ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะคะ กรุณาอ่านทุกคนนะคะ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะคะ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะคะ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะคะ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะคะ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะคะ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะคะ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะคะ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะคะจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยคะ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะคะ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะคะ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะคะเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มคะเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
(http://4.bp.blogspot.com/-p4-wHigf0sk/T9HfmCgwF3I/AAAAAAAAfMk/ByDkf4GCGfM/s1600/hapng01100087.png)
สารบัญ เรื่อง ผิดด้วยเหรอที่ผม..."ท้อง"
ตอนที่ 1 ผิดใช่ไหม? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2702784#msg2702784)
ตอนที่ 2 มันผิดมากใช่ไหม? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2706548#msg2706548)
ตอนที่ 3 ผมไม่ผิด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2708886#msg2708886)
ตอนที่ 4 นิล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2715103#msg2715103)
ตอนที่ 5 ชมพูเย็น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2728090#msg2728090)
ตอนที่ 6 คนเดิมๆ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2732348#msg2732348)
ตอนที่ 7 ตาล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2738711#msg2738711)
ตอนที่ 8 ผมท้อง 90% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2776265#msg2776265)
ตอนที่ 8 ผมท้อง 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2787307#msg2787307)
ตอนพิเศษ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2920977#msg2920977)
ตอนที่ 9 ไม่มีใคร..เกลียดใครโดยไร้เหตุผล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2955009#msg2955009)
ตอนที่ 10 เข้าใจผิด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2970823#msg2970823)
ตอนที่ 11 จงเป็นของเล่นที่ใครก็ซื้อไม่ได้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg2996446#msg2996446)
ตอนที่ 12 ชีวิตต้องเดินต่อไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg3051783#msg3051783)
ตอนที่ 13 แค่สักวินาที 5% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg3077669#msg3077669)
ตอนที่ 13 แค่สักวินาที 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg3222558#msg3222558)
ตอนที่ 14 อดีต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg3235786#msg3235786)
ตอนที่ 15 พี่ชาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg3460945#msg3460945)
ตอนที่ 16 ก้าวต่อไป THE END ภาค 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42072.msg3464361#msg3464361)
(http://2.bp.blogspot.com/-KkYsV_v6YQI/T9Hi_y-fMWI/AAAAAAAAfXc/hhB23WA7u0w/s1600/owjh028.gif)
ชมพูเย็นจูงผมมาถึงศาลาพักร้อนในโรงเรียน แล้วเข้าไปนั่งในนั้นผมนั่งอยู่ข้างเขา
“ให้ตายสิ ยัยนั่นใครกัน ปริ๊ดซะขนาดนั้น บ้าหรือไง”ชมพูเย็นสะบัดหัวแล้วบ่น หน้าตาเขาตอนนี้กลับมาเป็นปกติแล้ว
