครั้งแรกเลยนะที่มาร้านนี้ได้ข่าวว่าอร่อยมาก” พี่แปงนั่งลงอย่างตื่นเต้น เอยเองก็เช่นกัน เพราะนี่ครั้งแรกที่มาทานอาหารเกาหลี

“เอย สั่งเลยเต็มที่” พี่ขาวหันมายิ้มให้


          พี่ขาวเป็นผู้ชายรูปร่างสูงแต่ไม่เท่ากวิน จัดว่าผอมแต่มีเนื้อหนังมากกว่าเอยเยอะ ตาชั้นเดียว ผิวขาวจัดสมชื่อ โดยรวมพี่ขาวถือว่าหน้าตาดีในระดับหนึ่ง ด้านพี่แปงยิ้มให้เอย ก่อนจะสั่งอาหารก่อนใครเพื่อน เอยได้แต่มองเมนูชื่อแปลกๆ หน้าตาน่าทานแต่ไม่รู้จักสักรายการ เลยจิ้มชี้ไปหนึ่งเมนูที่มีไก่ตัวเล็กต้มเหมือนซุปชื่อแปลกอ่านยากเอยเลยได้แต่อ่านมันในใจ กลัวอ่านผิดแล้วขายหน้าต่อหน้าพนักงาน


          อาหารเต็มโต๊ะ ส่วนมากแล้วพี่แปงจะเป็นคนสั่ง พี่ขาวเองสั่งไม่กี่อย่าง เอยลองกินจานที่พี่แปงสั่งมา รสชาติก็อร่อยดีหรือเพราะยังไม่เคยทานเลยเปรียบเทียบไม่ถูก

“อร่อยมั้ยเอย?” พี่ขาวถาม

“ครับ อร่อยดี แต่ผมไม่เคยกิน” เอยตอบพร้อมหัวเราะตบท้าย

“ถามชั้นบ้างสิยะขาว นี่ตั้งแต่มาถามแต่เอยคนเดียว” พี่แปงแหวขึ้นพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์จนเอยต้องหัวเราะออกมา

“ถามแกทำไม แกก็สั่งเองได้นี่หว่า” พี่ขาวว่า

“ไอ้ขาว ชั้นรู้นะแกคิดอะไรอยู่” พี่แปงชี้หน้าพี่ขาวด้วยตะเกียบ

“กินๆไปเลยไอ้แปง” พี่ขาวดันจานอาหารไปทางพี่แปง เชิงให้หยุดพูด พี่แปงหัวเราะสะใจก่อนจะกินต่ออย่างอารมณ์ดี

“แล้วนี่จะไปต่อไหนกันมั้ย?” พี่ขาวถามขึ้น ในขณะที่เริ่มอิ่มๆกันแล้ว

“วันนี้วันจันทร์นะขาว จะไปต่อไหนได้พรุ่งนี้ต้องทำงานอีก” พี่แปงว่า

“เสียดายจัง เอยอยากไปไหนต่อมั้ย?” พี่ขาวหันมาถามเอย

“ไม่ละครับ ไม่รู้จะไปที่ไหน” เอยตอบไปตามตรง เพราะส่วนตัวไม่ค่อยชอบเที่ยวเท่าไหร่ ถ้าไม่โดนไทป์กับดาวลากไป

“งั้นเดี๋ยวเอยไปเป็นเพื่อนพี่ซื้อของหน่อยสิ เดี๋ยวเสร็จพี่พาไปส่ง” พี่ขาวว่า

“ไม่ชวนชั้นหรอ?” พี่แปงถามขึ้น ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ขึ้นมาเป็นรอบที่สองของอาหารมื้อนี้

“ไหนว่าจะรีบไปหาแฟน?” พี่ขาวพูด

“ต๊าย! จริงด้วย นี่ชั้นลืมเลย” พี่แปงกุลีกุจอ ลุกออกจากโต๊ะ

“เอย พี่กลับก่อนนะ นัดแฟนพี่ไว้ ไปช้าเดี๋ยวมันงอนอีก ไปนะไอ้ขาว” พี่แปงออกจากร้านในขณะที่พี่ขาวเองก็กำลังเช็คบิลจ่ายค่าอาหาร


          พี่ขาวพาเอยขับรถมาห้างพารากอน เพราะมีของที่ต้องซื้อที่นี่ เอยก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่โทรไปบอกแม่ว่าอาจจะกลับช้าหน่อย พี่ขาวเดินซื้อของ เป็นคนซื้อของเก่งจนชนิดว่าเอยไม่คาดคิด เข้าออกร้านไหน ได้ถุงติดมือมาตลอด

“อันนี้พี่ให้เอย” พี่ขาวยื่นถุงสองถุงมาให้เอย ข้างในนั้นเอยพอรู้ว่าเป็นเสื้อและเข็มขัด เพราะช่วยพี่ขาวเลือกเมื่อครู่นี้

“ไม่ดีกว่าครับพี่” เอยปฏิเสธพัลวัน

“พี่ซื้อให้ อย่างน้อยก็เป็นการกระชับมิตรก็แล้วกัน” พี่ขาวว่าก่อนจะยัดใส่มือโดยไม่ฟังคำห้ามของเอย

“แต่ว่า..”

“ไม่ต้องมีแต่ รับๆไป” พี่ขาวยิ้มยิงฟันก่อนจะเดินนำออกไปจากร้าน

“ขอบคุณครับ” เอยจำรับของพวกนั้นไว้

“เอย..ไปกินไอติมก่อนกลับบ้านดีกว่า” พี่ขาวดึงมือเอยพาไปร้านไอศกรีมร้านยอดนิยมของเหล่าวัยรุ่น เอยสั่งรสวานิลลา รสโปรดของตัวเองมา

“เอยชอบวานิลลาหรอ?” พี่ขาวถาม

“ครับ กลิ่นมันหอมนุ่มๆดี” เอยตอบ ก่อนจะละเลียดละไมกินไอศกรีมของตัวเองทีละนิด โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าพี่ขาวจ้องอยู่

“เลอะปากแน่ะ” พี่ขาวหยิบทิชชู่มาปาดให้ โดยที่เอยไม่ทันตั้งตัว

“ขะ...ขอบคุณครับ” เอยตกใจนิดๆ เพราะพึงระลึกได้ว่าพี่ขาวเป็นประเภทไหน

“แปงได้บอกเอยรึยัง ว่าพี่ไม่ชอบผู้หญิง” จู่ๆ พี่ขาวก็ถามขึ้นมา เอยสะดุ้งตัวนิดหน่อยกับประโยคนั้น

“คะ..ครับ ผมทราบ”

“แต่เอยก็ยังมาเที่ยวกับพี่ ไม่รังเกียจพี่หรอ?” พี่แปงถามอีก

“ไม่ครับ พี่ก็คนเหมือนกับผม” เอยตอบอย่างจริงใจ ไม่เคยคิดจะรังเกียจหรืออะไรเลย ตอนมหาวิทยาลัยก็มีเพื่อนกลุ่มนี้เยอะ และพวกเขาก็เป็นคนดี อยู่ด้วยแล้วมีสีสันสนุกสนานเสียด้วยซ้ำไป

“ได้ยินอย่างนั้นพี่ก็โล่งอก” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะยิ้ม เอยยิ้มตอบ ก่อนที่ทั้งสองจะคุยเรื่องที่ทำงาน เรื่องสัพเพเหระทั่วไป โดยที่เอยไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องมาทางตน

“เอย..นั่นคุ้นๆมั้ย?” พี่ขาวสะกิดหลังมือเอย ให้ดูไปทางสามนาฬิกา พบว่าห่างจากร้านไอศกรีมออกไปพอสมควรมีใครคนหนึ่งซึ่งคุ้นหน้ากำลังจ้องมองมาทางนี้

“ท่านประธานใช่มั้ย?” พี่ขาวถามขึ้น เอยพยักหน้าช้าๆ รู้สึกว่าสายตานั้นเข้มขึงส่งมาทางตนแม้ระยะจะไม่ใกล้ๆก็ตาม เอยก็ยังพอมองออกว่าสายตานั้นดูขวางๆชอบกล

“น่าจะใช่นะครับ” เห็นแบบนั้นยืนยันกับพี่ขาวอีกเสียงว่าใช่กวินจริงๆ คราวนี้คงไม่พ้นกับสาวๆในสังกัดอีกตามเคย

“ท่านประธานนี่ดูดีจัง ได้ข่าวว่าอายุก็ยังน้อยนะ” พี่ขาวชวนคุย

“ครับ” เอยพยักหน้าเป็นผู้ฟังที่ดี

“เอย..มีแฟนรึยัง?” จู่ๆพี่ขาวเปลี่ยนเรื่องซะจนเอยจับต้นชนปลายไม่ถูก แถมยังรู้สึกได้ว่าสายตาของกวินยังไม่ละไปไหน

“ผม...ไม่มีหรอกครับ” เอยตอบอย่างนั้น

“งั้นหรอ” พี่ขาวยิ้มกว้างกับคำตอบ จนเอยต้องเหล่มองไปทางกวินอีกรอบ...กวินหายไปจากตรงนั้นแล้ว รู้สึกว่าหายใจหายคอโล่งขึ้นเลยทีเดียว


          ไอศกรีมตรงหน้าหมดแล้ว พี่ขาวเช็คบิลแล้วนำเอยกลับไปยังลานจอดรถ ก่อนจะพาเอยไปส่งบ้าน ระหว่างทางพี่ขาวชวนเอยคุยตลอด เอยฟังบ้างเหม่อบ้าง เพราะเอาแต่คิดถึงสายตาขวางๆของกวินที่มองมา ทำไมกวินต้องมองมาแบบนั้น? ทำไมทุกครั้งๆที่เจอนอกเวลางาน สายตาของกวินจะดูร้ายกาจเวลาจ้องมองมาที่เอย กวินเป็นคนแบบไหนกันแน่?

“เอย...เอย ทำไมเงียบไป?” พี่ขาวเรียกเอยที่นั่งนิ่ง เอยหลุดจากความคิดทั้งปวง ก่อนจะมองไปรอบๆ ตอนนี้พี่ขาวเข้ามาในซอยบ้านแล้ว

“พี่จะถามว่าตรงไปหรือเลี้ยวขวา?” พี่ขาวถาม

“ตรงไปครับพี่” เอยตอบ เพียงไม่นานพี่ขาวก็มาถึงบ้านเอย

“ขอบคุณครับพี่ขาว” เอยขอบคุณก่อนจะลงจากรถพร้อมโบกมือให้

“เจอกันพรุ่งนี้นะ” พี่ขาวบอกแค่นั้น ก่อนจะกลับรถและขับออกไป

“เฮ้อ...” ถอนหายใจกับความงี่เง่าของตนเอง ก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไป


          กลับมาถึงก็อาบน้ำแต่งตัวล้มตัวนอนลงบนเตียงทันที รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยกับการเดินซื้อของ แขนขาล้าจนต้องบิดไปมาเพื่อคลายความเมื่อยที่ขบกิน

“ใครโทรมาตอนนี้?” เสียงโทรศัพท์ขัดจังหวะเอยที่กำลังบิดซ้ายขวา มองเบอร์ในจอก็ไม่คุ้นตา ใครกันหรือว่าโทรมาขายประกันเอาป่านนี้

“สวัสดีครับ” เอยกรอกเสียงลงไป ปลายสายกลับเงียบไม่มีการตอบรับ

“จะพูดกับใครครับ?” เอยถามอีกครั้ง มีเสียงลมหายใจเบาๆตอบกลับมา

“ถ้าไม่พูดวางนะครับ” เอยใจเย็นพอที่จะตอบกลับไป แต่แล้วปลายสายก็ส่งเสียงกลับมา

“พีระนัม...ชั้นเอง” เสียงทุ้มๆที่ตอบมา ทำเอยใจกระตุก

“ใครหรอครับ?” ถามกลับไปทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าปลายสายคือกวินแน่ๆ

“ท่านประธานของนาย” ปลายสายตอบ ยืนยันว่าตนเองคือกวิน

“ท่านประธาน...เอ่อ” เอยลังเลที่จะถามว่าโทรมาทำไม หรือโทรมาเพราะอะไร แต่ก็กลัวจะเสียมารยาทต่อผู้ที่ตำแหน่งสูงอย่างกวิน เลยได้แต่อ้ำอึ้ง

“แค่เช็คว่าเป็นเบอร์ของเธอจริงหรือไม่ก็เท่านั้น” กวินว่าแบบนั้น เอยที่แอบคิดเข้าข้างตนเองว่ากวินอยากคุยด้วย จึงพับความคิดลงทันทีทันใด

“ชั้นรบกวนเธอหรือเปล่า?” กวินถาม

“ปะ เปล่าครับ” เอยละล่ำละลักตอบ ใจเจ้ากรรมเต้นตึกตักจนจะออกมานอกอก

“ตอนค่ำเธอไปกับ...” กวินพูดไม่ทันจบ สายก็ตัดไป เอยได้แต่ฟังเสียงโทรศัพท์ที่หลุดไปแล้วอย่างงงๆ

“เค้าจะพูดอะไรนะ?” เอยได้แต่ถามตัวเอง ยังคงงุนงงที่จู่ๆกวินก็โทรมา ไปเอาเบอร์เขาจากฝ่ายบุคคลมาอย่างนั้นหรือ แล้วโทรมาเพราะอะไรกัน มีแต่คำถามเต็มหัวไปหมด


          หลังจากนั้นกวินก็ไม่โทรมาอีก เอยได้แต่จ้องมองโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น เผื่อว่ากวินจะโทรมาพูดสานต่อเรื่องที่พูดค้างไป จ้องมองอยู่เช่นนั้นจนเผลอหลับไป...   

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 11-12-2014 09:03:27

โถ กวิน อยากรู้ก็ถามเอยเลยสิ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 11-12-2014 09:54:59

อุ๊ย  กวินนางจะซึนไปถึงหนายยะ

อยากรู้ก็ถามไปเลย จะได้รุกต่อได้  เดี๋ยวก็มานั่งมองคนอื่นทำคะแนนหรอก  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 11-12-2014 10:18:59

ตามอ่านรวดเดียวเลยอิอิ สรุปคือกวินคิดอัะไรกะเอยป่าวอ่า.แถมยังจำกันไม่ได้อีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 11-12-2014 10:36:57

อ่านไปลุ้นไป...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 11-12-2014 11:00:44

แหมะๆ ท่านประธานคะ โทรมานี่ โทรมาเช็คว่าถึงบ้านรึยังหรอคะ? กล้าโทรแต่ไม่กล้าถามต่อ นิสัย!!!  :m16:

ชอบมาทำให้น้องเอยใจเต้นแรงเรื่อยเลย จะรับผิดชอบยังไงคะ?   :angry2: ถ้าถามคนอ่าน  o18

คนอ่านจะให้รับผิดชอบด้วยการตั้งหน้าตั้งตาจีบอย่างจริงจังนะคะ  o18 o18 ชอบอ่ะ  :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 11-12-2014 11:10:06

กวินเอ้ยยึกยักอยู่อย่างนั้น เดี๋ยวก็มีคนคาบไปแดกหร๊อก

 :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-12-2014 11:32:54

วันนี้ไม่มีระลึกอดีตเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 11-12-2014 11:44:50

คนแต่งอ่ะทำเค้าค้างทุกตอนเลยนะ
งอนนนน :m16: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 11-12-2014 11:49:07

พูดไปเลยกวิน ลุ้นๆ  :katai1:


มาอัพต่อเยอะๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 11-12-2014 11:59:21

ค้างมาก โธ่วววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 11-12-2014 13:00:26

หึหึ กวินเริ่มร้อนรุ่มแล้วล่ะซิ
ว่าแต่สายจะมาตัดทำไมตอนนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 11-12-2014 13:00:57

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 11-12-2014 13:07:45

กวิน เริ่มแล้วๆๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 11-12-2014 16:41:47

สัมผัสได้ว่ากวินเค้าก็มีมุมน่ารักของเค้านะ แค่ไม่ค่อยแสดงออกมา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 11-12-2014 17:55:23

กวินหึง กวินหึง กวินหึง วร๊ายยยยๆๆๆ กวินหึง :laugh: :hao7: :-[ :katai3:
เอยหนูเก่งแล้วลูก ทำกวินหึง! 555 //ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 11-12-2014 17:59:51

หึงน้องเอยเหรอคะท่านประธาน :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Once ที่ 11-12-2014 18:23:15

 o22 o22 o22

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 11-12-2014 19:38:49

พี่ขาวจ้องจะจีบน้องเอยล่ะสิ กวินอย่านิ่งนอนใจ น้องเอยเสน่ห์แรงนะเนี่ย  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 11-12-2014 23:32:05

ชอบเอยมากเลย อยากอ่านต่อจัง  o13  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 11-12-2014 23:53:40

พี่ขาวเตรียมรุกแล้ว ท่านประธานอย่ารอช้า ระวังพี่ขาวจะคาบเอยไปกินซะก่อนนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Autonomyz ที่ 12-12-2014 00:52:25

กวินคือที่สุดของซึนเดเระซีซั่นนี้! 5555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 12-12-2014 01:09:28

กวิน แอบชอบเอยมานานแล้วอ่าดิ
ชอบจัง อ่านไปแล้วฟินเบาๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 12-12-2014 09:04:26

เนื้อเรื่องน่ารักดี เอยแอบชอบกวินตั้งแต่ตอนเรียนสินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 12-12-2014 10:18:31

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 11

นายแบบฝึกหัด




          วันเวลาล่วงเลยผ่านมาจนถึงวันเสาร์อีกครั้ง ผ่านมาหลายวันแล้วตั้งแต่ที่กวินโทรมา เอยก็ไม่ได้เห็นกวินอีกเลย แต่ได้ยินข่าวแว่วๆว่าเดินทางไปอังกฤษเรื่องงาน จนถึงตอนนี้เอยเองก็ยังคงสงสัยอย่างค้างคา ว่ากวินโทรมาเพราเหตุอะไร แต่ก็เท่านั้น ไร้ซึ่งเหตุผลใดๆเลยเพราะหลังจากวันนั้นไม่มีการโทรมาอีกแต่อย่างใด


          วันนี้เป็นวันเสาร์เสียด้วย เอยจะต้องรายงายความเคลื่อนไหวของเอกภพ แต่ถ้ากวินยังไม่กลับมาก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้า แค่ทำรายงานส่งให้เลขาก็พอ

“หวัดดีเอย” พี่ขาวที่ทักทายด้วยการยิ้มแฉ่งมาแต่ไกล เอยยิ้มรับ จากนั้นพี่แปงก็มาสมทบอีกคน ทั้งสามยืนคุยกันอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะแยกย้ายไปทำงาน


          พอถึงเวลาเที่ยง ทั้งสามก็ไปกินส้มตำกัน วันนี้พี่แปงเป็นคนเลี้ยง ทั้งสามสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ คิดจะถล่มพี่แปงเลยทีเดียว

“เอย... พรุ่งนี้วันหยุด เอยว่างมั้ย?” พี่ขาวถาม

“ไม่ว่างครับ พอดีต้องไปทำธุระให้เพื่อน มีอะไรหรอครับพี่ขาว”เอยเลือกที่จะไม่บอกว่าธุระที่ว่าคือตนต้องไปฝึกเดินแบบให้ไทป์

“เสียดาย พี่ว่าจะชวนไปสวนน้ำซะหน่อย” พี่ขาวพูดพลางทำหน้าเศร้า

“ชวนชั้นก็ได้นะ ชั้นว่าง” พี่แปงว่าทั้งๆที่กำลังเคี้ยวข้าวเหนียวอยู่

“อย่าเลยว่ะ เกรงใจ”

“ไม่ต้องมาเกรงใจหรอก อยากไปกับเอยมันสองคนก็บอกมาเถอะไอ้ขาว” พี่แปงพูดพร้อมหัวเราะ พี่ขาวได้แต่ยิ้มรับ ไม่คิดจะปฏิเสธคำของพี่แปงเลย

“โอกาสหน้านะครับพี่ขาว” เอยบอกไปอย่างนั้น

“ว่างเมื่อไหร่บอกพี่นะ” พี่ขาวว่า

“แน่นอนครับ”



          ทั้งหมดกินกันต่อจนเกือบถึงเวลาทำงาน กลับจากร้านส้มตำก็ตรงเข้าทำงานต่อทันที จนเวลาเดินมาถึงเย็น เวลาเลิกงานที่ทุกคนรอคอย เอยบิดขี้เกียจซ้ายขวา พร้อมๆโบกมือลาพี่แปงและพี่ขาวที่เก็บของกลับบ้าน ส่วนเอยเองกำลังทำรายงานเรื่องของเอกภพที่สืบมาได้อีกเล็กน้อย ว่าเอกภพติดหนี้พนันบอลหลายแสนบาท จึงต้องหาเงินก้อนใหญ่ไปใช้หนี้ ซึ่งนี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เอกภพทำเรื่องทุจริตพวกนี้



          ใช้เวลาไม่นานนัก เอยก็ทำมันเสร็จ จึงเริ่มเก็บข้าวของเพื่อไปหาเลขาหน้าห้อง ส่งรายงานพวกนี้ให้ เพราะแน่ใจว่ากวินจะยังไม่กลับมา วันนี้ทั้งวันไม่มีใครพูดเลยว่ากวินกลับมาแล้ว จึงเอาความมั่นใจเหล่านั้นบอกกับตนเองว่ากวินยังไม่กลับมา

“สวัสดีค่ะคุณเอย” เลขาคนสวยที่ทราบชื่อมาแล้วว่าชื่อคุณทราย ทักทายด้วยความเป็นมิตรเหมือนเดิม

“สวัสดีครับคุณทราย ผมเอารายงานมาส่งท่านประธานครับ” เอยว่าพลางยื่นซองเอกสารให้

“ท่านรออยู่ในห้องค่ะ ให้ท่านด้วยตัวเองเลยค่ะคุณเอย” เธอว่ามาอย่างนั้น ทำเอยตกใจมากทีเดียว

“เอ่อ...ท่านประธานกลับมาแล้วหรอครับ?” เอยถาม

“กลับมาตั้งแต่เมื่อวานค่ะ ท่านเข้าบริษัทเมื่อตอนเที่ยง เชิญเลยค่ะคุณเอย” คุณทรายผายมือเชิงบอกว่าให้ไปเข้าพบกวิน เอยจึงจำเดินเข้าไปในห้องของกวินอย่างเลี่ยงไม่ได้


          เดินเข้ามาก็พบว่ากวินนั่นกำลังอ่านเอกสารพลางเหลือบไปมองจอโน้ตบุ๊กอยู่ ดูก็รู้ว่างานกำลังยุ่ง แอบรู้สึกเหมือนมาขัดจังหวะกวินอย่างไรอย่างนั้น

“เอ่อ...ท่านประธานครับ” เอ่ยออกไปอย่างนั้น กวินจึงเงยหน้าขึ้นมา

“นั่งสิ” กวินพูดเพียงสั้นๆ เอยจึงยื่นเอกสารให้

“นี่ครับรายงาน”

“ทำไมวันนี้ทำเป็นรายงาน?” กวินเอ่ยถาม พร้อมหรี่ตามองอย่างขอเหตุผล

“คือผม คิดว่าท่านประธานไม่เข้าบริษัท เลยทำเป็นรายงานว่าจะฝากคุณทรายแทนครับ”

“อย่างนั้นหรอ” กวินว่า เอยพยักหน้ารับ

“ได้เรื่องอะไรมาบ้าง” กวินถาม ก่อนจะถอดแว่นพร้อมนวดคลึงเบ้าตาตัวเองอย่างเมื่อยล้า

“ก็คืบหน้าเล็กน้อยครับ คือหัวหน้าติดหนี้พนันบอลครับ คงหาเงินไปใช้หนี้ไม่ได้เลยต้องทำเรื่องพวกนี้” เอยบอก ก่อนจะเปิดซองเอกสาร ใบแทงพนันบอลที่แอบไปเจอในถังขยะใต้โต๊ะของเอกภพ

“พอจะทราบจำนวนรึเปล่า?” กวินถาม

“ได้ยินจากพี่ๆที่ทำงานพูดกันว่าหลายแสน แต่เรื่องนั้นผมเองยังไม่แน่ใจครับ”

“ต่อไปนี้ก็ระวังในการติดตามให้มาก เพราะดูเหมือนอีกฝ่ายจะเริ่มระวังตัวมากขึ้น” กวินกล่าวแค่นั้น

“ครับ ผมจะระวังตัว” เอยว่า

“แล้วเรื่องแฟชั่นโชว์ของไทป์ล่ะ ถึงไหนแล้ว?” กวินถามเรื่องนี้ขึ้นมา

“ไม่ทราบเหมือนกันครับ” เอยเองไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้ดาวและไทป์จัดการกันไปถึงไหน และเดี๋ยวเลิกงานและวันหยุดพรุ่งนี้ เอยจ้องไปฝึกเดินแบบด้วย

“ได้ข่าวว่าเดินฟินาเร่ใช่รึเปล่า?” เอยถึงกับสะดุ้ง

“เอ่อ..ทราบได้ยังไงครับ”

“วันก่อนเจอดาวน่ะ เค้าบอกว่าเธอเดินชุดฟินาเร่ของงานนี้” ดาวเจ้าเก่าที่เป็นคนเล่าเรื่องนี้ให้กวินฟัง คิดแล้วก็กลุ้มใจกับดาวจริงๆ

“ก็...ครับ” เอยจำยอมรับออกมา

“แล้วนี่จะไปฝึกเดินเมื่อไหร่ งานจะเริ่มเดือนหน้าแล้วไม่ใช่เหรอ?” กวินถามอีก รู้สึกวันนี้กวินจะพูดเยอะกว่าวันไหนๆ

“กำลังจะไปครับ”

“จะไปส่ง” กวินว่า ก่อนที่จะเริ่มวางของทุกอย่างลง คล้ายกำลังจะยุติงานทั้งหลาย

“ไม่เป็นไรครับ เอ่อ..ผม” เอยพยายามจะทักท้วง แต่ดูเหมือนกวินจะไม่ฟัง

“ไปเถอะ” กวินลุกขึ้น ก่อนจะเดินออกไปโดยที่ไม่รอเอย เอยรีบลุกขึ้นก้าวเร็วๆเพื่อจะเดินตามให้ทันคนขายาวที่ก้าวเดียวก็เท่าสองก้าวของเอยแล้ว

“คุณทราย ผมจะกลับแล้ว” กวินไม่แม้แต่จะหยุดมองเลขา พูดทั้งที่ก้าวเดินออกไปทั้งอย่างนั้น

“ค่ะ ท่าน”


          กวินขับเอยพาไปยังสตูดิโอแห่งหนึ่งตามที่เอยบอกทาง ดาวเป็นคนบอกที่ตั้งแห่งนี้มา ว่าจะมีการซ้อมเดินกันที่นี่ และดาวเองก็กำลังรอเอยอยู่ที่นั่นพร้อมกับนางและนายแบบคนอื่นๆ ระหว่างการเดินทางของทั้งสองนั้นมีแต่ความเงียบปกคลุม กวินไม่พูดอะไรทั้งนั้น ด้านเอยเองก็ไม่รู้จะชวนพูดเรื่องอะไรดี มีแต่หัวใจที่เต้นตึกตักบ่งบอกถึงความตื่นเต้นเพียงเท่านั้น


          ในที่สุดก็มาถึงสตูดิโอดังกล่าว เอยทำท่าจะขอบคุณแต่ดูเหมือนกวินจะลงมาด้วย เอยจึงเอ่ยปากถามด้วยความกล้าๆกลัวๆ

“เอ่อ ท่านประธานจะไป...”

“ชั้นจะไปดูด้วย ไหนๆก็ว่างแล้ว” กวินว่าแค่นั้น เอยจึงเดินนำเข้าไป พลางขบคิดในใจ หากกวินมานั่งดู ตนจะกล้าเดินได้ยังไง แค่นี่ก็ตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ยังจะมาสร้างความรู้สึกนั้นให้เพิ่มขึ้นมาอีก

“มาแล้วหรอ อ้าว...กวิน มากับเอยหรอ?” ดาวดูดีใจมากที่กวินมาด้วย

“อืม” กวินพยักหน้ารับ ดาววิ่งปรี่เข้ามารับกระเป๋าและเอกสารของเอยส่งต่อให้ทีมงานนำไปเก็บ

“มาตรงเวลาเป๊ะเลยนะเอย เริ่มซ้อมกันเถอะ....กวินนั่งตรงนี้นะ เดี๋ยวจะให้เด็กๆยกน้ำมาให้” ดาวพูดกับเอยก่อนจะหันไปบอกกับกวิน กวินจึงนั่งลงตรงโซฟา นั่งไขว่ห้างมองไปยังเวทีท่ามกลางสายตาของทีมงานและนางแบบทั้งหลาย ที่จ้องกันไม่กะพริบ อีกทั้งเริ่มกรี๊ดกร๊าดในความหล่ออันไร้ที่ติของกวิน

“เริ่มจ๊ะทุกคน” ดาวตะโกน ก่อนที่จะจูงมือเอยเดินไปยังเวที


          เอยเดินอย่างเก้ๆกังๆ เพราะไม่ชินจริงๆกับการทำอะไรเช่นนี้ นายแบบบางคนก็พากันหัวเราะเอยที่ทำท่าทางตลกออกมาแบบนั้น แต่ดาวเองก็ไม่ละความพยายาม ยังคงสอนเอยอย่างใจเย็นและไม่มีการตำหนิใดๆทั้งสิ้น เอยเดินเป็นสิบสามสิบรอบได้ ถึงจะพอเดินเข้าที่เข้าทางบ้าง ระหว่างที่เดินนั้นสายตาของกวินไล่มองอย่างตั้งอกตั้งใจ ราวกับมองทะลุไปทั้งร่างกาย เอยรู้สึกได้ว่าตัวเองประหม่าจนเกือบสะดุดล้ม ตอนที่กวินจ้องมาตรงๆหลายวินาที

“เอาล่ะ รอบสุดท้ายของวันนี้นะ ตั้งใจนะทุกคน” ดาวประกาศการซ้อมเดินรอบสุดท้ายของวันนี้ ทุกคนยิ้มออกมาอย่างดีใจกับการฝึกหนักหลายชั่วโมงที่ผ่านมา จนจะปาห้าทุ่มไปแล้ว เอยรู้สึกเมื่อย แต่ก็ยังอดทนเดินตามที่ดาวบอกอย่างตั้งใจ และเมื่อเอยเดินออกมาเป็นคนสุดท้ายพร้อมนางแบบที่เดินคู่กัน ทุกคนก็ปรบมือเฮกัน ที่การซ้อมออกมาได้สมจริง

“เยี่ยมมาก พรุ่งนี้อีกวันนะคะทุกคน” ดาวว่า และทีมงานเริ่มเก็บของ เหล่านายแบบนางแบบก็ทยอยกันกลับแล้ว เอยนั่งลงบนเก้าอี้ว่าง พลางทุบขาตนเองไล่ความเมื่อยออกไป ใครว่านายแบบสบายกันนะ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเถอะ

“เหนื่อยมากมั้ยเอย?” ดาวถาม พลางยื่นน้ำดื่มมาให้

“นิดหน่อยเอง” เอยว่า พลางหันไปทางกวินที่ตอนนี้ลุกขึ้นเดินมาทางนี้แล้ว

“เสร็จแล้วใช่มั้ย จะไปส่ง” กวินว่า ดาวยิ้มกริ่มออกมาทันที

“งั้นฝากด้วยนะกวิน...กลับบ้านดีๆนะเอย” ดาวพูดแค่นั้นก่อนจะวิ่งหายไป



          กวินขับรถมาส่งเอยที่บ้าน ระหว่างทางของทั้งสองมีแต่ความเงียบชวนวังเวง เอยที่ไม่รู้จะพูดอะไร กับกวินผู้เงียบขรึม จึงกลายเป็นว่าเงียบอยู่เช่นนั้นจนถึงบ้านของเอย

“ขอบคุณครับ” เอยบอกอย่างนั้น ก่อนที่จะก้าวลงมาจากรถ

“เดี๋ยว..” กวินเอ่ยขึ้นมา เอยที่กำลังจะปิดประตูจึงต้องหันกลับมา

“มีอะไรครับ?”

“ตอนค่ำวันนั้น....ไปกับใคร?” กวินถามด้วยสีหน้าที่ยากจะเข้าใจว่าคิดอะไรอยู่

“ตอนค่ำไหน....วันไหนครับ?” เอยถามกลับอย่างไม่เข้าใจในคำถาม

“ที่ร้านไอติมวันนั้น” กวินตอบ เอยพยายามนึก

“อ่อ...ผมไปกับพี่..เอ่อ คุณชินภัทรครับ” เอยร้องอ๋อ หากร้านไอศกรีมก็มีแค่ครั้งเดียวคือไปกับพี่ขาว

“สนิทกันหรอ?” คำถามที่สองตามมาพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ก็พอสมควรครับ งั้นผมลานะครับ” เอยตอบก่อนที่จะปิดประตูลง โดยที่ไม่ได้มองเลยว่ากวินกำลังจะถามอะไรต่อ


          เอยเดินกลับเข้าบ้านไปพร้อมคำถามในบังเกิดขึ้นในหัว อะไรทำให้กวินถามคำถามเหล่านั้นออกมา กำลังคิดหรือรู้สึกอะไรถึงถามแบบนั้น เอยเหลือบมองก่อนจะปิดประตูบ้าน มองรถของกวินที่กำลังขับออกไปอย่างรวดเร็ว

“ถามแบบนั้นทำไมกัน?” เอยถามตนเองเบาๆ ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างครุ่นคิด คิดสะระตะก่อนที่จะหลับไปอย่างนั้นโดยที่ไม่ได้อาบน้ำ เพราะความเมื่อยล้าขบกินทั้งร่างกายเกินกว่าจะขยับตัวได้...


+++++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-12-2014 10:37:23

ชอบเอยจริงๆใช่ไหม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 12-12-2014 11:05:41

อัยยะ กวิน หึงเปล่าเนี่ย
สรุปชอบน้องเอยชิมิ
รออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 12-12-2014 11:06:57

ถามทำไมน้อออ  :hao3:

รอดูต่อไปปป อยากเห็นเอยเดินแบบเร็วๆจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 12-12-2014 11:16:22

หึงเอยล่ะสิ :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 12-12-2014 11:26:43

หึงละสิๆ

มีตามรับตามส่งด้วย ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 12-12-2014 11:29:21

กวินรุกอีกๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 12-12-2014 11:42:56

กวินแอ๊บซึน แต่น้องเอยซึนจริงๆ   :-[ :o8: :man1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 12-12-2014 12:11:14

ออกตัวแรงไปเลยท่านประธานนนน :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 12-12-2014 12:21:36

ชอบบบบบ เอยน่ารักจัง ส่วนกวิน ซึน ได้อีก  :impress2:  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 12-12-2014 12:31:37

อ๊ายยยย กวิน แกคิดอะไรอยู่~~~ อยากเห็นกวินเก๊กแตกชะมัด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 12-12-2014 13:39:10

กวินหึงด้วยแหล่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 12-12-2014 16:50:31

เอยเนื้อหอมแล้วววว  :impress2: กวินหวงอะดี่ ตามมาคุมเลย เอยน่ารักใช่มั้ยล่ะ? -3- :laugh: :m20: :pigha2: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 12-12-2014 19:03:51

ชอบเอยจัง แลดูเป็นคนอึนๆ ซื่อๆ น่าแกล้ง แฮ่ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 12-12-2014 20:39:21

มีไปส่งกันถึงบ้านสองครั้งแล้วนะ คิดอะไรกับเอยหรือเปล่า  ท่านกวิน :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 12-12-2014 20:45:43

เขาถามเพราะแอบชอบตัวหรือเปล่าเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 12-12-2014 21:48:15

  :katai2-1: กวิน ต๊ะเองหวงเอยเหรอ  แสดงให้เอยรู้ตัวหน่อยดิ อย่ามัวแต่เก็กขรึมเลยน่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 12-12-2014 22:59:22

เพิ่งเข้ามาอ่าน แล้วก็ติดหนึบทันใด
แหม่...พระ นาย ช่าง เหมาะกันเสียเหลือเกิน
คนหนึ่งซึน คนหนึ่งอึน
 คนหนึ่งขี้แกล้ง อีกคนน่าแกล้ง
คนหนึ่งร้ายกาจ อีกคนไร้มารยา

ฟินสุดๆไปเลย หน่วงนิดๆอึนหน่อยๆ
 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 12-12-2014 23:14:18

แหม่ น่ารัก ถูกจริตมากมาย
สนุกมากๆ ค่า
รอตอนต่อไปแบบใจจดใจจ่อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 12-12-2014 23:17:05

กวินนี่ขี้เก็กกับเอยสินะ ฟอร์มจัดจริงพระเอกเรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 13-12-2014 00:38:01

ขี้เก็ก กับน้องซึน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 13-12-2014 07:28:00

 :กอด1:  กวินรุกจีบเลยจร้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 13-12-2014 10:37:38

จะจีบเอยก็รุกเลยจ้า.เด๋วเอยเสร็จพี่ขาวนะ.5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-12-2014 12:28:09

วันนี้ทำไมยังไม่มา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 13-12-2014 12:48:28

ขออภัยนะคะ วันนี้มาอัพช้า ตอนนี้กำลังปั่นๆตอนต่อไป เพราะที่แต่งไว้ใกล้จะหมดสต๊อกแล้ว แหะๆ ขออภัยอีกครั้งค่า



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 12

คำสั่ง...



          เช้าวันอาทิตย์ วันหยุดที่เอยไม่ได้หยุด เพราะมีซ้อมเดินแบบกับดาวอีกวัน เอยตื่นแปดโมงลุกอาบน้ำกินข้าว ก่อนที่จะขึ้นรถเมล์ต่อด้วยแท็กซี่ไปยังสตูดิโอที่ซ้อม วันนี้การซ้อมเข้มข้นกว่าเมื่อวานมาก เพราะมีเวลาเยอะอีกทั้งได้เตรียมตัวมากกว่าเมื่อวานด้วย การซ้อมวันนี้ของเอยจึงดีกว่าเมื่อวานมาก


          การเดินฟินาเร่ของเอยนั้นเดินคู่กับนางแบบสาวสวยที่ดาวจัดหามาให้ เธอเป็นนางแบบหน้าใหม่ที่เพิ่งจะเข้าวงการมาหมาดๆ จึงดูประหม่าและยังตื่นเต้นในการเดินไม่ต่างจากเอย ความสูงของเธอนั้นสูงกว่าเอยไปหลายเซ็นต์ นั่นเป็นเหตุให้เอยต้องใส่ร้องเท้าที่รองแผ่นเพิ่มความสูง เพื่อจะได้ดูดีเวลาเดินคู่กับเธอ การเดินเหินจึงลำบากขึ้นมาอีกเท่าเพราะเอยไม่เคยชินกับมัน


          ในที่สุดเวลาการซ้อมเดินก็ล่วงเลยมาจนถึงเย็น การซ้อมสิ้นสุดลงพร้อมๆกับที่เอยหมดแรงในการซ้อมพอดิบพอดี

“ไหวมั้ยเอย?” ดาวถามพลางหยิบเครื่องดื่มเกลือแร่ให้ เอยดื่มไปอึกใหญ่

“เหนื่อยเนอะดาว ใครว่าเป็นนายแบบสบาย” เอยตอบพร้อมกับหัวเราะ

“เหนื่อยหน่อยนะเอย แต่ไทป์บอกว่าจะให้ของตอบแทนเอยด้วยนะ” ดาวว่า

“ได้ไง ไม่เอาหรอก บอกแล้วว่าช่วย อะไรของไทป์เนี่ยะ ต้องไปคุยให้รู้เรื่อง” เอยฉุนนิดหน่อยเมื่อได้ยินแบบนั้น เพราะไทป์คือเพื่อนสนิทที่สุด เรื่องเงินทองไม่ใช่ประเด็นเลย

“เอาน่าเอย ดาวก็บอกแล้วว่าเอยไม่เอาแน่ๆ แต่เค้าก็เตรียมของเซอร์ไพรส์ไว้แล้ว ห้ามยากแหะ”

“ไทป์นะไทป์ เฮ้อ” ทั้งสองคนรู้ว่าไทป์เป็นคนดื้อ ฉะนั้นห้ามอะไรคงยาก คงต้องปล่อยเลยตามเลย

“ว่าแต่เอยเหอะ เมื่อวานดาวยุ่งๆ เลยไม่ได้ถามเอยเรื่องกวิน เค้ามาส่งเอยได้ไง?” ดาวถาม พร้อมมองหน้าเอยที่ตอนนี้กำลังแดงระเรื่อขึ้นมานิดหน่อยเมื่อนึกถึงกวิน

“คือ...บังเอิญน่ะดาว เจอเค้าพอดี เค้าเลยมาส่ง”

“จริงหรอ แค่นั้นเองหรอ?” ดาวยังคงซักไซ้ถาม อย่างไม่เชื่อในคำตอบของเอย

“กะ..ก็แค่นั้นแหละ” เอยว่า

“ว๊า ไอ้เราก็คิดว่าเยอะกว่านั้น รู้มั้ยเอย ตอนเอยซ้อมเมื่อวาน กวินเอาแต่จ้องเอยตลอดเลยนะ จ้องไม่วางตาด้วย”

“คิดไปเองรึเปล่าดาว?” เอยพูด

“จริงๆนะ ก็ดาวน่ะหันไปมองกี่ที่ๆก็เจอแต่กวินนั่งมองเอยตลอด แล้วอีแบบนั้นจะคิดไปเองได้ที่ไหนล่ะ”

“ไม่หรอก เค้าคงมองเฉยๆ” เอยพูดเหมือนจะปลอบใจตนเองไป

 “ไม่นะ สายตาแบบนั้นต้องมีอะไรแน่ๆ แต่ที่ดาวงงทำไมกวินจำเอยไมได้ ทั้งที่อยู่ห้องเดียวกันแท้ๆ” จริงของดาว นึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาก็พาลสงสัย ทำไมกวินถึงจำเอยไมได้ หรือเพราะตนเองดูจืดจางไม่น่าจดจำจนถึงขนาดที่กวินจะจำไม่ได้

“ช่างเถอะดาว งั้นเรากลับก่อนนะ ว่าจะไปซื้อของใช้ก่อนกลับบ้านซะหน่อย ไปนะ” เอยว่าแต่ร้องห้ามขึ้นมาก่อน

“เดี๋ยวๆเอย เมื่อวานดาวลืมบัตรเชิญที่จะเอาให้กวินน่ะ ขอโทษจริงๆเมื่อวานดาวยุ่งไปหน่อย ฝากเอยเอาไปให้กวินด้วยนะ” ดาวยื่นซองบัตรเชิญสีทองให้ พลางขอโทษขอโพยที่ลืมให้กวินด้วยตนเองเมื่อวานนี้

“อะ...อืม ได้สิ” เอยรับซองมาเก็บเข้ากระเป๋าสะพายที่พาติดตัวมา

“งั้นเรากลับก่อนนะดาว” เอยโบกมือลาดาว ก่อนที่จะลุกเดินออกไปว่าจะไปเดินห้างซื้อของใช้ส่วนตัวที่กำลังจะหมด



          เอยมาถึงห้างดังแถวลาดพร้าว แม้จะรู้สึกเหนื่อยแต่ก็ยังพอเดินซื้อของไหว เอยตรงไปแผนกของใช้ก่อนที่จะจัดการซื้อข้าวของที่ตัวเองจำได้ว่าต้องซื้ออะไรบ้าง ซื้อเพลินจนเดินชนเข้ากับใครคนหนึ่ง

“โอ๊ย!..ขอโทษครับ” เอยเอ่ยปากก่อนที่จะพบว่าเป็นกวินที่สวมเสื้อยืดแขนยาวกางเกงยีนส์พร้อมแว่นตาดำที่กำลังถอดออก เสื้อผ้าในแบบที่เอยไม่เคยคาดคิดว่าจะเห็นกวินสวมใส่

“ท่าน...” เอยทำท่าจะเรียก แต่กวินเอามือแตะปากเอยเชิงห้าม

“อย่าเรียกชั้นว่าท่านประธาน” กวินพูดเสียงเบา เอยยังคงอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ก่อนที่จะมองซ้ายขวาว่ากวินควงสาวที่ไหนมารึเปล่า

“ชั้นมาคนเดียว” กวินตอบแค่นั้น

“เอ่อ...” เอยได้แต่อ้ำอึ้ง เพราไม่รู้จะเรียกกว่าอะไรดี

“เรียกกวินสิ” อีกครั้งที่กวินรู้ทันว่าเอยคิดอะไร

“คือผม...”

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ตามมา” กวินลากเอยที่กำลังซื้อของค้างอยู่ พาไปคิดเงินก่อนที่จะพาเอยมายังรถสปอร์ตคันหรูที่จอนตรงลานจอดรถ โดยที่ระหว่างทางเอยได้แต่มึนงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับตน



          ระหว่างทางที่ขับมา เอยได้แต่นั่งนิ่งๆ เพียงแค่เวลาฉับพลัน ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอกวินในลุคนี้  อีกทั้งกวินที่ไม่ให้เรียกว่าท่านประธาน ตอนนี้กวินเหมือนนายแบบที่หล่อไร้ที่ติภายใต้แว่นกันแดดสีดำที่ดูน่าค้นหา เหมือนผู้ชายวัยหนุ่มที่กำลังสนุกสนานกับชีวิตไม่ใช่ท่านประธานบริษัทใหญ่ที่แบกภาระอันหนักอึ้งไว้บนบ่า เป็นกวินในอีกแบบที่เอยไม่คาดคิดว่าจะได้เห็น


          และที่น่าตกใจไปกว่านั้น ทำไมตนถึงยอมให้กวินลากตัวมาขึ้นรถได้ โดยที่ไม่ขัดขืน ตอนนี้เส้นทางของกวินลัดเลาะพามาถึงคอนโดหรูใจกลางเมือง

“ลงมา” กวินพูด หลังที่จอดรถสนิทแล้ว เอยจึงเดินลงมาอย่างระวังๆไม่ให้เฉี่ยวโดนรถหรือสร้างความเสียหายให้รถหรูราคาแพงของกวิน


          เอยเดินตามกวินอย่างไม่รู้จะต้องทำอย่างไร จนกวินกดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นบนสุด เอยหายใจแทบจะไม่ออกในขณะที่ลิฟต์ค่อยๆไต่ระดับจนถึงชั้นที่กดไป กวินพามายังชั้นบนสุดที่ห้องมีแค่ห้องเดียว ทั้งชั้นนี้มีแค่ห้องนี้ห้องเดียว เอยกลืนน้ำลายลงคอ ทำไมถึงรู้สึกได้ว่าบรรยากาศรอบตัวของกวินตอนนี้ต่างจากกวินที่ตนพบเจอ ไม่ใช่กวินคนที่เงียบขรึม เฉยชา หน้านิ่งคนนั้น แต่เป็นกวินที่น่าหวาดหวั่นจนไม่น่าเข้าใกล้เสียเท่าไหร่


          กวินสแกนบัตรเข้าห้องตัวเอง ก่อนที่เอยจะเดินตามเข้าไปอย่างรู้ว่าต้องเป็นเช่นนั้น ภายในห้องตกแต่งด้วยสีเทาขาวและดำ ดูโมเดิร์นและเรียบหรู ห้องนอนห้องนั่งเล่น แบ่งแยกเป็นสัดส่วน ดูดีๆก็คล้ายบ้านหลังหนึ่งไม่ใช่คอนโดแต่อย่างใด กวินถอดแว่นกันแดดวางบนโต๊ะก่อนที่จะเดินเข้าไปพร้อมกับหันหลังกลับมามองเอยที่ยืนอยู่นิ่งๆไม่ขยับตัวไปไหน

“กลัวอะไร?” กวินถามเช่นนั้น เอยไม่แต่ส่ายหน้า

“เปล่า...ครับ”

“เลิกพูดสุภาพซะที พูดแบบคนปกติได้มั้ย?” น้ำเสียงของกวินออกจะดูหงุดหงิดไม่ชอบใจ

“คือผมไม่รู้จะ...” สายตาของกวินจ้องเขม็งมาทางเอย

“งั้นก็แล้วแต่เธอ” กวินว่า

“แล้ว เอ่อ...พาผมมาที่นี่ทำไม?”

“แค่อยากคุยด้วยนิดหน่อย แต่ไม่ใช่เรื่องงาน”

“มีเรื่องอะไร...” เอยถามพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมา พบว่ากวินยืนอยู่ตรงหน้าตนแล้ว

“เธอ...สนิทกับชินภัทรขนาดไหน?” คำถามที่น่าแปลกใจสำหรับเอย

“พี่ขาวหรอ..ก็สนิทพอสมควรครับ” เอยตอบอย่ากล้าๆกลัวๆ เพราะสีหน้าของกวินตอนนี้ดูมาคุเหลือเกิน

“ต่อไปนี้อยู่ให้ห่างจากเค้าซะ นี่คือคำสั่ง”

“เดี๋ยวนะ หมายความว่ายังไงครับ?”

“ก็บอกให้เธออยู่ห่างจากชินภัทรซะ” กวินย้ำ

“แต่ท่าน..เอ่อ นี่มันเรื่องส่วนตัว” เอยไม่ชอบที่กวินใช้คำสั่งอย่างไร้เหตุผล ถึงแม้ไม่รู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงคืออะไร

“รู้ว่าเรื่องส่วนตัว แต่ชั้นขอสั่งห้าม”

“ทำไมครับ?....หรือว่าจะชอบ....” เอยตาโตด้วยความตกใจ คิดแน่แท้ว่ากวินต้องคิดอะไรกับพี่ขาวแน่ๆถึงสั่งมาแบบนี้

“ชอบอะไร?” กวินถามก่อนที่จะดึงเอยเข้าไปใกล้ๆตน

 “ปล่อยนะ” เอยร้องขึ้น 

“คิดว่าชั้นชอบเธออย่างนั้นหรือ?” ใบหน้าที่หล่อเหลานั้นค่อยๆยื่นมา เอยเสหน้าหลบทำให้จมูกโด่งชนเข้ากับแก้มของเอย

“อย่านะ!!” เอยร้องห้ามสุดเสียง ทั้งหมดยุติอยู่แค่นั้น กวินหัวเราะเสียงทุ้มในลำคอ

“อย่าสำคัญตัวผิดสิพีระนัม คิดว่าชั้นรู้สึกอะไรกับเธอรึไง?”  กวินว่าก่อนที่จะปล่อยเอยที่ตอนนี้หน้าซีดเผือดอย่างรู้สึกตกใจ

“เปล่า ไม่ใช่ซะหน่อย” เอยพูดเสียงดัง ไม่ต่างกับหัวใจที่เต้นโครมครามในอก ทั้งหวั่นทั้งอายผสมปนเปกันไปหมด

“ก็ดีแล้วล่ะ กลับเถอะ เดี๋ยวจะไปส่ง” กวินว่าแบบนั้น แต่เอยส่ายหน้า

“ผมกลับเองได้ครับ” เอยทำท่าจะวิ่งแต่กวินรั้งตัวเอาไว้ได้ทันเสียก่อน โดนดึงตัวเข้าไปปะทะกับอกของกวิน ร่างกายของกวินใหญ่โตกว่าของตนจริงๆ ยากที่จะขัดขืนหรือสู้ได้

“อย่าดื้อ เดี๋ยวจะโดน” เอยจึงได้แต่จำยอมให้กวินพาไปส่งบ้าน โดยที่ตอนนี้ความรู้สึก สับสน ตีวนอยู่ในสมอง อะไร...มันเกิดอะไรขึ้นกับตน และกวิน...จู่ๆทำไมมาทำอะไรแบบนี้กับตนเองได้



          กวินพามาส่งบ้านหลังเดิมของเอย ตลอดทางเอยได้แต่นิ่งคิดอะไรต่างนานา ทั้งคำสั่งที่ให้อยู่ห่างจากพี่ขาวอีก ไหนจะการสัมผัสถึงเนื้อถึงตัวที่ทำเอาตัวร้อนผ่าวอีก แต่คำพูดกับสวนทางกับการกระทำเสียได้...

“ไม่ได้คิดแบบนั้นเสียหน่อย” เอยพึมพำกับตนเองเบาๆ ว่าไม่ได้คิดว่ากวินชอบตนเองอย่างที่กวินพูดเสียหน่อย

 “บ่นอะไร?” กวินถามหลังจากที่รถจอดตรงหน้าบ้านของเอย เอยได้แต่ส่ายหน้าเร็วๆเป็นคำตอบ ฉับพลันมองไปที่กระเป๋าสะพายของตัวเองก็นึกขึ้นได้ว่าดาวฝากบัตรเชิญมา

“เอ่อ...นี่บัตรเชิญไปงานของไทป์..ครับ” เอยยื่นซองสีทองให้ รู้สึกว่ามือตัวเองออกจะสั่นนิดๆ

“ขอบใจ...”กวินรับบัตรเชิญนั้น มือใหญ่สัมผัสมือของเอยแผ่วเบา จนเอยเป็นฝ่ายสะดุ้งและชักมือกลับทันที

“ไม่เป็นไรครับ” เอยตอบ

“พรุ่งนี้ไว้เจอกัน” กวินว่าเช่นนั้น

“อ่อ อย่าลืมที่สั่งล่ะ....อยู่ให้ห่างชินภัทรเข้าไว้” กวินว่าต่อก่อนที่เอยจะรีบลงจากรถโดยไร้คำขอบคุณ


          เอยวิ่งมาถึงห้องนอนของตัวเอง โดยที่แม่ร้องถามว่าทำไมกลับช้าแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกไป มาถึงห้องก็ล็อคประตูนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นอย่างรู้สึกอนาถใจในตัวเอง ว่าที่ผ่านมาตนไม่ได้รู้จักกวินจริงๆเลย กวินที่ตนรู้จักเป็นเพียงเปลือกนอกที่ห่อหุ้มไว้ ไม่ใช่ความเป็นจริงอย่างที่สัมผัสมาเมื่อครู่นี้ การเหนี่ยวรั้งที่เอาแต่ใจ คำพูดที่แสนจะร้ายกาจ กวินที่สัมผัสได้ตอนนี้ ช่างเอาแต่ใจมากเลยทีเดียว แต่ทำไม...ทำไมถึงใจเต้นแรงจนน่ากลัวเช่นนี้


          พอมานึกถึงคำสั่งของกวิน ทำให้เอยอดคิดไม่ได้ว่ากวินจะมีความสัมพันธ์อะไรกับพี่ขาวหรือเปล่า เพราะพี่ขาวเองก็ไม่ชอบผู้หญิง หรือทั้งสองจะ...

“เอ๊ะ...หรือว่าเค้าจะคิดอะไรกับพี่ขาวกันนะ?”

+++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 13-12-2014 13:06:22

คือเมื่อไหร่พวกนางจะชัดเจนกันสักที
คนอ่านลุ้นมากกก :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 13-12-2014 13:20:39

เอยเอ่ย

 :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 13-12-2014 13:24:02

เหอๆ เข้าใจผิดแบบนี้ก็ฮาเลยดิ

จีบพี่ขาวให้เอยดูเลย 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 13-12-2014 13:38:18

กวินไม่ชัดเจนสักที  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 13-12-2014 13:38:31

พี่ขาวมีส่วนในการทุจริต

หรือหึงเอยจ๊ะกวินนน คริๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 13-12-2014 14:41:32

หึงก็บอกว่าหึงงงงงงง อย่าทำมากั๊กเอยนะ :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-12-2014 15:24:50

กวินคงต้องพูดตรงๆอ่ะ
ทำอ้อมๆ รับรองซื่อๆ อย่างเอย
ได้หลงทางไปไกลกว่านี้แน่ๆ เชื่อเหอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 13-12-2014 17:06:44

เชื่อดิว่าพี่ขาวมีส่วนเกี่ยวข้อง เพราถ้าเป็นเรื่องรักๆใคร่ๆดูกวินจะเก็บอาการได้ดีเลยล่ะ งั้นตัดประเด็นหึงเป็นเรื่องรองได้เลย ก็เหลือแต่ประเด็นทุจริต แต่reactionของท่านประธานจะแรงกว่าปกตินิดหนึ่งเนาะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-12-2014 17:39:39

ชอบก็แสดงออกมา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 13-12-2014 17:48:48

มีเรื่องใหม่มาให้ติดงอมอีกละ
กวินแหม่ ชัดเจนเลยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 13-12-2014 18:03:34

กวินนี่ปากแข็งจริงๆ ฮึ่ม!  :m16: เอยก็น่ารักจริง :-[ :impress2: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: ว่างเปล่า ที่ 13-12-2014 19:09:48

 :z13:
ไม่ได้อ่านมานาน ชอบเรื่องนี้นะ เรียบเรื่องเนื้อเรื่องได้น่าสนใจ มีอดีตกับปัจจุบัน เก็บรายละเอียดยิบย่อย บรรยายได้เห็นถึงสภาพแวดล้อมในเรื่องได้ดี
แต่โทษนะ คือเราอยากให้เปลี่ยนคำพูดของกวินที่ใช้เรียกเอย จากคำว่า "เธอ" เป็น "นาย" เราว่ามันจะทำให้ได้อรรถรสมากกว่านะ พอคิดว่ากวินพูดคำว่าเธอแล้วรู้สึก แม่งๆ แปลกๆ
สมัครมาเพื่อคอมเม้นต์เรื่องนี้เลยนะเนี่ย
ขอบคุณนะที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: pratoo101 ที่ 13-12-2014 19:16:54

 :z13: :z13: :z13:จิ้มตูดกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 13-12-2014 20:10:39

คงมีอะไรเข้าใจผิดแล้วล่ะเอย  o22

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 13-12-2014 21:14:36

มาต่ออีกๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 13-12-2014 23:12:17

อย่าบอกนะว่าพี่ขาวเป็นตัวร้าย อยู่ในแก๊งค์ทุจริตด้วย อิตากวินไม่น่าจะลากเอยมาคอนโดเพราะแค่หึงหรอกชิมิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 14-12-2014 01:01:21

เพิ่งมาอ่านจ้า ติดเรื่องนี้ซะแล้ว
สนุกมาก อ่านไปลุ้นไปกับพฤติกรรมอีตากวิน
มาต่อเร็วๆน้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 14-12-2014 02:14:22

เราพลาดเรื่องนี้ไปได้ไงงงงง
สนุกมากๆเลยค่ะ
ชอบตอนย้อนอดีตมากกน่ารักใสๆ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 12 (13/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 14-12-2014 05:40:00

ขอให้เป็นแค่อารมณ์หึงของกวินพอนะ :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 14-12-2014 09:35:23

ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นท์นะคะ ให้กำลังใจได้มากทีเดียวเลยค่ะ แล้วมีผู้อ่านถามถึงการใช้สรรพนามที่กวินเรียกเอยว่า “เธอ” ขอให้เปลี่ยนเป็น “นาย” ได้ไหม คืออันนี้เราแต่งมายาวเกินกว่าจะแก้ไขแล้วค่ะ แหะๆ แต่ที่เราให้กวินเรียกเอยว่า “เธอ” เพราะมันดูเป็นผู้ใหญ่ ต้องการให้กวินดูเป็นผู้ใหญ่ค่ะ เลยใช้แบบนั้น หากเราแต่งผิดพลาด หรือไม่ถูกใจก็ขออภัยด้วยนะคะ และจะพยายามแต่งให้ดีขึ้น ให้มากกว่านี้ค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ^ ^

ป.ล ตอนนี้สั้นหน่อยนะคะ ขออภัยค่า  :o8:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 13

โต๊ะเดียวกัน




          เสียงออดเคารพธงชาติดังขึ้น เหล่านักเรียนต่างพากันวิ่งลงมาจากทิศทางต่างๆ เพื่อตรงมายังลานหน้าเสาธง เอยเองก็เป็นอีกคนที่ต้องหุบหนังสือเรียนที่อ่านค้างมาเข้าแถว วันนี้ไทป์ไม่มาโรงเรียนเพราะมีธุระด่วนต้องไปต่างจังหวัด จึงขอลากิจหนึ่งวัน ดาวเป็นคนเอาจดหมายลามายื่นอาจารย์ประจำชั้นของเอยเมื่อเช้านี้เอง จึงเป็นสาเหตุให้เอยต้องนั่งเรียนคนเดียวในห้องวันนี้


          แม้ว่าเพื่อนๆในห้องจะเยอะแยะขนาดไหน แต่เอยก็ต้องอยู่คนเดียว เพราะนอกจากไทป์แล้วในห้องก็ไม่มีใครมาคุยกับเอยเลย วันนี้เหงายิ่งกว่าวันไหนๆ แม้ว่าไทป์จะฝากมาบอกดาวแล้วว่าขอโทษที่ต้องทิ้งให้เอยเรียนคนเดียว และตอนเที่ยงดาวก็สัญญาแล้วว่าจะมากินข้าวเที่ยงด้วย แต่ในระหว่างคาบนี่สิที่เอยรู้สึกแย่

“วันนี้ไทป์ไม่มา เซ็งจัง”


           สาวๆในห้องมีบ่นถึงไทป์บ้างแต่ตาก็ยังเป็นประกายส่งไปทางกวิน กวินที่นั่งอยู่คนเดียวเสมอตั้งแต่เข้าเรียน ใบหน้าเรียบเฉยนั้นไม่ต้องการให้ผู้ใดมาทักทาย หรือทักทายไปแต่ก็ไร้ซึ่งการตอบโต้ใดๆทั้งนั้น เอยถอนหายใจเบาๆ เหลือบมองไปทางกวิน ที่จ้องมายังที่เก้าอี้ของไทป์ จากนั้นก็ปรายตามามองเอยอีกที เอยถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่อาจารย์จะเข้ามาเริ่มสอนตามตารางเรียน

...
..
.

“เอย ขอโทษทีนะ เที่ยงนี้ดาวคงกินข้าวด้วยไม่ได้ อาจารย์เรียกคุยเรื่องลงข่าวเกี่ยวกับงานโรงเรียนอาทิตย์หน้าจ๊ะ โทษทีนะเอย”


          ดาววิ่งมาบอกทันทีที่ออดพักเที่ยงดัง เอยยิ้มพร้อมกับบอกว่าไม่เป็นไร ทั้งที่ใจจริงรู้สึกไม่มั่นใจเลยที่จะนั่งกินข้าวคนเดียว อาจเพราะรู้สึกขาดความเชื่อมั่นในการทำอะไรโดยลำพัง ขาดความมั่นใจ กลัวสายตาจ้องจะจับผิดจากคนรอบข้าง


          โต๊ะโรงอาหารก็แทบจะไม่มีที่นั่ง แต่ละโต๊ะมากินพร้อมกันเป็นกลุ่มทั้งนั้น เอยถือจานข้าวพร้อมขวดน้ำดื่ม สอดส่ายสายตามองหาโต๊ะว่างสักโต๊ะ

“อ๊ะ...เจอแล้ว”


          ไม่รอช้า เอยรีบก้าวเร็วๆเพื่อไปจับจองโต๊ะนั้น ทันทีที่วางจานข้าวลงพร้อมกับที่ใครอีกคนวางจานข้าวลงบนโต๊ะพร้อมเอยพอดี เอยเงยหน้าขึ้นไปก็พบว่า

“กะ...กวิน”


          เป็นกวินที่มาวางจานข้าวพร้อมกับเอยพอดี จะว่าอย่างไรดีเพราะทั้งสองคนดันวางจานข้าวพร้อมกัน ใครมาก่อนมาหลังจึงตัดสินไม่ได้ กวินไม่พูดอะไร หน้าตานิ่งเฉยเช่นนั้นก่อนจะนั่งลงพร้อมกับเริ่มทานข้าว เอยหันซ้ายหันขวาเพราะตอนนี้โต๊ะก็ไม่มีว่างแล้วนอกจากโต๊ะตัวนี้ เอยจึงจำยอมนั่งลงกินข้าวตรงข้ามกับกวินอย่างเลี่ยงไม่ได้


          ออกจะตื่นเต้นที่ได้มานั่งกินข้าวกับกวิน รู้สึกได้ว่าสายตาหลายคู่จับจ้องมองมาที่โต๊ะเสียงซุบซิบเริ่มดังหึ่งจับใจความได้ว่า

“เป็นเพื่อนกวินหรอ?”

“ต๊าย อิจฉา ได้นั่งกินข้าวกับกวิน”

“แกดูสิ นายแว่นนั่นกล้าไปนั่งกินข้าวกับพี่กวินแหละ”

“ปกติตาแว่นนี้ตัวติดกับพี่ไทป์ไม่ใช่หรอ?”


          เสียงซุบซิบต่างๆลอยเข้าหูมาเป็นระลอกๆ เอยจำใจกลืนข้าวที่รู้สึกฝืดคอ และไม่รู้อะไรดลใจให้ตัดสินใจลุกขึ้นดีกว่าทนฟังคนพูดถึงแบบนี้

“จะไปไหน?” กวินเอ่ยถาม

“เอ่อ...คือเราว่าจะไป...” เอยอ้ำอึ้ง ไม่คิดว่ากวินจะพูดด้วย

“นั่งลงแล้วกินต่อซะ”


          เอยนั่งลงทันทีที่กวินพูดจบ รีบตั้งหน้าตั้งตากินข้าวอย่างรวดเร็วเพื่อจะให้เสร็จไวๆ ผิดกับกวินที่นั่งกินเรื่อยๆ ช้าๆอย่างใจเย็น สายตานั้นเหลือบมองกวินเป็นระยะๆ พอกวินหันมาสบตาเอยแทบจะทำช้อนหล่น รีบหลบตานั้นทันทีทันใด จนในที่สุดเอยก็ก็กินข้าวจนหมดภายในเวลาอันสั้น

“ไปนะ...” เอยพูดสั้นๆก่อนที่จะรีบลงขึ้นเอาจานไปเก็บ โดยไม่หันหลังไปมองกวินที่ยังคงนั่งกินข้าวคนเดียว

“เอยเอ้ย ทำไมไม่รอเค้านะ นิสัยแย่จริง” เอ่ยได้แต่บ่นกับตัวเอง มานึกเอาได้ทีหลังว่าทีตนเองยังไม่อยากกินข้าวคนเดียว ด้านกวินเองก็คงไม่อยากเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน...




          เสียงนาฬิกาปลุกร้องขึ้นในเวลาเช้าตรู่ เอยยังคงรู้สึกอยากหลับต่ออีกหน่อย อยากจะฝันต่อถึงเรื่องราวในสมัยนั้น เอยค่อยๆดันตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วนิ่งอยู่อย่างนั้น นึกถึงเรื่องเมื่อเย็นวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ที่ได้เจอกวินโดยบังเอิญและตามกวินไปยังคอนโด พร้อมกับคำสั่งของกวินที่ว่าห้ามเข้าใกล้พี่ขาว นี่ผ่านมาจนถึงวันเสาร์แล้ว เอยก็ไม่ได้เจอกวินอีกเลย ตลอดหลายวันที่มาเอยเอาแต่คิดหาเหตุผล ว่าเหตุใดกวินที่ต้องสั่งตนเช่นนั้น อีกทั้งพาลนึกไปหลายๆเรื่อง...จำกันไม่ได้จริงๆหรือเพียงไม่อยากจดจำคนธรรมดาคนนี้ สุดท้ายก็วนมาคิดถึงเรื่องปัจจุบันว่าทำไมต้องห้ามไม่ให้เข้าใกล้พี่ขาว หรือเพราะแท้จริงแล้ว ผู้ชายที่พี่ขาวชอบคือกวิน

“หรือว่าจะไม่ชอบให้ใครอยู่ใกล้พี่ขาวกันนะ” เอยคิดแค่นั้น รู้สึกใจเจ้ากรรมเต้นผิดจังหวะ เจ็บแปลบปลาบพิกลเมื่อนึกถึงเรื่องนี้



          เอยรีบส่ายหัวเรียกสติ แล้วไปอาบน้ำเตรียมพร้อมไปทำงานตามปกติ พอมาถึงที่ทำงานพบว่าพี่แปงนั่งมาก่อน น่าแปลกใจที่วันนี้พี่แปงว่าเร็วกว่าเอยเสียได้

“พี่แปง มาเช้าจังครับ” เอยทักไป พี่แปงหันหน้ามอง น้ำตานองหน้าจนเอยตกใจ

“พี่แปง เกิดอะไรขึ้น?”

“ฮือๆ พี่ทะเลาะกับแฟนพี่มาน่ะเอย”


          พี่แปงเล่าเรื่องราวทั้งหมดว่าแฟนพี่แกเปลี่ยนไป ไม่ใส่ใจเหมือนแต่ก่อน ดูพี่แปงน้อยใจเลยชวนทะเลาะกันเสียเรื่องบานปลาย วันนี้พี่แปงเลยไมสบายใจคิดว่าจะมาหาเอยแต่เช้าเผื่อจะดีขึ้นมาบ้าง ผ่านไปไม่นาน พี่ขาวก็มาอีกคน เอยจึงเป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง


          สำหรับเอย ตั้งแต่เจอคำสั่งของกวินในวันนั้นแล้ว รู้สึกเข้าหน้ากับพี่ขาวยากขึ้น เพราะใจเอาแต่คิดว่าพี่ขาวกำลังคบหากับกวิน หลายครั้งที่พี่ขาวถามถึงสาเหตุที่เอยแปลกไป แต่เอยก็พยายามทำทุกอย่างให้ปกติ ไม่ให้พี่ขาวรู้ว่าเอยกำลังคิดอะไรอยู่

“เรื่องเป็นอย่างนี้หรอเอย” พี่ขาวถามขึ้นหลังจากที่เอยเล่าเรื่องพี่แปงจบ

“ครับ พี่แปงเลยเครียดอย่างที่เห็น”

“ใจเย็นๆแปง เอางี้ คืนนี้ไปเมากันให้หายเศร้าเลยเป็นไง” พี่ขาวว่า

“มันจะดีหรือครับพี่ขาว?” เอยไม่ค่อยเห็นด้วยกับการปรับทุกข์ด้วยเหล้า

“เอาน่า แปงมันเสียใจอยู่ ถ้าไม่เมาก็ไม่หายเครียดหรอก”

“งั้นเย็นนี้ไปกันนะ” พี่แปงกลับเห็นด้วย เธอค่อยๆเช็ดหน้าเช็ดตาแล้วเริ่มทำงาน 
 
...
..
.


          เวลาเลิกงานก็มาถึง เอยทำเอกสารรายงานเรื่องเอกภพที่ต้องรายงานกวินทุกวันเสาร์ฝากกับคุณทราย เลขาของกวินไว้ แม้เธอยืนกรานว่าให้เข้าพบด้วยตนเอง แต่เอยก็ปฏิเสธและอ้างไปกับเธอว่ามีธุระด่วนเลยต้องขอกลับก่อน


          ด้านพี่ขาวก็นัดแนะว่าเวลาสองทุ่มจะมารับที่บ้าน พาไปร้านแถวทองหล่อ เอยเลยกลับมาบ้านก่อน อย่างน้อยก็จะได้อาบน้ำแต่งตัว ถ้าถามว่าการเที่ยวกลางคืนสำหรับเอยนั้นไม่บ่อยจนนับครั้งได้ ครั้งแรกตอนรุ่นพี่พาไปฉลองเลี้ยงสายรหัส กับอีกทีก็ตอนเรียนจบ หากจะนับครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่สามเท่านั้นเอง วันนี้เอยงัดเอาชุดที่ซื้อกับดาววันนั้นมาใส่ ทั้งเสื้อกางเกงและรองเท้า มองตัวเองในกระจกแล้วอดยิ้มไม่ได้ ดาวเก่งมากที่เลือกชุดที่ทำให้เอยใส่แล้วดูเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น อย่างน้อยเอาชุดนี้ออกไปเดินก็ไม่อายใครเขา จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“ครับพี่ขาว?” พี่ขาวเป็นคนโทรมา

“พี่กำลังจะไปรับนะเอย

“ตอนนี้เลยหรอครับ?” เอยมองนาฬิกาที่ตอนนี้เข็มชี้ว่าเพิ่งจะหนึ่งทุ่มครึ่ง

“ไปรับเร็วหน่อย กันรถติดน่ะ” พี่ขาวว่า

“ครับๆ ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว” เอยบอกไปแบบนั้น ก่อนจะวางโทรศัพท์


          ในที่สุดพี่ขาวก็มาถึงบ้าน เอยบอกลาแม่ก่อนที่จะออกมา แม่ยังแซวเอยว่าแต่งตัวเสียเหมือนนักร้องเกาหลี เอยอดขำแม่ไม่ได้ พี่ขาวที่ยืนรออยู่ทำตาโตๆเมื่อเห็นเอยเดินออกมา

“เอย...น่ารักจัง” พี่ขาวพูดเบาๆ เอยได้ยินไม่ค่อยถนัดนัก

“พี่ขาวว่าอะไรนะครับ?”

“อ่อ เปล่าๆ ขึ้นรถเถอะ” พี่ขาวว่าอย่างนั้น พี่แปงเมื่อเห็นเอยก็ชมใหญ่ว่าแต่งตัวน่ารัก ถามถึงว่าใครช่วยซื้อ เอยก็เล่าไปว่าเป็นเพื่อนสมัยมัธยม ทั้งสามก็ชวนคุยกันเรื่อยๆจนถึงร้านที่พี่ขาวบอกไว้...

+++++++++++++++++++++++++
      

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 14-12-2014 09:42:47

สั้นจุง กวินเค้าออกมาจิ๊ดเดียวเอง  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 14-12-2014 10:28:27

เอยก็คิดไปไกล๊ไกลลลล

กวินหึงเขาก็บอกมา

ยึกยักๆอยู่ได้ ไอ้ขี้เก๊กเอ้ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 14-12-2014 10:45:38

อยากให้น้องเอยฝันบ่อยๆ นอนเยอะๆน้า555+  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: rk ที่ 14-12-2014 10:56:58

 :ling1:  :ling1:  :ling1: สั้นจุงเบยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 14-12-2014 11:00:38

กวินซึนมากกกกกกกก
เอยก้อแบ๊ว เอ๋อ น่ารักอ่ะ
ชอบแนวนี้มากอ่ะ ฟินจร้าาาา รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-12-2014 11:04:04

ถ้ากวินรู้เดี๋ยวได้มีเรื่อง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 14-12-2014 11:24:27

ไม่เอาาาาสั้นไปๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: bluecoco ที่ 14-12-2014 13:05:38

สนุกมาาาาาาาาาาาาก ลงถี่ดีด้วย ขอบคุณมากๆนะ


ปล. เห็นด้วยที่เรียกเอยว่าเธอ ผู้ชายที่จะเรียกผู้ชายอีกคนว่าเธอได้เค้าคนนั้นต้องมีอำนาจเหนือกว่า แล้วมันดูเข้ากับบทมากๆค่ะ
เพราะถ้าคุณนักเขียนไม่ทัก เราก็ไม่ทันสังเกตนะ เพราะกวินดูเหมาะจะพูดคำนี้กับเอยน้อยๆในกำมือซะจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 14-12-2014 13:43:11

อยากอ่านแล้วอ่าาา :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 14-12-2014 14:10:31

ระวังกวินรู้นะเอย
ปล. สั้นจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 14-12-2014 14:51:02

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 14-12-2014 15:39:21

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ สนุกมากกกกกกก
ชอบบุคลิกของเอย ชอบความเก่งและความโก๊ะนิดๆของเอย เอยน่ารักน่าเอ็นดู
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 14-12-2014 15:51:27

 :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 14-12-2014 15:57:24

ตามมาจากนิยายแนะนำนะคะ
สนุกมาก ลงถี่มากเลย
ตอนแรกนึกว่าหนูเอย
จะได้คู่กับไทป์ซะอีก แต่ผิดคลาด!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 14-12-2014 16:46:45

นี่ขนาดห้ามแล้วนะ เอยนะเอย  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 14-12-2014 16:50:57

โอ๊ยยย เอย ลูกจะน่ารักไปไหนคะ ลูกก  :z3: :o8: :-[ :impress2: :mew3:
หวังว่าจะไม่เจคพอตเจอกวินนะ เอย  :เฮ้อ:

ถึงไรท์เตอร์ค่ะ  จะมีแฟนเพจมั้ยคะ? รอกดไลค์อยู่นะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-12-2014 17:32:44

เอาอีกๆ รอนะคะ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 14-12-2014 17:57:45

โอ๊ยยยยยยย พลาดเรื่องนี้ไปได้เยี่่ยงไรรร ชอบมากค่ะพระเอกเย็นช้าพูดน้อย ซึนๆๆ แบบนี้ถูกจริตมากเลยค่ะ อ่านรวดเดียวจนถึงตอนปัจจุบันเลย

ขอชมเลยค่ะว่าอ่านแล้วเพลินมากกกก ภาษาดีทีเดียวค่ะ ไม่ค่อยเจอคำผิดด้วยยย. เป็นกำลังใจให้นะคะ รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: pratoo101 ที่ 14-12-2014 18:12:24

 :z13: :z13: คนเขียน มันสั้นไปแฟนคลับไม่โอเคน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 14-12-2014 18:24:37

ยังไงต่อๆ มาต่อเร็วๆน๊าา รอลุ้นอยู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 14-12-2014 18:31:42

คืนนี้อีกสักตอนมั้ย  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 14-12-2014 18:37:51

ฮือๆ มันค้างอ่ะ
มาต่อเร็วๆนะ
อยากรู้ว่ากวิน
จะเห็นก่อน
หรือรู้ทีหลัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 14-12-2014 20:34:39

จะไปจ๊ะเอ๋กับกวินไหมเนี่ย  ยิ่งบอกให้อยู่ห่างๆอยู่ เอ๊ เอยนี่ยังไง คำสั่งท่านประทานเชียวนะนั่นน่ะ
เอยน่ารัก ตั้งแต่มัธยมนะเราว่า น่ารักในแบบของเอย ที่ไม่เฟค ไม่แอ๊บ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 14-12-2014 21:04:34

กวินค่าตัวแพงหรอคะะะะ มาน้อยพูดน้อย เรายินดีบริจาคทุกช่องทางนะ 555+
 
*อ่อค*

/โดนคนเขียนปาเกือกใส่/

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 14-12-2014 22:08:25

ฮึ้ยยย สนุกอะะะ สนุกกกกก ชอบบบบ เอยน่ารักกกกก กอดที  :man1:  ดูน่าแกล้งอะ ต้องไปสะดุดต่อมซาดิสท์ของกวินเข้าแน่ ๆ  คือแบบมันใช่ ประเภทพวกหมาป่ากับลูกแกะ 55555
เอยเข้าใจว่าพี่ขาวกะกวินคบกันแล้ว ฮาอะะะ สมกับเป็นเอย ซื่อจริง ๆ ลูกเอ๊ย ต่อให้บอกไปว่าชอบเขาก็คงไม่เชื่อแกหรอกกวิน นี่ยังจะอ้อมโลกซะ ซึนซะขนาดนี้เอยไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอก ถ้าปากมันห้ามไม่ได้ก็กรุณาแสดงออกด้วยการกระทำเยอะ ๆ ละกัน
ไทป์กับดาวเป็นเพื่อนที่ดีจัง ดีใจที่เอยมีคนดี ๆ อยู่ใกล้ตัว  ชอบไทป์เป็นพิเศษ นิสัยแบบนี้อยู่ใกล้ ๆ น่าจะสบายใจ พูดขวานผ่าซากแต่จริงใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 14-12-2014 22:24:41

เอย ระวัง กวินรู้นะ   :hao3:  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 14-12-2014 22:37:45

พี่กวินรู้งานงอกแน่ค่ะ ระวังตัวดี ๆ น้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 14-12-2014 22:43:33

 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 14-12-2014 22:57:07

ติดตามเรื่องนี้ด้วยคน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Xzharuza ที่ 14-12-2014 23:20:09

ขอร่วมติดตามเรื่องนี้อีกคนนะครับ :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 14-12-2014 23:32:31

 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Teddysdeath ที่ 14-12-2014 23:57:05

กวินเอ้ย...จะจีบหนุ่มเอ๋อนี่ทำซึนแบบนี้ไม่ได้น้า... เดี๋ยวเสร็จพี่ขาวน้า...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 15-12-2014 02:49:15

เพิ่งเข้ามาอ่าน
พลาดมากกมาทันเอาตอนที่ 13 แล้ว ไม่เป็นไรถือว่าเลขสวยเนอะ อิอิ
ชอบวิธีการดำเนินเรื่องในแต่ละตอนค่ะ แปลกเป็นเอกลักษณ์ดี
ภาษาน่าอ่าน เนื้อเรื่องน่าติดตาม
-----------------------------------------------------------
คอมเม้นให้ตอนล่าสุดว่าถ้าท่านกวินองค์ลงขึ้นมานี่ เอยเอ้ยย เอ็งนะเอ็ง 555555

รออ่านอยู่น้าา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 15-12-2014 03:42:54

อยากให้เอยรู้จักแต่งตัวและเชื่อมั่นในตัวเองหน่อย
ส่วนเอย ชอบคิดอะไรเป็นเด็กๆ 555+
ยังคุณกวินจะไปชอบพอกับพี่ขาวเขาได้ยังไง
มันไม่แมตกันเลยแถมเขาไปเรียนเมืองนอกจะเอาเวลาไหนมารุ้จักกับพี่ขาว
ความคิดนี้เด็กเกินบอกเลย
ปล.บางทีก็ไม่ต้องเขินหรืออะไรขนาดนั้นก็ได้มั้ง โตแล้วไม่ใช่เด็กๆ
ถ้าเขาจับมือคงไม่ใช่สลบไปเลยหรอกนั้น ตลกเกิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: acidic_crazy ที่ 15-12-2014 04:24:14

ชอบเรื่องนี่นะคะ ชอบที่ย้อนไปถึงวัยเด็ก ถึงม หก สมัยนี้จะหาขี้อายแบบที่เอยเป็นสมัยเป็นเด็กยากแล้วก็เหอะ
มึความสุขที่ได้อ่านจ้า แอบขัดใจกวินนิดนึง ซึนใช่ไหมเนี่ย+

ขอบคุณนักเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 15-12-2014 09:23:02

ขอบคุณนะคะที่ชอบเรื่องนี้กัน บางตอนสั้นไปบ้าง ขออภัยจริงๆค่ะ ขอบคุณที่ชอบน้องเอยที่เอ๋อจนถึงขั้นประหลาด ฮ่าๆ ขอบคุณที่ชอบกวิน(รึเปล่า?)ที่ซึนจนน่ากลัว แต่หลายๆคนชอบไทป์ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีค่ะ ขอบคุณที่ชอบและติดตามนะคะ จะปรับปรุงและพยายามให้ดียิ่งขึ้นค่ะ




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 14

เหตุใดถึงกล้า




          ร้านอาหารกึ่งบาร์ดูหรูหรา คือสถานที่ที่พี่ขาวพาเอยและพี่แปงมา มีกัปตันของร้านพาทั้งสามคนไปยังโต๊ะด้านใน ซึ่งพี่ขาวบอกว่าโทรจองเอาไว้แล้วก่อนหน้านี้ บรรยากาศของร้านไม่น่าอึดอัดอย่างที่เอยเคยไปตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ร้านนี้เปิดเพลงจังหวะกลางๆเบาๆ ฟังแล้วรู้สึกรื่นหู ผู้คนนั่งเป็นสัดส่วน ให้อารมณ์แบบผู้ใหญ่ ต่างกับผับที่เอยเคยไปตอนนั้น อาจจะเพราะนั่นเป็นผับของวัยรุ่น คนเลยเยอะเบียดเสียดอีกทั้งเสียงเพลงยังกระหึ่มไปเสียทุกทิศทุกทาง

“สั่งเลยเอย ร้านนี้อาหารเค้าอร่อย” พี่ขาวว่า

“พี่แปงกินอะไรดีครับ?” เอยหันไปถามพี่แปงที่แต่งตัวมาสวยแต่นั่งซึมกะทือหมดอาลัยเสียได้

“เอาเรดขวดนึง” พี่แปงสั่งเหล้า เอยกับพี่ขาวมองหน้ากัน พี่ขาวหัวเราะใหญ่

“เออๆ สั่งอยู่แล้วเหล้าน่ะ แต่หากลับแกล้มก่อนสิวะ” พี่ขาวบอกพี่แปง



          อาหารที่สั่งเริ่มทยอยมาแล้ว พร้อมกับเหล้าขวดใหญ่ที่พี่แปงสั่งไว้ก็มาด้วยเช่นกัน พี่ขาวเป็นคนชงให้ เพราะกลัวว่าหากพี่แปงชงเองจะเข้มจนเมาตั้งแต่แก้วแรก พี่แปงดื่มรวดเดียวทุกแก้วจนพี่ขาวเริ่มเตือน

“แปง ค่อยๆดื่มสิวะ”

“นั่นสิครับพี่แปง” เอยเองก็เห็นด้วย เพราะที่พี่ขาวชงมาให้แก้วแรก ของเอยยังไม่หมดเลย เพราะไม่ชอบของพวกนี้เท่าไหร่นัก เอยเลยแค่จิบๆพอเป็นกระษัย

“ชน!!!” พี่แปงส่งเสียงให้ชนแก้ว เอยได้แต่หัวเราะเบาๆ แล้วฟังพี่แปงเล่าเรื่องที่ทะเลาะกับแฟนมา บ่นด้วยน้ำเสียงน้อยใจ ทั้งด่าไปน้ำตาไหลไป จนต้องหาทิชชู่มาซับเสียอลหม่านเลยทีเดียว

“เอย...พี่..ไปเข้า...ห้องน้ำนะ...” เสียงยานคางของพี่แปงบอกเช่นนั้น เธอเดินโซเซตรงไปยังห้องน้ำ แม้พี่ขาวและเอยจะพาไปส่งที่หน้าห้องน้ำก็ไม่ยอม ตอนนี้เอยจึงนั่งอยู่กับพี่ขาวเพียงลำพัง

“สนุกมั้ยเอย?” พี่ขาวถาม พลางหยิบแก้วเหล้าไปเติมให้

“ก็ดีครับ นานๆมาที” เอยว่า

“เอยสนุกพี่ก็โอเคแล้วล่ะ” พี่ขาวว่าพลางยิ้มหวานให้ จนเอยรู้สึกว่ามันเป็นยิ้มที่พิเศษที่พี่ขาวไม่เคยยิ้มให้มาก่อน

“คะ...ครับ”



          เอยรับแก้วมาพร้อมกับดื่มไปอีกนิดหน่อย อาจจะเพราะไม่ได้ดื่มนานแล้ว เอยเลยรู้สึกมึนหัว แม้จะเพิ่งดื่มแค่สามแก้วเท่านั้น หรือเพราะเริ่มรู้สึกว่าตนเองเมาถึงได้เห็นว่าพี่ขาวเริ่มขยับตัวมานั่งใกล้มากขึ้นทุกที ตอนนี้พี่แปงกลับมาจากห้องน้ำแล้ว ก็ซัดเหล้าเข้าปากต่ออย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

“เฮ้ยขาว....แกชอบน้องเอยใช่มั้ยวะ?” เสียงยานๆของพี่แปงถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แม้ในแสงไฟสลัวแต่ก็เห็นว่าพี่ขาวหน้าเปลี่ยนสีฉับพลันทันทีที่พี่แปงถามคำถามนั้น

“เมาแล้วเลอะเทอะว่ะแปง” พี่ขาวว่า และเริ่มขยับตัวมานั่งชิดกับเอยมากขึ้น เอยรู้สึกว่าใกล้มากจนรู้สึกอึดอัด

“เอ่อ...พี่ขาวครับ ผมว่าเรากลับกันเลยดีกว่ามั้ยครับ พี่แปงเริ่มจะเมาแล้ว” เอยว่าขึ้น พลางเบี่ยงตัวเบาๆออกจากพี่ขาวอย่างไม่ให้น่าเกลียด 

“ไม่เอา...อย่าเพิ่งสิเอย...” พี่แปงเธอไม่ยอมกลับอย่างที่คิดไว้ เอยเลยต้องนั่งดื่มต่อจนตอนนี้เข้าแก้วที่หกแล้ว และรู้สึกได้แล้วว่าตนเองเริ่มจะไม่ไหวแล้ว



          หัวเริ่มโอนเอนมากขึ้น ความหนักทึบแล่นเข้ามาในหัว รู้สึกโลกกำลังเหวี่ยงซ้ายขวาอย่างรุนแรง

“ไหวมั้ยเอย?” เสียงพี่ขาวถามขึ้นมา พร้อมดันหัวเอยให้ซบกับไหล่ของตนเองไว้

“กลับเถอะครับพี่ขาว” เสียงของเอยยังคงปกติ แต่ร่างกายเริ่มไม่มีแรงแล้ว

“งั้นพี่พาแปงขึ้นรถก่อนนะ เดี๋ยวพี่มา” พี่ขาวลูบหน้าเอยเบาๆ ก่อนที่จะดันให้เอยซบกับโซฟาตัวเตี้ย แล้วหันไปพยุงพี่แปงหวังจะพาออกจากร้านแต่ดันมีคนมาขัดเสียก่อน

“น้องครับ พี่มารับแปง” แฟนพี่แปงนั่นเองเป็นคนมา สีหน้าเขาดูจะโมโหไม่น้อยที่เห็นพี่แปงในสภาพนี้ พี่ขาวนั้นจำหน้าแฟนพี่แปงได้เลยต้องยกหน้าที่ดูแลพี่แปงให้ไป

“ฝากด้วยนะครับ” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะหันมาเรียกเอยที่ตอนนี้ลุกขึ้นยืนทั้งที่ทรงตัวไม่ค่อยจะอยู่

“เอย รออยู่ตรงนี้ก่อน พี่ไปเข้าห้องน้ำกับเคลียร์บิล เดี๋ยวพี่มา” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะหายไป



          เอยนั่งโอนเอนอยู่อย่างนั้น ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามีใครมายืนจ้องมองอยู่ สายตาแข็งกร้าวนั้นมองอย่างไม่พอใจที่เห็นเอยเมามายอีกทั้งขัดขืนคำสั่งที่ได้สั่งไว้

….
..
.

“เอย...เอยอยู่ไหน?”



          เอยได้ยินเสียงแว่วๆมาจากที่ไหนสักแห่ง รู้สึกเหมือนตัวเองหลับไปสักตื่นเห็นจะได้ เอยพยายามลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่บนรถที่กำลังแล่นด้วยความเร็วสูง

“เอย...เอยได้ยินพี่มั้ย?” เสียงพี่ขาวยังคงแว่วมา เอยเพิ่งจะรู้ตัวว่าตอนนี้กำลังกดรับโทรศัพท์อยู่ และปลายสายคือเสียงของพี่ขาว

“พี่ขาวหรอครับ?”



          เสียงพี่ขาวกระวนกระวายน่าดู สมองประมวลผลมือถือที่กดรับเป็นเสียงพี่ขาว หากพี่ขาวอยู่ในสายแล้วเป็นใครที่กำลังขับรถ เอยรีบหันมองไปทางขวาพบว่าเป็น...

“ท่านประธาน...” เอยพึมพำอย่างตกใจ รู้สึกได้ว่าเกือบจะสร่างเมาในทันที ตอนนี้เสียงพี่ขาวยังคงดังอยู่ในสาย

“เอ่อพี่ขาว..ครับๆ..ผม...ผมอยู่กับเพื่อน..เพิ่งเจอกันครับ ครับ เดี๋ยวเค้าจะไปส่ง....ครับๆ ไม่เป็นไรครับ...ขับรถกลับดีๆนะครับ”



          เอยวางสายไปทันทีที่พูดให้พี่ขาวสบายใจว่าตนเองมากับเพื่อน ทั้งๆที่จะเรียกว่าเพื่อนหรืออะไรเอยก็ยังไม่แน่ใจนัก

“คือท่านประธาน...” เอยเริ่มบทสนทนา เพราะยังคงค้างคาใจว่าเหตุใดตนเองถึงมาอยู่บนรถของกวินได้

“นี่น่ะหรอธุระของเธอที่บอกกับคุณทราย?” น้ำเสียงต่ำๆนั้นไม่อาจบอกได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“คือผม...ผม”

“......” กวินเงียบไป แต่คันเร่งเหยียบเร็วขึ้นกว่าปกติ

“พี่แปง..เอ่อคุณปาริตา เธอไม่สบายใจ พวกผมเลยพาเธอมา” เอยพยายามบอกเหตุผลกับกวิน แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหาเหตุผลมาบอกกล่าวเช่นนี้

“แต่ฉันเห็นมีแค่เธอกับชินภัทร?”

“มะ...ไม่ครับ พอดีแฟนเขามารับไปก่อน และพวกผมก็กำลังจะกลับกันพอดี ไม่ใช่อย่างที่ท่านเข้าใจ...นะครับ” เอยละล่ำละลักบอก เพราะไม่อยากให้กวินเข้าใจผิดว่าตนกับพี่ขาวมีความสัมพันธ์เกินกว่าผู้ร่วมงาน...เพราะกวินคงจะชอบพี่ขาวอยู่ เอยคิดได้แค่เท่านั้นจริงๆ

“....”  กวินยังคงเงียบ ไม่มีสัญญาณว่ารับรู้ที่เอยบอกเล่าหรือไม่



          รถแล่นมาถึงคอนโดของกวินไม่ต่างจากเมื่อวาน แม้เอยจะสร่างเมาไปบ้างแต่ก็ยังมึนหัวอยู่ดี กวินจอดรถสนิทก่อนที่จะหันมองเอยที่นั่งเงียบอยู่

“เอ่อ...งั้นผมขอกลับบ้านนะครับ”

“ยังคุยกันไม่จบ” กวินว่า จากนั้นเปิดประตูรถออกไป พร้อมกับเดินมาฝั่งของเอย ก่อนที่จะเปิดประตูแล้วลากเอยออกมา พาไปยังลิฟต์ที่กดชั้นบนสุด



          เอยถูกลากไปอย่างจำยอม เพราะไม่มีแรงจะขัดขืนมากพอ อีกทั้งแรงของกวินนั้นมากเสียจนคิดว่าถ้าต่อต้านไปก็คงไม่เกิดผลใดๆทั้งสิ้น เสียงลิฟต์ร้องขึ้นว่าถึงชั้นที่กดแล้ว เอยโดนลากมาตลอดทาง จนมาถึงห้อง กวินเหวี่ยงเอยเข้าไปทันที

“บอกไปแล้วหนิ ว่าไม่ให้เข้าใกล้ชินภัทร” น้ำเสียงนั้นเข้มขึ้นจนเอยรู้สึกได้ว่า กวินกำลังโกรธมาก เอยพยายามทรงตัวให้ดีก่อนที่จะถามออกไป

“ผมขอถามหน่อย....ท่านประธานกำลังคิดอะไรอยู่ถึงสั่งผมแบบนั้น?” ไม่รู้เพราะฤทธิ์น้ำเมาเข้าปากหรืออย่างไร เอยถึงกล้าตั้งคำถามที่รบกวนใจตนเองมาเป็นอาทิตย์ออกไป ความกล้าหาญที่ปกติมีน้อยนิดกลับระเบิดออกมาได้

“ผมถามเถอะ ทำไมผมถึงอยู่ใกล้พี่ขาวไม่ได้....” ไร้ซึ่งคำตอบใดๆหลุดออกมาจากปากของกวิน

“หรือเพราะท่านประธานชอบพี่ขาว...ท่านประธานเลยไม่อยากให้ผมอยู่ใกล้ใช่มั้ยครับ?”



          พูดออกไปแล้ว สิ่งที่เฝ้าคิดมาตลอดหลายวันนี้ รู้สึกปวดหนึบไปทั้งใจ เมื่อประโยคนั้นออกมาจากปากของตนเอง ประโยคที่เฝ้าคิดมาตลอด กวินหน้านิ่งไปเมื่อเจอคำถามเหล่านั้นเข้า

“อะไรทำให้เธอคิดแบบนั้น?” กวินถามกลับ

“คือ..ผม..” กลับกลายเป็นเอยที่อ้ำอึ้ง

“ทำไมถึงคิดว่าฉันชอบชินภัทร?”

“เอ่อ...”



          เอยก้มหน้าลงอย่างจนปัญญา เพราะไม่มีเหตุผลจะตอบออกไป ว่าเพราะเหตุใดถึงคิดเช่นนั้น กวินค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆเอย ก่อนจะคว้าแขนเอยและดึงเข้ามาใกล้ๆตน เอยสะดุ้งเฮือกเมื่อโดนกวินสัมผัส

“หรือว่า...เธอจะหึงฉันกับชินภัทร?” เอยเงยหน้าเมื่อเจอคำถามของกวิน ก็พบว่าสายตาคมก้มมองสบตาของเอยแล้ว เอยหน้าแดงทันทีที่เจอประโยคนั้นเข้า กวินดึงให้เอยแนบชิดกับตนเองมากขึ้น

“มะ..ไม่ ไม่ครับ...อื้อ....”



          ริมฝีปากของกวินก้มลงปิดปากของเอยทันที เอยเบิกตากว้างอย่างตกใจ พยายามดิ้นอย่างสุดกำลัง แต่กวินก็ไม่ยอมถอย กลับบดคลึงริมฝีปากนั้นอย่างเอาแต่ใจอยู่หลายนาที อีกทั้งดูดดึงตรงริมฝีปากล่างของคนที่อยู่ใต้อาณัติ หมายจะฉกเอาความหวานที่อยู่ภายในให้ได้  เจอแบบนั้นเข้าไปเอยถึงกับเข่าทรุด ไม่รู้เพราะความเมาหรืออะไรก็แล้วแต่ เอยรู้สึกเหมือนถูกพรากเอาพลังงานทั้งหมดไปจากร่างกาย นี่นะหรือคือจูบ จูบแรกของเอยที่ถูกพรากไปอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่อเห็นเอยหมดเรี่ยวแรงเช่นนั้นแล้วกวินจึงยอมหยุดการกระทำทั้งหมด

“จะบอกอะไรให้ เธอน่ะดูออกง่าย...มาตั้งแต่ม.หกแล้ว”

“ท่าน...ว่าอะไรนะครับ?” เอยที่ยังคงตกใจ และได้ยินไม่ค่อยถนัดเพราะกวินพูดเสียงเบามาก

“ฉันไม่ได้ชอบชินภัทร เข้าใจใหม่เสียด้วย” กวินว่า

“ละ...แล้ว” เอยพูดไม่ทันจบ กวินก็ดึงแขนเอยเข้าไปใกล้ๆคนอีกครั้ง

“ถ้าถามอะไรอีก ฉันจะจับเธอจูบอีก จะลองมั้ย?” กวินว่าพร้อมรอยยิ้มเพียงนิดที่มุมปาก เอยส่ายหน้าทันที

“งั้นก็ไปอาบน้ำ คืนนี้ค้างที่นี่ซะ” เป็นอีกครั้งที่เอยเบิกตากว้างอย่างตกใจ

“ค้างที่นี่หรอครับ?”......

   
++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 15-12-2014 09:32:31

เก็ทหรือยังน้องเอย

 :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 15-12-2014 09:36:24

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 15-12-2014 09:38:22

Goshhhhhhhhh  :ling1:

มัน-ค้าง-มาก!
(แถมน้องเอยได้ค้างกับทปธ.จริงๆซะด้วยอันนี้ฟินมาก55555+)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 15-12-2014 09:41:50

เอาแล้วๆๆๆๆ  ท่านประธาน !!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-12-2014 09:46:53

เอย โดนจูบไปแล้วจะรู้ยังว่ากวินชอบใคร

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 15-12-2014 10:09:58

น้องเอย โดนจูบไปแล้ว
แสดงว่ากวินรู้ตั้งนานแล้วว่าน้องเอยชอบ
กวินให้เอยมาฝึกงานที่บริษัท แถมรับทำงานด้วย
กวินก็ชอบเอยเหมือนกันใช่มั๊ย
>/////////////////////< เข้าโหมดมโน
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะ กำลังจะลงแดง o_O!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 15-12-2014 10:11:53

อ้ายยยยยยยยย

ใครว่ากวินนิ่งๆ

หึงละสิๆๆๆๆ

 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 15-12-2014 10:17:13

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:


เก๊กไม่เข้าเรื่องนะกวิน ไม่ยอมบอกเอย เอยยิ่งบื้อๆ อยู่ ไม่เข้าใจหรอก

บอกไปเหอะ ไม่งั้นก้อระวังหมาคาบไปแดร๊กกกกกล่ะกัน 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 15-12-2014 10:29:38

พูดขนาดนี้แล้ว  รู้ตัวได้แล้วว่าท่านประธานแอบชอบเรานะ
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 15-12-2014 10:44:10

งื้ออออออออ ค้างงงงงง ทปธนี่ก็นะ หึงแล้วก็ลากเค้ามาจูบบบบบบบ พูดอะไรก็กำกวมมมม เอยเมาอย่างนี้จะรู้เรื่องและจำได้มั้ยนั่น

แอบคิดว่าวางแผนเพื้อจะงาบเยตั้งแต่แรกแล้วสินะ แต่มั่นใจจังเลยน้า~ ปล่อยเวลามาหลายปีขนาดนี้ ไม่คิดว่าเอยจะมีแฟนหรอ?  ขนาดรับฝึกงานง่ายๆนี่ เอยไปไหนไม่รอดแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 15-12-2014 10:51:15

ทำไมตอนนี้มาน้อยจัง อ่านแบบนี้มันค้างคานะ :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 15-12-2014 10:58:34

ในที่สุดก็ยอมพูดออกมา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 15-12-2014 11:03:26

กรี๊ด คนมันซึน  พระเอกมากย่ะ ประเภทว่าคำจูบทีเนี่ย

แต่ดีแล้วที่แสดงอะไรออกตัวมาบ้าง สงสัยกลัวพี่ขาวจัด

ที่ว่าเอยชัดเจนมาตั้งแต่ม. 6นี่ ท่านประธานเองก็น่าจะชัดแล้วนะคะ เก็บมาตั้งแต่ตอนม.6

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 15-12-2014 11:20:58

แหมะ นี่รู้ตัวมาตั้งแต่ม.หกแล้วหรอคะคุณกวิน? ทำเป็นไม่สนโลกสนใจน้องเอยด้วยหรอ? แหมะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 15-12-2014 11:27:45

กวินนายซึนนานไปปะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Teddysdeath ที่ 15-12-2014 12:15:26

วั้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 15-12-2014 12:23:15

เสืออออออ คุณกวินนี่มันเสือชัดๆ! บ้าอำนาจ คิดว่าตัวเองคุมได้ทุกอย่าง นิสัยเสียจริงฮึ่ยยย!
หมั่นไส้กวินอ่ะ //แม่ยกกวินอย่าฆ่าหนูเลย คือแบบเป็นต่อเพราะเป็นคนที่น้องชอบอยู่แล้วไง เลยคิดจะทำอะไรก็ได้สินะ ดูดู๊ดูดูกวินทำ~
สงสารน้องเอยจริง ต้องวิ่งไปวิ่งมาตามคุณท่านโดยที่ไม่รู้อะไรซักอย่างเนี่ย
หวังว่าพรุ่งนี้น้องตื่นมาแล้วจะยังจำได้นะ 5555555 ไม่รู้จะแฮงค์มากเปล่าด้วย โถๆ น่าสงสารจริงน้องเอยของเจ้ ; ___ ;

ถ้าคุณกวินจะแตะน้องอีกภายในคืนนี้แล้วยังไม่ยอมบอกอะไรเพิ่มนะ จะโกรธมากกกกกกกกกกเลยจริงๆ
อยากให้น้องโกรธบ้างเหมือนกันแต่คงยากแหละ -___-;;

เพิ่งมาเจอเรื่องนี้เสียดายจังค่ะ จะรออ่านรอติดตามนะคะ >____<
เป็นกำลังใจให้คนเขียนเสมอค่า <3

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 15-12-2014 12:45:07

เอย ซึนมาก  แต่น่ารักบอกเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 15-12-2014 12:48:14

เอยคิดไปได้ แต่ถ้าเป็นผมก็คิด

ชอบเรื่องนี้สนุกมาก

ได้ลุ้นทุกตอน

เสียอย่างเดียว มันอารมณ์ค้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 15-12-2014 12:54:31

เอร๊ยยยยยยย
จิกหมอน
เข้าใจอารมณ์นี้แล้วว่าเป้นยังไง
โอโห คุณพระ
อกอีแป่นแล่นลึก 55+
คุณกวินขอรับ รุนแรงเกิ๊น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 15-12-2014 12:57:12

ตัดไปดิ้อๆ :a5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 15-12-2014 13:10:55

ขอค้างด้วยคน แต่คนละค้าง อ้ากกกก ค้าง ค้าง ค้างคาคร้าบบ  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 15-12-2014 13:33:08

ค้างๆๆๆ สั้นมาก ขออีกตอนคืนนี้ได้ไหม/\

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: lonesomeness ที่ 15-12-2014 13:55:21

เย้ยยย ชอบมากเลยง่าาา
ชอบบรรยากาศในนิยายจัง
รู้สึกดีใจที่กดเข้ามาอ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 15-12-2014 13:57:06

คุณพระ!! เค้าโจ่งครึมขนาดนี้ น้องเอยยังไม่เข้าใจ โธ่ๆๆๆ พ่อคุณ ซึนจิงจัง :ling1: :ling1:
   แต่อย่าว่าแต่น้องเอยค้างเลย  เราผู้ชม ก็ต้องค้างเช่นกันน  มาต่อไวไวนะคะ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 15-12-2014 15:02:15

 :hao6: หึงขนาดเน้ ต้องรีบทำให้เป็นของตัวเองนะกวิน คึคึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 15-12-2014 15:05:29

ก็ตอนก่อนหน้ากวินบอกเอยว่าอย่าสำคัญตัวผิด ว่ากวินชอบเอย 
เอยมันก็ต้องคิดว่าท่านกวินเล็งขาวดิว๊าา : (

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 15-12-2014 15:07:02

เอ้ยยย เพิ่งกลับมาอ่านอีกรอบเลยเพิ่งเห็นชื่อยูสไรเตอร์ ใช่พี่กิมป่ะคะ ? พี่กิมจุ้ยที่แต่งฟิคดงบังเรื่อง Flower of Heaven อ่ะค่ะ
ถ้าใช่นี่กรี๊ดมากกกก T ///////////////// T .. (ถ้าไม่ใช่ขออภัยนะคะ /หน้าแตกไป /ฮา)

ปล. ขอคอมเม้นเพิ่มนิดนึงนะคะ คือตัวเอียงเป็นพรืดตอนย้อนอดีตมันแอบอ่านยากนิดนึง
คิดว่าแค่เปลี่ยนสีฟ้อนต์ก็คงเก็ทแล้วค่ะ อันนี้แค่เสนอเฉยๆนะคะเพราะเห็นมันแอบยาวอยู่ แฮ่ะๆ ; ;

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 15-12-2014 15:11:23

เอยน่าจะถามอีกนะ ท่านประธานจะได้จูบอีก เอิ้กๆ :haun4:
ถ้าเอยดูออกง่ายขนาดนั้น แล้วท่านประะานกวินจะว่าไงต่อล่ะคะ เจ้าตัวก็ดูจะไม่ค่อยรู้ใจตัวเองเลย อิอิ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 15-12-2014 16:44:51

โถถถถ ก็จำเค้าได้นี่ชิ ทำปากดี แต่เข้าใจแล้วนะน้องเอยยย หึหึ ถ้าไม่เข้าใจ เดี๋ยสจะโดนมากกว่าจูบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 15-12-2014 17:10:59

แล่วแล่วแล้ววววววววววววว :impress2:
ก็ตัวเองบอกน้องเอยอย่าสำคัญตัวผิดไง อย่ามาซึนนะกวิน น้องเอยก็หัวช้าาาาสะ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองสินะหนูเอยยย :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 15-12-2014 17:33:09

กิ๊ซซซซซซซซซซซซ สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกก

น้องเอยน่ารักมาก ๆ กวินก็เก็กซะ เหมาะสมกันจังเลย

ติดแล้วอ่าเรื่องนี้ มาต่อไว ๆนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 15-12-2014 17:36:24

ค้างค่ะ ค้างงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 15-12-2014 17:48:08

กวินขี้โกงอะ ไปจูบเอยทั้งๆที่ยังไม่บอกชอบเอยเลย -3-  เดี๋ยวเอยคิดมากอีกนะ
กวินคนปากแข็ง!!  :angry2: น้องเอยสู้ๆนะลูกคะ  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 15-12-2014 18:27:16

แหมๆๆๆๆ ว่าน้องเอยกูออกง่ายงั้นงี้นะคะ คุณน้องกริช!!!
ตัวเองก้อไม่ได้ดูยากเร๊ย แสดงออกชัดขนาดนี้ คุคุ
แม้ปากจะไม่ยอมรับก้อเหอะนะ แต่ถ้าไม่ซื่อ เท่าน้องเอยก้อต้องดูรู้ล่ะ 5555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 15-12-2014 18:48:09

OMO!!!! ร้ายนักนะคุณกวิน!!! :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 15-12-2014 19:04:19

จริงๆกวินแสดงออกชัดเจนอยู่นะ
แต่อีกฝ่ายดันเป็นเอยน่ะซิ
กวินก็เลยไม่อยากรุกมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: pratoo101 ที่ 15-12-2014 19:16:32

เริ่มจิตตกละ คนอ่านอารมค้างงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 15-12-2014 19:22:18

เตรียมพริกเกลือแบบคอมโบเซ็ทเผาส่งเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนรีบมาลงตอนต่อไวๆ


ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงละก้าาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 15-12-2014 20:41:13

ชอบอ่ะเขียนดีมากค่ะอ่านลื่นไหลไม่มีสะดุดแบบจบตอนแล้วอยากอ่านอีกอ่ะคนเขียนเก่งมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 15-12-2014 21:34:55

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 15-12-2014 21:43:15

ถามเลยเอย อยากรู้เหมือนกัน  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 15-12-2014 21:44:51

ดิ้นๆค่ะ กับความซีนของพี่กวิน

และกว่าจะรู้เดียงสาของน้องเอย   :ling1:


อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ นักเขียนขรา กว่าจะรัก กว่าเค้าจะเผยใจกัน :hao3:

มันคงปวดแปลบๆลุ้นตัวโก่งง :hao7:

ขอบคุณมากนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 15-12-2014 23:01:40

สนุกดีค่ะ มาต่อเร็วๆนะ

อยากให้ท่านประธานเลิกปากแข็งเร็วๆ  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 15-12-2014 23:27:23

กวิ๊นนนนน ทำอะไรเอย 5555555 ปากแข็งอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 15-12-2014 23:42:13

กวินอย่าเล่นตัวดิ ชอบเอยก็บอกๆไป บื้อขนาดนั้นไม่รู้ตตัวง่ายๆหรอก
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ว่างเปล่า ที่ 16-12-2014 00:09:52

 :z13:  :z13:
โหยไม่คิดว่าจะอ่านที่เสนอไป ขอบคุณนะ :impress2:
ถึงแม้จะเปลี่ยนไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
ติดตามอยู่นะ เป็นเรื่องแรกที่เข้ามาอ่านนิยายที่ไม่จบ(อ่านแบบต้องติดตาม) เพราะว่ากลัวอ่านแบบนี้แล้วกลัวไม่จบกลัวคนแต่งหายไป แล้วเรื่องมันค้างคาใจ :o12: ก็เลยมักเข้าไปอ่านนิยายที่เขียนจบแล้ว
เป็นกำลังใจให้ ขอบคุณนะที่รับฟังความเห็น
(ส่วนตัวพระเอกใช้คำว่า"เธอ"มันดูน่อมแน้มอ่ะดูไม่แมนเลยอยากให้ใช้คำว่า"นาย"
หรือเพราะตัวเองป่าเถื่อนหว่าาาาาาาาา 5555+ :hao6:)
จะติดตามอ่านจนจบ ขอบคุณนะที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าน  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 16-12-2014 09:47:02

ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 16-12-2014 10:10:48

อ้างจาก: monetacaffeine ที่ 15-12-2014 15:07:02  

เอ้ยยย เพิ่งกลับมาอ่านอีกรอบเลยเพิ่งเห็นชื่อยูสไรเตอร์ ใช่พี่กิมป่ะคะ ? พี่กิมจุ้ยที่แต่งฟิคดงบังเรื่อง Flower of Heaven อ่ะค่ะ
ถ้าใช่นี่กรี๊ดมากกกก T ///////////////// T .. (ถ้าไม่ใช่ขออภัยนะคะ /หน้าแตกไป /ฮา)

ปล. ขอคอมเม้นเพิ่มนิดนึงนะคะ คือตัวเอียงเป็นพรืดตอนย้อนอดีตมันแอบอ่านยากนิดนึง
คิดว่าแค่เปลี่ยนสีฟ้อนต์ก็คงเก็ทแล้วค่ะ อันนี้แค่เสนอเฉยๆนะคะเพราะเห็นมันแอบยาวอยู่ แฮ่ะๆ ; ;

ว้าววว...มีคนรู้ซะด้วย แหะๆ ค่ะ เราคือกิมจุ้ยคนเดียวกันกับที่แต่งเรื่องนั่นแหละค่า ขอบคุณนะคะที่ติดตาม ส่วนเรื่องตัวอักษรจะปรับเปลี่ยนนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ป.ล ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ให้กำลังใจนะคะ ไม่คาดคิดเลยว่าจะเยอะขนาดนี้ ขอบคุณที่มากจริงๆค่ะ




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 15

มันคืออะไร?




“ค้างที่นี่หรอครับ?”......



          จูบเมื่อครู่คิดว่าน่าตกใจพอดูแล้ว แต่ประโยคที่ว่าให้ค้างคืนที่นี่กลับน่าตกใจยิ่งกว่า กวินคิดอะไรอยู่ถึงจะให้เอยค้างที่นี่ นอนค้างกับคนที่เป็นถึงท่านประธานบริษัท นอนค้างกับคนที่เพิ่งขโมยจูบไปหมาดๆ คนที่ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ อาการเมาของเอยหายเป็นปลิดทิ้งเลยทีเดียวเมื่อเจอเหตุการณ์เหล่านี้เข้า

“ผะ..ผมกลับดีกว่าครับ”

“เธอจะดื้อไปถึงไหน อยากโดนอีกใช่มั้ย” กวินพูดไม่พอ ยังเดินตรงมาทางเอยด้วย เอยถอยหลังกรูทันทีที่กวินก้าวขาเข้ามา

“ผมไม่สะดวก...อีกอย่างเดี๋ยวแม่จะเป็นห่วง” เอยพายามหาข้ออ้างต่างๆนานามา

“โทรไปบอกแม่เธอซะ ว่าค้างบ้านเพื่อน”

“แต่..แต่ว่า”



          กวินหันมองเอยด้วยสายตาดุดัน นั่นหมายความว่าอย่าแม้แต่จะเอ่ยปากปฏิเสธอีกครั้ง เอยรีบหยุดพูดทันที

“ไปอาบน้ำซะ” กวินว่าก่อนที่จะเดินไปควานหาผ้าเช็ดตัวแปรงสีฟันและชุดนอน ซึ่งเป็นของใหม่ทั้งสิ้นมายื่นมาให้เอย แล้วมองเอยตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนเอ่ยปาก

“ใครเป็นคนบอกให้แต่งตัวแบบนี้?”

“เอ่อ..ดาวช่วยเลือกให้ครับ” เอยตอบ

“กลับมาแต่งแบบปกติซะ”

“ทะ...ทำไมครับ?” เอยถามกลับอย่างกล้าๆกลัวๆ

“มันไม่เหมาะกับเธอ” กวินว่าเช่นนั้น

“แต่...ใครๆก็บอกว่าดูดีหนิครับ” จะเรียกว่าเอยกำลังเถียงก็ไม่ผิด กวินที่กำลังหันหลังอยู่ก็กันหลับมามองเอยที่กำลังถามคำถามนั้น

“ใครบอกเธอว่าดูดี?”

“คือ..”

“ชั้นถามว่าใคร?” กวินถามอีกครั้ง คราวนี้น้ำเสียงดูแข็งกร้าวขึ้น

“พี่แปง...กับดาว ครับ”

“แต่สำหรับชั้น ชั้นว่าไม่เข้ากับเธอ ฉะนั้นเลิกแต่งซะ”

“คะ....ครับ”



          เอยเลิกที่จะคิดเถียงหรืออะไรทั้งนั้น เพราะดูก็รู้ว่าไม่มีอะไรจะเอาไปสู้กับกวินได้ แม้จะไม่เข้าใจเลยว่าเหตุใดกวินถึงต้องใช้คำสั่งเหล่านี้กับตน คิดแล้วก็คิดไม่ออก จะปรึกษากับใครที่ไหนได้ ถ้ากับดาวก็หวั่นว่าดาวจะรู้ว่าเป็นกวิน ถ้ากับไทป์ก็กลัวไทป์จะถามซอกแซกว่าเป็นใครอะไรอย่างไร งานนี้เอยจะหันไปปรึกษาใครได้

“เอ๊ะ...หรือว่าจะคุยกับพี่แปงดี?” เอยพูดกับตนเองเบาๆ ก่อนจะค่อยๆยิ้มออกมาเพียงนิด ว่าจะนำเรื่องนี้ไปปรึกษาพี่แปงท่าจะเหมาะ เลยคิดว่าวันจันทร์ที่จะถึงนี้ต้องหาโอกาสคุยกับพี่แปงให้ได้ ไม่ทันคิดอะไรต่อ เสียงของกวินก็ปลุกเอยให้ตื่นจากความคิดของตนเอง

“ไปอาบน้ำได้แล้ว” กวินบอก



          เอยพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปในทางที่กวินชี้ว่าเป็นห้องน้ำ เอยเดินเข้ามาถึงก็อดจะชื่นชมการตกแต่งของที่นี่ไม่ได้ แม้จะไม่มีความรู้ด้านนี้ก็ตาม แต่เป็นห้องน้ำที่ตกแตงออกมาได้จอบโจทย์การใช้งานอีกทั้งดูดีอย่างไม่มีที่ติ สีดำและขาวเป็นการตัดที่เข้ากันอย่างลงตัว มีโซนฝักบัว โซนกระจกอ่างล้างหน้า และโซนแต่งตัว ทุกอย่างถูกแยกออกเป็นสัดส่วน เอยมองซ้ายขวาก่อนที่จะเดินไปตรงฝักบัวที่เป็นห้องกระจก และจัดการอาบน้ำชำระกลิ่นเหล้าที่ตัวเองรู้สึกว่ามันคละคลุ้งติดตัวออกไปให้หมด


          เอยกำลังคิดถึงจูบเมื่อครู่นี้ อาบน้ำไปพลางนึกถึงไป ทำไมกวินถึงจูบ หรือเพียงเพราะแค่อยากจะให้เอยหยุดพูดเลยต้องกำราบด้วยวิธีนี้ อีกทั้งความรู้สึกตอนที่ถูกจูบ ยามเมื่อริมฝีปากแตะ ความร้อนผ่าวก็วิ่งพล่านไปทั่งร่างกาย รู้สึกเหมือนโดนทุบหัวก็ไม่ปาน มึนงง พล่าขาวไปทั้งหัว

“อะไรกันเนี่ยะ?” เอยพูดกับตนเองก่อนจะแตะริมฝีปากของตนเอง ความรู้สึกยังคงติดแน่นไม่จางหายไปไหนเลย



          สิบกว่านาทีที่เอยใช้เวลาในการอาบน้ำ ชุดนอนที่กวินให้มาหลวมโพรกพอสมควร เอยจึงได้แต่ม้วนกางหลายพับเพื่อจะให้กางเกงอยู่ติดกับตัวเองให้แน่นที่สุด เสื้อก็แขนยาวกว่ามากจึงจัดการม้วนปลายแขนหลายทบ เอยมองตัวเองในกระจกแล้วหัวเราะออกมา

“ตัวอะไรเนี่ยะ?” ถามตนเองก็จะเดินออกมาจากห้องน้ำ พบว่ากวินอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว คงจะใช้ห้องน้ำในห้องส่วนตัว ปกติทรงผมของกวินที่เซ็ทอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้กลับปรกบังหน้าผาก เสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงขายาวสีเทา เป็นอีกมุมที่เอยเพิ่งจะได้เห็น

“เอ่อ..อาบน้ำเสร็จแล้วหรอครับ?” เอยถามกวินที่ตอนี้กำลังเช็ดผมตัวเองอย่

“อืม” ตอบคำถามสั้นๆ ก่อนที่จะเดินไปที่ตู้เย็นพร้อมกับหยิบน้ำดื่มมาหนึ่งขวด ก่อนจะโยนให้เอย

“ดื่มซะ จะได้สดชื่น”



          เอยก็ทำตามคำสั่ง ดื่มน้ำไปอึกใหญ่ ก่อนที่จะไปหยิบโทรศัพท์โทรบอกแม่ว่าคืนนี้จะค้างบ้านเพื่อน โดนแม่ถามอยู่หลายนาทีว่าเพื่อนที่ไหนอย่างไร เพราะนอกจากบ้านไทป์แล้วเอยก็ไม่เคยค้างบ้านเพื่อนที่ไหนอีก กว่าจะวางโทรศัพท์จากแม่ได้ก็ปาไปสิบกว่านาทีเห็นจะได้



          เมื่อวางโทรศัพท์ พบว่ากวินกำลังนั่งอยู่หน้าโน้ตบุ๊ก สวมแว่นสายตาคาดว่าน่าจะกำลังทำงานอยู่ เอยที่ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะวางตัวไม่ถูก จึงเดินไปหากวิน

“จะให้นอนไหนครับ?” เอยถามออกไป

“ก็ไปนอนที่ห้องสิ” กวินตอบ พลางจ้องหน้าจอทำงานต่อไปโดยที่ไม่หันมองมาที่เอยเลยสักนิด

“แล้วท่านละครับ?”

“ก็นอนที่ห้องเหมือนกัน”

“เดี๋ยวนะครับ...นอนห้องไหนครับ?” เอยถามอย่างไม่กระจ่างในคำตอบที่ได้รับ

“เธอก็ไปนอนที่ห้องไง ห้องสำหรับแขกอยู่ซ้ายมือ เอ๊ะ...หรือว่าอยากนอนห้องเดียวกับฉัน?” กวินละสายตาจากหน้าจอหันมามองหน้าเอยพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก

“ปะ..เปล่าครับ งั้นผมขอตัวไปนอนก่อนนะครับ” เอยรีบวิ่งไปยังห้องทางซ้ายมือ ห้องที่มีแค่เตียงนอนกับตู้เสื้อผ้าเล็กๆ การตกแต่งธรรมดา นี่คงจะเป็นห้องสำหรับแขกอย่างที่กวินบอก เอยทิ้งตัวลงนอนบนเตียงกว้าง ตอนอาบน้ำก็คิดไปแล้ว พอมาถึงตอนนี้ก็ยังขบคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาอยู่ดี



          จูบ...ถูกกวินจูบอย่างไร้ซึ่งเหตุผล ไม่รู้จิตใจของกวินว่ากำลังคิดอะไรอยู่ถึงทำเช่นนั้น มือนั้นแตะๆตรงริมฝีปาก รู้สึกใจเต้นระรัว หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เอยเองกำลังถามตนเองว่าเกิดอะไรขึ้นตั้งแต่กวินเข้ามาชีวิตอีกครั้งหนึ่ง กำลังรู้สึกอย่างไรถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น นอนคิดไปเรื่อยๆจนไม่รู้ตัวเลยว่าเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่


          ไม่รู้นานแค่ไหนที่หลับไป ไม่รู้ว่าตอนนี้กี่โมงกี่ยามแล้ว แต่เอยกลับรู้สึกว่ามีใครเข้ามาในห้อง คล้ายความฝัน มันเลือนรางจับต้องไม่ได้ รู้สึกถึงสัมผัสแผ่วเบาตรงหน้าผาก ก่อนที่จะรู้สึกเหมือนผ้าห่มเลื่อนมาแถวตรงหน้าอก คือความฝันหรืออะไร สัมผัสตรึงแน่นและอบอุ่น และจากนั้นทุกอย่างก็มืดสนิทลงอีกครั้ง...    

...
..
.

          เอยกระพริบตาถี่ๆรับแสงที่เข้ามาทางหน้าต่างบานโต ลืมตาขึ้นมาก็ปวดหัว รู้สึกถึงฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่รุมเล่นงานไปทั้งร่างกาย คอแห้งผากราวกับไม่ได้ดื่มน้ำมาหลายวัน เอยลุกขึ้นพิงหัวเตียงอย่างมึนหัว โชคดีที่วันนี้เป็นวันอาทิตย์ วันหยุดที่ไม่ต้องทำงาน ตอนนี้ร่างกายเหมือนยังอยากอยู่นิ่งๆไม่อยากขยับเขยื้อนไปไหน พอตื่นขึ้นมาก็ยังนึกถึงเรื่องราวที่ตนฝันไปเมื่อครู่นี้ แม้ยังปวดหัวและรู้สึกมึนงง แต่ก็จำฝันอันแสนสั้นที่เกิดก่อนจะตื่นนอนได้...



          วันนี้เป็นวันที่มีคาบชมรมประจำสัปดาห์ เอยนั่งเตรียมเอกสารตารางเวนบรรณารักษ์ใหม่เพื่อจะส่งให้อาจารย์สุธี โดยที่กี้กำลังพูดคุยกับน้องๆเรื่องการจัดเวรบรรณารักษ์ใหม่ด้วยเช่นกัน

“กี้...เราเอาเอกสารไปให้อาจารย์สุธีก่อนนะ” เอยบอกกี้ ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องสมุด เพื่อไปหาอาจารย์สุธีที่ห้องพักอาจารย์

“อาจารย์ครับ ผมเอาตารางเวรใหม่ของบรรณารักษ์มาให้ครับ” เอยว่า พร้อมกับยื่นเอกสารให้อาจารย์สุธี

“ขอบใจมาก....อ่อ พีระนัม...เธอช่วยเอาเอกสารไปให้อาจารย์เมฆเซ็นที?” อาจารย์สุธีบอกก่อนที่จะยื่นซองสีน้ำตาลให้เอย

“ที่ไหนครับอาจารย์?” เอยถามพลางรับซองนั้นมา

“น่าอยู่ที่โรงประชุมนะ คุมพวกชมรมบาสอยู่”

“ผมไปนะครับ” เอยว่าก่อนที่จะเดินตรงไปยังโรงประชุมอย่างที่อาจารย์สุธีบอก


          เอยเดินมาอย่างเร่งรีบ จนในที่สุดก็มาถึง พบว่าตอนนี้เด็กม.ต้นในชมรมบาสกำลังซ้อมเดาะบาสเก็ตบอลพร้อมวิ่งสลับกับกรวยที่วางไว้ มีอาจารย์เมฆเป่านกหวีดชี้มือชี้ไม้สั่งการอยู่ ส่วนอีกด้านเป็นพวกม.ปลายกำลังซ้อมโยนลูกบาสลงห่วง

“เอ่อ อาจารย์ครับ” เอยเดินเลียบๆเคียงๆ ผ่านพวกที่กำลังซ้อมอยู่ พลางเหลือบเห็นกวินที่กำลังซ้อมอยู่เช่นเดียวกันกับคนอื่นๆ แปลว่ากวินเองก็อยู่ชมรมบาสแน่นอน

“ว่ายังไง?” อาจารย์ถามแต่ไมได้ละสายตาจาการคุมซ้อมเลย

“อาจารย์สุธีฝากเอกสารมาให้อาจารย์เซ็นครับ” เอยว่า อาจารย์เมฆจึงจะยอมหันมารับซองพร้อมเปิดอ่าน



          ในขณะที่เอยกำลังยืนมองอาจารย์เมฆเซ็นเอกสารอยู่นั้น จู่ๆมีลูกบาสเก็ตบอลที่ไม่รู้มาจากทิศทางใด พุ่งใส่หัวของเอยเข้าอย่างจัง รุนแรงมากชนิดเอยถึงกับเซเลยทีเดียว

“โอ๊ย!!!” เอยร้องออกมา 

“เป็นอะไรมากมั้ย?....นี่ๆซ้อมระวังกันหน่อย” อาจารย์สุธีตกใจก่อนจะเอ่ยถาม

“ไม่เป็นไรครับ” เอยตอบ แม้จะรู้สึกเจ็บแปลบๆอยู่ก็ตาม

“ไม่ได้ตั้งใจครับอาจารย์”



          เด็กม.ห้าที่น่าจะเป็นคนเล่นลูกบาสลูกนั้นพูดก่อนที่จะหัวเราะอย่างสะใจ เอยมองอย่างรู้สึกไม่ดี ราวกับเด็กคนนั้นโยนลูกใส่ตนเพื่อกลั่นแกล้งก็ไม่ผิด ฉับพลันเอยหันไปเห็นเห็นกวินเอาลูกบาสขว้างใส่เด็กคนนั้นอย่างแรงและเข้าจังๆตรงหน้าผาก เด็กคนนั้นถึงกับทรุดตัวลง

“โอ๊ย!! พี่ทำไรวะ?” เด็กคนนั้นร้องโอดโอยพร้อมจ้องมองกวินอย่างหาเรื่อง แต่กวินจ้องกลับอย่างไม่ยอมเช่นกัน

“สงสัยพี่เขาเห็นตอนมึงขว้างลูกบาสใส่พี่แว่นคนนั้นวะ?” เพื่อนของเด็กคนนั้นพูดขึ้น

“ห่าเอ้ย” เด็กคนนั้นสบถออกมา ก่อนที่จะเดินออกจากตรงนั้นอย่างหัวเสีย กวินหันมามองทางเอย พร้อมกับที่อาจารย์เมฆเซ็นเอกสารเสร็จพอดี

“ครับ” เอยรับเอกสารนั้นก่อนจะหันไปมองกวินอีกที แต่กวินหันไปมองทางอื่นแล้ว...




          เอยนั่งนึกถึงฝันของตนเองอยู่เช่นนั้น ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตนกำลังอยู่ที่คอนโดของกวิน เมื่อคืนเอยออกมาจากบาร์โดยกวินและ....เมื่อคืนถูกกวินจูบ เอยจำเรื่องนี้ได้แม่นยำเพราะเริ่มสร่างเมาแล้ว นึกไปก็รู้สึกว่าหน้าแดงไป ถึงแม้จะไม่มั่นใจในสาเหตุที่กวินจูบก็เถอะ เมื่อรู้ว่าคิดไปอย่างไรก็คิดไม่ตกเอยจึงขยับตัวลุกขึ้นจากเตียง หยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาแนบอก หวังจะไปอาบน้ำเพื่อสมองจะเลิกคิดฟุ้งซ่าน พอเอยออกไปจากห้องก็พบว่ากวินกำลังทำอะไรสักอย่างบนโต๊ะอาหาร

“ตื่นแล้วหรอ?” กวินถาม

“ครับ” เอยเอาผ้าเช็ดตัวปิดขึ้นมาปิดปาก ไม่รู้ตอนนี้สภาพใบหน้าของตนเองจะยู่ยี่ขนาดไหนเพราะเพิ่งตื่น มันน่าอายหากจะให้กวินเห็นเข้า

“อาบน้ำแล้วก็มาทานข้าวซะ” บนโต๊ะมีข้าวต้มกลิ่นหอมฉุยวางอยู่

“แล้วเสื้อผ้าผมละครับ?” เอยถาม

“ซักเรียบร้อยแล้ว วางอยู่บนโซฟา” กวินตอบสั้นๆ ก่อนที่จะนั่งลงทานข้าวต้มโดยที่ไม่รอเอย



          ใช้เวลาไม่นานัก เอยก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็มานั่งทานข้าวต้มที่กวินใส่ถ้วยไว้ให้แล้ว ข้ามต้มกุ้งรสชาติอร่อย กลิ่นหอม รู้สึกว่าสมองปลอดโปร่ง หายปวดหัวเลยทีเดียว

“วันนี้จะไปไหนรึเปล่า?” กวินถามขึ้นมา ก่อนที่จะวางช้อนข้ามต้มลง

“เอ่อ....ผมว่าจะกลับ....” เอยพูดไม่จบ โทรศัพท์กับแผดเสียงขึ้น ปรากฏว่าไทป์คือคนที่โทรมา

“ว่าไงไทป์....อืมๆ....ตอนนี้เลยหรอ....ได้ๆ....งั้นเดี๋ยวเจอกัน” เอยวางสายก่อนที่จะหันไปมองหน้ากวินที่ตอนนี้กำลังจ้องหน้าเอยอยู่

“คือผม...ต้องไปซ้อมเดินแบบแล้วครับ ไทป์บอกว่าวันนี้จะให้ลองสวมชุดเครื่องเพชรที่เตรียมไว้”

“รีบทาน เดี๋ยวจะไปส่ง” กวินว่า ก่อนที่จะเดินหายไปยังห้องนอน ทิ้งให้เอยนั่งทานข้าวต้มอยู่คนเดียว

“ทำแบบนี้กับคนที่เพิ่งจูบไปเหรอ?” เอยพึมพำถามตนเอง ก่อนที่จะจัดการข้าวต้มที่อยู่ตรงหน้า เพื่อจะเอาแรงไปซ้อมในวันนี้

....
..
..
.


          กวินพามาส่งที่สตูดิโอเดิมที่เคยมาครั้งที่แล้ว วันนี้กวินใส่สูท คาดว่าจะต้องไปทำงานที่ไหนสักแห่ง รถหรูขับมาจอดเทียบหน้าสตูดิโอแล้ว เอยเห็นไทป์เดินออกมาจากด้านในพอดี

“ขอบคุณครับที่มาส่ง”



          กวินไม่พูดอะไร แต่กลับจ้องมองไทป์ที่เหมือนกำลังจ้องมองมาที่รถคันนี้ ไทป์ชะเง้อคอมองราวกับต้องการสอดส่องว่ารถของใครมาจอดที่ตรงนี้ เมื่อเป็นเช่นนั้นกวินจึงเดินลงไปจากรถและเดินอ้อมมาเปิดประตูให้เอย พร้อมกับปลดที่คาดนิรภัยให้เรียบร้อย

“ตอนค่ำจะมารับ” กวินบอกแค่นั้น

“เอ่อ...ไม่ต้องครับ ผมกลับเอง” เอ่ยละล่ำละลักบอก พร้อมกับรีบลงจากรถแทบจะทันที ตอนนี้ไทป์เดินตรงมาด้วยความรวดเร็ว

“ฉันบอกว่าจะมารับ” กวินพูดย้ำ ก่อนที่จะหันไปมองไทป์พร้อมรอยยิ้มมุมปาก จากนั้นจึงกลับขึ้นรถและขับออกไปด้วยความรวดเร็ว ไทป์ก้าวพรวดพราดเดินมาทางเอยก่อนเอ่ยถาม น้ำเสียงดูจะตะลึงงึนงันจนเกือบเรียกได้ว่าตกใจเลยทีเดียว

“อะ...ไอ้เอย มึงมากับไอ้กวินได้ยังไง?”......

++++++++++++++++++++++
   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 16-12-2014 10:11:44

จิ้มมมมมม
มาจิ้มพี่กิมก่อนอ่านเลยค่ะ >_______<

เค้ามิ้นต์เองนะคะ ไม่รู้พี่กิมจำได้เปล่า 555555555 เป็นเด็กน้อยแฟนคลับพี่กิมเมื่อหลายปีก่อนน่ะค่ะ ~
ดีใจสุดๆที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้​ ฮือ T T .. คิดถึงพี่กิมมากๆนะคะ คิดถึงงานเขียนของพี่กิมด้วย ภาษายังสวยเหมือนเดิมเลยค่ะ
อ่านแล้วตกหลุมรักเหมือนเดิมเลยยย . //////// .

กวินตอนนี้มีการแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของด้วยแน่ะ นี่มันพระเอกตัวร้ายชัดชัดดดดด  :katai1:
แต่ฉากที่ขว้างลูกบาสใส่หัวคนที่แกล้งน้องนี่ปรมมือรัวๆ นายเจ๋งมาก! คิดว่าจริงๆแล้วกวินคงชอบน้องตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว
แถมตอนนี้ก็จำน้องได้อยู่แล้วแหละ (เผลอๆจะย้ายมาเพราะน้องด้วยซ้ำมั้งงง) คนซึนขี้แกล้งเอ๊ย! -*-

ส่วนน้อง ตื่นมาก็น่ารักเลยงื้อออ แว๊บที่แล้วยังคิดว่าเค้าชอบพี่ขาวอยู่แหม็บๆ เจอจูบไปทีถึงกับเพ้อไปเลย ฮาาา
มันน่ารักก็ตรงไม่รู้ใจตัวเอง แถมยังเอ๋อกับการกระทำของเจ้านายจอมแสบนี่แหละค่ะ รอลุ้นให้พี่แปงบอกน้องไวๆ 555555555

แอบเห็นคำผิดนิดนึง ขออนุญาตแก้ให้นะคะ (_ _)/
ไมได้ -> ไม่ได้
ห่าเอ้ย -> เอ๊ย

เป็นกำลังใจให้พี่กิมนะคะ ~ คิดถึงมากกกกกกก จะรออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ :-[
สู้ๆน้า ♡

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 16-12-2014 10:17:22

อยากจะเข้าไปบีบบบบบคอ กวินจริงๆเลย เย็นชาได้ไงเพิ่งจูบเอยไปนะ แล้วยังมาหวงเอยเรืรองแต่งตัวอีก :ling1:

คนแต่งสู้ๆนะคะ สนุกมากเลย มีความสุขทุกครั้งที่ตื่นนอนแล้วพบว่านิยายอัพแล้วอ่านเพลินเลยค่ะ  :mew1::mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 16-12-2014 10:28:16

จะว่าไปกวินดูง่ายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยนะ
ไม่ชอบให้ใส่ชุดดูดีเพราะหวงไม่อยากให้คนอื่นมาสนใจ
พระเอกเรื่องนี้ซึนจริง
ตอนเรียนก็อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 16-12-2014 10:49:55

ถึงร้าย(น้องเอย)ก็รัก  :-[

วันนี้ยาวจุใจมากเลย ขอบคุณนะคะ  :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 16-12-2014 10:54:35

แอบคิดว่ากวินเข้าใจผิดมาตั้งแต่ตอนเป็นนักเรียนแล้วหรือเปล่าน้า
เข้าใจผิดคิดว่าไทป์กับเอยคบกัน
ตอนนี้เลยโชว์พราว ออกจากรถมาอวดไทป์
อ๊ายยยย เอยเอ๊ย บทจะเนื้อหอม มีหนุ่มมะรุมมะตุมเต็มเบย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 16-12-2014 10:59:46

ทำไม่รู้ไม่ชี้อะกวิน ปากแข็งอีก เมื่อไรจะหวานหน่อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 16-12-2014 11:09:36

ตามมาอ่านจากกระทู้แนะนำ สนุกมากเลยค่ะ
ชอบที่ได้อ่านทั้ง part ปัจจุบันแล้วก็อดีต ทำให้เข้าใจความคิดของนายเอกมากยิ่งขึ้น
ตอนแรกคิดว่าจะคู่กับไทป์ซะอีกค่ะ หวังว่าจะไม่หักมุมเป็นรักสามเส้าตอนหลังนะคะ
รออ่านตอนใหม่ค่ะ คนเขียนอัพเร็วมาก ชอบๆๆๆ


เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 16-12-2014 11:14:07

กรี้ดดด
ชอบ
น่ารัก :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 16-12-2014 11:22:07

 :mew1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 16-12-2014 11:49:46

เอาแล้วไง! มีท้าทายด้วยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 16-12-2014 11:51:46

 :o8:  :o8: กวินปากแข็งมากเลย  :o8:  :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 16-12-2014 12:06:05

รุกเอยใหญ่เลยน้าท่านประธานกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 16-12-2014 12:09:29

กวินนนนนน นายนี่มัน...
เอยสับสนแล้วรู้ไหม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 16-12-2014 12:28:51

เอะหรือว่า กวินชอบไทป์ 555555555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 16-12-2014 13:14:25

จีบแบบแบดบอยมาก สงสารเอยชะมัด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 16-12-2014 13:15:46

ฟุกุโอะกะ ซึนชิบพระเอกเรื่องนี้ เอาสิๆๆ แสดงความเป็นเจ้าของอีกๆๆ ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 16-12-2014 13:27:41

 :-[ :ling2: ตามมาจากนิยายแนะนำ กรี๊ดดดดดดดด สนุกสนาน
ขอเป็นแฟนน้องคลับน้องเอยด้วยคนนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 16-12-2014 13:33:32

หวงเอยล่ะซิ กลัวคนอื่นจะเห็นความน่ารักของเอย
แต่ไทป์นี่ยังไง อย่าให้เป็นแบบที่กวินคิดเลย
เพราะไม่อยากให้ไทป์เศร้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-12-2014 13:42:53

ปากหนักจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 16-12-2014 14:31:13

ยกให้นายกวินเป็นหนุ่มสุดซึนแห่งปีไปเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 16-12-2014 14:43:27

สนุกๆ   :m26: กวินขี้แกล้ง ขี้หึง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 16-12-2014 15:11:05

อ่านเรื่องนี้เท่าไหร่ก้อไม่พอ
อยากให้มาลงสักสิบตอน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 16-12-2014 15:22:25

กวินโชว์พาวน์เลยนะ แต่อยากรู้ว่าไทป์คิดเกินเพื่อนกับเอยหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 16-12-2014 16:04:21

กวินพอแสดงออกแล้วนี่ มันเด่นขัดมากเลยนะ ว่าแต่เอยก็หัวช้านะ เรื่องแบบนี้ คงต้องให้เพื่อนดาวกะเพื่อนไทป์แหละช่วย  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 16-12-2014 16:49:45

แหมๆท่านประทานแอ๊บซึนไปนะ เดี๋ยวโดน ม.ค.ป.ด หรอกค่ะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 16-12-2014 17:21:32

กวินพ่อคนซึน  แหมๆๆ ชอบเอยก็ไม่บอกตรงๆ ชิชิ  :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 16-12-2014 17:38:01

 :3123:สู้ๆ  ครับ มาอัพทุกวันเลย ดีใจจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-12-2014 17:57:46

สนุกมากค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-12-2014 18:11:25

คนปากแข็ง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 16-12-2014 18:15:36

ย้ากกก กวินคนซึน  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 16-12-2014 18:42:14

ชิ! ชอบเค้าก็ไม่บอกเค้าไป
สาาาธุ ขอให้หมาคาบไปแด๊กค่าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 16-12-2014 18:44:44

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 16-12-2014 18:51:38

ซึน เจอ มึน....

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 16-12-2014 19:37:07

ทำไมอิฉันรู้สึกว่ามันสั้น  :hao6:
หรืออิฉันคิดไปเอง เพราะอยากอ่านมากไป  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 16-12-2014 19:37:56

แหม่  :hao3: กวิน ไม่ค่อยจะหวงเลยนะ ลงไปอวดใส่คนอื่นอีก -3-
จะปากแข็งไปอีกนานแค่ไหนกัน  :z2: น้องเอยน่าร๊ากกกกเสมอ#ทีมเอยค่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 16-12-2014 20:04:48

หึหึหึ

กวินเอ๊ยย จะทำอะไรก็รีบทำนะ ดูเอยก็มีใจให้แกแล้ว รีบๆซึนแตกได้ละ

คือแกกะจะตีเนียนๆมึนๆ แกคิดว่าเอยมันจะรู้เรื่องม๊ายยยยย

เอาเถอะพ่อหนุ่มซึน เราเชียร์แกอยู่นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 16-12-2014 20:22:19

ซึน มึน อึน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 16-12-2014 20:24:39

พี่กวิน เริ่มรุกน้องเอยแล้วใช่มั้ยคะ

ดิ้นๆค่ะ :ling1:


รอติดตามตอนต่อไปนะคะ :katai1:

เป็นกำลังใจให้ค่ะ แต่งได้รู้สึก อยากค้นหาใจของพี่กวินมากค่ะ :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 16-12-2014 20:29:17

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 16-12-2014 20:37:42

กวิน ไม่พูดนะ แต่แสดงออกเลย
เอยก็ไม่กล้าคิดอะไรซินะ
ผู้ช่วยทั้ง2ออกโรงด่วน
เดี๋ยวลมหึงก็ทำให้อะไรดีๆ(หรืออาจจะร้าย 55)เกิดขึ้นแน่นอน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 16-12-2014 21:00:59

กวินทำเอยงงไม่พอ ทำเอาเพื่อนเอยงงไปด้วย อิอิ :z1:
แบบจีบเอยดีๆหน่อยสิ ให้เขารู้ตัวหน่อยว่ากำลังโดนจีบ เอ๊ะ หรือว่ายังไม่ได้จีบ :katai1:
เห็นไหมว่าคนอ่านก็งง ทำอะไรชัดเจนหน่อยสิกวิน แอร๊ย :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 16-12-2014 21:03:30

นางไม่พูดแล้วเอยจะรู้ไหม ยิ่งไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองแบบนี้คิดลบด้วยแล้วจะแย่นะเว้ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 16-12-2014 21:58:20

ท่านประธานอย่าแกล้งให้เอยสับสนสิ!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 16-12-2014 22:28:23

กวินหวงเหรอคะ..เหรอคะ...เหรอคะ

ไม่บอกไปตรง ๆ เอยก็ไม่เข้าใจหรอกนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 16-12-2014 23:25:47

เตรียมกะปิกับกระเทียมเผาส่งไปเป็นกำลังใจก้าาาาาาาาาาา มาลงตอนต้อไวๆน้าาาาาาาทาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 16-12-2014 23:33:50

สนุกมากกกกกกกกก  แบบว่าน้องเอยซึนมากๆเลย
นี่ถ้าเขาไม่ชอบเขาจะทำแบบนี้หรอเนี่ยะ
หึงออกนอกหน้าซะขนาดนั้น
แต่ก็ดีนะ ชอบเวลาเห็นพระเอกหึงหน้ามืดอะ5555555
รออ่านตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้น้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 17-12-2014 00:52:22

รักเขาชอบเขาก็บอก

ตากวินขี้เก็กเอ้ยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Teddysdeath ที่ 17-12-2014 03:01:11

ไทป์นี่คิดอะไรกับเอยรึเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 17-12-2014 09:27:25

มาปูเสื่อรอ  :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 17-12-2014 09:47:11

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 16

คำถามของไทป์




“อะ...ไอ้เอย มึงมากับไอ้กวินได้ยังไง?”



          ไทป์เอ่ยถามด้วยสีหน้าที่กำลังตกใจที่เห็นภาพก่อนหน้านี้ เอยรู้สึกได้ว่าตัวเองหน้าซีดและไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาบอกเล่าให้ไทป์ฟัง จะกล้าบอกได้อย่างไรว่าเมื่อคืนไปค้างคอนโดของกวิน แถมถูกกวินจูบอีกด้วย เอยเม้มริมฝีปากอย่างชั่งใจ กำลังคิดหนักว่าจะบอกเล่าเรื่องราวอย่างไรดี

“คือ..เจอกันโดยบังเอิญน่ะไทป์ เค้าเลยมาส่ง” เอยตัดสินใจโกหกไทป์ เพราะไม่อยากให้ไทป์รู้เรื่องราวเหล่านี้

“กูสมควรเชื่อมึงดีมั้ยไอ้เอย?” ไทป์ถามซ้ำ

“จริงๆนะไทป์” เอยย้ำเพื่อความสมจริง แต่หารู้ไม่ว่าไทป์ดูออก

“ดูก็รู้ว่ามึงหลอกกูไอ้เอย มึงบอกความจริงกูมาเลยนะ ว่ามึงไปเจอมันได้ยังไง?” ไทป์เริ่มขู่

“คือ..คือ” เอยเริ่มลนลาน ความรู้สึกเหมือนโดนพ่อแม่กำลังเค้นถามความจริงหลังจากไปทำเรื่องไม่ดีมาอย่างไรอย่างนั้น

“ไทป์กับเอย ทำอะไรกันอยู่?” เสียงระฆังช่วยชีวิตดังขึ้น ราวกับเสียงสวรรค์ก็ไม่ปาน ดาวเดินมาตรงที่ๆทั้งสองยืนอยู่

“มาทำอะไรกันอยู่จ๊ะทั้งสองคน?” ดาวถามอีกครั้ง

“ก็ไอ้เอยสิ ไอ้ขี้เก๊กกวินมาส่งมัน” ไทป์รีบบอกดาวทันที ดาวตาโตพร้อมยิ้มกว้าง

“กวินมาหรอ ไปไหนแล้วล่ะ?” ดาวมองซ้ายขวาหากวิน

“มันกลับไปแล้ว มึงต้องถามไอ้เอยเลยนะดาว ว่าไอ้กวินมาส่งได้ยังไง?”

“ครั้งที่แล้วกวินยังพาเอยมาส่งเลย แถมมานั่งดูเอยซ้อมด้วย ตอนขากลับก็พาเอยไปส่งบ้าน แล้วแกจะทำไมล่ะไทป์” ดาวพูด เอยแทบจะเป็นลม เมื่อครู่ดาวเป็นนางฟ้ามาช่วยชีวิตแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับกลายร่างเป็นมัจจุราชมาพรากเอาวิญญาณของเอยไปเสียได้

“ว่าไงนะ...มันมานั่งเฝ้ามึงหรอ ไม่รู้ล่ะ วันนี้ต้องพูดกันให้รู้เรื่อง” ไทป์ดูท่าจะไม่ยอมง่ายๆ

“แกนี่ยังกับพ่อหวงลูกสาวแน่ะ ให้เอยไปซ้อมก่อน แล้วเดี๋ยวซ้อมเสร็จค่อยมาคุยกัน” ดาวพูดไปหัวเราะไป ก่อนที่จะลากทั้งเอยและไทป์เข้าไปยังสตูดิโอ



          วันนี้เอยไม่ค่อยมีสมาธิซ้อมสักเท่าไหร่ เพราะไทป์นั่งหน้าหงิกหน้างอ นั่งคุยกับดาวด้วยอารมณ์ที่บูดบึ้ง เครื่องประดับที่ไทป์นำมาให้ลองใส่วันนี้ เป็นแหวนเพชรรูปทรงของผู้ชาย กับสร้อยข้อมือและสร้อยคอเข้าชุดกัน ส่วนเสื้อผ้านี่ก็เป็นชุดที่ดาวเตรียมไว้ให้สำหรับใส่ในงานวันนั้น การซ้อมของวันนี้เรียกได้ว่าเป็นการซ้อมใหญ่เลยทีเดียว

“พักก่อนจ๊ะทุกคน”



          ดาวตบมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนหยุดซ้อม เวลาล่วงเลยมาจนถึงเที่ยงแล้ว ทุกคนจึงแยกย้ายไปทานข้าว และดาวนัดอีกทีตอนบ่ายโมงครึ่ง ไทป์พาดาวและเอยขับรถออกมายังร้านอาหารใกล้ๆสตูดิโอ เป็นร้านอาหารไทยสไตล์ฟิวชั่น พอนั่งลงปุ๊บ ไทป์ก็อ้าปากถามเอยทันที

“พูดมาเลยไอ้เอย มึงไปเจอกับไอ้กวินตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“เดี๋ยวก่อนสิไทป์ แกนี่ก็ สั่งอาหารก่อนเถอะแล้วค่อยคุย” ดาวตีแขนไทป์ก่อนจะรับเมนูจากพนักงานเสิร์ฟ



          สั่งอาหารไปพอสมควรแล้ว ก็ถึงเวลาที่เอยต้องตอบคำถามไทป์ ตอนแรกเอยรู้สึกผิดจริงๆที่คิดจะโกหกไทป์ ทั้งๆที่ไทป์เป็นเพื่อนที่รักที่สุด และเป็นเพื่อนคนเดียวที่เอยสามารถยึดเหนี่ยวเวลาที่ตนเองไม่มีใคร

“เอย...บอกกูมาซะ มึงรู้มั้ยนี่กูกำลังโมโหมึงมากนะที่กำลังปิดกูน่ะ” ไทป์ว่า สีหน้ายุ่งเหยิงดูไม่ชอบใจเอยจริงๆ

“คือเมื่อคืนเราไปดื่มกับพี่ที่ทำงาน แล้วเมาน่ะ คือ...กวินมาเห็นพอดี เลยพาขึ้นรถแล้ว....” เอยหยุดค้างแค่นั้น

“แล้วอะไรต่อเอย?” ดาวเป็นคนถามบ้าง

“เลยต้องค้างที่คอนโดของกวิน”

“ห๊ะ!! มึงค้างที่คอนโดมัน แล้วทำไมมันไม่ไปส่งมึงที่บ้าน แล้วมันทำอะไรมึงบ้าง มันจับตรงไหนของมึงบ้างมั้ย?” คำถามรัวมาเป็นชุดจนเอยไม่รู้จะตอบอันไหนก่อนดี

“เดี๋ยวสิๆ ใจเย็นๆไอ้ไทป์ แกถามอย่างนี้แล้วเอยจะตอบได้ยังไง” ดาวปรามไทป์ที่ตอนนี้แทบจะถล่มโต๊ะในร้านอาหารอยู่รอมร่อ

“ว่ายังไงเอย กวินทำอะไรเอยบ้าง?” ดามถาม รู้สึกรอยยิ้มของดาวช่างดูแปลกๆพิกล เหมือนกำลังดีใจแต่แอบซ่อนไว้ไม่มีผิด 

“เค้า..ไม่ได้ทำอะไร จริงๆนะไทป์ เค้าให้เรานอนห้องสำหรับแขก แล้วก็พามาส่งเมื่อเช้านั่นแหละ” เอยตอบ ส่วนเรื่องจูบ เอยพูดออกไปไม่ได้จริงๆ

“ไม่น่าเลยจริงๆ มึงไม่น่าเจอกับมันเลย กูมองตามันก็รู้ว่ามันคิดไม่ซื่อกับมึง” ไทป์พึมพำอย่างหัวเสีย

“แกว่าอะไรนะไทป์?” ดาวถามย้ำอย่างกับคนหูฝาด

“เปล่าๆ ไม่มีอะไร ว่าแต่เมื่อเช้ามันพูดกับมึงว่าไงบ้าง?”

“บอกว่าตอนค่ำๆจะมารับ” เอยตอบ

“นั่นไง กูว่าแล้ว เดี๋ยวเจอหน้าก่อนเหอะ กูจะคุยแม่งกับมันให้รู้เรื่องไปเลย” ไทป์ชกฝ่ามือตนเอง

“แกนี่นะ ทำตัวอย่างกับพ่อของเอย” ดาวว่าพร้อมขำ เอยเองก็พลอยขำไปด้วย

“มึงก็รู้หนิดาว ไอ้เอยแม่งทันคนซะที่ไหน ที่ผ่านมารอดปากเหยี่ยวปากกามาได้นี่ก็บุญแค่ไหนแล้ว”

“ไทป์...เราไม่ใช่เด็กเสียหน่อย” เอยบ่นๆออกมา

“เคยรู้มั้ยว่าไอ้คนที่เข้าๆมาเขาหวังอะไรในตัวมึงบ้าง มึงก็เป็นซะอย่างนี้แหละ ไม่ให้กูเป็นห่วงได้ไง” ไทป์ตะเบ็งเสียงคอเป็นเอ็นทันทีที่เอยพูดจบ

“รู้แล้วๆ ต่อไปจะทำตัวให้ดีกว่านี้” เอยว่า เพื่อจะให้ไทป์ใจเย็นกว่านี้ คงต้องยอมๆไป

“ไอ้ขี้เก๊ก เดี๋ยวมึงเจอกู” ไทป์คาดโทษกวินกับตนเอง ก่อนจะลงมือกินอาหารที่ตอนนี้มาเสิร์ฟแล้ว ดาวกับเอยได้แต่มองหน้ากันพร้อมกับหัวเราะเบาๆ

“หัวเราะอะไรกัน รีบๆกินเลย เดี๋ยวไปซ้อมต่อ” ไทป์หันมาดุ ก่อนที่จะกินต่อ..

...
..
.



          เอยซ้อมเดินต่อหลังจากทานข้าวเสร็จ ดาวนำเสื้อผ้ามาให้ลองใส่ ปรากฏว่าหลวมนิดหน่อย ดาวจึงต้องนำกลับไปแก้ วันนี้เอยเดินได้ดีมากขึ้น แม้แต่ไทป์ที่ดูหงุดหงิดยังเอ่ยปากชมเอยว่าทำออกมาได้ดีเกือบเหมือนนายแบบอาชีพ จะติดตรงที่เอยดูตัวเล็กไปหน่อยสำหรับมาตรฐานของนายแบบทั่วไป


          เวลาล่วงเลยมาถึงสองทุ่ม ดาวจึงให้หยุดซ้อมและกลับบ้าน ตอนนี้ทั้งสตูดิโอเหลือเอย  ดาวและไทป์ที่กำลังนั่งรอกวินมา เพราะไทป์ยืนกรานที่จะอยู่คุยกับกวินในวันนี้ให้ได้

“อ๊ะ!! มาแล้ว” ดาวที่นั่งเล่นโทรศัพท์พูดขึ้น

“มันมาแล้วเหรอ?” ไทป์พูดพลางมองหา

“เปล่าๆ ไลน์จากกิ๊กชั้นนะ งั้นเดี๋ยวมานะ ขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อน” ดาวลุกขึ้นเดินออกไปนอกสตูดิโอ ทิ้งเอยกับไทป์ไว้สองคน



          ไม่นานเกินรอ กวินก็เดินเข้ามา สายตาคมนั้นสบมองไปที่ไทป์ ที่จ้องเขม็งพร้อมจะหาเรื่องกวินก็ไม่ปาน เอยลุกขึ้นยืนทันทีที่กวินเดินเข้ามา

“เสร็จแล้วเหรอ?” กวินหันไปมองหน้าเอยพร้อมเอ่ยถาม

“คะ..ครับ” เอยพยักหน้า

“กลับเถอะ จะไปส่ง” กวินว่า แต่ไทป์กลับลุกขึ้นยืนประจันหน้ากวิน

“เดี๋ยว! กูขอคุยกับมึงก่อน...ไอ้เอย มึงออกไปตามดาวมาให้กูที” ไทป์พูดกับกวิน ก่อนจะหันไปบอกเอย

“ตอนนี้เลยหรอ?” เอยถามย้ำ ไม่อยากออกห่างจากตรงนี้ตอนนี้เลย เพราะกลัวไทป์จะทำอะไรกวิน

“เออ ตอนนี้แหละ มึงไม่ต้องห่วง กูไม่ต่อยมันหรอก” ไทป์พูดอย่างรู้ทัน เอยจึงต้องจำยอมเดินออกจากสตูดิโอเพื่อตามหาดาว
“มึงมารับไอ้เอยทำไม?” ไทป์ตัดสินใจถามกวินทันทีที่คล้อยหลังเอย

“ก็อยากมารับ” กวินตอบสั้นๆ พร้อมยกยิ้มมุมปาก เห็นอย่างนั้นไทป์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ากวินกำลังท้าทาย

“มึงคิดอะไรอยู่กันแน่ มึงชอบมันใช่มั้ย กูรู้สึกมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว” ไทป์พูด พลางจ้องตากวินอย่างไม่ลดลด

“ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น” กวินว่า

“แล้วมึงมาปั่นหัวมันทำไม มึงดูออกใช่มั้ยว่าเพื่อนกู...ไอ้เอย มันคิดยังไงกับมึง” ไทป์พูดอย่างเปิดอก ตนรับรู้มาเสมอตั้งแต่ตอน ม.หกแล้ว ว่าเอยชอบแอบมองกวินตลอด บ่อยครั้งที่ไทป์เห็น สายตาของเอยจะจับจ้องอยู่ที่กวินทุกครั้งไป

“พีระนัมคิดอะไรอยู่อย่างนั้นหรอ?” กวินถามพร้อมกับหัวเราะในลำคอเบาๆ เหมือนจะขบขันในสิ่งที่ไทป์พูด

“มึงกลับมาทำให้ไอ้เอยหลงเสน่ห์มึงอีกทำไม...ทั้งๆที่มึงก็รู้ว่ามันไม่มีทางจบได้ด้วยดี”

“ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ?” กวินถามกลับ ไทป์ดึงคอเสื้อของกวิน กำมันเสียแน่นจนจะแหลกคามือ

“ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไร มึงก็ปล่อยมันไปซะ อย่ามาทำให้มันเสียใจเพียงเพราะความอยากเล่นสนุกของมึง” ไทป์พูดพลางขบฟันเสียงดังกรอดๆ กวินดึงมือของไทป์ออกอย่างแรง ก่อนที่จะลูบคอเสื้อของตนเองไม่ให้ยับไปกว่านี้

“ใครว่าเล่นสนุก?” กวินพูดด้วยน้ำเสียงเนิบๆ ก่อนที่จะหันหลังเดินจากไทป์ไป พร้อมๆกับที่เอยและดาวเดินเข้ามาทันที

“อ้าว กวิน มาตั้งแต่เมื่อไหร่?” ดาวถาม พลางมองไปทางไทป์อย่างสงสัย ว่าทำไมไทป์ถึงจ้องกวินด้วยสายตาน่ากลัวเช่นนั้น

“กลับก่อนนะดาว....” กวินพูดแค่นั้น ก่อนจะหันไปทางเอย คล้ายจะบอกว่าต้องกลับตอนนี้ เอยหันไปมองหน้าไทป์ รู้สึกว่าทั้งสองคนมีเรื่องอะไรกันในระหว่างที่ตนไปตามดาว

“งั้นเรากลับก่อนนะดาว ไทป์...ไปนะ” เอยบอกลาดาวกับไทป์ ไทป์ถอนหายใจยาวๆ ก่อนจะพยักหน้า แต่ก่อนที่กวินจะก้าวออกไป ไทป์กลับพูดขึ้นมา

“มึงกลับไปคิดให้ดีๆนะไอ้กวิน” ไทป์ว่า ทั้งดาวและเอยต่างมองหน้ากันอย่างงงๆ กวินทำหน้านิ่งเฉย ไม่อาจจะบอกได้ว่ารับรู้ในสิ่งที่ไทป์บอกหรือไม่



          กวินขับรถออกมา ระหว่างทางเอยได้แต่นิ่งเงียบ ในใจก็อยากถามว่าคุยเรื่องอะไรกับไทป์ แต่ก็รู้ดีว่านั่นเป็นการละลาบละล้วงมากจนเกินไป

“ขอบคุณครับ” เมื่อรถจอดสนิทถึงตรงหน้าบ้าน เอยก็เอ่ยคำขอบคุณ

“อืม..”



          เอยเดินกลับเข้าบ้านไปพร้อมๆกับรถของกวินที่ขับออกไปแล้ว เมื่อเข้าบ้านพบว่าแม่กำลังทำกับข้าว และให้เอยไปอาบน้ำเตรียมตัวมาทานข้าวเย็น เอยขึ้นไปยังห้องของตนเอง และทำท่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่โทรศัพท์กับแผดเสียงขึ้นมาเสียก่อนเอย

“ไทป์...ว่าไง” ไทป์เป็นคนโทรมา

“มึงถึงบ้านแล้วใช่มั้ย?” ไทป์ถาม

“อืม ถึงแล้วล่ะ”

“ดี กูกำลังขับรถไปบ้านมึง” ไทป์ว่า

“จะมาที่บ้านเหรอ?” เอยเอ่ยถามกลับ

“อืม เดี๋ยวเจอกัน” ไทป์กดวางสายไป


++++++++++++++++++++++++++++





   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-12-2014 09:59:38

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 17-12-2014 09:59:59

เชียร์ทีมพ่อไทป์ได้มั้ยย เค้าชอบบบบ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 17-12-2014 10:09:08

สั้นไปน่ะคร้าบบบบบ ขอบคุนครับที่มาต่อทุกวันเรยยย :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 17-12-2014 10:10:11

อ๋ออออ ไทป์คงห่วงเอย
คงไม่มีอะไรในกอไผ่
แต่กวินตกลงมันยังไง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 17-12-2014 10:11:27

เรื่องนี้สนุกมาก ตามอ่านทันแล้ว น้องเอยน่ารักจัง ดูซื่อๆดีจัง

สำหรับในตอนล่าสุดที่ไทป์พูดมันก็ถูกนะ ถ้ากวินชอบเอย ก็เอ่ยออกมาเลย อย่ามาเล่นเกมปั่นหัวเอยอยู่แบบนี้

เอยไม่ใช่ของเล่นของใครนะคะ เชียร์กวินนั่นแหละ แต่ช่วยทำอะไรให้ชัดเจนด้วย

มีข้อเสนอแนะนิดหน่อย คำว่า ชั้น ที่กวินใช้พูดแทนตัวเอง เปลี่ยนเป็น ฉัน ดีกว่านะคะ


ผู้ชายพูดแล้วแปลกๆ แต่ถ้าผู้หญิงเหมือนดาวพูดมันก็โอเคอยู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 17-12-2014 10:13:06

เค้าก็กลัวกวินแกล้งจีบน้องเอย  :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 17-12-2014 10:27:30

เอาจริงๆถ้า(พี่กิม)ไม่ปักธงที่กวินไปแล้วมิ้นต์คงเชียร์ไทป์ละค่ะ 55555555555
เพราะฉะนั้นตอนนี้เลยมองไทป์เป็นเพื่อนแนวเคะดื้ออ่ะ ต้องหาเมะกวนๆมาลับฝีปากปราบพยศโดยพลัน (กร๊ากกกกก)
เข้าเรื่องเถอะ เห็นไหมมม กวินอ่ะ! หมั่นไส้จริง! คนอะไรกวนสุดๆ =____________=
เอือมมม แกล้งน้องอีกทีเดี๋ยวมีเตะ ยังดีนะที่น้องใสๆเอ๋อๆ(?)เลยยังไม่รู้ว่าตัวเองแอบชอบไปแล้ว
ถ้าน้องรู้ว่าที่ตัวเองรู้สึกกับกวินคืออะไรเมื่อไหร่นะ เฮ้อออ ไม่อยากจะคิด ; ___ ;
หวังว่าที่กวินยังไม่ชัดเจนเพราะรอให้น้องรู้ตัวก่อนแล้วกันนะ แต่ถ้าไม่ใช่นี่ ....  :m16:

เป็นกำลังใจให้พี่กิมนะค้าบบบ มาอัพบ่อยๆน้า ทุกวันแบบนี้ดีมากๆค่ะ *บีบๆนวดๆ* /ฮา /โดนเตะ
สู้ๆค่ะ รักนะะะะะ <3

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 17-12-2014 10:43:01

พ่อไทป์น่ารักมากกกกกก ชอบบหวงลูกเอยมากๆเลย  ไทป์รับรู้มาตลอดเวลาเลยสินะว่าเอยชอบกวินนน  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 17-12-2014 10:54:18

พ่อไทป์ห่วงน้องเอยได้น่ารักมากเลยอ่ะ กวินก็คงแอบมีใจแต่หมกเม็ดมาตั้งแต่ มอหกแล้วหล่ะม๊างงงง

ช๊อบชอบนิยายเรื่องนี้จังเลย :กอด1: :impress2: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-12-2014 10:55:24

ไทป์โดดลงมาแข่งอีกคนสิ อยากรู้ว่ากวินจะทำไง เก๊กดีนัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 17-12-2014 11:05:01

แอบเชียร์ไทป์อ่ะ พูดเลย กวินดูเก๊กเกิ๊นนนน กั๊กเอยไว้กับตัวแต่ก็ไม่ยอมพูดมาตรงๆ เชียร์ไทป์ให้เอยดีกว่า ห่วงมาแต่ไหนแต่ไร เพื่อนกันกินกันเองซะเลย 555 รอมาต่ออีกนะคะ ขยันมาอัพทุกวัน ชอบจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 17-12-2014 11:07:04

ตอนนี้สั้นจัง
ไทป์ พูดถูกนะทำแบบนี้เหมือนปั่นหัวเล่นมากกว่า
อยากอ่านมุมของกวินบ้าง ว่ารู้สึกยังไง
ทำแบบนี้เหมือนเล่นกับความรู้สึกเอย
ดีนะที่ไม่รู้เรื่องจูบ
กวินศพไม่สวยแน่ 555
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 17-12-2014 11:09:08

กวิน ทำอะไรชัดเจนหน่อย สงสารน้องเอย
ถ้าทำให้น้องเอยเสียใจหละน่าดู
แฟนคลับน้องเอย ^__________^
รอตอนต่อไปนะค่ะ รีเฟรชทุกเวลาที่ว่างเลย
ลุ้นๆ ตอนเย็นมาอัพอีกรอบมั๊ย ^ ^  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 17-12-2014 11:19:14

ไทป์เหมือนพ่อหวงลูกสาวจริงๆนั่นแหละ :laugh:
นี่ถ้ากวินทำเอยเสียใจเมื่อไร เจอไทป์แน่!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 17-12-2014 11:20:13

นั่นสิ ถึงตอนนี้มีแต่คนอ่านเรียกร้องความชัดเจนจากกวินนะ จัดไปเลยกวิน อย่ามัวกั๊ก
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 17-12-2014 11:20:25

ไทป์นี่เหมือนพ่อหวงลูกสาวอย่างที่ดาวว่าจริงๆ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 17-12-2014 11:25:13

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 17-12-2014 11:26:35

ขนาดนี้แล้วก็ยังไม่คิดจะบอกอีกน่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 17-12-2014 12:18:28

กวินนิ่งเกิ้นนนน
ห้ามมาหลอกน้องเอยของเจ้นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 17-12-2014 12:22:38

ค้างงงง  :m29:

ดาวกับกวิน น่าสงสัย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 17-12-2014 12:46:00

ไทป์นี่น่าเชียร์ให้เป็นพระเอกเนอะ  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 17-12-2014 12:56:44

ทำไมยิ่งอ่าน แต่ละตอนมันยิ่งสั้นๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 17-12-2014 12:59:55

ไทป์เหมือนพ่อหวงลูกสาว  ดูแลดีทั้งหวงทั้งดุเอยดีจริงๆ 
กวินเราหมั่นไส้นาย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 17-12-2014 13:30:49

เอยซื่อจริงๆ ไทป์ก็มาดคุณพ่อจริงๆ
ส่วนกวิน กวนประสาทไทป์มากๆ
แต่เราว่ากวินสู้เอยไม่ได้หรอก เพราะความซื่อๆ ของเอยนี่แหละ น่าจะกวนอารมณ์ของกวินได้มากกว่าซะอีก
อย่างที่เอยคิดว่ากวินชอบพี่ขาวงี้ กวินซึนมาก เอยก็ซื่อมาก กวินไม่ปวดหัวบ้างเหรอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 17-12-2014 14:28:14

พ่อไทป์คะ อย่าถึงขั้นไว้หนวดถือปืนเตรียมจัดการคนที่จะมาสอยลูกสาวเลยน้า เดี๋ยวน้องเอยเป็นโสด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 17-12-2014 14:31:27

หรืออันที่จริงแล้ว กวินชอบไทป์!! ฮาฮ่าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 17-12-2014 14:37:24

คุณพ่อไทป์ช่วยดูแลลูุกสาวเอยด้วยค่ะ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 17-12-2014 14:52:03

 :katai4: เคืองกวินนิดหน่อย แต่ตอนนี้ไทป์ เอาใจไปเลยจ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Teddysdeath ที่ 17-12-2014 15:47:04

หมั่นไส้กวิน จะย้ายไปทีมไทป์ละนะ :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 17-12-2014 16:15:11

#ทีมพ่อไทป์
เอาสิ นังกวินถ้าแกเล่นๆ อิชั้นจะตบคว่ำ :beat:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 17-12-2014 17:19:14

ยังไง ยังไง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 17-12-2014 17:22:27

หมั่นไส้กวินอะ  :hao4: :hao3: นิสัยอะ! :angry2: น่าให้พ่อไทป์ต่อยซักทีนะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 17-12-2014 18:37:20

ไทป์โวยวายเกินไปปะ  :katai3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 17-12-2014 18:41:43

 พึ่งเข้ามาอ่านน
เอะ
เรื่องนี้สนุกนี่

กวินนี่สนใจ  แต่ยังไม่ชัวร์ ว่าชอบชิมิ
แต่พอมาอยู่ใกล้ชิดมากๆเข้า  ก็เริ่มจะชอบแล้วชิมิล่าา
#โอ้ย ภาษา 55
ดีจัง มาอัพทุกวันเลยนะ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Once ที่ 17-12-2014 18:42:48

ไทป์จะไปหาเอยทำไม?

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 17-12-2014 19:18:32

กวินต้องการอะไร ทำอย่างนี้ทำไมอะ เหมือนจะมาให้ความหวัง  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 17-12-2014 19:48:40

จะบอกกวินซักหน่อยว่า มันมีเส้นบางๆคั่นระหว่าง ซึนแล้วน่ากรี๊ด กับ ซึนจนน่ารำคาญนะคะ -_-
คุณก้าวขาพ้นเส้นข้อหลังมาข้างนึงแล้วค่ะ
คือกวินแบบแย๊บๆเข้าไปเหมือนจะคิดอะไร แต่หลังจากนั้นก็ทำหน้ามึนไม่รู้เรื่องรู้ราว
จะบอกว่า อ๋อเปล่า ไม่ได้คิดอะไรกับเอย ถ้าอย่างนั้นที่จูบไปหมายความว่ายังไง
ดูบุคลิกไม่น่าใช่คนเล่นๆหรือทดสอบอะไรด้วยวิธีแบบนี้นะ หรือเราดูคนผิดไป
ไทป์เหมือนพูดแทนใจคนอ่านอย่างเราเลย คุณทำเหมือนปั่นหัวอีกฝ่าย ทำแบบนี้มันไม่น่าเชียร์อ่ะ
 :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 17-12-2014 20:32:13

เชียร์ไทป์ได้ป่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 17-12-2014 21:02:08

หนูเอยของพ่อไทป์ ฟูมฟักยิ่งกว่าไข่ในหิน  5555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 17-12-2014 21:20:46

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 17-12-2014 21:24:43

อ่านทันแล้วค่ะ สนุกมากเลย
ติดอย่างเดียว เซ็งกวินชอบตีมึน
ให้พ่อไทป์จัดการซะนั่น  :katai1:
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 17-12-2014 21:43:24

ไทป์ต้องช่วยเอยแสกนให้ดี ไม่ก็น่าจะเก็บไว้เองดีกว่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 17-12-2014 22:37:50

กวินขี้เก๊กอย่างที่ไทป์ว่าจริงๆด้วย   :m26:  จะมาปั่นหัวน้องเอยลูกสาวพ่อไทป์อย่างนี้ไม่ได้นะ เดี๋ยวโดนสั่งเก็บหรอก   :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 17-12-2014 23:30:59

ทีมพ่อไทป์ค่ะ

รอตากวินคนขี้เก็ก ชัดเจนค่อยย้ายค่ายค่ะ

555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 17-12-2014 23:57:04

ไทป์ไว้หนวดแล้วหัดยิงปืนได้เลย 5555555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 18-12-2014 00:08:11

เครียดค่าาาา   :katai1:

ค้างกับพี่กวินมากค่ะ 

อย่าทำให้น้องเอย เสียใจนะคะ   :ling1:

ไม่งั้น พี่กวินจะโดน  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 18-12-2014 00:22:32

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ สนุกมากกก อ่านรวดเดียวเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: acidic_crazy ที่ 18-12-2014 05:09:41

ไทป์น่ารักเนอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-12-2014 09:25:59

สนุกอ่ะ ไม่เคยเข้ามาอ่าน
พอได้อ่าน ตอนนี้ติดเลยจ้า
ชอบพระเอกแนวนี้อ่ะ....เข้าถึงยาก น่าค้นหา น่าลูบคลำ เอ้ย ผิดละ///โดนน้องเอยตบ 555
#ทีมพ่อไทป์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 18-12-2014 10:08:47

 :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 18-12-2014 10:36:28

คอมเม้นท์เยอะแยะเลย ด่ากวินเยอะแยะเลย ฮ่าๆ รู้สึกดีใจนะคะ แม้พระเอกจะโดนด่าเกือบทุกคอมเม้นท์ก็ตาม ฮ่าๆ #ทีมพ่อไทป์ มาแรงจริงๆ ขอบคุณที่ให้กำลังและชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ  :กอด1:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 17

ความรู้สึกที่แท้จริง




          เอยอาบน้ำเสร็จพอดี พร้อมๆกับไทป์มาถึงที่บ้านเช่นกัน เอยลงมารับไทป์ แม่ของเอยดีใจใหญ่ยกใหญ่ที่ไทป์มาบ้าน

“แม่ไม่ได้เจอไทป์นานแล้ว สบายดีใช่มั้ยลูก” แม่ของเอยถาม

“สบายดีครับแม่ วันนี้มาฝากท้องนะครับ ผมไม่ได้กินกับข้าวฝีมือแม่นานแล้ว” ไทป์พูดอ้อนๆจนเอยอดขำไม่ได้

“แม่ทำใกล้เสร็จแล้วลูก เดี๋ยวแม่จะเรียก” แม่เอยว่า ไทป์กับเอยเลยไปนั่งหน้าทีวี ไทป์นั่งลงก่อนที่จะดึงให้เอยนั่งลงข้างๆ หน้าตาจริงจังของไทป์ทำให้เอยรู้สึกได้ว่าไทป์มีเรื่องจะพูดด้วย จึงมาถึงที่บ้านเช่นนี้

“เอย...กูมีเรื่องจะถามมึง”

“เรื่องอะไรหรอไทป์?” เอยถามกลับ

“มึง...รู้สึกยังไงกับไอ้กวิน...เอาตรงๆเลย อย่าปิดบังกู ถ้ายังเห็นกูเป็นเพื่อนมึง” น้ำเสียงของไทป์ไม่ได้ดูโมโหหรืออะไรเลย กลับนิ่งและดูใจเย็นจนเอยกล้าที่จะพูดคุยด้วย ที่คิดๆไว้ว่าจะนำเรื่องนี้ไปปรึกษาพี่แปงคงจะไม่ทัน เพราะตอนนี้เอยคงต้องพูดกับไทป์เสียแล้ว

“คือ...เราไม่รู้หรอก เราไม่มั่นใจเลยว่ามันคืออะไร?” เอยก้มหน้าลงอย่างสับสนในใจ ที่ผ่านยังถามตนเองอยู่เสมอ ว่าทำไมเอาแต่แอบมองกวิน และทำไมถึงใจเต้นรัวทุกครั้งที่อยู่ใกล้

“มึง...ใจเต้นไหม รู้สึกทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้หรือเจอหน้ามัน” ไทป์ถาม

“อะ..อืม รู้สึกแบบนั้น” เอยตอบ ไทป์ถอนหายใจเบาๆ ก่อนพูดต่อ

“เอย..มึงรู้ตัวไหมว่าแบบนั้นเค้าเรียกว่าชอบ”

“........”



          เอยนิ่งเงียบไป คำพูดของไทป์เป็นดั่งกุญแจที่ไขกล่องปิดตายให้เปิดออกมา ที่ผ่านมาสำหรับเอยนั้นจะเรียกว่าไม่รู้สึกตัวเสียทีเดียวก็ไม่ใช่ เพียงแต่แค่ไม่มั่นใจอีกทั้งยังพยายามหลีกเลี่ยงคำตอบในใจมาตลอด ทุกครั้งที่เจอกวินเอาแต่พูดกับตนเองว่าไม่ใช่ความชอบ มันเพียงแต่เพราะตนกลัวการเผชิญหน้ากับกวินเท่านั้น...เอยบอกตนเองเช่นนั้นมาตลอด ว่ามันไม่ใช่ความรัก แต่เป็นเพียงความกลัวเท่านั้น

“เฮ้อ...มึงเป็นแบบนี้ จะไม่กูห่วงได้ไง มึงไม่รู้ตัวเลยว่าชอบมัน” ไทป์ว่าพลางถอนหายใจ

“เรา...คิดว่ามันไม่น่าจะใช่สิ่งนั้นหรอกไทป์” เอยตอบเสียงเบา

“แล้วมึงคิดว่ามันคืออะไร?” ไทป์ถาม

“.....” เอยเงียบอีกครั้ง ไทป์ถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะพูด

“มึงรู้ไหม ว่ามึงแอบมองมันมาตลอดตั้งแต่ ม.หก สายตาของมึงไม่มองใครเลยนอกจากมัน” ไทป์ว่า เอยหันมองหน้าไทป์อย่างตกตะลึง ที่ไทป์สังเกตเห็นถึงขนาดนั้นเลยหรือ

“ไทป์....รู้มาตลอดเลยเหรอ?” เอยถาม

 “กูเป็นเพื่อนมึงนะ กูรู้จักมึงมากกว่าตัวมึงเองซะอีก” ไทป์ว่า ก่อนจะยิ้มบางๆให้

“ความจริงก็คือ....มันเป็นแค่ความรู้สึกข้างเดียว”



          เอยว่าเช่นนั้น ไม่มีทางที่กวินจะมาสนใจคนธรรมดาอย่างเอยได้ อีกอย่างเอยเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงสวยๆที่กวินจะเหลียวมอง แม้แต่จะเป็นของเล่นชั่วคราวก็ยังเป็นไปไม่ได้ เรื่องจูบก็เช่นเดียว กวินแค่ต้องการกำราบให้เอยไม่กล้าขัดคำสั่งเพียงเท่านั้น ไม่ใช่เพราะความรู้สึกเช่นเดียวกันอย่างที่เอยเป็น

“กูไม่รู้หรอกนะ ว่าจะข้างเดียวหรือยังไง แต่เอย....ถ้ามึงชอบผู้ชายคนอื่น กูจะไม่ว่ามึงเลย แต่สำหรับไอ้กวิน...มันอยู่คนละโลกกับมึง คนอย่างมันไม่ใช่ผู้ชายที่จะตอบรับความรู้สึกของมึงได้” ไทป์พูด สีหน้าของไทป์เองก็ดูแย่มาก คล้ายไม่อยากทำให้เอยรู้สึกเสียใจไปมากกว่านี้

 “ต้องตัดใจสินะ” เอยเม้มริมฝีปาก เหมือนมีก้อนอะไรสักอย่างมาจุกอยู่ที่คอ

“กูรู้...ว่าที่กูพูดน่ะมันดูใจร้ายเกินไป แต่ถ้าขืนปล่อยให้มึงรู้สึกกับมันมากกว่านี้ มึงจะเจ็บปวดเข้าสักวัน ให้กูมองมึงอยู่เฉยๆไม่ได้หรอกนะ” ไทป์ว่าอย่างเป็นห่วง

“เราจะทำมันได้ไหมไทป์ เราจะตัดใจได้จริงๆเหรอ?” เอยถามอย่างไม่มั่นใจในตนเอง รู้สึกหมดเรี่ยวแรงอย่างบอกไม่ถูก

“มึงต้องผ่านมันให้ได้ จำไว้ยังมีกูยังมีดาว ยังมีแม่มึง มึงไม่ได้ตัวคนเดียว สักวันมึงจะตัดใจได้ แต่ก่อนอื่นมึงต้องอยู่ให้ห่างจากมันมากที่สุด ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องข้องเกี่ยว” ไทป์บอก

“อืม...เราจะพยายาม” เอยพยักหน้าช้าๆ รู้สึกร้อนผ่าวตรงกระบอกตาเหลือเกิน ราวกับน้ำตาจะทะลักออกมาให้ได้

“เอย ไทป์ กินข้าวลูก” เสียงแม่ตะโกนเรียก ทั้งสองจึงลุกไปทานข้าว ตลอดมื้อเอยได้แต่เขี่ยข้าวอย่างเหม่อลอย จนโดนแม่ดุ ด้านไทป์ก็ได้แต่มองอย่างเป็นห่วง

“ทำใจลำบากสินะไอ้เอย...” ไทป์พึมพำคนเดียว ก่อนที่จะกินข้าวต่อ...

...
..
.



          ไทป์กลับไปแล้ว ตอนนี้เอยเดินขึ้นมายังห้องนอนของตนเอง ในที่สุดน้ำตาที่กลั้นไว้ก็พากันไหลออกมา เพิ่งจะยอมรับความรู้สึกตนเองอย่างจริงจังก็คราวนี้ ความรู้สึกตื่นเต้น ใจเต้นแรง หน้าแดงเหมือนเป็นไข้ ทั้งเวลาที่ได้สบตาของกวินและเมื่อยามถูกสัมผัส หรือตอนที่ถูกจูบ ความรู้สึกเหล่านี้...มันมากกว่าชอบเสียแล้ว จะบอกกับไทป์ได้อย่างไรว่าความรู้สึกเหล่านี้ ค่อยๆสะสมจนมากกว่าความชอบไปเสียแล้ว


          กวิน....เสมือนอยู่สุดขอบฟ้า ไกลเกินกว่าจะเอื้อมถึง ได้แค่มองเห็นแต่จับต้องไม่ได้ ความเสียใจตอนนี้เอ่อล้นออกมาจนเอยคิดว่ามันช่างเจ็บปวดอะไรเช่นนี้ น้ำตายังคงไหล พอๆกับความรู้สึกเสียใจที่ค่อยๆทะลักออกมา เหตุใดการมีความรักถึงเจ็บปวดเช่นนี้

“ทำไมมันเจ็บขนาดนี้...”


          ร้องไห้อยู่เช่นนั้นจนกระทั่งหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เมื่อเข้าสู่นิทรา ความฝันก็เข้ามาเยือน ฝันซ้ำๆถึงเรื่องราวในสมัยนั้น มันคือสิ่งตอกย้ำว่าเอยไม่เคยลืมเรื่องราวเหล่านั้น และความรู้สึกที่มีก็ไม่เคยเลือนหายไปไหนเช่นกัน...




               วันนี้เป็นวันที่โรงเรียนจัดงานวัฒนธรรม เป็นงานที่จัดให้นักเรียนโรงเรียนอื่นๆและผู้ปกครองเข้ามาเที่ยวชมได้ ภายในงานจะมีเวทีใหญ่อยู่ตรงกลางหน้าลานเสาธง ที่จะจัดการแสดงต่างๆให้แขกที่เข้ามาชม โดยแต่ละชั้นเรียนจะต้องส่งการแสดงหนึ่งชุดเพื่อทำการแสดง และแต่ละห้องจะมีการออกร้านเพื่อเป็นสีสันของงานด้วย


          ห้องของเอยประชุมกันแล้วว่าจะออกร้านขายเค้ก คุกกี้ ขนมต่างๆ รวมถึงชากาแฟ เรียกได้ว่าเป็นร้านขายเบเกอรี่ย่อมๆเลยทีเดียว ขนมต่างๆนำมาจากร้านของเพื่อนในห้อง ซึ่งเป็นของที่บ้านและซื้อมาด้วยราคาส่ง


          เมื่อวานเอยและเพื่อนร่วมห้องใช้เวลาตกแต่งร้านกันอย่างเต็มที่ ผู้ชายก็ออกแรงไป ผู้หญิงก็ทำของตกแต่งกันไป จนวันนี้ร้านพร้อมเปิดแล้ว ตอนเช้าหลังเคารพธงชาติก็เริ่มพิธีเปิด จากนั้นทางโรงเรียนก็อนุญาตให้คนนอกเข้าชมได้


          กวินและไทป์ สำหรับสองคนนี้เรียกได้ว่าเป็นตัวเรียกแขกเลยทีเดียว สาวๆจากโรงเรียนอื่นมาที่ร้านกันเยอะแยะ ชนิดทุกคนในห้องวิ่งกันเสิร์ฟกันให้วุ่น ปล่อยให้กวินและไทป์นั่งนิ่งๆ เท่านั้นก็เรียกลูกค้าได้แล้ว

“แว่นๆ ชงกาแฟสามแก้ว” เพื่อนในห้องตะโกนบอกเอย ที่มือตอนนี้แทบจะพันกันแล้ว เพื่อนผู้ชายหลายคนก็วิ่งกันเสิร์ฟบ้าง ชงชากาแฟกันบ้าง เอยเองก็เป็นอีกคนที่อยู่ข้างหลังร้าน ชงกาแฟและชาต่างๆส่งให้เพื่อนที่ทำหน้าที่เสิร์ฟกัน

“ให้กูช่วยไหม?” ไทป์เดินมาถาม พลางมองเอยที่กำลังเทผงกาแฟใส่แก้วอยู่

“ไม่ต้องหรอกไทป์ ไปนั่งให้สาวๆเห็นก็พอแล้ว” เอยพูดไปคนกาแฟไป ก่อนจะยื่นให้เพื่อนผู้หญิงในห้องไปเสิร์ฟ

“มันน่าเบื่อนี่หว่า ให้นั่งเฉยๆ เหน็บจะแดกก้นกูแล้ว” ไทป์ว่าพลางทุบสะโพกตนเอง

“กะ...กวินยังนั่งได้เลย” เอยพูด พลางหันไปมองกวิน ที่ตอนนี้นั่งนิ่งๆพร้อมกับทำหน้าขรึม โดยที่สาวๆเอาแต่จ้องมองไปกินเค้กไป ดูจะมีความสุขเอามากๆ

“กูไม่ใช่มันนะเอย ที่จะเป็นรูปปั้นได้น่ะ” ไทป์แหวขึ้น เอยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“ไทป์ มาทำอะไรตรงนี้ ไปนั่งข้างกวินสิ ลูกค้าถามหานายกันใหญ่แล้ว” เพื่อนผู้หญิงในห้องเรียกไทป์ พร้อมกับลากไทป์ให้ไปนั่งข้างกวินต่อ สีหน้าของไทป์ตอนนี้หงิกงอจนเอยต้องยิ้มออกมาอย่างขำๆ

“แว่น ไปล้างแก้วหน่อยดิ แก้วจะหมดแล้ว” เพื่อนผู้ชายอีกคนยกถังที่เต็มไปแก้วชากาแฟที่ยังไม่ได้ล้าง เอยจึงวางมือจากการชงกาแฟ แล้วยกถังใบนั้นไปยังอ่างก๊อกน้ำหน้าห้องน้ำที่อยู่ห่างจากร้านพอสมควร

“หนักจัง..” เอยบ่นคนเดียว พยายามยกถังนั่นจนมาถึงหน้าห้องน้ำ ก่อนที่จะลงมือล้าง



          ล้างไปล้างมาจนในที่สุดก็เสร็จ เอยค่อยๆเรียงแก้วลงในถัง ก่อนจะยกเพื่อพากลับไปยังร้าน ด้วยความรีบร้อนเพราะกลัวเพื่อนๆจะรอนาน เอยเลยพยายามก้าวยาวๆ และทันใดนั้นเอยดันสะดุดก้อนหินทำท่าจะล้ม

“แก้วแตกแน่ๆ” เอยคิดในใจ แต่แล้วกลับมีใครดึงเอยขึ้นมาได้ทันเวลา พร้อมกับดึงถังแก้วน้ำออกจากมือเอย


          วงแขนของใครคนหนึ่งกำลังรั้งเอวของเอยจากด้านหลังไว้ไม่ให้ล้มหน้าทิ่มลงไป อีกมือก็ถือถังแก้วน้ำไว้ เอยรีบยืนทันทีขึ้นทันที ก่อนที่จะหันหลังไปพบว่าเป็น....กวิน เมื่อเห็นอย่างนั้น ใบหน้าของเอยก็ร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ และอาจจะเพราะเมื่อครู่นี้กำลังจะหกล้ม เอยเลยรู้สึกตกใจเสียใจเต้นระรัวอยู่เช่นนี้ ดวงตาของทั้งสองสบกันอยู่หลายวินาที ก่อนที่เอยจะเริ่มอ้าปากพูด

“ขะ...ขอบคุณ” เอยบอกออกไป กวินกลับนิ่งเฉย ถือถังเดินกลับไปยังร้านแทนเอย



          เอยเดินตามกวินไปจนถึงร้าน พบว่าเพื่อนๆกำลังชะเง้อมอง ราวกับมองหาใครสักคนอยู่ ฉับพลันพอเห็นกวินก็รีบโบกไม้โบกมือเรียก

“กวิน..หายไปไหนมา ลูกค้าตามหากันอยู่” เสียงของเพื่อนผู้หญิงในห้องพูดขึ้น กวินชักสีหน้าเบื่อหน่ายออกมาแค่เพียงแวบเดียวเท่านั้น ก่อนจะกลับมาหน้านิ่งเหมือนเช่นเคย

“มายกทำไมแก้วน้ำเนี่ยะ ให้เอยยกไปสิ” เธอพูดแบบนั้น ก่อนจะดึงถังน้ำออกจากมือกวินแล้ววางมันลง บ่งบอกว่าเอยต้องเป็นคนยกไปเก็บไม่ใช่กวิน

“ชั้นจะทำงานหลังร้าน” กวินบอกแบบนั้น ก่อนจะคว้าถังแก้วน้ำ และเดินดุ่มๆตรงไปยังหลังร้าน ไม่ฟังเสียงคัดค้านของเพื่อนผู้หญิงคนนั้นเลย เธอดูจะหงุดหงิดมาก เลยหันมาพาลเอยที่ยืนอยู่

“เพราะนายนั่นแหละ” เธอพูดอย่างใส่อารมณ์ ก่อนที่จะผลักเอยแล้วเดินกลับไปยังหน้าร้าน ทิ้งให้เอยยืนงงอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้น

“มึงเป็นอะไรไหม?” ไทป์วิ่งมาหาเอย ดูก็รู้ว่าไทป์เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น

“ไม่เป็นไรหรอกไทป์” เอยยิ้มให้

“แล้วไอ้กวินมันทำไม?” ไทป์ถาม

“คะ...เค้ามาช่วยเรายกถังแก้ว แต่เพื่อนคนนั้นจะให้กวินไปอยู่หน้าร้าน เลยหงุดหงิดที่กวินมาช่วยเราน่ะ”

“แล้วยัยคนนั้นมาเสือกอะไรด้วยวะ ไม่มีเหตุผลสักนิด” ไทป์ต่อว่าพลางหันไปมองเพื่อนคนนั้นที่ผลักเอย

“ช่างเถอะ...กลับไปช่วยที่ร้านกัน” เอยว่า



          เวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงบ่าย ถึงเวลาปิดร้านเพื่อไปชมการแสดงแล้ว เพื่อนๆในห้องต่างโยนข้าวของวางกองระเนระนาด ไม่มีใครสนใจที่จะช่วยกันเก็บของเลย เพราะต่างพากันไปจับจองที่นั่งเพื่อชมการแสดง ไทป์เองอาจารย์ก็เรียกตัวไปเพื่อมอบรางวัลในฐานะนักกีฬาดีเด่นประจำโรงเรียน ตอนนี้จึงเหลือแต่เอยคนเดียวที่กำลังเก็บของ แม้จะรู้สึกน้อยใจอยู่บ้างที่เพื่อนๆไม่ช่วย แต่เอยรู้ดีว่าในสายตาเพื่อนๆ เอยมันก็แค่คนที่ดูไร้ค่า คงจะต้องยอมรับชะตากรรมและก้มหน้าทำต่อไป


          เก็บไปเรื่อยๆ ก็พบว่ากวินเองก็กำลังเก็บของอยู่อีกมุมหนึ่ง ตอนนี้กำลังเก็บแก้วที่ยังไม่ได้ล้างใส่ถัง เอยรู้สึกใจชื้นขึ้นมา อย่างน้อยก็ไม่ได้ทำงานอยู่คนเดียว จนในที่สุดก็เก็บข้าวของหมดแล้วเหลือเพียงเต็นท์กับโต๊ะว่างที่ภารโรงจะมาเก็บทีหลัง เอยกับกวินทำงานกันอย่างเงียบๆ โดยยกของทั้งหมดไปเก็บไว้ในห้องเรียน จนสุดท้ายเหลือแก้วกาแฟที่ต้องเอาไปล้าง

“ดะ...เดี๋ยวเราเอาไปล้างเอง” เอยบอกแบบนั้น แต่กวินก็ทำหน้าเมินเฉย ดึงถังแก้วแล้วเดินตรงไปยังก๊อกหน้าห้องน้ำ สุดท้ายทั้งสองจึงต้องช่วยกันล้าง

 “โอ๊ย!!” เสียงกวินร้องขึ้น เอยหันไปมองพบว่าปากแก้วใบหนึ่งขอบบิ่น และมันได้บาดมือของกวินเลือดไหลออกมาพอสมควร

“เลือดออกนี่” เอยร้องออกมา อารามตกใจเอยรีบดึงมือของกวินมาดู ก่อนที่จะดึงไปใต้ก๊อกน้ำเพื่อล้างเลือดออก

“เจ็บไหม?” เอยถาม โดยที่ยังมองแผล กวินจ้องหน้าเอย ไร้ซึ่งคำตอบใดๆออกมาจากปาก

“ไปห้องพยาบาลเถอะ” เอยบอกเช่นนั้น แต่กวินส่ายหน้า

“เลือดหยุดแล้ว” กวินพูดแค่นั้น

“แต่ต้องปิดแผลนะ เดี๋ยวจะติดเชื้อ” เอยว่า ก่อนที่จะวิ่งหายไปและกลับมาพร้อมกับพลาสเตอร์ที่ไปเอามาจากห้องพยาบาล



          เอยค่อยๆปิดแผลของกวินด้วยพลาสเตอร์อันนั้น โดยที่ไม่รู้เลยว่าการกระทำเหล่าอยู่ในสายตาของกวินทั้งหมด รอยยิ้มบางๆผุดขึ้นมา เอยไม่อาจจะได้เห็นรอยยิ้มที่ยากจะได้พบของกวิน นี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่กวินยิ้มออกมาอย่างตั้งใจ


          เมื่อปิดแผลให้กวินเสร็จ เอยจึงเป็นคนล้างแก้วที่เหลือ และกวินเป็นคนยกไปเก็บให้ วันนี้เอยรู้สึกว่ามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเพราะไม่ได้ถูกทิ้งให้ทำงานคนเดียว อย่างน้อยก็มีกวิน เป็นเพื่อนคนหนึ่งที่ไม่ได้เห็นเอยไร้ค่าจนขนาดไม่ยื่นมือมาช่วยเหลือ วันนี้เป็นอีกวันที่เอยยิ้มกว้างตั้งแต่กลับมาจากโรงเรียนจนถึงที่บ้าน....




+++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 18-12-2014 10:43:10

ไทป์น่ารักมากกกก. น่ารักที่ซู้ดดดดดดด อยากมีเพื่อนแบบนี้จังเลยยยย. กวินนนนนน้องเอยจะตัดใจล่นะ จะทำอะไรก็รับทำ!!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 18-12-2014 10:57:22

ไทป์นี่มีคู่ไหมคะ
สงสารนาง
 :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-12-2014 11:10:38

สงสารเอยจัง....แต่ดูแล้ว กวินก็คอยช่วยเอยแบบห่างๆ แบบเนียนอยู่ตลอดนะ
ทีนี้ละ คงมีคนดิ้นเร่าๆ เพราะน้องเอยจิตัดใจแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 18-12-2014 11:41:34

อ่านเรื่องในอดีตแล้วยิ้มเลย กวินคนขี้เก๊กอาจจะใจตรงกันกับเอยตั้งแต่ตอนมัธยมปลายก็ได้นะ   :m17: 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 18-12-2014 11:43:48

เฮ้ยยยย หวานอะไรอย่างนี้คุณกวิน แหมะๆๆๆๆ :ling1: :ling1:

โถ่น้องเอยร้องไห้ไปเถอะคะ ตัดใจหรอ คืออะไรอ่ะ?คิดว่ากวินจะยอมมั๊ย?  :serius2:

อย่าเศร้าไปเลยนะโอ๋ๆๆๆๆ  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 18-12-2014 11:58:11

 :mew5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 18-12-2014 12:22:00

กวินจะปล่อยเอยไปได้ไง
เอยน่ารัก เด็กดีซะขนาดนี้
ไทป์เป็นเพื่อนที่ดีมากๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 18-12-2014 12:24:01

งืออออ กวินทำตัวให้ชัดเจนกับเอยหน่อยสิ :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 18-12-2014 12:24:29

เอยน่ารัก~ แต่ตอนนี้สงสารเอยอ่ะ ชิ! ช่วยคืนชะนีที่รังแกเอยสู่ป่าด้วยค่า o18 o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 18-12-2014 12:32:55

สู้ๆนะเอย
รอวันที่นังกวินมาอ้อนวอนขอความรัก :katai3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 18-12-2014 12:38:01

 :m15: สงสารเอย

อยากให้เอยถอยออกมา กวินจะได้ดิ้น  :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 18-12-2014 12:40:00

กวินอย่ามัวแต่เก๊ก เดี๋ยวจับเอยใส่พานถวายให้พี่ขาวกับไทป์ซะเลยนิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 18-12-2014 12:42:57

เมื่อก่อนกวินดูจะชอบน้องเลยคอยดูห่างๆคอยช่วยทุกเรื่อง ตามฉบับพระเอกแสนดี(แต่ซึน)มาเลย
ไหงพอโตมามันถึงได้เกรียนนนนนแบบนี้ห๊า กลายเป็นเวอร์ชั่นปั่นหัวน้องไปซะงั้นอ่ะ หรือเช็คความรู้สึกน้องหรอว่ายังชอบอยู่ไหม ?
ถ้ารู้แล้วว่าน้องยังชอบอยู่ก็ช่วยเดินหน้าจีบให้มันดีๆเซ่ สงสารน้องนะคะแบบนี้  :mew6:
อีกอย่างไทป์ก็ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นสมัยมัธยมด้วย จะบอกให้น้องรีบตัดใจก็ไม่ผิดอ่ะนะ เฮ้อออ คอยดูเดี๋ยวน้องตัดใจแล้วจะรู้สึก

ไม่ใช่น้องยิ่งหนียิ่งหลบหน้าจะยิ่งเข้ามาแกล้งหรอกนะ ฮึ่ม  :m16:
หมั่นไส้พระเอกคนนี้จริงเชียวค่ะพี่กิม ; _____ ;

เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะคะะะะ ~ สู้ๆค่ะ >_____<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 18-12-2014 12:43:33

มีโมเมนต์หวานๆ กับเค้าด้วย
ดูพี่กวินก็มีใจน้า หรือคนอ่านคิดไปเอง
น้องเอยจะตัดใจแล้วนะ กวินทำอะไรสักอย่างสิ T_________T

อยากเห็นกวินหึงจัง เอาให้คลั่งน้องเอยไปเลย ฮึ ฮึ ฮึ  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 18-12-2014 12:45:13

กวิน ๆ จะทำอะไรก็รีบทำก่อนที่เอยจะตัดใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 18-12-2014 12:47:58

โห   ไทป์อธิบายได้ตรงจุดมาก  ในฐานะที่ไทป์ก็มาจากพึ้นเพที่คล้ายคลึงกับกวินอาจจะต่างกันไปไม่มากก็น้อย

กวินเองก็มีท่าทางชอบเอยมาตั้งแต่มัธยม ณ ตอนนี้จะเดาเอาว่ากวินอาจจะตัดใจไปแล้วตอนที่ไปเรียนต่อ แต่พอมาเจอกันอีกก็ทำให้เกิดการหวั่นไหว ว่าแต่ตอนนี้เอยจะตัดใจก็ต้องคอยดูทางกวินสินะว่าจะไปต่อแบบไหน  แต่ยังไงๆท่าทางจะมีชะนีตามราวีเอยเยอะเอาการอยู่

อ้อนขอสามีหรือภรรยา(หนุ่ม)ดีๆให้ไทป์สักคนนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 18-12-2014 13:01:26

สงสารเอย อย่าพยายามตัดใจเลย ยิ่งตัดใจยิ่งทำให้ชอบมากขึ้นๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 18-12-2014 13:29:52

ถอยเหอะเอย

นายกับกวินมันต่างกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 18-12-2014 14:26:03

เอยน่าสงสาร เอยร้องไห้  T T

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 18-12-2014 14:40:13

ไทป์น่ารักมาก เป็นแม่ยกไทป์ ไทป์ว่าไงก็ตามนั้นเลยจ้ะ
น้องเอยจะตัดใจแล้ว ก็ดี เล่นยึกๆยักๆหวงไว้แต่ก็ไม่พร้อมจะแสดงตัวว่าจริงจังเราก็ไม่รู้ว่าเขาจะยังไง ไม่อยากเห็นเอยเสียใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 18-12-2014 14:42:55

ปักป้าย #ทีมพ่อไทป์ ค่ะ

ไทป์กับเอยนี่น่าจิ้นแบบที่ดาวว่าจริง ๆ นั่นล่ะค่ะ แต่กวินก็ซึนน่ารัก เลือกยากนะคะเนี่ย 555

เอยตัดใจเถอะค่ะถ้าเขาไม่ชัดเจนกับเราอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 18-12-2014 14:50:01

เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกอ่ะ น่ารักจัง
>///////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 18-12-2014 15:33:05

คงต่างแอบรักกันมานาน ไม่สิ กวินรู้ว่าเอยสนใจตัวเอง แต่เอยนั้นแหละไม่รู้ไรเลย  :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 18-12-2014 15:47:43

กวินสนใจเอยมาตั้งนาน แล้วปล่อยหลุดมาถึงตอนนี้ได้ไง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 18-12-2014 15:56:00

อยากเห็นท่านประธานดิ้น ที่เอยไม่สนใจ
เก๊กจริงๆเลยกวิน ชอบเค้าแล้วยังเก๊กอีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 18-12-2014 16:03:15

ชอบเอยก็บอกไปปปปปปป :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 18-12-2014 16:22:19

อ่านไปลุ้นไป
กว่าเอยจะรู้ใจตัวเองก็กลายเป็นว่าต้องมาตัดใจแล้วซะงั้น ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
กวินก็ปากแข็งน่อวว ปากหนักปางแข็งมัวแต่ซึนแบบนี้ระวังคนอื่นคาบไปแอ้มเน้ออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Teddysdeath ที่ 18-12-2014 16:38:41

นังชะนีนั่นต้องดูออกแน่เลยว่ากวินมีใจให้เอยถึงได้มาหาเรื่องกัน
เสียใจนะยะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ของหร่อน ปู้จายเค้าจะรักกัน :hao3:

กวินจะทำไรให้รีบทำ เอยจะไปแล้วนะถ้ายังมัวซึน เก๊กมากระวังอด o18

#ทีมพ่อไทป์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 18-12-2014 16:43:57

เราเองก็คิดแบบไทป์นะ ถ้ามันเป็นไปไม่ได้เราก็ต้องตัดใจให้เร็วที่สุด :hao5:
แต่เราอยากเชียร์เอยนะ เราว่ากวินก็มีใจให้เอยบ้างแหละ มันไม่ใช่นักข้างเดียวหรอก เราเชื่ออย่างนั้น :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 18-12-2014 17:11:50

กวินอ่าาาา

ชอบก็จีบเลย
ชอบก็จีบเลยเส่!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 18-12-2014 17:49:38

อ่าน 3 ตอนรวดดดดด
เรื่องนี้นี่เปนแนวที่เราชอบจิงๆ อ่านแร้วมันจี๊ดแบบรักข้างเดียวจิงๆ >\\\\\\<
แต่ที่จิงแล้ว กวินของเรา ก้อซึน(มาก) & เกรียน ไปงั้นแหล่ะน๊าาาาา
เพราะดูๆไปแร้วเฮียก้อไม่ได้ชอบเอยไง๊ แต่รักเรย!!! ♡ 555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 18-12-2014 17:50:59

ซึนได้ซึนดี ซึนเดเระเหลือเกินนายกวิน
ชอบพ่อไทป์ น่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 18-12-2014 18:07:22

เป็นการเก็บเล็กเก็บน้อยมาตั้งแต่อดีตสินะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 18-12-2014 18:08:50

อาจจะเผลอใจไปแล้ว ก็ได้นะ
ทั้งสองคนเลย
 :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 18-12-2014 18:43:09

รู้ว่ารักก็ต้องตัดใจซะแล้วน้องเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 18-12-2014 19:01:57

 :m16: เพื่อนเอยแย่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่มีความรับผิดชอบ
          อ่านแล้วเดือด  :m31:
           กวินคนดี(ตอนนี้ขอชม)ช่วยเอย แอบมีใจให้ตั้งแต่เรียนแน่เลย
          รักนะแต่งไม่แสดงออก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 18-12-2014 20:09:48

เอยยยยยยย อดทนนะลูก  :hao5:เดี๋ยวอีตากวินจะต้องบอกชอบหนูแน่ค่ะ อดทนหน่อยนะ
อีตากวิน!!! :angry2: เลิกปากแข็ง แล้วไปบอกชอบเอยได้แล้ว! :m16: เดี๋ยวเอยเลิกชอบนะ!!! :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: hembetaro ที่ 18-12-2014 20:57:15

อ้างจาก: bulldog17 ที่ 18-12-2014 17:11:50  

กวินอ่าาาา

ชอบก็จีบเลย
ชอบก็จีบเลยเส่!!!

ชูวั๊บๆ 555  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 18-12-2014 21:04:16

ในสมัยเรียนกวินช่วยเหลือเอยอยู่ตลอด เป็นโมเม้นท์ที่น่ารักมาก

แต่ตอนนี้นี่สิ เอยจะต้องเสียน้ำตาให้กับรักที่ไม่รู้จะสมหวังรึเปล่า

ไทป์พูดตรงประเด็นทุกอย่าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 18-12-2014 21:08:30

 :katai1: :katai1: ไม่เอานะน้องเอย

อย่าร้องไห้ โอ๋ๆๆ น่าสงสารจัง  พอรู้ตัวว่ารู้สึกยังไง

ก็ต้องตัดใจแล้ว เพราะกวินคนเดียว ซึนเกิน เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลย :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 18-12-2014 21:21:17

เอยมองโลกในแง่ดีจัง
เราอิจฉาเลย เหมือนมีความสุขได้ง่ายๆ ในทุกๆ วัน
กวินอยู่ใกล้ ก็คงสบายใจ
แต่พ่อไทป์คงอดห่วงไม่ได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 18-12-2014 21:32:54

นั่นสินะ ตัดใจได้ก็ดี

ไม่อยากเห็นเอยเสียใจอ่ะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 18-12-2014 22:52:27

เข้ามารอค่า 
จะลงแดง อยากรู้ความในใจของกวินบ้าง

ปูเสื่อรอ ^_______________^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 18-12-2014 23:03:58

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 18-12-2014 23:41:22

โถพ่อกวิน
ป๊าดดดดดด คุณพระ !!!! คือใจดีแท้หน๊อ
แอบสำนึกผิดที่เคยแอบด่าในใจมาหลายครั้ง
เจอบทนี้เข้าไป น้ำตาเช็ดหัวเข่าเลยลงมาง่ามนิ้วนางข้างซ้ายของเท้าเลย
นี้มันพระเอกชั๊ดๆ นางฟ้าเทวดาองค์ไหนมาเกิดนิ โหเป็นบุญแท้น๊อ
เอย ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงรู้สึก ชอบกวินอะไรขนาดนี้
เพราะยังงี๊นี้เอง โอเคเลยยอม
อยากรู้ว่าแล้วกวินก็น่าจะรุ้ใจตัวเองตั้งนานแล้วแต่ทำไมถึงปล่อยเอยไปหายไปหลายปี
ถ้าไม่เจอกันที่บริษัทนี้ เราจะไม่มีสิทธิได้จินตนาการกันเลยนะ
มาต่อเร็วๆนะ คือมันติดแล้วละ อาการมาแล้วๆคล้ายๆจะขาดยา เห่อ
อาการของติ่งติดนิยายมาเบย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 19-12-2014 01:11:49

เข้ามาตามอ่านด้วยคนค่ะ
มาช่วยลุ้นน้องเอยกับคนขี้เก็ก
นี่อยากรู้ถ้าเอยไม่เล่นด้วยแล้วจริงๆจะยังเก๊กออกมั้ยยย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 19-12-2014 04:51:55

เค้าชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ รอคนแต่งมาต่อนะจุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 19-12-2014 08:53:01

เข้ามารอนะ มากูว่าน้องเอยจะเลี่ยงยังไง... กวินต้องโกรธแน่เลย คิคิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 19-12-2014 09:18:31

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 18

สูงเกินเอื้อม




          วันนี้วันจันทร์ เอยตื่นเช้ามาด้วยดวงตาที่บวมเป่ง เพราะผ่านการร้องไห้มาเมื่อคืน รู้สึกว่าการลุกขึ้นตื่นในวันนี้ช่างอ่อนเพลียสิ้นดี เอยอาบน้ำแต่งตัวออกมาทำงานด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยวเหลือเกิน


          มาถึงที่ทำงาน ตอกบัตร แล้วเข้าไปนั่งที่โต๊ะทำงาน ฟุบหน้าลงกับวงแขนของตนเอง วันนี้รู้สึกอยากลางานจริงๆ ไม่พร้อมจะเจอผู้คน ไม่พร้อมได้ยินคนรอบข้างพูดถึงชื่อของกวิน รู้สึกว่าตนเองอ่อนแอจนน่ากลัว ทำไมถึงรันทดเช่นนี้ จะมีความรักทั้งทีก็ไม่มีหวัง อันที่จริงมันหมดหวังตั้งแต่ยังได้เริ่มต้นเสียด้วยซ้ำไป


          เอยหมกมุ่นกับความคิดอันหมองหม่นของตนเอง วันนี้อยากอยู่นิ่งๆ ไม่อยากจะหยิบจะจับอะไร รู้สึกปวดหัว อยากหายตัวไปจากตรงนี้ จากที่รอบข้างเงียบๆ ตอนนี้เริ่มมีผู้ร่วมงานมากันบ้างแล้ว

“อ้าวเอย เป็นอะไร?” พี่แปงที่มาถึงก็เอ่ยถามทันที เพราเห็นเอยนั่งฟุบอยู่บนโต๊ะ

“พี่แปงมาแล้วหรอครับ” เอยลุกขึ้น

“จ้ะ เมื่อกี้แฟนพี่มาส่งน่ะ” พี่แปงพูดพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“ดีกันแล้วใช่ไหมครับ” เอยถาม

“อืม เราเคลียร์กันแล้วจ้ะ พี่ต้องขอบคุณเอยกับไอ้ขาวนะ ที่อยู่ข้างๆพี่น่ะ” พี่แปงว่า

“ว่าแต่เอยเถอะ วันนี้เป็นอะไร ดูสิตาบวมยังกับปลาทอง” พี่แปงถาม พลางพิจารณาหน้าตาของเอย

“รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยน่ะครับ” เอยว่า

“จะทำงานไหวไหมเอย?” พี่แปงถามอย่างเป็นห่วง

“ไหวครับ” เอยตอบพร้อมยิ้มอย่างยืนยันว่าทำงานได้

“อ้าว ขาวมาแล้วหรอ?” พี่แปงหันไปอีกด้าน พี่ขาวกำลังเดินมา

“เป็นไง อารมณ์ดีแบบนี้ คืนดีแล้วล่ะสิ” พี่ขาวว่า พี่แปงได้แต่ยิ้มเป็นคำตอบ

“เอย...เป็นอะไรไม่สบายเหรอ ดูเพลียๆนะ” พี่ขาวหันมาทักเอย

“นิดหน่อยครับ เดี๋ยวก็ดีขึ้น” เอยว่า

“มียาไหม ถ้าไม่มี เดี๋ยวพี่ไปหามาให้ ทานยาจะได้ดีขึ้น” 

“ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวสักพักก็หาย” เอยบอก

“ถ้าไม่ไหวก็บอกพี่นะ” พี่ขาวว่า พี่แปงที่นั่งฟังอยู่ก็กระแอมกระไอขึ้นมา

“อะแฮ่ม...แหม เกินหน้าเกินตานะไอ้ขาว” พี่แปงกระแซะ

“พูดอะไรวะแปง” พี่ขาวเกาหัวเก้อๆ ก่อนที่จะขอตัวไปยังโต๊ะทำงาน

...
..
.



          เวลาล่วงเลยมาจนถึงเย็น ใกล้จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว ทุกคนต่างเร่งมือกันทำงานเพราะกลัวจะไม่เสร็จทันเวลาเลิกงาน ด้านเอยทำงานเรื่อยๆ นั่งเหม่ออยู่บ่อยครั้ง จนพี่แปงต้องเรียกหลายต่อหลายหน

“เอย พี่กลับละนะ” พี่แปงว่า ก่อนที่จะรีบกุลีกุจอตอกบัตรแล้วลงลิฟต์ไป

“พี่ขาวจะกลับแล้วเหรอครับ?” เอยกันไปถามพี่ขาวที่ตอนนี้กำลังเก็บของ

“เอย...เอ่อ...ไปหาอะไรกินกับพี่ไหม แล้วเดี๋ยวขากลับพี่พาไปส่งบ้าน” พี่ขาวชวนขึ้น เอยเห็นว่าอย่างน้อยก็ดีกว่านั่งจับเจ่ากับความคิดของตนเอง หาอะไรทำให้ไม่เครียดจะดีกว่า

“ก็ได้ครับ แต่เอยต้องเคลียร์งานตัวนี้ให้เสร็จก่อน อีกนิดใกล้จะเสร็จแล้วครับ” เอยบอกแบบนั้น

“ถ้าอย่างนั้นพี่จะรอที่รถนะ เสร็จแล้วเอยลงไปนะ” พี่ขาวว่า จากนั้นจึงเดินออกไป เหลือเอยคนเดียวที่ตอนนี้กำลังทำงานอยู่


          จู่ๆมีเสียงฝีเท้าของใครเดินเข้ามา ใกล้ๆ ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนเอยต้องเหลียวหลังหันไปมองพบว่า...

“หัวหน้า...ยังไม่กลับหรอครับ?” เอยตกใจไม่น้อยที่เห็นเอกภพเดินมา ในเวลาเลิกงานเช่นนี้

“เอยล่ะ ยังไม่กลับอีกหรอ?” เอกภพถามขึ้น ด้วยใบหน้านิ่งๆจนเอยรู้สึกหวั่นใจ ว่าการที่เอกภพมาเจอตนในเวลานี้กำลังคิดจะทำอะไรอยู่

“ใกล้แล้วละครับ” เอยว่า

“ขยันจังเลยนะ แล้วนี่....ไม่ขึ้นไปหาท่านประธานหรอ?” สิ้นประโยคนั้น เอยหน้าถอดสีทันที รู้สึกใบหน้าของตนเองซีดเผือด ฝ่ามือเริ่มมีเหงื่อซึมออกมา....เอกภพจับได้แล้วอย่างนั้นหรือว่าเอยเป็นสายคอยรายงายอยู่

“ผมจะไปทำไมเหรอครับ?” เอยพยายามยิ้มอย่างใจดีสู้เสือ แม้ในใจนั้นรู้สึกสั่นเทาด้วยความหวาดหวั่นไปหมดแล้ว

“รู้นะว่ากำลังทำอะไร? แต่บอกก่อนอย่าเข้ามาสอดเรื่องนี้ ไม่อย่างนั้น...ท่านสุเดชเป่าดับแน่” เอกภพขู่ด้วยน้ำเสียงเหี้ยม เอยสะดุ้งตัวเบาๆก่อจะหันไปพูดกับเอกภพ

“พูดเรื่องอะไรครับหัวหน้า ผม...ไม่เห็นจะรู้เรื่อง” เอยเฉไฉ พลางกลืนน้ำลายที่เหนียวหนืดลงคออย่างยากลำบาก

“วางมือจากเรื่องนี้ซะ ถ้าไม่อย่างนั้นจะไม่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้แน่” เอกภพพูดทิ้งท้าย ก่อนที่จะหันหลังกลับ แล้วเดินจากไปโดยทิ้งให้เอยตัวสั่นเบาๆอยู่เช่นนั้น

“จับได้แล้วสินะ จะเอายังไงดี?”



          เอยพูดกับตนเองเบาๆ เรื่องนี้คงต้องพูดกับกวิน...แต่จะทำอย่างไร ตอนนี้เอยไม่กล้าเผชิญหน้ากับกวินเลย ไม่พร้อมที่จะเห็นหน้า ไม่พร้อมที่จะได้ยินเสียง ไม่พร้อมที่จะอยู่ใกล้ๆเลยจริงๆ


          แต่เรื่องนี้มันช่างใหญ่โตเกินกว่าจะรับมือได้ด้วยตัวคนเดียวได้ มันเกี่ยวพันถึงความเป็นความตายของตนเองเลยทีเดียว ลังเลใจเหลือเกิน ตัดสินใจไม่ได้ว่าต้องทำอย่างไรดี ใจหนึ่งก็ไม่อยากเข้าไปหา แต่อีกใจก็หวาดหวั่นว่าหากไม่รีบบอกกวินถึงเรื่องที่เอกภพขู่ ตนเองก็อาจจะเกิดอันตรายขึ้นมาได้


 “เอาเถอะ ต้องกล้าไอ้เอย แกต้องกล้าเจอหน้าเขา”



          เอยตัดสินใจที่จะไปเจอกวิน เพราะนี่เป็นเรื่องงาน พยายามทำใจว่าต้องเจอ พยายามบอกกับตนเองว่าอย่าใจเต้นแรง อย่าแสดงอะไรให้กวินรับรู้ว่าคิดอย่างไรกับเขา เอยโทรไปหาพี่ขาว บอกยกเลิกนัด ขอโทษพี่ขาวไปหลายครั้ง บอกเหตุผลว่ามีธุระด่วน พี่ขาวก็เข้าใจ หลังจากนั้นเอยจึงขึ้นลิฟต์ไปยังห้องของประธานบริหาร ห้องที่กวินทำงาน

“คุณเอย วันนี้มาทำอะไรคะ?” คุณทราย เลขาหน้าห้องแปลกใจ ที่เอยมาพบท่านประธานในวันจันทร์ ไม่ใช่วันเสาร์อย่างทุกครั้ง

“ผมมีเรื่องด่วนที่ต้องคุยกับท่านประธาน...เดี๋ยวนี้เลยครับคุณทราย” เอยพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนจนคุณทรายเองยังแปลกใจ

“สักครู่นะคะคุณเอย ท่านประธานติดแขกอยู่” คุณทรายว่า ก่อนที่เธอจะกดโทรศัพท์ โทรแจ้งกวินว่าเอยมาขอพบ

“ท่านบอกว่าอีกสิบนาทีค่ะคุณเอย” คุณทราย เอยจึงยืนรออยู่อย่างนั้น



          สิบนาทีกว่าอย่างที่กวินบอกไว้ ประตูห้องก็เปิดออก พบสาวสวยสะพรั่งสวมชุดเดรสสีชมพูอ่อนพร้อมเสื้อสูททับด้านนอกเดินออกมา หุ่นเธอราวกับนางแบบ ผมยาวถึงสะโพก ใบหน้าหวานจนเอยยังอดไม่ได้ที่จะต้องจ้องมองเธอ เธอเดินผ่านเอยไปพร้อมกลิ่นน้ำหอมที่หอมจนต้องเหลียวหลังไปมองเธออีกครั้ง...ผู้หญิงคนนี้คือแขกกวินอย่างนั้นหรือ

“กลับละนะทราย” เธอเอ่ยบอกกับคุณทรายเช่นนั้น

“ค่ะ คุณมินตรา”



          ก่อนเธอจะไปเธอหันหลังกลับมามองเอยด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเดินจากไป เอยยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ยิ้มตอบเธอบางๆ ก่อนที่จะก้มหน้าลงอย่างสังเวชตนเอง...ผู้หญิงเท่านั้นที่เหมาะจะอยู่เคียงข้างกวิน ไม่ใช่ผู้ชายเดินดินธรรมดาอย่างตนเอง และดูจากสภาพการณ์แล้วผู้หญิงคนนี้คงเป็นแฟนของกวินไม่ผิดแน่ เพราะเธอแตกต่างจากผู้หญิงที่กวินควงคนก่อนๆ เธอดูสง่าอีกทั้งดูปราดเปรียว

“คุณเอย...เชิญเข้าพบท่านเลยค่ะ” คุณทรายบอก

“คะ...ครับ” เอยพยักหน้ารับก่อนที่จะเดินเข้าไปยังห้องของกวิน

“มีธุระด่วนหรือ?” กวินถาม เอยนั่งลงทั้งที่ก้มหน้าอยู่อย่างนั้น ไม่กล้าเลยที่จะเผชิญหน้ากวินตอนนี้ ใจเจ้ากรรมก็ยังคงเต้นแรง ไม่มีทีท่าว่าจะเจียมใจเจียมตัวเลยว่า...ตนเองต้องตัดใจจากเขา ชอบเขาไม่ได้...

“เอ่อ..ครับ คือหัวหน้าเอกภพ ทราบแล้วครับว่าผมเป็นสายให้ท่านประธาน” เอยบอกออกไป

“ก็คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องจับได้ แล้วเขาว่าอย่างไรกับเธอบ้าง?” กวินถาม

“เขา...ขู่ ว่าถ้ายังไม่หยุด เค้าจะให้ท่านสุเดชจัดการผม”

“คิดว่าจะทำอะไรคนของฉันได้อย่างนั้นหรือ คิดตื้นเกินไปแล้ว” กวินพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆแต่แฝงไปด้วยโทสะ



          เอยได้แต่นั่งเงียบ เพราะตอนนี้กวินกำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาใครคนหนึ่ง จับใจความได้ว่าให้มาพบกวินตอนนี้...เดี๋ยวนี้ ไม่นานเกินรอนัก มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา

“ครับ ท่าน” นั่นคือผู้ติดตามของกวินนั่นเอง คนที่เอยเคยเห็นในห้างเมื่อวันนั้น

“นี่คือพีระนัม...พีระนัม และนั่นทรรศ คนสนิทของชั้นเอง” กวินแนะนำทั้งสองคนให้รู้จักกัน

“สะ..สวัสดีครับคุณทรรศ”

“สวัสดีครับคุณพีระนัม” ทรรศโค้งตัวให้เอยพร้อมแนะนำตัว

“ทรรศ...คุณสุเดชรู้แล้วว่าพีระนัมเป็นสายให้ฉัน ต่อไปจัดคนติดตามให้พีระนัม ดูแลความปลอดภัยตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง” กวินออกคำสั่ง

“ครับ ท่าน” ทรรศโค้งรับคำสั่ง ก่อนจะหันหลังเดินจากไป

“คือ..ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ครับ” เอยพูดกับกวิน แต่สายตากลับมองไปยังวิวจราจรด้านหลังของกวินแทน เพราะไม่กล้าสบตาโดยตรง

“ไม่นานหรอก เพราะเดี๋ยวชั้นก็จะเด้งทั้งคุณสุเดชทั้งเอกภพออกแล้ว เหลือแต่รอหลักฐานนิดหน่อยเท่านั้น” กวินว่า

“ครับ” เอยจำยอมตามที่กวินสั่ง

“แล้วก็ไม่ต้องรายงานเรื่องของเอกภพแล้ว เพราะถ้าเจ้าตัวจับได้แล้ว คงยากที่จะสืบ ที่ผ่านมาขอบใจเธอมาก” กวินบอกเช่นนั้น แปลว่าต่อไปนี้ เอยไม่ต้องมาเจอกวินทุกวันเสาร์แล้ว



          แม้จะดีที่ไม่ต้องเจอหน้ากัน ไม่ต้องเกี่ยวข้องกัน แต่ลึกๆภายในใจกลับรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าต่อแต่นี้ไป เอยกับกวินจะไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องมาพบกันอีก คิดๆแล้วน้ำตาทำท่าจะตีรื้นขึ้นมาทันที

“ถ้าอย่างนั้น...ขอบคุณครับ ผม...ขอตัวกลับนะครับ” เอยว่าก่อนที่จะรีบลุกขึ้นทันที

“เดี๋ยว....” กวินเอ่ยรั้ง แต่เอยไม่ฟังอะไรทั้งนั้น รีบจ้ำอ้าว เดินออกจากห้องทำงานของกวินทันที โดยหันหลังกลับไปมองกวินที่ตอนนี้ชักสีหน้าไม่พอใจเสียมากที่เอยหนีหน้ากันเช่นนี้..



          เอยเดินออกมาจากห้องทำงานของกวิน แม้จะได้ยินคำนั้นชัดเจนว่ากวินเอ่ยรั้งเรียก แต่เอยก็ไม่อาจจะหยุดขาของตนเองไว้ได้ บอกกับใจว่าจะอย่างไรก็ต้องตัดใจ มันไม่มีทางที่จะเริ่มต้นได้ หรือจะเรียกว่าจบตั้งแต่ไม่ทันเริ่มต้นเสียด้วยซ้ำไป ที่ผ่านมาไม่รู้เพราะอะไรที่กวินเข้ามาในใจได้ถึงขนาดนี้ แต่ต่อจากนี้ไปจะไม่มีการติดต่อหรืออะไรใดๆทั้งสิ้นแล้ว แม้จะเจ็บปวดแปลบในอกแต่ก็ต้องหักห้ามใจ



          กวินสูงเกินกว่าจะคว้าลงมาได้ อีกอย่าง...ผู้ชายอย่างเอยใครที่ไหนจะสน อย่าว่าแต่ผู้ชายเลย แม้แต่ผู้หญิงยังไม่เหลียวมองเสียด้วยซ้ำ พอกันทีหากจะต้องเจ็บถึงเช่นนี้ หยุดชอบกวินเสียจะดีกว่า เอยคิดเช่นนั้นก่อนจะเดินไปนั่งหน้าป้ายรถเมล์เพื่อรอขึ้นรถกลับบ้าน



          กลับมาถึงบ้าน ไม่เจอใคร แม่เองก็ไม่อยู่บ้านน่าจะไปซื้อของที่ร้านชำ เอยนั่งลงบนโซฟาหน้าทีวีพลางขบคิด...ความรู้สึกตอนนี้ช่างเจ็บปวด หากย้อนไปได้ตอนม.หก...จะไม่ยอมให้ความรู้สึกเหล่านี้เกาะกินใจจนมาถึงทุกวันนี้ น่าจะตัดใจเสียตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว...



   
          เวลาพักเที่ยงของวันนี้ เอยเข้าห้องสมุดหวังที่จะหาข้อมูลทำรายงานที่จะส่งในวันจันทร์หน้า เป็นรายงานเดี่ยวและหัวข้อย่อยต้องหยิบฉลากกัน ไทป์เองก็ต้องหาข้อมูลเพื่อรายงานของตนเอง

“เดี๋ยวกูไปหาหนังสือตรงนู้น ถ้ามึงหาของมึงเจอแล้ว ก็มาวางบนโต๊ะตัวนี้นะ กูเอาหนังสือจองไว้แล้ว” ไทป์ว่าก่อนที่จะเดินไปหาหนังสืออีกชั้น ซึ่งอยู่กันคนละมุมจากของเอย



          เอยเดินไปหาหนังสือทำรายงานตามหัวข้อของตนเอง เจอเพื่อนร่วมห้องหลายคนมาหาหนังสือทำรายงานเหมือนเอยและไทป์

“อยู่ไหนนะ?” เอยพึมพำกับตนเอง พลางใช้มือแตะหนังสือไปแต่ละเล่มไล่ไปทีละชั้นเพื่อหาหนังสือที่จะใช้

“เจอแล้ว” เอยเห็นหนังสือเล่มนั้นแล้ว แต่มันอยู่สูงเกินกว่าจะเอื้อมถึง เอยชะโงกหน้ามองหาไทป์เพื่อจะให้ไทป์หยิบให้ แต่ดันหาไทป์ไม่เจอ จะส่งเสียงเรียกก็กลัวอาจารย์จะดุเพราะห้องสมุดงดใช้เสียง

“เอานี่” เสียงที่คุ้นหูเอ่ยขึ้นจากด้านหลัง เอยรีบหันหลังกลับพบว่ากวินเดินมายืนอยู่ด้านหลังเอย พร้อมกับหยิบหนังสือที่เอยจะใช้เล่มนั้นยื่นให้

“เอ่อ...ขอบคุณ” เอยรู้สึกว่าตนเองรู้สึกประหม่าที่กวินมายืนคร่อมอยู่ด้านหลัง

“ไม่เป็นไร” กวินว่า ก่อนที่จะเดินไปทางอื่น เอยได้แต่ยืนนิ่งๆอยู่เช่นนั้น พลางมองแผ่นหลังของกวินที่เดินออก ไทป์ที่เดินมาสะกิดเอยแล้ว แต่เอยยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ไทป์จึงเอาหนังสือตีหัวไปหนึ่งทีและแรงพอสมควรด้วย

“โอ๊ย!!” เอยร้องออกมา โชคดีที่เสียงไม่ได้ดังมากนัก

“ตีเราทำไมไทป์ เจ็บนะ” เอยบ่นออกมาพลางลูบตรงจุดที่ไทป์ตีใส่

“ยืนเหม่ออะไรวะ ไปทำเรื่องยืมหนังสือเร็วๆ นี่ใกล้จะเข้าเรียนแล้ว” ไทป์ว่า เอยจึงรีบไปทำเรื่องขอยืมหนังสือตามที่ไทป์บอกทันที แม้จะรู้สึกว่าใจเต้นตึกตักจากเหตุการณ์ที่กวินมาหยิบหนังสือให้แต่ก็พยายามกลบมันเอาไว้ไม่ให้ไทป์รู้...




++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 19-12-2014 09:25:38

เบื่อนายกวิน ขี้เก๊ก 55555555 :hao7:

สนุกมากๆ :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 19-12-2014 09:26:08

เป็นห่วงเอยอ่ะ ถ้าอิสุเดชกะอิเอกภพคิดทำร้ายเอยขึ้นมาจริงๆแย่เลย
กวินคงต้องดูแลเอยอย่างใกล้ชิดนะ ส่วนเอยอย่าคิดมากลูกพี่เขาก็ชอบหนูเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 19-12-2014 09:32:16

เห็นใจเอยจัง ไทป์ช่วยเอยที ดาวด้วย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 19-12-2014 09:46:14

หนูเอยน่าสงสารร :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 19-12-2014 09:46:51

เห็นใจเอยเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 19-12-2014 09:48:14

โอโห โหดแท้ :hao4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 19-12-2014 09:50:15

ดราม่ามาาาาาา  :sad4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 19-12-2014 09:52:18

น้องเอยมีอันตรายแล้ว.กวินปกป้องด่วนจ้ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 19-12-2014 09:54:16

อ่อนใจแทนเอย จะมีอะไรคืบหน้ามั้ย กวินก็ซึน เอยก็เจียมตัวสุดๆ แล้วจะมาป๊ะกันยังไงเนี่ยยยย ตอนนี้มาสั้นอ่ะ ขอมาต่อแบบยาวๆนะคะ ถ้ากวินยังทื่อๆไม่รู้จักรุก เห็นหลายฉากแล้วที่เอยหันหน้าหนีแต่กวินก็ไม่ได้ตั้งใจจะไล่ตามจริงจัง เราว่าจะชูป้ายไฟให้ไทป์-เอยแระ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 19-12-2014 10:01:09

ไม่คืบหน้าเลยกวินเอ๊ยย ขี้เก๊กอ่ะ เชียร์พี่ขาวแทนดีมั้ยแก  :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 19-12-2014 10:19:16

สงสารเอยอีกแลัววว แงๆๆๆ แต่เหมือนเอยจะลืมอะไรบางอย่าง พี่ขาวไง!
พี่ขาวรอเงกแล้วมั้งหนูเอย เฮ้ออเบื่อกวินจุง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 19-12-2014 10:25:26

เราว่ากวินนี่ยังไม่แน่ใจตัวเองหรือเปล่า?  คือประมาณรู้ว่าชอบเอยแต่ไม่แน่ใจว่าชอบขนาดไหนในเมื่อปกตินิยมบริโภคชะนี  เหมือนตอนที่อยู่มัธยมถึงได้ไม่แสดงออกได้แต่คิด  พอมาเจออีกทีถึงได้จะก้าวหน้าก็ไม่ก้าวจะถอยก็ไม่ถอย เพราะว่ากลัวเสียเอยให้พี่ขาว

แต่เอยก็ชัดดีนะ ว่าจะตัดใจก็พยายามถึงขะยากก็เถอะ

รอคุณพ่อไทป์มาหวงลูกสาว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 19-12-2014 10:25:33

กวินนี่ยังไงน่ะ
ถ้าไม่รีบทำอะไรเราจะย้ายไปอยู่ #ทีมพี่ขาว แล้วนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 19-12-2014 10:27:41

หวังว่าเอยจะไม่ถูกทำร้ายนะ
คุณกวินทำตัวให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอ
ไม่คืบหน้าเลยพระเอกของเรา  :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 19-12-2014 10:29:10

เปลี่ยนพระเอกได้ป่าว กวินซึนเกิน  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-12-2014 10:40:48

ตอนนี้เป็นห่วงขีวิตเอยมากกว่าอ่ะ
ฝ่ายตรงข้ามก็น่ากลัว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 19-12-2014 10:44:46

สั้นมาก  อ่านแปปๆจบละ ขอแบบยาวๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 19-12-2014 10:53:30

ตามมาจากนิยายแนะนำ  สนุกจังเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 19-12-2014 11:00:04

พี่กวินจอมอ่อยของน้องเอย 5555 แอบหยอดตลอด หยอดแบบมึนๆ เอยก็ได้แต่แอบฟินมาจนถึงวันนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 19-12-2014 11:04:38

สงสารเอยจังงง ทั้งเรื่องกวินและยังโดนขู่อีกกกก


กวินนนนนนเมื่อไหร่จะทำตัวชัดเจนซักทีห้ะ  :angry2::angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 19-12-2014 11:11:55

เอยจะมีอันตรายมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-12-2014 11:40:11

กวินจะเอายังไง น้องเอยของชั้นร้องไห้หลายรอบแล้วนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 19-12-2014 11:55:08

สั้นอ่าา กวินจะทำอะไรก็ทำสักอย่างเห๊อะะะะ เหนื่อยจะเชียร์ เดี๋ยวเปลี่ยนไปอยู่ทีมไทป์แล้วจะหนาววว /แอบกดแอร์15องศา  ถถถถถถถถถ
รอตอนต่อไปนะค

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 19-12-2014 11:56:22

เกลียดคนซึนนนนน
คุณกวินนคะ ซึนมากๆนี่ เอยหายไปไม่รู้ตัวนะคะ


ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 19-12-2014 12:04:05

เชียร์พี่ขาวแทนดีกว่า
สงสารน้องเอยมาก
กวินอ่ะไม่รุกซักที T^T-

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 19-12-2014 12:14:45

สงสารเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 19-12-2014 12:19:54

 :m31:  นายกวินนนน เป็นอะไรมากป่ะ คำว่าชัดเจนอะสะกดเป็นไหม สงสารเอยอะ แต่เอยลืมพี่ขาวไปนะว่าจะไปกินข้าวด้วย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 19-12-2014 12:41:25

น้องเอยไม่ได้ลืมพี่ขาวนะคะทุกคนนนน น้องเอยโทรไปบอกเลิกนัดแล้วค่า
เอยโทรไปหาพี่ขาว บอกยกเลิกนัด ขอโทษพี่ขาวไปหลายครั้ง
ตรงนี้ๆ ~

สงสารน้องเอยด้วยเป็นห่วงด้วย เฮ้อ .. ~ หวังว่าจะไม่ต้องเล่นบทบู๊กันนะคะพี่กิม ; _ ;
จริงๆตอนนี้เหมือนแอบบอกอะไรอ้อมๆอยู่นะ แบบหนังสือที่เอยหยิบไม่ถึงเพราะสูงเกินเอื้อม แต่สุดท้ายกวินก็เป็นคนหยิบลงมาให้เอง ก็คงเหมือนตัวกวินแหละ ที่ถึงจะสูงเกินไปสำหรับน้องเอยแต่ก็จะยอมลงให้น้อง

 ว่าแต่ .. ช่วยลงมาให้มันไวๆเถอะพ่อคุณ รู้ตัวบ้างไหมว่าใครเค้าจะตัดใจอยู่รอมร่อเนี่ย!

เป็นกำลังใจให้ทั้งเอยทั้งพี่กิมเลยนะคะ ~ (ส่วนพ่อพระเอกตัวดีนี่หมั่นไส้ เชอะ) สู้ๆค่า ~ จะรอตอนต่อไปเน้อ <3

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 19-12-2014 12:50:29

 :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 19-12-2014 12:58:53

กวินก็ไม่แน่นอน หรือจริงจริงกับเอยหรือเปล่า

เอยทำงานสู้เพื่อแม่ดีกว่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 19-12-2014 13:26:15

ตัดฉึบ สั้นแฮะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 19-12-2014 13:35:09

เอยจะไม่เป็นไรใช่มั้ย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 19-12-2014 13:38:07

เอยสู้ๆ เข้มแข็งไว้นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 19-12-2014 13:41:17

 :ruready :ruready :ruready :ruready :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 19-12-2014 13:44:35

ทำไมรู้สึกว่าน้อยง่ะ อ่านแล้วไม่สะใจเลยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 19-12-2014 14:56:57

 :ling2: ทำไมอะไรๆไม่ไปถึงไหนเลย เอยต้องช้ำใจอีกกี่ตอนเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 19-12-2014 15:00:05

คนอ่านลุ้นมาก ว่ากวินจะพูดอะไรที่จรรโลงใจเพื่อนเอยไหม?

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 19-12-2014 15:27:23

โถ่ น้องเอย มานี่มาๆ ร้องไห้วันนี้ให้พอ แล้วเดินหน้าต่อ ปล่อยให้กวินไล่ตามมั่ง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 19-12-2014 16:41:13

หมั่่นไส้นายกวินแล้วค่ะ สงสารน้องเอยจัง ฮือออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 19-12-2014 16:58:42

อ่านบทนำละ ท่าทางจะสนุก(?) คืนนี้จะเริ่มอ่านยาวๆละจ้า~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 19-12-2014 17:12:08

เมื่อไหร่กวินจะบอกชอบเอย :m16: เอยรอนานาแล้วนะ  :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-12-2014 17:16:30

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 19-12-2014 17:18:44

 :ruready  กวินก็ขี้ซึน ขี้เก๊ก  เอยก็ขี้กลัว ขี้อาย   :katai1:  คงยากที่จะเปิดใจคุยกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 19-12-2014 17:23:16

หน่วงงงงงงง ไม่คืบหน้าเรยอ่า
น้องเอยทำใจดีๆไว้น้า >"<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Fuzz ที่ 19-12-2014 17:55:09

งือ~~~ เหมือนให้ความหวังเลยอ่ะ  :ling1:  :ling2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: oumpatta ที่ 19-12-2014 18:14:38

เมื่อไหร่เค้าจะได้กัน เอ้ยยยยไม่ใช่ๆ เมื่อไหร่เค้าจะคบกันนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 19-12-2014 18:15:56

กอดโอ๋ๆเอย ไม่ร้องน้าาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 19-12-2014 18:45:14

อ่านแล้วสงสัยมากค่ะ ทำยังไงสองคนนี้จะรู้ว่าใจตรงกัน

เลี่ยงซ้ายเลี่ยงขวากันตลอดเวลา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 19-12-2014 20:06:37

กวินคะ ผมนี่อยากก้านคอคุณมาก :z6:
 :angry2: มาทำเหมือนให้ความหวัง
ตกลงว่าคิดอะไรมั้ย ถ้าคิดก็รุกแรงเส่
หมาหยอกไก่อยู่นั่น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 19-12-2014 20:27:05

 :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 19-12-2014 21:22:47

อยากอ่าน ตอนกวินเล่าบ้างครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 19-12-2014 22:04:36

อยาก ให้แต่ละตอนยาวกว่านี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 19-12-2014 22:12:00

เหมือนกำลังมานั่งแกะกล่องความทรงจำของเอยเลย
บอกเลยว่ากำลังสนใจอดีตสมัยมอปลายของเอยกับกวินจริงๆ
จะมีโมเม้นท์แบบไหนอีก ลุ้นมาก ลุ้นมากกว่าปัจจุบันอีกนะเนี่ย

ขอถอนคำพูดเรื่องreactionของท่านประธานที่มีต่อเรื่องของพี่ขาวกับเอย อีแบบนี้มันหนุ่มซึนหึงนี่หว่า เรื่องทุจริตคงไม่ใช่ โธ่ คนนี้ทำเก๊กหลุดสินะ พี่ขาวเขาออกตัวแรงจริง 555 ประธานก็เลิกๆวางมาดได้แล้วค่ะ

มีเรื่องที่อยากบอกคนเขียนนิดหนึ่ง ตอนเวลาจบตอนน่ะค่ะ บางทีมันดูห้วนๆยังไงไม่รู้ แบบว่านึกอยากจะตัดตรงไหนก็ตัด อาจดูรุนแรงไปนิด แต่มันอธิบายที่เราอยากบอกได้ตรงสุดละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 20-12-2014 04:59:16

กวินไม่น่าให้เอยทำงานนี้เลย
ถ้ามันจะเสี่ยงถึงความเป้นความตายขนาดนี้เห่อ
ไม่เข้าใจกวินเลยจริมๆ เด่วปั๊ดเหนี่ยวลงไปนั่ง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: lollita ที่ 20-12-2014 06:32:37

เมื่อคืนไม่ได้นอนเลยเพราะตะลุยอ่านเรื่องนี้ล่ะ แบบว่ามันวางไม่ลง  :heaven
รอนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 18 (19/12/14) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 20-12-2014 06:47:04

เค้าตื่นแย้ววว รออ่านอยู่ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 20-12-2014 09:59:31

          ขอบคุณนะคะที่ติดตามนิยายเรื่องนี้ มีคนอ่านบ่นกันว่าสั้น แหะๆ เราก็พยายามแต่งให้ยาวแล้วนะ สุดความสามารถแล้วค่า เพราะลงทุกวันเราเลยมีเวลาจำกัดในการแต่งแต่ละตอน ขออภัยด้วยค่ะ
          แล้วก็มีคนอ่านบอกอีกว่าเราตัดฉึบ ดื้อๆ ไม่ก็อยู่ๆคิดจะตัดก็ตัดเลย ดูรุนแรง ฮ่าๆ คือเราชอบแต่งแบบนี้ค่ะ มันจะดูค้างคา แบบเฮ้ย อะไรวะ? แต่ถ้าคนอ่านรู้สึกว่ามันติดขัด เราจะพยายามให้มันนิ่มนวลกว่านี้นะคะ ขอบคุณที่ติชมค่า  :pig4:


ป.ล. ตอนนี้สั้นหน่อยนะคะ  :mew2:



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 19

การ์ดปีใหม่






          เวลาล่วงเลยมาสองอาทิตย์ ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เอยพยายามไม่รับฟังข่าวสารจากคนรอบข้าง ว่าท่านประธานอย่างกวินทำอะไรที่ไหนบ้างในช่วงที่ผ่านมา แม้หลายต่อหลายครั้งเจอกวินเดินผ่านมาแถวห้องประชุม เอยก็ได้แต่ก้มหน้าไม่ก็เฉไฉมองไปทางอื่น ทำราวกับไม่เห็นกวินเดินผ่านมา



          ด้านเอกภพก็เช่นกัน เอาแต่จ้องมองเอยอย่างคาดโทษตั้งแต่วันนั้นมา จนพี่แปงและพี่ขาวเองยังสงสัย เอ่ยถามเอยอยู่หลายครั้ง แต่เอยก็ไม่เคยบอกอะไรออกไป



          ส่วนคนที่คอยมาติดตามเอย โดยคำสั่งของทรรศที่กวินสั่งมาอีกทีนั้น คอยตามเอยทุกฝีก้าวจริงๆ แต่ระยะการตามนั้นไม่ได้สร้างความอึดอัดให้เอยแต่อย่างใด เพราะการติดตามของคนเหล่านั้น ดูแค่ห่างๆ ไม่ค่อยแสดงตัวออกมาให้เอยเห็นเท่าไหร่ จึงรู้สึกอุ่นใจอย่างน้อยก็ไม่มีอันตรายมาย่างกรายตนได้



          วันนี้เป็นศุกร์ พอเอยเลิกงานเอยก็ต้องมาซ้อมใหญ่ครั้งสุดท้าย เพราะวันงานแฟชั่นโชว์จะจัดขึ้นในคืนวันเสาร์นี้แล้ว วันนี้ดาวนำชุดที่ไปแก้ไขในวันนั้นมาให้เอยลองใส่ ปรากฏว่าพอดิบพอดีไม่ต้องแก้ไข

“เป็นไงเอย ชอบชุดไหม?” ดาวถาม ก่อนที่จะให้เอยหมุนตัวรอบๆ

“รู้สึกแปลกๆ เราไม่เคยแต่งตัวแบบนี้นี่” เอยว่า เสื้อสูทที่เปิดอกแบบนี้ พอเห็นก็รู้สึกอายตนเอง กล้ามหน้าท้องก็ไม่มีอย่างใครเขา เป็นนายแบบที่หุ่นขี้ก้างเหลือเกิน

“ไม่หรอก ออกจะดูดี” ดาวว่า ก่อนที่จะให้เอยถอดชุดเพื่อนำไปซักรีดพร้อมใส่สำหรับวันพรุ่งนี้



          การซ้อมคราวนี้ใช้เวลาไม่นานนัก เพียงแค่ซักซ้อมคิวว่าต้องดำเนินงานกันอย่างไรเท่านั้น เอยเดินแบบสบายๆคู่กับนางแบบคนเดิม ทำตามคิวที่ดาวบอกมาอย่างเคร่งครัด ถึงว่าทุกอย่างออกมาดีมาก วันนี้ไทป์เองก็มาดูด้วยการซ้อมครั้งสุดท้ายนี้ด้วย

“เป็นไงไอ้เอย ชินยังกับเดินแบบ” ไทป์ถาม

“ว่าจะรับจ๊อบเป็นนายแบบอยู่นะ” เอยว่า ไทป์ขำก่อนจะผลักหัวเอย

“แล้ว...มึงโอเคขึ้นบ้างรึยัง?” จู่ๆไทป์ก็ถามขึ้นมา เอยนิ่งเงียบไป




          ถ้านับตั้งแต่วันนั้นหลังจากที่เจอกวินในครั้งนั้น เอยก็พยายามจะลืมเรื่องราวที่ผ่านมาให้หมด แต่จนแล้วจนรอดก็ลืมไม่ได้เสียที เอยจึงจำยอมจดจำมันไว้อย่างนั้น พยายามหาสิ่งต่างๆทำเพื่อไม่ให้ฟุ้งซ่าน โดยการหามาไทป์กับดาวบ่อยมากขึ้น แม้ดาวจะแปลกใจอยู่บ้างที่เอยมาหาบ่อยๆแต่เธอก็ไม่ขัดข้องอะไร กลับดีใจเสียด้วยซ้ำที่เอยมาหา

“ก็...ไม่รู้สิ แต่น่าจะดีขึ้นนะ”



          หลังจากที่เงียบอยู่นาน เอยก็ตอบไทป์ออกไป เอยนั้นตอบตามความจริง ไม่รู้หรอกว่าจะทำใจได้หรือไม่ แม้ตอนนี้พอเอยนึกถึงกวินขึ้นมาจะรู้สึกหน่วงอยู่ในใจ แต่การที่ไม่เจอหน้ากันหรือติดต่อผ่านสิ่งใดๆทำให้เอยรู้สึกไม่เจ็บปวดอย่างช่วงแรกๆ จะลืมเลยทีเดียวมันยาก แต่หากใช้เวลามากกว่านี้ สักวันเอยหวังว่าจะกลับมาเป็นอย่างปกติ

“เดี๋ยวมันจะผ่านไป” ไทป์พูดพลางตบไหล่เอย

“อืม”



          เอยกลับมาบ้านหลังจากซ้อมเสร็จ วันนี้ไม่เหนื่อยเท่าที่ควร อาบน้ำกินข้าวและคิดว่าจะเข้านอนเร็ว เพราะไม่อยากให้ใต้ตาคล้ำ ดาวบอกว่าเดี๋ยวหน้าจะหมองหากนอนดึก เอยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู มองเบอร์ที่กวินโทรมาเมื่อครั้งนั้น เอยได้กดบันทึกมันเอาไว้ แม้รู้ดีว่าต้องตัดใจ แต่ลึกๆก็ยังลืมไม่ลงอยู่ดี



          ล้มตัวลงนอนทีไร ก็เอาแต่คิดเรื่องของกวินทุกที ไม่ว่าจะเรื่องตอนนี้หรือเรื่องตอนสมัยเรียน และอีกเรื่องหนึ่งที่เอยจำได้ขึ้นใจ และเป็นเรื่องที่คิดไว้ว่าอาจจะเพราะสาเหตุนั้นทำให้เอยแอบชอบกวินโดยไม่รู้ตัวก็คงได้...
   
   
“นักเรียนทุกคนเงียบๆหน่อย”



          อาจารย์ประจำชั้นเคาะโต๊ะด้วยแปรงลบกระดาน เป็นสัญญาณให้นักเรียนหยุดพูด คาบแรกนี้เป็นคาบโฮมรูม เป็นคาบที่อาจารย์เข้ามาพูดคุยรวมถึงแจ้งข่าวสารต่างๆ

“อาทิตย์นี้ทางโรงเรียนจะมีการจัดงานวันคริสต์มาส พวกเธอต้องเตรียมจัดต้นคริสต์มาสส่งเข้าประกวดด้วย ถ้าห้องเราชนะอาจารย์มีขนมเป็นรางวัล” สิ้นคำพูดอาจารย์นักเรียนต่างพากันโห่ เพราะของรางวัลไม่ล่อตาล่อใจเลยสักนิด

“เงียบๆสิ อ่อ อีกอย่าง แต่ละคนก็ต้องทำการ์ดอวยพรปีใหม่กันด้วย” อาจารย์พูด

“ทำส่งรายคนหรอคะอาจารย์?” เพื่อนคนหนึ่งในห้องยกมือขึ้นพร้อมถาม

“ส่งรายคน คนละสามการ์ด จากนั้นจะให้ใครก่อนโรงเรียนปิดวันในวันหยุดปีใหม่ก็แล้วแต่พวกเธอ” อาจารย์ว่า

“ชั้นจะให้กวินล่ะ” เสียงเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งว่าขึ้น

“ได้ไง ชั้นก็จะให้เหมือนกัน” อีกคนว่า

“ชั้นให้ไทป์ดีกว่า” คนที่สามพูด พวกเธอต่างพากันจับกลุ่มคุยกันว่าจะให้การ์ดอวยพรปีใหม่กับใคร เสียงส่วนมากที่ได้ยินก็มีแต่จะให้กวินกับไทป์

“แล้วมึงล่ะเอย ให้กูแน่ๆใช่ไหม?” ไทป์หันมาถามเอย

“แน่นอนอยู่แล้ว ให้ดาวกับไทป์” เอยว่าพลางยิ้ม

“แล้วอีกใบละจะให้ใคร?” ไทป์ถามอีก เอยลังเล

“อาจจะเก็บไว้ให้ตัวเอง” เอยบอก

“เรื่องของมึงก็แล้วกัน” ไทป์พูด ก่อนจะหันไปหยิบหนังสือเรียนของวิชาต่อไป

...
..
.



          วันส่งการบ้านเป็นการ์ดปีใหม่ก็มาถึง พอส่งเสร็จ อาจารย์ก็ตรวจตรงนั้นและส่งคืนให้นักเรียนทันที วันนี้เป็นวันที่สามสิบ วันสุดท้ายที่เปิดเรียนก่อนจะปิดยาวไปถึงสี่วันเนื่องในวันหยุดปีใหม่ พอพักเที่ยงทานข้าวเสร็จ เพื่อนๆในห้องจึงใช้โอกาสนี้มอบการ์ดอวยพรปีใหม่ให้กัน

“ไทป์...ให้นายนะ” เพื่อนผู้หญิงแห่กันมาวางการ์ดอวยพรกันเต็มโต๊ะเรียน ไทป์ได้แต่ชักสีหน้าเบื่อหน่าย แต่ก็ยังรับไว้เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ เอยที่นั่งข้างๆได้แต่อมยิ้มก่อนจะแซวไทป์

“ได้เยอะขนาดนี้ ของเราคงไม่ต้องให้แล้วละเนอะไทป์” เอยว่า

“เดี๋ยวนี้กล้าแซวกู เดี๋ยวเหอะมึง” ไทป์ชี้หน้าคาดโทษแบบขำๆ



          ด้านกวินก็ไม่น้อยหน้าไทป์ มีเพื่อนๆแห่กันไปวางให้กวินจนแทบจะล้นโต๊ะ กวินหน้านิ่งเมินเฉย ไม่ได้เอ่ยคำขอบคุณหรือพูดอะไรออกไปเลยแม้แต่คำเดียว ในขณะที่เพื่อนผู้หญิงพากันมายื่นการ์ดให้ กวินไม่รับจึงวางบนโต๊ะเสียมากมายอย่างที่เห็น



          เอยก้มมองการ์ดในมือสองใบ เพราะอีกใบให้ดาวไปแล้วเมื่อตอนไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหาร

“อะ...ให้ไทป์ แฮปปี้นิวเยียร์” เอยยื่นให้ ไทป์ยิ้มกว้าง

“นี่ก็ของมึง” ไทป์ยื่นการ์ดให้เอยเหมือนกัน

“ขอบคุณนะ” เอยว่า

“ไทป์ๆ ไม่ให้พวกเราหรอ?” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น ระหว่างที่ไทป์และเอยกำลังแลกการ์ดกัน

“มันมีไม่พอ จะให้ได้ไง” ไทป์ว่า ก่อนที่จะเก็บการ์ดที่เอยให้ใส่กระเป๋านักเรียน

“แย่จัง เราอยากได้การ์ดของไทป์อะ” เธอพูดแบบนั้น

“ไปขอไอ้กวินสิ” ไทป์ว่า ก่อนจะเหล่มองกวินที่ตอนนี้นั่งหน้านิ่งอยู่

“ขอแล้ว..แต่เค้าไม่ให้” เธอพูดเช่นนั้นก่อนจะทำหน้าง้ำงอ เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ เอยก้มมองการ์ดในมือของตัวเองอีกครั้ง เหลือใบสุดท้ายแล้ว จะให้แม่ก็ใช่ที เพราะของแม่เอยซื้อเตรียมไว้ให้แล้ว

“เก็บเอาไว้ก่อนก็แล้วกัน” เอยพูดกับตนเอง ก่อนที่จะเตรียมตัวเรียนคาบต่อไป




          ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว ทุกคนต่างกล่าวคำอวยพรปีใหม่ซึ่งกันแล้วกัน ก่อนจะทยอยกลับบ้านกัน เอยทำท่าจะกลับบ้านแต่อาจารย์ดันเรียกเสียก่อน

“พีระนัม เธอช่วยยกหนังสือพวกนี้ไปเก็บที่ห้องให้อาจารย์ที”

“ครับ” เอยขานรับก่อนจะหันไปบอกไทป์

“ไทป์กลับก่อนเถอะ เจอกันหลังปีใหม่นะ” เอยว่า

“เออ เดี๋ยวกูจะซื้อของขวัญปีใหม่มาให้” ไทป์ว่า ก่อนที่จะโบกมือให้แล้วออกจากห้องไป




          เอยยกหนังสือกองนั้นพาไปยังห้องพักของอาจารย์ตามคำสั่ง เมื่อเสร็จเรียบร้อยจึงวิ่งกลับไปที่ห้องเพื่อเอากระเป๋านักเรียน กลับพบว่า...กวินกำลังนำการ์ดทั้งหมดที่ได้รับมาวันนี้ทิ้งลงถังขยะอยู่ภายในห้องเรียน

“ทำอะไรน่ะ?” เอยถามขึ้น กวินหันมามองหน้า

“ทิ้งขยะ” กวินตอบสั้นๆ

“แต่นั่นเพื่อนๆอุตส่าห์ทำมาให้นะ” เอยว่าขึ้น รู้สึกไม่ชอบใจที่กวินทำลายน้ำใจที่เพื่อนๆผู้หญิงเหล่านั้นที่ทำมาให้

“พาไปไม่หมด” กวินยังตอบมาสั้นๆเช่นเดิม เอยเม้มปากก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ายังเหลือการ์ดอีกหนึ่งใบที่ตนยังเก็บไว้และไม่รู้จะให้ใครดี...แต่ถ้าให้กวิน คงไม่พ้นจะต้องโดนโยนทิ้งลงถังขยะเป็นแน่ แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจว่า...

“เอ่อ...เราให้”



          เอยพูดขึ้น ก่อนที่จะยื่นให้กวิน หากกวินจะโยนทิ้งลงขยะก็แล้วแต่ เพราะถือว่าจะอย่างไรก็ให้ไปแล้วเจ้าตัวจะทำอย่างไรก็ช่างเขา แม้จะรู้สึกไม่ดีอยู่นิดหน่อยก็ตาม แต่เอยก็เลือกที่จะยื่นให้กวิน อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นคำขอบคุณตอนที่กวินช่วยตนเองตอนงานโรงเรียนในวันนั้น กวินมองการ์ดในมือของเอยก่อนจะดึงมันมาถือไว้

“ถ้าชั้นเอามันทิ้งล่ะ?” กวินถาม

“ก็..แล้วแต่นายแล้วกัน” เอยตอบ แต่กวินไม่ได้ทิ้งกลับนำใส่กระเป๋านักเรียนแทน ก่อนที่จะดึงการ์ดที่ตนเองทำยื่นให้กับเอย

“ให้...” กวินบอก เอยตาโตด้วยความตกใจ จำได้ว่าวันนี้เพื่อนๆในห้องต่างขอกวินกันหลายคน แต่กวินไม่ยอมให้....แต่กับเอย กลับได้มันมาเสียอย่างนั้น

“มะ..ไม่ต้องก็ได้ เรา เอ่อ..” เอยไม่รู้จะพูดอย่างไรดี ใจเต้นแรงเสียจนน่ากลัวเมื่อมองเห็นการ์ดใบนั้นที่กวินยื่นให้

“รับไป”กวินว่า พร้อมคว้ามือของเอยมาให้จับการ์ดใบนั้นไว้

“ขะ..ขอบคุณนะ” เอยเอ่ยขอบคุณพร้อมมองการ์ดใบนั้น รู้สึกว่าตัวเองกำลังยิ้มกว้างออกมาอย่างห้ามตนเองไม่อยู่

“ไปละ” กวินว่า ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง เอยเปิดอ่านการ์ดนั้นทันทีที่กวินออกไป

“Happy New Year Pheeranam”

          เอยยิ้มออกมา รู้สึกว่าตนเองหน้าร้อนผ่าวอย่างบอกไม่ถูก ชื่อเป็นภาษาอังกฤษของเอยที่ถูกเขียนขึ้นด้วยลายมือของกวิน แปลว่ากวินตั้งใจจะมอบการ์ดใบนี้ให้เอยจริงๆ...




          เมื่อนึกถึงการ์ดใบนั้นแล้ว ไม่รอช้า เอยรีบลุกขึ้นไปยังชั้นวางหนังสือ หยิบหนังสือออกมาเล่มหนึ่ง ซึ่งหากจำไม่ผิดเอยได้ใส่การ์ดอวยพรใบนั้นเอาไว้

“เจอแล้ว” เอยร้องออกมาอย่างดีใจ ก่อนที่จะเปิดมันดู พบว่าลายมือจากปากกายังไม่จางหาย ยังคงชัดเจนไม่ต่างจากความทรงจำของเอยเลย

“แล้วแบบนี้ จะตัดใจได้ยังไง?” เอยได้แต่ถามตนเอง ก่อนจะเอาการ์ดใบนั้นแนบกับอกของตนเอง รู้สึกว่ามันยากเหลือเกินที่ต้องเลิกชอบกวินทั้งที่ยังคงไม่ลืมเลือนเรื่องราวเหล่านั้น...

++++++++++++++++++++++++++++++++++


 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 20-12-2014 10:01:53

รีบจิ้มๆๆๆ  :z13: :z13: :z13:

..........................................

อีดิท หลังอ่านจบ เราว่า สั้นไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะเรารู้ว่าคุณคนเขียนมาต่อทุกวัน :katai2-1:

เราเข้าใจในข้อจำกัดนี้นะคะ เวลาประมาณ 9.30-10โมงกว่าๆ เราก็มารอแล้วกดรีเฟรชเอาเราก็ได้อ่านแล้ว  :katai5:

อ่านแล้วมีความสุขค่ะ เลยมารอ เอาตามสะดวกเลยนะคะความสั้นยาวเนี่ย  :katai4:

ตอนนี้คือกวินทำเรากรีดร้องเบาๆ เขินแทนพีระนัม  :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 20-12-2014 10:08:45

เอยเจียมตัวมั้ง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: pratoo101 ที่ 20-12-2014 10:14:42

 :z13: :z13: นี้แน่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: bangbang_! ที่ 20-12-2014 10:17:59

เอย............ :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 20-12-2014 10:26:15

ตัดไม่ได้...ก็ไม่ต้องตัดแล้ว เอย... รุกเลยลูก   รุกเลย :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 20-12-2014 10:27:05

มันไม่ชัดเจนนะ  แล้วอีกอย่างความที่โครตแตกต่างกันทุกเรื่อง
มันก็ทำให้เอยต้องเจียมตัวจริง ๆ ... กวินเป็นคนที่ดูยาก เงียบ
และรายล้อมไปด้วยคนที่สมบูรณ์แบบมากมาย
ถ้าจะให้คิดเข้าข้างตัวเอง  เอยคงคิดแล้วว่าเป็นไปไม่ได้
คนอ่านอย่างเรายังรู้สึกเลยว่ ต่างกันมากไป  อุปสรรคคงเพียบอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 20-12-2014 10:28:27

เห็นด้วยกะเม้นบนค่ะ สั้นก็ไม่เป็นไร ขอให้มาทุกวัน(หรือประจำๆไม่ทิ้งช่วงไป)ก็พอแล้วค่ะ

ชอบเรื่องนี้มากก ถึงขนาดใกล้สิบโมงจะมาเปิดรอ 5555+

แอบสงสัยนิดนึงคือไทป์ทำไมดูพี่แกเอือมๆกับผญ.ตลอดเวลา กร้ากกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 20-12-2014 10:32:38

ถ้าจะบอกให้เอยสู้ แต่กวินเองก็ไม่ชัดเจน เอยสู้ๆละกันผ่านมันไปให้ได้ละกัน รักมาตั้งนานแล้วเน๊อะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 20-12-2014 10:39:02

กวินครัช! ยิ่งเงียบเอยยิ่งนอยด์นะครัช!!! :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 20-12-2014 10:40:54

ตอนแรกนึกว่ากวินจะให้การ์ดเอย 3 ใบเลย คงฮาน่าดู 555555555555
กวินน่ารักเนอะ โถ พ่อหนุ่มซึน ; //////////// ; .. เอยนี่คิดน้อยแล้วนะเอาจริงๆ ถ้าเป็นชะนีอย่างเราๆแค่เค้ามาช่วยมาคุยแบบเป็นพิเศษก็คิดไปไกลแปดล้านปีแสงแล้วค่ะ 55555555555
เป็นกำลังใจให้น้องเอยแล้วก็พี่กิมด้วยนะคะ สู้ๆค่า <3

อยากให้กวินชัดเจนไวๆจัง T ________ T
เดี๋ยวหลังจากเห็นพุง เอ้ย หน้าท้องงามๆของน้องเอยบนรันเวย์ก็คงออกอาการเองแหละมั้งง ฮิๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 20-12-2014 10:43:32

จริงๆกวินก้คงชอบเอยตั้งแต่ม.6สินะ

 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 20-12-2014 10:45:56

ขอบคุณที่มาต่อทุกวันนะคะ สั้นบ้าง ยาวบ้าง แบบไหนก็ได้ค่า
อยากอ่านมุมมองของกวินบ้างสักนิดดดดดด ต้องแอบชอบเอยมาตั้งแต่สมัยเรียนแน่ๆเลย
+1 บวกเป็ดเป็นกำลังใจให้นะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 20-12-2014 10:56:04

เอยยยย หนูจีบเลยค่ะ จัดการกวินซะ?  ไหนๆก็ไม่มีทางตัดใจได้หรอก จีบซะเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-12-2014 10:56:14

เลิกชอบไม่ได้ก็ไม่ต้องเลิก แต่จัดการกับความรู้สึกตัวเองไม่ให้เป็นทุกข์ก็พอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 20-12-2014 10:58:47

คนเดินดินกินข้าวแกง พนักงานออฟฟิซธรรมดา มองตัวเองแล้วมันธรรมดามาก ตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ได้บอกว่าขี้เหร่นะ แต่แค่ธรรมดา
แล้วเงยมองคนที่แอบรักแอบชอบสิ แม่ง อย่างกับเทพบุตร ทั้งหน้าตา หน้าที่การงาน (ไม่เกี่ยวกับปมในใจของเขานะ) โคตรจะแตกต่างเลยไม่ใช่เหรอ
เอยจะเอากำลังใจที่ไหนมาสู้ ในเมื่อมันต่างกันขนาดนี้ แต่พอจะตัดใจ ไอ้ท่านประธาน มันก็เหมือนกับจะให้ความหวัง เดินหน้าก็ไม่ได้จะถอยหลังก็ทำไม่ได้อีก
ไอ้ซึนนั่นก็รู้ทั้งรู้ว่าอึนมันชอบมันรัก ก็ยังไม่ทำอะไรให้มันชัดเจนสักอย่าง จะยุเอยให้มันตัดใจแล้วไปคบกับพี่่ขาวจริงๆซะดีไหมนี่
 ระวังไว้เถอะ ท่ามากนัก นายกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 20-12-2014 11:21:03

สั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ เพราะอุตส่าห์อัพทุกวันนี่เนอะ
แต่มันเป็นความโลภของเราเองแหละที่อยากอ่านทุกวันแบบยาวๆ 55555

เอยดูท่าจะตัดใจยากอะ จะไปรักอะไรกวินขนาดน๊านนนนน ปล่อยๆไปเหอะ หมั่นไส้ ไอ้กวินขี้ซึนเอ๊ย!
ถึงวันที่ต้องเป็นฝ่ายง้อเอยเมื่อไหร่นะ จะขำให้ยาวทั้งหน้าเลย!

พรุ่งนี้ก็จะรออ่านอีกนะ ^^ สู้ๆนะคะะะ อัพทุกวันนี่สุดยอดแห่งความขยันอะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 20-12-2014 11:44:41

สั้นๆขยันซอย เอ้ยไม่ใช่ ขยันอัพ

ไม่เป็นไรจ้า ทดแทนกันได้

อ่านแล้วยิ้มทุกตอนเลย

แม้จะหน่วงๆกับตากวินคนขี้เก็กก็เถอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 20-12-2014 11:48:39

เอยรุกเลย ไม่ต้องตัดมันละใจ~  :katai3: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 20-12-2014 11:50:01

ถึงสั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ

อย่างน้อยอัพเดทให้ลุ้นไปกับน้องเอยและพี่กวินทุกวัน

ขอบคุณมากค่ะ นักเขียน :mew1:

เข้าใจความหน่วงในใจของเอยเลยค่ะ  กับการที่ต้องเจียมตัว

ถ้ากวินจะชัดเจนมากกว่านี้ ก็คงจะดี

เดี๋ยวต้องมีเหตุการณ์ที่ทำให้กวินชัดเจนขึ้นแน่ๆเลย  :katai1:

รออยู่นะคะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 20-12-2014 12:02:23

น่าโมโหอิตากวินจริงๆเนาะ
ขอให้จีบเอยไม่ติด ถึงคนของเราจะแทบยกทั้งตัวให้ละก็เหอะ :hao7:
รอตอนต่อไปน้าาาาาา

ปล. จริงๆไม่ต้องลงทุกวันก็ได้น้าา แบบว่าสองสามวันลงที จะได้ยาวๆละก็ใส่รายละเอียดได้เยอะๆเนาะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 20-12-2014 12:14:39

นี่ก็ยังคงซึนกันต่อไปนะครับแหม่
เบื่อพวกขี้เก็กจริงๆเล้ย 5555
น้องเอยผู้น่าสงสาร ตัดใจไม่ได้ก็เล่นปั่นหัวให้คนขี้เก็กหลุดเก็กเลยลูกกกก ว้ายยย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ อิอิ กอดสองที

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 20-12-2014 12:23:36

ใช่แล้วล่ะ แบบนี้เอยจะตัดใจได้ยังไง
ต้องเร่งไปทางกวินแล้วแหละ จีบจริงจังสักทีเซ่
นี่ขนาดมีพี่ขาวมาเป็นตัวเร่งปฏิกิริยายังได้เท่านี้
หรือว่าตอนนี้ยุ่งๆ อยู่กับงานบริษัท
พ่อไทป์ท่าจะยาก เข้าทางแม่ดาวไปเลย ดูจะเชียร์อยู่นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-12-2014 12:31:17

เราว่าไม่สั้นอ่ะ เพราะคนเขียนมาทุกวันอ่ะ. แบบนี้เราชอบนะ
เง้อออ สงสารเอย กวินน่าจะมีใจให้เอยบ้างแหละ(รึเปล่า?)
ของแบบนี้ต้องรอดู

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 20-12-2014 12:49:21

เป็นโมเม้นท์เล็กๆแต่ความฟินน่ะ โคตรใหญ่เลย แอร๊ยยยย
เขียนชื่อระบุขนาดนั้นแสดงว่าตั้งใจจะให้จริงๆนะนั่น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 20-12-2014 12:50:19

แหมมม มีให้การ์ดเอยแบบตั้งใจด้วยยย  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 20-12-2014 12:52:26

อ่านอิ่มทุกรอบ มันเหมือนอะไรที่จบในตอน ไม่ค้าง(มากมาย) อาจเพราะทุกตอนอดีต จะมาตอบโจทย์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: nicedog ที่ 20-12-2014 13:18:37

พึ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ

ชอบมากๆเลยค่ะ

จะรอตอนต่อไปนะค่ะ

อยากอ่านด้สนของกวินบ้างจังว่ากำลังคิดอะไรอยู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 20-12-2014 13:24:22

โอ้ยย มันช่างคลุมเครือ
บอกกวินไปเหอะ  จะได้จบๆ  แล้วไปหางานที่บริษัทอื่นทำซะ
ถ้าไม่กล้าเจอหน้าล่ะก็นะ
 o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 20-12-2014 13:42:13

สำหรับเราสั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ
แค่คนเขียนมาต่อทุกวันก็ดีใจแล้วค่ะ
พระเอกเราซึนจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 20-12-2014 14:02:32

ไม่สั้นหรอกค่ะ โอเคแล้ว
เฮ้อ สงสารเอยจัง
แบบนี้จะตัดใจได้ไง
แถมไม่กล้าเอ่ยคำนั้นอีก
สองฝ่ายไม่มีใครหันหน้าเข้าหากันเลย
รอวันที่กวินบอกชอบเอยนะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 20-12-2014 14:12:11

สงสารน้องนะ เฮ้อออออออออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 20-12-2014 14:17:58

หลังจากเอยเดินแบบ มันต้องมีขัดใจบ้างล่ะ :serius2:
น้องเอยขัดคำสั่ง แต่งตัวโป๊555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 20-12-2014 14:21:05

หลังๆแต่ลอตอนมันสั้นลงจริงๆ สั้นจนใจเสีย T^T (เสียใจ)
แต่มาต่อทุกวันต่อบ่อยๆก็โอเคแล้ว ยังพอทำเนาไม่ถึงกับลงแดงชักแด๊วๆ
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกชอบเรื่องนี้ จินตนาการตามตลอด 555+
ปล.ถึงจะสั้นแต่ก็ได้คุณภาพ แจ่มแมวจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 20-12-2014 15:45:17

 :katai5: คู่นี่ยังไปแบบดึบๆ กวินจะรออะไรอยู่เนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 20-12-2014 15:52:19

แอบกรี๊ดเบาๆตอนกวินให้การ์ด คือเขียนชื่อเอยไว้แล้วด้วยไง
ฟินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :man1:
ปล.อยากอ่านมุมกวินมากๆเลยอะ



เรื่องสั้นเรื่องยาว ไม่สำคัญขอให้มาสม่ำก็พอแล้วสำหรับเรานะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 20-12-2014 15:57:32

ไม่ต้องตัดใจหรอกเอยยยยยย
แค่ทำเปนเดินเฉียดๆ แระเชิ่ดใส่ ก้อพ๊อ!!!!
เด๋วกวินก้อวิ่งโร่มาเอง เหอะ~~~~~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: AoMSiN555 ที่ 20-12-2014 16:15:25

รออยู่นะ ติดตามๆ  :impress2: :impress2: สู้ๆละ   :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 20-12-2014 16:24:06

แลกการ์ดกันด้วยแหนะ :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 20-12-2014 16:31:00

กวินให้ความหวังเอยพร่ำเพ่ื่ออะ  :m16:  เอยยยยยย :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 20-12-2014 16:40:20

ถ้าเลิกไม่ได้ก็ไม่ต้องเลิกสิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 20-12-2014 17:59:45

งืออ ผู้ชายไม่จำเป็นต้องคู่กับผู้หญิงเสมอไปหรอก หญิงหญิงแต่งงานกันยังมีนะเอยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 20-12-2014 18:25:54

ฝังใจทั้งยามหลับยามตื่น ตัดไม่ได้ก็ไม่ต้องตัด
เพราะการแอบชอบไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน

ใครเจอแบบนี้ไปก็ต้องคิดกันทุกคน
มีแต่เอยเท่านั้นแหล่ะที่รู้ตัวช้ามากกกก

อ้างถึง

“Happy New Year Pheeranam”

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 20-12-2014 18:28:02

เขาต้องปิ๊งกันมาตั้งแต่ม.6 แน่นอนเลย  :katai3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 20-12-2014 18:37:50

กวิน..แกชอบเขานี่หว่า

แล้วเก็กทำไม เดี๋ยวมคปด.หรอกค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Fuzz ที่ 20-12-2014 18:56:13

ปากแข็งเหลือเกินแต่คน  :mew5:  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 20-12-2014 21:18:14

กวินทำให้เอยต้องคิดเข้าข้างตัวเองตลอด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 20-12-2014 21:21:58

จริง ๆ ตัดไม่ได้ก็อย่าตัดเลยเอย

จีบ (อ่อย) ไป เลย ค่ะ !

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 20-12-2014 22:14:21

กวินตั้งใจทำการ์ดให้เอยโดยเฉพาะ ดูจากข้อความก็รู้แล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 20-12-2014 23:20:51

โอ๊ย   ป้าฟินค่ะ   ร่ำบอกเชียร์เอยให้ตัดใจแต่พอมาเจอช่วงสุดท้ายเข้าก็พูดไม่ออก

เอ้า ก็ลองสู้อีกสักตั้งนะเอย  ลองให้รู้จนแน่ใจ  ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่ใจก็ให้เขาไปแล้ว ในเมื่อเอยก็ยึนอยู่บนพึ้นฐานของความเป็นจริงรับรู้ตามที่ไทป์ได้เตึอนมาแล้ว อย่างน้อยก็จนกว่าจะรู้ว่ากวินรู้สึกยังไง ถ้าหากว่าใจตรงกันขากนั้นก็กวินล่ะนะที่จะต้องจัดการต่อ

กวินต่อไปนี้ก็ตานายแล้วนะ 

ป.ล  พี่ขาวสแตนด์บายจ๊ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 20-12-2014 23:49:40

ชอบๆๆๆๆๆ. สนุกมากๆครับบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 21-12-2014 00:56:57

เดวให้ลงหลายๆตอนก่อนดีกว่าแล้วค่อยอ่าน
อ่านๆอยู่แล้วตัดฉับ คือ งง!!
แต่ละตอนมันสั้นอยู่แล้ว ค่อยๆดลื่อนลงมาอีกหน้า ไม่มี???เจอหน้าคอมเม้นคนอ่าน คืออะไร??
พอมาเจอแบบนี้ มันทำให้ฟีลในการอ่านลดลงไปเลย
แต่ยอมรับเนื้อเรื่องชวนน่าติดตามค่ะ สนุกดี!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-12-2014 01:29:25

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 21-12-2014 07:52:01

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 21-12-2014 09:20:51

ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกๆคอมเม้นท์นะคะ แล้วก็ข้อติเตียนต่างๆ ขอบคุณสำหรับความเข้าใจว่าทำไมแต่ละตอนถึงสั้น แล้วก็เรื่องตอนจบของแต่ละตอนตัดฉับไปดื้อๆ คือเราชอบแต่งแบบนี้จริงๆค่ะ แก้นิสัยตรงนี้ได้ยากมาก อาจจะดูรุนแรงหรืองงไป ก็ขออภัยด้วยนะคะ แต่จะพยายามค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 20

วันงานเดินแบบ




“เร็วๆหน่อยทุกคน”



          เสียงของดาวที่กำลังเร่งเหล่าทีมงานดังไปทั่ว ตอนนี้เอยกำลังอยู่หลังเวทีเดินแบบที่จัดขึ้นที่โรงแรมหรูแถวบางรัก หลังเวทีถูกแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งสำหรับนางแบบ และอีกส่วนสำหรับนายแบบ ตอนนี้มีแต่ความวุ่นวาย ทุกคนต่างวิ่งเข้าวิ่งออกตามหน้าที่ของตนเอง ตอนนี้เอยแต่งตัวเสร็จแล้วและนั่งลงหน้าโต๊ะแต่งตัว

“นี่เอยเครื่องประดับ...ใส่ซะ” ดาววิ่งมาหาเอยพร้อมกล่องเครื่องประดับที่ต้องใส่เดิน พี่ช่างแต่งหน้าเป็นคนสวมให้เอย จากนั้นจึงกันมาถอดแว่นให้เอยและใส่คอนแทคเลนส์ สุดท้ายก็แต่งหน้าทานั่นนี่ลงบนหน้าของเอยจนลามมาถึงหน้าอก

“ใกล้จะเริ่มเดินแล้วนะ คนแรกเตรียมตัวไว้เลย” ดาวตะโกนสั่ง ตอนนี้จะเริ่มเดินโชว์แล้ว ด้านเอยเดินเป็นคนสุดท้ายจึงกำลังเตรียมตัวอยู่



          รู้สึกไม่ค่อยชินเสียเท่าไหร่กับการใส่คอนแทคเลนส์แบบนี้ เอยมองหน้าตนเองในกระจก ดวงตาของเอยดูวาวน้ำอาจจะเพราะการใส่คอนแทคเลนส์ ใบหน้ายามไร้แว่นก็ดูแปลกไปอีกแบบ ราวกับไม่ใช่ตนเอง

“คุณน้องนี่หน้าตาน่ารักจังเลยนะคะ พอถอดแว่นนี่ยังกับคนละคน” พี่ช่างแต่งหน้าเอ่ยชมเอย ก่อนที่จะแต้มลิปกลอสลงบนริมฝีปากเอยบางๆ



          ไทป์ที่ตอนนี้กำลังตอนรับแขกอยู่หน้างาน สีหน้าชื่นมื่นของไทป์บ่งบอกว่าภูมิใจกับงานในวันนี้มาก แขกเหรื่อมากันมากมาย รวมถึงดารานักแสดงหลายคนต่างก็มางานนี้เช่นกัน เรียกได้ว่าไม่ใช่งานเล็กๆอย่างที่ไทป์ตั้งใจไว้ตั้งแต่ตอนแรกเลย

“สวัสดี” เสียงของใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้น ไทป์หันมองก็พบว่ากวินกำลังยื่นบัตรเชิญด้วยสีหน้านิ่งๆ วันนี้กวินมาพร้อมกับทรรศ ผู้ติดตามคนเดิม กวินสวมสูทสีเทาเข้ม เซ็ทผมอย่างที่ทำเช่นทุกวัน แต่แค่เพียงเท่านั้นมากพอที่จะโดดเด่นจนคนในงานต่างพากันจ้องมอง

“ขอบคุณที่มา” ไทป์เอ่ยพอเป็นมารยาท กวินพยักหน้ารับ

“นี่ เชิญแขกท่านนี้ไปนั่งโซนหน้าด้วยนะ” ไทป์วานทีมงานคนหนึ่งให้พากวินไปยังที่นั่งวีไอพีที่อยู่ด้านหน้าสุด



          กวินนั่งลงโดยที่ทรรศได้ปลีกตัวออกไปแล้ว ร่างสูงนั่งไขว่ห้าง มองบรรยากาศงานโดยรอบ ราศีของกวินที่เป็นที่จับตามองของคนในงาน มีสาวสวยรวมถึงดาราบางคนพยายามจะเข้ามานั่งข้างๆกวินเสียให้ได้ แต่ทีมงานได้กันท่าเอาไว้เสียก่อน



          กลับไปยังหลังเวที ที่ตอนนี้เริ่มวุ่นวายหนักกว่าเก่า เพราะงานทำท่าจะเริ่มแล้ว ดาวที่ตรวจความพร้อมของชุดของนางและนายแบบแต่ละคนเรียบร้อยแล้ว จึงเดินมาทางเอย เพื่อตรวจของเอยและนางแบบที่เดินคู่กัน

“เอยไม่ต้องตื่นเต้นนะ ทำอย่างที่ซ้อมมา” ดาวพูดให้กำลังใจ ตอนนี้เสียงของพิธีกรพูดขึ้นมาแล้ว

“คนแรก ออกไปได้เลย” ดาวตะโกนขึ้น พร้อมๆกับเสียงปรบมือของแขกที่รออยู่หน้าเวที



          หน้าเวทีตอนนี้เสียงเพลงดังขึ้น พร้อมๆกับนางแบบคนแรกขึ้นเดิน โดยมีเสียงปรบมือดังขึ้นทุกครั้งที่นางและนายแบบขึ้นเดิน การเดินตามคิวที่ดาวจัดไว้คือการเดินเดี่ยวของนางแบบและนายแบบ จากนั้นก็จะเดินคู่กันเป็นอันจบของแต่ละคู่ นางและนายแบบแต่ละคนก็ทำตามคิวที่ซักซ้อมไว้



          เอยที่นั่งมองตนเองหน้ากระโต๊ะแต่งตัว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า รู้สึกขาสั่นและเหงื่อเริ่มซึมตามใบหน้า ร้อนถึงช่างแต่งหน้าต้องรีบมาซับเหงื่อเป็นการใหญ่

“ขอโทษนะครับ พอดีผมตื่นเต้น”เอยเอ่ยขอโทษช่างแต่หน้า

“ใจเย็นๆนะคะคุณน้อง ทำอย่างที่ซ้อมมา ไม่ต้องสนเรื่องคนดู คุณน้องก็จะเดินได้” พี่ช่างแต่งหน้าพูดให้กำลังใจ เอยยิ้มเป็นการขอบคุณ

“เอย...มายืนตรงนี้เร็ว จะถึงตาเอยแล้ว” ดาวมาดึงเอยไปยืนเตรียมพร้อม โดยที่เวทีอีกฝั่งมีนางแบบที่เดินคู่กันยืนเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ดาวตรวจเช็คความเรียบร้อยเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะบีบมือของเอย

“เอย ต้องทำได้ เชื่อดาว”

“อืม” เอยพยักหน้ารับ ก่อนที่จะมีเสียงของพิธีกรประกาศว่าชุดฟินาเร่ นางแบบต้องเดินเป็นคนแรก เอยยืนรอจนเธอเดินวนกลับเข้ามา และจากนั้นถึงตาเอย



          เอยก้าวขาขึ้นบันได พลางหายใจเข้าอย่างรวมรวบสมาธิ และเดินออกไปอย่างที่ซ้อมมา เสียงคนฮือฮาพร้อมปรบมือเกรียวกราว อีกทั้งสปอร์ตไลท์สาดส่องมาทางเอย เอยทำท่าจะตื่นตกใจ แต่หันไปเห็นไทป์ที่ยกนิ้วโป้งให้ท่ามกลางแสงสลัว เอยจึงเริ่มก้าวเท้าเดินออกไปอย่างที่ซักซ้อมมา



          ชุดของเอยเป็นสูทสีดำเปิดอกยาวไปถึงหน้าท้องทำให้สร้อยที่สวยโดดเด่นขึ้น กางเกงรัดรูปที่พอเหมาะกับขาของเอย รองเท้าหนังมันปลาบหัวยาว ทรงผมที่เปิดหน้าผากขึ้นเพื่อให้ได้เห็นใบหน้าที่ชัดเจน เอยโพสท์ท่าหยุดตรงเวทีด้านหน้า ฉับพลันเห็นกวินนั่งอยู่ตรงกลางหน้าเวที ลมหายใจของเอยสะดุดทันที เพราะสายตาของกวินที่จ้องอย่างตั้งใจมองมาที่เอย



          กี่อาทิตย์แล้วที่เอยไม่ได้เห็นกวิน พอมาเห็นแบบนี้ใจก็อดไม่ได้ที่จะเต้นระส่ำขึ้นมา เอยรีบหลบสายตาของกวินทันที ก่อนที่จะเดินหมุนกลับหลังไป และเดินขึ้นมาอีกครั้งคู่กับนางแบบ ทั้งสองเดินมายังข้างหน้าเวที ก่อนที่จะโพสท์ท่าคู่กันจากนั้นก็เดินลงจากเวที และเพียงครู่เดียวนายแบบคู่แรกจนถึงคู่ของเอยก็ทยอยกันเดินออกมาเป็นการปิดการเดินโชว์



          แสงไฟเปิดสว่างเปิดทั่วทั้งห้องทันทีที่นางและนายแบบทั้งหมดยืนกันครบอยู่บนเวที เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้ง ดาวและไทป์เดินขึ้นไปยังบนเวที โดยที่เอยและนางแบบถือช่อดอกไม้คนละช่อ เอยจะเป็นคนมอบให้ดาว ส่วนนางแบบจะเป็นคนมอบให้ไทป์



          ไทป์กล่าวคำขอบคุณ และพูดถึงแรงบันดาลใจในการออกแบบเครื่องเพชรชุดต่างๆ รวมถึงเปิดตัวสินค้าใหม่เอาใจคนงบน้อย เรียกได้ว่าร้านเพชรไทวาเป็นร้านแรกที่มีสินค้าเช่นนี้

“ขอบใจมึงนะเอย” ไทป์ว่า หลังจากที่ลงมาจากเวที ตอนนี้ทั้งหมดอยู่หลังเวทีกำลังขอบคุณซึ่งกันและกันที่ทำให้งานออกมาได้เสร็จสมบูรณ์แบบ

“ไม่เป็นไรหรอกน่า” เอยว่า พร้อมทำท่าจะถอดเครื่องประดับแต่ไทป์ห้ามขึ้นเสียก่อน

“ไม่ต้องถอด ใส่ไว้...กูให้มึง”

“อะไรนะไทป์...ไม่เอาๆ” เอยปฏิเสธพัลวัน

“ดาวบอกมึงแล้วไม่ใช่รึไง ว่ากูมีของตอบแทนมึง รับไปซะ ไม่ต้องพูดมาก”

“แต่ว่า..” เอยทำท่าจะค้าน

“เพชรชุดนี้แรงบันดาลใจคือมึงเลยนะ” ไทป์ว่า เมื่อได้ยินอย่างนั้นเอยยิ้มแก้มปริทันที

“จริงๆเหรอ”

“ใช่ ต้องขอบใจมึงเลยนะ เพราะความขี้เหนียวของมึงไง กูเลยออกแบบเครื่องประดับชุดนี้มาได้” ไทป์พูด ก่อนจะหัวเราะเสียงดังอย่างสะใจ

“ไทป์อะ...มันน่าดีใจตรงไหน?” เอยหน้างอลง แต่ก็เพียงแค่ไม่นาน จากนั้นก็หัวเราะไปด้วยกันกับไทป์

“พอๆ มึงจะหัวเราะไปถึงไหน เปลี่ยนชุดได้แล้ว” ไทป์ว่าก่อนจะเดินออกไปจากหลังเวที



          ตอนนี้นางและนายแบบแต่ละคนก็เริ่มกันเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสำหรับเที่ยวกันแล้ว เพราะหลังจากเดินแฟชั่นโชว์จะมีการเลี้ยงขอบคุณที่บาร์ของโรงแรมนี้เช่นกัน

“เอย ไปถ่ายรูปก่อน งานใกล้จะเลิกแล้ว” ดาวมาเรียกเอยที่หลังเวที ในขณะที่เอยกำลังถอดเครื่องประดับที่ไทป์ให้ตอนใส่โชว์เก็บลงกล่องใส่กระเป๋าสะพายไว้ ตอนนี้เอยถอดคอนแทคเลนส์ออกและสวมแว่นตาเหมือนเดิมแล้ว แต่ยังไม่ทันเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับถูกดาวลากออกมาเสียก่อน

“เดี๋ยวดาว ให้เราเปลี่ยนชุดก่อน” เอยร้องขึ้น

“ไม่ต้องแล้ว เดี๋ยวไปบาร์ก็ชุดนี้แหละ” ดาวบอกก่อนจะยื่นกระเป๋าสะพายให้เอย

“บ้าน่าดาว มันไม่เหมาะ” เอยว่า

“ไม่เหมาะตรงไหน ออกจะดูดี...อ้าว กวิน” ดาวที่พูดๆอยู่ กลับส่งเสียงเรียกกวินที่กลังเดินมาทางนี้ เอยได้แต่มองซ้ายขวา จะหลบไปทางไหนดี แต่ไม่ทันเสียแล้ว กวินเดินมาถึงตรงนี้แล้ว

“ทำได้ดีนี่” กวินเอยขึ้นพลางมองเอยตั้งแต่หัวจรดเท้า จากนั้นจ้องมาตรงเสื้อที่เปิดโชว์อกยาวจนถึงหน้าท้องของเอยด้วยสายตาที่ไม่ชอบใจ เอยได้แต่เอาพยายามดึงเสื้อให้ปิดมิดชิดมากขึ้น

“เอยเก่งใช่ไหมกวิน...นี่ๆเดี๋ยวเราจะมีฉลองกันที่บาร์ ไปด้วยกันนะกวิน” ดาวเอ่ยชวน กวินเงียบไปอึดใจก่อนตอบ
“ได้สิ” กวินว่า 

“ไปกันได้แล้ว ทุกคนเขาไปรอกันหมดแล้ว” ไทป์ที่เดินมาเพื่อจะบอกกับดาวและเอยให้รีบไปที่บาร์

“ไทป์ ชั้นชวนกวินไปด้วยนะ” ดาวว่า

“แต่กูไม่....” ไทป์พูดไม่ทันจบ ดาวกำลังเอามือปิดปากก่อนจะลากไทป์ออกไปจากตรงนี้

“ไปๆ อย่าช้า...เอยกับกวินตามมานะ” ดาวว่า ก่อนจะลากไทป์หายไป



          เอยที่ยืนอยู่ได้แต่มองซ้ายมองขวา ก่อนที่จะตัดสินใจเดินออกจากตรงนี้ ฉับพลันกวินดึงข้อมือของเอยลากไปยังอีกเส้นทางทันที

“ดะ...เดี๋ยว!! จะพาไปไหน” เอยร้องขึ้นมา กวินไม่พูดไม่จา ยังคงลากเอยอยู่อย่างนั้นจนมาถึงลานจอดรถ



          เสียงโทรศัพท์ของเอยแผดเสียงขึ้น กวินหันมาจ้องหน้าเอยเขม็ง แต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือ เอยจึงต้องใช้มือที่ว่างล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋าสะพายแทน

“มึงมาได้แล้ว” ไทป์เป็นคนโทรมา

“คือ....” เอยตะกุกตะกัก กวินจ้องหน้าเอยอยู่อย่างนั้น ความหมายราวกับว่าอย่างไรก็จะพาเอยไปด้วยให้ได้ วันนี้กวินช่างดูน่ากลัวยิ่งกว่าครั้งไหนๆ

“ไทป์...เรารู้สึกไม่สบายนิดหน่อย ขอ...ขอตัวกลับก่อนได้ไหม...” เอยโกหกไทป์อีกแล้ว เพราะรู้ดีว่าตนต้องไปกับกวินในตอนนี้ เพราะดูจากสีหน้าและแววตา...กวินไม่มีทีท่าที่จะยอมกลับโดยไม่มีตนไปด้วยแน่

“แล้วมึงจะกลับยังไง?” ไทป์ถามต่อ

“ตอนนี้อยู่บนแท็กซี่แล้ว” เอยว่า โกหกไทป์คำโต

“อืมๆ งั้นกลับเถอะ ถึงแล้วส่งข้อความมาบอกกูด้วย” ไทป์ว่า

“อืม” จากนั้นก็กดวางสายไป



          เมื่อเห็นเป็นอย่างนั้นแล้ว กวินก็ปล่อยยังคงลากเอยขึ้นรถ และขับออกจากไปโรงแรมทันที ขับพาเอยไปยังเส้นทางที่เอยพอจะคุ้นตา...คอนโดของกวินนั่นเอง



          เมื่อมาถึง เอยก็ยังคงถูกลากไปอย่างทุลักทุเล ขึ้นไปยังห้องของกวิน ภายในห้องก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่ได้แตกต่างไปจากครั้งนั้นที่เอยมา

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ แล้วทีหลังอย่าแต่งตัวแบบนี้อีก” กวินพูดด้วยเสียงต่ำๆ แต่ครั้งนี้เอยไม่ยอม แม้จะรู้สึกกลัวท่าทีของกวินอยู่ แต่หากเป็นแบบนี้ต่อไป เอยก็คงจะตัดใจจากกวินไม่ได้สักที

“ผม...ผมจะกลับบ้าน” เอยบอก ก่อนที่จะหันหลังเพื่อจะไปเปิดประตู แต่กวินไม่ยอม รั้งตัวเอยกลับมายังที่เดิมจนได้

“ปล่อยผม...บอกให้ปล่อย” เอยดิ้นอย่างสุดกำลัง

“หายไปไม่กี่วัน ดื้อกว่าเดิมอีกนะพีระนัม” กวินพูดเสียงแข็ง

“ผม...ไม่จำเป็นต้องคุยกับท่านอีก เราต่างคนต่างอยู่เถอะครับ” เอยยังดึงดัน แม้จะรู้สึกกลัวจนตัวสั่นแล้วก็ตาม แต่ก็ยังพยายามจะขอร้องดีๆให้กวินยอมปล่อยตนไป

“ทำไมถึงพูดแบบนั้น ฉันถามว่าทำไม!!” กวินเสียงดังมากขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยโทสะ จนเอยสะดุ้งตัวอย่างตกใจ

“ผม...คือ ผม” เอยรู้สึกว่าใจตนเองเต้นแรงขึ้นทุกขณะ กวินจับปลายคางของเอย ให้หันมามองหน้าตนก่อนที่ดวงตาคมนั้นจะสบตามองเอย เอยรู้สึกตัวเองแทบจะหมดเรี่ยวแรงที่โดนกวินจ้องมองตาในระยะที่ใกล้ขนาดนี้

“หลายวันมานี้....หลบหน้าฉันทำไม เกิดอะไรขึ้น?” กวินถาม ดูจะใจเย็นลงไปบ้างฟังได้จากน้ำเสียง

“ผม...ไม่มีอะไรทั้งนั้นครับ” เอยปฏิเสธก่อนที่จะพยายามไม่สบตา และเบี่ยงหน้าตนเองจากฝ่ามือใหญ่ของกวิน

“โกหก...มองตาฉันแล้วพูดมันออกมา”



          กวินไม่ยอมปล่อยมือจากเอย มีแต่จะยิ่งรัดรึงให้เอยเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดมากขึ้นไปอีก จนช่องว่างระหว่างทั้งสองค่อยๆใกล้เข้าไปเรื่อยๆจนห่างกันเพียงนิดเดียวเท่านั้น

“ยะ..อย่าแกล้งผมแบบนี้เลย” เอยอดทนไม่ไหวแล้ว น้ำตาค่อยๆรื้นขึ้นมาจากดวงตาอย่างห้ามไม่อยู่ ริมฝีปากกัดเม้มอย่างพยายามอดกลั้น กวินนิ่งเงียบไป เมื่อเห็นน้ำตาของเอยที่ทำท่าจะไหลออก

“อย่าแกล้งผมมากไปกว่านี้เลย...ขอร้องเถอะครับ” เอยพูดเสียงสั่นๆ กวินยังคงนิ่งเฉยอยู่อย่างนั้น

“อย่าทำให้ผม...ชอบท่านมากไปกว่านี้เลย...”



          ในที่สุดเอยอดกลั้นต่อไปไม่อยู่ น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย ไม่ต่างจากความรู้สึกที่ทะลักออกมาราวกับน้ำที่เอ่อล่นแก้ว กวินนิ่งเงียบไป ไม่อาจจะรู้ได้ว่ากวินกำลังรู้สึกอย่างไรที่ได้ยินเอยสารภาพความในใจออกมา

“ถ้าไม่รู้สึกอะไร อย่าทำแบบนี้กับผม ปล่อยผมไป..ฮึก....”



          สิ้นสุดคำนั้น กวินก็ประกบปากของเอยทันที เอยตาโตด้วยความตกใจ ริมฝีปากนั้นจูบค้างอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่จะผละออกมา แล้วจูบซับน้ำตาที่ไหลออกมา เอยแทบจะหยุดหายใจตอนที่กวินจูบเล็มตรงหางตาของตนเอง จากนั้นก็ก้มมองจ้องใบหน้าของเอยก่อนจะพูดว่า...

“ถ้าไม่สนใจ...ก็คงไม่แกล้งหรอก”    


++++++++++++++++++++++++++

ค้างกันใช่ไหมคะ? แหะๆ ติดตามตอนต่อไปค่า (คนอ่านอย่าด่าเค้าเลยนะ  :sad4:)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 21-12-2014 09:29:15

 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 21-12-2014 09:30:32

อย่าทำร้ายกันด้วยการตัดจบตอนนี้เลย
กวินได้โปรดเผยความในใจด้วยค่ะ
อร๊ากกกก ลงแดงตาย รีบมาน้าาา
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 21-12-2014 09:31:06

ในที่สุด ในที่สุด ในที่สุด แกก็ปริปากซะทีนะ อิตากวิน เฮ้อ นี่แค่คำว่าสนใจยังปล่อยมาเนิ่นนานขนาดนี้ ถ้าเอยรอคำว่ารักคงอีก 20 ปีล่ะม้างงงงงพรุ่งนี้จะรอดูว่าเอยจะรอดมั้ย ฉากรักมาก่อนฉากบอกรักก็ไม่เป็นไรนะคะ ฟินล่วงหน้าได้ค่ะ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: pang_mingi ที่ 21-12-2014 09:35:19

OMG
คือตายกับประโยคสุดท้าย >///<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 21-12-2014 09:39:20

อ๊ากกกกก. อยากกรี๊ดเสียงดังๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 21-12-2014 09:40:51

สุดยอด อ๊ากกก กวินหายซึนแล้วววว o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 21-12-2014 09:52:42

อ๊ากกกกก ค้างอย่างแรง อยากอ่านพาทกวิน :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 21-12-2014 09:59:19

อ้างจาก: Akikojae ที่ 21-12-2014 09:30:32  

อย่าทำร้ายกันด้วยการตัดจบตอนนี้เลย
กวินได้โปรดเผยความในใจด้วยค่ะ
อร๊ากกกก ลงแดงตาย รีบมาน้าาา
 :hao7:

 
บีบคอกวิน ความในใจ เอ็งจะเผยไม่เผยยย 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 21-12-2014 10:00:04

ในที่สุดพระร่วงก็หลุดออกจากปากกวินแล้ว  แต่จากนี้สิ

แซวเล่น --- ตอนกวินลากเอยขึ้นรถแล้วขับออกไปจากโรงแรม  คนอ่านคนนี้ --- อ้าวไม่ได้ขึ้นไปโรงแรมหรอกหรึอ? เชียร์มากๆ

เราโอเคนะเรึ่องโพสต์ตอนสั้นๆ ตราบใดที่โพสต์สม่ำเสมอซึ่งคนเขียนก็โพสต์ติดๆกันตลอด  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Patty_Cat ที่ 21-12-2014 10:06:13

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฮือออออออออ รอพุ่งนี้กวินพูดให้มันเยอะๆๆๆน่อย :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 21-12-2014 10:14:01

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 21-12-2014 10:14:23

ใจจริงไม่อยากให้เอยเป็นคนพูดก่อนเลยอะ มันแบบ... เอยเสียเปรียบมาตลอดเลยนะเฟ้ยยยยย
แต่ถ้าการที่เอยพูดความรู้สึกออกไปมันจะทำให้กวินหายซึนได้มันก็ดี (นี่หายซึนยัง? หายยัง?????)
หลังจากนี้ถ้ากวินยังปากแข็งปากหนักบ้าๆบอๆอีกจะส่งคนไปเก็บเลยนะเว้ยยย ชอบทำน้องเอยของเค้าเสียใจ  :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 21-12-2014 10:21:26

ว้ายยยย กวิน ต้องให้เอยเสียน้ำตานะถึงจะหลุดมาสักคำ  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 21-12-2014 10:26:49

อั๊ย    ฟินอ่ะ.. :pighaun:   :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 21-12-2014 10:27:05

อ๊ากกกกกกก :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 21-12-2014 10:30:19

อ๊ายยยยย อยากจะกรี๊ด >>>“ถ้าไม่สนใจ...ก็คงไม่แกล้งหรอก”    <<<<

นี่คือคำสารภาพรักของคุณกวินใช่มั๊ยคะ? อ๊ายยยยยยยยยย  :-[ :-[ :impress2:  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 21-12-2014 10:32:39

กรี๊ดดดดดดดดดดดด กว่าจะพูดออกมาแต่ละคำนะนั่น กวินนนนนนนนนน แต่ที่พูดน่ะเอยจะเข้าใจป่าวนะ?  อยากให้ถึงตอนหน้าเร็วๆๆๆ. ไปหมุนเข็มนาฬิกาแป๊บ



ให้กำลังใจคนแต่งค่ะ สู้ๆ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-12-2014 10:40:46

ตอนนี้แหละที่ไม่ควรตัดจบมากที่สุด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 21-12-2014 10:45:35

สมใจนายแล้วซิกวิน นายคงกังวลมาตลอด
กับความสัมพันธ์ระหว่างไทป์กับเอย
พอเอยบอกความรู้สึกปุ๊บ นายก็รับไว้ปั๊บ
แต่เราอยากรู้ว่านาย เริ่มสนใจเอยตอนไหน
และสนใจอย่างไร อะไรในตัวเอย ที่ทำให้นายปิ๊ง
แล้วช่วงเวลาที่ห่างกัน นายรู้สึกยังไงบ้าง
ให้นายเลือกตอบคำถามไหนก่อนก็ได้
หรือจะตอบหลายคำถามก็ได้นะ

คนอ่านอินจัด เพ้อเจ้อใหญ่เลย 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-12-2014 10:51:47

กว่าจะพูดออกมาได้นะพ่อพระเอก
รู้ทั้งรู้ว่าเอยคิดยังไงกับตัวเอง
แกล้งคนที่ชอบนี่เด็กชะมัด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 21-12-2014 10:57:07

เจอประโยคสุดท้าย ฟินเลยยยย   :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-12-2014 10:58:15

 :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 21-12-2014 11:17:42

โอ๊ยย แม่ยกน้องเอยนี่ลุ้นกันจนปวดตับ 555555
คุณพระเอกจะเลิกซึนได้ยังคะ
นี่อยากอ่านต่อนต่อไปมาก ไม่ได้เจียมตัวเลยว่าพรุ่งนี้มีสอบ  T^T

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 21-12-2014 11:30:44

พูดให้ชัดไปเลยนะกวิน เดี๋ยวเอยก็พยายามคิดไม่เข้าข้างตัวเองอีกง่ะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

ปล.ที่อ่านๆมา เราชอบตอนที่เอยนึกถึงเรื่องในอดีตมากๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 21-12-2014 11:36:50

โอ้ย โดนแอ๊คแท็กด้วยประโยคสุดท้ายยยยย

ตายๆๆๆ ตากวินบทจะพูดนี่ก็พูดซะใจละลายเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 21-12-2014 11:40:32

เอาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: pratoo101 ที่ 21-12-2014 11:42:54

 :katai1: :katai1: :katai1: ฉันจะรอ ฉันจะรอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 21-12-2014 11:55:10

 :monkeysad: เห็นน้ำตาเอยขนาดนี้ไม่พูดออกมาก็ไม่ใช่คนแล้วหละ
ต่อจากนี้ไปขอให้่ชัดเจนกว่านี้นะกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 21-12-2014 11:56:36

แค่สนใจเหรอ ต้องบอกว่ารักสิ กวินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

 :katai1: :katai4: :ling1: :z3: :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 21-12-2014 11:57:49

โถเด็กหนอเด็ก
เขาทำขนาดนี้แล้วยังจะไม่รุ็อีกว่าเขาก็ชอบเรา
นี้สงสัยแก้ผ้าขึ้นเตียงแล้วมีอะไรกันเสร็จสับ เอยยังคงถามทำแบบนี้ทำไมอะ 555+
จะบ้าตายเอยหนอเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 21-12-2014 12:19:38

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 21-12-2014 12:22:32

แอบเซ็งงงงง โถ กวิน พ่อคุณ ต้องถึงกับให้น้องเสียน้ำตาเพราะความไม่ชัดเจนเลยนะ!  :angry2:
แต่เอาเถอะ ตอนนี้หายซึนละ ให้อภัยด้ายยยยยยย~ อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะพี่กิม งื้อออ น้องเอยหลุดสารภาพไปซะแบบนั้นไม่รู้เจ้าตัวจะสติแตกไหมเนี่ย แล้วไหนจะต้องนอนค้างด้วยกันอีกกก *0*
คิดว่าบรรยากาศหลังจากนี้คงดีขึ้นเรื่อยๆนะคะ ; ___ ; /
จะได้เสพความหวานบ้างอะไรบ้างเนอะะะะ *มองพี่กิมอย่างมีความหวัง* 5555555555

เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ มิ้นต์รู้ว่าพี่กิมพยายามเต็มที่แล้วค่ะ โอ๋ๆน้า ~  :กอด1:
แต่งในแบบที่พี่กิมถนัดเลยค่ะ ไม่เป็นไรนะ <3 .. รักเสมอค่ะ!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-12-2014 13:01:04

เจอประโยคสุดท้ายเข้าไป คือนอนไหลตายเลยจ้า
//มโนว่าตัวเองเป็นเอย คิๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 21-12-2014 13:37:41

ชอบเรื่องนี้มาก และที่ชอบยิ่งกว่าเพราะคนแต่งมาลงทุกวัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 21-12-2014 13:40:09

บอกออกไปแล้ววว

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 21-12-2014 13:55:48

ถึงจะพูดอะไรออกมาบ้างแล้ว แต่มันก็ยังไม่เคลียร์นะท่านกวิน

ขอแบบตรงๆที่ไม่อ้อมเขาได้ปะ เอยยิ่งเอ๋อๆอยู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 21-12-2014 13:57:17

เรียกร้องให้กวิน เผยความในใจออกมาให้หมดค่ะ
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 21-12-2014 14:08:49

กริ๊ดๆๆๆๆๆ  o13 ยอมบอกบ้างแล้วอ่ะ แต่เอยจะเข้าใจไหมเนี่ย  :really2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 21-12-2014 14:16:32

รอตอนต่อปายยยยยยยยยยย
อย่างคาดหวัง คุคุคุ ^3^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 21-12-2014 14:27:00

อ้อออออ กวินหนุ่มซึน
ชอบแกล้งคนที่ชอบสินะะะะะะ :hao3:
รอตอนต่อไปเนอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 21-12-2014 15:09:41

มันยังไม่ใช่คำที่เราอยากให้เอยได้ยินนะ แต่เท่านี้ก็กรี๊ดแล้ว :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 21-12-2014 15:58:50

ค่าตัวไทป์นี่คิดตามบทพูดรึเปล่าค่ะ....



