ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
|| THE MACHANICAL DOLL ||
ตุ๊กตาไขลาน
ติดตามการอัพเดทนิยาย ทวงถาม พูดคุยกันได้ที่แฟนเพจนะคะ ฝากด้วยค่ะ
FANPAGE (https://www.facebook.com/Bluesora28/)
PROLOGUE
ตุ๊กตาไขลาน... โบราณกาลกล่าวไว้ว่ามักจะถูกทำขึ้นด้วยมือ ผู้สร้างจึงมักใส่จิตวิญญาณในการทำลงไปด้วยเสมอ
ผู้ผลิตตุ๊กตาไขลานจากเนื้อไม้ฝีมือดีเหลืออยู่เพียงไม่กี่คนบนโลกใบนี้ และวิคเตอร์ บรอมฟอร์ด เจ้าของร้านขายตุ๊กตาไม้ในชนบทแห่งนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น ตุ๊กตาที่ตั้งโชว์อยู่บนชั้นวางแต่ละตัวล้วนถูกสร้างสรรค์มาด้วยความปราณีต รวมถึงตุ๊กตาไขลานขนาดเท่าคนจริงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ม้าโยกตัวหนึ่งในร้าน มันกระพริบตามองดูผู้คนที่แวะเวียนมาอยู่อย่างสม่ำเสมอ มันเคยถูกเศรษฐีขอซื้อไปด้วยจำนวนเงินมูลค่ามหาศาลแต่วิคเตอร์กลับปฏิเสธที่จะขายมันไป ตุ๊กตาตัวนี้มีค่ามากกว่านั้นมากเพราะมันเป็นตัวแรกที่วิคเตอร์ใส่กลไกต่างๆ เข้าไปให้มันทั้งกระพริบตา ขยับแขนและขาได้ อีกทั้งยังเป็นตุ๊กตาที่ชิ้นส่วนภายนอกถูกหล่อหลอมขึ้นมาจากเงิน
“อุล วันนี้มีคนเข้าร้านกี่คนกันนะ ได้นับบ้างหรือเปล่า” วิคเตอร์เอ่ยถามตุ๊กตาที่เปรียบดั่งคู่ทุกข์คู่ยาก ยามเขามีปัญหาก็มักจะได้อุลรับฟังเสมอโดยไม่ปริปากบ่นใดๆ
อุลเป็นเพียงตุ๊กตาไขลานที่ทำหน้าที่ต้อนรับแขกได้ดีเสมอ เวลาเด็กตัวน้อยผ่านมาแถวนี้ก็มักจะแวะเข้ามาเล่นด้วยเป็นประจำ เพียงเพราะเห็นดวงตาสุกใสสีหยกกระพริบมองราวกับเชิญชวน บางครั้งก็ยกมือขึ้นทักทาย ริมฝีปากเผยอขึ้นเล็กน้อยเวลาที่มันได้จ้องมองดูเด็กเหล่านั้น
“เหนื่อยหน่อยนะ อุล” วิคเตอร์เอ่ยบอกกับตุ๊กตาไขลานเมื่อเห็นว่ามีเด็กเข้ามาห้อมล้อม เล่นด้วยมากมาย
วิคเตอร์เป็นชายชราวัย 83 ปี ที่ยังคงมีใจรักในการสร้างตุ๊กตาไม้และตุ๊กตาไขลาน เขาวางแผนจะเกษียณอายุตัวเองและกลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายกับญาติผู้น้องในอีก 2 ปีข้างหน้านี้ แต่ทว่าเวลาแค่เพียงครึ่งปีให้หลัง สุขภาพร่างกายของวิคเตอร์กลับทรุดหนักลงอย่างไม่ทราบสาเหตุ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังพยายามที่จะสรรสร้างผลงานอันเป็นที่รักต่อไป จวบจนกระทั่งแรงที่จะจับสิ่วจับค้อนสร้างผลงานนั้นค่อยๆ หายไปไม่เหมือนเคย
“อุล... ถ้าฉันไม่อยู่แล้วจะทำยังไง”
วิคเตอร์รู้ว่าถามออกไปอย่างไรตุ๊กตาไขลานตัวนี้ก็คงไม่ตอบ
“อุล ถ้านายเป็นคน ฉันก็อยากได้ยินความในใจของนายนะ”