“เกิดมาฉันยังไม่เคยเหวี่ยงผู้หญิงเลย แล้วหน้าฉันมันไม่หล่อจนสาวหลงหรือไงกัน ฉันเป็นถึงเดือนเลยนะ เจอหน้าฉันก็ตะโกนใส่ เห็นแล้วมันปริ๊ด สวยซะเปล่าแต่กริยานี่ไม่ไหวเอาซะเลย อีกอย่างสงสัยว่าเธอจะเป็นโรคมโนนะน้องชายฉันไปแย่งแฟนเธอ คิดได้ไง”ชมพูเย็นบ่นกับตัวเองต่อแถมยังเอามือทึ่งหัวสีชมพูอย่างคิดหนัก
คำพูดของชมพูเย็นทำให้ผมคิดตามไปกับคำพูดเขา
ชมพูเย็นเชื่อในตัวผมแต่ผมไม่ได้เป็นแบบที่ชมพูเย็นเชื่อ
ถึงแม้เรื่องราวทั้งหมดจะเป็นยังไง
แต่ปัจจุบันคือพี่โตคบกับตาลและผมเป็นแค่มือที่สามในสายตาของคนอื่น
และผมคงจะเป็นคนโง่ในสายตาของชมพูเย็นด้วย
“เจ็บไหม”ชมพูเย็นถามผม มือลูบที่แก้มข้างที่โดนตบไปมา ความอุ่นจากฝ่ามือทำให้ผมสบายใจ
ผมส่ายหน้าบอกเป็นเชิงไม่เจ็บไม่รู้ทำไมผมถึงไม่อยากจะพูดกับเขาตอนนี้
คงเพราะผมก็อยากเป็นคนที่เขาเชื่อได้แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ผมอยู่ดี
“แล้วทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น”
ผมทำหน้าแบบไหน
ผมไม่รู้หรอก
แต่สิ่งที่ผมรู้คือผมควรบอกเรื่องของผมให้ชมพูเย็นได้รู้ว่าผมนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่เขาเข้าใจ
“ผมอยากให้คุณฟังเรื่องของผม....เมื่อคุณฟังจบคุณก็จะรู้ว่าผมไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิด”ผมพูดมองดูชมพูเย็นที่มองมาทางผมอย่างสงสัย
จากนั้นผมก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้ชมพูเย็นฟัง
เรื่องชีวิตของผมที่ผ่านมา
เรื่องที่ผมไม่มีแม่
เรื่องที่พ่อของผมทิ้งผมไปตอนที่ผมยังเป็นเด็กป.๓
เรื่องที่ผมกับพี่โตคบกันอย่างลับๆ
เรื่องที่พี่โตรู้ว่าผมท้องแล้วทิ้งผม
เรื่องที่พี่โตคบกับตาล
เรื่องที่ทั้งหมดมันเป็นเพียงเกมของนิล
“เลวเอ้ย”ทันทีที่ผมเล่าจบชมพูเย็นก็พูดออกมา มันทำให้ผมตาโต พี่เขาด่าผมใช่ไหม
“พี่ไม่ได้ว่าบีชนะ พี่ว่าไอ้ตัวเงินตัวทองสารเลวไร้ความรับพี่ชอบนั่นต่างหาก”ชมพูเย็นเหมือนรู้ความคิดผมเลยพูดออกมา
“มันเรียนที่นี่ใช่เปล่า ชื่อโต จำไม่ผิดมันเป็นประธานนักเรียน ตอนนี้มันน่าจะอยู่ห้องสภานักเรียนสินะ”ชมพูเย็นพึมพำก่อนที่จะลุกขึ้นยืน
“จะไปไหน”ผมถาม
“จะไปอัดหน้ามัน ชกมันให้คว่ำ”ทันทีได้ยินแบบนั้นผมก็ฉุดมือชมพูเย็นเอาไว้
“อย่าทำแบบนั้นนะ”ผมห้ามเขา
ผมไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายไปมากกว่านี้แค่เรื่องที่ตาลมาตบผมที่โรงอาหารมันก็มากพอแล้ว
ผมไม่อยากมีเรื่องอีก
ผมอยากจะเรียนจบและใช้ชีวิตของผมต่อไป
แม้ว่าจะไม่มีพี่โตอยู่ด้วยก็ตาม
ผมอยากให้เรื่องของพวกเรามันจบได้แล้ว
และผมก็ไม่อยากจะเจ็บอีก
ผมไม่อยากเจ็บกับพี่โตอีกแล้ว
“เห้ ไอ้หัวชมพูนายกล้าดียังไงวะถึงมาทำร้ายน้องสาวฉัน”เสียงตะโกนเรียกความสนใจของผมกับชมพูเย็น
พี่นิลยืนอยู่ที่หน้าศาลาข้างกันคือตาลที่กำลังร้องไห้อยู่แต่ผมก็แอบเห็นรอยยิ้มของเธอ พี่นิลคงมาที่นี่เพราะตาลไปฟ้อง
พี่น้องคู่นี้ก็ดีนะครับ
ช่วยกันดีเหลือเกิน
ช่วยกันระรานชีวิตคนอื่น
“ระวังคำพูดนายไว้ก็ดีนะ ฉันแก่กว่านายอย่างน้อยก็ 3 ปีได้นายควรมีมารยาทกว่านี้นะ”ชมพูเย็นบอกกับนิลที่ตอนนี้หน้าแดงเพราะความโกธร ส่งสายตาหาเรื่องมองไปที่ผู้ชายผมสีชมพู
“ฉันถามนายไม่ได้ยินหรือไง ว่านายกล้าดียังไง”พี่นิลขึ้นเสียง
ชมพูเย็นยกยิ้มมุมปาก “พี่กับน้องเนี่ยเหมือนกันสินะ คนน้องที่ก็ด้านกล้ามาหาเรื่องคนอื่นที่โรงอาหารประกาศว่าตัวเองไร้หัวคิดแค่ไหน คนพี่ก็ไร้มายาทตะโกนถามคนอื่นโดยที่ไม่รู้เลยว่าเป็นคนก่อเรื่อง อ้อ หรือว่ารู้กันนะแต่เพราะเป็นพี่น้องเลยทำเป็นไม่สนใจ อา ถ้าเป็นพี่ฉันเขาก็คงคิดงี้สินะ แบบนี้ก็ต้องขอชมเชยนายนะที่รักน้องแต่ก็รักในทางที่ผิดน่ะนะ...”