มาแต่ละตอนนับคำได้เลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 21-12-2014 16:24:19

แหมมมมมมมมมมพ่อคุ๊ณ กว่าจะพูดออกมาได้ต้องให้เอยเสียน้ำตาก่อนใช่ป่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 21-12-2014 16:25:34

ในที่สุดก็พูด แค่สนใจเองหรอพ่อพระเอก
 o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 21-12-2014 16:33:47

ทำไมยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบไทป์อ่า  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 21-12-2014 16:53:58

ยอมพูดสักทีนะกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 21-12-2014 16:56:09

ดอกค่ะท่านประธาน ชอบเขาทำไมไม่พูดก่อนนะ ขี้เก๊กว่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 21-12-2014 17:36:45

รอค่ะ รออ่านตอนต่อไปน๊าาาา   :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 21-12-2014 17:45:04

 :mc4:ซักที!!!! :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 21-12-2014 18:54:35

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 21-12-2014 19:10:19

อั๊ยยะ!!!  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 21-12-2014 19:46:08

เปิดเผยความในใจกันสักทีเหอะ
เดี๋ยวให้พ่อไทป์ทำความสะอาดปืนไว้รอ
กวินอยากได้ลูกเสือน่ารักๆ ก็ต้องเข้าถ้ำเสือนะ

แล้วคิดอะไร หึงขนาดไหนก็พูดๆ ออกมา
ไม่เห็นเก็บไว้ในใจ แล้วมาบังคับนั่นนี่ น้องเอยเป็นเด็กดีไม่คิดเข้าข้างตัวเองหรอกนะ
แล้วก็เคลียร์เรื่องสาวๆ ในสต็อกด้วยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-12-2014 20:00:46

จูบเอยอีกแล้วกวิน บอกให้ชัดๆไปเลยว่าคิดยังไง
สงสารเอยแอบรักมานาน โดนแกล้งมาเยอะ
ท่ามากอีก จะเชียร์คนอื่นแทน ชิส์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 21-12-2014 20:07:30

 :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 21-12-2014 20:49:37

แอร๊ย ตอนต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นน้า>< หุๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 21-12-2014 20:55:12

“ถ้ารักกัน อย่าทำแบบนี้กับเรา อย่าตัดจบตรงนี้เลย..ฮึก....”  #เอยไม่ได้กล่าวไว้

เขาบอกกันแล้วค่า เขาจูบกันแล้วค่าาาาา

//จุดพลุฉลอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 21-12-2014 21:45:08

โอ้ย อึดอัดมา 20 ตอน

ในที่สุด  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 21-12-2014 21:54:36

ท่านประธานนี่นิสัย S ชัดๆๆชอบแกล้งคนที่ชอบน่ะเนี้ย 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 21-12-2014 23:29:08

พูดได้แล้วหรอท่านประธาน  5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: shinachan ที่ 21-12-2014 23:56:44

โฮกกกกกกกวินคะตอบงี้มาตายค่ะตาย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 22-12-2014 00:12:25

อ่านรวดเดียวจบสนุกมากค่ะ ได้ข่าวพรุ่งนี้ทำงานนะ ผ่าง!
ท่านประธานต้องพูดออกมาตรงๆ เลยค่ะ ว่าชอบเขา หึงเขา หวงเขาก็ว่าไปเลย น้องเอยซึนมากก็รู้อยู่
แถมยังเป็นคพยายามคิดไม่เข้าข้างตัวเองแบบสุดๆ อีก ตอนนี้สงสารน้องมาก กดดันกันจนน้ำตาร่วงเลย
แต่ก็ดีที่สารภาพไปแล้ว ต่อไปน่าจะดีขึ้นมั้ย ... นะ
เอยรู้ไหม หนูเป็นคนที่น่ารังแกมากกกกกกก ยิ่งถูกรังแกยิ่งน่าปลอบใจไรงี้
คนอ่านรักน้องเอยมากนะคะท่านประธาน ถ้าทำให้น้องเสียใจมีรุมยำแน่ ฮึ่มๆๆๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 22-12-2014 00:28:29

จิงอะป่าว ทำคนอ่านหมั่นไส้มาหลายตอนแล้วนะท่านประธาน 555
ที่เต๊ะท่าใส่ไทป์นี่ คือต้องคิดว่าไทป์เป็นคู่แข่งแน่ ๆ ก็เลยกันท่าไว้แบบนั้น ไทป์ก็เข้าใจไปว่าไม่ได้จริงจัง
คนอ่านก็ยังไม่ไว้ใจนะ ขอดูพฤติกรรมท่านประธานก่อนนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 22-12-2014 00:29:09

 :o8: :-[ o13 :katai2-1:

อัยยะ มันฟินมาก พี่กวินกว่าจะปริปากพูด
น้องเอยร้องไห้เลยเห็นมั๊ย น้องเอยน่าสงสารมาก

รอตอนต่อไปไม่ไหวแล้ว ลงแดงมากๆๆๆๆๆๆๆ   :katai1: :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 22-12-2014 01:38:13

กรี๊ดๆๆ ท่านประธานปากแข็งมากนะ

กว่าจะพูดได้ ต้องให้แฟนคลับรอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 22-12-2014 02:46:56

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 22-12-2014 08:13:13

ตามทันแล้ว

ประโยคสุดท้ายนี้กลิ้งตกเตียงเลย

ฟิน=.,=  กว่าพี่แกจะพูดได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 22-12-2014 08:46:23

กว่าจะเปิดปากบอกได้ คนอ่านก็ลุ้นจนเหนื่อย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 22-12-2014 10:17:22

รอตอนต่อไปค่า ตื่นมาก็มารีเฟรชเลย
ชอบมาก >///////////////////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 22-12-2014 10:19:21

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 21

เข้าใจหรือยัง?




“ถ้าไม่สนใจ...ก็คงไม่แกล้งหรอก”



          เอยมองหน้ากวินอย่างไม่เข้าใจในคำพูดนั้น กวินที่สบตาของเอยตรงๆ ก่อนที่จะเกลี่ยน้ำตาบนใบหน้านั้น หัวใจของเอยเต้นระรัวเมื่อโดนสัมผัส

“มะ...หมายความว่ายังไง?” เอยถามเสียงสั่นๆ กวินลูบหน้าของเอยแผ่วเบาก่อนจะเอ่ยออกมา

“ถ้าไม่สนใจคงไม่มองหา ถ้าไม่สนใจคงไม่หาทางเข้าใกล้แบบนี้ ที่แกล้งไป...เพราะอยากให้เธอนึกถึงแต่ฉัน”

“หมายความว่า?” เอยถามพาซื่อ จนอดไม่ได้ที่กวินจะยิ้มบางๆออกมา

“ไม่อยากให้เธอเป็นที่สนใจของใคร ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้เธอ หากเป็นไปได้ที่จะขังเธอไว้ไม่ให้พบกับใคร ฉันก็จะทำ” กวินพูด

“กำลังพูดเรื่องอะไร?” ยิ่งพูดเอยยิ่งสับสน กวินค่อยๆคลายอ้อมกอดลง ก่อนที่จะพาเอยมานั่งยังโซฟารับแขก

“พูดถึงขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าใจอีกหรือ เธอนี่ซื่อขนาดนี้เลย” กวินยกยิ้มมุมปาก

“สนใจ...ท่านสนใจผม?” เอยถามอีกครั้ง

“ทำไปถึงขนาดนั้นยังไม่รู้ตัวอีก....” กวินพูดเบาๆก่อนที่จะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเอย จมูกโด่งแตะตรงแก้มของเอยก่อนจะเลื่อนไปที่หูพร้อมกับกระซิบ

“กำลังบอกว่าชอบ...เข้าใจรึยัง?”



          สิ้นเสียงกระซิบของกวิน เอยหน้าแดงก่ำ รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งร่างกาย...กวินชอบตน กวินกำลังบอกว่าชอบ ที่ผ่านมาที่เอาแต่แกล้งเพราะชอบ ที่สนใจเพราะกำลังชอบ และที่ไม่อยากให้เข้าใกล้พี่ขาวเพราะ...ชอบ เอยรู้สึกราวกับกำลังจะล่องลอย เหมือนหัวใจถูกสูบลมเข้าไปจนปริพอง เอยกลืนน้ำลายลงคอก่อนที่ก้มหน้าลง

“ไม่ได้แกล้งกันใช่ไหม...ที่บอกว่าชอบ ไม่ได้แกล้งใช่ไหม?” เอยถามย้ำ ราวกับคำๆนั้นของกวินเป็นดั่งความฝัน ถามซ้ำๆเพื่อตอกย้ำกับตนเองให้รู้ว่ามันคือความจริง

“เธอนี่นะ” กวินพูดก่อนที่จะหอมแก้มเอยเสียฟอดใหญ่ แม้ใบหน้าของกวินจะยังคงความเรียบเฉย แต่การกระทำของกวินกลับทำเอยร้อนผ่าวเสียจริง

“เห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรือยังไง?” กวินถาม ก่อนที่จะมองหน้าเอย ที่เงยขึ้นมาสบตาของกวิน

“กะ..ก็ที่ผ่านมา ท่านเป็นแบบนั้นมาตลอดนี่ครับ” เอยว่า

“เลิกพูดสุภาพเสียที เรียกกวินสิ”

“คือว่า....” เอยยังคงยึกยักที่จะเรียก เพราะไม่เคยชินกับการที่ต้องเรียกแบบนั้น

“เรียกว่ากวิน” กวินยังคงย้ำคำเดิม

“ผะ...ผมขอเรียกว่าคุณกวินได้ไหม คือให้เรียกชื่อเฉยๆ..ผมไม่ชิน” เอยบอก
 
“จะอย่างนั้นก็ได้...ก็ยังดีกว่าเรียกท่าน” กวินว่า พลางเหลือบมองชุดที่เอยสวมอยู่

“ทีหน้าทีหลังอย่าเปิดเนื้อหนังแบบนี้อีก ฉันไม่ชอบให้ใครมองเธอ” กวินจ้องเขม็งไปที่หน้าอกของเอยอย่างไม่ชอบใจ

“นี่มันจำเป็นครับ...” เอยตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ กวินไม่พูดอะไร ก่อนที่จะนำชุดนอนชุดเดิมที่เอยใช้เมื่อคราวที่แล้วมาให้

“ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เดี๋ยวจะชงอะไรอุ่นๆให้” กวินว่า เอยพยักหน้ารับ ก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป



          
          เอยเปิดฝักบัวอาบน้ำ อาบไปพลางคิดไป คิดถึงคำพูดของกวินเมื่อครู่นี้ พอนึกๆแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ กวินบอกว่าชอบ ความรู้สึกที่ได้ตอบกลับมามันเป็นอย่างนี้นี่เอง รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ยิ้มกว้างเสียจนหุบไม่ลง ตอนนี้เอยเอาแต่นึกคำนั้นของกวินวนไปวนมา จนอาบน้ำเสร็จก็ยังรู้สึกว่าความตื่นเต้นก่อนหน้านี้ยังไม่จางหายไป



          เอยเดินออกมาจากห้องน้ำ พบว่ากวินกำลังชงเครื่องดื่มธัญพืชให้อยู่ กวินเดินมาเห็นเอยออกจากห้องน้ำพอดี จึงยืนแก้วใบโตนั้นให้กับเอย

“ดื่มสิ อุ่นกำลังดี” กวินบอก แม้กวินที่บอกว่าชอบเอยแล้ว แต่สีหน้าท่าทางยังคงเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน ยังคงนิ่งเฉยมองไม่ออกว่าคิดอย่างไร เอยรับแก้วนั่นมาก่อนจะค่อยๆจิบมัน เริ่มรู้สึกอุ่นไปทั้งร่างกาย

“ดื่มเสร็จก็เข้านอนได้แล้ว วันนี้เหนื่อยมามาก” กวินว่า แม้เจ้าตัวจะนิ่งเฉย แต่สิ่งหนึ่งที่เอยรับรู้ได้คือกวินพูดเยอะขึ้น และในคำพูดนั้นเต็มไปด้วยความเอาใจใส่



          เอยดื่มจนหมดแก้ว และนำแก้วไปเก็บ จากนั้นจึงเดินมาหากวินที่นั่งอยู่ที่โซฟา เอยใจเต้นตุ้มๆต่อมๆ เพราะยังคงตื่นเต้นไม่หายกับคำของกวิน

“งั้น...ผมไปนอนนะครับ” เอยบอก ก่อนที่จะหันหลังเพื่อจะเดินไปยังห้องรับรองของแขก ที่มานอนเมื่อครั้งที่แล้ว แต่กวินกลับรั้งแขนของเอยไว้

“ไปนอนห้องนู้น” กวินว่า พลางพยักพเยิดหน้าไปทางของนอนของกวินเอง

“หา! เอ่อ...ผะ..ผม นอนห้องเดิมดีกว่าครับ” เอยยังคงยืนยันที่จะไปนอนห้องรับรองแขก แต่กวินไม่มีทีท่าจะยอม

“บอกให้ไปนอนห้องนู้น” กวินย้ำคำพูดเดิม และไม่รอช้าลากเอยไปยังห้องนอนของตนเอง



          ห้องของกวินใหญ่กว่าของสำหรับแขกมาก เตียงนอนที่ใหญ่มาก ทุกอย่างในห้องตกแต่งเป็นสีขาวและเทารวมทั้งเฟอร์นิเจอร์ด้วย มีกรอบรูปที่มองดูดีๆแล้วนั่นคือรูปของกวินอยู่สองสามรูปด้วยกัน ข้าวของทุกอย่างเป็นของกวินทั้งสิ้น เอยได้แต่มองรอบๆอย่างตื่นตะลึง ก่อนที่จะถูกกวินลากมาให้นั่งลงบนเตียงหลังใหญ่

“นอนห้องนี้” กวินว่า

“แต่..แต่นี่มันห้องของ..คุณนะ” พลางหันซ้ายหันขวา จะให้นอนบนเตียงเดียวกัน...แบบนี้เอยก็นอนไม่หลับกันพอดี

“ห้องของฉันแล้วไง?” กวินกอดอกมองหน้าเอยพร้อมถาม เอยก้มหน้าลงเพราไม่รู้จะพูดอย่างไรดี

“นอนได้แล้ว ฉันจะปิดไฟ” กวินว่า



          เอยเลยจำยอมกระเถิบตัวขึ้นไปนอนบนเตียงหลังนั้น กวินปิดไฟจนหมดเหลือแค่ไฟหัวเตียงสีเหลืองนวลเท่านั้น เอยถอดแว่นวางบนโต๊ะข้างเตียง ก่อนที่จะพนมมือสวดมนต์ อย่างน้อยการสวดมนต์ก่อนนอนของเอยในครั้งนี้ ทำให้เอยสงบจิตสงบใจลงได้บ้าง



          กวินล้มตัวลงนอนพร้อมๆกับที่เอยสวดมนต์เสร็จ ทั้งสองต่างนอนตะแคงหันหลังให้กัน แม้เตียงนอนกว้างเพียงไหน แต่ทั้งสองกลับนอนชิดริมเตียงราวกับว่าไม่กล้าที่จะใกล้ซึ่งกันและกัน



          เอยสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆ ไม่กล้ากระดิกตัวเลยสักนิดเดียว เพราะกลัวจะทำให้กวินรำคาญหากตนขยับตัว เอยพยายามข่มตาให้หลับลงแค่จะทำอย่างไรก็นอนไม่กลับ ใจเต้นตึกตักอย่างรู้สึกตื่นเต้นที่ได้นอนเตียงเดียวกับกวิน มือนั้นกุมหน้าอกตัวเอง รู้สึกถึงแรงเต้นของหัวใจที่รุนแรง เมื่อกวินขยับตัว มือของกวินพาดผ่านมาทางเอวของเอย ก่อนที่จะถูกดึงเข้าไปยังอ้อมกอดของกวิน

“ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลยเหรอ?” กวินถามเสียงเบา เอยไม่กล้าที่จะตอบออกไป จะบอกได้อย่างไรว่าตนเองตื่นเต้นขนาดไหน



          แสงจากไฟหัวเตียงสีส้มนวลชวนหลับใหล กวินสบตามองเอยก่อนที่จะกระชับอ้อมกอดให้เอยเข้าไปใกล้อีก เอยไม่อาจจะหลบสายตาคมนั้นได้ นิ้วมือนั้นเกลี่ยหน้าผากของเอยช้าๆก่อนที่จะรู้สึกตัวก็พบว่าริมฝีปากของตนถูกครอบครองเสียแล้ว



          รู้สึกถึงความหอมหวานจากรสจูบ กวินค่อยๆบดคลึงริมฝีปากนั้นอย่างแผ่วเบา ก่อนที่ดูดดึงริมฝีปากหมายอย่างนุ่มนวล และก็เป็นดั่งที่คาดไว้ เอยจูบอย่างไร้เดียงสา พยายามหายใจทางปากอย่างผิดๆ เอยดันกวินออกเพราะพยายามจะหายใจทางปาก

“หายใจทางจมูกสิ”



          กวินผละออกมาพูดเบาๆ เอยหน้าร้อนผ่าว รู้สึกตัวเองช่างโง่กับเรื่องแบบนี้เสียจริง เอยทำท่าจะอ้าปากพูดและนั่นเองทำให้กวินสามารถสอดลิ้นเค้าไปความชิมรสหวานภายในได้ เอยเริ่มตาโตอย่างตกใจเมื่อลิ้นของกวินพยายามเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กๆของตน



          ความลื่นไหลบังเกิดขึ้นภายในปาก เอยกำขางกางเกงของตัวเอง บิดเสียจนจะขาด รู้สึกความร้อนรุ่มหลั่งไหลเข้ามาในร่างกายช้าๆ กวินยังคงหยอกล้อเอยด้วยจูบอยู่เรื่อยๆ จนในที่สุดเอยเริ่มจะหมดลมหายใจ กวินจึงยอมผละออก



          ดวงตาของเอยที่กวินเห็นตอนนี้ช่างหวานฉ่ำ ปรือปรอยจนอารมณ์ของตนนั้นแทบพุ่ง กวินจึงจำยอมถอยห่างออกมา เพราะเกรงว่าหากดำเนินต่อไปจะหักห้ามใจยากขึ้น และคนที่จะเจ็บตัวคือเอยเอง กวินรู้ตัวดีว่าอารมณ์ดิบของตนนั้นรุนแรงแค่ไหน

“นอนไปก่อน...ฉันมีงานต้องทำนิดหน่อย” กวินลุกออกไปจากเตียงนอนทิ้งให้เอยใจเต้นโครมครามอยู่เช่นนั้น

“อะไรของเขากันนะ?” เอยถามอย่างสงสัย แม้จะรู้สึกว่าตัวเองรู้สึกแปลกๆกับจูบที่ลึกซึ้งเช่นนั้น แต่ก็ไม่อาจจะเข้าใจได้ เอยคิดไปเรื่อยเปื่อยจนเผลอหลับไปโดยที่ไม่รู้ตัว..



          แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้ามาเข้ามา เอยรู้สึกตัวทันทีที่รับรู้ได้ว่าตอนนี้เช้าแล้ว เอยพลิกกายเบาๆก่อนจะหันไปมองข้างๆ...พบว่ากวินกำลังหลับอยู่ ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ใบหน้ายามหลับช่างดูอ่อนโยน ขนตาของกวินยาวพอเหมาะกับดวงตาเข้มที่เอยไม่ค่อยจะกล้าสบสายตามอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกเอยเห็นกวินตอนหลับ เพราะเมื่อครั้งหนึ่ง เอยเคยเห็นมาแล้ว เมื่อครั้งนั้น...




          หลังจากโรงเรียนปิดวันหยุดปีใหม่ไปหลายวัน ในที่สุดวันหยุดก็หมดลงเสียแล้ว วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก หลายคนยังคงบ่นอุบว่าปิดน้อยไปบ้าง ยังเที่ยวไม่เต็มทีบ้าง ไม่ก็ยังไม่พร้อมจะตื่นเช้ามาโรงเรียน ตามประสานักเรียนที่บ่นไปเรื่อยเปื่อย

"ไอ้เอย นี่ของขวัญมึง” ไทป์ที่มาถึงห้องเรียนก็ยื่นถุงกระดาษให้เอย ข้างในเป็นอะไรก็ไม่ทราบคงต้องไปแกะกล่องที่บ้าน

“ขอบคุณนะไทป์..เราสิ ไม่มีอะไรให้ไทป์เลย” เอยว่าก่อนที่จะสำนึกได้ว่าไม่มีเงินพอจะซื้อของขวัญปีใหม่ให้ไทป์

“คิดมากน่ามึง แค่การ์ดก็พอแล้ว” ไทป์ว่า ก่อนที่จะนั่งลง

“ปีใหม่ที่ผ่านมามึงทำอะไรบ้าง?” ไทป์ถาม

“ก็ช่วยแม่ขายข้าวแกงนั่นแหละ” เอยตอบ ทั้งสองคุยกันสัพเพเหระ จนตอนนี้กวินเข้ามาในห้องแล้ว



          วันนี้กวินหน้าซีดกว่าทุกวันๆ เดินมาพร้อมกับไอโขลกๆ สีหน้านั้นยังคงเรียบเฉยไม่มีเปลี่ยนแปลง ดูจากลักษณะแล้วคาดว่ากวินคงจะไม่สบาย

“กวิน...เป็นหวัดเหรอ?” เสียงเพื่อนผู้หญิงในห้องถาม กวินไม่ตอบอะไร แต่พยักหน้ารับ

“กินยารึยัง?” เธอถามซ้ำ คราวนี้กวินนิ่งเฉยไม่มีทีท่าตอบโต้ใดๆทั้งสิ้น เอยได้แต่มองห่างๆ เพราะช่วงนี้อากาศก็เริ่มหนาวแล้ว



          พอเคารพธงชาติเสร็จแล้ว ก็เริ่มเข้าเรียนตามปกติ ทุกคนในห้องตั้งใจฟังอาจารย์พูดอยู่หน้าชั้น ด้านเอยนั้นตั้งใจฟังก็จริง แต่ก็หันเหลือบมองไปทางกวินอยู่บ่อยครั้ง กวินที่ตอนนี้กำลังนอนฟุบบนโต๊ะ จนอาจารย์ที่กำลังสอนเห็นผิดสังเกต

“กวิน...เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมมาหลับอย่างนี้” อาจารย์พูดขึ้น เพื่อนๆในห้องจึงกันไปมองกวินกันทุกคน กวินยังคงนอนฟุบอยู่อย่างนั้น อาจารย์จึงเดินไปจับแขนกวินหวังจะปลุก

“ตายแล้ว ตัวร้อนจี๋เลย” อาจารย์พูดขึ้น ก่อนที่จะพยายามปลุกกวิน กวินลุกขึ้นอย่างงัวเงีย

“กวิน ไม่สบายนี่ ไปนอนห้องพยาบาลไป” อาจารย์บอก

“ลุกไหวรึเปล่า?” เพื่อนๆในห้องถาม กวินไม่พูดอะไรกลับลุกเดินออกจากห้อง ซึ่งคาดว่าน่าจะไปห้องพยาบาล



          พอพักเที่ยงเอยไทป์และดาวก็ไปกินข้าวด้วยกัน ทันทีที่กินข้าวเสร็จ อาจารย์มีประกาศเสียงตามสายเรียกหัวหน้าชมรมทุกคนไปพบที่ห้องประชุม

“ไปเจอกันที่ห้องนะมึง” ไทป์ว่า ก่อนที่จะเดินไปกับดาว ไปยังห้องประชุมตามที่อาจารย์ประกาศเรียก



          เอยที่นั่งอยู่คนเดียว รู้สึกเป็นห่วงกวินที่ไปนอนอยู่ที่ห้องพยาบาล ตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว กวินคงยังไม่ได้ทานอะไร ไม่รอช้า เอยจึงลึกขึ้นไปซื้อนมกับขนมปังลูกเกด และพาตัวเองไปยังห้องพยาบาลทันที

“มีใครอยู่ไหมครับ?” เอยส่งเสียงเรียกทันทีที่เข้ามาในห้องพยาบาล พบว่าอาจารย์ประจำห้องก็ไม่อยู่ เอยเดินเข้าไป มองไปยังเตียงว่างเปล่า รู้สึกว่าเงียบเชียบจนน่าวังเวง เมื่อเดินเข้าไปจนสุดทางจึงพบว่ากวินนอนอยู่ที่เตียงสุดท้าย



          กวินยังคงหลับอยู่ เอยค่อยเดินเข้าไป พลางมองกวินที่กำลังหลับ ใบหน้าของกวินนั้นดูแตกต่างจากตอนตื่นมาก ราวกับเด็กน้อยที่กำลังหลับใหล เปลือกตาหม่นหน่อยๆ อาจจะเพราะเจ้าตัวไม่สบาย มองใกล้ๆอย่างนี้แล้วอดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้ เอยวางกล่องนมและขนมปังบนโต๊ะด้วยเสียงที่เบาที่สุด แต่ไม่วายกวินก็ลืมตาขึ้นมาเสียได้

“มีอะไร” เสียงแหบแห้งของกวินเอ่ยถาม สีหน้าอิดโรยดูเพลียอย่างเห็นได้ชัด

“เอ่อ...เราซื้อขนมมา เผื่อหิว” เอยบอก กวินปรายตามองไปยังถุงบนโต๊ะ

“ขอบใจ” กวินพูดเบาๆ

“งั้น...เราไปนะ” เอยว่า ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องพยาบาล แต่ก่อนที่จะออกไป เอยหันหลังกลับมามอง พบว่ากวินกำลังใช้หลอดเจาะกล่องนมและเริ่มลงมือกินขนมปัง เอยยิ้มกับตัวเองก่อนที่จะเดินกลับห้องเรียน...





          เอยนึกไปยิ้มไป ก่อนที่จะหันนมองใบหน้านั้นอีกครั้ง พบว่ากวินกำลังจ้องหน้าเอยอยู่ เอยสะดุ้งตกใจที่พบว่ากวินตื่นแล้ว

“ยิ้มอะไรอยู่คนเดียว?”กวินถาม ก่อนที่จะดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง

“ปะ...เปล่าครับ” เอยว่า

“วันนี้มีไปไหนไหม?”

“มะ..ไม่มีครับ” เอยตอบ

“อืม เดี๋ยวจะไปส่ง” กวินว่า ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปยังห้องน้ำ เอยจึงใช้เวลานี้ออกไปยังห้องน้ำอีกห้องแล้วจัดการอาบน้ำ



          เอยอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว กำลังใช้ผ้าเช็ดตัวซับผมให้แห้ง แต่แล้วก็ต้องตกใจตนเองเพราะดันนึกขึ้นได้ว่านอกจากเสื้อผ้าเดินแบบเมื่อคืนแล้ว เอยไม่ได้เอาชุดไหนติดตัวมาเลย ตอนนี้เอยมีแค่ผ้าเช็ดตัวผูกเอวกับผ้าสำหรับเช็ดผมเท่านั้น

“ไอ้เอยเอ๊ย ทำไมเซ่อขนาดนี้” เอยได้แต่ด่าตัวเอง ถ้าจะเดินออกไปทั้งอย่างนี้ก็แปลกๆ เอยได้แต่คิดหาหนทาง

“นี่” เสียงกวินเคาะห้องน้ำ

“ครับ” เอยขานรับอย่างตกใจ

“เปิดประตูมาเอาชุดซะ” กวินว่า เอยลังเลใจที่จะออกไปแบบนี้ เลยตัดสินใจจะใส่ชุดนอนออกไป แต่กวินก็ยังคงเคาะรัวๆ

“เร็วๆเข้า” กวินเร่ง เอยจึงจำยอมเดินไปแง้มประตู ก่อนจะยื่นมือออกไปข้างเดียว ได้ยืนเสียงกวินหัวเราะในลำคอ ก่อนที่ประตูจะถูกกระชาก เอยตัวปลิวไปปะทะกับกวินทันที

“โอ๊ย!!” เอยร้องขึ้นมา กวินรั้งตัวของเอยเอาไว้ก่อนที่จะก้มมอง

“ขาวกว่าที่คิดนะ” กวินพูดแค่นั้น เอยหน้าแดงรีบดันตัวเองออกจากกวินทันที

“รับไปสิ” กวินว่า เอยรีบคว้าเสื้อผ้าชุดนั้นแล้วรีบเข้าห้องน้ำทันที

“ขะ..ขอบคุณ” เอยว่า ยังคงได้ยินเสียงกวินหัวเราะในลำคอแว่วมา



          เอยออกมาด้วยเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขายาวที่มีเชือกผูกเอว แม้จะใหญ่ไปหน่อยแต่ก็เล็กกว่าชุดนอนที่กวินให้ใส่ ออกมาก็พบว่ามีอาหารเช้าเป็นขนมปังปิ้ง ไข่ดาว ไส้กรอก และกาแฟ เอยนั่งลงก่อนที่จะเอ่ยถาม

“ทำเอง..เหรอครับ?” เอยถาม

“สั่งมา” กวินพูด จากนั้นทั้งสองจึงเริ่มลงมือทาน เอยทานอย่างรู้สึกเอร็ดอร่อย กวินที่ทานไปมองหน้าเอยไป

“เอ่อ...มีอะไรเหรอครับ?” เอยถาม เมื่อพบกว่ากวินมองหน้าตนอยู่

“ซอสเลอะปาก” กวินว่า ก่อนที่จะใช้นิ้วปาดซอสนั่นแล้วเอาไปกินเสียเอง เอยตาโต รู้สึกว่าตัวเองต้องหน้าแดงก่ำอยู่แน่ๆ หลังจากนั้นเอยก็รีบก้มหน้าก้มตาทานโดยที่ไม่กล้ามองหน้าคนตรงข้ามเลย กวินยกยิ้มมุมปากก่อนที่จะลงมือทานต่อ



          เมื่อทานมื้อเช้าเสร็จ ถึงเวลาที่กวินจะต้องส่งเอยกลับบ้าน ระหว่างทางที่อยู่บนรถ เอยได้แต่นิ่งเงียบ ถามตนเองว่าตอนนี้เป็นอะไรสำหรับกวิน คำว่าชอบ...นั่นเป็นความจริง หรือเป็นเพียงแค่การแกล้งเท่านั้น แม้เมื่อคืนจะถามออกไปแล้ว แต่กวินก็ไม่ได้ตอบอะไรที่ชัดเจนออกมา แล้วแบบนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป

“ถึงแล้ว” กวินบอก เอยมองไปยังกระจกด้วยสีหน้ามึนงงว่าถึงบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่ เอยหันไปมองหน้ากวินก่อนที่จะรีบหันกลับมา

“เอ่อ...ที่คุณพูดว่าชอบมันจริงเหรอครับ?” เอยพูดด้วยน้ำเสียงเบามาก

“ต้องทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อ?” กวินถาม เอยหันมองหน้ากวินอีกครั้ง แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา

“เอาเถอะ ดูต่อไปก็แล้วกัน” กวินพูด ก่อนที่จะหอมแก้มเอย เอยหน้าแดงออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว



          พูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียวเมื่อถูกกวินหอมแก้ม เอยเลือกที่จะรีบลงจากรถและเดินตรงไปยังบ้านทันที เมื่อเป็นอย่างนั้นกวินจึงขับรถออกไปเช่นกัน

“จะไปรู้ได้ไง ในเมื่อหน้านิ่งซะขนาดนั้น?” เอยพูดกับตนเองเบาๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้าน...


++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 22-12-2014 10:20:09

 :z13: :z13: :z13:
________________________________
จิ้มก่อนอ่านเลย เย่ๆ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด เข้าใจแล้วค่าาาาาาาาา > ///////////////////// <
โอ๊ยตายๆๆ รู้สึกเลือดลมสูบฉีดยามเช้า(?)ดีมากค่ะพี่กิม ฮืออออ มันเป็นอะไรที่แบบ  :-[ :-[
อ๊ายเหลือเกิน T /////// T .. กวินน่ารักอ่ะะะะะ โอ๊ยยยยยยย ออร่าพระเอกมาเต็มมากอะไรมากกกกก
พอเลิกซึนทีนี่รุกน้องใหญ่เลยนะๆ ต่อไปชีวิตธรรมดาๆของน้องเอยคงวุ่นวายขึ้นอีกสิบล้านเท่าตัวแน่นอน
ยังไม่นับรวมพี่แปงพี่ขาวหรือพ่อไทป์ที่จะรู้เรื่องอีกล่ะ แต่ส่วนดาวถ้าให้เดาคิดว่าดาวน่าจะรู้จากเซ้นส์ของผู้หญิงอยู่ละ
แถมยังแอบเชียร์กวินด้วย(มั้ง)เนี่ย น่าจะเป็นตัวช่วยของน้องเอยได้ดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้พี่กิมค่าา ตอนนี้มิ้นต์ว่าไม่สั้นแล้วนะ ฮือ ฟินๆ :katai2-1:
สู้ๆค่ะ ~ ♡

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 22-12-2014 10:25:59

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 22-12-2014 10:26:51

เอยนี่น้าาาาาา555555+

เอาใจช่วยพี่กวินนะคะ

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 22-12-2014 10:30:12

รู้สึกแทบขาดอากาศหายใจแทนเอย   :katai1:

ขอบคุณค่ะนักเขียน :mew1:

รอตอนต่อไปนะคะ :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 22-12-2014 10:38:18

กวินน่ารักขึ้นเยอะ เอยก็เชื่อท่านประทานหน่อยเถอะ  o13  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 22-12-2014 10:39:25

ย้ายบ้านไปฟินแลนด์ได้ไหมเนี่ย?

อ่อนหวานนุ่มนวล ค่อยเป็นค่อยไป  คนอ่านรู้สึกหมือนโดนกวินจีบไปด้วยเลย กำลังตกหลุมชอบกวินเข้าไปอีกนิดแล้วสิ

มาคอยดูท่านประธานเกี้ยวหนุ่มกันนะ

ขอบคุณสำกรับตอนใหม่น้า  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 22-12-2014 10:46:06

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด นี่ฟินนนนนนนมากพูดเลยยยยยย กวินหน้านิ่งแต่หอมแก้มมมมและจูบบบบบเอยแบบนี้นี่มัน อร๊ายยยยยยยยยย กัดหมอน กัดหมอน. อะไรคือลุดไปทำงานตอนดึก 555555. อดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่าเนอะ. ถนอมน้องเอยไปก่อนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 22-12-2014 10:46:55

โอ๊ยยยยเขินมากกกกก :hao7:
 เอยไม่ช็อกตายก็บุญเท่าไหร่แล้ว5555 
กวินนนน ต่อจากนี้ชั้นจะรอดูเธอรุกน้องเอยน้าา（≧∇≦）

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 22-12-2014 10:50:32

น่ารักมากมายเลยตอนนี้  กลมกล่อมกำลังพอดี  อิ อิ อิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-12-2014 10:54:12

 :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 22-12-2014 11:28:18

 :-[ ได้ทีเอาใหญ่ ทั้งกอดทั้งหอม
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กวินสไตล์เงียบขรึม เอยต้องเข้าใจพระเอกหน่อยนะ
ตอนต่อไปจะเป็นยังไงน้าาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 22-12-2014 11:29:40

งั้นก็เป็นหน้าที่ของกวินแล้วล่ะ :hao3:
จะทำไงให้เอยเชื่อน้อออออออออออ
รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 22-12-2014 11:32:35

เขินอ่ะ
กวินทำแต่พองาม
ไม่รุ่มร่าม ไม่หลี เอาใจไปเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 22-12-2014 11:38:14

จะคอยดูจ้าาาาา :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 22-12-2014 11:46:25

กวินบอกชอบแล้ววว อิอิ


  :mew1: :mew1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 22-12-2014 11:51:06

อรั๊ยยยย
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 22-12-2014 11:52:10

ฟินแปป แอร๊กกกกก
หอมแก้มตั้งสองรอบแหนะ
 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 22-12-2014 11:54:49

อะโด่เอย เอ้ย
ไม่ว่าเขาจะหน้าไหนอารมณ์ไหน เอยก็ไม่เคยรู้อะไรอยู่แล้วละ
ขนาดพี่ขาว เข้าหาขนาดนั้นเอยยังไม่รุ้เลย
นับประสาอะไรกับกวิน เห่อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 22-12-2014 12:01:24

หนูเอย เจ๊ว่านี่มันก็เยอะแล้วนะลูก

พ่อพระเอก เมื่อก่อนก็นิ่งซะ

เดี๋ยวนี้นี่ มาไม่ให้นายเอก หายใจหายคอเลยนะคะ อิอิ

 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 22-12-2014 12:28:59

กรี๊ดด~ กวินสาย S หราา แต่อย่าใช้กับเอยนะ สงสารน้อง  o22

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 22-12-2014 12:32:46

ซึนกันจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 22-12-2014 12:47:17

ตอนนี้กวินมาเต็มอะ สำลักกกก

“กำลังบอกว่าชอบ...เข้าใจรึยัง?” ประโยคนี้คือแบบ ตายๆๆๆ ตายยยยยยยยยย  :hao5:
ที่เคืองๆจากตอนที่ผ่านมานี่ยอมยกประโยชน์ให้หมดเลยอะ ฮอลล กวินของเค้าา *โบกพู่เชียร์*

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 22-12-2014 13:02:59

น้องเอย ไปนอนค้างอ้างแรมกับปู้ชายสองต่อสองแบบนี้ ระวังพ่อไทป์รู้แล้วจะโกรธนะ   :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 22-12-2014 13:03:29

กิ๊สสสสสสส บอกว่าชอบออกมาแล้ว ดีมากท่านกวิน (เรียกท่านกวินเลยนะ 555+)  :laugh:

แหมพอบอกชอบแล้ว ก็หอมเอยใหญ่เลยนะ หมั่นไส้ 55555  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 22-12-2014 13:24:55

รอค่ะ
รอดูสถานการณ์อยู่เงียบๆ o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 22-12-2014 13:33:52

เปลืองเนื้อเปลืองตัวจริงๆเลย

แต่ฟิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-12-2014 14:14:42

ไม่บอกไม่รู้นะนี่ นิ่งซะจนไม่คิดว่าจะรักใครเป็น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 22-12-2014 14:26:02

เอะอะหอม เอะอะหอม

หอมงี้กักตัวไว้บ้านเลยสิจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 22-12-2014 14:29:04

กวินนายมันนิ่งมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 22-12-2014 14:59:30

อิคุณกวินนนนน ทำเอยเขินมากมาย พลอยทำให้อิฉันเขินไปด้วย แอร๊ย  :o8:
เอยจะช้ำก่อนไหมอ่า แค่บอกชอบก็หอมเอาๆ เก็บกดเหรอคะ :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 22-12-2014 15:20:51

กวินน่ารักขั้นนะ พอบอกชอบไปนี่ เอะอะๆ หอมนุ้งเอยตลอด
ฟินนนนนนนจ้า เลือดลมสูบฉีดดี อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 22-12-2014 15:38:54

น้องเอยเขินแก้มแดงตัวแดงไปหมดแล้ว. น่ารักซะจริง

แต่กวินนี่ยังแข็งๆอยู่นะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 22-12-2014 16:00:49

เข้าย่างช่วงน้ำตาลแล้ว ขอหวานๆเยอะๆนะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: lovebirdmark ที่ 22-12-2014 16:03:04

อ๊ากกกก !! ฟินตัวแตก คุณกวิน นายมัน จริง ๆ เลยนะ

แอร้ยย อีกอย่างไอ้ตอนที่นายบอกมีงานนิดหน่อยหลังจากจูบเอย แล้วอ่ะ

ฉันรู้นะ งานอะไรของนายยยยยยยยยย 555555555555 (30+)  :haun4: :haun4:

อูยยยยยยยยยย อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว ฟู่วววววว !!

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 22-12-2014 16:09:53

เขินจุงเบย :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 22-12-2014 16:16:22

 :mc4: จุดพลุจุดประทัดฉลองให้เอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 22-12-2014 16:33:29

ในที่สุดกวินก็ยอมพูดอะไรออกมาบ้าง
เฮ้อออ ปล่อยให้เอยเครียดมาซะเยอะ
ไม่เอาแค่นี้นะคะกวิน ขอเยอะกว่าเน้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 22-12-2014 16:45:32

เขินจางงงงงงงงงงงงงงงงง  อ่านไปยิ้มไปจนน้ำลายย้อยถึงหัวเข่าละค้าาาาา
ขอให้กวินดีแบบนี้ตลอดนะ ไม่เอาแบบ ไม่ชัดเจน ไม่พูดไม่จา ไรเงี้ยยยยยย
แล้วคุณมินตรานี่จะอย่างไรน้ออออ หรือเขาเป็นดี่น้องกัน  กวิน มินตราไรเงี้ยยยยยย  (เจ๊แกชื่อมินตราป่าวคะ ? หนูก็งงๆ ลืมๆ )

อร๊างงงงงงงงยยยยยยย รอตอนต่อไปนะคะ รักคุณคนเขียนค่าาาาาา จุ๊บบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 22-12-2014 16:50:52

ถ้าเราเป็นเอยเราก็คิดเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 22-12-2014 16:51:23

ตอนนี้หวานๆ แต่ต้องมีดราม่ารอคอยคู่นี้อยู่แน่ๆ  เฮ้อออออออ   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 22-12-2014 16:52:48

ซึนอะ! ซึน!! กวินนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 22-12-2014 17:37:25

 :-[ :-[ :-[ ฟินระดับล้าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 22-12-2014 17:50:59

ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 22-12-2014 18:28:46

ปริ่มเลยจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 22-12-2014 19:10:54

กรี๊ดดดดดดดด
บอกชอบอ่ะ บอกชอบกันแร้ว
ฟินไปแบบเบลอๆ เหมือนเอยเรย 555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: pratoo101 ที่ 22-12-2014 19:11:53

 :z13: :z13: จิ้มตูดกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: himecrazy ที่ 22-12-2014 19:12:23

 :monkeysad:  :-[ อ่านรวดเดียวจนทัน  นายเอกน่ารักมากมาย. ชอบมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 22-12-2014 19:19:41

ใครจะฟินเท่าคุณกวินเป็นไม่มี ได้ทั้งกอด จูบ หอม ฮึ่ยๆๆๆ น่าอิจฉาโนะ
น้องเอยซึนมาก เธอไม่กล้าคิดว่าเขาจะรักเลย อาจเพราะสองคนต่างกันมากด้วย
สูๆนะเอยลูก รอดูคุณกวินคนขี้หวง ขี้หึง ต่อไปคงเพิ่มเลเวลไปอีก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 22-12-2014 19:32:52

ในที่สุดในที่สุด เอยความรักของหนูก็จะเป็นจริงแล้วนะลูก :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 22-12-2014 19:56:21

หอมแก้มแล้วหอมแก้มอีก เอยแก้มช้ำแล้วจ้า 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 22-12-2014 20:00:14

โอโหวว คุณกวินคะ
บทจะหวานก็หวานซ้าาาไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่องเขาเล้ยยย
นี่เขินแทยน้องเอยนะเนี่ยย ว้ายยยยยยยย


ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
สอบเสร็จวันนี้พอดี โล่งสุดๆไปเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 22-12-2014 20:39:48

กวินเอ๋ย งานหนักแล้วล่ะมั้ง ทำให้เอยมั่นใจเนี่ย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 22-12-2014 21:01:04

หวานเฟ่ออะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 22-12-2014 21:26:00

กวินอย่างเก็กเลยค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 22-12-2014 21:28:20

อัยยะ เปิดตัวหละหวานมดตอมเลย
ละลายแทนน้องเอย น่ารักมาก
แอบชอบกันมาตั้งแต่เด็กๆ เลยนะ

ตอนนี้ก็ยาวจุใจกันไปเลย รอตอนต่อไป >\\\\\\\\\<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: angel_Z4 ที่ 22-12-2014 23:15:52

สวัสดีค่ะ#โค้ง90องศา
พึ่งเข้ามาเจอขุมสมบัติค่ะ ของรักของข้า~หุหุ :katai5:
นุงกวิน...จะทำยังไงให้เชื่อเหรอ...
เรื่องนี้ง่ายๆ  แค่นายพิสูจน์ด้วยร่างกาย :oo1:และจิตจายย :man1:ให้เขาเห็นแค่เนี้ยะ รับรองไปไหนไม่รอด กร้ากๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 23-12-2014 00:06:54

กวินจูบเอยแล้วววว
 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-12-2014 00:22:51

หลงมาติดแบบหนึบหนับ..

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 23-12-2014 09:49:04

จะ10โมงแล้วนะก๊ะ เข้ามารออออ555 :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 23-12-2014 10:10:35

รอ รอ รอ

ปูเสื่อรอ ^_________^  :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 23-12-2014 10:35:46

รอๆๆๆๆๆๆ สิบโมงกว่าละนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 23-12-2014 10:59:13

ขออภัยนะคะที่มาช้า วันนี้ที่ทำงานมีเรื่องวุ่นหลายเรื่องค่ะ เลยต้องจัดการก่อน ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

อ้างจาก: netthip viriya ที่ 23-12-2014 11:30:38  

“โดน....มดกัดครับแม่” เอยพูดก่อนที่จะรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง

“สงสัยเป็นมดคงจะตัวโตน่าดู” แม่เอยบ่นก่อนที่จะปิดประตูบ้าน ปล่อยให้เอยยืนหน้าแดง ใจเต้นโครมครามอยู่หน้าบ้านคนเดียว....



ตกลงอยู่ไหนอะครับ

ผิดพลาดครั้งใหญ่มาก ฮ่าๆ ขออภัยนะคะ ต่อไปตะตรวจให้ดีกว่า ขอบคุณที่ตรวจทานให้ค่า  :pig4:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 22

คำสารภาพของพี่ขาว





          วันนี้วันจันทร์ เช้าที่ไม่มีใครอยากตื่นขึ้นมาทำงาน วันนี้เอยตื่นมาตั้งแต่เช้า เมื่อวานหลังกลับมาจากคอนโดของกวิน ไทป์ก็โทรมาถามทันที บ่นเสียยาวเหยียดว่าเอยไม่ยอมส่งข้อความมาบอกว่าถึงบ้านแล้ว กว่าจะพูดให้ไทป์หายบ่นได้ก็ปาไปครึ่งชั่วโมง



          วันนี้เอยมาทำงานก่อนใครเพื่อนเช่นเคย แต่เมื่อมาถึงกลับเจอสิ่งที่น่าตกใจ...พบช่อดอกไม้วางอยู่บนโต๊ะทำงานของตนเอง

“ของใครเนี่ยะ?”



          เอยหยิบขึ้นมาดูเป็นดอกลิลลี่สีชมพูแซมด้วยสีขาว ช่อใหญ่ตัวเสียจนคิดว่าราคาต้องแพง ช่อดอกไม้นี้มาพร้อมการ์ดแนบมาด้วย เอยอ่านการ์ดนั้นทันที

“ให้เอย” แค่นั้นสำหรับข้อความในการ์ด เอยยังคงสงสัยว่าจากใคร คิดไปคิดมา...

“คุณกวินเหรอ?” เอยคิดก่อนที่จะพูดขึ้น พลางมองซ้ายขวา สุดท้ายเอยเลิกที่จะหาที่มาของมัน จึงวานน้าแม่บ้านเอาไปใส่แจกันประดับห้องแทน และเก็บการ์ดใบนั้นใส่กระเป๋าสะพายเอาไว้ รอหาเจ้าของที่ให้มา

...
..
.

“เอย...ได้ข่าวว่าได้ดอกไม้ช่อโตนี่” พี่แปงถามขึ้น ระหว่างนั่งทานมื้อเที่ยงพร้อมกันกับพี่แปงและพี่ขาว

“รู้ได้ไงครับพี่แปง?” เอยถามกลับ เพราะเช้าเสียขนาดนั้น ยังไม่มีใครมากันสักคน แล้วพี่แปงทราบได้อย่างไร

“ก็น้าแม่บ้านบอกพี่ ว่าเอยได้ดอกลิลลี่ช่อโตมา แล้วให้น้าเขาไปใส่แจกัน...ว่าแต่ใครให้มาเอ่ย?” พี่แปงกระเซ้าเย้าแหย่ พี่ขาวที่กำลังดื่มน้ำอยู่ๆก็สำลักขึ้นมา

“ผมเองก็ไม่ทราบครับ” เอยตอบ ก่อนที่จะยื่นกระดาษเช็ดปากให้พี่ขาว

“อย่างนั้นเหรอ..ไอ้ขาว แกว่าน่าจะเป็นใคร?” พี่แปงหันไปถามพี่ขาวที่กำลังเช็ดน้ำที่เลอะบนโต๊ะ

“จะไปรู้ได้ไง” พี่ขาวพูด ท่าทางเลิ่กลักจนพี่แปงหัวเราะขึ้นมา

“จะจริงเหรอ ที่แกไม่รู้” พี่แปงว่า

“รีบๆทานเถอะครับ เดี๋ยวไปทำงานสาย” เอยพูดขึ้นมา ทั้งสามจึงลงมือทานข้าวต่อจนเสร็จ...



          ระหว่างที่ทำงาน เอยเห็นเอกภพ เดินไปเดินมาราวกับหนูติดจั่น พลางหันมองมาทางเอยบ่อยๆ หลายครั้งที่เอยอดสงสัยไม่ได้ ที่กวินบอกว่าจะเด้งเอกภพและท่านสุเดชออกนั้นจะทำได้อย่างไร ในเมื่อหลักฐานที่เอยให้ไม่เป็นชิ้นเป็นอันเลยสักอย่าง ระหว่างที่กำลังคิดๆ จู่ๆเอกภพก็เดินตรงมา

“เอย...ผมมีเรื่องจะพูดด้วย มาทางนี้หน่อย” เอกภพว่า เอยพยักหน้ารับช้าๆ ก่อนที่จะเดินตามเอกภพไปยังห้องประชุมเล็ก ที่ไม่มีใครค่อยใช้

“มะ...มีอะไรเหรอครับ?” เอยถามอย่างหวาดระแวง

“เธอ...สนิทกับท่านประธานใช่ไหม?” เอกภพถามขึ้น เอยส่ายหน้าทันที

“ไม่ครับ ไม่สนิท” เอยตอบ

“ช่วยผมหน่อยได้ไหม...ตอนนี้ท่านสุเดชกำลังจะเล่นงานผม เขาจะเก็บผม เอย...ช่วยไปบอกท่านประธานทีได้ไหม ว่าช่วยผมหน่อย” น้ำเสียงของเอกภพทำท่าจะร้องไห้อยู่รอมร่อ เอยรู้สึกหนักใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

“หัวหน้า..ไปบอกเองดีกว่าครับ ผม..คงทำไม่ได้”

“แต่ว่า..ผมจะทำยังไง ผมกลัวอุ้มจะเป็นอันตรายด้วย ขอร้องล่ะเอย ช่วยผมที”



          เอกภพแทบจะคุกเข่าอ้อนวอน เอยรู้สึกใจคอไม่ดีเลย หากอุ้มจะโดนหางเลขไปด้วย แต่อย่างไรก็ไม่กล้าเชื่อใจเอกภพ เพราะเคยโดนขู่มาก่อน พอตอนนี้กลับมาขอร้องอ้อนวอน เอยเลยไม่สนิทใจที่จะเชื่อเสียเท่าไหร่

“ผมขอโทษนะครับ...แต่ผมคงช่วยอะไรหัวหน้าไม่ได้จริงๆ” เอยว่าก่อนจะที่เดินออกมาจากห้องประชุมโดยไม่หันกลับไปมองเอกภพที่นั่งหน้าหมดอาลัย ราวกับว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วก็ไม่ผิด



          เอยกลับมายังโต๊ะอย่างรู้สึกผิด เพราะไม่ไว้ใจเอกภพจริงๆ กลัวว่าเอกภพจะมีลูกไม้อะไรซ่อนอยู่ เอยชั่งใจว่าจะต้องทำอย่างไรดี จึงคิดว่าเลิกงานจะเข้าไปคุยกับกวิน


          แม้ว่าจะยังรู้สึกอายที่ต้องพบกวินหลังจากเมื่อวาน แต่หากเป็นเรื่องสำคัญเอยก็คงต้องเข้าไปพบ เอยจึงสรุปกับตนเองว่าวันนี้ต้องเข้าไปพบกวินด้วยเรื่องของเอกภพ

...
..
.


          เวลาเลิกงานก็มาถึง เอยเริ่มเก็บข้าวของเพื่อจะเตรียมตัวไปหากวิน พี่ขาวที่เดินมาสะกิดเอยเบาๆก่อนพูด

“เอย...เย็นนี้ว่างมั้ย?” พี่ขาวถาม

“เอ่อ...ไม่ค่อยสะดวกครับ พี่ขาวมีเรื่องสำคัญรึเปล่าครับ?” เอยถามขึ้น

“คือ..พี่มีเรื่องจะพูดกับเอย..ก็เรื่องสำคัญนะ” พี่ขาวบอก

“อืม...ก็ได้ครับ ถ้าไม่นาน” เอยตอบออกไป เมื่อตอนนี้ทั้งแผนกเงียบเชียบแล้ว พี่แปงก็มีนัดไปทานข้าวกับแฟนจึงออกไปแล้ว เท่านี้ก็เหลือเพียงพี่ขาวและเอยเท่านั้น

“พี่ขาวมีเรื่องอะไรครับ?” เอยถามทันทีที่ปลอดผู้คน

“เรื่อง...ดอกไม้เมื่อเช้า...” พี่ขาวพูดก่อนที่จะเกาหัวเก้อๆ

“พี่ขาวรู้เหรอครับว่าใครให้” เอยถามอย่างอยากรู้

“พี่เอง....พี่เป็นคนให้” พี่ขาวพูดจบเอยอ้าปากค้าง

“พี่ขาวเองเหรอครับ...ให้ผมเนื่องในวันอะไรครับ?” เอยถาม พลางสงสัย ที่คิดว่าเป็นกวินนั้นคงเข้าข้างตนเองมากไป

“คือ..พี่...ชอบเอย” ในที่สุดพี่ขาวก็พูดออกมา

“หา!! พี่ขาวว่ายังไงนะครับ?” เอยถามเพราะได้ยินไม่ถนัด

“พี่ชอบเอย” พี่ขาวพูดออกมา ก่อนที่จะจับมือของเอยไว้

“พี่ชอบเอย...มาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เอยเข้ามาทำงานแล้ว พี่....ไม่รู้จะบอกเอยยังไงดี แต่พี่ชอบเอยมานานแล้วจริงๆ” คำสารภาพของพี่ขาวทำเอยตกใจ ไม่ได้เหมือนตอนที่กวินบอกว่าชอบสักนิด คำว่าชอบของพี่ขาวทำเอยรู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก

“เอ่อ..คือ” เอยได้แต่อ้ำอึ้ง เพราะไม่รู้จะตอบรับอย่างไรดี

“ตอนเอยบอกพี่ว่าเอยยังไม่มีแฟน พี่ดีใจมากนะ แม้พี่จะไม่รู้ว่าเอยชอบผู้หญิงหรือ...แบบพี่ แต่พี่รู้สึกมีความหวัง....เอยจะให้โอกาสพี่ได้ลองพิสูจน์ตัวเองได้ไหม?” คำพูดของพี่ขาวฟังแล้วทำเอยคิดหนัก

“แต่..ผม ผมไม่ได้ชอบพี่แบบนั้นครับ” เอยตัดสินใจที่จะตอบออกไปอย่างตรงๆ เพียงแวบเดียวที่เห็นหน้าพี่ขาวเจื่อนลง แต่แค่เพียงแวบเดียวเท่านั้น พี่ขาวก็กลับมายิ้มออกมาอีกครั้ง

“พี่รู้ ว่ามันยาก แต่พี่ขอแค่โอกาส อย่าเพิ่งบอกปัดพี่ตอนนี้เลย ขอพี่ให้อยู่ข้างๆเอยได้ไหม พี่จะรอ รอจนกว่าเอยจะเปลี่ยนใจ”

“แบบนั้นมันไม่ดีนะครับ เพราะผมไม่เปลี่ยนใจแน่ๆครับ” เอยยืนยันอย่างหนักแน่น

“ถ้าอย่างนั้น....ขอพี่อยู่แบบนี้ต่อไปนะ ขอให้เอยเหมือนเดิมกับพี่ อย่าเกลียดพี่ ทำอย่างที่แล้วๆมาแบบนั้นได้ไหม?” พี่ขาวบอก สีหน้าของพี่ขาวดูจะทำเตรียมใจมาแล้วว่าอย่างไรเอยคงต้องปฏิเสธแน่ๆ

“ถ้าเป็นพี่เป็นน้อง..เราเป็นเหมือนเดิมแน่ๆครับ แต่ถ้าให้คิดมากกว่านั้น...ผมคงให้พี่ไม่ได้”

“พี่เข้าใจ...สัญญากับพี่นะ ถ้าเอยเปลี่ยนใจให้นึกถึงพี่เป็นคนแรก” พี่ขาวว่า เอยค่อยๆดึงมือตนเองออกจากมือของพี่ขาว

“คะ..ครับ” เอยตอบตกลง

“งั้น..พี่ไปนะเอย เจอกันพรุ่งนี้” พี่ขาวบอก ก่อนจะโบกมือลา เอยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่หลังจากพี่ขาวเดินออกไป

“อะไรกันเนี่ยะ?” เอยถามตนเองอย่างงงๆ เพราะไม่คาดคิดจริงๆว่าพี่ขาวจะชอบตน และชอบมานานตั้งแต่เพิ่งเข้าทำงาน

“ลืมไปเลย ต้องไปหาคุณกวิน” เอยฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าลืมอะไร จึงรีบออกเดินไปยังห้องของท่านประธานอย่างกวิน เอยทำท่าจะกดลิฟต์ แต่ลิฟต์ดันเปิดออกเสียก่อน

“ท่าน....” เอยทำท่าจะเรียก แต่กวินไม่ได้เดินออกมาคนเดียว กวินมากับผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงผมยาวคนที่สวยมากๆ ที่เอยเจอเมื่อวันก่อน ที่คุณทรายเรียกว่าคุณมินตรา พอเห็นท่าทางที่ดูสนิมสนมของทั้งสองทำเอยเจ็บแปลบในอกทันที

“พีระนัม” กวินเอ่ยเรียก เอยนิ่งไปก่อนที่จะหันหลังกลับ

“เดี๋ยว....” กวินเอ่ยเรียกอีกครั้ง เอยจึงหยุดชะงักเท้า

“จะไปไหน?” กวินถาม เอยจึงหันกลับมาเผชิญหน้ากับกวินและผู้หญิงคนนั้น ที่กำลังแสดงสีหน้าแปลกใจที่เจอเอย

“อ้าว...นั่นมันคนที่มินเจอเมื่อวันก่อนตอนที่มาหาคุณนี่คะกวิน” เธอพูดขึ้น เอยก้มหน้าลงทันที

“ถามว่าจะไปไหน?” กวินถามเอยย้ำเป็นครั้งที่สอง ไม่ได้สนใจที่เธอคนนั้นพูด

“กะ...กำลังจะกลับบ้านครับ” เอยตอบ

“แน่ใจ?” กวินถามซ้ำ เอยพยักหน้า เอยเหลือบมองผู้หญิงคนนั้นที่กำลังมองนาฬิกาข้อมือ

“จะสายแล้วนะคะกวิน รีบไปกันเถอะ” เธอแตะแขนของกวินเบาๆ การกระทำเหล่านั้นอยู่ในสายตาของเอยทั้งหมด

“อืม...พีระนัม เดี๋ยวเสร็จธุระ แล้วฉันจะโทรไป” กวินว่า ก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น



          คล้อยหลังของทั้งสอง เอยได้แต่จ้องมองแผ่นหลังที่เดินคู่กันออกไป แค่มองข้างหลังก็รู้สึกได้ถึงความเหมาะสมของทั้งสอง ราวกับเกิดมาเป็นคู่กันไม่ผิด เอยหันไปมองตัวเองในบานประตูกระจกที่อยู่ใกล้ๆ ดูเงาสะท้อนของตนเองก่อนที่จะรู้สึกว่า...ตัวเองช่างดูไร้ค่ากว่าครั้งไหนๆ



          ไม่เหมาะสมกันสักนิด ไม่เหมาะที่จะไปยืนข้างกวิน อย่างที่ไทป์บอกไว้จริงๆ...กวินไกลเกินไป แม้กวินจะบอกว่าชอบ แต่ใช่ว่ากวินจะไม่มีคนอื่น เอยก็แค่ผู้ชายธรรมดา แตกต่างกับผู้หญิงคนนั้นอย่างสิ้นเชิง เอยถอนหายใจออกมา เรื่องของเอกภพคงต้องยกยอดไปพูดวันอื่น เพราะตอนนี้รู้สึกในใจขุ่นหมองเหลือเกิน..



          กลับมาถึงบ้านก็ค่ำแล้ว เอยตรงไปยังห้องนอนเพื่ออาบน้ำ วันนี้แม่ไปงานทำบุญเพื่อนบ้าน เลยไม่ได้ทำกับข้าวไว้ให้เอย เอยจึงทานแค่นมกับขนมปังแผ่นที่มีอยู่ในตู้เย็น เมื่อทานเสร็จก็กลับเข้าห้อง นอนลงบนเตียงพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็พบว่ามีสายไม่ได้รับหนึ่งสาย

“ใครโทรมานะ” เอยกดดูหมายเลขที่โทรมาเข้ามาแต่ไมได้รับ ปรากฏเป็นเบอร์ของกวินที่เอยได้บันทึกเอาไว้ในครั้งนั้น

“คุณกวิน” เอยพึมพำพร้อมๆกับที่เสียงของโทรศัพท์ดังขึ้นมาพอดิบพอดี เอยลังเลว่าจะรับดีหรือไม่ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจกดรับ

“ส..สวัสดีครับ” เอยกรอกเสียงลงไป

“ทำไมไม่รับสาย” กวินถาม

“พอดี...ผม อยู่ข้างล่าง” เอยตอบ

“ตอนนี้ฉันอยู่หน้าบ้านเธอแล้ว” กวินว่า เอยตกใจรีบเปิดผ้าม่านดู พบว่ารถของกวินจอดอยู่จริงๆ เอยรีบลงมายังด้านล่างทันที

“ผมกำลังลงไปครับ” เอยรีบกดวาง แล้วเปิดประตูบ้าน พบว่ากวินยืนอยู่แล้ว

“เอ่อ...” เอยตกใจไม่น้อยที่กวินมาถึงบ้าน

“จะไม่เชิญฉันเข้าบ้านเหรอ?” กวินถาม เอยจึงรีบถอยห่างจากประตูทันที

“ชะ..เชิญครับ” เอยเชิญกวินเข้าบ้าน



          เมื่อเข้ามาในบ้าน กวินก็มองไปรอบๆราวกับกำลังสังเกตสิ่งต่างๆภายในบ้าน เอยรู้สึกอายไม่น้อยที่กวินมาถึงบ้านแบบไม่บอกกล่าวล่วงหน้า กวินนั่นลงบนโซฟา เอยจึงเข้าครัวเทน้ำเย็นๆใส่แก้วให้กวิน

“น้ำครับ?” เอยวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ ก่อนจะนั่งตรงโซฟาเดี่ยวข้างๆที่กวินนั่ง

“อยู่คนเดียวเหรอ?” กวินถาม ก่อนที่จะจิบน้ำแก้วนั้น

“ครับ แม่ผมไปช่วยเพื่อนบ้านทำงานบุญครับ”

“อย่างนั้นเหรอ” กวินเงียบไปก่อนที่จะหันมองหน้าเอย เอยตอนนี้ใส่ชุดอยู่บ้านธรรมดา กางเกงขาก๊วยกับเสื้อยืดคอกลม เมื่อเห็นสายตาของกวินจ้องมองมา อดไม่ได้ที่เอยจะรู้สึกว่าเสื้อผ้าของตนตอนนี้ช่างน่าตลกสิ้นดี

“เมื่อตอนเลิกงานมาหาฉันใช่ไหม?” กวินถามขึ้น

“คะ..ครับ พอดีมีเรื่องนิดหน่อย”

“เรื่องอะไร?”

“คือหัวหน้าเอกภพมาขอร้องผม...ให้ช่วยบอกท่าน...” เอยไม่ทันพูดจบ กวินกลับลุกขึ้นดึงเอยให้มานั่งใกล้ๆตน

“เรียกฉันว่าอะไร?” กวินพูดขึ้นคล้ายจะทบทวนความจำว่าต้องเรียกตนเองว่าอะไร

“เอ่อ...คุณ ครับ” เอยรีบแก้ไขเสียใหม่ กวินยกยิ้มมุมปาก

“ว่ามาต่อคุณเอกภพมีอะไร?”

“เขามาขอร้องผม...ว่าตอนนี้ท่านสุเดชจะจัดการเก็บเขา เขากลัวคุณอุมาวดีลำบากไปด้วย เขาเลยมาขอร้องผมให้ช่วยพูดกับท่าน”

“แล้วเธอตอบไปว่ายังไง?” กวินถาม

“ผม...ปฏิเสธไปครับ” เอยว่า

“แต่เธอก็ยังมาพูดกับฉัน นั่นแปลว่าเธอเองก็อยากจะช่วยคุณเอกภพใช่ไหม?”

“คือผมสงสารคุณอุมาวดีครับ ไม่อยากให้เธอโดนหางเลขไปด้วย” เอยตอบ

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะจัดการเอง...ว่าแต่ ไหนห้องของเธอ?” กวินบอกพร้อมกับถามคำถามที่เอยออกจะตกใจนิดหน่อย

“ทะ...ทำไมเหรอครับ?” 

“ก็แค่อยากเห็น” กวินว่า

“อยู่ชั้นบนครับ”

“พาไปดูหน่อย” กวินว่าก่อนที่จะลุกขึ้น เอยยังคงจับต้นชนปลายไม่ถูก จึงได้แต่นำทางกวินไปยังห้องนอนของตนเอง




          ห้องของเอยนั่นเรียบง่าย ไม่มีของอะไรตกแต่งเสียเท่าไหร่ สิ่งที่ชอบหรืองานอดิเรกก็ไม่มี ยิ่งของสะสมหรืออะไรก็ตามไม่เคยมีสักชิ้น กวินมาถึงก็มองไปรอบๆห้อง

“ห้องเธอโล่งดี” กวินว่า ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียง เอยรีบดึงกระเป๋าสะพายที่วางไว้ออกมาเพราะกลัวกวินจะนั่งทับ ฉับพลันการ์ดที่พี่ขาวให้แนบกับดอกไม้หล่นจากกระเป๋าลงบนพื้นตรงหน้ากวินพอดี กวินหยิบมันขึ้นมาดูก่อนจะเปิดการ์ดอ่าน

“ใครให้มา” สีหน้าของกวินนิ่งลงยิ่งกว่าเดิม น้ำเสียงเองก็เปลี่ยนไปจากเมื่อครู่นี้

“เอ่อ....” เอยอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบอย่างไรดี

“ถามว่าใครให้มา?” น้ำเสียงนั้นเริ่มเข้มข้นจนเอยสะดุ้งเฮือก

“พี่ขาว..ครับ”

“ชินภัทรอย่างนั้นหรือ...นี่มาจากร้านดอกไม้ เขาให้ดอกไม้เธอหรือ?” กวินถาม เอยพยักหน้ารับ กวินมองการ์ดในมืออีกครั้งก่อนที่จะบีบมันเสียยับยู่ยี่ เอยได้แต่มองการ์ดใบนั้นที่แทบจะแหลกคามือของกวิน โดยที่ไม่กล้าค้านหรืออะไรแต่อย่างใด เพราะตอนนี้กวินดูน่ากลัวเหลือเกิน

“ดูท่า...คงต้องเชิญชินภัทรไปทำงานที่อื่นเสียแล้ว” กวินว่า เอยเบิกตากว้างอย่างตกใจ

“อะ..ไรนะครับ จะไล่พี่ขาวออก ทำไมครับ?” เอยถามด้วยน้ำเสียงตระหนก

“สาเหตุหรือ....เพราะมายุ่งกับเธอมากไป คงจะอย่างนั้น”

“ไม่ได้นะครับ ถึงพี่ขาวจะชอบผม แต่พี่ขาวก็ไม่ได้ทำอะไรผิด” เอยหลุดปากออกมาเสียได้ เมื่อทันนึกได้ก็สายไปเสียแล้ว

“เธอรู้ว่าชินภัทรชอบเธออย่างนั้นเหรอ เธอรู้ได้ยังไง?” กวินพูดไม่พอพลางดึงข้อมือของเอยให้มานั่งบนเตียง เรี่ยวแรงของกวินมหาศาลมากเสียกระดูกเอยแทบหัก

“คือ....”

“ตอบมา!!” เสียงของกวินราวกับกำลังขบฟัน เอยรู้สึกแย่มากจริงๆที่ทำให้กวินโกรธเสียได้ นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นกวินแสดงท่าทางที่เต็มไปด้วยโทสะถึงขนาดนี้

“เขา..บอกผมเมื่อตอนเลิกงาน” ในที่สุดเอยก็ต้องยอมบอกไป



          เมื่อเอยพูดจบ กวินก็ดึงเอยเข้ามาประกบปาก จูบที่รุนแรงบดขยี้เสียริมฝีปากเอยเจ็บไปหมด จูบที่คล้ายกำลังบ่งบอกว่าผู้กระทำกำลังรู้สึกอย่างไร เอยพยายามถอยหนี แต่ดูเหมือนกวินก็รุกล้ำไล่ต้อนเสียจนตอนนี้ร่างกายของเอยติดชิดฝาผนัง ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากของเอย กวาดต้นรุกไล่จนเอยแทบจะหมดลมหายใจ

“อื้อ....” เอยพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะผลักแม้ว่าเรี่ยวแรงจะน้อยนิดสู้กวินไม่ได้เลยสักนิด ในที่สุดกวินก็หยุดการกระทำทั้งหมด ริมฝีปากของเอยบวมเจ่ออย่างเห็นได้ชัด กวินมองริมฝีปากนั้นก่อนที่จะใช้นิ้วโป้งลูบไล้เบาๆ

“มีแต่ฉันเท่านั้นที่ทำแบบนี้กับเธอได้ อย่าให้ชินภัทรเข้าใกล้เธอมากกว่าเพื่อนร่วมงาน เพราะไม่อย่างนั้นคนที่จะเดือดร้อนคือชินภัทร”

“คือผม...”

“ฉันไปล่ะ” กวินพูดแค่นั้นก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียงของเอย เอยจึงลุกขึ้นเดินไปส่งกวิน แม้ตอนนี้ใจจะเต้นโครมคราม ทั้งกลัวทั้งรู้สึกตื่นเต้นจนไม่ขาแทบจะไม่มีแรง มือนั้นแตะปากตนเองไปตลอดทางจนไปส่งกวินถึงที่รถ

“พรุ่งนี้ตอนเย็นทำตัวให้ว่าง” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะขึ้นรถไป

“ครับ” เอยตอบ จากนั้นกวินก็ขับรถออกไปทันที

“เป็นอะไรของเขากันนะ” เอยพึมพำพร้อมแตะปากที่บวมเจ่อของตนเอง เดินกลับเข้าไปทั้งๆที่ยังคงครุ่นคิดว่า ทำไมกวินที่รุนแรงกับตนเช่นนั้น เพียงเพราะแค่พี่ขาวบอกว่าชอบ

“หรือว่าจะหึงเหรอ” เอยพูดออกมาดังๆ รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที พอดีกับที่แม่ของเอยกลับมาพอดี

“ใครหึงใครอะไรเหรอเอย?” แม่ถามอย่างสงสัย เอยได้แค่ส่ายหน้า

“เปล่าครับแม่” เอยปฏิเสธ

“แล้วนั่นปากไปโดนอะไรมาลูก บวมเชียว” แม่จ้องหน้าเอยก่อนถาม

“โดน....มดกัดครับแม่”

“สงสัยเป็นมดคงจะตัวโตน่าดู” แม่เอยบ่นก่อนที่จะปิดประตูบ้าน ปล่อยให้เอยยืนหน้าแดง ใจเต้นโครมครามอยู่หน้าบ้านคนเดียว....


++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: lovebirdmark ที่ 23-12-2014 11:09:31

กรี้ดดดดดดดดดด มาเร็วทันใจ ฟู่วววว !! หึง หึง หึง

แต่ก็ยังไม่ชัดเจน เรื่อง มิน อยู่ดี

เอยก็คงเข้าใจและน้อยเนื้อต่ำใจอยู่อีก เฮ้อออ ยังไม่แฮปปี้ซะทีเดียว

ขอบคุณคนเขียนมากฮ้าาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 23-12-2014 11:12:16

 :angry2:  :angry2:  มินตราคือใครรรรรรรรรรรรรรรรร

นังกวิน ตอนเย็นไปกับผู้หญิงคนนั้นแล้วยังจะมาจูบเอยอีกนะ
หนูเอยก็เอ๋ออจริงงงง ไรจริงงง ตอนเย็นยังน้อยอกน้อยใจอยู่เลยยยยยยยยย ทำไมพอกวินมาหาถึงยอมเขาได้ละลูกกกกก

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

รอติดตามตอนต่อไปค่าาาาาาาาาาา  o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 23-12-2014 11:13:36

โห กาาาวิ๊น    ทำตัวเป็นพระเอกตบจูบตามขนบเล๊ย  แต่ก็ก้าวไปข้างหน้าสักหน่อยแล้วล่ะ

พี่ขาวน่ารักอ๊ะ  มีดอกม๊งดอกไม้ด้วย  ตามจริงนะถ้าเอาแบบสมน้ำสมเนึ้อสมจริงสมฐานะล่ะก็พี่ขาวนี่แหละเปอร์เฟคสำหรับคบหาดูใจ  แต่ก้อย่างว่า เอย์รักกวินไปแล้วนี่ ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นคู่หมั้นหรือ้ปล่า?

ขอบคุณค่ะ รักคนเขียนมากเลยกับการอัพสม่ำเสมอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 23-12-2014 11:14:38

อั้ยย่ะะะะะะ เยอะนะคะท่านนนนน เยอะะะะะะะะ
น้องเอยก็ใสซื่อเกิ๊นนน 55555555555555555 รู้ตัวช้ามากกกกกกกกกก แบบนี้พี่ขาวคงแห้วสนิทแล้วล่ะค่ะ *ตบบ่าพี่ขาว*
จะเอาอะไรไปสู้ท่านประธานกวินอ่ะเนอะ ; - ; ..
แอบหมั่นไส้กวินอีกแล้วอ่ะพี่กิม รู้สึกใช้อำนาจในทางที่มิชอบนะคะ 5555555 สั่งให้พาไปห้องนอนงี้ แหม่ .....
ตกลงยัยมินตราอะไรนั่นใครคะ รีบเปิดเผยมาเร็ววววว อย่าเป็นนางร้ายเลยเถอะค่ะ สงสารน้องเอย T T
เชื่อเลยว่าน้องคงเป็นนายเอกประเภทแบบ ไม่ต้องรอให้เปิดศึกก็พร้อมถอย อะไรแบบนี้เลย ดูจะเจียมตัวแบบสุดๆจริงๆ
ถ้ากวินไม่ทำอะไรซักอย่างความคืบหน้าคงต่ำจนเข้าใกล้ศูนย์อ่ะค่ะ =_____=

เป็นกำลังใจให้น้องเอย คุณกวิน และพี่กิมนะคะะะ ~ สู้ๆค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 23-12-2014 11:22:37

 :hao3: :katai2-1:กวินหึงน้องเอย รุนแรงมาก เอ๊ะ แต่เราฟิน >///////////<

สงสารน้องเอย แอบคิดมาก
กวินทำไรชัดเจนหน่อย ขอน้องเป็นแฟนเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 23-12-2014 11:23:39

มาไวตลอดเลยค่ะปลื้ม
เอยทำอึนอีกแล้ว คุณกวินเขาหึงเรานะเอยจ๋าาา
อิอิ น่ารักเชียว แต่แอบเขม่นผู้หญิงคนนั้นนะ
พี่ขาวตัดใจเถอะค่ะ ส่วนอิเอกภพแกอย่าทำอะไรเอยนะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 23-12-2014 11:29:00

แหม่ คุณพี่กวินบอกชอบแล้ว แต่ดูยังไงก็ยังไม่ชัดเจนนะคะ :hao4:
ช่วยแสดงให้เห็นหน่อยว่าชอบน้องจริงๆ
มีแต่เอยคิดเองแบบนี้มันเจ็บปวดนาาาา
รอตอนต่อไปเนาะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: netthip viriya ที่ 23-12-2014 11:30:38

“โดน....มดกัดครับแม่” เอยพูดก่อนที่จะรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง

“สงสัยเป็นมดคงจะตัวโตน่าดู” แม่เอยบ่นก่อนที่จะปิดประตูบ้าน ปล่อยให้เอยยืนหน้าแดง ใจเต้นโครมครามอยู่หน้าบ้านคนเดียว....



ตกลงอยู่ไหนอะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 23-12-2014 11:35:52

กวินแกหึงเอาแต่ใจอีกแล้วนะ  :ling1:
ทีตัวเองไปกับผญคนอื่นนนน น้องเอยเสียใจนะยะ :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: pepopyj ที่ 23-12-2014 11:38:32

มึนกับคุณกวิน ความชัดเจนมาแบบกระปิดกระปรอย
ทำเหมือนเอยเป็นตุ๊กตานึกอยากจะเล่นก็หยิบขึ้นมาเล่น
บางทีก็งงกับพระเอก(แน่หรือ) ปล่อยระยะเวลามานาน
ถามจริงๆหากกวินไม่เจอพีระนัมที่ทำงาน เหตุการณ์รู้ใจจะมีไหม
หรือจะปล่อยผ่านตามกาลเวลา มีพบก็มีจาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-12-2014 11:39:11

อ๊ากกกก กวินนี่สายS ใช่มะ อิอิ
หึงเลยล่ะสิ ต้องขอบคุณพี่ขาวนะเนี่ย
ว่าแต่ สมน้ำหน้าเอกภพนะ แต่ไม่รู้ว่าวางแผนหลอกเอยรึเปล่า ชีวิตเอยก็อยู่ในช่วงอันตรายเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 23-12-2014 11:39:46

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

อยากโดนมดกัด อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-12-2014 11:43:30

พระเอกกก็ข่มนางเอกอยู่นั่น เดี๋ยวจะเรียกเอยว่าอีเย็นแล้วนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 23-12-2014 11:53:17

ประเด็นคือ...ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร!!!! :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 23-12-2014 11:58:01

อะไรเนี้ยกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-12-2014 11:58:20

มินคือใคร มาเคลียร์ด่วนเลยนะกวิน
กวินเวลาที่ตัวเองหึงก็จูบเอยลงโทษ
แล้วเอยหึงบ้างให้ทำยังไงดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 23-12-2014 11:58:33

หึงหรา แล้วผู้หญิงคนนั้นใครยะ เคลียร์มาซะดี ๆ  :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 23-12-2014 11:59:58

ท่าทางเอยคงจะเจ็บหนักในอนาคต เอยถอนตัวยังทันน่ะ เพราะดูแล้วรักครั้งนี้ดูไม่มั่นคงเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 23-12-2014 12:00:59

รุนแรงแท้พ่อคุณ  ของตัวเองก็ไม่ค่อยจะเคลียร์เลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 23-12-2014 12:04:46

 :o8:   :-[   มดตัวใหญ่มว๊ากกกก

หัวข้อ: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 23-12-2014 12:05:15

เอยโดนกวินจูบอีกแล้วว
 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 23-12-2014 12:26:46

หึงเอยหรอกวิน :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-12-2014 12:32:16

อารมณ์คนหึง ช่วยแสดงออกเป็นคำพูดหน่อยเถอะ แบบนี้ชาตินี้ก็คงไม่ะัฒนาไปไหนไกลหรอก เอยซื่อขนาดนี้คงตามไม่ทัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 23-12-2014 12:39:02

กวินๆ แหมๆๆๆ ทำเอยซะรุนแรง

เบาๆหน่อยก็ได้ เดี๋ยวจะช้ำหมด กันพอดี

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 23-12-2014 12:45:18

อ้างจาก: malula ที่ 23-12-2014 11:43:30  

พระเอกกก็ข่มนางเอกอยู่นั่น เดี๋ยวจะเรียกเอยว่าอีเย็นแล้วนะ

 :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 23-12-2014 12:54:22

 :-[ หึงร้อนแรงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก



มีนตราใครกัน...พี่สาว?



พี่ขาวจะเป็นคนดีไม่ดี เดาไม่ออกเลยอะ
หวังว่าคงไม่เป็นแบบที่คิด
กลัวจะมาอารมณ์เดียวกับเพื่อนนายเอกแอบรักทั่วไป
จะเดือดมากกกกถ้านายเอกรักชายอีกคน
ไหนบอกว่าถ้าเปลี่ยนใจนึกถึงพี่คนแรก ทำไมถึงรักกวินนนนนนนนนน
โมโหแล้วปล้ำ
5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 23-12-2014 12:55:34

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-12-2014 13:01:47

มดตัวใหญ่จริงๆค่ะคุณแท่ แถมชอบกัดแต่ปากเอยด้วย :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 23-12-2014 13:19:08

แหมะ คุณกวินคะลืมอะไรไปรึป้าวววววว ลืมขอน้องเอยเป็นแฟนรึป่าวคะ?   :-[

พอบอกชอบแล้วเอาใหญ่เลยนะ แหมะๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: nicedog ที่ 23-12-2014 13:55:53

ชอบจังเลย

อัพบ่อยด้วย

ชอบที่สุดค่ะ

น่ารักมากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-12-2014 14:58:57

เห็นด้วยกับหลายๆคนนะ
กวินยังไม่ชัดเจน ไม่ระบุสถานะให้
แต่ทำตัวหวงก้างม้ากมากกกกกกกกกกก
จะอะไรยังไงก็สักอย่างสิคะเฮียยย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 23-12-2014 15:40:03

เอย ถ้าหึงกวินบ้างก็พูดออกมาบ้างนะ อย่าให้กวินแสดงอยู่ฝ่ายเดียว  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Nattiz ที่ 23-12-2014 16:00:22

เรื่องนี้มาสั้นๆแต่มาทีละกระชุ่มกระชวย :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: พิรุณสีเงิน ที่ 23-12-2014 16:29:10

เอยยยยยยยย  ใจแข็งไว้ค่ะ
อย่าปล่อมให้กวินมันลวนลามง่ายๆ แบบนี้สิค่ะ

เรื่องสาวสวยคนนั้นยังไม่เคลีย อย่าปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนั้น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 23-12-2014 17:24:06

จะอะไรไม่รุ แต่ยัยเจ๊มิน นี่คือยังไง
สงสัยมากกกกกก ดูเจ๊แสดงออกเต็มที่มากไปล่ะ
กวินเคลียร์เรยนะ!! -*-

ปล. ใจเยนๆกวิ๊น หึงเบาๆเอยเอยช้ำหมดล่ะ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 23-12-2014 17:25:07

น่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 23-12-2014 18:10:41

หึงรุนแรงจังกวิน   :katai2-1:  :katai2-1:  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 23-12-2014 18:27:23

มดตัวใหญ่จริงๆคะแม่ วันหน้ามดมาอีกแม่จับตีเลยนะคะ โทษฐาน เก๊กขรึมอยู่ได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 23-12-2014 18:50:50

ทำหึงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 23-12-2014 21:22:21

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 23-12-2014 21:30:06

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 23-12-2014 21:38:02

 :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 23-12-2014 21:48:39

ท่านประธานหึงงี่เง่านะคะนะ ตัวเองก็ไม่เห็นชัดเจนไรเล้ย ขอคบน้องรึก็เปล่า
แถมมีสาวมาหาประจำ แม้จะไม่ได้ชอบเขาก็เถอะ แต่น้องเอยก็เสียใจอยู่ดี #สมาคมคนรักเอย
นี่เรื่องทุจริตถ้ายังไม่จัดการเด็ดขาดก็น่าห่วงความปลอดภัยของเอยนะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 23-12-2014 21:53:36

แหม ทั่นนนกวิน หึงโหดเชียวนะยะ ทีตัวเองล่ะยังไม่เคลียร์ซักกะอย่าง
นี่ขนาดบอกเอยไปว่าชอบเต็มปากเต็มคำแล้วนะ เอยยังไม่ค่อยจะเชื่อเลย น่าจะรู้ว่าคนนั้นน่ะเค้าซื่อขนาดไหน
ฉะนั้นความชัดเจนต้องมาค่ะงานนี้ แล้วไหนว่าให้รอดู คือที่บอกเอยว่าพรุ่งนี้ทำตัวให้ว่างนั่นอ่ะเหรอ
ดังนั้นในเมื่อตอนนี้ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน จะมาแสดงอาการหึงโหดในเลเวลระดับนี้มันก็ใช่ที่นะคะคุณพี่ มีสิทธิอาร๊ายยย
อ้อๆ เรื่องผู้หญิงที่ชื่อมินตรานั่นด้วย คิดว่าคงไม่มีอะไรหรอก แต่ช่วยเคลียร์ให้น้องเอยของฉันหายข้องใจด้วยนะเคอะ
โอ๊ยตาย หมั่นไส้คนขี้เก๊กนี่จริงๆ เซ็งแทนเอยเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 23-12-2014 22:13:26

ชัดเจนหน่อยสิ พ่อกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-12-2014 22:17:34

หวง!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 23-12-2014 22:27:07

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 24-12-2014 06:16:33

ทำมาเป็นหึงเอย ทีตัวเองออกไปกับผู้หญิง เอยยังไม่ว่าสักคำ

แต่เอยจะไปกล้าอะไร ลูกไก่ในกำมือกวินชัดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 24-12-2014 09:25:26

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 23

ระหว่างเราคืออะไร?



   

          วันนี้เอยทำงานด้วยความรู้สึกหลากหลาย หนึ่งคือรู้สึกตื่นเต้น ที่กวินบอกว่าเย็นนี้ทำตัวให้ว่าง สองคือจะไปเจอหน้ากวินโดยที่เพิ่งผ่านเรื่องเมื่อคืนมาได้อย่างไร และสุดท้าย...คือการเข้าหน้ากับพี่ขาว สิ่งสุดท้ายนี้ยากยิ่งที่สุดสำหรับเอยในตอนนี้ เพราะตั้งแต่รับรู้ว่าพี่ขาวชอบตน และกวินบอกไว้ว่าพี่ขาวจะเดือดร้อนหากเอยเข้าใกล้พี่ขาวมากเกินไป ครั้งนี้ทำใจลำบากเหลือเกิน  รู้สึกสิ่งรอบข้างกำลังกดดันก็ไม่ผิด ทั้งจากกวิน จากพี่ขาวและจากตนเอง

“เอย...โอเคไหม เป็นอะไรรึเปล่า?” พี่แปงถามขึ้น หลังจากที่สังเกตเห็นเอยมีท่าทีแปลกไปจากทุกวัน

“ผม...ดูแปลกไปเหรอครับพี่แปง?” เอยถามขึ้น

“ก็ไม่เชิง แต่เหมือนเอยกำลังคิดมาก ดูสิ คิ้วผูกเป็นปมเลย” พี่แปงพูดก่อนจะเอาปากกาจิ้มระหว่างคิ้วของเอย

“คือผม..มีเรื่องจะถามพี่แปงครับ?” เอยหันมาพูดกับพี่แปง

“เรื่องสำคัญสินะ งั้นรอพักเบรกก่อน เดี๋ยวไปคุยกันที่ห้องกาแฟ” พี่แปงคงรับรู้ได้จากสีหน้าของเอย

“ครับ”



          ไม่นานนักก็ถึงเวลาพักเบรกช่วงเช้า พี่ขาวยังวุ่นทำงานเลยไม่ได้ไปห้องกาแฟกับเอยและพี่แปง เอยจึงใช้โอกาสนี้เดินมาพร้อมพี่แปงไปยังห้องกาแฟ เพื่อจะพูดคุยกัน

“ว่าไงเอย?” พี่แปงถามพลางจิบกาแฟ วันนี้ห้องกาแฟคนอยู่ไม่เยอะเท่าไหร่ เลยสะดวกที่จะพูดคุยได้

“เรื่องช่อดอกไม้...พี่ขาวเป็นคนให้ผม” เอยบอกพี่แปง

“พี่คิดอยู่แล้วว่าต้องเป็นมัน ดูท่าทางมันก็รู้แล้ว” พี่แปงว่า

“แล้วพอเลิกงาน...เอ่อ...พี่ขาวมาบอกว่า ชอบผมครับ”

“มันยอมบอกแล้วเหรอ พี่ก็ลุ้นตั้งนานว่าเมื่อไหร่จะบอก” พี่แปงพูดพร้อมอมยิ้ม

“พี่แปงรู้มาตลอดเลยเหรอครับ” เอยตาโต เมื่อรู้ว่าพี่แปงทราบเรื่องนี้อยู่ก่อนแล้ว

“พี่ดูก็รู้ว่ามันคิดอะไรกับเอย แต่มันไม่ได้บอกพี่หรอก แล้วเอยล่ะ พอขาวมันบอกไปแบบนั้น...รู้สึกยังไงบ้าง?” พี่แปงถาม

“คือผม...ผมไม่ได้ชอบพี่ขาวแบบนั้น คือพี่ขาวเหมือนพี่ชายมากกว่า” เอยตอบ

“พี่รู้ว่าเอยยังไม่น่าจะมีแฟน แล้วมีคนที่ชอบหรืออะไรแบบนั้นไหม?” พี่แปงถามอีก เอยหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อย เมื่อพี่แปงเห็นแบบนั้นก็พอจะเดาคำตอบได้

“ผม..มีคนที่ชอบอยู่แล้วครับ” เอยบอก ใบหน้าของกวินลอยแวบเข้ามาในทันที

“ขาวมันคงไม่มีทางสมหวัง ถูกไหม?” พี่แปงถามขึ้นอีก

“คงจะเป็นอย่างนั้นครับ” เอยว่า

“แล้วเอยได้ตอบมันว่ายังไง?”

“ผมตอบไปว่าไม่ได้คิดแบบนั้น แต่พี่ขาวขอโอกาส ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ผมก็ยืนยันไปแล้วนะครับว่าไม่มีทางเปลี่ยนใจ” เอยระบายออกมา พี่แปงทำท่าครุ่นคิดก่อนพูด

“ก็ดีแล้วที่ไม่ให้ความหวัง บอกตรงๆแบบนั้นขาวมันจะได้ทำใจ” พี่แปงบอก

“แต่คือ...ผมรู้สึกว่าการคุยกับพี่ขาวตอนนี้มันดูยากครับพี่แปง ตั้งแต่รู้ว่าพี่ขาวคิดอะไร ผมก็ไม่กล้าคุยด้วยเสียอย่างนั้น” เอยว่า นี่คือสิ่งที่กำลังเป็นห่วงตนเอง ว่าจะทำอย่างไรให้ทุกอย่างกลับมาดังเดิม

“เอย...คิดเสียว่าขาวมันไม่ได้บอกว่าชอบ มันก็ยังเป็นพี่ขาวที่เอยคุยด้วย ไปกินข้าวด้วย ระยะห่างยังคงเท่าเดิม ไม่เพิ่มหรือลดลง เท่านี้ก็โอเคแล้ว” พี่แปงบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ”

“ใช่ ว่าแต่เอยเถอะ ไปแอบชอบใครที่ไหนกัน บอกพี่ได้ไหม?” พี่แปงถาม เอยยิ้มบางๆ เกาหัวแก้เก้อจนพี่แปงหัวเราะออกมา

“ไม่ต้องอายขนาดนั้นก็ได้ ว่าแต่ได้บอกเขาหรือยังว่าชอบ” พี่แปงถาม

“ผม...บอกแล้ว แต่ก็ไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราวเท่าไหร่ครับ” เอยตอบ



               วันนั้นจะเรียกว่าสารภาพว่าชอบก็ไม่ได้เต็มปากนัก แถมความรู้สึกตอนนี้ยังคลุมเครือ..ไม่รู้ว่ากวินจะชอบเอยจริงๆหรือเปล่า แล้วผู้หญิงที่ชื่อมินตราที่มาหากวินถึงสองครั้งนั้นมีความสัมพันธ์อะไร ทุกอย่างยังคงน่าสับสนไปหมด

“ผม...เขาบอกว่าชอบผมครับพี่แปง แต่ผมไม่มั่นใจเลย ว่าเขาจะชอบผมจริงๆอย่างที่บอกรึเปล่า” เอยค่อยๆเริ่มเล่าที่สิ่งที่คับข้องใจให้พี่แปงฟัง

“เขาบอกว่าชอบ แต่ทำไมเอยคิดว่าเขาไม่ชอบอย่างที่เขาพูดล่ะ?” พี่แปงถามกลับ

“ก็..เขามีคนที่ดูดีกว่าผมมากอยู่ข้างๆ และก็...เขาชอบทำหน้านิ่งๆ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ แถม...ชอบแกล้งผมด้วย” เอยตอบ

“เอ๊ะ...ผู้ชายใช่ไหมเอย?” พี่แปงถามขึ้นอีก

“ทำไมถึงรู้ครับ” เอยถาม เอยดูท่าทางจะตกใจไม่น้อยที่พี่แปงรู้ว่าคนๆนั้นคือผู้ชาย

“ก็ผู้หญิงน่ะเซ้นส์แรงนะเอย อีกอย่างที่เอยเล่าๆมา ไม่มีผู้หญิงที่ไหนทำแบบนั้นหรอก นอกจากผู้ชายที่ปากแข็งมากๆเขาทำกันน่ะ” พี่แปงว่า

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ พี่แปงยิ้มออกมา

“มั่นใจหน่อยสิเอย ถ้าเขาบอกว่าชอบนั่นแปลว่าเขาชอบจริงๆ ไม่ลองถามเขาไปตรงๆเลยล่ะ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ไม่ก็ถามไปเลยว่าความสัมพันธ์ของเอยกับเขาคืออะไรกันแน่” พี่แปงแนะนำให้พูดกันตรงๆ

“แต่..ผมไม่กล้า กลัวเขาจะคิดเข้าข้างตัวเองมากไป” เอยบอก พี่แปงหัวเราะขึ้นมา

“เอยนี่นะ ไม่ผิดเลยที่เขาคนนั้นจะแกล้งเอย ก็เพราะน่าแกล้งแบบนี้ไง ซื่อมากไปนะเรา” พี่แปงว่า

“แต่ว่า...ยังไงผมก็รู้สึกว่าผมไม่เหมาะกับเขาอยู่ดี ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่การงานหรือฐานะ” เอยว่า รู้สึกน้อยใจในโชคชะตาเสียจริง

“เอย...ความรักน่ะเรื่องพวกนั้นเป็นรอง มันอยู่ที่ความรู้สึกของคนทั้งสองคนต่างหาก ยังมีอะไรต้องเรียนรู้มากอีกนะเอย แต่ก่อนอื่น..คุยกับเขาถึงเรื่องนี้ก่อน จากนั้นค่อยว่ากัน” พี่แปงให้คำแนะนำอีกครั้ง

“ขอบคุณครับพี่แปง...” เอยว่า

“เอยก็น้องชายพี่นะ มีเรื่องอะไรก็มาปรึกษาพี่สาวคนนี้ได้” พี่แปงตบอกตัวเอง เอยหัวเราะออกมาเบาๆ

“ไปทำงานต่อกันเถอะ” พี่แปงว่า ทั้งสองจึงล้างแก้วกาแฟแล้วกลับไปยังแผนกเพื่อทำงานต่อ

....
...
..
.



          ในที่สุดเวลาเลิกงานก็มาถึง พี่แปงโบกมือลาเอยเพราะมีนัดกับแฟนจึงรีบกลับก่อน ส่วนพี่ขาวกำลังเก็บของอยู่ เอยจึงชวนคุยอย่างเช่นปกติ

“พี่ขาวจะกลับแล้วเหรอครับ” เอยถาม

“ใช่ แล้วเอยล่ะ?” พี่ขาวถาม

“ผมมีงานนิดหน่อยน่ะครับ” เอยตอบ

“งั้นก็กลับบ้านระวังๆนะ” พี่ขาวว่า

“พี่ขาวก็ด้วยครับ ขับรถดีๆนะครับ” เอยว่า พี่ขาวยิ้มให้อย่างดีใจก่อนที่จะออกไปจากแผนก




          เอยนั่งเคลียร์งานจนเสร็จ เหลือบมองนาฬิกาที่ตอนนี้ห้าโมงกว่าแล้ว เอยจึงเริ่มเก็บของ ไม่ทันจะเก็บของเสร็จ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“สวัสดีครับ” กวินเป็นคนโทรเข้ามา

“อยู่ไหน?” กวินถาม

“อยู่ที่แผนกครับ” เอยว่า

“อืม” กวินพูดแค่นั้นก่อนจะวางสายไป เอยมองมือถืออย่างงงๆ ก่อนที่จะเก็บของต่อให้เสร็จ




          เมื่อเดินออกมาพบว่ากวินกำลังเดินตรงมาพอดี เอยมองกวินที่เดินมากับทรรศ เห็นกวินหันไปพูดอะไรด้วยสักอย่าง ก่อนที่ทรรศจะเดินออกไปอีกทาง

“ไปกันเถอะ” กวินเดินมาหยุดที่ตรงหน้าของเอย

“ไปไหนครับ?”

“ไปคอนโดฉัน” กวินตอบ



          เอยเดินตามกวินมาถึงลานจอดรถ พบว่าวันนี้เป็นรถเบ๊นซ์ ไม่ใช่สปอร์ตอย่างทุกวัน อีกทั้งกวินไม่ได้ขับเอง กลับให้ทรรศเป็นคนขับรถให้ เอยทำท่าจะขึ้นนั่งข้างหน้าแต่กวินรั้งแขนเอยไว้ได้ทัน

“มานั่งกับฉันด้านหลัง” กวินว่า เอยจึงต้องมานั่งข้างหลังกับกวิน

“เธอทำกับข้าวเป็นรึเปล่า?” กวินถาม ในขณะที่รถกำลังแล่นไปเรื่อยๆ

“ปะ...เป็นครับ” เอยตอบ

“ไปฝึกที่ไหนมา?” กวินถามต่อ

“ช่วยแม่ทำข้าวแกงขายบ่อยครับ” เอยตอบไปอย่างตรงๆ ถือแม้แม่จะขายข้าวแกงแต่เอยก็ไม่เคยอายที่แม่ทำอาชีพนี้

 “ถ้าอย่างนั้นลองโชว์ฝีมือทำกับข้าวให้ฉันลองชิมทีสิ” กวินว่า เอยเบิกตากว้างอย่างไม่เข้าใจ

“จะให้ผม...ทำให้ทานหรอครับ?”

“ใช่” กวินว่าเช่นนั้น จนทรรศขับรถมาเรื่อยๆจนถึงคอนโด



          ทรรศลงไปเปิดประตูรถให้ทั้งสอง กวินเมื่อลงจากรถก็เดินลิ่วตรงไปยังลิฟต์ทันที ส่วนทรรศก็ขับรถคันนั้นออกไป ระหว่างทางที่อยู่ในลิฟต์เอยได้พูดขึ้นมาเบาๆ

“ผม..ทำเป็นแค่อาหารธรรมดา คุณจะทานได้เหรอครับ?” เอยถามขึ้น

“ฉันทานง่าย ไม่ต้องห่วง” กวินว่า

“แล้วเอ่อ...คุณชอบทานอะไรเป็นพิเศษครับ” เอยถามอีก กวินกันมามองหน้าเอยก่อนตอบ

“เธอทำอะไรฉันก็ทานอย่างนั่นแหละ” กวินตอบ เอยเม้มปากอย่างรู้สึกว่าคำพูดของกวินนั้นทำใจเต้นไม่น้อย



          เมื่อลิฟต์เลื่อนมาถึง ทั้งสองเดินตรงไปยังห้องทันที กวินใช้คีย์การ์ดแสกน ประตูห้องก็เปิดออกพร้อมๆกับไปในห้องที่สว่างขึ้นมาทันที

“ของสดอยู่ในตู้เย็น” กวินบอกเช่นนั้น ก่อนจะพาเอยไปยังห้องครัว

“อุปกรณ์มีครบ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมก็บอก” กวินว่า ก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป ทิ้งให้เอยยืนอยู่คนเดียวในครัว

“เขาจะทานฝีมือเราได้ไหมนะ?” เอยได้แต่ถามตนเองก่อนที่จะพับแขนเสื้อขึ้นแล้วลงมือทำอาหาร..



          เอยหั่นผัก เตรียมทุกอย่างด้วยตัวคนเดียว อาจจะเพราะเป็นลูกมือของแม่บ่อยๆเลยรู้ว่าต้องหยิบต้องจับอะไร เมนูที่เอยจะทำคือ แกงจืดเต้าหู้ ฉู่ฉี่เนื้อปลา และไข่เจียวรวมมิตร ของสดที่อยู่ในตู้เย็นมีแทบทุกอย่าง และสดใหม่จนเอยคิดว่ากวินเอาเวลาไหนไปซื้อ

“เดี๋ยวค่อยถามก็ได้” เอยพูดกับตนเองก่อนที่จะลงมือทำต่อ



          กวินเดินมาดูเอยอยู่ตรงประตูห้องครัว มองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้มบางๆ เห็นเอยกำลังหยิบจับนั่นนี่ดูคล่องมือ กวินจึงเดินเข้าไปในห้องครัวช้าๆก่อนที่จะโอบกอดเอยจากข้างหลังโดยที่เอยกำลังคนแกงจืดอยู่บนเตา

“คุณกวิน!!” เอยสะดุ้งตัวและร้องออกมาอย่างตกใจจนทำทัพพีหล่นลงบนพื้น รู้สึกว่าตนเองหน้าร้อนผ่าวยิ่งกว่าตอนโดนไอร้อนจากการทำกับข้าวเสียอีก

“ซุ่มซ่าม” กวินว่าก่อนที่จะผละออกจากเอย แล้วก้มลงหยิบทัพพีที่หล่นพื้นไปใส่อ่างล้างจาน แล้วหยิบอันใหม่มายื่นให้เอย

“ขอบคุณครับ” เอยรับทัพพีอันนั้นมา แล้วจึงกันไปทำกับข้าวต่อ โดยที่มีกวินเดินวนอยู่ใกล้ๆ แม้จะรู้สึกประหม่าไปบ้าง แต่ก็ตั้งอกตั้งใจทำกับข้าวต่ออย่างมีสมาธิ



          ในที่สุดกับข้าวทั้งหมดก็เสร็จ เอยค่อยๆยกไปทีละจาน กวินเองก็ช่วยยกไปด้วย กลิ่นกับข้าวหอมฉุย เอยมั่นใจในรสชาติเพราะชิมตั้งหลายครั้ง กวินมองอาหารเหล่านั้นด้วยใบหน้านิ่งๆ

“ทำได้น่ากินนี่” กวินพูด เอยตักข้าวใส่จานให้กวินและตนเอง จากนั้นทั้งสองก็นั่งลงทานข้าวด้วยกัน กวินตักแกงจืดชิมก่อนจะพูดขึ้นมา

“เธอคงได้เชื้อแม่สินะ ถึงได้ทำกับข้าวอร่อยขนาดนี้” กวินเอ่ย เอยรู้สึกฟูพองในอกเมื่อได้รับคำชมจากกวิน



          ทั้งสองทานไปอย่างเงียบๆ โดยที่อาหารตรงหน้าพร่องจนถึงขั้นเกลี้ยงจานเลยทีเดียว กวินเติมข้าวถึงสองครั้ง ด้วยใบหน้านิ่งๆขนาดนั้นแต่กินจุเกินคาด เอยอมยิ้มนิดๆก่อนที่จะเก็บจานแล้วพาไปล้าง




          เอยล้างจานไปพลางคิดไป ว่าจะพูดกับกวินอย่างที่คุยกับพี่แปงได้หรือไม่ เพราะเอาเข้าจริงการคุยกับกวินนั้นยากมาก ด้วยใบหน้านิ่งๆที่ไม่รู้ว่าคิดอะไร อีกทั้งเวลาสบตาหัวใจก็เต้นเร็วเสียใจไม่กล้าพูดด้วย แล้วอย่างนี้จะไขข้อข้องใจต่างๆได้อย่างไร



          คิดไปคิดมาจนล้างจานเสร็จ เอยเดินออกมาจากห้องครัวพบว่ากวินกำลังนั่งทำงานอยู่หน้าโน้ตบุ๊ก สวมแว่นสายตาจับเจ่าอย่าเคร่งเครียด เอยรู้ดีว่าหากเข้าไปพูดตอนนี้จะเป็นการรบกวนกวิน แต่ถ้าไม่คุยกันตอนนี้ เอยไม่รู้จะหาจังหวะไหนมาพูดได้อีก

“มีอะไรรึเปล่า?” จู่ๆกวินก็ถามขึ้นมา พลางหันมามองหน้าเอยที่ยืนนิ่งๆอยู่กับที่ตรงนั้น

“เอ่อ...คือผม...” เอยได้แต่อ้ำอึ้ง ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี

“นั่งลงก่อนสิ แล้วค่อยพูด” กวินว่า เอยนั่งบนโซฟาตัวเดียวกันกับกวิน แต่ทิ้งระยะห่างเสียมาก กวินหันมามองหน้าเอยอีกครั้ง

“คือของสด....ไปซื้อตอนไหนครับ?” เอยถามออกไปพร้อมด่าตนเองในใจ ว่าถามคำถามบ้าบออะไรออกไปในตอนนี้

“ให้แม่บ้านซื้อเตรียมไว้” กวินตอบ

“คือว่า...” เอยยังคงเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยมั่นใจมากนัก จนกวินต้องหุบหน้าจอโน้ตบุ๊กลงและถอดแว่นสายตา พร้อมกับดึงเอยเข้ามาใกล้ๆ

“มีเรื่องอะไรจะถาม?” กวินถามขึ้น ราวกับรู้ทัน เอยเม้มปากเบาๆก่อนจะตัดสินใจถามออกไป

“ผู้หญิงที่ผมเจอเมื่อวาน....เป็นแฟนคุณเหรอครับ?” เอยถามขึ้นพร้อมกับก้มหน้าลง กลัวกวินจะโมโหเหลือเกินที่ถามคำถามแบบนั้นออกไป

“มินตราน่ะเหรอ? ทำไมถึงคิดแบบนั้น?” กวินถามกลับ เอยบีบชายเสื้อตนเองอย่างต้องการหาที่ยึดเหนี่ยวก่อนจะตอบกวินออกไป

“ผม..รู้สึกว่าคุณสองคนเหมาะกันมาก”

“มินตรา...เป็นลูกสาวของท่านประธานบริษัทที่เป็นคู่ค้ากับบริษัทของเรา” กวินพูด เอยได้แต่นิ่งเงียบราวกับจะพยายามเตรียมใจกับคำตอบของกวิน

“เป็นแค่เพื่อน เพราะเคยเรียนมหาลัยเดียวกันตอนอยู่อังกฤษ” กวินตอบคำถามนั้น เอยรู้สึกโล่งราวกับยกภูเขาออกจากอก

“ทำไม..เธอหึงเหรอ?” กวินถามต่อ ก่อนที่จะดึงเอยให้เข้ามาใกล้ๆอีก

“ปะ...เปล่าครับ...ผมจะคิดแบบนั้นได้ยังไง ในเมื่อคุณกับผม...” เอยหยุดอยู่แค่นั้น กวินดันคางของเอยขึ้นมา พร้อมสบตานั้นของเอย

“เธอกับฉันทำไม?”
 
“ตกลง...ผมเป็นอะไรสำหรับคุณครับ คุณบอกว่า เอ่อ ชอบ แต่ทำไมผมรู้สึกว่าเราสองคนดูไม่ชัดเจนอะไรเลย” เอยพูดไปก็ยิ่งสับสนใจคำพูดของตนเอง กวินหัวเราะในลำคอก่อนที่จะยกยิ้มมุมปาก

“นี่ยังไม่ชัดเจนรึไง ว่าเราสองคนเป็นอะไร?” กวินว่า

“ผม...ไม่ทราบครับ” เอยพูด

“ต้องทำถึงขนาดไหนเธอถึงจะเข้าใจ...ว่าเราสองคนเป็นกำลังคบกันอยู่” กวินว่า ใบหน้ากลับมานิ่งเรียบอีกครั้ง

“ผมแค่ต้องการคำยืนยัน เท่านั้นเองครับ ผม...ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเอง แค่คุณบอกว่าชอบ...นั่นมันก็เหมือนกับยู่ในฝันแล้ว” เอยว่า

“เธอนี่น่ารักจริงๆ” กวินว่าก่อนที่จะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆกับใบหน้าของเอย เอยรีบหลับตาทันทีเพราะหากเห็นใบหน้าของกวินใกล้ๆจะรู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูก



          กวินจูบเปลือกตาของเอยอย่างแผ่วเบา จูบอยู่อย่างนั้นเนิ่นนานหลายนาที ก่อนที่จะผละออกมา มือหนาไล่แตะโครงหน้าของเอยอย่าเบามือ เอยลืมตาขึ้นมา สายตาของทั้งสองสบมองกันอย่างไม่อาจจะหลีกหนีได้

“รู้ความหมายของจูบเมื่อครู่รึเปล่า?” กวินถามเสียงเบา เอยส่ายหน้าช้า กวินจึงยื่นหน้าเข้าไปที่หูของเอยอีกครั้งก่อนจะบอก

“จูบเมื่อครู่แปลว่ากำลังหลงรัก...ทีนี้เข้าใจรึยังว่าเราเป็นอะไรกัน” กวินว่า เอยหน้าแดงปลั่งทันที เข้าใจอย่างชัดเจนกับคำพูดของกวิน

“คือผม...” เอยรู้สึกเก้อเขิน วางมือวางไม้ไม่ถูกเลยทีเดียว

“อย่าอายบ่อย เดี๋ยวฉันก็อดใจไม่ไหวหรอก” กวินว่า ก่อนที่จะผละออกจากเอย

“ไปอาบน้ำเถอะ ชั้นเตรียมของให้เธอแล้ว อยู่ในห้องน้ำ” กวินว่า

“ครับ” เอยว่า ก่อนที่จะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป กุมหน้าอกของตนเองไป รู้สึกใจเต้นแรงราวกับจะทะลุออกมา

“จะไหวไหมเอย?” เอยพึมพำถามตนเอง ก่อนที่จะจัดการถอดเสื้อผ้าออกและอาบน้ำทันที ก่อนที่จะออกมาแล้วพบว่ากวินยังคงนั่งทำงาน

“ผม...ไปนอนนะครับ”
 
“อืม” กวินพยักหน้ารับ เอยจึงเดินเข้าไปยังห้องนอนของกวิน ล้มตัวลงบนเตียงนอน ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาและหลับใหลไปในที่สุด...


++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-12-2014 09:30:23

จิ้มก่อง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 24-12-2014 09:31:01

สรุปนี่คือการขอเป็นแฟนของกวิน ?
กวินไม่คิด แล้วชะนีคิดไหม
 :mew5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 24-12-2014 09:37:11

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 24-12-2014 09:42:16

“อย่าอายบ่อย เดี๋ยวฉันก็อดใจไม่ไหวหรอก”
ประโยคนี้ฟินเลย หุหุ อดไม่ไหวก็อย่าอด ได้มั้ยจ๊ะกวิน จัดเต็มเลย รอลุ้นมาหลายเพลาแระ เอยเอ๊ย อีกไม่นานแน่ๆ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 24-12-2014 09:45:08

ว้ายๆๆ~ กวินทำตัวเหมือนเสี่ยแก่หลอกเด็กเลย เขาเขินอ่ะ  :-[  :impress2: :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 24-12-2014 09:51:28

 :hao6: อุอุ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-12-2014 09:55:13

อ๊ากกกกก.  หลงรัก
ฟินจ้างานนี้...กวินพูดเยอะขึ้นแล้วนะ ดีแล้วหล่ะ ถ้าซึนเกินน้องเอยจะไม่เข้าใจเอาได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 24-12-2014 10:04:42

เหมือนหมาป่าเจ้าเล่ห์ตะล่อมลูกแกะน้อยเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 24-12-2014 10:06:18

ไปขอเขาคบตอนไหนคะกวิน พ่อคนขี้ตู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 24-12-2014 10:08:25

เอยซื่อๆแต่น่ารัก
กวินหลงโงหัวไม่ขึ้นแล้วเนี่ยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 24-12-2014 10:12:07

อุ๊ย หมั่นไส้อิท่านปลาทานกวิน  มาดเยอะ จะซึนไปถึงไหน  นี่ขนาดคบกันอยู่นะ  ขอให้แฟนทำอาหารให้กินนี่แบบยังกะสั่งงาน

ยิ่งตอนชมอาหารอร่อยหลังเติมข้าวสองจานนี่แบบยังกะชมลูกน้องที่คีย์ข้อมูลเสร็จเร็วทันใจ

ป.ล  มดที่กัดเอยนี่ก็ช่างเลึอกกัดดีนะ  :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 24-12-2014 10:18:28

เอยอายบ่อยๆเลยลูก จะได้มีคนอดใจไม่ไหวฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-12-2014 10:29:30

พ่อพระเอกของชั้น รวบรัดตัดตอนดีแท้ พูดเองเออเองเสร็จสรรพ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 24-12-2014 10:30:35

อ่านละฟินนนนน ชอบตอนที่กวินกอดเอยด้นหลังแล้วเอยทำทัพพีหล่น อร๊ายยยยยกำลังโรแมนติคอยู่แล้วเชียวน้องเอยยยยยย

อะไรคือการบอกรักด้วยการจูบ?  ตายตายตาย จูบนี้หมายถึงการหลงรักรู้ยัง :-[ :-[ ชะนีตายเกลื่อนค่ะงานนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 24-12-2014 10:33:39

น้องแอบกล้านะเนี่ยย ดีค่ะ กวินเค้าดูเงียบๆหนูก็ต้องกล้านะรู้มั้ย ตอนนี้รอพ่อไทปค่ะว่าจะจัดการลูกเขยคนนี้ยังไง 55555 คงไม่ใช่เอาปืนมายิงนะ5555คนเค้ายิ่งหวงๆอยู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 24-12-2014 10:36:23

โอ้ยเขินแทนเอยอ่ะ
แต่กวินนี่ก็ชัดเจนดีจัง
บอกรักทั้งกาย วาจา และใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 24-12-2014 10:36:30

หมั่นไส้กวินอ่ะะะะะ! อารมณ์แบบ ห้ะ ห้ะ ห้ะ อะไรของแกกกกกก  :ling1:
คือเหมือนน้องเอยจะเอ๋อๆเป็นรองตลอดเลยค่ะ อยากเห็นน้องเอยเป็นใหญ่บ้าง! (Feminist มากอะไรมาก 5555555555)
ขอเค้าคบตอนไหนหรอออ ถึงมาบอกว่าคบกันอยู่นะ เชอะชิชะ ทำอะไรไม่เคยชัดเจนแถมยังโมเมขี้ตู่อีกต่างหาก ถ้าไม่มีแต้มต่อว่าน้องเอยหลงชอบอยู่ก่อนแล้วแต่แรกเรื่องคงอีกแบบเลยสิ ~ อยากเห็นน้องเอยคุมกวินบ้างจังค่ะ หมั่นไส้ท่านประธานนนน

แต่ก็ถือว่ายังดีที่กวินไม่ได้รวบรัดอะไรกับน้องมากจนแบบ ถือเป็นการเอาเปรียบอ่ะเนอะ ; ____ ;
ไม่รู้ต่อไปจะเป็นยังไง ขอให้ยัยมินตราอะไรนั่นน่ารักๆแล้วกันนะคะ ฮืออออ ไม่อยากเสพดราม่านางร้ายเลย T T
เป็นกำลังใจให้พี่กิมเสมอนะคะ <3

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 24-12-2014 10:40:47

กวินรุกเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 24-12-2014 10:47:45

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

นู๋เอย มานอนห้องผู้ชาย มันจะไม่งามนะจ๊ะ

ทางที่ดีเล่นผีผ้าห่มไปเลย  :z1: :z1: :z1: :z1: เจ๊ชอบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 24-12-2014 10:48:34

กวินก็แข็งเป็นท่อนไม้เลย แหม่  จะให้เอยคิดเข้าข้างตัวเองได้ยังไงกันล่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 24-12-2014 10:53:55

กวิน บอกชอบแปลว่าคบกันแล้วเหรอ
เอยถามเราะต้องการความชัดเจน
ดีกว่าเข้าใจไปเองแล้วเจ็บทีหลัง

กวินเรื่องมินตราเคลียร์แล้ว
แต่ฝ่ายมินตราจะคิดว่าเป็นแค่คู่ค้ารึป่าว
ต้องมาตามดูกัน 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: nicedog ที่ 24-12-2014 10:56:55

อร๊ายยย!!!

เขินแทนเอยค่ะ

น่ารักมุ้งมิ๊งจริงๆคู่นี้ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 24-12-2014 11:52:14

ชัดเจนนะเอย
 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 24-12-2014 12:23:41

เป็นพระเอกที่มาแปลกจริงๆ ไม่บอกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคบกะเอยแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 24-12-2014 12:36:35

ว้ายยย
นี่เขินแทนแบบจริงจังงนะเนี่ย
แอบอิจฉาน้องเอยเบาๆ อิอิ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 24-12-2014 12:38:22

อะไรอะเอย
เด่วนี้ไม่มีปฏิเสธแล้วนะว่า ต้องกลับไปนอนบ้านเป้นห่วงแม่ นู้นนี้นั้น แหม่ๆๆๆๆ
ไม่เบานะเราอะ 555+
แล้วกวิน ช้าทำไมเผด็จศึกเบยๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 24-12-2014 12:38:58

แกล้งน้องเอย และปากแข็งตลอด
เดี๋ยวๆๆ ยุให้น้องเอยมีคนมาจีบเยอะๆ
ให้กวินอกแตกตายไปเลย  :m20: o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 24-12-2014 12:39:57

เหยยยยย กวินมันหวานนนนขนาดนี่เลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 24-12-2014 12:48:35

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 24-12-2014 12:56:27

แล้วน้องเอยไม่ต้องบอกที่บ้านแล้วหรอคะมาค้างบ้านแฟนเดี๋ยวคุณแม่เป็นห่วงนะคะ คึคึ  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 24-12-2014 13:02:46

 :o8: :-[ :impress2: :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 24-12-2014 14:26:41

มันต้องอย่างนี้! ย้ำสถานะให้ชัดเจน o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 24-12-2014 15:47:27

กวิน แกข้ามขั้นตอนไปปะเนี่ย ถึงจะพูดน้อยแต่ช่วยบอกน้องเอยบ้าง อย่าเอาแต่แกล้ง :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 24-12-2014 16:15:17

กวินบอกไว้ก่อนอย่าให้ทำเอยเสียใจนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 24-12-2014 16:48:17

เขินแทนเอยเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 24-12-2014 17:12:02

มาดเฮียกวินนี่ซึนกินขาดคร้าาาาาา >\\\\<
น้องเอยของเราก้อเรยไปไม่อยจะถูกเท่าไหร่ แต่ไม่เปนไรเน้อออ คบกันแร้ว ^3^
ส่วนเรื่องยัยเจ๊มินก้จบไป แต่คิดว่าเจ๊คงไม่ยอมเลิกง่ายๆแน่ -*-

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 24-12-2014 18:19:08

แอร๊ยย เขินแทนเอย กวินหน้านิ่งแต่ช่ำชองมากเลยนะเนี่ย เดี๋ยวกอด เดีียวจุ๊บ เอยจะละลายหมดแล้ว :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 24-12-2014 19:41:12

เขินแทนเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 24-12-2014 19:46:56

เอยน่ารักอะ แม่บ้านแม่ศรีเรือนฝุด เหมาะแก่การเป็นภรรยาที่  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: tawanchai ที่ 24-12-2014 19:48:36

เอยน่ารักมากๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 24-12-2014 19:48:47

หมั่นไส้กวินๆๆๆๆ หมั่นไส้ๆๆๆๆๆๆๆ

น้องเอยน่ารัก แสนดี แม่ศรีเรือน ว่านอนสอนง่าย แบบนี้หาที่ไหนไม่ได้แล้วนะ
นึกถึงกวินทำเอยเสียใจไม่ออกเลยยย เอยก็คงเจียมตัว ToT แล้วอยู่อย่างสงบ ไม่รบกับใคร

ขอบคุณคนแต่งมากๆเลยค่าาา รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 24-12-2014 20:27:23

อืม........พี่กวินคะ พี่ขอเป็นแฟนได้.......... :mew5:
แล้วผญ.นี่เพื่อนจริงไม่ใช่คิดเองฝ่ายเดียวนะ
รอตอนต่อไปน้ออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 24-12-2014 21:11:22

 :mew3: น่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Teddysdeath ที่ 24-12-2014 21:46:58

พ่อไทป์ดูแลด่วน ตากวินมันหลอกน้องเอยเป็นแฟนแบบมึนๆไปแล้วเนี่ย เตรียมปืนลูกซองให้พร้อม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 24-12-2014 21:55:43

เขินค่ะ อ๊ายยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 24-12-2014 22:03:51

หรือชะนีจะเข้าใจผิด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: angel_Z4 ที่ 24-12-2014 22:13:15

โอ้ยๆ มดๆๆมดเต็มไปหมดเลยยอ้าฮ่าๆๆๆๆ:hao7:

อย่าอายบ่อยนักสิเดี๋ยวนักอ่านรุม(?)นะกร้ากๆๆๆ

หนุ่มซึนกวินเราเชียร์นายนะ แต่เราก็หมั่นไส้นายด้วยว่ะ

ไอ้เก็กเอ้ย! ไอ้หน้านำ้แข็ง!ไอ้ท่ามากกกก~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 25-12-2014 09:25:48

Merry christmas นะคะคนอ่านทุกท่าน  :-[





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 24

แน่ใจแล้ว




          เอยลุกขึ้นตื่นแต่เช้า บิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนที่จะหันไปมองข้างๆ พบว่ากวินกลับไม่อยู่บนเตียงเสียแล้ว

“กี่โมงแล้วเนี่ย?” เอยพูดขึ้นก่อนจะมองนาฬิกาดิจิตอลที่บอกเวลาว่าหกโมงครึ่ง เอยรีบลุกออกจากเตียงและเดินออกไปนอกห้อง พบว่ากวินกำลังใส่เนคไทอยู่

“เอ่อ...สวัสดีตอนเช้าครับ”



          เอยไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงดี รู้สึกว่าตัวเองเขินอายเหมือนสาวน้อยแรกรุ่นก็ไม่ผิด เพราะเมื่อคืนหลังจากอาบน้ำและเข้านอนแล้ว กวินที่เข้าไปในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ เข้ามานอนกอดเอยไว้อย่างนั้นแทบทั้งคืน จนเอยเกือบจะนอนไม่หลับเพราะรู้สึกว่าใจเต้นรัวจนไม่สามารถจะสงบจิตสงบใจได้ และไม่รู้เมื่อไหร่ที่เผลอหลับไปจนถึงตอนตื่นเมื่อครู่นี้

“ตื่นแล้วเหรอ ไปอาบน้ำสิ จะได้ไปทำงาน” กวินว่าในขณะที่กำลังใส่เนคไท ดูท่าไม่สบอารมณ์เพราะผูกเนคไม่ได้อย่างที่ต้องการ

“เอ่อ...ให้ผมช่วยไหมครับ” เอยพูดขึ้นมา กวินหันมามองหน้าเอยก่อนที่จะหยุดการผูกเนคไทลง



          เอยค่อยๆม้วนทับเนคไททีละขั้นตอน โดยที่กวินจ้องมองเอยด้วยสายตานิ่งๆ จนในที่สุดเอยก็ผูกเนคไทเสร็จเรียบร้อย

“เสร็จแล้วครับ” เอยว่า กวินก้มลงมองเนคไท ก่อนที่จะโน้มตัวลงจูบปากเอยเบาๆ

“ขอบใจ” กวินว่า เอยรู้สึกได้ว่าตนเองหน้าแดงมาก ก่อนที่จะรีบหันหลังตรงไปยังห้องน้ำทันที




          อาบน้ำเสร็จก็มาทานอาหารเช้า มีขนมปังไข่ดาวและไส้กรอก ซึ่งคาดว่ากวินน่าจะสั่งมาเช่นเคย ตอนนี้ใกล้จะเจ็ดโมงแล้ว กวินและเอยลงมาข้างล่างตรงลานจอดรถ พบว่าทรรศยืนรออยู่แล้ว

“สวัสดีตอนเช้าครับท่าน สวัสดีตอนเช้าครับคุณพีระนัม” ทรรศทักทายยามเช้า

“สวัสดีครับคุณทรรศ” เอยพูด



          รถยนต์คันหรูแล่นออกจากคอนโดจนถึงลานจอดรถของบริษัท ใช่เวลาเพียงไม่นานก็ถึง เอยรีบเดินลงจากรถ เพราะกลัวคนในบริษัทจะเห็นเข้า หากมีคนมาเห็น มันจะไม่ดีต่อท่านประธานอย่างกวินได้

“จะรีบไปไหน?” กวินถามขึ้น

“เอ่อ...ผมมีงานต้องไปทำต่อครับ ขอตัวนะครับ” เอยบอก ก่อนที่จะรีบตรงไปยังบริษัท ขึ้นลิฟต์ตรงไปยังแผนกของตนเองทันที



          โชคดีที่เอยมาเช้าจริงๆ ยังไม่มีใครมาแม้กระทั่งน้าแม่บ้านก็ตาม เอยนั่งลงบนโต๊ะทำงานของตนเอง รู้สึกว่าอยากจะยิ้มออกมาเสียให้กว้าง แม้กวินจะหน้านิ่งๆแต่การกระทำนั้นกลับตรงกันข้าม รู้สึกอบอุ่นชวนให้ใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก



          ในที่สุดก็รู้ว่าคุณมินตราคนนั้นเป็นแค่เพื่อนของกวิน และความสัมพันธ์ของเอยและกวินชัดเจนขึ้น อย่างน้อยก็ไม่ต้องเฝ้าคิดมากไปคนเดียวแล้วว่ากวินรู้สึกอย่างไร พอนึกๆไป ก็นึกถึงไทป์ขึ้นมา

“เราจะบอกเรื่องนี้กับไทป์ยังไงดีเนี่ย?”



          เอยลืมไปเสียสนิทว่าไทป์บอกให้เอยตัดใจจากกวินเสีย แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ในเมื่อความรู้สึกตรงกันถึงขนาดนี้แล้ว เอยจึงคิดว่าตัดใจอย่างไรก็ไม่คงไม่เป็นผล เอยจึงตัดสินใจส่งข้อความหาไทป์ เพราะรู้ดีว่าเช้าตรู่เช่นนี้ไทป์ยังไม่ตื่น เอยส่งข้อความไปว่า เย็นนี้จะไปหา เมื่อส่งข้อความเสร็จ น้าแม่บ้านก็มาพอดี ทั้งสองทักทายกันอย่างเช่นทุกวัน ก่อนที่เอยจะเปิดคอมพิวเตอร์ดูงานของตนเองที่ทำค้างไว้



          ในที่สุดเวลาเลิกงานก็มาถึง ไทป์ที่ส่งข้อความมาตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้วว่าให้ไปเจอที่ร้านเพชร เอยรีบเก็บข้าวของบอกลาพี่แปงและพี่ขาว จากนั้นเอยจึงเดินออกจากบริษัท โบกแท็กซี่ไปยังห้างพารากอน เพราะต้องการไปถึงที่นัดหมายโดยเร็ว

“ทำไมมาไวจังวะ?” ไทป์พูดขึ้น เอยเดินเข้าไปหาไทป์ที่ร้านเพชร

“ก็นั่งแท็กซี่มา” เอยว่า ก่อนที่จะนั่งลงบนโซฟาตัวเล็ก ที่มีไว้สำหรับรองรับลูกค้า

“รอเดี๋ยวนะมึง กูขอโทรคุยกับโรงงานที่เมืองกาญก่อน ห่า โขกราคากูอยู่เนี่ยะ” ไทป์ว่า ก่อนที่จะกดโทรศัพท์มือถือแล้วเดินออกไปจากร้าน ปล่อยให้เอยนั่งเล่นอยู่เรื่อยๆ



          ระหว่างรอก็มองนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย จนในที่สุดไทป์ก็มา รู้สึกว่าไทป์หัวเสียไม่น้อย คงจะตกลงกับที่โรงงานไม่สำเร็จ

“แม่ง หงุดหงิด” ไทป์เดินมาพร้อมกับบ่น

“ใจเย็นๆนะไทป์” เอยพูดขึ้น

“กูแม่งเย็นสุดๆแล้ว ลูกชายเจ้าของโรงงานนี่น่าตบกบาลว่ะ พูดไม่เข้าใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้กูต้องไปด้วยตัวเองซะแล้ว” ไทป์ยังคงไม่หยุด

“ว่าแต่มึงเถอะ มาหากูเนี่ยะ แปลว่าต้องมีเรื่องจะพูดใช่ไหม?” ไทป์ถามขึ้น

“ก็...อืม แต่ไม่สะดวกคุยที่นี่น่ะ ไปที่อื่นได้ไหม?” เอยว่าขึ้น

“งั้นไปร้านอาหารร้านนั้นกัน” ไทป์ลุกขึ้นลากเอยไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นร้านเดิมที่ชอบไปด้วยกันหลายครั้ง



          มาถึงไทป์ก็สั่งอาหารไปหลายอย่าง เอยเลยคิดว่าที่ไทป์หงุดหงิดคงไม่ใช่แค่เรื่องตกลงกับทางโรงงานไม่ได้ แต่คงเพราะหิวมากกว่าเลยพาลหงุดหงิดไปเรื่อย

“นี่หิวมากใช่ไหมไทป์?” เอยถามหลังจากไทป์สั่งอาหารเสร็จ

“เออ วันนี้ที่ร้านมีแต่เรื่อง กูเลยไม่ได้กินข้าวเที่ยง” ไทป์บอก

“ว่าแล้ว เพราะโมโหหิวนี่เอง” เอยว่า

“แต่เรื่องที่โรงงานมันน่าโมโหจริงๆว่ะไอ้เอย กูนะตกลงกับคนพ่อแล้วว่าเพชรเกรดนั้นราคาเท่านั้น แต่จู่ๆตัวลูกชายจะมาขอขึ้นราคาหน้าตาเฉย ไม่ได้กินกูหรอก” ไทป์ยังคงบ่นให้เอยฟัง

“แล้วพรุ่งนี้จะไปที่นั่นเหรอ?”

“ก็คงต้องไป ไม่งั้นสินค้ากูก็ต้องขาด ยิ่งหลังงานแฟชั่นโชว์แม่งขายดีเกิน จนตอนนี้ต้องเร่งผลิต” ไทป์บอก

“อืมๆ” เอยพยักหน้าอย่างเข้าใจ

“ว่าแต่มึงเถอะ ฟังกูพล่ามตั้งนาน มีเรื่องอะไรจะคุยกับกู?” ไทป์หันมาถาม ตอนนี้อาหารที่สั่งเริ่มทยอยมาแล้ว

“คือว่า.....” เอยไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี แต่ในที่สุดอย่างไรก็ต้องพูดออกไป

“ตอนนี้เรา...กับกวิน...เอ่อ” เอยพูดไปหยุดไป ไทป์ที่ทำท่าจะคีบปลาดิบเข้าปาก กลับหยุดชะงักทันที

“มึงกับไอ้กวินทำไม?” ไทป์ถาม

“เขา...บอกว่าชอบเรา” ในที่สุดเอยก็พูดออกไป ไทป์อ้าปากค้าง เช่นเดียวกันกับตะเกียบที่ถือค้างกลางอากาศ

“มึงว่ายังไงนะ บอกกูชัดๆอีกทีสิ ไอ้กวินมันบอกมึงว่าอะไร?” ไทป์ถามย้ำราวกับว่าตนเองหูฝาดไปที่ได้ยินเอยบอกแบบนั้น

“กวิน...บอกว่าชอบเรา ตอนนี้เรากับกวินคบกันแล้ว”




          เพียงเท่านั้นตะเกียบที่ถือค้างก็ร่วงหล่นจากมือ ไทป์กระพริบตาสองสามทีอย่างรู้สึกไม่อยากจะเชื่อว่าที่ได้ยินนั้นเป็นความจริง ไทป์มองหน้าเอยอย่างตกตะลึง พอๆกับเอยที่ตอนนี้อยากหายตัวออกไปจากร้าน เพราะรู้สึกอายที่พูดเรื่องนี้ออกมาตรงๆและที่สำคัญพูดกับไทป์ที่ไม่ชอบหน้ากวินเสียด้วย

“มันบอกมึงอย่างนั้นจริงๆเหรอ มึงแน่ใจนะว่าไม่ได้ฟังผิดหรือฟังตกไปซักคำ มันอาจจะบอกมึงว่าไม่ชอบ แต่มึงฟังตกไปสักคำรึเปล่าไอ้เอย?” ไทป์พูดออกมาราวกับคนสติหลุด เอยส่ายหน้า

“ไม่ผิดนะไทป์ เขากระซิบที่หูเราเลยนะ ชัดมากด้วย” เอยยืนยันกับ ไทป์ตบหน้าผากตนเองอย่างแรงทันที

“มาถึงแล้วสินะ วันที่กูคิดว่าจะไม่มีวันมาถึง” ไทป์พูดออกมา

“พูดเรื่องอะไรเหรอไทป์ วันอะไร?” เอยถามอย่างงงๆ

“มันที่บอกมึงว่าชอบ กูไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอย่างมันจะบอกว่าชอบมึง” ไทป์ว่า

“อย่าว่าแต่ไทป์เลย เราเองยังไม่อยากจะเชื่อเลย” เอยบอก ราวกับกำลังฝันไปที่กวินบอกว่าชอบ

“มึงแน่ใจแล้วเหรอเอยที่จะคบกับมันจริงๆ?” ไทป์ถามด้วยสีหน้าจริงจัง

“ไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้...เราอยากคบกับเขา” เอยตอบก่อนที่จะก้มหน้าลง

“เฮ้อ ห้ามคงไม่ได้สินะ” ไทป์ถอนหายใจออกมาราวกับกำลังหนักใจ

“ขอโทษนะไทป์ ทั้งๆที่เราบอกจะตัดใจแท้ๆ” เอยว่า

“มึงไม่ผิดหรอก ถ้ามึงมั่นใจว่ามึงจะคบกันได้กูก็ยอมรับ แต่ว่า...” ไทป์พูดก่อนจะเว้นจังหวะ

“แต่ว่าอะไรหรอไทป์?” เอยถามอย่างสงสัย

“แต่ว่า...ถ้าวันหนึ่ง ความรักของมึงไม่สมหวังไม่ว่าจะเพราะเรื่องสังคม ฐานะ หรือเรื่องอะไรก็แล้วแต่ พอถึงวันนั้นมึงจะรับได้ไหม มึงจะยอมรับความเสียใจที่มึงต้องทนได้ไหม?” ไทป์ถาม แววตาของไทป์เต็มไปด้วยความจริงจังจนเอยเองยังรู้สึกได้

“ถ้าวันนั้นมาถึง...เราจะทำใจ” เอยตอบอย่างหนักแน่น

“ไม่ใช่แค่จะ แต่มึงต้องทำให้ได้ กูไม่รู้หรอกนะว่าพรุ่งนี้ความรักของมึงกับมันจะเป็นยังไง แต่ถ้ามึงพร้อมจะรับสิ่งที่ตามมาก็ดีแล้ว” ไทป์ว่า

“ขอบคุณนะไทป์” เอยดึงมือไทป์มาบีบไว้แน่นอย่างรู้สึกขอบคุณจากใจจริง

“ไม่ต้องห่วงหรอก ถึงวันนั้นถ้ามันทำมึงเสียใจ กูจะไปเอาเลือดหัวมันออกเอง” ไทป์ว่า เอยหัวเราะเบาๆ

“กินได้แล้ว กูยิ่งหิวๆอยู่” ไทป์ดึงมือออกจากเอยก่อนที่จะผลักหัวเอยอย่างที่ชอบทำเป็นประจำ



          เอยทานไปยิ้มไป อย่างน้อยไทป์ก็เข้าใจถึงการที่เอยจะคบกับกวิน แน่นอนว่าเอยไม่อาจจะทราบได้ถึงอนาคตว่าตนเองและกวินจะเกิดอะไรขึ้นมาบ้าง ไม่อาจจะรู้ว่าหนทางข้างหน้าจะยากลำบากเพียงไหนในการคบกัน แต่วันนี้ตอนนี้แค่เอยรู้สึกว่ามีความสุข เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว..

...
..
.



          เอยกลับมาถึงบ้านแล้ว หลังจากที่ได้คุยกับไทป์แล้วรู้สึกโล่งราวกับยกภูเขาออกจากอก เพราะสำหรับเอย ไทป์เองก็เป็นเพื่อนคนสำคัญที่ไม่อยากปกปิดเรื่องอะไรหากไม่จำเป็น เอยเดินขึ้นไปบนห้องอาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่จะเปิดคอมพิวเตอร์เช็คข่าวสารในโลกอินเตอร์เน็ต อ่านไปอ่านมาจนเจอข่าวหนึ่งในหน้าบันเทิง ลงรูปสาวสวยที่เอยมั่นใจว่าคือคุณมินตรา สาวสวยที่กวินบอกว่าเป็นลูกสาวท่านประธานบริษัทคู่ค้าอีกทั้งเป็นเพื่อนของกวินด้วย ในรูปบอกเล่าถึงประวัติและผลงานของเธอในวงการธุรกิจ อ่านจากข่าวแล้วเรียกได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยและมากด้วยความสามารถจริงๆ



          แม้กวินจะบอกว่าเป็นแค่เพื่อน แต่เอยก็รู้สึกไม่มั่นใจเอาเสียเลย เพราะทั้งสองแลดูเหมาะสมกันมาก ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา ฐานะ และความสามารถ เรียกได้ว่าคุณมินตราคนนี้เป็นผู้หญิงในอุดมคติของชายหนุ่มหลายๆคนเลยทีเดียว

“แล้วเราล่ะ..มีอะไรที่เหมาะสมกับกวินบ้าง?”



                เอยถามตนเอง พยายามหาว่ามีสิ่งไหนบ้างที่คู่ควรเหมาะที่จะอยู่เคียงข้างกวิน...แต่ก็ไม่เลย ไม่มีอะไรสักอย่างที่ควรค่าจะเป็นคนที่คบกับกวินเลย พอนึกๆแล้วก็รู้สึกว่าตนเองไม่ดีพอที่จะอยู่ข้างๆกวินจริงๆ เอยนั่งคิดอยู่เช่นนั้นจนโทรศัพท์มือถือแผดเสียงขึ้นมา

“ใครโทรมาป่านนี้นะ?” เอยพูดกับตนเองก่อนที่จะหยิบมันขึ้นมาดูพบว่าเป็นกวินที่โทรมา

“สวัสดีครับ” เอยกรอกเสียงลงไป

“ทำอะไรอยู่?” กวินถาม

“เพิ่งอาบน้ำเสร็จครับ” เอยตอบ

“วันนี้ฉันพูดกับเอกภพเรียบร้อยแล้ว” กวินว่า

“แล้วหัวหน้าว่ายังไงบ้างครับ?”

“ฉันบอกจะรับรองความปลอดภัยให้ ส่วนคุณสุเดชฉันรอหลักฐานชิ้นสุดท้าย ก็จะถึงเวลาจัดการเสียที”

“ดีแล้วล่ะครับ” เอยบอกอย่างรู้สึกโล่งอกที่กวินออกปากว่าจะช่วยเหลือเอกภพ

“แล้วเธอ...เมื่อตอนเย็นไปไหนมาบ้าง?” กวินถาม

“เอ่อ..ไปกินข้าวกับไทป์มาครับ” เอยบอก

“อย่างนั้นเหรอ..แล้ว จะนอนกี่โมง?” กวินถามอีก

“เดี๋ยวก็จะนอนแล้วครับ” เอยว่า

“อืม..ฉันวางละนะ” กวินว่า

“ครับ..” เอยทำท่าจะกดวางแต่กวินก็พูดประโยคหนึ่งขึ้นมาเสียก่อน

“ฝันดีนะ”

“ค..ครับ” เอยพูด รู้สึกได้ว่าตนเองกำลังยิ้มออกมา เมื่อได้ยินประโยคนี้



          กวินวางสายไปแล้ว ยังคงรู้สึกดีที่ได้ยินคำนั้นของกวิน นี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกได้ว่าเป็นคนที่คบกันอย่างแท้จริง

“แฟนสินะ” เอยพูดคำนั้นออกมา ก่อนที่จะเม้มริมฝีปากอย่างอายๆ เอยจึงหันไปปิดคอมพิวเตอร์และปิดไฟล้มตัวลงนอนทันที ก่อนจะนอนก็ยังนึกไปถึงเรื่องหนึ่งตอนสมัยเรียน แม้ตอนนั้นจะเป็นเพียงช่วงสั้นๆ แต่เอยก็ยังจดจำมันได้ขึ้นใจ




          เช้านี้ที่โรงเรียนดูวุ่นวายมาก เพราะวันนี้ตอนช่วงบ่ายจะมีนักร้องวัยรุ่นชื่อดังมาร้องเพลงที่โรงเรียน ช่วงบ่ายจึงงดการเรียนการสอนเพื่อเป็นการให้นักเรียนคลายเครียดด้วย สาวๆในโรงเรียนก็ต่างพากันตื่นเต้น

“บ้าดาราว่ะ” ไทป์บ่นขึ้นมา ระหว่างที่กำลังทานข้าวมันไก่ในเวลาพักเที่ยงแบบนี้

“ว่าไปไทป์ นี่เพลงเขากำลังฮิตเลยนะ” ดาวว่าก่อนที่จะถือใบปลิวพิมพ์สี่สีของนักร้องคนนั้น

“กูหล่อกว่าเยอะ” ไทป์พูด เอยหัวเราะออกมาทันที

“จ้า พ่อคนหล่อ หล่อเหลือเกิน” ดาวพูดประชดก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้

“จะไปไหนวะ ไม่กินขนมต่อเหรอ?” ไทป์ถามดาว

“จะรีบไปจองที่หน้าเวที จะได้เห็นใกล้ๆ” ดาวว่า

“ไปเลย อีบ้าดารา” ไทป์ตะโกนใส่หลังดาวที่หันกลับมาทำท่าลิงท่าค่างใส่ไทป์

“มันน่านัก” ไทป์บ่นๆออกมา

“เอาน่าไทป์ คนเราชอบไม่เหมือนกัน” เอยว่า

“แล้วมึงล่ะจะไปดูกับเขาไหม?” ไทป์ถาม

“ไม่ดีกว่า ว่าจะไปห้องสมุด” เอยบอก

“เออ ไปเหอะ เดี๋ยวกูจะกลับห้อง ต้องไปเตรียมรายชื่อพวกนักฟุตบอลส่งอาจารย์ก่อน อาทิตย์หน้าจะมีแข่งแล้ว” ไทป์ว่า

“อืม งั้นเดี๋ยวไปหานะ” เอยว่า



          ทั้งสองแยกย้ายกันไป ไทป์ก็กลับไปที่ห้องเรียน ส่วนเอยก็ไปยังห้องสมุด ตอนนี้เด็กนักเรียนต่างพากันไปโรงประชุมเพื่อไปดูนักร้องร้องเพลง ในห้องสมุดจึงเงียบเชียบ มีแค่อาจารย์ประจำห้องสมุดเฝ้าอยู่เท่านั้น



          เอยหาหนังสือที่ต้องการยืมได้แล้ว จึงทำเรื่องยืมหนังสือแล้วออกมาจากห้องสมุดเพื่อไปหาไทป์ ระหว่างทางที่เดินเห็นกวินกำลังเดินผ่านมาพอดี ในมือของกวินมีหนังสือเล่มหนาสูงเป็นตั้งหอบมาเต็มมือ กวินเดินได้ทุลักทุเลพอสมควร เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วเอยจึงเดินเข้าไปหา

“ให้...เราช่วยไหม?” เอยถามขึ้น กวินไม่พูดอะไร เอยจึงหยิบหนังสือมาส่วนหนึ่งเพื่อผ่อนแรงของกวิน



          กวินยังคงไม่พูดอะไร เดินลิ่วๆไปยังห้องพักอาจารย์ เอยเองก็ได้แต่เดินตามไปอย่างเงียบๆเช่นกัน  จนในที่สุดก็มาถึงห้องพักของอาจารย์ กวินวางหนังสือเหล่านั้นลงบนพื้นข้างๆโต๊ะของอาจารย์ท่านหนึ่ง แปลว่ากวินคงจะโดนอาจารย์ไหว้วานมา

“ขอบใจ” กวินว่าก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง เอยจึงเดินออกไปเช่นกัน



          เส้นทางที่กวินเดินไปคือห้องเรียน ซึ่งเอยเองก็กำลังจะเดินไปห้องเรียนเพื่อไปหาไทป์เช่นกัน เอยไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้การเดินของเอยเข้าใกล้กวินไปเรื่อยๆ และจู่ๆกวินก็หยุดเดิน เอยที่เดินตามมาจึงเดินชนเข้าที่หลังของกวินอย่างจัง

“อ๊ะ!! ขอ...ขอโทษ” เอยว่าก่อนที่จะลูบจมูกของตนเอง ได้กลิ่นของกวินที่ลอยมาจากแผ่นหลังจางๆ เพราะชนเข้าที่หลังของกวินเมื่อครู่นี้

“ไม่เป็นไร” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินไปจนถึงห้อง โดยที่เอยไม่รู้เลยว่า ระหว่างทางที่เดินอยู่นั้น กวินได้แต่ยกยิ้มที่มุมปากมาตลอดทาง...
 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 25-12-2014 09:42:50

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 25-12-2014 09:54:06

เขินนนน  เขิน เขิน เขิน เขินๆๆๆๆ
เอยน่ารักจังงงง  แล้วลูกเจ้าของโรงงานที่เมืองกาญนี่จะ .... กะพ่อไทป์ไหมน้าาา

ขอบคุณค่าาาาา รอตอนต่อไปเน้ออออ อัพทุกวันแบบนี้รักตายเลยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 25-12-2014 09:58:29

ความหลังนี่มีแต่เรื่องมุ้งมิ้งทั้งนั้น  :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 25-12-2014 10:06:35

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 25-12-2014 10:10:32

 :-[  เรื่องในอดีตชวนเขินได้ทุกตอนที่เอยนึกถึงเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-12-2014 10:13:04

แหม ก็มองกันและกันมาตลอดนี่นา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 25-12-2014 10:16:22

อัยยะ น้องเอยชอบแอบเข้าข้างหลังก็ไม่บอก
กวินอ่ะ ชอบเอยมาตั้งแต่เด็กๆ แท้ๆ
ไปเรียนไกล แอบมีสืบข่าวน้องเอยบ้างเปล่าเนี่ย

อยากรู้ความในใจกวินบ้างจัง >////////////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Youi_chin ที่ 25-12-2014 10:20:05

 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 25-12-2014 10:21:37

เรามีลางสังหรณ์ว่า ไทป์จะได้กับลูกชายเจ้าของโรงงาน

 :katai5:

อิอิ

คู่เอยกับกวินก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบอ่านช่วงอดีตมากๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 25-12-2014 10:36:19

กวินเริ่มเปิดเผยอดีตที่ล่ะนิดๆ
แต่ปัจจุบันเปิดเผยหมดเปลือกเลยนะ

เราจะรอดูคู่กัดคู่รัดของไทป์แหล่ะ รู้ยัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 25-12-2014 10:38:35

เขิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 25-12-2014 10:40:04

พ่อไทป์น่ารักมากกกก เอยคิดมากจังเลยยยยยยย ยังคิดเรื่องมินตราอยู่อีก  :katai1: กวินนี่ก็น้าาาาา เอะอะ จุ๊บ เอะอะ จุ๊บ
หูยยยยยยยยยยย ผมนี่กัดหมอนเลยยยยยย

Mery xmas นะค้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 25-12-2014 10:55:14

คู่นี้เขาน่ารักกกกกันจริงจริงงงง
โอ๊ยยยยย น่ารักไม่ไหว น่ารักไม่ทนนนน


ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 25-12-2014 11:03:45

หวานนนนน เขาอายอ่ะตัวเอง หุหุ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 25-12-2014 11:16:20

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-12-2014 11:37:29

โว๊ะ!!! เขิน~  :-[ :-[ :-[

หมั่นไส้กวินขี้เก๊ก ชิ!  :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 25-12-2014 11:46:07

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 25-12-2014 11:51:34

เขินน

พ่อไทป์โดนจีบอยู่หรือเปล่าคะเนี่ย?

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 25-12-2014 12:12:40

merry x'mas ค่ะ

เอยต้องมีความมั่นใจในตัวเองบ้างนะ เลิกกลัว เลิกคิดไปเองได้แล้ว
ภาคอดีตน่ารักทุกตอนเลย...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 25-12-2014 12:27:46

ว้าย ขุ่นพ่อเปิดไฟเขียวแล้วสินะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: shinachan ที่ 25-12-2014 12:55:12

โอ้ยเขินคุณกวิน เขินแทนเอยแล้วเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 25-12-2014 13:13:40

เห็นกวินขรึมๆยังงี้แอบหวานเหมือนกันนะเนี่ย
อ่านแล้วเขินแทนเอยเลยค่ะ
ว่าแต่กำลังเปิดตัวคู่ใหม่ของไทป์ใช่ป่ะคะ
คู่นี้น่าจะสนุกนะคะ เริ่มต้นด้วยการไม่ถูกกันเนี่ย ชอบๆๆ


เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 25-12-2014 13:22:49

น่ารักว่าแต่ไทป์จะเจอเนื้อคู่แล้วใช่ปะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 25-12-2014 13:24:54

กวินเจ้าเล่ห์อะ แอบหยุดให้เอยชน แหม่ๆๆ  :hao3: น่ารักไปนะ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 25-12-2014 13:46:08

กวินเค้าก็ชอบของเขามาตั้งนานแล้วเหมือนกันนะเนี่ย :o8:
ไม่เป็นห่วงเรื่องกวินจะชอบคนอื่นแล้วล่ะ :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 25-12-2014 14:04:52

อ่านถึงตอนนี้รู้สึกถึงเค้าลาง ว่าจะมีเรื่องอะไรที่ทำให้เอยเสียจุยแน่ๆ
กวินนี้ยังไงน๊อ ชอบแกล้งเอยจริมๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 25-12-2014 14:06:41

น้องเอิงเอย ทั้งน่ารักและแสนดี ไม่หือไม่รือ กวินว่าอะไรก็ตามนั้น

หนูเกิดมาเพื่อเป็นช้างเท้าหลังจริงๆ

ขอความคืบหน้าในรักครั้งนี้ของน้องเอยด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 25-12-2014 14:24:23

ชอบเรื่องนี้จังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 25-12-2014 14:42:42

แหมมมมมมมมมมมมมม
กวินก็แอบเอ็นดูเอยมานานแล้วใช่ไหมล่าาาาา :ruready
เรารู้นะ ฮิๆๆๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปเนาะะะะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 25-12-2014 15:18:22

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 25-12-2014 15:41:36

อะไรอ่ะพี่กวิน คือไรคะยกยิ้มเนี่ย?   :-[  :กอด1:  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 25-12-2014 15:42:16

ถึงยังไงไทป์ก็อย่าทิ้งเอยไปนะ เพื่อนกันอย่าทิ้งกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 25-12-2014 15:55:47

 :-[ ขอหวานๆกว่านี้เลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 25-12-2014 15:57:50

555+ เค้ารักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 25-12-2014 16:10:11

พ่อคุณ!!!! :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: bvan ที่ 25-12-2014 16:32:21

ถ้าไทป์โดนกดจะเป็นไงนะ :laugh: แหะๆๆๆๆยังอ่านไม่จบแปะไว้ก่อน แค่ถึงตอนจะไปคุยเรื่องโรงงาน แล้วเจอลูกชายเจ้าของโรงงานน่ะ แอบจิ้นไปก่อน :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 25-12-2014 16:48:57

เจ้าเล่ห์ตั้งแต่เด็กเลยนะกวิน
ทำไมเอยถึงได้จืด น่าแกล้งชะมัด
อนาคตมันจะเป็นไงต่อไปหนอ
 :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 25-12-2014 17:14:37

ไทป์จะมีคู่ไหมน๊าาาาาา อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 25-12-2014 17:31:12

 :mew1: :mew1: o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 25-12-2014 17:46:02

ชอบเพื่อนแบบไทป์จังค่ะ อยากมีบ้าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 25-12-2014 19:48:56

ไทป์มีคู่ไหมคะ ลูกชายคู่ค้าใช่ไหมเอ่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 25-12-2014 20:21:35

คู่ไทป์ถ้าจะกัดกันมันน่าดู

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 25-12-2014 21:16:20

 o18 o18 กวิน โครตขี้แกล้งเลย

เป็นประเภทเรียกร้องความสนใจแบบนี้สินะ

รู้ว่าเอยเป็นพวกชอบช่วยเหลือ อ่อนโยน แกล้งมึน ซึนตลอด

เอย......แต่หนูก็น่าแกล้งมากจริงๆ 5555 ไม่ทันใครเขาเลย :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 25-12-2014 21:22:41

 :o8: กวินชอบเอยมาตัังแต่สมัยเรียนแล้วสินะ ใจตรงกัน ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 25-12-2014 23:25:16

เป็นผู้ชายที่อบอุ่นปนยะเยือกจริงๆ  :hao7:

ปล.คนเขียนขยันมากกกก น่ารักฝุดๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: tong_pub ที่ 26-12-2014 01:55:55

พลาด...พลาดมากกกกกกกที่มาอ่านเรื่องนี้
สนุกอ่ะ!! ชอบมากกก มันค่อยๆไต่ระดับความฟินไปเรื่อยๆ
อ่านรวดเดียวจนทันตอนล่าสุดแล้วได้แค่กรีดร้องและทึ้งหัวตัวเอง
ยิ่งตอนที่บอกว่าถ้าไม่ชอบคงไม่แกล้งอ่ะ มัน...าหสวดาสกาดหำวสาดำนย :oni1: :laugh3: :oni2: o7 :interest: o17 o3
คนเขียนอย่าลืมมาอัพนะคะ ภายในอาทิตย์นี้นะคะ จะรอ... ปักธงรอเลยค่ะ

ปล.ตอนอ่านชื่อพระเอกครั้งแรกมีสะอึก
พออ่านจบทุกตอนก็ต้องพูดทิ้งท้ายว่า..แหมะ พ่อกวิน ธรรมสัจจานัท์ 5555555
บอลไทยกำลังฟีเวอร์ๆๆ กรี๊ดดดด ชอบ

 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 26-12-2014 07:27:38

น้องเอยน่ารักตั้วแต่เด็กยันโต พระเอกก็เก๊กตั้งแต่เด็กยันโต 55555 แอบว่ากวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 26-12-2014 09:18:25

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 25

ไม่เคยเห็นหรือไง?




          เวลาล่วงเลยจนมาถึงวันศุกร์ สองสามวันมานี้เอยได้คุยกับกวินทางโทรศัพท์สั้นๆเท่านั้น เพราะกวินต้องบินไปยังต่างประเทศเรื่องงาน และตอนนี้เอยยังมีผู้ติดตามคอยดูแลความปลอดภัยอยู่เหมือนเดิม จะเดินไปไหนอย่างไรหรือจนกระทั่งถึงเวลากลับบ้าน คนที่กวินสั่งมาก็ยังคงเฝ้าดูตามคำสั่ง

“เอย...วันนี้ว่างไหม?” พี่ขาวถามขึ้น ตอนนี้ใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว

“ก็พอว่างครับ พี่ขาวมีอะไรรึเปล่าครับ?” เอยถาม

“วันนี้วันเกิดพี่น่ะ พี่จัดงานที่บ้าน อยากชวนเอยไปด้วย” พี่ขาวบอก

“จริงเหรอครับ...สุขสันต์วันเกิดครับพี่ขาว” เอยพูด

“ขอบใจเอย แต่หลังเลิกงานไปบ้านพี่นะ” พี่ขาวชวนอีก

“แล้วชวนพี่แปงรึยังครับ?” เอยถามอีก

“รายนั้นพี่ชวนเรียบร้อยแล้ว” พี่ขาวบอก พี่แปงที่เหมือนจะรู้ตัวว่าพี่ขาวกล่าวถึง ก็โผล่หน้ามาทันที

“พูดถึงพี่เหรอ?” พี่แปงถาม เอยหัวเราะออกมา

“ครับ พี่แปงพี่ขาวบอกว่าจัดงานวันเกิดที่บ้านครับ” เอยว่า

“เดี๋ยวเอยไปรถพี่นะ” พี่แปงว่า

“เฮ้ย...ให้เอยไปรถฉันดีกว่า” พี่ขาวแย้ง

“อะไรๆ แกเป็นเจ้าของงาน แกต้องไปเตรียมงานนะ อีกอย่างฉันจะไปหาซื้อของขวัญให้แก จะชวนเอยไปด้วย เนอะเอย” พี่แปงพูด ก่อนที่จะหันมาขอความเห็นเอย

“นั่นสิครับ ผมก็จะได้ซื้อของขวัญให้พี่ขาวด้วยเลย” เอยเห็นด้วยกับความคิดของพี่แปง

“งั้นก็ได้ อย่าไปช้ากันนักนะ” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะหันไปทำงานต่อ



          พอถึงเวลาเลิกงาน พี่แปงกับเอยก็รีบออกจาบริษัททันที ตรงไปยังห้างที่พิกัดใกล้ที่สุด เพื่อหาซื้อของขวัญให้พี่ขาว

“เอยว่าพี่ควรจะซื้ออะไรให้มันดี?” พี่แปงถามเอย ตอนนี้ทั้งสองอยู่ที่โซนเสื้อผ้าของผู้ชาย

“พี่แปงพอจะรู้ไหมครับพี่ขาวชอบอะไรเป็นพิเศษ” 

“มันก็ผู้ชายแต่งตัวจัดนะเอย พี่เลยว่าจะซื้อหมวกให้มัน” พี่แปงว่า พลางเดินตรงไปหยิบหมวกทรงที่วัยรุ่นตอนนี้ใส่กันขึ้นมา

“ถ้าอย่างนั้นพี่แปงก็ซื้อเลยครับ เดี๋ยวผมจะซื้อเข็มขัดก็แล้วกัน” เอยบอก

“งั้นตกลงตามนี้นะ”



          เมื่อตัดสินใจได้แล้วว่าจะซื้ออะไรเป็นของขวัญให้พี่ขาว ก็ลงมือซื้อและให้พนักงานห่อเป็นของขวัญให้ แล้วจากนั้นก็เขียนการ์ดแนบของขวัญเป็นอันเสร็จเรียบร้อย

“รีบไปกันเถอะเอย เดี๋ยวไอ้ขาวมันจะบ่น” พี่แปงว่า ทั้งสองจึงออกจากห้างและตรงไปบ้านพี่ขาวทันที



          เมื่อมาถึงบ้านพี่ขาว พบว่ามีคนมากันมากพอสมควร ส่วนใหญ่เท่าที่สังเกตจะเป็นเพื่อนพี่ขาวซึ่งเป็นผู้ชายเสียเยอะ งานก็จัดแบบเรียบง่าย เหมือนเป็นการนัดเจอเพื่อนและคนรู้จักมากันเท่านั้น

“สุขสันต์วันเกิดครับพี่ขาว” เอยยื่นของขวัญให้ พี่ขาวยิ้มเสียกว้าง

“ขอบใจนะเอย” พี่ขาวรับของขวัญ มือนั้นก็มีแตะๆมือของเอยอย่างตั้งใจ เอยยิ้มให้ก่อนที่จะดึงมือช้าๆเพื่อไม่ให้น่าเกลียดจนเกินไป

“ยังมีของชั้นอีกคนย่ะ แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะไอ้ขาว” พี่แปงว่า

“ขอบใจเว้ย” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะเชิญทั้งสองเข้าไปยังในบ้าน



          เอยนั่งกินน้ำอัดลม ในขณะที่พี่แปงนั่งจิบไวน์ที่พี่ขาวพามาให้ เสียงเพื่อนๆของพี่ขาวพูดคุยกันหัวเราะเสียงดัง เอยมองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้ม เพราะการมีเพื่อนเยอะแยะมาห้อมล้อมนั้นเอยไม่เคยได้สัมผัสมันเลย มีแต่ไทป์และดาวที่เป็นเพื่อสนิท ส่วนตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็พอมีแต่ไม่สนิทมากเหมือนไทป์และดาว

“เอย...แฟนพี่โทรมา ขอไปคุยข้างนอกนะ” พี่แปงที่นั่งๆอยู่ ก็ขอตัวไปคุยโทรศัพท์

“ครับ” เอยพูด ก่อนที่จะดื่มน้ำอัดลมต่อ พลางมองไปยังกลุ่มเพื่อนๆของพี่ขาว

“นั่งยิ้มอะไรเอย?” พี่ขาวที่เดินมาถามขึ้นก่อนจะยื่นขนมให้เอย

“อ๋อ เห็นเพื่อนๆพี่ขาวดูคุยสนุกกันดี” เอยบอก

“ขอบใจเอยนะที่มา แล้วให้ของขวัญพี่อีก...พี่ดีใจนะ” พี่ขาวบอก

“วันเกิดพี่ทั้งทีนี่ครับ” เอยว่า

“แล้ว....เอย เอ่อ...” พี่ขาวดูอ้ำอึ้งจนเอยสงสัย

“มีอะไรครับ?” เอยถาม

“เอย...ไม่คิดจะให้โอกาสพี่จริงๆเหรอ?” พี่ขาวถามขึ้นมา เอยนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนตอบ

“ผม..ยังยืนยันคำเดิมนะครับ”

“ทำไมละเอย เอยมีใครแล้วใช่ไหม?” พี่ขาวถามขึ้น

“ครับ...ผม...มีคนที่ชอบอยู่แล้ว” เอยว่า

“เขาเป็นใครเอย?” พี่ขาวถาม

“ผม...คงบอกไม่ได้ครับ” เอยตอบ

“เขาชอบเอยด้วยรึเปล่า?”

คือ..ตอนนี้เราคบกันแล้วครับ” เอยบอก

“พี่หมดหวังแล้วจริงๆสินะ” พี่ขาวพูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนที่จะยิ้มออกมาบางๆ

“ขอโทษจริงๆครับ” เอยว่า

“ช่างเถอะ เดี๋ยวพี่ขอตัวไปดูเพื่อนก่อนนะ เผื่อพวกมันขาดเหลืออะไร” พี่ขาวพูด ก่อนที่จะลุกเดินไปหาเพื่อนๆ



          เอยนั่งดูพี่ขาว ที่ตอนนี้รับแก้วเหล้าที่เพื่อนๆยื่นให้มาดื่มรวดเดียว แถมติดๆกันจนน่าเป็นห่วงว่าจะเมาล้มพับไปเสียก่อน และเป็นดั่งที่คาดไว้ เพียงไม่นานพี่ขาวก็เริ่มคอพับเมามายเสียแล้ว

“เฮ้ย มึงเมาขนาดนี้ จะเป่าเค้กได้ไหมวะ?” เสียงเพื่อนของพี่ขาวพูดขึ้น

“ไหวๆ” เสียงยานคงของพี่ขาวดังขึ้น แล้วไฟทั้งห้องก็ดับ เพื่อนผู้หญิงสองคนถือเค้กที่ปักเทียนส่องแสงสว่างมา ทุกคนจึงเริ่มร้องเพลงอวยพรวันเกิดกัน เมื่อร้องเสร็จก็ลากพี่ขาวมาอธิษฐานพร้อมเป่าเทียน

“ขอพรเร็วๆเลยไอ้ขาว” เพื่อนของพี่ขาวอีกคนว่า

“ขอ...ขอให้คนที่กูแอบชอบ...ชอบกูกลับที” พี่ขาวอธิษฐานออกมาเสียงดังๆ เพื่อนๆพากันโห่ เมื่อพี่ขาวเป่าเทียน ไปในห้องก็สว่างขึ้น เอยเมื่อได้ยินคำขอของพี่ขาวก็ยิ่งรู้สึกไม่ดีมากขึ้นไปอีก

“เอย...เอยพูอะไรกับมันรึเปล่าตอนที่พี่ไม่อยู่น่ะ?” พี่แปงหันมากระซิบถามเอย

“พี่ขาวมาถามผมเรื่องนั้นอีกแล้วครับ” เอยว่า

“มันขอโอกาสอีกรึไง?” พี่แปงถามอีก

“ครับ แต่ผม...บอกพี่ขาวว่ามีคนที่คบอยู่ด้วยแล้วครับ” เอยบอก

“ว่าแล้วเชียว ทำไมถึงเมาเป็นหมาขนาดนี้” พี่แปงพูด



          เค้กถูกตัดแบ่งแจกจ่ายทุกคน เมื่อกินเสร็จจึงช่วยกันเก็บกวาดและทยอยกลับกัน ตอนนี้เหลือแต่พี่แปงและเอยที่กำลังลากพี่ขาวไปยังห้องนอน

“เอยๆ เดี๋ยวพี่ไปเรียกแม่ไอ้ขาวมันก่อน เอยดูมันหน่อยนะ” พี่แปงว่า ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปตามแม่ของพี่ขาว ตอนนี้พี่ขาวนอนยาวอยู่บนเตียงแล้ว

“เอย...” เสียงพี่ขาวเรียกขึ้น

“ครับ?” เอยขานรับ

“ทำไม...ทำไมไม่ชอบพี่?” เสียงยางๆถามเช่นนั้น

“พี่เมามากแล้วนะครับ” เอยบอกไปแค่นั้น แต่จู่ๆกลับถูกพี่ขาวที่ลุกขึ้นมา ดึงเอยลงบนเตียงทันที

“ทำไมไม่เป็นพี่ ทำไมไม่ชอบพี่” พี่ขาวกอดเอยแน่น เอยพยายามเบี่ยงตัวก็แล้ว ผลักก็แล้วแต่ไม่สำเร็จ

“พี่ขาว ปล่อยครับ” เอยพยายามบอก แต่ดูเหมือนพี่ขาวไม่มีสติเอาเสียเลย

“ชอบพี่เถอะ รักพี่เถอะเอย” พี่ขาวกดเอยลงบนเตียง พยายามซุกไซร้ที่คอของเอย

“พี่ขาว หยุดนะ!!” เอยร้องเสียงหลง ออกแรงผลักอย่างแรงแต่ก็ไม่เป็นผล พี่ขาวใช้หัวเข่ากดขาของเอย ทำให้เอยไม่สามารถลุกได้

“เป็นของพี่เถอะ” พี่ขาวพึมพำและยังคงซุกไซร้เอยจนพี่แปงเข้ามาพอดี เอยดิ้นพล่านเมื่อถูกสัมผัสเช่นนั้น

“พี่ขาว ปล่อย!!” เอยตะโกนเสียดัง พี่แปงเปิดประตูเข้ามาก็ตกใจที่เห็นภาพนี้เข้า

“ไอ้ขาว ทำบ้าอะไร!!” พี่แปงห้ามพี่ขาว พร้อมๆกับที่แม่ของพี่ขาวเข้ามาพอดี

“ขาว เมามากแล้วลูก” ทั้งสองพยายามดึงพี่ขาวออกจากตัวเอย เอยรู้สึกตกใจปนหวาดกลัว นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ถูกลุกล้ำถึงขนาดนี้

“เป็นอะไรไหมลูก?” แม่พี่ขาวถามเอย

“ไม่เป็นอะไรครับ” เอยหอบหายใจน้อยๆก่อนตอบ

“นี่ก็สี่ทุ่มแล้วลูก กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวที่เหลือแม่จัดการเอง”



          พี่แปงและเอยจึงบอกลาแม่พี่ขาวและกลับบ้าน ระหว่าทางที่พี่แปงขับรถ เอยยังคงรู้สึกไม่ดีที่พี่ขาวเมาจนควบคุมไม่ได้ รู้สึกว่าพรุ่งนี้เช้าคงจะไม่กล้ามองหน้าพี่ขาวจริงๆ

“เอย...โอเคไหม?” พี่แปงถาม ตอนนี้รถมาจอดอยู่หน้าบ้านแล้ว

“ผมไม่เป็นอะไรแล้วครับ” เอยบอก

“เอย...ให้อภัยขาวมันเถอะ มันแค่เมามันคุมตัวเองไม่ได้ เอยจะไม่โกรธมันใช่ไหม?” พี่แปงถามอีก

“ผม...ไม่แน่ใจครับ แต่จะพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม” เอยตอบ ตอนนี้รถของพี่แปงมาจออยู่ตรงหน้าบ้านของเอยแล้ว

“ได้ยินแบบนั้นก็ดีแล้ว งั้นพี่กลับก่อนนะ”

“ขับรถระวังๆนะครับ” เอยบอก



          เอยเดินเข้าบ้านบ้าน พลางคิดสิ่งที่พี่ขาวทำเมื่อครู่นี้ เอยรู้ว่าพี่ขาวคงจะเสียใจมากถึงดื่มเข้าไปหนักขนาดนั้น จนสุดท้ายก็ควบคุมความคิดและการกระทำของตนเองไม่ได้ เอยรู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ แต่ก็จะพยายามลืมมัน บอกกับตนองว่าพี่ขาวคงไม่ได้ตั้งใจ ที่ทำไปเพราะเมาขาดสติเพียงเท่านั้น เอยทำท่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่เสียงโทรศัพท์ก็ร้องขึ้นมาเสียก่อน....กวินเป็นคนโทรมานั่นเอง

“สะ...สวัสดีครับ” เอยกรอกเสียงลงไป

“ทำอะไรอยู่?” กวินเอ่ยถาม การที่ได้ยินเสียงกวินตอนนี้ ทำให้เอยรู้สึกดีขึ้นมาก

“กำลังจะอาบน้ำครับ” เอยตอบ

“พรุ่งนี้ฉันจะกลับแล้ว” กวินบอก

“กลับกี่โมงครับ” เอยถาม

“คงจะตอนเย็น แล้วเธอทำอะไรตอนสามทุ่ม ฉันโทรไปไม่รับสาย” กวินถามอีก เอยนึกขึ้นได้ว่าตอนนั้นอยู่งานวันเกิดพี่ขาว อาจจะเพราะเสียงดังเลยไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์

“ผมไปงานวันเกิดพี่ขาวมาครับ” เอยตอบตรงๆ เสียงกวินเงียบหายไปครู่หนึ่ง

“ไปคนเดียวเหรอ?” กวินกลับมาพูดอีกครั้ง

“ไปกับคุณปาริตาครับ”

“อย่างนั้นเหรอ...”

“ครับ...”

“คิดถึง” จู่ๆกวินพูดคำนี้ขึ้นมา เอยหน้าขึ้นสีทันที

“เอ่อ...คะ...ครับ” เอยนั่งลงบนเตียงก่อนที่จะบีบหมอนเสียแน่น เพราะรู้สึกอายมากจริงๆ

“อืม....เจอกันพรุ่งนี้” กวินว่าก่อนที่จะตัดสายไป ทิ้งให้เอยใจเต้นโครมครามเพียงเพราะคำๆนั้นแค่คำเดียว คำสั้นๆที่ทำเอยแทบจะตัวลอยให้ได้



          เอยที่กำลังรู้สึกอายๆ ก็นึกถึงเรื่องหนึ่งที่จำได้ขึ้นใจว่าตอนนั้นรู้สึกอายมากขนาดไหนในเหตุการณ์นั้น เอยนึกย้อนไปถึงวันนั้น วันหนึ่งตอนสมัยเรียน ม.หก...





          วันนี้มีคาบชมรม ในเมื่อมีคาบชมรมเช่นนี้นักเรียนแต่ละคนก็แยกย้ายไปชมรมใครชมรมมัน เอยที่เป็นรองประธานชมรมก็ได้มีหน้าที่ดูแลน้องๆเหล่าสมาชิก ส่วนประธานอย่างกี้ก็ดูแลเรื่องตารางและให้คำสั่งแกน้องๆไป

“เอย...ช่วยอะไรเราหน่อยสิ” กี้พูดขึ้นมา

“ว่ามาสิกี้”

“เอยช่วยไปเอาเอกสารชุดนึงที่ใต้โต๊ะที่ห้องเราหน่อยได้ไหม พอดีเราต้องรีบทำเอกสารตัวนี้ส่งอาจารย์สุธีวันนี้ ถ้าให้เดินไปเดินมาเสียเวลา รบกวนเอยหน่อยได้ไหม?” กี้บอกพลางยกมือไหว้เอย

“ได้สิ เดี๋ยวไปเอาให้” เอยตกลง

“เอยน่ารักที่สุด ขอบใจนะ” กี้ปะเหลาะชม เอยหัวเราะเบาๆ



          จากนั้นเอยจึงออกจากห้องสมุดไปยังห้องเรียน กี้นั้นเรียนห้องสอง ห้องเดียวกับดาว กี้บอกว่าโต๊ะของกี้อยู่ริมหน้าต่างมีเขียนชื่อเล่นว่ากีกี้ เอยก็หาโต๊ะนั้นเจอ แล้วล้วงเอาเอกสารใต้โต๊ะออกมา ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง



          ระหว่างทางเอยจะต้องเดินผ่านสวนหย่อมตรงมุมตึก ซึ่งเป็นมุมที่นักเรียนที่เป็นแฟนกันชอบมานั่งอยู่บ่อยๆ และแน่นอนเอยก็เจอเข้าหนึ่งคู่ เป็นเด็กม.สี่ดูจากจำนวนดาวที่ปักอกซึ่งมองเห็นมาแต่ไกล ทั้งคู่กำลังนั่งจู๋จี๋หอมแก้มกันจนเอยไม่กล้าเดินผ่าน

“เอาไงดี” เอยกลัวว่าจะเดินผ่านไปแล้วไปขัดจังหวะทั้งคู่เข้า แต่ถ้าจะให้อ้อมไปอีกทางก็ไกลเอาเรื่อง เดี๋ยวกี้จะรอนานเพราะรายนั้นก็แข่งกับเวลาอยู่



          ระหว่างที่เอยกำลังยืนคิด คู่รักคู่นั้นก็กำลังจูบปากกันพอดิบพอดี ทั้งสองจูบดูดดื่มจนเอยยิ่งลังเลที่จะเดินผ่านเข้าไปอีก รู้สึกได้ว่าตนเองหน้าแดงน้อยๆที่เห็นเหตุการณ์นี้เข้า เอยยืนนิ่งจนจู่ๆไม่คาดคิดว่าจะมีคนมายืนอยู่ข้างหลัง

“ทำอะไร?” เสียงที่รู้สึกว่าคุ้นหูเอ่ยขึ้น เอยหันหลังไปมองพบว่าเป็น...กวิน

“เอ่อ...คือ” เอยอ้ำอึ้ง กวินที่มองผ่านข้ามหัวของเอยไป ก็คงจะเห็นภาพเดียวกันกับเอย เพราะสีหน้าของกวินเองก็ดูจะแปลกใจนิดๆ

“เรา...ไม่กล้าเดิน” เอยบอกกวินไปแบบนั้น

“จะกลัวอะไร” กวินพูด ก่อนที่จะดึงข้อมือเอยแล้วลากให้เอยเดินต่อ ทันทีที่เอยและกวินเดินผ่าน คู่รักคู่นั้นก็รีบผละออกจากกันทันที

“ถ้าจะทำอะไรก็ลับตาคนหน่อย ลำบากคนเขาจะเดินผ่าน” กวินหันไปบอกคู่รักคู่นั้น ทั้งสองคนหน้าแดง คงจะอายไม่น้อยกับคำพูดของกวิน เอยก็เช่นกันรู้สึกว่าหน้าแดงไม่แพ้สองคนนั้นเลย



          กวินที่พูดจบก็ลากเอยมาจนเลยสวนหย่อมแห่งนั้น กวินหยุดเดินแล้วแต่ยังไม่ปล่อยมือของเอย เอยได้แต่มองมือของกวินที่ใหญ่กว่ากำลังจับข้อมือของตนอยู่

“หน้าแดงทำไม?” กวินปล่อยมือ ก่อนที่จะหันหน้ามามองหน้าเอย

“ปะ..เปล่าเสียหน่อย” เอยปฏิเสธทั้งๆที่หน้ายังคงแดงอยู่

“ไม่เคยเห็นคนจูบกันเหรอ?” กวินถาม ก่อนที่จะยกยิ้มมุมปากราวกับกำลังสนุกที่ได้จับผิดเอย

“ไม่ใช่นะ” เอยพยายามพูด ยิ่งเห็นสีหน้าของกวินก็รู้ได้ว่ากวินกำลังพูดแหย่

“ถ้าไม่ใช่แล้วจะอะไร?”

“เอ่อ..โทษที เราต้องไปแล้ว” เอยรีบหันหลังเดินหนีกวินทันที ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆแว่วมา

“บ้า...จะบอกได้ยังไงว่าไม่เคยเห็นของจริง” เอยพึมพำกับตนเอง ก่อนที่รีบเดินไปยังห้องสมุดเพื่อเอาเอกสารไปให้กี้...




          นึกไปก็อดตลกไม่ได้ เอยไม่เคยเห็นคนจูบกันจริงๆเลย นอกจากในหนังหรือละครเท่านั้น พอนึกแล้วก็หัวเราะตัวเอง ที่ปล่อยให้กวินพูดแหย่ในตอนนั้นได้ จะว่าไป หลายครั้งตอนสมัยเรียน ที่กวินมักจะโผล่มาเจอกับเอยบ่อยๆ ไม่รู้เพราะความบังเอิญหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เอยแอบมองกวินมาโดยตลอด จนไม่รู้เลยว่าตนเองแอบมองกวินด้วยความรู้สึกแบบนั้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เอยยิ้มออกมา อย่างน้อยการนึกถึงเรื่องเก่าๆ ทำให้เอยลืมเรื่องที่พี่ขาวทำไว้ อย่างน้อยก็รู้สึกสบายใจขึ้น เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว เอยก็ไปอาบน้ำเพื่อจะเตรียมตัวเข้านอน...
   

+++++++++++++++++++++++   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 26-12-2014 09:21:41

เกือบไปแล้วเอยลูก คุณกวินรีบกลับได้แล้ว
 :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-12-2014 09:27:41

สั้นไป  :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-12-2014 09:33:34

มาแล้ววว. มาจิ้มไว้ก่อน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: tong_pub ที่ 26-12-2014 09:44:36

ตอนนั้นได้เห็นของจริง แต่ตอนนี้ได้ทำจริงแล้วนะเอย แอร๊ย  o3 o3
เพิ่งอ่านไปเมื่อคืน คนเขียนมาอัพให้อีกตอนนี้ รักตายเลย
ปล.ขอถามนิดนึงค่ะ เรื่องนี้จบแฮปปี้ใช่มั้ยคะ เรากลัวเศร้าตอนจบจัง  :o10: :o10:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 26-12-2014 09:47:22

เอยจะหลงรักกวินตอนไหน
เราไม่ค่อยอยากรู้หรอก
เพราะมันชัดเจนอยู่แล้ว
แต่กวินชอบเอยตอนไหน
และทำไมถึงชอบนี่ซิ มันมันอยากรู้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-12-2014 09:51:41

"คิดถึง"
คำนี้ช่างรุนแรงเยี่ยงนัก แม้แต่คนอ่านยังเขินแทนน้องเอยเลย โฮกกกก อ่านไปก็มโนว่าตัวเองเป็นเอย ฮุฮุ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 26-12-2014 09:54:50

เอยนิน่ารักน่าขย้ำตั้งแต่เด็กยันโตเลย อยากได้~  :hao5: ขอนะกวิน คึคึ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 26-12-2014 10:06:50

เกือบไปแล้วนะเอย  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 26-12-2014 10:09:37

กวินเริ่มจะปากหวานขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-12-2014 10:11:03

 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 26-12-2014 10:19:39

อึพี่ขาววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 26-12-2014 10:55:39

เขินแทนน้องเอยง่ะ

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 26-12-2014 11:04:11

กวินต้องแอบดูเอยอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆตลอดแน่เลย
กิ้วๆๆๆ  :z2:
ไอ้พี่ขาวนิยังไง เอยบอกว่ามีคนที่คบแล้วยังจะมาอะไรอีก
ตัดใจเถอะ  :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-12-2014 11:05:08

ประหยัดคำมากแต่ละคน :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 26-12-2014 11:06:42

กวินรู้สึกจะเพิ่มอัตราคามเข้าข้นของความหวานขึ้นมาแล้ว

พี่ขาววววว  เพิ่งจะชมอยู่แหม่บๆ  ทำจนได้ ท่าจะเชี่ยวนักวิธืกดหนุ่มนี่ รู้สินะว่าควรกดยังไง ถ้าไม่เมานี่แย่เลย แต่ถ้าไม่เมาก้ตงจะ

ไม่ทำหรอก  รักคนเขียนนะ  อัพเร็วสม่ำเสมอ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 26-12-2014 11:33:22

แหมนี่ถ้าเฮียเขารู้นะ ว่าพี่ขาวทำอะไรเอย
วันรุ่งขึ้นนี่โดนเด้งแหงๆ 555555555

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 26-12-2014 12:00:44

ระดับความฟินในปัจจุบันกับอดีตนี่ล้อกันไปเลยเนาะ ค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คือคนปกติที่ไม่หวานพอแสดงออกนิดแสดงออกหน่อยก็เขินจะแย่แล้วเนี่ย \(//∇//)\

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 26-12-2014 12:04:46

น้องเอยยย บีบบบบบบหมอนน 55555555. คนอ่านนี่หมอนไม่มีให้บีบละค่ะ กัดกระจุยกระจายไปหมดละ :mew1: :mew1:

ส่วนพี่ขาว... :a5: :a5: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 26-12-2014 12:31:50

กวินกลับมาเร็วๆๆๆๆ เอยรออยู่ๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 26-12-2014 12:43:15

เกือบไปแล้วนะเอย พี่ขาวเวลาเมาสติหลุด

 :-[ กวินอัพเวเวลความหวานขึ้นอีกนิด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 26-12-2014 12:50:12

กวินรู้ แกตายแน่อีพี่ขาว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 26-12-2014 13:01:13

เรื่องอดีตไม่น่าจะบังเอิญแล้วล่ะ กวินต้องคอยมองเอยตลอดแน่ ๆ
พี่ขาวจะได้ซองขาวไหมหนอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 26-12-2014 13:02:28

เกือบไปนะเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 26-12-2014 13:48:17

เกือบไปแล้วนู๋เอยของเรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 26-12-2014 13:55:10

บอกกวินมั่งสิว่าคิดถึง ให้กวินบอกอยู่ฝ่ายเดียวเลยนะเอย :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 26-12-2014 14:11:57

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 26-12-2014 14:56:53

สงสารพี่ขาว หาคู่ให้พี่เขาหน่อย ฮิ้ววววว ตอนนี้กวินมาสั้นๆ "คิดถึง" เค้าเขินแทน><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 26-12-2014 15:35:11

กวินคงสนใจเอยตั้งแต่มัธยม เลยทำบังเอิญไปเจอบ่อย อิอิ หรือไม่ก็แอบคอยดูห่างๆ ถ้ามีปัญหาก็จะได้เข้าช่วยได้ทันที  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 26-12-2014 16:07:09

ตัวไม่อยู่แต่ก็ยังขยันทำให้เอยเขินได้   :-[ 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 26-12-2014 16:39:49

ขุ่นพ่อกวิน มาจัดการสิ :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 26-12-2014 16:41:54

 :z6: :angry2: สำหรับพี่ขาว
 :-[ :o8: สำหรับกวิน
 :mew1: :กอด1: สำหรับน้องเอยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 26-12-2014 16:58:27

เดี๊ยวพี่ขาวได้โดนเด้ง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 26-12-2014 20:22:03

ที่เอยเจอกวินบ่ดยสมัยนั้น นายกวินต้องเฝ้ามองเอยแน่ๆ อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 26-12-2014 21:07:22

พี่ขาวตัดใจจากเอยเร็วๆนะ จะได้กลับมาเป็นพี่ชายที่แสนดีของเอย :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 26-12-2014 21:25:50

ถ้ากวินรู้ล่ะ  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 26-12-2014 21:29:12

กวินรีบกลับมาได้แล้วนะ มาปลอบเอยเร็ว  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 26-12-2014 21:54:24

เคลิ้มแทนเอย
อุตส่าห์หลุดปากว่าคิดถึงได้ด้วย หุหุ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 26-12-2014 22:49:10

เค้ามุ้งมิ้งกานนนนน >\\\\<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 27-12-2014 00:29:59

พี่ขาวทำแบบนี้กับเอย จะเข้าหน้าติดเหรอ มีแต่จะติดลบ

ส่วนกวินก็เริ่มเทน้ำตาลทีละนิดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 27-12-2014 00:56:23

กวินที่มาสั้นๆแต่เอาซะเราลงไปนอนเขินตลอด หมั่นไส้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 27-12-2014 01:25:30

พี่ขาวคะะะะ คะแนนตกฮวบเลย อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมาสินะ ตื่นมาแกคงเครียดมากอ่ะ
ท่านกวินหวงแรงเสมอ น่ารักดีค่ะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 27-12-2014 01:58:28

เขินๆๆๆ

รอตอนต่อไปนะค้าาาาา จู๊บบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 27-12-2014 02:39:27

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 27-12-2014 05:05:57

แหม่
กวินนี้เดาทางยากจริมๆเหะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 27-12-2014 09:00:04

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 26

ข้อตกลง





          วันนี้วันเสาร์ วันสุดท้ายแห่งสัปดาห์ของการทำงาน เอยมาทำงานอย่างคิดหนัก ว่าพี่ขาวจะจำเรื่องเมื่อคืนได้หรือไม่ และตนจะมองหน้าพี่ขาวได้อย่างไรในวันนี้ เอยนั่งครุ่นคิดไปมาอย่างคิดไม่ตก

“จะมองหน้ากันได้ไหมเนี่ยะ” เอยพึมพำกับตนเอง ก่อนที่จะลุกขึ้นไปยังห้องกาแฟ

          พอดื่มกาแฟเสร็จแล้ว เอยก็กลับมายังแผนกต่อ พบว่าพี่แปงมาแล้ว และกำลังนั่งคุยโทรศัพท์อยู่

“อืม ได้ งั้นแค่นี้นะ” พี่แปงพูดก่อนที่จะวางสาย

“มาเช้าจังครับพี่แปง” เอยทักทาย

“จ้ะ...คือวันนี้ขาวมันลางาน นี่ก็เพิ่งโทรมาบอกพี่” พี่แปงบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ”

“อืม สงสัยคงเมาจัดเลยแฮ้งค์” พี่แปงพูด

“น่าจะใช่ครับ” เอยไม่รู้จะหาอะไรมาพูดกับพี่แปงในเรื่องของพี่ขาว

“เอย...ยังรู้สึกไม่ดีกับขาวอยู่ใช่ไหม?” พี่แปงตัดสินใจถามออกไป

“ก็..แค่นิดหน่อยครับ” เอยตอบตามความจริง

“โชคดีที่วันนี้ขาวมันไม่มา อย่างน้อยก็ไม่ต้องเจอหน้ากันสักวันสองวัน เผื่อเอยจะรู้สึกดีขึ้น”

“คงจะเป็นอย่างนั้นล่ะครับ”เอยตอบก่อนที่จะยิ้มให้พี่แปง

“มาๆ เริ่มทำงานกันดีกว่า”



          ทั้งเอยและพี่แปงก็ต่างก็พากันทำงาน วันนี้เอกภพเข้ามาหาเอยด้วยอีกทั้งหันมายิ้มให้เอย จากที่หลายวันก่อนเอาแต่มองเขม่น อาจจะเพราะกวินบอกว่าจะให้ความช่วยเหลือ เอกภพจึงไม่มีความเครียดแล้ว



          เวลาล่วงเลยจนถึงเวลาเลิกงาน วันนี้เอยไม่มีโครงการจะไปไหน พรุ่งนี้ก็เช่นกัน คงคิดจะอยู่บ้านช่วยแม่เตรียมของอย่างเช่นเคย เวลาตอนนี้ก็ห้าโมงกว่าแล้ว เอยออกมาจากบริษัท รู้สึกว่าช่วงนี้อากาศหนาวลงแล้ว ท้องฟ้าจึงมืดเร็วกว่าปกติ

“คงจะกลับมาแล้วสินะ”



          เอยนั่งบนรถเมล์พลางนึกถึงกวิน ซึ่งคาดว่าเวลาประมาณนี้กวินคงจะกลับมาถึงประเทศไทยแล้ว เอยมองวิวท้องถนนพลางขบคิดในใจ ว่าตอนนี้กวินทำอะไรอยู่ ตอนนี้กวินจะไปไหนอีก จะกลับคอนโดเลยหรือจะกลับมาทำงานต่อ เอยเอาแต่นึกถึงกวินจนลืมไปเลยว่าตอนนี้รถเมล์จะได้เลยป้ายไปแล้ว

“ตายล่ะ!!” เอยรีบวิ่งลงจากรถเมล์ ที่เลยไปป้ายหนึ่งแล้ว

“เฮ้อ...ใจลอยจนได้เรื่อง” เอยบ่นตนเอง ก่อนที่จะเดินย้อนกลับไปทางเดิมที่เลยมา เพราะไม่อยากเปลืองเงินไปกับรถแท็กซี่



          จู่ๆมีเสียงบีบแตรรถไล่หลังเอยมา เอยหันมองไปยังข้างหลัง เป็นรถสปอร์ตหรูที่ดูคุ้นตา แม้กระจกรถจะติดฟิล์มสีดำสนิท แต่เอยก็เดาได้ว่านั่นคือใคร รถคันนั้นขับมาอย่างเอื่อยเฉื่อยมาเทียบข้างๆเอยที่หยุดเดินแล้ว

“ขึ้นรถสิ” กวินเลื่อนกระจกรถลง ก่อนจะพูดขึ้น

“ครับ” เอยว่า ก่อนที่จะเปิดประตูและเข้าไปนั่งในรถทันที

“กลับมาถึงกี่โมงแล้วครับ” เอยถาม พลางมองไปยังทางข้างหน้า ไม่กล้าหันไปมองกวินเสียเท่าไหร่ เพราะยังไม่ค่อยเคยชินที่ต้องสบตากวินใกล้ๆ

“ห้าโมงกว่าเห็นจะได้” กวินตอบ

“เหรอครับ” ความเงียบปกคลุมทั้งสองจนรถแล่นไปถึงหน้าบ้าน กวินดับเครื่องยนต์ ตอนนี้จอดสนิทอยู่หน้าบ้านของเอย

“เอ่อ...มาหาผม ทำไมเหรอครับ?” เอยถามออกไป กวินแสดงสีหน้านิ่งๆก่อนตอบ

“ว่าจะชวนเธอไปค้างที่คอนโด” กวินบอก เอยรู้สึกหน้าแดงนิดๆที่กวินพูดออกมาเช่นนั้น

“เอ่อ...” เอยไม่รู้จะตอบตกลงหรือว่าอย่างไรดี

“จะปฏิเสธเหรอ?” กวินถามขึ้น น้ำเสียงดูจะไม่พอใจ

“ปะ..เปล่าครับ ผม ขอเข้าไปบอกแม่ก่อน เชิญ...คุณเข้าไปรอในบ้านก่อนไหมครับ?” เอยตอบตะกุกตะกัก

“ได้สิ” กวินตอบตกลง ทั้งสองจึงเดินลงจากรถเดินไปเข้าไปในบ้าน

“มาแล้วหรอเอย?” แม่ของเอยร้องถามขึ้น แต่ก็เมื่อเห็นกวินเข้ามาด้วยก็เกิดแปลกใจเพราะไม่คุ้นหน้าค่าตา

“แม่ครับ..นี่ เอ่อ...เพื่อนเอยเอง” เอยบอกไปเช่นนั้น กวินปรายตามองเอย ดูจะไม่ชอบใจที่เอยบอกไปว่าเป็นเพื่อนกัน

“สวัสดีครับ ผมกวินครับ” กวินแนะนำตัวเองก่อนที่จะยกมือไหว้แม่ของเอย

“ไหว้พระเถอะลูก ทานอะไรมาหรือยัง แม่ทำกับข้าวเสร็จพอดี อยู่ทานข้าวด้วยกันนะกวิน” แม่ของเอยเอ่ยชวนกวินทานมื้อเย็น กวินยิ้มบางๆพลางพยักหน้า

“แม่ครับ...เอยขอไปค้างบ้านเพื่อนนะครับ” เอยหันไปบอกแม่

“ไปค้างบ้านใครเหรอลูก บ้านไทป์เหรอ?” แม่ถามขึ้น กวินที่ตอนนี้นั่งลงบนโซฟาหน้าทีวีคิ้วขมวดเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของแม่เอย

“ปะ...เปล่าครับแม่ ค้าง เอ่อ...บ้านกวินครับ” เอยตอบ

“อย่างนั้นเหรอ อืมๆ งั้นทานข้าวกันก่อนแล้วค่อยไปนะ” แม่ว่า เอยพยักหน้า ก่อนที่จะขอตัวไปเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าสะพายสองชุด คือชุดนอนและชุดสำหรับพรุ่งนี้พร้อมของใช้ส่วนตัวอีกนิดหน่อย เมื่อลงมาพบว่ากวินย้ายตัวเองมานั่งที่โต๊ะทานข้าวเรียบร้อยแล้ว

“มาๆ กินข้าวได้แล้วเอย” แม่ของเอยเรียก เอยจึงนั่งลงข้างๆกวินและลงมือทานข้าว

“ถูกปากไหมกวิน?” แม่เอยถามกวินที่กำลังตักแกงกะทิอยู่

“อร่อยครับ” กวินตอบ ก่อนที่จะทานต่อ

“เพิ่มข้าวได้นะลูก” แม่ของเอยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นกวินทานข้าวได้เยอะ เอยได้แต่แอบๆมองกวินที่กำลังทานอย่างเอร็ดอร่อย แม้สีหน้าจะนิ่งเฉย แต่จากท่าทางดูก็รู้ว่าชอบอาหารตรงหน้า



          มื้ออาหารนี้เล่นเอาเอยจุกท้องเพราะอิ่มเกินไป กวินแตะท้องตนเองเบาๆคาดว่าน่าจะอิ่มมากเหมือนกัน

“นั่งย่อยสักพักแล้วค่อยไปกันนะ” แม่ของเอยว่า เอยจึงยกจานทั้งหมดไปล้าง กวินยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม มองเอยที่กำลังล้างจานอยู่

“เอ่อ...อร่อยไหมครับ?” เอยพยายามชวนกวินคุย

“อืม อร่อย” กวินตอบ เอยยิ้มออกมาจากนั้นจึงจัดการล้างจานจนเสร็จ

“ไปกันเถอะ” กวินพูดก่อนที่จะลุกขึ้น



          กวินเดินไปหาแม่ของเอย ก่อนที่จะยกมือไหว้อีกครั้ง แม่ของเอยแค่ยิ้มออกมาและบอกให้ขับรถระมัดระวัง ทั้งสองขึ้นรถและตรงไปยังคอนโดของกวินทันที เอยที่นั่งดูข้างทางไปเรื่อยๆ กวินเองก็เงียบเช่นเดียวกัน แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ของเอยก็ดังขึ้น เมื่อเอยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นพี่ขาวโทรมา

“ครับ พี่ขาว” เอยกรอกเสียงลงไป

“เอ่อ....เอยว่างรึเปล่า” พี่ขาวถาม เอยหันไปมองหน้ากวินที่ตอนนี้กำลังแสดงสีหน้านิ่งๆ แต่เหยียบคันเร่งเพิ่มขึ้น เอยกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

“ไม่สะดวกครับพี่ขาว” เอยตอบออกไป

“เหรอ...งั้นพี่ขอโทษนะเอย ไว้คุยกันที่ทำงานนะ” เสียงพี่ขาวดูจะสลดไปสักนิด

“ครับๆ” เอยพูด ก่อนจะตัดสายไป

“มีเรื่องอะไรรึเปล่า?” กวินถามขึ้นมา

“เอ่อ...ไม่มีหรอกครับ” เอยตอบไป แม้สีหน้านั้นจะขัดแย้งกับคำพูดก็ตาม

“อย่าโกหก” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะหักพวกมาลัยเลี้ยวเข้าคอนโด

“คือผม....” เอยไม่รู้จะบอกอย่างไรกับกวินดี

“ไปคุยกันที่ห้อง” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะขับรถไปจอดตรงลานจอดรถ และลงมาจากรถอย่างรวดเร็ว เอยรีบก้าวขายาวๆเพื่อให้เดินตามกวินให้ทัน




          เมื่อมาถึงห้อง กวินก็ดึงข้อมือเอยเข้าไปยังห้องนอนทันที เอยที่ไม่รู้จะทำอย่างไรจึงจำยอมถูกลากไปตามแรงของกวิน

“บอกมา...มีเรื่องอะไร?” กวินดันให้เอยนั่งลงบนเตียง ก่อนที่จะถอดเสื้อสูทออก คลายเนคไทและปลดกระดุมสาบเสื้อออกสองสามเม็ด เผยให้เห็นกล้ามหน้าอกที่เอยไม่เคยเห็นมาก่อน เอยรู้สึกใจเต้นแรงรีบหลบสายตาไปจ้องมองฝาผนังแทน

“บอกมา” กวินพูดย้ำอีกครั้ง ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆ ดึงไหล่ของเอยให้หันมามาองหน้าตนเอง

“คือ...” เอยอ้ำอึ้ง เพราะกลัวว่าหากบอกออกไปกวินจะโมโหและจะไล่พี่ขาวออกจากงาน

“บอกมา!!” กวินพูดอย่างขู่กลายๆ

“สัญญากับผมได้ไหมครับ ถ้าผมบอกไปจะไม่ทำอะไรพี่ขาว” เอยต่อรอง

“บอกมาก่อน” กวินเองก็ไม่ยอมรับปาก

“สัญญาสิครับ ถ้าผมบอกไป ห้ามทำอะไรพี่ขาว” เอยเองก็ยังคงยื่นข้อต่อรอง

“แล้วฉันจะได้อะไรจาการทำสัญญากับเธอ?” กวินถาม เอยมองหน้ากวิน

“คุณไม่ได้เสียหายอะไรเลยนะครับ” เอยว่า พลางก้มหน้า

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่รับปาก ไม่มีของฟรีในโลกหรอกนะเอย จะทำอะไรก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”



           กวินว่าพลางยกยิ้มมุมปากอย่างเข้าเล่ห์ พาลให้เอยนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้นในห้องกาแฟ ที่เอยขอทราบเหตุผลในการติดตามเอกภพ แต่กวินกลับขอข้อแลกเปลี่ยนเสียอย่างนั้น กวินนี่สมกับเป็นนักธุรกิจเสียจริงๆ

“ว่าอย่างไรล่ะ?” กวินถามอีก เอยได้แต่ครุ่นคิด

“ต้องการอะไรล่ะครับ?” เอยตัดสินใจออกไป

“แค่ตามใจฉัน....เท่านั้นก็พอ” กวินว่า

“ก็..ก็ได้ครับ” ในที่สุดเอยก็ยอมตกปากรับคำ เมื่อได้ยินเช่นนั้นกวินก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นอีกครั้ง แต่แววตาของกวินนั้นดูแตกต่างไปจากทุกที ดูแพรวพราวกรุ้มกริ่มจนเอยนึกจะหวั่นๆที่ยอมตกลงในข้อเสนอนี้

“ถ้าอย่างนั้นฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรชินภัทร” กวินเองก็ยอมรับปากเอยแล้ว

“ครับ” เอยว่าก่อนที่จะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

“บอกมา ว่าเกิดอะไรขึ้น?”

“คือ....ผมกับคุณปาริตา...เอ่อ พี่แปงน่ะครับ ไปงานวันเกิดพี่ขาวที่บ้าน...แล้วพี่ขาวเมามาก คือ คงจะเมามากนะครับเลยไม่ได้สติ”

“เขาทำอะไรเธอ?”

“คือ พี่ขาวพยายามกอดผม....แล้วกดผมลงบนเตียง...” เอยพูดไปก็รู้สึกแย่ไปด้วย เพราะไม่อยากนึกถึงตอนนั้นเสียเท่าไหร่ กวินกำหมัดแน่น รู้สึกได้ว่าตอนนี้กวินกำลังโมโหมาก มากเสียจนน่ากลัว

“เลยเถิดไปถึงไหน?”

“เขาแค่พยายามครับ แต่ไม่ได้ทำอะไร พี่แปงเข้ามาช่วยพอดี” เอยตอบ

“ฉันจะจัดการชินภัทร” กวินพูดแค่นั้นก่อนที่จะลุกเดินไปหยิบโทรศัพท์ เอยดึงมือของกวินไว้ทันที

“อย่านะครับ สัญญากับผมแล้วไม่ใช่เหรอครับ ว่าจะไม่ทำอะไรพี่ขาว” เอยร้องเสียงดัง กวินหันมาสบตาของเอยอย่างเกรี้ยวกราด

“มันไม่ได้ขาดสติหรอก แต่เขาเรียกว่าจิตใต้สำนึกที่ปะทุออกมาต่างหาก” กวินว่า ดูเกรี้ยวกราดเสียมากเมื่อได้ยินเรื่องราวทั้งหมด

“ขอร้องเถอะครับ คุณสัญญากับผมแล้วนะครับ” เอยยังคงขอร้องกวิน

“มันกล้ามาก...กล้ามาแตะต้องของๆฉัน” กวินกัดฟันพูด

“อย่าเลยครับ ผมไม่ได้ติดใจจะเอาเรื่อง พี่ขาวแค่พลาดเพราะเมาแค่นั้นเอง ผมไม่เป็นอะไรจริงๆครับ” เอยบอก

“อย่าเข้าใกล้มันอีก ฉันขอเตือน ถ้าไม่อย่างนั้นฉันอาจจะผิดคำสัญญากับเธอได้” กวินว่า ก่อนที่จะโยนโทรศัพท์ลงบนพื้นพรม เอยจับมือของกวินไว้เช่นนั้นก่อนที่จะบีบเบาๆพร้อมเอ่ยออกมา

“ขอบคุณนะครับ...ผมสัญญาว่าจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก”

“อย่าให้มีครั้งที่สอง” กวินพูดก่อนที่จะดึงเอยมากอดไว้

“เธอเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น...ฉันไม่อนุญาตให้เธอถูกใครสัมผัสพร่ำเพรื่อ นอกจากฉันเท่านั้น”

“ครับ” เอยตอบเบาๆในอ้อมแขนของกวิน ทั้งสองกอดกันอยู่หลายนาที ก่อนที่กวินจะผละออก

“ไปอาบน้ำได้แล้ว” กวินว่า

“ครับ”เอยทำท่าจะหันหลังจะเดินออกจากห้องไปยังห้องน้ำอีกห้องที่อยู่นอกห้องของกวิน แต่กวินกลับดึงรั้งเอยเสียก่อน

“จะไปไหน?”

“ก็...อาบน้ำไงครับ” เอยตอบอย่างงงๆ เพราะเมื่อครู่กวินเป็นคนบอกเองว่าให้ไปอาบน้ำแท้ๆ

“ถึงเวลาที่เธอต้องทำตามสัญญา...” กวินว่า

“หมายความว่าไงครับ?” เอยถามขึ้นอย่างสงสัย

“ก็สัญญาที่ว่าจะตามใจฉันไง” กวินพูดพร้อมยกยิ้มมุมปาก

“จะให้ผมทำอะไรครับ?” เอยถามอีก ลืมไปเสียสนิทว่าเมื่อครู่นี้ว่าต่อรองเรื่องนี้เอาไว้กับกวิน

“ไปอาบน้ำด้วยกันกับฉัน” กวินตอบ

“หา!! วะ...ว่ายังไงนะครับ?” เอยตาโตอย่างตกใจเมื่อกวินพูดออกมาเช่นนั้น

“ทำไก๋ไมได้นะ เธอสัญญากับฉันแล้ว” กวินบอกอย่างเป็นต่อ



          เอยแทบจะตบหน้าผากของตัวเองที่ยอมตกปากรับคำพล่อยๆออกไปอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง แล้วทีนี้จะทำอย่างไรได้ในเมื่อกวินมาทวงคำสัญญาเสียแล้ว

“โง่จริงไอ้เอยเอ๊ย”



          เอยได้แต่คิดในใจพลางมองหน้ากวินที่ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ บทจะนิ่งก็นิ่งหน้าตาย บทจะร้ายก็น่ากลัว และที่สำคัญ...บทจะเจ้าเล่ห์ก็มากมายเสียไม่แพ้ใคร แล้วทีนี้เอยจะต้องทำเช่นไรต่อไป...


+++++++++++++++++++++++++++

   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 27-12-2014 09:03:27

เม้นก่อนอ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 27-12-2014 09:08:54

กวินเอ๋ย บทจะรุกก็เข้าใจรุกนะ

ชอบจังเรึ่องนี้ ละมุนละม่อมค่อยเป็นค่อยไป อ่านไปแต่ละตอนก็เหมือนกับว่าจะค่อยๆเผยบุตลิก ความเป็นไปของเนึ้อเรื่องทีละนิด

ชอบนิยาย Slow pace แบบนี้มากค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 27-12-2014 09:21:00

สั้นไปอ่ะ  :mew4:

กวินจัดการอีพี่ขาวที รำละเกิ้นนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 27-12-2014 09:39:58

เอยไม่ต้องทำอะไรจ้า ปล่อยให้กวินจัดการ คิคิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 27-12-2014 09:42:01

 :hao6: อาบน้ำด้วยกันกวินจะทำอะไรเอยเปล่าน้าาาาาาาาาา
อิอิ
เรื่องพี่ขาว เว้นระยะห่างไว้จะดีกว่า
ไม่ปลอดภัย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 27-12-2014 09:49:14

อิลูกชั้นจะรอดมั้ยเนี่ยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 27-12-2014 09:56:01

เข้าทางกวินจนได้นะเอย
ไปๆ ไปอาบน้ำกัน (ขอแอบดูนะ คริคริ)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-12-2014 10:16:20

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 27-12-2014 10:24:00

ก็เข้าไปอาบน้ำสิคะลูกกกก
อายอาไร๊ ก็ผู้ชายเหมือนๆกันนน :hao7:
รอตอนต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 27-12-2014 10:26:54

อาบน้ำกัน อาบน้ำกันนนนนนนนน คิดไว้แล้วว่าจะต้องจัดารขาวทันทีที่เอยพูดจบ55555

ว่าแต่อาบน้ำนี่แบบว่า :o8: :-[ 
ป.ล.เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเกลียดเครื่องหมาย
++++++++++++++++มาก


ฮืออออออยากนอนต่อแล้วตื่นมาอีกวันเลย :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 27-12-2014 10:35:04

เราแอบอยู่หลังประตูห้องน้ำแระ จุ๊จุ๊! เค้าจะดูอยู่ตรงนี้นะ~~ คึคึ  :hao7: :hao7: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 27-12-2014 10:51:24

ยอมๆกวินมันไปเหอะะ
 o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 27-12-2014 10:54:01

อาบน้ำกัน อาบน้ำกัน~ :hao7:
อาบน้ำเลย อาบน้ำเลยยยยย :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 27-12-2014 11:03:51

ไปค่ะเอย ไปอาบน้ำนะคะ   :z1: :hao6: o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 27-12-2014 11:04:46

ขอฉากอาบน้ำอย่างด่วนเลยค่ะ จะอาบอย่างเดียวมั้ยน้าาา :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 27-12-2014 11:07:21

กวินเจ้าเล่ห์ไปนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 27-12-2014 11:12:02

จะรอดไหมๆๆๆ555
กวินเจ้าเล่ห์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 27-12-2014 11:12:27

+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 27-12-2014 11:27:50

จะไว้ใจกวินได้ป่ะว่าจะแค่อาบน้ำเฉยๆอ่ะ มันต้องไม่เฉยแน่ๆ เอยเตรียมใจได้เลยนะลูกกกก ถถถถ
นี่จะฟินรอ รอพรุ่งนี้ รอรอรอ แงง อยากอ่านตอนต่อไปแล้วววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 27-12-2014 11:34:54

ไหวเร้อกวิน
เฮียแน่ใจจริงๆนะว่าไหว
ไม่ใช่เดี๋ยวพอเจอผิวขาวๆแก้มแดงของเอยตอนเปลือยเข้าไปก็สติแตกอีกหรอก
คราวนี้จะทนได้จริงๆเหรอออ กร๊ากกกก

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 27-12-2014 11:57:06

เหมือนหมาป่าล่อลวงหนูน้อยหมวกแดงยังไงไม่รู้แฮะ 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 27-12-2014 11:59:50

อาบยังไงเขาอยากรู้  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 27-12-2014 12:01:48

จะให้ตามใจถึงขนาดไหนกันนะ อยากรู้จริงๆเชียว :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: nicedog ที่ 27-12-2014 12:15:22

น่ารักจริงๆเลย

เริ่มรู้สึกว่ากวินน่ารักแล้วสิ

55+

ขอบคุณที่มาอัพบ่อยๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 27-12-2014 12:24:54

กวินขี้หึงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 27-12-2014 13:10:09

เอยจะรอดมั้ยคืนนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 27-12-2014 13:12:57

 :hao6: โอยยยย เขินแทนดอย :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 27-12-2014 13:22:02

ว๊ายยย!!

//me //ปีนฝ้าห้องน้ำ   :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 27-12-2014 13:27:15

กวินเหมือนมาเฟียเลย ส่วนเอยเป็นเด็กของมาเฟีย   :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 27-12-2014 13:36:03

เขินกับประโยคนี้อ่ะ

อ้างถึง

  “ถ้าอย่างนั้นก็ไม่รับปาก ไม่มีของฟรีในโลกหรอกนะเอย จะทำอะไรก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”

กวินเรียกเอยแทนคำว่าเธอด้วย
ฟังแล้วน่าเอ็นดู พาฟิน มุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง

แล้วแค่ชวนเอยอาบน้ำด้วยกันใช่ม้้ย
อย่าให้รู้นะว่าคิดทำมากกว่านั้น 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 27-12-2014 14:02:31

จันกดเลยกวิน 555 แอบหื่นนิดๆ
 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 27-12-2014 14:15:23

ขอให้อาบกันจนเสร็จนะ หลายๆน้ำก็ได้  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 27-12-2014 14:18:21

รอฉากอาบน้ำ  :hao6: :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 27-12-2014 14:39:25

เอยจะโดนแค่อาบน้ำหรืออะไร
วรั๊ยย โปรดมาต่อค่ะ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 27-12-2014 14:58:42

อายกว่านี้ไม่มีแล้วเอย สู้ๆนะ :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 27-12-2014 15:04:47

เอยระวังตัวด้วยน่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 27-12-2014 15:10:28

กวินนนนนนนนนนนนน รอตอนต่อไปเลยคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 27-12-2014 15:34:36

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

อยากอาบน้ำอ่ะ  :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 27-12-2014 16:58:54

กรี๊ดค้าง  :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 27-12-2014 17:02:23

ลูกแกะน้อยของเราจะโดนเขมือบอะป่าวน้า ลุ้น  :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 27-12-2014 17:37:12

เอากล้องตามไปแอบถ่ายในห้องน้ำด้วยสิค๊าาาาคนเขียนนน
อย่าตัดฉับไปงี้เลยยยยยย แงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 27-12-2014 17:43:04

กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ตอนหน้าเราขอเป็นจิ้งจกเกาะฝาห้องน้ำนะค่า อิอิ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 27-12-2014 17:52:53

อาจจะโดนสัมผัสแค่ภายนอก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 27-12-2014 17:56:16

แค่อาบน้ำเฉยๆใช่ไหมกวิน
ไม่มีอะไรมากกว่านั้นใช่ปะ
เจ้าเล่ห์จริงๆพ่อคุณ
หนูเอยก็ซื่อจริงๆลูก
 :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 27-12-2014 18:28:53

เอยน่าร๊ากกกกกก
ชอบตอนกวินหึงมากเลยอ่ะ ดูแสดงอารมณ์สุดแระ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 27-12-2014 19:42:36

*.* น้องเอยเอ๋ย จะรอดมั๊ยนู๋ แต่เราว่าคนที่จะค้าง น่าจะเป็นกวินซะเองมากกว่า ดูท่าไม่กล้าขัดใจเอยแน่ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 27-12-2014 21:10:04

หึหึหึ........

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 27-12-2014 21:10:35

โอ๊ยยยยยยยย กวินเจ้าเล่ห์อะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 27-12-2014 21:36:22

 :-[  :-[  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 27-12-2014 22:08:17

เอยคงจะโดนแทะโลมมิใช่น้อยซินะ อิอิ
 :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 27-12-2014 22:25:17

อ้าวฉากอาบน้ำล่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 27-12-2014 22:53:47

หมันไส้พระเอกมีแต่ได้กับได้ เอยต้องหัดดื้อบ้างนะลูก อาบน้ำด้วยกัน เอิ่ม หนูเอยของเราจะเขินตายมั้ย
พี่ขาวคะ อนาคตการงานพี่ง่อนแง่นมากค่ะ เหอะๆๆ
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-12-2014 22:56:06

เจ้าเล่ห์นักนะกวิน ว่าแต่. อยากจิไปส่องดูกวินอาบน้ำจุง หุหุ (-.,-)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 27-12-2014 23:29:46

ว่ายยยยยย ว้ายยยยย ว่ายยยยยยย

อาบน้ำกันนนน นน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 28-12-2014 00:06:22

ถือผ้าเช็ดตัวรอเลยจัาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: matame ที่ 28-12-2014 01:01:03

กวินน่ารักมาก ลุ้นกะนายนี่มากเลย ตอนยอมพูดดีใจกะน้องมากเลยจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 28-12-2014 09:52:08

มารอแอบดูกวินกับเอยอาบน้ำ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 28-12-2014 10:33:00

อ่านตอนนี้ให้สนุกนะคะ อ่านจบก็อย่าลืมอ่านข่าวที่จะแจ้งให้ทราบด้านล่างด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจค่ะ  :pig4:

+++++++++++++++++++++++

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 27

อาบน้ำด้วยกัน





          เอยยืนชั่งใจว่าจะทำอย่างไรดี ในเมื่อกวินจะให้ตนไปอาบน้ำด้วย ใครเล่าจะกล้าเปลื้องผ้าต่อหน้าคนอื่น แค่คิดก็น่าอายแล้ว เอยยืนยึกยักโดยที่กวินก็จ้องรอเอาคำตอบ

“ว่าไง หรือเธอจะผิดสัญญา” กวินถาม

“มะ..ไม่ครับ” เอยละล่ำละลักตอบ

“นี่เธอเห็นชินภัทรสำคัญมากสินะ ถึงยอมตกลงทำสัญญานี่ขึ้นมา” กวินพูด น้ำเสียงนั้นดูคล้ายจะตัดพ้อ ก่อนที่จะหันหลังเดินไป เอยรีบวิ่งไปคว้าข้อมือของกวินไว้ทันที

“ไม่ใช่นะครับ...คือผมไม่อยากให้ใครมาเดือดร้อนเพราะผม” เอยตอบ ใจจริงนั้นหากกวินจะคิดจะไล่พี่ขาวออกก็ทำได้ง่าย แต่เอยไม่อยากเป็นสาเหตุให้พี่ขาวออกจากงานเพียงเพราะเรื่องเช่นนี้

“ถือเสียว่าไม่ได้เรียกร้องอะไรจากเธอก็แล้วกัน ส่วนเรื่องชินภัทร ฉันจะรักษาสัญญา” กวินพูดทำท่าจะดึงมือเอยออก

“ผมบอกว่าจะทำตามสัญญาก็คือทำตาม ผมไม่ใช่คนพูดไม่เป็นคำพูดนะครับ” เอยเองก็ไม่ยอมเช่นเดียวกัน รู้สึกไม่ชอบใจที่กวินเห็นตนเป็นคนไม่มีสัจจะ จึงดึงมือกวินพาเข้าไปยังห้องน้ำ กวินเลิกตาขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนที่จะยิ้มกริ่มออกมา

“ห้ามคืนคำเชียวล่ะ” กวินพูดเบาๆ ทั้งสองจึงเข้าไปในห้องน้ำทันที



          ห้องน้ำภายในห้องนอนของกวินกว้างกว่าห้องน้ำที่เอยเคยใช้มาก มีทั้งอ่างอาบน้ำ มีทั้งโซนฝักบัว กระจกเงาบานโตกินเนื้อที่ไปเสียเต็มฝาผนังคืออ่างล้างหน้า สีกระเบื้องขาวดำตัดกันอย่างลงตัว



          กวินเดินไปกดปุ่มเปิดน้ำลงอ่างและเทผงสบู่จนตอนนี้ทั้งอ่างมีแต่ฟองฟอดเต็มไปหมด จากนั้นกวินก็ถอดเสื้อตรงนั้น เอยพึงระลึกได้ว่านี่เป็นสิ่งที่พลาดมาก ไม่น่าเลือดขึ้นหน้าบ้าจี้ทำตามสัญญานั่นเลย ทั้งๆที่กวินบอกแล้วแท้ๆว่าจะรักษาสัญญาโดยเอยไม่ต้องก็ได้ พอมาถึงตอนนี้จะนึกย้อนกลับไปก็คงไม่ได้เสียแล้ว



          กวินถอดเสื้อออกแล้ว เผยให้เห็นกล้ามหน้าอกและกล้ามหน้าท้องที่ดูก็รู้ว่าเจ้าตัวออกกำลังกายเป็นประจำแน่ๆ กล้ามเนื้อดูแข็งแรงจนอดไม่ได้ที่จะต้องสมเพชพุงลีบๆแบนๆของตนเอง ซึ่งผอมแห้งจนเกินกว่าจะเรียกได้ว่าเป็นผู้ชาย

“ถอดสิ” กวินหันมาบอกเอย ก่อนที่จะจัดการเลิกชายเสื้อของเอยขึ้น ดึงเสื้อออกรวดเดียวทางหัว เอยรีบกอดอกทันที พอจะรู้ตัวว่าตอนนี้หน้าของตนเองคงแดงเถือกไปหมดแล้ว

“จะอายอะไร?” กวินถาม ก่อนที่จะหันหลังและถอดกางเกงออก เอยรีบหันหลังหลบทันทีที่เห็นกวินกำลังถอดกางเกง ใจเต้นโครมคราม รู้สึกตัวสั่นๆอย่างเขินอาย

“ลงมาสิ” กวินที่เดินลงไปในอ่างอาบน้ำแล้ว หันมามองเอยที่ยังยืนใส่กางเกงอยู่อย่างนั้น

“เอ่อ...ช่วยหันหน้าไปทางอื่นได้ไหมครับ?” เอยพูดออกไปเบาๆ กวินหัวเราะในลำคอ

“ก็ได้” กวินรับคำ ก่อนที่จะหันหน้าไปทางอื่นตามที่เอยขอ เอยที่หันหลังให้กวินอยู่ก็รีบถอดกางเกง ตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าแล้ว พอหันกลับไปก็พบว่ากวินกำลังมองอยู่

“คุณกวิน!!”  เอยร้องอย่างตกใจ กวินยิ้มกริ่มก่อนที่จะจ้องมองร่างกายของเอย เอยเอามือปิดส่วนล่างทันที หน้าแดงมากจนลามไปถึงคอ

“ลงมาได้แล้ว” กวินบอก เอยจึงก้าวขาเดินลงไปในอ่างน้ำที่กวินนั่งรออยู่



          อ่างน้ำนี้เป็นระบบน้ำวน เพราะรู้สึกราวกับกำลังโดนน้ำนวดวนไปทั้งร่างกาย รู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ลองอาบน้ำด้วยอ่างแบบนี้ เอยถอนหายใจเบาๆออกมาอย่างรู้สึกสบายตัว แม้จะยังรู้สึกอายอยู่ก็ตาม ด้านกวินก็ขยับตัวนั่งหันหลังให้เอยก่อนที่จะยื่นฟองน้ำเนื้อนุ่มให้

“ถูหลัง” กวินว่า เอยรับฟองน้ำอันนั้นมา ก่อนที่จะเริ่มแตะมันลงบนแผ่นหลังกว้างของกวิน เอยค่อยๆขัดมันลงไปเบาๆเพราะกลัวกวินจะเจ็บ ขัดไปทั้งแผ่นหลัง กวินส่งเสียงในลำคออย่างรู้สึกผ่อนคลาย เพียงไม่นานก็ก็หันหน้ามาหาเอย

“ขัดข้างหน้าด้วย”


                กวินพูด ก่อนที่จะดึงมือของเอยที่ถือฟองน้ำมาแตะตรงอกของตนเอง เอยเม้มริมฝีปากอย่างรู้สึกอาย แต่ก็ต้องขัดให้กวินทั้งๆที่หันใบหน้าไปทางอื่นอยู่อย่างนั้นเพราะไม่กล้าสบตาของกวินตอนนี้เลย เอยขัดวนๆแถวหน้าอกอย่างรวดเร็วเพื่อต้องการให้เสร็จเร็วๆ

“สะ...เสร็จแล้วครับ” เอยบอก

“ตาเธอบ้าง” กวินว่า ก่อนที่จะจับเอยหันหลัง และลูบไล้แผ่นหลังของเอยด้วยมือของตนเองไม่ได้ใช้ฟองน้ำถูแต่อย่างใด เอยได้แต่หน้าแดงก่ำอยู่อย่างนั้น ตรงที่ๆมือของกวินลากผ่านรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด

“ดีไหม?”


                กวินขยับตัวเข้ามาใกล้ๆเอยก่อนที่จะดึงมานั่งบนตักของตนเอง เอยสะดุ้งเฮือก รู้สึกร่างกายของตนเองราวกับถูกแผดเผาจากน้ำที่อุ่นกำลังดีเช่นนี้ รู้สึกว่าสะโพกของตนเองถูกสิ่งที่แข็งขืนสัมผัส เอยยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่



          กวินโอบกอดเอยจากด้านหลัง ก่อนที่เอี้ยวใบหน้ามาจูบเอยอย่างแผ่วเบา เอยเบิกตากว้างขึ้นนิดๆก่อนที่จะโอนอ่อนไปกับรสจูบที่กวินมอบให้



          จากจูบนิ่มนวลอ่อนหวาน เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นจูบอันวาบหวาม ลิ้นของกวินตวัดเกี่ยวกับลิ้นของเอยอย่างเร่าร้อน โดยที่เอยแต่ปล่อยให้กวินกระทำไปโดยที่ไม่รู้จะตอบโต้อย่างไร

“อื้ม....”



          เอยเริ่มทำท่าจะหมดลมหายใจ กวินจึงผละออกมา ก่อนที่จะจับให้เอยหันหน้าเข้าหาแล้วจัดการจูบต่อโดยที่ไม่ให้ขาดช่วง เอยรู้ได้ว่ามีความร้อนรุ่มบังเกิดขึ้นในร่างกาย กวินดึงเอยให้เขามาแนบชิดอีกยิ่งขึ้นจนกลายเป็นว่าตอนนี้เอยกำลังคร่อมตักของกวินอยู่ แก่นกายของกวินสัมผัสกับส่วนนั้นของเอย เอยสะดุ้งตัวเมื่อความร้อนนั้นถูกส่งมาโดยการสัมผัสแค่เท่านั้น

“เอย....” กวินกระซิบเบาๆที่หูของเอย ก่อนที่จะจูบแผ่วเบาที่ลำคอของเอยไล่เรื่อยจนมาถึงหน้าอกของเอย กวินก้มลงไปจนถึงยอดอกของเอยก่อนที่จะใช้ริมฝีปากดูดดันมันเบาๆอย่างหยอกล้อ

“คุณกวิน...อย่า”



          เอยร้องออกมา แต่กวินไม่ได้ฟังแต่อย่างใด กลับเม้มมันจนเริ่มชูชันขึ้นมา ปลายลิ้นของกวินนั้นตวัดรุกไล่กับยอดอกของเอยทั้งสองข้าง เอยได้แต่เกร็งไปทั้งตัว เริ่มหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆพร้อมๆกับฝ่ามือร้อนเริ่มลากไปทั่วแผ่นหลัง ก่อนที่จะลูบไล้สะโพกของเอย เอยสะดุ้งเฮือก กวินบีบคลึงอยู่เช่นนั้นหลายต่อหลายครั้ง ก่อนที่จะเลื่อนมือมาสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของเอย

“คุณ...กวิน อื้อ..” เอยร้องออกมาเมื่อกวินสัมผัสมัน

“พะ..พอ ก่อน อื้อ...” เอยพยามให้กวินหยุด เพราะรู้สึกปั่นป่วนไปทั้งร่างกายแล้ว กวินยกร่างของเอยขึ้นมาให้แนบชิดกันตนยิ่งกว่าเก่า ก่อนที่จะสัมผัสส่วนนั้นของเอยและของตนไปพร้อมๆกัน



          ส่วนนั้นของร่างกายที่ร้อนผ่าว ถูไถกันไปมาด้วยฝ่ามือของกวิน เอยผวากอดร่างของกวินไว้แน่น ฟองจากผงสบู่ยังคงเต็มอ่าง มีแค่ส่วนบนของร่างกายที่โผล่พ้นน้ำ แต่ส่วนล่างที่เอยไม่เห็นยังคงถูกกระทำด้วยมือของกวิน ความร้อนแทบจะปะทุออกจากร่าง ความเร่าร้อนจ่อจะพุ่งออกจากร่างกาย เอยเริ่มหายใจติดขัด สมองว่างเปล่าขาวโพลน พร้อมๆกับที่ส่วนนั้นทำท่าจะปลอดปล่อย

“อื้อ...คะ...คุณ อือ ไม่...ไหว” เอยร้องเสียงพร่า กวินส่งเสียงในลำคอ ก่อนที่ปลอดปล่อยออกมาพร้อมๆกับ



          ร่างกายของเอยแดงเถือกไปทั้งตัว หอบหายใจราวกับวิ่งมาหลายกิโลเมตรก็ไม่ปาน เอยแทบจะหมดแรงซบลงบนบ่าของกวิน กวินจูบขมับเอยแผ่วเบา ก่อนที่จะกอดเอยแน่นๆ

“ไหวไหม?” กวินถาม เอยพยักหน้า แต่ไม่กล้าสบตาของกวินที่จ้องมองมา

“อาบน้ำกันเถอะ”



               กวินบอก ก่อนที่จะรั้งตัวเอยขึ้นมาพาไปยังโซนตู้กระจกที่เป็นฝักบัว หลังจากทำเรื่องแบบนั้นแล้ว เอยไม่กล้ามองหน้ากวินจริง จะก้มหน้าก็กลัวจะเห็นส่วนกลางลำตัวของกวิน จึงได้แต่มองไปข้างๆตลอดเวลา และด้านกวินเอาแต่ยิ้มกริ่มตลอดในช่วงที่กำลังอาบน้ำอยู่



          อาบน้ำล้างตัวเสร็จแล้ว ทั้งสองก็ออกมาแต่งตัว เอยสวมชุดนอนที่พามาจากบ้าน รู้สึกตัวโล่งจนแทบจะลอยได้หลังจากออกมาจากห้องน้ำ

“ง่วงรึยัง?” กวินถาม เอยที่ถอดแว่นและเอนตัวลงบนที่นอนส่ายหน้าเป็นคำตอบ

“ยังอายอยู่เหรอ?” กวินถาม เอยพยักหน้าเป็นคำตอบ

“ทำเสียงหล่นรึไง?” กวินว่าก่อนที่จะดึงตัวเอยมานอนกอด สอดแขนให้เอยหนุนหัว เอยที่พยายามหลบตาจำยอมต้องมองหน้ากวินเพราะเลี่ยงไม่ได้

“เสียงหายตอนอยู่ในห้องน้ำเหรอ?” กวินถามอย่างกระเซ้าเย้าแหย่ เอยหน้าขึ้นสีทันที

“ปะ..เปล่าครับ” เอยยอมเอ่ยเสียงตอบออกมาในที่สุด

“ยอมพูดแล้วสินะ”กวินว่า ก่อนที่จะจูบหน้าผากของเอยเบาๆ

“คือ...ผม..เอ่อ อยากจะถาม” เอยพูดขึ้นมา ดูเหมือนจะลังเลที่จะถามกวิน

“ถามอะไร?”

“คุณ....ชอบผมตั้งแต่เมื่อไหร่?” เอยถาม เพราะความอยากรู้ ว่ากวินชอบตนตั้งแต่เมื่อไหร่ และเพราะอะไรถึงชอบคนธรรมดาอย่างเอย

“แล้วเธอล่ะ?” กวินไม่ตอบ แต่กลับถามเอยแทน

“ผม...ถามคุณก่อนนะ” เอยพูดขึ้น กวินหัวเราะในลำคอ

“อยากรู้เหรอ?”

“ครับ” เอยตอบ

“ต่ออีกรอบแล้วจะบอก” กวินว่า

“ต่ออะไร...” เอยพูดไม่ทันจบก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าจะกวินจะต่อเรื่องอะไร

“คุณกวิน!!” เอยร้องออกมา ก่อนที่จะเอามือปิดหน้าตัวเอง ทั้งไม่กล้ามองหน้ากวิน อีกทั้งรู้สึกว่าหน้าของตนเองต้องแดงมากแน่ๆ

“เป็นไง...ยังอยากจะรู้คำตอบอยู่ไหม?” กวินถาม พลางหัวเราะในลำคอ กวินนี่เจ้าเล่ห์กว่าที่คิดไว้มากนัก

“มะ...ไม่ดีกว่าครับ” เอยตอบ

“เปลี่ยนใจเมื่อไหร่ก็บอก” กวินว่า ก่อนที่จะลุกขึ้นไปปิดไฟ และเดินกลับมานอนกอดเอยไว้เหมือนเดิม ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั้งร่างกายก่อนเอยจะค่อยๆหลับตาลงและผลอยหลับไปในที่สุด พอหลับใหล ความฝันก็เข้ามาเยือนอย่างเช่นทุกครั้งไป





          วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักซึ่งมาเยือนปีละครั้ง แน่นอนว่ามันไม่ใช่วัฒนธรรมของคนไทย แต่กลายเป็นว่าคนไทยก็นิยมใช้วันนี้เป็นวันแสดงความรักอย่างเคยชินไปเสียแล้ว

“มันมาอีกแล้ว วันแห่งความรักห่าเหวนั่น” เสียงไทป์บ่นออกมา พลางส่ายหน้าที่เห็นใครก็ถือดอกกุหลาบสีแดงกันเต็มไปหมด

“ก็ไทป์ไม่มีแฟนเลยเฉยๆกับวันนี้ไง” เอยบอก

“กูขี้เกียจหาต่างหาก มีทำไมวะแฟนไม่เห็นจะสนุก” ไทป์พูด

“นั่นสิ ไทป์คนหล่อประจำโรงเรียนนี่น่า” เอยแซวพร้อมหัวเราะเบาๆ

“พูดมากเดี๋ยวเหอะมึง” ไทป์ว่าก่อนที่จะผลักหัวเอย

   ตอนนี้เป็นคาบว่าง แต่ละคนเลยแยกย้ายไปตามใจชอบ เอยกับไทป์นั่งอยู่ในห้องเรียน ทำการบ้านที่จะส่งในวันพรุ่งนี้ ไทป์ทำไปหาวไปอย่างขี้เกียจ

“ไทป์....เราให้” เพื่อนผู้หญิงในห้องยื่นกล่องช็อคโกแลตให้ไทป์

“โทษที ไม่ชอบของหวาน” ไทป์ว่า เอยใช้ข้อศอกกระทุ้งเอวไทป์ พร้อมขมุบขมิบปากว่าให้ไทป์รับกล่องช็อคโกแลตนั่นไว้

“แต่ว่า...” เธอยังคงอยากจะให้ไทป์

“ขอบใจ”  ไทป์ว่าก่อนที่จะรับช็อคโกแลตกล่องนั้น เมื่อผละจากคนนั้น ก็มีอีกหลายคนรวมถึงรุ่นน้องที่เดินผ่านมาก็มายื่นให้ไทป์ ทั้งดอกกุหลาบทั้งคุกกี้ ทั้งช็อคโกแลตเต็มไปหมด จนไทป์ชักจะโมโห

“อะไรจะบ้ากันขนาดนี้วะ ถามกูสักคำไหมว่าอยากได้รึเปล่า” ไทป์บ่น มองข้าวของที่กองเต็มโต๊ะจนลามมาถึงโต๊ะของเอย

“เขาอยากให้ก็รับไปเถอะนะ” เอยว่า

“มึงต้องช่วยกูกินด้วย เอาไปเลย” ไทป์โยนขนมพวกนั้นให้เอย

“น่าเกลียดนะไทป์” เอยว่า

“มันน่าเกลียดตรงไหน ก็มึงให้กูรับ ก็รับไว้แล้วนี่ไง” ไทป์ยังคงบ่น

“เขาให้ไทป์นะ ไม่ได้ให้เรา” เอยเถียงต่อ

“แต่มึงใช้ให้กูรับ มึงก็ต้องช่วยรับผิดชอบ” ไทป์ว่าก่อนที่จะยัดกล่องพวกนั้นใส่ใต้โต๊ะเอย

“เฮ้อ...ไทป์นี่นะ” เอยถอนหายใจในความดื้อของไทป์



          พอถึงพักเที่ยง ที่โรงอาหารก็มีการขายดอกกุหลาบสีแดงรวมถึงของขวัญจำพวกช็อคโกแลตและคุกกี้ ขนมยอดฮิตที่ให้กันในวันวาเลนไทน์ เด็กนักเรียนแห่กันซื้อเต็มไปหมด เอยมองดูคนที่ซื้อของเหล่านั้นด้วยรอยยิ้ม พลางคิดในใจ อย่างน้อยวันนี้ทุกคนก็จะมีความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ เอยซื้อข้าวเสร็จเหลือบไปเห็นกวินนั่งทานข้าวอยู่คนเดียว แม้ตอนนี้มีคนมายื่นกุหลาบบ้าง ช็อตโกแลตบ้าง มายื่นให้กวินอย่างไม่ขาดสาย แต่กวินส่ายหน้าลูกเดียว พลางทำหน้าที่ดูบึ้งบูดออกมา เสมือนสร้างเกราะไม่ให้คนเข้ามาก็ไม่ผิด

“ไอ้เอย กูได้โต๊ะแล้ว” ไทป์ที่เดินไปจองโต๊ะ ตะโกนเรียกเอย เอยจึงเดินไปยังโต๊ะนั้นแล้วนั่งลงทานข้าว วันนี้ดาวก็มานั่งทานข้าวด้วย

“อะ...ทั้งสองคน ช็อคโกแลตสูตรไม่หวาน ทำเองนะเนี่ยะ” ดาวยืดอกอย่างภูมิใจ

“ให้เราเหรอ ขอบคุณนะดาว” เอยดูจะดีใจมากที่ดาวให้

“ใช่ ความรักไม่จำเป็นต้องชู้สาว รักเพื่อนก็ให้ได้” ดาวว่า

“ถ้าไม่หวานก็พอกินลงหน่อย” ไทป์พูดก่อนที่จะลงมือทานข้าว



          คำพูดของดาวทำเอยฉุกคิดได้ ความรักไม่จำเป็นต้องเชิงชู้สาวเสมอไป เอยนึกขึ้นได้ว่าถ้าเพื่อนรักก็มีไทป์กับดาว เลยคิดว่าจะซื้ออะไรให้เสียหน่อย



          เมื่อทานข้าวเสร็จ ดาวกับไทป์ก็นั่งกินขนมเรื่อยๆ เอยจึงใช้จังหวะนี้ไปซื้อขนมลูกชุบมาสามกล่องเล็ก แล้วนำมาให้ดาวกับไทป์คนละกล่อง

“นี่ของเรา สุขสันต์วันวาเลนไทน์” เอยว่า ไทป์ยิ้มออกมา

“สมกับเป็นมึง ซื้อลูกชุบมาให้ ไทยๆดี” ไทป์ขำใหญ่ ก่อนที่จะเปิดกล่องลูกชุบกิน

“ขอบคุณนะเอย” ดาวว่าก่อนที่จะแกะกล่องและกินมันพร้อมกับไทป์

“อ้าว เหลืออีกกล่อง มึงจะไว้กินเองเหรอ?” ไทป์ถามพลางเหลือบไปมองลุกชุบที่เหลืออยู่หนึ่งกล่อง

“อืม ไว้กินเอง” เอยตอบ แต่แท้จริงแล้วเอยคิดว่าจะเอาหาโอกาสเอาลูกชุบกล่องนี้ให้กวิน ในฐานะที่กวินก็เป็นเพื่อนที่ช่วยเหลือเอยมาเสมอ พอทานข้าวเสร็จ ไทป์กับดาวก็ลุกออกจากโต๊ะ ไปเก็บจาน
 
“ไทป์กับดาวไปกันก่อนเลยนะ เราขอเข้าห้องน้ำก่อน” เอยบอก

“เออ อย่าช้าล่ะ” ไทป์ว่า ก่อนที่จะเดินออกไปกับดาวสองคน เอยกลืนน้ำลายลงคอช้าๆ ทั้งที่พูดกับตนเองว่าเอาขนมให้กวินในฐานะเพื่อน แต่ก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้



          เอยเดินไปหากวิน พร้อมๆกับที่กวินลุกขึ้นยืนพอดีเพื่อไปเก็บจาน เอยทิ้งระยะห่างในการเดิน จนตอนนี้เดินตามกวินออกมานอกโรงอาหารแล้ว

“ตามมาทำไม?” กวินหยุดเดินก่อนที่จะหันมาถามเอย เอยยืนเกาหัวอย่างเก้อๆ ก่อนที่จะยื่นขนมลูกชุบกล่องนั้นให้กวิน

“เราให้” เอยว่าพร้อมยื่นให้กวิน กวินมองขนมลูกชุบในมือเอยก่อนถาม

“จะสารภาพรักด้วยรึเปล่า?” คำถามนั้นทำเอาหน้าแดงทันที

“เปล่าๆ เราให้ในฐานะเพื่อน รับไปเถอะ” เอยยื่นขนมให้ต่อ ในที่สุดกวินก็ยอมรับมัน

“ขอบใจ” กวินพูดแค่นั้น เอยพยักหน้ารับ ก่อนที่จะวิ่งกลับห้องไป



          เอยมาถึงห้องไม่นานนัก กวินก็มาถึงห้องแล้วเช่นกัน ไทป์กำลังบ่นๆเอยว่ามาช้าบ้างอะไรบ้างตามประสาไทป์ กวินเองก็มาถึงห้องก็แล้วเช่นกันและนั่งลงบนเก้าอี้ของตนเอง ก่อนที่แกะกล่องขนมลูกชุบนั่นและนั่งทานจนหมดกล่อง เอยยิ้มบางๆออกมาเมื่อเห็นภาพนั้น อย่างน้อยกวินก็ยอมรับขนมของตน เอยยิ้มออกมาอย่าลืมตัวจนไทป์ต้องถาม

“เป็นบ้าเหรอมึง ยิ้มเหมือนคนบ้าเลย” ไทป์ว่าก่อนที่จะเอาหนังสือตีหัวเอย

“เปล่าเสียหน่อย” เอยว่าพลางลูบหัวเบาๆ

“งั้นก็ทำการบ้านต่อ” ไทป์พูด



          เอยนั่งทำการบ้านไปพลางยิ้มน้อยๆ ยังคงรู้สึกดีใจที่กวินรับขนมนั่นและทานจนหมด ต้องขอบคุณวันวาเลนไทน์ ที่อย่างน้อยก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ทำให้คนกล้าจะหยิบยื่นของขวัญให้อีกคน เอยนึกของคุณวันนี้ในใจที่ทำให้ตนเองได้ให้ขนมกับกวิน...




+++++++++++++++++

                    มีข่าวจะแจ้งนะคะ เราจะไม่อัพนิยายในช่วงสามถึงสี่วันนี้นะคะ เพราะมีธุระนิดหน่อยในช่วงปีใหม่ จะมาอัพในวันที่ 1 ไม่ก็ 2 มกราคม ไม่เกินจากนั้นแน่นอนค่ะ ขออภัยมา ณ ทีนี้ด้วยค่ะ   :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 28-12-2014 10:47:16

รอได้ค่ะ สุขสันต์วันปีใหม่นะคะ ขอให้มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามานะคะ ^^~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 28-12-2014 10:49:56

ไม่ได้มีอะไรหื่นมากแต่ทำม๊าย รู้สึกเขินจัง  :-[

กวินนี่ยังคงเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวแบบหน้าตายเหมือนเดิม

รออ่านวันที่กวินจะ head over heels in love กับเอย์มากไปกว่านี้

เดี๋ยวจะเริ่มเทรนด์ให้ลูกชุบในวันวาเลนไทน์  น่ารักแบบไทยๆดี

รออ่านตอนที่คนเขียนพร้อมและว่างนะคะ  Happy New Year 2015 ล่วงหน้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 28-12-2014 10:55:57

  :mc3:  มีความสุขมากๆนะคะ เจอกันปีหน้าค่ะ :mc1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 28-12-2014 10:59:45

 :hao6:


 :o8:


เรานี่อ่านแล้วยิ้มกริ่มทั้งเรื่องเลย
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทั้งช่วงอดีตและปัจจุบัน
กวินหื่นมากกกกกกกกก เจ้าเล่ห์

 :m12: แอบชอบเอยตั้งแต่เรียนละซี่ กินลูกชุบเอยหมดเลย แอบหวังตอนท้ายกวินให้ของเอย ผิดหวังเล็กน้อย แง่มๆ


ปล.  :กอด1: รักนักเขียนแบบนี้จัง อัพเสมอต้นเสมอปลาย ติดธุระก็บอกก่อนล่วงหน้า ไม่ปล่อยให้คนอ่านรออย่างไร้จุดหมาย
           

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 28-12-2014 11:05:34

เอยโดนกวินแกล้ง(รีดน้ำ)จนได้
รุกเร็วหน้าดู

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 28-12-2014 11:07:12

กวินน่ารักอ่ะ 5555 :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 28-12-2014 11:08:15

รอได้ค่ะ
ช่วงเทศกาลพักผ่อนให้เต็มที่ เที่ยวให้สนุกนะคะ
กวินเจ้าเล่ห์จริงๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 28-12-2014 11:10:58

รับทราบค่าาาา

สุขสันต์ปีใหม่นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 28-12-2014 11:22:09

น่ารักมากๆค่ะ ชอบจัง
เรารอได้ คนเขียนสู้ๆนะคะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-12-2014 11:25:01

เฮียทำเราเขินอีกแล้ว อร๊ายยยยยยย
น้องเอยน่ารัก เฮียก็ขี้แกล้งงง

ขอบคุณคนเขียนมาก แล้วก็สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะ


 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 28-12-2014 11:33:51

ไม่เป็นไรจ้า รอได้จ้า

ตอนนี้ทำเอาคนอ่านฟินนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 28-12-2014 11:49:33

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 28-12-2014 11:56:02

นี่มันแค่ขั้นต้นนะน้องเอยยยยย
กวินแค่อ่อย :hao7:
รอตอนต่อต่อไปน้าาาา ชอบขนมลูกชุบในวันวาเลนไทน์จังงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-12-2014 11:59:20

เนิบๆนิ่งๆแต่ทำเอาเราเขิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 28-12-2014 12:15:22

ตายๆ กว่าจะถึงวันที่2  ใจขาดตายกันไปข้างเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 28-12-2014 12:32:18

อัยยะ ไม่อยู่หลายวัน กลับมา ได้อ่านสามตอยติดเลย
พร้อมข่าว ใจหาย จะไม่ได้เจอ น้องเอยกับกวิน T&T

อ่านตอนนี้แล้ว เขิลแทนน้องเอยเลย
อยากรู้จัง กวินแอบชอบเอยตั้งแต่เมื่อไหร่ >////////////<

ป.ล. สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ
สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ 
มีนิยายดีๆๆ มาให้อ่านกันเยอะๆ  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 28-12-2014 12:50:15

เขินแทนเอยอ่ะ กวินเจ้าเล่ห์
อย่างเอยรวดรัดไม่ได้หรอก
ต้องค่อยๆสอน กวินคิดงี้ใช่มั้ย

ก่อนอ่านตอนนี้ เราแว่บลงมาอ่านข่าวก่อน
กลัวคนแต่งบอกว่าจะไม่มาต่อ
แต่แค่ 4 วัน คนอ่านรอได้จ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 28-12-2014 13:03:57

น้องเอยเอ้ย โดนแค่นี้ก็เขินอายจนทำอะไรไม่ถูก ถ้าโดนมากกว่านี้ล้ะ :hao6:

กวินมันเจ้าเล่ห์จริง ต้อนเอยจนมุมทุกที

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tong_pub ที่ 28-12-2014 13:17:06

ทำไงดีคะคนเขียน
เราชอบทั้งพาสท์ปัจจุบันและพาสท์อดีตเลย
ฮืออออ มันมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งฟริ้วๆมากกกกกกกกก
แล้วเจอกันอีกครั้งปีหน้าค่ะ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 28-12-2014 13:41:53

 :hao6: :hao6: :hao7: :hao7: นี่ขนาดแค่นี้นะ คือแค่อาบน้ำนะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด เร่าร้อนเหมือนที่คิดไว้เลย ทำไมเอยไม่อยากรู้อ่ะ ว่าทปธแิบชอบมาตั้งแต่ตอนไหน?  ปกติเห็นชอบคาดคั้นตลอดนะ!!  ขัดใจๆ5555555


สุขสันต์วันปีใหม่นะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 28-12-2014 13:51:15

นั่นสิ ไ่ม่อยากรู้เหรอเอย แต่เค้าอยากรู้นะตะเอง :z1: :z1: :z1:

รอได้ค่ะ ก็มาต่อทุกวันขนาดนี้ ^^
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าแล้วกันนะคะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 28-12-2014 14:24:12

 :-[  กวินทั้งน่ารักทั้งเจ้าเล่ห์เลยนะ
เจอกันปีหน้านะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 28-12-2014 15:59:03

เอยเกือบไปแล้ว แต่ดูแล้วกวินน่าจะรักเอยมาก ใช่ไหม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 28-12-2014 16:07:19

ได้คนละน้ำ :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 28-12-2014 17:17:19

อยากกินลูกชุบบ้าง :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 28-12-2014 17:35:56

 :-[
 :mc3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 28-12-2014 17:52:30

เอยโดนกวินกินหมดตัวเมื่อไหร่ เราคงกรี๊ดลั่นบ้าน เพราะเขินจัด :o8:
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะคนเขียน :pig3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 28-12-2014 18:30:18

 :-[ อ๊ายยยยย สองคนนี้เขาจุ๊กจิ๊กกันตั้งกะนานแล่ววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 28-12-2014 18:32:58

แหม เกือบละอีกนิดเดียว น้องเอยจะโดนกวินกินละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 28-12-2014 20:31:46

ยังดีที่ไม่เกินเลยนะเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 28-12-2014 20:46:21

เอยโดนกวินล่อลวงอะ กวินเจ้าเหล่ที่สุด :hao3:

จะรอนะคะ :-[ :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 28-12-2014 20:56:07

กวินนะ ผู้ร้ายปากแข็ง
แอบให้เอยรอมาตลอดหลายปี
ที่แท้ รุ้มาตลอดเวลา
 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 28-12-2014 21:03:32

จะรอค้าบผม :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 28-12-2014 22:02:36

คุณกวินกำไรตลอดดด น้องเอยเขินจะแย่แล้ว
น้องเอยให้ลูกชุบ น่ารักอ่ะ เป็นคนเดียวที่กวินยอมรับของ อร้ายยยย :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 28-12-2014 22:37:51

รับทราบบบบบบบบ สุขสันต์วันปีใหม่นะค้าาา

รอตอนต่อไปป  ตอนนี้เขินมากเลยยยยยยย ฟินจนจะบินได้ละเน้ออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-12-2014 08:53:11

ยิ้มแก้มแตกเลยสิเอย หุหุ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 29-12-2014 10:10:24

ต้องค่อยเป็นค่อยไปซินะ เอร้ยยย เขินตามเอย

เอาจริงถ้ากวินรุกหนัก เอยก็คงห้ามไม่ไหวหรอก
ใจเอยมันเอนเอียงไปตั้งนานแล้วนี่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 29-12-2014 10:14:10

คิดถึงน้องเอย กับพี่กวินจัง
หลายวันเกิน จะลงแดง >///////////////////////////<

ปูเสื่อรอต่อไป เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: shinachan ที่ 29-12-2014 12:51:56

รอนะค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 29-12-2014 16:44:38

เหมือนชีวิตมีอะไรขาดหายอ่ะ ปกติต้องเข้ามาอ่านทุกวันนนน /เว่ออออร์5555
คิดถึงนะคะ อิอิ ยังไงก็ขอให้มีความสุขในช่วงปีใหม่นะคะ เดินทางปลอดถัยด้วยยย ช่วงนี้รถเยอะมว๊ากกก
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nattiz ที่ 29-12-2014 20:36:29

กวินเจ้าเล่ห์ไปไหนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 30-12-2014 01:22:14

เขิน~~ แอร๊ยย  :o8: :-[ เอยน่ารักเสมอ ร้ากกกเอย  :กอด1: กวินแกล้งเอยบ่อยๆนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 30-12-2014 22:31:23

กวินหื่นอ่ะ :m10: น้องเอยเด็กน้อยของเราตามไม่ทันหมาป่าเจ้าเล่ห์
ไม่อยากจะคิดว่าถ้า full course น้องเอยจะเป็นยังไง  :o8:

ขอบคุณมากๆสำหรับนิยายสนุกๆ  ชอบทั้งภาคปัจจุบันและอดีต
มีการเล่าเรื่องสลับกัน โรแมนตติกดีค่ะ  :m1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mini.tori ที่ 31-12-2014 00:26:47

ตามทันแว้ววว
แบบว่าอ่านตอนนี้จบอยากให้มีพาทย์กวินบ้างอ่ะ
อารมณ์แบบย้อนรอยตอนม.6บ้าง (คือชอบมากตอนเอยนึกถึงอดีต โดยเฉพาะฉากลูกบาส มันน่ารักมุ้งมิ้งดี :katai2-1:)

เราว่าถ้ากวินจะเผด็จศึกเอยขั้นแรกเริ่มจากบบยากาศเลยค่ะ แนะนำเกาะเสม็ด เอยเคลิ้มๆนี่เสียบเลย เข้าคอนเซ็ป เกาะเสม็ดเสร็จทุกราย   :haun4: เหอเหอเหอ ความเห็นนี้แลดูโรคจิต  :hao7:

สุดท้ายนี้อยากบอกว่าหลงรักพ่อหนุ่มสุดซึนคนนี้เต็มเปาเลยจ้าาาและเที่ยวปีใหม่ให้สนุกนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 01-01-2015 23:38:37

ยังรอคอยเธอเสมออออออออ
คิดถึงน้องเอย กับพี่กวิน สงสัยแอบไปเที่ยวปีใหม่เพลิน

นอนอืดรอต่อไป ^____ฟ^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/15) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 02-01-2015 10:07:25

สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้คนอ่านทุกท่านมีความสุขตลอดทั้งปี สุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดก็ให้สมปรารถนาทุกประการ ค่า  :L1:





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 28

ยังไม่ถึงเวลา



      
          เช้าวันอาทิตย์ของวันนี้มีแสงแดดอ่อนๆลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาภายในห้อง เอยค่อยๆลืมตาก่อนที่จะขยี้ตาเบาๆ รู้สึกว่าตัวหนักๆชอบกล พอเอียงหน้าไปอีกนิดก็พบแผ่นอกของกวินตรงหน้า เอยเงยหน้าก็พบว่าตอนนี้ตนนอนหนุนแขนของกวินและถูกกวินกอดไว้ เอยหน้าแดงนิดๆตั้งแต่ยังไม่ตื่นเต็มตาเสียด้วยซ้ำไป คิดว่าหากขยับตัวตอนนี้ก็กลัวจะทำให้กวินตื่นเอาได้ เอยจึงค่อยๆหลับตาลง และหลับไปอีกครั้งแม้ว่าตอนนี้จะเช้าแล้วก็ตาม
...
..
..
.


          เสียงสั่นครืดๆดังบนโต๊ะข้างเตียง เอยผงกหัวขึ้นมาอย่างงัวเงีย เอื้อมมือไปคว้าเอาโทรศัพท์มือถือที่ตั้งสั่นไว้ กวินที่นอนกอดเอยอยู่ก็พลางขยับตัวตื่นตามเสียงนั้นเช่นกัน

“ครับ” เอยรับโทรศัพท์โดยที่ไม่มองว่าใครโทรมา

“ไอ้เอย....นั่นมึงอยู่กับไอ้กวินใช่ไหม นี่กูมาหาที่บ้านแม่มึงบอกว่ามึงไปนอนค้างกับเพื่อนที่ชื่อกวิน?” ไทป์นั่นเองเป็นคนโทรมา พูดยาวเป็นชุดจนเอยต้องลุกขึ้นนั่งเรียกสติ

“อ่อ...เราอยู่คอนโดกวิน” เอยตอบเสียงอ่อยๆ กวินลืมตาขึ้นมามองเอยที่ตอนนี้กำลังคุยโทรศัพท์กับไทป์

“เดี๋ยวนี้เป็นเด็กใจแตกนะมึงไอ้เอย คบกันไม่เท่าไหร่มึงก็ไปนอนกับมันแล้วเหรอ รีบมาหากูเลย มาให้กูสั่งสอนซะดีๆ”

“ไทป์ใจเย็นๆสิ ให้ไปหาตอนนี้เลยเหรอ?” เอยถาม

“นี่สิบโมงกว่าแล้ว มาหากูก็ใกล้เที่ยงแล้ว” ไทป์ยังคงพูดจาอย่างโมโห เอยตกใจมองนาฬิกาดิจิตอลที่วางบนโต๊ะ จริงของไทป์ที่ตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงกว่าแล้วจริงๆ

“เดี๋ยวเราขออาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวไปหา” เอยว่า

“เอาไอ้กวินมาด้วย กูก็มีเรื่องจะคุยกับมัน” ไทป์ว่า

“เดี๋ยวเราลองถามเขาก่อนนะ” เอยว่า ก่อนที่จะตัดสายไป

“ไทป์โทรมาเหรอ?” กวินที่ยังนอนอยู่แต่ตื่นแล้วถามเอยขึ้น เสียงของกวินตอนเช้าดูแหบพร่าไปกว่าปกติ

“ครับ ไทป์บอกให้ไปหา แล้วก็...เอ่อ ให้ชวนคุณไปด้วย” เอยบอก

“ได้สิ ไปอาบน้ำกันเถอะ” กวินว่าก่อนที่จะลุก

“ผมว่า...ผมไปอาบอีกห้องดีกว่าครับ” เอยพูดแค่นั้นก่อนที่จะรีบลุกขึ้นวิ่งออกไปจากห้องทันที ทิ้งให้กวินมองอย่างรู้สึกตลกในท่าทางของเอย



          ตอนนี้ทั้งกวินและเอยอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ทั้งสองก็รีบลงไปยังลานจอดรถ วันนี้กวินใช้รถสปอร์ตคันเดิม ก่อนที่จะขับไปยังที่หมายทันที



          วันนี้กวินแต่งตัวสบายๆ เสื้อยืดและกางเกงยีนส์เท่านั้น แต่ดูแล้วเหมือนนายแบบเสียมากกว่า เอยเดินข้างๆกวินอย่างรู้สึกประหม่า จนทั้งสองเดินมาถึงร้านเพชรของไทป์ ที่ตอนนี้เจ้าของร้านยืนหน้าหงิกหน้างอรออยู่

“มาช้าว่ะเอย” ไทป์บ่น

“วันนี้วันอาทิตย์ รถมันเลยติดอะไทป์” เอยว่า ไทป์หันไปมองกวินด้วยหางตาก่อนที่จะดึงมือเอยให้มายืนข้างๆ แต่กวินไวกว่า รีบดึงเอยมาเสียก่อน

“มึงจะหวงอะไรหนักหนา นี่ก็เพื่อนกูนะ” ไทป์ว่า

“แล้วไง” กวินว่า ก่อนที่จะดึงเอยให้มายืนข้างๆตน

“ไอ้คนขี้หวง” ไทป์ว่าใส่กวินที่ทำหน้านิ่งเฉย ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับคำพูดของไทป์

“รอเดี๋ยวนะ ไอ้ดาวกำลังมา” ไทป์บอก ไม่ทันพูดจบ ดาวก็เดินมาพอดี

“มาแล้วจ้า” ดาวส่งเสียงมาแต่ไกล ก่อนที่จะหันไปเจอกวินเข้า

“อ้าว กวิน มาด้วยเหรอ?” ดาวหันไปถามกวินอย่างแปลกใจ

“ไปๆ ไปหาอะไรกินกัน....มึงก็มาด้วย” ไทป์ลากดาวให้เดินไป ก่อนจะหันไปบอกกวิน

“ไปกันเถอะ” เอยพูด ทั้งสี่คนจึงตรงไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นร้านเดิม



          เมื่อเข้ามาถึง ไทป์ก็สั่งอาหารเป็นคนแรกเช่นเคย ด้านกวินแค่ชี้เมนูที่เอยเปิดดู เอยก็สั่งตามที่กวินชี้ทั้งหมด ดาวนั่งมองท่าทางของกวินและเอยก่อนที่จะยิ้มออก

“นี่ๆ ชั้นพลาดอะไรไปรึเปล่า?” ดาวสะกิดไทป์ก่อนจะกระซิบถาม

“เรื่องอะไร?” ไทป์ก็ถามกลับ ดาวชี้ไปยังกวินและเอยที่นั่งเลือกเมนูกันอยู่

“ออร่าแปลกๆ....เหมือนคนเป็นแฟนกันเลย” ดาวกระซิบต่อพลางจ้องมองอย่างพิจารณา

“มึงนี่เก่งนะ มองปุ๊บก็รู้ปั๊บ” ไทป์พูดอย่างเซ็งๆ

“หา!!!” ดาวร้องออกมาเสียง จนเอยตกใจกันมามองดาว

“เป็นอะไรดาว?” เอยถาม

“เอย...เอยกับกวิน....” ดาวพูดก่อนที่จะเอานิ้วชี้สองนิ้วมาชนกัน

“อะไรเหรอดาว?” เอยถามอย่างงงๆ

“ก็อะไรล่ะไอ้เอย ไอ้ดาวมันสงสัยว่ามึงสองคนเป็นแฟนกันเหรอ มึงก็บอกๆมันไม่สิว่าคิดถูกแล้ว” ไทป์เป็นคนพูดขึ้นมาเอง ดาวยิ่งตาโตตกใจ กวินยังคงทำท่านิ่งเฉย ส่วนเอยห้ามหน้าลงอย่างรู้สึกอาย

“นี่จริงๆเหรอ คบกันอยู่จริงเหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่ อะไรยังไง ตายแล้ว ฉันมีเพื่อนเขยเป็นกวิน” ดาวร้องออกมาอย่างดีใจ จนเอยไม่รู้จะตอบคำถามไหนก่อนอี

“ก็...สักพักหนึ่งแล้ว” กวินเป็นตอบคำถามนั้นแทนเอย

“เอยนะ เก็บเงียบไม่บอกดาวเลย น่าน้อยใจจัง” ดาวบ่นพลางเชิดหน้างอนใส่

“ขอโทษนะดาว” เอยว่า

“ก็ได้ แต่มื้อนี้กวินต้องเลี้ยงเป็นการไถ่โทษนะ” ดาวว่า ก่อนที่จะหัวเราะ

“ได้สิ” กวินตอบ



          ทั้งสี่ลงมือทานอาหารทันทีที่อาหารมาเสิร์ฟ ดาวมองเอยกับกวินไปพลางยิ้มไป จนไทป์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขนลุกกับท่าทีของดาว

“มึงจะยิ้มอะไรหนักหนาวะดาว?” ไทป์หันถามดาว

“ก็...มันปลื้มอะ เห็นเอยเป็นแฟนกับกวิน แกไม่ดีใจรึไง?” ดาวพูดพลางกุมแก้มตนเอง ก่อนจะหันไปแหวไทป์

“เออ ดีใจมาก.....ที่เพื่อนกูพอได้แฟนเป็นตัวเป็นตน แถมเป็นผู้ชายอย่างไอ้กวินอีก” ไทป์พูดพลางกัดฟันจนดาวหัวเราะ

“นี่กวิน รู้ไหม ไทป์น่ะเขาไม่ชอบกวินมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วนะ เพราะกวินหล่อกว่าไง” ดาวหันไปบอกกวิน ที่กำลังยกยิ้มมุมปาก

“เดี๋ยวเหอะมึงได้ดาว กูหล่อกว่าเหอะ” ไทป์ว่า เอยได้แต่หัวเราะ

“หัวเราะอะไรมึง เรื่องไปนอนค้างด้วยกันกูยังไม่ได้ชำระความเลยนะ” ไทป์ชี้หน้าเอย

“หา!! ไปนอนค้างกันหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่?” ดาวถามออกมาอย่างอยากรู้

“สองสามครั้งแล้วล่ะ” กวินเป็นคนตอบ

“จริงเหรอ...หวานกันจัง” ดาวร้องออกมาอย่างรู้สึกอิจฉา

“พอเลยมึง แดกๆไป” ไทป์ผลักหัวดาวเบาๆ ก่อนที่จะลงมือทานต่อ



          ทั้งสี่ทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอยนั่งลูบท้องเบาๆอย่างรู้สึกอิ่ม กวินยื่นกระดาษเช็ดปากให้เอย ไทป์นั่งมองการกระทำเหล่านั้นอย่างเงียบๆ กวินดูจะเอาใจใส่เอยพอสมควร ไทป์สังเกตมาตั้งแต่เริ่มมื้ออาหารแล้ว หยิบนั่น หยิบนี่ คีบอาหารให้เสมอ แม้ใบหน้าจะนิ่งเฉย แต่แววตานั้นเต็มไปด้วยความห่วงใยจนไทป์ยังรับรู้ได้

“ดาว มึงจะไปไหนต่อ?” ไทป์หันไปถาม

“ก็ว่าจะไปดูร้านที่กำลังตกแต่งอยู่น่ะ” ดาวตอบ ตอนนี้ดาวกำลังเปิดห้องผ้าของตนเองที่ห้างนี้เช่นกัน

“เอย...มึงไปเป็นเพื่อนดาวดูหน่อยสิ” ไทป์ว่า

“นั่นสิ อยากเห็นร้านดาวเหมือนกัน” เอยว่า

“งั้นก็ไปกันสิ” ไทป์พูด

“เอ่อ..คุณกวิน ผมขอไปกับดาวนะครับ” เอยหันไปขอกวิน

“ไปสิ” กวินว่า ใช่จะไม่รู้ว่าที่ไทป์เอ่ยปากเช่นนั้นหมายความว่าอย่างไร

“ไปกันเถอะเอย แปบเดียวเดี๋ยวจะพาเอยมาคืนนะกวิน” ดาวว่าก่อนที่จะจูงมือเอยเดินออกไปจากร้านอาหาร ตอนนี้ก็เหลือแค่ไทป์กับกวินเท่านั้น

“มีอะไรจะพูด?” กวินเอ่ยถามไทป์อย่างรู้ทัน

“ดีที่รู้ตัวว่ากูจะถาม....มึงจริงจังกับเพื่อนกูไหม?” ไทป์ถาม หน้าตาจริงจัง กวินเงียบไปอึดใจก่อนตอบ

“ถ้าตอบว่าใช่...แล้วจะทำไม?” กวินว่า

“ถ้ามึงจริงจังก็ดีไป” ไทป์พูด

 “อ่อ บอกก่อน ถึงคบกันก็ถนอมมันหน่อย พวกมึงเพิ่งจะคบกัน อย่าใจเร็วกันนัก” ไทป์พูดต่อก่อนที่จะจิบน้ำชา กวินยกยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินประโยคนั้น

“มันห้ามได้ที่ไหน เรื่องแบบนั้น” กวินพูด

“กูรู้หรอก แต่มึงก็ห้ามใจตัวเองบ้าง ห่า” ไทป์ขึ้นเสียงขึ้นมา กวินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะในลำคอ

“รักเพื่อนมากนี่” กวินพูด

“แน่สิ ไอ้เอยมันจะไปทันคนแบบมึงได้ยังไง ที่พวกมึงคบกันนี่กูก็แปลกใจจะแย่แล้ว” ไทป์ว่า

“ไม่ต้องห่วง จะถนอมให้ดีที่สุด” กวินบอก

“อีกข้อนึง....สัญญากับกูมา ว่าจะไม่ทำให้มันเสียใจ กูไม่รู้หรอกนะว่าพวกมึงจะคบกันนานขนาดไหน แต่บอกก่อนถ้ามึงทำเพื่อนกูเสียใจ ต่อให้เป็นคนนามสกุลเศวตเจริญกูก็ไม่ยอม” ไทป์บอก สีหน้านั้นไม่แตกต่างจากคำพูด

“อืม” กวินรับปาก

“ไอ้เอย..มันเป็นพวกหัวช้าในเรื่องแบบนี้ มึงต้องชัดเจน พูดตรงๆกับมัน มันถึงจะเข้าใจ ถ้าเผลอปล่อยทิ้งไว้มันจะเข้าใจผิดและชอบคิดไปเอง นี่คือนิสัยจริงๆของมัน” ไทป์ว่าพร้อมมองหน้ากวิน

“เรื่องนั้นฉันรู้ดี” กวินบอก

“กูมีเรื่องจะพูดแค่นี้แหละ” ไทป์ว่า

“ขอบใจ...สำหรับที่ผ่านมาที่ดูแลเอยมาตลอด” กวินว่า ใบหน้านิ่งเฉยก็จริงแต่ไทป์กลับรู้สึกได้ว่ากวินกำลังขอบคุณตนจริงๆ

“กูไม่รู้หรอก ว่ามึงชอบมันตั้งแต่เมื่อไหร่ ถ้ากูเดาไม่ผิดตอนนั้นใจมึงคงจะตรงกับมัน แต่ทำไมปล่อยผ่านมาจนถึงวันนี้ เรื่องนี้แหละที่กูคิดไม่ออก” ไทป์ว่า ตนคิดเช่นนั้นมาเสมอว่ากวินเองก็ต้องคิดอะไรกับเอยมาตั้งแต่สมัยเรียนม.หกแล้ว

“ยังไม่ถึงเวลาที่จะพูด” กวินว่า

“เรื่องของมึงเถอะ ยังไงกูก็ไม่ชอบขี้หน้ามึงอยู่ดี” ไทป์พูดก่อนที่จะหันไปมองนอกร้าน พบว่าเอยและดาวกลับมาแล้ว

“คุยอะไรกันเหรอ?” ดาวนั่นลงก่อนจะถาม

“เรื่องทั่วไป” ไทป์เป็นคนตอบ

“แล้วนี่จะไปไหนต่อไหม?” ดาวหันมาถามไทป์

“ว่าจะไปเมืองกาญ ไปคุยที่โรงงานต่อ” ไทป์บอก

“กวินล่ะ?” ดาวถามกวิน

“ว่าจะกลับแล้ว” กวินบอก

“แปลว่าเอยต้องกลับด้วยสินะ งั้นเอาไว้เจอกันคราวหน้านะ” ดาวบอก ก่อนที่กวินจะเป็นคนจ่ายเงินทั้งหมดและแยกย้ายกลับทางใครทางมัน

...
..
.



          เวลาบ่าย กวินและเอยกลับมายังคอนโด เพราะไม่รู้จะไปไหนดี ก็เลยกลับมาที่นี่แทน กวินเดินไปเปิดโน้ตบุ๊ก ดูเหมือนว่ามีงานต้องทำ เอยจึงได้แต่เดินดูชั้นหนังสือที่มีหนังสือหลากหลายประเภท

“เอ่อ...คุณกวิน ผมขออ่านหนังสือพวกนี้ได้ไหมครับ” เอยหันไปขออนุญาตกวิน

“เอาสิ” กวินเอ่ย



          เอยจึงหยิบหนังสือออกมานั่งอ่าน ส่วนใหญ่จะเป็นหนังสือเกี่ยวกับวิสัยทัศน์ในการทำธุรกิจเสียมาก บางเล่มก็มีวรรณกรรมแปลอยู่บ้าง เอยนั่งอ่านผ่านๆจากนั้นจึงหยิบหนังสือเล่มอื่นมาเปิดอ่านต่อ

“เอ๊ะ?”    



          มีอะไรบางอย่างหล่นมาจากหนังสือเล่มที่เอยเปิด เอยหยิบมันขึ้นดู เป็นรูปภาพที่ไม่ใหม่ไม่เก่ามากนัก เอยมองดูรูปใบนั้นก่อนที่จะตาโตตกใจ เพราะคนในรูปนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเอยตอนไปทำกิจกรรมออกค่ายเมื่อตอนปีสอง ในรูปเอยกำลังแจกน้ำให้รุ่นน้องดื่ม เอยหยิบรูปใบนั้นไปหากวินทันที

“เอ่อ....คุณกวิน รูปนี้มัน?” เอยยื่นรูปนั้นให้กวิน สีหน้าของกวินดูจะแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“ไม่มีอะไร” กวินตอบ ก่อนที่จะหันไปมองจอต่อ

“นี่มันรูปผมตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีสอง คุณมีมันได้ยังไงครับ?” เพราะความอยากรู้จริงๆ มันน่าสงสัยที่กวินมีรูปของเอยหลังจากที่เรียนจบม.หกแล้ว กวินยังคงนิ่งเงียบก่อนที่จะบอกไป

“จำกี้ห้องสองได้รึเปล่า?”



          กวินถามขึ้นมา ไม่ต้องนึกให้เสียเวลา เอยจำได้ดีว่ากี้ห้องสองที่กวินพูดถึงคือกี้หรือกีรติ เพื่อนของเพื่อนดาวที่เป็นประธานชมรมบรรณารักษ์ เพราะเอยเองก็เป็นรองประธานชมรมเลยสนิทกับกี้พอสมควร

“จำได้ครับ” เอยตอบ

“เขาเป็นคนถ่ายรูปส่งมาให้ฉัน” กวินบอก

“กี้....เขาสอบติดที่เดียวกันกับผม แต่คนละคณะกันนะครับ?” เอยพยามนึกอีกว่าเพราะอะไรกี้ถึงถ่ายรูปนี้มาได้ เมื่อนึกไปนึกมาก็นึกออก ว่าออกค่ายครั้งนั้นปีสองทั้งหมดจะต้องไปร่วมด้วย

“แล้วทำไมเขาถึงถ่ายมาให้คุณล่ะครับ?” เอยถามอีก

“อยากรู้จริงๆเหรอ?” กวินถามกลับ

“ครับ” เอยยืนยัน

“จูบฉันสิ แล้วจะตอบ” กวินว่าก่อนที่จะใช้นิ้วแตะที่ริมฝีปากตนเอง

“อะไรนะครับ...ผม เอ่อ” เอยหน้าขึ้นสี กวินชอบต่อรองเอยอยู่เรื่อย

“ถ้าอยากรู้ก็จะตอบ แต่ต้องจูบก่อน” กวินยังคงยืนกรานอยู่เช่นนั้น

“คุณกวิน....” เอยร้องออกมาเบาๆ อย่างหมดหนทาง กวินต้องมีข้อแลกเปลี่ยนเสมอ เอยยืนลังเล ครั้งนี้อยากรู้มากจริงๆ จึงตัดสินใจเดินเข้าไปหากวินที่นั่งอยู่ ก่อนที่จะโน้มตัวลงจูบปากกวินอย่างแผ่วเบาและรีบเด้งตัวออกมา กวินหัวเราะในลำคอ

“แค่นี้เองเหรอ จูบน่ะไม่ใช่แค่นี้ มันต้องแบบนี้ต่างหาก”



          กวินพูดก่อนที่จะดึงเอยให้มานั่งลงบนตัก และเริ่มจูบเอยอย่างนุ่มนวล บดคลึงริมฝีปากอยู่เช่นนั้นก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปทักทายความหวานที่อยู่ภายใน เอยเกาะไหล่ของกวินพลางบีบแน่น เพียงไม่นานนักกวินก็ผละออก

“บอกให้ก็ได้....ฉันเป็นคนสั่งกี้ให้ถ่ายรูปเธอส่งมาให้เอง” ในที่สุดกวินก็ตอบคำถามของเอย

“สั่งให้กี้ทำเหรอ เพราะอะไรครับ?” เอยยังคงถามอีก

“ไม่รู้จริงๆเหรอ” กวินพูดขึ้นมา สีหน้ายังคงนิ่งเฉยๆ แต่ในใจกลับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ เอยนิ่งเงียบไป

“ผะ...ผม ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง” เอยก้มหน้าลงก่อนพูด

“ไม่ผิดหรอกที่จะคิด เพราะมันเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆ......เธอแอบมองฉันมาตลอด เธอรู้ตัวรึเปล่า?” กวินกว่า ก่อนที่จะเกลี่ยผมของเอยช้าและเหน็บไว้ที่ข้างหู เอยเม้มริมฝีปากอย่างครุ่นคิด

“ตอนนั้น...ผมไม่มั่นใจครับ แต่ไทป์ก็บอกมาแบบนั้น ว่าผม...ชอบคุณมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว” เอยว่า

“ที่ไทป์บอกคือความจริง...” กวินพูดออกมา ก่อนที่จะโอบเอวของเอยให้แน่นขึ้น

“แล้วคุณล่ะครับ?” เอยถามอีก กวินยิ้มบางๆออกมา

“เมื่อถึงเวลาแล้วฉันจะบอก” กวินว่า ก่อนที่จะจูบไหล่ของเอย เอยได้แต่นั่งหน้าแดงก่อนที่จะรีบลุกขึ้นจากตักของกวิน

“นี่ก็ใกล้จะเย็นแล้ว...เดี๋ยวผมไปเตรียมทำอาหารดีกว่าครับ” เอยว่า

“เอาสิ” กวินเห็นด้วย ก่อนที่จะหันไปทำงานต่อ และเอยก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมทำกับข้าวมือเย็น
...
..
.



          ตอนนี้เป็นเวลาค่ำแล้ว เอยและกวินได้ทานมื้อเย็นโดยฝีมือของเอย และถึงเวลาที่เอยจะต้องกลับบ้าน แม้ตอนแรกกวินบอกให้เอยค้างที่คอนโด แต่เอยปฏิเสธเพราะไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าทำงานมา และกลัวแม่จะสงสัยว่าทำไมค้างสองคืนติดกัน ตอนนี้กวินก็ขับรถมาส่งเอยที่หน้าบ้านแล้ว

“ขับรถกลับดีๆนะครับ” เอยบอก ก่อนที่จะปลดที่คาดนิรภัยออก

“เจอกันพรุ่งนี้” กวินว่า ก่อนที่จะหอมแก้มเอย

“คะ...ครับ” เอยยังคงไม่ชินกับการที่กวินทำแบบนี้ แม้จะบ่อยครั้งแล้วก็ตาม



          เอยลงจากรถ ก่อนที่จะโบกมือให้กวิน เมื่อกวินขับรถออกไปจนลับตา เอยถึงจะยอมเดินกลับเข้าบ้านไป...


+++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 02-01-2015 10:28:30

แอร๊ยยย เขินนน กวินก็หวานเลี่ยนอยู่นะ เดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอม เป็นเอยนี่ละลายไปนานแล้ว :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 02-01-2015 10:35:08

เอยน่ารัก~ กวินนิมีเงื่อนงำตล้อลลล. :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 02-01-2015 10:35:29

เค้าหวานกันค่ะคู๊ณณณณณณณณ พ่อไทป์น่ารักมากๆเลย สังเกตุเพื่อนมาตลอด55555 ชอบที่ไทป์พูดกับกวินจังดูเป็นห่วงเป็นใยมากและกวินเองก็ชัดเจนในทุกการกระทำ เข้าใจความหมายของยังไม่ถึงเวลาเลยล่ะ เอยใจแตกค้างบ้านผู้ชาย ฮาาาาาา


สวัสดีปีใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 02-01-2015 10:38:04

เริ่มจริงจังและออกตัวชัดแล้ว เย้

แถมกวินก็แสดงความรักชัดเจนด้วย  ปลึ้ม

ที่ปลึ้มที่สุดก็คือคุณพ่อไทป์ที่เปิดอกคุยกับลูกเขยเอ๊ยเพึ่อนเขยแบบแมนทุแมน  :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 02-01-2015 10:41:50

กรี๊ดดดดดดดดด มาต่อแลัววว ตอนนี้ยาวด้วย5555
หวานมากเลยคู่นี้ อรั้ยยยยย :-[ :-[

สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขเยอะเย๊ออออค่ะ
และขอบคุณสำหรับปีที่ผ่านมาด้วยนะคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 02-01-2015 10:44:06

แสดงว่ากวินต้องตามข่าวเอยอย่างเงียบๆ
รอกวินบอกรักเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 02-01-2015 10:50:25

ไทด์เนี่ย​ เป็นทั้งเพื่อน​ พี่ชาย​ แล้วก็พ่อในคนเดียวกัน​ น่ารักดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 02-01-2015 10:52:13

อร๊าย เขิลๆๆๆๆๆๆบ้านแตก กวินน่ารัก เอยน่ารัก ขอให้ไม่มีอะไรมาทำให้ทั้งคู่ต้องเข้าใจผิดกันเลยนะ  ><' กวินนี่ตั้งแต่จบ ม.6 ไปคงสืบและรู้เรื่องของเอยตลอดเลยสินะ เขิลแทนอะ อยากให้ถึงเวลานั้นเร็วๆจัง อยากรู้ความจริงทุกอย่างจากปากกวินอะ

ปล. คุณพ่อไทป์นี่หวงเอยน่ารักจิงๆ แต่ละคำที่พูดมา 5555

ปล. อีกนิด รักนิยายเรื่องนี้ รักคนเขียนเรื่องนี้อะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 02-01-2015 10:54:15

อร๊าย ทำเอาเขิน
สวัสดีปีใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 02-01-2015 11:02:29

รักเอยมานานแร้วล่ะเซ่~~~~~!!!!!
กวินขี้เก๊ก :P

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 02-01-2015 11:03:27

ชอบเวลาไทป์กลับกวินคุยกันเรื่องเอย :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 02-01-2015 11:05:03

จับกดๆเลยกวิน :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 02-01-2015 11:11:03

ชอบเพื่อนๆของเอยจัง

แต่ไทป์นี่เพื่อนหรือพ่อ5554

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 02-01-2015 11:32:18

มาพร้อมกับความหวาน

กวินมันร้าย จะทำให้เอยเขินไปถึงไหนกัน ทำหน้านิ่งก็จริงแต่การกระทำเจ้าเล่ห์มาก

เอยน้อยเป็นแกะในอุ้งเล็บหมาป่าดีๆนี่เอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 02-01-2015 11:34:57

อยากเชียร์คู่พ่อไทป์กับดาวจุงเบย ลุ้นขึ้นมั้ยยย  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-01-2015 11:35:49

โอ้!! ตื่นมาก็เจอความลับแบบหวานๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 02-01-2015 11:48:29

เฮียก็ค้ากำไรเกินควรตลอดนะ
เอยนี่ก็อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้วเนี่ย 55555
ส่วนไทป์นี่ขึ้นแท่นเป็นพ่อคนที่สองของเอยแล้วนะ
หวงลูกสาวยิ่งกว่าอะไรดี กร๊ากกก

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อและสวัสดีปีใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 02-01-2015 11:52:37

เขิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 02-01-2015 11:55:51

 :-[   :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 02-01-2015 12:53:27

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
กวินชัดเจนมากขึ้น นิ่งตามสไตล์แก
ไม่รู้ว่ารอเวลาอะไรอยู่
อยากอ่านมุมกวินจังเลย
แต่ตอนนี้แน่ใจมากๆละว่ากวินชอบเอยตั้งแต่เรียน
 :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 02-01-2015 13:33:24

โถๆ ไอ้เราก็ว่าทำไมกวินใจเย็นจัง
ตอนที่ห่างกันตั้งหลายปี
ที่ไหนได้มีสปายนี่เอง
น่ารักอ่ะ ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 02-01-2015 15:03:57

อมพะนำจริงๆพ่อคุณจะพูดอะไรทีเนี้ยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 02-01-2015 15:40:57

เอยน่ารักกกก อร๊ายบยบ :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 02-01-2015 15:52:05

 :o8: :o8: 
สองคนนี้อายุเท่ากันแท้ๆ แต่อ่านไปๆทำไมรู้สึกเหมือนกวินเลี้ยงต้อยย   :hao7: :hao7:

ขอบคุณมากค่าาาาา รักคนเขียน จุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 02-01-2015 16:33:02

อ่านแล้วเขินบ้านแตกค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 02-01-2015 16:56:55

หวานไม่เกรงใจกันเล้ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 02-01-2015 17:11:15

กวินบอกเอยไปสิ รอเวลาทำไม นร่เขินนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: tong_pub ที่ 02-01-2015 17:25:48

อิคุณกวิน อิบ้า
อินกแพนกวินหลงฝูง
อิเป็ดคอหัก
อินกกระยางไร้ปีก
อิลิงแสมตูดดำ
อิช้างหางกุด
อิ...อิ...อิชั้นเขินเจ้าค่ะ กสวหเาสวาเพไาสวำาำไน
จะตอบคำถามทีมีข้อแลกเปลี่ยนตลอด ตอนหน้าไม่บอกให้เอยขึ้นคร่อมเลยเหรอท่านพี่ โฮกกกกก

 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 02-01-2015 17:31:34

 :-[ กวินฉลาด รู้ว่าเวลาไหนควรเริ่ม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 02-01-2015 18:12:51

กวินนี่ก็เอะอะ  แต๊ะอั๋งเอยตลอด
เดี๋ยวกอด เดี๋ยวหอม เดี๋ยวจูบ
รักเอย หลงเอยให้มากๆนะ
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 02-01-2015 18:33:06

น่ารักมากกกกกกก :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 02-01-2015 18:35:02

กวินมีข้อตกลงอะไร กับคริบครัวไว้เรื่องเอยรึเปล่า
อันนี้เดา
 :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 02-01-2015 18:58:18

แล้วเมื่อไรจะถึงเวลาล่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 02-01-2015 18:58:33

ที่แท้กวินก็มีสปายคอยรายงายเรื่องเอยนี่เอง
อร๊าก เขินอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 02-01-2015 19:01:39

หวานๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 02-01-2015 20:04:11

หวานอ่ะ  :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 02-01-2015 20:16:19

สวัสดีปีใหม่ค่าคนเขียน



อยากรู้เรื่องกวินจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 02-01-2015 21:05:58

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

เมื่อไหร่เขาจะได้กัน ได้กัน  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 02-01-2015 21:19:54

ชอบแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-01-2015 23:08:32

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 02-01-2015 23:17:23

แหมมมม เมื่อไหร่จะถึงเวลานั้นคะกวินนนน :katai3:
ปากแข็งต่อไปเหอะ
รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 02-01-2015 23:23:33

แน่ะ แอบมีสปายถ่ายรูปมาให้เสมอ
ไทป์น่ารักดี เป็นห่วงเพื่อนรักมากมาย

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 02-01-2015 23:41:59

รักผู้แต่งมากมายๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-01-2015 00:04:08

ไทป์แกยิ่งกว่าพ่อเอยเลยมั้งเนี่ย
กวิน ๆ ทำตัวคาดไม่ถึงอีกแล้ว ตามติดเอยตลอดเลยสินะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 03-01-2015 00:19:19

ฟินนนนนน :o8: เก็บกระเป๋าไปฟินแลนด์เลยค่าาาาา  :ling1:
เอยน่ารักอะ กวินก็นิ่งได้ใจเลยอะ แต่ก็รักเอยมากๆเลยอะ น่าร๊ากกกก :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 03-01-2015 04:25:51

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน เนื้อเรื่องน่ารักมากๆ อ่านแล้วเขิน ชอบน้องเอย น่ารักมากกก  :ling1: เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่า  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 03-01-2015 07:00:15

อั๊ยย่ะ กวิน...ไม่ธรรมดานะเนี่ย!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 03-01-2015 09:14:02

โอ๊ยละมุนมากค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 03-01-2015 11:11:19

จิ้มๆคนเขียน จะเที่ยงละนะคะ

มาต่อเถอะ>< อดใจรอออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 03-01-2015 15:09:22

ขอโทษนะคะที่มาอัพช้า พอดีวันนี้ไม่ค่อยสบายแถมยังเป็นวันนั้นของเดือนด้วย งานก็เข้า วันนี้มรสุมชัดเลยๆค่ะ เลยมาอัพช้ากว่าปกติ พรุ่งนี้ถ้าไหวจะมาอัพตามเวลาปกตินะคะ ขออภัยอีกครั้งค่า  :m15:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 29

อยากรู้...




          วันจันทร์วนกลับมาอีกเช่นเคย วันทำงานวันแรกที่ใครๆต่างก็พากันเกียจคร้าน เอยเดินเข้าไปยังแผนก คิดอยู่แล้วว่าตนต้องมาคนแรกอย่างเช่นเดิม แต่วันนี้กลับคิดผิดถนัด วันนี้เอยไม่ได้มาเป็นคนแรก

“พะ...พี่ขาว” เอยร้องออกมาอย่างตกใจ ที่เห็นพี่ขาวมาก่อนตนได้ ภาพในวันนั้นในวันเกิดของพี่ขาวผุดขึ้นมาในหัวทันที

“เอย...” พี่ขาวเอ่ยเรียกเอย เอยได้แต่ยิ้มแหยๆออกไป เพราะยังคงตั้งรับพี่ขาวไม่ทัน

“วันนี้ทำไมมาเช้าจังครับ?” เอยถาม ก่อนที่จะรีบเดินไปยังโต๊ะทำงานของตนเอง

“พี่ว่าจะมาคุยกับเอย” พี่ขาวบอก

“มีเรื่องอะไรเหรอครับ?” เอยถม ก่อนที่จะเปิดคอมพิวเตอร์ ทำตัวเองให้ดูยุ่งๆวุ่นๆ

“พี่ขอโทษนะ...ตอนวันเกิด..พี่จำเรื่องที่ทำกับเอยได้” พี่ขาวก้มหน้าลง เอยหันไปมองพี่ขาวที่กำลังรู้สึกสลดกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“พี่ขาวทำอะไรลงไป รู้ตัวไหมครับ?” เมื่อได้ยินอย่างนั้นแล้วเอยจึงกล้าที่จะเผชิญหน้ากับพี่ขาวมากขึ้น

“พี่ขอโทษจริงๆเอย คือพี่....” พี่ขาวพยายามจะอธิบาย

“ผมไม่รู้หรอกครับว่าพี่กำลังคิดอะไรตอนนั้น แต่ที่พี่ทำไปผม...รู้สึกแย่มาก ผมเห็นพี่เป็นพี่ชายนะครับ” เอยพูดออกมา

“พี่รู้เอย พี่ขอโทษ พี่สัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก...พี่จะตัดใจจากเอย” พี่ขาวบอก

“ผมเองก็ขอโทษพี่ขาวครับ ที่ผมไม่สามารถจะรับความรู้สึกนั้นได้ และเรื่องที่เกิดขึ้น...ผมจะลืมมันให้หมด” เอยว่า ตัดสินใจแล้วว่าจะอย่างไรก็ให้อภัยพี่ขาว

“ขอบคุณนะเอย....พี่จะเป็นพี่ชายที่ดีให้เอย พี่จะทำให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม” พี่ขาวพูดก่อนที่จะยิ้มออกมา พอกันทีกับรักข้างเดียว ตั้งแต่ต่อจากนี้ไปจะต้องตัดใจให้ได้

“ถ้าพี่ขาวยืนยันแบบนั้น...ผมก็สบายใจครับ” เอยว่า ก่อนจะยิ้มออกมา

“อืม” พี่ขาวพยักหน้ารับก่อนที่จะเดินไปยังโต๊ะทำงานของตนเอง



          หลังจากที่ได้คุยกับพี่ขาว เอยก็รู้สึกดีมากขึ้น อย่างน้อยก็ไม่ต้องอึดอัดเวลาเจอหน้าพี่ขาว ตั้งแต่ตอนนี้ไปทุกอย่างจะเหมือนเดิม เหมือนตอนที่พี่ขาวไม่ได้บอกว่าชอบเอย พี่แปงที่มาเช้าอีกคนก็แอบตกใจไม่น้อยที่เห็นพี่ขาวมาก่อนตนได้

“มาไวจังนะขาว” พี่แปงทักขึ้น

“ก็นะ” พี่ขาวพูดสั้นๆ ก่อนจะหัวเราะ

“พี่แปงก็มาไวนะครับ” เอยว่า

“จ้า”



          ทั้งสามคุยกันเรื่อยเปื่อย เรื่องงานบ้าง เรื่องนั่นนี่บ้าง จนถึงเวลาเริ่มงานจริงๆ ทั้งสามคนก็ต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ที่ได้รับผิดชอบ
...
..
.



          เวลาพักเที่ยงก็มาถึง เอยพี่แปงและพี่ขาว ตัดสินใจว่าจะไปทานส้มตำร้านที่อยู่ใกล้ๆบริษัท ภายในร้านก็มีแต่พวกพนักงานบริษัทเดียวกันทั้งนั้น พี่แปงที่รู้จักคนเยอะก็หันไปทักทายคนนั้นคนนี้ตลอด ด้านพี่ขาวก็สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ โดยบอกว่าวันนี้จะเป็นคนเลี้ยงเอง

“เจ๊แปง ได้ข่าวที่คนเขาเม้ากันตอนนี้รึยัง?” พนักงานโต๊ะข้างๆสะกิดพี่แปงที่ตอนนี้นั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่

“เม้าเรื่องอะไรกัน?” พี่แปงหันไปถาม

“ก็เรื่องท่านประธานอาจจะมีคู่หมั้นแล้วไงล่ะ” เธอคนนั้นพูด เอยนั่งฟังอย่างนิ่งๆ แม้ความรู้สึกตอนนี้จะเริ่มแย่ลงแล้วก็ตาม

“จริงเหรอ? ใครที่ไหนล่ะ?” พี่แปงถามต่อ

“ก็คุณมินตรา ลูกสาวประธานบริษัทซีเอ็มไง”

“คุณมินตราที่ช่วงนี้มาบ่อยๆนะเหรอ?” พี่ขาวพูดขึ้นบ้าง

“ใช่ เขาลือกันว่าที่บ้านทั้งสองเปิดไฟเขียวให้ทั้งสองคบกัน แล้วก็จะให้เป็นว่าที่สะใภ้คนที่สองของเศวตเจริญด้วย” เธอคนนั้นยังคงพูด

“คนที่สอง...แปลว่าท่านประธานมีพี่ชายด้วยเหรอ?” พี่แปงถามอย่างสงสัย

“พี่ชายท่านประธาน แต่งงานแล้วเมื่อสองปีที่แล้วค่า” เธอพูดอีก

 “เธอนี่รู้มากจริงนะ ทั้งๆที่ท่านประธานเพิ่งมาทำงานแท้ๆ” พี่แปงว่าก่อนจะหัวเราะ

“แน่นอนสิคะเจ๊ หนูน่ะแฟนคลับท่านประธานเชียวนะ”



          ทั้งหมดพากันหัวเราะ ยกเว้นเอยที่นั่งนิ่ง กวินบอกว่ามินตราเป็นแค่เพื่อน แต่ทำไมถึงมีข่าวลือเช่นนี้ออกมา และอีกอย่าง....เอยไม่รู้จักอะไรในตัวกวินเลย ครอบครัว พี่น้อง ความชอบ เรื่องอะไรก็แล้วแต่ เอยไม่รู้อะไรสักอย่างพลางนั่งขบคิดอยู่ในใจ จนอาหารที่สั่งเริ่มมาเสิร์ฟแล้ว เอยนั่งทานไปเหม่อไป หลายครั้งที่พี่แปงและพี่ขาวต้องสะกิดบ่อยๆ เรื่อยไปเช่นนั้นจนจบมื้ออาหาร...
...
..
.



          เวลาเลิกงานก็มาถึง เอยเก็บข้าวของปิดคอมพิวเตอร์ทันที พี่ขาวและพี่แปงกลับไปแล้ว ตอนนี้ทั้งแผนกเหลือเอยเพียงคนเดียวเท่านั้น เอยนั่งเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ก่อนที่จะถอนหายใจออกมา


          เอยนั้นเชื่อในคำพูดของกวินเสมอ แม้ที่ผ่านมาเอยจะเห็นกวินไปกับผู้หญิงมากหน้าหลายตาก็ตาม แต่ตอนนี้กวินบอกว่าคบกัน มันก็คือคบกันไม่มีอย่างอื่น หรือแม้กระทั่งเรื่องครอบครัว เรื่องชีวิตส่วนตัวของกวิน เอยเองก็ไม่กล้าละลาบละล้วงเช่นกัน คิดไปคิดว่า คำว่า คนรักกันของเอยกับกวินช่างดูว่างเปล่าพอสมควร


          คิดไปก็เท่านั้น เอยจึงลุกขึ้นเดินออกจากแผนกไป ตรงไปยังลิฟต์กดลงยังชั้นล่างสุด ลิฟต์เลื่อนลงไปเรื่อยๆจนถึงชั้นล่างสุด เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เอยก็เห็นกวินยืนอยู่

“คุณกวิน” เอยเรียกขึ้น กวินหันหน้ามา แต่เพียงสักครู่มินตราที่เดินมาจากไหนไม่รู้ก็เดินมาหากวินเช่นกัน

“กวินคะ...รอมินด้วย” เธอพูดขึ้น เอยแทบก้าวขาไม่ออกเมื่อเห็นมินตราเดินมา แต่กวินก็ยังคงมองเอยอยู่เช่นนั้น

“มินตรา ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ว่าง” กวินว่าโดยที่ไม่หันไปมองมินตรา ก่อนที่จะเดินมาหาเอยที่ยังคงยืนนิ่งอยู่

“ก็คุณแม่ของมินบอกว่าวันนี้กวินจะพามินไปทานข้าวเย็นนี่คะ” มินตราพูด พลางเดินตามกวินมา

“ฉันมีนัดแล้ว” กวินว่าก่อนจะดึงมือเอยแล้วพาเดินออกไป ทิ้งให้มินตรายืนงุนงงอยู่คนเดียวโดยกวินไม่เหลียวหลังหันไปมองเลย

“คุณกวิน ทิ้งคุณมินตราแบบนั้นไว้ไม่ได้นะครับ” เอยพยายามบอกกวิน

“ช่างหัวมินตราสิ ไม่ใช่แฟนฉันเสียหน่อย” กวินพูดด้วยใบหน้านิ่งๆ

“แต่เธอเป็นผู้หญิงนะครับ ทำแบบนั้นมัน....” เอยยังคงไม่เห็นด้วยที่กวินทิ้งมินตรามาแบบนี้

“เธอไม่ต้องไปสนใจมินตรา สนใจแค่ฉันก็พอ” กวินพูด ก่อนที่จะดันเอยให้ขึ้นรถ และตนเองก็ขึ้นรถเช่นกันและขับออกไปทันที

“จะไปไหนครับ” เอยถาม

“ไปบ้านเธอ....” กวินว่า

“ไปบ้านผม...ตอนนี้น่ะเหรอครับ?” เอยถามย้ำ

“ใช่” กวินเองก็ยืนยันคำตอบเดิม เอยจึงเงียบไปเพราะไม่รู้จะห้ามอย่างไรดี



          เมื่อมาถึงบ้านของเอย กวินก็เข้าไปในบ้านทันที แม่ของเอยตอนนี้ขายข้าวแกงเสร็จแล้ว จึงนั่งเตรียมของเล็กๆน้อยๆ พร้อมดูทีวีไปด้วย

“กลับมาแล้วเหรอเอย..อ้าว กวินมาด้วยเหรอลูก?” แม่ของเอยเอ่ยทักทายทั้งสอง

“ครับแม่” เอยพูด ก่อนที่จะเอากระเป๋าวางไว้บนโต๊ะ แล้วเดินเข้าไปในครัวเพื่อหยิบหาน้ำให้กวินดื่ม

“เดี๋ยวอยู่ทานข้าวเย็นกันนะลูก” แม่ของเอยบอก

“ครับ” กวินพยักหน้ารับ ก่อนที่จะรับแก้วน้ำจากเอยพร้อมดื่มมัน

“ทั้งสองคนนั่งกันไปก่อนนะ แม่ขอไปซื้อของที่ร้านชำหน่อย เดี๋ยวมา” แม่ของเอยว่าพร้อมวางมือจากการเด็ดใบกระเพรา

“เอยทำต่อเองครับแม่” เอยว่า ก่อนที่จึงเลื่อนมานั่งแทนที่แม่ของตนเอง แล้วเริ่มทำต่อ กวินนั่งมองเอยทำงานด้วยรอยิ้มบางๆ

“ไม่คิดจะเปิดร้านอาหารเหรอ?” กวินเอ่ยถามขึ้น

“เคยคิดครับ...แต่แม่ชอบขายแบบนี้มากกว่า ร้านอาหารวุ่นวายไปครับ” เอยตอบ กวินเงียบไม่พูดอะไรกลับนั่งดูโฆษณาในทีวีอยู่

“เอ่อ....ผมได้ยินมา” จู่ๆเอ่ยก็เกริ่นๆขึ้นมา กวินละสายตาจากทีวีมามองเอยที่กำลังจะเอ่ยถามอะไรสักอย่าง

“ได้ยินอะไรมา?” กวินถาม

“คุณมินตรา...เป็นคู่หมั้นใช่ไหมครับ?” เอยถามขึ้นมา ก่อนที่จะออกแรงเด็ดใบกระเพราแรงขึ้น กวินเงียบไปอึดใจก่อนจะตอบออกมา

“มันเป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว และฉันปฏิเสธไปตั้งนานแล้ว” กวินบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ”

“ใช่ ไปได้ยินอะไรมาจากไหน?” กวินถาม

“คือ...เอ่อ...ผมได้ยินพนักงานเขาพูดกันครับ” เอยตอบ

“เก่งกันจริง ไปรู้เรื่องนี้กันได้” กวินพูด

“ที่ผ่านมา ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคุณเลย ความชอบ เรื่องที่บ้าน หรือเรื่องของคุณที่ผมสมควรรู้...แต่ผมกลับไม่รู้เลย ทั้งที่เป็น...แฟนคุณแท้ๆ” เอยก้มหน้าลงพร้อมพูดออกมา เมื่อได้ยินอย่างนั้น กวินก็ลุกขึ้นไปนั่งข้างๆเอย ก่อนที่จะโอบเอวของเอยดึงเข้ามาใกล้ๆตัว

“อยากรู้เรื่องอะไรก็ถามฉันมา” กวินว่า เอยหน้าแดงนิดๆ ก่อนที่จะขยับตัวน้อยๆ เพราะกลัวแม่จะมาเห็นเข้า

“คุณ...มีพี่ชายเหรอครับ?” เอยถาม

“ใช่ พี่ชายกับน้องชาย ฉันคนกลาง” กวินตอบ

“ชื่ออะไรกันบ้างครับ?”

“พี่ชายฉันชื่อกฤศแต่งงานแล้วมีลูกชายฝาแฝด ส่วนเจ้ากรินตอนนี้เรียนอยู่ปีสาม” กวินตอบ

“คุณมีหลานฝาแฝดด้วยเหรอครับ”

“ตอนนี้ขวบกว่าๆ ซนเหมือนลิง” กวินว่า

“น่ารักออกครับ” เอยยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงเด็กผู้ชายที่หน้าตาเหมือนกันสองคน

“ถ้าอย่างนั้น อาทิตย์นี้ฉันจะพาเธอไปบ้าน แล้วเธอจะรู้ว่าลิงในร่างคนเป็นยังไง” กวินบอก

“เดี๋ยวนะครับ...ให้ผมไปบ้าน แบบนั้นมันจะไม่ดีนะครับ” เอยละล่ำละลักพูด

“ไม่ดียังไง เธอเป็นแฟนฉัน ฉันก็ต้องพาเธอไปบ้านสิ” กวินหันมามองหน้าด้วยสายตานิ่งๆ

“ที่บ้านคุณ...เอ่อ...คือผม...เป็นผู้ชายนะครับ” เอยไม่เห็นด้วยเลยหากกวินจะพาตนเองไปแนะนำที่บ้านในฐานะแฟน

“ผู้ชายแล้วยังไง?” กวินเริ่มแสดงสีหน้าโมโหขึ้นมา จนเอยไม่รู้จะทำอย่างไรดี

“เกรงว่า...จะไม่เหมาะ..ที่บ้านคุณ คือระดับนั้น...ผมคนธรรมดา”

“เธอไม่เชื่อมั่นในการคบกับฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?” กวินถามขึ้นมา

“เปล่าครับ...แต่ผม ...กลัวที่บ้านคุณจะรับไม่ได้” เอยพูดออกมาเสียงเบา

“เธอยังไม่เข้าไปแล้วจะรู้อะไร อย่าตัดสินบ้านฉันเพราะนามสกุลหรือฐานะ” กวินบอก

“ขอโทษครับ...” เอยตอบ

“ไม่เป็นไร” กวินบอกด้วยใบหน้านิ่งๆ ทั้งสองคนนั่งเงียบๆอยู่เช่นนั้นจนแม่ของเอยมา

“โทษทีลูก แม่คุยกับเจ้าของร้านเพลิน” แม่ของเอยว่าพร้อมหัวเราะ

“ไม่เป็นไรครับ เสร็จพอดี” เอยว่าก่อนที่จะลุกขึ้นเอาใบกระเพราเข้าตู้เย็น

“เดี๋ยวแม่ทำกับข้าวให้นะ รอหน่อยได้ไหมกวิน” แม่ของเอยหันไปถามกวิน

“รอได้ครับคุณแม่” กวินตอบ

“นั่งคุยกันไปพลางๆนะ แม่ไปเข้าครัวก่อน” แม่ของเอยว่า ก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในครัว



          เอยนั่งนิ่งๆ พอๆกับกวินที่นั่งนิ่งเช่นเดียวกัน เอยได้แต่คิดในใจว่าจะทำอย่างไรดีหากต้องไปบ้านของกวินจริงๆ มีพ่อแม่ที่ไหนจะรับความรักแบบนี้ได้ ใครจะรับได้ที่ลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย อีกทั้งยังเป็นบ้านเศวตเจริญ เศรษฐีระดับต้นๆของประเทศเสียด้วย เอยเริ่มคิดหนัก เรื่องสังคม ฐานะ เป็นไปได้ยากสำหรับเอย

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ” กวินเป็นผู้ทำลายความเงียบขึ้นมา เอยพยักหน้ารับ ก่อนที่จะลุกไปยังห้องของตนเอง



          กวินที่เห็นเอยเดินขึ้นห้องไปแล้ว จึงลุกขึ้นจากโซฟาเดินไปยังห้องครัว เจอแม่ของเอยกำลังผัดอะไรสักอย่างอยู่บนเตา กวินเดินเข้าไปใกล้ๆแม่ของเอย ก่อนที่จะยกมือไหว้พร้อมกับพูดอะไรสักอย่าง แม่ของเอยจึงรีบปิดเตา หันมาฟังคำพูดของกวินที่ทำเอาอ้าปากค้างอย่างน่าตกใจ สีหน้าแม่ของเอยดูตกตะลึงไม่น้อย



          กวินยังคงพูดไปเรื่อยๆด้วยใบหน้านิ่งๆของตนเอง ก่อนที่จะยกมือไหว้แม่ของเอยอีกครั้งราวกับขอโทษ แม่ของเอยที่ดูจะตกใจ ค่อยๆเปลี่ยนสีหน้าที่ดูสงบขึ้นเรื่อยๆ เธอถอนหายใจเบาๆออกมา ก่อนที่จะค่อยยิ้มให้กวิน และพูดอะไรออกมาสักอย่างที่มีแต่กวินเท่านั้นที่ได้ยิน กวินพยักหน้ารับ รอยยิ้มบางๆของกวินเผยให้เห็นออกมา

“ผมสัญญาครับคุณแม่” กวินว่า ในขณะที่เอยกำลังเดินลงมาพอดี

“เอ่อ...มีอะไรกันรึเปล่าครับ?” เอยที่เห็นกวินยืนอยู่ในครัว จึงเอ่ยถามอย่างสงสัย

“เปล่าจ้ะ เอยไปเตรียมจานไป แม่ใกล้จะทำเสร็จแล้ว” แม่ของเอยบอก กวินจึงหันไปหยิบจานมาวางให้ ก่อนที่จะเดินออกมาหาเอยที่ยืนรออยู่หน้าครัว

“ไปช่วยแม่เตรียมสิ” กวินบอกเอย ที่ยังคงงงๆก็เดินเขาไปในครัวไปช่วยแม่เตรียมกับตักกับข้าว



          ตอนนี้ทั้งเอย กวิน และแม่ของเอยนั่งทานข้าวกันพร้อมกันบนโต๊ะอาหาร วันนี้เป็นอีกวันที่กวินดูจะเจริญอาหาร เพราะกวินเติมข้าวถึงสองครั้ง แม่ของเอยมองกวินด้วยรอยยิ้มบางๆ ก่อนที่ตักกับข้าวให้กวินเสียเต็มจาน และกวินก็ทานมันจนหมด เอยได้แต่มองอย่างสงสัย หรือเมื่อครู่ตอนที่เอยขึ้นห้องไปทั้งสองคงจะคุยกันถูกคอ

“เป็นไปไม่ได้” เอยพึมพำกับตนเอง เพราะกวินไม่ใช่คนที่จะชวนใครคุย ใบหน้าก็นิ่ง พูดก็น้อย ไม่มีทางที่จะชวนแม่ของตนเองพูดคุยได้

“บ่นอะไรเอย รีบกินสิลูก เดี๋ยวเย็นหมด” แม่ของเอยว่า



          ในที่สุดก็ทานจนหมด เอยเป็นคนเก็บกวาดล้างจานเช่นเคย แต่คราวนี้แปลกไป กวินกลับมาช่วยเอยด้วย

“ทำเป็นเหรอครับ?” เอยถาม

“ทำไมจะไม่เคย” กวินว่า ก่อนที่จะช่วยเอยเช็ดจาน เอยได้แต่หัวเราะออกมา

“ตลกเหรอ?” กวินถาม

“เปล่าครับ..แค่นึกสภาพคุณทำงานแบบนี้ไม่ออก” เอยว่าพลางยิ้ม

“อยู่กับฉันก็หัวเราะเยอะๆ อย่าเอาแต่ทำท่าอาย” กวินว่า และช่วยเอยเช็ดจานจนเสร็จ



          กวินและเอยมานั่งดูทีวีต่อ โดยที่มีแม่ของเอยเล่าเรื่องนั้นนี่ รวมไปถึงเล่าเรื่องเอยตอนเด็กด้วย ระหว่างที่เล่า กวินได้แต่ยกยิ้มมุมปาก เอยสะกิดแม่ให้หยุดหลายครั้งแต่แม่ดูจะสนุกสนานกับการเผาเอย งานนี้จบ เวลาก็ปาไปสามทุ่มเห็นจะได้แล้ว

“เริ่มจะดึกแล้วล่ะลูก กลับบ้านได้แล้วกวิน” แม่ของเอยบอก

“ครับ ผมกลับนะครับ” กวินว่าก่อนที่จะยกมือไหว้แม่ของเอย



          เอยเดินออกมาส่งกวินถึงที่รถ กวินเดินขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่อง และลดกระจกลงพร้อมกับเรียกเอยให้เข้าไปหา

“ครับ?” เอยเดินเข้าไปใกล้ๆ กวินก็ดึงเอยเข้ามาก่อนที่จะจูบปากของเอยแผ่วเบา เอยผละตัวเองออกมาอย่างรู้สึกตกใจ พลางมองซ้ายมองขวาอย่างใจเต้นแรง

“คุณกวิน!!” เอยร้องออกมาเบาๆ กลัวเหลือเกินหากใครมาเห็นเข้า

“กลับละนะ” กวินว่า

“ขับรถดีๆนะครับ เอ่อ ถ้าถึงแล้วโทรบอกผมได้ไหมครับ ถ้าไม่เป็นการรบกวน..” เอยพูดออกมา

“อืม ถึงแล้วฉันจะโทรหา” กวินบอก ก่อนที่จะปิดกระจกรถแล้วขับรถออกไป



          เอยเดินข้าไปบ้านพบว่าแม่ยังคงนั่งอยู่หน้าทีวี เอยเดินเข้าไปหาแม่ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆแม่ และโอบเอวของแม่หลวมๆอย่างอ้อนๆ

“ทำงานเหนื่อยไหมลูก?” แม่ถามเอย

“ไม่เหนื่อยครับ” เอยบอก

“เอย....อะไรที่เป็นความสุขก็ไขว่คว้าให้กับตัวเองบ้างนะลูก ใช้ชีวิตเราให้คุ้มที่สุด” แม่ของเอยพูดก่อนที่จะลูบหัวเอยเบาๆ

“ทำไมพูดแบบนั้นครับแม่?” เอยถามออกมาทั้งที่ยังคงกอดเอวแม่อยู่

“ลูกเหนื่อยเพื่อแม่มาตลอด ถึงเวลาที่จะต้องหาความสุขใส่ตัวเองนะ”

“ทุกวันนี้เอยก็มีความสุขครับแม่” เอยบอก

“เอย...ไม่ว่าเอยจะเป็นอะไร เอยจะเป็นแบบไหน จะรักจะชอบอะไร ยังไงเอยก็เป็นลูกของแม่นะ ให้เอยจำไว้เสมอ...ว่าแม่ไม่มีทางจะไม่รักลูก ต่อให้ลูกจะเป็นอะไรก็ตาม” แม่ของเอยบอก

“ครับแม่...เอยรักแม่ครับ” เอยกอดแม่โยกตัวเบาๆ ก่อนจะยิ้มออกมา รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้กอดแม่..