อุลเป็นตุ๊กตาไขลานที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อยี่สิบปีที่แล้วและทุกๆ สามเดือนจะต้องทำการไขลานหนึ่งครั้งเพื่อต่อชีวิตให้มันได้ขยับเขยื้อนร่างกายต่อไป วิคเตอร์ไม่อยากให้มันตายไปพร้อมกับเขา ยังอยากให้เจ้าตุ๊กตาไขลานตัวนี้ได้อยู่ดูความเปลี่ยนแปลงที่งดงามของโลกใบนี้ต่อไป แต่ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลก อาการของวิคเตอร์ทรุดหนักขึ้นเรื่อยๆ จนไม่อาจกลับมาเปิดร้านได้อีกครั้ง ตุ๊กตาไขลานยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ม้าโยกโดยได้แต่เฝ้ารอเจ้านายผู้สร้างมันขึ้นมาอย่างมีความหวังว่าร้านนี้จะเปิดต้อนรับลูกค้าในสักวันหนึ่ง
ผ่านไปวันแล้ววันเล่า
จากหนึ่งวัน ... เป็นสองวัน
จากสองวัน ... เป็นสัปดาห์
จากสัปดาห์ ... กลายเป็นเดือน
ร้านขายตุ๊กตาของวิคเตอร์ บรอมฟอร์ดยังคงเงียบสงัดและไร้วี่แววของเจ้าของร้าน มันเป็นความเงียบที่แฝงไปด้วยความเศร้าที่เหล่าตุ๊กตาทุกตัวสัมผัสได้ การหายไปอย่างเงียบงันของผู้เป็นเจ้าของไม่ต่างอะไรจากคำบอกลา จนกระทั่งเสียงกระดิ่งที่ประตูร้านดังขึ้น
“เฮเลน ไม่วิ่งนะลูก หนูคงไม่อยากทำให้คุณปู่วิคเตอร์โกรธหรอกใช่ไหม”
หญิงวัยกลางคนกำลังพูดเตือนลูกสาววัยกำลังอยากรู้อยากเห็นไม่ให้วิ่งไปไหน เธอรู้ว่าพ่อของเธอนั้นรักตุ๊กตาไม้และตุ๊กตาไขลานพวกนี้เท่าชีวิต ไม่อย่างนั้นคงไม่เขียนจดหมายและสั่งเสียก่อนสิ้นใจให้เธอนำมาอ่านให้กับตุ๊กตาพวกนี้ได้ฟัง
“แม่คะ ตุ๊กตาสีเงินตรงนั้นเหมือนคนเลย”
เด็กน้อยชี้ไปยังตุ๊กตาไขลานตัวหนึ่งขนาดเท่าคนจริงกำลังนั่งหันหน้ามองตรงมาทางที่พวกเธอยืนอยู่ แววตาสีหยกคู่นั้นสะท้อนความหวังอันเปี่ยมล้นว่าสักวันหนึ่งวิคเตอร์จะกลับมาเปิดร้านนี้ได้อีกครั้ง มันรอคอยที่จะได้เล่นกับพวกเด็กๆ จะแย่แล้ว
“อุล ตุ๊กตาตัวนั้นชื่ออุลจ๊ะ คุณปู่น่ะรักอุลมากเลยนะ”
“รักอุลมากกว่าหนูอีกเหรอคะ” เด็กน้อยทำเสียงตัดพ้อ จ้องมองดวงตาสีหยกที่เหมือนจะกำลังมองเธออยู่ด้วยเช่นกัน
“เด็กน้อย... คุณปู่จะรักตุ๊กตามากกว่าหลานแท้ๆ ได้ยังไงล่ะจ๊ะ ที่มากกว่าอาจเป็นความผูกพัน ทั้งชีวิตของคุณปู่หลังจากที่ย่าเสียไปตั้งแต่ยังสาวก็มีแต่ตุ๊กตาพวกนี้นี่แหละที่อยู่กับคุณปู่ตลอด ลูกน่ะเพิ่งจะห้าขวบเองนะ แต่อุลและตุ๊กตาพวกนี้อยู่มาก่อนลูกจะเกิดเสียอีก”
เฮเลนพยักหน้าเข้าใจแล้วปีนขึ้นไปนั่งบนตักของอุล
“หนูต้องเรียกว่าพี่อุลใช่ไหมคะ แม่”
เจนีวา ผู้เป็นแม่พยักหน้าพร้อมกับยิ้มให้ เธอหยิบจดหมายฉบับหนึ่งที่วิคเตอร์กำชับอย่างหนักแน่นว่าต้องมาอ่านให้กับตุ๊กตาเหล่านี้และอุลได้ฟัง
“อุล... ฉันชื่อเจนีวา เป็นลูกสาวของวิคเตอร์ คนที่สร้างเธอขึ้นมา ฉันจะอ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่พ่อฉันเขียนขึ้นมาให้เธอได้ฟัง