พลั๊ก
ชมพูเย็นไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อพี่นิลก็ต่อยเข้าที่แก้มข้างซ้ายของชมพูเย็น
“ชมพูเย็น”ผมเรียกเขาด้วยความตกใจ ผมไม่คิดว่าพี่นิลจะกล้าต่อยคนในโรงเรียน เพราะปกติเขาชอบเคลีย์ที่นอกโรงเรียน
ผมมองดูหน้าชมพูเย็นที่ตอนนี้เริ่มมีรอยแดงจางๆริมฝีปากของเขามีเลือดไหลออกมา หมัดของพี่นิลแรงมาก
ผมรู้ดีเพราะครั้งหนึ่งผมก็เคยโดนเขาต่อย
ก็อย่างว่าล่ะผมก็ต่อยเขาเหมือนกันด้วยเรื่องประจำที่ทำให้ผมฉุนจนต่อยเขา
แต่สมัยก่อนที่พวกเราเป็นเด็กประถมมันไม่ได้เป็นแบบนี้เลย
นิลเคยเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของผมก่อนที่เขาจะต่อยผมคว่ำจนเข้าโรงพยาบาล
สุดท้ายเขาก็ไปเรียนต่อที่อื่น ส่วนผมก็ได้รู้ถึงการทะเลาะวิวาทเป็นครั้งแรกในชีวิต
จากนั้นมาผมก็ไม่คิดว่าจะได้เจอกับเขอีกจนเรียนม.ต้น
“ไม่เป็นไร”ชมพูเย็นหันมามองผมแล้วยิ้ม
“ไอ้เด็กไร้มารยาทแกชื่ออะไร”ชมพูเย็นถามนิลที่ทำท่าสะใจที่ได้ต่อยชมพูเย็น
“ก่อนจะถามชื่อคนอื่นบอกชื่อตัวเองมาก่อนนะครับ แต่ก็นะรู้จักกับบีชมันก็คงต่ำพอกันล่ะนะ บอกให้ก็ได้ ผมชื่อนิล”
“นิลที่เป็นเพื่อนกับโตมีน้องชื่อตาลใช่ไหม”
“ใช่ แล้วจะทำไม”นิลตอบอย่างหาเรื่อง
พลั๊ก
ชมพูเย็นต่อยเข้าที่หน้าของพี่นิล
“ก็จะได้ต่อยถูกคน ดีนี่กำลังอยากจะต่อยก็มาให้ต่อยถึงที่ แกมันก็สารเลวไม่ต่างกันเลย ฝากนี่ไปให้เพื่อนแกด้วยแล้วกัน”ชมพูเย็นพูดจบก็ตีเข่าที่ท้องพี่นิลที่ยืนอึ้งอยู่ตามด้วยหมัดรัวอีกสองหมัดที่ใบหน้า
ชมพูเย็นกระชากเสื้อของพี่นิล “จะว่าฉันยังไงก็ได้แต่แกอย่ามาว่าน้องชายฉัน”แล้วก็ต่อยซ้ำอีกครั้ง
พี่นิลพยามจะต่อยชมพูเย็นคืนแต่ชมพูเย็นก็รับหมัดได้เขาบีบมือนิลเอาไว้
“นายไม่มีทางชกชนะฉันหรอก อย่างนายมันคนละชั้นกับฉัน”ชมพูเย็นยิ้มเย็นแล้วถีบเข้าที่ท้องอย่างจัง
คราวนี้พี่นิลล้มไปนอนจุกอยู่ที่พื้น ตาลที่ตาโตมองพี่ชายตัวเองถูกต่อยก็เข้ามาดูพี่ชาย
“พี่นิล พี่อย่าเป็นอะไรนะ พี่นิล”
นิลพยายามจะลุกขึ้นมาแต่คงจะจุกมากถึงได้ทรุดลงนั่งกับพื้น ตาลประคองพี่นิลอยู่ข้างๆ
ชมพูเย็นที่เห็นแบบนั้นก็เดินเข้าไปหาทั้งสองคน ชมพูเย็นคุกเข่านั่งลง
“ต่อไปนี้ฉันขอเตือน ถ้าแกยังจะมาระรานชีวิตคนอื่นแบบนี้อีกล่ะก็รับรองว่ามันจะไม่ใช่แค่นี้แน่นอน”ชมพูเย็นพูดยิ้มเย็น