          เอยและแม่คุยกันต่อเรื่อยๆพักใหญ่ จากนั้นเอยก็ขอตัวกลับห้อง เมื่อเดินเข้าห้องโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นพอดี กวินเป็นคนโทรมา

“ถึงแล้วเหรอครับ?”

“ถึงแล้ว” กวินว่า

“ถ้าอย่างนั้นฝันดีนะครับ” เอยว่า

“เธอก็ด้วย” กวินพูด เอยจึงวางสายไป



          เอยปิดไฟ ถอดแว่นพร้อมกับสวดมนต์ก่อนนอนเช่นเคย นึกถึงตอนที่กวินหอมแก้มก่อนออกรถทำให้อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา เอยยิ้มอยู่เช่นนั้นก่อนที่จะค่อยๆหลับไปโดยที่ใบหน้ายังคงระบายด้วยรอยยิ้มอยู่...

++++++++++++++++++

   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 03-01-2015 15:30:02

 :-[ กวินขอเอยกับคุณแม่แน่เลยย

ชัดเจนแบบนี้ชอบ
ส่วนยัยมินตราท่าจะอยากจะจับกวินจนตัวสั่น

เหอออออออออ
 :เฮ้อ:
ไม่รู้ครอบครัวกวินจะเป็นไงบ้าง
ขอให้ยอมรับเอยจริงๆเถอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 03-01-2015 15:43:43

รอตอนที่เอยจะได้ไปเจอกับน้องแฝดด้วยใจจดจ่อ~~~  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 03-01-2015 15:54:57

อร๊ายยย กวินต้องบอกเรื่องของทั้งคู่ให้กับแม่เอยและขอดูแลเอยแน่เลยอะ ชอบกวิน ชอบเอย แต่ไม่ชอบยัยมินตรา 

ปล.ชอบเรื่องนี้อะ ติดงอมแงม ขอบคุนนะคะคนเขียนที่แต่งนิยายดีๆมาลงให้อ่านกัน สนุก ชอบ ละมุนมากเลย ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-01-2015 15:57:46

ลูกเขยเขามาขอเอยกับแม่ยายแล้ว
ทีนี้ก็เหลือพาลูกสะใภ้ไปแนะนำให้ที่บ้านรู้จักบ้าง อิอิ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
แล้วก็รักษาสุขภาพด้วยค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 03-01-2015 15:59:03

 o13 กวินนายแน่มาก รอน้องเอยไปบ้านกวินจะเป็นงัยบ้าง น่าจะผ่านไปได้ด้วยดี อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 03-01-2015 16:12:57

ในเมื่ิอกวินพูดอย่างนั้นก็ลองสักตั้งนะเอย สงสารเอยนะ กวินยังให้ความรู้สึกมั่นใจไรไม่ค่อยได้เพราะเอยไม่ค่อยรู้อะไรเนี่ยแหละ ปากก็หนัก ซึนก็ซึน นี่ขนาดปรับตัวลงให้เอยเยอะแล้วนะเนี่ย ยังดีที่เอยถาม ไม่เก็บไว้คิดมากนาน คำว่ารักกันเป็นแค่จุดเริ่มต้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-01-2015 16:15:27

 o13 ให้กวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 03-01-2015 16:15:55

ชอบกวินมากๆ ชัดเจนและให้เกรียติเอยมากเลย ชอบตอนที่บอกแม่เอยจัง ปลื้มมมมมมแทนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: jaokhwan ที่ 03-01-2015 16:20:40

 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: นิรนาม ที่ 03-01-2015 16:23:43

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 03-01-2015 16:59:01

ครอบครัวกวินคงเป็นอะไรที่แบบคาดไม่ถึงแน่ๆ
ขนาดเจ้าตัวยังพูดเองเลย :ling2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 03-01-2015 17:07:10

เขินแปป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 03-01-2015 17:17:42

 :กอด1:  พักผ่อนมากๆนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 03-01-2015 17:18:02

ฟินจริงอะไรจริงตอนนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 03-01-2015 17:19:44

โมเมนต์น่ารักตลอดเลยคู่นี้ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 03-01-2015 17:48:26

กวินจะพาลูกสะใภ้เข้าบ้านแล้วววว  :o8:  กวินออกตัวเป็นลูกเขยที่ดีเลยนะ  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 03-01-2015 18:10:50

กวินขอเอยกับคุณแม่แหงๆเลย เยี่ยม o13
แต่ที่บ้านกวินก็มีทายาทจากพี่ชายแล้ว เรื่องที่กวินชอบเอย ไม่น่าจะมีปัญหา...หรือเปล่า? :katai1:
ก็กวินพูดเองว่าอย่าเพิ่งตัดสินจากนามสกุลหรือฐานะ ที่บ้านกวินต้องใจดีนะ เดี๋ยวเอยรับไม่ไหว :z3:
ส่วนมินตรา ไปชอบคนที่เขาชอบเราดีกว่า ทั้งสวยทั้งรวย น่าจะหาไม่ยากน้าาา อย่ามายุ่งกับกวินเลย กวินแฟนเอยนะ ทีมเอยก็เยอะนะ :z2:
คุณคนเขียนหายไวๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 03-01-2015 18:15:45

กรี๊ดกวินนี่ดีงามมาก ออกตัวกะแม่ยายแล้ว รอตอนพากวินไปหาแม่สามีหุๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 03-01-2015 18:28:04

บ้านเอยไฟเขียวให้กวินแล้ว แล้วบ้านกวินล่ะจะไฟเขียวรึเปล่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 03-01-2015 18:42:45

โอ๊ย ชอบเรื่องนี้ เอยน่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 03-01-2015 19:04:42

อย่างที่คาด  กวินต้องสัญญาอะไรไว้กับครอบครัวเรื่องของเอยแน่นอน
รอคอยวันที่จะพาเอยไปบ้านนะ
กวิน
 :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 03-01-2015 19:08:02

น่ารักมาก เขินจัง  :o8:  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 03-01-2015 19:16:17

น่ารักกกกกกกกกกกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
และก็ฟิน+เขินๆแทนเอยอ่ะะะะะะะะะะะะะะะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 03-01-2015 19:24:33

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 03-01-2015 19:25:58

เย้ มาต่อแล้ว สนุกมากเลย กวิน ต้องพูดเรื่องเอยแน่ๆเลย  :mew1:  :mew1:  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-01-2015 19:37:24

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 03-01-2015 19:42:07

 o13 กวินนายแน่มากก แหมให้ด่ามาตั้งหลายตอน 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 03-01-2015 19:56:58

กวินคนแมน!!!!  o13

รอให้เปิดตัวกับที่บ้านกวินเร็วๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 03-01-2015 20:45:00

กวิน เปิดตัวกับคุณแม่เอยแล้วใช่ม้าาา
รอตอนเปิดตัวกับทางบ้านกวินค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 03-01-2015 20:55:39

เอยหัวอ่อนอ่ะ กลัวทางบ้านกวินจริงๆเล๊ย  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 03-01-2015 21:00:34

ดูแลน้องให้ดีๆนะ

เคลียร์กะที่บ้านให้ดีหรือยังหว่า

น่าจะยัง........ :ling3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 03-01-2015 21:18:13

กวินเข้าไปคุยกับคุณแม่แล้วสินะะะะะ o13
สู้นะเอย กวินเค้ายังมั่นใจในตัวเราเลย :กอด1:
รอตอนต่อไปน้าา คนแต่งแข็งแรงๆ :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 03-01-2015 21:28:30

คุณแม่น้องเอยไฟเขียวแล้ว ทางบ้านกวินละ ลุ้น ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 03-01-2015 21:38:17

สวัสดีปีใหม่คุณนักเขียนย้อนหลังนะคะ :L2:

ขอให้หายป่วยไวๆค่ะ

เอาใจช่วยเอยกับกวิน กับความรักที่จะฝ่าอุปสรรคไปด้วยกัน :-[

ขอให้กวินชัดเจน แบบนี้ตลอดไป    :impress2:

ลุ้นเรื่องราวความรักของเอยกับกวินต่อไปค่ะ :katai1:

ขอบคุณค่ะนักเขียน :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 03-01-2015 21:40:24

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 03-01-2015 21:43:16

กวินงวดนี้กวาดใจแม่ยกไปหมดเลย   เราเทใจมห้กวินไปหมดแล้ว นางออกตัวแรงจริงๆ

สงสัยกวินเอ่ยปากบอก+ขอเอยกับแม่เอยแล้วหรือเปล่า? ก่อนจะพาเอยไปเปิดตัวที่บ้าน

เรึ่องมินตรานี่กวินจัดการได้ในระดับดีทีเดียว ขาดแต่ประกาศเท่านั้นแหละว่าเอยเป็นแฟน

ไม่แน่ว่าเรึ่องมินตรานี้จะเป็นแม่กวินเองที่เจ้ากี้เจ้าการหรือเปล่านะ?

ลุ้นค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 03-01-2015 21:44:59

ทำดีๆ555 o13 อรั้ยยยย รอตอนไปบ้านกวินนะ o22

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ รักกกกก :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 03-01-2015 22:02:43

รอลุ้นให้กวินพาเอยเข้าบ้าน :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 03-01-2015 22:05:16

กวินชัดเจนดีจัง
้ไม่รู้ว่าบอกอะไรแม่เอย
แต่ในเนื้อความตามมโน
ทำเราเขินนะ รู้มั้ย  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 03-01-2015 22:12:05

กวินน วันนี้ยิ่งถูกใจแฟนคลับอ่ะ
บทจะคืบหน้า นายก็ไวเหลือเกิน
อยากเห็นเอยโดนเด็กลิงแฝดป่วน 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 03-01-2015 22:14:25

กวินจริิงจังกับเอยแน่นอน ออกตัวกับแม่ยายขนาดนี้

ทำอะไรให้ผู้ใหญ่รับรู้น่ะดีที่สุด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 03-01-2015 23:12:42

เขินตามหนูเอยจะบ้า
กวินได้ใจแม่ยกไปเต็มๆ
 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 03-01-2015 23:50:40

กวินชัดเจนดีทุกเรื่องคนอ่านปลื้มมากค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 04-01-2015 00:28:50

เพิ่งได้มาอ่านรู้สึกว่าพลาดอย่างแรงงง นี่ชั้นไปอยู่ที่ไหนมาเนี่ยยย
ตอนแรกหมั่นไส้กวินนะมัวแต่ทำซึนอยู่ได้ แต่ไม่สามารถด่าได้เพราะชื่อเดียวกับเจ้านายเรา 555
น้องเอยน่าร๊ากกกกก ให้ความรู้สึกว่าเป็นน้องน้อยของพี่ ๆ ในกลุ่มเลย ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 04-01-2015 00:50:19

ตามทันแล้ววววว
น่ารักมากกกก
ตอนปรกขัดใจกวิน เก๊กอยู่นั่นแหละ
แต่ตอนนี้หลงงงง555555555 :hao6:
เอยก็น่ารักกกก น่าแกล้งงงมากลูก
ติดตามนะคะะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Ammair ที่ 04-01-2015 04:58:43

 :o8: :-[ :-[      น่ารักมากเลย o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 04-01-2015 09:23:05

จิ้มๆๆๆๆๆ กำลังไล่อ่านจร้า เค้าว่าฟินกันอ่ะ แต่ตอนนี้อยู่ในโหมดมั่นไส้พระเอก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 04-01-2015 09:48:38

จะเปิดตัวสะใภ้ ที่บ้านกวินจะมีปฏิกิริยายังไงนะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 04-01-2015 09:54:17

กวินพูดอะไรกับแม่นะ
ดูแล้วแม่คงพอใจกวินอยู่ไม่น้อย

เรื่องเอยกวินชัด้จนขึ้นเยอะมาก จะพาไปบ้านอีก
ฟินฟิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 04-01-2015 10:02:51

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 30

พลาดท่า...   





          วันนี้เป็นวันพฤหัส เป็นวันที่เอยจะต้องมีประชุมนอกเวลาหลังเลิกงาน สองวันที่ผ่านมากวินบินไปต่างประเทศอีกแล้ว และวันพรุ่งนี้กวินถึงจะกลับมา ช่วงนี้เอยจึงว่างไม่ได้ไปไหนมาไหน ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน เป็นอย่างนี้มาสองวันแล้ว

“เอย..เตรียมเอกสารเสร็จรึยัง?” พี่แปงถาม



          ตอนนี้ทั้งแผนกดูวุ่นวายเพราะเนื่องจากการที่จะต้องเข้าประชุมหลังเลิกงาน เสียงบ่นโอดครวญของใครหลายคนดังขึ้นมาเป็นระลอก เพราะเวลาเลิกงานใครๆก็อยากกลับบ้านกันทั้งนั้น แต่โชคยังดีที่การเข้าประชุมครั้งนี้จะได้รับโอทีด้วย สำหรับเอยจึงแค่คิดว่าทำงานล่วงเวลาก็เท่านั้น

“เอยๆ ช่วยไปถ่ายเอกสารอันนี้ให้พี่หน่อยสิ” พี่ขาวหันมาบอกเอยพร้อมยื่นเอกสารชุดหนึ่งให้เอย



          เอยเดินไปเดินมาอย่างนี้ทั้งวันจนขาล้า และในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะต้องเข้าประชุม การประชุมวันนี้ก็น่าปวดหัวที่สุด ตกลงกันไม่รู้เรื่อง อีกทั้งโดนตำหนิกันเป็นแถบๆ เอกภพก็ตำหนิเอยและพี่แปงด้วยที่พลาดส่งหัวข้องบประมาณล่าช้า งานนี้โดนกันถ้วนหน้า

“เหนื่อยเป็นบ้า” เวลาผ่านไปสองชั่วโมงกว่าจะประชุมเสร็จ พี่แปงนั่งพิงเก้าอี้พลางบ่นออกมา

“นี่เป็นครั้งแรกที่โดนสวดยับขนาดนี้” พี่ขาวเองก็นั่งหมดแรงพอๆกับพี่แปง

“นั่นสิครับ” เอยเห็นด้วยกับทั้งสอง ก่อนที่จะเก็บเอกสารทั้งหมดสอดในแฟ้มและใส่กระเป๋าสะพายอีกที

“กลับบ้านกันเถอะครับ” เอยว่า

“ให้พี่ไปส่งไหมเอย?” พี่ขาวถามขึ้น

“ไม่เป็นไรครับพี่ขาว” เอยบอก

“เอยยังโกรธพี่เหรอ?” พี่ขาวพูดด้วยสีหน้าที่ดูสลดลง พี่แปงหันมองหน้าเอยที่โบกมือปฏิเสธพัลวัน

“ไม่ใช่อย่างนั้นครับพี่ขาว ไว้วันหลังดีกว่าครับ วันนี้พวกเราแยกย้ายกลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่า” เอยว่า

“ก็ได้ๆ” พี่ขาวว่า จากนั้นทั้งหมดจึงแยกย้ายไปกันกลับบ้าน



          เอยขึ้นรถเมล์สายประจำที่ขึ้นทุกวัน ผู้โดยสารไม่เยอะเท่าไหร่ในสายตาของเอย เอยเดินไปยังเบาะหลังก่อนที่จะนั่งลงอย่างรู้สึกหมดแรง ลมเย็นๆที่โกรกเข้ามายังหน้าต่างที่เปิดไว้อีกทั้งความเมื่อยล้าที่เกาะกินตามร่างกาย เอยเลยผลอยหลับไปทั้งที่ยังอยู่บนรถเมล์



          สะดุ้งตื่นก็พบว่าเลยป้ายมาเสียแล้ว เอยรีบลงจากรถเมล์ทันที วันนี้รู้สึกว่าโชคไม่ดีเอามากๆ ทำงานก็เหนื่อย โดนหัวหน้าตำหนิ แถมหลับเลยป้ายอีกต่างหาก เอยเดินลากขาไปอย่างๆช้า เดินไปอีกไม่นานก็ถึงปากซอยเข้าบ้านแล้ว

“วันนี้ดวงไม่ดีเลย”



          เอยบ่นกับตนเอง ก่อนที่จะเดินเข้าซอยบ้านอย่างปกติที่เดินทุกวัน เดินไปพลางมองไปรอบๆ วันนี้ผู้คนหายไปไหนก็หมด เพราะรู้สึกเงียบเชียบเหลือเกิน เอยมองดูนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้ตอนนี้สองทุ่มกว่าแล้ว

“โทษนะครับ?” จู่ๆมีเสียงผู้ชายคนหนึ่งที่เดินสวนมาเอ่ยทักเอย

“ครับ?” เอยขานรับอย่างงงๆ

“ใช่คุณพีระนัมรึเปล่าครับ?” ผู้ชายคนนั้นถาม

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ผิดตัว” เสียงชายคนนั้นพูดเบาๆ ก่อนที่จะเอาผ้าสีขาวที่มีกลิ่นฉุนโปะจมูกของเอย เอยพยามดิ้น ดวงตาเบิกกว้างอย่างตกใจ เพียงไม่กี่อึดใจเอยก็หมดสติไป...

...
..
.


          ดวงตาที่รู้สึกหนักอึ้งค่อยๆลืมขึ้นมา ความปวดทึบแล่นริ้วไปทั้งศีรษะ ราวกับถูกค้อนทุบหัวก็ไม่ผิด เอยลืมตาขึ้นมาช้าๆ พยายามขยับร่างกายแต่ดูเหมือนจะติดขัด ภาพที่เห็นครั้งสุดท้ายคือมีชายคนหนึ่งเข้ามาถามอะไรนิดหน่อย และเพียงเท่านั้นก็ถูกเอาผ้าอุดปากแล้วสติก็เลือนหายไป พอนึกได้เช่นนั้น เอยก็ตั้งสติทำท่าจะลุกขึ้นแต่ก็ล้มลงไม่เป็นท่า เพราะเอยโดนมัดมือมัดไพล่หลังอีกทั้งขาก็โดนมัดติดกันจึงขยับตัวไม่ได้ ที่ปากมีผ้าคาดรั้งเอาไว้เพราะป้องกันการส่งเสียงร้อง



          พอมองไปรอบๆก็พบที่นี่ดูเหมือนจะเป็นโกดังร้าง ซึ่งไม่อาจทราบได้ว่าที่นี่ที่ไหน เอยรู้สึกได้ว่าความกลัวกำลังเพิ่มขึ้น ไม่ผิดแน่...นี่เป็นฝีมือของท่านสุเดชแน่ๆ

“แม่งโทรมาอยู่ได้ รำคาญ!!” เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้น เอยรีบทำท่านอนลงไปอีกครั้ง ราวกับว่าตอนนี้ตนเองยังไม่ได้สติ
“มึงก็ปิดเครื่องสิวะ” เสียงของอีกคนดังขึ้น

“สงสัยมีคนนึกออกแล้วว่าไอ้แว่นนี่หายตัวไป กูเห็นโทรหามันหลายสายแล้ว” เสียงบุคคลที่สามดังขึ้น เอยนอนนิ่งพลางเงี่ยหูฟัง คาดว่าตอนนี้มีคนอยู่ในนี้ถึงสามคน

“แล้วคำสั่งบอกให้เก็บมันเลยรึเปล่า?”

“ยังว่ะ เขาบอกให้รอจนกว่าจะพรุ่งนี้ถึงจะจัดการ ก็ไม่รู้ว่าให้จับตัวมาทำไม แทนที่จะฆ่าทิ้งไปซะก็สิ้นเรื่อง” เสียงของคนที่สองพูดขึ้น

“เห็นว่าจะเอามาขู่ๆเฉยๆ แต่แบบนี้กูว่ายิงทิ้งง่ายกว่า”



          เสียงสนทนาเหล่านั้นเข้าหูของเอยทั้งหมด จู่ๆรู้สึกว่าน้ำตาไหลออกมาตรงหางตา นี่มันเวลากี่โมงกี่ยามกันแล้ว เอยคิดถึงแม่ขึ้นมา ว่าตอนนี้แม่จะรู้ไหมว่าเอยหายตัวไป และคนอื่นๆจะรู้หรือเปล่าว่าเอยหายไป



          แล้วใครที่โทรมาหลายสายหรือว่าจะเป็นกวินที่โทรมา เอยพยายามหลับตาต่อไปจนกระทั่งได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินเข้ามาเพิ่มเข้ามา

“จับเพิ่มมาแล้ว” ชายคนหนึ่งพูดขึ้น



          เอยรู้สึกได้ว่ามีอะไรชนเข้ากับหลังของเอย ได้ยินเสียงอู้อี้น่าจะมีใครสักคนถูกจับตัวมา เอยหรี่ตามอง ช่วงจังหวะที่พวกมันเผลอ  เอยเลยรีบพลิกตัวกลับไปยังอีกด้าน รู้สึกปวดแขนเพราะถูกมัดไพล่หลังอยู่แต่ก็ต้องพลิกตัว และเมื่อพลิกกลับไปได้ก็พบว่าคนที่โดนจับตัวมาคืออุมาวดีหรือพี่อุ้ม แฟนของเอกภพนั่นเอง



          เธอพยายามส่งเสียงร้อง น้ำหูน้ำตาไหลออกมา ดวงตาตื่นตระหนกอย่างรู้สึกหวาดกลัว เอยพยายามส่งสายตาให้เธอใจเย็นๆ พี่อุ้มมองตาของเอยก่อนที่จะเริ่มหยุดร้องไห้แต่ยังคงพยายามส่งเสียงออกมา

“เมื่อไหร่อีนี่จะหยุดร้องเสียที”



          เสียงของผู้ชายคนนั้นดูจะรำคาญพี่อุ้มมาก ใช้เท้าเตะขาพี่อุ้มเบาๆ เธอจึงเริ่มหยุดส่งเสียง ตอนนี้ในหัวของเอยเต็มไปด้วยความหวาดกลัว รู้แน่ชัดว่าต้องเป็นฝีมือของท่านสุเดชแน่ๆ เอยพลางนึกคนที่กวินสั่งให้มาติดตาม ทำไมถึงพลาดได้ เอยเอาแต่คิดถึงแม่ กวิน ไทป์ และคนรู้จักคนอื่นๆ



          ตอนนี้กวินก็ยังอยู่ต่างประเทศ จะมีใครรับรู้ได้บ้างว่าตอนนี้เอยถูกจับตัวมา ที่ตั้งก็ไม่ทราบ โกดังร้างเช่นนี้อาจจะเป็นต่างจังหวัดก็เป็นได้ เอยคิดมากเสียงจนปวดหัวแทบระเบิด พี่อุ้มที่เงียบไปแล้วก็เริ่มร้องไห้ขึ้นมาอีกครั้ง เพราะน้ำตาของเธอเริ่มไหลนองหน้าแม้ว่าจะไม่มีเสียงสะอื้นออกมาก็ตาม



          เอยเริ่มรู้สึกปวดเนื้อตามตัว อาจจะเพราะถูกมัดอยู่ในท่านี้นานแล้ว เอยจึงพยายามขยับตัวเพื่อคลายความปวดเมื่อย

“มันตื่นแล้ว” เสียงของใครคนหนึ่งพูดขึ้น เอยมองไปยังใบหน้าอันเหี้ยมเกรียมของชายผู้นั้น พวกมันทั้งหมดมีกันสี่คน

“โทรหาไอ้คนที่ชื่อเอกภพก่อนเลย บอกมันว่าเมียมันกับลูกน้องโดนจับมา” ชายคนที่น่าจะเป็นหัวหน้าที่เอยดูจากรูปการณ์ ออกคำสั่งก่อนที่จะใช้เท้าถีบสะโพกเอย เอยร้องออกเบาๆ รู้สึกว่าตรงจุดนั้นต้องช้ำเป็นแน่



          คนที่ได้รับคำสั่งก็จัดการโทรศัพท์โทรไปหาเอกภพทันที เอยได้ยินแต่เสียงของฝั่งนี้ เสียงของฝั่งเอกภพนั้นไม่ได้ยินแม้แต่นิดเดียว

“เมียมึงกับลูกน้องมึงพวกกูจับมาแล้ว มึงจะเอาไง ถ้าจะมาก็ต้องมาคนเดียว” ชายคนนั้นพูด

“มึงไม่เชื่อเหรอ งั้นฟังเสียงพวกมันหน่อยเป็นไง” ชายคนนั้นว่า ก่อนที่จะดึงผ้าคาดปากของพี่อุ้มออก ส่วนอีกคนก็เดินมาดึงผ้าคาดปากของเอย พลางยื่นโทรศัพท์มาทางพี่อุ้มและเอย

“พี่เอก...ช่วยอุ้มกับน้องเอยด้วย!!” พี่อุ้มร้องออกมาเสียงดังทันทีที่ผ้าคาดปากถูกดึงออก

“หัวหน้าครับ....” เอยพูดได้เพียงเท่านั้น ก่อนที่จะถูกผ้าคาดปากต่อ พี่อุ้มเองก็เช่นกัน ถูกผ้าคาดปากไว้แล้ว

“เป็นไง ทีนี้มึงเชื่อรึยัง?” ชายคนนั้นหันโทรศัพท์กลับไปคุยต่อ

“กูมีข้อเสนอ...มึงต้องมาหาพวกกูพร้อมเอกสารที่มึงมี มาที่นี่ภายในคืนนี้ และห้ามบอกใครต้องมาคนเดียว ไม่อย่างนั้นสองคนนี่ได้ตายเป็นผีแน่” ชายคนนั้นว่า

“ที่อยู่.......” ชายคนนั้นบอกที่อยู่แก่เอกภพ ที่นี่ไม่ใช่ต่างจังหวัดอย่างที่เอยคิด แต่กลับเป็นในกรุงเทพนี่เอง เอยจำที่อยู่นั้นเอาไว้ขึ้นใจ อย่างน้อยก็อาจจะมีประโยชน์ขึ้นมาได้บ้าง



          ชายคนนั้นคุยกับเอกภพเสร็จแล้ว เอยพยายามมองบนโต๊ะที่อยู่ห่างออกไป พบว่าโทรศัพท์ของเอยวางอยู่บนโต๊ะ ยังคงมีการโทรมาเป็นระยะๆ จนคนพวกนั้นออกปากรำคาญหลายครั้งแต่ก็ไม่ยอมปิดมือถือของเอยเสียที



          เอยได้แต่มองโทรศัพท์ของตนเอง ความหวังเดียวในตอนนี้การโทรหาใครสักคนให้มาช่วย แต่เอยยังคงถูกมัดอยู่อย่างนี้จะให้หยิบโทรศัพท์มากดโทรคงไม่ได้

“ระหว่างรอมันมา กูว่ากลับไปนอนเอาแรงในรถก่อนดีกว่า”



          เสียงของหัวหน้ามันพูดขึ้น ทั้งหมดเห็นด้วยจึงพากันออกจากโกดัง ก่อนที่จะออกไปโดยไม่ลืมที่จะล็อคประตูด้วยแม่กุญแจจากข้างนอกด้วย โทรศัพท์ของเอยยังคงวางอยู่บนโต๊ะ เอยพยายามขยับตัวให้ได้มากที่สุด ก่อนที่ดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จ   



          เอยมองซ้ายขวา ว่าพอมีอะไรจะช่วยแก้เชือกนี่ได้หรือไม่ เอยพยายามขยับแขนที่ไพล่หลังบิดซ้ายขวาให้มันคลายตัวลง เชือกคลายลงไปบ้างแต่ก็ยังไม่พอที่จะทำให้เอยหลุดจากการพันธนาการนี้ได้



          ฉับพลันสายตาหันไปเห็นลังไม้อยู่ใกล้ๆที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างลวกๆ ตะปูตอกไม้โผล่ออกมาแหละดูแหลมคมพอที่จะให้เอยช่วยตัดเชือกนี้ได้ เอยขยับสะโพกกระเถิบไปยังลังไม้นั่นก่อนที่จะเอามือที่ถูกมัดไพล่หลังถูกับตะปูอันนั้น ถูไปถูมาพลาดโดนข้อมือบ้าง รู้สึกได้ว่าเลือดซึมออกมาและเจ็บแสบการการถูกตะปูครูด แต่เอยก็ยังคงพยายามถูมันจนในที่สุดเชือกก็ขาดลง



          ความหวังเริ่มมีมากขึ้น เอยพยายามแก้เชือกที่ขาให้คลายออกก่อนที่จะดึงผ้าคาดปากออกแล้ววิ่งไปคว้าโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ พี่อุ้มมองเอย แววตาของเธอดีใจเสียมากมายที่เห็นเอยกำลังกดโทรศัพท์โทร ความหวังที่จะรอดเริ่มมีขึ้นมาบ้างแล้ว



          เอยกดดูเบอร์ที่โทรเข้ามาหลายสาย มีทั้งของกวิน ของแม่ ไทป์และดาว ดูท่าตอนนี้ทุกคนน่าจะรู้แล้วว่าเอยหายตัวไป เอยกดโทรหากวินคนแรก เสียงรอสายดังขึ้น เพียงไม่นานกวินก็รับสาย

“เธอทำอะไรอยู่...ฉันโทรไปหลายสายแล้ว” น้ำเสียงของกวินโมโหมากจริงๆ

“คุณกวิน..ผมกับพี่อุ้มโดนจับตัวครับ ตอนนี้หัวหน้าเอกภพกำลังจะมาที่นี่” เอยละล่ำละลักพูด ดีใจเหลือเกินที่กวินรับสาย

“ทำไมพวกติดตามถึงพลาดให้เธอโดนจับไปได้ แล้วรู้รึเปล่าว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน?” กวินถาม น้ำเสียงของกวินดูจะตกใจเอามาก เป็นครั้งแรกจริงๆที่ได้ยิน

“แต่ตอนนี้คุณกวินอยู่อังกฤษไม่ใช่เหรอครับ?” เอยถามขึ้น

“เธอรู้รึเปล่าว่าอยู่ที่ไหน?” กวินถามซ้ำ ดูเหมือนไม่ได้ฟังคำถามที่เอยถามออกไป

“อยู่ที่.........” เอยจำที่อยู่ที่ชายที่จับตัวมาบอกเอกภพไป

“ใจเย็นๆ....เธอจะต้องปลอดภัย ฉันจะไปช่วยเธอเอง” กวินว่า เอยเม้มริมฝีปาก น้ำตาทำท่าจะไหลออกมา

“ครับ” เอยพูดแค่นั้นก่อนที่จะริบวางโทรศัพท์ และกลับไปแก้มัดให้พี่อุ้ม

“พี่อุ้มครับ ผมจะแก้มัดหลวมๆนะครับ แต่อย่าเพิ่งให้พวกมันรู้ตัวว่าว่าเราแก้มัดได้แล้ว นอนนิ่งๆไปก่อนนะครับ”



          เอยพูด พี่อุ้มพยักหน้าอย่างเข้าใจ เอยจึงแก้มัดให้หลวมๆ ก่อนที่จะหันมามัดตนเองแบบหลวมๆเช่นกัน พยายามจัดฉากให้เหมือนเดิมว่ากำลังโดนมัดเหมือนครั้งแรกที่ถูกพาตัวมา เสียงตะกุกตะกักตรงประตูโกดังขึ้น เอยรีบทำท่าล้มตัวลงนอนทันที พี่อุ้มเองก็เช่นกันรีบหลับตาราวกับว่าตนเองหลับอยู่

“ห่า ลืมโทรศัพท์” เสียงมันบ่นๆขึ้นมา ก่อนที่จะคว้าโทรศัพท์ออกไป แล้วล็อคประตูไว้อย่าเดิม เอยถอนหายใจอย่างโล่งอก อย่างน้อยก็โทรบอกกวินแล้ว เชื่อใจว่ากวินจะต้องมาช่วยแน่นอน เอยมั่นใจว่ากวินต้องมา



          เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ที่เอยยังคงนอนนิ่งอยู่เช่นนั้น สภาวะตอนนี้เอยเครียดมาก แม้ในใจจะยังคงเชื่อมั่นในตัวกวิน แต่เพราะจนป่านนี้กวินยังไม่มาเสียที พี่อุ้มเริ่มร้องไห้อีกครั้งหนึ่งจนกระทั่งได้ยินเสียงประตูเปิดออกอีกครั้ง เอยหรี่ตามองก็เห็นเป็นพวกคนหน้าตาเดิมๆคือพวกที่จับเอยและพี่อุ้ม มากันสี่คนเช่นเคย แต่แล้วก็เห็นอีกคนหนึ่งมาคือเอกภพนั่นเอง

“อุ้ม...เอย” เสียงของเอกภพดังขึ้น สีหน้าซีดเผือดของเอกภพนั้นทำพี่อุ้มร้องไห้โฮออกมา เอยจึงลืมตาขึ้นอย่างปกติ มองดูเอกภพที่ทำท่าจะวิ่งเข้ามาแต่ถูกพวกมันขวางไว้ก่อน

“เฮ้ย!! หยุดก่อน จะไปไหน?” ชายคนที่ดูท่าจะเป็นหัวหน้ายกมือขึ้นห้ามเอกภพ

“นี่ไงเอกสาร เอาไปสิ” เอกภพว่า

“คิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้น?” ชายคนนั้นพูด ก่อนที่จะควักโทรศัพท์กดโทรหาใครคนหนึ่ง

“ท่านครับ...มันมาแล้วครับ...ครับๆ” ชายคนนั้นพูด ก่อนจะวางสายไป

“ท่านมาแล้วโว้ย จับมันไว้” ลูกน้องสองคนกรูกันเข้าไปจับเอกภพทันที เอกภพทั้งต่อยทั้งสู้แต่ดูเหมือนจะไม่คณามือชายพวกนั้น ในที่สุดเอกภพก็โดนจับตัวได้ และถูกซ้อมไปหลายทีด้วย



          พี่อุ้มร้องไห้ส่งเสียงดัง ก่อนที่จะลุกขึ้นแก้เชือกที่เอยคลายไว้ให้ แล้ววิ่งไปหาเอกภพที่กำลังถูกซ้อม เอยเบิกตากว้างอย่างตกใจ พี่อุ้มทำเสียเรื่องเสียแล้ว เอยส่ายหน้าอย่างหมดทนทาง

“เฮ้ย มันหลุดมาได้ไงวะ?” เสียงลูกน้องคนที่เหลือพูด หัวหน้าของมันหันขวับมามอง ก่อนที่จะจับตัวของพี่อุ้มลากกลับมายังที่ๆเอยนอนอยู่ สายตานั้นเหลือบมามองเชือดของเอย

“มันแอบแกะเชือกได้ว่ะ?” ตัวหัวหน้าฉุดเอยให้ลุกขึ้นนั่งก่อนที่จะตบหน้าเอยอย่างแรงจนหน้าหันไปชนกับตะปูที่เอยใช้ถูเชือกเมื่อครู่นี้ เลือดไหลซึมออกมาตรงหน้าผากเพราะโดนครูดเข้า

“ฝีมือมึงใช่ไหม?” มันถาม เอยนิ่งเงียบไม่พูดอะไร แม้ในใจจะรู้สึกกลัวเหลือเกิน

“มามัดมันใหม่” เสียงของหัวหน้าสั่งลูกน้องที่เหลือเพียงคนเดียวให้มามัดเอยและ เชือกนั้นบาดเข้าที่แผลของเอยที่ถูกตะปูครูด ทั้งมือทั้งหน้าผากเจ็บปวดไปหมด เอยต้องอดทนเป็นอย่างมากกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น



          เอกภพเลือดอาบหน้านอนหมดสภาพอยู่ตรงเท้าของลูกน้องสองคนที่ลงมือซ้อม พี่อุ้มยังคงร้องไห้เมื่อเห็นสภาพของเอกภพ ในที่สุดผู้บงการก็เดินเข้ามาในโกดัง

“ไอ้เอกภพ....ไอ้ลูกหมา มึงกล้าหักหลังกูเหรอ” ท่านสุเดชที่เอยเคยเห็นมาครั้งสองครั้ง ใบหน้าของชายที่สูงวัยหลักห้าสิบเห็นจะได้ กัดฟันกรอดอย่างโมโหก่อนที่จะใช้เท้าเขี่ยเอกภพที่แทบจะหมดแรงหายใจ

“แล้วนี่สินะ นายพีระนัม ที่เป็นสายให้ไอ้เด็กกวินนั่น” ท่านสุเดชเบนสายตามามองเอย พลางสาวเท้าก้าวเข้ามา มือนั้นจิกผมของเอย เอยปิดตาหลงอย่างรับความเจ็บแสบที่ศีรษะ

“มันให้เงินมึงกี่บาท ถึงกล้ามาทำแบบนั้นกับกู?” ท่านสุเดชถาม รู้ดีว่าอย่างไรไม่ได้รับคำตอบจากเอยเพราะเอยยังคงถูกผ้าคาดปากอยู่

“เตรียมเอาพวกมันไปถ่วงน้ำซะ” ท่านสุเดชสั่ง ก่อนที่จะหยิบซองเอกสารที่ตัวหัวหน้าหน้ายื่นให้ และเดินออกไปจากโกดังทันที



          พวกมันแก้มัดที่ขาของเอยออก ก่อนจะลากตัวเอยออกไปจากโกดัง รู้สึกว่าหมดหวังแล้วที่กวินจะมาช่วย เอยหลับตาลงอย่างยอมรับชะตากรรม พลางเอ่ยขอโทษแม่ในใจที่ไม่ได้อยู่ดูแลท่านอีกต่อไป ขอโทษไทป์และดาวที่ตนเองจากไปก่อนแบบนี้ และสุดท้ายสำหรับกวิน...ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง

“ปล่อยมือจากคนของฉันซะ!!!!”


++++++++++++++++++++++++++++


   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 04-01-2015 10:07:15

กวินช้าาาาาาาาา เป็นพระเอกไม่ต้องช้าก็ได้นะลูก.     เอยน่ารักเก่งดูแลตัวเองได้ แต่ทำไมซื่อจังลูก - -;

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 04-01-2015 10:13:05

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

อ่อยยยย ค้างงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 04-01-2015 10:14:43

พระเอกขีม้าขาวมาแล้วววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 04-01-2015 10:14:58

โอยยยย​ มาแล้วรึพ่อคุณ​

แม่ล่ะใจไม่ดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 04-01-2015 10:15:54

 :dont2:  ตัดแบบนี้มันเจ็บจุงเบยยยย

กวินมาทันแล้วก็เบาใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: nicedog ที่ 04-01-2015 10:17:02

ตื่นเต้นๆ

พระเอกมาแล้ว? :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 04-01-2015 10:27:03

 :z3:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เชื่อว่าเหตุการณ์นี้จะผ่านพ้นไปด้วยดี
แต่หลังจากนั้นละ?
ถ้าเอยบาดเจ็บ แม่ ไทป์จะต้องรู้ว่า เอยเป็นสายให้กวิน
ให้เอยทำอะไรเสี่ยงๆแถมปกป้องเอยไม่ได้ด้วย จะไว้ใจให้ดูแลเอยไหมเนี่ยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 04-01-2015 10:27:39

พระเอก  :mew2: อย่าช้าดิ เอยโดนจิกหัวไปถึงไหนละ เจ็บ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 04-01-2015 10:31:18

คุณพระเอกมาช้าาาา :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 04-01-2015 10:33:53

ตอนนี้นี่คืออะไรรรรรรรรรร :a5: :a5: :a5: นั่นสิทำไมผู้ติดตามที่กวินส่งมาเฝ้าเอยถึงปล่อยให้เอยโดนจับมาอย่างนี้ :m16: :m16: ค้างงงงงงงงงงงง :ling1: :ling1: :ling3: :ling3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 04-01-2015 10:39:35

กวินนนน ช่วยเอยให้ได้นะ..
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 04-01-2015 10:55:56

อยากอ่านอี๊กกกก~  :katai1: :katai1: :katai1:

สุเดช ย้ากกกก.!!!  :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 04-01-2015 11:10:21

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงง :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 04-01-2015 11:21:05

โอย ตอนนี้น้องเอยเลยได้เลือด
เฮียกวินรีบจัดการมันนนนนนน เอาให้เข็ด บังอาจมาทำน้องเอยได้ยังไง

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 04-01-2015 11:25:05

อร้ายยยยยยยยยยย ฟินอ่ะ ขอแม่แล้วหรอ
กวินสุดยอดดดดด จะพาเข้าบ้านด้วย อิอิ
อยากเห็นเด็กแฝดจะซนแค่ไหน
แบบว่าเชียร์ไทป์ให้มีคุ่กับเขาบ้าน ลูกชายเจ้าของเมืองกาญดีมะ คิกๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 04-01-2015 11:29:14

กรี๊ดดดดดดดดด!!!

กวินมาแร้นนนน!!!  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 04-01-2015 11:30:38

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :katai4: :katai4: :katai4:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 04-01-2015 11:36:10

พวกแกทำน้องเอยเสียโฉมนิดหน่อย แกจะต้องโดนกวินเล่นงานปางตายแน่

พี่อุ้มทำเสียแผนจริงๆ น่าเออาไปถ่วงน้ำคนแรก555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 04-01-2015 11:39:55

พระเอกมาช่วยแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 04-01-2015 11:48:55

กวินขี่ม้าขาวมาช่วยแล้ววววว!! :m15: เอยหนูต้องไม่เป็นอะไรนะลูก :sad4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-01-2015 12:06:18

กว่าจะมานะพ่อพระเอก เล่นเอาใจหายใจคว่ำหมด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: canister ที่ 04-01-2015 12:12:47

ค้างงงง

นั้นกวินปะะ

ตามอ่านทันแล้ว เย้ :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 04-01-2015 12:16:29

ถึงใจ ถึงอารมณ์จริงๆค่ะ
กวินมาช้าจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 04-01-2015 12:19:03

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
กวินมาแล้ววว ฆ่าไอ้หมูตอนนั่นซะ!!!!!! :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 04-01-2015 12:27:20

เป็นแผนให้สุเดชลงมือรึเปล่า
พี่อุ้มทำเสียแผน เอยเลยโดนทำร้ายเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 04-01-2015 12:29:50

 :laugh: จะรู้ว่าใครเป็นพระเอกก็ตอนนี้แหละ

พระเอกมักมาตอนนี้เสมอ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 04-01-2015 12:31:03

มาให้ค้างงงงงงงง  มากๆๆๆเลย
คนเขียนใจร้ายยยยยยยยย
 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-01-2015 12:38:23

เย้ กวินมาแล้ว
ไอ้สุเดช แกรไปตายซะ
สงสารเอยอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 04-01-2015 12:40:07

กวินสู้ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 04-01-2015 12:43:48

เข้าโหมดแอ็คชั่นดราม่าแล้ว
กวินช่วยน้องให้ได้นะ
 :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: plugie ที่ 04-01-2015 13:18:15

ชอบเรื่องนี้อ่ะ กวินขี้แกล้งจริงๆ แต่หลังๆนี้อย่างหวาน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: plugie ที่ 04-01-2015 13:32:20

ตอนแรกคิดในใจว่าทำไมเอยไม่ตอบไปว่าไม่ใช่นะ
แล้วก็มาคิดได้อีกที่ว่าเอยเก่งในหลายๆเรื่องแต่เรื่องทันคนนี้ติดลบ :hao7: :hao7: :hao7:
กวินมาแบบพระเอกมาก(มาตอนปิดงาน)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 04-01-2015 13:38:41

ตัดจบแบบนี้  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 04-01-2015 13:43:41

ตามมท อ่านคร่าาาาา อ่านเพลินมากกก

แต่ตอนล่าสุด แทบกรีดร้องงงง ค้างงงงงงงคร่าาาาา รีบมาต่อนะตัวเทอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 04-01-2015 13:44:55

โอ้ยยยย ค้างมาก บอกเลยยยย
 :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 04-01-2015 14:02:19

กวินมาช่วยเอยแล้วใช่ไหม :ling3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 04-01-2015 14:15:17

กวินใช่มั้ยย มาแล้วใช่ม๊ายยยยย โอ๊ยค้างงงงงงงง :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 04-01-2015 14:21:14

ค้างงงค่า

ปล.เดาว่าที่กวินมาทำงานบริษัทนี้เพราะเอยแหงๆ และที่บ้านกวินคงรู้เรื่องเอยแล้วแน่ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 04-01-2015 14:40:39

สองตอนจุใจ
พี่กวินใจตรงกันกับน้องเอยแต่เด็ก แต่ทำไมปิดเงียบมาก
สงสัยแอบพิสูจน์รักกับครอบครัวตัวเองชิมิ >\\\\\\<

อ่านตอน พลาดท่าแล้ว สงสารเอยมาก
คนดูแลของพี่กวินไปไหน ปล่อยให้เอยถูกจับได้ง่าย
อย่าบอกนะพี่กวิน ใช้น้องเอยเป็นเหยื่อล่อ
ถ้าใช่จะจับพี่กวินถ่วงน้ำไปเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 04-01-2015 14:47:23

กรี๊ดดดดดดด สงสารเอย กวินมาช่วยเอยแล้ว ><' กำลังค้างเติ้งกลางอากาศ

ปล. พรุ่งนี้จะรอดูกวินเป็นอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยเอยและจะรอดูศพไอ้ชั่วสุรเดช ศพอืดแน่แก กล้ามาทำร้ายแก้วตาดวงใจของกวิน

ปล. อีกหน่อย.. รักกวิน รักเอย <3 FCพ่อไทป์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 04-01-2015 15:10:50

อยากเป็นพระเอกห้ามมาสายยยย  แต่มาช้าก็ดีกว่าไม่มานะหนูเอยยย
ทำใจดีๆไว้ลูก  พระเอกของหนูมาช่วยแล้วววววววว

ขอบคุณมรกค่าาาาา รอตอนต่อไปเน้อออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 04-01-2015 15:18:55

ตกใจในความโหดของสุรเดช
กวินมาแล้วใช่มั้ย ถึงจะช้าไปหน่อย
แต่มาตอนเอยได้เลือดก็ดีเหมือนกัน
กวินจะได้จัดการแบบสิ้นซาก ได้โดยไม่ลังเล

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 04-01-2015 15:32:00

กวินมาทัน คงช่วยทุกคนได้  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 04-01-2015 16:12:39

กวินช่างเป็นยอดมนุษย์อุลตร้าแมนจริงๆ
 :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 04-01-2015 16:30:11

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 04-01-2015 17:18:31

นี่โทษพระเอกคนเดียวเลย จัดการช้าอ่ะ ดีนะมาช่วยทัน สาธุโนภันเต
คนอ่านห่วงน้องเอยจะแย่ละ ลูกน้องที่สั่งให้ตามไล่ออกให้หมดนะกวิน ทำงานไม่ได้เรื่อง

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 04-01-2015 17:43:04

 :-[
 :o8:
 :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 04-01-2015 17:52:55

เป็นพระเอกไม่่ต้องมาช้าก็ได้

มันไม่เท่ห์หรอก ฮือๆๆๆ

รีบช่วยน้องเร็ววววววววววส

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 04-01-2015 19:22:46

ตัดจบแบบนี้ เอามีดมาแทงเลยดีกว่า :ling3: :ling3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 04-01-2015 19:58:12

ค้างงงงงงงงงงงงงงง

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 04-01-2015 20:09:19

มาช้ามากๆเลยกวิน น่าจะดูแลน้องให้ดีกว่านี้ น้องอุตสาห์ทำงานให้ก็ควรดูแลน้องดิว่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 04-01-2015 20:44:01

หลบหน่อยพระเอกมา.....
ค้างค่ะ ฮื่ออออ
พระเอกพาพวกมามั้ย
จัดการให้สิ้นซากเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 04-01-2015 20:50:31

โอยน้องเอยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 04-01-2015 21:20:19

เฮ้ยยยย อะไรเนี่ย นึกอยากจะหยิกคนเขียนสักหมับสองหมับ แหมทำตัวน่าตีจริงๆเลยเชียว ก่อนหน้านี้เวลาตัดบทไม่เค้ยไม่เคยจะทิ้งท้ายอะไรมากมาย มาตอนนี้ตัดได้แบบบ...ฉึบฉับมากค่ะ (รู้สึกว่าตัวเองพาลจัง555)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 04-01-2015 21:44:49

เราเชื่อละว่าผู้แต่งอยู้สายSM ชอบทรมานคนอ่านและรู้สึกมีความสุขที่โดนคนอ่านทำร้าย........ตัดจบได้ใจร้ายมากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 04-01-2015 23:54:57

ตามอ่านจนถึงตอนล่าสุดแล้ว เย้
แต่ตอนล่าสุดค้างมาก โอย อยากตีคนเขียนเลยค่ะ สู้ๆนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 04-01-2015 23:56:47

 :o8:  เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบมากเลยคับ อ่านรวดเดียวใน 1 วันเลย  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 05-01-2015 02:27:12

ในที่สุดก็ตามอ่านจนทันน ฮือ ตอนนี้จบได้ค้างมากค่ะ   :z3:
กวินทำไมช้าาาา เอยเลยต้องมาเจ็บตัวแถมได้แผลเลยเห็นมั้ยยย  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 05-01-2015 06:04:40

ค้างงงงงงงงง
เอยจะเปนอะไรไหมเนี่ย
ถึงกวินจะมสแล้วก้อเหอะ T.T
รีบมาต่อตอนต่อไปเร็วๆน๊า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 05-01-2015 07:53:40

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 05-01-2015 09:43:35

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 31

การต่อรอง...




“ปล่อยมือจากคนของฉันซะ!!!!”



          เสียงนั้นดังขึ้นมา เอยพยายามมองไปก็พบว่ากวินถือปืนมาด้วย สีหน้าของกวินตอนนี้ดูโกรธมาก ใบหน้านั้นขบกรามแน่น จ้องมองมาทางเอยพลางกำปืนในมือแน่นขึ้นไปอีก



          เมื่อเอยเห็นกวินก็อดไม่ได้ที่จะดีใจและรู้สึกผิดไปพร้อมๆกัน เพราะเมื่อครู่มีความคิดว่าหมดหวังเสียแล้ว ทั้งๆที่กวินคือความหวังเดียวที่เอยมีแต่กลับไม่เชื่อใจเสียอย่างนั้น

“พวกมึงกล้ามากที่ทำคนของกูได้เลือด” กวินพูด เบื้องหลังของกวินมีทรรศยืนอยู่ข้างหลังพร้อมพวกที่สวมชุดดำที่กำลังตะลุมบอนกับคนอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นพวกของท่านสุเดช ทุกอย่างตอนนี้ดูวุ่นวายไปหมด

“มาแล้วเหรอไอ้ท่านประธาน” เสียงของสุเดชพูดขึ้น

“คุณสุเดช ไม่สมกับเป็นผู้ใหญ่เลยนะครับ เล่นวิธีสกปรกแบบนี้” กวินหันไปพูดกับสุเดชที่ยิ้มมุมปากอย่างเยาะเย้ย

“เด็กอย่างแก ไม่มีทางอยู่เหนือคนอย่างฉันได้หรอก” ท่านสุเดชพูด

“แล้วทุกวันนี้ผมอยู่เหนือรึเปล่า?” กวินถามคำถามนั้นออกไป ก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่า

“แก!! ไอ้เด็กเวร”



          ท่านสุเดชพุ่งเข้าไปหากวินพร้อมทำท่าจะควักปืน แต่กวินรวดเร็วกว่า ก้าวเท้ายาวๆไปหาสุเดชแค่ก้าวเดียว ก่อนที่จะเตะปืนที่ท่านสุเดชทำท่าจะดึงออกมาลอยโด่งออกไป และใช้ด้ามปืนตบเข้าที่ใบหน้าของผู้ที่สูงอายุกว่าอย่างแรง ท่านสุเดชสะบัดหน้าไปตามแรง เลือดไหลกลบปากออกมาไม่น้อย

“นี่สำหรับการออกคำสั่งมาทำร้ายคนของผม” กวินว่า ก่อนจะพุ่งเข้าไปใช้แขนรัดคอท่านสุเดช พร้อมปืนจ่อศีรษะของท่านสุเดชไว้ ตอนนี้ท่านสุเดชพลาดท่าถูกกวินจับตัวไว้เสียแล้ว



          เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว เหล่าลูกน้องที่เหลือได้แต่ยืนมองอย่างตกใจ ราวกับว่ากำลังขวัญเสียที่เห็นท่านสุเดชตกอยู่ในมือของอีก แต่ตัวหัวหน้าไม่รอช้ารีบดึงเอยมาจากลูกน้องของตนเองพร้อมเอาปืนจ่อเอยอย่างรวดเร็ว

“ถ้ามึงไม่ปล่อยท่านสุเดช ไอ้แว่นนี้หัวกระจุยแน่” เกิดการต่อรองขึ้นมา เอยกลืนน้ำลายที่เหนียวหนืดลงคอ รู้สึกว่าความตายใกล้เข้ามาทุกขณะ

“มึงก็ปล่อยก่อน ถ้ามึงไม่ปล่อยกูก็จะเหนี่ยวไกเหมือนกัน” กวินว่า นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินกวินพูดจารุนแรงขนาดนี้

“ถ้าอย่างนั้นคนละครึ่งทาง กูจะปล่อยไอ้นี่ มึงก็ต้องปล่อยท่านสุเดช” ตัวหัวหน้าที่จับเอยพูดขึ้น

“ได้” กวินรับปาก



          มันทำท่าจะปล่อยเอย ด้านกวินเองก็เช่นกัน ทั้งสองคนลองเชิงอยู่เช่นนั้น จนในที่สุดหัวหน้าลูกน้องของท่านสุเดชก็ปล่อยตัวเอยพร้อมๆกับที่กวินปล่อยตัวท่านสุเดช เอยขยับขาวิ่งไปหากวินทันที สวนทางกับท่านสุเดช แต่ไม่ทันที่เอยจะวิ่งไปถึงตัวกวิน กลับถูกท่านสุเดชคว้าตัวไม่ให้วิ่งไปได้ กวินเบิกตากว้าง ก้าวเท้าวิ่งเข้าไปหาเอยทันที


ปัง!!!!



          เสียงปืนดังลั่น เอยหันมองว่าใครเป็นคนลั่นไก ปรากฏว่าเป็นตัวหัวหน้าลั่นไกใส่กวินเข้าที่ต้นแขนข้างซ้าย เลือดกระเซ็นลงพื้น กวินทรุดลงทันที

“อื้อ.....” เอยส่งเสียงเรียกชื่อของกวิน แต่เพราะถูกมัดปากเลยกลายเป็นเสียงอู้อี้แทน เห็นภาพกวินถูกยิงแล้วเอยแทบจะหายใจไม่ออก

“รีบพาตัวพวกมันไปให้หมด” ท่านสุเดชสั่งก่อนที่จะเดินไปเก็บปืนของตนเองที่ตกอยู่ห่างออกไป

“หยุดเดี๋ยวนี้!!” กวินตะคอกเสียงดังอีกทั้งพยายามลุกทรงตัวให้ยืนขึ้น ทั้งหมดจึงชะงักฝีเท้า เอยได้แต่มองกวิน ตอนนี้น้ำตาไหลออกมาเมื่อเห็นสายตาของกวินที่มองมา

“อยากตายมากใช่ไหมไอ้ท่านประธาน ฉันคิดว่าจะไว้ชีวิตแกแล้วแท้ๆ” ท่านสุเดชพูดขึ้น

“ถ้าคุณฆ่าผม คุณก็รู้ว่าคุณเองก็จะไม่รอด” กวินว่า

“มาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น”



          ท่านสุเดชเล็งปืนไปที่กวิน ทำท่าจะเหนี่ยวไก เอยส่งเสียงร้องออกมาอย่างตกใจเพราะถูกคาดปากอยู่ เสียงของเอยเลยได้แต่อู้อี้ เอยพยายามสะบัดตัวออกจากการถูกจับ น้ำตาไหลพรากออกมา ดิ้นรนแทบขาดใจเมื่อเห็นกวินตกอยู่ในอันตรายเช่นนั้น แต่ฉับพลันหางตาของเอยเห็นทรรศกำลังวิ่งมาทางพร้อมเล็งกระบอกปืนมาทางท่านสุเดช และดูเหมือนท่านสุเดชจะรู้ตัว กลับหันกระบอกปืนไปทางทรรศแทน


ปัง!!



          เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด เอยคิดว่าทรรศถูกยิงแน่แล้ว แต่มันไม่ใช่อย่างที่เอยคาดคิดไว้ แต่กลับกลายเป็นกวินที่ยิงกระสุนนัดนั้นออกไปแทน แล่นทะลุมือของท่านสุเดชอย่างแม่นยำเลยทีเดียว

“โอ๊ย!!!” ท่านสุเดชร้องโหยหวนทันที

“มึง!!!” ตัวหัวหน้าร้องออกมา พร้อมทำท่าจะยิงกวินทันทีที่ทำร้ายท่านสุเดช แต่จู่ๆมีเสียงหนึ่งร้องตะโกนขึ้น

“หยุดอยู่ตรงนั้น วางปืนและคุกเข่าลง”



          ตำรวจหลายนายที่ไม่รู้ว่ามากันตั้งแต่เมื่อไหร่ ถือปืนเล็งมาที่ท่านสุเดชและลูกน้อง เอยยังคงหันไปมองกวินด้วยสายตาที่หวาดหวั่น ว่าจะกวินจะเป็นอะไรไปหรือไม่ ตำรวจสองนายวิ่งเข้ามาพยุงกวิน

“วางปืนลง คุกเข่าด้วย”



          คำสั่งของตำรวจถือว่าเด็ดขาด สุดท้ายท่านสุเดชและเหล่าลูกน้องก็ต้องจำนนต่อตำรวจทั้งหมด พวกลูกน้องทั้งหมดโดนจับกุมทันที ท่านสุเดชด้วยเช่นกัน ดูเหมือนว่าที่ตำรวจมาได้เป็นเพราะฝีมือของกวิน เอยและพี่อุ้มถูกแก้มัดทั้งหมดออก ไม่รอช้า เอยรีบวิ่งไปหากวินทันที

“คุณกวิน...เป็นอะไรรึเปล่าครับ?” เอยพยายามพยุงกวิน กวินเอื้อมมือมาลูบใบหน้าของเอย

“ฉันไม่เป็นอะไร เธอเจ็บตรงไหนไหม ขอโทษที่มาช้าไป” กวินพูดเสียงเบา

“ไม่เป็นไรครับ แค่คุณมาช่วยผม แค่นั้นก็พอแล้วครับ” เอยว่าอย่างรู้สึกขอบคุณพลางร้องไห้ออกมา

“มีคนบาดเจ็บ เรียกรถพยาบาลมาด่วน” ตำรวจใช้วอเรียกรถพยาบาลมา ด้านพี่อุ้มก็ประคองให้เอกภพนอนบนตัก เธอร้องห่มร้องไห้ออกมาพลางแตะใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือดของเอกภพ



          ไม่นานนักเสียงหวอของรถพยาบาลก็มา มาถึงสามคันด้วยกัน พร้อมๆกับพวกคนร้ายถูกพาขึ้นรถตำรวจ บุรุษพยาบาลหามเปลมาพาเอกภพขึ้นนอนบนเปล โดนที่พี่อุ้มก็ตามขึ้นรถไปด้วย ส่วยท่านสุเดชถูกพาขึ้นไปรถโรงพยาบาลพร้อมมีตำรวจประกบไปด้วย

“เดี๋ยวเราจะไปสอบปากคำที่โรงพยาบาลนะครับ” ตำรวจหันมาบอกเอย ก่อนที่บุรุษพยาบาลจะให้กวินขึ้นนอนบนเปล แต่กวินปฏิเสธ

“ไม่เป็นไร แค่นั่งไปก็พอ” กวินบอกอย่างนั้น ก่อนที่จะเดินขึ้นรถพยาบาลไปโดยมีเอยพยุงไปด้วย



          ตลอดทางที่รถแล่นไปยังพยาบาล กวินได้แต่ซบหัวลงบนไหล่ของเอย โดยมีพยาบาลช่วยกันห้ามเลือด ปฐมพยาบาลเบื้องต้นกัน เอยบีบมือของกวินไว้แน่น รู้สึกน้ำตาทำท่าจะไหลออกมาอีกครั้ง   เป็นห่วงเหลือเกินว่ากวินจะเป็นอะไร จนในที่สุดก็ถึงโรงพยาบาลเสียที



          กวินถูกให้นั่งรถเข็นและตรงเข้าห้องฉุกเฉิน เอยยืนรอเพียงไม่นาน กวินก็ถูกหามขึ้นเตียง เข็นพาไปยังห้องผ่าตัด

“คุณเป็นญาติคนไข้ใช่ไหมคะ?” พยาบาลถามเอย

“จะเรียกอย่างนั้นก็ได้ครับ” เอยพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว

“คนไข้ต้องผ่าตัดเอากระสุนออกนะคะ ใช้เวลาสักหน่อย รบกวนญาติเซ็นทางนี้หน่อยค่ะ”



          เอยเดินตามพยาบาลไปเซ็นเอกสาร พร้อมรับโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าสตางค์จากพยาบาล ซึ่งเป็นของที่ติดตัวกวินมา เอยเปิดกระเป๋าสตางค์ของกวินดู พบบัตรเครดิตหลายใบ อีกทั้งบัตรประชาชน เอยดูวันเกิดเดือนปีเกิดของกวินในบัตร....อาทิตย์หน้านี่แล้วจะเป็นวันเกิดของกวิน..

“อย่าเป็นอะไรไปนะ” เอยพึมพำ ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายให้คุ้มครอง น้ำตาไหลซึมออกมาจากหางตา

“คุณคะ ไปทำแผลก่อนเถอะค่ะ” พยาบาลคนหนึ่งเดินมาเรียก เพราะเอยเองก็มีแต่แผลเต็มไปหมด เอยรีบเช็ดน้ำตาก่อนที่จะเดินตามเธอไป



          เมื่อเอยทำแผลเสร็จก็ออกมานั่งรอหน้าห้องผ่าตัดต่อ โดยที่มีตำรวจสองนายมาพูดกับเอยถามถึงเรื่องราวโดนคร่าวๆในการถูกจับตัวไป และคืนโทรศัพท์ของเอยมาด้วย เอยมองดูนาฬิกาในมือถือ ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนเกือบตีหนึ่งแล้ว แบตเตอรี่ก็ใกล้จะหมดเต็มที เอยจึงรีบโทรหาแม่เพราะเบอร์ของแม่โทรมามากที่สุด เล่าเรื่องราวทั้งหมดโดยสังเขปและบอกแม่ว่าตนเองไม่เป็นอะไรแล้ว คืนนี้ขออยู่โรงพยาบาลกับกวินก่อน ซึ่งแม่ก็โล่งอกขึ้นมาเปราะหนึ่ง



          จากนั้นก็โทรบอกไทป์ แล้วก็ต้องเล่าเรื่องเหมือนที่เล่าให้แม่ฟังให้ไทป์ฟังอีกรอบ ไทป์จึงบอกว่าจะมาหาที่โรงพยาบาล เอยจึงเดินไปถามเส้นทางกับพยาบาล ก่อนที่จะวางสายไป



          เอยนั่งถอนหายใจอยู่หลายครั้ง รอกวินอยู่อย่างนั้น โดยที่ทรรศเองก็มานั่งเป็นเพื่อนด้วย ทั้งสองนั่งรอกวินอยู่เช่นนั้น จนในที่สุดประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออก

“คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ กระสุนเจาะเข้าจุดที่ไม่อันตราย ตอนนี้ให้คนไข้พักฟื้นได้ครับ ไม่เกินสัปดาห์แผลก็จะปิดสนิทครับ” หมอบอกเช่นนั้น เอยกุมหน้าอกก่อนจะทรุดตัวลงนั่งอย่างเบาใจและโล่งอก



          กวินถูกพักที่ห้องพิเศษ ตอนนี้ยังคงหลับด้วยฤทธิ์ของยาสลบอยู่ ทรรศนั้นขอตัวออกไปจากห้องแล้ว ส่วนเอยนั่งลงบนเตียงนอนสำหรับคนเฝ้าได้ไม่นาน เสียงโทรศัพท์ของเอยก็ดังขึ้น ปรากฏว่าไทป์เป็นคนโทรมา

“มึงอยู่ไหนวะเอย?” ไทป์ถาม

“ชั้น.....ห้อง.....” เอยตอบ เพียงไม่นานนักก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

“ไทป์” เอยเรียกไทป์ที่ดูท่าทางเหนื่อยหอบอาจจะเพราะวิ่งมา

“มึงเป็นอะไรไหมเอย เจ็บตรงไหนบ้าง?” ไทป์ถาม ก่อนที่จะจับเอยหมุน

“เราไม่เป็นอะไร แต่กวิน...โดนยิงเข้าที่แขน” เอยบอก ก่อนที่จะก้มหน้าลง เพราะกวินมาช่วยตนแท้ๆ เลยต้องบาดเจ็บขนาดนี้

“มึงไม่ต้องโทษตัวเองหรอก ถ้ามันไม่ห่วงมึง มันคงไม่เข้าไปช่วยแบบนั้นหรอก” ไทป์พูดพลางตบไหล่

“อืม” เอยพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปมองกวินที่หลับอยู่

“มึงกินอะไรรึยัง เดี๋ยวกูไปซื้อมาให้ไหม?” ไทป์ถาม

“ไม่หิวเลย” เอยบอก

“เดี๋ยวกูอยู่เป็นเพื่อนสักพัก แล้วเดี๋ยวค่อยกลับ” ไทป์ว่า

“ขอบคุณนะ” เอยพูด

“ช่างเรื่องนั้นเถอะ ว่าแต่มึงเหอะ เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่” ไทป์ถามอย่างสงสัย ไม่มีเหตุผลที่เอยจะถูกจับตัวไปหาไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง

“คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้...”



          เอยเริ่มเล่าให้ฟังตั้งแต่ที่กวินสั่งให้เอยติดตามสังเกตเรื่องราวและพฤติกรรมของเอกภพ เอยเล่าให้ไทป์ฟังทั้งหมดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น จนกระทั่งถูกจับได้และกวินสั่งให้คนมาติดตาม

“มันเป็นคนให้มึงเข้าไปเสี่ยงด้วยนี่หว่า ถ้ามันไม่ช่วย กูสิจะยิงมันทิ้งแทน” ไทป์ว่าพลางยิ้มเหี้ยมออกมา

“ไม่หรอกไทป์ เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะท่านสุเดชคนเดียว” เอยว่า

 “เออๆ ออกรับแทนจังนะมึง แล้วนี่ขนาดมีคนมาติดตาม มึงยังโดนจับเลย” ไทป์พูดขึ้น

“เรื่องนั้นเราก็ไม่แน่ใจว่าทำไมคนติดตามถึงพลาด แต่เราก็โดนจับระหว่างทางตอนเดินเข้าซอยบ้าน”



          เอยก็เล่าเรื่องต่อไปหลังจากที่ถูกจับ และเล่าว่าเอาตัวรอดจากการถูกมัดและโทรหากวิน เพื่อขอความช่วยเหลือ

“แต่มึงบอกกวินอยู่อังกฤษ กลับพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ?” ไทป์ถามอย่างสงสัย

“เราไม่รู้ว่ากวินกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนโทรหาเราก็ถามนะ แต่กวินไม่ตอบ” เอยว่า

“ลับลมคมในว่ะ เดี๋ยวรอไอ้กวินตื่นแล้วให้มันมาเล่าให้ฟังเองก็แล้วกัน.....นี่ก็ดึกมากแล้ว กูต้องกลับแล้วล่ะ เพราะพรุ่งนี้กูต้องไปโรงงานที่กาญแต่เช้าอีก” ไทป์บอกก่อนที่จะลุกขึ้น

“ขอบคุณนะไทป์” เอยว่า

“เดี๋ยวพรุ่งนี้กูจะให้ดาวแวะรับแม่มึงมาที่นี่ก็แล้วกัน เพราะดูแล้วมึงคงต้องอยู่เฝ้ามันจนกว่าจะหายสินะ” ไทป์ว่า

“อืม คงจะเป็นอย่างนั้น” เอยพูด

“เออๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้กูกลับมาประมาณเย็นๆจะแวะมาหาอีกที” ไทป์บอก ก่อนที่จะออกจากห้องไป



          เอยลุกไปล้างหน้าล้างตา ก่อนที่จะเดินไปหากวินพลางนั่งลงข้างๆเตียง กุมมือของกวินขึ้นมา แนบกับแก้มของตนเองอย่างแผ่วเบา

“รีบตื่นขึ้นมาเถอะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะกระชับผ้าห่มให้กวิน แล้วเอยก็ฟุบหน้าลงตรงข้างเตียง โดยที่ยังไม่ปล่อยมือของกวิน....

...
..
.

“หนู...หนูจ๊ะ?”



          เสียงของใครบางคนเอ่ยเรียกขึ้น พร้อมสะกิดเบาๆที่แขนของเอย เอยผงกหัวขึ้นมาอย่างงัวเงีย พบใครไม่ทราบ สองสามคนยืนมุงเตียงของกวินอยู่

“เอ่อ.....คือ ผม” เอยรีบลุกขึ้นยืนทันที พบว่าสายตาของตนเองพร่ามัวมองเห็นไม่ชัด เอยแตะตาของตนเองจึงพบว่าแว่นไม่อยู่บนหน้า

“อยู่นี่” เสียงของกวินพูดขึ้น ก่อนที่จะยื่นแว่นให้เอย เอยรับแว่นมา ก่อนที่จะสวมมัน

“สะ...สวัสดีครับ” ไม่รู้ว่าเป็นใครแต่เอยก็รีบยกมือไหว้ก่อน



          คนตรงหน้ามีกันสามคน หนึ่งคือผู้ชายท่าทางภูมิฐานใส่เสื้อโปโลรูปร่างสูงที่กำลังมองเอยด้วยใบหน้านิ่งๆ สองนั้นคือผู้หญิงซึ่งแต่งตัวเหมือนคุณนายคุณหญิงที่เอยเห็นตามทีวีเป็นคนที่สวยมากแม้จะมีอายุแล้วก็ตาม ส่วนสามคือผู้ชายที่หน้าคล้ายกวินมากจริงๆ

“นี่เอยครับคุณวิดา” กวินพูด

“พีระนัมใช่ไหมลูก?” เธอเอยถามขึ้นมาก่อนจะแตะหลังมือเอยเบาๆ

“คะ...ครับ” เอยว่า

“เพิ่งได้เห็นตัวจริงนี่แหละ....คนนี้ไงคะคุณ เด็กคนนั้นน่ะ” เธอหันไปพูดกับชายคนนั้น

“นี่น่ะเหรอ” สายตาของเขาจับจ้องมองมาที่เอย ยากจะเดาได้ว่าคิดอะไร เป็นสายตาที่เอยคุ้นเคย...เหมือนของกวินจริงๆ

“ซุ่มนี่หว่าไอ้น้อง” เสียงของผู้ชายที่หน้าคล้ายกวินพูดขึ้น ก่อนจะตีเท้ากวินเพราะเขายืนอยู่ปลายเตียง

“เอ่อ.....” เอยยังคงใบ้กินอยู่เช่นนั้น

“นี่คุณเกริกและคุณวิดา ส่วนนั้นพี่กฤศ พี่ชายที่ฉันเล่าให้เธอฟังไง” กวินว่า เอยหันไปมองทั้งสองอย่างเต็มตาก่อนที่จะยกมือไหว้อีกครั้ง พี่กฤศที่กวินเล่าคือพี่ชาย แปลว่าสองท่านนี้คือ....

“แกนี่ชอบเรียกแม่กับพ่อแบบนั้นอยู่เรื่อย” คุณวิดาพูดขึ้น เอยเบิกตากว้างอย่างตกใจ

“สวัสดีครับท่าน” เอยรู้สึกประหม่าจริงๆที่มายืนอยู่ตรงนี้ ตอนนี้ ตอนที่เพิ่งตื่นอีกทั้งหน้าตายังคงยุ่งเหยิงยู่ยี่อยู่

“เจ็บตรงไหนมากไหมลูก?” เธอถามพลางสอดส่ายตามองเอย

“ไม่ครับ” เอยตอบ



          เอยรู้สึกตกใจมาก ที่ตอนนี้พ่อแม่และพี่ชายของกวินมาเยี่ยมกวินที่โรงพยาบาล รู้สึกว่าไม่ควรมายืนอยู่ตรงนี้จริงๆ และทำไมคุณวิดา แม่ของกวินถึงพูดเหมือนรู้จักเอยมานานแล้ว

“ดูสิ ทำหน้าเหรอหรา น่าเอ็นดูเชียว” คุณวิดาพูดพลางหัวเราะ

“คงตกใจอยู่สินะ” คุณเกริก พ่อของกวินพูดขึ้นมาบ้าง

“ยังมีเรื่องที่น่าตกใจกว่าอีกนี้เยอะน้องเอย” กฤศบอกเอยก่อนที่จะหัวเราะเบาๆ

“คือผม...” เอยพูดไม่ออกจริงๆ

“คุณวิดา...ทราบข่าวเมื่อไหร่ครับ?” กวินถาม ไม่ได้เรียกคุณวิดาว่าแม่

“ก็ทรรศโทรบอกพ่อแกไง พวกเราถึงมาที่นี่กัน” คุณวิดาพูด

“แกชอบทำอะไรเสี่ยงๆแบบนี้อยู่เรื่อย ไปเอานิสัยใครมา” คุณเกริกบ่นด้วยสีหน้านิ่งๆ

“คุณนั่นแหละ/พ่อนั่นแหละ” เสียงของคุณวิดาและกฤศพูดกันอย่างพร้อมเพรียงจนเอยอดไม่ได้ที่จะกลั้นยิ้ม

“ไม่ใช่เสียหน่อย” คุณเกริกทำหน้านิ่งๆใส่ทุกคน ก่อนที่จะไปนั่งบนเตียงคนเฝ้าไข้ คุณวิดาหัวเราะออกมา

“เอย ไปพักผ่อนก่อนไหมลูก?” คุณวิดาถาม เอยพยักหน้าทำท่าจะก้าวขาออกแต่กวินกลับรั้งข้อมือของเอยไว้เสียก่อน

“โอ๊ย!!” เอยร้องออกมาเบาๆ เพราะกวินขับเข้ากับแผลที่โดนตะปูมา

“เบาๆหน่อยสิกวิน เดี๋ยวเอยเจ็บ” คุณวิดาปรามขึ้น

“เจ็บมากไหม?” กวินถาม เอยมองหน้าของกวินที่ยังคงซีดเซียวอยู่ก่อนจะส่ายหน้า

“ผม...ขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ เดี๋ยวตอนเย็นจะมา” เอยว่า

“ผมลานะครับ” เอยยกมือไหว้คุณเกริก คุณวิดา และกฤศ

“เดี๋ยวมาอีกนะเอย” คุณวิดายิ้มหวานเสียอดไม่ได้ที่เอยจะยิ้มตอบ



          เอยเดินออกมาจากห้อง โทรหาพี่แปงว่าตนเองประสบอุบัติเหตุนิดหน่อย ศุกร์เสาร์นี้คงจะไปทำงานไม่ได้ พร้อมกับฝากงานพี่แปงก่อนที่จะนั่งแท็กซี่กลับบ้าน ระหว่างทางพลางคิดเรื่องพ่อและแม่ของกวิน ทั้งสองพูดจาเหมือนรู้จักเอยมาก่อน อีกทั้งดูใจดีต่างจากภาพเศรษฐีคนรวยที่เอยวาดไว้ว่าจะต้องดูดุๆอีกทั้งไม่สุงสิงหรือพูดคุยกับคนที่ด้อยกว่า คิดไปคิดมาเรื่อยๆก็ถึงหน้าบ้านเสียแล้ว

“เอย...เป็นยังไงบ้างลูก นี่น้องดาวกำลังจะมารับแม่พอดีเลย” แม่ของเอยตกใจเมื่อเห็นเอยเดินเข้ามาในบ้าน เอยกอดแม่ทันทีที่เห็นหน้าแม่

“แม่ครับ...” เอยร้องไห้ทันทีที่ได้สัมผัสแม่ กลัวเหลือเกินว่าจะไม่ได้กลับมาหาแม่อีก

“กลับมาปลอดภัยก็ดีแล้วลูก” แม่ของเอยลูบหัวอย่างปลอบโยน

“ผมคิดว่าจะไม่ได้กลับมาเจอแม่แล้ว” เอยร้องไห้อย่างสะอึกสะอื้น

“แต่ตอนนี้เอยก็กลับมาแล้วนี่ไง ไม่ต้องร้องแล้วลูก” แม่ของเอยบอก พลางลูบหัวเอยอยู่เช่นนั้น

“ไปอาบน้ำก่อนนะลูก เดี๋ยวแม่จะต้มโจ๊กให้ ทานเสร็จแล้วค่อยไปนอนพักผ่อน” แม่ของเอยว่า

“ครับแม่” เอยเช็ดน้ำตา ก่อนที่จะผละออกจากแม่ แล้วเดินขึ้นห้องนอนไป



          เอยอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว พร้อมๆกับที่ดาวมาถึงที่บ้านพอดี ดาวมองเอยทั้งร่างกาย ก่อนที่จะเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง
“เอย...เจ็บตรงไหนบ้าง?” ดามถาม น้ำตาคลอเบ้าอย่างรู้สึกตกใจปนเป็นห่วง

“เอยปลอดภัยดีแล้วดาว” เอยยิ้มให้ดาว

“เฮ้อ...ตอนไทป์บอก ดาวตกใจแทบแย่ แล้วกวินล่ะ?” ดาวถาม

“ก็ปลอดภัยดีแล้วเหมือนกัน” เอยตอบ

“โล่งอกไปหน่อย” ดาวพูดออกมา



          ดาวและเอยนั่งทานโจ๊กด้วยกัน เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ฟัง เมื่อทานเสร็จดาวก็ขอตัวกลับ เอยจึงขอแม่ขึ้นห้องกลับไปนอนพักผ่อน ซึ่งแม่ของเอยก็เห็นด้วยที่จะให้เอยพักผ่อน

“เดี๋ยวตอนเย็นไปหากวินอีกไหมเอย?” แม่ถาม ตอนเอยกำลังจะขึ้นบันไดพอดี

“ไปครับแม่” เอยว่า ก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป



          เมื่อเข้าห้องเอยเอนตัวลงนอนบนเตียง พลางคิดถึงเหตุการณ์ที่แสนวุ่นวายที่เกิดขึ้น โชคดีแค่ไหนที่รอดกลับมาได้ และกวินบาดเจ็บไม่มากนัก ส่วนเอกภพและพี่อุ้มเย็นนี้เอยค่อยไปเยี่ยมทั้งสองคน นอนคิดไปคิดมา ก่อนที่จะหยิบยาแก้ปวดมาทาน เอยนอนนิ่งๆอยู่เพียงครู่เดียวก่อนที่จะค่อยๆหลับไป เพราะความเหนื่อยบวกกับแผลตามร่างกายที่เริ่มปวดตุบๆขึ้นมาบ้างแล้ว เอยจึงหลับสนิทได้อย่างโดยเร็ว...

++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 05-01-2015 09:53:14

หวานตลอดดดดดดดดดด~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 05-01-2015 09:59:04

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 05-01-2015 10:09:17

ไอ้สุเดชนี่มันเลวจริงๆ
ดีใจที่กวินไม่ได้เป็นอะไรมาก
เอยดูแลดีๆนะลูก
พ่อแม่ฝากฝังแล้ว
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 05-01-2015 10:12:29

ปลอดภัยก็ดีแล้ว  :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 05-01-2015 10:19:11

 :เฮ้อ:

โล่งอกเรื่องผ่านไปด้วยดี


เอยเจอพ่อแม่กวินแล้วววววววววววว
ท่าทางกวินจะบอกเรื่องเอยนานแล้วแน่ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 05-01-2015 10:25:37

รอดไปทีนะคะเอย เฮ้อ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 05-01-2015 10:27:05

เดาว่ากวิน ให้บอดี้กาดเลิกตามเอย เพื่อให้ท่านสุเดช เผยตัวออกมา ไม่ไหวเลยนะ

หลอกเอยว่าไป ตปท.

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 05-01-2015 10:28:55

เฮ้อออ โล่งอกไปที
เอยกับครอบครัวของกวิน
มันยังไงกันนะ มีเบื้องหบังกันดีซินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 05-01-2015 10:37:08

แหมกวิน
นี่ปูทางทางฝั่งพ่อกับแม่ตัวเองเอาไว้แล้วสิเนี่ย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 05-01-2015 10:37:47

โอ๊ะ~ ครอบครัวน่ารัก คุณเกริกขี้เก๊กนะค่ะ ห๊ะๆ. :laugh: :jul3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 05-01-2015 10:40:00

กวินได้พ่อมาเต็มๆสินะ
กวินคงเคลียร์กับทางบ้านเรื่องหนูเอยไว้แล้วสินะ ทุกคนที่บ้านถึงดูไม่ตกใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 05-01-2015 10:42:36

ดีแล้วที่ปลอดภัยทั้งคู่ ไม่เจ็บหนัก
เอ๊ะยังไง พ่อกับแม่รู้จักน้องเอยด้วย
น่ารักจริงๆ ครอบครัวบ้านกวิน  :hao3: :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 05-01-2015 10:46:16

แน่ใจละว่าครอบครัวกวินไฟเขียวแน่นอน o13  :กอด1::กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 05-01-2015 10:55:11

จบสะทีเรื่องเลวร้าย
ต่อไปคงหวานๆแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-01-2015 11:09:26

กวินหนอกวิน จะไปเป็นพระเอกเท่ๆช่วยเอย ดันถูกยิงซะเอง ส่วนเนเรื่องของพ่อแม่กวิน เป็นคนให้ทุนเอยเรียนหรือเปล่า แบบว่ากวินเองก็คงรู้จักเอยมาก่อนหน้าและแอบชอบมาก่อนอะไรแบบนี้(สุดยอดเรื่องมโน)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 05-01-2015 11:25:02

ดีแล้วที่ปลอดภัย โล่งอก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 05-01-2015 11:32:35

เคลียร์ทางที่บ้านโล่งแล้วสินะกวิน  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-01-2015 11:39:09

ปลอดภัยแล้วเอย
ดูท่าที่บ้านกวินไฟเขียว และน่าจะรู้จักเอยมานานแล้วนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 05-01-2015 11:47:51

พ่อแม่ของกวินดูเอ็นดูเอยกันเชียว เพราะความน่ารักของเอยด้วยแหละ ผู้ใหญ่จึงพากันรัก

ตอนนี้พิสูจน์ได้ว่ากวินรักและเป็นห่วงเอยมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 05-01-2015 12:04:49

ดีแล้วที่ปลอดภัยทั้งคู่  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 05-01-2015 12:29:10

ดีจังที่จบเหตุการณ์ร้ายๆ :m4: ต่อจากนี้ก็มีแต่เรื่องดีๆ
น้องเอยน่ารักน่าเอ็นดูสำหรับครอบครัวกวิน คนอ่านค่อยโล่ง
รอตอนต่อน่ะค๊า ขอบคุณค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 05-01-2015 12:36:21

เปิดตัวแล้วๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 05-01-2015 12:41:28

ว่าแล้วว
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-01-2015 12:44:39

เอยต้องเป็นคนที่พ่อแม่ของกวินรู้จักแล้วแน่เลย แต่เอยคงจำไม่ได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 05-01-2015 12:54:17

 :o8:  กวินบังเอิญได้เจอกับเอยแบบผ่านๆ จึงสนใจ และขอย้ายโรงเรียนมาอยู่ใกล้ๆ สินะ   มโน ล้วนๆ   :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 05-01-2015 13:01:22

แอร๊ยยย ขุ่นพ่อ ขุ่นแม่ ขุ่นพี่ ครอบครัวนี้ น่ารักกกกกกมว๊ากกกก กวินคงบอกเรื่องของเอยไว้ตั้งแต่แรกแล้วแน่ๆเลยอะ ดีจังที่ครอบครัวกวินเข้าใจไม่ขัดขวางแต่กวินนี่ได้พ่อมาเต็มๆเลยสิเนี่ย 5555555

ปล. ถึงกวินจะวางแผนใช้เอยล่อไอ้สุรเดช เราก็ยอมคะ ไม่เคือง ดีเสียอีกเรื่องจะได้จบๆสักที หลังจากนี้เอยจะได้ปลอดภัย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 05-01-2015 13:11:35

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 05-01-2015 13:22:19

งี้ครอบครัวกวินก็ไม่มีปัญหา ผ่าน สงสัยกวินคงเคยคุยไว้ตั้งแต่เรียนมัธยมป่าวนะ อิอิ :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 05-01-2015 13:35:31

รู้สึกว่า ...ต้องการคำตอนด่วนนนนน

ขอบคุณคนเขียนคร้าบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 05-01-2015 14:39:18

โล่งอกไป ดูท่าที่บ้านกวินจะไฟเขียวนะ
ลุ้นกันต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 05-01-2015 14:49:20

อยากนี้ คุรพ่อคุณแม่ กวิน โอแล้วแน่นอนอ่ะ อยากอ่านคตอนต่อไปแล้วอ่า ขอหวานๆนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-01-2015 15:08:06

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 05-01-2015 17:38:54

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 05-01-2015 18:05:34

ดีใจจังๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 05-01-2015 18:09:44

ที่บ้านกวินรู้มานานแค่ไหนแล้วนะ :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 05-01-2015 18:14:02

ปลอดภัยแล้วนะเอย กวินด้วย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 05-01-2015 18:16:25

เอ๊งงงง หรือตอนหน้าจะเปนการ
พบกันของญาติเจ้าบ่าว เจ้าสาว o_O!!
เเต่ดูบ้านกวินจะคุ้นเคยกะเอยน๊าาาาา มีลับลมคมในอ่ะสิกวินนนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 05-01-2015 19:30:03

เอยได้เจอกับครอบครัวกวินแล้วว ดูทุกคนจะรู้เรื่องเอยอยู่แล้วแฮะ งี้ก็ไม่น่าจะมีดราม่าครอบครัว มั้ยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 05-01-2015 19:43:06

ดูท่าพ่อแม่เป็นใจ อั๊ยย่ะ  :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 05-01-2015 20:11:51

น่าสงสัยนะว่าคนของกวินพลาดไดัยังไง แล้วเรื่องที่กวินไม่ได้อยู่อังกฤษอีก มาเฉลยด้วยนะ หวังว่ากวินคงจะไม่ได้ตัังใจให้เอยเป็นตัวล่อท่านสุเดชนะ หวังว่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 05-01-2015 20:28:47

ครอบครัวกวินเหมือนจะรู้จักเอยดีเลย
เกิดไรขึ้น??
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 05-01-2015 20:56:41

ถือว่าฟาดเคราะห์ไปนะน้องเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 05-01-2015 21:06:51

โชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก :เฮ้อ:
ท่าทางพ่อแม่ของกวินจะใจดีนะ
แต่ตัวลูกนี่ดูมีลับลมคมใน
รอตอนต่อไปเนอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 05-01-2015 22:21:07

โอยยยยย ไม่ปลอดภัย แต่จัดว่ารอด ดีๆๆโล่งไปหนึ่งเรื่อง
ทำไมบ้านกวินเหมือนจะรู้อะไรๆเยอะเนาะ คำพูดคำจามีเลศนัยตลอดเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 05-01-2015 22:23:58

พ่อแม่กวินน่ารัก ทางสะดวกสุดๆ แล้วเอย นี่แสดงว่าเล่าให้ที่บ้านฟังมาตลอด ปลื้มพระเอกอีกละอ่ะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 05-01-2015 22:50:13

เค้าจะเปิดตัวสะใภ้เล็กของบ้านนี้กันแล้วใช่มั้ย  :L2:  :L2:  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 05-01-2015 23:18:47

พี่ตาแม่ยายมาเยี่ยมลูกชายและลูกสะใภ้สิน้าาาาา :-[
ที่กวินหน้านิ่งนี่ต้องได้พ่อมาแน่เลย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 06-01-2015 10:16:33

ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ  :pig4:





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 32

อยากกอด...




          เอยสะดุ้งตื่นอีกทีก็ตอนบ่ายสามโมงครึ่งแล้ว รู้สึกว่าครั่นเนื้อครั่นตัวราวกับจะไม่สบาย จึงตื่นลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาไปโรงพยาบาลเพื่อไปหากวิน

“เอย...แม่ต้มโจ๊กเผื่อกวิน เอาไปฝากเขานะลูก” แม่ของเอยยื่นกล่องอาหารที่ใส่โจ๊กร้อนๆ เอยเอามันใส่ถุง และเดินออกปากซอยเพื่อไปขึ้นแท็กซี่



          เมื่อมาถึงโรงพยาบาล เอยก็รีบไปยังห้องของกวินทันที เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบว่ามีเพียงทรรศเท่านั้นที่อยู่ในห้อง ส่วนกวินก็กำลังหลับอยู่

“สวัสดีครับคุณพีระนัม” ทรรศพูดขึ้น

“คุณทรรศมาเฝ้านานแล้วเหรอครับ?”

“ตั้งแต่เที่ยงแล้วครับ” ทรรศพูด

“งั้นคุณทรรศไปพักผ่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมดูแลต่อเอง” เอยว่า

“ขอบคุณครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ทรรศพูด ก่อนที่จะโค้งตัวให้เอยก่อนที่จะออกไปจากห้อง



          เอยเอาโจ๊กที่แม่ฝากมาเอามาวางบนโต๊ะ พลางนั่งดูกวินหลับอยู่ เมื่อเช้าก็ไม่ได้คุยกันมากเพราะครอบครัวของกวินมากัน เอยจึงไม่กล้าเสียมารยาทอยู่ต่อเพราะไม่ใช่คนในครอบครัวของกวิน เอยนั่งมองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะหยิบนิตยสารที่มีอยู่ในห้องมานั่งอ่านฆ่าเวลา แม้ว่าจะรู้สึกปวดหัวอยู่ แต่เอยก็เลือกที่จะนั่งรอกวิน



          เวลาผ่านไปนานพอสมควร กวินเริ่มขยับตัวแล้ว เอยจึงปิดพับนิตยสารลงทันที กวินลืมตาขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเอยนั่งอยู่ข้างๆ รอยยิ้มบางๆก็เกิดขึ้น

“มานานแล้วเหรอ?” เสียงของกวินแหบไปสักหน่อย เอยจึงเทน้ำใส่แก้วพร้อมหลอดให้กวิน

“ดื่มน้ำก่อนครับ” เอยว่า กวินผงกหัวขึ้นมาดูดน้ำนิดหน่อยก็จะนอนลงต่อ

“เธอดูซีดไปนะ ไม่สบายรึเปล่า?” กวินถามก่อนที่จะเอื้อมมือมาแตะใบหน้าของเอย

“ตัวเธอร้อน” กวินพูด

“นิดหน่อยครับ เดี๋ยวค่อยทานยาเอาก็ได้” เอยว่า

“ไปทานยาแล้วนอนพักเดี๋ยวนี้” กวินออกคำสั่ง

“เอาไว้ทีหลังก็ได้ครับ...นี่แม่ผมเตรียมโจ๊กมาให้ ทานก่อนนะครับ เมื่อกี้ไปขอพยาบาลให้อุ่นมาให้แล้ว” เอยว่า ก่อนที่จะเลื่อนโต๊ะทานอาหารสำหรับผู้ป่วยมาครอบเตียงของกวิน

“คุณกวินมียาหลังอาหารที่ต้องทานนะครับ” เอยยังคงพูดต่อ กวินจองใบหน้าของเอย

“จะต้องทำอย่างไรเธอถึงจะหายดื้อ?” กวินถามขึ้น

“ผม...ไม่ได้ดื้อเสียหน่อย” เอยแก้ตัว

“ถ้าฉันทานเสร็จ เธอก็ต้องไปขอยาจากพยาบาล ตกลงไหม?” กวินพูด

“ตกลงครับ” เอยว่า



          กวินดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง โดยที่เอยช่วยพยุงด้วย มองโจ๊กในถ้วยที่ช่างดูน่าทานเหลือเกิน

“ป้อนให้หน่อยสิ” กวินว่า

“แต่...แขนข้างขวาไม่เป็นไรนี่ครับ?” เอยถาม

“เอาใจฉันหน่อยไม่ได้หรือไง?” กวินว่า ใบหน้านิ่งๆแต่คำพูดสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง

“กะ...ก็ได้ครับ”



          เอยเริ่มตักโจ๊กขึ้นมา เป่าลมน้อยๆก่อนที่จะป้อนกวินที่อ้าปากรอ เอยอดคิดไม่ได้ว่ากวินเหมือนเด็กน้อยขี้อ้อนตอนป่วยก็ไม่ผิด เอยยิ้มบางๆก่อนที่จะป้อนโจ๊กไปเรื่อยๆจนหมด

“อร่อยไหมครับ?” เอยถาม

“แม่ของเธอทำอร่อย” กวินว่า

“รอสักครู่ เดี๋ยวทานยานะครับ” เอยพูด กวินใช้มือตบตรงที่ว่างอันน้อยนิดบนเตียง เอยทำหน้าสงสัยไม่เข้าใจในสิ่งที่กวินบอก

“อะไรเหรอครับ?” เอยถาม

“มานั่งตรงนี้” กวินว่า

“ไม่ได้หรอกครับ...เตียงสำหรับคนไข้นะครับ” เอยส่ายหน้า

“ขึ้นมานั่ง” กวินสั่งย้ำ เอยจึงจำยอมไปนั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้

“เมื่อคืนฉันตื่นมา...เห็นเธอฟุบอยู่ข้างๆ?” กวินพูดออกมา ก่อนจะโอบเอวของเอยให้เข้ามาใกล้ตน

“ตื่นตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเหรอครับ?” เอยถาม ไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดว่ากวินตื่นมาเมื่อคืน

“ดีใจ...ที่ตื่นมาก็เห็นเธอ” กวินว่า เอยรู้สึกว่าตัวร้อนผ่าวไปทั้งตัว หรือเพราะฤทธิ์ไข้ เอยจึงรู้สึกเช่นนี้

“ผมถามหน่อยได้ไหมครับ คุณกลับจากอังกฤษตั้งแต่เมื่อไหร่?” เอยถาม

“ฉันได้รับรายงานจากพวกที่ติดตามคุณสุเดช ว่ามีการเคลื่อนไหวๆแปลกตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ฉันเลยรีบกลับทันทีที่ทราบข่าว มาถึงนี่ก็สามทุ่มและจากนั้นก็โทรหาเธอ” กวินตอบ

“แล้วคนที่ติดตามผมหายไปไหนกันครับ?” เรื่องหนึ่งที่เอยสงสัย เพราะคนติดตามพลาดให้เอยถูกจับมาได้อย่างไร

“พวกนั้นบอกทรรศว่าตอนที่เห็นเธอขึ้นรถเมล์แล้วไม่ลงมา เลยคลาดกับเธอตอนนั้น” กวินบอก

“ผม....หลับเลยป้ายครับ” เอยสารภาพ

“หายดีเมื่อไหร่ฉันจะลงโทษพวกนั้น” กวินว่า

“อย่าเลยครับ...ผมเองที่ผิด” เอยตอบ

“แล้วเอ่อ....”

“ฉันจะทานยา และเธอก็ต้องทานยาด้วย เดี๋ยวไว้คุยกันต่อ” กวินว่า เอยทำท่าจะถามต่อแต่กวินกลับห้ามขึ้นมาเสียก่อน ทั้งที่เอยตั้งใจจะถามเรื่องพ่อแม่ของกวินแท้ๆ

“ครับ” เอยจำยอม หันไปหยิบยาให้กวิน กวินรับยามาก่อนที่จะเอาเข้าปากและตามด้วยน้ำอึกใหญ่

“เธอไปทานยาแล้วนอนเถอะ” กวินว่า

“ครับ”



          เอยพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ก่อนที่จะเดินออกไปขอยากับพยาบาลและทานยามันตรงนั้น ก่อนที่จะเดินกลับไปเข้าไป นอนลงบนเตียงเฝ้าไข้ รู้สึกว่าหนาวสั่นไปทั้งตัว เอยจึงหยิบผ้าห่มมาคลุมกาย สายตามองไปทางกวินที่ตอนนี้ก็กำลังจ้องมองเอยยอยู่เช่นกัน

“นอนได้แล้ว” กวินว่า เอยยิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่จะหลับตาแล้วหลับไปในที่สุด แม้จะไม่สบาย แต่เอยก็ยังฝัน ฝันไปถึงเรื่องราวในครั้งหนึ่งตอนไปเข้าค่ายจริยธรรม...




          วันนี้เป็นวันเสาร์ ทางโรงเรียนได้ทำกิจกรรมเข้าค่ายจริยธรรม โดยกิจกรรมนี้จะมีด้วยกันสองวัน คือวันเสาร์และวันอาทิตย์ ไม่มีการค้างคืน โดยแบ่งไปตามศาสนาของนักเรียนแต่ละคน ด้านนักเรียนที่นับถือศาสนาพุทธซึ่งมีเยอะที่สุดในโรงเรียน จึงพากันไปวัด เพื่อไปเข้าค่ายกิจกรรมในครั้งนี้



          ซึ่งแบ่งเป็นชั้นม.ปลายและม.ต้น ไปกันกลุ่มละวัด เนื่องจากพื้นที่ของวัดไม่เพียงพอที่จะรับนักเรียนทั้งโรงเรียนได้ นักเรียนทั้งหมดต้องนุ่งขาวห่มขาวตามที่อาจารย์ได้แจ้งไว้ ตอนนี้ทุกคนต่างมายืนเข้าแถวหันหน้าโบสถ์



          ตอนนี้อาจารย์กำลังแจกเอกสาร บอกถึงวัตถุประสงค์ของกิจกรรมนี้ และแจกแจงตารางว่าต้องทำอะไรบ้าง วันแรกวันนี้จะเป็นภาควิชาการ คือการฟังพระท่านอบรมเรื่องธรรมะพื้นฐาน พระรัตนตรัย ความรับผิดชอบในหน้าที่ด้วยธรรมะ ส่วนวันที่สองจะเป็นภาคปฏิบัติ ฝึกทำวัตรสวดมนต์ เดินจงกรมแผ่เมตตา พอได้ฟังตารางทั้งหมด ไทป์ก็ถอนหายใจออกมาทันที

“น่าเบื่อว่ะ” ไทป์บ่นกับเอยเบาๆ

“เอาน่า เพื่อคะแนนกิจกรรม” เอยปลอบไทป์

“แผ่เมตตากูยังท่องไม่จบเลย” ไทป์บอก

“ก็นั่นไง มาอบรมคราวนี้จะได้ท่องจบเสียที” เอยว่า สำหรับเอยการมาอบรมแบบนี้ก็ดี ใจจะได้สงบ เพราะที่ผ่านรู้สึกว่าสมาธิตนเองสั้นลง อ่านหนังสือไม่ค่อยเข้าหัว

“มึงดูหน้าแต่ละคนสิ...ไม่เต็มใจมากันทั้งนั้น” ไทป์สะกิดให้เอยดูเพื่อนๆและน้องๆที่มาร่วมในค่ายนี้ ฉับพลันเหลือบไปเห็นกวินที่ยืนทำหน้านิ่งอยู่ไม่ไกล กวินหันมามองเอย เอยจึงรีบหันหน้าหนีทันที



          วัดแห่งนี้มีสองศาลาการเปรียญ จึงถูกแย่งหญิงชายออกจากกันไปคนละศาลา ตอนนี้เด็กผู้ชายก็ทยอยมานั่งตามที่อาจารย์บอก ลำดับการนั่งอาจารย์เป็นคนจัด ไทป์นั่งทางขวามือของเอย เอยนั่งถัดมา และสุดท้าย...คือกวิน ที่นั่งถัดจากเอยและเป็นคนที่นั่งสุดท้ายของแถวด้วย



          เจ้าอาวาสท่านเป็นผู้มาอบรมด้วยตนเอง ส่วนอีกศาลารองเจ้าอาวาสจะเป็นผู้อบรม ไทป์นั่งฟังไปหาวไป บางครั้งท่านเจ้าอาวาสก็พูดมุกตลกๆขึ้นมา ทำให้เด็กๆรู้สึกสนุกสนานขึ้น แต่ไทป์ก็ยังนั่งหาวอยู่ดี

“ไทป์ เดี๋ยวพระท่านก็เห็นหรอก” เอยสะกิดเตือนไทป์

“ก็มันง่วงนี่หว่า” ไทป์กระซิบบอกเอย

“ทนเอาหน่อยสิ” เอยว่า ก่อนที่จะหันไปฟังพระท่านอบรมต่อ



          ด้านกวินที่นั่งถัดจากเอยก็แอบหาวไปครั้งสองครั้งเหมือนกัน แต่ก็ยังทำหน้านิ่งๆ ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับการอบรมของพระท่านเลย เอยแอบมองกวินเป็นครั้งๆคราวๆ และหลายครั้งเหมือนกวินจะรู้ตัวว่าเอยแอบมอง สายตานั้นจ้องเขม็งมาทางเอยทุกครั้งที่เอยหันไปมอง เอยเองก็รีบหันหน้าหนีทุกครั้งเวลาที่กวินมองมา มองกันไปจ้องกันมาอยู่อย่างนั้นจนการอบรมช่วงเช้าเสร็จ

“แม่ง กูหิวมาก” ไทป์พูดระหว่างที่กำลังที่อาจารย์นำข้าวกล่องมาแจก อาจารย์บอกขอเพิ่มได้หากไม่อิ่ม แน่นอนว่าไทป์ขอสองกล่องอย่างไม่ลังเล สำหรับเอยกล่องเดียวก็เกินพอแล้ว



          เอยนั่งทานไปหันไปมองรอบๆ ก็เหลือบไปเห็นกวินนั่งทานข้าวอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ๆเอยนั่ง พอทานอาหารเสร็จ อาจารย์ก็ให้ไปเดินเล่นเพื่อย่อยอาหาร ก่อนที่จะนัดมาให้มาที่ศาลาเวลาบ่ายโมงครึ่ง ตอนนี้ทั้งเอยและไทป์นั่งกันที่โต๊ะม้าหินใต้ต้นไม้ ลมเย็นๆพัดโกรก ชวนให้น่านอนยิ่งนัก

“กูง่วงว่ะ ของีบก่อนนะ” ไทป์ว่า

“ถ้าอย่างนั้นเราไปเดินๆแถวนี้นะ” เอยว่า

“เออ เดี๋ยวมาปลุกกูด้วย” ไทป์บอก ก่อนที่จะฟุบลงกับวงแขนของตนเอง



          เอยเดินมาเรื่อยๆ เจอรุ่นน้องนั่งเล่นตามต้นไม้ต่างๆ เดินไปเรื่อยๆจนถึงสวนหย่อมเล็กๆ เห็นกวินนั่งอ่านหนังสืออยู่ เอยชะเง้อคอมองกวินก่อนที่กวินจะหันมามอง แล้วจู่ๆ กวินก็ลุกขึ้นแล้วก้าวขาเดินมาทางเอย เอยรู้สึกว่าตนเองต้องขยับขาเดินหนี แต่เพราะอะไรก็ไม่ทราบ เอยถึงยังยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นจนกวินเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า

“เมื่อครู่ตอนอบรม...แอบมองฉันอยู่เหรอ?” กวินถาม

“ปะ....เปล่า” เอยส่ายหน้าตอบทันที

“แต่ฉันเห็นมองมาหลายครั้งแล้ว” กวินว่า

“คือเรา...” เอยไม่รู้จะหาคำพูดอะไรมาแก้ตัว เพราะตนแอบมองกวินจริงๆ

“คิดอะไรอยู่?” กวินถามอีก

“ไม่ๆ” เอยโบกมือโบกมือปฏิเสธ

“หรือว่า....แอบชอบฉัน?” กวินถามตรงๆ เอยหน้าแดงทันที

“พูดอะไรออกมทา...มะ..ไม่ใช่เสียหน่อย” เอยพูดเสียงตะกุกตะกัก กวินเดินเข้ามาใกล้ๆอีก

“แน่ใจเหรอ?” กวินขยับเข้ามาใกล้ๆอีก ก่อนที่จะก้มกระซิบที่หูของเอย

“ดูออกง่ายขนาดนี้ยังจะกล้าบอกว่าไม่อีก” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินจากไป

“อะไรของเขากัน” เอยใจเต้นตึกตัก มองตามกวินที่เดินออกไปแล้ว



          ดูออกง่าย...กวินหมายความว่าอะไร ยิ่งคิดเอยยิ่งไม่เข้าใจ หรือว่ากวินคิดว่าเอยไม่ชอบหน้ากวินเหมือนเพื่อนสนิทอย่างไทป์ กวินกำลังพูดเรื่องอะไรที่เอยไม่เข้าใจ ตอนนี้นักเรียนเริ่มทยอยกลับไปยังศาลากันแล้ว

“ต้องไปปลุกไทป์นี่หน่า” เอยเพิ่งนึกได้ รีบวิ่งไปยังโต๊ะที่ไทป์นั่ง เพื่อปลุกไทป์ให้ตื่นไปยังศาลา และเริ่มการฟังคำบรรยายอบรมของพระท่านต่อ...




“เอย....น้องเอย”



          เสียงใครบางคนปลุกเอยให้ตื่นขึ้น เอยงัวเงียตื่นขึ้นมา ยังรู้สึกปวดหัวอยู่บ้างแต่ก็ไม่เท่าเมื่อเช้า สงสัยได้รับยาเข้าไปเลยอาการดีขึ้น เอยพยายามความหยิบแว่นที่วางอยู่ใกล้ๆมาสวม ก่อนที่จะมองเห็นว่าคนที่มาปลุกเอยคือผู้หญิงที่หน้าตาน่ารักมาคนหนึ่ง เธอยิ้มหวานให้เอย เอยค่อยดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง มองผู้หญิงคนนั้นอย่างแปลกใจว่าคนๆนี้คือใคร

“กวินบอกน้องเอยไม่สบาย ทานยาไปดีขึ้นรึยัง?” เธอถามอีก เอยพยักหน้า

“ดีขึ้นครับ...เอ่อ...คุณคือ...” เอยทำท่าจะถาม ประตูห้องกลับเปิดขึ้นมาพบกฤศ พี่ชายของกวินเดินมาพร้อมอุ้มเด็กผู้ชายสองที่หน้าตาเหมือนราวกับพิมพ์เดียวกัน

“ที่รัก..คุณปลุกน้องเอยเหรอ?” กฤศถาม เอยหันมองกฤศ ก่อนจะยกมือไหว้

“นั่นชมพู ภรรยาพี่เอง” กฤศบอก เอยรีบยกมือไหว้ แปลว่ากฤศและชมพู ทั้งสองคงจะมาเฝ้ากวินในช่วงที่เอยหลับไปอย่างแน่นอน

“สวัสดีจ้ะ ในที่สุดก็ได้เจอน้องเอยเสียที” ชมพูพูด เอยมองหน้าชมพูอย่างไม่เข้าใจ

“หมายความว่าไงครับ?” เอยถามอย่างสงสัย

“ลองไปถามเจ้ากวินเองก็แล้วกัน ถ้ารู้จากพวกเราเดี๋ยวมันจะโกรธเข้า” กฤศว่าก่อนที่จะยิ้มออกมา



          เมื่อได้ยินอย่างนั้น เอยก็หันไปมองกวินที่ตอนนี้หลับอยู่ อะไรคือสิ่งที่กฤศให้ไปถามกวินด้วยตนเอง รู้สึกได้ว่าครอบครัวของกวินรู้จักเอยทั้งๆที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน ทั้งคำพูดของพ่อแม่กวินเมื่อวานนี้ จนกระทั่งคำพูดของชมพูพี่สะใภ้ของกวินก็ด้วย ชวนน่าสงสัยไปหมด

“นั่น...ลูกของคุณกฤศใช่ไหมครับ คุณกวินเคยเล่าให้ฟังว่าเป็นฝาแฝด” เอยหันไปมองเด็กน้อยสองคนที่กำลังเล่นซุกซนในระหว่างที่กฤศอุ้มอยู่

“ใช่ คนพี่ชื่อกริฟคนน้องชื่อกริม...ไหนๆดีจ้าพี่เอยสิ”



          กฤศบอกชื่อก่อนที่จะบอกให้เด็กฝาแฝดที่อายุเพียงแค่ขวบกว่าๆยกมือไหว้เอย และทั้งสองก็ทำตามอย่างกระท่อนกระแท่น เอยยิ้มออกมาอย่าชอบใจในความน่ารักของทั้งสอง

“น่ารักจังเลยครับ” เอยพูด

“ก็แค่ตอนนี้แหละน้องเอย ถ้าลองสนิทด้วยแล้วจะรู้ว่าซนเหมือนลิง” ชมพูพูด เอยหัวเราะออกมาเบาๆ เพราะจำที่กวินเคยบอกได้ฝาแฝดซนเหมือนลิงในร่างคน



          เอยมองดูนาฬิกาฝาผนัง ตอนนี้ก็ค่ำแล้ว เอยหันไปถามชมพูว่ากวินหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งสองพูดคุยกัน เอยรู้สึกได้ว่าชมพูเป็นผู้หญิงที่น่ารักและเป็นกันเอง จนเอยรู้สึกว่าน่าสนิทใจที่จะพูดคุยด้วย และเพียงไม่นานนักฝาแฝดก็เริ่มจะง่วงแล้ว กฤศและชมพูจึงขอตัวกลับก่อน พอทั้งหมดหันหลังกลับไป เสียงโทรศัพท์ของเอยก็ดังขึ้น

“ไทป์..” เอยรับสาย

“เออ กูจะโทรมาบอกว่า แม่ฝากเสื้อผ้าของใช้มาให้มึง อยู่ในตู้น่ะ แล้วก็กับข้าวแม่มึงฝากมาวางอยู่บนโต๊ะ” ไทป์บอก

“ไทป์มาตั้งแต่เมื่อไหร่?” เอยถาม

“ก็ตอนเย็นนั่นแหละกูไปกับดาว เข้าไปถึงเห็นมึงหลับอยู่ ไอ้กวินบอกกูว่ามึงไม่สบาย เลยไม่อยากปลุก” ไทป์ว่า

“ขอบคุณนะ” เอยพูด

“เออๆ พรุ่งนี้กูว่างช่วงเช้า เดี๋ยวจะซื้อของกินไปให้ แค่นี้นะ” ไทป์บอก

“อืม” เอยบอกก่อนจะกดวาง



          เอยหันไปมองที่โต๊ะพบปิ่นโตวางอยู่ ก่อนที่จะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า พบกระเป๋าเป้ของเอยอยู่ในนั้นจริงๆอย่างที่ไทป์บอก เอยไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นกว่านี้ ก่อนที่จะทานข้าวและทานยาอีกครั้ง เมื่อทำทุกอย่างเสร็จ กวินก็ตื่นขึ้นมาพอดี

“ดีขึ้นรึยัง?” คำแรกที่กวินเอ่ยออกมาทันทีที่ตื่น

“ค่อยยังชั่วแล้วครับ” เอยบอก

“หิวรึเปล่าครับ?” เอยถาม กวินส่ายหน้า ก่อนที่จะกวักมือให้เอยมาใกล้ๆ

“นั่งตรงนี้” กวินว่า เอยนั่งลงบนเตียงของกวิน กวินใช้แขนข้างขวาที่ไม่โดนยิงโอบเอวเอย ก่อนที่จะผงกหัวจูบตรงแผ่นหลังของเอย อดไม่ไดได้ที่จะรู้สึกอายเมื่อกวินทำเช่นนั้น

“อยากกอด” กวินพูด

“เอาไว้...หายดีกว่านี้นะครับ” เอยว่า

“เธอเข้าใจใช่ไหมว่ากอดของฉันคืออะไร?” กวินถาม

“ก็....กอดไงครับ กอด” เอยพูด กวินยิ้มบางๆ

“กอดอีกแบบหนึ่ง แบบในห้องน้ำไง จำได้รึเปล่า?” กวินว่า เอยหน้าขึ้นสีทันที

“คุณกวิน!!” เอยร้องออกมาเบาๆ กวินหัวเราะแผ่วเบาในลำคอ

“เอ่อ...ผมมีเรื่องจะถามคุณกวินครับ?” เอยตัดสินใจที่จะถามกวินในเรื่องที่อยากรู้

“เรื่องอะไร?” กวินถาม

“ทำไม....คุณเกริกคุณวิดา พี่ชายและพี่สะใภ้ของคุณ ถึงรู้จักผม...ทั้งที่ผมไม่เคยเจอหน้าพวกเขาแท้ๆ” เอยถามออกไป

“เรื่องนั้นนั่นเอง....อยากรู้เหรอ?” กวินถามกลับ

“ครับ” เอยยืนยัน

“ก็ไม่มีอะไรมาก ฉันบอกที่บ้านว่าเธอคือแฟนของฉัน” กวินบอก

“บอกเหรอครับ....บอกที่บ้านว่าคบ...กับผู้ชายอย่างผม” เอยตกใจอย่างที่สุด เมื่อได้รับรู้ว่าทางบ้านของกวินทราบเรื่องนี้แล้ว

“ ผู้ชายอย่างเธอทำไม?” กวินถาม น้ำเสียงดูไม่ชอบใจ

“ผม...ผมก็แค่คนธรรมดา” เอยว่าก่อนที่จะก้มหน้าลง

“สำหรับฉันเธอคือสิ่งที่พิเศษที่สุด” กวินบอก เอยเม้มริมฝีปาก ในหัวใจรู้สึกฟูฟ่องด้วยคำพูดของกวิน

“พวกเขา...รับได้หรือครับ?” เอยถาม

“แล้วคิดว่ายังไงล่ะ?” กวินถามกลับ

“พวกเขา...ก็ดีกับผมครับ” เอยบอก ความจริงที่ว่าเอยรู้สึกได้ถึงความใจดีของครอบครัวกวิน

“อย่างนั้นก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?” กวินว่า

“แต่...คุณบอกไปยังไงครับ?” เอยถามอีก

“วันนี้ถามเยอะนะ อย่างนี้ต้องคิดค่าคำถาม” กวินบอก

“ไม่ถามแล้วก็ได้ครับ” เอยก้มหน้างุด รู้ทันว่าค่าคำถามของกวินต้องการอะไร

“ไม่อยากรู้แล้วเหรอ?” กวินถามด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

“ไม่เอาดีกว่าครับ” เอยว่า สุดท้ายแล้วการถามคำถามกวินในครั้งนี้ไม่ได้กระจ่างอะไรเสียเท่าไหร่ในความรู้สึกของเอย คงต้องรอโอกาสหน้าซึ่งไม่รู้จะมีมาเมื่อไหร่อีก...

++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-01-2015 10:30:24

จ่ายไปเถอะเอย กวินคงคิดไม่แพงหรอกสำหรับค่าคำถามน่ะ พวกเราก็อยากรู้เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 06-01-2015 10:48:32

กวินนี่ช่างหยอด กอดแบบในห้องน้ำ
เขินที่สุด
 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 06-01-2015 10:49:01

กวินนี้หาโอกาสเอาเปรียบตลอด555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: arnis ที่ 06-01-2015 10:50:46

 :mew1: ดีใจจังวันนี้มาเร็วมาก กวินความลับเยอะจริง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 06-01-2015 10:54:19

อยากกอดดดดดดด :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดแบบนี้ต่างหาก :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:เขินอ่ะ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 06-01-2015 10:54:37

โถ่เอย เราอยากรู้นะ :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 06-01-2015 11:03:38

เจ็บแล้วยังไม่เจียมตัวอีกนะคุณกวินนนน 55555
หาเรื่องเอาเปรียบเอยตลอดๆ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 06-01-2015 11:04:27

หวานจังเลย เอยถามเยอะๆก็ได้นะ เพื่อคนอ่านด้วย  :hao6:  :hao6:  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 06-01-2015 11:24:29

กวินนี่น่ารักกกกกก ❤ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 06-01-2015 11:27:41

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 06-01-2015 11:34:08

ไม่ใช่ว่ากวินไปเล่าเรื่องเอยให้ที่บ้านฟังตั้งแต่ตอนม.ปลายละเร้อออ (อินี่เพ้อมาก)
555 จริงๆอยากให้เอยจ่ายค่าคำถามนะ เพราะนอกจากกวินจะได้กำไรแล้ว เราก็ได้กำไรด้วย  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 06-01-2015 11:39:10

พี่กวินนี่หื่นเงียบตลอด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 06-01-2015 11:57:40

ยอมๆไปเถอะเอย ยังงัยก็ไม่รอดกวินอยู่ดี
 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 06-01-2015 11:58:46

ยอมจ่ายเหอะเอยคนอ่านก็อยากรู้ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 06-01-2015 12:04:02

แอร๊ยยยย จ่ายไปเถอะเอย ค่าคำถามแลกกับความกระจ่างในเรื่องที่คาใจอะ เราว่าคุ้มนะมีแต่ได้กับได้(?) อีกอย่างเพราะเราก็อยากรู้ 555กวินต้องบอกเรื่องของเอยตั้งแต่ ม.6 แล้วแน่ๆอะ

ปล. ความทรงจำตอน ม.6 นี่ฟินๆทั้งนั้นเลย อย่างตอนนี้อร๊าย แอบมองกันไปแอบมองกันมา น่ารักกก กวินก็ถามเอยแต่ละอย่างเราเขิลแทนอะ ตอนนั้นเอยนี่แบบ มึนๆ น่ารักอ่าาา ชอบบบๆ ^_^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 06-01-2015 12:05:56

อ้างถึง

ดูออกง่าย...กวินหมายความว่าอะไร ยิ่งคิดเอยยิ่งไม่เข้าใจ หรือว่ากวินคิดว่าเอยไม่ชอบหน้ากวินเหมือนเพื่อนสนิทอย่างไทป์

อ่านแล้วถึงกับกุมขมับ  :z3: คิดได้ยังไงเอย
555555
ซื่อดีแท้ ซื่อเสมอต้นเสมอปลาย
แต่น่ารักดีชอบ
คืออยากรู้เรื่องกวิน เล่าให้ครอบครัวฟังอะเอย
เปลืองตัวเพื่อคนอ่านที่อยากรู้อยากเห็นหน่อยนะ
ไม่ช้าก็เร็วต้องโดน"กอด"อยู่ดี
 :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 06-01-2015 12:15:01

กวินหื่นจริงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 06-01-2015 12:16:57

กวินก็ไม่ขยายความเลยนะ อย่างเอยเนี่ยต้องแสดงต้องขยายความ ต้องย้ำ ไม่งั้นก็ไม่เก็ทหรอก

จับกดเมื่อไหร่ก็อย่าลืมทำซ้ำๆเน้นๆชัดๆบ่อยๆนะกวิน ไม่งั้นเอยไม่เข้าใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 06-01-2015 12:26:23

เอยยอมกวินมากกว่ากอดเหอะ คนอ่านก็อยากรู้  :mew4:

ถ้ารู้แล้วเด๋วเลี้ยงข้าวเอยนะนะ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 06-01-2015 12:33:30

ยังเจ้าเล่ห์เหมือนเดิมนะกวิน
เอยก็ยอมๆกวินไปเถอะ คนอ่านก็อยากรู้เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 06-01-2015 12:37:38

กวินขี้แกล้งอ่ะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 06-01-2015 12:43:10

สงสัยอะไรถามให้หมดเลยลูก ฮี่ ๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 06-01-2015 13:48:26

บอกเลย แล้วค่อยคิดค่าถาม ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 06-01-2015 14:05:43

เอยจ่ายค่าคำตอบไปเหอะ อยากรู้เหมือนกัน
กวินเจ้าเล่ห์ เมื่อไหร่จะบอกเอย ( ทำให้เราลุ้น)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 06-01-2015 14:28:18

มีความสุขไปกับเอยจัง
+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: jaokhwan ที่ 06-01-2015 14:36:16

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดเอย กอดคนเขียน

กวินเอ๋ยยย    :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 06-01-2015 14:38:04

น้องเอยซื่อไปนะ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 06-01-2015 15:18:37

อยากกอดด้วยคนดิ   :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 06-01-2015 15:23:35

555น่ารักสุดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-01-2015 15:27:21

เอย เสียสละหน่อยจิ จ่ายค่าคำถามกวิน แบบ เค้าอยากรู้  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-01-2015 15:28:36

พ่อแม่สามี พี่เขยพี่สะไภ้ แลดูเอ็นดูเอยมากเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 06-01-2015 16:31:11

ยอมโดนกอด เดี๋ยวก็รู้ทุกอย่างเองจ้ะ
บ้านกวินน่ารักเนาะะะะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 06-01-2015 16:51:22

รู้สึกจะแทะจะตอดเล็กตอดน้อยบ่อยขึ้นนะจ๊ะกวิน คึคึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 06-01-2015 17:20:02

กอดแบบจุดสุดยอด  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 06-01-2015 17:24:41

โถ่ เอยยยยยย
คนอ่านอยากรู้นินา เอาแบบกระจ่างๆ อ่า ><
ยอมจ่ายค่าคำถามกวินไปเหอะน๊า -.,-
นิดๆหน่อยๆ หุหุหุ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 06-01-2015 17:58:01

น่ารัก  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 06-01-2015 18:27:19

แอร๊ย ตอนกวินจะกอดเอย นี่เราต้องไปแอบอยู่ข้างเตียงเลย อิอิ :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 06-01-2015 18:31:30

โถ่น้องเอย ไหนๆก็ถามแล้ว เสียค่าตอบไปเห้อออ เพราะเราก็อยากรู้ ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 06-01-2015 18:36:17

น้องเอยขา จ่าย ๆ ไปเหอะ แม่ยกอยากรู้ใจจะขาดละ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 06-01-2015 18:56:02

หวาน หวาน หวาน :m3: คนอ่านเคลิ้ม
อยากรู้จัง ...กวินทำยังไงทางครอบครัวถึงรับน้องเอยได้
เพราะน้องเอยน่ารัก นิสัยดี หรือมีเบื้องลึกกว่านั้น  :m13:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 06-01-2015 19:01:01

เอยยยยย เราอยากรู้อ่าาาาายอมจ่ายเหอะน้า

คนอ่านได้ฟิน เอ้อ รู้เรื่อง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 06-01-2015 19:17:42

หายเร็วๆสิ จะได้กอดน้องเอย น้องเอยต้องยอมตามใจนายแน่นอน

นี่ก็รอฟินอยู่  :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 06-01-2015 19:43:41

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 06-01-2015 20:04:42

น้องเอยน่ารีกมากก ซื่อมากๆๆอีกตะหาก
ส่วนกวินก็เจ้าเล่จิงๆ แต่หวงเอยน่าดูเลยอะอิจฉา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 06-01-2015 20:29:07

 :-[ :o8: :กอด1: กวินนี่ก็จองจะกด เอ้ย! กอดอยู่เรื่อยเลย :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 06-01-2015 20:56:46

โอ้ยยย
พี่กวิน ยังไม่หายป่วยเลยน่ะ
หื่นแตกแล้วหรอ?

อดทนหน่อยๆ
รอแต่งเข้าบ้านก่อนน่ะ
 :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 06-01-2015 21:38:21

จ่ายๆไปหน่อยก็ได้นะเอย ถือว่าเป็นกำลังใจให้คนป่วย จะได้หายไวๆ   :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 06-01-2015 21:59:50

หยอดบ่อย บ่อยนะกวิน เดี๋ยวเอยก้อใจอ่อนสักวันแหละ   :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 06-01-2015 23:07:08

เขินอ่ะ โอยยยยย

อิจฉาเอยจริงจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 06-01-2015 23:09:38

น้องเอยยังไม่อยากแต่คนิ่านอย้ากอยากค่ะ งานเผือก กวินไซด์เล่ามาให้หมดเลยค่า
ผู้ชายอย่างน้องเอยน่ะน่ารักที่สุดแล้วน้องเอ๊ย พักนี้คุณกวินอบอุ่นน่ารักที่สุดเลย

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 06-01-2015 23:35:23

รอบหน้ามันต้องมากกว่ากอดนะกวิน..
 :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 07-01-2015 03:34:06

อ่านมารวดเดียวนี่ยังไม่เห็นว่าอิตาพระเอกมันจะมีอะไรที่แปลกแตกต่างจากม.หกเลย
พูดน้อยก็เท่านั้น เก๊กก็นั่นแหละ ทำตัวไม่ญาติดีกับใคร  ผู้ใหญ่เกินตัว
แต่มันคือเสน่ห์ของพระเอกเฮ้าค๊าา าา
คุณกวินคือผู้ชายขรึมที่น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
บรรยากาศมันมุ้งมิ้งๆกันตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
ส่วนตัวนี่รู้สึกว่าชอบตอนเรียนอ่ะ เหมือนคนแอบรักกัน
ต่างฝายต่างไม่บอกกันว่ารัก อ๊าย ย ยอบอุ่น

ตอนวัยทำงานคุณกวินน่ารักมาก
มีเส่ห์แบบโตๆอ่ะ
สง่างามสมชายมากค่ะ เดี๋ยวๆนี่อวยพระเอกไปป่ะ555555
ส่วนน้องเอยไม่ต้องเอ่ยค่ะ นางน่ารัก
ชอบน้องเอยตรงที่ว่ามีไรสงสัยก็ถาม แม้จะไม่กล้า
แต่ก็ถามตลอด อย่างคำถามที่ว่าซื้อของสดตอนไหน
คือตลกอ่ะแก๊ น้องก็ถามตลอด คุณกวินก็ตอบทุกคำ แม้จะมีขอแลกเปลี่ยนก็ตาม 5555
ทำให้บรรยายกาศคู่นี้มันเรียบร้อย อบอุ่น ละมุน
แม้เอยจะคิดเองเออเองไปบ้าง แต่เราไม่รู้สึกอึดอัดอ่ะ
สรพพนามเธอ เราไม่รู้สึกประหลาดนะ ทั้งๆทีกับเรื่องอื่นๆเป้น แต่เรื่องนี้กลับรู้สึกเข้ากับทั้งสอง
แม้กวินจะอายุเท่ากันกับเออย  แต่การวางตัวต่างกันราวรอบได้

ปล.ตอนงานเดินแบบอะค่ะ ส่วนใหญ่แล้วเนี่ยเจ้าของงานก้จะจ้างทีมงานสวนของการเดินแฟชั่นอีกที
แล้วให้ฝ่ายนั่นคัดเด็กมา เจ้าของงานอาจจะมีส่วนในการเลือกด้วย
ส่วนสไตลิสนี่ก็มีหน้าที่ดูแลเสือผ้าหรืออะไรบลาๆ แต่น้องดาวนี่เหมือนเป็นออเกไนซ์กลายๆเลย55555 นางเก่งมากชอบ
ส่วนการซ้อมส่วนใหญ๋ไม่ค่อยซ้อมเยอะมากหลายวันนะคะ ถ้าเป็นนางแบบปกติ แม้จะโนเนมก็ตาม
จะมีวันบล็อกกกิ้ง วันฟิตติ้ง บางทีบล็อกกิ้งกับฟิตติ้งก็วันเดียวกัน
ที่ไม่ซ้อมมากเพราะนางแบบ นายแบบจะมีพื้นฐานมาบ้างแล้วแม้จะโนเนม
ไม่ซ้อมหลายชั่วโมงมากขนาดนี้ด้วย
แต่กรณีนี้อย่างน้องเอยถือเป็นกรณีพิเศษเพราะไม่ใช่นายแบบ เลยต้องจับมาซ้อมเดินเยอะๆเลยดูไม่ขัด เพาะเอาจริงต้องเริ่มตั้งแต่พื้นฐานการทรงตัว การเดิน โพส
แต่กรณีคนอื่นๆเราไม่รู้ว่าทุกคนไม่มีพื้นฐานด้านนี้หรือเปล่าเลยซ้อมมากๆ แต่ถ้าเป็นการจัดงานจริง
แม้ไม่ใช้นางแบบนายแบบมืออาชีพเลย แม้โนเนมก็จะมีพื้นฐานพอควรค่ะ โนเนมลุคบ้านๆมีเยอะนะ 5555
เราไมรู้ว่าคนอื่นเป็นสาวหนุ่มวัยทำงานหรือเปล่า ถึงได้มีการซ้อมมาก เหมือนรู้สึกจะไปซ้อมทุกอาทิตย์ก่อนงาน
แม้จะเอ่ยถึงเหตุกาณ์ที่ไปซ้อมเพียงสามสี่ครั้งก็ตาม
ส่วนการ์ดเชิญไม่ค่อยเห็นยื่นให้เจ้าของงานโดยตรงนะคะ ส่วนใหญ่จะยื่นให้กับคนที่อยู่หน้างาน
ส่วนเจ้าของจะชอบยืนตรงแบล็กดรอปแถวๆทางเข้าพื่อดักรอถ่ายรูป
เป็นประสบการณ์ที่เคยเจอน้า คนแต่งอาจจะเจอไม่เหมือนกัน555
ลองดูเป็นข้อมูลค่ะ เผื่อมีโอกาสรวมเล่มและได้รีไรท์ก่อนพิมพ์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: mintra ที่ 07-01-2015 04:12:08

เอยก็จ่ายไปโลดด คนอ่านอยากรู้ :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-01-2015 06:56:42

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 07-01-2015 10:17:04

อ้างจาก: chisarachi ที่ 07-01-2015 03:34:06  

อ่านมารวดเดียวนี่ยังไม่เห็นว่าอิตาพระเอกมันจะมีอะไรที่แปลกแตกต่างจากม.หกเลย
พูดน้อยก็เท่านั้น เก๊กก็นั่นแหละ ทำตัวไม่ญาติดีกับใคร  ผู้ใหญ่เกินตัว
แต่มันคือเสน่ห์ของพระเอกเฮ้าค๊าา าา
คุณกวินคือผู้ชายขรึมที่น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
บรรยากาศมันมุ้งมิ้งๆกันตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
ส่วนตัวนี่รู้สึกว่าชอบตอนเรียนอ่ะ เหมือนคนแอบรักกัน
ต่างฝายต่างไม่บอกกันว่ารัก อ๊าย ย ยอบอุ่น

ตอนวัยทำงานคุณกวินน่ารักมาก
มีเส่ห์แบบโตๆอ่ะ
สง่างามสมชายมากค่ะ เดี๋ยวๆนี่อวยพระเอกไปป่ะ555555
ส่วนน้องเอยไม่ต้องเอ่ยค่ะ นางน่ารัก
ชอบน้องเอยตรงที่ว่ามีไรสงสัยก็ถาม แม้จะไม่กล้า
แต่ก็ถามตลอด อย่างคำถามที่ว่าซื้อของสดตอนไหน
คือตลกอ่ะแก๊ น้องก็ถามตลอด คุณกวินก็ตอบทุกคำ แม้จะมีขอแลกเปลี่ยนก็ตาม 5555
ทำให้บรรยายกาศคู่นี้มันเรียบร้อย อบอุ่น ละมุน
แม้เอยจะคิดเองเออเองไปบ้าง แต่เราไม่รู้สึกอึดอัดอ่ะ
สรพพนามเธอ เราไม่รู้สึกประหลาดนะ ทั้งๆทีกับเรื่องอื่นๆเป้น แต่เรื่องนี้กลับรู้สึกเข้ากับทั้งสอง
แม้กวินจะอายุเท่ากันกับเออย  แต่การวางตัวต่างกันราวรอบได้

ปล.ตอนงานเดินแบบอะค่ะ ส่วนใหญ่แล้วเนี่ยเจ้าของงานก้จะจ้างทีมงานสวนของการเดินแฟชั่นอีกที
แล้วให้ฝ่ายนั่นคัดเด็กมา เจ้าของงานอาจจะมีส่วนในการเลือกด้วย
ส่วนสไตลิสนี่ก็มีหน้าที่ดูแลเสือผ้าหรืออะไรบลาๆ แต่น้องดาวนี่เหมือนเป็นออเกไนซ์กลายๆเลย55555 นางเก่งมากชอบ
ส่วนการซ้อมส่วนใหญ๋ไม่ค่อยซ้อมเยอะมากหลายวันนะคะ ถ้าเป็นนางแบบปกติ แม้จะโนเนมก็ตาม
จะมีวันบล็อกกกิ้ง วันฟิตติ้ง บางทีบล็อกกิ้งกับฟิตติ้งก็วันเดียวกัน
ที่ไม่ซ้อมมากเพราะนางแบบ นายแบบจะมีพื้นฐานมาบ้างแล้วแม้จะโนเนม
ไม่ซ้อมหลายชั่วโมงมากขนาดนี้ด้วย
แต่กรณีนี้อย่างน้องเอยถือเป็นกรณีพิเศษเพราะไม่ใช่นายแบบ เลยต้องจับมาซ้อมเดินเยอะๆเลยดูไม่ขัด เพาะเอาจริงต้องเริ่มตั้งแต่พื้นฐานการทรงตัว การเดิน โพส
แต่กรณีคนอื่นๆเราไม่รู้ว่าทุกคนไม่มีพื้นฐานด้านนี้หรือเปล่าเลยซ้อมมากๆ แต่ถ้าเป็นการจัดงานจริง
แม้ไม่ใช้นางแบบนายแบบมืออาชีพเลย แม้โนเนมก็จะมีพื้นฐานพอควรค่ะ โนเนมลุคบ้านๆมีเยอะนะ 5555
เราไมรู้ว่าคนอื่นเป็นสาวหนุ่มวัยทำงานหรือเปล่า ถึงได้มีการซ้อมมาก เหมือนรู้สึกจะไปซ้อมทุกอาทิตย์ก่อนงาน
แม้จะเอ่ยถึงเหตุกาณ์ที่ไปซ้อมเพียงสามสี่ครั้งก็ตาม
ส่วนการ์ดเชิญไม่ค่อยเห็นยื่นให้เจ้าของงานโดยตรงนะคะ ส่วนใหญ่จะยื่นให้กับคนที่อยู่หน้างาน
ส่วนเจ้าของจะชอบยืนตรงแบล็กดรอปแถวๆทางเข้าพื่อดักรอถ่ายรูป
เป็นประสบการณ์ที่เคยเจอน้า คนแต่งอาจจะเจอไม่เหมือนกัน555
ลองดูเป็นข้อมูลค่ะ เผื่อมีโอกาสรวมเล่มและได้รีไรท์ก่อนพิมพ์

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ คอมเม้นท์ยาวมากจนดีใจเลยละค่ะ ฮ่าๆ และก็ขอบคุณสำหรับรายละเอียดต่างๆ เราไม่มีประสบการณ์ด้านนี้จริงๆค่ะ เลยไม่ทราบข้อมูลที่แน่ชัด พยายามหาข้อมูลแล้วแต่ก็ไม่มีเท่าที่ควร เลยเขียนออกมาแบบนั้น ขอบคุณที่แนะนำนะคะ จะนำไปแก้ไขปรับปรุงในอนาคตค่ะ





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 33

จนกว่าจะไม่ต้องการ....



   
          สองวันมาแล้วที่กวินต้องอยู่โรงพยาบาล อาการของกวินดีขึ้นเรื่อยๆ โดยที่มีครอบครัวของกวินผลัดกันมาเยี่ยม ไทป์เองก็มาบ่อยเช่นกัน ตอนนี้เอยเองก็หายจากไข้แล้ว ไปๆมาๆที่โรงพยาบาลทุกวัน และในวันนี้กวินก็ทำเรื่องขอออกจากโรงพยาบาลเพราะคิดว่าหายดีแล้ว

“ผมว่าพักอีกสักวันสองวันดีกว่านะครับ” เอยพูด วันนี้เป็นเช้าวันอาทิตย์แล้ว

“ฉันหายดีแล้ว ดูสิ ขยับได้ปกติ” กวินว่าพลางขยับหัวไหล่ให้เอยดูด้วย

“แต่ข้างในอาจจะยังไม่หายสนิทนะครับ” เอยพูดด้วยความเป็นห่วง

“เมื่อครู่คุณหมอบอกแผลปิดสนิทแล้ว” กวินยังคงไม่ยอม เอยถอนหายใจออกมา

“ก็แล้วแต่ครับ” เอยไม่เคยชนะกวินได้เลยจริงๆ



          สุดท้ายกวินก็ทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลสำเร็จ พยาบาลเข้ามาถอดสายน้ำเกลือออก เอยจึงใช้จังหวะนี้คุยกับพยาบาลถึงการล้างแผลของกวิน พยาบาลบอกว่าสามารถล้างได้ด้วยตนเอง เธอสอนวิธีล้างมาให้เอยอย่างง่ายๆ จากนั้นเธอก็เดินออกไปจากห้องพร้อมนำแผ่นพับเกี่ยวกับวิธีล้างแผลให้เอยอ่านด้วย

“นี่ครับท่าน” ทรรศนำเสื้อผ้าจากคอนโดของกวินมาวางไว้บนเตียง เพื่อให้กวินเปลี่ยนชุดก่อนออกจากโรงพยาบาล

“ออกไปเตรียมรถ เดี๋ยวฉันจะออกไป” กวินสั่ง ทรรศโค้งตัวก่อนที่จะออกไปจากห้อง

“เปลี่ยนเองได้ใช่ไหมครับ?” เอยรีบเก็บแผ่นพับเก็บเข้ากระเป๋า ก่อนที่จะเดินมาหยิบเสื้อผ้าเหล่านั้นมายื่นให้กวินอีกที กวินมองหน้าเอยก่อนจะพูดขึ้นมา

“ช่วยเปลี่ยนให้ที”

“หายดีแล้วไม่ใช่เหรอครับ?” เอยถามขึ้น

“มันไม่ถนัด” กวินบอก เอยมองหน้ากวิน ทำไมรู้สึกได้ว่าสายตาของกวินกำลังสนุกอยู่ก็ไม่ผิด

“ครับ” เอยว่าพลางเม้มริมฝีปากตนเอง

“เอาสิ” กวินว่า



          เอยจึงเริ่มดึงเชือกผูกสาบเสื้อของโรงพยาบาลออก  กวินนั่งนิ่งๆให้เอยจัดการถอดเสื้อออกให้ ก่อนที่จะสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ทรรศนำมาให้ เอยติดกระดุมให้เสร็จเรียบร้อยจนพอเหลือบมองกางเกง ใบหน้าก็แดงขึ้นมา

“เอ่อ...ผมว่ากางเกง คุณเปลี่ยนเองดีกว่านะครับ” เอยว่า

“ยังรู้สึกตึงๆไหล่อยู่ ออกแรงมากคงไม่ได้” กวินว่าด้วยใบหน้านิ่งๆ ผิดกับแววตาลิบลับ

“ก็...ได้ครับ”



          กวินยืนขึ้น เอยค่อยๆดึงกางเกงลงพลางหันหน้าไปอีกทางอย่างรู้สึกอาย จนในที่สุดกางเกงก็หล่นกองลงบนพื้น เอยก้มหน้าก้มตาดึงกางเกงจากข้อเท้าของกวินออกมา และหันไปหยิบชั้นในสีดำของกวินออกมาก่อนจะยื่นให้

“สะ...ใส่เองเถอะครับ” เอยว่า ยังคงเบี่ยงหน้าไปทางอื่น เพราะกลัวจะเห็นส่วนนั้นของกวินเข้า กวินยกยิ้มมุมปาก ดูท่าว่าเอยจะอายมากจนอดไม่ได้ที่จะแกล้ง

“ใส่ให้หน่อยสิ” กวินว่า

“คุณกวิน!!” เอยร้องออกมาเบาๆ

“จะน่าแกล้งไปถึงไหน” กวินพูดขึ้นมา ก่อนที่จะรับชั้นในมาสวมใส่เอง 

“หันหน้ามาได้แล้ว” กวินว่า เอยจึงยอมหันมา พบว่ากวินสวมชั้นในเองแล้ว เอยหน้าแดงขึ้นมาก่อนที่จะรีบเอากางเกงทำงานสีดำให้กวินสวม อย่างน้อยส่วนนั้นก็มีการปกปิด ถึงจะยังอายอยู่แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ใส่อะไรเลย



          ในที่สุดก็แต่งตัวให้กวินสำเร็จ แม้กว่าจะเสร็จได้ก็โดนกวินแกล้งไปตามระเบียบก็ตาม เอยเก็บข้าวของของตนเองเข้ากระเป๋าเป้

“จะไปไหน?” กวินถามขึ้น

“ผมจะกลับบ้านครับ” เอยว่า

“ไม่ไปคอนโดฉันเหรอ?” กวินถาม

“พรุ่งนี้ผมต้องไปทำงานครับ ไว้ตอนเย็นผมจะไปหา” เอยว่า

“จะให้ฉันอยู่คนเดียว?” กวินถาม ใบหน้านิ่งๆนั้น พอดูก็รับรู้ได้ว่าไม่สบอารมณ์เท่าที่ควร

“คือผม...”

“แล้วฉันจะล้างแผลเองได้ยังไง?” กวินถามอีก

“แต่ว่าผม....”



          เอยลังเลมากขึ้น กวินที่ดื้อเพ่งจะออกจากโรงพยาบาลทั้งๆที่ดูแล้วก็ไม่น่าจะหายดีเสียทีเดียว อีกทั้งกวินล้างแผลคนเดียวไม่ได้ แต่ถ้าจะให้ค้างคอนโดกวินหลายวันก็เกรงใจกวินอีกอย่างกลัวแม่จะสงสัยเอาได้หากมานอนหลายๆคืนติดกัน

“เดี๋ยวฉันโทรคุยกับแม่ของเธอก็ได้” กวินพูดราวกับรู้ว่าเอยกำลังกังวลเรื่องนี้

“มะ...ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมบอกแม่เอง” เอยว่า



          เอยโทรหาแม่ ที่ตอนนี้กำลังขายข้าวแกงอยู่ที่ตลาดสด เอยบอกว่าต้องมาช่วยดูแลกวินที่คอนโด ซึ่งแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมสั่งเสียดิบดีว่าดูแลกวินให้ดีๆอีกด้วย

“ผมต้องไปเอาชุดทำงานมาก่อนนะครับ ตอนนี้มีแต่ชุดธรรมดา” เอยว่า

“เดี๋ยวก็แวะบ้านเธอก่อนแล้วกัน” กวินบอก



          ทั้งสองเดินออกจากห้องพิเศษของโรงพยาบาล ทรรศไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายและรับยามาเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดจึงออกจากโรงพยาบาลโดยที่ทรรศเป็นคนขับรถให้ ไปยังบ้านของเอยก่อน

“รอบนนี้ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมจะรีบมา” เอยบอก เมื่อรถจอดสนิทตรงหน้าบ้านเอย

“ให้ฉันลงไปดีกว่า อยากเจอแม่เธอ” กวินว่า

“แม่ไม่อยู่ครับ แม่ไปขายข้าวที่ตลาดสดแล้วครับ” เอยบอก ก่อนที่จะลงจากรถเดินเข้าไปในบ้าน



          เพียงไม่นานนักเอยก็กลับมาพร้อมกระเป๋าเสื้อใบย่อมๆมาหนึ่งใบ เอยเก็บเสื้อผ้าด้วยความรวดเร็ว ใส่ทุกอย่างเท่าที่พอจะนึกได้จะหยิบได้ กวินนั่งยิ้มมุมปากพลางมองกระเป๋าใบนั้น

“ทำไมเหรอครับ?” เอยนั่งลงบนรถก่อนที่ทรรศจะสตาร์ทเครื่องขับออกไป เห็นสีหน้าเหมือนจะยิ้มๆของกวินก็อดถามขึ้นมาไม่ได้

“เปล่าหรอก”  กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะหันไปมองทางข้างหน้าแทน



          วันนี้รถติดพอสมควร ใช้เวลาไม่น้อยกว่าทรรศจะขับรถมาถึงคอนโดได้ ทรรศรับกระเป๋าของเอยมาก่อนที่จะเดินนำไปยังลิฟต์

“คุณกวิน ไหวไหมครับ?” เอยถาม เพราะใบหน้าของกวินดูซีดลงกว่าเมื่อตอนออกจากโรงพยาบาล

“รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย เดี๋ยวได้พักก็ดีขึ้นแล้ว” กวินว่า



          ลิฟต์ไต่ขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงชั้นบนสุด ทรรศอออกเดินนำ และเป็นคนเปิดประตูห้องให้ เมื่อเดินเข้าไปในห้องกวินเดินตรงไปยังห้องนอนทันที

“ขอบคุณครับคุณทรรศ” เอยหันมาขอบคุณทรรศ

“คุณพีระนัมครับ หากมีเรื่องอะไรให้โทรหาผมที่เบอร์นี้นะครับ” ทรรศยื่นนามบัตรของตนเองให้เอย

“ครับ” เอยรับนามบัตรนั้นมาใส่กระเป๋าสตางค์ของตนเองไว้ ทรรศโค้งตัวให้ ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง



          กวินล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้าง ดูก็รู้ว่ากวินนั้นเพลียมาก ดูท่าจากการขยับแขนแลดูกวินยังเจ็บแผลอยู่ เอยเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงก่อนจะเอ่ยถามขึ้นมา

“มื้อเที่ยงอยากทานอะไรไหมครับ?” เอยถาม

“อะไรก็ได้” กวินตอบ ทั้งๆที่ยังคงหลับตาอยู่

“ผมว่าคุณพักผ่อนก่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมหาอะไรให้ทาน นี่ก็จะเที่ยงแล้ว” เอยว่า

“เดี๋ยวปลุกฉันด้วย” กวินบอกแค่นั้น ก่อนที่จะหลับตาลง เอยกระชับผ้าห่มให้ ก่อนที่จะโทรหาทรรศ ถามถึงสถานที่ที่พอจะซื้อของสดเพื่อทำอาหาร ทรรศจึงบอกว่าจะมารับเอยพาไปซื้อของ



          เอยกับทรรศออกไปซื้อของสดมาและอุปกรณ์ล้างแผลที่เอยซื้อตามแผ่นพับ ทรรศช่วยเอยขนของทั้งหมด ก่อนที่จะขอตัวกลับไปอย่างเช่นเคย เอยมองดูนาฬิกา ตอนนี้เที่ยงกว่าแล้ว จึงเร่งมือทำอาหารง่ายๆอย่างแกงจืดและผัดผัก อาหารอ่อนๆให้กวินทาน ทุกอย่างเสร็จอย่างรวดเร็ว จนตอนนี้บ่ายโมงแล้ว เอยจึงไปปลุกกวิน

“คุณกวิน” เอยเอ่ยเรียก แต่ไม่มีเสียงใดๆตอบรับ เอยจึงแตะแขนของกวิน พบว่ากวินตัวร้อนจี๋

“ตัวร้อนนี่ ไม่สบายแน่ๆเลย” เอยใช้หลังมืออังหน้าผากของกวิน และเป็นไปตามคาด ตัวร้อนจัดจนสัมผัสได้

“หืม...” เสียงกวินพึมพำขึ้นมา

“คุณกวิน ลุกมาทานข้าวทานยาเถอะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะช่วยพยุงกวินให้ลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง

“อืม...” กวินพยักหน้า

“คุณไม่สบายครับ ตัวร้อนจี๋เลย” เอยว่า

“ฉันไหว ไปทานข้าวกันเถอะ” กวินบอก ก่อนที่จะลุกขึ้นแม้จะโซเซไปบ้างแต่กวินก็เลือกที่จะเดินออกไปยังห้องครัว



          กวินนั่งลงพร้อมๆกับที่เอยตักข้าวใส่จานให้ กวินทานอาหารตรงหน้าจนข้าวเกือบหมดจาน แต่อาจจะเพราะไม่สบายกวินคงจะรู้สึกขมปากขมคอ ตอนนี้สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของกวินบ่งบอกออกมาเช่นนั้น

“ไม่ต้องฝืนครับ ทานเท่าที่ไหว” เอยว่า ก่อนที่จะยื่นแก้วน้ำอุ่นให้กวินดื่ม

“มาครับ ไปที่ห้องก่อน เดี๋ยวผมจะไปเอายามาให้” เอยว่า ก่อนที่จะช่วยพยุงกวิน แม้เอยจะเรี่ยวแรงน้อยนิดแต่ก็ยังช่วยกวินให้เดินไปถึงห้องได้



          เอยไปหยิบถุงยาที่ได้รับมาจากโรงพยาบาลมาตรวจดูยาตัวไหนบ้างที่กวินต้องทานและไม่ลืมยาลดไข้ที่เป็นยามาตรฐานที่โรงพยาบาลจะต้องจัดมาให้ เอยจัดยาใส่ถ้วยยาใบเล็กๆ ก่อนที่จะนำไปให้กวินที่เอนตัวพิงหัวเตียงรออยู่

“นี่ครับยา” เอยว่า กวินรับยามาก่อนจะเทลงปากและดื่มน้ำตาม

“เดี๋ยวสักพักผมจะเช็ดตัวให้นะครับ” เอยบอก ทำท่าจะเดินออกไปจากห้องแต่กวินกลับรั้งข้อมือของเอยไว้

“นั่งเป็นเพื่อนหน่อยสิ” กวินว่า

“เดี๋ยวผมมาครับ ขอผมไปล้างจานครู่เดียว” เอยว่าพร้อมรอยยิ้ม เพราะกวินเหมือนจะขี้อ้อนเวลาไม่สบาย



          เอยใช้เวลาในการล้างจานเพียงครู่เดียวอย่างที่บอกกวินไว้จริงๆ เอยรีบเดินเข้ามาในห้อง พบว่ากวินยังคงนั่งรออยู่

“มาแล้วเหรอ?” ทันทีที่ได้ยินเสียงเอยเดินเข้ามา กวินก็รีบพูดขึ้นมาทันที

“เช็ดตัวสักนิดนะครับ” เอยว่า

“ค่อยเช็ด” กวินต่อรอง เอยส่ายหน้านิดๆ

“แล้วเมื่อไหร่จะหายครับ” เอยพูดขึ้น กวินทำหน้านิ่งๆก่อนตอบ

“ไม่ต้องหาย เธอจะได้ดูแลไปตลอด” กวินว่า เอยหน้าแดงขึ้นมานิดๆ แม้คำพูดนั้นจะเป็นเพียงคำพูดที่แสนธรรมดาสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเอย มันทำให้หวั่นไหวได้จริงๆ

“มะ..ไม่ต้องป่วย..ผมก็ดูแลคุณได้ครับ” เอยว่า

“เอย.....” กวินเรียกขึ้น ก่นที่จะดึงเอยเข้ามาใกล้ๆ

“ครับ?” เอยขานรับ ไม่บ่อยที่กวินจะเรียกชื่อ

“สัญญากับฉัน....ไม่ว่าอย่างไรก็ห้ามทิ้งฉันไปไหนเด็ดขาด” ใบหน้าของกวินนิ่งมากแลดูจริงจังจนเอยสัมผัสได้

“ผม...อยากอยู่ข้างๆคุณจนกว่าคนจะไม่ต้องการ” เอยพูดเบาๆ

“มันจะไม่มีวันนั้น” กวินว่า

“ผมไม่รู้หรอกครับ...ว่าอนาคตข้างหน้าเป็นอย่างไร ผมไม่รู้ว่าจะมีค่ามากพอที่จะอยู่ข้างคุณได้รึเปล่า แต่ผมจะทำให้ดีที่สุดจนกว่าคุณจะบอกผมว่าไม่ต้องการผมอีกแล้ว” เอยพูด รู้สึกแน่นในอกเมื่อตนเองเอยประโยคนี้ออกมา กวินลูบใบหน้าของเอยแผ่วเบา

“ฉันลงมือทำทุกอย่าง เพื่อให้มีวันนี้ วันที่เธอมาอยู่เคียงข้างฉัน...บอกเลยว่าฉันจะไม่ปล่อยเธอไปไหนอีกแล้ว” กวินพูด

“มะ...หมายความว่าไงครับ ทำทุกอย่างเพื่อให้มีผม” เอยถามอย่างสงสัย กวินมีอะไรหลายอย่างที่มีเงื่อนงำอย่างบอกไม่ถูก

“สักวันเธอก็จะรู้” กวินบอกแค่นั้น

“คุณกวิน....” เอยเรียกกวินก่อนที่จะบีบฝ่ามืออันร้อนผ่าวของกวิน

“ขอบคุณที่ชอบผมครับ” เอยว่า

“อย่าทำหน้าน่ารักแบบนั้น...เดี๋ยวฉันก็อดใจไม่ไหวหรอก” กวินว่า ก่อนที่จะกระเถิบนอนลงไปบนเตียง เอยได้แต่หน้าแดงอีกแล้ว

“นอนพักเถอะครับ เดี๋ยวตื่นมาผมจะได้ล้างแผลให้” เอยว่า

“อืม” กวินว่าก่อนที่จะหลับตาลงและหลับไปในที่สุด

...
..
.

          เวลาล่วงเลยมาถึงยามเย็นโพล้เพล้ เอยที่เพิ่งเตรียมกับข้าวมื้อค่ำเสร็จ ก็เดินไปยังระเบียงมองวิวของกรุงเทพ แสงแดดสีส้มยามเย็นตัดกับท้องฟ้าสีม่วง เอยมองภาพพวกนั้นด้วยรอยยิ้ม คิดเอาไว้ว่าอีกสักพักจะไปปลุกกวิน

“ทำอะไรอยู่เหรอ?” เสียงของกวินดังขึ้น เอยหันหลังไปทันที

“ตื่นแล้วเหรอครับ?” เอยถามขึ้น กวินเดินมายืนข้างๆเอย

“สักพักแล้ว เดินหาเธอว่าไปไหน ที่แท้มายืนอยู่ตรงนี้เอง” กวินว่า

“ดีขึ้นไหมครับ?” เอยถาม ก่อนที่จะเอื้อมมือแตะที่ซอกคอและหน้าผากของกวิน

“ตัวไม่ร้อนแล้วนี่ครับ” เอยยิ้มออกมาอย่างรู้สึกโล่งอกที่กวินอาการดีขึ้น

“กินยาครั้งเดียวก็หายแล้ว” กวินบอก

“แต่ผมว่าเช็ดตัวสักนิดดีกว่านะครับ” เอยว่า

“ไม่ต้องหรอก ฉันชอบอาบน้ำมากกว่า”

“แบบนั้นไข้จะกลับได้นะครับ” เอยพูดอย่างเป็นห่วง

“ไม่หรอก เมื่อก่อนตอนไม่สบายฉันก็อาบน้ำ” กวินพูด

“ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่ครับ แล้วคุณหิวรึยัง?” เอยว่าก่อนจะเอ่ยถาม

“เดี๋ยวค่อยทาน” กวินว่า ก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้แล้วดึงเอยให้นั่งลงบนตัก

“เดี๋ยวโดนแผลครับ” เอยทำท่าจะรีบลุกแต่กวินก็ไม่ยอม ดึงดันจนเอยจำยอมต้องนั่งลงตักของกวิน

“อย่าดื้อ” กวินว่าก่อนที่โอบรอบเอวของเอย

“เสาร์หน้าหลังเลิกงาน....ไปบ้านฉัน” กวินว่า

“อะไรนะครับ!!! เอ่อ...จะให้ไปที่บ้านเหรอครับ?” เอยถามซ้ำราวกับหูฝาด

“ใช่” กวินว่า

“มันจะดีเหรอครับ?” เอยไม่มั่นใจเลย แม้จะรู้สึกว่าครอบครัวของกวินเป็นมิตรและน่ารัก แต่แท้จริงแล้วอาจจะไม่ใช่อย่างที่เห็น พวกเขาอาจจะไม่ชอบใจที่ลูกชายของพวกเขามาคบกับคนอย่างเอยก็ได้

“เมื่อวานฉันโทรบอกคุณวิดาแล้ว” กวินว่า

“แต่ผม...” เอยยังคงลังเล

“ไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่ทั้งคน” กวินบอก

“ถ้า...ถ้าพ่อแม่ของคุณ...เขาไม่ชอบผมละครับ?” เอยถามขึ้น

“เธอเข้าไปแล้วจะรู้เอง” กวินว่า ก่อนที่จะจูบไหล่ของเอยเบาๆ

“ผม..ผมถามอะไรได้ไหมครับ?” เอยพูดขึ้น

“ถามสิ”

“ทำไมไม่เรียกพ่อแม่ละครับ?” เอยถาม สงสัยตั้งแต่ตอนที่อยู่โรงพยาบาลแล้วว่าทำไมกวินถึงเรียกพ่อแม่ว่าคุณเกริกและคุณวิดา

“ฉันชอบเรียกแบบนั้น” กวินว่า

“ห่างเหินจัง” เอยพูดเบาๆ

“ฉันว่าออกจะสนิทเสียด้วยซ้ำ” กวินพูด

“สนิทตรงไหนครับ” เอยถามอีก

“ฉันรู้สึกแบบนั้น” กวินว่า

“แปลกคนจัง” เอยว่าก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ

“แล้ว...ทำไมไม่เรียกชื่อผมละครับ?” เอยถามก่อนที่จะก้มหน้าลง อายตัวเองไม่น้อยที่ถามออกไปเช่นนั้น

“อยากให้ฉันเรียกชื่อเธอเหรอ?” กวินถามกลับ เอยพยักหน้ารับ

“เหตุผล?” กวินถามอีก

“คือ....คือว่า จะได้ไม่ห่างเหินกัน....ครับ” เอยตอบ รู้สึกอายชอบกลที่พูดออกไปเช่นนั้น

“รู้ไหมทำไมไม่ฉันถึงไม่เรียกชื่อเธอบ่อยๆ?” กวินถามขึ้น

“ทำไมครับ?”

“เพราะฉันรู้สึกว่าอยากจะจูบเธอทุกครั้งเวลาที่เรียกชื่อเธอออกไป” กวินว่า

“เอ่อ....” เอยพูดไม่ออกเลยทีเดียว ได้แต่หน้าแดงซ่านเมื่อรับรู้เหตุผลของกวิน

“แบบนั้นยังอยากให้เรียกชื่ออีกไหม?” กวินถาม

“มะ...ไม่ดีกว่าครับ” เอยตอบ เรียกรอยยิ้มบางๆจากวินได้เป็นอย่างดี

“เอย.....”



          กวินเรียกเสียงแผ่วเบา ก่อนที่จะรั้งใบหน้าของเอยมาจูบอย่างนุ่มนวล เอยค่อยๆหลับตาลง ใบหน้าแดงก่ำลามไปถึงลำคอ รับรสจูบแสนหวานที่กวินมอบให้ ท่ามกลางบรรยากาศยามโพล้เพล้เช่นนี้  กวินบดคลึงริมฝีปากของเอยผะแผ่ว ก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปทักทายความหอมหวานที่ไม่ได้สัมผัสมาหลายวันแล้ว วงแขนของกวินค่อยๆกอดรัดเอยให้แน่นขึ้นพร้อมๆกับรสจูบที่ดื่มด่ำจนยากจะถอดถอน เอยโอบลำคอของกวินอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว ก่อนที่จะรู้สึกว่าเริ่มหายใจไม่ทันเสียแล้ว

“อื้อ....” เอยพยายามส่งเสียงทักท้วงในลำคอ กวินจึงยอมผละออกมา

“ต้องฝึกอีกเยอะ” กวินบอกแค่นั้น เอยรีบลุกขึ้นจากตักของกวินทันที

“ปะ...ไปทานข้าวกันเถอะครับ” เอยพูดเสียงดัง ก่อนที่จะรีบจ้ำอ้าวเข้าไปข้างในทันที ทิ้งให้กวินยกยิ้มมุมปากอย่างขำๆ

“น่ารักจริง” กวินพูดกับตนเอง ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินตามเอยไปยังห้องครัวทันที....


+++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 07-01-2015 10:24:43

ไม่อยากจะบอกว่าเศร้าที่เขาแค่จูบกัน ฮ่าา
หายแล้วก็พาเอยเข้าบ้านเลยนะ อิอิ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 07-01-2015 10:26:12

ช่วยด้วยค่ะ อ่านตอนนี้แล้วมดขึ้นจอ 555 หวานมากอ่ะคู่นี้ พัฒนาการก้าวมาอีกขั้นแระ รีบๆหายซึนนะจ๊ะกวิน อยากกินเอยก็บอกเหอะ รอมาต่อทุกวันนะคะ น่ารักจังคู่นี้ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 07-01-2015 10:41:09

ลูกสะใภ้จะได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการแล่ว.วิ้ววว~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 07-01-2015 10:43:44

ต้ายยยยยย เรียกชื่อแล้วจูบ เรียกบ่อยๆฝึกเยอะๆจะได้ชิน 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 07-01-2015 10:44:10

มันหวาน มันเขิน มันน่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 07-01-2015 10:46:19

อีกนิดก็จะเชื่อแล้วว่า กวินคือพระเอกตัวจริงของเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 07-01-2015 10:47:42

น้องเอยน่าแกล้งตลอดเวลา
เลยทำให้ตาขี้เก็กชอบแกล้ง
เวลาเขาดูแลกันมันน่ารักมากก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 07-01-2015 10:55:47

หวานมากกกกกกก คำสัญญาที่เอยและกวินพูดให้แก่กันทำเอาน้ำตาซึมเลย กวินึงทำทุกอน่างจริงๆเพื่อที่จะมีวันนี้เอยเป็นลูกไก่ของกวินมานานแล้วสินะ

แบบเขินอะ เอะอะให้นั่งตัก เอะอะจูบ อร๊ายยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 07-01-2015 10:58:15

อยากรู้จริงๆ  ว่ากวินทำอะไรเพื่อเอยบ้าง   ไอ้คนขี้เก็ก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: stupafy ที่ 07-01-2015 11:00:15

มาอีกนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 07-01-2015 11:05:07

กรี๊ดดด
 :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 07-01-2015 11:09:40

#อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ชื่อเรื่องนี่พระเอกเป็นคนพูดใช่ไหม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 07-01-2015 11:17:04

ตอนหน้าข้ามไปเสาร์หน้าเลยได้มั๊ยครับ อยากอ่านตอนกวินพาเอยไปเปิดตัวเร็วๆ อิๆๆๆๆๆ
อ่านตอนนี้แล้วไม่ไหว น้ำตาลในเลือดมันสูงปรี๊ด 555+++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 07-01-2015 11:18:15

อร๊ายยย หวานมากกกกก อยากมีแบบนี้มั้ง กวินนี่ถึงหน้าจะนิ่งแต่คำพูดและแววตาพี่แกไม่นิ่งเฮ้ย จะเอาๆ อ่า น่ารักที่สุด ทำทุกอย่างเพื่อให้มีเอย กรี๊ดดดด เขิลแทน (ทุกตอน) เอยก็น่ารักน่าแกล้งเข้าทางคนชั่งแกล้งเลยเนี่ย ><' รอเปิดตัวลูกสะใภ้ อิอิ

ปล. กวินหื่นไม่พอ ชอบแกล้งอีกต่างหาก

ปล.1 ผช.แบบกวินหาได้ที่ไหนเนี่ย >< (ถ้าไม่ใช่ในนิยายเรื่องนี้><)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 07-01-2015 11:28:14

ดฮียย น้ำตาลในเลือดมันพุ่งงง
อยากได้น้องเอยมากอดด้วยอ่าาาา

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 07-01-2015 11:30:14

แหม ตอนนี้มันดูมุ้งมิ้ง ฟุ้งฟริ้งเสียจริงนะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-01-2015 11:42:27

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 07-01-2015 11:56:25

 :m1: :m1: :m3: :m3: :a11: :a11: :a1: :a1: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-01-2015 12:00:46

เรียกชื่อแล้วอยากจูบ แล้วต้องเรียกอะไรเราถึงจะเห็น  :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 07-01-2015 12:06:27

 :impress2: :impress2: อร๊ายยย ยย ย   เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ
ชอบมากๆ เลยยย อ่านสนุก เรื่องน่ารักม๊ากกกกกกกกกกกก
ชอบโมเม้นตอนกวินกับเอยอยู่ด้วยกันอ่ะ อร๊ายยยย เขินนนน
 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 07-01-2015 12:08:53

หวาน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 07-01-2015 12:23:18

เอย เอย เอย เอย เอย เอย เอย

เอย เอย เอย เอย เอย เอย เอย

เอย เอย เอย เอย เอย เอย เอย

เรียกเยอะ ๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 07-01-2015 12:27:14

กวินเจ้าเล่ห์จริงชอบแกล้งเอย.

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 07-01-2015 12:42:11

รู้สึกตัวเอง พลาดดดดดดมาก ทำไมเพิ่งได้อ่าน

ชอบเรื่องนี้มากๆเลย อ่านตอนแรกแล้วอยากอ่านต่อๆไป ลุ้นกับความรักของเอยมาก

ยิ้มทุกครั้งที่เอย มีความสุข นี่ฉันบ้าไปแล้วใช่มั้ย ^^

อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงรักซึมลึก กวินจะไม่รักเอยได้ไง ก็เอยทั้งน่ารัก น่าแกล้งขนาดนี้

ยิ่งแกล้งให้ได้อายเพราะตัวเอง ยิ่งมีความสุข หน้าแดงๆ ท่าทางเขินนิดๆ  :-[ น่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 07-01-2015 12:43:25

กวินน่ารักไปนะ 55555 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-01-2015 12:55:43

อิจฉาาา อยากไปนั่งตัก กวินบ้างไรบ้างอ่ะ
ที่บ้านกวินน่าจะไฟเขียวนะ อย่ากลัวนะเอย สู้ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 07-01-2015 13:02:26

 :o8:  ชอบกวินจัง   อยากมีแฟนแบบนี้มั่งโว้ยยยยยยย :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 07-01-2015 13:15:52

 :-[   :-[  อยากเห็นเอยอ้อนกวินบ้างจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 07-01-2015 13:31:17

หวานกันจริงๆ 2 คนนี้
แต่กวินความลับเยอะไปหน่อยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 07-01-2015 13:36:03

เหมือนจะมีดราม่าเล็กๆ ในความคิดเอยอ่ะนะ

รอตอนต่อไปนะครับ ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 07-01-2015 13:46:54

มากกว่าจูบได้มั้ย กำลังฟินเลยอะ :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 07-01-2015 13:53:56

อ่านตั้งเเต่เมื่อคืนรวดเดียวจนถึงเที่ยงคืน มาวันนี้ได้อ่านตอนใหม่เเล้วรู้สึก..เอ่อ มโนเอานะคะว่า.....
อิตากวินบินได้........ไม่ใช่ละ นั่นนักบอล = = คุณกวินของน้องเอยสงสัยว่าจะบอกกะพ่อเเม่ตั้งเเต่ ม.6 เเล้วว่าชอบน้องเอย
พ่อเเม่คงไม่โอเค?เท่าไหร่มั้ง หรือเเค่อยากแกล้งลูก? ทีนี้กวินก็คงจะไม่ยอมตามฟอร์ม
พ่อเเม่ก็เลยมีข้อเเลกเปลี่ยนว่าจะต้องไม่มี communication ใดๆกะน้องเอย จนกว่าจะเรียนจบ
เเล้วเข้ามาบริหารงานให้ได้ระดับเทพ เพื่อพิสูจน์ตัวเองเเน่ๆ แต่ก็คงแอบส่งคนตามสืบว่าเอยเป็นอยู่ยังไงมั้ง
พ่อเเม่เองก็คงดูห่างๆอย่างลุ้นๆ ไปๆมาๆก็เลยเอ็นดูน้องเอยไปด้วยเลย สุดท้ายกวินก็ได้กดน้องเอยสมใจ จบปิ้ง!! :a9:
เรื่องนี้งานมโนต้องมา อ่านไปก็ลุ้นไป ทำไมอิตากวินถึงได้ลับลมคมในเยอะขนาดนี้
ขนาดชั้นไม่ใสซื่อเท่าน้องเอยยังบื้อเลยจ้าาาา เเต่เรื่องนี้น่ารักนะ เราชอบการดำเนินเรื่องอ่ะ
จริงๆอยากอ่านความรู้สึกของฝ่ายกวินมากกว่านี้ ขนาดถึงคราวเจ้าตัวบรรยาย ชั้นยังสื่ออะไรถึงพี่แกไม่ค่อยจะได้เลย
รู้เเต่...หวงมากกกกกก หึงมากกกกก และหื่นมากกกกก ...อ๊ะๆๆๆๆๆ รักเอยมากด้วยยยยย
แต่เราชอบที่น้องเอยไม่ต้องมาเผชิญกะพวกคู่ขาของกวินนะ ถือว่ากวินจัดการได้ดีมาก ไม่มีมาวอแวอ่ะ
เราเลยค่อนข้างสบายใจเรื่องนี้ไปเลย หมดห่วงเพราะกวินเห็นเอยสำคัญสุดเสมอ
ท้ายที่สุดเราอยากรู้ว่าเรื่อง "พ่อไปในที่ที่ต้องไป" จะมีวกกลับมาเอ่ยถึงมั๊ยคะ
หรือว่าให้เข้าใจว่าพ่อน้องเอยอาจทิ้งหรือถึงเเก่กรรมอะไรทำนองนี้ไปเลยรึเปล่าอ่ะคะคนเขียน

ไม่ต้องห่วงนะคะเราจะติดตามเเละคอยเป็นกำลังใจให้คนเเต่งเเละเรื่องนี้
ไปจนกว่าวินาทีสุดท้ายที่เราได้หนังสือเรื่องนี้มาครองเลยค่ะ โฮะๆๆๆๆๆๆ :laugh3:
 :กอด1: :L2:

รักน้องเอย อยากฟัดน้องเอยด้วยคนจังงงงงง  :man1: :man1:

ปล.โหมดเวิ่นเว้อออ>>>>
     ขอสารภาพว่าเรามาอ่านเรื่องนี้หลังจากดูบอลไทย เห็นชื่อคุณกวินของน้องเอยทีไร
หน้าของท่านกวินบินได้(ผู้รักษาประตูทีมชาติไทย) โผล่มาทุกที...คือมันต้องไม่ใช่ฟิลลิ่งนี้อ่าาาาาา
กรี๊ดดดดดด ถึงเเม้กวินจริงๆจะล่ำน่ากินก็เถอะ แต่ก็คนละกวินกันนี่นา งื้ออออ คงต้องสะกดจิตตัวเองด่วน 555+ :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 07-01-2015 13:58:31

มันหวานแบบไม่เลี่ยนอ่ะ
ไม่ใช่แบบจ๊ะๆจ๋าๆ
แต่คืออ่านแล้วอยากจะบิดเป็นเลข8

เขิลลลลลลลลลลลลลลลล

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 07-01-2015 14:01:31

กวิน จูบเอยอีกแล้ว ทำไมกวินมีความลับเยอะจัง
พาเอยไปบ้าน ความลับคงเฉลยออกมาบ้างนะกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 07-01-2015 14:04:55

กวินนนนน :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 07-01-2015 15:02:37

เขินจนไม่รู้จะเขินยังไงแล้วเนี่ย  :-[ :-[ :-[  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-01-2015 15:05:11

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 07-01-2015 15:47:11

น้องเอยเขินตลอด เขินทุกอย่าง  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 07-01-2015 16:01:20

น้องเอยยยยย มุ้งมิ้งไปไหนลูกก น่ารักกกกกกก  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-01-2015 16:36:23

อ่านไปบิดไป  :-[  รู้สึกเหมือนพระเอกอายุมากกว่าสักรอบเลย นี่รุ่นเดียวกันจริงมั้ยเนี่ย  :sad4:

นุ้งเอยน่ารัก :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 07-01-2015 17:31:59

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หวานเวอร์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 07-01-2015 17:54:27

มาถึงตอนนี้แล้วมั่นใจจริงๆว่ากวินหื่น :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: super hero ที่ 07-01-2015 18:03:14

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
น่ารักดีนะ

 :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 07-01-2015 18:17:15

กวินน่ารักอ่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 07-01-2015 19:30:09

 :กอด1: :กอด1: จะพาสะใภ้เข้าบ้านแล้วสิน้าาาาา กวิน :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 07-01-2015 19:37:16

โอ๊ยยยย แสดงออกเหลือเกิ๊นพ่อคุณเอ๊ย บางทีกวินก็แสดงออกจนเราหมั่นไส้ 5555 ขี้พาลจริงๆเลยเรา
แต่แหม ตอนนี้ไม่มีกล่องความทรงจำมาห้อ่านเลยเนาะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 07-01-2015 20:12:45

จะเข้าบ้านแล้วววววว :katai2-1:
หลายปีที่ผ่านมา บางทีกวินอาจจะทำบางอย่างเพื่อเอยก็ได้
รอตอนต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: pemiko2012 ที่ 07-01-2015 21:07:25

 :impress2: :impress2: :impress2: :heaven

งุ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากบิดตัวเป็นเกลียว
โอ้ยยยยยยยย คุณกวิน~~~~~~~~
ทำไมถึงน่ารัก ทั้งๆที่นิ่งจะตาย แต่เราคิดว่าเค้าน่ารักมาก 5555
อิจฉาน้องเอย ทำบุญด้วยอะไรคะหนู

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 07-01-2015 21:21:28

ค่ะ น้องเอยน่ารักจริง! คนอ่านก็ว่าน่ารักค่ะกวินคะ อย่าทำตาขวางค่ะ แค่ชื่นชมค่ะ ออกตัวก่อนเพราะพระเอกขี้หวงม้าก
ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ข้างเอย อันนี้คงไม่เกินจริงเพราะมันเริ่มออกมามากเรื่อยๆ แล้ว
ตอนนี้หวานมาก เลิฟอ่ะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 07-01-2015 21:41:43

ฉากเรีนกน้ำตาล 555+

หวานได้อีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 07-01-2015 21:48:32

ความลับเยอะจริงนะ คุณกวิน!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 07-01-2015 21:54:54

 :-[ หวานจังเลย เขินล่ะ (เขินเป็นเพื่อนเอย)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 07-01-2015 21:57:53

 :laugh3: :laugh3: :laugh3:
โอยยยยยยย  หนูเอยมีความสุข เราก็มีความสุขขขข

ขอบคุณคนเขียนค่าาาาา   :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 07-01-2015 22:12:55

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 07-01-2015 22:47:27

เคะน่ารัก เหมือนลูกเจี๊ยบตัวน้อยๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: kautumn ที่ 07-01-2015 23:01:18

อ่านถึงตอน5รอลุ้รว่ากวินจะรักกับเอยอย่างไรนะคร้คริ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 07-01-2015 23:13:28

รีบๆเข้านะ :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 07-01-2015 23:17:42

กวินนะกวิน หื่นมากไปก้เท่านั้น
แต่ความสัมพันธ์ทางด้านร่างกายไม่พัฒนาเลย

เหอะๆ แต่เราไม่ได้หวังอะไรน้าา
แบบว่าแบบว่า รอให้เอยเข้าบ้านกวินก่อนก็ได้
มันคงจะน่ารักดี แบบทุกคนยอมรับ แล้วเอยก็ยินยอมพร้อมใจเองอะไรอย่างนี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-01-2015 23:22:31

เหตุผลที่ไม่เรียกชื่อ
ดูดีเนอะเอยเนอะ
อ่านตอนนี้แล้วสุขใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 07-01-2015 23:26:02

มดเดินสวนสนามเลยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 07-01-2015 23:37:06

กวินคะ กวิน น่านักจังเลย เค้าอยากรู้จังว่ากวินทำอะไรบ้าง รักกวินและเอ็นดูน้องเอยมากขึ้นทุกวัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 07-01-2015 23:46:53

กว่าจะมีวันนี้กวินคงต้องเสียสละและทำอะไรหลายอย่างเพื่อให้ครอบครัวยอมรับเอยซินะ
เอยน่ารัก อยากรู้อะไรก็ถาม อิอิ แต่ก็มีแอบคิดไปเองนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 08-01-2015 00:27:10

อยากรู้สิ่งที่กวินทำอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 08-01-2015 02:53:48

ชอบเรื่อนี้มากๆค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: kautumn ที่ 08-01-2015 07:55:43

ตอนที่9อ้ายกวินแอบอ้างอบเอยแน่ๆส่วนเอยก็แอบชอบกวินมุ้งมิ้งมากคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 08-01-2015 08:39:03

ถ้าไปแบบนี้อีกสักพัก เอยคงโดนกวินกินทั้งตัวไม่เหลือแน่ๆ
 :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 08-01-2015 09:40:36

 :m7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 08-01-2015 09:41:45

 :a11: :a11: :a11: :a11:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: arisa_sa ที่ 08-01-2015 09:48:17

น่ารักมากมายกวินจับเอยกดซักทีเต๊อะ
 :3123: :L1: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 08-01-2015 09:56:18

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 34

โกรธ....




          แสงแดดอ่อนๆรำไรสาดส่องเข้าทางม่าน เอยค่อยๆลืมตาตื่น สิ่งแรกที่เห็นคือใบหน้าของกวินโอบที่อยู่ใกล้ๆ เพราะเอยนอนซุกไหล่กวินนั่นเอง จากนั้นก็เอยเหลือบมองนาฬิกาก็พบว่าเจ็ดโมงแล้ว

“ต้องรีบแล้ว เดี๋ยวไปทำงานไม่ทัน” เอยพูดกับตนเอง ก่อนที่จะทำท่าลุก แต่กวินกลับใช้แขนข้างขวาสอดเอวเอยแล้วเกี่ยวตัวเอยมากอดไว้

“คุณกวิน..ผมต้องรีบไปทำงานนะครับ” เอยบอก

“ฉันให้เธอลา” กวินว่า

“แต่ผมต้องทำงานนะครับ จะให้ลาบ่อยๆไม่ได้ เดี๋ยวงานเสีย” เอยว่า

“นี่เป็นคำสั่งของท่านประธาน” กวินยังคงไม่ยอม เอยถอนหายใจออกมาในความเอาแต่ใจของกวิน

“คุณกวิน” เอยเรียกเสียงอ่อย ไม่เคยเอาชนะกวินได้จริงๆ

“ก็ได้...ไปทำงานเถอะ” กวินว่าก่อนที่จะลุกขึ้นนั่ง

“ลุกขึ้นทำไมครับ นอนต่อเถอะ” เอยว่า

“ฉันจะไปทำงาน” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปยังห้องน้ำ

“แต่...แต่ว่าคุณเพิ่งออกจากโรงพยาบาลนี่ครับ” เอยพูด ทำท่าจะห้ามกวิน

“เธอไปทำงาน ฉันก็ต้องไปทำงานเหมือนกัน” กวินบอก ก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป

“เดี๋ยวครับ คุณยังไม่หายดีนะ” เอยพยายามแย้ง

“รีบไปอาบน้ำ เดี๋ยวเข้างานสาย” กวินพูดเพียงเท่านั้น สีหน้าของกวินนิ่งเฉยก็จริง แต่ฟังจากน้ำเสียงแล้วดูจะไม่พอใจเอยเอามากๆ สรุปเอยทำให้กวินโกรธไปเสียได้



          ระหว่างที่นั่งบนรถที่แล่นไปยังบริษัท กวินเอาแต่ทำหน้านิ่งๆมองไปยังข้างทาง ไม่พูดกับเอยแม้แต่คำเดียว เอยรู้สึกอึดอัดใจไม่น้อยที่กวินเป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่กล้าจะพูดออกอะไรออกไป จนในที่สุดรถก็หยุดตรงลานจอดรถของบริษัท

“ถึงแล้วครับท่าน” ทรรศเดินมาเปิดประตูให้ทั้งสองคน กวินก้าวลงจากรถออกมาก่อน โดยไม่หันมามองเอยเลย ดูก็รู้ว่ากำลังโกรธเอยอยู่จริง

“ทำไงดีเนี่ยะ?” เอยพูดกับตนเอง ก่อนที่จะลงจากรถ ทิ้งระยะห่างในการเดินตามหลังกวิน พลางขบคิดในใจว่าจะทำอย่างไรดีให้กวินหายโกรธ



          กวินเดินเข้าไปในลิฟต์ เปิดรอเอยที่รีบวิ่งตามเข้าไป ตอนนี้ในลิฟต์มีแต่ความเงียบปกคลุม เอยเม้มริมฝีปากอย่างชั่งใจ ว่าจะเริ่มต้นพูดอะไรก่อนดี

“เอ่อ....เย็นนี้จะทานอะไรดีครับ?” เอยถามออกไป

“อะไรก็ได้” กวินตอบสั้นๆ เอยถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกไม่ดี กวินยังไม่มีทีท่าว่าจะหายโกรธ

“คุณกวิน....” เอยเรียกขึ้นมา แต่เสียงลิฟต์กลับดังขึ้น ถึงชั้นแผนกของเอยพอดี เอยจำยอมเดินคอตกออกจาลิฟต์ ก่อนที่จะหันหลังไปมองกวินที่ไม่ได้มองมาที่เอยเลย

“โดนโกรธเข้าจริงๆด้วย” เอยพึมพำ เดินลากขาไปยังแผนกของตนเอง เห็นแต่น้าแม่บ้านกำลังทำความสะอาดอยู่

“มาเร็วเหมือนเดิมนะคุณเอย” น้าแม่บ้านเอ่ยทักทานเอย

“ครับ” เอยยิ้มให้ ก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะทำงานของตนเอง ลางานไปไม่รู้ว่าตอนนี้งานไปถึงไหนแล้ว คงต้องรอพี่แปงมา เพื่อนจะสานต่องาน

“เฮ้อ....” เอยถอนหายใจออกมา รู้สึกไม่ดีจริงๆที่กวินกำลังโกรธตนเองอยู่ แม้จะไม่มั่นใจในสาเหตุก็ตาม อาจจะเพราะเอยดื้อไม่ยอมทำตามคำสั่ง เลยพาลโกรธ น่าจะเป็นสาเหตุนี้

“เอย...” เสียงพี่แปงทักทายขึ้น

“มาไวจังครับพี่แปง” เอยทักทายพี่แปงด้วยน้ำเสียงแปลกใจเล็กน้อย

“ก็พี่รู้ว่าเอยมาไวไง จะได้มาเคลียร์งาน” พี่แปงว่า

“มีงานอะไรบ้างครับ”



          เอยวางเรื่องของกวินเอาไว้ หันมาทำงานก่อน พี่แปงใช้เวลาไม่นานในการส่งต่องานให้เอย ระหว่างที่พี่แปงพูดเอยก็พยายามตั้งใจฟัง แม้มีบ้างที่เหม่อนึกถึงกวินจนพี่แปงต้องสะกิดเรียกสติ

“เอย...เป็นอะไรไป เหม่อหลายครั้งแล้วนะ” เมื่อพูดเรื่องงานจบ พี่แปงหันมาเอยถามเอยบ้าง

“ขอโทษครับพี่แปง” เอยว่า

“ไม่เป็นไร ว่าแต่เราเถอะ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?” พี่แปงถาม

“คือผม...มีเรื่องนิดหน่อยครับ” เอยตัดสินใจที่จะปรึกษาพี่แปงอีกครั้ง

“เรื่องอะไร?”

“คือ...เขาน่าจะกำลังโกรธผมครับ” เอยบอก

“พอจะรู้สาเหตุไหม?” พี่แปงถาม

“คือ...เขาไม่ค่อยสบาย ผมอยากให้เขาพักผ่อน แต่ผมกลับขอมาทำงาน เขาอยากให้ลาแต่ผมไม่ยอม” เอยเล่า

“อ๋อ....สงสัยจะงอนสินะที่เอยไม่ยอมลางานดูแลเขา” พี่แปงว่า

“งอนเหรอครับ...ผมว่าไม่น่าจะใช่” เอยว่า คำว่างอน หากใช้กับกวินมันดูไม่เหมาะไม่ควรเลยทีเดียว ขัดแย้งกันอย่างไรก็ไม่ทราบ

“ก็นั่นแหละ ไม่พอใจ โกรธ หรืออะไรก็แล้วแต่ คือเขาอยากให้เอยดูแลเขาไง” พี่แปงบอก

“แต่ผมลางานมาตั้งสองวันแล้วนะครับ อีกอย่าง พอเลิกงานผมก็กลับไปดูแลเขาอยู่แล้ว” เอยว่า

“มันก็ใช่ แต่เขาคงอยากอยู่กับเอย อยากอยู่ใกล้ๆอะไรแบบนั้น”

“ผม...ก็อยากอยู่นะครับ แต่งานก็สำคัญ คือผมไม่รู้จะทำยังไงดี” เอยบอกอย่างจนปัญญา

“อย่างนี้สิ...กลับไปเย็นนี้ก็ไปง้อเขาซะ” พี่แปงว่า

“ง้อ...ง้อยังไงครับ?” เอยถาม

“เอยพอจะรู้ไหมว่าเขาชอบอะไรในตัวเอย?” พี่แปงถามกลับ

“เรื่องนั้น...ผมไม่เคยถามครับ” เอยหน้าแดงน้อยๆเมื่อพี่แปงถามแบบนั้น

“ถ้าอย่างนั้นก็พอจะเดาได้ไหมว่าเขาชอบทำอะไรกับเอย..เอาน่าไม่ต้องอาย” พี่แปงถามอีก เอยยิ่งหน้าแดงมากกว่าเดิม พยายามนึกว่าที่ผ่านมาเวลาอยู่ด้วยกันกวินชอบทำอะไรเอยมาที่สุด

“พอ...จะนึกออกแล้วครับ...น่าจะใช่แบบนั้น” เอยพูดก่อนจะกัดริมฝีปากแน่น อายมากที่สุดที่มาปรึกษาเรื่องแบบนี้กับพี่แปง

“คืออะไร?” พี่แปงถาม สีหน้าดูลุ้นมากราวกับฟังผลสลากกินแบ่งก็ไม่ผิด

“จะ...จูบครับ” เอยตอบเสียงเบา

“ปกติเขาเป็นคนเริ่มสินะ?” พี่แปงเดาออกเสียด้วย เอยพยักหน้านิดๆ

“กลับไปวันนี้ เอยลองเป็นคนเริ่มก่อนสิ” พี่แปงว่า

“วะ...ว่ายังไงนะครับ หะ...ให้ผมเริ่มเหรอครับ?” เอยตกใจหน้าตาเหรอหราจนพี่แปงหัวเราะออกมา

“ก็ใช่นะสิเอย เอยต้องทำให้เขาหายโกรธ เชื่อพี่เถอะ พอเจอเอยจูบก่อน ร้อยทั้งร้อยใจอ่อนหายโกรธแน่ๆ” พี่แปงว่า

“ตะ...แต่ว่า มันจะดีเหรอครับ?” เอยถามอีก

“ดีสิเอย เชื่อพี่ ว่าเขาต้องหายโกรธเอยแน่” พี่แปงว่า

“ผมจะลองครับ” เอยว่า

“ได้ผลยังไงพรุ่งนี้บอกพี่ด้วยนะ” พี่แปงว่า พลางส่งยิ้มให้

“คุยเรื่องอะไรกันอยู่?” พี่ขาวที่เข้ามาพอดีเอ่ยทักทาย

“เรื่องสัพเพเหระนั่นแหละ” พี่แปงว่า

“แล้วเอยเป็นไงบ้าง ลางานไปสองวันเป็นอะไรมากไหม?” พี่ขาวถาม

“ดีขึ้นแล้วครับ” เอยตอบ



          ตอนนี้เหลือแผลนิดหน่อยตรงหน้าผากและข้อมือ ที่ยังตกสะเก็ดอยู่ วันนี้เอยเอาใบรับรองแพทย์มาด้วยเพื่อเป็นหลักฐานในการลาป่วย การทำงานของเอยในวันนี้มีแต่เรื่องเครียดๆ อาจจะเพราะลางานมาสองวัน เลยมีบางงานที่ตามไม่ค่อยทัน แต่เอยก็พยายามจนงานเสร็จลุล่วงไปด้วยดี

...
..
.


          เวลาเลิกงานก็มาถึง เมื่อตอนเช้าเอยลืมเสียสนิท ว่าต้องถามกวินว่าจะให้รอกลับพร้อมกันหรือจะให้กลับก่อน แต่หากเอยกลับก่อนก็ไม่มีคีย์การ์ดประตูอยู่ดี

“พี่กลับก่อนนะ” พี่ขาวหันมาโบกมือให้เอย ด้านพี่แปงที่เพิ่งเก็บของเสร็จก็หันมาสะกิดเอย

“อย่าลืมนะ ได้ผลยังไงพรุ่งนี้มาบอกพี่ด้วย” พี่แปงว่า

“คะ...ครับ” เอยพยักหน้างุดๆ

“ทำไงดีไอ้เอยเอ๊ย” เอยเกาหัวตัวเองอย่าไม่รู้จะทำอย่างไรดี



          เมื่อเก็บของเสร็จ เอยก็เดินไปยังลิฟต์ กำลังชั่งใจว่าจะขึ้นไปหากวินดีไหม หรือจะโทรบอกกวินก่อนดี แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะขึ้นไปดูกวินที่ห้องทำงาน

“แต่เอ๊ะ....ถ้าใครมาเห็นเข้าล่ะ?” เอยถามตัวเอง พนักงานธรรมดาจะขึ้นไปยังชั้นของผู้บริหารอย่างไม่มีเหตุผลหรือคำสั่ง คงดูไม่เหมาะเสียเท่าไหร่



          สุดท้ายเอยตัดสินใจที่จะกดลิฟต์ลงชั้นล่าง ไปรอกวินที่ลานจอดรถเสียจะดีกว่า เมื่อลิฟต์เลื่อนมาถึงชั้นล่าง เอยก็เดินอย่าเรื่อยเปื่อยเอ้อระเหยมายังลานจดรถ

“อ้าว....คุณคนนั้นนี่?” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียกขึ้น เอยหันมองก็พบว่าเป็นมินตรานั่นเอง

“เอ่อ.....สวัสดีครับ” เอยทักทายอย่างไม่ทันตั้งตัว มินตราพยักหน้ารับช้าๆ ก่อนที่จะมองเอยด้วยสายตาพิจารณา

“คุณชื่ออะไร ทำงานแผนกไหนเหรอคะ?” มินตราถามขึ้น ด้วยรอยยิ้มบางๆ

“ผมชื่อพีระนัมครับ ทำงานส่วนงบประมาณ” เอยตอบ

“คุณสนิทกับกวินเหรอคะ วันนั้นดิฉันเห็นคุณกวินจูงมือคุณเดินออกไป” เธอถามเอย ตอนนี้รอยยิ้มนั้นได้หายไปแล้ว

“คือ....ไม่ใช่อย่างนั้นครับ” เอยไม่รู้จะสรรหาเหตุผลใดๆมาบอกถึงความสัมพันธ์ระหว่างตนกับกวิน จะให้บอกออกไปได้อย่างไรว่าเป็นแฟนของกวิน ตอนนี้กำลังคบกันอยู่

“แต่ภาพที่ดิฉันเห็น เหมือนคุณไม่ใช่พนักงานธรรมดาเลยนี่คะ?”



          เธอยังคงไล่ถาม เอยเริ่มประหม่ามากขึ้น มินตราเป็นผู้หญิงที่คุยด้วยยากจริง แม้รอยยิ้มของเธอจะหวานแต่ไม่ได้เป็นเครื่องยืนยันว่าเธอจะเป็นผู้หญิงโลกสวยที่พูดคุยด้วยง่ายเลย

“ผม....เป็นเพื่อนสมัยเรียนแค่นั้นครับ” เอยเลือกที่จะตอบไปอย่างนี้ อย่างน้อยก็ขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน

“เป็นเพื่อนเหรอคะ ไม่ยักจะเคยรู้จักมาก่อน ดิฉันรู้จักเพื่อนของกวินทุกคน” เธอเซ้าซี้น่าดู

“สมัยมัธยมครับ” เอยบอก

“อย่างนั้นเหรอคะ?” เธอเลิกคิ้วสูงขึ้น ก่อนที่จะยิ้มออกมา

“คะ...ครับ” เอยตอบ

“คุณรู้ไหมคะ แม้กวินจะมีเพื่อนแต่ก็ไม่เคยสุงสิงกับใครเลย มีดิฉันเท่านั้นที่กวินพูดด้วยมากที่สุด” เธอพูดเชิงบอกเล่าให้เอยฟัง
“แต่วันนั้นเป็นครั้งแรก ที่กวินปฏิเสธฉันแบบนั้น ปฏิเสธฉันแล้วไปกับคุณ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงนิ่มๆ แต่เพราะอะไรก็ไม่ทราบ เอยกลับรู้สึกได้ว่าคำพูดของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์

“คือ..คุณมินตราครับ...” เอยพยายามจะพูด แต่เธอกลับแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“เรื่องที่อยากถามก็มีแค่นี้ค่ะ ขอบคุณที่สละเวลาตอบคำถามของดิฉันค่ะคุณพีระนัม” รอยยิ้มหวานๆนั้นปรากฏขึ้นมาอีกรอบ ก่อนที่เธอจะเดินหันหลังตรงไปยังบริษัท แปลว่าเธอมาพบกวินนั่นเอง



          เอยมองมินตราจนหายลับไปแล้ว ก็ถอนหายใจออกมา มินตราเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้เลยว่ากำลังนึกคิดอะไรภายใต้รอยยิ้มหวานนั่น คำพูดนิ่มๆแต่ทำไมรู้สึกว่าเธอกำลังเชือดเฉือนคนฟังอย่างไรก็ไม่ทราบ

“เธอมาถามเราแบบนั้นทำไมนะ?” เอยได้แต่ถามตนเองจนพบทรรศกำลังเดินตรงมาทางเอย

“คุณพีระนัม อยู่นี่เอง ผมขึ้นไปหาที่แผนกก็ไม่เจอ” ทรรศพูดขึ้น

“หาผม ทำไมเหรอครับ?” เอยถาม

“ท่านสั่งว่าให้พาคุณเอยกลับคอนโดก่อน วันนี้ท่านมีงานต้องสะสาง จะกลับไม่เกินสี่ทุ่มครับ” ทรรศบอกเช่นนั้น

“ถ้าอย่างนั้นกลับเถอะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะเดินตามทรรศไปขึ้นรถ



          ระหว่างที่รถแล่นกลับไปยังคอนโด เอยเอาแต่คิดไปต่างๆนานา ว่าเพราะกวินยังคงโกรธตนอยู่แน่ๆ ถึงให้กลับก่อนเช่นนี้ หรือเพราะจริงๆแล้วมีนัดกับมินตราเลยเลยไล่ให้เอยกลับมาก่อน พอคิดได้แบบนั้นเอยก็รู้สึกแน่นในอกทันที คำว่าเพื่อนที่ให้มินตรา อาจจะไม่ต่างจากเหล่าดารานางแบบที่กวินเคยควงด้วยก็เป็นได้

“เอ่อ...คุณทรรศครับ” เอยเรียกทรรศที่กลังขับรถอยู่

“ครับ?”

“พาผมไปส่งที่บ้านได้ไหมครับ” เอยบอกเช่นนั้น

“แต่ท่านบอกให้คุณพีระนัมไปรอที่คอนโดนะครับ” ทรรศท้วงขึ้นมา

“ผม...อยากกลับบ้านครับ ขอร้องเถอะครับ” เอยว่า

“แต่ผม....ขัดคำสั่งของท่านไม่ได้ครับ” ทรรศว่า

“ถ้าอย่างนั้นคุณทรรศจอดรถตรงนี้ก็ได้ครับ ผมกลับเองก็ได้” เอยบอก

“แต่คุณพีระนัม....ผมทำไม่ได้จริงๆ” ทรรศเองก็ดูจะจนปัญญาที่จะห้ามเอย

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรครับ” เอยว่า ก่อนที่จะถอนหายใจออกมา




          ในที่สุดทรรศก็ขับรถมาถึงคอนโดแล้ว เอยลงจากรถเดินตามทรรศไป ทรรศใช้คีย์การ์ดเปิดประตู ก่อนจะหันมาโค้งตัวบอกลาเอย

“เดี๋ยวท่านก็มาครับคุณพีระนัม” ทรรศบอก

“ครับ” เอยพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป



          เอยเดินเข้าไปในครัว เปิดตู้เย็นมองหาของสด ลงมือทำอาหารทันที เอยทำสองสามเมนูอ่อนๆสำหรับผู้ป่วยให้กวิน เมื่อทำเสร็จแล้วก็เก็บอาหารใส่กล่อง และไม่ลืมที่จะแปะโน้ตที่หน้าตู้เย็นว่ามีมื้อค่ำอยู่ในนั้น

“แต่เดี๋ยวเขาคงไปทานกับคุณมินตราสินะ” เอยพูดออกมาเช่นนั้น รู้สึกแย่จริงๆกับคำพูดของตนเอง



          เอยเก็บเสื้อผ้าข้าวของลงกระเป๋าใบเดิมที่พามาจากที่บ้าน และทิ้งโน้ตไว้อีกหนึ่งแผ่น เขียนว่าขอกลับบ้าน ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง



          เอยเรียกแท็กซี่กลับบ้าน ระหว่างที่รู้สึกจิตใจห่อเหี่ยว หน่วงๆในอกเมื่อคิดถึงเรื่องราวทั้งหมด แม้กวินบอกว่ามินตราเป็นแค่เพื่อน แต่ดูจากการที่มินตรามาถามแบบนั้นแสดงว่ามินตราอาจจะไม่ใช่แค่เพื่อน คำว่าเพื่อนของกวินอาจะเป็นคู่ควงก็ได้


 
          คิดไปคิดมาจนถึงบ้าน เอยลงจากรถแท็กซี่ แล้วเดินเข้าไปในบ้านพบว่าแม่กำลังดูทีวีอยู่ แม่เองดูจะตกใจที่เห็นเอยกลับมา

“อ้าว...ไม่ค้างบ้านกวินเหรอลูก?” แม่ถามเอยอย่างสงสัย

“ไม่ครับ” เอยพูดแค่นั้น

“เป็นอะไรเอย?” แม่ของเอยถาม เมื่อเห็นสีหน้าของเอย

“ไม่มีอะไรครับ” เอยบอก

“ขึ้นไปเก็บของแล้วเดี๋ยวมาทานข้าวนะลูก” แม่ของเอยพูดแค่นั้น เธอรู้ดีว่าลูกชายของเธอเป็นพวกไม่ชอบพูดความในใจออกมาเสียเท่าไหร่หากไม่ถึงที่สุด

“ประมาณหนึ่งทุ่มเดี๋ยวผมลงมานะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนห้อง



          เมื่อถึงห้อง เอยวางกระเป๋าลงบนพื้น ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียงนอนแล้วค่อยๆไถลตัวนอนลงช้าๆ ทั้งๆที่คิดเอาไว้ว่าจะหาทางทำให้กวินหายโกรธ แต่ดันหนีกลับมาเสียได้ เพราะคิดแค่ว่าตอนนี้กวินมีมินตราอยู่แล้ว ตนเองคงไม่จำเป็นแล้ว

“เอย....แกมันก็เท่านี้แหละ” เอยบอกกับตนเอง ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาลงช้าๆ ราวกับพยายามรวบรวมความรู้สึกที่สะเปะสะปะ ให้กลับมาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันให้ได้



          เอยหลับตาเรื่อยๆอยู่เช่นนั้น จนแม่มาเคาะประตูให้ไปทานข้าว เอยลืมตามองนาฬิกาก็พบว่าตอนนี้หนึ่งทุ่มแล้ว

“เอย...มากินข้าวลูก”

“ครับแม่” เอยขานรับ ก่อนที่จะลุกขึ้นและออกไปจากห้อง



          วันนี้แม่ทำกับข้าวที่เอยชอบทั้งนั้น แต่เอยกลับไม่มีกะจิตกะใจจะทานมันเสียเท่าไหร่  เอาแต่เขี่ยข้าวในจานอย่างเหม่อลอย จนแม่อดไม่ได้ที่จะต้องพูดขึ้นมา

“เป็นอะไรเอย?” แม่ถาม

“เปล่าครับแม่” เอยตอบ

“โกหกแม่บาปนะรู้ไหม?” แม่ว่า

“ผม..ไม่ได้โกหกครับ แต่ผมเองก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร?” เอยบอก

“เล่าให้แม่ฟังหน่อยไหม?” แม่ว่าเช่นนั้น

“คือ...แม่ครับ...สมมติว่าคนเราถ้าเป็นแฟนกัน...เราควรจะเชื่อทุกคำพูดของเขาไหมครับ?” เอยถามขึ้น

“แล้วถ้าเป็นลูก ลูกเชื่อเขาไหม?” แม่ถามอีก

“ถ้าผม..ไม่สิ ถ้าเป็นผมพยายามอยากจะเชื่อครับ แต่มันกลับมีเรื่องบางอย่างทำให้เชื่อไม่ลง” เอยพยายามหาคำพูดมาอธิบายให้แม่ฟัง

“ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา ถ้าเราเชื่อมั่นเสียอย่าง เราก็ไม่ควรหวั่นไหวไปกับสิ่งอื่น” แม่เอยว่า

“อย่างนั้นเหรอครับ” เอยก้มหน้าลงอย่างครุ่นคิด

“เอย....ถ้าเป็นแฟนกัน เราต้องคุยกันในสิ่งที่เราไม่เข้าใจในตัวเขา เพราะถ้าเราเก็บมาคิดเองเพ้อไปเอง สุดท้ายคนที่ไม่สบายใจก็คือเรานะลูก” แม่ของเอยพูด เอยเงียบก่อนที่จะทานข้าวต่อ แม่ของเอยยิ้มออกมาก่อนที่จะทานข้าวต่อเช่นกัน



          เมื่อทานข้าวเสร็จ เอยก็ช่วยแม่ล้างจานและดูทีวีไป นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อยตามประสาแม่ลูก แม้มีบ้างบางครั้งที่เอยเงียบไป แต่แม่ก็จะชวนคุยขึ้นมา

“แม่ครับ นี่สามทุ่มแล้วผมขอไปนอนก่อนนะครับ” เอยว่า

“จ้ะ เดี๋ยวแม่ก็จะเข้านอนแล้ว” แม่ของเอยบอกเช่นนั้น เอยจึงเดินขึ้นไปบนห้อง แต่ไม่ทันจะถึงห้องกลับมีเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น

“ใครมาป่านนี้” แม่ของเอยบ่นๆออกมา ก่อนที่จะลุกขึ้นไปเปิดม่านดูว่าเป็นใคร แม่ของเอยยิ้มออกมาน้อยๆ ก่อนที่จะเปิดประตูให้

“ใครมาครับแม่?” เอยที่ยืนอยู่ที่บันไดเอยถาม เมื่อแม่ของเอยเปิดประตูออก ก็พบว่ากวินยืนอยู่หน้าประตู

“คุณกวิน.....”


+++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: tong_pub ที่ 08-01-2015 10:00:53

รวบหัวรวบหางเลยกวิน  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 08-01-2015 10:09:26

ค้างอย่างแรง ตอนนี้คาใจมาก อิตากวินมตามกลับคอนโดแน่ๆ คืนนี้ถ้ากลับไปก็ขอให้เคลียร์กันด้วยภาษากายนะคะ  :hao6: พรุ่งนี้รอดูฉากที่คอนโดดีก่า 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 08-01-2015 10:10:27

โธ่เอ๋ย ทำไมถึงแง่งอนกันได้คะคุณกวิน
น้องเป็นพนักงานจะมาหยุดบ่อยเดี๋ยวก็โดนนินทาได้
ดูสิ เอยกังวลเลยเห็นไหมล่ะ ชิ
กอดเอยน้าา คุยกันให้เข้าใจ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 08-01-2015 10:13:07

ตัดจบได้โหดร้ายมากกกแงงงงง :sad4:
สรุปใครต้องง้อใครกันแน่5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 08-01-2015 10:14:22

ถ้าคุณกวินจะหวงซะขนาดนี้  เอาโซ่ล่ามเอยเลยมั้ยคะ หมั่น ไส้แล้วนะ  ตัวเองก็ยังเคลียร์ยัยมินตราอัไรนั่นไม่เรียบร้อย  เดี๋ยะๆ เดี๋ยะรอพ่อไทป์วีน พาเอยหนีซะเลยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 08-01-2015 10:23:43

เผด็จศึก!! :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 08-01-2015 10:26:17

ผู้หญิงคนนั้นนี่ยังไง :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 08-01-2015 10:30:51

แอร๊ยยยยยยย เพิ่งมโนไปหยกๆว่าเอยโชคดีที่ไม่มีบรรดาชะนีมาวอแว ไม่ทันไรตอนใหม่มาก็จัดมาชุดเเรกเลยจ้า
ฮึ่ยยยยยอิดวก  :z6: เป็นเเค่คู่ค้าที่เงิบเรื่องหมั้น(ใช่รึเปล่า -///-) แล้วยังมาตีปีกพั่บๆๆๆๆๆใส่เอยอีก
ขอให้กวินรู้เรื่องนี้แล้วไปจัดการยัยนั่นด้วยเถอะ แต่อย่างเอยอ่ะนะจะบอก สงสัยต้องมาเห็น มาได้ยินเองมั้งเนี่ย
ถึงตอนนั้นน้องเอยช้ำใจกันพอดี แล้วอิตากวินยังมาง้องเเง้งเรื่องไม่เป็นเรื่องอีก มันใช่มั๊ยเนี่ย? :o211:

มาตามเอยถึงบ้านก็อย่ามาโกรธใส่เอยนะ แต่เราว่าโกรธแหงๆอิหรอบนี้น่ะ  :เฮ้อ:
ขอให้เป็นฝ่ายง้อเอยทีเถอะ ไม่อยากให้เอยง้อเลยอ่ะ เอยไม่ผิดเลยนะเนี่ยคราวนี้อ่ะ(คราวไหนก็ไม่ผิดเถอะ  :a14:)
ทีเรื่องผู้หญิงรอบข้างตัวเองเห็นว่าจัดการได้ก็จะสบายใจฝ่ายเดียวรึไง ทีเอยนะทั้งหวง ทั้งหึงสารพัด
ไม่รู้ล่ะ มาจัดการยัยนี่ด่วนเลย -*-

เป็นกำลังใจให้คนเเต่งและติดตามผลงานเหมือนเดิมจ้าาาาาาา  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 08-01-2015 10:32:39

กวินก็ไม่แสดงออกชัดเจน เอยก็คิดมากเกินไป
เมื่อไหร่จะได้อยู่กันแบบเข้าใจน้อออ
รอตอนต่อไปน้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 08-01-2015 10:41:54

ครอบครัวกวินท่าจะรู้เรื่องเอยกันแล้ว
แต่ทำไม ไม่บอกยัยมีนตราว่าเลิกยุ่งได้แล้วผมมีแฟนแล้ว
หรือไล่ไม่เลิก?
นาง เกาะหนึบน่ารำคาญนะ

เอยเอาอีกแล้ววววววววคิดมากอีกแล้ว
อย่าหวั่นไหวกับคำพูดคนอื่น  :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 08-01-2015 10:45:36

 :z6: :z6: :z6: :z6:  โดดถีบยัยมินตราเลย หมั่นไส้มากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-01-2015 10:51:22

คราวนี้สรุปว่าใครต้องง้อใครกันล่ะเนี่ย อิอิ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 08-01-2015 10:55:21

หวงน้อง งอนน้อง ปานนี้ แต่ไม่รู้จักพูด เรื่องมินตราอีกก้ไม่คลี่คลาย ระวังเดี๋ยวจะกลายเป้นแบบสุเดชอีกรายนะ ที่คิดวางแผนร้ายๆเอา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 08-01-2015 11:00:10

ค้าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-01-2015 11:08:55

อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวไว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 08-01-2015 11:12:47

 :hao5:  อดใจรอตอนต่อไปไม่ไหวละ    :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 08-01-2015 11:14:01

เอยพูดน้อยแล้วยังคิดมากอีก แต่คบกับกวินก็ควรจะคิดมากหล่ะเนอะ 55+
เอาแต่ทำหน้านิ่งใส่เอยตลอดใครจะไปรู้ใจ คึคึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 08-01-2015 11:33:31

เคลียร์ยัยมินตราสักที
มันยังค้างๆคาๆในใจ
งุ้ยยยยย ><
 :hao4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 08-01-2015 11:47:38

เอาตรงๆนะทำไมเราแอบสะใจก็ไม่รู้ที่เอยหนีกลับบ้าน สมน้ำหน้ากวิน
ที่ไม่ยอมทำอะไรให้มันชัดเจนเลยซักอย่าง แม้เราจพอเดาออกว่ากวินคงแอบรักเอยมาตั้งนาน
วางแผนทุกอย่าง แต่เราก็ไม่ชอบคนแบบกวินอยู่ดีอ่ะที่ไม่บอกไม่ยอมพูดอะไร
อยู่ด้วยแล้วอึดอัด คือทำงานหรือใช้ชีวิตในปัจจุบันก็ยุ่งวุ่นวายเหนื่อยและปวดหัวมากพอแล้ว
แล้วยังต้องมานั่งเดาใจว่ากวินมันเป็นอะไรมันคิดอะไรอีก แค่คิดว่าต้องใช้ชีวิตกับคนๆนี้ตลอดไปก็เพลียแล้ว
คือเข้าใจนะว่ารักกันก็ต้องเชื่อใจกัน แต่ถามหน่อยเหอะว่ากวินมันทำตัวให้เชื่อใจตอนไหน ไม่มีอ่ะ :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 08-01-2015 11:55:44

กวินขี้งอน555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 08-01-2015 12:08:23

บางทีก็เหนื่อยแทนน้องเอยอ่ะ
กวินบางทีก็เข้าใจยาก ปากแข็งด้วย
เลยทำให้น้องเอยไม่ค่อยมั่นใจเลย
แกล้งน้องเอยตลอดนิสัยไม่ดี
 :m16:  :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 08-01-2015 12:15:29

ชอบที่เรืื่องดำเนินไปมีทั้วสุข เศร้า ฟิน
แต่ไม่ขอดรามาหนักๆน่ะ T_T

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 08-01-2015 12:19:17

เอยยยยยยยยยยยย คิดมากอีกแล้ว ทำอย่างนี้กวินก็ยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่น่ะสิ สงสัยคงต้องง้อนานแน่เลย. มั่นใจในกวินหน่อยนะเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 08-01-2015 12:23:19

กวินห้ามทำเอยร้องไห้นะ  :hao5:
เอามินตราไปเก็บบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 08-01-2015 12:25:28

 :sad4:  อยากอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 08-01-2015 12:27:14

อย่าไปยอมเอย

หน๋อยทำเป็นไม่มองหน้า

ต้องให้ง้อให้เข็ดลูก  :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 08-01-2015 12:33:16

กวินเป็นของเอยซะ 55555 เอยจะได้ไม่คิดมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 08-01-2015 12:37:07

เอยถ้าข้องใจก็ถามกวินบ้างก็ดีนะ อย่าคิดไปเอง
กวินเวลาไม่พอใจก็เงียบ ต่างคนต่างเงียบจะรู้เรื่องไหม
กวินมาง้อแล้ว คุยกันดีๆนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 08-01-2015 12:59:29

กวินไม่เคยทำไรชัดเจนกับเอวนี้นา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 08-01-2015 13:20:47

ตัดจบโหดร้ายอีกตามเคย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-01-2015 13:36:06

เอยยังไม่ได้ง้อกวินเลยนะ
กลับเพิ่มเชื้อโกรธเข้าไปอีก
ไม่ใช่เอยไม่เชื่อใจกวินหรอก
แต่เอยไม่มั่นใจในตัวเอง
และไม่มั่นใจในรักระหว่างกวินต่างหาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 08-01-2015 13:47:40

ทำไมต้องคิดเล็กคิดน้อย แล้วคิดไปเองด้วยนะ

แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้ให้ความชัดเจนอะไรมากไง

เรื่องมันเลยเป็นแบบนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 08-01-2015 13:50:05

เดี่ยวนะ ทำไมทุกคนว่ากวินอะ ในเมื่อกวินพูดกับเอยชัดเจนแล้วนะ ว่าอะไรยังไง แต่มันติดตรงที่ยัยมินเนี่ยเป็นลูกค้าคนสำคัญ จะทำรุนแรงก็ไม่ได้ ส่วนเอยก็คงคิดแต่ว่า กวินไม่รัก ไม่เหมาะสมกับกวิน คืออยากถามเอยกลับ เขาไม่รักเขาจะเอาตัวเองมาเสี่ยงกระสุนไหมเอย คิดไปเองอีกละเอยนะ เห็นปกติมีไรก็ถาม ไงรอบนี้หนีละเอยคือไม่เข้าใจอะ คือก็พอเข้าใจเอยนะ กวินมันเล่นไม่บอกไม่พูดไรเลย มัดมือชกอย่างเดียว เป็นเราเราก็อึดอัด แต่ แบบไงดี เอยน่าแกล้งอะ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 08-01-2015 14:06:57

คุณกวิน ทำไมขี้แกล้งอย่างนี้นะ :m16:

ไม่พูดทำเฉย มันอึดอัดนะเฟ้ย น้องเอยยิ่งเป็นคนคิดมาก คิดเอง เออเองอยู่

ง้อเลย ด่วนๆ จัดซะจะได้มั่นใจ :oo1: 55555555+

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: โชกุน ที่ 08-01-2015 14:40:13

เอยดูไม่มีความมั่นใจในตัวกวินเลย แรกๆก็เข้าใจ แต่เป็นบ่อยๆก็ไม่ไหวนะ :mew5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 08-01-2015 14:41:04

ชอบคนเขียนมากที่มาลงตอนใหม่ให้อ่านทุกวัน เนื้อเรื่องก็ชวนลุ้นทุกตอน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 08-01-2015 14:48:31

ตัดฉึบ แบบนี้ คนอ่านก็ค้างงงงงซิค่ะ
กวินหวงเอยสุดๆ เอยกลับบ้านแค่นี้ ถึงกับมาตาม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 08-01-2015 14:50:47

เอยนี่คิดเล็กคิดน้อยคิดเยอะคิดแยะนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 08-01-2015 14:52:10

เอยคะ อย่าคิดไปเอง เท่าที่ดูเอยไม่เชื่อมั่นในตัวกวินเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 08-01-2015 14:52:26

มินตรานี่ยังไงๆ  :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 08-01-2015 15:21:51

น้องเอยอย่าคิดไปเองสิคะ คาใจเรื่องอะไรก็ถคิดมาก เลย

เป็นแฟนกันแล้ว เลิกนิสัยเกรงใจได้แล้วนะ

พอคิดมาก ก็มานั่งคิดไปเอง ปวดหัวเองอยู่คนเดียว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 08-01-2015 15:35:44

เอยคิดมากจังงง  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 08-01-2015 16:12:55

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 08-01-2015 16:44:03

นางมารร้ายมาอีกคนละ  :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 08-01-2015 16:49:05

จัดการเลยกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 08-01-2015 16:54:30

กวินจัดการเอยค่ะ!!!
เอาให้หายคิดมาก กิกิกิ
แระก้อไปจัดการยัยเจ๊นั่นด้วย กรณีนี้ เอาให้สิ้นซาก -_-

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 08-01-2015 17:40:09

เอยทำกวินโกรธมากกก เอยต้องง้อมากกว่าจูบแล้วนะ :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 08-01-2015 17:47:13

ระแคะระคายอะไรแล้วแหงๆ สังคมบ้านเราผู้ชายจะมาจับมือกันเดินนี่ ความสัมพันธ์ไม่อยู่นระดับธรรมดาแน่ๆ และยิ่งเป็นคนอย่างนายกวินแล้วด้วย ไม่มีทางเด็ดขาด!!

เอยทำเสียเรื่องเลยนะรู้ปะ แทนที่จะอยู่ ทำแบบนี้เรื่องมันยิ่งยุ่งเข้าไปใหญ่ หรือว่าการที่กลับบ้านแล้วกวินมาตามมันจะดีกว่าหว่า? คิคิคิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 08-01-2015 18:12:00

ทำไมค้างอ่ะ
 :z3:

เค้าจะรอวันพรุ่งนี้อย่างใจจดใจจ่อนะ
 :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 08-01-2015 18:28:37

ตัดจบค้างมากT^T รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 08-01-2015 18:30:48

เอยโดนกวินลงโทษหนักแน่เลย  :hao5: :hao6: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 08-01-2015 18:53:32

แลดูเอยจะไม่รอดแล้วงานนี้ กวินไม่ปล่อยแน่ๆ :hao6: จัดการทั้งที่แผลนังไม่หายดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 08-01-2015 20:47:13

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 08-01-2015 20:57:41

ใครโกรธใครกันแน่เนี่ย :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 08-01-2015 21:06:13

เชื่อใจกวินสิเอย อย่าสนใจคำพูดคนอื่นนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-01-2015 21:06:50

เอยโดนกวินจัดหนักแน่เลย :hao4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 08-01-2015 21:20:57

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 08-01-2015 22:02:21

หมั่นไส้ยัยมินตรามาก นี่บอกเลยย   :z6: :z6:

แล้วก็หมั่นไส้กวินน้อยลงมานึดนึงง 555555555555555555555
เอยหนูไม่ต้องคิดมากค่ะ  หนูอ่ะ ดีที่สุดแล้วววววววว เขาโกรธเองหนูไม่กล้าง้อเดี๋ยวเขาก็มาง้อเองแหละค่ะ

 :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 08-01-2015 22:33:07

จัดให้หนักเลยนะกวิน..
 :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: boobooboo ที่ 08-01-2015 23:21:22

สนุกมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 08-01-2015 23:28:14

เคลียร์เลยลูกน้องเอย กวินเขาไม่มีใครหรอก มีแต่หนูนี่ล่ะ
หายไปก็ต้องมาตามเนอะ เค้าคิดถึงของเค้า
ชะนีเริ่มจะมาแรงใส่ ฟ้องกวินเลยค่ะเอย

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 08-01-2015 23:47:54

ชอบมากๆๆๆ น่ารักมากๆ เราพึ่งมาตามอ่านค่ะ

ชอบกวินมาก เป็นผู้ชายเงียบขรึมแต่น่ารักชะมัด

ส่วนเอย ปกติเราไม่ชอบเคะบอบบางเท่าไร แต่เรื่องนี้อ่านแล้วน่ารักไม่ขัดใจ

สนุกและชอบมากค่ะ ติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 09-01-2015 00:29:41

มันค้างมากๆเลย งื้อออ กวินเคลียร์ด่วนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 09-01-2015 01:35:59

รอตอนต่อไปเท่านั้น ง้อเลยๆๆๆ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 09-01-2015 08:15:41

 :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 09-01-2015 08:33:07

โธ่ๆๆๆ น้องเอยก็มัวแต่น้อยเนื้อต่ำใจ ว่าไม่คู่ควร

อีกคนก็เอาแต่ใจ แถมโกรธง่าย ไม่ได้ดั่งใจก็ฟึดฟัด 5555+ :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 09-01-2015 08:42:10

ทำไมไม่ถามมมมมมมมมมมมมม
อีกคนหึงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อีกคนโกรธธธธธธธธธธธธธธธ
เฮ้ออออออออออออออออออ
ฉันรออออออออตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 09-01-2015 09:51:01

เอิ่ม กวินคะ เคลียร์ยัยมินตราอะไรเนี่ยให้เรียบร้อยก่อนเถอะค่ะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 09-01-2015 10:02:52

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์นะคะ เป็นกำลังใจให้เป็นอย่างมากเลยค่ะ หากตอนนี้มีความผิดพลาดประการใด ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 35

คำขอโทษของเอย...




“คุณกวิน...”



          เอยอุทานออกมา เมื่อเห็นกวินยืนอยู่หน้าประตูบ้าน สีหน้าของกวินนั้นกำลังโมโหอย่างเห็นได้ชัด เอยกลืนน้ำลายลงคอ รู้ดีว่ากวินต้องโมโหมากกว่าเดิมเพราะตนหนีกลับมาบ้านโดยที่ไม่บอกอย่างนี้ กวินเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนที่จะยกมือไหว้แม่ของเอย

“กวิน....มารับเอยเหรอลูก?” แม่ของเอยถามขึ้น

“ครับ” กวินพยักหน้ารับ

“แต่แม่....ผม...คืนนี้ ผมจะนอนบ้าน” เอยว่าขึ้นมา

“เอาล่ะๆ คุยกันต่อเถอะแม่ขอไปนอนแล้ว....เอย เดี๋ยวล็อคประตูบ้านด้วยนะลูก” แม่ของเอยพูดแค่นั้น ก่อนที่จะขอตัวไปนอน



          ตอนนี้เหลือแค่กวินกับเอยเพียงลำพังเท่านั้น เอยที่ยืนอยู่ที่บันไดได้แต่หยุดนิ่งอยู่เช่นนั้น ก้มหน้าลงมองเท้าตนเองไม่กล้ามองหน้ากวินเสียเท่าไหร่ กวินเดินเข้าไปใกล้ๆเอยขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่จะดึงเอยให้ลงมาจากบันได

“ดะ...เดี๋ยวครับ” เอยร้องขึ้นเบาๆ กวินลากเอยให้มายืนอยู่ที่หน้าโซฟา

“เธอหนีกลับมาก่อนทำไม?” กวินถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่เต็มไปด้วยโทสะ

“ผม...ผมแค่อยากกลับบ้าน” เอยยังคงแก้ตัวไปเรื่อย

“อย่าโกหก” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะดึงเอยเข้ามาใกล้ๆ

“ผมไม่ได้โกหก” เอยว่า พยายามหลบสายตาของกวินที่จ้องมา

“ไปเอากระเป๋าเสื้อผ้ามา กลับคอนโดกัน” กวินพูด

“ผม...” เอยทำท่าจะแย้ง แต่กวินกลับโน้มตัวลงมาปิดปากของเอยด้วยริมฝีปากของตนเองเสียก่อน กวินจูบแน่นๆหนักๆหมายจะให้เอยไม่พูดอะไรออกมาอีก

“ทำตามที่ฉันพูด” กวินผละออกมาก่อนที่จะพูดเช่นนั้น ใบหน้าของเอยแดงก่ำขึ้นมาทันที

“......”



          เอยนิ่งไปเพียงครู่ ก่อนที่จะขยับขาก้าวเดินขึ้นบันไดไปยังห้องของตนเอง หยิบกระเป๋าเสื้อผ้าใบเดิมที่ยังไม่ได้รื้อออกมาหิ้วมันตรงไปเคาะประตูห้องแม่

“แม่ครับ” เอยเรียกแม่

“ว่ายังไง?” แม่เปิดประตูออกมา

“ผม....ไปค้างบ้านกวินนะครับ” เอยบอก

“ล็อคประตูด้วยนะลูก” แม่บอกแค่นั้นพร้อมยิ้มออกมา

“ครับ” เมื่อบอกกับแม่เสร็จ เอยก็เดินลงมาพร้อมกระเป๋าเดินทางใบเดิม

 “ไปกันเถอะ” กวินพูดแค่นั้น และเดินออกไป เอยล็อคประตูบ้านจากข้างใน ก่อนที่จะเดินตามกวินไป สุดท้ายเอยก็ขัดกวินไม่ได้อยู่ดี



          กวินขับรถสปอร์ตมาด้วยตนเอง เอยขึ้นไปนั่งบนรถ ก่อนที่กวินจะปิดประตูลงและสตาร์ทเครื่อง รถออกตัวด้วยความเร็ว ดูก็รู้ว่ากวินกำลังระบายความโกรธด้วยการขับรถอย่างรวดเร็ว เอยได้แต่นั่งนิ่งๆ เริ่มรู้สึกกลัวที่กวินขับรถเร็วมากขึ้น จึงแตะหลังมือของกวินที่กำลังกุมเกียร์อยู่

“ขับช้าๆ...ก็ได้ครับ” เอยพูดเบาๆ ดูเหมือนกวินจะรับรู้ จึงค่อยๆผ่อนคันเร่งลงจนในที่สุดก็กลายเป็นความเร็วที่ปกติ



          กวินขับมาจนถึงคอนโด ตรงเข้าไปจอดที่ลานจอดรถ ก่อนที่จะดึงกระเป๋าเดินทางของเอยมาถือไว้เอง เอยมองกระเป๋าใบนั้นอย่างเกรงใจ

“ผม...ถือเองครับ” เอยว่า แต่กวินก็ยังคงถือกระเป๋าใบนั้นจนถึงห้อง



          เอยเดินเข้าไปในห้อง กวินโยนกระเป๋าลงบนโซฟา ก่อนที่จะเดินเข้าไปในครัว เอยจึงเดินตามกวินไปพบว่าตอนนี้กวินกำลังเปิดตู้เย็น หยิบกล่องอาหารที่เอยทำออกมาบางบนโต๊ะทานข้าว

“เอ่อ...คุณยังไม่ทานข้าวเหรอครับ?” เอยถามอย่างกล้าๆกลัวๆ

“ยัง” กวินตอบ เอยจึงเดินไปหยิบกล่องเหล่านั้นและนำมันมาอุ่นทันที

“ผม...คิดว่าคุณไปทานข้าวกับคุณมินตราแล้ว” เอยพูดออกมา ก่อนที่จะสำนึกได้ว่าตนเองหลุดปากพูดออกไป กวินเข้ามาหาเอยก่อนที่จะดึงเอยมาใกล้ๆ

“ที่หนีกลับเพราะเรื่องนี้เหรอ?” กวินถามขึ้น

“เอ่อ...คือว่า” เอยเริ่มอ้ำอึ้ง เพราะจริงอย่างที่กวินพูด เอยหนีกลับบ้านส่วนหนึ่งเพราะมินตรา

“ใช่ไหม?” กวินถามย้ำ

“คือผม....เจอคุณมินตราไปหาคุณ เลยคิดว่าคุณคงมีนัดกับคุณมินตรา ผมเลย...กลับบ้าน” เอยยอมสารภาพออกมาในที่สุด

“ฉันฝากบอกทรรศแล้วว่าฉันต้องเคลียร์งาน แล้วทำไมเธอถึงเข้าใจผิด?” กวินพูด

“ผม...ผมผิดเองครับ” เอยก้มหน้าลงอย่างยอมรับผิด

“ฉันจะต้องทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อฉัน?” กวินถามก่อนที่จะดึงเอยเข้ามากอดไว้

“ผมขอโทษจริงๆครับ ผมไม่น่าทำแบบนั้นเลย” เอยว่า

“ตอนกลับมาแล้วไม่เห็นเธอ ฉันรู้สึกแย่มาก” กวินพูด ก่อนที่จะจูบบนผมของเอย

“อย่าทำอะไรโดยไม่บอกอีก” กวินว่า เอยได้แต่พยักหน้าในอ้อมกอดของกวิน

“เธอทานข้าวรึยัง?” กวินถาม ก่อนที่จะผละออกจากเอย

“ทานแล้วครับ แต่แค่นิดหน่อย” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นมาทานกับฉัน” กวินว่า



          สุดท้ายเอยก็ต้องนั่งทานข้าวมื้อค่ำรอบที่สองกับกวิน กวินนั่งทานอย่างเงียบๆ มีบ้างที่ตักกับข้าวให้เอย เอยเองก็ทำเช่นนั้น จนในที่สุดทั้งสองก็ทานจนหมด

“คุณกวิน..เดี๋ยวผมขอล้างจานก่อน เดี๋ยวเสร็จจะไปล้างแผลให้นะครับ” เอยว่า

“ให้ฉันช่วยไหม?” กวินถาม

“ไม่ต้องครับ ไปนั่งรอที่หน้าทีวีเถอะครับ” เอยบอก



          เอยล้างจานจนเสร็จ ก่อนที่จะทำความสะอาดมืออีกครั้งด้วยเจลล้างมือ เพราะต้องไปล้างแผลให้กวิน จึงต้องรักษาความสะอาดให้ตนเองก่อน เอยเดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลที่ซื้อมา กวินจึงถอดเสื้อเชิ้ตออก เปลือยท่อนบนเพื่อให้เอยล้างแผลได้ เอยหน้าแดงนิดๆ ไม่เคยชินเสียทีเวลาที่เห็นกวินแผ่นอกเปลือยเปล่าของกวิน



          เอยเริ่มใช้น้ำเกลือสำหรับล้างแผลหยดลงบนผ้าก๊อซเผื่อดึงมันออกมาโดยที่กวินเจ็บ จากนั้นใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดรอบแผล ฆ่าเชื้อให้สะอาด ก่อนที่จะใช้น้ำเกลือสำหรับล้างแผลราดลงช้าๆ ตามที่พยาบาลสอนเอยมา เอยทำทุกอย่างอย่างเบามือที่สุดเพราะกลัวกวินจะเจ็บ

“เจ็บไหมครับ?” ระหว่างที่ทำ ก็เอาแต่ถามคำถามนี้ตลอด กวินได้แต่ส่ายหน้าทุกครั้งที่เอยถามเช่นกัน



          สุดท้ายเอยเอนผ้าก๊อซแปะลงและปิดแผลเป็นอันเสร็จ การล้างแผลครั้งแรกของเอยทำได้ดีจนอดปลื้มไม่ได้ กวินยกยิ้มมุมปาก

“ขอบใจ” กวินพูด เอยยิ้มกว้าง

“ไม่เป็นไรครับ”

“นี่มันดึกมากแล้วเธอรีบไปอาบน้ำเถอะ” กวินบอก

“แล้วคุณจะอาบน้ำยังไงครับ ผมก็ลืมเสียสนิทว่าต้องอาบน้ำก่อนจะทำแผล” เอยแทบจะตบหน้าผากของตนเองเพราะจัดลำดับหน้าหลังผิดไป

“เมื่อเช้าฉันยังอาบได้เลย” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินเข้าไปห้องนอนของตนเอง เอยจึงเดินตามไปเอาเสื้อผ้ามา แล้วไปอาบอีกห้องหนึ่งแทน



          เอยอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เดินออกมาพบว่ากวินกำลังใส่เสื้อพอดี เอยเดินเข้าไปหากวินที่ตอนนี้พยายามสวมแขนเสื้อข้างซ้ายอย่างทุลักทุเล จนอดไม่ได้ที่จะเข้าไปช่วย

“ให้ผมช่วยนะครับ” เอยบอก ก่อนที่จะช่วยกวินใส่แขนเสื้อจนสำเร็จ

“ขอบใจ” กวินพูดเท่านั้น ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียง

“เอ่อ...เมื่อเช้า คุณกวิน เอ่อ...” เอยถามไปอ้ำอึ้งไป คิดจะถามเรื่องเมื่อเช้าว่ากวินโกรธตนหรือไม่

“เมื่อเช้าทำไม?” กวินถามขึ้นมา

“คุณ....โกรธผมเหรอครับ?” เอยตัดสินใจถามออกไป

“.................” กวินเงียบไม่พูดอะไร ก่อนที่จะเปิดโคมไฟหัวเตียง และลุกไปปิดไฟในห้อง ตอนนี้มีเพียงแสงสว่างจากโคมไฟเท่านั้นที่ส่องสว่างในความมืด

“นอนเถอะ” กวินพูดเท่านั้นก่อนที่จะเอนตัวลงนอน เอยที่นั่งอยู่จึงต้องนอนลงอย่างช่วยไม่ได้



          เอยยังคงตาลืมตาอยู่อย่างนั้น พลางนึกถึงเรื่องที่พูดกับพี่แปง ว่าจะง้อในคืนนี้ จากที่กวินโกรธเรื่องเมื่อเช้า ตอนนี้กวินคงจะโกรธเพิ่มเรื่องที่เอยหนีกลับบ้านด้วย เอยรู้สึกได้ว่ากวินยังคงโกรธเอยอยู่จริงๆ ฟังจากน้ำเสียงและท่าทาง แม้ใบหน้านั้นจะนิ่งตลอด แต่เอยจะสัมผัสความรู้สึกที่แท้จริงของกวินได้ด้วยน้ำเสียง แววตา และท่าทาง



          กวินที่นอนอยู่ หลับตาลงแล้ว ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ เอยคิดว่ากวินคงหลับไปแล้ว จึงค่อยๆลุกขึ้นนั่งให้เบาที่สุด พลางมองไปยังกวิน มองกรอบหน้า เปลือกตา จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากบางๆ มองภาพรวมของใบหน้ากวิน ที่แม้หลับก็ยังดูดี เอยตัดสินใจแล้วว่าจะใช้จังหวะนี้เริ่มจูบกวินก่อน อย่างน้อยกวินหลับอยู่คงจะไม่รู้สึกตัว เพราะถ้าหากกวินตื่นอยู่แล้วล่ะก็ เอยคงไม่กล้าพอที่จะเริ่มทำก่อน



          เอยค่อยๆโน้มศีรษะลงไปช้าๆ เม้มริมฝีปากอย่างเรียกความมั่นใจก่อนที่จะแตะริมฝีปากของกวิน จูบเบาๆแค่เพียงครู่เดียวก่อนที่จะผละออกมา

“ขอโทษสำหรับเรื่องทั้งหมดในวันนี้ครับ” เอยพูดเบาๆ ก่อนที่จะรีบหันไปนอนโดยทันที



          ฉับพลันเมื่อเอยล้มตัวลงกวินกลับสอดมือเข้ามาที่เอวของเอย ก่อนที่จะเกี่ยวเอวมาในอ้อมกอด เอยตกใจไม่น้อยที่จู่ๆกวินก็ดึงตนเองไปกอดเช่นนี้

“คุณกวิน...ยังไม่หลับเหรอครับ?” เอยถามเสียงแผ่ว

“ถ้าหลับก็ไม่รู้ตัวสิว่าเธอลักหลับฉัน”

“คือผม...คือว่า” เอยไปไม่ถูกเลยทีเดียวกับการที่กวินบอกว่าตนลักหลับ

“อยากจูบก็บอกดีสิๆ” กวินพูด

“ผมขอโทษครับ” เอยก้มหน้างุด

“นี่คือการง้อฉันเหรอ?” กวินถาม สายตาแพรวพราวจนเอยไม่กล้าสบตามอง

“เอ่อ....” เอยไม่กล้าบอกออกไปว่ามันคือความจริง กวินคิดถูกแล้วว่าเอยกำลังง้อ

“ถ้าเป็นอย่างนั้นเธอก็ทำสำเร็จแล้ว” กวินพูด

“จะ....จริงเหรอครับ?” เอยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ



          กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น พร้อมกับก้มลงจูบเอยเบาๆ เอยหลับตาลงอย่างรู้หน้าที่ กวินค่อยเลาะเล็มความความที่อยู่ภายใน ลิ้นเกี่ยวกระหวัดจนเอยหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองยังคงจูบอยู่เนิ่นนานก่อนที่ก่อนที่จะผละออก

“อยากทำมากกว่านี้” กวินพูดเสียงพร่าข้างหูเอย เอยตาโตน้อยๆเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“เอ่อ.... แผลยังไม่หายดีนี่ครับ” เอยพูด ก่อนที่จะดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของกวิน รู้ดีว่ากวินต้องการทำเหมือนครั้งที่อยู่ในห้องน้ำแน่ๆ

“แผลหายดีเมื่อไหร่ เธอเตรียมตัวไว้ได้เลย” กวินพูดราวกับจะคาดโทษเอยไว้

“ครับ” เอยตกปากรับคำ

“เธอรับปากแล้ว...ห้ามคืนคำ” กวินว่า ก่อนที่จะขยับตัวเข้าไปใกล้ๆเอยก่อนที่จะจูบหน้าผากเอย

“ระ...รู้อยู่แล้วครับ” เอยว่า

“เอ่อ...คุณกวินครับ” เอยเรียกกวินขึ้นมา

“หืม?”

“เมื่อ...เมื่อตอนเย็น ผมเจอคุณมินตรา เธอ...เข้ามาคุยกับผม” เอยเริ่มเล่าให้กวินฟัง

“คนอย่างมินตราน่ะเหรอ แล้วคุยอะไรกับเธอบ้าง?” กวินถาม

“เธอถามว่าผมชื่ออะไร แผนกไหน ทำไมถึงรู้จักกับคุณ” เอยบอก

“อย่างนั้นเหรอ?”

“ครับ เธอบอกว่าที่ผ่านมาเธอ...เป็นเพื่อนที่คุณคุยด้วยมากที่สุด ทำนองนั้นครับ” เอยพูด

“อาจจะเพราะมินตราในตอนนั้นเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่เซ้าซี้ และไม่ตามฉันต้อยๆเหมือนคนอื่น ฉันเลยยอมคุยด้วย” กวินบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ” เอยฟังสิ่งที่กวินกำลังเล่า

“แต่อยู่ๆที่บ้านมาคุยกันว่าอยากให้ดองกันเป็นคู่หมั้น เธอก็เปลี่ยนไป” กวินยังคงเล่าต่อ

“เธอเปลี่ยนไปยังไงครับ?” เอยถาม

“เธอพยายามทำตัวเป็นเจ้าของฉัน เข้ามาวุ่นวาย อีกทั้งเที่ยวบอกใครต่อใครว่าเป็นคู่หมั้น ทั้งๆที่ฉันบอกไปแล้วว่าไม่ต้องการ” กวินบอก

“แล้วที่บ้านรับรู้ไหมครับ?” เอยถามอีก รู้สึกอยากรู้เรื่องราวของมินตราให้มากกว่านี้

“ที่บ้านของฉันพวกเขาเข้าใจการตัดสินใจของฉัน แต่ที่บ้านของมินตรา ดูจะไม่ชอบใจเสียเท่าไหร่ ทุกวันนี้ก็ยังคิดอยากจะให้ฉันคบกับมินตรา”

“มินตรากันทุกคนที่เข้ามา พยายามทำตัวติดฉันและพยายามอยากรู้ความเป็นไปของฉันตลอดเวลา” กวินเล่าต่อ

“เหรอครับ” เอยฟังพลางคิด แปลว่าที่มินตราเข้ามาพูด ก็คงจะไม่พอใจที่กวินให้ความสนิทสนมกับเอย มากกว่าตนเอง

“แต่ตอนที่ฉันมาทำงานที่บริษัทนี้ มินตราไม่ทราบข่าวเพราะอยู่ที่อังกฤษ จนเมื่อไม่นานมานี้มีคนคาบข่าวไปบอก มินตราเลยมาตามฉันต้อยๆอีกแล้ว” กวินพูด น้ำเสียงดูจะเบื่อหน่ายกับการกระทำของมินตรา

“คุณรำคาญไหมครับ?” เอยถาม

“ฉันพยายามรักษาความเป็นมิตรของบริษัทไว้ แต่ดูเหมือนทางฝั่งนั้นจะชอบใช้เรื่องนี้เป็นสะพานให้มินตรามาหาฉันบ่อยเหลือเกิน” กวินบอก

“จะทำอย่างไรครับ?”

“ถ้าถึงที่สุดฉันก็จะจัดการขั้นเด็ดขาด” กวินบอก

“ครับ” เอยพยักหน้า

“เธอไม่ต้องห่วง...นอกจากเธอแล้ว ฉันไม่เคยมองใครอีก” กวินว่า เอยมองหน้ากวิน ก่อนจะนึกถึงคู่ควงคนก่อนๆที่เอยเคยเห็น

“ที่ผ่านมา...คุณคบดารานางแบบมาตลอด ทำไมครั้งนี้ถึงเลือกผมครับ?” เอยถาม เป็นคำถามที่คั่งค้างใจมานานแล้ว

“เธอไม่รู้หรอกว่าที่ผ่านมาฉันเฝ้ารอเธอมานานแค่ไหน” กวินบอก

“หมายความว่าอะไรครับ?” อดไม่ได้ที่จะสงสัย

“สักวันเธอจะรู้” กวินว่า ก่อนที่จะหอมแก้มของเอยเสียฟอดใหญ่

“นอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน”



          กวินว่า ก่อนที่จะดึงเอยมากอดไว้ เอยค่อยๆหลับตาลง พร้อมรอยยิ้มบางๆ อย่างน้อยกวินก็ยอมพูดคุยเยอะถึงขนาดนี้ อีกทั้งยังหายโกรธตนเองแล้วด้วย เมื่อเป็นอย่างนั้นก็อดจะรู้สึกดีใจไม่ได้ เอยหลับไปทั้งรอยยิ้มบางๆเช่นนั้น และหลับฝันอย่างเช่นที่ผ่านมา...





          วันนี้เป็นวันจันทร์ วันที่เหล่านักเรียนต่างไม่อยากให้มันมาถึง ช่วงนี้ที่โรงเรียนต่างพากันดูแลเรื่องความสะอาดและระเบียบวินัยของนักเรียน เข้มงวดชนิดนักเรียนพากันบ่น เพราะตอนนี้มีหน่วยงานจากภาครัฐจะจัดอันดับของโรงเรียนยอดเยี่ยม โรงเรียนแห่งนี้ที่ผ่านมาก็ติดอันดับต้นๆอยู่แล้ว จึงจำต้องเข้มงวดเพื่อรักษาอันดับไว้

“แหม มันจะอะไรกันหนักกันหนา” ไทป์พูดพลางมองไปยังอาจารย์ท่านหนึ่งที่กำลังดุเด็กนักเรียนเรื่องชายเสื้อหลุดนอกกางเกง

“ก็พวกนั้นแต่งตัวไม่เรียบร้อยเองนี่นา” ดาวที่ออกความเห็นต่างจากไทป์

“เอาน่า รีบทานข้าวเถอะ”



          เอยเป็นคนห้ามทัพ ตอนนี้ทั้งสามคนนั่งอยู่ในโรงอาหาร ทานไปมองรอบโรงเรียนไป ที่ช่วงนี้ดูสะอาดมากจนน่าตกใจ สำหรับเอยแล้วมันดูหลอกลวงเกินความเป็นจริง หากตนเองเป็นเจ้าหน้าที่ที่มาตรวจสอบ คงจะไม่อยากเชื่อถึงความเป็นระเบียบที่ดูเกินจริงเหล่านี้



          เมื่อทานข้าวเสร็จ ทั้งสามคนแยกย้ายเพราะมีต่างคนต่างมีงานทั้งนั้น ไทป์ที่ต้องไปชมรมเพื่อคุยเรื่องเสื้อทีมฟุตบอล ดาวต้องไปจัดการเตรียมข่าวที่จะลงหนังสือพิมพ์ในฉบับล่าสุดที่จะลงวันพรุ่งนี้ ส่วนเอยก็ต้องไปดูน้องๆที่ทำหน้าที่บรรณารักษ์ ทั้งสามคนจึงแยกย้ายกันไป



          เอยมาถึงห้องสมุด พบว่าวันนี้คนเยอะกว่าวันไหนๆ เอยเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์บรรณารักษ์ เวรบรรณารักษ์จะร่วมทำกันทุกวัน วันละสองคน แต่ละวันผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป วันนี้เป็นเวรของน้องม.สองกับน้องม.สาม ที่ตอนนี้กำลังวุ่นวายกันอยู่พอดี เพราะมีคนมายืมหนังสือกันเยอะ

“ให้พี่ช่วยไหม?” เอยเดินเข้าไปยังข้างใน

“พี่เอย...ช่วยหน่อยค่ะ มือพวกเราจะพันกันแล้ว” น้องม.สามพูดขึ้น พลางหยิบหนังสือมาปั๊มวันยืมและเซ็นชื่อรับรอง

“มาด้านนี้ได้เลยครับ” เอยส่งเสียงเรียกนักเรียนที่ต่อแถวสองแถวยาว ให้มายืมกับตน หลายคนจึงพากันตัดแถว จากสองแถวเป็นสามแถว



          เอยช่วยน้องๆทำเรื่องยืมหนังสือ เพราะเวลาจำกัดถึงบ่ายโมง คนยืมจึงต่างเร่งรีบกันทั้งนั้น เอยเองก็เร่งมือช่วยน้องๆ จนตอนนี้จากแถวยาวๆก็ค่อยๆสั้นลงๆจนในที่สุดก็เหลือเพียงไม่กี่คน

“พี่เอย หนูขอไปเข้าห้องน้ำนะคะ กลั้นมาตั้งนานแล้ว” น้องม.สองบอกอย่างอายๆ

“ไปเถอะ เดี๋ยวพี่ทำให้ เหลือไม่กี่คนแล้ว” เอยว่า ก่อนที่จะหันมาทำต่อ

“ยืมหนังสือสองเล่มนะครับ” เอยที่มองหนังสือที่มีคนยื่นมา เป็นวรรณกรรมแปลทั้งสองเล่ม พอเงยหน้าก็พบว่าเป็นกวินที่มายืมหนังสือสองเล่มนี้

“อืม” กวินพูด เอยมือสั่นน้อยๆ ก่อนที่จะรับหนังสือสองเล่มนั้นมา ปั๊มวันที่ยืมและวันที่คืนให้เรียบร้อย ก่อนที่จะเซ็นชื่อตนเองลงไป

“นี่ครับ” เอยว่ากวินรับหนังสือ มือของทั้งสองโดนกันอย่างไม่ตั้งใจ มือของกวินแตะเข้าที่นิ้วของเอย เอยหน้าแดงขึ้นมา ก่อนที่กวินจะดึงหนังสือจากมือเอยอย่างเชื่องช้า พลางสบตามองเอยไปด้วย ดวงตาคมกริบนั้นทำเอาสะดุ้งตัวเบาๆ

“เสร็จรึยังคะพี่กวิน?” เสียงของนักเรียนหญิงม.ต้นที่ต่อแถวต่อจากกวินพูดขึ้น พวกเธอมากันสองสามคนและพากันตื่นเต้นที่ยืนต่อหลังกวิน

“ขอบใจ” กวินหันมาพูดกับเอย ก่อนที่จะเดินจากไป ทิ้งให้นักเรียนหญิงม.ต้นกรี๊ดกร๊าดกันเบาๆเมื่อกวินเดินออกไป




          เอยได้แต่มองแผ่นหลังอันนั้นจนหายลับตา และหันมาทำงานต่อ รู้สึกใจเต้นแปลกๆเมื่อโดนกวินสัมผัสเมื่อครู่ ความจริงแล้วไม่ใช่ครั้งแรกที่รู้สึกเช่นนี้ หลายครั้งแล้วที่โดนกวินสัมผัสแล้วจะรู้สึกเช่นนี้ อีกทั้งสายตาที่จ้องมองมาก็ทำเอาร้อนผ่าวอย่างบอกไม่ถูกพอๆกับโดนสัมผัส

“เป็นอะไรไปนะไอ้เอย” เอยบ่นกับตัวเอง ก่อนที่จะเซ็นชื่อลงในหนังสือที่รุ่นน้องมายืม เป็นคนสุดท้ายก่อนเสียงออดจะดัง....



+++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 09-01-2015 10:05:12

จิ้มมมม :z13:
กวินสมัยนั้นขี้อ่อยอ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 09-01-2015 10:12:10

เอาล่ะ หายงอนกันแล้ว
ง้อกันก็แล้ว
คราวนี้อยากรู้แล้วว่ากวินชอบเอยได้ไง
รอมานานแค่ไหน
ทำอะไรให้บ้าง
อยากรู้ ~~
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 09-01-2015 10:14:27

เอิ่มมม แผลหายพรุ่งนี้เลยได้มั้ยคะ 555 แอบลุ้นแทนเอย อิตากวินเล็งจะงาบเอยมานานแล้วแน่นอน แม่ยกเตรียมฟิน ช่วงนี้ทางสะดวกมาก น้องเอยรับปากขนาดนั้น คาดว่าดินแดนฟินแลนด์อยู่ไม่ไกล  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 09-01-2015 10:16:01

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 09-01-2015 10:21:32

 :o8: :o8:เขินคนนอนคุยกัน :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 09-01-2015 10:23:18

 :angry2: :angry2:  กวินจัดการยัยมินตราขั้นเด็ดขาดไปเลย  :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 09-01-2015 10:28:41

ไม่ต้องรออะไรแล้วจัดการขั้นเด็ดขาดไปเลยยยยยยยยยย

เบื่อ

นางเยอะ




 :o8:

ตอนเอยจุ๊บน่ารักมากกกกกกกก
ตอนนี้ว่านอนสอนง่าย
แผลหายเสร็จแน่ o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 09-01-2015 10:29:55

สรุปว่ายัยมินตราคิดไปเองสินะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 09-01-2015 10:32:38

กวินขี้อ่อยอ่ะ~ หลอกแต๊ะอั๋งเอยแต่เด็กตลอด. :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 09-01-2015 10:33:49

ง้อสำเร็จแล้วนะเอยย  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 09-01-2015 10:34:21

 :-[ อร้ายยยยยย  :hao7: เดี๋ยวก็หายแล้วๆๆๆ ชอบโมเม้นสมัยม.ปลายองสองคนนี้มากเลย อ่านแล้วเขินสุดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 09-01-2015 10:36:19

รอกวินแผลหาย555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: JY_JRB ที่ 09-01-2015 10:43:21

กว่าจะรู้ว่าทำไมกวินถึงรอเอยมาตลอดก็คงใกล้ๆจบเนอะ ช่วงนี้ต้องรอมาม่า*0* !!!  คาดว่าจะเป็นมินตรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 09-01-2015 10:47:52

ขอให้แผลกวินหายในเร็ววัน  :oo1:
มินตรา นางร้ายสินะ จัดการนางขั้นเด็ดขาดเลยกวิน
เอยจะได้ไม่ต้องมาระแวง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 09-01-2015 11:04:21

เอยแพ้ทางกวินตลอด สุดท้ายก็ต้องกลับมาที่คอนโดของกวิน
อยู่กันสองคน เคลียร์กันง่ายกว่า

แผลกวินหายเมื่อไร เอยจะถูกกวินทวงสิทธิ์แน่
ส่วนมินตรา กวินจัดการขั้นเด็ดขาดเถอะ นางคงไม่จบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 09-01-2015 11:07:19

ขอให้แผลหายไวๆนะกวิน   :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-01-2015 11:07:32

คุณกวินผู้มีความอดทนอย่างยิ่งยวด 555555
อยากกอดน้องเอยใจจะขาดแล้วสินะเนี่ยยย
แอร๊ยย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 09-01-2015 11:11:59

สักวันที่ว่าแล้ววันไหนอ่ะ!?
อยากรู้แล้วนะกวิน! :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 09-01-2015 11:12:19

 o13  ชอบมากๆตรงที่ อัพทุกวันนี่ล่ะคับ  รู้สึกเหมือนได้รู้ความเป็นไปเรื่อยๆ ไม่สะดุด

นิยายบางเรื่องเว้นระยะห่างการอัพเกินไป จนบางทีลืมเนื้อเรื่อง-ตัวละครไปเลยก็มี

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 09-01-2015 11:29:28

เมื่อไรแผลจะหายนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 09-01-2015 11:34:57

เอย ง้อ น่ารักมากๆ จนอยากดึงมากอด ลูบหัวๆแล้วจูบหนักๆจัง :-[

รอวัน กวิน แผลหาย เอยคงตัวแดงจนแทบไหม้อ่ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 09-01-2015 11:35:44

กวินหายโกธรแล้ว เจอเอยง้อจุ๊บเดียวเองอ่ะ 555
อยากรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของกวินมากกว่านี้แล้วค่ะ
ลึกลับจิงๆ แอบลุ้นแทนเอย แล้วจะมีคู่รองมั้ยคะ อยากอ่านเรื่องไทป์ค่ะ
ขอบคุณคนเขียนที่มาอัพทุกวันเลยนะคะ
สนุกแล้วยังอัพถี่แบบนี้ อยากให้เป็ดสักล้านตัวค่ะ


เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 09-01-2015 11:38:22

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 09-01-2015 11:46:09

กวินน่าหมั่นไส้มาก555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 09-01-2015 11:53:15

แหม ไม่รอซักวันได้ไหมอะกวินนนนนนน :o8:
อยากรู้จะตายอยู่แล้วววววว
รอตอนต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 09-01-2015 11:53:44

อยากรู้เรื่องกวิน ใจจะขาดดดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 09-01-2015 11:54:24

กวินนี่กลัวพิกุลจะร่วงจริงๆ พูดก็ไม่พูดให้หมด แต่ไงก็ออกมาแล้วว่ามองเอยมานาน

ลูกสาว, ครอบครัวกับผลประโยชน์ นี่ตามขนบเลยนะ

รักคนเขียนค่ะ อัพตลอดเลย  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 09-01-2015 11:58:54

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 09-01-2015 12:09:05

สักวันเธอจะรู้ เบื่อคำนี้ของกวินซะจริง เมื่อไหร่จะบอกให้เอยรู้. ซึ่งเราก็อยากรู้ไม่ต่างจากเอย

ส่วนที่กวินขอมากกว่าจูบ เราก็เห็นด้วย รอให้ถึงวันนั้นเร็วๆ :hao6:

 :oo1: :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 09-01-2015 12:10:31

วิธีง้อตามคำแนะนำของพี่แปงได้ผลเกินคาด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 09-01-2015 12:15:34

ไม่ต้องยอมกวินนะเอย จนกว่าจะดีดมินตราให้กระเด็นไปโลกหน้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 09-01-2015 12:16:40

แหม ง้อได้น่ารักมากเลยน้องเอย

ใจตรงกันแต่เด็ก พี่กวินปิดความลับมิดเลยนะ
อยากรู้ใจจะขาด >//////////////////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 09-01-2015 12:23:49

รอตอนต่อๆไป อิอิ หลายฉากที่เฝ้ารอ ยกเว้นดราม่านะไม่เอา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 09-01-2015 12:31:32

สงสัย สงสัยมากกกก สงสัยว่าช่วงเวลาที่ห่างกันไปกวินมันทำอะไรบ้าง รอน้องเอยนี่ยังงายยยย โหย อยากรู้  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-01-2015 13:04:14

กวิน สมัยก่อนนี่แกมาอ่อยเอยใช่มั้ย 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 09-01-2015 13:46:57

ชะนีมโนอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 09-01-2015 13:55:42

เอยน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 09-01-2015 14:34:22

แหม เมื่อไหร่กวินจะหายนะ คิ ๆ (>///<)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 09-01-2015 14:55:34

ที่ผ่านมาระหว่างรอ
เอยคืออตัวจริงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 09-01-2015 15:08:41

ค่อยๆเป็น ค่อยๆไป แบบนี้แหละฟินสุดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 09-01-2015 15:40:55

พรุ่งนี้คงหวานใส่กันแน่ๆเลย แผลกวินหายได้้้ว พยาบาลดีขนาดนี้  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 09-01-2015 15:45:22

ถ้าเอยจะรับปากเป็นหมั้นเป็นเหมาะขนาดนี้
ตอนหน้าแทบอยากจะให้กวินหายขาดกันเลยทีเดียว
เสร็จแน่เอย หึหึ
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 09-01-2015 15:57:15

เอยน่าอิจฉาอะ แต่บางครั้งก็น่าสงสารที่คนพูดน้อย แต่เอาจริงแบบกวินมารัก ด้วยเพราะเอยซื่อมาก แบบคือเอยน่าแกล้ง แต่กวินรักเอยมากกกเลยอะแค่จูบเดียวกะหายงอลแล้ว คิคิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: praewp ที่ 09-01-2015 16:03:42

เมื่อไหร่กวินจะบอกซักที :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 09-01-2015 16:12:40

โถๆ น้องเอยทำไมน่ารักงี้ละลูก แบบดูน่าแกล้งมากกกกก

เราว่านะ หลังจากนี้กวินต้องแกล้งโกรธ หาโอกาสให้เอยง้อมั่งละ ถ้าจะง้อได้น่ารักขนาดนี้นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-01-2015 16:25:02

อ้อ มินตรามโนไปเองสินะ :เฮ้อ:
พ่อแม่กวินก็ดูจะชอบเอยอยู่นะ ไม่ต้องกังวลหรอกเนอะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 09-01-2015 16:30:29

คนน่ารักเค้าง้อขนาดนี้กวินไม่หายโกรธก็บ้าแล้ว 555+
คนพูดน้อยปากแข็งกับคนคิดมากแถมซึน แอบมีช่วงเวลาน่ารักให้กันตลอด สร้างความผูกพันธ์โดยไม่รู้ตัว
กวินนับว่าเป็นผู้ชายที่ดีนะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับคนที่รัก ถึงแม้คนอ่านจะยังไม่รู้ว่ากวินทำอะไรบ้าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 09-01-2015 16:32:46

ฟิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 09-01-2015 17:09:54

อ้ออออ ที่เอยไม่ลืมกวินเพราะสมัยยังละอ่อนกวินเขาอ่อยแบบเรื่อยๆนี่เอง 55555
กวินนี่ยุทธการซึมลึกนะคะ หึหึหึ วางแผนตะล่อมเขามาตั้งนานนม อ่อยเรื่อยๆ เอาให้เอยลืมไม่ลง พอสบโอกาสก็รวบตัวซะ

แผนพี่แปงสำเร็จแล้ว!! yeahhhhh

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 09-01-2015 17:35:24

ง่ะ กวินไม่ยอมบอกเอยสักที  :hao3: :hao3:

เค้าก้ออยากรู้นะ ไม่ใช่แค่เอยคนเดียว  :hao6: :hao6:

ว่าแต่เมื่อไหร่กวินจะหายสักที  :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 09-01-2015 17:37:00

อร๊ายยย กวินนนนนง่า ทำคนอ่านเขิลลล เอยก็น่ารักกกกเสมอต้นเสมอปลาย เอ๊ะ หรือ จะมากกว่านั้นแล้วนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 09-01-2015 18:50:45

กวินน่าร๊ากกกกกกกอะ รักเดียวใจเดียว  รักกวินนน   รักน้องเอยด้วยยย :L1: :3123: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 09-01-2015 19:10:20

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 09-01-2015 19:18:23

ขอให้กวินหายวันหายคืนน่ะค๊า
น้องเอยกับกวินจะได้เป็นคนคนเดียวกัน
ยัยมิน จะได้ตีอกชกตัวอกแตก  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 09-01-2015 19:59:22

กวินต้องแกล้งโกรธเอยบ่อยๆแล้ว
ง้อแบบนี้ :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 09-01-2015 20:02:15

คุณกวิน เค้ารอเคลียร์ ชะนีน้อยอยู่นะ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 09-01-2015 20:21:29

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้  สนุกมากเลยค่ะ 

รอตอน ต่อไปนะค่ะ 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 09-01-2015 20:29:29

มีสัญญารัก กวินคงหายไวกว่าเดิมเนอะ    o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 09-01-2015 20:47:20

กวินแอบอ่อยเอยมาตั้งนานแล้วแน่เลย :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 09-01-2015 21:01:19

 :mew1: :mew1: กวินนี่นะ  ห่างเอยไม่ได้เลยจริงๆ
ถึงงอนแต่ก็ไปตามกลับมานอนด้วยจนได้ น่ารักอ่า  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 09-01-2015 21:28:05

ละมุนละมัยย :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 09-01-2015 21:32:24

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 09-01-2015 22:00:01

กวินคือดีมากกกโอ้ยยยหวานนนนน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 09-01-2015 22:40:00

อมพะนำจริงจริ๊ง บอกเขาไปสิคระคุณกวินว่าวางแผนทำงานที่อังกฤษบริษัทแม่ของที่นี่เพื่อมาเป็นประธานบริษัทเอย ฮึ!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 10-01-2015 01:11:57

เอยง้อได้น่ารักน่าชัง กวินรักจะแย่แล้วลูก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 10-01-2015 02:46:30

งึ้ยยยย ชอบอ่ะ
แผลหายพรุ่งนี้เลยสิคะคุณกวิน 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 10-01-2015 10:00:50

สุขสันต์วันเด็กนะคะ ถึงจะไม่เด็กแล้วก็เถอะค่ะ แต่อยากเที่ยวเหมือนเด็กๆเขา ฮ่าๆ อยากลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจังค่ะ วัยทำงานนี่มันน่าเบื่อเนอะ  :hao5: อ่านให้สนุกนะคะ ขอบคุณที่ชอบนิยายเรื่องนี้ค่ะ  :pig4:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 36

ดูหนัง...




          วันนี้กวินต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะมีงานต้องรีบไปจัดการ เอยจึงตื่นเช้าตามกวิน และมาบริษัทพร้อมกันเพื่อไม่ให้เสียเวลา ทรรศเป็นคนขับรถมาส่งที่บริษัทเช่นเคย ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงพอดี กวินตรงไปยังลิฟต์เอยจึงจำต้องก้าวเร็วๆตามไปทันที

“เดี๋ยวเธอไปอยู่ในห้องทำงานฉันก่อน พอถึงเวลางานค่อยลงไป” กวินว่า

“มะ..ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปอยู่ที่แผนกก็ได้” เอยว่า

“ไปอยู่กับฉันก่อนดีกว่า” กวินยังคงยืนยันคำเดิม เอยจึงจำต้องขึ้นไปยังชั้นของผู้บริหารกับกวิน



          เวลาหกโมงเช้าเช่นนี้ แน่นอนว่าไม่มีใครนอกจากกวินและเอย เอยเดินตามกวินมายังห้องทำงานของกวิน กวินเดินไปเปิดแอร์ ก่อนที่จะเดินไปนั่งลงที่โต๊ะทำงาน เอยจึงนั่งลงบนโซฟาในห้องทำงาน นั่งหาวครั้งสองครั้งเพราะตื่นเช้าเกินไปนั่นเอง

“จะงีบสักนิดก่อนก็ได้” กวินหันมามองเอยที่กำลังหาว

“ไม่ดีกว่าครับ....ว่าแต่คุณจะดื่มกาแฟไหม เดี๋ยวผมไปชงให้” เอยส่ายหน้า ก่อนที่จะถาม

“สักหน่อยก็ดี” กวินบอก



          เอยจึงเดินออกจากห้องเพื่อจะลงไปห้องกาแฟเพื่อชงกาแฟให้กวิน ระหว่างเดินออกมา พบทรรศกำลังเดินมาพร้อมถุงร้านสะดวกซื้อ

“คุณพีระนัม นี่เป็นแซนวิชมื้อเช้าครับ ผมซื้อมาให้ท่านกับคุณพีระนัม” ทรรศว่า เอยยิ้มออกมา
 
“ขอบคุณครับคุณทรรศ คุณใจดีจัง” เอยว่า ก่อนนที่จะรับถุงนั้นมาถือไว้

“ไม่เป็นไรครับ” ทรรศว่าก่อนที่จะเดินกลับไปยังลิฟต์ เอยจึงใช้โอกาสนี่ลงไปพร้อมทรรศ

“คุณท่านทำงานแบบนี้ ไม่มีเวลาส่วนตัวเลยสินะครับ” เอยชวนคุยระหว่างที่ลิฟต์กำลังเลื่อนลงไป

“ผมไม่มีครอบครัวครับ เลยไม่ลำบากอะไร” ทรรศตอบพลางยิ้มน้อยๆ

“แล้วแบบนี้...คุณทรรศก็ไม่มีแฟนสินะครับ.....เอ่อ ขอโทษที่ละลาบละล้วงครับ” เอยถามก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่ามันเป็นการยุ่งย่ามเรื่องส่วนตัวของทรรศ

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ....ไม่มีใครทนกับคนทำงานแบบผมหรอกครับ เพราะผมไม่มีเวลาให้ เลยเลิกไปหลายคนแล้วครับ” ทรรศว่า ก่อนที่จะตอบคำถามของเอย

“แย่จังเลยครับ นี่ถ้าผมมีน้องสาว ผมจะแนะนำให้คุณทรรศแน่นอนครับ” เอยพูดพลางหัวเราะเบาๆ

“ขอบคุณครับคุณพีระนัม” ทรรศว่า ลิฟต์เลื่อนมาหยุดตรงที่ชั้นที่เอยกดพอดี

“ผมไปนะครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับมื้อเช้าครับ” เอยบอก ก่อนที่จะเดินออกจากลิฟต์

“ยินดีครับ” ทรรศว่าก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดลง



          เอยเดินเข้าไปยังห้องกาแฟ โชคยังดีที่ห้องไม่ได้ล็อค เอยกดปุ่มต้มน้ำ รอเวลาเพียงสักครู่ จากนั้นก็เริ่มชงกาแฟให้กวินและตนเอง

“สามช้อนไม่ครีมไม่น้ำตาล”



          เอยท่องสูตรกาแฟที่ครั้งหนึ่งกวินเคยบอกตอนที่เจอที่ห้องกาแฟแห่งนี้ เมื่อชงเสร็จ เอยเอาแซนวิชจัดใส่จานใบเล็ก และนำมันทั้งหมดใส่ถาด เดินออกมาจากห้องกาแฟ และขึ้นลิฟต์กลับไปยังห้องทำงานของกวิน เอยเดินถือถาดมาอย่างทุลักทุเลพอสมควร ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป

“กาแฟครับ” เอยพูดขึ้น กวินสวมแว่นตานั่งพิมพ์งานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ก็เงยหน้าขึ้นมา ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินมาถือถาดไว้เสียเอง
“ระวังหน่อย” กวินเตือน

“กาแฟกับแซนวิชครับ คุณทรรศซื้อมาให้เมื่อครู่นี้” เอยบอกกวิน

“มาทานด้วยกัน” กวินว่า ก่อนที่จะถือถาดและจูงมือเอยไปนั่งที่โซฟา พร้อมกับวางถาดบนโต๊ะ



          กวินจิบกาแฟก่อนที่จะทานแซนวิชเข้าไป เอยเองก็ทานไปด้วยมองหน้ากวินไปด้วยเช่นกัน กวินที่สวมแว่นตาทำให้ดูแตกต่างออกไปจากเดิมมาก กวินหันมามองเอยก่อนจะพูดขึ้น

“กำลังตกหลุมรักฉันอีกครั้งเหรอ?”

“ปะ...เปล่าครับ” เอยหน้าแดงพร้อมปฏิเสธทันควัน

“เธอชอบมองหน้าฉันบ่อยๆ...ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว” กวินว่า

“ตอนนั้น....หมายถึงตอนม.หกใช่ไหมครับ” เอยพูดขึ้นพลางนึก

“จะมีตอนไหนอีก” กวินพูด

“ตอนนั้น...คุณ เอ่อ รู้เหรอครับว่าผมคิดยังไง?” เอยถาม

“บอกแล้วว่าเธอดูง่าย มองผ่านๆก็รู้แล้ว” กวินจิบกาแฟพลางพูด

“แล้วคุณล่ะครับ ตอนนั้นคิดยังไง?” เอยได้โอกาสถาม กวินยกยิ้มมุมปาก

“พร้อมจ่ายค่าคำถามรึเปล่า?” กวินถามก่อนที่จะกัดแซนวิชคำสุดท้าย

“อีกแล้วเหรอครับคุณกวิน” เอยร้องออกมาเบาๆ เมื่อได้ยินแบบนั้นกวินจึงหัวเราะในลำคอแล้วลุกไปทำงานต่อ
 
“จะเอาแต่ค่าคำถามอยู่เรื่อยเลย” เอยพึมพำกับตนเอง ก่อนที่หน้าจะแดงก่ำขึ้นมา



          กวินทำงานไปเรื่อยๆ เอยเองก็นั่งอ่านนิตยสารที่อยู่ในห้อง พลางเหลือบมองนาฬิกา พบว่าเจ็ดโมงกว่าแล้ว เอยจึงลุกขึ้นเดินไปหากวิน

“ผมไปแผนกนะครับ” เอยบอก

“หลังเลิกงานขึ้นมาหาฉัน จะได้กลับพร้อมกัน” กวินว่า

“ครับ ผมไปนะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะหันหลังเดิน

“เดี๋ยว!!” กวินกลับเรียกขึ้นมา

“มีอะไรเหรอครับ?” เอยสงสัย เพราะกวินกวักมือเรียกเอยให้ไปหา

“ตั้งใจทำงานนะ” กวินว่าก่อนที่จะดึงเอยเข้าไปใกล้ๆและหอมแก้มจากนั้นจึงผละออก เอยได้แต่กุมแก้มข้างนั้นอย่างอาย

 “คะ..ครับ”




          เอยเดินออกไปจากห้องทำงานอย่างลอยๆ พลางอมยิ้มน้อยๆเช่นนั้นจนถึงแผนก เจอน้าแม่บ้านกำลังทำความสะอาด เอยทักทายด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อทำงานต่อ อย่างรู้สึกชื่นมื่นทั้งวัน จนพี่แปงและพี่ขาวมาก็ยังทักเอยว่าว่าวันนี้อารมณ์ดีกว่าวันไหนๆ

“เป็นไงเอย อารมณ์ดีแบบนี้แปลว่าได้ผลใช่ไหม?” พี่แปงเข้ามากระซิบถามเอย เอยหน้าแดงน้อยๆก่อนตอบ

“ก็....ได้ผลครับ” เอยตอบ

“เห็นไหม พี่บอกแล้วว่ายังไงก็ได้ผล” พี่แปงยิ้มกระหย่อง

“ซุบซิบอะไรกัน?” พี่ขาวถามขึ้นมาเมื่อเห็นพี่แปงและเอยกระซิบกระซาบกัน

“เปล่าๆ” พี่แปงว่าก่อนที่จะยกนิ้วโป้งให้เอยราวกับชม เอยยิ้มออกมาก่อนที่จะหันไปทำงานต่อ...

...
..
.



          ในที่สุดเวลาเลิกงานก็มาถึง พี่แปงและพี่ขาวกลับไปแล้ว ตอนนี้เหลือแต่เอยที่กำลังเก็บของอยู่ วันนี้เอยได้ข่าวว่าเอกภพและพี่อุ้มจะมาทำงานในวันพรุ่งนี้ ทุกคนในแผนกต่างพากันพูดว่าเอกภพประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ นั่นคือข่าวที่ทุกคนรู้ แต่แท้จริงแล้วความจริงคืออะไรมีแค่เอยเท่านั้นที่รู้

“เสร็จแล้ว” เอยเก็บของเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่จะลุกออกจากแผนกและตรงไปยังลิฟต์เพื่อนขึ้นไปหากวิน เอยมาถึงชั้นของผู้บริหาร ตอนนี้มีคนทำงานกันบางตามา เอยเดินไปเจอเลขาหน้าเดิมอย่างคุณทราย กำลังนั่งทำงานอยู่

“สวัสดีค่ะคุณเอย ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ” คุณทรายทักทาย

“สบายดีใช่ไหมครับคุณทราย?” เอยถามพร้อมรอยยิ้ม

“สบายดีค่ะ มีธุระอะไรเหรอคะ?” เธอถาม

“ผม...มาหาท่านประธานครับ” เอยบอก

“สักครู่นะคะ” คุณทรายว่าก่อนที่จะต่อสายหากวิน

“เชิญเข้าไปเลยค่ะคุณเอย”    

“ขอบคุณครับคุณทราย”



         เอยว่า ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องทำงานของกวิน พบว่าตอนนี้กวินกำลังอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ไม่ต่างจากเมื่อเช้า สีหน้าดูเคร่งเครียด เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วเอยจึงไม่กล้าทักทาย

“มาแล้วเหรอ” กวินกลับเป็นคนทักทายเอยขึ้นมาแทน

“กำลังยุ่งเหรอครับ?” เอยถามขึ้น ก่อนที่จะเดินไปหากวิน

“นิดหน่อย แต่ใกล้เสร็จแล้ว” กวินว่า ก่อนที่จะดึงเอยมาใกล้ๆ

“ถ้าอย่างนั้นรีบทำเถอะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะดันตัวเองออกมา

“ก็ได้” กวินจึงยอมปล่อยเอย แล้วหันไปทำงานต่อ



          เอยนั่งลงบนโซฟาตัวเดิม ก่อนที่จะมองไปรอบๆห้องทำงานของกวิน เป็นห้องที่กว้างขวาง ตกแต่งได้หรูหราสมกับเป็นห้องของระดับประธานบริษัท เอยลุกขึ้นเดินไปมองวิวจราจรด้านหลังโต๊ะที่นั่งของกวิน มองดูจากมุมที่สูงขนาดนี้ ทุกอย่างเล็กเพียงนิดเดียว เอยมองอยู่เช่นนั้นจนมีเสียงประตูเปิดขึ้น

“กวินคะ” มินตราเดินเข้ามาด้วยสีหน้าแปลกใจที่เห็นเอยยืนอยู่

“มาทำไมมินตรา?” กวินเหลือบมองมอนตราผ่านแว่นสายตาก่อนถาม ด้วยน้ำเสียงเรียบ

“มาหาคุณไงคะกวิน แล้วนั่น....คุณพีระนัม...เข้ามาที่นี่ได้ยังไงคะ?” มินตราตอบคำถาม ก่อนที่จะหันไปมองเอยที่ยืนนิ่งอยู่เช่นนั้น

“เอ่อ...ผม” เอยอ้ำอึ้ง ไม่รู้จะตอบคำถามอะไรออกไปดี

“เป็นแฟนของผม มาหาผม มันผิดตรงไหน?” กวินถามออกไป มินตราเบิกตากว้าง เธอทำกระเป๋าถือหล่นลงพื้น ราวกับตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน

“คุณ...คุณบอกว่าอะไรนะคะกวิน....แฟนของคุณอย่างนั้นเหรอคะ?” สีหน้าตกตะลึงของมินตราไม่อาจจะปิดซ่อนไว้ได้  ดูเธอจะตกใจมาจริงๆ

“หูไม่ได้ฝาดนี่” กวินว่า ก่อนที่จะหันไปอ่านรายงานในจอคอมพิวเตอร์ต่อ เอยมองมินตราอย่างรู้สึกไม่ดี กวินไม่น่าจะพูดแบบนั้นกับเธอ มันดูใจร้ายเกินไป

“แล้วฉันละคะ คุณเอาฉันไปไว้ที่ไหน?” มินตราถาม น้ำเสียงของเธอยังคงอยู่ในระดับปกติ ดูเหมือนเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงขี้โวยวายหรือกรีดร้องเหมือนนางร้ายในทีวี

“ก็อยู่ที่เดิม เป็นเพื่อนอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น” กวินว่า โดยที่ไม่ละสายตามามองมินตราเลย

“แต่คุณก็รู้....ฉันไม่ได้คิดกับคุณอย่างนั้น..อีกอย่าง ที่บ้านของเรา..” เธอทำท่าจะพูดต่อแต่กวินกลับสวนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

“ยังยึดติดกับเรื่องนั้นอยู่เหรอ ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่รับข้อตกลงนั่น” กวินว่า

“แต่เราเหมาะสมกันที่สุด” เธอพูด สายตาจ้องเขม็งไปทางเอย

“เอาอะไรมาตัดสิน?” กวินถาม ก่อนที่จะเลื่อนเม้าส์กดปิดการทำงานของเครื่องคอมพิวเตอร์

“คุณจะคบกับผู้ชายแบบนี้เหรอ มันจะวิปริตเกินไปแล้ว” น้ำเสียงต่ำๆอีกทั้งร่างที่สั่นนิดๆ แสดงให้รู้ว่าตอนนี้มินตรากำลังโกรธมาก

“มินตรา...คุณไม่มีสิทธิ์มาบงการว่าใครเหมาะกับใคร ผมกับเอยเราเป็นคนรักกัน ฉะนั้นเลิกมาวุ่นวายเสียที” กวินว่าก่อนที่จะเดินไปกุมมือของเอย และพาเอยออกจากห้องทำงาน เอยไม่กล้าขัด เพราะตอนนี้กวินดูมาคุพอสมควร

“กวิน คุณกวินคะ หยุดก่อน” เธอพยายามร้องเรียกให้กวินหยุด แต่ดูเหมือนกวินจะไม่ใส่ใจ

“คุณทราย กลับได้แล้ว” กวินเดินออกมาพูดกับคุณทราย โดยที่มินตราพยายามจะวิ่งตามมา

“มินตรา...กลับไปซะ” กวินหันไปบอก แล้วจูงมือเอยขึ้นลิฟต์ไป

“เอ่อ...คุณกวินครับ แบบนี้มันจะดีเหรอครับ?” เอยถามออกไปเบาๆ

“ฉันพูดตรงๆ มันผิดตรงไหน?” กวินหันมาถามเอย

“ผมรู้ แต่เธอดูจะโกรธมากเลยนะครับ” เอยว่า พลางนึกถึงสายตาที่เธอจ้องมองมาที่เอยเมื่อครู่นี้

“ช่างมินตราเถอะ” กวินตัดบท ก่อนที่จะปล่อยมือเอย แล้วเดินไปยังรถ ที่ตอนนี้ทรรศกำลังยืนรออยู่

“ทรรศ ขับรถไปคอนโด” กวินสั่ง

“ครับท่าน” ทรรศรับคำสั่ง ก่อนที่จะเปิดประตูทั้งสองฝั่ง ให้กวินและเอยขึ้นรถ



          รถแล่นออกจากบริษัท ตลอดทางเอยได้แต่นั่งเงียบๆ เพราะยังคงรู้สึกไม่ดีกับคำพูดที่กวินใช้กับมินตราเมื่อครู่นี้ รู้ดีว่าต้องพูดกันตรงๆ แต่หากมองมุมกลับกัน ก็น่าสงสารมินตราเช่นกัน เธอคงจะรักกวินมากและคงทำใจไม่ได้ หากตนเองโดนเข้าไปแบบนั้นก็คงรู้สึกแย่ไม่ต่างกัน



          เอยนั่งคิดไปเรื่อยๆจนรถแล่นมาถึงคอนโดแล้ว เมื่อรถจอดสนิท ทั้งสองคนก็ลงจากรถ กวินเดินนำไปจนถึงห้อง ก่อนที่จะใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้อง เมื่อเข้าไปถึงกวินก็ถอดเสื้อสูทออกพร้อมคลายเนคไท

“ยังปวดแผลไหมครับ?” เอยถามขึ้น

“รู้สึกคันๆเสียมากกว่า” กวินตอบ

“วันนี้อยากทานอะไรครับ?” เอยถามขึ้น

“อยากกินต้มยำแต่ไม่อยากซดน้ำ” กวินนึกก่อนตอบ

“ถ้าอย่างนั้นผมทำเป็นต้มยำแห้งให้ก็ได้ครับ” เอยว่า

“มันมีด้วยเหรอ?” กวินถามอย่างสงสัย

“มีสิครับ เดี๋ยวลองชิมดู” เอยว่า ก่อนที่จะเดินเข้าครัวไป



          เอยเริ่มทำกับข้าว โดยที่มีกวินเดินป้วนเปี้ยนอยู่ในครัว ช่วยหยิบนั่นนี่บ้าง พยายามจะช่วยหั่นผักแต่ก็ทำออกมาเละไม่เป็นท่า เอยออกปากให้ไปนั่งพักก็ไม่ยอม อีกทั้งยังจับตรงนั้นตรงนี้บนตัวของเอยตลอด เรียกได้ว่าสร้างความปั่นป่วนให้เอยตลอดการทำอาหารเลยก็ว่าได้

“เสร็จซะที” เอยร้องออกมาเบาๆ ก่อนที่จะ นำอาหารที่ทำออกมาวางบนโต๊ะ กวินตักข้าวใส่จานและนำมาวางไว้ บนโต๊ะเช่นกัน

“กี่โมงแล้วครับ?” เอยถาม กวินเดินออกไปดูนาฬิกาก่อนตอบ

“จะหนึ่งทุ่มแล้ว” กวินตอบ

“ถ้าอย่างนั้นทานข้าวเถอะครับ จะได้ทานยา” เอยว่า



          ทั้งสองจึงเริ่มทานข้าวกัน กวินดูจะชอบต้มยำแห้งที่เอยทำมาก ทานแต่มันจนไม่ยอมทานอย่างอื่น เอยได้แต่มองพร้อมรอยยิ้มที่กวินถูกปาก เติมข้าวไปสองครั้งเช่นเคย

“อิ่ม” กวินพูดออกมาแค่นั้น เอยจึงเก็บจานทั้งหมดไปล้าง

“เดี๋ยวผมมาล้างแผลให้นะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะเดินไปล้างจาน



          เมื่อล้างจานเสร็จ เอยก็มาล้างแผลให้กวิน ใช้เวลาไม่นานนัก เพราะแผลของกวินดีขึ้นมากแล้ว เมื่อทำเสร็จเอยจึงขอตัวไปโทรศัพท์หาแม่ พูดคุยกับแม่ได้สักพักก่อนที่จะวางสายไป

“แม่เธอว่าอย่างไรบ้าง?” กวินถามขึ้น

“ถามถึงคุณว่าแผลหายดีรึยังครับ แล้วก็ถามว่ากลับบ้านเมื่อไหร่?” เอยบอก

“เธอจะกลับบ้านเมื่อไหร่?” กวินถาม

“น่าจะวันศุกร์นี้ครับ แล้ว...วันหลังผมค่อยมาค้างอีก” เอยตอบ

“อย่างนั้นเหรอ...วันนี้ฉันว่าง อยากไปไหนรึเปล่า?” กวินถามอีก

“ไม่ดีกว่าครับ อยู่ที่ห้องดีกว่า” เอยบอก

“เธอชอบดูหนังรึเปล่า?”

“ก็ดูนะครับ” เอยพูดไปแบบนั้น กวินจึงจูงมือเอยไปหน้าทีวีจอยักษ์



         เมื่อมาถึง กวินก็เปิดลิ้นชัก หยิบดีวีดีมาหลายแผ่น ก่อนที่จะเลือกมาใส่เครื่องเล่น แล้วเปิดมัน เอยนั่งที่โซฟาพบว่ากวินเปิดหนังสยองขวัญให้ดู ปกติเอยชอบดูหนังเกือบทุกประเภทยกเว้นแนวสยองขวัญ เพราะไม่ชอบเสียงระทึกที่ทำให้ตกใจเอาง่ายๆ และไม่ชอบความมืดในหนัง เพราะมันชวนหลอน

“เอ่อ...ผมไม่ชอบหนังแบบนี้เลยครับ” เอยว่า ก่อนที่จะกอดหมอนอิงเอาไว้แน่น

“กลัวเหรอ?” กวินถาม

“จะเรียกแบบนั้นก็ได้ครับ” เอยว่า



          เมื่อได้ยินแบบนั้น กวินก็เปลี่ยนแผ่น เปิดเป็นหนังแอคชั่นฟอร์มใหญ่ที่เอยเคยดูภาคแรก แต่ยังไม่ได้ดูภาคสองที่มาล่าสุดนี้

“เรื่องนี้เป็นไง?” กวินถาม

“ดูได้ครับ” เอยบอก

“ชอบแนวนี้...ผิดกับท่าทางเธอจริงๆ” กวินพูด ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆเอยและดูหนังไปด้วยกัน



          หนังดำเนินไปเรื่อยๆ จนถึงฉากจบและมักจะต้องมีฉากจูบอันดูดดื่มตามประสาหนังฝรั่ง เอยมองดูฉากนั้น และรู้สึกได้ว่ากวินขยับเข้ามาใกล้ๆขึ้นก่อนที่จะโอบหลังของเอย

“เอย....”



          กวินเรียกชื่อขึ้นมาเบาๆ ก่อนที่จะจับปลายคางของเอยให้หันมา กวินค่อยๆโน้มใบหน้าลง ก่อนที่จะจูบเบาๆ ตรงริมฝีปากของเอย ดูดดึงริมฝีปากของเอยและค่อยๆดูดดื่มความหวานข้างใน ลิ้นเล็กๆของเอยถูกกวาดต้อนเสียจนแทบจะหมดแรง จูบยังคงดำเนินไปเรื่อยๆก่อนที่กวินจะค่อยๆดันตัวของเอยให้นอนราบลงไปบนโซฟา

“คุณ....กวิน”



          กวินผละออกมา ก่อนที่จะซุกไซร้ซอกคออันหอมกรุ่มของเอย เอยหน้าแดงก่ำ มือของกวินลูบไล้ตามร่างกายของเอย ทุกส่วนที่กวินสัมผัสเอยรู้สึกได้ว่าร้อนผ่าวไปทุกที เอยพยายามเม้มริมฝีปาก เมื่อกวินเลิกเสื้อของเอยขึ้น ก่อนที่จะก้มลงจูบแผ่นอกของเอย

“คุณ...”



          เอยร้องออกมาได้เท่านั้น ก่อนที่กวินจะครอบครองยอดอกสีชมพูของเอยด้วยริมฝีปากทั้งหมด ความชื้นแฉะทำเอยรู้สึกอาย ปลายลิ้นของกวินค่อยๆระรัวจนเอยต้องจิกนิ้วลงบนโซฟา รู้สึกถึงความร้อนในร่างกายที่ค่อยๆประทุออกมา กวินทำเช่นนั้นกับยอดอกทั้งสอง ก่อนที่จะไต่ระดับลงไปเรื่อยจนถึงแอ่งสะดือ


 
          ตอนนี้หนังได้จบลงไปแล้ว มีเพียงแค่เครดิตหนังพร้อมเพลงขึ้นมาเรื่อยๆ แต่ตอนนี้ทั้งสองไม่ได้สนใจที่จะดูมันเลย กวินจูบหนักๆลงบนหน้าท้องของเอย ก่อนที่จะใช้มือเกี่ยวขอบกางเกงของเอย ปลดกระดุมและรูดซิปลง เอยใจเต้นแรงเสียแทบจะออกมานอกอก กวินว่าทำท่าสอดมือเข้าไป แต่กลับมีเสียงโทรศัพท์ของเอยดังขึ้นมาเสียก่อน



          ราวกลับถูกปลุกจากภวังค์ เอยรีบเด้งตัวขึ้นทันที พร้อมๆกับที่กวินเองก็หยุดการกระทำทั้งหมด เอยรีบลุกไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าสะพายที่วางอยู่บนโต๊ะ

“สะ..สวัสดีครับ” เอยรู้สึกว่าเสียงตัวเองสั่นๆอย่างห้ามไม่อยู่ กวินที่นั่งลูบหน้าตนเองราวกับจะพยายามสงบสติอารมณ์ก็ไม่ผิด

“ไทป์เหรอ...ว่าไง?” ไทป์เป็นคนโทรมา

“มึงทำอะไรอยู่วะ?” ไทป์ถาม เอยหันไปมองกวินที่นั่งหันหลังให้ และสิ่งที่เห็นได้ชัดคือใบหูของกวินแดงจัด

“ดะ...ดูหนังอยู่” เอยตอบ

“วันเสาร์นี้หลังเลิกงานมาหากูที่เดิมนะ” ไทป์ว่า

“วันเสาร์นี้เหรอ...คงไม่ได้หรอกไทป์” เอยบอก

“ทำไมวะ?” ไทป์ถาม

“ก็...ต้องไปที่บ้านของกวิน” เอยตอบ พลางหันไปมองกวินที่ลุกเดินไปยังห้องนอนแล้ว

“หา!! ไปบ้านของกวิน เอาจริงเหรอวะ?” ไทป์พูดอย่างตกใจ

“อะ...อืม” เอยยืนยันไปเช่นนั้น

“เป็นยังไงก็เล่าให้กูฟังก็แล้วกันนะ ขอให้โชคดี” ไทป์บอก

“ขอบคุณนะ ยังไงไว้เจอกันนะ” เอยว่า ก่อนที่จะวางสายไป



          เอยถอนหายใจออกมา เมื่อกดวางสาย ตอนนี้รู้สึกหูอื้อสมองตื้อไปหมด เมื่อครู่นี้กวินกำลังจะทำเรื่องแบบนั้นแน่ๆ และไทป์ดันโทรมาขัดจังหวะ เอยกำลังคิดว่าจะดีใจหรือเสียใจดี เพราะใจหนึ่งเอยเองก็ยังไม่พร้อมจะทำเรื่องแบบนั้น อีกอย่างไม่รู้ด้วยว่าต้องทำอย่างไร แต่อีกใจหนึ่งรู้ดีว่าหากกวินจะทำขึ้นมาจริงๆ เอยคงไม่อาจจะขัดหรือห้ามได้ เอยยืนนิ่งๆพยายามทำใจให้สงบ ไม่ได้เต้นรัว ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้อง และไม่ลืมที่จะรูปซิบและติดกระดุมกางเกงด้วย

“ใครโทรมาเหรอ?” กวินเดินออกมาจากห้องน้ำ พลางเช็ดหน้าเช็ดตาด้วยผ้าขนหนู

“ไทป์น่ะครับ โทรมาว่าวันเสาร์หลังเลิกงานให้ไปหา” เอยบอก

“อย่างนั้นเหรอ?”

“ครับ....แต่ผมบอกไปแล้วว่าไม่ว่าง เอ่อ...ถ้าอย่างนั้น....ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ ทานยาด้วยนะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะรีบออกไปจากห้อง ทิ้งให้กวินยืนหัวเสียอยู่คนเดียว

“ไทป์....”  กวินขบกรามแน่นพลางเรียกชื่อนั้นออกมา



          เมื่อเอยอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ออกมาก็พบว่ากวินนั่งทำงานอยู่หน้าโน้ตบุ๊กแล้ว เอยจึงเดินไปหยิบหนังสือที่อ่านครั้งจากครั้งที่แล้วมาอ่านต่อ อ่านไปเรื่อยๆจนถึงเวลาที่จะต้องเข้านอนแล้ว

“คุณกวิน...ผมไปนอนนะครับ”

“อืม”




          เอยเดินเข้าไปในห้อง ถอดแว่นและสวดมนต์ก่อนนอน เมื่อล้มตัวลงนอนก็พาลคิดเรื่องตอนที่ดูหนังขึ้นมาไม่ได้ รู้สึกว่าหน้าตนเองกำลังแดงอยู่แน่ๆ

“นอนได้แล้วไอ้เอย” เอยบอกกับตนเองก่อนที่จะนอน และในที่สุดเอยก็หลับไป โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า กวินเดินเข้ามาในห้อง เดินเข้าไปใกล้ๆเอยก่อนจะจูบหน้าผากเอยเบาๆ

“ฝันดีนะ เอยของฉัน....”


++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 10-01-2015 10:11:27

มันเป็นอะไรที่น่ารักมากก
 :o8:
กับการง้อ ของน้องเอย
รู้สึกน้องเอยจะแบ๊วๆ
ส่วนกวินเราก็อยากรู้ว่า ชอบเอยเมื่อไหร่ตรงไหน

แบบว่าตั้งแต่เด็กๆแล้วตามมาเรียนที่เดียวกันไรงี้ปล่าว
นี่ก็เดาไปเรื่อยไง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 10-01-2015 10:25:48

เกือบไปแล้ว
ไทป์ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 10-01-2015 10:33:40

ชะนีมโน โดนไปสะะะ
กวิน นายชัดเจนมากกกกก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 10-01-2015 10:41:56

โอ้ย ไทป์ตัวมาร นายจะโทรมาขัดอะไรตอนนี้ คนเขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม

อดดูฉากรักของกวินกับเอยเรย ชอบ "เอยของฉัน" น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 10-01-2015 10:42:37

ไทป์นี่สุด ๆ ฮ่าา กวินคงแค้นไปอีกนาน ขัดจังหวะแบบไม่รู้ตัว ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 10-01-2015 10:43:49

555 พ่อไทป์ขนาดตัวไม่มา หนูยังขัดจังหวะได้เลยลูก ตอนนี้รู้สึกขิ้น ทรรศกับพ่อไทป์อ้ะ ว้ายยย  เขิลเบาๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 10-01-2015 10:45:08

กวินขา ป้าเทใจให้เลยน้างวดนี้ ชัดเจนมากๆ ชะนี้อึ้งเลยค่ะ

ไทป์จะโดนอะไรเนี่ยดันมาขัดจังหวะเข้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 10-01-2015 10:45:26

ตอนนี้โกรธพ่อไทป์จริงๆแล้วนะ :ling1:  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 10-01-2015 10:45:34

เอายัยมินตราไปเก็บที :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-01-2015 10:55:12

อ้ายยยยยยยยย พรุ่งนี้มาไวไว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 10-01-2015 10:56:38

ขัดจังหวะกวินแบบนี้ เจอหน้ามีต่อยนะไทป์  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 10-01-2015 11:01:09

ไทป์นะไทป์ ไม่น่าโทรมาเลยยยยย :mew1:
อีกนิดเดียวแท้ๆ ชริ :katai1:
รอตอนต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-01-2015 11:18:05

กวินต้องโกรธไทป์มากถึงมากที่สุดแน่เลย ที่โทรมาขัดจังหวะ :m20:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 10-01-2015 11:21:11

อ่าว กรรม ไทป์ เอ้ยยยยย

ผิด เวลามากกกกกกกก   :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 10-01-2015 11:25:51

ไม่พร้อมกับเรื้องแบบนี้แต่ก็ไมีอาจจะขัดขืน
ถถถถถถถถถน้องเอยน่าเอ็นดูจริง
คนแต่งน่ารักมากกมาลงให้ทุกวันเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 10-01-2015 11:29:17

ไทป์นี่เหมือนมารคอหอยของกวินของแท้เลยนะเนี่ย 55555
สงสารกวินจริงจริ๊งงงง จะกอดน้องเอยสักหน่อยก็ยังต้องมีคนมากวน

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 10-01-2015 11:32:45

ไทป์...ตอนนี้รู้สึกหนาวสันหลังบ้างไหม55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 10-01-2015 11:37:47

โอ๊ยยย ไทป์ ไอ้ก้างงงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 10-01-2015 11:40:29

วันหลังต้องปิดทุกอย่าง และเอาไทป์ไปขังไว้เลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 10-01-2015 11:57:06

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 10-01-2015 12:00:31

อดเลยอิตากวิน คิคิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 10-01-2015 12:03:17

ไทป์ช่างขัดจริงสิแหม่
เอยเลยอดโดนกวินกินเลย
แต่ชอบที่มินตราถูกกระแทกด้วยคำพูดนั้นนะ
คนเขาไม่เล่นด้วย ตื๊ออยู่ได้
ขอบคุณที่ขยันมาลงทุกวันเลยนะคะคุณกิม
 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 10-01-2015 12:04:08

 :z6:  เลขาหน้าห้องที่ชื่อทราย เป็นสายให้มินตราหรือเปล่า ถ้าใช่ แกโดนนี่  :z6: :z6: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 10-01-2015 12:11:11

กวินพูดตรงดีมาก...เอยก็แหมมมมมมจะห่วงความรู้สึกยัยนั้นทำไม นางยังไม่เห็นจะแคร์เราเลย
โดนแบบนี้ก็ดีแล้ว
 o13
แต่รู้สึกว่ามินตราไม่จบง่ายๆแน่

.
.
.
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม
ไทป์มาขัด
 :z3:
ตอนหน้าไปบ้านกวินแล้วใช่ไหม?
อยากอ่านๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 10-01-2015 12:15:46

ไทป์กับพีทรรศ ก็โอเคอยู่นะ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 10-01-2015 12:21:56

ไทป์นายโทรมาผิดเวลามาก
เอยน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 10-01-2015 12:31:45

เม้นตอนนี้ชื่อไทป์จะเป็นที่ถูกกล่าวขานไปไกลเลย 555 ขัดจังหวะได้ถูกเวลาจริงนะ  :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 10-01-2015 12:33:06

อัยยะ เคืองไทป์ด้วยคน
กำลังจะเข้าด้ายข้าเข็ม
พี่กวินใจเย็นๆๆ มีเวลากินน้องเอยอีก o_O!!!  :laugh: :m20:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 10-01-2015 12:35:52

ไทป์นี่ขัดจังหวะจริงงงงงง :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 10-01-2015 12:47:44

ไทป์ o22 โทรมาทำไม วันหลังแค่ไลน์ก็ได้  :laugh:

กวิน ได้ใจมากๆเลย ผู้หญิงแบบนี้ถึงพูดตรงๆไปแล้ว ก็ไม่รู้จะเข้าใจ รึเปล่า

เอย น่ารัก เกือบแล้วสินะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: AU~ ที่ 10-01-2015 12:49:30

 :-[ :-[ น่าร๊ากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 10-01-2015 12:55:39

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Mokuchi ที่ 10-01-2015 12:59:22

 ตอนนี้น่ารักมากกกก
ไทป์นะไทป์ โทรมาขัดซะได้ กวินคงแค้นมาก55555 :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 10-01-2015 12:59:43

เจอขัดจังหวะแบบนี้ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 10-01-2015 13:03:34

อดเลยนังกวิน :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: kboom ที่ 10-01-2015 13:03:44

 :haun4: อ่านแล้วมัน ฮึ้ย ๆ อีกนิดก้จะได้กันแล้ว อิ ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 10-01-2015 13:15:54

"มือของกวินลูบไล้ตามร่างกายของกวิน"
คือ มันต้องเป็น ร่างกายของเอย มั้ยคะ ฮ่าๆๆ พ่อไทป์นี่ขัดจังหวะได้อี๊กกกกกกกกกก แต่กวินอ่ะ กวินอ่ะะ ถ้าจะทำอะไรแบบนี้ก็ควรจะตอบคำถามเอยก่อนน้าา นี่มันถือเป็นค่าคำถามได้เลยนะเฟ้ย :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-01-2015 13:31:31

จะโมโหไทป์ได้มั้ยนี่
"...เอยของฉัน"  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 10-01-2015 13:33:10

เอยของฉัน กริ้ดดดดดดดดดดดดดด  :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 10-01-2015 13:55:19

ไทป์!!!! เอามันไปทิ้ง!!!!  :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 10-01-2015 14:27:36

หวายๆ 'เอยของฉัน' หวานเฟ้อ หนงหนังดูไม่รู้เรื่องงงตั้งแต่ฉากจูบล่ะ55 คาดว่ากวินนี่คงแค้นไทป์จนกระอั่กแน่ๆเลยอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 10-01-2015 15:08:54

โอ๊ย พ่อกวินคนตรง พ่อไม้บรรทัด ทุกอย่างดูง่ายดาย ไม่สนไม่แคร์สิ่งใด แต่ดีนะ อ่านแล้วรู้สึกขำและสงสารมินตรานิดหน่อย

ว่าแต่ไทป์ นายยังอยู่ดีไหม รู้สึกเสียวสันหลังวาบบ้างไหม ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 10-01-2015 15:20:12

เขิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 10-01-2015 15:23:27

น้องเอยจะกล้ามั้ยถ้ากวินไม่แกล้งหลับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 10-01-2015 15:49:50

ไทป์ โทรมาทำมายยยยยยยยยย  :katai1:
นึกว่ากวินจะได้กินน้องเอย 555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 10-01-2015 15:51:08

แหม๋ อยากโป้งไทป์จังเลย กะเวลาโทรมาได้จังหวะจริงๆ
ชอบกวินมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะพี่แกชัดเจนตรงประเด็นมากกกกก น้องเอยต้องเอาอย่างนะ ไม่ต้องคิดมาก
ปล.ขอโทษที่บ้างครั้งไม่ได้เขียนคอนเม้นต์ให้นะคะ
แต่ว่ากดบวกเป็ดและกดบวกคะแนนชื่นชมให้ทุกครั้งเลย
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 10-01-2015 16:03:30

อูยยยยย เกือบไปแล้ว :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 10-01-2015 16:12:06

ไทป์-ทรรศป่ะเนี่ย มาได้ไงไม่รู้ 55555  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 10-01-2015 16:22:01

ขอวันล่ะ3ตอนได้มั้ย แฮร่ ขอบคุณคนเข้ียนที่มาต่อค่ะ

กวินน่ารักกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Zappp ที่ 10-01-2015 16:25:28

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 10-01-2015 16:57:37

เอยของฉันอย่างน่ารัก ฝันหวานแน่ ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 10-01-2015 17:13:08

ไททททท แกนะแก โกรธแทนกวิลเลย แงบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: boobooboo ที่ 10-01-2015 17:33:03

น่ารักตลอดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 10-01-2015 18:04:23

พ่อไทป์นะพ่อไทป์ ตลอดเลย
 
วันเสานี้นะกวิน 
ล็อกห้อง ปิดเครื่อง ถอดแบต ถอดสายโทรศัพท์ออกให้หมด
เอย เสร็จแน่ๆ 555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 10-01-2015 19:33:36

อุ๊ย! กวินผู้น่าสงสาร โดนไทป์ขัดจังหวะ  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 10-01-2015 20:17:57

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 10-01-2015 20:21:19

อร๊ายยย!!! ไทป์อ่ะ ขัดจังหวะจุง.   :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 10-01-2015 20:27:28

ไทป์โทรมาได้จังหวะมาก
เอยเคลิ้มตามกวินไปแล้ว รอดตัวไปนะเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 10-01-2015 20:46:13

 :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 10-01-2015 20:50:12

ไทป์เอ๊ยย!!!  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: godofhill ที่ 10-01-2015 21:06:27

 :o8:ลุ้นจนเหนื่อย เกือบแล้วๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 10-01-2015 21:39:08

เอยของฉัน~~~ งึ้ย น่ารัก เกือบได้กินเอยแล้ว ไทป์นะไทป์ 5555
เอยหรือจะขัดกวินได้ ไม่มี๊
เรื่องมินตราพระเอกชัดเจรดีมาก ปลื้มอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 10-01-2015 21:48:59

น่ารักมุ้งมิ้ง  :mew3:

แต่พนันได้เลยว่าชะนีนางนั้นไม่ยอมแน่ :ling3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 10-01-2015 21:59:10

ฝันดี นี่ต้องฝันถึงกวินใช่ป่าว   :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 10-01-2015 22:41:25

ไทป์โทรมาทำไมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 11-01-2015 00:19:54

นุ้งเอยบอกมาแบบนี้คราวหน้าถ้ากวินรุกมากกว่านี้จริงๆล่ะก็
น้องเอยจะเสร็จกวินและเป็นแฟนมีสิทธิอย่างสมบูรณ์นะคะ งิ้งงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-01-2015 01:18:13

ไทป์โทรมาขัดซะได้ กวินอดกินน้องเอยเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 11-01-2015 09:07:05

ไทป์ มาขัดจังหวะทำไมเนี่ย
ค้างเย้ยยยยยย ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 11-01-2015 10:07:18

เข้ามารอ :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 11-01-2015 10:40:58

วันนี้ไม่มาเหรอคะ?

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 11-01-2015 10:48:23

อ้างจาก: TOKIO  HOTEL ที่ 11-01-2015 10:40:58  

วันนี้ไม่มาเหรอคะ?

จะเข้ามาถามเหมือนกันเลยค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 11-01-2015 10:51:01

ให้พักหนึ่งวันแต่วันจันทร์ต้องมาลงยาวๆและเลือดสาดนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 11-01-2015 10:52:39

ไทป์สัญชาตญาณแกแรงกล้าไปนะ โทได้จังหวะมากกกก

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-01-2015 11:22:23

Where r u

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 11-01-2015 11:22:59

ขอโทษนะคะที่มาช้าไป พอดีงานยุ่งนิดหน่อย ขออภัยค่ะ  :call:



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 37

ของขวัญวันเกิด...   




          วันนี้เป็นวันศุกร์แล้ว เป็นวันที่เอยจะกลับบ้าน เพราะบอกกับแม่ไว้เช่นนั้น ตอนเช้าวันนี้เอยก็มากับกวินอย่างเคย จนตอนนี้เอยทำงานล่วงเลยมาถึงเวลาเลิกงานแล้ว เอยจึงขึ้นไปหากวิน เพราะกวินบอกเอาไว้ว่าจะไปส่งที่บ้าน

“คุณเอย มาแล้วเหรอคะ เชิญข้างในเลยค่ะ” คุณทรายที่ราวกับรู้หน้าที่ดี เอ่ยบอกเอยให้เข้าไปในห้องทำงานของกวิน

“ครับคุณทราย” เอยยิ้มให้ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องของกวิน



          พบว่ากวินที่นั่งอยู่ท่ามกลางเอกสารมากมายกองอยู่บนโต๊ะ กวินอ่านเอกสารด้วยใบหน้านิ่วคิ้วขมวด ดูท่าคงกำลังเครียดกับงาน

“เอ่อ...ผมรบกวนรึเปล่าครับ?” เอยทักขึ้นมาเบาๆ

“มาแล้วเหรอ?” กวินพูดขึ้น พลางเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสาร

“ผมกลับเองก็ได้นะครับ” เอยว่า

“โทษที ฉันยุ่งจริงๆ เดี๋ยวจะให้ทรรศไปส่ง” กวินเอ่ยขอโทษเอยออกมา

“ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นผมกลับก่อนนะครับ” เอยว่า

“เดี๋ยวฉันจะโทรหา” กวินพูดแค่นั้น เอยยิ้มตอบ และเดินออกจากห้องไป



          เอยลงมายังลานจอดรถ พบว่าทรรศยืนรออยู่แล้ว ทรรศเปิดประตูรถให้เอย ก่อนที่เอยจะขึ้นรถไป กระเป๋าเสื้อผ้าของเอยอยู่ในรถตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว

“จะแวะไปที่อื่นก่อนไหมครับคุณพีระนัม?” ทรรศถาม

“ไม่ครับ ตรงไปที่บ้านเลย” เอยตอบ

“ครับ”



          ทรรศสตาร์ทรถและขับออกจากบริษัทออกไป เอยมองดูรถข้างทางไปเรื่อยๆ วันนี้รถติดพอสมควร อาจจะเพราะเป็นเวลาเลิกงานพอดี เอยนั่งไปเรื่อยๆจนในที่สุดทรรศก็ขับพามาถึงบ้าน

“ขอบคุณนะครับ” เอยว่า

“ยินดีครับ” ทรรศบอก ก่อนที่จะออกรถไป เอยหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าเดินเข้าไปในบ้าน พบว่าแม่ยังไม่กลับมา เมื่อเป็นอย่างนั้นเอยจึงโทรหาแม่

“แม่ครับ อยู่ไหนครับ?” เอยถาม

“เอยมาช่วยแม่หน่อยสิลูก วันนี้เขาเหมาข้างแกงแม่เลี้ยงคนงาน นี่ตักจนไม่ทันอยู่แล้ว” แม่ของเอยบอก

“ครับๆ ผมจะรีบไป”



          ไปวางกระเป๋าตรงห้องนั่งเล่น และรีบออกจากบ้านไปยังตลาดสดที่อยู่ใกล้ๆ เมื่อเดินไปยังรถเข็นของแม่ เห็นคนมุงเต็มไปหมด เอยจึงรีบเดินเข้าไป

“แม่ ผมมาแล้วครับ” เอยว่า

“มาก็ดีแล้วลูก ช่วยตักข้าวให้แม่หน่อย” แม่ของเอยบอก เอยจึงรีบตักข้าวใส่จานส่งให้แม่



          เป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมงที่เอยยืนช่วยแม่ตักข้าวและตักแกงจนในที่สุดทุกอย่างก็เกลี้ยงหมด วันนี้แม่ได้กำไรเยอะกว่าวันไหนๆเสียจนยิ้มกว้าง

“นี่ก็หนึ่งทุ่มแล้ว กลับบ้านดีกว่าลูก” แม่ของเอยว่า

“พรุ่งนี้คงไม่ได้ขายสินะครับ เพราะแม่ยังไม่ได้เตรียมของเลย” เอยว่า พลางเข็นรถเข็นกลับบ้าน

“หยุดสักวัน พักผ่อนก็แล้วกัน” แม่ของเอยว่า ทั้งสองหัวเราะกันเบาๆ ก่อนที่จะเดินกลับบ้านไป



          เมื่อมาถึงบ้านเอยก็ช่วยแม่ล้างอุปกรณ์ทั้งหมดจนเสร็จ จนตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว วันนี้เอยไม่ค่อยหิวข้าวเลยทานแค่นมและขนมนิดหน่อย ก่อนที่จะไปอาบน้ำและเข้านอน เพราะรู้สึกเหนื่อยไม่น้อยกับการที่ไปช่วยแม่ขายข้าว เอยบิดร่างกายให้คลายเมื่อยก่อนที่จะเดินไปดูปฏิทินที่ตนเองวงกลมสีแดงเอาไว้ในวันเสาร์ วงกลมเช่นนั้นแต่ไม่เขียนอะไรไว้

“เอ๊ะ...เราวงไว้ทำไม?” เอยยืนสงสัยกับวงกลมสีแดง มั่นใจว่านั่นคือการเตือนความทรงจำแน่ๆ

“อ๋อ...วันเกิด” เอยร้องอ๋อขึ้น มันเป็นวันเกิดของกวินนั่นเอง จำได้ว่ามองจากบัตรประชาชนตอนที่อยู่โรงพยาบาล

“ของขวัญ...ยังไม่ได้ซื้อของขวัญเลย” เอยเริ่มตระหนักได้ว่ายังไม่ได้ซื้อของขวัญให้กวิน ทั้งๆที่เป็นวันพรุ่งนี้แท้ๆ

“แต่เดี๋ยวนะ....พรุ่งนี้ต้องไปบ้านเขานี่นา” เอยนึกได้อีกเรื่อง รู้สึกว่าจังบังเอิญชนกันยุ่งไปหมด ถ้าวันพรุ่งนี้กวินจะพาไปบ้าน แล้วเอยจะเอาเวลาไหนไปซื้อของขวัญได้

“เอาไงดีเนี่ยะ” เอยพึมพำพลางเกาหัวอย่างหาทางออก จู่ๆมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เอยกดรับสาย กวินนั่นเองเป็นคนโทรมา

“สวัสดีครับ” เอยพูด

“นอนรึยัง?” กวินถาม

“ใกล้จะนอนแล้วครับ” เอยบอก

“อย่างนั้นเหรอ?”

“ครับ แล้วกลับคอนโดรึยังครับ?” เอยถาม

“เพิ่งอาบน้ำเสร็จ” กวินตอบ

“เหรอครับ”

“พรุ่งนี้อย่าลืมนัด” กวินว่า

“นัด...อะไรครับ?” เอยถาม ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าหมายถึงนัดที่จะไปที่บ้านของกวิน

“ก็ไปบ้านฉันไง ลืมแล้วเหรอ?” กวินว่า

 “คะ..ครับ จำได้” เอยพูด

“ไปค้างคืน เตรียมเสื้อผ้าไปด้วย” กวินบอก

“ค้างคืนเหรอครับ” เอยโพล่งขึ้นมาอย่างตกใจ

“ใช่” กวินยืนยัน

“ครับ” เอยพูด

“พรุ่งนี้เจอกัน” กวินบอก

“ครับ ฝันดีนะครับ”

“เธอก็ด้วย” กวินว่า ก่อนจะตัดสายไป หลังจากวางสายไปแล้ว เอยก็ได้แต่กลัดกลุ้ม ว่าจะซื้ออะไรเป็นของขวัญให้กวินดี จะออกไปซื้อตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว

“พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน” เอยบอกกับตนเองเช่นนั้น ก่อนที่เดินไปปิดไฟ และเข้านอนทันที

...
..
.