เจนีวาคลี่จดหมายจากผู้เป็นพ่อที่เขียนเอาไว้ตอนอยู่พักรักษาตัวที่โรงพยาบาลก่อนจะสิ้นลมหายใจออกอย่างช้าๆ พอได้เห็นลายมืออันคุ้นตาแล้วแทบใจสลาย
“อุล เมื่อเธอได้เห็นลูกสาวฉันพร้อมกับจดหมายฉบับนี้ ขอให้รู้ว่าฉันได้ออกเดินทางไปยังที่ที่แสนห่างไกลและไม่อาจกลับมาพบกับเธอได้อีก”
เจนีวานิ่งเงียบไป แค่คำว่าตาย พ่อของเธอก็ยังอุตส่าห์ประดิดประดอยคำพูดสวยหรูได้ถึงขนาดนี้ราวกับจะกลัวว่าหากตุ๊กตาเหล่านี้รวมถึงอุลได้ฟังแล้วจะใจสลาย ดูเหมือนวิคเตอร์จะใส่ใจความรู้สึกของตุ๊กตาพวกนี้มากมายเหลือเกิน
“ขอบคุณนะ อุล ที่อยู่ด้วยกันมาตลอดยี่สิบปี คอยรับฟังเรื่องราวของฉันโดยไม่ปริปากบ่นใดๆ ขอบคุณที่ทุกครั้งที่ฉันหันไปมอง เธอจะคอยส่งยิ้มและโบกมือทักทายให้ฉันเสมอ ตลอดเวลาที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันนั้นเป็นช่วงเวลาที่วิเศษที่สุดในชีวิตของฉัน ถ้าหากความปรารถนาของฉันเป็นจริงได้ก็อยากให้เธอได้มีชีวิตและใช้มันต่อจากนี้ไปอย่างมีความสุข”
เจนีวาหยุดพูดและมองดูใบหน้าของตุ๊กตาไขลานที่เพียงเสี้ยววินาทีเหมือนเธอจะเห็นน้ำใสๆ เอ่อคลออยู่ที่ดวงตาสีหยกคู่นั้น
“ฉันรู้... ฉันรู้ว่ามันคงไม่มีพรใดที่จะทำให้สิ่งที่ไม่มีชีวิตกลายเป็นสิ่งที่มีชีวิตได้ แต่ฉันรู้สึกว่าเธอเป็นตุ๊กตาไขลานที่มีชีวิตมาตั้งแต่แรก อุล... คือสมบัติอันล้ำค่าของครอบครัวฉันและเป็นดั่งลูกที่ฉันรักมากที่สุด”
เจนีวาเว้นจังหวะ มองดวงตาสีหยกที่ดูจะเศร้าหมองลงถนัด ริมฝีปากที่เคยแย้มยิ้มตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเห็น ทำไมตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ยิ้มเหมือนคราวแรกเลยราวกับมันมีความรู้สึก รับรู้ได้ถึงการจากไปของวิคเตอร์
“นายอยู่ที่นี่อาจจะเหงา ฉันจะให้ลูกสาวฉันรับนายกลับไปอยู่ที่บ้านนะ นายคือครอบครัวของฉันนะ อุล ด้วยรักตราบชั่วนิจนิรันดร์ วิคเตอร์”
เจนีวาเก็บจดหมายใส่กระเป๋า กวักมือเรียกลูกสาวให้ลงมาจากตักของอุล
“อีกสองวัน ฉันจะกลับมารับนะ”
เจนีวาจูงมือลูกสาวตัวน้อยเดินจากอุลมาได้ไม่ไกล ลูกสาวอย่างเฮเลนก็เอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัยว่า “แม่คะ ทำไมตัวพี่อุลถึงได้อุ่นจังเลยคะ”
“คงเป็นเพราะไออุ่นจากตัวลูกล่ะมั้ง”
‘ขอบคุณนะ’
คำขอบคุณที่ไม่มีใครได้ยิน
น้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงสีหยกอันเศร้าหมอง
ความเสียใจที่ท่วมท้นพรั่งพรูออกมาไม่จบสิ้น
ความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้
ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรับรู้ เว้นเพียงแต่ตุ๊กตาที่ยังคงอยู่ในร้านของวิคเตอร์
** ติดตามตอนต่อไป **