“แล้วก็อีกอย่างนะฝากบอกเพื่อนแกด้วย....”ชมพูเย็นกระซิบที่ข้างหูพี่นิล ผมไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรแต่หลังจากที่พี่นิลได้ยินตาของเขาก็โตขึ้นเล็กน้อย แล้วมองมาทางผมแต่ก็แค่ชั่ววินาทีเดียวก่อนที่เขาจะมองหน้าตาลและมองกลับมาที่ชมพูเย็น
“แค่นี้ล่ะ ลาก่อนละกันนะนิล หวังว่าพวกเราคงไม่ได้เจอกันกันอีกนะ”ชมพูเย็นลุกขึ้นยืน
ไปรับปุยแล้วก็กลับบ้านกันเถอะ”ชมพูเย็นพูดจับมือผมแล้วก็เดินไปที่แผนกอนุบาลเพื่อไปรับปุย
(http://3.bp.blogspot.com/-8Jk3BBluQOI/T9HgczE-ssI/AAAAAAAAfR0/fiSbjVmqcXs/s1600/t55.png)
TBC…………10%
ไม่ได้มาอัพนานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต้องขอโทษจริงๆค่ะ
มาอัพแล้ว
ชมพูเย็นก็ยังคงสเต็ปเดิมแบบนี้
พี่แกคงไม่โดนด่านะที่ต่อยกันในโรงเรียนน่ะ
ก็โดนหาเรื่องก่อนนะ
ส่วนบีชรู้สึกอืม แต่งจบก็ไม่ค่อยมีบท
ทำไมรู้สึกแบบนั้นก็ไม่รู้สิ
ตอนนี้ออกจะสั้นและอาจจะค้างนิดค่ะ
แต่ตอนหน้าคงมาได้อาทิตย์หน้าค่ะ
kuro มีธุระ
และต้องขอโทษจริงๆค่ะที่บอกว่าจะมาตอนอาทิตย์หน้ารีข้างบน
พอดีมีปัญหานิดหน่อยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(http://4.bp.blogspot.com/-j8oL_tz1mYU/T9HgYJN_pkI/AAAAAAAAfRM/noUycTxNOCU/s1600/t42_2.png)
ตอนที่ 8 ผมท้อง 100%
“บีชคิดว่าถ้าฉันรู้ว่าบีชท้อง ฉันจะทิ้งใช่ไหม”อยู่ๆชมพูเย็นก็ถามผม ผมดึงมือออกจากคนที่กุมมือผมอยู่ ชมพูเย็นปล่อยมือผมออกจากการกุมของเขา
ผมพยักหน้าตอบเขา ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่หัวของผม ชมพูเย็นลูบหัวผมอยู่
“บีชรู้มั๊ยว่าบีชทำให้พี่ฉุนมาก....บีชดูถูกพี่ว่าพี่จะทิ้งน้องชายตัวเองลงคอ....บีชคิดว่าพี่เป็นคนแบบไหนกัน...ถึงพี่จะไม่ใช่คนดี 100% แต่พี่ก็ไม่ได้เลว 100% เอาเถอะพูดไปบีชก็ไม่เข้าใจหรอกว่าพี่เป็นคนยังไง....แต่รู้ไว้อย่างนะ...แค่อย่างเดียวก็พอ............พี่จะไม่มีวันทิ้งบีชให้เจ็บปวดอยู่คนเดียว”
“แต่ผมไม่ได้เจ็บ”ผมโกหกเขาอย่างน้อยตอนนี้ผมก็มีเงินพอที่จะเช่าห้องอยู่คนเดียวแล้วและผมก็จะตั้งใจทำงานเลี้ยงตัวเองกับลูก ผมไม่อยากจะเป็นภาระให้กับชมพูเย็น
“อย่าโกหกว่าไม่ได้เจ็บทุกๆถ้อยคำที่บีชพูดออกมามันบ่งบอกได้ดีว่าบีชเจ็บปวดแค่ไหน...พี่สัมผัสได้ถึงความรู้สึกนั้น....ความรู้สึกที่เหมือนกับถูกทอดทิ้งให้อยู่คนเดียว....ความเจ็บปวดกับความเหงา....”