          เช้าวันเสาร์ก็มาถึง ตอนเอยตื่นขึ้นมานั้น แรกเริ่มเดิมทีเอยอยากจะส่งข้อความไปอวยพรวันเกิดให้กวิน แต่คิดไปคิดมาเอยอยากจะเซอร์ไพรส์กวินมากกว่า เลยล้มเลิกความคิดนั้นไป และอาบน้ำแต่งตัวมาทำงานด้วยเวลาที่เร็วกว่าปกติ



          เอยมานั่งรถเมล์มาทำงาน หลายวันมานี้แม้จะนั่งรถกวินไปทำงานทุกเช้า แต่เอยรู้สึกว่าการนั่งรถเมล์นั้นเป็นตัวของตัวเองที่สุด


          เอยมาถึงที่ทำงานเป็นคนแรกเช่นเคย เมื่อมาถึงก็รีบเปิดคอมพิวเตอร์พร้อมสัญญาณอินเตอร์เน็ต ค้นหาข้อมูลว่าควรจะหาซื้ออะไรเป็นของขวัญให้กวินดี

“กระเป๋าสตางค์ เข็มขัด นาฬิกา เขาก็มีหมดแล้ว”


          เอยหาข้อมูลพบแต่ความเห็นว่าของเหล่านี้เป็นของขวัญยอดนิยมที่คนมอบให้กัน เอยเองก็พอจะเห็นว่ากวินมีของเหล่านี้อยู่แล้ว อีกทั้งดูแล้วราคาแพงเสียจนเงินเดือนของเอยแทบจะเกลี้ยงหากซื้อมันมาให้

“อะไรดีนะ” เอยยังคงตามหาข้อมูลไปเรื่อยๆ พลางนึกของใช้ส่วนตัวที่กวินสามารถนำมาใช้ได้บ่อยและไม่จำเป็นต้องมีชิ้นเดียว

“เนคไท....” เอยนึกขึ้นได้ในที่สุด



          เมื่อนึกได้แล้วว่าจะซื้ออะไรให้ เอยจึงกำลังคิดวิธีหาทางไปซื้อก่อนที่กวินจะพาไปบ้าน หรือจะขอเอกภพออกไปก่อนเวลาดี แต่ถ้าทำอย่างนั้นก็ต้องเร่งทำงานให้เสร็จ เมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้ว เอยจึงรีบรื้องานที่ยังคั่งค้างจากเมื่อวานมาทำต่อ เพื่อจะให้เสร็จเร็วยิ่งขึ้น

...
..
.



          เวลามื้อเที่ยง เอยนั่งทานข้าวกับพี่แปงและพี่ขาว ทั้งหมดทานส้มตำกันที่ร้านเจ้าประจำ หลังๆมานี้เอยไม่ได้ทำข้าวกล่องมาทานเองนานแล้ว เพราะทุกเที่ยงจะต้องมาทานกับพี่แปงและพี่ขาวอย่างนี้ทุกวัน

“เอ่อพี่ขาว....ถ้าพี่ซื้อของขวัญให้เพื่อนพี่ พี่จะซื้ออะไรครับ?” เอยถามขึ้นมาระหว่างที่กำลังรออาหาร เพราะคิดว่าถามผู้ชายที่เลือกซื้อของเก่งอย่างพี่ขาวท่าจะเหมาะ

“ผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะเอย?” พี่ขาวถาม

“เอ๊ะ ซื้อให้เพื่อนหรือแฟนกันแน่จ๊ะเอย?” พี่แปงยิ้มกริ่มมาทางเอย

“พี่แปงครับ อย่าแซวสิครับ” เอยว่า ก่อนที่จะหน้าแดงน้อยๆ

“อ๋อ เอยจะซื้อของขวัญให้คนนั้นสินะ” พี่ขาวพูดพร้อมรอยยิ้ม แววตาของพี่ขาวไม่ได้แสดงความเจ็บปวดอย่างเช่นเมื่อตอนนั้นออกมาแล้ว ทำให้เอยโล่งใจมากขึ้น

“ครับ” เอยพยักหน้า

“ไม่ต้องซื้อให้เปลืองหรอกเอย หาโบว์สีแดงมาสักอัน แก้ผ้าแล้วผูกโบว์ตัวเองให้เป็นของขวัญไปเลย” พี่แปงว่า พลางหัวเราะ จนพี่ขาวเองก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“ความคิดดีว่ะแปง เอาสิเอย รับรองเขาจะดีใจมาก....เลยล่ะ” พี่ขาวพูดอย่างเห็นด้วยกับพี่แปง

“พี่ขาวพี่แปง อย่าพูดเล่นแบบนั้นสิครับ” เอยว่า

“ใครว่าพี่พูดเล่น พี่พูดจริงนะ นั่นน่ะจะเป็นของขวัญที่แฟนเอยจะต้องร้องว้าวแน่” พี่แปงพูดไปหัวเราะไป

“พี่แปง ผมไม่พูดด้วยแล้ว” เอยบ่นหน้าง้ำงอ

“น้องเอยของเรางอนซะแล้ว” พี่ขาวว่า

“ผมไม่ได้งอนนะครับ แต่ผมกำลังถามจริงๆนะครับ” เอยว่า

“จ้าๆ โทษทีเห็นหน้าเอยแล้วน่าแกล้งอย่างบอกไม่ถูก” พี่แปงว่า

“สรุปเอยจะซื้ออะไร?” พี่ขาวถามขึ้นมา

“ว่าจะซื้อของใช้ครับ” เอยตอบ

“ของใช้ประจำวัน ใช่ๆ ดีกว่าพวกของที่ระลึก ได้แต่ดู ใช้งานไม่ได้” พี่ขาวพูดอย่างเห็นด้วย

“แล้วของใช้อะไรล่ะ?” พี่แปงถามบ้าง

“ก็พวกเนคไทอะไรแบบนี้ครับ” เอยว่า

“เดี๋ยวนะ คนๆนั้นของเอย....เป็นผู้ชายเหรอ?” พี่ขาวถามขึ้น เอยหน้าแดงขึ้นมาทันที

“เอ่อ....คือ” เอยอ้ำอึ้ง

“ก็ใช่นะสิไอ้ขาว” พี่แปงเป็นคนตอบคำถามแทนเอย

“เอย.....ได้ไงอะ แบบนี้พี่กลับใจมาชอบเอยเหมือนเดิมทันไหมนะ?” พี่ขาวพูดแบบเสียดายๆพลางยิ้ม

“มะ...ไม่ทันแล้วครับ” เอยบอก

“อยากเห็นจังว่าหน้าตาเป็นไง จะหล่อกว่าพี่ขาวคนนี้รึเปล่า?” พี่ขาวพูดขึ้นพลางเก็กหล่อ

“ถ้าแกหล่อ ยามหน้าหมู่บ้านฉันก็เป็นนายแบบได้แล้วล่ะจ้ะไอ้ขาว” พี่แปงว่า เอยจึงหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“อาหารมาแล้ว หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้เลย” พี่ขาวที่ดูจะพยายามห้ามเอยและพี่แปง แต่ก็ไม่สำเร็จ เอยและพี่แปงยังคงหัวเราะอยู่อย่างนั้นจนแทบจะทานส้มตำกันไม่ได้เลยทีเดียว

...
..
.



          เอยรีบปั่นงานจนเสร็จ และนำมันไปส่งให้เอกภพที่ห้องทำงานของหัวหน้าแผนก เอยเดินอย่างเร็วรี่ตรงไปก่อนที่จะเคาะประตู

“เข้ามา” เอกภพว่า เอยเดินเข้าไป ก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้

“หัวหน้าครับ นี่งานที่สั่งครับ” เอยยื่นซองเอกสารให้เอกภพ ที่เปิดขึ้นมาตรวจสอบ

“กำหนดส่งตอนเลิกงานไม่ใช่เหรอ ทำไมส่งมาไวจัง?” เอกภพถามอย่างแปลกใจ

“คือ...ผมจะอนุญาตลางานก่อนเวลาสักสองชั่วโมงได้ไหมครับ” เอยพูดขึ้น

“มีธุระด่วนเหรอ?” เอกภพถาม

“พอสมควรครับ ได้ไหมครับหัวหน้า” เอยขอร้องเอกภพ

“ผมอนุญาต แต่อย่าขอบ่อยนักล่ะ” เอกภพยิ้มให้

“ขอบคุณครับ” เอยจึงรีบเก็บกระเป๋าสะพายและลาพี่แปงกับพี่ขาว ทั้งสองคนดูจะแปลกใจ

“เอย ทำไมกลับไวจัง?” พี่แปงถาม

“นั่นสิเอย” พี่ขาวถามขึ้นมาอีกคน

“ผมมีธุระด่วนครับ เจอกันวันจันทร์นะครับ” เอยบอก ก่อนจะโบกมือลาทั้งสอง ก่อนที่จะออกจากบริษัท



          ตอนนี้เวลาบ่ายสามโมงกว่า เอยนั่งแท็กซี่มาถึงห้างพารากอน เพราะที่นี่มีของแบรนด์เนมที่เหมาะกับกวินอยู่เยอะ เอยเดินเข้าออกหลายร้าน บางร้านก็แพงหูฉี่จนเอยต้องวางเพราะมันเกินกำลังซื้อของตนเอง เอยเดินไปเดินมาหลายร้าน จนในที่สุดก็ตัดสินใจซื้อร้านที่เป็นแบรนด์จากประเทศอังกฤษ อีกทั้งกำลังลดราคาด้วย

“สนใจชิ้นไหนครับ?” พนักงานผู้ชายเข้ามาถามเอยอย่างเป็นมิตร

“ผมมาหาซื้อของขวัญให้...เอ่อ...เจ้านายครับ” เอยบอกกับพนักงานเช่นนั้น

“เป็นอะไรดีครับ?” เขาถามอีก

“ผมอยากให้เนคไทครับ” เอยตอบ

“ขออนุญาตถามนะครับ ปกติเจ้านายชอบสวมสูทสีอะไรครับ?” พนักงานถามพลางนำเอยไปยังตู้ที่มีเนคไทม้วนอยู่มากมาย เอยพยายามนึกก่อนตอบ

“ส่วนมากจะเป็นสีดำกับเทาเข้มมากครับ” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นสีแบบนี้ครับถึงจะเหมาะ” พนักงานหยิบขึ้นมาให้เอยดูสามสี่เส้นด้วยกัน มีสีน้ำเงินเข้มลายสก๊อต สีดำล้วนแบบผ้าซาติน สีดำลายจุดบนพื้นสีแดง และสุดท้ายสีขาวเทาดำสลับลายทาง

“อันไหนดีนะ” เอยยืนลังเล พนักงานจึงตัดออกสองเส้น เหลือสีน้ำเงินเข้มลายสก๊อต กับสีขาวเทาดำสลับลายทาง

“สีไหนดีเนี่ยะ?” เอยถามตนเอง พนักงานยืนยิ้มให้ รอเอยตัดสินใจ

“เอ่อ ลดกี่เปอร์เซ็นต์ครับ” เอยถามพร้อมรอยยิ้มแหยๆ

“ลดยี่สิบเปอร์เซ็นต์ครับ เหลือหนึ่งพันบาทครับ” พนักงานตอบ เอยเปิดกระเป๋าสตางค์ดูเงินที่ตอนนี้มีอยู่ห้าพันบาท

“ถ้าอย่างนั้นเอาเส้นนี้ครับ” เอยตัดสินใจเลือกเส้นสีน้ำเงินลายสก๊อต เพราะอีกเส้นดูแก่เกินไป ไม่เหมาะกับกวิน

“จะรับตัวกลัดแบบหนีบไปด้วยไหมครับ ตอนนี้มีโปรโมชั่นลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์อยู่ครับ” พนักงานแนะนำ

“ไหนครับ?” เอยเดินตามพนักงานมาดู ที่กลัดเนคไทแบบหนีบสีเงินดูหรูมาก แม้ลดราคาแล้วก็ยังอยู่ที่พันกว่าๆ

“เอาอันนี้ครับ” เอยชี้ที่หนีบสีเงินแบบเรียบ ก่อนที่พนักงานจะพาไปยังแผนกคิดเงิน

“ทั้งหมดสองพันเจ็ดร้อยห้าสิบบาทครับ” เอยยื่นเงินให้พนักงาน ทางร้านจึงห่อเป็นของขวัญให้เอยเรียบร้อย

“ขอบคุณครับ” พนักงานยกมือไหว้ เอยรีบรีบไหว้ทันที



          เอยออกจากร้านพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงกว่าแล้ว เอยรู้สึกตกใจไม่น้อยที่ใช้เวลาในการซื้อเป็นชั่วโมง เอยรีบไปเรียกรถแท็กซี่ทันที ซึ่งก็ยากเย็น เพราะหลายคันบอกไม่ไปยังที่ๆที่เอยบอก



          ในที่สุดเอยจึงตัดสินใจนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้าง เพื่อความรวดเร็ว และเอยมาถึงที่บริษัทภายในเวลาอันสั้น พร้อมๆกับมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา กวินโทรมานั่นเอง เอยจึงรีบวิ่งไปที่ลานจอดรถและรับโทรศัพท์นั่นทันที

“สวัสดีครับ” เอยพูด

“อยู่ไหน? มาที่แผนกก็ไม่เห็นเธอ” กวินถาม

“ผมลงมาแล้วครับ” เอยตอบ

“อย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ไปรอที่รถได้เลย” กวินบอก

“ครับๆ” เอยว่า ก่อนที่จะพับถุงที่ใส่ของขวัญอย่างบรรจง ใส่ลงในกระเป๋าสะพาย และรีบไปยังลานจอดรถทันที

“มาแล้วเหรอครับคุณพีระนัม” ทรรศทักทายขึ้น

“ครับ” เอยว่า ก่อนที่ทรรศ จะเปิดประตูให้เอยขึ้นไปรอบนรถ



          เพียงไม่นานกวินก็เดินลงมา และตรงมายังรถที่ทรรศสตาร์ทเครื่องรอไว้แล้ว เมื่อขึ้นรถกวินก็หันมามองหน้าเอยที่นั่งยิ้มรออยู่แล้ว กวินสั่งให้ทรรศไปบ้านของเอยเพื่อไปเอาเสื้อผ้าก่อน



          เมื่อมาถึงบ้านของเอย กวินก็ไม่ได้ลงมา เพราะมีสายโทรเข้าเรื่องงาน เอยจึงลงไปคนเดียว เจอแม่ที่นั่งหน้าทีวีอยู่ เพราะวันนี้แม่ไม่ได้ไปขายข้าว จึงเตรียมของสำหรับวันพรุ่งนี้แทน

“แม่ครับ เอยไปค้างบ้านกวินนะครับ” เอยบอก

“แล้วกวินล่ะลูก?” แม่ของเอยถาม

“อยู่บนรถครับ พอดีคุยโทรศัพท์เรื่องงานอยู่” เอยบอก

“ไปเถอะลูก แล้วจะกลับเมื่อไหร่?”

“พรุ่งนี้น่าจะกลับครับ” เอยตอบ

“จ้ะๆ”



          เอยรีบขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าชุดอยู่บ้านและชุดนอนพร้อมของใช้เล็กน้อย ยัดใส่กระเป๋าเป้ใบเล็ก ก่อนที่จะลงมากอดแม่และออกไปจากบ้าน พบว่ากวินยังคงคุยโทรศัพท์อยู่



          กวินพูดภาษาอังกฤษเสียยาวยืด เอยที่ฟังออกได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่พอจะจับใจความได้ว่าเป็นเรื่องการส่งออก ทรรศขับรถออกไปจากบ้านของเอย ตรงไปยังเส้นทางที่เอยแทบจะไม่รู้จักเลย และออกมารอบนอกเสียด้วยซ้ำไป กวินก็ยังพูดโทรศัพท์อยู่เช่นนั้น เอยที่รู้สึกว่าเหนื่อยกับการวิ่งรอกไปซื้อของขวัญจึงผลอยหลับไปทั้งอย่างนั้น โดยที่ยังไม่ถึงบ้านของกวิน...


+++++++++++++++++++++++++++++++++=

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 11-01-2015 11:35:52

 :call: มาต่อเร็วๆจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 11-01-2015 11:36:03

เสียตัวเเน่ๆ
5555
สู้นะน้องเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-01-2015 11:41:36

ลุ้นอยู่ทุกขณะจิต เอยจะได้เจอครอบครัวกวินอีกครั้งแล้ว รวมทั้งของขวัญวันเกิดอีกจะมีรายการพิเศษหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 11-01-2015 11:43:31

หาของขวัญให้กวินจนเหนื่อย เผลอหลับไปแล้ว
ระวังกวินแอบจุ๊บนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 11-01-2015 11:49:00

ค้างคืนวันเกิดคราวนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างเน้อ
ทายว่ากวินน่าจะขอของขวัญเป็นเอย
 :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 11-01-2015 11:52:50

จริงๆเอาโบว์แดงมาผูกตัวเองเป็นของขวัญเหมือนที่พี่แปงว่าก็ดีแล้วนะเอย :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 11-01-2015 12:01:16

ลุ้นตอนหน้ามากมาย หนูเอย น่ารักจัง วิ่งหาของขวัญจนหลับเลย

ต้องให้คุณกวินให้รางวัลหน่อยแล้ว  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 11-01-2015 12:01:37

จะเข้าบ้านแล้ววววววว
จะได้รู้ว่าสักวันหนึ่งของกวินไหมน้ออออ :katai2-1:
รอตอนต่อไปน้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 11-01-2015 12:19:18

รอเอยเซอร์ไพร์กวิน (หรือกวินจะเซอร์ไพร์เอยก็ไม่รุ้)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 11-01-2015 12:23:12

เอยผูกโบว์เป็นของขวัญดีกว่านะ  อิอิ  จะได้ไม่ต้องเหนื่อยด้วย 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 11-01-2015 12:31:14

ตรงไปที่เส้นทางรักไงน้องเอย  :กอด1:
กวินคงไม่ปล่อยออกนอกเส้นทางแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 11-01-2015 12:34:41

ไปค้างบ้านกวินแบบนี้ เสร็จแน่ๆเอย ยิ่งวันเกิดด้วย
อร๊ายยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: AmProAd_0311 ที่ 11-01-2015 12:43:10

 อยากอ่านต่อแล้ว รอเอยเสียตัว :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 11-01-2015 12:44:13

ไทป์อ่ะ ขัดจังหวะ!!! ><
แต่ไม่เปนไรรอตอนต่อไป กวินสู้ๆๆ

ตื่นเต้นจิงๆ จะไปบ้านกวินแระอ่ะ
จะมีเฉลยไหมน้อ ว่ากวินชอบเอยตอนไหน >\\<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 11-01-2015 12:47:10

 :hao6: ของขวัญแบบที่พี่ขาวกับพี่แปงบอกเด็ดสุดเลยเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 11-01-2015 12:48:36

เสร็จแน่ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 11-01-2015 12:50:08

มีการได้เสียเกิดขึ้นแน่นอนจ้า คอนเฟิร์ม
ซึ่งกวินและพวกเราก็รอเวลานี้มานาน
ไม่รอดแล้วล่ะเอยเอ้ย เตรียมแก้ผ้ารอ เฮ้ย เตรียมตัวไว้ได้เลยจ้า หึหึ

 :hao6: :oo1: :oo1: :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 11-01-2015 12:51:11

 :hao3: น่าจะเชื่อพี่แปงนะ ไม่ต้องเสียเงินด้วย แก้ผ้าผูกโบว์แดง
อิอิ
ตอนหน้าเป็นตอนที่รอคอย บ้านกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 11-01-2015 13:13:37

เรื่องแรกที่ไม่ค่อยลุ้นเรื่องที่บ้าน
แต่ลุ้นตอนที่เอยให้ของขวัญกวิน
ไม่รู้ว่ากวินจะได้ชิ้นที่สามหรือเปล่านะ
ชิ้นที่พี่แปงแนะนำให้เอยน่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 11-01-2015 13:18:19

พาเข้าบ้าน อย่างเป็นทางการแล้วน้องเอย  :-[ :o8: :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 11-01-2015 13:21:18

ค้างคืนซะด้วยยยยยย :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 11-01-2015 13:28:28

อ้ายยยยยย ทำตามที่พี่ๆแนะนำสิเอยยย 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 11-01-2015 13:32:19

ลุ้นนนนนนนนนนนนนนนนนน
รอรอรอรอค่ะ
 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: oiw08 ที่ 11-01-2015 13:48:51

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วคะ >__<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 11-01-2015 13:58:56

 :z1: เอาตัวเองผูกโบว์แดงสิ  :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 11-01-2015 13:59:44

อยากให้เอยเอาตัวเองเป็นของขวัญมากกว่า  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 11-01-2015 14:24:05

ความคิดของพีาแปงและพี่ขาวก็ดีนะเนี่ย
จับตัวเองผูกโบว์ กวินต้องดีใจมากแน่ๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 11-01-2015 14:31:09

ลุ้นๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 11-01-2015 14:32:37

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 11-01-2015 14:36:13

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 11-01-2015 14:47:03

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 11-01-2015 14:54:20

น้องเอยทำอย่างพี่แปงว่าก็สิ้นเรื่อง กวินชอบพันเปอร์เซ็นต์แต่เอยคงเขินตายก่อน 5555
หาของขวัญให้คนที่เขามีพร้อมนี่มันยากจริงๆ เนอะ
รอดูตอนเขาให้ของขวัญกัน

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 11-01-2015 15:03:46

เอยจะไปบ้านกวินแล้ว เย้ๆๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 11-01-2015 15:14:46

โอ๊ยยย แทบจะรอวันพรุ่งนี้ไม่ไหวเลยค่ะ
รอฉากเปิดตัวน้องเอย ณ วังจุฑาเทพพพพพ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 11-01-2015 15:16:14

วิธีมอบของขวัญ น้องเอยน้องแก้ผ้า แล้วผูกเนคไทเส้นเดียว นอนรอกวินบนเตียง  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 11-01-2015 15:30:01

น่าจะทำตามคำแนะนำพี่แปงนะเอยนะ :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 11-01-2015 15:58:01

ลุ้นตอนน้องเอยไปบ้านกวินนนน แอร๊ยย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 11-01-2015 16:15:37

มาต่อเลยได้มั้ย ค้งงงง :monkeysad:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 11-01-2015 16:28:52

ผูกโบว์แดง 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 11-01-2015 16:48:25

รอลุ้นตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 11-01-2015 16:56:02

เอยมันน่ารักจริงๆ นะนี่ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 11-01-2015 16:59:03

ลุ้นจังเลย น้องเอยน่ารักมาก รอคอยวันพรุ่งนี้  :hao7:  :hao7:  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 11-01-2015 17:01:16

 :m17: :m17: :m17:   ลุ้น ๆๆๆๆ  กับวันพรุ่งนี้ตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 11-01-2015 18:05:56

คุณกวิน ได้แกะของขวัญแน่ ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 11-01-2015 18:44:59

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 11-01-2015 19:38:33

ตัดฉึบแบบอยากอ่านต่อที่สุด  :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 11-01-2015 19:47:02

เอ~ บางทีถ้าเอยบ้าจี้ตตามพี่ๆกวินอาจจะชอบมากกว่านะ ฮ่าๆๆๆ แซวเล่นๆ
หนึ่งคืนที่ไปค้างจะเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ คึคึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 11-01-2015 20:22:40

คุณพระ ลุ้นให้ได้กันเหนื่อยกว่าวิ่งรอบสนามหลวงอีก  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Moomus ที่ 11-01-2015 21:10:44

 :o8:  โอ้ยๆแทบจะรอไม่ไหว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 11-01-2015 21:46:39

ตอนที่แล้วก็โดนไทป์ขัดจังหวะ
ครั้งนี้อย่าให้พลาดนะกวิน
ลูกแมวมาหาถึงถ้ำเสือแล้ว..
 :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 11-01-2015 22:42:07

ได้กลิ่นว่าจะยังไม่ได้กันในคืนวันเสาร์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 11-01-2015 22:53:52

ของขวัญกวิน ก็แค่จับมือกวินแล้วบอกว่า  วันนี้ผมตามใจคุณทุกอย่างครับ  เท่านั้นก็พอแล้ว ที่เหลือก็ให้เจ้าของวันเกิดเขาตัดการเองว่าเขาอยากได้อะไร :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 11-01-2015 23:29:40

ความคิดพี่แปงพี่ขาว เข้าท่านะ เอย ทำสิ><กวินต้องชอบ เอ๊ะ ไม่สิต้องรักต้องหลงเอยมากกว่าเดิมแน่ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 12-01-2015 09:59:43

 :m7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 12-01-2015 10:28:10

เข้ามารอครับวันนี้มาช้าอีกแล้ววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 12-01-2015 10:35:20

 :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-01-2015 10:38:53

 :ling1: เที่ยงหรือบ่ายวันนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 12-01-2015 10:43:59

มารอ แต่ก็ให้กำลังใจคนเขียนนะ สู้สู้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 12-01-2015 10:44:31

 :impress2: :impress2: รอตอนเอยมอบตัวเอง  เอ้ย!!!!! ให้ของขวัญให้กวิน

เป็นนิยายที่ชอบมาก......ก.ไก่ ล้านตัว อบอวลไปด้วยความรัก o22

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 12-01-2015 10:57:12

เมื่อไหร่จะมาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 12-01-2015 10:58:45

ขออภัยนะคะ วันนี้คงจะอัพได้ช้า เพราะที่นี่ไฟดับตั้งแต่หกโมงเช้าแล้ว จนตอนนี้ไฟยังไม่มาเลยค่ะ wi-fi ก็ใช้ไม่ได้ ถ้าไฟมาเมื่อไหร่ เราจะอัพให้ทันทีเลยค่ะ ขออภัยด้วยนะคะ :mew2:

ป.ล พิมพ์ในมือถือค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 12-01-2015 11:00:32

เข้าใจค่ะ รอนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 12-01-2015 11:12:27

Let countdown

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 12-01-2015 11:14:49

คนเขียนอยู่ไหนจะไปซ่อมไฟให้!!!55555  รออยู่น้าาา เป็นกำลังใจให้ค่ะ จุ๊บๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 12-01-2015 11:24:15

ไม่เป็นไรค่ะรอ นะคะ คนเขียนไม่ต้องเครียดเลย ไม่ต้องกังวลด้วย เขียนวันละตอนนี่เรานับถือมากเลยนะอัพได้อัพไม่ได้ไมีเป็นไร เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 12-01-2015 12:26:22

จะรอนะคะ :mew6:
มันเป็นเหตุสุดวิสัยเนอะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 12-01-2015 12:30:07

 o13

รอๆๆๆๆๆ คับ 

อยากรู้อ่ะ ตอนกวินได้ของขวัญจากเอยจะทำยังไง     :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-01-2015 12:53:42

ลุ้นจริง เอยจะเสียตัวรึป่าว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 12-01-2015 13:03:09

น่ารักมาก  อยากฟัดเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 12-01-2015 13:34:28

โอมเพี้ยงงงงงขอให้ไฟมาเร็วๆค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 12-01-2015 14:00:00

 :hao7: :hao7: อร๊ายยย ย ยย  ไปแนะนำตัวแล้วววว ไปค้างด้วย วันเกิดอีกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 12-01-2015 14:57:52

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 12-01-2015 15:08:13

ขออภัยจริงๆนะคะ มาอัพได้ช้ามากจริงๆ (ขอบ่นหน่อยค่ะ) ไฟเล่นดับตั้งแต่หกโมงเช้าจนถึงบ่ายโมง พอเพิ่งจะเปิดโน้ตบุ้ก เชื่อม Wi-fi ได้ ทำงานที่ค้างๆ แล้วก็มาตรวจคำผิดก่อนจะอัพ มันก็ดับอีกรอบค่ะ  :katai1: โมโหมาก โทรไปเหวี่ยงการไฟฟ้าหลายรอบมาก ลูกค้าฝรั่งก็บ่นกันจมเลยค่ะ เสียหายสุดๆ นี่ลูกค้าขู่ด้วยว่าถ้าดับอีกจะ check out พระเจ้า  :ling2: รู้สึกว่าวันนี้เราคลั่งมาก นิยายไม่ได้อัพ อากาศก็ร้อน ลูกค้าก็บ่น แย่มากค่ะ (บ่นเสร็จแล้ว) ขอบคุณนะคะที่เข้าใจและรอกัน ถ้ามีคำผิดหรือพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้ค่ะ  :pig4:





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 38

บ้านเศวตเจริญ...



 “ถึงแล้ว...” เอยได้ยินเสียงกระซิบแว่วๆข้างหู เอยผงกหัวอย่างงัวเงีย พบว่าบรรยากาศข้างนอกเริ่มโพล้เพล้แล้ว

“กี่โมงแล้วครับ” เอยถาม

“หกโมงกว่าแล้ว ลงไปกันเถอะ” กวินบอก ก่อนที่จะลงออกไปจากรถ เอยก็ลงจากรถเช่นกัน พอมองออกไปก็ตกตะลึงในความใหญ่โตของบ้านกวิน



          บ้านสูงตระหง่านสีขาว มีลานน้ำพุอยู่ตรงกลาง สนามหญ้าสีเขียวกว้างขวางอีกทั้งต้นไม้น้อยใหญ่ ตอนนี้เริ่มจะมืดแล้ว ทั้งบ้านจึงเปิดไฟสีส้มนวลสว่างไปทั้งหลัง ช่างดูงดงามเหมือนในบ้านของพวกคุณหญิงคุณชายในละครทีวีเสียจริง

“เข้าไปกันเถอะ” กวินว่า

“ครับ” เอยเดินตามกวิน เห็นเด็กรับใช้พากันเดินออกมายกมือไหว้กวินกันเป็นแถบๆ

“เอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องฉัน” กวินว่า เด็กรับใช้หันมายกมือไหว้เอย เอยรีบรับไหว้ทันที ก่อนที่เด็กรับใช้จะรับกระเป๋าเป้ที่เอยสะพายแล้วพาเข้าไปในบ้าน



          กวินถอดรองเท้าก่อนที่จะสวมรองเท้าสำหรับในบ้าน เดินเข้าไป เด็กรับใช้อีกคนก็รีบนำรองเท้าแบบเดียวกับที่กวินสวมมาให้เอย เรียกได้ว่าทุกย่างก้าวมีแต่คนคอยมาช่วยเหลือเลยทีเดียว



          เอยเดินตามกวินเข้าไป พบการตกแต่งที่หรูหราจนเอยอธิบายไม่ถูก มีรูปครอบครัวรูปใหญ่ติดฝาผนัง มีคุณเกริก คุณวิดา กฤศ กวิน และเด็กผู้ชายวัยรุ่นอีกคนที่หน้าตาถอดแบบกวินออกมาเลยทีเดียว คาดว่าคนนี้คือกรินที่กวินเคยบอกไว้

“มากันแล้วหรอน้องเอย กวิน” ชมพูเป็นคนออกมาทักทาย

“สวัสดีครับ” เอยยกมือไหว้

“ทุกคนคะ...กวินกับน้องเอยมาแล้วค่ะ” พี่ชมพูส่งเสียงบอกเข้าไปยังข้างใน ก่อนที่จะจูงมือเอยเดินเข้าไปยังห้องนั่งเล่นที่โอ่อ่า เห็นใครหลายคนนั่งกันอยู่

“มาแล้วเหรอกวิน ลูกเอย” คุณวิดาพูด เอยยกมือไหว้คุณวิดาคุณเกริกและกฤศ

“กริน...” คุณวิดากระแอมกระไอบอกเด็กผู้ชายวัยรุ่นที่หน้าตาเหมือนกวินไม่มีผิด ตัวสูง หน้าตาหล่อเหลา สายตานั้นจ้องมองมาที่เอยอย่างไม่กระพริบ

“สวัสดีครับพี่เอย” กรินยกมือไหว้เอย พร้อมรอยยิ้มกว้าง ดูท่าจะเป็นคนยิ้มง่ายกว่ากวินเยอะ

“สะ...สวัสดีครับ” เอยรับไหว้ของกริน กรินยังคงจ้องหน้าเอยอยู่แบบนั้นพร้อมรอยยิ้ม

“หน้าตาน่าแกล้งจัง” กรินพูดขึ้นมา กวินจ้องเขม็งไปทางน้องชายทันที

“เงียบไปเลย” กวินพูดน้ำเสียงเย็นๆ กรินถึงกับหัวเราะออกมา

“ขี้ห่วงว่ะพี่กวิน” กรินพูด ก่อนที่จะลุกขึ้นไปดึงมือเอยมา

“มานั่งตรงนี้ครับพี่เอย” กรินดูจะเป็นคนขี้เล่น แม้หน้าตาจะเหมือนกวินย่อส่วน แต่นิสัยช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง



          กวินมองกรินอย่างไม่ชอบใจ ก่อนที่จะดึงเอยมาให้นั่งข้างๆแทน กรินหัวเราะเบาๆที่เห็นท่าทางของพี่ชาย คุณวิดาที่มองอยู่ก็ยิ้มออกมาก่อนที่จะหันไปปรามกริน

“กริน...แหย่พี่เขา เดี๋ยวก็ได้เรื่องหรอก” คุณวิดาว่า คุณเกริกนั่งหน้าตานิ่งๆเช่นนั้น ก่อนจะพูดมา

“ทานอะไรกันมารึยัง?” คุณเกริกถาม

“ยังครับ” กวินเป็นคนตอบ

“ถ้าอย่างนั้นไปทานข้าวกันเถอะค่ะ” ชมพูว่า ทุกคนลุกขึ้นเดินไปยังประตูหน้าบ้าน 

“ทำไมไม่ไปที่ห้องทานข้าว?” กวินถามขึ้นมา

“วันนี้กินข้าวนอกบ้าน แกกับน้องเอยรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวให้เจ้ากรินมาเรียก” กฤศเป็นคนบอกเช่นนั้น ก่อนที่จะเดินออกไปข้างนอกสมทบกับคนอื่นๆ ตอนนี้จึงเหลือแค่เอยและกวินที่นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น

“จะเล่นอะไรกันอีก?” กวินพูดขึ้นมาเบาๆ

“ทำไมคิดแบบนั้นครับ?” เอยถามขึ้น

“บ้านนี้ประหลาดกันทุกคน” กวินพูดแค่นั้น

“ว่าพ่อกับแม่แบบนั้นไม่ดีนะครับ” เอยทักท้วง

“เดี๋ยวคุยไปเรื่อยๆแล้วเธอจะรู้” กวินบอก นั่งได้ครู่เดียว กรินก็เดินเข้ามายังห้องนั่งเล่น

“ไปทานข้าวพี่กวิน พี่เอย” กรินบอก ไม่วายแอบดึงมือเอยให้เดินตามมา ไม่รอช้ากวินรีบผลักหัวกรินทันที

“ลามปาม” กวินพูดแค่นั้น กรินหัวเราะ ก่อนที่จะเดินนำไปยังข้างนอก



          เมื่อเดินมาถึงสนามหญ้าข้างบ้าน มีสระน้ำที่ไม่ใหญ่มากนัก พบว่ามีลูกโป่งตกแต่งพร้อมป้ายเขียนหราตรงกลางว่า Happy Birthday KAWIN   

“แฮปปี้เบิร์ธเดย์จ้ากวิน/สุขสันต์วันเกิดกวิน” 



          ทุกคนร้องเฮขึ้นมา พลางฉีดสเปรย์สายรุ้ง และพลุกระดาษ ใส่กวินที่เดินเข้าไปพอดี เอยรีบหลบให้ห่างจากกวิน เพราะตอนนี้มีแต่กระดาษสีสวยๆที่ออกมาจากพลุกระดาษและเส้นสายรุ้งจากสเปรย์พุ่งใส่กวินเต็มไปหมด กรินดูจะตั้งใจดึงพลุกระดาษใส่ศีรษะกวินอย่างจัง ทำไปหัวเราะไป ดูก็พอรู้ว่าตั้งใจแกล้งกวิน และยังมีฝาแฝดกริฟกับกริมที่กฤศและชมพูอุ้มอยู่ด้วย ทั้งสองส่งเสียงร้องอ้อแอ้เสียงดังอย่างอารมณ์ดี

“สุขสันต์วันเกิดเจ้ากวิน” คุณเกริกพูดแค่นั้น กวินทำหน้านิ่งๆ ก่อนที่จะปัดเหล่ากระดาษและของเหล่านั้นออกจากร่างกาย

“ดูไม่จืดเลยพี่”กรินหัวเราะเสียงดัง กวินจ้องเขม็งไปทางกริน เอยรู้สึกว่ากวินทำหน้านิ่งๆเหมือนไม่พอใจก็จริง แต่ลึกๆคงจะดีใจเพราะที่บ้านฉลองวันเกิดให้ เอยเดินเข้าไปหากวิน ก่อนที่จะช่วยปัดเศษกระดาษและดึงสายรุ้งออกจนหมด

“ขอบใจ” กวินหันมาบอกเอย

“ดูแลกันดีจริงๆนะ” คุณวิดาพูดพลางยิ้มก่อนที่จะยื่นของขวัญให้เป็นกล่องเล็กๆให้

“ของขวัญจากพ่อและแม่ เปิดดูสิ” คุณวิดาพูด กวินเปิดกล่องออกมาก็พบว่าเป็นกุญแจรถยี่ห้อม้าดำ กวินมองพ่อแม่ด้วยใบหน้านิ่งๆ ก่อนจะยื่นกลับ

“ผมไม่รับ ที่มีอยู่ก็ยังใช้ได้” กวินบอก

“รับไปเถอะ คันนี้พ่อแกไปเลือกด้วยตัวเองเลยนะ” คุณวิดาว่า กวินจึงจำยอมให้รับมันอย่างเลี่ยงไม่ได้

“ขอบคุณครับ” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่กฤศและชมพูที่อุ้มฝาแฝดมาก็พากันมายื่นกล่องที่ห่อมาอย่างสวยงามให้กวินด้วย

“สุขสันต์วันเกิดนะกวิน ขอให้มีความสุขมากๆ สมหวังทุกประการแล้วนี่นา” กฤศว่า ก่อนจะหันมายิ้มให้เอยที่ยืนงงๆอยู่

“ขอบคุณครับ” กวินบอก

“ส่วนของผมไม่มี” กรินว่าพลางหัวเราะ ก่อนที่กฤศจะทุบเข้าที่หัวไปหนึ่งทีเข้าให้

“ล้อเล่นๆ ผมก็มี..นี่ไง” กรินยื่นสีเหลี่ยมผืนผ้าใหญ่ๆที่ห่อกระดาษสีน้ำตาลให้

“ขอบใจ” กวินพูดแค่นั้น เอยพลางจับกระเป๋าสะพายของตนเองไว้แน่น ตอนแรกว่าจะให้กวินตอนนี้เลย แต่คิดไปคิดมา ค่อยให้ตอนอยู่กันสองคนดีกว่า เพราะของขวัญของเอยเทียบไม่ได้กับของขวัญของคนอื่นๆ

“มาๆ มากินกัน มีของให้กินเยอะแยะเลยนะ เอยมาสิลูก”



          คุณวิดาเดินมาจูงมือเอยให้ไปนั่งกับเธอ คนอื่นๆจึงพากันไปตักอาหารที่จัดใส่ถาดราวกับงานเลี้ยงในโรงแรม ส่วนกวินถูกกรินและกฤศลากไปนั่งตรงโต๊ะที่มีค็อกเทลและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อื่นๆวางอยู่ โดยที่ตรงนั้นมี่คุณเกริกนั่งอยู่ด้วย 

“เอย...รู้รึเปล่าว่าวันนี้วันเกิดกวิน” คุณวิดาถาม

“เอ่อ...ทราบครับ ผมเตรียมของขวัญมาแล้ว” เอยตอบ

“เดี๋ยวค่อยให้เขาตอนอยู่กันสองคนนะ ตากวินคงจะดีใจจนต้องยิ้มออกมาแน่ๆ” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะเหลือบมองกวินที่จ้องมาทางเอยและคุณวิดา

“ดูสิๆ กับแม่ยังหวง” คุณวิดาว่า เอยได้แต่ยิ้มแหยๆ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี

“เอย แม่ถามหน่อยสิ....” คุณวิดาพูดขึ้น

“ครับ?”

“เอยดีใจไหมที่ได้คบกับกวิน?” คำถามของคุณวิดาทำเอาเอยหน้าแดงขึ้นมาน้อยๆ แปลว่าทางบ้านของกวินทราบแล้วจริงๆว่าเอยกับกวินคบกัน

“เอ่อ...ผม...ครับ ดีใจมากครับ” เอยตอบก่อนที่จะก้มหน้า

“แม่จะบอกว่า เอยดีใจเท่าไหร่ก็ไม่มากเท่ากวินหรอก” คุณวิดาว่า

“ดีใจมากกว่าผม อย่างนั้นเหรอครับ?” เอยถามอย่างสงสัย

“ใช่ รู้ไหม..ตอนกวินมาบอกแม่ว่าชอบเอย แม่ยังตกใจเลย” คุณวิดาว่า

“คุณกวิน...บอกกับคุณวิดาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ?” เอยตัดสินใจถามออกไป คุณวิดามองไปทางกวินที่ตอนนี้กฤศและกรินบังคับให้ดื่มเหล้าอยู่

“รู้แล้วเหยียบไว้เลยนะ นี่ถ้ากวินรู้ว่าแม่บอก ต้องโกรธแม่ไปหลายวันแน่เลย” คุณวิดาว่า

“ผมจะเหยียบไว้ครับ” เอยให้คำสัญญา

“ก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัยที่อังกฤษตอนปีสาม ใกล้จะเรียนจบอยู่แล้ว จู่ๆกวินก็บินกลับมาแบบไม่บอกล่วงหน้า พอมาถึงก็พูดซะยืดยาวชนิดไม่เคยเป็นมาก่อน” คุณวิดาว่า ก่องที่จะมองไปที่กวินอย่างระแวงๆ

“พูดว่าอะไรบ้างครับ?” เอยถามต่อ

“ตอนนั้นแม่จำได้ว่ามีการตกลงเรื่องจะให้เป็นคู่หมั้นกับหนูมินตรา แต่กวินไม่ยอมและบอกว่าเขาชอบผู้ชายคนหนึ่งชื่อพีระนัม และจริงจังมาก มาขออนุญาตพ่อกับแม่ถึงที่เมืองไทยเลย” คุณวิดาว่า เอยเบิกตากว้างเมื่อได้ยินสิ่งที่คุณวิดาบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ” เอยแทบจะวิญญาณหลุดออกจากร่างเมื่อได้เรื่องนี้

“ใช่จ้ะ แม่ก็แปลกใจนะ ทั้งๆที่กวินอยู่อังกฤษแท้ๆ แต่ทำไมถึงมาชอบคนที่อยู่เมืองไทยได้ ไปเจอกันตอนไหนอะไรยังไงแม่ก็แปลกใจ แม่เลยจ้างนักสืบตามหาเอย” คุณวิดายิ้มกว้างก่อนจะเล่าต่อ

“ตามสืบผมเหรอครับ” เอยถามขึ้น ตกใจเล็กน้อยที่โดนตามสืบโดยคุณวิดา

“แม่ก็ได้รู้ว่าเอยกับกวินเคยเรียนห้องเดียวกัน แต่กวินก็ไม่ได้บอกแม่หรอกว่าชอบเอยตั้งแต่เมื่อไหร่และทำไม รู้แค่ว่ากวินจริงจังมากจนแม่ต้องตามหาว่าใครคือพีระนัมคนนั้น ที่ทำให้ตากวินหลงได้ถึงขนาดนั้น” คุณวิดาว่า

“ขอโทษนะครับ....ผม...เป็นแค่คนธรรมดา” เอยก้มหน้าลงก่อนที่จะพูดออกมา

“ไม่หรอกเอย แม่เห็นหนูช่วยแม่ขายของ ทั้งทำงานทั้งเรียนไปด้วย แค่นั้นแม่ก็รู้แล้วว่าลูกเหมาะสมกับกวิน” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะลูบไหล่เอยเบาๆ

“ขอบคุณที่ทำให้กวินยอมเปลี่ยนตัวเอง ยอมจริงจังเพื่อจะประสบความสำเร็จให้ได้ เพื่อที่จะได้รักกับหนู กวินทุ่มเทมากรู้ไหมเอย” คุณวิดาพูด

“ผม...ผมไม่เคยรู้ครับ คุณกวินไม่เคยบอกผมเลย” เอยบอก

“ถ้าบอกสิแปลก รายนั้นนะปากแข็ง จะพูดจะอะไรกว่าจะง้างปากได้” คุณวิดาว่า

“ผม..ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ” เอยบอก ก่อนที่จะมองตาคุณวิดา

“ฝากกวินด้วยนะเอย ถึงจะปากแข็ง หน้านิ่ง ตีขรึมแบบนั้น แต่จริงๆเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมาก เลยกลายเป็นคนขี้หึงขี้หวงไป แต่เอยก็อยู่ๆข้าง อย่าทิ้งเขาไปไหนนะ” คุณวิดาพูดราวกับจะฝากฝังเอย

“ครับ” เอยพยักหน้า พร้อมยิ้มกว้างออกมา

“อย่าลืมที่สัญญากับแม่นะ เหยียบไว้เลยเรื่องนั้น” คุณวิดาย้ำ เอยพยักหน้ารับ

“ทำอะไรกันอยู่คะคุณแม่?” ชมพูโผล่มาพอดี

“เปล่าจ้ะ แล้วเจ้าตัวแสบไปไหน?” คุณวิดาถาม

“อยู่ตรงนู้นค่ะ” ชมพูชี้ไป

“น้องเอย ไปเล่นกับลูกลิงไหม?” ชมพูถาม

“ครับ” เอยว่า รู้สึกอยากลองอุ้มฝาแฝดกริฟกับกริมดู

“ไปเถอะจ้ะ เดี๋ยวแม่ไปดูพวกผู้ชายว่าตรงนั้นทำอะไรกัน” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะลุกไปยังโต๊ะที่กวิน กฤศ กริน และคุณเกริกนั่งกันอยู่

“กริฟกริม มาหาน้าเอยเร็ว” มีเด็กรับใช้สองคนกำลังอุ้มฝาแฝดอยู่ เอยค่อยๆนั่งลงบนเสื่อที่ๆฝาแฝดนั่งเล่นอยู่

“สวัสดีครับ” เอยทักทาย กริฟคนพี่รีบพุ่งไปหาเอยทันที ก่อนที่จะพยายามดึงแว่นของเอยออก

“นั่นไงๆ มือไวจริงๆ” ชมพูบ่น กริมคนน้องไม่รอช้า รีบเตาะแตะไปหาเอยด้วยอีกคน ก่อนที่จะพยายามดึงเสื้อของเอย เรียกได้ว่ามะรุมมะตุ้มเอยพร้อมกันเลยทีเดียว

“พอแล้วๆ” ชมพูพยายามดึงกริมออกก่อน ก่อนที่ดึงกริฟตามออกมาติดๆ และกริฟก็พาแว่นของเอยติดมือไปด้วย

“ซนจริงๆเลย”ชมพูบ่นกะปอดกะแปด

“ไม่เป็นไรครับ” เอยที่พอจะมองเห็นในระยะใกล้ๆ มองดูเด็กน้อยทั้งสองที่พยายามจะแย่งแว่นของเอยกันอยู่

“น้องเอย...เวลาถอดแว่นนี่น่ารักกว่าเดิมอีกนะ” ชมพูว่า ก่อนที่จะพิจารณามองใบหน้าของเอย เด็กรับใช้ที่นั่งอยู่กันสองคนก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของชมพู

“ไม่หรอกครับ” เอยพูดพลางยิ้มๆ

“นั่นสิ ว่าทำไมกวินหวงจัง” ชมพูพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ

“ทำอะไรกัน?” เสียงของกวินดึงขึ้น ก่อนที่จะนั่งคุกเข่าข้างเดียวและดึงแว่นออกมาจากมือของกริฟ กริฟร้องอ้อแอ้ราวกับขัดใจพอๆกับที่กริมเองก็ไม่ยอมเช่นกัน

“ใส่ซะ” กวินพูด ก่อนที่จะสวมแว่นให้เอย

“ให้เด็กๆเล่นก่อนก็ได้ครับ” เอยที่สวมแว่นแล้วหันไปบอกกวิน

“เดี๋ยวก็หักกันพอดี” กวินพูด ก่อนที่จะจิ้มหน้าผากฝาแฝดไปมา ชมพูที่เห็นแบบนั้นจึงรีบปลีกตัวและสะกิดเด็กรับใช้ให้ออกมาด้วย คงเหลือเพียงแต่กวิน เอย และฝาแฝดจอมป่วน

“น่ารักนะครับ”



          เอยว่าก่อนที่จะอุ้มกริฟขึ้นมานั่งตัก กริมไม่ยอมจะคลานขึ้นไปบนตักของเอยด้วย เอยจึงใช้อีกมือคว้าตัวกริมมานั่งบนตักด้วย ก่อนที่กริฟจะพยายามดันตัวเองขึ้นไปยุ่งบนใบหน้าของเอยอีกครั้ง คราวนี้เอาหน้าไปซุกหน้าของเอย กวินจ้องมองก่อนที่จะดึงตัวกริฟออกมาจากเอย

“เจ้าชู้ตั้งแต่เด็ก” กวินพึมพำก่อนที่จะอุ้มกริฟและจับเหวี่ยง

“ระวังนะครับ”



          เอยเตือนพลางหัวเราะ ก่อนที่จะหันมาเล่นกับกริมต่อ ชมพูที่เดินปลีกตัวไปนั่น เดินไปหาทุกคนที่นั่งกันอยู่ พลางบอกทุกคนให้มองไปทางกวินและเอย ทุกคนยิ้มออกมากับภาพนั้น ภาพที่เอยและกวินนั่งเล่นกับฝาแฝดอย่างสนุกสนาน แม้ใบหน้าของกวินจะนิ่ง แต่แววตาก็เต็มไปด้วยความสุขอย่างเห็นได้ชัด กรินที่มองด้วยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับถ่ายรูปไว้สองสามรูป

“ไปเตรียมเค้กกันเถอะ” คุณวิดาบอกกับชมพู ทั้งสองจึงเดินเข้าไปข้างใน และออกมาพร้อมกับเค้กที่ปักเทียนส่องสว่าง

“กวิน....”



          คุณวิดาเรียก ก่อนที่ทั้งหมดจะเริ่มร้องเพลงวันเกิดกัน กวินมองเค้กก่อนและมองทุกๆคนที่กำลังร้องเพลงกันเสียงดังยกเว้นคุณเกริกที่แค่ยืนปรบมือเป็นจังหวะเท่านั้น

“Happy birthday to you....” สิ้นเสียงเพลง กวินก็หันมายกยิ้มมุมปากให้เอย ก่อนที่จะเป่าเทียน

“มีความสุขมากๆนะเจ้าลูกชาย” คุณวิดาว่า ก่อนที่เด็กรับใช้จะมารับเค้กและนำไปตัดแบ่งให้ทุกคนกัน



          ทุกคนทานเค้กกันอย่างมีความสุข เอยรู้สึกว่าครอบครัวของกวิน เป็นครอบครัวที่ดีและรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้เข้ามาสัมผัส ใครว่าคนรวยจะไม่มีเวลาให้ลูก แต่สำหรับเอย คิดว่าครอบครัวของกวินต่างไปจากคำพูดที่เคยได้ยิน เอยมองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้ม

“คุณแม่คะ เจ้าแฝดง่วงกันแล้ว หนูขอพาไปนอนก่อนนะคะ” ชมพูบอก ก่อนที่กฤศจะอุ้มกริฟขึ้นมา ส่วนชมพูอุ้มกริมกลับไปยังห้อง

“ถ้าอย่างนั้นแยกย้ายกันดีกว่า นี่ก็จะสี่ทุ่มแล้ว” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินกลับเข้าไปในบ้านกับคุณเกริก เด็กรับใช้หันมาเก็บของกันแล้ว

“ผมไปละนะพี่เอย” กรินโบกมือบอกเอย ก่อนที่จะตามกลับเข้าไปในบ้านอีกคน

“เราก็ไปกันเถอะ” กวินบอกแค่นั้น ก่อนที่จะจูงมือเอยขึ้นบันไดวนไปยังชั้นสอง



          กวินจูงมือเอยเข้าไปยังห้องนอนที่อยู่สุดท้าย เปิดประตูบานใหญ่เข้าไปก็พบว่าเป็นห้องนอนที่กว้างมาก และตกแต่งได้หรูหราสมกับเป็นห้องของบ้านเศวตเจริญ



          เมื่อกวินปิดประตูลง ก็คลายเนคไท พร้อมปลดกระดุมเสื้อที่ข้อมือออก เอยเม้มริมฝีปากอย่างเรียกความกล้าก่อนที่จะล้วงเข้าไปกระเป๋าสะพายหยิบถุงใบนั้นขึ้นมา และดึงเอากล่องของขวัญที่อยู่ข้างใน

“เอ่อ....สุขสันต์วันเกิดครับ” เอยยื่นให้กวิน กวินมองใบหน้าของเอยด้วยสายตานิ่งๆ ก่อนที่จะรับกล่องนั้นมา พร้อมแกะมันออกทันที

“เนคไทเหรอ?” กวินแกะออกมาก็พบเนคไทพร้อมที่เข็มหนีบสีเงิน
 
“ผม...ไม่รู้จะหาของขวัญอะไรให้ดี เลยหามาได้เท่านี้ครับ” เอยบอก

“เธอรู้เหรอว่าวันนี้วันเกิดฉัน” กวินมองเนคไทพลางถามเอย

“ขอโทษนะครับ...ผมเปิดดูในกระเป๋าสตางค์ตอนที่คุณผ่าตัดเอากระสุนออก” เอยบอก

“ขอบใจมาก เป็นของขวัญที่ดีที่สุดเลย” กวินพูดเบาๆ ก่อนที่จะวางเนคไทเส้นนั้นลงบนเตียง แล้วนั่งลงพร้อมๆกับดึงเอยให้มานั่งบนตัก

“เป็นวันเกิดปีแรกที่มีเธอ” กวินพูดก่อนที่จะกอดเอยเสียแน่น

“และจะมีปีต่อๆไปครับ” เอยพูดด้วยใบหน้าแดงๆ

“แล้วนี่มีแค่ชิ้นเดียวเองเหรอ?” กวินถาม

“ครับ มีแค่ชิ้นเดียว” เอยพยักหน้า

“ยังมีอีกชิ้น” กวินว่า ก่อนที่จะลูบแขนเอยเบาๆ

“ไม่มีแล้วนะครับ” เอยว่า

“ตัวเธอไง.....”


++++++++++++++++++++++++++++++++++
   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 12-01-2015 15:16:37

กวินนนจะทำอะไรน้องเอยคะ
อย่านะคะ  อย่าเพิ่งงงงง
พี่ขอไปเตรียมกล้องมาส่องแปบ 55 55 5  5
ตอนแรกก็แปลกใจคิดว่าคนเขียนจะไม่มาซะแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: mostz ที่ 12-01-2015 15:20:56

เห้ยยยยยยยย คัางอ่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 12-01-2015 15:22:11

ขอระเบิดตัวตายก่อน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 12-01-2015 15:23:18

ึครอบครัวเศวตเจริญน่ารักมากกกกกกก ดีกับเอยจริงได้รู้ความลับของกวินอีกอย่างแล้วว :o8:

เอยคะมอบของขวัญให้กวินเดี๋ยวนี้ :-[ :-[ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 12-01-2015 15:24:04

ตัดจบแบบนี้ค้างอย่างแรงค่ะ
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจอ ขอที่นั่งพิเศษเกาะขอบเตียงค่ะ
ตอนหน้าจะมี NC มั้ยคะ รอลุ้นๆๆๆ


เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: pim14 ที่ 12-01-2015 15:25:48

อร๊ายยย ประโยคสุดท้ายพาฟิน อยากให้ถึงตอนพรุ่งนี้เร็วๆจัง กวินจัดเต็มเลยเถอะ แม่ยกชูป้ายไฟรอนานแล้วค่ะ แสดงความรักกันคืนวันเกิดพระเอก ฟินนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: jaokhwan ที่ 12-01-2015 15:27:48

"ตัวเธอไง........"    :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: ชวนจินตนาการไปไกล



คนเขียนจิ้ม  :z13:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 12-01-2015 15:28:10

เอยไม่รอดแน่ๆงานนี้  :hao6: อยากให้ถึงพรุ่งรี้ไวๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 12-01-2015 15:30:48

โอ๊ยยยอะไร อะไร๊
กวินนี่โลภมากจริงๆนะ น้องเอยให้ไปชิ้นนึงแล้วยังจะอยากได้อีก
ว้ายยย แต่ก็อยากรู้ตอนหน้าว่าน้องเอยจะให้ของขวัญขิ้นที่สองหรือเปล่า อิอิ


ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 12-01-2015 15:34:06

 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 12-01-2015 15:34:36

 :L2: :HBD2:

สุขสันต์วันเกิดนะกวิน อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 12-01-2015 15:36:42

กรีสสสสสสสสสสสสส   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: arnis ที่ 12-01-2015 15:37:10

 

“คุณแม่คะ เจ้าแฝดง่วงกันแล้ว หนูขอพาไปนอนก่อนนะคะ” ชมพูบอก ก่อนที่กฤศจะอุ้มกริมขึ้นมา ส่วนชมพูอุ้มกริมกลับไปยังห้อง

ชื่อเจ้าแฝด ผิดไปคนนึงค่ะ มีกริมสองคน

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 12-01-2015 15:45:27

จัดไปค่ะ เอย ชิ้นที่สอง :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 12-01-2015 15:50:22

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 12-01-2015 15:55:16

อีกชิ้นไม่ให้  :z2:  กวินอย่าโลภมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 12-01-2015 15:57:45

นี่ขนาดให้เนคไทนะ ถ้าเอาตัวเองผูกโบจะยิ้มขว้างขนาดไหน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Lovelyjess ที่ 12-01-2015 16:05:17

ค้างงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 12-01-2015 16:12:04

ไม่ได้ลอคอินซะนานเลย เข้ามาอ่านเรื่องนี้แล้วติดใจจริงๆ ชอบๆ
อ่านเพลิน ดำเนินเรื่องได้ดี เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 12-01-2015 16:13:03

อร๊ายยยยย.   ฟิน ตอนน่ารออ่าน nc นะอิอ.  :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 12-01-2015 16:16:09

 :o8: :o8:  ครอบครัวกวินน่ารักมากๆ

รอๆๆ อยากให้กวินได้ของขวัญอีกชิ้นไวไว :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 12-01-2015 16:16:31

แกะเลยๆๆ
แกะชิ้นที่สองเลย!  :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 12-01-2015 16:17:43

กรี้ดดดดด มาขนาดนี้แล้วเอยยอมกวินเถอะ
คนอ่านลุ้นๆๆๆ
ฟินเองล่วงหน้าแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 12-01-2015 16:23:03

เฮ้ยๆๆๆ กวินนายแน่มาก
ขอของขวัญกันแบบนี้เลย
เอร้ยยย เรานี่ลุ้นฉากแกะของขวัญกันแล้ว :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: tomnub ที่ 12-01-2015 16:24:16

ขอแฟนมาเลี้ยงได้ปะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 12-01-2015 16:24:20

อร๊ายยย ตัวเธอไง >< ประโยคนี้เด็ดมากกก 5555 รอตอนต่อไปอย่างเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เขาจะเป็นของกันและกันแล้ว ฮาาา แค่คิดเลือดก็พุ่งงง 555

ปล. กวินขี้หึงมาก กับ น้องกับนุ้งก็ไม่เว้น ไหนจะหลานแฝดตัวเล็กอีก หึงน่ารักจิง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 12-01-2015 16:26:08

เหมือนจะแอบรักมานานนนน
ขอพาร์ทกวินก็น่าจะดีนะคะ :hao7:
รอตอนต่อไปเน้ออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: nicedog ที่ 12-01-2015 16:31:07

ไอ๋ย๊ะะะ!!

อยากอ่านต่อๆๆๆๆ

ค้างๆๆๆๆๆ

ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ

อ่านแล้วยิ้มมมมม

เขินสุดๆๆๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 12-01-2015 16:32:09

อันนี้กวินขอใช่ไหมของขวัญอีกชิ้น 55+
เอยเตรียมใจมาแล้วใช่ไหม กวินเค้าจริงจังขนาดนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: dariganae ที่ 12-01-2015 16:41:21

กรี้ดดดดดดดดดดด
พรุ่งนี้ที่รอคอยค่าาาาาาาาา......รึเปล่า =,.=

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 12-01-2015 16:46:19

รอไม่ไหวแล้วค่าาาาาา
เอยจ๋าาาาาาาาา
 :o8:  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 12-01-2015 16:50:54

พ่อกวินเอ๊ยยย จะตรงไปม๊ายย!!  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 12-01-2015 16:51:02

แทบระเบิดเลยตอนนี้

วิ้งๆๆๆๆๆๆ

:heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 12-01-2015 16:52:22

ครอบครัวผู้ดีหลายๆครอบครัวน่าจะเอาครอบครัวนี้เป็นตัวอย่างนะ แบบนี้สิถึงจะเรียกว่าผู้ดีจริงๆ 
เข้าใจนะที่ว่าตอนแรกทำไมพ่อกับแม่คิดหาเมียให้กวิน เพราะไม่รู้ว่ากวินมีคนที่รักที่หมายปองอยู่ก่อนแล้ว แต่พอรู้ก็ทำความเข้าใจแล้วยอมรับ ซึ่งดูเหมือนฝ่ายหญิงจะไม่ยอมรับเรื่องนี้สักเท่าไหร่  :mew5:
เขาหวงของเขาจริงไรจริง ขนาดหลานยังไม่ยอมให้อะ :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 12-01-2015 17:06:10

กวินคะ พูดงี้คิดถึงใจคนอ่านมั่ง คือ แบบไม่คิดว่าจะเขิลจนเป็นลมมั่งหรอคะ อร๊ายยยย เขิลตัวแดงเลยมั่งนั่นเอยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 12-01-2015 17:07:26

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 12-01-2015 17:12:41

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
กริ๊บกริ๊วววววว
มาแล้วซินะ :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 12-01-2015 17:18:39

กรี๊ดดดดดดดด กวินเจ้าเล่ห์  :m13: น้องเอยไม่ทันหรอก
ตอนหน้าขอหวาน หวาน น่ะค๊า ..ขอบคุณค่า  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-01-2015 17:26:46

พรุ่งนี้ พรุ่งนี้  :hao7: พรุ่งนี้แกะของขวัญใช่ไหมจ๊๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 12-01-2015 17:34:24

ของขวัญอันเดียวไม่พออออออออออออออ
 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 12-01-2015 17:42:55

ตอนหน้าขอให้กวินแกะของขวัญชิ้นที่สอง เราอยากจะเห็นข้างในด้วยเหมือนกัน :z1: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 12-01-2015 17:44:30

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 12-01-2015 17:45:31

โอ้ยยยยย อยากจะกริ้ดให้โลกแตก น่ารักมากกกกกกกก   :-[ :o8: :impress2:

ชื่อเรื่อง อย่าบอกใครว่าฉันรักเธอ นี้เป็นกวินชิมิ ตอนแรกนึกว่าน้องเอยซะอีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 12-01-2015 17:51:16

 :z1: ตอนต่อไปที่รอคอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 12-01-2015 17:51:59

แกะของขวัญเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 12-01-2015 17:55:33

กรีดร้องแปปนึง อะไรยังไงๆ ค้างอย่างแรงงงง  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 12-01-2015 17:56:11

แอบส่องหน้าต่างห้องกวินเลยค่ะ
คนเขียนสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 12-01-2015 17:57:05

คนเขียนคะ เรารอซับเลือดเต็มที่เลยค่ะ ตอนหน้านะคะ อิอิ :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 12-01-2015 18:09:10

อยากได้ตัว ก็คายความลับออกมาก่อนซะดีๆ
กวินน่าร๊ากกกก เอยน่าแกล้ง
ปลื้มน้องกริน อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 12-01-2015 18:11:28

กวินโลภอ่ะ อยากได้ของขวัญจากเอยอีกชิ้น
แต่ก่อนจะกินของขวัญชิ้นนี้ กรุณาปิดมือถือ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 12-01-2015 18:24:09

เอยกวินน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Patty_Cat ที่ 12-01-2015 18:28:45

รอเมื่อไหร่จะพุ่งนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 12-01-2015 18:33:34

อุ้ย กวินหื่นขึ้นแล้ว 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 12-01-2015 18:36:06

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 12-01-2015 18:40:58

บ้านกวินเขารักกันดี อบอุ่นด้วย
ได้ของชิ้นแรกแล้วยังทวงของขวัญชิ้นสำคัญอีก
เอยจะให้ไหมนะ  รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 12-01-2015 18:54:27

ได้ชิ้เล็กไปแล้วจะเอาชิ้นใหญ่อีกเหรอกวิน
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 12-01-2015 19:00:06

เขินเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 12-01-2015 19:06:36

กวิน ถ้าเอยบอกไม่ให้ล่ะ ฮิฮิ  :eiei1: :eiei1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 12-01-2015 19:08:54

โอ้ยยย

ตาย ตาย ตาย

รอของขวัญวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้วววว

 :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 12-01-2015 19:21:44

ย้าาาาาาาาห์

ตอนหน้า......

ไปเตรียมทิชชู่แปบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Moomus ที่ 12-01-2015 19:25:47

อ๊าคคคค. ปู เสื่อ รอ เผือก  :pighaun:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 12-01-2015 19:33:34

โอ้โห พ่อพระเอกเรา ไวจริงๆ :m20:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 12-01-2015 19:38:42

อ้าย กวินคะ หวานมดขึ้น  :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 12-01-2015 19:44:44

นั่นไงๆ เห็นไหมน้องเอย ซื้อโบว์เส้นเดียวก็สิ้นเรื่องลูก 5555
ชอบคำนี้ วันเกิดปีแรกที่มีเธอ ~~~ ฮิ้ว
พ่อคนปากแข็ง แอบรักเขานานแล้ว จองก็ไม่จองไว้ เกิดเรียนเสร็จกลับมาเขามีแฟนจะทำไงฮึกวิน
น้องเอยน่ารักเหมือนเดิม ครอบครัวกวินน่ารักม้ากกกก อยอุ่นมาก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 12-01-2015 19:48:47

 :katai4: :ling1:ทำไมตัดหยั่งงี้ :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 12-01-2015 20:04:47

"ตัวเธอไง"
...
อ๊ากกกกกกกกกกกกก  :hao7: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 12-01-2015 20:08:50

จัดการเลยกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 12-01-2015 20:16:43

อิชั้น ฟินไปไกลแล้วคร่าาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 12-01-2015 20:25:23

ตัดจบได้หื่นดีนะ ตอนหน้าอยากเห็นกวินแกะของขวัญชิ้นที่สองอ่ะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 12-01-2015 20:34:15

กวินเอ๊ยยย รอมาหลายตอนแล้ว
จัดไปอย่าให้เสีย
รออ่าน NC อยู่นะคนเขียน
อย่าหักหาญน้ำใจกันเลย รอ NC มาหลายตอนแล้ว
ปล.ไม่แสดงออกเลยว่า 'หื่น' 555555+
 :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 12-01-2015 20:48:07

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 12-01-2015 20:55:08

อะไรๆ จะจับน้องเอยกินซะแล้ว 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 12-01-2015 20:57:11

บ๊ะๆๆ   :hao6:  ฟ้าเหลืองเลยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 12-01-2015 21:57:06

ตบเข่าฉาด บ๊ะ!! นั่นไงล่ะ นั่นไงเล่า ว่าแล้วๆๆ กวินน่ะเหรอจะพอใจอยู่ที่เนคไทด์
โถๆๆๆ พ่อคุณคงขัดใจตั้งแต่คราวนั้น คราวที่ไทป์โทรมาช่วยชีวิตเอย 55555
บางทีเราก็นึกนะว่าถ้าคืนนี้จะมีคนมาขัดจังหวะอีกครั้งคงจะดีมิใช่น้อย รู้สึกอยากจะแกล้งกวินขึ้นมาทันควัน ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Maledbook ที่ 12-01-2015 22:06:23

หวาน อ่านแล้วกระชุ่มกระชวย
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 12-01-2015 22:18:07

อ่านรวดเดียว  o13
พร้อมจะติดตามต่อไป เชื่อว่ายังมีปมอีกหลายปมซ่อนอยู่  :z1:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 12-01-2015 22:48:26

กรี๊ด!!!!! ชอบประโยคสุดท้าย......."เธอไง~~"

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 12-01-2015 23:23:02

อ๊ายยยยย เขินแทนเอยยย
กวินหวานอ่ะ ขี้หวงสุดๆๆ ชอบมากๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 13-01-2015 03:42:00

ง่อววววว ตัวเธอไง 5555555
ถ้าเอยเชื่อพี่แปง ก็ไม่ต้องซื้อเน็คไทด์แล้ว 5555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: AmProAd_0311 ที่ 13-01-2015 07:29:36

 :z1: กวินโลภ คนอ่านก็ชอบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: เกรียนเหมียว ที่ 13-01-2015 09:31:22

ฟินที่สุดในสามโลก นั่งอ่านรวดเดียวเลย สนุกมากค่ะ  เนื้อเรื่องไหลลื่น ละมุนละไม feelgood มากๆ (ดีใจที่ยังไม่มีนางร้ายโผล่มา..มินตรา ยังไม่นับนะคะ  นางไม่อยู่ในสายตาของพระเอกฮ่าๆ ไม่ต้องมาบ่อยละดีละ หึหึ ) ชอบเวลาที่นายเอก นึกย้อนเรื่องสมัยม.ปลาย  ทำให้ได้เห็นความผูกพันของตัวละครต่างๆ พัฒนาการของแต่ละตัวละคร  ชอบคาแรคเตอร์  ของทุกคนในเรื่องนี้จริงๆ 

พระเอกแสนซึนแต่ในความซึนนั้น แฝงไปด้วยเสน่ห์  แลดูปากแข็ง แต่ตรงไปตรงมากับความรู้สึกของตัวเอง ชัดเจนมากๆ  แถมยังมีมุมหวานๆ  (อย่าว่าแต่น้องเอยจะหลงเลย คนอ่านยังเฟ้อเลยนะเวลาเจอมุมหวานๆของคุณกวิน กระซิบแต่ละที อ่านแล้วละลายเลยหละ 5555) :-[
                             
ส่วนนายเอก น่ารักน่าเอ็นดูเสียจริง (น่าแกล้งด้วย)  :laugh:  เป็นคนที่ซื่อๆ ใสๆ เป็นเด็กดีมากจริงๆ ไม่แปลกใจที่กวินจะหลงรัก  ซื่อมากฮาๆ...ถ้าเอยจะ เฉลียวใจสักนิด ตั้งแต่สมัยตอนเรียน ก็คงจะรู้ละว่ากวิน ก็สนใจเอยนะ

ส่วนเพื่อนๆของเอยอ่านแล้วดีใจที่เอยมีเพื่อนดีๆแบบนี้ ;) ร่วมทั้งครอบครัวของกวินเองก็น่ารัก  ดีใจที่ครอบครัวพระเอกเข้าใจ

ปกติเวลาอ่านนิยายแล้วเจอ  พระเอกเรียก นายเอกว่า "เธอ" อ่านแล้ว จั๊กจี้แปลกๆ  ชอบเวลาเรียก "นาย" มากกว่า แต่เรื่องนี้  เวลาพระเอกเรียก "เธอ" แล้วเหมือน กำลังเอ็นดู นายเอก (เหมือนผู้ใหญ่เรียก) อ่านแล้วไม่ขัด(ใจ)เลย คงเป็นเพราะมาด ขรึมๆ ดุๆ (ขี้แกล้ง) ของพระเอกมั้ง  :laugh: โอ้ย อ่านแล้วหลงรักเรื่องนี้จริงๆคร่าาาาา 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 13-01-2015 10:07:44

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 39

ของขวัญอีกชิ้น....




“ตัวเธอไง....” กวินพูดเพียงเท่านั้น เอยยิ่งหน้าแดงไปกว่าเมื่อครู่นี้เข้าไปอีก

“วะ...ว่ายังไงนะครับ” เอยถามอย่างตกใจไม่น้อย

“ตัวเธอไง เป็นของขวัญอีกชิ้น” กวินว่า พลางส่งสายตาวิบวับแพรวพราวเสียจนเอยไม่กล้ามอง

“คือว่าผม....” เอยไปไม่ถูกจริงๆ

“จะไม่ให้ฉันเหรอ?” กวินถามขึ้น ใบหน้านิ่งนั้นเหมือนกำลังตัดพ้อ

“คือ....ผมไม่รู้ต้องทำ...ยังไงครับ”



          เอยสารภาพออกไป เพราะไม่รู้เลยจริงๆ ตั้งแต่โตมาจนป่านนี้ยังไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้เลยสักนิด ไทป์ยังเคยบอกเอยว่าเอยอ่อนหัดราวกับเด็กน้อยที่ไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่าเลยสักครั้ง

“ฉันจะทะนุถนอมเธอให้ถึงที่สุด”



          เมื่อกวินพูดจบก็ค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าไปจูบเอยอย่างแผ่วเบา ดูดดึงริมฝีปากอย่างช้าๆ ก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานภายใน เอยหลับตาลงอย่างรู้สึกอาย ไม่กล้าสบตาของกวินตอนนี้เลยจริงๆ กวินยังคงจูบอย่างล้ำลึกอยู่เช่นนั้น ก่อนที่จะยกตัวของเอยออกจากตักและค่อยๆดันร่างของเอยให้นอนลงบนเตียง



          เอยรู้สึกว่าหัวใจเต้นรัวอย่างรวดเร็ว เมื่อกวินผละจากการจูบ และเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเอยทีละเม็ด ก่อนที่จะดึงมันออกให้พ้นทาง มือนั้นลูบไล่ผิวขาวของเอยช้าๆ จากนั้นก็ก้มลงจูบยอดอกของเอย ค่อยๆครอบครองยอดอกสีชมพูนั้น ก่อนที่จะเริ่มดูดดึงด้วยลิ้น ความชื้นแฉะเมื่อได้สัมผัสทำเอยซาบซ่านจนต้องจิกผ้าปูอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว

“อื้อ....” เอยร้องออกมาเบาๆ เมื่อกวินใช้ฟันขบเม้มมันเบาๆ



          ริมฝีปากของกวินครอบครองยอดอกทีละข้างจนครบทั้งสองข้าง ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าลงมาเรื่อยจนถึงหน้าท้อง จูบไล่ลงมาจนถึงขอบกางเกง กวินใช้มือปลดกระดุมกางเกง ก่อนที่จะใช้ปากรูดซิปกางกางลง เอยหายใจแรงขึ้นเมื่อใบหน้าของกวินอยู่ตรงบริเวณนั้น กวินค่อยๆร่นกางเกงของเอยออก ก่อนที่จะถอดมันออกในที่สุด



          เอยสวมชั้นในสีขาวสะอาด กวินยกยิ้มมุมปากก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าไปจูบเอยอีกครั้ง เอยรู้สึกว่าความร้อนแล่นพล่านทั่วร่างกาย จูบที่ดึงเอาความปรารถนาที่ไม่เคยมีมาก่อนให้ลุกโชนขึ้น ส่วนกลางของลำตัวของเอยเริ่มแข็งตัวขึ้นจากการเล้าโลมของกวิน

“รู้สึกไหม?” กวินผละจากการจูบ พลางยกยิ้มมุมปาก แววตานั้นช่างแพรวพราวเสียจนหวั่นไหวหากสบสายตานั้นเข้า

“คะ...ครับ”



          เอยตอบเสียงแผ่ว รู้สึกอายมากกว่าครั้งไหนๆในชีวิต กวินที่ได้ยินเช่นนั้นจึงหยัดตัวคุกเข่าขึ้น ก่อนที่จะปลดกระดุมเสื้อของตนเอง และถอยห่างไปยืนไปปลายเตียง ก่อนที่จะถอดกางเกงและชั้นในออก เอยได้แต่เอามือปิดหน้าไม่กล้ามองไปที่กวินเลย ก่อนที่จะรู้สึกได้ว่าร่างของกวินทาบทับลงมา ความร้อนจากผิวกายของกวินส่งผ่านมาที่เอย กวินเริ่มจูบเอยอีกครั้ง มือนั้นถอดชั้นในของเอยออกอย่างรวดเร็วจนเอยไม่ทันตั้งตัว

“อื้อ...”



          เอยส่งเสียงร้องเบาๆ เมื่อกวินละการจูบออกมา มือของกวินสัมผัสส่วนกลางลำตัวของเอย กวินยังคงยกยิ้มมุมปากอยู่เช่นนั้น ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าลงไปจูบปลายส่วนนั้นของเอย

“ยะ...อย่าครับ”



          เอยร้องห้ามออกมา แต่กวินไม่ได้รับฟังแต่อย่างใด ริมฝีปากนั้นครอบครองส่วนอ่อนไหวของเอย กวินค่อยๆเลาะชิมลิ้มรสก่อนที่จะดูดดึงมันจนเอยเริ่มเสียวซ่าน

“อื้ม....อื้อ..”



          เอยพยายามกลั้นเสียงเอาไว้ แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ เสียงนั้นมีแต่จะเปล่งออกมาให้ได้ ผ่านไปเพียงชั่วครู่เท่านั้น เอยก็ปลดปล่อยออกมาอย่างต้านไว้ไม่อยู่ กวินไม่รอช้ารีบรีดเร้นสิ่งที่เอยเพิ่งปล่อยออกมา ละเลงป้ายมันตรงร่องสะโพกของเอย ก่อนที่จะใช้นิ้วสอดใส่เข้าไปในช่องทาง เอยร้องเสียงหลง

“จะ...เจ็บ” เอยร้องออกมา กวินเลื่อนใบหน้าไปจูบเอยอย่างปลอบโยน

“อีกนิดนะเอย” เสียงกวินแหบพร่ากระซิบข้างหูของเอย ก่อนจะเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสามจนช่องทางของเอยเริ่มขยายขึ้น

“หายเจ็บรึยัง?” กวินถามก่อนที่ก้มลงจะซุกไซร้ซอกคอของเอย เลื่อนใบหน้าลงมาตรงหน้าอก ก่อนที่จะสร้างรอยจูบสีกุหลาบไปทั่วทุกที่ตรงบริเวณนั้น

“อื้อ....” เอยสะบัดหน้า ตอบคำถามออกไปไม่ได้เพราะรู้สึกตีรวนไปทั้งร่างกาย



          เมื่อเอยคุ้นชินกับมันแล้ว กวินถึงถอนนิ้วออกมา ก่อนที่จะหยัดกายขึ้น จับส่วนกลางลำตัวที่แข็งขืนของตนเองถูไถกับร่องสะโพกของเอย เอยสะดุ้งตัวเผลอเหลือบมองต่ำลงไปก็เบิกตากว้างอย่างตกใจ ส่วนนั้นของกวินใหญ่โตกว่าของตนเองหลายเท่า อีกทั้งความแข็งขืนที่ได้สัมผัสทำเอาเอยกลัวไม่น้อย

“คุณ...กะ...กวิน” เอยร้องออกมา


          กวินค่อยๆดันส่วนนั้นเข้าไปในช่องทางที่แสนจะคับบีบแน่น ผ่านเข้าไปเพียงส่วนหัว เอยดิ้นพล่านอย่างเจ็บปวด กวินจึงต้องปลอบประโลมด้วยการจูบหนักๆ และโลมเลียหน้าอกให้เอยผ่อนคลาย และดูเหมือนจะได้ผล เอยสะดุ้งเฮือกเมื่อกวินสอดใส่ทั้งหมดเข้าไป



          กวินนิ่งไปเพียงครู่ พรมจูบเอยไปทั่วทั้งใบหน้า ก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปาก เริ่มจูบอย่างดูดดื่มขึ้นมาอีกครั้งพร้อมๆกับขยับกายเข้าออก จนเอยต้องเอามือจิกไหล่ของกวินเพื่อระบายความรู้สึกออกมา

“คะ...คุณ กะ..วิน” เอยร้องน้ำเสียงขาดห้วง กวินยังคงขยับอยู่เช่นนั้น



          เสียงเนื้อกระทบเนื้อเริ่มดังมากขึ้น พอๆกับที่กวินเองก็ขยับรุนแรงขึ้น และดูเหมือนกวินจะขยับเข้ากระทบจุดหนึ่งในช่องทางของเอย ความเสียวซ่านบังเกิดขึ้นจนเอยต้องเอยมือปิดปากตนเองเพื่อกลั้นเสียงนั้นไว้

“อื้อ...อื้อ” กวินดึงมือของเอยออกมา พร้อมกับกดจูบตรงฝ่ามือ 

“เรียกฉันสิ...” กวินกระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ครุกกรุ่นไปด้วยอารมณ์

“กะ...กวิน อื้อ...”



          เอยเรียกชื่อของกวินออกไป พร้อมๆกับที่กวินขยับกายเข้าออก ทวีความรุนแรงมากขึ้น จนเอยร้องเสียงหลง กวินเองก็ฮึมฮัมในลำคออย่างอดกลั้นไม่อยู่

“มะ..ไม่ไหว....แล้ว”



          เอยร้องออกมาเช่นนั้น กวินก้มลงจูบริมฝีปากของเอยพร้อมดันส่วนนั้นเข้าไปสุดแรง เอยรู้สึกได้ว่าสมองขาวโพลน ราวกับเล่นรถไฟตีลังกาที่เหวี่ยงขึ้นไปสูงสุดและถูกเหวี่ยงลงต่ำเรี่ยพื้น เหมือนร่างกายถูกเขย่า สั่นเทิ้มไปทั้งร่างกาย ส่วนตรงกลางของร่างกายชูชันขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่ผลลัพธ์ของการแสดงความรักในครั้งแรกนี้ค่อยๆทะลักออกมา ทั้งของเอยและของกวิน เหงื่อไหลเหนอะหนะไปทั้งตัว แต่กวินก็ยังคงกอดเอยไว้แน่น จูบไหล่ของเอย ก่อนที่จะจูบริมฝีปากนั้นอยากเหย้าแหย่
 
“รักเอย....”



          กวินกระซิบที่หูของเอย เอยรู้สึกว่าสติที่ทำท่าจะเลือนหายกลับถูกตีเข้ามาในโสตประสาท คำนั้น...คำที่เอยไม่เคยได้ยินจากกวิน และเอยเองก็ไม่เคยพูดมันออกไป แม้จะรู้สึกเช่นนั้นก็ตาม และที่เอยตกใจยิ่งกว่าครั้งไหนๆ คือรอยยิ้มของกวิน กวินเผยรอยยิ้มออกมาอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มันช่างสว่างจ้าจนเอยเผลอจ้องมอง

“ผม...ก็รักคุณครับ” เอยตอบเสียงแผ่ว ก่อนที่จะรับจูบจากกวินอีกครั้ง

“อีกครั้งไหม?” กวินถาม น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ไม่ต่างจากแววตา

“ผม...ไม่ไหวแล้วครับ”



          เอยบอกไปเช่นนั้นจริงๆ แต่กวินก็ทำหูทวนลมและเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกครั้ง ความสุขสม ความวาบหวามที่แล่นพล่านไปทั้งร่างกายในครั้งแรกยังไม่ได้ซึมซาบดีเท่าไหร่ กวินก็ต่อรอบสองเสียแล้ว เอยได้แต่ส่งเสียงร้องออกมา ยิ่งเอยพยายามกลั้นเท่าไหร่ กวินยิ่งรุกไล่ราวกับจะกลั่นแกล้งให้เอยเปล่งเสียงร้องออกมาให้ได้ กี่ครั้งก็ไม่อาจนับได้ที่ถูกปลดปล่อยออกมาจาการปรนเปรอความรักที่กวินมอบให้...

...
..
.



          แสงแดดยามเช้าช่างมีพลังทำร้ายสายตาของเอยจริงๆ เอยกระพริบตาถี่ๆ รับแสงแดดที่เล็ดลอดเข้ามายามเช้าเช่นนี้ แม้ความรู้สึกจะตื่นแล้ว แต่ร่างกายไม่อาจจะขยับได้อย่างใจต้องการ เพราะมันหนึกอึ้งไปหมด เพราะกวินแท้ๆ เมื่อคืนนี้กว่าจะยอมปล่อยเอยจากอ้อมกอดก็ปาไปตีสองเห็นจะได้ กระดูกหนักราวกับหิน ความเมื่อยล้าขบกินไปทั้งร่างกาย โดยเฉพาะสะโพก เมื่อเอยพยายามขยับก็รู้สึกรวดร้าวไปทั้งหมด



          เมื่อคืนตอนล้างตัวกวินก็เป็นคนพาเข้าห้องน้ำ จัดการให้เอยแทบทุกอย่าง แม้เอยจะอายเอามากๆแต่เพราะร่างกายไม่ไหวจริงๆ จึงจำยอมให้กวินทำทุกอย่าง ตั้งแต่อาบน้ำ ทำความสะอาดทุกส่วนของร่างกาย อีกทั้งจับแต่งตัว และให้ทานยาแก้ปวดด้วย



           พอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น เอยก็ยิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีก พลางหันไปมองกวินที่ยังคงนอนหลับอยู่ที่วาดแขนมากอดเอยไว้แน่น ราวกับจะไม่ปล่อยไปไหน เอยคิดในใจ หากกวินตื่นขึ้นมาคงไม่กล้ามองหน้ากวินเป็นแน่

“ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงยามเช้าของกวินแหบพร่าไปเล็กน้อย ทำเอาเอยฉุกคิดถึงเสียงของกวินเมื่อคืน เอยหน้าแดงก่อนที่จะพยักหน้า

“คะ...ครับ”

“ลุกไหวรึเปล่า?” กวินถาม ก่อนที่จะกระชับอ้อมกอด และจูบปากเอยเบาๆ

“พอไหวครับ” เอยว่า ก่อนที่จะดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง โดยที่มีกวินคอยจับ

“ถ้าวันนี้อาการไม่ดีขึ้น พรุ่งนี้ก็ลางาน” กวินบอกเช่นนั้น

“ผมว่าน่าจะดีขึ้นนะครับ” เอยบอก กวินยกยิ้มมุมปากแต่ไม่พูดอะไรออกมา



          พอได้ขยับตัวบ้าง ก็รู้สึกดีขึ้น เอยพยายามลุกขึ้นยืน อาจจะเพราะเมื่อคืนทานยาดักไว้ เอยเลยไม่เจ็บปวดตามเนื้อตัวไปมากกว่านี้ เอยเดินเข้าห้องน้ำ ค่อยๆก้าวขาทีละข้าง โดยที่กวินมองอยู่

“ให้ฉันอุ้มดีกว่า” กวินว่า ก่อนที่จะทำท่าจะอุ้มเอย

“มะ...ไม่ครับ ให้ผมเดินเองดีกว่าครับ” เอยส่ายหน้า ก่อนที่จะพยุงตนเองไปหยิบกระเป๋าสะพาย และเดินเข้าห้องน้ำได้ในที่สุด



          เอยเข้าไปในห้องน้ำ ถอดเสื้อผ้าออกเพราะอยากจะอาบน้ำ ปรากฏรอยแดงเป็นจ้ำๆเต็มหน้าอกและหน้าท้อง เอยเม้มริมฝีปากอย่างรู้สึกอายเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่บนร่างกายตนเองที่สะท้อนในกระจก ก่อนจะคิดขึ้นมาว่า ตอนนี้ตนเองเป็นของกวินอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ยิ่งคิดเช่นนั้นยิ่งรู้สึกอายเข้าไปอีก

“อาบน้ำดีกว่า” เอยว่า ก่อนที่จะอาบน้ำแต่งตัวออกมาเรียบร้อย พอได้อาบน้ำ ก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาเป็นกอง



          เอยออกมาพบกว่ากวินนั่งอยู่บนเตียง ดูอะไรบางอย่างในโทรศัพท์มือถือของตนเอง เมื่อเอยเดินมากวินก็โยนโทรศัพท์ลงบนเตียงนอนทันที

“ทำไมรีบอาบน้ำ?” กวินถาม

“จะได้สดชื่นครับ” เอยตอบก่อนจะยิ้มออกมา

“ฉันอยากอาบน้ำกับเธอแท้ๆ” กวินพูด ก่อนที่จะหอมแก้มเอยฟอดใหญ่ แล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าเข้าไปยังห้องน้ำ



          เอยมองดูห้องของกวินไปเรื่อยๆ ระหว่างที่รอกวินอาบน้ำ เหลือบไปเห็นรูปของกวินในอิริยาบถต่างๆที่แขวนอยู่เต็มฝาผนัง มีรูปตั้งแต่กวินเด็กๆจนถึงโต ใบหน้านั้นนิ่งมาตั้งแต่เด็กจริงๆ จนเอยอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

“โตขึ้นมาก็ไม่เปลี่ยน”



          เอยพูดกับตนเองอย่างนั้น ก่อนที่จะเดินไปที่หน้าต่าง มองดูวิวรอบๆบ้าน มองไปข้างล่างเห็นกฤศและชมพู อุ้มฝาแฝดกริฟกับกริมเดินเล่นอยู่ที่สนามหญ้า เอยที่ตอนนี้รู้สึกว่าติดขัดที่สะโพกอยู่เล็กน้อย ยังเดินได้ปกติ แต่ถ้าหากจะให้วิ่งหรือทำอะไรหุนหันพลันแล่นเอยยังคงทำไม่ได้

“หิวรึยัง?” กวินที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เดินมากอดเอยจากข้างหลัง

“นิดหน่อยครับ” เอยตอบ

“ลงไปข้างล่างไหวไหม หรือจะให้เด็กยกขึ้นมา?” กวินถามอีก ก่อนที่จะหอมแก้มเบาๆ

“ลงไปได้ครับ” เอยหน้าแดงนิดๆ แม้จะมีอะไรด้วยกันแล้ว แต่เอยก็ยังคงเป็นโรคอายกวินไม่หายอยู่ดี

“ลงไปกันเถอะ” กวินว่าก่อนที่จะจูงมือเอยออกมาจากห้อง

“ผมเดินเองได้ครับ” เอยบอก ก่อนที่จะดึงมือออกจากมือของกวิน
 
“ยังอายอยู่อีกเหรอ ทั้งที่เมื่อคืน....” กวินทำท่าจะพูด แต่เอยรีบคว้าแขนของกวินก่อนที่จะออกแรงบีบ

“อย่าพูดออกมานะครับ” เอยร้องท้วงขึ้นมาเบาๆ กวินหัวเราะในลำคอ ก่อนที่จะเดินนำเอยลงไปยังห้องทานอาหาร



          กวินและเอยเดินลงมา ตอนนี้เด็กรับใช้กำลังตั้งโต๊ะอาหารอยู่พอดี อยู่กันเกือบพร้อมหน้า ยกเว้นกรินที่ยังคงไม่ตื่น ชมพูกำลังจะเตรียมป้อนข้าวฝาแฝดพอดี เอยพลางนึกถึงไปเรื่องเมื่อคืน หากคนในบ้านได้ยินเข้าคงเป็นเรื่องที่น่าอายมาก แต่ดูท่าจากสีหน้าของทุกคนยังคงปกติ แปลว่าคงไม่มีใครได้ยิน เมื่อเป็นแบบนั้นเอยก็โล่งอกขึ้นมาเปราะหนึ่ง

“มากันแล้วเหรอเอยกวิน” คุณวิดาทักทายด้วยรอยยิ้ม

“ครับ” เอยเลือกที่จะนั่งลงฝาแฝดที่นั่งเก้าอี้ตัวสูงสำหรับเด็ก

“ทานข้าวต้มเหรอครับกริฟ?” เอยทักทายก่อนจะจิ้มแก้มนุ่มๆของแฝดพี่

“เอยจำได้เหรอว่าคนนี้กริฟน่ะ?” ชมพูถาม

“ครับ พอดูออกครับ” เอยว่า

“เก่งจัง ปกติถ้าคนเพิ่งเคยเห็นครั้งสองครั้งจะแยกกริฟกับกริมไม่ออกหรอก” ชมพูพูดอย่างทึ่งในตัวของเอย เอยยิ้มให้ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปจิ้มแก้มกริมต่อ เด็กรับใช้ตักข้าวต้มให้ทุกคน รสชาติข้าวต้มอร่อย จนเอยทานเกือบหมด ส่วนกวินนั้นไม่ได้ขอเพิ่มหรืออย่างไร

“ไม่ขอเพิ่มเหรอครับ ออกจะอร่อย” เอยบอกกวิน

“เธอทำอร่อยกว่า” กวินพูดเท่านั้น

“อะไรเหรอ ใครทำอะไรอร่อยเหรอกวิน?” คุณวิดาถาม

“เอย...ทำกับข้าวอร่อยครับคุณวิดา” กวินบอก

“จริงเหรอ...ถ้าอย่างนั้นเที่ยงนี้เอยทำให้พวกเราชิมหน่อยได้ไหมลูก?” คุณวิดาว่าขึ้น

“ก็...ก็ได้ครับ” เอยพยักหน้ารับอย่างงงๆ

“คุณอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ?” คุณวิดาถามคุณเกริก

“เขียวหวานไก่” คุณเกริกบอก

“ทำได้ไหมเอย?” ชมพูถามขึ้น ระหว่างที่กำลังป้อนข้าวฝาแฝดอยู่

“ทำได้ครับ” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นเที่ยงนี้ทำให้พวกเราทานนะลูก” คุณวิดา

“ครับ”



          หลังทานมื้อเช้าเสร็จ เอยก็มานั่งเล่นกับฝาแฝดที่สนามหญ้า โดยที่กรินที่ยังสวมชุดนอนเดินมายังที่ๆเอยและชมพูนั่งเล่นอยู่กับฝาแฝด ส่วนกวินและกฤศนั้นกำลังนั่งคุยกับคุณวิดาและคุณเกริกอยู่ในบ้าน

“คุณกริน” เอยพูดขึ้น กรินนั่งลงยองๆก่อนที่ตีก้นของฝาแฝดไปคนละทีสองที

“เรียกคุณทำไมครับพี่เอย เรียกน้องสิครับ” กรินว่าพลางยิ้มกว้าง

“นี่ยังไม่ได้อาบน้ำใช่ไหมกริน” ชมพูดถามพลางหัวเราะขึ้นมา

“เอาน่าพี่ชมพู เดี๋ยวค่อยไปอาบ” กรินว่า ก่อนที่จะพูดขึ้นมาต่อ

“แล้วพี่กฤศกับพี่กวินคุยอะไรกับพ่อกับแม่อยู่เหรอครับพี่ชมพู เมื่อครู่เดินผ่าน เห็นหน้าตาจริงจังกันมาก” กรินหันมาถามชมพู

“ก็คุยเรื่องครอบครัวน้องมินตรานั่นแหละ” ชมพูว่า เอยที่กำลังยิ้มเมื่อได้ยินชื่อมินตราก็ค่อยๆหุบยิ้มลง

“เรื่องอะไร?” กรินถามอีก

“พี่ก็ยังไม่รู้ แต่เห็นว่าเดี๋ยวมื้อเที่ยงน้องมินตรากับคุณภัสสรจะมาทานข้าวด้วย” ชมพูบอก เอยที่นั่งเงียบไปจนชมพูที่เริ่มจะรู้สึกได้จึงหันมาสะกิดเอย

“น้องเอย...ไม่ต้องสนใจหรอก” ชมพูว่า

“นั่นสิ...พี่มินตราน่ะไม่ใช่คนที่พี่เอยจะไปกังวลหรอก” กรินพูดด้วยอีกคน

“ครับ” เอยยิ้มออกมา ก่อนที่จะเห็นกวินเดินออกมาจากบ้านพอดี

“ทำอะไรอยู่?” กวินถาม

“นั่งเล่นกับตัวแสบจ้ะ” ชมพูเป็นคนตอบ

“กริน...ไปอาบน้ำ” กวินหันไปปรายตามองกรินที่ทำท่าเป็นลิงเป็นค่างใส่ฝาแฝดอยู่

“ครับพี่ชาย.....” กรินลากเสียงยาว ก่อนที่ลุกขึ้นเดินเข้าไปในบ้าน

“ถ้าอย่างนั้นพี่พาฝาแฝดกลับห้องก่อนนะ” ชมพูว่าก่อนที่จะเรียกเด็กรับใช้ให้มาช่วยอุ้มกริมและตนเองอุ้มกริฟ กลับเข้าไปในบ้านแล้ว ตอนนี้จึงเหลือกวินและเอยเท่านั้นที่นั่งอยู่

“เที่ยงนี้ฉันอยากทานไข่เจียวรวมมิตรเหมือนที่เธอทำวันนั้น” กวินบอก

“ครับ เดี๋ยวผมทำให้” เอยบอก

“เอ่อ...คุณกวินครับ” เอยพูดขึ้นมา

“หืม?”

“เดี๋ยวมื้อเที่ยงคุณมินตราจะมาที่นี่เหรอครับ?” เอยถามออกไป

“ใช่ เมื่อครู่ตอนเธออาบน้ำ มินตราส่งข้อความมาบอกฉันว่าจะเอาของขวัญวันเกิดมาให้ และจะมาทานข้าวตอนเที่ยงด้วย” กวินบอกเอยเช่นนั้น

“มันจะดีเหรอครับ ที่ให้ผมอยู่ด้วย” เอยตัดสินใจถามออกไป เพราะตนไม่เหมาะที่จะร่วมโต๊ะ กับมินตราและครอบครัว เพราะตนเป็นคนนอกไม่ใช่คนในครอบครัวเศวตเจริญ

“เธอคือคนรักของฉัน และครอบครัวของฉันก็ยอมรับเธอ เท่ากับว่าเธอไม่ใช่คนอื่นคนไกล” กวินบอก ก่อนที่จะกุมมือของเอยขึ้นมา จูบเบาๆตรงหลังมือของเอย

“อย่าคิดมาก อยู่กับฉันไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น” กวินพูด

“ครับ..” เอยยิ้มให้กวิน

“เข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวเธอต้องเตรียมทำกับข้าวเยอะแยะ” กวินว่า

“จะช่วยผมไหมครับ” เอยถามก่อนที่มองหน้ากวินเพื่อรอคำตอบ

“จะให้ฉันช่วยจริงๆเหรอ?” กวินสบตาของเอย

“ช่วยได้รึเปล่าครับ?” เอยถามย้ำ

“ฉันคิดว่ามือฉันคงไม่อยู่สุขแน่ๆ ถ้าเข้าไปเห็นเธออยู่ในครัว” กวินว่าพลางส่งสายตาวิบวับจนเอยรู้สึกไม่กล้าสบตา

“ถ้าอย่างนั้นอย่าดีกว่าครับ” เอยพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ ก่อนที่จะเดินตามกวินเข้าไปในบ้าน เพื่อเตรียมทำอาหารมื้อเที่ยง...


++++++++++++++++++++++++++

   
 
   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 13-01-2015 10:16:04

 :z13:
จ้งพร้อมตั้งสติอ่าน ตั้งสติเม้น เเเล้วตะกลับมา อย่าลืมมาอ่านนะคะ

----------------------------------------------------------------------------------

ขนาดยังไม่ได้อ่าน เเค่จิ้มยังไม่สติกันเลยทีเดียว อิอิ
กรี๊ดดดดดดดดกร๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เค้าได้กันเเล้วววววว  o7
งื้อออออออออ น่าดีใจที่สุด ทีนี้แหล่ะ ต่อให้ยัยมินตราเอามารยาสาไถเวอร์ชั้นไหนมาฉุดกวินก็เอาไม่อยู่จ้าาาาา
นางพยายามมากเกินงามจริงๆ ทำไมผู้หญิงชอบทำตัวงี้วะ? ถือคติด้านได้อายอดรึไงเนี่ย
เดี๋ยวก็รู้ แถมมื้อกลางวันนี้คุณแม่ให้เอยทำอาหารเองด้วย หึหึ ครอบครัวกวินเค้าเอ็นดูน้องเอยจะเเย่
นางจะเอาอะไรไปเป็นข้อต่อรองยะ ธุรกิจเหรอ ก็มาดูกันว่าใครจะเเน่กว่ากัน  :m14: :laugh3:

เป็นกำลังใจเเละติดตามเรื่องนี้เหมือนเดิมจ้าาาาาาา รักคนเขียนที่ฝุดดดดดด  :man1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 13-01-2015 10:17:40

กรี๊ด!!!!! เขาได้กันแล้ว 555555 :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 13-01-2015 10:19:39

เป็นของกันและกันแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 13-01-2015 10:21:11

เตรียมทิชชู่ว์พร้อมแล้วนะค้าาา~  :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 13-01-2015 10:22:45

เขินแทนเอย
 :oo1:  :jul1:  :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 13-01-2015 10:23:28

มาแล้ว ในที่สุด.......  เอยน่ารักมากเลย   :m25:  :m25:  :m25:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: nabby ที่ 13-01-2015 10:30:26

 :haun4:เย้ๆๆๆ มาแร้วๆๆ ขอบคุณที่มาต่อทุกวันนะครับบบบ  :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: canister ที่ 13-01-2015 10:31:58

มินตรามาทำไมมมมม

ครอบครัวนี้น่ารักอ่ะ นึกว่าจะไม่ชอบเอย
 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 13-01-2015 10:33:40

รอกวินเคลียกะชะนี

ได้เอยแล้วอย่าทิ้งเอยนะกวิน ห้ามว่อกแว่กด้วย น้องเอยน่ารัก :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 13-01-2015 10:34:37

กรี๊ดดดดดดด สวีทวี๊ดดดวิ๊วววเลย เอย กวิน 55555 เอยน่ารักแบบนี้แถมเขายังป่ามปามป้าม กันแล้ว กวินคงรัก คงหลง คงหวง คงหึงเอยอีกเป็นร้อยเท่า >< ชอบประโยคที่กวินบอกรักเอย แลดูมุ้งมิ้ง ละมุน ละไมง่ะ 

ปล. ตอนต่อไปโชว์หวานตอกหน้านังมินตราให้หงายเงิบจนไม่กล้ามาตอแยอีกนะ กวิน เอย ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 13-01-2015 10:37:45

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 13-01-2015 10:41:38

อร๊ากกกกก!! เข้าได้กันแล้ว เย้ๆๆๆๆ
คนเขียนจัดให้เอยโดนกินได้ฟินจุง
แต่ตอนหน้าชะนีมินตรามาแหน่ะ
หวังว่าอย่ามาม่าเยอะเน้อ สงสารเอย..
 :m25:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: dariganae ที่ 13-01-2015 10:43:37

ในที่สุดข้าวสารก็กลายเป็นข้าวสุกค่าาาาาา. =\\\\\=

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 13-01-2015 10:44:54

ในที่สุด  o7 รักที่รอคอยกันมานาน ก็สมหวังซะที

ปลื้มปริ่ม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 13-01-2015 10:45:50

เกือบ40ตอนเขาถึงได้กัน รวมแล้วกี่ปีนะ? ตั้งแต่ม.6
ปล.มันเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งจริงๆของคนรักกัน ถ้าเห็นคนรักทำครัวอยู่เนี่ยอยากจะเข้าไปเรียกร้องความสนใจ อยากจะไปก่อกวน จับโน่นจับนี่อยู่เรื่อย เข้าใจกวิน
 ยิ่งตอนนี้ราวกับข้าวใหม่ปลามันก็ไม่ปาน  ห่างกันได้ที่ไหน ยิ่งใครมาว่าอะไรให้คนของตัวเอง กวินคงยิ่งดุขึ้นอีกหลายเท่าตัวแน่ ไม่แน่งานนี้มินตราอาจจะเงิบกว่าครั้งที่ผ่านๆมาก็เป็นได้ รอลุ้นวันพรุ่งนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 13-01-2015 10:49:54

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :katai4:

อะไรบังตาชั้นนนนนนนนนนนนน
ทำให้ไม่เห็นว่าอัพเมื่อวานด้วย
วันนี้อ่าน2ตอนรวดเลย


 :hao6:
ในที่สุดเอยกับกวินก็เป็นหนึ่งเดียวกัน

อิอิ

ตอนหน้าจัดหนักมินตราเลย
ตัวจริงอยู่นี่แล้ว..ใครไม่เกี่ยวก็ถอยไปปปปปปปปปปปป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 13-01-2015 10:56:44

เสร็จกวินจนได้ :z1:แตมินตราจะมาป่วนอะไรอีก
เอยยังทำกับข้าวมื้อเที่ยงไหวเก่งมากๆ
งั้นคืนนี้คง :hao6:ไม่รอดแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 13-01-2015 10:57:22

และแล้ว.....ครอบครัวกวินน่ารัก  ชะนีมินตรายังไม่ยอมเลิกเดี่ยวจะโดน :z6: มิใช่น้อย :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 13-01-2015 11:03:17

เค้าลงเอย กันแล้ว และรักกันๆๆๆๆๆๆ เอ๊ยยยยยย  :-[ :impress2: :o8: :man1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 13-01-2015 11:07:13

 :hao7: คนแต่งก็น่ารักที่อัพบ่อยมากๆ     

หวังว่ายัยชะนีมินตรา คงไม่มาระรานน้องเอยนะ  ดราม่าเล็กๆพอนะคับ เน้นไปทางความน่ารักมุ้งมิ้งของคู่พระเอก-นายเอกแทน

ติดเรื่องนี้มากๆ อยากอ่านทุกวันเลย  :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 13-01-2015 11:07:38

กวินนี้แบบสุดยอดมากกกกกกกกกกก
เอยหนูลุกไหวได้ไงโดนไปขนาดนั้นอ่ะ
 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 13-01-2015 11:09:58

หุงข้าวปนถั่วแดงได้แล้วสิ  ลุกสาวเอยเป็นสาวเต็มตัวแล้ว  ออกเรือนแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-01-2015 11:11:25

ต้องจุดพลุจุดประทัดฉลอ  :mc4: :mc4::mc4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Lovelyjess ที่ 13-01-2015 11:12:04

ได้กันบ่อยๆนะ ชอบ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 13-01-2015 11:21:51

วี๊ดวิ้ววววว :katai2-1:
ข้าวใหม่ปลามัน

ขอบคุณคนเขียนจริงๆ มาลงทุกวันไม่ให้ขาดตอนเลยอ่ะ จุ๊ฟๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 13-01-2015 11:30:25

กวินแกะของขวัญแล้ว  เขาเป็นของกันและกันแล้ว
 :-[ :-[ :-[

รอดูกวินจะจัดการยังไงกับครอบครัวมินตรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 13-01-2015 11:36:26

มินตรา นางคงไม่ยอมหยุดง่ายๆ รอตอนต่อไปจ้าาาา :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 13-01-2015 11:38:11

ได้กันแล้ว อย่าทิ้งกวินนะเอย  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: oiw08 ที่ 13-01-2015 11:57:39

กรี๊ดดดดดด ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงนะหนูเอย  :o8:
หวานมากกกกกคู่นี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 13-01-2015 12:06:52

และแล้วเอยก็โดนกวินกิน
ตอนหน้าครอบครัวมินตราจะมาสร้างเรื่องที่บ้านกวินไหมนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 13-01-2015 12:10:17

ตอนหน้าได้ไฝว์กะมินตราแน่นวล  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 13-01-2015 12:14:04

มินตราจะทำไรรรร

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 13-01-2015 12:19:59

 :o8: :-[ :o8:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 13-01-2015 12:25:51

ในที่สุด... สมใจกวินและคนอ่านทุกคนซะที  :z1: :pighaun: :z1: :pighaun:

ลุ้นมาหลายตอนละว่าเมื่อไหร่จะได้กัน ได้กันแล้วแม่ยกกวินโล่งซักทีน้องเอยหนีไม่รอดละ  :hao7:

ชะนี!!!!!  :m16: ผู้ชายเค้าชัดเจนว่าไม่เอาหล่อนมาทำเมีย ยังจะพยายามยัดเยียดตัวเองมาอยู่ได้ :angry2: พ่อแม่ก็สั่งสอนกันดีเนาะให้แย่งปั๋วคนอื่นเนี่ยะ  :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 13-01-2015 12:29:46

 :pighaun: ของขวัญชิ้นที่สองกวิน  o13 ชอบๆๆๆๆหวานมากอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 13-01-2015 12:32:50

เขาได้กันแล้ว แกะของขวัญกันเพลินเลย!!!!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: oumpatta ที่ 13-01-2015 12:36:20

เค้าได้กันแล้วววว อิอิ
มินตราจะมาทำไมอีกเนี่ย
ชอบอ่ะ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 13-01-2015 12:39:06

ขอตัวระเบิดตัวเองตายเงียบๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 13-01-2015 12:40:42

รู้สึกเหมือนกวินทำตัวกินเด็กเลย

ทั้งๆที่ก็อายุเท่ากัน 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-01-2015 12:42:21

ฟินคะ น้องเอยเสียตัวแล้ววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 13-01-2015 12:56:48

กรี๊ด!!!!!!! ชอบที่สุด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-01-2015 13:14:35

กวินถูกใจของขวัญชิ้นนี้ที่สุดเลยล่ะซิ
คนอ่านก็ถูกใจมากๆเลยด้วย 555

ว่าแต่รอมื้อเที่ยง คงมีอะไรสนุกๆรออยู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 13-01-2015 13:17:05

วันนี้ที่รอคอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


 :haun4:  :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 13-01-2015 13:25:20

ทำแกงเผ็ดๆพริกร้อยเม็ดไว้สำหรับยัยมินตราเลยเอย
หมั่นไส้นางมาก ชิชิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 13-01-2015 13:28:21

ข้าวใหม่ปลามัน มันอร่อยอย่างนี้นี่เอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 13-01-2015 13:31:38

คือไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดออกมาได้จริงๆ :o8: :o8: :-[ :-[ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: jj@room ที่ 13-01-2015 13:36:53

ตามอ่าน ชอบคุณกวิน  :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 13-01-2015 13:43:47

เข้ามาร่วมเป็นสักขีพยาานว่า เขาได้กันแล้วๆๆๆๆๆๆๆ อุอิๆ

2 คนนี้หวานกันจริงน้อออ น่ารัก

ส่วนยัยมินตรา...อย่าพยายามเลยเธอ~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: arnis ที่ 13-01-2015 13:49:17

 :mew1: หวานมาก เอยก็อึดนะเนี่ย โดนหลายยก ยังลุกไหว  :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 13-01-2015 14:06:30

ชอบของขวัญชิ้นนี้ละสิ 5555555
น้องเอยน่ารักอ่ะ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 13-01-2015 14:15:44

ประทับใจที่คนแต่งขยันมาก  เรายังตามอ่านไม่ได้ทุกวันเลย ชอบมากค่ะ
....

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 13-01-2015 14:35:26

กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

น้องเอยโดนจับกินซะแล้ววววววววววววววววววววววววว วันเกิดกวินซะด้วย อิอิ

 :jul1: :z1: :o8:

ปล เบื่อชะนีมินตรามาก ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 13-01-2015 14:55:29

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 13-01-2015 14:58:09

เค้าได้กันแร้ววววววว กรี๊ด >\\\\<
ดีใจจิงๆที่มาอ่าน 2 ตอนรวดดดด
ฟินไปคร้าาาา
แต่ตอนหน้ามี มินตรา มา -"-
กวินคะ กำจัดนางออกปายยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 13-01-2015 15:19:04

สนุกมาก
เอยน่ารัก เอ่อนิดๆกำลังน่ารักเลย
เค้าพลาดเรื่องนี้ ตามเก็บอ่านมาสองวัน กรี๊ด กริ้วกร้าวทุกตอนเลยยย :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 13-01-2015 15:20:50

กวินทำอะไรกับยัยมินตราซักอย่างซิ

อย่าให้มารังแกน้องเอยนะ!!!!

 :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 13-01-2015 15:37:54

เพิ่งได้อ่านวันนี้ อ่านรวดเดียวเลยตั้งแต่เช้า น่ารักมากกกกกก o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 13-01-2015 15:52:39

เอยนี่เป็นรักแท้ของกวินเลยนะเนี่ย  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 13-01-2015 15:57:07

หวานมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 13-01-2015 16:20:37

สมหวังซะทีนะกวิน เอยด้วยรักแท้มีอยู่จริง
ว๊ากกกก น่ารักสุด ๆ มินตราจะมาทำอะไรอีกหล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 13-01-2015 16:31:37

โอ๊ยยยยย หวานแท้  นี่อ่านไปบิดไปจนจะเป็นเลข8ละเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 13-01-2015 16:59:24

น้องเอยเป็นของกวินโดยสมบูรณ์แล้ว อ่อนหวานนุ่มนวลมาก กวินทะนุถนอมน้องเอยเหมือนที่ปากพูดไว้ไม่มีผิด

เรื่องนี้หวานอบอวลมาก อ่านแล้วเคลิ้มชวนฝัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 13-01-2015 17:07:47

โอ้โห กว่าคุณกวินจะได้กินน้องเอยนี่คนอ่านก็รอลุ้นกันแทบตาย
55555 น่ารักมากค่ะ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 13-01-2015 17:29:19

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-01-2015 17:36:15

มินตราเอาของขวัญมาให้ก็กลับไปเลยนะคะ เพราะเดี๋ยวจะช้ำใจเสียเปล่าๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 13-01-2015 18:12:52

อ่านไปเขินไป
สมกับการรอคอย
ที่สุดดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 13-01-2015 18:28:55

 :mc4:ประกาศให้โลกรู้ ว่า คู่นี้เขาเป็นของกันและกันแล้ว
มาลุ้นดีกว่า ว่าคุณมินตรา จะมาไม้ไหน  :z1:
ติดไว้ก่อนนะครับ +1 ยังไม่ได้ ยังไม่ครบ 24 ชม. :bye2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 13-01-2015 18:49:09

 :m25: อ๊ากกกกกกกกกก ในที่สุดน้องเอยก็มีวันนี้
กวินบอกรักเอย เอยบอกรักกวิน คนอ่านฟิน..
ขอให้หวานนานๆ น่ะค๊า  ขอบคุณคนเขียนค่า  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 13-01-2015 19:00:48

เสน่ห์ปลายจวัก!! ผัว เอ๊ย กวินรักกวินหลงค่ะ!!! :laugh:
ตอกหน้านังชะนีไปเลยนะเอย อย่าได้กลัววววววว
รอตอนต่อไปน้าาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: เกรียนเหมียว ที่ 13-01-2015 19:17:55

 :-[ อ๊ายยย ของขวัญชิ้นนี้หวานมากเลยเนอะ กวิน 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 13-01-2015 19:49:13

บิดกันเป็นไส้เดือนเลยข่ะ จังหวะนี้
เขาได้เสียกันแล้วอ้าาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 13-01-2015 20:06:06

แกะของขวัญกันแล้วจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: kapook_koopak ที่ 13-01-2015 20:16:58

กรี๊ดให้ความน่ารัก โชว์เสน่ห์ปลายจวักโลด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: kisskiss ที่ 13-01-2015 20:19:01

 :o8: :-[ หวานนนนนนน
ขออย่าให้มีดราม่ายัยมินตรา มาขัดขวางคู่ข้าวใหม่ปลามัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 13-01-2015 20:20:09

ค้างเรื่องยัยมินตราอ่ะ

นางยังไม่ยอมแพ้ใช่มั้ยเนี่ย  :mew5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 13-01-2015 20:34:33

กรี๊กร๊าดดดด เขินแทนน้องเอย
จับให้อยู่หมัดนะลูกผู้ชายดีๆแบบนี้หายากมาก
อย่าให้ชะนีแย่งไปได้
+1ให้รักเขียนขยันอัพมาก จนเราอายอะที่เม้นบ้างไม่เม้นบ้าง ต่อไปจะขยันเม้นให้มากกว่านี้นะคะ
จะคอยเป็นกำลังใจให้คะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ ปลื้มปริมอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 13-01-2015 20:48:13

เขินสุดๆเลยเนี่ยอ่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 13-01-2015 22:08:32

ได้กินเอยแล้ว อิ่มเลยดิ ฟินเลยดิกวิน น้องเอยแสนซื่อของพี่มีคนตีตราจองซะแล้ว
ต่อไปคงยกขันหมากไปสู่ขอน้องแน่ ดูรักจริงหวังแต่ง แถมที่บ้านกวินก็ไฟเขียวสว่างโร่ แม่น้องเอยก็ใจดีไม่น่ามีปัญหา
จากนี้คงตามรักตามห่วงตามหวงน้องน่าดู คนอ่านมีความสุขจัง น้องเอยเป็นฝั่งเป็นฝา แอบรักเขามาตั้งนาน

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 13-01-2015 22:18:20

และแล้ววันนั้นของเอยก็มาถึง พ่อไทป์ได้กล่าวไว้  :heaven  :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 13-01-2015 22:25:53

 :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 13-01-2015 22:44:37

มินตราเธอกลับไปที่ของเธอเถอะทุกอย่างเขาลงตัวแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 13-01-2015 22:57:21

จุดพีคมันอยู่ตรงนี้เว่ยยยย  "เขาได้กันแล้ว" 55555555555555
  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 13-01-2015 23:09:13

จัดเปิด ตัว สะใภ ไปเลย 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 13-01-2015 23:39:44

อ่านแล้วเขินแทน สมการรอคอยมากเลยจ้า><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 14-01-2015 00:16:13

รักเอย....อ๊ากกกกกกกกกกกกก คำนี้ล่ะ คำนี้ที่รอมานาน โอ๊ยยย อ่านแล้วเินรู้สกได้เลยว่าแก้มร้อนวูบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 14-01-2015 03:08:09

ถ้าให้เดาทางยัยมินตรากับแม่คงกะจะมามัดมือชกจับลูกใส่พานประเคนให้(แบบจริงจังเพราะรู้ว่ากวินมีแฟน)
หรือไม่ก็คงจะมาบอกพ่อแม่กวินว่าลูกเป็นเกย์คงคิดว่าพ่อแม่กวินจะช็อกแล้วรีบยกลูกชายให้
เพราะไม่อยากให้ลูกเป็นเกย์แต่สุดท้ายฝ่ายนางนั่นแหละที่จะหงายเงิบเมื่อรู้ว่าเค้ารู้กันทั้งบ้านซ้ำยังเอ็นดูเอยเสียอีก
ตอนหน้าคาดว่า(และขอให้เป็นจริงทีเถ๊อะ)จะได้สะใจเมื่อได้เห็นสองแม่ลูกมันหน้าแตกละเอียดยิบกลับไปนะ
และยังรอดูอยู่ที่กวินบอกว่าจะจัดการขั้นเด็ดขาดน่ะจะทำยังไง เพราะตอนนี้รำคาญนางมากเหลือเกินแค่ได้ยินชื่อก็คันคะเยออากตบนางแล้ว  :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 14-01-2015 06:54:05

กวินพิสูจน์แล้วว่าจริงจังและจะไม่เปลี่ยนใจ
โอย~ปลื้มแทนเอย ทุกคนเป็นมิตรมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 14-01-2015 09:51:44

ขอบคุณมากนะคะ ตอนที่แล้วคอมเม้นท์ถล่มทลายเลย หรือเพราะน้องเอยเสียตัวรึเปล่าคะ? ฮ่าๆ ขอบคุณที่ชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยค่ะ
   :pig4:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 40

มื้อเที่ยงที่แสนอึดอัด...



   
          ตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงกว่าแล้ว เอยเข้ามาเตรียมของสำหรับทำมื้อเที่ยง ซึ่งต้องทำจำนวนมาก เพราะทานกันทั้งครอบครัว ไหนจะมีมินตราและแม่ของเธอเพิ่มเข้ามาอีก โดยที่กวินก็เดินเข้าเดินออก คล้ายอยากจะช่วยเอย แต่ดูเหมือนจะมาสร้างความวุ่นวายให้เอยเสียมากกว่า และไม่ต่างจากกรินเลย ที่เข้ามาในครัว พลางหยิบนั่นหยิบนี่เข้าปาก ความเหมือนของสองพี่น้องคงจะเป็นเรื่องความวุ่นวายเมื่อได้เข้าครัว



          เอยทำกับข้าวสี่ห้าอย่างด้วยกัน และแน่นอนว่าต้องมีแกงเขียวหวานไก่ที่คุณเกริกอยากทาน และไข่เจียวรวมมิตรที่กวินขอไว้ด้วย เอยใช้เวลาทำนานเพราะกับข้าวหลายอย่างอีกทั้งจำนวนเยอะกว่าทานสองคน

“เสร็จแล้วเหรอเอย?” คุณวิดาที่เดินเข้ามาในครัว มองดูกับข้าวบนโต๊ะทั้งหมดที่ดูน่าทานเหลือเกิน

“น่ากินจัง เอยนี่เก่งกว่าแม่อีก” คุณวิดาว่า

“ใช่ๆ แม่นะทอดไข่เจียวยังไหม้เลย” กรินพูดขึ้นมาพลางหัวเราะ และแน่นอนว่าคุณวิดาค้อนขวับพร้อมตีแขนกรินเสียงดัง

“เจ้าลูกคนนี้ กล้าว่าแม่ได้ยังไง” คุณวิดาว่า กรินไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้าน ยังคงหัวเราะเสียงดังอยู่เช่นนั้น

“คุณแม่คะ นี่ใกล้จะเที่ยงแล้ว ตั้งโต๊ะกันเลยดีไหมคะ?” ชมพูว่า



          เด็กรับใช้พากันนำอาหารออกไปตั้งโต๊ะ เอยที่ขอกวินกลับห้องเพื่อไปล้างหน้าล้างตาเพราะตามตัวมีแต่กลิ่นอาหาร กวินจึงเดินขึ้นไปบนห้องกับเอย



          เมื่อเดินลงมาถึงก็พบว่า มินตราเดินเข้ามาพอดี พร้อมกับแม่ของเธอ มินตราปรายตามองเอย สายตาเธอช่างเย็นยะเยือกยามที่มองมาที่เอย

“สวัสดีค่ะคุณเกริก สวัสดีค่ะคุณวิดา” เสียงแม่ของมินตราทักทายหวานจนเลี่ยนหู คุณเกริกแค่พยักหน้ารับเท่านั้น

“สวัสดีค่ะคุณภัสสร” คุณวิดากล่าวทักทาย

“สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า” มินตรายกมือไหว้ทั้งสอง

“จ้ะ หนูมินตรา เดี๋ยวมาทานข้าวด้วยกันนะ ป้าขอไปดูโต๊ะอาหารก่อน” คุณวิดาพูด ก่อนที่จะเดินไปยังห้องทานอาหาร คุณเกริกจึงเดินตามคุณวิดาไปด้วย ตอนนี้จึงเหลือแค่กวิน เอย มินตราและคุณภัสสรเท่านั้น

“สวัสดีครับคุณป้าภัสสร” กวินยกมือไหว้ เอยจึงยกมือไหว้ตามกวิน

“สวัสดีจ้ะกวิน....แล้วนั่นใคร?” เธอรับไหว้กวิน ก่อนที่จะหันมามองเอยที่ยืนอยู่ข้างๆกวิน

“เอ่อ...ผมชื่อพีระนัมครับ” เอยแนะนำตัว มินตราค่อยๆพ่นลมหายใจออกมา คุณภัสสรหันไปมองลูกสาวของเธอก่อนที่จะหันมามองเอยหัวจรดเท้า

“คนนี้อย่างนั้นเหรอ?” เธอจ้องมองเอยราวกับเอยเป็นสิ่งแปลกประหลาดพลางเบ้ปากใส่เอย กวินมองหน้าของคุณภัสสรด้วยสายตานิ่งๆ ไม่ได้พูดอะไรออกมาที่เธอทำท่าทางเช่นนั้นใส่เอย

“คุณภัสสร เชิญมาทานข้าวด้วยกันเถอะค่ะ” คุณวิดาเดินมาเรียก และเธอไม่ทันเห็นกิริยาของคุณภัสสรที่มีต่อเอย

“ค่ะคุณวิดา ไปกันเถอะมินตรา” คุณภัสสรเธอเรียกมินตราให้เดินตามไป

“เดี๋ยวตามไปค่ะคุณแม่” มินตราพูดเช่นนั้น คุณภัสสรจึงเดินล่วงหน้าไปก่อน

“สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะกวิน” มินตราพูด ก่อนที่จะยื่นถุงผ้าให้ ซึ่งข้างในมีกล่องของขวัญอีกที

“ขอบใจ” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเรียกเด็กรับใช้ให้มารับของขวัญไปเก็บ เอยที่ยืนอยู่นั้น ได้แต่ยืนก้มหน้า เพราะไม่รู้จะมองไปทางไหนดี กวินเอื้อมมือไปแตะหลังของเอย

“ไปทานข้าวกันเถอะ” กวินบอกกับเอยเช่นนั้น มินตรามองภาพที่อยู่ตรงหน้า ใบหน้าของเธอค่อยๆบึ้งตึง ก่อนที่จะเดินไปยังห้องทานอาหาร จากนั้นเอยและกวินจึงเดินตามเข้าไป



          ทั้งหมดนั่งลงที่โต๊ะทานข้าว โดยที่คุณเกริกนั่งหัวโต๊ะ ถัดไปซ้ายมือเป็นคุณวิดา คุณภัสสร และมินตรา ส่วนทางขวามือเป็นกวิน เอย และกริน สุดท้ายตรงกันข้ามคุณเกริก กฤศ ชมพู และฝาแฝดก็ครองทั้งหมด เรียกได้ว่าคนล้อมรอบโต๊ะอาหารจนไม่มีที่ว่างเลยทีเดียว

“อาหารน่าทานทั้งนั้นเลยนะคะคุณวิดา” คุณภัสสรพูดขึ้น ทั้งหมดเริ่มลงมือทานอาหารโดยทันที

“ไม่ต้องเกรงใจค่ะคุณภัสสร หนูมินตรา” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะหันไปถามผู้เป็นสามีที่กำลังตักแกงเขียวหวานชิมอยู่

“แกงเขียวหวานเป็นไงบ้างคะคุณ?”

“อร่อย” คุณเกริกพูดแค่นั้น ก่อนที่จะตักแกงเขียวหวานทานต่อ ส่วนกรินก็แย่งไข่เจียวรวมมิตรของกวิน จนกวินต้องหันไปมองด้วยหางตาเป็นการเตือนอยู่หลายครั้ง

“อร่อยทุกอย่างเลยค่ะคุณวิดา ฝีมือคุณวิดาใช่ไหมคะ?” คุณภัสสรเอยขึ้นมา คุณวิดาหัวเราะน้อยๆ

“ไม่ใช่หรอกค่ะ ดิฉันทำอาหารไม่เป็น” คุณวิดาว่า คุณภัสสรเธอทำหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย

“ถ้าอย่างนั้นแม่ครัวที่นี่ฝีมือดีนะคะ” คุณภัสสรพูดต่อ

“ไม่ใช่หรอกครับ ฝีมือพี่เอยต่างหาก” กรินเป็นคนพูดขึ้นเอง

“ใช่ค่ะ เอยเป็นคนทำทั้งหมดเลยค่ะ” คุณวิดาว่าก่อนที่จะหันไปยิ้มให้เอย    



          เมื่อได้ยินอย่างนั้น มินตราที่กำลังทานอยู่รีบวางช้อนลงทันที พร้อมๆกับที่คุณภัสสรก็รีบรวบช้อนวางเช่นกัน มินตรามองเอย สายตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ส่วนกวินยังคงทานไปเฉยๆอย่างเอร็ดอร่อยพอๆกับกรินที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาเคี้ยวอาหารอยู่อย่างนั้น ส่วนฝาแฝดก็ทานอาหารของตนเองไป ชมพูที่ได้แต่มองมินตราที่กำลังจ้องมองเอยอยู่ พลางสะกิดกฤศที่นั่งทานอาหารอยู่

“ที่รัก...ดูน้องมินตราสิ จ้องน้องเอยใหญ่เลย” ชมพูกระซิบบอกกฤศ กฤศเองก็มองไปที่มินตรา จริงอย่างที่ชมพูบอก...มินตราจ้องมองเอยอย่างไม่พอใจ ส่วนเอยเอาแต่ก้มหน้าทานอาหารอยู่อย่างนั้น โดยไม่ได้มองไปที่ใครเลย

“อิ่มแล้วเหรอคะคุณภัสสร ทานไปนิดเดียวเอง” คุณวิดาถามอย่างแปลกใจ

“ทานไม่ค่อยลงค่ะคุณวิดา” คุณภัสสรหันไปจิกสายตาใส่เอยเพียงแวบเดียวเท่านั้น

“หนูมินตราก็ด้วยเหรอ?” คุณวิดากันไปถามมินตรา

“หนูกำลังควบคุมน้ำหนักค่ะ” มินตราละสายตาจากเอย มาตอบคำถามคุณวิดา

“เสียดายจัง ทั้งที่กับข้าวออกจะอร่อยแท้ๆ” กรินว่าอย่างไม่สนใจใคร ก่อนที่จะเรียกให้เด็กรับใช้มาเพิ่มข้าวให้อีก กวินและกฤศก็เช่นเดียวกัน ต่างขอเพิ่มข้าวกันทุกคน ไม่เว้นแม้แต่คุณเกริกก็ด้วย

“จะลดน้ำหนักทำไมหนูมินตรา แค่นี้ก็หุ่นสวยแล้วนะ” คุณวิดาว่า

“ถึงหุ่นจะสวยขนาดไหน ก็ยังมัดใจใครบางคนไม่ได้อยู่ดีค่ะ” มินตราพูดเช่นนั้น ก่อนจะยิ้มออกมา คุณวิดานั้นมองสีหน้าของมินตรา ที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่ชอบเอย

“เรื่องแบบนี้มันไม่เกี่ยวกับหุ่นหรอกครับพี่มินตรา มันเกี่ยวกับความรักล้วนๆ เนอะพี่ชมพู” กรินที่พูดขึ้นมา พลางพยักพเยิดไปทางชมพูที่พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

“เด็กๆพูดเรื่องอะไรกันคะนี่” คุณภัสสรหัวเราะเบาๆ ก่อนที่จะใช้สายตามองลูกสาวของเธอเอง เชิงปรามว่าห้ามพูดอะไรอีก



          จนในที่สุด ทุกคนก็ทานเสร็จ กรินลุกขึ้นไปเป็นคนแรกพลางอุ้มกริมออกไปด้วย กฤศและชมพูจึงต้องพากริฟออกไปเช่นกัน เอยที่นั่งอยู่รู้สึกอึดอัดไม่น้อย อยากออกไปจากโต๊ะนี้ให้เร็วที่สุด เพราะรู้สึกถึงแรงกดดันของของคุณภัสสรและมินตราที่ส่งมาทางตนเอง

“เอย วันหลังมาทำกับข้าวให้พวกเราอีกนะลูก อร่อยมากเลย” คุณวิดาว่า

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ

“ถ้าอย่างนั้นเราไปนั่งคุยกันหน่อยดีไหมคะคุณวิดา” คุณภัสสรเอ่ยชวนคุณวิดา

“ได้สิคะ เชิญทางนี้เลยค่ะ” คุณวิดาลุกขึ้นเดินออกไปจากโต๊ะทานอาหารไปยังห้องนั่งเล่น มินตราจึงลุกตามแม่ของเธอไป ตอนนี้จึงเหลือแค่คุณเกริก กวินและเอยเท่านั้น

“คุณเกริก...ดูเหมือนคุณป้าภัสสรเธอจะไม่ยอมครับ” จู่ๆกวินก็พูดขึ้นมา

“คงทำใจลำบาก เพราะดูเหมือนทางนั้นเล็งแกมาตลอด” คุณเกริกพูดด้วยใบหน้านิ่งๆ

“แต่ผมปฏิเสธไปนานมากแล้วนี่ครับ” กวินยังคงพูดต่อ เอยที่นั่งอยู่ได้แต่ฟังอย่างเงียบๆ

“รอดูแม่แกพูดกับทางนั้นก่อน จากนั้นค่อยว่ากัน” คุณเกริกพูดแค่นั้นก่อนที่จะลุกกลับไปยังห้องหนังสือของตนเอง

“ดูเหมือนทุกคนจะลำบากเพราะผมนะครับ” เอยพูดขึ้นมาเมื่ออยู่ลำพังกับกวินสองคน

“เธอไม่ได้เป็นคนทำ แต่เพราะพวกนั้นพูดไม่เข้าใจต่างหาก” กวินว่า ก่อนที่จะจูงมือเอยเดินกลับไปยังห้อง

“ผม...ขอไปเล่นกับกริฟกริมได้ไหมครับ?” เอยของกวิน

“ได้สิ” กวินว่า ก่อนที่จะเปลี่ยนเส้นทางไปยังอีกด้านหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องสำหรับเด็กของฝาแฝดนั่นเอง



          กวินเคาะประตูห้อง ชมพูเป็นคนมาเปิดประตูห้องให้ เห็นกรินกำลังจับกริมชูตัวขึ้นลงบนอากาศ โดยที่กริฟคล้ายจะรอคิวต่อไป

“พี่กฤศไปไหน?” กวินถามขึ้น

“อยู่ที่ห้องทำงาน เห็นว่ามีงานด่วนเข้ามาจ้ะกวิน” ชมพูบอก

“พี่ไม่อยู่คุณกับป้าภัสสรหรอกเหรอ?” กรินถาม

“ไม่อยากคุยด้วย” กวินว่า ก่อนที่จะเอาตัวกริฟมาจับเหวี่ยงไปมา

“เบาๆครับ เดี๋ยวกริฟตกใจ” เอยว่า

“ดูจะชอบมากกว่า” กวินว่า เสียงหัวเราะของกริฟดังเอิ๊กอ๊ากอย่างถูกใจที่โดนเล่นแรงๆ

“เด็กบ้านนี้ชอบความรุนแรงจ้ะน้องเอย” ชมพูว่า จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ชมพูคิดว่าเป็นกฤศจึงตะโกนบอก

“เปิดเข้ามาเลย” ชมพูบอกเช่นนั้น แต่คนที่เปิดประตูมากลับไม่ใช่กฤศ แต่เป็นมินตราแทน

“อ้าว....น้องมินตราเหรอ” ชมพูอุทานอย่างงงๆ

“ค่ะ มินเอง” เธอพูดเช่นนั้น ก่อนที่จะนั่งพับเพียบข้างๆกวินแล้วพยายามจะเล่นกับกริฟ

“น้องกริม มาเล่นกับน้ามินหน่อยมา” มินตราเธอเรียกเช่นนั้น

“น้องมินตรา...นั่นกริฟจ้ะไม่ใช่กริม” ชมพูบอก เธอเสียหน้าทันทีที่ชมพูทักเช่นนั้น ด้านกรินก็พยายามกลั้นหัวเราะอยู่

“ขอโทษด้วยค่ะ” เธอพูดออกมาอย่างนั้น

“ไม่เป็นไรจ้ะ” ชมพูว่า กวินที่นั่งนิ่งๆไม่พูดไม่จาอะไรกับมินตราเลย

“กวินคะ....เพื่อนๆตอนเรียนที่อังกฤษเขานัดไปปาร์ตี้กันพรุ่งนี้ เขาชวนกวินผ่านมินมา ไปด้วยกันไหมคะ?” มินตราถามกวิน

“งานยุ่ง คงไม่ได้ไป” กวินบอกเช่นนั้น

“แต่เพื่อนๆจะมากันครบนะคะ” มินตรายังคงพยายามชวนกวิน เอยที่ได้ยินก็นั่งฟังนิ่งๆ นิ่งเสียจนปล่อยให้กริมที่กรินปล่อยมานั่งบนตักของเอย ดึงแว่นไปเล่นเสียได้

“คงไปไม่ได้” กวินบอกเช่นนั้น มินตราหน้านิ่งไป ก่อนที่จะยิ้มพรายออกมา

“ชวนคุณเอยไปด้วยสิคะ ไปเปิดตัวในฐานะแฟน เพื่อนๆคนอยากจะทำความรู้จัก” มินตราพูดออกมาเช่นนั้น

“ต้องการอะไรมินตรา?” กวินถาม น้ำเสียงเริ่มไม่พอใจเท่าที่ควร ก่อนที่จะยื่นกริฟให้ชมพูที่รอรับอยู่

“ก็ไม่ต้องการอะไรนี่คะ แค่คิดว่าเพื่อนๆคงอยากรู้จักแฟนกวิน หรือว่า....คุณอายที่จะพาแฟนที่เป็นผู้ชายไปเปิดตัว”



          มินตราพูดออกมาพลางยิ้มหวาน แต่คำพูดของเธอช่างสวนกับรอยยิ้มนั้นจริงๆ คำพูดช่างร้ายกาจต่างกับยิ้มหวานบนใบหน้า ชมพูและกรินที่นั่งฟังอยู่อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองมินตราที่พูดออกมาเช่นนั้น

“ฉันไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น” กวินพูดออกไปแค่นั้น เอยที่นั่งอยู่รู้สึกแย่มากไปกว่าเดิม เพราะทั้งสองกำลังถกเถียงกันว่าด้วยเรื่องของเอย

“ถ้าไม่อายก็พาไปสิคะ?” มินตรายังคงไม่ลดละ

“มินตรา...หยุดพูดเพื่อให้เอยรู้สึกแย่เถอะ คุณทำไม่สำเร็จหรอก” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะลุกขึ้น

“ไปกันเถอะ” กวินหันไปบอกเอย ชมพูจึงรีบดึงแว่นจากมือกริมยื่นให้เอย เอยจึงลุกขึ้นตามกวินไป

“พี่มินตรา....ผมรู้สึกว่าพี่นิสัยเสียว่ะ พี่ชายผมไม่ชอบพี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเกลียดพี่สักหน่อย แต่ถ้าพี่ยิ่งทำแบบนี้ ไม่แน่เขาอาจจะเริ่มเกลียดพี่แล้วก็ได้” กรินพูดก่อนที่จะลุกขึ้นบิดขี้เกียจเบาๆ

“สวยแต่ใจแคบ อย่างนั้นก็ไม่น่าสนนะครับพี่มินตรา”



          กรินพูดทิ้งท้าย ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้มินตรากัดฟันอย่างโมโห ที่โดนทั้งพี่และน้องตำหนิได้ถึงขนาดนี้ ชมพูที่ได้ยินก็พยายามกลั้นยิ้ม ก่อนที่จะทำท่าคุยเล่นกับฝาแฝด โดยไม่สนใจมินตรา

“ไปไหนกันหมดแล้ว?” กฤศที่เดินเข้ามาพอดี เอ่ยถามขึ้น

“ขอตัวนะคะ” มินตราพูดแค่นั้น ก่อนที่ลุกออกไปจากห้องพลางบีบกระเป๋าถือแน่นไปด้วย

“น้องมินตรานี่ร้ายนะคะที่รัก” ชมพูพูดแค่นั้น กฤศเลิกคิ้วอย่างงงๆว่าภรรยาของตนเองพูดถึงเรื่องอะไร

...
..
.



          กวินที่เดินจูงมือเอยออกมา และพาเข้าไปในห้องนอน ก่อนที่จะล็อคประตูกันคนเข้ามา เอยนั่งลงบนเตียง พลางคิดถึงคำพูดของมินตรา ใช่ว่าคิดมากเรื่องที่กวินจะพาไปเปิดตัวหรืออะไร เพราะเอยไม่ต้องการเช่นนั้นอยู่แล้ว แต่ที่เอยกำลังคิด คือสิ่งที่มินตราทำ นั่นแปลว่าเธอไม่ยอมหลีกทางแม้กวินจะเลือกเอยแล้วก็ตาม

“คิดมากเหรอ?” กวินถามขึ้น

“ปะ...เปล่าครับ” เอยว่า

“อย่าโกหกฉัน” กวินพูด ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆ และดึงเอยเข้ามากอด

“ผมคิดเรื่องคุณมินตราครับ...เธอคงตัดใจจากคุณไม่ได้จริงๆ” เอยว่า

“คิดว่าเรื่องนั้นเสียอีก” กวินพูดขึ้น

“เรื่องอะไรเหรอครับ?” เอยถามขึ้น

“เรื่องพาเธอไปพบเพื่อน” กวินว่า

“เรื่องนั้นผมไม่คิดอะไรหรอกครับ” เอยบอก

“ฉันไม่เคยอายที่มีเธออยู่ข้างๆ แต่ฉันไม่ชอบให้ใครมามองเธอนอกจากฉัน ยิ่งพวกนั้นเป็นพวกปากว่ามือถึง ฉันเลยไม่อยากพาเธอไป” กวินว่า

“ผมไม่ได้คิดเรื่องนั้นจริงๆครับ” เอยยืนยัน

“ทั้งที่วันนี้ฉันจะอยู่กับเธอทั้งวันแท้ๆ แต่ดันมีเรื่องน่ารำคาญเสียได้” กวินว่า

“ไม่เป็นไรครับ แค่นนี้ผมก็มีความสุขแล้ว” เอยบอก



          ที่บ้านของกวินยอมรับตน ให้การต้อนรับที่แสนอบอุ่นขนาดนี้ เพียงเท่านี้เอยก็มีความสุขมากพออยู่แล้ว ส่วนเรื่องของมินตรานั้นเอยไม่อาจจะทำอะไรได้ ทุกอย่างต้องอยู่ที่การตัดสินใจของกวินเท่านั้น

“ไปเที่ยวกันไหม?” กวินถามขึ้น ก่อนที่จะยกตัวเอยให้มานั่งบนตัก

“ไม่ดีกว่าครับ อยู่เล่นกับกริฟและกริมดีกว่า” เอยว่า

“เห็นเจ้าลิงแฝดดีกว่าฉันเหรอ?” กวินถาม

“มะ...ไม่ใช่นะครับ” เอยส่ายหน้า



          กวินกอดเอยจากข้างหลัง ก่อนที่จะยกตัวเอยให้นอนลงบนเตียง แล้วโน้มตัวลงไปจูบเอยอย่างแผ่วเบา ก่อนที่งับริมฝีปากของเอยเบาๆ และสอดลิ้นเข้าไปในปาก เอยเบิกตากว้างขึ้น เพราะตอนนี้เป็นเวลากลางวันแท้ๆ จึงพยายามบีบแขนกวินเชิงห้าม

“อื้อ...ยะ...อย่าครับ” เอยพยายามผละออกมาจากการถูกกวินจูบ

“นิดเดียว” กวินว่า ก่อนที่จะก้มลงจูบไปเรื่อยๆ มือไม้เริ่มไล่ลูบสีข้างของเอยอย่างช้าๆ ก่อนที่จะเลิกเสื้อของเอยขึ้นมา

“คะ...คุณกวิน พอแล้วครับ” เอยพยายามห้ามปราม แต่ดูเหมือนกวินจะไม่ฟัง ก้มลงดูดึงยอดอกของเอย พยายามเลาะลิ้มชิมมันจนเอยเริ่มบิดกายเบาๆ กวินละจากอีกข้าง ก่อนที่จะลากลิ้นมายังอีกข้าง แต่กลับมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาเสียก่อน

“กวิน...แม่เองลูก”



          เสียงของคุณวิดาเรียก กวินถอนหายใจออกมาอย่างเสียดาย แต่เอยกลับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แม้ใบหน้าจะแดงก่ำแต่ก็โชคดีที่คุณวิดามาขัดเสียก่อน ไม่เช่นนั้นกวินคงจะไม่ยอมหยุดแน่ๆ กวินยืนนิ่งๆเพียงสักครู่ ก่อนที่จะเดินไปเปิดประตู

“ว่ายังไงครับคุณวิดา?” กวินถาม เอยรีบลุกขึ้นมายืนข้างๆกวินทันที คุณวิดาเดินเข้ามาในห้อง ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียง

“ทำอะไรกันอยู่ทั้งสองคน?” คุณวิดาถามพลางยิ้มออกมา

“ปะ..เปล่าครับ” เอยเป็นคนตอบ

“มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ?” กวินถาม

“คุณภัสสร....เมื่อครู่เธอคุยเรื่องแกกับหนูมินตรา เธอดูจะไม่ยอมที่แกปฏิเสธมินตราแบบนั้น แถมยังอ้างเรื่องสมัยก่อนขึ้นมาอีก” คุณวิดาว่า

“แล้วคุณวิดาว่าอย่างไรครับ?” กวินถามอีก

“แม่ก็บอกว่ามันเป็นเรื่องของเด็กๆ แม่ยุ่งไม่ได้ อีกอย่างกวินเลือกแล้วว่าต้องการอะไร แม่ก็ยอมรับสิ่งนั้นด้วย” คุณวิดาว่า

“แล้วยังไงต่อ?” กวินถามอีก

“เธอก็ดูไม่พอใจ แล้วก็กลับไป” คุณวิดาบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ?”

“ใช่...แม่ไม่รู้หรอกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก แต่เราสองคนต้องอดทนผ่านมันไปให้ได้นะ โดยเฉพาะเอย...ต้องอดทนนะลูก” คุณวิดาว่า

“ครับ” เอยพยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้นก็ตามสบายเถอะ เดี๋ยวแม่ไปหาชมพูกับเจ้าแฝดเสียหน่อย” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะลุกออกไปจากห้อง



           เมื่อคุณวิดาออกไป เอยก็ถอนหายใจออกมา กวินที่เห็นอย่างนั้นแล้วจึงดึงเอยเข้ามากอด ก่อนที่จะหอมแก้มเอยเบาๆ เอยสบตามองกวิน รู้สึกหนักใจไม่น้อยที่ต้องมาเจออะไรเช่นนี้

“ไม่ต้องกังวล อยู่กับฉัน...เราจะผ่านมันไปด้วยกัน” กวินว่า

“ครับ...”

“ไปหาฝาแฝดกันดีกว่าไหม?” กวินถามขึ้น

“ไปครับ” เอยยิ้มออกมา ทั้งสองจึงเดินออกไปจากห้องเพื่อไปหาฝาแฝดกริฟกับกริม...


+++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 14-01-2015 09:57:24

ขอจิ้มก่อนนะ
±+++++++++++++++++++

มินตราน่ากลัวนะนี่
กวินปฏิเสธไปตั้งนานแล้ว
และไม่ได้ทิ้งช่วงไว้นานด้วยนี่
พอรู้เรื่อง ก็รีบบินตรงมาจากอีงกฤษ
เพื่อบอกเรื่องเอย และปฏิเสธเรื่องมินตรา

ชอบกรินจัง พูดตรงมาก ชัดเจนด้วยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 14-01-2015 10:02:26

 :z13:  :z13:

ดิ้นรนเหลือเกินนะคะยัยมิน.เขาเกลียดเธอนิยังไม่รู้ตัวเหรอคะ.น่าตบทั้งแม่ทั้งลูก. :beat: :beat:
จิ๊!!! ขอหม้อสักใบ เอามาถ่วงสองแม่ลูกลงน้ำค่ะ.กันเฮี้ยนนนนนน. :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 14-01-2015 10:14:24

เห็นครอบครัวกวินยอมรับเอยก็ดีใจ
แต่อินางมินตรานี่สิ จับตบเลยมะ เกลียด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 14-01-2015 10:15:07

มินตราคงไม่ยอมจบง่ายๆแน่
ระวังตัวด้วยนะเอย กวินกับเอยสู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 14-01-2015 10:18:58

จริงอย่างที่กรินว่านั้นแหละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 14-01-2015 10:19:45

ยัยชะนี ด้านเนอะ เค้าไม่เอายังตามตื้ออยู่ได้ สู้ๆๆนะเอย มันน่า :z6: :z6:ให้จมดิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 14-01-2015 10:24:25

ตอนนี้กรินเอาใจป้าไปเลยลูก 
เฮ้อ. :เฮ้อ:.มินตรา กับมารดาเธอ ช่างน่าละเหี่ยใจ เขาปฏิเสธขนาดนี้ยังหน้าด้านหน้าทน :mew5:
ปล. ผู้ชายบ้านนี้ เท่กันตั้งแต่พ่อยันลูกชายทุกคน o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 14-01-2015 10:25:00

 :z6: :z6: :z6: :z6:  ยัยมินตรา ตบๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 14-01-2015 10:28:54

อยากเข้าไปกระชากหัวสองแม่ลูกแล้ว ตบๆๆๆๆๆๆๆ นังมินตราหน้าด้านนะแก ผช เขาไม่สน ไม่รัก ไม่ชอบ ก็ยังหน้าหนาตามราวีไม่เลิก ทำตัวเป็นชะนีร้องเรียกหาปั้วๆๆๆ แต่ขอโทดเถอะ กวินหนะผัวเอยโว้ยยย !!!!!!!

ปล. อินคะอิน เกลียดชะนีที่คิดจะแย่งกวินไปจากเอย(ทั้งๆที่แย่งยังไงก็ไม่มีทางได้ไป ชิชิ)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-01-2015 10:48:30

เอยสู้ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 14-01-2015 10:49:25

นังมินนี่ดูพยายามเนอะ
สงสัยคงอยากจะมี ผั...จนตัวสั่น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 14-01-2015 10:56:03

กลับป่าหล่อนไปคุณมินตรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-01-2015 10:59:21

เรารู้ว่ากวินปกป้องเอยได้มากกว่านี้ อย่ามองว่าคนระรานคือผู้หญิง แต่ผู้หญิงงี้แหละร้ายกว่าผู้ชายมากนัก สู้นะน้องเอย :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 14-01-2015 11:05:37

ได้กลิ่นแผนร้ายๆของมินตรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: jaokhwan ที่ 14-01-2015 11:06:24

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: ชะนีมิตรา....

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 14-01-2015 11:09:29

หนักแน่นน้องเอยของกวิน มีแต่คนอยู่ข้าง ๆ ให้กำลังใจ
ชอบกรินว่ามินตรา หน้าเสียไปเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 14-01-2015 11:10:31

มินตรานี่= = :z2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 14-01-2015 11:11:08

อ้างถึง

“ไม่ต้องกังวล อยู่กับฉัน...เราจะผ่านมันไปด้วยกัน”

ชอบประโยคนี้มากค่ะ จาก เธอ ฉัน ก็มาเป็น เรา

มินตราไม่มีทางวางมือแน่ ทรรศงานหนักแน่ จากนี้ไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 14-01-2015 11:12:33

มินตรานี่ใช่เล่น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 14-01-2015 11:16:16

สู้ๆ นะเอย เชื่อใจกวินเอาไว้ อนาคตต้องเจอด่านมินตราหนักหน่วงแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-01-2015 11:34:16

พูดถูกใจมากกริน ยัยมินคงหน้าเหวอ
ว่าแต่กรินนี่ยังโสดชิมิ.  คนอ่านจองได้มะ 5555
สู้ๆนะเอย นัยมินต้องมีแผนร้ายแน่ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 14-01-2015 11:36:25

เพราะอะไรครอบครัวมินตราถึงพยายามที่จะยัดเยียดมินตราให้กวินแบบนี้นะ มินตรารักกวินจริงๆหรือเปล่า หรือต้องการเอาชนะ หรือไม่ก็ธุรกิจมีปัญหาไรงี้ แต่ครอบครัวกวินน่ารักมากจริงๆ แววที่จะทำให้เอยมาอยู่บ้านนี้ถาวรคงไม่ไกล อิอิ

แหมมมมมมกวิน ตอนกลางวันนี่ยังไม่เว้นนะคะ นี่ถ้าคุณแม่ไม่มาเรียกน้องเอยเสร็จแหงๆที่ไหนล่ะ :hao6: :hao6:

กอดดดดดดดดคนแต่งค่ะ :กอด1: :กอด1: :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 14-01-2015 11:42:38

สวยแต่ใจแคบ ประโยค นี้ง่ายๆ แต่โดน  เลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 14-01-2015 11:52:16

ปลอบใจน้องเอยด้วยท่านี้สิจ๊ะ กวิน  :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 14-01-2015 11:52:57

กวินหนักแน่นมาก ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Maledbook ที่ 14-01-2015 12:05:32

สวยแต่ใจแคบ แรงส์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 14-01-2015 12:05:46

นี่แหละน้า คนไม่ยอมแผ้ เจ็บเองทุกที

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 14-01-2015 12:26:43

สู้ๆนะน้องเอย กวินรักเราขนาดนี้แล้ว :กอด1:
ชั่งหัวนังชะนีนั่นนะลูกกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 14-01-2015 12:28:27

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: เอาใจช่วยทั้งคู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 14-01-2015 12:37:46

คุณมินตรากับคุณแม่นี่ช่างเข้าใจอะไรยากแท้ค่ะ ผู้ชายเขาไม่เอานี่ยังจะพยายามอีกนะค่ะ สงสารน้องเอย รับศึกหลายด้วนเลย ศึกในที่พระเอกของเราหื่นใส่ตลอดเวลา 55555 (ชอบๆ)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 14-01-2015 12:38:50

ชะนีมโน
แต่กวินนายหนักแน่นมากก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 14-01-2015 12:45:41

เมื่อไหร่ที่กวินจะจัดการขั้นเด็ดขาดอย่างที่ว่าซักทีอ่ะ
ยิ่งปล่อยนานปัญหายิ่งตามมาเยอะนะ สงสารเอยถ้าเกิดทนแรงกดดันไม่ไหว
แล้วปล่อยมือจากกวินแล้วรู้จะรู้สึก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 14-01-2015 12:48:06

ผู้หญิงอะไรกัน
ทำแบบนี้ยิ่งไม่มีคุณค่า ขนาดกรินพุดแล้วนะ ไม่กระเทือนเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 14-01-2015 12:49:47

ชอบคำพูดกริน
ตรงๆ ได้ใจความ
อย่าเยอะนะมินตรา จะดูไร้ค่าขึ้นมาทันที

เอยสู้น่าาา ยังไงกวินก็ชัดเจนขนาดนี้ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 14-01-2015 12:58:28

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 14-01-2015 13:04:39

เปนชะนีที่น่าหมั่นไส้มากจิงๆ -_-^^^^
ทั้งแม่ทั้งลูกเรย ครอบครัวยัยมินตรา
ไม่รู้จะมาไม้ไหนอีก
เอย์ของเรายิ่งไม่มั่นใจในตัวเองอยู่ แง่มๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 14-01-2015 13:33:59

เอย สู้สู้  :interest:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 14-01-2015 13:46:09

ผู้ชายไม่เอาแล้วยังไม่ยอมเลิกนี่เขาเรียกว่าอะไรนะมินตรา?

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 14-01-2015 13:53:11

มินตราเป็นอะไรที่แบบหน้าด้านน่าทนมากกก ต้องจัดหนักๆเอาให้อายไม่กล้าสู่หน้า

เอยยอย่ามั่วแต่โทษตัวเอง..ทำให้ทุกคนจะลำบากเพราะตัวเอง
สู้ไปด้วยกันกับกวิน
แหม แต่อยากให้มีนตราเจอดาวจัง ดาวจัดการนางได้แน่ๆ
กรินไม่มีคู่ให้คู่กับไทป์ได้ปะ 555555555
ท่าจะมัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 14-01-2015 14:09:38

มินตรา....เธอกำลังบั่นทอนคุณค่าของตัวเองอยู่นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 14-01-2015 14:27:34

มินตรา นิสัยอย่างนี้ อย่าว่าแต่เอาเป็นแฟนเลย

แค่เป็นเพื่อนยังไม่สนิทใจเลย แล้วยิ่งเบิ้ลแม่ที่แย่พอกันเข้าไปอีก

ต่อให้ไม่มีใคร คนฉลาดอย่างกวิน ก็คงไม่เอามาทำเมียให้ปวดหัว หาความสุขในชีวิตไม่ได้หรอก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 14-01-2015 14:27:57

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 14-01-2015 14:28:11

 :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

เอาชะนีไปเก็บบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 14-01-2015 14:38:28

เซ็งว่ะ พวกไม่ยอมรับความจริง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 14-01-2015 14:40:44

หนักแน่นเข้าไว้หนูเอย ทั้งคู่ต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้ด้วยดีแน่ ๆ  :mew1:

กระโดดถีบขาคู่มินตรากับแม่  :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 14-01-2015 14:49:16

คุณภัสสรกับมินตรานี่ เป็นพวกไม่ยอมรับความจริงสินะ
กวินก็บอกอยู่ว่าไม่เอาๆ ยังจะมาตื้อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 14-01-2015 15:07:14

มินตรานี่เป็นตัวอย่างของสี่เหลี่ยมจตุรัสที่สมบูรณ์แบบเลยฮะ

...ด้าน x ด้าน...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 14-01-2015 15:43:20

หน้าด้านมากอะ นังนี่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 14-01-2015 16:11:20

หวังว่าสองแม่ลูกนั่นจะไม่ทำไรโง่ๆกับน้องเอยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 14-01-2015 16:20:26

มินตราทำอะไรไม่ได้มากหรอก
น้องเอยแบคดีกันขนาดนี้
เว้นแต่ก็อย่าใจเสียไปเพราะคำพูดของเธอก็แล้วกัน

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 14-01-2015 16:36:45

ชะนี มโน

ผู้หญิงอะไร พูดไม่รู้เรื่อง
เค้าไม่รักก็ยังจะจองล้างจองผลาญอีก  :m31: :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 14-01-2015 17:34:56

หน้าด้านหน้าทน ทำอย่างนี้พ่อไม่ว่าบ้างเหรอ   :pigangry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 14-01-2015 17:39:51

ชะนีนี่น่ารำคาญนะ  :pigangry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 14-01-2015 17:44:19

ผู้ชายเค้าไม่เอา ยังจะตื้อน่ารำคาญ แล้วยังมาเหวี่ยงน้องเอยอีก

ใจแคบน่ารังเกียจเหมือนน้องกรินว่าไม่มีผิด

น้องเอยอย่าคิดมากนะ กวินเลือกเอย กวินจะเคียงข้างเอยเสมอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 14-01-2015 18:05:37

มินตรานี่ปากดีจริงๆ วอนหาเรื่องแล้วไหมล่ะ กวินเริ่มมีปฏิกิริยาที่รุนแรงขึ้นแล้วนะ จากที่เฉยๆเป็นพูดตอกกลับแบบยังรักษาความเป็นเพื่อนไว้อยู่บ้าง
แต่ถึงกับคนเป็นน้องอย่างกรินพูดนี่แย่นะคะ ระวังจะรักษาแม้แต่ความสัมพันธ์ระดับเพื่อนเอาไว้ไม่ได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 14-01-2015 18:18:53

นางดูดิ้นรนอยากได้กวินมากอ่า อย่าคิดมากนะน้องเอย ต้องมั่นใจในตัวกวินนะ ไม่อย่างนั้นไอ้อาการคิดมากของน้องเอยนี่แหละจะเป็นปัญหา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 14-01-2015 18:37:53

เหอ ๆ เจ้มิน ผู้ชายไม่เอา ไม่น่าดิ้นรนนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 14-01-2015 18:44:20

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 14-01-2015 18:53:55

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 14-01-2015 18:55:20

รำคาญชะนีมีหอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 14-01-2015 19:11:19

o13 เยี่ยมไปเลย กวิน ..ครอบครัวกวินด้วย
โดยเฉพาะน้องกริน คำพูดบาดใจมาก
แต่ไม่รู้ยัยมินจะรู้สึกหรือเปล่าเนอะ  :m16:
อยากได้กวินจนออกนอกหน้า แถมตัวแม่ยัยมินยังชงอีก

น้องเอย สู้สู้  :a2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 14-01-2015 19:38:30

จะอะไรนักหนานะ
หรือว่ากวินเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับมินตรามาก่อนเนี้ยยย
แม่นี่ล่ะก็ ผู้ชายรวยๆ ไม่ได้มีคนเดียวนะลูก ไปจับคนอื่นไป
 :impress3:
ไสยๆ
 :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: bumzaza258 ที่ 14-01-2015 19:39:42

กวินชัดเจนมากมายยยย หนูเอยน่ารักน่าแกล้งน่าหยิก >< ต้องอดทน ไฟท์ติ้งๆ
#ชอบครอบครัวกวินมากน่ารักกันทุกคน ยิ่งตอนกินข้าวเหมือนตอกหน้ายัยสองแม่ลูกนั้นเลย ที่ทุกคนเติมข้าวหมดแม้แต่คุณพ่อยังเติม 55555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Puufah ที่ 14-01-2015 19:50:11

เรื่องน่ารักมาก  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 14-01-2015 20:01:36

ชอบเรืองนี้จัง เนื้อเรื่องสนุก นักเขียนมาต่ิอทุกวันเลย ดีใจมาก เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ สู้ๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 14-01-2015 20:51:13

เบื่อมินตราอะ นางร้าย  o12 เอยหนักแน่นนะลูกกกก  :mew4: :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-01-2015 21:03:56

บางอย่างไม่ยาก แต่ทำไม ถึงไม่หยุด...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 14-01-2015 21:07:22

เอิ่ม
ต่อจากนี้ เรื่องมันคงไม่ง่ายเหมือนที่ผ่านมาแล้วมั้ง

เพราะขนาดรู้ว่าที่บ้านยอมรับกันแล้ว คุณยังไม่หยุดอีก

สงสัยต้องให้กวิน ประกาศต่อหน้าสาธารณะชนมั้ง ถึงจะยอมถอย

นี่ไม่เข้าใจจริงๆ

ต้องให้กรินด่านั่นแหละ เจ็บดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 14-01-2015 21:26:41

รู้สึกเอยตกอยู่ในอันตรายไงบอกไม่ถูกอีกแล้ว มินตรานิสัยไม่ดีเลย
สะใภ้บ้านนี้เขาหาได้แล้ว ไปบ้านอื่นไป๊ เอยทำกับข้าวก็เก่ง นิสัยน่ารัก เข้ากับทุกคนได้
ชอบกริน ชัดเจนดี นิสัยคล้ายพี่ชาย บ้านกวินน่ารักทุกคนอ่ะ
อีตากวินจะกินน้องกลางวันแสกๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 14-01-2015 21:34:29

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 14-01-2015 21:59:37

เพิ่งอ่านค่ะ น่ารักดีไม่ดราม่ามาก พระเอกซึนเหลือเกิน
ส่วนมินตรานี่เค้าทนได้เหรอที่จะเอาผัวคนอื่นมาเป็นผัวตัวเอง
แถมคนอื่นนี่ผู้ชายนะ ปกติผู้หญิงเรานี่ทำใจยากนะแต่นักเขียนมัก
ให้ผู้หญิงทำทุกอย่างเพื่อแย่งผู้ชายมาจากผู้ชายอื่น ถ้าผู้หญิงอื่นล่ะสู้สุดใจ(กรณีอยากเป็นเมียน้อย)
ชื่อเรื่องนี่หมายถึงกวินใช่ปะเพราะกวินเรียกเอยว่า "เธอ" น่ารักดีแต่อ่านแล้วนึกว่ากวินอายุมากกว่าเอยตลอด ก็นะ ทำตัวแก๊แก่จริงอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 14-01-2015 22:26:59

แลดูทุกคนมีจุดยืนเป็นของตัวเองมาก
ชอบแฝด ซนเชียว น่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 14-01-2015 22:57:18

ผู้ชายปฏิเสธขนาดนี้แล้วยังไม่หยุดอีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 14-01-2015 23:20:04

ผู้ชายเค้าไม่สน ยังจะตื๊อเค้าอยู่ได้ ชะนีเอ๊ย  :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: kapook_koopak ที่ 14-01-2015 23:27:56

เอยนี่ไม่มั่นอย่างแรงเลยเนอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: เกรียนเหมียว ที่ 14-01-2015 23:37:16

 ดีใจ ที่ครอบครัวกวิน เข้าใจและยอมรับเอย    ส่วนมินตรา เฮ้อ ....ช่วงแรก อุตส่าห์ไม่คิดว่าหล่อนเป็นตัวร้ายแล้วนะยะ  ฉันจะให้โอกาสหล่อนอีกครั้ง รีบไสหัวกลับพระนครไปซะ  ก่อนที่ฉันจะชังหน้าหล่อนไปกว่านี้  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 15-01-2015 00:37:18

เบื่อชะนีสองแม่ลูกนี้จริงๆ
สู้ๆ นะเอย ต้องผ่านมันไปได้
หลังจากที่ได้กันแล้ว
ดูกวินจะอดทนกับเรื่องอย่างว่าได้น้อยลงนะ อิอิ
 :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-01-2015 08:39:59

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 15-01-2015 09:39:45

มีข่าวจะแจ้งให้ทราบค่ะ แต่ก่อนอื่น อ่านนิยายให้สนุกก่อนคะนะ แล้วค่อยไปอ่านข้างล่างค่ะ ตอนนี้หากมีคำผิด หรือพลาดอะไรตรงไหนก็ขอภัย ณ ทีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 41

ชมรมบาสเก็ตบอล...




          เอยอยู่บ้านเศวตเจริญจนถึงตอนค่ำ หลังจากทานอาหารมื้อค่ำเสร็จ เอยก็ขอตัวกลับ แม้ว่าคุณวิดาขอร้องให้นอนค้างอีกคืนก็ตาม

“เอย นอนค้างอีกคืนสิ แล้วพรุ่งนี้จะได้ไปทำงานพร้อมกวินเลย” คุณวิดาว่า

“อย่าดีกว่าครับ ผมไม่ได้เตรียมชุดทำงานมา” เอยบอกออกไปเช่นนั้น

“เสียดายจัง ถ้าอย่างนั้นอาทิตย์หน้ามาค้างนะ” คุณวิดาบอก

“ดูก่อนครับ” กวินบอก ก่อนที่จะขึ้นรถไป เอยยกมือไหว้ลาคุณเกริก คุณวิดา กฤศ และชมพู

“ไปก่อนนะครับ” เอยบอก

“มาอีกนะครับพี่เอย” กรินยืนโบกมือโบกไม้ให้



          เอยขึ้นรถไป พร้อมๆกับกวินที่สตาร์ทเครื่องและขับรถออกไปจากบ้านเศวตเจริญ ขับไปเรื่อยๆไม่ได้รวดเร็วนัก ข้างทางไม่มีอะไรให้ดู เอยจึงนั่งเรื่อยๆ มองไปแต่ทางข้างหน้า

“คืนนี้ไปค้างคอนโด” กวินพูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

“อะไรนะครับ” เอยหันไปถาม

“คืนนี้ไปค้างคอนโด” กวินย้ำคำเดิม

“แต่ผมบอกแม่แล้วครับว่าจะกลับบ้าน...เป็นวันอื่นได้ไหมครับ?” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นก็พรุ่งนี้” กวินว่า

“พรุ่งนี้เลยเหรอครับ?”

“ใช่” กวินบอกอย่างนั้น

“ก็ได้ครับ” เอยตกปากรับคำ



          กวินขับไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็ถึงบ้านของเอย ตอนนี้ทั้งบ้านเปิดไฟสว่าง แปลว่าแม่ของเอยยังไม่นอน เอยปลดเข็มขัดนิรภัยออก ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นบนบ่า

“จะลงไปไหมครับ?” เอยถาม

“วันหลังดีกว่า” กวินว่า

“ถ้าอย่างนั้น....ขับรถกลับดีๆนะครับ” เอยบอก

“เดี๋ยวถึงแล้วจะโทรหา” กวินบอกเช่นนั้น ก่อนที่จะขับรถออกไป เอยมองรถของกวินที่ขับหายไปแล้ว ถึงจะเดินเข้าบ้าน



          เข้าบ้านไปก็คุยกับแม่นิดหน่อยเพราะแม่ก็กำลังจะเข้านอนแล้ว เอยจึงขึ้นห้องไปอาบน้ำ สวมชุดนอนเตรียมพร้อมจะนอน แต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสียก่อน

“ครับ คุณกวิน” กวินเป็นคนโทรมา

“ฉันอยู่ที่คอนโดแล้ว” กวินบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ” เอยว่า

“เธอจะนอนแล้วใช่ไหม?” กวินถาม

“ครับ ใกล้จะนอนแล้ว” เอยพูด

“ฝันดี” กวินบอก

“ครับ”



          หลังจากวางสายไป เอยก็ล้มตัวลงนอน ก่อนนอนก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย คิดถึงมินตราและเรื่องที่คุณวิดาเล่าที่ว่าคุณภัสสรเธอไม่ยอมรับที่กวินไม่เลือกมินตรา ถ้าอย่างนั้นจะทำอย่างไรต่อไป ในเมื่อฝั่งนั้นไม่ยอม จะมีผลต่อธุรกิจในภายภาคหน้าหรือไม่ คิดไปคิดมา เอยก็เผลอหลับฝันไป...




          วันนี้เป็นวันที่มีคาบชมรมอีกแล้ว วันนี้เอยต้องทำรายงานถึงรายละเอียดการทำเวรบรรณรักษ์ส่งอาจารย์สุธี ส่วนกี้ก็กำลังประชุมกับน้องๆ ถึงการเพิ่มงานและตารางที่มีการปรับเปลี่ยนใหม่อีกครั้งหนึ่ง เอยทำรายงานเสร็จพอดี ก่อนที่จะหันไปบอกกี้ว่าต้องไปส่งรายงานกับอาจารย์สุธี

“กี้...เราไปส่งรายงานให้อาจารย์สุธีก่อนนะ” เอยบอก

“เอย...จะไปหาอาจารย์สุธีเหรอ รู้สึกแกจะไม่ได้อยู่ที่ห้องพักนะ” กี้ว่า

“แล้วแกอยู่ที่ไหนเหรอ?”

“น่าจะเป็นชมรมบาส ไปนั่งคุยกับอาจารย์เมฆอย่างเคยนั่นแหละ” กี้บอก

“ชมรมบาสเหรอ...”



          ถ้าไปชมรมบาสเก็ตบอล ก็ต้องเจอกวินแน่ๆ เพราะกวินอยู่ชมรมนั้น เอยจึงเดินออกจากห้องสมุดตรงไปยังโรงประชุม ที่ๆเป็นสถานฝึกซ้อมของชมรมบาสเก็ตบอล เห็นอาจารย์สุธีนั่งหัวเราะกับอาจารย์เมฆมาแต่ไกล เอยเดินเลียบๆเคียงๆไม่ให้เข้าไปบริเวณที่เขากำลังซ้อมกันอยู่

“อ้าว....พีระนัม มีเรื่องอะไรรึเปล่า?” อาจารย์สุธีหันมาเจอเอยพอดี จึงเอ่ยถาม

“ผมเอารายงานมาส่งครับ” เอยว่า

“ไหน เอามาดูหน่อย” อาจารย์สุธีขอดูรายงานที่เอยทำ

“นี่ครับ” เอยว่าพลางยื่นให้

“นั่งก่อนพีระนัม ขออาจารย์ตรวจดูหน่อย” อาจารย์สุธีว่า เอยจึงนั่งลง และมองดูชมรมบาสที่กำลังซ้อมกันอยู่

“พร้อมแข่งกันรึยัง?” เสียงอาจารย์เมฆตะโกนถาม

“พร้อมครับ” เสียงเด็กนักเรียนในชมรมว่า

“แข่งอะไรกัน?” อาจารย์สุธีที่อ่านรายงานหันไปถามอาจารย์เมฆ

“แข่งคัดตัวจริงไปแข่งกับโรงเรียนอื่น” อาจารย์เมฆบอกอย่างนั้น

“ว่าแต่ เด็กนายว่างไหม” อาจารย์เมฆพูดต่อ พลางพยักพเยิดหน้ามาที่เอย

“ทำไมเหรอ?” อาจารย์สุธีถาม

“รบกวนมาช่วยชมรมเราวันนี้หน่อยสิ วันนี้คนที่ดูแลชมรมไม่มา” อาจารย์เมฆบอก

“พีระนัม...ทำรายเสร็จก็ว่างแล้วใช่ไหม?” อาจารย์สุธีถาม

“ก็..ครับ” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นอยู่ช่วยชมรมบาสก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวอาจารย์จะไปบอกนายกีรติให้” อาจารย์สุธีว่า

“กะ...ก็ได้ครับ”

“ถ้าอย่างนั้นเราไปชมรมก่อนนะเมฆ” อาจารย์สุธีบอก ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินออกไปจากโรงประชุม

“พีระนัมใช่ไหม?” อาจารย์เมฆถาม

“ครับ” เอยพยักหน้า

“เดี๋ยวไปเอาน้ำดื่มในถังไปแจกพวกที่ซ้อมเสร็จ แล้วก็เอาผ้าเย็นให้ด้วยนะ” อาจารย์เมฆบอก

“ครับๆ”



          เอยลุกขึ้นเดินไปยังถังที่อาจารย์เมฆชี้บอก ก่อนที่จะหยิบขวดน้ำขวดเล็กๆที่แช่พร้อมน้ำแข็งอยู่ในนั้น และยังมีผ้าเย็นอีกหลายผืน หยิบมาตามจำนวนคนที่อาจารย์เมฆบอก ยกมันมานั่งรอข้างๆสนาม สายตาเหลือบไปเห็นกวินกำลังอบอุ่นร่างกายอยู่ ดูท่าว่ากวินกำลังจะลงแข่งในวันนี้ด้วยแน่ๆ



          ตอนนี้เริ่มแข่งไปเรื่อยๆ การแข่งขันนั้นสั้นๆ เพราะแข็งเพื่อคัดตัวจริง จึงคล้ายๆว่าเล่นกันธรรมดาเสียมากกว่า โดยที่พอคนในชมรมแข่งเสร็จเอยก็แจกน้ำแจกผ้าเย็นให้กับทุกคน จนเวลาผ่านไปพักใหญ่ กวินก็ลงแข่งเป็นคู่สุดท้ายพอดี เอยจึงไปหยิบน้ำดื่มและผ้าเย็นเพิ่ม พร้อมกับนั่งรอที่ข้างสนามเช่นเคย



          กวินกำลังลงแข่ง วิ่งไปมาบนสนามไม่หยุดไม่หย่อน พร้อมทั้งโยนลูกลงห่วงได้หลายครั้ง หากถามว่ากีฬาบาสเก็ตบอลเป็นยังไง สำหรับเอยไม่มีความรู้จริงๆ รู้แค่ว่าการโยนลูกลงห่วงจะได้แต้มก็แค่นั้น

“ส่งมาๆ” เสียงของคนในทีมตะโกนขึ้น กวินโยนลูกให้คนนั้นๆพาลูกเข้าห่วงไปได้อีก ทีมของกวินได้แต้มขึ้นมามากกว่าของอีกทีมมาก จนในที่สุดทีมของกวินก็ชนะ เอยที่นั่งอยู่จึงยกถังขึ้นบนเก้าอี้ พร้อมแจกน้ำดื่มและผ้าเย็นให้กับทุกคนที่พอแข่งเสร็จก็มามุงตรงถังกัน



          กลิ่นเหงื่อโชยจนเอยแสบจมูก แต่ก็ยังยืนแจกอยู่อย่างนั้นจนเกือบจะครบทุกคน และคนสุดท้ายที่มายืนอยู่ตรงหน้าเอยคือกวิน เอยหยิบน้ำที่เหลือขวดสุดท้ายให้กวิน กวินมองหน้าเอยก่อนที่จะรับขวดน้ำนั้นมา

“ขอบใจ” กวินว่า ก่อนที่จะยืนดื่มน้ำอยู่ตรงหน้าเอย



          เหงื่อของกวินไหลโชกไปทั้งตัว แต่แปลกที่ไม่ได้มีกลิ่นชวนเหียนเหมือนของคนอื่นๆ แต่กลับรู้สึกว่ามีกลิ่นหอมอ่อนๆออกมาจากตัวของกวิน เอยยืนมองกวินอยู่อย่างนั้น จนกวินดื่มน้ำหมดขวดแล้วยื่นขวดเปล่ามาให้เอย

“เอ่อ...จะรับผ้าเย็นด้วยไหม?” เอยถาม

“เอา” กวินพูดแค่นั้นเอยจึงหยิบผ้าเย็นให้ กวินรับมันมา ก่อนที่จะพยายามแกะซอง แต่เหมือนแกะไม่ออก เพราะมือของกวินเต็มไปด้วยเหงื่อและน้ำ มือจึงลื่น ไม่สามารถแกะซองผ้าเย็นได้

“เรา...แกะให้ไหม?” เอยว่า ก่อนที่จะแบมือรับผ้าเย็นจากกวิน



          กวินยื่นผ้าเย็นให้เอย เอยรับมันมา ก่อนที่จะแกะซองมันออกมา แต่เหมือนเอยแกะแรงไปหน่อยผ้าเย็นจึงกระเด้งออกมาจากซองทำท่าจะตกพื้น

“อ๊ะ!!!”



          เอยร้องขึ้นมาเบาๆ ก่อนที่จะรีบคว้ามันกลางอากาศก่อนที่จะหล่นลงพื้น และดูเหมือนกว่ากวินเองก็รีบคว้าไว้เช่นกัน ทั้งสองจึงจับผ้าเย็นผืนนั้นพร้อมๆกันโดยไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นเช่นนั้น กลายเป็นว่ากวินจับทั้งผ้าเย็นและมือของเอยไปด้วย



          แม้ผ้าเย็นจะเย็นขนาดไหน แต่เอยกลับรู้สึกได้ถึงความอุ่นที่ส่งผ่านมาจากมือของกวิน กวินมองหน้า สบสายตาของเอยอย่างตรงๆ ก่อนจะที่ดึงผ้าเย็นออกจากมือของเอย เอยเหมือนจะรู้สึกตัวก็รับชักมือกลับทันที

“ระวังหน่อย” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินไปหาอาจารย์เมฆ เอยรู้สึกใจเต้นแรงอีกแล้ว เวลาที่ได้สัมผัสมือของกวิน



          สายตาไล่มองกวินที่ตอนนี้กำลังยืนฟังผลการคัดนักกีฬาตัวจริงเพื่อที่จะไปแข่งกับโรงเรียนอื่น และผลปรากฏว่ากวินก็ติดหนึ่งในตัวจริงด้วย แต่ดูเหมือนกวินจะสละสิทธิ์ แม้อาจารย์เมฆจะยืนยันว่าให้กวินลงแข่งด้วย แต่กวินบอกว่าเดี๋ยวจะมีผลกระทบต่อการเรียน อาจารย์เมฆจึงขอให้กวินเป็นตัวสำรองแทน ซึ่งกวินก็ยินยอมรับผลตัดสินของอาจารย์เมฆ



          ตอนนี้แข่งเสร็จแล้ว แต่ละคนก็ต่างแยกย้ายกลับกัน แต่เอยยังคงกลับไม่ได้ เพราะขวดน้ำที่พวกชมรมบาสเก็ตบอลเพิ่งดื่มนั้นเกลื่อนโรงประชุมไปหมด เอยจึงเดินตามเก็บขวดเหล่านั้นใส่ถุงดำ เก็บไปก็หันไปเห็น กวินเดินมาดึงถุงดำไปจากมือของเอย ก่อนที่จะก้มลงเก็บขวดน้ำและซองผ้าเย็นที่หล่นเกลื่อนไปหมด



          พอเห็นอย่างนี้ก็นึกถึงตอนออกร้านที่งานวัฒนธรรมในครั้งนั้น กวินเองก็เป็นคนช่วยเองเหมือนเช่นครั้งนี้ จนในที่สุดก็เก็บจนหมดเกลี้ยง กวินก็ลากถุงดำไปวางยังที่ทิ้งขยะ

“ขอบคุณนะ” เอยบอก

“ไม่เป็นไร...กลับบ้านได้แล้ว” กวินบอกอย่างนั้น ก่อนที่จะเดินกลับไปยังห้องเรียนเพื่อไปเอากระเป๋า เอยก็เช่นกัน เดินตามกวินกลับไปยังห้องเรียนเพื่อไปเอากระเป๋านักเรียนเหมือนกัน



          พอออกมาจากห้องเรียน เอยก็เดินออกมาพร้อมๆกับกวิน กลายเป็นว่าทั้งสองเดินเคียงกัน ตั้งแต่ออกจากมาตึกเรียน เอยเดินก้มหน้าไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากวินเหลือบมองด้วยหางตาอยู่ตลอดเวลา



          จนในที่สุดทั้งสองก็เดินมาถึงหน้าโรงเรียน กวินนั้นมีรถคันหรูมารอรับอยู่แล้ว ส่วนเอยก็ต้องนั่งรถเมล์กลับเช่นเคย

“ไปนะ...” เอยพูด ก่อนที่จะโบกมือให้กวิน กวินได้แต่มอง ไม่พูดไม่จา ก่อนที่จะขึ้นรถไป



          เอยเดินออกมาจากโรงเรียนหน่อยเดียวก็ถึงป้ายรถเมล์ เพื่อรอรถเมล์เที่ยวต่อไปที่กำลังจะมา ที่นั่งก็ถูกจับจองเต็มไปหมด เอยจึงยืนอยู่อยู่เช่นนั้น และเอยก็หันไปมอง...รถที่มารับกวินยังคงจอดอยู่

“ยังไม่กลับเหรอ?” เอยพูดกับตนเองเบาๆ ผ่านไปสักพักใหญ่ รถคนนั้นก็ยังไม่ขยับ เอยหันไปมองหลายครั้งตนในที่สุดรถเมล์ที่เอยรอก็มา



          เอยรีบวิ่งขึ้นรถเมล์และเดินไปนั่งเบาะหลัง พลางหันไปมองทางกระจกหลัง พอรถเมล์เคลื่อนตัว รถคนนั้นที่มารับกวินจึงขับออกไปจากหน้าโรงเรียน

“เขารออะไร?” เอยคิดในใจ ก่อนที่จะหันมองไปยังข้างหน้า ดูทางที่จะกลับไปยังบ้าน พลางขบคิดในใจ ทำไมรถของกวินคันนั้นถึงไม่ยอมขับออกไปในทันทีที่กวินขึ้นรถ..




          เช้าวันจันทร์ วันน่าเบื่อของคนทำงานได้เริ่มต้นขึ้น เอยตื่นเช้าขึ้นมาในเวลาปกติ ตื่นมาก็รีบอาบน้ำไปทำงานเช่นเคย เมื่อมาถึงที่ทำงาน สิ่งแรกที่เอยแปลกใจนั่นคือเจอกวินยืนอยู่หน้าลิฟต์

“คุณกวิน..ทำไมมาเช้าขนาดนี้ครับ?” เอยถามอย่างสงสัย กวินยกยิ้มมุมปากก่อนที่จะตอบ

“มาหาเธอ” กวินบอกอย่างนั้น

“ระ...เหรอครับ” เอยก้มหน้าลง รู้สึกว่าตนเองหน้าแดงอีกแล้ว

“ไปที่ห้องทำงานฉันเถอะ” กวินว่า

“ไว้ตอนเย็นดีกว่าครับ” เอยว่า

“ไปเถอะ” กวินยังคงยืนยัน เอยจึงจำต้องเดินตามกวินไป เมื่อมาถึงห้องทำงาน กวินก็เดินไปนั่งยังเก้าอี้ทำงาน ก่อนที่จะเรียกให้เอยมายืนใกล้ๆ

“มีอะไรรึเปล่าครับ?” เอยถาม

“คืนนี้เราจะไปปาร์ตี้กัน” กวินบอก

“หมายถึงปาร์ตี้เพื่อนที่มหาวิทยาลัยที่คุณมินตราบอกนะเหรอครับ?” เอยโพล่งขึ้นมา

“ใช่ เราจะไปกันคืนนี้” กวินบอก

“มันจะดีเหรอครับ...ผมหมายถึงคุณกวินไม่...เอ่อ ไม่อายเหรอครับ?” เอยถามด้วยน้ำเสียงเบา

“เธออายที่เป็นแฟนฉันเหรอ?” กวินถาม ใบหน้านิ่งสวนทางกับน้ำเสียงที่เริ่มจะติดโมโห

“ไม่ๆ ครับ ไม่ได้อาย แต่ผมกลัวคุณจะ...” เอยพยายามจะอธิบาย

“ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่สนเรื่องพรรค์นั้น เธอเป็นของฉันแล้ว เธอก็ควรจะมั่นใจกว่านี้” กวินว่า

“ครับ...” เอยก้มหน้าลงเมื่อกวินพูดเสียเต็มปากว่าเป็นของกวินแล้ว จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอาย

“เดี๋ยวเลิกงานไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านเธอก็แล้วกัน” กวินว่า

“ถ้าอย่างนั้นผมกลับแผนกนะครับ” เอยว่า ทำท่าจะเดินออกจากห้อง

“เดี๋ยว....” กวินกลับเรียกเสียก่อน

“ครับ?”



          กวินลุกขึ้นมาก่อนที่จะดึงเอยมากอดหลวมๆ พร้อมจูบริฝีปากของเอย จูบเน้นๆหนักๆ ก่อนที่จะปล่อย เอยยืนตาโตก่อนที่จะแตะริมปาของตนเอง

“ถ้าหน้าแดงอีก ฉันจะทำมากกว่าเดิม” กวินว่า เอยรีบถอยหลังทันที

“ไม่แดงแล้วครับ...ผมไปนะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว โดนที่ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆแว่วๆของกวินตามหลังมา..

...
..
.



          ถึงเวลาเลิกงาน เมื่อทุกคนออกไปจากแผนกกันหมดแล้ว เอยจึงขึ้นไปหากวิน แต่ไม่ทันจะเดินไปถึงลิฟต์ กลับเห็นกวินเดินมาเสียก่อน

“มาไวจังครับ” เอยพูดออกมา

“ไปกันเถอะ” กวินว่า ทั้งสองจึงลงลิฟต์ไปพร้อมกัน



          เมื่อลงไปก็รีบขึ้นรถ ทรรศเป็นคนขับเช่นเคย พาเอยและกวินไปยังบ้านของเอย เพื่อไปเอาเสื้อผ้า หมู่นี้เอยไม่ค่อยได้นอนบ้านจริงๆ แต่แม่ก็ไม่บ่นอะไรออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว จะถามก็แค่ว่ากลับเมื่อไหร่ก็เท่านั้น ตอนนี้กวินบอกพ่อแม่ของกวินเองแล้วว่าคบกับเอย แต่เอยยังไม่บอกแม่เลย และกลัวแม่จะรับไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรก็ต้องบอกท่าน เอยคิดในใจว่ารอสบโอกาสจะพูดเรื่องนี้กับแม่ของตนเอง ผลลัพธ์จะเป็นอะไรก็ค่อยว่ากันอีกที

“แม่ครับ” เอยเข้ามาในบ้าน พบว่าวันนี้แม่กลับมาแล้ว

“มาแล้วเหรอ” แม่ของเอยถาม กวินที่เดินเข้ามาก็ยกมือไหว้แม่ของเอย

“กวินมารับไปค้างด้วยเหรอ?” แม่ของเอยถาม พลางยิ้ม

“ครับ” กวินว่า

“กี่คืนล่ะ?” แม่ของเอยถาม

“คืนเดียวครับแม่?” เอยตอบ

“จะจริงเหรอ?” แม่ของเอยพูดพร้อมหัวเราะขึ้นมา

“จริงครับ” เอยว่า ก่อนที่จะหันไปถามกวิน

“ให้ผมแต่งตัวไปเลยไหมครับ”

“ค่อยไปแต่งที่คอนโดก็ได้” กวินว่า

“ครับๆ” เอยบอก ก่อนที่จะขึ้นไปบนห้องไปเก็บเสื้อผ้า และไม่ลืมจะเอาชุดที่ดาวเลือกให้ติดไปด้วย อย่างน้อยก็ควรดูดีเพื่อไม่ให้กวินขายหน้าเพื่อน



          ใช้เวลาไม่นานนัก เอยก็ลงมาพร้อมกระเป๋าเป้ใบเดิมที่ใช้บ่อยๆ คุยกับแม่เล็กน้อย ก่อนที่จะออกจากบ้านและขึ้นรถที่ทรรศรออยู่เพื่อกลับคอนโดของกวิน



          มาถึงก็รีบขึ้นคอนโดเพื่อไปอาบน้ำ กวินก็พยายามจะเข้าอาบน้ำกับเอยให้ได้ แต่เอยก็ก็หลบหลีกได้มาอย่างหวุดหวิด กวินจึงจำต้องอาบน้ำในห้องของตนเอง ส่วนเอยก็ใช้อีกห้องหนึ่ง



          ใช้เวลาแต่งตัวไม่นานนัก กวินแต่งเสื้อยืดสีขาวพร้อมเสื้อสูทลำลองสีเทาแบบรูดแขนเป็นสามส่วนและกางเกงขายาวเข้ารูปสีดำ เอยมองกวินแล้วก็อดจะจ้องมองไม่ได้....กวินดูดีกว่าตอนสวมสูททำงานเสียอีก

“เธอใส่ชุดแบบนี้อีกแล้ว?” กวินพูดขึ้น พลางขมวดคิ้วเป็นปม

“ทำไมครับ ดูแย่เหรอครับ?”



          เอยว่าก่อนที่จะก้มมองเสื้อผ้าที่ดาวเลือกให้ ชุดนี้ไม่เคยใส่ออกไปไหน คล้ายๆกับของกวิน แต่ของเอยเป็นสูทลำลองที่มีฮู๊ดสีครีม สวมทับเสื้อยืดลายกราฟิกสีดำ กางเกงเข้ารูปสีดำเช่นกัน

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เอาชุดทำงานมาใส่” กวินว่า

“ไม่ได้นะครับ ให้ผมใส่ชุดนี้เถอะครับ” เอยบอก

“เหตุผล?” กวินถามหาเหตุผลกับเอย

“คุณ...คุณกวินพาผมไปเปิดตัวนะครับ อย่างน้อยก็เพื่อตัวคุณเอง ถ้าผมดูไม่ดี คุณก็จะเสียไปด้วย” เอยบอกเหตุผล

“ฉันไม่สนเรื่องนั้น” กวินว่า

“ขอเถอะครับ” เอยขอร้อง อ้อนวอนกวิน

“......” กวินยังคงเงียบ

“คุณกวิน......” เอยเรียกชื่อของกวินขึ้นมา

“จูบฉันก่อน ฉันถึงจะยอม” กวินว่า

“จูบเหรอครับ?” เอยถามย้ำ กวินพยักหน้านิดๆอย่างยืนยัน



          เอยมองหน้าของกวิน คงต้องจำยอมจูบกวินเพื่อสวมชุดนี้ออกไป กวินไม่ยอมเสียเปรียบเลยจริงๆ จะทำอะไรต้องมีข้อต่อรองเสมอ เอยยืนเม้มริมฝีปากอย่างชั่งใจ ก่อนที่จะค่อยๆเขย่งเท้าและจูบกวินเบาๆตรงปลายคาง กวินก้มมองเอย ก่อนที่จะดึงเอยเข้ามากอด

“ขี้โกง....” กวินว่า

“ก็...ก็คุณบอกจูบ แต่ไม่บอกนี่ครับว่าตรงไหนก็ได้” เอยว่า

“เดี๋ยวนี้หัดเจ้าเล่ห์”



          กวินว่า ดึงเอยเข้ามาจูบ ดูดริมฝีปากของก่อนที่จะแทรกลิ้นเข้าไปกวาดชิมความหวานข้างใน ถูกกวินจูบอยู่หลายนาที กว่าจะยอมปล่อยก็อ้อยอิ่งเสียจนเอยรู้สึกอายจนไม่รู้จะทำอย่างไร กวินผละออกมา ก่อนที่จะสบตาของเอยก่อนพูดออกมา

“เดี๋ยวพอเข้าไปในนั้น อย่าอยู่ห่างจากฉัน เข้าใจไหม?” กวินว่า

“ครับ” เอยพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

“ไปกันเถอะ”



          กวินและเอยลงลิฟต์และตรงไปยังลานจอดรถ วันนี้กวินขับรถคันใหม่เอี่ยมยี่ห้อม้าดำ คันสีแดงเพลิงที่คุณเกริกและคุณวิดาให้เป็นของขวัญ เอยขึ้นนั่งอย่างรู้สึกตื่นเต้น เพราะรถแบบนี้เห็นแต่ในภาพยนตร์เท่านั้น กวินขับออกไปจากคอนโดตรงไปยังที่นัดหมายที่จะจัดปาร์ตี้....

++++++++++++++++++++++++

 
                 ข่าวที่จะแจ้งให้ทราบคือเราจะงดอัพนิยายประมาณสี่ถึงห้าวันนะคะ เพราะ....เจ้านายมาค่ะ เจ้านายมาจากกรุงเทพ มาตรวจเช็คงานและสภาพลูกน้องอย่างเรา มานานๆทีค่ะ เดือนละครั้ง ไม่ก็สองเดือนครั้ง ไม่บ่อยหรอก และแน่นอนว่าไม่สะดวกเลยที่จะมาอัพนิยายหรือแต่งนิยายในเวลางานได้ แหะๆ ขอโทษจริงๆนะคะ รอเจ้านายกลับเมื่อไหร่จะมาอัพตามปกติแน่นอนค่ะ รอเจ้านายกลับก่อนนะคะ อย่าเพิ่งโกรธเราเลยนะคะ ไม่เกินสี่ถึงห้าวันจะกลับมาอัพปกติแน่นอนค่ะ (นอกจากไฟดับเหมือนวันนั้นอีก อิอิ) จึงแจ้งให้นักอ่านทุกคนทราบมา ณ ทีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้ เจอกันวันเจ้านายกลับค่า  :bye2: 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 15-01-2015 09:43:23

เจิมๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 15-01-2015 09:52:35

รับทราบจะนอนคิดถึงน้องเอย 55+
ว่าแต่ค้างเลย อยากอ่านตอนงานปาร์ตี้จะมีใครมาหลงเสน่ห์น้องเอยเพิ่มไหม
มินตราจะมาสร้างปัญหาให้อีกหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 15-01-2015 09:55:16

น่ารักที่สุดเลย
รอได้ค่ะ สู้ๆนะคะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 15-01-2015 09:55:46

 :o11: :o11:  โอเค เค้าจะคิดถึงน้องเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 15-01-2015 10:01:10

แม้จะอยากอ่านต่อเร็วๆแต่รอก็ได้จ้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yjm ที่ 15-01-2015 10:01:55

รับทราบและจะรอคอยจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 15-01-2015 10:02:56

เอยบอกสิ ติดความเจ้าเล่ห์มาจากกวิน 55555 สมัยเรียนนี่ไม่ต่างกับปัจุบันเลย ชวนใจเต้นทุกฉาก ยิ่งฉากจับมือ ฉากเดินเคียง ฉากที่กวินรอเอยขึ้นรถเมย์ ฟิน++ 555

ปล. กวินหวงเอย อยากเก็บไว้ดูคนเดียวล่ะสิ  ถึงไม่ชอบให้เอยแต่งตัวน่ารัก >ชอบกวิน<

ปล. แจ้ง..เค้าจะรอคนเขียนที่เล้าเป็ดทุกวัน 5555555 รอคะ ขอบคุนคนเขียนที่แจ้งเหตุทุกครั้ง ไม่หายไปเลย จนรอเก้อคะ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: arisa_sa ที่ 15-01-2015 10:04:07

รับทราบค่ะ แต่คงคิดถึงน้องเอยแย่เลย
 :L1: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 15-01-2015 10:05:54

เอย เอ๋ย คุณแม่หน่ะ เค้ารู้ตั้งนานแล้วแหล่ะ :laugh:

เอยใส่แล้วน่ารักสินะ คุณกวินเลยไม่ยอมให้ห่าง หุ หุ

รอวันเจ้านายกลับนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 15-01-2015 10:06:11

 :กอด1:
รอได้ค้า
 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 15-01-2015 10:06:19

ไม่เป็นไรจ๊ะ รอต่อปาย.....

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 15-01-2015 10:13:20

ก่อนคอมเม้นเรื่อง
เราขอชื่นชมนักเขียนหน่อย อยากให้มีนักเขียนแบบนี้ในเล้าเยอะๆจัง
แคร์ความรู้สึกนักอ่าน ห่วงว่าเราจะรอไหม จะโกรธหรือเปล่า?
ขอบอกเลยว่า ไม่เคยคิดแม้แต่นิดว่าจะโกรธนักเขียนดีๆแบบนี้
รู้สึกชอบมากด้วยซ้ำ และเราเชื่อว่าชีวิตจริง คนแบบนี้..เจ้านาย
ลูกน้องหรือคนรอบข้างต้องรักแน่ๆ เพราะให้ความสำคัญกับคนอื่น
 เอาใจใส่ แคร์ความรู้สึก เอาใจไปเลย มาจุ๊บที 
 เรารอนะและจะไม่บ่นซักคำเลย
555555555555555555

 :mew1:
เรื่องนิยายบ้าง

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอนนี้ก็น่ารักอีกเช่นเคย
กวินก็หวงเอยมากเหมือนเดิม
ให้เอยแต่งตัวดูดีบางเถอะ แบ่งกันมอง
คนจะได้อิจฉา กวินมีแฟนน่ารัก
อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: canister ที่ 15-01-2015 10:15:12

รอจ้าาาา

เอยเดี๋ยวนี้เจ้าเล่ห์นะ5555

 :jul1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 15-01-2015 10:22:49

ชอบกวินอ่ะ อยากได้ 555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 15-01-2015 10:26:59

จะรอนะค้าาา  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 15-01-2015 10:36:09

รอได้ค่ะ ตั้งใจรอเลย :mew1:

แอบเป็นห่วงเอยในงานปาร์ตี้ กลัวจะมีพวกไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล

กวิน... นายต้องดูแลปกป้องเอยอย่าให้พลาดสายตานะ :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 15-01-2015 10:48:15

 :o8:  รอได้จ้า   นิยายดีๆแบบนี้ รอแค่ 4-5 วัน  สบายมากๆ   :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-01-2015 10:55:13

กวินคงชอบให้เอยเงียบ ๆ หงิม ๆ แต่งตัวเชย ๆ ไม่เป็นที่สนใจของคนอื่น ฮีขี้หวงน่าดู

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 15-01-2015 10:59:14

รอวันเจ้านายคนเขียนกลับ อย่างใจจดจ่อ

เราจะลงแดงตายก่อนไหมนี่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 15-01-2015 11:01:52

ส่วนของนิยายนะ

เอยนี่ซื้อบื้อจริงๆ มีโมเมนท์ตั้งหลายครั้งกับกวินแล้วยังคิดว่าไม่สนิท

กวินนี่วางแผนตอดเล็กตอดน้อยเอยประจำเลย ไปแต่งตัวที่คอนโดตัวเอง กะอาบน้ำ+หากำไรกับเอยล่ะสิ

ป.ล เอย...แม่รู้แล้วแหละว่าลูกสาวชาย เพิ่งได้ออกเรือน

อ้างถึง

อาจารย์สุธีนั่งหัวเราะกับอาจารย์เมฆ

อยากจิ้นอ๊ะ
----------------------
ของคนเขียนนะ

อ้างถึง

เพราะ....เจ้านายมาค่ะ เจ้านายมาจากกรุงเทพ มาตรวจเช็คงาน

o22  ท่านประธานกวินมาเหรอคะ? (ล้อเล่นน่า)

เต็มที่เลยนะคะ ชีวิตจริงมาก่อนค่ะ ขอบคุณที่บอกล่วงหน้า ไม่ต้องห่วงนะคะ เรารอที่ท่าน้ำได้ค่ะ  Good Luck นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 15-01-2015 11:04:24

คุณกวิน ขี้หวงจริง ๆ นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 15-01-2015 11:13:07

 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

สู้ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 15-01-2015 11:18:20

ที่งาน อีมินตราจะมาไม่ไหนอีกนะ. เอยสู้ๆนะลูกกกกก  :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 15-01-2015 11:18:47

กวินน่าร๊ากกกกก :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 15-01-2015 11:21:45

สี่ห้าวัน ไม่เป็นไรเรารอได้เสมอจ้า. \(^0^)/

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: zoochi ที่ 15-01-2015 11:26:47

เราอยากจะบอกว่า เราชอบเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่สนุก

เรื่อยๆสบายๆ มีคุบคิบ พอให้กระชุ่กระชวย

แต่ที่เราชอบมากกว่าคือนักเขียนที่มีความรับผิดชอบ แบบคุณ

มีความสม่ำเสมอ ไม่หายไปเฉยๆ แต่มีการแจ้ง มีการบอกกล่าว

และที่สำคัญเราอยากจะบอกว่า เราดีใจทุกครั้ง ที่เปิดหน้าเว็บในทุกๆวัน มันขึ้นชื่อเรื่องและตอนที่คุณอัพใหม่

ขอให้คุณรักษามาตรฐานแบบนี้ไว้ รับรอง ไม่ว่าเรื่องไหน เราจะตามไปอ่านแน่นอน

(ถึงมันจะเป็นเรื่องดราม่าก็ตาม กระซิก กระซิก  :m15:)

รอนักเขียนมาต่อจ้าาาา

By หนูน้อยใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 15-01-2015 11:29:15

แหมๆๆๆๆ คุณกวินคะ น้องเอยแต่งแบบนี้แล้วน่ารักล่ะซี่  :z1:
ถึงต้องให้ไปเปลี่ยนกลัวคนมาแอบจีบน้องเอยเหรอจ๊ะ  :hao7: ขี้หึงหลบในนะยะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 15-01-2015 11:31:49

 :o8: อร๊ายยย สมัยเรียนแบบโมเม้นกุ๊กกิ๊กน่ารัก รอได้นะคะ ขอบคุณมากๆ เลยที่บอก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 15-01-2015 11:39:10

 :L2: ให้คนเขียนที่มาอัพอย่างสม่ำเสมอ ยินดีรอจ้าเป็นเรื่องที่เราเข้าใจได้
ตอนนีเเอยเริ่มที่จะมีความมั่นใใจในความสัมพันธ์กับกวินมากขึ้นแล้วมีการหยอกล้อทำเจ้าเล่ห์ใส่ด้วย กลัวแต่ปาร์ตี้วันนี้จะมีเรื่องที่จจะทำให้่เอยเสียใจน่ะซิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 15-01-2015 11:39:36

น่ารักจริงๆ เอยเนี่ย รอนิยายนะค่ะ
เข้าใจความรู้สึกที่ต้องแอบเจ้านายเลยค่ะ
เพราะทุกวันนี้ก็แอบเจ้านายอ่านทุกวัน อิอิ
 :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 15-01-2015 12:02:36

กวินนี่สมกับเป็นนักธุรกิจ ไม่ยอมเสียเปรียบเลยนะเนี่ย เอยขาดทุนแย่ :z1:
บางทีก็อยากให้เจ้านายคุณคนเขียนเปลี่ยนใจ ไม่ต้องมาตรวจงานเลยอ่ะ :mew3:
จะรอค่าาาาา :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 15-01-2015 12:18:53

จะพยายามไม่คิดถึงเอย

 :m15:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-01-2015 12:19:14

รับทราบค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ДηοηγМ ที่ 15-01-2015 12:25:25

อยากเป็นเอยจัง 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 15-01-2015 12:33:18

รับทราบจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 15-01-2015 12:33:42

ขอบคุณมากครับที่แจ้งข่าวคราว
รอติดตามตอนต่อไปครับผม
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 15-01-2015 12:42:09

ถ้ามาแจ้งข่าวนี้แบบนี้ รอได้เสมอครับ

อ่านกี่ตอนก็ฟินตลอด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 15-01-2015 13:00:07

อยากเห็นอาการเพื่อนของกวินตอนเห็นเอยจัง อิอิ


คนเขียนไม่ต้องห่วงค่ะ คนอ่านรอคนเขียนกันได้เสมอค่ะ
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 15-01-2015 13:03:57

กลัวตอนไปงานจริงๆ
 o22ไอ้ที่ชอบบอกว่าอย่าอยู่ห่างนี้ล่ะ
เผลอแปปๆ โดนยัยมินตราแกล้งแน่ๆ (ขออย่าให้เป็นยังงั้นเลยนะ)

ปล.ถึง kimjuy_o รอได้อยู่แล้วจ้าาาาา :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 15-01-2015 13:12:35

ขอให้เป็นการเปิดตัวที่ดี ไม่มีเรื่อง
กลัวใจยัยมินตราอ่ะ
 o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 15-01-2015 14:01:22

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 15-01-2015 14:14:18

เอยก็อยากดูดีในสายตาคนอื่น ทำเพื่อกวินเลยนะ กวินจะได้ภูมิใจที่มีแฟนหล่อน่ารักคู่ควรกับเขา

ให้น้องเอยได้แต่งตัวดีๆบ้างนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 15-01-2015 14:16:13

จะรอน้าาา  :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 15-01-2015 14:29:06

จะเปิดตัวกับเพื่อนๆแล้ววววววว
ยัยมิตราอะไรนั่นก็ไปด้วยสินะ
น้องเอยสู้ๆ รอตอนต่อไปนะค้าาาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 15-01-2015 14:33:57

ว้ายๆ กวินเขาตามดูแล ตามห่วงตั้งแต่สมันเอ๊าะๆนี่หว่า นี่บอกกับตัวเองไว้แล้วว่าถ้าว่างๆต้องลองกลับไปอ่านเรื่องสมัยมัธยมซ้ำเพื่อพิจารณากวินใหม่อีกครั้งให้ได้เผื่อจะมีโมเม้นท์ไว้ให้เรามโน 555

"เจอกันวันเจ้านายกลับ" 555 ไม่รู้ทำไมแต่เราขำวลีนี้จัง โอเคค่ะ เจอกันวันเจ้านายคนเขียนกลับนะจ๊ะ XD

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 15-01-2015 14:48:13

ขอโทษนะ เราไปอ่านข่าวก่อนแหล่ะ
5 วัน จะลงแดงเพราะคิดถึงเอย

จะมีใครตะลึงในความน่ารักของเอยสักกี่คน
ได้ข่าวว่าเพื่อนกลุ่มที่จบจากนอกทั้งนั้น
เรื่องรักเพศเดียวกัน คงไม่ใช่เรื่องใหญ่
รอดูหน้าคุณมินตรา ว่าจะเหลือกี่นิ้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-01-2015 14:52:44

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kisskiss ที่ 15-01-2015 14:59:56

น่ารักทั้งกวินและน้องเอยเลย หวานๆ
 
ปล. รับทราบจ้า ปกติมาลงทุกวัน จะหายไปก็แจ้ง น่ารักที่สุดเลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 15-01-2015 15:28:07

ขอบคุณมากๆที่อัพอย่างเสมอและเข้าใจเหตุผล ยังไงก็รอได้ค่ะ

ขอบคุณคนแต่งมากๆนะคะ ที่มาทำให้คนอ่านมีความสุข

 :L2: :L1: :pig4: :pig4: :3123: :pig4: :pig4: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 15-01-2015 15:57:22

อยากฝังชะนี  :z4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 15-01-2015 15:57:44

กวินคนขี้หวง :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tiktok ที่ 15-01-2015 16:05:42

รอได้เสมอคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 15-01-2015 16:09:02

รับทราบค่ะ!!!!!!

เอยเดี๋ยวนี้หัดเจ้าเล่ห์นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 15-01-2015 16:09:19

กวินหวงเอยอะดิ  :hao7: เอยแต่งตัวน่ารัก เดี่ยวจะมีแหล่าแมลงมาตอม อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 15-01-2015 16:13:08

ค้างงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 15-01-2015 16:37:29

ความรู้สึกตอนอ่านเนื้อเรื่อง  :-[ :-[ :-[
ความรู้สึกตอนอ่านชี้แจง  :a5: :a5: :a5:
แต่... ไม่เป็นไรค่ะ รอได้เสมอ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-01-2015 16:51:09

รับแซ่บจ้าาาา

อิตากวินนี่ไม่ยอมเสียเปรียบจริงๆ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tuang tuang ที่ 15-01-2015 17:13:25

4-5วันจิงๆนะคะ จะรอคนแต่งกลับมา เพราะติดน้องเอย กับคุณกวินไปแล้ว o13 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 15-01-2015 17:27:54

น้องเอยเจ้าเล่ห์ไม่เท่าเธอหรอกกกกกกกก นายกวิน

รับทราบค่ะ จะรอนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 15-01-2015 17:35:22

รอได้ค่าาา   :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-01-2015 17:35:44

กวินหวงเอยสินะ ที่ไม่ยอมให้แต่งชุดนั้น

รับทราบจ้า แต่คงเหงาเพราะรออ่านทุกวัน 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 15-01-2015 17:38:04

เอยอย่าห่างจากกวินนะ
 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 15-01-2015 18:38:34

ไฮ! เดสสึ! รับทราบค่าาา! จะรอน้องเอยและนายกวินค่ะ  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 15-01-2015 19:17:44

ว้าแย่จังครับ อดอ่านทุกวันเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 15-01-2015 19:21:33

ความสัมพันธ์ของน้องเอยกับกวิน สมัยมัธยมไม่ธรรมดา
สองคนเค้ามีความรู้สึกพิเศษให้กันตลอด :m13:

รอลุ้นน้องเอย ดูซิจะเจอนังปีศาจมินตรามันวีนอะไรอีก
แต่เชื่อว่ากวินจะปกป้องน้องเอยได้
:pig4: ขอบคุณคนแต่งมากๆน่ะค๊า  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 15-01-2015 19:22:25

แล้วจะรอค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 15-01-2015 19:39:53

คิดถึงเอิงเอยแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 15-01-2015 21:30:42

รับทราบค้าบบบ รอน้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 15-01-2015 21:37:59

เอยน่ารักกกกกก

เจ้านายมา!! เข้าใจเลย ความรู้แบบแอบหลอกการบ้านแล้วครูมาข้างหลังอ่ะ  5555

รอมาต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 15-01-2015 21:59:52

ไปงานนี้ กวินคงจะได้หึงเอยแน่ๆสินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 15-01-2015 22:21:54

ตอนหน้ากวินพาเอยไปเปิดตัวแล้ว น้องเอยแต่งตัวเริ่ดๆไปด้วย เอาให้เจ้มินตราหงายเงิบเก็บเกิบกลับบ้านแทบไม่ทันเลยนะ
เบื่อนางและแม่ของนางมาก ช่างดันทุรังแท้ ผู้ชายเขาก็ปฏิเสธชัดเจนขนาดนี้มาตั้งนานแล้วนะ
อ้อ ถึงจะแก้ยากเพราะเป็นนิสัยติดตัวไปแล้ว แต่ก็อยากให้เอยมั่นใจในตัวเองกว่านี้หน่อยนะ เชื่อมั่นทั้งในตัวเองและในตัวกวิน
ตอนไปงานเอยก็อย่าห่างจากกวินนะ เดี๋ยวเจ้มินตราจะมีโอกาสเข้ามาสร้างเรื่องนู่นนี่นั่นอีก

ขอเป็นอีกหนึ่งเสียงชื่นชมตัวคนเขียนด้วยคนนะคะ คนเขียนมีความรับผิดชอบสูงมากและคิดถึงจิตใจคนอ่าน (ชุบุๆ<3)
มาลงนิยายอย่างสม่ำเสมอและตรงเวลาทุกวัน พอถึงเวลาสิบโมงคนอ่านก็มาชะเง้อคอคอยกันแล้ว แล้วก็ไม่เคยผิดหวังเลย
มิหนำซ้ำบางวันคนอ่านไม่ต้องคอยด้วย เพราะคนเขียนมาลงให้ก่อนเวลาอีกต่างหาก เริ่ดมากๆอ่ะ
วันก่อนนี้ที่คนเขียนไฟดับมาลงนิยายไม่ได้ตามเวลาปกติ ก็มีเข้ามาแจ้งข่าว ไม่มีปล่อยให้คนอ่านคอยหรือนั่งสงสัยเก้อ
พอครั้งนี้ติดธุระปะปังมาต่อนิยายไม่ได้หลายวัน ก็มาแจ้งข่าวให้รู้ก่อน
อีกอย่างคือไม่รู้ว่าเรารู้สึกไปเองไหมนะ ว่าจากตอนล่าสุดคนเขียนเลือกที่จะไม่ตัดตอนแกล้งคนอ่านอ่ะ
เพราะต้องหายหน้าไปหลายวัน ถ้าตัดตอนช่วงเหตุการณ์สำคัญๆพอดีนี่เท่ากับฆ่าคนอ่านให้ลงแดงตายเพราะความอยากรู้เลยนะ
แต่การตัดตอนแบบตอนล่าสุดนี้คือดีอ่ะ มันไม่ทำร้ายคนอ่านดี แบบนี้จะได้รอแบบสบายใจ ไม่ทุรนทุราย มีความสุข
เป็นกำลังใจให้นะคะ คนอ่านก็จะพยายามเข้ามาเม้นต์ให้บ่อยกว่านี้เน้อออ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 15-01-2015 22:58:48

กวินน่าจะมีขอเอยไว้กับคุณแม่เอยแล้วหรือเปล่า ดูแม่แบบเป็นใจ 5555
กวินติดแฟนน่าดูจะเอาไปนอนด้วยตลอด ลูกจะออกเรือนแล้วค่ะแม่
เอยแต่งตัวน่ารักอีกละ กวินเตรียมหวงล่วงหน้าละ ฮา มีไล่ไปเปลี่ยนชุด
เพื่อนกวินต้องชอบเอยอยู่แล้ว เอยน่ารัก


ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 15-01-2015 23:13:08

มาตามดูว่าในงาน มินตรา จะเล่นอะไรกับเอยอีก
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :mew1:
ปล. จะรอนะครับ  :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 15-01-2015 23:42:53

เตรียมที่นอน กับหมอนมานอนรอน้องเอยค่ะ   :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 16-01-2015 01:00:41

ชอบตอนย้อนอดีตสมัยม.ปลายมากๆๆๆๆๆๆๆ พี่กวินแบบขรึม เท่ชะมัดยาด
รู้ว่าน้องเอยชอบมองตัวเอง ก็คงเพราะตัวเองมองเอยตลอดละซิ
มีการใช้เพื่อนถ่ายรูปอีก โอ๊ยน่ารักกกกกก ชอบผู้ชายขรึมแต่หวาน น่ารักเวอร์วังอลังการ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 16-01-2015 01:01:01

กวินเจ้าเล่ห์มากก ขี้หวงสุดๆไปเลย เอยลูกแกะตัวน้องของเรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 16-01-2015 01:10:02

หวงเอย ก็บอกเอยไปตรงๆ ซิกวิน
เอยมันไม่เข้าใจแกหรอก
ปล.เจ้านายกลับแล้วรีบมาต่อไวๆ นะจ๊ะ
 :bye2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 16-01-2015 03:53:18

รับทราบค่า :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 16-01-2015 10:42:52

กรี๊ดดดดด อยากอ่านตอนเปิดตัวเอยแระอ่ะ
ทำไม๊ ทำไม คุณเจ้านายต้องมาตอนนี้ด้วยน๊าาาา
คนเขียนเรยมาอัพต่อเร็วๆอย่างใจไม่ได้อ่า ><
แต่ไม่เปนไร รอได้คร้าาาาา ^0^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 16-01-2015 11:09:59

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 16-01-2015 11:19:47

ชอบกวินจังเลยยยยยย >/////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 16-01-2015 13:00:32

น้องเอยไม่เคยทันคุณกวินเลย
ไม่ว่าจะตอนเด็กรึโต5555555555555
ตอนย้อนวัยเราวว่ามันน่ารักมุ้งมิ้งกันจังเลย
คนแอบชอบกันสองคน มาแอบมองกันต่างฝ่ายต่างไม่รู้
หรือมีแค่น้องเอยที่ไม่รู้นะ55555

ถ้ามองอีกแง่สำหรับเรา ถือเป็นเรื่องดีที่คนเขียนมาอัพไม่ได้ (อ้าว)
คือเราก็ไปตจว.ค่ะ เข้ามาอ่านได้แต่จะไม่สะดวกเม้นเพราะอ่านในมือถือ
เลยกลัวว่าจะอ่านแล้วไม่ค่อยได้เม้นอย่างเต็มที่เหมือนที่ผ่านๆมา
คนเขียนคงมาอัพพอๆกับที่กลับพอดี แต่นักอ่านท่านอื่นๆคงต้องทนเหงาอ่านตอนเก่าๆไปก่อนแน่ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 16-01-2015 14:32:59

กรี๊ดดดดดดดด หึงหลบในลึกสุดติ่ง 555555
คือพี่เงียบๆ  แต่หึงเพียบนะคะ
ปล.ขอบคุณคนเขียนมาค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 16-01-2015 18:07:58

เข้ามารอถึงรู้ว่าไม่มาแต่ก็แอบหวังลึกๆว่าจะมาค่ำๆ :m15:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 17-01-2015 15:26:54

^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 17-01-2015 15:46:58

รอได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 19-01-2015 02:41:24

มารอให้กำลังใจคนเขียน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 19-01-2015 12:49:20

รอร้อรอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: pop-son ที่ 19-01-2015 13:44:40

 :mew2: วันนี้เอยจะมาไหมน้า รอ รอ รอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 19-01-2015 15:13:48

จะมาหรือยังครับ รออยู่น้าาาา :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 19-01-2015 19:46:12

พรุ่งนี้จะมามั้ยน้อออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 19-01-2015 19:56:28

แวะมาบอกว่าคิดถึงนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 19-01-2015 20:05:38

หึงๆๆๆ อยากให้กวินหึงเอยมากๆจัง
เอยจะได้มั่นใจในตัวเองสักทีว่ากวินรักมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 20-01-2015 13:22:52

 :กอด1:
 :m7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 20-01-2015 13:31:28

กี่วันแล้วน๊าาาา คิดถึงน้องเอย 55+

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 20-01-2015 13:36:19

 :z13: :z3:  มารอน้องเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-01-2015 13:53:11

รอกวินเอย อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 20-01-2015 15:15:43

มารอ 'กวินเอย' >______<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Giant~Termite ที่ 20-01-2015 17:20:29

มารอด้วยคนค้าบบบ :z10:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 20-01-2015 18:03:19

ครบหาวันแล้วนะคะ  - -;
คิดถึงหนูเอย  อยากเห็นหนูเอยโดนรังแก 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 20-01-2015 18:19:07

มารอด้วยคนเจ้าค่ะ .. :z10:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 20-01-2015 18:29:53

ห้าวานนนนนนนนแล้ววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 20-01-2015 19:15:22

ครบกำหนดแล้ว มาทวงสัญญา :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Giant~Termite ที่ 21-01-2015 09:34:46

 :z13:

โอมมมมม....จงมา จงมา จงมา

มาเถอะนะวันนี้

นะ นะ นะ

 :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 21-01-2015 10:02:25

กลับมาแล้วค่า  :mc4: เจ้านายกลับแล้ว คิดถึงคนอ่านมากๆจริงค่ะ ไม่ได้อ่านคอมเม้นท์มาหลายวัน เหมือนขาดอะไรบางอย่างไปเลยค่ะ ตอนนี้กลับมาอัพเหมือนเดิมแล้วนะคะ ดีใจจัง จะพยายามไม่หายไปไหนบ่อยๆอีกแล้วนะคะ ขนาดเราไม่มาอัพยังมีคนอ่านมาเม้นท์ว่าคิดถึงเลย เราก็คิดถึงค่ะ กลับมาแล้ว เย้ อ่านให้สนุกนะคะ ถ้าผิดพลาดอะไรตรงไหนก็ขออภัยด้วยค่า  :call:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 42

ไว้จะบอก...




          กวินและเอยมาถึงบาร์แห่งหนึ่ง เป็นบาร์เดียวกับที่เอยเคยมากับพี่แปงและพี่ขาวเมื่อครั้งนั้น เมื่อจอดรถสนิทแล้ว ทั้งสองจึงเดินเข้าไปยังบาร์นั้นพร้อมกัน



          บรรยากาศก็ไม่ต่างจากครั้งนั้นที่เอยมา ดูหรูหรา ไม่วุ่นวายเสียงเพลงสากลเปิดคลอเบาๆ กวินมองทางโต๊ะที่มีคนนั่งเยอะที่สุด เป็นโต๊ะที่ใหญ่ที่สุดในร้าน ตั้งอยู่หัวมุม กวินหันมาดึงมือเอยก่อนที่จะพาไปยังโต๊ะนั้น มีคนนั่งกันอยู่เกือบสิบคนได้ มีทั้งหญิงและชาย แต่ผู้ชายจะเยอะมากกว่า และหนึ่งในนั้นก็คือมินตรา ที่นั่งอยู่ด้วย เมื่อพวกเขาเห็นกวินก็พากันเรียกขึ้น

“ไอ้เพื่อนหน้านิ่งของเรามาแล้ว” เสียงเรียกพร้อมโห่ร้องเบาๆ ทำเอาโต๊ะอื่นๆหันมองมาไม่น้อย เอยไม่ค่อยกล้ามองไปเท่าไหร่นัก จึงได้แต่ก้มมองรองเท้าของตนเอง กวินที่ทำหน้านิ่งๆก็ได้ดึงมือเอยไปนั่งตรงที่ว่าง สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เอย

“กวิน ไม่ได้เจอกันนานเลยว่ะ” แม้เพื่อนๆของกวินจะมองมาที่เอย แต่ปากก็ยังเสียงถามขึ้น กวินก็ได้แต่พยักหน้า

“อืม” กวินพูดแค่นั้น

“ไหนมินบอกว่ากวินไม่ว่าง?” เพื่อนคนหนึ่งถามขึ้นมา พลางมองหน้ามินตรา ที่ดูนิ่งไป เพราะเธอไม่คาดคิดว่ากวินจะกล้าพาเอยมาจริงๆ

“เขา...บอกเราแบบนั้น” มินตราพูด

“ช่างเถอะๆ ไหนๆก็มาแล้ว ว่าแต่นี่ใครวะ?” เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งถามขึ้น พร้อมยิ้มให้กับเอย

“ทุกคน...นี่เอย เอย...นี่เพื่อนๆฉัน เรียนที่อังกฤษด้วยกัน” กวินพูดเชิงแนะนำ

“สะ...สวัสดีครับ”  เอยพูดขึ้น

“เอยเป็นเพื่อนกวินเหรอ?” เพื่อนผู้หญิงถามขึ้น

“แฟนฉันเอง....” กวินพูด ราวกับมีปุ่มปิดเสียง ทุกคนพร้อมใจกันเงียบลง พลางมองกวินด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ มินตรานั่นหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

“เฮ้ย...อย่าล้อเล่นสิวะ ถามจริงๆ” เพื่อนอีกคนถาม

“ไม่ได้ล้อเล่น” กวินบอก

“ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?” เพื่อนๆถาม

“สักพักแล้ว” กวินตอบ

“ชื่อเอยเหรอครับ....คิดไงถึงมาคบกับไอ้หน้านิ่งนี่ได้ครับ?” เพื่อนของกวินที่นั่งข้างเอย กระแซะไหล่เอย ก่อนถาม

“เอ่อ...” เอยไอ้แต่อ้ำอึ้ง

“คิดว่ามินจะได้ตำแหน่งนั้นเสียอีก” เพื่อนผู้หญิงที่นั่งข้างมินตราพูดขึ้นมา ประโยคนั้นราวกับตอกหน้ามินตราเข้าอย่างจัง กวินไม่พูดอะไร ก่อนที่จะรับแก้วจากเพื่อนมาดื่ม

“อย่าพูดอะไรให้เสียบรรยากาศน่า” เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมา ก่อนที่จะยื่นแก้วให้เอยดื่ม

“ว่าแต่ชื่อเอยเหรอ ผมเคนนะ เพื่อนสุดแสนจะสนิทของกวินเลย” คนที่นั่งข้างเอยแนะนำตัว คนอื่นๆจึงพากันแนะนำตัวบ้าง เอยพยายามจะจำชื่อเท่าที่จะจำได้

“กวิน....นายหาจากไหนวะ หน้าตาน่ารักเป็นบ้า” เพื่อนของกวินที่นั่งคนละฝั่งกับเอยพูดขึ้น

“นั่นสิ คุณเอย มีน้องไหมน้องชายก็ได้ ผมขอจอง” เพื่อนอีกคนหนึ่งพูดขึ้น

“ผม....เป็นลูกคนเดียวครับ” เอยว่า

“เสียดายจัง...กวิน...ขอคุณเอยเถอะ” เพื่อนของกวินที่นั่งตรงข้ามกับกวินว่าพลางหัวเราะ เพราะกวินส่งสายตาราวกับจะเอาแก้วในมือขว้างข้ามฟากไปให้ได้

“ฝันไปเถอะ” กวินว่า ก่อนที่จะยกยิ้มมุมปากขึ้น เพื่อนๆจึงพากันโห่ใส่ ยกเว้นมินตราที่นั่งหน้านิ่งก่อนที่จะสะบัดหน้าไปมองทางอื่นแทน



          ทุกคนก็ต่างถามนั่นถามนี่เอยเสียมากมาย และยังชวนเอยชนแก้วเสียหลายหน และเหมือนกวินจะพยายามไม่ให้ดื่ม แต่เพื่อนๆก็ไม่ยอม เอยจึงดื่มไปแก้วสองแก้ว

“นี่...ไปเจอกันที่ไหน?” เคนคนเดิมที่ถามเอย

“เอ่อ...” เอยอ้ำอึ้งอีกแล้ว เพราะไม่รู้จะบอกอย่างไรดี

“บอกไปสิคุณเอย...ว่าเจอกันที่ทำงาน คุณเอยเป็นพนักงานในบริษัทของกวิน” มินตราที่นั่งดื่มไวน์เป็นคนตอบแทนเอย กวินหันมองมินตราเพียงนิด ก่อนที่จะหันดื่มต่อ

“เอยทำงานที่บริษัทกวินเหรอ ตำแหน่งอะไร?” แต่ดูเหมือนเคนจะไม่สนใจมินตรา กลับถามเอยต่อ

“แผนกงบประมาณครับ” เอยตอบ

“กวิน นายมีของดีในบริษัทนี่หว่า” เคนหันไปบอกกวินที่ยกยิ้มมุมปาก เมื่อได้ยินคำพูดของเคน

“เขี่ยตัวเต็งออกได้นี่ไม่ธรรมดาเลยนะ” เพื่อนผู้หญิงคนเดิมที่นั่งข้างมินตราเป็นคนพูดขึ้นมา มินตรานั่งนิ่งๆ ไม่พูดอะไรออกมา เธอยังคงนั่งจิบไวน์อยู่อย่างนั้น



          เพื่อนคนอื่นก็พูดคุยกันไปเรื่อยๆ เอยหยุดดื่มแล้ว เพราะกลัวตนเองจะเมา อีกอย่างกวินส่งสายตาปรามมาอีกทางเอยเลยต้องหยุด แม้คนอื่นๆจะคะยั้นคะยอให้ดื่ม แต่เอยก็ปฏิเสธไป

“คุณกวินครับ” เอยเรียกกวิน

“หืม?”

“ผมขอเข้าห้องน้ำได้ไหมครับ?” เอยบอก

“เดี๋ยวฉันไปด้วย” กวินว่า

“ไม่เป็นไรครับ คุณกวินคุยกับเพื่อนเถอะครับ” เอยว่า

“อย่าช้า” กวินพูดแค่นั้น เอยพยักหน้ารับ ก่อนที่จะลุกไปเข้าห้องน้ำ



          เอยเข้าไปในห้องน้ำ ทำธุระเพียงครู่เดียว ก่อนที่จะออกมา พบว่ามินตรายืนอยู่หน้าห้องน้ำผู้หญิง และมองมาทางเอย เอยทำท่าจะก้าวเดินกลับไปที่โต๊ะ แต่มินตราเดินมาดักหน้าเอยเสียก่อน

“จะรีบไปไหนคะคุณเอย?” มินตราพูดขึ้น พร้อมยิ้มหวาน

“ผม..จะกลับไปนั่งครับ” เอยบอก

“คุณนี่กล้ามากนะคะ ที่มาในคืนนี้” มินตราพูด

“ผม...มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ” เอยว่า

“ยังจะพูดว่าไม่ใช่อีกเหรอคะ? ทั้งๆที่กล้ามาถึงที่นี่แล้วแท้ๆ....มาหักหน้าดิฉันต่อหน้าเพื่อนคนอื่น คงสะใจมากสินะคะ” มินตราพูด เธอเหมือนจะข่มอารมณ์ความโกรธเอาไว้

“ไม่นะครับคุณมินตรา ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด” เอยพยายามจะอธิบาย

“แล้วคุณจะได้เห็นดี ที่กล้าทำแบบนี้กับคนอย่างดิฉัน” มินตราว่า ก่อนที่จะเดินกลับไปยังโต๊ะ เอยถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกแย่ ที่มินตราคิดเช่นนั้น




          เอยเดินกลับไปยังโต๊ะ เห็นมินตราจ้องมองมา เอยจึงได้แต่ก้มหน้าลง ไม่อยากให้มินตราเข้าใจผิดไปกว่านี้ ว่าการมาในคืนนี้ไม่ได้มีเจตนาจะหักหน้ามินตราหรืออย่างไร ด้านกวินก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำบ้าง



          ตอนนี้เพลงในร้านเริ่มเปิดจังหวะชวนเต้น และดูเหมือนโต๊ะที่เอยนั่งใกล้ๆกันนั้นจะมีบาร์ยืนสำหรับคนที่ยากโยกย้ายเสียด้วย มารอบที่แล้วเอยไม่เห็นมัน หรือไม่ได้ตั้งใจมองหรืออย่างไรไม่ทราบ เพื่อนๆของกวินจึงพากไปยืนที่นั้น พลางโยกตัวไปกับจังหวะเพลงที่เริ่มมีจังหวะสนุกมากขึ้น



          จึงเหลือเอยที่นั่งเพียงลำพัง รอกวินกลับมาจากห้องน้ำ เพียงชั่วครู่เพื่อนคนหนึ่งเดินกลับมานั่งที่โต๊ะ ก่อนที่เพื่อนคนนั้นจะพูดประโยคบางอย่างที่เอยถึงกับสะอึก

“นี่คุณเอย...ถามจริงๆ มีอะไรกับกวินรึยัง?” เพื่อนคนนั้นถามขึ้นมา เอยหน้าขึ้นสีทันที

“พูดเรื่องอะไรครับ?” เอยพยายามจะขยับตัวให้ห่าง แต่ดูเหมือนเพื่อนคนนั้นของกวินก็ยังคงขยับตามมา

“ก็แค่อยากรู้...ทำยังไงกวินถึงหลงได้ขนาดนี้?” สิ้นสุดคำถามนั้นเอยหันไปมองหน้าเพื่อนกวินคนนั้นทันที เอยไม่ชอบเลยที่เพื่อนของกวินพูดจากับตนเช่นนี้

“ขอโทษครับ...ผมไม่มีอะไรจะพูด” เอยว่า

“คุณเอยน่ารักนะ...เสียดายถ้าต้องตกไปเป็นของกวิน” เพื่อนคนนั้นยังคงพูดอีก ก่อนที่จะใช้มือเกลี่ยแก้มของเอยเบาๆ เอยสะดุ้ง พยายามที่จะถอยห่าง

“ผม....ผมว่าคุณคงเมาแล้วล่ะครับ” เอยว่า

“เอาน่า มาลองกับผมสักครั้ง ไม่แน่คุณเอยอาจจะติดใจจนลืมกวินก็ได้นะ” พูดไม่พอ เพื่อนคนนั้นของกวินดึงเอยเข้ามากอด ก้มหน้าลงซุกกับซอกคอของเอย เอยผลักอย่างสุดแรง แต่ดูเหมือนจะสู้แรงยาก เคนที่หันมาเห็นเข้าพอดี

“หยุดนะ ทำบ้าอะไรวะ?”



          เคนรีบวิ่งเข้ามาและผลักเพื่อนคนนั้นจนกระเด็นออกไป กวินที่เดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ พุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อของเพื่อนคนนั้นมา ก่อนที่จะซัดหมัดเข้าใบหน้าอย่างจัง เพื่อนๆที่ยืนอยู่ที่บาร์ยืนต่างก็ร้องขึ้นมาอย่างตกใจ เอยพยายามจะห้ามกวิน รั้งแขนของกวินไม่ให้เข้าไปชกเพื่อนคนนั้นอีก ผู้จัดการร้านก็รีบเข้ามาห้าม เคนปรี่เข้าไปดูเพื่อนคนนั้น ที่เลือดกบปาก

“เมาจนบ้ารึไง ได้เลือดเลยเห็นไหม” เคนบ่นออกมา ก่อนที่จะพยุงเพื่อนคนนั้น

“คุณกวินครับ ใจเย็นๆ” เอยพยายามพูดกับกวิน มินตราที่เดินเข้ามาแสดงสีหน้าตกใจไม่น้อยที่เห็นกวินโมโหถึงขนาดนี้ ตั้งแต่รู้จักกับกวินมา เธอไม่เคยเห็นกวินโมโหแบบนี้มาก่อน

“มึงกล้ามาก ที่ทำแบบนี้” กวินชี้หน้าเพื่อนคนนั้น ใบหน้านิ่งก็จริง แต่ขบกรามแน่นอย่างพยามยามยับยั้งอารมณ์อันเกรี้ยวกราดของตนเอง

“กวิน พอเหอะ.... ขอโทษครับ ไม่มีอะไรครับ พวกเราจัดการได้” เคนพูดห้ามกวินอีกครั้ง ก่อนที่จะหันไปบอกผู้จัดการร้านที่ยืนอยู่ใกล้ๆ

“กลับเถอะ” กวินว่า ก่อนที่จะจูงมือเอยอกจากร้าน เพื่อนคนนั้นที่โดนกวินชก สบถออกมาพลางมองหน้ามินตรา

“เพราะเธอนั่นแหละ สั่งให้เราทำแบบนั้นออกไป เห็นไหม กวินมันโกรธจนชกเราขนาดนี้”



          เพื่อนคนนั้นพูด ก่อนที่จะสะบัดมือจากเคนที่พยุงอยู่ และเดินเข้าไปห้องน้ำเพื่อไปล้างเลือดออก เคนหันมองมินตรา ก่อนที่จะส่ายหน้าน้อยๆ

“ฝีมือเธอเหรอมินตรา....ยืมมือคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง?” เคนถาม สายตาของเพื่อนๆทุกคนมองไปที่มินตราพลางส่ายหน้าอย่างระอา

“คือว่า....” มินตราพยายามจะแก้ตัว แต่เคนไม่ฟัง รีบเดินออกไปหากวินและเอย ที่ตอนนี้ออกไปจากร้านแล้ว

“กวิน....” เคนเรียก ตอนนี้กวินและเอยทำท่าจะขึ้นรถพอดี

“มีอะไรอีกเคน?” กวินถาม

“เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแวะไปหาที่บริษัทนะ” เคนว่า

“ไปทำไม?” กวินถาม

“มีเรื่องจะพูดด้วย แล้วก็....ไปดูของดีๆในบริษัทนายไง เผื่อยังมีเหลือถึงฉันบ้าง” เคนพูดแหย่ หวังจะให้กวินอารมณ์ดีขึ้น

“แล้วแต่นายก็แล้วกัน” กวินว่า ก่อนที่จะขึ้นรถไป

“ผมไปนะครับคุณเคน” เอยบอกพร้อมรอยยิ้มบางๆ

“เจอกันอีกนะครับคุณเอย” เคนโบกมือให้ ก่อนที่กวินจะขับรถออกไป ส่วนเคนกลับไปเข้าที่บาร์อีกครั้งเพื่อคุยกับเพื่อคนนั้นถึงความจริงทั้งหมด



          กวินขับรถออกมาจากบาร์แห่งนั้น ขับมาด้วยความรวดเร็ว ดูก็รู้ว่ากวินกำลังโกรธอยู่ เอยได้แต่เงียบ ระหว่างทางเอยก็ได้แต่นั่งคิดไปเรื่อยๆถึงเรื่องของมินตรา มินตราเธอคงจะไม่ยอมจริงๆ จนป่านนี้แล้วเธอยังคงมองเอยด้วยสายตาเจ็บแค้น โกรธเกรี้ยวเอยอยู่บ่อยครั้ง เอยจะต้องทำอย่างไรมินตราถึงจะยอม และไหนจะคำพูดของเพื่อนของกวินอีก แต่เอยไม่ได้ติดใจมากนัก เพราะเขาอาจจะเมา เลยพูดและทำอะไรแบบไม่คิดหน้าหน้าคิดหลัง คิดไปคิดว่าจนกวินขับมาถึงคอนโดแล้ว



          กวินและเอยขึ้นลิฟต์มาถึงห้อง เมื่อเข้าไปในห้อง เอยก็เหลือบมองนาฬิกา ตอนนี้เที่ยงคืนแล้ว เอยจึงหันไปมองกวินที่ตอนนี้กำลังเดินเข้าไปในครัว เปิดตู้เย็นหาน้ำดื่มเพื่อสงบสติที่กำลังเดือดพล่าน

“คุณกวินครับ” เอยเรียกกวินที่ยืนอยู่หน้าตู้เย็นนิ่งๆ

“ขอโทษ...ฉันทิ้งเธอไว้คนเดียว ทั้งๆที่บอกเธอว่าอย่าอยู่ห่างจากฉันแท้ๆ” กวินว่า

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเสียหน่อย เพื่อนคุณคงเมา ผมไม่เป็นอะไรจริงๆครับ” เอยบอก กวินดึงเอยเข้ามากอด จูบลงบนผมของเอย

“จะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก” กวินว่า

“อย่าคิดมากครับ ผมไม่เป็นอะไรจริงๆ” เอยบอก

“แต่ฉันไม่ชอบให้ใครมาทำแบบนั้นกับเธอ” กวินว่า ก่อนที่จะลูบคอของเอย ราวกับจะลบล้างสิ่งที่เพื่อนคนนั้นทำ

“คุณกวินครับ...ผมไปอาบน้ำนะครับ” เอยว่า

“อาบพร้อมกัน” กวินบอกอย่างนั้น

“แต่ผมว่า...” เอยทำท่าจะห้าม

“ฉันจะล้างรอยพวกนี้ออก” กวินพูด รีบพาเอยไปยังห้องน้ำ ก่อนที่จะเริ่มถอดเสื้อผ้าและหันมาถอดเสื้อผ้าของเอยด้วยเช่นกัน



          กวินพาเอยไปยังใต้ฝักบัว ก่อนที่จะเปิดน้ำรดศีรษะ เอยเลยต้องอาบน้ำกับกวินอย่างอายๆ ไม่ค่อยกล้ามองไปที่ใดนัก นอกจากแผ่นอกของกวิน กวินอาบน้ำไปพลางเอาสบู่ถูตรงคอของเอยทั้งหมด เอยได้แต่ยิ้มออกมา กวินคงจะหวงมากจริงๆและคงไม่พอใจมากๆที่เกิดเรื่องไม่คาดคิดแบบนี้



          กว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ใช้เวลาพอสมควร เอยแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงไปนั่งลงบนเตียง เพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว อีกทั้งพรุ่งนี้ยังต้องทำงานอีก เอยจึงถอดแว่น สวดมนต์ก่อนนอน ก่อนที่จะล้มตัวลงนอน กวินที่แต่งตัวเสร็จแล้วเช่นกัน ก็มาลงมานอนกอดที่จะกอดเอย



          นอนลงแล้วก็จริง แต่เอยยังคงลืมตาอยู่เช่นนั้น นอนไม่หลับเลยจริงๆ รู้สึกมีเรื่องให้คิดหลายเรื่องมากจริงๆ ทั้งเรื่องของมินตรา ทั้งเรื่องของเพื่อนกวินที่ทำแบบนั้น คิดไปคิดมา กวินที่ล้มตัวลงนอนข้างๆ ก็วาดแขนมากอดเอยไว้

“คุณกวินครับ...” เอยเรียกขึ้น

“หืม?”

“ผมถามคุณหน่อยได้ไหมครับ....คุณพูดกับที่บ้านของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงเรื่องของผม” เอยถาม แม้รู้อยู่แล้วว่าจากคุณวิดา แต่เอยอยากฟังจากปากของกวิน กวินเงียบไปเพียงครู่ ก่อนที่จะบอกออกมา

“ตอนนั้นฉันอยู่อังกฤษ เรียนใกล้จะจบแล้ว ที่บ้านโทรมาพูดเรื่องจะให้คบกับมินตรา ฉันเลยต้องบินกลับมาไทย เพื่อจะพูดเรื่องนี้กับคุณวิดาและคุณเกริก” กวินว่า

“เราเรียนจบก็แยกย้ายกันไปแล้ว..ทำไมคุณถึงยังยึดติดกับผมขนาดนั้นครับ” เอยถามออกมา กวินกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นก่อนตอบ

“ตั้งแต่วันนั้น วันที่เราเรียนจบ...ฉันคิดที่จะเรียนที่ไทยต่อ แต่ที่บ้านฉันอยากให้กลับไปเรียนที่อังกฤษ ตอนนั้นฉันกลัวจะห่างกับเธอจริงๆ เลยต้องให้กี้ เฝ้ามองเธอแทนฉัน และติดตามเรื่องราวของเธอทุกอย่างส่งมาให้ฉัน”



          ในที่สุดกวินก็ยอมเอ่ยปากบอกเอย เอยคิดได้เรื่องหนึ่ง ไม่ว่าจะทำอะไรตอนเรียน จะเห็นกี้มาป้วนเปี้ยนตลอด และเข้ามาคุยกับเอยเสมอแม้จะอยู่กันคนละคณะก็ตาม แต่กี้ก็จะแวะมาคุยด้วยเสมอ

“อย่างนั้นเหรอครับ”

“ใช่ รู้ไหมกี้บอกฉันเสมอว่ายากมากที่ต้องคอยกันคนที่เข้ามาชอบเธอให้ออกห่างจากเธอ เพราะมีหลายคนจ้องจะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ” กวินบอก

“กี้ทำแบบนั้นเหรอครับ?” เอยถามออกมาอย่างตกใจ

“ใช่ ถึงขั้นไปขู่รุ่นพี่คณะวิทย์ที่จะเข้าไปจีบเธอเลยรู้รึเปล่า” กวินบอก ก่อนที่จะยกยิ้มมุมปาก

“ผมจำได้...ว่ามีรุ่นพี่คณะวิทย์ เข้ามาคุยกับผมช่วงหนึ่ง แต่จู่ๆก็หายไป” เอยว่าพลางนึกถึงตอนนั้น

“ฝีมือกี้ทั้งนั้น” กวินบอก

“กี้ว่าร้ายแล้ว แต่คุณร้ายกว่าอีก” เอยว่า ก่อนที่จะมองกวินพลางยิ้ม

“ต้องหาของตอบแทนวุ่นวายไปหมด กระทั่งไปขออีเมลสาวฝรั่งให้กี้ด้วยรู้ไหม” กวินบอก

“ขนาดนั้นเลยเหรอครับ....แล้ว...ทำไมไม่บอกผมตรงๆละครับ” เอยถามออกมา กวินจ้องตาเอย ก่อนตอบ

“ฉัน...คิดว่าการที่ชอบเธอ มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น ไม่ใช่ของจริงหรือสิ่งที่จะยึดติด แต่พอนานวันไป ฉันคิดผิด...ฉันชอบเธอเกินกว่าจะตัดใจได้” กวินว่า

“ผม....ที่ผ่านมาผมไม่มองใครเลย เพราะ....ในหัวของผมมีแต่คุณเท่านั้น” เอยบอก ก่อนที่จะหรุบตาลงอย่างรู้สึกอายๆ ที่บอกความในใจของตนเองออกไป

“ทั้งๆที่ใจเราตรงกันขนาดนี้แท้ๆ...แต่ทำไมถึงปล่อยให้เลยผ่านมาจนถึงป่านนี้” เอยพูดออกมา กวินจับคางของเอยก่อนที่จะก้มลงจูบเบาๆ

“ฉันจะไม่มีวันยอมปล่อยเธอไปไหนอีกแล้ว ต่อจากนี้ไปฉันจะเฝ้ามองเธอด้วยสายตาของฉันเอง” กวินว่า ก่อนที่จะจูบริมฝีปากของเอยอีกครั้ง

“ว่าแต่....คุณชอบผมตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ?” เอยถามคำถามที่บ่อยครั้งถามกวินออกไป

“......” กวินเงียบ

“คุณกวิน...” เอยร้องบอกเบาๆ กวินยกยิ้มมุมปาก

“ไว้จะบอก....” กวินว่า



          ทั้งสองจูบกันด้วยความรู้สึกรัก รู้สึกอยากเติมเต็มในช่องว่างที่ปล่อยทิ้งไว้ ช่วงเวลาที่ปล่อยให้เลยผ่านไปมาตั้งนาน ในที่สุดก็ได้มารักกันเสียที แม้ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่เอยยังไม่รู้ ยังมีบางสิ่งที่กวินไม่เคยบอกออกมา แต่สักวันหนึ่ง...เอยก็จะรู้มันจากปากของกวินเอง...


+++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 21-01-2015 10:07:03

มินตรา เธอจะร้ายไปแล้วนะ เคนมาฟ้องกวินยยยยยยฟ้องงงงงงงงงงงงงงง

5555 กวินน่ารักอะ ขนาดอยู่ถึงอังกฤษเธอจังมีอวตารมาตามดูเอยตลอดเวลา

มอน่ารอดปากเหยี่ยวปากกามาได้ขนาดนี้นอกจากมีพ่อไทป์แล้วยังมีอวตารกี้ดูแลอีกคน5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 21-01-2015 10:16:02

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กลับมาแล้ว  :กอด1: :กอด1:

มินตรานี่เล่นไม่เลิกนะ น่ารำคาญ :m16: :m16:  กวินหึงหวงเอยอย่างที่คิดไว้เลย ก็อย่างว่าคนมันหน้ารักขนาดนี้ กว่าจะยอมพูดออกมานะกวินนะ สุดท้สยยังจะกั๊กคำตอบไว้อีก. ไว้จะบอก :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 21-01-2015 10:17:32

 :o211: :o211: เกลียดยัยมินตรา กวินจัดการขั้นเด็ดขาดเลย  :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 21-01-2015 10:20:05

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 21-01-2015 10:20:55

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 มาแล้ววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 21-01-2015 10:24:55

มาแล้ววว ตอนนี้สงสารเอย
มินตราร้ายอีกแล้ว อย่าร้ายมากกว่านี้เลย
แค่นี้ก็เกลียดจะแย่
แต่มาชอบตรงกวินบอกเอยเรื่องราวตอนที่ไปเรียนต่อ
น่ารักจริงๆ แต่ไอ้ที่ว่าชอบตอนไหน
ทำไมไม่เฉลยเสียที ลุ้นจะตายแล้ว
 :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 21-01-2015 10:29:05

เป็นงัยชะนีมินตรา  ไม่ยอมเลิก แม้แต่เพื่อนยังระอาชักอยากรู้แล้วสิ ถ้ากวินรู้จะโดนไรบ้างน๊าาา :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 21-01-2015 10:35:09

กวินขี้หวงนะเนี่ย  :katai3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 21-01-2015 10:37:49

Wellcome back ค่ะ //เสมือนหายไปนาน
ระหว่างรอนี่เราพยายามไม่มองหาเรื่องนี้นะ มันบาดใจ
แบบว่าคิดถึงมากก :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 21-01-2015 10:48:40

 :กอด1: กลับมาแบ้วว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 21-01-2015 10:59:07

เข้ามาอ่าน พยายามนึกว่าเรื่องเป็นอย่างไร ไม่ใช่คนเขียนหายไปนานแต่อิชั้นคงแก่ไปแล้วจริงๆ
มินตราเหมือนนางร้ายในละครไทย ไร้สมองตริตรองไม่เป็น จะเอาท่าเดียวไม่รู้ของใครเป็นของใคร

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 21-01-2015 11:04:02

บอกรักกันแล้ว เหลือขั้นตอนอะไรอีกนะ อิอิ :haun4:
กวินเป็นคนดีนะ ปกติถ้าพระเอกเรื่องอื่นมาเห็นอะไรแบบนี้ต้องมีอย่างน้อยสิบคนที่โมโหแฟนตัวเองด้วย แต่นี่กวินไม่ทำร้ายเอยเลย  ชูป้าย FC กวินสุดแขน :m1:
เอยเป็นเด็็กดี อ่อนโยน ยัยมินตราอาจรังแกเอยได้ง่ายๆ กวินต้องอย่าคลาดสายตาจากเอยตามที่บอกไว้เลยนะ  :mew2:
สุดท้าย คนเขียนกลับมาแล้ว เย่ๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 21-01-2015 11:07:15

เยเย้ มาต่อแล้ว เอยน่าสงสารจัง มินตรา ก็ยังไม่เลิกร้ายสักที

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 21-01-2015 11:08:39

จิ้ม ต้อนรับการกลับมาของกวินและเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 21-01-2015 11:09:29

คิดถึงจังงงงงงงงงงงง
กวินโมโหหึงได้น่ากลัวมากกกก
รอตอนต่อไปเนาะ
ปล. ขอซื้อคำว่า “ไว้จะบอก....” ของกวินได้ไหมเนี่ยยยยย :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 21-01-2015 11:09:48

คิดถึงที่สุด น่ารักเหมือนเดิม
มิตราไม่เลิกอีกนะ นิสัย เค้าไม่เอาก็ นะ
อยากให้กวินเกลียดละดิ
ชอบกวินที่หนักแน่นและชัดเจนดี
รอตอนหน้า พรุ่งนี้นะ
หรือได้อีกตอนวันนี้ก็ดี อิอิ แอบหวัง
หายไปนานนนนนน   เบิ้ลอีกตอนได้มั้ยครับวันนี้ :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 21-01-2015 11:24:03

มินตรานี่ทำไรไม่รู้จักคิด

ช่างตื้อน่ารำคาญนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 21-01-2015 11:24:52

ปากแข็งตลอดเลยนะ กวิน ชิชิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 21-01-2015 11:30:31

นั่นซิ กวินรู้สึกว่าชอบเอยตอนไหน

เคนจะมาหาของดีที่บริษัท
พี่ขาวจะใช่ที่ตามหามั้ยน้ออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 21-01-2015 11:30:45

คุณกวินนนนนน :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 21-01-2015 11:39:28

ยัยเจ๊มินตรานิ :o211:
เดี๊ยะจะโดนมิใช่น้อย จบไปเสียทีเถอะเจ๊ ยิ่งทำยิ่งดูไร้ค่า


ใจตรงกันตั้งนานแล้วอะ กริ้วๆ
กวินแผนสูงมาก เข้าทางเพื่อน
แถมให้กันคนออกให้อีกต่างหาก
สุดยอดไปเลยยยย

เคนฟ้องเลยนะ บอกกวินให้หมด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: sanfran ที่ 21-01-2015 11:42:20

กวินนนนนนนน กรีดร้องงง หนูเป็นสตล็อกเกอร์หรือจ๊ะ(ใกล้เคียงมากกกก)
แต่หนูน่ารักมากเลย(น้องเอยน่ารักกว่า)
โฮ๊ยยยยย รักกันไปน๊านนานๆนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 21-01-2015 11:42:56

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 21-01-2015 11:44:39

 :hao6:   น้องเอยน่ารัก จนใครๆก็ต้องหลง อิๆ   

มาลุ้นคู่เคน-พี่ขาว ดีกว่า อิๆๆ   :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 21-01-2015 11:52:01

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 21-01-2015 11:58:23

น้องมินกลายเป็นหมาหัวเน่า เหอะๆ ร้ายเกิน...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 21-01-2015 11:59:04

กรี๊ดกร๊าดดด มาแล้ว กวินหึงน่ากลัวจิงๆ เคนจะคู่กับพี่ขาวปะ อิอิ ว่าแต่ตอนต่อไปยุให้เคนบอกเรี่องที่อิมินตราเป็นคนก่อเรื่องที่ผับให้กวินจัดการขึ้นเด็ดขาดใปเลย เขารักกันตั้งแต่สมัยเรียนเราดูออกจากความทรงจำแต่ละฉากของเอยนี่แบบ ฟินมากถึงมากที่สุด

ปล. รอวันที่กวินจะบอกเรื่องที่เอยและคนอ่านคาใจ กวินชอบเอยตั้งแต่สบตากันหน้าห้องปะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 21-01-2015 12:09:49

รู้สึกสมน้ำหน้ามินตราที่โดนหักหน้า  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: oumpatta ที่ 21-01-2015 12:25:01

เอาชะนีไปทิ้งงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-01-2015 12:29:08

กลับมาแล้ว ดีใจม๊ากกกกกกกกกกกกกก
มินตรานางจะร้ายเกินไปแล้วนะ ยืมมือคนอื่นจัดการ
เคนอย่าลืมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้กวินฟังนะ มินตราชอบเอาผลประโยชน์ทางธุรกิจมาขู่เอย
แล้วเอยคิดมากด้วยสิ กวินอย่าปล่อยให้เอยคิดมากนะ

กวินก็คายความลับมาหนึ่งเรื่องแล้ว รอเรื่องต่อๆไป
ปล. อยากจะแอบข้างเตียงเวลาที่คู่นี้เขาสวีทกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 21-01-2015 12:30:02

มินตรา มีแต่เสียกับเสีย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 21-01-2015 12:48:22

อย่างน้อยกวินก็รู้จักคบคนนะ ดุเพื่อนๆของกวินก็ไม่ใช่คนแย่อะไร
ไม่ช่พวกที่ดูถูกคนไม่ได้ตัดสินคนแค่ภายนอกนะ อีกอย่างดูเหมือนเพื่อนผู้หญิงของกวิน
จะไม่ได้ชอบยัยมินตราเท่าไหร่ สรุปคือนางกะจะให้เอยกับกวินต้องอาย
แต่สุดท้ายตัวเธอเองแหละที่ถูกหักหน้าถูกมองว่าเป็นคนไม่ดี ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-01-2015 12:52:02

เย้ๆๆๆ กวินมาแล้ว มาพร้อมกับความโหดความหึง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 21-01-2015 12:57:35

มินตรา หล่อนี่ร้ายจริงๆ
อ่านไปอ่านมา เคนจะได้คู่กับพี่ขาวหรือเปล่านะ ลุ้นๆ  :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 21-01-2015 13:09:00

มินตรา :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
นิสัยไม่ดี
น่าสงสารเอ๋ยอ่ะ
กวินอย่าทิ้งเอ๋ยไว้คนเดียวอีกนะ
ต่างฝ่ายต่างรักกันมาตั้งนานแต่
ไม่มีใครกล้าบอก
แต่พอบอกแล้ว
ป้าาาาาาาาาา
 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 21-01-2015 13:10:33

ขัดใจกับคำว่า "ไว้จะบอก" จริงๆเลยเชียว 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 21-01-2015 13:19:28

ชะนีมีหอยแม่รำคาญ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 21-01-2015 13:34:57

น่ารักอ่ะ  :mew1: :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-01-2015 13:36:38

มินตราเธอนี่ร้ายจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 21-01-2015 14:02:35

เพื่อนก็แนะนำว่าเป็นแฟนแล้ว ยังจะกล้าไปทำแบบนั้นอีก  :z6:

ไม่ว่าใครจะจูงจมูกก็แล้วแต่ คิดเองไม่เป็นจริงๆ ไม่น่าคบทั้งคู่รวมยัยมินตราด้วย

กวินต้องลบรอยให้หมดนะ เอยจะได้นอนหลับ :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 21-01-2015 14:09:40

อย่างนี้หรือเปล่าที่เรียกว่าแพ้ภัยตัวเอง?

มินตราคิดร้ายต่อคนอิ่น ยืมมือคนอื่นทำสิ่งที่ไม่ดี ผลนั้นก็ย้อนกลับมาหาตัวเอง

จากนี้ไปคนดีๆที่คบมินตราก็คงแทบจะไม่มี เพื่อนๆดูเป็นคนดีกัน เพื่อนสาวก้ท่าทางไม่ได้ชอบมินตรามาก

เหลือที่ให้ตัวเองยืนมั่งเถอะนะมินตรา

กวินเอ๊ย  ชอบหลอกมห้อยากรู้แล้วก็ปิดเงียบเนี่ย นิสัยเสียไม่เปลี่ยนเลยนะ

เอยน่ารัก  สวดมนต์ก่อนนอน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 21-01-2015 14:18:13

มัน....หวานไป....กระอักออกมาเป็นน้ำหวาน!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 21-01-2015 14:30:18

กลับมาแร้ววววว
กวินอย่างเท่เรยอ่ะ >\\\\\<
แต่ยัยมินตรานี่ เป็นชะนีน้อยที่น่ารำคาญมากจิงๆ ไปไกลๆ ชิ่วๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 21-01-2015 14:37:08

มินตราาาาาาเธอมันร้ายยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 21-01-2015 14:59:32

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 21-01-2015 15:23:22

กลับมาแล้ว รอทุกวันเลย  :man1:

หวังว่าคงไม่มีอะไรทำลายความรักของทั้งคู่ได้นะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 21-01-2015 15:23:56

ไม่ผิดหวังกับนักเขียนเลย
มาตามสัญญา
คิดถึงงงงงงงงงงงเหมือนกันฮะ
 :mew1:

มินตรายังไม่จบอีกเหรอ  :angry2:
ระวังไว้เถอะจะไม่มีที่ยืน เข้าหน้ากวินไม่ติดเลย
เคนฟ้องเลยยยยยยยยยยย

“มีเรื่องจะพูดด้วย แล้วก็....ไปดูของดีๆในบริษัทนายไง เผื่อยังมีเหลือถึงฉันบ้าง” เคนพูดแหย่ หวังจะให้กวินอารมณ์ดีขึ้น


หน้าพี่ขาวลอยมาเลย 55555555555555
เคนขาว ไทป์กริน คู่รองนิมีลุ้นไหม
อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-01-2015 15:30:07

ยัยมินตรานี่ร้ายจริง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 21-01-2015 15:47:18

มาถึงก็หวานโชว์กันเลยทีเดียว
น้องเอยน่ารักจริงๆ
แล้วอย่างนี้ใครจะไม่หลงกัน

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
กอดดดดดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 21-01-2015 15:49:16

นับถือในความรักของทั้้งคู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-01-2015 16:30:45

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: tae1234 ที่ 21-01-2015 16:48:33

สนุกมากๆ ครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 21-01-2015 17:08:41

มินตราร้ายกาจมาเก็บไปด่วน
ทำไมกวินไม่บอกเอยเสียทีว่าชอบตั้งแต่เมื่อไร
อยากรู้แล้ว^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-01-2015 17:16:31

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 21-01-2015 18:05:04

เค้าหวานกันไม่แคร์สื่อเลย
เอามินตราไปเก็บ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 21-01-2015 18:12:49

เซงยัยมิตราจิงๆ ยังไม่เลิกอีก กวินจัดการขั้นเด็ดขาดไปเลย สงสารเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 21-01-2015 18:23:03

น้องเอยน่ารักจนเพื่อนกวินก็อยากได้ ทำกวินหึงหน้ามืดหน้ามัวเลยนะ

เบื่อชะนีมินตราแล้ว เมื่อไหร่จะไม่มีบท5555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 21-01-2015 18:35:04

ไม่รู้ทำไมแต่ใจเต้นกับฉาก ไว้จะบอก... ของกวินจัง คริคริ มันเหมือนเป็นการประทับสัญญาที่ละมุนละไมในสายตาเรามากๆ 5555  เพ้อได้อีก

มินตราไม่เลิก บอกทีว่านางจะอยู่จนถึงวันที่กวินทนไม่ไหวแล้วจัดการด้วยมาตรการเด็ดขาด
ถ้ามีวันนั้นจริงคงจะเป็นอะไรที่ทำให้คนอ่านอย่างเราสะใจ เหอะๆ
ทำตัวแบบนี้ มันลดค่าความเป็นคนของตัวเองในสายตาเพื่อนๆในกลุ่มจริงๆนะ
คิดถึงความเป็นจริงแล้ว ลับหลังผู้หญิงเรื่องที่ผู้ชายเม้าท์มันเป็นอะไรที่น่าสะพรึงมาก
ขี้ปากผู้ชายนี่ขอเทคะแนนให้เลย ยกธงขาวให้จริงๆ
แต่เอาเถอะ ตัวนางของนาง อยากทำไรทำ เชิญเลยจ้ะ เดี๋ยวพอถึง end point ก็จะรู้เอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 21-01-2015 18:44:17

ตบมันๆๆๆ  :beat:
เนี่ยกวินชอบเอยมานานแล้ว  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 21-01-2015 19:10:03

 :z6: นังมินตราาาาาาาาาา 
ปากก็ชั่ว ใจก็ชั่ว นังมารร้าย

คุณกวินหึงได้โหดดีจัง o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 21-01-2015 19:15:47

 :-[ หวานนนน น้ำตาลขึ้นสูงปรี๊ดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 21-01-2015 19:53:59

กวินหึงโหดมาก
เอาชะนี มินตราไปเก็บที
ไม่เลิกนะ รุ้ทั้งรู้เค้าไม่รักแท้ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 21-01-2015 19:56:36

เราก็ยากรู้นะว่า กวินชอบเอยตั้งแต่เมื่อไหร่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 21-01-2015 20:08:52

เมื่อไรยัยมินจะหยุด :m16:

คุณเคนจะมาดูของดีที่บริษัท เอ๊ะ.. :z1: จะเป็นพี่ขาวไหมน๊าา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 21-01-2015 20:16:15

คุณกวินนนนนนน ผู้ชายปากแข็งงงง  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 21-01-2015 20:27:24

ตอนที่เคนบอกจะเข้ามาดูของดีที่บริษัทกวิน แวบแรกที่นึกถึงเลยคือ หรือเนื้อคู่พี่ขาวจะเกิดแล้ว :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-01-2015 20:42:07

พระเอกนี่จะกั๊กไปถึงไหน บอก ๆ มาเหอะ
มินตราจะพยายามเพื่อ?? กวินจะเห็นจะชายตาแล

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 21-01-2015 20:42:21

มินตราคงโดนเพื่อนๆแบนเข้าให้

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 21-01-2015 21:06:00

ก่อนอื่นต้อง ---->>> :กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดคนเขียนก่อน

คิดถึงๆ ดีใจที่มาต่อตามสัญญาแล้ว  :katai2-1: :katai2-1:

ส่วนกวินจะชอบเอยตอนไหน สงสัยเอยต้องถวายตัวอีกรอบ กวินถึงจะยอมบอก  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 21-01-2015 21:31:18

 :mc4: กลับมากแล้วววว มาพร้อมกับความร้ายกาจของมินตรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 21-01-2015 21:56:37

กวินค่อยๆ เผยออกมาทีละหน่อยละ
เกลียดนังมินตราจริงๆ
 :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-01-2015 21:57:28

กี้เป็นสายที่ดีและแข็งแรงมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 21-01-2015 22:17:41

เพื่อนกวินแย่มาก แต่มินตราแย่สุด เหลือศักดิ์ศรีไว้บ้างสิเธอ นี่อะไร ไม่ไหวๆ
เอยน่าสงสารทั้งที่แสนดี ก็มีคนมาคิดร้ายด้วย
กวินรักเอยตั้วแต่แรกๆ เลยมั้ง อิอิ คนอ่านก็อยากรู้ด้วยคน

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 21-01-2015 22:39:43

มินตรานี่นางร้ายเลยซินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 21-01-2015 22:41:14

ความร้ายกาจ ของมินตรา คงยังไม่หมดเพียงแค่นี้  :fire:
มารอดูว่า อะไรจะเกิดขึ้นกับเอยอีก แล้วกวิน จะจัดการเรื่องนี้ยังไง
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 21-01-2015 23:32:30

ไม่รู้ไปอยู่ไหนมา เพิ่งรู้จักนิยายเรื่องนี้  :laugh: ขอเม้นตรงๆว่า ชื่อเรื่องมันเรียบมากอ่ะ เลยไม่ดึงดุดความสนใจ แต่พอได้คลิกมาอ่านเท่านั้นแหละ เขินอายจิกหมอนแทบขาด ชอบความเผด็จการรักเดียวของพระเอก และความใสซื่อไม่เข้าข้างตัวเองของนายเอกนี่แหละ กว่าจะลงเอยกัน คนอ่านรู้สึกกิ๊บกิ้วกันจนเหนื่อยใจ  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: yang ที่ 22-01-2015 00:18:18

จะบอกเมื่อไหร่คะ คุณกวินคนปากแข็ง เดี๋ยวให้น้องเอ่ยจูบให้อ่อนเลยยย !

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: mini.tori ที่ 22-01-2015 05:22:45

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 22-01-2015 09:19:30

มินตราไม่ไหวแล้วค่ะ ท้าเองหน้าแตกเองแล้วพาล

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 22-01-2015 09:50:34

มาแล้วค่า รู้สึกว่าตัวเองแต่งมาหลายตอนแล้ว นี่ก็ปาเข้าไปสี่สิบกว่าตอนแล้ว ทั้งๆที่ตอนแรกคิดว่าจะไม่ให้ยาวขนาดนี้ คนอ่านเบื่อไหมคะ ที่เรื่องมันยาวขนาดนี้? สำหรับเรามันยาวจนน่าตกใจค่ะ ฮ่าๆ ตอนนี้ถ้ามีอะไรผิดพลาดหรือมีคำผิด ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณที่ติดตามและคอมเม้นท์กันมาตลอดเลย ขอบคุณที่รับกวินและน้องเอยไว้ในใจนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่า  :pig4:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนพิเศษที่ 1

กวิน เศวตเจริญ

โรงเรียนใหม่...




          ร่างสูงของนายกวิน เศวตเจริญ เดินเข้ามายังโรงเรียนชื่อดังของกรุงเทพมหานครแห่งนี้ ทั้งที่เมื่อไม่กี่วันก่อนตนยังอยู่ที่อังกฤษอยู่แท้ๆ ถูกย้ายมาเรียนที่นี่เพราะความต้องการของพ่อและแม่ กวินอยู่อังกฤษตั้งแต่ชั้นประถมจนถึงไฮสคูลปีสิบหรือถ้าเทียบกับชั้นเรียนของไทยก็คือม.ห้านั่นเอง



          กวินเป็นคนที่เรื่อยเปื่อยในสายตาของคนในครอบครัว เป็นคนนิ่งเงียบ ใบหน้าตีขรึม ไม่อาจจะคาดเคาได้ว่าคิดอย่างไรภายใต้ใบหน้าที่นิ่งราวกับรูปปั้น และเมื่อเป็นคนที่ดูไม่ออกเช่นนี้ที่บ้านจึงจัดการตีกรอบ วางแผนทุกอย่างในชีวิตให้กวินทั้งสิ้น กวินเองก็รับการจัดการเหล่านั้นโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ



          ไม่มีแผนในชีวิต ไม่มีเป้าหมาย ไร้ซึ่งสิ่งที่สนใจ จึงกลายเป็นคนไม่สนใจเรื่องราวของใครแม้กระทั่งความรู้สึกของตนเอง มองทุกอย่างเป็นความว่างเปล่า มองอนาคตเป็นเรื่องน่าเบื่อ เพราะรู้อยู่ดีว่าอย่างไรก็ต้องทำงานของที่บ้านอยู่แล้ว จะอย่างไรก็ต้องเดินบนเส้นทางที่ที่บ้านกำหนดอย่างเลี่ยงไมได้อยู่แล้ว จะคิดเองไปทำไมให้เปลืองสมอง



          กวินเดินไปยังห้องพักอาจารย์ เข้าไปยืนรออาจารย์ประจำชั้น เจออาจารย์กำลังรื้อเอกสารหรือทำอะไรสักอย่างโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากวินมายืนอยู่ กวินก็มองนิ่งๆอยู่อย่างนั้น จนอาจารย์เพิ่งจะรู้สึกว่ากวินมายืนอยู่ตรงหน้า

“นายกวินเหรอ?” อาจารย์ท่านนั้นถามขึ้นมา

“ครับ”

“ไปๆ เดี๋ยวจะพาไปห้องเรียน”



          กวินเดินตามอาจารย์ท่านนั้นไปยังตึกเรียนที่ดูทันสมัย เดินขึ้นไปจนกระทั่งมาถึงห้องเรียนห้องหนึ่ง ซึ่งมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวตามประสานักเรียนรวมตัวกัน อาจารย์ท่านนั้นเดินเข้าไปในห้อง

“แหมๆ พอมาถึงก็เม้าเสียงดังนะพวกเธอ นี่...เพื่อนใหม่ ย้ายมาจากอังกฤษ แนะนำตัวกับเพื่อนๆซะสิ” อาจารย์มองไปข้างหน้าพูดกับนักเรียน ก่อนที่จะหันมาบอกกวิน

“กวิน ยินดีที่ได้รู้จัก”



          แนะนำตัวเป็นพิธีก็พอ เพราะไม่อยากจะคบหาใครเป็นเพื่อนอยู่แล้ว อาจจะเพราะชินกับการอยู่ต่างประเทศ เคยชินกับการทำอะไรคนเดียว บ้างทีมีคู่หูช่วยในเรื่องเรียน แต่ปกติแล้วกวินเคยชินกับการทำอะไรคนเดียวมากกว่า



          เสียงกรี๊ดดังขึ้นเบาๆ และสายตาที่จ้องมองมา ทำกวินเบื่อหน่าย ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีแต่สายตาเหล่านี้จับจ้องมองมาเสียน่ารำคาญ ไม่ว่าจะที่นี่หรือที่อังกฤษก็ตาม ช่างน่าเบื่อหน่ายเสียจริง

“กวิน ไปนั่งข้างหน้าต่างหลังสุดไป” อาจารย์บอกอย่างนั้น กวินทำท่าจะเดินไปแต่กลับมีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมาเสียก่อน

“อาจารย์ครับนี่โต๊ะผมนะ” เสียงนั้นพูดขึ้นมา เป็นเรื่องปกติที่ในห้องเรียนจะต้องมีนักเลงหรือคนที่ชอบวางกล้ามไปทั่ว และดูเหมือนคนที่พูดขึ้นจะเป็นแบบที่กวินคิดไว้

“จ้าๆ โต๊ะในห้องนี้เป็นของเธอหมดแหละจ้ะพ่อคุณ” เสียงของอาจารย์บอกไปแบบนั้น



          กวินยังคงใบหน้านิ่งอยู่เช่นนั้น ก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะตัวนั้น สายตามองออกไปนอกหน้าต่าง...อะไรมันจะน่าเบื่อขนาดนี้
...
..
.



          กวินมามีรถมารับส่งทุกวันเป็นประจำ เป็นรถของที่บ้านซึ่งพ่อและแม่เป็นคนส่งมา ทุกครั้งที่มาถึงโรงเรียน สายตาทุกคนจะจับจ้องมองมายังรถของที่บ้าน ผู้หญิงก็จะสะกิดเพื่อนให้มองพร้อมกรีดร้องกันเบาๆ ส่วนผู้ชายก็จะทำท่าเขม่นใส่บ้าง ไม่ก็เฉยๆบ้าง ซึ่งสำหรับกวินแล้วมันเป็นเรื่องธรรมดา เพราะตั้งแต่เข้าเรียนมา ต้องมีคนจ้องมอง มีบ้างเข้ามาพูดคุยด้วย แต่กวินก็ไม่ใส่ใจจะพูดด้วย เพราะไม่ต้องการให้ใครเข้ามายุ่งในพื้นที่ที่เป็นส่วนตัว



          วันนี้มีการเลือกชมรม กวินไม่รู้จะเลือกชมรมอะไรดี เพราะไม่มีความสนใจในด้านใดอย่างชัดเจนเท่าที่ควร กีฬาก็เล่นบ้างตามประสา สุดท้ายก็เลือกที่จะเข้าชมรมบาสเก็ตบอล เพราะเป็นกีฬาชนิดเดียวที่เล่นบ่อยมากที่สุด



          พอสมัครเข้าชมรมก็ไม่มีอะไรมา แค่นั่งฟังเรื่องต่างๆว่าต้องทำอะไรบ้างในชมรม เพียงไม่นานนักก็เลิกชมรม ทุกคนต่างเฮโลพากันวิ่งออกไป ซึ่งสำหรับกวินแล้วมันช่างดูไร้มารยาทมาก กวินจึงรอให้ไปกันทั้งหมดแล้วจึงจะเดินตามหลังไปคนสุดท้าย

“โอ๊ย!!”



          เสียงร้องดังขึ้น กวินหันไปมองเด็กผู้ชายคนหนึ่งซึ่งผอมแห้ง นั่งลงกับพื้นพลางร้องออกมา คาดว่าจะถูกชนเข้ากับฝูงนักเรียกจากชมรมบาสเก็ตบอลที่ออกไปเมื่อครู่นี้แน่ๆ เพราะรูปร่างดูเล็ก เพียงครู่แรกกวินคิดว่าเป็นเด็กม.ต้น แต่พอดูดีๆแล้วคนๆนั้นสวมกางเกงสีของม.ปลาย ไม่รู้อะไรดลใจให้ถามออกไป

“เป็นอะไรไหม?” ถามออกไปอย่างไม่ตั้งใจ พร้อมกับยื่นมือออกไป ผิดนิสัยตนเองเสียจริงที่เป็นเช่นนี้

“เอ่อ...”



          ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าชัดๆ เป็นเด็กผู้ชายตัวขาว สวมแว่นสายตา รูปร่างเล็กกะทัดรัด ดวงตาไม่โตมากนัก แต่กลมชวนให้จ้องมอง ริมฝีปากเล็กๆนั้นขบเม้ม ราวกับเป็นคนไม่มั่นใจในตนเอง

“จะลุกหรือนั่งต่อ?” ตัดสินใจถามออกไปอีกครั้ง ดูเหมือนจะได้สติ มือนั้นเอื้อมขึ้นมาจับมือของตนเอง รู้สึกแปลกๆพิกลเมื่อได้สัมผัสมือเล็กๆนั้น

“ขอบ...คุณ” เสียงนั้นบอกออกมา พลางก้มหน้าลง ดูแล้วเป็นคนขี้อายจริงๆ



          กวินรู้สึกว่าตนเองพิจารณาคนตรงหน้ามากไปแล้ว จึงกลับหลังหันไปทันทีโดยที่ไม่พูดอะไร ไม่คิดจะมองกลับหลังไปมองว่าคนนั้นๆกำลังแสดงสีหน้าอย่างไรออกมา...
...
..
.



          วันนี้กวินมาเรียนตามปกติ เมื่อเดินเข้าห้องมาถึงก็หันไปเห็นเด็กแว่นเมื่อวานตอนเลิกคาบชมรม เด็กแว่นตากลมคนนั้น เรียนห้องเดียวกันกับตน สำหรับกวินแล้วเป็นอะไรที่น่าแปลกใจมาก เพราะไม่เคยเห็นหน้าหรือไม่ได้ตั้งใจมองมาก่อน แต่พอคิดไปคิดมา กวินเองไม่ได้สนใจจะมองใครตั้งแต่แรกต่างหาก



          ได้ยินเพื่อนในห้องเรียกชื่อว่าแว่นๆตลอด และจะนั่งข้างๆคนที่ชื่อไทป์ คนที่วางกล้ามใส่กวินตั้งแต่วันแรก และเป็นคนที่เพื่อนในห้องให้การนับหน้าถือตา เอาแต่เรียกหาไทป์ๆตลอด ทำให้กวินจำชื่อได้โดยไม่ทันรู้ตัว

“เอย...มึงทำการบ้านอันนั้นยังวะ?” เสียงของไทป์เรียกชื่อนั้นขึ้นมา และเด็กแว่นคนนั้นก็หันไปทางที่ไทป์เรียก

“ทำเสร็จแล้ว”



          สุดท้ายก็รู้ชื่อ เด็กแว่นคนนั้นชื่อเอย นี่เป็นครั้งแรกที่รู้ชื่อ เพราะตลอดมาเพื่อนในห้องเอาแต่เรียกแว่นตลอด กวินจ้องมองไปทางเอย...ช่างดูจืดจางราวกับอากาศ ไม่แปลกใจที่เพื่อนๆในห้องไม่สนใจกัน



          ตลอดเวลาที่กวินเดินผ่านไปผ่านมา จะเห็นว่าเอยนั้นอยู่ติดกับไทป์ตลอด และมีเด็กผู้หญิงที่อยู่ห้องสองด้วย มักจะมาอยู่ด้วยกันสามคนบ่อยๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ ที่กลายเป็นว่ากวินติดตามดูพฤติกรรมของเอยอยู่ห่างๆ อาจจะเพราะดูจืดจาง หรืออาจจะเพราะท่าทางที่ดูขี้อายแลดูนิ่มๆเชื่องๆ กวินจึงจับตามองเอยทุกครั้งไป
...
..
.



          การเรียนที่นี่แตกต่างกับการเรียนที่อังกฤษมาก มีทั้งกิจกรรมในวันพิเศษต่างๆที่เป็นไทยๆ สำหรับประเทศไทยมีวันสำคัญต่างๆมากมาย และเดือนนี้ดูเหมือนจะเป็นช่วงกิจกรรมวันสุนทรภู่ ซึ่งแต่ละชั้นปีจะมีการแสดงบทประพันธ์อะไรสักอย่างของสุนทรภู่ ซึ่งกวินไม่ค่อยเข้าใจเสียเท่าไหร่ แม้อยู่ที่อังกฤษจะมีครูพิเศษที่สอนแนววิชาการของไทยอยู่บ้างและได้บอกกล่าวมาบ้าง แต่กวินก็ไม่เคยได้อ่านวรรณกรรมหรือบทประพันธ์ของสุนทรภู่อย่างจริงๆจังเลยสักครั้ง



          และดูเหมือนจะมีการเลือกการแสดงชื่อกากี ที่ประธานนักเรียนเป็นคนเลือกขึ้นมา ซึ่งกวินไม่รู้จักเลยว่าเรื่องกากีนี้มีเรื่องราวอย่างไร และจู่ๆมีการเลือกนักแสดง และเพื่อนๆม.หกด้วยกันเลือกให้กวินแสดงเป็นตัวละครชื่ออะไรสักอย่างซึ่งชื่อเรียกยากมาก

“ไม่เล่น”



          ปฏิเสธออกไปแล้ว ไม่คิดจะร่วมกิจกรรมอะไรทำนองนี้แน่นอน แต่ดูเหมือนคนที่เป็นประธานนักเรียนจะไม่ยอม เอานี่เอานั่นมาขู่กวินเสียเหลือเกิน และดันขู่เรื่องเกี่ยวกับคะแนนวิชาภาษาไทยด้วย กวินเลยต้องจำยอมอย่างเลี่ยงไม่ได้



          ไม่ใช่กวินที่โดนคนเดียว ไทป์เองก็โดนแสดงด้วยและยังมีผู้หญิงอีกคนที่แสดงเป็นนางเอก พอกลับบ้านไปกวินจึงหาเรื่องกากีมาอ่าน พบว่าเป็นเรื่องราวรักๆใคร่ๆในสมัยก่อน และบทที่ต้องแสดงก็เป็นตัวเด่น ซึ่งจะเป็นคนที่ได้นางกากีไปครอง



          ทุกๆวันต้องมีการซ้อมบท กวินจะต้องซ้อมกับเพื่อนที่เป็นนักแสดงด้วยกัน เวลามีฉากแสดงความรัก ทุกคนจะให้ความสนใจเป็นอย่างมาก ชนิดจ้องมองตาไม่กระพริบ ประธานนักเรียนก็เอาแต่ขู่ หากไม่ทำตามบทบ้างอะไรบ้าง สำหรับกวิน กิจกรรมนี้เป็นอะไรที่น่าเบื่อมากจริงๆ



          เมื่อถึงวันแสดง มีการแต่งตัวตามรูปภาพ ใส่ชุดแปลกๆที่กวินเคยเห็นตามภาพวาดฝาผนังในวัด และไทป์เองก็แต่งเช่นเดียวกันกับเอย ระหว่างที่อยู่หลังเวที เห็นเอยคนนั้นอยู่ไม่ห่างไทป์ คอยดูแลพูดคุยกันอยู่ตลอดเวลา เห็นแล้วดูรกหูรกตาอย่างบอกไม่ถูก



          จนในที่สุดการแสดงก็เสร็จสิ้นลง ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ได้รับคำชมจากเหล่าอาจารย์เป็นอย่างมาก เมื่อมาหลังเวทีก็จัดการเปลี่ยนชุด พยายามจะถอดชุดและเครื่องแต่งตัวที่หนักอึ้งเหล่านี้แต่ดูจะยากมาก หางตาของกวินพอมองออกว่าใครหลายคนอยากเข้ามาช่วย แต่กวินก็ไม่เอยปากขอร้องใคร ผ่านไปไม่นานนักจนตอนนี้ไม่เหลือใครนอกจากตนเองและเอยคนนั้น

“ถอดยากฉิบ” พ่นคำหยาบคายออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา

“หะ...ให้ ช่วย...ไหม?” เอยคนนั้นเอ่ยถามขึ้นมา ไม่รู้เพราะอะไร มือที่พยายามแกะก็หยุดลงทันที ราวกับตอบรับความช่วยเหลือที่เอยคนนั้นยื่นให้ และเจ้าตัวแกะออกสำเร็จในเวลาไม่นานด้วย

“เสร็จ....แล้ว” เสียงนั้นออกจะสั่นๆ

“ยังมีที่ครอบนี่อีก” กวินเอ่ยออกไป



          และดูเหมือนเอยคนนั้นจะพยายามดึงออกให้ได้ รู้สึกเจ้าตัวออกแรงมากแล้วแต่ก็ยังไม่ออก สำหรับกวินแล้วสิ่งที่รู้สึกได้คือแรงนั้นน้อยนิดเหลือเกิน และจู่ๆก็พลั้งปากออกไปอย่างห้ามไม่ทัน

“แรงเท่ามด” พูดออกไปจนได้ ถึงสิ่งที่ตนคิดอยู่ในใจ

“โทษที....” แม้จะไม่ใช่ความผิด แต่ก็ยังขอโทษ....เอยคนนี้เป็นคนแบบไหนกันแน่

ไม่เป็นไร” บอกออกไปอย่างนั้น อย่างน้อยเพราะเห็นแก่ความช่วยเหลือ จึงเอ่ยปากขอบคุณออกไป

“ขอบใจ”



          บอกออกไปแค่นั้น และดูเหมือนเอยคนนั้นจะมีปฏิกิริยาแปลกๆ ยืนเก้ๆกังๆ ราวกับทำตัวไม่ถูก พอเห็นเช่นนั้นก็อดจะรู้สึกขำในใจไม่ได้ ช่างเป็นคนที่แปลก ไม่เคยเห็นใครแบบนี้มาก่อน...
...
..
.



          สิ่งที่น่าเบื่อมากรองจากการที่เป็นที่จับตามอง คือการที่มีผู้หญิงเข้ามาบอกว่าชอบบ้าง รักบ้าง อยากเป็นแฟนด้วยบ้าง ที่อังกฤษนั้นกวินเจอมาบ่อยมาก พวกฝรั่งทั้งเอเชียต่างพากันมาขอเป็นแฟนหลากหลายวิธี แต่สำหรับตนเองนั้นไม่มีเรื่องเหล่านี้อยู่ในหัว เรื่องความรักเป็นเรื่องที่เสียเวลาสำหรับกวิน จะอย่างไรพอโตขึ้นไปที่บ้านก็ต้องจัดหาผู้หญิงมาให้แน่นอน ไม่ต้องไปดิ้นหาเองให้เสียเวลาเสียสมอง



          มาที่ไทยก็ไม่แตกต่างกัน มาอยู่ได้ไม่นานเท่าไหร่ก็เจอผู้หญิงมาบอกว่าชอบ คราวนี้เขียนจดหมายใส่ใต้โต๊ะ เป็นวิธีที่พื้นฐานมาก เนื้อหาจดหมายบอกว่าขอนัดเจอที่สวนหย่อมมุมตึกวิชาการ ใจหนึ่งกวินก็ไม่อยากไป แต่ใจหนึ่งหากปล่อยเรื่องให้คาราคาซังก็จะทำให้รำคาญในภายหลังได้ จึงตัดสินใจที่จะตัดปัญหาทิ้งด้วยการไปตามนัด



          มาถึงก็แปลกใจเล็กน้อย เพราะคนที่นัดมาเป็นผู้หญิงที่แสดงเป็นนางกากีที่ได้เล่นละครตอนงานกิจกรรมด้วยกัน

“กวิน...” เธอเรียกชื่อออกมา

“เธอส่งจดหมาเรียกฉันมา?” ถามคำถามออกไป พลางคีบจดหมายยื่นให้

“จ้ะ เราส่งเอง คือ...มีเรื่องจะคุยด้วย” เธอยืนบิดไปบิดมา คงกำลังเขินอาย กวินมองภาพเหล่านั้นด้วยความรู้สึกว่าไม่น่ามองเลยสักนิด

“ว่ามา มีเวลาไม่มาก” พูดออกไปตรงๆอย่างไม่อยากเสียเวลา



          ฉับพลัน สายตาเหลือบไปเห็นใครยืนอยู่ที่มุมตึก คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นเอย นายแว่นตากลมคนนั้นอีกแล้ว มาทำอะไรที่นี่ จะบังเอิญเกินไปที่มาที่นี่ในเวลานี้ กวินทำท่าเฉยๆราวกับไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกแอบมองอยู่

“คือ..เราเรียกกวินมาเพราะจะบอกว่า...เรา ชอบกวินนะ”

“แล้ว?” ไม่ได้ตื่นเต้นเลยสักนิด เธอคนนี้หน้าตาสวยก็จริง แต่เพราะอะไรไม่ทราบ กวินถึงรู้สึกว่าเธอไม่น่าสนใจเลย แต่กลับรู้สึกสนใจคนที่กำลังแอบมองมากกว่า

“เราชอบกวิน ตั้งแต่แรกเห็นเลย แล้วยิ่งตอนที่แสดงละครด้วยกันยิ่งรู้สึกชอบมากขึ้นอีก” เธอบอกความในใจออกมา 

“ชอบฉันตรงไหน?” ถามออกไปทั้งๆที่พอจะรู้แนวคำตอบของเธอ

“ชอบ...ชอบทุกอย่างเลย จะเป็นอะไรไหมถ้าจะคบกับ...” เธอพูดไม่ทันจบ แต่ก็เลือกที่จะแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“ที่เธอชอบน่ะคือหน้าตาฉัน ไม่ใช่ตัวตนของฉันหรอก” หาคำพูดที่ปกติและดูไม่ใจร้ายที่สุดเท่าที่จะนึกได้ อย่างน้อยก็นับถือเรื่องใจกล้าที่มาบอกว่าชอบ แต่คงจะรับไว้ไม่ได้

“ไม่นะกวิน เราชอบกวินจริงๆ ไม่ใช่แค่หน้าตา” เธอส่ายหน้า มือไม้เริ่มพัลวันกลางอากาศราวกับจะอธิบาย มองดูแล้วยิ่งไม่น่าสนใจเข้าไปอีก

“แล้วเธอรู้จักตัวฉันจริงๆไหม?” ถามออกไปอีกครั้ง

“เอ่อ...คือ” เธอเริ่มอ้ำอึ้ง ดูท่าจะจนมุมเสียแล้ว

“พอเถอะ! เธอไม่ได้รู้จักฉัน ที่ชอบแค่หน้าตาฉันเท่านั้น” บอกเธอให้ตาสว่าง ว่าที่เธอกำลังสนใจมันแค่เปลือกนอกเท่านั้น

“แต่กวิน....เราขอเรียนรู้ได้ไหม เรามาลองคบกันนะ” เธอไม่ละความพยายาม

“ฉันไม่ได้ชอบเธอ และคิดว่าคงจะคบกันไม่ได้ ขอตัว”



          ในที่สุดก็บอกออกไปตรงๆ คงหาคำพูดที่สวยหรูกว่านี้ไม่ได้แล้ว เดินออกมาปล่อยให้เธอยืนร้องไห้อยู่อย่างนั้นโดยไม่คิดจะหันหลังไปมอง ต่อไปก็ถึงสิ่งที่รอคอย...จัดการคนที่มาแอบดูที่ตอนนี้กำลังหันหลังทำท่าจะหนี

“นั่นใคร?” แกล้งถามออกไปทั้งๆที่รู้ตัวคนแอบดูอยู่แล้ว ร่างเล็กนั้นสะดุ้งโหยง ตัวสั่นๆ คงจะกลัวไม่น้อย

“ถามว่าใคร?” ถามย้ำๆชัดๆ จนยอมหันหน้ากลับมาแต่โดยดี

“คือ...เอ่อ...เรา มาทวงหนังสือ” เสียงสั่นๆอีกแล้ว รู้สึกว่าถ้าไล่บี้แล้วจะวางตัวไม่ถูกเสียจริง

“หนังสืออะไร?” ถามออกไปอย่างงงๆ พูดถึงเรื่องหนังสืออะไร

“หนังสือที่ยืมจากห้องสมุด มารับหนังสือคืนพร้อม...ค่าปรับ” เสียงนั้นบอกออกมาเบาๆ กวินถึงจะนึกออกได้ว่ายืมมันมาสักพักแล้ว

“ลืมอยู่บ้าน พรุ่งนี้จะเอามาให้” บอกไปเช่นนั้นก่อนจะเดินออกไป และไม่ลืมที่จะหันหลังกลับไปพูดอะไรสักอย่างที่ทำให้ร่างเล็กๆนั้นสะดุ้งขึ้นมาอีกครั้ง

“อ่อ...ทีหลังจะมาก็หัดเงียบๆหน่อย อย่าให้คนเขารู้กันทั้งโลกว่าแอบยืนดู”



          แค่เพียงเท่านั้นใบหน้าขาวๆนั้นก็ขึ้นสีขึ้นมา ดูท่ากำลังอายอยู่แน่ๆ น่าแปลก..รู้สึกว่ามันน่ามองกว่าท่าทางเขินอายของผู้หญิงคนที่มาบอกว่าชอบเมื่อครู่นี้อีก กวินส่ายหน้าน้อยๆสลัดความคิดของตนเอง ก่อนที่จะได้ยินเสียงแว่วตามมา

“ไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อย”



          รู้สึกว่าอยากหัวเราะออกมา แต่ก็ห้ามอาการของตนเองเอาไว้...เอย นายพีระนัม อย่างนั้นเหรอ ดูท่าคงจะได้เจอกันอีกนาน...

++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 22-01-2015 09:55:51

วู้ๆๆ คนแรก

ตอนพิเศษนี่ดีจังเลย เหมือนเฉลยกลายๆว่ากวินนเริ่มมองเอย

มาตั้งแต่เมื่อไหร่ เริ่มสนใจแล้วละสายตาจากเอยไม่ได้ตอนไหน

เป็นช่วงเวลาย้อนวัยย์ที่ดูอบอุ่น มีความสุขจังเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 22-01-2015 09:59:31

กรี๊ดดดดดดดด
 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 22-01-2015 10:06:20

ได้รู้ความในใจของพี่กวินแล้ว
อ่านแล้วเขิลแทนเอย

ไม่อยากให้จบเลยค่า ชอบน้องเอย กับกวินมาก
มีรวมเล่มมั๊ยค่ะ จองๆๆๆ ^_______________^ :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 22-01-2015 10:06:30

กวินมาเล่าเองบ้างแล้ววว อิอิ จะได้รู้จากมุมกวินบ้าง
หน้าตายเกิ๊นนนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 22-01-2015 10:09:48

หนูเฉื่อยจริงเลยกวิน มนุษย์เฉื่อย
อ่าน พารทกวินเล่าแล้วรู้สึกดีนะดูเป็นคนที่จับจ้องได้
ดูน่ารักขึ้นมาอีกเยอะเลย
สงสารก็แต่เอย โดนแกล้งตั้งแต่เด็กยันโต 5555
ชอบตอนกวินด่าไทป์ในใจ
ตลกดีนึกว่าจะมีแต่ไทป์ที่อคติ กวินนี่ไม่ชอบเลย 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 22-01-2015 10:11:17

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 22-01-2015 10:12:53

ไม่เบื่อเลยค่าาาาาาา ชอบมากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 22-01-2015 10:13:09

กวินเอาฮาใช่ไหม 55
แต่พออ่านแล้วน่ารักนะ
เหมือนเผยความในใจว่าแอบชอบไรงี้
ขอบคุณนะคะที่มาต่อ
ไม่เบื่อเลยค่ะ อ่านได้ทุกวัน
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 22-01-2015 10:14:03

ขอบคุณนะคะพี่กิมที่เอาพาร์ทนายคนปากแข็งมาให้อ่านซะที เฮ้อออ
ไม่งั้นคนอ่านอย่างเราๆนี่ต้องดิ้นตายด้วยความอยากรู้แน่ๆ 55555555555 ดีค่ะดี
กั๊กกับน้องเอยไว้แลกของ ส่วนกับคนอ่านนี่ไม่ต้องกั๊กเลยนะกวิน มาให้เต็มเลย เริ่มมองตอนนี้ แล้วเริ่มชอบตอนไหนนะ~
ไหนจะสงสัยหงุดหงิดหึง(?)เรื่องไทป์ตอนไหนอีกบ้างเนี่ย สลับกับน้องเอยบ้างดีมากเลยค่ะ >____<

กวินนี่ เอาจริงๆดูเป็นคนใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อยน่าดูเลยแฮะ .. จะว่ายังไงดีล่ะ แบบนี้ก็น่าสงสารเหมือนกันนะคะ
มันดูกลวงๆ เหมือนชีวิตไม่ใช่ชีวิตของตัวเอง ไม่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ไม่มีแม้กระทั่งความต้องการส่วนตัว
เหมือนเป็นคุณชายที่โดดเดี่ยวยังไงอย่างงั้นเลย แต่ถ้าเจ้าตัวเค้ามีความสุขดีก็โอเคอ่ะเนอะ พอมีน้องเอยเข้ามาในสายตาโลกก็เริ่มเปลี่ยนไป
พออ่านจากมุมกวินแล้วรู้สึกว่าเอยเนี่ย คงสำคัญกับกวินมากจริงๆแหละเนอะ - /////////// - .. ~
อยากเชียร์ให้รักกันไปนานๆเลยค่ะ กวินได้เอยมาแล้วต้องจับไว้ไม่ให้หลุดมือเชียวนะ!

เป็นกำลังใจให้พี่กิมเสมอค่า จะรอตอนต่อไปนะคะ ♡

ปล. ยินดีด้วยอีกครั้งกับไอคอนบนกระทู้นะคะ > ____ < //

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 22-01-2015 10:17:54

กรี๊ตดดดดด วี๊ดว๊ายยย ขอตอนพิเศษอีกกกกกกกกกก ชอบง่ะ กวินขี้แกล้งงง เอยก็น่าแกล้งงง 55555

ปล. ไม่ยาวหรอกคะ แค่40กว่าตอนเอง ไม่เบื่อด้วย อีกสัก 100ตอนก็อ่าน ชอบอะชอบใครจะเบื่อลงคะ แต่งให้คนอ่านติดหนึบขนาดนี้แล้ว ถ้าจะเบื่อก็ตรงนังมินตราแหละ (เกี่ยวใหม?55) ยังไงพรุ่งนี้ตอนพิเศษอีกก็ดีนะ...ติดตามความน่ารักของ 'กวินเอย' ต่อไป แบบฟินๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 22-01-2015 10:20:51

ชอบบบบ อยากอ่านในมุมกวินอีกเยอะๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 22-01-2015 10:30:13

มุมมองของกวินตอนม.ปลาย 
เอยเริ่มมีตัวตนในสายตากวินบ้างแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 22-01-2015 10:34:56

อยากอ่านมุมมองกวินอีกอ่ะ จะมีมาต่อใช่มั้ยคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 22-01-2015 10:38:14

มาแล้ววววที่มาความรักของนายกวินนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: rotedump ที่ 22-01-2015 10:38:30

 :z13: ไว้ก่องเดี่ยวมาอ่านนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 22-01-2015 10:51:03

ชอบอ่านที่กวินบรรยาย เอยช่างจืดจางจริงๆ

นึกถึง คุโรโกะ ขึ้นมาเลย นักบาสที่แสนจืดจาง บุคลิก เหมือนเอยเลย น่ารักแบบอึนๆ

เข้าใจกวินขึ้นมาทันที ถ้าจะชอบแบบไม่รู้ตัว เพราะเราก็ชอบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 22-01-2015 11:00:11

 :heaven
ในที่สุดก็ได้อ่านมุมของกวิน
แอบมองเอยมาตลอดเลยนะ
อยากอ่านตอนต่อไปละว่าเริ่มชอบเอยตอนไหน
อิอิ
ปล.
เราชอบเรื่องนี้สนุก..ไม่เบื่อ
ไม่ยาวไปหรอกบางเรื่อง 300กว่าหน้ายังไม่จบเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 22-01-2015 11:01:47

 :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 22-01-2015 11:10:43

ตอนนี้ที่รอคอย กรี๊ดดดดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 22-01-2015 11:12:05

ปี10 ของกวิน น่าจะใช้คำว่า เกรด10
 :m17: อยากอ่านตอนที่เอยส่งจดหมายรักให้กวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 22-01-2015 11:18:18

กวินเริ่มมองตามและสนใจเอย ตั้งแต่มองว่าเอยคอยอยู่ข้างๆไทป์อย่างรกหูรกตาแล้ว ช่างไม่รู้ตัวเลยนะ พ่อซึน :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-01-2015 11:35:04

ต่างคนต่างมองกันมานานนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 22-01-2015 11:41:50

เปลี่ยนมามองมุมของกวินบ้างก็ดีผ่านๆมา
รู้แต่เรื่องของเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 22-01-2015 11:48:42

น่าร๊ากกกกกกกกกก.  :o8: :o8: :-[ :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 22-01-2015 12:17:24

 :o8: คือจะบอกว่า ต่อให้เขียนไปจนถึง 200 ตอน ก็ติดตามอ่าน

ในที่สุดก็ได้รู้เรื่องของนายกวินซะที แต่ว่า.......

อยากอ่านอีกง่าาาาาาาาา :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 22-01-2015 12:21:29

WoW ไขความลับของกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 22-01-2015 12:25:35

กวินหน้านิ่ง ใจก็ยังนิ่งอยู่นะ   :hao6:
ต้องขอบคุณเอยที่มาเปลี่ยนชีวิต

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 22-01-2015 12:30:06

ไม่เบื่อเลยจ้า ชอบมาก อยากอ่านพาร์ทกวินอีกอ่าอิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 22-01-2015 12:43:05

แอร๊ยส์ส์ส์

พาร์ทกวิน  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 22-01-2015 12:45:19

น่ารักอ่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 22-01-2015 12:49:09

จะเบื่อได้ยังไงล่ะคะ?  ในเมื่อสนุกออกอย่างนี้  กวินนี่ดูเฉื่อยขนาดนี้เลยเนอะตอนที่อ่านพาร์ทเอยกวินดูคูลดูเท่นิ่งๆมีมาด หารู้มั่ยนั่นคืออาการเฉื่อยชาจ้ะ5555. ชอบอะ คือเอยนี่ค่อยๆเข้ามาแทรกในจิตใจของกวินทีละนิดๆ จนถึงที่อังกฤษสินะถึงรู้ว่าปล่อยเอยไปไม่ได้แล้วจึงทำให้คนเฉื่อยๆถึงกับบินกลับมาที่ไทยเพื่อมาทำตามใจตัวเองบ้าง อร๊ายยยยยยยยยกวินคนบ้า :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 22-01-2015 12:53:35

 :-[ :-[ อร๊ายยยย ย มาแล้วๆๆ ความในใจของกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 22-01-2015 13:13:23

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-01-2015 13:44:26

ถึงเอยจะจืดจาง แต่ก็น่ารักเป็นธรรมชาติ ใครไม่เห็นแต่กวินเห็น เนอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 22-01-2015 14:28:57

จากไร้จิตใจ เอยก็ทำให้กวินมีชีวิต  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 22-01-2015 14:52:12

กวินก็น่ารักเหมือนกันเนาะ
รอตอนต่อไปปปป :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 22-01-2015 15:20:05

กวินนนนน  o13 o13

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 22-01-2015 15:29:26

กวิ๊นนนนนนนน!!!! เธอจะชิลไปไหน.กะจะไม่คิดไรเลย?  o6
ดีนะที่ยังรู้ตัวว่ารักเอย.ปรบมือรัวๆค่ะ
:m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 22-01-2015 15:35:11

กวินก็มีช่วงเวลแบบนี้เหมือนกันเนาะ
ดูไร้เดียงสาดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 22-01-2015 15:41:06

พออ่านมุมมองกวินแล้วเพิ่งเริ่มเข้าใจกวินขึ้นมาหน่อย  เริ่มแอบชอบเอยทีละนิด นี่ขนาดว่าเอยจึดชืดนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 22-01-2015 15:57:37

กวินนนนน มองเอยเหมือนนี่น้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 22-01-2015 16:09:41

 o13 o13 o13 o13
 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
มุมของกวินก็ทำให้เอยในมุมมองคนอื่น
คนแบบไม่มีตัวตนขนาดนั้นเลย
น่าสงสาร
แต่มีแต่คนอิจฉาเพราะได้หัวใจกวินไปครอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 22-01-2015 16:30:37

พ่อหนุ่มปากแข็ง :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 22-01-2015 16:33:38

ได้อ่านอีกด้านของความเป็น นายกวิน  ก็ฟินนนน์ ไปเท่านั้น
อ่านมุมนี้ รู้สึกได้เลยว่า น้องเอย ตัวเล็กจะเรียกว่า เปี๊ยกได้เลย  :m20:
+1 ยังไม่ได้ รอเวลาก่อน  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 22-01-2015 16:59:04

 :impress2:  ขอตอนพิเศษเยอะๆเลยค่ะ จะได้รู้ซะที กวินอะไรยังไง แต่ดูแล้วคงจะเหมือนๆเอย ไม่รู้ตัว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 22-01-2015 17:19:42

สมัยกวินเอ๊าะๆนี่มันก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย
วันวานยังหวานอยู่ 55555


ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 22-01-2015 17:29:35

หึหึหึ o3
กวินเอ๊ยยยย ท่าทางจะแอบชอบเอยมาตลอดเหมือนกันนี่น่า

ได้อ่านฝั่งกวินก็ฟินไปอีกแบบน่าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-01-2015 17:50:43

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 22-01-2015 17:58:17

อ๊ากกก อยากอ่านต่อออออ  :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 22-01-2015 18:07:26

แหม ๆ ๆ นายกวิน แอบมองน้องเอยมาตั้งนานแล้วจริง ๆ ด้วย กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-01-2015 18:14:08

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 22-01-2015 18:15:14

ดีใจที่มีพาร์ทของกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 22-01-2015 18:34:23

ในที่สุด!!!ก็ได้อ่านส่วนของกวินซักที 
ฮื้อฮือออออออออ น้ำตาไหลพรากด้วยความปลื้มปริ่ม
คนเขียนมาอัพวันละตอนแบบนึ้........
นับถือมากเลยค่ะ  :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 22-01-2015 18:36:09

 :o8: กวินขี้เก็กแต่เท่ห์
น้องเอยแปลกเลยสนใจ ถ้ามองว่าน่ารัก..
เค้าเรียกว่าเริ่มมีใจ  :m13:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 22-01-2015 18:36:43

เขิน :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 22-01-2015 19:13:08

ไอ้เราก็คิดว่าจะชอบเอยตั้งแต่ตอนไหน เพราะอะไร
นี่มันเริ่มจากการมองเอยว่าจืดจางเรอะ! ฮาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 22-01-2015 19:22:12

ขอตอนพิเศษอีก
ชอบๆๆๆ :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 22-01-2015 19:40:33

กวินเนี่ยละมุนจังงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 22-01-2015 20:15:40

ไอย๊ะๆๆๆ
แอบชอบเอยมานานแระสิเนี่ย กวิน :P
รีบๆบอกเอยไปเรย ว่าชอบมากกก ชอบมานานนน แร้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 22-01-2015 21:05:23

ฮิ้วววววว กวินเอ้ย แอบชอบเอยแบบไม่รู้ตัวนะเนี่ย..
 :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 22-01-2015 21:13:50

ชูป้ายไฟพี่กวินรั่ววววววววว โอ้ยยยย น่ารักมากกก  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 22-01-2015 22:08:23

กรี๊ดดดๆๆๆๆในที่สุดก็มีพาทของตากวิน
แม่ยกรอนานมาก ว่าพ่อก้อนหินไปชอบเอยตอนไหน หึหึ
ที่แท้ก็ ตามองตลอดเลยหนิเรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 22-01-2015 22:19:49

คนที่แสนจะไม่สนใจโลกอย่างกวิน แต่สนใจเอย เพราะเอยน่ารักไง๊
ดูจะชอบเค้ามากขึ้นทุกวัน น้องเอยนี่เกร็งไปหมด 5555 น่ารักดี ทุกวันนี้ก็ยังเป็น

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: เกรียนเหมียว ที่ 22-01-2015 22:35:48

 :mew1:  กวิน สนใจน้องแว่น ตากลม น่าเอ็นดูจริง  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 22-01-2015 23:25:56

เป็นเด็กหรือไงแกล้งคนที่ตัวเองชอบเนี่ยนายกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 22-01-2015 23:26:51

บอกเลยว่าชอบมาก​  ไม่เบื่อเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 23-01-2015 07:47:01

น้องเอยน่ารัก กวินก็ช่างแกล้งจิงๆเลย
น้องเอยตัวแค่นั้นเองแกล้งเบาๆก็พอแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 1 (22/01/15) P.67
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 23-01-2015 09:50:53

เข้ามารอ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 23-01-2015 09:59:22

ขอบคุณที่ชอบตอนพิเศษกันนะคะ จะเอามาลงให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ ตอนนี้หากมีข้อผิดพลาด หรือคำผิด ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณที่ติดตาม เป็นกำลังใจให้มากทีเดียวเลยค่ะ  :-[




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 43

ความจริงที่ปิดบัง..


   

          วันนี้เอยมาทำงานพร้อมกับกวินเช่นเคย และวันนี้เอยไม่ได้ขึ้นไปอยู่บนห้องของทำงานกวิน กลับตรงมายังแผนกเพื่อจะสะสางงานแทน เพราะรู้สึกว่ามีข้อผิดพลาดบางอย่าง จึงรีบมาแก้ไข อีกทั้งวันนี้จะมีประชุม เอยเลยไม่ไปอยู่ที่ห้องทำงานของกวิน



          นั่งทำงานไปเรื่อยๆจนพี่แปงและพี่ขาวมา ทั้งสองก็รีบมาทำงานเช่นกัน เพราะการเข้าประชุมในวันนี้จะเริ่มหลังเที่ยงเป็นต้นไป สรุปทั้งสามคนก็มานั่งทำงานด้วยกันอย่างนั้นจนถึงเวลาประชุม

...
..
.


“เหนื่อยมาก...”



          เสียงพี่ขาวบ่นออกมา ก่อนที่จะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้อย่างหมดเรี่ยวหมดแรง การประชุมช่างบั่นทอนพลังงานในร่างกายเสียเหลือเกิน ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว ทุกคนจึงเตรียมตัวจะไปหาอะไรทานในมื้อเที่ยง พี่แปงที่นั่งฟุบหน้าอยู่กับโต๊ะ ค่อยๆลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจนิดๆ

“ไปหาอะไรกินกันเถอะ” พี่แปงว่า เพราะเดี๋ยวจะมีประชุมต่อ เรียกได้ว่าวันนี้ทั้งวันมีแต่ประชุมก็ว่าได้



          ทั้งหมดไปยังร้านอาหารใกล้ๆ เอยนั่งลงก่อนที่จะหันไปเห็นคนที่นั่งในร้าน อดจะตกใจไม่ได้ที่เห็น เคน...เพื่อนของกวินนั่นเอง ที่มานั่งทานอาหารร้านแบบนี้คนเดียว ฉับพลันเคนหันมาเห็นเอยพอดีจึงเรียกเอยขึ้นมา

“เอย....” เคนเรียกขึ้นมา เอยหันไปยิ้มให้

“คุณเคน สวัสดีครับ” เอยทักทาย

“นี่มาทานข้าวเหรอ?” เคนถาม ก่อนที่จะหันมองพี่แปงและพี่ขาว สายตาหยุดมองที่พี่ขาวเล็กน้อย ก่อนที่จะหันมาถามเอย

“ครับ มากับพี่ที่ทำงาน แล้วคุณเคนมาคนเดียวเหรอครับ?” เอยบอกก่อนจะถามต่อ

“ก็มาทำธุระแถวนี้นิดหน่อย แล้วก็ว่าจะไปหาไอ้เพื่อนหน้านิ่งของผมด้วย” เคนบอก เอยเข้าใจทันทีว่านั่นคือกวิน

“มานั่งกับพวกเราไหมคะ?” พี่แปงถามขึ้น

“ไม่รังเกียจใช่ไหมครับ?” เคนถาม

“ไม่หรอกค่ะ เชิญนั่งค่ะ” พี่แปงบอก แต่พี่ขาวดูท่าจะไม่เหมือนพี่แปง เพราะรายนั้นทำหน้าเซ็งๆออกมา

“นี่ชื่ออะไรกันบ้างครับ?” เคนถามอย่างคนอัธยาศัยดี

“ชื่อแปงค่ะ” พี่แปงบอก เคนหันไปมองพี่ขาวพร้อมรอยยิ้ม

“ขาวครับ” พี่ขาวบอก เคนยิ้มก่อนจะพูด

“ขาวสมชื่อนะครับ” เคนว่าพลางยิ้มกว้าง พี่ขาวตวัดตามองอย่างไม่ชอบใจนัก ก่อนที่จะหันไปสั่งอาหารกับพนักงาน



          พี่แปงกับเคนคุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนเอยได้แต่นั่งฟังไม่ก็หัวเราะตามมุกของเคน ส่วนพี่ขาวนั่นเงียบๆ ราวกับไม่อยากมีส่วนร่วมในการสนทนาครั้งนี้ พลางมองเคนอย่างไม่ชอบใจเท่าที่ควร

“คุณขาวโมโหหิวเหรอครับ?” เคนถามขึ้นมา

“เปล่าครับ” พี่ขาวบอกออกไป จนในที่สุดอาหารก็มา



          ทั้งหมดนั่งทานอาหารไป พลางฟังเรื่องตลกที่เคนเล่า เคนดูเป็นคนเข้ากับผู้อื่นง่าย พูดเก่ง อัธยาศัยดี ชอบยิ้มอยู่เสมอ ซึ่งถ้าหากเอยมีเพื่อนแบบนี้คงต้องได้แต่นั่งฟังทั้งวันแน่ๆ พี่ขาวนั้นทำท่านิ่งๆผิดจากปกติ ที่ทุกครั้งจะเป็นคนเล่าเรื่องตลกให้เอยและพี่แปงฟัง แต่วันนี้เคนดันทำหน้าที่นั้นแทน

“ร้านนี้อร่อยนะครับ คุณขาวเห็นด้วยไหม?” เคนหันไปถามพี่ขาว หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ

“ผมมาทานบ่อยครับ” พี่ขาวบอก

“ถ้าอย่างนั้นผมต้องมาบ่อยๆแล้ว” เคนว่า ก่อนที่จะยิ้มให้พี่ขาวอีกครั้ง

“ว่าแต่คุณเคนมาทำธุระอะไรแถวนี้คะ?” พี่แปงถามขึ้น

“ผมมาหาเพื่อนครับ ก็อยู่ที่บริษัทเดียวกันกับพวกคุณนี่แหละ เนอะเอย”



          เคนว่า เอยยิ้มอย่างหวั่นๆ กลัวเคนจะหลุดปากออกมาว่าเป็นเพื่อนกวิน เพราะถ้าไม่อย่างนั้น เอยจะต้องถูกพี่แปงและพี่ขาวถามซอกแซกแน่ว่าทำไมไปรู้จักกับเพื่อนของท่านประธานอย่างกวินได้

“ครับ” เอยตอบแค่นั้น

“ทุกคน...มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง” เคนว่า

“ไม่ต้องก็ได้ เกรงใจค่ะ” พี่แปงว่า

“พวกเราจ่ายเองได้” พี่ขาวสำทับขึ้นมาอีกคน

“ไม่ต้องเกรงใจครับ ถือเสียว่าทำความรู้จักกัน” เคนว่า ก่อนที่จะเรียกพนักงานมาเก็บเงิน



          สรุปแล้วมื้อนี้เคนเป็นคนเลี้ยง เมื่อเดินออกจากร้าน เคนก็เดินมาพร้อมๆกับเอย พี่แปงและพี่ขาว เคนจัดได้ว่าเป็นคนหน้าตาดี รูปร่างสูง ดูเป็นผู้ชายอารมณ์ดี ยิ้มเก่ง ระหว่างทางที่เดินไปด้วยกัน สาวๆในบริษัทเอาแต่มองมาที่เคนตลอด เอยหันไปเห็นพี่ขาวที่มองเคนด้วยหางตา ก่อนที่จะพ่นลมหายใจออกมา เอยรู้สึกได้ว่าพี่ขาวไม่ชอบเคนแน่ๆ ดูจากสภาพการณ์แล้ว ทั้งหมดขึ้นลิฟต์ไปด้วย ก่อนที่พี่แปงจะถามเคนขึ้นมา

“คุณเคนขึ้นไปชั้นไหนคะ?” พี่แปงถาม

“ชั้นผู้บริหารครับ” เคนตอบพร้อมยิ้ม

“เอ๊ะ....มีเพื่อนอยู่ชั้นนั้นเหรอคะ?” พี่แปงถามอย่างแปลกใจ

“ครับ...” เคนตอบพร้อมยิ้ม ในที่สุดลิฟต์ก็มาหยุดที่ชั้นแผนกของเอย

“ไว้เจอกันนะครับเอย คุณแปง” เคนว่าตอนที่ทั้งสามออกมาจากลิฟต์

“เจอกันอีกนะคะ” พี่แปงว่า

“อ่อ....เราคงได้เจอกันอีกนะครับคุณขาว” เคนว่า ก่อนที่จะโบกมือให้พี่ขาว

“ใครจะไปอยากเจอ” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะหันหลังเดินกลับเข้าไปยังแผนก



          เอยได้แต่ยืนยิ้มให้เคนจนประตูลิฟต์ปิดไป พี่ขาวที่เดินไปแล้ว เหลือแต่เอยกับพี่แปงที่ยืนหน้าลิฟต์อยู่ พลางกระซิบมาที่เอย

“ขาวมันเป็นอะไร?” พี่แปงกระซิบถามเอย

“ไม่รู้เหมือนกันครับ ดูอารมณ์ไม่ดีเลย” เอยว่า

“สงสัยจะเครียดเรื่องประชุม” พี่แปงว่า ก่อนทั้งสองจะเดินเข้าไปยังแผนก เพื่อเตรียมเอกสารที่จะประชุมต่อ

...
..
.