ทุกๆคำพูดของชมพูเย็นมันกระแทกเข้ามาในใจผมทุกอย่างมันเป็นความจริง ผมเหงาที่อยู่คนเดียวมาโดยตลอด
และเพราะเป็นแบบนั้นผมถึงหลงไปกับความดีที่เคลือบยาพิษเอาไว้อย่างพี่โต
สุดท้ายมันก็เหลือเพียงผม
ไม่สิเหลือเพียงผมกับลูกในท้อง
ลูกของผมกับพี่โต
ลูกที่เกิดจากความรักจอมปลอมของเขา
แต่กลับเกิดจากรักจริงของผม
“พี่จะไม่ให้นายเจ็บคนเดียวแน่นอน”ชมพูเย็นยิ้มหวานแล้วก็พึมพำเบาๆแต่ผมไม่ได้ยินประโยคที่เขาพูด มันเหมือนกับตอนที่เขาพูดกับพี่นิล
ผมไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรพี่นิลถึงได้ดูตกใจแบบนั้น
ผมสงสัยและอยากรู้มาก
ถ้ามันเกี่ยวกับผม
ผมควรที่จะได้รับรู้มัน
“ชมพูเย็นนายพูดอะไรกับพี่นิล”ผมตัดสินใจถามออกไป
โอ๊ย
ชมพูเย็นบีบจมูกผมก่อนที่จะปล่อยผมเอามือจับจมูกที่เขาบีบอย่างไม่ออมแรง
“ความลับ ไม่บอกหรอกนะ แต่ถ้าอยากรู้จะบอกให้ก็ได้ พี่บอกไปว่า...
ก็บอกแล้วมันเป็นความลับพี่จะบอกบีชทำไม”ผมที่ลุ้นกับสิ่งที่เขาบอกอยู่ก็อยากจะจับหน้าชมพูเย็นไปกระแทกกำแพงหลังจากที่ได้ยินคำตอบอันแสนกวนประสาท
“ไม่บอกก็ไม่ต้องบอกสิ ไม่อยากจะรู้อยู่แล้ว”ผมโกหกทั้งที่จริงๆอยากรู้สุดๆแต่พอเห็นหน้ากวนๆที่เอามือปิดปากกั้นหัวเราะเต็มที่แบบนั้นมันทำให้ผมต้องเก็บความสงสัยไว้ก่อน
“อยากรู้พี่ก็ไม่บอกอยู่ดีนะ แต่มีอย่างเดียวที่บอกได้คือพี่จะอยู่กับบีชนะครับ”ชมพูเย็นลูบหัวผมหนักๆทีหนึ่ง
“หัวผมมันจะเสียทรงเพราะคุณ”
“ต่อจากนี้ไปบีชก็อยู่กับพี่หรือกัน ส่วนเรื่องลูกบีช พี่ว่าบีชคงไม่ได้ฝากครรภ์เลยใช่ไหม? พรุ่งนี้พี่พาไปเอง”
“ไม่ต้องหรอกครับ ผมไม่อยากเป็นภาระให้คุณแค่คุณจ้างผมไว้เป็นพนักงานธรรมดามันก็มากพอแล้วล่ะครับ”ผมบอกปฏิเสธเขาไปตามความจริง
ผมไม่อยากเป็นภาระให้ใคร
ผมพึ่งตัวเองได้
และก็ต้องเลี้ยงลูกเองให้ได้
“บีชไม่ใช่ภาระสำหรับพี่หรอกนะ ไม่เคยเป็นสักนิด....ชา”ผมกับชมพูเย็นเดินคุยกันจนมาถึงแผนกอนุบาลและก็เห็นผู้ชายผมสีดำน่าจะอายุเท่าผมกำลังเล่นกับปุยอยู่ และจากที่ชมพูเย็นเรียกเขา พวกเขาน่าจะรู้จักกัน
“ไง พี่ชมพูเย็น”ชาเอ่ยทักขึ้น
“ไม่ไงหรอก หน้าแกทุกวันที่เจอมันต้องช้ำทุกวันด้วยเหรอไง ถามหน่อยเถอะชาจะทะเลาะกับเซนมันให้ได้อะไรขึ้นมา พี่น้องกัน.......”