          หลังจากประชุมช่วงบ่ายเสร็จ เอย พี่แปงและพี่ขาว ก็มานั่งพักเบรกกันที่ห้องกาแฟ นั่งจิบกาแฟกันไปพลางพูดคุยกันเรื่องการประชุมของวันนี้ ส่วนพี่ขาวก็พูดขึ้นมาบ้าง ไม่ก็นั่งเงียบไปบ้างจนพี่แปงอดไม่ได้ที่จะต้องถามขึ้นมา

“ขาว แกเป็นอะไร ตั้งแต่เมื่อเที่ยงแล้ว” พี่แปงถามขึ้นมา

“อะไร....ไม่นี่ ปกติดี” พี่ขาวบอก ก่อนที่จะยกกาแฟจิบนิดหน่อย

“ไม่ๆ แกไม่ปกติ ตั้งแต่ตอนเจอคุณเคนแล้ว แกดูหงุดหงิดฉุนเฉียวยังไงไม่รู้” พี่แปงว่า

“เปล่าเสียหน่อย” พี่ขาวยังคงยืนกรานเช่นนั้น

“เออๆ ไม่ก็ไม่ แต่อย่าให้รู้เชียวนะแก” พี่แปงแอบขู่กลายๆ พี่ขาวทำหน้าแบบไม่สนใจก่อนที่จะดื่มกาแฟจนหมด แล้วไปล้างแก้ว

“นี่ใกล้จะเลิกงานแล้ว เอยจะไปไหนไหม?” พี่แปงถาม

“ทำไมเหรอครับ?” เอยถาม พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพราะมีเสียงข้อความดังขึ้น

“ก็เราไม่ได้ไปกินอะไรกันหลังเลิกงานมานานแล้วนะ” พี่แปงว่า

“เดี๋ยวนะครับ ผมไม่ค่อยมั่นใจว่าจะว่างรึเปล่า” เอยว่า ก่อนที่จะเปิดดูโทรศัพท์ มีข้อความเข้าจากกวินว่าเลิกงานให้ไปหาที่ห้องทำงาน

“เอ่อ...พี่แปง ผมคงไม่ว่างแล้วล่ะครับ” เอยว่า

“จริงเหรอ แย่จัง เอาไว้วันหลังก็ได้ วันนี้พี่ไปกับไอ้ขาวมันสองคนก็ได้....ใช่ไหมไอ้ขาว” พี่แปงพูดกับเอย ก่อนที่จะหันไปถามพี่ขาวที่เพิ่งล้างแก้วเสร็จ

“เออๆ” พี่ขาวพยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้นไว้วันหลังนะครับ” เอยบอก



          จากนั้นเอย พี่แปงและพี่ขาวก็กลับไปทำงานต่อจนถึงเวลาเลิกงาน พอเลิกงานแล้ว เอยรอให้ทุกคนกลับไปจนหมด ก่อนที่จะเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากแผนก และไปหากวินยังชั้นของผู้บริหาร เมื่อขึ้นมาถึง ก็เจอกวินและเคนเดินออกมาพอดี แปลว่าเคนมาคุยกับกวินตั้งแต่หลังทานข้าวแล้ว

“คุณเอย มาพอดีเลย” เคนส่งเสียงเรียกชื่อพลางโบกมือให้เอย

“คุณเคน สวัสดีอีกครั้งครับ” เอยว่าพลางยิ้ม

“เจอกันเมื่อไหร่?” กวินถามพลางขมวดคิ้ว

“เจอกันที่ร้านอาหารเมื่อตอนเที่ยงครับ” เอยตอบ

“ไม่ต้องหึงหรอกน่า ไม่แย่งของเพื่อนหรอก” เคนว่าก่อนที่จะหัวเราะออกมา

“....” กวินไม่พูดอะไร แต่ได้เงียบไปเช่นนั้น

“ว่าแต่จะไปไหนกันครับ?” เอยถาม

“ผมจะพาไปร้านอาหารของผมครับ” เคนว่า

“เหรอครับ?” เอยหันไปถามกวิน

“อืม” กวินพยักหน้ารับ

“จะไปกันตอนนี้เลยไหม?” เคนถาม

“ไปตอนนี้เลย” กวินว่า



          ทั้งสามจึงเดินลงไปพร้อมกัน แต่เคนแยกไปรถของตนเอง ที่มาจอดอยู่ที่ลานจอดรถของบริษัทตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ ด้านเอยก็ขึ้นรถไปกับกวิน วันนี้มีทรรศขับรถให้ เอยนั่งบนรถพลางมองไปข้างทาง กวินเองก็นั่งจับมือเอยเอาไว้ จนทรรศขับรถไปยังถึงร้านของเคนซึ่งตั้งอยู่แถวทองหล่อ



          ตอนนี้บรรยากาศก็เริ่มเย็นแล้ว กวินและเอยลงมาก็เจอเคนยืนอยู่หน้าร้านพอดี ทั้งสามจึงพากันเข้าไปในร้าน ร้านอาหารของเคนเป็นอาหารไทยแบบประยุกต์ และดูเหมือนว่าจะเป็นร้านอาหารที่มีลูกค้าแน่นร้านพอสมควร

“คนเยอะจังเลยครับ” เอยว่า ก่อนที่จะมองภายในร้าน ที่มีโต๊ะว่างแค่โต๊ะสองโต๊ะเท่านั้น

“ไม่ต้องห่วง ของเราให้เด็กจองโต๊ะไว้แล้ว” เคนบอก ก่อนที่จะพาเดินเข้าไปยังโต๊ะมุมในสุดของร้าน



          กวิน เอย และเคนนั่งลงที่โต๊ะ ที่ได้ทำการจองไว้แล้ว เอยมองไปรอบๆ สายตาก็ดันไปเห็นพี่แปงและพี่ขาวนั่งอยู่โต๊ะใกล้ๆ และบังเอิญไปกว่านั้น พี่ขาวดันหันมาสบตากับเอยเข้าพอดี

“นั่นเอยนี่” พี่ขาวพูดขึ้น ก่อนที่จะสะกิดพี่แปงที่นั่งหันหลังให้เอย เอยเริ่มผงะ เพราะตอนนี้นั่งอยู่ข้างๆกวิน

“เอย...” พี่แปงหันหลังมามอง ทั้งสองรีบลุกขึ้นมาหาเอยทันที

“เอยมากับใคร?” พี่ขาวถาม แต่สายตาหันมองไปก็พบว่าเป็นกวิน

“ท่านประธาน” พี่แปงร้องอุทานขึ้นเบาๆ เอยก้มหน้าลงอย่างรู้สึกเครียด เพราะตนมานั่งอยู่กับกวิน และจะหาเหตุผลอย่างไรบอกกับพี่แปงและพี่ขาวดี

“ปาริตา ชินภัทร?” กวินเรียกชื่อขึ้น เอยทำท่าขยับออกห่างจากกวิน

“อ้าว...คุณแปง คุณขาว บังเอิญจังเลยนะครับ” เคนพูดพลางยิ้ม

“มานั่งด้วยกันไหม?” ท่านประธานอย่างกวินเอ่ยขึ้น

“คือ..” พี่ขาวดูจะตกใจไม่น้อย มองเอยสลับกับมองกวิน พลางส่งสายตาคำถามไปที่เอย

“เธอไม่ได้บอกพวกเขาเหรอ?” กวินหันมาถามเอย

“มะ...ไม่ครับ” เอยตอบ กวินเงียบไปเพียงครู่ เอยรู้สึกได้ว่ากวินไม่พอใจที่เอยไม่บอกพี่แปงและพี่ขาวเรื่องที่เป็นแฟนกับกวิน

“มานั่งด้วยกันสิ” กวินเอ่ยชวนอีกครั้ง

“ไม่เป็นไรค่ะท่านประธาน” พี่แปงบอก

“นั่งลง” กวินออกคำสั่ง พี่แปงและพี่ขาวจึงจำมานั่งด้วย โดยที่พี่ขาวนั่งข้างเคน ส่วนพี่แปงนั่งที่หัวโต๊ะแทน



          ทั้งโต๊ะมีแต่ความเงียบปกคลุม เอยเอาแต่ก้มหน้าไม่กล้ามองไปยังพี่แปงและพี่ขาวเลย ส่วนกวินก็นั่งนิ่งๆ โดยที่ปรายตามองเอยเป็นครั้งคราว ส่วนเคนก็นั่งมองหน้ากวินกับเอย ดูท่าเคนคงจะเริ่มอดทนไม่ไหวกับสถานการณ์เงียบๆเช่นนี้แล้ว

“เอย....ไม่ได้บอกพวกเขาใช่ไหม เรื่องของกวินน่ะ?” เคนพูดขึ้นมา พี่ขาวมองหน้าเคนทันที

“หมายความว่าไง?” พี่ขาวถาม

“เอย....บอกพี่เถอะ มันเรื่องอะไรกันแน่?” พี่แปงถามขึ้นบ้าง กวินเองก็มองเอยด้วยเช่นกัน เอยรู้สึกอึดอัดไม่น้อย ราวกับทุกคนกำลังกดดันตน

“คือ....พี่แปง พี่ขาวครับ ผมขอโทษที่ไม่ได้บอก....ผมกับท่านประธาน...” เอยเว้นจังหวะหายใจก่อนทำท่าจะพูดออกมา แต่กวินกลับแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“เราเป็นแฟนกัน” กวินพูดออกไป พี่แปงกับพี่ขาวตาโตอ้าปากค้าง ดูจะตะลึงเอามากเมื่อได้ยินเช่นนั้นจากปากของกวิน

“จะ...จริงเหรอเอย?” พี่แปงถามออกมา

“ครับ....” เอยตอบเสียงอ่อย

“เอย...ท่านประธานคือคนๆนั้นเหรอ?” พี่ขาวถามบ้าง

“ครับ” เอยพยักหน้า รู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูกที่พี่แปงและพี่ขาวมารู้ความจริงด้วยวิธีนี้

“โธ่เอย....ทำไมไม่บอกพวกเราตั้งแต่แรก” พี่แปงว่า

“นั่นสิเอย....ทำไมถึงปิดกัน” พี่ขาวพูด

“ผม..ผมกลัวทุกคนจะตกใจ” เอยบอก

“เอยนี่คิดมากไปนะ” เคนว่า กวินหันมองเอย

“นั่นสิ เอยไม่ไว้ใจพวกเราขนาดนั้นเลยเหรอ?” พี่ขาวถาม

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ...แต่...ผมแค่ไม่กล้าบอก” เอยก้มหน้างุด

“ช่างเถอะ ต่อไปนี้ก็อย่าปิดกันล่ะ มีอะไรก็บอกด้วย” พี่แปงว่า

“ครับ...” เอยพยักหน้ารับ

“ฝากทั้งสองคนดูแลเอยด้วย” กวินที่เงียบมาตลอดเอ่ยพูดขึ้น

“รับทราบค่ะท่านประธาน” พี่แปงว่า

“แล้วชินภัทร...นายเข้าใจใช่ไหม ว่าตอนนี้เอยเป็นของฉัน” กวินเลือกที่จะพูดกับพี่ขาวตรงๆ เคนมองกวินและพี่ขาวอย่างสงสัย

“ผม...ทำใจได้นานแล้วครับ ตอนนี้ผมกับเอยเป็นพี่น้องกันเท่านั้นครับ” พี่ขาวตอบพร้อมยิ้มออกมา

“อย่าบอกนะว่าคุณขาวตกหลุมรักเอย?” เคนถามขึ้นมา พี่ขาวตวัดสายตามองเคน

“ไม่ใช่เรื่องของคุณ” พี่ขาวว่า

“เรื่องชักน่าสนใจ” เคนพูดแค่นั้น ก่อนที่จะมีอาหารมาเสิร์ฟบนโต๊ะ



          ทั้งหมดก็ทานอาหารร่วมกัน เอยโล่งใจไปเปราะหนึ่ง อย่างน้อยก็ได้บอกพี่แปงและพี่ขาวแล้วถึงเรื่องของกวิน ถึงจะบอกโดยสถานการณ์บีบบังคับ แต่ก็ได้บอกออกไปแล้ว และจบมื้อนี้เคนเป็นคนเลี้ยงอีกครั้งหนึ่ง

“ขอบคุณนะคะคุณเคน โอกาสหน้าจะมาอุดหนุนแน่นอนค่ะ” พี่แปงพูด เพราะเพิ่งทราบว่านี่เป็นร้านอาหารของเคน ตอนนี้ทั้งหมดมายืนอยู่ที่หน้าร้านแล้ว

“ไม่เป็นไรครับ คุณขาว....อาหารอร่อยไหมครับ?” เคนถาม พี่ขาวพยักหน้าแบบส่งๆไป

 “กลับก่อนนะคะท่านประธาน...พี่กลับละนะเอย” พี่แปงพูดพร้อมยกมือไหว้กวิน พี่ขาวก็เช่นเดียวกัน ก่อนที่ทั้งสองจะเดินไปที่ที่จอดรถ

“กวิน...บริษัทแกนี่มีแต่ของดีจริงๆ” เคนว่า ก่อนที่จะหันมองพี่ขาวที่ตอนนี้กำลังขับรถออกไป และทั้งสองหันมาโบกมือให้เอย

“คิดอะไรเคน?” กวินถามก่อนจะหันมองเคนที่ยืนอมยิ้มอยู่

“เอย....ตอนนี้คุณขาวยังโสดใช่ไหม?” เคนถาม

“น่าจะนะครับ” เอยตอบ เคนพยักหน้าพลางคิดอะไรบางอย่างที่เอยเองดูแล้วก็ไม่เข้าใจ

“กลับกันเถอะ” กวินว่า ก่อนที่จะพาเอยขึ้นรถ และให้ทรรศขับรถให้เช่นเคย

“ไว้เจอกัน” เคนโบกมือพลางบอก จนรถออกไปจากร้านอาหาร กวินและเอยอยู่บนรถแล้ว โดยที่เส้นทางนั้นขับไปยังบ้านของเอย

“ไปเอาเสื้อผ้า คืนนี้ไปค้างคอนโด” กวินบอก

“วันหลังได้ไหมครับ?” เอยถาม พลางมองหน้ากวินอย่างกล้าๆกลัวๆ

“ทำไม?” กวินถามกลับ

“ผม...ค้างบ่อยๆ เดี๋ยวแม่จะสงสัย” เอยว่า

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปขอแม่ให้” กวินพูด

“ไม่ครับๆ” เอยปฏิเสธ

“แล้วจะต้องทำไง?” กวินถาม

“เดี๋ยว...ผมบอกเองก็ได้” เอยว่า



          ทรรศขับรถมาถึงบ้านของ สิ่งที่น่าแปลกใจ...คือมีรถของใครไม่ทราบจอดอยู่หน้าบ้านของเอย เป็นรถที่ไม่คุ้นตาเอาเสียเลย

“รถของใคร?” เอยพูดขึ้นมาเบาๆ กวินหันก้มลงมอง ก่อนที่จะเงียบไป...

“รถของมินตรา” กวินพูด

“คุณมินตราเหรอครับ....เธอมาทำอะไรที่นี่ครับ เธอรู้จักบ้านของผมได้ยังไง?” เอยถามขึ้นมาอย่างสงสัย ก่อนที่จะรีบลงจากรถ โดยที่กวินก็ลงไปจากรถด้วยอีกคน



          เอยเดินไปถึงประตูหน้าบ้าน เห็นรองเท้าส้นสูงคู่หนึ่งวางอยู่หน้าบ้าน ไม่ผิดแน่...มินตราเธอมาที่บ้านของเอย เอยยืนนิ่งอย่างตกใจพร้อมกับไม่เข้าใจว่ามินตรารู้ที่อยู่บ้านของตนเองได้อย่างไรและมีจุดประสงค์อะไรถึงมาที่นี่

“คุณกวิน...” เอยหันมองกวิน กวินกุมมือของเอย ก่อนที่จะพูดออกมา

“เธอเข้าไปก่อน อย่าให้มินตรารู้ว่าฉันมาด้วย” กวินบอกเช่นนั้น

“คิดจะทำอะไรครับ?” เอยถาม

“อยากรู้ว่ามินตรามาที่นี่ทำไม?” กวินบอก

“คุณกวิน...ผมกลัวคุณมินตราจะมาบอกแม่เรื่องของเรา” เอยพูดออกมา เอยตั้งใจจะบอกแม่เร็วๆนี้แท้ๆ แต่ดูเหมือนมินตราจะทำเรื่องให้มันยุ่งยากเข้าไปอีก เอยกลัวเหลือเกินว่าแม่จะรับเรื่องนี้ไม่ได้

“ไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่ทั้งคน” กวินพูดเท่านั้นก่อนที่จะลูบใบหน้าของเอย เอยพยักหน้ารับก่อนที่จะปล่อยมือของกวินและเปิดประตูเข้าไป

 “คุณมินตรา...มาทำอะไรที่นี่ครับ?”



          ประโยคแรกที่เอยถามออกไปเมื่อเปิดประตู ใบหน้าของมินตรานั้นเปื้อนไปด้วยน้ำตา โดยที่แม่ของเอยก็นั่งอยู่ด้วย สีหน้าของเธอดูเรียบเฉยจนเอยใจคอไม่ดี

“ดิฉันมาบอกความจริงกับแม่ของคุณค่ะ คุณเอย....”


++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 23-01-2015 10:08:43

มินตรา!!!เธอมันร้าย เกินไปละนะ   :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 23-01-2015 10:17:57

มินตราต้องเงิบแน่ๆ เลย
กวินต้องบอกคุณแม่น้องเอยแล้วแน่ๆๆ
แอบซะใจ ชะนี  :katai5: :katai3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 23-01-2015 10:22:35

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 23-01-2015 10:25:35

คุณแม่น่าจะรู้นานแล้วย่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 23-01-2015 10:26:40

โถ ชะนีมินตรา หารู้ไม่แม่เอยรู่ตั้งนานแล้ว ตั้งแต่กวินมาที่บ้านแล้วกวินบอกแม่เองเลยนิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 23-01-2015 10:28:57

อิมินตราต้องมาบอกแม่เอยว่าเอยไปแย่งคู่หมั้นตัวเองแน่ๆเลย กลัวว่าแม่เอยจะตั้งเป้ากับกวิน+ความรักแบบชายรักชายของทั้งคู่ แต่เอาเถอะ อย่างมากก็ให้พ่อแม่กวินมาสู่ขอเอยจากแม่เลยแล้วกัน

เคนตามพี่ขาวแน่ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 23-01-2015 10:32:16

เคนกับพี่ขาว จนได้ๆอิอิ เจอของดีเข้าแล้ว เียร์นะคู่นี้ แต่อ่านแล้วงงๆทำไมพี่ขาวถึงไม่ชอบเคนล่ะ ต้องกลับไปอ่านใหม่อีกรอบละ

ส่วนมินตรา :m16: :m16:  นิสัยทุเรสมากนะ อยากขได้กวินขนาดมารังควาญแม่เอยเลยหรอ :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 23-01-2015 10:42:24

 :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 23-01-2015 10:43:21

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ตัดฉับ!!!!!!!!!!!!!!

ลุ้นอ่ะ 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 23-01-2015 10:44:46

5555 เป็นยังไงละมินตรามารังควานคนอื่นเค้า โดนแม่เล่นซะร้องไห้เลยละสิสมน้ำหน้าหวังว่าจะบอกแค่ความจริงนะ ไม่ใช่เรื่องมโนว่าเอยไปแย่งของเธอมา น่าจะโดนจัดซะให้เข็ดน่าหมั่นไส้มากคนคนนี้

แอบดีใจเบาๆ ดนื้อคู่พี่ขาวเกิดแว้วววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-01-2015 10:53:56

เกลียดจริงๆชะนีบีบน้ำตา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 23-01-2015 10:56:24

อ้าว! ไอ้เราก็นึกว่าเคนจะมาบอกเรื่องเมื่อคืนว่าเป็นฝีมือยัยมินตราซะอีกนะ
กวินจะได้จัดการขั้นเด็ดขาดอย่างที่เคยว่าไว้ซักที ไม่ใช่ปล่อยให้มันตมรังควาญอยู่แบบนี้
ตอนหน้ารอดูน้ำหน้าของมันเมื่อเห็นวิน 55555+++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 23-01-2015 10:56:53

ความจริงอะไรมิทราบ
อย่าให้เกลียดไปมากกว่านี้นะ อิเจ๊ยัยมินตรา


ปล.พี่ขาวเสร็จพี่เคนแน่ๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 23-01-2015 10:58:57

เคนสนใจพี่ขาวใช่ไหมละ
มินตรานางมาแบบดราม่า
อย่าไปเชื่อนางนะค่ะคุรแม่
เอยอย่าใจอ่อนนะ
ไม่งันโดนจัดหนักแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 23-01-2015 10:59:19

คงจะหวังให้แม่โกรธเอย
ว่าเอยไปแย่งกวินคู่หมั้นของตนล่ะซิ
ทำมาบีบน้ำตา เด๋วจะได้หน้าแตกอีกรอบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-01-2015 11:05:00

พี่แปงพี่ขาวรู้แล้ว  กวินมีสายสืบเพิ่ม
มินตรานางคิดจะทำอะไรอีก เราว่ากวินบอกแม่ของเอยแล้ว
เดาจากตอนก่อนๆ  แต่แค่รอเอยบอกแม่ด้วยตนเอง

ตอนหน้าคุณแม่กับกวินจัดหนักให้มินตราด้วย เริ่มเซงนาง

ปล. มีคู่ใหม่ให้ก๊าวใจ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 23-01-2015 11:09:40

คิดว่าคุณแม่น่าจะรู้จักลูกที่เลี้ยงมายี่สิบกว่าปี มากกว่าชะนีบีบน้ำตา

แล้วคิดว่ากวิน ได้คุยบอกคุณแม่เกี่ยวกับเอยไปแล้ว ไม่งั้นแม่คงไม่ยอมให้เอยไปค้างด้วยบ่อยๆหรอก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 23-01-2015 11:15:22

 o18 เป็นอย่างที่คิดจริงๆด้วย เคนเจอของดีคือพี่ขาวนั่นเอง
และขอทายต่อว่าพี่ขาว เคะชัว  :hao3:
ตวัดตามอง มองหางตา หงุดหงิดอาการเคะขัดใจ
อิอิ
สงสัยทำไม ขาวถึงไม่ชอบ  ไม่ชอบไม่ถูกชะตา หรือมาความหลังครั้งยังเด็ก?
อันนี้ต้องลุ้น คู่รองของเรื่อง
เคนออกตัวแรงว่าสนใจขนาดนี้เอยยังดูไม่ออกไม่เข้าใจ โถ่ๆ ลูก ใสซื่อกับเรื่องรักจริงๆ




ส่วนยัยมินตรา ขอเดา ใช้มารยาบีบน้ำตาโกหกแม่เอยว่าถูกแย่งแฟนไงงี้เปล่า?
ขออย่างเดียวแม่เอยอย่างี่เง่า เชื่อคนง่าย ขัดขวาง ฐานะต่าง
เบื่อดราม่าแนวนี้มาก แต่เราเชื่อว่านักเขียนคงไม่เล่นประเด็นนี้ใช่มั้ยคะ

เพราะกวินมาพอดี เคลียร์กับคุณแม่ แม่เอยน่าจะเป็นคนมีเหตุผลอยู่รับฟังอะไรได้ดี

ขอเอยเลย พาพ่อแม่มาขอด้วย
วี๊ดวิ้วววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: jaokhwan ที่ 23-01-2015 11:15:44

 :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 23-01-2015 11:18:53

พี่ขาวเสร็จพี่เคนแน่ :laugh: :laugh: :laugh:
มินตรา นิสัยไม่ดี  :m16: :m31: :fire: :fire: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: tempo_oil ที่ 23-01-2015 11:19:56

รอตอนหน้า รอกระทืบเศษหน้าของนังมินตรา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 23-01-2015 11:40:42

ยัยมินตราจ๊ะ เป็นบ้าอะไรมากไหมจ๊ะ
ตบหัวแม่งสักทีซิกวิน
เซ็งอิบ้านี่จริง  :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 23-01-2015 11:47:44

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เอาชะนีไปเก็บ เข้าป่าไปเลย จะมาร้องหาผัวแถวนี้ใช่มั้ย เอามันไปเก็บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 23-01-2015 11:51:31

เตรียมที่ตักขยะพร้อมเก็บกวาดเศษหน้าของมินตรา 555+
เอยมีกวินอยู่ทั้งคนอย่าไปกลัวนะ คุณแม่รู้อยู่แล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 23-01-2015 11:55:51

นางมาร ร้าย ชัดๆ  เลย ย ยย ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 23-01-2015 11:56:11

 :angry2: ตายแล้วหล่อนจ๋าาา  เอาน้ำตามาอ้อนผู้ใหญ่ ระวังจะเงิบนะ  แม่น้องเอยเค้ารู้เรื่องลูกชายเค้าตั้งนานละจ้าหนู

ตากวินเค้าแอบบอกแม่ไปแล้วจ้า   :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 23-01-2015 12:01:02

มินตราเอ๋ยยยย เมื่อไรเธอจะหยุดซะที

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 23-01-2015 12:06:49

อีเจ๊มินตราน่ารังเกียจอ่ะ ไม่ชอบเลยไประรานเค้าถึงบ้านเนี่ย :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 23-01-2015 12:17:54

มีคนเงิบแน่งานนี้ คุณแม่นี่กวินคงบอกไปแล้วละจ้า ฮ่าๆๆๆ สะใจกับอาการหน้าแตกล่วงหน้าของเธอนะมินตรา 55555555555555555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 23-01-2015 12:19:44

ร้ายจริงๆเลยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 23-01-2015 12:20:04

กวินฉลาด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 23-01-2015 12:25:56

คุณแม่รู้นานแล้วเถอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: dariganae ที่ 23-01-2015 12:34:33

โหยยยยยยยยยยย คุณนังมินตราขาาาาาา
ดีเลย์เกินไปแล้วย่ะ //สะใจเล็กๆ =____,=
ดีนะเนี่ยที่กวินปูทางไว้เพื่อรักไว้ตั้งแต่แรก=/////=
เป็นผู้ชายที่วางระเบียบแผนมาดีจริงๆ555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-01-2015 12:40:02

ดราม่าไหม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 23-01-2015 12:43:14

แม่เอยอาจจะพอรู้มาก่อนแล้วล่ะม้างงงงงงงงง  :katai5:
แต่พี่ขาวกะเคนจะต้องมีsomething wrongแน่ๆเลย คึคึคึ
อ้าาาาาาาาาาา อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวๆจังเลยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 23-01-2015 12:54:53

พออ่านถึงตรงเป็นรถของมินตรานี่

อิชั้นถึงกะกลั้นลมหายใจอ่านเลยนะคะนะ

ฮึ่ย!!  :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 23-01-2015 13:01:19

งานเข้าาาาาาาาา ดักฆ่านังนี่กันเลยไหมคะทุกคนนนนนนน :m31:
รอตอนต่อไปปปปป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 23-01-2015 13:26:44

มินตรานี่มายีบน้ำตาฟ้องแม่เอยหรอ :laugh: แต่งานนี้กวินคงจัดการขั้นเด็ดขาด มารจะมาขวางทางรัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 23-01-2015 13:42:16

 อิชะนีมินตรายังๆยังไม่ยอมจบ  อยากเห็นแกหน้าแหกตอนกวินออกมาเฉลย สงสัยจะคันมากเดี่ยวจัดซะมีสักสิบคนเอาให้หายอยาก :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Kissing ที่ 23-01-2015 13:45:58

ไม่เลิกสินะนังผู้หญิงคนนี้ หึหึ  เดี๋ยวเจอๆ :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 23-01-2015 14:10:56

พรุ่งนี้อย่าได้ลาอย่าได้ขาดเชียวนะคะคนเขียน แค่นี้คนอ่านก็เกือบลงแดงตายอยู่แล้ว o18

ว่าแต่แม่ของเอย เป็นคนมีเหตุมีผลสมกับเป็นผู้ใหญ่อยู่นะเท่าที่อ่านมา เธอคงไม่ฟังความข้างเดียว โดยไม่ถามไถ่ลูกชายที่แสนดีของตัวเองหรอก
ไม่รู้ว่ามินตราเธอคิดอะไรของเธอ  ยิ่งทำยิ่งแย่  ดูไม่ดีเอาเสียเลย ไม่สมกับลูกผู้ดีมีเงินที่ถูกอบรมเลี้ยงดูมาอย่างดี น่าจะให้กรินมาสั่งสอนอีกสักรอบ :mew5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 23-01-2015 14:20:30

 :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 23-01-2015 14:22:51

(http://f.ptcdn.info/505/020/000/1403670467-o.gif)

ถถถถถ อิดวกส์

ขอซักทีเถอะเเม่ง....



#เบ้ปากใส่รัวๆๆๆๆๆๆๆ
(http://f.ptcdn.info/853/022/000/1409307538-1404204577-o.jpg)

ปล.ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ แต่นางแหลไม่ดูตัวเองจนสุดทน 
ปลล.รักคนเเต่งเหมือนเดิมค่าาาาาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 23-01-2015 14:23:55

ค้างงT_T

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 23-01-2015 14:50:07

นังมินตรา หล่อนเป็นนางร้ายช่องหลายสีเหรอไงยะ  :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 23-01-2015 14:54:31

และแล้วขาวก็มีคู่อย่างที่คิดไว้ :z1:
ส่วนคุณมินตรา คราวนี้คงได้หน้าแหกไปอีกรอบ
กะมาบอกว่าเปงเมียคุณกวินละสิ หรือบอกว่าเอยมีแฟนเป็นผู้ชาย
 :a2:เชื่อว่าคุณกวินกับแม่ของเอยจะรับมือได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 23-01-2015 14:57:33

เรารู้ว่าแม่เอยเป็นคนมีเหตุผล!
แล้วแม่ก็รู้ความจริงนานแล้วย่ะ!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 23-01-2015 14:59:08

หน้าด้านหน้าทนจริงๆชะนีคนนี้ :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 23-01-2015 15:03:23

 :angry2: :angry2: จะมาฟ้องอะไรแม่เอยเนี่ย

แม่เอย ยกเอยให้กวินมานานแล้วย่ะ ชริ!!!!!

รอดูคนใจแคบหน้าแตกกันค่ะ :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-01-2015 15:37:17

มาบอกแล้วทำไมยะะะะ
คนเขารู้กันหมดแล้วเนี่ย
ทำแบบนี้เท่ากับฆ่าตัวเองตายชัดๆ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 23-01-2015 15:45:38

อยากตบชะนี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 23-01-2015 16:12:41

นางมาทำอะไร???




ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 23-01-2015 16:15:14

ชะนีนางนี้นิ ตื้อไม่เลิกจริงๆ :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: AmProAd_0311 ที่ 23-01-2015 16:31:29

มินตรา แกหน้าแตกแน่ :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 23-01-2015 16:39:02

ตัดฉับกันเลยทีเดียว  :ling1: แทบจะอดใจรอตอนใหม่พรุ่งนี้ไม่ไหว  :katai1:

นังมินตรา :z6: เป็นผู้หญิงประสาอะไรแรดๆเอาตัวยัดเยียดให้ผู้ชายอยู่ได้ทั้งๆที่เขาบอกว่าไม่อยากได้หล่อนน่ะ

พ่อแม่เธอนี่ก็นะ สอนลูกให้จับผู้ชายไร้ยางอายกันทั้งบ้านจริงๆ :angry2: :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 23-01-2015 16:55:13

ยิ่งไข่วคว้า ก็ยิ่งเจ็บปวด หนูมินต  :เฮ้อ:
เปิดตัวแรงนะ สำหรับเคน - ขาว
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 23-01-2015 16:58:54

ว่าแล้วว่า เคนขาวต้องมา หุหุ

มินตรา เธอรู้ปะว่าเธอกำลังจะเล่าเรื่องที่คุณแม่รู้อยู่แล้วให้คุณแม่ท่านฟังน่ะ เอาเถอะ บางทีการที่เธอหน้าแตก อาจจะเป็นจุดเล็กๆที่ทำให้มีอะไรใหม่ๆเข้ามาก็ได้เนาะ

ตอนต่อไปก็ลุ้น มุมมองกวินก็อยากอ่าน คราวหน้าขอสองได้ไหมคะ //โดนคนเขียนตบผลัวะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 23-01-2015 17:09:47

นังมินตรา พี่กวินเขามาขอน้องเอยตั้วนานละยะ แหมมมมมมมมมม ช้าไปนะหล่อน!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 23-01-2015 17:17:16

มินตรา :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-01-2015 17:39:26

สตรอเก่งมากยัยมินตรา
เล่นบุกมาถึงบ้านเลยอ่ะ​  ร้ายกาจที่สุดอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-01-2015 17:54:02

มินตราจะดีเหรอ ตัวเองก็สวยและรวยทรัพย์นะ อยากได้ผู้ชายของคนอื่นมากขนาดนั้นเลยเรอะ :mew2:
คนเขาไม่รักก็หักใจสิ มาดิ้นรนจะเอาให้ได้แบบนี้ มันน่าสมเพชนา เราสงสารเธอที่ต้องโดนกวินปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 23-01-2015 18:01:48

คาดว่าบริษัทบ้านมินตราคงจะแย่ขนาดต้องเอา
ทุนจากฝั่งกวินมาหนุนแน่ๆ เพราะดูหน้าด้านขนาดไม่สนอะไรเนี้ย
กวินและครอบครัวชัดเจนมากว่าไม่มีปัญหาเรื่องนี้ แล้วยั้ยนี่ยังมีหน้ามาแต่งนิยายหลอกคนอื่น ใครแย่งของหล่อนกัน มันไม่เคยเป็นของเธอต่างหาก....อินจัด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 23-01-2015 18:18:52

แก.. นังมิน  :z6: อิชั่ว อิไร้ยางอาย อิยางมะตอย
ถ้ากวินมีแต่ตัว แกจะเอาไหม ห๊ะ :angry2:
หน้าด้านสุดสุด ผู้ชายเค้าไม่เอายังไม่สำนึกอีก
นี่คงมาบอกแม่ของน้องเอย ว่าไม่แย่งของตัวเองมาล่ะซิ
ดีน่ะที่กวินมาด้วย แล้วยังไม่แสดงตัว
กวินฉลาดมาก น้องเอยไม่ต้องกลัว
เชื่อว่ากวินจะจัดการนังมินได้แน่นอน  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 23-01-2015 18:20:47

งานนี้มินตรามีเงิบแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 23-01-2015 18:30:24

เบะปากรัวๆใส่ยัยมินตรา   :beat:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 23-01-2015 18:55:04

คุณพี่บอกเรยนะคะว่า คุณแม่น้องเอยเนี่ย
น่าจะรู้เรื่องเอยกะกวิน นานแระแหล่ะ
แหมมมม ไปค้างบ่อยขนาดนี้ แถมยังมีงอลร้องไห้กลับบ้าน
สงสัย (อิ)คุณมินตรา อาจไม่สมหวังนะคะ หึหึหึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: yaoisamasang ที่ 23-01-2015 19:28:31

อุ๊ย...คีย์บอร์ดลั่น เผลอกดติดตามซะงั้น ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 23-01-2015 20:01:49

กวินบอกแม่เอยนานแล้วหรอกชะนี ตอนทีเอยเข้าไปในครัว มั้ง
ฝังชะนีตัวนี้ซะ รำคาญเว้ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 23-01-2015 20:18:57

ยัยชะนีนี่ไม่เลิก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 23-01-2015 20:33:36

 :beat:  :beat: ขอตบอิเจ๊มินตราซักทีสองทีสิ น่รำคาญจริง :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 23-01-2015 20:38:47

ฆ่ามันนนนนน!!!
 :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 23-01-2015 20:42:25

 มินตรานึกว่ามาแผนนี้จะได้ผลหรอ กวินล้ำกว่าเยอะ ขอบอกกกกก 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 23-01-2015 21:23:39

มินตราร้ายจริงๆแม่คุณ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: mintra ที่ 23-01-2015 23:05:14

ทีมเอยยค้าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 23-01-2015 23:37:43

เชื่อว่าแม่เอยจะเชื่อเอย จะผ่านมันไปได้ด้วยดี คุณแม่ดูออกนานแล้วเรื่องนี้ เดานะคะ
นังมินตรา ไม่จบ! น่าตบเนอะ
เคนชอบพี่ขาว กิ๊วววๆ พี่ขาวขาวสมชื่อ 5555 จะเป็นรับเหรอเนี่ยพี่ขาว ลองดูเนอะ
เคนออกจะหล่อแล้วก็นิสัยดี
รักกวินขึ้นทุกวันอ่ะ ฮีขี้หึง ฮีนั่งจับมือน้องเอย ฮีหงุดหงิดที่เอยไม่บอกเพื่อน คือพร้อมเปิดเผยม่ก น่ารัก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 24-01-2015 00:51:06

ว๊ายๆ เรียกรถเก็บขยะมารอเก็บพวกหน้าแตกหน่อยเร็ววว งานนี้ชีเงิบแน่ๆจ้ะอิมินตรา กวินหน่ะเขาบอก ขออนุญาติกับแม่ของเอยนานแล้ว โถ่ๆ สมเพชเอ้ยสงสารแม่ชะนีมินตราจิงๆ 555555555
เคนสนใจพี่ขาวอะเด้ ของดีที่ว่า ข๊าวขาวสมชื่อ อิอิ ---> กวินขี้หึงขึ้นเรื่อยๆอะ ปลื้มมม เอยนี่อย่าคิดมากนะ กวินจัดการเอง อิอิ

ปล. รอตอนต่อไปใจจดใจจ่อ>< รักกวินเอยที่สู๊ดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 24-01-2015 02:18:51

พี่ขาวจะมีคู่กับเค้าแล้วว :-[
เบื่อมินตรา ใครก็ได้เอานางไปเก็บที ระรานเอยไม่เลิกจริงๆ  :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 24-01-2015 03:36:24

โอ้ยยยยย จะมาตอแหลอะไรอีก
เบื่อยัยนี่จริงๆ กวินจัดการแม่งเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 24-01-2015 05:20:38

คุณแม่เค้ารับรู้ไปตั้งนานแล้ว เสียใจด้วยนะนังมินตราแกทำความรักเค้าล่มไม่สำเร็จหรอก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 24-01-2015 07:39:44

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-01-2015 08:04:08

เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆๆ
ชอบน้องเอยมากๆๆน่ารักอะ
เกลียดอีมินตรามากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Lady Phantom ที่ 24-01-2015 08:50:00

พี่ขาวดูซึนๆน่าแกล้งง  :hao7:

// :laugh: รอดูมินตราเงิบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 24-01-2015 10:01:41

ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณที่คอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ ดูเหมือนคนอ่านกำลังสงสัยในตัวพี่ขาวและเคน ว่าเอ๊ะ...ทำไมพี่ขาวเหมือนไม่ชอบเคน อิอิ ยังมีปมเล็กๆรอเฉลยค่ะ  o18
ตอนนี้ขอให้อ่านอย่างสนุกนะคะ หากมีคำผิด หรือข้อผิดพลาดอะไรก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ  :call:



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 44

ความปรารถนาที่ไม่มีสิ้นสุด



“ดิฉันมาบอกความจริงกับแม่ของคุณค่ะ คุณเอย....”



          มินตราพูด ก่อนที่จะดึงผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าถือ หยิบมันขึ้นมาและค่อยๆซับน้ำตา เอยมองไปที่แม่ ที่ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ ไม่รู้มินตราพูดอะไรออกไปบ้าง แม่ถึงแสดงสีหน้าเช่นนั้นออกมา

“บอกความจริงเรื่องอะไรครับ?” เอยถามออกมา ใจสั่นอย่างหวั่นๆถึงเรื่องที่ตนกำลังกลัวที่สุด

“ก็ความจริงที่ว่า..คุณแย่งคุณกวินไปจากดิฉัน” มินตราว่า

“คุณพูดเรื่องอะไรครับ มันไม่ใช่ความจริงนะครับแม่” เอยพยายามพูด

“ดิฉันมาก่อนคุณแท้ๆ แต่คุณไม่รู้มาจากไหน จู่ๆมาทำให้คุณกวินเบี่ยงเบนรสนิยมไม่พอ ยังมาพรากเขาไปจากดิฉันอีก ทำไมคุณใจร้ายอย่างนี้คะคุณเอย” มินตราว่าก่อนที่น้ำตาจะไหลลงมาบนใบหน้าของเธออีก

“เอย....มันเรื่องจริงเหรอลูก?” แม่ของเอยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“แม่ครับ....ฟังเอยก่อน” เอยพูดไม่ทันจบ

“จริงค่ะคุณป้า ดิฉันคบกับคุณกวินมาตั้งแต่เริ่มเรียนมหาวิทยาลัยที่อังกฤษ อีกทั้งเราเป็นคู่หมั้นกันด้วย ที่บ้านก็รับทราบเรื่องนี้” มินตราพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ บ่งบอกว่าเธอคือผู้ถูกกระทำอีกทั้งอ่อนแอกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“แม่ครับ...ผมคบกับคุณกวินจริงๆ ขอโทษที่ผมปิดบังแม่” เอยบอกแม่ รู้สึกแย่เหลือเกินที่ต้องมาบอกในสถานการณ์แบบนี้ รู้สึกแย่ยิ่งกว่าตอนพี่แปงและพี่ขาวมากกว่าเป็นไหนๆ

“ที่แม่ต้องการรู้คือเอยไปแย่งเขามาจริงรึเปล่า?” แม่ของเอยถาม น้ำเสียงของแม่ราบเรียบปกติเช่นเดิม

“ผม...ไม่ได้แย่งนะครับแม่ ไม่ใช่อย่างที่คุณมินตราพูด” เอยบอก

“จะไม่จริงได้อย่างไรคะ ในเมื่อคุณเอยมาทีหลังแท้ๆ หรือว่าไม่จริง” มินตราพูดขึ้นมา

“ผมไม่ได้มาทีหลัง คุณไม่รู้เรื่องราวพวกนี้เสียด้วยซ้ำไป” เอยพยายามอธิบาย แต่ดูเหมือนมินตรากำลังเป็นต่อ

“ไม่มาทีหลังได้เหรอ คุณเพิ่งคบกับกวินเมื่อไม่นานมานี้เอง ทั้งๆที่มีดิฉันเป็นคู่หมั้นอยู่แท้ๆ” มินตรายังคงพูด

“เกรงว่าจะเข้าใจผิด” จู่ๆประตูบ้านก็เปิดขึ้น กวินเดินเข้า มินตราถึงกับหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นกวินเดินเข้ามา

“กวิน....คุณมาได้ยังไง?” มินตราพึมพำขึ้นมา

“มานานพอจะได้ยินสิ่งที่คุณพูด...มินตรา” กวินว่า

“คุณแม่ครับ....กรุณาฟังผมด้วย อย่างที่ผมเคยบอกไป....ผมชอบเอยมาตั้งแต่มัธยมแล้ว แต่มันเป็นความผิดของผมเองที่ปล่อยผ่านไปจนนานถึงขนาดนี้” กวินว่า เอยตาโตขึ้นมาอย่างตกใจ ก่อนที่จะหันไปมองแม่

“แม่ครับ....มันคืออะไร?” เอยถามอย่างสงสัย

“เอย...แม่รู้อยู่แล้วว่าลูกกับกวินคบกัน กวินมาขอแม่แล้ว”



          แม่บอกเช่นนั้น มินตราเบิกตากว้าง เธอคิดเสมอว่าแม่ของเอยไม่น่าจะรู้เรื่องนี้ เธอจึงบากหน้ามาตีหน้าเศร้าเล่าความทั้งหมดเพื่อหวังจะให้แม่ของเอยขัดขวาง แต่ทุกอย่างกลับตาลปัตร แม่ของเอยดันรู้อยู่แล้วว่าเอยกับกวินคบกัน

“ตอนไหนครับ ทำไมผมไม่รู้” เอยถามออกมาอีก

“วันที่กวินมารับลูกไปคอนโดวันนั้นนั่นแหละ” แม่บอก เอยพลางคิดว่าตอนไหนกัน เพราะกวินก็มารับเอยไปคอนโดหลายครั้งแล้ว

“คุณกวิน...” เอยหันไปมองกวินที่ยังคงสีหน้าเรียบเฉย

“เรื่องคู่หมั้น....เป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว และผมได้ปฏิเสธไปนานแล้วครับ หากคุณแม่ไม่เชื่อ ผมจะให้คุณวิดา แม่ของผมมายืนยันด้วยตนเองครับ อีกอย่าง....ที่บ้านผมทราบเรื่องที่ผมคบกับเอยแล้ว และที่บ้านไม่ขัดข้องอะไรครับ” กวินบอกให้แม่ของเอยรับรู้ถึงเรื่องราวที่แท้จริง ที่เกิดขึ้น

“แล้ว..ที่คุณคนนี้พูด มันคืออะไร?” แม่ของเอยหันไปมองมินตรา ที่ยืนนิ่ง สีหน้าหวาดหวั่นของเธอแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด

“มินตรา...เมื่อไหร่คุณจะยอมรับความจริง ว่าผมไม่ได้คิดกับคุณแบบนั้น” กวินหันไปพูดกับมินตรา

“กวิน...มินไม่ยอมนะคะ มินมาก่อนแท้ๆ” มินตราว่า

“คุณมาทีหลัง เอยมาก่อนคุณและก่อนใครเพื่อน อย่ามาเที่ยวโกหกคนอื่นเพื่อตัวเองแบบนี้เถอะ” กวินว่า สายตาของกวินจ้องมองมินตราราวกับเธอเป็นสิ่งแปลกปลอมที่ไม่น่าเข้าใกล้

“แต่กวินคะ.....” มินตรายังคงดื้อรั้นอยู่เช่นนั้น

“พอได้แล้วมินตรา!!” กวินตะเบ็งเสียงขึ้นมา แม้จะไม่ได้ดังมาก แต่เอยและแม่ก็อดจะสะดุ้งตัวไม่ได้ ในที่สุดกวินก็หมดความกลั้นที่จะไม่โมโหออกไป

“ตั้งแต่งานปาร์ตี้เมื่อคืนแล้ว คุณก็สั่งให้เพื่อนคนนั้นมาลวนลามเอย อย่าคิดว่าผมจะไม่รู้แผนตื้นๆของคุณ เมื่อไหร่จะเลิกทำน่าตัวน่ารังเกียจเสียที!!” กวินขึ้นเสียงขึ้น พลางหันไปมองหน้ามินตรา

“มิน...มินไม่ได้ทำนะคะ” เธอส่ายหน้าอันซีดเซียวของเธอพัลวัน

“เคนบอกความจริงกับผมหมดแล้ว” กวินว่า



          มินตรากัดริมฝีปากของเธอ เธอรู้ตัวแล้วว่าวันนี้เธอต้องพ่ายแพ้ รู้สึกอับอายเหลือเกิน เกินกว่าจะยืนอยู่ตรงนี้ได้อีก แต่อย่างไรเธอก็จะไม่ยอมให้เรื่องต้องจบแบบนี้ จะอย่างไรก็ต้องดึงกวินกลับมา เธอไม่ยอมแพ้ผู้ชายที่ไม่มีอะไรสักอย่าง อย่างเอยได้

“คุณเอย....ดิฉันบอกคุณตรงนี้เลยว่าไม่ยอมให้เรื่องมันจบแบบนี้แน่” มินตราพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่สีหน้าของเธอเจ็บแค้น สายตานั้นจ้องมองเอยอย่างคาดโทษ ก่อนที่จะเดินออกไปจากบ้านของเอย



          เมื่อมินตราออกไปจากบ้านแล้ว แม่ของเอยนั่งลงที่โซฟา รวมถึงกวินและเอยก็ด้วย ทั้งสามคนนั่งเงียบ จนแม่ของเอยพูดทำลายบรรยากาศความเงียบนั้นขึ้นมา

“สรุป....เรื่องมันเป็นยังไงละทีนี้?” แม่ของเอยเองก็ดูจะสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“แม่ครับ....ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกแม่เรื่องนี้ด้วยตัวเอง” เอยว่า

“แม่ไม่โกรธหรอก เพราะแม่รู้ว่าเอยเป็นคนยังไง” แม่ของเอยว่า

“ผมเองก็ต้องขอโทษครับ ที่ปล่อยให้เรื่องมันบานปลาย” กวินบอก

“ไม่หรอกกวิน...สรุปแล้วเรื่องราวมันเป็นยังไงกันแน่?” แม่ของเอยพูด

“ที่บ้านเคยปรึกษาหารือจะให้ผมเป็นคู่หมั้นกับมินตรา เพราะเห็นถึงความเหมาะสมอีกทั้งบริษัทก็เป็นคู่ค้าด้วยกัน แต่ผมก็ปฏิเสธไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว และที่บ้านผมก็ทราบเรื่องนี้ดีอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนแม่ของมินตรายังไม่เห็นด้วยจนถึงตอนนี้” กวินพูดเสียยาวเหยียดจนเอยเองยังอดอึ้งไม่ได้ที่ได้ยินกวินพูดยาวๆกับแม่ของตน

“เธอคนนั้นไม่ยอมสินะ” แม่ของเอยว่า

“คงจะอย่างนั้นครับ” กวินว่า

“เฮ้อ....” แม่ของเอยถอนหายใจออกมา

“แม่ครับ” เอยพูด ก่อนที่จะขยับเข้าไปใกล้แม่ กราบลงบนตักของแม่ อย่างรู้สึกผิดจริงๆ

“ขอโทษครับ ผมเป็นเด็กไม่ดี ผมไม่สามารถเป็นลูกผู้ชายเต็มตัวให้แม่ได้” เอยบอก รู้สึกน้ำตาทำท่าจะไหลออกมา

“จำที่แม่เคยบอกได้ใช่ไหม ไม่ว่าเอยจะเป็นอย่างไร เอยก็คือลูกของแม่ อีกอย่างลูกผู้ชายเขาวัดกันที่น้ำใจ ไม่ใช่เรื่องแบบนี้นะลูก” แม่ของเอยว่า ก่อนที่จะลูบผมของเอย

“ครับแม่ ขอบคุณครับ” เอยว่า ก่อนจะรีบเช็ดน้ำตาที่ทำท่าจะไหลออกมารอมร่อ

“แล้วนี่จะไปค้างคอนโดกวินใช่ไหม?” แม่ของเอยถาม

“ครับ” กวินพยักหน้ารับ

“แต่ผมว่า..” เอยทำท่าจะคัดค้าน

“ไม่ต้องห่วงแม่คิดมากหรอก แม่ทำใจไว้แล้วว่าต่อจากนี้ไปคิดเสียว่าลูกสาวออกเรือน” แม่พูดพลางยิ้มออกมา เอยหน้าแดงปลั่งทันทีที่แม่พูดจบ กวินยกยิ้มมุมปาก

“แม่!!” เอยร้องออกมาเบาๆ

“ไปเถอะจ้ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมานอนที่บ้าน” แม่บอกเช่นนั้น เอยจึงขึ้นไปหยิบเสื้อผ้ามาชุดสองชุด ก่อนที่จะใส่กระเป๋าเป้แล้วเดินลงมา

“ถ้าอย่างนั้นผมไปนะครับ” เอยว่า

“จ๊ะ” แม่ของเอยว่า ก่อนที่กวินจะยกมือไหว้แม่ของเอย และออกจากไปบ้าน ตรงไปยังรถ ทรรศกำลังยืนรออยู่

“ท่านครับ....เมื่อครู่คุณมินตราใช่ไหมครับ?” ทรรศถามขึ้น

“ใช่ ต่อไปนี้จับตาดูมินตราและคุณป้าภัสสรหน่อยก็ดี อย่าให้มาวุ่นวายกับทางนี้มากนัก” กวินสั่ง ก่อนที่จะขึ้นรถ

“ครับ” ทรรศว่า ก่อนที่จะเดินขึ้นไปประจำหน้าพวงมาลัยรถ และออกรถตรงไปยังคอนโด                                                                                                                                                                                                                                                                     
...
..
.



          มาถึงคอนโดแล้ว เอยก็วางกระเป๋าลง วันนี้ช่างรู้สึกหนักอึ้งเสียจริง ทั้งความรู้สึกผิดทั้งความรู้สึกเหนื่อย เอยถอนหายใจออกมา แม้เรื่องราวจะผ่านไปแล้ว และผ่านไปด้วยดี แต่แค่สำหรับเรื่องของแม่และพี่แปงพี่ขาวเท่านั้น แต่สำหรับเรื่องของมินตรายังคงไม่คืบหน้า มินตราดูท่าจะโกรธแค้นหนักกว่าเดิม และคงจะต้องมีเรื่องเพิ่มขึ้นมาแน่ๆ

“เป็นอะไร?” กวินถามขึ้น

“ผมคิดว่า...คุณมินตราเธอจะทำอะไรต่อไปอีกน่ะครับ” เอยบอก

“ไม่ต้องคิดมากหรอก มินตราจะทำอะไรเธอไม่ได้อีก” กวินว่า

“มันจะเป็นอย่างนั้นเหรอครับ?” เอยถาม

“มันต้องเป็นอย่างนั้น” กวินพูด

“ไปอาบน้ำเถอะ” กวินว่า เอยจึงลุกไปยังอีกห้องน้ำ ตามที่กวินบอก



          ทั้งกวินทั้งเอยอาบน้ำเสร็จแล้ว ตอนนี้เอยนอนอยู่บนเตียง นอนลืมตาอย่างครุ่นคิดไม่ตก ว่าจะต้องทำอย่างไรมินตราถึงจะเลิกราไปด้วยดี กวินที่นอนอยู่นิ่งๆ จู่ๆก็ดึงเอยเข้ามากอดไว้

“คิ้วผูกเป็นโบว์แล้ว” กวินพูดพลางเอานิ้วคลึงระหว่างคิ้วของเอย

“นอนกันเถอะครับ” เอยว่า

“เดี๋ยว...ยังนอนไม่ได้” กวินบอก

“ทำไมครับ?”

“ยังไม่ได้พูดเรื่องที่ร้านอาหาร” กวินว่า

“เรื่องที่ร้านอาหาร ทำไมครับ?”

“เธอไม่ได้บอกใครนอกจากไทป์และดาวถึงเรื่องของฉัน” กวินพูด

“ชะ..ใช่ครับ”

“เธอกลัวคนในบริษัทรู้อย่างนั้นเหรอ?” กวินถาม

“คือผม...” เอยไม่รู้จะตอบอย่างไร

“มันน่าทำโทษนัก” กวินว่า

“ผมไม่กล้าบอกจริงๆครับ คือ...ผมกลัวคนในบริษัทจะมองคุณไม่ดี” เอยบอกถึงสาเหตุ
 
“แล้ว...?”

“อีกอย่าง...ผมเป็นแค่พนักงานธรรมดานะครับ มัน..มันดูไม่สมควร คุณเป็นถึงประธานบริษัทเลยนะครับ” เอยว่า

“เธอเป็นห่วงแค่เรื่องแบบนี้เหรอ?” กวินถาม

“มันไม่ใช่เรื่องแค่นี้นะครับ มันเป็นเรื่องใหญ่นะครับ” เอยยืนกรานเช่นนั้น

“ฉันบอกเธอไปแล้ว ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น เธอเองก็เช่นกัน...สนแค่ฉันก็พอ”



          พูดจบกวินก็ดึงเอยเข้ามาจูบ เอยได้แต่ลืมตาอย่างงุนงงเช่นนั้น ก่อนที่จะสบตาของกวินที่ดูแพรวพราวราวกับคิดเรื่องที่จะทำให้เอยอายได้ เอยรีบหลับตาลงรับจูบอันหวานหอมของกวินอย่างเลี่ยงไม่ได้



          จูบหวานละมุนเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่วาบหวามชวนใจเต้นแรง ลิ้นของกวินนั้นรุกไล่เกี่ยวกระหวัดจนเอยเริ่มตัวสั่นน้อยๆ กวินยังคงป้อนจูบต่อไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะขยับตัวขึ้นไปอยู่เหนือเอย มือนั้นลูบไล้สีข้างของเอยก่อนที่จะผละจูบออกมา และดึงเสื้อยืดตัวย้วยของเอยออกไปให้พ้นทาง และถอดเสื้อของตนเองออกเช่นกัน จากนั้นก็ดำเนินจูบต่อเพื่อไม่ให้ติดขัด ริมฝีปากวาววับจากการจูบ จูบอยู่เช่นนั้นราวกับหลงใหลในรสสัมผัส จูบที่เต็มไปด้วยความปรารถนา นานกว่ากวินจะผละออกมา

“คุณ...กวิน”



          เอยร้องออกมาเบาๆ เมื่อกวินซุกไซ้ซอกคอ รู้สึกขนลุกไปทั้งร่างกาย กวินไล้ใบหน้าลงมาเรื่อยๆ ก่อนที่จะก้มลงดูดดันยอดอกสีชมพูนั้นราวกับกระหายก็ไม่ปาน เอยแอ่นหน้าอกรับอย่างห้ามตนเองไม่อยู่ รู้สึกซาบซ่านกับการกระทำของกวิน กวินโลมเลียหน้าอกทั้งสองข้าง ลิ้นระรัวเร็วรี่เสียจนเอยต้องจิกเท้าเพื่อบรรเทาความรู้สึกทั้งหมดที่เริ่มก่อวนขึ้นในร่างกาย

“เอย....”



          กวินหยุดการกระทำทั้งหมด เรียกชื่อเอยออกมาเบาๆ ที่จะถอดกางเกงของเอยและของตนเองออก เอยที่ไม่ได้สวมชั้นในเพราะเป็นเวลานอน จึงง่ายต่อการถูกปลดเปลื้องโดยกวิน กวินเอื้อมือไปหยิบอะไรบางอย่างจากลิ้นชักตรงข้างหัวเตียง เอยเองก็มองไม่ถนัดว่ามันคืออะไร



          ตอนนี้ทั้งสองร่างกายเปลือยเปล่า เอยรู้สึกอายไม่น้อย หน้าแดงปลั่งจนขึ้นสีเข้ม ยังไม่เคยชินเสียทีกับเรื่องเช่นนี้ แม้มันจะเคยเกิดขึ้นมาแล้วเมื่อไม่นานมานี้ กวินบรรจงจูบไปทั่วร่างกายของเอย ทุกตารางพื้นที่ถูกตีตราจองไว้ทั้งหมดไม่เว้นแม้แต่โคนขาอ่อนด้านไหน ส่วนนั้นของเอยเริ่มชูชันขึ้นเพราะการเล้าโลมของกวิน กวินมองส่วนนั้นที่สีอ่อนหวาน ช่างดูน่าหลงใหล กวินค่อยๆจูบมันอย่างแผ่วเบา ก่อนที่ครอบครองมันทั้งหมดด้วยปากทั้งหมด

“อื้อ....” เอยร้องออกมาเบาๆ



          กวินดูดดันมัน จนเอยนอนนิ่งไม่ได้ ร่างกายบิดพล่านเมื่อโดนรุกเร้าเช่นนั้น กวินแลบเลียตรงส่วนปลายเล็กน้อย ก่อนที่จะละการกระทำนั้นออกมา เอยรู้สึกราวกับถูกกดปุ่มหยุด ร่างกายราวกับต้องการอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ไม่อยากให้กวินหยุดเอาตอนนี้จริงๆ นี่คือสิ่งที่ร่างกายร้องเรียกเช่นนั้น



          และเอยก็รู้ว่าสิ่งที่กวินหยิบมาคืออะไร มันคือขวดอะไรสักอย่าง กวินโน้มตัวลงจูบริมฝีปากของเอยเบาๆ ก่อนที่จะนั่งคุกเข่าและรั้งสะโพกเอยขึ้นมาบนหน้าขา เรียวขานั้นถูกกวินจับให้อ้ากว้าง กวินเปิดขวดก่อนจะบีบของเหลวใสๆใส่นิ้ว และป้ายมันตรงช่องทางของเอย

“อ๊ะ!!”



          เอยร้องออกมา ของเหลวนั้นให้ความรู้สึกแปลกๆ อีกทั้งอุ่นเอาเสียด้วย กวินค่อยๆลูบไล้มันก่อนที่จะใช้นิ้วส่งเข้าไปในช่องทางนั้น เอยรู้สึกว่ากวินสอดนิ้วเข้ามาเรื่อยๆ คว้านมันเป็นวง ความคับแน่นที่เข้ามาค่อยๆทำเอาร้องออกมาเบาๆ รู้สึกว่าร่างสั่นเทา ความต้องการเริ่มทวีคูณขึ้น จนร่างกายบิดเร้า

“อื้อ..คุณ...กวิน” เอยร้องเรียกชื่อกวิน มือนั้นกำผ้าปูไว้แน่น ราวกับระบายอารมณ์ที่เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

“เอย...”



          กวินโน้มตัวลงกระซิบที่หู ลมเบาๆถูกเป่าออกมาโดยกวิน ยิ่งทำให้เอยร้อนรุ่มไปทั้งตัว และดูเหมือนร่างกายเอยต้องเริ่มไม่ไหวอยู่รอมร่อ กวินจึงดึงนิ้วออก และดันส่วนนั้นของตนเองเข้าไปทดแทน



          ความคับแน่นที่ได้สัมผัสทำเอาเอยสะดุ้งตัว และถดร่างหนีโดยฉับพลัน แต่กวินรั้งเอยเอาไว้ได้ทัน และดันตนเองเข้าไปจนถึงที่สุดจนหมดส่วนกลางลำตัว เอยพ่นลมหายใจอย่างรู้สึกแน่นและเจ็บราวกับจุดนั้นกำลังฉีกขาด และไม่นานนัก กวินก็เริ่มขยับตัว สาวส่วนนั้นเข้าออกอย่างเป็นจังหวะช้าๆ

“อื้อ...อื้อ” เอยร้องออกมาอย่างอดกลั้นไม่อยู่ กวินดันตนเองเข้าออกเรื่อยๆ จากจังหวะช้าๆเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นจังหวะที่เร็วและหนักหน่วงขึ้น

“อ๊ะ!!!” เอยร้องออกมาราวกับตกใจ เพราะส่วนนั้นของกวินกระแทกเข้าตรงจุดอะไรสักอย่างในร่างกาย ซึ่งทำเอาเอยใจเต้นระรัว รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งกาย

“ตรงนี้...สินะ” กวินพึมพำเบาๆ ก่อนที่จะขยับเอวเข้าออกแรงขึ้นกว่าเดิม จนเอยร้องเสียงหลง

“เอย...อื้อ..” กวินร้องฮึมฮัมในลำคอ



          กวินขยับเข้าออกเช่นนั้น จนร่างกายของเอยสั่นคลอน เอยจำได้ว่าตอนแรกนั้นเจ็บมาก แต่ตอนนี้ความเจ็บปวดจางหายไปแล้ว เหลือแต่เพียงความต้องการที่จะให้กวินขยับส่วนนั้นเข้ามาเพื่อจะเติมเต็มความปรารถนาที่กำลังประทุขึ้นอยู่ในตอนนี้

“เรียกชื่อฉัน...” กวินบอกเสียงพร่า

“กะ..กะ..กวิน” เอยพยายามเปล่งเสียงเรียกชื่อ เพราะตอนนี้ ร่างกายวูบไหวจนสติเริ่มทำท่าจะเลือนหาย



          กวินรั้งตัวเอยขึ้นมากอดไว้ ตอนนี้เอยจึงกำลังคร่อมเอวของกวินอยู่ ส่วนนั้นของเอยถูไถไปกับหน้าท้องแกร่งของกวิน เอยกอดกวินไว้แน่น จิกนิ้วอย่างระบายอารมณ์ที่ครุกกรุ่น ถาโถมใส่ร่างกายพอๆกับจังหวะที่กวินกำลังขยับอยู่ตอนนี้

“มะ..ไม่..ไหว...อ๊ะ!!!” เอยร้องออกมา สมองขาวโพลน ราวกับร่างกายถูกเหวี่ยงไปมา ดวงตาพร่าเพราะความปรารถนาที่พวยพุ่งออกมาจากส่วนนั้นของร่างกาย เปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องของกวิน



          กวินขยับเข้าออกอย่างเร็วรี่และหนักหน่วง เพียงไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมา ช่องทางของเอยรับมันไว้ไม่หมด จึงทะลักไหลออกมาตรงหน้าขาของกวิน

“รัก...”



          กวินกระซิบที่หูของเอย เอยรู้สึกว่าร้อนผ่าวไปทั้งตัวเมื่อได้ยินคำพูดนั้น พลางหอบหายใจอย่างรู้สึกเหนื่อย ก่อนที่กวินจะดันตัวของเอยให้นอนลงบนที่นอน จูบเน้นๆหนักๆลงตรงริมฝีปาก ซุกไซ้หอมใบหน้าของเอย พลางยกยิ้มมุมปากออกมา

“อีกรอบไหม?” กวินถาม เอยส่ายหน้าทันที

“พอเถอะครับ พรุ่งนี้ทำงาน” เอยบอกเสียงเบาๆ

“อีกครั้งไม่ได้เหรอ?” กวินพูด ก่อนที่จะจูบใบหูของเอย รู้สึกได้ว่ากวินกำลังออดอ้อน

“ตะ...แต่ว่า” เอยชักจะใจอ่อน เมื่อได้ยินเสียงนั้นของกวิน

“ไม่ได้จริงๆเหรอ?” เสียงนั้นยังคงบ่งบอกว่าต้องการจริงๆ

“กะ..ก็ได้ครับ”



          สุดท้ายเอยก็ใจอ่อนจนได้ กวินยิ้มออกมา ก่อนที่จะก้มลงจูบเอยอีกครั้ง ส่วนนั้นที่อ่อนลงเริ่มพองโตขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะถูไถช่องทางของเอยและเริ่มสอดใส่เข้าไปอีก



          เอยปล่อยให้กวินเริ่มบรรเลงเพลงรักต่อ โดยที่ไม่อาจจะทัดทานหรือห้ามได้ ได้แต่ส่งเสียงร้องออกมาตามจังหวะของทุกครั้งที่กวินขยับ การเล้าโลมที่ทำเอยใจสั่นไหว ความปรารถนาที่ดูเหมือนว่าจะเป็นหลุมดำ ที่เติมเต็มเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ ค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยความหอมหวานที่ช่างเย้ายวนใจจนกวินจะปล่อยให้เอยนอนนิ่งๆไมได้ แม้จะจนถึงดึกดื่นก็ตาม...


+++++++++++++++++++++++++
   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 24-01-2015 10:03:34

"อีกครั้งไม่ได้เหรอ"

"ไม่ได้จริงๆเหรอ"

"กะ ก็ได้ครับ"

อร๊ายยยยย~ กวินเขาอ้อนอ่ะ.ส่วนเอยก็แพ้ทางตลอดดด.:oni1: :oni1: แซ่บซะจนผ้านวมเราชุ่มไปด้วยเลือดเลยนะคะน้องเอย. :hao6:

ส่วนยัยมินตราหล่อนจะไม่จบจริงๆ?
 :angry2: อยากขายขี้หน้ากว่านี้เหรอคะ
ผู้ชายเขาไม่เอาค่ะ.ทำยังไงก็ไม่ได้หรอกค่าาา~ #ผู้หญิงน่ารังเกียจ.ชิ!. :z6:

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 24-01-2015 10:10:40

โหยยยยย เขินเลออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: canister ที่ 24-01-2015 10:13:17

กวินนนนน

เขินแปป

คุณแม่น่ารักอ่ะ เข้าใจทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 24-01-2015 10:14:46

ยัยมินตรา จะดิ้นรนไปเพื่ออะไร ไม่รักคือไม่รัก ทำไมไม่เข้าใจนะ

กวิน ทำอะไร รอบคอบดีมากเลย เหมาะเป็นที่พึ่งของเอยจัง

แถมร้อนแรง ว่าแต่เอยจะรับไหวไหม  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 24-01-2015 10:15:28

 :o8: :o8:

 :jul1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 24-01-2015 10:24:57

เซอร์วิสแฟนคลับ  :jul1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 24-01-2015 10:28:02

 :hao6:  :hao6:  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 24-01-2015 10:30:40

ว๊ายยย อิผีบ้า คุณแม่เค้ารุ้อบู่แล้วย่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 24-01-2015 10:34:00

 :angry2:โดนกวินตอกหน้ากลับไปแล้ว ยังไม่เข็ดอีกนะมินตรา
นางจะทำอะไรอีก

กวินปลอบเอยให้คลายกังวลเรื่องมินตรา หวานเชียว
มีอ้อนขอเพิ่มด้วย เอยก็ใจอ่อนให้อีก  ฟินฟินฟิน
 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 24-01-2015 10:40:37

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
กวินร้อนแรงมาก
คุณมินตราค่ะยังไม่ยอมรับความจริงอีกหรอค่ะ
คือแบบทำแบบนี้แล้วเขาจะกลับมาใช่ไหม
 :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
ตาสว่างซะทีเถอว่าเขาไม่เอาตัวแล้ว(ทำใจซะนะ)
เอยหนูต้องแสดงความเป็นเจ้าของหน่อยสิ
 :m12: :m12: :m12: :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 24-01-2015 10:43:25

ตามน้านนนนนนนน หวานอบอุ่นจริงๆคู่นี้ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 24-01-2015 10:52:44

กวินนนนนนนนนนน อยากได้ อิจฉาเอย 555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 24-01-2015 11:04:31

หวานจริงๆเลยน้าาาาา คู่เนี้ย :hao7:

อยากรู้จะงว่ากวินจะทำยังไงกับมินตรา :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 24-01-2015 11:06:13

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 24-01-2015 11:06:59

ถนอมเอยหน่อยนะกวิน เดี๋ยวก็ไปทำงานไม่ได้หรอกกกก :hao7:
รอตอนต่อไปปปปป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 24-01-2015 11:20:55

อ้อนได้น่ารักเชียวกวิน ส่วนยายมิตรานี้ก็ด้านเนอะเขาพูดซะขนาดนี้แล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 24-01-2015 11:21:54

ว่าแล้วเชียว มินตรามาตอแหลจริงๆดีนะที่กวินจัดการอะไรต่อมิอะไรไว้แล้ว ขาดแต่ให้พ่อแม่มาขอเอยเท่านั้นเอง

เมื่อไหร่มินตราจะเข้าใจสักทีว่าทำอะไรไม่ได้หรอกตราบใดที่คนกลางหรือกวินไม่รักนาง ต่อให้ไปรังควานเอยสักเท่าไหร่กวินก็ไม่มาหาตัวเองหรอก ถึงไม่มีเอยแล้วก็เถอะ

เคน -พี่ขาวสงสัยเมื่อก่อนเขม่นกันเรื่องหนุ่มหรือเปล่า? คือประมาณเกย์หนุ่มหล่อพ่อรวยแล้วพี่ขาวอยู่ใต้เรดาร์  *มโนค่ะ*

เราคิดตลอดว่าพี่ขาวเป็นรุกนะ เคนก็น่าจะรุกเหมือนกัน มาตอนนี้เคนจะจีบพี่ขาวได้หรือเปล่าน้า?

เอยยอมแพ้ทางกวินตลอด ขอ 2 ยกก็ยอมทั้งๆที่อีกวันก็ทำงาน ฟ้าเหลืองหรือเปล่าตะเอง?

ปลสบปลื้ใกับแฟนเซอร์วิสค่ะ  ขอบคุณมากๆค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 24-01-2015 11:21:58

กรี๊ดดด ทำไมเขาหวานกันแบบนี้ กำเดาจะพุ่งกวินขอเบิ้ลแบบอ้อนๆ แอร๊ยยย หลง หลง หลงเรื่องนี้หัวปักหัวปำ หลงรักกวินกับเอยด้วย อิอิ

ปล.ที่ 1  สมน้ำหน้านังมินตรา ใครก็ได้ฉุดนางไปนอกโลกที เกลียดด!!!!

ปล.ที่ 2 คนเขียนพูดแบบนี้ พี่ขาวกับเคนนี่อะไรยังไงคะ ทำไมพี่ขาวถึงไม่ชอบเคนอ่ะ เอ๊ะ หรือเขาเคยเจอกันในผับไรงี้ป้ะ อยากรู้ๆๆ ขอตอนพิเศษเพิ่มนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 24-01-2015 11:25:44

เจอกวินอ้อน(?) เอยใจอ่อนเลยย

เลือดทะลัก  :jul1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 24-01-2015 11:26:22

โอ๊ยๆ ตายแพรพ
ได้เสียเลือดกันอีกตนได้ตอนนี้
 :m25:
คุณกวินเริ่มหื่นนะคะ
น้องเอยก็น่ารักก ตามใจหมด


ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-01-2015 11:32:42

กวินอ้อนด้วยอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 24-01-2015 11:51:01

กวินหื่น....น
เอย น่ารัก...ก น่าแกล้ง...ง
มินตราน่าตบ จบนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 24-01-2015 12:11:17

หวานมากๆๆ\\(×๐×)//

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: jaokhwan ที่ 24-01-2015 12:23:26

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 24-01-2015 13:01:38

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 24-01-2015 13:07:40

ฟินนนนน อย่างแรง :hao6:
ยัยมิตรายังไม่หยุดอีกนะ :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: fancat ที่ 24-01-2015 13:18:53

โอ๊ยย คุณกวินมาไม้นี้น้องเอยจะไม่ใจอ่อนได้ไง สรุปคืนนี้กี่รอบละเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 24-01-2015 13:21:11

เลือดพุ่งๆๆๆๆ

โอ้ กวินอ้อนอ่ะ เขินๆๆ =///=

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 24-01-2015 13:42:48

เขินแทนน้องเอยย นานๆกวินจะอ้อนแบบนี้ เอยจะแพ้ทางก็ไม่แปลกก :-[
ส่วนยัยมินตรานี่คือเพลียกับนางจริงๆ ต้องโดนจัดหนักกว่านี้ใช่มั้ย นางถึงจะเลิกยุ่งเนี่ย :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 24-01-2015 13:44:19

ว่าแล้วเชียว นางไม่ยอมเลิกรา เป็นคนที่ดื้อด้านจริงๆ  :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 24-01-2015 13:48:48

มินตราเมื่อไหร่จะหยุดซักที!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 24-01-2015 13:50:27

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

กวินกินซะ  :hao7: :hao7:

เด๋วน้องเอยไปทำงานไม่ได้นะ อิอิ

ส่วนชะนี รีบเอาไปเก็บเลยนะ เอาเข้าป่าไปซะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 24-01-2015 14:09:54

ฮ่าๆๆ มินตราโดนตอกหน้ากลับยับ  o13 o13 :hao7: :hao7: สมน้ำหน้า
เอยโดยกวินกินอีแล้วว  :hao6: :o8: :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 24-01-2015 14:24:35

นี่หล่อน...ชั้นตบหล่อน?ก็เเล้ว ใครๆและกวินก็เเสดงอาการรังเกียจใส่ขนาดนี้เเล้วยังด้านต่อ..คือระ?
เฮอะ!!!.......นี่ฉีดโบท๊อกซ์ใส่สมองเหรอถึงได้ไม่มีรอยหยักอะไรเลย #ซงอีได้กล่าวเอาไว้
.........................................
..................................  :ruready
ไม่รู้อ่ะ ไม่รู้จะพูดอะไร นางพูดไม่รู้เรื่องอ่ะ ไปนะ..บั๊ยส์
(http://f.ptcdn.info/973/008/000/1377661753-o.gif)




กวินจัดการที อย่าให้เอยเป็นอะไรนะ ไม่งั้นตอนนี้จะเป็นตอนสุดท้ายที่ได้กินน้อง จะยุให้อดกินน้องไปเลยปีนึง...รู้ยัง??

ติดตามเเละเป็นกำลังใจให้คนเเต่งเสมอ...รัก :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 24-01-2015 14:31:52

อย่าบ้าให้มาก พูดเลย มินตรา
เดี๋ยวจะไม่มีที่ยืนในสังคม

อีษยยย กวินอ้อนนนนน
ฟินเนอะเอยเนอะ

บทจะน่ารักก็ทำใจละลายได้ไม่ยากเลยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 24-01-2015 14:34:09

วันนี้ พระเอกของเรา เก็บทบต้น ทบดอกเลย  :pighaun:
เค้าว่า เวลาผู้หญิงแค้น นี่น่ากลัวนะ มาติดตามดูว่า เธอคนนั้นจะดำเนินการต่อไปอย่างไร
เป็นกำลังใจให้นะครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 24-01-2015 14:53:33

 :hao3:
แหมกวินขอแม่เอยไว้นานแล้วก็ไม่บอก
ชอบแม่เอยอะน่ารัก ส่งลูกสาวออกเรือน

ส่วนมินตรา
ไม่รู้สรรหาคำอะไรมาด่าดีแล้วเนี่ย

ยังไม่จบอีกเหรอ

หน้าด้านมาก :angry2:


ตอนท้าย

 :haun4:
ดีงาม
กวินขอ 2

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 24-01-2015 14:56:15

นานๆที ใช่ไหมกวินจัดหนักเบยยย อิอิอิ ^.,^
เอยก้อช้ำไป 5555555

#ส่วนมินตรา เทอหยุดเถ๊อะ!! หน้าแตกละเอียดขนาดนี้แล้ว ยังจะดันทุรัง ไม่ยอมเลิกราอีก หึ!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-01-2015 15:02:49

ร้อนแรง  :jul1:  :oo1: :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 24-01-2015 15:07:27

พี่กวิ๊นนนนนนนนน  :-[ :-[
เขินแทนน้องเอยเลยครัชชชช

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 24-01-2015 15:12:36

น้องเอยแพ้ทางกวินตลอด แล้วแต่กวินจะอ้อนขอไร หรือสั่ง เคยขัดใจได้หรอ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 24-01-2015 15:17:12

กวินปล่อยมินตราไปทุกครั้งเลยแฮะ หรือต้องรอน้องเอยบาดเจ็บขึ้นมาก่อน ถึงจะเล่นแรงๆกลับไปก๊ะ?

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 24-01-2015 15:18:01

มินตราอย่าทำตัวเสียราคาได้ไหมคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 24-01-2015 15:19:02

ตอนนี้เราเริ่มจะขัดใจกวินแล้วนะที่ไม่ยอมทำอะไรจริงๆจังๆซักที
จะปล่อยให้มันต้องมาก่อความวุ่นวานอีกถึงเมื่อไหร่ จะปล่อยใก้เอยเป็นอะไรไปก่อนใช่มั๊ย
ถึงจะได้จัดการมันน่ะ เอาให้มันกับแม่ของมันหลาบจำไปเลยยิ่งดี นี่ขนาดมันให้คนมาลวนลามเอยขนาดนี้
แต่ก็วินก็ทำได้แค่ว่ามันเนี่ยนะ  คือมันหลายตอนหลายครั้งหลายคราแล้วไงที่กวินไม่ทำอะไรซักอย่างทั้งที่เราว่าทำได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: fanglest ที่ 24-01-2015 15:26:11

ชักกลัวมินตราขึ้นมาตะหงิดๆ
 :mew5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 24-01-2015 15:33:00

 :o8:  กวินจอมหื่น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 24-01-2015 15:42:06

สรุปกวินได้ไปมากกว่าสองรอบใช่ไหม 555 เอยแพ้ทางลูกอ้อนของผู้ชายหน้านิ่ง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 24-01-2015 15:42:35

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 24-01-2015 15:43:44

ทำไมกวินหื่นแบบนี้
 :haun4:
ปล. ยิงหัวยัยมินตราที  :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ployyuki ที่ 24-01-2015 15:49:25

กรีดร้องกับฉากมุ้งมิ้ง เรียกเลือดกำเดามากกกกก กวินอ้อนเอยได้กรี๊ดมาก จัดหนักมากสงสัยเอยได้หยุดงาน ฮะๆๆ
ป.ล. มินตรานี่สมกะเป็นตัวร้าย มโนเป็นที่หนึ่ง = =;;

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 24-01-2015 16:01:13

ท่านประะานออกปากอ้อนซะขนาดนั้น  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 24-01-2015 16:04:25

กวินอ้อนขอ เอยก็ยอม ซับเลือดไม่ทันแล้ววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 24-01-2015 16:04:55

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 24-01-2015 16:07:44

กรี๊ดดดดดดดดด กวิน ฟินมาก

อีกรอบไม่ได้เหรอ ๆๆๆๆ ( เอคโค่ ก้อง ในหัววว )

ส่วนชะนี ยังไม่เห็นโลงศพ จึงยังไม่หลั่งน้ำตาสินะ ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 24-01-2015 16:08:26

แหมๆ ทำเป็นดุนะกวินจอมหื่น :haun4:
มินตรากลับบ้านไปนั่งสมาธิดีกว่านะ เผื่อสติจะมา ปัญญาจะได้เกิด :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 24-01-2015 16:44:43

พลีกายค่ะ ตายไปกับความฟิน

คุณกวินจะหวานไปไหนค่ะ

ละลายแทนเอย

เบื่อชะนีเข้าใจอะไรยาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 24-01-2015 17:04:37

กวินต้องจัดการอีมินนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: yearrayoeng ที่ 24-01-2015 17:15:28

กวินไม่ทำอะไรซักที ทำไม? เกรงใจเหรอ ที่มินตราทำเลวร้ายมาก ตอแหล สาระพัด แต่แค่บอกอย่าให้มาวุ่นวาย คือ แปลกๆอ่ะ เหมือนคนแต่งจะพยายามให้มินตราเป็นตัวร้าย เพื่อดึงความสะใจให้กับคนอ่านเวลานางแพ้ ซึ่งก็ดี แต่นานเกินไป ถ้าเกิดเหตุการณแบบนี้ คนธรรมดาสามัญเค้าตัดขาดหน้าไม่มอง แถมเอาเรื่องอีก ปล.ตินะ แต่อ่านตอนละสองรอบ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 24-01-2015 17:23:57

 :hao6:  ไหนบอกขออีกรอบกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-01-2015 17:31:45

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 24-01-2015 18:03:07

ยังไม่ยอมจบ ผู้หญิงคนนี้ที่บ้านเลี้ยงมาไงเนี้ย
เอ่อ....หรือเพราะที่บ้านเลี้ยงมาแบบนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 24-01-2015 18:13:50

ตบนังมินตรา :beat: :beat: :beat:

ชอบตอนที่แม่เอาบอกว่า คิดซะว่าลูกสาวออกเรือน อายแทนนนนนนนนคุณแม่อ่ะแซวน้องด้วย

ส่วนกวินขอ2นั้น เอื้อออออออออออออออออออ
 :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 24-01-2015 18:19:49

กรี๊ดเลือดไหลหมดตัวจ้า.>///<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 24-01-2015 18:22:01

=.,=

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 24-01-2015 18:47:31

 :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 24-01-2015 19:46:43

อร๊ายยยยยยย. เสร็จกวินซะละ  :haun4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 24-01-2015 19:48:58

ท่านประธานหื่นค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 24-01-2015 20:01:02

ตอนกวินอ้อนจะ 'เอา' เอย
มันช่างหอมหวาน ชวนเสียตัว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 24-01-2015 21:29:31

โอ้ววววว.. เลือดพุ่ง
 :m25:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-01-2015 21:31:59

อิตากวินเจ้าเล่ห์​   กะจะเคลมเอยเลยชวนมานอนสินะ​  หุหุ​

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 24-01-2015 21:33:15

มินตรานี่ไม่เลิกนะ

น้องเอยใจอ่อนตลอด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 24-01-2015 22:08:45

 :hao6:  แหมๆๆๆ   จัดซะหลายยกเลยน้าพ่อกวิน  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 24-01-2015 22:35:14

ชะนีเนี่ย ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ

แอบหวานนะตอนนี้ พี่กวิน ขี้อ้อนจริงๆๆ เลยยยย
ไม่ไหว เอยตามไม่ทันเลยอ่ะ  :m25: :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 24-01-2015 23:01:35

ตอแหลหน้าด้านๆ เลยนะมินตรา จบไปเถอะแม่คุ๊ณ ทางบ้านกวินก็ยอมรับเอยแล้วด้วย จะทำไปเพื่อไร ใช่นะรักเขาเสียหน่อยแค่อยากเอาชนะ
แม่เอยน่ารักมาก รักและเข้าใจลูกสุดๆ เห็นไหมกะแล้วกวินเคยพูดกับแม่แล้วแน่ๆ แมนมากค่ะ
เอยจ๋าก็ใจอ่อนอยู่เรื่อยล่ะ เขาขอเบิ้ลก็ให้เบิ้ล อรั๊ยยยยยๆๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 24-01-2015 23:02:27

โอ้ยยย

ได้กันสักที
 :katai2-1:
 :hao6:

แต่ก็ตัดจบ ฉับ เฉยเลยย

ต้องรอวันพรุ่งนี้ใช่มั้ยยย
 :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: KimGeeHu ที่ 24-01-2015 23:28:29

“ไม่ได้จริงๆเหรอ?”
 ฟินแป๊ป! :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: kumiko_88 ที่ 25-01-2015 00:51:53

กำลังอ่านถึงตอนที่ 25 แต่ยังไม่จบค่ะ (ดึกเกินไปแล้ว) 5555 ค่อยมาต่อพรุ่งนี้
อยากจะบอกไรเตอร์ว่า ชอบลุคนี้ของพระเอกมากเลยอ่ะ ซึนๆ เก๊กๆ ห้วนๆ ดีค่ะ
ไม่ต้องพูดอะไรที่หวานเว่อร์ แต่ก็รู้ว่าจริงๆ แล้วเค้ารู้สึกยังไงก็พอเนอะ ฮิฮิ

ปล.ไม่ได้เข้าเล้าเป็ดมานานแล้ว เข้ามาก็สนใจชื่อฟิคเรื่องนี้ก่อนเลย จนนี่แหละค่ะ อ่านจนไม่อยากนอน
แต่ต้องนอน

เรื่องราว(ณ ตอนนี้) น่ารักกรุบกริบดีค่ะ เป็นกำลังให้ไรเตอร์ต่อไปเรื่อยๆ เลยนะคะ >_<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 25-01-2015 01:14:12

มินตราจะร้ายก็ร้ายไม่สุดไม่แรง ขอแซ่บๆกว่านี้หน่อยสิ

กวินก็ดีชัดเจนตรงๆดี ตรงสู้กับมินตราอีกสักพัก ตามลุ้นตามเชียร์ครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 25-01-2015 01:17:18

เป็นncที่โป๊มากกกกกกกกกค่ะ แต่เขียนได้แบบว่าบวชเข้าวัดเป็นนางชีได้เลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 25-01-2015 01:53:01

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 25-01-2015 02:23:09

 :-[ :-[ :-[ โอ๊ยๆ ฟินสุดชีวิตค่ะ

อ่าตอนนี้แล้วตายอย่างสงบ :jul1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 25-01-2015 02:35:49

เอยน่ารักจังเลยยยยย ; /////////// ; .. สุดท้ายก็ต้องยอมกวินจริงๆสิน่าาา
ชักอยากเห็นเอยพลิกบทบาทมาคุมเกมบ้างแล้วค่ะ! #หมั่นไส้ตากวินล้วนๆเลย 555555555555555555
อยากเห็นเอยเป็นใหญ่บ้างจริงๆนะคะ *O* .. แต่ตอนที่กวินอ้อนแล้วเอยยอมนี่มันก็น่ารักจริงๆค่ะ - / - ..

หมั่นไส้มินตรามากกกกกกค่ะ ผู้หญิงอะไรหน้าด้านสุดๆ -*-
เป็นเราจะยอมหรอคะ แย่งผู้ชายจากคนอื่นทั้งๆที่เจ้าตัวก็ไม่ได้มีท่าทางชายตาแลเลยเนี่ย เอือมนางจริงๆ
อยากให้กวินจัดการให้เด็ดขาดกว่านี้ไปเลยค่ะ จะให้แม่ไปคุยให้เคลียร์หรืออะไรซักอย่างก็ทำเลยเถอะะ
กลัวน้องเอยจะโดนจับไปจัดการอีกรอบอย่างเดียวเลยค่ะตอนนี้ ไม่งั้นน้องคงเป็นนายเอกที่รันทดน่าดู T _____ T

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่กิมและน้องเอยเสมอนะคะ ~ ช่วงนี้อาจจะห่างหายจากการเม้นไปต้องขอโทษจริงๆเลยค่ะ TT
อารมณ์เม้นมันมาเป็นช่วงๆ ฮือ .. แบบ บางทีมันยังไม่อยากเม้นก็ไม่อยากจะเม้นไปชุ่ยๆน่ะค่ะ . _ . ..
แต่ก็ยังตามอ่านตามฟินอยู่ทุกตอนเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลยนะคะ! รักที่สุดเลยยยย ~ สู้ๆค่ะ ♡

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 25-01-2015 10:11:32

ตอนนี้ถ้ามีคำผิด หรือข้อผิดพลาดอะไรก็ขอภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ   :call: ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่า  :pig4:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#


ตอนพิเศษที่ 2

กวิน เศวตเจริญ

ครั้งแรกกับความสนใจ....





          ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา กวินก็คอยจะลอบมองแต่เอยคนนั้นเสียร่ำไป ไม่ว่าจะเป็นอิริยาบถเวลาที่อยู่กับไทป์ เวลานั่งเรียน และที่เห็นบ่อยที่สุดคืออาการนั่งเหม่อ ไม่รู้ว่าคิดเรื่องอะไรอยู่ถึงได้เหม่อลอยเช่นนั้นอยู่บ่อยครั้ง



          กวินยังคงนั่งเรียนโดยที่ไม่มีเพื่อนอย่างเช่นเคย หลังๆมานี้ดูเหมือนเพื่อนในห้องจะไม่ค่อยกล้าเข้ามายุ่งกับกวินเหมือนเมื่อตอนแรกๆ เพราะรู้อยู่แล้วว่าถึงจะเข้ามาพูดคุยอย่างไร กวินก็ไม่มีทีท่าจะพูดคุยด้วย



          ช่วงนี้ดูเหมือนจะมีคนจากมหาวิทยาลัยมาชักชวนไปเข้ามหาวิทยาลัยต่างๆ พอถึงคาบเรียนตอนบ่าย หนึ่งชั่วโมงของวิชาเรียนจะถูกตัดออกเพื่อเข้าห้องประชุมฟังรุ่นพี่เหล่านั้นเล่าเรื่องราวของมหาวิทยาลัย มีทั้งเรื่องเรียน เรื่องกิจกรรม และเรื่องสนุกที่กวินฟังแล้วก็รู้สึกเฉยๆ สายตาก้มมองอ่านเอกสาร แผ่นพับ ถึงรายละเอียดและคณะที่เปิดสอน กวินไม่ได้วางแผนอะไรไว้ว่าจะเรียนคณะอะไร อย่างไร แต่สุดท้ายที่บ้านคงจะเลือกไม่ก็ตัดสินใจให้อีกตามเคย



          หันไปมองเอยคนนั้น...ที่ตอนนี้กำลังตั้งใจอ่านเอกสารเหล่านั้นอยู่ บางครั้งก็ยิ้มออกมา บางครั้งก็ทำหน้ากังวล การแสดงสีหน้าเหล่านั้นทำให้กวินอยากรู้ขึ้นมา....ว่าเอยคนนั้นอยากจะเรียนคณะอะไร จะไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยไหนกัน แต่ดูเหมือนไทป์ที่นั่งข้างๆไม่ได้ใส่ใจจะฟังเลย เอาแต่นั่งหาวอย่างไม่เกรงใจใคร พอเห็นแล้วรู้สึกไม่ชอบเลยสักนิด เป็นคนที่ดูขวางโลก คิดจะทำอะไรก็ทำ นั่นทำให้กวินไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นัก แล้วเหตุใดเอยคนนั้นถึงมีเพื่อนที่นิสัยต่างกันสุดขั้วได้เช่นนี้ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กวินสงสัยที่สุด



          พอฟังการแนะแนวทั้งหมดเสร็จ ก็ต้องกลับไปห้องเรียนเพื่อเรียนต่อ ระหว่างที่เรียน กวินเห็นได้ว่าเอยมีสีหน้าที่แปลกๆ ดูจะกังวลตลอด ดูคิดมาก ราวกับมีเรื่องหนักอกหนักใจแต่ไม่กล้าบอกใครก็ไม่ผิด อีกทั้งชอบหันมาแอบมองตนเองอีกด้วย แม้ตนจะทำหน้านิ่งมองกระดานไป แต่ก็พอมองออกว่าหลายครั้งเอยคนนั้นจะแอบมองมาบ่อยๆ...

“กำลังคิดอะไรอยู่?” กวินพูดในใจ แต่ใบหน้านั้นยังคงตรงนิ่งไปทางหน้ากระดาน และฟังสิ่งที่อาจารย์พูดอย่างเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา



          ในที่สุดก็ถึงเวลาเลิกเรียนเสียที เห็นเอยคนนั้นทำท่าเก็บของอย่างเชื่องช้าและยืดยาด พลางโบกมือลาไทป์ เพื่อนๆในห้องก็ออกไปกันหมดแล้ว เพราะอะไรก็ไม่ทราบ รู้สึกได้ว่าเอยคนนั้นจะต้องเข้ามาพูดด้วย และไม่ผิดอย่างที่กวินคิดไว้ เอยคนนั้นกำลังเรียกตน

 “เอ่อ...กะ..กวิน” เสียงนั้นติดจะสั่นๆ รู้ได้ว่าคงกำลังตื่นเต้นไม่ก็ประหม่า

“อะไร?” หันไปถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ พลางมองหน้านั้น ที่กำลังล้วงอะไรบางอย่างในกระเป๋านักเรียน

“คือ..”



          เอยคนนั้นเงียบไป ก่อนที่จะยื่นหมายซองสีชมพูให้ ตอนแรกกวินก็แปลกใจที่เอยคนนั้นมีของแบบนี้  แต่พอคิดดีๆแล้ว..น่าจะมีใครฝากมามากกว่า แต่เพราะอะไรไม่ทราบ กวินเลือกจะแหย่ด้วยประโยคต่อไป

“นายให้ฉัน?...” ยกยิ้มมุมปากออกไป เห็นใบหน้าแดงๆนั้นแล้วรู้สึกว่าน่าแกล้งเข้าไปใหญ่

“ปะ...เปล่า มีคน...ฝากมา” คำตอบนั้นทำกวินหน้าตึง แม้จะรู้อยู่แล้วว่าน่าจะมีคนฝากมาแต่พอได้ยืนจากปากแล้วกลับรู้สึกไม่พอใจนิดๆ

“ใครอยากให้ ก็มาให้เอง” รู้สึกว่าน่าเบื่อขึ้นมาทันที ทำท่าจะหันหลังกลับ แต่เสียงนั้นก็พยายามร้องเรียกขึ้นมา

“แต่ แต่ว่ารับหน่อยเถอะ” เสียงนั้นติดจะอ้อนวอนขอร้อง พอได้ฟังแล้วก็คลายความไม่ชอบใจไปได้อีกนิด

“อยากให้ชั้นรับ?” ถามออกไป ก่อนที่จะหันไปมองหน้าเอยคนนั้น

“อะ...อืม” ตอบพร้อมพยักหน้าน้อยๆ

“จะรับก็ได้...แต่นายต้องแกะมันแล้วอ่านให้ฉันฟัง”



          ยิ่งได้มองหน้ายิ่งรู้สึกสับสน ในใจ พยายามบอกกับตนเองว่าการกระทำแบบนี้มันดูน่าเบื่อ แต่ลึกในใจไปกว่านั้นกลับรู้สึกอยากแกล้ง อยากเห็นใบหน้าที่ทำอะไรไม่ถูกของเจ้าของดวงตากลมภายใต้แว่นใสนี้

“คงไม่ได้หรอก คือ..นี่เขาให้กวินนะ” เจ้าตัวบอกเช่นนั้น

“ถ้าอย่างนั้นฉันไม่รับ ไปล่ะ” ทำท่าจะหันหลังกลับ แต่มีเสียงร้องขึ้นมา

“ก็ได้ๆ อ่านก็ได้”



          ในที่สุดก็จำยอมอ่านจดหมายฉบับนั้น เอยคนนั้นยืนกลืนน้ำลายอย่างพยายามทำใจ เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วกวินจึงนั่งบนโต๊ะ ก่อนที่จะรอฟังเนื้อความในจดหมาย รู้ดีว่านี่เป็นนิสัยที่ไม่ดี แต่ก็อดไม่ได้ที่จะอยากแกล้งขึ้นมา

“สะ...สวัสดี เราชื่อแอน อยู่ห้องสอง เราอยากจะบอกว่าเรา....” จู่ๆก็เงียบไปกลางคัน ทำเอากวินต้องเอ่ยปากออกไป

“ต่อสิ ไม่อย่างนั้นฉันกลับ” ทำท่าจะลุกอีกครั้ง เพื่อบ่งบอกว่าพร้อมจะไม่ฟังเนื้อความในจดหมายได้เสมอ แต่ดูเหมือนเอยคนนั้นจะรีบห้าม

“ไม่ๆ ต่อก็ได้...เราอยากจะบอกว่า เอ่อ แอบชอบกวินตั้งแต่แรกเห็นเลยนะ รู้สึก เอ่อ..ชอบดวงตาของกวิน ชอบทุกอย่าง แม้เวลาหน้าบึ้ง ชอบมากจริงๆ เราแค่อยากบอกนะ ไม่ต้องการอะไร แค่อยากให้เธอรู้แค่นั้นเอง หวังว่าจะไม่รังเกียจกันนะ”



          อ่านประโยคที่ยาวยืด อ่านไปหน้าแดงไป ยิ่งเห็นยิ่งน่ามองเข้าไปอีก รู้สึกว่าจะเป็นคนที่ขี้อายและไม่มั่นใจในตัวเองเอามากๆ อีกทั้งพอเวลาอายแล้วจะมีปฏิกิริยาตอบรับแบบแปลกๆ ดูน่าค้นหาอย่างบอกไม่ถูก

“จบแล้ว?” เอ่ยถามขึ้นเมื่อเอยคนนั้นพูดจบ

“จบแล้ว...ถ้าอย่างนั้นรับจดหมายไปเถอะนะ” พูดพลางยื่นจดหมายให้

“ไม่รับ” บอกออกไปแล้ว ก่อนที่จะลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกไปจากห้อง

“นี่! ทำไมนายไม่รับ แค่จดหมายเอง เขาก็บอกแล้วว่าเขาแค่อยากบอก ไม่ต้องการอะไร แค่รับความรู้สึกเขาแค่นั้นเอง นายมันใจร้ายเกินไปนะ!” เสียงนั้นต่อว่าดังพอสมควร หน้าแดงขึ้นมาอย่างน่าจะโมโหปนอาย

“โกรธแทนหรอ?” พอเห็นแบบนั้น มือก็คว้าออกไปอย่างรวดเร็วดั่งใจนึก ดึงแขนเอยคนนั้นเข้ามาใกล้ๆตนเอง

“มะ..ไม่ คือ...”



          เอยคนนั้นก้มหน้าก้มตาลง ราวกับรู้สึกผิด จดจ้องร่างผอมบางที่เตี้ยกว่าตนเองมาก จู่ๆก็รู้สึกว่าอยากยิ้มออกมาเสียอย่างนั้น กวินพยายามหยุดความคิดของตนเอง บังคับให้ตนเองหน้านิ่งไว้ ก่อนที่จะพูดต่อ

“รับก็ได้ ถ้าต้องการอย่างนั้น” พูดพร้อมใช้มืออีกข้างดึงจดหมายออกจากมือของเอยคนนั้น

“แค่นี้ก็พอใช่ไหม?” ถามย้ำอีกครั้ง

“อืม” ดูเหมือนเจ้าตัวจะยอมรับแบบนี้ได้

“ไม่ต้องอายหน้าแดงขนาดนั้นก็ได้ คิดว่าตัวเองกำลังสารภาพรักฉันหรอ?”



          ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะแกล้งอีกครั้ง โดยที่ก้มลงไปกระซิบประโยคนั้นที่หูอย่างเบาๆ ก่อนจะผละออกมาแต่ริมฝีปากกลับเฉียดใบหูนั้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ รู้สึกถึงความอุ่นเล็กๆที่ติดมาจากการสัมผัสแค่ชั่วครู่ ใบหน้านั้นแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นจึงปล่อยมือแล้วเดินออกไปจากห้อง โดยที่ไม่ได้มองกลับไป เพราะรู้สึกว่าจังหวะหัวใจเต้นผิดแปลกไป....เกิดอะไรขึ้นกับตนเองกันแน่?
...
..
.



          เวลาผ่านไปกว่าหลายวัน หลังจากวันนั้นกวินก็ไม่ได้ใจเต้นผิดจังหวะอีกแล้ว รู้สึกทุกอย่างปกติดี แต่ก็ยังคงเหลือบไปมองเอยคนนั้นอยู่ดี ราวกับสังเกตถึงความเป็นไปต่างๆในแต่ละวัน



          วันนี้ดูเหมือนไทป์ เพื่อนสนิทของเอยคนนั้นไม่มาโรงเรียน และดูเหมือนเจ้าตัวจะประหม่ามากที่ต้องนั่งหรือทำอะไรคนเดียว



          จนถึงเวลาพักเที่ยงทานข้าว ผู้คนก็เยอะแยะอย่างทุกๆวัน กวินมองหาโต๊ะว่าง ก่อนที่จะเห็นโต๊ะหนึ่งเข้า ไม่รอช้ารีบก้าวขายาวๆไปทันที พร้อมกับวางจานข้าวลง และด้วยความบังเอิญหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ เอยคนนั้นก็วางจานข้าวพร้อมกันกับตนเองพอดิบพอดี



           กวินนั่งลงไม่พูดอะไร ก่อนที่จะเริ่มทานข้าว และดูเหมือนเอยคนนั้นก็นั่งลงอย่างจำยอม เพราะตอนนี้โต๊ะว่างไม่มีเหลือแล้ว ระหว่างทานไปก็ได้ยินเสียงซุบซิบไปต่างๆนานา วิพากษ์วิจารณ์คนที่มานั่งตรงข้ามตนไปในทางที่ไม่น่าฟังเท่าไหร่ และดูเหมือนเจ้าตัวเริ่มฟังเสียงเหล่านั้นไม่ไหว ทำท่าจะลุกขึ้น

“จะไปไหน?” ถามออกไปโดยที่ยังคงก้มหน้าก้มตาทานข้าวอยู่

“เอ่อ...คือเราว่าจะไป...” เสียงนั้นติดๆขัดๆ

“นั่งลงแล้วกินต่อซะ”



          ออกคำสั่งออกไป ก่อนที่จะทานข้าวต่อ และดูเหมือนจะยอมนั่งลงทานข้าวต่ออย่างโดยดี ระหว่างที่กวินกำลังทานเรื่อยๆ เพื่อรั้งเวลาที่จะได้นั่งให้นานกว่านี้ แต่คนตรงข้ามกลับรีบตักข้าวคำโตๆ ทานข้าวให้เร็วที่สุดโดยที่ไม่กลัวจะติดคอหรืออย่างไรเลย ทานไปก็เหลือบมองมาเป็นระยะๆ พอลองแกล้งสบตาดู ก็เริ่มทำตัวไม่ถูก มือสั่นๆจนแทบจะทานข้าวต่อไม่ไหว กวินแอบยิ้มในใจ...น่าแกล้งอย่างที่คิดไว้จริงๆ

“ไปนะ....”



          พูดเพียงสั้นๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นไปเก็บจาน กวินไม่พูดอะไรพลางทานข้าวต่อไป พอสบจังหวะที่เอยคนนั้นเผลอ กวินก็เหลือบไปมองยังเจ้าตัวที่เดินบ่นพึมพำอะไรสักอย่าง ก่อนที่จะออกไปจากโรงอาหาร พอเห็นอย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มมุมปากออกมา..

...
..
.


   
          วันนี้เป็นวันที่มีคาบชมรมอีกแล้ว วันนี้มีการซ้อมร่วมกันกับทุกคนทุกชั้นในชมรม ม.ต้นก็ซ้อมเดาะลูกไป ส่วนม.ปลายก็โยนลูกลงห่วง การซ้อมแบบนี้เริ่มจะน่าเบื่อไม่น้อยสำหรับกวิน เพราะเด็กม.ห้า กลุ่มหนึ่งซ้อมไปเสียงดังไป และเอาแต่เล่นเสียมากกว่า ทำให้กวินรู้สึกรำคาญไม่น้อย



          ระหว่างที่กำลังซ้อมอยู่ หางตาเหลือบไปเห็นร่างเล็กๆใส่แว่นใส ตากลมเด่นชัดมาแต่ไกล เดินเข้ามาในโรงประชุม...เอยคนนั้นเดินมาพร้อมถือเอกสารอะไรบางอย่างมาด้วย เดินเข้ามาอย่างกลัวๆกล้าๆ ก่อนที่จะเดินไปหาอาจารย์ท่านหนึ่งที่คุยกับอาจารย์เมฆ ผู้ดูแลชมรมบาสเก็ตบอลนี้

“มึงๆ ถ้ากูโยนลูกบาสใส่พี่แว่นคนนั้น พี่แกจะร้องยังไง?” เด็ก ม.ห้าหนึ่งในกลุ่มที่สร้างความรำคาญให้กวินพูดขึ้น

“บ้าน่ามึง จะทำต่อหน้าอาจารย์เลยเหรอ” อีกคนหนึ่งถามขึ้น

“เอาน่า”



          และดูเหมือนจะทำจริงๆด้วย เด็กคนนั้นขว้างลูกบาสเก็ตบอลใส่ศีรษะของเอยคนนั้นอย่างแรง กวินบีบลูกบาสในมือแน่น ไม่ชอบเลยที่เห็นคนอื่นแกล้งเอยคนนั้นอย่างไม่มีสาเหตุ เอยคนนั้นตัวเซเพราะแรงกระแทกก่อนที่จะร้องออกมา

“เป็นอะไรมากไหม?...นี่ๆซ้อมกันระวังหน่อย” อาจารย์เมฆหันไปถาม พลางตะโกนบอกมาทางฝั่งนี้

“ไม่ได้ตั้งใจครับอาจารย์”



          เด็กคนนั้นพูด ก่อนที่จะหัวเราะออกมาอย่างสะใจ ยิ่งเห็นยิ่งไม่ชอบใจ ยิ่งรู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่าง เห็นแล้วน่ารำคาญมาตั้งแต่เริ่มซ้อมแล้ว ไม่รอช้า กวินจึงขว้างลูกบาสใส่หน้าผาก ขว้างสุดแรงจนเด็กคนนั้นหงายหลัง

“โอ๊ย!! พี่ทำไรวะ?”



          เด็กคนนั้นกุมหน้าผากพลางร้องถามกวิน แถมจ้องมองราวกับจะหาเรื่องรุ่นพี่อย่างตน แต่กวินไม่พูดอะไร กับส่งสายตาขวางๆไป บ่งบอกว่าตนเองก็ไม่ยอมเช่นกันที่เด็กคนนี้ไปแกล้งเอยคนนั้น..เพราะอะไร?...ใช่..เพราะเอยคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมห้อง จึงไม่ชอบใจที่เห็นเพื่อนร่วมห้องโดนแกล้งแบบนั้น กวินบอกกับตนเองเช่นนั้น

“สงสัยพี่เขาเห็นมึงตอนขว้างลูกบาสใส่พี่แว่นคนนั้นว่ะ” เพื่อนของเด็กคนนั้นพูดขึ้น

“ห่าเอ้ย” เด็กคนนั้นสบถออกมา ก่อนจะหยุดการซ้อมทันที



          กวินไม่พูดอะไร กลับหันไปซ้อมต่อ โดยที่ไม่หันไปมองเอยคนนั้นเลยว่าแสดงสีหน้าเป็นอย่างไร จนเมื่อรู้สึกว่าเอยคนนั้นออกไปจากโรงประชุมแล้ว จึงจะมองตามแผ่นหลังนั้นไป ไม่รู้เพราะอะไรถึงไม่ชอบใจที่เห็นคนอื่นไปแกล้งเอยคนนั้น แม้จะรู้ดีว่าคนๆนั้นน่าแกล้งขนาดไหน แต่กลับไม่อยากให้คนอื่นแกล้งนอกจากตนเอง เพราะอะไร...กวินได้แต่ถามตนเอง



          กวินกลับบ้านไปโดยที่รู้สึกแปลกๆไปทั้งวัน แม้กระทั่งอาบน้ำ เข้านอนแล้วก็ยังนึกถึงหน้าของเอยคนนั้น เด็กแว่นตัวเล็ก หน้าขาวๆตากลมๆ ยิ่งพยายามสะบัดให้ออกไปจากหัวเท่าไหร่ ดูเหมือนจะยิ่งนึกถึงแต่ใบหน้านั้นตลอด

“เป็นบ้าอะไรวะ?” กวินถามตนเอง เมื่อหยุดนึกถึงหน้านั้นไม่ได้ จึงปล่อยเลยตามเลยให้ใบหน้านั้นลอยวนจนกระทั่งหลับไป
...
..
.



          วันนี้กวินมาเรียนอย่างรู้สึกง่วงๆ เพราะรู้สึกเหมือนนอนไม่เต็มอิ่ม หาวออกมาอยู่บ่อยครั้ง และยิ่งมาเห็นสาเหตุที่ทำให้ตนนอนไม่หลับอย่างเอยคนนั้น ที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆไทป์แล้ว ยิ่งต้องมานั่งถามตนเองว่าเพราะอะไร ถึงนึกถึงเด็กผู้ชายตัวเล็กๆที่ดูจืดจางขนาดนั้น เพราะอะไรถึงเอาแต่นึกถึงและอยากแกล้ง กวินกำลังทบทวนตนเองอยู่ทั้งวัน และแอบมองเอยคนนั้นอย่างเผลอไผลไปหลายครั้ง



          ดูเหมือนวันนี้ทั้งวัน กวินเอาแต่แอบจ้องมอง และถ้าสังเกตไม่ผิด...เอยคนนั้นเองก็แอบเหลือบมองมาที่ตนเองบ่อยๆเช่นกัน บางครั้งที่สบตากันตรงๆ และรายนั้นก็รีบหลบหน้าทันที แต่พอจะมองเห็นจากข้างๆได้ว่าหน้าแดงราวกับกำลังอาย ยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าตนเองชักจะแปลกไปทุกที...กวินคิดในใจว่าคงไม่ได้การณ์แล้ว...ต้องจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ของตนเอง ต้องหาสาเหตุที่แท้จริงของมัน และ...กำจัดมันเสีย ขืนปล่อยไว้มันคงไม่ดีกับตนเองแน่ๆ....


+++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-01-2015 10:13:06

 :z13: :z13: :z13:

โถถถถถถถ.กวินจากจะตัดใจกลายเป็นปักใจเสียมากกว่า. :impress2: ตัวเองหลงรักเอยจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วจ้ะ.จุ๊ๆๆๆๆ. :hao3: :hao3:

แถมยังเจ้าเล่ห์ขี้แกล้งอีกต่างหาก.น้องเอยก็เขินน่าแดงตลอด.น่ารักมาก. :-[ :-[
สมน้ำหน้าเจ้าเด็กมอห้าเป็นไงล่ะ.โดนเอาคืนจนตัวเองเงิบหงายหลัง.ชิ! ทำดีมากค่ะกวิน

ติดตามค่าาา~. :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 25-01-2015 10:18:41

กวินทั้งซึนทั้งน่ารักกกชอบคอนที่แก้แค้นให้เอยมากๆเลย ต่างคนต่างมองกันไปตั้งแต่ตอนเด็ก พอมาตอนเป็นผู้ใหญ่แล้วถึงมาเป็นแฟนกันมันก๊าววววใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 25-01-2015 10:21:52

นี่ต้นเหตุที่ไปเมืองนอกโดยไม่คัดค้านที่บ้านใช่มั้ยนะ  :hao3:

ช่วงสับสนในตัวเองสินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 25-01-2015 10:37:34

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-01-2015 10:46:11

พ่อเทพบุตรมีช่วงอารมณ์ไม่รู้กับเขาด้วยหรือนี้ ต่างคนต่างแอบมองกันและกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 25-01-2015 11:02:06

จิกหมอนเลย    :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 25-01-2015 11:03:22

นี่อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่กวินไปเรียนเมืองนอกรึปล่าวน้าาาา
รอตอนต่อไปจ้ะ :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 25-01-2015 11:03:58

สาเหตุที่เป็นแบบนี้คือไรนะะะะะะะะะะะะะะะะ
 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 25-01-2015 11:04:04

เย้ๆๆ ตอนพิเศษใส่กวิน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: กวินขี้แกล้งอะ  :hao7: :hao4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 25-01-2015 11:04:11

กว่าจะรู้ใจตัวเองๆๆ :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 25-01-2015 11:04:51

กวินน่ารักจัง~  :-[ :-[
มีไม่รู้ใจตัวเองด้วย แหม่ๆๆ เทพขนาดนี้ไม่รู้จักความรักได้ยังไงนะคะ คงจะไม่สนใจอะไรพวกนี้เลยจริงๆสิน่า
ส่วนน้องเอยก็แอบชอบเค้าแบบไม่รู้ตัวอีก มึนไปอีก ไม่มีสงสัยเลยด้วยซ้ำ 5555555 คิดแล้วก็ขำคู่นี้จริงๆค่ะ
เป็นอะไรที่ จริงๆน่ะแหละ ไม่มีทางได้คบกันตอนมัธยมเลยจริงๆ พอมาวัยทำงานค่อยว่าไปหน่อย
พอมาอ่านกวินเอยแบบนี้รู้สึกอยากกลับไปอ่านตอนแรกๆใหม่เลยค่ะว่าตอนที่เค้ากลับมาเจอกันเนี่ย เป็นยังไงกันบ้าง > <

เป็นกำลังใจให้พี่กิมและน้องเอย(คนจืดจาง)นะคะ 5555555555555 รักมากๆค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-01-2015 11:15:11

กรี๊ดดดดด​ ตอนพิเศษ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 25-01-2015 11:18:06

แอบรักในวัยเรียนนิมันใสจริงๆเลยนะ
แอบมองกันไปกันมา
 :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 25-01-2015 11:36:44

ตอนพิเศษนี่ก็ฟินดีไปอีกแบบเนาะ อิอิ
ได้เห็นมุมของเฮียกวินตอนแอบชอบน้องเอย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 25-01-2015 11:48:30

ริเริ่มรักในวัยเรียน น่ารัก แค่แอบมองกันไปมาก็มีความสุขแล้ว

แต่ก็เป็นรักที่ฝังใจที่สุดนะ คิดขึ้นมาเมื่อไหร่ก็มีความสุขทุกครั้ง

เพราะมันคงเป็นรักที่ใช้ใจ มากกว่าสมองจริง ไม่ได้มองเรื่องฐานะ ตำแหน่ง หน้าที่ การงาน ที่สมองสั่งมาประกอบเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 25-01-2015 11:48:49

 :hao6:  คือบับ อยากให้มีตอนพิเศษ เคน-ขาว  จัง อิๆๆ  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 25-01-2015 12:27:34

ขำกวิน ทะเลาะกับตัวเองเรื่องเอย(เพื่อนร่วมห้องจ้าเพื่อนร่วมห้อง)
กวินแอบหลงรักเด็กแว่น ตาใส เข้าแล้วสินะ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 25-01-2015 12:30:33

รักเธอเข้าใหัแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 25-01-2015 12:40:00

กวินกับเอย รักและผูกพันธ์กันนานขนาดนี้ เสียดายเวลาที่ห่างกัะมัด แต่ก็ทำให้รู้ว่ากวินจริงจังจริงใจกับเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 25-01-2015 12:45:58

กวินนี่ถึงขั้น 'หลง' เอย มากๆเรยนะเนี่ยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 25-01-2015 12:51:21

ฟินอ่ะ รอตอนต่อไปนะ>///<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 25-01-2015 12:58:19

 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 25-01-2015 13:14:48

แอบมองเขาบ่อยๆ ก็ชอบเขาไง๊กวิน อยากแกล้งอยู่คนเดียว แอบมอง คิดถึงทั้งคืนจนหลับไป
ตื่นเข้ามามองเขาต่ออีก ถถถถ ถ้าเปิดใจกันตั้งแต่มอปลายนี่เป็นกันไปหลายปีแล้วเนอะ
พระเอกเขาอดทนรอเก่งจริง
ปล. น้องเอยของคนอ่านน่ารักไม่ทนจริงๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 25-01-2015 13:26:16

กวินชอบเอยมากเลยเนาะ 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 25-01-2015 13:34:47

กวินจะจัดการความรู้สึก
กลายเป็นความรู้สึกจัดการซะเอง

กวินเริ่มชอบตอนที่เอยอ่านจดหมายนี่เอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 25-01-2015 14:12:27

 :-[  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 25-01-2015 14:33:57

ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อค่ะ
กวินหลงเอยมากกกก
  :-[  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 25-01-2015 14:49:16

กวินเอ๊ย ชัดเจนขนาดนี้ว่าหลงเขาชอบเขา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 25-01-2015 14:55:44

รักแรกมันฝังลึก กวินเอ้ย ตัดไม่ได้หรอก  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-01-2015 15:18:56

แหม​  เริ่มชอบเอยแล้วอ่าดิ๊กวิน​  อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-01-2015 15:49:18

กวินก็มีมุมไม่รู้ตัวว่าชอบเอยเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 25-01-2015 15:53:23

ถ้ายอมรับกันก็ได้รักกันมานานละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 25-01-2015 15:59:28

 :o9: ทำตัวเป็นพระเอก ยังไม่รู้ตัวอีก
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 25-01-2015 16:04:31

ทำเป็นเก๊กน้อ ที่แท้ก็หลงสเน่ห์เอยไปเต็มๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 25-01-2015 16:06:55

กวินก็น่าร้ากกกก :-[
ต่างคนต่างแอบมองกัน วัยเด็กใสๆ เอยน่ารักน่าแกล้ง แต่กวินหวงแกล้งได้คนเดียว อิอิ :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 25-01-2015 16:23:03

พี่กวิน แอบสับสนด้วย
หนุ่มแว่นน่ารักใช่มั๊ยหล่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >//////////////////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 25-01-2015 16:30:16

สองคนนี้ อาการหนักพอกัน 555 ต่างคนต่างแอบมองกัน แต่มีปฏิกิริยาที่ต่างกันดี ฮ่ะๆ
เอยน่ะยอมรับความจริงว่าชอบเขามานานแต่เจียมตัว อยู่ในพื้นที่ของตัวเองตลอด
ส่วนกวินชอบเขาแต่ไม่ยอมรับว่าชอบ แถมยังจะหนีความจริงอีกเอ้า
แต่พอกวินยอมรับความจริงแล้วแบบ! แอร๊ยยยยย ท่านประธานผู้เถรตรงและทุ่มเทสุดๆ

มินตราประกาศกร้าวเลยว่ากัดไม่ปล่อยแน่ เราสนุกนะ รอดูอย่างสนุกเลยล่ะว่าเธอจะมาไม้ไหนอีก นางต้องอัพเลเวลความหนาของหน้า และสกิลต่างๆเพื่อไฟท์กับกวินอีกเท่าไร ถึงจะทำร้ายเอยได้
เพราะกวินเจอแบบนี้คงกางปีกปกป้องเอยเต็มที่ล่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 25-01-2015 16:35:05

พ่อหนุ่มแสนซึน :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 25-01-2015 17:17:54

หุหุหุ
ได้อ่านฝั่งกวินแล้วรู้สึกดี๊ดี
แอบมองกันไปมาตั้งแต่เด็กๆเลยเนี๊ยะ กิ๊วๆ

น่ารักกรุ๊บกริ๊บจริงๆ
โดนใจเจ้ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: aeyja55 ที่ 25-01-2015 17:24:45

กวินน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 25-01-2015 17:31:35

แหมมมม พ่อกวินสุดซึน นายไปเรียนนอกเพราะงี้ใช่มั้ย?
แต่ก็นับว่าเป็นการดีที่คุณพ่อ-คุณแม่จะจับหมั้นกะมินตราล่ะนะ
ทำให้กวินได้เปิดตัวเอยกะที่บ้าน หายซึนไปได้ซักที 55555 :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 25-01-2015 17:46:43

เอยคนนั้น เอยคนนั้น เอยคนนั้น เป็นสรรพนามแทนตัวเอยที่น่ารักมากอ่ะ เราช้อบชอบ :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 25-01-2015 18:14:21

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: t152_rakjai ที่ 25-01-2015 19:04:36

โถ่ พ่อคนปากแข็ง

  แต่ตอนอ้อนนี้น่ารักมากอะ :hao5: :hao5: :hao5:
ส่วนมินตรา ถ้าเธอกล้าทำอะไรเอยย่ะ :beat: :beat: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 25-01-2015 21:10:24

เขินๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 25-01-2015 21:52:38

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 25-01-2015 21:53:15

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 25-01-2015 22:29:03

ค่อยๆรัก ค่อยๆซึมซับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 25-01-2015 22:35:40

แกล้งน้องเอยมาตั้งแต่เด็กๆ โตแล้วก็ยังแกล้งอยู่อีก คุณกวินนะคุณกวิน
น่ารักจริงๆเลย  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 25-01-2015 22:44:20

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-01-2015 22:52:03

อ๋อออออ แบบนี้เอง



ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 25-01-2015 23:15:37

พ่อหนุ่มแสนซึน ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 25-01-2015 23:25:58

โถๆๆๆ เค้าก็แลกันมาตั้งนานแล้วละ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 25-01-2015 23:28:35

เวลาย้อนอดีตทีไร แอบติดใจอ.เมษ-อ.สุธีทุกที ทำไมอ.ห้องสมุดมีธุระอะไรต้องคุยกับอ.พละ แอบจิ้นไปก่อนได้ไหมเนี่ย 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 25-01-2015 23:44:25

ก็รักอะเนอะ กวิน :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 26-01-2015 00:12:06

555 ยังดีนะที่ระหว่างสับสนในตัวเอง เอยยังไม่โดนใครที่ไหนซิ่วไป 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 26-01-2015 01:10:57

ต๊ายยยกำจัดไปได้หรอกวิน หลงรักเขาขนาดนั้น 555 ชอบอดีตตอน ม.ปลายจัง ต่างคนต่างมอง แอร๊ยยย

ขอบคุนคนเขียนที่ลงตอนพิเศษให้>< ชอบชอบชอบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 26-01-2015 08:20:35

ไม่ทันล่ะคุณกวิน หลงรักเต็ม ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 2 (25/01/15) P.75
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 26-01-2015 09:56:21

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่าาาาาาา :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 26-01-2015 10:25:55

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 45

ภาพนั้น...   




          ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ผ่านมาก็เกือบเดือนแล้ว เอยไม่เห็นมินตรามาป้วนเปี้ยนหรือมาหากวินแต่อย่างใด ไม่มีสัญญาณใดๆบ่งบอกว่ามินตราจะโผล่มา ทุกอย่างดูสงบเงียบ สงบเกินไปราวกับก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น



          ตลอดที่ผ่านมาเอยยังคงทำงานปกติ วิ่งรอกไปนอนค้างที่คอนโดกวินบ้าง นอนที่บ้านบ้าง แต่ส่วนมากเอยจะนอนคอนโดของกวินมากกว่า มีบ้างวันเสาร์อาทิตย์ที่ไปค้างที่บ้านเศวตเจริญ เพราะคุณวิดาเอาแต่ถามหาแกมขอร้องให้กวินพาเอยไปค้างที่บ้าน คุณเกริกเอยก็บ่นอยากกินอาหารฝีมือของเอยตลอด ไม่ต่างกับคนอื่นๆในบ้าน เอยจึงไปค้างที่นั้นตามแต่กวินจะพาไป เพราะรายนั้นก็อยากค้างคอนโดอยู่กับเอยเงียบๆสองคนมากกว่า



          ส่วนพี่แปงและพี่ขาวปิดปากเงียบเรื่องของความสัมพันธ์ของเอยและกวิน ทั้งสองทำตัวราวกับไม่รู้เรื่องเหล่านี้ อย่างน้อยก็ทำให้เอยโล่งใจได้ในระดับหนึ่ง ที่คนในบริษัทไม่รู้เรื่องเหล่านี้

“เอย เที่ยงนี้ไปกินส้มตำกันไหม?” พี่แปงถาม ตอนนี้ทั้งสามกำลังนั่งอยู่ในห้องกาแฟในช่วงพัก

“ก็ได้ครับ” เอยว่า

“อยากกินคอหมูย่างอยู่พอดีเลย” พี่ขาวพูดขึ้น

“ว่าแต่เอยเถอะ เป็นไงบ้าง?” พี่แปงถามขึ้น

“เป็นไง อะไรเหรอครับ?” เอยถาม

“ก็เรื่อง...แฟนของเอยไง?” พี่แปงกระซิบถาม

“ทะ..ทำไมเหรอครับ?”

“พี่แค่อยากรู้ว่า....กันรึยัง?” พี่แปงถามพลางนิ้วชี้ถูกันไปมา บ่งบอกว่ากำลังถามเรื่องอะไรอย่างตรงประเด็น จนพี่ขาวที่นั่งอยู่ด้วยเอื้อมมือไปเคาะหัวพี่แปงแรงพอควร

“โอ๊ย!! เจ็บนะไอ้ขาว” พี่แปงร้องโอดโอยขึ้นมา

“มันใช่เรื่องจะไปถามน้องไหวมะ ยุ่งไม่เข้าเรื่องว่ะ” พี่ขาวว่า เอยหน้าแดงไม่น้อยที่ถูกถามแบบนั้นตรงๆ

“ก็ฉันอยากรู้ นี่ก็คบกันมาพักใหญ่แล้วนะ” พี่แปงว่าพลางลูบหัวป้อยๆ เจ็บไม่น้อยที่ที่โดนพี่ขาวเคาะมาเมื่อครู่นี้

“อย่าไปสนใจแปงมันเลยเอย” พี่ขาวว่า อย่างน้อยรอบนี้พี่ขาวก็ช่วยชีวิตเอยไปได้ ที่ไม่ต้องมาตอบคำถามของพี่แปง

“แล้วคืนนี้เอยว่างไหม?” พี่แปงถาม

“ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ ทำไมเหรอครับพี่แปง?” เอยถาม

“พี่จะชวนเอยไปงานฉลอง...พี่จะสละโสดแล้วจ้ะ” พี่แปงว่า

“หา!! จริงเหรอ?” พี่ขาวถาม เอยเองก็ตกใจไม่น้อย

“ใช่จ้ะ เลยว่าจะจัดฉลองสละโสดวันนี้ เพราะพรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์วันหยุดพอดีไง” พี่แปงว่า

“แล้วจะแต่งเมื่อไหร่วะ?” พี่ขาวถาม

“อาทิตย์หน้า...จะจัดงานแต่งที่โรงแรม” พี่แปงบอก

“ยินดีด้วยครับพี่แปง เร็วจังอาทิตย์หน้านี่เอง” เอยว่า

“นั่นสิ ปุบปับมาก” พี่ขาวว่า

“ก็เจ้าบ่าวฉันมันใจร้อน มันกลัวฉันจะชิ่งหนี” พี่แปงว่าพลางหัวเราะ

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวตอนเลิกงานผมจะบอกนะครับ” เอยว่า

“จ้ะ จัดที่บ้านพี่นะ ถ้ายังไงไปกับพี่ เดี๋ยวขากลับ กลับกับขาวมันก็ได้ หรือถ้ายังไง..จะชวนคนนั้นมาด้วยก็ได้นะ” พี่แปงว่า

“ครับ ยังไงเดี๋ยวผมจะบอก” เอยว่า



          เพราะไม่มั่นใจว่ากวินจะอนุญาตให้ไปหรือเปล่า หลังๆมานี้กวินก็มักจะหวงเอยเอามากๆ ไม่ค่อยยอมให้ไปไหนโดยลำพังหรือกับคนอื่นๆ นอกจากตนไปด้วยเท่านั้น ขนาดไทป์และดาวชวนไปทานข้าวไปดูหนัง กวินยังตามติดไปด้วย จนไทป์บ่นว่ากวินหวงเอยเหมือนจงอางห่วงไข่



          ตอนนี้เอย พี่แปงและพี่ขาว กลับไปทำงานต่อจนถึงเวลาเที่ยงก็ออกไปทานข้าวด้วยกัน จนกระทั่งกลับเข้ามาทำงานต่อ วนเวียนอยู่เช่นนี้ทุกวัน เพราะกวินไม่ว่างพอจะมาทานข้าวเที่ยงด้วย และเอยเองก็ไม่อยากรบกวนกวินเท่าไหร่ จึงมาทานข้าวเที่ยงกับพี่แปงและพี่ขาวเหมือนเช่นทุกวัน

“เอย..เสียงโทรศัพท์เอยรึเปล่า?” พี่แปงถาม ตอนนี้เอย พี่แปงและพี่ขาวอยู่ที่ร้านอาหารใกล้ๆกับบริษัท

“จริงด้วยครับ”



          เอยว่าขึ้น ไม่คุ้นชินกับเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ใหม่ของตนเอง เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนเอยเพิ่งเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่ เพราะเครื่องเก่าเปิดไม่ติด กวินจึงพาไปเลือกเป็นโทรศัพท์รุ่นใหม่ รุ่นเดียวกันกับของกวิน เพราะกวินอยากจะคุยเปิดกล้องมองเห็นหน้ากันเวลาที่ไม่ค้างคอนโด เอยจึงตามใจกวินซื้อมันมา แม้ราคาแพงหูฉี่จนเอยแอบบ่นออกมา กวินก็บอกจะซื้อให้ แต่เอยก็ไม่ยอม เพราะเกรงใจ แต่ในที่สุดก็ได้โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้มาครอง

“สวัสดีครับ” เอยกรอกเสียงลงไป กวินเป็นคนโทรมา

“ทานข้าวรึยัง?” กวินถาม

“กำลังจะทานครับ แล้วคุณ...เอ่อ ทานข้าวรึยังครับ?” เอยถาม

“ยัง เดี๋ยวทรรศคงจะซื้อเข้ามาให้ อ่อ ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ” กวินบอก

“เรื่องอะไรเหรอครับ?”

“ค่ำนี้ฉันมีนัดทานอาหารที่บ้านของมินตรา” กวินบอก

“บ้านคุณมินตราเหรอครับ” เอยถามซ้ำ รู้สึกแปลกใจนิดๆที่กวินต้องไปทานข้าวที่บ้านของมินตรา

“ไม่ได้อยากไป แต่คุณลุงพิชิต พ่อของมินตราเป็นคนออกปากโทรมาชวน จะไม่ไปคงไม่ได้” กวินว่า

“แค่คุณกวินคนเดียวอย่างนั้นเหรอครับ?” เอยถาม

“ใช่ เขาชวนแค่ฉันคนเดียว” กวินบอกเช่นนั้น

“ถ้าอย่างนั้นวันนี้ผมไปค้างที่บ้านนะครับ” เอยว่า

“ค้างที่คอนโดดีกว่าไหม ทานข้าวเสร็จฉันจะไปรับ” กวินบอก

“อย่าดีกว่าครับ ผมค้างคอนโดมาสามคืนติดแล้วนะครับ”

“จะอย่างนั้นก็ได้ แต่คืนพรุ่งนี้ต้องมาค้างที่คอนโด” กวินว่า

“ก็ได้ครับ อ่อ...คุณกวินครับ?” เอยทำท่าจะขอเรื่องไปงานฉลองสละโสดของพี่แปง

“ว่ายังไง?”

“พอดีคืนนี้พี่แปงมีงานฉลองสละโสดครับ เขาชวนผมไปครับ” เอยว่า

“ที่ไหน? ไปกับใครบ้าง?” กวินถาม

“ที่บ้านพี่แปงครับ ไปกับพี่ขาว” เอยบอก

“จะอย่างนั้นก็ได้ แต่เดี๋ยวถึงไหนยังไง กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ต้องโทรบอกฉันด้วย” กวินว่า

“ให้ผมส่งข้อความไปทางไลน์ก็ได้นะครับ” เอยบอก

“ไม่ โทรดีกว่า” กวินพูด

“อย่างนั้นก็ได้ครับ”

“ถ้าอย่างนั้นเธอทานข้าวเถอะ” กวินบอก

“อย่าลืมทานข้าวนะครับ” เอยเตือน

“อืม” กวินว่าก่อนที่จะวางสายไป

“ว่ายังไงเอย คนนั้นโทรมาเหรอ?” พี่แปงถามทันทีที่วางสาย

“ครับ คืนนี้ผมว่าง” เอยบอก

“ดีเลย เดี๋ยวไปกับพี่นะ ขากลับกับค่อยไปกับไอ้ขาว” พี่แปงบอก

“เรื่องนั้นค่อยว่ากัน รีบกินเถอะ เดี๋ยวเข้างานสาย” พี่ขาวว่า ทั้งสามจึงรีบทานข้าวกันทันที

...
..
.



          ตอนนี้เลิกงานแล้ว เอยก็ขึ้นรถพี่แปงไปยังบ้านของพี่แปง เพื่อไปช่วยพี่เขาเตรียมงาน เพราะทั้งเพื่อนของพี่แปงและเพื่อนของแฟนพี่แปงมากันทั้งสองฝ่าย พี่ขาวเองก็ช่วยเตรีมงานด้วยเช่นกัน



          จนเวลาผ่านไปถึงทุ่มกว่าๆ เพื่อนๆของพี่แปงและเพื่อนๆของแฟนพี่แปงก็มากันแล้ว ทุกคนต่างพากันสนุกสนาน อาจจะเพราะพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ วันหยุดสามัญ ทุกคนจึงพากันสนุกสุดเหวี่ยงอย่างเต็มที่



          เอยนั่งดื่มน้ำอัดลม เพราะกวินสั่งห้ามไม่ให้ดื่มเหล้า เอยจึงนั่นดื่มน้ำหวาน น้ำอัดลม ขนมนมเนยไปพลางๆ พี่ขาวที่นั่งข้างๆก็ดื่มไม่เยอะ เพราะกลัวจะขับรถไม่ไหว ยกเว้นที่พี่แปง ที่ดื่มจนแฟนต้องปราม เธอสุดเหวี่ยงกับงานฉลองนี่จนเอยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“มันคงดีใจที่จะได้แต่งงาน” พี่ขาวว่า

“ผู้หญิงทุกคนคงรอคอยวันนี้กันนะครับ” เอยว่า

“แต่คนแบบพวกเราคงไม่ได้แต่งเหมือนใครเขาหรอก ว่าไหม?” พี่ขาวว่าก่อนที่จะหัวเราะ เอยยิ้มน้อยๆ...เรื่องการแต่งงานคงจะไม่เกิดขึ้น เพราะดันเป็นผู้ชายทั้งสองฝ่าย แต่งไปคนในสังคมคงจะมองไม่ดีแน่ๆ

“ว่าแต่เอยเถอะ โทรรายงานท่านประธานรึยัง?” พี่ขาวเอ่ยถาม เอยมองดูนาฬิกาตอนนี้ก็สามทุ่มกว่าแล้ว

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมมานะครับ”



          เอยลุกขึ้นไปยังที่เงียบๆ เพราะตอนนี้เสียงเพลงในบ้านของพี่แปงดังกระหึ่มอยู่ เอยหลบมายังข้างบ้าน มีสวนเล็กๆพร้อมโต๊ะและเก้าอี้ เอยนั่งลงก่อนที่จะโทรหากวิน รออยู่สักครู่ก่อนที่กวินจะรับสาย

“สวัสดีครับ” เอยพูดขึ้น

“จะกลับกี่โมง?” กวินถาม

“คงอีกสักพักครับ” เอยตอบ

“แล้ว...คุณกวินยังอยู่ที่บ้านของคุณมินตราเหรอครับ” เอยถาม

“อยู่คุยกับลุงพิชิตนิดหน่อย นี่ก็ใกล้จะกลับแล้ว” กวินบอก

“ถ้าอย่างนั้นขับรถดีๆนะครับ” เอยว่า

“คืนนี้ฉันจะไปนอนที่บ้าน เดี๋ยวถึงแล้วจะโทรไป” กวินบอก

“ครับ” กวินวางสายไปแล้ว เอยจึงเดินเข้าไปในบ้าน ไปนั่งทานขนมและคุยกับพี่ขาวต่อ



          งานฉลองยังคงสนุกสนานไปเรื่อยๆจนตอนนี้สี่ทุ่มกว่าแล้ว กวินก็ยังไม่โทรมาเสียที เอยเองก็ไม่กล้าโทรไปบ่อยๆ กลัวกวินจะไม่ชอบเพราะมันดูเซ้าซี้เกินไป จนในที่สุด ตอนนี้ก็จะห้าทุ่มแล้ว กวินก็โทรมา และการโทรมาของกวินเป็นการโทรแบบเปิดกล้องเห็นหน้า

“เดี๋ยวมานะครับ” เอยบอกกับพี่ขาว ก่อนที่จะลุกเดินออกไปจากบ้าน ไปยังข้างบ้านมุมเดิม เอยกดรับปุ่มสีเขียวเพื่อเปิดกล้องและเริ่มบทสนทนาแบบเห็นหน้า

“คุณกวิน” เอยเรียกขึ้นมา แต่กล้องของกวินตั้งอยู่ในมุมแปลกๆ อีกทั้งภายในห้องก็ไม่คุ้นตา เอยมองไปยังเตียงสีชมพูนั้นก็ชักจะแปลกใจ เพราะผ้าปูเตียงของกวินไม่ใช่สีนี้



          และแล้วสิ่งที่เอยได้เห็นต่อมาคือมินตราที่เดินถอยหลังและนอนลงไปบนเตียง โดนที่มีกวินจูบมินตราไล่ไปติดๆจนกระทั่งโน้มตัวลงบนที่นอนขึ้นคร่อมมินตรา ก่อนที่จะบดจูบและพยายามดึงเสื้อของมินตราออกจนเห็นชั้นในตัวบน



          เอยมือไม้อ่อน นั่งทรุดลงบนพื้นหญ้าอย่างหมดเรี่ยวแรง รู้สึกหัวใจหล่นวูบลงไปอยู่ปลายเท้า ชาไปทั้งตัวราวกับมีอะไรบีบทับ เอยมองภาพนั้น  ภาพที่กวินกำลังซุกไซ้หน้าอกของมินตรา เอยมองดูมันไม่ไหวแล้ว เอยพยายามรีบกดปิดโทรศัพท์นั้นลงทั้งที่มือยังสั่นๆ นั่งกองอยู่ตรงนั้นอย่างสิ้นสติ....กวินมีอะไรกับมินตรา กวินกำลังกอดมินตรา



          ในหูอื้ออึงราวกับโดนเสียงประทัดนับหมื่นระเบิดใส่หู น้ำตาค่อยๆไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ปวดหนึบเจ็บที่ใจจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ กวินที่ตนเองรัก กำลังมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น เอยนั่งอยู่อย่างนั้น ตัวค่อยๆสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ จะต้องทำอย่างไรต่อไป จะทำอย่างไรดี ตอนนี้เอยมีแต่ความว่างเปล่าและเจ็บปวดจนทุกอย่างมืดไปหมด

“เอย...” พี่ขาวเรียกและเดินออกมาจากบ้าน เห็นเอยนั่งกองอยู่กับพื้น พลางน้ำตาไหลออกมา

“เอย เป็นอะไร?” พี่ขาวร้องออกมาอย่างตกใจ เอยพยายามเช็ดน้ำตา พี่ขาวพยุงเอยให้ลุกขึ้นยืน

“พี่ขาว...ไปส่งผมหน่อย” เอยพูดออกมาเบาๆ

“เกิดอะไรขึ้น?” พี่ขาวถามอีกครั้ง เอยได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ

“ไปส่งผมที” เอยบอกก่อนที่จะเม้มริมฝีปากอย่างอดกลั้น



          ระหว่างทางที่พี่ขาวขับรถ ได้แต่มองหน้าเอย ที่ตอนนี้นั่งเหม่อลอยราวกับคนไม่มีสติ ที่ที่เอยขอให้พี่ขาวมาส่งกลับไม่ใช่ที่บ้าน แต่เป็นบ้านของไทป์แทน พี่ขาวลงจากรถ ก่อนที่จะเดินไปกดออดประตูบ้าน แม้จะดึกแล้วแต่ก็ยังมีคนเฝ้าอยู่หน้าประตู

“มาหาใครครับ?” เสียงนั้นถาม พี่ขาวเดินไปเคาะประตูรถ เพื่อถามเอย

“มาหาใครเอย?” พี่ขาวหันไปถาม

“ไทป์...บอกว่าเอยมาหาครับ”



          เอยบอกเสียงเบาๆ พี่ขาวจึงเดินไปบอกแก่คนเฝ้าหน้าประตู และดูเหมือนจะมีการโทรติดต่อเข้าไปในบ้าน เพียงไม่นานนัก ไทป์ก็เดินลงมาทั้งที่ใส่เสื้อกล้ามกางเกงนอนลงมา มายังหน้ารั้วประตูบ้าน พี่ขาวที่ยืนอยู่ก็งงๆที่เห็นไทป์เดินลงมา

“ไหนเอยวะ ไม่ใช่เอยนี่? ใครวะ?” ไทป์ถามอย่างงงๆ พลางมองหน้าพี่ขาว

“ผมชื่อขาว เป็นพี่ที่ทำงานของเอย ผมไม่รู้ว่าเอยเป็นอะไร เขาร้องไห้แล้วก็เหม่อๆ แล้วให้ผมพามาหาคุณ” พี่ขาวบอก

“ไอ้เอย...” ไทป์พูดขึ้น ก่อนที่จะมองเข้าไปในรถ พลางเคาะกระจกรถ

“ลงมาไอ้เอย” เสียงของไทป์เรียกเอย เอยเปิดประตูออกมา เพียงเท่านั้น น้ำตาที่พยายามอดกลั้นเอาไว้มาตลอดทางก็ไหลลงมา

“ไทป์....”



          เอยเรียกชื่อเบาๆ ก่อนที่จะร้องไห้ออกมา ไทป์กอดเอยเอาไว้ พลางขบคิดว่าเรื่องอะไรถึงทำให้เอยร้องไห้ขนาดนี้ เอยกอดไทป์ไปร้องไห้ไป พี่ขาวยืนดูพลางถอนหายใจ คิดอยู่ในใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเอยกันแน่

“ใจเย็นๆ” ไทป์พูดแค่นั้น ก่อนที่จะดึงออกมาประจันหน้า

“ถ้ามึงร้องอยู่อย่างนี้ กูก็จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับมึง ฉะนั้น...หยุดร้องและเล่ามา” ไทป์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง เอยพยายามจะหยุดร้องไห้ก่อนจะเล่าออกมา

“คือ..กวิน...เมื่อครู่ เราคุย...แบบเปิดกล้อง.....แล้วเห็น...เห็นกวินกับ..คุณมินตรา....กวิน...ดึงเสื้อผ้าออก...และกำลัง...กำลัง..” เอยเล่าแบบขาดห้วง

“อย่าบอกนะว่ากำลังเอากันอยู่” ไทป์พูดออกมาตรงๆ จนพี่ขาวยังอดสะดุ้งตัวไม่ได้เมื่อได้ยินคำนั้น



          ไทป์พอจะรู้เรื่องราวมาบ้างจากเอย ว่ามีผู้หญิงชื่อมินตรา ซึ่งเคยเกือบเป็นคู่หมั้นของกวินมาก่อน และเหมือนจะไม่ยอมที่ให้กวินมาคบกับเอย ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้นั้นเอยพอจะได้เล่าให้ฟังบ้างแล้ว แต่ไม่มากมายนัก

“เอย...เห็นแบบนั้นจริงๆเหรอ?” พี่ขาวถามขึ้น

“ครับ” เอยตอบ

“มึงเห็นถึงตรงไหน?” ไทป์ถาม เอยกำชายเสื้อตนเองแน่น พอนึกถึงภาพนั้นก็อดที่จะตัวสั่นเบาๆไม่ได้

“กวินก้มซุก...ลงตรงหน้าอกของ..คุณมินตรา” เอยว่า

“มีใครพอรู้บ้านของมินตราห่าเหวนั่นไหมวะ?” ไทป์ถามขึ้นมา เพราะนี่ก็เริ่มดึกแล้ว ถ้าจะไปสืบหาคงต้องเป็นพรุ่งนี้เช้า

“ผมไม่รู้ครับ” พี่ขาวบอก

“คืนนี้มึงมานอนกับกูก็แล้วกัน ถ้ามึงกลับบ้านสภาพนี้แม่มึงต้องสงสัยแน่” ไทป์ว่า

“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวนะครับ..เอย พรุ่งนี้พี่จะโทรหานะ” พี่ขาวบอก

“ขอบคุณพี่มากนะ” ไทป์ว่า ก่อนที่จะเอยเข้าไปในบ้าน พี่ขาวจึงขึ้นรถและขับรถออกไปเพื่อที่จะกลับบ้าน



          ระหว่างทางที่พี่ขาวกำลังขับรถนั้นมีโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นเบอร์แปลกที่พี่ขาวไม่เคยเห็น ก่อนที่จะตัดสินใจหยิบหูฟังมาใส่และกดรับ

“สวัสดีครับ” พี่ขาวพูดไป

“สวัสดีครับคุณขาว จำผมได้ไหมเอ่ย?” เสียงนั้นแลดูทะเล้น

“คุณเป็นใครครับ?”พี่ขาวถามออกไป

“ผมเคนไงครับ” พอสิ้นประโยคนั้น พี่ขาวกลับถอนหายใจออกมา

“ไปเอาเบอร์ผมมาจากไหน?” พี่ขาวถามอีก หงุดหงิดไม่น้อยที่เคนรู้เบอร์โทรศัพท์ของตนเองได้

“เอามายังไงก็ไม่สำคัญหรอก...ว่าแต่..คุณขาวทำอะไรอยู่ครับ?” เคนถาม

“บอกมา ว่าไปเอาเบอร์ผมมาจากไหน?” พี่ขาวถามซ้ำ ไม่สนใจคำถามของเคนสักนิด

“บอกก็ได้ ผมให้กวินหามาให้ครับ” เคนบอกอย่างนั้น พี่ขาวที่นึกขึ้นได้เรื่องกวิน จึงตัดสินใจจอดรถเข้าข้างทางเพื่อคุยกับเคน ถึงจะไม่ถูกชะตากับเคนเสียเท่าไหร่ แต่เรื่องของเอยต้องมาก่อน

“คุณเคน...คุณเป็นเพื่อนท่านประธานใช่ไหม?” พี่ขาวถามขึ้น

“ท่านประธาน...อ้อ..กวินเหรอ ใช่ครับ ทำไมเหรอครับ?” เคนถามกลับ

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องรู้จักคุณมินตราสินะครับ” พี่ขาวถามต่อ

“มินตรา...รู้จักครับ ก็เป็นเพื่อนเหมือนกัน ว่าแต่คุณขาวรู้จักมินตราได้ยังไงครับ?”

“ตอนนี้มีเรื่องเกิดขึ้น เอยบอกว่าคุยเปิดกล้องกับท่านประธาน แล้วเห็น เอ่อ...ท่านประธานกำลังมีอะไรกับคุณมินตราคนนั้น” พี่ขาวตัดสินใจเล่า เผื่อเคนจะช่วยอะไรได้

“จริงเหรอครับ แล้วเอยตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?” เคนถามด้วยน้ำเสียงตกใจ

“ดูจะเครียดมาก ร้องไห้แล้วก็เหม่อด้วย คงกำลังตกใจกับสิ่งที่เห็น” พี่ขาวบอก

“แต่อย่างกวินน่ะเหรอจะหน้ามืดขนาดทำแบบนั้นกับมินตรา คนอย่างกวินไม่มีทางไปทำอะไรแบบนั้นกับมินตราหรอก ถ้าไม่โดนยากับคุณไสยเข้าน่ะ” เคนว่า



          พี่ขาวฉุกคิดขึ้นมาได้ หรือกวินจะโดนยาหรืออะไรพวกนั้นเข้า แม้มันจะมีแต่ไหนนิยายหรือละคร แต่ถ้ามินตราทำแบบนั้นจริงๆ กวินก็อาจจะหน้ามืดทำอะไรลงไปได้ พี่ขาวจึงตัดสินใจนึกอะไรขึ้นมาเพื่อที่จะช่วยเอย

“คุณเคนครับ...พอจะรู้ที่อยู่คุณมินตราไหมครับ” พี่ขาวถาม

“รู้ครับ ทำไมเหรอ?” เคนถามกลับ

“คุณบอกที่อยู่ของคุณมินตรามา ผมจะไปที่นั่น” พี่ขาวบอก

“ถ้าไปแล้วคุณจะเข้าไปได้ยังไง คุณไม่รู้จักพวกเขานะครับ คิดว่าเข้าจะให้คุณเข้าไปในบ้านเหรอ?” เคนว่า

“แล้วจะให้ผมทำยังไง ผมไม่อยากเห็นเอยเป็นแบบนั้นเพราะเรื่องพวกนี้นะ” พี่ขาวพูดอย่างไม่ยอม

“คุณมารับผม แล้วผมจะพาคุณไปเอง” เคนเสนอ

“ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นผมจะไปรับคุณเอง แล้วเราจะไปบ้านของคุณมินตรากันตอนนี้เลย” พี่ขาวพูด

“จะเอาอย่างนั้นเหรอครับ..ก็ได้ ผมอยู่ที่.............”



          เคนบอกที่อยู่ ซึ่งก็คือร้านอาหารที่เคยไปทานซึ่งเป็นร้านของเคน ขับจากที่นี่ก็ใช้เวลาไม่นานนัก พี่ขาวตัดสินใจขับรถอย่างรวดเร็วเพื่อไปรับเคน เพียงไม่นาน พี่ขาวก็มาถึงร้านของเคน

“เร็วจังเลยครับ” เคนขึ้นมาบนรถอย่างรวดเร็วเช่นกัน

“บอกมาเลยครับ ถ้าช้ากว่านี้เรื่องจะบานปลาย” พี่ขาวบอกอย่างไม่อยากเสียเวลา



          เคนบอกทางบ้านของมินตรา ซึ่งอยู่ในย่านของหมู่บ้านที่คนรวยอยู่กัน ซึ่งห่างจากที่นี่พอสมควร แต่จะอย่างไรก็ต้องไปเพราะไม่อย่างนั้นก็จะไม่รู้ความจริงว่ากวินนั้นมีอะไรกับมินตราจริงๆหรือเพราะอะไรกันแน่ พี่ขาวเหยียบคันเร่งอย่างเร็วเพื่อมุ่งหน้าไปยังบ้านของมินตรา...


++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 26-01-2015 10:27:49

โดนยาแน่ๆ โดนยาชัวร์  :m31: น่าสงสัยตั้งแต่ให้กวินไปคนเดียวละ

กวินไม่น่ามืดทำไรนังมินตราแน่นอน ชะนีน่ารังเกียจเอ้ยยย ชิ!  :z6: :z6: :beat: :beat:

โว้ยยยย! :serius2: อิครอบครัวนี้นิมันยังไง สุมหัวกันวางแผนจับผู้ชายสินะ!!  :angry2:
ร้ายมว๊ากกกก คือแบบหาคำมาจำกัดความให้เหมาะกับ นังมินตราและครอบครัวไม่ได้จริงๆอ่ะ เพลียค่ะ~  :z3: :z3:

สงสารก็แต่น้องเอย~ อดทนไว้ค่ะ ยังไงชะนีอย่างนังมินตราคงจะต้องหลุดจากวงโคจรของโลกแน่ๆ

ตอนนี้ลุ้นให้พี่ขาวกับเคนไปขัดขวางให้ทันเวลาอย่างเดียว ช่วยกวินให้ได้นะคะ  :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 26-01-2015 10:29:42

 :katai2-1:

พี่ขาวกับเคนช่วยกวินออกมาให้ได้นะ

 :mew5: :mew5: :mew5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 26-01-2015 10:34:07

กระทืบนังมิตราเพื่อเจ๊ด้วยนะพี่ๆ :z6:
ฆ่ามัน!!!!!!! :m31:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: zodass1 ที่ 26-01-2015 10:36:34

โอ้ยยยยยรำคาญอิมินตรานี่จิงๆ เมื่อไรนางจะตายๆไปซักที เกิดเรื่องจนได้กวินโดนยาแน่เลย  :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 26-01-2015 10:40:10

โอ๊ยยย อิมินตรา!
เมื่อไหร่จะหลุดพ้นสักทีเนี่ย
เอยใจเย็นนะลูก
 :katai1:  :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: mukkai ที่ 26-01-2015 10:40:46

 :a5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 26-01-2015 10:44:54

ตาย ๆ กวินโดนยาใช่ไหมเนี่ย เอยร้องไห้เสร็จแล้วตั้งสติก่อนอย่าเพิ่งโกรธกวิน
อิคนอ่านค้างต้องรอพรุ่งนี้ นอนลุ้น สรุปยังไง T___________T

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 26-01-2015 10:45:32

 :o12: :o12: :o12: สงสารเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: arigatozung ที่ 26-01-2015 10:47:39

อยากตบชะนีมินตรา  :serius2:   :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 26-01-2015 10:49:02

ทางบ้านมินตรานี่สุดยอดความร้ายกาจมาก มินตราเล่นสกปรกที่สุด กวินโดนยาแน่
เอยเข้มแข็งไวนะ เอยรีบไปหาความจริง
สงสารเอยมาก

ปล. อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ ค้างคาใจมาก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 26-01-2015 10:51:07

มินตราาาาาา :angry2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 26-01-2015 10:52:29

เอาตรงๆนะ 'อยากฆ่าอิมินตรา อิหน้าด้าน อิเหี้ยยยย!!!!' กล้าวางยากวินหรอ อิเลว ผช.เขาไม่เอายังจะร่านระรานยุได้ ตอนต่อไปจัดการอิตัวสัมพะเวสีให้หนักจนไม่กล้าคิดมาวุ่นวายกับกวินกับเอยอีกเลยนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เกลียดมันมากกกกกก

ปล.ขอโทษที่ใช้คำหยาบนะ แต่มันสุดจะทน เกลียดจิงๆ แบบอินเลยคะ แหะๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 26-01-2015 10:57:28

คงจะวางแผนกันทั้งบ้านเลยสินะ

งานนี้กวินพลาดจนได้ ทั้งที่เป็นคนรอบคอบมาตลอด ทำไมไม่ชวนใครไปเป็นเพื่อน พ่อหรือแม่ก็ได้

หวังว่าจะมีคนไปช่วยได้ทันเวลานะ เพราะถ้ากวินพลาด คงจะมีอะไรตามมาอีกมากแน่เลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 26-01-2015 11:00:22

 :katai1: โอยยยยย ยัยมินตรา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 26-01-2015 11:06:07

 :hao7:   ดราม่าเล็กๆ พอเป็นสีสัน 

แต่ว่า   มันค้างอ่าาาาาาา  อยากอ่านต่อเร็วๆ   :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 26-01-2015 11:11:27

โถ กวินพลาดจนได้
เอยอย่ามัวแต่ร้องไห้เสียใจ ผัวทั้งคนนะ ตามไปตบยัยมินตราถึงบ้านเลยสิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 26-01-2015 11:11:58

มันค้างอ่ะ มาต่อเร็วๆๆ
สงสารเอยเลยโดนแบบนี้เข้าไป

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 26-01-2015 11:12:42

 o22 .......................................................


อึ้ง


ชั่วกันทั้งครอบครัวเลยเหรอ?

ร่วมมือจับผู้ชายให้ลูกสาว

มินตราไม่ได้ทำเองคนเดียวแน่ๆ

กวินโดนยาแล้วควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ
 :เฮ้อ:
สงสารเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 26-01-2015 11:12:53

โอ้ยยยยยลุ้นมากมาย หวังว่าเคนและขาว จะเข้ามาขัดขวาง ช่วยพระเอกของเราทันนะ ฮืออออ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 26-01-2015 11:19:53

เฮ้อ  :o11: พ่อแม่แบบไหนกันนะ ถึงกับช่วยลูกจับผู้ชายด้วยวิธีแบบนี้ ศักดิ์ศรีมีบ้างไหมนะ

กวิน เก่งมาตลอด เอาตัวรอดให้ได้นะ สงสารเอย อยากสับนังมินตรา :pigangry2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 26-01-2015 11:20:53

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 26-01-2015 11:22:32

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-01-2015 11:24:45

อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวไว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 26-01-2015 11:27:02

กวิ๊นนนนนนนนนนนนนน ช่วยควบคุมตัวเองไม่ให้เลยเถิดไปมากกว่านี้นะ!!!  ถ้าเกิดเสียตัว?ให้มินตราจริงๆอิชั้นนี่จะต่มไปกระบืบทั้งคู่แทนน้องเอย้ลยนะจ๊ะ. คืออ่านตอนแรกที่บอกจะไปกินข้าวบ้านนังนี่แล้วกลัวมากว่าจะเกิดเรืีองไม่ดี แล้วเป็นไง :fire: :fire: :fire: :m31: :m31: :m16: :m16: อีนังมินตรากะครอบครัวนี่เลวร้ายจริงๆเกลียดดดดดดดดดดด


อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 26-01-2015 11:30:08

 :katai1: :m31: :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 26-01-2015 11:35:09

ค้างงงงงงง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: cho_co_late ที่ 26-01-2015 11:40:49

มินตราหล่อนเป็นขนาดนี้เลยหรอฮะ!!!  :angry2: :angry2:
โอ้ยย อ่านแล้วมันขึ้น สงสารเอยสุดใจ ก็เข้าใจกวินอ่ะนะว่าคงจะโดนยา แต่มันก็อดอารมณ์เสียไม่ได้  :katai1:
ทำไมไม่พาพี่น้องไปซักคนว้าา จะได้ช่วยดู นี้อะไร โดนอิมินตราจะจัดฉากซะงั้น  :z3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: pimthacha ที่ 26-01-2015 11:41:18

โอ๊ยยย ไม่ชอบมินตราเลย นี่วางแผนกันทั้งครอบครัวใช่มั้ย เกลียดจริๆๆ
ไปให้ทันนะ พี่ขาววววววววว
 หรือ อยากให้  กวินมีสติขึ้นมา แล้ว ไปบอก คุณเกริก กับคุณวิดา ให้ ตัดขาดกันไปเลย เลิกยุ่งกันไปเลย
หรือว่าคุณทรรศ ไม่รู้ว่าไปด้วยป่าว มาห้ามแล้วพากลับ
โอ๊ยยยยอยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวไว  :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 26-01-2015 11:49:39

รวมหัวกันทั้งครอบครัวเลยหรอ
เลวเนาะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 26-01-2015 11:50:53

เว้ยยยยยยยย คนอย่างอิวอกนี่ก็มีเนอะ ร่านโคตรๆอ่ะ ร่านไม่มีใครเกิน
ครอบครัวก็เฮงซวย หรือครอบครัวกำลังจะล้มละลายเหรอ ถึงได้อยากได้ลูกชายเค้าจนตัวสั่นขนาดนี้
ส่วนไอ้กวินนี่ก็เก่งจ๊างงงงงงงงง เก่งมาตลอด รู้ทันเค้าไปหมด แต่มาเสียโง่แบบนี้เนี่ยนะ ช่วยทันเเล้วไง ช่วยไม่ทันเเล้วยังไง
ถ้าความเป็นจริงมาเทียบเวลาที่ขาวมาส่งเอย ขาวขับรถไปหาเคน เเล้วกว่าพาเคนไปบ้านอิบ้านั่น
ป่านนี้เสร็จกันไปไม่รู้กี้น้ำแล้วมั้ง เดือนหน้าก็พร้อมมีลูกเลยเถอะ คนเเต่งจะให้มีเด็กด้วยวิธีนี้เหรอคะ? กับเพศเมียตัวนี้เหรอคะ
มันไม่มีทางทันอ่ะ ไม่มีทางทันเเน่ๆ ถึงขั้นกวินฟัดนัวขนาดนั้น คงไม่มีสติยั้งคิดเเล้ว โอ๊ยยยยยยย :serius2:
ทำใจไม่ได้ แล้วเอยก็เสียตัวให้อิตานี่เเล้วด้วย จะดราม่าให้ตายกันไปข้างเลยใช่มั๊ยเนี่ยยยยยย  :angry2:
ครอบครัวอิรากนั้นไม่ยอมเเน่ๆ โมโหอ่ะโกรธอ่ะ คนเเต่งเล่นอะไรเนี่ยยยยยยย  :m31: :o211:
ถ้าจะทำให้ไปช่วยทันโดยที่ไอ้กวินไม่มีสติก็ช่วยเเจงไทม์ไลน์ที ว่าเราเข้าใจระยะทาง เวลาอะไรผิดรึเปล่าด้วยนะคะ
โอ๊ยยย ขึ้นค่ะขึ้น ถ้าเหตุผลไม่มี สติก็ไม่เกิดเเล้วค่ะ พร้อมแอนตี้กวินทันทีเลยค่ะ พูดเลยยยยยยย

สงสารเอย ขวัญเอ๊ยขวัญมา แม่งงงง อิตากวินจะช่วยทันหรือไม่ทันก็ไม่ต้องเอาปากเน่าๆ
เนื้อตัวติดเสนียดแบบนั้นมาโดนเอยอีกตลอดไปเลยนะ ขยะเเขยงที่สุดเลย โสโครกจริงๆ  :z6:


มาเต็มอ่ะคนเเต่งอารมณ์ตอนนี้ แต่เป็นกำลังใจเหมือนเดิมค่ะ ฮึ่มมมมมมมมมมมมม
 :L2:
 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 26-01-2015 11:52:12

 :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:

นี่รวมหัวกันทั้งบ้าน ชิมิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: asukajaa_joy ที่ 26-01-2015 12:07:46

มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล...
กวินไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นโดยใช้สติของตัวเองแน่ๆ
กวินรักเอยมากขนาดนั้นอ่ะ!!!
ยอมไม่ได้ พี่ขาวรีบไปเลย ไปจัดการนังผู้หญิงสารเลวคนนั้นซะะะะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 26-01-2015 12:10:59

โดนยาแน่ๆ
แม่ง ร้ายกันทั้งบ้าน
เอยตั้งสติไว้นะลูก
อย่าไปเชื่อมัน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 26-01-2015 12:18:27

เป็นพระเอกทำไมโง่ ฮี๊!!   :m16:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 26-01-2015 12:22:21

มินตรา ทำตัวเสียชาติชะนีจริงๆ

เฮ่ยยย หวังว่าชีวิตจริงคงไม่มีคนทำแบบนี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 26-01-2015 12:23:21

กวินโง่เอง รู้ว่าต้องมีอะไร ก็ยังนำตัวเข้าไปเสี่ยงเอง สงสารเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 26-01-2015 12:26:39

ทำงานกันเป็นทีมสินะ กวินก็ก็ไม่รู้จักระวังตัวเล้ยยยยย สงสารเอยอะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 26-01-2015 12:33:53

เหยย ร้ายกาจ จะจับเค้าด้วยวิธีแบบนี้อ่านะ เลวแท้ น่ารังเกียจสุดดๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 26-01-2015 12:36:24

เลวจริงๆเลยค่ะ แหม๋
เอยเข้มแข็งไว้นะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 26-01-2015 12:45:01

อยากได้เขาจนต้องวางยา เหอะๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 26-01-2015 12:46:08

อารมณ์ที่ได้อ่านตอนนี้นะคะ
 :a5: จากนั้นก็  :katai1: สุดท้ายก็  :m31:
หึหึหึ  ตอนหน้านะ ตอนหน้า คุณคนเขียนช่วยจัดหนักคุณมินตราหน่อยค่ะ  หึหึหึ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 26-01-2015 12:46:26

 :m31: :m31:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 26-01-2015 12:47:42

โอ๊ยย บ้านนี้ยังไง
เป็ฯกันทั้งพ่อทั้งลูกเลยเรอะ ห๊ะ!!!
มีความรู้จักพอ รู้จักเหตุผลอะไรบ้างมั้ยเนี่ยมินตรา

ไม่รู้จะเกลียดได้ขนาดไหนกันนะ (ควันออกหู)
ผู้ชายไม่เอาได้ยินมั้ย ว่าเค้าไม่เอา
นี่ยิ่งกว่าจงใจอีก
มีแต่เอยแหละที่เชื่อ
ฉัคนนึงละที่ไม่เชื่อว่ากวินจะทำอย่างงั้น

เค้ารักเอย หลงเอยมาตั้งแต่เด็กแล้วย่ะ
เธอมาที่หลัง แบบหลังเขาเลยอะ

คิดว่าทำแบบนี้แล้วผู้ชายจะสน
ประสาท!!!!!

ถ้าพ่อนางช่วยวางแผนนะ จะด่าแบบถอดหงอกเลย
ความเป็นผู้ดี มีการศึกษาไม่ได้ช่วยอะไรยางเลยจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 26-01-2015 12:48:37

#ทีมเอยค่ะ
เจ็บแทน ปรี้ดแทน
เห็นผัวซุกนมชะนีเป็นชั้นชั้นก็สติแตกค่าาา
ปล.แอบโมโหกวิน :m31:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 26-01-2015 12:52:46

อ้างจาก: narunarutoboyz ที่ 26-01-2015 11:50:53  

เว้ยยยยยยยย คนอย่างอิวอกนี่ก็มีเนอะ ร่านโคตรๆอ่ะ ร่านไม่มีใครเกิน
ครอบครัวก็เฮงซวย หรือครอบครัวกำลังจะล้มละลายเหรอ ถึงได้อยากได้ลูกชายเค้าจนตัวสั่นขนาดนี้
ส่วนไอ้กวินนี่ก็เก่งจ๊างงงงงงงงง เก่งมาตลอด รู้ทันเค้าไปหมด แต่มาเสียโง่แบบนี้เนี่ยนะ ช่วยทันเเล้วไง ช่วยไม่ทันเเล้วยังไง
ถ้าความเป็นจริงมาเทียบเวลาที่ขาวมาส่งเอย ขาวขับรถไปหาเคน เเล้วกว่าพาเคนไปบ้านอิบ้านั่น
ป่านนี้เสร็จกันไปไม่รู้กี้น้ำแล้วมั้ง เดือนหน้าก็พร้อมมีลูกเลยเถอะ คนเเต่งจะให้มีเด็กด้วยวิธีนี้เหรอคะ? กับเพศเมียตัวนี้เหรอคะ
มันไม่มีทางทันอ่ะ ไม่มีทางทันเเน่ๆ ถึงขั้นกวินฟัดนัวขนาดนั้น คงไม่มีสติยั้งคิดเเล้ว โอ๊ยยยยยยย :serius2:
ทำใจไม่ได้ แล้วเอยก็เสียตัวให้อิตานี่เเล้วด้วย จะดราม่าให้ตายกันไปข้างเลยใช่มั๊ยเนี่ยยยยยย  :angry2:
ครอบครัวอิรากนั้นไม่ยอมเเน่ๆ โมโหอ่ะโกรธอ่ะ คนเเต่งเล่นอะไรเนี่ยยยยยยย  :m31: :o211:
ถ้าจะทำให้ไปช่วยทันโดยที่ไอ้กวินไม่มีสติก็ช่วยเเจงไทม์ไลน์ที ว่าเราเข้าใจระยะทาง เวลาอะไรผิดรึเปล่าด้วยนะคะ
โอ๊ยยย ขึ้นค่ะขึ้น ถ้าเหตุผลไม่มี สติก็ไม่เกิดเเล้วค่ะ พร้อมแอนตี้กวินทันทีเลยค่ะ พูดเลยยยยยยย

สงสารเอย ขวัญเอ๊ยขวัญมา แม่งงงง อิตากวินจะช่วยทันหรือไม่ทันก็ไม่ต้องเอาปากเน่าๆ
เนื้อตัวติดเสนียดแบบนั้นมาโดนเอยอีกตลอดไปเลยนะ ขยะเเขยงที่สุดเลย โสโครกจริงๆ  :z6:


มาเต็มอ่ะคนเเต่งอารมณ์ตอนนี้ แต่เป็นกำลังใจเหมือนเดิมค่ะ ฮึ่มมมมมมมมมมมมม
 :L2:
 

นั่นนะสิ ถ้านับเวลากว่าเคนขาวจะไปถึง หมดไปหลายน้ำละ เว้นแต่ว่า ทรรศจะช่วยทันหรือทรรศอาจโดนวางยานอนหลับช่วยไม่ทัน ก็ซวยไปแต่เอาจริงๆถึงกวินจะโดนยาขาดสติขนาดนั้น  เรารับไม่ได้จริงๆขยะแขยงอ่ะผู้หญิงแบบนี้ ถึงเอยจะให้อภัย แต่ความรู้สึกเอยจะเป็นคงกลับมาเป็นเหมือนเดิมลำบากนะ ฟัดกันนัวขนาดนั้น ในติดตาสะเทือนใจเอยมากเลยนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 26-01-2015 12:56:00

เชื่อว่าช่วยไม่ทัน เอย ลาออกจากงาน แล้วหายตัวไป ส่วนกวินตามหาเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 26-01-2015 12:56:42

ถ้ากวินปล้ำนังมินตรานะ อิชั้นจะยุให้เอยเลิก แล้วหนีไปบวชซะเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 26-01-2015 13:04:31

เม้นอีกรอบมันคาใจ หรือว่าทั้งหมดจะเป็นแผนกวินที่จะทำอะไรบางอย่างเพื่อตัดขาดกับครอบครัวนี้
บางทีอาจจะมีคนแสตนบายรอช่วยกวินอยู่แล้วก็ได้ เพราะเอยตัดภาพไปก่อนอาจจะไม่เห็นเรื่องทั้งหมด

ยังคงคิดว่ากวินฉลาดและรอบคอบอยู่นะ ไม่น่าจะพลาดง่ายๆ ส่วนเรื่องภาพอาจจะอยู่เหนือการควบคุมของกวินไป

ทั้งหมดที่กล่าวมาพยายามคิดเข้าข้างตัวเองนะ เพราะไม่อยากให้เค้าได้กัน สงสารเอย แค่นี้ก็แย่แล้ว ทำใจยากจังเห็นแฟนตัวเองจูจุ๊บซุกอกคนอื่น

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 26-01-2015 13:25:22

มินตราแรดมากกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 26-01-2015 13:39:05

อิครอบครัวนี้มันยังไงกันวะ ไม่มีปัญญาหาผัวให้ลูกตัวเองหรือไง
ถึงต้องมาไล่จับผู้ชายคนอื่นเขา  :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 26-01-2015 13:41:26

 :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
ฉันไม่ยอมนะ
ถึงจะโดนวางยาก็ไม่ยอม
กวินถ้าทำจะไม่ให้อภัยเด็ดขาด
 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 26-01-2015 13:48:47

ดีแล้วที่กวินสั่งให้โทร
โชคดีที่เอยอยู่กับคนอื่นด้วย ก็ยังพอมีสติจะคิดวิเคราะห์อะไรได้หน่อย
และโชคดีมากๆที่เคนโทรมาจีบพี่ขาวพอดี
ทีนี้แหละ มินตรา คงจะพลาดทุกอย่างและเสียใจจนถึงที่สุดแน่ๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 26-01-2015 13:57:22

ขอนิดเดียว

อีสลัดผักกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 26-01-2015 13:59:12

ต้องไม่ใช่คุณกวินแน่ๆอ่ะ

เราว่าคนเปิดกล้องน่าจะเป็นมินตรานะ

ส่วนโทรศัพท์มินตราน่าจะขโมยของกวินไป

คึคึคึ  เดาล้วนๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 26-01-2015 14:06:00

ไม่สงสัยกวินนะ เพราะกวินรักเอย เราเชื่ออย่างนั้น :monkeysad:
แต่สงสัยว่าที่บ้านมินตรารวมหัวจับกวินให้มินตราด้วยหรือเปล่า แย่ๆ :m16:
สงสารเอย ถ้าคราวนี้ไม่จัดการขั้นเด็ดขาด จะยุเอยให้หนีไปทำใจเลย  ไม่ให้เจอง่ายๆหรอก โทษฐานที่กวินไม่ระวังตัว ชิๆ :fire:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 26-01-2015 14:12:30

เราว่ากวินน่าจะโดนวางยาสลบมากกว่า ถึงได้ฟุบลงไปแบบนั้น

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 26-01-2015 14:14:57

มินตรานี่ สมง สมองไปหมดแล้ว รอบนี้ กวินคงได้เด็ดขาดกับบ้านนี้สักที ขอให้เคนกับขาวไปทันด้วย สงสารน้องเอย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 26-01-2015 14:38:47

 :katai1: :katai1: :katai1:
แก... :a5: อิมิน อิชาติชั่ว อิเลว :z6:
ไม่ว่ากวินจะโดนยาหรืออะไร...
ไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นความจริงเลย
สงสารน้องเอยมาก หัวใจสลาย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 26-01-2015 14:48:34

กวินไม่น่าเสียรู้เลยนะ
ทำน้องเอยเสียใจ
โกรธๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอให้กวินอยู่รอดปลอดภัยนะ T^T

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 26-01-2015 14:49:52

ตัดฉับ !!!!

คนเขียนใจร้ายอะ

แงงง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 26-01-2015 15:02:09

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ้ยต้องรอพรุ่งนี้เลยหรอ ลงก่อนได้มั๊ย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 26-01-2015 15:02:44

โดนแน่ อย่างนี้มันต้องโดนทั้งโครต เอาให้ล้มละลายเลยนะ พ่อ กวินต้องจัดนะแบบนี้ ปล่อยไว้ไม่ได้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 26-01-2015 15:12:08

กลัวว่ากวินต้องรับผิดชอบอะจิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 26-01-2015 15:25:17

พี่ขาวสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไปเหยียบอกชะนีหน้าด้านเลยพี่  :beat:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 26-01-2015 15:29:26

..........
แดกจุด บอกเลยว่าแดกจุด (ขออภัยที่ใช้คำหยาบ)
มามุกนี้เลยจริงดิ หูยยย มินตราเธอกล้ามาก ฮ่าๆๆ
คือตอนแรกตกใจนะ แต่ว่าอย่างกวินนี่นะ กวินน่ะเหรอจะทำแบบนี้
เลยเชื่อใจกวินแล้วคิดว่าถ้ากวินรู้ว่ามินตราทำงี้ เธอเสร็จแน่! โดนดีดทิ้งออกนอกสารบบของกวินแน่ๆ

เคนขาว ครุคริ คู่นี้เขขาเป็นผู้พิทักษ์กันสินะ สินะ สินะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 26-01-2015 15:51:37

 :m28: มารอว่า สองคน จะทำความจริงให้กระจ่าง ทันไหม
+1 ให้กับระเบิดที่ว่างไว้นะครับ อิ อิ ....

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: cookie_ ที่ 26-01-2015 16:07:31

 :z6: :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: nokkaling ที่ 26-01-2015 16:20:38

กวินจะมาตกม้าตายรึงัย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 26-01-2015 16:46:21

มันหน่วงและค้างมากมาย สำหรับตอนนี้
กวินขอให้รู้สึกตัวด้วยนะ :katai1:
สงสารเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 26-01-2015 17:00:58

 :m31:  ยัยมินตราหน้าด้านหน้าทน การศึกษาไม่ช่วยอะไร

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 26-01-2015 17:22:29

ขอให้กวินรู้ว่านั่นไม่ใช่เอยแล้วก็ผลักนางทิ้ง  :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 26-01-2015 17:30:33

 :katai1: :katai1: :z3: :z3: เอยยย นางมินตรา!  ทำอะไรกวิน  อย่ามายุ่งกับครอบครัวคนอื่นนะ  :fire: :m31: :fire:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 26-01-2015 17:47:29

กรี้ดดดดดดด ไปให้ทันน่ะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 26-01-2015 18:02:01

เอยใจเย็นๆนะ ถ้ามันจิงนู๋หาผัวใหม่เลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: เกรียนเหมียว ที่ 26-01-2015 18:03:41

เออ .... เพลียอ่ะ  จับผชวิธีนี้   :beat:  หวังว่า พระเอก คงแก้เกมได้นะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 26-01-2015 18:24:29

มินตราาาา ไม่รู้จะด่าอะไรดี

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 26-01-2015 18:31:28

 ตลกดีนะ...ที่คิดว่าผู้ชายต้เงรับผิดชอบ...ไม่รู้ดิ่ เดี๋ยวนี้มุขนี้ยังใช้ได้อยู่จริงๆดิ่...555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 26-01-2015 18:34:07

สำหรับนังมินตรา  :z6: :z6: :z6:

 สำหรับกวินที่ทำน้องเอยร้องไห้   :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 26-01-2015 18:34:32

นั่นไง .. จะเกิดอะไรขึ้นบ้างเนี่ย  :hao4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: acorntan ที่ 26-01-2015 18:42:31

คืนนี้นอนไม่หลับอะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 26-01-2015 18:46:50

เกลียดกวินทำน้องเอยร้องไห้เสียน้ำตา กรี้ดดดดด

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 26-01-2015 18:58:05

ลมนี่ออกหูฟืดๆๆๆ เลย ยังกับตัวเองเป็นน้องเอย พลาดได้ไงกวิน!!!! แหกปากใส่หูพระเอกค่ะ
คำนวณเวลากว่าพี่ขาวจะไปถึงก็คงได้กันไปถึงไหนๆๆๆ แล้วล่ะ สงสารเอยมาก บอบช้ำสุดๆ
เอาให้ดีกวิน!!

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 26-01-2015 19:00:02

 :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:

เกลียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นังมินตรา ไม่ตายดีแน่งานนี้

หนูเอยอย่าร้องนะคะลูก ไม่ร้องนะคะ ไม่ร้องงงงง   :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 26-01-2015 19:10:17

หน้าด้านกันทั้งบ้าน บอกพ่อกวินมาบึ้มบ้านแม่งเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 26-01-2015 19:22:59

โอ้ยเครียด เวลาผ่านมาตั้งนานแล้ว
กวินจะรอดเหรอ เฮ้อออสงสารเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-01-2015 19:37:25

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: canister ที่ 26-01-2015 20:00:00

กวินทำอะไรอ่ะ

มันต้องมีเงื่อนงำ

 :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 26-01-2015 20:03:32

ไม่นะ!! นังมินตรา นังงูพิษ
 :m31:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: sakurako12 ที่ 26-01-2015 20:28:51

ตัดจบได้โหดร้ายจัง   :hao5:

มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงง  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 26-01-2015 20:41:58

ไม่กล้าอ่าน  รอพรุ่งนี้  นังเลวววววววว  เลวมากกกกก  น่าตบมาก กรี๊ดดดดดดดดด  ไม่ไหวแล้วนะคะ  เอยใจเย็นไว้นะ  ไหนกวืนบอกจจะจัดการำง  เอาให้มันไเอย่างที่พูดดิ  เอาให้มันหายไปจากเรื่องสักที  โอ้ยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 26-01-2015 20:45:14

เป็นผู้หญิงที่ยอมเสียศักดิ์ศรี แต่ไม่ยอมเสียหน้าเหรอมินตรา
ทำไมถึงร้ายได้ขนาดนี้นะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 26-01-2015 20:47:24

 :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 26-01-2015 21:00:52

อิมินตรามึงต้องเจอแบบนี้  :beat:  :angry2: :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 26-01-2015 21:01:53

กำลังทำใจร่มๆ ไม่ด่ากวินและครอบครัวนั้น
สงสารเอย จะตั้งใจหรือไม่ก็คือการนอกใจซึ่งรวมถึงนอกกาย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 26-01-2015 21:22:53

ไม่ได้โกรธกวินนะ แต่สมน้ำหน้าที่ประมาทมากกว่า
แต่ครอบครัวมินตรา ซึ่งไม่แน่ใจว่าพ่อเอาด้วยรึเปล่า ทำตัวน่าสมเพศมาก
ถ้ากวินพลาดไปจริงๆ อย่าโง่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษยอมรับผิดชอบล่ะ
ไปตรวจร่างกายว่ามีสารอะไรรึเปล่าแล้วขู่ว่าถ้าไม่เลิกยุ่งจะแจ้งความดีกว่า
คงงามหน้า

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 26-01-2015 21:23:17

 :serius2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 26-01-2015 21:43:04

แฮ่ๆ จากคอมเม้นขาวบ้าน ทำเรา ไม่กล้า อ่านเลย 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: aeyja55 ที่ 26-01-2015 21:45:59

 :serius2:ค้างอ่ะ. ขออีกตอนได้ไหม please

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 26-01-2015 21:53:34

อ่าว ชะนี !!!!!! จองเวรไม่เลิก

แถมเป็นทั้งบ้านด้วยป่ะ เนี่ยอยากให้ลูกมีสามีเนี่ยย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกสมุนตัวเอฟ ที่ 26-01-2015 22:02:58

มารอค่ะตอนล่าสุดหน้าแบบนี้เลยค่ะ :mew5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 26-01-2015 22:13:19

เฮ้อ เห็นเต็มๆตาอย่างนี้คงทำใจไม่ได้อะ จะด้วยเหตุผลอะไรภาพมันก็คงฝังใจเอยไปแล้ว ยิ่งไม่มั่นใจในตัวเองอยู่ เห็นแฟนกำลังนอกกายดันหนีปัญหาซะงั้น ไม่ตามไปช่วยก็น่าตามไปตบ เอ๊ย ไม่ใช่ๆ ตามไปเคลียร์นิดนึง อยากให้เอยเข้มแข็งกว่านี้จัง บางทีก็รู้สึกว่าเอยปล่อยกวินง่ายไป เหมือนกวินสู้อยู่คนเดียวเลย แต่ก็ดีจะได้เปิดโอกาสให้คุณเคน หุหุ เอยไม่น่ารีบปิดเลย อยากดูต่อ เลยต้องมาลุ้นเลยเนี่ย  น่าคิดเนอะว่าถ้ากวินเผลอตัวไปจริงๆ เอยจะทิ้งกวินรึเปล่า?

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: kumiko_88 ที่ 26-01-2015 22:15:27

จบตอนนี้เครียดเลยค่ะ TT เกิดอะไรขึ้นนะ?  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 26-01-2015 22:22:14

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 26-01-2015 22:32:26

เคนช่วยกวินเร็ซ ฌณ้วนะ อย่าให้นางมารร้ายทำสำเร็จ  คนเขียนอย่าใจร้ายกับเอยนะ    :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 26-01-2015 22:41:56

เงิบเลย ฮือออออ :ling1: :ling1:
ไม่อยากให้กวินเสียรู้ยัยผู้หญิงนั่นเลยค่ะ อยากให้ไหวตัวทันหรืออะไรอ่ะ แง ; ___ ;
ไม่อยากให้กวินด่างพร้อยยยยยย ถนอมตัวเพื่อน้องเอยหน่อยเซ่ T ____ T
อย่างน้อยก็ขอเป็นพูดชื่อเอยออกมาทำให้ยัยผู้หญิงหน้าด้านทนไม่ได้จนต้องเลิกไปกลางครันเองหรืออะไรก็ได้ นะคะนะ :katai1:
รอให้ถึงพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ T ________ T .. พี่กิมมาอัพไวๆน้า เค้าจะรอ :mew2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 26-01-2015 23:07:36

ปกติไม่เร่งวัน เร่งคืน
เจอแบบนี้ "เมื่อไหร่จะพรุ่งนี้" สักที :katai1: :katai1:

ค้าง........ง...........ง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 27-01-2015 00:09:48

รอไม่ไหวแล้วพี่ขาว กะเคนไปจัดการนังมินตราที

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 27-01-2015 00:11:41

โอ้ยยยยยยยยยยยย

อยากกระชากมินตรามา ตบๆๆๆๆๆๆๆๆ รัวๆ

 :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:

ทำไมนางเป็นคนเข้าใจอะไรยากจังวะ

วู้ววว โมโห  :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 27-01-2015 00:34:44

มาแผนนี้เลยมินตรา เธอมันร้าย พ่อแม่มินตราอีก อยากได้ลูกเขยจนต้องเล่นยาแบบนี้ น่ารังเกียจทั้งครอบครั

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 27-01-2015 01:12:36

เริ่มเซ็ง  เรื่องของยัยผู้หญิงคนนี้ชักจะยืดเยื้อไปละ  เริ่มเบื่อค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 27-01-2015 03:41:02

เอยยยย โถ่ เอยของเค้าา 
 
ภาพบาดตามาเป็นภาพเคลื่อนไหวเลย
 
// กอดปลอบ : (

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: yupa ที่ 27-01-2015 08:32:10

รอนะคะ  ขอบคุณคะ  :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: dariganae ที่ 27-01-2015 08:34:36

=______________=
อีนังมินตรา =_______= :fire:
เรื่องของนางไม่จบไม่สิ้นเสียที :z3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 27-01-2015 09:29:37

กด F5 รัว ๆ รอน้องเอย 5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-01-2015 09:40:33

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 27-01-2015 09:42:53

มายังๆ ร้อนใจแทนเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 27-01-2015 10:00:05

มาต่อแล้วค่ะ ขอบคุณที่กำลังใจนะคะ ตอนนี้เรากำลังเจอเรื่องแย่ๆค่ะ กำลังเผชิญหน้ากับมัน เพราะผลการกระทำของตนเอง แต่พอได้มาอ่านคอมเม้นท์ รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ยิ้มออกได้บ้างแม้กำลังเครียดๆ ถึงคอมเม้นท์จะเหวี่ยงๆด่ากวินบ้าง มินตราบ้างก็เถอะ แต่เราก็รู้สึกดีค่ะ ขอบคุณมากๆจริงๆนะคะ ถ้าตอนนี้มีอะไรผิดพลาด ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ  :pig4:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 46

ความจริงของภาพนั้น....



   
          เอยนั่งอยู่ในห้องของไทป์ ยังคงนั่งอย่างเหม่อๆ สายตาดูจะเจ็บปวดจนไทป์อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง ไม่เคยเห็นเอยเป็นแบบนี้มาก่อน เอยไม่เคยร้องไห้โฮและหนักขนาดนี้ แม้จะเจอเรื่องลำบากตรากตรำแค่ไหนก็ไม่เคยแสดงท่าทีแบบนี้ออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เอยเจ็บปวดจนเหมือนจะขาดใจ

“ไอ้กวิน ถ้านอกใจเพื่อนกู ศพไม่สวยแน่”



          ไทป์พึมพำออกมา ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียงข้างๆเอย เปิดโทรศัพท์ตนเองเข้าอินเตอร์เน็ตพิมพ์หาชื่อมินตราไปเรื่อยๆ เพราะคิดว่ามินตราที่เอยบอกต้องเป็นผู้หญิงที่อยู่ในแวดวงธุรกิจไม่ก็สังคมคนรวยแน่ๆ หาไปหามาจนในที่สุดก็เจอรูปหนึ่งเข้า

“เอย...” ไทป์เรียกขึ้นมา แต่เอยยังคงนั่งนิ่งไม่ไหวติง

“ไอ้เอย...หันมานี่” ไทป์เรียกอีกครั้งก่อนที่จะดึงเอยให้หันมามองหน้าตน

“ใช่มินตราคนนี้ไหมวะ?” ไทป์ถามพลางยื่นโทรศัพท์มือถือให้เอยดูหน้าจอ เอยกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นหน้ามินตราในนั้น...ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกแย่

“ชะ...ใช่” เอยพยักหน้าเบาๆ

“มินตรา ดิลกธนกุล อ๋อ..คนนี้นี่เอง ที่บ้านกูก็รู้จักนี่หว่า” ไทป์พูดก่อนที่จะกดโทรศัพท์หาคนของพ่อตนเอง

“นี่ผมไทป์นะ โทษทีที่รบกวนตอนดึก แต่มีเรื่องด่วน” ไทป์พูด ดูเหมือนฝั่งนั้นจะถามว่าเรื่องอะไร

“ตามสืบหาบ้านของไฮโซที่ชื่อมินตรา ดิลกธนกุลให้ที เอาแบบด่วนที่สุด แล้วแจ้งพิกัดมาทางมือถือได้เลย” ไทป์บอก ก่อนที่จะวางสายไป



          ไทป์นั่งรอเวลาได้สักพัก ก็เดินไปแต่งตัว ระหว่างที่เอยยังคงนั่งเหม่อนั้น มีโทรศัพท์ของเอยดังขึ้น แต่เอยก็ไม่สนใจจะรับ ยังคงนั่งเหม่ออยู่อย่างนั้นจนไทป์ต้องเดินมาหยิบโทรศัพท์เอง

“ใช่พี่คนเมื่อครู่นี้รึเปล่าวะ?” ไทป์ถามขึ้นพลางมองชื่อในจอ ขึ้นว่าพี่ขาว

“ใช่” เอยตอบเบาๆ

“พี่ ผมไทป์เอง” ไทป์กดรับก่อนจะพูด

“ไทป์เหรอ ตอนนี้ผมกำลังจะไปบ้านของคุณมินตรานะ” พี่ขาวบอกเช่นนั้น

“รู้ที่อยู่แล้วเหรอ?” ไทป์ถาม

“ครับ ผมมากับเพื่อนของท่านประธาน เอ่อ คุณกวินนั่นแหละครับ” พี่ขาวบอก

“ว่าแต่อยู่แถวไหน?” ไทป์ถาม

“อยู่........ครับ” พี่ขาวบอกที่ตั้ง

“ได้ๆ เดี๋ยวไป” ไทป์ว่า ก่อนจะวางสายไป พร้อมๆกับที่สายของพ่อไทป์ส่งข้อความมาบอกที่อยู่ของบ้านของมินตราให้

“ไอ้เอย...ไปบ้านของผู้หญิงคนนั้นกัน ไปดูให้เห็นกับตา” ไทป์บอก

“มะ...ไม่ ..เราไม่อยากไป” เอยบอก

“ถ้าไม่ไปแล้วจะรู้ความจริงเหรอวะ?” ไทป์ถาม

“ตอนนี้...เราไม่อยากรับรู้อะไร” เอยว่า พลางก้มหน้าลง น้ำตาทำท่าจะไหล

“มึงอย่าอ่อนแอนะเอย ถ้ามึงไม่รู้ความจริง แล้วมึงจะจัดการเรื่องพวกนี้ได้ยังไง?” ไทป์ถาม พลางทำท่าจะดึงเอยให้ลุกขึ้น

“ไทป์...ขอร้องเถอะ เราไม่อยากไปไหนจริงๆ” เอยพูดอย่างหมดแรง

“ถ้าอย่างนั้นก็รออยู่ที่นี่ เดี๋ยวกูมา” ไทป์ว่า ก่อนที่จะดูเบอร์ของพี่ขาวในเครื่องของเอย และบันทึกมันลงในเครื่องของตนเอง จากนั้นรีบออกไปจากห้องเพื่อจะไปบ้านของมินตรา



          ตอนนี้เอยได้แต่นั่งอยู่อย่างนั้น รู้สึกทุกอย่างดูมืดมน ยังคงรู้สึกชาไปทั้งร่างกาย นึกถึงแต่ภาพเหล่านั้นซ้ำๆ มันไม่ยอมออกไปจากหัวเสียที



          กวินที่บอกว่ารักในวันนั้น กวินที่ขอให้ตนเองอยู่ข้างๆ แต่พอมาวันนี้กวินกลับหลุดลอยออกไปจากตนเสียแล้ว ภาพนั้นเห็นจะๆว่ากวินเป็นคนเริ่มก่อน ผู้ถูกกระทำคือมินตรา เพราะอะไร...เพราะอะไรแค่เพียงชั่วข้ามคืนกวินถึงหันเหไปหามินตรา หรือเพราะที่ผ่านมา เอยเป็นแค่ของเล่นฆ่าเวลา



          แล้วทำไมถึงบอกว่ารัก ทุกการกระทำล้วนแล้วแต่เป็นความจริง หรือเพราะเอยเป็นแค่ผู้ชายธรรมดา ผู้ชายที่ไม่มีอะไรสักอย่าง ไม่ได้ร่ำรวย เป็นแค่พนักงานกินเงินเดือนธรรมดา ไม่มีทางจะสู้ผู้หญิงที่ทั้งสวยทั้งรวย พาออกหน้าออกตาอย่างมินตราได้ การคบกันครั้งนี้มันดูไม่มั่นคงมาตั้งแต่ต้น มันดูไม่น่าจะเป็นไปได้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว



          ความเชื่อใจ....เอยมีให้กวินจริงๆ แต่พอมาวันนี้กลับรู้สึกเหมือนโดนหักหลัง เหมือนกวินกอดตนเอาไว้ ก่อนที่จะผลักตนลงสู่หุบเหวลึก ตอนนี้เอยเหมือนสูญเสียความมั่นใจ ความเชื่อใจ ไม่ต้องไปดูให้รู้หรือทำอะไรให้มากความไปกว่านี้...ภาพนั้นมันฟ้องทุกอย่างแล้ว เพียงเท่านั้นก็พอจะรู้ความจริงแล้ว ไม่ต้องไปดูไปรับรู้ให้เจ็บปวดไปมากกว่านี้



          เอยคิดอยู่เช่นนั้น ก่อนที่จะตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องของไทป์ ออกไปจากบ้านของไทป์ ยืนเรียกแท็กซี่กลับไปยังบ้านของตนเอง กลับไปบ้านที่น่าจะทำให้ตนเองดีขึ้นกว่านี้...

...
..
.



          พี่ขาวและเคนขับรถมาถึงบ้านของมินตราแล้ว หน้าประตูมีคนสวมชุดซาฟารี ซึ่งน่าจะเป็นคนรักษาความปลอดภัยของบ้านหลังนี้ พี่ขาวกดแตรรถเสียงดัง ชายคนนั้นวิ่งมาทางฝั่งคนขับ พี่ขาวจึงลดกระจกลง

“มาหาใครครับ?” ชายคนนั้นถาม พี่ขาวหันไปมองหน้าเคน

“ผมมาหาคุณป้าภัสสรครับ” เคนพูด

“คุณผู้หญิงเหรอครับ นี่ก็ดึกแล้ว ได้นัดท่านรึเปล่าครับ” ชายคนนั้นถามอีก

“นัดครับ ไม่เชื่อลองไปถามท่านดู” เคนบอก ชายคนนั้นจึงกลับไปยังป้อมยามของตนเองและพยายามกดโทรเข้า แต่ดูเหมือนไม่มีใครตอบ

“รอสักครู่นะครับ”



          ชายคนนั้นว่า แล้วเปิดประตูรั้วเข้าไป ระหว่างนั้นไม่รอช้า พี่ขาวและเคนรีบลงจากรถและลอดตัวผ่านเข้าไปยังประตูรั้วที่ชายคนนั้นทำท่าจะปิดและตามชายคนนั้นที่ตอนนี้กำลังเปิดประตูบ้านอยู่

“อย่าเพิ่งเข้ามาครับ” ชายคนนั้นร้องขึ้น

“ผมไม่ใช่โจรหรอกน่า” เคนว่าก่อนที่จะวิ่งไปยังในบ้าน โดยที่พี่ขาวเองก็ตามไปติดๆ



          เคนวิ่งไปยังห้องนั่งเล่น ที่จำได้เพราะเคยมาครั้งสองครั้งแล้ว เมื่อวิ่งเข้าไปพบว่าคุณพิชิตพ่อของมินตราและคุณภัสสรนั่งกันอยู่ โดยที่สีหน้าของคุณภัสสรไม่สู้ดีนัก

“เคนเหรอ?” คุณพิชิตที่เห็นเคนก็ร้องถามขึ้น คุณภัสสรสีหน้าตื่นเมื่อเห็นเคนและพี่ขาว

“สวัสดีครับคุณลงคุณป้า” เคนพูดก่อนที่จะมือไหว้ พี่ขาวจึงยกมือไหว้ด้วยเช่นกัน

“เคน....” คุณภัสสรเรียกชื่อเคนขึ้นมาเบาๆ

“ที่มาถึงนี่เพราะจะมาหากวินสินะ” คุณพิชิตพูดขึ้นก่อนที่จะถอนหายใจออกมา

“คุณลุง....รู้เหรอครับ” เคนถาม

“ลุงต้องขอโทษจริงๆ ที่มินตรากับคุณภัสสรก่อปัญหา สร้างเรื่องบัดสีขึ้นมา” คุณพิชิตพูดพลางลุกขึ้นยืน

“หมายความว่ายังไงครับ”

“ที่ลุงยังไม่นอนก็เพราะมานั่งซักเรื่องกับคุณภัสสรนี่แหละ...บอกเคนไปสิ ว่าคุณกับมินตราทำเรื่องอะไร” คุณพิชิตพูดขึ้น

“คือ....” คุณภัสสรเงียบไป

“ผมละอายจริงๆ คุณกล้าทำเรื่องแบบนั้นไปได้ยังไง....คุณกับลูกเอายาชั่วๆแบบนั้นให้กวินกินเข้าไปได้ยังไง?” คุณพิชิตตะเบ็งเสียงขึ้น คุณภัสสรสะดุ้งตัว เธอรู้สึกกลัวที่เห็นสามีกำลังโมโหถึงขนาดนี้

“แต่...ฉัน...ฉันทำเพื่อลูกนะคะคุณ” คุณภัสสรพูด

“ด้วยวิธีแบบนี้เหรอ ด้วยวิธีสกปรกๆแบบนี้ แล้วผมจะไปมองหน้าคุณเกริกกับคุณวิดาได้อีกยังไง?” คุณพิชิตยังคงขึ้นเสียง
“มันเกิดอะไรขึ้นครับคุณลุง?” เคนที่มองทั้งสองคนก่อนจะพูดขึ้น

“ลุงไม่รู้จะพูดยังไง มินตราเอายาปลุกให้กวินกินระหว่างที่มาทานมื้อค่ำที่นี่ โดยที่มีคุณภัสสรรู้เห็นเป็นใจด้วย...นึกแปลกใจอยู่แล้วว่าทำไมให้ผมโทรไปชวนกวินมาทานข้าวด้วย” คุณพิชิตพูด ก่อนที่จะหันไปต่อว่าคุณภัสสรอีกครั้ง

“รู้สึกแปลกใจตั้งแต่พอทานข้าวเสร็จ และกวินอยู่คุยกับลุงอยู่ครู่หนึ่ง กวินก็มีท่าทีแปลกๆ พอดีที่เด็กรับใช้ให้มาเรียกกวินให้ไปดูเอกสารอะไรสักอย่างที่ห้องของมินตรา และตั้งแต่พอกวินไปที่ห้องของมินตรา ก็นานพอควรแล้ว ลุงให้คุณภัสสรขึ้นไปเรียกเธอก็ไม่ยอมไป ท่าทีรุกรี้รุกลนจนน่าสงสัย ลุงเลยต้องงถาม” คุณพิชิตเล่าเสียยาวยืด

“แล้วจากนั้น....เกิดอะไรขึ้นอีกครับ?” เคนถาม

“พอรู้เรื่อง ลุงก็ขึ้นไปตามกวินได้ทันนั่นแหละ พอดีกับที่กวินกำลังชี้หน้าต่อว่ามินตราแรงๆจนรายนั้นร้องไห้โฮ...โชคยังดีที่กวินยังไม่ได้ทำอะไรมินตรา ลุงเลยโล่งอกไป”

“แล้วตอนนี้...กวินอยู่ที่ไหนครับ?” เคนถามอีก พี่ขาวที่ได้แต่ยืนอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน...นี่มันละครชัดๆ วางยาผู้ชายเพื่อจะได้มีอะไรกัน

“อยู่ที่ห้องข้างๆห้องมินตรา ลุงพาให้ไปพักอยู่ที่นั่นแล้ว...ลุงขอโทษจริงๆที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” คุณพิชิตแสดงสีหน้าที่รู้สึกแย่ออกมา

“ช่างเถอะครับ ว่าแต่ห้องไหนครับ?” เคนถาม ถึงจะเคยมาที่นี่แต่ก็ไม่เคยขึ้นไปยังห้องชั้นบนมาก่อน

“กวินลุกไม่ไหว ลุงเลยให้กวินอยู่ที่ห้องนั้น จนกว่าอาการจะดีขึ้น” คุณพิชิตพูด

“พวกผมขอเข้าไปดูหน่อยครับ” เคนว่า คุณพิชิตจึงนำทางไป



          เคน พี่ขาว คุณพิชิตและคุณภัสสร เดินขึ้นมายังชั้นสอง เมื่อมาถึงห้องนั้น คุณพิชิตก็พยายามเคาะ แต่ไม่มีเสียงใดๆตอบรับออกมา

“ขอกุญแจดีกว่าครับ”



          เคนบอก คุณพิชิตจึงเรียกเด็กรับใช้ให้ไปเอากุญแจห้องนั้นมา พอเปิดเข้าไปก็พบว่ากวินนั่งอยู่ที่มุมห้อง ไม่ได้สวมเสื้อ แต่กางเกงและเข็มขัดยังอยู่ครบ กวินนั่งชันเข่าก้มหน้าลง พอได้ยินเสียงเปิดประตูก็เงยหน้าขึ้นมา

“เคน...ชินภัทร” กวินพูดขึ้น น้ำเสียงแหบพร่า

“กวิน....เป็นอะไรมากไหม?” เคนถามขึ้น ก่อนที่จะเดินไปหากวิน กวินค่อยๆลุกขึ้นอย่างเซๆ เหงื่อออกเต็มร่างกาย เคนพยุงกวินเอาไว้ ส่วนนั้นของกวินที่เคนพอจะมองเห็นว่าโป่งพองออกมาจนคับกางเกง

“รู้สึก...อึดอัด” กวินบอกเสียงสั่น

“แล้วไม่ได้ทำกับมินตราจริงๆใช่ไหม?” เคนถาม

“ต่อให้ตายก็จะไม่ทำกับผู้หญิงคนนั้น” กวินว่าเสียงแหบๆ

“แล้วทำไมถึงนั่งอยู่แบบนี้ครับ” พี่ขาวถาม

“ไม่มีแรงลุก” กวินบอกเบาๆ



          มินตราที่เดินออกมาจากห้องมายืนอยู่หน้าประตูห้อง เธอเห็นกวินที่ตอนนี้กำลังถูกพยุงปีก สายตาของกวินมองเธออย่างเย็นชา ราวกับเธอเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจก็ไม่ผิด เธอจึงเริ่มร้องไห้ออกมา คุณภัสสรจึงรีบเข้าไปกอดลูกสาวของตนเองไว้

“ไม่ต้องร้องลูก” คุณภัสสรปลอบ

“ออกมาแล้วเหรอตัวดี ทำอะไรลงไปไม่อายบ้างรึยังไง?” คุณพิชิตพูด

“คุณพ่อ!!! หนูผิดรึไงที่หนูรักของหนูแบบนี้” มินตราตวาดเสียงขึ้นมา

“หยุดเดี๋ยวนี้เลย อย่ามาลดค่าตัวเองต่อหน้าคนอื่น มันน่าอาย” คุณพิชิตปรามพลางส่ายหน้า พี่ขาวมองดูมินตราที่ดูกระเซอะกระเซิง น้ำตานองหน้าเต็มไปหมด

“กวิน...มินไม่ยอม มินไม่ยอมให้คุณกลับไปหาไอ้ผู้ชายที่มีแค่ตัวแบบนั้น มินไม่ยอม!!!” มินตราตะโกนพลางกรีดร้องออกมา ทึ้งผมตนเองจนคุณพิชิตต้องเข้าไปห้าม เธอดูคลุ้มคลั่งไปเสียแล้ว

“หยุดๆ ลูกไม่มีสิทธิ์ไปพูดแบบนั้นกับกวิน” คุณพิชิตว่า

“คุณพ่อ หยุดพูด!!!” เธอตะเบ็งเสียงขึ้นมา คุณพิชิตจึงง้างมือตบหน้าเข้าไปหนึ่งฉาด หวังเรียกสติมินตรา

“ลูกนั่นแหละที่หยุด ไม่รักดี ทำเรื่องน่าอายแล้วยังมีหน้ามาคลุ้มคลั่งอีก เขาไม่รักก็ปล่อยเขาไป ทำไมต้องก่อเรื่องพวกนี้ ไม่อายตัวเองก็นึกถึงหน้าพ่อคนนี้บ้าง” คุณพิชิตขึ้นเสียง คุณภัสสรร้องไห้ออกมา

“กวิน...ลุงขอโทษจริงๆ พรุ่งนี้ลุงจะไปขอโทษคุณเกริกกับคุณวิดาด้วยตัวเอง” คุณพิชิตหันไปบอกกับกวินเช่นนั้น

“เรื่องนั้น...ผมไม่สน...แต่ต่อจากนี้ไป...ผมกับมินตรา..ไม่ใช่เพื่อนกันอีกแล้ว..ต่อจากนี้ไป...อย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก...ไปให้พ้นผมจากชีวิตผม” กวินพยายามพูดออกมา

“ลุงรู้ ว่ามินตราสมควรที่จะได้รับโทษแบบนี้” คุณพิชิตจำยอมในสิ่งที่กวินขอ

“ถ้าอย่างนั้นผมกลับนะครับ” เคนว่า ก่อนที่จะพยุงกวินออกไปจากห้อง โดยที่มีพี่ขาวคอยช่วยจนไปถึงรถ เคนเลือกที่จะขับรถของกวิน และพากวินขึ้นไปนั่งบนรถ

“คุณขาว....ขับตามผมมานะครับ เราจะไปบ้านของกวินกัน” เคนบอกเดินมาบอกพี่ขาว

“ให้ผมไปด้วยเหรอครับ?” พี่ขาวถามขึ้น

“ไปด้วยสิครับ ไปบอกเรื่องของเอยให้กวินมันฟัง” เคนบอกอย่างนั้น สรุปพี่ขาวจึงต้องขับรถตามเคนไปยังบ้านของกวิน แต่จู่ๆมีรถคนหนึ่งมาจอดข้างๆรถของพี่ขาว เป็นไทป์นั่นเอง

“เกิดอะไรขึ้นวะ?” ไทป์ลงมาจากรถ

“ไปที่บ้านของกวินเถอะครับ เรื่องทางนี้มันจบแล้ว” พี่ขาวพูด เคนที่ทำท่าจะเดินขึ้นรถ กลับรีบเดินมาหาพี่ขาวอีกครั้ง

“ใครหรอครับคุณขาว?” เคนถามขึ้น

“ไทป์ เพื่อนของเอย ตอนนี้เอยอยู่ที่บ้านของไทป์นี่แหละครับ” พี่ขาวบอก

“สรุปเรื่องมันเป็นยังไง?” ไทป์ถามอีก

“ไว้ไปพูดที่บ้านของกวินเถอะครับ ตอนนี้กวินไม่ค่อยไหวเท่าไหร่” เคนบอก

“ห่าเอ้ย...ก็ได้ๆ” ไทป์สบถออกมา ก่อนที่จะขึ้นรถไป เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว รถของกวินที่เคนเป็นคนขับ รถของพี่ขาวและรถของไทป์ ก็ขับตามกันไปจนถึงบ้านของกวิน



          เมื่อมาถึงบ้านของกวินแล้ว พี่ขาวและเคนก็ช่วยกันพยุงกวินออกมา โดยที่ไทป์ได้แต่เดินตามเข้าไปในบ้าน เคนเรียกให้เด็กรับใช้ที่กำลังจะเข้านอนพอดีไปเรียกคุณเกริกและคุณวิดาลงมา ตอนนี้ดึกแล้วแต่เพราะเกิดเรื่องเช่นนี้จึงจำต้องปลุกพ่อและแม่ของกวินขึ้นมา ทั้งสองลงมาทั้งชุดนอนอย่างนั้น

“เกิดอะไรขึ้น?” คุณเกริกเอ่ยถามด้วยใบหน้านิ่งๆ

“ตากวิน...เป็นอะไร?” คุณวิดาปรี่เข้ามาดูกวินที่นั่งงอตัวอยู่บนโซฟารับแขก

“เกิดเรื่องขึ้นครับ กวินมันไปทานข้าวที่บ้านลุงพิชิตตามคำชวน แต่....มินตราใส่ยาปลุกให้กวินกิน หวังจะให้กวินทำเรื่องอย่างว่ากับตัวเอง” เคนบอก

“หา!!! หนูมินตรา ทำแบบนั้นเหรอ?” คุณวิดาถาม ตอนนี้กฤศและกรินต่างก็พากันลงมา ยกเว้นชมพูที่นอนหลับไปแล้วพร้อมกับฝาแฝด

“กวิน....ได้ทำเรื่องแบบนั้นกับหนูมินตราไหมลูก?” คุณวิดาถาม

“ไม่ครับ...” กวินบอกเสียงเบาๆ

“แต่...แต่เอยเห็นนะครับ” พี่ขาวพูดขึ้น ทุกคนต่างหันมามองที่พี่ขาว

“ว่ายังไงนะ?” คุณเกริกถามขึ้น กวินค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา สีหน้านั้นเต็มไปด้วยคำถาม

“ก็เอยอยู่กับผมตอนงานเลี้ยง จู่ๆคุณกวินก็โทรมาแบบเปิดกล้อง เอยเลยเห็น...” ขาวพูดเว้นจังหวะ ก่อนที่จะหันไปมองหน้าไทป์

“ไอ้กวิน ไอ้เอยมันเห็นมึงทึ้งเสื้อผู้หญิงคนนั้น แล้วเอาหน้าซุกนม พอเห็นแบบนั้นมันก็รีบวางสาย แล้วแม่งสติหลุดลอยเลย” ไทป์พูดขึ้นมา กวินเบิกตากว้าง

“เอย..เอยเห็นได้ยังไง?” กวินพูดขึ้นมา ทำท่าจะลุก

“สงสัยมินตราเอาโทรศัพท์นายโทรออกหาเอยแน่เลย” เคนว่า

“มึงบอกกูมาให้หมดเลย ถ้ามึงไม่ได้เอาผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เพราะแม่งไอ้เอยตอนนี้เหมือนคนบ้า” ไทป์พูดอย่างหัวเสีย

“จะไปหาเอย...” กวินพูดพลางจะเดิน แต่พอก้าวขากวินก็ทรุดตัวลงอีก

“พี่กวิน ใจเย็นๆ บอกมาก่อนเถอะว่าเกิดอะไรขึ้น?” กรินรีบเข้าไปพยุง กฤศเองก็ช่วยด้วยเช่นกัน

“กำลังคุยกับลุงพิชิต จู่ๆมินตราก็ใช้ให้เด็กมาเรียก ว่าไปช่วยดูเอกสารอะไรบางอย่าง เพราะมินตราไม่เข้าใจ ตอนแรกว่าจะไม่ไป แต่คุณป้าภัสสรรบเร้า พอขึ้นไปก็เห็นมินตรากำลังนั่งอ่านเอกสารบนเตียง”  กวินบอกเสียงแหบแห้ง คุณวิดาเรียกให้เด็กไปเอาน้ำเย็นจัดมาให้กวินดื่ม เพียงชั่วครู่กวินก็รู้สึกดีขึ้น

“ก่อนจะขึ้นไปก็รู้สึกร้อนๆพอไปถึงห้องของมินตรายิ่งร้อนเข้าไปอีก มินตราก็จะเบียดเข้ามาให้ได้ ก่อนจะพูดว่ายังไงคืนนี้ฉันก็ต้องนอนที่นี่ และก็เฉลยว่าฉันโดนยาปลุก ยังไงก็ต้องทำเรื่องแบบนั้นแน่ๆ” กวินบอก

“แล้วยังไงต่อ?” กฤศถามขึ้น

“มินตราบอกว่าจะไม่ยอมปล่อยฉันไป เข้ามาจูบ และถอดเสื้อฉันออก ตอนนั้นปวดหัวมาก ตาก็พร่า มินตราทั้งจับทั้งลูบตามตัว ตามกางเกง ฉันเลยผลักออกแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ” กวินว่า

“แล้วออกมาอีกอย่างนั้นเหรอ?” เคนถามบ้าง

“ออกมาหวังจะกลับบ้าน แต่มินตราก็เข้ามาจูบ บอกจะไม่ยอมให้เอยได้ฉันไป เลยรู้สึกโมโห กระฉากเสื้อมินตราออกและก็พยายามจะทำอย่างที่มินตราต้องการ จูบ ซุกไซร้ ตอนแรกมินตาก็ดีใจที่ฉันทำ แต่ก็หยุด แล้วบอกไปว่าต่อให้ต้องการจนไม่ไหวก็ไม่มีวันจะทำอย่างที่มินตราต้องการ” กวินเล่า ก่อนที่จะงอตัวลงไปอีกครั้ง

“สรุปตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นคงดึงโทรศัพท์มึงออกจากกางเกง ก่อนที่มึงจะวิ่งเข้าห้องน้ำ แล้วยายนั่นก็กดโทรออก ตอนมึงออกมาจากห้องน้ำ จังหวะพอดี ไอ้เอยรับสาย มึงก็ทำแบบนั้นพอดีสินะ” ไทป์สรุปเหตุการณ์อย่างที่ตนคิดว่าน่าจะใช่

“คิดว่าอย่างนั้น...” กวินพูด

“จังหวะเข้าทางพอดี พี่เอยเลยเห็นตอนนั้นเข้า พี่เขาคงคิดว่าพี่กวินทำแน่ๆ” กรินว่า

“แล้วพอแกหยุด มินตราว่ายังไง?” คุณเกริกถามขึ้นมาบ้าง

“เขาไม่ยอมครับ เริ่มร้องไห้ ขอร้องให้ทำตามความต้องการ แต่ผมก็ยืนยัน...ว่าต่อให้มาแก้ผ้าต่อหน้าทั้งๆที่ผมโดนยา ผมก็จะไม่ทำมากไปกว่านี้” กวินบอกผู้เป็นพ่อไป

“คุณภัสสรปล่อยให้ลูกทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ดิฉันไม่ยอมนะคะคุณ” คุณวิดาหันไปบอกสามี

“พรุ่งนี้คงต้องไปคุยกับทางนั้นให้รู้เรื่อง” คุณเกริกพูดด้วยใบหน้านิ่ง แต่น้ำเสียงเริ่มติดโทสะ

“ตอนนี้เอยอยู่ไหน?” กวินหันไปถามไทป์

“อยู่บ้านกู ไม่ต้องห่วง กลับไปกูจะพูดกับมันเอง มึงก็รีบไปเอาออกก่อนเถอะ ดูแล้วทรมานแทน” ไทป์พูด

“นั่นสิกวิน ไปจัดการตัวเองก่อนเถอะ เดี๋ยวดีขึ้นค่อยไปหาเอย” คุณวิดาว่า

“แต่..เอยกำลังเข้าใจผิด” กวินพูดเสียงสั่น ดูท่าฤทธิ์ยาเริ่มมาอีกครั้ง

“ไปๆพี่กวิน เดี๋ยวค่อยว่ากัน” กรินว่าก่อนที่จะพากวินขึ้นไปบนห้อง

“ขอบคุณทุกคนมากนะ ถ้าไม่ได้ทุกคนกวินแย่แน่” คุณวิดาว่า

“ขอบใจ” คุณเกริกพูด

“ไม่เป็นไรครับ กวินก็เพื่อนผม” เคนว่า

“ถ้าอย่างนั้นกลับเถอะ จะไปดูไอ้เอยด้วย” ไทป์ว่า

“ลูก...ฝากเอยด้วยนะ” คุณวิดาบอกไทป์

“ไม่ต้องห่วงครับ ลานะครับ” ไทป์พูด

“คุณขาวไปส่งผมทีนะ” เคนว่า

“อืม” พี่ขาวพยักหน้า ทั้งหมดจึงแยกย้าย ไทป์เองก็รีบกลับไปหาเอยเช่นกัน...



++++++++++++++++++++++++++==
   

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 27-01-2015 10:00:45

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

กรี๊ดดดด ~ กวินเริ่ดค่ะ ได้ยินไหมคะยัยมินตราว่าต่อให้หล่อนมาแก้ผ้าตรงหน้ากวินเขาก็ไม่ทำ น่ารังเกียจทั้งแม่ทั้งลูก ความคิดสกปรกได้อีก  :angry2: เป็นบ้าไปเลยค่ะมินตรา ชิชิ

ตอนนี้แค่รอให้กวินไปง้อน้องเอยอย่างเดียว  :impress2: ป่านนี้ร้องไห้ตาบวมฉึ่งไปแล้วม้างงง กวินรีบไปหาน้องเอยไวๆน้า  :L2:

ปล.เป็นกำลังใจให้คุณกิมนะคะ
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 27-01-2015 10:05:52

อิมินตรา
 :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 27-01-2015 10:15:11

เฮ้ออออ!!! โล่งอก!!

จริง ๆ น่าจะรีบไปหาเอยนะตอนเน้นะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-01-2015 10:16:19

ยัยมินตัวร้าย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 27-01-2015 10:18:40

เหอะ ๆ ด้านโคดดดชะนีน้อยย

ส่วนเอย สงบสติอารมณ์ แล้วหยุดจิ้นก่อนค่ะ

คุยแล้วเคลียร์จะเอาไงต่อนะ สู้ ๆ ค่ะลูก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 27-01-2015 10:19:05

 :z6: :m31: :fire: :m16: :angry2:

กระโดดถีบขาคู่ใส่ทั้่งแม่ทั้งลูก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 27-01-2015 10:20:39

อิมินตราาาาา  :z6: :beat: :fcuk:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 27-01-2015 10:21:43

คุณกิมสู้ๆนะคะ ปาหัวใจใส่โบ้มๆ  :mew1: :mew1: :mew1: 

ส่วนอีมินตรานี่มันผู้หญิงไร้ค่าจริงๆ น่ารังเกียจมาก น้องเอยของพี่กลับบ้านไปร้องไห้ใหญ่แน่ๆเลยรอกวินมาอธิบายก่อนนะหนูนะ :mew6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 27-01-2015 10:21:55

มิตรา
 :fire: :m31:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 27-01-2015 10:23:41

โล่งอก พี่กวินรอดยายชะนีไปหละ
สงสารน้องเอยมากเลย T^T

ตอนหน้าน้องเอยมาหาพี่กวินแน่เลย กริ้วๆๆๆ มโนเอาเอง เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ  :3123: :pighaun:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: baipai_bamboo ที่ 27-01-2015 10:25:37

สมน้ำหน้านังมินตรา ผช เขาไม่เอาแล้วยังหน้าด้านมาทำแบบนี้อีก เธอมันไร้ค่ามาก
เอยสู้ๆกวินไม่นอกใจเอยหรอก กวินรักเอยมากๆนะ :sad4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 27-01-2015 10:27:53

 :hao6: :hao6:   อร๊ายยยยยยย  ได้ดังใจมาก
อัพเร็ว  แถมพระเอกไม่มีมลทิน  :katai2-1:

ทีนี้ก็ต้องไปง้อน้องเอยละ อิๆ   

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะจ๊ะ จุ๊บๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: zodass1 ที่ 27-01-2015 10:31:41

 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 27-01-2015 10:35:29

 :fcuk: :fcuk: :fcuk:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 27-01-2015 10:35:38

ไทป์ไปรับเอยมาส่งกวินด่วน 555+
ให้เค้าเคลียร์กันเองดีกว่า คนอ่านหวังอะไรเนี่ย กร๊ากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 27-01-2015 10:39:41

เอยหนีไปไหน ระวังตัวไว้นะลูก

ดีๆ เรื่องถึงพ่อแม่ ยัยตัวน่ารังเกียจจะได้หายไปสักที

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 27-01-2015 10:42:23

งามหน้าไหมมินตรา เจอผู้ชายพูดขนาดนี้แล้ว
อายบ้างเหอะ รักตัวเองบ้าง

กวินอาการดีขึ้น รีบไปง้อเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 27-01-2015 10:43:18

นังชั่วมินตรา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 27-01-2015 10:47:11

ดราม่ายังไม่จบนะ เอยไปไหนแล้ว
ตามหาให้เจอนะ ไม่งั้นยาวอีก

มินตราเอ๊ย เอาเซ็กส์มายื้อผู้ชาย
ต่อให้เขาเอาเขาก็แค่เอาเพราะว่าไปประเคนให้เขาฟรีๆ
ถ้าเขาจะเอาเป็นตัวเป็นตนเขาก็เอาเธอนานแล้วสิ
คนกลางเขาไม่เอาตัวเธอจะทำร้ายตัวเองให้ต่ำยิ่งกว่ารากหญ้าไปถึงไหน
ที่ได้ไปร่ำเรียนมาสูงๆนี่ไม่ได้ช่วยในการพัฒนาจิตใจเลยงั้นสิ

เอาใจช่วยคนเขียนนะ ขอให้ผ่านทุกอย่างไปได้ด่วยดีนะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-01-2015 10:52:41

ยัยมินตรานี่เลวจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 27-01-2015 10:59:03

โอ๊ยยยยยยย~ ค้างงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 27-01-2015 10:59:43

กลับไปเคลียร์ตัวเองแล้วค่อยมาคุยกันดีกว่า ดีแล้วล่ะที่ไม่ได้จบบนเตียง กวินนายมีสติดีมาก พรุ่งนี้รีบไปง้อเอยเลยนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 27-01-2015 11:00:43

กวินรียไปง้อเอยน้าาาาาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 27-01-2015 11:02:50

บางทีก็รู้สึกเบื่อเอยนะที่ชอบดูถูกตัวเอง
พูดเหมือนตัวเองไร้ค่ามาก
แถมยังดูถูกความรักของกวินที่มีต่อเอย
อยากถามว่าคิดได้ยังไงว่ากวินจะนอกใจไปหามินตรา
กวินทำทุกอย่างเราว่าชัดเจนมากเลยนะว่ารักเอยมากกกกกก
แสดงชัดเจนว่ารังเกียจมินตราขนาดนั้น
ไม่มีทาง
ทำอะไรนางแน่ๆ ดูก็รู้ว่าเป็นแผนโดนวางยา
ถ้าเชื่อใจกันจริงจะไม่คิดเลยว่ากวินกำลังหักหลัง
เข้าใจนะว่าจิตตก คนเรามักจะคิดในแง่ร้าย
 แต่ตั้งสติหน่อยก็ดีนะหนู
ผิดหวังในความคิดชั่ววูบของเอยมากอะ
ถ้ากวินรู้ว่าเอยคิดอะไร คงน้อยใจมากๆ
ให้ความรักไปแต่กลับคิดอคติกับเรา
นอยด์

 :m15:

ส่วนกวิน
พลาดมากกับอารมณ์ชั่ววูบตัวเอง
ถึงโมโหก็ไม่น่าทำอะไรบ้าๆอย่างงั้นจริงๆ
เอยให้ใจผิดฟุ้งซ่านสติแตก


มินตราไม่มีอะไรจะพูดกับนางละเพลียมาก
 :เฮ้อ:

ปล. ขอให้นักเขียนผ่านเรื่องแย่ไปได้ :L2:
ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน นี้เพื่อมวล ประชา
จะอยู่ แห่งไหน จะใกล้ จะไกล จนสุดขอบฟ้า
ขอมอบ ความหวัง ดั่งดอกไม้ ผลิ สด ไสว งาม ตา
เป็นกำลังใจให้คุณ… เป็นกำลังใจให้เธอ… เป็นสิ่งเสนอให้คุณ…

(เพลงดักแก่มาก55555555555555 :-[ )

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 27-01-2015 11:04:57

โอววววสุดยอดผญทำได้ทุกอย่าง
เคลียร์กับเอยเร็วๆน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 27-01-2015 11:17:17

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไม่รู้จะพูดยังไง
คือตอนที่เห็นก็เกิดจากที่กวินตั้งใจทำจริงๆ
ถึงที่สุดจะไม่ได้เกิดอะไรเกินเลย
แต่คนที่เห็นคือเอย
ที่คิดมาตลอดว่าตัวเองไม่เหมาะสมอยู่แล้ว
สู้ๆนะ
 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 27-01-2015 11:22:11

เป็นเรื่องไหมล่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: dariganae ที่ 27-01-2015 11:22:25

คุณพิชิต.....good job!!!  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 27-01-2015 11:29:22

โชคดีที่ไม่เกินเลย

กอดเอยแน่นๆๆ

กอดคนแต่งด้วยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 27-01-2015 11:31:06

สองแม่ลูกนั่นดูละครมากไปใช่มั้ยเนี่ย 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 27-01-2015 11:34:59

พี่กวินนนนนนนน เลิศมากค่ะ
น้องเอย รีบๆมาฟังพี่กวินอธิบายก่อนนนนน อย่าเพิ่งสติแตกนะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: aeyja55 ที่ 27-01-2015 11:38:56

เอยเป็นไงบ้างเนี่ย  แต่เอยอ่อนแอไปนะถ้าเจอตัวร้ายที่เล่ห์เหลี่ยมกว่านี้ทำไง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 27-01-2015 11:45:11

กวิน นายแน่มาก
ยกความดีให้คุณพ่อมินตราด้วย รักเกียรติและศักดิ์ศรี มองอะไรที่เป็นกลางอยู่นะ

เหลือด่านเดียวก็คือเอยนี่แหละเนอะ
ไทป์ไปช่วยหน่อยละกัน
เอยสติแตกแบบไม่ฟังใครแล้ว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 27-01-2015 11:45:34

เข้ามาให้กำลังใจคนเขียนค่ะ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: yayachipu ที่ 27-01-2015 11:46:49

เคนนี่เนียนเลยนะ55แอบเข้าแทรกอย่างเนียนอะขาวระวังๆ :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 27-01-2015 11:49:02

จะง้อยังไง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 27-01-2015 12:10:00

ครอบครัวมินตรานี่ยังดีที่มีพ่อนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 27-01-2015 12:26:40

สะใจนึงมินตรา สมน้ำหน้า5555555 ทั้งบ้านพ่อของมินตรานี่แหละดีสุดล่ะ..กวินรีบไปบอกความจิงให้เอยรู้นะ ตอนนี้เอยหนีกลับบ้านไปแล้ว สงสารๆๆๆ ทั้งเอย ทั้งกวิน T^T

ปล. คนเขียนสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ผ่านเรื่องร้ายๆ เรื่องที่ไม่สบายใจไปให้ได้ด้วยดีคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 27-01-2015 12:31:40

นักเขียน สู้ๆนะ :a2: ทุกปัญหาจะมีทางออกเสมอ ใจเย็นๆค่อยๆคิดนะคะ

เอย เข้มแข็งไว้นะ แต่ภาพที่เห็นนี่ส่อมากๆ แถมเห็นคาตา

กว่าจะพูดให้เข้าใจคงยาก กวินอารมณ์ชั่ววูบนั่นแหล่ะ ที่ทำให้เกิดปัญหา

นิ่ง สุขุม มาได้ตั้งนาน ทำให้เอย กลับมาเชื่อใจให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 27-01-2015 12:32:57

ฝั่งกวินคลี่คลายแระ เหลือแต่เอยเนี่ยแหละ เฮ้ออออออ มินตราร้ายกาจจริงๆคุณแม่นี่รักลูกแบบผิดๆมากอะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 27-01-2015 12:44:17

 :ped144: :ped144: :ped144: เกลียดยัยมินตรา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 27-01-2015 12:45:15

ทำไมไม่ให้เอยช่วยเอาออกหล่ะคะ? คึคึคึ  :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 27-01-2015 13:05:30

โชคดีที่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฮึ่ยยยยย ไม่ชอบยัยมินตราอะไรนี่จริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 27-01-2015 13:14:43

มันต้องแบบนี้สิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 27-01-2015 13:18:00

สู้ๆ ค่ะของให้ผ่านเรื่องแย่ๆ ไปได้ด้วยดีนะคะ
คิดบวกค่ะคิดบวก
สู้ๆ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 27-01-2015 13:21:17

 :angry2:มินตรา
กวิน o13
เอย :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 27-01-2015 13:21:48

เฮ้อออ รอดมาจากผู้หญิงคนนั้นได้ก็ดีแล้ว
ยังดีที่ประมุขของบ้าน ไม่ได้เห็นดีเห็นงามไปด้วย
เริ่มจะสงสารกวิน กว่าจะเรียกความเชื่อใจจากเอยได้
ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง หรือต้องใช้เวลานานเท่าไร
ภาพที่เห็นมันคงลบไปได้ยากเลยแหล่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-01-2015 13:32:32

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 27-01-2015 13:41:03

นึกว่าทำทั้งครอบครัว ยังดีที่พ่อมินตรายังรู้อะไรถูกอะไรผิด

เหลือแค่กวินแล้วล่ะ จะเรียกความเชื่อใจจากเอยกลับมาได้มั้ย

สู้ๆ นะกวิน สู้ๆ นะนักเขียน  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: arigatozung ที่ 27-01-2015 13:52:57

เป็นไงหละ ผช เค้าไม่เอา นังหน้าด้านมินตรา  :ruready  :ruready ทำตัวชีพมากๆเลย นังชะนี  :3125:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 27-01-2015 13:55:46

 :m31: :m31:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 27-01-2015 14:19:28

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 27-01-2015 14:21:44

ทีมกวิน  :m11: น้องเอยอย่าเพิ่งคิดมากนะ มาช่วยกวินปลดปล่อยก่อน  :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 27-01-2015 14:46:19

พี่กวินโดนยาาาาาาาาาแน่ๆ
นั่นไง ผิดจากที่เดาไหม
ไปอธิบายให้เอยฟังด้วยนะ
รอตอนต่อไปปปปป

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 27-01-2015 14:49:18

ไปหาเอยเหอะนะ
คิดมากไปไหนต่อไหนแล้ววว
สงสารรร แงงงง
อยากจะแจ้งจับบ้านมินตราจริงๆ เข้าข่ายอาชญากรรมชัดๆ
ดูละครมากไปทั้งแม่ทั้งลูกเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 27-01-2015 14:50:26

นังงูพิษ !!

 :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 27-01-2015 14:53:17

ถ้าไปหาเอยตอนนี้ เอยช่วยแก้ปัญหาให้กวินได้แน่ๆ เลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 27-01-2015 15:04:22

น้องเอยหนีไปทั้งๆที่เข้าใจผิดซะแล้ว

รีบอธิบายกันดีๆนะ  :mew6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 27-01-2015 15:22:17

อื้อหืออออ  ยัยตัวแม่นั่นก็ช่างให้ท้ายลูกเนาะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 27-01-2015 16:09:35

กวิน นายแน่มาก นายลูกผู้ชายตัวจริงเลยนะ o13
หนูเอย  กวินรักหนูขนาดนี้ หนูต้องเชื่อมั่นในตัวเองนะ :กอด1:
มินตรา....เธอมันนางมารร้าย!!!! :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 27-01-2015 16:12:26

สงสารเอย
จริงๆน่าจะไปด้วยกันนะ
แล้วกลับบ้านไปเองแบบนี้จะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าเนี่ย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
แล้วก็เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 27-01-2015 16:33:23

เอยอย่าคิดมาก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 27-01-2015 16:56:10

ค่อยยังชั่ว กวินยังไม่ได้ทำอะไรยัยมินตรา แล้วก็ไม่คิดจะทำด้วย เริ่ดค่ะ :hao7:
เอยอย่าโกรธกวินเลยนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 27-01-2015 16:57:19

ตอนนี้ขอว่าเอยนิดนึง ทำไมไม่ฟังเลยเอย คนเราเห็นว่ามันผิดก็ต้องถามสิ ไม่ใช่หนี เอยนิสัยไม่ดีอะ น่าจะรู้จักกวินนะ แต่ขอบคุณนะกวินที่ไม่ทำให้ผิดหวังอะ แต่เห้อเอย ถ้างี่เง่านะ แม่จะดุให้ 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 27-01-2015 17:17:18

สิ่งที่อยากรู้คือ เอยจะยอมฟังและเชื่อจกันไหม แค่นั้นเอง แค่นั้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 27-01-2015 17:18:41

เรื่องจริงผ่านไปด้วยดี แต่ว่า น้องเอยล่ะ จะยอมรับหรือเปล่า เพราะภาพที่เห็น  :เฮ้อ:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-01-2015 17:40:23

เกือบไปแล้วนะเนี่ย!!




ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 27-01-2015 18:07:36

ผู้หญิงคนนี้แบบว่าไร้ยางอายมากอ่ะ ที่บ้านเธออ่ะข้าวที่กินไม่มียางเหรอถึงไร้ยางอายแบบนี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 27-01-2015 18:21:11

เพิ่งตามอ่านทันนน ค้างมากกก ทินตราร้ายไปป่ะ ขอให้เปนเรื่องเข้าใจผดนะ เราชื่อว่ากวินคงไม่มีสติ แต่หวังว่าคงไม่โดนยาแล้วทำไรมินตราไปแล้วนะ อยากจะกรีดร้องงง :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 27-01-2015 18:43:07

:laugh: :laugh: :laugh: ส่ะใจวุ้ย
นอกจากนังมินจะไม่ได้แอ้มกวิน ยังโดนตัดเพื่อนอีก
ดีเท่าไหร่แล้วที่มีพ่อดี ไม่งั้นฉ่าวโฉ่กว่านี้แน่
ไม่รู้จะสำนึกหรือเปล่า กลัวแต่ว่าพี่แกจะเจ็บแค้น
แล้วก็ทำรุนแรงขึ้น ..น้องเอยต้องระวังให้ดี  :กอด1:
ส่วนกวิน ..เยี่ยมมาก   o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 27-01-2015 18:51:52

แม่ล่ะเบื่อน้องเอยก็ตรงนี้แหละลูกเอ้ย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 27-01-2015 18:56:08

เอย ลูกสาวต้องหัดเข้มแข็งด้วยตัวเองบ้างนะลูกนะ คนของเราแท้ๆ จะมานอนร้องไห้อย่างนี้ไม่ได้นะ เพื่อนๆพี่ๆไม่สามารถช่วยลูกสาวได้ตลอดไปนะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 27-01-2015 19:29:23

นังมินตราร่า..มาก
สงสารเอยจับใจ ขอให้เข้าใจกวินด้วยนะ..
 :katai4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 27-01-2015 19:39:05

 :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 27-01-2015 20:04:55

(http://f.ptcdn.info/865/027/000/1422362094-1420553605-o.gif)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 27-01-2015 20:07:19

 :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ไปแล้วไปลับนะนังมินตรา 

หนูเอยไม่เอาไม่ร้องนะคะ กวินรักหนูคนเดียวเรื่องนี้มั่นใจได้  โอ๋ๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณคนแต่งค่าาาาาา รักคนแต้งนะจุ๊บ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 27-01-2015 20:27:32

รอดไปกวิน ทีนี้ก็รอไปอธิบายกับเอยเองแล้วกัน
ส่วนครอบครัวนั้นคงต้องคุยกันยาวกะคุณเกริกและภรรยา
ยังดีคุณพ่อมินตรามีสามัญสำนึกสูง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 27-01-2015 20:45:15

กลับไปก็ไม่เจอเอยหรอกพ่อไทป์  เอยสู้ๆนะ  :hao5:
 คนแต่งก็สู้ๆนะคะ o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 27-01-2015 20:46:50

เอยจ๊ะเชื่อใจกวินอีกนิดนะ  เพราะกวินไม่ใช่คนเจ้าชู้จ้ะ   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 27-01-2015 21:01:25

ตามอ่านทันแล้วววววว :hao7: เย้
เอยนุ้มนิ่มมากเลย เมื่อไหร่สู้คนนะ คงมันน่าดู o18

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 27-01-2015 21:03:30

เอย หยุดมโนแป๊บนึงนะ มาปรนนิบัติกวินหน่อย หุหุ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 27-01-2015 22:09:49

คิดว่ากวินคงอธิบายให้เอยเข้าใจได้ไม่ยาก เอยเป็นคนใจอ่อนง่าย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 27-01-2015 22:38:11

โอ้โห้
นี่มันนิยายน้ำเน่าชัด ๆ
แต่ก็ดีแล้ว ที่กวินยังรู้ตัวอยู่
ที่นี้ก็รอให้กวินกลับไปคุยกะเอย
ท่าทางเอยจะเข้าใจผิดไปเยอะเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 27-01-2015 23:03:00

โธ่วว ว วว  ว กวินนนน
พ่อพระมากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 28-01-2015 00:01:47

 o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 28-01-2015 00:12:34

สงสารน้องเอย .. โธ่กวิน ไม่น่าทำแบบนั้นเลย :sad4:
รอดูต่อไปค่ะว่าจะเป็นยังไง อยากให้ใครพาน้องเอยมาหากวินตอนนี้เลย จะได้รู้กันไปว่ายังไม่ด่างพร้อยนะ :katai1:
ไม่งั้นน้องเอยต้องคิดมากจนเฟลแน่ๆเลย T ______ T ..
อยากให้น้องเอยมั่นใจในตัวกวินมากกว่านี้เหมือนกันนะคะ ก็จริงที่มองตัวเองว่าต่ำต้อยไม่คู่ควร แต่มันก็แบบ ..
กวินเค้าก็รักของเค้ามาตั้งแต่สมัยม.ปลาย จนถึงตอนนี้เลยนะ ก็น่าจะเลิกสงสัยในความรักของกวินได้แล้วมั้ง . _ .
ไม่อยากให้คิดมากทำนองว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่น ของฆ่าเวลา ทางผ่าน บลาๆๆเลยจริง :katai1:

เป็นกำลังใจให้พี่กิมนะคะ .. มีเรื่องอะไรก็ขอให้ผ่านมันไปได้ด้วยดี เข้ามาตรงนี้ยังมีกำลังใจจากคนอ่านเพียบค่ะ!
รักเสมอนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 28-01-2015 00:46:44

ผช.เค้าไม่เอาแล้วยังจะทำตัวแบบนี้อีก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 28-01-2015 01:06:43

กวินคนแมน รักนะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: j123 ที่ 28-01-2015 03:34:55

เดาว่าดราม่ายังไม่จบแค่นี้ รีบต่อด่วนๆ  :call:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 28-01-2015 07:37:24

จังหวะได้ ชีวิตจบ...

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 28-01-2015 10:22:32

ไม่ทราบว่าไม่เคยใส่รหัสก่อนปลดล๊อคใช้มือถือกันเหรอคะ จะบอกว่ากวินใช้ 3310 ที่ใครๆก็รู้วิธีการปลดล๊อคก็เกินไปเนาะ
ทีหลังก็หัดใส่ซะบ้างนะกวิน เป็นระดับผู้บริหารทั้งที security บ้างก็ดีนะคะ

อ่อ เเล้วกวินคะวิธีพิสูจน์มีเยอะเเยะที่จะไม่ไปฟัดนัวกะนาง แค่ยืนเฉยๆแล้วด่านางเหมือนที่ทำตอนหลังก็ได้ค่ะ
หรือไม่ก็เหวี่ยงแม่มให้ไปชนกับฝาบ้านก็ไม่ผิดนะคะ........แหม่

ส่วนเรื่องของอิดวกส์นั่น คงไม่ต้องพูดอะไรอีกเเล้ว หนังหน้าก็บอกยี่ห้ออยู่นะ
ก็ถ้าคุณพ่อที่ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าลูกสาวไปไว้ที่ไหน....อืมมมมม ลองให้ลูกสาวกะเมียไปเป็นพรีเซนเตอร์
"เครื่องสำอางค์ตรามอนสเตอร์ฝน ความสวยไม่คงที่ ความกะหรี่ซิคงทน" หรือไม่ก็
"แกงกะหรี่น้าโย่ง you are what you eat" ก็ดีนะคะ//credit ผู้สนับสนุนรองใจดีจากรายการเทยเที่ยวไทย
 o18

หนูสงสารคุณพ่อนะคะที่มีลูกเมียไร้วิวัฒนาการทางจิตสำนึก ยังไงก็ฝากคุณพ่อดูเเลเป็นพิเศษด้วยนะคะ
เป็นไปได้ก็เอานางไปเก็บให้พ้นหูพ้นตาจากสังคมก็ดีนะคะ
ไม่งั้นนางได้ตามไปแย่งของของคนอื่นตลอดๆ คุณพ่อคงไม่อยู่ตามเก็บขี้ของนางได้ตลอดไปหรอกนะคะ

ขอบขอบคุณคนเเต่งที่กรุณาคนอ่านเเละน้องเอยอยู่บ้างนะคะ ใจนี่หายไปเลยค่ะ  :m15: :กอด1: :L2:
ติดตามเเละเป็นกำลังใจในทุกๆเรื่อง ทุกๆอย่างนะคะ สู้ๆค่ะ  :L2:


 

 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 28-01-2015 10:41:56

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ อ่านแล้วก็เข้าใจเลยค่ะ คนอ่านอินกันมากจริงๆ ฮ่าๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ถ้าตอนนี้มีคำผิด หรือพลาดอะไรตรงไหน ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ  :call:






# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 47

วันสุดท้าย....




   
          ในที่สุดเอยก็มาถึงบ้าน ตอนนี้จะเที่ยงคืนแล้ว เอยไขกุญแจเข้ามาในบ้าน ทั้งบ้านมืดมิดเพราะแม่ปิดไฟ เอยคลำทางเข้าไป ก่อนที่จะขึ้นบันไดไปถึงห้องของตนเอง


 
          นั่งลงบนเตียงอย่างรู้สึกหมดเรี่ยวแรง นั่งทบทวนครุ่นคิดถึงความรู้สึกที่เจ็บปวดของตนเองที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ตอนนี้ ผ่านไปสักครู่ เอยจึงลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าเป้ ก่อนที่จะเก็บเสื้อผ้าสองสามชุดใส่ลงไปในกระเป๋าพร้อมของใช้ที่จำเป็น จากนั้นเดินไปเคาะประตูหาแม่

“แม่...” เอยเรียกเท่านั้น มีเสียงกุกกักดังขึ้น ก่อนที่แม่จะเปิดประตูออกมา

“เอย...กลับมาแล้วเหรอ?” แม่ถามพลางขยี้ตา เพราะถูกปลุกให้ตื่น

“แม่ครับ...ผมจะเที่ยวที่ไหนสักแห่งนะครับ เดี๋ยวผมจะกลับมา” เอยบอกอย่างนั้น

“จะไปไหนลูก?” แม่ถามอย่างงุนงง มองเอยที่สะพายกระเป๋าเป้

“ผม..ขอไปพักผ่อนครับ หายเหนื่อยเมื่อไหร่จะกลับมา” เอยบอกเช่นนั้น

“เอย...เป็นอะไรรึเปล่าลูก?” แม่ของเอยถาม เอยยิ้มบางๆก่อนที่จะส่ายหน้า

“ผม...สบายดีครับ ยังไงจะโทรหาแม่เมื่อถึงที่นั่นนะครับ” เอยบอกเช่นนั้น ก่อนที่จะโผเข้ากอดแม่แน่นๆ น้ำตาทำท่าจะไหลออกมาอีกครั้ง

“เอย....ถ้าสบายใจเมื่อไหร่ก็กลับมานะลูก” รู้แน่ๆว่าลูกของตนต้องเจออะไรที่ทำร้ายจิตใจมา ถ้าหากเอยเป็นเช่นนี้คงต้องปล่อยให้เอยทำในสิ่งที่เลือก

“ครับ” เอยพยักหน้า

“อย่าลืมโทรหาแม่นะ แม่จะรอ” แม่ของเอยพูด ก่อนที่จะลูบหน้าของเอยเบาๆ

“ผมไปนะครับ” เอยพูดแค่นั้น ก่อนที่จะยกมือไหว้และเดินออกไปจากบ้าน



          เอยเดินออกมาหารถแท็กซี่ บอกเส้นทางที่จะไปคือคิวรถตู้ มาถึงที่นี่ก็ใกล้จะตีหนึ่งแล้ว และรถตู้เที่ยวแรกที่จะออกคือตอนตีห้า เอยเลือกจะนั่งรอเพียงอีกไม่กี่ชั่วโมง เพื่อจะออกจากกรุงเทพ ไปยังสถานที่ที่จะทำให้เอยสบายใจกว่านี้ หวังจะหลุดพ้นจากความรู้สึกที่กำลังเกาะกินใจอยู่ตอนนี้ ตอนนี้สิ่งเดียวที่คิด คือไปให้พ้นจากตรงนี้...



          ด้านไทป์กลับมาถึงบ้าน พอเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบว่าเอยหายไปแล้ว ไทป์เดินตามหาทั้งบ้านแต่ก็ไม่เจอเอยเลย
“ไปไหนของมันวะ?” ไทป์พึมพำออกมา สุดท้ายจึงเลือกที่จะไปถามคนเฝ้าหน้าบ้าน

“ลุง...เพื่อนผมออกมาข้างนอกไหม?” ไทป์เดินมาถึงหน้าบ้าน ก่อนที่จะถามคนเฝ้าบ้าน

“เพื่อนคุณไทป์ใช่ไหมครับ ออกไปนานแล้วนะครับ ขึ้นรถแท็กซี่ไป” คนเฝ้าหน้าบ้านบอกเช่นนั้น

“หรือว่ามันจะกลับบ้าน...บอกว่าให้รอก็ไม่รอ ไอ้เอยเอ้ย” ไทป์รู้สึกหัวเสียไม่น้อย นี่ก็ดึกมาแล้ว จึงกดโทรศัพท์โทรหาเอย แต่ติดต่อไม่ได้เพราะเอยปิดเครื่อง

“ไอ้เอย ปิดเครื่องทำไมวะ?” ไทป์บ่นออกมา สุดท้ายก็ตัดสินใจขับรถไปยังบ้านของเอย



          ขับรถจนมาถึงบ้านของเอย ทั้งบ้านเงียบอีกทั้งมืดสนิท ไทป์เดินลงไปกดออดสองสามครั้ง ก่อนที่จะตะโกนเรียกเสียงดังพอสมควร

“เอย..ไอ้เอย...” ไทป์ตะโกนเรียกเสียงดัง ไม่นานนักประตูก็เปิดออก แต่คนที่มาเปิดไม่ใช่เอยกลับเป็นแม่ของเอยแทน

“ไทป์เหรอลูก ทำไมมาดึกเชียว” แม่ของเอยถามออกมา

“ไอ้เอยอยู่ไหมครับแม่?” ไทป์ถาม แม่ของเอยถอนหายใจออกมา สีหน้าดูเหมือนไม่ค่อยสบายใจ

“เอย...ไม่รู้ไปไหน แค่บอกแม่ว่าขอไปพักผ่อน เดี๋ยวจะกลับมา” แม่ของเอยบอก

“อะไรนะครับ!!!” ไทป์ตาโตพลางถาม

“เอยไม่รู้เป็นอะไร ดูไม่สบายใจ เก็บเสื้อผ้าสะพายกระเป๋าแล้วมาขอแม่ว่าจะไปที่ไหนสักแห่ง” แม่ของเอยบอก

“มันไปไหน มันบอกแม่ไหมครับ?” ไทป์ถาม รู้สึกปวดหัวเสียจริงที่เอยเล่นหนีไปแบบนี้ ความจริงก็ไม่ทันรู้ แถมไปทั้งที่ยังเข้าใจผิดไปแบบนั้นอีก

“เอยไม่บอกอะไรเลยไทป์ แม่ไม่รู้ว่าเอยจะไปไหน” แม่ของเอยพูด

“แม่ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะไปตามหามันเองครับ” ไทป์บอก

“นี่ก็ดึกมากแล้ว ค่อยหาพรุ่งนี้ก็ได้ไทป์” แม่ของเอยเตือนๆอย่างเป็นห่วง

“ถ้าไม่ตามมันตอนนี้ผมกลัวมันจะเตลิดไปไกลครับ” ไทป์ว่า ก่อนที่จะยกมือไหว้แล้วเดินขึ้นรถไป



          ไทป์ขับรถออกจากบ้านของเอย ค่อยๆขับตามหาไปเรื่อยๆ ไปในเส้นทางและสถานที่ที่คิดว่าเอยน่าจะไป ทั้งสนามบิน ทั้งสถานีขนส่ง หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ก็ไม่เจอเอยเลยสักที่

“ไอ้เอย มึงนี่นะ นางเอกชัดๆ” ไทป์บ่นพลางสอดส่ายตามองหา



          ตามหาจนเหนื่อยใจ เพราะที่ไหนๆก็ไม่มีวี่แววหรือเงาของเอยเลย จนตอนนี้ก็ตีสามแล้ว สุดท้ายไทป์จึงต้องหยุดหาและขับรถกลับบ้านแทน เพราะรู้สึกว่าตนเองเหนื่อยมาแทบจะทั้งคืนแล้ว อีกทั้งหาจนไม่รู้จะไปหาที่ไหนแล้ว

“ไอ้เอย แม่ง ไปไหนของมันวะ?”



          ไทป์บ่น จนตอนนี้มาถึงบ้าน ก่อนที่จะรีบเดินเข้าไปในบ้าน ตรงไปยังห้องนอน แล้วล้มตัวลงนอนทั้งอย่างนั้นและหลับไปในทันที เพราะความเหนื่อยที่สะสมไปทั้งร่างกาย ในหัวก็พลางคิดไปว่าพรุ่งนี้จะต้องตามหาเอยให้เจอให้ได้...

...
..
.



          เวลาตีห้ากว่าๆ ตอนนี้เอยอยู่บนรถตู้แล้ว รถคันนี้มุ่งหน้าไปยังเส้นทางที่ถูกกำหนดไว้ แม้ว่าตอนนี้จะใกล้เช้าแล้ว แต่เอยก็ยังคงไม่ง่วง ไม่มีความรู้สึกอยากนอน เพราะในหัวยังคงคิดแต่เรื่องเหล่านั้นซ้ำๆ ภาพเหล่านั้นยังคงวนเวียนจนรู้สึกแย่ เอยเอนหลังพิงเบาะ พลางนึกว่าป่านนี้ไทป์คงกำลังจะโมโหที่ตนไม่ยอมรออยู่ที่ห้อง



          เอยมองข้างทางอย่างเหม่อลอย นั่งอยู่อย่างนั้นไปเรื่อยๆ จนรถแล่นออกจากกรุงเทพแล้ว ตอนนี้ก็มุ่งหน้าไปเรื่อยๆตามเส้นทางที่มุ่งหมายไว้ นั่งไปรู้สึกเหมือนน้ำตาทำท่าจะไหลออกมาอีกครั้ง เมื่อนึกถึงกวิน ตอนนี้คงกำลังอยู่กับมินตรา



          ต่อแต่นี้ไปเวลาเอยไปทำงานจะต้องทำอย่างไรหากเจอหน้า สิ่งที่เอยกลัวที่สุดคือการที่กวินจะมาบอกเลิก เอยยังคงทำใจไม่ได้หากกวินจะมาบอกเลิกเพื่อไปคบกันมินตราจริงๆ การเดินทางครั้งนี้ เพื่อเป็นการเตรียมใจ ยอมรับว่าตนเองอ่อนแอเหลือเกิน อ่อนแอจนกระทั่งต้องหนีออกมาเช่นนี้ หนีมาตั้งหลักเพื่อเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่กำลังจะเกิดขึ้น



          เวลาผ่านไปสามชั่วโมงกว่า ในที่สุดเอยก็มาถึงจุดมุ่งหมายที่ตั้งไว้...หัวหิน คือสถานที่ที่เอยเลือกจะมา เอยมาที่นี่อย่างคนไม่มีประสบการณ์ ถือแค่หนังสือแนะนำการท่องเที่ยวของหัวหินที่เคยซื้อเมื่อปีที่แล้ว มองหาห้องพักก็ไปเจอเกสท์เฮ้าส์ริมทะเลที่ราคาไม่แพง เอยจึงตัดสินใจพักที่นั่น



          เมื่อเข้ายังที่พัก ร่างกายราวกับอยากหยุดขยับ อาจจะเพราะไม่ได้นอนมาทั้งคืน และอาจจะเพราะความเครียดที่ถาโถมใส่ร่างกาย เอยถอดรองเท้า ก่อนที่จะนอนลงบนเตียง



          แสงแดดยามเช้าก็ลอดเข้ามายังหน้าต่าง ส่องสว่างเข้ามายังภายในห้อง เอยมองแสงที่แสบตานั้น ก่อนที่จะหลับตาลงช้าๆ หลับตาหลงเพื่อให้หลับใหล หลับตาลงเพื่อที่จะหยุดคิดเรื่องราวต่างๆ ก่อนที่จะเข้าสู่นิทรา ทั้งที่หลับตอนเช้าเช่นนี้ แต่เอยกลับหลับฝันไปได้...



   
          วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการสอบปลายภาค เป็นวันสุดท้ายที่จะอยู่ในฐานะนักเรียนม.ปลาย ก่อนที่จะโตขึ้นปีอีกขั้นเพื่อนเข้าสู่มหาวิทยาลัย เข้าสู่ชีวิตนักศึกษาเต็มรูปแบบ วันนี้มีสอบแค่เพียงช่วงเช้าเท่านั้น และช่วงบ่ายจะเป็นพิธีปัจฉิมนิเทศ ซึ่งม.สามและม.หกทุกคนจะต้องเข้าร่วม ตอนนี้ทั้งเอยและไทป์ก็เตรียมตัวจะสอบวิชาสุดท้าย

“ไอ้เอย มึงเอาปากเมจิกมาแล้วใช่ไหม?” ไทป์ถาม พลางหันไปรื้อกระเป๋านักเรียนเพื่อหาปากกาเมจิกสีหลายเล่มที่เตรียมมา เพื่อจะเอามาเขียนเสื้อเพื่อนๆก่อนที่จะเข้าพิธีปัจฉิมนิเทศตอนบ่าย



          แม้ที่ผ่านมาไทป์จะทำเป็นบ่นเรื่องเพื่อนๆในห้อง ถึงการที่เพื่อนๆชอบเรียกหาตนเอง แต่พอบทจะเรียนจบ บทจะต้องจากลากับเพื่อนๆในห้อง ไทป์เองก็คงจะรู้สึกว่าต้องหาสิ่งมาย้ำเตือนว่าอย่างน้อยก็เคยมีเพื่อนเป็นกลุ่มคนเหล่านี้ ไทป์เลยดูจะกระตือรือร้นกับวันนี้มาก ทั้งที่ไม่กี่วันก่อนยังบ่นเรื่องอ่านหนังสือสอบแท้ๆ



          สำหรับเอยแล้ว รู้สึกใจหายไม่น้อยที่จะเรียนจบแล้ว ถึงจะไม่สนิทกับเพื่อนๆคนอื่นๆในห้องเสียเท่าไหร่ แต่ก็อยู่เรียนด้วยกันมาตั้งนาน

“นักเรียน เตรียมตัวสอบค่ะ”



          อาจารย์เริ่มเรียกแล้ว ทุกคนจึงรีบเข้าห้องเตรียมตัวสอบ เอยเข้าไปในห้อง เห็นกวินนั่งอยู่ก่อนแล้ว สายตานั้นมองไปยังกระดานดำ เอยมองกวินอยู่อย่างนั้น จนกวินหันมาพอดี เอยจึงรีบหลบหน้าแล้วทำทีว่ามองกระดานแทน อาจารย์เริ่มแจกข้อสอบแล้ว นักเรียนทั้งหมดจึงลงมือทำข้อสอบตามเวลาที่กำหนดทันที...

...
..
.


“ยากมาก..” เสียงบ่นของนักเรียนในห้องพูดกันเซ็งแซ่ เอยวิ่งมายังหนังสือเรียน เพื่อจะดูว่าที่ตอบข้อเขียนไปนั้นถูกต้องหรือไม่

“สอบแล้วก็ช่างแม่งเถอะเอย ไม่ต้องไปสนใจแล้ว” ไทป์ว่าบอก

“แต่ว่า....” เอยทำท่าจะค้าน

“ไปกินข้าวดีกว่า” ไทป์พูดพลางดึงแขนเอยไปยังโรงอาหารแทน



          ไทป์กับเอยนั่งทานข้าวด้วยกัน โดยที่มีดาวมาสมทบทีหลัง ทั้งสามคุยกันหลายเรื่อง ทั้งคะแนนจากผลสอบวัดความรู้ที่จะเอาไปยื่นเข้ามหาวิทยาลัย แล้วไหนจะเรื่องคณะที่จะเข้าเรียน และเรื่องๆอื่นๆที่วนอยู่เกี่ยวกับเรื่องของมหาวิทยาลัย

“ไอ้กวินนั่นมันมองอะไรวะ?” ไทป์พูดขึ้น พลางมองกวินที่นั่งห่างออกไปสองสามโต๊ะ หันหน้ามาทางเอยและไทป์ ส่วนดาวนั่งตรงข้ามไทป์และหันหลังให้กวินอยู่

“ไหน?” ดาวหันหลังไปมอง พบว่ากวินลุกออกไปแล้ว เอยมองตามแผ่นหลังของกวินออกไป

“เขาคงไม่ได้มองมาทางนี้หรอก” ดาวพูด

“นะ...นั่นสิ” เอยเห็นด้วยกับดาว

“มันมองมาจริงๆ กูหันไปทีไร เจอมันมองมาทุกที” ไทป์ยังคงยืนยันเช่นนั้น

“ช่างเถอะ กลับห้องกันดีกว่า” ดาวว่า



          ทั้งสามคนจึงลุกออกไปจากโรงอาหาร กลับไปยังห้องเรียน ตอนนี่เห็นเพื่อนๆเริ่มเขียนเสื้อกันอยู่ในห้องแล้ว พอเห็นหน้าไทป์เพียงเท่านั้น ก็รีบวิ่งกรูกันเข้ามาเขียนข้อความบนเสื้อไทป์เต็มไปหมด

“ใจเย็นๆ” ไทป์พยายามร้องห้ามเพื่อนผู้หญิง เอยได้แต่ยิ้มออกมา ก่อนที่จะเดินไปหยิบปากกาเมจิกให้ไทป์ เพื่อจะผลัดกันเขียนกับเพื่อนคนอื่นๆ

“แว่นๆ มึงมาให้กูเขียนหน่อย” เพื่อนผู้ชายในห้องเรียกเอย ก่อนที่จะเขียนข้อความลงบนเสื้อของเอยเต็มไปหมด เรียกได้ว่าตอนนี้ทุกคนต่างพากันเขียนข้อความอำลาบนเสื้อกันเต็มห้อง



          เอยที่ตอนนี้เสื้อเต็มไปด้วยข้อความจากเพื่อนๆในห้อง รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ที่เพื่อนๆพากันมาเขียนข้อความบนเสื้อ แต่เขียนอะไรบ้างเอยก็มองไม่เห็นนัก ตอนนี้เอยเหลือบไปมองกวินที่นั่งอยู่ มีเพื่อนๆขอเขียนเสื้อแต่กวินปฏิเสธ แต่สุดท้ายก็โดนเพื่อนผู้หญิงในห้องรุมทึ้งกันเขียน และกวินก็ยากที่จะห้ามแล้ว จึงต้องปล่อยเลยตามเลย



          ทุกคนเขียนเสื้อกันและกัน เอยกับไทป์ก็ผลัดกันเขียนเสื้อ และเพื่อนๆจากห้องสองก็มาร่วมกันเขียน จนตอนนี้มีเสียงประกาศตามสายว่าให้ม.สามและม.หกให้ไปรวมตัวกันหน้าอาคารเรียน

“ไปกันไอ้เอย” ไทป์ว่า เอยหันมองกวินอีกครั้ง...เพราะอยากจะเขียนเสื้อของกวินเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ

“ไอ้เอย ได้ยินที่กูพูดไหมวะ?” ไทป์ถาม

“อ๋อ...อืมๆ” เอยพยักหน้า ก่อนที่จะเดินตามไทป์ไป



          พอมาถึงหน้าอาคารเรียน พบว่ารุ่นน้องที่ยังไม่จบแต่ละชั้นกำลังตั้งแถวสองแถวหันหน้าเข้าหากัน ก่อนที่อาจารย์จะประกาศให้ม.สามและม.หกเดินเข้าไปตรงกลางแถวที่ตั้ง น้องๆเหล่านั้นต่างมอบดอกกุหลาบให้เพื่อแสดงความยินดีที่เรียนจบ ไทป์ได้มาเยอะมาก พอๆกับกวินที่ต้องรับดอกไม้เหล่านั้นมาด้วยสีหน้าเรียบๆ ส่วนเอยได้ดอกไม้จากเหล่าน้องๆในชมรมมาเยอะพอสมควร เสียงกล่าวแสดงความยินดีดังเซ็งแซ่ไปหมด จนตอนนี้ทั้งแถวเดินเข้าไปเรื่อยๆจนถึงโรงประชุม ก่อนที่จะนั่งบนเก้าอี้และฟังการกล่าวสุนทรพจน์จากนักเรียนดีเด่น ฟังการกล่าวโอวาทจากผู้อำนวยการของโรงเรียน และมีการมอบใบประกาศเกียรติคุณแก่นักเรียนหลายๆคน รวมทั้งไทป์และดาวก็ได้รับด้วยเช่นกัน ในฐานะทำคุณงามความดีให้แก่โรงเรียน
“อาจารย์ขอให้ทุกคนโชคดี ประสบความสำเร็จในเส้นทางที่ตั้งใจไว้” เมื่อผู้อำนวยการพูดสิ้นสุดประโยคนั้น ทุกคนต่างพากันปรบมือและร้องเฮกันออกมา

“ในที่สุดก็จบเสียที” ไทป์พูดออกมาพลางยิ้ม

“ต่อไปก็มหาวิทยาลัยแล้วสินะ” เอยพูดขึ้น

“จะยังไงมึงกับกูก็ต้องเป็นเพื่อนกันตลอดไป” ไทป์ว่าก่อนที่จะขยี้ผมเอยพลางหัวเราะออกมาเสียงดัง

“อยู่แล้ว” เอยบอก



          ตอนนี้ทั้งหมดก็พากันกลับไปยังห้องเรียน ไปเอากระเป๋านักเรียนและต่างพากันกลับบ้าน

“ไอ้เอย เดี๋ยวพรุ่งนี้กูจะไปหามึงที่บ้านนะ เดี๋ยววันนี้กูกลับก่อน” ไทป์ว่า ก่อนที่จะโบกมือให้เอย



          ตอนนี้เอยยืนอยู่คนเดียวในห้อง พลางมอรอบๆห้อง รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก เมื่อรู้ว่าจะต้องจากลาห้องเรียนแห่งนี้แล้ว ความทรงจำหลายอย่างที่อยู่ในห้องนี่ แล้วจู่ๆภาพของกวินก็ผุดขึ้นมาในหัว ภาพที่เคยได้พูดกับกวิน เอยส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนที่จะเดินออกจากห้อง



          เดินไปยังห้องสมุด ยกมือไหว้ลาอาจารย์หลายท่านที่เอยสนิทด้วย อาจารย์ก็ให้พรมาให้โชคดี เอยมองรอบๆห้องสมุดราวกับจะซึมซับความรู้สึกทั้งหมดไว้ และอีกครั้งที่ภาพของกวินผุดขึ้นมาอีกแล้ว ภาพที่กวินหยิบหนังสือให้ หรือกระทั่งตอนที่ยืมหนังสือ ภาพเหล่านั้นวนเวียนเข้ามาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด



          เอยออกมาจากห้องสมุด สายตามองไปยังเส้นทางต่างๆ มีแต่ภาพของกวินเต็มไปหมด เอยเริ่มจะไม่เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงนึกแต่กวินได้ถึงขนาดนี้

“พีระนัม...” เสียงเรียกนั้นทำเอาเอยหันไปมอง

“กะ...กวิน” ตกใจไม่น้อยที่เห็นกวินเรียกตน

“เอ่อ...มีอะไรเหรอ?” เอยถามขึ้น พบว่ากวินจ้องมองหน้าของเอย มองอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่จะหยิบปากกาเมจิกขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อ

“จะเขียนเสื้อ” กวินพูดแค่นั้น

“เอ่อ.....” เอยรู้สึกหน้าแดงขึ้นมา หัวใจเต้นรัวเมื่อกวินเอ่ยออกมาเช่นนั้น พยายามจะมองพื้นที่บนเสื้อของตนเอง พบว่ายังมีพื้นที่อยู่อีกมากที่จะให้กวินเขียน

“เอา...เอาสิ” เอยว่า ก่อนที่จะเดินเข้าไปหากวินแล้วหันหลังให้กวิน แต่กวินกลับจับไหล่ของเอย พลิกตัวให้เอยหันหน้ามาแทน



          กวินไม่พูดอะไรก่อนที่จะมองหน้าของเอยอีกครั้ง สายตาของทั้งสองสบมองกันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่กวินจะก้มตัวลงเขียนข้อความตรงหน้าอกข้างซ้ายของเอย น้ำหนักที่เขียนนั้นเบามาก ไม่รู้ว่ากวินเขียนว่าอะไรลงไป

“ขอบคุณนะ...” เอยพูดก่อนจะค่อยๆยิ้มออกมา กวินยังคงใบหน้าเรียบเฉย ก่อนที่จะยื่นปากกาเมจิกให้เอย

“เขียนสิ” กวินพูด เอยทำท่าจะอ้อมไปยังข้างหลัง แต่กวินกลับดึงให้เอยให้มาเขียนด้านหน้าแทน

“ตรงนี้” กวินพูด ก่อนที่จะชี้มาที่หน้าอกข้างซ้ายของตน ที่มีพื้นที่ว่างอยู่น้อยมาก



          เอยขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ ก่อนที่จะค่อยๆจรดปลากปากกาเขียน มือนั้นสัมผัสตรงแผ่นอกของกวิน อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นเมื่อได้สัมผัสส่วนตรงส่วนนี้ ข้อความที่เอยเขียนคือ “ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ขอให้โชคดีนะ พีระนัม” เอยเขียนตัวเล็กๆ ระหว่างที่เขียนไม่รู้เลยว่ากวินกำลังก้มมองเอยด้วยสีหน้าอะไรบางอย่าง สีหน้าที่กำลังเศร้า สีหน้าที่คล้ายจะบอกอะไรบางอย่าง

“เสร็จ...แล้ว” เอยบอก ก่อนที่จะถอยห่างออกมา กวินยังคงมองหน้าเอยอยู่เช่นนั้น จนเอยทำตัวไม่ถูก

“เอ่อ....เดินกลับ...พร้อมกันไหม?” เอยพูดออกไปแล้ว รู้สึกว่าตัวเองกำลังอายมาก กวินไม่พูดอะไร ก่อนที่จะออกเดินช้าๆ เอยจึงเดินตามจนกระทั่งเดินไปข้างๆกวิน



          ทั้งสองเดินไปเรื่อยๆ เอยมองรอบๆโรงเรียน บางครั้งก็เหลือบตามองกวิน ที่ยังคงสีหน้าเรียบเฉย

“กะ...กวิน...จะไปเรียนต่อไหนเหรอ?” เอยพยายามชวนคุย แม้จะต้องใช้ความพยายามมากแต่ก็ทำ เพราะนี่จะอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่แล้วที่ได้คุยกับกวินที่โรงเรียนนี้

“อังกฤษ” กวินบอก

“ไกลจัง...” เอยพูดเบาๆ กวินยังคงเงียบไปเช่นนั้นจนถึงหน้าโรงเรียนแล้ว เอยรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกว่าเหมือนอะไรขาดหายไป เอยถอนหายใจออกมา กวินมองไปยังรถที่มารับแล้ว กวินกันมามองเอย สายตานั้นราวกับกำลังจะบอกลา

“กะ...กวิน...” เอยเรียกขึ้นมา พยายามรวบรวมความกล้า ก่อนที่จะพูดออกไป

“ขอบคุณนะ....สำหรับทุกสิ่ง....เรา...อยากเจอกวินอีกนะ” เอยบอก รู้สึกแน่นในอก เมื่อเห็นกวินยกยิ้มมุมปาก

“ลาก่อน.....” พูดเท่านั้น ก่อนที่จะพึมพำอะไรบางอย่างที่เอยไม่สามารถจะได้ยินได้

“โชคดีนะ”



          เอยโบกมือให้ กวินหันหลังพร้อมกับยกมือขึ้นราวกับว่าตอบโต้กลับ จู่ๆเหมือนน้ำตาจะไหล ทำไมถึงรู้สึกเศร้าขนาดนี้ รู้สึกเจ็บแปลบในอก เอยกุมหน้าอกตนเอง มองรถกวินที่ขับออกไปแล้ว โดยที่เอยไม่อาจจะรู้ได้ว่ากวินเองก็มองเอยจนลับสายตาเช่นกัน



          เอยกลับบ้านไปทั้งที่รู้สึกเศร้าใจอยู่อย่างนั้น รู้สึกเหงา รู้สึกวูบโหวงในใจ หากนึกย้อนไป อยากจะพูดกับกวินให้ได้มากกว่านี้ อยากจะเป็นเพื่อนกัน อยากจะทานข้าวด้วยกัน ที่ผ่านมาเอยเอาแต่อายและไม่กล้า พอมาวันนี้กลับรู้สึกเสียดายวันเวลาที่ผ่าน



          เอยถอดเสื้อนักเรียน อ่านข้อความที่เพื่อนๆเขียน มีบางคนเขียนว่าขอโทษที่เรียกว่าไอ้แว่น ไม่ก็บอกเอยว่าโตขึ้นไปแล้วว่าจืดเหมือนตอนนี้ เอยอ่านข้อความเหล่านั้นพลางยิ้ม ก่อนที่จะสะดุดกับข้อความตรงอกข้างซ้าย ตัวบรรจงเล็กๆ

“ของกวินนี่” เอยพูดขึ้นมาเบาๆ ก่อนที่จะอ่านข้อความนั้น

“ขอให้โชคดี...กวิน” เอยออกเสียงอ่านข้อความนั้น ก่อนที่จะลูบมันเบาๆ รู้สึกเหมือนได้สัมผัสความรู้สึกของกวิน

“เราจะได้เจอกันอีกไหม?”



          เอยพึมพำกับตนเอง พลางมองออกไปนอกหน้าต่าง หวังสักวันหนึ่งเราจะได้เจอกันอีกครั้ง เมื่อถึงตอนนั้น...หวังว่าคงจะจำกันได้ เพราะเอยไม่อาจจะลืมกวิน เศวตเจริญ เพื่อนร่วมห้องคนนี้ได้เลยจริงๆ....
    




++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 46 (27/01/15) P.81
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 28-01-2015 10:42:23

แล้วหนูก็หนีไปอีกกกกกกกก แล้วเมื่อไหร่จะได้ปรับความเข้าใจกันละลูก


เอาแบบโสรยามั้ยคะ แบบกวินจับขังไว้ในบ้านริมชายหาด อย่่าให้ทำแบบนี้เลยนะลูก อยากเห็นฉากหวานๆแล้วฉากลาจากกันตอนมปลายนี่ขมจังเลย

กว่าจะได้รักกันนี่มันผ่านมาเยอะนะอย่าหนีไปเลยลูกอย่าให้มันจบง่ายๆ

ตอนหน้าเอาแบบง้อหวานๆกลางชายหาดนะคะ

อยากเห็นกวินง้ออยากเห็นกวินคลั่ง5554

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 28-01-2015 10:43:09

น้องเอยเกิดมาเพื่อเป็นนายเอกจริงๆ อย่าเพิ่งคิดไปเองเลยน้าาาา~ น้องเอยต้องฟังความจริงจากกวินก๊อนนนน  :hao5: :hao5: กวินรีบตามมาง้อน้องเร็วๆ ด่วนๆเลยค่ะ  :hao4:

* ตอนวันเรียนจบเราก็แอบหวังว่ากวินจะเขียนบอกรักบอกชอบน้องเอย ชิชิ! ขัดใจ  :katai1:
แต่ไม่เป็นไรยังไงตอนนี้ก็คบกันล้าวว ฮิ้ววว ~

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 28-01-2015 10:50:43

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 28-01-2015 10:52:23

แอร๊ยๆๆ.เอยจะหนีไปทำไมลูก.- -"

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 28-01-2015 10:54:48

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 28-01-2015 10:57:29

โอยยยยยยยยยยยยย รู้สึกอ่านเท่าไหร่ก็ไม่พอ อยากอ่านอีก โฮกกกกกกกกกก >__<

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 28-01-2015 11:01:39

เอยเตลิดไปไกลแล้วอ่า ทำไมนะเอยถึงไม่อยู่รอฟังความจริง เข้าใจนิสัยเอยแหละว่าถ่อมตัวคิดว่าตัวเองไม่คู่ควร แล้วความรักของกวินที่แสดงออกมาทั้งคำพูดการกระทำที่่มีต่อเอยและคนรอบข้างไม่ได้ทำให้เอยรู้เลยเหรอ?  ว่ากวินรักและหวงห่วงให้เกียรติเอยขนาดไหน ตลอดเวลาที่คบกันมาเอยต้องรู้สิ เอยต้องเชืีอมั่นในตัวเองสิ ทำไมต้องหนี ถ้าสมมติว่ากวินมีอะไรกับยัยบ้านั่นจริงๆ แม้เอยจะฟังออกมาจากปากกวินเอง อย่างน้อยก็จะได้รู้ได้เลิกรักจบๆกันไป แต่นี่ไม่อยู่รอฟังผลแล้วเลิกที่จะหนีไปปล่อยให้เพื่อนคอยตามเรืีองให้แบบนี้ไม่ดีเลยนะคะเอยยย

เอยอ่อนแอเกินไปมากๆเลยความรักของทุ้งคู่ไม่ได้ทำให้เอยเข้มแข็งขึ้นมาเลยหรอ? ไม่พร้อมจะฝ่าฟันเลยหรอ? ไหนบอกกวินว่าจะิยู่กับกวินจนกว่ากวินจะไม่ต้องการล่ะ แล้วที่ทำนี่คืออะไร? หนีหายไปทำไม คนที่เจ็บปวดกับเรื่องนี้ไม่ได้มีอค่เอยนะความรู้สึกของกวินล่ะเอย. ขนาดโดนยาจนร่างกายไม่ไหวขนาดนั้นน่ะยังจะห่วงความรู้สึกเอยมากๆจะไปหาแต่ก็ไม่ไหว ถ้ากวินรู้ว่าเอยหนีไปแบบนี้เค้าคงเสียใจมากๆถึงแม้กวินเองก็คงไม่โทษเอยหรอกว่าที่เอยเห็นภาพแล้วเตลิดออกไปแบบนั้น อย่างน้อยตั้งหลักอยู่บ้านแล้วฟังคำอธิบายดีกว่าที่จะมาคิดว่าฟังไปทำไม


ตอนนี้เอยน่าจับมาตีก้นจริงๆนะคะไม่น่ารักเลย ถึงเวลาละที่เอยต้องมาคิดว่าถ้ายังนิสัยชอบทำตัวน้อยเนื้อต่ำใจระหว่างตัวเองกับกวินอยู่ เอยจะสมควรเคียงข้างกวินในอนาคตมั้ย?

อย่าไปบอกใครล่ะว่ารักกวิน ในเมื่อการกระทำของเอยมันไม่ใช่เลย
ในเมื่อหนีไปแล้วอย่างให้เอยตั้งสติให้ดีนะ ค่อยๆคิดๆละกันว่าจะยังรักและเชื่อใจกวินได้เหมือนเดิมมั้ย :hao4: :hao4:

ป.ล.เฝ้ารอตั้งแต่สิบโมงไม่ได้ต้องการเปิดมาอ่านและค้างไแยิ่งกว่าเดิมเพราะเอยหนีมานะจ๊ะ :a5: :a5:


ป.ล.2 ตอนจบม.6เป็นครั้งสุดท้ายสินะที่เอยกับกวินอยู่ด้วยกันหน่วงนิดๆ :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-01-2015 11:01:53

กวินมันจะหาเอยเจอมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Noi ที่ 28-01-2015 11:02:52

จะโกรธเรามั๊ย ถ้าเราบอกว่าไม่ชอบเอยเลย ไม่มีความเชื่อใจ ไม่มั่นใจในตัวเอง ตัดสินใจเหมือนเด็ก ไม่รอฟังเหตุผล
ถ้ากลับมาอยากให้กวินไม่สนใจดูบ้าง จะนางเอกไปไหน  :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 28-01-2015 11:10:51

เอยหาย!!!!!!กวินรีบตามหาเอยด่วนๆๆ-///-"

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 28-01-2015 11:11:27

แหง่วๆๆๆ เอยหนีไปซะงั้น

กวินเอ้ย น่าจะรีบไปอธิบายทันที ก็รู้อยู่ว่าเอยเป็นคนชอบคิดเองเออเอง

แล้วกลับกันถ้าเป็นกวินเห็นภาพแบบนั้น จะใจเย็นรอข้ามคืนเพื่อฟังคำอธิบายไหม

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 28-01-2015 11:11:38

Concept นางเอกริมคลองมากเลยลูก :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 28-01-2015 11:12:24

ชอบไทป์ด่า อินางเอก กร๊ากกกก
กวินจะเสียใจไหมเนี่ยรีบมาตามนางเอกด่วน ๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 28-01-2015 11:20:58

งานหนักของกวินเลยนะเนี่ยย
ทั้งตามหาทั้งง้อเอย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-01-2015 11:22:41

หนีตลอด  :z3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 28-01-2015 11:22:59

เอยเอ๋ย...ตั้งหลักไกลแบบไม่มีใครรู้ มันน่าตีนักเชียว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 28-01-2015 11:31:22

สงสารเอยจัง คิดลบไปต่างๆนานา กลัวกวินบอกเลิกอย่างโน้นอย่างนี้
คิดมากเกินไป กดดันตัวเองเปล่าๆ หวังว่ากวินคงจะตามหาเอยเจอเร็วๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 28-01-2015 11:32:29

ไทป์นี่ยอดคุนเพื่อนจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 28-01-2015 11:35:32

เอยจะหนีไปทำใจทำไมลูก
ไม่ยอมฟังแล้วจะรู้เรื่องกันมั๊ย?
 :katai4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 28-01-2015 11:35:49

 :ling1: ทำไมเอยไม่มั่นใจในตัวเองเลยยยยยยยย
กวิน!!นายต้องทำให้เอยมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้น่ะ!!!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 28-01-2015 11:37:40

แล้วน้องเอยจะหนีไปทำไมลูกกกกก
แค่นี้กวินก็ทรมานจะแย่อยู่แล้ว
โอ้ยย สงสาร

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 28-01-2015 11:38:22

มันค้างยิ่งกว่าเดิม  เอยหนีไปพักใจ รู้ว่ารู้สึกเจ็บปวด ผิดหวังและอีกหลายๆอย่างในช่วงเวลานี้
บางทีได้ฟังอีกฝ่ายอธิบายหรือแก้ตัวก่อนก็ดีนะ  แล้วค่อยตัดสินใจ
มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราเห็นอย่างที่เราคิด(ประสบการณ์ตรง)

กวินรีบตามหาเอยแล้วปรับความใจกันนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 28-01-2015 11:47:11

กวินตามหาเอยให้เจอเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 28-01-2015 11:49:25

เศร้าอะ ตอนเค้าจากกันอ่านแล้วเศร้า โหวงๆยังไงไม่รู้ T^T เอยตอนนี้ก็เจอกันแล้ว รักกันแล้ว จะหนีกวินไปทำไมอะ ฮือออ!! ฟังความจิงก่อน กวินรีบตามไปง้อเอยแล้วจัดหนักเลย><' เศร้าก็ยังจะหื่น ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 28-01-2015 11:53:24

อ้างจาก: ammchun ที่ 28-01-2015 11:01:39  

เอยเตลิดไปไกลแล้วอ่า ทำไมนะเอยถึงไม่อยู่รอฟังความจริง เข้าใจนิสัยเอยแหละว่าถ่อมตัวคิดว่าตัวเองไม่คู่ควร แล้วความรักของกวินที่แสดงออกมาทั้งคำพูดการกระทำที่่มีต่อเอยและคนรอบข้างไม่ได้ทำให้เอยรู้เลยเหรอ?  ว่ากวินรักและหวงห่วงให้เกียรติเอยขนาดไหน ตลอดเวลาที่คบกันมาเอยต้องรู้สิ เอยต้องเชืีอมั่นในตัวเองสิ ทำไมต้องหนี ถ้าสมมติว่ากวินมีอะไรกับยัยบ้านั่นจริงๆ แม้เอยจะฟังออกมาจากปากกวินเอง อย่างน้อยก็จะได้รู้ได้เลิกรักจบๆกันไป แต่นี่ไม่อยู่รอฟังผลแล้วเลิกที่จะหนีไปปล่อยให้เพื่อนคอยตามเรืีองให้แบบนี้ไม่ดีเลยนะคะเอยยย

เอยอ่อนแอเกินไปมากๆเลยความรักของทุ้งคู่ไม่ได้ทำให้เอยเข้มแข็งขึ้นมาเลยหรอ? ไม่พร้อมจะฝ่าฟันเลยหรอ? ไหนบอกกวินว่าจะิยู่กับกวินจนกว่ากวินจะไม่ต้องการล่ะ แล้วที่ทำนี่คืออะไร? หนีหายไปทำไม คนที่เจ็บปวดกับเรื่องนี้ไม่ได้มีอค่เอยนะความรู้สึกของกวินล่ะเอย. ขนาดโดนยาจนร่างกายไม่ไหวขนาดนั้นน่ะยังจะห่วงความรู้สึกเอยมากๆจะไปหาแต่ก็ไม่ไหว ถ้ากวินรู้ว่าเอยหนีไปแบบนี้เค้าคงเสียใจมากๆถึงแม้กวินเองก็คงไม่โทษเอยหรอกว่าที่เอยเห็นภาพแล้วเตลิดออกไปแบบนั้น อย่างน้อยตั้งหลักอยู่บ้านแล้วฟังคำอธิบายดีกว่าที่จะมาคิดว่าฟังไปทำไม


ตอนนี้เอยน่าจับมาตีก้นจริงๆนะคะไม่น่ารักเลย ถึงเวลาละที่เอยต้องมาคิดว่าถ้ายังนิสัยชอบทำตัวน้อยเนื้อต่ำใจระหว่างตัวเองกับกวินอยู่ เอยจะสมควรเคียงข้างกวินในอนาคตมั้ย?

อย่าไปบอกใครล่ะว่ารักกวิน ในเมื่อการกระทำของเอยมันไม่ใช่เลย
ในเมื่อหนีไปแล้วอย่างให้เอยตั้งสติให้ดีนะ ค่อยๆคิดๆละกันว่าจะยังรักและเชื่อใจกวินได้เหมือนเดิมมั้ย :hao4: :hao4:

ป.ล.เฝ้ารอตั้งแต่สิบโมงไม่ได้ต้องการเปิดมาอ่านและค้างไแยิ่งกว่าเดิมเพราะเอยหนีมานะจ๊ะ :a5: :a5:


ป.ล.2 ตอนจบม.6เป็นครั้งสุดท้ายสินะที่เอยกับกวินอยู่ด้วยกันหน่วงนิดๆ :mew6: :mew6:

เป็นคอมเมนต์ที่ทำให้เข้าใจว่า ทำไมชื่อเรื่องว่า"อย่าบอกใครว่าฉันรักเธอ"เพราะเป็นชื่อเรื่องที่น่าจะสื่อถึงเอยมากกว่ากวิน ....

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 28-01-2015 11:53:55

การจากลา เป็นอะไรที่ทรมาณคนรอที่สุด อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาคลอ
รอกันไปรอกันมาตั้งนาน ได้รักกันแล้วต้องหนักแน่นนะจ๊ะน้องเอยยย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 28-01-2015 11:54:03

แอบอ่านมานานไม่เคยเม้นต์ ขออภัย 555
เห็นมีแต่คนด่าน้องเอย สงสารน้องเลยเข้ามาเม้นต์ให้กำลังใจ
ถ้าอ่านจริงๆโดยพื้นฐานนิสัยน้องแล้ว การที่น้องหนีไปตั้งหลักไม่แปลกเลยจริงๆ
ถ้ากล้าอยู่เผชิญหน้ารอกวินอธิบายนี้สิแปลก
คนที่เจียมตัว ถึงจะรักมาก แต่ก็รู้สึกเสมอว่าตัวเองด้อยกว่า ย่อมไม่มั่นใจในตัวเองเป็นธรรมดา
ถ้าเป็นนายเอกเรื่องอื่นคงตามไปกระทืบตั้งแต่เห็นเฟสทามแล้ว 555

รอกวินตามไปง้อนะ หวังว่าจะเจอกันเร็วๆ ไม่อยากให้น้องกลุ้มใจนาน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 28-01-2015 11:54:21

ก็คนมันกลัวนี่เนอะ
เอยรักกวินมาตลอด
คงกลัวจะถูกบอกเลิก
มากกว่าโกรธที่กวินทำเรื่อง
ที่ทำกับมินตราอีกนะนี่
ก็เอยไม่มั่นใจในตัวเอง
นั่นคือนิสัยเอยที่ไม่ได้แย่อะไร
คงต้องเป็นกวินเองที่ทำให้เอยมั่นใจ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 28-01-2015 12:04:22

โอ้ยยย ตอนปัจจุบันว่าปวดใจแล้ว ตอนที่เอยเรียนนี้หน่วงใจสุดๆ อ่ะ นี่กว่าเธอสองคนจะได้รักกัน ต้องรอนานแค่ไหน เชื่อใจกวินหน่อยสิเอย  :impress3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 28-01-2015 12:14:27

ไปพักใจให้สบายนะ

ถ้าเป็นเอยเราก็ทำใจไม่ได้  :m21:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 28-01-2015 12:16:18

เข้าใจเอยนะ
เป็นเราเราก็หนีไปตั้งหลักก่อน
ก็คนมันช็อคอ่าาา :mew2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 28-01-2015 12:25:47

เข้าใจอารมณ์ของเอยนะ   คือแบบ รักมาก หวงมาก  พอมาเจออะไรที่ตำตาขนาดนี้  ถามว่า ณ ตอนนั้นจะคิดได้ไหมว่าอาจโดนแกล้งให้เห็นภาพแบบนั้น คำตอบคือ คงยังคิดไม่ได้ในทันที

การให้เวลาตัวเองในมุมมองของเอย ถือเป็นสิ่งที่ควรทำ การหลบไปสักพักเพื่อทำใจแบบนี้ก็ยอมรับได้

หวังว่าเมื่อเอยได้อยู่ลำพังคนเดียวแล้ว จะเริ่มคิดได้ว่า กวินไม่น่าจะทำอะไรแบบนั้นด้วยความตั้งใจ เป็นแผนอีกฝ่ายที่ต้องการทำลายเอยและกวิน 

กลับมาคืนดีกันเร็วๆนะเอยนะ

และอีกอย่างที่อยากเห็นในตอนต่อไปคือ คุณเกริกและคุณวิดา ไปจัดหนักให้ชะนีมินตรา  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 28-01-2015 12:34:26

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 28-01-2015 12:36:49

เอยย หนีไปทะเลซะงั้น. กวินรีบตามไปเลยยย. ง้อกันกลางทะเล อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: kumiko_88 ที่ 28-01-2015 12:38:54

อ่านตอนนี้จบแล้วนึกถึงความหลัง สมัยเรียน ม.ปลาบ จริงๆ ค่ะ อยากรู้จังเลยค่ะ ว่า กวินบ่นพึมพำว่าอะไร

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 28-01-2015 12:52:07

นี่เป็นหนึ่งในนิสัยเอยที้เราเกลียดค่ะ เราไม่ได้เกลียดน้องนะ แต่เราเกลียดนิสัยนี้

เราอ่านแล้วรู้สึกตลอดว่าเป็นกวินคนเดียวที่พยายามเพื่อให้ได้รัก ในขณะที่เอยไม่พยายามเลย

พยายามฝ่ายเดียวโดยที่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะเชื่อด้วยซ้ำมันเหนื่อยนะคะ.....

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 28-01-2015 12:52:24

พีระนัม!!

กลับบ้านเด๋วเน้นะ!!  :m16:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 28-01-2015 13:01:51

คือเข้าใจหลายท่านที่ว่าเอยนางเอกเกินไรเกิน แต่มองในมุมของเอยจริงๆหรือลองสมมติว่าตัวคุณเป็นเอยดูสิ คุณจะหนีไปตั้งหลักก่อนไหม ย้ำไปตั้งหลัก ไม่ได้ไปแล้วไปเลย
ลองคิดตามนะ เอยไม่ใช่คนแรงมาตั้งแต่ต้น เคยทะเลาะ ต่อยตีกับใครที่ไหน?
เอยหยิ่ง ทะนงตน มั่นใจในฐานะ ในความสามารถหรือก็เปล่า
เอยเป็นแค่ผู้ชายเงียบๆธรรมดาๆคนหนึ่ง มนุษย์เงินเดือนเดินดินกินข้างแกง นั่งรถเมล์ไปทำงาน แม้แต่รถส่วนตัวยังไม่มีขับ
เป็นคุณ คุณจะมั่นใจในตัวไอ้หน้านิ่ง ที่ไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่หรือเปล่า
ลองคิดดู คุณเห็นอะไรตอนออนวีดีโอ ผัวคุณรุกเข้าหาคนอื่นอยู่นะ แถมท่าทางตอนที่กวินเล่า แลจะดูหื่นกระหายไม่น้อย ทั้งกระชากเสื้อแล้วซุกนมเนี่ย ถ้าคุณเป็นคนแรงๆ อาจจะหาทางจนบุกไปตบตีทั้งคู่ให้หายคับแค้นใจได้ แต่นี่คือเอยนะ
แล้วตอนนี้ เอยก็ไม่ได้รู้ว่าความจริงที่พวกเรารู้เนี่ยมันเป็นยังไง เป็นตัวคุณคุณรู้สึกอย่างไรหรือ ถ้าเป็นเราน่ะนะ มันเจ็บโคตรๆเลยล่ะ
ผัวที่บอกว่ารักนักรักหนา กำลังเอากับคนอื่นแถมยังมีส่งวีดีโอมาให้ดูเป็นของกำนัลอีก เอยไม่ได้โง่ขนาดที่จะไม่รู้ว่าโทรศัพท์รุ่นเดียวกันที่ใช้กับกวิน จะไม่มีรหัสป้องกัน สติตอนนี้มันไม่มีพอที่จะมานั่งใจเย็นแล้วทำความเข้าใจอยู่หรอกนะ มันร้อนจนอยู่ไม่ได้อย่างที่เอยเป็นนั่นแหละ เหตุการณ์มันยังกรุ่น เพิ่งจะผ่านค่ำคืน จะให้คิดได้ตรองได้ มันก็ไม่ใช่หรือเปล่าอะ
ความมั่นใจในตัวกวินก็มี มีมากด้วย แต่ก็โดนสั่นคลอนเพราะเจ้าตัวด้วยเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 28-01-2015 13:03:09

 :katai1: นางเอกมาก นางไม่มั่นคงในรักที่กวินมีให้
           หนีปัญหา อ่านแล้วเริ่มไม่สงสารเอย
สงสารกวินมากกว่า ที่พยายามทำทุกอย่างศูนย์เปล่าไม่สามารถทำให้เอย
ไว้เนื้อเชื่อใจได้เลย   
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ช่วงอดีต ถ้าลงพร้อมตอนอื่นอ่านแล้วจะยิ้มนะ เขียนอกข้างซ้าย
แต่วันนี้อึนๆ ยิ้มบ่ออก
แง๊ :monkeysad:

 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 28-01-2015 13:10:29

น้องเอยลูกสาวเจ้ หนูจะหนีไปทำไมลูก

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 28-01-2015 13:14:19

หนีอีกแล้ว  :mew5:
หวังว่าเรื่องจะไม่เลยเถิดจนเกินไป

ความหลังสมัยมอปลายมันหน่วงดีเนอะ เห็น รับรู้ มัวแต่ละล้าละลังจนสุดท้ายก็เอื้อมมือไปสัมผัสไม่ได้
ยอมปล่อยไปค่อยๆถอยห่างกันไปเรื่อยๆ แต่วันหนึ่งก็กลับมาเจอกันอีกครั้ง รู้สึกดีเป็นบ้า  คุ้มค่ากับการที่เอยไม่ลืมอดีตจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 28-01-2015 13:19:12

หนีไปทำไมละเอยยย
กลับมาฟังกวินก่อน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 28-01-2015 13:36:34

กวิน เหนื่อยหน่อยนะ
เอยก็จำไว้เป็นบทเรียน ต่อไปก็หนักแน่นให้มากขึ้น

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 28-01-2015 13:38:07

เข้าใจเยนะ คงยังไม่พร้อมที่จะฟังอะไรทั้งนั้น อีกอย่างเอยก็เป็นคนิ่งๆออกจะชอบคิดมากด้วยซ้ำ
เจอขนาดนั้นเป็นเราๆก็คงจะคิดแบบเอย แต่อ่านตอนนี้แล้วเรากลับรู้สึกโมโหยัยมินตรานั่นมากกว่า
ขอมอบคำนี้ให้มัน (http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2010/07/A9445081/A9445081-20.gif) ถ้าเอยสบายใจเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับมา ซึ่งตรงนี้เราว่ามันก็ดีนะ
อีตากวินมันจะได้เด็ดขาดแบบจริงๆจังๆซักที แอบสมน้ำหน้านิดๆนะที่กวินไม่ยอมทำอะไรให้มันเด็ดขาดจนเรื่องมันเป็นแบบนี้
มัวแต่คิดว่าคงไม่เป็นไรจนสุดท้ายก็ต้องเจอเรื่องแบบนี้ ยังดีหน่อยที่ยัยมินตรามันไม่ใช่พวกบ้าคลั่ง
สั่งคนมาฆ่าหรือมาทำร้ายเอย ไม่งั้นเอยคงรอดยากแน่ๆ อย่างน้อยๆเราว่าตอนนี้มันก็ดีอย่าง เพราะเราอยากเห็น
กวินแตกหักกับยัยมินตราจริงๆซักที ยิ่งพิมพ์ยิ่งอารมณ์ขึ้นขอ (http://f.ptcdn.info/060/026/000/1417268197-o.gif) ยัยมันตราซักทีสองทีหน่อยเหอะ ฮึ่ยส์!!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 28-01-2015 13:38:48

ทำไมไม่เขียนว่าจองแล้ว 55555 พ่อคนปากแข็ง ว่าที่นักเรียนอังกฤษ ป่กแข็งตั้งแต่เด็กยันโต
เอยหนีไปแล้ว ไปตั้งหลัก กวินรู้คงแทบขาดใจ แต่ก็นะ เดี๋ยวน้องก็กลับมา ขอให้ปรับความเข้าใจกันได้นะ
ขอให้ปลอดภัยนะเอย เป็นห่วงแต่นายเอกตัวเล็กๆ ตากลมๆ ของคนอ่านค่ะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 28-01-2015 13:41:23

 :serius2: :serius2:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 28-01-2015 13:55:59

ไปตั้งหลักนะเอย ใจเย็นๆ ค่อยๆคิดนะ
แล้วก็กลับมาฟังความจริงจากกวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 28-01-2015 14:16:25

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 28-01-2015 14:20:40

เศร้าจังเลย ยิ่งตอนอดีตที่ต้องจากกัน นึกถึงตอนที่ต้องจจากเพื่อนๆ ไปตามความฝันของตัวเอง :hao5:
แต่ตอนนี้เอยกลับไปหากวินเถอะนะ กวินก็น่าสงสารที่ถูกเข้าใจผิดแบบนี้ :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 28-01-2015 14:22:05

ค่อยๆคิด ค่อยๆทบทวนความรักของกวินที่มีให้นะเอย
ไปตั้งหลักอยู่กับตัวเองสักพักค่อยว่ากัน
สู้ๆนะคะคนเขียน รอกวินมาง้อเอยอยู่
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 28-01-2015 14:25:25

อ่านจบตอนนี้ สงสารกวินชิบ คือถึงเราจะเป็นเอยนะ เอาจริง ๆ คงวิ่งโร่ไปห่กวินแล้วถามเลยละ ถามจากปากคืออะไร แต่เอยนี่เกิดมาเพื่อเป็นนางเอก อย่าใช้คำว่านาย นางเอกชัด ๆ อ่านแล้วได้แต่สงสารกวิน สงสารสุดใจ กวินเอ๊ย รักคนผิดหรือเปล่า ไม่สิ ไม่ผิด เอยน่ารัก แค่เอยเป็นคนไม่กล้า หนีปัญหา คิดดูถูกตัวเองตลอดเวลาเอง สู้ต่อไปกวิน อย่าไปท้อ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 28-01-2015 14:33:50

กวินรีบจู่โจมเลย
เอยเตลิดไปไกลแล้ว ><

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 28-01-2015 14:36:56

หนีทำไมหนู
นางเอกของแท้เลยเนี่ยนน
ยุคไหนแล้วลูกกกกก
รู้งี้น่าจะเรียกดาวมาเฝ้าไว้
รู้อยู่แล้วว่าเอยเป็นพวกคิดมากไม่มั่นใจในตัวเอง
ทำไมไม่ให้ใครมาอยู่เป็นเพื่อน
เตลิดไปไกลเลยเห็นมั้ย โอ๊ย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 28-01-2015 14:37:24

งานนี้กวินได้คลั่งแน่ คงได้ตามหาเอยงานการไม่ทำ  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 28-01-2015 14:47:18

เอยเอ้ยย หนีทำไมเนี่ยยย

 :katai1: :hao4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 28-01-2015 14:58:24

น้องเอยยยย ใจเย็นๆแล้วกลับมาฟังพี่เขานะลูกก  :hao5: :hao5: :hao5:
นังมินตรา แกนี่มันมารจริงๆ  :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 28-01-2015 15:34:04

เอยจ๋า จะทิ้้งกวินจริงๆเหรอ
บางทีก็เหมือนกวินวิ่งตามอยู่ฝ่ายเดียว รู้ว่าไม่มั่นใจตัวเอง แล้วก็ไม่มั่นใจในความรักกับกวินเอาซะเลย แต่มันปรับกันได้นะ ถ้าเอยยังไหวกับกวินอยู่ เอยไหวมั้ย?

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 28-01-2015 15:54:57

อ่อนแอไป ก็น่ารำคาญนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-01-2015 16:02:46

น้องเอยไม่น่ารีบหนีไปก่อนเลย
น่าจะรออยู่ฟังก่อน

ปล.ตอนนี้ชอบฉากเขียนเสื้อให้กันมากค่ะ มันให้ความรู้สึกที่อบออุ่นอย่างบอกไม่ถูก

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 28-01-2015 16:23:28

เอยอย่าหนีไปนาน ข้างนอกมันอันตรายสำหรับเอยนะ กลับไปหากวินเถอะ  :m15:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 28-01-2015 16:47:12

อ้างถึง

“ไอ้เอย มึงนี่นะ นางเอกชัดๆ” ไทป์บ่นพลางสอดส่ายตามองหา

ไทป์คะ คุณเข้าใจเพื่อนคุณจริงๆ

เราไม่แปลกใจนะที่เอยทำอย่างนี้
เรื่องระหว่างกวิน-เอยยังผ่านมาไม่นานนัก
กวินยังไม่สามารถทำให้เอยมั่นใจในความรักได้ 100 เปอร์เซ็นต์
ไม่น่าแปลกใจเพราะว่ากวินเป็นคนไม่ค่อยพูด อมพะนำ แล้วจะบอก
ถ้าเราเป็นเอยเราก็คงจะงงๆที่อยู่ๆก็มาตกร่องปล่องชิ้นเป็นแฟนกัน
ภาษาอังกฤษมีว่า Sweep me off my feet ที่เราคิดว่าใช้อธิบายได้อย่างดี
คือกวินเหมือนกับพายุบุแคมที่กวาดเอาเอยไปด้วยกว่าจะรู้ตัวก็เป็นแฟนกัน
แถมมีเรื่องตามมาไม่ขาดสาย

นิสัยเอยไม่ใช่คนที่กล้าสู้คนหรือคนแรง เอยเป็นคนเรียบร้อย
ตอนนี้ที่เอยจำเป็นต้องทำก็คือการพยายามคิดเรียบเรียง ลำดับเหตุการณ์
เกิดอะไรชึ้น เพราะอะไร จะทำยังไงต่อไป เพราะว่ากวิน-เอยคุยกันน้อยเกินไป
คนเราแต่ละคนก็มีการรับมือกับปัญหาที่แตกต่างกันออกไป
เมื่อเอยเห็นคลิปที่ดูแล้วชัดเจน ถึงจะไม่เข้าใจว่ามายังไง
แต่ตอนนี้เอยกำลังเจ็บและสับสน
เอยไม่ใช่คนประเภทที่จะเอาคลิปไปถามกวินหรือตามไปแหกอกกวินที่นอกใจตัวเองหรอก

จากตอนนี้ไปน่าจะเป็นเหตุการณ์ที่กำหนดความสัมพันธ์ระหว่างกวิน-เอยว่าจะเป็นไปในรูปไหน
เพราะจากเรื่องที่เกิดขึ้นกวินก็ต้องพยายามที่จะทำให้แฟนมั่นใจในความรักของตัวเอง
ต้องอ้าปากอธิบายมากขึ้น บางครั้งเรางงที่คิดว่ากวินอยู่กับเอยในโมดไหน ท่านประธานกวิน หรือกวินที่เป็นแฟนเอย

ตอนย้อนหลังการลาจาก คนอ่านๆแล้วเข้าใจว่ากวินทำสิ่งที่พิเศษแก่เอย
แต่เอยไม่ได้รับรู้เพราะว่ากวินมันไม่พูดหรือแสดงออกอะไร
ความรักของเอยคือการรักกวินข้างเดียวแล้วไม่บอกใคร
ความรักของกวินคือการรักเอยที่ถึงเวลาแล้วจะบอก....(เมื่อไหร่ล่ะ?)

กวินน่าจะหาเอยได้ไม่ยาก เป็นท่านประธานทั้งที
กว่าจะได้แฟนมาก็ลำบาก แต่กว่าจะได้เมียกลับมาต้องลำบากมากกว่านี้นะกวินเอ๊ย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 28-01-2015 17:09:03

กวินตามหาเอยด่วนเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 28-01-2015 17:46:35

เทศกาล ตามหา กำลังเริ่มต้นขึ้น  :เฮ้อ:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ
ปล. บรรยากาศ ตอนจบ นี่มันซึมซับนะ น่าจะบรรยายให้ยาวกว่านี้หน่อย คิดว่าแต่ละคนในเหล่า FC
      คงเคยผ่านอาการแบบนี้มาแล้ว  :z2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 28-01-2015 17:54:05

ซึ้งมากกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 28-01-2015 18:57:26

น้องเอย ขวัญเอ๋ยขวัญมา..  :กอด1:
มันเจ็บ มันทรมานเห็นคาตาแบบนั้นใครจะทนได้
ผู้ชายที่ตัวเองรักกำลังมีมั่วกับหญิงอื่น :monkeysad:
น้องเอยไม่รู้ความจริง กำลังฟุ้งซ่าน
คิดไปเองว่ากำลังจะถูกทิ้ง
กวินไม่ได้รักจริงแค่เห็นเป็นของเล่น
การหนีไปอาจไม่ใช่การแก้ปัญหา
และไม่คิดว่าน้องเอยอ่อนแอ
น้องเอยคงอยากมีเวลาทบทวนสิ่งที่ผ่านมา
เมื่อใจสงบก็พร้อมที่จะเผชิญความจริง

 :m1: ชอบช่วงอดีตมากค่ะ แต่งได้ซึ้งมาก
ต่างคนต่างมีใจ สื่อกันได้แค่สายตา
ตอนนั้นกวินพูดอะไรหนอ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 28-01-2015 19:27:46

อ่านพาร์ทจบมอหกแล้วเศร้าเลย เอยต้องคิดนะกว่ากว่าจะได้รักกันมันนานมากกก มันทรมารขนาดไหน เชื่อใจกวินสิ กลับไปหากวินเถอะไปฟังจากปากกวินเองอย่าเดิ่งคิดไปเอง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 28-01-2015 19:41:04

ตั้งหลกและทำใจได้เร็วๆๆๆๆนะ
เพราะความจริงรออยู่
อย่าพึงคิดมากเลย
ปล่อยใจให้สบาย
แล้วรีบกลับนะเอย
 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 28-01-2015 20:10:30

เอยยยยยลูกกกก หนูไว้ใจกวินเขาหน่อยสิค้าาาาาา
แบบนี้กวินเขาน้อยใจแย่นาาาาาาาาา 
(แต่พอนึกว่าเป็นตัวเองก็คงหนีเหมือนกัน หนีไปซักพัก แล้วค่อยกลับมาเคลียยร์)

สู้ๆนะคถคนเขียนนนน รักนะจุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 28-01-2015 20:19:13

อืม ตอนแรกรู้ว่า กวินไม่ได้ทำก็ไม่เครียดหรอก

แต่พอเอยหนีนี่...เฮ้อ น้องคงช็อกแล้วหนีไม่อยากรับความจริงมั่ง เข้มแข็งนะ

สุดท้ายไม่ว่าจะเป็นไง ...คนเขียนก็มาต่อเร็วๆน้าาาาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 28-01-2015 20:25:09

นางเอกมากค่ะลูกกกกกกกก
ตั้งตัวไวๆนะจ๊ะ สงสารกวิน :hao5:
รอตอนต่อไปปปป

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 28-01-2015 20:34:56

เอยไม่ได้หนีเนาะ เอยแค่ไปหาที่พักใจ สบายใจเมื่อไหร่ก็คงกลับมา  สบายใจเร็วๆนะเอย เดี๋ยวกวินเป็นบ้าซะก่อน
และ คราวหน้าหนักแน่นให้มากกว่านี้นะ เชื่อใจกวินให้มากกว่าเดิม มีอะไรก็พยายามคุยกันตรงๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 28-01-2015 20:48:25

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 28-01-2015 21:01:12

จิเป้นลม

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 28-01-2015 21:17:56

เอยใจเย็นๆนะลูก เตลิดไปไกลแล้วววว กวินีบๆตามไปนะ  :hao4: :ruready

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 28-01-2015 22:51:00

เอยจ๋า หนูกลับมาหากวินเถอะนะ  มาฟังความจริงจากปากเลย  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 28-01-2015 22:58:12

ตั้งหลักให้ได้เร็วๆนะ...

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 29-01-2015 00:16:05

นังเอย หล่อนนี้มันนางเอกไทยจริงๆ หนีไปตั้งหลักกบดานไกลไปไหม โอ๊ยขัดใจมหาศาล

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: Anong2013 ที่ 29-01-2015 00:38:59

อ่านตามทันกับเพือนคนอื่นแล้ว.  เอยอีกนานไหมเธอจะกับมา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-01-2015 08:41:53

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 29-01-2015 08:51:18

อ้ากกกกก เอยรีบกลับมาฟังความจริงเร็วววว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 29-01-2015 09:38:01

ปูเสื่อรอน้องเอยแล้ว  รีบกลับมาเหอะ อย่าคิดมาก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 29-01-2015 09:39:52

จงมาอัพ ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 29-01-2015 10:02:10

รออยู่น๊าาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 29-01-2015 10:06:07

อยากเขย่าตัวเอยแรง ๆ เอาให้หัวคลอนนนนนน

ทำไมชอบเป็นเด็กขี้มโน !!!!! โอยยยยยยยย อยากจิบ้า

สติหายไปไหนเอย หนีไป บอกเลย คิดมากกว่าเดิม คิดเยอะ มโนต่ออีก

ที่อ่านมา กวินชัดเจนเรื่องความรู้สึกนะ เรื่องมินตรา เฮียแกก้อบอกชัด

แต่อินี่ไม่จบ ! ภาพแม่งชวนคิดลึก แต่เอยควรมั่นใจในกวินหน่อย

อย่างน้อยก็รอฟังนิดนึงยังดี เฮ้ย หงุดหงิดเอยอ่ะตอนนี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 29-01-2015 10:07:33

 :sad4: :sad4: กลับมานะน้องเอย

ไม่ทำแบบนี้นะคะ เดี๋ยวกวินจะเป็นบ้าเอา กลับมาๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 47 (28/01/15) P.84
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 29-01-2015 10:09:04

รอ TT

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 29-01-2015 10:12:41

มาอัพแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้นะคะ ได้อ่านคอมเม้นท์ของทุกคนเลย ดีใจที่ชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ ถ้ามีข้อผิดพลาด หรือคำผิดใดๆ ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ  :pig4:



   
# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 48

ออกตามหา...



   
“กี่โมงแล้ววะ?” ไทป์พึมพำพลางลุกขึ้นมา ขยี้หัวตนเองอย่างเรียกสติ มองนาฬิกาที่ตอนนี้จะเก้าโมงแล้ว

“เหี้ย...ต้องไปตามไอ้เอย” ไทป์นึกขึ้นได้ ก่อนที่จะรีบไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยความเร็วแสง



          สิ่งแรกที่ไทป์นึกได้ตอนนี้คือไปหากวิน คงต้องบอกกวินว่าเอยหายไปแล้ว อย่างน้อยกวินจะต้องออกตามหา เผลอๆกวินอาจจะรู้ก็ได้ว่าเอยไปที่ไหน อย่างน้อยทั้งสองคนก็เป็นแฟนกัน ไทป์ขับไปยังเส้นทางที่พอจะจำได้จากเมื่อคืน ไปยังบ้านของกวิน ในที่สุดก็มาถึงบ้านของกวินเสียที



          ไทป์บีบแตรเสียงดัง ก็มีคนรีบวิ่งมาเปิดรั้วบ้านให้ ไทป์ขับรถเข้าไป อาจจะเพราะผู้รักษาความปลอดภัยของบ้านกวินจำรถของไทป์ได้ เลยให้ไทป์เข้ามาได้

“ไอ้กวิน ตื่นยังวะ?” ไทป์บ่นๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้าน

“มาหาใครคะ?” เด็กรับใช้ถาม

“ไอ้กวิน” ไทป์บอก

“เชิญรอสักครู่นะคะ” เด็กรับใช้บอก ก่อนที่จะนำไทป์มานั่งที่ห้องรับแขก

“นั่นเพื่อนของเอยใช่ไหม?” เสียงของคุณวิดาถามขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามาหาไทป์

“สวัสดีครับ กวินมันเป็นยังไงบ้างครับ?” ไทป์ถาม

“เมื่อคืนอยู่ในห้องน้ำจนเกือบเช้า ตอนนี่น่าจะเพลียมาก” คุณวิดาบอก เมื่อคืนทั้งกฤศและกรินต่างไม่ได้นอนเพราะเฝ้ากวินทั้งคืนเช่นกัน

“คือผมมีเรื่องจะต้องบอกมันครับ” ไทป์ว่า

“เรื่องอะไรเหรอลูก แล้วเอยเป็นยังไงบ้าง?” คุณวิดาถาม

“ก็เรื่องไอ้เอยนั่นแหละครับ...มันหายไปไหนก็ไม่รู้” ไทป์พูด พลางแสดงสีหน้ากลัดกลุ้ม

“เอยหายไป?” คุณวิดาตกใจถามเสียงดังพอควร

“ครับ เมื่อคืนผมกลับบ้านไปแต่มันก็ไม่อยู่ ผมเลยไปบ้านมัน ปรากฏว่าแม่ของมันบอกว่าออกไปแล้ว ออกไปไหนก็ไม่บอก รู้แค่ว่าเก็บเสื้อผ้าไปด้วย บอกว่าขอไปพักผ่อน” ไทป์บอก

“เอย....โธ่เอ้ย” คุณวิดาถอนหายใจออกมา

“ผมออกตามหาทั้งคืน แต่ก็ไม่เจอ นี่ผมก็ว่าจะมาบอกกวินมัน เผื่อกวินมันจะพอรู้ว่าเอยไปไหนได้บ้าง” ไทป์พูด

“พูดอะไรกัน?”



          กวินที่เดินลงมาจากห้อง ใบหน้าซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด เอ่ยถามพลางขมวดคิ้ว เพราะได้ยินแว่วๆว่าเอ่ยชื่อเอยด้วย คุณวิดามองหน้ากวิน ก่อนที่จะมองหน้าไทป์

“เอย...หายไปไหนไม่รู้ว่ะ ทั้งๆที่กูยังไม่ทันจะบอกเรื่องของมึงเลย” ไทป์บอก กวินเบิกตากว้างขึ้น

“หายไป...หายไปได้ยังไง?” กวินถาม น้ำเสียงดูจะร้อนรนไม่น้อย

“มันไม่บอกแม่ว่าไปไหน กูตามหาทั้งคืนก็ไม่เจอ รู้แค่ว่าเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไป” ไทป์บอก กวินรีบลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทันที

“มึงจะไปไหนวะ?” ไทป์ถาม

“กวิน จะทำอะไรลูก?” คุณวิดาถาม

“จะไปหาเอย” กวินบอก ก่อนที่จะไปหยิบกุญแจรถ แล้วตรงไปยังโรงรถทันที

“มึงจะไหวเหรอวะ ดูสภาพมึงยังไม่ดีขึ้นเลยนะ” ไทป์ลุกตามร้องถามขึ้น

“นั่นสิกวิน เดี๋ยวพวกเราจะช่วยกันตามหา อย่าวู่วามทำอะไรคนเดียวสิ” คุณวิดาว่า

“......” กวินไม่พูดอะไร แต่ก็ขึ้นรถไปแล้ว และขับออกไปอย่างรวดเร็วที่สุด

“ให้ได้อย่างนี้สิวะ” ไทป์สบถออกมา ก่อนที่จะรีบขึ้นรถขับไปทางที่กวินขับออกไป



          กวินขับรถไป ทั้งที่ยังคงรู้สึกปวดหัว แต่เมื่อได้ยินจากปากของไทป์รู้สึกว่าตนเองกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกใจคอไม่ดี ไม่สามารถควบคุมตนเองได้อย่างที่ผ่านมา เมื่อได้ยินว่าเอยหายตัวไป

“เอย...ไปอยู่ที่ไหน?” กวินพูดขึ้นมา ก่อนที่จะไปในที่ๆคิดว่าเอยจะไป ออกตามหาทั้งที่ไม่รู้จะจับต้นชนปลายอย่างไร แต่กวินก็ยังคงไม่ละความพยายามที่จะตามหาเอย จะให้เอยเข้าใจผิดอย่างนี้ไม่ได้



          รู้สึกอยากโทษตนเองที่ไม่ระมัดระวังตนเองให้มากกว่านี้ จนเปิดช่องว่างให้มินตราทำเรื่องเช่นนั้นได้ ยับยั้งอารมณ์ความโมโหในตอนนั้นเอาไว้ไม่ได้ จนปล่อยให้เอยหลุดลอยออกไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรให้กระจ่าง ยอมรับเลยว่ารู้สึกเหมือนหัวใจเหมือนถูกบีบในขณะนี้ รู้สึกเหมือนเอยจะไม่อยากเจอหน้าตนอีกแล้ว กวินได้แต่กล่าวโทษตนเองอยู่อย่างนั้น พร้อมกับขับรถตามหาเอยอย่างไม่ลดละ ไปทั่วทั้งกรุงเทพ...

...
..
.

          เอยสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมา รู้สึกปวดหัวไม่น้อย เหมือนร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอ เพราะเพิ่งมานอนตอนเช้าแบบนี้ เอยลุกขึ้นมาช้าๆ มองนาฬิกาที่แขวนที่ฝาผนัง เป็นเวลาเกือบจะสิบโมงแล้ว วันนี้เป็นวันอาทิตย์ เอยยังไม่อยากกลับ ยังอยากอยู่กับตนเองอีกสักพัก จึงคิดจะโทรเอกภพเพื่อลางาน และต้องโทรบอกพี่แปงเพื่อฝากงานที่ค้างๆไว้ ส่วนพี่ขาว เอยไม่อยากให้พี่ขาวเป็นห่วง อีกทั้งพี่ขาวต้องเอาแต่ถามถึงเรื่องนั้นแน่ๆ



          เอยเปิดโทรศัพท์ พบว่ามีหลายสายติดต่อเข้ามา ส่วนมากจะเป็นไทป์และ..กวิน เอยไม่รอช้ารีบโทรหาเอกภพเพื่อลางาน แม้เอกภพจะถามถึงสาเหตุ เอยก็โกหกว่าญาติเสีย เอกภพจึงยอมให้ลา ระหว่างที่เอยโทรคุยกับเอกภพนั้น มีสายซ้อนเข้ามามากมาย ทั้งกวินทั้งไทป์ แต่เอยไม่คิดจะรับ จากนั้นก็รีบโทรหาพี่แปงต่อ รอสายเพียงไม่นานนักพี่แปงก็รับสาย

“เอย...” เสียงพี่แปงราวกับเพิ่งตื่น

“พี่แปง ผมรบกวนรึเปล่าครับ?” เอยถาม

“ไม่จ้ะ มีอะไรรึเปล่า?” พี่แปงถามกลับ

“พี่แปง ผมจะลางานหนึ่งอาทิตย์ครับ” เอยบอก

“ลางาน ตั้งอาทิตย์เลยเหรอเอย” เสียงพี่แปงดูจะตื่นเต็มตาขึ้น

“ผมมีธุระที่จะต้องทำครับ ฝากงานด้วยนะครับ” เอยบอก

“แล้วเอยบอกหัวหน้ารึยัง?” พี่แปงถาม

“บอกแล้วครับ” เอยพูดเท่านั้น

“ได้ๆ เดี๋ยวพี่จัดการให้” พี่แปงว่า

“ขอบคุณครับ” ก่อนที่จะรีบวางสาย และโทรหาแม่ต่อ กวินและไทป์ยังคงโทรเข้ามา

“แม่ครับ เอยถึงแล้วนะครับ” เอยบอกแม่ไปเช่นนั้น

“ถึงไหนลูก?” แม่ของเอยถาม

“ไม่ไกลจากกรุงเทพครับ” เอยตอบ

“เอย..สบายใจเมื่อไหร่ก็รีบกลับมานะลูก หลายคนที่นี่เขาเป็นห่วง” แม่ของเอยบอก

“ครับ ไม่นานผมจะกลับไป” เอยบอก ก่อนที่จะวางสาย ทันทีที่วางสาย ก็มีสายเข้ามาทันที เป็นกวินที่โทรมา เอยรีบตัดสาย ทั้งที่ใจรู้สึกใจสั่นไหวไม่น้อย ก่อนที่รีบปิดเครื่องเหมือนเดิม



          รู้ดีว่าทำเช่นนี้เหมือนคนปิดหูปิดตา ไม่เผชิญหน้า ไม่กล้าจะรับฟัง หรือแม้จะฟังเหตุผลหรือคำอธิบายใดๆทั้งนั้น เอยเชื่อในสิ่งที่ตนเองเห็น อาจจะฟังดูเป็นคนไร้เหตุผล เอยก็จำยอมรับตนเอง เพราะอ่อนแอเกินว่าจะรับรู้สิ่งใดๆได้



          ยอมรับ...เอยไม่มีความมั่นใจใดๆเลย แม้กระทั่งกวินจะบอกรัก หรือแสดงถึงความรู้สึกต่างๆที่บ่งบอกว่าต้องการ ที่ผ่านมาเอาแต่คิดตลอดว่าที่กวินมารักตนเพราะอะไร ที่ได้ตกลงเป็นแฟนเพราะสิ่งใดกันแน่ ไร้ซึ่งความเชื่อมั่นใดๆทั้งสิ้น นั่นคือสิ่งที่อยู่ลึกๆภายในใจของเอย ที่ไม่เคยมีผู้ใดล่วงรู้เลย



          เอยเดินออกมาจากห้องพัก เดินออกไปหาอะไรทาน แม้ปากจะยังไม่หิว แต่ดูเหมือนท้องเริ่มร้องประท้วง เอยจึงเดินหาร้านอาหารที่ดูเงียบๆ สุดท้ายลงเอยที่ร้านกาแฟ เพราะยังไม่ถึงเวลาที่จะทานข้าว เอยจึงดื่มกาแฟและทานขนมเล็กๆน้อยๆแทน



          นั่งไปเรื่อยๆ พลางมองไปยังนอกร้าน เห็นผู้คนเดินผ่านไปมา ยังคงรู้สึกหนักอึ้งในใจอย่างบอกไม่ถูก แม้ภาพของกวินและมินตราในเมื่อคืนไม่ได้ตามมาหลอกหลอนแล้ว แต่ยังรู้สึกแย่อยู่ดี ยังคงสับสน ยังคงไม่เข้าใจ ยังคงไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นทำสิ่งใดก่อน เอยถอนหายใจออกมา ก่อนที่จะมองไปยังวิวทะเลที่อยู่เบื้องหน้า ปล่อยให้จิตใจล่องลอยออกไปอย่างไม่คิดจะดึงมันกลับมา...

...
..
.



          ด้านไทป์ที่ขับรถคลาดกับกวินแล้ว เพราะกวินขับเร็วเกินไป อีกทั้งเมื่อครู่มีข้อความส่งเข้ามาว่าติดต่อเอยได้แล้ว จึงจอดรถและพยายามโทรหาเอย แต่สายกลับไม่ว่าง และเพียงไม่นานเครื่องก็ปิดไปอีกแล้ว ไทป์จึงเลือกที่จะโทรหาพี่ขาว เพราะเป็นอีกคนที่รู้เรื่องของเอย

“พี่ ผมไทป์เอง ไอ้เอยมันโทรพี่บ้างไหม?” ไทป์ถาม

“ไม่นะ แล้วเอยเป็นยังไงบ้าง?” พี่ขาวถาม

“ไอ้เอยหายไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วพี่” ไทป์บอก

“อะไรนะ? หายไปไหน?” พี่ขาวถาม

“ผมก็ไม่รู้ นี่ผมกับไอ้กวินก็ตามหากันอยู่” ไทป์บอก

“เดี๋ยวผมจะช่วยอีกคน” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะวางสายไป



          ไทป์จนแก่ปัญญา เพราะไม่รู้จะไปหาเอยได้ที่ไหน สุดท้ายจึงเลือกที่จะไปหาแม่ของเอยอีกครั้ง แม่ของเอยอยู่บ้าน แปลว่าวันนี้ไม่ได้ขายข้าวแกง

“แม่ ไทป์เองครับ” ไทป์กดออด ก่อนที่จะตะโกนเรียก แม่ของเอยออกมาเปิดประตู ไทป์เดินเข้าไปในบ้าน ก่อนที่จะนั่งลงที่โซฟาหน้าทีวี

“ไอ้เอยมันโทรมาไหมครับแม่?” ไทป์ถามทันทีอย่างไม่ให้เสียเวลา

“โทรมาเมื่อครู่เองลูก...เอยไม่ได้อยู่ที่กรุงเทพ” แม่ของเอยบอก

“มันบอกอย่างนั้นเหรอครับ?” ไทป์ถาม พลางถอนหายใจ ออกจากกรุงเทพแบบนี้ คราวนี้คงได้งมเข็มในมหาสมุทรแน่ๆ

“แม่ถามแล้ว แต่เอยบอกแค่นั้นลูก”

“แม่คิดว่าอย่างมันจะไปไหนได้บ้างครับ?” ไทป์ถามอย่างจนปัญญา

“แม่ก็นึกไม่ออก เพราะเอยไม่เคยพูดเลยว่าอยากไปเที่ยวที่ไหน?” แม่บอก



          ไทป์นั่งนึกอยู่ จู่ๆได้ยินเสียงกดออดหน้าบ้าน แม่ของเอยจึงลุกไปเปิด พบว่าเป็นกวินที่มา แม่ของเอยเห็นหน้ากวิน ที่ดูซีดเซียวราวกับคนหมดเรี่ยวแรง

“กวิน ไม่สบายรึเปล่า?” แม่ของเอยถาม

“แม่ครับ....ผมขอโทษ” กวินยกมือไหว้ เพราะตนแท้ๆที่ทำให้เอยหายตัวไปแบบนี้

“อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย เข้ามาในบ้านก่อน” แม่ของเอยว่า กวินที่เดินเข้ามาในบ้าน และนั่งลงถัดไปจากไทป์

“ไอ้กวิน...ไอ้เอยไม่ได้อยู่ในกรุงเทพว่ะ” ไทป์บอก

“ไม่ได้อยู่ในกรุงเทพเหรอ?” กวินถามย้ำ

“เออ..มันโทรบอกแม่อย่างนั้น” ไทป์พูด

“เอย....อยู่ที่ไหน?” กวินพึมพำขึ้นมาพลางลูบใบหน้าตนเอง

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” แม่ของเอยถาม เพราะดูจากสีหน้าของกวินแล้วก็พอจะมองออกว่าทั้งสองต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ

“มีเรื่องเข้าใจผิดนะครับ ไอ้เอยไม่อยู่รอฟังความจริง เล่นบทนางเอกเก็บเสื้อผ้าหนีเสียอย่างนั้น” ไทป์บอก

“เอยดูเศร้าๆ ตอนที่มาบอกแม่เมื่อคืน” แม่ของเอยพูด

“มันเป็นความผิดผมเอง” กวินว่า

“มึงเลิกโทษตัวเองเถอะ ใครจะไปคิดว่ามันบังเอิญขนาดนั้นวะ ช่างเถอะ มาหาทางกันดีกว่าว่าไอ้เอยมันจะไปอยู่ไหน” ไทป์พูดพลางมองหน้ากวิน

“ลองขึ้นไปที่ห้องเอยไหมลูก เผื่อจะรู้อะไรบ้าง” แม่ของเอยบอก

“นั่นสิ ไปดูเผื่อจะรู้” ไทป์ว่า ก่อนที่จะขึ้นห้องเอยไป กวินจึงเดินขึ้นตามไปด้วย



          ห้องของเอยไม่ต่างจากที่กวินเคยมาครั้งนั้น ยังคงดูเรียบง่าย ข้าวของจัดวางอย่างเข้าที่ มีกลิ่นหอมอ่อนๆซึ่งเป็นกลิ่นของเอยฟุ้งไปหมด กวินสูดลมหายใจเข้าช้าๆ รู้สึกคิดถึงเหลือเกิน ทั้งที่เพิ่งห่างกันแท้ๆ ไทป์เริ่มรื้อข้าวของ เผื่อเจอสิ่งที่จะบ่งบอกว่าเอยไปไหนบ้าง

“อยู่กับมึงมันเคยบ่นว่าอยากไปเที่ยวไหนไหมวะ?” ไทป์ถาม

“ไม่” กวินตอบสั้นๆ พลางมองหนังสือที่อยู่บนชั้น จากการที่อยู่ด้วยกัน กวินพอจะรู้ว่าเอยชอบอ่านหนังสือ กวินมองหนังสือแต่ละเล่ม และเจอหนังสือท่องเที่ยวอยู่เล่มหนึ่ง

“เที่ยวง่ายๆใกล้กรุงเทพ” ไทป์เป็นคนอ่านชื่อหนังสือเล่มนั้น ทั้งที่มันอยู่ในมือของกวิน

“เปิดสิวะ” ไทป์พูดขึ้น กวินจึงเปิดหนังสือออก พบว่าบางหน้าเอยเอาคลิปกระดาษคั่นหน้าเอาไว้

“จากที่กูดูๆกูว่าพัทยา เพราะมันเคยไปกับกูกับดาว” ไทป์พูด กวินส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วย

“หัวหิน...” กวินพูดแค่นั้น

“ทำไมมึงคิดว่าหัวหิน” ไทป์ถาม

“ดูจากการอ่าน ตรงหน้าการเที่ยวของหัวหินถูกอ่านเยอะที่สุด” กวินพูด

“ไหนวะ?” ไทป์พยายามดู แต่ก็ดูไม่ค่อยออก

“สรุปจะเอาไง?” ไทป์ถามขึ้น

“ถ้าอย่างนั้นแยกกันคนละที่” กวินว่า

“กูไปพัทยาแล้วกัน มึงก็ไปหัวหิน” ไทป์ว่า

“แต่เดี๋ยว....เอาเบอร์มึงมา เดี๋ยวถ้ากูเจอกูจะโทรมาบอก” ไทป์พูดอีก



          กวินจึงจำยอมให้เบอร์กับไทป์ อย่างน้อยถ้าใครจะเจอก่อนก็จะได้โทรบอกกัน ระหว่างที่ไทป์กำลังบันทึกเบอร์ ดันมีคนโทรเข้ามา

“พี่ ว่าไง?” พี่ขาวเป็นคนโทรมา

“เอยโทรไปบอกพี่แปงเรื่องฝากงานเพราะจะลางานหนึ่งอาทิตย์” พี่ขาวบอก

“จริงเหรอ....ไอ้กวิน ไอ้เอยโทรไปหาพี่ที่ชื่อแปงว่ะ” ไทป์พูดกับพี่ขาว ก่อนที่จะพูดกับกวิน

“อย่างนั้นเหรอ แล้วเอยบอกอะไรอีก?” กวินถาม

“เออ...พี่ มันบอกอะไรอีกไหม?” ไทป์ถามตามกวิน

“ไม่แล้วนะ โทรไปบอกแค่นั้น” พี่ขาวบอก

“ขอบคุณมากพี่” ไทป์ว่า ก่อนที่จะวางไป

“ไอ้เอย อย่าให้เจอนะ กูจะตบกบาลให้” ไทป์ว่า กวินมองไทป์ด้วยสายตาไม่ชอบใจนัก

“ไม่ต้องมองกูตาขวางเลย แฟนมึงแม่งยังกับนางเอก” ไทป์ว่า



          กวินไม่พูดอะไรก่อนที่จะเดินออกจากห้อง จุดมุ่งหมายที่จะไปคือหัวหิน ไปทั้งที่ไม่มีความแน่ใจว่าเอยจะไปที่นั่นหรือไม่ แต่ก็ต้องลองเสี่ยงดู...

...
..
.



          ตอนนี้เริ่มเย็นแล้ว เอยยังคงไม่กลับเข้าไปในห้อง ยังคงเดินเล่นเรื่อยๆ เพราะที่นี่มีสถานที่ท่องเที่ยวเยอะ เอยนั่งรถตุ๊กตุ๊กเข้าออกหลายๆซอย ชมนั่นชมนี่แม้ใจใจจะยังรู้สึกโหวงอยู่ก็ตาม แต่ก็ยังเดินเล่นเรื่อยเปื่อย มาสุดท้ายก็มานั่งอยู่ที่ริมหาด มองดูแสงอาทิตย์ที่เริ่มส่องประกาย ท้องฟ้าสีม่วงอ่อนๆระบายเต็มท้องฟ้า



          จู่ๆก็นึกถึงกวินขึ้นมา น้ำตาทำท่าจะไหล วันนี้ทั้งวันคิดว่าตนเองเข้มแข็งพอแล้ว แต่พอเอาเข้าจริงๆ เอยก็ยังเป็นเอย เป็นเอยที่อ่อนแอและไม่กล้าเผชิญหน้าต่อความจริง เอยนั่งอยู่อย่างนั้น ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาจนในที่สุดก็ท้องฟ้าก็มืดมิดแล้ว



          เอยกลับไปยังห้องพักอีกครั้ง เข้าไปหยิบหนังสือการท่องเที่ยวเล่มนั้นขึ้นมา มองหาสถานที่ที่จะเดินได้ในค่ำคืนเพื่อไม่ให้คิดอะไรฟุ้งซ่านอีก สรุปเอยจึงเลือกจะไปตลาดโต้รุ่ง เดินหาของกิน ดูของที่ระลึกไปเรื่อยๆ



          ผู้คนเยอะแยะมากมาย ข้าวของเรียงรายข้างทาง ทำให้เอยได้มองได้ชม และไม่ค่อยคิดมากเหมือนเมื่อตอนเช้าอีกแล้ว เอยเดินไปเรื่อยๆจนตอนนี้เริ่มดึกแล้ว ขาก็เริ่มล้าจึงนั่งรถตุ๊กตุ๊กกลับไปยังที่พัก



          กลับมาถึงห้องก็อาบน้ำ เปิดทีวีนอนนิ่งๆอยู่บนเตียง นอนขบคิดถึงเรื่องราวต่างๆ คิดถึงช่วงเวลาดีๆที่ได้อยู่กับกวิน ช่วงเวลาที่ความสุขราวกับได้ล่องลอย ถ้อยคำกระซิบเบาๆที่หู การกระทำทั้งหลายของกวิน

“จะทำยังไงดี”



          เอยถามตนเองเบาๆ รู้ดีว่าตนรักกวินมาก มากว่าที่คาดคิดเอาไว้เสียอีก จะทำอย่างไรให้เรื่องทุกอย่างมันกระจ่าง หรือจะต้องกลับไปเผชิญหน้า ต้องกลับไปสะสางความรู้สึกที่หมด และต้องยอมรับความจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้น



          เมื่อคิดได้เช่นนั้นแล้ว เอยจึงกดปิดทีวี หยุดคิดเรื่องราวต่างๆ ปล่อยให้เป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้ ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปแล้วแต่สิ่งที่มันจะเกิดขึ้น เอยหลับตาลง เพื่อให้จิตใจสงบ ก่อนที่จะหลับไป...

...
..
.


          กวินมาถึงหัวหินแล้ว และเริ่มตามหาทีละโรงแรม แต่ฉุกคิดได้ว่าเอยเป็นพวกประหยัด ไม่มีทางจะพักโรงแรม นอกจากห้องพักธรรมดาหรือเป็นเกสท์เฮ้าส์น่าจะเป็นไปได้ กวินจึงเริ่มตามหาไปทีละที่

“ขอโทษครับ มีแขกที่ชื่อพีระนัม ทิศวงษ์ ไหมครับ?” กวินบอกชื่อเอย นี่เป็นที่ที่สิบแล้วที่ตามมา

“รอสักครู่นะคะ” พนักงานบอก

“ไม่มีค่ะ” เธอตอบเช่นนั้น



          กวินจึงต้องตามหาต่อไปอีกสองสามแห่งในบริเวณนี้ จนมาถึงที่สุดท้ายในบริเวณนี้ เป็นเกสท์เฮ้าส์เล็กๆที่อยู่ริมทะเล กวินคิดไว้ว่าหากหาไม่เจอ คืนนี้จะตัดสินใจพักที่นี่ก่อน แล้ววันรุ่งขึ้นถึงจะค่อยตามหาอีก

“ขอโทษนะครับ มีแขกชื่อพีระนัม ทิศวงษ์มาพักที่นี่ไหมครับ?” กวินถาม

“รอสักครู่นะคะ” พนักงานบอกเช่นนั้น กวินเตรียมใจไว้แล้วว่าที่นี่คงจะไม่มีแน่ๆ

“มีค่ะ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรกับแขกของเราเหรอคะ?” เธอบอกเช่นนั้น ความหวังที่ตอนแรกริบหรี่กลับส่องสว่างขึ้น

“มีอย่างนั้นเหรอครับ เขาอยู่ห้องไหน?” กวินถาม

“เอ่อ....คงบอกไม่ได้ค่ะ เราต้องขออนุญาตแขกก่อน” เธอบอกเช่นนั้น

“แล้วตอนนี้ที่นี่มีห้องว่างรึเปล่า?” กวินถาม นี่คงจะเป็นทางเดียวที่จะเข้าไปหาเอยได้

“มีค่ะ” เธอบอก

“ถ้าอย่างนั้นเปิดห้องเลยครับ” กวินว่า ระหว่างที่เธอกำลังหันไปหยิบกุญแจข้างหลัง กวินสบโอกาสรีบชะโงกหน้าดูรายชื่อแขกที่อยู่ในสมุด เห็นชื่อของเอยอยู่ล่างๆห้องหมายเลขยี่สิบเอ็ด

“เขียนชื่อตรงนี้ค่ะ” เธอหันกลับมาและหยิบสมุดเล่มนั้นแต่เปิดหน้าใหม่ให้กวิน ราวกับว่าไม่อยากให้กวินเห็นชื่อของเอย กวินเขียนชื่อเสร็จเรียบร้อย ก่อนที่จะเดินตามเธอไปยังห้องพักของตนเอง



          กวินได้ห้องหมายเลขยี่สิบห้า ถัดไปจากห้องของเอยสามห้อง กวินรับกุญแจก่อนที่จะเข้าห้องไป และเมื่อรู้สึกว่าพนักงานคนนั้นไปแล้ว กวินจึงรีบออกจากห้อง แล้วไปเคาะห้องหมายเลขยี่สิบเอ็ด ซึ่งเป็นห้องของเอย



          เอยได้ยินเสียงเคาะ ทำให้สะดุ้งตื่นขึ้นมา เอยที่ยังคงงัวเงียจึงเดินไปเปิดประตูอย่างมึนงง จนลืมไปว่านี่ไม่ใช่ที่บ้าน

“แม่เหรอครับ?” เอยถามขึ้นเบาๆ อย่างไม่ค่อยมีสติ มือนั้นยังคงขยี้ตา เมื่อเปิดประตูขึ้นเห็นคนตรงหน้า เอยพยายามจ้องมอง ก่อนที่จะได้สติ ดวงตาเบิกกว้างขึ้น

“คุณ...กวิน”    
 

+++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 29-01-2015 10:13:24

อย่างน้อยกวินก็เซ้นท์ดีเลือกถูกว่าจะไปเจอเอยที่ไหน คุยกันให้รู้เรื่องนะ 555+
แม่นางเอก  :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 29-01-2015 10:23:16

กวินตามหาเอยเจอแล้ว คุยกันดีๆ อย่าเพิ่งคิดไปไกล
ฟังกวินอธิบายก่อน  กวินพยายามเข้านะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 29-01-2015 10:25:55

 :mc4: เย้~~~~ กวินกาเอยเจอแล้วววววววววววว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 29-01-2015 10:27:16

ขอเม้นท์รวบหลายๆตอนที่ผ่านมาด้วยนะคะ
คือน้องเอยช่างนางเอกอย่างที่เพื่อนไทป์ว่าจริงๆอ่ะแหละ ปกติเป็นแม่ยกน้องเอยแล้วถล่มกวินนะ แต่วันนี้ขอตำหนิเอยบ้างเหอะ

ตอนที่กวินโดนยาแถมยังอยู่ในบ้านของมินตรา เราเปรียบเทียบเหมือนกวินจะจมน้ำอยู่กลางทะเล
กวินเค้ายังพยายามตะเกียกตะกายว่ายน้ำกลับเข้ามาหาเอย คนที่โดนยาปลุกอย่างนั้นเราคิดว่าการเอาชนะมันไม่ง่ายเลยนะ
แต่กวินก็ยังพยายามและเอาชนะมันกลับมาหาเอยได้อย่างไร้มลทิน แล้วเอยล่ะ เอยทำอะไร นอกจากช็อค ร้องไห้
ไม่คิดจะช่วยจะอะไรเลย ปล่อยให้เพื่อนกวินกับเพื่อนเอยพากันไปช่วย
เอยที่เป็นคนใกล้ชิดกวิน ได้สัมผัสความรักความพยายามของกวิน ทำไมไม่เอะใจเลยว่ากวินไม่น่าจะทำอย่างนั้น
กลับเป็นคนอื่นที่เอะใจสงสัย ตามไปช่วยกวินกลับมา (ขนาดพี่ขาวที่เป็นแค่ลูกน้องไม่ได้ใกล้ชิดอะไรกับกวินเค้ายังสงสัยอ่ะ)
เราเข้าใจเอยนะว่าเห็นภาพแบบนั้นตำตามันทำใจให้เชื่อได้ยากจริงๆ เพราะภาพมันฟ้อง
แต่ก็ขัดใจน่ะ ที่หนูไม่สงสัยอะไรเลยแต่เชื่อไปแล้ว แสดงว่าความเชื่อใจกวินของเอยค่อนข้างต่ำมาก

แล้วพอมีปัญหา แทนที่จะพุ่งชนกลับวิ่งหนีซะงั้น อันนี้เป็นนิสัยติดตัวของเอยเลยมั้ง ความไม่กล้า ชอบกดชอบดูถูกตัวเอง
บอกตรงๆนะเราเห็นสิ่งต่างๆที่กวินทำมาตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบันจะบอกเอยว่า
ถ้าเอยจะไม่เหมาะสมกับกวินทั้งหมดทั้งมวลไม่ได้มาจากฐานะการเงิน หน้าที่การงาน รูปร่างหน้าตา หรืออะไร
นอกจากความไม่พยายาม ความไม่เชื่อมั่นเชื่อใจในตัวกวินและนิสัยอ่อนแอพวกนี้ของเอยนี่แหละ
แทนที่คนรักสองคนจะส่งเสริมกัน สนับสนุนกัน กลับรู้สึกว่ามีคนเดียวที่พยายามฟันฝ่าขวากหนามปูทางไปข้างหน้า
แต่อีกคนกลับเดินถอยหลังเอาๆเนี่ยนะ หลังจากนี้อยากให้เอยปรับตัวหน่อยนะ

เราเห็นว่าที่ผ่านมากวินก็ได้แสดงออกพอสมควรทีเดียว(สำหรับคนนิสัยอย่างนั้น)ว่ารักเอย เอยก็ยังคงไม่มั่นใจอยู่ดี
แล้วมันต้องแสดงออกหรือทำอะไรขนาดไหนอีกล่ะเอยถึงจะพอใจถึงจะเชื่อใจ
นี่กวินก็ออกตามหาเอยทั้งๆที่ก็ยังไม่หายดีเป็นบ้าเป็นหลังอีกล่ะ เฮ้อ ชั้นล่ะปวดหัวกับเธอจริงๆเอย แม่นางเอก
 :mew5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 29-01-2015 10:27:30

อั้ยย่ะะะะ เจอน้องแล้วววว
 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 29-01-2015 10:27:46

ไม่รอดแน่เอย ง้อกันเดี๋ยวนี้เลยนะ เอาแบบเลือดกำเดาไหล. 5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-01-2015 10:28:06

ในที่สุดก็เจอ จะได้เคลียกันซักที
เอาใจช่วยน้องเอย กวินก็อย่าปากหนักมากนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 29-01-2015 10:31:14

ห่ะ.......จจจ จจจจ จบเเล้วเหรอ งื้ออออออ :ling1:

กวินตามหาเอยเร็วมากกกกกกก นับถือจริงๆ เดาทางเอยออกหมดเลย
ยังไงก็เคลียร์ตัวเองให้ดีล่ะ ถึงจะเคืองเเต่ก็เป็นกำลังใจให้นะ เเต่ห้ามนอนคุยกันนะ อิอิ  o18
ยังขนลุกกับปากและหน้าอกยัยนั่นอยู่เลย ยี้!!!!  :oak:

วันนี้หมดไปภายในระยะเวลาไม่ถึงนาที อีก 24 ชม.เจอกันนะคะ  :sad2: o7
เป็กำลังใจเเละติดตามเสมอ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 29-01-2015 10:33:34

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ตัดฉับ!!!!!!!!!!

เรานี่นั่งรอเวลา เมื่อไหร่จะ 10 โมง พออ่านนิยายจบ

อยากจะก้าวกระโดดไป 10 โมง พรุ่งนี้เร็วๆอ่ะ

ฮื่อออออออออ ติดนิยายเรื่องนี้งอมแงมเลย 5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 29-01-2015 10:34:58

เจอสะที กวินมีิะไรก็บอกๆเอยไปนะ อย่าค่อยเผยทีละนิด นางคิดมากนางมโนเก่ง  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 29-01-2015 10:35:01

 o16 o16 น้องเอยมันน่าจับตีก้น ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 29-01-2015 10:37:33

คนเขียนใจร้าย มาทำให้ค้าง
แล้วจากไปอีกแล้ววว
จะรออ่าน กวินง้อเอย
มาวันนี้อีกตอนนะคร้าบบบบบบ  ได้โปรด
รอออออออ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 29-01-2015 10:40:04

คุยกันดีๆนะ ต่างคนต่างแอบรักกันตั้งนาน

กว่าจะได้มาอยู่ด้วยกัน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 29-01-2015 10:40:26

กวินเจอเอยแล้วววว  :mew1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 29-01-2015 10:46:04

อยากจะหมุนนาฬิกาแล้วเป็นวันพรุ่งนี้ซะจริงๆเลย :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 29-01-2015 10:46:06

กวินเซ้นส์ดี และฉลาดมากตามหาเอยเจอด้วย
ตอนต่อไปคงต้องเคลียร์กันยาวววววว.......
เคลียร์เสร็จฮันนีมูนต่อเลยดีกว่า 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 29-01-2015 10:58:10

เจอกันแล้ว  บ๊ะ  บ๊ะ   ต้องจัดหนัก :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 29-01-2015 10:59:29

น้องเอยฟังคุณกวินก่อนนะลูก~

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: zodass1 ที่ 29-01-2015 11:03:50

เจอกันแว้ว กวินรีบเคลียร์เลยจะได้กลับมาหวานกันต่อ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 29-01-2015 11:16:40

 :a5:   ค้างงงงงงงงงง

แต่อย่างน้อยก็เจอตัวละ  ที่เหลือก็เคลียปัญหาคาใจ แล้วก็


.......จับกด....... :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 29-01-2015 11:18:41

เค้าเจอกันแล้ว\\(^0^)//

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 29-01-2015 11:24:02

ต้องทำยังไงเอยถึงจะมั่นใจสักที

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 29-01-2015 11:28:36

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 29-01-2015 11:32:52

อร๊ายยยยยย.   นางเอกหนีพระเอกคริคิร. ตามจนเจอนะคุณกวิน อิอ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: kboom ที่ 29-01-2015 11:35:16

อ้างจาก: RoseBullet ที่ 29-01-2015 10:27:16  

ขอเม้นท์รวบหลายๆตอนที่ผ่านมาด้วยนะคะ
คือน้องเอยช่างนางเอกอย่างที่เพื่อนไทป์ว่าจริงๆอ่ะแหละ ปกติเป็นแม่ยกน้องเอยแล้วถล่มกวินนะ แต่วันนี้ขอตำหนิเอยบ้างเหอะ

ตอนที่กวินโดนยาแถมยังอยู่ในบ้านของมินตรา เราเปรียบเทียบเหมือนกวินจะจมน้ำอยู่กลางทะเล
กวินเค้ายังพยายามตะเกียกตะกายว่ายน้ำกลับเข้ามาหาเอย คนที่โดนยาปลุกอย่างนั้นเราคิดว่าการเอาชนะมันไม่ง่ายเลยนะ
แต่กวินก็ยังพยายามและเอาชนะมันกลับมาหาเอยได้อย่างไร้มลทิน แล้วเอยล่ะ เอยทำอะไร นอกจากช็อค ร้องไห้ ทื่อมะเลื่อ
ไม่คิดจะช่วยจะอะไรเลย ปล่อยให้เพื่อนกวินกับเพื่อนเอยพากันไปช่วย
เอยที่เป็นคนใกล้ชิดกวิน ได้สัมผัสความรักความพยายามของกวิน ทำไมไม่เอะใจเลยว่ากวินไม่น่าจะทำอย่างนั้น
กลับเป็นคนอื่นที่เอะใจสงสัย ตามไปช่วยกวินกลับมา (ขนาดพี่ขาวที่เป็นแค่ลูกน้องไม่ได้ใกล้ชิดอะไรกับกวินเค้ายังสงสัยอ่ะ)
เราเข้าใจเอยนะว่าเห็นภาพแบบนั้นตำตามันทำใจให้เชื่อได้ยากจริงๆ เพราะภาพมันฟ้อง
แต่ก็ขัดใจน่ะ ที่หนูไม่สงสัยอะไรเลยแต่เชื่อไปแล้ว แสดงว่าความเชื่อใจกวินของเอยค่อนข้างต่ำมาก

แล้วพอมีปัญหา แทนที่จะพุ่งชนกลับวิ่งหนีซะงั้น อันนี้เป็นนิสัยติดตัวของเอยเลยมั้ง ความไม่กล้า ชอบกดชอบดูถูกตัวเอง
บอกตรงๆนะเราเห็นสิ่งต่างๆที่กวินทำมาตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบันจะบอกเอยว่า
ถ้าเอยจะไม่เหมาะสมกับกวินทั้งหมดทั้งมวลไม่ได้มาจากฐานะการเงิน หน้าที่การงาน รูปร่างหน้าตา หรืออะไร
นอกจากความไม่พยายาม ความไม่เชื่อมั่นเชื่อใจในตัวกวินและนิสัยอ่อนแอพวกนี้ของเอยนี่แหละ
แทนที่คนรักสองคนจะส่งเสริมกัน สนับสนุนกัน กลับรู้สึกว่ามีคนเดียวที่พยายามฟันฝ่าขวากหนามปูทางไปข้างหน้า
แต่อีกคนกลับเดินถอยหลังเอาๆเนี่ยนะ หลังจากนี้อยากให้เอยปรับตัวหน่อยนะ

เราเห็นว่าที่ผ่านมากวินก็ได้แสดงออกพอสมควรทีเดียว(สำหรับคนนิสัยอย่างนั้น)ว่ารักเอย เอยก็ยังคงไม่มั่นใจอยู่ดี
แล้วมันต้องแสดงออกหรือทำอะไรขนาดไหนอีกล่ะเอยถึงจะพอใจถึงจะเชื่อใจ
นี่กวินก็ออกตามหาเอยทั้งๆที่ก็ยังไม่หายดีเป็นบ้าเป็นหลังอีกล่ะ เฮ้อ ชั้นล่ะปวดหัวกับเธอจริงๆเอย แม่นางเอก
 :mew5:

เห็นด้วยอย่างแรงครับ เอยทำตัวได้แบบว่านางเอกมากกกกกกกกกกกกกกก  :angry2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 29-01-2015 11:37:48

จะว่าเถียงแทนเอยก็ได้นะ ที่มีคนว่าเอยไม่เชื่อใจ ในตัวกวิน ไม่คิดจะไปช่วยกวินทั้งที่กำลังจะจมน้ำ แต่ขาวกับไทป์กลับเป็นคนไปช่วย ทั้งที่เป็นคนอื่น
คือ ตอนที่45 กลับไปอ่านดีๆอีกทีนะคะ  ขาวในตอนแรกไม่ได้คิดจะไปช่วยอะไรเลย ไม่ได้ฉุกใจคิดเพราะไม่ได้สนิทกับกวินถึงกับรู้สันดานกัน แต่เพราะเคนโทรมาพอดี แล้วก็เป็นเคนที่รู้จักนิสัยทั้งกวินและมินตราพอสมควร ถึงได้พากันไป  ส่วนไทป์ แน่นอนอยู่แล้ว ไม่รู้หรอกว่ากวินโดนยาห่าเหวอะไรนั่น แต่พ่อไทป์่จะไปกระทืบกวินนะคะ ไม่ได้คิดจะไปช่วยแต่อย่างใด
แล้วก็ตอนนี้ถ้ากวินไม่เปิดปากกว้างๆเพื่อพูดอะไรให้เอยเข้าใจ หรืออธิบายอะไร เพราะจะคิดแต่ว่าเอยคงจะเข้าใจ ก็คงจะคิดผิด
 :เฮ้อ:เฮ้อ สองตอนแล้วที่เอาแต่เชียร์เอย ทั้งที่เราสายกวินจอมซึนแท้ๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 29-01-2015 11:39:00

หม่นหมอง ประคองอารมณ์


 :sad2:


วันนี้ขอไม่เม้นอะไรมาก
เห็นด้วยกับคุณRoseBullet ทุกประการ

ถ้าทำแบบทดสอบทางจิตวิทยา น้องเอยเป็นคนมีความคิดแบบผู้หญิงมากกว่าชาย
 เพราะผู้ชายส่วนใหญ่จะเอาเหตุผลมาก่อนอารมณ์ความรู้สึกเสมอ
อย่างเรามีความเป็นผู้ชายในตัวเองสูง
เราว่าไทป์คงรู้สึกแบบเดียวกับเรา เอย..นางเอ๊ก..นางเอก
 อ่านความคิดของเอยจะรู้สึกหงุดหงิด
ทำไมเป็นแบบนี้วะ บลาๆๆๆ
เราก็พยายามเข้าใจเอยนะ
แต่ย๊ากกกกกกกยาก
เอาเป็นว่าเจอกวินแล้วอย่าหนี....ฟังกันก่อน
สงสารกวิน...


อย่ามานมอย่ามโน
ท่องนโมไว้เลย

สติมาปัญญาเกิดนะลูก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 29-01-2015 11:43:54

ค้างค๊าาาา
ตัดกันแบบนี้เลยเรอะ
มองเห็นความน่ารักของเอย เดินมาเปิดประตู
เพราะนึกว่าอยู่บ้านกับแม่ เค้าชอบโมเม้นแบบนี้
เจอกันแล้วนะ ปรับความเข้าใจกันนะ
อย่าหนีเลยเอย
ยังไงก็รักกัน พูดกันเถอะเนอะ
จะได้รู้ว่าเรื่องมันคืออะไร

ดีใจที่กวินหาเจอเร็ว เซ้นดีมาก
เข้าใจกันแล้วก็พรีฮันนีมูนไปเลย ไหนๆก็ลางานแหละ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 29-01-2015 11:47:45

เจอแล้วววววว :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 29-01-2015 11:50:56

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 29-01-2015 11:55:05

คุยกันให้รู้เรื่องนะน้องเอยย พี่กวินตามมาง้อแล้วนะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 29-01-2015 12:09:44

กวินมาถึงที่แล้วกอดเอยแน่น
เอาให้กระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย
เข้าใจกันสักทีเถอะนะ  :'(

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 29-01-2015 12:11:13

รออ่านเรื่องนี้ทุกวันครับ ลุ้นได้ทุกวัน ทุกตอน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 29-01-2015 12:15:43

นี่เลย เอยลางานตั้งอาทิตย์นึง ปรับความเข้าใจกันให้เต็มที่เลยจ้าาาา เอาให้เอยรู้เลยว่าแวินรักเอยแค่ไหนนนน
ปล. ตอนนี้สงสารกวินจังง TT

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 29-01-2015 12:25:57

โอ้โหววว ฟลุกมากที่เจออ่ะ  :ruready โชคดีของเอยที่ไม่เจออันตราย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 29-01-2015 12:28:21

กวินยังไม่ต้องอธิบายอะไรค่ะ.จัดการเอยก่นอนเลย555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 29-01-2015 12:34:53

งื้ออออ ในที่สุดก็เจอ
คุยกันดีๆนะ
เอยฟังกวินนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 29-01-2015 12:39:42

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 29-01-2015 12:43:34

ตามเจอแร้นนน!!

ฉลาดสมเป็นกะเป็นพระเอกจิ้งพ่อคุณพ่อยอดขมองอิ่มของเจ้  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 29-01-2015 12:45:16

กรี๊ดดด กวินฉลาดมาก ตามหาเอยจนเจอ เจอแล้วก็จัดการเลย เอยอย่าทำตัวไม่มีเหตุผลหนีหน้ากวินอีกนะ T^T กว่ากวินจะกลับมาจากอังกฤษมันนานแค่ไหน กวินรอพบเอยมาตลอดนะ เชื่อใจกวินหน่อย กวินเองก็พูดๆเคลียๆกับเอยไปเลยถ้าไม่อยากเสียเอยใปเพราะความที่ไม่มั่นใจในตัวเอยและกวินเอง..ปวดใจแทนกวินตัวเองร่างกายไม่ไหวๆแท้ๆแต่เพราะรักเอยมากเลยออกตามหา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 29-01-2015 12:53:20

เอยตั้งสตินะ ฟังกวินก่อน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 29-01-2015 12:55:34

เนื้อคู่ชัดๆ ขนาดติดต่อไม่ได้ยังหากันจนเจอ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 29-01-2015 12:58:39

สู้ๆนะกวิน อธิบายให้เอยฟัง
เอยก็ฟังที่กวินพูดนะ เชื่อไม่เชื่อก็หาหลักฐานมายืนยัน
รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 29-01-2015 13:11:56

น้องเอยเล่นบทนางเอกเยอะนะเนี่ย
เดี๋ยวต้องโดนพี่ไทป์จัดการ
ลำพังกวินเองมีแต่จะตามใจ เข้าใจ
หลังจากนี้แล้ว เอยก็ต้องสู้เพื่อนความรักบ้างนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 29-01-2015 13:14:52

ไม่รู้สิว่าหลังๆมานี้บทนางเอกมากไม่ค่อยมีนะ เราชอบมากๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: YING_YING ที่ 29-01-2015 13:15:10

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ค้างๆๆค้างอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงง รีบมาต่อนะ รออยู่ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 29-01-2015 13:16:25

เจอกันเสียที คราวนี้กวินล็อคห้องเคลียร์เลยนะคะ
จะได้ไม่ต้องหนีไปไหนอีก
ปวดใจแทนกวินจริงๆ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 29-01-2015 13:28:15

ตามมาง้อแล้วอ่ะ นี่ถ้าไม่รักมาก คงไม่เป็นแบบนี้ ต่างก็รักกันและกันทั้งคู่เลยอ่ะ  o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 29-01-2015 13:37:26

ถ้าเป็นเราเห็นอย่างนี้ ก็จะไม่ทนหรอกนะ

แต่อย่างน้อยก่อนจะหนีไปพักใจ จะแวะไปวีนทั้งคู่ให้รู้เรื่องก่อนค่ะ ไม่ใช่หายไปเลยแบบนี้นะ

 :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 29-01-2015 13:55:28

กวินฉลาดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 29-01-2015 14:17:23

กวินเจอง่ายจัง

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-01-2015 14:23:48

กวินลงโทษเอยหนักๆเลยนะ น่าจับตีก้นให้เข็ด :katai5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 29-01-2015 14:30:52

ขอร่ายยาว ๆ เถอะ เอยเอ๊ยเอย ปกติพี่นี่เอ็นดูเอยม๊ากมาก แต่รอบนี้อยากจะจับตัวแล้วตบกบาลแถมด่าซ้ำอีกสักชั่วโมง ข้อหาคิดบ้าอะไร แบบแย่มาก เออ งั้นไปเลิกกับกวินซะ อย่าคบมันเลยเอย คิดแต่แบบนี้ จบ สงสารกวินคิดดูดิ เขาใส่ใจเอยขนาดไหน ตัวเองป่วยนะ ป่วยมาก เอยเคยสนใจกวินแบบนี้ไหม แค่เอยอ่านหนังสือ กวินยังดูออก แล้วเอยละ เคยดูอะไรกวินออกบ้าง มีแต่ไม่เชื่อ ไม่เชื่อ กวินพาไปเปิดตัว พาไปพบพ่อแม่ ทำทุกอย่างเท่าที่ผชคนนึงจะทำได้ แล้วเอยเคยทำอะไรให้กวินบ้างนอกจากร้องไห้ กลัว ไม่เชื่อใจไม่รับฟัง หนีปัญหา แน่ใจหรอเอยว่ารักกวินแค่หลงเปล่า ปล่อยกวินไปดีกว่า บอกเลย ให้กวินเจอคนที่เขาใส่ใจกวินดีกว่าปะ นายเคยสนใจเขาบ้างปะเอย หงุดหงิดเอยนะ บอกเลย กวินก็คิดแต่เป็นความผิดตัวเอง ทำไมคนอื่นเขาฉุกคิดได้ อย่างพี่ขาวอะ คิดดูดิ คนนอกนะเอยนั่นเขาคนนอก เอยอะเมียกวิน ยังไม่คิด คิดแต่เห็นภาพแล้วฝังใจ ประสาท ที่สุดเอย โมโหมากอะ กวิน ปล่ยเอยเลิกไป ไม่ต้องไปรักแล้ว คนแบบเอยเนี่ย จบเลย พอเถอะ ทำให้ขนาดนี้ยังไม่เชื่อไรเลย สงสัยต้องให้กวินตายก่อนไหมเอยถึงจะเชื่อกวินได้สักที ฉันเพลียกับเธอมากเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 29-01-2015 14:43:47

ตัดฉับ
 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
และแล้วก็หาเจอ
สุดยอด
จะเป็นยังไงนะ
ถามในสิ่งที่อยากรู้สิเอย
พูดทุกอย่างให้กระจ่างนะกวิน
 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 29-01-2015 14:53:22

ถ้าพี่เป็นไทด์ พี่จะตีน้องเอยจริงๆ ตีแรงๆแบบไม่สงสารด้วย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 29-01-2015 15:13:07

ไหนๆก็ไหนๆ ก็พิสูจน์ความรักให้เต็มที่มันซะเลยกวิน เอยจะได้รู้แบบเต็มๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 29-01-2015 15:15:43

เจอแล้ว ดีใจด้วยยยย

ปรับความเข้าใจให้ได้เร็วๆนะ จะได้หวานเหมือนเดิม

สงสารน้องเอย เป็นเด็กคิดมาก คิดลบ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 29-01-2015 15:24:52

ดีนะเปิดมาเจอกวิน

ถ้าเจอมินตราล่ะก้อ มาม่าต่อ อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 29-01-2015 15:34:07

หาเจอแล้ว..
อย่าทำแบบนี้อีกนะเอย
คนอื่นเค้าเป็นห่วง
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 29-01-2015 15:37:09

สำหรับเอย ป้าให้สามคำคะ
นาง เอก มาก
คิดเองเออเอง ตลอดนะคะ
คุยกับกวินซะจะได้ไม่คิดมากนะคะลูก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 29-01-2015 15:38:25

มีแต่คนว่าน้องเอยอ่ะ แต่ไม่เป็นไรนะเอย เราเข้าใจ เอยก็แค่ยังไม่พร้อมและต้องการเวลา
อีกอย่างเอยก็เป็นคนแบบนี้อยู่แล้วเป็นคนเงียบๆคิดมาก ไม่มั่นใจในตัวเอง เราว่าเรื่องเป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
กวินมันจะได้เด็ดขาดจริงจังซักที หลังจากที่ขัดใจมานานมาก ที่ทั้งที่รู้ว่านังนั่นเป็นมันยังไง
แต่กวินก็โง่เองที่เชื่อใจมันและปล่อยให้มันมาใกล้ชิดได้ หวังว่าคราวนี้จะจัดการขั้นเด็ดขาดอย่างที่ว่าจริงๆซักทีนะ
ส่วนครอบครัวกวินเราว่าเป็นแบบนี้คงจะไม่ต้องมามัวเกรงใจหรือไว้หน้าครอบครัวนั้นอีกแล้วนะ
ถือว่านี่เป็นบทเรียนให้ทั้งสองคน เอยก็จะได้บทเรียนว่าให้เชื่อมั่นและหนักแน่นกว่านี้ มีอะไรให้พูดให้ถาม
ส่วนกวินก็ได้บทเรียนที่จะไม่ไว้ใจใครง่ายๆ ไม่ชะล่าใจมัวแต่คิดว่าไม่เป็นไรจะได้รู้จักตัดไฟแต่ต้นลม
ไม่ใช่ปล่อยรอให้ทุกอย่างมันบานปลายแบบนี้ ส่วนยัยมินตรา ชั้นขอมอบภาพนี้ให้แก.....

(http://f.ptcdn.info/989/009/000/1379689418-o.gif)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-01-2015 15:55:31

ตบจูบเลยกวิน​  อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 29-01-2015 16:13:40

น้องเอยยย ย ยยน่าตีจริงๆเลยลูกสาว
หนีมาแบบนี้ได้ไง
คนเขาเป็นห่วงกันไปหมด
แม้ว่าจะอยากให้เวลากับตัวอง
ไม่กล้าเผชิญความจริงก็เหอะ
แต่อย่างไรสักคนเราก็ต้องเจอกับมันนนะ
ชนตอนนี้เลยดีกว่า เอาให้เจ็บกันไปข้าง 5 5 5 5
เม้นไรเนี่ ย เอาเป็นว่าสู้ๆทั้งสองฝ่าย
น้องเอยไม่งี่เง่าอยุ่แล้ว ท่านประธานยแค่ปรับความเข้าใจน้องก็จะเข้าใจเอง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 29-01-2015 16:52:52

คู่กัน ย่อมมีเซ็นต์ ว่าควรไปหาที่ไหน  :z2:
ว่าแต่หนูเอย จะทำทุกอย่างให้กระจ่าง กับความไม่มั่นใจ ในความรักของกวิน อย่างไร
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 29-01-2015 17:19:48

เยี่ยม!! เจอเร็วสิดี คุยกันซะจะได้ไม่ติดค้าง
แล้วก็อซื้อเลยเหอะ ไอ้นิสัยอ่อนแอ ไม่สู้คน ไม่ทวงสิทธิ์ที่ตนเองพึงมีน่ะ
บางสถานการณ์ยอมถอยมันดีกว่า แต่บางสถานการณ์ที่ต้องพุ่งเข้าชนก็หัดชนมันซะบ้าง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 29-01-2015 17:53:00

อ้าาาาา ในที่สุดก็หาเจอ  o13 :hao5: :katai2-1: กวินเก่งอะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 29-01-2015 18:13:15

 :laugh: :laugh: ดีนะที่กวินเป็นคนช่างสังเกตุ

เลยรู้ว่าเอยหลบไปไหน เจอกันแล้วก็รีบๆบอกความจริงเอยนะ

เอยยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรอยู่ด้วย ป่านนี้ร้องไห้จนน้ำหมดตัวแล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 29-01-2015 18:47:31

 o13 กวินที่สุดอ่ะ เอยก็นางเองมากกกกก อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 29-01-2015 18:57:55

กวินถ้านายง้อเอยเสร็จแล้ว
ตั้งกฎเหล็ก ห้ามเอยไปพักที่ไหนคนเดียว
ดูซิ แค่ได้ยินเสียงเคาะประตูก็มาเปิด ไม่ระวังเลย
แถมคิดว่าเป็นที่บ้านอีก ถ้าเป็นคนไม่ดีจะทำยังไง
555 ขำตัวเอง อ่านแล้วอินเรื่องเป็นห่วงเอยแทนกวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 29-01-2015 19:15:46

กรี๊ดดดดดดด  เจอน้องเอยแล้ว
..กวิน..สุดยอด  o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 29-01-2015 19:45:10

ไหวมัยเนี่ยน้องอยยยยยย...

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 29-01-2015 19:48:33

คนรับมือกับปัญหาไม่เหมือนกันหรอก
ลองคิดถึงพื้นฐานนิสัยของเอยสิ
อยู่บ้านก็รังแต่จะทำให้แม่เป็นกังวล
แม่ไม่ถามแต่ไงก็ต้องเล่า
จากผู้ชายธรรมดามาเป็นเกย์
โดนแฟนนอกใจ จะเล่ายังไง?
สภาพจิตใจและสมองในตอนนี้ก็ยังไม่พร้อมที่จะประมวลผลอะไร

กวินกับเอยแตกต่างกันมากในทุกๆด้าน
การคิดการตัดสินใจการแสดงออก
เป็นผู้ชายเหมือนกันแต่ก็ยังไม่เหมือนกันเลย
เอยคิดมาก เอยเหมือนผู้หญิง โตมากับแม่
ลักษณะบุคลิกของเอยเป็นเหมือนปมในใจเอย
มันแก้ไม่หายหรอก แต่มันก็ทำให้กวินรักเอย
เราไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเอยแต่เข้าใจ
เป็นเราๆก็จะรับมืออีกแบบหนึ่ง

เราอ่านการเล่าจากมุมมองของคนหลายคน
เรารู้ว่ากวินรักเอย แสดงออกชัด แต่เอยยังไม่เก็ทขนาดนั้นหรอก
แต่กับคนมีปมอย่างเอยมีอยู่วิธีเดียวก็คือต้องบอกว่ารักวันละ 3 เวลาทุกวัน
ยังต้องปรับตัวเข้าหากันอีกเยอะ ยังรู้จักกันน้อยนัก

มาถึงตอนนี้ปัญหาเรื่องมินตราแอนด์เดอะคอมปานีก็น่าจะตัดไปได้แล้วเหลือแค่เอาคืน
เอยลางาน 1 อาทิตย์ กวินก็คงทำการตกเบิก ปรับความเข้าใจ ตบท้ายด้วยการดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์
คุยกันเยอะๆนะเอย-กวิน ป้าเชียร์  คู่เคน-พี่ขาวด้วยแหละ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 29-01-2015 20:09:25

เจอแล้วววววววว เจอกันแล้ววววว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 29-01-2015 20:14:11

ง้อให้สำเร็จนะ  :3123:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 29-01-2015 20:34:32

^^

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 29-01-2015 20:56:30

ฟังสักนิดนะนู๋เอย อย่าวิ่งหนีหายไปซะก่อนอีก :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 29-01-2015 21:08:42

เจอเอยแล้ว ฝากตบกระโหลกเอยทีนะพ่อพระเอก 55555 ขอแบบเต็มๆแรง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 29-01-2015 21:09:34

เอยคงได้ใจอ่อนก่อนเพราะสงสารกวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 29-01-2015 21:14:34

 :hao5:  เจอเอยแล้ว  ดีจัง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 29-01-2015 21:32:13

ตามจนเจอ....เก่งมากกวิน  o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 29-01-2015 21:34:50

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 29-01-2015 22:03:40

อย่าตัดแบบนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 29-01-2015 23:06:36

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 30-01-2015 01:10:28

กวินไม่สบาย : (

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 30-01-2015 09:43:32

นับถอยหลังจ้าาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-01-2015 09:44:04

นึกว่าจะไม่เจอซะแล้ว




ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 30-01-2015 10:09:17

 :jul3: :haun5: o7
ไหนอ่ะ?

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 30-01-2015 10:16:10

วันนี้จะมาตอนไหนนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 30-01-2015 10:17:04

ขอเอาตอนพิเศษคั่นก่อนนะคะ อย่าเพิ่งโกรธกันนะ เพราะตอนแต่งเราก็ตั้งใจเรียงลำดับเอาไว้แล้ว ไม่ได้ตั้งใจให้คนอ่านค้างเลยนะคะ สำหรับตอนนี้ถ้ามีอะไรผิดพลาด หรือคำผิดใดๆ ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ  :call:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนพิเศษที่ 3

กวิน เศวตเจริญ

ความรู้สึกของตนเอง...




          กวินมาโรงเรียนทุกวัน โดยที่สายตายังคงไล่มองเอยคนนั้นอยู่ตลอด หลายวันมานี้เอาแต่ถามตนเองว่ารู้สึกอย่างไรกันแน่ ทำไมถึงต้องมองตาม ทำไมถึงต้องอยากไปปรากฏตัวในสายตาของเอยคนนั้น แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่เข้าใจตนเองนัก



          ช่วงนี้ที่โรงเรียนจะจัดกิจกรรมอีกแล้ว เป็นงานวัฒนธรรมอะไรสักอย่าง ให้นักเรียนออกร้านขายของ เพื่อหารายได้เข้าห้อง ซึ่งที่ห้องก็ตกลงจะขายชา กาแฟ ขนมนมเนยอะไรพวกนั้น ตอนนี้มีการจัดร้านตกแต่งกันเพื่อให้ได้เรียกลูกค้า



          และพอวันงานมาถึง เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อเพื่อนๆในห้องต้องการให้ตนเองและไทป์ไปนั่งเรียกแขก ซึ่งสำหรับกวินเป็นตรรกะที่ไร้เหตุผลมาก จะเอาผู้ชายมาเรียกลูกค้าผู้หญิงได้อย่างไร แต่แล้วก็คิดผิด ตอนนี้ทั้งร้านแน่นขนัดไปด้วยนักเรียนผู้หญิงต่างโรงเรียนที่เข้ามาเที่ยวในงาน โดยที่ตัวเรียกแขกเป็นตนและไทป์ที่นั่งหน้าหงิกหน้างออยู่ข้างๆอย่างเห็นได้ชัด



          ผ่านไปได้สักพักดูเหมือนไทป์จะเริ่มไม่อยากนั่งแล้ว รายนั้นจึงรีบลุกไปยังข้างหลังร้าน ที่ตอนนี้กำลังวุ่นวายได้ที่ และได้ยินเสียงคนในห้องตะโกนสั่งงานกันวุ่น และแว่วได้ยินเสียงสั่งงานเอยคนนั้นด้วย ไม่นานนักไทป์ก็กลับมานั่งยังที่เดิม



          ฉับพลันสายตาหันไปเห็นเอยคนนั้นถือถังน้ำเดินไปยังห้องน้ำ ไม่รอช้า กวินรีบลุกขึ้นไปทันที สิ่งเดียวที่รู้ตอนนี้คืออยากจะเดินไปหาเอยคนนั้น

“จะไปไหนกวิน?” ผู้หญิงในห้องถามขึ้น

“ไปห้องน้ำ” กวินบอกอย่างนั้น ก่อนที่จะเดินออกไปยังห้องน้ำ



          เดินอย่างทิ้งระยะห่างออกมา เห็นริมฝีปากนั้นขมุบขมิบราวกับกำลังบ่นอะไรสักอย่าง เอยคนนั้นเริ่มล้างแก้ว โดยที่กวินยังคงแอบมองอยู่เช่นนั้น แล้วค่อยๆพาตนเองอ้อมไปหลบหลังต้นไม้ จนเอยคนนั้นล้างแก้วเสร็จแล้ว หิ้วทางเดินกลับไปยังร้านที่ขายของ กวินจึงเดินตามไปห่างๆ รู้สึกว่าตนเองแปลกเข้าไปทุกที ที่มาเดินสะกดรอยตามคนอื่นอยู่เช่นนี้



          แต่ดูเหมือนเอยคนนั้นจะรีบเดินเอามากๆ ก้าวขายาวๆอีกทั้งเร็วๆ และทันใดนั้นร่างเล็กนั้นทำท่าจะหน้าคะมำลงไป ไม่รอช้ากวินรีบวิ่งเข้าไปคว้าเอยจากด้านหลังไม่ให้เอยคนนั้นล้มลงไป อีกทั้งมือหนึ่งคว้าหูหิ้วของถังนั้นไว้อย่างฉิวเฉียดทันเวลา


 
          เอยคนนั้นหันกลับมา รู้สึกว่าทุกอย่างรอบข้างหยุดนิ่ง ตากลมนั้นสบมองดวงตาของกวิน ทั้งสองสบตากันเพียงครู่ กวินรู้สึกว่าหัวใจเต้นผิดจังหวะอีกแล้ว

“ขะ...ขอบคุณ” เสียงนั้นพึมพำบอก



          ไม่ได้พูดอะไรออกไป เพราะยังคงตกใจในความรู้สึกของตนเองอยู่ รู้สึกว่าครั้งนี้ใจเต้นเหวี่ยงมากกว่าครั้งนั้นมาก แต่กวินยังคงท่าทีเอาไว้ ก่อนที่จะเดินหิ้วถังนั้นกลับไป เดินไปถึงร้าน ก็เห็นเพื่อนผู้หญิงในห้องโบกไม้โบกมือเรียก

“กวิน...หายไปไหนมา ลูกค้าตามหากันอยู่” น่าเบื่อหน่ายเมื่อได้ยินประโยคแบบนั้น

“มายกทำไมแก้วน้ำนี่ ให้เอยยกไปสิ” เธอคนเดิมพูดอีก พูดไม่พอยังดึงถังออกจากมือแล้ววางลงบนพื้น รู้สึกว่าอดทนไม่ไหวแล้วจึงพูดออกไป

“ฉันจะไปทำงานหลังร้าน” พูดจบก็ยกถังใบนั้นขึ้นมา แล้วเดินไปยังหลังร้านทันที แม้เธอคนนั้นจะพยายามห้ามแต่ก็ไม่ฟัง จะให้กลับไปนั่งเป็นตุ๊กตาเหมือนที่ผ่านมาคงจะไม่ไหว



          กวินทำงานหลังร้านไป โดยที่เอยคนนั้นก็เดินกลับมาทำงานต่อ ชงกาแฟชงชาตามที่เพื่อนๆสั่งมา กวินลอบมองเป็นระยะๆ รู้สึกว่าเอยคนนั้นทำงานหนักกว่าใครๆ โดยที่ไม่ปริปากบ่นเลยสักคำ



          พอถึงเวลาบ่าย ก็ถึงเวลาที่จะชมการแสดงที่จัดขึ้นที่เวทีกลาง และแน่นอนว่าทุกคนก็ต่างพากันไปดู โดยที่ไม่ได้เก็บข้าวของในร้านเลยทีเดียว ตอนนี้มองไปทางไหนก็มีแต่ข้าวของเกลื่อนไปหมด



          แต่สายตาก็หันไปเห็น เอยคนนั้นก้มๆเงยๆเก็บของอยู่คนเดียว ไม่รู้เพราะอะไร กลับรู้สึกว่าอยากเข้าไปช่วย ทั้งๆที่ผ่านมากวินไม่ชอบที่จะยื่นจมูกไปยุ่งเรื่องของใครแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่



          จึงเดินไปหิ้วถังน้ำมาเก็บแก้วที่วางอยู่เต็มโต๊ะ ใส่ถังเพื่อจะนำไปล้าง เก็บไปเก็บมาโดยที่จะพอรู้สึกตัวว่ามีสายตาของเอยคนนั้นจับจ้องมองมา ดูเหมือนกำลังอมยิ้มน้อยๆ คงจะดีใจที่มีคนช่วย



          จนในที่สุดข้าวของทั้งหมดก็ถูกเก็บจนหมดสิ้น ตอนนี้ก็เหลือเพียงแต่นำแก้วไปล้างเท่านั้น เอยคนนั้นค่อยๆเดินเข้ามาอย่างเก้ๆกังๆ ก่อนที่จะพูดเบาๆขึ้นมา

“ดะ...เดี๋ยวเราไปล้างเอง” พูดออกมาแบบนั้น แต่เพราะหากให้หิ้วถังนี้อีก กลัวจะล้มแบบอีหรอบเดิม จึงตัดสินใจไม่พูดอะไรออกไป กลับหิ้วถังใบนั้นเดินไปยังก๊อกน้ำหน้าห้องน้ำแทน



          เอยคนนั้นเดินตามมาจนถึงหน้าก๊อก สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการช่วยกันล้าง แก้วมีเยอะพอสมควร กวินจึงลงมือล้างอย่างรีบๆ แต่จู่ๆก็ก็รู้สึกแปลบๆแสบที่ปลายนิ้ว...โดนปากแก้วที่บิ่นบาดเข้าเสียแล้ว

“โอ๊ย!!!” ร้องออกมาเพราะรู้สึกเจ็บแสบไม่น้อย

“เลือดออกนี่” เอยคนนั้นร้องออกมา ก่อนที่จะดึงมือของตนไปดู และรีบล้างเลือดทันที แม้น้ำจะเย็น แต่ก็ยังรู้สึกถึงความอุ่นจากมือนั้น

“เจ็บไหม?” ถามโดยที่ยังจ้องมองแผล รู้สึกได้ถึงความเป็นห่วงที่ส่งผ่านมา กวินเผลอจ้องมองใบหน้านั้น

“ไปห้องพยาบาลเถอะ” พูดออกมาเช่นนั้น แต่ส่ายหน้าปฏิเสธไป คิดว่าแผลแค่นี้เดี๋ยวคงหาย

“เลือดหยุดแล้ว” ตอนนี้เลือดดูเหมือนจะหยุดซึมแล้ว

“แต่ต้องปิดแผลนะ เดี๋ยวจะติดเชื้อ” เอยคนนั้นดูเหมือนจะไม่ยอม



          พูดจบก็รีบวิ่งหายไป สักพักก็วิ่งกลับมา ในมือถือพลาสเตอร์มาด้วย คงจะไปหยิบมาจากห้องพยาบาลแน่ๆ พอมาถึงก็แกะพลาสเตอร์มาปิดแผลของกวินทันที ค่อยๆแปะมันลงอย่างเบามือ สายตาจดจ้องอย่างตั้งใจราวกับทำการณ์ใหญ่ รู้สึกอยากยิ้มออกมา และในที่สุดก็ห้ามไม่ได้ กวินยิ้มบางๆออกมา จดจ้องเอยคนนั้น รู้สึกอบอุ่นอย่างไม่บอกถูก รู้สึกถูกดูแลเอาใจใส่แม้แต่เรื่องเล็กน้อย...รู้สึก..ชอบ

“ชอบเหรอ....ไม่ใช่หรอก” กวินพูดในใจ ก่อนที่จะหิ้วถังนั้นกลับไปเก็บที่ห้อง



          กวินกลับมาบ้าน ยังคงรู้สึกถึงสัมผัสที่ปลายนิ้วที่เอยคนนั้นสัมผัสอยู่ ยังจำท่าทางเหล่านั้นที่ตอนที่ปิดแผล เริ่มแน่ใจแล้วว่าความรู้สึกตอนนี้ไม่ธรรมดาแล้ว มั่นใจแน่แล้วว่าไม่ปกติเวลาที่อยู่ใกล้ๆเอยคนนั้น...คำตอบที่เฝ้าถามตนเองตอนนี้ใกล้จะกระจ่างแล้ว

...
..
.



          สองสามวันที่ผ่านมานี้ เอาแต่เฝ้ามองอีกแล้ว พอรู้สึกตัวทุกครั้งสายตาก็จับจ้องมองไปยังเอยคนนั้นทุกทีไป ห้ามสายตา ห้ามความคิดตนเองไม่ได้แล้ว คงต้องปล่อยเลยตามเลย ทำตามความรู้สึกที่ต้องการอย่างไม่คิดจะห้ามต่อไป



          พักเที่ยงทานข้าวเสร็จ ก็ตรงไปยังห้องสมุด เพื่อหาข้อมูลทำรายงานตามที่อาจารย์สั่ง ห้องสมุดที่เงียบก็จริงแต่มีนักเรียนทุกชั้นมากมายไปหมด สายตาดันเหลือบไปเห็นไทป์และเอยคนนั้นกำลังเดินอยู่ในห้องสมุด น่าจะมองหาหนังสือมาทำรายงานเหมือนกัน



          กวินไล่สายตามองไป เห็นไทป์แยกออกไปแล้ว เหลือแต่เอยคนนั้นที่กำลังหาหนังสือ แต่ดูเหมือนหนังสือที่ต้องการอยู่สูงเกินกว่าจะหยิบถึง



          กว่าจะรู้ตัวอีกทีกวินก็เดินไปยืนคร่อมหลังเอยคนนั้น และหยิบหนังสือเล่มนั้นยื่นให้เสียแล้ว เป็นอีกครั้งที่การกระทำรวดเร็วดั่งใจนึก

“เอานี่” พูดก่อนจะยื่นหนังสือให้ เอยคนนั้นหน้าแดงน้อยๆ

“เอ่อ...ขอบคุณ” พูดขอบคุณทั้งที่หน้ายังแดงๆ

“ไม่เป็นไร” ตอบออกไป ก่อนที่จะเดินหันหลังกลับไป โดยที่กวินไม่รู้ว่าเอยคนนั้นมองตามแผ่นหลังมา



          กวินเดินออกไปจากห้องสมุด โดยที่ไม่ได้หนังสืออะไรติดมือมาสักเล่ม ระหว่างเดินก็มีกลุ่มนักเรียนม.ต้นเดินนำอยู่ข้างหน้า ได้ยินบทสนทนาของพวกเธอที่กำลังคุยอยู่อย่างไมได้จะตั้งใจแอบฟัง

“นี่ๆ...รู้สึกยังไงเหรอเวลาเห็นรุ่นพี่คนนั้นน่ะ?” เพื่อนของเธอถามขึ้นมา

“ก็รู้สึกลอยๆ ใจเต้นแรงๆ อยากมองพี่เขาไปทุกที่ที่พี่เขาเดิน เห็นเขาในสายตาตลอดเวลา แค่ได้มองก็ดีใจแล้ว” เธอบอกเพื่อนก่อนที่แอบกรี๊ดกันเบาๆ

“นี่สินะความรู้สึกของการแอบชอบใครสักคน ฉันอยากมีบ้างจัง” เพื่อนอีกคนพูด ก่อนที่จะพากันหัวเราะ



          กวินได้ยินอย่างนั้นจึงนึกย้อนตนเอง...ใจเต้นผิดจังหวะ รู้สึกอยากมองไปในทุกทีที่เขาเดินไป แค่ได้มองก็ดีใจแล้ว ต้องยอมรับเลยว่าความรู้สึกทั้งหมดนี้ตนเองกำลังเผชิญอยู่

“แอบชอบ..”



          กวินพูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนที่จะหยุดเดิน และเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้า ไม่ผิดแน่แล้ว...ตนเองกำลังแอบชอบเอยคนนั้น เอยที่สวมแว่นใสๆตากลมๆ ร่างเล็กๆที่ดูจะอ่อนแอ ผู้ชายธรรมดาที่แสนจะจืดจางคนนั้น กวินตกใจกับความรู้สึกที่กระจ่างของตนเองแล้ว ทั้งๆที่คิดไว้ว่าหากกระจ่างแล้วจะตัดความรู้สึกเหล่านี้ออกไป แต่ดูเหมือนจะมาไกลเกินไปเสียแล้ว ยากที่จะตัดใจแล้ว เพราะสายตาเอาแต่ไล่มองจนห้ามตนเองไม่อยู่แล้ว ต้องยอมรับสภาพตนเองเสียแล้ว ยอมรับความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้เสียแล้ว...
...
..
.



          ปีใหม่ก็ใกล้เข้ามาแล้ว อีกไม่นานจะมีวันหยุดยาวเนื่องในวันปีใหม่ นักเรียนต่างพากันดีใจที่จะได้หยุดเรียน และก่อนที่จะปิดปีใหม่ อาจารย์ให้ทำการ์ดปีใหม่ส่งสามใบ และเมื่อส่งเสร็จจะอนุญาตให้มอบแกเพื่อนๆได้ แต่ละคนก็ต่างคิดกันว่าจะเอาไปให้ใครดี



          สำหรับกวินแล้ว คิดว่าหากทำแล้วจะให้การ์ดใครสักคน แค่ใบนั้นเดียวเท่านั้น และแค่คนเดียวที่จะมอบให้...คือเอยคนนั้น แต่กำลังคิดหาทนทางว่าจะให้อย่างไรโดยไม่เสียหน้า คิดว่าจะทำการ์ดออกมาแบบไหนดี สุดท้ายกวินก็เอาแต่คิดเรื่องนี้จนไม่ได้คิดเรื่องอื่น



          และในที่สุดวันที่ส่งการ์ดก็มาถึง เมื่อตรวจเสร็จ อาจารย์ก็จะคืนให้ทันที และคนในห้องก็ต่างพากันแลกการ์ดให้กันและกัน

“เอ่อ...กวิน” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งเรียกขึ้น

“มีอะไร?” กวินถามกลับ

“เราขอการ์ดของกวินสักใบได้ไหม?” เธอถามอย่างอายๆ

“คงไม่ได้” ปฏิเสธออกไปทันที อย่างไม่ต้องคิด

“ไม่ได้เลยจริงๆเหรอ?” เธอถามซ้ำ กวินไม่พูดอะไร แต่ก็เป็นสิ่งยืนยันแล้วว่าไม่ให้



          และมีหลายต่อหลายคนมาขอ และเอาการ์ดมาให้กวินเสียมากมายจนเต็มโต๊ะ ตนรู้สึกเฉยๆ ไม่มีความรู้สึกตื่นเต้นใดๆทั้งนั้น จนตอนเลิกเรียนก็แล้ว สุดท้ายก็ไม่รู้จะหาวิธีไหนให้การ์ดกับเอยคนนั้น กวินถอนหายใจเบาๆ ก่อนที่จะกวาดการ์ดที่เพื่อนๆในห้องให้ทิ้งลงถังขยะภายในห้องเรียน คงจะไม่มีโอกาสมอบการ์ดให้เอยคนนั้นแล้ว

“ทำอะไร?” จู่ๆมีเสียงถามขึ้นมา กวินหันมองพบว่าเอยคนนั้นกำลังยืนอยู่ ในใจรู้สึกดีใจไม่น้อยที่เห็นเอยคนนั้นยังไม่กลับบ้าน

“ทิ้งขยะ” รีบดึงความคิดของตนเอง ก่อนจะตอบออกไป

“แต่นั่นเพื่อนๆอุตส่าห์ทำมาให้นะ” น้ำเสียงนั้นออกจาตำหนิกวินเล็กน้อย

“พาไปไม่หมด” อ้างไปอย่างนั้น ทั้งที่จริงไม่อยากรับของใครทั้งนั้น เอยคนนั้นตะกุกตะกัก เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่สักพัก ก่อนที่จะยื่นการ์ดมาให้

“เอ่อ...เราให้”



          เอยคนนั้นยื่นการ์ดมา ใบหน้านั้นแดงน้อยๆ ค่อยๆยื่นการ์ดใบนั้นมาให้ รู้สึกราวกับหัวใจพองคับอก เมื่อเห็นเอยคนนั้นยื่นการ์ดให้ มองการ์ดใบนั้นอย่างรู้สึกดีใจทนแทบจะยิ้มออกมา แต่ก็ต้องควบคุมตนเองเอาไว้ กวินดึงการ์ดในมือนั้นก่อนจะพูดออกไป

“ถ้าฉันเอามันทิ้งล่ะ?” ถามออกไปทั้งที่ไม่มีทางจะทิ้งการ์ดใบนี้แน่ๆ

“ก็แล้วแต่นายแล้วกัน” เอยคนนั้นบอก กวินไม่พูดอะไร กลับดึงการ์ดที่ตนเองทำจากกระเป๋ามายื่นให้เอยคนนั้น

“ให้...” 



          พูดพร้อมยื่นการ์ดให้เอยคนนั้น ที่ตอนนี้ตาโตอย่างตกใจ ดูเหมือนแปลกใจไม่น้อยที่ได้รับการ์ดใบนี้ เอยคนนั้นยืนนิ่งไป ก่อนที่จะพูดออกมา

“มะ..ไม่ต้องก็ได้ เรา เอ่อ...” ดูจะพูดไม่ออก อ้ำๆอึ้งๆ รู้สึกว่าน่าดูชอบกลกับท่าทางเช่นนั้น

“รับไป” ก่อนที่จะคว้ามือนั้นให้มารับการ์ดไป มือเล็กๆนั้นนุ่มนิ่มกว่าที่คิดไว้มาก

“ขะ...ขอบคุณนะ” เอยคนนั้นว่า พร้อมกับมองการ์ดใบนั้น รอยยิ้มกว้างระบายบนใบหน้า แค่เพียงเท่านั้นกวินก็รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก

“ไปล่ะ”



          พูดก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง รอยยิ้มบางๆผุดขึ้นมาบนใบหน้า เอยคนนั้นจะรู้ไหมว่ากวินตั้งใจมอบการ์ดใบนั้นให้ เพราะเจาะจงเขียนชื่อให้เสียอย่างนั้น ถ้าเจ้าตัวไม่รู้ก็คงแปลกแล้ว



          กลับมาถึงบ้าน กวินก็รีบกลับเข้าไปยังในห้อง รีบเปิดดูการ์ดของเอยคนนั้นที่ให้มา การ์ดนั้นมีสีขาว ตกแต่งด้วยการวาดรูปต่างๆดูไม่เยอะจนเกินไป กวินมองภายนอก ก่อนที่จะเปิดอ่านข้างไหน

“ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ของให้สุขกายสุขใจ คิดสิ่งใดสมหวังทุกประการ...เอย” กวินอ่านออกเสียง ก่อนที่จะยิ้มออกมาน้อยๆ รู้สึกดีใจจนไม่รู้จะทำอย่างไรดี



          มั่นใจแน่แล้วคิดอย่างไรกับเอยคนนั้น ความรู้สึกนั้นยากเกินกว่าจะห้ามได้แล้ว แรกนั้นว่าจะตัดความรู้สึกเหล่านี้ออกไป แต่ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ตกหลุมนี้จนยากจะถอนตัวได้แล้ว....มั่นใจแน่แล้วว่าชอบเอยคนนั้น ชอบจนไม่รู้จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดอย่างไรดี



          และต่อจากนี้ไป จะต้องทำอย่างไร คงบอกความรู้สึกเหล่านี้ออกไปไม่ได้แน่นอน แต่กวินคิดไป ไม่แน่อาจจะเป็นแค่ความเผลอไผลชั่วครู่ชั่วคราวก็ได้ อาจจะเพราะเป็นมองบ่อยเกินไป ทำให้สลัดความคิดนี้ไปไม่ออก กวินยอมรับความรู้สึกนี้แล้วก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะรู้สึกเช่นนี้ไปตลอดหรือไม่...คงต้องรอดูต่อไป ว่าต่อจากนี้ความรู้สึกเหล่านี้จะคงอยู่หรือจะหายไปกับสายลม คงต้องดูกันอีกนาน...

++++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 30-01-2015 10:17:34

อร๊ายย~  :oni2: :oni2: งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้น้องๆม.ต้นเลยนะคะเนี่ย ที่ช่วยมาสะกิดต่อมรับรู้ในตัวของกวินให้ตื่นขึ้นมา หุหุ  :laugh3: :laugh3:

ที่สำคัญเพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่ากวินทำตัวเป็นสโตกเกอร์คอยจ้องแต่เอย โรคจิ๊ตตต :haun5: (แซว) พ่อคนมือใหม่หัดรักเอ้ยย แหมะแหม๋ แอบแต๊ะอั๋งมือเอยตอนยื่นการ์ดให้อีกต่างหาก
ทำเนียนๆ น้องเอยก็ทำหน้าแดงใส่กวินตล๊อดดด โอ้ยยยย~ บอกเลยว่าตอนนี้พาเราฟินม๊วกกก  :-[ :-[

กวินทำดีฝุดๆตอนที่ทำชะนีเงิบ  o13 o13
เริ่ดค่ะ  :heaven

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 30-01-2015 10:24:09

มาแบบนี้ก็ค้างสิค้าาาา
 :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 30-01-2015 10:25:03

 :m13: อยากอ่านตอนต่อจากเดิม  แต่ตอนนี้ก็น่ารักดี

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 30-01-2015 10:26:12

กวินนี่อาการหนักกว่าเอยอีก5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 30-01-2015 10:27:46

เบรคอารมณ์ 5555
 :กอด1:
 :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 30-01-2015 10:30:05

ตอนพิเศษเข้ามาคั่นอารมณ์ ฮึฮึ

 :mew5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 30-01-2015 10:30:56

ขออะไรสักอย่างได้มะ

ขอให้แต่งเรื่องนี้ไปจนถึง  300 ตอน ค่อยจบ   :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 30-01-2015 10:32:33

หง่าาาาา   วันนี้ไม่อยากอ่านตอนพิเศษเลยอะ
อย่าอ่าน กวินง้อเอย
คนเขียนใจร้ายอะ :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 30-01-2015 10:37:02

หูยยยยยยยยยยย แอบเฟลเล็กน้อย นึกว่าจะได้อ่านตอนปกติ 55555

รอให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ >__<

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 30-01-2015 10:37:24

สโตกเกอร์กวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-01-2015 10:38:00

มันเป็นโมเม้นน่ารักๆของเอยและกวิน
ต่างคนต่างแอบมอง ชอบกันไปมา
ปล.อยากอ่านตอนปัจจุบันแล้วอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 30-01-2015 10:40:41

อ่านตอนนี้แเล้วเขินสุดๆเลยค่ะ  อ้ายยยยยยยยยยยย ความสุขของการมีความรักมันอยู่ที่ช่วงต่างฝ่ายต่างแอบชอบกันจริงๆ คึคึคึ 
กวิน!!! นายต้องย้ำชัดๆให้เอยฟังเเล้วล่ะ พูดทุกวันจนเอยเชื่อฝังใจไปเลย หึหึหึ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 30-01-2015 10:42:26

กวินเวอชั่นนี้ช่างน่ารักซะจริงๆ เอยคนนั้น เอยคนนั้นนน เอยคนน้านนนนนน  :o8:

ค้างงงงงงงงงงงงงง :a5: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 30-01-2015 10:49:50

พี่กวินน่ารักอ่ะ
>/////////////////<

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 30-01-2015 10:50:55

กวินน่ารักมาก  :-[
ขำตอนอยากยิ้มแต่กั้นเอาไว้...ขี้อายนะเราหนะ
อิอิ
เราชอบอ่านอดีตรู้สึกอบอุ่น :man1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 30-01-2015 10:56:24

ขอปรบมือให้กวินกับความพยายามและความอดทน/ นายแน่มาก\\(•0•)//

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 30-01-2015 10:57:22

กวินเข้าใจความรู้สึกตัวเองแล้ว แต่ยังหาเหตุมาแย้ง
เวลาคงเป็นคำตอบของกวิน
 :-[ :-[

อยากบอกว่าค้างจากตอนที่แล้วมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 30-01-2015 11:02:13

เพราะเหตุนี้ซินะที่กวินไม่ยอมบอกเอย
เพราะคิดว่าชอบเพราะเห็นบ่อยๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 30-01-2015 11:07:00

555+ กวินนายมันที่สุดอ่ะ แต่ก็ดีแล้วจะได้รู้ว่าไม่มีทางลืมเอยได้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 30-01-2015 11:29:20

เอยน่ารัก กวินเลยเผลอรัก

และเพราะกวินรักเอย เอยจึงน่ารักเสมอสำหรับกวิน  :-[ ชอบจังมองกันไปมองกันมา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-01-2015 11:40:22

  :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 30-01-2015 11:49:24

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 30-01-2015 11:54:47

ทำไมต้องเอาตอนพิเศษมาคั่นหล่ะ รู้ป่ะว่ามันค้าง!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 30-01-2015 12:02:09

กวินนนนน :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 30-01-2015 12:03:52

กวินเอาการ์ดให้เอยคนเดียวกรี๊ดๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 30-01-2015 12:11:21

ละมุนละไมจริงๆเรื่องนี้ 

อารมณ์เหมือนได้อ่านนิยายเรื่องรักษ์ในเว็บเด็กดี

รออ่านทุกวันเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 30-01-2015 12:15:10

ต่างคนต่างแอบชอบอีกฝ่าย
แล้วก็มาเจอกัน รักกัน
บอกเลยว่าอิจฉาค่ะ
มากด้วย
เอยทำบุญด้วยอะไร
ชอบกวินมากเลยยยยยยยยย
 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 30-01-2015 12:24:51

 :hao3: :katai2-1: :katai2-1:  :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 30-01-2015 12:25:12

กวินผู้มากับความในใจ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 30-01-2015 12:25:56

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 30-01-2015 12:43:18

ความจริงในใจกวินข้างน่ารัก
แอบชอบเอยขนาดนี้ ยังไม่ยอมบอกไปอีก
อ่านพาร์ทกวินแล้วกิ้วกร้าวใจมากกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-01-2015 12:51:16

โอ้ยยยย​    อยากได้กวิน​   55555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 30-01-2015 13:25:16

มันเป็นรักแรก กวินเอ้ย ทำใจตัดยากหน่อยมันฝังใจ ยิ่งฝ่ายตรงข้ามเป็นคนอ่านง่ายแบบเอยแล้วว่ามีใจให้เหมือนกัน ใจตรงกันมันก็ฟูฟ่องอยู่ในอก อิอิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 30-01-2015 13:47:08

เรากำลังอินมาก  แต่เจอ คำว่า "เอยคนนั้น" แทบทุกบรรทัดรู้สึกหลอนมากเลยค่ะ (- -"
รู้สึกเหมือนมีเอยหลายคน เป็นร่างแยก หรือร่างวิญญาณ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 30-01-2015 15:01:39

กวินโชคดีมากที่เอยยังไม่มีใครไปซะก่อน
ถ้ามัวแต่รอแล้วโดนตัดหน้าไปก่อน จะกล้าแย่งมั้ย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 30-01-2015 15:49:34

ยังไงก็ชอบโมเม้นตอนมัธยมจัง
ให้อารมณ์แบบตัดเป็นภาพซีเปียโรแมนติคๆ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 30-01-2015 16:37:32

รอเนื้อเรื่องต่อค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: YING_YING ที่ 30-01-2015 17:12:58

รีบมาต่อน้าอยากรุ้ความจริงแล้ว :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 30-01-2015 17:32:43

กวินซุ่มนี่หว่า ตั้งแต่สมัยมัธยมเลยนะจ๊ะ นะจ๊ะ นะจ๊ะ คึคึคึ
รู้สึกว่าตอนแรกเอยชอบกวินเอง แต่พอสักพักกวินมาเลี้ยงไข้ต่อ แอบตอดแอบหยอด แอบสร้างสถานการณ์
จนสุดท้ายเอยเปลี่ยนจากชอบเป็นหลงรัก และไม่เคยลืมกวินได้เลย โห้ยยยย ร้ายนะคะคุณ!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 30-01-2015 17:43:58

บางทีกวินอาจจะชอบเอย ก่อนที่เอยจะชอบกวินสินะ ฮิๆ  :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 30-01-2015 18:04:45

น่ารักๆ   :m3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 30-01-2015 18:15:29

ชอบอ่านตอนเรื่องสมัยอดีตจังเลยค่ะ ~ //////// ที่จริงกวินเองก็เป็นพวกไม่ยอมรับความจริงเหมือนกันนะเนี่ย
แต่ยังดีที่ตอนสุดท้ายก็ปล่อยมันไปตามที่มันเป็น ไม่งั้นคงไม่มีทางได้รักกันแหงๆ ในเมื่อน้องเอยก็ซื่อซะขนาดนั้น
ไม่เคยคิดเลยนะคะเนี่ยว่าจะมีคนไม่รู้ตัวจริงๆเวลาที่แอบชอบใครซักคน 5555555555555
ช่างสมเป็นน้องเอยที่ใสซื่อจริงๆด้วยค่ะ ~

เมื่อวานลืมเข้ามาอ่านซะได้ ฮือ .. กำลังเข้มข้นเลย :katai1:
อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆแล้วค่ะ ในที่สุดกวินก็ตามมาได้ซะที ตอนที่ไปค้นห้องเอยนี่อารมณ์นักสืบมาก 555555555
แบบ หน้านี้ถูกเปิดเยอะที่สุด ดูตามรอยยับหรือที่สันหนังสือสินะคะ (เปิดหน้าไหนบ่อยๆเวลาสุ่มเปิดมักจะโดนหน้านั้น)
ดีแล้วค่ะที่ในที่สุดก็จะได้ปรับความเข้าใจกัน แต่แต่แต่ .. กวินมาคนเดียวแบบนี้นี่มันเสี่ยงจริงเชียวค่ะ!
คือยังไงดีล่ะ สมมติว่าแฟนมาแก้ตัวคนเดียวเงี้ย ไม่มีพยาน ไม่มีอะไร มีแค่คำพูดของกวินอย่างเดียว มันก็เชื่อยากนะคะ
(มองในมุมเอยคือภาพที่เห็นมันก็ตำตาขนาดนั้น จะมาพูดว่าที่ทำแค่ประชด สุดท้ายก็ไม่มีอะไรในกอไผ่นี่มันก็ออกจะ....)นะ
อยากให้พี่ขาวหรือไทป์มาด้วยจริงๆเลย T ______ T .. ขอให้เอยหรือกวินมีสติโทรหาไทป์ช่วยยืนยันทีเถอะค่ะ TT

เป็นกำลังใจให้พี่กิมเสมอเช่นเดิมนะคะ  :กอด1:
รักค่ะ ♡

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 30-01-2015 18:27:53

มุ้งมิ้งดีนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 30-01-2015 18:48:30

โดยส่วนตัวแล้ว ชอบการวางเนื้อเรื่องแบบนี้นะครับ เพราะทำให้เรารู้สึกรักตัวละครนั้นมากๆ

ชอบมากๆตอนที่ได้รู้ความรู้สึกของกวิล มาต่อเร็วๆนะครับ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 30-01-2015 18:50:32

กวินนี่เด็กชายขี้เก็กมาก
แต่น่ารักน่าหยิกที่สุด
ชอบความน่ารักของคนเขียนที่มาบ่อยๆอย่างต่อเนื่อง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 30-01-2015 19:11:23

ภาคอดีตหวานจัง ..กวินกับน้องเอยน่ารักมากๆ
อ่านแล้วยิ้มตาม ชอบ ชอบ  :m1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 30-01-2015 19:17:26

และแล้วกวินก็ตัดใจจากเอยไม่ได้อีกเลย อย่างกับโดนสาป. 5555
มองเขาอยู่นั่นล่ะกวิน ถ้าเอยไม่ซึนเกินและเข้าข้างตัวเองย้างอาจเข้าใจ
แต่นี่ดันซึนคู่จึงอีกหลายปีผ่านไป ~~~
กลับมาปัจจุบันก็ขอให้ง้อสำเร็จจะกวิน อยากเห็นเอยดื้อๆ ง้อยากๆ บ้างจัง

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 30-01-2015 19:46:44

ซึน มึน เอ๋อ คำนิยามของคู่นี้ ฮาาาาาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 30-01-2015 19:49:58

นานหลายปีเลยนะกวิน  :z13:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 30-01-2015 20:18:02

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 30-01-2015 20:25:38

พี่กวินนนนนนนนนน  :o8:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 30-01-2015 20:27:53

ตอนพิเศษมุ้งมิ้งตลอด

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 30-01-2015 20:42:28

 :oni1: :oni1: :oni1:

ตายเลยแบบนี้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอแบบกวิน 1 คนนนนนน ส่ง EMS นะคะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หลายๆครั้ง พอนิยายเรื่องที่อ่านอยู่เข้าฉากดรามาน้ำตาไหล จะชอบดองไว้ค่อยอ่านตอนดราม่าหมดแล้ว(นิสัยแย่เนอะ TT)
แต่ ยกเว้นเรื่องนี้ เพราะมั่นใจมากว่าคุณนักเขียนจะมาต่อตอนต่อไปในเช้าวันรุ่งขึ้น กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณคนแต่งมากๆเลยค่าาาาาาาาา จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ   

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 30-01-2015 20:55:42

กว่าจะรู้ใจตัวเอง  :m9:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 30-01-2015 21:08:30

....เอาจริงๆเลยนะ.... มัวแต่สะดุดกับคำว่า "เอยคนนั้น" ที่มารัวๆๆๆๆ ซะจนหลุดเนื้อเรื่องไปเลยอ่ะ  o22

ชอบตอนพิเศษของกวิน ก็ฮีซึนอึนซะ ให้ได้รู้มั่งว่าตอไม้ก็รู้สึกนะ 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-01-2015 21:21:30

พาร์ทของกวินนี่น่ารักจริงๆอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 30-01-2015 21:34:25

กวินรักเอยมากกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 30-01-2015 21:50:05

 :o8: กวินแอบน่ารักอ่ะ   :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: loveromance ที่ 30-01-2015 22:16:49

ตามอ่านทันแล้วววววว
โอยยย บอกได้คำเดียวเลยว่า...ชอบบบบบบบบบ
น้องเอยของพี่(โดนกวินถีบ) หนูน่ารักขนาดด
กวินก็สุดยอดของสุดยอด
ขอบคุณคนเขียนนะคะที่เขียนเรื่องสนุกให้อ่าน
รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 31-01-2015 01:27:53

อุ๊ต๊ะ!! ทำไมน่ารักแบบนี้ กวินนนนน ต่างคนต่างมอง อร๊ายยยย ชอบโมเม้นนี้><' ตอนพิเศษเยอะๆก็ดีนะคะ ชอบตอนมัธยมแลดูมุ้งมิ้งกันมากกกกกก ยิ่งเป็นพาร์ทของกวินด้วยแล้วยิ่งชอบบบบบอ้ะ !! รักเอย หลงเอยขนาดนี้ ตัดยังใงก็ไม่ขาด ห่างไกลไม่พบไม่เจอกันนานก็ไม่ลืมแน่ๆแบบนี้ ไม่เชื่อดูปัจจุบันสิ กวินหวงเอย รักเอยแค่ใหน แอร๊ยยย พูดละอิจฉาาาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 31-01-2015 09:33:32

ตามมารอกวินง้อเอย
อยากรู้ว่าพ่อมาดนิ่งจะทำยังไง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 31-01-2015 09:41:17

เข้ามารอจ้าา. :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 31-01-2015 09:58:00

กวิน เป็นหนักนะนั่น !!

เอยยยยย เลิกมโน ( 3 มโนและ )

ตั้งสติ หยุดคิดเอง หัดฟังและมั่นใจในตัวกวินมั่ง

เท่าที่อ่าน เหมือนเอยไม่เคยมั่นใจในตัวกวินเลยอ่ะ

เจอก้อดี จะได้คุยกัน ถ้าเป็นงี้เดี๋ยวเชียร์ให้กวินหาใหม่เลย <<< ล้อเล่นนะ ~^^~

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 31-01-2015 10:37:32

รออออออออออออ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 31-01-2015 10:38:42

มาอัพแล้วค่ะ ตอนพิเศษของกวิน มีคนพูดกันว่า "เอยคนนั้น" ทำหลอน ไม่ก็ทำหลุดออกจากเรื่อง ฮ่าๆ เราจะเพลาๆลงนะคะ แต่แต่งไปแต่งมามันติดมือเสียอย่างนั้น จะปรับปรุงนะคะ ตอนนี้ถ้ามีข้อผิดพลาด หรือคำผิดใดๆก็ขออภัย ณ ทีนี้ ด้วยนะคะ ขอบคุณที่ชอบและติดตามเรื่องนี้ค่ะ  :pig4:

ป.ล ให้แต่ง 300 ตอนคงไม่ไหวค่ะ ยาวเกิน ฮ่าๆ :impress2:  :o8:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 49

โปรดรับฟัง...




“คุณ...กวิน”    

          เอยตกใจจนเบิกตากว้าง อ้าปากค้างที่เห็นกวินมายืนอยู่หน้าประตู กวินรีบแทรกตัวเข้าในห้องทันที เอยรีบถอยห่าง ก่อนที่จะก้มหน้าลง สติเริ่มตื่นเต็มตา ภาพนั้นเริ่มถูกดึงกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ราวกับโดนฉายซ้ำๆอยู่ในหัว

“เอย...” กวินทำท่าจะเข้าไปกอดเอย แต่เอยกลับถอยห่าง

“ยะ...อย่าเข้ามาครับ” เอยบอกเสียงเบาๆ

“ทำไม?” กวินถาม เจ็บปวดไม่น้อยที่เอยปฏิเสธเช่นนี้

“คุณ....คุณ...จะมาเพื่อบอกเลิกผมใช่ไหม?” เอยถามขึ้น น้ำตาเข้ากรรมทำท่าจะเอ่อขึ้นมา

“คิดอะไรอยู่ ฟังฉันอธิบายก่อน” กวินพูด ขยับขาก้าวไปหาเอย แต่เอยก็ยังคงถอยอยู่ดี

“จะอธิบายอะไรครับ ในเมื่อมันชัดเจนขนาดนั้นแล้ว” เอยพูด ก่อนที่จะเงยหน้าสบตามองกวิน น้ำตาปริ่มทำท่าจะไหลออกมา

“เอย...ฟังฉันก่อน เธอกำลังเข้าใจผิด” กวินว่า

“ผมเข้าใจถูกมาตลอด...คุณคบผมแค่ฆ่าเวลา จริงๆคุณมีคุณมินตราอยู่ตลอด” เอยว่า

“ไปกันใหญ่แล้ว เธอใจเย็นๆแล้วฟังฉัน” กวินพูด

“คุณ...ไม่ได้รักผมจริงๆใช่ไหม คุณถึงทำแบบนั้นกับคุณมินตรา” เอยว่า น้ำตาไหลลงมาจนได้

“เอย...เธอไม่มั่นใจกับความรู้สึกที่ฉันมอบให้เธอเลยเหรอ เธอถึงได้ดูถูกความรักของฉันขนาดนี้” กวินพูดขึ้นมา สายตานั้นเต็มไปด้วยการตัดพ้อ รู้สึกได้ว่าที่ผ่านมาไม่เอยมั่นใจในการคบกันเลยสักนิด

“ผม...ผม....” เอยพูดไม่ออก เมื่อเห็นแววตาของกวินที่ส่งมา

“เธอฟังฉันก่อน ถึงสิ่งที่เธอเห็น เธอต้องรับฟัง จะหนีฉันมาแบบนี้ไม่ได้” กวินว่า

“จะอธิบายว่าอะไรครับ ที่ผมเห็น...มันยังไม่ชัดเจนอีกเหรอครับ” เอยพูด

“แต่สิ่งที่เธอเห็นไม่ใช่แค่นั้น” กวินว่า ก่อนที่จะขยับเข้าไปคว้าร่างของเอยมากอดไว้ได้

“คุณกวิน...ปล่อยครับ” เอยร้องท้วงขึ้นมา พลางพยายามดิ้น

“ฟังฉันให้ดีๆ...ฉันไม่ได้มีอะไรกับมินตรา แต่ที่เธอเห็นมันเป็นแค่สิ่งที่มินตราต้องการ ฉันทำให้มินตราได้แค่นั้น” กวินว่า

“มะ...หมายความว่ายังไงครับ?” เอยถาม

“มินตราวางยาฉัน ยาปลุกเพื่อที่จะทำให้ฉันเกิดอารมณ์แล้วมีอะไรกับมินตราตามที่อยากให้เป็น” กวินบอก

“วางยา...จริงๆเหรอครับ” เอยมองหน้ากวินอย่างตกตะลึง

“จริง...โชคยังดีที่ลุงพิชิตเข้ามาในห้องเสียก่อน ฉันเลยรอดออกมาได้” กวินว่า

“นี่คุณ...ที่ทำแบบนั้นไปเพราะยา...เหรอครับ?” เอยยังคงไม่อยากเชื่อว่ามินตราจะทำเรื่องแบบนั้นลงไปได้

“กลับไปไม่เชื่อลองถามไทป์ ชินภัทรไม่ก็เคนก็ได้” กวินว่า

“ทุกคน...ทุกคนรู้หมดเลย” เอยพึมพำออกมา

“ใช่ ทุกคน” กวินบอกด้วยใบหน้านิ่งๆ

“แต่..แต่ที่ผมเห็น...คุณจูบ...คุณซุกตรงนั้นของคุณมินตรา คุณเริ่มทำก่อน” ภาพนั้นยังคงติดตาไม่หาย

“นั่นเพราะฉันโมโห อีกอย่างมินตราต้องการ ก็เลยทำให้ลงไป แต่ฉันสาบานได้ ฉันทำแค่เท่านั้นจริงๆ” กวินบอก

“ผม...” เอยพูดไม่ออก จะเชื่อใจกวินที่ทำแบบนั้นลงไป หรือจะเชื่อในสิ่งที่ตนเห็น

“มัน..บังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอครับ?” เอยยังคงไม่กล้าเชื่ออยู่ดี

“ฉันรู้เธอคงเชื่อไม่ลง แต่ฉันหยุดอยู่เท่านั้น มันไม่มีอะไรเกินเลยทั้งสิ้น กลับไปฉันจะพาเธอไปพบพ่อของมินตรา ถึงเรื่องที่เธอค้างคาใจทั้งหมด” กวินว่า

“มะ..ไม่ต้องหรอกครับ เอ่อ แล้ว..ใครเป็นคนโทรมาหาผมล่ะครับ?” เอยถาม เพราะโทรศัพท์นั้นเป็นของกวิน

“มินตราน่าจะหยิบจากกระเป๋ากางเกงของฉัน ตอนที่มินตราพยายามลูบๆตามตัวฉัน ฉันพลาดเอง ฉันละหลวมไป” กวินยอมรับผิดในสิ่งนี้

“ผม...ผมคิดว่าคุณ..คุณเป็นโทรมาหาเองเสียอีก” เอยบอกเสียงแผ่ว

“ฉันจะทำไปเพื่ออะไร..อยากให้เธอเข้าใจ..ฉันไม่ได้ทำอะไรเกินเลยกว่านั้นเลยจริงๆ” กวินว่ากอดจะกอดเอยให้แน่นขึ้นไปอีก

“ตอนนี้ผม..ผมไม่พร้อมจะเจอหน้าคุณจริงๆ” เอยบอก พลางก้มหน้าลงอีกครั้ง กวินจึงยอมปล่อยเอยออกจากอ้อมกอด

“เธอ...ไม่เชื่อใจฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?” กวินถาม

“ผม...ผมคิดว่าความรักของเรามันไม่น่าจะเกิดขึ้นเสียด้วยซ้ำไป ผมก็แค่คนธรรมดา เทียบกับคุณแล้วยังห่างเกินไป...ผม...ผมไม่มั่นใจในความรักของเราเลย”



          เอยสารภาพตรงๆ ไม่เคยคิดว่าจริงๆว่าจะได้มารักกับกวิน แม้จะมีสิ่งมายืนยันว่าความรักครั้งนี้จะมั่นคง แต่เอยก็ไม่เคยมั่นใจอยู่ดี

“ฉันจะต้องทำอย่างไร ฉันต้องทำสิ่งไหนเธอถึงจะเห็นว่าฉันรักเธอมากขนาดไหน?” กวินถาม

“ผม...ขอโทษ...ผมไม่มั่นใจจริงๆ” เอยบอกก่อนที่จะนั่งลงบนเตียง กวินนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของเอย ก่อนที่จะกุมมือของเอยขึ้นมา จูบลงเบาๆ ก่อนที่จะพูด

“เอย....ฉันไม่เคยมีความรัก...บางครั้งฉันอาจจะไม่พูด ไม่บอกอะไรเธอเลย แต่อยากให้รู้...ฉันทำเพื่อเธอได้ทุกอย่าง ฉันเองต้องขอโทษที่ทำลายความเชื่อใจเธอ” กวินว่า



          เอยมองหน้ากวิน สายตานั้นเต็มไปด้วยการขอโทษ ใบหน้านิ่งเฉยก็จริง แต่สายตาช่างดูเศร้านัก เอยน้ำตาไหลออกมา รู้สึกผิดไม่น้อยที่ทำให้กวินเสียใจได้ถึงขนาดนี้

“ผม...ผม..ฮึกๆ ผมคิดว่า...คุณจะ...มาบอกเลิกผม...แล้วไปกับ..คุณมินตรา” เอยร้องออกมาอย่างสะอึกสะอื้น ก่อนที่จะโผกอดรอบคอของกวิน กอดไว้แน่นๆ บอกถึงความรู้สึกลึกๆที่อยู่ในใจ

“เธอ...คิดมากเกินไปแล้ว” กวินบอก พลางปลอบโดยการลูบแผ่นหลังขึ้นลง

“ฉันไม่มีวันทิ้งเธอ และจะไม่ใช่เพียงแค่คำพูด แต่ฉันจะแสดงให้เธอเห็น ต่อจากนี้ ขอเพียงเรื่องเดียว...อย่าคิดไปไกลว่าฉันจะทิ้งเธอ ว่าฉันจะไปหาคนอื่นๆ อยากให้เธอมั่นใจกว่านี้...ต่อไปนี้ หากเธอถามอะไร...ฉันจะตอบเธอทุกอย่าง” กวินบอก

“สัญญานะครับ...ว่าจะไม่ทิ้งผมไปจริงๆ ว่าจะมีแค่ผมคนเดียว” เอยบอก พลางผละออกมา มองใบหน้าของกวิน ดวงตาแดงก่ำ น้ำตาไหลออกมาอีก กวินปาดน้ำตาเหล่านั้น ก่อนที่จะจูบดวงตาของเอยเบาๆ

“สัญญา...สัญญา” กวินพูดคำว่าสัญญาซ้ำๆ ก่อนที่จะจูบหน้าผากของเอยอีกครั้ง

“พอได้แล้ว จะขี้แยอะไรขนาดนี้” กวินว่า ก่อนจะยิ้มบางๆออกมา

“ผมขอโทษ” เอยว่า กวินยิ่งยิ้มเข้าไปใหญ่

“ต่อไปนี้ถ้าเธอหนีฉันอีก ฉันจะลงโทษขั้นรุนแรง...เอาให้เธอเดินไม่ไหวไปสามวันเลย” กวินขู่

“คุณกวิน!!” เอยร้องขึ้นพลางเช็ดน้ำตา

“ว่าแต่...คุณ..เป็นอะไรมากไหมครับ?” เอยถาม พลางสอดส่องตามตัวของกวิน

“ยานั่นนะเหรอ ก็ดีขึ้นบ้างแล้ว แต่ร่างกายยังรู้สึกเพลีย” กวินบอก ก่อนจะกุมขมับตนเองเพราะรู้สึกปวดหัวขึ้นมาบ้างแล้ว

“ถ้าอย่างนั้นพักก่อนเถอะครับ” เอยบอก กวินไม่พูดอะไร ก่อนที่จะดึงเอยลงไปนอนกอดไว้

“รู้ไหม...ตลอดทางที่ขับรถมา ฉันคิดถึงแต่เธอมากขนาดไหน?” กวินพูด ก่อนที่จะกอดเอยให้แน่นขึ้น

“ขอโทษ..ที่หนีมาแบบนี้ครับ”

“จริงสิ...ต้องโทรบอกไทป์” กวินเพิ่งนึกขึ้นได้ จึงรีบลุกขึ้นและโทรหาไทป์ทันที

“ไทป์...เจอเอยแล้ว” กวินบอก

“มันอยู่หัวหินเหรอวะ ห่า ไหนกูขอพูดกับมันหน่อย” ไทป์บอกกวิน กวินจึงยื่นโทรศัพท์ให้เอย

“ไทป์จะพูดด้วย” กวินบอก เอยกล้าๆกลัวๆที่จะรับโทรศัพท์นั้นมาคุย

“เอ่อ..ไทป์” เอยกรอกเสียงลงไป เพียงเท่านั้น...ไทป์ก็สวนกลับมาอย่างรวดเร็ว

“ห่าเอย ไอ้เอย มึงเป็นนางเอกยุคไหนวะ ที่เก็บเสื้อผ้าหนีออกจากบ้านน่ะ หา!!” ไทป์ถามเสียงดัง

“ขะ..ขอโทษ” เอยตอบเสียงอ่อย

“แม่ง รู้ไหมเขาตามหามึงกันวุ่น มึงนี่นะ กลับมาเจอกูตบกบาลแน่ๆ” ไทป์คาดโทษ

“ขอโทษ” เอยยังคงพูดได้แต่คำนั้น

“แล้วมึงคุยกับไอ้กวินรู้เรื่องรึยัง?” ไทป์ถาม

“น่าจะ..รู้เรื่องแล้ว” เอยว่า

“มันไม่ได้ทำอย่างที่มึงเห็นหรอก มันบังเอิญทำตอนสั้นๆแล้วมึงเสือกเห็นก็เท่านั้นแหละ” ไทป์ว่า

“อย่างนั้นเหรอ?”

“เออ อย่างนั้นแหละ แล้วแม่งไม่ต้องงไม่ต้องงอนมันด้วย มันอุตส่าห์กลั้นหน้าดำหน้าแดงไม่ทำกับยายมินตราห่าเหวนั่น มันทนมันรอดมาได้ก็บุญโขแล้วมึง” ไทป์พูด

“อืมๆ”

“อย่าเอาแต่อืม เข้าใจที่กูพูดด้วย” ไทป์ว่า

“อือ” เอยพยักหน้าพลางรับคำอย่างเข้าใจแล้ว

“เออ กูกลับแล้ว นี่มาหามึงอยู่พัทยานี่” ไทป์ว่า

“ไปหาถึงที่นั่นเลยเหรอ?” เอยถามอย่างตกใจ

“ก็เออนะสิ มึงคิดว่าคนเขาไม่ห่วงมึงรึยังไง” ไทป์ตวาดขึ้นมาอีกครั้ง เอยยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปอีก

“ขอโทษนะไทป์” เอยว่า

“ไม่ต้องขอโทษให้มันบ่อย พรุ่งนี้ก็ไสตูดกลับมาด้วย” ไทป์บอก

“ได้ๆ พรุ่งนี้จะกลับไป” เอยพูด

“เออ แค่นี้แหละ กูจะไปหาโรงแรมนอนแล้ว” ไทป์ว่า ก่อนที่จะวางสายไป

“คุณกวิน...คุณอดทนถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ?” เอยถาม

“เรื่องอะไร?”

“ก็เรื่อง..ที่คุณโดนยา” เอยว่า

“อืม....นี่ก็ยังรู้สึกอึดอัดอยู่” กวินพูด

“เอ่อ....ให้ผมช่วยไหม?” เอยตัดสินใจถาม

“ไม่ต้องหรอก...” กวินบอก

“ทำไมละครับ มัน..อึดอัดไม่ใช่เหรอครับ?” เอยถามอย่างสงสัย

“ฉันไม่อยากทำกับเธอโดยมีฤทธิ์ยาพวกนี้อยู่ อยากทำกับเธอจากความรู้สึกของฉันจริงๆมากกว่า” กวินให้เหตุผลไปแบบนั้น

“คุณกวิน...” เอยมองหน้ากวิน ก่อนจะก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิดอีกแล้ว รู้สึกผิดที่ไม่ยอมอยู่รับฟังเรื่องราวทั้งหมด รู้สึกผิดที่หนีมาแบบนี้ ทำให้คนอื่นๆเดือดร้อน

“ช่างเถอะ ต่อไปนี้ก็ถามฉันตรงๆ อย่าหนีหรือเข้าใจเองแบบผิดๆไปคนเดียวอีก” กวินว่า

“ครับ...ผมจะหนักแน่นให้มากกว่านี้” เอยบอกกับกวินและบอกกับตนเองเช่นกัน

“ฉันขอไปล้างหน้าหน่อย แล้วเดี๋ยวนอนต่อกัน” กวินว่า ก่อนที่จะเข้าไปในห้องน้ำ แต่ดูเหมือนกวินจะล้างหน้านานหรืออย่างไรไม่ทราบ ตอนนี้ยี่สิบนาทีแล้วที่กวินยังไม่ออกมา

“หรือว่าจะ....” เอยคิดได้แค่นั้นก่อนที่จะหน้าแดงขึ้นมา กวินคงกำลังปลดปล่อยมันออกมาแน่ๆ



          ผ่านไปสักพัก กวินก็ออกมาจากห้องน้ำ เอยทำตัวไม่ค่อยถูก จึงรีบล้มตัวลงนอน ห่มผ้าห่มคลุมหัวเสียมิด กวินทิ้งตัวลงบนที่นอนก่อนที่จะดึงผ้าห่มออกเบาๆ แล้วสอดตัวเข้าไปข้างในผ้าห่ม พร้อมกับคว้าตัวเอยมากอดไว้ สูดกลิ่นผมของเอยเข้าปอด

“คิดถึง...เหมือนห่างมาเป็นเดือน” กวินพูดอย่างนั้น

“ครับ...” เอยว่า ซุกหน้าลงบนอกของกวิน คิดถึงไม่ต่างกันแต่ก็ไม่กล้าพูดออกไป

“นอนเถอะ พรุ่งนี้จะได้กลับกัน”



          กวินว่าก่อนที่จะหลับตาลงอย่างรู้สึกเหนื่อย เพราะขับรถมาแทบจะทั้งวัน เอยมองใบหน้าของกวินที่หลับอยู่ ระบายยิ้มออกมาอ่อนๆ ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาลงแล้วหลับไปอีกครั้ง แต่การหลับของเอยคราวนี้...เต็มไปด้วยความโล่งอก ไม่ติดค้างหรือคาใจอะไรต่อไปแล้ว...

...
..
.



          แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามายังหน้าต่าง เอยเริ่มขยับตัว ต่างจากกวินที่ยังคงหลับลึก เอยค่อยๆลืมตามองนาฬิกาที่แขวนที่ฝาผนัง เป็นเวลากว่าเก้าโมงแล้ว ดูเหมือนกวินคงจะยังเหนื่อย เพราะไม่มีท่าทีว่าจะตื่นเลย เอยจึงจำต้องหลับตาลงอีกครั้งแล้วค่อยๆหลับไปอีกครั้ง



          เวลาผ่านไปไม่รู้เท่าไหร่ กวินเริ่มขยับตัวแล้ว เอยจึงพลอยขยับตัวตื่นไปด้วย ทั้งสองลืมตาตื่นขึ้นมา ก่อนที่จะสบตามองกันทันทีที่ตื่น กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะหอมแก้มเอยเบาๆ

“ตื่นแล้วเหรอ?” กวินถามเสียงนั้นติดจะแหบไปสักนิด

“ครับ” เอยบอก

“อยากจะไปเที่ยวสักหน่อยไหม เธอลางานแล้วนี่” กวินถาม

“ไม่ดีกว่าครับ ผมว่า...รีบกลับไปสะสางเรื่องที่ผมหนีมา...จะดีกว่า” เอยว่าเสียงเบา

“ก็ได้” กวินพูด ก่อนที่จะบีบปลายจมูกเอยเบาๆ แล้วลุกขึ้น

“ฉันไปเอาเสื้อบนรถ เดี๋ยวมา” กวินบอก ก่อนที่จะออกจากห้องไป เอยจึงใช้จังหวะนี้เข้าไปอาบน้ำรีบแต่งตัว และมาเก็บของเข้ากระเป๋า



          กวินกลับมาพร้อมเสื้อเชิ้ตสำรองที่มักจะเก็บไว้ที่รถเผื่อฉุกเฉิน จากนั้นก็อาบน้ำแต่งตัวออกมา เอยที่เก็บของเสร็จพอดีแล้ว ทั้งสองจึงออกไปคืนห้องทั้งห้องของเอยและกวินเองด้วย จากนั้นออกเดินทางกลับกรุงเทพทันที ระหว่างทางก็แวะหาอะไรทานเพื่อเอาแรง ก่อนที่กวินจะขับรถเข้ากรุงเทพต่อ



          มาถึงบ้านก็บ่ายสองแล้ว สิ่งแรกที่เอยทำคือกลับไปบ้าน แต่ก็แปลกใจเมื่อกวินขับมาจอดเทียบหน้าบ้าน เพราะพบรถของใครไม่ทราบจอดอยู่ มีคนขับรถยืนอยู่ด้วย

“รถที่บ้านนี่” กวินพูดขึ้น เอยรีบลงจากรถเข้าไปในบ้านทันที ภาพที่เอยเห็นคือคุณเกริกและคุณวิดานั่งอยู่ตรงโซฟารับแขก โดยที่คุณวิดานั่งคุยฟุ้งอยู่กับแม่ของเอย

“คุณเอมนี่ตลกจังค่ะ” เสียงแว่วของคุณวิดาพูด ก่อนที่หัวเราะออกมา

“คุณเกริก คุณวิดา” กวินพูดขึ้นมา

“เอย...มาแล้วเหรอลูก?” คุณวิดาพูด

“มาแล้วเหรอเอย” แม่ของเอยพูดขึ้น

“สะ..สวัสดีครับ คุณเกริก คุณวิดา” เอยยกมือไหว้ แปลกใจไม่น้อยที่ทั้งสองคนมาอยู่ที่บ้านของตนเช่นนี้

“มานั่งนี่ๆ” คุณวิดาลุกขึ้นก่อนที่จะดึงให้เอยมานั่งข้างๆเธอ

“กวิน สรุปตามเอยเจอเหรอ?” แม่ของเอยถาม

“ครับ เอยไปหัวหิน” กวินบอก

“ไปเสียไกลเชียว” แม่ของเอยตำหนิ ก่อนจะมองหน้าลูกของตนเอง

“ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงครับ” เอยยกมือไหว้ทุกคนอีกครั้ง

“แม่เข้าใจ ถ้าเป็นแม่แม่ก็ทำแบบนั้นเหมือนกัน” คุณวิดาว่า

“มาที่นี่กันทำไมเหรอครับ?” กวินถาม

“ก็มาพูดกับคุณเอม แม่ของเอยไง” คุณเกริกพูด

“พูดเรื่องอะไรครับ?” กวินถาม

“ถ้าเรียกอย่างเป็นทางการก็เรียกว่าผู้ใหญ่มาตกลงกัน แต่ถ้าพูดง่ายๆก็มาสู่ขอนั่นแหละ” คุณวิดาว่า เอยหน้าแดงขึ้นมาทันที

“อะ...อะไรครับ...สู่ขอ” เอยตาโตอย่างตกใจ ตนไม่ใช่ผู้หญิงเสียหน่อย ทำไมต้องมีการสู่ขออะไรแบบนั้นด้วย

“บอกผมว่าเดือนหน้าไม่ใช่เหรอครับ?” กวินถามขึ้น

“เลื่อนมาเร็วๆนี่แหละดีแล้ว ขืนช้ากว่านี้จะมีเรื่องเข้ามาอีก” คุณวิดาว่า

“ส่วนเรื่องของมินตรา ฉันไปจัดการแล้ว” คุณเกริกบอก

“ไปพูดแล้วเหรอครับ?” กวินถาม

“เรียบร้อยแล้ว คุณพิชิตก็ขอโทษมา ส่วนเรื่องคู่ค้าตอนแรกเราจะขอยกเลิก แต่เห็นแก่คุณพิชิต เลยตัดสินใจทำต่อไป” คุณเกริกบอก

“ขอบคุณครับ” กวินพูด

“ว่ายังไงละคะคุณเอม จะเรียกสินสอดทองหมั้นเท่าไหร่ พวกเรายินดีให้ไม่อั้นค่ะ” คุณวิดาว่า

“ไม่ต้องหรอกค่ะ เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญค่ะ” แม่ของเอยว่า

“เอย....จัดงานแต่งงานไหมลูก?” คุณวิดาถาม เอยส่ายหน้า

“มะ..ไม่ต้องก็ได้ครับ” เอยว่า จำได้ที่พี่ขาวเคยพูด ผู้ชายกับผู้ชายคงไม่ต้องแต่งงานให้ใครเขารับรู้

“ทำไม จัดงานเล็กๆก็ได้ เอาให้รู้กันแค่ภายในก็ได้ ไม่ทำอะไรเลยแม่ว่าไม่ดีนะ” คุณวิดาว่า

“อย่างน้อยก็จัดงานสักนิดพอเป็นพิธีก็ยังดี” คุณเกริกบอก

“เอ่อ...” เอยเริ่มอ้ำอึ้ง กวินมองเอยอย่างต้องการคำตอบเช่นกัน

“ละ..แล้วแต่คุณกวินครับ” เอยโยนให้กวินตัดสินใจ

“แต่ง...” กวินพูดสั้นๆ เอยหันมองกวิน...สรุปต้องตามใจกวินจนได้

“ถ้าอย่างนั้นก็แต่งนะคะคุณเอม เอาฤกษ์สะดวกก็ได้ ดิฉันไม่ถือค่ะ” คุณวิดาว่า

“ถ้าเด็กๆต้องการก็ได้ค่ะ” แม่ของเอยบอก

“สรุปตามนี้นะคะ เราจะได้ดองกันเป็นเรื่องเป็นราวเสียที กวินคงรอเวลานี้มานาน จริงไหม?” คุณวิดาพูด ก่อนจะหันมาถามกวินที่พยักหน้าเบาๆ

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอตัวก่อนนะคะ อย่าลืมนะคะคุณเอม เดี๋ยวดิฉันมาฝึกทำกับข้าวที่นี่อาทิตย์หน้านะคะ” คุณวิดาว่า

“ได้ค่ะ ไม่ลืมหรอกค่ะ” แม่ของเอยว่า ทั้งสองดูจะคุยกันถูกคอ

“กลับนะคะคุณเอม” คุณวิดาพูดก่อนจะลุกขึ้น แม่ของเอยยกมือไหว้ ทั้งสองก็ยกไหว้เช่นกัน ก่อนที่จะเดินออกไป

“กวิน เดี๋ยวคืนนี้ไปนอนที่บ้านนะ จะได้พูดเรื่องงานแต่งด้วย พาเอยมาด้วยนะ” คุณวิดาบอก

“ครับ” กวินพยักหน้ารับ



          กวินและเอยออกไปส่งคุณวิดา จนคนขับรถขับออกไปแล้ว กวินและเอยจึงกลับเข้าบ้านไปหาแม่ของเอยอีกรอบ แม่ของเอยเปิดทีวีดู

“เป็นไงพ่อตัวยุ่ง ทำเขาวุ่นวายไปหมด” แม่ของเอยว่า เอยได้แต่ยิ้มแห้งๆ

“ถ้าอย่างนั้นอยู่ทานข้าวกันก่อนนะกวิน” แม่ของเอยบอก

“ครับ”



          และสุดท้ายคนที่ต้องเข้าครัวคือเอย เพราะกวินบ่นอยากกินผัดผักรวมกับแกงมัสมั่น เอยจึงต้องลงครัวทำเองเพราะไม่อยากรบกวนแม่

“เสร็จแล้วครับ” เอยว่า ก่อนที่จะวางกับข้าว แม่ของเอยก็ทานด้วย

“มาทานข้าวเถอะกวิน” แม่ของเอยชวนกวิน ทั้งหมดจึงนั่งลงทานข้าวกัน แน่นอนว่ากวินเติมข้าวสองครั้งอีกตามเคย

“คืนนี้จะไปค้างที่บ้านของกวินใช่ไหม?” แม่ของเอยถาม

“ครับ” กวินพยักหน้า

“เดี๋ยวเอาแกงมัสมั่นไปฝากคุณเกริกกับคุณวิดาด้วยนะเอย” แม่ของเอยบอก

“ครับ เดี๋ยวผมจะเอาใส่กล่องไป” เอยบอก



          ทั้งหมดทานกันเสร็จแล้ว เอยจึงนำจานไปล้าง กวินก็พยายามจะเข้ามาช่วย แต่เอยก็ปฏิเสธไป เพราะจะล่าช้าหากกวินมาช่วย จากนั้นเอยและกวินก็ยกมือไหว้แม่ของเอยและขึ้นรถตรงไปยังบ้านเศวตเจริญ ตามที่คุณวิดาบอกว่าให้กวินพาเอยไปค้าง...


++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 3 (30/01/15) P.90
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 31-01-2015 10:39:17

กวินน่ารักสุดๆไม่ยอมทำกับเอยทั้งที่โดนยา.อรั๊ยยย~  :-[ :-[ แต่แอบเข้าไปทำในห้องน้ำเอง.เขินแทนน้องเอย~  :o8:

เย้~  :mc4: :mc4: :mc4:
น้องเอยจะก้าวเข้าสู่ประตูวิวาห์แล้ว.อยากเห็นฉากงานแต่งงานไวๆจุง. :heaven จะรอค่ะ! :sad4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: aeyja55 ที่ 31-01-2015 10:45:22

หมดปัญหาสักที

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 31-01-2015 10:50:16

เย่ เคลียร์กันแล้ววว โอเค หายค้างละ555555 ครอบครัวของกวินน่ารักมากคุณวิดานี่จะมาทำกับข้าวกับแม่เอย5555 น่ารักดีค่ะ มีมาสู่ขอไว้ด้วยนะ       เห็นด้วยกับกวินถเาเอยหนีมาอีกครัเงลงโทษไปเลยสามวันสามคืน ให้หลาบจำ!!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 31-01-2015 10:53:24

ดีจัง ที่เอยเข้าใจกวิน

ทีนี้ก็มั่นใจได้แล้วนะ ผู้ใหญ่ยอมรับทั้งสองฝ่ายแล้ว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 31-01-2015 10:53:43

ใกล้จบแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 31-01-2015 11:01:22

เคลียร์กันได้สักที จำเอาไว้เป็นบทเรียนของทั้งคู่
กลีบมาจากหัวหินมีเซอร์ไพรสด้วย คุณเกริกคุณวิดามาสู่ขอเอย
จะมีงานแต่งเล็กๆด้วย  รอวันนั้น

ปล. เราขำกวิน "แต่ง" คำเดียวเน้นๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 31-01-2015 11:05:06

เฮ้ออออ โล่งอก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 31-01-2015 11:05:38

อัยยะ เค้าจะจัดงานแต่งกันด้วย
เข้าใจกันสะที น่ารักที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 31-01-2015 11:08:33

เข้าใจกันก็ดีแล้ว
หวังว่าเอยจะหนักแน่นขึ้น ไม่อย่างนั้นกวินเหนื่อยหนักแน่

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 31-01-2015 11:10:12

จะแต่งงานกันด้วย น่าอิจฉามากกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 31-01-2015 11:24:22

ในที่สุดก็เข้าใจกันซักทีนะคะ ขอให้เอยมั่นคงมากกว่านี้นะ
แล้วก็ขอให้กวินบอกความรู้สึกของตัวเองให้มากขึ้นนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 31-01-2015 11:27:47

 :o8:  :o8:  :o8:
น่ารักกกกกกก พี่กวิน&น้องเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 31-01-2015 11:29:04

พออ่านจบ บอกตรง ๆ สงสารกวิน เอยทำถูกแล้วใช่ไหมคะ ที่หนีมาตั้งหลัก เอยทำแบบนี้ดีแล้วจริงหรอ พอเจอ กลายเป็นไม่เชื่อไม่ฟัง ไม่อะไรเลย แต่ดีนะที่สุดท้ายก็เข้าใจ ไม่รู้สิ เป็นกวินนี่เหนื่อยเนอะ รักแทบตายแต่เขากลับไม่เชื่อความรักเรา เห้อ สงสารกวิน ในอนาคตถ้ามีปัญหา เอยคงจะหนีอีกสินะ เพราะไม่เคยเชื่อในรักกวินคิดแต่ไม่เหมาะสม ไม่เหมาะ ทั้งที่กวินทำขนาดนี้ เหนื่อยจริง ๆ ถึงจะจบตอนด้วยความเข้าใจ แต่เราก็ยังคงนั่งคิดว่าเอยทำถูกแล้วจริง ๆ หรอ ทำไม แม่ของกวินถึงพูดเป็นแม่แม่ก็หนี แปลว่าแม่กวินก็ยังไม่รู้จักนิสัยลูกชายตัวเองใช่ไหม หรือเข้าข้างเอย เพราะห่วงความรู้สึกเอย มันอาจจะไม่ควรตำหนิ แต่เอย นี่ขัดใจ 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 31-01-2015 11:31:04

ได้ใจกวินบอกว่า แต่ง นี่แหละ กวินไม่เคยปิดบัง อยากบอกให้โลกรู้
มีแต่เอยนี่ล่ะที่เจิน พ่อแม่เข้ากันได้ดีอีก น่ารักจัง

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Beerr_jh ที่ 31-01-2015 11:32:38

คุณกวินนนน สั้นๆง่ายๆเลยนะคะ คำว่า "แต่ง" คำเดียวทำฟินไปเลยค่าาา :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 31-01-2015 11:35:27

คุณพ่อคุณแม่ทั้งสองคนน่ารักมาก

ไม่ขัดลูกๆ เลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 31-01-2015 11:44:32

 :hao7: ดีกันแล้ว ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 31-01-2015 11:46:38

กวิยก็ยังน่ารักกกกกกกกกกกกกกก

จะได้แต่งงานกันแล้วววววววววว
 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 31-01-2015 11:51:03

รู้สึกยังแอบขัดใจเอยอยู่นิดๆนะเนี่ย
ทำไมกวินทำถึงขนาดนี้ยังถึงไม่เชื่อใจกันอีก
พูดทุกครั้งว่าตัวเองเป็นแค่ผู้ชายธรรมดา แต่เอยก็น่าจะคิดบ้างว่าจริงๆกวินเองก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาเหมือนกัน
แต่หลังจากนี้ก็คงจะดีขึ้นแล้วเนอะ ก็จะแต่งงานกันแล้วนี่

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่า

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 31-01-2015 11:58:22

ว๊ายๆๆๆ  :o8: :-[  เค้าจะแต่งกันแล้ว  :hao7:

ยินดีกับทั้งคู่ด้วย  :m3: กวินสมหวังซักที

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 31-01-2015 12:05:22

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 31-01-2015 12:10:51

กวินน่ารักมากกกกกกกกกกก แต่ง สั้นๆคำเดียวจบ
แหม ยังไม่ทันขอน้องเป็นเรื่องเป็นราวด้วยตัวเองเลยนะ มามัดมือชกกันงี้ได้ไง ไม่ยอมมมมม
เอาฉากขอแต่งงานด้วยสิคะะะ  :mew3:

ตอนนี้ดีใจ ในที่สุดดราม่าก็คลี่คลาย เฮ้อ .. หลังจากนี้คิดว่าคงไม่ผลีผลามแบบนี้แล้วแหละเนอะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่กิมและน้องเอยเลยค่ะ สู้ๆน้า ~ ♡

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 31-01-2015 12:13:39

จับแต่งแล้ว...กวินปั๊มลูกด่วน!!!

555555555555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 31-01-2015 12:31:56

แต่ง :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: YING_YING ที่ 31-01-2015 12:33:36

สนุกกกกกกกกกกกกกกก รีบมาต่อน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 31-01-2015 12:34:11

 :mew1:  จะแต่งงานแล้ว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 31-01-2015 12:48:39

จุดพลุฉลองชัย 555 ยังขำไทป์อยู่ อินางเอก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 31-01-2015 13:04:10

ว้ายยยย ต้องไปเตรียมตัวตัดชุดก่อน เดี่ยวจะไม่ทันงานแต่งของคู่นี้  :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 31-01-2015 13:14:04

จะแต่งงานกันแล้ว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 31-01-2015 13:22:41

จะแต่งกันแล้ว  :mc4: :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 31-01-2015 13:29:48

ว้ายยยย
จะแต่งงานแล้ววว
ดีใจที่ปรับความเข้าใจกันได้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 31-01-2015 13:35:20

ดีใจด้วยที่เข้าใจกันได้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 31-01-2015 13:37:41

คุยกันเข้าใจแล้ว ก็ใจร่มๆอีกนะคะ
แต่งงานนนนนน เชิญเจ๊ไปร่วมด้วยนะคะๆ
รอตอนต่อไปปปป

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 31-01-2015 13:57:25

ปรับความเข้าใจกันได้แล้ววววว พ่อแม่ของกวินดีอ่ะ ชอบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 31-01-2015 13:59:52

อ๊ายยย แต่งงานกัน
หวานมากๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 31-01-2015 14:05:05

ง่ะ    มันใกล้จะจบแล้วใช่มั้ย  :hao5: :hao5: :hao5:

ตอนนี้คิดถึงมินตราจัง อยากให้มินตราเข้ามาป่วนอีก เรื่องจะได้ต่อไปยาวๆๆ   :hao3: :hao3:

ลุ้นคู่พิเศษ ขาว-เคน  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 31-01-2015 14:13:39

หมดทุกขหมดโศกซะที

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 31-01-2015 14:19:17

กวินน่ารักที่สุด

ถนอมน้องเอยมากเลยนะนั่น

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 31-01-2015 14:26:07

เข้าใจกัแล้วน้อออ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 31-01-2015 14:56:56

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 31-01-2015 15:05:10

อั้ยยะ. อิอิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 31-01-2015 15:16:13

เตรียมตัวไปงานแต่งดีกว่าอิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 31-01-2015 15:19:31

ปลื้มปริ่มทุกฝ่ายยอมรับ 555
ทั้งกวินและเอยต้องคุยกันเยอะๆนะ
คนหนึ่งปากหนัก คนหนึ่งไม่กล้า เลยเจอปัญหาไม่เข้าใจกัน
แต่ต่อไปคงแฮปปี้แล้ว ออกเรือนก่อนเพื่อนเลยนะเอย 555

ต่อไปก็เหลือคู่พี่ขาวกับเคน และไทป์กับบุคคลปริศนา  :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 31-01-2015 15:26:06

 :laugh:  555555555555555555555555555555555555555555555

ขอหัวเราะดังๆอย่างโล่งอกโล่งใจ

คนตำหนิน้องเอยไปเยอะละ
 พี่ไม่อยากจะตอกย้ำ
ไทป์ด่าได้ใจพี่ไปเต็มๆ
เอิ๊กกกกกก

คนสำนึกผิดแล้วต้องให้อภัย
เอาเป็นว่าต่อจากนี้รักกันนานๆนะ
มีอะไรพูดกันตรงๆเลย
แต่งแล้ววววววววจะแต่งกันแล้ววววววว
อย่าลืม
ขอคู่รอง
เคนขาว
ไทป์กริน (แอบหวังเล็กๆ...นิกะจะไม่มีใครสืบสกุลต่อเลยใช่ไหมเนี่ย555)
อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 31-01-2015 16:10:44

น่ารัก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 31-01-2015 16:17:06

เคลียร์กันแล้ววว น่ารักมากก
แต่งงานกันเลยค่าา
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 31-01-2015 16:29:19

 :mew1 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 31-01-2015 16:34:22

ขอบคุณไทป์ ที่พูดได้ตรงใจป้าดีแท้ 555
ต่อไปก็อยากให้เอยหนักแน่นกว่านี้ เชื่อใจกวินให้มากกว่านี้
ต่อไปก็จะอยู่ร่วมหอกันแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 31-01-2015 18:43:54

จะทำยังไงให้เอยมั่นใจในตัวกวินมากกว่านี้ดีนะ เฮ้อ! กวิน สู้ๆเขานะลูก ทำให้เอยมั่นใจให้ได้นะ!!!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 31-01-2015 18:52:09

เฮ้อ!!! ลุ้นแทบตาย ในที่สุดก็เข้าใจกันซักที
หวังว่ายัยมินตรามันจะหยุดจริงๆนะ ส่วนเอยกับกวินก็จำเรื่องนี้เป็นบทเรียน
จะได้หวานๆๆๆๆๆๆๆกันซักที หลังจากทำเอาคนอ่านตกใจจนพากันใจหายใจคว่ำกันมาหลายตอน

(http://f.ptcdn.info/928/027/000/1422531548-1422508652-o.gif)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 31-01-2015 19:07:03

น้องเอยโชคดีที่สุด ที่มีคนรักอย่างกวิน  o13
ผู้ชายดีดีแบบนี้ หายากน่ะ ต้องรักกวินให้มากๆ
เอาใจใส่ให้ดีให้สมกับความรักที่กวินมอบให้

ส่วนคู่เคนกับพี่ขาว จะมีอะไรคืบไหมค่ะ
รออยู่น้า  :o8:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 31-01-2015 19:45:49

เป็นครอบครัวที่น่ารักทั้งสองเลย
ตอนที่คุณวิตามาขอเอยทำไมนี่ไม่รู้สึกว่ามันดูน่าเกลียด
หรือว่าเป็นไปไม่ได้ละ กลับรู้สึกว่ามันใช่แล้ว
แต่งเลยเหอะ
ตัดชุดแปบบบ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 31-01-2015 19:59:15

ในที่สุดก็เข้าใจกันแล้ว :mew6: แต่งแล้วต้องมีเข้าเรือนหอมั้ยอะ? หรือเข้ามาก่อนแล้ว  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 31-01-2015 20:06:23

เย้ๆ ไปกินข้าวงานแต่งกันเถอะ!! :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 31-01-2015 20:30:13

 :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 31-01-2015 20:30:34

กรี๊ดดดดดดดด
ไม่ได้อ่านมาหลายตอน มีดราม่าซะงั้น
เรยมาโพสทีเดียวตอนมาม่าหมดชาม แหะๆๆๆๆ
แบบว่าที่เอยหนีไป ก้อไม่ถูกหรอกนะ
แต่ก้อเข้าใจอ่ะ ภาพมันบาดตาขนาดนั้น แถมกวินก้อไม่เคยเล่าว่าชอบเอยมากขนาดไหน เรียกได้ว้าแอบคลั่ง (หลังจากอ่านตอนพิเศษมา 555)
ก้อเรยทำให้เยไม่ค่อยมั่นใจไง
แต่เราก้อไม่สนับสนุนให้หนีน๊า เราต้องเปนนางเอกอย่างมีสติสิคะ เอยยยยย
ดีนะเนี่ยที่เปนคนง้อง่าย รอตอนงานแต่งงานนะจ๊ะ ^^

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 31-01-2015 21:33:23

เอยบอกแล้วแต่กวิน แสดงว่าในใจ say YES!! แต่ไม่กล้าตอบเลยโยนให้กวินสินะ เพราะถ้าถามกวินน่ะ พ่อเจ้าประคุณรุนช่องคงตอบตกลงตั้งแต่ยังถามไม่เสร็จแหนะ 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: cookie_ ที่ 31-01-2015 21:35:57

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 31-01-2015 22:11:09

อ่านตอนนี้แล้ว ได้นอนหลับอย่างมีความสุข

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 31-01-2015 22:25:45

โห ตอนนี้นี่บินขึ้นสวรรค์เลยเรา หมดเรื่องซะที

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 31-01-2015 22:51:49

เข้าใจกันก็ดีแล้วค่ะ   :3123:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 31-01-2015 23:29:24

 :katai2-1: ดีแล้วแหละ แต่งงานกันเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 31-01-2015 23:54:53

เหมือนจะใกล้จบแล้ว

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ

 :hao4: :hao4:

อยากฟินกับคุณกวินอยู่เลยยยย

 :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 01-02-2015 00:15:01

หมดทุกข์หมดโศกแล้วนะ เอยกวิน
เข้าใจกันก็ดีแล้วน่าาา
ต้องคุยกันนะเอย อย่าหนีอีก

แถมสองครอบครัวยอมรับและจะแต่งกันแล้วววว
หวังว่าเจ๊มนตรามารเนี่ยจะไม่มารังควานอีกนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 01-02-2015 00:24:37

จะจบแล้วหลอ ??

ไม่อยากให้จบเลยอ่าาาาาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 01-02-2015 00:32:51

ดูเหมือนใกล้จะจบแล้วสิ T^T
ไม่อยากให้จบเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 01-02-2015 03:12:11

ต๊ายยย ใกล้จะจบแล้วสิเนี่ย ไม่อาวววน๊า!! อยากอ่านต่อไปอีกสัก 10ตอนก็ได้นะคนเขียน เรื่องสมัยเรียนไงงงงง

ปล. เชิญการ์ดงานแต่งมาด้วยนะ 'กวินเอย' เตรียมชุดไปงานแป๊บ55

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 01-02-2015 07:03:28

จะจบแล้วเหรอ
ไม่น้าาาาาาาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-02-2015 09:19:44

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 01-02-2015 10:21:23

วันนี้ยังไม่มาเนอะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 01-02-2015 10:30:04

มาต่อแล้วค่ะ ขอบคุณที่ชอบเรื่องนี้กันนะคะ ถ้าตอนนี้มีอะไรผิดพลาด หรือคำผิดใดๆ ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยค่ะ  :call:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 50

ในกล่องใบนั้น...




          กวินขับรถพาเอยมาถึงที่บ้านเศวตเจริญ ตอนนี้ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า ทั้งคุณเกริก คุณวิดา กฤศ ชมพู ฝาแฝด และกรินด้วย ทั้งหมดนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ดูทีวีจอยักษ์กันอยู่

“มาแล้วหรอ?” คุณเกริกถาม

“อ้าว..เอย” ชมพูร้องขึ้น ฝาแฝดก็ร้องอ้อแอ้ขึ้นมาทันที

“มาเสียทีพี่เอย” กรินว่าพลางยิ้มกว้าง

“ขอโทษทุกๆคนด้วยครับ” เอยว่าก่อนที่จะยกมือไหว้

“ช่างเถอะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว มานั่งนี่มาเอย” คุณวิดาว่า

“กริน...ไม่ไปเรียนเหรอ?” กวินถาม

“วันนี้ขี้เกียจ” กรินว่า พลางยิ้มแฉ่ง

“ระวังเถอะ” กวินพูดแค่นั้น

“ดีใจด้วยนะพี่เอย จะได้มาเป็นพี่ชายผมอีกคน” กรินไม่สนใจคำพูดของกวิน ก่อนที่จะหันไปพูดกับเอย

“เอ่อ....” เอยทำท่างงๆ

“ก็เรื่องที่จะจัดงานแต่งไง แม่บอกพวกเราแล้วนะ” กรินว่า

“เอย..เดี๋ยวพี่ช่วยเลือกชุดนะ” ชมพูว่า ทุกคนดูจะดีใจกับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นมาก

“รู้กันหมดแล้วเหรอ?” กวินถามขึ้น ทุกคนพร้อมใจกันพยักหน้า

“แล้วนี่ พวกเรากำลังศึกษาด้วยการดูวีดิโองานแต่งอยู่” คุณวิดาว่า เอยจึงหันไปดูทีวีนั่น เป็นวีดิโอนำเสนอในงานแต่งที่จะเปิดให้แขกดู และไม่ใช่ของใครที่ไหน..เป็นของกฤศและชมพูนั่นเอง

“จะเอาแบบนี้ไหมกวิน?” กฤศถาม

“มันมีตัวเลือกเยอะเหรอ?” กวินถาม เพราะตนไม่สันทัดเรื่องพวกนี้เลย งานแต่งก็ไม่เคยไปสักงาน

“คือเขาจะเอาเรื่องราวของแต่ละคู่ แบบพบรักกันตอนไหน มาเจอกันได้ยังไง แล้วมาทำเป็นเรื่องราวสั้นๆ นำเสนอในงานแต่งอะไรแบบนี้ไง?”ชมพูอธิบาย

“ว่าแต่..พวกพี่เจอกันตั้งแต่เมื่อไหร่?” กรินถามขึ้นมา เอยนั่งนิ่งๆ หน้าแอบแดงน้อยๆ...เมื่อนึกถึงตอนม.หก

“ก็ตอนม.หกนะสิ” คุณวิดาว่า

“หา!! ตั้งแต่ตอนนั้นเลยเหรอ ร้ายไม่เบานะพี่กวิน” กรินแหย่กวินที่นั่งหน้านิ่งอยู่

“จริงเหรอ ตั้งแต่ตอนนั้นเลยเหรอ...เล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม?” ชมพูอยากรู้ขึ้นมาบ้าง กฤศนั่งยิ้มกว้าง เพราะตนรู้เรื่องนี้ดี แม่เป็นคนเล่าให้ฟังทั้งหมด

“เหมือนนิยายวัยรุ่นเลยล่ะ” กฤศว่า กวินหันมองหน้ากฤศทันที

“อยากรู้ๆ” กรินพูดอย่างตื่นเต้น

“เอาน่า เอาไว้รู้ตอนวีดิโอออกมาก็แล้วกัน” คุณวิดาว่า คุณเกริกนั่งนิ่งๆไม่พูดอะไร

“คุณวิดาครับ นี่แกงมัสมั่น แม่ผมให้เอามาฝาก” เอยว่า ก่อนที่จะหยิบถุงหิ้วที่ใส่กล่องแกงที่พาติดมาด้วย

“ขอบใจจ้ะ เดี๋ยวเอาขึ้นโต๊ะตอนมื้อเย็นเลย” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะเรียกเด็กรับใช้ให้มารับแกงไปเก็บ

“แล้วนี่พรุ่งนี้จะกลับไปทำงานเลยไหมทั้งสองคน?” คุณวิดาหันมาถาม

“คงจะอย่างนั้นครับ” กวินตอบ

“ไม่พักกันหน่อยเหรอ?” คุณเกริกถาม

“ต้องดูก่อนครับ” กวินว่า

“เอย...ไปเล่นกับเจ้าแฝดข้างนอกไหม?” ชมพูถาม

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ

“ไปเถอะจ้ะ” คุณวิดาว่า เอยจึงลุกขึ้นไปหาชมพู พร้อมกับอุ้มกริมขึ้นมา ส่วนกริฟชมพูเป็นคนอุ้มไป

“เดี๋ยวจะตามออกไป” กวินบอก เอยพยักหน้า ก่อนที่จะออกไปยังสนามหญ้าข้างบ้าน เห็นเด็กรับใช้ปูเสื่อวางของเล่น เตรียมพร้อมรอฝาแฝดมานั่งเล่น



          เอยนั่งลงก่อนที่จะปล่อยกริมลง ชมพูเองก็นั่งลงเช่นกัน ก่อนที่จะปล่อยให้กริฟนั่งเล่นกับกริม เอยนั่งยิ้มเมื่อเห็นกริฟเริ่มแย่งของเล่นกริมอีกแล้ว

“เอย...พอจะบอกพี่ได้ไหมว่าตอนหนีไปคิดอะไรอยู่?” ชมพูถาม เธอพอจะรู้เรื่องจากกฤศแล้ว เมื่อเช้า เอยนิ่งเงียบไปก่อนตอบ

“ผม...ผมคิดว่า...ผมกับคุณกวิน เราไม่น่าจะ..คบกันได้ตั้งแต่แรก” เอยบอก

“ทำไมถึงคิดแบบนั้น?” ชมพูถามอีก

“เรา...เราต่างกันเกินไปครับ ผมมาจากครอบครัวธรรมดา แต่คุณกวิน...เขามาจากครอบครัวคนรวยอันดับต้นๆ ใครๆก็นับหน้าถือตา” เอยบอก

“รู้ไหมเอย...ครอบครัวพี่ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรหรอก พี่เป็นแค่เจ้าของร้านดอกไม้เล็กๆเอง” ชมพูว่า

“เหรอครับ?” เอยถามอย่างแปลกใจ คิดว่าชมพูเป็นลูกสาวของคนไฮโซเสียอีก

“ตอนพี่กับคุณกฤศเจอกัน คุณกฤศก็เห็นพี่ในสภาพคนธรรมดา ขายดอกไม้ในร้านเล็กๆ รายได้ก็พอมีพอใช้พอเก็บ พี่ก็สงสัยนะว่าทำไมคุณกฤศถึงมาซื้อดอกไม้ร้านพี่ทุกวัน”

“พี่ไม่รู้หรอกว่าคุณกฤศเป็นเศรษฐีจากที่ไหน แต่ตอนที่เขาเข้ามาหาพี่ เขามาด้วยใจ ด้วยความรู้สึก ไม่ได้เข้ามาด้วยเงิน” ชมพูว่า

“แล้ว...คบกันได้ยังไงครับ?” เอยถาม เริ่มอยากรู้ความรักของกฤศและชมพู

“เขาก็พูดตรงๆกับพี่เลย แบบไม่อ้อมค้อมด้วย ว่าชอบพี่ มาคบกันไหม นึกแล้วยังตลกเลย” ชมพูว่าพลางหัวเราะ

“ตรงๆแบบนั้นเลยเหรอครับ?” เอยตกใจ รู้สึกว่านิสัยแตกต่างกับกวินลิบลับ เพราะรายนั้นไม่พูดไม่จา หน้าก็นิ่ง ไม่มีพูดตรงๆแบบกฤศอย่างที่ชมพูเล่าเลย

“พี่ก็งงนะ งงกับความตรงของเขา แต่พี่ก็ตอบตกลง เพราะพี่ชอบเขาที่เขาเป็นคนตรงๆ คบกันได้สักพักถึงจะรู้ว่าเขาเป็นคนบ้านเศวตเจริญ” ชมพูเล่าต่อ

“พอคบๆได้ไม่ถึงปี พ่อกับแม่ของคุณกฤศก็มาหาพี่เลย มาขอพี่ให้ตกลงแต่งกับลูกชายเขา...บ้านนี้เขาแปลกๆกันทั้งบ้านละนะ” ชมพูว่าพลางหัวเราะอีก เอยเห็นด้วยกับชมพูที่ว่าแปลก แปลกกันทั้งบ้านจริงๆ

“นิสัยคนละเรื่องกันเลย ทั้งคุณพ่อ ทั้งคุณแม่ ทั้งคุณกฤศ ทั้งกวินและกริน คนละมุมคนละโลกเลยละจ้ะ” ชมพูว่า

“ตอนแรกพี่ก็หวั่นๆ ว่าจะเข้ากับคนในบ้านนี้ไม่ได้ เพราะพี่มาจากครอบครัวธรรมดา พ่อแม่พี่ก็เสียตั้งนานแล้ว พี่เลยอยู่แต่กับญาติ แต่พอได้เข้ามาอยู่...คนบ้านนี้เขาไม่ได้รวยแค่เงิน แต่เขารวยน้ำใจ อีกทั้งไม่เคยดูถูกคนที่ด้อยกว่าเลย” ชมพูบอก

“และนิสัยนั้น....เป็นนิสัยเดียวที่เหมือนกันทั้งบ้านจ้ะ พี่เลยอยากบอกเอย..เลิกคิดมากเรื่องความต่างเหล่านั้น คนเราจะรักกันรักที่ความรู้สึก ที่ตัวเขา เงินหรือฐานะไม่ใช่ตัวตัดสิน” ชมพูบอกก่อนจะแตะหลังมือเอยเบาๆ

“คุณกฤศเคยบอกพี่....กวินทุ่มเททุกอย่างเพื่อจะได้คบกับเอย ระหว่างที่เรียนอังกฤษไม่เคยมองใครเลย ไม่เคยคบใคร เอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียน และศึกษางานเพื่อที่จะก้าวขึ้นเป็นผู้บริหาร ในบริษัทที่คุณพ่อถือหุ้นใหญ่ คือบริษัทที่เอยทำงานอยู่นั่นแหละ” ชมพูบอก

“ผม...ผมไม่เคยรู้เลยครับ คุณกวินไม่เคยบอกอะไรผมเลย ว่าที่ผ่านมาต้องเจอกับอะไรบ้าง” เอยว่า

“พี่เลยบอกเอยไง...อย่าสงสัยในความรักที่กวินมอบให้เอย เพราะเขาตั้งใจทุ่มเทมากจริงๆ ต่อไปหากเกิดอะไรขึ้น..อย่าหนี ต้องเดินหน้า ต้องพูด ต้องฟังในสิ่งที่เขาจะบอก เพื่อที่เอยจะได้อยู่เคียงข้างเขาไง” ชมพูพูดราวกับจะสั่งสอนเอย

“ผม..ผมจะพยายามครับ” เอยก้มลงก่อนพูด

“ต้องทำให้ได้ ผู้ชายบ้านนี้รักแรงหึงแรง แต่ไม่เคยวอกแวกนอกลู่นอกทางนะเอย เชื่อพี่ได้พี่รับประกัน ต่อไปก็หนักแน่นกว่านี้นะ ให้สมกับที่กวินเขารักเอยมากนะรู้ไหม” ชมพูว่า

“ผม...ผมจะต้องดีพอเพื่ออยู่ข้างๆคุณกวินครับ”



          เอยให้สัญญากับชมพู รวมทั้งตนเองด้วยเช่นกัน ถึงเวลาแล้วที่ต้องเข้มแข็งกว่านี้ เพื่อตอบแทนที่กวินรักตนมากถึงขนาดนี้ จะไม่ทำให้กวินหนักใจหรือเสียใจอีก เอยตั้งมั่นเอาไว้แบบนั้น

“คุยอะไรกัน?” กวินเดินมาพร้อมกับถาม

“เรื่อยเปื่อยจ้ะ” ชมพูตอบ กวินนั่งลงข้างเอย และเอื้อมไปอุ้มกริฟมานั่งบนตัก กวินจับกริฟเขย่ารัวๆ ดูเหมือนเด็กน้อยก็ชอบมากๆ หัวเราะเสียงดังใหญ่

“ถ้าอย่างนั้นฝากเจ้าแฝดหน่อยนะกวิน เอย พี่ไปเอาน้ำส้มคั้นมาให้เจ้าแฝดดื่มก่อน ถึงเวลาแล้ว” ชมพูว่า

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ ชมพูจึงลุกขึ้นกลับไปยังในบ้าน

“เรื่องงานแต่ง..เธออึดอัดรึเปล่า?” กวินถาม

“ไม่นี่ครับ ถ้าคุณกวินอยากแต่ง ผมก็จะแต่ง” เอยว่า ก่อนจะยิ้มออกมา กวินมองตาเอยก่อนจะยกยิ้มมุมปาก

“ตามใจฉันถึงขนาดนั้น?” กวินถาม

“ผม..ไม่ขัดใจคุณหรอกครับ” เอยบอก

“ทุกเรื่อง..ใช่ไหม?” กวินถามย้ำ

“ครับ” เอยพยักหน้ายืนยัน

“คืนนี้ก็เตรียมตัวไว้ด้วย” กวินบอกเท่านั้น เอยก็มองหน้ากวินอย่างงงๆ

“คืนนี้ทำไม....” พูดไม่ทันจบประโยค ก็นึกได้ทันทีว่ากวินกำลังพูดถึงเรื่องอะไร

“คุณกวิน!!” เอยร้องออกมาเบาๆ กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะชูกริฟสูงๆ จนน้ำลายกริฟทำท่าจะหยดลงมา เอยจึงรีบเอื้อมมือไปเช็ดน้ำลายนั้นเสียก่อนที่มันจะหยดลงบนหน้ากวิน...

...
..
.



          ทั้งหมดมานั่งทานอาหารมื้อเย็นพร้อมหน้าพร้อมตา ดูท่าคุณเกริกจะชอบมัสมั่นมาก ออกปากบอกเอยว่าครั้งหน้าทำให้ทานอีก เอยก็รับปากว่าจะมาทำให้ทาน ทุกคนต่างทานข้าวกันอย่างชื่นมื่น เต็มไปด้วยรอยยิ้ม กวินเองแม้จะมีสีหน้านิ่งๆตามแบบฉบับของตนเอง แต่แววตานั้นชัดเจนว่ามีความสุขกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“อิ่ม...”



          กวินพูด ตอนนี้ทั้งสองกลับมาอยู่ที่ห้องแล้ว ตอนแรกเอยว่าจะไปเล่นกับฝาแฝดเสียหน่อย แต่ดูเหมือนฝาแฝดงอแงง่วงนอน ชมพูเลยต้องเป็นคนจัดการ สุดท้ายเอยเลยต้องมานั่งอยู่ที่ห้องของกวินแทน

“ผม..อ่านหนังสือนี่ได้ใช่ไหมครับ?” เอยถาม

“ได้สิ” กวินว่า ตอนนี้กวินกำลังเปิดโน้ตบุ๊ก คงจะทำงาน



          เอยนั่งลงหน้าชั้นหนังสือ ก่อนที่จะเปิดหนังสืออ่านทีละเล่ม พยายามหาหนังสือที่น่าอ่าน หาไปเรื่อยๆก็เจอกล่องกระดาษเก่าๆสีฟ้าซีดๆ ซ่อนอยู่ข้างหลังหนังสือบนชั้น เอยหันมองกวินที่กำลังสวมแว่นตา นั่งทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจ เอยรู้ดีกว่าหากเปิดกล่องนี้โดยไม่ขออนุญาตกวินนั้น แลดูไร้มารยาทพอสมควรแต่เอยกลับอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไร ถึงมาซ่อนอยู่เช่นนี้ เอยหันมองกวิน ก่อนที่จะค่อยๆนั่งหันหลัง เอาตัวบังกล่องนั้นเอาไว้และเปิดมันออกมา



          สิ่งที่เอยเห็นทำเอยตาค้างตกใจ ในนั้นมีรูปของเอยเต็มไปหมด ตอนเจอรูปที่คอนโดก็ว่าน่าแปลกใจแล้ว ตอนนั้นมันแค่รูปเดียวแต่ในนี้รูปเกือบเต็มกล่อง แต่ละรูปถูกเคลือบพลาสติกไว้อย่างดี มันเป็นรูปตั้งแต่เอยเพิ่งเรียนจบ ม.หก เพราะผมของเอยยังสั้นติดหัว อีกทั้งรูปแอบถ่ายต่างๆ ทั้งในมหาวิทยาลัย ทั้งร้านที่ทำงานพิเศษ รูปเดิน รูปนั่งทานข้าว รูปนั่งหาวก็ยังมี แถมมีรูปที่เอยในมุมเผลอต่างๆมากมาย ระยะเวลาของรูปที่ถ่ายนั้นยาวนานจนเอยเรียนจบ และกระทั่งเอยเริ่มทำงานตอนใหม่ๆ กวินก็ยังมี และข้างหลังรูปพวกนั้นจะมีวันที่ สถานที่ที่เอยอยู่ ราวกับรับรู้ความเป็นไปของเอยอย่างใกล้ชิด



          ในกล่องนี้ไม่มีเพียงแค่รูปเท่านั้น ยังมีเอกสารการเรียนที่มีลายมือของเอยอยู่สองสามแผ่น มีทั้งบัตรนักศึกษาที่ถ่ายเอกสารไว้ และการ์ดปีใหม่...การ์ดใบนั้นที่เอยให้กวิน ก็ยังอยู่ในนี้เช่นกัน



          แต่ที่น่าตกใจไปกว่านั้นก็คือ...เอกสารการฝึกงานของเอย เอยพอจะนึกได้ลางๆว่าตอนฝึกงานอาจารย์เป็นคนแนะนำให้เอยมาที่นี่ รวมถึงช่วยจัดการให้เอยได้ฝึกงานที่บริษัทด้วย แปลว่ากวินต้องมีส่วนรู้เห็นในการฝึกงานที่บริษัทด้วยแน่ๆ



          เอยรู้สึกเหมือนที่ผ่านมานั้นโดยกวินคอยแอบมองมาตลอดก็ไม่ผิด เหมือนกวินเป็นคนชักพาให้เอยตามเส้นทางที่กำหนด ที่ผ่านมาไม่รู้ตัวเลย ถึงการที่ได้มาทำงานที่บริษัท เพียงเพราะคิดว่าตนเองได้เข้าทำงานที่นั่นเพราะผลการฝึกงานของตนเองเท่านั้น



          เอยเก็บกล่องนั้นไว้ที่เดิม พอจะรู้แล้วว่าที่ผ่านมากวินเป็นคนจัดการเรื่องการทำงานทั้งหมด เพราะชมพูบอกว่าบริษัทนั้นคุณเกริกถือหุ้นใหญ่ และนั่นกวินคงจะสามารถดึงเอยให้มาทำงานที่นั่นก็ได้ เอยแอบรู้สึกไม่ดีนิดๆว่าที่ผ่านมา กวินอยู่เบื้องหลังทั้งหมด แต่เพราะกวิน...คงจะเฝ้ามองตนมาตลอด แม้ส่วนหนึ่งจะรู้สึกไม่ดี แต่สิ่งที่มากกว่านั้นคือรู้สึกเหมือนถูกกวินรักมากอย่างบอกไม่ถูก เหมือนว่าการกระทำของกวินจะทำให้ตนมีกำลังใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ได้อีกยาวนาน เพียงเพราะรูปแค่นั้น เอยกอดกล่องนั้นไว้ รู้สึกหน้าแดงขึ้นมาเสียดื้อๆ เอยลุกรีบขึ้นยืน เก็บกล่องนั้นไว้ที่เดิมและเดินไปหากวินที่นั่งทำงานอยู่

“คุณ...คุณกวิน” พูดเท่านั้น ก่อนที่จะยื่นมือออกไปอย่างเก้กังแล้วโอบรอบคอของกวิน ซุกใบหน้าลงบนไหล่ของกวิน กวินสะดุ้งตัว แปลกใจไม่น้อยที่เอยมากอด ก่อนที่จะยิ้มบางๆออกมาและลูบแขนของเอยเบาๆ

“อ้อนฉันเหรอ?” กวินถาม

“ผม....ผมเห็นของในกล่องนั้นแล้วครับ” เอยบอกเสียงเบาๆ

“กล่อง....กล่องนั่นน่ะเหรอ?” กวินถาม พลางนึกถึงกล่องที่ชั้นหนังสือ ต้องเป็นกล่องเดียวกันแน่ๆ

“ครับ...ขอโทษที่แอบเปิดดู..ผมเห็นทุกอย่างแล้ว” เอยบอก

“ฉันดูเหมือนคนโรคจิตใช่ไหม...ที่สั่งให้กี้ตามเก็บภาพเธอ เก็บของๆเธอเท่าที่จะหามาได้ไว้อย่างนั้น” กวินถามขึ้น

“ไม่ครับ...ผม..ดีใจ ที่คุณเฝ้ามองผมมากถึงขนาดนั้น” เอยว่า

“ฉันเก็บของพวกนั้น เฝ้ามองภาพของเธอ มองลายมือเธอ มองความเป็นไปของเธอ แม้จะทำอย่างนั้นมาตลอด แต่รู้อะไรไหม...ฉันกลับรู้สึกไม่ดี” กวินพูด

“ทำไมครับ?” เอยถาม ก่อนที่จะผละออกมา กวินถอดแว่นออก ก่อนที่จะดึงเอยให้มานั่งตัก

“เพราะยิ่งมอง ฉันก็ยิ่งอยากทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างแล้วมาหาเธอ ยิ่งเห็นฉันก็ยิ่งอยากอยู่ใกล้เธอมากขึ้น ฉันต้องอดทนมากเพราะทำได้เพียงแค่กอดรูปจูบกระดาษเท่านั้น” กวินบอกก่อนจะสวมกอดเอย

“ตอนนั้นคุณทำอะไรอยู่ครับ?” เอยถามถึงช่วงระหว่างที่ตนกำลังเรียนมหาวิทยาลัย

“ฉันตั้งใจเรียนอย่างหนักสามปีจบบริหารปริญญาตรี จากนั้นเรียนปริญญาโทรบริหารอีกหนึ่งปี ตอนนั้นเธอเรียนจบพอดี” กวินว่า
“แล้วยังไงต่อครับ?”

“ฉันคิดจะกลับไทยตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่ดูเหมือนคุณเกริกอยากให้ฉันเริ่มต้นทำงานที่อังกฤษก่อนจะมาทำที่ไทย ตอนนั้นอดทนถึงที่สุด เริ่มทำงานตั้งแต่พนักงานระดับล่าง ทำเสียแทบจะทุกตำแหน่ง เพราะคุณเกริกอยากให้ฉันลองเข้าใจถึงการเป็นพนักงานธรรมดา” กวินบอก

“ต้องทำถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ?” เอยถาม แปลกใจไม่น้อยกับการทำงานแบบนั้นของกวิน

“ใช่ ชั้นต้องทำทุกอย่างให้เป็น เพราะฉันสัญญากับคุณเกริกไว้” กวินยังคงเล่าต่อ

“สัญญา..เกี่ยวกับผมรึเปล่าครับ?” เอยถาม

“ใช่....หากฉันจะกลับมาไทย มาหาเธอ ฉันต้องก้าวถึงขั้นผู้บริหารแล้วเท่านั้น ฉันถึงจะกลับมาได้ และ....ฉันจะได้คบกับเธอ แต่ฉันมารู้ทีหลัง”

“รู้อะไรครับ?” ยิ่งรู้ก็ยิ่งน่าสงสัย

“คุณเกริกกับคุณวิดาเขาสืบถึงเรื่องของเธอแล้ว และคุณวิดาไฟเขียวตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ฉันเรียนปริญญาโทจบ แต่คุณเกริกต้องการทดสอบฉัน ว่าฉันรักเธอจนพร้อมจะยอมทำทุกอย่างรึเปล่า” กวินเล่าถึงความจริงทั้งหมด

“คงลำบาก...มากสินะครับ” เอยว่า ก่อนที่จะแตะใบหน้าของกวินเบาๆ รู้สึกว่าความรักของตนดูน้อยนิดมาก เมื่อเทียบกับสิ่งที่กวินมอบให้ มันช่างมหาศาลจนเกินกว่าจะหยั่งถึง

“ฉันเองก็อยากรู้ ว่าเธอจะเป็นแรงขับเคลื่อนให้ฉันได้มากขนาดไหน และฉันก็ได้รู้...ขอบคุณพีระนัม ถ้าไม่ใช่เพราะความรู้สึกที่มอบให้เธอ ฉันคงจะไม่มีวันนี้ได้ วันที่ได้เป็นประธานบริหาร วันที่ได้อยู่ข้างๆเธอ” กวินบอกพลางมองเข้ามาในดวงตาของเอย

“ผมสิต้องขอบคุณคุณ....คุณทุ่มเทให้ผมมากขนาดนี้แท้ๆ แต่ผมกลับลังเลในความรักของคุณมาโดยตลอด มองเห็นแต่มุมของตัวเอง แต่ไม่เคยมองมุมของคุณที่ยากลำบากเลย..ผมขอโทษครับ”



          เอยว่าก่อนที่จะกอดกวินจนแน่น กอดราวกับเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ตอนนี้พูดได้เต็มปากว่าคนที่เอยรักรองจากแม่คือกวินนี่เอง คนที่เอยพร้อมจะมอบทุกอย่าง พร้อมจะฝากทุกสิ่งให้อย่างไม่คิดจะลังเลอีกแล้ว จะไม่มีเอยคนเก่าคนนั้น เอยคนที่เอาแต่โลเล เอยคนที่เอาแต่หวาดกลัว ไม่กล้าเผชิญหน้าต่อความเป็นจริง ต่อจากนี้ไปจะมีแต่เอยที่เข้มแข็ง เอยที่พร้อมจะยืนเคียงข้างกวินได้อย่างแท้จริง เอยตั้งมั่นเอาไว้ก่อนที่จะผละจากการกอดกวิน

“วันนี้...เธอกล้าเริ่มก่อนเลยเหรอ?” กวินถามพลางยกยิ้มมุมปาก

“อะไรครับ?” เอยขมวดคิ้วอย่างสงสัย

“ก็ปกติฉันต้องเริ่มเรื่องพวกนี้ก่อนแท้ๆ” กวินว่า เอยหน้าแดงขึ้นมา

“ผม...ผมทำไม่ได้เหรอครับ?” เอยถามพลางก้มหน้างุด

“เริ่มบ่อยๆสิ จะดีมาก” กวินว่าก่อนที่จะดึงเอยเข้ามากอดไว้ ก่อนที่จูบริมฝีปากนั้นช้าๆ



          ความรักอบอวลไปยังคนทั้งสอง เอยกอดคอของกวิน รับจูบนั้นอย่างเต็มใจ จูบรุกล้ำไล้ลึก จูบที่โหยหาอีกทั้งหอมหวาน ทั้งสองจูบกันอยู่เนิ่นนาน กว่าจะผละออกมาได้ เอยก็หายใจหอบเสียแล้ว กวินอุ้มยกตัวเอยขึ้นมาก่อนที่จะจูบอีกครั้ง ก่อนที่จะลุกขึ้น โดยที่เอยยังอยู่บนตัว กวินอุ้มเอยขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย จนเอยตกใจ

“คุณกวิน!!” เอยร้องออกมาอย่างตกใจเพราะกลัวหล่น รีบคว้าไหล่ของกวินได้ทันท่วงที ตอนนี้ขาของเอยจึงคร่อมเอวของกวินเอาไว้ เพราะอารามตกใจจึงหนีบขาเสียแน่น

“ตกใจอะไร?” กวินถาม โอยสะโพกเอยดันตัวให้เอยขึ้นมาแล้วรั้งแขนไว้ใต้สะโพกเอย

“มะ...ไม่ครับ” เอยส่ายหน้า กวินหอมแก้มเอยเสียดังฟอดทั้งสองข้าง

“คืนนี้เธอเสร็จฉันแน่”...



+++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 01-02-2015 10:30:34

 :laugh3: :o9:

ถ้ากวินจะรักน้องเอยขนาดนี้. :hao5: ปริ่มมากๆค่ะ ซึ้งใจจัง! :mew4: เหมือนไอรักของกวินกับน้องเอยอวลรอบตัวเราเลย.ซิกๆ.

ปล. ถ้าน้องเอยลุกไม่ขึ้น.น้องเอยโทษกวินไม่ได้น้าา~ เพราะหนูยั่วกวินก่อน  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 01-02-2015 10:45:52

:) ทำเป็นท่ามาก   สตอกเกอร์ ชัดๆ 5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 01-02-2015 10:46:24

ดราม่ากันจบก็น้ำตาลขึ้นกันอีกแล้วว
โอ๊ยย อิจฉา ชอบครอบครัวของกวินมากๆ
น่ารักกันทั้งบ้านเลย

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 01-02-2015 10:50:02

อัยยะ.... และแล้วก็ลงเอยกันด้วยดี
 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 01-02-2015 10:51:17

   :hao6: :hao6: :hao6:

 :mew3: :mew4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: yupa ที่ 01-02-2015 10:58:14

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 01-02-2015 11:01:02

เอยเริ่มก่อน>///< ยังไม่อยากให้จบเลยอ่าคับ อยากอ่านไปเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 01-02-2015 11:03:41

กวินหื่น :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 01-02-2015 11:04:17

ยิ่งอ่านยิ่งรักในความพยามของกวิน ถึงจะโรคจิตหน่อย ๆวางแผนสุด ๆ แต่นับถือในความนักของกวินเลยอะ เอยทำให้ได้นะ ดูดิกวินโคตรรักเอยเลยปล.ชอบพี่ชมพู นึกว่าจะไม่มีใครคุยกะเอยซะละ ขอบคุณที่ยังมีคนเตือนสติเอยบ้าง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: pp4 ที่ 01-02-2015 11:10:03

สต๊อกเกอร์สุดๆอ่ะนายกวินนนนนนน
5555555555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 01-02-2015 11:16:27

เอยพรุ่งนี้ไปทำงานนะ
หรือท่านประธานให้ลาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 01-02-2015 11:17:34

กวินโคตรทุ่มอะ เอยรักกวิยเยอะๆนะลูก สามีแบบนี้หายาก งัดมารยา1000 เล่มเกวียนมาใช้เลยลูก กวินจะได้รักจะได้หลงเข้าไปอีก เอาแบบโงหัวไม่ขึ้นเลย :hao6: o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: arigatozung ที่ 01-02-2015 11:18:40

ตอนนี้หวานมาก ฟินจิกหมอนเลย 555  :o8:  :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 01-02-2015 11:21:08

แหม
 o18
กวินร้ายกาจยิ่งนัก
น่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่อง
"อย่าบอกใคร....ว่าผมเป็นสโตกเกอร์"

นึกภาพตามตอนเอารูปมาจูบแล้ว จิตมากๆ
55555
กวินน่ารัก
เอยรักกินให้มากๆตอบแทนเห็นคุณค่าเอยมากขนาดนี้



คิดถึงวีดีโอที่จะทำ
คงฟินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เริ่มม.6 เจอกันยังไง
ปิดท้ายด้วยรูปเสื้อนักเรียน 2 ตัว เขียนข้อความที่อกข้างซ้าย


อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
วันนั้นเอยจะ
นายเอกที่น่าอิจฉาที่สุดในโลก



 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 01-02-2015 11:22:58

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 01-02-2015 11:24:49

กวินมีความพยายามสูงมาก มั่นคงในรักสุดๆ ถ้าในโลกความจริง มีคนแบบนี้อยู่ก็คงจะดีไม่น้อย

คงจะใกล้ตอนจบเข้ามาทุกทีๆแล้วสินะ ยังไงก็ขอตอนพิเศษ เคน-ขาว  ด้วยนะ

อีกอย่าง อยากเห็นไทป์ ลงเอยกับใครสักคนด้วยจัง

มันจะเป็นฉากจบที่สมบูรณ์แบบสุดๆเลยล่ะ :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 01-02-2015 11:25:15

 :laugh: o18 :impress2: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 01-02-2015 11:25:23

ความรักอบอวลไปยังคนทั้งสอง กวินกอดคอของกวิน รับจูบนั้นอย่างเต็มใจ จูบรุกล้ำ
ตอนนี้ขาของเอยจึงคร่อมเอยของกวินเอาไว้ เพราะอารามตกใจจึงหนีบขาเสียแน่น


ช่วยกันตรวจทาน o13
 

หลงรักกวินมากขึ้นทุกวัน ทำไมน่ารักขนาดนี้

อดทนและทุ่มเทมาก เจ้อยากได้ผู้ชายแบบนี้ น่ารักสุดๆ :L2: :o8:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 01-02-2015 11:29:08

ิอ่านซ้ำๆย้ำๆยิ้มๆ มีความสุขจังเลย ปริศนาทุกอย่างไขกระจ่างแล้ววววววว ขอบคุณคนแต่งมากค่ะ เยิ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 01-02-2015 11:30:08

พากวินไปตรวจกล้ามเนื้อบนใบหน้าก็ดีนะ555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 01-02-2015 11:33:02

อยากให้มีอีกดราม่าแล้วค่อยจบ.........เรื่องพ่อของเอยยยยย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 01-02-2015 11:37:48

กวินพยายามเพื่อเอยมาตลอด มีเอยเป็นเป้าหมายเป็นแรงใจ
คราวนี้จพเป็นเอยแล้วที่จะต้องพยายามเพื่อกวินบ้าง
เป็นกำลังใจให้กัน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 01-02-2015 11:38:03

 :haun4: :haun4: :haun4:
เป็นไงไงล่ะเอยย! บอกแร้วว่ากวินนี่รักเอยแทบคลั่ง 55+

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-02-2015 11:38:44

กวินนี่สตอกเกอร์ชัดๆ เก็บทุกอย่างที่ขวางหน้าจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 01-02-2015 11:39:07

จัดหนักเลยค่ะ   :hao6:

น่ารักทั้งครอบครัวเลย ความสุขอยู่ไม่ไกล

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 01-02-2015 11:41:48

ได้โปรดอย่าสงสัยในความรักของผมเลย เพราะทั้งหมดมันเป็นของคุณ เป็นของคุณมาตลอดดดด :-[ :-[
อ่านตอนนี้แล้วฟินมากกกกกเจ้าค่ะ ฮือ น้ำตาจะไหล กวินสตอล์กเกอร์อ่ะ! 555555 ร้ายกาจมาก
วันนี้ได้เอยมาอยู่ด้วยแล้วคงมีความสุขมากๆสินะ แล้วน้องเอยก็รู้ตัวไว้ด้วยว่าเค้าไม่เคยมองใครเลยจริงจริงงงง

อันที่จริงถ้ามองจากมุมน้องเอย น้องเองก็รักกวินคนเดียวมาตลอดเหมือนกันนะคะ
(ถึงจะไม่ได้พยายามทำอะไรเพราะน้องไม่รู้ตัวว่ารักก็เถอะ 5555555555) เลยอาจจะดูเหมือนกวินต้องพยายามอยู่ฝ่ายเดียวก็จริง
แต่เอาจริงๆแล้วความรักที่น้องมีให้เราเชื่อว่าทั้งหนักแน่นและมั่นคงไม่แพ้กวินแน่นอนค่ะ!

หลังจากนี้คงมีแต่สวีทแล้วสิ ~~ รออ่านนะคะ >______<
อยากอ่านฉากขอแต่งงาน จะไม่มีจริงๆหรอคะพี่กิม :mew2: ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอเช่นเดิมค่า ♡

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 01-02-2015 11:43:03

โอัยยยย

น่ารัก ต่อจากนี้เอยจะไม่กังวลสงสัยในตัวกวินอีกแล้ว
นับถือความรักของกวินจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 01-02-2015 12:13:15

บ้านนี้น่ารักกันทั้งบ้านเลย

ดีใจกับเอยด้วย ได้เจอคนดีขนาดนี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 01-02-2015 12:14:22

อ่านไปยิ้มไป สุขจริงนะเรา>//////////<

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 01-02-2015 12:25:33

อยากได้แบบกวินสักคน
แงงง ค้าง!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 01-02-2015 12:25:53

จะรอดเหรอคะ!!! เจ๊ว่าไม่ใช่ไม่มีใครมาจีบเอยหรอก
โดนหน่วยจู่โจมสะกัดไว้หมดแหละ :laugh:
คืนนี้ก็ยอมๆกวินไปเหอะเอย
ขี้คร้านจะหลง ปกติก็หลงจนงัวหัวไม่ขึ้นละ :katai3:
รอตอนต่อไปเนาะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 01-02-2015 12:33:36

อิจฉาอ่ะบอกเลย น้ำตาลยังไม่เท่า 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 01-02-2015 12:34:47

หวานเกินไปแล้วววววววววว~

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 01-02-2015 12:36:55

บ้านกวินอบอุ่นจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 01-02-2015 12:40:12

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 01-02-2015 12:46:05

 :กอด1: :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 01-02-2015 12:52:29

 :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 01-02-2015 13:06:32

อยากเห็นวิดีโอในงานแต่งเร็วๆจัง

  :mew1:  :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 01-02-2015 13:14:24

ดีใจแทนกวิน สุดท้ายเอยก็มั้นใจในความรักของสองเราซักที กิ๊วๆ
รออ่านพี่ขาวนะคะ หึหึหึ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 01-02-2015 13:30:30

นี่สินะที่เรียกว่า คนที่คู่กัน

คนสองคนที่ต่างกันลิบลับในทุกๆด้าน
มาเติมเต็มให้กันและกันจนเป็นคู่ที่สมบูรณ์
เอยรักกวินแบบเจียมเนื้อเจียมตัว
รักที่เก็บไว้ในใจ รักที่ไม่บอกใคร รักที่จะไม่ทำอะไร รักที่ไม่ไขว่คว้า
กวินที่รักเอย รักที่รอเวลา รักที่ต้องวางแผน
รักที่ต้องบริหาร รักที่ต้องติดตาม รักที่ต้องเข้าครองครอง
ไม่เสียทีที่ไปเรียนบริหารนะกวิน

ฟินมากๆค่ะ 
ชอบเรื่องนี้ที่ให้ความรู้สึก  Feel Good ดีค่ะ

เอยเข้าใจกวินทีละเล็กทีละน้อยจนมาเจอหลักฐานการเข้าเทคโอเวอร์หัวใจเอยโดยหนุ่มที่ชื่อกวินนี่แหละ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 01-02-2015 13:30:53

โหหหห กวินรักเอยมากขนาดนี้
มั่นใจเกินร้อยได้แล้วนะเอย
แต่เจอประโยคทิ้งท้าย

อ้างถึง

“คืนนี้เธอเสร็จฉันแน่”...

เปลี่ยนจากนิ่งเป็นหื่นซะงั้น

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 01-02-2015 13:42:17

อย่าพึ่งรีบจบเลยน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

กวินกับน้องเอยกำลังน่ารักเลยอ่ะ

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 01-02-2015 13:57:21

อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขมากๆ รู้สึกอิ่มเอิบในใจ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 01-02-2015 14:04:59

 :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 01-02-2015 14:06:22

น่ารักันทั้งบ้านและเป็นคนดีกันทั้งบ้านเลย น้องเอยโชคดี
โห กล่องใบนั้น กวินรักเอยมากจริงๆ เอยคือแรงขับเคลื่อน
นี่ถ้ากลับมาไม่ได้นี่พระเอกจะคลั่งไหม 555 คงไม่ปล่อยให้เอยมีใครหรอกดูแลใกล้ชิดขนาดนี้
น้องเอยกอดกวินแน่นๆ อ้อนเยอะๆ เลยกวินจะได้รักได้หลงได้มีความสุข
ปลื้มคุณพระเอกมากๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 01-02-2015 14:16:34

เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆเลยนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 01-02-2015 14:21:12

กวินนี่รักมั่นมากๆ ตอนหน้าเสียเลือดชิมิ จะได้เตรียมผ้ามาซับ  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: YING_YING ที่ 01-02-2015 14:21:26

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้าจะต่อให้อีกสักนิด :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 01-02-2015 14:28:53

 :m25:  เสร็จแน่ๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 01-02-2015 14:39:02

เอ็นดูกวิน5555555555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 01-02-2015 15:19:54

ตอนหน้าอย่าแพลนกล้องไปที่โคมไฟนะคะ  :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 01-02-2015 15:28:44

โอ้ย!!! อิจฉาเอยอยากได้แบบนี้ พ่อยอดชายนายกวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 01-02-2015 15:38:27

เออ...แปลกดีๆ ทั้งบ้านเลย 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 01-02-2015 15:49:17

โห้ยยยยน่ารักมากกกกก. กวินรักเอยสุดๆแบบไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายที่นิ่งๆในตอนม.6นั้นจะรักเอยจนถึงปัจจุบันได้ขนาดนี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 01-02-2015 16:25:44

โคตรจะปลื้มกวินเลย รักน้องเอยจริง ๆ รักนานรักทนทานที่สุดดดดดดด

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 01-02-2015 16:28:17

จัดไปคะกวิน ยังไงคืนนี้หนูเอยก็ไม่รอด

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 01-02-2015 16:31:43

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 01-02-2015 17:03:26

 :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 01-02-2015 17:26:05

ผู้ชายอย่างกวินจะมีซักคนบนโลกนี้มั้ย :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 01-02-2015 18:07:17

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 01-02-2015 19:17:50

กวินรักเอยมากจริงๆ
โอ้ยยยย​   อิจฉาที่สุดอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 01-02-2015 19:27:15

ไม่ต้องกินเร็วก็ได้นะกวินจ๋า กินช้าๆค่อยๆชิมรสไป หึหึหึห :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 01-02-2015 19:30:08

 :o8: โคตรจะน่ารักเลยอะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 01-02-2015 20:29:17

กำลังตามอยู่จ้า

ยังอ่านไม่ทัน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 01-02-2015 20:39:05

โอยยย รู้สึกเขินจัง ตอนที่สวีทกัน กวินเรียกเอยว่าพีระนัม มันแบบ...ละมุนละไมจังเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กชายมั่วนิ่ม ที่ 01-02-2015 20:59:12

เอยน่ารักเสมอต้นเสมอปลายย  คุณกวินก็มั่นคงเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ 

น่ารักทั้งคู่  ^___^  คู่นี้อบอวลด้วยความหวานแบบแปลกๆ อธิบายไม่ถูก  แต่ชอบบบบบ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 01-02-2015 21:18:35

 :-[ :mew1: :o8: :impress2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 01-02-2015 21:20:41

ขอแบบเน้นๆ ซักตอนค่ะ...อิๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 01-02-2015 21:33:22

รู้สึกความรักอบอวลลลลล  :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 01-02-2015 22:05:12

อะไรจะยาวนานขนาดนั้น แต่เขาชอบนะ

     ' รักแท้ '

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 01-02-2015 22:32:06

คนนี้แหละสโตรกตัวพ่อ
เอยไม่ต้องคิดมากเลย
กวินรักมากๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 01-02-2015 22:54:07

เอยมุ้งมิ้งอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 01-02-2015 23:00:02

อ่านไปมา ท่าทางพี่ขาวจะได้คู่คราวนี้แหละ 555 :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: boworange ที่ 01-02-2015 23:09:03

 o18  โรงงานน้ำตาลยังอาย  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 01-02-2015 23:11:31

อ่านตอนล่าสุดแล้วเขินตามเอยเลย ฟินสุดๆ  :impress2: อิจฉาด้วย  :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 01-02-2015 23:21:11

กวินนี่พยายามดีจริงๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 02-02-2015 00:12:57

อ่านรวดเดียวเลย น่ารักค่ะ ชอบครอบครัวกวินอ่ะ อบอุ่น

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 02-02-2015 01:06:21

 :impress2: :impress2: :impress2:
น้องเอยเสร็จพี่กวินไหมค่ะ 5555555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 02-02-2015 01:54:30

น่ารักอ่ะ ชอบมาก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-02-2015 07:18:26

อ่านตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน กวินเป็นคนมั่นคงมาก แอบอิจฉาเอยนะ :o8:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 02-02-2015 08:00:57

เป้าหมายสูงสุดของท่านกวินคือน้องเอยสินะ

ซึ้งอ่ะ โหยยยยย พี่ท่านต้องอดทนต้องพยายามโคตรๆ

รักท่านกวินสุดใจเลยตอนนี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 02-02-2015 08:31:51

ดีแล้วที่เข้าใจกัน

กวินนนนน หื่นว่ะ 5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-02-2015 08:54:23

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 02-02-2015 09:04:23

กวิน  รักมั่นคงจังเลย  อยากได้แบบนี้บ้างอ่ะ
ฟินเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 02-02-2015 10:19:30

ถ้าตอนนี้มีคำผิด หรือข้อผิดพลาดอะไร ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ อ่านกันให้สนุกนะคะ ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่า  :pig4:



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 51

บทลงโทษ....



“คืนนี้เธอเสร็จฉันแน่” กวินว่า ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังห้องนอน

“ดะ...เดี๋ยวก่อนครับ” เอยรีบร้องขึ้นทันที

“ห้ามไม่ทันแล้ว” กวินว่า ก่อนที่จะหย่อนตัวเอยให้นอนลงบนเตียง

“คุณกวิน...เอ่อ...ผมยังไม่ได้อาบน้ำ” เอยบอก เพราะรู้สึกว่าตนเองตอนนี้ไม่ได้สะอาดเท่าไหร่นัก

“ต่อให้เธอไม่อาบน้ำสามวันฉันก็จะทำ” กวินว่าก่อนที่จะโน้มตัวลงไป

“คุณกวิน.....”



          กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะก้มลงจูบเอยแผ่วเบาๆ และเริ่มรุกไล่หนักขึ้นเรื่อยๆ มือนั้นก็ว่องไว ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเอยออกจนหมด ก่อนที่จะถอดของตนเองออกเช่นกัน



          ตอนนี้ทั้งสองเปลือยเปล่าโดยฝีมือของกวิน กวินจูบอย่างหยอกเย้า ลิ้นกระหวัดเกี่ยวลิ้นของเอย ลิ้มรสความหวานที่ไม่ว่าจะชิมกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อหน่าย จูบอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่จะผละออก สบมองดวงตาฉ่ำปรือของเอย และริมฝีปากวาวชุ่มจากากรจูบ ยิ่งกระตุ้นเร้าให้อารมณ์ของกวินลุกโชนขึ้น



          กวินไล่จูบไปทั้งลำคอ ก่อนที่จะจูบลงต่ำไปเรื่อยๆ มือนั้นลูบไล้หน้าอกที่แบนราบของเอย ก่อนที่จะก้มลงดูดดันยอดอกที่เริ่มชูชันขึ้น ลิ้นนั้นระรัวเร็วเร้าจนเอยเริ่มบิดร่างกายอย่างทนไม่ไหว กวินทำไปเหลือบมองเอยไป จนครบทั้งสองข้าง ก่อนที่จะไล้จูบที่หน้าท้อง จูบหนักๆตรงแอ่งสะดือ จนเอยผวาตัวขึ้นมา กวินมองส่วนนั้นของเอยที่เริ่มชูชัน กวินแกล้งเอานิ้วเขี่ยมันน้อยๆ เอยก็สะดุ้งตัวทันที พอเห็นแล้วยิ่งรู้สึกอยากแกล้ง จึงก้มลงครอบครองมันด้วยริมฝีปาก แลบลิ้นเลียมันจนเอยเริ่มเกร็งไปทั้งตัว

“อือ....” เอยเริ่มส่งเสียงร้อง กวินเร่งขึ้นเรื่อยๆ จนเอยเริ่มจะไม่ไหวแล้ว มือนั้นจิกผ้าปูแน่น สะบัดหน้าไปมา แต่แล้ว...กวินก็หยุดทุกอย่างลง

“ถึงเวลาทำโทษเธอแล้ว” กวินพูดเบาๆ เอยที่เหมือนถูกปล่อยค้างกลางอากาศ รู้สึกมึนงงที่กวินไม่ทำต่อ

“อ้อนฉันสิ..” กวินว่า ก่อนที่จะสบตาเอยอย่างเจ้าเล่ห์

“คุณ...กวิน”



          เอยร้องออกมาเบาๆ กวินก้มหน้าลงรดลมหายใจตรงส่วนนั้น เอยยิ่งสะดุ้งตัว เพราะเหมือนถูกมีอะไรมากระตุ้น เอยหายใจถี่ขึ้น จนในที่สุดเอยจำต้องเอื้อมมือไปจับส่วนนั้นไว้ แต่กวินกลับจับมือของเอยไว้ได้ทัน

“ห้ามทำเอง” กวินบอกพลางยกยิ้มมุมปาก เอยหน้าแดงก่ำเมื่อกวินพูดออกมาเช่นนั้น รู้สึกอายมากอีกทั้งยังรู้สึกคั่งค้างอยู่ด้วย

“บอกฉันสิ...” กวินยังคงยืนยันคำเดิม




          เอยรู้สึกว่าถูกกวินแกล้งผิดเวลาไปจริงๆ แต่อย่างไรก็ไม่มีทางจะชนะกวินได้อยู่แล้ว จึงดันตนเองให้ลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ก่อนที่จะกอดรอบคอของกวินพร้อมพูดออกมาด้วยเสียงสั่นๆ

“คะ..คุณกวิน...ช่วยผมที..ครับ” เอยพูดออกมา กวินยกยิ้มมุมปากก่อนที่จะดึงแขนของเอยออก แล้วดันเอยให้นอนลง เอื้อมมือไปหยิบขวดสีส้มที่เอยจำได้ว่ามันคืออะไร



          ครั้งนี้กวินเทของเหลวนั้น ราดมันลงบนส่วนนั้นของตนเอง เอยมองความแข็งแกร่งที่มันกำลังจะเข้ามาในร่างกายของตนเองอย่างรู้สึกตกใจ เห็นมากี่ครั้งก็ยังตกใจกับขนาดของมันอยู่ดี



          กวินโน้มตัวลงมาจูบริมฝีปากเอย ไล่จูบลงมาเรื่อยๆจนถึงส่วนนั้นของเอยอีกครั้ง แต่คราวนี้กวินไม่แตะต้องมันแต่อย่างใด แต่กลับแลบลิ้นเลียตรงช่องทางนั้นของเอย

“อ๊ะ...คุณ...กะ..กวิน ยะ...อย่า”



          เอยร้องออกมาเสียงหลง พยายามหุบขาไป ไม่ให้กวินใช้ลิ้นกับส่วนนั้น เพราะตนรู้สึกว่าไม่สะอาดพอจะให้กวินทำ แต่กวินไม่รับฟัง กลับรั้งขาของเอยให้อ้ากว้างขึ้น ฉกลิ้นระรัวตรงช่องทางนั้น จนเอยต้องเด้งตัวขึ้นมาอย่างรู้สึกวาบหวิว



          ผ่านไปสักครู่เมื่อส่วนนั้นเรื่อยมีการตอบรับมากขึ้น กวินจึงผละออก เงยหน้าขึ้นมา ก่อนที่จะแทรกตัวเข้าไปตรงกลางระหว่างขาของเอย ใช้มือข้างหนึ่งนั้นค้ำยันร่างกายไว้ ส่วนอีกข้างจับส่วนนั้นของตนเองถูไถไปกับร่องสะโพกของเอย เอยถอยร่างกายอย่างไม่ค่อยเคยชิน แต่กวินก็รุกไล่จนสอดใส่เข้าไปจนได้



          เพราะความแข็งขืนบวกกับช่องทางของเอยยังไม่ผ่อนคลายมากนัก กวินจึงดึงมันออกมาอีกครั้ง ก่อนที่จะสอดใส่เข้าไปทีละนิด ดันตนเองเข้าไปจนในที่สุดก็มิดกลางกำลังตัว เอยหายใจผะแผ่ว มือนั้นจิกผ้าปูเอาไว้แน่นราวกับจะขาดติดมือ

“อื้อ....อือ”



          กวินเริ่มขยับตัวพร้อมๆกับที่เอยเริ่มส่งเสียงออกมา เสียงนั้นกระตุ้นอารมณ์ของกวินได้เป็นอย่างดี ยิ่งเอยร้องขึ้นมาเท่าไหร่ กวินยิ่งขยับเข้าออกมากขึ้นเท่านั้น กวินยังคงขยับอย่างเป็นจังหวะ ก่อนที่จะเร่งขึ้นมาเรื่อยๆพร้อมกับความรุนแรงที่ทวีคูณขึ้น

“อ๊ะ!! อ๊ะ”



          เอยร้องเสียงหลงเมื่อปลายส่วนนั้นของกวินกระทบเข้าจุดอะไรสักอย่างในร่างกายของเอย เอยเกร็งตัวขึ้น เริ่มรู้สึกซาบซ่านกับการขยับตัวของกวินมากขึ้น กวินขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ เอยเองทำท่าจะเริ่มไม่ไหว แต่แล้ว...กวินก็หยุดลงอีกครั้งหนึ่ง กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะดึงส่วนนั้นออกมาอย่างช้าๆและอ้อยอิ่ง จนเอยแถมลุกตามไปหากวิน

“ไม่ไหวแล้วใช่ไหม?” กวินถาม เอยพยักหน้ารัวๆ บิดกายอย่างรู้สึกทรมานกับการถูกปล่อยให้ค้างอีกครั้ง

“อยากทำต่อก็ต้องทำเอง” กวินพูดเช่นนั้น ก่อนที่จะดึงให้เอยลุกขึ้นนั่ง ส่วนตนลงไปนอนแทน

“ทะ...ทำ ทำยังไงครับ?” เอยถามเสียงสั่น ทรมานเหลือเกิน...โดนกวินทำโทษอย่างแท้จริง

“อยู่ข้างบน ขยับเอง” กวินบอกพลางยิ้มบางๆออกมา

“ผม...ผมทำไม่เป็น” เอยบอก พลางก้มหน้าลง ร่างกายตอนนี้ร้อนรุ่มไปทั้งตัว

“ฉันจะสอนเอง”



          พูดจบ กวินก็ลุกขึ้นดึงเอยให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวของตนเอง ก่อนที่จะจับส่วนนั้นสอดเข้าไปในช่องทางของเอยอีกครั้ง เอยนั่งทับส่วนนั้นของกวิน รู้สึกคับแน่นกว่าครั้งที่ผ่านๆมา ตอนนี้เอยนั่งทับกวินแล้วกวินจึงดันร่างของเอยให้ขยับขึ้นขยับลง

“ลองขยับดู” กวินว่า



          แม้จะอายมากกับสิ่งที่กวินสั่งให้ทำ แต่เอยก็จำยอมทำตาม เอยขยับตัวลงช้าๆ ก่อนที่จะดึงตนเองให้ขึ้นมาจนส่วนนั้นเกือบจะหลุดออก ทำอย่างนั้นไปเพียงไม่กี่ครั้งก็รู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกว่าการทำครั้งนี้ทำเอยใจเต้นแรงแทบจะหลุดออกมานอกอก

“อ๊ะ...อ๊ะ”



          เอยร้องออกมา พลางขยับร่างกายขึ้นลงโดยมีกวินคอยประครองไว้ กวินขมวดคิ้วอย่างเกร็งไปทั้งตัว ยอมรับว่าท่านี้ของเอยทำตนพอใจไม่น้อย



          จังหวะเริ่มเร็วขึ้นถี่ขึ้น จากที่เอยขยับงกๆเงิ่นๆ ตอนนี้กลับเริ่มขยับเข้าที่เข้าทางมากขึ้น เอยเริ่มร้องออกมา ในขณะที่เสียงเนื้อกระทบเนื้อก็เริ่มดึงขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน แม้กวินกำลังเพลิดเพลินกับสิ่งที่เอยทำ แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะแกล้งคนตรงหน้า ด้วยการเด้งสวนขึ้นไปจนเอยร้องเสียงหลงไปหลายครั้ง กวินยังคงเย้าแหย่เอยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

“มะ...ไม่ไหว...แล้ว”



          เอยร้องออกมาเริ่มใกล้ถึงจุดนั้นเต็มทน กวินจึงรีบดันกายขึ้น ดึงส่วนนั้นของตนเองออกจากช่องทางของเอย และพลิกร่างของเอยลงไปยังด้านล่าง โดนที่มีตนขึ้นคร่อม ก่อนที่จะสอดใส่ใหม่อย่างรวดเร็ว และเป็นคนขับเคลื่อนบรรเลงเองบ้าง

“อืม....”



          เสียงของกวินครางในลำคอ เอยจิกผ้าปูเสียแน่นอีกครั้ง กวินสวนเข้าสวนออกอย่างเร็วแรงถี่ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือนั้นรั้งต้นขาของเอยให้อ้ากว้างมากขึ้น ก่อนที่จะกระแทกตนเองเข้าไป

“อ๊า.....”



          เอยร้องออกมา ตาพร่า หัวสมองขาวโพลน การทำครั้งนี้รุนแรงและรู้สึกมากกว่าครั้งที่ผ่านๆมา เอยหอบหายใจถี่ ราวกับเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุก ที่ถูกเหวี่ยงขึ้นที่สูง ก่อนที่จะถูกเหวี่ยงให้ลงจุดต่ำสุด ร่างกายเริ่มสั่นคลอนจากการขยับของกวิน เพียงขยับไม่กี่ครั้ง กวินก็ปลดปล่อยเข้าในยังช่องทางของเอย มันมากมายเสียไหลลงบนผ้าปู ส่วนนั้นของเอยไม่ต่างกัน เปรอะเปื้อนหน้าท้องของกวินแต่ไม่มากมายเท่าของคนที่อยู่ข้างบนอย่างกวิน

“อีกรอบไหม?” กวินถาม ทั้งๆที่ไม่ทันจะหายใจหายคอดีจากครั้งแรก กวินก็ขอครั้งต่อไปเสียแล้ว

“คุณกวิน...พักเถอะครับ” เอยบอก

“อีกครั้งเถอะ” กวินขอ อีกแล้วกับน้ำเสียงอ้อนๆที่เอยรู้สึกได้ว่าเหมือนกับครั้งที่แล้ว

“พอเถอะครับ ค่อยวันหลัง” เอยบอกอย่างรู้สึเหนื่อย

“ฉันยังไม่อิ่มเลย” กวินว่า ก่อนที่จะก้มลงจูบริมฝีปากเอยอย่างหยอกล้อ มือนั้นลูบไล้สีข้างของเอย

“แต่ว่า...” เอยทำท่าจะท้วง แต่ดูเหมือนกวินก็รีบประกบปากของเอยอย่างไม่รีรอ



          จากจูบธรรมดา แปรเปลี่ยนเป็นจูบที่ร้อนแรงขึ้น กวินเริ่มปลุกปั่นอารมณ์ของเอยอีกครั้ง ก่อนที่จะเริ่มบรรเลงเพลงหวานต่อไปอีกครั้งและอีกครั้ง...

...
..
.



          เช้าวันใหม่มาเยือนแล้ว แต่เอยยังคงลุกไม่ขึ้น แม้ว่าจะลืมตาขึ้นมาแล้วก็ตาม มองนาฬิกาฝาผนัง ซึ่งตอนนี้ก็ปาไปเก้าโมงกว่าแล้ว ไปทำงานก็คงไม่ทันแล้ว อีกทั้งท่านประธานบริษัทก็ยังคงนอนหลับอุตุอยู่ข้างๆตน โดยที่แขนนั้นยังกอดเอยไม่ปล่อยตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้



          รู้สึกคอแห้งไม่น้อย เมื่อคืนกว่าจะได้อาบน้ำนอนก็ดึกดื่น ขาเมื่อยล้าสะโพกปวดรวดร้าวไม่ใช่เล่น ตอนนี้เอยยังไม่มีแรงลุกจึงนอนนิ่งๆอยู่เช่นนั้น โชคยังดีที่ได้โทรลาเอกภพแล้ว จึงไม่ค่อยเป็นห่วงเรื่องงานเท่าไหร่นัก



          แต่ในที่สุดเอยก็นอนอยู่นิ่งๆได้ไม่นานนัก ก็อยากลุกขึ้นเข้าห้องน้ำเสียแล้ว เอยจึงค่อยๆดึงแขนของกวินออก ก่อนที่จะแบกร่างที่หนักอึ้งของตนเองไปยังห้องน้ำ ถ้าไม่อยากเข้าห้องน้ำจริงๆเอยคงจะไม่ลุกขึ้นมาแน่ๆ เพราะยังเมื่อยไปทั้งตัว โดนเฉพาะข้างหลัง....ราวกับสะโพกจะหักเป็นท่อนๆก็ไม่ผิด



          เอยอาบน้ำออกมาแล้ว แต่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า เพราะไม่ได้หยิบเข้าไป เอยออกมาโดยที่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เอยเดินช้าๆเท่าที่จะไหว ไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ ก่อนที่จะหันมามองกวินที่ยังคงหลับอยู่ ด้วยเพราะไม่อยากกวนคนที่กำลังหลับอยู่

“ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงกวินดังขึ้นมา กวินคงจะตื่นแล้ว

“ตื่นแล้วครับ...คุณกวินจะนอนต่อไหม?” เอยถาม ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียงช้าๆ กวินจึงขยับตัวมากอดเอวของเอยไว้

“ลงไปพร้อมกัน ขอฉันอาบน้ำก่อน” กวินว่า

“ผมจะรอครับ” เอยบอก กวินจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำ ก่อนจะเข้าห้องน้ำก็หันหลังกลับมาหอมแก้มเอยหนึ่งที ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำไป



          ระหว่างรอ เอยก็จัดผ้าปูที่นอนให้เข้าที่เข้าทาง ระหว่างนั้นเหลือบไปเห็นรอยบนที่นอน เอยหน้าแดงขึ้นมาฉับพลันรีบดึงผ้าปูพวกนั้นออกโดยทันที อายไม่น้อยที่มีรอยพวกนั้นบนเตียง กวินเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี เห็นเอยกำลังดึงผ้าปูอยู่จึงถามขึ้น

“ทำอะไร?” กวินถามอย่าสงสัย ตอนนี้กำลังเช็ดผมที่เปียกอยู่

“เอ่อ...เอาไปซักที่ไหนครับ?” เอยถามรีบกอดผ้าปูพวกนั้นไว้ เพราะกลัวกวินจะเห็น หากรายนี้เห็นเข้าคงตะแกล้งแหย่ตนแน่ๆ

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวให้แม่บ้านมาทำ” กวินบอก

“ยะ..อย่าดีว่าครับ” เอยปฏิเสธ

“กลัวแม่บ้านเห็นเหรอ?” กวินถามพลางยิ้มออกมาบางๆ ไม่ผิดอย่างที่เอยคิดไว้...กวินเริ่มแกล้งตนอีกแล้ว

“คะ...ครับ” เอยพูด

“เห็นก็ช่างสิ วางไว้เถอะ ไปหาอะไรกินกันได้แล้ว”



          กวินว่า ก่อนที่จะจูงมือเอยให้เดินตามตนไป เอยจึงจำต้องปล่อยผ้าปูกองไว้ที่พื้น แล้วเดินตามแรงจูงของกวินออกไปจากห้อง



           ลงมาก็ไม่เห็นใครแล้ว เด็กรับใช้บอกกับกวินว่า คุณเกริกกับคุณวิดาและคุณกฤศไปด้วยกันตั้งแต่เช้า น่าจะเข้าบริษัทอสังหาริมทรัพย์ ที่กฤศเป็นคนดูแลอยู่ ส่วนกรินก็ไปมหาวิทยาลัยแล้ว ด้านชมพูไปบ้านญาติพร้อมกับพาฝาแฝดไปด้วย ทั้งบ้านจึงเงียบเชียบ

“ทานข้าวกันเถอะ” กวินบอก ก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะอาหาร เอยจึงนั่งลงข้างๆ



          มื้อเช้าก็มีข้าวต้มปลา กวินกับเอยทานกันเสร็จแล้ว ไม่รู้จะทำอะไรต่อไปดี กวินเปิดทีวีดูข่าวเล็กน้อย โดยที่เอยก็นั่งดูด้วย นี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกไม่เร่งรีบ ไม่ต้องทำงาน เอื่อยเฉื่อยได้อย่างสบายๆ

“ไปเที่ยวกันไหม?” กวินถามขึ้น

“จะไปไหนครับ?” เอยถามกลับ เพราะนึกไม่ออกว่าจะไปไหนดี

“เธออยากไปไหนบ้าง?” กวินถาม

“อืม....คุณกวินชอบแบบไหนครับ?” เอยถามซ้ำ

“ฉันชอบไปที่ที่มีของกินแปลกๆเยอะๆ” กวินบอก

“ถ้าอย่างนั้นไปตลาดน้ำกันไหมครับ ในกรุงเทพมีหลายที่ ของกินก็เยอะ คุณคงชอบ” เอยบอก เอยเห็นในนิตยาสารแนะนำที่เที่ยวในกรุงเทพ

“ไปสิ” กวินว่า



          สุดท้ายทั้งสองคนก็ตัดสินใจที่จะไปตลาดน้ำแห่งหนึ่งในกรุงเทพ โดยที่กวินขับรถไป เอยก็หาเส้นทางโดยใช้โทรศัพท์มือถือเปิดอินเตอร์เน็ตตามหาเส้นทางการขับรถให้กวิน



          ใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าจะมาถึงตลาดน้ำแห่งนี้ ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว แม้จะรู้สึกเมื่อยๆเหนื่อยๆอยู่บ้าง แต่เอยก็พอเดินไหว



          ตลาดน้ำแห่งนี้ผู้คนไม่เยอะแยะจนเกินไป เดินเล่นได้สบายๆ สองข้างทางมีอาหารเต็มไปหมด ดูเหมือนกวินจะชอบทานมากๆ เพราะสายตาเอาแต่จับจ้องมองไปยังของกินทั้งคาวหวาน ขนมไทยแปลกตาต่างๆ ทั้งสองเดินกันไปเรื่อยๆ มื้อเที่ยงนี้ตัดสินใจที่จะทานก๋วยเตี๋ยวเรือ ราคาถูกมากจนกวินทานเสียสี่ชาม เอยเห็นถึงกับหัวเราะออกมา กระเพาะของกวินทำด้วยอะไร ถึงทานได้มากขนาดนั้น



          พอนั่งจนย่อย ก็ออกเดินต่อ เดินไปยังร้านขายต้นไม้ มีกล้วยไม้เล็กๆสีสันสวยงาม เห็นแล้วก็นึกถึงแม่ เอยจึงควักเงินซื้อมาสองสามต้น แม้กวินจะอยากจ่ายให้แต่เอยก็ไม่ยอม



          จนตอนนี้ทั้งสองเดินมาเรื่อยๆถึงสวนพฤกษา กวินที่ถือต้นไม้ให้เอยก็นั่งลงตรงมุมที่ให้คนถ่ายรูป เอยจึงควักโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปกวินไปสองสามรูป ก่อนที่กวินจะดึงเอยให้มานั่ง แล้วหยิบโทรศัพท์ของตนเองมาถ่ายรูปคู่ของทั้งสองคนไว้



          วันนี้เอยรู้สึกสนุกมาก แม้จะยังเหนื่อยๆเมื่อยๆ ตอนนี้ทั้งสองมายืนอยู่ร้านขายน้ำดื่มต่างๆ ชากาแฟ รวมถึงน้ำหวานหลายสี กวินสั่งกาแฟเย็น ไปสองแก้ว ทั้งเอยและกวินมือไม้เต็มไปด้วยถุงขนมอาหารคาวหวานที่ซื้อเพื่อจะไปฝากคนที่บ้าน ระหว่างที่ยืนๆอยู่ เอยถูกคนๆหนึ่งเดินชนเข้า

“โอ๊ย!!”



          ชนเอยเข้าอย่างจัง เอยที่รู้สึกปวดๆเมื่อยๆตามตัวอยู่แล้ว จึงทำท่าจะล้มกองลงไป พอดีกับกวินที่กำลังจ่ายเงินอยู่ กวินรีบมาคว้าตัวเอยไว้พร้อมกับมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาจับเอยเอาไว้ทันพอดี ทั้งๆที่ผู้ชายคนนั้นสูงกว่าเอยไม่มากมายนัก แต่ดูจะว่องไวใช่เล่นที่สามรถจับเอยไว้ทันได้

“ขะ..ขอบคุณครับ” เอยพูด กวินกันไปมองผู้ชายคนนั้น

“คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?” ชายคนนั้นถามพร้อมรอยยิ้มหวาน

“ไม่เป็นไรครับ” เอยตอบ กวินมองผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาไม่ชอบใจนักที่เห็นผู้ชายคนนั้นจับแขนของเอยอยู่

“ปล่อยได้แล้ว” กวินบอก ชายคนนั้นจึงปล่อยเอยทันที

“ผมไปนะ” ชายคนนั้นว่า ก่อนที่จะโบกมือให้เอย กวินมองตามไป ด้วยสายตาขวางๆ

“เธอเจ็บตรงไหนไหม?” กวินถาม

“ไม่ครับ” เอยตอบพร้อมกับยิ้มกว้าง

“ถ้าอย่างนั้นกลับกันเถอะ”




          กวินและเอยกลับบ้านเศวตเจริญอีกครั้ง เอาขนมทั้งหมดที่ซื้อให้เด็กรับใช้ไปเก็บ กรินที่กลับมาจากมหาวิทยาลัยแล้ว ก็ตรงลงทานขนมพวกนั้นจนกวินต้องปรามว่าให้เหลือเผื่อคนอื่นด้วย กวินดูอารมณ์ไม่ดีเท่าที่ควร ตั้งแต่ทั้งสองกลับมาจากตลาดน้ำแล้ว

“เป็นอะไรครับ?” เอยถาม ระหว่างที่กำลังเอาต้นกล้วยไม้แขวนไว้ตรงสวนข้างบ้านของกวิน คิดว่าถ้ากลับบ้านจะพากลับไปด้วย แต่แขวนฝากไว้ที่นี่ก่อน

“ฉันไม่ชอบผู้ชายคนนั้น” กวินบอก

“คนไหนครับ?” เอยถามอย่างสงสัย

“ก็คนที่ช่วยเธอที่ตลาดน้ำ” กวินบอกพลางทำหน้าหงุดหงิด

“ช่างเถอะครับ คงไม่เจอกันอีกแล้ว” เอยพูดให้กวินอารมณ์ดีขึ้น

“ฉันรู้สึกไม่ถูกชะตา” กวินยังคงยืนยันเช่นเดิม

“ช่างเถอะครับ ไปเล่นกับฝาแฝดดีกว่า” เอยว่า ตอนนี้ชมพูกับฝาแฝดกลับมาแล้ว ยังคงเหลือคุณเกริก คุณวิดา และกฤศที่ยังไม่กลับมา

“ฉันเป็นคนขี้หวง เคยบอกเธอรึยัง?” กวินถามเอยด้วยสีหน้านิ่งๆ

“ไม่ต้องบอกผมก็ทราบครับ” เอยตอบพร้อมยิ้ม ก่อนที่กวินจะหอมแก้มเอย แล้วพากันเดินไปหาฝาแฝดข้างในบ้าน....


++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 02-02-2015 10:27:54

อัยยะ ฉันเป็นคนขี้หวง
ชอบๆๆ พี่กวินอ่ะ ขี้หึง ชี้หวงชอบแกล้งอีกตั้งหาก แต่น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 02-02-2015 10:31:33

อร๊ายยยยย  มีตัวละครใหม่ปริศนาโผล่มา  แบบนี้ก็ยังไม่จบง่ายๆสินะ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 02-02-2015 10:32:44

 :impress2:  :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 02-02-2015 10:39:29

โถๆพ่อคุณ เขาก็ช่วยไปตามสถานการณ์

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: zoochi ที่ 02-02-2015 10:43:03

เอาแร้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เรื่องสนุกมาค่าาาาาาาาาติดตามทุกวันเลยยยยยยย ><

อัพต่อเรื่อยๆนะค่ะ รักนักเขียน  o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 02-02-2015 10:44:01

กลัวสักวันกวินจะล่ามเอยไว้จริงๆ5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 02-02-2015 10:48:06

ถ้าตัวละครนี้ไม่มีความสำคัญ  เดินพามาแล้วก็ผ่านไป
กวินจะไม่พูดถึงขนาดนี้ ตัวละครใหม่มาสร้างความวุ่นวายแน่ๆ
(หรือคิดไปเองหว่า)
ไม่เอานะอย่าให้มันมา ไม่ชอบดราม่าหึงหวง เอยยิ่งไม่ทันคนอยู่ สงสารกวิน

คิดถึงคู่เคนขาวอะ จัดหน่อยหน่อยจิ

ปล. ฉากนั้น กวินร้ายกาจมากกกกกกกกกกกกกกก จัดไปหลายยกเลย หึหึ
 :pighaun:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 02-02-2015 10:48:53

 :mew4:

อย่าให้คนที่ชนเอยเข้ามาทำให้ชีวิตของเอยต้องมีปัญหาน๊า

ไม่อยากกินมาม่า

 :mew4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 02-02-2015 11:00:15

หวังว่า ผช คนนั้นคงไม่ใช่ตัวปัญหานะ -*-

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 02-02-2015 11:12:26

ชอบเรื่องนี้ มันมีกิมมิค เรื่องราวจากอดีตโยงกับปัจจุบัน

ความน่ารักอยู่ที่เอยกับกลุ่มเพื่อน และกวินผู้เย็นชาแต่รักเดียว

ไม่อยากให้ออกทะเลเลย .....

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 02-02-2015 11:20:30

ร้อนแรงสุดๆ :z1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 02-02-2015 11:24:40

กวินขี้หวงนะเอยรู้ยัง
เขินมากกก
 :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 02-02-2015 11:31:26

กวินคนหื่นนนน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 02-02-2015 11:33:15

น้องเอยยยยย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 02-02-2015 11:36:19

 :hao6:  คนขี้หวง หวงตลอดไปเลยนะ 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-02-2015 11:39:01

 :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 02-02-2015 11:42:30

กวินหื่นนนน ไม่ยั้งเลยน้อออ อิอิ  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-02-2015 11:44:41

นึกว่าจะจบแล้วว.   ใครมาใหม่อีกนะ.  จะมีบทบาทมากไหม :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 02-02-2015 12:01:48

วันนี้เรื่อยๆ มีตัวละครใหม่โผล่เข้ามารึเปล่านะ
รอตอนต่อไปปป

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 02-02-2015 12:08:33

เลือดหมดตัว  :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 02-02-2015 12:10:03

555555555
หวงจริงๆเลย
หวังว่าจะไม่เจอผช.คนนั้นอีกนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 02-02-2015 12:23:09

 :hao6: :o8: :-[ :impress2: o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 02-02-2015 12:27:00

 :pighaun: เริ่มร้อนแรงขึ้นแล้วคู่นี้ กวินเจ้าเล่ห์ขี้แกล้งเอย

คนที่ช่วยเอย จะเข้าพัวพันอะไรอีกไหมนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 02-02-2015 12:32:54

 :jul1: :jul1:
หวานกันไม่เกรงใจคนโสดเลยคู่นี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 02-02-2015 12:36:03

ไม่ได้ขี้หึงอย่างเดียว ขี้หื่นด้วย เอยก็น่าจะรู้ดี 55555 หวังว่าผู้ชายคนนั้นจะไม่เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องกะเอยนะ

หัวข้อ: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 02-02-2015 12:42:05

ถึงตอนนี้ กวิน หื่นมากๆ  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 02-02-2015 12:46:31

กวินขี้หวงมากๆอะ
เค้าจับนิดจับหน่อยก็มองเสียตาขวางเลยนะ อิอิ
ส่วนตอนลงโทษนี่ก็แบบ หืออออ หื่นจริงๆ สงสารน้องบ้างอะไรบ้างก็ได้น้ออ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 02-02-2015 12:50:37

อ่านทันแล้ว :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 02-02-2015 13:11:00

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

ตอนนี้อยากเป็นเอยเลยอ่ะ  :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 02-02-2015 13:12:26

กรี๊ดดดดดดด กวินนนนนน่ารักที่สุด หึงแรง หื่นแรงจิงๆ นับถือในความรักของกวินมากๆ อยากได้คนแบบกวินนนง่า าา ส่วนผู้ชายที่ช่วยเอยไว้โผล่มาอีกนะ เรื่องนี้จะได้ไม่จบเร็ว คนอ่านยังไม่พร้อม ทำใจไม่ทันนนหากมันจะจบและจะไม่ได้เขิลกวินกับเอยต่อ แงๆ »รักกวิน ผช คนนี้ของเอยอีกคน

ปล.จะมีเรื่องของกรินไหมน่า ถ้ามีบอกด้วยนะคะ ครอบครัวนี้เขาน่ารัก
http://google.co.th

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 02-02-2015 13:21:36

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 02-02-2015 13:22:47

จัดหนักจัดเต็มขนาดนี้!!!
เยี่ยมมากกวิน สมกับที่รอเลย อิอิ
เอยก็เก่งนะ ไปเดินตลาดน้ำต่อได้ แสดงว่าครั้งหน้าสามรอบก็ไหว อิอิ

ปล.ผช คนนั้นจะอะไรมั้ยเนี่ย??

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 02-02-2015 13:26:00

ชายคนนั้นเป็นใครมาจับของรักของกวินได้ไง
ตลกคนขี้หวง 5555
ว่าแต่ อีกรอบไหม ของกวิน เป็นประโยคบอกเล่าไม่ใช่คำถามใช่ไหม
กร๊ากกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 02-02-2015 13:29:58

น้องเอย ออนท๊อป  :haun4:
กรี้ดดดด 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 02-02-2015 13:39:49

รู้สึกเหมือนกำลังมีเรื่อง อีกแล้ว

ขอให้คิดมากไปเองก็แล้วกันนะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 02-02-2015 13:47:19

ใครจะมาอีกล่ะนี่

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 02-02-2015 13:54:10

เหมือนจะยังไม่จบง่ายๆนะ คึคึคึ

เหมือนจะมีตัวละครใหม่โผล่มา หรือยังไง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 02-02-2015 14:17:32

ทำไมยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่ากวินเป็นพวกอาเสี่ยเต๊าะเด็กนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 02-02-2015 14:20:44

เค้าหวานกันซะ ละลายเลย แต่กวินนี่ขี้หื่นขี้หึง เอยงานหนักแระ  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 02-02-2015 14:27:48

อ้างถึง

“ต่อให้เธอไม่อาบน้ำสามวันฉันก็จะทำ”

ทราบค่ะว่าท่านประธานหื่น


ฟินมากค่ะ  หลังจากที่มีดราม่า การผิดใจก็มักจะมีการออมชอมปรับความเข้าใจ
รอตอนนี้มาตลอด ไม่ใช่รอแค่ว่าเอยจะออนท็อปอย่างเดียว
แต่รอที่จะเห็นความสัมพันธ์ของคนสองคนไปข้างหน้าด้วยกัน
ไปเที่ยวด้วยกัน ใช่ชีวิตต้วยกัน ปรับพื้นที่ช่องว่างความแตกต่างเข้าหากัน
ใกล้กันเข้ามาอีกนิด
ตัวละครใหม่ท่าทางน่าจะเข้ามามีบทบาทในไม่ช้า

ที่เยี่ยมที่สุดก็คือความเสมอต้นเสมอปลายในการอัพของคนเขียน
ขอบคุณมากค่ะ ท่าทางวันนี้ไม่ต้องรับของหวานแล้วเรา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 02-02-2015 14:29:01

ขี้หวงขนาดนี้ เอาบังเกอร์มาตั้งรอบเอยรัศมี1เมตรเลยมะ จะได้ไม่มีใครเข้าใกล้ได้ไหมคะคุณ!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 02-02-2015 14:56:03

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
ขี้หวง ขี้หื่น
ตายแล้ว
เอยหนูจะไหวไหม

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 02-02-2015 15:00:25

รักแรงหึงแรง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-02-2015 15:40:17

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 02-02-2015 15:59:27

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 02-02-2015 16:12:17

ชายคนนั้น คึคึคึ หนุ่มปริศนาต้องคู่กับกรินแน่ๆ ขอมโนแป๊บนะคะ หึหึหึ
.
.
.
.
อั้ยย่ะ ตอนนี้ดิฉันเลือดหมดตัว ใกล้ตายแล้วค่ะ ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย ฟินเฟร่ออ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 02-02-2015 16:46:13

น้องเอย หนูแสดงได้เยี่ยม ถ้าเป็นผู้กำกับเองด้วยคง ดีกว่านี้  :haun4:
หวง ห่วง หึง ต้องยกให้กวิน  :m20:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 02-02-2015 16:53:15

 :m25: :m25: :m25: อ๊ากกกกกก
น้องเอยโดนกวินทำโทษอย่างสาสม

แล้วผู้ชายที่ชนน้องเอย เป็นใครหนอ
สงสัยจะมาป่วนให้กวินหึงหวง  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 02-02-2015 17:57:43

โอ๊ะโอ กวินหวงเอยมาก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 02-02-2015 18:05:31

กวินไม่ขี้หวงอย่างเดียวนะ หื่นด้วยแหละ อิอิ :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 02-02-2015 18:08:35

พี่กวินคนขี้หึงงงงงงงงงง  :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 02-02-2015 18:17:12

พี่กวิลหื่น หนูเอยก็ทำตามเขาอ่ะ แอบหื่นสินะ อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 02-02-2015 18:33:21

กวินได้ทีหื่นใส่เอยใหญ่เลยนะ
เรื่องนี้ยังไม่ใกล้จบใช่มั้ยคะ เพราะยังมีเรื่องพ่อของเอย และคู่พี่ขาวอีก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 02-02-2015 18:40:02

กวินหื่นมาก555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 02-02-2015 19:04:21

อยากเห็นเอยหึง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 02-02-2015 19:09:08

น้องเอยขึ้นขย่มเอง เด็ดเว่อ o13 :haun4:

เข้าใจค่ะว่าท่านประธานขี้หวงขี้หึงมากกกกกก

คนมาใหม่นี่จะมีบทเพิ่มเปล่านะ หรือผ่านมาแล้วผ่านไป

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Kwang_CPM ที่ 02-02-2015 19:26:12

สังหรณ์ใจว่าเรื่องจะยังไม่จบง่ายๆ  เหมือนจะจบแต่ก็ยังไม่จบสักที   

ผช.คงนั้นคงเป็นประเด็นใหม่สินะ


ติดตามมมมม ครัช :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 02-02-2015 19:28:06

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 02-02-2015 19:46:39

คนเข้ามาชนนี่ดูแปลกๆ  :mew2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 02-02-2015 20:15:33

เราชอบกวินจังเลย ชอบที่รักเอยขนาดนี้ เอยโชคดีมากที่ถูกรักขนาดนี้นะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 02-02-2015 21:01:48

รักมากก็หวงมากงี้ล่ะ ขนาดคนแปลกหน้านะ คิดดู๊ถ้ามีคนมาจีบจะยอมไหม
กวินนี่ร้ายให้น้องเอยออนท็อปจนได้ ฟินไปเลออออ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 02-02-2015 21:33:19

บางทีกวินก็หื่นไปนะ ฮิๆ  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 02-02-2015 21:41:39

 :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 02-02-2015 21:54:12

ยังอ่านไม่ทันจ้า

กำลังตามอ่านอยู่

เรื่องสนุกมากๆเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 02-02-2015 23:07:18

ดีใจที่มีตัวละครใหม่?มา บทลงโทษของกวินชอบมากกกกกกกกก. ถ้าน้องเอยไม่เชื่ออีกก็ลงโทษบ่อยๆนะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 02-02-2015 23:10:12

ขอกรุ๊ป บี ด่วนนนนน  :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 02-02-2015 23:11:28

พอเข้าใจกัน ก้อลงโทษกันดุเดือดเชียว -.,- 555
แล้วก้อมุ้งมิ้งน่ารักกันสุดๆอ่ะ เด๋วก้อหอมเด๋วก้อหอม
ฟินนนนนนนน -///-

ปล. อิ ผช ที่ตลาดน้ำนี่ ตัวประกอบเนอะ ไม่ต้องมามีบทมากกว่านี้หร๊อกกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 02-02-2015 23:23:38

ขี้หวงและขี้หื่น(มากกกกก) 5555
เอะอะๆก็หอมตลอด  เอยน่ารักชิมิละกวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 03-02-2015 00:19:52

ตัวละครปริศนา

จะมาทำให้เรื่องวุ่นวายรึเปล่า ตอบบบบ

ไม่เอานะ เค้ากำลังจะเป็นครอบครัวสุขวันต์แล้ว

 :ling1: :ling2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 03-02-2015 02:04:59

ตัวร้ายโผล่??? หรือจิเป็นพระรอง?? ไม่น่าใช่ พี่ขาวไม่ใช่รึพระรอง (ที่กำลังจะกลายเป็นเพื่อนสะใภ้กวิน) อะไร ยังไง รอลุ้นกันต่อไป //หรือจะเป็นผู้ที่แอบหลงรักมิน เลยมาเพื่อแก้แค้น ก่อนจะมาตกหลุม (รัก) เอยอีกคน //มโนซะกลิ่นคลองหึ่งเบย

//เอ่อ หลังจากคืนแรกแล้วมาร่อนได้ขนาดนี้เลยเรอะ เอยนิก็อึดใช้ได้นะ  :laugh:

p.s. เรื่องคำว่าเอยคนนั้น มะต้องคิดมากนะคะ คือเข้าใจว่ามันเหมือนเป็นคำเรียกของกวินในอดีตประมาณนั้น (แค่มันมาบ่อยเลยรู้สึกทุกรอบที่เจอ) แต่ตอนปกติก็ดีอยู่แล้วค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 03-02-2015 09:38:01

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#


ตอนพิเศษที่ 4

กวิน เศวตเจริญ

เพื่อนใหม่...





          วันนี้รู้สึกราวกับร่างกายลอยๆ เบลอๆ เหมือนจะไม่สบาย อาจจะเพราะปรับตัวกับอากาศไม่ทันเลยเหมือนจะเป็นไข้ เริ่มเจ็บคอและไอออกมาบ้างแล้ว แต่ก็ยังตื่นเช้ามาโรงเรียนเช่นเคย



          เดินเข้ามาในห้อง ก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ของตนเอง รู้สึกว่ายิ่งไอมากกว่าเมื่อตอนอาบน้ำเสียอีก และมีเพื่อนผู้หญิงในห้องเข้ามาถามไถ่

“กวิน....เป็นหวัดเหรอ?” เธอถามอย่างนั้น ตนก็พยักหน้ารับไป

“กินยารึยัง?” เธอถามอีก แต่คราวนี้ขี้เกียจตอบเลยทำท่านิ่งๆ จนในที่สุดเธอก็เลิกมาวุ่นวาย ระหว่างที่นั่งๆอยู่พอจะมองเห็นว่าเอยคนนั้นลอบมองมา



          หลังเคารพธงชาติก็มานั่งเรียนวิชาแรก เริ่มรู้สึกปวดหัวราวกับจะระเบิด ร่างกายร้อนๆหนาวๆจนรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว จึงเลือกจะฟุบลงบนโต๊ะ เผื่ออาการจะดีขึ้น จนกระทั่งหลับไปโดยไม่รู้ตัว

“กวิน...เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมมาหลับอย่างนี้” เสียงแว่วๆของอาจารย์ดังขึ้น ราวกับกำลังละเมอ จึงเลือกที่จะหลับต่อ

“ตายแล้ว ตัวร้อนจี๋เลย” ได้ยินเสียงนั้นดังขึ้นมาอีก ก่อนจะรู้สึกได้ว่าโดนสัมผัสที่แขน

“กวินไม่สบายนี่ ไปนอนห้องพยาบาลไป” คราวนี้ได้ยินชัดเจน แม้จะรู้สึกสะลึมสะลืออยู่แต่ก็พอได้ยินคำนั้นชัดเจน ผงกหัวขึ้นมานั่งหลังตรงๆ

“ลุกไหวรึเปล่า?” เสียงของคนในห้องถาม กวินไม่พูดอะไร ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปยังห้องพยาบาล แม้จะเซๆอยู่บ้าง แต่ก็เดินไปถึงห้องพยาบาลจนได้



          เมื่อไปถึงก็เขียนชื่อและห้องให้อาจารย์ประจำห้องพยาบาล ก่อนที่จะรับยามาทาน และเลือกนอนที่เตียงสุดท้ายเพราะไม่อยากให้ใครมารบกวน



          ระหว่างนอนก็นึกถึงเอยคนนั้น วันนี้ยังไม่ได้มองเท่าที่ควร เพราะรู้สึกร่างกายไม่ไหว นอนคิดไปคิดมาก็หลับไปในที่สุด อาจจะเพราะฤทธิ์ยาผสมกับอาการป่วย กวินจึงหลับไปในที่สุด



          หลับไปเสียนานจนไม่รู้ว่านานขนาดไหนแล้ว ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตอนนี้เที่ยงแล้ว รู้สึกหิวไม่ใช่น้อย แต่เพราะยังรู้สึกว่าอาการไม่ดีเท่าที่ควรจึงไม่อยากลุก ปล่อยให้เสียงท้องร้องดังประท้วงไปเช่นนั้น อย่างไม่คิดจะลุกไปหาอะไรมาทาน



          นอนลืมตาอยู่เช่นนั้น รู้สึกไม่ชอบที่ต้องมานอนซมอยู่อย่างนี้ เรียนก็ไม่ได้เรียน แถมต้องมานอนทั้งวันอยู่เช่นนี้อีก คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนจู่ๆได้ยินเสียงที่คุ้นหูดังขึ้นมา

“มีใครอยู่ไหมครับ?” เสียงนั้นราวกับจะถามใครสักคน สักพักได้ยินเสียงตะกุกตะกัก กวินจึงรีบหลับตาลงทันที ชัดเจนว่าเสียงนั้นคือเอยคนนั้นนั่นเอง



          ได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาเดินเข้ามา ก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้ๆเตียง กวินพยายามหายใจให้เป็นปกติ เหมือนคนกลับ จนได้ยินเสียงถุงพลาสติกดังขึ้น จึงตัดสินใจเอ่ยถามขึ้นมา

“มีอะไร?” ลืมตาขึ้นมา พร้อมกับถามออกไป เสียงของตนเองรู้สึกแหบไม่น้อย เอยคนนั้นดูจะสะดุ้งตัว คงตกใจไม่น้อย

“เอ่อ...เราซื้อขนมมา เผื่อหิว” เสียงนั้นดูจะกล้าๆกลัวๆ บอกออกมาเช่นนั้น กวินเหลือบไปมอง เห็นถุงวางอยู่บนโต๊ะข้างๆ ในนั้นน่าจะมีนมกับขนมปังจากที่เห็นคร่าวๆ

“ขอบใจ” แม้จะพูดสั้นๆ แต่ในใจนั้นกลับดีใจมากแต่ไม่พูดมันออกไป ที่ดีใจไม่ใช่เพราะของกิน แต่ดีใจที่ได้รับการเอาใจใส่กันขนาดนี้

“ถ้าอย่างนั้น...เราไปนะ” บอกช้าๆ ก่อนที่จะออกจากห้อง



          ตอนนี้เอยคนนั้นกำลังใส่รองเท้าอยู่หน้าประตู สายตาก็สอดส่องมองเข้ามา คงจะกำลังดูว่าตนเองทานของที่ซื้อมาให้หรือไม่ ไม่รอช้า กวินก็หยิบถุงนั้นขึ้นมา ตอนนี้เอยคนนั้นหันหลังออกไปแล้ว แต่ตาก็ยังมองอยู่ กวินยิ้มในใจก่อนที่จะเจาะหลอดดูดที่กล่องนม และทานขนมปังเข้าไป



          เห็นรอยยิ้มของเอยคนนั้น ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ก่อนที่จะเดินหายไป จะเรียกว่าบังเอิญก็ได้ ปกติกวินไม่ชอบทานขนมปัง อยู่อังกฤษก็ทานแต่อาหารไทย เพราไม่ชอบทานอาหารฝรั่ง แต่แค่ขนมปังลูกเกดเท่านั้นที่กวินทานได้ เป็นเรื่องบังเอิญเหลือเกินที่เอยคนนั้นซื้อมันมาให้ตนเอง



          ได้ยินเสียงออดเลิกเรียน กวินที่หลับไปตั้งแต่ดื่มนมและทานขนมปังก็ตื่นขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้อาการดีขึ้นมาก กวินจึงเลือกที่จะลุกและขึ้นจากเตียง ยกมือไหว้ขอบคุณอาจารย์ประจำห้องพยาบาล ก่อนที่จะออกมา ตรงไปยังห้องเรียน



          ตอนนี้คนในห้องกลับกันไปหมดแล้ว กวินจึงหยิบกระเป๋านักเรียนเดินออกจากห้อง ลงบันไดมายังข้างหลัง แต่ระหว่างนั้นดันเห็นเอยคนนั้นกำลังยืนอยู่ตรงทางออกหน้าโรงเรียน ยืนเหมือนรอใครสักคนอยู่ กวินรู้สึกแปลกใจไม่น้อย..หรือเอยคนนั้นจะมีแฟนแล้ว และมายืนรอแฟนอยู่



          พอคิดได้แบบนั้น รู้สึกเหมือนหัวใจวูบไปอยู่ปลายเท้า กวินลืมไปเสียสนิทว่าเอยคนนั้นอาจจะมีแฟนอยู่แล้วก็เป็นได้ แม้จะดูจืดจางแต่อาจจะมีคนเห็นแววตาที่ดูน่ารัก น่าเข้าใกล้ เหมือนที่ตนเองเห็นก็ได้ กวินยืนมองอยู่เช่นนั้นผ่านไปสักพักเอยคนนั้นก็ยังไม่มีท่าทีขยับ จึงตัดสินใจเดินออกไป



          กวินเดินเข้าไปเรื่อยๆ รู้สึกจังหวะหัวใจเต้นแปลกๆอีกแล้ว จนเมื่อทำท่าจะเดินผ่านหน้าไป เอยคนนั้นกลับร้องเรียกขึ้นมา

“กะ...กวิน” เสียงนั้นเรียกขึ้น กวินจึงหันหลังไปมอง

“มีอะไร?” กวินถามออกไป ทั้งที่ในใจกับลังลุ้นอยู่ว่าจะพูดอะไรต่อ แล้วมายืนรอใคร

“หะ..หายดีรึยัง?” ถามคำถามพร้อมสายตาที่จับจ้องมองไปยังที่อื่น ราวกับไม่กล้าสบตา

“ดีขึ้นแล้ว” ตอบคำถามนั้นออกไป

“อย่างนั้นเหรอ เอ่อ...เราเอาอันนี้มาให้” พูดพลางเปิดกระเป๋านักเรียนหาอะไรสักอย่าง กวินมองก่อนที่เอยคนนั้นจะดึงกระดาษที่เย็บเป็นชุดขึ้นมา

“อันนี้..เป็นชีทวิชาเคมี แล้ววันนี้มีการบ้าน..เราเขียนไว้แล้วว่าการบ้านต้องทำหน้าไหน” พูดก่อนที่จะยื่นมันให้กับกวิน

“ส่วนอันนี้....วิชาภาไทย กับอังกฤษ เราเขียนไว้แล้ว...ว่าการบ้านหน้าไหน” บอกอีกครั้งก่อนจะยื่นกระดาษพวกนั้นให้อีก

“รอฉัน...เพื่อจะให้พวกนี้เหรอ?” ถามออกไปแล้ว ถามออกไปรวดเร็วกับสิ่งที่คิดอยู่ในหัว

“เอ่อ....เราไปนะ” ดูจะอ้ำอึ้ง ก่อนที่จะรีบเดินหนีไป ใจหนึ่งกวินอยากจะคว้าแขนมาพูดต่อ แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่กล้าพอ เพราะเดี๋ยวเอยคนนั้นจะตื่นตกใจไปเสียก่อน

“ขอบใจ” พูดไล่หลังไป เอยคนนั้นชะงักเท้า 

“อืม” หันมาพยักหน้าให้ หน้านั้นแดงระเรื่อจนอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา



          เมื่อกลับมาถึงบ้าน กวินก็รีบหยิบกระดาษเหล่านั้นขึ้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นลายมือของเอยคนนั้น ลายมือเล็กๆ ดูจากน้ำหนักการเขียนนั้นบางเบา ตัวบรรจง กวินมองลายมือของเอยที่เขียนเอาไว้เยอะแยะ มีทั้งวิธีการคิดสูตรต่างๆเพิ่มเติมมา ถึงแม้กวินจะไม่เข้าเรียน แต่ก็เข้าใจเพียงแค่การอธิบายที่เขียนไว้ เท่านั้นก็รู้วิธีการทำการบ้านแล้ว

“สมกับที่เรียนเก่งที่สุดในห้อง” กวินพูดขึ้นมา ก่อนที่จะเริ่มทำการบ้านพวกนั้น



          ทำได้สักพักก็วางปากกาลง พลางคิดถึงเรื่องเมื่อตอนเลิกเรียน แปลว่าที่มายืนรอคือมายืนรอตน...แล้วเอยคนนั้นมีแฟนแล้วหรือยัง คงต้องจับตาดูต่อไป แต่จากที่ดูๆมา ไม่ค่อยจะสุงสิงกับใครเลยนอกจากไทป์และผู้หญิงห้องสองที่ชื่อดาว

“หรือว่าจะหนึ่งในสองคนนั้น?” กวินพูดขึ้นมา ดูท่าพรุ่งนี้คงจะต้องมองดูให้ดีๆแล้ว...

...
..
.



          หลายวันผ่านมา กวินก็เฝ้ามองเอยคนนั้นมาตลอด แต่ดูเหมือนว่ายิ่งมองเท่าไหร่ก็ยิ่งไม่พบสิ่งแปลก ที่ว่าจะมีแฟนหรืออย่างไร ดาวคนนั้นไม่น่าจะใช่ เพราะดูอย่างไรก็เป็นแค่เพื่อน ยิ่งไทป์คนนั้นยิ่งแล้วใหญ่ ไม่มีเค้าลางถึงการเป็นแฟนกัน มีแต่แกล้งเอยคนนั้นแรงๆ ไม่มีทีท่าหรือความรู้สึกของคนที่จะชอบกันได้



          วันนี้จะมีการแสดงคอนเสิร์ตเล็กๆจากนักร้องวัยรุ่นที่กวินไม่รู้จัก แต่เห็นคนในห้องต่างพากันพูดถึง ผู้หญิงก็กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ สำหรับกวินแล้วรู้สึกเฉยๆ เพราะตนไม่ชอบเรื่องอะไรพวกนี้อยู่แล้ว ต่อให้เดินสวนกันหรือได้กระทบไหล่ก็ไม่มีความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น



          สุดท้ายตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เด็กนักเรียนต่างพากันกันไปยังโรงประชุม เพื่อจะไปดูนักร้องคนนั้นทำการแสดง กวินจึงเลือกที่จะนั่งอยู่แถวๆหน้าอาคารเรียน เห็นผู้ชายบางคนที่น่าจะไม่ดูนักร้องคนนั้นเดินๆนั่งๆกันไม่ใกล้ไม่ไกลจากตรงที่กวินนั่งอยู่

“กวิน...” เสียงที่ไม่ค่อยคุ้นหูดังขึ้น กวินจึงหันหน้าไป ปรากฏว่าเป็นอาจารย์ที่สอนวิชาภาษาไทยนั่นเอง

“ครับ”

“ช่วยอาจารย์ยกหนังสือพวกนี้ไปที่ห้องพักได้ไหม?” อาจารย์ไหว้วาน

“ได้ครับ”



          กวินหอบหนังสือที่เยอะเอาการ ตรงไปยังห้องพักอาจารย์ เดินมาถึงหน้าห้องสมุดก็เห็นเอยคนนั้นกำลังเดินออกมาจากห้องสมุดพอดี

“ให้...เราช่วยไหม?”



          เอยคนนั้นถาม กวินเงียบไม่ตอบ เอยคนนั้นจึงหยิบหนังสือแบ่งไปส่วนหนึ่ง กวินโล่งไปเยอะที่มีคนช่วยพาหนังสือไปยังห้องพักอาจารย์ เมื่อมาถึงห้องอาจารย์ ทั้งกวินและเอยก็วางหนังสือลงข้างล่างใกล้ๆโต๊ะ รู้สึกว่าตนเองต้องขอบคุณเสียแล้ว จึงเอ่ยคำพูดออกไป

“ขอบใจ” กวินบอกไปเช่นนั้น



          กวินเดินออกมาจากห้องพักอาจารย์ รู้สึกได้ว่าเอยคนนั้นเดินตามมาตั้งแต่เมื่อครู่นี้แล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังเดินตามมา เพราะอะไรกวินเองก็ไม่แน่ใจนัก แต่จู่ๆกวินกลับหยุดฝีเท้าลง ส่งผลให้เอยคนนั้นเดินชนเข้ากับแผ่นหลังของตนเองทันที รู้สึกได้ถึงแรงชนจากจมูกเล็กๆนั่น

“อ๊ะ!!!ขอ...ขอโทษ” เอยคนนั้นร้องออกมา ก่อนที่จะละล่ำละลักขอโทษ

“ไม่เป็นไร” ตอบออกไปแค่นั้น



          แต่รู้สึกถึงสัมผัสที่ติดแน่นตรงแผ่นหลัง รู้สึกบอกไม่ถูกว่าตอนนี้มีความรู้สึกอย่างไรกันแน่ แต่แค่รู้สึกว่าอยากอยู่ใกล้ๆ อยากให้เวลาหยุดอยู่แค่ตรงนี้ อยากให้เดินตามหลังอย่างนี้ไม่ตลอด กวินชักจะไม่แน่ใจว่าทำไมตนถึงรู้สึกราวกับผูกพันกับเอยคนนี้ ทั้งที่พูดด้วยกันแค่ไม่กี่คำ เอาแต่ลอบมองใบหน้านั้นมาตลอด สบตาก็น้อยครั้ง แต่ทำไม ทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิด ราวกับไม่อยากจะแยกไปไหน อย่างอยู่อย่างนี้ไปนานๆ กวินชักจะกลัวความรู้สึกที่หวงแหนช่วงเวลาแบบนี้ขึ้นมาเสียแล้ว

...
..
.



          วันนี้มีคาบชมรมเช่นเคย ทุกอาทิตย์จะมีคาบชมรมหนึ่งคาบเสมอ วันนี้กวินเข้าไปแค่เช็คชื่อในชมรม อีกทั้งวันนี้ไม่มีซ้อมของม.ปลาย มีแต่ของรุ่นน้องม.ต้นเท่านั้น กวินจึงเอ้อระเหย เดินไปนั่นนี่ และสิ่งที่ต้องทำอย่างประจำ คือการมองหาคนที่ตนชอบแอบมองมาโดยตลอด



          เอยคนนั้นอยู่ชมรมห้องสมุด ที่รู้ได้เพราะเวลาเข้าคาบชมรมทีไร จะเห็นเข้าห้องสมุดทันที และได้ยินรุ่นร้องเรียกว่าพี่รองประธาน คงจะเป็นรองประธานชมรมห้องสมุด



          กวินนั่งดูเด็กม.ต้นเล่นบาสตามที่อาจารย์เมฆสั่ง นั่งได้สักพักกวินก็รู้สึกเบื่อ จึงออกจากโรงประชุม ไปเดินเล่นแทน



          ระหว่างที่เดินไปนั้นเห็นเอยคนนั้นเดินออกมาจากห้องสมุด และเดินตรงไปเส้นทางของอาคารเรียน กวินเดินตามห่างๆ ไปเรื่อยๆจนถึงอาคารเรียน แต่กวินไม่ได้ตามขึ้นไป แต่เลือกที่จะยืนมองที่หน้าอาคารเรียนแทน เห็นร่างนั้นเดินเข้าไปที่ห้องสอง ซึ่งไม่ใช่ห้องของตนเอง เข้าไปเพียงครู่ก็ออกมาพร้อมเอกสารในมือ กวินรีบหลบไปยังหลังต้นไม้อีกครั้ง เห็นเอยคนนั้นเดินลงมา และเดินไปยังสวนหย่อมตรงมุมตึก ซึ่งสำหรับนักเรียนจะเป็นทางลัดไปยังห้องสมุดได้ง่ายๆ เห็นแวบๆว่าเดินไปแล้ว กวินจึงค่อยๆเดินตามไปอย่างไม่ให้เจ้าตัวรู้ว่ากำลังโดนตาม



          แต่ดูเหมือนเอยคนนั้นหยุดเดินเสียดื้อๆ กวินเองแอบสงสัยไม่น้อยว่าทำไมถึงหยุดเดินเอาเสียได้ กวินมองไปยังข้างหนา พบว่ามีคู่รักเป็นเด็กม.ปลายกำลังนั่งจู๋จี๋กันแบบไม่อายใครหน้าไหนทั้งสิ้น ดูเหมือนคนที่เห็นจะอายแทนเสียมากกว่า



          เพียงครู่เท่านั้น คู่รักคู่นั้นก็ประกบปากกันแล้ว ยิ่งทำให้เอยคนนั้นก้าวขาไม่ออก แม้จะมองจากข้างๆ ดูก็รู้ว่ากำลังอาย ดูเหมือนหากเป็นอย่างนี้ต่อไป เอยคนนั้นคงไม่ก้าวขาเดินไปไหนได้แน่ๆ กวินจึงต้องเดินเข้าไปข้างหลัง ก่อนจะถามออกไป

“ทำอะไร?” ถามทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว แต่กวินก็เลือกที่จะถาม

“เอ่อ...คือ” พูดจาอ้ำอึ้ง ราวกับจะพูดไม่ออก กวินจึงมองข้ามหัวเอยคนนั้นไปเพื่อมองให้ชัดๆ

“เรา...ไม่กล้าเดิน” พูดก้มหน้าก่อนจะบอกเหตุผลที่ทำให้หยุดเดินกลางคัน

“จะกลัวอะไร”



          พูดไม่พอ ก่อนที่จะถือวิสาสะดึงข้อมือเอยคนนั้นและพาออกเดิน ก้าวขาพาเดินผ่านคู่รักคู่นั้นที่เหมือนเห็นทั้งสองคนเข้าแล้ว ก็รีบผละออกจากกันทันที รู้สึกว่าต้องสั่งสอนคนพวกนี้เสียหน่อย ที่ทำให้คนอื่นเขาลำบาก...อย่างน้อยเอยคนนี้เป็นคนหนึ่งที่เดือดร้อนและลำบากใจเสียมาก กวินจึงหันไปพูดกับสองคนนั้น

“ถ้าจะทำอะไรก็หลับตาคนหน่อย ลำบากคนเขาจะเดินผ่าน”



          ดูท่าสองคนนั้นจะอายไม่น้อย กวินหันมามองคนที่ตนเองกำลังกุมข้อมืออยู่ รายนี้ก็หน้าแดงอายไม่แพ้สองคนนั้นเลย ยิ่งหน้าแดงเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกว่าน่ามอง ทำไมถึงรู้สึกว่าแตกต่างกับใบหน้าแดงๆของเพื่อนผู้หญิงไม่ห้องไม่ทราบ ของพวกนั้นไม่น่ามองแบบนี้เลยสักนิด



          พอเป็นอย่างนั้นก็ดึงเอยคนนั้นจนห่างสวนหย่อมแห่งนั้นออกมา แม้จะเดินห่างจากจุดนั้นมานานแล้วแต่ก็ยังไม่อยากปล่อย อีกครั้งที่รู้สึกว่าอยากอยู่ใกล้ๆ ไม่อยากจะปล่อยมือไปตอนนี้เลยจริงๆ แต่จำยอมต้องปล่อย ไม่อย่างนั้นอาจจะโดนสงสัยเอาได้ เมื่อปล่อยมือปากก็ขยับ ราวกับอยากแกล้งอย่างไม่มีที่สิ้นสุด อดไม่ได้เมื่อเห็นหน้าแดงๆนั่นเข้า

“หน้าแดงทำไม?” ถามออกไปแล้ว

“ปะ...เปล่าเสียหน่อย” ปฏิเสธเสียงแข็งทั้งที่หลักฐานคาตาขนาดนั้น

“ไม่เคยเห็นคนจูบกันเหรอ?” ถามอย่างยับยั้งความคิดไม่ได้ กระทั่งห้ามรอยยิ้มที่กำลังผุดขึ้นที่มุมปากก็ยังยาก

“ไม่ใช่นะ” เอยคนนั้นแย้งขึ้น ราวกับจะประท้วง

“ถ้าไม่ใช่แล้วจะอะไร?” ถามซ้ำออกไปอีก ยิ่งคุยด้วยยิ่งอยากแหย่ อยากทำให้หน้าแดงไม่ก็ท่าทีที่ทำอะไรไม่ถูก...อยากเห็นอีก

“เอ่อ...โทษที เราต้องไปแล้ว”




          พอจนมุมก็วิ่งหนี อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา นี่คงเป็นความรู้สึกที่ได้ต้อนใครสักคนให้จนมุม ดูเหมือนเอยคนนั้นจะยังไม่ทันคนเสียเท่าไหร่ รู้สึกเป็นห่วงขึ้นมา ว่าต่อไปจะใช้ชีวิตในสังคมได้ยังไง ในเมื่อดูอ่อนแออีกทั้งเปราะบางขนาดนั้น คิดไปคิดว่ากวินก็เดินเข้าห้องสมุดตามเอยคนนั้นไป



          มาถึงห้องสมุดก็จ้องมองเอยคนนั้น ที่คุยกับน้องๆซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นสมาชิกในชมรม นั่งสอนนั้นสอนนี่ กวินนั่งมองเอยไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนมายืนอยู่ข้างๆ

“นี่ นายชื่อกวินใช่ไหม?” กวินมองคนที่มาถาม ด้วยสีหน้าแปลกใจ มองจากดาวที่ปักอกก็เป็นม.หกด้วยกัน คงจะอยู่ห้องสอง

“เราชื่อกี้ อยู่ห้องสอง นายคงไม่รู้จักเราหรอก” กี้พูด ดูเป็นผู้ชายยิ้มเก่งและอัธยาศัยดีเหลือเกินซึ่งแตกต่างกับตนอย่างเห็นได้ชัด

“อืม” กวินพูดแค่นั้น

“นาย...มองเอย รองประธานของเราบ่อยนะ คิดอะไรรึเปล่า?” กี้ถามขึ้น กวินยังคงสีหน้านิ่งเฉย

“เปล่า” กวินตอบออกไปสั้นๆ

“พวกนายอยู่ห้องเดียวกันนี่ ทำไมต้องแอบมองบ่อยๆด้วย” กี้ว่า ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆกวิน

“ไม่ใช่เรื่องของนาย” กวินว่า

“แอบชอบเอยเหรอ?” กี้ถามตรงๆ กวินมองหน้ากี้ด้วยสายตาขวางๆ

“ก็ไม่ได้ว่าอะไร ถ้านายจะชอบเอยจริงๆ ก็เอยน่ารักนี่ แต่ติ๋มๆ น่าเอ็นดู” กี้พูด

“ถ้านายไม่หุบปาก ฉันจะอัดนาย” กวินพูดไม่พอ ทำท่าขยับตัวเข้าไปหากี้แล้ว

“เอาน่า...แค่พูดเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรก็แล้วไป เพราะ....ฉันชอบเอยอยู่” กี้พูดอย่างนั้น กวินหันมองกี้ สายตานิ่งๆ

“ถ้านายไม่ชอบฉันก็จะได้ไม่มีคู่แข่งไง ผ่านด่านไทป์ให้ได้ แค่นั้นก็พอแล้ว” กี้พูด กวินยังคงเงียบไม่พูดอะไร

“ฉันไปล่ะ” กี้พูดแค่นั้น ก่อนที่จะทำท่าลุกไป

“เดี๋ยว!!” กวินพูดขึ้น

“มีอะไรเหรอ?” กี้ถามพลางยิ้ม

“นาย..ชอบเขาจริงๆเหรอ?” กวินตัดสินใจถามออกไป เพราะรู้สึกได้ว่ากี้คนนี้เป็นที่น่าจะพูดเรื่องนี้ได้จริงๆ สัญชาตญาณบอกเช่นนั้น

“ยอมเผยไต๋แล้วสินะ” กี้ว่า พร้อมกับหัวเราะน้อยๆ ก่อนที่จะนั่งลงตามเดิม

“ชอบเอยตั้งแต่เมื่อไหร่?” กี้ถาม

“ฉันถามว่านายชอบเขาจริงๆรึเปล่า?” กวินถามคำถามเดิม

“ไม่หรอก..เอยไม่ใช่แบบที่ฝันไว้...เราแค่จะแหย่นาย” กี้เฉลยความจริง

“สนุกตรงไหน?” กวินถามพรางตาขวางใส่กี้

“เราเห็นนายมองเอยบ่อยนะ ขนาดไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน เดินผ่านเรายังเห็นเลย” กี้บอก เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ทั้งสองคนนี้อยู่ในสายตา ไม่คนใดคนหนึ่งจะแอบมองอีกคน เป็นอย่างนี้เสมอ

“คิดว่ายังไง?” กวินตัดสินใจถาม

“ไม่แปลกหรอก สำหรับเราจะยังไงความชอบก็กำหนดเพศไม่ได้ จริงไหม?” กี้พูด

“ฉันยังไม่แน่ใจ” กวินบอก

“เชื่อเถอะ นายน่ะชอบเอยไปแล้วล่ะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอก...เราเป็นเพื่อนกันแล้ว ตกลงไหม?” กี้ว่า ก่อนที่จะตบไหล่กวิน

“ไม่เอาด้วยหรอก” กวินว่า ก่อนจะลุกขึ้น

“เอาน่า อย่างน้อยเราก็ไม่บอกใครถึงเรื่องนี้หรอก” กี้ว่า ก่อนที่จะลุกขึ้น และเดินไปหาเอย



          กวินยืนนิ่งๆอยู่เช่นนั้น กี้คนนี้ดูท่าทางจะน่าไว้ใจได้ ไม่รู้ต่อไปจะเป็นอย่างไร แต่อย่างน้อยกี้ก็ถือว่าเป็นคนแรกที่กวินคุยด้วยถึงเรื่องนี้ และคงจะไม่มีมากไปกว่านี้แล้ว กี้หันมายักคิ้วให้กวิน ก่อนที่จะเดินไปหาเอยแล้วโอบไหล่เอยอย่างสนิทสนม....กวินแอบกัดฟันน้อยๆ กี้หันมายิ้มแบบเยาะเย้ยอีกครั้ง ดูก็รู้ว่าจะยั่วโมโหตน ดูท่าจะน่ากวนโอ๊ยไม่น้อยสำหรับนายกี้เพื่อนใหม่ที่มาแบบไม่ทันตั้งตัว...


++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 03-02-2015 09:41:34

ว้ายๆ.กวินเสียรู้นายกี้เข้าแล้ว. :hao3: ไม่เป็นไรเนอะยังไงก็คุ้ม. :sad4: แลกกับภาพถ่ายของน้องเอย

นายกี้พ่อกามเทพ~~  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 03-02-2015 09:46:19

โอยย น่ารักเน้อออ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-02-2015 09:57:06

มีหวงนะกวิน  55555
เปิดตัวกี้ผู้เป็นสายสืบและบอดี้การ์ดอีกคนของเอย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 03-02-2015 10:04:17

(55555)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 03-02-2015 10:06:10

เรื่องราวของผู้สอดเเนมตอนที่กวินไม่อยู่ 555 น่าย๊ากกกก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 03-02-2015 10:09:31

อ่อ..กี้คนนี้นี่เอง :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 03-02-2015 10:11:21

ความหลังฝังใจ

ดีใจนะที่กวินมั่นคง  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: fancat ที่ 03-02-2015 10:14:36

กวินนี่หวงตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย  :o8:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-02-2015 10:19:27

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 03-02-2015 10:22:25

ชูป้ายไฟกี้
เอากวินอยู่จริงๆ มิน่าคบกันได้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: arnis ที่ 03-02-2015 10:27:34

กวินน่ารักตลอด ได้สปายละ :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 03-02-2015 10:30:30

กี้โผล่มาตอนท้ายแต่ได้ใจไปเต็มๆ อยากให้มีบทมากกว่านี้อีก หุหุหุ
ส่วนเรื่องเอยคนนั้น กี้คนนั้น เป็นหนึ่งในนิสัยของกวินที่เราว่าโอเคนะ แบบเราว่าน่ารักดีค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 03-02-2015 10:39:32

กี้น่ารัก 55

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 03-02-2015 10:43:13

อยากรู้จักนายกี้ขึ้นมาทันที :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 03-02-2015 10:53:15

พอมีคนทักเรื่อง เอยคนนั้น

รอบนี้อ่านเลยสะดุดกับ เอยคนนั้น มากเลยอ่ะ 55555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 03-02-2015 10:53:27

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 03-02-2015 10:54:33

ว๊ายยย กวินโดนกี้จับไต๋ได้ซ่ะงั้นนน><' กวินขี้หวงงงงง นั่นยังไม่ได้เป็นไรกันเลย ก็หวงเอยซ่ะขนาดนั้น555 กี้จะมีคู่ไหมมมหรือจะเป็นคนที่ช่วยเอยป่ะ แต่เอยกับกวินจำไม่ได้ไรงี้ (ต่อม มโนทำงานนน) เอาอีกเอาตอนพิเศษอีกกก (เยอะๆ)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 03-02-2015 10:55:12

กวินน่ารักจุง>////<

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 03-02-2015 11:07:20

กี้แกล้งกวินนน 555

ขนาดยังไม่แน่ใจ ยังหวงขนาดนี้เลยนะกวิน  :hao3:


 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 03-02-2015 11:11:42

เรานึกว่ากี้เป็นผู้หญิงมาตลอด >.<

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 03-02-2015 11:16:09

 :m12:

กี้นิได้ใจจริงๆ ช่างสังเกต
 มีกี้เป็นตัวช่วยหลักในการสโตกเกอร์เอย
ได้เอยแล้วจนถึงขั้นจะแต่งงาน
อย่าลืมของสมนาคุณกี้อย่างงามด้วยนะฮะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 03-02-2015 11:18:36

อยากให้มีเหตุการณ์ที่กวินหึงจนงอนอ่ะ เอาแบบ งอนหนักๆ

อยากเห็นเอยตามง้อ  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 03-02-2015 11:20:34

กวินเด็กน้อยนี่ซึนจริงๆ มองจนเพื่อนจับได้ยังไม่ยอมรับ  :laugh:

ก็เอยน่ารัก  :-[ มันก็ต้องเผลอมองเรื่อยๆเป็นธรรมดา หุ หุ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-02-2015 11:26:04

นึกอยากเห็นกี้ในตอนปัจจุบัน พ่อกามเทพของกวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 03-02-2015 11:49:16

สรุป กี้เห็นกวินเป็นของเล่น 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: j123 ที่ 03-02-2015 11:51:12

ชอบๆ กี้เป็นกามเทพสื่อรักซินะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 03-02-2015 12:10:12

หาคู่ให้กี้หน่อยเร็ว
ทำดีมาตลอด พ่อสื่อกามเทพของจริงเลย


อ่านพาร์ทกวินแล้วกริ๊วกร๊าวทุกที
น่ารักแบบซึนๆแต่เด็กเลยนะกวิน
ชอบเอยมากขนาดนั้นยังบอกกไม่แน่ใจ
ดูสิต้องให้กี้กระตุ้น o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 03-02-2015 12:16:16

กวินขี้หวง ตั้งแต่ยังไม่รู้ใจตัวเองเท่าไหร่เลยนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 03-02-2015 13:03:24

อ่อออออ ที่ได้กี้มาเป็นสายถ่ายรูปเพราะโดนเขาจับได้ว่าชอบเอยสินะพี่กวินนนนนน 5555555565

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 03-02-2015 13:16:16

อ่านตอนพิเศษแล้วก็อยากกลับไปอ่านตอนแรกอีกครั้ง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 03-02-2015 13:19:44

มีคนจับความลับของกวินในสมัยนั้นได้ด้วย   o13  เจ๋งมากกี้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 03-02-2015 14:03:09

อ้อ ที่มาของสายลับกี้  :z1:
กวินปากแข็งจังเลยนะ แต่เวลาที่เสียไปก็ไม่สูญเปล่าเนอะ วันนี้ก็รักเอยคนนั้นมากกว่าแต่ก่อนอีก :o8:
อยากได้แบบกวินนี่หาได้ที่ไหนคะ :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 03-02-2015 14:19:25

และแล้วสายของกวินก็โผล่มาแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 03-02-2015 14:34:29

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-02-2015 15:58:18

กวินนี่ขี้หวงตั้งแต่ยังไม่ได้คบกันเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 03-02-2015 16:20:41

กวินใจแข็งมาก

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 03-02-2015 16:26:05

เรื่องสนุกมากๆ

ตามอ่านอยู่จ้า

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-02-2015 16:34:55

เหย กี้น่ารักดีนะ 5555555

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่า

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 03-02-2015 16:41:55

กี้นายมันร้ายไม่เบาเลยนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 03-02-2015 16:59:08

กี้กวนว่ะ  แต่ชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 03-02-2015 17:03:26

มีกี้เป็นกามเทพนี่เอง  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 03-02-2015 17:12:29

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 03-02-2015 17:13:02

ฟินนนนนนน  :o8: :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 03-02-2015 17:29:46

ต้องให้กี้ออกโรงนะพ่อกวิน​5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 03-02-2015 18:17:56

.ในที่สุด ก็เผย พ่อสายลับสายสือ ( ไม่ได้พิมพ์ผิดนะ )
+1 ให้เป็นกำลังใจเช่นเคย  :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 03-02-2015 19:05:52

อ้อ ที่มาของกี้นี่เอง
ว่ามาช่วยกวินได้ยังไง
แล้วตอนนี้กี้หายไปไหนอ่ะ อยากรู้ๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 03-02-2015 19:06:47

กี้กวนดีอะะะะะะะ ชอบๆ
โผล่มานิดเดียวขโมยซีนเลย
รอตอนต่อไปน้าาาา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 03-02-2015 19:29:07

กี้นี่แสบจริงๆ เพิ่งเป็นเพื่อนกันแวบเดียวก็กวนโอ๊ยกวินและ 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 03-02-2015 19:36:46

5555 กวินเป็นเพื่อนกับกี้แบบไม่ได้ตั้งตัว
แต่เป็นผลดีต่ออนาคตเกี่ยวกับเรื่องเอยเลยนะ

ว่าแต่เป็คในฝันของกี้เป็นไงอ่ะ เจอยัง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 03-02-2015 19:48:51

 :impress3: น่ารักจัง อดีตที่แสนหวานของกวินและเอย
กวินนี่ร้ายไม่เบา..สแกนเอยตลอดแบบไม่ให้คลาดสายตา
ส่วนกี้ เพื่อนใหม่..แสบดีแต่จริงใจ กวินมองคนเก่งตั้งแต่เด็กเลย
สมเป็นท่านประธาน  o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 03-02-2015 20:10:18

กี้มันขี้เล่นดีเว้ยเห้ย ชอบบบบบบ 55555555 
สารภาพว่าที่ผ่านมาได้ยินกี้ กี้ กี้ นี่เข้าใจมาตลอดว่าเปนชะนี -0-

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 03-02-2015 21:30:28

ไทป์ - กี้หรือเปล่า?

ลองนึกดูนะว่ากวินจะต้องทนขนาดไหน
กี่ปีที่ต้องจากเอยมา
แค่ม.6 ที่กี้รู้แล้วต้องมองกี้สนิทสนมกับเอยโดยที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้
ยอมรับเลยว่ากวินนี่อดทนแบบสุดๆ

เห็นใช้คำว่าเอยคนนั้นตอนที่เอ่ยถึงเอยในอดีต
น่ารักดีเป็น Pet name ที่กวินเรียกเอยใช่ไหม?

อยากอ่านเรื่อง กี้, เคน - พี่ขาวเพิ่ม
นึกไม่ออกว่าพี่ขาวหน้าตาเป็นไง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 03-02-2015 21:37:59

กวินขี้หวงมาตั้งแต่ม.ปลายแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 03-02-2015 23:01:08

ช่างสังเกตจังนะกี้  ถึงได้เป็นหูเป็นตาให้กวินตอนเอยอยู่มหาลัย  o13

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 03-02-2015 23:12:13

กี้จับไต๋กวินได้ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 03-02-2015 23:21:37

จากตอนก่อนๆ ดีนะที่พี่ชมพูมาพูดให้เอยได้คิดเรื่องความรักความทุ่มเทของกวิน
ชอบเวลาเอยแสดงออกว่ารักหรือเป็นคนรุกเข้าหาก่อนบ้าง เช่น โอบคอกวิน อะไรแบบนั้น ตื้นตันดีใจแทนกวินอ่ะ ฮ่าาา
รอดูงานแต่งงานของทั้งสองคนนะ มองกันไปมองกันมา ผ่านอะไรหลายอย่างมาด้วยกัน
กวินมีกี้เป็นเพื่อนดีแล้ว เพราะต่อไปนายจะต้องพึ่งพากี้อีกหลายอย่างเรื่องเอย
กี้ทั้งแอบถ่ายรูปเอย เก็บของๆเอย ส่งไปให้กวิน แล้วยังต้องคอยกันคนที่จะเข้ามาจีบออกไปอย่างลับๆอีกด้วย ภารกิจมากมาย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 04-02-2015 01:20:14

 :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 04-02-2015 09:09:34

ทำไมกี้สังเกตุเห็นได้
ไม่ได้แอบชอบใคร
แต่สังเกตตลอด
แปลกๆนะเนี่ย
แอบคิดไรน้า

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-02-2015 09:30:09

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 04-02-2015 09:36:09

 :mew1: เข้ามารอเอยกับกวิน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 04-02-2015 10:14:17

ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ ถ้าตอนนี้มีคำผิดหรือข้อผิดพลาดอะไร ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ  :call:



# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 52

โกเมน...




          เอยตื่นเช้ามาตามปกติ เพราะวันนี้คิดจะไปทำงาน เมื่อคืนขอให้กวินมาส่งที่บ้าน แต่รายนั้นจะให้ไปค้างด้วยกันให้ได้ สุดท้ายเอยจึงกลับมาบ้านก็จริงแต่ต้องหยิบชุดทำงานไปนอนค้างที่คอนโดกวินแทน



          เช้าวันนี้เอยมาบริษัทพร้อมกับกวิน โดยมีทรรศเป็นคนขับรถมาให้เช่นเคย สองวันมานี้กวินบอกว่าตนนั้นสั่งให้ทรรศไปพักผ่อน เพิ่งจะกลับมาทำงานวันนี้นี่เอง



          พอมาถึงบริษัท เอยก็ขึ้นไปยังห้องทำงานของกวินก่อน นั่งดื่มกาแฟด้วยกัน พอใกล้จะถึงเวลางานเอยถึงจะลงมายังแผนก



          เอยมาลงที่แผนกยังไม่มีใครมากันสักคน เอยจึงเปิดคอมพิวเตอร์ เช็คข่าวสารไปเรื่อยเปื่อย ส่วนเรื่องงานต้องรอพี่แปงมาถึงจะรู้ได้ว่างานไปถึงไหนแล้ว ผ่านไปไม่นานนัก พี่ขาวกับพี่แปงก็มา ทั้งสองมาพร้อมกันเสียด้วย พี่ขาวที่เห็นเอยรีบวิ่งเข้ามาหาเอยทันที

“เอย!! มาแล้วเหรอ?” พี่ขาวพูด ท่าทางจะดูเป็นห่วงเอยมาก

“ทำไมมาไวจังเอย?” พี่แปงถามอย่างแปลกใจ พี่ขาวมองหน้าเอยเชิงบอกว่าพี่แปงไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น เอยก็โล่งที่ไม่ต้องมาตอบคำถามของพี่แปงอีกคน แต่พี่ขาวคนเดียวก็พอแล้ว

“เสร็จธุระแล้วครับ” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นพี่ขอไปชงกาแฟก่อน เดี๋ยวมาเคลียร์งานนะ...ไปไหมไอ้ขาว?” พี่แปงพูดกับเอย ก่อนที่จะหันไปถามพี่ขาว

“ไม่ดีกว่า” พี่ขาวว่า พี่แปงจึงเดินไปห้องกาแฟคนเดียว พี่ขาวจึงใช้จังหวะนี้คุยกับเอย

“เอย...คุยกับท่านประธานแล้วใช่ไหม?” พี่ขาวถาม

“คุยแล้วครับ” เอยบอก

“เฮ้อ...ค่อยโล่งอกหน่อย” พี่ขาวว่า

“ผมขอโทษจริงๆ ที่ทำตัวมีปัญหา” เอยบอก

“เรื่องนั้นช่างเถอะ คนเราตัดสินใจคนละแบบกัน เอยเลือกที่จะไป แต่ถ้าเป็นพี่ พี่เลือกที่จะเข้าไปหา ถ้าคนของเราทำผิดจริงพี่ก็จะซ้อมมันตรงนั้นแหละ แต่ถ้าคนของเราไม่ผิด พี่ก็จะจัดการคู่กรณี” พี่ขาวบอกพลางหัวเราะ

“แล้ววันนั้นพี่ขาวอยู่ในเหตุการณ์ด้วยใช่ไหมครับ?” เอยถาม

“ใช่..พี่ยืนยันเลยว่าคุณมินตรานั่นเป็นคนทำเรื่องทั้งหมด ท่านประธานรอดมาได้นี่ก็เหลือเชื่อแล้ว” พี่ขาวว่า

“ขอบคุณนะครับที่ช่วยคุณกวิน” เอยว่า

“ไม่หรอก ที่จริงพี่ไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่ เอ่อ..คุณเคนนั่นเป็นคนจัดการมากกว่า” พี่ขาวบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ..ผมคงต้องไปคุยกับคุณเคนบ้างแล้ว” เอยพูด

“เอยกับท่านประธานคืนดีกันก็ดีแล้ว ค่อยหายห่วงหน่อย” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะยิ้มออกมา

“คุยอะไรกันจ๊ะ?” พี่แปงที่เดินเข้ามาพอดีเอ่ยถามขึ้น”

“จิปาถะ” พี่ขาวตอบแทนเอย

“มาๆเอย พี่จะบอกว่างานไปถึงไหนแล้ว”



          พี่แปงว่าพลางหาเอกสารมานั่งคุยกับเอย พี่ขาวจึงขอตัวกลับไปยังโต๊ะทำงานของตนเอง ปล่อยให้เอยและพี่แปงคุยกันเรื่องงานจนถึงเวลางาน...

...
..
.



          วันนี้เอยนั่งทำงานทั้งวัน สะสางอีกทั้งสานงานที่ค้างอยู่ เรียกได้ว่าวันนี้เป็นวันที่เอยปวดหัวมากพอสมควร โดยที่พี่แปงคอยบอกทีละจุดถึงงานที่เอยต้องทำ จนในที่สุดพอถึงเวลาเลิกงานเอยก็ทำงานที่คั่งค้างไว้เสร็จพอดี เอยถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ที่จัดการเสร็จแล้ว จู่ๆก็มีเสียงข้อความดังขึ้น เอยจึงเปิดอ่าน กวินเป็นคนส่งมาว่าให้ไปเจอที่ห้องทำงาน

“วันนี้ไปทานข้าวกันไหมเอย?” พี่แปงพลางกำลังเก็บของ

“วันนี้ไม่ว่างครับพี่แปง ไว้วันหลังนะครับ” เอยบอก

“เสียดายจัง..ขาว แกล่ะ?” พี่แปงหันไปถาม พี่ขาวทำท่าอ้ำอึ้งก่อนตอบ

“เอ่อ...ไม่ว่างว่ะ” พี่ขาวบอก

“ไม่ว่างกันทั้งนั้นเลย ค่อยวันหลังก็ได้” พี่แปงว่า ก่อนที่จะโบกมือให้ แล้วออกไปจากแผนก

“พี่ขาว..ผมไปหาคุณกวินก่อนนะครับ” เอยบอก

“อืม ไว้เจอกันพรุ่งนี้” พี่ขาวว่า ก่อนที่จะออกไปจากแผนกอีกคน เอยเก็บของจนเสร็จแล้วออกจากแผนกและขึ้นลิฟต์ตรงไปยังห้องทำงานของกวิน



          เมื่อเอยไปถึงก็ทักทายคุณทรายตามปกติ ถามสารทุกข์สุขดิบเล็กน้อย ก่อนที่จะเดินเข้าไปหากวิน เห็นกวินกำลังอ่านเอกสารอยู่

“มาแล้วครับ” เอยบอกพลางยิ้ม

“รอหน่อย อ่านแผ่นนี้ก็จบแล้ว” กวินบอก พลางเงยหน้าขึ้นมามองเอย

“ได้ครับ” เอยว่า ก่อนที่จะนั่งลงตรงโซฟารับแขก พลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดูอะไรเรื่อยเปื่อย

“ไทป์เหรอ?” เอยพึมพำขึ้นมา มีข้อความของไทป์เด้งขึ้นมา เอยจึงพิมพ์ถามกลับไป ปรากฏว่าไทป์บอกให้ไปเจอที่ร้านเพชร

“คุณกวินครับ....ไทป์บอกให้ไปหาที่ร้านเพชรครับ” เอยบอกวิน ที่อ่านเอกสารเสร็จพอดี

“วันนี้ก็ว่าจะไปอยู่ บอกไทป์ว่าเดี๋ยวไปเจอกัน” กวินบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ” เอยพูด ก่อนที่จะพิมพ์ข้อความบอกไทป์ว่าจะไปหา



          จากนั้นกวินก็ลุกขึ้น พลางถอดแว่นเก็บใส่กระเป๋าด้านในเสื้อสูท แล้วลุกขึ้นมาหาเอยที่ยังคงนั่งพิมพ์ข้อความคุยกับไทป์อยู่ กวินขยี้ผมเอยเบาๆ เป็นการบอกว่าให้หยุดพิมพ์ได้แล้ว เอยจึงหยุดเก็บโทรศัพท์ทันที

“ไปกันเถอะ” กวินว่า เอยจึงลุกขึ้นและออกไป



          ทรรศขับรถให้เช่นเดิม มาถึงห้างที่นัดหมายไหว้ กวินและเอยลงไปจากรถและไปหาไทป์ที่ร้านเพชรทันที เมื่อไปถึงเห็นไทป์ยืนคุยกับใครไม่ทราบ เพราะคนๆนั้นยืนหันหลังให้ ไทป์ชะโงกหน้ามาก็โบกมือให้เอย

“มากันแล้วเหรอวะ” ไทป์พูด ชายคนนั้นหันหน้ามาพอดี



          ไม่มีอะไรบังเอิญไปกว่านี้อีกแล้ว ผู้ชายคนนั้นคือผู้ชายคนๆเดียวกันกับที่ช่วยเอยที่ตลาดน้ำเมื่อวาน กวินที่เห็นอย่างนั้น จากที่ทำหน้านิ่งๆ กลับหน้าบึ้งจนถึงขั้นหงุดหงิดเลยทีเดียว

“อ้าว..คุณคนเมื่อวานนี่ บังเอิญจังเลยครับ” ชายคนนั้นพูด

“รู้จักเพื่อนผมด้วยเหรอ?” ไทป์ถามอย่างสงสัย

“เจอกันเมื่อวานที่ตลาดน้ำน่ะครับ” ผู้ชายคนนั้นพูด กวินยังคงแสดงสีหน้าเช่นนั้นออกมา

“นี่ลูกชายเจ้าของโรงงานพลอยที่ร้านกูร่วมงานอยู่” ไทป์บอก เอยพอจะนึกออก ถึงลูกชายเจ้าของโรงงานที่ไทป์เคยบ่นๆให้ฟัง

“ผมโกเมนครับ คุณชื่ออะไรครับ?” โกเมนแนะนำตัว ก่อนที่จะถามเอยด้วยรอยยิ้ม

“เอ่อ...เอยครับ” เอยบอก

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” โกเมนว่า พลางยิ้มกว้างมองหน้าเอยอยู่อย่างนั้น จนไทป์ต้องกระแอมกระไอขึ้นมา

“ส่วนนั่นกวิน...แฟนไอ้เอยมัน” ไทป์แนะนำให้โกเมน พลางยิ้มเยาะ ราวกับรอลุ้นปฏิกิริยาของโกเมน และเป็นดั่งที่ไทป์คาด...โกเมนดูจะอึ้งพอสมควร กวินไม่พูดอะไร ก่อนที่จะดึงเอยให้มายืนใกล้ๆจนตัวติดกัน

“ครับ” โกเมนว่า ก่อนที่จะหันไปยิ้มให้เอยอีกครั้ง คราวนี้ยิ้มแห้งๆกว่าตอนแรกมากจนไทป์แอบกลั้นหัวเราะ

“ไทป์เรียกพวกเรามาทำไมเหรอ?” เอยถาม ไทป์เดินมาหยุดต่อหน้า ก่อนที่จะเขกตรงหน้าผากเอยอย่างแรง จนกวินต้องรีบดึงเอยออกมา

“เจ็บ!!” เอยร้องออกมา

“ทำอะไร?” กวินถามขึ้น ดูท่าจะโมโหไม่น้อย

“กูบอกแล้วไง ว่าถ้ามึงมากูจะตบกบาลมึง แต่ตบมันแรงไปหน่อย เขกแม่งแล้วกัน” ไทป์ว่า

“แรงไป” กวินว่า ก่อนจะปัดผมที่ปรกอยู่เพื่อดูหน้าผากของเอยที่แดงขึ้นมาพอสมควร

“ไม่แรงหรอก อีกสักทียังได้ มึงก็ไม่ต้องให้ท้ายมัน มันผิดก็ต้องรับโทษ” ไทป์บอก

“เรื่องลงโทษฉันทำแล้ว” กวินบอก เพียงเท่านั้นเอยก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

“ลงโทษอะไรของมึงล่ะ ไอ้เอยถึงหน้าแดงขนาดนี้” ไทป์ถามก่อนจะยิ้มแบบเจ้าเล่ห์

“ยุ่ง” กวินพูดสั้นๆ โกเมนที่ยืนมองการกระทำของกวินที่ทำกับเอย ยืนมองนิ่งๆจนไทป์ต้องสะกิด

“ยืนเอ๋อทำไมครับคุณโกเมน จะกินไหมข้าวน่ะ” ไทป์ถามห้วนๆ ดูเหมือนต้องบังคับตนเองให้พูดเพราะๆกับโกเมน  ไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองเท่าไหร่นัก

“ครับ” โกเมนสะดุ้งตัวขึ้น ก่อนที่จะเดินตามไทป์ไป

“ไทป์..” กวินเรียกไทป์ขึ้นมา

“ว่าไงวะ?” ไทป์ชะงักก่อนจะถาม

“มีเรื่องจะคุยด้วย” กวินบอก

“ก็ไว้คุยกันตอนกินข้าวสิวะ” ไทป์บอก ก่อนที่จะเดินนำไปร้านอาหารญี่ปุ่นร้านประจำที่ชอบมานั่งทาน



          ทั้งสี่เดินนั่งลงตรงโต๊ะที่มุมร้าน ไทป์สั่งอาหาร กวินเองก็เช่นกัน จิ้มๆชี้ในเมนูและเอยเป็นคนสั่งให้ ส่วนโกเมนยังคงจ้องมองเอยอยู่อย่างนั้นจนไทป์สั่งอาหารเสร็จ

“นั่งจ้องไอ้เอยทำไม?” ไทป์ถาม พลางมองหน้ากวินที่กำลังมองหน้าโกเมนด้วยสายตานิ่งๆ

“ปะ...เปล่า” โกเมนว่า ก่อนที่จะหันไปสั่งอาหารสองสามอย่าง

“เมื่อวานคุณโกเมนไปเที่ยวที่ตลาดน้ำเหมือนกันเหรอครับ?” เอยเป็นคนถามขึ้นมา

“อ่อ..ครับ เมื่อวานไปเดินเล่น” โกเมนตอบ พลางยิ้ม

“ผมกับคุณกวินก็ไปครับ ที่นั่นสนุกมากเลย” เอยพูด โกเมนยิ้มให้เอยอีกครั้ง

“เมื่อวานพวกมึงไปเที่ยวกันมาเหรอวะ?” ไทป์ถาม

“อืม” กวินตอบสั้นๆ

“มีความสุขกันจริง” ไทป์พูดเสียงสูง

“ไม่ใช่เสียหน่อย” เอยบ่นออกมาเบาๆ

“เอ่อ...คุณเอยเป็นเพื่อนกับคุณไทป์เหรอครับ ดูสนิทกันดี” โกเมนถามเอย

“ครับ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมแล้ว” เอยบอก

“ถามผมก็ได้ครับ ไม่ต้องไปถามไอ้เอยมันให้มากนักหรอก” ไทป์พูด โกเมนค้อนไทป์ตาเขียว ก่อนที่จะหันมายิ้มให้เอยอีกครั้ง

“อาหารมาแล้วครับ” เอยว่า ทั้งสี่คนจึงลงมือทานอาหารกันไป โดยที่ฟังไทป์เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ ส่วนโกเมนก็พยายามถามนั่นถามนี่เอย จนกวินเริ่มจะแสดงสีหน้าไม่ชอบใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ




          ในที่สุดมื้ออาหารก็สิ้นสุดลง มื้อนี้ไทป์บอกจะเป็นคนจ่ายเอง ก่อนที่ทั้งสี่คนจะออกจากร้านอาหารและไปร้านเพชรของไทป์ ที่มีลูกค้าเข้ามาไม่ขาดสาย

“นั่งกันตรงนี้ก่อนนะ ส่วนคุณโกเมน เชิญมาดูรายละเอียดเรื่องแบบสินค้าตัวใหม่ด้วย” ไทป์บอกกวินกับเอย ก่อนที่จะหันไปบอกโกเมน โกเมนทำหน้าเซ็งๆ ก่อนที่จะเดินไปนั่งข้างใน เพื่อดูแบบสินค้าใหม่ที่จะต้องผลิตให้ร้านเพชรของไทป์

“กวิน มึงมีเรื่องอะไรจะคุย?” ไทป์ถามพลางนั่งลงตรงข้ามกวินและเอย

“จะให้ออกแบบแหวนแต่งงาน” กวินบอก เอยหน้าแดงขึ้นมาน้อยๆ หันมองกวินก่อนที่จะรีบหันมองไทป์

“อย่าบอกนะว่ามึงสองคนจะแต่งงาน....ได้ไงวะ แต่งก่อนกู” ไทป์บ่นออกมา

“ช่วยไม่ได้” กวินพูดพลางยกยิ้มมาปาก

“ไม่ต้องเยาะเย้ยกูเลย ว่าแต่มึงชอบแบบไหนเป็นพิเศษ จะดูแบบไหม?” ไทป์ถาม

“อยากให้ออกแบบเป็นพิเศษ ที่ไม่ซ้ำกับแบบในร้าน” กวินบอก

“เอาอย่างนั้นเลยเหรอ กูคิดแพงนะกับมึงน่ะ” ไทป์ว่า พลางยักคิ้ว

“เท่าไหร่ก็ได้ จะจ่าย” กวินบอกด้วยใบหน้านิ่งเฉย

“ใจป้ำว่ะ เออๆ มึงก็ต้องบอกมาด้วยว่าอยากได้แบบไหนเป็นพิเศษ เดี๋ยวกูจะได้ทำให้ถูก” ไทป์ว่า

“แค่มาบอกก่อน เดี๋ยวยังไงจะบอกอีกที” กวินว่า

 “ว่าแต่..ที่รีบแต่งนี่กลัวไอ้เอยมันหนีอีกรึไงวะ?” ไทป์ถาม เอยหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง

“ไทป์..พูดอะไร” เอยปรามไทป์เบาๆ

“ก็กูถามตรงๆ ผิดรึไง?” ไทป์ถามเอยด้วยใบหน้ากวนๆ

“อยากแต่งแล้ว” กวินบอกสั้นๆเท่านั้น เอยก้มหน้าอย่างอายๆ

“แหมๆ ไอ้เอยเขินตัวม้วนเลยนะมึง อีนางเอก” ไทป์ได้ทีแขวะเอย

“ไทป์!!” เอยร้องขึ้นมา ไทป์หัวเราะสะใจ

“เออๆ ไม่แกล้งมึงก็ได้ ไอ้กวิน จะว่าไปกูก็มีอยู่แบบหนึ่งนะ มึงคงจะชอบ” ไทป์พูดพลางนึก

“อย่างนั้นเหรอ?” กวินว่า

“มึงตามกูมาหน่อย มาดูว่ามึงจะแก้จะเพิ่มตรงไหน ตามมาๆ” ไทป์ว่าก่อนที่จะลุกขึ้น กวินจึงต้องลุกตาม

“รออยู่ตรงนี้ อย่าไปไหน” กวินหันมาบอกเอย

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ



          กวินเดินตามไทป์ไปข้างหลังเคาน์เตอร์ร้านเพชร ไปยังห้องทำงานของไทป์ เอยนั่งอยู่อย่างนั้นตามที่กวินสั่ง นั่งมองนั่นมองนี่ มองลูกค้าที่เข้ามาเลือกเครื่องประดับ พนักงานหลายคนให้การต้อนรับลูกค้า เอยมองภาพเหล่านั้น ก่อนที่จะรู้สึกตัวเองอีกที โกเมนก็มานั่งตรงข้ามตนแล้ว

“คุณเอย” โกเมนเรียกพลางยิ้มให้เอย

“อ้าว คุณโกเมน” เอยพูดขึ้น

“ทำไมนั่งอยู่คนเดียวครับ?” โกเมนถาม

“อ๋อ คุณกวินกับไทป์ไปคุยธุระกันครับ” เอยว่า ก่อนที่จะหันไปมองกวินที่นั่งหันหลังอยู่

“คุณเอย...คบกับคุณกวินจริงๆเหรอครับ?” จู่ๆโกเมนก็ถามขึ้นมา เอยหน้าแดงนิดๆก่อนตอบ

“ครับ” เอยพยักหน้า

“เสียดายจังครับ..ผมมาช้าไป” โกเมนพูดพลางถอนหายใจ

“หมายความว่าไงครับ?” เอยถามอย่างสงสัย

“ก็...เมื่อวานตอนผมเจอคุณเอย...รู้สึกชอบคุณเอยตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นแล้วครับ แล้ว...มาเจอกันอีกเลยคิดว่าต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ มันคือพรหมลิขิตแน่ๆครับ” โกเมนเป็นคนพูดจาตรงๆ ไม่อ้อมคอม จนเอยอดที่จะตกใจไม่ได้

“เอ่อ...คุณโกเมน ล้อเล่นใช่ไหมครับ?” เอยถาม พลางหัวเราะน้อยๆ

“ไม่ครับ ผมไม่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกตัวเอง ผมซื่อสัตย์กับตัวเอง ชอบก็บอกว่าชอบ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบครับ” โกเมนยืนยันอย่างหนักแน่น เอยหยุดหัวเราะทันที

“ขอบ...ขอบคุณนะครับคุณโกเมน เอ่อ...ที่ชอบผม แต่..ผมมีคุณกวินอยู่แล้วครับ”เอยบอกตรงๆเช่นกัน หากมัวอ้ำอึ้งคงไม่ดีต่อตนเองและกวินเท่าไหร่

“พิจารณาผมสักคนไม่ได้เหรอครับ แค่คุยกับผมเฉยๆก็ได้ แต่อย่าเพิ่งปฏิเสธผมเลย” โกเมนพูด พลางจ้องตาเอยด้วยสีหน้าเว้าวอน

“ถ้าเป็นเพื่อน..ผมก็ยินดีครับ แต่ถ้ามากกว่านั้นคงจะไม่ได้” เอยบอก

“แต่ผมชอบคุณเอย ตั้งแต่แรกเห็นจริงๆนะครับ” โกเมนยังคงยืนยันในความรู้สึกของตนเอง

“คุณโกเมน อาจจะเข้าใจผิดก็ได้นะครับ คุณโกเมน..อาจจะไม่คิดแบบนั้นกับผม อีกอย่างเราเพิ่งเจอกัน” เอยพยายามจะหาเหตุผลมาอธิบายให้โกเมนฟัง ว่าคำว่าชอบของโกเมนนั้นมันฉับพลันและรวดเร็วเกินไป

“ผมยังยืนยันคำเดิมครับ ไม่ว่าคุณเอยจะมีแฟนแล้วหรือยังไง แต่ผมก็ชอบคุณเอยจริงๆครับ” โกเมนบอก ก่อนที่จะยื่นนามบัตรของตนเองให้เอย

“นี่นามบัตรผมครับ อยากคุยกับผมเมื่อไหร่โทรมาได้เลยครับ” โกเมนว่า เอยจึงจำต้องรับนามบัตรนั้นไว้ อย่างไม่อยากเสียมารยาท

“ครับ” เอยพูดแค่นั้น ก่อนที่จะมองหน้าของโกเมน ที่ยังคงส่งยิ้มที่ราวกับจะส่องสว่างเจิดจ้าให้เอยอยู่อย่างนั้น จนเอยแทบจะกุมขมับ

“ทำอะไร?” กวินที่เดินมาหันไปถามโกเมนด้วยสายตาไม่ชอบใจนักที่เห็นโกเมนมานั่งกับเอยตามลำพัง

“ผมมาคุยกับคุณเอยเฉยๆครับ” โกเมนว่า พลางหันไปมองหน้ากวินด้วยสายตานิ่งๆ

“ถ้าแค่คุยเฉยๆก็ดีไป” กวินพูดแค่นั้น ก่อนที่จะแตะไหล่เอยให้ลุกขึ้น

“กลับกันเถอะ” กวินว่า

“ผมไปนะครับ” เอยหันไปบอกโกเมน ที่โบกมือให้พลางยิ้ม ส่วนไทป์ก็เดินออกมาพอดี

“เดี๋ยวยังไงกูจะโทรไป” ไทป์บอกกวินเช่นนั้น กวินพยักหน้ารับ ก่อนจะแตะหลังเอยแล้วออกเดินกันไป โดยที่มีสายตาของโกเมนมองตามไปจนลับสายตา

“มองไปก็เท่านั้น...” ไทป์พูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินกลับไปยังเคาน์เตอร์ ทิ้งให้โกเมนยืนนิ่งๆอยู่คนเดียว



          กวินมาถึงคอนโด เพราะคืนนี้กวินขอให้ค้างที่นี่ แม้เอยจะบอกว่าขอไปค้างที่บ้าน แต่กวินไม่ยอม เอยจึงต้องปล่อยเลยตามเลย



          ทั้งสองเข้าไปอาบน้ำพร้อมกันใช้เวลานานไปสักหน่อยเพราะกวินเอาแต่แกล้งเอยตลอดเวลา จนตอนนี้ทั้งสองออกมาจากห้องน้ำ แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอยนอนลงบนเตียงพลางถอดแว่นออก กวินเองก็ล้มตัวลงนอนเช่นกัน ก่อนที่จะเอ่ยถามเอยขึ้นมา

“โกเมนนั่นชวนคุยเรื่องอะไร?” เอยเงียบอึดใจ กำลังคิดว่าควรจะบอกกวินดีหรือไม่ สุดท้ายเอยก็ตัดสินใจได้ว่า...

“คุณโกเมน...บอกว่าชอบผมครับ” เอยเลือกที่จะบอกตรงๆกับกวิน

“คิดไว้ไม่มีผิด มองตาก็รู้” กวินพูด สีหน้าดูจะโมโหขึ้น

“แต่ผมปฏิเสธไปแล้วครับ” เอยบอก

“มันคงไม่ยอม?” กวินถามราวกับหยั่งรู้ เอยพยักหน้ารับ

“ครั้งต่อไปฉันจัดการเอง” กวินว่า

“ช่างเถอะครับ” เอยบอก

“ปล่อยไว้ไม่ได้” กวินพูด ก่อนที่จะดึงเอยมากอดไว้

“สัญญากับฉันว่าจะไม่สงสารเจ้านั่น” กวินบอก

“ผมไม่ทำอย่างนั้นหรอกครับ” เอยว่า

“ไม่...เธอใจดีเกินไป เดี๋ยวมันก็ได้ใจ” กวินพูด

“ก็ได้ครับ ผมสัญญา” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นนอนเถอะ” กวินว่า ก่อนที่จะจูบหน้าผากเอยเบาๆ และหันไปปิดโคมไปที่หัวเตียง...

...
..
.



          ด้านโกเมนนั้นที่อยู่โรงแรมที่ไทป์จัดหาให้ พรุ่งนี้ตนต้องกลับกาญจนบุรีแล้ว ตอนนี้จึงเอาแต่นั่งนึกถึงแต่หน้าของเอย แม้เพิ่งจะเจอกันครั้งสองครั้ง แต่สำหรับโกเมนนั้นคิดว่าไม่ใช่เหตุบังเอิญ ต้องมีอะไรชักพาให้ตนมาเจอเอยแน่ๆ แม้เอยจะมีแฟนแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะโกเมนอยากรู้จัก อยากคุยกับเอยจริงๆ จนไม่อยากจะสนเรื่องนั้น ยิ่งคิดยิ่งดีใจที่ได้เจอเอย นั่งคิดไปคิดมาได้สักพัก โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“คุณไทป์ มีอะไรครับ?” โกเมนรับสายก่อนที่จะถาม

“ผมจะบอกว่ามีลูกค้าสั่งทำแหวนแต่งงาน” ไทป์บอก

“แล้วยังไงครับ?” โกเมนถาม

“ผมจะให้คุณทำเอง ไม่อยากให้คนอื่นในโรงงานทำ” ไทป์บอก

“ลูกค้าคนนั้น เป็นคนสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอครับ?” โกเมนถามอีก เพราะปกติตนจะไม่ลงมือทำเอง หากไม่ใช่ลูกค้าที่เป็นคนใหญ่คนโตก็จะไม่ทำด้วยตนเอง

“ใช่ สำคัญมาก” ไทป์ว่า

“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ครับ ผมคิดราคาตามการทำ คุณไทป์รู้ใช่ไหมครับ?” โกเมนว่า

“เขาจ่ายไม่อั้น ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น อ่อ....แล้วมีอีกเรื่อง” ไทป์พูด

“เรื่องอะไรเหรอครับ?” โกเมนอยากจะวางเสียแล้ว อยากไปนั่งนึกถึงหน้าเอยต่อ

“เรื่องไอ้เอย..ผมรู้นะว่าคุณคิดอะไร” ไทป์บอก โกเมนเงียบไปก่อนจะพูดต่อ

“แล้วทำไมครับ?” โกเมนถามกลับ

“คุณควรตัดให้จบตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่มจะดีกว่า เพราะไม่อย่างนั้นจะเสียใจร้องไห้น้ำตาเช็ดหัวเข่าเปล่าๆ” ไทป์เตือนด้วยความหวังดี

“ผมชอบคุณเอย มันผิดด้วยเหรอครับ?” โกเมนขึ้นเสียงเล็กน้อย

“ชอบน่ะไม่ผิด แต่ไอ้เอยมันมีผัวอยู่แล้ว ทำใจเสียเถอะ” ไทป์ว่า

“คุณไทป์!!!” โกเมนร้องออกมาทันทีที่ได้ยินคำพูดของไทป์

“แค่นี้แหละ แค่อยากจะเตือน” ไทป์ว่าก่อนที่จะวางสายไป

“ทุเรศ”



          โกเมนตะโกนออกมา ตนผิดหรือที่ชอบเอย แม้เขาจะมีเจ้าของอยู่แล้วก็ตาม ขอแค่มอง แค่ได้คุย ไม่ได้ต้องการจะไปแย่งหรืออะไรทั้งนั้น ขอแค่อยู่ในมุมเท่านี้ก็พอ ตนผิดอย่างนั้นหรือ?...


++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 4 (3/02/15) P.100
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 04-02-2015 10:15:12

แหมะ! เห็นหลายรายละที่อยากอยู่แค่ในมุมนี้.สุดท้ายยังไงล่ะ? อยากได้มากกว่านี้ตลอด
 :sad3: หนูควรหยุดเพ้อนะคะโกเมน :o10:

ช่างขี้มโนเสียจริง~ :m28:
หนูเงิบแน่ค่ะโกเมน.เจ้ฟันเฟิร์ม :m21:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-02-2015 10:24:22

จิ้มไว้ก่อนนะ
เดะตอนเยนมาอ่าน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 04-02-2015 10:33:28

โกเมนต้องคู่กับไทป์แน่เลย 55555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: canister ที่ 04-02-2015 10:35:41

โถ่โกเมนนน

สั่งทำแหวนกันแล้วอ่ะ อิจจจจจ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 04-02-2015 10:36:31

ไทป์จัดการโกเมนเลย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 04-02-2015 10:38:41

ผู้ชายคนนั้น มีบทบาทจริงๆด้วย เปิดตัวโกเมนว่าที่คู่ไทป์รึป่าว

โกเมนมาบอกชอบเอย แหม ไม่กลัวเจ้าของเขาเลยนะ

ไทป์รู้ว่าโกเมนคิดอะไรกับเอย ยิ่งจะเพิ่มความหมั่นไส้ให้ไทป์เข้าไปอีก
แถมโดนไทป์เจาะจงให้ทำแหวนแต่งงานให้เอยกับกวิน ร้ายจริงนะไทป์

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 04-02-2015 10:51:31

ไทป์  โกเมน  คู่กันชัวร์เลย  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 04-02-2015 10:55:12

โหยยยยยยย
อดเลยคู่ไทป์กริน หมดหวัง
55555555555
คู่ 3 ไทป์โกเมน ใช่ไหม?

รู้สึก คนที่มาชอบเอยจะได้เป็นเคะหมด
ดูท่าโกเมนจะเคะ คริคริ
ตอนคุยกันน่าจะบอกไปเลยว่าแหวนที่ให้ทำหนะของกวินเอยนะโว้ยยยยย
หมดหวังแล้ว



พี่ขาวที่ไม่ไปกับพี่แปงเพราะนัดกับเคนไว้ใช่ม้าาาาาาา

 :m12:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 04-02-2015 11:17:02

 :hao6:

ขอให้ไทป์คู่โกเมนทีเถอะ  อยากเห็นไทป์มีแฟน   :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 04-02-2015 11:19:31

 :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 04-02-2015 11:26:24

 :m26: :m26: :m26: :m26: กวิน หาแฟนให้ไทป็สักคนสิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-02-2015 11:28:35

โผล่มาจากไหนเนี่ยคุณโกเมน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 04-02-2015 11:30:17

โกเมนอึ้งแน่ถ้ารู้ว่าแหวนแต่งงานที่ทำเป็นของ กวิน กับ เอย 55+
อยากแต่งแล้ว ของกวิน พาฟินอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 04-02-2015 11:30:49

โกเมน ดื้อนะเดี๋ยวให้ไทป์จับกดซะเลย อิอิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: mukkai ที่ 04-02-2015 11:35:25

เเน่ใจนะว่าจะไม่ล้ำเส้น

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 04-02-2015 11:36:43

โกเมนกับน้องเอยมีอะไรเกี่ยวข้องกันหรือเปล่า :m28:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 04-02-2015 11:37:26

หยุดเถอะ.. เอยมีกวินอยู่แล้ววววว

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 04-02-2015 11:38:38

ไทป์กับโกเมนเลยจ้าาาาาาาาาา :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 04-02-2015 11:42:29

เจ็บอ่ะ  ทำแหวนแต่งงานให้คนที่กำลังจีบ
ความแตกมาเหอะ  มีดราม่าเล็ก ๆ แน่

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 04-02-2015 11:44:28

อย่ามาเยอะอะโกมน
เดี๋ยวศพไม่สวย
อย่าให้กวินโมโหพูดเลย
ไทป์จัดการดิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 04-02-2015 11:46:21

ว๊ายๆๆ ดูท่าโกเมนจะได้เป็นเพื่อน(สะใภ้)เอยแทนแล้วหล่ะ มีแววคู่นี้ ไทป์โกเมน อิอิ ไทป์ไม่อยากน้อยหน้าที่เอยจะแต่งก่อนก็หาสิ ใกล้ๆตัวหน่ะ หันไปๆ จิกกัดรัดฟัดเหวี่ยงกับโกเมนเลยสิ (เกลียดอะใรมักได้อย่างนั้น คิคิ)5555555555 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 04-02-2015 11:47:54

ถ้าโกเมนมารู้ทีหลังว่าแหวนที่ตัวเองทำเป็นแหวนแต่งงานของเอย

นี่เจ็บกระดองใจอย่างจังเลยนะ

เพราะฉะนั้นตัดใจเถอะโกเมน ไทป์รออยู่ 55555555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 04-02-2015 11:50:35

รอดราม่า

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 04-02-2015 12:06:16

คุณโกเมน นี่น่าจะคู่กับไทป์เนาะ

คึคึคึ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 04-02-2015 12:19:18

ไทป์-โกเมนหรือเปล่า? โกเมนนี่สาวนะ มีการค้อนตาเขียวด้วย จีบเอยไปนี่ใครกดใครฟระ?

กวินดูออกเลยว่าในอนาคตจะมีปัญหาด้วยที่เอยเป็นคนขี้สงสารคน

อ้างถึง

“แหมๆ ไอ้เอยเขินตัวม้วนเลยนะมึง อีนางเอก” ไทป์ได้ทีแขวะเอย

ไทป์ด่าได้ถูกใจป้ามากค่ะ

พี่ขาวไปเดทกับคุณเคน (ธีรเดขหรือเปล่า?)แล้วสิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 04-02-2015 12:24:16

เสน่ห์แรงนะเอย กวิน ขัดขวางงงงงอย่าให้เข้ามาได้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 04-02-2015 12:27:41

เอ้ะ เริ่มมีกลิ่น 5555

ไทป์โกเมนหรอ ~

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 04-02-2015 12:40:00

โกเมนไม่ผิดหรอกที่ไปชอบเอย แต่เราแนะนำไปชอบไทป์ดีกว่า เปอร์เซ็นต์เป็นไปได้มีนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 04-02-2015 12:42:17

ไทป์คู่กับโกเมนแน่ๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 04-02-2015 12:58:29

ถ้าโกเมนยังคิดอยู่แบบนี้
สักวันก็ต้องอยากออกจากมุม
อย่าไปยุ่งกับเอยนะ เจ้าของเขาหวง
มายุ่งกับไทป์ดีกว่า ท่าทางจะกัดกันมันส์

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 04-02-2015 13:23:25

เบื่อคนตื้ออย่างโกเมนจัง อย่าไปทำให้กวินกะเอยต้องมีปัญหานะ :mew4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 04-02-2015 13:38:03

โกเมน. ออกตัวแร๊งงงงงง. 

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 04-02-2015 13:48:10

 :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 04-02-2015 14:00:24

โกเมนกะไทป์รึเปล่าน้าาาาา หึหึชอบอ่ะมีตัวละครออกมาใหม่จริงๆด้วยยยยย สงสัยจะได้เห็นคนขี้หึงอีกแล้ววววว55555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 04-02-2015 14:02:58

ไทป์โกเมน. ก็โอนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 04-02-2015 14:25:32

โกเมนอย่าดื้อ เดี๋ยวสั่งเสี่ยไทป์จับกดให้เคะแตกเลย หึ หึ

เค้าก็รักกันดีอยู่แล้ว จะเข้าไปทำเพื่อ :beat:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-02-2015 14:27:27

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 04-02-2015 14:31:22

ไทป์จะมีคู่หรอ คิดไม่ออก  :laugh: ไทป์น่าจะได้เมียผู้หญิงนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 04-02-2015 14:45:42

ตัดอกตัดใจซะนะ
จะได้ไม่เจ็บมาก





"ยังว่างๆอยู่นะจ๊ะ~"
เสียงพึมพำจากไทป์

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 04-02-2015 14:50:24

แอบแป้วเลย นึกว่าจะกี้ไทป์ซะอีก . __ . #นี่ก็จิ้นคู่แรร์ไป 55555555555555555
คืออารมณ์แบบกี้มาวนเวียนรอบๆเอยหลังจากเรียนจบไปแล้วทำให้ไทป์หมั่นไส้ตามหวงเอย(ในฐานะคุณพ่อ)
จนมีโมเม้นกัน อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ ~ ////////// แต่ก็คงลงที่โกเมนสินะ ; _ ;
โกเมนมาก็ดีเหมือนกันค่ะ เผื่อคุณกวินจะลดความเอาแต่ใจบ้าอำนาจกับเอยลงหน่อย เผด็จการจริงเชียว
ถึงน้องจะชอบก็เถอะนะ แต่แบบ ก็น่าจะฟังน้องให้น้องตัดสินใจบ้าง ไม่ใช่มีบรรยากาศเจ้านายลูกน้องคลุมๆเครือๆ ไม่ไหวนะเออ
เผื่อโกเมนที่มาในลุคแบบสดใสๆ เพื่อนๆกัน จะทำแต้มให้เจ้าพ่อคุณพระเอกนึกสะกิดใจขึ้นมาบ้างจะแฮปปี้มากค่ะ >_____<

ส่วนน้องเอย .. เป็นคนดีมองโลกแง่บวกอยู่แล้ว ได้แต่แอบกลัวไปว่าโกเมนจะสร้างสถานการณ์อะไรรึเปล่าแล้วใช้ความใจดีของน้องมาล่อ
แต่คงไม่โหดขนาดนั้นมั้งเนอะ แถมอยู่ไกลตั้งกาญจน์แน่ะไม่น่ามาวอแวง่ายๆ

ยังไงก็รออ่านตอนต่อไปค่า ~ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะพี่กิม ♡

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-02-2015 14:55:09

เชียร์ไทป์ให้มีคู่นะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Lady Phantom ที่ 04-02-2015 15:00:00

 :hao7: หนุ่มๆที่มาปิ๊งน้องเอย มีแววจะได้สามีกันทุกคน 555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 04-02-2015 15:15:48

ถ้าเป็นเพื่อนก็โอเคค่ะ แต่มากกว่านั้นไม่ได้น้าาา
สามีน้องเค้าจะมายิงทิ้งเอาได้

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 04-02-2015 15:19:12

แหม่ พี่ไทป์ บอกไปได้ว่าเอยมีผัวแล้ว
ทำลายความหวังแบบโหดร้ายมากๆอ่ะ
ระวังได้เป็นผัวคนที่แหย่ไปนะคะ เอ๊ะ หรือจะได้เป็นเมีย  :z1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 04-02-2015 15:32:38

การขอให้เค้าพิจารณาไม่ใช่แต่การชอบเฉยๆนะคุณโกเมส
เพราะคนแบบคุณนี้แหละ ทำให้ชีวิตของคนอื่นเค้าวุ่นวาย
เห็นพฤติกรรมวันนี้แล้วบอกเลยว่าไม่ชอบโกเมศ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 04-02-2015 15:37:33

จับโกเมนใส่พานถวายไทป์(*^0^*)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 04-02-2015 15:42:05

ค่าแหวนจ่ายไม่อันอ่ะ
โกเมน
คิดว่าน่าจะไทป์นะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 04-02-2015 16:05:44

ไทป์จัดการโกเมนทีซิ 55555
เขาอยากได้คนคุยก็คุยกับเขาหน่อยนะ


ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 04-02-2015 16:17:03

อย่ารักคนมีเจ้าของนะโกเมน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-02-2015 16:22:12

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 04-02-2015 17:12:44

ฉันขอทำนายว่า......นายโกเมนต้องคู่กับไทป์แน่ๆ ฟันธง!!!!!!