“พี่หยุดพูดเลยครับ มันไม่เคยรับผมเป็นพี่ ส่วนผมก็ไม่จำเป็นต้องรับมันเป็นน้องเพียงเพราะว่าพ่อแม่เราแต่งงานกัน”
“กำลังจะแต่งและมันจะดีมากถ้าแกจะเลิกคัดค้านหาเรื่องคนเขาแบบนี้ ทำแบบนั้นไปก็มีแต่ทำให้คนเขามองแกไม่ดี แต่เตือนไปก็เท่านั้นฉันจะบอกอาให้ยกเกาะให้แก มีเรื่องไม่สบายใจอะไรก็ไประบายที่นั่นแล้วกัน”
“จริงปะ งั้นผมจะยอมรับมันเป็นน้องก็ได้จะดีกับมันด้วย จะเห็นว่ามันเป็นน้องชายแล้วกัน”
บทสนทนาของพวกเขาทำให้ผมรู้ว่าทั้งสองคนคงเป็นญาติกัน
และชาคงจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของชมพูเย็น
พูดถึงน้องชาย
ชมพูเย็นเคยบอกว่าเขาอยากได้น้องชายและเห็นผมเป็นน้องชายแต่ในเมื่อมีชาแล้วทำไมต้องเอาผมมาเป็นน้องชายเขา
ผมไม่เข้าใจชมพูเย็นเลยจริงๆ
และเพราะไม่เข้าใจผมถึงได้เดินออกไปจากตรงนั้น
ตรงที่พวกเขาสองคนคุยกันและมีปุยยืนเกาะเสื้อชาอยู่ข้างๆ
(http://4.bp.blogspot.com/-wDZ8HlXoaFM/T9HqAanwG3I/AAAAAAAAfmY/oM8FuMpHJAw/s1600/20070223021432cid465fc1dp3.gif)
“ดูเหมือนนายมันจะร่านใช่ได้นะ ขนาดทำให้หลงจนอยากจะเลี้ยงไว้เป็นน้องชาย น้องชายงั้นเหรอ น่าขำ อย่างนายจะเป็นอะไรได้ นายมันก็แค่ของที่ฉันทิ้งไปส่วนคนที่เก็บเศษเดนได้ก็ยังเห็นเป็นของมีค่า สงสัยว่าเจ้าหัวชมพูนั่นคงจะเป็นบ้านะ”เสียงจากคนที่ต่อให้ผมหลับตาก็รู้ได้ว่าเป็นใครดังขึ้น
พี่โตยืนอยู่ตรงหน้าผม
ผมคิดว่าโลกมันช่างกลม...ช่าย....กลมจนเกินไป
ผมไม่พร้อมที่จะเห็นหน้าเขาอีกครั้งในตอนที่ผมรู้สึกไม่ดีแบบนี้
และไม่พร้อมที่จะได้ยินเขาด่าผมด้วยถ้อยคำที่มันเสียดแทงใจแบบนี้
“ครับ ผมอาจร่านแบบที่พี่พูดนั่นล่ะ แล้วพี่เกี่ยวอะไรกับผมไม่ทราบครับ เราสองคนไม่ได้เป็นแม้แต่คนรู้จักกันด้วยซ้ำนะครับ แล้วอีกอย่างคนที่หัวสีชมพูที่พี่พูดถึงน่ะอย่างน้อยเขาก็เป็นคนดีกว่าพี่และสุดท้าย ผมไม่ใช่เศษเดนของใคร เพราะเราสองคนไม่เคยรู้จักกัน”ผมพูดออกไปโดยที่ไม่สนใจพี่โต
ผมอยากให้เรื่องราวทั้งหมดมันจบลงสักที
ผมไม่อย่างเจ็บปวดแล้วจมปลักกับความเจ็บปวดอีกแล้ว
“เดี๋ยวนี้นายกล้าต่อปากต่อคำกับฉันด้วย ดีนี่ ได้ผัวใหม่ลืมผัวเก่า มันคงจะเด็ดมากสินะถึงได้ทำให้นายหลงได้ขนาดนี้ แบบนี้นายคงต้องขอบคุณฉันมั้ง แล้วก็อย่าลืมไปเอาออกด้วยล่ะ ถ้าเกิดมามันจะเป็นตัวยุ่งยากซะเปล่าๆ....”
เพี๊ยะ
ผมตบเข้าที่หน้าของพี่โต ดันพี่โตให้เข้ากับกำแพงก่อนที่จะรัวหมัดใส่พี่โตอีกสามหมัด
ซึ่งพี่โตก็ไม่ได้ห้ามผมหรือทำอะไรได้แต่ยืนนิ่งให้ผมต่อย
ผมต่อยพี่โตจนใบหน้าพี่โตช้ำไปหมดแต่ไม่เท่ากับใจผม
“พอแล้วเหรอ แรงนายมันมีเท่านี้สินะ ก็นะนายมันก็แค่คนต่ำๆที่กล้ามายุ่งกับฉันเท่านั้นนี่”
ระยะที่ผมต่อยกับพี่โตมันใกล้มากและทันทีที่พี่โตพูดจบเขาก็ต่อยเข้าที่หน้าผม
“ที่ฉันต่อยนายไม่ใช่อะไรหรอกนะ นายบอกว่าทั้งหมดมันเป็นเรื่องจอมปลอมสินะ”พี่โตบีบแก้มข้างที่โดนต่อย....เจ็บ........นั่นเป็นความรู้สึกของผมที่ถูกเขาทำร้าย
ผมจะต่อยเขาอีกครั้งแต่คราวนี้เขาจับมือผมไว้ด้วยมืออีกข้างที่ว่างอยู่
“ฟังให้จบก่อนสิบีช”
“ผมไม่คิดจะฟังอะไรที่คุณพูด”พี่โตยิ้มเย็นก่อนจะออกแรงบีบมือผมให้แน่นกว่าเดิม
“แล้วเจ็บไหม? ฉันถามว่าเจ็บไหม มือกับแก้มที่ฉันบีบอยู่น่ะเจ็บหรือเปล่า? ถ้านายเจ็บก็รู้ด้วยว่าทั้งหมดมันไม่ใช่สิ่งจอมปลอมแต่มันคือความจริง”พี่โตขึ้นเสียงในช่วงท้ายแล้วสะบัดแขนผมออกแต่ยังบีบแก้มของผมอยู่
“ทำหน้าแบบนั้นเจ็บสินะ เจ็บก็ต้องรู้เอาไว้ล่ะว่าทุกอย่างมันเป็นความจริง”พี่โตพูดจบก็ผลักผมลงกับพื้นแล้วหันหลังเดินจากผมไป
พลั๊ก
เสียงผมล้มลงกับพื้นมันไม่ดังหรอกมั้งเขาถึงได้ไม่หันมามอง
ผมไม่รู้ว่าเขาจะต้องการอะไรจากผมอีก
ทุกอย่างที่เขาบอกว่ามันไม่ใช่สิ่งจอมปลอมมันคืออะไร
มันจะรวมถึงความรักของเขามั๊ยนะ
ถึงจะมีเรื่องให้คิดมากมายแต่สมองผมตอนนี้มันเกินจะรับไหว
วันนี้ผมเหนื่อย...เหนื่อยกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น
เปลือกตาของผมมันล้าเหลือเกิน....ก่อนที่โลกของผมทั้งหมดจะเป็นสีดำ
TBC…………..
(http://4.bp.blogspot.com/-cE6uNj-x6QQ/T9Hp2MDYD_I/AAAAAAAAfk4/TSaesEnGTTM/s1600/1235991710.gif)
อิมเมจตัวละครจ๊ะ
[/b][/font][/size][/color]
(http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2011/01/A10129278/A10129278-12.jpg)
บีช
ผมท้องกับคนที่ผมรัก......แต่เขากลับไม่รักผมและบอกว่าเรื่องของเรามันเป็นแค่เรื่องหลอกลวง
(http://p3.s1sf.com/mu/0/ud/1/9329/erbd.jpg)
โต
ผมไม่มีทางรักกับคนที่ต่ำกว่าผม....ของชั้นต่ำยังไงมันก็ต่ำวันยังค่ำ
(http://image.dek-d.com/25/3040993/113144027)
ชมพูเย็น
ถูกชะตา...ใช่ผมก็แค่รู้สึกถูกชะตาน้องชายผมเท่านั้น...ผมท่องคำว่าน้องชายในใจ
(http://f.ptcdn.info/710/012/000/1385656444-5457784195-o.jpg)
ปุย
ปมไม่รู้อะไรหรอก...ปมรู้แต่พี๊เป็นคนในครอบครัวปม
(http://www.sisterme.net/_files/news/2011_04_10_175046_bpiyrx2u.jpg)
นิล
ผมทำร้ายน้องชายแท้ๆของตัวเองเพียงเพื่อความสะใจเล็กๆ.....แต่ใครบอกว่าไม่เจ็บ.........แต่ผมก็ยังทำ...ช่วยไม่ได้...เพราะผมมันเลว
(http://sv6.postjung.com/picpost/data/110/110300-pic-35.jpg)
ตาล
คิดจะมาแย่งพี่โตไปเหรอ...ไม่มีทาง...คิดว่ากระเบื้องแตกๆมันจะสู้ทองที่อยู่สูงกว่ามันได้เหรอไง?
(http://pe2.isanook.com/ns/0/wb/i/ui/341/1706197/914394_595148353945622_1873296641_n_1417019097.jpg;r:width=580;static:p_s1sf_ns_0;file:dc111a.jpg)
เย็นตาโฟ
ผมรักและเชื่อมั่นในการตัดสินใจของน้องชายผม...และผมในฐานะพี่ชาย...ผมมีหน้าที่ขจัดอุปสรรคต่างๆให้มันหมดไป...รวมถึง...ไอ้เชี่ยบางตัว
(http://i2.wp.com/www.lady108.com/wp-content/uploads/2014/01/13616-004.jpg?resize=229%2C344)
หวานเย็น
ผมรักน้องผม..และเพราะรักมาก...ผมถึงไม่อยากให้น้องชายผมเกริดกลั่วกับเศษเดนของใคร...เพราะฉะนั้นผมคงต้องทำอะไรสักอย่าง...ที่มันคงเปลี่ยนชีวิตผมไปตลอดกาล
(http://img.kapook.com/image/star/Bio_KooHyeSun_018.jpg)
เหมยลี่
ฉันเกิดมาก็ได้ชื่อว่าคู่หมั้นของเขา....แต่ทำไมเขาถึงได้ดูแลแกมากกว่าฉัน...ครั้งหนึ่งฉันเคยต้องทนที่เขามีคนอื่น.....อย่านึกว่าครั้งนี้ฉันจะยอมให้ของต่ำๆอย่างแกมาแตะต้องคนที่ฉันรัก
(http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2009/08/A8166601/A8166601-9.jpg)
ชา
(อิมเมจอาจต่างจากเรื่อง เมื่อผมท้อง....กับเพื่อนสนิท)
ผมแค่ช่วยคนที่ผมนับถือ...ผมว่ามันไม่เกินไปสักนิด...และชีวิตผมเกิดมาเพื่อรักคนๆเดียว