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 04-02-2015 17:23:15

โกเมนคู่กับไทป์เถอะ 555ฟิน
ณ จุดนี้ชอบที่เรื่องดำเนินไปอย่างนี้
ไม่เอาดรามาน่ะคะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 04-02-2015 17:25:53

เอยยังคงฮอตเสมอออออ  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 04-02-2015 17:51:27

อย่ามโนเคยได้ยินไหม โกเมน

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 04-02-2015 18:00:21

เอยของเราเสน่ห์แรงไม่เบานะเนี่ยหุหุ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 04-02-2015 18:03:34

โกเมนเปลี่ยนใจมาชอบเพื่อนของเอยก็ได้นะ :z1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 04-02-2015 18:36:19

เรื่องนี้ กวิน คงจัดการไม่ยาก  :z2:
+1 เป็นกำลังใจให้ครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 04-02-2015 18:51:51

โกเมนฟังไทป์เตือนก็ดีนะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 04-02-2015 18:56:44

ไม่อยากให้คู่กันเลย ไทม์ โกเมน สายรุกด้วยกันทั้งคู่ แล้วใครจะรับ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 04-02-2015 19:02:14

ตอบน้องโกเมนเลยนะว่า ผิด!!!!!!!

ขอบคุณน้องไทด์ที่เขกหัวน้องเอยแทนแม่

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 04-02-2015 19:22:56

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 04-02-2015 20:30:04

ฮาเวลาไทป์สกัดดาวรุ่งโกเมนอะ มันตลกจริงๆนะ เหมือนคนแบบว่าไม่ชอบขี้หน้าเขา พออีกฝ่ายพูดอะไรทำอะไรขัดไว้ก่อน
จริงๆแล้วไทป์ใจดีนะไม่อยากให้โกเมนถลำลึกไง สองคนนั้นรักกันจะแต่งกันแล้ว

เห็นหลายคนจิ้นว่าไทป์โกเมนมีอะไรไหม แต่เรากลับไม่จิ้นแฮะ ณ ตอนนั้นคงเขินกวินเอยอยู่ 5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 04-02-2015 20:35:20

เอาไทป์แทนไปก่อนนะโกเมน   :hao6:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 04-02-2015 21:06:02

โกเมนอย่าดึงดันเลย เชื่อที่ไทป์บอกเถอะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 04-02-2015 21:13:18

คอมเม้นตอนที่แล้ว - - -

           กี้นายตาแหลมมากอ่ะ มองกวิลออก เอากี้แอบมาแวบๆบางนะครับ

คอมเม้นตอนนี้ - - -

         หนูโกเมน หนูทำผิดมากเลยนะ ตัดใจเถอะ ไทป์อยู่ข้างๆอ่ะลองคิดดู(ไทป์เนี่ยนะ ไม่เอาอ่ะ:โกเมน)(กรูก็ไม่เอามึงหรอก ขนลุก:ไทป์)

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 04-02-2015 21:25:02

ไทป์จะมีคู่ละ คนนี้ล่ะๆ อิอิ โกเมนตื๊อน่าดู
แฟนน้องเอยหมัดหนักเตะตายนะคะนะ คนอ่านขอเตือน
เอยแบบน่ารัก ซื่อสัตย์ ซื่อตรงมาก โอย เลอค่าค่ะ กวินหวงนักหนา
ไทป์แสบมากอ่ะ เอาแหวนแต่งงานไปให้โกเมนทำ เจ็บจี๊ดกันเลย

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 04-02-2015 21:33:17

 :oo1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 04-02-2015 21:36:20

อ่านตอนนี้เสด ก้อต้องพูดว่า ''...ตูว่าแร๊ววววว..!!''
อุส่าภาวนาในอิคุณโกเมนเปนแค่ตัวประกอบดาดดื่น =_=
ดันโผล่ม่าไฟ้ท์ซะได้ หึ!
เลิกเพ้อไปได้เรยนะคะอิคุณโกเมน ไม่ได้แอ้มเอยหร๊อก
เด๋วจะเจอกวิน จอมหึงโหด สกัดดาวรุ่งแน่
คิดมาได๊ แค่มอง แค่คุย ไม่ได้แย่งมา ชิ๊ -_-^^^

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 04-02-2015 21:37:53

ยังอ่านไม่ทัน

สนุกมากๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กชายมั่วนิ่ม ที่ 04-02-2015 21:52:41

เอ๊ะยังไงของโกเมนน??  แค่ชอบจริงเร้อออ?? 
หนูเอยเสน่ห์แรงนา เจ้าของก็หวงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยนาาา ระวังนะจ๊ะ
หนูเอย + กวินคน(เคย)ซึน สู้ๆๆๆ
คนแต่งสู้ๆๆๆๆ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 04-02-2015 22:25:05

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:กรี้ดดดดดดอ่านทันแล้วอ่านแบบรวดเดียวกันเลยแบบว่าชอบสุดๆๆอะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 04-02-2015 22:44:35

ไทป์คู่กะโกเมนป่ะ  :oo1:

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: choco_jin ที่ 04-02-2015 22:49:00

ผิด (ตอบแทนไทป์เลย) อย่ามาแทรกกลางกวินเอยนะ :m31:
มีแววว่าจะมีอีกคู่ ไทป์โกเมน ออกแนวกัดกันไปมา

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 04-02-2015 23:02:56

รักใครก็ไม่ผิดหรอกนะโกเมน
แต่รักคนที่มีเจ้าของแล้ว
ทั้งๆที่เค้าปฏิเสธด้วย มันทำร้ายตัวเองชัดๆ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 04-02-2015 23:23:52

ทุเรศ นี่ดูไม่ใช่คำด่าของผู้ชายเลยแฮะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-02-2015 23:57:33

ชอบหน่ะได้​   แต่​    ห้ามแย่งนะคุณโกเมน
ไปเป็นภรรยาไทป์เถอะ​    นางยังโสดนะ​5555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 05-02-2015 00:15:15

ถึงขนาดนี้แล้ว ตัดใจด่วนๆค่ะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: klaew ที่ 05-02-2015 00:25:19

 :o8: :o8:
ก่อนอื่นขอสารภาพผิดแอบอ่านจนจบแล้วค่อยเม้น แหะๆ   :mew4:

น้องเอยเสน่ห์แรงจริงๆ น่ารัก น่าแกล้ง แถมอึนจนบางครั้งอยากหยิกแก้มสักทีสองที

ส่วนกวินก็รักแรงหึงแรงแถมเด็ดขาดมากอ่ะ ชอบตอนที่กวินจัดการกับมินตรา แหมถูกใจจริงๆ
ขนาดโดนยาเข้าไปยังข่มใจตัวเองไว้ได้เนี่ย แถมด่าซะหงายเงิบ ฮ่าๆ

แต่ชอบคุณพ่อไทป์ที่สุดค่า ห่าม เถื่อน รักเพื่อน หวงเพื่อนสุดติ่ง ตอนนี้ขอลุ้นจับคู่กับโกเมน สาธุ ขอให้ได้ ขอให้โดน :call:

ปล. ลุ้นคุณเคนให้จีบพี่ขาวติด (หรือติดไปแล้วหว่า)
ปล.2 อยากให้แต่งกันเร็วๆ กวินจะได้ประกาศให้ก้องโลกว่า 'เอยคนนี้ของข้า ใครอย่าแตะ'
ปล.3 จะรอตอนต่อไปด้วยใจที่จดจ่อเลยจ้า
 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 05-02-2015 06:21:24

ถ้ารู้ว่าต้องทำแหวนแต่งงานให้ใครคงจะช็อค :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 05-02-2015 07:18:54

เราว่าจนวันแต่ง จนแต่งกันไปแล้ว ก็จัยังมีคนมาชอบเอยเรื่อยๆนั่นแหละ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 05-02-2015 09:13:43

มารอครับเข้ามาๆ :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 05-02-2015 09:53:08

ไทป์จัดการ แต่ใจร้ายน่าดู...เอาแหวนแต่งงานของเอยมาให้ทำเนี่ย
รีบๆตัดใจนะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 05-02-2015 10:20:19

โกเมนคู่ไทป์ป่ะเนี่ย 555555

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 05-02-2015 10:52:19

จิ้มคนเขียนนนน มารอของวันนี้^^

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 05-02-2015 11:03:19

รออยู่นะ  รู้ยัง  แฮร่ !

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: j123 ที่ 05-02-2015 11:05:39

รออ่านอยู่นะคะ  :call:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 05-02-2015 11:11:05

วันนี้ไม่มาเหรอ...  :mew2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 05-02-2015 11:13:49

กวินน่ารักนะเนี่ยย

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 05-02-2015 11:14:19

วันนี้ยังไม่มาแฮะ

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: theG ที่ 05-02-2015 11:49:14

เดี๋ยวโกเมนก็เสร็จไทป์ คอยดูเหอะ  :hao3:
แต่เอาจริงไม่ชอบคนแบบนี้อะ รู้ว่าเขามีเจ้าของแล้วยังจะยุ่ง  :m31:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 05-02-2015 12:38:29

มาแล้วค่ะ ขอโทษมากๆนะคะที่มาช้ามาก... เพราะงานเข้าตั้งแต่ยังไม่ทันจะเจ็ดโมงเลยค่ะ โดยโทรตามตัว จนนี่ละค่ะ เพิ่งจะได้ว่าง และเดี๋ยวพอบ่ายโมงประกาศไฟดับจนถึงห้าโมงเย็นอีก น่าเบื่อมากค่ะ เลยรีบมาอัพก่อนไฟจะดับ ตอนนี้ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ รีบมากจริงๆ ขอบคุณที่ติดตามและขอโทษอีกครั้งที่ให้รอค่ะ 

และมีข่าวจะมาแจ้งนะคะ อยู่ข้างล่างค่ะ อ่านเสร็จก็อย่าลืมไปอ่านนะคะ :call:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 53

ทำแหวนแต่งงาน





          หลายวันมานี้เอยไปๆมาๆที่บ้านของตนเองและบ้านเศวตเจริญ ไม่ค่อยได้ไปค้างที่คอนโดเสียเท่าไหร่ กวินเองก็กำลังยุ่งๆกับงาน แต่ยังคงให้เวลาเอยอย่างไม่ขาดตกบกพร่องอะไร



          วันนี้เอยมาทำงานตั้งแต่เช้าเหมือนเดิม มาถึงเจอพี่แปงกับพี่ขาวกำลังนั่งทำงานกันตั้งแต่เช้า เพราะมีงานค้างจากเมื่อวานต้องรีบทำวันนี้ให้เสร็จ เอยจึงทักทายเล็กน้อยก่อนที่จะเริ่มลงมือทำงานร่วมด้วยอีกคน...

...
..
.



          วันนี้มื้อเที่ยง เอยมาทานข้าวที่ร้านอาหารร้านเดิมโดยที่กวินก็มานั่งทานด้วย แรกๆพี่ขาวและพี่แปงก็เกร็งกันไม่น้อย แต่ผ่านไปสักพักดูเหมือนจะดีขึ้น ตอนนี้ทั้งสี่คนนั่งทานอาหารไปคุยกันไปเล็กน้อย ส่วนกวินจะเป็นผู้ฟังเสียมากกว่า

“เอ๊ะ...นั่นคุณเคนนี่” พี่แปงพูดขึ้นพลางชี้ไปยังเคนที่กำลังเดินมาพอดี

“สวัสดีครับทุกคน...กวิน เป็นไงบ้าง?”เคนทักทายทุกคน ก่อนที่จะดึงเก้าที่โต๊ะว่างข้างๆมานั่งลงตรงหัวโต๊ะ โดยที่พี่ขาวนั้นทำหน้านิ่งๆ ผิดจากเมื่อกี้ที่นั่งยิ้มแย้มคุยหัวเราะกับพี่แปงอยู่

“หายไปไหนมา?” กวินถาม

“ไปอังกฤษ ทำธุระนิดหน่อย” เคนบอก

“สบายดีนะคะคุณเคน ทานอะไรมารึยังคะ?” พี่แปงชวนคุย

“เรียบร้อยแล้วครับ นี่ก็แค่แวะมาดูคนแถวนี้หน่อย” เคนบอก ก่อนที่จะปรายตามองพี่ขาว พี่ขาวรีบหันหน้าไปทางอื่นทันที

“ตกลงมาแวะดูใคร?” กวินถาม ใบหน้านิ่งๆนั้นจ้องเคน

“มาหานายนั่นแหละ พอดีว่าที่ร้านทำเมนูใหม่หลายอย่าง เลยว่าเย็นนี้จะชวนไปกินข้าวที่ร้านหน่อย” เคนบอก

“แค่นั้นจริงๆเหรอ?” กวินถามพลางเลิกคิ้วขึ้น

“ก็นะ...” เคนพูดแค่นั้นก่อนจะหัวเราะออกมา ดูเหมือนจะไม่ได้มีแค่นั้น

“คุณแปงคุณขาว...ไปด้วยกันนะครับ” เคนบอก

“เอ่อ...คุณเคน ขอโทษจริงๆ คงไปไม่ได้ มีนัดแล้วค่ะ” พี่แปงบอก

“เสียดายจัง...คุณขาวละครับ?” เคนหันไปถาม พี่ขาวทำท่าจะอ้าปากบอกแต่เคนก็ดันรวบรัดแทน

“ตกลงนะครับ” เคนยิ้มกว้าง พี่ขาวถอนหายใจออกมา

“ครับ” พี่ขาวก็ตกปากรับคำ

“ถ้าอย่างนั้นหกโมงเย็นไปเจอกันที่ร้านฉันนะ ไปนะครับทุกคน” เคนหันไปบอกกวิน ก่อนที่จะลุกออกไปพลางโบกมือให้

“ทานต่อเถอะ” กวินกันมาบอกเอย ทั้งสี่คนจึงทานข้าวกันต่อจนเสร็จ จากนั้นก็แยกย้ายไปทำงาน...

...
..
.



          เวลาเลิกงานก็มาถึง พี่แปงรีบออกไปแล้วก่อนใครเพราะมีนัดกับครอบครัวของสามี เหลือพี่ขาวกับเอยที่กำลังเก็บของกันอยู่ ส่วนกวินส่งข้อความมาบอกเอยแล้วว่าจะรออยู่บนรถ เพราะเมื่อตอนบ่ายกวินออกไปคุยธุระกับบริษัทอื่นมา และเพิ่งจะกลับมาเมื่อครู่นี้เอง

“เอย...พี่คิดว่าพี่มีธุระล่ะ” พี่ขาวพูดขึ้นมา

“เหรอครับ แต่พี่ขาวตกลงกับคุณเคนไปแล้วนี่ครับ” เอยถามอย่างสงสัย

“ไม่ไปไม่ได้เหรอ?” พี่ขาวถาม

“เอ่อ...แบบนั้นมันจะน่าเกลียดไหมครับ?” เอยเองก็ไม่แน่ใจนัก

“ถ้าอย่างนั้นพี่ไปก็ได้” พี่ขาวพูด

“ถ้าอย่างนั้นไปกันเถอะครับ” เอยลงมายังลานจอดรถ เห็นกวินกำลังนั่งรออยู่ที่รถพอดี พี่ขาวจึงแยกไปยังรถของตนเอง

“รอนานไหมครับ?” เอยถาม พลางนั่งลงตรงเบาะหลังข้างๆกวิน

“ไม่นานหรอก” กวินว่า ก่อนที่จะดึงเอยให้มานั่งใกล้ๆ



          เมื่อนั่งเรียบร้อยแล้ว ทรรศก็ขับรถออกไปยังร้านอาหารของเคนทันที ระหว่างนั้นโทรศัพท์ของกวินดังขึ้น กวินดึงโทรศัพท์ออกมา ก่อนที่จะมองจอว่าใครโทรมา เอยหันไปเห็นเข้าพอดี พบว่าเป็นไทป์ที่โทรเข้ามา

“ว่ายังไง” กวินรับสายก่อนถาม คุยอะไรกันสักอย่างซึ่งเอยได้ยินไม่ถนัด

“ถ้าอย่างนั้นไปเจอกันที่ร้าน.....” กวินบอก

“แถว......” กวินพูดบอกเส้นทางซึ่งเป็นร้านของเคนนั่นเอง

“เดี๋ยวเจอกัน” กวินว่าก่อนจะวางสาย

“ไทป์ว่ายังไงครับ?” เอยถาม

“เดี๋ยวไทป์จะไปเจอเราที่ร้านของเคน เอาแบบแหวนแต่งงานไปให้ดู” กวินบอก

“อย่างนั้นเหรอครับ”

“ใช่” กวินพูด



          ตอนนี้รถก็เคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ถึงร้านของเคนแล้ว เห็นพี่ขาวเองก็เพิ่งถึงเช่นกัน กวินและเอยลงมาจากรถ ไปสมทบพี่ขาวที่ยืนรออยู่ ทั้งหมดก็เดินเข้าไปในร้านทันที

“มากันแล้วเหรอ?” เคนที่อยู่ในร้านยิ้มต้อนรับ

“เดี๋ยวจะมีคนมาเพิ่ม” กวินบอกเคนเช่นนั้น

“ถ้าอย่างนั้นไปโต๊ะใหญ่ก็แล้วกัน” เคนบอก ก่อนที่จะนำทางยังด้านใน



          ทั้งหมดนั่งลงบนโต๊ะ ดูเหมือนเคนจะสั่งอาหารล่วงหน้าเอาไว้แล้ว เพราะเพียงไม่นานนักอาหารก็ถูกนำมาเสิร์ฟแล้ว

“นี่เมนูใหม่ของร้าน ว่าจะให้มาช่วยกันชิมหน่อย” เคนบอก

“น่าทานจังเลยครับ” เอยว่า ส่วนพี่ขาวนั้นนั่งเงียบไม่พูดอะไร



          จู่ๆเสียงโทรศัพท์ของกวินดังขึ้นอีกครั้ง กวินรับสายก่อนจะบอกว่าให้เดินเข้ามา ซึ่งน่าจะเป็นไทป์นั่นเอง และก็จริงอย่างที่เอยคิดไว้ไทป์เดินเข้ามาในร้าน แต่ที่เหนือสิ่งคาดหมายคือไทป์ไม่ได้มาคนเดียว ไทป์พาดาวกับโกเมนมาด้วย

“เอย..คิดถึงจัง สวัสดีจ้ะกวิน” ดาวปรี่เข้ามาหาเอยทันที ก่อนที่จะจับมือเอยขึ้นมาเขย่า และหันไปทักทายกวิน ตั้งแต่ดาวเปิดห้องเสื้อ ดูเหมือนจะยุ่งอยู่ตลอด เลยไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลย

“นั่งลงสิ” กวินพูด ก่อนที่จะปรายตามองโกเมนที่มองเอยด้วยรอยยิ้มบางๆ

“สวัสดี” ไทป์หันไปทักทายเคน

“อ๋อ...คุณที่เป็นเพื่อนของเอยใช่ไหม ผมเคนนะ” เคนแนะนำตัว เพราะพอจะจำหน้าไทป์ได้

“กูชื่อไทป์...ไม่ต้องพูดเพราะๆหรอก ไม่ชิน” ไทป์บอก ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆเคน ส่วนดาวนั่งลงข้างๆเอย

“เราชื่อดาวนะคะ เป็นเพื่อนของเอย ไทป์แล้วก็กวินด้วย” ดาวแนะนำตัวบ้าง

“แล้วนั่นใครครับ?” เคนมองไปทางโกเมนที่นั่งลงข้างๆไทป์

“ผมโกเมนครับ” โกเมนบอก

“นี่พี่ขาวนะ พี่ที่ทำงานเราเอง” เอยแนะนำพี่ขาวแก่ดาว

“พี่เป็นไง สบายดีใช่ไหม?” ไทป์ถามพี่ขาว

“สบายดีครับ” พี่ขาวพูดก่อนจะยิ้มให้ไทป์ เคนมองทั้งสองคนก่อนที่จะพูดขึ้น

“ทานเถอะครับ เดี๋ยวอาหารจะเย็น” เคนพูดขึ้นมา



          ทั้งหมดจึงทานอาหารกันไป คุยนั่นคุยนี่กันไปบ้าง ดาวที่เป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มดูจะพูดเยอะกว่าใคร ถ้าหากวันนี้พี่แปงมาด้วยอีกคนคงจะสนุกน่าดูในความคิดของเอย



          ผ่านไปนานพอสมควร จนตอนนี้ทุกคนอิ่มอาหารคาวแล้ว เคนจึงให้พนักงานเอาขนมหวานมาเสิร์ฟปิดท้าย ตอนนั้นเองไทป์จึงดึงกระเป๋าเอกสารขึ้นมาบนโต๊ะ

“ไอ้กวิน มึงเอาไปดู กูไปคิดมาให้มึงเพิ่ม ดูกันทั้งสองคนแล้วตัดสินใจเอาว่าจะเอาแบบไหน” ไทป์ว่า ก่อนจะหยิบกระดาษออกมาสองแผ่นแล้วยื่นให้กวิน

“อะไรหรอไทป์?” ดาวถามอย่างสงสัย

“แหวนแต่งงาน” ไทป์พูดเท่านั้น เคน พี่ขาว และดาว ต่างพากันอ้าปากค้าง

“แหวน...แต่งงาน ของใคร?” ดาวถามอีกครั้ง

“พวกมึงจะตกใจอะไรกันวะ ก็ของไอ้กวินกับไอ้เอยมัน” ไทป์ว่า ที่เหลือก็พากันตกใจเข้าไปอีก

“คุณไทป์....อย่าบอกนะ...ว่าแหวนแต่งงานที่คุณบอกว่าลูกค้าจ้างทำพิเศษ...ที่จะให้ผมทำ...เป็นของคุณเอยเหรอครับ?” โกเมนถาม ใบหน้านั้นดูจะตกใจไม่น้อย



          นึกถึงคืนนั้นคืนก่อนที่จะกลับนั้น ไทป์โทรมาบอกว่ามีแหวนแต่งงานที่ลูกค้าคนสำคัญสั่งทำ แล้วไทป์บอกว่าต้องให้โกเมนทำด้วยตนเองเท่านั้น เพราะไม่ต้องการให้คนอื่นในโรงงานทำ แท้จริงแล้วเป็นของเอย...คนที่ตนแอบชอบนี่เอง

“ใช่...ของไอ้เอยกับกวิน” ไทป์ตอบพลางมองหน้าโกเมน ที่หน้าซีดสลดไปจนเห็นได้ชัด

“นี่จะแต่งงานกันเหรอ?” เคนถามขึ้น ก่อนจะยิ้มออกมา พี่ขาวจ้องหน้าเอยแบบไม่อยากจะเชื่อ

“ใช่” กวินเป็นคนตอบแทนไทป์

“ยินดีด้วยนะเอย” พี่ขาวพูดออกมาก่อนจะยิ้ม

“นั่นสิเอย ดีใจด้วย วันนั้นดาวจะเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้ เอ๊ะ..หรือเพื่อนเจ้าสาวดี?” ดาวถามก่อนจะหัวเราะคิกคัก

“เรื่องนั้นค่อยว่ากัน” กวินว่าก่อนจะยกยิ้มมุมปาก

“เราจะได้เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้กวินเป็นงานแรกเลยนะนี่” เคนพูด เอยที่รู้สึกอายหน้าแดงจนวางตัวไม่ถูก

“พอแล้วๆ ดูไอ้เอยสิ หน้าแดงอย่างกับกุ้งต้มแล้ว” ไทป์ว่า ก่อนที่จะหัวเราะ

“ไทป์!!” เอยร้องขึ้นมาเบาๆ ทุกคนต่างพากันหัวเราะ ยกเว้นโกเมนที่นั่งนิ่ง ราวกับรับรู้ว่าวันนี้จะเป็นวันโลกแตกก็ไม่ผิด

“เดี๋ยวมานะครับ...ไปห้องน้ำ” เอยรีบลุกขึ้นทันที แล้วรีบเดินไปยังห้องน้ำ ราวกับต้องการหลบไปอายก็ไม่ผิด

“อายจนต้องหนีเลย” ไทป์ว่าพลางหัวเราะขึ้นมา

“ผม..ผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ” โกเมนที่เห็นเอยลุกไปห้องน้ำ จึงลุกตามไปด้วย ไทป์หันไปมองโกเมน ก่อนที่จะยิ้มเยาะออกมา แล้วหันไปมองกวิน

“มึงจะตามไปอีกคนไหม?” ไทป์ถาม กวินมองหน้าไทป์

“เดี๋ยวไป” กวินพูดเท่านั้น ก่อนที่จะก้มดูแบบแหวนแต่งงานก่อน



          เอยที่หลบมายังห้องน้ำเข้าไปนั่งบนชักโครก รู้สึกร้อนๆอย่างบอกไม่ถูก เมื่อต้องมาบอกทุกคนว่าตนเองจะแต่งงานแล้ว รู้สึกตื่นเต้นจนต้องหลบมาเช่นนี้



          นั่งได้ครู่เดียว เอยก็ออกมาจากห้องน้ำ พบว่าโกเมนยืนรออยู่แล้ว เอยแปลกใจไม่น้อยที่เจอโกเมนมาอยู่หน้าประตูห้องน้ำที่ตนเข้า ทั้งๆที่ยังมีอีกสองห้องที่ยังว่างอยู่แท้ๆ

“คุณโกเมน....” เอยเรียกขึ้นมา

“คุณเอย..จะแต่งงานจริงๆเหรอครับ?” โกเมนถามขึ้น สีหน้าของโกเมนนั้นดูจะเศร้าไม่น้อย

“เอ่อ..ครับ” เอยพยักหน้ารับ

“ผม...ผมไม่มีสิทธิ์มองแล้วใช่ไหมครับ” โกเมน

“นายไม่มีสิทธิ์มาตั้งแต่ต้น” เสียงนั้นทำเอยสะดุ้ง..เป็นเสียงของกวินนั่นเอง



          กวินเดินเข้ามายังห้องน้ำ อย่างกะเวลาแล้วว่าจะต้องเข้ามาตอนนี้ เอยรีบเดินไปยืนข้างๆกวินทันที กวินมองหน้าโกเมนด้วยสายตานิ่งๆ บอกไม่ได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“ผมทราบครับ...แต่ผมก็แค่ชอบคุณเอย มันผิดด้วยเหรอครับ” โกเมนถามกวิน ต้องเรียกว่ากล้ามากที่พูดแบบนั้นกับกวินออกมา

“คิดว่าพูดอยู่กับใคร?” กวินถาม ก่อนที่จะขยับขาเดินเข้าไปหาโกเมน เอยทำท่าจะห้าม แต่ดูแล้วคงต้องให้กวินจัดการ หากเข้าไปยุ่งตอนนี้กวินจะโกรธเอาได้

“ผม...ผม” โกเมนดูจะเริ่มหวั่นๆแล้วที่เห็นท่าทางคุกคามของกวิน

“ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียว นายล้มเลิกความตั้งใจเสียเถอะ...เอยกับฉัน เรารักกันมาก จนไม่มีใครมาแทรกได้ ตัดใจตั้งแต่ตอนนี้ นายจะได้ไม่เจ็บปวด” กวินบอก

“ผม...ผมรู้ แต่ผมแค่แอบมองไม่ได้เหรอ?” โกเมนพูดอย่างนั้น

“แบบนั้นนายเองจะเจ็บปวด ที่ต้องเห็นคนอื่นรักกันแล้วนายได้แค่มอง” กวินว่า

“ผมรู้...” โกเมนว่าก่อนจะก้มหน้าลง

“ถ้ารู้ก็หยุดตั้งแต่ตอนนี้” กวินว่าอย่างเด็ดขาด

“ผม..ผมต้องตัดใจอย่างนั้นสินะครับ” โกเมนถาม

“ใช่ นายต้องทำ” กวินพูดอย่างใจเย็น 

“ครับ...ผมขอโทษที่สร้างความลำบากใจให้” โกเมนว่า ก่อนที่จะหันมามองเอยด้วยตาเศร้าๆ ก่อนจะออกไปจากห้องน้ำ ตอนนี้จึงเหลือแค่กวินและเอยเท่านั้น

“คุณกวิน...ไม่โมโหเหรอครับ?” เอยถาม ตอนแรกคิดว่ากวินจะทำอะไรโกเมนเสียอีก

“ไม่หรอก..ฉันรู้สึกได้ว่าเจ้านั่น..มันไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร อีกอย่างคงแค่สับสน” กวินบอก

“คุณกวิน...วันนี้ดูใจดีจังครับ” เอยบอกก่อนจะยิ้มออกมา

“ที่ฉันใจเย็นขึ้นเพราะมีเธอ รู้รึเปล่า?” กวินถาม ก่อนจะดึงเอยเข้าใกล้ๆ

“คุณกวิน นี่ห้องน้ำนะครับ” เอยว่าพยายามมองไปยังประตู เพราะกลัวลูกค้าคนอื่นๆในร้ายจะเปิดเข้ามา

“ที่บ้านคงจะได้ใช่ไหม?” กวินถาม

“คะ...ครับ” เอยก้มหน้าลงอย่างอายๆ

“ไปเถอะ ไปดูแบบแหวนกัน”



          กวินว่าก่อนที่จะแตะหลังเอยและออกไปจากห้องน้ำด้วยกัน เมื่อเดินไปถึงโต๊ะ ก็เห็นทุกคนนั่งทานของหวานกันอยู่ โกเมนเองก็นั่งหน้านิ่งๆ ตักของหวานเข้าปากอย่างเงียบๆ ต่างกับคนอื่นที่คุยกันอย่างสนุกสนาน เคนก็พยายามจะคุยกับพี่ขาว แม้ว่ารายนั้นจะเหมือนไม่อยากคุยด้วยก็ตาม ส่วนดาวก็คุยกับไทป์ กวินและเอยจึงนั่งลงแล้วหยิบกระดาษสองแผ่นนั้นขึ้นมา

“ชอบแบบไหน?” กวินถาม เอยมองดูทั้งสองแบบ รู้สึกว่ามันดูดีทั้งสองแบบจริงๆ เลือกไม่ถูกว่าจะเอาแบบไหนดี

“เลือกไม่ถูกครับ” เอยบอกพลางมองหน้ากวิน

“ถ้ามึงเห็นรูปแล้วเลือกไม่ถูก มึงก็ดูรายละเอียดก็ได้” ไทป์ว่า

“ไหนๆ ขอดูหน่อยได้ไหม?” ดาวว่า เอยจึงยื่นให้ดาวดูด้วย

“มันก็เลือกยากจริงๆนะ อันหนึ่งเรียบง่ายไม่หวือหวา ส่วนอันนี้ดูโดดเด่นชัดเจนดี” ดาวออกความเห็น

“แบบเรียบๆน่าจะเหมาะ” พี่ขาวเสนอ

“แต่ผมว่าอีกแบบดูดีกว่า” เคนเห็นต่าง พี่ขาวมองเคนแบบไม่ชอบใจนัก เคนยักคิ้วขึ้นลงพลางยิ้มออกมา

“แล้วคุณโกเมนล่ะ คิดว่าอันไหนดี เพราะคนที่จะทำมันคือคุณโกเมน” ไทป์ว่า พลางหันมองโกเมนที่สะดุ้งตัวขึ้น

“ผม..ผมว่าเอารวมกันดีกว่าครับ” โกเมนว่า

“รวมกันเหรอ?” กวินถามพลางเลิกคิ้ว

“ในฐานะคนทำอย่างผม...ดึงจุดเด่นของแต่ละอันมารวมกันได้ อย่างอันนี้ดูเม็ดเพชรทรงกลมเรียบง่าย ส่วนอันนี้ตัวเรือนชัดเจนออกแบบได้ทันสมัย เราก็เอาสองจุดนี้มารวมกันครับ” โกเมนสมกับเป็นลูกชายเจ้าของโรงงานพลอย...ตีทุกอย่างออกมาได้เฉียบขาด และแลดูแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกได้

“นั่นสิ....ความคิดดีนี่” ไทป์ว่า ก่อนที่จะดึงกระดาษกลับมา

“เดี๋ยวเอาไปแก้ไข แล้วจะเอามาให้ดูอีกที” ไทป์ว่า

“ได้” กวินพูดแค่นั้น

“ว่าแต่จะแต่งเมื่อไหร่ล่ะเอย?” ดาวถาม

“เดี๋ยวใกล้ๆแล้วจะบอกอีกที” กวินเป็นคนตอบแทน

“ไม่ใช่อะไร จะได้เตรียมชุดทัน แล้วก็...หนุ่มๆถ้าหาชุดไม่ได้มาหาดาวนะ จะเตรียมชุดให้” ดาวว่าพลางยิ้ม

“คุณดาวมีร้านเสื้อผ้าเหรอครับ?” เคนถาม

“ใช่ค่ะ ไปดูกันได้นะ จะให้ออกแบบรายคนยังได้เลย แต่มาบอกล่วงหน้าหน่อยก็ดีนะ” ดาวว่า

“ร้านอยู่ที่ไหนครับ เดี๋ยวผมจะแวะไปดู” พี่ขาวถาม

“อยู่........ค่ะ” ดาวบอก

“วันหลังผมไปนะครับ” พี่ขาวพูด



          ทั้งหมดนั่งคุยกันไปเรื่อยจนนานพอสมควร และถึงเวลาที่จะต้องแยกย้ายแล้ว ดาวขอกลับก่อนใคร เพราะจะต้องไปดูร้านต่อ ส่วนพี่ขาวก็ขอตัวกลับ โดยที่เคนเดินไปส่ง พี่ขาวปฏิเสธหลายครั้งแต่ดูเหมือนเคนจะไม่ยอม สุดท้ายก็ปล่อยเลยตามเลย



          ตอนนี้จึงเหลือแค่กวิน เอย ไทป์ และโกเมนที่นั่งกันอยู่ ไทป์หันมองโกเมนที่ยังคงก้มหน้าอยู่ ราวกับไม่อยากมองหน้าใคร ไทป์จึงลุกขึ้นก่อนจะพูด

“กูกลับก่อนล่ะ เดี๋ยวยังไงจะโทรไป...กลับกันคุณโกเมน” ไทป์ว่า โกเมนนั่งนิ่งๆราวกับไม่ได้ยินเสียงของไทป์ ไทป์จึงดึงแขนของโกเมนให้ลุกขึ้น

“อะไรครับ?” โกเมนร้องขึ้นมาอย่างตกใจ พลางมองไทป์

“ผมบอกว่ากลับครับ” ไทป์พูดย้ำๆชัดถ้อยชัดคำ

“ครับๆ..ผมกลับนะครับ คุณกวิน..คุณเอย” โกเมนว่า ก่อนที่จะลุกไปโดยที่ไทป์ยังคงลากแขนไปอย่างนั้น เดินสวนกับเคนที่กลับเข้ามาพอดี

“ไทป์ ไว้เจอกัน” เคนพูด

“เออๆ” ไทป์ว่าก่อนที่จะออกจากร้านไป

“จะกลับกันเลยไหม?” เคนถาม

“ก็คงต้องกลับแล้ว” กวินว่าก่อนที่จะวางเงินให้

“ไม่ต้องๆ มื้อนี้เลี้ยง” เคนบอก

“อย่าเลย” กวินว่า ก่อนที่จะลุกขึ้น เอยจึงลุกขึ้นด้วยเช่นกัน

“ไว้มาอีกนะครับเอย” เคนว่า

“ครับคุณเคน”



          กวินและเอยขึ้นรถ ทรรศขับรถออกไปตรงไปยังคอนโด ระหว่างทางนั้นเอยนึกถึงโกเมนขึ้นมา...แอบสงสารไม่น้อยที่ต้องเจออะไรแบบนั้น แต่พอมาคิดๆแล้ว กวินพูดแบบนั้นก็ถูกต้องแล้ว...โกเมนไม่ควรจะมาชอบเอย

“คิดเรื่องเจ้านั่นอยู่เหรอ?” กวินถาม เอยหันมองหน้ากวินก่อนจะพยักหน้า

“ถ้าเราไม่พูดตรงๆ เรื่องมันก็จะบานปลาย” กวินว่า

“ผม...ผมว่าคุณกวินทำถูกแล้วครับ” เอยบอก

“ผมคิดว่า...คุณโกเมนแค่เข้าใจความรู้สึกตัวเองไม่ดีเท่าไหร่...เพราะเพิ่งจะเจอกันแค่สั้นๆเท่านั้น ผมเลยคิดว่า คุณโกเมนไม่ได้ชอบผมจริงๆหรอกครับ” เอยคิดอย่างนั้น

“เธอคิดถูกแล้ว เจ้านั่นแค่สับสนก็เท่านั้นแหละ” กวินว่า



          ทรรศขับไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็ถึงคอนโด กวินและเอยลงมาจากรถ ก่อนที่จะขึ้นไปยังคอนโด ละทิ้งความคิดเกี่ยวกับโกเมนเสียแล้วกลับไปอาบน้ำนอนคงจะดีกว่า...


++++++++++++++++++++++++++++++++


ข่าวที่จะแจ้งให้ทราบคือ...เราจะไม่มาอัพประมาณสองวันค่ะ มีธุระนิดหน่อยค่ะ ขออภัยด้วยนะคะ ถ้ายังไงจะมาอัพไม่เกินวันที่สามค่ะ ขอบคุณนะคะที่ติดตาม และก็ขออภัยอีกครั้งค่ะ อย่าเพิ่งโกรธน๊า  :bye2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 05-02-2015 12:41:41

รับทราบจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 05-02-2015 12:49:40

โกเมนรักคนอื่นเถอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 05-02-2015 12:56:45

ดีแล้วที่กวินบอกไปตรงๆให้โกเมนตัดใจ
ดูจากท่าทีแล้วโกเมนน่าจะหาคนมาดูแลตัวเองดีกว่าอ่ะ
เพราะงั้นคนเขียนหาคู่ให้โกเมนเต๊อะ สงสารนาง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 05-02-2015 13:00:06

 o3 o3 o3 คุณโกเมนเป็นแฟนไทป์เถอะ คริคริ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: thenumberten ที่ 05-02-2015 13:04:51

เอาไทป์ให้โกเมนนะ :hao5: สงสารนางงงง

จะรอนาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 05-02-2015 13:09:39

รับทราบจ้า>_<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 05-02-2015 13:15:54

เมื่อไหร่จะถึงงานแต่งนะ รอดูเอยแต่งงาน :z1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 05-02-2015 13:21:28

่โกเมนดูตรงๆแต่ไม่แข็ง
เหมือนเด็กๆอยากได้ขนม 555
เอยก็เสน่ห์แรงแซงทางโค้งตลอดๆ

รับทราบเรื่องที่แจ้งค่ะ มาประมาณวันที่ 8 เนอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 05-02-2015 13:23:00

เราอยากให้น้องเอยพยายามอะไรเพื่อชีวิตคู่บ้างจังเลยค่ะ ฮือ ; ___ ;
ขนาดจะบอกปัดผู้ชายที่มาชอบตัวเองยังเป็นกวินทำแทนเลย แล้วอย่างเรื่องมินตราก็เป็นฝ่ายกวินที่ออกโรงทุกอย่าง
คือยังไงดี .. เหมือนสลับบทบาทกันนิดๆนะคะตอนม.ปลายกับตอนทำงาน ตอนม.ปลายนี่เหมือนเอยจะรุกกวินมากกว่าด้วยซ้ำ 5555555
มีแบบ คอยเป็นห่วง คอยดูแล(ทั้งทางตรงและทางอ้อม) คอยแอบมอง เรียกว่าน้องเอยชัดเจนกว่านายกวินซะอีก
(รายนั้นเอาแต่แหย่เอาแต่แกล้งตลอดดดด พูดตรงๆนี่ฝันไปได้เลย)

แต่พอมาคบกันจริงจังตอนทำงานกลับเป็นอีกแบบนึงไปเลย กลายเป็นว่าน้องเอยแทบไม่ได้ทำอะไรเลย
มีกวินคนเดียวที่จัดการทุกอย่าง ทุกอย่างเลยจริงๆค่ะ เลยอยากเห็นน้องเอยทำอะไรเพื่อความรักครั้งนี้บ้าง
จะเป็นการแสดงความเป็นเจ้าของกวินต่อนางชะนีน้อยบางคน หรือจะเป็นการออกปากพูดเองชัดๆเลยว่า รักใคร เป็นแฟนใคร
ยังไงก็อยากเห็นน้องเอยทำแบบนั้นจริงๆค่ะ ~

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่กิมเหมือนเดิมนะคะ ~~ ไม่มีโกรธอยู่แล้วค่ะ แค่มาอัพทุกวันแค่นี้ก็ดีใจมากๆแล้ว ><
เพราะฉะนั้นจะหายบ้างก็ไม่เป็นไรเลยค่า แค่มาบอกกันก่อนแค่นี้ก็พอแล้วค่ะ รักนะคะ สู้ๆ ♡

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 05-02-2015 13:24:47

รักไทป์มั้ยโกเมน ยังว่างน่าาาา o13


รับทราบจะรอนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 05-02-2015 13:26:35

รับทราบ
รอได้เสมอ
อิอิ
ใครจะกล้าโกรธนักเขียนละ :กอด1:


กวิน ทำดีแล้วบอกไปตรงๆจะได้ตัดใจ
โล่งใจมากไม่มีดร่าม่าหึงหวง
ชอบเรื่องแนวนี้จัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-02-2015 13:27:18

้จ้ารอได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 05-02-2015 13:47:44

ยินดีที่จะรออ่านจ้า   

แอบเชียร์คู่ไทป์-โกเมนมากๆ  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูน้อย ที่ 05-02-2015 13:48:53

 :mew6:
แค่เห็นหัวเรื่องว่ามีข่าวแจ้ง เราก็เตรียมใจไว้แล้วและมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ จะรอนะคะ

ชอบเรื่องนี้มากคะ ดูเป็นความสัมพันธ์ที่เรียบง่ายแต่แน่นเฟ้น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-02-2015 13:56:48

กวินพูดตรงๆ เป็นการตัดปัญหาทุกอย่าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 05-02-2015 14:02:46

รับทราบค่า ขอบคุณมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 05-02-2015 14:09:25

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 05-02-2015 14:21:28

รอได้จ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-02-2015 14:23:20

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 05-02-2015 14:28:05

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 05-02-2015 14:36:15

รับแซ่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 05-02-2015 14:46:52

 :monkeysad:ไม่เป็นไรเราจะรอ   เรื่องนี้คงใกล้แล้วแน่ๆ  รู้สึกใจหาย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 05-02-2015 14:47:45

ดีแล้ว ถ้าเราชัดเจนคนอื่นก็จะเกรงใจไปเอง

โกเมนเดี๋ยวให้เสี่ยไทป์ปลอบให้นะ  :z2:

รอนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 05-02-2015 14:48:26

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 05-02-2015 15:09:13

กวินทำถูกแล้ว  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 05-02-2015 15:10:07

คู่เคนขาวนี่ คืบหน้าบ้างมั้ย  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 05-02-2015 15:12:29

กวินคือดีงามมมมมมมม >_<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 05-02-2015 15:28:44

 o13 o13 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 05-02-2015 15:39:33

ไม่โกรธจ้า จะรอกวิน เอย ต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 05-02-2015 15:48:24

โอเคค่า รับทราบบบบบบบบบ จะรอนะ อิอิ^^
ส่วนเอยกวินคู่นี้เขาฟินนนกันตลอดแหละ อิจฉาอะ
โกเมนกินแห้วไปตามระเบียบให้ไทป์พากินสมหวังด่วน
พี่ขาวกับเคนคู่นี้เคนต้องรุกหนักๆ จัดเน้นๆ เต็มๆเลย55

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 05-02-2015 15:59:43

รับทราบครับ กลับมาต่อเมื่อไรจะรีบเข้ามาอ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: baipai_bamboo ที่ 05-02-2015 16:21:39

รอ ร๊อ รอ :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 05-02-2015 16:39:10

ดีแล้วค่ะ ตัดใจจากเอย แล้วรักไทป์ไวๆนะคะ อุ๊บบบ!!!!
รอตอนต่อไปปปป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 05-02-2015 16:50:04

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 05-02-2015 16:54:46

2 วันรอค่ะรอ
เรื่องนี้แค่ละตอนมาเร็ว ต่อเนื่อง
ประทับใจ ชอบมากๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 05-02-2015 16:57:38

กวินเคลียร์ชัดดี  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 05-02-2015 17:02:31

ทำดีมากกวิน
ตัดใจตั้งแต่เนิ่นๆดีกว่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 05-02-2015 17:31:54

ไทป์ไปปลอบใจโกเมนหน่อยนะ 5555
น้องเอยกับกวินยังน่ารักเหมือนเดิม
ส่วนคู่ขาวกับเคนเนี่ย ดูน่าลุ้นดีนะ ขาวดูแบบน่ารักขึ้นมาทันทีเมื่อมีคนมาจีบเลยอะ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 05-02-2015 17:57:34

ดีมากอินู๋โกเมนนน
ไปๆๆ ไปให้ป๋าไทป์ปลอบซะนะลูก 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 05-02-2015 18:07:39

ชัดเจนดี...ไทป์ปลอบซะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 05-02-2015 18:08:51

ไม่เป็นไรค่ะ
ตามอยู่แล้ว
แต่ชอบมากเลย
อัพทุกวัน
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 05-02-2015 18:11:28

อยากอ่านตอนยัยมินตรามันรู้ข่าวว่ากวินกับเอยจะแต่งงานกันจัง
อยากเห็นนางปรี๊ดและเจ็บปวดบ้าง หลังจากที่ทำเลวๆไว้เยอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 05-02-2015 18:13:51

เป็นเรื่องเรียบๆ ง่ายๆ
ไม่มีอะไร แต่ละตอนก็ไม่ได้หวือหวา
ง่ายๆ ธรรมดา แต่กลับดึงดูดให้อ่านได้ตลอดเลย
อ่านแล้วเพลินดีค่ะ อยากให้ถึงวันแต่งงานเร็วๆ
เอยนี่คงเขินตัวแดง หน้าแดงแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 05-02-2015 18:14:17

รวบรัด รวดเร็ว ไม่มีใครเกิน พระเอกหน้านิ่ง  :m16:
เป็นกำลังใจให้ พร้อม +1  :mew1:
ปล. รับทราบ ครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 05-02-2015 18:31:13

โกเมนไทป์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 05-02-2015 19:17:29

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 05-02-2015 19:38:51

เอยจะได้เป็นเจ้าสาวแล้วววว :hao5: o13 :katai2-1: :katai2-1:

จะรอนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 05-02-2015 19:50:51

มาสั้นๆนะคะ
.
.
.
เราชอบผู้ชายแบบกวินมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 05-02-2015 19:58:18

โกเมนสติหลุด ฮ่ะๆ รีบๆตัดใจเข้าล่ะ

เอยดูไม่มีปากเสียง ฮ่าๆๆ ไม่รู้สินะ อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกได้เลยว่าเอยจืดจางอะ ดูเป็น background man มากๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: acorntan ที่ 05-02-2015 20:04:37

ไทป๋ เมียหนูเป็นเจ้าของเหมืองป่าวลูก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 05-02-2015 20:14:22

เหลือดาวที่อาจขาดคู่ คืนนั้นมันต้องมีไรพี่ขาวกับเคนอ่ะ ชัววววร์
ไทป์นี่ห้าวแต่เด็กจนโต โกเมนก็เหมาะกับไทป์ดี
กวินไม่เคยปล่อยเอยอ่ะ ตามตลอด หวงมาก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: choco_jin ที่ 05-02-2015 20:24:02

จับโกเมนไปคู่ไทป์เลย  ดูเข้ากันดี

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 05-02-2015 20:24:40

อ้างจาก: mousejeed ที่ 05-02-2015 12:39:27  

เราจ้องหน้าจอจนเหนื่อยเลยอ่ะ.พออัพเท่านั้นล่ะ. :เฮ้อ: :heaven (ปล.เราจะรอจ้า~  :mew1:)

ใช่! โกเมนแค่สับสน.โกเมนหนูคิดว่าตัวเองเป็นทอมใช่ไหมลูก?  :sad3: :freeze:

ไทป์ดูแลโกเมนด้วยนะ.ช่วยดึงน้องกลับมาในเส้นทางที่น้องคู่ควรที :laugh3:

เราก็คิดแบบนี้เหมือนกันคะ
รู้สึกเหมือนไทป์จะผลจากการที่โกเมนเลิกชอบเอยอ่ะ
ไทป์มาเป็นยารักษาแผลใจให้โกเมนเลยลูก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 05-02-2015 20:44:54

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 05-02-2015 20:46:00

ตัดใจไปเหอะโกเมน มีไทป์อยู่ทั้งคน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 05-02-2015 20:59:53

รอจ้า

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 05-02-2015 21:04:36

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:ลุ้นอีกสองคู่ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: saythong ที่ 05-02-2015 22:53:37

อ่ารวดเดียวจนถึงตอนสุดท้าย
แต่ทำไมเราอ่านแล้วตะหงิดๆ ว่าโกเมนกะเอยน่าจะเป็นญาติกันอ่ะ :hao3:
รอคนแต่งต่อไปนั่งนับวันรอ :z2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 06-02-2015 00:16:26

โกเมนจะคู่กับไทป์ป่าว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 06-02-2015 01:15:47

รอค่าาาาาา

โกเมนลูก หายสับสนเร็วๆนะ

ไทป์รออยู่ คึคึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: klaew ที่ 06-02-2015 01:34:40

ชัดเจน!!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 06-02-2015 06:37:03

^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 06-02-2015 07:45:58

โกเมนแกไปเป็นแฟนไทป์เถอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-02-2015 08:24:52

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 06-02-2015 10:44:47

สงสารโกเมน แต่ดีแล้วที่ตัดใจตั้งแต่เนิ่นๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 06-02-2015 18:48:37

จะรอนะค้าาาาาาาาา  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กชายมั่วนิ่ม ที่ 06-02-2015 19:43:16

ก็สงสารโกเมนนะ แต่ก็นะ รักคนมีเจ้าของ(ขี้หวง)ก็งี้แหละ

หนูเอยยยย พุดตรงๆ แบบกวินอ่ะดีที่สุดแล้ว ชัดเจนดีนะ

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ สู้ๆๆๆๆ o1 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-02-2015 19:24:54

คิดถึงเอยกับกวิน

แอบลุ้นไทป์โกเมน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 07-02-2015 20:08:20

คิดถึงน้องเอย
คิดถึง  รู้ว่ายังไม่มา
แค่มาบอกว่า  รออยู่ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 07-02-2015 21:15:12

 :pig4: ยังไงก้อรอจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 08-02-2015 09:50:33

 :hao5: วันนี้จะมาไหมน้อ~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 08-02-2015 10:09:10

โกเมน ไทป์ยังว่างนะ หุหุ

รออ่านจ้าา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 08-02-2015 11:04:30

จะรอค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-02-2015 11:07:10

วันที่ 3 แล้ว จะมามั้ยน้อออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 08-02-2015 11:08:45

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Giant~Termite ที่ 08-02-2015 11:22:57

ร่อ ร๊อ รอ  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 08-02-2015 11:26:50

รออยู่นะ คนเขียนสู้ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 08-02-2015 11:28:07

มาแล้วค่ะ มาอัพต่อแล้วค่ะ เราจะบอกว่า เดี๋ยววันมะรืนเราจะกลับบ้านนะคะ ลาพักร้อน อีกทั้งเอาโน้ตบุ๊กไปซ่อมด้วย มันกำลังร่อแร่ค่ะ ฉะนั้น....ไม่ทราบว่าจะกลับมาอัพได้อีกเมื่อไหร่ แต่จะหาทางแต่งต่อและอัพจนจบให้ได้ อาจจะไปตามร้านหรือไปขอบ้านญาติเอา ฮ่าๆ ขออภัยจริงๆนะคะ ทั้งที่ใกล้จะจบแล้วแท้ๆ แต่อุปสรรคก็ดันบังเกิด ยังไงจะอัพให้เร็วที่สุดค่ะ ถ้าตอนนี้มีคำผิดหรือผิดพลาดอะไรก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ   :call:
 


# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#


ตอนพิเศษที่ 5

กวิน เศวตเจริญ

ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้น...





          เข้าสู่เดือนกุมภาพันธ์ เดือนที่แห่งความรัก วันวาเลนไทน์ที่ไร้ความหมายสำหรับกวินเมื่อตอนอยู่อังกฤษ กวินไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นหรือมีอารมณ์ร่วมไปกับวันแห่งความรักนี้เลย



          เมื่อมาที่ไทย กวินไม่ทราบว่าธรรมเนียมที่ไทยทำอย่างไรบ้าง ต้องมอบอะไรให้ ต้องปฏิบัติกันอย่างไรและ...สำหรับเอยคนนั้น ตนจะต้องทำอย่างไรในวันแห่งความรักนี้ กวินเริ่มคิดอย่างจริงจัง ทั้งๆที่ผ่านมาไม่เคยคิดเรื่องพวกนี้เลยสักครั้ง



          แต่ถ้ามอบอะไรให้ในวันนี้ อาจจะถูกเข้าใจผิดก็เป็นได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นเจ้าตัวอาจจะรู้ตัว นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่กวินอยากให้เกิดขึ้นในโลกนี้



          กวินมองไปรอบๆ เห็นทุกคนถือแต่ดอกกุหลาบสีแดง ไม่ก็ขนมพวกช็อคโกแลตไม่ก็คุกกี้ บางคนก็มีตุ๊กตาหมีบ้าง แล้วทุกคนดูจะชื่นมื่นกับวันนี้มาก หันไปทางไหนก็เจอเสียทุกทิศทุกทางไป จนรู้สึกหน่ายขึ้นมาไม่น้อย



          ตอนเข้าห้องเรียน ก็มีผู้หญิงในห้อง เอานั่นเอานี่มาให้ กวินก็พอเข้าใจว่าหากรับไว้เป็นการยอมรับความรู้สึกของผู้ให้ กวินจังปฏิเสธทุกคนออกไปทันที ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนมา กวินก็ส่ายหน้าเสียทุกครั้งไป



          วันนี้เหลือบมองไปดูเอยคนนั้น กลายเป็นกิจวัตรเสียแล้วที่จะต้องคอยลอบมอง แอบดูท่าทางการใช้ชีวิตที่โรงเรียน ดูเหมือนโรคจิตไม่น้อย ที่เกิดความรู้สึกว่า หากไม่ได้ดู จะรู้สึกนอนไม่หลับ เอาแต่ครุ่นคิดถึงตลอด...อาการของตนเองไม่ต่างจากถ้ำมองโรคจิตเลยจริงๆ



          มื้อเที่ยงก็มาถึง แน่นอนว่าวันนี้กว่าจะหลุดพ้นจากเพื่อนในห้องที่เอานั่นนี่มาให้ ยังต้องมาเผชิญกับพวกรุ่นน้องตั้งแต่ ม.หนึ่ง ยันม.ห้า ที่ทยอยกันมายื่นนั่นยื่นนี่ ดอกไม้ ขนม ตุ๊กตา ยันน้ำหวานสีแดงก็ยังมีมา พยายามแสดงหน้าบึ้งๆเหมือนโกรธใครมาเป็นร้อยปี เพื่อจะไม่ให้คนเหล่านั้นเข้ามา ดูเหมือนว่าจะทำสำเร็จในระดับหนึ่ง ผู้คนเหล่านั้นค่อยๆหายไปจนไม่กล้ามายื่นของขวัญวันแห่งความรักให้ตนเลยทีเดียว



          ในที่สุดก็นั่งทานข้าวได้โดยที่ไม่มีใครมารบกวน ไม่ใกล้ไม่ไกลนี้เห็นเอยคนนั้นนั่งอยู่กับไทป์และดาว เพื่อนที่สนิทที่เห็นอยู่ด้วยกันเสมอ เห็นในระยะนี้ ดูเหมือนดาวกำลังมอบกล่องอะไรสักอย่างให้ทั้งสอง และไม่นานนักผ่านไปสักพัก เห็นเอยคนนั้นลุกขึ้นไปยังร้านขนม ซื้ออะไรมาสักอย่างก่อนที่จะมอบให้ไทป์และดาว



          เมื่อเห็นภาพนั้น กวินพูดกับตนเองทันทีว่า..รู้สึกอิจฉา นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่รู้สึกเช่นนี้ กวินไม่เคยอิจฉาใครหรือสิ่งไหนมาก่อน เพราะตนนั้นก็เพียบพร้อมไปทุกอย่าง เงินทอง ข้าวของรายรอบกายไม่มีขาดตกบกพร่อง แต่พอเห็นเอยคนนั้นซื้อขนมให้สองคนนั้นที่เป็นเพื่อน กลับบังเกิดความรู้สึกนี้ได้...อยากเป็นคนที่ได้รับของเหล่านั้น อยากได้รับความเอาใจใส่หรือนึกถึงจากคนตากลมสวมแว่นคนนั้นบ้าง กวินพยายามข่มใจ ก่อนที่จะทานข้าวต่อไป อย่างรู้สึกอึดอัดในใจไม่น้อย



          กวินทานข้าวจนหมด ก่อนที่จะลุกเอาจานไปเก็บ ระหว่างนั้นรู้สึกได้ว่าตนถูกใครสักคนเดินตาม จนตอนนี้เดินออกมาจากโรงอาหารแล้ว ยังโดนเดินตามอยู่อีก ตอนแรกคิดว่าเป็นรุ่นน้องที่ไหนจะมายื่นของขวัญให้อีก แต่ใจหนึ่งรู้สึกว่าไม่ใช่ จึงตัดสินใจหันไป พบว่าเป็นเอยคนนั้นที่เดินตามมา

“ตามมาทำไม?”



          ถามออกไป พลางสบตามองคนที่เดินตามมา พบกว่ายืนเกาหัวเก้อๆ ราวกับอายที่โดนจับได้ว่าเดินตามมา ก่อนที่จะพบสิ่งที่น่าแปลกใจ

“เราให้” เอยคนนั้นว่า พร้อมยื่นขนมสีสันสดใส ในกล่องพลาสติกใส...ขนมไทยที่ชื่อว่าลูกชุบ ในบรรดาขนมหวานไทย กวินชอบทานมันมากที่สุด บังเอิญอีกแล้ว...กวินได้รับของที่ชอบอีกแล้ว



          ขบคิดในใจ....มายื่นขนมให้ในวันแห่งความรักแบบนี้ ทำเอารู้สึกอยากยิ้มออกมา อารมณ์อิจฉาที่มีอยู่เมื่อครู่หายไปฉับพลัน ตอนนี้กลับรู้สึกลิงโลดในใจ จนแทบอยากจะยิ้มกว้างๆ

“จะสารภาพรักด้วยรึเปล่า?” แหย่ออกไป และแน่นอนสิ่งที่ได้รับตอบกลับมา คือใบหน้าแดงๆที่ชอบมองทุกครั้งไป

“เปล่าๆ เราให้ในฐานะเพื่อน รับไปเถอะ” ยื่นมาให้อยู่อย่างนั้น ในที่สุดก็รับมันไว้

“ขอบใจ” พูดสั้นๆ เอยคนนั้นยิ้มออกมานิดหน่อย ก่อนที่จะวิ่งหายไป ปล่อยให้กวินยืนยิ้มออกมา รู้สึกเหมือนหัวใจพองโตอีกแล้ว...รู้สึกฟูไปหมด ยิ่งกว่าโดนสารภาพรักเสียอีก



          กวินเดินกลับห้องไปพร้อมขนมลูกชุบในมือ มาถึงห้องก็นั่งลงที่เก้าอี้ของตนเอง ทันทีที่นั่งลงก็แกะกล่องขนมลูกชุบ และทานมันที รู้สึกได้ว่าระหว่างที่ทานนั้น เห็นสายตาลอบมองมา สายตาของเอยคนนั้นมองมาที่ตนพลางอมยิ้มน้อยๆ คงจะดีใจที่เห็นกวินทานขนานี้ รู้สึกว่าตนตากลมใส่แว่นใสๆต้องกำลังคิดอะไรกับตนอยู่แน่ๆ



          เพราะหลายครั้งที่สบตากันโดยบังเอิญ อีกทั้งเวลาหันไปมองก็จะพบว่าสายตานั้นจับจ้องมองมาที่ตนตลอด และยิ่งไปกว่านั้น...ท่าทางอายๆจะปรากฏทุกครั้งเวลาที่มาเผชิญหน้าตน...หรือเอยคนนั้นจะใจตรงกัน

“คงต้องลองดู” กวินพูดในใจเช่นนั้น ก่อนที่จะลงมือทานขนมจนหมด...

...
..
.



          ผ่านไปหลายอาทิตย์ กวินยังคงแอบมองเอยไปเรื่อยๆ ได้เห็นมุมต่างๆที่แตกต่างในแต่ละวัน ใบหน้านิ่งบ้าง เหม่อบ้าง หัวเราะกับไทป์บ้าง ยิ้มให้กับคนอื่นๆแต่คนอื่นๆไม่ยิ้มด้วย ตอนนี้กวินนั่งอยู่ที่ห้องสมุด นั่งอ่านหนังสือผ่านๆเพราะสายตาจับจ้องแต่คนที่กำลังสั่งน้องๆทำงานอยู่ที่เคาน์เตอร์ห้องสมุด

“มานั่งมองอีกแล้วนะ” กี้นั่งลงพลางตบไหล่กวิน



          พูดถึงกี้ ตั้งแต่วันนั้นก็กลายเป็นเพื่อนกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ แม้ส่วนมากกี้นั้นจะเป็นฝ่ายชวนคุย แต่ก็รู้สึกได้ถึงความเป็นเพื่อน กี้ชอบแวะมาเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ของเอย ทั้งๆที่ๆตนอยู่ห้องเดียวกันแท้ๆ ทั้งที่แอบมองมาตลอดแท้ๆ แต่ก็ยังไม่รู้เรื่องของเอย มากเท่ากี้...และตั้งแต่เมื่อไหร่ที่กวินไม่ได้รียกเอยคนนั้นแล้ว แต่กลับเรียกว่าเอยได้อย่างเต็มปากแล้ว เอย..เอย....เอย

“ว่าไง..เงียบไปทำไม?” กี้ถาม กวินสลัดความคิดก่อนที่จะหันไปตอบ

“เรื่องของฉัน” กวินบอกไปเท่านั้น

“ไม่กลัวคนอื่นฉกไปรึไง เอาแต่มองแต่ไม่ทำอะไรน่ะ?” กี้ถามขึ้น

“คงบอกไม่ได้” กวินพูดไปเท่านั้น

“เอยดูน่ารักก็จริง แต่ชอบทำตัวเหมือนอากาศ ดูลอยๆดูมองไม่เห็น...เพื่อนๆเลยไม่ค่อยอยากคบหา” กี้บอก

“ทำไมถึงรู้เรื่องของเอยเยอะขนาดนั้น?” กวินถามในสิ่งที่สงสัยมาโดยตลอด

“ก็เราเป็นเพื่อนกับดาว ดาวชอบเล่าเรื่องของเอยให้ฟังบ่อยๆเลยซึมซับแบบไม่รู้ตัว” กี้บอก

“ไม่ได้คิดอะไรใช่ไหม?” กวินถามตรงๆ พลางจ้องหน้ากี้

“ไม่หรอกน่า บอกแล้วว่าถึงเอยน่ารักแต่ไม่ใช่สเปค อีกอย่างไม่แย่งของเพื่อนด้วย” กี้ว่า

“ขอให้จริงเถอะ” กวินพูดเท่านั้น ก่อนที่จะหันไปมองเอยต่อ

“ไม่คิดจะบอกจริงๆเหรอ?” คราวนี้กี้ถามด้วยสีหน้าจริงจัง ไม่ได้ทะเล้นอย่างเมื่อครู่นี้

“ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ดีกว่า” กวินว่า

“ทำไม?” กี้ยังถาม

“ฉันอาจจะไม่จริงจังก็ได้...อาจจะแค่ชั่วครู่ชั่วคราว ไม่น่าจะยึดถืออะไรได้” กวินบอก

“แล้วถ้าเกิดตัดมันไม่ได้ นายจะทำยังไง?” กี้ถามอีก

“รอให้ถึงวันนั้นก่อน..ค่อยว่ากัน”



          กวินพูด พลางมองไปที่เอย...ถ้าตัดไม่ได้อย่างที่กี้ว่าจริงๆจะต้องทำอย่างไร หากวันนั้นมาถึง วันที่จะตัดใจไม่ได้ วันที่เอยเข้ามาครอบครองจนยากจะถอดถอนใจ หากถึงวันนั้นตนจะต้องทำอย่างไร กวินไม่รู้เลยจริงๆ...

....
..
.



          วันนี้วันเสาร์ ทั้งที่โรงเรียนหยุดแต่ก็ยังมีกิจกรรมให้ทำ แทนที่จะได้พักผ่อน แต่กลับต้องมาเข้าค่ายจริยธรรมที่วัดแทน นักเรียนทุกคนนุ่งขาวห่มขาว เพื่อจะมาฟังพระสวดอีกทั้งทำนั่นทำนี่ กวินนับถือศาสนาพุทธก็จริง แต่เป็นพุทธศาสนิกชนที่ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย บทสวดมนต์หรืออะไรทำนองนั้นก็ท่องไม่ค่อยเป็นบ้าง ท่องได้ไม่จบบ้าง ยิ่งไปอยู่เมืองนอกตั้งแต่เด็กแล้ว ยิ่งห่างเหินในเรื่องพวกนี้มาก วัดไทยที่นั่นกวินไปนับครั้งได้ จึงไม่แปลกหากจะไม่คุ้นเคยต้องมาเข้าค่ายจริยธรรมนี่



          โชคยังดีที่มีหนังสือ มีเอกสารที่พิมพ์คำบทสวดมนต์ต่างๆแจกให้ อย่างน้อยเวลาต้องใช้ก็เปิดมันอ่านขึ้นมาได้ ตอนนี้กวินและคนอื่นๆยืนอยู่หน้าสถานที่ที่อาจารย์เรียกว่าศาลาการเปรียญ กวินเห็นเอยยืนอยู่ข้างไทป์ ดูไทป์จะทำหน้าเซ็งๆ คงไม่ต่างกับตนที่รู้สึกอยู่ตอนนี้ 



          เห็นทั้งสองยืนคุยกัน ไทป์พูดพลางชี้ไปที่คนอื่นๆ เอยก็มองตามไปจนหันมาเจอตนที่กำลังยืนมองอยู่ เอยรีบหันหน้าหนีทันที เมื่อเห็นอย่างนั้นก็ได้แต่ยกยิ้มมุมปาก...ทำท่าอายอีกแล้ว



          ตอนนี้ทุกคนถูกแยกเป็นหญิงชาย และถูกอาจารย์กำหนดการนั่ง แต่ครั้งนี้กวินรู้สึกอยากขอบคุณอาจารย์ที่จัดลำดับการนั่งให้นั่งเป็นคนสุดท้ายของแถว อีกทั้งนั่งติดกับเอยอีกด้วย จะมีอะไรโชคดีไปกว่านี้นั้นไม่มีอีกแล้ว กวินแอบยิ้มในใจ ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆเอย



          ฟังพระบรรยายไป รู้สึกง่วงนอนชอบกล ลมเย็นๆจากพัดลมกระจายไปทั่วห้อง แทบอยากจะฟุบหลับตรงนั้นเสียให้ได้ แต่เพราะมีเอยนั่งอยู่ข้างๆ นี่เป็นสิ่งที่เดียวที่ทำให้รู้สึกอยากนั่งต่อไป



          กวินสารภาพตรงๆ...ว่าไม่ได้ตั้งใจฟังพระพูดเลย ตนเองกับเอาแต่นั่งเหล่มองเอย และที่ทำกวินแปลกใจไปกว่านั้น....เอยก็หันมามองกวินด้วยเช่นกัน และที่ตลกที่สุดคือ กลายเป็นว่าผลัดกันมองอยู่อย่างนั้นจนถึงเวลาพักเที่ยงทานข้าว



          พอถึงเวลาทานข้าว ทางโรงเรียนเตรียมข้าวกล่องให้นักเรียน แยกย้ายไปกินกันตามแต่จะไป กวินจึงเลือกที่จะไปนั่งทานข้าวคนเดียว ซึ่งนั่งไม่ห่างจากเอยมากนัก กวินเปิดข้าวกล่อง พบว่าเป็นกระเพราไก่ไข่ดาว หยิบมันมาถึงสองกล่อง เพราะรู้สึกหิวตั้งแต่นั่งฟังพระบรรยายแล้ว



          ทานเสร็จก็ถึงเวลาหาอะไรทำฆ่าเวลาก่อนที่จะไปนั่งฟังพระบรรยายต่อ กวินเหลือกที่จะมานั่งตรงสวนเล็กๆใกล้ๆกุฏิ ที่มีโต๊ะมาหิน เหลือบไปเห็นกี้ที่เดินมาทางนี้พอดี

 “เห็นนะ..ได้นั่งข้างๆเอย ดีใจละสิ” กี้แขวะทันทีที่นั่งลง

“ยุ่ง” กวินว่า ก่อนที่จะกางหนังสือวรรณกรรมอ่าน

“ไม่ต้องกลบเกลื่อนหรอกน่า” กี้ว่าก่อนที่จะนั่งลงตรงข้าม

“ไม่ได้กลบเกลื่อน” กวินบอก

“เราไม่เชื่อนายหรอก” กี้ว่าพลางหัวเราะ

“เมื่อครู่นายนั่งตรงไหน?” กวินถาม พลางเงยหน้ามองกี้

“นั่งอยู่แถวหน้านายไม่กี่แถวเอง” กี้บอก

“อย่างนั้นเหรอ” กวินพูดก่อนที่จะก้มลงไปอ่านหนังสือต่อ

“ถ้าอย่างนั้นไปแล้ว แวะมาแซวนายเฉยๆ” กี้พูดพร้อมกับยิ้มออกมา ก่อนที่จะโบกมือให้กวิน กวินไม่พูดอะไรและก้มหน้าลงอ่านหนังสือต่อ



          นั่งไปได้สักพัก รู้สึกว่ามีใครมองมา กวินจึงเงยหน้าไปมอง เห็นเอยคนนั้นมองมา เพราะอะไรไม่ทราบ กวินจึงเลือกที่จะหุบหนังสือลุกขึ้นเดินไปหาเอย ที่ตอนนี้ยืนนิ่งๆราวกับไม่กล้าจะขยับตัวไปไหน

“เมื่อครู่ตอนอบรม...แอบมองฉันเหรอ?”

“ปะ...เปล่า” ส่ายหน้าพรืดทันทีที่เจอคำถามนั้น

“แต่ฉันเห็นมองมาหลายครั้งแล้ว” บอกไปอย่างนั้น ถ้าจะฟังให้ดีๆ...มีใครที่ไหนจะไม่รู้ว่ามีคนมอง หากคนๆนั้นไม่มองอยู่เช่นกัน เอยจะเข้าใจไหมว่ากวินก็แอบมองเอยอยู่เช่นกัน

“คือเรา...” สีหน้าเริ่มสับสน และเงียบไป คงไม่รู้จะบอกอย่างไร...นี่ไม่รู้จริงๆสินะ ความหมายของคำพูดเมื่อครู่นี้

“คิดอะไรอยู่?” ถามออกไปอีกครั้ง

“ไม่ๆ” พูดไม่พอ มีการโบกมือโบกไม้พัลวัน ยิ่งเห็นก็ยิ่งชอบ สุดท้ายตัดสินใจยิงประโยคที่คิดเอาไว้ จะได้รู้กันว่าเอยคิดอย่างไรกับตนกันแน่

“หรือว่า....แอบชอบฉัน?” พอสิ้นประโยคนั้น เอยหน้าแดงก่ำ เบิกตากว้างอย่างตกใจ

“พะ..พูดอะไรออกมา มะ..ไม่ใช่เสียหน่อย” พูดตะกุกตะกัก สีหน้าดูตกใจอีกทั้งหน้าแดงเสียขนาดนั้น...ใจตรงกันหรือนี่?

“แน่ใจเหรอ?”



          พูดพลางขยับตัวเข้าไปเข้าไปใกล้ๆ จนได้กลิ่นหอมอ่อนๆออกมา ไม่ใช่ที่แค่เอยที่ดูเหมือนจะหน้าแดง หากหน้าของกวินแดงได้มันคงจะแดงออกมาแล้ว...ตอนนี้ใจกวินเต้นแรงเสียจนมือเกือบสั่น

“ดูออกง่ายขนาดนี้ยังจะบอกว่าไม่อีก”



          ก้มกระซิบประโยคนั้นที่ใบหู ก่อนจะถอยออกมาแล้วเดินไป ไม่ใช่เพราะอะไร...แต่เพราะรู้สึกควบคุมตนเองได้ยากแล้ว พอเข้าไปใกล้ๆ เกิดอยากสัมผัสขึ้นมาเสียให้ได้...เอยอันตรายต่อความรู้สึกของกวินเสียแล้ว



          วันนี้ทั้งวัน ก็ต้องมานั่งฟังบรรยายใกล้ๆเอย บอกตรงๆว่าทำใจได้ยากเหลือเกินที่จะต้องมานั่งใกล้ๆ ทั้งที่ยังรู้สึกอยากแตะต้อง อยากสัมผัสให้มากกว่านี้ เอยเองก็ดูเหมือนจะนั่งหน้าแดงๆอีกทั้งเหม่อๆ และดูเหมือนจะพยายามควบคุมตนเองไม่ให้มองมาทางกวิน เห็นอย่างนั้นแล้วแอบยิ้มในใจ...จะทำให้ชอบไปมากกว่าเดิมหรืออย่างไร เพียงเท่านี้ก็รับมือจะไม่ไหวอยู่แล้ว

...
..
.



          วันอาทิตย์ก็เป็นอีกวันที่ต้องมาเข้าค่ายจริยธรรมแห่งนี้ วันนี้จะเป็นวันปฏิบัติ ซึ่งกวินรู้สึกว่ายากไม่น้อย เพราะท่องบทสวดมนต์ไม่เคยจบ อีกทั้งยังต้องเดินจงกรม อีกด้วย คราวนี้คงได้ทำเรื่อขายหน้าออกไปแน่ๆ



          อาจารย์ให้จัดกลุ่มให้เรียบร้อย และแน่นอน...กวินก็อยู่กลุ่มเดียวกับเอยและไทป์ ซึ่งปกติตอนอยู่โรงเรียนไทป์จะชอบมองตนราวกับเป็นศัตรูกันมาเสียสิบชาติ แต่พอมาวันนี้..ไทป์ดูจะกังวลแปลกๆ ส่วนเอย...เอาแต่ก้มหน้า คงยังอายเรื่องเมื่อวานไม่หาย



          ตอนนี้ทั้งสามคนหลังจากท่องสวดมนต์ทำวัตรแผ่เมตตาแล้ว ก็ต้องมานั่งเทน้ำใต้ต้นไม้ ได้ยินเอยเรียกว่าการกรวดน้ำ แต่ที่สำคัญ...คือต้องท่องโดยที่ไม่มีเอกสารให้อ่าน ต่างจากตอนสวมมนต์เมื่อครู่ นั่นชักจะทำกวินไม่มั่นใจเสียแล้ว

“ไอ้เอย...กรวดน้ำนี่เขาต้องท่องยังไงวะ?” ไทป์บอก

“ในเอกสารมีนะ อ่านในนั้นก็ได้” เอยบอก ตอนนี้ทั้งสามยืนเป็นวงกลมหันหน้าเข้ากันใกล้ๆต้นไม้

“คนอื่นเขาไม่ต้องเอามาอ่านนี่หว่า กูอายนะถ้าต้องทำคนเดียว” ไทป์บอก

“อายทำไม?” เอยถาม พลางมองหน้าไทป์

“แล้วมึงล่ะ ท่องเป็นไหม?” ไทป์หันมาถามกวินบ้าง แน่นอนกวินส่ายหน้าทันที

“เห็นไหม ไอ้กวินนี่ก็ท่องไม่เป็น” ไทป์พูด

“ถ้าอย่างนั้นเอามือแตะข้อศอกเราแล้วท่องตามนะ” เอยพูด ก่อนที่จะนั่งยองๆลง ไทป์จึงนั่งแตะข้อศอกเอยข้างขวา ส่วนกวินก็แตะข้อศอกซ้ายของเอย เมื่อได้สัมผัสแขน...เอยก็หน้าแดงทันที



          เอยก็ท่องบทสวดแบบสั้นไป กวินและไทป์ก็ท่องตาม เพียงไม่นานเท่านั้นก็เสร็จสิ้น ไทป์รีบลุกขึ้นทันที

“เดี๋ยวกูมา ปวดฉี่”



          ไทป์บอกแบบนั้น ก่อนที่จะเดินไปขออนุญาตอาจารย์ไปห้องน้ำ ส่วนกวินก็ลุกขึ้นยืนแล้ว ส่วนเอยก็ลุกตาม แต่ดูเหมือนเอยลุกแล้วถอยหลังเหยียบพลาดเข้ารากไม้ จึงหลายลังไป กวินที่ยืนอยู่ข้างหลังจึงรับไว้ทัน



          กวินโอบเอวของเอยไว้ เอยนั้นตัวเบามาก กวินแทบจะไม่ต้องหยัดตนเองไว้ไม่ให้ล้มเลย ยืนเฉยๆยังไง เพียงครู่เดียวที่ได้สัมผัส เอยก็รีบดันตนเองออกและยืนขึ้นทันที



          ใบหน้านั้นแดงอีกแล้ว ยิ่งเห็นยิ่งอยากยิ้มออกมา ทำไมถึงรีบผละออก อยู่อย่างนั้นอีกสักนิดคงจะดี เอยคนนั้นมองไปซ้ายขวา ก่อนที่จะหันหน้ามามองกวิน

“ขอบ...ขอบคุณนะ” พูดเสียงเบาๆ ก่อนที่จะรีบเดินออกไป กวินยกยิ้มมุมปาก...รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก



          ตอนนี้ก็เหลือแต่เดินจงกรมแล้ว จนในที่สุดกิจกรรมทั้งหมดก็เสร็จสิ้นเสียที และกลับมารวมตัวที่ศาลาอีกครั้ง ฟังอาจารย์ ฟังพระพูดเพื่อเป็นพิธีปิดค่ายอบรมจริยธรรม จากนั้นก็กลับบ้าน



          รถของที่บ้านกวินมารอรับแล้ว กวินขึ้นรถไป ก่อนที่จะมองออกไปยังนอกหน้าต่าง เห็นเอยเดินออกไปกับไทป์..ไทป์คงจะพาไปส่งบ้าน เห็นแบบนั้นก็ดีเหมือนกัน เพราะอย่างน้อยก็หายห่วงเรื่องความปลอดภัย

“ห่วงเหรอ?” กวินถามตนเองขึ้นมาเบาๆ มองภาพนั้นจนสุดสายตา จนมองไม่เห็นแล้ว



          กวินมาถามตนเอง ว่านอกจากการชอบยังต้องมีอะไรอีก...เป็นห่วงเป็นใย มันคือความรู้สึกอย่างไร รู้สึกไม่อยากให้เอยตกอยู่ในอันตรายใดๆ รู้สึกอยากมองจนกว่าถึงที่ๆปลอดภัยแล้ว เช่นนี้คือการห่วงใยหรือ เหมือนที่ห่วงพ่อ ห่วงแม่ ห่วงคนในครอบครัว ความรู้สึกตอนนี้ไม่ต่างกัน....แปลว่าตนนั้นเริ่มที่จะจริงจังกับเอยมาขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวเสียแล้ว กวินคิดในใจก่อนที่จะมองไปทางหน้าต่าง มองวิวจราจรก่อนที่คิดเรื่องนี้อยู่เช่นนั้นจนถึงบ้าน...


++++++++++++++++++++++++++++

    

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 08-02-2015 11:28:46

ว้ายๆๆ.กวินเด็กขี้อิจฉา~  :m12: :m12:

กวินชอบแกล้งหยอกน้องเอยตลอด. :impress2: จนใจเต้นไม่เป็นส่ำทั้งคู่เชียวล่ะ
กรี๊ดดดๆๆๆ :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 08-02-2015 11:39:24

คือมันน่ารักอ่ะ พูดเลออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 08-02-2015 11:42:33

กวินนี้นะน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 08-02-2015 11:45:54

รอตอนต่อไป กลับมาเร็วๆนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 08-02-2015 11:47:07

หลงเอยขนาด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 08-02-2015 11:54:51

กวินน่ารักนะเรา มีเรียกเอยได้เต็มปาก ไม่ใช่เอยคนนั้นแล้ว
ไปอบรมครั้งนี้มันก๊าวใจจริงๆ ได้โอบเอยอีกด้วย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 08-02-2015 11:56:05

จากชอบ
เริ่มห่วง
แต่เท่าที่อ่านมานิ
กวิน
ทั้งรักทั้งหลงแล้วนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 08-02-2015 12:03:20

น่ารักมากกกก :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 08-02-2015 12:03:30

 :hao5:  ใกล้จะจบแล้วจริงๆเหรอ  :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-02-2015 12:06:14

คิดแล้วก็นานเหมือนกันน่ะกับความรู้สึกที่มีให้กัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 08-02-2015 12:08:11

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 08-02-2015 12:17:53

น่ารักมากเลยค่ะ อยากบอกว่าชอบช่วงย้อนอดีตมากกว่าตอนปัจจุบันซะอีก ฮะฮะฮะ

ยังไงก็รอได้ค่าาาาาาาาาา แค่รู้ว่าคนเขียนจะแต่งต่อจนจบก็ดีใจแล้วค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-02-2015 12:20:46

สมัยมัธยมมันช่างก๊าวใจดีจริงๆ
อ่านแล้วมีความสุข

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 08-02-2015 12:25:19

น่ารัก  :o8: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 08-02-2015 12:26:56

อ่านในมุมกวินแล้วเห็นความสับสนขิงตัวกวินเลยนะ
รอตอนต่อไปจ้ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 08-02-2015 12:55:53

กวินน่ารักอะมีแอบอิจฉาด้วยยยย

 :hao3:

แตะกันนิดกันหน่อยก็อายกันม้วน  ใสจริงๆ

อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-02-2015 13:00:01

กิ้วๆ กวินขี้แกล้ง
แถมขี้อิจฉาอีกนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 08-02-2015 13:02:46

ขออนุญาตนิดนึงนะคะ
“เมื่อครู่นายนั่งตรงไหน?” กวินถาม พลางเงยหน้ามองกี้
ใช้"เมื่อครู่"เราว่ามันดูแข็งไปหน่อยสำหรับการพูดอ่ะค่ะ ยิ่งตอนนั้นยังเด็กอยู่ทำให้การสนทนาแข็งไปซักหน่อย :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 08-02-2015 13:36:01

น่ารักมาก ฟินเฟ่อร์มาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 08-02-2015 13:36:02

กรี๊ดดด กวินนนนขี้อิจฉาไม่เบาเลย 5555 อ่านไปเขิลไปยิ้มไป อร๊าย ฟินนนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 08-02-2015 13:39:19

ถ้าเอยได้รู้ความรู้สึกทั้งหมดของกวิน ดอยคงปลื้มมากน้ำตาไหล :hao5:
กวินรักเอยจริงๆนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 08-02-2015 13:50:07

หลงตั้งนานแน่ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 08-02-2015 13:59:48

ชอบ รัก แบบนี้จริงๆ

รักที่ค่อยๆเริ่ม ค่อยๆเป็นไป มั่นคงดีจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 08-02-2015 14:08:11

แอบมอง แอบส่องกันมาตั้งแต่เด็กสินะ สินะ 555555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 08-02-2015 15:39:16

เอยนี่รักแรกและรักเดียวของกวิน :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 08-02-2015 16:02:02

กวินน่ารักจังเลยยย ขี้อิจฉาด้วย อยากหยิกแก้ม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 08-02-2015 16:28:01

โถกวิน มีแอบอิจฉานะ น่ารักมาก  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 08-02-2015 16:32:08

ขอบคุณค่ะ :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 08-02-2015 16:54:15

กวิน รู้สึกอิจฉา เป็นเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 08-02-2015 17:20:21

น่ารักที่สุด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 08-02-2015 18:06:31

รู้สึกหลงรัก การแอบรัก ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 08-02-2015 18:16:30

หลงเอยจนไม่รู้จะว่ายังไงแล้วม้างงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 08-02-2015 18:34:25

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 08-02-2015 19:13:06

ตอนเด็กๆจะมุ้งมิ้ง น่าลุ้น น่ารักมาก
แบบคนแอบชอบกัน
แอบมองกัน
ให้ของกัน 5 5 55 5
แก้คำผิดค่ะ จึงหลายลังไป =  หงายหลังไป
และทานมันที  = และทานทันที

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 08-02-2015 20:00:05

หนูขี้อิจฉาไปละนะ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 08-02-2015 20:21:42

กวินน่ารักกกกกก >_____< .. ต่างคนต่างใจเต้น ยังดีที่กวินพอจะรู้ตัว 55555555
น้องเอยนี่เอาแต่ไม่ยอมรับท่าเดียวเลย ดูจะไม่รู้ตัวจริงๆว่าหลงรักเค้าเข้าเต็มเปาแล้ว
ก็แหม ที่คอยมองหา ที่คอยเป็นห่วง ที่ใจเต้นด้วยเนี่ย .. อาการพวกนี้ยังไม่รู้ตัวอีกหรอจ๊ะ - / -
อยากย้อนกลับไปอ่านตอนที่เพิ่งเจอกันที่บริษัทแล้วค่ะ เริ่มลืมๆว่าน้องเอยเป็นยังไง 555555555

ยังไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยค่ะ T ________ T .. อยากให้พี่กิมแต่งต่อไปเรื่อยๆ เรื่อยๆเลยยยย
เอาจนแต่งงาน ย้ายมาอยู่ด้วยกัน เอยทำหน้าที่ศรีภรรยา(อิจฉากวินน่าดู - . -) หรือจะรับเด็กมาเลี้ยง
หรือมีโมเม้นแบบเลี้ยงน้องกริมน้องกริฟชั่วคราวอะไรแบบนี้ แง .. ยังไม่อยากให้จบจริงๆนะคะ :mew2:

ตอนนี้มีคำผิดอยู่บ้าง ขออนุญาตแก้ไขให้นะคะ ~
กวินจังปฏิเสธ -> จึง
ขนานี้ -> ขนาด
ตนตากลมใส่แว่น -> คน
ทั้งๆที่ๆ -> ทั้งๆที่
ไม่ได้รียก -> เรียก

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่กิมเสมอเหมือนเดิมนะคะ .. เรื่องร้ายๆที่ผ่านมามิ้นต์เชื่อว่าพี่กิมจะต้องสู้และผ่านมันไปได้แน่นอนค่ะ
มีคำคมนึงที่แม่มิ้นต์เขียนมาติดที่ผนังบ้าน มิ้นต์ชอบมากเลยค่ะ "Don't pray for an easy life, pray for the strength to endure a difficult one" อย่าภาวนาถึงชีวิตที่ง่ายดาย แต่ภาวนาถึงพลังที่จะอดทนกับชีวิตที่ยากลำบาก
เป็นอะไรที่ทำให้มิ้นต์มีแรงสู้มาตลอดเลยค่ะ ก็หวังให้แรงนี้ส่งไปถึงพี่กิมนะคะ <3

รักมากมากค่ะ จะรอตอนต่อไปนะคะ ♡ *กอด*

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: title ที่ 08-02-2015 20:30:55

 :impress3: เฝ้ารอคอยตอนต่อไปนะ  :impress3:  :impress3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 08-02-2015 20:45:31

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[โอ้ยๆพอได้อ่านเรื่องของกวินแล้วอิจฉาเอยมากเลยอะ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 08-02-2015 21:36:44

ต่างคนต่างแอบมองกัน  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 08-02-2015 21:44:05

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 08-02-2015 21:56:34

น่ารักแท้ค่ะ...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 08-02-2015 22:01:00

เพื่อรักที่มั่นคง ค่อย ๆ หยั่งรากลึก ไม่ฉาบฉวย กวินนายหล่อมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-02-2015 22:10:16

กวินหล่อมากอ่ะ พระเอ๊กพระเอก
ขอแบบกวินคนนึงนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 08-02-2015 22:32:46

กวินเข้าข่าย หลงเอยซะล่ะมั้ง

มองซะขนาดนี้ ยังปล่อยไว้ตั้งหลายปี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 08-02-2015 23:00:22

พึ่งรู้ว่ากวินก็มีอารมณ์อิจฉากับเขาด้วย    :impress2:  น่ารักๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 09-02-2015 07:43:01

น่ารักนะเนี่ย
กวินกล้าเรียกว่าเอยแล้วสินะ
จะได้ไม่หลอนกับคำว่าเอยคนนั้น
มีกี้เป็นหน่วยชง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-02-2015 08:39:23

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ppoi ที่ 09-02-2015 09:49:17

แหม่ะ ความรักของเด็กๆนี่มันดีจริงเนาะ  :-[

รออ่านต่อปายยยยยย  :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 09-02-2015 11:30:32

มาอัพค่ะ เป็นวันสุดท้าย ก่อนจะกลับบ้าน จากนั้นเมื่อกลับมาก็จะมาอัพต่อนะคะ ถ้าคอมซ่อมเสร็จไวก็คงได้อัพไวค่ะ ตอนที่แล้วคำผิดเยอะมาก กลัวว่าตอนนี้จะไม่ต่างกัน เพราะปวดหัวมากๆ ตรวจแบบผ่านๆค่ะ
ส่วนคู่ที่เหลือนั้น..คงต้องเปิดเรื่องใหม่ค่ะ เกรงว่าจะยาวไปถ้าลงในเรื่องนี้ เดี๋ยวยังไงจะแจ้งอีกทีนะคะ รอเรากลับมาก่อนนะ ขอบคุณที่ติดตาม ขอโทษที่ต้องหายไปนาน อย่าเพิ่งลืมกันนะคะ แล้วเจอกัน ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งค่ะ  :mew6:




# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 54

คำสัญญา   




          เวลาล่วงเลยผ่านมาก็สองอาทิตย์แล้ว เอยก็ไปๆมาๆบ้านของตนเองบ้าง คอนโดบ้าง บ้านเศวตเจริญบ้าง สลับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป



          ตั้งแต่วันนั้น เอยก็ไม่ได้เจอโกเมนอีกเลย แม้กระทั่งตอนที่ไปดูแบบสำเร็จที่ไทป์เอาให้ดู และกวินตกลงจะเอาแบบนี้ โกเมนก็ไม่ได้มาด้วย ไทป์บอกว่า ตั้งแต่วันนั้น โกเมนก็ยังไม่มากรุงเทพเลยจนถึงตอนนี้



          วันนี้วันเสาร์ วันทำงานสุดท้ายในรอบสัปดาห์ก่อนที่จะได้หยุดวันพรุ่งนี้แล้ว และสำหรับวันพรุ่งนี้ เอยจะต้องไปลองชุดสูทที่จะสวมในงานแต่งงานที่จะจัดกันที่บ้านเศวตเจริญ ไปกับคุณวิดาและชมพู ตามที่กวินบอกเมื่อวานนี้



          พูดถึงงานแต่งงานแล้วเอยรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยเหมือนกัน เพราะมันจะเกิดขึ้นในวันอาทิตย์หน้านี่เองแล้ว โดยที่คุณวิดาเป็นคนกำหนดงาน และเตรียมงานเองทั้งหมดด้วย เธอดูจะดีใจชนิดเอยเองยังคิดไม่ถึงเลยทีเดียว



          วันนี้เอยมาทำงานโดยมาพร้อมกับกวิน เมื่อคืนเอยนอนที่บ้าน พอเช้ามากวินก็จะมารับไปทำงาน ไม่ยอมให้เอยนั่งรถเมล์ไปทำงานอย่างที่ผ่านๆมา สุดท้ายเอยจึงต้องนั่งรถมาทำงานกับกวิน มาถึงบริษัท เข้าไปยังแผนก เอยตกใจไม่น้อยที่เห็นพี่ขาวนั่งอยู่ ในเวลาที่เช้าขนาดนี้ วันนี้พี่ขาวมาก่อนเอยเสียได้

“พี่ขาว...มาไวจังครับ”



          เอยถาม พาลให้นึกถึงวันนั้น วันที่พี่ขาวมาขอโทษตนเรื่องที่ทำไม่ดีลงไป ที่เอยนึกเช่นนั้นไม่ใช่เพราะยังเคืองในเรื่องของวันนั้นแต่อย่างใด แต่ที่นึกขึ้นมาเพราะรู้สึกว่าสีหน้าของพี่ขาวดูเหมือนแปลกๆ เหมือนกำลังรู้สึกไม่ดีเหมือนวันนั้น

“อ้าว...มาแล้วเหรอเอย” พี่ขาวพูด ก่อนจะปรับสีหน้าให้ยิ้มแย้มขึ้น

“มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ?” เอยอดไม่ได้ที่จะถามออกไป

“ไม่นี่..พี่สบายดี” พี่ขาวบอก ก่อนจะยิ้มกว้างกว่าเดิม เอยรู้สึกว่ามันเป็นยิ้มที่ประดิษฐ์ขึ้นมาไม่เหมือนธรรมชาติเลยสักนิด
“พี่ขาว...ถ้าไม่สบายใจเรื่องอะไร...บอกผมได้นะ”



          เอยบอก ตั้งแต่เริ่มคบกับกวิน เอยเริ่มจะเข้าใจสีหน้าต่างๆและเริ่มมองทุกสิ่งได้ชัดเจนมากขึ้น อาจจะเพราะกวินชอบทำหน้านิ่งๆ เอยจึงต้องอ่านแววตาและท่าทางแทน

“เฮ้อ....พูดยากจังเอย” พี่ขาวพูดเท่านั้น

“หนักใจเหรอครับ?” เอยถาม

“ไม่ขนาดนั้นหรอก...แต่พี่กำลังถามตัวเอง....คนเราจะมีความรู้สึกมากกว่าหนึ่งอย่างได้หรือไม่ ก็เท่านั้นเอง” พี่ขาวพูด

“รู้สึกได้สิครับ...ผมเอง..ยังเคยสับสนตั้งหลายอย่าง” เอยบอกก่อนจะยิ้มออกมา

“นั่นสินะ...” พี่ขาวหัวเราะเบาๆ แต่ในน้ำเสียงไม่ได้รู้สึกตลกขบขันเลย

“เอยเป็นไงบ้าง...ช่วงนี้พี่ไม่ได้คุยกับเอยเลย” พี่ขาวถาม หมู่นี้เอยเองก็รู้สึกได้ว่าหลังงานแต่งพี่แปง ตนเองและพี่ขาวไม่ค่อยได้คุยกันเสียเท่าไหร่

“เอ่อ..พี่ขาว อาทิตย์หน้าว่างไหมครับ?” เอยถาม

“ว่างอยู่แล้ว” พี่ขาวว่า

“ผมจะชวนพี่...ไปที่บ้านคุณกวินครับ” เอยบอก

“ไปบ้านท่านประธานเหรอ?” พี่ขาวถามอย่างสงสัย

“เอ่อ...คือ....ผมกับคุณกวิน...เราจะจัดงานแต่งที่นั่นครับ” เอยบอกเบาๆ ก่อนที่จะยื่นซองสีทองให้ เป็นการ์ดเชิญที่คุณวิดาสั่งทำ

“วันอาทิตย์นี้หรอ เร็วจัง”  พี่ขาวว่าพลางรับการ์ดอันนั้น

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ

“พี่ดีใจกับเอยจริงๆนะ” พี่ขาวพูด

“ต้องไปนะครับ” เอยบอก

“ไปแน่นอน ต้องไปสิ” พี่ขาวว่า

“ครับ” เอยยิ้มออกมา พี่ขาวเอื้อมมือมาจับมือเอยไว้ก่อนจะออกแรงบีบเบาๆ

“ยินดีด้วยนะเอย...ที่มีคนรักที่ดีแบบท่านประธาน” พี่ขาวพูด

“ขอบคุณครับ พี่ขาวก็ด้วย....ผมขอให้เจอคนที่ดีนะครับ” เอยยิ้มกว้างออกมาก่อนพูด

“พี่เหรอ...ไม่รู้จะได้เจอรึเปล่า” พี่ขาวพูดพลางหัวเราะ

“ได้เจอแน่ครับ ผมเชื่ออย่างนั้น” เอยว่า

“นั่งพึมพำอะไรกันจ้ะทั้งสองคน” พี่แปงเข้ามาพอพลางถาม

“พี่แปงครับ นี่ครับ” เอยว่าก่อนจะล้วงการ์ดงานแต่งออกมาพี่แปง

“การ์ดอะไรเหรอ?” พี่แปงถาม พี่แปงยังไม่ทราบถึงเรื่องนี้ เอยว่าจะบอกหลายครั้งแล้ว แต่หาโอกาสไม่ได้เลย

“เปิดอ่านก็รู้เองน่า” พี่ขาวว่า พี่แปงจึงเปิดการ์ด

“เอย...เอยจะแต่งงานเหรอ?” พี่แปงถาม ก่อนจะร้องกรี๊ดออกมา

“คะ..ครับ” เอยพยักหน้า แอบตกใจกับเสียงกรี๊ดของพี่แปง

“แต่งงานจริงๆด้วย อาทิตย์นี้เอง ตายๆละ พี่จะเตรียมชุดทันไหมนี่..เอยทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี่ล่ะเอย” พี่แปงว่าก่อนจะค้อนเอยน้อยๆ ที่มาบอกเธอเอาป่านนี้แล้ว

“ผมว่าจะบอกหลายครั้งแล้วครับ แต่ไม่มีโอกาสจริงๆ” เอยบอก

“แล้วแกล่ะขาว อย่าบอกนะว่ารู้ก่อนแล้ว” พี่แปงหันมาถามพี่ขาวบ้าง

“รู้แล้ว” พี่ขาวบอกพลางยิ้ม

“แล้วทำไมแกไม่บอกฉัน หา!!” พี่แปงเอาการ์ดตีพี่ขาวไปทีสองที

“จะบอกได้ไง ต้องให้เจ้าของงานบอกสิวะ” พี่ขาวพูด

“ต้องไปให้ได้นะครับพี่แปง” เอยบอก

“ไปแน่นอนจ้า” พี่แปงว่า ก่อนที่จะเก็บการ์ดใส่กระเป๋า

“ไปหากาแฟดื่มกันเถอะ” พี่แปงหันมาชวน ทั้งเอยและพี่ขาวจึงลุกไปยังห้องกาแฟกัน...

...
..
.



          เอยทำงานเรื่อยๆจนถึงเวลาเลิกงาน ก็ต้องขึ้นไปรอกวินที่ห้องทำงานของกวินเช่นเคย เอยขึ้นมาเห็นกวิน กำลังเก็บเอกสารพอดี

“มาแล้วเหรอ..ไปกันเถอะ” กวินว่า ก่อนที่จะจูงมือเอยที่เพิ่งจะเดินเข้ามา

“จะรีบไปไหนครับ?” เอยถามอย่างสงสัย

“ไปพัทยากัน” กวินบอก

“ปะ..ไปทำไมครับ?” เอยถามอีก

“ไปเที่ยวไง” กวินว่า ก่อนที่จะจูงมือเอยลงไปยังลานจอดรถ พาเอยขึ้นรถกลับไปยังคอนโดเพื่อเก็บเสื้อผ้า



          แม้เอยจะยังงงๆแต่ก็เก็บเสื้อผ้าสองชุดใส่กระเป๋าสะพาย โดยการไปครั้งนี้กวินจะเป็นคนขับรถไปเอง กวินใช้รถที่คุณเกริกและคุณวิดาให้เป็นของขวัญพาไปยังพัทยา ซึ่งไม่บ่อยนักที่กวินจะใช้รถคันนี้



          ขับไปเรื่อยๆพอรถก็ติดพอสมควร กว่าจะถึงที่นั่นก็ทุ่มกว่าๆแล้ว กวินพาเอยมายังโรงแรมหรูที่เข้ามาครั้งแรกเอยยังรู้สึกตกใจ

“ราคาเท่าไหร่ครับนี่?” เอยกระซิบถาม ตอนนี้เช็คอินเรียบร้อยแล้ว และพนักงานก็นำทางมาที่ห้อง

“ไม่เท่าไหร่หรอก” กวินว่า แต่เอยไม่ค่อยเชื่อคำว่าไม่ค่อยเท่าไหร่ของกวินเสียเท่าไหร่...มันคงจะแพงแน่ๆ



          เมื่อเข้ามาถึงห้อง เอยแทบตาค้าง มันหรูหราเสียจนบรรยายไม่ออก ห้องนี้อยู่ชั้นสูงสุด ระเบียงกว้างขวาง มองเห็นวิวทะเลที่มืดมิดดูสวยงาม ขนาดกลางคืนเช่นนี้ยังสวยถึงขนาดนี้ กลางวันคงไม่ต้องพูดถึง ห้องกว้างขวาง เตียงใหญ่กว่าที่เคยเห็นตามโรงแรมทั่วไป สีขาวโทนครีมดูอบอุ่น...เอยจึงจำต้องถามราคากับกวินอีกรอบ

“บอกผมมาเถอะครับ...ห้องนี้หลักหมื่นใช่ไหม?” เอยถามอย่างกลัวๆกล้าๆ พลางมองหน้ากวินที่นั่งลงบนเตียง

“ก็..ประมาณนั้น” กวินตอบ

“ที่จริงไม่ต้องพักห้องแบบนี้ก็ได้นี่ครับ เปลืองเปล่าๆ” เอยว่า

“ก็ไม่ได้พักบ่อยๆ อีกอย่าง...” กวินพูดค้างไว้

“อีกอย่างอะไรครับ?” เอยถาม

“ค่อยว่ากัน” กวินพูดเท่านั้น ก่อนที่จะลุกขึ้น เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เอยจึงเปลี่ยนตามกวินเช่นกัน ถ้าจะให้เที่ยวทั้งชุดทำงานคงดูแปลกพิกล

“ไปหาอะไรกินกันเถอะ” กวินพูด ก่อนที่จะจูงมือเอยออกไปจากห้อง ตรงไปยังห้องอาหารของโรงแรมแห่งนี้ ห้องอาหารหรูหราเช่นเคย กวินเดินไปยังเคาน์เตอร์ ก่อนที่จะพูดไป

“กวิน เศวตเจริญ..ที่จองเอาไว้” กวินบอกเช่นนั้น

“สักครู่นะคะ” พนักงานยิ้มแย้มเป็นมิตร ก่อนที่จะก้มหน้าลงหาข้อมูลในคอมพิวเตอร์

“เชิญด้านนี้เลยค่ะ”



          พนักงานคนนั้นพาเอยและกวินออกมายังระเบียงด้านนอก มีโต๊ะที่เห็นวิวแทบจะทั้งหมดของพัทยา บนโต๊ะมีป้ายเขียนเป็นภาษาอังกฤษว่าจองแล้ว

“จองตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ?” เอยถามก่อนที่จะนั่งลง

“ตั้งแต่เมื่อตอนบ่ายแล้ว” กวินว่า

“อย่างนั้นเหรอครับ”

“ใช่”



          นั่งได้สักพัก อาหารก็เริ่มมาเสิร์ฟแล้ว หน้าตาน่าทานอีกทั้งดูหรูหรูหรา โชคยังดีที่โต๊ะที่กวินจองมีความเป็นส่วนตัว เอยเลยไม่ค่อยกังวลเรื่องมารยาท การใช้ส้อมใช้มีดเท่าไหร่นัก เพราะเอยไม่ค่อยสันทัดการทานอาหารแบบนนี้เท่าไหร่



          กวินเริ่มลงมือทาน ทั้งสองทานอาหารไปอย่างช้าๆ ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่แสนจะสบาย ลมพัดโกรกไม่แรงจนเกินไป แสงสียามค่ำคืนที่ส่องประกายเมื่อมองไปยังเบื้องล่าง นี่เป็นครั้งแรกที่เอยได้มานั่งทานอาหารแบบนี้

“ชอบไหม?” กวินถาม พลางเอาผ้าเช็ดปาก

“ก็...ชอบครับ แต่ผมไม่ชินเท่าไหร่” เอยบอกพลางยิ้ม

“ไว้ฉันจะมาพาเธอมาบ่อยๆ เธอจะได้ชิน” กวินบอก

“อย่าดีกว่าครับ..เปลือง” เอยพูด กวินได้แต่ยกยิ้มมุมปากในความประหยัดของเอย

“ทานต่อเถอะ” กวินว่า ทั้งสองจึงทานต่อจนกระทั่งไปถึงของหวาน



          ตอนนี้เอยและกวินยังคงนั่งอยู่ที่เดิม แม้จะทานอาหารเสร็จแล้วก็ตาม เพราะบรรยากาศดีอีกทั้งยังคงอิ่มจนไม่อยากลุกเดินไปไหน ทั้งสองคนจึงเลือกที่จะนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย ทั้งเรื่องงานหรือเรืออะไรก็แล้วแต่

“อยากไปเดินเล่นหน่อยไหม?” กวินถาม

“ก็ได้ครับ จะได้เดินย่อยด้วย” เอยว่า    



          กวินจึงเรียกเก็บเงิน รูดบัตรเครดิตเรียบร้อยก่อนที่ลุกแล้วออกจากโรงแรม และลงความเห็นว่าน่าจะไปเดินเล่นแถวทะเลดีกว่า เพียงแค่ข้ามถนนจากโรงแรมก็ถึงทะเลแล้ว กวินและเอยจึงเดินเล่นไปเรื่อยๆ มองบรรยากาศรอบๆ แสงไฟที่ระยิบระยับไปทั่ว มองภาพเหล่านั้น พลางสูดอากาศเข้าปอด โดยที่กวินนั้นจับมือของเอยไว้ตลอด แรกๆก็อายเหมือนกัน แต่พอถูกกุมมือเข้าไว้อย่างนั้น ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านมาทำให้เอยไม่อยากปล่อยมือนั้น ทั้งสองเดินกุมมือกันไปอย่างนั้นจนอากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ กวินจึงเห็นควรว่าถึงเวลาที่ต้องกลับห้องแล้ว



          เมื่อมาถึงห้อง เอยก็ยังเลือกที่จะออกไปยังระเบียง เพราะบรรยากาศดีมากจริงๆ อีกทั้งเอยเพิ่งมาสังเกตเห็น...อ่างอาบน้ำแบบเอ้าท์ดอร์ อยู่ที่ระเบียงเสียด้วย เอยหันมองมันเล็กน้อย ก่อนที่จะเกาะราวระเบียงและมองไปยังข้างหน้า จู่ๆกวินเดินมากอดจากข้างหลัง อ้อมกอดที่เอยรู้สึกดีทุกครั้งเมื่อได้สัมผัส

“ชอบใช่ไหม?” กวินกระซิบถาม

“ก็ชอบครับ..แต่แพงไป” เอยว่า ก่อนที่จะมองไปยังข้างหน้า

“เอย...” กวินเรียกชื่อเอยขึ้นมาก่อนที่จะผละออกจากหลังของเอย จับไหล่เอยให้หันหน้ามาหาตน ก่อนที่กวินคุกเข่าข้างเดียวลงตรงหน้าเอย

“คุณกวิน..ทำอะไรครับ?” เอยถาม พยายามดึงให้กวินลุกขึ้น

“ฉันรู้ว่างานแต่งของเรากำลังจะมีขึ้นแล้ว...แต่ฉันยังไม่เคยขอเธออย่างเป็นเรื่องเป็นราวเลย” กวินพูด ก่อนที่จะล้วงกระเป๋ากางเกง พบกล่องแหวนสีเงินกำมะหยี่ กวินเปิดมันออกมาพบว่าเป็นแหวนแต่งงานที่สั่งทำไว้ ซึ่งเอยไม่รู้เลยกว่ากวินไปรับมันมาแล้ว

“แหวน....” เอยพูดขึ้นมาเบาๆ กวินยิ้มออกมา ก่อนจะพูด

“แต่งงานกับฉันนะ พีระนัม” กวินว่า ก่อนจะจ้องตาของเอย เอยตกตะลึงไม่น้อย ใจเต้นรัวจนต้องกุมมันไว้

“คุณกวิน...” เอยพึมพำเบาๆ สบตาของกวินที่จ้องมองขึ้นมา

“ฉันจะไม่บอกว่ารักเธอชั่วนิรันดร์  เพราะมันต้องมีวันที่ฉันต้องตาย แต่ฉันจะให้สัญญา ว่าจะรักเธอ จะดูแลเธอ ปกป้องเธอ และมีเธอคนเดียวเท่านั้นจนกว่าจะหมดลมหายใจ เรื่องนั้นฉันสัญญาได้” กวินบอก เอยรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้ออกมา ขอบตาร้อนผ่าวเพราะคำพูดนั้นของกวิน

“ผม..ผมเป็นคนธรรมดา ไม่มีเงินทองชื่อเสียงเหมือนคนอื่นเขา แต่ผม...ผมรักคุณกวิน...รักมากจริงๆครับ...ผมอยากอยู่กับคุณกวินตลอดไปครับ” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้น...แต่งงานกับฉันนะ” กวินพูด เอยรับแหวนนั้นก่อนที่จะโน้มตัวลงกอดรอบคอของกวินไว้ น้ำตาไหลออกมา

“แต่งครับ” เอยบอกสั้นๆ ก่อนที่จะกอดกวินให้แน่นขึ้นไปอีก จากนั้นก็ผละออกแล้วดึงให้กวินลุกขึ้น

“ฉันเฝ้ารอเธอมาตลอด เฝ้ารอจนถึงวันนี้ ขอบคุณจริงๆพีระนัม ขอบคุณ” กวินว่าก่อนที่จะจูบหน้าผากของเอยเบาๆ แล้วกอดเอยไว้อีกครั้ง

“ผมสิครับ..ต้องขอบคุณคุณกวิน..ขอบคุณที่รักผมขนาดนี้” เอยพูด



          ทั้งสองยืนกอดกันอยู่อย่างนั้น ท่ามกลางสายลมยามค่ำคืนที่เป็นพยานให้ทั้งสอง เอยยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ซุกหน้าลงบนอกของกวิน ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ที่ทำให้ทั้งสองมาเจอกัน ขอบคุณเวลาที่เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความรักที่ทั้งสองมีให้กันและกัน ขอบคุณดวงดาวที่พร่างพราวบนท้องฟ้า ถึงการเป็นพยานในความรักของทั้งสอง...

...
..
.



          เอยลืมตาขึ้นมาช้าๆ ตอนนี้ไม่รู้กี่โมงแล้ว เสื้อผ้าก็ไม่ได้ใส่ ยังคงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าห่มคลุมกายไว้เท่านั้น เมื่อคืนหลังจากที่กวินขอแต่งงานแล้ว กวินก็ยังเป็นกวินที่เจ้าเล่ห์เหมือนเดิม แม้เพิ่งจะพูดประโยคขอแต่งงานสุดซึ้งไปไม่ทันเท่าไหร่ กวินก็เลือกที่จะอาบน้ำ...ตรงอ่างอาบน้ำตรงระเบียง



          เอยอายแทบจะขาดใจ ที่ต้องมาอาบน้ำนอกห้องน้ำเช่นนี้ อีกทั้งยังโดยกวินทำเรื่องน่าอายแบบนั้นตรงระเบียงอีก ชนิดไม่ยอมหยุดจนลามมาถึงในห้อง ปลดปล่อยกี่ครั้งกี่หนจนนับไม่ได้เลยทีเดียว เอยนอนนิ่งๆอยู่เช่นนั้น เหลือบมองกวินที่ยังคงหลับอุตุ ใบหน้ายามหลับของกวินเป็นอะไรที่เอยชอบมอง เหมือนดูเด็กน้อยหลับอยู่ก็ไม่ผิด แต่หากพอตื่นขึ้นมานั้นช่างแตกต่างกันลิบลับ



          เอยไล้นิ้วแตะคิ้วของกวินเบาๆ ก่อนที่จะเลื่อนมาแตะเปลือกตา จากนั้นแตะจมูกโด่งนั้น สุดท้ายก็จิ้มเบาๆที่ริมฝีปาก พลางหัวเราะเบาๆกับตนเอง

“แกล้งฉันเหรอ?” กวินถาม พลางลืมตาขึ้นมา ก่อนที่จะดึงเอยเข้ามากอดไว้ หอมแก้มซ้ายขวาอย่างหยอกล้อตั้งแต่เช้า

“คุณกวิน” เอยเรียกพลางหัวเราะ

“วันนี้ไปเที่ยวที่ไหนดี?” กวินถาม

“ไปไหนก็ได้ครับ” เอยบอก

“ถ้าอย่างนั้นก็ค่อยว่ากัน ว่าจะไปไหนดี” กวินพูด ก่อนที่จะกลับตาลง

“ไม่หิวเหรอครับ?” เอยถาม

“นิดหน่อย แต่ยังอยากนอนต่อ” กวินบอก

“ถ้าอย่างนั้นนอนต่ออีกสักนิดก็แล้วกันครับ” เอยตามใจกวินอย่างเคย ทั้งสองจึงนอนกันต่อ



          ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงกว่าแล้ว เอยจึงรีบลุกไปอาบน้ำ และแน่นอนว่ากวินก็เข้าไปอาบด้วย กว่าจะเสร็จก็ใช้เวลานานกว่าปกติ



          ทั้งสองไปหาร้านอาหารที่ทางพนักงานต้อนรับแนะนำ รวมถึงสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในพัทยาอีกด้วย จากนั้นกวินจึงเช็คเอ้าท์คืนห้องแล้วตระเวนพาเอยไปเที่ยวยังสถานที่ต่างๆที่ได้รับการแนะนำมา



          เที่ยวจนเหนื่อย จนตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้ว จึงเห็นสมควรว่าจะต้องกลับกรุงเทพกันได้แล้ว กวินขับรถเข้ากรุงเทพ และจุดมุ่งหมายคือบ้านเศวตเจริญ เพราะก่อนหน้านี้คุณวิดาโทรมาให้เข้าไปที่บ้าน



          ถึงบ้านเศวตเจริญก็เกือบสองทุ่มแล้ว เพราะขากลับกวินขับแบบไม่เร่งรีบนัก เมื่อเข้าไปในบ้าน พบว่านั่งกันอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา มีคุณวิดานั่งดูอะไรสักอย่าง

“มาแล้วเหรอ..เป็นไง เที่ยวสนุกไหม?” คุณวิดาถาม

“สนุกครับ” เอยเป็นคนตอบ

“ผมว่าจะค้างคอนโด คุณวิดามีอะไรรึเปล่าครับ?” กวินถาม

“ก็จะถามเรื่องถ่ายรูป..สนใจจะถ่ายหน่อยไหม พรีเวดดิ้งน่ะ” คุณวิดาถามพลางยิ้ม ชมพูนั่งพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ส่วนคนอื่นๆเฉยๆ

“ถ่ายรูป...” กวินถามอย่างไม่เข้าใจนัก

“ใช่จ้ะ แบบนี้ไง” ชมพูว่า ก่อนที่จะยื่นมันให้กวินดู เป็นรูปของกฤศและชมพู ที่ถ่ายตามสถานที่ต่างๆ สวมชุดเจ้าสาวเจ้าบ่าวถ่ายตามทะเล ตามสวนดอกไม้ต้นไม้ต่างๆ

“เอย...จะถ่ายไหม?” กวินถาม

“มะ...ไม่ดีกว่าครับ” เอยบอก

“ทำไมล่ะเอย?” คุณวิดาถาม

“ผมว่าเปลืองเปล่าๆครับ..อีกอย่าง...ผมอายด้วย” เอยบอกตรงๆพลางก้มหน้า จะให้ถ่ายรูปตอนกอดกับกวิน หรือทำท่าจะจูบแบบนั้นต่อหน้าคนอื่น ตนคงไม่กล้าพอ

“น่าอายตรงไหน ใครๆก็ถ่ายกัน นี่ถ้าสมัยแม่มีแบบนี้นะ แม่ก็ถ่าย” คุณวิดาว่า

“ผมแล้วแต่เอยครับ” กวินบอก

“ไม่ถ่ายดีกว่าครับ..ถ่ายในวันงานก็พอแล้ว” เอยบอก

“เสียดายจัง...สักรูปสองรูปก็ยังดีนะเอย” คุณวิดายังคงคะยั้นคะยอ จนเอยเริ่มวางตัวไม่ถูก

“ใช่ๆ จะได้เก็บไว้ดูไง” ชมพูเชียร์อีกคน

“บริษัทนี้ของเพื่อนพี่เอง ถ่ายก็สวย มืออาชีพ ราคาคุยกันได้” กฤศเป็นคนพูด

“เอ่อ...” เอยเริ่มไปไม่ถูก เมื่อโดนต้อนเรื่อยๆจากหลายๆคน

“นะเอย...” ชมพูว่า สายตาทั้งหมดจับจ้องมาที่เอย

“ก็..ก็ได้ครับ” ในที่สุดเอยก็ต้องถ่ายรูปนั่นจนได้

“ถ้าอย่างนั้นก็พรุ่งนี้เข้าไปที่บริษัทนี้ คุยเรื่องการถ่ายกันเลย” คุณวิดาว่า สุดท้ายแล้วเอยก็ขัดคุณวิดาไม่ได้ ขัดคนบ้านนี้ที่นิสัยเหมือนกันทั้งบ้านไม่ได้เลยจริงๆ...

   
+++++++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 5 (8/02/15) P.108 แจ้งข่าวค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 09-02-2015 11:31:22

เขินแทนน้องเอย~  :-[ :-[

ชอบตรงที่ไม่สัญญาว่าจะรักจนนิรันดร์นี่ล่ะ. :hao5: :hao5:

...น้องเอยแพ้ทางคนบ้านนี้จริงๆ :o9: :o9:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Lovelyjess ที่ 09-02-2015 11:40:07

+แรก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 09-02-2015 11:46:16

กรี๊ดดดบ้านนี้ เค้าน่ารัก ><' คู่อื่นชื่อเรื่องอะไรแจ้งบอกด้วยนะคะ พอดีเล่นกับโทสับแล้วมันไม่รู้ว่าใครแต่งคะ >< แต่เอาจิงๆ ไม่อยากให้จบเลยยยย รักกวิน รักเอย รักคนแต่ง รักเรื่องนี้ งื้ออออ!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-02-2015 11:55:15

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 09-02-2015 12:01:12

ชุดงานแต่งไม่ได้ชุดของร้านดาวเหรอ?

เห็นดาวเคยพูดไว้แต่งเอาชุดของดาวได้

น้องเอยเกรงใจตามใจแม่กวินไม่กล้าขัดละสิ


ตอนนี้หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
กวินโรแมนติก ปิดท้ายด้วยหื่น
 :hao6:

ว่าแต่เรื่องใหม่คู่ไหน
เคนขาว หรือไทป์ โกเมน
หรือจะเปิดใหม่ 2เรื่องก็ได้นะ
รออ่านเสมอ
อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 09-02-2015 12:05:12

น้องเอยน่ารักตลอดเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 09-02-2015 12:06:56

กวินขี้แกล้งจริงๆ น่ารักมากกกกกกก :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 09-02-2015 12:13:29

เป็นคำขอแต่งงานที่ซาบซึ้งจัง ทั้งคำพูดของกวินและเอย  :hao5:
รู้สึกใจหายเหมือนกันนะคะ ที่เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้ว
กว่าสองเดือนที่ทุกๆวัน ตอนเช้าต้องเข้ามาคอยดูว่า
#อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มีตอนใหม่หรือยัง
เป็นความผูกพันที่ไม่อยากให้ขาดหายไปเลยค่ะ
ต้องขอบคุณคนแต่งมากๆๆ ที่แต่งเรื่องราวน่ารัก ฟิลกู๊ดสุดๆ มาให้ได้อ่าน
แถมยังขยั๊นขยัน อัพให้ได้อ่านทุกวัน ขอบคุณจริงๆ
ถ้าจบเรื่องของเอยกับกวินแล้ว ขอให้แต่งเรื่องอื่นๆต่อนะคะ
จะคอยติดตามด้วยความชื่นชม
+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 09-02-2015 12:13:35

น่ารักจริง ๆ นึกว่ากวินจะไม่ขอเอยแต่งซะแล้ว  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 09-02-2015 12:13:56

ฟินแทนเน้อออ ไม่มีดราม่าแล้วน่ารักโฮกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 09-02-2015 12:14:42

อยากไปงานแต่ง

 :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 09-02-2015 12:25:03

 :-[ :-[ อ๊าย ขอกรี๊ดก่อน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
แบบว่าเขินแทนเอย ตอนกวินขอแต่งงาน

ปล. เดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะจ๊ะ รอได้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 09-02-2015 12:35:17

อิจฉาน้องเอยจังเลยยย  :impress2: :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 09-02-2015 12:36:39

อุ้ย เขินจังเลยนะนี่
เอ๊ะ เราไม่ใช่พีระนัมนี่หว่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 09-02-2015 12:38:55

ฉากขอแต่งงานฟินมากกกอะ ขนลุกเลย น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 09-02-2015 12:45:28

น่ารักตลอดทั้งเรื่องทั้งคนเขียน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 09-02-2015 12:49:51

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 09-02-2015 12:53:25

โอ่ยย  รู้สึกถึงรักเต็มเปี่ยม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 09-02-2015 13:09:59

สุขสมหวัง
ชอบคำขอแต่งงานของกวิน
ชอบความเจ้าเล่ห์ของกวินด้วย

บ้านของกวินไงเอยก็ไม่ชนะใครสักที 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 09-02-2015 13:18:55

หวานเฟ่อร์ กวินพาเอยมาขอแต่งงานนี่เอง โนแมนติกมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 09-02-2015 13:20:04

โอ้ยยยยย น่ารักฟินนนนมากกกก
อ่านไปยิ้มไปเหมือนคนบ้าา
น่ารักมากครับ  :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 09-02-2015 13:22:59

อ่านไป ยิ้มไป  เขินเเทนเอยมากๆ ตอนกวินขอแต่งงาน  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 09-02-2015 13:25:15

คนเงียบขึมนี่ เวลาเค้าหวานทีคือที่สุดค่ะ  :m1:

เอยนางต้องทำบุญมามากแน่ๆ ได้คุณกวินสุดแสนเพอร์เฟคเป็นคู่ชีวิต

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 09-02-2015 13:35:02

จะแต่งแล้วววววว ดีใจกับทั้งคู่ด้วย
รอเรื่องของคู่อื่นๆน้าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 09-02-2015 13:42:23

น่ารักอ่ะ จะแต่งงานกันแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 09-02-2015 14:08:57

ชีวิตดีอ่ะน้องเอย ตรงที่ครอบครัวของกวินเปิดใจรับ และรักเอยขนาดนี้ อิจฉาน้องเอย :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 09-02-2015 14:20:59

รอดูรูปพรีเวดดิ้ง~  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 09-02-2015 14:31:39

เอยน่าร้ากกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 09-02-2015 14:33:30

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 09-02-2015 14:38:50

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 09-02-2015 15:16:01

เอยขี้เกรงใจเจอชมพูกะคุณแม่สามีอ้อนหน่อยยอมหมดเลย  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 09-02-2015 15:19:33

 :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 09-02-2015 15:27:48

ปลื้มปริ่มมากค่ะ ดีใจกับทั้งคู่ด้วย o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: NUTSANAN ที่ 09-02-2015 15:36:52

อ่านตอนนี้แล้วอบอุ่นมากกกก ครอบครัวของกวินรักเอยทุกคนเลย  ไม่อยากให้เรื่องนี่จบเลยยยย
 :กอด1: +1 จ้าา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 09-02-2015 16:18:55

อยากเป็นน้องเอยจริงๆเลยยยยยยยยยยย

อยากได้แฟนแบบคุณกวินที่สุดดดดดดดด

อะไรจะหวานชื่น มีความสุขนาดนั้้นนนนน

คนโสดอิจฉา

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 09-02-2015 16:24:12

อ้ากกกกก ถ่ายรูปงานแต่ง ชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 09-02-2015 16:25:53

หวานมากจนหมั่นไส้กวิน โอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 09-02-2015 16:27:47

อ่านไปเขินไป>//////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-02-2015 16:41:14

กวินมีอิจฉา​ด้วยวุ้ย​

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-02-2015 16:46:15

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-02-2015 16:53:34

บ้านนี้เผด็จการแบบนุ่มนวล​ 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 09-02-2015 17:20:10

แบบตามฝันของคนรุ่นใหม่เลย
มีการคุกเข่าขอแต่งงาน
พรีเวดดิ้ง
ขอซับน้ำตาความฟินแป๊บ

คำสัญญาก็ซึ้งมากๆ
ใกล้ถึงปลายทางแล้วสิ
ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 09-02-2015 17:26:38

ดีใจกับกวินกับเอยด้วยในที่สุดก็ได้แต่งงานกันสักที ยินดีด้วยนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: klaew ที่ 09-02-2015 17:28:47

กรี้ดดดดด
โรแมนติกสุดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 09-02-2015 17:32:46

อยากได้ผู้ชายแบบคุณกวินจังเลย จิกหมอนเขินรัวๆ  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-02-2015 17:47:30

ชอบบ้านนี้รักบ้านนี้
เอยโชคดีมากๆที่ได้แต่งเข้ามา
อิจฉาๆ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-02-2015 17:58:14

ฉากกวินขอเอยแต่งงาน โรแมนติกสุดๆ แอร๊ยยย :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 09-02-2015 18:56:01

นี่อิจฉาเอยมาก ส่งผู้ชายอย่างกวินมาให้ฉันสักคนสิ อยากได้ :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 09-02-2015 19:05:13

กวินเราก้อแอบมโรแมนติคนะเนี่ยยย
แมจะมาแนวพาไปเที่ยวเเบบมึนๆก้อตาม 5555
ส่วนเอยนี่ ตกหลุมคุณวิดา แระคุณพีาชมพู อย้างจังเรยอ่ะ อยากเห็น พรี-เวดดิ้ง แร้วววว ^0^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 09-02-2015 19:08:28

 :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 09-02-2015 19:27:41

ตอนกวินขอเอยแต่งงานขนลุกเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 09-02-2015 19:36:57

 :mew1:เขินเลยทีเดียวตอนคุกเข่าขอแต่งงาน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 09-02-2015 19:39:34

น่ารักมากๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-02-2015 20:49:56

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 09-02-2015 20:52:13

บ้านนี้เค้าน่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 09-02-2015 21:31:07

แฮปปี้สุดๆ เลยน้องเอย สามีดี ครอบครัวสามีก็ดีอีก
กวินโรแมนติกมาก อร้าย ขอแต่งงานนนนน กีสสสสสๆๆๆๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 09-02-2015 21:37:15

อายหน้ามุดอกเสื้อกวินแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-02-2015 21:50:36

เขินตัวแตกเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 09-02-2015 21:55:08

ตอนนี้ทำเราร้องไห้เลย มันซึ้งมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 09-02-2015 21:55:18

ตอนนี้มันรวบรัดมากๆไปเที่ยวกันขอแต่งงานเอย มันช่างเหมือนอ่านย่อความ......คงจะเก็บไว้พาทกวินสินะ คือรายละเอียดไม่มีเลยยยยยยย. อ่านแล้วขัดใจเจ๊

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 09-02-2015 21:55:54

อิจฉาหนูเอยจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 09-02-2015 22:01:27

จะแต่งแล้ว>///<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 09-02-2015 22:39:00

ความรักที่ มีมอบให้กัน ไม่มีคำจำกัดความ   :mew1:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Ysolip ที่ 10-02-2015 05:28:00

เข้ามาติดค่าพึ่งอ่านถึงตอนยี่สิบห้า :katai4: :katai4:
อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วเขินตัวแตกมากจริงๆ รู้สึกเหมือนไม่เจอฟีลแบบนี้นานมาก  :-[
ชอบเอยมากค่ะ นางน่ารัก♡♡ เป็นคนแบบซื่อๆแล้วก็ดูไม่ทันคนแต่ก็เป็นคนที่ไม่โลเลนะคะ มั่นคงกับกวินมาก 6-7ปีเลยใช่ไหมที่แอบรักมา ยอมม o13
ส่วนกวินนี่จริงๆตัวเองก็สนใจเอยมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วใช่ป่ะ แบบเอยอยู่ไหนกวินก็จะมาปรากฏเสมอ เหมือนอัศวินเลยเนอะ♡ แต่คือนางขี้แกล้งอ่ะกวินขี้แกล้งมากจริงๆ ชอบตีหน้านิ่งๆแต่ในใจนี่มีอะไรอีกมากมายชะ ชอบผู้ชายซึนๆแบบนี้นะคะ 555 แล้วผู้ชายซึนๆแบบนี้ก็คือน่ารักมากกก ชอบตอนสุดท้ายของตอนที่ยี่สิบมากเลยค่ะ ตอนนั้นแบบคือพีคสุดอะไรสุด ถ้าไม่ชอบก็คงไม่แกล้งหรอก ประโยคนี้ฟินมาก ตัวแตกมากกจริงๆค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 10-02-2015 07:44:54

 :ling1: :ling1: กวินช้าไปมั้ย :z2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-02-2015 13:02:30

คิดถึงเอยกับกวินจังเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 10-02-2015 13:42:24

วันนี้ไม่มาแฮะ รอฉากแต่งงานสุดแสนโรแมนติก + ส่งเข้าหอ 555+
จะตามไปติดกล้องข้างเตียง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: SuPeRDonGDanG ที่ 10-02-2015 15:12:48

ในที่สุดก็อ่านทันสักที
ก่อนอืนเลยต้องขอบคุณคนเขียนำหรับนิยายดีๆเรื่องนีนะคะ
เราพึ่งมีโอกาสได้มาอ่านเรื่องนี้ อ่านทีเดียว2 วันรวดเลย รู้สึกว่ามนวางไม่ลงยังไงก็ไม่รู้ 555
เอย :: เอยเป็นคนที่แปลกมากเลยค่ะิเราไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อน (ในนิยายยังไม่เคยเจอเหมือนกัน) ไร้เดียสาได้น่ารักมากๆ
แต่บางทีเราก็รู้สึกว่าเอยหัวอ่อไเกินไป หัดสู้คนสักิคงดีเริ่มปฏิวัติที่กวินก่อนคนแรกเลย หลังจากแต่งงานเราต้องคุมให้ได้ทุกอย่างนะ 555555
กวิน :: เป็นตัวละครที่เราชอกที่สุดในเรื่องนี้ เราชอบความรักของกวินที่มีต่อเอย หายกนะผู้ชายแบบนี้ในชีวิตจริงจะมีไหม อยากได้อยากโดน 5555 แต่บทีกวินก็นิ่งเกินไปแต่พอถึเวลาหื่น คำว่าหื่น็เด่นหรากลางหน้าผากซะงั้น แต่ยังไงก็ชอบกวินที่สุดอยู่ดีอิอิ :mew1:
ไทป์ :: คุณพ่อจอมหวงลูกสาว เราได้กลิ่นว่านางกำลังจะมคู่ตุนาหงัน อิอิ
เคน พี่ขาวเราเชียร์ทั้งคู่ จีบให้ติดนะ๊ะ
หนูโกเมน เราว่าแปลกๆ ไม่รู้ทำไมเราคดไปไกลถึงขั้นว่าที่โกเมนถูกชะตากับเอยเพราะมีอะไรเกี่ยวข้องกันหรือเปลา น้องชายต่างแม่อะไรเทือกนี้ 55555555  คิดลึกไปไหมเรา
ครอบครัวกวิน เป็นครอบครัวที่แปลกจงริงๆ แต่็ดีที่ไม่มีใครคัดค้านพระนายของเรา
สุดท้าย
ฉันเกลียดแกยัยมินตรา 11 รด  :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 10-02-2015 15:34:56

บ้านนี้น่ารักจังงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กชายมั่วนิ่ม ที่ 10-02-2015 15:42:47

เขินนนนนนนนนนนน  แต่งงานกันนะพีระนัมมมมม  >//<

คุณกวินก็มีโหมดหวานด้วยยย

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 10-02-2015 19:25:13

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 10-02-2015 20:48:07

เข้ามารอครับผม มาอัพต่อเร็วๆนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 10-02-2015 20:53:04

มาตามอ่านจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 11-02-2015 09:20:14

คิดถึงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 11-02-2015 09:29:33

มารออออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 11-02-2015 10:42:07

คิดถึงกวิน อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 11-02-2015 22:05:54

ยังมาตามอ่านอยู่น้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 11-02-2015 23:42:10

แวะมาเจิม​  :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 12-02-2015 10:03:42

มารออออออ กวินกับเอย :]

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 12-02-2015 10:13:48

แวะมาบอกว่า "คิดถึง" :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 12-02-2015 10:35:46

เข้ามารอทุกวันเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 12-02-2015 10:48:04

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 12-02-2015 11:19:59

รอ รอ รอ :katai5:
อยากให้เรื่องนี้รวมเล่มจัง  :mew2: o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: WASAWATTE ที่ 12-02-2015 11:36:37

บอกได้คำเดียวเลยว่า "เขิน"
 :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 12-02-2015 11:40:54

ถ่ายรูปกับคนเจ้าเล่ห์
ออกมาจะเป็นยังไงนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 12-02-2015 12:10:33

 :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 13-02-2015 00:29:21

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
 มารอเอย กับ กวิน ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 13-02-2015 08:49:05

มารอกวินเอย อยากเห็นงานแต่ง
 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 14-02-2015 18:32:15

กวินกับเอย จะมาเมื่อไรนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 14-02-2015 18:56:01

จะแอบเข้ามาเติมความหวานซะหน่อย  น้องเอยกับกวินยังไม่มาเบย  แงๆๆๆเมื่อไหร่จะมา  เค้าคิดถึงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 15-02-2015 13:47:54

รอบนี้นานจังงงง :o12:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 15-02-2015 14:25:57

คิดถึงจังเลยค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 16-02-2015 12:31:54

 o22

รอวันแต่งงาน ... เอย & กวิน

 :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 16-02-2015 13:02:20

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 16-02-2015 22:40:02

น้องเอยกับพี่กวินหายไป
รอค่าาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 16-02-2015 22:47:09

ครบ อาทิตย์ แว้ววววว
 :monkeysad: คิดถึง กวินเอย ขาวเคน ไทป์โกเมน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 16-02-2015 23:23:44

คิดถุงกวินจุง///โดนเอยตบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 17-02-2015 10:16:42

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 17-02-2015 11:21:19

รอกวินกับเอย :katai5: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 17-02-2015 12:28:37

อ่านจบตอนที่ 33 แล้ว กวินนิ่งแต่แอบหวานกับเอย น่ารักมาก
ไว้มาอ่านต่อนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 17-02-2015 13:52:00

กวินกับเอยพักร้อนหลายวันจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 18-02-2015 01:02:39

คิดถึงกวินกับเอย ><
รออยู่เสมอน่าค่าาา..มิสยูๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: pimthacha ที่ 18-02-2015 01:27:20

รอรอรอรรอรอรอรอรอรอรอรอรอรอ
#กวินนนน #เอยยย  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew6: :mew6: :mew6: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 18-02-2015 09:14:58

 :m7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Eomoge ที่ 18-02-2015 14:34:07

รออยู่นะครับบบ

 :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Giant~Termite ที่ 19-02-2015 08:16:40

มามั้ย มามั้ย
มาเต๊อะ มาเต๊อะ
 :mew6: :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: pimthacha ที่ 19-02-2015 09:31:57

เค้ารอ นะ
มาเถอะนะ มาเถอะนะ มาเถอะ  :mew2: :mew2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 19-02-2015 09:36:34

หายไป 10 วันแล้วนะ รออยู่นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 19-02-2015 11:51:22

แวะมาให้กำลังใจนะคะ ~  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 19-02-2015 22:35:53

 :hao5: :hao5: คิดถึงน้องเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 21-02-2015 16:51:32

จะมาไหมนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: แ ฝ ง. ที่ 21-02-2015 18:09:28

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ
อ่านแบบรวดเดียวในที่สุดก็ตามทันแล้ว
ชอบเรื่องนี่มาก ๆๆๆๆๆ
รีบมาต่อนะคะ คิดถึงเอยกับคุณกวิน  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 21-02-2015 18:28:39

จุดธูปเรียกละนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 21-02-2015 19:10:15

 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
คิดถึงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 21-02-2015 22:51:26

 :katai5: :katai5: :katai5:

คนเขียนลืมทางเข้าเล้ารึป่าวน้อ      :ling1:



 :katai1:


ยังรอเอย กับ กวินอยู่นะค้าบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 21-02-2015 23:00:41

 :z12: :z12: :z12:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 21-02-2015 23:18:43

รออยู่ค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 21-02-2015 23:20:20

 :call:  คิดถึงนะตัวเธอ  มาไว ไว นะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: มะเขือม่วง ที่ 22-02-2015 17:37:11

มาต่อไวไวนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: moonma_bell ที่ 22-02-2015 17:43:17

รอจ้า รอคนแต่ง คิดถึงน้องเอยกับกวินจอมซึน ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 22-02-2015 18:23:11

 :hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 23-02-2015 22:39:00

หายไปไหนเนี่ยนานจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 25-02-2015 00:57:54

~ รอฉันรอเทออยู่แต่ไม่รู้เทออยู่หนใด ~
คิดถึงกวิน เอยจังเลยยย สงสัยฮันนีมูน+ฉลองวาเลนไทน์ยังไม่กลับ ><'
----> คิดถุงม๊ากกกกกกกกกก --> รอเสมอ (^[]^)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 25-02-2015 12:43:09

น้องเอยหายอ่า คิดถึงจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 25-02-2015 12:49:52

อยากอ่านต่อใจจะขาดดดดด~
 :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 25-02-2015 12:54:31

 :ling3:

รอๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 25-02-2015 13:26:54

มารอกวิน กับเอย  :katai5: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-02-2015 14:20:23

เอ๊~ สงสัยว่าน้องเอยกับกวินกำลังเตรียมงานแต่งกันอยู่สินะ.ป่านนี้ยังไม่มาเลย.ไม่เป็นไรเน้อเรารอได้.ฮิ้ววว~ :m11: เตรียมกล้องไว้เก็บภาพอยู่นะจ๊ะ.:m24:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 25-02-2015 14:22:22

หายไปไหนค้าาา รีบกลับมาน้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 25-02-2015 15:00:16

รอต่อไป   :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 25-02-2015 15:03:02

#อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันคอยเธอ?# :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 25-02-2015 17:31:13

 :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 25-02-2015 17:42:52

คิดถึงจังเลย เมื่อไหร่จะกลับมา  :mew2:

อย่าบอกนะว่าแอบไปงุบงิบแต่งกันลับหลังแล้วไม่ยอมบอก  :fire:  :angry2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-02-2015 19:25:00

คิดถุงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 25-02-2015 21:51:44

ยังอ่านไม่ทันจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 26-02-2015 12:00:51

มาต่อไวๆนะคร้าบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 26-02-2015 13:23:18

มาทวงนิยาย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 26-02-2015 14:47:10

คิดถึงน้องเอยกับคุณกวินแล้ววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 26-02-2015 20:38:03

 :m22: :m22: :m22: :m22: :m22: :m22: :m22:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 26-02-2015 20:43:00

รอฉันรอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด

เธอจะมา เธอจะมา เมื่อไร

เธอจะมา เธอจะมา เมื่อไร

 :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 27-02-2015 12:25:11

คิดถึงค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 27-02-2015 12:35:28

ไปต่างจังหวัดนานจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 27-02-2015 12:54:06

 :katai5:

เค้ามารอตะเอง ทุกวันเลยน้า

 :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 27-02-2015 19:39:10

เตรียมเสกหนังควายธนูเข้าท้องคุณกิมจุ้ยให้รีบมาลงตอนต่อไว เตรียมพริกเกลือให้ช่างคอมที่ซ่อมแลปตอบช้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 04-03-2015 10:52:28

มาเร็วๆจิ รออยู่นะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 04-03-2015 11:07:20

เมื่อไหร่จะกลับมานะ :hao4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 04-03-2015 11:32:08

รอฉันรอเธออยู่ตรงนี้  :hao7:
คิดถึงเอย คิดถึงกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 04-03-2015 11:55:10

หายไปไหนอ้า รออยู่น้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: mamon2011 ที่ 04-03-2015 12:28:11

 :mew3:รออยู่น้าาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 04-03-2015 15:03:03

หายไปนายแล้วน้าา กลับมาเถอะ T^T

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: poonparamount ที่ 04-03-2015 17:04:40

เพิ่งมีโอกาสได้มาอ่านต่อจนถึงตอนล่าสุดค่ะ แบบเกิดความคิดว่า ชั้นพลาดเรื่องนี้ได้ไง๊!!???  :katai1:

สนุกมากๆค่ะ กวินเป็นผู้ชายในฝันเก๊าเบย พูดน้อยๆ ต่อยหนักๆ แต่มีมุมเจ้าเล่ห์หน่อยๆ  :hao7:

ส่วนหนูเอยก็น่ารักน่าแกล้ง สมควรที่จะโดนแกล้แล้วล่ะเน้ออออออ  o18

ติดตามตอนหน้าอยู่นะคะ สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้คนแต่งฮ้าบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 04-03-2015 18:10:24

ทำไมหายไปนานจังเลยน้าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 04-03-2015 22:53:32

 :katai1: :katai1: คิดถึงน้องเอยมากๆๆๆๆ
เข้ามาส่องทุกวันเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 05-03-2015 00:57:08

ฉันมารอพี่หน้าเพจทุกวันเลยยยย

 :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: mukkai ที่ 05-03-2015 01:24:16

ดันนนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 05-03-2015 01:24:56

หายไปไหนอ่ะทำไมนานจังเลยครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 06-03-2015 00:29:28

  วันนี้ก้อเข้ามารอค่ะ   :t3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-03-2015 14:47:11

อ่านทันแล้ว ใช้เวลานานหลายวันมาก

ชอบเนื้อเรื่องน่ารักดี และทางบ้านกวินก็ไม่ได่รังเกียจเอยด้วย

+ 1 ค่ะ
 :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 06-03-2015 16:11:02

หายไปนานจัง    :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 06-03-2015 21:15:07

ใกล้จบแล้วววว รีบมาต่อไวๆเลยนะ ทวงครั้งที่2

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: oumpatta ที่ 06-03-2015 21:56:00

จะเดือนนึงแล้วน้าาาา  :sad4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 06-03-2015 21:57:33

มาเถอะค่ะ :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 06-03-2015 22:04:13

 :ped149: :ped149: :ped149:   รออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 07-03-2015 05:45:47

 :ruready :ruready :ruready :ruready :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: carenaka ที่ 08-03-2015 02:13:33

 :really2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: bumzaza258 ที่ 09-03-2015 20:16:43

ตามทันแล้วววว :katai2-1:
ชอบเรื่องนี้มากๆ ส่วนตัวอ่านนิยายได้ทุกแนว แต่เวลาเบื่อแนวแรงๆหรือพวกต้องอ่านไปใช้สมองไปก็จะชอบหาแนวน่ารักเบาๆมาอ่านแก้เครียด แล้วเรื่องนี้ตรงสเป็คมาก ชอบมาก อ่านไปยิ้มไป กวินแกซึนมากก ส่วนหนูเอยนี้ถ้าเป็นระเบิดจับเวลานี้คงจะระเบิดตัวเองทุกครั้งที่หน้าแดงสินะ 555555 แต่ว่าเรื่องจิตใจหนูเอยต้องเพิ่มสกิลบ้างนะ ต้องเข้มแข็ง อดทน บึกบึน เวลาเจอเรื่องอะไรที่มันสะเทือนใจก้ต้องเผชิญหน้าพูดกันตรงๆไม่ใช่หนี เอาจริงๆเอยพึ่งเคยเจอแบบนี้ครั้งแรกก็คงเตลิดหนีไป แต่ครั้งต่อไปไม่เอาแล้วนะ ต้องเข้มแข็ง แต่ชอบกวินมากรักหลงหนูเอยสุดๆ ตอนแรกบรรยายสะหนูเอยรักกวินมาก แต่พอมาดูพาร์ทของกวินแล้ว แกร๋ แกร๋ จะน่ารักไปแล้ววว ซึนสุดๆ แบบรักเอยมากๆ ทำตัวเหมือนไม่สนใจแต่ที่ไหน ลับหลังนี้ทำตัวเหมือนสิงโตจ้องจะกระเหมือบเหยื่อ เดี๋ยวนี้เราไว้ใจคนไม่ได้ ยิ่งคนนิ่งๆ เราไม่รู้หรอกว่าใต้ใบหน้านิ่งๆนั้นซุกซ่อนอะไรไว้อยู่  :hao6:  แถมพอมีคนมาสนใจเอยก็ทำตัวแบบออกนอกหน้าเลยนะกวิน ฮ่าๆ

แต่ว่าต่อไปคงจะมีคู่เคนขาว กับไทป์เมน มาเพิ่มด้วยหรือเปล่า แต่ดูแล้วทั้ง2คู่นี้ ออกแนวตีๆกัดๆกันทั้ง2คู่เลยนะ 555555 เพราะเคนก็ขี้แหย่ ส่วนไทป์ก็ปากจัด ฮ่าๆ แถมทั้งขาวทั้งโกเมนก็ดูจะไม่ยอมใครสะด้วย คาดว่าทั้งเคนและไทป์คงเจอศึกหนักต้องพิชิตใจพวกปากแข็ง 5555555555555  :hao7:  :katai2-1:

สุดท้ายขอขอบคุณนักเขียนที่มาสร้างเรื่องดีๆให้อ่าน ชอบมากกกกก เรื่องต่อๆไปขอให้ทำดีแบบนี้อีก จะรอติดตามผลงานต่อไป

ปล มีเพจหรือเฟสให้ติดตามมั้ยยยยย
ปล2 รอตอนต่อไปนะ อิอิ รอฟินน
ปล3 อันนี้เป็นเม้นครั้งแรกเลยต้องรวบรวมความคิดที่อยากจะบอกเลยยาวหน่อย ประมาณว่าเวิ่นเว้อออกทะเล 555  :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 09-03-2015 22:20:41

หายไปนานเนาะ

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 09-03-2015 22:27:04

ครบเดือนพอดีเลย ใจจะขาดแล้ว
คิดถึงน้องเอย กวินมากๆๆๆๆ :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: tweetpuen ที่ 10-03-2015 00:06:04

1เดือนแล้วน้าตัวเอง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 10-03-2015 00:19:35

นึกว่าอัพเพิ่มเห็นวันที่ 9  :hao5: แต่เดือนสองงง ง งง   :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 10-03-2015 00:29:29

หายไปนานเลยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: silver ที่ 10-03-2015 01:50:08

คิดถึงงงงงง  :call: :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 13-03-2015 16:21:01

รอวันแต่งงาน :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 13-03-2015 16:37:09

รอต่อไปค่ะ หวังว่าตะได้ตื่นเช้ามาอ่านตอนใหมทุกวันเหมือนเมื่อก่อน  TT

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 13-03-2015 17:40:30

คิดถึงคนเขียนแล้วนะ T-T

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 13-03-2015 23:18:00

อ่านทันแล้วค่ะ น่ารักทุกตอนเลยจริงๆ ขอบคุณนะค่ะ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-03-2015 23:30:00

"คิดถึงมากค่ะ"

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 16-03-2015 10:11:27

 :hao5:

จะไม่ได้อ่านเรื่องนี้แล้วใช่ไหม  หายไปนานจัง  :hao5:

เค้าคิดถึง

 :m15:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 16-03-2015 15:38:26

กลับมาแล้วค่า  :mc4:  กราบขอโทษจริงๆนะคะที่หายไปนานมาก ตกใจไม่น้อยค่ะที่เห็นคนอ่านมาเม้นท์ทวงกระหน่ำเลย ขอโทษจริงๆค่ะ ให้อภัยด้วยเถอะค่ะ
เรากลับบ้านประมาณสองอาทิตย์ได้ และเอาโน้ตบุ๊คไปซ่อมทันทีที่ถึงบ้าน ซึ่งได้ช้ามากกกกก (ก.ไก่ล้านตัวค่ะ) โทรไปทวงบ่อยมาก กว่าจะได้ และตอนนี้ได้มาแล้วค่า และแน่นอนที่แต่งไว้เกลี้ยงค่ะ ลงหมดสต๊อคแล้ว แหะๆ เราเลยปั่นอยู่นี่แหละค่ะ เลยมาช้าไปหน่อย เดี๋ยวอีกสองสามวันจะมาลงต่อนะคะ เพราะที่แต่งไว้หมดแล้วจริงๆค่ะ จะไม่หายไปไหนนานๆแล้วนะคะ เพราะไม่มีโครงการกลับบ้านยาวเลยค่ะ ฮ่าๆ ทำงานๆ คิดถึงทุกคนมากๆเลยค่ะ กลับมาแล้วนะคะ  :o8:

+++++++++++++++

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนพิเศษที่ 6

กวิน เศวตเจริญ

ค้นหาคำตอบ...
   



          หลังจากอบรมค่ายจริยธรรมในครั้งนั้น กวินก็เอาแต่ถามตนเองมาโดยตลอด ว่าเหตุใดถึงรู้สึกห่วงใยเอยได้ถึงขนาดนั้น หากแค่ชอบธรรมดา ความรู้สึกนี้มันคือเรื่องปกติอย่างนั้นหรือ ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจความรู้สึกของตนเองเลย


          คนเรามีความรู้สึกได้หลากหลายมากกว่าหนึ่งอย่าง หรือแค่ยึดติดกับความรู้สึกเดียว เรื่องนั้นเป็นสิ่งที่กวินยังไม่อาจจะหยั่งถึงได้ เพราะที่ผ่านมา ตนมองผ่านและวางเฉยกับทุกเรื่องมากเกินไป ไม่มีความรู้สึกอะไรมากมายหรือแยกแยะไม่ออกเท่ากับชีวิตในช่วงเวลานี้ ตอนนี้เลยจริงๆ


          หากจะให้ไปคุยด้วยพ่อกับแม่ยิ่งไม่มีทาง หรือปรึกษากับพี่กฤศ พี่ชายแท้ๆที่น่าจะคุยรู้เรื่องก็ยังไม่กล้า เพราะไม่อยากให้ใครมารับรู้ถึงความรู้สึกนี้นอกจากตนเอง..แต่...หากจะมีอีกคนที่พอรู้เรื่องนี้และท่าทางน่าไว้ใจได้มากที่สุดเห็นจะเป็นคนๆนั้นคนเดียว...กี้ นั่นเอง


          เมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้ว เมื่อมาถึงโรงเรียนก็มองหากี้เป็นอันดับแรก และก็เจออย่างที่คาดไว้ไม่มีผิด ตอนนี้กี้นั่งดื่มนมกล่องคุยกับเพื่อนๆซึ่งน่าจะอยู่ห้องเดียวกัน กวินไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปหากี้ทันที

“อ้าว...กวิน ว่าไง” กี้หันมาเห็นเข้าก็ทักทายกวินทันที

“ขอคุยด้วยหน่อย” กวินว่า กี้จึงกันไปบอกเพื่อนๆคนอื่น ก่อนที่จะลุกแล้วเดินตามกวินที่เดินออกมาแล้ว

“ว่าไง ยอดชายนายกวิน” กี้ว่าพลางยิ้มแฉ่ง

“มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย” กวินว่า พลางรวบรวมคำพูดว่าจะพูดอย่างไรกับกี้ดี

“เรื่องเอยใช่ไหมล่ะ?” กี้ถามราวกับรู้ทัน

“รู้ได้ไง?” กวินถาม

“ก็นะ...ถ้าเรื่องเดียวที่ทำให้นายร้อนรนแบบนี้ น่าจะเรื่องของเอยเท่านั้น” กี้ว่า

“ถูกของนาย” กวินว่า รู้สึกอายไม่น้อยที่โดนจับความรู้สึกได้ถึงขนาดนี้

“เอาเป็นว่าเที่ยงนี้ดีกว่า คุยตอนนี้ไม่ค่อยสะดวก เดี๋ยวตอนเที่ยงเจอกันที่ห้องสมุด ตกลงนะ” กี้ว่า ก่อนจะตบไหล่กวินทีสองที และหันหลังเดินกลับไปยังที่เดิม เป็นอันตกลงว่ากวินต้องเก็บความรู้สึกนี้ไปจนถึงตอนเที่ยง ถึงจะได้พูดกับกี้



          หลังเคารพธงชาติเสร็จ กวินก็กลับมายังห้องเรียนเพื่อเรียนวิชาแรกตามตารางที่กำหนด และแน่นอนที่จะไม่พลาดแอบหันไปมองเอยเหมือนที่ทำมาเป็นประจำ จนกลายเป็นความเคยชินที่สายตาจะต้องหันไปมองที่เอยอย่างอัตโนมัติ ในทุกๆวัน ทุกๆครั้งที่จะทำได้


          วันนี้เอยยังคงเป็นเอย เอยที่นั่งนิ่งๆก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ ไม่ก็พูดคุยกับไทป์ รอยยิ้มนั้นช่างดูสว่างจ้าสำหรับกวิน ยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าเอยเป็นสิ่งที่ล้ำค่า แม้ใครคนอื่นจะมองไม่เห็นคุณค่านั้นก็ตาม แต่สำหรับกวิน...เพียงแค่ตนคนเดียวที่เห็นก็พอแล้ว จนในที่สุดเวลาเที่ยงก็มาถึง เมื่อทานข้าวเที่ยงเสร็จ กวินก็เดินเข้าห้องสมุดไปรอกี้ที่นั่นตามที่ตกลงกันเมื่อตอนเช้า

 
          กวินเข้าไปนั่งรอตรงโต๊ะที่ไม่มีมีคนนั่ง พลางหยิบหนังสือติดไม้ติดมือมาอ่าน ระหว่างที่รอกี้มา อ่านไปได้สักพักก็มาคนมานั่งตรงกันข้าม ไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นกี้ที่กวินรออยู่นั่นเอง

“รอนานไหม?” กี้ถาม

“ไม่” กวินตอบสั้นๆ

“ว่าไง เอยทำไม?” มาถึงกี้ก็เริ่มเรื่องทันที กวินมองซ้ายขวาก่อนจะเอาหนังสือตีเข้าที่หน้าผากของกี้ แรงไม่ใช่เล่นจนกี้ร้องโอดโอย

“เจ็บๆ” กี้ร้องออกมาก่อนจะถูแรงๆที่หน้าผ้า

“เบาๆ เดี๋ยวใครก็ได้ยิน” กวินว่า พลางมองไปซ้ายขวา

“ไม่มีใครมาได้ยินหรอก ว่าแต่มีเรื่องอะไร?” กี้ว่าก่อนจะถามต่อ

“คือ..”



          กวินพูดไม่ค่อยออก แม้ก่อนจะมานั้นพยายามนั่งเรียบเรียงเรื่องราวมาแล้วก็ตาม แต่พอเอาเข้าจริงๆก็พูดไม่ออก กี้นั่งจ้องหน้าของกวิน พลางขมวดคิ้ว

“นี่ๆ เรียกให้มานั่งมองหน้านายหรือไง?” กี้ถาม

“ไม่ใช่..แต่ไม่รู้จะพูดยังไงดีต่างหาก” กวินบอก

“ให้เวลาคิดหนึ่งนาที ถ้าไม่พูดก็ไปละนะ” กี้บอก

“พูดก็ได้...นายเคยชอบใครไหม?” กวินถามขึ้นมา

“ชอบหรอ บ่อยไป เจอใครสวยๆก็ชอบทั้งนั้นแหละ” กี้บอกพลางยิ้ม

“แล้วถ้าชอบ..เคยเป็นห่วงเขาแบบจริงจังไหม ห่วงทุกเรื่อง อยากให้อยู่ในสายตาตลอดเวลา” กวินถาม

“นี่นาย...กำลังสับสนเรื่องพวกนี้เหรอ?” กี้ถาม

“ก็..คิดมาหลายวันแล้ว” กวินบอก

“แล้วนายมีอาการแบบนี้ไหม แบบเอาแต่มองหาตลอดเวลา อยากอยู่ใกล้ๆ อยากสัมผัส เป็นห่วงจนรู้สึกว่าเหมือนจะเป็นบ้า รู้สึกแบบนี้บ้างไหม?” กี้ถาม

“ก็...เป็นแบบนั้น” กวินมองหน้ากี้ รู้สึกว่ากี้บอกถึงความรู้สึกของตนตอนนี้ได้อย่างละเอียดเลยทีเดียว

“นี่ไม่รู้ตัวจริงๆเหรอ...ว่านายไม่ได้ชอบเอยแล้ว...แต่นาย..รักเอยเข้าแล้ว” กี้บอก

“พูดว่าอะไรนะ..รักเหรอ?” กวินถามย้ำ สีหน้านั้นเริ่มไม่นิ่งเสียแล้ว

“ไม่คิดว่านายจะไม่รู้ตัวถึงขนาดนี้ คนเราถ้ามากกว่าชอบก็มีแค่เรื่องเดียวคือรัก และความรู้สึกนี้ถ้าไม่คิดจริงจังก็ไม่เกิดขึ้นได้ง่ายๆหรอก” กี้บอก

“นาย...ไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่ไหม?” กวินถาม ราวกับไม่อยากจะเชื่อ

“เรื่องแบบนี้ใครจะเอามาล้อเล่น” กี้บอก หน้าตาก็ไม่ได้ทะเล้นเหมือนทุกๆครั้งด้วย

“นี่...คือรักเหรอ?” กวินพึมพำกับตนเองเบาๆ

“กวินเอ้ย...รักเขาแล้วยังไม่รู้ตัวอีก แบบนี้เมื่อไหร่จะสมหวัง ช้าเป็นเต่าขนาดนี้” กี้ว่าพลางถอนหายใจ

“ผิดด้วยเหรอ” กวินพูดสั้นๆ เพราะยังรู้สึกอึ้งในความรู้สึกของตัวเองอยู่

“บอกไปเถอะ อาจจะใจตรงกันก็ได้นะ” กี้เสนอ

“ไม่อยากบอก” กวินตอบ

“ไม่กล้า หรือว่ากลัวคำตอบ” กี้ถาม

“ทั้งสองอย่าง” กวินยอมรับตรงๆต่อหน้ากี้

“ถ้าเอยเป็นผู้หญิง อะไรๆคงง่ายกว่านี้สินะ” กี้ว่า

“ถ้าบอกออกไป เขาเกลียดหน้าขึ้นมาจะทำยังไง?” กวินถามกี้

“เอยอาจจะชอบนายเหมือนกันก็ได้นะ” กี้พูด

“เอาอะไรมาคิดแบบนั้น?” กวินถามพลางมองหน้ากี้

“เรื่องแบบนี้คิดไปเองไม่ได้ ต้องมีการพิสูจน์” กี้ว่า ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้

“ว่ากันว่าคนเราน่ะ สายตากับภาษากายจะบอกอะไรได้มากกว่าคำพูด” กี้พูดด้วยท่าทีจริงจัง

“ทฤษฎีไหน?” กวินถาม เพราะไม่เคยได้ยินมาก่อน

“เอาน่า จากไหนก็ไม่สำคัญ คนเราจะแสดงความรู้สึกผ่านสายตาและท่าทาง เคยได้ยินไหมที่คนเขาพูดกันว่าแค่มองตาก็รู้ใจน่ะ” กี้พูด กวินพยักหน้านิดๆ เพราะเคยได้ยินประโยคแบบนี้มาก่อน

“นายลองหาทางเข้าใกล้เอย แล้วลองสบตาเขาตรงๆดู ไม่ก็ลองแตะตัวเขาดู แล้วนายจะรู้สึกผ่านการกระทำพวกนั้นเอง” กี้ว่า

“ไม่เอาหรอก....จะทำแบบนั้นได้ยังไง” กวินส่ายหน้าทันที ไม่เห็นด้วยกับความคิดของกี้ หากทำแบบนั้นอีกฝ่ายก็รู้ตัวกันพอดี
“เชื่อเถอะน่า เอยคิดเรื่องเรียนได้เร็วก็จริง แต่เรื่องความรู้สึกน่ะช้าจะตายไป” กี้บอก

“นายรู้ได้ยังไง?” กวินถาม

“ก็วันก่อน น้องในชมรมชมว่าเอยน่ารัก เจ้าตัวยังไม่รู้ตัวเลยว่าโดนชม” กี้บอก กวินยกยิ้มมุมปากในความซื่อของเอย

“ถ้าอย่างนั้นจะให้ทำยังไง?” กวินถาม

“ก็หาเรื่องเข้าไปใกล้ๆ จากนั้นนายต้องคิดเองว่าทำยังไงให้เอยไม่ทันเอะใจ เข้าใกล้ยังไงให้เนียนๆ เรื่องนี้ต้องคิดเอง แล้วพอได้ผลยังไงก็ค่อยมาบอก”

“จะไม่ช่วยคิด?” กวินถามกี้

“ต้องคิดเอง เพราะสถานการณ์ตอนนั้นนายต้องเจอเอง เอาความคิดคนอื่นไปไม่ได้หรอก” กี้ว่า

“อย่างนั้นก็ได้ ได้ผลยังไงจะบอก” กวินว่า ก่อนที่จะลุกขึ้น

“ต้องมาบอกนะ จะได้บอกได้ว่าคนๆนั้นเขารู้สึกยังไง” กี้ว่า ก่อนที่จะลุกตาม



          ทั้งสองเดินมาพร้อมกัน ทันใดนั้นเห็นเอยกำลังเดินมาพอดี เอยเดินเข้ามายังห้องสมุดและตรงไปยังเคาน์เตอร์สำหรับบรรณารักษ์ เห็นเอยกำลังเข้าไปช่วยรุ่นน้องม.ต้นสองคนที่ตอนนี้กำลังยุ่ง เพราะมีคนมายืมหนังสือเยอะ

“จะลองเลยไหม?” กี้ถาม พลางเอาข้อศอกกระทุ้งแขนกวิน

“อืม” กวินส่งเสียงในคอ

“ไปเลย” กี้ว่าก่อนที่จะหยิบหนังสือแถวนั้นใส่มือกวิน กวินจึงเดินไปยังเคาน์เตอร์เพื่อทำการยืมหนังสือ



          ตอนนี้เหลือแค่เพียงเอยเท่านั้นที่กำลังทำหน้าที่นี้อยู่ คนเริ่มน้อยลงก็จริง แต่ก็ยังเถอะว่าพอสมควรอยู่ กวินต่อแถวโดยที่มีน้องๆม.ต้นมาต่อแถวข้างหลังต่อ เด็กกลุ่มนั้นเมื่อเห็นว่าเป็นกวินก็พากันกระซิบกระซาบ หัวเราะคิกคักฟังแล้วปวดหูพิกล แต่กวินก็ยังยืนรอต่อไปจนในที่สุดก็ถึงคิวของตนเอง

“ยืมหนังสือสองเล่มนะครับ” เอยพูดทั้งๆที่ยังคงก้มหน้ามองหนังสืออยู่ คงยังไม่รู้ว่าเป็นกวินคือคนที่มายืมหนังสือ

“อืม” กวินตอบ



          เอยเงยหน้าขึ้นมาทันที สีหน้าของเอยดูตกใจไม่น้อย อีกทั้งมือยังคงสั่นๆจนเห็นได้ชัด ทั้งที่คนที่มายืมก่อนๆ กวินยังคงเห็นท่าทีปกติอยู่เลย เอยรับหนังสือไปก่อนที่จะปั๊มวันที่ยืมและคืนให้เรียบร้อย

“นี่ครับ” เสียงนั้นพูดเบาๆ ก่อนจะยื่นหนังสือคืนมาให้กวิน กวินรับหนังสือนั้นด้วยท่าทีที่เชื่องช้า มือนั้นทำท่าเหมือนจะแตะแบบไม่ตั้งใจ ทั้งที่จริงแล้วกวินตั้งใจล้วนๆ



          กวินจับหนังสือแต่มือนั้นสัมผัสนิ้วของเอยเบาๆ รู้สึกเบาหวิวในใจอย่างบอกไม่ถูก ดวงตานั้นสบมองตากลมภายใต้แว่น มองตรงๆชนิดไม่ละสายตาไปไหน จ้องเข้าไปในดวงตาสุกวาวราวกับจะค้นหาว่ามีสิ่งใดอยู่ในนั้น และพบว่าดวงตาใสนั้นสะท้อนภาพของตนเองเพียงเท่านั้น กวินจึงละสายตามองใบหน้าที่แดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด...คงกำลังอายอยู่แน่ๆ กวินผละมือออกช้าๆอย่างอ้อยอิ่ง เผื่อจะรับรู้ความรู้สึกอะไรได้มากกว่านี้ แต่ดันมีคนขัดจังหวะเสียได้

“เสร็จรึยังคะพี่กวิน?”


          ไม่ใช่ใครอื่น คือเด็กม.ต้นที่ต่อแถวอยู่ข้างหลังนั่นเอง กวินรู้สึกขัดใจไม่น้อยที่โดนขัดจังหวะเสียได้ จึงยอมเดินออกมาทั้งอย่างนั้น ทั้งที่รู้สึกค้างคาไม่ใช่เล่น แม้จะได้สบดวงตาชัดเจนขนาดนั้นแล้ว แต่การสัมผัสยังถือว่าน้อยนิดมาก กวินเดินออกมา โดยที่กี้ดักรออยู่ข้างหน้าห้องสมุดแล้ว ไม่รอช้ากี้รีบถามไถ่ทันที

“เป็นไงบ้าง?” กี้ถาม

“ก็...แปลกๆ” กวินตอบสั้นๆ

“แปลกๆยังไง?” กี้ยังคงถามต่อ

“ได้จับนิ้วเขาเอง นิดเดียว” กวินบอก

“แค่นั้นเอง จะไปรู้อะไรได้ล่ะแบบนั้นน่ะ” กี้ถอนหายใจ รู้สึกว่าภารกิจไม่ลุล่วงเท่าที่ควร

“แต่..ก็ได้สบตาตรงๆ” กวินบอก

“เฮ้ย...จริงหรอ แล้วเป็นไงบ้าง?” กี้ถามอย่างตื่นเต้น

“เห็นแค่หน้าตัวเอง” กวินบอก

“อืม....อย่างนั้นหรอ” กี้พูดพลางจับคางอย่างใช้ความคิด

“แต่ก็รู้สึกแปลกๆ...เหมือนเขาเองจะจ้องมาตรงๆด้วย” กวินบอก

“ถ้าอย่างนั้นต้องลองอีกรอบ เอาให้ชัดเจนไปเลย” กี้ว่า

“อีกครั้งเหรอ?” กวินถาม

“ใช่ เอาให้ชัดๆเป๊ะๆไปเลย” กี้ว่า

“เดี๋ยวจะลองหาโอกาสดู” กวินบอก ก่อนที่เสียงออดจะดัง ทั้งสองคนจึงแยกย้ายกลับห้องเรียนของใครของมัน

...
..
.



          ผ่านไปสองสามวันแล้ว กวินยังคงหาโอกาสใกล้เอยอยู่ แต่ช่างยากเหลือเกิน เพราะช่วงนี้ไทป์ตัวติดกับเอยมาก ชนิดไปกันทุกที่ไม่เว้นแม้แต่ห้องน้ำ อีกอย่างช่วงนี้กวินที่ซ้อมบาสเก็ตบอลทุกเย็นหลังเลิกเรียนเพราะจะมีการแข่งคัดเลือกไปแข่งกับโรงเรียนอื่น จึงรู้สึกเหนื่อยไม่ใช่ย่อย



          อย่างวันนี้เป็นคาบชมรม และจะต้องทำการแข่งขันคัดเลือกนักกีฬาตัวจริงกันแล้ว กวินจึงจำต้องสลัดความคิดเรื่องของเอยออกก่อน แม้ว่าไม่ได้อยากไปแข่งขัน แต่ก็ต้องทำให้เต็มที่เพราะกวินรู้สึกสนุกกับการเล่นบาสเก็ตบอลมากกว่าที่คิดไว้ตอนแรกเสียอีก



          วันนี้ชมรมดูวุ่นวาย เพราะคนที่รับหน้าที่ดูแลชมรมกลับลาป่วยไม่มาโรงเรียน ทั้งๆที่วันนี้มีการแข่งขันกันแท้ๆ ทุกคนจึงซ้อมไปดูแลตัวเองกันไปตามยถากรรม



          ระหว่างที่กวินกำลังซ้อมๆอยู่ เหลือบไปเห็นเอยกำลังเดินเข้ามาพอดี ในมือถือกระดาษมา คงจะมาหาอาจารย์สุธีที่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรม และเป็นอาจารย์ที่ชอบอู้มานั่งคุยกับกับอาจารย์เมฆ อาจารย์ที่ปรึกษาชมรมของตนเองอยู่เสมอ



          กวินอยู่ห่างจากตรงนั้นมาก จึงไม่ได้ยินที่การพูดคุยนั้น แต่เพียงไม่นานนักเห็นอาจารย์สุธีเดินออกไป พร้อมๆกับที่อาจารย์เมฆชี้มือไปทางนั้นทางนี้พลางพูดราวกับสั่งอะไรเอยสักอย่าง เห็นเอยเดินไปพร้อมกับยกถังมา ในนั้นน่าจะมีน้ำกับผ้าเย็น ของที่ใช้แจกผู้ที่แข่งในวันนี้ เอยนั่งข้างสนามพลางมองคนนั้นคนที่เรื่อยๆ และแน่นอนสายตาของเอยหยุดมาที่กวิน กวินแสดงท่าทีเฉยๆ ก่อนที่จะทำการอบอุ่นร่างกายตนเองและรอที่จะแข่งขันเป็นคู่สุดท้าย



          ตอนนี้แข่งไปหลายคู่แล้ว และพลางมองไปทางเอยที่ตอนนี้แจกน้ำดื่มแจกผ้าเย็นให้คนในชมรมอยู่ จนในที่สุดการแข่งขัดคัดเลือกก็ผ่านไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงตากวินที่จะต้องลงแข่งแล้ว



          ตอนลงแข่งต้องใช้สมาธิพอสมควร แต่ก็แอบมองเอยเป็นระยะๆ หลายครั้งที่เห็นมองมาทางตนบ่อยครั้ง ยิ่งเป็นอย่างนั้นกวินยิ่งฮึกเหิมทำแต้มไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็ชนะอีกฝ่าย



          จบการแข่งขัน ทุกคนก็ต่างพากันไปรับน้ำดื่มและผ้าเย็นจากเอย กวินเข้าแถวเป็นคนสุดท้าย คนอื่นๆก็แยกย้ายไปนั่งพักกัน น้ำเหลือขวดสุดท้ายพอดี เอยจึงหยิบมันขึ้นมายื่นให้กวิน

“ขอบใจ” พูดบอกเอยพลางมองหน้า รู้สึกได้ว่าใบหน้าแดงๆนั้นระเรื่อขึ้นมาอีกแล้ว กวินยืนดื่มน้ำอยู่ตรงหน้าของเอยจนหมดขวด เห็นเอยทำท่าทางเก้ๆกังๆพร้อมพูดขึ้น

“เอ่อ...จะรับผ้าเย็นด้วยไหม?” เอยถามเสียงเบาๆ

“เอา” ตอบสั้นๆ พลางมองหน้า เอยจึงยื่นมันมาให้



          กวินรับซองผ้าเย็น ก่อนที่จะแกะออก แต่ดูเหมือนมือจะลื่นไปหน่อย แกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออก จนเหมือนเอยที่ยืนดูอยู่คงจะอยากช่วยเหลือจึงพูดขึ้นมา

“เรา...แกะให้ไหม?” เอยพูดขึ้นมาอย่างนั้น กวินจึงยื่นมันให้เอย



          แต่ดูเหมือนเอยจะตื่นเต้นไม่น้อย แกะซองผ้าเย็นอย่างไม่ทันระวัง ผ้าเย็นจึงเด้งออกมาจากซองทำท่าจะตกพื้น เอยร้องออกมาเบาๆอย่างตกใจ พร้อมคว้าผ้าเย็นไว้ กวินเองก็เอื้อมมือคว้าไว้ราวกับเป็นปฏิกิริยาของร่างกาย



          ผ้าเย็นไม่ตกถึงพื้น ตอนนี้มันอยู่ในมือของเอยและมือของกวิน...ถ้าจะพูดให้ถูก คือเอยจับผ้าไว้แต่กวินจับมือของเอยอีกที ตอนนี้ทั้งสองจับมือกันเต็มๆ โดยที่กวินไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้ ทั้งที่พยายามหาหนทางตั้งหลายวันกลับไม่ได้ แต่พอมาวันนี้ดันกลับเป็นอย่างนี้เสียได้



          มือนั้นสั่นน้อยๆ แม้ผ้าเย็นจะเย็นเฉียบขนาดไหน แต่ก็ยังรู้สึกถึงความอุ่นที่ส่งผ่านมาได้ รู้สึกว่ามือนั้นทำใจเต้นแรงไม่น้อย ตอนนี้ดวงตาของทั้งสองสบมองกันโดยที่ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างใดๆเลย และครั้งนี้กวินรับรู้ได้จากความรู้สึก...ว่าเอยคนนี้ไม่ได้คิดต่างจากตนแน่ๆ



          ยิ่งจับยิ่งรู้สึกว่าอันตรายต่อความรู้สึก เพราะกวินอยากจะดึงเอยเข้ามากอดไว้เหลือเกิน เมื่อรู้สึกได้อย่างนั้น ไม่รอช้ากวินรีบดึงผ้าเย็นจากมือของเอยทันที หากขืนอยู่นานกว่านี้ อาจจะห้ามใจไม่อยู่ได้

“ระวังหน่อย” พูดออกไปอย่างนั้น เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกของตนเอง



          พอพูดจบก็รีบเดินไปหาอาจารย์เมฆเพื่อฟังผลการคัดเลือก และแน่นอนว่ากวินถูกคัดให้เป็นตัวจริง แต่ได้ปฏิเสธไปแล้ว เพราะคิดว่าการแข่งขันกับโรงเรียนอื่นอาจจะไม่สนุกเท่าที่แข่งในโรงเรียน อาจารย์เมฆดูจะไม่ยอม แต่สุดท้ายก็ลงเอยให้กวินเป็นตัวสำรอง ซึ่งตนก็ยอมรับข้อเสนอนี้



          พอการตัดสินสิ้นสุดลง ทุกคนต่างแยกย้ายกลับ โดยที่ไม่คิดจะสนใจอะไรเลย ว่าตอนนี้คนที่ถูกไหว้วานมาให้ช่วยเหลือชั่วคราวอย่างเอยกำลังก้มหน้าก้มตาเก็บขยะที่เกลื่อนกลาดเต็มโรงประชุมอยู่ เห็นแบบนั้นกวินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโมโหคนในชมรมที่ไร้ความรับผิดชอบถึงขนาดนี้ อีกทั้ง...เอยทำเพียงคนเดียวด้วย ยิ่งคิดยิ่งโมโห กวินจึงก้มลงเก็บช่วยเอยอีกแรง

“ขอบคุณนะ” เอยบอกพร้อมรอยยิ้ม กวินได้แต่ยิ้มตอบในใจแต่ภายนอกก็ทำได้เพียงแสดงสีหน้านิ่งๆออกไปเท่านั้น

“ไม่เป็นไร...กลับบ้านได้แล้ว” บอกพลางลากถุงดำไปทิ้ง ก่อนที่จะเดินกลับไปห้องเพื่อไปเอากระเป๋านักเรียน เอยก็เดินตามไปด้วยเช่นกัน



          และสิ่งที่เหนือความคาดหมายอีกอย่างคือการเดินออกมาพร้อมกับ รู้สึกใจเต้นไม่น้อยที่ได้เดินด้วยกันแบบนี้ รู้สึกได้ว่าเอยได้แต่อมยิ้มและมองมาทางตนบ่อยๆ ส่วนตนก็ได้แต่เหลือบมอง ราวกับไม่ได้รู้สึกอะไร ทั้งที่ตื่นเต้นไม่น้อยเลยทีเดียว



          ออกมาก็เห็นรถของที่บ้านมารอรับแล้ว รู้สึกเสียดายเหลือเกินที่ต้องแยกกลับกันแล้ว ในใจอยากให้รถของที่บ้านมารับช้ากว่านี้ อย่างน้อยจะได้มีข้ออ้างในการเดินไปต่อกับเอยมากกว่านี้

“ไปนะ...” เอยโบกมือให้ กวินมองหน้าของเอย ในใจนั้นแอบเสียดาย แต่ก็ไม่พูดอะไรออกไป กลับเดินขึ้นรถของที่บ้านไป รถทำท่าจะขับออกไปแต่กวินห้ามไว้เสียก่อน

“อย่าเพิ่งไป” กวินออกคำสั่งสั้นๆ และแน่นอนคนขับรถก็จอดนิ่งๆตามคำสั่งของกวิน



          กวินมองเอยที่ตอนนี้กำลังยืนที่ป้ายรถเมล์ เพราะที่นั่งเต็มหมดแล้ว กวินจ้องมองเอยอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมละสายตาไปไหนเลย และเห็นเอยมองมาทางนี้บ่อยๆเช่นกัน คงกำลังสงสัยว่าทำไมรถยังจอดอยู่ เพราะกวินยังคงอยากเห็นเอยขึ้นรถเมล์ไปก่อน ถึงจะเบาใจได้ไปเปราะหนึ่ง จึงเฝ้ารออยู่อย่างนี้ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะเบื่อ



          เวลาผ่านไปนานไปสักพัก ถือว่านานพอสมควร ในที่สุดรถเมล์ก็มา เห็นเอยรีบวิ่งขึ้นรถเมล์ไปและเดินไปนั่งที่เบาะหลัง ทุกอย่างอยู่ในสายตาของกวินตลอดแม้กระทั้งตอนที่เอยหันมามองแม้ว่าอยู่บนรถเมล์แล้วก็ตาม



          เมื่อรถเมล์ขับออกไปแล้ว กวินจึงสั่งให้คนขับรถออกรถได้ ระหว่างทางกวินได้แต่ขบคิดตลอดทางกลับบ้าน ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองเลยจริงๆ ว่าเหมือนเอยจะรู้สึกไม่ต่างจากตน แต่อีกใจหนึ่งกลัวจะคิดไปเองเสียมากกว่า จึงได้แต่ครุ่นคิดไปอย่างนั้น สุดท้ายเมื่อมาถึงบ้าน เข้าไปห้องนอน กวินก็ยังคงคิดต่อไปและเรื่องนี้จะไม่มีทางบอกกี้ เพราะสุดท้ายกี้จะต้องให้ตนไปสารภาพกับเอยแน่ๆ ซึ่งกวินไม่อยากให้วันนั้นมาถึง ยังคงต้องเก็บมันไว้อยู่อย่างนี้ต่อ อย่างไม่รู้ว่าจะมีสักวันหรือไม่ที่ได้บอกออกไป...
   
++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 16-03-2015 15:40:34

ขยี้ตาาาาแรงๆหลายที
ฮือ นึกว่าจะไม่ได้อ่านเรื่องนี้แล้วค่ะ
กวินช่างอ่านในเรื่องรัก
นี่ถ้าไม่มีกี้ ป่านนี้ก็คงไม่ยอมเข้าหาเอยสินะ
อิอิ น่ารักมากค่ะ
อย่าหายไปนานอีกนะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 16-03-2015 15:46:42

รู้สึกเหมือนตาฝาด  วูบๆคล้ายจะเป็นลมเพราะดีใจ เอยกลับมาแล้วววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 16-03-2015 15:51:58

น่ารักจังกวิน

รองานแต่งอยู่น้าเอาการ์ดมาแจกด้วย55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 16-03-2015 15:52:40

ไม่ได้ตาฝาดใช่ไหมเนี่ยยยยยยย #บยี้ตาแปปส์

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: bowtotay ที่ 16-03-2015 15:53:23

กวินกับหนูเอย กลับมาจากฮันนีมูนแล้วหรอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 16-03-2015 15:57:01

 :hao7: กลับมาแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 16-03-2015 15:59:01

คิดถึงจังค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 16-03-2015 16:00:02

รู้สึกเบลอๆ เหมือนเห็นเรื่องนี้อัพ ฮาาา
คิดถึงกวินเอยมากเลย
เหนือสิ่งอื่นใดคิดถึงคนเขียนที่สู้ดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 16-03-2015 16:04:54

ขยี้ตา .... ฮว๊าก ! ในที่สุดก็มาแล้ว /( ^0^)/
ขอตัวไปอ่านก่อนล่ะกัน ฟิ้ว~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 16-03-2015 16:07:08

อื้อหือนึกว่าตาฝาดมาต่อสักทีน่ะตัวเอง คิดถึงมากๆ
กวินกับเอยยังน่ารักเหมือนเดิม  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: veeveevivien ที่ 16-03-2015 16:18:04

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

ดีใจจังกลับมาแล้ว รองานแต่งอยู่น้าาาาาาา :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 16-03-2015 16:18:48

นึกว่าตาฝาด ดีใจจัง
พัฒนาการความรักของกวิน รักเงียบๆแต่รักนาน
แต่มาดพ่อคุณ นิ่งได้โล่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 16-03-2015 16:20:57

ดีใจที่กลับมานะคะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 16-03-2015 16:22:50

นึกว่าตาฝาดไป ดีใจที่นักเขียนกลับมาต่อแล้ว

เอยน่ารักมาก ตอนโดนกวินแอบสัมผัส :o8:

กวินรู้ตัวว่ารักเอยตั้งแต่มัธยม แต่ก็อดทนจนทุกอย่างเหมาะสม นายเยี่ยมจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 16-03-2015 16:40:12

พ่อกวิน พ่อคุณทูลหัวนี่ถ้าไม่กลับมาเจออีกครั้งจะได้รักกันไหมเนี่ย 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 16-03-2015 16:41:02

เขินจนตัวบิดไปแปดตลบบบบบบ   พ่อกวินเธอน่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: penneeamoon ที่ 16-03-2015 16:49:37

มาแล้วววววววว  รอแป๊ปนะ  จิรีบมาอ่าน  ดีจายยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 16-03-2015 17:33:24

โธ่พ่อคนอาภัพรัก   :mew4: ถ้าบอกก็คงดีไปแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 16-03-2015 17:44:05

 :a5:แทบไม่เชื่อสายตา
กลับมาแล้วววววววววววววววววววว
การรอคอยสิ้นสุด
555555
กวินน่ารักกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 16-03-2015 17:48:48

กลับมาแล้วตอนแรกที่เห็นนึกว่าตาฝาดซะอีกแต่ขอบคุณมากครับทีมาอัพให้อ่านกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 16-03-2015 17:56:24

กลับมาแล้วววว  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 16-03-2015 17:57:36

กลับมาแว้วววว เย้ๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 16-03-2015 18:00:53

ยินดีต้อนรับกลับนะคะ 5555
คิดถึงทั้งคนเขียนและน้องเอยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 16-03-2015 18:29:55

นี่เป็นสาเหตุที่กวินไปเรียนต่อนอกรึเปล่าน้าา
บอกคุณห
พ่อคุณแม่ แล้วก็มีเงื่อนไข
ขอบคุณที่กลับมาต่อนะคะ
รอตอนต่อไปปปปป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-03-2015 18:54:09

โอ้ย ดีใจมาสักที

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 16-03-2015 19:16:21

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: maho ที่ 16-03-2015 19:26:47

 :mc3:
 :mc2:
ไม่ได้ตาฝากใช่ม่ายยยยยย
 :m1:
คนเขียนกลับมาแล้ววววว   :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 16-03-2015 19:45:39

กวินมาแว้วววววววว
คิดถึงนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 16-03-2015 19:49:55

กวินได้แต่เก็บเงียบ
ถ้าเอยเปลี่ยนใจคงจะเงิบน่าดู

อ่านความคิดนี้ของกวินแล้วยิ้มเลย

อ้างถึง

ตอนลงแข่งต้องใช้สมาธิพอสมควร แต่ก็แอบมองเอยเป็นระยะๆ หลายครั้งที่เห็นมองมาทางตนบ่อยครั้ง ยิ่งเป็นอย่างนั้นกวินยิ่งฮึกเหิมทำแต้มไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็ชนะอีกฝ่าย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 16-03-2015 19:58:19

กวินมาแล้วววววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 16-03-2015 19:59:49

กวินน่ารักดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 16-03-2015 20:00:42

น้องเอยโดนไล่จับอยู่รู้ตัวมั้ยคะ
ชอบตอนจับมือกัน งิ๊วง๊าวมาก
สรุปกวินนี่ขรึมกลบเกลื่อนเขินตลอด น่ารัก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 16-03-2015 20:10:09

กอดคนเขียนแน่นๆหนึ่งที ในที่สุดก็มาต่อแล้ว เย่! :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 16-03-2015 20:20:26

มาแล้ววว ว ว ว  :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: hnonnoiSK ที่ 16-03-2015 20:33:49

โอ้ยยยย คุณกวินนนนน :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 16-03-2015 20:47:08

เอ่อ กวิน นายชีางปล่อยเวลาให้สูญเปล่าจริงๆ
แต่บางทีการรอให้แน่ใจก็ทำให้ทุกอย่างมั่นคงดูไม่ฉาบฉวยน่ะนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 16-03-2015 20:54:17

กี้นี่ ศิราณีตัวจริง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 16-03-2015 21:10:58

กวินนนนนนนนน อยากได้กวินนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Naeon ที่ 16-03-2015 21:19:30

มาแล้ววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 16-03-2015 21:28:41

 :mc4: :mc4: :mc4: มาแล้วๆ ดีใจสุดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 16-03-2015 21:34:37

กลับมาแล้ว มาแล้วๆๆ คิดถึงกวินกับเอย :กอด1: :กอด1: :man1: :man1: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 16-03-2015 21:51:17

ขอไปงานแต่งเอยด้วยคนนะ   :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 16-03-2015 21:57:21

นึกว่าตาฝาดแต่มาอัพแล้วจริงๆดีใจมาด คิดถึงมากเลย  :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 16-03-2015 22:43:10

 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 16-03-2015 23:01:16

กรี๊ดดดดดดดดดดีใจมากเลยได้อ่านแล้ววว

ตอนที่แอบมองกันไปแอบมองกันมานี่มันก๊าวใจจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 16-03-2015 23:58:19

นึกว่าตาฝาดดดด

ในที่สุดคนเขียนก็กลับมาาา

#ร้องไห้หนักมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 17-03-2015 00:16:42

เย้ๆๆๆๆมาต่อแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-03-2015 03:16:28

 :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:มาต่อแล้วววววว :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 17-03-2015 06:16:35

งุ้ยยยยย มุ้งมิ้งน่ารักจังคู่นี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 17-03-2015 09:30:24

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 17-03-2015 09:31:30

กวินเก็บความรู้สึกชอบเอยนานมาก เป็นเราอึดอัดใจตายเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: am_ma ที่ 17-03-2015 09:31:42

 :ling1: :ling1: :ling1:

ดีใจๆๆ มาต่อแล้ว
ยังคงรอติดตามต่อน๊า  :ling2: :ling2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 17-03-2015 10:34:32

กลับ มาแล้ววววว เย้ !!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-03-2015 10:42:49

กวินเก็บเงียบมาก. ดีนะที่เอยไม่เปลี่ยนใจ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 17-03-2015 10:59:54

วันนี้จะมาลงไหมคะ  :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 17-03-2015 11:21:03

กี้กลายเป็นศิราณีไปซะแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 17-03-2015 15:21:06

ต่างคนต่างก็รักกันมาตั้งนานแล้ววว ดีจัง นี่โชคดีมากเลยน้าาที่ไม่มีใครมาตัดหน้ากวินไปก่อนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 17-03-2015 18:27:13

เอยตอนเขินอายกวินน่ารักสุดๆ
กวินรักถูกคนแล้ว เอยของกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 17-03-2015 19:27:44

มาต่อแร้ววววววววว ดีใจมากๆๆๆๆ
คือไม่ได้เค้ามาทวงนะ แต่เราตั้งหน้าตั้งตารอแบบฝุดๆ
อยากอ่านตอนต่อไปนะคร้า คนแต่งไม่หายไปไหนเเระเน้ออออออ *0*

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-03-2015 20:03:43

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 17-03-2015 20:50:26

กรี๊ดดดดดดังๆ มาต่อแล้ววว คิดถึงมว๊ากกกก ตอนพิเศษนี่แบบ กวินนนมึน เอยซื่อ แต่ฟิ๊นนฟินนนน ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 17-03-2015 21:12:02

เอยเป็นรักแรกของกวินปะเนี้ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: silver ที่ 17-03-2015 23:51:06

กลับมาแล้ววเย้!!  :pig2:  :mc4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 18-03-2015 14:23:58

ความสับสนของตัวเองเริ่มกระจ่าง แต่กับคนตัวเล็ก ยังคง  :mew2:
เห็นราง ๆ แบบนี้ วันแต่ง หวังว่า กวินคงไม่ลืมกามเทพ ที่ชื่อกี้นะ  :z1:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ
ปล.  ช้าแต่ไม่หายไปไหน ก็รอได้ ครับ  :z2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 18-03-2015 20:14:09

มาแล้วววววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 18-03-2015 20:46:22

 :pig2: กวิน กับ เอย กลับมาแล้ว  เย้ เย้ เย้  :mc4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 19-03-2015 06:59:13

เอ้ย อ่านหลายรอบมากว่าอัพเดทล่าสุดวันไหน ดีใจกวินและเอยกลับมาแล้ว เย้ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 19-03-2015 10:22:02

กี้ดีอ่ะ
กวินรู้ใจตัวเองได้แล้วว่ารักเอยมากกกกก

กว่าจะได้บอกรักก็ปาไปเกือบแก่ กวินเอ๊ยยย ช้ามากกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 19-03-2015 10:31:10

มาถึงตอนจบแล้วนะคะ และคาดว่าจะยังมีตอนพิเศษต่ออีกสักสามถึงสี่ตอน จากนั้นค่อยย้ายไปอยู่กระทู้นิยายที่จบแล้วกันเนาะ ตอนนี้ถ้ามีอะไรผิดพลาด ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่านนะคะ  :mew1:

ป.ล ป่วย ไม่สบายเพลียมาก อีกสองสามวันจะมาลงต่อนะคะ



++++++++++++++++++++++++

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 55

งานแต่ง...


“ถึงไหนแล้ว เร็วๆหน่อยนะคะ”



          เสียงคุณวิดาพูดขึ้น เธอกำลังเร่งเร้าช่างแต่งหน้า ตอนนี้กำลังนั่งประจันหน้าอยู่กับเอย ที่ตอนนี้กำลังโดนแต่งหน้า แต้มนั่นลงนี่อยู่ตลอดมาเป็นชั่วโมงแล้ว แม้เอยจะยืนยันกับคุณวิดาแล้วว่าไม่จำเป็นต้องแต่งหน้าให้ตน แต่คุณวิดาเธอไม่ยอม เอยจึงต้องปล่อยเลยตามเลย นั่งนิ่งๆให้ช่างแต่งหน้าต่ออย่างจำยอม



          ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสี่โมงแล้ว กวินและเอยผ่านพิธีเช้ากันมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยพิธีนั้นไม่ได้ยุ่งยากอะไรมาก แค่ตักบาตรตอนเช้า สวมแหวนและรับพรจากญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย ซึ่งพิธีนี้มีแต่ครอบครัวภายในเท่านั้น



          เมื่อถึงเวลาเลี้ยงตอนเย็น ความวุ่นวายจึงเริ่มขึ้น ตอนแรกนั้นกวินจะให้แต่งที่โรงแรม เพื่อจะได้ไม่ต้องมาตระเตรียมงานเองให้วุ่นวาย แต่คุณวิดาและชมพู ยืนยันว่าจัดที่บ้านดีกว่า และทั้งสองคนจะเป็นคนจัดการเอง โดยจ้างทีมงานมืออาชีพมาเนรมิตสวนที่บ้านรวมถึงหน้าบ้านให้เป็นสถานที่สำหรับงานแต่งงาน



          การตกแต่งไม่ต่างจากโรงแรมเลยทีเดียว ทั้งดูสวยงาม หรูหรา และดูอบอุ่นไปด้วยการตกแต่งสีขาวและทอง อีกทั้งยังมีเวทีเล็กๆและจ้างนักดนตรีมาสีไวโอลิน สีเชลโล่ เล่นเปียโน อีกด้วย เรียกได้ว่าไม่ใช่งานเล็กๆเลยทีเดียว



          ตอนนี้เอยยังคงนั่งให้ช่างจัดแต่งนั่นนี่ตามร่างกาย เอยนั้นยังไม่เห็นกวินเลยตั้งแต่มานั่งอยู่ในห้องสำหรับแขก เพื่อมาแต่งหน้าแต่งตัว โดยที่มีคุณวิดาและชมพูนั่งอยู่ไม่ห่าง

“สูทหางสีขาวนี่เหมาะกับเอยจัง ว่าไหมชมพู?” คุณวิดามองเอยพลางหันไปถามชมพูที่ยืนยิ้มอยู่

“ใช่ค่ะคุณแม่ ดูน่ารักกว่าปกติอีกนะคะ” ชมพูว่า

“ไม่หรอกครับ” เอยพูดเบาๆ ก้มหน้าลงมองเท้าอย่างรู้สึกอายๆ

“เสร็จแล้วค่ะ” ช่างแต่งหน้าซึ่งเป็นสาวประเภทสองพูดขึ้น พลางมองรอบๆอีกครั้งอย่างงตรวจทานเป็นครั้งสุดท้าย

“ถ้าอย่างนั้นไปอีกห้องเลยค่ะ” ชมพูว่า



          ช่างแต่งหน้าต้องไปหากวินแน่ๆ เพราะดูจากที่คุณวิดาพูดแล้วคงจะเป็นอย่างนั้นไม่ผิด ตอนนี้ไม่มีใครเลย เหลือแค่เพียงเอยเท่านั้นที่นั่งอยู่เพียงลำพังในห้องนี้



          เอยนั่งนิ่งๆอยู่อย่างนั้น พลางมองตนเองในกระจก ไม่คาดคิด ไม่นึกฝันจริงๆว่าจะมีวันเช่นนี้ วันที่ได้แต่งงานกับกวิน วันที่จะต้องมานั่งอยู่หน้ากระจกแบบนี้ เผชิญความตื่นเต้นที่กำลังเกาะกินไปทั่งร่างกาย รู้สึกเหมือนทุกอย่างไม่ใช่ความจริง เหมือนตอนนี้เอยกำลังหลับฝันอยู่ก็ไม่ผิด เหงื่อเริ่มไหลจากฝ่ามือน้อยๆ ตื่นเต้นกว่าตอนเข้าพิธีเมื่อเช้ามาก อาจจะเพราะเมื่อเช้าไม่มีใคร นอกจากคนในครอบครัว จึงไม่ได้ตื่นเต้นมากมายขนาดนี้

“พี่เอย...”



          เสียงเรียกดังขึ้น เป็นกรินนั่นเองที่เดินเข้าในห้อง กรินสวมสูททสีเทาซึ่งดูเข้ากับเจ้าตัวมาก เซ็ทผมไปข้างหลังทำให้ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เอยมองกรินพร้อมรอยยิ้มบางๆออกมา

“กริน...” เอยพูดขึ้น กรินยิ้มกว้าง ก่อนที่จะนั่งลง

“เป็นไงพี่เอย...ตื่นเต้นไหมครับ?” กรินถาม

“ข้างนอก...คนเยอะไหม?” เอยถามขึ้น

“เยอะพอดูครับ ไม่รู้แม่เชิญมาจากไหนนักหนา แต่ยังดีที่ที่บ้านรับจำนวนคนขนาดนั้นได้” กรินบอก ยิ่งได้ยินคำตอบยิ่งตกใจ ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปอีก

“ร้อยคนขึ้นเลยหรอ?” เอยถามอีก

“น่าจะประมาณร้อยกว่าๆได้ เห็นแม่บอกว่าเป็นคนในแวดวงธุรกิจ และผู้ใหญ่ที่ต้องเชิญ...แล้วยังมีอีกคนที่ผมตกใจ” กรินพูดก่อนจะเงียบไป

“ใครเหรอ?” เอยถาม

“พี่มินตรากับครอบครัวก็มาด้วย” กรินบอก

“คุณมินตรา...” เอยตาโตน้อยๆ มองหน้ากรินเมื่อได้ยินประโยคนั้นเข้า

“แต่ก็ดูยิ้มแย้มแจ่มใส แตกต่างจากตอนที่มารอบที่แล้วมาก...คงจะทำใจได้แล้ว” กรินว่า

“อย่างนั้นเหรอ” เอยนิ่งไป เพราะยังรู้สึกสงสารมินตราอยู่ไม่หาย หลังจากที่เกิดเรื่องเหล่านั้น

“พี่เอยไม่ต้องคิดมากหรอก งานวันนี้จะต้องราบรื่น เชื่อผมสิ” กรินว่า ก่อนที่จะแตะไหล่เอยเบาๆอย่างให้กำลังใจ

“ขอบคุณนะกริน” เอยว่าก่อนจะยิ้มให้

“ผมไปนะครับ” กรินบอก ก่อนที่จะออกจากห้องไป



          เอยนั่งคนเดียวอีกครั้ง ก่อนที่จะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ พยายามไม่ให้เสื้อผ้าเปื้อน หลังจากนั้นเพียงไม่นานก็ออกมา พบว่ากวินยืนอยู่ในห้องแล้ว



          กวิน...ที่มาพร้อมสูทสีเทาที่ไม่วาวมานัก แม้กวินจะสวมสูทอยู่เสมอแต่ครั้งนี้กลับแตกต่างออกไป มันช่างดูเจิดจ้าจนเอยรู้สึกว่าตนเองกระพริบตาถี่ๆไปหลายครั้งติดกันเลยทีเดียว กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะเดินเข้ามาหาเอย ที่ยังคงยืนค้างนิ่งอยู่อย่างนั้น

“ตะลึงอะไรกัน?”  กวินถาม

“เอ่อ...คือ...” เอยพูดตะกุกตะกัก ก่อนที่จะก้มหน้าลง

“เธอ...เหมาะกับชุดนี้มาก” กวินว่า ก่อนที่จะดึงเอยเข้ามา พร้อมมองไปรอบๆตัวของเอย

“คุณเองก็...เหมาะกับชุดนี้ครับ” เอยว่า

“ตื่นเต้นรึเปล่า?” กวินถาม ก่อนที่จะแตะแก้มของเอยเบาๆ เพราะไม่อยากให้หน้าของเอยที่แต่งแต้มเครื่องสำอางจะต้องเลอะเปรอะเปื้อน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะสัมผัสคงตรงหน้า

“มากเลยครับ” เอยบอกเสียงแผ่ว ก่อนที่จะเงยหน้าสบตาของกวิน

“ฉันก็ตื่นเต้น” กวินบอกเช่นนั้น

“คุณกวิน..ตื่นเต้นเหมือนกันเหรอครับ..แต่ดูเหมือนคุณไม่เป็นแบบนั้นเลย” เอยว่า ไม่อยากจะเชื่อว่ากวินเองก็ตื่นเต้นไม่ต่างจากตน ทั้งๆที่กวินยังคงท่าทีที่เรียบเฉยไม่ได้แปลกไปจากปกติ

“ไม่จำเป็นต้องแสดงออกมา” กวินว่า

“แต่ผม....ห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลยครับ” เอยบอกอย่างยอมรับ ว่าตอนนี้ตื่นเต้นจนเกินกว่าจะระงับเอาไว้ได้

“ใจเย็นๆ จะไม่มีอะไรผิดพลาด ฉันจะอยู่ข้างๆเธอเอง” กวินบอก ก่อนที่จะบีบมือของเอยเบาๆ แม้ใจจริงอยากจะจูบ แต่เกรงว่าช่างแต่งหน้าจะต้องมาแต่งหน้าเพิ่มอีก คงเสียเวลาไม่ใช่เล่น

“หลังงานจบค่อยว่ากัน” กวินพึมพำกับตนเองเบาๆ

“พูดอะไรเหรอครับ?” เอยถามขึ้น เพราะฟังไม่ถนัด

“ไม่มีอะไร ไปกันเถอะ” กวินว่า ก่อนจะจูงมือเอยเดินออกไปจากห้อง

“ไปตอนนี้เลยเหรอครับ?” เอยถามขึ้น

“คุณวิดาให้ฉันมารับเธอ” กวินบอก และพาเอยออกไปจากห้อง



          เดินลงบันไดมา ก็พบว่าสมาชิกบ้านเศวตเจริญและแม่ของตนเองนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกเรียบร้อยแล้ว ราวกับกำลังรอการลงมาของกวินและเอย

“มากันแล้ว” คุณวิดาพูดขึ้น ทุกคนแต่งตัวดูดีกันทั้งนั้น เอยรู้สึกว่าทุกคนดูจะยินดีกับการจัดงานครั้งนี้มากจริงๆ

“พร้อมแล้วใช่ไหมเอย?” แม่ของเอยถามขึ้น

“ครับแม่” เอยบอก ก่อนที่จะจับมือของแม่

“มือเย็นเชียว..ตื่นเต้นสิท่า” แม่ของเอยยิ้มพลางมองหน้าลูกชาย ที่ตอนนี้เม้มปากน้อยๆ อย่างที่ชอบทำเป็นประจำ

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ

“ไม่ต้องตื่นเต้นหรอกลูก คิดเสียว่าเป็นแค่หนึ่งวันธรรมดาที่ต้องผ่านไป” แม่ของเอยให้กำลังใจ หาคำพูดที่เอยจะไม่ตื่นเต้นไปกว่านี้



          ทั้งหมดพูดคุยกันเล็กน้อย ก่อนที่จะออกไปจากห้อง พบว่าตอนนี้แขกเหรื่อมากมายกำลังมาทยอยกันเข้ามา กวินและเอยจึงไปยืนยังซุ้มที่ตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม เพื่อให้แขกที่มาได้มาถ่ายรูปร่วมกัน เมื่อกวินและเอยมายืน คนมากมายต่างพากันเข้ามาขอถ่ายรูปอีกทั้งแสดงความยินดีต่างๆนานา เอยเผลอขยับเข้าไปชิดใกล้กวินราวกับหาที่พึ่ง ความประหม่าและไม่มั่นใจทำเอาเอยหวั่นกับผู้คนตรงหน้า กวินยกยิ้มมุมปากน้อยๆ ก่อนที่จะกุมมือของเอยเอาไว้



          มีหลายคนเมื่อเห็นเอยต่างก็พากันจับจ้องมอง บ้างก็ซุบซิบก่อนที่จะหันมายิ้มให้ เอยไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นกำลังพูดถึงตนในแง่มุมไหน แต่เพราะความมั่นใจจากฝ่ามือของกวินที่ส่งผ่านมา ทำให้เอยรู้สึกว่าจะต้องเผชิญหน้ากับคำเหล่านั้นได้



          ใช้เวลากว่าสองชั่วโมง กว่าจะได้ถ่ายรูปเสร็จ รับคำอวยพรต่างๆที่ทะลักล้นมาจนเอยจำไม่หวาดไม่ไหว ใครเป็นใครเอยเองก็ไม่รู้จัก และที่น่าตกใจ คนในบริษัทก็มากันด้วย นำทีมโดยพี่แปงและพี่ขาว

“เอย...ยินดีด้วยจ๊ะ มีความสุขมากๆนะ” พี่แปงแต่งเดรสยาวสีทองซึ่งเข้ากับพี่แปงมากๆ เธอปรี่เข้ามากุมมือของเอย

“ขอบคุณครับ” เอยบอก

“ท่านประธานก็ด้วยนะคะ ฝากน้องชายของพวกเราด้วยนะคะ” พี่แปงหันไปพูดกับกวิน กวินพยักหน้ารับ



          คนในบริษัทต่างพากันยินดี พวกนี้เพิ่งทราบข่าวจากการร่อนการ์ดโดยคุณวิดา โดยที่เอยไม่รู้เลยว่าคนในบริษัทจะมาด้วย แต่สีหน้าของทุกคนดูจะยินดีกับตนมากจริงๆ เท่านั้นก็รู้สึกดีมากพอแล้ว

“เอย...” พี่ขาวเอ่ยเรียกชื่อของเอย หลังจากที่ทุกๆคนในแผนกมาขอถ่ายรูปเอยกันเสร็จแล้ว

“พี่ขาว...ขอบคุณที่มาครับ” เอยยิ้มออกมาเมื่อเห็นพี่ขาวเดินเข้ามาหาตน

“ขอให้มีความสุขมากๆนะครับท่านประธาน...ผมยินดีด้วยจากใจจริงเลยครับ” พี่ขาวบอกเช่นนั้น

“เคนล่ะ มาด้วยรึเปล่า?” กวินถาม พี่ขาวมองกวินเพียงเล็กน้อยก่อนจะตอบออกไป

“ผม...มาคนเดียวครับ” พี่ขาวตอบ เอยมองสีหน้าของพี่ขาว ที่ดูแปลกๆไป

“พี่ขาวเข้าไปนั่งก่อนนะครับ เดี๋ยวผมจะเข้าไปหา” เอยบอกเช่นนั้น

“ถ้าอย่างนั้นขอตัวก่อนนะครับ” พี่ขาวหันไปบอกกวิน ก่อนที่จะเดินไปยังโต๊ะที่จัดเตรียมไว้แล้ว

“ทำไม..คุณถึงถามหาคุณเคนกับพี่ขาวครับ?” เอยถามอย่างสงสัย

“เปล่าหรอก แค่คิดว่ามาด้วยกัน” กวินบอกอย่างนั้น

“ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าพี่ขาวแปลกๆไป ดูไม่ค่อยร่าเริงยังไงไม่รู้ครับ” เอยบอกกับกวิน

“เดี๋ยวก็ดีขึ้น” กวินบอกอย่างนั้น ก่อนที่จะหันไปยกมือไหว้แขกผู้ใหญ่ที่เดินมาต่อ



          และเพียงไม่นานนัก ไทป์ดาวและโกเมนก็มา ทั้งสามแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าจากร้านของดาว ดูดีจนเอยต้องยิ้มออกมา โกเมนนั้นยิ้มน้อยๆ ก่อนที่ทักทายเอยก่อนใครเพื่อน

“คุณเอย...ยินดีด้วยนะครับ” โกเมนบอก

“ขอบคุณครับ” เอยบอก

“งานสวยจังเลยเอย โอ๊ย อิจฉาๆ” ดาวว่าก่อนที่จะจับมือของเอยมาเขย่า

“เดี๋ยวงานดาวก็แต่งให้สวยกว่านี้สิ” เอยบอกพลางยิ้ม

“ไม่รู้เมื่อไหร่นี่สิ” ดาวว่าก่อนจะยู่ปาก ทุกคนต่างพากันหัวเราะ

“นี่กูไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าคนแรกในพวกเราสามคนที่ได้แต่งงานก่อนคือมึง” ไทป์ว่ากับเอย

“นั่นสินะ ดาวยังหลงได้ใจอยู่ตั้งนานว่าจะได้แต่งก่อนไทป์กับเอย” ดาวว่า

“เราเองยังคิดไม่ว่าจะได้แต่งเลย” เอยว่า

“เอาน่า ยังไงมึงก็ได้ผัวเป็นตังเป็นตนแล้ว ยังไงกูก็ดีใจกับมึงด้วย” ไทป์ว่า ทุกคนต่างพากันหัวเราะขึ้น เอยได้แต่ก้มหน้าลงอย่างอายๆกับคำพูดของไทป์

“ขอบคุณทุกคน” กวินที่ยืนอยู่ข้างๆเอย พูดขึ้นมา

“มึงก็นะ ฝากไอ้เอยด้วย กูรู้ว่ามึงดูแลมันได้ อย่างน้อยกูจะได้หายห่วงถ้ามันอยู่กับมึง” ไทป์ว่า

“ไทป์นี่พูดเหมือนพ่อส่งลูกสาวเข้าหอเลย” ดาวว่า

“ปากมึงนะดาว” ไทป์จิ้มหน้าผากดาวแรงๆ โกเมนจึงหัวเราะออกมา

“หัวเราะอะไรไม่ทราบ” ไทป์ถาม โกเมนรีบเอามือปิดปากทันที

“เข้าไปนั่งข้างในเถอะ” กวินบอก ทั้งสามคนจึงเดินเข้าไปนั่งข้างใน



          จากนั้นไม่นาน แขกอีกคนที่มาแสดงความยินดี และเป็นคนที่เอยตกใจมากที่สุดในวันนี้เลย คือกี้...อดีตประธานชมรมห้องสมุด และเป็นคนที่แอบถ่ายรูปเอยรวมถึงคอยจับตามองเอยตามคำสั่งของกวินมาตลอดสี่ปีที่เรียนมหาวิทยาลัย



          กี้ดูดีกว่าตอนเรียนมาก แต่งตัวราวกับนายแบบ ผมย้อมสีน้ำตาล ดูเท่ห์เสียจนเอยตะลึง กวินและกี้กอดกันก่อนที่จะตบหลังอีกฝ่ายแรงๆ

“คิดว่าจะไม่มา” กวินว่า

“ไม่มาได้ไง เพื่อนแต่งงานทั้งที” กี้ว่า

“ไงเอย จำเราได้ใช่ไหม?” กี้ถามพลางยิ้มกว้าง

“กี้ไปอยู่ไหนมา” เอยถามขึ้น

“ก็พอเรียนจบได้สักปีก็ไปทำงานที่ญี่ปุ่นน่ะ” กี้บอก

“อยู่นานไหม?” กวินถาม

“ไม่หรอก สักสองวันก็กลับแล้ว” กี้บอก ก่อนจะหันไปมองหน้าเอย

“เอย...รู้เรื่องจากกวินแล้วใช่ไหม?” กี้ถาม

“เรื่องที่...กี้ตามถ่ายรูปเราใช่ไหม” เอยถามกลับ

“ก็เรื่องพวกนั้นแหละ ขอโทษนะ ดูโรคจิตไปหน่อย แต่คนที่สั่งมามันจิตกว่า” กี้ว่า กวินจ้องกี้เขม็งทันทีที่กี้พูดจบประโยค

“ไม่เป็นไรหรอก เราสิ ไม่เอะใจอะไรเลย ว่าโดนตามมาตั้งนานขนาดนั้น” เอยว่า

“เรามันโปร” กี้บอก พลางหัวเราะกว่าเดิม

“เข้าไปทานอะไรข้างในก่อน เดี๋ยวพวกเราจะแวะไปคุยด้วย” กวินบอก

“ได้ๆ ยินดีด้วยนะทั้งสองคน ได้เห็นว่าลงเอยกันแบบนี้ เราก็พลอยสบายใจ ว่าทำเรื่องพวกนั้นไปโดยไม่เสียเปล่า” กี้ว่า ก่อนที่จะตบไหล่เอยและกวิน จากนั้นก็เดินเข้าไปในงาน



          ใกล้จะถึงเวลาที่กวินและเอยต้องเข้าไปในงานเพื่อขึ้นเวทีพูดกับแขกในงานแล้ว แต่แขกก็ยังมากันเรื่อยๆ จนคุณเกริกและคุณวิดาต้องเป็นคนรับแขกเองและให้ทั้งสองขึ้นเข้าไปในงาน

“นั่นคุณเคนนี่ครับ” เอยที่ทำท่าจะเดินเข้าไปในงาน เห็นเคนวิ่งเข้ามาเซ็นชื่อหน้างาน คงจะมาสาย ท่าทางเลยดูรีบร้อน

“มาช้า” กวินพูดเท่านั้น

“โทษที เพิ่งมาจากสนามบิน” เคนบอก

“เข้าไปนั่งเถอะ โต๊ะเดียวกับไทป์ก็ได้ พวกเราต้องขึ้นเวทีแล้ว” กวินบอกเคน

“ยินดีด้วยนะครับคุณเอย” เคนบอกพร้อมยิ้ม

“ขอบคุณครับ” เอยบอก พร้อมๆกับที่กวินดันหลังเอยให้เดินเข้าไปในงาน



          จนตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่เอยและกวินจะต้องเดินขึ้นเวที เพื่อกล่าวขอบคุณแขกทุกท่านที่มางานในวันนี้ เอยยังคงรู้สึกว่าจะตื่นเต้นกว่าเดิมเข้าไปอีก มองเวทีอย่างตื่นๆ แต่จู่ๆชมพูก็ก้าวเท้าเร็วๆมาหากวินและเอย

“อย่าเพิ่งขึ้นเวทีก่อน รอเปิดวิดีโอนำเสนอก่อน จากนั้นค่อยขึ้น” ชมพูบอก

“วิดีโอนำเสนอ มีของแบบนั้นด้วยเหรอครับ?” เอยไม่เคยรู้มาก่อน เพราะคิดว่าแค่ถ่ายพรีเวดดิ้งเท่านั้น ไม่มีใครบอกเรื่องวิดีโอนี้มาก่อน เอยหันไปมองหน้ากวิน ที่ตอนนี้แสดงสีหน้านิ่งๆเพียงเท่านั้น

“แต่แม่ว่าขึ้นกล่าวขอบคุณแขกก่อน แล้วค่อยเปิดดีกว่า” คุณวิดาที่เดินมาทีหลัง บอกแตกต่างจากที่ชมพูบอก

“ทำไมละคะคุณแม่ ตามปกติแล้ววิดีโอต้องขึ้นก่อนนะคะ” ชมพูว่า

“ก็ถ้าเปิดดูก่อน เดี๋ยวก็ขึ้นเวทีพูดผิดๆถูกๆแย่น่ะสิ” คุณวิดา

“วิดีโอนี่ มันยังไงกันแน่ครับ?” เอยยิ่งสงสัยเข้าไปอีก

“จริงด้วย ลืมคิดเรื่องนี้เลย” ชมพูร้องออกมาราวกับเพิ่งนึกได้

“ใช่ไหมล่ะ ไปๆทั้งสองคน ขึ้นเวทีก่อน” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะจูงมือชมพูไปนั่งโต๊ะหน้า โต๊ะสำหรับครอบครับที่อยู่ใกล้เวทีที่สุด



          เอยหายใจแรงๆก่อนที่จะหันไปมองหน้ากวิน ที่พยักหน้าน้อยๆเป็นการบอกว่าถึงเวลาต้องขึ้นเวทีแล้ว เอยเดินขึ้นเวทีพร้อมๆกับกวิน สายตากวาดไล่มองไปยังด้านหน้า รู้สึกว่าเหงื่อทำท่าจะไหลออกมาตรงขมับ มือเริ่มเย็นเฉียบ ตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก กวินที่รับรู้ได้ว่าเอยกำลังเผชิญกับความตื่นเต้นมากขนาดไหน จึงเอื้อมมือไปแตะเอวเบาๆ ตบน้อยๆราวกับจะให้เอยผ่อนคลายลง และดูเหมือนจะได้ผล เอยเริ่มใจเย็นมากขึ้น รู้สึกว่าไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

“เรามาถามความรู้สึกของคุณกวินกันดีกว่าครับ ว่ารู้สึกอย่างไรกับงานในวันนี้” พิธีกรถาม ก่อนที่จะยื่นไมโครโฟนอีกอันที่ถืออยู่ในมือให้แก่กวิน

“ขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติมางานในวันนี้ ผมรู้สึกดีใจที่ทุกท่านเข้าใจในความรักและมาเป็นพยานให้กับพวกเราทั้งสอง ขอบคุณมากครับ” กวินที่พูดอย่างลื่นไหลไม่ติดขัด เสียงปรบมือดังไปทั่ว

“นั่นเป็นความรู้สึกของฝั่งคุณกวินนะครับ คราวนี้มาถามอีกฝั่งกันดีกว่า...คุณพีระนัมครับ วันนี้ตื่นเต้นมากไหมครับ?” พิธีกรถามเอยด้วยรอยยิ้ม กวินยื่นไมโครโฟนส่งต่อให้เอย

“เอ่อ....ครับ” เอยตอบสั้นๆ เสียงติดจะสั่นน้อยๆ

“ดูท่าจะเป็นคนขี้อายมากเลยนะครับ” พิธีกรกล่าวติดตลก เรียกเสียงหัวเราะคนในงานได้ เอยได้แต่ยิ้มเก้อๆ อายจนไม่รู้จะทำอย่างไรดี

“นอกจากตื่นเต้นแล้ว อยากจะพูดอะไรกับแขกในงานไหมครับ?” พิธีกรถามขึ้น

“เอ่อ...ผม...ต้องขอขอคุณทุกๆท่านนะคะ ที่ให้เกียรติผมและคุณกวิน มาร่วมยินดีในงานของพวกเรา ขอบคุณ...แม่ ที่เข้าที่ใจผมมาตลอด และก็ขอคุณครอบครัวเศวตเจริญทุกๆคน ที่ยอมรับในตัวผม...พี่ๆทุกคนในบริษัท และแขกทุกท่าน ขอบคุณมากจริงๆครับ”



          เอยพูดออกมาจากความรู้สึกที่แท้จริง แม้จะพูดตะกุกตะกักไปบ้าง แต่ก็เป็นความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมาอย่างตั้งใจ และรู้สึกขอบคุณจริงๆ

“และนั่นล่ะครับ คำพูดจากปากของทั้งสองฝ่าย และหลายๆท่านคงอยากจะรู้ถึงที่มาความรักของทั้งสองท่าน เวลานั้นมาถึงแล้วครับ เชิญทุกท่านรับชม เรื่องราวของพวกเขาทั้งสองได้เลยครับ”



          พิธีกรพูดจบ เสียงปรบมือของทุกคนก็ดังขึ้น พร้อมๆกับแสงไฟต่างๆในงานเริ่มหรี่ลงจนเกือบจะมือสนิท ใกล้ๆเวทีมีหน้าจอผืนผ้าสีขาว วิดีโอเริ่มฉายแล้ว



          เป็นวิดีโอที่มีรูปของเอยและกวินตอนเด็กๆโผล่ขึ้นมา พร้อมดนตรีคลอเบาๆ เป็นรูปที่เอยรู้สึกอายเอามากๆ รูปตอนเด็กของตนเองที่ผอมแห้ง ยิ้มแป้นแล้นอย่างไร้เดียงสา โผล่ขึ้นมาเรื่อยๆ รวมทั้งรูปวัยเด็กของกวินที่เอยไม่เคยเห็น เด็กผู้ชายที่ดูน่ารักแต่ยิ้มน้อยๆ พร้อมข้อความที่ปรากฏขึ้น ถึงชื่อโรงเรียนอนุบาลและประถม จนมาถึงมัธยมต้นของทั้งเอยและกวิน



          จนมาถึงมัธยมปีสุดท้ายอย่างม.หก มีรูปของเอยโผล่ขึ้นมา ชุดนักเรียนเสื้อสีขาวกางเกงน้ำเงินทำเอยนึกถึงเรื่องราวในวัยนั้น และตอนนั้นเอยก็มีข้อความบรรยายว่า นี่คือช่วงเวลาที่ทั้งสองได้เจอกันครั้งแรก



           “แอบชอบ...” นี่คือข้อความที่ขึ้นมา เอยรู้สึกว่าหน้าของตนเองกำลังแดงมากๆ หันไปมองหน้าของกวินที่กำลังทำหน้านิ่งๆ จากนั้นเอยจึงหันไปมองหน้าจอต่อ



          ภาพพวกนั้นหายไป มีอความขึ้นมาอีกครั้ง “เรามาถามเจ้าตัวกันดีกว่า” จากนั้นก็เป็นภาพเคลื่อนไหว เป็นกวินสวมสูททำงานที่ใส่เป็นปกติ นั่งอยู่ในห้องทำงานที่เอยคุ้นตา กล้องนั้นถ่ายไปที่กวินนั่งหลังตรงบนโซฟาในห้องทำงาน ก่อนที่เสียงผู้หญิงคนหนึ่งถามขึ้นมา

“เริ่มมองเขาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” คำถามแรก กวินเงียบไปก่อนตอบ

“ไม่มั่นใจว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ไม่นานนักหลังจากเข้าเรียนม.หก” กวินว่า

“ตอนนั้นรู้สึกอย่างไรกับเขาคะ?” คำถามนั้นถามขึ้น กวินทำหน้านิ่งๆก่อนตอบ

“ตอนนั้นก็ไม่เข้าใจตัวเองเท่าไหร่ ว่าคิดแบบไหนกันแน่ ถามตัวเองอยู่นานมาก พอรู้ตัวก็ไม่กล้าบอก...ใครจะบอกเรื่องแบบนั้นออกไปได้” กวินว่า

“ไม่บอกเลยหรอคะ แล้วไม่หลุดแสดงท่าทางออกไปบ้างเหรอคะ?” เสียงผู้หญิงคนนั้นถาม

“คิดว่าแสดงท่าทางไปเยอะ ไปอยู่ใกล้ๆก็หลายครั้ง...แต่เจ้าตัวไม่รู้เลย” กวินว่าก่อนจะยกยิ้มมุมปากน้อยๆ

“แล้วจากนั้นทำอย่างไรต่อไปคะ?”

“ก็ทนเก็บไปอย่างนั้นจนเรียนจบ” กวินบอกตอบ

“แล้วพอเรียนจบทำยังไงต่อไปคะ?”
 
“ตอนแรกขอที่บ้านเรียนต่อที่ไทย...แต่ถูกปฏิเสธ เลยต้องไปอังกฤษทั้งอย่างนั้น” กวินบอก

“ห่างจากเขาไปขนาดนั้น ไม่ติดต่อกันเลยหรอคะ?”

“ให้เพื่อนอีกคนคอยส่งข่าว ฝากดูแลแบบไม่ให้เขารู้ตัว” กวินบอก



          จากนั้นภาพก็ตัดมาที่วิดีโออีกครั้ง เป็นรูปของเอยที่โดยแอบถ่ายต่างๆ ในวิดีโอนำมาแค่บางส่วนเท่านั้น เอยหันมองหน้ากวินอีกครั้ง...กวินเอาเวลาไหนไปทำวิดีโออันนี้มาได้ เอยกัดริมฝีปากตนเองเบาๆ อายมากๆอีกทั้งดีใจจนมือไม้วางไม่ถูก ภาพวิดีโอตัดมาที่กวินอีกครั้ง

“ให้เพื่อนถ่ายหรอคะ?” เสียงผู้หญิงคนเดิมถามขึ้นมาในวิดีโอ

“ครับ ชื่อกี้” กวินว่า สปอร์ตไลท์ก็ฉายไปทางกี้ กี้รีบลุกขึ้นก่อนที่จะยกมือไหว้ทุกคน เสียงปรบมือดังขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะหันไปดูวิดีโอต่อ

“นี่ทนดูรูปและข่าวจากเพื่อนที่ส่งมาไปให้ตลอดเลยเหรอคะ อดทนน่าดูเลยนะคะ”

“ครับ” กวินตอบแค่นั้น

“สุดยอดเลยค่ะ จากนั้นพอกลับมาจากอังกฤษก็มาที่ไทยเลยใช่ไหมคะ?”

“ครับ พอมาถึงก็พูดกับตัวเอง...ว่าคราวนี้ต้องบอกออกไปให้ได้ จะไม่อดทนไปมากกว่านี้แล้ว” กวินบอก

“จากนั้นก็กลายมาเป็นคนรักกันเลยใช่ไหมคะ?”

“ครับ จนมาถึงตอนนี้” กวินว่า

“สุดท้ายแล้วค่ะ อยากฝากอะไรถึงคุณพีระนัมคะ?”

“ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิต ไม่เคยเสียใจที่อดทนรอมาถึงขนาดนี้ เธอทำให้รู้ว่าคุ้มแค่ไหนที่รอเธอ และก็...มีเพลงที่อยากจะให้ฟัง” กวินบอก

“ถ้าอย่างนั้นไปชมกันเลยค่ะ” เสียงของผู้หญิงคนนั้นพูด ก่อนที่ภาพวิดีโอจะตัดไปเป็นสไลด์รูปถ่ายตอนพรีเวดดิ้ง พร้อมเพลงเพลงหนึ่งดังขึ้นมา

(มีต่อด้านล่างค่ะ)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 6 (16/03/15) P.115
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 19-03-2015 10:32:03

https://www.youtube.com/v/3mYVyVY-lU4 

เธอคือทุกสิ่ง ในความจริงในความฝัน
คือทุกอย่างเหมือนใจต้องการ
เธอเป็นนิทานที่ฉันอ่าน ก่อนหลับตาและนอนฝัน

เธอคือหัวใจ ไม่ว่าใครไม่อาจเทียมเทียบเท่าเธอ
ช่างโชคดีที่เจอได้ตกหลุมรักเธอ
ได้มีเธอเคียงข้างกัน

คงจะมีเพียงเธอทำให้โลกนั้นหยุดหมุน เพียงเธอสบตาฉัน
คงจะมีเพียงเธอที่หยุดหัวใจของฉันไว้ตรงนี้ ตรงที่เธอ

เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกทุกทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียงคนเดียว

เธอคือรักจริง ฉันยอมทิ้งทุกทุกอย่างเพียงเพื่อเธอ
ดั่งฟ้าให้มาเจอให้เธอคู่กับฉัน
ให้เราได้เดินเคียงข้างกันนับจากนี้

คงจะมีเพียงเธอทำให้โลกนั้นหยุดหมุน เพียงเธอสบตาฉัน
คงจะมีเพียงเธอที่หยุดหัวใจของฉันไว้ตรงนี้ ตรงที่เธอ

เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกทุกทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียง...

เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่เฝ้ารอ
ฉันจะขอภาวนาต่อหน้าฟ้าอันแสนไกล
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียงคนเดียว

จะทุกข์หรือยามที่เธอนั้นสุขใจ
ยามป่วยไข้หรือสุขกายสบายดี
ฉันอยู่ตรงนี้และจะมีเพียงเธอทุกวินาที
จะอยู่ใกล้ไม่ห่างไกล จะเคียงชิดไม่ห่างไป ไม่ไปไหน...

เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกทุกทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียง...

เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอ เพียงเธอที่รอ
ฉันขอภาวนาต่อหน้าฟ้าอันแสนไกล
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
เกิดชาติไหนฉันมีเธอ มีเธอเพียง..คนเดียว

          สิ้นสุดเพลงนั้น เอยรู้สึกว่าสายตาเริ่มพร่าเหมือนมีหมอกมาบัง เพราะ...น้ำตาของเอยเริ่มเอ่อขึ้นมา เอยรู้สึกว่านี่เป็นการดีใจที่มากกว่าครั้งไหนๆ ดีใจจนตัวแทบลอย รู้สึกว่าเนื้อเพลงที่กวินมองให้ในวิดีโอไม่ใช่แค่เพียงคำพูดลอยๆเท่านั้น เอยหันไปมองหน้ากวินที่ยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะถอดแว่นของเอยออกเลยรับกระดาษทิชชู่จากชมพูมาซับน้ำตาให้เอยเบาๆ

“เป็นอะไร?” กวินถาม

“ปะ...เปล่าครับ...คือผม...ดีใจมากต่างหาก” เอยบอก

“ใจเย็นๆ” กวินว่า เอยยิ้มออกมา ก่อนที่จะค่อยๆหยุดน้ำตาได้



          เสียงปรบมือดังไปทั่ว ตอนนี้ไฟก็สว่างขึ้นมาแล้ว แขกทุกคนเริ่มทานอาหารกัน โดยที่มีกวินและเอยคอยเดินไปทักทายและขอบคุณแขกไปแทบทุกโต๊ะ จนมาถึงโต๊ะของดาว ไทป์ โกเมน  และเคน ส่วนพี่ขาวนั้นไปนั่งกับโต๊ะทางบริษัท

“กูว่าแล้ว ที่มองไอ้เอยบ่อยๆก็เพราะอย่างนี้นี่เอง” ไทป์ที่นั่งอยู่พูดขึ้นมา พลางมองหน้ากวิน

“ดาวไม่รู้เรื่องเลยว่ากวินแอบชอบเอยมาตั้งนานแล้ว” ดาวว่า ดาวและไทป์เพิ่งได้รู้ถึงความรู้สึกของกวินก็คราวนี้ ว่าจริงๆแล้วกวินแอบชอบเอยมานานขนาดไหน และตั้งแต่เมื่อไหร่

“อย่าว่าแต่มึงเลย เจ้าตัวอย่างไอ้เอยก็ยังไม่รู้เลยว่าตอนนั้นไอ้กวินชอบมันขนาดไหน” ไทป์บอก เอยยิ้มแห้งๆ...ไทป์พูดถูก เอยไม่รู้ตัวเลยจริงๆ

“เป็นไงมึงไอ้เอย...พอรู้แบบนี้ช็อคตาตั้งเลยสิ” ไทป์ว่า

“ไทป์!!” เอยพูดเบาๆ ทุกคนตาพากันหัวเราะ

“ขอตัวก่อน...ไปโต๊ะนั่นกัน” กวินว่าก่อนจะก้มลงกระซิบบอกเอย



          กวินพาเอยมายังโต๊ะของคุณพิชิตและคุณภัสสร รวมถึงมินตราที่นั่งอยู่ด้วย เอยประหม่าพอควรที่ต้องมาเจอมินตราในวันนี้

“สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า” กวินยกมือไหว้ เอยเองก็เช่นกัน

“นี่หรอเอย...เป็นคนน่ารักนะกวิน” คุณพิชิตพูด

“ยินดีด้วยทั้งสองคน” คุณภัสสรพูดเบาๆ มินตรายิ้มบางๆตามแบบฉบับของเธอก่อนที่จะพูดขึ้นมา

“ขอให้มีความสุขมากๆ” มินตราพูดเท่านั้นก่อนที่จะหันไปดื่มน้ำ

“ขอบคุณครับ” เอยบอก



          อย่างน้อยสีหน้าของมินตราก็ดูปกติ รอยยิ้มของเธอเองก็ดูจริงใจ ทำให้เอยรู้สึกโล่งอกจนแทบจะตัวปลิว เมื่อรู้สึกได้ว่าต่อจากนี้ไปมินตราจะไม่กลายร่างเป็นผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นอีกแล้ว เธอคงจะสำนึกได้แล้วจริงๆ

“เชิญตามสบายครับ” กวินว่า ก่อนที่จะเดินไปโต๊ะอื่นๆต่อ



          งานทั้งงานเต็มไปด้วยความสุข คนในงานต่างพากันยินดี แม้รู้ว่าทั้งกวินและเอยเป็นผู้ชายทั้งคู่ แต่ก็ไม่มีใครมองด้วยสายตาตำหนิหรือขุ่นข้องใจใดๆ อาจจะเพราะคุณวิดาคัดกรองแขกมาแล้วด้วยก็เป็นได้



          ถึงเวลาอันสมควรแล้ว กวินและเอยไปยืนด้านหน้าซุ้มอีกครั้ง ก่อนที่จะส่งแขกขอบคุณบอกลาตรงนั้น ตอนนี้คนในงานทยอยออกกันแล้ว เหลือเพียงแต่เพื่อนๆที่สนิท ที่ยังคงถ่ายรูปกันอย่างสนุก แต่ไม่มีใครกล้าดึงกวินมาถ่ายด้วย นอกจากเอยเท่านั้นที่โดนถ่ายรูปเยอะกว่าใคร

“กลับกันเถอะ โชคดีนะ” ดาวบอก ไทป์โบกมือ โกเมนก็เช่นกัน ส่วนพี่ขาวออกไปกับพี่แปงแล้ว โดยที่เคนก็ตามออกไปติดๆ


 
          ตอนนี้ไม่มีใครแล้วนอกจากคนในบ้านเศวตเจริญ กวินและเอยเดินเข้าไปในบ้าน โดยที่ตอนนี้มีคนจากบริษัทจัดงานกำลังจัดการกวาดเก็บให้ทุกอย่างกลับมาอย่างปกติ คุณวิดาและทุกๆคนต่างก็พากันไปพักผ่อนแล้ว กวินและเอยจึงกลับห้องไปพักบ้าง



          เมื่อเข้าไปถึงห้อง ทั้งสองคนรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและอาบน้ำกันทันที เพราะความเหนื่อยเหนอะหนะ อีกทั้งเครื่องสำอางที่ติดตามใบหน้า ใช้เวลาไม่นานนักกวินและเอยก็ออกมาในชุดนอนแล้ว เอยนั่งลงบนเตียงก่อนที่กวินจะนั่งลงข้างๆและดึงเอยมากอดไว้

“เหนื่อยไหมครับ?” เอยถามกวิน

“ไม่” กวินตอบสั้นๆ ก่อนที่จะจูบแก้มของเอยเบาๆ

“ในวิดีโอนั่น...ทำผมตกใจเลยนะครับ” เอยบอก

“ทำไม?” กวินถาม

“แอบไปทำตอนไหนครับ” เอยถามอีก

“ก็ในเวลางาน...พี่ชมพูกับคุณวิดาบอกว่าให้ทำด้วย เพราะเธอคงจะดีใจถ้าได้เห็น ฉันเลยตกลง” กวินบอก

“ผม...ดีใจจริงๆนั่นแหละครับ” เอยว่าก่อนที่จะก้มหน้าลงอย่างรู้สึกอายๆ

“เธอชอบ...ฉันก็ดีใจเหมือนกัน” กวินบอก

“แล้วนี่...จะบอกผมได้หรือยังครับ ว่าชอบผมตั้งแต่เมื่อไหร่?” เอยถาม เป็นคำถามที่เอยพร่ำถามกวินมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยได้คำตอบสักครั้ง

“คงต้องตอบเธอแล้วสินะ” กวินว่า

“ครับ ต้องตอบได้แล้ว” เอยว่าก่อนที่จะก้มหน้าลงอย่างอายๆ

“จำได้ไหม..ตอนเธอหกล้มที่โรงประชุม” กวินถามขึ้น

“ตอนนั้น...พอจำได้ครับ” เอยบอก ก่อนที่จะเงยหน้ามองกวิน

“ถ้าให้พูดกันตรงๆ มันเริ่มตั้งแต่ตอนที่ได้จับมือเธอครั้งนั้นแล้ว” กวินบอก

“นั่น...เป็นครั้งแรกที่เราได้พูดกันใช่ไหมครับ?” เอยถามพลางนึกย้อน ตาค่อยๆโตขึ้นมา...นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้เจอกันอย่างจังๆ

“ใช่...ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่ฉันแค่พยายามบอกตัวเองว่าไม่ใช่ก็เท่านั้น” กวินบอก

“นั่นมัน...ไม่ต่างจากผมเลยนี่ครับ” เอยบอก

“เธอก็ชอบฉันตั้งแต่ตอนนั้นเหมือนกัน..ใช่ไหม?” กวินถาม

“น่าจะ...ใช่ครับ”

“ต่อไปนี้ฉันจะไม่ปล่อยมือจากเธอไปไหนอีกแล้ว” กวินว่าก่อนที่จะกอดเอยให้แน่นขึ้นไปอีก

“คุณกวิน..ไม่เคยปล่อยผมไปเลยต่างหาก” เอยว่า ก่อนที่จะซุกใบหน้าลงบนอกของกวิน

“รักเอย....รักที่สุด” กวินว่า ก่อนจะปล่อยมือและจับใบหน้าของเอย ให้สบตาคมของตน

“ผมรักคุณกวินครับ” เอยว่า ก่อนที่จะหลับตาลงและรับจูบอันหอมหวานที่กวินประทับลงมา



          ใช้เวลาเนิ่นนานกว่าจะได้กลับมาเจอกัน และรักกัน กวินที่เฝ้าอดทนรอมานานแสนนาน กับเอยที่ไม่เคยลืมเลือกกวินไปจากหัวใจ ทั้งสองต่างเฝ้ารอเวลานี้มานานเหลือเกิน จนในที่สุด...ความรักครั้งนี้ก็สมความปรารถนาเสียที



          ความหวานแผ่ซ่านไปทั้งห้อง ไออุ่นที่สองมอบให้แก่กัน บ่งบอกว่าต่อจากนี้ไปทั้งสองจะรักกัน เชื่อมั่นในกันและกัน จะไม่มีใครมาพรากให้จากไปไหนได้อีก ความรักของทั้งสองคนจะยั่งยืนตลอดไป ราวกับแสงอาทิตย์ที่สาดส่องมอบความสว่างและความอบอุ่นในยามเช้า ทุกวัน และตลอดไป...

>>>The end<<<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 19-03-2015 10:47:13

ไม่คิดไม่ฝันว่าเรื่องนี้จะดำเนินมาจนถึงตอนจบ
เป็นเรื่องเดียวที่ลงทุกวัน แม้จะมีหายไปแต่ก็แปปเดียว
ฮือออ กวินรักเอยมากเลย น่ารัก อบอุ่น
หวานซึ้งจนถ้าเราเป็นเอยคงร้องไห้สามวันแปดวัน
ขออวยพรให้รักกันไปนานๆนะคะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสุดซึ้งแบบนี้
อยากอ่านตอนพิเศษแล้วค่า
คุณกิมจุ้ยดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 19-03-2015 10:52:54

และแล้วเรื่องนี้ก็ชอบแฮปปี้ทุกคน
รักกกก กวิน x พีระนัม
นับถือทั้งสองคนเลย แอบชอบกันมาตั้งนาน
ถ้าบอกกันไปตั้งแต่แรก เรื่องราวก็ไม่เข้มข้นเนาะ
ชอบตัวละครทุกตัวในเรื่องเลยค่ะ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วดูอบอุ่นมากเลย
ขอบคุณคนแขียนที่เขียนนิยายดีๆนะคะ
จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปค่ะ

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 19-03-2015 10:54:43

ไม่อยากให้จบเลยอ่าาาาา ขอบคุณคนแต่งมากเลย
ขยันอัพไม่เคยขาดถึงแม้จะหายไปบางช่วงก็มีแจ้งข่าวให้คนอ่านต้องมานั่งรอ
โรแมนติกสุด ๆ กับฉากแต่งงาน จัดเป็นนิยายในคอลเลคชั่นอีกหนึ่งเรื่อง
ขอตอนพิเศษหลังจากแต่งงานด้วยจ้าาาาาาา
ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ   :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 19-03-2015 11:03:08

 :mew1:หวานมากๆ หวานสุดๆ :mew1: :mew3: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 19-03-2015 11:03:19

ยอมรับเลยค่ะว่าเปิดเล้าขึ้นมาพร้อมกับช๊อคเบาๆเมื่อเห็นว่าเป็นตอนจบ รักนิยายเรื่องนี้จังเลย มีความสุขทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาก็ได้อ่านทุกวัน

กวินและเอยจะอยู่ในใจตลอดไป ขอบคุณคุณกิมมากๆค่ะที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าน

ป.ล.ตอนพิเศษอยากอ่านในอนาคตหลังจากนี้บ้างค่ะอิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 19-03-2015 11:20:28

ดีใจมากจริงๆที่มาถึงวันนี้กันเนอะ ทั้งคนเเต่ง คนอ่านรวมทั้งตัวละคร
ยังไงก็ยังไม่ลืม ไทป์กับโกเมน เคนกับขาวอีกกกก เรายังต้องเจอกันอีกนาน
รวมไปถึงรวมเล่มด้วยนะคะ อยากมีน้องเอยข้างกายเหมือนกวินบ้างงงงงง  :-[ :man1:

เป็นกำลังใจในทุกๆเรื่องค่าาาาา :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 19-03-2015 11:20:54

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: puking01 ที่ 19-03-2015 11:22:36

แอบอ่านมานาน. ชอบเรื่องนี้มากกเลยนะครับ หลายๆอย่างแสดงให้เห็นได้ว่ากินรักเอยมากเเค่ไหนโดยไม่ต้องพูดออกมาคนเขียนเก่งมากครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 19-03-2015 11:24:37

 :monkeysad: จบแล้วเหรอ
ไม่อยากให้จบเลย
ชอบมากๆ
ทั้งเนื้อเรื่องและคนแต่ง
มีเรื่องต่อไปเราตามอ่านแน่นอน

การ์ดของเอย เสื้อที่เขียนอกข้างซ้ายยังอยู่ใช่ไหม
ถ้าเอยได้เห็นคงช็อคกว่านี้
รอตอนพิเศษนะฮับ

รักกวินเอยยยย :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 19-03-2015 11:25:30

ฟินสุดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 19-03-2015 11:27:11

รักนิยายเรื่องนี้ ชอบทุกตัวละครเลยค่ะ เนื้อเรื่องไม่หวือหวาแต่อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ อิจฉาพีรนัมเลย   :impress2:  ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ รอตอนพิเศษค่ะ   :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: veeveevivien ที่ 19-03-2015 11:30:12

หวานกันซ๊าาาาาาาาาาา น้ำตาลขึ้นจอ เลย ขอตอนพิเศษน้าาา :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: caramel ที่ 19-03-2015 11:35:56

 :-[ :-[    จบแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 19-03-2015 11:46:31

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ นิยายน่ารัก มากก

รอผลงานต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 19-03-2015 11:46:40

ตอนจบแล้วเหรอ บอกเลยเรื่องนี้เราประทับใจมากตั้งแต่ต้นจนจบ
ขอบคุณคนเขียนที่เอาผลงานดีๆแบบนี้มาให้อ่านกัน ผมจะรอติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 19-03-2015 11:50:45

เดี่ยวๆๆแต่งงานแล้วตอนเข้าหออยู่ใหนนนขอฉากนั้นด่วนนน(คนอ่านไม่หื่นเลยเนอะ)  :ling1:  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 19-03-2015 11:56:23

จบแล้วอ่ะ รอมานานนน

วิดีโอซึ้งมากเลยยย  :mew1:

จะมีตอนพิเศษมั้ยอ่า ~  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: beautifuldead ที่ 19-03-2015 12:03:40

น่ารัก อบอุ่น ละมุน มาก >< รักเรื่องนี้ โฮกก

เพลงเพราะมากนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 19-03-2015 12:18:10

แสดงความยินดีกับกวินเอย งานแต่งหวานๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-03-2015 12:34:07

 :m3: :m3: เป็นปลื้ม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 19-03-2015 12:38:56

น่ารักมากเลย อยากมีงานแต่งแบบนี้บ้าง(เพ้อ)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 19-03-2015 12:46:28

 :pig4: นักเขียนค่ะ

ชอบเรื่องนี้มาก อ่านแล้วมีความสุขทุกครั้ง

เอยโชคดีมากๆที่ได้รักกวิน และกวินก็รักเอย ได้คู่ชีวิตที่ดี ยิ่งกว่าถูกแจ๊คพอตลอตเตอรี่ซะอีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 19-03-2015 12:47:16

จบแล้วเหรอเสียดายจังเลยอะยังอยากอ่านต่ออยู่เลยอะ :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 19-03-2015 12:48:53

เขิลมากเลย เป็นงานแต่งที่ฟินนาเล่มากกกก ปลื้มๆ ปรบมือ ทั้งเอยทั้งกวิน ขอให้รักกันตลอดใปปป คู่นี้ไม่ต้องลุ้นแล้วรอดูความหวานละมุนในตอนพิเศษกับลุ้นคู่อื่นๆที่เหลือก็พอ แอร๊ยยยย จบได้สวย เริ่ดดดมากกกก

ปล.หายป่วยไวๆนะค่ะ คนเขียน เป็นห่วงน่าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 19-03-2015 12:59:48

อบอุ่น น่ารัก และอิจฉามาก!!

เมื่อไรชั้นจะมีแฟนแบบกวินเขาบ้างอ่ะ   :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 19-03-2015 13:05:29

จบแล้วหรออ ไม่อยากให้จบเลย :hao7:
ชอบเรื่องนี้อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ เค้ารอตอนพิเศษอยู่น้า คิคิ
ถ้าทำเป็นหนังสือจะซื้อเลยน่ะเนี่ย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 19-03-2015 13:12:42

หวานมากๆเลยคร้าาาาา

ตอนพิเศษตามมาด่วนๆเบยยยย

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 19-03-2015 13:14:29

 :o12:
จบแล้ววววว พี่กวิน น้องเอย
เป็นเรื่องที่น่ารักมาก ชอบมากค่ะ
 :L2: คนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: maho ที่ 19-03-2015 13:19:23

ฟินอะะะะะ
มันหวานมากเลยยยยยยย :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 19-03-2015 13:22:28

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ ขอบคุณคนแต่งที่แต่งมาได้น่ารักขนาดนี้
อยากอ่านตอนพิเศษมาก แล้วจะรอนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: j123 ที่ 19-03-2015 13:27:43

ไม่นึกว่าพออัพเดทก็เป็นตอนจบซะแล้ว เรื่องนี้น่ารักมากๆ รออ่านตอนพิเศษค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 19-03-2015 13:49:25

หวานอบอุ่นละลุนละไม หวานจนอิจฉาตาร้อนผ่าว :m17:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 19-03-2015 14:01:47

เป็นเรื่องที่น่ารักที่สุดเลยยยยย
ความรักของกวินกับเอยผ่านเวลามานาน
ดีใจที่ทั้งสองคนมีวันนี้จัง
ขอบคุณนิยายดีๆด้วย รอตอนพิเศษนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 19-03-2015 14:02:11

เป็นนิยายที่อ่านแล้ว ยิ้มได้กับทุกตอน เรื่องราวละมุนละไม ค่อยเป็นค่อยไป ชอบๆ

ขอบคุณนักเขียนมากครับ สมัครเป็นแฟนนิยายตั้งแต่ตอนแรกๆ แล้ว และจะติดตามผลงานเรื่องต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 19-03-2015 14:03:16

มีความสุขมากกกกกกก :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 19-03-2015 14:07:16

จบซะแล้ววววว

ตามกันมาตั้งแต่ตอนแรกๆ เม้นมั่งไม่เม้นมั่ง แต่ก็ตามอ่านอยู่ตลอดนะคะ :)

ยินดีกับทั้งคู่จริงๆ ที่ได้พบเจอรักจริงๆ ที่มั่นคงกับคนเดียวมาได้นานขนาดนี้ หลังจากนี้แหละจะเริ่มบทใหม่ของชีวิต (แอบอยากอ่านชีวิตหลังแต่งงานเหมือนกันนะคะ XD)

ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่าน อีกทั้งมาต่อให้อย่างสม่ำเสมอเลยด้วย เราขอบคุณมากๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 19-03-2015 14:07:27

ไม่อยากให้จบเลย :hao5:
แต่หวานมากเขินเลย :-[
รอตอนพิเศษน่ะค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 19-03-2015 14:07:32

ไอความสุขฟุ้งกระจายไปทุกทิศกันเลยเชียว

ขอบคุณคนเขียน สำหรับนิยายน่ารักๆนะคะ  :L2:

รออ่านตอนพิเศษต่อๆไปนะคะ

ปล.คิดจะเปิดคู่ไทป์ หรือ คู่พี่ขาวบ้างไหมคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 19-03-2015 14:10:17

อบอุ่น น่าอิจฉาจังเลยค่ะ

 :กอด1:

ขอบคุณคนเขียนที่มาลงนิยายดีนะคะ เป็นกำลังใจให้สำหรับผลงานชิ้นต่อๆไปด้วยค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 19-03-2015 14:22:08

ประทับใจมากๆๆ ขอบคุณน้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: fahdekkom ที่ 19-03-2015 14:26:27

หวานมากกก
รู้สึกดีมากถึงมากที่สุด
มันดูอบอวลไปด้วยไอแห่งความสุขสุดๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 19-03-2015 14:27:17

ผู้ชายแบบกวิน ยังมีเหลืออีกมั้ย มั่นคงมาก เอยโชคดีสุดๆ หวานละมุน :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: mori406 ที่ 19-03-2015 14:33:12

 :hao5: จบด้วยความสุข หวานซึ้งมากเลยค่ะ คุณกวินกับเอย


ขอบคุณนักเขียนมากนะคะ สำหรับนิยาย ดีๆแบบนี้ :mew1:

เป็นกำลังใจให้นักเขียน สำหรับตอนพิเศษค่ะ :hao6:

และรอเรื่องใหม่ต่อไปของนักเขียนนะคะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 19-03-2015 14:39:58

เป็นนิยายเรื่องหนึ่งที่จบแบบประทับใจซาบซึ้งแทนตัวเอก
ความรักที่ใช้เหตุผลและความรอบครอบในการดำเนินชีวิต
รอตอนพิเศษ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 19-03-2015 14:43:56

งานแต่งงานในฝันเลย
ความรักของคุณกวินกับเอยทำเราซึ้ง
ขอบคุณมากค่ะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาใหัได้อ่านกัน
จะติดตามและให้กำลังใจคนเขียนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: mickymod ที่ 19-03-2015 14:45:00

อบอุ่นหัวใจมากๆ :o8: :-[
ขอบคุณนิยาย feel good นะคะ
อ่านแล้วมีความสุขในทุกๆตอนเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 19-03-2015 14:57:16

น่ารักแล้วก็อบอุ่นมากๆเลยค่ะ
กวินกับเอยน่ารักมากๆ
ขอบคุณคนเขียนมากจริงๆค่ะที่เขียนนิยายดีๆมาให้อ่านกัน
ชอบบรรยากาศช่วงม.ปลายของทั้งสองคนจริงๆ

จะติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: am_ma ที่ 19-03-2015 15:14:07

 :impress2: :impress2: :impress2:

จบแบบฟินจริง ๆๆๆๆ
น่ารักอ่ะ...
แต่ขอไปฮันนีมุนนิดนึงได้ป่ะค่ะ  :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 19-03-2015 15:19:37

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: salapao1314 ที่ 19-03-2015 15:27:34

กรี๊ดดดด  :katai3: หวานมากกเลย
...อยากให้มีตอนพิเศษหลังแต่งงานจังเลยค่ะ คือ2คนนี้ยังดูเขิลๆกันมาก เผื่อแต่งงานไปแล้วจะกล้าสวีทกันมากกว่านี้ นะๆๆๆคะคนเขียน  :call:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 19-03-2015 15:42:58

ยินดีด้วยนะคะ
มาถึงตอนจบแล้ว
คนอ่านใจหาย
ไม่อยากให้จบเลย
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ :pig4: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: thejaoil ที่ 19-03-2015 16:16:54

น่รักมา สนุกมาก
จะมีเรื่องของคู่อื่นๆอีกมั๊ยคะ

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 19-03-2015 16:33:25

หวานมากกกกก
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆสนุกๆนะคะ
ลุ้นกันจนทั้งคู่ได้มีความสุข
รอติดตามผลงานเรื่องต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-03-2015 16:37:52

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 19-03-2015 16:40:22

เป็นนิยายโรแมนติกมากค่ะชอบจังเลยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 19-03-2015 16:41:46

ในที่สุดก็จบแล้ว
ดีใจด้วยนะเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 19-03-2015 16:48:39

เค้าอยาได้แฟนเหมือนกวินจัง นิ่งๆแต่อบอุ่น
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ น่ารัก อบอุ่นแบบนี้ค่ะ รอตอนพิเศษ เคนขาว ไทป์โกเมนอยู่นะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-03-2015 17:00:23

เป็นงานแต่งที่หวานมากดีใจกับเอย กวินทำได้ซึ้งมากเลย
รออ่านตอนพิเศษนะค่ะ

ขอให้คนเขียนหายป่วยไวๆนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: FahFon ที่ 19-03-2015 17:00:30

งืมมมมมมมมม อยากได้ผู้ชายแบบกวิน โฮกกกกกกกกกกก เจ๊จะอาววววววววว >///////<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 19-03-2015 17:25:09

จบแว้วววววววว ดีใจแทนเอยด้วย. เอยเป็นคนดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: McKnight ที่ 19-03-2015 17:35:15

งานแต่งน่ารักมากก..................
ไม่คิดว่ากวินจะทำวีดีโอพรีเซนต์ออกมาได้ขนาดนี้

จบได้ประทับใจมากๆ ครับ
รอตอนพิเศษด้วยคน  อยากให้มีตอนพิเศษอีกหลาย ๆ ตอนเลยครับ

อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วอุ่นและอิ่มในหัวใจจริง ๆ
ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 19-03-2015 17:51:09

ทำไมไม่ส่งบัตรเชิญมามั่งนะ   :m15:
อยากไปร่วมงาน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 19-03-2015 17:52:42

ความหนักแน่น  มั่นคง ในความรู้สึก  และอดทนรอ ก็เป็นผลในที่สุด
ต่อแต่นี้ ความรักของ กวิน + พีระนัม  :n1: จะเดินไปพร้อม ๆ กัน
+1 ให้เป็นกำลังใจ และรอผลงาน ลำดับต่อไป  :L2:

ปล.  พี่ขาว + นายเคน  :z2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: SuPeRDonGDanG ที่ 19-03-2015 18:13:11

จบแล้วววววว  :mew1:

ซาบซึ้งกับความรักของทั้งคู่มากเลย
ต่างคนต่างหนักแน่นมากๆ
เราอยากมีความรักแบบนี้บ้าง
แต่ ....
ก่อนอื่นคงต้องหาแฟนให้ได้ก่อน

 :hao7:

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ ^^
ล o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 19-03-2015 18:22:18

 :กอด1: อบอุ่นมาก 
ขอบคุณมากนะ 
อยากอ่านตอนน้องเอยเสียตัวจัง

และรอติดตามเรื่องต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: fongbeer37 ที่ 19-03-2015 18:35:25

จบแล้วววว อบอุ่นอะ
อยากมีความรักแบบนี้บ้างจังง

   อยากอ่านตอนเอยเสียตัวววจุงงง ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 19-03-2015 19:31:15

น่าร้ากกกกกกกกก ในที่สุดก็ถึงวันนี้ รอตอนพิเศษนะค่ะ ขอเคนกับพี่ขาวด้วยนะค่ะ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: eveniing ที่ 19-03-2015 19:55:19

เรื่องนี้น่ารักมากๆมาตั้งแต่ต้นเรื่องจนถึงตอนจบ   :impress2:
ทุกครั้งที่อ่านจะรู้สึกดีทุกครั้งจริงๆ
กวิน เป็นผู้ชายที่ดีงามมาก
เอย เป็นผู้ชายที่โชคดีสุดๆ
ขอบคุณคนเขียนที่ทำให้ได้อ่านนิยายดีๆแบบนี้   :กอด1:
แล้วก็ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ   :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 19-03-2015 20:17:03

 ใช้เวลาเนิ่นนานกว่าจะได้กลับมาเจอกัน และรักกัน
 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: tomnub ที่ 19-03-2015 20:17:39

ขอบคุณผู้เขียนที่มาแต่งนิยายให้อ่าน....นี้ละคือสิ่งที่ผมไม่ชอบที่สุด  คือนิยายจบ.....ขอตอนพิเศษเยอะๆนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 19-03-2015 20:17:56

ละมุนจัง อ่านแล้วยิ้มทั้งตอนเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 19-03-2015 20:33:11

แต่งงาน น่าร๊ากดดดก น่าอิจฉา
รีเควสตอนพิเศษรัวๆเรยคร้าาาาาาา >\\\\\<

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 19-03-2015 20:35:41

 :pig4ขอบคุณค่ะ สำหรับนิยายที่ละมุนในความรู้สึก อ่านแล้วมีความสุขทุกตัวอักษร
รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 19-03-2015 21:02:00

รักเอย
ประทับใจในความรักของเอย และกวิน
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ
อยากอ่านตอนพิเศษอีกจังค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 19-03-2015 21:33:58

อิจฉาเอยที่สุด แต่รู้สึกยังหวานไม่พอค่ะ ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ

และจะรออ่านคู่พี่ขาวกับเคนต่อด่วยค่า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 19-03-2015 21:34:01

ให้มันเป็นสีชมพู

หวานไม่เกรงใจน้ำตาลเลย

รักหนูเอยรักท่านกวิน

สุดท้ายรักคนเขียน ขอบคุณเรื่องราวดีๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 19-03-2015 21:53:05

มีความสุขกันมากจริงๆงานแต่งหวานมาก

 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 19-03-2015 22:09:00

น่ารักและอบอุ่น

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-03-2015 22:21:10

ดีงามที่สุด. บอกเลยอิจฉาเอยมากกกกก
ผู้ชายแบบกวินมีขายที่olxมั้ยเนี่ย5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-03-2015 22:38:06

ขอฮานีมูน พิเศษใส่ไข่คร๊า~~~~~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: มะม่วงแรด ที่ 19-03-2015 22:48:06

 :-[ :กอด1: :mew1: โอ๊ย รู้สึกปลื้มมากกกกกก  กวิน เอย เป็นคู่ที่น่ารักมากกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 19-03-2015 22:48:31

อ่านตอนจบพร้อมรอยยิ้ม ขอบคุณมากค่า  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 19-03-2015 23:00:34

จบแล้ววววว รอติดตามผลงานต่อไปครับ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: silver ที่ 19-03-2015 23:14:45

ตอนที่อ่านตอนนี้พร้อมกับฟังเพลงไปด้วย ยอมรับเลยว่าร้องไห้ออกมาเลย อินไปกับเนื้อเรื่องและฟินมากมาย :heaven

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ แอบใจหายเหมือนกันที่ดำเนินมาถึงตอนจบแล้ว ขอขอบคุณสำหรับนิยายดีๆที่ผู้เขียนเรียงร้อยถ้อยคำผ่านตัว

อักษรมาให้นักอ่านได้อ่านและมีความสุขกันนะคะ  o13 :L2:

ปล.รอตอนพิเศษน้าาาา  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: iota ที่ 19-03-2015 23:28:17

ติดตามอ่านเรื่องนี้แบบหามรุ่งหามค่ำ สนุกมากครับ
ขอบคุณนักเขียนมากครับ :L2:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: rutchi ที่ 19-03-2015 23:43:58

อ่านเงียบๆมาตลอด น่ารักจริงๆเรื่องนี้ ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 19-03-2015 23:48:31

 :-[ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 20-03-2015 00:27:35

จบได้หวานซึ้งมากที่สุด รักเอยและกวินมาก ขอบคุณคนแต่งมากที่แต่งเรื่องที่สนุกอ่านแล้วมีความสุขได้ขนาดนี้ อยากอ่านในรูปแบบหนังสือจัง มีโอกาสรับไว้พิจารณาด้วยนะค้าบ จะรอซื้อ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 20-03-2015 02:52:38

ชอบมาก ประทับใจมาก ขอบคุณนักเขียนที่มอบเรื่องราวดีๆ ให้อ่านค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 20-03-2015 07:42:12

มีผู้ชายแบบกวินมั้ยคะ :ling1:

จะมีตอนของเคนขาวให้อ่านมั้ยคะ :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 20-03-2015 08:34:58

รักในความรักที่กวินมีต่อเอย อดทนรอความรักมาได้เนิ่นนาน ไม่มีเปลี่ยนแปลงเลย

รักคนแต่งนะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่น่ารักน่าอ่าน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 20-03-2015 09:10:08

สุขใจ อุ่นใจ อิ่มใจ

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Eomoge ที่ 20-03-2015 09:21:49

น่าร๊ากกกกก ติดตามอ่านมานาน

ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีๆ แบบนี้มาให้อ่านครับ

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 20-03-2015 10:00:38

จบแล้ว ฮืออออ ปริ่มในใจจริงๆ
แบบว่ากวินเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบมากอ่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ สนุกมากๆเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 20-03-2015 11:02:22

อ่านเรื่องนี้แล้วชอบมากเลยค่ะ รวดเดียวจบเลย
ความรักของทั้งคู่มั่นคงมาก จากตอนแรกที่เริ่มรู้สึก จนปัจจุบันที่รักกันมันไม่เปลี่ยนไปเลย  เป็นความรักที่ต่างฝ่ายค่อยๆซึมซับความรู้สึกชอบที่มีต่ออีกคน มันอบอุ่น ละมุนละไมมากค่ะ
รักกวินกับน้องเอยมากกก  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 20-03-2015 14:05:25

น้ำตาจิไหล

ซึ้งอ่ะ ซึ้งมากมาย

แบบว่าอบอุ่นมากๆ

เป็นความรักที่ลึกซึ้งมากๆ

บรรยายไม่ถูก

รู้แต่ว่า.....

อยากได้กวินมานอนกอดสักคืน

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 20-03-2015 15:14:59

อบอุ่นมาก ดีใจกับเอยและกวิน
เกิดมาเพื่อคู่กัน

ปลิ้มปลิ่ม :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 20-03-2015 16:09:23

งือออ อิจฉานี่สินะ รักแท้
ขอให้กวินกับเอยมีความสุขมากๆนะ
เสียใจจังไม่ได้ไปงานแต่งเลย.พอดีคุณหญิงวิดาไม่เชิญ55
ในชีวิตจริงจะมีแบบนี้จริงๆไหมน้อ เฮ้อออ
รู้สึกอินมากกก ขอบคุณคนเขียนที่ถ่ายถอดเรื่องราวความรักดีๆแบบนี้มาให้อ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 20-03-2015 19:21:26

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :impress2: :impress2: :man1: :man1: :กอด1: :-[ :o8: :hao7: :hao7: :hao6: :hao6: :jul1: :jul1: :jul1: ฟินนนนนนนนนน :heaven :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: แ ฝ ง. ที่ 20-03-2015 20:12:59

จบแล้ว  :monkeysad:
ประทับใจ
ขอบคุณสำหรับนิยายอบอุ่น ๆ แบบนี้นะคะ จะรอเรื่องต่อ ๆ ไปค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: vevi ที่ 20-03-2015 22:07:01

อิ่มอกอิ่มใจที่สุด  :L2:
น้องเอยกับกวินต่างแอบรัก เฝ้ามอง เฝ้ารอ แน่ใจแล้วก็ไม่ปล่อยให้หลุดมือ อิอิ

อ่านสนุก มีความสุขค่ะ ขอบคุณผู้เขียนนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 21-03-2015 00:26:22

รักกวินและน้องเอยมากๆๆๆ
รอตอนพิเศษ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 21-03-2015 00:49:36

ซึ้งค่ะ ฟีลลิ่งเหมือนส่งลูกสาวเข้าหอ ดีใจที่สองคนได้อยู่ด้วยกัน รอคอยจนมาเจอมารักกันเนอะ
กว่าจะมีวันนี้ก็ผ่านไรมาเนอะแยะเลย วีดีโอกวินน่ารัก เพลงประกอบก็ซึ้งมาก บ้านเศวตเจริญน่ารักทุกคน
คุณแม่น้องเอยด้วย งือ ซึ้งไปหมด ชอบคำบอกรักของกวิน ผู้ชายคนนี้หนักแน่นไว้ใจได้เสมอ
ส่วนน้องเอยเป็นนางเอกที่น่ารักแบบไม่มีที่ติเลยค่ะ รักหนูนะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-03-2015 07:25:34

หวานมากกกกก

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 21-03-2015 10:54:47

อ่านตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น จนจบ เป็นนิยายที่น่ารักมากๆเรื่อง
หนึ่งที่เคยอ่านเลยค่ะ สนุกมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 21-03-2015 21:13:42

เป็นความหวานที่น่ารักมากเลย มีคู่จิ้นอีกหลายคู่ในเรื่องอีก
ไม่ทราบว่าคู่รองเหล่านั้นจะมีเรื่องของตัวเองหรือเปล่านะเนี้ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: misaki takahashi ที่ 21-03-2015 21:29:15

จบแล้ว น่ารักมากเลย  :impress2: :impress2: ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ให้อ่านนะครับ  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 21-03-2015 22:38:41

 :o8: :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 21-03-2015 22:56:42

 :mc4: ยินดีกับคู่แต่งงานใหม่จ้า  :3123:

 :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 22-03-2015 09:52:11

น่ารักเวอร์มาก กัดหมอนทุบปั้กๆไม่หยุด กรี๊ด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 22-03-2015 18:36:37

เพื่อนส่งเรื่องนี้ให้นานพอสมควร บอกว่าน่ารักมาก เราเลยมาตามอ่าน
ฮือออ....น่ารักมากจริงๆด้วย ฟินมาก ภาษาสวยมาก
หลงรักคนชื่อกวินอีกครั้ง T/////////T
ขอบคุณมากนะคะที่แต่งเรื่องน่ารักๆมาให้เราและทุกคน(ในนี้)ได้อ่าน <3

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: pipoo ที่ 23-03-2015 09:39:23

โอ้ยยยยพลาดเรื่องนี้เพิ่งมาอ่านสนุกมากกกกกกกกก รักเอย รักกวิน เป็นเรื่องที่แบบโอ้ยพูดไม่ถูกรอเรื่องต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 23-03-2015 10:09:53

มาต่อตอนพิเศษค่ะ เดี๋ยวจะมาต่อตอนพิเศษอื่นๆอีกนะคะ สามถึงสี่วันจะมาต่อค่ะ ขอให้คนอ่าน อ่านให้สนุกนะคะ ถ้ามีคำผิดหรือข้อผิดพลาดดอะไร ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่า  :mew1:




+++++++++++++++++++++++++


# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนพิเศษที่ 7

กวิน เศวตเจริญ

พบกันใหม่?




          กวินยังคงเก็บงำความรู้สึกเหล่านั้นไว้ในหัวใจ ไม่ได้เคยปล่อยออกมาให้ใครได้รู้อีกเลยนอกจากกี้เท่านั้น หลายวันหลายเดือนผ่านไป จวบจบกระทั่งเข้าเทอมที่สอง กวินก็ยังคงแอบมองเอยอยู่เช่นนั้น มองห่างๆอย่างไม่คิดจะบอกออกไป



          กี้เองที่ผ่านมาก็คอยยุคอยบอกอยู่เสมอ ถึงการให้บอกความรู้สึกออกไป หรือไม่ก็แสดงท่าทีให้ชัดเจนไปเลย แต่กวินรู้ดีกว่าการทำแบบนั้นยาก หากอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงคงจะได้ แต่นี่กลับไม่ใช่ แต่เป็นเด็กผู้ชายที่อยู่ห้องเดียวกัน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปิดเผยความรู้สึกออกไปโดยที่ยังไม่พร้อมจะรับสิ่งที่ตามมา อีกทั้งหลายคนอาจจะมองว่ายังเด็กเกินไป อาจจะยังไม่เข้าใจในความรัก คงจะแค่ชั่วครู่ชั่วคราว ยังไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีพอ จะอย่างไร กวินก็เล็งเห็นแล้วว่าหากบอกออกไปจะมีสิ่งที่ตามมามากมายนัก



          เพราะรู้ตัวดีว่าจริงจังมาก ไม่ใช่แค่ความรู้สึกที่จะบอกออกไปอย่างพล่อยๆได้ และที่สำคัญ..กลัวการสูญเสีย หากบอกออกไปแล้วเอยไม่เข้าใจหรือไม่ตอบกลับ คนที่เจ็บต้องเป็นตน คนเดียวเท่านั้น กวินไม่เห็นหนทางใดๆนอกจากการเก็บงำความรู้สึกเหล่านี้ไว้เท่านั้น เพียงเท่านั้นจริงๆ

“นี่ก็เทอมสองแล้วนะกวิน นายนี่อึดเป็นบ้า แอบมองอยู่นานขนาดนี้โดยที่ไม่บอกออกไปได้ยังไงกันนะ” กี้ยังคงบ่นเรื่องนี้ทุกครั้งที่เจอกัน เรียกได้ว่านับครั้งไม่ถ้วนแล้ว

“ช่างฉันเถอะ” กวินบอกเท่านั้น

“ไม่กลัวคนอื่นจะฉกอื่นไปรึไง?” กี้ถาม

“.....” กวินเงียบเป็นคำตอบ



          ไม่ใช่ไม่กลัว กลัวมาก กลัวจะมีผู้หญิงเข้ามาสารภาพรักกับเอย กลัวมีผู้ชายมาตอแย กลัวทุกอย่าง แต่กวินก็ยังคงขี้ขลาด เอาแต่หวงก้างด้วยการใช้สายตามองอย่างปกป้องเท่านั้น ทำอะไรไม่ได้เลย แต่...ความรู้สึกบางอย่างบอกกับตนเอง ว่าจะไม่มีใครเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเอยในช่วงม.หกนี่แน่ แต่ถ้าหลังจากนี้....เรื่องนี้กวินยังกลัวอยู่

“นี่ว่าแต่...จะไปเรียนต่อไหน?” กี้ถามกวินขึ้นมา ตอนนี้ทั้งสองนั่งกันอยู่หน้าอาคารเรียน ช่วงพักเที่ยง

“ที่บ้านบอกให้ไปอังกฤษ” กวินบอก

“กลับไปอังกฤษอีกแล้วเหรอ แล้วนี่ไม่คิดจะเรียนต่อที่ไทยจริงๆรึไง?” กี้ถาม พลางหยิบขนมเข้าปาก

“อยากเรียนที่นี่ แต่ที่บ้านบอกแบบนั้น” กวินว่า



          เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่กวินเพิ่งมีปากมีเสียงกับคุณวิดา หรือแม่ของตนเอง เพราะไม่กี่วันก่อนตนไปขอเรื่องเรียนต่อ ว่าจะเรียนที่เมืองไทย ต่อมหาวิทยาลัยรัฐก็ได้ แต่คุณวิดาไม่ยอม เธออยากให้กวินไปเรียนต่อที่อังกฤษ กวินค้านหัวชนฝา แต่ก็ไม่ยอมบอกเหตุผลไปว่าเพราะอะไรถึงอยากเรียนที่ไทย แม้คุณวิดาเฝ้าถามว่าเพราะอะไรถึงอยากเรียนที่ไทย แต่กวินก็ไม่ยอมบอก เธอจึงใช้ลงความเห็นว่าสมควรให้เป็นไปตามแผนที่ตั้งไว้ กวินนั่งนึกย้อนไปเมื่อคืนนั้น...

“แล้วคุณวิดาจะให้ผมกลับมาที่นี่แค่ตอนม.หกทำไม?” กวินถามเสียงเรียบๆ ระหว่างมื้อเย็นที่นั่งทานร่วมกับคุณเกริก ผู้เป็นพ่อ กฤศพี่ชายและกริน น้องชาย

“แม่แค่อยากให้กวินกลับมาบ้านก็เท่านั้น” คุณวิดาบอกเช่นนั้น

“ถ้ากลับมาผมก็อยากอยู่ยาว” กวินบอก น้ำเสียงยังคงนิ่งไว้ แม้ในใจจะเริ่มเดือดแล้วก็ตาม

“แต่ลูกเคยชินระบบการเรียนของที่อังกฤษมากกว่า แม่เห็นสมควรว่าน่าจะกลับไป” คุณวิดา

“แต่ผมอยากเรียนที่นี่ต่อ” กวินพูดขึ้นมาทันที

“ถ้าอย่างนั้นแม่ขอเหตุผล?” คุณวิดาถาม

“ผม....”



          กวินจะกล้าบอกได้อย่างไรว่าที่ไม่อยากไปไหนเพราะตอนนี้มีคนที่ชอบอยู่ที่นี่แล้ว ไม่สิ...เรียกว่ารักต่างหาก แต่อย่างไรก็ไม่กล้าบอกคุณวิดาออกไป เพราะจะต้องวุ่นวายแน่ๆ

“ว่ายังไง หาเหตุผลไม่ได้เหรอกวิน” คุณวิดาถามย้ำ กวินจึงจำต้องยอมจำนน

“ถ้าอย่างนั้นก็ตามที่ตกลงไว้ กลับไปเรียนที่อังกฤษต่อ"



          กวินจำได้ว่าตอนนั้นรู้สึกหดหู่เหลือเกิน รู้สึกหมดหวังเอามากๆ รู้ดีว่ายังไม่โตพอที่จะทัดทานคำสั่งของคุณวิดาผู้เป็นแม่ได้ นี่คือสิ่งที่กวินเกลียดที่สุด คือการเป็นเด็กที่ไม่มีอำนาจพอจะตัดสินใจทำอะไรได้ด้วยตนเอง นับวันยิ่งอยากโตๆให้รู้แล้วรู้รอดไป

“กวิน..เงียบไปทำไม?” กี้เขย่าตัวกวิน กวินสะดุ้งตัวก่อนจะดึงตัวเองออกมาจากความคิด

“สรุปต้องทำตามคำสั่งของที่บ้าน?” กี้ถาม กวินพยักหน้าเป็นคำตอบ

“จะมีอะไรน่าเศร้าไปกว่านี้อีกไหมนะ” กี้พูดพลางถอนหายใจ

“ยังมีอีกเยอะ” กวินพูด

“บอกๆไปเหอะกวิน ถ้าอย่างนั้นจะไม่มีวันได้บอกไปแน่ๆ” กี้ยังคงคะยั้นคะยอเหมือนเดิม

“ไม่พร้อม” กวินบอกอย่างนั้น

“ชาติไหนจะพร้อม นายจะปิดไปจนถึงวันตายเลยเหรอ?” กี้ถาม หลายครั้งแล้วที่พูดกันถึงเรื่องนี้ และครั้งนี้ก็คิดว่าคงจะจบเหมือนเดิม คือการที่กวินไม่คิดจะไปบอกเอยถึงความรู้สึกเหล่านี้

“ไม่ถึงวันนั้นหรอก ต้องมีสักวัน” กวินบอก

“เฮ้อ...เหนื่อยจะพูด” กี้บอก

“ไปอ่านหนังสือเถอะ อีกไม่เท่าไหร่จะสอบแล้ว” กวินบอกกี้

“รู้น่าๆ” กี้ว่า ก่อนที่จะขยำถุงขนมและโยนลงทิ้งขยะไป

...
..
.



          ผ่านมาจนถึงช่วงเวลาสอบแล้ว ใกล้แล้วสำหรับการสิ้นสุดชีวิตนักเรียนในรั้วโรงเรียนนี้ กวินไม่ได้ผูกพันกับโรงเรียนเสียเท่าไหร่นัก เพราะเพิ่งจะมาอยู่ไม่นาน แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึก ทุกครั้งที่เดินไปยังที่ที่เคยมีภาพของเอย เมื่อนั้นจะหวนนึกทันที รู้สึกโหวงในใจไม่น้อยที่จะต้องห่างจากเอยไปทั้งอย่างนี้



          ตอนนี้ก็ถึงช่วงสอบแล้ว กวินอ่านหนังสือสอบหนักพอสมควร แต่ในเศษเสี้ยวส่วนลึกของสมองก็ยังมีเรื่องของเอยอยู่ จะต้องทำอย่างไรหากจะต้องจบเรื่องกันไปอย่างนี้ จะต้องทำอย่างไรหากจะต้องหยุดความรู้สึกทั้งหมดทั้งๆที่ยังไม่อยากจะจบไปแบบนี้



          วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย และทางโรงเรียนมีพิธีอะไรสักอย่างเพื่ออำลาพวกที่จบอย่างม.หกและม.สาม ตอนนี้ดูแต่ละคนรอช่วงเวลาหลังสอบมาก เสียงจอแจดังขึ้นหน้าห้องสอบ ทุกคนต่างพูดกันเรื่องพิธีอำลาที่จะเกิดขึ้น

“นักเรียน เตรียมตัวสอบค่ะ”



          เสียงอาจารย์เรียกทุกคนให้เข้าห้องสอบ กวินนั้นรู้สึกได้ถึงสายตาของเอยที่จ้องมองมา ไม่ใช่จ้องมองแค่ระยะสั้นๆเหมือนที่ผ่าน ดูจะจดจ้องนานพอสมควร กวินจึงหันกลับไปมอง และแน่นอนว่าเอยรีบหลบตาแล้วทำทีว่ามองกระดานดำแทน กวินยกยิ้มที่มุมปาก...เอยยังคงชอบแอบมองตนอยู่เสมอๆจนมาถึงวันนี้ก็ยังไม่เปลี่ยน

...
..
.



          การสอบเสร็จสิ้นลงแล้ว ถึงเวลาพักเที่ยงพอดี กวินจึงพาตัวเองไปยังโรงอาหารไปนั่งทานข้าว โดยที่มีกี้มานั่งทานข้าวอยู่ด้วย แต่ทานแค่เพียงไม่นาน เพราะกี้รีบไปหาอาจารย์ที่ห้องสมุดเพื่อจะไปส่งมอบเอกสารเพื่อส่งต่อให้รุ่นน้องม.ห้าที่จะขึ้นมาเป็นพี่ม.หกทำหน้าที่ประธานชมรมบรรณารักษ์ต่อ ตอนนี้กวินจึงนั่งทานข้าวอยู่คนเดียว



          ทานไปมองไปรอบๆ พบว่าโต๊ะทางเบื้องหน้าตนถัดไปไม่กี่โต๊ะ มีไทป์ ดาว และเอยกำลังนั่งทานข้าวอยู่พอดี สายตาของกวินจ้องไปมองยังเอยที่นั่งหันหน้ามา และนั่งอยู่ข้างๆไทป์โดยที่ดาวนั่งหันหลังมา



          มองเอยที่กำลังนั่งทานข้าวอยู่ รู้สึกว่าเอยดูแปลกไปกว่าปกติ อาจจะเพเราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะอยู่ในที่นี่แล้ว เอยคงจะเศร้าเรื่องนี้อยู่ก็ได้ อาจจะแตกต่างจากกวิน ที่ตอนนี้เริ่มรู้สึกวูบโหวงในใจเพราะต่อจากนี้ไปอาจจะไม่ได้เจอเอยอีกแล้ว ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกไม่ดี



          มองจากทางนี้ กวินเห็นไทป์พูดอะไรสักอย่างแล้วจ้องมองมาทางกวิน คงอาจจะจับสังเกตได้ว่ากวินกำลังมองไปทางนั้น ดาวก็หันมามองด้วยเช่นกัน กวินจึงใช้โอกาสนี้รีบลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากโรงอาหารทันที เพราะไม่อยากให้เพื่อนๆของเอยสงสัยอะไรกับสายตาที่ตนมองไป



          เมื่อกวินกลับมาที่ห้อง เห็นเพื่อนๆที่ทานข้าวกันเสร็จแล้วต่างพากันเขียนเสื้อด้วยปากกาหลายสี ซึ่งกวินไม่ค่อยเข้าใจนักว่าทำไปทำไม อาจจะเป็นวิธีอำลาหรือเขียนข้อความเป็นที่ระลึกแกเพื่อน ซึ่งที่อังกฤษกวินไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อน



          สายตาหันไปเห็นเอยและไทป์เดินเข้าห้องมาพอดี และดูเหมือนเพื่อนๆผู้หญิงในห้องต่างพากันไปรุมเขียนไทป์กันเต็มไปหมด ทุกคนดูมีความสุข รอยยิ้ม บางคนนั่งน้ำตาซึมที่ต้องจากเพื่อนแยกย้ายไปเรียนคนละที่ แต่โดยรวมเป็นบรรยากาศที่กวินรู้สึกว่าดีไม่น้อยเหมือนกัน

“กวิน..ขอเขียนเสื้อหน่อยได้ไหม?” เพื่อนผู้หญิงในห้องถามขึ้น ระหว่างที่กวินกำลังมองเอยที่โดนเพื่อนๆในห้องเขียนเสื้อด้านหลังอยู่

“อย่าดีกว่า” กวินปฏิเสธ

“พวกเราจะเจอกันเป็นวันสุดท้ายแล้วนะกวิน ขอเถอะ” เพื่อนคนนั้นว่า ก่อนที่จะดึงกวินไปเขียนที่หลังทันที กวินซึ่งไม่รู้จะห้ามอย่างไร จึงจำต้องปล่อยเลยตามเลย



          และเพียงไม่นานหลังจากนั้น เพื่อนๆในห้องก็กรูกันเข้ามาเขียนกันที่เสื้อเต็มไปหมด จนกวินรู้สึกเวียนหัว แย่งกันเขียน ขยุกขยิกไปทั้งตัว แต่ทุกคนดูยิ้มแย้มและดีใจที่ได้เขียนข้อความบนเสื้อของตน เมื่อเห็นแบบนั้นแล้วเลยไม่อยากห้าม เพราะไหนๆนี่ก็จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว วิธีนี้เป็นเป็นการสร้างความทรงจำที่ไม่เลวเลยทีเดียว

“นี่...ขอยืมสักแท่งได้ไหม?” กวินเอยถามเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอมีปากกาเมจิกหลายแท่ง

“ไม่ต้องยืมหรอก เราให้เลย” เธอพูดแบบนั้น ก่อนจะยื่นมันให้กวิน

“ขอบใจ” กวินบอกเท่านั้น เธอดูจะดีใจไม่น้อย ก่อนที่จะเดินไปหาเพื่อนๆคนอื่นๆต่อ



          กวินยืนมองเสื้อตัวเองที่ตอนนี้ถูกเขียนไปเสียเต็มตัว พลางมองปากกาในมือ จะทำอย่างไรถึงจะขอเขียนเสื้อเอยได้ กวินคิดอย่างชั่งใจ

“กวิน...”



          เสียงกี้เรียกขึ้นมา ตอนนี้กี้ยืนอยู่หน้าห้อง กวินจึงเดินไปหากี้ ก่อนที่จะผลักหลังกี้แล้วเขียนข้อความลงข้างหลังกี้ทันที

“รวดเร็วจริงๆ” กี้ว่าพลางหัวเราะ เมื่อกวินเขียนเสร็จ จึงหันหลังให้กี้เขียนบ้าง

“ไปขอเขาหรือยัง?” กี้ถามเสียงเบาๆเพราะกลัวใครจะได้ยิน

“ยัง” กวินตอบสั้นๆ

“รีบหาโอกาส นี่วันสุดท้ายแล้วนะ” กี้บอกอย่างนั้น ก่อนที่จะตบหลังกวินแรงๆ

“เขียนเสร็จแล้ว” กี้ว่า

“ขอบใจ” กวินบอก

“อย่าลืมนะ รีบๆเข้า ไปขอล่ะ” กี้ว่า ก่อนที่จะโบกมือให้แล้วเดินกลับไปห้องเรียนของตนเองเพราะตอนนี้เพื่อนๆผู้หญิงในห้องก็รอจะเขียนเสื้อกี้กันเต็มไปหมด



          ไม่นานนักก็มีเสียงประกาศตามสาย เรียกนักเรียนม.สามและม.หกให้ไปยังหน้าอาคารเรียน กวินจึงเดินลงไปโดยที่กี้เดินลงมากับกวินด้วย



          เมื่อลงมาก็เห็นรุ่นน้องทั้งม.ต้นและม.ปลายตั้งแถวสองแถวหันหน้าเข้าหากัน โดยในมือมีของขวัญ ดอกกุหลาบในมือกันทุกคน คงจะเอามาแสดงความยินดีในพิธีจบการศึกษาให้แก่พวกที่เรียนจบในวันนี้



          อาจารย์บอกให้ม.สามและม.หกเดินเข้าแถวเรียงหนึ่ง เดินไปยังตรงกลางแถว รุ่นน้องต่างก็พูดแสดงความยินดีและให้ดอกกุหลาบมาจนรับแทบไม่หมด ล้นมือล้นไม้กันเลยทีเดียว

“พี่กวิน ยินดีด้วยค่ะ” ส่วนมากจะเป็นผู้หญิงที่ยื่นกุหลาบให้ กวินจึงได้แต่พยักหน้ารับโดยที่ไม่ได้ยิ้มแย้มตอบหรืออะไรแต่อย่างใด เพราะคิดว่ากุหลาบเยอะขนาดนี้จะถือไหวได้อย่างไร



          เดินไปเรื่อยๆจนถึงโรงประชุม กุหลาบล้นมือจนกวินต้องยื่นให้กี้ที่เดินตามมาข้างหลังถือบ้าง สายตามองไปยังเอย ที่นั่งห่างออกไปพอสมควร ในมือเอยก็มีดอกกุหลาบเหมือนกัน แต่ไม่มากมายเหมือนของตนเท่านั้นเอง



          ฟังอาจารย์พูดกล่าวอะไรหลายๆอย่าง ทั้งคำอวยพรต่างๆนานา มอบใบประกาศด้วย โดยที่ไทป์และดาวเพื่อนของเอยก็ได้รับด้วยเช่นกัน

“อาจารย์ขอให้ทุกคนโชคดี ประสบความสำเร็จในเส้นทางที่ตั้งใจไว้”



          เมื่อผู้อำนวยการกล่าวประโยคนั้นจบ นักเรียนทุกคนต่างพากันปรบมือและร้องเฮขึ้นทันที เสียงพูดคุยดังเซ็งแซ่ กล่าวลาไม่ก็พูดกับเพื่อนที่ได้ไปเรียนต่อที่เดียวกัน กวินได้แต่มองภาพเหล่านั้น...เพราะตนไม่มีโอกาสจะได้ร่วมเรียนที่เดียวกับเอย

“กี้..” กวินเรียกที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ว่าไง” กี้ยิ้มพลางถาม

“ขอบใจ..สำหรับทุกอย่าง ดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกัน” กวินบอกตรงๆ แม้สีหน้านั้นจะนิ่ง แต่คำพูดนั้นเปี่ยมไปด้วยความจริงใจที่ต้องใจให้กี้จริงๆ

“เหมือนกัน ดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกัน และก็ตลอดไปด้วย” กี้ว่า ก้อนที่จะตบไหล่กวิน

“แล้ว...สรุปไปต่อไหน?” กวินถาม

“เดี๋ยวจะบอกอีกที ตอนนี้เล็งไว้สองที่ ได้ยังไงจะบอก” กี้ว่าอย่างนั้น

“อืม” กวินพยักหน้ารับ

“เอาล่ะ...ถึงเวลาแล้ว ไปขอเอยเขียนเสื้อด้วย ถ้าจะให้ดี บอกไปเลยว่าชอบเขา” กี้ว่า

“ใครจะไปทำ” กวินว่า

“วันสุดท้ายแล้วนะ อย่าทำให้เสียเปล่าสิ” กี้ว่า

“เดี๋ยวไป” กวินว่า ตอนนี้นักเรียนในโรงประชุมพากันลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้ว



          ทั้งหมดกลับไปยังห้องเรียน ไปเอากระเป๋านักเรียนและเขียนข้อความอำลาอีกครั้งบนกระดาน และกอดลาเพื่อนๆในห้อง แลกเบอร์โทรศัพท์อีเมลหรืออะไรก็ตามที่จะติดต่อด้วยกันได้ เพื่อจะได้ติดต่อกันแม้จะต้องแยกย้ายกันแล้วก็ตาม



          กวินเห็นเอยกำลังเก็บกระเป๋าและลาไทป์อยู่ เมื่อไทป์ออกไปจากห้อง กวินก็ลิงโลดในใจที่เอยอยู่คนเดียวสักที กวินจึงเดินออกจากห้อง และลงมายังด้านล่างอาคาร เพื่อมองเอยว่าจะเดินไปไหนต่อ หรือจะกลับบ้านเลย



          กวินเห็นเอยเดินออกมาจากห้องแล้ว พลางเดินลงมาแล้วตรงไปยังห้องสมุด กวินจึงค่อยๆแอบตามไป เห็นเอยเข้าไปลาอาจารย์ในห้องได้สักพัก ก่อนที่จะออกมาและเดินไปเรื่อยๆ ราวกับจะเก็บความทรงจำต่างๆไว้ กวินมองตามเอยอยู่อย่างนั้น ก่อนที่จะหยุดเดินและก้าวเท้าออกไปยังด้านหน้าของเอย พร้อมเรียกชื่อเอย

“พีระนัม...” กวินเรียกเอยออกไป เอยหยุดชะงักทันที เงยหน้าขึ้นมามอง สีหน้านั้นดูจะตกใจไม่น้อยที่เห็นกวินยืนอยู่

“กะ..กวิน” เอยเรียก หน้านั้นแดงน้อยๆ

“เอ่อ...มีอะไรเหรอ?” เอยถามเสียงเบาๆ



          กวินจ้องหน้าของเอย มองอยู่อย่างนั้น มองในระยะนี้เห็นถึงความใสของแว่นตาที่สวมลงบนใบหน้า มองทุกอย่างราวกับจะจดจำไว้ให้เนิ่นนานที่สุด เอยหน้าแดงขึ้นมากกว่าเดิม เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วก็อดยิ้มในใจไม่ได้ ก่อนที่จะหยิบปากกาเมจิกที่ขอจากเพื่อนในห้องขึ้นมา

“จะเขียนเสื้อ” บอกไปเพียงเท่านั้น

“เอ่อ...” เอยดูจะอ้ำอึ้งไม่น้อย พร้อมหาพื้นที่ว่างบนเสื้อของตนเอง

“เอา..เอาสิ”



          พูดอย่างนั้นแล้วเดินเข้ามาหากวินอย่างกลัวๆกล้าๆ ก่อนที่จะหันหลังให้กวินเขียนเสื้อ กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะจับไหล่เล็กๆนั้นแล้วให้หันหน้ากลับมาแทน สบตามองคนตากลมอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับจะถ่ายทอดถึงความรู้สึกที่อยู่ลึกในใจ และก้มลงเขียนเสื้อบนอกข้างซ้าย เขียนลงไปว่า “ขอให้โชคดี กวิน” เขียนลงไปอย่างนั้น เพราะไม่กล้าที่จะเขียนอะไรมากไปกว่านี้

“ขอบคุณนะ...” เอยบอกเช่นนั้น พลางเงยหน้าขึ้นมา กวินจึงยื่นปากกาเมจิกด้ามเดิมให้เอย

“เขียนสิ” บอกไปอย่างนั้น เอยพยักหน้ารับช้าๆ ก่อนที่จะทำท่าเดินอ้อมไปข้างหลัง แต่กวินกลับคว้าข้อมือไว้ให้หยุดอยู่ตรงหน้าแทน

“ตรงนี้”



          บอกพลางชี้ตรงหน้าอกข้างซ้าย ที่ยังพอมีที่วางเล็กๆอยู่ เอยหน้าแดงก่ำมากกว่าเดิม ก่อนที่จะเขียนมันลงไปตรงที่ตนชี้บอก มือนั้นสั่นน้อยๆ กวินรับรู้ได้ผ่านตรงหน้าอกที่เอยกำลังเขียนอยู่ ความรู้สึกเศร้าในจิตใจเริ่มกักเก็บไว้ไม่อยู่ รู้สึกอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ อยากให้ทุกอย่างหยุดอยู่กับที่ ขอเวลาอีกไม่นาน สักวินาทีเดียวก็ได้ที่จะได้อยู่อย่างนี้ อยู่ใกล้ๆเอย อยู่ใกล้ๆคนร่างเล็กที่กำลังก้มเขียนข้อความลงที่หน้าอกของตน

“เสร็จ...แล้ว”



          เอยบอกอย่างนั้น ก่อนที่จะมองหน้าของกวิน กวินนั้นรู้ดีว่าตนแสดงสีหน้าอย่างไรออกไป แต่ก็ไม่อาจจะห้ามตนเองได้ กวินยังคงมองหน้าเอยอยู่อย่างนั้น จนเจ้าตัวเริ่มวางท่าทีไม่ถูกแล้ว

“เอ่อ...เดินกลับ...พร้อมกันไหม?” เอยถามออกมา เสียงนั้นเบา ราวกับจะกลัวคำตอบที่ได้รับ



          กวินไม่พูดอะไร ก่อนที่จะออกเดินช้าๆ เอยนั้นราวกับจะดูออกถึงคำตอบของกวิน จึงเดินตามมาจนก้าวมาเดินข้างๆตน เดินมาเรื่อยๆ โดยที่ไม่ได้มองรอบข้างแต่อย่างใด กวินนึกในใจ อยากให้เส้นทางนี้ยาวไปเรื่อยๆ อยากให้ถนนโรงเรียนไกลสุดลูกหูลูกตา ขอให้ได้เดินข้างๆเอยอย่างนี้ไปเรื่อยๆ อีกครั้งแล้วที่เอาแต่คิดเช่นนี้

“กะ...กวิน...จะไปเรียนต่อไหนเหรอ?” จู่ๆก็มีคำถามจากเอยขึ้นมา กวินเหลือบมองเอยเล็กน้อยก่อนตอบ

“อังกฤษ” ตอบออกไปสั้นๆ

“ไกลจัง...” เอยพูดเบาๆ



          ไกล...ไกลมาก ไกลจนไม่อาจจะมองเห็นกันได้อีก จะไม่ได้สบตากันอีก จะไม่ได้มองเห็นกันอีกแล้ว กวินแทบอยากจะหยุดทุกสิ่ง และขอกอดเอยแน่นๆสักครั้งก่อนจาก แต่...ไม่กล้าที่จะทำอยู่ดี เพราะรู้ตัวว่าหากทำเช่นนั้นแล้วจะยิ่งทำเรื่องทุกอย่างให้ยุ่งยากไปกว่าเดิม ให้ทุกสิ่งมันผ่านไปเรื่อยๆ ตามเวลาและความเป็นไปเสียดีกว่า



          ในที่สุดก็เดินมาถึงหน้าโรงเรียนแล้ว และเป็นอีกครั้งที่เห็นรถของที่บ้านแล้วหดหู่ใจ มารับตรงเวลาเสมอ ตรงเวลาเกินไปจนน่ารำคาญ กวินหันมองเอย ที่ตอนนี้มองไปยังรถของที่บ้าน มาถึงแล้ว...เวลาที่ต้องบอกลา ถึงเวลาแล้วที่ต้องจากกัน ยิ่งคิดกวินยิ่งรู้สึกชาไปทั้งร่างกาย

“กะ...กวิน” เสียงเรียกดังขึ้นมา กวินหันมองเอยที่ตอนนี้หลับตาลง ราวกับเรียกพลังให้ตนเอง ก่อนที่จะเงยหน้าและลืมตาขึ้นมา ก่อนพูดประโยคถัดไป

“ขอบคุณนะ...สำหรับทุกสิ่ง...เรา...อยากเจอกวินอีกนะ”



          เสียงนั้นสั่นๆ ราวกับอดกลั้นความรู้สึกบางอย่างไว้ กวินรู้สึกว่าเหมือนหัวใจจะแตกเป็นเสี่ยงๆ...ถึงเวลาที่ต้องจากกันแล้ว กวินมองใบหน้านั้น รู้สึกจุกแน่นที่ดวงตา ร้อนผ่าวแปลกๆราวกับจะมีอะไรไหลออกมา กวินเองก็อดกลั้นเอาไว้มาก ก่อนที่จะยกยิ้มมุมปากให้เอย

“ลาก่อน...” กวินพูดออกไป ก่อนที่จะซิบเบาๆกับตนเอง

“รักเอย...สักวันเราจะได้พบกันใหม่” กวินกระซิบเบาๆ มองเอยเป็นครั้งสุดท้ายให้ชัดๆ ก่อนที่จะเดินกลับหลังหันไป โดยไม่คิดจะหันกลับไปมองอีก เพราะไม่อย่างนั้นสิ่งที่อดกลั้นมาจะพังทลายไปทันที

“โชคดีนะ” เสียงของเอยตะโกนไล่หลังมา กวินได้แต่ยกมือให้เป็นการรับรู้คำอวยพรนั้น โดยที่จิตใจตอนนี้ราวกับถูกคีมเหล็กบีบไว้แน่น



          กวินขึ้นรถมา โดยที่ไม่หันกลับไปมองเอยอีกเลย ไม่อาจจะทำใจหันไปมองได้ มือนั้นกำหมัดไว้แน่น พยายามอดกลั้นอย่างถึงที่สุด จะไม่ปล่อยมันออกมาให้ใครเห็นเด็ดขาด จะไม่ยอมให้ใครรับรู้ถึงความเจ็บปวดของการจากลาในครั้งนี้



          เมื่อรถแล่นกลับมาถึงบ้าน กวินไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบถอดรองเท้าเดินขึ้นห้องนอนไปทันที ตรงดิ่งไปโดยที่ไม่หันไปทักทายใครทั้งสิ้น กวินเข้าไปยังห้องนอนโยนกระเป๋านักเรียนไปที่มุมห้อง คว้าหมอนหนุนของตนเองมาปิดหน้าเอาไว้ น้ำตาของลูกผู้ชายอย่างกวินซึมออกมา ความร้อนผ่าวนั้นทำกวินเจ็บไปทั้งอก เจ็บปวดเหลือเกินเมื่อนึกถึงแต่ใบหน้าของเอย ใบหน้านั้นที่ไม่รู้จะได้เห็นอีกเมื่อไหร่ หรือจะไม่มีวันได้เห็นอีกเลย



          กวินกัดฟันของตนเองไว้แน่น ก่อนที่จะโยนหมอนใบนั้นลงพื้น เอามือกดกระบอกตาไว้ พยายามให้น้ำตาไม่ไหลออกมา เมื่อทำท่าจะดีขึ้นแล้ว กวินจึงค่อยๆหยุด แล้วหันมาถอดเสื้อ เสื้อที่มีแต่ข้อความจากปากกาเมจิกเต็มไปหมด



          กวินมองตรงหน้าอกข้างซ้าย มีรอยมือเล็กๆเขียนไว้ว่า “ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ขอให้โชคดีนะ พีระนัม” ข้อความนั้นกวินได้แต่ลูบมันอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะก้มลงจูบมันหนักๆ จูบราวกับอยากจะส่งผ่านไปให้เจ้าของลายมือ



          กวินผละออกมา ก่อนที่จะนำเสื้อตัวนั้นไปแขวนไว้ สายตายังคงจดจ้องมองไปยังข้อความนั้น จากนั้นนอนหงายหลังลงไปนอนบนเตียง มองเพดานด้วยสายตาที่ว่างเปล่า จิตใจนั้นนึกถึงแต่ใบหน้าของคนใส่แว่นคนนั้น เอย...คนที่ยอมรับได้อย่างเต็มปากในตอนนี้แล้วว่ารักเหลือเกิน ยิ่งจากกันแบบนี้ความรู้สึกยิ่งชัดเจนมากขึ้น



          กวินกุมอกด้านซ้ายของตนเอง รับรู้ถึงจังหวะหัวใจที่กำลังเต้นอยู่ในอก นี่หรือคือความรู้สึกเจ็บปวด ปวดที่ใจมันคือความรู้สึกอย่างนี้นี่เอง กวินหลับตาลง นึกถึงประโยคหนึ่งของเอยที่พูดว่า “อยากเจอกวินอีกนะ” ก่อนจะพูดกับตนเอง

“เราต้องได้พบกันใหม่ เราจะได้พบกันอีก”



          กวินบอกกับตนเองเช่นนั้น ก่อนที่จะกลับตาลง นึกย้อนถึงเรื่องราวทั้งหมด ทุกๆเรื่องที่ผ่านมา การได้สบตา ได้สัมผัส หรือได้เห็นทุกๆการกระทำทั้งหลาย ทำให้กวินน้ำตาซึมขึ้นมาอีกครั้ง...ความเจ็บปวดยังคงเกาะกินในใจ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหายไปเลย...

+++++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 23-03-2015 10:12:22

ดีนะมาตอนพักพอดี
คิดถึงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 23-03-2015 10:13:19

:กอด1: มาแล้ว~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 23-03-2015 10:20:15

 :heaven :heaven  :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 23-03-2015 10:27:59

กวินอดทนโคตรเก่งอะ :hao5: :hao5: :hao5:  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 23-03-2015 10:30:08

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 23-03-2015 10:32:40

 :monkeysad: เศร้าจัง แต่ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันแล้ว  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-03-2015 10:34:12

อ่านไปน้ำตาซึม สงสารกวิน รักเอยมากสินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 23-03-2015 10:35:18

น่าหยิกเหลือเกินกวินเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 23-03-2015 10:38:10

คิดถึงกวินพีระนัม  :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 23-03-2015 10:44:59

กวินนนนนน พ่อพระเอกของเจ๊ :hao5:
ทำไมถึงอดทนขนาดนี้น้อออออ
แต่มองในอีกมุม ก็คิดซะว่ามันทำให้ทั้งคู่มีวันนี้ล่ะนะ
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 23-03-2015 10:46:57

อ่านตอนนี้แล้วเศร้ามาก อินตามกวินสุด ๆ
จากกันทั้งที่ไม่ได้บอกความรู้สึกออกไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-03-2015 10:54:16

กวิน ช่างอดทนอะไรเช่นนี้
และก็มีเพื่อนดีๆอย่างกี้ด้วยที่คอยเป็นหูเป็นตาให้

มุมของกวินก็มีอะไรน่ารักๆ เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 23-03-2015 11:15:36

ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย

เสพติดมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 23-03-2015 11:18:40

อดทนมากจริงๆ กวินเอ้ยย :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 23-03-2015 11:24:30

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-03-2015 11:49:40

 :heaven

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: j123 ที่ 23-03-2015 12:03:01

ถึงจะรู้เรื่องราวไปจนถึงตอนจบที่ happy ending แล้ว แต่การได้มาอ่านตอนเหตุการณ์ย้อนแบบนี้ ก็ยังรู้สึกบีบคั้นอยู่ดี สนุกมากก รออ่านตอนพิเศษต่อไปอีกนะ  :pig4:

* ปากกาเมจิกเล่มเดิม <= ด้าม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 23-03-2015 12:24:47

 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 23-03-2015 12:58:00

 :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: pipoo ที่ 23-03-2015 13:12:42

กวินน่ารักจีจี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 23-03-2015 13:16:27

ใจละลายแทนเอยเลย

แต่อีกมุมมันช่างเศร้าเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 23-03-2015 13:22:35

โหยยยยยยยย เป็นพระเอกที่อดทนและปากหนักซะจริงๆ ฮื่ออออออ สงสารอ่ะ T^T

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 23-03-2015 13:36:34

กวินรักเอยมากจริงๆ ยิ่งต้องจากกันยิ่งเห็นถึงความสำคัญ

โชคดีจังเลยน้าเอย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 23-03-2015 14:01:54

เราหลงรักกวินมากขึ้นจากเดิม
จากที่รักมากอยู่แล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: mukkai ที่ 23-03-2015 14:17:38

ฮื่อออ อ่านตอนนี้แล้ว สงสารกวิน  เก่งมากสงสารทั้งคู่เลย :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: pupae2528 ที่ 23-03-2015 14:23:55

สงสารกวินอ่ะ :hao5: อดทนมากกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 23-03-2015 14:25:06

ซึ้งงงงงงงงงง น้ำตาจะไหลตามกวินเลยฮือออออออออ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 23-03-2015 14:32:10

ขี้เก๊ก ฟอร์มจัด
 :o12:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 23-03-2015 14:35:46

น้ำตาซึม  :mew4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 23-03-2015 15:04:52

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Shonteen ที่ 23-03-2015 15:41:07

OMG

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 23-03-2015 15:53:12

นี่ก็อดทนเป็นเลิศ เก็บไว้ตั้งหลายปี ดีนะเอยก็ชอบกวินเหมือนกัน :เฮ้อ:

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 23-03-2015 16:07:31

ขอตอนพิเศษอีก 20 ตอน !! ได้ไหม?

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 23-03-2015 16:09:14

อ่านแล้วน้ำตาซึมตามเลยค่ะ สงสารกวิน ; - ;

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 23-03-2015 17:55:40

โอ๊ยยย เค้าเครียดไปกับกวิน
เพิ่งรับรู้ว่ากวินตอนจากลาไม่ได้ต่างจากเอยย
แถมยังดราม่า น้ำตาแตกขนาดนี้ เค้าซึ้งงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-03-2015 18:06:51

กวินนี่น้า ปากแข็งจริงๆเลย อิอิ
แต่ยังไงเดี๋ยวก็ได้เจอกันอีกเนาะ

ขอบคุณคนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 23-03-2015 18:16:57

ตอนพิเศษ~~~~~!!!!
กวินสู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 23-03-2015 18:20:16

โถ กวินต้องอดทนขนาดนี้เชียว :m17:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 23-03-2015 18:30:19

กวินรัองไห้
โถถถ ทูนหัวของบ่าว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 23-03-2015 20:06:24

บอกความรู้สึกของกวินทั้งหมดสินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 23-03-2015 20:08:26

ง่อววว สงสารกวิน TT

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 23-03-2015 20:13:34

เศร้าไปกับกวิน :m15:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 23-03-2015 20:14:39

คิดถึงจังงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-03-2015 20:25:23

รู้สึกถึงความเศร้าเสียใจของกวินเลย  :hao5:
เวลาที่ผ่านไปแต่ละวินาทีที่อังกฤษ มันคงทรมานมากสำหรับกวิน
แต่ความห่างไกลไม่ได้ทำให้ความรักที่มีต่อเอยลดลงเลยเนอะ :o8:
รักกันนานๆนะกวินกับเอย :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 23-03-2015 21:47:41

 :mew2: :mew2: :mew2: เวลาอ่านตอนพิเศษน้ำตาซึมทุกทีเอ่ยเป็นคนที่โชคดีมากที่ได้กวินเป็นคนรัก :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 23-03-2015 22:19:53

ฟินกับคู่นี้จริงๆ รักทรหดมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 23-03-2015 22:30:45

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 23-03-2015 22:41:04

โหย คนอ่านน้ำซึม สงสารพระเอก บอกออกไปก็ไม่บอก รักก็รัก อยากกอด คือไม่ได้ทำสักอย่างแล้วยังต้องไปไกลอีก
ความรู้สึกกวินเยอะกว่าเอยอีกนะ เอยน่ะชอบ ส่วนกวินนี่คือรักเลย น้ำตาลูกผู้ชาย
รักเอย.... ทำไมไม่พูดดังๆ ไม่งั้นลูกโตไปแล้ว 5555

ขอบคุณค่ะ สนุกมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 23-03-2015 22:46:16

อ่านตอนนี้แล้วก็ย้อนกลับไปอ่านตอนที่เจอกันอีกครั้ง ใหม่  ชอบบบ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 23-03-2015 22:50:41

ความเจ็บปวด ที่สุดจะกลั้น  :monkeysad:
แล้วก็รอข่าวดี จากเพื่อน ที่ทำให้กวิน ยังมีความหวัง
อดใจรอไม่ไหวแล้ว อิ อิ ....
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ นับถอยหลัง อีก สามสี่วัน   :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 23-03-2015 23:24:20

อ่านแล้วน้ำตาจะไหลสงสารกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 23-03-2015 23:39:41

งืออออออออออออออออออออ  :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 23-03-2015 23:44:59

ร้องไห้หนักมาก ฮือออออ  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 23-03-2015 23:53:07

น้ำตาแตกในตอนมุมมองของเอยแล้ว เรายังมาแตกต่อในมุมมองของกวินอีก มันเจ็บปวดอะ สงสารทั้งคู่ในตอนนั้น บรรยายอารมณ์ของการจากลาได้แบบ เจ็บปวดมากกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-03-2015 23:54:56

แสดงว่าเจอเอย ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ???

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-03-2015 00:46:43

สงสารกวินมากอ่ะ
รู้เลยว่ากวินรักเอยมากจริงๆ
บอกเลยว่า อิจฉาเอยที่สุดอ่ะตอนนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 24-03-2015 00:53:48

ชอบความรู้สึกของกวินที่มีต่อเอย ถึงมันจะเศร้าที่ไม่ได้พูดออกไปก็เถอะ  รักที่มั่นคงจนถึงปัจจุบันของทั่งคู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: silver ที่ 24-03-2015 03:14:47

 :hao5: :hao5: เศร้าแทน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: เส้นวงกลม ที่ 24-03-2015 07:35:43

 :mew1: :mew1:อ่านจบจนได้ กวินกว่าจะบอกรักเอยนี่อดทนมากกกก เอยน่ารักอะใสๆไม่ทันกวินดี/รออ่านตอนพิเศษอยู่น้าา ไม่อยากให้จบเรย  :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 24-03-2015 11:52:09

เรื่องนี้น่ารักจัง อ่านแล้วคลายเครียดดี ไม่ดราม่ามาก ชอบมากกกกก....ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 24-03-2015 12:22:56

 :mew4:น้ำตาไหตามเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 24-03-2015 12:46:51

อ้างจาก: ketekitty ที่ 23-03-2015 16:07:31  

ขอตอนพิเศษอีก 20 ตอน !! ได้ไหม?

ตามนี้นะ  :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 24-03-2015 17:52:17

โห ไม่น่าเชื่อว่ากวินจะมีมุมนี้ด้วย น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 24-03-2015 21:36:14

 :monkeysad: สงสารกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-03-2015 09:19:37

:)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 27-03-2015 20:29:49

คิดถึงเอยกับกวิน><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: am_ma ที่ 27-03-2015 22:13:32

 :ling1: :ling1: :ling1:

มันเจ็บจี๊ดดดดดดดด

แต่สุดท้ายก็สมหวังน๊า  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 7 (23/03/15) P.121
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 29-03-2015 03:40:20

พอไม่บอกแล้วต้องจากนี่มันก้เจ็บพอกันเลยเนอะ
แต่รุสึกว่ากวินทรมานกว่าอะ เพราะว่ารู้ตัวแล้วว่า รัก
แต่เอยยังไม่รู้ตัว ความคิดน่าจะไม่รุนแรงเท่าคนที่อะไรๆมันชัดเจน
รอต่อค่ะ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 29-03-2015 09:27:37

ตอนพิเศษมาแล้วค่า อันนี้เป็นตอนจบของเรื่องราวในอดีตนะคะ ต่อไปจะเป็นตอนพิเศษปัจจุบันค่ะ น่าจะอีกตอนสองสองตอนก็จะย้ายไปกระทู้จบแล้วนะคะ ส่วนเรื่องใหม่ หรือคู่อื่นๆ ขอเวลาเตรียมตัวหน่อยนะคะ อย่าเพิ่งลืมกันนะ ขอบคุณที่ติดตามค่า  :mew1:

+++++++++++++++++++++++++++++++


# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนพิเศษที่ 8 จบ

กวิน เศวตเจริญ

เรื่องราวหลังจากนั้น...



          หลังจากเรียนจบไม่ถึงสองอาทิตย์ กวินก็ต้องไปอังกฤษทันที เพื่อจะทำเรื่องเรียนต่อ แต่ตอนนี้กำลังรอวุฒิการศึกษาที่กำลังจะส่งมาให้ กวินที่ตอนนี้กำลังอารมณ์คุกกรุ่น เพราะไม่อยากจะมาอังกฤษจริงๆ โกรธผู้เป็นแม่ที่ไม่ยอมฟังคำขอร้องของตน โกรธทุกคนที่อยากให้ตนไปอังกฤษโดยไม่ถามความเห็นใดๆทั้งสิ้น ดังนั้นก่อนจะมาเพียงไม่กี่วัน กวินจึงเข้าไปหาผู้เป็นพ่อคือคุณเกริก เพื่อทำข้อตกลงบางอย่างก่อนจะบินไปเรียนต่อ

“คุณเกริก ผมมีเรื่องจะบอก” กวินเข้าไปหาคุณเกริกที่ห้องทำงาน

“มีเรื่องอะไร?” คุณเกริกวางเอกสารลง ก่อนจะมองหน้าลูกชายของตน

“ผม...จะไม่รับช่วงต่อธุรกิจใดๆทั้งสิ้นของคุณเกริก ผมจะขอชีวิตอิสระโดยที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงานของที่บ้าน นี่คือสิ่งที่ผมขอก่อนจะไป” กวินว่า

“ทำไม?” คุณเกริกถามกลับ

“เพราะผมถูกบังคับให้ไปอังกฤษอย่างไม่เต็มใจ ผมจึงขอข้อแลกเปลี่ยนในการไปครั้งนี้” กวินบอก

“ก็ได้ ถ้าแกต้องการอย่างนั้น” คุณเกริกว่า กวินยกมือไหว้ ก่อนจะออกไปจากห้องทำงานของคุณเกริก กลับไปยังห้องของตนเองเพื่อเก็บของเตรียมตัวไปอังกฤษ



          กวินเก็บข้าวของทุกอย่างมาไม่เยอะ เพราะที่อังกฤษมีข้าวของที่ใช้เป็นประจำอยู่แล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่กวินนำมาคือเสื้อนักเรียนตัวนั้น เสื้อที่มีแต่ข้อความอำลาเต็มไปหมด มันเป็นเสื้อตัวเดียวที่จะหลงเหลือความทรงจำทั้งหมดในตอนนั้น และเป็นเสื้อที่มีลายมือของเอยอยู่ด้วย



          เมื่อมาถึงอังกฤษสิ่งแรกที่กวินคิดคือ...ตอนนี้เอยจะเป็นอย่างไร กำลังทำอะไรอยู่ จะเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยไหน จะเข้าคณะอะไร จะเจอคนแบบไหนเข้ามาบ้าง มีแต่คำถามเต็มไปหมด เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ กวินได้แต่ถอนหายใจออกมา



          ยิ่งนึกยิ่งไม่อยากจะอยู่ที่นี่ อยากจะกลับเมืองไทยทุกเวลา ไม่อยากกลับมาพร้อมความรู้สึกที่ต้องกักเก็บไว้อย่างนี้ อย่างน้อยถ้าได้เรียนที่เดียวกัน มันคงดีที่จะได้สร้างสานความสัมพันธ์ได้มากกว่านี้ แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นดั่งที่คาดหวัง...ไม่เห็นจะเหมือนในละครที่เคยดูเลย ที่สุดท้ายพระเอกจะได้บอกความรู้สึกที่มีต่อนางเอกในตอนจบ แล้วได้รักกันตลอดไป...เรื่องเหล่านี้มันไม่มีอยู่ในชีวิตจริง



          กวินใช้ชีวิตอย่างเรื่อยเปื่อย จนเมื่อวุฒิการศึกษาถูกส่งมา กวินก็ได้ทำเรื่องเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยอย่างจริงๆจังๆเสียที ระยะเวลาผ่านไปจนกระทั่งตอนนี้ เวลาเปิดเทอมก็มาถึง



          กวินเข้ามหาวิทยาลัยได้ประมาณหนึ่งสัปดาห์แล้ว ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี มีปาร์ตี้ตอนกลางคืนที่ต้องไปทั้งสัปดาห์ เพราะเป็นพิธีต้อนรับเข้าคณะในแบบของมหาวิทยาลัย ซึ่งกวินเองก็ต้องไปที่นั่นอย่างเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน



          ทุกๆวัน กวินจะนั่งเฝ้าหน้าคอมพิวเตอร์ รออ่านอีเมลจากกี้ อย่างเช่นตอนนี้ กวินรีบลุกมาตั้งแต่ยังไม่ทันเจ็ดโมงเช้า เพื่อที่จะเช็คอีเมลเและไม่ผิดหวัง...มีอีเมลจากกี้มาจริงๆ บอกว่าตอนนี้ตนได้เข้ามหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่ง อีกทั้งยังบอกด้วยว่าเจอเอยที่มหาวิทยาลัยนั้นด้วย กี้บอกว่าเอยก็ได้มาเรียนต่อที่นี่เหมือนกับตน จากนั้นก็เล่าเรื่องสัพเพเหระทั่วไป ก่อนจะลงท้ายว่ารักษาสุขภาพด้วย



          และมีรูปภาพแนบมาด้วยกับอีเมล กวินจึงกดเข้าไปดู รออยู่สักครู่ก็พบว่าเป็นรูปของเอย ที่หน้าเปื้อนแป้ง ผมเผ้าถูกมัดเป็นจุกๆ มีป้ายชื้อห้อยคอ รอยยิ้มยังเจิดจ้าชวนมองเหมือนเคย



          ไม่รอช้ากวินรีบกดบันทึกรูปเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ทันที ก่อนที่จะเปิดมันพลางจ้องมองอยู่อย่างนั้น รู้สึกคิดถึงเหลือเกิน อยากเห็นใกล้ๆ อยากได้สัมผัสใบหน้านั้นด้วยตนเอง ก่อนที่ความคิดบางอย่างจะแล่นเข้ามาในหัว



          ไม่รอช้ากวินรีบกดโทรศัพท์ พลางมองนาฬิกา หากที่อังกฤษยังเช้าตรู่ ตอนนี้ที่ไทยคงจะเป็นเวลาบ่ายพอดี กวินโทรเข้าโทรศัพท์มือถือของกี้โดยตรง ไม่นานนักกี้ก็รับสาย

“สวัสดีครับ” กี้กรอกเสียงสุภาพมาก นี่เป็นครั้งแรกที่กวินโทรหา กี้จึงไม่คุ้นเบอร์ เพราะที่ผ่านมากวินจะติดต่อทางอีเมลเท่านั้น

“ฉันเอง...กวิน” กวินบอกไปแบบนั้น

“เฮ้ย...นายเองเหรอ ไอ้เราก็คิดว่าใครเบอร์แปลกๆแถมยาวเหยียดเลย” กี้ว่า

“อืม ตอนนี้นายว่างคุยด้วยรึเปล่า?” กวินถาม

“คุยได้ๆ วันนี้มีเรียนแค่ตอนเช้า แต่รุ่นพี่เรียกให้มาเฉลยพี่รหัส เลยมารอกันอยู่หน้าคณะกันน่ะ” กี้บอก

“นายเรียนคณะเดียวกับเอยรึเปล่า?” กวินถาม

“เปล่า เราอยู่สถาปัตย์ แต่เอยอยู่เศรษฐศาสตร์ ทำไมหรอ?” กี้ถามกลับอย่างสงสัย

“คือ...มีเรื่องรบกวน แต่ไม่รู้นายจะทำได้รึเปล่า?” กวินชั่งใจก่อนจะพูดออกไป

“ว่ามาเลย ถ้าไม่เกินกำลังก็จะทำให้” กี้บอก

“อยากให้ถ่ายรูปเอยส่งมาให้หน่อย” กวินบอก

“ถ่ายรูปเอยหรอ เอาจริงเหรอ?” กี้ถาม

“เห็นนายถ่ายมาสวยดี ชัดมากด้วย” กวินพูด

“เราเพิ่งซื้อกล้องถ่ายรูปมาน่ะ ว่าแต่...จะให้ถ่ายส่งจริงรึเปล่า?” กี้ถามย้ำ

“อืม อยากให้ถ่ายจริง” กวินยืนยัน

“จะให้ส่งทางเมลใช่ไหม?” กี้ถาม

“ทางเมลก็ได้ หรือล้างส่งมาก็ได้” กวินว่า

“ว่าแต่จะให้ส่งกี่วันครั้ง” กี้ถามอีก

“ถ้าเป็นไปได้...ขอทุกวันได้ไหม?” กวินถาม

“จะเอาแบบนั้นเลยหรอ ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?” กี้หัวเราะ คิดว่ากวินจะพูดเล่น

“รบกวนด้วยจริงๆ มีแค่นายคนเดียวที่ฉันจะขอให้ทำเรื่องพวกนี้ได้” กวินว่า

“ไม่ล้อเล่นสินะ ก็ได้ๆ..แต่งานนี้ไม่ฟรีนะบอกก่อน ขออะไรต้องหามาให้ด้วยล่ะ” กี้พูด

“จะเอาอะไรว่ามา หาให้ได้ทุกอย่าง” กวินบอกแบบนั้นกับกี้

“บุญทุ่มจริงๆพ่อคุณ ก็ได้ๆ เดี๋ยวจะตามถ่ายภาพให้ แล้วก็จะบอกข่าวเป็นระยะๆก็แล้วกัน” กี้บอก

“ขอบใจมากๆ ต้องพึ่งนายแล้ว” กวินว่า

“เพื่อนกัน แค่นี้สบายมาก....เออ กวิน แค่นี้ก่อน รุ่นพี่มาแล้ว” กี้บอก ก่อนที่จะตัดสายทิ้งไป กวินวางโทรศัพท์ไว้บนเตียง ก่อนที่จะเดินไปยังคอมพิวเตอร์กดบันทึกรูปลงแฟลชไดรว์เตรียมพาไปยังร้านอัดรูปใกล้ๆที่พักเพื่อจะนำไปอัดเป็นภาพถ่ายออกมา


 
          ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา กี้ก็จะส่งรูปของเอยมาทุกวัน เป็นรูปใบแบบอิริยาบถต่างๆ รวมถึงข่าวคราวที่ส่งมาพร้อมภาพ ว่าตอนที่ถ่ายรูปมาเอยกำลังทำอะไร ที่ไหน อย่างไร และเป็นทุกๆวันที่กวินจะไปอัดรูปพวกนี้ให้เป็นภาพถ่าย จนเจ้าของร้านจำกวินได้ว่าจะต้องมาอัดภาพเป็นเวลาทุกๆวัน

“นี่..คนในรูปนี่เป็นใครเหรอครับ?” เจ้าของร้านผู้ชายซึ่งเป็นคนอังกฤษดั้งเดิม ถามกวินด้วยภาษาอังกฤษ

“เป็นคนสำคัญครับ”



          กวินตอบเป็นภาษาอังกฤษเช่นเดียวกัน ก่อนจะยิ้มมุมปากเมื่อนึกถึงใบหน้าของเอย เจ้าของร้านได้แต่ยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูมีความสุขของกวิน ก่อนที่จะรับเงินมาแล้วโบกมือลาอย่างที่ทำทุกๆวัน

...
..
.



          ผ่านไปอย่างนี้ทุกวันเรื่อยๆจนตอนนี้กวินเข้าปีสองแล้ว การเรียนยังคงเข้มงวดไม่ต่างจากปีแรก แม้ตอนปิดเทอมกวินก็ไม่ได้กลับเมืองไทย เพราะต้องมีเรียนเพิ่มเติม กวินนั้นอยากกลับไปมากขนาดไหน แต่ก็ไม่มีช่องว่างให้กลับไปได้เลย



          กวินเพิ่งจะเรียนเสร็จ แม้จะเรียนหนักหรือยุ่งขนาดไหนก็ตาม แต่ไม่เคยลืมที่จะเช็คเมลแล้วข่าวสารที่กี้ส่งมาให้ทุกวัน แล้วนี้มีข่าวที่แปลกไปกว่าทุกวัน สิ่งที่กวินกำลังกลัวเริ่มคืบคลานเข้ามาแล้ว

“ช่วงนี้มีรุ่นพี่ปีสามคณะวิทย์เข้ามาคุยกับเอยบ่อยมาก เป็นผู้ชายหน้าตาตี๋ๆตัวสูงพอๆกับนายเลย ดูท่าจะเข้ามาจีบแน่ๆ ขอเวลาสืบหน่อยแล้วจะบอก” กวินอ่านข้อความในอีเมลที่กี้ส่งมา พลางกัดฟันกรอด สิ่งที่หวั่นใจที่สุดเริ่มเป็นจริงขึ้นมาแล้ว



          กวินรู้ว่าต้องมีสักวันที่มีคนเห็นเสน่ห์ในตัวของเอยเข้า ต้องมีคนที่เห็นรอยยิ้มของเอยเป็นสิ่งที่ชวนมอง อีกทั้งเห็นถึงดวงตากลมนั้นว่าน่าค้นหาขนาดไหน กวินถอนหายใจออกมา ระยะห่างขนาดนี้ ไม่สามารถมองได้เลยว่าเอยเป็นอย่างไรบ้าง ทุกอย่างล้วนมองผ่านสายตาของกี้มาโดยตลอด ตอนนี้กวินได้แต่รอคอยข่าวจากกี้ว่ารุ่นพี่คนนั้นเข้ามาคุยกับเอยเพราะสาเหตุอะไรกันแน่



          เช้านี้กวินลุกมาเรียนด้วยสมองที่ไร้สมาธิ เอาแต่นึกถึงเรื่องของเอยตลอดเวลา ตรวจเช็คเมลตั้งแต่ยังไม่ทันสว่าง แต่ก็ไร้วี่แววการตอบกลับของกี้มาเลย กวินรู้สึกกระวนกระวายใจไม่น้อย แต่ก็ไม่อาจจะทำอะไรได้ คงต้องรอข่าวจากกี้เพียงเท่านั้น



          วันนี้ทั้งวัน กวินเรียนแบบไม่รับรู้เนื้อหาจากอาจารย์เลยสักนิด ในใจเอาแต่คิดเรื่องของเอยเท่านั้น อาหารก็ไม่ทาน เพราะไร้ซึ่งความอยาก จนกวินต้องรีบกลับมาก่อนเวลาเลิกเรียนเพื่อที่จะมาเช็คเมล และกี้..ก็ส่งอีเมลมาแล้วด้วย

“ไปสืบมาแล้ว ดูจะชอบเอยจริงๆด้วย เลยขู่ไปดอกสองดอก บอกอย่ามายุ่งกับเอย เพราะมีเจ้าของแล้วและหวงมากด้วย ถ้าไม่อยากมีเรื่องก็ไปหาคนอื่น ได้ผลด้วย...สงสัยจะขี้ขลาด ไม่กล้าไปยุ่งกับเอย เรานี่ก็เจ๋งเหมือนกัน ขู่คนกลัวได้ด้วยจริงๆ ไม่ต้องห่วงนะกวิน เราจะดูแลเอยให้นายเอง แต่อย่านานนักนะ”



          กวินอ่านข้อความของกี้ทวนไปทวนมา รู้สึกโล่งอกไม่น้อยที่กี้ทำสำเร็จ ไม่อยากจะเชื่อด้วยว่าคนที่เข้ามาจีบเอยจะขี้ขลาดอย่างที่กี้ว่าจริงๆ แต่ก็ถือว่าโชคดีแล้วที่ไม่มีคนมาตอแยเอยอีก



          แล้วอีกนานไหมกว่าจะกลับไปหาเอยได้อีก อีกนานไหมที่จะต้องอดทนอยู่กับความคิดถึงและห่วงหาขนาดนี้ จะต้องอยู่แบบนี้ไปอีกนานขนาดไหน กวินได้แต่คิดอยู่ในใจ...

...
..
.



          เวลาผ่านไปนานจนกวินไม่อาจจะนับได้ จนกระทั่งตอนนี้เข้าสู่เทอมสุดท้ายของการเรียนปริญญาตรีแล้ว กวินเรียนหนักและทุ่มเท โดยที่มีรูปและเรื่องราวของเอยเป็นแรงบันดาลใจ ในการชีวิตในแต่ละวันให้ผ่านไปอย่างมีความสุข



          อยู่ที่นี่กวินมีเพื่อน แต่เป็นเพื่อนที่แตกต่างจากกี้มาก เป็นแค่เพื่อนที่พูดคุยเรื่องทั่วไปและดื่มบ้างยามสังสรรค์ และหนึ่งในนั้นก็มีเพื่อนคนไทยที่กวินคบมาตั้งแต่เรียนปีแรก คือมินตรา ผู้หญิงที่สวยและมีครบทุกด้าน และเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวกวินคุยด้วยมากที่สุดแล้ว พ่อแม่ของเธอรู้จักกับพ่อแม่ของกวิน อีกทั้งเป็นมิตรทางการค้าด้วย จึงไม่แปลกที่กวินจะรู้จักกับมินตรา

“กวินคะ เรียนจบจะกลับไทยเลยไหมคะ?” มินตราถาม ตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่ในห้องสมุดของมหาวิทยาลัย

“คงต้องดูก่อน” กวินบอก

“คือ...คุณทราบข่าวรึยังคะ?” มินตราอ้อมแอ้มถาม กวินหรี่ตามองมินตรา

“เรื่องอะไร?”

“ก็ที่บ้านคุณกับที่ของมิน...จะให้เราหมั้นกัน” มินตราบอก เธอดูขวยเขินเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ แต่สำหรับกวินเรื่องนี้ราวกับสายฟ้าฟาดไปทั้งตัว

“หมั้นเหรอ ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?” กวินถามย้ำ

“ไม่ใช่เรื่องจะเอามาล้อเล่นนะคะกวิน ที่บ้านของเราเห็นสมจะให้ดองกัน เลยให้คุณกับมินหมั้นกัน” มินตราบอก

“แต่ผมไม่ชอบวิธีนี้” กวินพูดออกไปตรงๆ

“ทำไมละคะ ที่ผ่านมาใครๆก็รู้กันว่าคุณกับมินสนิทกันขนาดไหน จะหมั้นกันก็ไม่ไกลกว่าที่ทุกคนคิดไว้” มินตราว่า

“แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับคุณ” กวินว่า ก่อนจะพับหนังสือเรียนทันที

“แต่กวินคะ..คุณ..คุณไม่ได้คิดแบบนั้นกับมิน...สักนิดเลยหรอคะ?” มินตราถาม เธอดูจะเสียใจไม่น้อย เมื่อได้ยินประโยคนี้จากปากของกวิน

“เราเป็นเพื่อนกัน” กวินบอกเท่านั้นก่อนที่จะลุกขึ้นออกไปจากตรงนั้น



          กวินไม่รับรู้เรื่องการหมั้นหมายในครั้งนี้ ไม่สนใจแม้กระทั้งมินตราจะบอกแกเพื่อนๆทุกคนว่าเธอคือคู่หมั้น บอกทั้งเพื่อนคนไทยทั้งเพื่อนฝรั่ง จนทุกคนรับรู้กันหมดในเรื่องนี้



          แต่จู่ๆกวินต้องกลับมาทบทวนเรื่องนี้ใหม่ เพราะคุณวิดาโทรมาหากวินด้วยตนเอง และพูดถึงเรื่องการหมั้นหมายในครั้งนี้ คุณวิดาเธอจริงจังมาก นั่นแปลว่าการหมั้นกับมินตราไม่ใช่เรื่องที่มินตราเอาแต่พูดอยู่ฝ่ายเดียวอย่างที่ผ่านมา

“แต่คุณวิดาครับ ผมไม่ได้คิดกับมินตราแบบนั้น” กวินบอกทางโทรศัพท์

“ทำไมล่ะกวิน หนูมินตราเพียบพร้อมขนาดนั้น แถมแกก็สนิทกับมินตราด้วย แม่ไม่เห็นว่าจะแปลกตรงไหน ถ้าจะลงเอยด้วยการแต่งงานกัน” คุณวิดาพูด

“ผมขอยืนยัน ว่าผมไม่ได้รักมินตรา” กวินบอกอย่างหนักแน่น

“แล้วแกรักใคร? แกเองก็ไม่มีใคร จบปริญญาตรีเมื่อไหร่ก็เตรียมแต่งงานเลย” คุณวิดาว่า

“ผม...ผม” กวินไม่ทันจะพูดต่อ คุณวิดากลับตัดสายทิ้งไป



          กวินเริ่มเครียด เพราะตอนนี้ตนก็โตพอที่จะตัดสินใจอะไรได้ด้วยตนเองแล้ว กวินนอนไม่หลับพลิกไปพลิกมาอย่างนั้น ก่อนที่จะมองนาฬิกา ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆตีห้า ที่เมื่อไทยจะต้องเป็นกลางวันแน่ๆ เมื่อคิดได้อย่างนั้น กวินจึงรีบโทรหากี้ทันที

“ว่าไงกวิน” กี้ทักทายด้วยน้ำเสียงอย่างคนอารมณ์ดี

“มีเรื่องจะปรึกษา” กวินบอกอย่างนั้น

“เพิ่งทานข้าวเสร็จพอดี ว่ามาๆ” กี้บอก

“ที่บ้าน..จะให้หมั้นกับผู้หญิงคนหนึ่ง” กวินบอก

“หา!! หมั้นเหรอ เดี๋ยวนี้ยังมีคลุมถุงชนกันอีกเหรอ” กี้ถามน้ำเสียงสูง

“ใช่ นายว่าฉันควรทำไงดี ไม่อยากแต่งกับคนที่ไม่ชอบ” กวินพูด

“พูดยากนะกวิน ฉันว่านายบอกที่บ้านตรงๆไปเลยดีกว่า ถ้านายไม่ทำแบบนั้น ที่บ้านนานก็คงจะหาผู้หญิงมาให้เรื่อยๆนั่นแหละ” กี้ว่า

“คิดเหมือนกันว่าจะบอก แต่ก็กลัวทางนั้นจะรับไม่ได้” กวินพูด

“แต่ถ้านายยืนยันหนักแน่น เชื่อเถอะที่บ้านนายจะต้องรับฟัง อีกอย่างนายทำตามพวกเขามาตลอด ลองครั้งนี้ ลองสักครั้งที่จะทำตามใจตัวเองสิ” กี้บอก

“ทุกอย่างมันจะง่ายขนาดนั้นเหรอ?” กวินถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก

“กวิน...ถึงเวลาที่ต้องก้าวสู่โลกความเป็นจริงแล้ว นายต้องยอมรับสิ่งที่ตามมาได้แล้ว เพราะสักวันมันต้องเกิดขึ้น ไม่ช้าก็เร็ว” กี้บอก

“คงต้องยอมรับมันสินะ” กวินว่า พลางถอนหายใจ

“ใช่ ไปบอกกับแม่นายซะ ก่อนที่จะโดนจับแต่งงาน” กี้ว่า

“ขอบใจมาก นายช่วยฉันได้เสมอเลย” กวินว่า

“แน่นอน นายต้องผ่านมันได้ เชื่อเรา” กี้

“ได้เรื่องยังไงจะโทรไปบอก” กวินว่า ก่อนจะวางสายไป ถึงเวลาแล้วที่ต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่กักเก็บมาตลอดหลายปี มาถึงเสียทีวันที่จะต้องเปิดเผยทุกอย่าง



          กวินตีตั๋วเครื่องบินอย่างเร่งด่วนเพื่อกลับประเทศไทย แม้จะมีการสอบครั้งสุดท้ายในอาทิตย์หน้าแล้วก็ตาม แต่กวินก็ยังคิดจะบินกลับด้วยความรวดเร็ว โดยที่ไม่บอกกล่าวแก่ใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนๆในมหาวิทยาลัย มินตรา หรือแม้แต่ที่บ้าน กวินไม่บอกใครทั้งสิ้น



          มาถึงประเทศไทย กวินนั่งแท็กซี่กลับไปยังบ้านทันที โชคยังดีที่ทุกคนอยู่กันครบ ทั้งคุณเกริก ทั้งคุณวิดา กฤศและกริน ทุกคนกำลังนั่งดูทีวีกันอยู่

“กวิน...มาได้ยังไง?” คุณวิดาหันไปเห็นกวินเดินเข้ามาในบ้านพร้อมสะพายกระเป๋าใบเล็กมา เธอตกใจไม่น้อย เพราะลูกชายไม่บอกเธอสักคำว่าจะกลับมาบ้าน

“มาทำไมไม่บอก” คุณเกริกถาม สีหน้านิ่งๆแบบนั้น คือสิ่งที่กวินได้จากผู้เป็นพ่อมาเต็มๆ สีหน้าเรียบเฉย ที่ไม่แสดงความยินดียินร้ายหรืออะไรทั้งสิ้น

“นั่งก่อนๆ” กฤศ เดินไปลากน้องชายมาให้นั่ง โดยที่มีกรินร้องออกมาด้วยความดีใจที่พี่ชายกลับมาบ้าน

“คุณเกริก คุณวิดา ผมมีเรื่องจะพูดด้วย” กวินพูดถึงจุดประสงค์ที่มาในวันนี้ทันที

“อะไรกวิน ไปอาบน้ำพักผ่อนแล้วค่อยคุยก็ได้” คุณวิดาว่า

“แต่เรื่องนี้สำคัญมากครับ” กวินบอก คุณวิดาสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดของกวินที่แผ่ออกมา

“มีเรื่องอะไรว่ามา” คุณเกริกพูด ก่อนจะมองหน้าลูกชายคนกลางของตน

“ผม...ไม่ยอมรับเรื่องการหมั้นในครั้งนี้ครับ” กวินบอก

“กวิน..ที่มาถึงนี้เพื่อจะพูดเรื่องนี้เองหรอกเหรอ?” คุณวิดาว่าพลางหัวเราะ

“ไม่ตลกครับคุณวิดา ผมจริงจัง ผมไม่ได้รักมินตรา และคิดไปมากกว่าเพื่อนไม่ได้ด้วย” กวินยังคงแสดงสีหน้านิ่งอย่างที่ตนทำมาเป็นประจำ อดกลั้นอารมณ์ที่ดูจะคุกกรุ่นเมื่อผู้เป็นแม่หัวเราะเพียงเพราะคิดว่าเรื่องแค่นี้เป็นเรื่องเล็กน้อย แต่สำหรับกวินมันไม่เล็กเลย

“ถ้าแกไม่คิดแบบนั้นกับหนูมินตรา แล้วทำไมถึงคุยและไปไหนมาไหนกับเธอบ่อยเหลือเกิน” แม่ของกวินถาม

“เรื่องพูดคุยหรือไปไหนมาไหนก็ตามประสาเพื่อน และไม่ได้ไปกันสองต่อสอง มีเพื่อนๆคนอื่นไปด้วยทุกครั้ง” กวินว่า เธอไม่ได้ติดตามพฤติกรรมของกวิน แต่เธอรู้เรื่องนี้จากคุณภัสสร แม่ของมินตรา

“แต่คุณภัสสรบอกแม่ว่าหนูมินตรากับแกชอบกัน จากที่แม่ดูๆแม่ก็คิดแบบนั้นมาตลอด” คุณวิดาว่า

“ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ผมกับมินตราไม่มีความสัมพันธ์เกินเพื่อนครับ” กวินยืนยัน คุณวิดารู้ดีว่าลูกของเธอนั้นไม่ใช้คนชอบพูดโกหก หากบอกว่าไม่คือไม่

“ไม่ชอบจริงๆสินะ แล้วถ้าอย่างนั้นบอกแม่ได้ไหม ที่ไม่สนหนูมินตราเลยเพราะอะไร หรือว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว” คุณวิดาถาม กวินเงียบไปอึดใจ พลางมองหน้าคนในครอบครัวทุกคน ก่อนจะพูดออกมา

“ผม..มีคนที่ชอบอยู่แล้วครับ” กวินบอก

“อย่าบอกแม่นะว่าเป็นสาวฝรั่งหน้าอกโตๆน่ะ” คุณวิดาว่าพลางหัวเราะ

“ไม่ใช่ครับ...เขาชื่อพีระนัม อยู่ที่ไทย” กวินบอก

“พีระนัม...นั่นชื่อผู้หญิงแน่เหรอ?” กฤศเลิกคิ้วสูงอย่างพลางถาม ส่วนกรินนั้นนั่งเงียบๆมองหน้าพ่อกับแม่ เพราะยังเด็ก ไม่ค่อยเข้าใจอะไรเท่าไหร่นัก

“ไม่ใช่ผู้หญิงครับ” กวินตอบออกไปแบบนั้น ทุกคนนั่งนิ่งเงียบกริบโดยมิได้นัดหมาย คุณเกริกที่นั่งหน้านิ่งเป็นคนพูดทำลายบรรยากาศนี้เป็นคนแรก

“แกชอบผู้ชายอย่างนั้นเหรอ?” คุณเกริกถาม น้ำเสียงยังคงราบเรียบ ราวกับไม่รู้สึกอะไร

“ครับ...ผมชอบผู้ชาย” กวินยืนยันด้วยเสียงหนักแน่น จ้องมองพ่อของตนเองอย่างไม่หลบเลี่ยงสายตา

“ไปเจอกันได้ยังไง แกไม่เคยกลับไทยเลยนะ เอาเวลาไหนไปคุยกัน” คุณวิดาที่ตอนนี้ตั้งสติได้เลยถามบ้างแล้ว

“ผม...ชอบเขาตั้งแต่ม.หกแล้วครับ” กวินบอกเสียงเบาๆ

“นี่สินะ คือสาเหตุที่ตอนนั้นจะไม่ยอมไปเรียนอังกฤษ” คุณวิดาพูด พลางถอนหายใจ

“ผมขอโทษ...ที่ไม่สามารถชอบผู้หญิงได้ แต่ชีวิตผม...คงจะไม่มองใครอีกแล้วนอกจากเขา” กวินบอก

“แต่นั่นคือผู้ชายนะกวิน มันไม่ง่ายเหมือนผู้หญิงหรอกนะ” กฤศพูดขึ้นมาอย่างเป็นห่วงน้องชาย กลัวเหลือเกินว่าน้องจะรับไม่ได้จากความกดดันของสังคม ที่ยังไม่ยอมรับในเรื่องรักร่วมเพศเท่าที่ควร

“แม่ไม่ได้ห่วงเรื่องแกจะรักหญิงหรือชายหรือหน้าตาทางสังคม แต่ที่แม่เป็นห่วงคือสภาพจิตใจของแก แกพร้อมแล้วเหรอที่จะทนต่อสายตาของคนอื่นที่มองแกว่าแกเป็น..เอ่อ...ชอบพวกเดียวกันน่ะ?” คุณวิดาพยายามเลี่ยงคำพูดที่อาจจะทำร้ายจิตใจของกวินได้

“ผมอดทนมาหลายปีแล้ว จนกระทั่งตอนนี้...ผมพร้อมจะเจอทุกอย่างในโลกความเป็นจริง แต่ขอแค่ให้ผมได้เลือกในสิ่งที่ผมต้องการก็พอ” กวินบอก

“จริงจังสินะ ครั้งนี้แม่คงห้ามไม่ได้สินะ” คุณวิดาถาม

“ครับ...ผมจริงจัง” กวินยืนยันอีกครั้ง

“ถ้าอย่างนั้นแม่จะบอกทางบ้านของหนูมินตราเอง ว่าแกปฏิเสธการหมั้น” คุณวิดาบอก

“ขอบคุณครับ” กวินว่า

“แต่เรื่องของผู้ชายคนนั้น เอ่อ....เอายังไงดีคะคุณ?” คุณวิดาหันไปถามผู้เป็นสามี ที่นั่งนิ่งเงียบอยู่

“ฉันตามใจแกก็ได้...แต่มีข้อแม้” คุณเกริกพูดขึ้น

“ว่ามาครับ” กวินนั่งหลังตรงก่อนจะมองคุณเกริกที่ทำหน้านิ่งๆ

“แกจำได้ไหม ก่อนไปแกบอกว่าแกจะไม่รับช่วงธุรกิจของที่บ้าน” คุณเกริกถาม คุณวิดาทำหน้าไม่เข้าใจ เพราะเธอไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน



          กวินนึกย้อนไปก่อนที่จะมาอังกฤษ กวินได้บอกกับคุณเกริกและคุณวิดา ว่าจะไม่ขอรับช่วงธุรกิจของที่บ้าน และจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวใดๆในธุรกิจของครอบครัวเป็นอันขาด เป็นข้อแลกเปลี่ยนของการไปเรียนที่อังกฤษ

“ครับ...จำได้” กวินพยักหน้ารับ

“ฉันจะยอมรับข้อเสนอของแก ในเรื่องที่แกจะขอคบผู้ชายคนนั้น แต่มีข้อแม้...” คุณเกริกเงียบไป กวินพลางคิดในใจว่าสมแล้วที่เป็นนักธุรกิจแถวหน้า..ไม่ยอมเสียเปรียบเลยจริงๆ

“พูดมาเลยครับ” กวินว่า

“แกจะต้องต่อปริญญาโทจนจบ และรับช่วงธุรกิจของที่บ้าน ฉันถึงจะพิจารณา” คุณเกริกว่า

“ครับ ผมตกลง” กวินตกปากรับคำ

“เป็นอันตกลง” คุณเกริกว่า

“นี่พูดเรื่องอะไรกันคะคุณ ฉันงงไปหมดแล้ว” คุณวิดาถามสามี

“เอาเถอะ เดี๋ยวผมค่อยเล่าให้คุณฟัง” คุณเกริกว่า

“แต่คุณคะ ถ้ากวินทำไม่ได้ล่ะคะ?” คุณวิดาถาม

“เป็นลูกผู้ชายต้องกล้าได้กล้าเสีย ทำได้ใช่ไหมกวิน” คุณเกริกหันไปถามกวิน

“ครับ ผมทำได้” กวินบอก



          วันต่อมากวินก็ตีตั๋วกลับอังกฤษทันที มาสอบและทำเรื่องขอจบปริญญาตรีเพียงไม่นานนัก ก็จบและทำการเรียนต่อปริญญาโทด้านการบริหารอีกหนึ่งปี



          หนึ่งปีสำหรับการเรียนปริญญาโท เมื่อเรียนจบกวินเตรียมพร้อมจะกลับประเทศไทยทันที ดีใจเหลือเกินที่จะได้กลับไปเสียที หลังจากที่ทนอยู่ที่นี่มาถึงสี่ปีเต็ม แต่แล้วกวินก็คิดผิดเมื่อคุณเกริก ผู้เป็นพ่อบินมาหาถึงอังกฤษ พร้อมบอกข่าวแกกวินว่า...

“แกต้องเริ่มทำงานที่บริษัทย่อยที่นี่ ตั้งแต่ศูนย์จนถึงผู้บริหาร ถ้าแกทำได้ ฉันจะยอมให้แกกลับไปหาผู้ชายคนนั้น” คุณเกริกบอกเช่นนั้น ก่อนที่จะพากวินไปแนะนำที่บริษัท โดยที่กวินไม่อาจจะทัดทานคำสั่งนั่นได้เลย



          กวินทำงานหนักตั้งแต่พนักงานระดับล่าง ศึกษางานทุกอย่างอย่างเข้มข้นภายในเวลาที่จำกัด ตอนนี้ทางฝั่งของเอยก็เรียนจบแล้ว และดูเหมือนกี้จะไม่สามารถตามข่าวของเอยได้อีกแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่กวินได้รู้จากกฤศ ผู้เป็นพี่ชาย ว่าคุณวิดาได้จัดการอะไรบางอย่าง จากแรกเริ่มเดิมทีเอยได้ทำการฝึกงานที่บริษัทหลักของคุณเกริกที่กรุงเทพ จนตอนนี้เอยได้เข้าทำงานที่นั่นแล้ว นั่นคือเป็นแรงผลักดันให้กวินศึกษางาน เพื่อจะได้กลับไปบริหารบริษัทที่ประเทศไทยให้เร็วที่สุด กวินจะทำทุกอย่างเพื่อกลับไปหาเอย ไปหาผู้เป็นแรงบันดาลใจและแรงขับเคลื่อน ที่ทำให้ตนเองผ่านทุกอย่างไปได้ราวกับเรื่องง่ายดาย

“รออีกหน่อยนะเอย ฉันจะกลับไปหาเธอแล้ว...”



          กวินบอกเช่นนั่นกับตนเอง ก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตาศึกษางาน เพื่อรอวันเวลาที่จะก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งที่เฝ้ารอ เพียงเป็นหลักฐานถึงความพยายามที่จะให้คนในครอบครัวยอมรับเอย สักวันกวินจะต้องทำให้ อีกเพียงไม่นานก็จะกลับไปหาเอย..พีระนัมผู้เป็นที่รักของตนเอง อีกไม่นานเกินรอ...


++++++++++++++++++++++++

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 29-03-2015 09:31:37

กวินทุ่มเทเพื่อเอยมากเลย...
อิจฉาาาาา :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 29-03-2015 09:40:10

กวินพยายามมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 29-03-2015 09:42:38

ผู้ชายอย่างกวินนี้หาได้ที่ไหน ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 29-03-2015 09:48:59

กวินช่างเผ็นคนที่ทุ่มเทมาก รักกวินสุดๆ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 29-03-2015 09:49:19

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 29-03-2015 09:51:44

กวินทำทุกอย่างเพื่อเอยจริงๆ เอยน่าอิจฉามากน่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 29-03-2015 09:52:28

 :pig4: :pig4: :pig4:

กวินทำได้ทุกอย่างเพื่อน้องเอยจริงๆ
อยากได้กวินนนนนนนนน จะเอากวินนนน
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 29-03-2015 09:52:42

กวินนายเท่ห์มาก และทุ่มเทเพื่อเอยมากจริง ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 29-03-2015 10:04:39

แบบกวินยังมีอีกมั้ย ขอสักคน รักจริงมั่นคงจริงจังมาก :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 29-03-2015 10:07:32

น้องเอยเป็นที่รักของกวินจริง ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 29-03-2015 10:13:24

เพียงแค่เอยจะรู้นะว่ากว่ากวินจะได้ตัวเองมาจ้องผ่านอะไรมาบ้าง
ความไม่มั่นใจทั้งหลายก็จะหายไปจนหมด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 29-03-2015 10:18:49

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 29-03-2015 10:20:18

ผู้ชายดีๆแบบนี้ถ้าใครได้เจอคงต้องรีบตะครุบไว้เลยล่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 29-03-2015 10:20:35

กว่ากวินจะได้เจอเอยไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องแลกมาด้วยอะไรๆหลายๆอย่าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 29-03-2015 10:22:43

ทุ่มเทมากๆ ดีใจแทนเอยจริงๆ

อยากอ่านพิเศษกวินอีกสักตอน
ตอนที่กลับไทยแล้วมาเจอเอยในห้องประชุม
ที่เอยเช็ดกาแฟที่หกในห้องครัว อยากรู้มากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 29-03-2015 10:31:56

ความรักคือแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่ :กอด1: :กอด1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 29-03-2015 10:37:17

ทุกอย่าง...เพื่อเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 29-03-2015 10:43:06

ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักกวินจริงๆ มั่นคงหนักแน่น อดทนเก่งและรักเอยมากกกกกกก

ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะขอบคุณคุณกิมนะคะที่เขียนนิยายดีๆมาให้อ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 29-03-2015 10:47:53

นางปูทางมาหมดแล้วสินะ
ขอชาบูให้กับกี้ที่เป็นทั้งที่ปรึกษาและผู้ดูแลเอยมาตลอด
จนไม่ต้องไปอยู่ในมือคนอื่น

จนกวินกับเอยมีวันนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 29-03-2015 10:53:55

จบแล้วหรอ  :z3:

อยากอ่านเรื่องของกวิน จนถึง part ที่เจอหน้าเอยที่บริษัท

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 29-03-2015 11:15:58

กวินนี่อดทนแล้วทุ่มเทจริงๆ รอตอนพิเศษต่อไปปป อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 29-03-2015 11:21:09

 :-[ :-[ กวินผู้มั่นคงในรัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: SuPeRDonGDanG ที่ 29-03-2015 11:21:50

เป็นรักที่ยาวนานและมั่นคงมากกกกกกกกกอะ
กวินกับเอย ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ยังเก็บความรู้สึกที่ดีดีต่อกันไว้ จนในที่สุด >////<
.
.
.
.
เรื่องนี้ต้องขอบคุณกี้จริงๆสินะ คนที่ทำให้ทั้งคู่ได้ลงเอยกัน ☺️

ขอบคุณนักเขียนที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านนะคะ เปิดเรื่องใหม่เร็วๆน้าาาาาาา

ชอบบบบบบบบ  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 29-03-2015 11:27:41

ทุ่มเทสุดๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 29-03-2015 11:29:54

โห สุดยอดมาก ๆ มั่่นคงสุด ๆ รักน้องเอยมาก ๆ เลย ปลื้มค่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 29-03-2015 11:49:56

เฮียกวินนี่รักน้องเอยจริงจัง
น่ารักจริงจริ๊งงงง

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
รออ่านตอนพิเศษค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Eangoey ที่ 29-03-2015 11:51:12

สนุกมากๆๆๆ กวินรักเอยมาก o13 o13 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: PharS ที่ 29-03-2015 12:02:26

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 29-03-2015 12:23:10

โอ้โห!! กวิน นายทุ่มเทมากจริงๆ o13

เอย ควรดีใจนะ ที่เป็นที่รักของคนคนหนึ่ง ถึงขนาดนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 29-03-2015 12:24:38

ความอดทนและความพยายามเป็นเลิศ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: iota ที่ 29-03-2015 12:36:00

 :L2: เพียรเฝ้าอ่านตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ สนุกจนวางไม่ลง
ดำเนินเรื่องราวชวนให้ติดตามมากๆครับ
ชอบกวิน :L1:  รักเอย
ขอบคุณนักเขียนครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 29-03-2015 12:39:19

กวินทุ่มเทมาก ยอมทำทุกอย่างเพื่อเอย
คนอย่างี้ไม่รักก็บ้าแล้ววววววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 29-03-2015 12:57:07

เป็นรักที่มั่นคงยาวนานมาก ชอบกวินมากๆเลย :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 29-03-2015 13:09:48

ผู้ชายแบบกวินจะหายที่ไหนได้อีกกกก  o13 :impress2: :-[ :กอด1: :L2: :man1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 29-03-2015 14:00:15

ก็ว่าละต้องมีอะไรแน่ๆ ที่บ้านกวินถึงได้รู้จักและยอมรับเอนก่อนที่เอยจะรู้จักครอบครัวกวินอีก

อยากอ่านตอนพิเศษเรื่องนี้มากกว่า 1-2 ตอนค่ะ ขอสัก 4-6 ตอนเลยได้ป่าวคะ อยากอ่านเรื่องสองคนนี้หลังแต่งงานแล้วเยอะๆค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 29-03-2015 15:17:36

ชอบและซึ้งใจกวินมาก ที่เป็นคนมั่นคง รักจริงใจ

ในโลกความเป็นจริง คงไม่มีผู้ชายแบบนี้อีกแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 29-03-2015 16:37:45

คนแบบกวินหาได้ที่ไหนเนี่ยยยยยยย กรี๊ดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 29-03-2015 16:52:36

กวินนนนนน ทำไมมั่นคงแบบนี้ นี่อิจฉาเอยนะ บอกเลย  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 29-03-2015 17:42:05

มั่นคง หนักแน่น น่ารักมากกก
ขอบคุณนะคะ
ไม่อยากให้จบแต่ก็ต้องจบ
ขอตอนพิเศษอีกน้าาา
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 29-03-2015 17:55:31

สุดยอดไปเลยกวิน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 29-03-2015 18:34:15

โอยมันหลายปีมากเลย  นึกภาพแล้วกดดันชะมัด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: hnonnoiSK ที่ 29-03-2015 19:19:36

จบได้หวานมากค่ะ

ขอบคุณนิยายดีๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 29-03-2015 19:39:47

กวินอดทนมาก อึด ถึก บึกสุดๆ กว่าจะถึงวันที่ได้คบกับเอยเนอะ
เพื่อนกี้นี่น่ารักจริงๆ กวินมีกำลังใจด้วยรูปของเอย พระเอกฉันกว่าจะมีความสุขนานมาก
อยากอ่านตอนเจอเอยแรกๆ ด้วยค่ะ ทำเป็นไม่รู้จักเขา จำไม่ได้ แต่โคตรตามหวงเลยพ่อคุณ 555

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 29-03-2015 19:53:12

โอ๊ย รักกวินที่สุดของที่สุด
รักมั่นคงจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 29-03-2015 20:02:27

กวินสุดยอดดดดดด. อดทนมากๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 29-03-2015 20:19:49

น้ำตาจะไหล อิจฉาเอยมากเลยอ่ะที่มีคนที่พร้อมที่จะรักและรักมากมายขนาดนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 29-03-2015 20:20:35

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 29-03-2015 21:07:28

คือเรื่องนี้พระเอกทรหดอดทนมาก มั่นคงมาก
ทำยังไงถึงทนได้ นับถือ โชคดีแค่ไหนที่เอยยังไม่มีใคร
เป็นเรานะจะไลน์มาจีบ ขอเฟสบุคคุยให้เข้าใจ เฟสไทม์อะไรว่าไป
อย่างน้อยก็เห็นหน้าทุกวัน
แบบนี้มันหักดิบไปทรมานแทน
อดทนมาก ยกนิ้วให้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-03-2015 21:28:00

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 29-03-2015 21:42:17

นับถือความรัก+ความมั่นคงที่กวินมีต่อเอย ในชีวิตจริงจะหาผู้ชายดีๆแบบนี้ได้จากไหนบ้าง ถ้ามีได้โปรดส่งมาให้เราทีเถอะ อยากเจอบ้าง ขอแบบพี่กวินน่ะ5555 เอยเป็นคนที่โชคดีจริงๆที่ได้รักกับกวิน คู่นี้ผ่านอุปสรรคกันมานับไม่ถ้วน แต่ก็ยังรักและมั่นคง น่าอิจฉาจริงๆ :mew6: รักกันตลอดไปเลยนะคะทั้งคู่

ดำเนินมาจนจบเรื่องแล้ว ขอบคุณ คุณคนเขียนมากเลยค่ะที่สร้างสรรค์ผลงานดีมาให้พวกเราอ่าน มีวินัยในการอัพสุดๆ (รัก) เราขอสมัครเป็นแฟนคลับนิยายคุณ สัญญาว่าจะติดตามงานเขียนของคุณทุกเรื่อง และขอเป็นกำลังใจให้กับผลงานชิ้นต่อไป

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 29-03-2015 22:11:01

 o13 สุดยอดมากกวิน นายเอาใจเราไปเลย   :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 29-03-2015 22:15:21

เป็นความมั่นคงที่น่ายกย่องมากๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 29-03-2015 22:54:53

คู่นี้สมกันมากจริงๆ
กวินน่ารักมากกกกกกก :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 29-03-2015 23:30:26

ขอกรี๊ดดดดดดดดดดดังๆๆๆๆๆ กวินเป็นผู้ชายที่ซุปเปอร์เพอร์เฟ็กกกกมาก อิจฉาเอยที่มีกวินเป็นสามี ยังไม่อยากให้จบเลย งื้อออ ขอเวลาทำใจแป้บบบ

ปล.เรื่องของคู่อื่นช่วยแจ้งชื่อเรื่องให้ทราบด้วยได้ไหมคะ จะติดตามอ่านเรื่อยๆ (เล่นกะโทสับเครื่องเล็กเลยไม่รู้ใครแต่งเรื่องไหน) เลยอยากให้คนเขียนช่วยแจ้งข่าวให้ด้วยนะคะ พลีสสสสส

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: silver ที่ 30-03-2015 00:49:29

กวินสุดยอดดดด :hao6: ให้รางวัลพระเอกในดวงใจนักอ่านคนนี้ไปเลยค่ะ  :mew1:

อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่ากวินรัก และทำทุกอย่างเพื่อเอยได้จริงๆ  o13

รอตอนต่อน้าา :call: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 30-03-2015 04:29:20

กวินนนนน นายเป็นผชที่มั่นคงและทุ่มเทมากกกเลยอะ
หลงรักกกเลย เอยโชคดีสุดๆที่มีคนที่รักตัวเองมากขนาดนี้
เพราะอย่างงี้สินะ กวินถึงบอกเอยว่าที่ตัวเองมีทุกๆอย่างในวันนี้ได้เพราะเอย 
กวินน่ารักกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 30-03-2015 08:37:08

สุดยอดกวิน !!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 30-03-2015 09:38:53

หนูเอยน่าอิจฉามาก  พี่กวินทุ่มเทสุดๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 30-03-2015 12:41:38

กวินทำเพื่อเอยมากจริงๆ  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 30-03-2015 13:36:12

กวินรักเอยมากจริงๆอ่ะ

พยายามทำทุกอย่างที่จะได้อยู่กับเอยอ่ะ

อิจฉาเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 30-03-2015 13:37:05

ถ้าได้คนแบบกวิน เป็นคู่แท้จะดีมาก

ชีวิตนี้จะเจอไหม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-03-2015 16:54:13

ยอมกวินเลย รักมั่นคงมากยอมทำตามคำสั่งทุกอย่างเพื่อที่ได้กลับมาหาเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-03-2015 17:19:42

คือแบบ กินใจมากอ่ะ
ผู้ชายคนนึงอดทน ต่อสู้เพื่อคนที่ตัวเองรักได้ถึงขนาดนี้
โอ้ยยยย. อิจฉาเอยที่สุด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: .hnk ที่ 30-03-2015 17:34:29

 :hao5:  :hao5:
สนุกมากค่ะ ชอบกวินมากๆ
เป็นนิยายที่น่ารักมากค่ะ เป็นความรักที่ดีจริงๆ

แอบหมั่นไส้เอยนะ นางเอกจริงๆ ต้องพุ่งชนแล้วรอฟังสิ ;_;

เอออ ของทั้งสองคนนี่เรียกสปาร์คป้ะ เห้ยใช่เลยไรเงี้ย 55555
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 30-03-2015 17:56:12

กวิน นายหล่อมาก  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 30-03-2015 19:41:09

ขอแบบนี้บ้างได้มะอ่ะ อ๊ายยยยย

อิจฉาเอย กวินสุดยอด! o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนพิเศษที่ 8 จบ (29/03/15) P.124
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 31-03-2015 01:10:59

โอ๊ยกวินพ่อยอดขมองอิ่มของบ่าววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 03-04-2015 09:28:54

มาแล้วค่า  :mc4: ตอนพิเศษ ส่งท้ายเรื่องอดีต ต่อไปจะเป็นตอนพิเศษชีวิตหลังแต่งงาน ฮ่าๆ ถ้าตอนนี้มีอะไรผิดพลาด ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยนะคะ อ่านให้สนุกนะคะทุกคน  :mew1:



++++++++++++++++++++++++++


# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

Special Part

When I met you.



          ร่างสูงเดินอย่างผึ่งผาย ปลายเท้าย่างเหยียบแผ่นดินเกิด นานพอควรที่ไม่ได้กลับมายังเมืองไทย ตอนนี้เวลาเช้าตรู่แล้ว โชคดีที่เครื่องบินไม่ได้ช้าไปกว่าที่ควรจะเป็น



          กวินกลับมาถึงไทยแล้ว สิ่งแรกที่ทำคือมองหาทรรศ คนที่คุณเกริกจัดหามาให้มารับที่สนามบิน และจะเป็นผู้ติดตามตั้งแต่วันนี้เป็นต้น สายตาคมกวาดไล่มองหาทรรศ ซึ่งเคยเห็นหน้าตาจากรูปที่คุณเกริกส่งมาให้ จนในที่สุดก็เห็นทรรศที่ยืนชูป้ายชื่อของตนหราอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย รู้สึกเหมือนตนเป็นนักท่องเที่ยวไม่มีผิด

“ยินดีต้อนรับกลับครับท่าน ผมทรรศ ขอความกรุณาด้วยครับ” ทรรศพูด พลางโค้งตัวลง

“อืม” กวินพูดในลำคอ ก่อนที่จะยื่นสัมภาระที่พากลับมาให้ทรรศ แล้วเดินตามไปยังรถที่จอดอยู่



          กวินนั่งในรถ มองสภาพจราจรที่เริ่มจะติดขัด เพราะเป็นเวลาทำงานของคนกรุงเทพ เมืองที่แสนวุ่นวายอีกทั้งยังเนืองแน่นไปด้วยผู้คน กวินรู้สึกได้ว่ามันมากกว่าแต่ก่อน ตอนที่ตนกลับมาครั้งล่าสุดเสียอีก



          กว่าทรรศจะขับรถมาถึงบ้านเศวตเจริญ ใช้เวลานานพอควร เมื่อรถจอดสนิท กวินเดินลงจากรถ โดยที่มีคุณเกริกและคุณวิดายืนต้อนรับอยู่หน้าบ้าน

“กวิน...” คุณวิดาร้องออกมา ก่อนที่จะโผกอดลูกชายคนกลางของตนเองอย่างคิดถึง กวินกอดตอบกลับเพียงเล็กน้อย ก่อนที่จะยกมือไหว้

“สวัสดีครับคุณเกริก” กวินยกมือไหว้คุณเกริก

“ไปพักผ่อนเถอะ” คุณเกริกว่า

“ครับ” กวินรับคำ

“หิวไหมกวิน ทานอะไรก่อนไหม?” คุณวิดาถาม

“ขอกาแฟกับขนมปังก็พอครับ” กวินบอก   



          กวินนั่งทานอาหาเช้าง่ายๆ พูดคุยกับคุณวิดาเล็กน้อย ก่อนที่จะขอตัวกลับไปยังห้องนอนของตนเอง เพราะการนั่งเครื่องมาหลายชั่วโมงนั้นทำเอาเพลียไม่ใช่น้อย กวินเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนที่จะเปิดกระเป๋าเดินทาง หยิบกล่องกระดาษใบโตที่ข้างในนั้นมีรูปของเอยเต็มไปหมด เอามันมาดูได้อย่างไม่เคยเบื่อเลยสักครั้ง กวินนั่งดูไปเรื่อยๆ ไม่นานนักก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น กวินลุกขึ้นไปเปิดพบว่าเป็นคุณวิดา

“มีอะไรรึเปล่าครับ?” กวินถาม พลางเก็บรูปทั้งหมดใส่กล่องแล้วพาไปวางไว้บนโต๊ะ

“เรื่องของพีระนัม...หรือว่าหนูเอยน่ะ ลูกรู้แล้วใช่ไหมว่าตอนนี้เขาทำงานที่บริษัทของเรา” คุณวิดาพูดขึ้นมา

“ครับ ผมพอทราบ ว่าแต่คุณวิดาหรือคุณเกริกครับที่จัดการเรื่องนี้?” กวินถาม

“แม่ทำเอง และพ่อของแกก็เห็นด้วย” คุณวิดาว่า

“ยอมรับเรื่องนี้ได้แล้วใช่ไหมครับ?” กวินถามอีก

“ทำถึงขั้นนี้แล้ว แม่คงไม่ยอมรับหรอกมั้ง” คุณวิดาค้อน กวินยกยิ้มมุมปาก

“ว่าแต่แกเถอะ คิดว่าหนูเอยเขาจะชอบแกเหมือนที่แกชอบเขาไหมล่ะ?” คุณวิดาถาม เรื่องนี้รบกวนจิตใจเธอไม่น้อย

“คิดว่ายังไงล่ะครับ?” กวินถามกลับ

“ถ้าเขาไม่ชอบแก แกจะทำยังไง ที่ทำไปก็เสียเปล่าได้นะ” คุณวิดาว่า เธอเป็นห่วงเรื่องนี้มากที่สุด คือการที่เอยอาจไม่ได้คิดอย่างเดียวกันกับกวิน แม้ที่ผ่านมาเธอจะเฝ้าดูเอยมาตลอด และเห็นว่าเอยไม่มีใคร หรือคบหาใครเลย แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเอยจะคิดแบบเดียวกันกับกวิน

“ค่อยว่ากันครับ” กวินตอบเพียงแค่นั้น

“เอาเถอะ แม่ขอให้แกสมหวังก็แล้วกัน” คุณวิดาว่า ก่อนที่จะออกไปจากห้อง



          และนั่นคือคุณวิดา...แม่ของกวิน เธอเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษ ชื่อจริงๆคือวิเวียน แต่หากเธอชอบชื่อไทยว่าวิดามากกว่า เธอเป็นแม่ที่อารมณ์ดีอยู่เสมอ แต่ติดจะชอบเจ้ากี้เจ้าการไปเสียหน่อย และเอาแต่ใจไม่น้อย ซึ่งนิสัยอย่างหลังนี้ กวินเองก็ได้รับเชื้อเหล่านี้มาจากคุณวิดา ผู้เป็นแม่เช่นกัน



          เรื่องที่คุณวิดาพูดนั้นไม่ใช่กวินไม่คิด กวินนั้นแม้แสดงท่าทีออกไปว่าไม่ได้หวั่นใจในเรื่องนี้ แต่จริงๆแล้วตนนั้นหวั่นยิ่งกว่าเรื่องใด จนป่านนี้แล้วเอยจะเป็นอย่างไร จะมีใครอยู่ข้างกายแล้วหรือยัง กวินได้แต่เฝ้าถามตนเองอยู่อย่างนี้ตลอดเวลาที่ทำงานอยู่ที่อังกฤษ



          หลังจากพักผ่อนได้เพียงหนึ่งวัน กวินก็เริ่มดูงานเอกสารของบริษัทที่คุณเกริกส่งมอบมาให้ทันที แต่ยังไม่เข้าบริษัท บริษัทนี้คุณเกริกเป็นเจ้าของก็จริง แต่ไม่เคยนั่งเก้าอี้ประธานบริหาร และไม่เคยเปิดเผยตัวตนว่าเป็นเจ้าของ ทำได้เพียงแค่เงาที่อยู่เบื้องหลังและลงคำสั่งทั้งหมด



          คุณเกริกนั้นเป็นผู้ชายที่กวินให้ความนับถือเสมอมาตั้งแต่เด็ก คุณเกริกเป็นดั่งต้นแบบที่กวินยึดถือเป็นแบบอย่าง คุณเกริกนั้นไม่ใช่คนไทยแท้ๆ แต่มีเชื้อจีนไต้หวัน เพียงแต่นักข่าวเหล่านั้นประโคมข่าวว่าคุณเกริกเป็นคนไต้หวันแท้ๆแต่พูดไทย ซึ่งเรื่องนี้คุณเกริกไม่ได้ตามแก้ข่าว ทำให้ใครๆต่างเข้าใจไปแบบนั้น



          ที่คุณเกริกไม่อยากให้กวินไปบริษัทตอนนี้ เพราะมีการทุจริตในบริษัท หากกวินเข้าไปปรากฏตัว เหล่าบอร์ดบริหารคงจะไหวตัวทัน และอาจจะพลาดท่าเอาได้ นี่คือเรื่องแรกที่กวินต้องเข้าไปจัดการในฐานะประธานบริษัท ตำแหน่งที่คุณเกริกวางไว้ให้ หลังจากที่เคี่ยวงานที่อังกฤษมาอย่างหนักและเข้มข้น



          ทุกวันนี้สิ่งที่กวินต้องทำนอกจากการศึกษางานของบริษัท คือกวินยังต้องออกงานสังคมต่างๆตามคุณวิดา แม้กวินไม่อยากจะไปแต่คุณเกริกบอกว่านี่เป็นหนึ่งสิ่งที่จะทำคือการเข้าสังคม เพราะการทำงานนั้นต้องมีการติดต่อสานสัมพันธ์ทางธุรกิจด้วย กวินจึงจำต้องออกงานสังคมอย่างเลี่ยงไม่ได้   



          และเมื่อออกงานสังคม สิ่งที่ต้องตามาคือผู้หญิง เหล่าดารานางแบบหรือสาวสังคมไฮโซทั้งหลาย ต่างพากันมาทักทายเข้ามาทำความรู้จัก



          แม้กวินนั้นจะไม่ได้เหลียวมองใครเลย แต่ก็จำต้องสานสัมพันธ์กับคนเหล่านั้น เพียงเพื่อหน้ากากที่ตนกำลังสวมใส่ และสิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครล่วงรู้เลย การที่กวินควงนางแบบเหล่านั้นเพียงเพื่อเป็นฉากบังหน้า ให้นักข่าวพากันเขียนข่าวตนตามที่คุณวิดาบอก ทั้งหมดที่ทำไปเพียงเพื่อหาพื้นที่ข่าวให้ตนเอง ให้นักข่าวและคนในสังคมรู้จัก กวิน เศวตเจริญ ให้มากขึ้นเท่านั้น ทุกอย่างล้วนแต่ทำไปเพื่อผลประโยชน์



          การคบหานางแบบ ดารา หรือไฮโซสาวทั้งหลาย ใช้เวลาในการคบสั้นๆเท่านั้นและทุกครั้งที่ผู้หญิงเหล่านั้นคิดว่ามีความสัมพันธ์กันบนเตียงกับกวินแล้ว แต่จริงๆ กวินไม่ได้ทำอะไรเกินเลยกับพวกเธอนอกจากกอด หอม ลูบไล้เท่านั้น ทุกๆครั้งทรรศจะเป็นคนวางยาสลบในเครื่องดื่มของพวกเธอทุกครั้ง และเป็นคนจัดฉากให้ผู้หญิงเหล่านั้นคิดว่าได้หลับนอนกับกวินแล้วจริง ทั้งๆที่กวินไม่ได้แม้แต่จะแตะต้องพวกเธอเลยสักนิด นี่คืออีกหนึ่งสิ่งที่ไม่มีใครรับรู้ ถึงเบื้องหลังเรื่องราวที่ไม่น่าเป็นไปได้นี้



          จนตอนนี้ก็ถึงเวลาเวลาอันสมควรที่กวินจะต้องเข้าบริษัทเพื่อรับตำแหน่ง วันนี้เป็นวันแรกที่กวินจะเข้าบริษัท กวินคาดหวังในใจอย่างลิงโลดว่าต้องได้เจอหน้าเอย หากเมื่อเป็นเช่นนั้นจะต้องแสดงสีหน้าอย่างไร กลัวจะเก็บอาการไว้ไม่อยู่ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น เหมือนย้อนกลับไปตอนม.หกก็ไม่ผิด



          กวินเดินเข้าไปยังบริษัท หลังแจ้งแก่ทุกแผนกว่าต้องมีการประชุมด่วนเพื่อแนะนำตัว ซึ่งแน่นอนว่าเหล่าหัวหงอกบอร์ดบริหารต่างพากันตกอกตกใจที่มีการเปลี่ยนประธานบริหารกะทันหัน ทั้งบริษัทต่างวุ่นวายไม่ใช่น้อยเมื่อทุกอย่างรวดเร็วขนาดนี้ แต่กวินไม่ได้สนใจ เพราะกวินต้องการให้พวกบอร์ดบริหารตื่นตัวนั่นเอง



          กวินทำการแนะนำตัวเรื่อยๆจนไปถึงแผนกสุดท้าย เป็นแผนกที่กวินเฝ้ารอมากที่สุด คือแผนกวางแผน ส่วนงานงบประมาณ ไม่อยากเชื่อที่เอยของตนจะทำงานแผนกส่วนงานนี้ เพราะนี่เป็นแผนกหนึ่งที่มีส่วนในการทุจริตจากรายงานที่กวินได้รับมา แต่นั่นอาจจะเป็นหนทางที่ทำให้กวินใช้เรื่องนี้เพื่อความใกล้ชิดเอย นี่เป็นแผนที่กวินคิดร่างในหัว



          เหล่าแผนกสุดท้ายเข้ามานั่ง สายตาของกวินแม้จะไม่ได้จับจ้องมอง แต่ภายในการมองเห็นนั้นได้เห็นร่างเล็กๆ ผอมบาง สวมแว่นตากรอบใส หัวใจกวินเต้นถี่ราวกับอยู่บนเครื่องเล่นตีลังกาห้อยหัว พยายามควบคุมตนเองอย่างถึงที่สุด เพื่อไม่ให้ใครสงสัยว่าตนนั้นตื่นเต้นเมื่อได้พบหน้าเอย คนที่เฝ้ารอมานานเหลือเกิน คนที่ได้แต่มองผ่านรูปภาพ คนที่เป็นแรงผลักดันตลอดหลายปีที่ผ่านมา

“สวัสดี ผม...กวิน เศวตเจริญ ประธานผู้บริหาร จะมารับตำแหน่งงานในวันนี้ หวังว่าทุกท่านจะให้การตอนรับผมเป็นอย่างดี”



          กวินแนะนำตัวเองเสียดังฟังชัด แน่นอนว่าเอยมีปฏิกิริยาทันทีที่ตนแนะนำชื่อ ร่างกายนั้นดูแข็งทื่อ ดวงตากลมนั้นเบิกขึ้นราวกับนึกเรื่องราวอะไรขึ้นมาได้ นั่นเป็นปฏิกิริยาที่แสดงออกแน่ชัดว่าเอยจำตนได้ กวินได้แต่ยิ้มกริ่มในใจ...เอยยังจำตนได้ อย่างน้อยก็เป็นสัญญาณที่ดี



          กวินพูดเรื่องราวหลายเรื่อง ถึงการพัฒนาบริษัท วิสัยทัศน์ในการทำงาน กวินพูดทุกอย่างไหลลื่นราวกับท่องจำมาแล้วเป็นอย่างดี ระหว่างที่พูดนั้นมีแต่สายตาของเอยที่จดจ้องมองตลอด จ้องมองอย่างตั้งใจ ดวงตากลมใสนั้นทำเอากวินใจแกว่งไม่น้อย แต่ก็ยังควบคุมสมาธิพูดประโยคจบปิดท้าย

“หวังว่าพวกเราจะได้รับความร่วมมือต่อจากนี้ และสุดท้าย ผมขอคุยกับส่วนงานงบประมาณต่อ มีเรื่องที่จะชี้แจงให้ทราบ นอกนั้นขอบคุณครับ”



          ออกคำสั่งกลายๆ ถึงส่วนงานที่กวินต้องจัดการรับผิดชอบ คือส่วนงานงบประมาณ ที่มีปัญหาเรื่องทุจริต คนที่ไม่เกี่ยวข้องก็พากันออกไปจากห้อง และแน่นอน เอยยังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ เพราะเอยคือพนักงานหนึ่งในส่วนงานนี้ กวินจ้องมองเอยแบบผ่านๆ เพราะไม่อยากให้คนอื่นๆรับรู้ว่าตนกำลังจ้องมองเอยเป็นพิเศษ

“สวัสดีอีกครั้ง ฝ่ายงบประมาณ ผมจะไม่ให้เสียเวลาถึงเรื่องที่จะชี้แจงให้ทราบ”



          กวินพูดด้วยท่าทีนิ่งๆ ก่อนจะพูดเรื่องการทุจริตแบบตรงๆอีกทั้งยิงคำถามตรงๆกับหัวหน้าที่ชื่อเอกภพ ถามคำถามที่ราวกับจะกดดันเป็นนัยยะ แม้คำตอบของเอกภพฟังดูดี แต่จริงๆแล้วนี่ก็เป็นอีกคนที่มีส่วนรู้เห็นในเรื่องทั้งหมด เป็นอีกคนที่กวินต้องจับตามอง

“และนี่คือสิ่งที่ผมจะชี้แจง ต่อไปนี้ฝ่ายงบประมาณจะขึ้นตรงกับผม จะไม่มีใครในบอร์ดบริหารเข้ามาแทรกซึมได้เหมือนเมื่อครั้งก่อน และที่สำคัญ....หากพบว่ามีการทุจริต ผมเชือดไม่เลี้ยง!”



          แม้คำพูดนี้ของกวินจะดูร้ายกาจ แต่เพื่อการปกครองแล้ว กวินจึงจำต้องพูดออกมา ไม่เว้นเอยที่นั่งกลืนน้ำลายลงคออย่างรู้สึกกดดัน กวินได้แต่ขอโทษอยู่ในใจ เพราะจะอย่างไรตอนนี้ตนยังไม่ได้สานสัมพันธ์อะไรกับเอยเลยแม้แต่น้อย จำยอมให้เรื่องทุกอย่างผ่านไปเรื่อยๆในทิศทางของมัน

“เอาล่ะ ผมมีเรื่องแจ้งให้ทราบเพียงเท่านี้ หวังว่าทุกคนจะเข้าใจที่ผมพูด ขอตัวก่อน ขอบคุณครับ”



          พูดจบก็ออกไปจากห้อง ไม่ได้หันไปมองเอยอีกเลย เพราะหวั่นใจว่าเอยจะรู้ว่าตนนั้นจำเอยได้ นี่คือสิ่งหนึ่งที่กวินพยายามชั่งใจ ว่าจะเปิดเผยตัวออกไปหรือค่อยๆเป็นค่อยไป ดูใจของเอยไปเรื่อยๆว่าจะจำตนได้หรือไม่ คงต้องดูกันไปอีกนาน
...
..
.



          หลายๆเหตุการณ์ที่กวินมักจะเข้าไปพบเอย ทุกอย่างไม่มีความบังเอิญ มีแต่ความตั้งใจให้เกิดขึ้นทั้งสิ้น อย่างเช่นครั้งแรกที่ตนได้คุยกับเอยตรงๆ ตอนที่เลขาคนเก่าเป็นลม กวินจำได้ว่าตื่นเต้นจนเหงื่อไหล่ลงฝ่ามือ แต่ก็ทำเป็นนิ่งไปเสีย หรือตอนที่สั่งให้ทรรศตามสะกดรอยเอยไปยังห้าง และควงนางแบบคนหนึ่งไปเพียงเพื่อจะให้เอยเห็น แน่นอนวางการกระทำพวกนั้นทำเพื่อดูท่าทีของเอยว่าจะเป็นเช่นไรก็เท่านั้น



          และเหตุการณ์ที่ทำให้กวินได้คุยกับเอยตรงๆคือเหตุการณ์ที่กวินออกคำสั่งให้เอยติดตามพฤติกรรมของเอกภพ แน่นอนว่าแม้กวินทำเหมือนจะไม่รู้จักเอย แต่ไม่ลืมที่มองสีหน้าและแววตาของเอย



          ทุกครั้งที่เอยมองมาจะมีแต่สายตาเศร้าๆ ราวกับกำลังเสียใจที่ตนนั้นจำเอยไม่ได้ ไม่ก็จะเป็นแววตาที่รู้สึกอายจนทำอะไรไม่ถูก กวินรับรู้ได้จากการสังเกตท่าทีเหล่านั้นว่าเอยเองยังคงหวั่นไหวกับการกระทำของตน



          ไม่รอช้า กวินเริ่มรุกขึ้นเรื่อยๆ ถึงขั้นหาเรื่องไปส่งที่บ้าน พูดจากำกวมให้เอยคิดไปถึงเรื่องตอนม.หก กวินทำทุกอย่างทุกทาง แต่การกระทำเหล่านั้นก็ดูครึ่งๆกลางๆ เหมือนจะรุดหน้าแต่ก็ไม่ไปถึงไหนสักที



          บางครั้งกวินก็แสดงท่าทีเย็นชา เหมือนไม่สนใจเอย พูดคุยแค่เรื่องงาน หรือบางครั้งก็มองผ่านราวกับไร้ความรู้สึก แต่แท้จริงแล้วกวินต้องใช้ความพยายามในการหักห้ามใจมาก พยายามทำเหมือนไม่รู้สึก ทั้งๆที่ความปรารถนานั้นเปรียบได้เหมือนน้ำล้นแก้ว ทะลักพรั่งพรูจนไม่รู้จะต้องทำอย่างไรแล้ว แต่ก็ยังคงตีหน้านิ่งทำมึนเพื่อปกปิดอาการเหล่านั้นต่อไป



          อย่างวันนี้ก็เช่นกัน แม้จะเป็นวันหยุดของเอย แต่กวินก็ไม่ละเลยที่จะตามติดการใช้ชีวิตของเอยในแต่ละวัน วันนี้เอยมาทานข้าวกับไทป์และดาว เพื่อนสนิทของเอย กวินไม่พลาดที่จะควงสาวไปอีกคนเพื่อจะดูท่าทีของเอยว่าเมื่อเห็นแล้วจะรู้สึกอย่างไร แน่นอนว่าแววตาของเอยดูเจ็บปวดไม่ใช่เล่น นั่นยิ่งแน่ใจว่าเอยกำลังคิดอะไรอยู่สักอย่างแน่ๆ



          แต่สิ่งหนึ่งที่อยู่นอกเหนือความตั้งใจของกวิน คือการได้มานั่งทานข้าวกับไทป์และดาวรวมทั้งเอยด้วย อีกทั้งได้รับเชิญให้ไปงานแฟชั่นโชว์ของไทป์ ซึ่งแน่นอนว่าเป็นความบังเอิญที่โชคดีอย่างไม่รู้จะขอบคุณใคร นั่นเป็นสาเหตุทำให้กวินได้ตามติดเอยได้อย่างตั้งใจ ด้วยการไปเฝ้าเอยที่ซ้อมเดินแบบ



          แต่แล้ววันที่กวินเริ่มหวั่นใจก็มาถึง เมื่อเพื่อนร่วมงานของเอยที่ชื่อชินภัทร หรือขาว เริ่มตีสนิทเอยมากขึ้นเรื่อยๆ จากรายงานของทรรศ คิดว่าผู้ชายคนนี้น่าจะกำลังเร่งเครื่องทำคะแนนให้เอยมาสนใจแน่ๆ



          และเอยเองก็ไม่ทันฉุกคิดหรือะไรทั้งนั้น ทำให้กวินเครียดเข้าไปอีก เพราะสุดท้ายกลัวว่าชินภัทรจะทำสำเร็จ แม้รู้ดีว่าตนนั้นเหนือกว่าทุกอย่าง แต่ชินภัทรมีความใกล้ชิดมากกว่า อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น วันนี้ทั้งสองไปเที่ยว เดินซื้อของด้วยกัน ฉากที่กวินปวดหนึบใจไม่ใช่เล่น คือฉากที่ชินภัทรเช็ดปากให้เอย รู้สึกได้ว่าอารมณ์เกรี้ยวกราดพุ่งทะยานขึ้นทันที โชคยังดีที่ทรรศห้ามไว้ได้ทัน



          กวินกลับมาถึงบ้าน ไม่รอช้ารีบโทรหาเอยทันที โดยไม่ทันยั้งคิด แน่นอนว่าเมื่อเอยรับสายกลับกลายเป็นว่ากวินพูดไม่ออกเสียอย่างนั้น อีกทั้งเกือบพลั้งปากถามเรื่องที่เอยกับชินภัทรอยู่ที่ร้านไอศกรีมด้วย ยังดีที่พอรู้ตัวเลยชิงตัดสายไปเสียก่อน ไม่อย่างนั้นเอยคงจะสงสัยไม่น้อย



          วันนี้เอยมีซ้อมเดินแบบ แน่นอนว่ากวินรีบใช้โอกาสนี้ไปนั่งดูเอยซ้อมแบบเนียนๆ แม้รู้สึกว่าระหว่างที่นั่งมองดูเอยเดินนั้น จะเห็นสายตาสงสัยของดาวที่มองมา ราวกับกำลังจะถามว่าคิดอะไรอยู่ถึงมานั่งมองเอยอยู่อย่างนี้ แน่นอนว่ากวินเลือกที่จะเมินเฉย



          นานวัน เอยกับชินภัทรเริ่มสนิทกันมากขึ้น ยิ่งเห็นกวินยิ่งร้อนใจ จึงออกคำสั่งกับเอยด้วยอารมณ์ล้วนๆไร้ซึ่งเหตุผลออกไป อีกใจหวังจะให้เอยรู้สึกได้ว่าตนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ดูเหมือนกวินจะคาดการณ์ผิด ชินภัทรเริ่มคืบคลานเข้ามาใกล้เอยมากขึ้นทุกทีๆ



          คืนนั้น กวินถูกเพื่อนๆที่กลับมาจากอังกฤษ เรียกตัวไปยังบาร์แห่งหนึ่ง ไม่รู้อะไรดลใจให้กวินเลือกจะตกลงคำชวนของเพื่อน และทันทีที่ไป สายตาก็เห็นร่างที่คุ้นตานั่งคอพับคออ่อนอยู่ที่โซฟาในร้าน ไม่รอช้ากวินรีบพาเอยออกจากตรงนั้นทันที



          กวินพาเอยกลับมายังคอนโด ระหว่างทางได้ฟังการสนทนาที่ชินภัทรเป็นคนโทรมา ในใจนั้นรู้สึกเดือดดาลไม่น้อย แต่ก็พยายามข่มใจถามออกไปอย่างประชดประชัน แน่นอนว่าเอยพยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงสั่นๆ อย่างไม่อยากให้เข้าใจผิด เห็นแบบนี้แล้วกวินก็อดไม่ได้ที่จะคิดเข้าข้างตัวเอง ว่าเอยเองก็นึกถึงความรู้สึกของตนเช่นเดียวกัน



          เอยขอกลับบ้าน แต่เพราะอารมณ์ที่ยุ่งขุ่นมัว กวินจึงลากดึงเอยอย่างไม่อาจห้ามตนเองให้ขึ้นไปยังคอนโดไม่ได้ ตอนนั้นรู้เพียงแค่ว่าไม่อยากให้เอยอยู่ห่างอีกแล้ว ต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่างให้เอยรู้ตัวมากกว่านี้

“บอกไปแล้วนี่ ว่าไม่ให้เข้าใกล้ชินภัทร” กวินตัดสินใจพูดออกไป

“ผมขอถามหน่อย....ท่านประธานกำลังคิดอะไรอยู่ถึงสั่งผมแบบนั้น?” เอยถามกลับมาอย่างกลัวๆกล้าๆ นั่นทำกวินไปไม่ถูกเหมือนกัน เพราะไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาพูดตอนนี้...ให้บอกว่าเพราะรัก ตนก็ยังไม่กล้าจะพูดพอ กวินกลายเป็นคนขี้ขลาดขึ้นมาทันที

“ผมถามเถอะ ทำไมผมถึงอยู่ใกล้พี่ขาวไม่ได้....” เอยยังคงถามอีกครั้ง กวินได้แต่นิ่งเงียบ เพราะกำลังสรรหาประโยคที่จะพูดกับเอยยังไม่ได้

“หรือเพราะท่านประธานชอบพี่ขาว...ท่านประธานเลยไม่อยากให้ผมอยู่ใกล้ใช่ไหมครับ?”



          ผิดคาด ผิดคาดจริงๆ แปลว่าที่ผ่านมาเอยเข้าใจผิดมาตลอด กวินแทบจะหลุดหัวเราะในความซื่อของคนตรงหน้า แต่ก็พยายามข่มความรู้สึกเอาไว้ ก่อนที่จะตัดสินใจถามออกไป

“อะไรทำให้เธอคิดแบบนั้น?” กวินถามออกไป

“คือ..ผม..” เอยอ้ำอึ้งขึ้นมาทันที

“ทำไมถึงคิดว่าฉันชอบชินภัทร?” กวินถามย้ำ พลางข่มความรู้สึกที่อยากจะดึงคนตรงหน้าเข้ามาใกล้ๆ

“เอ่อ...” เอยก้มหน้าลง ดูเหมือนจะเริ่มสับสนสนตัวเองมาขึ้น แต่แล้วความอดทนของกวินก็ขาดผึ่ง สาวเท้าเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะดึงเอยเข้ามาใกล้ๆตน

“หรือว่า...เธอจะหึงฉันกับชินภัทร?” กวินถาม พลางยิ้มกริ่มในใจ ดูออกง่ายเหลือเกิน กวินคิดไม่ผิดจริงๆว่าเอยนั้นกำลังหวั่นไหวให้แก่ตน

มะ..ไม่ ไม่ครับ...”



          กวินไม่สามารถอดรนทนต่อไปได้อีกแล้ว จึงโฉบใบหน้าลงไปประกบริมฝีปากของเอยทันที รู้สึกในใจพองโตขึ้นมา จูบที่รอคอยมานานแสนนาน ริมฝีปากที่ตนเฝ้ามองมานานเหลือเกิน จูบที่ทุกครั้งผ่านแค่กระดาษ แต่ตอนนี้ได้จูบกับริมฝีปากจริงๆเสียที บดคลึงอย่างย่ามใจ ดูดดึงให้คุ้มกับที่รอคอยมานานแสนนาน



          กวินรู้สึกได้ว่าเอยกำลังตัวอ่อนยวบยาบ อาการเช่นนี้แปลว่าไม่เคยจูบกับใครมาก่อน เช่นนั้นกวินยิ่งลิงโลดในใจมากขึ้นไปอีก รู้สึกดีเหลือเกิน ดีเสียจนอยากจะทำอะไรต่อ แต่ต้องห้ามใจเอาไว้เสียก่อน ไม่อย่างนั้นจะเป็นเอยที่เป็นคนเสียใจกับการกระทำของตน กวินละริมฝีปากออกเมื่อหยุดยับยั้งชั่งใจได้แล้ว

“จะบอกอะไรให้ เธอน่ะดูออกง่าย...มาตั้งแต่ม.หกแล้ว” กวินหลุดปากพึมพำออกไป หลังจากที่ละริมฝีปากออก

“ท่าน...ว่าอะไรนะครับ?” เอยถามด้วยหน้าตาตื่นๆ คงยังตกใจกับจูบไม่หาย เห็นใบหน้าของเอยแดงก่ำราวกับคนที่กำลังเขินอายมาก ยิ่งเห็นยิ่งพองโตในใจ

“ฉันไม่ได้ชอบชินภัทร เข้าใจใหม่เสียด้วย” กวินตัดสินใจบอกเอยไปอย่างนั้น เผื่อจะทำให้เอยรู้อะไรมากขึ้นกว่านี้
“ละ...แล้ว” เอยพูดไม่ทันจบ กวินก็ดึงแขนเอยเข้ามาใกล้ๆตนอีกครั้ง

“ถ้าถามอะไรอีก ฉันจะจับเธอจูบอีก จะลองไหม?” กวินลองขู่ และได้ผล...เอยก้มหน้างุด อายเสียจนทำตัวไม่ถูก



          จากนั้นกวินก็พูดเรื่องการแต่งตัวของเอย การแต่งตัวที่ดูดีจนเกินไปนั้นทำกวินไม่ชอบใจนัก เพราะกลัวจะมีคนเข้ามาทักทาย เข้าหาเอยมากขึ้น กวินอยากให้เอยเป็นเอยที่น่ารักและเรียบง่ายอย่างที่เข้าตัวเป็น



          ไม่นานนักเอยก็เข้านอนที่ห้องรับรองแขก แม้กวินจะทำทีว่าทำงาน แต่จิตใจนั้นกระสับกระส่ายไม่ใช่เล่น ทั้งๆที่อยากนอนเตียงเดียวกันแท้ๆ แต่ต้องข่มใจ พลางนึกถึงตอนที่อยู่อังกฤษ ตนอดทนมาได้ขนาดไหน จะอดทนอีกนิดหน่อยจะเป็นไรไป



          สุดท้ายกวินก็อดทนได้ยากมากจริงๆ จึงเข้าไปในห้องรับรองแขกที่ตอนนี้เอยกำลังหลับอยู่ กวาดสายตามองผ้าห่มที่ที่อยู่ตรงเอว ใบหน้านั้นหลับพริ้ม ยิ่งดูยิ่งอยากสัมผัส กวินค่อยๆนั่งลงข้างๆเตียง ก้มจูบลงบนหน้าผากของเอยอย่างแผ่วเบา ความอบอุ่นที่ส่งผ่านริมฝีปากนั้นทำกวินชุ่มชื้นหัวใจ จากนั้นค่อยๆดึงผ้าห่มขึ้นมาถึงเอว เพราะกลัวเอยจะหนาว กวินมองใบหน้านั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะพูดกับตนเองว่า ต่อจากนี้จะทำทุกอย่างให้เอยรู้สึกตัวว่าตนนั้นรักและเฝ้ารอเอยมานานขนาดไหน กวินบอกกับตนเองในใจก่อนที่จะออกจากห้องไป...


++++++++++++++++++++++++++++++




   




   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 03-04-2015 09:43:13

อิจฉาเอย ใครจะรักเอยเท่ากวินไม่มีอีกแล้ว  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 03-04-2015 09:46:51

ความพยายามเป็นเลิศมากเลยค่ะกวิน o13
ที่สำคัญหลงคิดมาตั้งนานว่าคุณเกริกกับคุณวิดาเป็นคนไทยแท้นะคะเนี่ย…~ อายจัง :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-04-2015 09:47:40

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 03-04-2015 09:55:02

โถ่พ่อคุณพ่อทูนหัวของฉัน พ่อช่างดีเหลือนีกระไร

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 03-04-2015 10:07:44

เป็นพระเอกไม่กี่คนที่วิชาควบคุมตบะเลิศล้ำมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Naeon ที่ 03-04-2015 10:15:32

กวินน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 03-04-2015 10:18:13

ไม่ขออะไรม ขอเจอผู้ชายอย่างกวินอีกซักคน  :o8:
เอ๊ะ แต่กวินชอบเอยที่สุดแสนจะน่ารัก เราคงหมดสิทธิ์แล้วล่ะ :m20:
ไม่สิ นี่คงเรียกว่ารักแท้ กวินรักเอยจังเลยนะ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 03-04-2015 10:19:37

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 03-04-2015 10:26:10

กวินทนได้ไง แกซาดิสนะเนี่ย ชอบความเจ็บปวด(ทางใจ)ใช่มั้ย 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 03-04-2015 10:30:02

ความอดทนสูงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ถ้าเป็นเรานิอึดอัดตาย
จับปล้ำตั้งแต่วันแรกที่เจอ  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 03-04-2015 10:39:15

เป็นผู้ชายที่มั่นคงอะไรเช่นนี้~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 03-04-2015 10:44:14

กวินอดทนมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 03-04-2015 10:56:33

น่ารักแท้  กวินเอยคู่แท้แล้ว อดทนเพื่อกันและกันขนาดนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 03-04-2015 11:00:02

มั่นคงดั่งภูผา อ่อนโยนดั่งสายน้ำ
กวินนนนน~~~~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 03-04-2015 11:05:41

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 03-04-2015 11:15:23

สุดยอดไปเลยกับความรักของกวิน มันยิ่งใหญ่มากๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Eangoey ที่ 03-04-2015 11:18:33

กวิน  :heaven :heaven :heaven  รักเอยมากเลย อิจฉา :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 03-04-2015 11:27:07

พระเอกสุดๆเลยแหม่ จะมีใครกี่คนที่อดทนเพื่อเอยขนาดนี้รักกันให้มากๆนะครับ  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Pinkish ที่ 03-04-2015 11:39:56

โอยยยยยย กวิน พ่อหนุ่มซึนแห่งยุค  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 03-04-2015 11:47:22

แอร๊ยยยยย รู้สึกได้ถึงความรักแบบมากมายของกวินจริงๆ นะ

ไม่ได้อิจฉาเอยเลยยยยยยยย จริงจริ๊งงงงงงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 03-04-2015 11:52:34

คุณกวินนนนน
คุณพระเอกดีเด่นนนน
พ่อคุณทูนหัวของบ่าวววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 03-04-2015 11:58:35

บอกเลย อิจฉาเอย  555  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 03-04-2015 11:59:13

คนช่างวางแผน :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 03-04-2015 12:00:59

กวินมีรักที่มั่นคงดีจัง แบบแค่ได้เห็นเอยก็มีความสุขแล้ว

รออ่าน ข้าวใหม่ปลามัน  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: PharS ที่ 03-04-2015 12:17:52

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 03-04-2015 12:24:24

กวินรักเอยมากจริงๆอ่ะ

อิจฉาเอยเลยอ่ะ ที่มีคนรักมากขนาดนี้นอกจากพ่อแม่อ่ะ

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-04-2015 12:26:00

ใครก็ได้้าแบบนีี้ห้สักคนสิใน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 03-04-2015 12:46:49

ชื่นชมความอดทนของนายจริงๆ ยกนิ้วให้เลย

รอตอนพิเศษตอนไป อยากรู้ว่าจะหวานมดขึ้นจอขนาดไหน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 03-04-2015 12:53:45

กวินน่ารักจริงๆ ให้ตายเถอะ!!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 03-04-2015 13:27:02

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-04-2015 13:44:11

ช่างอดทนดีแท้พ่อกวิน น่ารักนะเราน่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 03-04-2015 13:53:48

รักอย่างนี้
อยากได้บ้างอ่ะ
 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 03-04-2015 14:04:41

กวินผู้มีความอดทนสูงงงงงง  :hao6: :hao6: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 03-04-2015 14:29:36

รักแรก รักเดียว รักสุดท้าย  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 03-04-2015 15:02:15

ถึงเอยจะน่ารัก ถึงเราจะชอบเอย
แต่เราก็อดที่จะอิจฉาเอยไม่ได้เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 03-04-2015 15:05:01

อยากให้เอยรู้ว่ากวินรักและอดทนมานานแค่ไหน จะได้ไม่ต้องคิดมากคิดไปเองหรือฟุ้งซ่านอะไรอีก
มันคงรู้สึกดีมากๆเลยเวลาที่มีใครรักเรามากๆขนาดนี้เนอะ รักแบบไม่สนใจว่าเราจะสวยปิ๊งหรืออีกวันจะขี้เกียจแต่ง หน้ามันเป็นยัยป้า
ไม่สนใจว่าเราจะแต่งตัวยังไง เป็นใคร ตำแหน่งไหน แต่รักเพราะรักที่ตัวตนจริงๆ
แบบนั้นคงดีไม่น้อยเลย T T ..อิจฉาเอยด้วยคนค่ะ 5555555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-04-2015 15:28:31

โอ้ยย อิจฉาเอย
ทำไมไม่มีแบบนี้โผล่มาบ้างนะ 55555555

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 03-04-2015 15:34:34

กวินนี่อดทนมากๆเลย สุดยอด555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 03-04-2015 15:43:15

กวินช่างเป็นผู้ชายที่มั่นคงอะไรอย่างนี้ เอยโชคดีจริงๆที่มีคนรักอย่างกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 03-04-2015 16:00:17

ยิ่งอ่านตายิ่งลุกเป็นไฟ.....อิจฉาเอยที่สุดอ่ะ
กวินอดทนได้สุดยอดจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 03-04-2015 16:11:51

ขอเข้าสิงเอยแปป :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 03-04-2015 16:27:41

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: am_ma ที่ 03-04-2015 16:36:17

 :ling1: :ling1: :ling1:

น่ารักๆๆๆๆ
เขิลๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 03-04-2015 16:53:10

รักกวินจังเลยทั้งหนูเอยและกวินโชคดีมากแล้วที่เป็นคู่กัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 03-04-2015 17:41:23

อ่านถึงตอนนี้...บอกเลย
หมั่นไส้ท่านประธาน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 03-04-2015 18:32:57

เป็นปลื้มกับรักที่มั่งคงของกวิน  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 03-04-2015 18:39:23

 :m3: อีตากวิน นี่จริง ๆ เลย
+1 ให้เป็นกำลังใจ ครับ  :L2:
ปล.  จะเพิ่มตอนพิเศษ ให้อีกหลาย ๆ ตอนก็ไม่ว่ากัน ครับ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 03-04-2015 19:33:10

กวินร้ายอะ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 03-04-2015 20:11:15

นี่มันพระเอกรางวัลตุ๊กตาทองชัดๆ 0.0
ถึงจะรู้ว่ามีใจให้เอยมาตั้งแต่แรก
แต่ก้อไม่คดว่าจะทำขนาดนี้นะเนี่ยยยยยย ฟินเบาๆ แทนเอย _///_

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 03-04-2015 22:05:41

กวินน่ารักตลอดๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: mukkai ที่ 03-04-2015 22:25:21

ท่านกวินเก่งมากกกก
ปล.ขอเรียกจูบแรกว่า จูบนี้ที่รอคอย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 03-04-2015 22:39:27

โหวตพระเอกค่ะ กวินก็เป็นกวินจริงๆ รักเอยคนเดียว แต่ท่าทีตอนเจอกันแรกๆ ก็น่าโมโหจริงจัง
โถ ที่จริงท่านประธานลำบากมาก อดทนมาก สุดท้ายก็ทนไม่ไหว 5555 อยากอ่านอีก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 03-04-2015 23:50:26

อยากจะทำโล่ห์ให้กวินซะเหลือเกินพ่อพระเอก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 03-04-2015 23:59:17

โรแมนติกสุดดดดดด งือออ
มั่นคงงงง จริงใจจจ
อีกคนก็ใสซื่ออ น่ารักกกก
ขอบคุณนะคะ
รอตอนพิเศษตอนต่อไปปป
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 04-04-2015 00:21:31

กวินนนนนนนนนนนนน~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 04-04-2015 00:29:26

พระเอกแสนดีในดวงใจ พี่กวินนนนนนนนนนนนนน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 04-04-2015 01:02:26

กวินนนนนนนนน ~ :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 04-04-2015 02:00:25

กรี๊ดดดด อ่านนิยายเรื่องไหนๆมา พระเอกก็สู้กวินไม่ได้สักคน กวินเพอร์เฟกต์มาก เป็นผู้ชายที่มีความอดทนมาก (ยกเว้นตอนหึงเอยนะ5555) ชอบพระเอกแบบกวิน กวินคือพระเอกที่เป็นพระเอกจิงๆ รักกวิน อิจฉาเอย ขอกรี๊ดดดดดดดดดดดดด ดังๆสักที!!! อยากมีคนที่รักเราจิงๆแบบกวินน (ซึ่งคงมีอยู่แค่ในนิยายเรื่องนี้เรื่องเดียว)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 04-04-2015 08:59:34

:pig4: :กอด1: ขอบคุณคนเขียนที่แต่งนิยายเรื่องนี้ให้อ่านค่ะ  สนุกไปกับเนื้อเรื่อง ตัวละคร   ทั้งเอย - กวิน เป็นคนที่พูดน้อย ไม่กล้าแสดงออกทั้งคู่  แต่กวินเวลาหึงนี่แสดงให้เห็นชัดเจนมาก แต่ทั้งคู่ก็มั่นคงในคู่ของตัว และเพื่อนๆ ก็ช่วยเหลือกันดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 04-04-2015 09:41:19

กวิน เป็นคนมั่นคง และอดทนสูงจริงๆ   :-[

อิจฉาเอยจัง ได้แฟนแบบนี้ :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 04-04-2015 09:58:03

ชอบกวินอ่ะ ทุ่มเทให้เอยแบบสุดๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 04-04-2015 11:17:28

ขอกวินห่อกลับบ้านที่นึงค่ะ กรี๊ดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 04-04-2015 11:25:13

กวินดีงามอ่ะ
รู้สึกอิจฉาเอยเล็กๆที่มีคนที่เฝ้ารัก เฝ้ารอมากขนาดนี้

ดีใจที่ตอนนี้ทั้งสองคนสมหวังใจตรงหัน คบอกันซาบซ่าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: leefever ที่ 04-04-2015 13:21:26

โอ้ยยสุดยอด รักกวินเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: klaew ที่ 05-04-2015 09:11:14

กวินเนี่ยเนียนตัวพ่อเลยอ่ะ แบบถ้าไม่รู้ก่อนนะว่าต่างฝ่ายต่างชอบกันนะ
จะยุให้น้องเอยแกล้งซะให้เข็ดเอาแบบไม่ยอมเป็นแฟนกันง่ายๆ มีหนุ่มตามจีบแล้วน้องเล่นด้วยไรเงี๊ยะ (ตอนนี้ทันป่ะ)
เอาม่ะน้องเอย  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: pannuna ที่ 05-04-2015 23:21:43

อ่านจบสนุกมากกกกแบบละไปทำอย่างอื่นไม่ได้เลย อ่านยาวๆ ชอบความรักของกวินอ่านไปคิดไปว่าจะเจอคนแบบนี้มั้ย ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้มาค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 06-04-2015 00:03:38

กวินอดทนสุดๆ ฮือออ
อยากได้แบบนี้มั่งงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Tsubamae ที่ 06-04-2015 03:38:53

จะว่าไงดีคือมันที่สุดของฟินแลนด์แดนมหัศจรรย์
มีทั้งยิ้มจนแก้มปริไปจนหน่วงหนึบๆคละเคล้าแต่
กลมกล่อม อยากอ่านเรื่อยๆไม่อยากให้มีตอนจบ
พีระนัมกวิน เราขอเป็นหนึ่งในพยานแห่งรัก
ร่วมแสดงความยินดี และขอให้รักกันตลอดไป
กวินที่รอคอยเอยคนนั้นมานานแสนนาน และเอย
คนนั้นที่ยังคงมีแต่กวินของเขาในใจมาตลอด
จนในที่สุดวันที่รอคอยสิ้นสุดลง การกระทำของวกิน
แม้จะไม่ค่อยชัดเจนแต่ก็เพราะจริงจังในความรักกับเอย
มากจึงไม่อยากผลีผลามแม้ในท้ายที่สุดแล้วก็อดรนทน
ความหึงหวงไม่ไหว เรื่องนี้ต้องขอบคุณพี่ขาวนะเนี่ยะ อิอิ
เหมือนจะมีอีกสองคู่รึเปล่า คู่พี่ขาวเคน คู่โกเมนไทป์
จะรออ่านตอนพิเศษต่อไปนะคะ ขอบคุณนักเขียนค่ะ แต่ง
เก่งมากๆ เราชอบมากเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 06-04-2015 06:37:16

กวินนายสุดยอดน่ารักมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 06-04-2015 09:56:28

ขอบคุณนะคะที่เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา
รู้สึกปริ่มมากค่ะ
ความรู้สึกของคนๆนึงที่รักคนอีกคนนึงมาก
มันเป็นอะไรที่มหัศจรรย์มากๆเลยค่ะ
ตัวคนอ่านเองก็หวังอยากมีคนมารักแบบนี้บ้าง5555
แต่คงเป็นไปได้ยาก

เป็นกำลังใจให้นะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 06-04-2015 10:07:15

บอกเลยอิจฉามากกกกกก =*=

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 06-04-2015 21:50:05

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 07-04-2015 17:50:09

มีผู้ชายแบบกวินอีกมั้ยคะ :haun4:

กวินเรานี้ยกนิ้วให้กับอดทนรอเอยจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: fongbeer37 ที่ 07-04-2015 18:53:23

รักนิยายเรื่องนี้ ปริ่มสุดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_ban ที่ 09-04-2015 00:16:37

ประทับใจมากเลยค่ะ  กับนิยายเรี่องนี้  เป็นความรักแบบใส ๆ จนกลายเป็นแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่  ให้กับเด็กผู้ชายคนนึง  ไม่คิดว่ากวินจะรักเอยมั่นคงขนาดนี้  ส่วนน้องเอย ก็คาดไม่ถึงเช่นกันว่ารอดปากเหยี่ยวปากกามาได้อย่างไร้รอยขีดข่วน  คงต้องขอบคุณครอบครัวของกวินสินะที่คอยปูทางให้เอยกับกวินได้เจอกันอย่างไม่ค่อยยากเย็นเท่าไหร่    :กอด1:


สารภาพ : ตอนแรกแอบคิดว่ากวินคงไม่ใช่ชี่อจริงหรอกมั้ง.....แต่พออ่านไปหลาย ๆ ตอนชักเริ่มรู้แล้วว่าตัวเองคิดผิด   :laugh: 


รอตอนพิเศษตอนต่อ ๆ ไปนะคะ


 :katai3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-04-2015 20:47:43

มารอตอนพิเศษแหล่ะ

สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Chrysan ที่ 22-04-2015 17:16:11

ที่บ้านเธอมีอีกไหม มีอีกไหม มีอีกคนไหมเธอ~~~
อยากได้กวินอีกคน แต่ก็ไม่อยากแย่งเอย

ตอนที่จูบเสื้อร้องไห้ น้ำตาไหลตามพราก ๆ เลย กวินน่าสงสารมาก
ต้องเจ็บปวดกกว่าเอยเพราะเข้าใจความรู้สึกของตัวเองดีทุกอย่าง
ส่วนเอยก็ต้องสู้ชีวิต ถ้าได้เรียนหมอก็คงจะดี
เสียดายตรงนี้แหละ T T

ตอนแรกข้องใจเรื่องที่ควงดารานางแบบ เคืองมาก ตอนนี้หายแล้ว
ทรรศนี่เหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลย ขับรถไปวันๆ
ที่ไหนได้รู้ทุกอย่าง คอยช่วยตลอด
น่าจะมีคู่เป็นรางวัลให้นะ ใครดีล่ะ? กี้มั้ย? 5 55

อนาคตจะเป็นอย่างไรต่อ เอยยังทำงานที่บริษัทได้หรอ?
อยากรู้อนาโคตตตต
                           :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 22-04-2015 17:54:36

 :mew1: :mew1: :mew1: คิดถึง รอตอนพิเศษ อยู่น้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-04-2015 22:06:00

I miss you guys

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: แฟนตาเซีย ที่ 24-04-2015 21:21:39

 :jul1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 25-04-2015 07:42:04

ขอหลังแต่งงานหน่อยคร๊า~~~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/0คิดถึง4/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 25-04-2015 10:56:47

คิดถึงกวินกับน้องเอยยยยยยย :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-04-2015 20:32:28

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# When i met you (3/04/15) P.126
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-04-2015 16:33:32

:)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 03-05-2015 11:57:59

สวัสดีค่า  :mc4: มาต่อตอนพิเศษแล้วนะคะ นานมากกว่าจะมา ขออภัยค่า เรื่องราวในชีวิตการทำงานวุ่นวายไปหน่อย ยุ่งพอสมควรค่ะ เลยมาช้า เดี๋ยวตอนที่สองจะลงอีกสองสามวันไม่เกินจากนั้นค่ะ ส่วนจะมีตอนพิเศษอีกไหม ขอคิดแปบนะคะ ฮ่าๆ ส่วนเรื่องคู่ๆอื่นๆ ขอคิดก่อนนะคะ ถ้าลงจะแจ้งค่า ตอนนี้ถ้ามีอะไรผิดพลาด ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยค่า อ่านให้สนุกนะคะ คิดถึงทุกๆคนเลย  :mew1:



++++++++++++++++++++++

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

Special Part

Sweet honeymoon 1




          หลังจากแต่งงานเพียงแค่หนึ่งสัปดาห์ ตอนนี้กวินและเอยได้มายืนอยู่หน้าโรงแรมชื่อดังของจังหวัดภูเก็ต โรงแรมติดอันดับของโลกเลยทีเดียว แน่นอนว่าความหรูหรานั้นทำเอยถอนหายใจออกเบาๆ

“ที่จริงไม่ต้องพักโรงแรมระดับนี้ก็ได้ครับ” เอยพูดออกมาพลางมองหน้ากวินที่กำลังเดินไปยังห้องพักตามหลังพนักงานหลังจากที่เช็คอินเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ไม่เปลืองขนาดนั้นหรอก” กวินพูดขึ้น ก่อนที่จะเข้าไปตามพนักงานไป พลางฟังการแนะนำเล็กๆน้อยๆในห้อง จากนั้นพนักงานก็ออกไปจากห้อง



          เอยวางกระเป๋าลงบนพื้น พลางรื้อเสื้อผ้าออกมาใส่ตู้เสื้อผ้า รวมทั้งของกวินด้วย การมาเที่ยวหลังแต่งงานนี้ สำหรับคู่รักทั่วไปคงจะเรียกว่าฮันนีมูน แต่สำหรับเอยยังไม่กล้าจะเรียกออกไปเช่นนั้น เพราะยังรู้สึกอายๆที่ต้องเรียกมันว่าการดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์



          ระหว่างที่เอยจัดเสื้อผ้าใส่ตู้ก็พบว่ากวินกำลังนอนอยู่บนเตียง คงจะเพลียจากการเดินทาง เอยจำได้ว่าหลังจากแต่งงานหนึ่งวัน กวินก็รีบโหมงานอย่างหนักเพื่อจะหยุดพักผ่อนและมาที่ภูเก็ตแห่งนี้ จึงไม่แปลกที่กวินจะเหนื่อยถึงขนาดนี้
   ใต้ตาคล้ำน้อยๆ อีกทั้งดูโทรมไปพอสมควร หนวดขึ้นรำไรตรงคาง เอยยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นกวินนอนหลังตาพริ้มอยู่เช่นนั้น เพราะปกติไม่เคยเห็นกวินปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนี้ สงสัยจะงานยุ่งจัดจริงๆ เอยลุกขึ้นไปนั่งลงข้างๆกวิน มือก็พลางลูบไล้ตรงปลายคางของกวินเบาๆ


“เหนื่อยใช่ไหมครับ” เอยว่าพลางยิ้มออกมา

“อืม....” กวินฮึมฮำในลำคอ ก่อนที่จะจับมือของเอยไว้

“เหนื่อยแต่ก็ยังมีแรงทำเรื่องนั้นนะ” กวินพึมพำเบาๆ พลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“คุณกวิน พักก่อนดีกว่าครับ” เอยว่า เมื่อกวินพาพูดเรื่องแบบนนี้ ทำเอาเอยไปไม่ถูกเหมือนกัน

“ยังอายอยู่หรอ แต่งงานกันแล้วนะ” กวินลืมตาขึ้นมา ก่อนจะดึงเอยให้ลงมาซบอกของตนเอง

“ยังไม่ชิน..นี่ครับ” เอยบอก หน้าแดงขึ้นมาเป็นริ้วๆ กวินหัวเราะเบาๆในลำคอ ก่อนที่เอยจะดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง

“นี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว ไปหาอะไรทานดีกว่าครับ เดี๋ยวค่อยมาพักต่อ” เอยบอกอย่างนั้น

“อยากทานอะไรเป็นพิเศษ?” กวินถาม

“ผมอยากทานอาหารพื้นเมืองครับ มีร้านหนึ่ง เห็นมีรีวิวบอกว่าอร่อยดีครับ แต่อยู่ในตัวเมือง” เอยบอก พลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เลื่อนหาหน้าเพจที่ตนเองเปิดค้างไว้ ยื่นให้กวินดู

“ถ้าอย่างนั้นก็ติดต่อรถของโรงแรมก็แล้วกัน” กวินว่า

“จะขับเองหรือครับ?” เอยถาม

“ฉันไม่รู้เส้นทางเสียเท่าไหร่ ถ้าอย่างนั้นก็หาคนเหมาพาเที่ยวก็แล้วกัน” กวินบอก

“แบบนั้นจะเปลืองเปล่าๆนะครับ” เอยว่า

“เอาที่เราสะดวกดีกว่า ถ้าไปก็พากันหลงเปล่าๆ” กวินเล็งเห็นถึงความสะดวกมากกว่า สุดท้ายเอยก็จำตกลงตามนั้น



          ทั้งสองลงจากห้องพกไปยังเคาน์เตอร์ของโรงแรม และก็ได้รถตู้คันหนึ่งมาโดยที่มีคนขับมากประสบการณ์ในการพาเที่ยว รถตู้คันนั้นพาขับออกจากโรงแรมซึ่งอยู่นอกตัวเมือง มุ่งหน้าสู่เส้นทางท่าไปยังตัวเมือง



          ระหว่างทางเอยนั้นเอาแต่มองรอบๆอย่างตื่นเต้น เพราะไม่เคยมาภูเก็ตเลยสักครั้งในชีวิต เป็นเมืองท่องเที่ยวอีกที่หนึ่งที่เอยเคยบอกกับตนเองว่าจะต้องมาที่นี่สักครั้งให้ได้ โดยที่กวินได้แต่ยกยิ้มมุมปาก มองเอยที่ดูจะตื่นตาตื่นใจกับสองข้างทางเสียเหลือเกิน



          รถตู้พาทั้งสองมายังร้านอาหารขึ้นชื่อ ที่เอยได้เอ่ยชื่อบอกไป เป็นร้านอาหารในตัวเมือง ซึ่งชั้นล่างเป็นร้านขายขนมอีกทั้งจำพวกของฝากรวมถึงขนมปังขนมเค้กและเบเกอรี่ต่างๆ ส่วนชั้นสองเป็นร้านอาหารพื้นเมืองของชาวภูเก็ต ซึ่งส่งกลิ่นหอมจนเอยต้องสูดจมูกตามกลิ่นเลยทีเดียว



          ปกติตามที่เอยอ่านรีวิวมา ร้านนี้มีลูกค้าจะแน่นขนัด แต่เพราะวันนี้เป็นวันธรรมดา ลูกค้าจึงไม่เยอะเท่าที่ควร โดยรอบๆนั้นมีภาพของเหล่าดารานักแสดงหลายคนที่มาทานอาหารที่นี่และถ่ายรูปติดเอาไว้ บ่งบอกถึงชื่อเสียงของร้าน

“จะกินอะไรดี เยอะแยะไปหมด” กวินพูดขึ้นมา พลางหันมามองหน้าเอย

“เขาบอกกันว่าหมูฮ้องกับน้ำพริกหยำเป็นของขึ้นชื่อครับ ห่อหมกกับทอดมันปลาก็ด้วย” เอยที่อ่านรายละเอียดมาเป็นอย่างดี จนอดไม่ได้ที่กวินจะยิ้มออกมา

“ถ้าอย่างนั้นก็เอามาทุกอย่างเลย” กวินบอก ก่อนที่จะหันไปสั่งชื่ออาหารต่างๆที่เอยบอกมา



          ทั้งสองมานั่งรอที่โต๊ะริมสุด ซึ่งมองเห็นการจราจรรวมถึงโรงแรมฝั่งตรงข้ามร้านอาหาร พนักงานเสิร์ฟอาหารให้ถึงโต๊ะ พร้อมข้าวสวยสองจาน เอยมองอาหารที่ละลานตา พลางกลืนน้ำลายลงคอ ตอนนี้เวลาจะบ่ายโมงแล้ว ทั้งสองจึงเริ่มทานอาหารตรงหน้าทันที



          ระหว่างมื้ออาหารนี้ ทั้งสองผลัดกันตักกับข้าวนั่นนี่ให้กันและกันตลอดเวลา เรียกสายตาของพนักงานให้มองอย่าฉงนใจหลายครั้ง เอยนั้นรู้ได้ถึงสายตาของพนักงาน แต่ก็ทำใจยอมรับได้มากขึ้น เพราะเหนือสิ่งอื่นใดคือความรู้สึกที่มีให้กวิน มันมากมายเสียจนไม่อยากจะใส่ใจในเรื่องสายตาของคนอื่นอย่างเช่นที่ผ่านมา



          ผ่านไปไม่นานนัก อาหารทั้งหมดก็พากันหร่อยหรอจนหมดไปในที่สุด เอยลูบท้องตนเองเบาๆอย่างรู้สึกอิ่มแปล้ ส่วนกวินนั้นสั่งของหวานมาให้ตนเองโดยที่เอยขอปฏิเสธ

“อร่อยไหมครับ?” เอยถาม

“อืม..อร่อยดี” กวินบอก

“แล้วจากนี้จะไปไหนกันต่อดีครับ?” เอยถาม

“เธออยากไปไหน?” กวินถามกลับ

“ผมว่า เราถามคนขับรถก็ได้ครับ ให้เขาพาไป เพราะยังมีอีกหลายที่เลยอย่างเมืองเก่าชิโนโปรตุเกส วัดฉลอง แหลมพรหมเทพ อนุสาวรีย์ท้าวเทพกระษัตรี ท้าวศรีสุนทร เยอะแยะเลยล่ะครับ”



          เอยทำการบ้านมาเป็นอย่างดี เพราะตั้งแต่กวินเอ่ยปากบอกว่าจะไปเที่ยวภูเก็ต เอยก็หาหนังสือ เปิดดูรีวิวตามเวปไซต์ต่างๆ เพื่อหาข้อมูลการท่องเที่ยวอย่างตั้งอกตั้งใจ

“ยังอยู่อีกสองวัน ค่อยๆไปทีละที่ก็ได้” กวินบอกพลางเกลี่ยแก้มเอยเบาๆ เอยยิ้มออกมา หน้าแดงนิดๆเมื่อเห็นสายตาของกวินที่จ้องมองมา

“ถ้าอย่างนั้นไปกันเถอะครับ”



          ทั้งสองออกจากร้านอาหารร้าน และไปยังสถานที่ต่างๆที่ทั้งในตัวเมืองและนอกเมือง โดยที่มีคนขับรถให้ข้อมูล รวมถึงเล่าประวัติต่างๆให้ทั้งสองฟัง เรียกได้ว่าวันทั้งวันคนขับรถกลายเป็นไกด์นำเที่ยวเลยก็ว่าได้



          และสถานที่สุดท้ายที่คนขับรถพากวินและเอยมาคือแหลมพรหมเทพ สถานที่ยอดฮิตที่ใครมาภูเก็ตก็ต้องมาเยือน มาชมพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าและถ่ายรูปวิวปลายแหลมที่ตัดกับผืนน้ำทะเล



          เอยที่ไม่ได้พกกล้องถ่ายรูปมา จึงตั้งใจจะใช้กล้องโทรศัพท์มือถือที่มีถ่ายแทน เพราะความละเอียดของกล้องก็สูงมากพอสมควร เอยถ่ายรูปหลายมุม โดยที่มีกวินยืนอยู่ข้างๆ ระหว่างที่เอยกำลังมองนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย เหลือบไปเห็นสาวๆกลุ่มหนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นคนท้องถิ่น เพราะฟังจากเสียงพูดจาภาษากลางที่ติดทองแดงหน่อยๆนั่น ที่ตอนนี้กำลังชี้มือชี้ไม้มาทางกวิน แล้วพากันกรี๊ดกร๊าดออกมา



          กวินนั่นทำหน้านิ่งเฉย มองไปยังวิวเบื้องหน้าแทน โดยที่ดึงเอยให้มายืนใกล้มากขึ้นกว่าเดิม เอยแอบหัวเราะน้อยๆเพราะรู้ว่ากวินไม่ชอบเรื่องอะไรแบบนี้เสียเท่าไหร่ และเพียงไม่นานนักหนึ่งในผู้หญิงกลุ่มนั้น เดินมาหากวินก่อนที่จะเอ่ยขึ้น

“พี่คะๆ พี่หล่อจังเลยค่ะ ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมคะ?” ผู้หญิงคนนั้นบอกพลางยิ้มกว้าง ที่เขาว่ากันว่าคนใต้เป็นคนพูดตรงนั่นท่าจะเป็นจริง

“ผมมากับแฟน คงไม่สะดวก” กวินปฏิเสธเรียบๆพร้อมกับกุมมือของเอยและดึงมาให้ชิดติดกว่าเดิม

“ว่าแล้วเชียวว่าพี่สองคนต้องเป็นแฟนกัน ขอบคุณนะคะ” ผู้หญิงคนนั้นพูดกลางติดทองแดงเหมือนตอนแรก ก่อนที่จะโบกมือให้ แล้ววิ่งไปหาเพื่อนๆ พลางได้ยินว่า

“กูก็บอกแล้วว่าเป็นแฟนกัน น่ารักจังเลย” ได้ยินคำพูดทำนองนั้น ก่อนที่จะได้ยินเสียงกรี๊ดดังมาเป็นระลอกๆ จนกวินส่ายหน้า

“แปลกคน” กวินบ่นออกมาเพียงเท่านั้นก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ตนเองขึ้นมา แล้วกอดเอยเข้ามาในอ้อมแขน

“ทำอะไรครับคุณกวิน” เอยร้องออกมาเบาๆ เพราะตอนนี้คนก็เยอะอยู่ ถึงจะไม่ค่อยอายในเรื่องแบบนี้แล้วก็ตาม แต่จะให้มากอดต่อหน้าผู้คนก็คงไม่กล้าพอ

“ถ่ายรูปคู่” กวินบอกสั้นๆ ก่อนที่จะยืดมือที่ถือกล้องจนสุดแล้วถ่ายรูปไปสองสามรูป โดยที่เอยยิ้มกว้างมากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน



          รู้สึกมีความสุขรายรอบตัว กวินที่ยืนอยู่ข้างๆส่งยิ้มบางเบาแต่รู้สึกเต็มอิ่มในหัวใจ ทั้งสองยืนกุมมือกัน มองพระอาทิตย์ที่เริ่มลาลับขอบฟ้า แสงประกายระบายขอบเมฆเป็นสีส้มอมม่วง ช่างเป็นภาพที่ทำให้เอยมีความสุขมากจริงๆ



          หลังจากยืนมองพระอาทิตย์ตกจนเสร็จ กวินและเอยจึงพากันกลับโรงแรม โดยมีแผนว่าพรุ่งนี้จะไปเที่ยวเกาะเฮและเกาะราชากันตั้งแต่เช้า เมื่อมาถึงโรงแรม กวินและเอยจึงตรงไปยังเคาน์เตอร์ทัวร์ของโรงแรม สอบถามถึงกิจกรรมการเที่ยวรอบเกาะ ตอนแรกนั้นกวินอยากไปแบบส่วนตัวสองคนเท่านั้น ซึ่งราคาแพงกว่าปกติหลายเท่า

“ผมว่าไปแบบร่วมกับคนอื่นๆดีกว่าครับ จะได้สนุกดี” เอยบอก ระหว่างที่กำลังอ่านรายละเอียดอยู่

“แต่ฉันว่าไปแค่สองคนจะดีกว่านะ” กวินยืนยันเช่นนั้น

“แต่มันแพงนะครับ ยังไงก็ได้ไปดำน้ำไม่ต่างกันหรอกครับ” เอยแย้งเสียงเบาๆ แน่นอนว่ากวินจำยอมตามใจเอยอีกครั้ง

“ถ้าเธอต้องการแบบนั้นก็ได้” กวินว่า ก่อนที่จะตัดสินใจจองทัวร์ในวันพรุ่งนี้และกลับเข้าห้องพักเพื่อพักผ่อน เพราะวันนี้ตะลอนเที่ยวมาทั้งวัน ทั้งกวินและเอยจึงพากันอาบน้ำและเข้านอนกันทันทีที่ถึงห้อง

“คุณกวินครับ พามีดโกนหนวดมาไหม?” เอยถาม ตอนนี้ทั้งสองคนเพิ่งจะแปรงฟันกันเสร็จ และยืนกันอยู่หน้ากระจกอ่างล้างหน้า

“พามา ทำไมเหรอ?” กวินถาม ก่อนที่จะเดินมาข้างหลัง แล้วกอดเอยพลางเอยปลายคางที่หนวดขึ้นหรอมแหรมถูไหล่เปลือยเปล่าของเอย

“มันคันนะครับ..ผมว่าจะโกนหนวดให้หน่อย” เอยบอก

“เอาสิ” กวินว่า แล้วเดินออกไปจากห้องน้ำ ไปหยิบครีมโฟมสำหรับโกนหนวด มีดโกนและน้ำหอมหลังโกนหนวมาด้วยมาด้วย

“มาครับ เดี๋ยวผมโกนให้”



          เอยว่า กลางบีบโฟมใส่มือและป้ายลงตรงคางของกวินจนทั่ว ก่อนที่จะลงมีดโกอย่างเบามือ ช้าๆพลางถามสม่ำเสมอว่ากวินเจ็บหรือไม่ กวินจ้องมองเอย แววตาเต็มไปด้วยความสุขอย่างบรรยายไม่ถูก ดีใจที่มีเอยอยู่ข้างๆ มีความสุขทุกครั้งที่ได้สบตา กวินหวังว่าจะมีเอยไปอย่างนี้เรื่อยๆทุกวันตลอดไปจนกว่าจะหมดลมหายใจ



          ในที่สุดเอยก็ทำมันเสร็จเรียบร้อย กวินหันหน้าเข้าอ่างล้างหน้า ก่อนที่จะล้างครีมโฟมออกจนหมด เมื่อหันหน้ามาก็พบว่าเอยเตรียมผ้าเช็ดไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เอยซับน้ำบนใบหน้าจนแห้ง ก่อนที่จะชโลมน้ำหอมหลังโกนหนวดให้เป็นการปิดท้าย

“เสร็จแล้วครับ อาบน้ำกันเถอะ” เอยว่า ทั้งสองจึงลงอ่างอาบน้ำพร้อมกัน โดยที่มีกวินแกล้งจับนั่นจับนี่เอยอยู่ตลอดเวลาของการอาบน้ำ



          กว่าจะอาบน้ำเสร็จ ก็ใช้เวลาไปนานพอสมควร ตอนนี้ทั้งสองคนสวมชุดนอนเรียบร้อยแล้ว โดยที่เอยล้มตัวลงนอนอย่างรู้สึกเหนื่อยไปทั้งตัว อาจจะเพราะวันนี้เป็นทั้งวันเดินทางและตะลอนเที่ยวมาทั้งวัน ทำให้รู้สึกเมื่อยล้าตามตัว

“เอย...”



          กวินเรียกเสียงเบาๆ ก่อนที่จะดึงเอยมากอดและให้หนุนแขน เอยยิ้มให้ และไม่รู้สึกตัวเลยว่าหลับตาลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แม้กวินจะพยายามจูบซอกคอของเอยหลายต่อหลายครั้งคล้ายจะขออะไรสักอย่าง แต่เอยก็เหนื่อยเกินกว่าจะให้ได้ และผล็อยหลับไปโดนที่ทิ้งกวินให้นอนกอดนอนจูบอยู่เช่นนั้นต่อไปทั้งคืน...
...
..
.



          เช้าเวลาแปดโมง ทั้งกวินและเอยอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว และมานั่งที่ล็อบบี้ เพื่อรอบริษัททัวร์มารับ กวินนั้นตั้งแต่ตื่นเช้าก็หน้านิ่งเงียบขรึม พูดน้อยกว่าที่ควรจะเป็น เอยนั้นพอจะทราบสาเหตุของอาการเช่นนี้ได้

“เมื่อคืน...ขอโทษนะครับ” เอยกระซิบที่หูของกวินเบาๆ

“รู้ตัวด้วยเหรอ?” กวินถามสียงเรียบ

“มันเหนื่อยจริงๆนี่ครับ” เอยว่า

“เดี๋ยววันนี้ไปดำน้ำทั้งวัน เธอคงจะต้องเหนื่อยกว่าเมื่อวานแน่ๆ” กวินว่า ก่อนจะยิ้มบางๆออกมา

“หายโกรธแล้วหรอครับ?” เอยถาม กวินกุมมือของเอยมาวางไว้ข้างตัวก่อนพูด

“ไม่โกรธเธอหรอก แต่โกรธตัวเองมากกว่าที่ไม่นึกถึงเธอ ฉันจะปรับปรุงความเอาแต่ใจของฉันให้น้อยลงกว่านี้” กวินว่า

“ไม่หรอกครับ ผมเอง...ก็” เอยพูดไม่ทันจบ มีพนักงานของโรงแรมมาบอกว่าบริษัททัวร์มารับแล้ว ทั้งสองจึงต้องลุกขึ้นและเดินยังไปยังจุดรอรับ



          รถตู้ของบริษัททัวร์พามาส่งที่ท่าเรือ และลงเรือสปีดโบ๊ท ในเรือก็มีนักท่องเที่ยวหลายคน ทั้งไทยทั้งฝรั่ง และมีคนไทยมาเป็นกลุ่มด้วยเช่นกัน

“ทั้งสองคนมาลงลำนี้เลยค่ะ” ผู้หญิงคนหนึ่งเรียกกวินและเอย ซึ่งคาดว่าเป็นไกด์ของบริษัทบอกเอยและกวินให้ลงเรือลำสุดท้าย ซึ่งนั่งเรือร่วมกับคนไทยกลุ่มหนึ่ง ซึ่งดูจากท่าทางแล้วอายุน่าจะไล่เลี่ยกับเอยและกวิน

“มากันสองคนหรอคะ?” ผู้หญิงคนหนึ่งเธอถามขึ้น เธอแนะนำตัวเองว่าชื่อปัด

“ครับ มากันสองคน” เอยตอบพร้อมรอยยิ้ม

“เป็นคนกรุงเทพหรอคะ?” ปัดถามขึ้นมาอีก

“ครับ” เอยพยักหน้า



          ปัดชวนเอยคุยด้วยตลอด รวมถึงเพื่อนๆของปัดด้วยเช่นกัน โดยที่เอยเป็นผู้ฟังที่ดี พยักหน้ารับเป็นครั้งคราว เธอคุยเก่งมาก เก่งจนเพื่อนของเธอต้องสะกิดบอกให้เกรงใจเอย ส่วนกวินนั้นได้แต่นั่งนิ่งๆไม่พูดไม่จา

“เพื่อนของเอยขรึมจัง” ปัดพูดขึ้น ก่อนที่จะโบกมือให้กวิน กวินยังคงท่าทีเฉยเมยอยู่เช่นนั้น

“เขาก็แบบนั้นแหละครับ” เอยว่า

“หน้าตาหล่อลากดินแบบนี้ มีแฟนแล้วรึยังคะ?” ปัดหันไปถามกวินแบบตรงๆอย่างไม่มีท่าทีเกรงใจ

“แต่งงานแล้ว” กวินบอกเพียงเท่านั้น

“หว้า เสียดายจัง เพื่อนๆปัดเศร้ากันหมดเลย” ปัดว่าพลางหัวเราะ เพื่อนๆผู้หญิงของปัดพากันก้มหน้าอย่างอายๆ



          เพราะตั้งแต่ปัดชวนคุย เพื่อนๆผู้หญิงของปัดก็นั่งฟังและจ้องกวินอยู่ตลอดเวลา ซึ่งนั่นคงทำให้กวินไม่ชอบใจเสียเท่าไหร่ แต่จะให้เอยห้ามอะไรก็ไม่ได้ เพราะยากที่จะห้ามคนให้มองได้

“แล้วเอยล่ะ แต่งงานรึยัง?” เพื่อนผู้ชายของปัดถามขึ้น คนนี้ชื่อพู เป็นอีกคนที่พยายามถามนั่นนี่เอยบ่อยๆ และเรียกสายตาของกวินให้มองไปยังพูได้บ่อยๆเช่นกัน ตอนนี้กวินจ้องมองเอยราวกับจะลุ้นคำตอบของเอย

“เอ่อ...แต่งแล้วครับ” เอยก็บอกตามตรง

“แล้วภรรยาไม่มาด้วยหรอ?” พูยังคงถาม

“เอ่อ...” คราวนี้เอยไปไม่ถูก เพราะจะบอกว่ากวินเป็นภรรยาก็ไม่ใช่อย่างแน่นอน หรือจะบอกว่าตนเองภรรยาก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรออกไปดี

“อำแน่ๆ แบบนี้น่ะ” พูว่า ก่อนที่จะหัวเราะ กวินไม่พูดอะไร มีแต่สายตาที่มองไปยังวิวรอบข้าง โดยที่ทุกคนต่างพากันถ่ายรูปตนเองและวิวรอบข้างเช่นกัน



          ในทัวร์นี้จะไปสองเกาะคือเกาะเฮและเกาะราชาหรืออีกชื่อเรียกว่าเกาะรายา เรือแล่นออกจากท่าเรือไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็มาถึงเกาแรก คือเกาะเฮ น้ำทะเลสวยไง บรรยากาศดี อย่างที่ใครต่อใครพูดกัน ซึ่งที่นี่มีกิจกรรมทางน้ำเยอะแยะให้เล่น

“จะลองเล่นบานาน่าโบ๊ทไหม?” กวินถาม หลังจากที่ทั้งสองลงมาจากเรือแล้ว

“ดูแล้วเสียวไส้ครับ ไม่กล้าเล่น” เอยบอกพร้อมยิ้มแห้งๆ

“ลองสักครั้งจะเป็นไรไป” กวินบอก ก่อนที่จะเดินไปถามเด็กเรือว่าจะต้องติดต่อใครถึงเล่นบานาน่าโบ๊ทได้ และในที่สุดกวินก็สมใจ เอยจำต้องเล่นด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้

“ทั้งสองคนจะเล่นไอ้นี่หรอ ขอเล่นด้วยได้ไหม?” พูกับปัดเดินมาหาเอย ที่ตอนนี้กำลังสวมเสื้อชูชีพอยู่

“เอ่อ...” เอยกันไปมองหน้ากวินราวกับจะถาม

“รอบนี้เราเล่นกันสองคน รอรอบหน้าก็แล้วกัน” กวินบอก

“แต่หลายคนสนุกนะ เดี๋ยวผมช่วยแชร์” พูว่า

“นั่นสิเอย ขอเล่นด้วยได้ไหม?” ปัดพูดขึ้นมาบ้าง เอยทำท่าจะพูดปฏิเสธ แต่ก็ไม่ทัน เพราะทั้งสองคนปีนขึ้นไปนั่งบนบานาน่าโบ๊ทแล้ว เอยถอนหายใจออกมา

“เอายังไงดีครับ” เอยถามกวิน

“ไม่มีมารยาท” กวินพูดออกมาเท่านั้น ก่อนที่จะเดินไปบอกคนขับเรือสปีดโบ๊ทว่าการเล่นรอบนี้ไม่ใช่พวกเขาเล่น และขอเล่นรอบต่อไป



          กวินและเอยออกห่างออกมา ปัดและพูที่ทำท่างงๆว่าทำไมกวินและเอยถึงไม่ขึ้นไปนั่ง จนเมื่อเรือเริ่มขับออก ทั้งปัดและพูถึงจะเข้าใจว่ากวินและเอยไม่เล่นด้วย



          เรือลากบานาน่าโบ๊ทไปอย่างหวาดเสียว โดยที่กวินได้แต่มองด้วยใบหน้านิ่งๆ ส่วนเอยนั้นรู้สึกกลัวๆกับภาพตรงหน้า จนผ่านไปสองรอบรอเรือก็จอด ทั้งปัดและพูก็เดินมาหากวิน

“ทำไมไม่เล่นด้วยกันเหรอ?” พูถามเอย

“อยากเล่นกันสองคนมากกว่า” กวินบอก ก่อนที่จะดึงมือเอยให้ขึ้นไปยังบานาน่าโบ๊ท กวินเริ่มไม่ชอบใจผู้ชายที่ชื่อพูเสียเท่าไหร่แล้ว



          กวินและเอยเล่นบานาน่าโบ๊ทอย่างสนุกสนาน ตอนแรกเอยกยังรู้สึกกลัวๆ แต่พอได้ลองเล่นเข้าจริงๆกลับชอบเสียอย่างนั้น สุดท้ายทั้งสองคนก็เล่นมันไปถึงห้ารอบด้วยกัน

“สนุกไหม?” กวินถามเอยที่รอบสุดท้ายถูกเหวี่ยงตกลงทะเล ทั้งสองจึงเปียกไปทั้งตัว

“สนุกมากครับ” เอยบอก

“รอตรงนี้ก่อน จะไปจ่ายเงินแล้วเดี๋ยวซื้อน้ำมาให้” กวินบอกให้เอยนั่งรอตรงที่นั่งเก้าอี้ผ้าใบ เพราะจะต้องไปจ่ายเงินค่าเล่นบานาน่าโบ๊ท

“ครับ” เอยพยักหน้ารับ ก่อนที่จะเอาผ้าเช็ดตัวมาพันตัวไว้ พลางมองไปยังทะเลเบื้องหน้า

“นั่งด้วยคนสิ” พอกวินคล้อยหลังไป พูก็เดินมาหาเอยทันที

“อ่อ...ตามสบายครับ” เอยบอก

“นี่...เราขอไลน์เอยได้ไหม อยากเป็นเพื่อนเอย” พูบอกอย่างนั้น

“ผมจำไอดีไม่ได้ครับ” เอยบอกไปตรงๆ เพราะจำไอดีไม่ได้จริงๆ

“ถ้าอย่างนั้นขอเบอร์ก็ได้” พูยังคงขอเอยต่อ

“เอ่อ...ผมไม่สะดวกครับ” เอยบอก

ก็นะ...ผู้ชายที่ชื่อกวินนั่นแฟนเอยใช่ไหมล่ะ?” พูพูดขึ้น เอยหันไปมองหน้าพู ที่จ้องเอยมาตรงๆ

“ครับ” เอยพยักหน้า

“คบกันนานแล้วหรอ?” พูซักไซ้ไล่เรียง

“ก็..พอสมควรแล้วครับ” เอยตอบแบบวางตัวพอสมควร เพราะไม่ชอบให้ใครที่ไม่สนิทมาซักถามอะไรแบบนี้เสียเท่าไหร่

“ถ้าเอยได้ลองคุยกับเรา...เอยอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้นะ” พูว่า

“หมายความว่ายังไงครับ?” เอยถามอย่างไม่เข้าใจ

“ก็เปลี่ยนใจจากคนนั้นมาชอบเราไง เราน่ะมีของดีเยอะนะจะบอกให้” พูดว่า

“พูดเรื่องอะไรครับ?” ยิ่งพูดเอยยิ่งไม่เข้าใจในคำพูดของพูเสียเท่าไหร่

“อ้าว มานู่นแล้ว” พูว่าพลางหันไปมองกวินที่กลังก้าวเท้ายาวๆมายังที่ที่เอยและพูนั่งอยู่



          กวินใบหน้านิ่งๆ มองพูที่ลุกขึ้นแล้วผิวปากเดินจากไป เอยที่ยังคงงงๆกับคำพูดของพู ก็ไม่คิดอยากจะใส่ใจกับเรื่องที่คุยเสียเท่าไหร่

“คุยเรื่องอะไรกัน?” กวินถามเอย พลางเปิดฝาน้ำดื่มและยื่นให้เอย

“พูดอะไรก็ไม่รู้ครับ ไม่รู้เรื่องเลย” เอยบอก

“รู้สึกไม่ชอบหน้า” กวินบอกไปเพียงเท่านั้น

“ผมก็ไม่ค่อยชอบคนแบบนี้ครับ รับมือยาก” เอยบอกก่อนจะดื่มน้ำคลายความร้อน



          ทั้งสองคนเมื่อพักเสร็จก็ไปเล่นน้ำต่อ เพียงไม่นานนักไกด์ก็มาเรียกลูกเรือทุกคนให้ลงเรือ เพื่อนเดินทางไปยังเกาะสุดท้าย คือราชาหรือเกาะรายานั่นเอง



To be continued…


   

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 03-05-2015 12:01:29

อิพู!!!! เดี๋ยวเจอกวินตบ คิดจะจีบเอย แกโดนดีแน่ๆ
อุตส่าห์มาฮันนีมูน ยังไม่ได้สวีทเลยยย เจอมือที่สามซะแล้วว
แง้งงง มาต่อไวๆนะคะคุณกิมจุ้ยยย
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 03-05-2015 12:16:36

น่ารักกกกกก ชอบเวลาเเบบนี้
อยากอ่านเยอะๆจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 03-05-2015 12:27:03

นายพูน่ากลัว กลัวว่าจะโดนกวินฆ่า :m29:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 03-05-2015 12:28:46

คิดถึงเอยกวินนนนนนน
ถ้าพูมายุ่งกับเอยอีกกวินจัดหนักไปเลยนะ รำคาญ :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-05-2015 12:30:54

เดี๋ยวเถอะนายพู งานจะงอกโดยไม่รู้ตัว
เล่นกับใครไม่เล่นมายุ่งกับน้องเอยของกวิน
5555555

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-05-2015 12:35:30

มาสวีทยังมีมารผจญ เอยระวังตัวด้วย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: aeyja55 ที่ 03-05-2015 12:41:07

ค้างอยากอ่านต่ออ่ะ จริงๆถ้าเที่ยวแบบส่วนตัวน่าจะสวีทกว่า และไม่มีปัญหานะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 03-05-2015 12:52:02

ระวังคุณสามีอาละวาดนะคะ55555 :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 03-05-2015 13:01:51

อิพูน่าตบ ผัวเมียเขาจะสวีทกัน มารยาทไม่มี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 03-05-2015 13:04:08

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Anong2013 ที่ 03-05-2015 13:07:15

ว้ายยยย....กวิน &เอย มาแล้ว ...  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 03-05-2015 13:09:19

อะไรคือมีของดีเยอะคะนายพู?? อย่าว่าแต่เอยงงเลยค่ะ เราว่าเราก็งงเหมือนกันนะคะเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 03-05-2015 13:13:50

ถ้ารู้ว่าเป็นอะไรกันคงสนุก...

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 03-05-2015 13:33:36

เย้ๆๆๆตอนพิเศษมาแล้ว ขอบคุณมากคร้าบบ หมั่นไส้นายพูมาก กวินจัดการหมกนายพูไว้ที่เกาะนั่นเลย ไม่ต้องให้กลับ 555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 03-05-2015 13:35:47

ช่างไม่มีมารยาทกันเลยจริงๆ น่าตบมากกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 03-05-2015 13:38:02

แหม่ะ อินางพู เค้ามาดื่นน้ำผึ้งพระจันทร์กันย่ะ
อยากนอนไอซียู ช่ะ!!! -_-^^^
กวิน~~~!! จัดหนักไปเรยคร้าาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 03-05-2015 13:40:52

 :katai4: รอๆๆๆตอนต่อไป 

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 03-05-2015 13:49:59

รอตอนต่อไปค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 03-05-2015 13:53:38

เย้ๆ มาสักทีคิดถึงเอยกับกวินมากๆ
อิพูแกต้องการอะไร  :angry2:
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 03-05-2015 14:07:19

ไอ้พวกนี้ ไม่มีมารยาท อยากกระโดดถีบหน้ามาก  :z6: :z6: :z6:

ขัดขวางการมาฮันนีมูนหมด  :m31:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: แ ฝ ง. ที่ 03-05-2015 14:08:33

พูออกไปเดี๋ยวนี้นะยะ
แกสู้คุณกวินของเอยไม่ได้หรอกย่ะ  :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 03-05-2015 14:14:19

มารขวางความสุขจริงอิตาพู

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 03-05-2015 14:16:14

เฮ้ยพู เดี๋ยวเจอกวินต่อยแน่ๆ  พูดจาหมาๆแบบนี้ -_-
รอตอนต่อไปค่ะ อินมากกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 03-05-2015 14:37:15

คนไม่มีมารยาท จนหน้าด้าน ฮึ้ย :m16:

ถ้าตอนหน้ามาวอแวเอยอีก กวิน จัดคนไป :z6: ให้หน้าบางลงหน่อยท่าจะดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 03-05-2015 14:42:44

สั่งเก็บอิพูด่วนๆ
เค้ามาฮํนนีมูนกันนะ อย่าเจือกกกกกก
เดี๋ยวเหอะ จะโดนมิใช่น้อยยย

บรรยากาศกำลังดีไม่น่ามีมารมายุ่งเลยยย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 03-05-2015 15:10:24

น่าหมั่นไส้ สาวสองคนนั้นเห็นเต้ามีแฟนแล้วนางก้ปล่อย แต่อีพู  เลวมาก มือที่สาม เดี๋ยวแม่ตบซะนี่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 03-05-2015 15:12:12

อื้อหือ มารยาททรามมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Isunn ที่ 03-05-2015 15:12:51

จากใจเลยนะ 

คือว่า  อยากอ่านไปเรื่อยๆอ่ะ รู้ว่าเรื่องนี้มันเลยตอนจบมาแล้ว  แต่ก็ยังอยากอ่าน อยากติดตามอยู่  :hao4:

ช่วยแต่งไปเรื่อยๆ อีกสัก 20 ตอนไม่ได้เหรอ  :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-05-2015 15:33:52

รออ่านอีกจ้า กวินจะจัดการอย่างไร

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 03-05-2015 15:36:38

นอกจากมินตราที่เป็นชะนีรุงรังแล้วยังมีพูผู้ชายรุงรังอีกคน   :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 03-05-2015 15:46:40

เจี๋ยนมัน :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 03-05-2015 16:13:28

โอย บักพู เดี๋ยวได้เดี๋ยวโดน ระวังตูดแกไว้ดีๆ  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 03-05-2015 16:21:00

อิพูโดนแน่ๆ บาทาจากกวิน /จริงๆ เข้ามาตีสนิทเอยเพราะชอบกวินรึป่าว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 03-05-2015 17:00:57

อิพูอีมาร :angry2: ไปตายซะ!!!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Eangoey ที่ 03-05-2015 17:13:12

มีอะไรดีก็ไม่สู้กวินหรอกน่ะพู มารความสุขจริงๆ :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 03-05-2015 17:20:52

เขาจะมาหวานกันซะหน่อย มีมารอีกล่ะ อิตาพูนี่นิสัยอ่ะ ระวังๆไว้เน้อ เดี๋ยวเจอกวินสั่งเก็บร้อก~~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 03-05-2015 18:25:41

ขอร้องกลุ่มนี้อย่าทำให้น้องเอยกวินมีปัญหา :m16:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 03-05-2015 18:31:06

เที่ยวสองคนเถ้อะ กร่อยเปล่าๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 03-05-2015 18:44:23

 :mew1: ยังคงความเป็นเจ้าชายน้ำแข็งเหมือนเดิม
ส่วนเอย ก็ยังคงความเป็นเอย ไม่ทันเลห์ของคน ที่เข้ามาจีบ  :hao3:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 03-05-2015 19:00:53

น่ารักสม่ำเสมอจริงๆคุณกวินและน้องเอย ขอให้ทริปนี้สวีทหวานน้ำตาลเรียกพี่เลยนะคะ

ส่วนนายพู ถ้าไม่อยากโดนคิล อย่ายุ่งกับน้องเอยจะดีที่สุด :z6:

ขอบคุณค่า สำหรับตอนพิเศษ :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 03-05-2015 19:12:28

เป็นฮันนีมูนที่หวานมากๆ ชอบเวลาทั้งคู่อยู่ด้วยกัน  คอยเอาใจใส่ซึ่งกันและกันดี

นายพูแกหาเรื่องแท้ๆ พูดจาได้น่าเกลียดมาก  ถ้ากวินมาได้ยิน มีหวังนายโดนชกปากแตก หมอไม่รับเย็บแน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 03-05-2015 19:38:31

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 03-05-2015 20:06:15

 :katai1: :katai1: :katai1:  อีพูหาเรื่องตายละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 03-05-2015 20:16:23

น่ารักอีกแล้วนะคู่นี้

นี่นายพู ถ้าจะมาร้ายกวินไม่เอาไว้แน่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-05-2015 20:32:24

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 03-05-2015 20:46:00

อิคุรพูนี่อยู่ดีไม่ว่าดี หาเรื่องใส่ตัวเฉยเลยยยยยยยย

ระวังคุณกวินกินหัวนะ คึคึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 03-05-2015 21:10:19

มาคคอหอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Naeon ที่ 03-05-2015 21:20:41

เดี๋ยวนายพูจะโดนกวินตืบ หึหึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 03-05-2015 21:24:42

อินายพู จะโดนของดีของเอยเชือดไม่รู้ตัว
จัดหนักไปเลยคุณกวิน คนไม่มีมารยาทแบบนี้ o12

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Panehove ที่ 03-05-2015 21:40:18

กวินชัดเจนมากอ่ะค่ะ ชอบผู้ชายอย่างนี้จัง น้องเอยก็น่ารัก ช่างเหมาะกันจริงๆ มาต่ออีกนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 03-05-2015 22:18:09

จับอิตาพูหมกทะเลด่วนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 03-05-2015 22:34:29

เดี๋ยวพูได้เจอของดีของกวินบ้างค่ะ ถ้ายังไม่ล้มเลิกความตั้งใจนี้
แหม่ อยากเห็นกวินองค์ลง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Malila ที่ 03-05-2015 22:49:11

มาต่อแล้ว เย้
อยากอ่านอีกเยอะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ben ที่ 03-05-2015 23:30:18

รำคาญอิพูอะ !!!!! กวินจัดการโล้ดดดดด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 04-05-2015 00:47:35

ูพูดูน่ากลัวอ่ะ เอยห่างๆนายพูไว้เลยนะ เหมือนจะได้กลิ่นแปลกๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Tsubamae ที่ 04-05-2015 00:48:26

หนอยย ของดงของดีอะไรกันยะ แม่นางพู :angry2:
กวินของฉันเอ้ยของเอยน่ะมีดีกว่าเยอะย่ะ ชิเชอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 04-05-2015 01:53:09

 :m29: :m29: :m29: :m26: :m26: :m26:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 04-05-2015 09:47:49

รู้ว่าเอยมีแฟนแล้วยังจะจีบอีก นิสัย  :mew5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 04-05-2015 10:54:25

^//////^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: kimhamwong ที่ 04-05-2015 11:39:15

 :hao3:เอย เสน่ห์แรงอ่ะ
ถ้ามีคนมาชอบ กวิน ยังเคลียร์ง่ายนะ
แต่ถ้ามีคนมาชอบเอยนี่ คุณกวินได้หึงสะบัด คึคึ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 04-05-2015 14:35:18

กรี๊ดดดด มาฮันนีมูนกันยังไม่ได้หวานกันเลย มีเหตุให้กวินได้หึงเอยอีกแล้ว สงสัยงานนี้เอยเหนื่อยแน่ๆ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 04-05-2015 15:05:07

ชริ เอาอะไรมามั่นใจยะ ไม่มีใครดีเท่าคุณกวินของเอยแล้วล่ะ น่ารำคาญทั้งคู่เลยอ่ะ ทั้งปัดทั้งพู
ต้องปลีกตัวออกมาละ มาฮันนีมูนทั้งทีเนอะ
ชอบตอนกวินจะขอเอย กอดๆ หอมๆ เด็กน้อยหลับไปแล้ว 5555 ทั้งขำทั้งสงสารพระเอก ถถถถ
คืนนี้อดทนจัดให้คุณกวินหน่อยได้ไหมลูก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: วันชัย ที่ 04-05-2015 16:13:33

น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-05-2015 19:33:13

อิถั่วพู....ไปไกลๆเลยนะ
ดูน่ากลัวพิลึกอ่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: shijino ที่ 04-05-2015 20:33:08

ใช้เวลาอ่าน2วัน2คืน แบบวางไม่ลง สนุกมากกกกกเลย
ขออนุญาติบอกว่า เรารอหนังสือ รอตอนพิเศษเยอะๆ อยากเห็นน้องเอยมีความสุขมากๆๆจังเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 04-05-2015 22:02:33

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 04-05-2015 22:44:43

 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 04-05-2015 22:54:21

ขนาดมาฮันนีมูน ยังจะมีตัวขัดขวางความสุข
แบบนี้ต้องเจอความสวีทชนิดทะเลยังหวาน!!!
รอตอนต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: am_ma ที่ 05-05-2015 06:48:59

 :katai4: :katai4:

ดีใจจังเลย ตอนพิเศษมาแล้ว
ชอบๆๆ :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 05-05-2015 06:52:16

พู!!!!     :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-05-2015 08:49:05

ใครมันจะมีของดีมากกว่ากวินอีก รู้แล้วจะหนาว ไอ้ขี้อวดเอ๊ยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 05-05-2015 12:58:15

มีมารขัดขวางความสุข มาแบบส่วนตัวดีกว่าเนอะ กวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 05-05-2015 14:00:46

ได้อ่านละอิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 05-05-2015 14:10:12

ไอ้พูเดี๋ยวโดนมาเจ๊าะแจ๊ะเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 05-05-2015 15:47:13

เกลียดจริงๆไอ้พวกที่รู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้วยังวุ่นวายอีกเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 05-05-2015 17:05:49

มาสวีทกัน ก็ ยังมีตัวป่วนนะเนี่ยยย  :katai4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 05-05-2015 22:18:24

เค้ามาสวีทกันนะ ยังมีมารมาผจญ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 06-05-2015 02:03:58

อื้อหือออออออ ไม่มีมารยาทขั้นสุดอะอิพวกนี้
บอกเลยยคู่นึ้เค้ารักกันตั้งแต่อายุ17-18 ไม่มีช่องว่างให้มือที่3 4 5 ย่ะ!

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 1 (3/05/15) P.129
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 06-05-2015 08:36:53

อิตานี่น่ารำคาญ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 06-05-2015 10:05:44

มาต่อแล้วค่ะ ฮันนีมูนตอนสอง จบจากตอนนี้ อาจจะมีตอนพิเศษอีกตอน ก็จะเป็นอันจบสำหรับเรื่องนี้ค่ะ ส่วนเรืองรวมเล่ม มีคนถามกันเยอะเลย ไม่คิดว่าจะมีคนอยากได้กัน ฮ่าๆ ตอนนี้มีสำนักพิมพ์นึงติดต่อมาค่ะ ตอนนี้กำลังคุยๆกันอยู่ เอาเป็นว่าถ้ารวมเล่มจริงๆ ก็จะแจ้งให้ทราบนะคะ ส่วนแฟนเพจ....ไม่กล้าทำค่ะ กลัวคนไม่ติดตาม ฮ่าๆ ถ้าทำแล้วจะบอกนะคะ หากตอนนี้มีอะไรผิดพลาด ก็ขออภัย ณ ทีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ  :pig4:

Edit : ทำแฟนเพจแล้วนะคะ https://www.facebook.com/kimjuyke ยังว่างๆเพราะเพิ่งเปิด ไปทำความรู้จักกันได้นะคะ  :mew1:

+++++++++++++++++++++++++

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

Special Part

Sweet honey moon 2


   
          การเดินทางมาเกาะราชาหรือเกาะรายาใช้เวลากว่าชั่วโมง มาถึงเกาะแห่งนี้ก็เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงพอดี พอเรือจอดตรงที่หมาย ไกด์ก็แนะนำจุดดำน้ำต่างๆ พร้อมทั้งแจกอุปกรณ์ดำน้ำแบบตื้นให้ลูกเรือทุกคน เพื่อชมฝูงปลาเล็กปลาน้อยรวมถึงปะการังน้ำตื้น ตรงบริเวณที่เรียกว่าอ่าวปะตกหรืออีกชื่อคืออ่าวคอนแค



          นี่เป็นครั้งแรกที่เอยได้ดำน้ำแบบนี้ จึงยังไม่ชินกับการใช้หน้ากากและท่อหายใจ เอยดำโดยไม่รู้วิธี สูดน้ำทะเลเข้าปากไปหลายอึก กวินจึงต้องช่วยเอยใช้อย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไป สิบกว่านาทีกว่าเอยจะใช้งานมันได้



          ทั้งสองดำน้ำดูปะการังสีสวยที่เริ่มจะซีดไปบ้าง แต่ก็ยังดูดี ปลาต่างๆมากมายแหวกว่ายเป็นฝูง โดยที่กวินนั้นจับมือเอยไม่ปล่อย เพราะกลัวเอยลอยไปไกล จึงต้องจับมือไว้อยู่อย่างนั้น ด้านปัดที่กำลังดำผุดดำว่ายก็หันไปมองมือของเอยที่จับมือของกวินไว้ทั้งสองข้าง เธอแปลกใจไม่น้อยที่ทั้งสองดูมีราศีของคนที่เป็นมากกว่าเพื่อนกัน จึงไปสะกิดพูที่ตอนนี้กำลังโผล่ขึ้นมาจากน้ำพอดี

“พู....แกว่าสองคนนั้นใช่แบบแกไหม?” ปัดถาม พูนั้นก็ไม่ได้ชอบผู้หญิง และเจ้าชู้ประตูดินที่สุดเท่าที่ปัดเคยคบเป็นเพื่อนมา

“แค่นั้นก็ดูไม่ออกรึไง” พูว่าปัด ก่อนที่จะหันไปมองกวินและเอยที่กำลังพากันดำน้ำอย่างสนุกสนานกันอยู่สองคน

“เสียดายคนที่ชื่อกวิน หล่อแบบนั้นไม่ได้เห็นกันง่ายๆ” ปัดว่า

“แต่ฉันเสียดายเอยมากกว่า ไม่เหมาะกับนายกวินนั่นสักนิด” พูว่า

“พูดแบบนี้ แปลว่าแกถูกใจเอยใช่ไหม?” ปัดถามอย่างรู้ทัน

“ก็นะ เป็นแบบที่ชอบพอดี” พูว่า

“ว่าไปนั่น เขามากันเป็นคู่นะแก” ปัดพูด

“เรื่องแบบนี้ไม่เข้าใครออกใครหรอกน่า” พูเอ่ยขึ้นมา ก่อนที่จะดำน้ำต่อ โดยที่ในใจนั้นคิดอะไรอยู่ก็ยากแท้ที่จะหยั่งถึง



          หลังจากที่ดำน้ำกันจนตัวเริ่มจะซีดไปหมดแล้ว ไกด์ก็ได้เรียกลูกเรือทุกคนขึ้นมาล้างตัว เพื่อที่จะรับประทานอาหารมื้อเที่ยง ที่ทางทัวร์ได้จัดเตรียมไว้ให้แล้ว อาหารที่ทางบริษัททัวร์จัดให้นั้นเป็นอาหารบุฟเฟ่ต์ มีทั้งข้าวผัด อาหารทะเลชุบแป้งทอด และอีกอย่างหลายๆอย่างที่เป็นอาหารทะเลและไก่ กวินและเอยตักอาหารใส่จานแล้วพากันไปนั่งแยกกันสองคน ตอนแรกปัดก็ชวนให้ทั้งสองคนไปนั่นร่วมโต๊ะ แต่เอยปฏิเสธไป เพราะรู้ดีกวินชอบความเป็นส่วนตัวมากกว่า



          อาหารถือว่ารสชาติพอใช้ได้ แต่ที่เห็นจะอร่อยคือไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ เอยเดินไปตักถึงสองรอบสองจานเผื่อกวินด้วย เพราะกวินเองก็ดูจะชอบอยู่เหมือนกัน เอยและกวินนั่งทานกันไปเรื่อยๆ รวมทั้งถ่ายรูปอาหารเก็บเอาไว้ด้วย โดยที่เอยไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาจากพูจ้องมองอยู่ตลอด แต่คนที่กลับสังเกตเห็นคือกวิน

“มองอะไรนักหนา” กวินพูดเบาๆ พลางหันไปจ้องพูเขม็ง

“ใครมองอะไรครับ?” เอยถาม ก่อนที่จะมองหน้ากวิน

“ผู้ชายที่ชื่อพูอะไรนั่น” กวินบอกอย่างไม่สบอารมณ์

“ช่างเขาเถอะครับ” เอยบอก



          หลังจากนั้น ผ่านไปไม่นาน กวินและเอยก็ทานอาหารเสร็จแล้ว ทั้งสองจึงลุกไปเก็บจาน แล้วพากันไปนั่งริมหาด ซึ่งมีเก้าอี้ชายหาดและร่มบังแดดอยู่ เอยนั่งลง โดยที่กวินเองก็นั่งลงข้างๆเช่นเดียวกัน กวินหยิบหนังสือติดมือมาด้วย จึงนอนเอนตัวลงอ่านหนังสือเล่มนั้น ส่วนเอยก็ดูรูปภาพในโทรศัพท์ที่ถ่ายมาเยอะแยะ บางรูปก็สะกิดให้กวินดู และไม่รอช้า เอยก็กดถ่ายรูปกวินที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ด้วย

“ง่วงหรอครับ?” เอยถาม หลังจากที่ถ่ายรูปเสร็จ

“นิดหน่อย” กวินบอก ก่อนที่จะเอื้อมมือไปจับมือของเอยไว้หลวมๆ

“ถ้าอย่างนั้นหลับสักงีบเถอะครับ นี่เพิ่งจะบ่ายโมงกว่า ไกด์บอกว่าจะกลับก็ตอนบ่ายสามนู่นครับ” เอยบอก

“อืม”



          กวินพยักหน้ารับ แล้วหยิบแว่นกันแดดมาสวมทับบนใบหน้า ก่อนที่จะจับมือเอยไว้อย่างนั้นและค่อยๆหลับตาลง เอยเองก็นอนเล่นดูวิวทะเลสีฟ้าครามสดใสไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะหันไปเห็นแว่บๆ ถึงสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่คลานอยู่ตรงชายหาด

“นั่นปูเสฉวนนี่” เอยพึมพำบอกกับตนเอง ไม่เคยเห็นตัวจริงๆมาก่อน นอกจากรูปในหนังสือเรียน เพราะตอนเด็กเอยไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนเลยจริงๆ



          เอยหันไปมองกวินที่ตอนนี้ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ จึงน่าจะหลับไปแล้ว เอยจึงดึงมือตนเองออกจาการกอบกุมของกวินเบาๆ ก่อนที่จะเดินอย่างช้าๆ เข้าไปดูปูเสฉวนตัวนั้น ที่คงรู้ตัวว่ามีคนเข้าไปใกล้ๆ จึงหดตัวเข้าเปลือกหอยไป

“น่ารักจัง” เอยหยิบมันขึ้นมาดู เห็นเพียงกล้ามที่หดเข้าไปในเปลือกหอย เอยจึงนั่งดูอยู่อย่างนั้น โดยที่ไม่รู้สึกตัวเลยว่าตอนนี้พูดนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆแล้ว

“ทำอะไรเหรอเอย?” พูถาม ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆเอย

“อ๋อ...กำลังดูปูเสฉวนครับ” เอยบอกพูไปอย่างนั้น ก่อนที่จะก้มดูมันต่อไป ไม่ได้สนใจท่าทีของพูที่อยากเข้ามาคุยด้วยเท่าไหร่นัก

“แล้วแฟนล่ะ?” พูถาม

“คุณกวินงีบน่ะครับ” เอยบอก

“แฟนประสาอะไร ปล่อยให้เอยมานั่งเหงาคนเดียวได้ยังไง” พูตำหนิกวิน

“ไม่เหงาอะไรหรอกครับ ผมปกติดี” เอยพูด

“ผู้ชายแบบนั้นมีอะไรดี ขี้เก๊กจะตายไป” พูว่า พลางมองไปยังกวินที่นอนเอนหลังและหลับอยู่ภายใต้แว่นกันแดดนั้น

“คุณพูไม่รู้อะไร อย่ามาพูดแบบนั้นดีกว่าครับ” เอยบอก ไม่ชอบคนแบบพูจริงๆ ที่มาตัดสินกวินแค่เพียงภายนอก

“ดูก็รู้แล้วคนแบบนี้น่ะ...นี่เอย ถ้าเบื่อผู้ชายแบบนั้นเมื่อไหร่ มาหาพูได้ตลอดนะ เดี๋ยวพูจะเอาเบอร์ให้” พูว่า ก่อนที่ควักนามบัตรออกมา

“ขอโทษนะครับ แต่ผมคงรับไม่ได้” เอยบอก

“เถอะน่า แค่รับนามบัตร ไม่ได้นอกใจเสียหน่อย” พูว่า แต่เอยยังคงส่ายหน้าอยู่อย่างนั้น

“กลัวใจตัวเองขนาดนั้นเลยหรอเอย...พูพูดจริงๆนะ อย่างที่บอกครั้งที่แล้ว พูมีของดีเยอะนะ” พูวนไปถึงเรื่องที่คุยก่อนหน้านี้

“หยุดพูดเถอะครับ” เอยลุกขึ้นยืน ทำท่าจะออกเดิน

“ได้ลองลีลาพูแล้วจะติดใจ ชนิดไม่กลับไปหาคุณกวินนั่นเลยล่ะ”



          พูพูดพลางยิ้มกระหยิ่มย่อง โดยที่ไม่ทันรู้ตัวเลยว่า พอสิ้นสุดคำพูดของตน กวินก็ลุกขึ้นมาพอดีพร้อมกับซัดหมัดเข้าหน้าของพูทันที หมัดหนักๆนั้นสามารถเรียกเลือดให้กบปากพูได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

 “หุบปาก ถ้ายังไม่อยากตาย”



          กวินพูดด้วยน้ำเสียงที่ข่มอารมณ์เอาไว้ เรียกสายตาของคนแถวนั้นให้หันมามองมายังที่ๆทั้งสามคนยืนอยู่ เอยตกใจไม่น้อยที่กวินตื่นมาตั้งแต่ตอนไหน แล้วโผล่มาต่อยพูได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้

“ต่อยมาได้ เจ็บนะโว้ย” พูที่ล้มลงไปกองก็เริ่มลุกขึ้นตั้งตัวพร้อมกับโวยวาย มือนั้นแตะตรงๆมุมปาก พอเห็นเลือดตัวเองก็ตาโตขึ้นมาอย่างตกใจ

“ก็สมควรกับปากหมาๆแบบนี้” กวินพูดหน้าตานิ่งเฉย แต่สายตานั้นกลับเต็มไปด้วยโทสะ

“เล่นถึงเลือดเลยหรอวะ กูคงจะยอมหรอก” พูพูดก่อนที่จะทำท่าจะเข้ามาหาเรื่องกวิน กวินเองก็ไม่ยอมเช่นเดียวกัน ทำท่าจะพุ่งเข้าไปหาพูเหมือนกัน

“คุณกวิน...พอเถอะครับ” เอยเข้าไปห้ามกวินทันที ไม่อยากให้กวินใช้กำลังกับคนแบบพู คนที่ใช้คำพูดอย่างไร้สมองและไม่มีสำนึกแบบนี้

“ถ้าไม่เลิกตอแย อย่าหาว่าไม่เตือน” กวินว่า ก่อนที่จะดึงมือเอยให้เดินออกไปจากตรงนั้น โดยที่ทั้งสองเดินสวนกับปัดที่ทำหน้างงๆเมื่อเห็นเพื่อนตนเองยืนกุมปากที่เลือดซึมออกมาพลางร้องโอดโอย



          กวินและเอยเดินกลับมายังเรือ รู้สึกบรรยากาศการเที่ยวที่ตอนแรกกำลังสนุกกลับกร่อยลงอย่างทันตาเห็น กวินหายใจแรงๆออกมา ราวกับกำลังสะกดอารมณ์โมโหให้เย็นลง

“คุณกวิน” เอยเรียกกวินเบาๆพลางแตะแขนนั้นไว้

“เพราแบบนี้ไง ฉันถึงอยากมาเที่ยวกันแค่สองคน” กวินบอก

“ผม..ผมน่าจะเชื่อคุณกวินตั้งแต่แรก” เอยว่า

“ไม่ใช่ความผิดเธอหรอก ใครจะไปรู้ว่าจะมีเพื่อนร่วมทริปแบบนี้” กวินว่า

“คุณกวินเจ็บมือไหมครับ?” เอยถาม ก่อนที่จะจับมือของกวินขึ้นมาดู พบว่ามันแดงเถือกแต่ไม่มีร่องรอยการบาดเจ็บใดๆ

“ไม่หรอก...ฉันไม่น่าปล่อยเธอให้คลาดสายตาเลย” กวินว่าก่อนที่จะดึงมือเอยมาจูบเบาๆ

“ปล่อยไม่กี่นาที พร้อมจะมีคนมาวุ่นวายตลอด” กวินยังคงบ่นงึมงำอยู่อย่างนั้น

“ช่างมันเถอะครับ” เอยว่าพลางยิ้ม



          สรุปเอยและกวินก็นั่งอยู่ในเรือ จนในที่สุดไกด์ก็พาลูกเรือคนอื่นๆมาถึงเรือ พร้อมจะเดินทางกลับสู่ท่าเรือแล้ว โดยที่ปัดนั้นเมื่อนั่งลงก็ขอโทษเอยทันที

“เอย...ปัดขอโทษแทนพูด้วยนะ ที่พูดจาไม่ดีกับเอย ขอโทษคุณกวินด้วยนะคะ” ปัดว่า

“ผมไม่โกรธครับ ไม่เป็นไร” เอยบอก ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดอะไรต่อไป



          ส่วนกวินไม่พูดอะไร แต่จ้องพูหน้านิ่งๆ แววตานั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจอย่างที่สุด ด้านพูนั้นก็ดูนิ่งไปถนัดตา ไม่พูดไม่จาอีกทั้งดูจะสลดลงไปพอสมควรเหมือนกัน



          ใช้เวลาไม่นานนัก ก็ถึงท่าเทียบเรือ เมื่อลงจากเรือ ต่างคนก็ต่างแยกย้าย โดยที่กวินเองก็ไม่รอให้เอยได้ร่ำลาปัดหรือคนอื่นๆเลย แต่พูที่เดินดุ่มๆเข้ามาดักหน้ากวินและเอย ทำให้ทั้งสองต้องหยุดชะงัก

“อยากโดนอีกหมัดเหรอ?” กวินถาม

“จะมาขอโทษ....ขอโทษด้วยนะเอย” พูพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินกลับไปยังรถตู้ที่มารอรับ โดยที่ไม่รอให้เอยพูดจาใดๆออกไป

“กลับกันเถอะครับคุณกวิน” เอยที่โล่งอกไปพอสมควร อย่างน้อยพูก็ยังมาขอโทษในเรื่องที่เกิดขึ้น



          ทั้งสองคนขึ้นรถของบริษัทซึ่งพากวินและเอยไปส่งที่โรงแรม ตอนนี้ก็เย็นแล้ว อีกทั้งเหนื่อยกับการดำน้ำ กวินและเอยจึงตกลงกันว่าจะอยู่พักผ่อน และพรุ่งนี้ค่อยไปไหว้พระที่วัดฉลองและกราบไหว้อนุสาวรีย์ ท้าวเทพกระษัตรี ท้าวศรีสุนทร ก่อนจะขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพตอนเย็น

“เหนื่อยไหม?” กวินถาม ตอนนี้ทั้งสองอาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จแล้ว และกำลังนั่งอยู่ริมสระน้ำทรงกลม ซึ่งเป็นสระน้ำส่วนตัวของห้องนี้

“นิดหน่อยครับ แต่ได้ภาพมาสวยๆก็คุ้มแล้ว” เอยบอก

“ติดหน่อยเดียวตรงมีคนมาทำให้เสียบรรยากาศ” กวินยังคงเคืองไม่หาย

“คงไม่เจอกันอีกแล้วล่ะครับ” เอยว่าพลางยิ้ม

“คิดว่าเธอจะเปลี่ยนใจง่ายรึไง ถึงมาพูดเหมือนชวนเล่นขายของแบบนั้น” กวินว่า

“แปลว่าคุณกวินได้ยินอยู่ตลอดเลยหรอครับ?” เอยถาม กวินไม่พูดอะไรยกเอยที่ตอนนี้ขาแช่น้ำอยู่ให้มานั่งที่ตักของตนเอง

“ไม่ได้หลับสนิทหรอก แค่พักสายตา” กวินบอก ก่อนที่จะยื่นจมูกมาคลอเคลียแก้มของเอยก่อนที่จะก้มลงหอมซอกคอของเอย

“จั๊กกะจี้” เอยพูดเบาๆพลางย่นคอ

“ต่อให้ใครมาจีบเธอขนาดไหน...ฉันรู้ ว่าเธอไม่เปลี่ยนใจไปจากฉันหรอก จริงไหม?” กวินถาม

“มั่นใจจังนะครับ” เอยแหย่กวินพลางหัวเราะ

“มั่นใจสิ มั่นใจมากด้วย” กวินว่า

“ก็จริงครับ...ผมมีแค่คุณเดียว ไม่คิดจะมองใครทั้งนั้น..มันเป็นแบบนั้นมาตั้งนานแล้วนี่ครับ” เอยบอกอย่างอายๆ



          กวินยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะหันหน้าของเอยมาและจูบแผ่วเบาลงตรงริมฝีปาก บดคลึงน้อยๆก่อนที่จะล่วงล้ำเข้าไปในโพรงปากหวาน เอยนั้นได้แต่ปิดตาลง เพราะไม่กล้าจะสบตามองดวงตาคมของกวินเสียเท่าไหร่ ทุกครั้งที่ถูกจ้องมองด้วยสายตาเช่นนี้ ราวกับถูกกวินหลอมละลายก็ไม่ผิด



          ทั้งสองจูบดูดดื่ม ราวกับกระหายในรสอันล้ำลึก ดำดิ่งลงสู่ห้วงความรักอันหอมหวานที่ยากจะถอดถอน เอยเริ่มปรับลมหายใจตนเองได้ดีขึ้น จูบนี้จึงยาวนานไม่มีติดขัด



          ความร้อนรุ่มเริ่มหลั่งไหลเข้ามาในร่างกาย เอยบีบเสื้อตรงอกของกวินแน่นๆ เมื่อเริ่มรู้สึกแปลกตรงกลางของร่างกาย อีกทั้งมีอะไรสักอย่างที่รู้สึกได้...เอยหน้าแดงก่ำทันทีที่ความร้อนผ่าวของกวินดุนดันสะโพกเบื้องล่างของตนอยู่

“ไปที่ห้องเถอะ” กวินผละจากการจูบ ก่อนจะกระซิบที่หูของเอยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“กะ...ก็ได้ครับ”



          เอยพูดเสียงเบาพลางพยักหน้า ไม่รอช้ากวินจึงลุกขึ้นพร้อมอุ้มเอยขึ้นมาด้วยเอยตกใจไม่น้อย อีกทั้งอารามตกใจจึงเกี่ยวขาไว้กับเอวของกวินเสียแน่น เรียกเสียงหัวเราะจากกวินได้ไม่น้อย

“เกาะแน่นเป็นลูกหมีเชียว” กวินพูด ก่อนที่จะพาเอยมายังเตียงไซส์ใหญ่ ที่ทั้งกว้างอีกทั้งนุ่มเสียจนเอยที่เอนตัวลงนอนแทบจะจมหายไปบนเตียง

“ก็..ผมกลัวนี่ครับ” เอยตอบแบบอ้อมแอ้ม กวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะก้มลงจูบปากของเอย เพื่อสานต่อเรื่องที่ค้างคาจากเมื่อครู่นี้



          ลมหายใจเข้าออกที่สม่ำเสมอ ไม่ต่างจากรสจูบอันลื่นไหลที่กวินปรนเปรอให้เอย เสื้อผ้าถูกถอดจากร่างกายจนเปลือยเปล่า ฝ่ามือของกวินลูบไล้ไปทุกส่วนของร่างกายเอย จูบอันดูดดื่มยังคงต่อเนื่องอยู่เช่นนั้น จนเมื่อร่างกายของเอยเริ่มร้อนผ่าวจนกวินรับรู้ได้จึงเริ่มผละออก

“จะไม่ไหวแล้วเหรอ...หืม?” กวินกระซิบถาม เอยได้แต่หน้าแดงก่ำเป็นคำตอบ กวินได้แต่ยิ้มกริ่ม ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าลงและไล้เลียชิมยอดอกที่เริ่มตั้งชันขึ้น



          ลิ้นรัวผะผ่าว เร็วรี่เสียจนเอยต้องหายใจแรงๆจนอกสะท้อนขึ้น ร่างกายราวกับกองไฟที่ลุกโชนเพราะน้ำมันเป็นเชื้อเพลิง ร้อนรุ่ม ปรารถนา ต้องการสิ่งเติมเต็ม ยิ่งนับวันเอยยิ่งไม่รู้จักร่างกายของตนเอง ยามที่กวินปลุกเร้า จะยิ่งต้องการมากขึ้นๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ครั้งนี้ก็เช่นกัน หรือเพราะบรรยากาศที่เปลี่ยนไป ทำให้เอยใจเต้นแรงมากกว่าทุกๆครั้ง

“ตื่นเต้นเหรอ?” กวินถามเสียงแผ่ว เอยพยักหน้าช้าๆทั้งที่ยังคงหลับตา

“ลืมตาขึ้นมาสิ..มองที่ฉัน...เอย” กวินพูดเสียงหวาน หวานเสียจนเอยต้องลืมตาขึ้นมามอง   



          ระหว่างนั้น กวินก็ป้ายเจลใสตรงช่องทางของเอย นิ้วยาวผลุบเข้าไปทีละนิ้วๆเพื่อทำให้เอยพร้อมมากว่านี้ เพียงแค่นิ้วที่เข้าไปทำกวินพาลใจสั่น การตอดรัดของเอยรุนแรงกว่าทุกครั้ง แปลว่าครั้งนี้เอยคงจะตื่นเต้นมากจริงๆ

“ใจเย็นๆ..เอย”



          กวินปลอบพลางจูบขมับเอยทั้งสองข้าง สามนิ้วของกวินวนจนเข้าที จากนั้นไม่รอช้ากวินค่อยๆดึงออกมา ก่อนที่จะกุมแกนกลางของตนเองสอดใส่เข้าไปแทนที่นิ้วทั้งสาม

“อ๊า...” เอยร้องออกมาเสียงสั่น ไม่ใช่แค่เสียงเท่านั้น ร่างกายยังสั่นเทิ้มอีกด้วย ยิ่งเห็นยิ่งน่ารักในสายตาของกวิน รู้สึกปลุกเร้าอารมณ์จนแทบทนไม่ไหว



          กวินดันร่างกายเข้าไปจนสุด พักนิ่งเพียงครู่ ก่อนที่จะเริ่มขยับตัวเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป แม้ร่างกายจะอยากจะขยับให้เร็วมากกว่านี้ แต่ก็ยังสงสารเอย อยากทะนุถนอมเอยไว้อย่างนี้จนกว่าจะถึงที่สุด มือที่ว่างของกวินก็รูดรั้งแกนกายของเอยไปด้วย เพื่อปลุกเร้าให้เอยรู้สึกมากขึ้นกว่าเดิม



          มือของเอยบีบต้นแขนของกวินไว้แน่น พลางกัดริมฝีปากเพราะกลัวจะส่งเสียงแปลกๆออกไปอย่างเช่นทุกครั้ง ร่างกายโยกเป็นจังหวะ เคลื่อนไหวตามแรงขับเคลื่อนของกวิน

“อ๊ะ!!   



          เอยร้องเสียงหลง เมื่อกวินขยับเข้ากระทบกับจุดอ่อนไหวในร่างกายเข้า ขาของเอยค่อยๆอ้ากว้างมากขึ้น ความต้องการเริ่มพรั่งพรูเข้ามา กวินจึงใช้จังหวะนั้นขยับเข้าออก โยกตัวแรงขึ้น เร็วขึ้น ถี่รัวจนเอยสั่นคลอนไปทั้งตัว

“คุณ..กะ...กวิน อ๊ะ” เอยร้องเรียกชื่อของกวินออกมาอย่างอดกลั้นเอาไว้ไม่ได้อีกแล้ว

“เอย...เรียกอีกสิ”



          กวินเสียงแหบพร่า ก่อนที่จะก้มจูบเอยอย่างรวดเร็ว ลิ้นเกี่ยวกระหวัดพันเสียจนดูดดื่ม ไม่ต่างจากด้านล่างที่ส่งเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นเช่นกัน



          จังหวะการขยับดังขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งเริ่มรุนแรงดั่งพายุหมุน เสียงของเอยเริ่มเปล่งออกมาดังขึ้นเรื่อยๆ พอๆกับเสียงครางผะแผ่วของกวินที่ดังก้องอยู่ข้างหูของเอย ยิ่งได้ยินยิ่งรู้สึกร้อนรุม

“มะ..ไม่ไหว..คุณ..กวิน...กะ...กวิน อ๊า” ใกล้จะถึงฝั่งเต็มทีแล้ว กวินเองยิ่งเร่งความเร็วถี่ขึ้นไปอีก รุนแรงจนแม้แต่เอยเองก็คาดไม่ถึง

“เอย...รักเอย...”


              กวินพึมพำออกมา ร่างกายถึงขีดสุดของความอดทนแล้ว ขยับเข้าออกจนร่างกายของเอยกระตุก ฉับพลันของเหลวจากร่างหายของเอยก็พากันหลั่งไหลออกมาเลอะไปทั้งหน้าท้อง ความรู้สึกสุขสมที่ได้รับทำเอาเอยสั่นเทิ้มจนฝ่ามือต้องเลื่อนไปกำผ้าปูไว้แน่น

“รัก..กวิน” เอยส่งเสียง กวินที่ได้ยินเช่นนั้นยกยิ้มพลางขยับร่างกายอีกสองสามครั้ง ก่อนที่ปลดปล่อยออกมาเสียมากมาย



          เสียงหอบหายใจบ่งบอกถึงการร่วมรักครั้งนี้เสียพลังงานไปไม่น้อย แต่มีหรือที่กวินจะอิ่มอยู่เพียงเท่านี้ โดยไม่ทันให้เอยได้ตั้งตัว ความแข็งขืนของกวินก็สอดใส่เข้าไปอีกครั้ง

“คุณกวิน!!” เอยร้องออกมาเบาๆ เพราะยังรู้สึกไม่หายเหนื่อยจากเมื่อครู่นี้เลย

“ให้สมกับมาฮันนีมูนหน่อยสิ” กวินพูดพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์

“ตลอดเลยคุณกวิน” เอยบ่นอย่างไม่จริงจังมากนัก ก่อนที่จะต้องเปล่งเสียงร้องออกมาอีกครั้ง กับบทรักที่เริ่มบรรเลงโดยกวิน



          ครั้งนี้เอยถูกดันให้อยู่ข้างบนบ้าง แม้เอยจะอายขนาดไหนก็ตาม แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่มีความสุขของกวินก็ยากที่จะหยุดการกระทำทั้งหมดได้ บทรักรอบนี้เอยจึงเป็นผู้นำขับเคลื่อนแทนกวินในรอบนี้แล้ว



          เสียงแห่งความสุขสม ระงมไปทั้งห้องสวีทแห่งนี้ ความปรารถนาที่ถูกกระตุ้นครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ดูท่าคราวนี้เอยคงไม่ได้นอนจนรุ่งสางของอีกวันแน่ๆ
...
..
.
   


               แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาระเบียงกระจกใส บ่งบอกถึงยามเช้าวันใหม่ที่เข้ามาเยือนแล้ว เอยยังคงถูกกวินกอดไว้ในอ้อมแขน เมื่อคืนกว่ากวินจะยอมหยุดก็ปาไปตีสองเห็นจะได้ และนั่นหากเอยไม่ไหวเสียก่อน กวินเองก็คงจะขอต่อไปเรื่อยๆจนกว่าตนเองจะหมดแรงแน่ๆ



          ร่างกายปวดเมื่อยไปหมด กวินเล่นไม่หยุดพักเลย จนทำเอยระบมไปหมด อีกทั้งวันนี้เป็นวันเดินทางกลับด้วย แม้จะเป็นไฟลท์เย็นจนเกือบค่ำก็ตาม แต่หากร่างกายเป็นแบบนี้ก็กลัวจะไม่ไหวเอาได้

“ตื่นแล้วเหรอ?” กวินถามเสียงเบาๆ ก่อนที่จะจูบหน้าผากเอยเป็นการทักทายยามเช้า

“คุณกวิน..วันนี้จะกลับไหวไหมครับเนี่ยะ” เอยถามเสียงแหบ เพราะเมื่อคืนส่งเสียงร้องตลอด พอเช้าขึ้นมาจึงแหบพร่าเช่นนี้

“จะทานยาหน่อยไหม?” กวินว่า

“ก็ดีครับ” เอยทำท่าจะลุกไปทานยาพาราที่พาติดมาด้วย แต่กวินกลับลุกขึ้นแทน

“เดี๋ยวฉันหยิบให้ นอนลงเถอะ” กวินว่า พลางลุกขึ้นพร้อมพันผ้าเช็ดตัวที่เอวไว้หลวมๆ ก่อนจะเดินไปหยิบยาในกระเป๋าของเอยและน้ำดื่มหนึ่งแก้ว

“ไหวไหม?” กวินถาม

“ไหวครับ” เอยดันตัวเองให้นั่งพิงหัวเตียง ก่อนที่จะรับยาเข้าปากพร้อมดื่มน้ำตามเข้าไป จากนั้นก็เอนกายนอนต่อ

“นอนต่อดีกว่า นี่เพิ่งจะเจ็ดโมงกว่า เดี๋ยวสักสิบโมงค่อยว่ากัน” กวินบอกอย่างนั้น จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนโดยที่ดึงเอยมากอดไว้และหลับต่อไปอีก



          จนเวลาล่วงเลยมาถึงเก้าโมงกว่าๆ เอยก็ขยับตัวตื่นอีกครั้ง ตื่นมาคราวนี้กวินไม่ได้อยู่ข้างกาย เอยจับที่นอนพบว่ายังอุ่นๆ กวินคงจะเพิ่งตื่นเข้าห้องน้ำ เอยลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจเล็กน้อย รู้สึกร่างกายโล่งมากขึ้น  ไม่เจ็บเมื่อตัวเหมือนตอนตื่นครั้งแรก เอยจึงลุกขึ้นยืนช้าๆ ก่อนที่จะเดินไปยังห้องน้ำ

“คุณกวินครับ” เอยเคาะห้องน้ำสองสามครั้งพร้อมเอ่ยเรียก

“เข้ามาเลย ไม่ได้ล็อค” แว่วเสียงกวินตอบกลับมา



          เอยจึงเข้าไปพบว่ากวินกำลังอาบน้ำ กวินจึงเดินมาดึงเอยให้อาบน้ำพร้อมกัน ทั้งสองอาบน้ำโดยใช้เวลาไม่นานนัก ตอนนี้ก็ออกมาแต่งตัวและเก็บข้าวของใส่กระเป๋าเรียบร้อยพร้อมจะเช็คเอ้าท์จากโรงแรมแล้ว



          เมื่อลงมาถึงกวินและเอยทานอาหารเช้าของโรงแรมไปเพียงเล็กน้อย เพราะยังไม่หิวมาก จากนั้นก็เช็คเอ้าท์และทั้งสองก็ขึ้นรถตู้ของโรงแรม โดยที่เดินทางไปวัดฉลอง กราบไหว้หลวงพ่อแช่มพร้อมถวายสังฆทาน ถ่ายรูปในวัดไปพอสมควร จากนั้นก็เดินทางโดยใช้เส้นทางที่ไม่เลี่ยงเมือง เพื่อที่จะไปกราบไหว้อนุสาวรีย์ ท้าวเทพกระษัตรี ท้าวศรีสุนทร ซึ่งเป็นวงเวียนใจกลางถนนพอดิบพอดี



          ใช้เวลาไม่นานนัก รถตู้ก็พาเอยและกวินไปยังร้านของฝากแม่จู้ ซึ่งมีร้านอาหารติดกันด้วย เอยกับกวินจึงทานอาหารเที่ยงที่นั่นและซื้อของฝาก ซึ่งเป็นขนมและอาหารพื้นเมืองไปเยอะแยะ เพื่อไปฝากครอบครัวเศวตเจริญ แม่ของตนเอง อีกทั้งเพื่อนร่วมงานอย่างพี่แปงและพี่ขาวด้วย



          เมื่อเสร็จสิ้นการซื้อของฝาก ทั้งสองจึงเดินทางไปยังสนามบิน เพื่อกลับไปยังกรุงเทพ กลับไปทำงานหลังจากที่เที่ยวเสร็จสิ้นแล้ว แม้การเที่ยวครั้งนี้จะมีตัวเกะกะทำให้กร่อยไปสักนิดอย่างเมื่อตอนไปเที่ยวเกาะ แต่โดยรวมถือว่าทั้งสองมีความสุขในการเที่ยวครั้งนี้มาก เมืองน่าอยู่ผู้คนก็น่ารัก อาหารก็อร่อย ครั้งหน้าเอยหวังว่าจะได้มาเที่ยวที่นี่กับกวินอีกครั้ง



          ตอนนี้ทั้งสองคนขึ้นมานั่งบนเครื่องบินที่กลังบินสูงบนน่านฟ้าหลายพันฟุต เอยหันไปมองกวินที่นั่งอยู่ข้างๆพร้อมกับกุมมือของตนเองไว้ ได้อยู่ข้างกวินเช่นนี้มีความสุขเสียจนเอยคาดไม่ถึงเลยจริงๆ วันข้างหน้าความรักของทั้งสองคนจะเป็นอย่างไรก็ไม่หวั่น หากมีกันและกันเอยเชื่อว่าจะผ่านทุกอย่างไปได้อย่างแน่นอน...


The and....

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Akikojae ที่ 06-05-2015 10:09:00

ฮืออออ ไม่อยากให้จบเลยค่ะ
ขนาดจะจบยังมีมารมาขัดขวางความสุขอีกนะ
ขออีกสักตอนให้ชื่นใจนะคะ
และรอคุณกิมจุ้ยเขียนเรื่องใหม่น้า สู้ๆค่าา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 06-05-2015 10:18:55

5555555555555 สมน้ำหน้าพู
โดนต่อยทีเดียวเงียบไปเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 06-05-2015 10:21:22

น่ารักหวานๆๆๆ ปากอิพูน่าตบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 06-05-2015 10:45:41

คนมีดีจริง เค้าไม่มาพูดอวดตัวกันหรอก ไอ้พู

หมัดเดียว นับว่าน้อยแล้ว 55555+

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: nicksrisat ที่ 06-05-2015 10:46:51

น่ารักมากๆเลย  ไม่อยากให้จบเลยจิงๆอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 06-05-2015 10:47:12

ขอบคุณที่นำเสนอเรื่องราวที่สนุกๆให้ได้อ่านและมีอารมณ์ร่วมครับ

 :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 06-05-2015 10:49:23

จบแล้ว ขอบคุณนะคะ ขอให้มีเรื่องใหม่เร็วๆ :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: ☾❤Nyanpire❤☽ ที่ 06-05-2015 10:56:09

ชอบคู่นี้มากกกกกกกกกกกกก
 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 06-05-2015 10:59:08

ขอกวินหนึ่งที่่ คนอะไรจะรักเอยมากขนาดนี้
 :hao7: :hao7: :hao7: :-[ :impress2:

ป.ล. รอรายละเอียดหนังสือนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-05-2015 11:09:05

มีความสุข

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 06-05-2015 11:19:05

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 06-05-2015 11:21:23

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 06-05-2015 11:31:31

ชอบกวินมาก หวานไม่เกรงใจทะเลเลย

รออ่านตอนพิเศษอีกนะคะ คิดถึงคู่นี้ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 06-05-2015 11:37:59

รักกันนานนานนะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 06-05-2015 11:48:45

หวานสุดๆ  :mew1:  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 06-05-2015 11:54:27

ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านตอนพิเศษไปเรื่อยๆ รักเอย รักกวิน
ถ้ารวมเล่มจะซื้อแน่ๆ รอน้า  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 06-05-2015 12:00:23

บอกแล้วว่าอย่าเยอะ สมน้ำหน้าอิบ้าพู
เค้ามาสวัท อินี่ทำงานกร่อย
ดีแล้วที่โดนต่อย ให้สำนึกเสียบ้าง

สวีทมากเลย แถมเรียกเลือดลมด้วยย
กวินแรงดีมากเลยน่า ยันเช้าเลยอะ อิอิ

ความรักเป็นเรื่องของความเข้าใจ ไว้ใจกัน
รักกันนานๆน่าาาา

เค้าปลื้มกับนิยายเรื่องนี้คะ ขอบคุณนะคะคนแต่ง

รอตอนพิเศษของพิเศษน่าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 06-05-2015 12:03:26

อิพูเจอไปหนึ่งหมัดสะใจ :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: PharS ที่ 06-05-2015 12:26:23

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: shijino ที่ 06-05-2015 12:42:18

อ่านแล้วมีความสุข  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 06-05-2015 12:54:25

น่ารักอ่ะค่ะ
อยากไ้ด้แบบนี้บ้าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 06-05-2015 13:03:32

อ่านแล้วอิจฉาทั้งสองคน
ไม่รู้จะอิจฉาใครดี
 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-05-2015 13:28:59

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 06-05-2015 13:50:48

หลงเอยจะตายแล้ววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Eangoey ที่ 06-05-2015 16:13:21

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 06-05-2015 16:21:52

ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ จบล่ะแอบเสียดาย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 06-05-2015 16:48:03

ทำไมตัดจบอ่า  สรุป อิพู มันสำนึกจริงเร๊อะ ดูง่ายจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 06-05-2015 16:51:48

ทำไมเรื่องนายพูตัดจบง่ายจัง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 06-05-2015 16:52:07

ิือิตาพูซ่าดีนัก เจอหมัดเพชรฆาตดาวเหนือของกวินไป หายซ่า หงายเงิบไปเลย

เป็นตอนจบที่ทำให้ทะเลแถวนั้นอิจฉาความหวานของทั้งคู่

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 06-05-2015 17:22:09

หึหึหึ สมน้ำหน้าพูจิงๆ ตื้อดีนักเหอะ แถมที่พูดจาออกมาก้อแย่เกินทน =_=
ในที่สุด กวินก้อสมหวังซะที
เล่นเอาเอยลุกไม่ขึ้นเรยอ่ะ อิอิ ^.,^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 06-05-2015 17:23:24

น่าจะโดนอีกสักทีนะคะ :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Naeon ที่ 06-05-2015 17:28:38

น่ารักอ่ะ สมน้ำหน้านายพู เหอะๆๆๆ บอกแล้วอย่ามายุ่งกะของรักของหวงของคนอื่นเขา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Zelsy ที่ 06-05-2015 17:29:31

คนมีดีเค้าไม่มาโอ้อวดกันร๊อกกกก :hao7:

เขินคู่นี้ หวานซะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 06-05-2015 17:33:47

 :mew5:หวานจนทะเลยังยอมมมม
นี่ถ้าพูยังไม่เลิกยุ่วกับเอย
คราวนี้ทะเลคงนองเลือดกว่านี้
รออ่านตอนพิเศษอีกตอนน้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 06-05-2015 17:35:47

ผช แบบนายพูต้องเจอกมัดแบบนี้แหละ น้อยไปด้วยซ้ำ

พอหมดมารผจญก็สวีทหวาน เอยตามใจกวินตลอด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 06-05-2015 18:03:37

ในที่สุด น้องเอยกับนายกวิน ก็เดินมาถึงบทสรุปของเรื่อง  :mew1:
เหตุการณ์ต่าง ๆ ตั้งแต่ ม.6 จนถึงการทำงาน ทำให้เห็นถึงการดำเนินเรื่องแบบ มั่นคง แน่วแน่ ไม่วอกแวก
ของทั้งสอง ผ่านบททดสอบ ต่าง ๆ แบบไม่มีหลักประกัน แต่ก็ด้วยความรัก แบบรักแรกพบ ของทั้งสอง  :L1:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ
ปล. รอผลงานเรื่องต่อไปอยู่นะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 06-05-2015 18:43:53

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 06-05-2015 19:37:12

สมแล้สที่แอบรักแอบหวงมานาน คุณกวินหึงได้น่ารักมาก
แต่เอย มองโลกในแง่ดีไปนะคะ คนที่หวังร้ายมันเยอะนะคะ ต้องระวังตัว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 06-05-2015 20:30:02

หวานแท้ ๆ อิจฉาคู่นี้มากกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 06-05-2015 20:38:34

พู -กวินนี่มวยคนละชั้นเลยค่ะ

หวานมากๆ ชอบตรงที่ทั้งคู่รักกันจริงๆเงียบๆไม่โฉ่งฉ่างแต่มั่งคงมากๆนี่แหละค่ะ

ป.ล The End นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: angelarty ที่ 06-05-2015 20:44:49

กรี๊ด ชอบมากหวานสุด อีพูมันโดนน้อยไปหน่อยนะ 555 รอตอนพิเศษต่อไปนะคร้าบ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 06-05-2015 21:27:25

สมน้ำหน้าพู บอกเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 06-05-2015 21:44:57

จบละหรออยากอ่านต่ออะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 06-05-2015 22:11:45

ขอตอนพิเศษอีกๆ ขอบคุณนะค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 06-05-2015 22:21:20

กรี๊ดดด
เค้าสวีทกันหวานเจี๊ยบเลย
อิจฉาอะ
จะหาได้จากไหน แบบกวินเนี่ย 5555

ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 06-05-2015 22:35:09

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 06-05-2015 22:43:21

เอยน่ารัก....

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 06-05-2015 22:52:51

จบแล้ว >.< หวานเว่อร์ น้ำทะเลที่ภูเก็ตปานนี้เปลี่ยนเป็นสีชมพูแล้วมั้งเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-05-2015 00:02:10

โดนไปจนเลือดกลบปาก. เงียบไปเลยอีพู. 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: rennii ที่ 07-05-2015 00:53:20

Sweet mak mak
 :-[ :-[ :-[


ขอตอนพิเศษเรื่อยๆได้ไหมไม่อยากให้จบเลย


  :L1: :L1: :L1:  :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:  :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:  :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-05-2015 12:04:07

สมน้ำหน้าอิหมีพู......สะจายยยย

กวินมีขายที่ไหนบ้าง อยากได้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 07-05-2015 14:07:39

พูปากไม่ดีเลยค่ะ โดนต่อยเลย สมน้ำหน้า

อวยพรให้ทั้งคู่รักกันนานๆนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-05-2015 16:50:39

พูดดีๆไม่ฟังก็ต้องโดนอย่างนี้
คนเขารักกันมาตั้งนานไม่มาสนใจเรื่องแบบนี้หรอก

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Tsubamae ที่ 07-05-2015 17:35:06

555 สมน้ำหน้า นางพู ไปขี้ไป้ โดนต่อยไปที หง่อยเลย ชิชิ
ไม่อยากให้จบเลย ไม่จบได้ไหม ขอตอนพิเศษเรื่อยๆๆๆ
ต่อไป อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# Sweet honeymoon 2 (6/05/15) P.131 แปะ Page ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 07-05-2015 18:54:53

สวัสดีค่า มาแปะแฟนเพจนะคะ

Fan Page kimjuy_o  (https://www.facebook.com/kimjuyke)

พื้นที่ยังว่างๆ เข้ามาติดตาม ทำความรู้จักกันนะคะ

 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: becrazie ที่ 07-05-2015 19:53:44

 o13 :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 07-05-2015 19:56:45

ติดตามอย่างรวดเร็ว  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-05-2015 21:21:18

ทะเลหวานกันเลยเชียว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Killian ที่ 07-05-2015 22:18:20

โอยยยย อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ รวดเดียวเลย
เขินมาก เรื่องนี้น่ารักจัง  :mew1:

ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆให้อ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 07-05-2015 23:12:20

อีตานั่นสมควรจะโดน คนเขามีเจ้าของหวงมากด้วย แฮ่!!! ขู่เลย
ชอบตอนกวินบ่นงุงงิงว่าเผลอแป้บเดียวมีคนมาเกาะแกะ แฟนน่ารักก็เงี้ยะ ทำใจ
กินอิ่มนอนหลับนะกวินนะ แหม สมกับมาฮันนีมูน

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: acidic_crazy ที่ 08-05-2015 21:49:51

ไปอ่านแต่แรกใหม่ สนุกจังเลยค่ะ

ชอบน้องเอยมาก ถึงจะนางเอ้ก นางเอกก็เหอะ แต่น่ารักดี


คุณกวินอดทนมากกกกกก  และขี้หึงซึ่งชอบมากกกกกกกกกกกก

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับนิยายดีๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 08-05-2015 22:08:30

ไลค์และติดตาม :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 10-05-2015 01:36:54

สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แต่งให้อ่านค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Fragrant ที่ 10-05-2015 10:23:17

ไม่เข้าว่าตัวเองไปอยู่ไหนมาาาาาาาาา า า า ดีนะได้มาอ่าน
เรื่องนี้น่ารักมากเลย ตัวละครมีเสน่ห์ดีค่ะ ชอบนะ มันนิยามจำกัดความคำว่า"แอบรัก" จริงๆ
อ่านแล้วนึกถึงตัวเองตอนอยู่อยู่มัธยม แอบชอบใครก็มักจะแอบมอง :-[
 รอรวมเล่มค่ะไม่พลาดแน่ๆ ให้กำลังใจคนแต่ง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: 13love32108 ที่ 17-05-2015 14:12:20

คิดถึงเอยกับคุณกวินนนนนน

อยากอ่านสวีทในออฟฟิสบ้าง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: mukkai ที่ 17-05-2015 14:41:04

ตามค่ะตาม :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 23-05-2015 08:19:15

อ่านรวดเดียวจบเลยค่า
มีคนแนะนำมา ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ
คุณkimjuy_o ดำเนินเรื่องดีมากๆเลย
ตอนแรกๆรู้สึกว่าเอยดูเก็บตััวจริงๆ อารมณ์ พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ
ตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ แค่ส่งสายตาก็สื่อถีงกันแล้ว
ดีใจที่กวินรับรู้ความรู้สีกของเอยได้
ดีใจที่ในความเงียบๆของเอย ทำให้กวินไม่ต้องปวดหัวเรื่องมือที่สาม สี่ หรือห้า 
เอยเป็นคนที่น่ารักมากจริงๆ บางทีก็แอบเสียใจ ทำไมเพื่อนๆถึงไม่เห็นในความดี ความน่ารักของเอย
ดีใจที่เอยรู้จักไทป์และดาว เพื่อนไม่ต้องเยอะ ขอคุณภาพเยอะๆก็พอ สองคนนี้เพื่อนตายจริงๆ
ตอนแรกแอบกังวลเรื่องแอบรักเพื่อนของไทป์ซะแล้ว ชีวิตคู่กวิน-เอย จะได้มีสีสัน
... บางทีแอบงง ที่กวินเรียก พ่อแม่ว่า คุณเกริก-คุณวิดา นี่คือความกวนของกวินหรือเปล่า จะได้สนิทกันมากๆ คุยกันได้ทุกเรื่อง

...กี้เพื่อนที่ดีของกวิน คอยเป็นนักสืบติดตามความเป็นไป
... มินตรา ราชินีชะนี เธอทำเรื่องมากจริงๆ คนไม่เคยรักไม่เคยชอบ ทำตัวได้น่ารังเกียจมาก ผู้หญิงดีๆเสียหายหมด
...ถึงตอนที่ต้องแยกจากกัน ความรู้สึกของกวินได้อารมณ์มากๆ
อ่านไปเจ็บปวดไป รักมากแต่ต้องแยกจาก ความทรมานมันสื่อออกมา เรารู้สึกได้เลย
... ขอบคุณkimjuy_o สำหรับเรื่องๆดี  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-05-2015 23:32:19

:)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-05-2015 00:26:37

:). :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Flowerrice13 ที่ 31-05-2015 05:49:41

อ่านจบแล้ววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: timtam ที่ 31-05-2015 09:10:35

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ อ่านจบแล้วสนุกมากเลย
เราชอบช่วงเวลาสมัยมัธยมจังเลย มันดูเป็รการแอบรักกันที่น่ารักมากเลยอ่านแล้วเขินมาก
ชอบการเขียนแนวนี้มากเลย
กวินเป็นพระเอกแบบพระเอกจริงๆนะ ชอบ
ส่วนเอยนี่น่ารัก ชอบมากกว่า
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะที่เขียนนิยายน่ารักอบอุ่น อ่านแล้วชวนเขินแบบนี้ให้อ่าน
จะรอติดตามผลงานเรื่องอื่นนะคะ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 31-05-2015 11:25:31

หวานน้ำตาลท่วมจอ..

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: SOBANG✖ ที่ 01-06-2015 10:57:28

น่ารักมากๆเลยคะ ฮือๆ
ชอบอะไรแบบนี้มากๆ มันละมุนทั้งความรักแบบคนรัก แบบเพื่อน และแบบครอบครัว
รักที่มั่นคงในแบบของตัวเอง น่ารักมากๆ
ตอนนี้อยากอ่านทั้งคู่หลัก และอยากอ่านคู่เคนขาว อยากอ่านของกรินด้วยจะมีคู่ไหมนะะะะ งื้อออ ชอบบบบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: poonnana2533 ที่ 02-06-2015 18:37:09

สนุกอะ   แต่งต่อไปยะค่ะเรื่องใหม่ก็ได้ จะเก็บนักเขียนคนนี้เข้าสตอกค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: SundayInApril ที่ 03-06-2015 12:03:56

 :mew2: :mew2: :mew2: อน่าแล้วซึ้งมากกกก อิ่มใจไปกับความรักของกวินเอยมาก แอบร้องไห้ตามเบาเบา ตอนกวินต้องไปเรียนต่อ ขอบคุณที่แต่งนิยายดีดีให้อ่านนะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: naamsomm ที่ 04-06-2015 01:14:16

 ขอบคุณสำหรับนิยายดีแบบนี้นะคะ
อ่านแล้วอุ่นไปทั้งใจเลย
ชอบมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 04-06-2015 12:24:03

เอยน่ารักจริงๆๆ คุณกวินนี่ปากแข็งใจแข็งมาก

สรุปแล้วเรื่องนี้ น่ารักมากอ่านแล้วยิ้มตลอด

ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่านกันคะ
 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: SiHong ที่ 04-06-2015 21:36:55

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: momonuke ที่ 05-06-2015 21:11:09

สนุกมากเลยค่ะ  :o8: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 06-06-2015 22:03:49

ขอกวินใส่ถุงกลับบ้านที่นึงค่ะ
โอ๊ยยย คือดีงามจ้า รักทรหดมากๆ
มองกันไปมองกันมา ใจตรงกันแล้วแท้ๆ
กว่าจะได้กลับมาสานต่อ ต้องขอบใจกี้มากๆเลยนะ
ที่ผ่านมาคือคอยติดตามเอย เป็นไม้กันหมาให้เอยอีกก

ที่ฟินคือเวลากวินพูดว่า รักเอย
มันได้ยินไม่บ่อยอะ แต่ฟังแล้วฟินตลอด
ชอบเรื่องนี้มากๆ จะติดตามเรื่องต่อๆไปน้าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 07-06-2015 07:42:34

หวานน้ำตาลเรียกพี่ทีเดียว สนุกคะ ดราม่าไม่มากแต่บีบคั้นเบาๆ ชอบคะ รักมารทอนมากกวินเน๋ย เป็นคนดีกว่าที่คิดไว้เยอะมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 07-06-2015 21:58:13

ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆ สนุกมากๆครับ
ขอแนะนำเลย ใครลังเลอยู่ ขอบอกห้ามพลาด
ขอบคุณผู้แต่งมากครับ จะติดตามเรื่องอื่นต่อไป

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: super ที่ 08-06-2015 15:36:59

ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: TiwAmp_90 ที่ 09-06-2015 16:38:59

 :hao5:

จะไม่ให้กวินทำแบบนั้นได้ยังไงล่ะ? ก็หนูเอยน่ารักน่าหยิกน่าแกล้งขนาดนั้น ... อิอิ
รักกันนานๆน้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 10-06-2015 18:01:48

ขอบคุณค่ะ  :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 11-06-2015 12:50:51

อร๊ายยยยย ชอบบบ ติดงอมแงม อิอิ ขอบคุณมากๆนะคะ ติดตามต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: am_am ที่ 14-06-2015 21:53:55

สนุกมาก ๆ เลยค่ะ น่ารักที่สุด อ่านแล้วอบอุ่นจังเลย
กวินสุดยอดมากอ่ะ  ยิ่งตอนเปิดวีดีโอตอนงานแต่งนี่
ผมนี่กรี๊ดดดดดดดดดดดดดเลยคับ ฟินจิกหมอนเลยทีเดียว
หนุ่มหน้านิ่งของเรา ทำอะไรได้ทุกอย่างจริง ๆ
ยิ่งอ่านตอนกวินไปนอกนะ น้ำตาซึมเลย
แต่งเก่งมากเลย ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: llmup ที่ 16-06-2015 08:16:16

 :hao6: ดีงามอีกแล้ว มอบมงให้เลย อิอิ
สนุกมากค่ะ เป็นรักที่อดทนยาวนานมาก ตั้งแต่ม.6จนโต ต่างมองกันไปกันมา  :hao3:
ชอบคุณกวินมากกกกกก นี่สิเจ้าชายน้ำแข็งตัวจริง นิ่งสงบสยบเอย 5555555

ดีใจจังที่ครอบครัวของทั้ง2รับได้ขนาดนี้ ตอนแรกกลัวม่ามากเลยเพราะมินตราเข้ามา
และนางก็ร้ายมากเลยนะ จับตบซะนี่ แต่ไม่ดราม่ายืดมาก สั้นๆสรุปจบเลยดีค่ะ
ไม่ชอบอะไรที่ดึงเรื่องไว้นานเกิน อิอิ  :กอด1:

เอยน่ารักมากก แต่บางทีนางเอกละครไทยไปนิดนึง แต่ก็ดูน่าแกล้งให้โมโหแปลกๆ55
ขอให้รักกันไปนานๆนะค่ะ ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง  :o8:

ขอบคุณคนแต่งมากนะค่ะ ที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่าน เลิฟๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: CMKH0318 ที่ 19-06-2015 07:24:51

จบแล้วววววววววววว

ตามอ่านเอาเป็นเอาตายเลยคร้าาาาา  :katai1:

สนึกมากเลยค่ะ ชอบความรักมั่นคงแบบนี้จัง :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 19-06-2015 11:22:00

ถ้าไม่ได้อ่านเรื่องนี้ถือว่าพลาดเลยตามอ่านอยู่3วันชอบมากกกกกกกกกก

ยิ่งช่วงแอบชอบตอนเรียนอ่านแต่ละตอนทั้งพาสของเอยและของกวิน..มันบรรยายไม่ถูก

เอยน่ารักในแบบของเอยขี้อายไม่กล้าแสดงออกว่าชอบแต่ในทางกลับกันกลับแสดงให้เห็นถึงความห่วงใยแทน

ขนาดกวินนอนอยู่ห้องพยาบาลยังอุตส่าห์หาน้ำหาขนมไปให้..น่ารักมาก

ชอบเพื่อนแบบดาวกับไทป์..รวมถึงกี้ที่คอยเป็นหน่วยสอดแนมให้กวิน555..ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: M.J. ที่ 19-06-2015 22:50:59

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 20-06-2015 01:57:39

คิดถึงกวินกับเอยจังเลยค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: minyjae ที่ 21-06-2015 12:53:48

สนุกมาก สนุกมาก สนุกมาก ไม่รู้จะอธิบายยังไง เพราะนิยายเรื่องนี้สนุกมากจริงๆ
อ่านแล้วอินตั้งแต่เริ่ม ร้องไห้ตามก็มี
คนเขียนเขียนดีมากเลยค่า
ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกหลังอ่านจบยังไงดี
ออกรวมเล่มเลยค่ะ อุดหนุนแน่นอน
ตอนแรกก็จะเชียร์เอยกับไทป์นะ แต่ไม่ได้จริงๆ กวินเค้าดีจริงๆ ปันใจให้ชายอื่นไม่ได้เลย 555
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: 13love32108 ที่ 23-06-2015 17:28:22

แวะมาบอกว่า คิดถึงคุณกวินกับน้องเอยค่ะ :mew1:  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 24-06-2015 11:22:32

จะมีผู้ชายแบบกวิน ในชีวิตจริงบ้างไหม นะ  เพ้อแป๊ป :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: uzosou ที่ 01-07-2015 11:32:41

เราอ่านรวดเดียวจบเลย

สนุกนะคะ ภาษาอ่านง่าย อ่านเพลินอะ ติด 555+

ชอบน้องเอย เป็นคนขี้อายแบบที่ไม่น่ารำคาญอะ เราไม่เคยรำคาญเลยเวลาเอยอาย คือมองว่าน่าเอ็นดูเหมือนที่คุณกวินมองเลย

ชอบกวินนะ นิสัยชัดเจน คือปากแข็งแต่ว่ารักเดียวใจเดียวมาก ไม่มีอ่อนข้อให้คนอื่น แบบฉันรักของฉันคนนี้ฉันก็มองแค่คนนี้

แต่ก็แอบสงสารนางที่ต้องนอนจูบรูปน้องเอยอยู่หลายปี ถ้าไม่มีกี้นี่ความสัมพันธ์2คนนี้อาจจะขาดๆไปก็ได้นะ

ชอบที่เรียกพ่อกับแม่ด้วยชื่อ คือน่ารัก บ้านนี้ก็น่ารักมากด้วยค่ะ ดูอบอุ่น น้องเอยโชคดี TT

ไทป์เท่ ดูห่ามๆ แต่ก็รักเพื่อนมากอะ คือรู้สึกเป็นผู้ชายที่ไว้วางใจได้เลย

อ่านจบแล้วก็บอกได้เลยว่าหลงรักน้องเอย น้องเป็นผู้ชขายธรรมดา ที่กวินทำให้เรารู้สึกได้ว่าน้องไม่ธรรมดาอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 04-07-2015 23:07:57

อ่านจบแล้วววว ชอบอ่ะ....แบบว่าชอบมากมายยย
คือมันอบอุ่นละมุนละไมมากกจิงไรจิง  :ling1: 
โอ้ยย หลงรักกวินหมดใจนี่พูดเลอออ 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: nano ที่ 06-07-2015 22:55:09

อ่านจบแล้วววว น่ารักง่ะ อยากเจอผู้ชายแบบกวินบ้างจัง 555
เอยก็ซื่อๆใสๆ น่ารักดี บางทีก็ดูโก๊ะ นี้แหละเสน่ห์ของเอย

อยากให้มีตอนพิเศษจัง อยากเห็นเอยอ้อน ง่ะ กวินคงคลั่ง อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 07-07-2015 03:02:35

อ่านจบแล้ววววว ละมุนมากกก อยากได้ผชแบบกวิน น่รักสุดๆ >///<  เปนเรื่องที่อ่านไปยิ้มไปตลอด.  :กอด1: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 10-07-2015 09:58:49

อิจฉาคู่นี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: BoJuNg ที่ 10-07-2015 15:03:32

น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ

ดำเนินเรื่องเรื่อยๆ แต่ไม่รู้สึกว่าน่าเบื่อเลย

ชอบมากกกก


แต่คือชอบไทป์สุดๆอ่ะ  คาแรกเตอร์น่าสนใจมาก

แต่ถ้าจะคู่กับโกเมนรู้สึกว่าไม่ใช่อ่ะ   แปลกๆ 

 :3123:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 11-07-2015 19:30:47

ชอบจังผู้ชายที่รักเดียวใจเดียว ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 14-07-2015 04:56:35

โอ๊ยน่ารักอ่ะ  เข้ามาอ่านรวดเดียว ไม่อยากวางเลย
เอยน่ารักมากๆ กวินก็ซึนจัง แต่รักจริง
เป็นนิยายที่อ่านไปก็ยิ้มไปตลอด
คอยลุ้นเวลาเอยแอบมองกวิน

ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับนิยาย ชอบมากจริงๆ
จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปค่ะ o13 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: littlepink ที่ 16-07-2015 09:23:58

อ่านจบแล้วววว สนุกมากกก อ่านได้เรื่อยๆ ม่าไม่หนักแบบสบายๆ ชิวๆ การเขียนบรรยาย วัยผู้ใหญ่ กับ วัยเด็ก สมูทมากอะ เก่งจัง จริงๆ อยากอ่านเรื่องของเคนขาว และไทป์กับโกเมนด้วยนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: yanika1111 ที่ 16-07-2015 09:34:35

อ่านจบแล้ว สนุกมากกก จนไม่อยากให้จบเลยค่ะ ^.^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 17-07-2015 22:34:40

แวบกลับมาอ่านอีกรอบ ก้ยังรุสึกว่าคู่นี้น่าอิจฉา
555555555555555555
อยากได้แบบกวินซักคน ไปหาจากไหนดีคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 18-07-2015 07:50:58

อยากบอกว่าสนุกมากกกกกกกกก
ดีใจกับน้องเอยมากจริงๆที่เจอคนที่รักมากขนาดนี้ :กอด1:
ชอบเรื่องนี้มากกกกกก ขอบคุณคนเขียนนะค่ะที่แต่งเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน
ขอให้มีผลงานออกมาเรื่อยๆเนาะ :hao3:
จะติดตามต่อไปคร่าาาาาาาา :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: jorjinney ที่ 01-08-2015 21:55:49

จบแล้วววววววว ได้แต่งงานันแล้วด้วยย :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 02-08-2015 16:25:25

กวินทำดีมาก!!!!

อยากอ่านอีกอ่า สเปอีกสักตอนนะๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: N-T ที่ 02-08-2015 20:41:34

 o13เป็นนิยายที่ยอดเยี่ยมมากเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: duckka ที่ 04-08-2015 20:04:51

อ่านหลายวันเลย สนุกมากค่ะ รักเอย รักมานานจริงๆคุณกวิน
แอบรักมาตั้งแต่เรียน ม.6 ทำทุกอย่าเพื่อจะได้กลับมาหา
รักนี้รู้สึกถึงความอดทนของพระเอกเลย ไม่รู้ว่าจะยอมอดทน
ได้นานขนาดนี้ ใจตรงกันแต่แรก แต่ต้องปล่อยเวลาห้ผ่านไป
ยิ่งทำให้ความรักทีค่ามากขึ้น ไม่มีดราม่าเรื่องครอบครัวนี้
ฟินสุดๆละ เอยน่ารักตลอดทั้งเรื่องแถมมีเพื่อนที่ดีทั้งนั้น
ขอบคุณนิยายดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: 13love32108 ที่ 04-08-2015 22:21:49

คิดถึงน้องเอยกับคุณกวินนะคะ  :mew6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Meowww ที่ 05-08-2015 07:49:17

สนุกมากกกกกกกกก น่ารักมากกกกกก กอไก่ล้านตัว  :z2:
ชอบมากกกก เป็นนิยายในแบบที่ชอบเลย  :mew1:
คือแบบชอบพระเอกที่รักนายเอกแบบมากๆๆ และนายเอกก็รักพระเอกคนเดียว เป็นของพระเอกคนเดียว ปลื้มปริ่ม  :กอด1:
ซึ่งกวินก็เป็นแบบนั้น รักเอยมากกกก ถึงจะดูซึน ปากแข็ง แต่พอเผยความในใจแล้ว โอ้ยยย ละลายแทนน้องเอย เพ้ออออ  :-[
และน้องเอยก็เป็นนายเอกแบบที่ชอบ คือ ซื่อใส ดูอึนๆ แต่มันก๊าวใจมาก โอ้ยยย อยากจับกิน  :hao6:
รอรวมเล่มนะคะ อยากได้เร็วๆจังเลยค้าาาา  :ling1:
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: ckk ที่ 07-08-2015 07:32:11

สนุกมากค่ะ o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: pimkihae ที่ 23-08-2015 15:19:32

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้
อ่านจบแล้ว สนุกมากๆเลยค่ะ
อยากให้มีตอนพิเศษอีกจัง
ขอบคุณที่แต่งเรื่องน่ารักๆดีดีมาให้อ่านนะคะ :mew1: o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: BaZkon ที่ 30-08-2015 02:44:43

ชอบอ่ะ สนุกมากกกกก ผูกเรื่องได้ดีมากๆเลย เอยน่ารัก กวินน่าหมั่นไส้ขั้นสุด 55555 เราชอบกรินอ่ะ ฮาดี อยากอ่านเรื่องของเคนกับขาว ท่าจะสนุก ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านนะคะ (แต่ถ้าจะให้ดีแก้คำผิดนึดนึงน้า )

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: bastfull ที่ 30-08-2015 20:42:12

เป็นเรื่องที่สนุกมาก ฟินจนจิกหมอน อ่านต่อไม่รู้ตัวเลยจนจบ ดำเนินเรื่องได้ดี ภาษาสวยมากจริงๆคะ พออ่านแล้วก็คิดไปว่า เอ๋?? ต่อจากนี้เป็นยังไงหน่ะ คู่อื่นๆหล่ะ ขอลคุณที่แต่งใฟ้อ่าน สนุกมากๆๆๆๆ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Kob17 ที่ 20-09-2015 16:27:49

 :impress2: มันเป็นอะไรที่อ่สนแล้วยิ้มเป็นบ้าอยู่คนเดียว :-[ :impress2: :oo1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: princess cotton ที่ 23-09-2015 07:49:19

 :pig2: เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ และเป็นครั้งแรกที่เม้นในเล้าเป็ดค่ะ ^^ ชอบสำนวนการเขียนและเนื้อเรื่องมากๆ อ่านอย่างใจจดใจจ่อมากเลยค่าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: mew01 ที่ 10-10-2015 19:37:00

เป็นเรื่องราวที่น่ารักมาก สนุกค่ะ ชอบแนวแบบนี้ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Peung002 ที่ 12-10-2015 20:15:43

เป็นเรื่องที่สุดยอดมากจริงๆค่ะ
ไม่ผิดหวังเลยที่เข้ามาอ่าน แล้วพออ่านจบก็หลงรักตัวละครทุกตัวเลยค่ะ
โดยเฉพาะกวิน เอย ไปท์ กี้
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆและสนุกนะคะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 13-10-2015 07:32:40

อ่านทีเดียว รวดเดียวจบเลยค่ะ น่ารักมากๆ เลย :o8:  :o8:
ยังไม่อยากให้ถึงตอนจบเลยค่ะ ขอตอนพิเศษอีกนะคะ  :mew1: :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 15-10-2015 00:13:13

คิดถึงกวินกับเอยอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Coffee ที่ 16-10-2015 16:05:16

เข้ามาอ่านรวดเดียวจบ อ่านแล้วซึ้งมากค่ะ กวินมั่นคงจริงๆ

ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ให้อ่านนะค่ะ

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 17-10-2015 09:52:44

น่ารักค่ะ

ขอบคุณ มากๆๆที่แต่งเรื่องดีๆให้อ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Rosnest ที่ 19-10-2015 01:18:20

ฟินมากคะ  :hao7:  :hao7:  o13  :hao6:  :hao3:


จะรอผลงานอื่น กับรวมเล่นนะค้า  :bye2: 

                       

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 19-10-2015 16:24:02

ชอบอ๊าาาาาาาาาา

กวินเป็นผู้ชายที่มั่นคงมาก เอยเองก็ซื่อๆๆ น่ารัก ชอบครอบครัวพระเอกที่อบอุ่นดีจัง

จะติดตามเรื่องอื่นๆๆนะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: nookik ที่ 24-10-2015 01:19:25

กดไลค์รัวๆเลยเจ้าค่ะ

สนุกมากๆ อ่านรวดเดียวจบเลย

หลงรักตัวละครทุกตัว. น้องเอยน่ารักใสๆกุ้งกิ้งๆ กวินก็รักมั่นคงมากกกก (ก.ไก่ล้านตัว)

อ่านไปยิ้มไป เขิลลลลลลฉากฮันนีมูล >//////<

สนุกมากๆน่ารักมากๆขอบคุณผู้แต่งมากเลยนะเจ้าคะ

ฟินนนนนนน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: Pisoi ที่ 31-10-2015 01:37:11

อ่านรวดเดียวจบเลยคะ ติดมากกก
ขอบน้องเอย น่ารัก
แรกๆแอบบเคืองกวินนะ ทำอะไรไม่ชัดเจน
แต่พอมาอ่านตอนพิเศษแล้ว เห็นใจมาก

ขอบคุณที่นิยายดีๆเรื่องนี้ ที่ทำให้นั่งยิ้มคนเดียวจนแม่ทักว่า "ยิ้มอะไรนักหนาอยู่คอม"

//ตามรอคู่อื่นๆนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# มาแปะแฟนเพจค่า (7/05/15) P.133
เริ่มหัวข้อโดย: zleep ที่ 01-11-2015 23:59:48

พึ่งกลับมาตามอ่านอีกครั้งค่ะ อ่านทีเดียวจบเลย
งื้อ ชอบมากๆเลยค่ะ เอยน่ารักมาก แม้จะไม่มั่นใจตัวเองบ่อยๆแต่นั่นมันก็คือเสน่ห์ของเอยล่ะ
รู้สึกดีแทนคนทั้งสองคนที่ต่างคนต่างก็ยังมั่นคงกับความรู้สึกตัวเอง
ไม่เคยวอกแวกไปหาคนอื่นแม้จะอยู่กันคนละซีกโลกเลยก็ตาม

ขอบคุณนะคะที่ทำให้ได้อ่านเรื่องดีๆแบบนี้ :-)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 21-12-2015 18:22:12

สวัสดีค่า หายหน้าหายตาไปนานมาก วันนี้กลับมาลงตอนพิเศษอีกตอนนึงให้ ไม่ยาวมาก แต่ก็ไม่สั้นกระจึ๋งนึง (จะจริงหรอ?) ฮ่าๆ เป็นตอนพิเศษที่ไม่มีอะไรมากเท่าไหร่ ที่จริงคิดว่าจะเอาตอนนี้ลงในเล่ม เพราะมีแพลนว่าจะรวมเล่ม แต่คิดไปคิดมา เอามาลงให้คนอ่านหายคิดถึงสักหน่อยดีกว่า เดี๋ยวตอนรวมเล่ม ค่อยแต่งตอนใหม่ให้ล่ะกันเนอะ อิอิ

คิดถึงคนอ่านจังเลยค่ะ สบายดีใช่ไหมคะ? รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ รักเสมอค่ะ  :mew1:


+++++++++++++++++++++

# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

Special Part

ตำแหน่งใหม่...




        เมื่อกลับมาจากฮันนีมูน ทั้งกวินและเอยก็กลับมาทำงานอีกครั้ง หลังจากได้พักผ่อนเติมพลังให้กับตนเองแล้ว ก็ถึงเวลากลับมาลุยงานต่อ ส่วนกวินนั้นไม่มีงานค้างให้ทำ แต่มีงานใหม่ๆที่มาจ่อคิวเพียบ ชนิดคุณทราย เลขาของกวินต้องขนแฟ้มเป็นตั้งๆมาให้กวินอ่านเลยทีเดียว

“มาถึงก็ทำงาน เมื่อไหร่จะได้พักนะ” กวินบ่นออกมา ตอนนี้ยังเป็นเวลาเช้า ยังไม่มีใครมาตอกบัตรทำงาน เอยจึงมาอยู่ที่ห้องของกวิน เพื่อดื่มกาแฟตอนเช้าด้วยกัน

“ก็เพิ่งพักไปเองนี่ครับ” เอยว่าพลางหัวเราะ ก่อนจะยื่นกาแฟที่เพิ่งชงเสร็จให้กวินดื่ม

“อยากพักอีกเยอะๆ...อยากอยู่ด้วยกันสองคนโดยที่ไม่ต้องทำงาน” กวินบอก

“ผมก็มีงานต้องทำนะครับ” เอยว่า

“จริงสิ...เปลี่ยนตำแหน่งไหม...มาเป็นผู้ช่วยฉัน” จู่ๆกวินก็เสนอความคิดเห็นนี้ขึ้นมา

“ทำแบบนั้นไม่ได้นะครับ เดี๋ยวใครจะว่าเอาได้” เอยไม่เห็นด้วย

“ไม่อยากอยู่ด้วยกันตลอดหรอกเหรอ?” กวินถาม สีหน้านิ่งๆดูเศร้าไปเพียงครู่ ก่อนที่จะกลับมาปกติเหมือนเดิม

“ผมก็อยู่กับคุณตลอดนี่ครับ กลับไปก็...นอนด้วยกันทุกคืนอยู่แล้ว” เอยพูดเสียงเบาๆ เพราะกลัวคุณทรายที่เพิ่งออกไปจะได้ยินเอา

“ก็อยากเห็นเธออยู่ในสายตาฉันตลอด อีกอย่างเธอคงช่วยแบ่งเบาภาระได้เยอะแน่ๆ” กวินยังคงไม่ยอมท่าเดียว

“เดี๋ยวพนักงานคนอื่นก็พลอยเข้าใจผิดหรอกครับ ว่าที่ผมเลื่อนมาเป็นผู้ช่วยเพราะ...” เอยพูดก่อนจะเว้นวรรค

“เพราะอะไร?” กวินถาม

“เพราะเป็นแฟนของท่านประธาน...” เอยอ้อมแอ้มตอบ

“ก็แล้วยังไง เธอเองก็ทำงานดี ไม่ใช่พวกขี้เกียจเสียหน่อย” กวินบอก

“แต่แบบนั้นเหมือนใช้เส้นไม่มีผิดเลยนะครับ” เอยยังคงแย้ง

“ดื้อ...” กวินว่า ก่อนที่จะดึงเอยมานั่งลงบนตัก

“คุณกวินครับ...เดี๋ยวคุณทรายมาเห็น” เอยร้องท้วงขึ้น

“ทรายไม่เข้ามาหรอก เขารู้งานดี” กวินว่า ก่อนที่จะกอดเอยจากด้านหลัง

“ไม่คิดจะมาทำงานด้วยกันจริงๆเหรอ?” กวินถามเสียงติดจะอ้อนเล็กน้อย

“มันไม่เหมาะจริงๆนะครับ อีกอย่างตอนนี้ผมก็อยู่บริษัทคุณอยู่แล้ว ไม่ได้ไปไหนไกลเสียหน่อย” เอยบอก

“แต่ฉันอยากให้เธอมาอยู่ใกล้ๆกันนี่” กวินว่า

“ผมรู้ครับ แต่ถ้าเราตัวติดกัน คนที่จะเบื่อคือคุณกวินนะครับ” เอยว่า

“ทำไมถึงคิดว่าฉันจะเบื่อเธอ” น้ำเสียงกวินเริ่มติดจะไม่พอใจเล็กน้อย ที่เอยตัดสินเขาเสียเสร็จสรรพเช่นนี้

“เราควรจะมีช่องว่าง จะได้หายใจนะครับ ผม....ไม่อยากให้คุณกวินเบื่อผมเสียก่อน” เอยว่า

“จะอย่างนั้นก็ได้” กวินว่า ก่อนที่จะปล่อยเอยออกจากอ้อมแขน เอยลุกขึ้นอย่างงงๆ
 
“นี่ก็ใกล้จะเข้างานแล้ว ไปทำงานเถอะ” กวินบอกเอย ก่อนที่จะเริ่มอ่านเอกสารที่วางกองอยู่ตรงหน้า

“ตอนเที่ยงจะทานข้าวด้วยกันไหมครับ?” เอยถามกวิน

“ตอนเที่ยงคุณทรายบอกมีนัดทานข้าวกับบริษัทอื่น” กวินตอบโดยที่ไม่มองหน้าเอยเลยสักนิด ถ้าคิดไม่ผิด กวินกำลังไม่พอใจอะไรบางอย่าง

“ถ้าอย่างนั้น ผมไปนะครับ” เอยบอก ก่อนที่จะออกไปจากห้อง โดยที่ไม่รู้สึกตัวเลยว่ามีสายตาจากกวินไล่มองพลางถอนหายใจออกมา



        เอยกลับมายังโต๊ะทำงานของตนเอง พี่แปง และพี่ขาวก็มาถึงพอดิบพอดี ทั้งสามชวนกันคุย ถามถึงเรื่องการไปเที่ยว เอยเองก็ยื่นของฝากจากภูเก็ตให้แกทั้งสองด้วยเช่นกัน

“นี่ครับพี่ขาวพี่แปง ของฝาก” เอยบอก

“น่ากินจัง ขอบคุณนะเอย ไปฮันนีมูนแท้ๆ ยังอุตส่าห์คิดถึงพี่” พี่แปงว่า เอยรู้สึกอายๆกับคำที่บอกว่าไปฮันนีมูนของพี่แปง

“สนุกใช่ไหมเอย?” พี่ขาวถาม พลางแกะดูน้ำพริกกุ้งเสียบที่เอยซื้อมาฝาก

“สนุกมากครับ” เอยบอกกับพี่ขาว

“เดี๋ยวพักร้อนไปเที่ยวบ้างดีกว่า” พี่ขาวบอกอย่างนั้น

“ไปกับใครยะ?” พี่แปงถามขึ้น

“ก็..ก็ไปคนเดียวสิ” พี่ขาวพูด ท่าทางเลิ่กลัก

“แน่ใจ? คนเดียวหรือพ่วงคนอื่นไปด้วย” พี่แปงยังคงแหย่พี่ขาว

“ไม่พูดด้วยแล้วไอ้แปง” พี่ขาวว่า ก่อนจะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงาน ปล่อยให้พี่แปงยืนหัวเราะอยู่อย่างนั้น โดยที่เอยได้แต่งงๆกับบทสนทนาของทั้งสองคน

“มีงานของผมเยอะไหมครับ?” เอยถามพี่แปง

“มีจ๊ะ แต่ไม่เยอะ มาๆ เดี๋ยวพี่จะบอกให้” พี่แปงว่า เอยจึงเดินไปยังโต๊ะของพี่แปง เพื่อดูงานที่คั่งค้างของตนเอง



        วันนี้เอยต้องกลับคอนโดก่อน เพราะทรรศมาแจ้งกับเอยว่ากวินบอกให้กลับไปก่อน มีงานด่วนที่กวินต้องจัดการให้เสร็จก่อน เอยจึงต้องกลับคอนโดคนเดียวอย่างเลี่ยงไม่ได้ โดยที่ทรรศเป็นคนมาส่งถึงคอนโด
...
..
.



        ผ่านไปกว่าสองสามสัปดาห์ ที่กวินยังคงทำงานหนัก และทุกๆครั้งเอยต้องกลับคนเดียวแทบจะทุกครั้ง เอยนั้นก็เข้าใจดีกว่ากวินนั้นงานยุ่งมากจริงๆ แต่ก็จะกลับมาทานข้าวกับเอยทุกครั้งเช่นกัน แม้จะเหงาไปบ้างแต่เอยก็พร้อมที่จะเข้าใจกวินเสมอ

        วันนี้เป็นวันเสาร์ เอยจึงคิดว่าจะรอกลับพร้อมกวินให้ได้ เพราะคืนนี้ต้องไปค้างที่บ้านเศวตเจริญ เมื่อถึงเวลาเลิกงาน คนในแผนกต่างพากันทยอยกลับบ้าน รวมถึงพี่ขาวและพี่แปงก็เช่นกัน

“เอย พี่กลับก่อนนะ” พี่แปงบอก ส่วนพี่ขาวก็ออกตามพี่แปงไปติดๆ

“ไปนะเอย” พี่ขาวโบกมือให้ ตอนนี้ทั้งแผนกจึงเหลือเอยเพียงคนเดียว

“คุณกวินทำอะไรอยู่นะ?” เอยถามตัวเอง พลางเก็บของไปเรื่อยๆ จนตอนนี้เสร็จแล้ว จึงเดินออกจากแผนก ขึ้นลิฟต์ไปหากวินยังห้องของประธานบริษัท



        เมื่อมาถึงก็พบว่ากวินยังคงทำงานอยู่ สีหน้าเคร่งเครียดภายใต้แว่นสายตาที่กำลังสวมอยู่บนใบหน้า กวินคงกำลังสะสางงานยังไม่เสร็จ

“คุณกวิน...ยังไม่เสร็จเหรอครับ?” เอยถาม

“ยังเลย กลับก่อนก็ได้” กวินบอกเช่นนั้น

“ไม่เป็นไรครับ...อยากดื่มอะไรไหมครับ เดี๋ยวผมทำให้” เอยถาม

“อยากได้กาแฟ” กวินบอก ทั้งที่สายตากำลังอ่านเอกสารอยู่

“แต่นี่ก็เย็นแล้ว ผมว่าทานแค่โกโก้ดีกว่านะครับ” เอยแนะนำ เพราะไม่อยากให้กวินติดกาแฟมากไป

“อย่างนั้นก็ได้” กวินว่า



        เอยจึงหันไปชงโกโก้อุ่นๆให้กวินมาแก้วหนึ่ง และไม่ลืมที่จะเผื่อคุณทรายที่ยังคงทำงานล่วงเวลาอยู่ เอยยกมันมาให้คุณทรายก่อน

“คุณทรายครับ โกโก้ครับ” เอยวางแก้วตรงหน้าคุณทราย

“ขอบคุณนะคะคุณเอย ใจดีจังเลย” คุณทรายยิ้มให้

“ไม่เป็นไรครับ” เอยว่า ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้อง เพื่อเอาโกโก้ไปให้กวิน



        เอยเดินมาถึง กวินก็กำลังถอดแว่นพลางบีบนวดตรงระหว่างคิ้ว ดูจากสภาพคงเหนื่อยไม่ใช่น้อย เอยวางแก้วโกโก้ลง ก่อนที่จะเดินไปข้างๆกวิน

“ทำไมช่วงนี้งานคุณยุ่งจัง?” เอยถาม พลางมองหน้ากวิน

“ช่วงนี้เรากำลังเตรียมขยายการส่งออก เลยต้องวุ่นเป็นธรรมดา” กวินบอก

“ไหวรึเปล่าครับ” เอยถามอย่างเป็นห่วง พลางบีบไหล่ของกวินเบาๆ

 “เหนื่อย...ถ้าได้ใครมาช่วยก็คงจะดี” กวินเปรยๆออกมา ไม่ใช่รู้ไม่ทัน ว่ากวินยังคงต้องการให้เอยมาเป็นผู้ช่วยของตนอย่างที่เคยบอกไป

 “ยังยืนยันคำเดิมหรอครับ?” เอยถาม กวินดึงเอยให้นั่งลงตรงตักก่อนจะเอนหลังพิงพนักเก้าอี้สูง

“จริงๆฉันคุยเรื่องนี้กับคุณเกริกเอาไว้แล้ว ว่าอยากให้เธอมาช่วยงานของฉัน” กวินบอก

“แต่ผม...ผม” เอยไม่รู้จะพูดว่าอย่างไรดี



        การที่มาเป็นผู้ช่วยกวิน แน่นอนว่าขีดความสามารถของเอยนั้นช่วยกวินทำงานตำแหน่งนี้ได้สบายมาก แต่เอยยังคงไม่อยากให้ใครมาเคลือบแคลงถึงการโยกย้ายตำแหน่งงานแบบนี้  ไม่อยากให้คนอื่นๆในบริษัทมองไม่ดี ถึงการใช้อภิสิทธิ์ในการเป็นคนรักของกวิน จนได้ตำแหน่งผู้ช่วยนี้มา

“ถ้าเธอลำบากใจขนาดนั้น ฉันก็ไม่อยากบังคับหรอก” กวินว่าก่อนที่จะดึงมือของเอยมาจูบเบาๆ แม้อยากจะให้เอยมาช่วยงานตนขนาดไหน แต่หากให้มาอย่างไม่สมัครใจ กวินเองก็ไม่อยากทำให้เอยไม่สบายใจเช่นกัน



        กวินสะสางงานจนถึงทุ่มกว่าๆ จากนั้นทั้งสองก็นั่งรถโดยที่ทรรศเป็นคนขับ ตรงไปยังบ้านเศวตเจริญ บ้านนี้ยังคงคึกคักเช่นเดิม โดยเฉพาะเสียงของกรินที่เล่นกับฝาแฝดอย่างสนุกสนาน

“มากันแล้วหรอ ทำไมมาช้าจัง” คุณวิดาถามทั้งสองคนที่นั่งลงพอดี

“ช่วงนี้งานยุ่งครับ” กวินบอก

“พวกเราเพิ่งทานข้าวเสร็จกันพอดี ทั้งสองคนยังไม่ทานอะไรกันมาใช่ไหม?” ชมพูเป็นคนถาม

“ยังเลยครับ” เอยตอบ

“ถ้าอย่างนั้นไปทานข้าวก่อน แล้วค่อยมาคุยกัน” คุณเกริกว่า ดูท่าจะมีเรื่องคุยกับกวินแน่ๆ



        ทั้งกวินและเอยจึงนั่งทานข้าวกันเพียงสองคนเท่านั้น ใช้เวลาไม่นาน ทั้งสองคนก็ทานเสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงกลับมานั่งยังห้องนั่งเล่น ซึ่งตอนนี้มีแค่คุณเกริกและคุณวิดาเท่านั้น นอกนั้นพากันหายไปหมดแล้ว

“มีเรื่องอะไรจะคุยเหรอครับ?” กวินถาม

“กวิน...พ่อขอคุยกับเอยเป็นการส่วนตัว” คุณเกริกบอก

“แต่ผมขออยู่ฟังด้วยครับ” กวินไม่ยอม

“กวิน..พ่อกับแม่ไม่ต้มยำทำแกงลูกเอยหรอกน่า ไม่นานนักหรอก ไม่เกินยี่สิบนาที” คุณวิดาว่า

“ก็ได้ครับ” ในที่สุดกวินก็ยอมลุกออกไปจากห้องนั่งเล่น กลับไปยังห้องของฝาแฝดแทนที่จะเป็นห้องนอนของตนเอง

“คุณพ่อ..มีอะไรจะพูดกับผมเหรอครับ?” เอยถาม สรรพนามที่เปลี่ยนไปหลังจากที่ได้แต่งงานงาน เอยเรียกคุณเกริกว่าคุณพ่อและคุณวิดาว่าคุณแม่ ตามที่ทั้งสองต้องการ

“กวินได้บอกหรือยัง กับเรื่องตำแหน่งผู้ช่วยประธานบริษัท” คุณเกริกถาม เอยนิ่งไปเพียงครู่ก่อนตอบ

“ครับ คุณกวินได้เกริ่นๆกับผมไว้แล้ว” เอยบอก

“แต่กวินบอกว่าลูกเอยปฏิเสธนี่”คุณวิกาพูดขึ้น

“ครับ..คือผม” เอยอ้ำอึ้ง ไม่รู้จะบอกสาเหตุที่แท้จริงกับทั้งสองคนว่าอย่างไรดี

“พอจะบอกได้ไหม ทำถึงไม่รับตำแหน่งนี้” คุณเกริกถาม

“ผม....ผมไม่อยากให้พนักงานคนอื่นมองไม่ดี ว่าผมใช้อภิสิทธิ์ในการเลื่อนตำแหน่งครับ” เอยยอมบอกออกไปในที่สุด

“คิดอยู่ว่าแล้วว่าต้องคิดทำนองนี้” คุณเกริกว่า

“คิดมากไปรึเปล่าลูกเอย” คุณวิดาพูด

“การเลื่อนตำแหน่งกะทันหันแบบนี้ ผมกลัวคนอื่นเขาจะว่าเอาได้” เอยยังคงบอกถึงเหตุผลต่อไป

“ฉันรู้ แต่เหนือสิ่งอื่นใด เธอต้องนึกถึงกวินก่อนคนอื่นๆ การที่กวินต้องการให้เธอมาช่วย นั่นหมายความว่าเขาต้องการกำลังของเธอมาแบ่งเบางานของเขา เธอจะปล่อยให้กวินทำงานหนักแบบนี้ไปทุกวันโดยที่เธอได้แต่มองอย่างนั้นเหรอ?” คุณเกริกพูดเสียยาวเหยียด ทำให้เอยฉุกคิดขึ้นมาได้



        หากตัดเรื่องกลัวคำครหานินทาแล้ว เอยสมควรนึกถึงกวินมากกว่าสิ่งเหล่านั้น เพราะ...กวินคือคนรัก คนที่ต้องทำทุกอย่างมาโดยลำพัง อีกทั้งทุกวันนี้งานมีมากขึ้นเรื่อยๆ กวินเองก็กลับช้าแทบทุกวัน เวลาที่มีให้กันเริ่มน้อยลงเรื่อยๆจนสังเกตได้ หากครั้งนี้จะต้องตอบแทน หรือทำสิ่งที่ตนเองพอจะทำได้ก็คงจะเป็นเรื่องนี้เรื่องเดียวเท่านั้น

“ผมขอเวลาคิดสักครู่ครับ พรุ่งนี้ผมจะบอก...ต้องขอโทษคุณพ่อกับคุณแม่ด้วยนะครับ ที่ทำให้เป็นห่วง” เอยยกมือไหว้ทั้งสอง

“ไม่หรอก จริงๆทางเราก็รบกวนเธอมากไป แต่อยากให้เธอมองให้ดีๆ ว่าสำหรับเธอแล้ว กวินสำคัญมากพอขนาดไหนที่จะมองข้ามเรื่องที่เธอกังวลอยู่ไปได้รึเปล่า เพียงเท่านั้นเอง” คุณเกริกว่า

“ครับ ขอบคุณครับ” เอยยกมือไหว้อีกครั้งหนึ่ง

“ค่อยๆคิดก็ได้นะลูกเอย ถ้าลูกไม่อยากทำ พวกเราก็ไม่บังคับหรอก” คุณวิดาพูด

“ครับ”



        เอยขอตัวจากคุณเกริกและคุณวิดา เดินกลับไปยังห้องนอน แต่พบว่ากวินไม่ได้อยู่ที่ห้อง เอยจึงเดินไปยังห้องนอนของฝาแฝด เพราะคิดว่ากวินน่าจะอยู่ที่นั่น และก็เป็นไปตามที่คาดไว้ ตอนนี้กวินกำลังนั่งเล่นอยู่กับกริม ส่วนกริฟชิงหลับล่วงหน้าไปก่อน

“มาอยู่ที่นี่เองเหรอครับ?” เอยถามขึ้น พลางนั่งลงตรงข้ามกวิน

“น้องเอยมาแล้วเหรอ?” ชมพูทักทายขึ้น ส่วนกฤศกำลังดูกริฟที่กำลังหลับอยู่

“ครับ...ว่าแต่ทำไมกริมถึงยังไม่นอนครับ?” เอยถาม พลางจิ้มแก้มกริมไปสองสามทีอย่างหยอกล้อ

“ไม่รู้วันนี้คึกอะไร ยังไม่ยอมหลับเลย” ชมพูว่า

“คุยเสร็จแล้วเหรอ?” กวินถาม

“ครับ” เอยตอบพลางพยักหน้า

“คุณเกริกกับคุณวิดาว่าอย่างไรบ้าง?” กวินถาม

“ก็..พูดเรื่องทั่วไปครับ” เอยตอบ

“แน่เหรอ?” กวินถามย้ำแบบไม่เชื่อ

“แน่ครับ” เอยยืนยัน

“ถ้าอย่างนั้นกลับห้องกัน” กวินบอก

“ผมกลับก่อนนะครับพี่ชมพู พี่กฤศ” เอยบอก

“จ๊ะ ฝันดีนะทั้งสองคน” ชมพูบอก ส่วนกฤศโบกมือให้



        กวินและเอยกลับไปยังห้องนอน เมื่อเข้ามาถึงห้อง เอยก็ตรงไปยังห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำเข้านอน โดยที่ไม่รอให้กวินเข้ามาพร้อมกัน เพื่อระหว่างนี้จะได้ใช้ความคิดถึงเรื่องที่คุณเกริกและคุณวิดาพูด



        เอยนั้นกำลังทบทวนถึงคำพูดของทั้งสองคน โดยเฉพาะของคุณเกริก จริงอยู่ที่เอยสมควรจะคิดถึงกวินมากกว่าใครๆ หรือแม้กระทั่งมากกว่าตนเองเสียด้วยซ้ำไป เพราะทุกวันนี้กวินเอาแต่ทำงานโดยลำพังมาโดยตลอด อีกทั้งตอนนี้..ตนกับกวินก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว ถ้าจะเรียกให้ถูกต้องก็คือคู่ชีวิตกันแล้ว ต้องเห็นความสำคัญของกันและกันมากขึ้นกว่าแต่ก่อนเพิ่มขึ้นไปอีก



        เอยใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานมากพอควร จนกวินต้องเคาะประตูห้องน้ำเรียกสองสามครั้ง ในที่สุดเอยก็ออกมาพร้อมกับสามารถตัดสินใจได้แล้วว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป

“เป็นอะไรรึเปล่า เข้าไปอยู่ในนั้นนานแล้ว” กวินถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่มีอะไรครับ แค่คิดอะไรเพลินๆ” เอยบอกพลางยิ้มให้

“ฉันขออาบน้ำก่อน อย่าเพิ่งหลับ มีเรื่องจะคุยด้วย” กวินว่า ก่อนที่จะเข้าห้องอาบน้ำต่อจากเอย



        ผ่านไปไม่นานนัก กวินก็ออกมาพร้อมกับแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอยที่นั่งอ่านหนังสือรออยู่บนเตียง จึงวางหนังสือลง และเดินไปหยิบผ้าเช็ดผมผืนเล็กอีกผืนมา เพื่อมาเช็ดผมให้กวินที่นั่งรออยู่ที่ปลายเตียงอย่างรู้งาน

“มีเรื่องอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ?” เอยถาม มือนั้นก็เช็ดผมของกวินไปเรื่อยๆ

“คุณเกริกกับคุณวิดาคุยเรื่องอะไร?” กวินถาม

“ก็ เรื่องทั่วๆไปครับ” เอยตอบ

“ต้องมีมากกว่านั้นใช่ไหม?” กวินถามอีก

“ก็...ครับ ก็เรื่องที่จะให้ผมไปเป็นผู้ช่วยคุณ” เอยบอก

“ตอบเขาไปว่าอย่างไร?” กวินถามต่อ

“ผมยังไม่ตอบอะไรไปครับ แต่...ผมตัดสินใจแล้ว...ว่าผมจะขอลาออกครับ” เอยบอก

“หมายความว่าอะไร?” กวินถามเสียงเครียดทันที

“ผม..จะลาออก เพื่อจะรับตำแหน่งผู้ช่วยของคุณกวินครับ” เอยบอก

“เธอ...จะทำแบบนั้นทำไม ไม่เห็นต้องลาออกก่อน เธอก็มาเป็นผู้ช่วยฉันได้” กวินว่าอย่างไม่เห็นด้วย

“แต่ผมอยากทำแบบนั้น อย่างน้อยก็เพื่อตัวผมเอง ลาออกมาให้พ้นจากตำแหน่งพนักงานทั่วไป แล้วผมค่อยมาทำงานกับคุณในฐานะอื่นแทน” เอยบอกถึงเหตุผลที่ตนตัดสินใจมาอย่างดีแล้ว

“เธอจะหมายความว่า มาทำงานกับฉันในฐานะคนของครอบครัวเศวตเจริญอย่างนั้นเหรอ?” กวินสรุปเรื่องราวที่เอยกำลังบอกเล่า

“ใช่ครับ ผมจะทำงานในฐานะคนในครอบครัวของบ้านเศวตเจริญ จึงต้องลาออกจากการเป็นพนักงาน เพื่อที่จะได้ไม่คลุมเครือในฐานะของพนักงานบริษัทที่ได้เลื่อนตำแหน่งครับ” เอยบอก



        การที่เอยตัดสินใจจะลาออกนั้น เพราะเล็งเห็นว่า หากยังเป็นพนักงานธรรมดาแล้วได้เลื่อนขั้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แน่นอนว่าจะต้องโดนคำครหาแน่นอน ถึงการเลื่อนตำแหน่งงานที่ไม่เหมาะสม แต่หากลาออกให้พ้นสภาพของพนักงาน แล้วจึงเข้ามาทำงานใหม่ในฐานะคนรักของกวิน คนของบ้านเศวตเจริญแล้ว ยังดูจะน่าเข้าท่ากว่าอย่างแรกมาก เอยจึงตัดสินใจออกมาเช่นนี้

“ที่เธอตัดสินใจแบบนี้ ไม่ใช่เพราะคุณเกริกกับคุณวิดาบังคับมาใช่ไหม ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันไม่อยากให้เธอเข้ามาทำโดยที่ไม่สมัครใจ” กวินว่า พลางเอี้ยวตัวไปมองเอยที่กำลังเช็ดผมให้อยู่

“คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ได้บังคับอะไรทั้งนั้นครับ ท่านทั้งสองแค่พูดถึงความเป็นจริงที่ผมมองข้ามไป ทำให้ผมเข้าใจอะไรมากขึ้นก็เท่านั้นครับ” เอยบอก

“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงก็โล่งอก ที่ไม่ต้องบังคับเธอ..ไม่อยากให้เธอทำอะไรโดยไม่สมัครใจ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม” กวินบอก

“ไม่จริงหรอกครับ บางเรื่องผมไม่ทันเอ่ยปาก คุณกวินก็คิดเองเออเองเสียแล้ว” เอยว่าพลางย่นจมูกนิดๆ

“อย่าเช่นเรื่องอะไรล่ะ?” กวินถาม พลางยิ้มกริ่ม

“เอ่อ..หลายเรื่องครับ” เอยหน้าแดงน้อยๆ

“ถ้าเรื่องที่ทำให้เธอหน้าแดงน่ะ ฉันก็คิดว่าเธอไม่ได้ขัดขืนเลยนี่” กวินว่า ก่อนที่จะหันหลังมากอดเอยพลางดันให้เอยลงนอนบนเตียงอย่างรวดเร็ว

“คุณกวิน ทำอะไรครับ ผมคุณยังไม่แห้งเลยนะ” เอยว่า

“เดี๋ยวมันก็แห้ง...” กวินว่า ก่อนที่จะพรมจูบเอยไปทั่งใบหน้า

“คุณกวิน...” ในที่สุดเอยก็ไม่อาจจะห้ามปรามกวินได้แต่อย่างใด จะเรียกว่านี่เป็นการยินยอมพร้อมใจของเอยที่มีต่อกวิน...อย่างนั้นถูกต้องหรือไม่?

The End

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: pimthacha ที่ 21-12-2015 18:48:58

คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เลยยยยยย :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: angelhani ที่ 21-12-2015 19:01:43

อยากได้รวมเล่มจังเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: cchompoo ที่ 21-12-2015 19:31:01

น่ารักกกกกกกก :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 21-12-2015 19:43:52

คิดถึงสองคนนี้จังเลย อิอิ
หนูเอยน่ารักไม่เปลี่ยนจริงๆ

ขอบคุณมากนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Pisoi ที่ 21-12-2015 20:15:02

คิดถึงคุณกวินกับเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 21-12-2015 20:28:43

น่าร้ากกก คิดถึงง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 21-12-2015 20:28:59

คิดถึงกวิน คิดถึงเอย จังเลยย  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kpHJstdy ที่ 21-12-2015 20:35:13

ฮื้ออออออ ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะคะ แต่อยากได้อีก 5555555555
เอยยังน่ารักเหมือนเดิมเลย เอ็นดู   น่ารักมากๆๆ แถมคุณกวินก็น่ารัก
อยากได้ 55555555 อ่านตอนนี้แล้วเรื่อยๆดีค่ะ สบายๆ กำลังน่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 21-12-2015 20:52:20

น่ารักเหมือนเดิมเลย รอรวมเล่มๆๆๆๆๆๆ :mew1: :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-12-2015 21:08:47

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: แ ฝ ง. ที่ 21-12-2015 21:13:43

คิดถึงมากกกกกกกกก
รอเล่มอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 21-12-2015 21:16:57

น่ารักมากคู่นี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 21-12-2015 22:15:53

อยากฟัด แต่ก็อยากทะนุถนอมในคราวเดียวกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 21-12-2015 22:28:38

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด คิดถึงกวินกับเอยมากเลยยย :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 21-12-2015 23:20:13

น้องเอยคนคิดมาก ไม่มีไรไม่เหมาะไม่สมทั้งนั้นแหลค่ะ กิจการบ้านเราเอง (ของสามีก็เหมือนของเรา)
ใครจะไปกล้าหนูฮึ กวินได้อยู่ใกล้น้องเอยทั้งวันเลยคราวนี้ ดีงามค่ะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 21-12-2015 23:40:38

คิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 22-12-2015 04:18:10

คิดถึงมากมาย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Fragrant ที่ 22-12-2015 06:42:08

เอยยยยยยยยยยยย กวินนนนนนนนนน ยังน่ารักไม่เสื่อมคลายจริงๆ ฟินจิกหมอน ยังคงคงบรรยากาศอบอุ่นๆเอาไว้เสมอเลยคู่นี้
น่ารักชะมัดเลยยยยยยยย ขอบคุณคนแต่งสำหรับตอนพิเศษนะค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: 13love32108 ที่ 22-12-2015 12:27:35

 :o8: :o8: นุ้งเอยยยย ไม่อยู่ในฐานะพนักงานแต่อยู่ในฐานะคนในครอบครัว   ดี๊ดีอ่ะ ~~~~~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: paraprove ที่ 22-12-2015 13:52:33

ดีใจที่มาอัพตอนพิเศษให้ค่ะ คิดถึงน้องเอยกับคุณกวินมาก

คู่นี้ยังน่ารัก คุณกวินก็หวังกินน้องเอยตลอด แอร้ยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: imseries ที่ 22-12-2015 19:41:35

ลุ้นๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: imseries ที่ 22-12-2015 19:59:51

อร๊ายยยยเริ่มแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 22-12-2015 21:08:35

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: imseries ที่ 22-12-2015 21:13:17

55555ให้มันได้อย่างงี้สิกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 22-12-2015 22:39:55

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 22-12-2015 23:11:21

โหย นึกว่าตาฝาด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: เส้นวงกลม ที่ 23-12-2015 00:21:08

แอบกรี้ดเบาๆ :sad4: คิดถึงน้องเอย พี่กวินมากกกกก
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะคะ รอร่วมเล่มจร้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 23-12-2015 10:14:41

เข้ามาห้องจบแล้ว ตกใจเห็นชื่อเรื่องนี้
ไล่ดูวันที่มาอัพ เสียดายผ่านไปสองวันเพิ่งจะเห็น

แต่เอยกับกวินก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
เอยตัดสินใจรอบคอบมากเลย
ไม่ใช่แค่ตัวเองจะโดนครหา
แต่กวินอาจโดนหางเลขไปด้วย
ถ้าเอยย้ายตำแหน่งมาดื้อๆ
ฉลาดมากค่ะหนูเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-12-2015 10:33:39

โอ้ยยยย น่ารักอ่า
คิดถึงสุดๆ สุดท้ายเอยก็เสร็จกวินอีก 5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kungfoopungpon ที่ 23-12-2015 12:50:51

 :pig4: :bye2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: cass-meyz ที่ 23-12-2015 14:16:47

คิดถึงน้องเอยกับคุณกวินมากกกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: smilepengy ที่ 24-12-2015 13:59:46

อ่านรวดเดียวจบ พระเอกเรานิ่งได้ใจจริง ๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: imseries ที่ 24-12-2015 19:10:54

อ๊ากกกกกยอมๆเค้าไปเถอะน้องเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 24-12-2015 21:11:40

คู่นี้น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 25-12-2015 15:42:14

น่ารักเหมือนเดิมค่ะ ขอบคุณที่มาต่อตอนพิเศษให้อ่านนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 25-12-2015 22:58:05

คิดถึงมาก ๆ พูดเล้ยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: iamtsubame ที่ 26-12-2015 00:29:44

ชอบบรรยากาศของเรื่องนี่จัง มันเรียบๆเรื่อยๆ แต่ไม่น่าเบื่อนะ :impress2:
อิจฉาเอยสุดๆ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 26-12-2015 00:56:44

อ่านตอนพิเศษแล้วอยากอ่านต่ออีกจังเลยค่ะ T ____ T .. คิดถึงกวินกับเอยมากกกกกกกกกกก
จนไปอ่านซ้ำอีกรอบมาเรียบร้อยแล้ว แฮ่ .. น่ารักเหมือนเดิมเลยนะคะคู่นี้
คุณเกริกเองก็ให้ข้อคิดเอยดีมากๆเลย คนที่ควรจะแคร์ที่สุดไม่ใช่ใคร ไม่ใช่สายตาสังคมภายนอก แต่เป็นครอบครัวต่างหาก
จริงๆตอนเลื่อนมาเห็นคำว่า End นี่แอบโหวงๆนิดนึง . _ . อยากอ่านต่อค่ะไม่มีอะไร 555555555
แบบอยากรู้ว่าพอเอยเข้ามาช่วงกวินแล้วเป็นยังไงบ้าง ปฏิกริยาของคนอื่นๆเป็นยังไง อะไรแบบนี้น่ะค่ะ > <
แต่แค่นี้ก็ขอบคุณพี่กิมมากๆแล้ว ; - ; .. คิดถึงมากกกกนะคะ /กอด <3

จะรอติดตามหนังสือน้าา ~  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 29-12-2015 21:11:00

 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 31-12-2015 01:15:34

คิดถึงคู่นี้มากกกกก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: klaew ที่ 31-12-2015 08:36:45

คิดถึงจังเลย

รวมเล่มนะ จะรอ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: amkang12 ที่ 31-12-2015 23:19:18

ขอบคุณมากๆเลยน่ะครับ นิยายเรื่องนี้สนุกมาก อ่านแล้วตามลุ้นมาก

กวินนี่พระเอกซึนมาก ส่วนเอย นายเอกเราก็ขี้อายมาก

ขอบคุณที่สละเวลามาเขียนนิยายให้พวกเราได้อ่านกันน่ะครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: LETUS ที่ 31-12-2015 23:29:11

ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมคนเขียนก่อนเลยครับ คุณเป็นนักเขียนที่ถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครได้ดีมากๆ
การบรรยายของคุณเรียบง่ายแต่เห็นภาพชัดเจน เข้าใจความรู้สึกของตัวละคร เหมือนกับเข้าไปเป็นคนๆนั้นจริง ขอชื่นชมจากใจเลยครับ

การบรรยายในแต่ละตอนราบรื่น สอดคล้องกันตลอดจนจบ โดยเฉพาะการสอดแทรกเพื่อเล่าย้อนอดีตในมุมมองของเอย และช่วงท้าย มีตอนพิเศษเล่าในมุมมองของกวิน มันดีมากๆเลยครับ

อีกทั้งคาแรกเตอร์ของพระนายที่ชัดเจน รวมทั้งตัวละครอื่นๆ รู้สึกเข้าถึงและคุ้นเคย จนเหมือนเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่อยากรู้จัก มีตัวตน จนต้องมานั่งอ่านนิยายของคุณไปเรื่อยๆ ชอบมากๆครับ

กวิน ผู้ที่มั่นคงในความรัก ไม่เคยนอกใจและกาย(ซึ่งหาได้ยากมากเลย) อบอุ่นมากๆ จนต้องพูดเลยว่าอิจฉาเอยมากกก 555

เอย ผู้ใสซื่อ แต่จิตใจดีงาม สังเกตได้ว่าไม่เคยคิดร้ายกับใครเลย ไม่ว่าคนนั้นจะปฎิบัติกับตนยังไง มีน้ำใจกับทุกคน เป็นนายเอกที่น่ารักน่าถะนุถนอมมาก เหมาะกับกวินที่สุด

ถ้ามีการรวมเล่มเมื่อไหร่ จะมาอุดหนุนนิยายดีๆแบบนี้แน่นอนครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 01-01-2016 00:37:51

ขออีกได้ไหมมมมม คิดถึงๆๆๆ :impress2:

สุขสันต์วันปีใหม่นะค้า :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 01-01-2016 04:33:00

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Ginny Jinny ที่ 01-01-2016 08:51:43

ยังหวานเหมือนเดิม  :o8: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 01-01-2016 13:10:14

คู่นี้ยังไงก็ยังน่ารักเหมือนเดิมจริงๆ รักกันยังไงก็รักกันอยู่อย่างนั้นดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 01-01-2016 13:47:20

อร๊ายยยยยย น่าฮักเหมือนเดิมมมมมมมส เพิ่งเห็นตอนพิเศษตอนใหม่ กรี๊สดังมาก ดีใจ 55555 รอตอนต่อปายยยยยย คร่าาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 03-01-2016 07:38:34

เป็นเหตุผลที่เข้าท่าสุดๆเลยค่ะ
ออกมาทำงานกับครอบครัวเนาะ
ดีใจจังที่มีตอนพิเศษให้อ่าน ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 03-01-2016 21:48:58

โอ๊ยคิดถึงน้องเอยยยยยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Pramooknoi ที่ 05-01-2016 02:22:37

หวานมากเลย มดกันตลอดๆ เอยน่ารักมากๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: AngPao1932 ที่ 31-01-2016 08:50:37

ถึงดราม่ามีน้อยแต่พออ่านเจอก็เสียใจนะ  :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: theme ที่ 02-02-2016 01:31:09

น่ารักมากกกกกกกกกกกกก
ยิ่งตอนย้อนอดีตของกวินนี่ยิ่งหลงรักเลย
น้องเอยก็น่ารักสมที่กวินแอบมอง
คือมันเป็นความผูกพันแบบค่อยๆสร้าง
ชอบเพื่อนสนิทไทป์ดาวด้วย เห็นมิตรภาพที่ยาวนาน
ชอบมากๆเรื่องนี้อ่านแล้วมีความสุข ขอบคุณค่ะ :)

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 07-02-2016 23:20:14

อ่านไปยิ้มไปจนแก้มจะปริอยู่แล้ว น่ารักมากมาย ฟินเฟร่อๆ

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 08-02-2016 04:17:51

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 22-02-2016 12:44:07

แวะมาอ่านหลายรอบมากเรื่องนี้
อบอุ่น ละมุน และก็เขินที่สุด~
อิจฉาเอยจริงๆ ที่ได้คนรักอย่างกวิน
แอบรักกันมานานมาก

 :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 24-02-2016 22:40:51

แวะมาอ่านอีกรอบ
ยังชอบเหมือนเดิม
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: meenlove2 ที่ 26-02-2016 20:38:14

เพิ่งได้มาอ่านแบบรวดเดียวจบ
ชอบการเล่าเรื่องมาก มีทั้งความรู้สึกทั้งสองฝ่าย อ่านแล้วอินตาม
ชอบตัวละครมากก เอยเป็นคนที่มีเพื่อนที่ดีและครอบครัวที่ดี แถมยังได้แฟนดีอีกด้วยย><

ปล. อ่านแล้วรู้สึกเหมือนย้อนไปเรียนตอนม.ปลายเลย
ปล.2 ชอบความบังเอิญหลายๆอย่างที่ทำให้รู้สึกว่า 2คนนี้คู่กันจริงๆ
ปล.3 ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: TuiLoveKhaKing ที่ 27-02-2016 14:34:55

น่ารักมากกกค่ะะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: aommaboo ที่ 27-02-2016 22:04:23

แพ้ผชแบบกวินมากกก
สนุกดีค่ะ ชอบสุดๆ
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Persoulle ที่ 27-02-2016 23:38:15

เรื่องนี้อบอุ่นมากเลยค่ะ พระ-นาย น่ารักมาก ชอบค่ะ ไม่ดราม่า ไปความรักที่มั่นคง คนหนึ่งรักมั่น อีกคนก็ไม่เคยลืม กรี๊ดดดดด!! ฟินเวิอร์เลยค่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Kitsune1st ที่ 29-02-2016 01:13:11

คุณกวินนน คือดีงาม 555
น้องเอยก็นั้ลล้าคคค น่าเอ็นดู งื้อ ดีจังเรื่องนี้ ละมุน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Pine_apple ที่ 29-02-2016 16:19:03

 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: meyj4ever ที่ 02-03-2016 11:02:32

ชอบมากเรื่องนี้อ่านยาวทีเดียวจบเลย
น้องเอยน่ารัก และก็น่าอิจฉา
กวินก็นะรักน้องมากอ่ะ แบบทำทุกทางเพื่อให้ได้น้องมาเคียงข้าง
หูยยย...มันดีกับใจจริงๆ ><

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: cy55555 ที่ 04-03-2016 17:53:34

หวานมากค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 14-03-2016 14:01:13

กวินรักเอยมากกกกกก ก
มากจนอยากได้ผชคนนี้เองเลย55 5

เอยน่าจะแคร์แต่คนที่ต้องแคร์ได้แล้ว กวิน ครอบครัวรักเอย
คนอื่นถ้าไม่ได้มีส่วนสำคัญในชีวิตจะคิดอย่างไงก็ตัดทิ้งไปเถอะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: happy-jigsaw ที่ 17-03-2016 23:04:30

เรื่องราวเรียบง่ายอ่านแล้วสบายใจดี :) ชอบที่กวินเป็นคนแน่วแน่ มุ่งมั่น และก็ซื่อตรงกับใจ ส่วนน้องเอย น่ารักตามประสา แต่ขาดความมั่นใจไปนี้ดดดดด เรื่องภาษา อ่านง่าย เรื่อยๆ ตามท้องเรื่อง แต่ไม่ได้น่าเบื่อ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: jane_August ที่ 19-03-2016 21:57:42

https://www.youtube.com/watch?v=LOrdrG7OQrk
ฟังเพลงไปเจอเพลงนี้มันเข้ากับ เรื่องนี้มากเลยคะลองฟังกันนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: utamon ที่ 03-04-2016 20:51:27

สนุกมากค่ะ คือเราชอบนิยายแนวนี้อยู่แล้ว เลยอ่านได้ไม่มีเบื่อ ยังคงคิดว่าตัวเองพลาดไปได้ยังไง :sad4:
เรื่องนี้มันเป็นเรื่องราวโรแมนติกเริ่มต้นจากการแอบชอบรวมไปถึงความรักที่ต้องรอคอย
ไม่ค่อยมีดราม่ามากเท่าไหร่ แบ่งช่วงตอนม.6กับตอนปัจจุบันสลับไปได้อย่างลงตัว
เราชอบความรักที่มั่นคงของกวินนะ และความอ่อนโยนของเอย
ตอนแรกคิดว่าเอยจะเป็นฝ่ายหลงรักกวินอยู่ฝ่ายเดียว แต่พอได้มาอ่านในตอนของพาร์ทกวิน ความรักของกวินนั้นพิสูจน์ให้เห็นในหลายๆอย่าง ความซื่อตรง ความเจ็บปวดกับการลาจากและอดทนเพื่อที่จะรอเวลานั้นมาถึง
ขอบคุณคนแต่งที่ทำให้เรื่องราวนี้ออกมาได้ดีขนาดนี้
ถือว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายในหมวดแอบรักที่ดีที่สุดอีกเรื่องนึงเลยทีเดียว จะรอติดตามผลงามของคนแต่งต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 08-04-2016 12:07:47

ขอบคุณมากค่ะ...จะติดตามผลงานเรื่องอื่นๆต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: cy55555 ที่ 24-05-2016 08:32:54

กลับมาอ่านอีกรอบก็ยังสนุกเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 27-05-2016 13:16:07

เอากลับมาอ่านรอบสอง ยังไงก็ชอบครับ
ชอบช่วงที่เจอกันตอน ม.6 มาก
มันน่ารักสุดๆไปเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: sanny ที่ 27-05-2016 16:36:13

น้อยเอยนุ่มนิ่มยิ่งกว่าผู้หญิงอีกนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: operayooo ที่ 29-05-2016 01:06:11

 :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: operayooo ที่ 29-05-2016 01:07:42

 :z6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Sweettemp ที่ 17-06-2016 12:59:58

รักเอย หลงกวิน อิชชี่ี่สุดๆ จะหาผู้ชายอย่างกวินได้ที่ไหน หลอกทุกคนว่านอนกับนางแบบเป็นว่าเล่น (มีทรรศน์รู้อยู่คนเดียว) ที่ไหนได้เก็บจิ้นให้เอยคนเดียว โอ๊ยขอบอกอีกครั้งว่าอิชชี่ค่ะ!!  :katai1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: moonoy68 ที่ 21-06-2016 10:07:28

โอ๊ยยยยย เกลียดดดดดดดดดดดด
อะไรจะหวานกันขนาดนี้
อิจฉาเอยทำไมถึงโชคดีมากมาย
กวินน่ารักมาก รักจริงสุดไรสุด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 21-06-2016 13:38:11

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: wawa_piya ที่ 22-06-2016 22:37:21

สนุกจุงงง น่ารักมากอ่ะคู่นี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: white feather ที่ 07-09-2016 09:32:19

น่ารักจัง ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกก
ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ
รอเล่มนะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ShadeoftheMoon ที่ 13-09-2016 13:09:20

เป็นเริ่องราวความรักที่สวยงามอย่างแท้จริง o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Charmy ที่ 14-09-2016 20:19:31

โอ๊ยยยยยกวิน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 16-09-2016 19:24:29

พระเอกเรานี่เขาน่ารักแบบนิ่งๆดีนะ
ชอบมากเลยคะ สนุกดีๆ  ไม่วื้อหวามาก
แต่ให้กลิ่นอายความอบอุ่นมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: jessiblossom ที่ 18-09-2016 01:27:07

พึ่งมาอ่านนิยายดีๆแบบนี้ได้ไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 18-09-2016 20:42:17

อ่านกี่ทีก็ชอบ สนุก รักมากมายย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: bomberman2009 ที่ 18-09-2016 23:43:01

ขอบคุณมากคับ ชอบเรื่องนี้มากคับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 19-09-2016 22:31:15

เป็นเรื่องที่น่ารักและอบอุ่นมากเลยคะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 27-09-2016 23:31:58

 เนื้อเรื่องอบอุ่นมาก ชอบครัชชช

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 29-09-2016 22:22:17

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้  ชอบแนวนี้มาก พระเอกมั่นคงในความรัก ดีงาม  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: spsygk ที่ 29-09-2016 23:42:06

 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Nayagirl86 ที่ 01-10-2016 13:04:46

ชื่อเรื่อง อ่านตอนแรกคิดว่าเป็นเอยแน่ๆ
แต่พอได้อ่านความคิดของกวิน ทำให้รู้ว่านี่มันชื่อเรื่องของกวินนี่หว่า อย่าบอกใครว่ารักเธอ
มันใช่สุดๆ พ่อคนปากแข็ง พ่อคนหน้านิ่ง พ่อคนหื่น5555

ขอบคุณทั้เขียนนิยายสนุกๆ หวานๆ น่ารักๆ มาให้อ่านนะคะ
รักน้องเอยยยยย :m1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: money_wing ที่ 02-10-2016 16:07:09

ฮิฮิ ในที่สุดก็อ่านรวดเดียวจนจบ ขอบคุณมากเลยนะคะ สำหรับนิยายดีๆ ที่แต่งให้ได้อ่าน เราอ่านแล้วรู้สึกทึ่งในตัว กวินมาก ที่อดทนได้มากมายขนาดนี้ ส่วนเอยก็น่ารักมาก ถึงจะรู้สึกตัวช้าไปหน่อย 5555 คือ มันดี มันอ่านแล้วละมุน อุ่นๆ ไปหมด บอกไม่ถูกเลยคะ แต่ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: diltosscap ที่ 03-10-2016 19:39:26

สนุกมากๆ เขียนได้ประทับใจในความรัก ของทั้งสองคน รักไทป์ กับดาวด้วย ขอบคุณที่ขียนนิยายสนุกๆ ให้อ่านนะคะ จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: nin@ ที่ 03-10-2016 20:41:08

 :z1: เพิ่งเริ่มอ่านเรื่องนี้ ยังไปไม่ถึงครึ่งเลย แต่ทำให้เรายิ้ม หัวเราะแก้มแทบจะแตกอยู่แล้ว มันดีต่อใจเลื้ออออ....เกินนน 5555 ยิ่งอ่านยิ่งชอบเพื่อนๆของเอยทุกคน โดยเฉพาะเวลารวมตัวกัน ฮามาก โดยเฉพาะไทป์ที่หวงเพื่อนเอยมาก ส่วนกวินก็หวงแฟนมาก ชอบมากค่ะ  :impress3:

มีข้อที่อยากติงนิดนึง​นะคะ เรื่องการใช้คำว่า "หรือ" เป็น "หรอ" และคำว่า "พา" สำหรับสิ่งของ ที่ถูกควรใช้คำว่า "เอา" นะคะ เช่น เอาการ์ดปีใหม่กลับไป ไม่ใช่ พาการ์ดปีใหม่กลับไป นอกจากนี้ก็มีพิมพ์ผิดเยอะมาก แต่อาศัยว่าเราอ่านเอาเนื้อหา เลยไม่ซีเรียส แต่บางคำ อ่านแล้วอดขำไม่ได้ เช่น ยิ้มกระหย่อง เข้าใจว่า เป็นศัพท์ใหม่ที่มาจากคำว่า "กระหยิ่มยิ้มย่อง" ใช่มั้ยคะ ^^ และในช่วงความคิดของกวิน มีการใช้คำเรียกเช่น เอยคนนั้น ดาวคนนั้น ไทป์คนนั้น..เยอะไปนิดนึง เลยดูไม่ค่อยลื่นไหลเท่าที่ควร

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 19-10-2016 11:30:07

มาอ่านตามแนะนำ รวดเดียวจบ รักแบบอบอุ่นมาก นายเอกสมตัวจริงๆเอย :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: latin ที่ 04-11-2016 23:46:33

อ่านจบแล้วก็อิจฉาน้องเอยจัง
ได้เจอคุณกวินที่รักมากขนาดนี้   :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: มะฮอกกานี ที่ 06-11-2016 21:52:18

มาอ่านรอบ2แล้ว สนุกมาก. อบอุ่นใจที่สุดกับความรักของเอยกับกวิน ขอบคุณคนแต่งครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 14-11-2016 23:11:52

เป็นเรื่องรักที่อบอุ่นมากจริงๆ ค่ะ
ใช้เวลาหลายปีกว่าจะได้รักอย่างมีความสุข
ต่างคนก็ต่างมีอีกคนอยู่ในสายตาเสมอ
น้องเอย คุณกวินเหมาะสมกันมากๆ เลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะคะ
และอยากให้มีตอนพิเศษเยอะๆ เลย
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 23-11-2016 08:31:50

อ่านจบรอบสอง เกิดคำถามขึ้นมาว่า ทำไม เอยไม่เคยมั่นใจในความรักที่กวินมีให้เลย หรือกวินยังหนักแน่นไม่พอ เพราะกวินไม่พูด แค่แสดงออกมาอย่างเดียว ?? แบบนี้ก็สมน้ำหน้ากวิน แต่กวินน่ารักมากเลย รักมั่นคง รักเอยมาก มากจนเราน้ำตาไหลเอยก็มีวิธีคิดในแบบของเอย บอกตรงขัดใจ แต่ความคิดเอย เข้าท่า แค่บางอย่างห่วงภาพลักษณืจนลืมนึกถึงคนใกล้ตัว

ขอบคุณนะคะ ที่แต่งให้อ่าน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: zenesty ที่ 28-12-2016 20:30:28

เข้ามาอ่านรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้  ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่ากวินนี่เป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมจริงๆ รักเอยสุดๆ มั่นคงมาก ทุมเทมาก หายากนะแบบนี้

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 01-01-2017 20:34:58

 :กอด1: สนุกมาก ชอบเอย พ่อไทป์แม่ดาว กีกี้ และกวิน พ่อพระเอกแสนดีขี้แกล้งของเรา นานๆจะเจอพระเอกแบบนี้  o13

รออ่านเรื่องต่อไปน้า~

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: pigarea ที่ 13-01-2017 21:56:46

เหมือนจะดราม่านะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: NooMary ที่ 15-01-2017 20:03:00

โอ๊ย  กวินทำไมพระเอกได้ขนาดนี้ พระเอกแบบไม่ยอมแบ่งคุณสมบัติให้คนอื่นเลย น้องเอยเป็นอีกคนที่ทำบุญขึ้นถึงมีสามีประเสริฐขนาดนี่  เนื้อเรื่องน่ารักมากค่ะ  เก่งจังเขียนควบอดีตกับปัจจุบันควบคู่ไปด้วยกัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Azuryngel ที่ 16-01-2017 07:42:18

Kawin really did it all for the one he loves. From short glances to long stares to small teasings and finally love.  :hao3: :L2: Thank you for writing this ka.

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 20-01-2017 13:41:36

กวินนี่พูดน้อยตั้งแต่ต้นยันจบเลยนะ

ชอบตอนม.หกมาก แอบมองกันไปมองกันมา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: somakimi ที่ 17-03-2017 22:56:14

 :impress2: :impress2: :impress2: เพิงมาเจอเพิ่งมาอ่านน่ารักดีค่ะสนุกแบบเรียบง่ายอย่างไม่น่าเขื่อ ชอบมากๆเรยค่ะ  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 21-03-2017 13:01:52

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: suginosama ที่ 22-03-2017 15:20:06

น่ารักมากๆเลยค่ะ อ่านไปหลงรักเอยไป ลุ้นมากๆ
สนุกมากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: YSmile ที่ 30-05-2017 01:52:04

อ่านจบเเล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ สำหรับนิยายดี ๆ เรื่องนี้ :pig4: :กอด1:

ขอบอกเลยว่า ชอบพระเอกแบบกวินมากค่ะ อิจฉาเอยจริง ๆ ค่ะ :-[ :-[ :-[ 

ปล. ชอบตอนงานแต่งมากค่ะ ตอนดูวีดีโอพรีเซนต์อ่ะ อ่านเเล้วเห็นภาพตามเลย

>> ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิต ไม่เคยเสียใจที่อดทนรอมาถึงขนาดนี้ เธอทำให้รู้ว่าคุ้มค่าแค่ไหนที่รอเธอ และก็...มีเพลงที่อยากจะให้ฟัง <<

ยิ่งเพลงขึ้นนะอื้อหือ อินกับความหมายมากมายค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 31-05-2017 19:38:45

ตามอ่านจนจบแล้วววว

สนุกมากเลย เป็นเรื่องที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่มั่นคงมากๆ
 
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Yukina ที่ 04-06-2017 21:07:20

คือตอนนี้ อ่านถึงตอน 28 ที่เอยเหนรุปตัวเองตอนปีสองในหนังสือกวิน แสดงว่สกวินแอบติดตามแล้วชอบเอยมาตลอด แล้วสงสัยว่า ทำไมยังมีควงกะสาวอื่นอยุ่ อย่างตอนที่มีผญมาวีน คือสงสัย
หรือ เด๋วมีเฉลยตอนถัดไป เพื่อนๆสงสัยกันไหม แต่ยังไงก้อเรื่องสนุกดีน้า ชอบเอยมากกกกก  :mew1: :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Yukina ที่ 05-06-2017 13:55:01

 :o8: :-[ :o8: :-[  อ่านจบแล้ววววว เหลือตอนพิเศษ อดทนไม่ไหว ต้องมาเม้นดันก่อน
คือมันดีงามมากกกก กวินคืออะไรที่ดีต่อใจ เอยก้อน่ารักมาก ฉากงานแต่ง วีดีโอทำเอาน้ำตาซึมจริงๆ เรื่องนี้ฟิลกุ้ดมากกก ไม่เคยรุ้มาก่อนเลยยยย สองสามปีแล้ว ยังไงก้อขอบคุนคนแต่งมสกนะครับบบบบบ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Yukina ที่ 05-06-2017 21:06:48

อ้างจาก: Yukina ที่ 04-06-2017 21:07:20  

คือตอนนี้ อ่านถึงตอน 28 ที่เอยเหนรุปตัวเองตอนปีสองในหนังสือกวิน แสดงว่สกวินแอบติดตามแล้วชอบเอยมาตลอด แล้วสงสัยว่า ทำไมยังมีควงกะสาวอื่นอยุ่ อย่างตอนที่มีผญมาวีน คือสงสัย
หรือ เด๋วมีเฉลยตอนถัดไป เพื่อนๆสงสัยกันไหม แต่ยังไงก้อเรื่องสนุกดีน้า ชอบเอยมากกกกก  :mew1: :mew3:

อ้ากกกกกกก พึ่งอ่านตอนสเป when i met you จบ ความจริงเปิดเผย อ้ากกกก กวิน เปนอะไรที่เลิศมากกกก ให้ทรรศวางยาสาวว่าเหมือนมีอะไรกัน 5555 ขอเถอะผชคนนี้  ฮืออออ เสียอย่างเดียว แกล้งเอยเยอะไปนะ บางครั้งสงสารเอย อายจน  :mew2: :mew1: แต่ไงก้อ สนุกมากกกกก ถามเอง ตอบเอง5555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 08-06-2017 19:38:31

จบแล้ว  :heaven  อ่านต่อเนื่อง 3 วันเลย สนุกมาก  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 14-06-2017 01:11:17

น่ารักมากมาย สนุกมาก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 14-06-2017 02:53:36

อ่านตั้งหลายรอบแต่เหมือนยังไม่ได้เม้นสักที
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: BeauBeeiiz ที่ 17-06-2017 20:13:46

สนุกมากกกก ชอบความรักของเอยกัยกวินอ่ะ แบบรักแท้มีอยู่นะเหวยย

รักที่เป็นแรงผลักดันอ่ะ ชอบบบ

รอซื้อนิยายเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: aiann ที่ 17-06-2017 20:37:25

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: khuntai ที่ 28-06-2017 16:41:46

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: khuntai ที่ 29-06-2017 10:37:38

ชอบค่ะ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: doubletrouble ที่ 14-07-2017 14:35:13

ตอนแรกอ่านก็อึนๆนะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆกลับหยุดไม่ได้ซะงั้น
น่ารักมากค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายอบอุ่นแบบนี้
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 03-09-2017 02:06:05

อ่านวันเดียวจบจากการแนะนำของคนในเวป สนุกจริง ๆ นอกจากเรื่องนี้คนแต่งยังมีเรื่องอื่นให้อ่านอีกไหนเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 05-09-2017 06:24:03

สนุกมากครับ อยากอ่านเคนขาวจัง

ขอบคุณครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 08-09-2017 19:21:14

 o13 สนุกมากค่ะ ผูกเรื่องดี การเล่าเรื่องก็ดี
น้องเอยน่ารัก  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: korner ที่ 10-09-2017 00:23:14

1 วันเต็มๆ อ่านรวดเดียวไม่ได้ทำอะไรเลย อ่านแล้วเพลินมาก ติดมากไม่รู้ตัว คิดว่าขออีกตอนๆจนจบ นับถือความพยายามความอดทนของกวินมาก เอยเองก็น่ารักใสๆซื่อๆดี แต่แอบติดที่ชอบคิดมากไปหน่อย พอหลังๆเริ่มมั่นใจกับความรักมากขึ้น เรื่องเลยฟินไปหมด ทั้งหมดทั้งมวลเราชอบตัวกวินมาก รู้สึกว่าสู้เพื่อความรักตัวเองจริงๆ ตอนหึงตอนหวงนี้เราว่าน่ารักมากยิ่งตอนเอยไม่รู้ด้วยนะ คือมันดูหวานๆในใจคนอ่านอย่างเราดี ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ ติดตามจ้าาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Ciin ที่ 13-09-2017 19:09:38

 :z2:สนุกมากค่าา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 16-09-2017 12:44:18

มาอ่านอีกรอบแล้ว สนุกครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: TaemyG ที่ 03-10-2017 16:35:17

ชอบเรื่องนี้ตรงที่เล่าเรื่องในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตได้ลื่นไหลและสัมพันธ์กันสุดๆ มีเสน่ห์มาก หลงรักค่ะ

 :L2: :3123: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: BunnyPony ที่ 06-10-2017 01:22:46

คุ่นี้เป็นการแอบรักที่ยาวนานมากกก

กวินขี้แกล้งเว่อออขี้หึงบวกขี้หวงมากด้วย

 ส่วนเอยก็น่าแกล้ง ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 16-10-2017 21:27:22

แนวโปรดเลยยยยยยยย
ชอบบบบบบ
 :m1: :m3: :m1: :m3: :m1: :m3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: mu_mam555 ที่ 04-11-2017 18:48:01

เรื่องนี้น่ารัก อบอุ่นมากเลยค่า
ดีต่อใจมากๆ  :katai2-1:  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 09-11-2017 14:53:00

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 09-11-2017 22:28:04

ละมุนตั้งแต่ต้นจนจบ  o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: TheGraosiao ที่ 19-12-2017 14:38:03

 :L2: ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: พัดลม ที่ 11-01-2018 20:44:13

เรื่องนี้จิ้มข้าจิ้มออกไม่อ่านอยู่นานมาก

พออ่านแล้วก็สนุกดีค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Rainy_bl ที่ 06-02-2018 16:43:32

 :serius2: :serius2: อ่านรวดเดียว3 วันจบ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: FeaRes ที่ 10-02-2018 13:01:19

ชอบเรื่องนี้มากๆ /////

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: TM_DuckCe ที่ 11-02-2018 16:09:02

 :o8: โอ๊ยยยน้ำตาแตกๆๆๆ ปลื้มแทนเอยย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 14-02-2018 16:20:35

เรื่องนี้น่ารักมากเลย
ผู้ชายแบบกวินมีอีกมั้ย หาได้ที่ไหน 5555+
ทุ่มเท่ทุกอย่างเพื่อเอย
น่ารักอบอุ่นมาก
อยากอ่านคู่ของขาวกับเคนจัง
ไทป์ด้วย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Sandy-fanfic ที่ 14-02-2018 23:10:48

ห่างหายจากการการไปนานมากกกกกกกกกก.    จนลืมไอดีพาสของเล้าเลยที่เดียว.    จนกลับมาอ่านอีกรอบ.

ซึ่งเจ๊ก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย.  บอกได้คำเดียวเลยว่า เบาหวานขึ้นตา.  อิจฉาจนไม่รู้ว่าจะอิจฉาใครดี  กวินก็ดี เอยก็น่ารัก.    มันหวาน ละมุน เติมความหวานให้ชีวิตหนูสุดๆ.

เริ่มเรื่องจากความใจง่ายของหนูและคำชักชวนของเจ๊.  หนูก็คิดอยู่นะ ว่าเจ๊จะแต่งนิยายออกมาในลักษณะไหน จะชวนจิ้นแค่ไหน เพราะก็กลัวว่ามันจะสู้ฟิคไม่ได้.  แต่หายห่วงได้เลย หวานจนเคลิ้มมมมมมมมมม.  เจ๊บอกให้มาอ่าน แล้วมา comment ว่านิยายมันเป็นอย่างไรบ้าง ในฐานะFC ของเจ๊. เจ๊ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ ยังคงรักษาคุณภาพได้ดีเหมือนเดิม.  แต่จะมีเพิ่มเติม ก็ตรงที่ ในแง่ของความสัมพันธ์ของตัวละคร มันลึกซึ้งมากขึ้น มีความผูกพันความรักลึกๆในตัวละครที่มีให้กัน มันทำให้คนอ่าน สัมผัสได้ ถึงความผูกพัน ที่กวิน มีต่อเอย มันทำให้ดูเป็นรักโรแมนติก ทำให้ดู เป็นมุมมองความรักของผู้ใหญ่ ที่มันมีมากกว่า ความหวือหวา หรือร้อนแรง แบบที่เคยเขียนในฟิค.  มันสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น ความรักที่ลึกซึ้ง หวานละมุน แม้กระทั่ง ฉากอย่างว่า ก็ยังหวาน. 


จะขอติก็อย่างเดียว เรื่องพี่ขาว ตกลงว่าไงคะเจ๊??????  เจต้องมาต่อล่ะเจ๊ต้องมาตอบหนูนะ ไม่งั้นหนูจะไม่ยอม.  มันเป็นอะไรที่กรี๊ดกร๊าดมาก  เมื่อนึกถึงพี่ขาวที่เมะ แล้วต้องไป   55555555(ไม่ยากจิคิดดดดด).



แล้วคู่ของไทป์ หนูก็ว่ามันต้องมีซัมติง เจ๊อย่างงี้ตลอดเลยอ่า  ชอบปล่อยให้แฟนคลับ.   ถ้าไม่มีมาต่อ2คู่นี้ หนูจะบุกไปประท้วงที่บ้านเจ๊     555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Wut_Sv ที่ 06-03-2018 15:51:17

นิยายนานพอสมควรเลย แต่เพิ่งได้เข้ามาอ่าน

เรื่องนี้น่ารักมากเลยอ่ะ ชอบแนวนี้มาก แต่คนเขียนไม่ได้เขียนเรื่องของ ขาว กับ เคน ต่อหรอ ปูเรื่องมาซะขนาดนี้ละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: sailom_orn ที่ 10-03-2018 07:17:13

 :mew3: สนุกค่ะ มาอ่านทีหลังก็ต้องอ่านแบบทีเดียวจบ อ่านมาราธอนมาก :really2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: fida ที่ 09-04-2018 19:33:32

เคยเข้ามาอ่านหลายรอบมาก 555

แต่นี้เป็นครั้งแรกที่อ่านรวดเดียวจบแบบจริงๆ จังๆ

จะมีชายใดที่ดีได้เท่าคุณกวินอีกไหมคะ

แต่กว่าจะมาถึงตอนจบทั้งสองก็ต่อสู้กันมามาก

ยอมให้น้องเอยไปก็ได้ค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: lovejinjunno ที่ 12-04-2018 15:50:36

เรื่องนี้ทำเอาหลงรักกวินสุดใจเลยค่ะ
คนอะไร๊~ เพอร์เฟคขนาดนี้
รักจริงหวังแต่ง ทุ่มเทให้น้องเอยได้ขนาดนี้
ทั้งอิจฉาทั้งดีใจกับน้องเอยจริงๆค่ะ
กวินนับเป็นพระเอกในไม่กี่เรื่องที่ตบะมั่นคงมาก แบบสุดๆเลย มีความอดทนสูงจริงๆค่ะ 55555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: sasaka8 ที่ 19-04-2018 21:15:31

ขอบคุณนะคะ นิยายสนุกมากน่ารักมากค่ะ  :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: O-RA DUNGPRANG ที่ 28-04-2018 20:03:02

 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: q.tr ที่ 29-05-2018 13:08:18

เป็นการแอบรักที่ยาวนานจริงๆ กว่าจทั้งคู่เค้าจะสมหวังกันนี่ก็ลุ้นจนเหนื่อย  :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: automaton ที่ 29-05-2018 18:13:56

ชอบมุมมองความคิดของเอย อยากได้แฟนนิสัยอย่างเอยสักคน
ขอบคุณคนแต่งมาก ๆ
 :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 31-05-2018 15:09:35

น่ารักกกก  :o8:

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ  :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kimhamwong ที่ 17-06-2018 23:12:53

จะอ่านกี่รอบ ก็สนุก ชอบเอย ชอบกวิน
อยากอ่านคู่ เคนขาว  :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 10 (11/12/14) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 20:45:28

ท่านประธานเรียกชื่อเล่นแล้วว
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 11 (12/12/14) P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 20:55:35

กวินหึงเอยหรือเปล่าน้าาา

ในความมโนของเรากวินอาจจะชอบเอยตั้งแต่เรียนมัธยมแล้ว
แต่ขี้เก็ก555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 21:06:24

แค่บอกว่าห้ามยุ่งกับพี่ขาว ต้องพาไปบอกถึงคนโดเลยหราาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 21:09:04

แค่บอกว่าห้ามยุ่งกับพี่ขาว ต้องพาไปบอกถึงคนโดเลยหราาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 13 (14/12/14) P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 21:15:36

เอยเป็นคนซื่อๆ คิดว่ากวินชอบอยู่กับพี่ขาว :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 14 (15/12/14) P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 21:22:41

คนจริงไม่ต้องพูดไรมากค่ะ จับจูบเลย :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 15 (16/12/14) P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 21:34:16

แอบมีความห่วง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 16 (17/12/14) P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 21:46:49

ไทป์มีความพ่อหวงลูก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 17 (18/12/14) P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 22:12:12

ถึงกวินจะไม่ได้แสดงความรู้สึกอย่างชัดเจน แต่
ก็คอยอยู่ข้างๆเอยแทบทุกสถานการณ์เลย
โมเม้นเล็กๆน้อยๆ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 19 (20/12/14) P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 22:28:47

รู้สึกเขินนนนนนนนนน :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 20 (21/12/14) P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 22:38:29

เขาบอกความรู้สึกกันแล้ววววววววววววว :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 21 (22/12/14) P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 22:48:58

กวินเริ่มรุกจริงๆแล้ว เ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 22 (23/12/14) P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 22:59:18

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด..................มีความหึงรุนแรงง
น้องเอยตั้งรับไม่ทัน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 23:08:58

กวินเป็นคนมึนๆขีเก๊ก แต่รุกน้องเอยรุนแรง :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 24 (25/12/14) P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 23:17:27

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 25 (26/12/14) P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 23:26:14

เกือบแล้วไหมล่ะ
ถ้ากวินรู้น่ะ พี่ขาวไม่น่ารอด

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 26 (27/12/14) P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 23:33:53

กวินนี่เจ้าเล่จริงๆๆๆๆๆๆ :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 27 (28/12/14) P.31 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 23:44:48

กวินแอบร้าย ลเ่ห์เหลี่ยมเยอะ
ิีอีกไม่นานหรอก น้องเอยเราไม่รอดแน่ๆๆ
คิดก็ฟินแล้ว
♥♥♥♥

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 28 (02/01/14) P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 04-07-2018 23:56:05

กวินอย่าลืมคำพูดไทป์ซิ ถนอมน้องเอยหน่อย
มาคอนโดก็แกล้งหลอกจูบน้องเอยเราซะแล้ว
ความฟินเริ่มมาที่ละนิดแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งเขินรู้สึกอย่างเป็นเอยขึ้นมาทันที :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 29 (03/01/15) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 00:05:26

กวินต้องขอเอยกับแม่แน่ๆ
ที่นี่ก็มาลุ้นว่าครอบครัวกวินจะว่ายังไง

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 30 (04/01/15) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 00:13:46

ทุกคนต้องปลอดภัย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 31 (05/01/15) P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 00:25:34

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 32 (06/01/15) P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 10:31:54

น้องเอยเราเขินตัวแตกไปแล้วม้างงงงงงงงงงงง  :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 33 (07/01/15) P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 10:44:10

ตอนนี้คือฟินมากกกกกกกกกกกก
ด้วยความที่กวินเป็นคนหน้านิ่ง ขี้เก๊ก ออกจะขรึมนึดหน่อยถึงมากกกก55555555555
พอมาพูดหยอดใส่เอยมันดูน่ารัก แบบทำแค่กับเอยคนเดียว
 :man1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 34 (08/01/15) P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 10:52:45

เอยจะกลับไปง้อกวินซะหน่อย
ไม่น่ามาเจอมินตราเลย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 11:02:59

 :hao3:กวินก็แอบเนียนๆสัมผัสเอยมาตลอดนั้นแหละ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 36 (10/01/15) P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 11:13:50

เกือบแล้วไหมล่ะ
ไทป์ไม่น่าโทรมาขัดจังหวะ 5555555555 o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 37 (11/01/15) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 11:22:21

เอยไม่เอาตัวเองผูกโบว์ใส่กล่องของขวัญตามพี่แปงพี่ขาวบอกล่ะ
555555555555555

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 38 (12/01/15) P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 11:31:22

ตอนหน้าไม่รอดแน่ๆ  o18

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 39 (13/01/15) P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 11:51:19

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 40 (14/01/15) P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 14:01:50

มินตรานี่ถ้าจะไม่ยอมง่ายๆ
ฝั่งกวินปฏิเสธไปขนาดนั้นแล้วยังจะไม่ยอมอีก
เอยต้องอดทนไว้นะคะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 14:12:24

 :hao3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 42 (21/01/15) P.65
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 14:22:35

มินตราเริ่มจะเยอะแหละ
กวินนี่ก็ทำตัวน่ารัก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 43 (23/01/15) P.70
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 14:40:51

มินตราร้ายขึ้นทุกตอน

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 14:50:09

มีความอ้อนขออีกครั้ง กวินถนอมน้องหน่อย
..........งอนที่ไหร่จับลงเตียงอย่างเดียว
เขินนนนนนนนนนน :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 18:52:31

กวินโดนวางยาแน่ๆ
มินตรานี่ก็น่ะเขาปฏิเสธไปตั้งหลายรอบแล้วยังไม่สำนึกอีก
แม่มินตรานี่ก็อีกคน :fire: :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 05-07-2018 21:25:46

สงสัยกวินยังรับความรู้สึกตัวเองไม่ได้
ปกติคงไม่สนใจใครจนเคย มาคนนี้กลับสนใจจนตัดใจไม่ได้
เลยซึนขนาดนี้ไง

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 45 (26/01/15) P.77
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 22:03:19

ครอบครัวมินตรายังดีที่มีคุณพ่อที่ไม่หลผิดไปด้วย
สงสารเอยเลยเข้าใจผิดเพราะมินตราไปแล้วไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง มินตรานี่ก็จะเอาให้ได้เลย
เป็นเพื่อนกวินแบบเดิมก็ดีอยู่แล้ว เป็นไงล่ะตอนนี้กวินตัดความสัมพันธ์ไปเลยเพราะความโลภของนางล้วนๆ
นางทำตัวเอง จะว่ารักมากก็ไม่ใช่อ่ะเหมือนอยากได้เฉยๆ แบบกวินเป็นคนที่เพรียบพร้อมทุกอย่าง
ตั้งแต่เราอ่านมายังไม่เห็นว่ามินตราจะรักกวินจริงๆเลย แค่รู้สึกว่านางอยากได้เฉยๆ (อันนี้ในความคิดเราน่ะ)

อ่านมาตั้งหลายตอนอันนี้เม้นยาวสุดแล้วมั้ง555555555
ไรท์แต่งเก่งมากๆค่ะ นี้มาเพราะมีคนรีวิวว่าเรื่องนี้สนุกเลยลองอ่านดู
สรุปว่าติดเลยจ้าาาาาาาาาา :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 48 (29/01/15) P.87
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 22:27:18

เจอแล้วววววววววว
เคลียร์ให้เรียบร้อยล่ะแล้วจบที่เตียง555555555555555 :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 49 (31/01/15) P.92
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 22:37:29

ตอนต่อไปคงมีแต่ความสุขแล้วมั้งน่ะ
เขาจะแต่งงานกันด้วยย :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 50 (1/02/15) P.95
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 22:47:21

กวินเขาก็ตามดูของเขามาตลอดนั้นแหละ
 :man1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 51 (2/02/15) P.98
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 22:55:28

ไม่ต้องบอกก็รู้ค่ะ ว่าหวงขนาดไหน :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 52 (4/02/15) P.102
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 23:05:39

น้องเอยเสน่ห์แรงอีกแล้ววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 53 (5/02/15) P.105 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 23:14:12

ไทป์กับโกเมนนี่มีลุ้นไหมค่ะ :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 54 (9/02/15) P.109
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 23:22:55

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 55 [จบ] (19/03/15) P.118
เริ่มหัวข้อโดย: Macha ที่ 05-07-2018 23:58:23

รู้สึกความรักที่กวินมีให้เอยนั้นมันมากจริงๆอ่ะ ไรท์เขียนออกมาได้ดีเลยเราขอชมเลย
ยิ่งตอนที่เปิดวีดีโองานแต่ง เรานี่ยังซึ่งแอบน้ำตาคลอ รู้สึกอิจฉาเอยเลยกวินรักเอยมากขนาดนั้น55555555
ชอบความมั่งคงต่อความรู้สึกของกวินมากกกกก ต้องรักมากๆถึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเอย
เอยถึงจะมึนๆซื่อๆความรู้สึกช้า แต่สายตตาเอยก็ไม่เคยมองใครนอกจากกวินเหมือนกัน

อ่านมาถึงตอนจบเอยกับกวินจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปแล้ว
ขอบอกเลยว่าเราชอบตัวคาแรคเคอร์ของตัวละครที่มีในเรื่องนี้มาก
ไรท์แต่งเก่งมากเลยค่ะ ทำให้ตัวละครทุกตัวดูโดดเด่นมีบทบาททุกตัว
ไม่โฟกัสเฉพาะนายเอกกับพระเอกอย่างเดียว ขอบอกเลยเราสมัครเล้าเป็ดไว้ก็นานมากแล้ว
ลบยูสเซอร์แล้วสมัครใหม่ก็หลายครั้ง ไม่เคยได้ลองอ่านนิยายในนี้เลยสักครั้ง
จนกระทั้งมีคนมารีิวิวเรื่องนี้เห็นพล็อตเรื่องน่าสนใจเลย
ตามมาอ่านเป็นเรื่องแรกในเล้าเลยที่เราอ่านจนจบ ปรากฎว่าเราติดและชอบมากๆๆๆ
ขอโทษด้วยน้าาาาาาาที่ไม่รู้ไม่ได้ตามตอนไรท์แต่งแรกๆมาตามอ่านตอนไรท์แต่งจบไปแล้ว
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ รักและชอบตัวละครทุกตัวในเรื่อง #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#
 :pig4: :bye2: :mew1: :mew1:[/color]

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 07-07-2018 00:12:39

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ชอบอ่าน ที่ 25-09-2018 21:29:36

รักกันมั่นคงมากจริงๆ แอบชอบกันไปมา ขอผู้ชายแบบกวินพับใส่กล่องกลับบ้านได้ไหม
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Ramnoii ที่ 18-01-2019 02:58:46

เพิ่งมีโอกาสได้มาอ่านเรื่องนี้

กวินคือเป็นคนเก็บความรู้สึกดีจริงๆ
แล้วก็ทุ่มเทเพื่อเอยดีมากๆเลย ชอบมาก

ชอบไทป์ด้วย เป็นคุณพ่อที่หวงลูกสาว(เอย)ดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: มนุษย์บิน ที่ 27-01-2019 01:03:49

ยังอยากอ่านคู่เคนขาวต่อจังเลยยย โอ๊ยยยเอ็นดูแรง กวินเอยก็ดี

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: layurhandsonme ที่ 20-04-2019 23:32:19

 :hao7:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: NongJesZa ที่ 27-06-2019 23:34:31

อ่านหลายรอบแล้ว จำได้ว่าเม้นแล้วนี่หว่า แต่ก็หาไม่เจอ อยากจะบอกว่า คิดถึงทั้งคู่มากๆ ชอบเรื่องนี้มาก ความรักของพวกเขาทำให้เรารู้สึกอบอุ่นใจ ชอบกวินมากอะ เอยก็น่ารัก เราชอบไทป์555555 เรารู้สึกรักพวกเขามาก คิดถึงก็เลยกลับมาอ่านอีก อ่านตลอดไม่เบื่อ ขอบคุณนักเขีบนที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นมานะครับผม รักกวินกับเอยนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 04-07-2019 23:52:59

 o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Majariga ที่ 30-08-2019 20:10:27

ขอบคุณคุณนักเขียนนะคะ เรื่องสนุกมากๆๆๆ กวินกับเอยน่ารักมากเลยค่ะ :-[
เรื่องนี้ต้องยกความดีให้กี้เลยจริงๆ ไม่งั้นกวินก็คงไม่รู้ใจ แถมเผลอๆเอยอาจโดนคนอื่นปาดหน้าไปแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Evangeline ที่ 30-10-2019 20:11:11

ชอบที่ตอนสุดท้ายกับตอนแรกมันเชื่อมกัน ทำให้อยากวนกลับไปอ่านตอนแรกอีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 09-12-2019 13:02:13

ชอบอ่ะ :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกกุญแจ ที่ 05-01-2020 01:37:31

ดีมาก ชอบบบบ
ขอบคุณคนเขียนมากๆจ้า

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 11-01-2020 14:10:11

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Mrfoxx ที่ 27-02-2020 17:27:13

เขียนได้ดีมาก ชอบมากๆครับ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: reginasorn ที่ 15-06-2020 09:35:26

กลับมาอ่านอีกครั้ง ก็ยังชอบเรื่องนี้เหมือนเดิม :กอด1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 17-06-2020 22:28:26

มาอ่านอีกครั้ง น่ารักมาก  :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: kkiikk5016 ที่ 22-08-2020 15:56:12

 :mew3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 23 (24/12/14) P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 23-08-2020 23:24:42

อ้างจาก: kimjuy_o ที่ 24-12-2014 09:25:26  

“ผม...ไปนอนนะครับ”
 
“อืม” กวินพยักหน้ารับ เอยจึงเดินเข้าไปยังห้องนอนของกวิน ล้มตัวลงบนเตียงนอน ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาและหลับใหลไปในที่สุด...


++++++++++++++++++++++++

หนูเอยไปค้างกับผู้ชาย บอกคุณแม่รึยังลูก :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 35 (09/01/15) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 24-08-2020 02:08:08

อ้างจาก: kimjuy_o ที่ 09-01-2015 10:02:52  

“สักวันเธอจะรู้” กวินว่า ก่อนที่จะหอมแก้มของเอยเสียฟอดใหญ่

 

มีความลับอะไรนักหนา พูดคำนี้มาหลายครั้งแล้ว เบื่อคำนี้แล้ว :z3:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 24-08-2020 11:45:18

อ้างจาก: kimjuy_o ที่ 24-01-2015 10:01:41  

 

          เอยร้องออกมา ของเหลวนั้นให้ความรู้สึกแปลกๆ อีกทั้งอุ่นเอาเสียด้วย 
 

จริงๆนะ มันเย็นตะหาก :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 30-08-2020 08:43:27

มาอ่านอีกรอบแล้วววว

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Ploy Poy ที่ 01-09-2020 10:50:42

 :o8: :-[คุณกวินอบอุ่นมากกก มั่นคงรักเอยเองสุดๆ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: Ploybudz ที่ 03-09-2020 07:58:33

อ่านรวดเดียวจบ มีแต่คำว่าน่ารัก  :impress2:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 41 (15/01/15) P.61 มีข่าวจะแจ้งค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 16-10-2020 11:17:30

อ้างจาก: kimjuy_o ที่ 15-01-2015 09:39:45  

มีข่าวจะแจ้งให้ทราบค่ะ แต่ก่อนอื่น อ่านนิยายให้สนุกก่อนคะนะ แล้วค่อยไปอ่านข้างล่างค่ะ ตอนนี้หากมีคำผิด หรือพลาดอะไรตรงไหนก็ขอภัย ณ ทีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 41

ชมรมบาสเก็ตบอล...




          เอยอยู่บ้านเศวตเจริญจนถึงตอนค่ำ หลังจากทานอาหารมื้อค่ำเสร็จ เอยก็ขอตัวกลับ แม้ว่าคุณวิดาขอร้องให้นอนค้างอีกคืนก็ตาม

“เอย นอนค้างอีกคืนสิ แล้วพรุ่งนี้จะได้ไปทำงานพร้อมกวินเลย” คุณวิดาว่า

“อย่าดีกว่าครับ ผมไม่ได้เตรียมชุดทำงานมา” เอยบอกออกไปเช่นนั้น

“เสียดายจัง ถ้าอย่างนั้นอาทิตย์หน้ามาค้างนะ” คุณวิดาบอก

“ดูก่อนครับ” กวินบอก ก่อนที่จะขึ้นรถไป เอยยกมือไหว้ลาคุณเกริก คุณวิดา กฤศ และชมพู


 
“แต่ผมบอกแม่แล้วครับว่าจะกลับบ้าน...เป็นวันอื่นได้ไหมครับ?” เอยบอก

 

 
        

“ไว้ตอนเย็นดีกว่าครับ” เอยว่า

 

“มันจะดีเหรอครับ...ผมหมายถึงคุณกวินไม่...เอ่อ ไม่อายเหรอครับ?” เอยถามด้วยน้ำเสียงเบา

 

“ไม่ได้นะครับ ให้ผมใส่ชุดนี้เถอะครับ” เอยบอก

เอยเป็นคนน่าเบื่อมากๆนะ ปฏิเสธตลอด มีข้อแม้ตลอด เถียงตลอด ขี้ขลาด ซื่อบื้อ เป็นนายเอกที่จืดชืดที่สุดที่เคยอ่านมา :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?# ตอนที่ 44 (24/01/15) P.72
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 16-10-2020 12:04:43

อ้างจาก: kimjuy_o ที่ 24-01-2015 10:01:41  

 
“เรื่องคู่หมั้น....เป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว และผมได้ปฏิเสธไปนานแล้วครับ หากคุณแม่ไม่เชื่อ ผมจะให้คุณวิดา แม่ของผมมายืนยันด้วยตนเองครับ อีกอย่าง....ที่บ้านผมทราบเรื่องที่ผมคบกับเอยแล้ว และที่บ้านไม่ขัดข้องอะไรครับ” กวินบอกให้แม่ของเอยรับรู้ถึงเรื่องราวที่แท้จริง ที่เกิดขึ้น

 
 

ไม่ได้รับหมั้น ปฏิเสธไปตั้งแต่แรก ยังจะด้านแบบโง่ๆเรียกว่าคู่หมั้นอีก

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: cutelady ที่ 17-10-2020 14:34:03

กวิน เป็นผู้ชายที่ดี กล้ายอมรับความรู้สึก และ พร้อมปกป้อง แต่เสียอย่างเดียว ไม่ยอมพูดหรือแสดงออกมาบ้าง
เอย รักแบบถ่อมตน รักมั่นคง แต่ดูแลตัวเองไม่ได้ การมองโลกสวย ก็ไม่ได้ช่วยให้ชีวิตดีขึ้น..

นักเขียน เก่ง สามารถเล่าและบรรยายเรื่องราว มาได้แบบเข้าใจง่ายๆ (ถึงจะเป็นเรื่องแรก / ตามที่แจ้งไว้) ถือว่ามีความสามารถ เนื้อเรื่อง ยาวนานแบบไม่เบื่อ มีจุดให้ติดตามได้เรื่อยๆ

ขอขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ต่อใจ จะติดตามเป็นกำลังใจให้เสมอน้าาาา

 :pig4: :pig4: :pig4:

 :L2: :L2: :L2:

 o13 :bye2: o13

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 10-12-2020 10:17:12

น่ารักมากค่า  :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 15-12-2020 01:14:32

 :-[

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: SeventeenCarat ที่ 17-12-2020 11:21:45

กวินคือสุดยอดพระเอกจริงๆ รักเดียวใจเดียว ไม่ไปมั่วกับคนอื่นแบบพระเอกหลายๆเรื่อง
ถ้าได้แฟนแบบกวินคือโชคดีสุดๆแล้ว
 :o8:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 22-12-2020 23:58:05

โอ้ย สองคน หวานแหววววว ชอบมากๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: พี่กรน้องฟ้า ที่ 22-05-2021 12:56:41

แวะมาอ่านอีกรอบ เพราะคิดถึงเรื่องนี้
ชอบมุมมองความคิดและการใช้ชีวิตของเอย เป็นคนที่ทำให้เรารู้สึกอยากดูแล อยากทะนุถนอม :give2:
ชื่นชมกวินในความมั่นคงต่อความรักที่มีให้เอย เป็นผู้ชายที่โคตรจะเพอร์เฟค :impress2:

ขอบคุณคุณไรท์นะคะที่แต่งกวินและเอยให้อ่าน :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 23-05-2021 22:38:39

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: C.Tansakul ที่ 24-05-2021 17:01:03

 :-[ :-[ :-[ สุดยอด ละมุน ซาบซึ้ง อ่านแล้วมีความสุขนึกถึงวัยเรียนเลยค่ะ ประทับใจมากๆจริงๆค่ะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับเรื่องดีๆ รักกวิน รักเอย

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: ChaBuShi ที่ 20-06-2021 01:05:35

 :L1:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: palmsawich ที่ 07-09-2021 14:52:16

รางวัลพระเอกดีเด่นกวินต้องติด1ใน3ของเล้าเป็ด ดีอะไรขนาดนั้นพ่อคูนนน เอยก็น่ารัก :hao5:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: joborcusier ที่ 10-09-2021 11:30:06

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะครับ สนุกมากเลย ทำให้นึกถึงป็อปปี้เลิฟสมัยมอปลาย  ชอบตัวละครทุกตัวเลยแต่งดีมากๆเลยครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 03-10-2021 23:07:58

 :pig4:

หัวข้อ: Re: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 26-03-2022 22:14:31

 :pig4: