-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
I'm pregnant เมื่อผมท้อง
“แม่ฮะ”เสียงเด็กน้อยวัน3ขวบตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มส่งเสียงเรียกผมตั้งแต่ไกล พร้อมร่างเล็กวิ่งมาหาอย่างสุดกำลัง
“น้องจี เดี๋ยวล้มครับ”ผมรีบโผล่เข้าหาลูกน้อยทันทีที่เจ้าตัวดูท่าจะล้มแน่นๆ
“จีคิดถึง”เด็กน้อยที่ใบหน้าขาวใสเต็มไปด้วยคราบสีน้ำต่างๆที่เจ้าตัวกำลังเล่นยิ้มกว้างทันทีที่เงยหน้ามองผม
“ครับ แม่ก็คิดถึง”ผมบอกก่อนจะบอกให้ลูกชายกลับไประบายสีตุ๊กตาปูนขาวต่อให้เสร็จ
“มาไวจังค่ะวันนี้”คุณที่ดูแลห้องน้องจีเอ่ยทักทันทีที่เห็นผม
“อ่อ พอดีวันนี้ห้องผมมีเรียนนอกสถานที่น่ะครับ ขากลับเลยแวะส่งเด็กๆหมดแล้ว ครูหนิงล่ะครับ”ผมเอ่ยถามกลับทันที่ เพราะนี่ก็ล่วงเลยเข้าเวลาเลิกเรียนแล้ว แต่ยังคงเห็นเด็กๆนับสิบคนยังอยู่ในห้องเรียน
“ค่ะ ก็มีทยอยมารับไปบ้างแล้วแหละค่ะ”เธอตอบก่อนจะขอตัวไปส่งนักเรียนของตนที่ผู้ปกครองมารอรับเพียงเวลาไม่นานนักเรียนนับสิบก็เหลือเพียงสามคน
“ขอโทษครับผมมารับน้องกันต์ครับ”เสียงนุ่มคุ้นหูเอ่ยขึ้นเมื่อเดินมายังหน้าห้องเรียน
“สวัสดีครับหมอ วันนี้มารับน้องกันต์เองเลยหรอครับ”ผมเอ่ยถามทันที่ที่พบคนรู้จัก ไม่ซิเรียกว่าผู้มีพระคุณถึงจะถูก
เพราะคุณหมอเป็นคนดูแลตอนที่ผมท้องจนน้องจีคลอดออกมา ฟังไม่ผิดหรอกครับ คนที่คลอดน้องจีออกมาคือผมเอง ผมที่ไม่ว่าจะทางไหนก็เป็นผู้ชาย
ทำไมผู้ชายอย่างผมถึงท้องได้น่ะหรอครับ นั้นซิ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน
เรื่องมันเริ่มขึ้นในวันที่ผมเรียนจบ มหาลัย คืนนั้นเป็นคืนที่มีการเลี้ยงส่งพวกผมที่เรียนอยู่คณะสถาปัตยกรรมกัน โดยในงานก็มีพวกรุ่นน้องและเหล่ารุ่นพี่ที่จบไปแล้วมากมายมาร่วมงาน ผมจำได้แค่ว่าผมดื่ม และผมเมามาก มารู้ตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองนั้นนอนอยู่ในโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง รอบตัวเต็มไปด้วยคราบน้ำรักและเลือดที่ขึ้นสีเข้มแห้งเกระอยู่ทางด้านหลังของผม
และเสียงคนในห้องน้ำ ตอนนั้นผมทั้งกลัวและตกใจมาก และเสียงร้องของมือถือที่ไม่คุ้นหูก็ดังขึ้น มือถือข้างหัวเตียงนั้นโชว์ภาพคู่ของพี่รหัสของผมและผู้ชายที่เป็นเดือนมหาลัยซึ้งเป็นแฟนหนุ่มของเธอ และแน่นนอนนั้นไม่ใช้มือถือผม ผมรวบร่วมเรี่ยวแรงที่แทบจะไม่มีหอบร่างตัวและสวมใส่เสื้อผ้าอย่างลวกๆหนีออกมา โบกแท็คซี่แล้วตรงกลับบ้านที่ต่างจังหวัดทันที ผมจำได้ว่าผมถึงบ้านแล้วเป็นลมต่อหน้าต่อตาพ่อแม่ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ผมอยู่โรงพยาบาล รอบตัวมีพ่อและแม่ของผมที่นั่งหน้าเครียด แม่เองก็เอาแต่ร้องไห้ ผมตกใจแล้วถามว่าผมเป็นอะไร
เขารู้ว่าผมถูกล่วงเกิด เพราะหมอตรวจร่างกายผมอย่างละเอียด
ผมร้องไห้ทันทีที่พ่อกับแม่บอก ผมกลัว
การที่ผู้ชายคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอย่างปกติสุขมาตลอดยี่สิบสองปี ถูกผู้ชายด้วยกับเองข่มขืน ไม่ซิ อาจจะไม่ใช่การข่มขืนด้วยซ้ำ ผมเองก็จำอะไรไม่ได้ เพราะผมเอาแต่ร้องไห้ไม่พูดไม่จาแม่กับพ่อเองก็ไม่ได้ถามอะไรอีก ผมใช้ชีวิตอยู่ที่บ้างพอแม่ร่วมสองเดือนโดยตัดขาดจาดโลกภายนอก ผมไม่เคยเข้าไปเล่นเฟสบุ๊คไม่ออนไลน์เปลี่ยนเบอร์ แทบจะลบทุกอย่างเกี่ยวกับคนที่ผมรู้จักและหนทางที่จะติดต่อกันออกทั้งหมด และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อวันหนึ่งในขนาดที่ผมรถน้ำต้นไม้อยู่นั้น ผมก็เกิดเป็นลมขึ้นมา
และพอตื่นขึ้นในมาในโรงพยาบาลอีกครั้งผมก็พบแม่ที่นั่งร้องไห้ ผมถามว่าทำไม
แม่ตอบทั้งน้ำตากับผมว่า
ผมท้อง
ผมนึกขำในใจ ผมที่เป็นผู้ชายเนี่ยนะท้อง จนสุดท้ายหมอก็นำผลอันตราซาวร์มาให้ดู
แม่โกรธและถามหาพ่อเด็กเสียงดัง ส่วนผมก็ช็อกจนพูดอะไรไม่ออก
หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์พ่อกับแม่ก็ขายบ้านทิ้งและพวกเราก็ย้ายมาอยู่อีกภูมิภาคเพื่อไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องของผม ตอนแรกผมขอจะมาแค่คนเดียวแต่ทั้งพ่อและแม่ต่างไม่ยอม เพราะ ไม่ว่ายังไงหลานท่านก็อยู่ในท้อง
มันหน้าขำมากที่ท้องของผมนั้นโตขึ้นทุกๆ จนผมออกไปไหนไม่ได้ ผมมีอาการแพ้ท้องรุนแรงมากจนต้องนอนดูการที่โรงพยาบาลหลายเดือน และได้คุณหมอนนต์เป็นเจ้าของไข้เพราะคุณหมอจากจังหวัดเดิมแนะนำมาเพราะเป็นอาหลานกัน ผมขอให้เรื่องผมเป็นความรับที่สุดและนั้นก็เป็นจริงด้วยคำว่าจรรยาบรรณแพทย์ ผมถูกนำมาอยู่ที่คลินิกที่เป็นศูนย์วิจัยของคุณหมอนนต์ และเมื่อเวลาผ่านไป ผมก็คลอดน้องจีออกมา เด็กน้องตัวขาวรูปร่างอวบที่กำลังส่งยิ้มมาที่ผมตั้งแต่คลอดออกมา ตั้งแต่วินาทีนั้นผมก็รู้สึกขอบคุณทุกเรื่องที่เลวร้าย ที่ทำให้ผมได้มีโอกาสมีน้องจีวันนี้
“ครับ ผมกะว่าจะมารับเอฟด้วยแหละ ช่วงนี้เห็นคุณแม่เอฟบอกว่า เอฟไม่สบายบ่อยๆ หมอเลยอยากตรวจดูอาการ และก็มีเรื่องที่จะคุยด้วยน่ะครับ”คุณหมอว่า ผมรับคำและพาน้องจีไปพร้อมกับคุณหมอ โดยขอเอารถไปเก็บที่บ้านก่อน
“น้องจี ไม่ซนนะครับ”ผมร้องบอกเมื่อเจ้าตัวเล็กออกตัววิ่งแข่งกับเพื่อนอย่างน้องกันต์พร้อมส่งเสียงดัง
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เด็กกำลังโต”คุณหมอนนต์ว่าอย่างใจดีและเชิญผมเข้าไปข้างใน”
“คุณหมอมีเรื่องอะไรหรอเปล่าครับ ทำหน้ามีความสุขเชียว”
“คือผม เรื่องแม่ของน้องกันต์น่ะครับ ตอนนี้เราตกลงเรื่องน้องกันต์กันเรียบร้อย แล้วผมก้ได้สิทธ์เลี้ยงดูแกครับ”หมอนนต์พูดด้วยหน้าตาแจ่มใสที่สุดในรอบ3เดือน เมื่อได้สิทธิในการเลี้ยงดูน้องกันต์ โดยส่วนใหญ่แล้ว ถ้าพ่อแม่แยกทางกัน คนที่มักจะได้สิทธิในการเลี้ยงดูลูกก็คือคนที่เป็นผู้ให้กำเนิด ดังนั้นการที่หมอนนต์ได้สิทธิในการเลี้ยงดูน้องกันต์แทนแม่ของเขานั้นนับว่าเป็นเรื่องปฎิหารเลยล่ะครับ
“จริงหรอครับ”ทำเอาผมตื่นเต้นไปด้วยเลย
“ครับ แต่ว่า”หมอนนต์พูดด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“ครับ?”ผมถามกลับอย่างสงสัย เพราะหมอเอาแต่จ้องหน้าผมแล้วก็เกาคอตัวเองไปมา
“คือ ผมเอ่อ ไม่ค่อยรู้วิธีเลี้ยงเด็กเท่าไหร่ ยังไงผมเอ่อ ขอให้เอฟเลี้ยงดูแก แล้วคิดว่าแกเป็นลูกอีกคนได้ไหมครับ”หมอนนต์หน้าแดงยกใหญ่ผมได้แต่ขำในออกมากับทาทีที่ไม่เคยเห็นมาก่อย
“ฮ่าๆๆ นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่นี้เองได้อยู่แล้วครับ”ผมบอก
“จริงหรอครับ ขอบคุณมากครับ”คุณหมอดีใจยกใหญ่พร้อมกับยกมือของผมขึ้นมากุมไว้ทั้งสองข้าง
“งั้นถ้าไม่รังแก เอฟช่วยมาเป็นแม่..”
“พี่นนต์!”ก่อนที่คุณหมอจะทันได้พูดจบประโยคดีก็มาหญิงสาวคนสวยวิ่งเข้ามาหาหมอนนต์พร้อมส่งเสียงดัง จนเด็กๆที่วิ่งเล่นกันอยู่ด้านนอกต่างรีบเข้ามาในบ้าน
“แนน”คุณหมอเอ่ยเรียกหญิงสาวอย่างตกใจ และค่อยๆดันเธอออกจากตัว
“ตกใจไหม อิอิ”เธอถามด้วยความสดใส
“เอ่อ เอฟกับนี้ยัยแนนครับ น้องสาวผมเอง”คุณหมอรีบแนะนำด้วยท่าทีร้องลน
“อ่อ สวัสดีรับ”ผมเอ่อยทัก
"สวัสดีค่ะ คุณคือ เอฟใช่ไหมค่ะ คนนี้หรอแม่ใหม่น้องกันต์”เธอว่าอมยิ้มอย่างสดใส ทำเอาพี่ชายต้องรีบปิดปากแทบจะไม่ทัน
“เอ่อ พี่นนต์ แนนพาว่าที่แฟนมาด้วยล่ะ พี่ทอสค่ะ”เสียงเรียกตะโกนออกไปทางหน้าบ้าน ทอส ทอสหรอ คงไม่หรอกไม่มีทาง
แต่แล้วส่งที่ผมกลัวมาตลอด สี่ปีก็เกิดขึ้นจริง เมื่อผู้ชายคนนั้นก้าวเขามาในบ้าน
ผู้ชายที่ผมไม่อยากเจอที่สุดในชีวิต เขาเองก็จ้องมาที่ผมแววตาที่วูบไหวเพียงครู่ก่อนจะเป็นแววตาหน้ากลัวที่ส่งมาที่ผม
“คุณแม่ จีหิวฮะ”ก่อนที่เสียงเล็กน่ารักจะดักขึ้นเรียกสติของผมและผู้ชายตรงหน้าให้หันมามองที่น้องจีเป็นตาเดียว
TBC
อยากแต่งแนวนี้บ้สงอ่ะ :katai4: :katai5: :katai5:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆต่อนะลุ้นๆๆๆ
-
:ruready เคะท้องได้อีกแล้ว เย้ๆ
-
ติดตามจ้า :katai4:
-
ชอบแนวนี้จัง เป็นกำลังใจให้นะ
-
เจิมเรื่องใหม่ฮะ :mc4: :mc4: :mc4:
-
อ๊าาาาาาาา
เกะติดคอม รอติดตามเรื่องนี้นะคะ :katai4:
:mew3:
-
F FC จร้าาา อิอิอิ
-
แล่วๆๆๆๆๆๆ
-
เจิมเรื่องใหม่ :L2:
-
:katai2-1:
รอนะฮะ :')
-
เจิมเรื่องใหม่ด้วยคน มาต่อไวๆน๊าอยากอ่านๆๆๆๆๆๆ :katai2-1:
-
ชอบแนวนี้!!!! :katai2-1:
มารอตอนต่อไปค่ะ
-
กรี๊ดกร๊าด มารอค่าาาาาาาาา
-
ปูเสื่อนั่งรอตอนต่อไปปปปปปปปปปป :hao3:
-
โอ๊ะะะ น้องจีมาเปิดประเด็นเลย :katai5:
-
อร๊าย ชอบแนวนี้พอสมควรนะคะ เพราะมันก็น่ารักไปอีกแบบ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้นะคะ o13
-
ไม่เอาดราม่าจะได้ไหมมมมมมมมม
:call: :call:
-
:ling1: ค้าง ค้างอย่างแรง
ได้โปรดกลับมาต่อที่เถอะ วันนี้เลยยยย
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
คนเขียนมาต่อด่วน :katai5: :katai5: :katai5:
อย่ามาทำให้อยากแล้วจากไป .ไม่ดีไม่ดี เข้าใจนะคะ
-
รอๆๆ รีบมาต่อน้า :pig4:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกค้าง มาต่อน่าๆๆๆๆๆ
-
พระเอกเชี่ยมาก มีแฟนแล้วแล้วมาทำแบบนี้ พี่น้องรหัสกันอีก
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
น่าสนใจ เราจะรออ่านนะ (^^)
-
รออ่าน
-
เฮ้บ น่าติดตามอะ!! ขอปูเสื่อรอด้วยคนนะค้าบบ
-
รอค่าาาาาาาาาาาา
-
เป็นกำลังใจใหัคร้บ
-
นายเอกท้องได้ ชอบที่สูดดดดดดดดดดดดดดดดดด
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:mc4:
มาแล้วๆๆๆ แนวที่เราชอบ
จะรออ่านนะ
-
รอตอนต่อค่า
-
ค้างไปอีกกกกกกกกกกกกกกกก
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
อร๊ายยยยยย
สงสัยจะจำได้ว่าเป็นเอฟ
แล้วเอฟจะทำไงต่อไปล่ะเนี่ย จะหนีอีกหรือจะสู้ ลุ้นจริง ๆ
-
มารอค้าาาา
-
อั๊ยย๋า!!! เจอกันเร็วแท้
มาแบบเหนือความคาดหมาย "ว่าที่น้องเขยคุณหมอ" เหอะๆ :katai1:
แล้วจะตามตื๊อนายเองทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วเนี่ยะนะ... :z6: ชั้นเชียร์คุณหมอย่ะ ถึงจะรู้ว่าคุณหมอเป้นได้แค่พระรองก็เถอะ :sad4:
-
:mew6: อ่านรอตอนที่สอง รอบที่สาม
-
ฮ้าาาาาาา
เรื่องใหม่
บวกและเป็ด
:mew1:
-
จะเป็นงัยต่อเนี้ยลุ้นอะ
-
บทที่2
“อ่ะ ครับ น้องจีสวัสดีพี่แนนก่อนซิครับ”ผมเอ่อเตือนตามสัญชาตญาณ
“สวัสดีฮับ”เด็กน้อยยกมือขึ้นไหว้คนแปลกหน้าทั้งสองคนและมองอย่างสงสัย
“งั้น ดะเดี๋ยวผมกลับก่อนดีกว่า น้องจีคงหิวแล้ว”ผมรีบบอกก่อนจะเลี่ยงเดินออกมา แต่ก่อนที่จะออกมาคุณหมอก็คว้ามือผมไว้
“ทานข้าวด้วยกันซิครับ”คุณหมอว่าตามมารยาท
“ไม่เป็นไรครับ พอดีวันนี้ว่าจะทำของโปรดของน้องจี แกบ่นอยากกินหลายวันแล้วขอตัวก่อนนะครับ”ผมรีบบอก
“งั้นเดี๋ยวผมไปส่งครับ”คุณหมอว่าพร้อมเดินดำออกมา
“คุณหมอครับ ช่วยด้วยครับ ช่วยดูลูกผมให้ทีตัวร้อนมาหลายคืนแล้ว แต่แล้วก็มีลุงชิดที่เป็นคนในละแวกอุ้มน้องหนูแดงวิ่งมาหาคุณหมอ
“เอ่อ เอฟ คือ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับเดี๋ยวผมนั่งสองแถวตาษากลับก็ได้ครับไม่ไกลอะไร คุณหมอรีบดูน้องหนูแดงเถอะครับ”ผมร้องบอกเพราะผมเองก็อดห่วงไม่ได้ ตามภาษาคนมีลูก
“แต่ว่านี่มันเย็นแล้วนะครับ”คุณหมอยังคงท้วง
“เดี๋ยวผมไปส่งให้เองครับ”ก่อนที่เสียงของคนที่ยืนเงียบมาตลอดจะดังขึ้นเรียกความสนใจจากทุกคนไม่น้อย
“ใช่ๆ เดี๋ยวให้พี่ทอสไปส่งก็ได้ค่ะ เดี๋ยวแนนจัดกระเป๋าให้เอง”น้องแนนพูดเสร็จ นั้นทำให้ผมรู้ว่าเธอชั่งแสนดีและมีนิสัยไม่ต่างจากคุณหมอเลย ในส่วนใจลึกๆของผมกลับรู้สึกอิจฉาขึ้นมาซะอย่างนั้น
“ไม่เป็นไรครับผมไม่อยากรบกวน”ผมรีบปฏิเสธทันที
“คุณแม่น้องจีหิว”น้องจีเริ่มจะงอแงทันที
“ไปเถอะค่ะ ไม่รบกวนอะไรหรอกน้องจีหิวจะแย่แล้ว”
“เอ่อ.
“ไปครับ น้องจี”ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะส่งเสียงเรียกและน้องจีก็เดินเข้าไปหาพร้อมกับส่งมือไปให้ผู้ชายคนนั้น และที่ผมหวั่นใจที่สุดก็เป็นจริงเมื่อเขายื่นมือมาจับมือน้องจีไว้แน่น พร้อมแววตาที่ทำเอาผมอยากร้องไห้
ตลอดทางผมที่อุ้มน้องจีอยู่บนตักก็เงียบตลอดน้องจีที่เพิ่งร้องหิวๆก็หลับอย่างง่ายด้ายเมื่อเจอแอร์เย็นๆและอาการโคลงแคลงบนรถ
“กี่ขวบ”แต่แล้วเสียงของที่ที่ตักอกตั้งใจขับรถก็ถามขึ้น ผมเงียบเพราะคิดว่าไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องตอบ แต่ผิดที่ผิดเมื่อเขาเลี้ยวเข้าข้างทางที่เป็นป่า บ้านนอกแบบนี้ไม่มีไฟตามถนนหนทางหรอกครับ
“ถามว่ากี่ขวบ”เขาใช้ทำเสียงไม่พอใจ
“3”ผมตอบ แล้วกระชับออมกอดนอนจีขึ้นเมื่อเด็กน้อยของผมทำท่าจะตื่นเพราะคนข้างๆเสียงดัง
“เตรียมเก็บเสื้อผ้าซะ กูจะพาลูกไปอยู่ด้วย”มันบอกก่อนที่จะเริ่มออกรถอีกครั้ง
“ไม่มีทาง”ผมรีบตอบออกไป
“หึ แสดงว่าลูกกูจริงๆ”พอเขาพูดคำนั้นออกมามันทำเอาผมหัวเสียและนึกเกลียดคนตรงหน้านี้จริงๆ
“ไม่ใช่”ผมรีบตอบออกไป”จะเป็นลูกคุณได้ไง ผมเป็นผู้ชายนะ นี่ลูกเมียผม”ผมรีบหาทางออกโดยเร็ว
“หึ แนนเล่าให้ฟังหมดแล้วเรื่องที่พี่ชายกำลังตกหลุมรักผู้ชายที่ท้องได้ ถึงขนาดขอเหย่ากับเมียเก่า”เขาพูดขึ้นมาอย่างไม่ใส่ใจ
“ไม่จริง”ไม่มีทางคุณหมอก็แค่รู้สึกสงสารผมกับน้องจีแค่นั้น แต่เรื่องภรรยาเก่านั้นเพราะว่าเธอนอกใจตั้งหาก
“หึ ทำคนอื่นเข้าบ้านแตกแล้วจะจะไม่ยอมรับอีกหรอ”เขาหันมาพูดด้วยแววตาเย้ยหยัน แล้วหันกลับไปมองทางต่อ
“...”
“และอย่าพยายามบอก ว่าน้องจีไม่ใช้ลูกของกู ไม่งั้นมึนจะได้รื้อฝืนวิธีทำน้องจีอีกครั้ง”เขาว่า ตอนนี้ผมโกรธจนเผลอกอดน้องจีแน่นจนเด็กน้อยของผมตื่น
“แม่ฮะ หิว”น้องจีที่ไม่รู้เรื่องอะไรเอ่ยบอกอย่างน่ารัก
“ครับคนดี อีกเดี๋ยวก็ถึงแล้ว”แค่มองมาที่น้องจี อาการเครียดต่างๆของผมก็หายเป็นปลิดทิ้ง เขาคือสิ่งมหัจรรย์ของผมจริงๆ
“ขอร้องอย่ายุ่งกับพวกเรา นั้นมันก็4ปีมาแล้วคุณไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบอะไร”ผมหันไปบอกเขาอย่างใจเย็น เพราะเวลาล่วงเลย
มาขนาดนี้แล้วผมอยู่มาได้ขนาดนี้แล้ว เขาไม่จำเป็นสำหรับพวกเรา
“กูไม่ยอมให้ลูกกูเป็นลูกไม่มีพ่อ”เขาว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง รถเหลียวเข้ามาในซอยบ้านผมแล้ว
“ถ้าต้องมีพ่ออย่างคุณ ไม่มีเลยซะดีกว่า”เขาเบรกรถกะทันหันจนผมเกือบทำน้องจีหลุดมือ ผมได้แต่หันไม่มองเขาอย่างไม่พอใจ
“แล้วอยากได้ผัวคนอื่นมาเป็นพ่อแทนกูหรือไง”เอายื่นมือมาบีบต้นแขนผมเสียแน่นจนเจ็บ
”เอฟหรอลูก” ก่อนที่เราจะทะเลอะกันไปมากกว่านี้แม่ผมก็เดินออกมา เพราะเห็นว่ามีรถมาจอดหน้าบ้าน เขาปล่อยแขนผม ส่วนผมเองก็รีบลงจากรถ
“น้องจีหลับหรอ”แม่เอ่ยถามตามปกติ
“สวัสดีครับ”ทอสเดินเข้ามาไหว้แม่ใกล้ๆและไม่ทันไรพ่อก็เดินตามออกมา
ทั้งพ่อและแม่ทำสีหน้าอึ่งไปชั่วขนาดก่อนจะรับไหว้
“เตรียบตัวไว้อย่าให้ต้องพูดซ้ำเสร็จงานกูจะพาลูกไปอยู่ที่กรุงเทพ”เขากระซิบบอกก่อนจะขอตัวกลับโดยไม่ลืมก้มลงมาจูบหน้าผากของน้องจีด้วยสายตาหวงแหน นั้นทำเอาผมเกือบใจอ่อน
“นั้นใครน่ะ เอฟ”แม่ถามขึ้นทันทีที่รถของเขาเลี้ยวออกไปจากหน้าบ้านเรา
“แฟนน้องสาวคุณหมอครับแม่ ไปเถอะยุงเยอะ”ผมบอกก่อนที่แม่จะเข้ามารับตัวน้องจีแล้วอุ้มเข้าบ้าน
ไม่นานนักน้องจีก็ตื่นเพราะความหิวก่อนที่จะกินข้าวกับปลาทับทิมทอดจนเกือบหมดทั้งตัว ผมพาเจ้าตัวเล็กมาอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเข้านอน พรุ่งนี้เป็นเสาร์เด็กน้องของผมต้องตื่นแต่เช้าเพื่อมารอดูดิสนี่คลับ
“แม่ฮับ พรุ่งนี้กันต์ชวนจีไปเล่นน้ำตก”เด็กน้อยพูดบอกให้ขนาดที่ผมกำลังสวมเสื้อนอนแค่ยาวให้ พอได้ยินแบบนั้นถ้าเป็นปกติ ผมคงจะตอบตกลงเพราะน้องจีกับน้องกันต์สนิทกันเพราะผมต้องไปหาคุณหมอนนต์อยู่ปล่อยครั้ง จนทำให้ลูกๆเราสนิทกันไปด้วย
แต่ว่าตอนนี้มีคนๆนั้นอยู่ ผมไม่อยากให้น้องจีเจอเขา ผมเชื่อในเรื่องของสายสัมพันธ์ ยิ่งถ้าเป็นสายเลือดเดี่ยวกันมันยิ่งหน้ากลัวเข้าไปอีก คุณเคยลองคิดเล่นๆดูไหมครับ ทำพ่อแม่ถึงให้อภัยเราทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ทำในเวลาที่เรารู้สึกไม่ปลอดภัยทำไมคนที่เป็นพี่น้องเรากลับแม่เพียงกลุ่มคนที่เราไว้ใจที่สุด ผมกลัว กลัวว่าจะเสียงน้องจีไป
“แต่พรุ่งนี้แม่ว่าจะพาหนูเข้าไปในเมืองไปซื้อของ หนูไม่อยากไปกับแม่หรอครับ”ผมถามเพราะไม่อยากขัดใจลูกชายที่จะได้เที่ยวเล่นกับเพื่อนสนิท
“ไปฮะๆๆ น้องจีอยากได้กันดั้ม จีจะเอาไปอวดกันต์”เด็กน้อยว่าอย่างสดใสพร้อมกระโดดไปมา ผมคิดไม่ออกเลยว่าถ้าวันหนึ่งผมเสียน้องจีไป ผมจะอยู่ได้ยังไง
TBC.
บอกก่อนเลยว่าเรื่องนี้ไม่ มาม่านะ
อาจจะมีบ้างตอนบ้างเล็กๆ แต่โดยร่วมเเล้วแต่งเพื่อสนองความแอ็บแบ็ว
ของอารมณ์555
https://www.facebook.com/toutoonyaoistory
-
แต่แล้วเสียงของที่ที่ตักอกตั้งใจขับรถก็ถามขึ้น
แต่ผิดที่ผิดเมื่อเขาเลี้ยวเข้าข้างทางที่เป็นป่า
แต่เรื่องภรรยาเก่านั้นเพราะว่าเธอนอกใจตั้งหาก
ไม่งั้นมึนจะได้รื้อฝืนวิธีทำน้องจีอีกครั้ง
เขาคือสิ่งมหัจรรย์ของผมจริงๆ
ก่อนที่เราจะทะเลอะกันไปมากกว่านี้
***
แอบสงสารคู่พี่น้องคุณหมอกับหนูแนน หวังว่าจะมีคนมาดามใจคุณหมอนะคะ :hao4:
-
ถ้าจะเอาลูกไปต้องเอาแม่ไปด้วยนะเออ :hao3:
-
หึย พูดเพราะๆไม่ได้หรอยะ คุณพ่อขา :katai1:
-
อยากอ่านอีก
-
พ่อของจีจะเอาจีไปด้วย เอาไปเลี้ยงกับแฟนที่เป็นน้องสาวของพี่หมอเนี้ยนะ แย่ๆๆๆๆๆ
-
จะเอาลูกไปอยู่ด้วยช่วยเคลียสาวก่อนค่ะ :m16: :m16:
-
สามีโหดนะเคอะ!!!!!
รอตอนต่อไปปปปป
-
พี่ทอสมาด้วยดีป่ะนี่
-
มาบ่อยๆนะ แนวนี้มักหนีหาย แต่เราชอบแนวนี้มากกกกกก
-
พ่อมีแววเลว มีแฟนอยู่แล้ว ก็ยังจะเอานายเอก นิสัยไม่เปลี่ยนจ้า
-
สนุกค่าาา มาต่อเร็วๆๆนะคะ :pig4: :pig4:
-
เอิ่ม.... ทำไมผู้ชายท้องล่ะ พระเอกเป็นมนษย์ต่างดาวหรือไง!!!
แน่ใจเหรอไม่ดราม่า เปิดเรื่องมาก็ตีกันซะแล้ว แลพระเอกจะดุซะด้วย ไม่รู้มีเรื่องอะไรกันแน่
-
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
น่าสนและน่าติดตามมมมมม
-
น่าจะมีอธิบายหน่อยนะคะว่านายเอกท้องได้ไงเพื่อความสมจริงนิดหนึ่ง
ปล. รอตอนต่อไปอยู่นะค้าาาาาาาาา
-
คุณหมดลงทุนขอหย่ากับเมียเลยเหรอ o22 แบบนี้คุณหมอดูแย่ละถ้าเมียเค้าไม่ได้ทำอะไรผิดอ่ะนะ :beat:
พ่อทอสโผล่มาแป๊บเดียวจะแย่งลุกไปแล้ว :m16: แล้วแฟนเธอละจ๊ะจะเอาเก็บไว้ที่ไหน :m31: :fire:
-
จะเอาลูกไปอยู่ด้วย หรือจะเอาทั้งแม่ทั้งลูกน้าาา
ปล.คนเขียนบอกไม่มีมาม่าน่ารักจุง :กอด1:
-
:ling1: ทำไมมันช่างสั้นแบบนี้
ขอบคุณมากนะค่ะ :mew4:
-
:hao3:
-
เย้ ไม่ม่าาาาาา :hao7:
-
เกลียดพระเอกเลวค่ะ แต่เห็นว่าไม่มาม่าก็ค่อยโล่งใจ ^^ ติดตามจ้าา
-
คำผิดเยอะมาก แต่มันก้อน่าสนใจตามอ่านๆ
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
พี่ทอสมาถึงก็จะพาลูกกลับกรุงเทพฯ จะพาแม่เอฟของน้องจีไปด้วยหรือเปล่า แล้วไหนจะคุณแนนแฟนพี่อีกอ่ะ :z3:
ปัญหาอย่างเยอะนะฮะพี่ฮะ :katai1:
-
พี่ทอสจะพาไปทั้งลูกทั้งแม่รึเปล่า :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: ขอยาวๆโหน่ยจิ ค้างอะ
-
มาต่อเร็วๆนะชอบ
-
นายเอกไม่เด็ดขาดมากพอนะ เอฟถ้าไม่อยากได้พ่อของลูก ก็อย่าไปยอม แล้วพระเอกมีปัญหากับสมองหรือเปล่าอ่ะ? ตั้งนานทำไมไม่ตามหา ตั้งนานทำไมไม่สืบเรื่องของเอฟล่ะ?
คิดไว้แล้วว่าที่คุณหมอหย่าก็เพราะอยากได้เอฟเป็นภรรยา
-
ทอสนี่มั่นใจมากว่าเป็นลูกของตัวเอง? แสดงว่าน่าจะคิดอะไรกับเหตุการครั้งนั้น ถึงยังจำได้ขนาดนี้
-
นึกว่าจะดราม่า แต่ไม่มีกะดีคะ คิคิ
-
กำ แล้วจะเป็นงัยต่อล่ะเนี้ย
-
ติมตามเรื่องใหม่จ้า :katai5:
หวังว่ามันคงไม่ดราม่าจริงๆ
-
น้องจีน่ารัก อยากรู้ว่าทอสทำยังไงตอนเอฟหายไป เล่าได้ไหมเอ่ยคนเขียน :hao3:
-
เรื่องดำเนิน เร็วดีค่ะ ไม่ดึงเรื่องราวมาก ชอบๆ
รอติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
-
อ่าน3รอบแล้วอ่ะ มาต่อเถอะนะ
-
เรื่องสนุกดีแฮะ ชอบแนวนี้ๆ
ปล. น้องจีน่ารักมากเลย
มาต่อไวๆนะๆๆๆๆๆ
-
สรุปจะเอาไง จะไฝว้ใช่อ่ะ พระเอกเนี่ย
-
นี่ขนาดไม่ดร่าม่า เจอหน้าจะเอาลุกไปแล้ว ถ้าดร่าม่านี่ ...ไม่อยากจะคิด อิอิ มาขอติดตามคะ
-
เฮ้ยๆๆๆ เค้าอยู่ของเค้ามาตั้งสามปีไม่มีพ่อยังอยู่ได้ เอาส่วนไหนคิดว่าขาดตัวเองไม่ได้หา ไอ้พวกมาทวงสิทธิเลี้ยงดูตอนโตแบบจุดประสงค์ไมม่ชัดเจนเนี่ยเกลียดที่สุดเลย เอฟปรึกษาครอบครัวด่วน อย่าให้ใครเอาน้องไปได้นะ โดยเฉพาะท่าทางนิสัยเสียแบบนี้จะเลี้ยงเด็กได้ยังไง! อินค่ะ
-
มาต่อเร็วๆนะ มันค้างอะ :hao5:
-
ตอนที่3
เช้าวันเสาร์ของวันนี้ก็เป็นดังเช่นทุกวันที่ผ่านมา น้องจีตื่นขึ้นมาแต่เช้าโดยไม่ต้องปลุก เมื่อเจ้าตัวได้ยินเสียงพีเนียสกับเฟิมร์ในทีวี ผมลงไปเตรียมอาหารเช้าให้กับน้องจี ก็เจอแม่ที่กำลังเตรียมอาหารเช้าสำหรับพ่อและผมอยู่ก่อนแล้ว
“น้องจีตื่นยังลูก”แม่ผมหันมา
“ตื่นก่อนเอฟอีกแม่”ผมว่าขำๆก่อนจะต้มข้าวต้มหมูสับให้น้องจี ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จ ผมก็ยกนมและข้าวต้มขึ้นไปให้น้องจี
“น้องจีครับ กินข้าวก่อนลูกเดี๋ยวแม่จะพาหนูไปซื้อของ”ผมร้องบอกก่อนจะวางถาดอาหารที่โต๊ะปลายเตียงน้องจียังคงนั่งมองทีวีอย่างใจจดใจจ่อ
“มามะ เดี๋ยวแม่ป้อน”ผมร้องบอกอีกครั้ง แต่น้องจียังคงเฉย คิ้วผมเริ่มกระตุก
“น้องจี แม่จะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะครับ มากินข้าว”น้องจีทำหน้าจ๋อยๆก่อนจะค่อยๆคลานมาที่ปลายเตียง
“อ้าม”ผมก็ป้อนข้าวน้องจีไปแล้วก็กินเองไปด้วย ก่อนที่จะได้ยินเสียงรถเข้ามาจอดในบ้านผมเดินไปที่หน้าต่างเพื่อดูปรากฏว่าเป็นรถของคุณหมอนนต์ สงสัยคงจะมาชวนไปเล่นน้ำตก
“สวัสดีครับคุณหมอ มาแต่เช้าเลย”ผมเอ่ยทักตอนนี้พ่อกับแม่ออกไปทำงานกันแล้ว พ่อกับแม่ของผมทำงานที่ไร่ตัวเองครับ เราปลูกผักขาย ตอนแรกๆก็เหมือนจะทำเล่นๆเพราะยังไงทั้งพ่อและแม่เองกมีเงิน บำนาญกันทั้งคู่ แต่เอาไปเอามากลับทำอย่างจริงจัง ซึ่งนั้นเป็นขอดี เพราะคุณหมอคิดว่ามันทำให้พวกท่านได้ออกกำลังกาย
“ครับ พอดีว่าจะพายัยแนนไปเที่ยวครับ เลยกะว่าจะมาชวนเอฟด้วย”คุณหมอว่ายิ้มๆ
“เอ่อ พอดีวันนี้ผมว่าจะไปทำธุระในเมืองน่ะครับ ขอบคุณที่มาชวนนะครับ”ผมบอกอย่างรักษามารยาท
“หน้าเสียดายจังครับ งั้นเอาไว้คราวหน้าแล้วกัน”
“ครับ”ผมว่าคุณหมอวิ่งกลับไปที่รถ ผมมองตามจนเจอกับผู้ชายคนนั้นเขานั่งข้างคนขับ สายตาคมจ้องมองมาที่ผมเหมือนต้องการข่มขู่
ผมรีบเข้าบ้าน จัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องจี จากนั้นก็ขับรถเข้าไปในเมือง บ้านผมมีรถกระบะคันหนึ่งสำหรับซื้อของและส่งของขายและก็มีมอตอร์ไซด์อีกหนึ่งคัน น้องจีดูจะตื่นเต้นทุกครั้งที่เข้ามาในห้างสรรพสินค้าในเมือง เด็กน้อยของผมวิ่งเล่นไปทั่วจนผมเองต้องจับมาไว้บนรถเข็น
“แม่ฮะ จีอยากเดินเอง”น้องจีส่งเสียงร้องใบหน้ากลมขาวใสเริ่มงอเพราะถูกขัดใจ
“อยู่บนนี้ดีแล้วครับ นั้นไงน้องจีจะได้ช่วยแม่หยิบของ ไหนหยิบกระดาษเช็ดปากให้แม่หน่อย แม่หยิบไม่ถึง”ผมแกล้งว่า ก่อนที่
จะตัวน้อยจะรีบลุกขึ้นไปหยิบกระดาษเช็ดปากที่เราใช้ประจำให้
“เห็นไหม แบบนี้ดีกว่าอีก”ผมว่าก่อนจะเริ่มออกเข็นรถอีกครั้ง แต่เพราะผมที่มั่วแต่มองน้องจีจนลืมมองทางจึงเข็นรถไปชนกับรถเข็นที่อีกคันที่เดินสวนกัน
“ขอโทษครับ”ผมกล่าวขอโทษกับผู้ชายที่สวมใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นลายสก็อตสีดำขาวที่มากับเด็กผู้หญิงที่ดูแล้วน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับน้องจี
“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ คงซนซินะครับ”เขาว่ายิ้มๆก่อนที่จะมองมาที่น้องจี
“555ครับ สุดๆเลยล่ะ”ผมตอบน้องจีที่ดูดนมกล่องอยู่กลับเงยหน้าขึ้นมามองอย่างสงสัยจนผมอดไม่ได้ที่จะขยี้หัวไปมา
“ของผมก็เหมือนกันครับ แยกไม่ออกเลยว่าเนี่ย ผู้หญิงหรือผู้ชาย เขาว่าก่อนที่จะก้มมองดูเด็กหญิงบนรถที่กำลังก้มกดมือถืออยู่
“555”ผมหัวเราะตอบกลับไป
“น้องจีมาหาพ่อมา”แต่แล้วจู่ๆผู้ชายคนนั้นที่มาจากทางด้านไหนก็ไม่รู้เดินเข้ามาอุ้มน้องจีที่บนรถ น้องจีเองก็ยื่นแขนไปให้อุ้ม ทั้งๆที่ปกติแกจะแทบไม่ยอมให้ใครอุ้มเลยนอกจากคนที่บ้าน
“คุณ”ผมร้องทักอย่างตกใจ
“อ๊ะ”ผู้ชายคนนั้นทำท่าทางแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนแบบส่งยิ้มอ่อนๆมาให้
“หน้าเหมือนคุณพ่อมากเลยครับ โชคดีสุดๆ”สงสัยเขาคงจะคิดว่าผมเป็นพวกคู่เกย์ที่เอาเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกพอเห็นว่าหน้าตาของน้องจีเหมือนกับผู้ชายคนนี้ก็เลยร้องทักอย่างแปลกใจ
“...”ผมไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่ส่งยิ้มอ่อนๆให้ก่อนที่จะขอแยกย้ายเพราะเรายืนคุยกันตรงทางเดิน
“คุณมาที่นี่ได้ไง”ผมหันไปถามน้องจีก็เอาแต่จับเส้นผมของเขาเล่นไปมา
“ไม่สำคัญ”เขาว่าก่อนจะจับมือน้องจีขึ้นมาจุ๊ฟเบาๆ
“คิคิ”น้องจีหัวเราะชอบใจเพราะรู้สึกจั๊กจี้
“เอาน้องจีมา”ผมยื่นแขนออกไปเพื่อจะรับน้องจีคืน แต่เขากลับเบี่ยงตัวหลบ
“นี่คุณ”ผมส่งเสียงร้องอย่างไม่พอใจ
“อย่ามาขึ้นเสียงต่อหน้าลูก”เขาหันมาว่าเสียงเย็น จนผมรู้สึกตัวว่าตัวเองเริ่มเสียงดังน้องจี มองผมตาปริบๆ
“คุณไม่มีสิทธิเรียกน้องจีว่าลูก เขาเป็นลูกผม ไม่ใช่ลูกคุณ”ผมบอกกลับไปแต่ลดระดับเสียงลง
“บอกแล้วไงว่าถ้าขืนพูดว่าเขาไม่ใช่ลูกกูมึงจะโดนอะไร”เขาว่าอย่างโมโห พร้อมมืออีกข้างบีบข้อศอกผมแน่นจนเจ็บไปถึงกระดูก
“โอ๊ย”ผมเจ็บจนต้องร้องออกมา น้องจีรีบโผล่เข้าหาผมทันทีเพราะเริ่มตกใจ เขาปล่อยให้ลูกมาหาผมและปล่อยมือออกจากแขนของผมก่อนจะมองมาที่น้องจี อย่างรู้สึกกังวล
“แม่ฮะ เป็นไร”น้องจีส่งเสียงถาม ทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้ เห็นแค่นี้ใจผมมัยก็ตื้นตันจนน้ำตาคลอแล้ว
“เปล่าครับ แม่โดนมดกัด น้องจีอยากได้อะไรเดี๋ยวแม่พาไปซื้อ”ผมรีบเปลี่ยนประเด็นทันที เด็กน้อยของผมก็ดูจะดีใจเมื่อผมถามของที่เขาต้องการ
“จีอยากได้กันดั้มฮะ พ่อฮะซื้อให้จีหน่อย”น้องจีพูดออกมาเสียงใสก่อนที่จะเอ่ยคำที่เขาไม่เคยเอ่ยมาตลอดชีวิตขึ้นมา ทำเอาผมหน้าชาเลย
ผู้ชายคนนั้นเองก็หันมามองน้องจีด้วยแววตาที่ผมไม่สามารถเข้าใจ ถ้าผมไม่คิดว่าเป็นเขา มันคงเป็นสายตาเดียวกันกับที่ผมเจอหน้าน้องจีครั้งแรก
“นะ น้องจีครับ เขาไม่ใช่..”
“พี่ทอส!อยู่นี่เองแนนตามหาซะทั่ว”ก่อนที่ผมจะได้อธิบายอะไรอีกครั้งน้องสาวคุณหมอก็วิ่งโล่เข้ามาหาผู้ชายคนนี้
“อ๊ะ บังเอิญจังคุณเอฟกับน้องจีก็อยู่ด้วย”
“อ่อ ครับพอดีพาน้องจีมาซื้อของนะครับ”ผมรีบบอกก่อนที่จะวางน้องจีลงบนรถเข็นตามเดิม
“แล้วเป็นไงถึงมาอยู่กับพี่ทอสได้ค่ะ แนนเข้าห้องน้ำแปปเดียวออกมาก็หายไปแล้ว”เธอว่าก่อนจะทำหน้างอๆ ซึ่งไม่ว่าจะดูจากมุมไหนก็น่ารักน่าเอ็นดูไปซะหมด
“...”เขางียบก่อนที่จะจ้องมองมาที่ผมกับน้องจี
“อ่อพอดีว่าผมกำลังจะหยิบของชั้นบนน่ะครับ แต่หยิบไม่ถึงคุณทอสเลยหยิบให้ก็เลยบังเอิญอยู่ด้วยกันอย่างที่เห็น”ผมโกหกคำโตก่อนที่จะเริ่มมองหาทางหนีออกจากผู้ชายคนนี้
“หรอค่ะ โลกกลมจังเนอะ” เธอว่ายิ้มๆก่อนจะเดินมากอดแขนแฟนตัวเอง
“งั้นผมขอตัวก่อนดีกว่านะครับ เดี๋ยวจะพาน้องจีไปซื้อของเล่น เที่ยวให้สนุกนะครับ” ผมว่าก่อนที่จะเข็นรถเข็นออกมาโดยไม่ฟังเสียงใดๆ
“แม่ฮะ พ่อไม่มาด้วยกันหรอฮะ”น้องจีหันมาถามเสียงเศร้า เห็นแบบนี้คนเป็นแม่อย่างผมถึงกับสะอึก ไม่รู้ทำไมแกถึงเชื่อสนิทว่าผู้ชายคนนั้นคือพ่อ ถึงแม้ความเป็นจริงเขาจะใช่ก็ตาม
“เขาไม่ใช่คุณพ่อของน้องจีหรอกครับ คุณพ่อของน้องจีคือแม่นี่ไงครับ”ผมบอกยิ้มๆก่อนจะเข็นรถเข็นไปที่แผนกของเล่นเด็ก
TBC.
ขอย้ำอีกครั้งว่ามัน ไม่ม่านะ จริงๆ :hao7:
ส่วนเหตุผลที่นางเองท้องน่ะนะ อารมณืประมาณว่า เรื่องหยุ่มหยิม พันนั้นอย่าไปใส่ใจเลย555 :katai3:
เรื่องคำผิดต้องขออภัยจริงๆ เรียนได้ว่าเป็นอะไรที่แก้ยากมากอ่ะ :hao5:
ปล. สาววายเป็นพวกอารมณ์รุ่นแรงดีจริงๆ ดูจากคอมเม้นน่ะนะ :katai5:
ปล. มีสอบอาทิตย์หน้า คงไม่ได้ลงบ่อยนะ :mew5:
-
ม่ายยยยยยค่ะ สาววายอารมณ์อ่อนไหว ไม่รุนแรงเลยนะคะ xD
ทำไมเอฟต้องโดนทำร้ายร่างกายด้วยเนี่ย เอาไม้หน้าสามตีให้สลบไปเลย
-
สั้นไป๊ เอาอีกกกกกกกกกกกก
ค้างงงงง :katai1:
-
o13 o13 o13
-
:z10:
ไปจบกับเขาก่อนไป๊!!
-
ไหนบอกไม่มาม่าไงค๊าาาา :hao5:
คุณทอสคะ ยังไงกันลูกเมียก็จะเอา แนนก็ยังอยู่ ช่วยเลือกสักทางนึงนะ #อินไปนะเรา :m15:
-
สาววายอารมณ์รุนแรงจริงๆค่ะคนเขียน
พิสูจน์มั้ยคะ?55555
มาอัพต่อไวไวนะคะ :ling1:
-
น้องจีคงอยากมีพ่อ :hao5:
-
ใจร้ายจังคนเขียน :hao5: มาสั้นเกินไปแล้ส .แบบนี้ต้องโดนลงโทษ นี่แนะ :z13: จิ้มจิ้มจิ้มๆๆๆๆ ครั้งต่อไปขอยาวๆได้ไหมอ่ะ เค้าตะเองทุกชั่วโมงเลยนะ :mew2:
-
สั้นจังงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
:katai1: :katai1: :katai4:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
-
ชอบบบ รอตอนต่อไปนะคะ :mew3:
-
เศร้าอะ ไหนบอกไม่เศร้าไงค้าบบบบ ยิ่งอ่านยิ่งแอนตี้พระเอกแบบนี้ ทำไมพระเอกต้องเลวเกือบทุกเรื่องด้วยฟร้ะ!!??
เอ๊ะหรือมันจะมีที่มาที่ไป... จะขอเชื่อนักเขียนว่าไม่มาม่าน้าาา
-
น้องจีอย่าเศร้าน๊าา พ่อแบบทอสนี้กะไม่ไหวอะ ไม่ยอมตามมาง้อน้องจี ตาม ญ อยู่นั้นแหละ :z6:
-
โอเคไม่มาม่าก็ไม่มาม่าเชื่อจ้าาาา
-
:beat: :beat:
-
ตอนนี้ สั๊นสั้นนนนนนนนนนนนนนนน จังคนแต่งง :katai4:
ปล.ชื่อ จี กับ เอฟ น่ารักดีจัง :mew1:
ตอนหน้าขอยาวๆๆๆๆๆๆ นะ
-
หึยยยยยยยยยยยย น่าโมโหอิพี่ทอสสสสส :katai1:
ถ้ากลับมาแบบนี้ก็ต้องทิ้งแนนน่ะสิ แนนทำไรผิดดด
รอตอนต่อไปปปป
-
ไอ้พี่ทอสส นิสัยไม่ดี
-
เห็นชื่อคนเขียนคุ้นๆเลยตามเข้ามาดู :katai5: :katai5: :katai5:
ชอบบบบ ไม่มาม่าเลย(หราาา) o18 o18
ปล. อย่าดองเรื่องนี้อีกนะคะหนูอยากอ่านยาวๆ :ling1:
-
รอๆตอนต่อไป แต่จะมาทวงสิทธิอะไรตอนนี้ แร้วตัวเองก้อใช้จะว่าง นิสัยๆ
-
เชียร์เอฟหาพ่อใหม่ให้น้องจี :angry2:
-
มาอ่านใหม่จ้า
ลวดเดียวเลย
สนุกดีชอบมากๆ
ว่าแต่เป็นมายังไงเอ่ย
อยากอ่านพาร์ทของทอสบ้าง
หมอนนท์นี่ก็นิสัยดี้ดี
แต่น้องสาวหมอมีแววเป็นนางร้ายป่าว
-
เห้ย อิพระเอกนี่สนใจเหนียวตีน(ไก่) หน่อยไหม? เป็นอะไรกับสมองมากเปล่าอ่ะ? เดี๋ยวตบคว่ำ อ่านแล้วขัด หงุดหงิดลุกตาและคันยิบๆในจิตใจ หึ่ยๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เราชอบเรื่องที่มีเด็กมาวนเวียนรอบตัว โลกมันชมพูใสๆ บริสุทธิ์ จะเอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่เค้าไม่ชอบอิพี่ทอสเลย พูดจาไม่เพราะ เค้ารับไม่ได้ พูดหวานๆเพราะกะเมียบ้างเซ่ :z6: รอๆๆๆนะคะ ตอนต่อไป จงมาๆ
-
ไอ้ทอสคะ คุณอี๊บเขาตอนเมา เขาไม่ได้ตามราวีอะไร หายไปเฉยๆเท่านั้น
เขาท้อง เขาไม่ได้ไปเรียกร้องอะไรกับคุณ แล้วคุณจะมาทำร้ายเขาหาพระแสงอะไรคะ?
ถ้าคุณอยากมีส่วนร่วมเรื่องลูก ก็ควรเริ่มด้วยการพูดกับเขาดีๆ เรื่องนี้ขนาดเด็กเล็กๆยังรู้เลยว่าควรทำไง
EQ ต่ำไปนะ
ขอบคุณที่อัพเร็วค่ะ :pig4:
-
ไม่ลงบ่อยๆ แต่มาบ่อยก็ยังดีครับ
-
คำผิดค่อนข้างเยอะค่ะ มาสั้นจังอยาให้มายาวๆ
-
ไม่ชอบอิพี่ทอสเลย จะยังไงแฟนใหม่ก็เอา ลูกก็จะเอา
อยากเชียร์ให้เปลี่ยนพระเอกใหม่จัง
-
ชอบอ่ะ ปกติไม่ค่อยอะไรกะบแนวนี้แต่เรื่องนี้ขอยกนิ้วเลย ภาษาลื่นไหลดีมากค่ะ รีบมาต่อนะคะ รอนานๆมันทรมาน
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:hao5: ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง :hao5:
น้องจีจ๊า คุณพ่อหนูนอกในคุณแม่แหนะ จัดการเลยลูก :z6:
-
น้องน่ารักจังเลย
เอาให้แน่ตาทอส ถ้าอยากได้ลูก
ก็ต้องเอาเมียไปด้วย แต่ก่อนอื่น
ช่วยไปเคลียร์ชะนีที่อยู่ข้างๆก่อนได้ไหม
ได้ข่าวว่าแนะนำกับพี่ว่าเป็นแค่ "ว่าที่แฟน"
ไม่ใช่รึไง เชอะ....
-
คือ ไม่มาม่าเลยยยย
-
ถึงจะมาแบบสั้นๆ แต่มันก็หน่วงๆในใจอย่างแรง สงสารน้องจี
:sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
-
นายทอสนี่ไม่ชัดเจนเลย สงสารเอฟกับจีจริงๆ
ตอนหน้าขอยาวๆหน่อยน๊ะ
-
อยากให้นายทอสมาพูดบ้าง ทำไมปล้ำเอฟทั้งที่มีแฟนอยู่แล้ว รักเอฟหรอ
เอฟหนีมารู้สึกอย่างไง ตามหาป่ะ คิดยังไงกับเอฟท้องลูกตนเอง รักน้องจีใช่ไหม แล้วควงชะนีมาทำไมเนี่ย
-
มาต่อไว้ๆน่ะ รออยู่ :hao5: :hao5:
-
เง้อ ไม่ดราม่าจ้า ไม่เลยสักนิ้ดดดด เดียววววว
-
ก่อนอื่นทอสต้องเคลีย์ตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก
มีชะนีมายุ่มย่ามตอนเจอเจอลูกนี่ไม่ไหวอ่ะ
-
:hao5: :hao5: :hao5:
รอตอนต่อไปนะคะ
-
อ่าาาา แล้วแบบนี้ทอสจะทำยังไงกับแนนละ ถ้าจะมารับผิดชอบเอฟน่ะ
-
นี่ขนาดไม่มาม่านะเนี่ย :o12:
สงสารเอฟ บาดตาบาดใจ
มันจะไปรักกันตอนไหนเนี่ย :katai1:
น้องจีเหมือนกามเทพช่วยพ่อแม่
น่ารักอ่ะ ฉลาดพูด
-
เหอๆ เวลาก็ผ่านมาตั้งนานแล้วแท้ๆ มาตอนนี้จะมาทวงลูกเค้าไปเฉยๆได้ไง เค้าเลี้ยงของเขามาตั้งนาน
เชื่ออิทอสมันเลย หมั่นขี้หน้ามันมากกกกกก อิเลววววว ไม่รู้เรื่องราวเป็นมาไงหรอก
แต่การที่มาทำตัวอวดเบ่ง ข้าจะเอาก็ต้องได้น่ะ มันโครตน่าขัดใจ
อย่าไปยอมนะเอฟ จนกว่ามันจะบอกความรู้สึกตัวเองออกมา
มีแฟนแล้วแท้ๆ ยังจะมาเอาอะไรนักหนาอีก ก็รู้ว่ามันเป็นสายสัมพันธ์พ่อ-ลูก
แต่ตราบใดที่ยังมีพันธะอยู่ ก็ไม่ควรพูดงั้นดิวะ
ขนาดตอนได้กันจนมีลูก มันยังหักหลังแฟนมันง่ายๆเลย
เชื่ออะไรได้ล่ะผู้ชายแบบนี้ (เค้าเรียกว่าคนมีความเป็นอินเนอร์สินะ :katai5: )
-
:katai1: ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนฉันก็จะไปหาคุณ บอกคนเขียน
ทำร้ายกันอีกแล้ววววววววว สั้นไปไหน แงๆๆ อยากอ่านเยอะๆ อ่า
มาลงตอนที่สี่เลยน๊า
:ling1:
-
:z3:
-
ขอเอาไม้หน้าสามฟาดหน้าพระเอกซักทีได้ม๊ะ :angry2:
มาถึงไม่พูดอะไรเลย แล้วมาทึกทักบอกจะพาลูกไปเนี่ย มันน่าตบฝุดๆ :m16:
-
นี่ ไม่มาม่าเหลอออออ ไมมันหน่วง แบบนี้
-
ทอสไปเคลียร์ตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะดีไหม
-
:haun4: :katai1: :mew5: รอ ตอนต่อไป มาไวๆ มาโดยเร็วเถอะ :ling3: :katai5: :katai2-1:
-
มารอด้วยยยย
-
แน้ ทำน้องเอฟ ทำไมอะ
-
ทำไมสนุกจัง :hao5:
-
ไม่ไหวกับทอส เชียร์คุณหมอ
-
ค้างไปอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
รอตอนต่อไปจ้าาา
-
ตอนที่4
หลัวจากนั้นก็ผ่านมาสองวันที่ผมไม่เจอผู้ชายคนนั้นอีกน้องจีเอง ก็ไม่ได้ถามอะไรขึ้นมาอีก ยังคงนั่งเล่นของเล่นใหม่ของตัวเองมาตลอด จนวันนี้เป็นอังคารน้องจีเอง ก็เอากันดั้มมาเล่นที่โรงเรียนอีกเช่นเคย
“ครูเอฟสวัสดีครับ ผมมารับน้องจ๋าครับ”คุณพ่อน้องจ๋าเอ่ยทักเมื่อเจอผมที่ยืนอยู่ตรงสนามเด็กเล่นเพื่อรอส่งเด็กๆในห้องของผม
“สวัสดีครับ น้องจ๋าคุรณพ่อมารับแล้วครับ”ผมเอ่ยเรียกเด็กหญิงตัวกลม ก่อนที่เธอจะเดินหน้างอมาหาพ่อของเธอ
“พ่ออะเอาไอเข้มมารับอีกแล้ว”เธอบ่นด้วยน้ำเสียงเล็กๆ ไอ้เข้มที่เธอว่าก็คือมอเตอร์ไซด์ที่ถูกถอดทุกอย่างออกจนเหลือแต่โครงและสายไฟที่มีฝุ่นเกาะจนไม่น่าเชื่อว่ารถคันนี้ยังวิ่งได้
“เออน่ะ รถอีกคันไอ้จงมันเอาไปแวนกับเพื่อนมันเองจะว่าก็ไปว่าพี่ชายเองโน่น”ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอก
“น้องจ๋า สวัสดีคุณพ่อยังครับ”ผมเอ่ยเดินเด็กหญิงที่ยังหน้างอ
“สวัสดีค่ะ”ก่อนที่เธอจะยกมือขึ้นมาไหว้บิดาตน
“เออ หวัดดี”พ่อก็ตอบกลับไปตามนิสัยตลกๆของแก ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันออกไปเมื่อส่งเด็กให้ผู้ปกครองทุกคนแล้ว ผมก็เดินไปรับน้องจี
แต่ภาพที่ผมเห็นคือผู้ชายคนนั้นที่ผมไม่เจอมา2วันกำลังอุ้มน้องจีขึ้นเพื่อให้เด็กน้อยของผมเอื้อมมือไปหยิบลูกว้าสีม่วงเข้ม
“คุณ”ผมรีบเดินตรงเข้ามาหาน้องจี พอน้องจีเห็นหน้าผมก็โผล่เข้าหาผมทันที
“แม่ฮะ จีคิดถึง”เด็กน้อยว่าประโยคเดิมเหมือนดั่งเช่นทุกวัน
“ครับแม่ก็คิดถึง”ผมที่อุ้มลูกได้แล้วก็หอมแก้มใสๆไปฟอดใหญ่
“หมี ของน้องจี”น้องจีเอ่ยขึ้นพร้อมกำชูตุ๊กตาหมีแทรดดี้แบร์ของแท้ ตัวพอประมาสีน้ำตาอ่อนให้ดู เจ้าตัวยิ้มจนตาปิดพร้อมกับเอาหน้าถูไถไปมากับผิวตุ๊กตา คงจะเป็นของที่ผู้ชายคนนั้นซื้อมา
“หึ อย่างคิดว่าไม่รู้นะว่าสอนอะไรลูก”เขากอดอกพูดเสียงเรียบ น้องจีคงจะบอกไปซินะว่าเขาไม่ใช่พ่อถึงรู้ แต่มันจะไม่ขี้โกงไปหน่อยหรอที่เขาของเล่นมาล่อลูกแบบนี้
“คุณต้องการอะไร”อุส่าหายหน้าไปได้2วันแท้ๆ ยังจะกลับมาเอาอะไรกันอีก
“บอกแล้วไงว่า จะมาเอาลูกไปอยู่ด้วย”เขาว่าก่อนที่จะจับเส้นผมน้องจีที่ชื้นเหงื่อเสยขึ้น
“ไม่มีทาง คุณเองก็มีแฟนอยู่แล้วคุณจะให้น้องจีไปอยู่กับคุณในฐานนะอะไร”ผมเอยถามเสียงจริงจัง ผมไม่เข้าใจจุดประสงค์ของเขาตลอดสีปี ผมไม่เคยเห็นเขาจะตามหา แล้วจู่ๆก็มาพูดแบบนี้ มันอะไรกัน ถ้าคิดว่าผมจะให้อภัยและยอมยกลูกให้ง่ายๆเขาคิดผิดแล้วล่ะ
“ลูกชายไง”เขาว่าก่อนที่จะมาแย่งน้องจีไปอุ้มแล้วเดินตรงไปยังรถ Chevrolet Captiva7ที่นั่งสีดำขันใหญ่ ผมรีบวิ่งตามไปเพื่อจะเอาน้องจีคืน
“นี่คุณจะพาน้องจีไปไหน”ผมร้องถาม
“กลับบ้านไงมีเวลาเตรียมตัวอีกไม่กี่วันเอง”เอาว่าก่อนจะให้น้องจีขึ้นไปนั่งและตามด้วยเขาที่เข้าไปเป็นคนขับผมซึ่งไม่มีทางเลือกจึงต้องตามขึ้นรถไปเหมือนกัน
“ที่คุณพูดหมายความว่าไงผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นและผมจะไม่ยอมให้น้องจีไปด้วย”ผมร้องบอกก่อนที่จะอุ้มน้องจีมานั่งตัก
“หึ เดี๋ยวก็รู้”เขาว่าแค่นั้นก่อนจะขับตรงไปที่บ้านของผม ซึ่งผมมองดูหลังรถเห็นกระเป๋าเดินทางของเขาเหมือนที่มาวันแรกอยู่2ใบ แต่ไม่เห็นกระเป๋าของน้องแนน
“คุณทำแบบนี้ คิดว่าคุณแนนเขาจะรู้สึกยังไง”ผมถามเพราะเธอดูรักเขามาก และเธอก็ยังเป็นคนดีและเป็นน้องสาวของผู้มีพระคุณ
“ไม่จำเป็นต้องสนใจ”เขาว่าก่อนจะเลี้ยวรถเข้าซอยบ้านผม
“หมายความว่ายังไง นั้นแฟนคุณทั้งคนนะ”ผมบอกเพราะเริ่มรู้สึกใจคอไม่ดี
“แต่นี่ลูกเมีย ถามคนโง่ยังรู้เลยใครสำคัญกว่า”เขาว่าเสียงจริงจัง คำว่าสำคัญมันทำให้ผมใจเต้นแรงขึ้นมาซะอย่างนั้น
“ไม่ ไม่มีทาง ผมไม่ยอมแน่”ผมว่าก่อนที่จะกระชับอ้อมกอดน้องจีแน่น
“แม่ อย่าไล่พ่อ น้องจีอยากมีพ่อแบบกันต์”เสียงพูดพร้อมกับเสียงร้องของเด็กวัยเพียงสามขวบแทบจะฟังไม่รู้เรื่อง แต่สำหรับคนเป็นแม่อย่างผมก็พอจะจับใจความได้ เหมือนหัวใจผมถูกบีบอย่างแรงจนแทบแหลกเมื่อได้ยินประโยคนี้ น้องจีที่ตอนนี้ร้องไห้หนัก เพราะผมกับเขาทะเลอะกันเสียงดัง มันช่างเป็นภาพที่ทำเอาผมสงสารลูกที่สุด
การไม่มีพ่อมันคงเป็นปมมากที่สุดสำหรับน้องจี ในขนาดที่เพื่อนทุกคนมีทั้งพ่อและแม่มารับ แต่น้องจีกลับต้องอยู่แค่กับผม วันพ่อก็เป็นผมที่มางานโรงเรียนและวันแม่ก็เป็นผมอีก ผมที่เป็นอาจารย์จนไม่มีเวลาดูแลลูก ผมที่คิดเพียงแค่ว่าแค่ตัวผมเองก็เพียงพอสำหรับน้องจี การที่ผมคิดแต่เรื่องของตัว ผมไม่เคยนึกเลยว่าในเวลาเดียวกันนั้น น้องจีจะคิดและรู้สึกยังไง
“ไม่ได้ขอให้ให้อภัย แต่ขอให้กูได้มีโอกาสแก้ตัวบ้าง ไม่สงสารลูกหรอ”เขาจอดรถหน้าบ้านผมก่อนจะหันมาพูดบอก นั้นเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแววตาแบบนี้กับเขาแววตาที่ผมหวังมาตลอดสี่ปี วันหนึ่งเขาคงจะมา รอจนแทบหมดหวัง
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมร้องไห้ และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เรียวแขนแข็งแกร่งยื่นมากอดทั้งผมและลูกอยู่ในอ้อมแขนของเขา
“อีกสักพักพ่อกับแม่จะกลับมาคุณไม่ต้องพูดอะไรเดี๋ยวผมพูดเอง”ผมว่าเมื่อผมพาเขาเข้ามาในบ้านและเดินนำขึ้นชั้นสองเพื่อพาน้องจีที่ร้องไห้จนหลับขึ้นไปนอนข้างบน
“ไม่ต้องกังวลหรอก เรื่องทั้งหมดผมจะรับผิดชอบเอง”เขาว่าก่อนที่จะว่างน้องจีลงบนที่เตียงอย่างเบามือ ผมเองก็เก็บข้าวของต่างๆของลูกเข้าที่
“ผมไม่ได้กังวล คุณไม่รู้หรอกตลอดสี่ปีที่ผ่านมาพ่อแม่ผม มองพ่อของน้องจีในแง่ไหน”ผมยังจำได้ในวันแรกที่ผมรู้ว่าผมท้องพ่อและแม่โกรธมากขนาดไหน ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้าพ่อและแม่รู้ว่าเขาคือพ่อของน้องจีพ่อกับแม่ผมจะโกรธมากขนาดไหน
“เป็นห่วง?”เขาทำด้วยสำเนียงติดเจ้าเล่ห์
“ผมแค่ไม่อยากให้พ่อแม่ผมเป็นฆาตกร”ผมว่าก่อนที่จะหยิบเสื้อผ้าน้องจีออกมาเพื่อไว้เปลี่ยน
“หึ”เขาเอาแต่หัวเราะในลำคอก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปน้องจี
“ปลุกลูกหน่อยเย็นแล้วเดี๋ยวคืนนี้น้องจีไม่นอนอีก”ผมว่าก่อนจะเข้าไปในห้องน้ำเพื่อรองน้ำให้น้องจีอาบ แต่ไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงน้องจีร้องไห้ลั่น แกจะเป็นแบบนี้ประจำถ้านอนไม่เต็มอิ่ม
“โอ๋ๆ มามะมาหาแม่มา”ผมรีบวิ่งออกมาก่อนจะอุ้มน้องจีขึ้นมาเจ้าตัวเล็กน้ำตานองหน้าจมูกกับรอบดวงตาแดงแปร๋ดตามสีผิดขาวๆ
“น้องจีครับไม่ร้องนะ ไปอาบน้ำกับแม่ดีกว่า วันนี้คุณยายจะซื้อข้าวโพดมาด้วย น้องจีอยากกินผัดข้าวโพดไหมครับ”ผมปลอบลูกน้อยก่อนจะพาแกเดินเข้ามาในห้องน้ำ
“เล่นน้ำกับแม่ดีกว่า ถ้าช้าเดี๋ยวโดเรม่อนหนูจบก่อนนะ”ผมว่าก่อนจะถอดเสื้อผ้าน้องจีออก แกยังคงสะอึ้นอยู่บ้างแต่ไม่ได้ส่งเสียงร้องลั่นแล้ว
“น้องจีรอแม่ก่อนนะครับเดี๋ยวแม่ไปเอาผ้าเช็ดตัวก่อนผมว่าก่อนจะอุ้มน้องจีลงอ้างอาบน้ำที่รองน้ำจนถึงครึ่งอ่างแล้ว
“คุณรอก่อนนะ ผมจะอาบน้ำพร้อมลูก”ผมว่าเพราะยังเห็นเขามองผมและลูกอยู่แบบเดิม แล้วผมก็เข้ามาอาบน้ำพร้อมน้องจี ก่อนที่ผมจะแต่งตัวเสร็จในห้องน้ำแล้วอุ้มน้องจีที่เริ่มอารมณ์ดีเมื่อได้เล่นน้ำเย็นๆออกมาแต่งตัว
ชุดนอนของน้องจีวันนี้เป็นเสื้อแขนยาวและกางเกงขาสั้นสีเหลื้อเข้าชุดพอปะแป้งเสร็จก็สวมให้เจ้าตัวน้อยก็เอาแต่สนใจคุณพ่อของตัวเองจนอยู่ไม่เฉย
“น้องจี มาแต่งตัวก่อนครับ”ผมเริ่มเสียงแข็งเจ้าตัวน้อยเดินหน้างอมาทางผม
“อย่าดุลูก”ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะเอ่ยขึ้นตามแบบฉบับของพ่อทั่วไป
“คุณอย่ามาให้ท้าย น้องจีมาหาแม่ครับ”ผมว่าเริ่มจะมีอารมณ์น้องจีเดินเข้ามาอย่างว่าง่ายก่อนที่จะยอมใส่เสื้อผ้าจนเสร็จแล้วเจ้าตัวก็วิ่งไปหาพ่อ
“แม่หนูดุจริงๆ ”ก่อนที่ผมได้ยินเสียงที่ทำเอาผมคิ้วกระตุกแต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจเก็บข้าวข้องต่างๆเพื่อเตรียมลงไปทำอาหารเย็น
“ฮะ แม่เอฟดุมาก”เจ้าต้องเล็กรีบฟ้องก่อนจะทำแขนทั้งสองข้างวาดออกจากตัวเพื่อเน้นคำว่ามากของตัวเอง
“หึหึ”กวนโมโหจริงๆสองพ่อลูกนี่!
TBC.
เรื่องบ้างเรื่องเหมือนจะยากแต่มันก็ยาก เอ๊ะ ยังไง
อย่าเพิ่งโว้ยว่าทำไมเมื่อตอนที่เเล้วยังมาม่าอยู่เลย ไมตอนนี้ถึง แอ๊บแล้ว
ทุกเรื่องมันกะต้องมีเห็นผลของมัน
ไอ้เหตุผลที่ว่าเนี่ยไว้ให้พ่อทอสเขาเล่าบ้างเนอะ
หึหึหึ
-
ช่วงเวลาทำคะแนน จะมีมาม่าร้อนไหมน๊า :hao3:
-
น้องจี น่ารักเชียว คุณแม่เริ่มใจ อ่อนแล้ แน่ๆ
-
ทำไมเรารู้สึกตกหลุมรักน้องจี 555555555
-
น้องน่ารักมาก อยากได้
-
พ่อลูกเข้ากันๆๆๆ55555
-
so cute!!!!
น้องจีน่ารักมากกก
-
เริ่มรู้สึกอบอุ่นแล้วแฮะ ดูบรรยากาศเป็นครอบครัวมาก ไม่รู้จะมีดราม่าอะไรตามมาหรือเปล่า :ling3:
-
รออ่านตอนต่อไปน้า ขอให้ไม่ม่ามากมาย
-
อีกไม่นานคงมีฉากมาม่าของคุณน้องแนน :z2: :z2:
-
“แม่ อย่าไล่พ่อ น้องจีอยากมีพ่อแบบกันต์”
สะเทือนใจกับประโยคนี้เลย
:monkeysad:
-
รู้สึกถึงพลังบางอย่างที่มองไม่เห็นในตอนนี้อ่ะ .โมเม้นต์ครอบครัวแบบนี้ ข้าน้อยเปรมมมมมม :heaven
-
แอบสงสารแนนเหมือนกันนะ
-
ตอนอยู่ด้วยกันก็น่ารักดีหรอก
แต่แฟนยังเคลียร์เลยนะ
-
อืม ทอส ดูไปก็รู้สึกดีนิดนึง แต่ก็อยากฟังจากปากทอสเล่ามั่ง
-
น่ารักเชียว ตอนหน้าจะให้ทอสแก้ตัว ขอเหตุผลที่ฟะงขึ้นหน่อยนะ :angry2:
-
ความแอนตี้อิทอสยังมี แต่ก็สงสารหนูจีกะแม่เค้า ไม่มีพ่อละลำบาก :hao5:
ขอเหตุผลด่วนเลยนะยะอิทอสส พูดไม่ดี...... แกตายยยย!!! :angry2:
-
เราก็อยากรู้ว่าทำไม
พึ่งมาตอนนี้ :a14:
-
ทอสแบบ ยังไงวะ.. ลูกเมียสำคัญใช่ป่ะ
ก็ต้องไปเคลียร์กับยัยน้องแนนนะ
แต่คงมีงานเข้าคุณแม่น้องจีแน่ :เฮ้อ:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
นั่นสิๆ เราก็อยากรู้ว่าสี่ปีที่ผ่านมาทอสทำไรบ้าง
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
ตอนนี้ไม่อะไรมาก
รอพาร์ทของทอสก่อน
-
พิมพ์ผิดนะคะ พิมพ์ชื่อทอสเป็นกันต์ ตรงประโยค “แม่ อย่าไล่พ่อ น้องจีอยากมีพ่อแบบกันต์"
-
พ่อทอสดูดีขึ้นจากตอนที่แล้วเลยนะนี่ น่ารักกกกกกกกก :ling1:
-
โอยยย เริ่มน่ารักแล้ววว
-
รอพี่ทอสครับ
-
อยากรู้ทอสหายไปไหนมาตั้ง 4 ปี
-
อายุเท่าหลานเราเลย วัยกำลังน่ารัก ช่างพูดช่างถาม
-
น้องจีน่ารักมากๆ :mew1:
-
ตอนน้องจีห้ามพ่อแม่ทะเลาะกัน น่าสงสารจังเลย อยากมีพ่อเหมือนคนอื่น :กอด1:
แต่เดี๋ยวครอบครัวก็คงสมบูรณ์แล้วเนอะ พ่อทอสสู้ๆนะ รีบทำให้แม่เอฟใจอ่อนเร็วๆ :katai2-1:
-
ทำไมทอสทำอย่างงี้ :ling1:
-
:sad4: :o12: :o12: :o12: ยาวกว่านี้ด้ายม่ายยยยยยยยย :ling3:
-
กรี้ดดดดด
-
เราคิดว่าแนนคงเป็นผู้หญิงที่ทางบ้านทอสหามาให้
ประมาณผู้ใหญ่ตกลงกัน และฝ่ายหญิงทึกทักไปเอง
ทอสเลยดูไม่ค่อยสนใจแนนเท่าไหร่
//รึเปล่า?
-
ทอสแกไปเคลียร์กับแนนก่อนไหม
-
:ling1:
-
อันนี้ขอมองเป็นกลางเลยนะ เพราะพอจะเข้าใจเนื้อเรื่องต่อไปบ้างแล้ว
ความรู้สึกของแนนล่ะ? อันนี้ถามตรงๆ แนนไม่มีความรู้สึกหรือ? ตลอดเวลาที่ทอร์ชคบกับแนนก่อนมาเจอเอฟอีกครั้ง แนนจะรู้สึกอย่างไรดีเอ่ย? ทำอะไรก็คิดบ้าง ถ้าอยากได้โอกาศ ทำไมไม่ตามหาลูกหาเมียไม่เข้าใจรออะไรล่ะ รอความบังเอิญหรือ? 4 ปีที่เอฟรอมา มันนานไปเลยเปล่า และ 4 ปีที่ว่านี้ มันช้าไปไหมสำหรับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าพ่ออ่ะ? คุณไม่ตามหา พอถึงเวลาคุณมาเรียกร้อง มันไม่ใช่ลูกผู้ชายนะ ถ้าบอกว่าตามหาแล้ว หาเต็มที่หรือเปล่า ตลอดเวลาก่อนคุณเจอเอฟ คุณอาจจะมีความสุขกับงานและผู้หญิงมากหน้าหลายตา แล้วพอมาแบบนี้ คืออะไรดีอ่ะ? เอฟควรพูดป่ะ "รู้ไหม ฮึก รอมาตลอดเลยนะ ทำไมเพิ่งมาล่ะ ฮึก" แบบนี้หรือ? นายเอกไม่มีจิตใจอย่างนั้นหรือ?
และต่อให้ทอร์ชบอกว่าตามหาจนพลิกแผ่นดิน ถ้าตามหาเอฟจริง ทำไมถึงมีแฟนใหม่? อย่ามาบอกว่าตัดใจหมดหวังแล้วพอมาเจอก็ได้กำลังใจอีกครั้ง แล้วมีแฟนใหม่ทำไม?
จากที่อ่านมารู้สึกว่านายเอกไม่เข้มแข็งมากพอในท้องเรื่องของตัวละคร พูดกันตามจริงมันเหมือนเป็นบทที่ถูกวางมาว่า "ต้องยอมพระเอก" และบางประโยคที่เอฟจะใช้เถียงเพื่อไม่ยกลูกมันสามารถพูดได้มากกว่านั้น ยกเหตุผลร้อยแปดขึ้นมาได้แต่ทำไมถึงพูดได้แค่ว่า "จะไม่ไปไหนทั้งนั้น?"
และในส่วนของพระเอก อันนี้ขอพูดตรงๆ "ไม่มีจิตใต้สำนึกของความเป็นคนและความเป็นพ่อ" เพราะถ้ามีจริงๆ ไม่รอจนลูกโตหรอก บางคนลูกเมียหายแม้จะตามหาเป็นสิบยี่สิบปี เขายังไม่มีแฟนใหม่เลย เหมือนบทจะวางให้พระเอก "อยู่เหนือนายเอกทุกด้าน" ไม่ให้นายเอกสามารถหลบหลีกได้เลย มาถึงก็บังคับจะให้ไปอยู่ด้วยและมาขอโอกาส มากไปไหม? เวลาที่เหลือทำอะไร
แล้วมันคือจุดบอดในหลายๆอย่างโดยเฉพาะคำว่า "แฟน กับลูกเมีย อันไหนสำคัญกว่า" ไม่ควรออกจากปากทอร์ชด้วยซ้ำ ถ้าสำคัญจริง คบแนนทำไม? อย่าให้คำว่า "พระเอก" ที่แปะบนหนังหน้ามาตัดสินว่าทำอะไรมีเหตุผลและถูกต้องเสมอ ว่ากันตามจริงประโยคนั้นมันต้องไม่ถูกเอ่ยมาด้วยซ้ำ
พระนาง มันเป็นของคู่กันแยกไม่ได้ แต่บางครั้งตัวละครผู้หญิงตัวที่สองมักไม่เคยได้รับความยุติธรรมเลย ยกตัวอย่าง แนนเอาง่ายๆ เธอจะรู้สึกอย่างไรดีอ่ะ คนที่พี่ชายเธอชอบอยากได้เป็นแม่ของลูก และคนที่บ้านเธอให้ความต้อนรับความอบอุ่น เธอก็เป็นน้องสาวของหมอที่ดี ดูสนิทกับเอฟระดับหนึ่ง แต่ถ้าเธอรู้ว่า แฟนเธอจะทิ้งเธอเพราะเจอเมียและลูก เธอจะรู้สึกอย่างไรอ่ะ "ไม่เป็นไรแนนเข้าใจ ทอร์ชกับเอฟเหมาสมกันนะ น้องจีก็ได้เจอพ่อแล้ว" อย่างนี้หรือ? หรือว่าบทพลิกผันจริงๆ แนนคือตัวละครที่เล่นว่าคบทอร์ชเฉยๆเพื่อสังเกตุปฏิกิริยาของเอฟ ทั้งๆที่สองคนนี้สนิทกัน เป็นเพื่อนกัน เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกัน หรืออะไรดีอ่ะ?
ถ้าทอร์ชไม่คบแนน จะเชียร์สุดใจขาดดิ้นเลย แต่ประโยคที่ผู้ชายไม่ควรพูดเมื่อคิดจะเป็นพ่อของลูกกับพูดออกมาคือไรดีอ่ะ? ต้องการอะไร? แล้วเอฟก็ดูยอมไปทุกอย่าง มันไม่ใช่ ทอร์ชขอโอกาศแต่บังคับให้ไปอยู่ด้วยกันทำเพื่ออะไรอ่ะ? เขาอยู่ของเขามาตั้งนานอยากได้โอกาศ ทำไมไม่เริ่มต้นจีบเอฟใหม่ เริ่มทำดีล่ะ จะพาไปอยู่ด้วยทำไม
เดาเนื้อเรื่องล่วงหน้าได้หมดเลย ถ้าเอาเอฟไปอยู่ด้วยมันต้องมีดราม่าด้านความสัมพันธ์เกิดขึ้นมาแน่ๆ อ่านแล้วหงุดหงิดกับพระนาง ความสมเหตุสมผลอยู่ที่ไหนดีอ่ะ? ทอร์ชมาถึงก็ข่มๆๆๆ เอฟก็ยอมๆ ขนาดเถียงยังอยู่แค่ลูปเดิมๆ ไม่คิดเหตุผลอื่นมาแย้งหน่อยหรือเช่น
"ตลอดเวลารออะไรอ่ะ มาขอโอกาสตอนนี้ช้าไปไหม? ไม่เห้นแก่ตัวไปหน่อยหรือ? คุณมีแฟนแล้วนะ จะมาหาลูกผมก็ไม่ว่าหรอกแต่ให้เกียรติแฟนคุณด้วย พูดอย่างนี้ได้อย่างไร" มันควรเป็นประโยคที่เอฟควรจะพูด เพราะบ้านของคุณหมอก็ดีกับเอฟนะ แต่ทำไมไม่พูดอะไรที่ปกป้องแนนเลยนอกจากคำว่า "แนนเป็นแฟนคุณนะ" แค่นี้หรือ? เฮ้อออออออ
ปล. ขอโทษนะครับถ้าเราติเยอะไปหน่อย แค่อ่านแล้วอินไปนิด แต่เราแค่อยากบอกเฉยๆว่า น้ำหนักของตัวละครอยากให้มีความสมเหตุสมผลกว่านี้อีกหน่อย โดยเฉพาะประโยคโต้เถียงเพิ่มลงไปสักนิด เรื่องจะลื่นไหลเลยทีเดียว
เนื่อเรื่องน่าติดตามอยู่ไม่น้อย แต่ที่ยังขาดอยู่ส่วนน้อยคือความสมเหตุสมผล
ลูกต้องมีพ่อมันก็ใช่ แต่พ่อที่มีแฟนใหม่แล้วกลับมาบอกตัวเองว่าเป็นพ่อหนูนะ เด็กควรรู้สึกอย่างไรดี นี่แม่ นั่นพ่อ นั่นแฟนพ่อ?
เราอยากบอกว่า ตัวละครแนนจะเป็นตัวละครที่น่าสงสารที่สุดเลย เพราะเธอเป็นผู้หญิงและเธอเองก็ดูจะรักทอร์ชมากด้วย
-
รอทอสมาเล่าต่อ อิอิ
-
ค่อยๆคุยกัน
-
เข้ากับลูกได้ดีนะ เฮียทอส แต่ระวังพ่อตาไว้หน่อยละกัน หึหึ
:m29: :m29: :m29:
-
เคลียเรื่องแนนก่อนดีกว่า
-
น่ารักอ่ะ ชอบเรื่องนี้ที่ดูเป็นธรรมชาติ ชอบเอฟที่เข้มแข็งแบบนี้
ตอนนี้มันให้ความรู้สึกครอบครัวขึ้นมา อบอุ่นอ่ะ
-
:pig4:
-
รอครับ รอพ่อทอสมาเล่า :hao3:
ถ้าเรื่องแนนไม่เครียเราก็ไม่อยากให้เอฟไปอยู่กับทอสนะ
-
มาม่า มีไม่มีไม่รู้ แต่ซื้อมาพร้อมเป็นลัง
เพื่อเราอื่นดัวย
-
แล้วเรื่องคุณแนนของท่านพี่ทอสล่ะเจ้าคะจะเอาไง ตกลงมันเปงไงมาไงเนี่ย :mew5:
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
อยากรู้ความเป็นไปและเหตุผลของทอส
รอทอสมาเล่าจ้า :katai2-1:
ปล.ครอบครัวสุขสันต์น่ารัก
-
ชอบมากค่ะ เอาใจช่วยคุณพ่อมือใหม่ ผ่านด่านพ่อตาแม่ยายให้ได้นะ
อยากเห็นอยู่แบบครองครัวสุขสันต์
รอตอนต่อไปนะคะ
:mew1:
-
รอพ่อทอสมาเล่า
-
เห็นด้วยค่ะ ดราม่าแนนแน่เลยตอนหน้า
-
แนะๆๆๆ น้องแนน เคลีย์ยังๆๆๆ
พ่อแม่ของแอฟ ไม่ปล่อยให้ไปด้วยแน่ๆๆ
ต้องพิสูจน์กันหน่อย
แต่ตอนนี้ดูน่ารักนิดๆๆ อานมณ์ประมาณ
ทอส อยากเป็นพ่อ อิอิ
-
ตอนที่5
ผมชื่อ ทอส เป็นลูกเจ้าของโรงแรมหรูระดับ4ดาวที่มี สาขา4แห่งในประเทศ ผมเรียนจบบริหาร ที่มหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง เป็นเดือนคณะและเป็นเดือนของมหาลัย ชีวิตผมในช่วงวัยรุ่นที่ผ่านมาก็ปกติทั่วไป เรียนหนังสือ มีแฟนเป็นดาวของคณะสถาปัตยกรรม ผมค่อนข้างพอใจในหน้าตาและรูปร่างของตัวเอง ก็อาจจะมีเสเพบ้างตามวัย
พอเรียนจบผมก็เข้ามาดูแลกิจการของบ้านทันที แทนพ่อที่ออกไปเปิดโรงแรมที่ต่างประเทศ ผมก็แค่ลูกคนมีอันจะกินทั่วๆไป ใช้เงินเที่ยวกลางคืน แข่งรถ ฟันหญิง ใครจะไปคิดครับ ว่าจู่ๆผมจะมามีลูก แถมยังโตขนาดนี้
วันนั้นเป็นวันที่แฟนผมซึ่งเป็นดาวของคณะสถาปัตชวนให้ไปงานเลี้ยงส่งรุ่นน้องของตัวเอง ซึ่งวันนั้นเองผมเองก็เบื่อๆก็ไปงาน เป็นงานแบบเด็กมหาลัยทั่วไป เลี้ยงที่ร้านเหล้าร้านหนึ่งแถวๆหลังมอ ไม่ใช่ตามผับหรูอะไร เป็นร้านเหล้าทั่วๆไป ที่มีของดีขึ้นชื่อ แอนกอฮอร์ ราคาถูก ที่ถูกเรียกว่า 40 ดีกรี และยาดองเป็นเหมือนเครื่องดื่มประจำงาน ตามแบบชีวิตเด็กสถาปัต ไม่ใช่ไวน์หรือเตกีล่า ถึงแม้ราคาถูกกว่า แต่รสชาติบาดคอ ผมเองที่เป็นคนคอแข็งอยู่พอสมควร พอเจอไปขวดเดียวก็มึนแทบเดินไม่ตรง น้องรหัสของแฟนผมเมามาก ไม่รู้ไอ้เด็กคออ่อนขนาดนี้มันกินได้สักเท่าไหร่ ผมและแฟนอาสาไปส่งที่บ้าน ผมไปส่งแฟนก่อน เพราะเป็นทางผ่านจะได้ไม่วกรถกลับมาอีกเสียเวลา เพราะว่านี่ก็ปาเข้าไปเกือบตี2 ผมส่งเขาเสร็จก็ขับเตรียมไปส่งไอ้เด็กขี้เมาที่ตอนนี้หลับไม่รู้เรื่องอยู่เบาะหลัง ได้ที่อยู่มาก็พอจะรู้ว่ามันเองเช่าคอนโดอยู่กับเพื่อนที่เรียนอีกมหาลัย แต่เพราะจู่ๆเหมือน ฤทธิ์ที่แท้จริงของยาดองเพิ่งจะมีผล ยิ่งขับผมยิ่งเมาแล้วก็เริ่มตาลาย จนผมตัดสินใจเข้าไปจอดพักที่โรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง ผมกะว่าจะนอนแต่ก็ไม่ลืมให้เด็กของโรงแรม มาช่วยแบกไอ้เด็กนี่เข้าห้องด้วย ไม่รู้ว่าหลับไปนานไหม แต่รู้ตัวอีกทีผมก็ได้ยินเสียงครางฮือ ของไอ้เด็กข้างๆ อาจเป็นเพราะฤทธิ์แอนกอฮอผมมีอารมณ์ และมันก็ด้วย จู่ๆภายใต้ความมืดเราก็พุ่งใส่กันเหมือนตายอดตายยาก ผมจำรายละเอียดได้ไม่มากนัก รู้แค่ว่ามันดีสุดๆ ที่กว่าผู้หญิงทุกคนที่ผมเคยมา ผมตื่นขึ้นมาเกือบเที่ยงของอีกวันเพราะเลขาโทรตาม ไอ้เด็กนั้นยังหลับอยู่ เตียงนอนมีคราบต่างๆมากมายซะจนไม่หน้าเชื่อว่าคนเราจะมีเซ็กซ์และเสร็จติดๆกันได้ขนาดนั้น ผมเข้าไปอาบน้ำกะว่าจะพาไอ้เด็กนี่ไปส่งบ้าน ผมยอมรับเลยว่าผมเริ่มสนใจมันมาก และกำลังวางแผนเพื่อให้ได้มันมาอยู่เหมือนกัน แต่หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จออกมาก็เจอแต่เตียงว่างเปล่า ไร้ซึ่งคนที่ควรจะนอนอยู่ ผมไม่เอ๊ะใจอะไรเพราะคิดว่ามันเองก็ดูแมนๆคงตกใจไม่น้อยที่ตื่นขึ้นมาแล้วเจออะไรแบบนี้ แถมมันเองยังเป็นคนอยู่ข้างล่างอีก ก็พอจะเข้าใจความรู้สึกก็ผู้ชายด้วยกัน
ผมเข้าโรงแรมทำงานทุกอย่างปกติ จริงๆแล้วก็กะจะถามเรื่องไอ้เด็กนั้นจากแฟนของผมเหมือนกัน แต่เธอเองก็ดันไปฮ่องกงกะทันหัน ครั้นจะไปตามสืบก็ดูจะเป็นเรื่องที่เวอร์เกินไปสำหรับผมที่แค่สนใจมันเล็กๆก็ปล่อยไปไม่อะไร มารู้ตัวอีกทีก็ผ่านไปเกือบ2อาทิตย์ได้ยินชื่อมันจากแฟนตัวเองบ่อยๆ เพราะเพื่อนๆมันต่างพากันตามหาแต่ไม่เจอและติดต่อไม่ได้
“คืนนั้น ทอสไปส่งถึงไหมคะ เนี่ยตามหากันในวุ้นเลย”แฟนผมเริ่มถามพร้อมทำหน้าตากังวล
“อืม คงกลับต่างจังหวัดหรือเปล่า เรียนจบแล้วนี่”ผมก็ตอบออกไปแบบไม่ใส่ใจ ถึงแม้ภายในใจลึกๆผมก็แอบกลัวมันจะไปฆ่าตัวตายเหมือนกัน ก็เลยให้เพื่อนที่เป็นตำรวจช่วยตามให้ก็พอว่ามันอยู่บ้านมันที่ต่างจังหวัด สบายดี ผมก็ไม่ได้ห่วงอะไรก็เลยไม่ได้สนใจมันต่อ เพราะไอ้ความรู้สึกสนใจเล็กๆของผมมันก็หายไปอย่างง่ายดายในเวลาไม่ถึงเดือน ผมทำงานของผมไป มีอยู่วันหนึ่งผมกับแฟนทะเลอะกัน เราเลิกกัน ผมเซ็งๆเลยไปสนามแข่งรถ
รถคู่แข่งมาจอด เราตกลงวานเงินพนันที่สามหมื่น มีเด็กผู้หญิงท่าทางดีมากับคู่แข่งด้วย เธอใส่ชุดเดรสสีขาวลายสตอเบอร์รียาวคุมเข่า ดูยังไงก็ไม่ใช่ผู้หญิงแถวนี้
ผมแข่งและชนะ แต่อีกฝ่ายกับไม่มีเงินให้ ตามกฎก็ต้องแลกหญิง ถ้าไม่มีเงิน ผมได้แฟนมันมา เธอเอาแต่นั่งร้องไห้เงียบๆไม่ได้โวยวายอะไร ก็พอจะดูออกมาโดนหลอกมา
“บ้านอยู่ที่ไหน”ผมถามขนาดขับรถออกจากสนาม
“ฮือๆๆ ฉันอยู่กับพ่อแม่ ที่นั้นไม่สะดวกหรอก”เธอคงคิดว่าผมจะพาเธอไปทำอะไรที่บ้านตัวเองเลยพูดออกมาแบบนั้น
“ที่ไหน จะไปส่ง”ผมพูดแค่นั้นเธอเองก็บอกจุดหมาย เราทั้งคู่เงียบ ผมมาส่งเธอที่บ้านตามที่เธอบอก แต่ไม่รู้เพราะความบังเอิญหรืออะไร เพราะบ้านที่เธอให้จอดรถ มันเป็นบ้านของผมเอง แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร ให้เธอลงไป ผมเองก็ขับไปคอนโดแทน ก็คิดว่าเธอเองก็เป็นผู้หญิงที่ฉลาดพอตัว ที่ไม่ยอมให้ผมรู้จักบ้าน หลังจากนั้นเราก็บังเอิญเจอกันอีก เราเริ่มทำความรู้จัก พูดคุย ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะโดยส่วนตัวผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากอยู่แล้ว
มารู้ตัวอีกทีก็ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ แต่คำว่าแฟนก็ไม่เคยถูกยกมาใช้ เธอชื่อแนน บ้านของเธออยู่ในซอยถัดไปจากซอยบ้านผม กำลังเรียนเภสัช มีพี่ชายเป็นหมอ คุณพ่อเป็นอาจารย์หมออยู่ที่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง มีแม่เป็นแม่บ้าน
เธอเป็นผู้หญิงที่ผมคิดว่าโอเคเลยทีเดียว ทั้งหน้าตารูปร่าง นิสัย และฐานะทางบ้าน เลยทำให้ผมคุยกับเธอได้นานนับปี แต่คำว่าแฟนก็ยังไม่ถูกยกมาใช้
“พี่ทอส เอ่อ ชะ ชอบแนนไหมค่ะ”มันเป็นเดียวกันกับเมื่อปีที่แล้วที่เธอถูกนำมาเป็นของพนัน
“ทำไมถึงถาม”ผมถามกลับ เธอหน้าแดงหนักเข้าไปอีก
“แนนชอบพี่ค่ะ”เธอว่า
“ครับ?”ผมแกล้งถามกลับ
“แนนชอบพี่ พี่ใจดีและมีบุญคุณกับแนนมาก ถ้าวันนั้นคนที่เป็นคนแข่งไม่ใช่พี่ป่านนี้แนนคงมีค่าน้อยกว่าเงิน3หมื่นไปแล้ว แต่แนนไม่เร่งหรอกนะค่ะ ไว้พี่ทอสพร้อมหรือ ชอบแนนขึ้นมาบ้าง ก็บอกแนนบ้างนะค่ะ”เธอว่าถึงแม้จะทำน้ำเสียงสดใส แต่เธอเองก็คงหนักใจไม่น้อยที่จะพูด
“ครับ”ผมตอบรับแล้วไม่ได้พูดอะไรอีก เราก็ใช้ชีวิตกันเหมือนเดิม ใช้ชีวิตในแบบที่ใครๆก็เรียกว่าแฟน แต่มันไม่ชัดเจนสำหรับผมและเธอ
“พี่ทอสไปเที่ยวเชียงใหม่กันไหมค่ะ”อยู่ๆวันหนึ่งเธอก็ถามขึ้น
“ทำไมจู่ถึงอยากไปเที่ยว”ผมถามในขนาดที่เรานั่งทานอาหารกลางวันด้วยกันในโรงแรมของผม
“แนนจะไปเยี่ยมพี่ชายค่ะ พี่นนต์ พี่ทอสยังไม่เคยเจอเลยนี่เนอะ”เธอว่า
“ทำไมถึงไปล่ะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”
“ค่ะ พอดีพี่เขาเพิ่งหย่ากับภรรยานะค่ะ แล้วก็กำลังติดเรื่องลูกที่เขาอยากเลี้ยงเองเลยฟ้องร้องกันอยู่แนนอยากไปเยี่ยมบ้าง อยากไปเจอหลานด้วย อ๊ะ พี่ทอสรู้ไหมค่ะว่าคนไข้ของพี่นนต์น่ะ เป็นผู้ชายที่ท้องได้แหละ”เธอเริ่มเล่าอย่างตื่นเต้น
“ผู้ชายหรอ?”ผมเริ่มแปลกใจนิดๆ
“ใช่ค่ะ เห็นว่าชื่อเอฟ เคยเรียนมหาลัยเดียวกับพี่ด้วย เรียนสถาปัตพี่ทอสรู้จักไหมค่ะ”ผมเริ่มเอ๊ะใจ ถ้าจำไม่ผิด เมื่อ4ปีก่อน น้องรหัสของแฟนเก่าผมก็ชื่อนั้น และแน่นนอนว่าเป็นเด็กผู้ชายคนเดียวที่ผมเคยนอนด้วย
“เอฟหรอ ไม่แน่นใจแฮะ”ผมว่าไป แต่จริงๆใจก็เริ่มเต้นแรง แปลกมากทั้งๆที่ผมเอง ลืมเรื่องนี้ไปเลย แต่จู่ๆพอนึกถึงใจก็เต้น แรง
“ที่ว่าท้องเนี่ยจริงๆหรอ”ผมเริ่มถามอีกครั้ง
“ค่ะ แต่พี่ทอสอย่าบอกใครไหน คนไข้เองก็ไม่อยากให้เริ่มมันใหญ่ พี่ก็รู้จู่ๆข่าวออกมาว่ามีผู้ชายท้องได้จะเกิดอะไรขึ้น”เธอเริ่มทำหน้ากังวล
“ครับๆ แต่ทำไมถึงท้อง แล้วลูกล่ะผู้หญิงผู้ชาย แข็งแรงไหม”ยิ่งได้ฟังผมยิ่งอยากรู้ ในใจก็ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น เหมือนเวลาที่คุณกำลังจะขึ้นเล่นรถไฟเหอะ
“เห็นว่าเป็นเด็กผู้ชายค่ะ หน้าตาน่ารักเลยแหละเคยเห็นรูปอยู่เดี๋ยวแนนเอาให้ดู”เธอว่าก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาพร้อมกับส่งให้ผมดู ภาพที่ผมเห็นคือผู้ชายคนหนึ่งใบหน้าขาวใส ติดหวานนิดๆ บนตักมีเด็กตัวเล็กหนึ่งคนซึ่งผมบอกตรงๆเลยว่าไม่รู้ว่าผู้หญิงรู้ผู้ชาย แต่หน้าคล้ายผมตอนเด็กๆมาก ทั้งสองคนกำลังยิ้มให้คนถ่าย อีกภาพก็มีเด็กอีกคนที่ดูแล้วคงจะเป็นหลานของแนน อยู่ด้วย จู่ๆมือผมก็สั่นขึ้นมา จนทำมือถือล่วงโชคดีที่มันอยู่บนโต๊ะอาหาร
“มีไรหรือเปล่าค่ะ น่ารักใช่ไหม คนนี้พี่นนต์เองก็ชอบเขามากเลยนะค่ะ ถึงขนาดบอกกับแนนว่าจะให้เป็นแม่ของน้องกันแทนภรรยาพี่เขาล่ะ”
“วันไหน”ผมถามขึ้นอย่างรีบร้อง
“ค่ะ?”
“เชียงใหม่ จะไปวันไหน พรุ่งนี้เลยเป็นไง”ในใจผมตอนนี้เต้นโครมครามจนแทบจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้ว ผมจำได้ ถึงเค้าโครงจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย อาจจะด้วยทรงผม แต่ผมจำได้ว่าเป็นมัน น้องรหัสของแฟนเก่าที่ผมเคยมีอะไรด้วย ทำไมถึงมี ลูก หรือว่า นั้น จะเป็นลูกของผม
ผมกลับมาบ้านและรีบโทรหาเพื่อนผมอย่างรีบร้อย
“ฮัลโหล ว่าไง”เพื่อนผมคนนี้ชื่อคิน ไอ้คินเป็นตำรวจที่ตอนนี้มียศเป็นถึงผู้กองแล้ว
“ไอ้คิน มึงจำไอ้เด็กที่กูให้มึงสืบเมื่อ4ปีก่อนได้ไหมว่ะ”ผมเริ่มถาม
“4ปี กูเพิ่งรับราชการ กูจะรู้ไหม”มันเริ่มทำเสียงสะกิตตีนกลับมา
“ก็คนที่บ้านอยู่ชัยภูมิที่กูฝากดูแปปนึงอ่ะ น้องรหัสแพรอ่ะ”ยิ่งคุยผมยิ่งร้อนรน
“อ๋อ เออๆ ทำไม มึงมีไรกับมันหรือเปล่า”
“กูเคยมีอะไรกับมัน”
“ไอ้เชี่ยมึงว่าไงนะ”มันทำเสียงตกใจ
“มึงมาเจอกูที่โรงแรมด่วนเลย ไม่ได้เข้าเวรใช่ไหม รับเมียมึงมาด้วย”ผมบอก ไอ้คินเป็นตำรวจ แต่มันเป็นเกย์ ที่จริงจะเรียกว่าเกย์ได้ไหมผมก็ไม่รู้เพราะเมื่อก่อนก็ไล่ฟันหญิงแข่งกันอยู่ แต่จู่ๆก็มีเมียเป็นผู้ชายซะงั้น แถมยังเป็นหมออีก เหอะๆพ่อแม่ฝั่งนั้นเองก็เป็นถึงพวกนายพลยศสูงๆทั้งนั้นเรียกได้ว่ากว่าจะได้คบกันเพื่อนผมนี่เสียเลือดไปหลายลิตร เพราะเข้าไปบังกระสุนแทนพ่อแฟน น้ำเน่าโครตๆ
“เออ กูอยู่กับมันพอดี”
TBC.
ยังไม่จบนะ
เอาไปประมาณนี้ก่อน พรุ่งนี้สอบตัวสุดท้ายเเล้ว
แล้วก็ขอบคุณคอมเม้นต์ที่ให้คำแนะนำมา
เม้นต์มาเหอะไม่ว่าหรอกถ้าไม่ได้ด่าเราโดยตรง555
ขอบคุณที่ตั้งใจอ่าน และรู้สึกดีที่ทุกคนอิน
เเต่ยังยืนยันคำเดิมมาเรื่องนี้มาแบบใสๆ ไม่มาม่าเเน่นนอน
อย่าเพิ่งเปลี่ยนเอกเลยสงสานน้องจี เนอะ
-
ฮือออออออ
อ่านพาร์ททอสแล้วรู้สึกดี เอาใจช่วยทอสนะ
โอ้ย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[ ไม่ใช่แฟนกับแนนสินะ
-
:pig4:รอ รอ ค้างมากค่ะ พี่พระเอกเราเรื่องนี้ฉลาดดีแท้ :katai5: :katai5:
-
จะเป็นไงต่อไปอ่ะ :katai1:
:mew1:
-
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
โชคเอวนการสอบจ๊ะคนเขียน
-
อ่านที่ทอสเล่า เริ่มเห็นความดีมานิดนึง
-
อยากอ่านอีกจัง รอคร๊าาาาา สนุกมากกกก
-
รออ่านอีก
-
อ่านพาร์ทของทอสแล้ว
ผิดหวังนิดหน่อย
เราก็คิดไปไกลโน้นเลยว่า
ทอสจะตามหานายเอกของเรา
แบบไม่ได้หลับไม่ได้นอน
อิอิ ที่ไหนได้ มันน่าตบนัก
-
อร้ายยยยยยยยย ลุ้นค่า เรื่องจะเป็นไงต่อนะ
:katai2-1:
ขอให้ทำข้อสอบได้ทุกข้อนะคะ GET A น้าาาาาา สู้ๆ
-
แต่ถ้ามีอะไรกับแนน ก็สงสารนางน่ะ แต่ช่างเหอะขอหวานๆเร็วๆ
-
รออออออออ
-
โอ้ยยย
ลุ้นค่า
-
:hao3:
-
ตัดฉับเลยยยยย อ้สกกกกก อยากอ่านต่ออออ
-
ขับไล่แนนด่วน
-
:กอด1:
-
TT คนแต่งทำร้ายมากกกกกกก
ค้าง สุดๆๆ ไปเลย
-
กำลังเข้มข้น ขอต่อด่วนๆ
-
ม่างงงงงงผู้ชายแบบนี้... ตรูสงสารนายเอกซ้ำซ้อนมาก
มีแฟนก็ฟันคนอื่นได้
จิตสำนึกอ่อนด้อยโฮกๆ
-
โอ้ยยย ตัดได้โหดร้ายมากกกกก :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
บังเอิญมากกก แอบสงสารแนนนิดๆ :mew5:
ปล.คำผิดเยอะเลยค่ะ :katai2-1:
-
ดีนะที่ไม่ใช่แฟนแนน
-
เท่าที่ดูๆ..... ทำไมอิคุณทอสถึงเหมือนไม่เคยรักเอฟเลยเนี่ยยยยยย เหมือนเอฟจะติดใจอยู่ฝ่ายเดียวอะ แงงงงง แล้วเหมือนอยากได้แค่ลูก ส่วนเอฟก็ช่าง ประมาณนี้...
แสดงออกหน่อยเถอะว่ารักนายเอกของเราบ้างงง สักนิดให้พอจิตใจกระชุ่มกระชวยเถอะน้าาาาาาตัว
ปล.หมั่นไส้พระเกมากๆค่ะ ไม่อยากให้นางเป็น ไม่สนับสนุน55 และหลงรักนายเอกกับลูกมั้กๆ น่าร๊ากกก อ้อๆๆ ขาดไม่ได้เลย หลงรักนักเขียนเจ้าาาา555555
-
อ่านพาร์ท ทอส เรามองว่าสามเหตุสมผลดีนะ
ว่าไงดี ในมุมมอง ผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าต้องรับผิดชอบคนที่นอนด้วยทุกคน
คงจะไม่ไหวนะ แต่พอรู้ว่ามีลูก มันอีกเรื่องเลย เห็นใจแนน แต่อย่ามาทำร้ายนายเอกของอิชั้นภายหลังนะ o18
ทำข้อสอบได้คะแนนดีๆนะคะ :L2:
-
อึอม์ อ่านส่วนของทอสแล้วโอเคนะ
กับคนที่เคยมีวัน ไนท์ สแตนด์แบบไม่ได้ตั้งใจก็ดูสมเหตุสมผลดี ใส่ใจพอที่ให้คนตามหาเช็คข่าวสาร จากเดิมที่ไม่ได้สนิทกันมากก็โอเค ที่ทำกับแนนก็ถึอว่าเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง ที่ไม่ได้ทำอะไรแนนก็อาจจะเป็นเพราะว่าเห็นด้วยนะว่าแนนเป็นเด็กดีโดนหลอกมา คบกันมานานโดยไม่ได้ให้ความหวังอะไรกับอีกฝ่ายก็ถือว่าโอเคเพราะว่าเราอ่านแล้วเข้าใจว่าทั้งคู่ยังไม่ได้มีอะไรกัน ถ้าหากว่าฝ่ายหญิงอยากจะให้ชัดเจนก็สมควรถามให้แน่นอนเอง การที่มีลูกอยากได้ลูกไม่เอาแม่ก็มีเหตุผลนะ เพราะว่าทอสเองก็ไม่ได้รู้จักหรือสนิทกับเอฟก่อนหน้านี้ แค่สนใจนิดหน่อยในช่วงแรกๆ ถ้าหากว่าเอฟเป็นผู้หญิงแล้วมีลูกก็อาจจะออกมาเป็นอีกแบบหนึ่ง เพราะว่าอย่างน้อยก็ยังมีโอกาสที่เป็นไปได้ แต่การที่เอฟเป็นผู้ชายแล้วมีลูกน่าจะจุดประกายความสนใจให้ทอสมากโขอยู่ ไม่ช็อคไปก็ถึอมีสติพอควร รอดูทอส, เอฟกับลูกเรียนรู้การอยู่และปรับตัวเป็นครอบครัวค่ะ
เราเข้าใจว่าการที่แนนเอาเรื่องเอฟมาเล่าให้ทอสฟังเป็นการบังคับโครงเรื่องคือให้ทอสมาเจอลูกกับเอฟ แต่ขอออกความเห็นนิดนะคะว่า เรื่องส่วนตัวของคนไข้ หมอไม่ควรนำมาเล่าให้คนอึ่นฟังเพราะว่าผิดจรรยาบรรณแพทย์เป็นอย่างยิ่ง แนนเองก็ไม่สมควรเอามาเล่าต่อให้คนนอกครอบครัวฟังเพราะว่านอกจากจะเป็นการที่ไม่สมควรแล้วก็อาจจะทำให้พี่ชายที่เป็นหมอมีปัญหาได้
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่และขอให้โชคดีในการสอบนะคะ :L1:
-
รออีกครึ่ง มาอย่างด่วนเลยค่ะ
-
เหยยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านมุมมองอิพี่ทอสก็โอเคนะ
รอตอนต่อไปปปปปปป
-
:hao5: ดีอะ รอต่อไป อยากอ่านๆๆๆ
-
พี่ทอสมาเล่าต่อซิ อย่าเพิ่งเหนื่อยยยย มาเล่าต่ออออ อยากรู้อ่าาาาา
-
อันนี้ขอมองเป็นกลางเลยนะ เพราะพอจะเข้าใจเนื้อเรื่องต่อไปบ้างแล้ว
ความรู้สึกของแนนล่ะ? อันนี้ถามตรงๆ แนนไม่มีความรู้สึกหรือ? ตลอดเวลาที่ทอร์ชคบกับแนนก่อนมาเจอเอฟอีกครั้ง แนนจะรู้สึกอย่างไรดีเอ่ย? ทำอะไรก็คิดบ้าง ถ้าอยากได้โอกาศ ทำไมไม่ตามหาลูกหาเมียไม่เข้าใจรออะไรล่ะ รอความบังเอิญหรือ? 4 ปีที่เอฟรอมา มันนานไปเลยเปล่า และ 4 ปีที่ว่านี้ มันช้าไปไหมสำหรับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าพ่ออ่ะ? คุณไม่ตามหา พอถึงเวลาคุณมาเรียกร้อง มันไม่ใช่ลูกผู้ชายนะ ถ้าบอกว่าตามหาแล้ว หาเต็มที่หรือเปล่า ตลอดเวลาก่อนคุณเจอเอฟ คุณอาจจะมีความสุขกับงานและผู้หญิงมากหน้าหลายตา แล้วพอมาแบบนี้ คืออะไรดีอ่ะ? เอฟควรพูดป่ะ "รู้ไหม ฮึก รอมาตลอดเลยนะ ทำไมเพิ่งมาล่ะ ฮึก" แบบนี้หรือ? นายเอกไม่มีจิตใจอย่างนั้นหรือ?
และต่อให้ทอร์ชบอกว่าตามหาจนพลิกแผ่นดิน ถ้าตามหาเอฟจริง ทำไมถึงมีแฟนใหม่? อย่ามาบอกว่าตัดใจหมดหวังแล้วพอมาเจอก็ได้กำลังใจอีกครั้ง แล้วมีแฟนใหม่ทำไม?
จากที่อ่านมารู้สึกว่านายเอกไม่เข้มแข็งมากพอในท้องเรื่องของตัวละคร พูดกันตามจริงมันเหมือนเป็นบทที่ถูกวางมาว่า "ต้องยอมพระเอก" และบางประโยคที่เอฟจะใช้เถียงเพื่อไม่ยกลูกมันสามารถพูดได้มากกว่านั้น ยกเหตุผลร้อยแปดขึ้นมาได้แต่ทำไมถึงพูดได้แค่ว่า "จะไม่ไปไหนทั้งนั้น?"
และในส่วนของพระเอก อันนี้ขอพูดตรงๆ "ไม่มีจิตใต้สำนึกของความเป็นคนและความเป็นพ่อ" เพราะถ้ามีจริงๆ ไม่รอจนลูกโตหรอก บางคนลูกเมียหายแม้จะตามหาเป็นสิบยี่สิบปี เขายังไม่มีแฟนใหม่เลย เหมือนบทจะวางให้พระเอก "อยู่เหนือนายเอกทุกด้าน" ไม่ให้นายเอกสามารถหลบหลีกได้เลย มาถึงก็บังคับจะให้ไปอยู่ด้วยและมาขอโอกาส มากไปไหม? เวลาที่เหลือทำอะไร
แล้วมันคือจุดบอดในหลายๆอย่างโดยเฉพาะคำว่า "แฟน กับลูกเมีย อันไหนสำคัญกว่า" ไม่ควรออกจากปากทอร์ชด้วยซ้ำ ถ้าสำคัญจริง คบแนนทำไม? อย่าให้คำว่า "พระเอก" ที่แปะบนหนังหน้ามาตัดสินว่าทำอะไรมีเหตุผลและถูกต้องเสมอ ว่ากันตามจริงประโยคนั้นมันต้องไม่ถูกเอ่ยมาด้วยซ้ำ
พระนาง มันเป็นของคู่กันแยกไม่ได้ แต่บางครั้งตัวละครผู้หญิงตัวที่สองมักไม่เคยได้รับความยุติธรรมเลย ยกตัวอย่าง แนนเอาง่ายๆ เธอจะรู้สึกอย่างไรดีอ่ะ คนที่พี่ชายเธอชอบอยากได้เป็นแม่ของลูก และคนที่บ้านเธอให้ความต้อนรับความอบอุ่น เธอก็เป็นน้องสาวของหมอที่ดี ดูสนิทกับเอฟระดับหนึ่ง แต่ถ้าเธอรู้ว่า แฟนเธอจะทิ้งเธอเพราะเจอเมียและลูก เธอจะรู้สึกอย่างไรอ่ะ "ไม่เป็นไรแนนเข้าใจ ทอร์ชกับเอฟเหมาสมกันนะ น้องจีก็ได้เจอพ่อแล้ว" อย่างนี้หรือ? หรือว่าบทพลิกผันจริงๆ แนนคือตัวละครที่เล่นว่าคบทอร์ชเฉยๆเพื่อสังเกตุปฏิกิริยาของเอฟ ทั้งๆที่สองคนนี้สนิทกัน เป็นเพื่อนกัน เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกัน หรืออะไรดีอ่ะ?
ถ้าทอร์ชไม่คบแนน จะเชียร์สุดใจขาดดิ้นเลย แต่ประโยคที่ผู้ชายไม่ควรพูดเมื่อคิดจะเป็นพ่อของลูกกับพูดออกมาคือไรดีอ่ะ? ต้องการอะไร? แล้วเอฟก็ดูยอมไปทุกอย่าง มันไม่ใช่ ทอร์ชขอโอกาศแต่บังคับให้ไปอยู่ด้วยกันทำเพื่ออะไรอ่ะ? เขาอยู่ของเขามาตั้งนานอยากได้โอกาศ ทำไมไม่เริ่มต้นจีบเอฟใหม่ เริ่มทำดีล่ะ จะพาไปอยู่ด้วยทำไม
เดาเนื้อเรื่องล่วงหน้าได้หมดเลย ถ้าเอาเอฟไปอยู่ด้วยมันต้องมีดราม่าด้านความสัมพันธ์เกิดขึ้นมาแน่ๆ อ่านแล้วหงุดหงิดกับพระนาง ความสมเหตุสมผลอยู่ที่ไหนดีอ่ะ? ทอร์ชมาถึงก็ข่มๆๆๆ เอฟก็ยอมๆ ขนาดเถียงยังอยู่แค่ลูปเดิมๆ ไม่คิดเหตุผลอื่นมาแย้งหน่อยหรือเช่น
"ตลอดเวลารออะไรอ่ะ มาขอโอกาสตอนนี้ช้าไปไหม? ไม่เห้นแก่ตัวไปหน่อยหรือ? คุณมีแฟนแล้วนะ จะมาหาลูกผมก็ไม่ว่าหรอกแต่ให้เกียรติแฟนคุณด้วย พูดอย่างนี้ได้อย่างไร" มันควรเป็นประโยคที่เอฟควรจะพูด เพราะบ้านของคุณหมอก็ดีกับเอฟนะ แต่ทำไมไม่พูดอะไรที่ปกป้องแนนเลยนอกจากคำว่า "แนนเป็นแฟนคุณนะ" แค่นี้หรือ? เฮ้อออออออ
ปล. ขอโทษนะครับถ้าเราติเยอะไปหน่อย แค่อ่านแล้วอินไปนิด แต่เราแค่อยากบอกเฉยๆว่า น้ำหนักของตัวละครอยากให้มีความสมเหตุสมผลกว่านี้อีกหน่อย โดยเฉพาะประโยคโต้เถียงเพิ่มลงไปสักนิด เรื่องจะลื่นไหลเลยทีเดียว
เนื่อเรื่องน่าติดตามอยู่ไม่น้อย แต่ที่ยังขาดอยู่ส่วนน้อยคือความสมเหตุสมผล
ลูกต้องมีพ่อมันก็ใช่ แต่พ่อที่มีแฟนใหม่แล้วกลับมาบอกตัวเองว่าเป็นพ่อหนูนะ เด็กควรรู้สึกอย่างไรดี นี่แม่ นั่นพ่อ นั่นแฟนพ่อ?
เราอยากบอกว่า ตัวละครแนนจะเป็นตัวละครที่น่าสงสารที่สุดเลย เพราะเธอเป็นผู้หญิงและเธอเองก็ดูจะรักทอร์ชมากด้วย
อืมเราก็รูสึกอย่างนั้นนะ..ว่าน้ำหนักของตัวละบทมันดูไม่สมจริงเเต่มันดูเกินจริงไปมาก.....เพราะมันดูง่ายโดนข่มขืน(สถานการณ์ตอนนั้นเอฟเมาเเล้วทอสฉวยโอกาศ)เเล้วท้อ สี่ปีผ่านไปเจอกันจะเอาลูกไป...เฮ้ยง่ายไปป่ะ....เเล้วไหนจะน้องเเนนทีทเป็นเเฟนทอสอีกล่ะบอกเลยว่าทอสเลวมาทั้งข่มขืนเ้ละใจร้ายกับเเนนมาก
-
พ่อพระเอกเป็นคนดีอีกและ... ดีกับคนอื่น :เฮ้อ:
อยากได้เมียและลูกคืนต้องเขี่ยน้องแนนออกไปนะคะ
ลักพาตัวกลับบ้านไปเลยค่ะ
-
พอมาอ่านพาสทอสแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ...
มันเลวจริงๆไอ้เราก็นึกว่าจะตามหาน้องจนได้เจอ
ที่ไหนได้บังเอิญชัดๆ....แต่จะรอดูว่าจะทำไงต่อ
แอบดีใจลึกๆที่ไม่ได้เป็นไรกะแนน
-
อ่านพาร์ท ทอส เรามองว่าสามเหตุสมผลดีนะ
ว่าไงดี ในมุมมอง ผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าต้องรับผิดชอบคนที่นอนด้วยทุกคน
คงจะไม่ไหวนะ แต่พอรู้ว่ามีลูก มันอีกเรื่องเลย เห็นใจแนน แต่อย่ามาทำร้ายนายเอกของอิชั้นภายหลังนะ o18
ทำข้อสอบได้คะแนนดีๆนะคะ :L2:
คิดเหมือนกันค่ะ
-
:katai1: คือ..มันค้างมาก :katai1:
-
โลกนี้ชะนีอยู่ยากจริง ๆ
ดีอย่าง 2 หนุ่มสิ ฟันหญิง
อยู่ดี ๆ มีเมียเป็นผู้ชายซะ
งั้น :เฮ้อ:
-
:m31: :ling1: :mew1: มาไวไว
-
มาไวๆๆน่า
-
ตัดฉับไดโหดร้ายมากกกก
-
ค้างงงงง
-
:z3: อารายอ๊าคนแต่ง โหดร้ายทีสวดดดดดดดดดดดดด ตัดกันแบบนี้
อยากรู้อ๊า ทอสจะทำอะไร :hao4:
-
ทอสก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะ แต่จะปฏิเสธแนนยังไงละทีนี้
-
:katai5: :katai5: :katai5: กำลังอ่านสนุกๆจบตอนไปแบบค้างๆซะงั้น ผู้แต่งมาโดยเร็ว คนอ่านรอ ร๊อ รอ รออ่านตอนต่อไปนะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ทอสเห็นเด็กแระก็อยากได้เหรออ ไม่ชอบเลย กับแนนไม่รักไม่ชอบก็ปฎิเสธบ้างนะ
-
ค้างงงงงงงง
รอๆๆๆๆๆ
หาคู่ให้แนนด้วย
-
ตัดฉับได้โหดร้ายมากค่ะ
รอตอนต่อไปนะคะ
-
หมั่นใส้ มาก็มาแบบดีๆได้ป่ะ มาทำเป็นเจ้างข้าวเจ้าของชีวิตน้องมัน เป็นใคร ใครก็เผ่นดิ :hao3:
-
จะรอค่ะ
-
ค้างงงงงงงงงงงงงง
มาต่อเร็วๆน้า
พลีสสสสส
:z10: :z10: :z10:
-
ขอบอกเม้นนี้จะยาว
ทอร์ชบอกว่า สนใจเอฟอยู่หน่อยๆ? แต่พอรู้ว่าเอฟมีรูปจากรูปถ่ายกลับอยากทวงคืน ควรให้พูดว่าไรใส่ผู้ชายเส็งเคร็งแบบนี้ดีอ่ะ นี่ถ้าให้พูดคงยาว พิมพ์นี่ลำบาก เห้ย บอกว่าสนใจแต่ตามหาแบบไม่คิดอะไรนี่นะ? แล้วก็มีแฟน นู่นนี่นั่น จะเอาอย่างไรดี คิดว่าเป็นพระเอกแล้วมันต้องได้รับการให้อภัยหรือ? สงสารแนนที่สุดเลยอ่ะ สงสารรมากๆ ทอร์ชเห็นผู้หญิงเป็นอะไร? เห็นแนนเป็นอะไร ตลอดสี่ปีที่บอกว่าให้เพื่อนที่เป็ฯตำรวจช่วยดูเอฟให้ แต่ตัวเองไม่คิดจะไปหาหรือติดตามข่าวเลยหรือ? พอรู้ว่าเขามีลูกก็มาทำสันดานแบบนี้ใส่เอฟอ่ะนะ? ไม่เหี้-ยเกินไปหน่อยหรืออย่างไรกัน? คุณไม่ตามหา ไม่อยากพบเขา แต่บอกว่าสนใจ ไหงกลับมีแฟนใหม่ พอรู้ว่าเขามีลูกก็อยากได้เขาคืนมา สันดานแบบนี้ ไม่ต่างอะไรกับเดรัจฉานหวงซากเลย คำว่า "พระเอก" ที่แปะบนหน้าผากนี่ไม่ได้ทำให้ดูดีขึ้นมา
4 ปี 4 ปีนี่มันสามารถทำให้คนเราเปลี่ยนความรู้สึกได้ง่ายดาย เด็กต้องมีพ่อไม่ผิด แต่ใช่ว่าแม่ของเด็กต้องมีพ่อเด็ฏเป็นพระเอก เป็นพระเอกเรื่องแรกที่ทำเราเกลียดขนาดนี้ เกลียดมากถึงขนาดที่ว่าเดาเนื้อเรื่องต่อไปได้คร่าวๆว่าเอฟต้องเจอกลับอะไร หรือความคิดในสมองอันแสนจะบิดเบี้ยวของอิพระเอกนี่คิดอะไรได้เลย 4ปี แทนที่จะตามหาไปรับผิดชอบเขา กลับทำงานและหลงระเริงกับความสุข พอประจวบเหมาะมาเจอเอฟ ก็อยากได้เขาคืนเพราะสนใจอยู่ลึกๆเป็นทุนเดิม แล้วแนนควรจัดไว้ตรงไหนดี จริงอยู่ที่ทอร์ชไม่ได้บอกขอคบแนน แต่สไตล์พระเอกเหี้-ขๆ ที่ชอบกั๊กผู้หญิงมันก็จะทำเหมือนว่าแต่ตัวเองไม่ได้ขอ ผู้หญิงขอเอง ไอ้สวะเฮงซวยเอ๊ย คิดว่าผู้หญิงเป็นอะไรวะ อยากได้ลูกเมียคืนไม่ว่า แต่มึงไปทำลายความสัมพันธ์ของครอบครัวแนนเขาได้ไง แนนจะรู้สึกแบบไหน หมอเขาจะรู้สึกแบบไหนดี
เราอยากฝากถึงคนเขียนหนึ่งข้อนะครับ "ความสมเหตุสมผล" เป็นสิ่งสำคัญ มีน้ำหนักพอๆกับข้อมูลที่ใส่ไว้ตอนวางโครงเรื่องหลัก หรือพล็อต ตัวละครของทอร์ชขาดในเรื่องเหตุผลไปมากอยู่สำหรับเราที่อ่านแล้วมันมีจุดบอดอยู่บ้าง เช่น บอกว่าสนใจ บอกว่าให้คนตามหา แต่กลับมีแฟนใหม่ แล้วพอเจออีกครั้งก็อยากได้ แม้พล็อตทำนองนี้มันจะมีเกลื่อนกลาดดาดดื่น แต่ก็อยากให้มีเหตุผลใส่ลงไปว่าทำไม 4ปี นั้นทอร์ชถึงไม่ทำอะไรกับเอฟเลย แม้ส่วนสำคัญของการจะไปเจอเอฟ จะอยู่ที่ตอนถัดไป แต่เราก็ยังพอเดาได้คร่าวๆระดับหนึ่งว่าทอร์ชจะรู้สึกประมาณไหน อยากให้ใส่ว่า 4ปีที่ระเริง อภิรมณ์กับความหรรษา ทำไมไม่ตามหาเอฟ เมื่อเลิกกับแพรแล้ว
อีกหนึ่งข้อ ในส่วนตัวละครของเอฟ เวลาโต้เถียงกับทอร์ช อยากให้ใส่ข้อความมากกว่านี้ ใส่ความหนักแน่นในความเป็นแม่ลงไปให้มากๆ โดนสัญชาติญาณความเป็นแม่แล้ว ต้องหนักแน่น สมเหตุผล และเข็มแข็ง หากจะต้องเผชิญกับพ่อของลูกที่ไม่เจอกันเพราะมันไม่มารับผิดชอบกว่า 4 ปี ต้องหนักแน่นกว่านี้ ไม่ใช่เหตุผลธรรมดาที่ว่า "ไม่ไปไหนทั้งนั้น" หรืออย่างที่เราได้คอมเม้นต์ถึงคำพูดเอฟไปไหนความเห็นก่อนหน้า ใส่เข้าไปได้มากกว่านั้น เอฟไม่ได้ด้อยกว่าทอร์ชใสนความแกร่งและความรู็สึก หรือพื้นเพของตัวละคร แต่การโต้เถียงมันน้ำหนักน้อยกว่าทอร์ชเกินไป อย่าลืมว่าคนเป็นพ่อที่อยากได้ลูกได้เมีัยจริงๆ มันคงไม่พิลี้พิลัยเวลามากมายขนาดนี้ และอย่าลืมว่าพื้นฐานความเป็นจริง คนเป็นแม่แกร่งกว่านี้เยอะ เห็นใจลูกได้ที่ลูกอยากมีพ่อ แต่ก็ต้องยื่นข้อเสนอต่อรองกับทอร์ชออกไปบ้าง ไม่ใช่แค่เสียงอ่อนๆของทอร์ชก็ทำให้ใจอ่อน อารมณืเย็นลงได้บ้าง ทอร์ชบังคับมา เอฟต้องมีข้อเสนอแลกเปลี่ยน
แค่นี้แหละครับ น้ำหนักของเหตุผลที่มารองรับมันไม่มากพอ แต่เราอ่านแล้วเราอินมาก เพราะด้วยอารมณ์และภาษาที่คนเขียนบรรจงใส่ลงไป เราชอบตรงนี้
ทั้งนี้ทั้งนั้น เราจะติดตามตอนต่อไปว่า เหมือนที่เราคิดหรือไม่ แต่เราสงสารแนนจริงๆ เป็นผู้หญิงที่น่าสงสารมากที่สุดในเรื่อง หึ
-
ชอบบบบบบบ พระเอกฉลาดไม่โง่ 5555
-
นิยายแบบนี้สวนมากคนแต่งจะหายไปช้วงกางเลื้องแล้วไม่มาต่อให้จบ
ปล.ขอย่าให้เป็นแบบนั้นเลย ยากอ่านจนจบ ชอบนิยายแนวนี้มากๆๆๆ รอนักเขียนๆๆๆๆ
-
:z13:
-
อยากอ่านต่อแล้ว
เอาใจช่วยแม่เอฟกับน้องจี :ling1:
-
เมื่อไรจะมาต่อเนี่ยยยย รออยุ่
-
ตอนแรกก็ว่า มันแม่งๆ พอมีตอนพระเอกมาก็โอขึ้นเยอะนะ
แต่นายเอกก็ยอมง่ายไปอ่ะ
-
คือ เราอ่านไม่เคลียร์อะปะ เหมือนกะแนนเอง ทอสก็ ไม่ได้ยอมรับว่าเป็นแฟน แค่แนนนะชอบทอสเฉย ๆ และตามติดเพราะหลงในความเป็นคนดี แต่เอฟ ควรหนักปน่นกว่านี้ปะ หรือ หลงรักทอสไปละ เลยยอมอ่อนให้ขนาดนี้
-
รอตอนต่อไปค่า
คิดถึงแม่เอฟกับลูก :mew3:
-
:rureadyอ่านแล้วแบบ เอฟ ยอมง่ายไปมัย?? เอาจริงๆ นะ เอฟไม่ได้รักทอสแต่แรกด้วยแค่เมาแล้วเอากัน แล้วท้อง
แล้วทำมัยยอมง่ายจัง?? หรือเราเข้าใจอะไรผิด ?? :ruready
ปล. อีกอย่างนิยายแบบนี้ส่วนใหญ่ คนเขียน แต่งไม่ค่อยจบและหายไป ขออย่าให้เป็นแบบนั้นนะ ชอบแนวแบบนี้ เป็นกำลังให้นะจ๊ะ :mew3:
-
อยากอ่านต่อง่ะ ลุ้น ๆ
รีบมาอัพนะค่ะ รักคนแต่ง :กอด1:
-
อินังทอสรีบๆเคลียร์นะคะ มิเช่นนั้นอิฉันจะเปลี่ยนฝั่งเชียร์จริงๆนะ หึหึหึ o18 o18 o18พ่อก็พ่อเถอะนะทีนี้ลุ้นค่ะลุ้น :hao7: :katai5: :mew1:
-
ไม่รู้จะเข้าข้างใครดี - -
ขอให้แฮปปี้ละกัน
-
อู๊ย ไม่ได้รักเลยนี่ แค่ติดใจ ฆ่าทิ้งซะดีไหม o18
-
บทที่6
ไม่นานนักผมกับมันก็เจอกันที่ห้องทำงานผมในโรงแรมของผม
“พี่ทอสสวัสดีครับ”แฟนมันชื่อเชน เป็นหมอที่หน้าตาท่าทางไม่ว่าจะมุมไหนก็ผู้ชาย ยิ่งเจอวันนี้ตัดสกินเฮดมากอีกยิ่งหนักเลย
“สวัสดีครับ”ผมรับไหว้
“ทีผัวไม่เคยเห็นไหว้”ไอ้คินมันก็แขวะเมียมัน
“ผมไม่ไหว้ให้เสียมือหรอก”เจ้าตัวว่างอลๆก่อนจะลงไปนั่งที่โซฟารับแขกตามด้วยไอ้คิดที่นั่งชิดจนน้องเชนแทบจะนั่งบนตักมันอยู่แล้ว ตัวก็ไม่ต่างกันสักเท่าไหร่ พูดได้เลยว่ายังไงก็ไม่เหมือนเกย์
“เข้าเรื่องเลยไอ้สัส”ไอ้คิดเริ่มเข้าประเด็นเมื่อมันนึกขึ้นได้
“ก็อย่างที่กูบอกกูเคยมีอะไรกับมัน”ผมว่าอย่างเริ่มหนักใจ
“ไอ้เหี้ย กูไม่ค้นมาเมื่อกี้ มึงรู้ไหมมันลูกนายพลเก่าเลยนะมึง แต่ขอเกษียรก่อน กูไปถามๆมาแม่งอย่างโหด”ไอ้คินเริ่มอธิบาย
“เรื่องนั้นช่างก่อน กูเพิ่งรู้มาว่ามันท้อง”ผมเริ่มเข้าประเด็น
“ท้อง!”ทั้งน้องเชนและไอ้คิดพูดขึ้นพร้อมกันอย่างตกใจ
“เออ”
“ผู้ชายนะไอ้สัส ท้องได้ไง”ไอ้คินว่า
“จริงหรอพี่ เชนนึกว่าข่าวลื้อ เมียพี่เองหรอ”น้องเชนว่าอย่างตื่นเต้นตามภาษาหมอเด็ก
“อืม แต่ยังไม่ชัวว์พรุ่งนี้กูจะขับรถไปเจอที่เชียงใหม่”ผมว่าเพราะตกลงกับแนนแล้วว่าจะไปพรุ่งนี้
“เดี๋ยวๆๆเดี๋ยวครับคุณเพื่อน มึงจะไปเจอ แล้วยังไงต่อ”ไอ้คินถามทันทีที่ผมพูดจบ
“ก็ถ้าเป็นลูกกู ซึ่งกูหมั่นใจว่าใช่กูก็จะไปพามาอยู่กับกู”ผมเริ่มอธิบายแผนคราวๆ
“แค่ลูกหรอพี่”น้องเชนถาม
“แม่ด้วย”ผมตอบ
“เดี๋ยวครับ นี่มันผ่านมา4ปีแล้วนะ มึงไปตอนนี้แล้วจะไปลากเขามามึงคิดว่าเขาจะมา แล้วอีกอย่าง พ่อแม่เขาก็ไม่ใช้คนไม่มีภูมิหลัง ถึงแม้ว่าจะย้ายที่อยู่และปิดเรื่องต่างๆ แต่ลูกน้องคนสนิทเก่าๆเขาตอนนี้ขึ้นเป็นนายพลกองทัพกันเกือบหมดแล้วนะมึง
พ่อตากูก็รู้จักเห็นว่ารุ่นเดียวกัน”ไอ้คินเริ่มอธิบาย พอรู้แบบนี้แผนผมคงไม่ง่ายอย่างที่คิด
“แล้วมึงจะให้กูทำไง มันท้องจนลูกกูโตป่านนี้ แต่กูไม่เคยรู้เลย มึงจะให้กูทำไงว่ะ 4ปี 4ปีเลยนะมึงที่กูไม่ได้อยู่ด้วย”
“พี่ทอสใจเย็นๆครับ ผมว่าเรามาวางแผนกันดีๆก่อนดีกว่า”น้องเชนเริ่มเสนอแนวทางการประชุม
“แล้วจะให้พี่ทำไง”
“พี่ก็ไปเจอเขานั้นแหละครับ แต่ก็อย่าเพิ่งทำอะไรรุนแรง ไม่ใช่ไปถึงแล้วไปลากเขามาเลย เราต้องสืบให้รู้จริงๆก่อนว่าลูกพี่จริงๆไหม และก็ต้องจัดการพวกเรื่องกฎหมายด้วย พี่ก็ไปเฝ้าแถวนั้นก่อน ส่วนเรื่อง4ปีที่ผ่านมาเดี๋ยวให้พี่คินจัดการ”น้องเชนว่า
“อ้าวซวยกูอีก”ไอ้คินที่ได้ยินเมียมันว่าร้องขึ้นมาทันที
“พี่ไม่ทำงั้น เชนจะให้พี่ดำทำ”น้องเชนว่างอลๆ ถ้าจำไม่ผิดคนชื่อดำเนี่ยน่าจะเป็นลูกน้องของพ่อเขาที่สนิทกับเชนจนไอ้คิดบ่นอยู่บ่อยๆ
“เออๆ กูทำเอง อย่าให้รู้นะไปนัดแนะกับมันอะ”ไอ้คินชี้หน้าเมียมันพร้อมรับปาก
“งั้นก็ตามนี้นะครับ พี่เชนก็พยายามพูดกับเขาดีๆก่อน แล้วกัน พี่ต้องเข้าใจด้วยเขาท้องและเลี้ยงลูกมาแทบจะเรียกได้ว่าตัวคนเดียว แล้วก็สี่ปีที่เขาต้องเลี้ยงลูกตัวคนเดียว พี่ต้องเข้าใจด้วยถ้าเขาจะพูดจาทำร้ายจิตใจประชดประชันบ้าง ไม่นานหรอกครับเดี๋ยวพอได้เรื่องอะไรแล้วเชนจะรีบโทรไปบอก”น้องเชนว่าเพราะแบบนี้ผมถึงขอให้ไอ้คินพาเมียมาด้วย น้องนเป็นคนฉลาดและเข้าใจคนอื่นเป็นอย่างดี
ใจจริงอยากจะขึ้นเครื่องไปหาซะเดี๋ยวนี้แต่แนนบอกว่าที่ๆเขาอยู่อยู่ไกลจากอำเภอเมืองถ้าขับรถไปนานหน่อยแต่จะสะดวกกว่าถ้าอยู่ที่นั้น
เช้าวันต่อมา ผมขับถึงไปบ้านแนนตั้งแต่ตี4กว่าๆ ผมไม่เข้าใจตัวเองว่าทำผมผมต้องรีบขนาดนั้น อายุก็ปาไปขนาดนี้แล้วแต่กับรู้สึกเหมือนตอนที่ตกหลุมรักใครสักคนตั้งแต่ประถม มันตื่นเต้นแต่หาเหตุผลไม่ได้ มันหน้าแปลกที่ผมก็นอนกับผู้หญิงมาหลายคนจนเรียกได้ว่านับยาก ถ้าเกิดมีใครสักคนเดินมาบอกผมว่าเขาท้อง ผมคิดว่าคงจะไม่มีทางรู้สึกตื่นเต้น แต่นี่ ทั้งๆที่ผมยังไม่แน่นใจด้วยซ้ำว่าเป็นลูกผมหรือเปล่า แต่ทำไมผมถึงตื่นเต้นขนาดนี้กัน
เริ่มออกเดินทางกันตั้งแต่ตี5 ผมขับรถด้วยความเร็วที่ค่อนข้างมากพอตัวและแทบจะไม่หยุดพักยกเว้นตอนพาแนนไปทานอาหารเช้าและกลางวัน
“พี่ทอสพักหน่อยไหมค่ะ นี่ก็ขับมาติดกันหลายชั่วโมงแล้ว เปลี่ยนให้แนนขับบ้างก็ได้นะค่ะ”แนนเสนอ
“ไม่เป็นไรครับ นอนเถอะ พี่ไม่อยากให้ถึงค่ำมาก”ผมบอกแล้วตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อ ไอ้คินโทรมาพร้อมเล่าเรื่องบ้างส่วนให้ผมฟังแล้ว แต่ก็ยังไม่มีอะไรที่ผมต้องการ
และเราก็มาถึง ใช้เวลานับ12ชั่วโมงในการเดินทางและผมก็มาถึง
เบื้องหน้าคือบ้าไม้สักหลังใหญ่ที่ยังมีเป็นอาคารแยกออกไปอีก2หลัง มีรถขัน7ที่นั่งสีขาวขันใหญ่จอดเทียวกับจักยานคันเล็กๆ
พอรถจอดสนิทแนนก็วิ่งเข้าไปในบ้านทันที ผมเองก็ได้แต่ลงมาขนกระเป๋าลงจากรถ ตอนนี้ผมกำลังรอที่อยู่จากไอ้คิน ผมคิดที่จะบุกไปตรงๆหรอกนะครับ แค่อยากจะรู้ว่าพวกเขามีความเป็นอยู่ยังไง
“พี่ทอสคะ”ก่อนที่ผมจะได้ยินเสียงเรียกคงอยากให้ผมเข้าไปทักทายพี่ชายของเขาก่อน ผมวางกระเป๋าไว้กับพื้นหญ้าก่อนจะเดินตรงไปยังประตูไม้บานใหญ่ที่ถูกเปิดอาไว้ พร้อมกับป้ายด้านบนที่เขียนว่า คลินิกหมอนนต์ ผมก้าวเข้าไปโดยไม่ได้คิดอะไร ในใจรอเพียงที่อยู่ของพวกเขาที่ไอ้คินกำลังหามาให้ แต่ผมก้าวเข้าในคลินิกยังไม่พ้นขอบประตู้ดีด้วยซ้ำผมก็เจอ
ไอ้เด็กนั้น
มันดูไม่ค่อยต่างจากเมื่อ4ปีมากเท่าไหร่ แค่ดูอวบขึ้นนิดหน่อยกับทรงผมซอยไล่ระดับต้นขอลงมา มันมองมาที่ผมทันที เหมือนจะจำผมได้ นั้นยิ่งทำให้ผมหมั่นใจขึ้นอีกว่าเด็กในรูปเป็นลูกผม
“คุณแม่ จีหิวฮะ”ก่อนที่เสียงเล็กๆฟังแทบไม่รู้เรื่องจะดังขึ้นพร้อมเด็กน้อยตัวขาวจะวิ่งเขามาเกาะขามัน นั้นทำให้ผมมองดูแทบจะไม่เชื่อสายตา ตอนนี้ต่อให้คนทั้งโลกบอกว่าเขาไม่ใช้ลูกของผมผมก็ไม่เชื่อ
“อ่ะ ครับ น้องจีสวัสดีพี่แนนก่อนซิครับ”มันร้องบอกลูก ก่อนที่เด็กน้อยจะยกมือเล็กๆนั้นขึ้นไหว้ผม
“สวัสดีฮับ”ความรู้สึกเหมือนเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกถาโถมเข้ามา จนผมแทบจะหัวเราะออกมาดังๆ นี่ผมจะได้เป็นพ่อคนจริงๆหรอครับ ถึงผมจะแอบรู้สึกกลัวนิดๆ แต่ผมก็อยากจะสัมผัสเด็กน้อยตรงหน้านี่จริงๆ
“งั้น ดะเดี๋ยวผมกลับก่อนดีกว่า น้องจีคงหิวแล้ว”ไม่ทันที่ผมจะได้มองดูลูกของผมได้นานเท่าไหร่ มันก็ทำท่าจะหนีผมทันที
“ทานข้าวด้วยกันซิครับ”พี่ชายของแนน ร้องบอก
“ไม่เป็นไรครับ พอดีวันนี้ว่าจะทำของโปรดของน้องจี แกบ่นอยากกินหลายวันแล้วขอตัวก่อนนะครับ”แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่สนใจ
“งั้นเดี๋ยวผมไปส่งครับ”พี่ชายแนนแสดงความเป็นห่วงจนออกนอกหน้าจนผมเริ่มมีอารมณ์
“คุณหมอครับ ช่วยด้วยครับ ช่วยดูลูกผมให้ทีตัวร้อนมาหลายคืนแล้ว”แต่แล้วก็มีลูกแก่ๆคนหนึ่งวิ่งอุ้มเด็กผู้หญิงผมสั้นที่ดูแล้วคงจะอายุมากกว่าลูกของผมอยู่2-3ปี
“เอ่อ เอฟ คือ”พี่ชายของแนนยังทำท่าทางอยากไปส่ง
“ไม่เป็นไรหรอกครับเดี๋ยวผมนั่งสองแถวตาษากลับก็ได้ครับไม่ไกลอะไร คุณหมอรีบดูน้องหนูแดงเถอะครับ”จนอีกฝ่ายบอกเหตุผลถึงจะยอมปล่อยมือที่จับแขนไม่ห่างออก
“แต่ว่านี่มันเย็นแล้วนะครับ”ผมเริ่มไม่ชอบใจกับการดูแลที่มากกว่าคนไข้และหมอ
“เดี๋ยวผมไปส่งให้เองครับ”จนผมทนไม่ได้ถึงพูดออกไป ทุกคนหันมามองผมกับเกือบหมดโดยเฉพาะคนที่ได้ชื่อว่าเมีย
“ใช่ๆ เดี๋ยวให้พี่ทอสไปส่งก็ได้ค่ะ เดี๋ยวแนนจัดกระเป๋าให้เอง”ผมไม่ได้สนใจเสียงแนนเท่าไหร่แต่เดินตรงไปหาลูกของผมที่ตอนนี้ทำหน้าง่วงๆ
“ไม่เป็นไรครับผมไม่อยากรบกวน”ผมรีบปฏิเสธทันที
“คุณแม่น้องจีหิว”ลูกผมร้องบอกอีกครั้ง
“ไปเถอะค่ะ ไม่รบกวนอะไรหรอกน้องจีหิวจะแย่แล้ว”
“เอ่อ.
“ไปครับ น้องจี”ผมเดินเข้าไปหาเด็กน้อย ก่อนที่เข้าจะส่งมามาทางผม ผมกลับรู้สึกกลัวขึ้นมาซะอย่างนั้น แต่แล้ว ผมก็ยื่นมือไปจับมือเล็กนั้นอย่างตื่นเต้น เด็กคนนี้คือลูกของผม น้องจี โชคดีจริงๆที่แข็งแรง ใจผมเต้นโครมครามจนผมแทบทำอะไรไม่ถูกอยากจะโทรไปบอกไอ้คิน บอกเมียมันและบอกคนทั้งโลก ว่าผม มีลูกชายที่น่ารักขนาดนี้
แต่ในขนาดเดียวกันความรู้สึกผิดของผมกับเริ่มมีเข้ามา ไม่รู้ว่าตลอด4ปีที่ผ่านมา พวกเขาใช้ชีวิตกันยังไง สบายดีไหม และน้องจีโตขึ้นยังไง เวลา4ปีที่ผมเอาแต่เรื่อยเปื่อยไปวันๆ แต่กับอีกคนกับมีลูกที่น่ารักขนาดนี้ขึ้นมา ผมแทบไม่อยากรออะไรแล้ว อยากจะพาไปอยู่ด้วยซะเดี๋ยวนี้เลย
ผมขับรถพามันมาส่งบ้าน ตลอดทางมันแทบจะไม่พูดลูกผมหลับไปแล้ว แต่คนเป็นแม่กลับหน้าบึ้งตลอดเวลา เราคุยกันและมีปากเสียงกันแทบจะทันที ผมเดือดทันที ที่มันบอกว่าน้องจีไม่ใช่ลูกผม นั้นเป็นประโยคที่ผมไม่ต้องการได้ยินจากปากมันคนเดียวบนโลก
กว่าจะถึงบ้านก็ทะเลอะกันหลายรอบ บ้านมันเป็นบ้านปูนหลังพอประมาณ2ชั้น มีต้นไม้และดอกไม้เยอะมาก จนผมกลัวจะมีพวกสัตว์อันตรายซ่อนอยู่ เริ่มอดห่วงไม่ได้
พ่อแม่มันเดินออกมาเขาทำหน้าตกใจทันทีที่เห็นหน้าผม มองจากสายตา ผมคิดว่าพวกเขารู้ อาจจะเพราะว่าเขาก็คือพ่อแม่เหมือนกัน
ผมรีบขับรถกลับมาบ้านและโทรหาไอ้คินทันที
“กูเจอแล้ว กูเจอแล้ว”ผมรีบร้องบอกทันทีที่มันรับสาย
“เออๆๆ ไอ้เหี้ยตะโกนมาได้ เจอเหี้ยอะไร”มันตะโกนกับมาแบบโกรธๆ
“ลูกกู เมียกูด้วย”ผมรีบบอก
“ไอ้มั่ว มึงเพิ่งเจอ ลูกมึงเมียมึงเขาคิดว่ามึงเป็นพ่อเป็นผัวหรือเปล่า”ตอนนี้ผมอยากจะถีบมันจริงๆเกลียดมันก็เพราะแบบนี้จี้ถูกจุดทุกครั้ง
“เรื่องของกู เรื่องที่กูขอไปถึงไหนแล้ว”ผมรีบถาม
“เออ กูดูคราวๆแล้ว หลังจากนั้น2เดือนมันก็ย้ายบ้าน ขายทุกอย่างและก็ไปอยู่เชียงใหม่ ดูๆแล้วมันก็ท้องและก็รักษาตัวอยู่ที่คลินิกพี่แฟนมึง จากนั้นก็เลี้ยงลูก เข้าทำงานในโรงเรียนอนุบาลที่นั้น เมื่อปีก่อน ก็ไม่มีอะไรแล้ว”มันว่า นั้นแสดงว่าน้องจีคือลูกผมจริงๆ
“เออ ขอบใจ ฝากบอกน้องเชนด้วย”
“แล้วมึงจะเอาไงต่อ”
“กูก็จะรีบเอาเขามาอยู่ด้วย เวลา4ปีที่กูกับลูกเมียอยู่ห่างกัน มันมากเกินพอทั้งชีวิตแล้ว”ผมพูดบอกก่อนที่ไอ้คินจะวางสาย ในเวลานั้นผมคิดแต่จะเอาพวกเขามาอยู่ด้วย โดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยว่าแนนยืนฟังทุกอย่างอยู่
วันต่อมาพี่ชายแนน ชื่อนนต์ อายุมากกว่าผม2ปี ก็พาผมกับแนนไปเที่ยว แต่ก็ไม่ลืมจะไปชวนลูกเมียผม แต่ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ว่าง
เรามาเที่ยว แต่ก็ลืมซื้อของหลายอย่างจึงแวะเข้าไปในตัวเมือง แนนขอตัวเข้าห้องน้ำ ส่วนผมก็เดินเล่นแถวนั้น แต่แล้วก็เจอลูกเมียของผมที่กำลังคุยกันอย่างสนุกกับผู้ชายแปลกหน้า
ขาผมก้าวไปเองอัตโนมัติ
“น้องจี มาหาพ่อครับ”น้องจียื่นแขนออกมาเป็นการบอกให้ผมอุ้มทันที ปากเล็กๆเลอะคาบนม ผมใช้มือใช้ให้โดยไม่คิดอะไร มันหน้าแปลกที่เหมือนร่างกายของผมขยับไปเอง แต่ผมก็รู้สึกดี
ผู้ชายคนนั้นดูจะตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าคนที่กำลังม่ออยู่นั้นมีผัวเป็นตัวเป็นตน
ผมอุ้มน้องจีเดินส่วนแม่เขาก็รีบเข็นรถตามทันที ยังไม่วายชวนทะเลอะด้วยประโยคเดิมๆจนผมเผลอ ทำร้ายเขาไปเพราะความไม่พอใจ น้องจีเองก็ดูจะตกใจ แต่พอกลับสู่อ้อมกอดของแม่ก็ดูจะทำเอาบรรยากาศดีขึ้นมาทันที
““จีอยากได้กันดั้มฮะ พ่อฮะซื้อให้จีหน่อย”น้องจีพูดออกมาเสียงเล็กหน้ารัก คำว่าพ่อ มันทำเอาผม แทบจะลงไปกองกับพื้น เวลานั้น ผมกลับรู้สึกว่าต่อให้ต้องตายก็จะเลี้ยงดูเขาให้เติมโตขึ้นมาอย่างดีที่สุดให้ได้
แต่แล้วแนนที่วิ่งหาผมก็มา ผมเริ่มทบทวนความคิดและไม่อยากรีบร้อนจึงปล่อยลูกผมไป
ผมเพิ่งสังเกตว่าเหมือนแนนจะดูออก แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา
ตกเย็นเรากลับบ้าน ผมรู้สึกทนไม่ไหว จึงขอคุยกับเธอ
“แนนพี่คุยอะไรด้วยหน่อย”ผมเดินออกมาที่สวนข้างบ้าน
“พี่มีเรื่องสำคัญจะบอก”ผมบอกทันทีที่ดูเหมือนเราจะออกมาห่างจากตัวบ้านพอควร
“แนนไม่อยากฟัง”เธอรีบหันหลังและทำท่าจะเดินเข้าบ้าน
“น้องจีของลูกของพี่”ผมรีบบอก เธอหยุดเดินกะทันหัน แต่ก็ไม่หันกลับมามองอะไร แต่ผมพอจะรู้ได้จากไหล่ที่สั่นเทานั้น ก่อนที่เขาจะเดินเข้าบ้าน แต่ผมก็ยังได้ยินประโยคสุดท้ายออกมา
“ดูแลเขาให้ดีนะคะ”
หน้าแปลกที่ผมกลับรู้สึกโล่ง และมันน่ารังเกียจที่ผมไม่รู้สึกเห็นใจแนนสักนิด ผมรู้ว่าเธอรักผม ผมเองก็ตอบไม่ได้ว่า ถ้าไม่มีเรื่องลูกเมียของผมเข้ามาสุดท้าย เราสองคนอาจจะได้แต่งงานกัน
คืนนั้นผมยังคงนอนที่บ้านของพี่ชายของแนน ผมไม่เจอหน้าแนนอีกเลย จนสายๆของวันต่อมาที่แนนแต่งตัวให้กับหลานชายเพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียน ใบหน้าหวานดูโทรมลงอย่างเห็นได้ชัดเพราะดวงตาที่แดงที่ดูแล้วเกือบหน้าเกลียดนั้นเด่นชัดบนใบหน้าหวาน
ผมเริ่มรู้สึกขึ้นมานิดๆว่าผมเองที่เป็นคนผิดทั้งหมด เธอเป็นผู้หญิงที่ดี ผมรู้ เพราะฉะนั้น ผมคิดว่าคงไม่เสียหายอะไรถ้าวันข้างหน้าเรายังเป็นพี่น้องกันได้
หลังจากที่หลานชายออกไปเรียนโดยมีพ่อของเขาไปส่ง ผมก็มีโอกาสได้คุยกับแนนอีกครั้ง
“ไม่มีอะไรถามพี่บ้างหรอ”ผมถามเพราะบนโต๊ะอาหารเริ่มอึดอัด
“แนนได้ยินหมดแล้วค่ะ ที่พี่คุยกับพี่คิน พี่ไม่ต้องลำบากใจหรอกค่ะ”เธอพูดทั้งๆที่ม่เงยหน้ามองผมด้วยซ้ำ
“พี่ขอโทษ”มันคงเป็นคำที่ดีที่สุดในเวลานี้
“ฮือ พี่ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ แนน แนนไหว แต่ขอเวลาแนนหน่อย”เธอเริ่มก้มหน้าร้องไห้ มือเรียวยกขึ้นปิดบังใบหน้าไม่ให้ผมเห็น
“เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม”มันเป็นคำถามโง่ๆ แต่มันก็เหมาะที่สุดในเวลาแบบนี้
“ฮือๆ ค่ะ “แนนตอบรับแล้วร้องไห้หนักขึ้น ก่อนที่เขาจะวิ่งขึ้นไปบนห้อง ส่วนผมก็ได้แต่มองจานข้าว ที่ยังไม่พร่องเลยสักนิด
ผมขึ้นไปเก็บกระเป๋าและข้าวของ ก่อนที่จะออกไปพักที่โรงแรม
ผมใช้เวลาเป็นวันสำหรับเตรียมการหลายๆอย่างเพื่อเอาลูกไปอยู่ด้วย ผมโทรสั่งเลขาที่โรงแรมให้ส่งงานทุกอย่างมาที่นี่ ยกเลิกการประชุมทุกอย่าง และขอให้พี่ชายของผมเข้ามาดูแลแทนสักเดือน กว่าทุกอย่างจะเริ่มลงตัว มารู้ตัวอีกทีก็เป็นวันใหม่ ผมซึ่งไม่นอนเลยมาเป็นวัน ผมพักงีบเอาแรง เพราะตั้งใจจะไปรับลูกที่โรงเรียน และจะเริ่มทุกอย่างอย่างจริงจัง
TBC.
สวัสดี555
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวใสอบอุ่นหัวใจ แต่ไฉนคอมเม้นต์ถึงดราม่าเยี่ยงนี้เหล่า
เห็นมีคนถามถึงความสมเหตุสมผลพอสมควร จะว่าไงดีล่ะ เหมือนพวกเราจะมองคนละมุม
1อีพี่ทอสนางเป็นผู้ชายแท้ๆ ที่ไม่ใช่เกย์ จะให้นอนกับผู้ชายด้วยกันคืนเดี่ยวแล้วรักหัวปักหัวปัมคงเป็นไปไม่ได้เนอะ
2นางเป็นแค่ผู้ชายทั่วไปที่หาได้ตามท้องถนน(ยกเว้นความรวยของมัน)ไม่ใช่พระเอกในนิทานดิสนีย์
3นางอายุ28แล้วอ่ะตอนนี้ แต่เมื่อก่อนนางแค่24ซึ่งก็เปรียบได้ว่าเป็นแค่เด็กมหาลัยจบใหม่ๆทั่วไปที่ยังอ่อนด้อยในเรื่องความคิด
ในมุมมองของเราเราคิดว่าผู้ชายไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ดีไปหมด เป็นแค่คนธรรมดาที่มีข้อดีและข้อเสียปะปนทั่วๆไป ซึ่งเราก็สังเกตเอาจากคนรอบๆข้างนี่แหละ เราคิดว่าคำว่าเลวสำหรับเราคือ การที่รู้ว่ามีลูกแต่ไม่แยแส นั้นนะสำหรับเราถึงคิดว่าเลว
สุดท้ายนี้ จบพาทอีพี่ทอสเถอะ ก่อนที่นิยายเรื่องนี้จะเปลี่ยนเป็นนิยาย ดราม่า555 ให้โอกาสนางแก้ตัวบ้างเนอะทุกคน และต้องเข้าใจ ในนิยายเกย์คนที่มักจะไม่มีคู่และเจ็บปวดคือผู้หญิง ในทุกๆเรื่องของความรักมักจะต้องมีใครสักคนที่เจ็บ โลกเรามันโหดร้ายจริงๆนะ
ปล.น้องจี: อย่ามาว่าพ่อทอสของน้องจีนะ!(ทำหน้าตาขู่ใส่)
:katai5:จบเถอะ
-
:pig4:
-
เอิ่มมม (นิยายวายเราไม่สงสารผญเลยอ่ะค่ะ ปล่อยไป 5555)
อ่านพาร์ททอสแล้วรักแต่ลูกสินะ ยังไม่รู้สึกรักหนูจี แล้วงี้ที่ทำเค้าท้องไปไม่รู้สึกผิดเลย?
-
สนุกมากเราว่าคนแต่ง แต่งดีนะ มันมีทั้งเหตุและผลอันสมควร
-
อืม สงสารแนนนะ แต่อย่าให้แนนเลวเลย เป็นแบบนี้ ก็ดีแล้ว
พี่ทอสนี่ท่าทางเห่อลูกสุดๆ
-
ทอสนี่ช่างเป็นผู้ชายที่ h้ere ได้ใจมากๆ คือไม่มีจิตสำนึกไม่รู้สึกผิดอะไร ใครได้เป็นแฟนนนี่โคตรโชคร้ายเลย
สงสารแนนมากๆอ่ะ แนนไม่รู้เรื่องไม่ผิดอะไรด้วยซ้ำแต่ทำไมต้องมารับกับเพราะความเลวของมันคนเดียว
หวังอย่างยิ่งว่าเอฟคคงจะไม่ยอมง่ายๆนะเหมือนนิยายเรื่องอื่นๆนะครับ
ปล. ที่คนแต่งบอกว่า
"นางอายุ28แล้วอ่ะตอนนี้ แต่เมื่อก่อนนางแค่24ซึ่งก็เปรียบได้ว่าเป็นแค่เด็กมหาลัยจบใหม่ๆทั่วไปที่ยังอ่อนด้อยในเรื่องความคิด"
ณ ตอนนี้ที่มันโตขึ้นแต่ความคิดและปัญญาก็ยังอ่อนด้อยอยู่ดีนะเราว่า ไม่ได้ดูมีความเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเอาซะเลย ยังทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจแบบหนูจะเอาๆๆๆๆพอไม่ได้ก็ลงไปชักชิ้นชักงอบนพื้นอ่ะ โดยเฉพาะจิตใต้สำนึกอ่ะไม่มีเลยซักนิด ที่เราบอกว่าไม่มีนี่คือเรื่องที่จะรับผิดชอบลูกน่ะดี แต่ช่วยถามความเห็นคนอื่นเค้าก่อนไม่ใช่มองแต่มุมตัวเอง ไหนจะตายายที่เค้าเลี้ยงของเค้ามาแล้วจู่ๆแกก็โผล่มา จะเอาๆๆๆๆ นี่ก็ไม่ไหวนะ ถ้าไม่มีเพื่อช่วยปรามคงไปกันใหญ่นานแล้วนะเราว่า
ถ้าแนนจะเลวนี่เราเชียร์นะ แต่ให้จัดการและดัดสันนดารทอสมันขอแค่อย่าเอาเอฟกับจีไปเกี่ยวก็พอ คนอย่าทอสมันต้องได้รับบทเรียนหนักๆมันถึงจะคิดได้
-
อิพระเอกนี่(ไม่อยากเรียกชื่ออ่ะ รู้สึกหมั่นไส้)
คือ ก็ยังสันดานเสียล่ะ โคตรเอาแต่ใจ มาถึงก็ของกรูๆๆๆๆๆ
ป๊าดดด ขอให้โดนปฏิเสธ
-
สู้ๆนะพี่ทอสเอาชนะใจว่าที่เมียในอนาคตให้ได้เน้อ น้องเอฟก็รีบๆใจอ่อนซักที่นะ น้องจีอยากมีพ่อเหมื่อนคนอื่นแล้ว ปล.ชอบแนวนี้มากเลยนะค่ะ คนแต่ห้ามหายไปไหนนะ :mew2: :mew1:
-
น้จีน่ารักกกกกก พี่เชนถ้าากเมียขนาดนี้ก้ต้องคุยหับเค้าดีๆสิ
-
:pig4: :pig4:
-
ขู่หรอน้องจี
จับมาฟัดแก้มเลย
-
เตรียมการเรียบร้อยแล้วเหรอออ ถามพ่อตาแม่ยายแกยังฮะ :hao3:
-
สวัสดี555
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวใสอบอุ่นหัวใจ แต่ไฉนคอมเม้นต์ถึงดราม่าเยี่ยงนี้เหล่า
เห็นมีคนถามถึงความสมเหตุสมผลพอสมควร จะว่าไงดีล่ะ เหมือนพวกเราจะมองคนละมุม
1อีพี่ทอสนางเป็นผู้ชายแท้ๆ ที่ไม่ใช่เกย์ จะให้นอนกับผู้ชายด้วยกันคืนเดี่ยวแล้วรักหัวปักหัวปัมคงเป็นไปไม่ได้เนอะ
2นางเป็นแค่ผู้ชายทั่วไปที่หาได้ตามท้องถนน(ยกเว้นความรวยของมัน)ไม่ใช่พระเอกในนิทานดิสนีย์
3นางอายุ28แล้วอ่ะตอนนี้ แต่เมื่อก่อนนางแค่24ซึ่งก็เปรียบได้ว่าเป็นแค่เด็กมหาลัยจบใหม่ๆทั่วไปที่ยังอ่อนด้อยในเรื่องความคิด
ในมุมมองของเราเราคิดว่าผู้ชายไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ดีไปหมด เป็นแค่คนธรรมดาที่มีข้อดีและข้อเสียปะปนทั่วๆไป ซึ่งเราก็สังเกตเอาจากคนรอบๆข้างนี่แหละ เราคิดว่าคำว่าเลวสำหรับเราคือ การที่รู้ว่ามีลูกแต่ไม่แยแส นั้นนะสำหรับเราถึงคิดว่าเลว
สุดท้ายนี้ จบพาทอีพี่ทอสเถอะ ก่อนที่นิยายเรื่องนี้จะเปลี่ยนเป็นนิยาย ดราม่า555 ให้โอกาสนางแก้ตัวบ้างเนอะทุกคน และต้องเข้าใจ ในนิยายเกย์คนที่มักจะไม่มีคู่และเจ็บปวดคือผู้หญิง ในทุกๆเรื่องของความรักมักจะต้องมีใครสักคนที่เจ็บ โลกเรามันโหดร้ายจริงๆนะ
ปล.น้องจี: อย่ามาว่าพ่อทอสของน้องจีนะ!(ทำหน้าตาขู่ใส่)
:katai5:จบเถอะ
ตามมุมมองของเรานะ พออ่านพาสของทอสมันก็สมเหตุสมผลดีอยู่แล้วนะ คือ เราเรียนสายอาชีพเป็นเด็กเทคนิคเก่านะแหล่ะ ตอนมหาลัยได้รวมมิตรสารพัดช่างมาเป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกัน นิสัยผู้ชายโดยเฉพาะพวกเจ้าชู้จะเป็นอย่างทอสนั่นแหล่ะ เรื่องลูกถ้าไม่รุ้ว่ามี เราก็ว่าไม่ผิด แต่ถ้ารู้ว่ามีแล้วไม่เลี้ยงดูส่งเสียเนี่ยะเราก็ว่าเลว
ปอลอ อย่างเพิ่งจบพาสของทอสเลย ชอบอ่ะ
-
:mew1: พยายามเข้านะคุณพ่อ :mew1:
-
เอาล่ะถ้าทอสคิดแบบนี้จากใจจริงเราก็เอาใจช่วย
สู้ๆ :katai2-1:
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
:katai2-1: FC Tos :hao5:
-
:mew1: :mew1:
-
อยากอ่าน ต่อ อีก ตอนต่อไป ขอยาวๆๆๆ หน่อยน้า
ปล เข้าใจอารมย์ทอส นะ แบบคนมันไม่รู้ พอรู้ ก็พยายามแก้ไข แบบนี้มันน่าให้อภัย
-
:mew1: :mew1:
-
ก็ขอให้ดีตลอดรอดฝั่งนะแนน
หลังจากนี้ก็สู้ๆนะพี่ทอส
ทำความดีนะคะ อย่าทำชั่ว
-
คราวนี้ก็มาเริ่มต้นกันใหม่ แต่อย่ามาม่าเยอะนะ เค้ากลัว :hao5:
-
ความคิดทอสมันก็กึ่งๆhere อยู่นะ
ความเห็นส่วนตัวน้าคนเขียน รอตอนต่อไปจ้า
-
สงสารแนนอ่ะ อิพี่ทอสใจร้ายยยยยยยยยย :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
-
สนุกแ่ะ มาต่อไวๆนะ :mew2:
-
เข้าใจทั้งสองฝ่ายนะ
พี่ทอสก็เป็นผช.ปกติดีบางเลวบ้าง แต่ก็รู้สึกดีด้วยกับเอฟ แล้วใครจะคิดว่าผช.จะท้องได้
เอฟก็เสียใจ รับไม่ได้ แถมท้องอีก แต่ก็รอคอยพี่ทอส
สงสารแนนนะแต่เค้าไม่รักเรา ยื้อไว้ก็ไม่มีความสุข ดีแล้วแหละที่ปล่อยไป
พี่หมอก็น่าสงสาร พี่น้องคู่นี้กินแห้วกระป๋องซะงั้น
-
สำหรับเราผชหรือผญ
ก็มีดีเลวเหมือนกันนั่น
แหละ แต่ถ้ามีลูกแล้ว
ไม่รับผิดชอบก็เลวพอ
กัน :ruready
-
พยายามเข้าหาเอฟกับครอบครัวหรือยัง พวกเขารู้จักคุณหรือยัง ไม่ใช่ว่าอยู่ๆจะพาไปกรุงเทพฯอย่างเดียว ทั้งที่เพิ่งรู้เพิ่งเห็นและเพิ่งมา
-
สู้ๆนะคนเขียน มาต่อเร็วๆนะ
รู้สึกไม่ชอบทอสก็ตรงที่ ถ้าไม่รู้ว่ามีลูกก็อาจจะเเต่งงานกับเเนน มันจี๊ดดดเบาๆ คือรักเค้ายังถึงจะบอกว่าแต่งงาน จุดนี้สงสารเอฟขึ้นมาเลนอ่ะ ทอสเเค่บอกว่าแนนคือคนที่คุยด้วยนานที่สุดแล้วยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย อยากให้เอฟเล่นตัวนานๆ ได้เเล้วทิ้งปล่อยให้เอฟเลี้ยงลูกคนเดียว พอรู้ว่าตัวเองมีลูกจะเอาลูกมาอยู่ด้วย เคยคิดถึงหัวอกคนอื่นไหม ตอนที่ได้นี่แค่ติดใจชั่วข้ามคืนแล้วก็ลืม ทีตอนนี้จะมาเอาตัวเค้าไปอยู่ด้วย ขอให้พ่อแม่เอฟเล่นให้หนัก โทษฐานที่ไม่สนใจแยแสเอฟปล่อยให้เอฟต้องย้ายบ้านหนีมาอยู่ต่างถิ่นเพราะคสามมั่วและไม่ใส่ใจใครของอิทอส เล่นให้หนักเลยนะ :m16: ถ้าไม่บอกว่าอาจจะแต่งงานกับแนนก็คงไม่รู้สึกนอยส์แบบนี้หรอก บอกเลย
-
คนอ่านใจเย็นๆนะ
อย่าเครียดๆ
ทอสก็เริ่มชัดเจนกับตัวเองแล้วนะ
ยังไงก็ขอให้ผ่านด่านพ่อตาแม่ยายแบบโชกเลือดนะ ฮิๆ
-
แนนเป็นผู้หญิงที่ดีกว่าที่คิด (ในตอนนี้นะ อย่าดีแตกเลยนะ)
-
พยายามเข้าล่ะกัน พี่ทอส
ทิ้งเขาไว้ ตั้ง 4 ปีเชียว
ถึงจะไม่รู้ก็เถอะ สู้สู้
-
เพิ่งจะเข้ามาอ่านครับ เนื้อเรื่องเบาๆดี
รอพ่อตาสาดกระสุนใส่อ้ายทอสอยู่ 555 :laugh:
รอตอนต่อไป ขอบคุณคนแต่งตรับ :katai2-1:
-
รอฟัดน้องจี
-
โอเช ถือว่าทอสกำลังไถ่โทษ
ทำตัวดีๆแล้วกันนน
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
พี่ทอสรักน้องจีแล้ว อย่าลืมรักแม่น้องจีด้วยนะคะ ครอบครัวจะได้อบอุ่น :กอด1:
-
รักลูกอยากดูแลลูกไม่เท่าไหร่นะทอส แต่ถ้าไม่มั่นใจว่ารักแม่ไหม หยุดดีกว่า :hao4:
-
โอ๊ยยยยย อ่านแล้วฮานิยายออกจะหวานแหววแต่คนอ่านกลับมาม่า :hao7: :hao7:
-
ขอให้ดีคิดดี ทำดี ไปตลอดนะ
นายเอกของเราควรให้อภัยนะ
แต่อย่าเพิ่งให้อภัยในตอนนี้เลย
-
แค่เอาชะนีออกไปให้พ้นทาง อิชั้นก็ปลื้มปริ่มแล้วค่ะ
-
รอดูแผนการ จะพาไปได้ไงเนี่ย ลุ้นๆๆๆๆๆ
-
แบบน้องจีในใจเค้าาาาาา
[attachment deleted by admin]
-
ผู้ชายก็อย่างนี้อ่ะ เลวกว่านี้ก็มีอีกเยอะ
ทอสนี่อยู่ในขอบเขตที่ดีพอสมควรแล้วนะ
ทอสอาจผิดที่ทำเหมือนให้ความหวังแนน
แต่ทอสดีมากๆที่ไม่เคยล่วงเกินแนน
ถึงนั่นอาจจะป็นเหตุผลที่ทำให้แนนรักทอสมากขึ้นก็เถอะ
-
สงสารแนน แต่ก็นะ ลูกเมียสำคัญกว่า แมนอ่ะ
-
ตอนหนเาทอสก็ใก้แก้ตัวกับน้องจีเยอะๆสิคะ ชอบฉากพ่อลูกมุ้งมิ้งกันนะ
-
แนนเห็นใจเธอน่ะ
-
เป็นครั้งแรกที่อ่านนิยายวายแล้วสงสารชะนี แต่ก็นะ นิยายวายถ้าชะนีสมหวังเราก็ไม่แฮปปี้อยู่ดี :ling1:
แต่ก็แอบสงสารนาง ไม่ใช่ว่าสักพักนางกลายเป็นนางร้ายนะคะ o18
อีทอสยังคงเห็นแกตัวอยู่ดี หายไป4ปี อยู่ดีๆเผลอมาแล้วจะเอาทุกอย่าง :z6:
รอ รอ :katai5:
-
เอาใจช่วย...
-
รอครอบครัวพร้อมหน้าๆๆๆ
-
เอาใจช่วยพี่ทอสนะคะ
ขอให้พี่สู้
55555
-
ต่างคนก็ต่างมุมมองกันออกไปนะ แต่ว่าในมุมมองของเราอ่ะ
เราคิดว่าอีตาพี่ทอสเนี่ยแม่งยังติดนิสัยเอาแต่ใจตัวเองอยู่เลยนะ
มาถึงก็บอกจะเอาๆๆๆ อย่างเดียวนี่มันใช้ไม่ได้เลยนะ
ทำไมไม่คิดในทางกลับกันบ้างล่ะว่าถ้าเป็นตัวเองล่ะ จะทำยังไง
เรื่องบางเรื่องก็สามารถกลับไปแก้ไขได้ แต่อยู่ที่ว่าเราจะแก้มันจากตรงไหน
ไม่ใช่กลับไปแก้ในจุดที่ผิดแล้วก็ยังจะสะเออะไปทำให้มันผิดอีกนี่ก็ต้องพิจารณาตัวเองซะนะ
แต่ก็ยังดีนะที่นางยังพอมีจิตสำเหนียกสำนึกอยู่บ้างอ่ะ เพราะบางคนเป็นพวกไข่แล้วทิ้งไม่พอ
ยังจะให้อีกฝ้ายไปทำแท้งด้วย แบบนี้เค้าเรียกโคตรสารเลวเลย
ปล. คนแต่งก็สู้ๆนะคะ อย่าไปซีเรียสอะไรมากนักเยย ต่างคนต่างความคิด :กอด1:
-
ลูกคิดว่าทอสพอสู้ไหว
แต่จะเอาอะไรไปสู้เมีย
ฮ่าๆๆ
-
ทำไมซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้บ้างนี่โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เดาตอนนี้ถูกหมดเลย เกลียดอิพี่ทอสจริงๆ
นางเป้นผู้ชาย ไม่ใช่เกย์แต่อยากได้เอฟ มาทวงหานี่นะ ก็ดีๆ
ไม่ให้ดราม่าได้ไงเล่า ดูสันดอนอิพี่ทอสซะก่อน ชิ ผู้ชายแบบนี้เอาตีนเขี่ยแถวกองขี้ยังหายากเล๊ย
-
เกินคาดเลยที่แนนยอมเข้าใจอะไรง่ายๆ
-
พึ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากค่ะ มาอัพอีกนะค่ะ
-
เอาใจช่วยพี่ทอสให้รักกันไวๆๆๆ
-
บทที่7
พ่อกับแม่กลับมา ก่อนที่จะถามถึงรถที่จอดอยู่หน้าบ้านผมเองก็ไม่รู้จะตอบว่ายังไงพอท่านเข้ามาในบ้านแล้วเจอพ่อน้องจีที่บนตักมีน้องจีนั่งอยู่ก็ไม่ได้ถามอะไรแล้วพ่อก็พูดออกมาว่า เดี๋ยวค่อยคุยกัน ซึ่งนั้นทำเอาผมใจสั่นไม่น้อย
“แม่ครับ เอ่อคือเอฟมีเรื่องจะบอกครับ”ผมที่อยู่ในครัวพร้อมแม่ที่กำลังช่วยกันทำข้าวเย็นเอยขึ้นเพราะแม่เองก็เอาแต่เงียบไม่ถามและไม่พูดอะไรกับผมเลย
“เรื่องนี้เอฟไม่จำเป็นต้องพูดหรอก เขาตังหากที่ต้องพูด”แม่บอกก่อนจะยกถ้วยแกงส้มออกไปที่โต๊ะกินข้าว
มื้ออาหารวันนี้สำหรับผมมันช่างน่าอึดอัดจริงๆ ไม่มีใครพูดคุยอะไรกันเลยนอกจากผมกับน้องจี ที่เอาแต่เรียกพ่อของตัวเองไม่ขาดปาก ผมเองก็เริ่มทำตัวไม่ถูกจนกระทั่งมื้ออาหารจบลงพร้อมพ่อที่บอกว่า
“คุณมาคุยกับผมหน่อย”ก่อนที่พ่อจะเดินออกไปที่หน้าบ้าน ผมก็พาน้องจีขึ้นมาข้างบนส่วนคุณแม่ก็เก็บกวาดทุกอย่างตามปกติ
ผมแอบมองอยู่ทางหน้าต่าง ถึงแม้จะไม่ได้เห็นชัดอะไรเพราะตอนนี้เริ่มมืดแล้วแต่ก็ยังพอเห็นพ่อยืนคุยกับเขาอยู่
ไม่รูว่าเขาคุยอะไรกัน หน้าตาดูเรียบเฉยจนผมแทบเดาอารมณ์ไม่ออก นานนับชั่วโมงที่พ่อยืนคุยกับเขาก่อนที่จู่ๆพ่อจะหันมาต่อยเข้าที่หน้าเขาอย่างจังจนล้มลงไปกองกับพื้นดินก่อนที่พ่อจะพูดอะไรบ้างอย่างแล้วเดินเข้าบ้าน
ผมเองก็รีบวิ่งลงไปข้างล่างเพื่อดูเขา ผมอาจจะยังไม่เคยบอก แต่พ่อผมเป็นทหาร ยศก็เป็นถึงนายพลเชียวนะครับ เรื่องน้ำหนักมือคงไม่ต้องพูดถึงหรอกครับ
“คุณเป็นไงบ้าง”ผมรีบเข้าไปพยุงเขายืนขึ้น ปากแตกเลยครับ ผมมองแบบขนลุก ถ้าเป็นผมคงสลบไปแล้ว
“ไม่ออมแรงสักนิด”เขาว่าก่อนจะลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นแล้วเดินกลับไปเอากระเป๋าบนรถลงมา
“เดี๋ยวๆจะไปไหน”ผมถามเพราะเขาถือกระเป๋าสองใบเข้าบ้านผม
“อาบน้ำ นอนไง”เขาว่าก่อนจะเดินตรงเข้าไปผมที่มัวแต่ยืนงงกว่าจะรู้ตัวก็วิ่งไปดักไม่ทันแล้ว
“นี่ๆคุณจะมานอนที่นี่ได้ยังไง”ผมถามเพราะเขาเริ่มลื้อเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าโดยมีเจ้าตัวยุ่งช่วยลื้อ
“กูไม่นอนที่นี่แล้วกูจะไปนอนที่ไหน ลูกก็อยู่ที่นี่”เขาว่าก่อนจะเดินมาทางผม”เมียก็อยู่ที่นี่”พูดแล้วยังก้มลงมาใกล้
“ออกไป”ผมดันหน้าเขาออก”การที่คุณเป็นพ่อของน้องจี มันไม่ได้หมายความว่าคุณต้องเป็นสามีผมหรอกนะ”ผมร้องบอกน้องจีก็นั่งมองผมสองคนตาแป๋ว
“หมายความว่าไง”เขาเริ่มทำสีหน้าไม่สบอารมณ์
“ก็หมายความอย่างที่พูด คุณกับผมไม่ได้เป็นอะไรกัน”ผมว่า
“งั้นมาทบทวนสถานะกันหน่อยไหม น้องจีเองก็คงอยากได้น้อง ใช่ไหมครับ”เขาจับแขนผมแน่นแต่ไม่ได้บีบจนเจ็บเหมือนครั้งก่อนๆ ก่อนจะหันไปขอความคิดเห็นจากน้องจีที่โดดดีใจไปมาบนเตียง
“น้องๆๆ น้องจีอยากมีน้อง”เด็กน้อยวิ่งพร้อมกระโดดมาหาผมทำเอาผมรับแทบไม่ทัน
“คิคิคิ”แล้วยังจะมาหัวเราะชอบใจอีก
“หึหึหึ”ฝากไว้ก่อนเถอะ!
สุดท้ายแล้วเขาก็มาอาบน้ำและเตรียมตัวนอนในห้องผมจนได้
แม่ผมเองก็เอาผ้าห่มกับหมอนมาให้เองด้วย
“นี่เรามาคุยกับอะไรกันหน่อยซิ ผมว่าพร้อมนั่งอยู่บนเตียง คุณพ่อมือใหญ่ที่กำลังนั่งพิงหัวเตียงพร้อมกับมีเจ้าตัวเล็กอยู่บนตักละสายตาจากทีวีมามองผม
“อะไร”เขาว่าก่อนจะหันไปสนใจทีวีที่กำลังฉายโคนันอยู่ การ์ตูนรุนแรงแบบนี้ให้เด็กสามขวบดูได้ยังไงกัน
“เมื่อกี้คุณคุยอะไรกับพ่อของผม”ผมอยากรู้ว่าพ่อพูดอะไรกับเขา แล้วมันเกี่ยวกับเรื่องที่เขาจะเอาน้องจีไปอยู่ด้วยหรือเปล่า
“ก็ไม่มีอะไร ก็แค่บอกว่ากูคือพ่อของน้องจี และก็จะขอพาน้องจีกับแม่น้องจีไปอยู่ด้วยที่กรุงเทพ “เขาว่าหน้าตาเฉย
“แล้วทำไมถึงถูกชกล่ะ”
“ก็ไม่รู้ซิ คุยดีๆก็หันมาชกเฉยแถมยังบอกว่า ถ้าทำให้หลานเขาไม่มีพ่ออีกครั้งจะฆ่าให้ตาย”กึ๋ย ขนลุกเลยอ่ะ ฆ่าแน่นๆ
“เรื่องย้าย ไม่ย้ายไม่ได้หรอ พ่อแม่กูอุส่าห์ทิ้งทุกอย่างเพื่อมาที่นี่ อยู่ๆจะให้ย้ายมันก็”
“จะพามาเยี่ยมๆบ่อยๆบอกไว้ว่าจะพามาทุกเดือนเขาก็ตกลง”ตกลงง่ายๆเลยหรอ
“แล้วคุณแนน”เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ผมกังวลจริงๆตอนเย็นคุณหมอโทรมาผมเองก็ไม่กล้ารับสาย
“ก็ไม่นี่ก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง เขาก็แค่บอกว่าไม่เป็นไรไปเถอะ”ไม่เป็นไรได้ยังไง ผมไม่เข้าใจคนที่หยาบกระด้างและไม่มีความละเอียดอ่อนเลยคนนี้ เป็นผู้ชายที่สาวๆทั้งมหาลัยหลงเข้าไปได้ยังไง
“โง่จริง”ผมได้แต่ด่าออกไปเบาๆเขาหันหน้ามาทำหน้าไม่พอใจ แต่แล้วโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นซึ่งเป็นเบอร์คุณหมอนนต์
“สวัสดีครับ”ผมรับสายแล้วเดินออกไปที่ระเบียง
-ครับ ผมนึกว่าเอฟจะไม่รับสายผมซะแล้ว
“คุณหมอดื่มหรือเปล่าครับเสียงแปลกๆ”ผมถามเพราะน้ำเสียงฟังเหมือนเริ่มจะเมา
“ก็นิดหน่อยนะครับ ดื่มเป็นเพื่อนน้องสาว”เขาว่าผมกลับรู้สึกหน้าชาขึ้นมาทันที
“เอ่อ คือว่า”
“เอฟไม่ต้องพูดหรอกครับ ทั้งยัยแนนแล้วก็ผมเข้าใจ ขอแค่เอฟยังรับสายผมบ้างคุยกับผมบ้างแค่นั้นก็พอ อ่อ แล้วอีกเรื่องผมจะย้ายกลับเข้าไปอยู่ที่กรุงเทพ ไว้เจอกันที่นั้นนะครับ ยังไงผมก็ขอเป็นเจ้าของไข้ของคุณต่อ และอย่าลืมแวะมาหาน้องกันต์บ้างนะครับ”คุณหมอพูดยาวจนผมไม่มีโอกาสแทรก แต่ถึงจะพูดออกมาแบบว่าไม่มีอะไรแต่น้ำเสียงกับฟังดูเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด
“ฝันดีนะครับ”คุณหมอว่าแค่นั้นแล้วกดวางสายไป
ผมเริ่มไม่แน่นใจว่าสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่นั้นถูกต้องแล้วหรือเปล่า ผมไม่สามารถปล่อยลูกให้ไปอยู่กับทอสได้โดยไม่มีผม แต่ในขนาดเดียวกัน ผมกลับไม่รู้สึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเขาเลย เรื่องน้องจีก็เป็นอีกเรื่องส่วนเรื่องของผมและเขาก็เป็นอีกเรื่อง แต่คนเราจะสามารถใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันได้หรอ ถ้าไม่ได้รักกัน ผมกลัวถ้าวันหนึ่งเขามีคนที่ใช้เข้ามา น้องจีนั้นแหละที่อาจจะต้องเจ็บปวด
TBC
สวัสดี
เมื่อครั้งก่อนดูเหมือนว่าเราจะใช้คำพูดไม่เหมาะเลยดูเหมือนหลายคนจะเข้าใจผิด
ไม่ได้ซีเรียสนะที่มีคนบอกว่านิยายไม่สมจริงสมจัง ก็มันนิยายนี่เนอะไม่ใช่เรื่องจริง
ที่พูดไปก็แค่แสดงความคิดเห็นอ่ะ
ส่วนเรื่องที่คอมเม้นต์ดราม่าที่จริง ขำๆมากกว่าไม่ได้ว่าอะไร แต่ดูเหมือนจะใช้ภาษาไม่ค่อยดี555
เอาเป็นว่าก็ไม่ต้องจริงจังกันไป อ่านเรื่อยๆสบายๆเพราะมันเป็นนิยายประมาณนั้น
ตอนนี้มันอาจจะดูง่ายๆไปหน่อยเรื่องอีพี่ทอส แต่เดี๋ยวมันก็จะมีเหตุและผลตามมา
แต่เพื่อเป็นการแก้แค้นให้ทุกคน555 เดี๋ยวว่างๆจะจัดตอนพิเศษแล้ว แก้แค้นอีพี่ทอสให้ทุกคนนะ555
-
:z13: จิ้มปุ๊
****
ดีใจด้วยนะทอส เก็บโอกาสนี้เอาไว้ให้ดี
ส่วนเอฟ ก็ต้องใช้เวลาล่ะนะ
รอตอนพิเศษดีก่า :hao7:
-
สั้น!!!!!! :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ก็ต้องลองดูล่ะเอฟ
ปลฺ คำผิด ขนาด> ขณะ
อีกคำหนึ่ง แต่ลืมไปแล้ว
-
รักคนแต่ง
:3123: :3123: :3123:
-
ตอนนี้สั้นมากเลยยย
-
ขอหวานๆหน่อยจิ :ling2:
-
ก็ลองดูก่อนนะเอฟ
ถ้าไม่ไหวก็ :z6:
-
รอดูซิ
-
:ruready :ruready :ruready
-
ขอให้มีความสุขนะคาบบบบบบ
-
สวีทกันอีกๆๆๆๆ
-
โถวววววววววว สงสารเอฟ :hao5:
พยายามต่อไปนะ
-
แค่ชกอย่างเดียว น่าจะดดนมากกว่านี้ :z3:
-
สนุกดีครับ ชอบแบบนี้ แนวใสๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ตามแต่ผู้แต่งเลย
-
แงๆๆๆสั้นนนนนนนนน :ling1: มาต่ออีกกกกกกก
-
รอตอนต่อไป
-
รอลุ้นว่าเอฟจะแก้แค้นทอสอย่างไง
-
ง่ายงั้นเชียว คนเราจะอยู่ดดยไม่รักกันเพียงเพราะลูก งั้นเชียว ตรอมใจเลยนะ
ดูจะง้อเมียยังไง
-
โดนจนได้นะพี่ทอส ดีที่พ่อพี่เอฟเข้าใจ
อย่าที่เอฟว่าถ้าพี่ทอสเจอคนที่ใช่ คนที่เจ็บจะเป็นน้องจี
-
หืออออ
-
ถั่วต้ม!! มันคือนิยาย ไม่ใช่เรื่องเล่า เรื่องจริง จะให้เหมือนโลกในความเป็นจริงทุกอย่างไม่ได้หลอก
แร้วชีวิตเกย์จิงๆ มันก้อไม่เหมือนนิยายสักนิด
นิยายก้อคือนิยาย สิ่งที่คนเขียนถ่ายทอดผ่านจินตนาการ เขียนต่อไปน้อออ
ปล...ตรวจเชคคำผิดเยอะๆหน่อยน้า เขียนผิด สลับตำแหน่งคำ ตรวจหน่อยคนอ่านมึน
-
สั้นปายยยยยยย :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ถ้ามีน้องให้น้องจีอีกคน รับรองความสัมพันธ์ดีขึ้นแน่นอน :m20:
-
:mew1:
เข้ามาตามอ่านด้วยคน
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
รออ่านตอนต่อไปจ้า อยากรู้ว่าถ้าอยู่ด้วยกันแล้วจะเป็นไงบ้าง
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ
-
ตอนหน้าจะเป็นตอนครอบครัวสุขสันแล้วชิมิ
-
ขอลุ้นรอ
เอาอีกๆๆๆ
-
มาสั้นจังงงง :ling1: :ling1:
-
:mew6: :mew6:
-
มาหน่อยเดียว
-
ที่คิดไว้ก็ถูกแล้ว
ให้โอกาสทอสได้เป็นพ่อคนซะหน่อย
จะผ่านหรือไม่ผ่าน
คิดกันอีกที
-
ชอบ ตาม
-
ขนาดไม่มาม่าต้นเรืองซดไปและสองคำ
-
สั้นอะ แต่ขอบคุณนะคร้าบ :katai2-1:
-
น่ารักดี เข้ามาติดตามนะ สู้ๆๆ
-
ค่อยๆรักกันเบาๆ :hao6:
-
:monkeysad: สงสารคุณหมอ
-
แค่โดนต่อยเองหลอ ??
ไมง่ายจัง :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
ทำเมียท้อง หายไป 4 ปีพอลูกโตถึงมารู้เรื่อง อยู่ๆก็จะลากกันไปอยู่ด้วย แล้วทำไมพระเอกไม่พูดความรู้สึกของตัวเองออกมาให้หมด มัวแต่คิด คิดๆ เฮ้ออออ....รอตอนต่อไป :t3: :t3: :t3: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai5: :katai5: :katai5:
-
ตอนหน้าขอยาวๆนะตัว
-
แหม อีพี่ทอสน่าจะโดนตืบมากกว่านี้นะ แค่ต่อยเองหราคะคุงพ่อจ๋า :m16:
ว่าแต่คุงพ่อคุยอาไยกะอีตาพี่ทอสอ่ะ อยากรู้ๆๆๆๆ :hao4:
สู้ๆนะคร๊าคนแต่ง เป็นกำลังใจให้นะคะ :กอด1:
-
:L2:
-
หมอ
-
สนุกอะ รออ่านนะครับบ เป็นกำลังใจให้คนแต่ง :katai1:
-
ไม่ได้รักพี่ทอส งั้นก็ไม่เห็นต้องย้าย ก็ถ้าเขาอยากมาหาลูกก็ให้เขามา แค่นั้นเอง ไม่ต้องแยกกับลูกด้วย ไม่ก็สลับกันดู?
ต่อๆๆๆ
-
อีผีทอสต้องเจอเป็นบทเรียนหนักๆสักยก เอาให้รู้สึกรู้สาซะบ้าง
ปล. รักน้องจี อยากโดนจับข้อหาพรากผู้เยาว์ :impress2:
-
เขียนสื่ออารมณ์เก่งดี เหมาะเขียนดราม่ามาก555
-
สงสารเอฟ ทอสไม่ยอมให้ความมั่นใจ
-
ตอนที่ 8
เมื่อผมกลับเข้าห้องมาอีกครั้งก็ปรากฏว่าน้องจีหลับไปแล้ว โดยมีคุณพ่อของเขากำลังห่มผ้าและตบหลังเบาๆให้เป็นการกล่อม
ผมยอมรับเลยว่าเขาดูเอาใจน้องจีมากกว่าที่ผมคิด เขาดูรักและหวงน้องจีมากถ้าเทียบกับคนที่เพิ่งเจอหน้ากันไม่กี่ครั้ง ทั้งๆที่แม้จะดูเป็นผู้ชายที่เฉยชาและไม่สนใจโลก แต่เวลาที่เขาอยู่กับน้องจีก็ดูเหมือนคุณพ่อดีๆคนหนึ่งเลย
“ซี๊ดดด” ผมไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือสงสารดีเมื่อจู่ๆน้องจีที่สุดแสนจะนอนดิ้นนั้นก็ขยับตัวพร้อมแขนเหวี่ยงไปที่หน้าคุณพ่อของตัวเองเข้าอย่างจังและคงไปโดนแผลที่ถูกพ่อของผมชกเมื่อเย็นเจ้าตัวเลยร้องซี๊ดอย่างที่เห็น มันคงจะเริ่มระบม
“มานี่ซิ ผมจะทายาให้”ผมว่าบอกพร้อมเดินไปหยิบลอดยาฟกช้ำในกระเป๋าเป้ตัวเองออกมา น้องจีมักจะแผลอยู่เสมอตามภาษาเด็กดื้อทั่วไปเพราะแบบนั้นผมจึงต้องพกยาไปไหนมาไหนด้วยตลอดเวลา เขาลุกขึ้นอย่างระวังก่อนจะเดินมานั่งตรงข้ามกับผมที่เก้าอี้เล็กๆที่ผมซื้อมาเพื่อให้น้องจีกับผมนั่งคุยกัน ถึงแม้มันจะเป็นเฟอร์นิเจอร์ที่ดูจะไม่ได้ใช้งานเลยก็เถอะ
ผมเริ่มบีบยาลงมาที่ปลายนิ้วก่อนที่จะทาเบาที่มุมปากของเขาเขาเองก็เงียบและเอาแต่มองการกระทำของผมจนผมเริ่มทำตัวไม่ถูก
“นี่คุณน่ะ สามารถเป็นพ่อของน้องจี และเป็นแฟนที่ดีของคุณแนนได้นะ”ผมเอ่ยออกไปพร้อมกับวนๆนิ้วลงที่เดิมเพื่อให้ยามันซึมเข้าไป
“ผมมาลองคิดๆดูแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องใช้ทั้งชีวิตของคุณมาดูแลผมหรอก ส่วนน้องจีคุณจะมาหาและพาแกไปเที่ยวตอนไหนก็ได้”
“ทำไม”เขาถามขึ้นผมหมุนปิดฝาลอดยาและนำมันวางไว้ที่โต๊ะเครื่องแป้ง
“การที่คุณเป็นพ่อน้องจีมันก็อีกเรื่อง มันคนละเรื่องกับการที่คุณต้องมาเป็นสามีผม คุณลองคิดดูว่าเราเริ่มต้นกันเพราะความเมาทั้งคู่และนั้นไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องมาดูแลผมอีกคน คุณสามารถมีคนที่คุณรักได้เท่าที่คุณต้องการ มีอิสระในการใช้ชีวิตเท่าที่คุณควรมี ผมจะไม่พูดหรอกว่าการที่เรามีน้องจีเป็นเรื่องผิดพลาด เพราะสำหรับผม น้องจีคือสิ่งที่วิเศษที่สุดในชีวิตและ”ผมว่ายืดยาวและเขาเองก็ตั้งใจฟังผมเป็นอย่างดี มันดีแล้วที่ผมพูดออกไปแบบนี้ ผมไม่ควรพรากคนที่เขารักกันให้แยกจากกันเพียงเพราะคำว่ารับผิดชอบเพียงคำเดียว
“กูไม่ได้ต้องการแค่น้องจี ไม่ได้ต้องการมาแสดงตัวเพื่อให้คนอื่นรับรู้ว่ากูคือพ่อ สิ่งที่กูต้องการคือการชดเชยช่วงเวลา4ปีที่มันคงเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตกู แต่มันกลับหายไป เพราะแบบนั้นวันนี้กูถึงอยู่ที่นี่ อยู่เพื่อขอโอกาสไม่ใช่แค่การดูแลน้องจี แต่การดูแลมึงก็คือสิ่งที่กูต้องการ กูรู้ว่าการเริ่มต้นระหว่างกูกับมึงมันผิดลำดับขั้นตอน แต่มึงจะไม่ลองให้โอกาสกูเลยหรอ “น้ำเสียงออดอ้อนมาพร้อมกับใบหน้าที่ขอความเห็นใจสุดๆ ทำเอาผมรู้สึกผิดกับเรื่องพูดไปก่อนหน้านี้ เขาหล่อ หล่อมาก ยอมรับเลยว่าตั้งแต่เกิดมาผมเคยเจอคนหล่อระดับนี่ไม่ถึง3คนด้วยซ้ำ สายตาเว้าวอนของความเห็นใจ ที่ยิ่งส่งให้ใบหน้าหล่อนั้นดูมีเสน่ห์ และมันกำลังสะกดผมให้นิ่งและขยับตัวไปไหนไม่ได้ ก่อนที่ใบหน้านั้นจะค่อยๆโน้มเข้ามาใกล้ผมขึ้นเรื่อยๆ
“หยุดเลย”ผมใช้สองมือดันหน้าเขาออก
“การที่ผมยอมไม่ได้หมายความว่าผมง่ายนะ ในเมื่อลำดับขั้นตอนมันผิดไปตั้งแต่แรก เพราะฉะนั้นคุณควรเรียงมันใหม่ ไม่ใช่มาตีเนียนผิดแล้วก็ผิดเลย”ผมว่าพร้อมกับจ้องเขาแบบเคืองๆ แต่เจ้าตัวดูมีความสุขกับอารมณ์เคืองๆของผมไม่น้อย
กว่าจะนอนได้ก็เล่นเกือบเที่ยงคืน มิหนำซ้ำผมยังต้องตื่นแต่ตี5เพื่อมาเตรียมอาหารและเตรียมตัวไปทำงานพร้อมกับส่งน้องจีไปเรียนอีก กว่าผมจะเตรียมทุกอย่างเสร็จก็ปาเข้าไป6ครึ่งแล้วเลยต้องเดินขึ้นมาปลุกน้อยจีที่ตอนนี้มีคุณพ่อกอดแน่นอยู่กับอกอีก
“จีครับ น้องจีครับตื่นได้แล้วลูกอาบน้ำไปโรงเรียน”ผมก้มลงช้อนตัวน้องจีขึ้น อย่างระวังเพราะไม่อยากให้ผู้ชายคนนั้นตื่น แต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จ
“แม่ฮะ จุฟ”น้องจีว่าตายังลืมได้แค่ครึ่งเดียว ผมก้มลงไปจุฟที่ปากเล็กๆบางๆนั้นตามคำขอก่อนที่จะพาเจ้าตัวน้อยไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันแล้วก็พาน้องจีมาใส่ชุดนักเรียนกับถุงเท้า และฝากให้คุณพ่อของเขาพาลูกลงไปกินข้าวและผมก็หันมาจัดการตัวเองบ้าง แต่พออาบน้ำเสร็จกับเห็นสองพ่อลูกนอนหยอกกันอยู่บนเตียงชุดนักเรียนที่ผมตั้งใจรีดมาอย่างดีเริ่มยับ
“นี่ มันจะ7โมงครึ่งแล้ว มั่วเล่นอะไรกัน คุณไปอาบน้ำเลยน้องจีมากับแม่ครับ เดี๋ยวหนูจะไม่มีเวลากินข้าว ส่วนคุณรีบๆเลยเดี๋ยวไปส่งน้องจีไม่ทัน”ผมว่าอย่างโมโหก่อนจะอุ้มน้องจีลงไปกินข้าว กินเสร็จก็ปาไป7:50แล้วทั้งๆที่ผมเป็นครูที่ต้องมารอรับเด็กๆแต่เข้าแต่วันนี้ผมกลับมาสาย น่าอายจริงๆ
“เพราะคุณเลยทำให้ผมมาสาย กลับไปเลยกับข้าวอยู่บนโต๊ะ”ผมว่าก่อนจะอุ้มน้องจีเข้าไปส่ง
“ตอนเย็นจะมารับนะ”เขาว่าก่อนจะเดินกับไปที่รถ ตอนเย็นก็มารับตามที่บอกพวกอาจารย์คนอื่นๆก็เอาแต่ถามว่าสุดหล่อที่น้องจีเรียกว่าพ่อคือใคร ผมก็ได้แต่ตอบแบบยิ้มไปแค่นั้น
เราสามคนกลับมาถึงบ้าน ผมก็ปล่อยให้น้องจี ไปอาบน้ำกับคุณพ่อของเขาตามคำที่เจ้าตัวร้องขอ ผมเองก็มานั่ง ตรวจงานและการบ้านของเด็กๆ พอเสร็จก็เริ่มลงมือทำอาหารเย็นโดยมีน้องจี ที่กำลังนั่งฉีกผักบางอย่างในถ้วยข้าวรูปกบของตัวเอง มือเล็กเริ่มเปลื้อนน้ำสีเขียวที่ออกมาจากผัก ส่วนคุณพ่อของเขาก็ไปนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน หน้าบ้าน
ไม่นานหลังจากนั้นคุณพ่อและคุณแม่ของผมก็กลับมา วันนี้พ่อไปตกปลาและได้ปาช่อนมา จึงลงมือทำปลาด้วยตัวเอง ส่วนน้องจีก็ถูกแม่ของผมอุ้มไปบ้านข้างๆเพื่อไปร่วมสนทนาตามภาษาแม่บ้านด้วยกัน
“พ่อครับ ทำไมถึงยอมให้ผู้ชายคนนั้น..”ผมเริ่มเปิดประเด็นคุย เรื่องที่ค้างคาใจ
“พ่อไม่ได้ยอม และไม่ได้เป็นคนเลือก แกไม่ใช่หรอที่เลือก”พ่อพูดทั้งๆที่มือก็ยังหันปลา
“...”
“ความโกรธแค้นตลอด4ปีที่ผ่านมา มันไม่เคยหายไป ทุกครั้งที่พ่อมองหน้าหลาน ทั้งๆที่ก็รักหลานขนาดนี้แต่ใจก็ยังนึกเกลียดพ่อของเขา แต่เราน่ะ ไม่สามารถเลือกพ่อแม่ตัวเองได้หรอก จริงไหม และเรา ก็ไม่มีสิทธิไปบอกให้ใครห้ามมีพ่อแม่ด้วย ปู่ของแกทิ้งย่าไปตั้งแต่เขารู้ว่าท้อง แต่ถึงอย่างนั้น ย่าก็ไม่เคยบ่นหรือด่าว่าปู่ให้พ่อฟังเลยสักครั้ง พ่อรู้ว่าการที่ครอบครัวไม่สมบูรณ์เหมือนคนอื่นๆเขารู้สึกยังไง ต่อให้พ่อของพ่อเป็นคนไม่ดีพ่อก็ยังอยากให้เขาอยู่กับพ่ออยู่ดี”พ่อพูดบอก ผมจบบทสนาด้วยความหน่วงในใจ เรื่องครั้งนี้ดีกับน้องจีจริงๆแล้วซินะ
นี่ก็ล่วงเลยมาเกือบ3อาทิตย์แล้วที่บ้านผมเริ่มคุ้นเคยกับเขาบางแล้ว เจ้าตัวก็ไม่มีรู้ทำงานอะไรเห็นแต่ให้คนส่งเอกสารมาถึงต่างจังหวัดแล้วก็นั่งอ่านๆเซ็นอยู่ทุกวี่ทุกวัน
“นี่คุณไม่เข้าทำงานเลย เขาจะไม่ไล่คุณออกหรอ”ผมถามเมื่อช่วยเก็บเอกสารเรียงให้เป็นระเบียบ
“รอคำนั้นเลยแหละ”เขาว่าอย่างจริงจัง คนบ้าอะไรรอโดนไล่ออก
“ประสาท”ผมว่าเหน็บแล้วเดินไปดูน้องจีที่นอนกลางวันอยู่ที่แปลใต้ต้นไม้
“เอฟ เขียนใบลาออกไปแล้วใช่ไหม”เขาถามแต่ตายังคงจ้องมองเอกสาร
“เขียนแล้ว”เราตกลงกันว่าจะย้ายไปยู่ที่กรุงเทพเพื่อให้น้องจีได้เรียนที่ดีๆและเขาเองทำงานอยู่ที่นั้น ผมเองก็มีอาการป่วยออดๆแอดๆประจำก็ควรจะอยู่ใกล้มือหมอเข้าไว้ ผมก็เขียนใบลาออกแล้วก็รอสิ้นนี้ก็ออกได้เลย
“งั้นมานี่”เขาเรียกพร้อมขยับให้ผมได้นั่งข้างๆ
“อะไร”ผมเดินมานั่งตามที่บอกก่อนที่เขาจะเลื่อนโน๊ตบุ๊คมาตรงหน้าผม
“บ้านไง อยากได้แบบไหน เรียนสถาปัตมาไม่ใช่หรอ”เขาว่าพร้อมกับกดเลื่อนๆให้ดูแบบบ้านต่างๆ
“ดูทำไม”ผมถามแต่ก็กดเลื่อนๆดู
“เรือนหอ” เขาว่าแค่นั้นก่อนจะลุกเดินเข้าไปในบ้าน ทิ้งให้ผมนั่งใจเต้นรอยู่คนเดียวกับแบบแปลนบ้านที่เขาเรียกมันว่าเรือนหอ ตลอด3อาทิตย์ที่ผ่านมาเริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกันมากขึ้น พูดคุยและสอบถามกันมากขึ้น แต่ก็คงยังไม่มีอะไรเกินเลย ที่เขาทำมากที่สุดตอนนี้คือการจับมือและแอบตีเนียนกอดผมพร้อมน้องจีบ้างในบ้างครั้ง พอได้มาสัมผัสกับเขาโดยตรงแบบนี้ก็ทำให้ผมรู้ว่าผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร
“แม่ฮะ “เสียงน้องจีร้องเรียกปลุกผมให้ตื่นจากภวังค์ เด็กน้อยของผมได้นอนเต็มที่จึงไม่โยเยอะไร ผมเดินไปอุ้มน้องจีขึ้นจากแปลแล้วมานั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนที่มีเอกสารของพ่อเขาเต็มไปหมด
“พ่อล่ะฮะ”ลืมตาเต็มที่ได้ก็ถามหาพ่อตัวเองก่อนเลย มันน่านัก ผมหมั้นเขี้ยวเลยก้มลงไปฟัดแก้มน้องจีแรงซ้ายทีขวาทีจนเจ้าตัวหัวเราะคิกคักชอบใจยกใหญ่
“ตื่นแล้วหรอตัวยุ่ง”ทอสว่าก่อนที่จะใช้ฝ่ามือใหญ่ขยี้หัวลูกชายไปมา
“พ่อฮะจีกินด้วย”เด็กน้อยรีบกระโดดไปทางพ่อทันทีที่เห็นจากคุกกี้กับน้ำหวาน ผมนี้คว้าแทบไม่ทันเกือบจะล่วงโต๊ะเลยทีเดียว
“นี่ ที่บ้านของคุณน่ะรู้เรื่องน้องจีไหม”ผมเริ่มถามพร้อมกับช่วยยกน้ำหวานป้องลูกชายไปด้วย
“ไม่รู้ ชั่งเถอะ ถึงรู้ก็ไม่เกี่ยวอะไร นี่มันครอบครัวของเราไม่เห็นจะต้องไปสนใจคนอื่น”เขาว่าแบบไม่สนใจก่อนจะนั่งทำงานของตัวเองต่อ บ้างทีที่เขาไม่อยากจะให้ที่บ้านรู้ก็คงจะเป็นเพราะผม ผมที่เป็นผู้ชายแถมยังมีลูกทั้งๆที่ยังไม่ได้แต่งงานอีก ใครจะอยากได้ล่ะครับ บ้างครั้งเองผมก็แอบคิด การที่น้องจีเรียกผมว่าตลอดนั้น เพื่อนๆและคนรอบข้างของเขาคิดยังไง
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น”แต่จู่ๆคนที่ผมคิดว่ากำลังสนใจทำงานก็ถามขึ้น ปลุกผมให้ตื่นจากความคิดตัวเอง ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้าแบบไหนเขาถึงได้ถามแบบนี้
“ไม่ต้องไปคิดอะไรมากหรอก ครอบครัวพี่กับครอบครัวของเอฟมันต่างกัน เราไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้ พี่โตแล้วแล้วพี่ก็มีงานมีเงินเอง เราไม่จำเป็นต้องไปกังวลอะไรหรอก” ภายใต้คำพูดปลอบโยนนั้นมือใหญ่แสนอุ่นใต้โต๊ะก็เลื่อนมากุมและบีบเบาๆเป็นเชิงให้เชื่อใจ เวลาอยู่ต่อหน้าน้องจีเราจะพูดกันดีๆแบบนี้แหละครับ เพราะไอ้คำว่ากูมึงเนี่ยน้องจีเคยเรียนแบบแล้วไปพูดกับคุณตาเขา เล่นเอาหน้าซีดไปตามๆกัน
ผมไม่รู้ว่าทางบ้านเขาเป็นแบบไหน ผมไม่รู้ว่าเขาลูกเลี้ยงและโตมายังไง แต่ผมกลับรู้สึกว่าบุคลิกเย็นชาที่เขามีนั้นคงจะได้มาจากที่บ้านไม่มากก็คงน้อย แต่ตอนนี้ผมเชื่อว่าความเย็นชาเหล่านั้นค่อยๆถูกละลายไปที่ละน้อยจากเจ้าตัวน้อยบนตัก เขาคือสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ
“ปล่อยเลย เนียนตลอด”ผมว่าเสียงหมั้นไส้เมื่อมือที่กุมมือผมเมื่อกี้กำลังเลิกกางเกงขาสั้นของผมขึ้นแล้วลูบไล้ไปมา
“หึหึ”ยังจะมีหน้ามาหัวเราะอีก น้องจีก็เอาแต่ยิ้มแก้มบานเป็นลูกฝักทองเลย น่ารักจริงๆลูกผม
“น้องจีทานยาหวานๆกันครับ เร็วๆ”น้องจีไม่สบายประจำ ถึงแม้ว่าโดยรวมแล้วแกจะแข็งแรง แต่ภูมิต้านทานของแกกลับต่ำกว่าเด็กปกติวัยเดียวอยู่พอสมควร ทำให้เป็นหวัดและไม่สบายง่าย แทบจะเรียกได้ว่า สามวันดี สี่วันไข้เลยล่ะครับ คุณหมอนนต์เคยบอกว่าฮอร์โมนของผู้หญิงกับผู้ชายต่างกับเพราะฉะนั้นเวลาที่ผมท้องแก แกก็อาจจะไม่ได้สารบ้างตัวที่คนเป็นแม่ควรมีให้กับลูก และน้องจีเองก็ไม่ได้กินนมแม่ด้วยเพราะผมไม่มีต่อมน้ำนม ก็เลยทำให้แกไม่สบายบ่อยๆอย่างที่เห็น
“ลูกไม่สบายแบบนี้ประจำเลยหรอ”เขาถามก่อนที่จะช่วยจับเจ้าตัวยุ่งให้นอนกินยาดีๆ ผมเองก็รีบป้อนด้วยความรวดเร็ว เพราะน้องจีไม่ชอบกินยาเป็นเด็กที่กินยายากมาก
“น้องจีอย่าคายซิครับ”ผมว่าก่อนจะป้อนยาอีกช้อนใหม่เมื่อเจ้าตัวไม่ยอมกลืนและคายออกมา
“เอาน้ำๆๆ”ก่อนจะรีบป้อนน้ำตามเด็กน้อยจะได้กลืนยา
“ฮือๆๆ ฮือๆๆ”แล้วก็ร้องจนได้ ผมได้แต่อุ้มน้องจีแล้วลุกเดินไปมาเพื่อปลอบ
“ลูกไม่สบายแบบนี้บ่อยไหม”เขาถามอีกครั้ง
“อือ ก็ประจำถึงจะไม่เป็นหนักแต่ก็เป็นแบบนี้ตลอด คุณหมอนนต์ก็บอกว่าเป็นเพราะไม่ได้กินนมแม่เลยไม่มีสารอาหาร ภูมิต้านทานเลยต่ำ”ผมก็อธิบายไป ผมคิดว่าที่มีหน้าที่เป็นพ่อแบบเขาคงจำเป็นต้องรู้เอาไว้
“งั้นก็คงต้องรีบไปกรุงเทพ เพราะที่นั้นมีหมอเก่งๆเยอะ”เขาว่าของเขาเองเสร็จก่อนเริ่มทำงานต่อ ผมก็เดินวนไปมาพร้อมอุ้มน้องจีไปด้วย มันดูเป็นชีวิตที่สงบดี แต่ไม่รู้เพราะอะไรผมถึงรู้สึกกังวลใจอยู่ตลอดเวลา
TBC.
สอบเสร็จก็มีเรียนต่อเลยจะพยายามเอาลงเรื่อยๆแล้วกันนะ :katai5:
-
ที่บ้านทอสจะเป็นไงบ้างนะ หวังว่าจะรักสองแม่ลูกนะ
-
ชอบเรื่องนี้~ มาต่อไวๆนะคะ~
-
กลัวแต่สองพี่น้องจะไม่ยอมรามือน่ะสิ
ทอสแลเป็นพ่อที่ดีนะ o13
ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี
-
จะมีแววดราม่ามั้ยนะ :ling3:
-
:impress2: เปื้อน นะจ้ะ ไม่ใช่เปลื้อน แล้วก็ หมั่นไส้ น๊าไม่ใช่หมั้นไส้ :L1: ชอบนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1:
-
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
จริงๆแล้วผู้ชายสามารถให้นมลูกได้ครับ
ในเว็บต่างๆลงไว้
-
ดีอย่างนี้ตลอดนะพี่ทอส
-
ชอบจริงๆนะไอ้นิยายที่ ผช ท้องได้ :katai2-1:
-
มันจะมีปัญหาที่บ้านทอสในอนาคตรึป่าว
-
:mew1:
-
กังวลใจเรื่องอะไร
-
เอาใจช่วยสองแม่ลูกที่จะได้ไปเจอกับครอบครัวของทอส
-
กังวลใจในเรื่องที่ไม่เกิด จะทำให้เป็นทุกข์นะ
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิน ฝืนยาก
-
ไปสู้กันข้างหน้าเถอะเอฟ
:z2:
-
จะเป้็นอย่างไงกันต่อไปเนี่ย
-
หวังว่าที่บ้านของอีตาพี่ทอสจะไม่ทำตัวงี่เง่านะ :hao4:
-
เริ่มระแวงครอบครัวทอสแล้วสิ
-
:o8:
-
เอาจริง ๆ ตอนแรกไม่ช บพี่ทอส แต่ทำไมตอนนี้รู้สึกดีด้วยก็ไม่รู้ ได้แต่หวังว่า ครอบครัวทอส เอฟ น้องจี จะสงบจริง ๆ นะ และครอบครัวไอ้หมอนน กะ ยัยแนน จะไม่เข้ามาวุ่นวายนะ
-
ขอบคุณครับ :katai2-1:
-
ทำไม อะไรๆ มันดูง่ายจังอ่ะ :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
:pig4:
-
ตอนหน้าไปกรุงเทพสินะ
-
:mew1: :mew1:
-
พี่ทอสมั่นคงดีมากๆ
หวังว่าพ่อแม่พี่ทอส
จะไม่มีปัญหาอะไรกับเอฟและลูกนะ
-
:กอด1:
-
:mew1:
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
สถานะเริ่มดีขึ้นตามลำดับ
และหวังว่าคงจะดีขึ้นเรื่อยๆไม่มีล่วงล่ะน๊าาา :กอด1:
:pig4: คนแต่งค่ะ
-
เดี๋ยวกลัวมาม่าบ้านพี่ทอสมาเลย
รอตอนต่อไปนะะะะะ
-
แม่ยายจะปลื่มลูกสะใภ้มั้ยล่ะเนี่ย
:hao4: :hao4: :hao4: :hao4: :hao4:
-
ชอบเรื่องนี้ มาอัพต่อไวๆนะคะ
เอฟคงสังหรณ์ไม่ดีแหละ ครอบครัวของทอสอาจรู้แล้วจะมาระรานก็ได้นะ
ทอสปกป้องเอฟกับจีด้วยล่ะ !!
ถ้าเอาไปอยู่ด้วยแล้วไม่ดูแลให้ดีละก็ จะไม่สนับสนุนให้เป็นพระเอกนะเออ
-
ขอให้ไปได้ดี
-
รอนะ
-
น้องจีป่าวเหรอแย่เลยนะ คุณพ่อคุณแม่ของทอสไม่มีทางไม่รับน้องจีหรอก :กอด1:
-
หวังว่าจะไม่มีปัญหาไรอีกนะ
-
ครอบครัวทอสอย่าใจร้ายนักสิ
หลานน่ารักน่าเอ็นดูจะตายยย เดี๋ยวได้หลงกันหัวปรักหัวปรำ
มาต่อไวๆน๊า คิดถึงน้องจีแย้วววววววว
-
ชอบเรื่องนี้ตรงที่ใสๆ นี่แหละ :mew1: เนื้อเรื่องไม่ยืดเยื้อ ไม่ต้องมีปมเยอะ ไม่มีการตัดฉับทิ้งให้คนอ่านค้าง ไม่ต้องมานั่งเครียดกับดราม่า นานๆ จะได้อ่านอะไรเบาๆ กับเค้าบ้าง ชอบค่ะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ พ่อแม่ลูกมุ้งมิ้งแบบนี้ดีแล้ว สนับสนุนสุดขีด o13
-
:o8:
-
:z13:
-
o13
-
กลัวใจทอส ไม่สิต้องเรียกว่าหวั่นใจเลยละ เรื่องที่บ้านเรื่องครอบครัวถ้าไม่ถึงขนาดเข้ามาห้ามมาวุ่นวายก็ดี
-
ทอสดูดีขึ้นเรื่อยๆๆๆ
มารอจร้า
-
ทอสก็ดูอบอุ่นโอเคดีนะ นึกว่าจะเป็นพวกอารมณ์ร้ายกว่านี้
แต่แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะนะ
ชอบตอนที่อยู่กันสามคนพ่อแม่ลูกแบบนี้จัง มีความสุขสงบดี
ครอบครัวเอฟก็เข้ากันกับทอสได้แล้ว ได้แต่ลุ้นตอนที่จะย้ายไปกรุงเทพนี่แหละ สงสัยเอฟจะต้องเผชิญฤทธิ์เดชครอบครัวทอสแน่เลย ไม่ง่ายๆ
จะรอลุ้นตอนต่อไปนะคะ
-
สนุกคับ สนุก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ตอนนี้พูดถึงครอบครัวพระเอก แม่น้องจีคงจะมีปัญหากับครอบครัวพระเอกต่ออีกแน่ๆ พระเอกมันคิดจะเอาอะไร ก็จะเอา จะทำไรมันก็จะทำ ๕๕๕๕ ....รอตอนต่อไปคับ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
:mew1: :ling1: :z13:
-
น้องจีน่าฮักกกกกก :L2:
-
อิอิ ชอบแนวนี้ น้องจีน่ารักมาก จะรอดูว่าคุณพ่อทอสกับคุณแม่เอฟจะรักกันยังไง :mew3:
-
o13 o13 o13
-
ถ้าทางบ้านทอสรู้นี่จะมีมาม่าอ่ะเปล่า
-
มารอน้องจี :katai5:
-
:call: :call: :call: :call: :call: จงมา คนอ่านคิดถึง
-
สนุกคะ ตอนแรกไม่ชอบอ่านอนวผู้ชายท้องได้
เพราะมันดูดป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อมากๆ แต่พอลอ่านไป2-3เรื่อง
ตอนนี้เลยมาอ่านแนวนี้บ้างแล้ว
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
ตอนที่ 9
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่ที่บ้านหลังนี้ ผมกังวลไม่น้อยกับการต้องย้ายเข้าไปอยู่กรุงเทพหลังจากไม่ได้ไปมาหลายปี ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆทั้งของผมและของน้องจีส่วนใหญ่ ถูกส่งไปก่อนล่วงหน้าแล้ว
เมื่อวานเป็นวันที่ทุกคนที่ผมคุ้นเคยจัดงานเลี้ยงส่งให้ ผมไม่ได้บอกเหตุผลเรื่องการย้ายเข้ากรุงเทพว่าต้องไปอยู่กับพ่อของน้องจี ความจริงเรื่องที่ผมเป็นแม่แท้ๆที่คลอดน้องจีออกมาไม่มีใครรู้เรื่องนอกจากคุณหมอนนต์ ผมให้เหตุผลเพียงแค่ว่าเรื่องอนาคตของน้องจีและเรื่องสุขภาพของผมเอง ทุกคนก็ต่างเห็นด้วยเพราะคุณหมอนนต์เองก็ย้ายเข้ากรุงเทพกะทันหันโดยที่ไม่ได้บอกกล่าวใครก่อนล่วงหน้า
“พ่อครับแม่ครับ เอฟไปก่อนนะครับ สิ้นเดือนจะมาเยี่ยม”ผมพูดบอกลาพร้อมกับยกมือไหว้ท่านทั้งสอง การไปกรุงเทพครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อตัวผมหรือน้องจี แต่ไปเพราะโอกาสของผู้ชายตรงหน้าที่เข้าขอไว้ ผมหวังว่ามันจะเป็นความคิดที่ดีสำหรับผมที่ยอมให้โอกาสกับเขา
“จ๊ะ ไม่ต้องรีบมาหรอก เฉพาะเทศกาลก็ได้ น้องจีอย่าลืมมาหายายนะยายคิดถึง”แม่พูดพร้อมกับหอมแก้มน้องจีฟอดใหญ่
“คิๆๆ จีก็คิดถึงคุณยายฮะ”น้องจีหอมกลับด้วยริฝีปากเล็กเรียกเสียงหัวเราะจากแม่ของผมไม่น้อย
หลังจากล่ำลากันพักใหญ่ๆพวกผมก็พากันขึ้นรถเพื่อเดินทางกลับ ที่จริงถ้ากลับเครื่องบินคงเร็วกว่าแต่ติดที่เจ้าตัวเล็กนี่แหละกลัวจะงอแง ถึงคุณพ่อของเขาจะบอกให้นั่งที่นั่งเฟริสคลาสก็เถอะ แต่ก็กลัวจะรบกวนคนอื่นอยู่ดี
“แม่ฮะ จีปวดฉี่”น้องจีที่นอนหลับมาตลอดทางตื่นขึ้นพร้อมกับเสียงงึมงำ
“ครับๆ คุณน้องจีอยากเข้าห้องน้ำแวะปั๊มข้างหน้าหน่อย”คุณพ่อของน้องจีพยักหน้าตอบรับก่อนที่เราจะเลี้ยวรถเข้ามาจอดในปั๊ม
พอพาเจ้าตัวเล็กทำธุระเรียบร้อยแล้วที่ขาดไม่ได้เลยก็คือต้องเข้าเซเว่น อาจจะเพราะบ้านของผมอยู่ในที่ๆค่อนข้างจะชนบทเลยไม่ค่อยมีเซเว่นนานๆทีถึงจะพาน้องจีเข้ามาเมือง แกก็เลยชอบอะไรแบบนี้จริงๆ
“แม่ฮะๆ จีอยากกินอันนั้น”เจ้าตัวน้อยส่งเสียงร้องเรียกเสียงดังจนคนด้านในหันมามองกันหมด และก็ยังคงมองต่อเมื่อน้องจีเรียกผมว่าแม่ เหอๆๆ เหมือนผมจะชินนะครับเพราะเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วตั้งแต่เจ้าตัวน้อยเริ่มหัดพูด แต่ก็ไม่ชิน
“น้องจีเบาๆครับ”ผมพูดบอกก่อนจะรีบพาแกเดินมายังมุมขนมขบเขี้ยว
“น้องจีมาหาพ่อครับ”และก็มีคนที่ไม่รู้ถึงสถานการณ์เดินตรงเข้ามาอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นก่อนจะพาเลือกขนม คนที่ตอนแรกมองอยู่แล้ว ยิ่งมองกันเข้าไปใหญ่
“พ่อฮะ จีอยากได้อันนี้ อันนี้ อันนี้ด้วย”เจ้าตัวยุ่งชี้มั่วไปหมดจนคนเป็นพ่อหยิบตามไม่ทัน
“น้องจีครับเยอะไปแล้วลูก”ผมว่าพร้อมหยิบขนมวางคืนชั้นไปบางส่วน
“บู้ๆ”น้องจีทำปากยื่นมาข้างหน้าพร้อมเสียงประหลาดที่เจ้าตัวขอบทำเวลางอล
“แม่หนูขี้งกจัง”คนเป็นพ่อที่ไม่ว่าจะเวลาไหนก็ช่วยลูกตลอดพูดกับน้องจี
“ขี้ง๊กคืออะไรฮะ”เจ้าตัวน้อยที่ไม่เข้าใจความหมายก็โผล่หน้ามาถามผมทันที
“อย่าไปฟังพ่อพูดเลย น้องจีมาหาแม่มา”ผมยื่นมืออกไปรับน้องจีมาอุ้มแทนปล่อยให้คนเป็นพ่อถือตระกร้าเดินตาม
หลังจากเลือกทุกอย่างจนครบและพอใจกับเจ้าตัวเล็กแล้ว ผมก็พากันมาคิดเงิน น้องจี ลงเดินเองเพราะเจ้าตัวชอบเข้าแถว ไม่รู้ทำไม เวลาเห็นมีคนต่อแถวน้องจีรีบวิ่งไปต่อทุกที ทำให้เราสามคนต้องมายื่นต่อแถวทั้งๆที่จ่ายเงินแค่ในตะกร้าเดียว
“แม่ฮะ จีอยากได้ลูกอม”น้องจีร้องขึ้นอีกครั้งเมื่อเรามาถือหน้าเคราเตอร์จ่ายเงิน
“ไม่เอาครับฟันผุ”ผมบอกพนักงานชายสองคนเริ่มมองมาที่ผมอย่างสนใจ
“อ่ะ”ก่อนทีคุณพ่อคนดีของเขาจะหยิบลูกอมถุงเล็กมาว่างให้พนักงานคิดเงินอีกครั้ง
“นี่คุณ”ผมเริ่มไม่พอใจ
“เอาน่า นานๆที เด็กๆยังไงก็ต้องกิน หรือตอนเด็กๆเอฟไม่กิน”ยังจะมาย้อนอีก
“คิกๆๆ จีรักพ่อทอสที่สุดดดเลย”น้องจีว่าเสียงดังพร้อมกอดขาพ่อเขาแน่นพนักงานสองคนก็มองหน้ากันใหญ่จะขำก็ไม่ขำ
“ใช่ซิ เดี๋ยวนี้มีพ่อแล้วนี่”ผมแกล้งบ่นและทำหน้าไม่พอใจพร้อมเดินออกไปนอกร้านเลย ผมคิดว่าน้องจีต้องร้องไห้แน่นนอนอยากจะรู้จริงๆคุณพ่อคนเก่งจะทำยังไง
แล้วก็เป็นไปตามคาดน้องจี ที่ตอนนี้ร้องไห้เสียงดังน้ำตาไหลอาบแก้มกำลังโดนคุณพ่อฉุดแขนไว้ ไม่ให้ออกวิ่งตามหาผม ดูหน้าดิ 555 กำลังกดโทรศัพท์หาผมยกใหญ่เลย ผมยืนดูสักพักก็ทนไม่ไหวสงสารลูกเลยเดินออกมาอุ้มน้องจีแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เดินกลับมาที่รถ โดยมีคุรณพ่อของน้องจีมองอย่างหัวเสีย
“ฮือๆๆ”น้องจียังคงตกใจไม่เลิก ผมเองก็เริ่มรู้สึกผิด อาจจะเพราะแกล้งลูกมากเกินไป
“โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะ แม่ไปเข้าห้องน้ำมา”ผมเริ่มปลอบ
“แม่ทิ้งจี แม่ทิ้งน้องจี”เด็กน้อยร้องไห้โยเยใหญ่
“555ไม่ทิ้งครับไม่ทิ้งคุณพ่อหนูก้อยู่ไม่ใช่หรอ”ผมอดหัวเราะไม่ได้จริงๆกับความใสซื่อของลูก
“แม่อ่า ฮือๆๆ”เจ้าตัวเล็กเริ่มรู้ว่าถูกแกล้ง เลยเริ่มทำเสียงไม่พอใจ
กว่าจะสงบกันได้ก็พาให้เจ้าตัวหลับอีกตามเคย
“เดี๋ยวจะมีเอาคืน”พ่อของน้องจียังคงไม่หายเคือง ก็คงตกใจไม่น้อยที่จู่ๆน้องจีก็ร้องลั่นไม่ยอมฟังอะไร
“อะไร คุณเองก็เหอะ แค่ลูกร้องยังจัดการอะไรไม่ได้เลย ไม่ได้เรื่อง”ผมว่าขำก่อนจะก้มลงจุ๊ฟหน้าฝากเนียนของเด็กน้อยบนตัก
อีกครั้ง
“เออ แล้วเรื่องบ้านที่คุณบอกวันไหนเป็นไง”ผมถามย้อนไปเมื่อตอนที่เขาให้เลือกแบบบ้าน
“อืมก็เอาหลังนั้นแหละ แต่จะเปลี่ยนให้มันใหญ่ขึ้นอีกนิดคงต้องเข้าไปอยู่ก่อนแล้วค่อยต่อเติม”เขาว่าในขนาดที่ยังคงตั้งใจขับรถ
“แค่นั้นก็พอแล้ว เวลาทำความสะอาดลำบากแย่”ผมพูดเสนอแค่แบบที่เลือกวันนั้นผมว่ามันก็กว้างกว่าบ้านของผมต้องเท่าตัวแล้วนะ แล้วผมคงต้องทำความสะอาดคนเดียวอีก ไหนจะน้องจีอีก ทำไม่ไหวแน่น
“จ้างแม่บ้านไง”ว่า
“ไม่อ่ะ ผมไม่ชอบใช้คนอื่น เดี๋ยวผมทำเองก็ได้เดี๋ยวหางานที่มีเวลาอยู่บ้านเยอะๆเอา”ผมว่า
“ไม่ต้องทำหรอกงาน เมียคนเดียวเลี้ยงได้ ถ้าไม่อยากมีแม่บ้านก็อยู่บ้านเป็นแม่บ้านเองไปนั้นแหละ”
“ไม่เอาหรอก ผมก็ผู้ชายนะหาเลี้ยงตัวเองได้”ผมว่าแย้ง จะให้ผมมานั่งกินนอนกินมันไม่ใช่ผมอ่ะ
“ก็จ้างทำงานบ้านไง ค่าแรงเรียกได้ตามต้องการ จะเอาอะไรก็บอก”บ้างครั้งไอ้หน้านิ่งๆนั้นแต่ประโยคยียวนมันก็เข้ากันดีเสียจนผมเริ่มหมั่นไส้
“ไว้ค่อยคุยดีกว่า”ผมว่าก่อนจะงีบหลับบ้าง ใช้เวลานานพอสมควรกับการเข้ากรุงเทพแถมรถก็ยังติดอีกนี่ขนาด4ทุ่มแล้วนะ กรุงเทพเมื่อก่อนกับตอนนี้ไม่ได้ต่างอะไรกันเลยจะต่างก็แค่มันติดมากกว่าเดิมนี่แหละ
“คุณขึ้นไปอาบน้ำนอนเลยก็ได้นะ เดี๋ยวผมดูน้องจีเองขับรถมาทั้งวันแล้ว หรือจะกินอะไรก่อน ผมซื้ออาหารแช่แข็งจากเซเว่นมาเหมือนกันนะ กินไหม”ผมบอกเมื่อเราขนของลงจากรถเสร็จน้องจีที่นอนมาตลอดทั้งวันตอนนี้ก็ไม่มีวี่แววว่าจะหลับเจ้าตัวรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันทีที่เห็นบ้านใหม่
บ้านที่ผมเลือกเป็นบ้านสองชั้นสีขาวหลังขนาดกลางๆถ้าเทียบกับบ้านในระแวกนี้ บ้านนี้ถูกสร้างไว้เกือบเสร็จตั้งแต่ปลายปีที่แล้วแต่ยังไม่มีคนซื้อ พอเราตัดสินใจเลือกบ้านหลังนี้ก็จ้างคนสวนมาทำสวนเล็กๆให้ทันที บ้านมีเนื้อที่ค่อนข้างมากมีสระว่ายน้ำขนาดกลางๆอยู่ด้านหลังของบ้านด้านหน้าเป็นน้ำตกเล็กๆที่ถูกสร้างให้เข้ากับตัวอ่างปลา มีสนามหญ้าขนาดใหญ่ พร้อมศาลาเล็กๆให้นั่งรับลม ต้นไม้ถูกปลูกอย่างร่มรื่นเขียวขจีไม่ต่างจากบ้านที่เชียงใหม่มากนัก
แถมยังมีแปลงดอกกุหลาบที่ตอนนี้กำลังจะขึ้นดอกอยู่อีก สำหรับผมแล้วบ้านหลังนี้เหมือนบ้านในฝันเลย ยิ่งเดิมสำรวจผมยิ่งหลงใหล
หมับ!
“ชอบไหม”อ้อมแขนของใครบ้างคนสวมกอดผมจากทางด้านหลัง ฉวยโอกาสตอนผมกำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศตอนกลางคืนหน้าตาเฉย
“นี่คุณ ปล่อยเดี๋ยวน้องจีเห็น”ผมรีบแกะมือปลาหมึกออกทันที แต่ยิ่งแกมันก็ยิ่งแน่น
“เหนื่อย อย่าดิ้น”เอากระซิบข้างหูด้วยเสียงเหนื่อยๆทำเอาผมหยุดดิ้นทันที ไม่รู้ทำไม
“เหนื่อยก็ไปนอนพักซิ พรุ่งนี้ต้องทำงานไม่ใช่หรอ”ผมว่าก่อนที่จะมองตรงไปข้างหน้า ที่มีชิงช้าเล็กๆห้อยอยู่เหมือนบ้านที่เชียงใหม่เลย
“อืม 9โมง ปลุกด้วยนะ แล้วเรื่องที่ถามล่ะ”เขาว่าก่อนจะเอาคางมาเกยที่หัวของผมผมรู้สึกว่าตัวเองเตี้ยจริงๆก็ตอนนี้แหละ
“ชอบ”ผมตอบเริ่มรู้สึกใจไม่ดีก็ตอนที่ใบหน้าของเขาเลื่อนมาอยู่บริเวณซอกคอนี่แหละ
“คนซื้อล่ะ”ไม่หน้าเชื่อว่าผู้ชายหน้าตายอย่างเขาจะถามอะไรแบบนี้ออกมา
“อ่ะ อะไรล่ะ”ผมไปไม่ถูกเลยเริ่มรู้สึกว่าหน้าร้อนวูบวาบ
“ชอบไหม”ก่อนที่ผมจะรู้ถึงสัมผัสชื่นๆที่ต้นคอ
“แม่ฮะ!”ตามมาด้วยเสียงน้องจีที่วิ่งเข้าหาผม ทำเอาผมรีบผละออกจากพ่อของเขาทันที
“คะ ครับลูก”ผมอุ้มน้องจีขึ้น
“น้องจีเห็นหมีด้วยคุณหมีตัวใหญ่มาก”เจ้าตัวว่าอย่างตื่นเต้นพร้อมทำมือวาดออกจากกันแสดงถึงความใหญ่โตกับสิ่งที่เจ้าตัวเห็น
“หรอครับ พาแม่ไปดูหน่อย”ผมรีบหาทางหนีทันที ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่จากคนข้างหลัง แต่ผมไม่กล้าพอที่จะหันไปมอง ยิ่งนับวันเขายิ่งอันตราสำหรับผมจริงๆ
เมื่อคืนกว่าน้องจีจะนอนก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน คนเป็นพ่อที่ตอนแรกกะจะรอส่งลูกเข้านอน ก็เผลอหลับไปก่อนคงเพราะขับรถติดกันตลอดเป็น10ๆชั่วโมง
เช้านี้ดูเหมือนจะไม่วุ่นวายเท่าไหร่เมื่อเจ้าตัวน้อยของผมยังไม่ต้องไปโรงเรียน หรือจะพูดให้ถูกคือ ยังไม่มีโรงเรียนให้ไปนั้นเอง
ข้าวข้องมากมายยังไม่ได้ถูกจัดเข้าที่ด้วยเหตุผลที่ว่า ผมไม่ต้องการแม่บ้านเพราะฉะนั้นทุกอย่างผมต้องจัดเอง แต่ก่อนหน้านั้น
“คุณ คุณ ตื่นได้แล้วแปดโมงแล้วนะ”มันจะมายากก็ตอนปลุกคนพ่อที่ดูยังไงๆก็ขี้เซากว่าลูกหลายเท่า
“อืม”ครั้งที่สามแล้วที่ตอบแบบนี้ ปลุกจนน้องจีตื่นแทน มานั่งมองคุณพ่อขี้เซาตาแป๊ว
“แม่ครับน้องจีเบื่อ”เด็กน้อยของผมล้มตัวลงนอนอีกครั้งแล้วกลิ้งไปมาอย่าเบื่อหน่าย
“อันนี้หนูต้องโทษคุณพ่อแล้วล่ะ”ผมว่าขำๆ
“บู้ๆ”น้องจีทำปากยื่นๆก่อนจะปีนลงจากเตียงแล้ววิ่งไปกดเปิดทีวีแล้วนั่งดูไม่สนใจพ่อของเขาอีกต่อไป
“ผมจะปลุกคุณเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ ตื่น!”ผมก้มลงไปใกล้ๆใบหูก่อนจะตะโกนเสียงดัง แต่แทนที่เขาจะตื่นกลับคว้าแขนผมแล้วดึงลงในนอนบนเตียงโดยที่มีเขากอดแน่นอย่างรวดเร็ว
“อ๊ะ!”
“เอาน่า ไปสายก็ไม่มีใครไล่ออกหรอกน่า”เขาว่า
“ไม่ลุกก็เรื่องของคุณปล่อย ผมจะพาน้องจีไปกินข้าว”ผมว่าพร้อมดิ้นทั้งดิ้นทั้งแกะไอ้แขนบ้าๆนี่ออก
“โอเคๆ ยอมๆ”
ฟอด!
เขาว่าจบ ก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่แล้วลุกเดินเข้าห้องน้ำหน้าตาเฉยก่อนจะปิดประตูหนีหมอใบโตที่ผมปาไปได้ทันเวลาแบบฉิวเฉียด
TBC.
หวานไปๆ เดี๋ยวมีมาม่า555เค้าล้อเล่นนะ
เรื่องนี้ตัวเองไม่ใช่พ่อทอสกับแม่เอฟนะ แต่เป็นน้องจี
เห็นเเบบนี้แต่น้องจีเป็นเมะนะ(?)555
ปล.เบื่อมหาลัยอ่ะ :katai1:
-
ไม่เอามาม่าน้าาาาา หวานๆอย่างนี้กำลังพอดี
น้องจีน่ารักมากเลย
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
-
งั้นเค้าไปต้มน้ำรอนะ
-
:mew1:
-
ระวังโดนเอาคืนนะ555
-
ไม่อยากกินมาม่า จะเอาของหวานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ไม่เอาม่า ของน้ำตาลเพิ่มอีกนิด จ้องจีเป็นเมะ แล้วเคะจะเป็นอย่างไง :mew3:
-
มาต่ออีกนะ ไม่เอามาม่า ถ้ามีขอนิดเดียวนะ :oo1:
-
ห๊ะ มาม่าจะมาแล้วเหรอ
เอฟยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับทอสเลย มีแค่น้องจีเชื่อมความรู้สึกเอง
ให้เอฟรักทอสก่อน 555
-
อันอื่นข้ามไป
อะไรนะ!!!!! น้องจีเป็นเมะ!! :a5:
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ถูกใจจจจจจ :hao7:
รอตอนต่อไปเนาะะะะ
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
หวานดีค่ะ
แต่ขอน้ำตาลอีกหน่อย
ไม่อยากกินมาม่า กินบ่อยและกระดูกพรุน อิอิ
-
จะได้ทานมาม่ารสไหนกัน
-
:hao7: :hao7: สั้นไปไหม :beat: :beat: :beat:
-
ทอสสู้ ๆ คิคิ ผิดไหมเนี่ยเชียร์ทอสเนี่ย เริ่มมีความรู้สึกไม่ชอบพี่หมอ ขนาดไม่ได้อแกนะ แต่แววความน่ารังเกียจแผ่มาไงไม่รู้
-
ดูเหมือนเป็นครอบครัวที่มีความสุขดีนะ ตอนหน้าอย่ารีบมาม่านะคนแต่ง
-
ชอบง่ะ ><
เมื่อไหร่พ่อทอสกับแม่เอฟ จะทำน้องให้นน้องจีคะ
555555555555555555555
-
พ่อจีบแม่
:-[
-
หวานจัง เอาอีกๆ :heaven
-
ถูกต้องเลย...ไม่ต้องเลยมาม่งมาม่านี่....ขอน้ำตาลปี๊บ..เอ๊ย..ขอหวานเลี่ยนเลยยิ่งดี..
แสดงว่า คู่พ่อแม่นี่คงไม่เยอะไม่เป็นไร เพราะเรารักหนูจี...
-
:hao7:
-
คุณพ่อตามใจจังเลย
-
ไม่เอามาม่าน้าาา
-
ถ้าทั้งสองคนรักกันคงจะดีกว่านี้แต่ตอนนี้ก็เริ่มดีแล้วล่ะ
-
ติ่งน้องจี น่าร้ากกก :katai2-1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: อ่านไปเห็นภาพความหวานซึ้งของครอบครัวน้องจี ตอนต่อไปขอมาม่าให้แม่น้องจี ท้องลูกแฝดเถอะ ๕๕๕๕๕๕ :call: :call: :call: รอตอนต่อไป :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
น้องจีน่ารัก
-
ขี้อ้อนขนาดน้องจีเป็นเมะ
อยากเห็นเลยว่าโตมาจะหล่อขนาดไหน 555
-
มาม่าถัาจะมีก็ยอมนะ ขอให้ทอสรับประทานอาหารคนไม่ใช่หญ้า ไม่อยากได้เมะกระบึอตามขนบ
ไม่รู่สิคิดว่าหมอนนท์หรือเปล่าที่จะมาป่วน หรือพ่อแม่ทอส
คิดว่าทอสนี่คงจะเข้าแข็งพอตัวในเรึ่องที่เดี่ยวกับที่บ้าน จากตอนก่อนๆที่เอ่ยถึงงานว่ากำลังรอคำว่าไล่ออกอยู่ก็บอกอะไรได้มากโขอยู่ว่าคงไม่ปลึ้มที่บ้านตัวเอง กลัวแต่เอฟเท่านั้นแหละที่จะรับไม่ได้
-
มาต่อแล้ววววว ดีใจ :pig4: น้องจีเวลาอยู่กับพ่อน่าร้ากกกก :man1:
-
อ๊าย น้องจี ขัดเวลาสวีทพ่อทอสเค้าน่ะลูก 5555+
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
เรื่องนี้ขอแบบน่ารัก ใสๆ อ่านแล้วสบายอารมณ์นะ
-
เรื่องดีๆมันจะมาพร้อมมาม่า
-
น้องจีเมะ!!!!! เสียดายจุง แอบอยากเห็นตอนพ่อทอสหวง
-
ล้อเล่น คือไม่มีมาม่า จะหวานต่อไปเรื่อยๆใช่ไหมมมมมม
-
เตรียมรสต้มยำรอ
-
กำลังเริ่มหวานละ..พี่ทอสนี่ตามใจลูกจริงๆ
เมื่อไหร่เอฟจะใจอ่อนนะ...น้องจีอยากมีน้อง..อิอิ
-
รอๆต่อปายยยย
-
น้องจีน่ารักนะ
-
หลงรักน้องจีอีกคนน่าร๊ากกกก~
-
อย่าเพิ่งมาม่าเลย ให้อยู่ด้วยกันนานกว่านี้อีกหน่อย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
-
อืดแล้วนะ เพราะงั้นไม่กินมาม่านะตัวเอง
-
:mew1:
-
:impress2: จริงอ่ะ น้องจีเปงเมะหรอเนี่ย
กำลังแอบจิ้นว่าจะเป็นเคะอยู่เบยอ่ะ :laugh:
-
ฟรุ้งฟริ้ง. !!!
-
อย่ามาม่าเลยยยยย
-
พ่อทอสน่ารักขึ้นนะเนี่ยยย :o8:
-
ทอสแกเนียนตลอด
-
ไอย๊ะ! คุณพ่อกับคุณแม่เขาหวานจริงหวานจัง น้องจีเองก็อยากมีบ้างใช่มั้ยคะ? o18
-
อั้ยย่ะ น้องจีเป็นเมะ มีภาคลูกต่อชิมิ
ทอสดูจะลุกเอฟทีล่ะนิด น่ารักๆๆๆ ขอม่าม่าาแค่ 3 นาทีพอน่ะ อิอิ
-
หวานมากมาย
น่ารักๆ
-
รอต่อไปเหมือนกัน
-
บทที่10
“แน่นใจนะว่าเก็บคนเดียวไหว”ตอนนี้พวกเรากำลังยืนอยู่ที่โรงจอดรถข้างบ้านที่เมื่อคืนมีเพียงแค่แค็ปติวาแค่คนเดียวจอด แต่พอเช้ามากลับมี BMคันหรูจอดอยู่ข้างๆด้วยอีกคัน
“ไหวน่าของไม่เยอะอะไร ว่าแต่ของของคุณถูกส่งมาด้วยหรือยัง”ผมถามเพราะก่อนหน้านี้เห็นเขาบอกว่าเขาอยู่ที่บ้านอีกหลังที่เป็นของครอบครัวเขาแต่ไม่มีใครอยู่นอกจากเจ้าตัว ได้ยินว่าครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่ต่างประเทศหมด
“อืม น่าจะมาครบแล้ว แล้วก็ห้องของน้องจีผมให้คนจัดไว้ทั้งหมดแล้วเหลือก็แค่เอาข้าวของเข้าไปไว้”เขาว่าก่อนจะก้มลงอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นมา น้องจีเองที่ไม่เคยเห็นคุณพ่อในมาดใส่สูทหรูหราเต็มที่ก็ดูจะถูกใจไม่น้อย เพราะเจ้าตัวเอาแต่ชมว่าคุณพ่อเทห์อย่างนั้นอย่างนี้ไม่ขาดปาก
“ห้องน้องจี?”ผมถามเพราะไม่ค่อยเข้าใจความหมาย
“อืม ลูกกำลังโตควรมีห้องส่วนตัวเองได้แล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวจะติดแม่มากกว่านี้”เขาให้เหตุผล ความจริงผมก็คิดเรื่องห้องน้องจีไว้เหมือนกันนะ แต่เพราะที่บ้านที่เชียงใหม่มีแค่สองห้องนอนเท่านั้นซึ่งห้องหนึ่งก็คือห้องของพ่อแม่ผม และอีกห้องก็คือห้องที่ผมนอนกับน้องจี ตอนแรกก็กะไว้ว่าพอน้องจีอายุครบ5ขวบแล้วจะต่อเติมบ้านเพื่อให้มีห้องของน้องจี
“อืม แล้วห้องของผมล่ะ”ผมถามบ้างเพราะผมเห็นชั้นสองมีประตูห้องอยู่สามบานก็คิดว่าอีกห้องคงเป็นห้องของผม แต่ก็ยังไม่ได้มีโอกาสเดินดูเท่าไหร่
“ก็ห้องที่เรานอนไง”เขาว่าก่อนจะหันไปหอมแก้มน้องจีอย่างหมั่นเขี้ยว
“คิคิๆ”เจ้าตัวเล็กกูดูจะชอบใจไม่น้อย
“แล้วห้องคุณล่ะ”ผมถามเพราะถ้าเมื่อคืนห้องนั้นเป็นของผมอีกห้องคงเป็นของเขา”เก็บกวาดหรือยังผมจะได้เอาไปทำให้ก่อน”ก็เกรงใจ เพราะยังไงเงินซื้อบ้านก็เป็นเงินเขา
“ก็ห้องเดียวกันกับเอฟแหละ มีเหตุผลอะไรที่เราจะต้องแยกห้องกัน?”เขาพูดอย่างประหลาดใจ
“ก็เรา..”
“เป็นผัวเมียกันนอนแยกห้องกัน คิดว่าลูกจะคิดยังไง อีกห้องของชั้นสองผมให้จัดเป็นห้องทำงานและห้องหนังสือ”พูดเวอร์ไปน้องจีเพิ่ง4ขวบจะไปคิดอะไร
“น้องจีมาหาแม่ครับ คุณพ่อหนูจะไปทำงานแล้วบ๊ายๆก่อน”
“พ่อจะกลับมาหาน้องจีใช่ไหมฮะ”เด็กน้อยทำเสียงเศร้าเมื่อรู้ว่าตัวเองจะไม่ได้ไปด้วย เล่นเอาผมน้ำตาคลอเลย น้องจีคงกลัวว่าเขาจะไม่กลับ คงกลัวที่จะต้องอยู่โดยไม่มีคุณพ่ออีกครั้ง
“กลับซิครับ เดี๋ยวเที่ยวพ่อมารับไปกินข้าวนะ อยู่บ้านอย่าดื้อช่วยแม่เก็บของดูนะ”เขาเอาฝามือใหญ่วางไว้บนกลุ่มผมนุ่มของน้องจีพร้อมขยี้ไปมา
“ฮะ”เจ้าตัวยิ้มร่าอย่างชอบใจเมื่อได้ยินว่าพ่อจะมาหาอีกครั้ง
“ไม่ช่วยป่วนก็ดีแล้ว”ผมพูดอย่างหมั้นเขี้ยวก่อนจะฟัดแก้มน้องจีแรงๆ
“คิคิคิ”
“พี่ไปก่อนนะเดี๋ยวตอนเที่ยวมารับ”
จุฟ
พูดจบเขาก็ก้มลงมาจุฟเบาๆที่ริมฝีปากผมอย่างรวดเร็ว ผมได้แต่ยืนนิ่งด้วยความตกใจ มารู้ตัวอีกที BMคันนั้นก็ขับออกเลยรั้วบ้านไปแล้ว
“บู้ๆ น้องจีอย่างให้พ่อจุฟบ้าง”เจ้าตัวเล็กแสนงอนดึงปากตัวเองไปมา
“555ไปเจ้าตัวยุ่งช่วยแม่เก็บของดีกว่า เดี๋ยวเที่ยงคุณพ่อมา เก็บของไม่เสร็จอดไปกับคุณพ่อนะ”
ผมใช้เวลาช่วงเช้าในการเก็บของเข้าที่ทั้งหมดโดยมีเจ้าตัวยุ่งช่วยวิ่งรอบๆให้กำลังใจแทนการช่วยเก็บ หลังจากวิ่งจนเหนื่อยเจ้าตัวก็หลับอย่างง่ายดายอีกครั้ง
ที่จริงบ้านหลังนี้ก็ดูจะสะอาดเรียบร้อยอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นที่จะต้องทำความสะอาดอะไรอีกมากมาย
ผมปลุกน้องจีให้เตรียมตัวอาบน้ำเพื่อมารอคุณพ่อของเขาที่จะมารับในตอนเที่ยง
“เยเย่ๆ น้องจีอยากไปเที่ยวๆ”เจ้าตัวน้อยที่แต่งตัวเสร็จโดดเด้งไปมาอย่างดีใจบนโซฟาหน้าทีวีตัวใหญ่
“น้องจีนั่งดีๆครับ เดี๋ยวหล่น”ผมเตือนในขนาดที่ตัวผมเองก็กำลังเก็บของเพื่อเตรียมตัวออกไปข้างนอก
เราสองคนแม่ลูกนั่งรอเวลาเที่ยง เพราะเหมือนว่าผมเองจะตื่นเต้นตามลูกไปหน่อยก็เลยเตรียมตัวเร็วไปนิด
“แม่ฮะ เมื่อไหร่พ่อจะมา”ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยวครึ่งแล้วก็ยังไม่มีวี่แววของคนเป็นพ่อที่สัญญาจะมารับ
“เดี๋ยวก็มาครับ หนูหิวไหม กินนมก่อนไหม”ผมถามพร้อมหันไปหยิบขวดนมของน้องจี(น้องจียังติดขวดนมอยู่)
น้องจีพยักหน้ารับก่อนที่จะดูดนม ตาก็จ้องมองไปแต่ประตูบ้านว่าคนเป็นพ่อจะมาตอนไหน เห็นแบบนั้นผมก็อดสงสารไม่ได้เลยคิดโทรหา
“ฮัลโหลครับ”
“ค่า? สวัสดีค่ะ พอดีคุณวายุ ติดประชุมอยู่ค่ะ มีธุระอะไรฝากไว้ได้ไหมค่ะ”เสียงผู้หญิงกลับรับโทรศัพท์ของเจ้าของเครื่องแทน
“หรอครับ แล้วจะเสร็จเมื่อไหร่ครับ”ผมถามต่อ
“อีกหลายชั่วโมงเลยค่ะ พอดีท่านฝากมือถือไหวเพราะไม่สะดวกรับสายค่ะ มีธุระอะไรเร่งด่วนบอกดิฉันได้นะค่ะ”เธอยังคงทำหน้าที่เลขาของตัวเองได้ดี
“งั้นฝากบอกเขาที ว่าน้องจีรออยู่”ผมรู้สึกโมโหไม่น้อยเมื่อเขาลืมสัญญาที่ให้ไว้กับลูกทั้งๆที่เวลาเพิ่งจะผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง
ถึงจะมองว่าติดประชุมอยู่ก็เถอะ ผมเข้าใจนะก็เขาเองไม่ได้ทำงานมาเป็นเดือนคงมีงานต่างๆให้ต้องทำมากมาย แต่เขาสัญญาไว้ แทนที่จะโทรมาบอกล่วงหน้าที่ตัวเองเข้าประชุมก็ไม่ทำ ปล่อยให้น้องจี นั่งหน้าซึมรอพ่อทั้งๆที่น้องจีเองก็ยังไม่ได้กินข้าวกลางวัน ผมรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้มากๆเลย และคิดว่าตัวเองทำถูกแล้วที่ไม่ปล่อยให้น้องจีมาอยู่กับพ่อคนเดียว ไม่งั้นป่านนี้ลูกของผมคงต้องนั่งทนหิวไปจนเย็น
“น้องจีไป เดี๋ยวคุณแม่พาไปเที่ยว”ผมดึงมือน้องจีขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นหยิบกระเป๋าเป้ใบจิ๋วของน้องจี และ ในขนาดกลางของผมขึ้นสะพาย
“แต่พ่อยังไม่มา”น้องจีว่าเสียงสงสัย
“ช่างเขาเถอะ พ่อแบบนั้น”ผมว่าแค่นั้น น้องจีเองก็ดูเหมือนจะไม่เข้าใจความหมายของผมสักเท่าไหร่ก็ทำหน้าสงสัยแต่ก็ยอมเดินตามมา
พวกเราเดินทางกันโดยใช้รถแท็กซี่เนื่องจากผมเองก็ไม่ได้เข้ามาอยู่ในกรุงเทพหลายปีแล้ว คงจะไม่ค่อยชินทางเท่าไหร่หากจะขับรถไปไหนมาไหนเอง ผมพาน้องจีมายังห้างสรรพสินค้าในละแวกบ้านเมื่อหาอะไรทานแล้วก็ซื้อของสดเข้าบ้าน ร่วมถึงของใช้ต่างๆที่จำเป็นด้วย น้องจีเองเพราะเห็นสถานที่ที่ไม่คุ้นตาก็ตื่นเต้นลืมเรื่องคุณพ่อตัวเองไปเลย
“แม่ๆๆ แม่ฮะ”น้องจีร้องเรียกเสียงเด็กเมื่อเจอโซนเกมร์เซ็นเตอร์ที่ตั้งอยู่ใกล้ๆกับฟูตคอสร์ของห้าง
“ครับๆ กินข้าวก่อนนะ ค่อยเล่น”ผมว่าก่อนที่จะเดินไปซื้อบัตรเพื่อใช้ในการรับประทานอาหาร
“น้องจีอยากกินไร ครับ”ผมถามพร้อมอุ้มน้องจีขึ้นเพื่อให้เจ้าตัวเลือกดูเมนูที่ถูกสร้างขึ้นเป็นโมเดลของแบบอาหาร
“อันนี้”น้องจีชี้ไปที่ข้างห่อไข่ที่มีซอสมะเขือเทศสีแดงลาดด้านบนเป็นรูปหน้าแมว ผมสั่งข้างของน้องจีและของผมก่อนจะพามานั่งยังมุมที่มีเกาอี้สำหรับเด็กให้ด้วย
หลังจากกินข้าวกันจนอิ่มน้องจีก็วิ่งตรงไปยังโซนเกมร์เซ็นเตอร์ผมเองก็ได้แต่พาเจ้าตัวไปเล่นโน้นนี่ แทนคำขอโทษที่ปล่อยให้น้องจีนั่งรอใครบางคนหลายชั่วโมง
ในขณะที่น้องจีกำลังนั่งเล่น เครื่องบินโยกเยกที่ต้องหยอดเหรียญถึงจะขยับ มือถือผมก็ดัง และโชว์เบอร์ของใครบางคนที่ผมแทบไม่ได้เห็นมาเป็นเดือน
“สวัสดีครับคุณหมอนนต์”ผมเอ่ยทักเมื่อรับสาย แต่ตาก็ยังคงมองไปที่น้องจีอยู่ เจ้าตัวหัวเราะชอบใจยกใหญ่ที่ผมหยอดเหรียญเจ้าเครื่องบินให้มันขยับโยกไปมาอีกครั้ง
“สวัสดีครับ ผมได้ข่าวว่าเอฟมากรุงเทพ ผมก็เลย..”คุณหมอเว้นช่วงเหมือนไม่กล้าพูด
“ครับ มาเมื่อวานตอนนี้อยู่ห้างMMM พาน้องจีมาทานข้าวครับ”ผมบอกเพราะเหมือนการคุยของเราจะเริ่มติดขัด
“แล้วคุณพ่อ”เหมือนคุณหมอจะถามถึงคุณพ่อของนี้จี
“คนแบบนั้นปล่อยให้ทำงานไปเถอะครับ ผมมากับน้องจีสองคน แล้วน้องกันต์เป็นไงมั้งครับ”
“ก็ซึมๆครับเห็นบ่นอยากเจอน้องจีอยู่หลายวันแล้ว”
“งั้นก็มาซิครับ น้องจีเองก็อยู่ที่เกมร์เซ็นเตอร์ของห้าง พอดีเห็นที่นี่มีสวนสนุกของเด็กอยู่ที่ชั้นบนด้วย พาน้องกันต์มาเที่ยวซิครับ”
“ได้หรอครับ”คุณหมอว่าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“ได้ซิครับ สำหรับผู้มีพระคุณจะมาตอนไหนก็ได้”ผมว่าอย่างให้เกียรติ์
“งั้นอีก20นาทีเจอกันครับ”คุณหมอว่าแค่นั้น ผมเองก็เดินไปบอกน้องจี เรื่องที่น้องกันต์เพื่อนคนสนิทของตัวเองจะมาหา เจ้าตัวก็ดูดีใจยกใหญ่ พูดไม่หยุด ก่อนจะชี้โน้นนี่เพื่อจะพาน้องกันต์ไปเล่นด้วยกัน
“รอนานไหมครับ”ผมนั่งมองโน้นนี่ไปเรื่อยคุณหมอก็มาถึงใช้เวลาแค่20นาทีจริง 1เดือนที่ไม่เจอกันคุณหมอดีเปลี่ยนไปค่อยข้างมาก ทรงผมที่ถูกเซ็ทอย่างดีกับชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนเข้ากับกางเกงสเล็คขายาวสีดำ คุณหมอดูเหมือนคนกรุงเทพสุดๆ มากับน้องกันที่แต่งตัวน่ารักสมวัย ทำให้สาวๆหลายคนในบริเวณนั้นหันมามองคุณหมอกันจนคอเอียง
“ไม่นานครับมาไวจัง น้องกันต์สวัสดีครับ”ผมเอ่ยทักเด็กน้อยข้างตัวคุณหมอที่สายตาสอดส่องหาน้องจีอยู่เจ้าตัวเล็กของผมในบ้านบอลก็วิ่งออกมาหาเพื่อนหน้าตั้ง
“หวัดดีฮับ”น้องกันต์ยกมือเล็กขึ้นไหว้แล้วสลัดมือของคุณพ่อวิ่งไปหาน้องจี
“แหะๆ คงคิดถึงมากนะครับ”คุณหมอว่าอย่างเขินๆ
หลังจากที่เราจัดการค่าบัตรต่างๆของเจ้าตัวยุ่งเรียบร้อยในสวนสนุกขนาดย่อมของชั้น3ของห้างเรียบร้อยก็ปล่อยให้เจ้าตัวเล็กเล่นกันไป ส่วนผมกับคุณหมอก็มานั่งอยู่ที่บริเวณคาเฟ่ คอฟฟี่ของสวนสนุก ที่จัดไว้ในผู้ปกครองนั่งรอเด็กๆ
“เป็นไงมั้งครับ อาการดีขึ้นไหม”คุณเริ่มชวนผมคุย
“ครับ ก็เหมือนเดิม คุณหมอล่ะครับเป็นไงครับ”
“ตอนนี้ผมกลับมาช่วยที่บ้านน่ะครับ บ้านผมเปิดโรงพยาบาลเล็กๆไว้ที่หนึ่งครับก็เลยต้องกลับมาช่วยที่บ้านดูแลด้วย ผมว่าจะมาคุยเรื่องนี้พอดี ถ้าไม่รังเกียจขอผมเป็นเจ้าของไข้ของเอฟต่อได้ไหมครับ”
“ได้ซิครับ ไม่เห็นจะต้องรังเกียจผมตั้งหากที่ต้องขอบคุณคุณหมอ”
“ครับ ผมมีเพื่อนอยู่ด้วยคนหนึ่งเราเรียนทางด้านสูติแพทย์มาโดยตรงผมเล่นเรื่องราวของเอฟให้เขาฟังบ้างส่วน เขาเก่งนะครับจบจากอเมริกา พวกผมเลยอยากเริ่มวิจัยการรักษาอาการที่เอฟเป็นนะครับ หวังว่าคงไม่รังเกียจ”คุณหมอยังคงใช้คำพูดอย่างสุภาพเสมอ
“ครับ ผมเองก็ต้องขอรบกวนด้วยนะครับ แล้วน้องกันต์เรียนที่ไหนครับ”ผมเริ่มถามเพราะน้องกันต์เองก็เข้ามาในกรุงเทพเกือบเดือนแล้ว คงได้เข้าโรงเรียนแล้ว
“โรงเรียน นานาชาติbbครับ อยู่ใกล้ๆกับที่นี่เลย”คุณหมอเล่า
“เอ่อ แล้วการเข้าเรียน ต้องสอบหรืออะไรไหมครับ”ผมถามเพราะเดี๋ยวนี้ได้ยินมาว่าโรงเรียนดีๆในกรุงเทพแม้แต่เด็กชั้นเตรียมอนุบาลก็ยังต้องสอบเข้า สมัยผมเพิ่งจะมีการสอบเข้าก็ตอนเรียนมหาลัยนี่แหละครับ
“ก็มีให้ทดสอบทักษะความถนัดครับ แต่ไม่ใช่การสอบเข้าแค่เลือกแนวทางที่จะพัฒนาเด็กให้ตรงกับความถนัดของเขาน่ะครับ ผมได้ข่าวว่าโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนดังพอควรครับ ความปลอดภัยก็ดีมากทีเดียว”คุณหมออธิบาย
“งั้นไว้ผมจะพาน้องจีไปเข้าเรียนที่นั้น แต่คงอีกสัก2สัปดาห์แหละครับ อยากให้แกเริ่มชินกับที่นี่ก่อน”
“ครับ ไว้เอฟจะไปสมัครก็โทรหาผมได้นะครับ”ไม่ว่าเมื่อไหร่คุณหมอก็เป็นคนดีเสมอ เราพูกคุยและเดินซื้อของด้วยกัน เกือบทั้งวันส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องของน้องจีและน้องกันต์ คุณหมอที่เอารถมา ก็เลยอาสาขนของสดและของใช้ต่างๆมาส่งที่บ้าน มารู้ตัวอีกทีก็5โมงเย็นแล้ว
“ขอบคุณนะครับที่มาส่ง”คุณหมอเลี้ยวรถเข้ามาในบ้านเพราะประตูบ้านเป็นแบบรีโมทคอนโทน
“ไม่เป็นไรครับ น้องกันต์เองก็ดูมีความสุข หลับไปแล้วด้วย”ผมหันไปมองด้านหลังที่เห็นน้องจีกับน้องกันต์นอนหลับเพราะความเหนื่อย
หลังจากที่ขนของต่างเข้าบ้านเสร็จผมก็เดินมาอุ้มน้องจีที่หลับสนิทไม่มีท่าทีว่าจะตื่นทั้งๆที่มาถึงบ้านแล้ว แต่ในขนาดที่ผมกำลังจะล่ำลาและขอบคุณคุณหมอ บีเอ็มสีดำก็เข้ามาจอดในบ้าน พร้อมกับปรากฏร่างของผู้ชายตัวสูงภายใต้สูทหรูหรอเรียบกริบที่ไม่ต่างจากตอนนอกไปนอกบ้านตอนเช้า
“สวัสดีครับ”คุณหมอเอ่ยทักอย่างเป็นมิตร แต่ดูเหมือนอีกคนที่ไม่มีมารยาทจะตรงเข้ามาเอาน้องจีไปอุ้มแล้วเดินเข้าบ้านไป
“ขอโทษนะครับ”ผมรีบขอโทษเพราะเห็นสีหน้าของคุณหมอที่เริ่มปั้นยาก
“ไม่เป็นไหร่ครับ งั้นผมกลับก่อนส่วนเรื่องโรงพยาบาลผมจะจัดการให้นะครับ”คุณหมอว่าก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูเพื่อเตรียมตัวกลับ
“ครับ ขอบคุณมากนะครับ ผมยกมือไหว้คุณหมอเองก็ยิ้มๆแล้วขับรถออกไป หลังจากปิดประตูบ้านเสร็จผมก็กลับเข้ามาในบ้าน แต่ยังไม่ทันได้ปิดประตูบ้านเรียบร้อย
“ไม่เจอมันแค่เดือนเดียว คิดถึงขนาดต้องรีบไปหามันเลยหรือไง !”ผู้ชายบ้าๆคนหนึ่งก็กระชากแขนผมเข้าหาตัวอย่างแรงกับคำพูดที่ดูยังไงเจ้าตัวก็ไม่เห็นจะสำนึกผิดในเรื่องที่ตัวเองทำในวันนี้เลยสักนิด
TBC.
เอาน่าครอบครัวก็ต้อมมีปัญหาบ้าง จะได้เข้าใจกันมากขึ้น
อย่าเพิ่งรีบด่าพระเอกของเรานะเอ่อ
ปล.น้องจีคงไม่โตไปเป็นเด็กมีปัญหานะ :katai5:
-
o13 o13 o13
-
ผิดสัญญาเองดันมาโกรธเอฟอีก
-
อ้าวๆ
ไหงทำงี้ล่ะคะะะะะ
ตัวเองผิดเองนะะะคุณพ่อขาาา
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
:serius2: :serius2:
-
คุณพ่อจะต้องโดนเหวี่ยงกลับบ้าง
เดี๋ยวเถอะ ว่าแต่คนอื่นก่อนเลยนะ
-
คุณพ่อโมโหหึงคุณแม่แล้ว :katai1:
ถ้าพ่อกับแม่เคลียร์กันแล้วน้องจีจะมีน้องอีกคนหรือเปล่าเนี่ย เอ๊ะ เคลียร์กันแบบไหนเนี่ย :haun4:
อย่าทะเลาะกันเลยนะ สงสารน้องจี อุตส่าห์มีคุณพ่อคุณแม่ครบ เป็นครอบครัวแล้วอ่า :hao5:
-
:ling1: :ling1: :ling1:
-
แหมะ! ก็ตัวเองผิด ยังไม่รู้จักผิด
-
ง่ะ ไม่อยากให้เค้าทะเลาะกันอ่ะ :ling1:
-
:angry2: :angry2: ตัวเองผิดแท้ๆ มันน่าหนักกกกกก
-
มันส์ๆ มาต่อเร็วๆอีกนะ ยาวกว่านี้หน่อยคงจะดีมากเลย
-
อ่ะแต่ละคนมีเหตุผลของตัวเองดูสิ ของใครจะหนักกว่ากัน
คุณพ่อ ติดงานแล้วไม่แจ้งคนที่บ้าน ด่วนขนาดไหน รึบอกเลขาแล้วเค้าไม่ได้แจ้ง
คุณแม่ก็น่าจะรู้ตัวคุณหมอมีความหวังก็ไม่น่าไปจุดประกาย ถึงจะยังไม่รักคุณพ่อหมดใจก็เถอะอย่างน้อยเสี้ยวหนึ่งในใจละ ต้องเริ่มรู้สึก
คุณลูก มามะให้เจ๊ๆหอมเหม่งหน่อย โตมาหนูจะไปรุกใครลูก ♥
-
ทะเลาะกันบ่อยๆลูกหัวปีท้ายปีนะ
-
FC น้องจี
หลงรักน้องจีมากกว่าพระนางอีก 555
-
จะด่าอะ(คนแต่งจะทำไม) ครึครึ มีลูกมีเมียแล้วดูแลเค้าดีๆหน่อย มัวแต่หึงหน้ามืดตามัว หัดสำรวจตัวเองมั่ง
(เกิดมาเพื่อด่าพระเอก ครึครึ เหมือนเก็บกดกะชีวิตส่วนตัวไงก็ไม่รู้ ฮึ่ย!!!! รมณ์เสีย :katai1:)
-
คุณพ่อเหวี่ยงอย่างนี้ระวังได้ง้อยาวนะคะ 555555
-
ชอบตอนเอฟอุ้มลูกไปเที่ยวกันสองคนจัง ดูเป็นซิงเกิลมัม แข็งแกร่งดี
ส่วนคุณพ่อ....ต้องใช้เวลาปรับตัวนะว่าครอบครัวต้องเป็นยังไง
ปล.คำผิดเยอะน้า
-
คุณพ่อหึงคุณแม่เหรอค่ะ
-
ผิดสัญญษก่อยแต่กล้ามาเหวี่ยงแย่มาก :katai1:
-
มาดันไว้ก่อน
ง่วงมากๆ
-
เค้าบอกกันไว้ว่า ผัวเมียทะเลาะกันปลายเตียง หัวเตียงก็คืนดีกัน หุหุ
-
อ้าวๆคุณพ่อนี่ยังไง มีประชุมก็โทรมาบอกซิคะ ปล่อยให้ลูกรอได้ยังไง สัญญากับลูกเอาก็ต้องรักษาสัญญาซิคะ
-
คุณพ่อโมโหคุณแม่ไปเลย ลงโทษคุณด้วยการทำน้องให้น้องจีก็ดีนะ ฮี่ๆๆๆ
-
กำลังสนุกเลย ดีนะน้องจีหลับไม่เห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน แม่น้องจีก็อารมณ์น้อยใจ มีงอน ๕๕๕๕ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: รอตอนต่อไป มาเร็วๆ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
ตัวเองผิดก่อนแท้ๆๆ แล้วมาเหวี่ยงคนอื่น
-
น้องจีรีบโตเร้ว555 คู่น้องจีนี้น้องกันต์มั้ยนะ
-
ไม่โกรธพระเอกหลอกโกรธคนแต่งมาขาดช่วงอารมณ์มากกว่ามาต่อไวๆๆนะครับ
-
เป็นคนลืมก่อนแท้ๆๆยังจะไปโกธรอีก
-
สรุปเอฟผิดหรอทอส คุยกับน้องดีๆสิ
เพื่อนที่หมอนนท์ว่าจะใช่คนเดียวกับเพื่อนทอสรึเปล่า?
อยากให้หมอนนท์เจอคนดีๆนะ...
ปล.รีบต่อนะ....มันค้างงงงงงง
-
ตัวเองผิดนัดแล้วยังจะมาอารมณ์เสียใส่อีก :fire:
-
โถ่ ทะเลาะกันอีกละน้อออออออ
แบบนี้ขอหัวปีท้ายปีนะคะ!!!
รอตอนต่อไปปปปปปปปป
-
มีสามีเป็นเจ้าของบริษัทก็ต้องติดประชุมเยอะแยะ เอฟก็เข้าใจคุณพ่อน้องจีหน่อยนะ
อย่าทะเลาะกันมากเดี๋ยวน้องจีจำ 55+
-
เบื่อตัวเร่งปฏิกิริยาาา
ขอให้สองผัวเมียคู่นี้ดีกันไวไว
เค้าต้องการครอบครัวสุขสันต์ :ling1:
-
เกลียดพระเอกงี่เง่า!!
-
ซัดสักทีก็ดีนะ
เอฟ :z6:
-
สงสัยงานนี้น้องจีจะได้น้อง
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดม้างงงง
มองแง่ดีๆๆ เข้าไว้
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
:z3: :z3:
-
พระเอกเราหึงซะแล้ว
แบบนี้คุณหมอมาบ่อยๆนะ
-
ระลึกเร็วๆๆๆว่าลืมนัดลูก ไปกอดขอโทษลูกเมียเลย
ยังเปฌนแม่ยกให้อยู่น่ะ
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: มาเถอะน้องจี เดี๋ยวอาให้กดน้องกันต์
:z6: :jul1: เฮือก!!! ตาคาเท้าหมอนนท์
-
ทะเลาะกันบ่อยๆลูกหัวปีท้ายปีนะ
:laugh: ช่ายเบยๆ เหงด้วยๆ
-
โอ้วววมาแล้วหมาหวงก้าง
-
สนุกมากคะ เพิ่งเข้ามาอ่าน ติดตาม ไฟติ้งๆ o13
-
มันต้องใช้เวลาปรับตัวกันซักนิด
ทั้งสองฝ่ายต้องใจเย็น
-
ปัญหาของครอบครัวก็ให้เค้าเคลียร์กันปายยยย
ส่วนจะเคลียร์ยังไงนั้น...... เราจะรอชมนะคะ :impress2:
-
รออยู่นะ ติดตามๆ :impress2: :impress2: สู้ๆละ :กอด1: :กอด1:
-
ทันแล้ว เย้ๆ :mew3:
จีน่ารักมักมากก :กอด1:
คุณพ่อหึง55555 :hao7:
รอๆคร้า o13
-
มันดีได้แค่แป็บเดียวจริงๆ
-
ทะเลาะกันเข้าไป จะมีน้องเพิ่มแล้วล่ะ น้องจี o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18
-
เจ้าอารมณ์ ตัวเองผิดสัญญาแล้วมาพาลซะงั้น
-
ตอนที่11
“ไม่เจอมันแค่เดือนเดียว คิดถึงขนาดต้องรีบไปหามันเลยหรือไง !”ผู้ชายบ้าๆคนหนึ่งก็กระชากแขนผมเข้าหาตัวอย่างแรงพร้อมกับคำพูดที่ดูยังไงเจ้าตัวก็ไม่เห็นจะสำนึกผิดในเรื่องที่ตัวเองทำในวันนี้เลยสักนิด
“ปล่อยนะ ผมเจ็บ”ผมเริ่มไม่สบอารมณ์ไม่ใช่เพราะคำพูดที่พาดพิงถึงผมไปในทางไม่ดี แต่เป็นคำพูดตรงที่เขาไม่แม้จะขอโทษเรื่องในวันนี้ตังหาก
“ทำไม จับนิดจับหน่อยไม่ได้ หรือต้องให้ไอ้หมอนั้น มันมาจับห๊ะ ถึงจะยอม”คนตรงหน้าดูจะเหมือนเริ่มบ้าขึ้นเลื่อยๆ โดยไม่สนใจสิ่งรอข้าง น้องจีที่นอนหลับอยู่โซฟาเริ่มขยับเพราะเสียงที่เริ่มดัง
“จะเสียงดังทำไม น้องจีหลับอยู่ และก็ไม่ต้องมาหาเรื่องคนอื่น ตัวคุณเองตั้งหากที่ต้องถามตัวเองว่าเพราะอะไรผมถึงต้องไปอยู่กับเขา”ผมว่าเขาเองมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อผมเองก็เริ่มจะมีอารมณ์ ผมไม่จำเป็นต้องแก้ตัวเรื่องที่ผมอยู่กับหมอนนต์วันนี้ คือหนึ่งผมบริสุทธิ์ใจ และ2เพราะเขาที่ไม่รักษาสัญญา
“...”เขาเงียบแต่มือก็ยังคงบีบแขนผมไว้แน่น
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าธุระของคุณสำคัญแค่ไหน แต่ที่ผมกับลูกยอมขึ้นมาอยู่ที่นี่กับคุณก็เพราะสถานะของคุณที่ขึ้นชื่อว่า พ่อ พ่อที่ต้องดูแลเอาใจใส่ลูก ไม่ใช่คนที่แม้สัญญาครั้งแรกก็ลืม”ผมว่าก่อนจะสะบัดแขนออกจากมือเขาแล้วเดินมาเก็บข้าวของเข้าตู้เย็น
ผมไม่ใช้คนอารมณ์ร้อนอะไร ทุกอย่างผมพยายามใช้เหตุผล ผมเป็นแม่คนแล้วผมรู้ตัวเองดีว่าทำอะไรไป แล้วจะส่งผลยังไงกับลูก แต่เขาคงต้องเรียนรู้ซะบ้าง ผมรู้ว่าคำพูดของผมอาจจะดูเห็นแกตัวเกินไป แต่เงินไม่ใช้ทุกอย่างในชีวิตผม น้องจีตั้งหากที่ใช่ และเขาควรจะต้องเรียนรู้เรื่องนี้โดยเร็ว
ผมใช่เวลาเก็บของไม่นานก็เสร็จ เหลือแต่ของใช้บางอย่างที่ต้องเก็บไว้ชั้นสอง ผมจึงทำอาหารเย็นเลย ผมเริ่มหัดทำกับข้าวตั้งแต่เริ่มท้องน้องจี จนตอนนี้ผมก็ทำได้เกือบทุกอย่าง ที่คนเป็นแม่ควรจะทำได้
พอทำอาหารเย็นเสร็จผมก็ตั้งไว้ในครัวก่อน เพราะคิดว่าจะพาน้องจีไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยมากินข้าว แต่พออกมาก็เจอกับผู้ชายใจร้ายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่พื้นพรมข้างโซฟาที่น้องจีหลับพร้อมกับจับมือเล็กๆลูบไปมา
“พ่อขอโทษครับ”ก่อนที่ประโยคที่ผมหวังจะได้ยินที่สุดจะหลุดออกมา
แค่นี้ก็ดีแล้ว สำหรับการเริ่มต้น
หลังจากที่พวกเรากินข้าวเย็นเสร็จก็อาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน น้องจีที่ตอนแรกก็ชอบห้องนอนใหม่ของตัวเองกลับเริ่มงอแงเมื่อรู้ต้องนอนคนเดียว
“น้องจี”คุณพ่อเขาเองที่มาช่วยก็ดูเหมือนจะเริ่มไม่เข้าใจลูกชาย ว่าการนอนคนเดียวนั้นมันยากเย็นอะไร ไม่ว่ายังไงผู้ชายคนนี้ก็ดูจะหยาบกระด้างจริงๆ สำหรับการเลี้ยงเด็ก
“จีไม่นอน แม่ฮะ แม่ฮะ”น้องจีร้องเรียกผมยกใหญ่ เมื่อรู้ว่าคนเป็นพ่อขัดใจ
“ครับๆ ไม่นอนก็ไม่นอน”ผมว่าก็จะอุ้มน้องจี เข้าห้องนอนใหญ่
“นี่ ถ้าตามใจแบบนี้ตลอด โตขึ้นก็ติดแม่พอดี”
“พูดอย่างกับตัวเองไม่ตามใจอย่างนั้นแหละ จะบ้าหรือไงลูกเพิ่งมาอยู่บ้านหลังนี้แค่คืนเดียว จะให้นอนคนเดียวได้ไง ถ้าคุณอยากนอนนักก็นอนไปคนเดียว น้องจีมานอนกับแม่มา”เจ้าตัวน้อยก็หันไปมองค้อนคุณพ่อยกใหญ่และแลบลิ้นใส่ ตามภาษาเด็ก ผมเองก็ได้แต่มองสองพ่อลูกที่มองหน้ากันอย่างขำๆ เพราะดูเหมือนเวลาที่ทั้งคู่ถูกขัดใจนั้น ช่างเหมือนกันจริงๆ
กว่าจะจบค่ำคืนนั้นลงได้ก็เอาผมต้องระเบิดอารมณ์น้องจีที่งอน พ่อก็ไม่ยอมให้คุณพ่อเข้าใกล้แถมยังไล่ไปนอนที่อื่นอีก คนเป็นพ่อเองก็ดูเหมือนยิ่งลูกไม่ชอบก็จะยิ่งแหย่ เถียงกับน้องจีราวกับตัวเอง 4ขวบ ผมละปวดหัวจริงๆ
แต่อย่างน้อยๆก็ได้เห็นมุมใหม่ๆของคุณพ่อมือใหม่คนนี้ ซึ่งถึงแม้มันจะหน้าปวดหัวแต่ผมกลับรู้สึกดี
อย่างน้อยๆ น้องจีคงจะเปลี่ยนอะไรบ้างอย่างของผู้ชายเย็นชาคนนี้ได้บ้างแล้ว
“เหนื่อยมาหรือยังไง”ผมเอ่ยถาม เมื่อคุณพ่อของน้องจีเดินลงมาจากชั้นสอง หลังจากแต่งตัวเตรียมไปทำงานเรียบร้อยแล้ว แต่ใบหน้ากลับยังดูอ่อนเพลีย
“นิดหน่อย”เขาว่าก่อนจะนั่งลงยังโต๊ะทานข้าว บ้านที่เราอยู่เป็นบ้านขนาดกลางมีครัวอยู่อีกห้องที่เชื่อมกับเคาเตอร์บาร์ ที่เอาไว้นั่งดื่ม หรือทำกับข้าวไปพร้อมๆกันเลยก็ได้ ถัดมาก็เป็นโต๊ะทานข้าว ที่จากมุมนี้สามารถ มองเห็นโซนนั่งเล่นได้ชัด ทำให้เห็นทีวีเอลซีดีขนาด80นิ้วได้อย่างถนัด
“ทานข้าวด้วย แค่กาแฟมันจะไปอิ่มอะไร”ผมพูดพร้อมยื่นถ้วยข้าวต้มหมูสับให้คนพ่อ ในขนาดที่คนลูกเองก็ก้มหน้าก้มตากินอยู่ข้างๆกัน
“อืม”เขาว่า ก่อนจะวางแก้วกาแฟที่จิบไปนิดเดียวลง แล้วหันมาตักข้าวต้มกิน พร้อมๆกับคอยเช็ดปากให้น้องจีไปด้วย
“วันนี้ก็คงกลับมากินข้าวกลางวันด้วยไม่ได้นะ มีประชุมทั้งวันเลย”เขาว่าก่อนจะหยิบไอแพดมินิขึ้นมาอ่านอะไรบ้างอย่าง
“ยุ่งขนาดนั้นเลยหรอ”ผมว่าพร้อมกับนั่งรอทานอาหารเช้าด้วยอีกคน
“แม่ฮะ น้ำ”น้องจีร้องขอน้ำทันทีที่ผมนั่งลง ผมก็เอื้อมไปหยิบแก้มน้ำป้อนลูกชาย
“อืม ก็เพราะไม่ได้เข้าโรงแรมนาน งานเลยเยอะไหนช่วงบ่ายก็ต้องบินไปภูเก็ตดูเหมือนที่นั้นจะมีปัญหา”เอาอธิบายทั้งๆที่ตาก็ยังไม่ละจากไอแพด
“โรงแรม?”
“อืม ก็งานที่ทำอยู่ไง”เขาว่าอย่างแปลกใจ จริงๆแล้วถึงผมจะรู้ว่าเขาก็มีงานทำแต่ก็ ไม่เคยถามว่าทำงานอะไร ตอนที่เรียนมหาลัยอยู่นั้นผมก็พอได้ยินว่าบ้านของเขารวยมาก เพราะแบบนั้นทั้งหน้าตาและฐานะก็เลยทำให้สาวๆทั้งมหาลัยพูดถึงกันไม่ขาดปากขนาดจบไปแล้วยังมีแต่คนถามถึง
“ผู้จัดการ?”ก็คงเป็นตำแหน่งใหญ่พอตัวแหละถึงมีทั้งรถทั้งบ้านพร้อมขนาดนี้
“ผู้บริหาร”เขาว่าก่อนจะยกกาแฟขึ้นจิบอีกครั้ง
“ผู้บริหาร?”ผมคาดไม่ถึงเลยนะเนี่ย
“ใช่โรงแรมเซ็นต์เทรีย เคยได้ยินไหม”หืม โรงแรมเซ็นต์เทรีย โรงแรมหรูๆนั้นน่ะหรอ จะว่าไปถามผมจำไม่ผิดตอนรับน้องปี1 ที่พักก็เป็นโรงแรมนี้นี่ อ่า ถึงว่าทำไม มหาลัยรัฐบาลถึงมีเงินพักโรงแรมหรูขนาดนั้น
“...”พูดไม่ออก
“น้องจีมาหาพ่อมา”ก่อนที่เขาจะหันมาอุ้มน้องจีไปนั่งตัก เจ้าตัวน้อยที่ดูเหมือนจะยังงอนคุณพ่อนิดๆทำท่าจะไม่ยอมให้อุ้มแต่สุดท้ายก็ยอมมานั่งแต่โดยดี
“วันนี้พ่อจะกลับบ้านดึกนะ เพราะฉะนั้นดูแลแม่ดีๆนะครับ อย่างให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้ รู้ไหม”หันไปคุยกับน้องจีที่นั่งกดไอแพดของคุณพ่อมั่วๆแล้วเจ้าตัวก็เงยหน้ามามองที่ผมอย่างสงสัย
“จุงหมอ ได้ไหมฮะ”น้องจีถามกลับด้วยภาษาเด็กๆ คำบางคำน้องจีก็ยังพูดได้ไม่ชัด
“คนนี้ยิ่งไม่ได้ใหญ่เลย”พูดกับน้องจีแต่กลับเงยหน้าขึ้นมาจ้องผม
“ว่าแต่คนอื่น สาวที่รับโทรศัทย์คุณเมื่อวานล่ะ”กับคุณหมอผม บริสุทธิ์ใจเหอะ
“นั้นเลขา เข้าประชุมก็ฟากไว้ประจำ”เขาว่าอย่างสบายๆ จริงๆแล้วผมก็รู้แหละว่าเลขาแต่ก็แค่หมั้นไส้
“ไม่รู้ไม่ชี้”ผมพูดลอยๆแล้วเก็บจานบนโต๊ะไปไว้ในอ่างเตรียมไปล้าง
“พ่อฮะ จีอยากเล่นกับกันต์”คงจะมีแต่ชื่อน้องกันต์นั้นแหละ ที่เจ้าตัวพูดชัด เหอะๆ
“ไม่ได้ครับ ถ้าไปเล่นเดี๋ยวพ่อเขาก็มาจีบแม่ แล้วพ่อจะทำไงล่ะครับ”คนพ่อนี่ก็ไม่เคยยอม พยายามยัดเหยียดแต่เรื่องไม่ดีให้ลูก
“จับ คืออะไร”แปลกดีครับน้องจีไม่มีปัญหาเรื่องรอ เรือ แต่มักจะเป็นปัญหากับสระ
“จีบครับ จีบ คือการเอาคุณแม่ไปแล้วไม่ให้พวกเราเห็นอีกเลย”คิ้วผมเริ่มกระตุกกับการอธิบายความหมายแบบเกรียนๆของคนเป็นพ่อ
“มายอาว น้องจี ไม่ยอม แม่ฮะๆ”น้องจีรีบโดดลงจากตักพ่อก่อนจะรีบวิ่งมากอดขาผม
“คุณนี่ น้องจีไม่ร้องนะครับ แม่ไม่ไปไหนหรอก เงียบนะ”
“จริงฮือ อึกนา”น้องจีเริ่มร้องไห้ น้ำตาเม็ดโตเริ่มไหลอาบแก้มใส
“หึหึ น้องจีอย่าลืมที่พ่อบอกนะครับ”เขาลุกขึ้นมาจูบแก้มน้องจีเบาๆ ก่อนจะขยี้หัวเจ้าตัวน้อย
“พ่อไปนะ”พูดกับลูกแต่กลับเบี่ยงหน้ามาหอมแก้มผม ผมก็ได้แต่มองอย่างเหวี่ยงๆ แต่เขากลับไม่สนใจเดินออกไปนอกบ้านหน้าตาเฉย
“แม่ฮะ ตรงนี้เสียงดัง”น้องจีผละออกจากหน้าอกผม ขึ้นมามองหน้าผมก่อนจะถาม ทั้งๆที่เจ้าตัวยังคงสะอึ้น
“///”บางครั้งความใสสื่อของน้องจี ก็ทำผมลำบากใจ
วันทั้งวันผมก็เอาแต่ทำความสะอาดซะส่วนใหญ่ปล่อยน้องจีให้นั่งเล่นอยู่โซฟาหน้าทีวี เพราะเมื่อวานไปซื้อของเล่นของตัวน้อยมาให้ใหม่ เพราะส่วนใหญ่ของเล่นของน้องจีที่เชียงใหม่ ไม่ได้เอามาหมด เอามาแค่บางส่วน เจ้าตัวก็ทั้งเล่นทั้งดูทีวีไป น้องจีเป็นเด็กไม่ซนถ้าเทียบกับเด็กวัยเดียวกัน ในความคิดผมนะ เพราะผมเคยเป็นครูอนุบาลมาก่อน ค่อนข้างจะเจอเด็กมาหลายแบบ สำหรับน้องจีนั้นถือได้ว่าเรียบร้อยทีเดียว
เราสองคนแม่ลูกกำลังกินข้าวเที่ยง นั่นอยู่หน้าทีวีที่เดิม เพราะผมเองไม่ค่อยได้มีโอกาสอยู่กับน้องจีทั้งวันแบบนี้เท่าไหร่ตอนอยู่เชียงใหม่เพราะบ้างครั้งในวันหยุดก็ต้องไปทำงานที่โรงเรียนที่ค้างๆไว้ พอได้อยู่ด้วยกันทั้งวันแบบนี้ผมรู้สึกดีจริงๆ
เรานั่งกินข้าวพร้อมกับดูทีวีไปด้วยหลังจากกินเสร็จไม่นาน เสียงโทรศัพท์บ้านก็ดัง
“สวัสดีครับ”ผมรับสาย นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนโทรเข้ามา
“ทำไมไม่รับโทรศัพท์”เสียงต่ำๆติดหงุดหงิดเอ่ยมาทันทีที่ผมทักท้ายเสร็จ
“มือถืออยู่บนห้อง”
“นึกว่าออกไปไหนอีก”อือหือ บอกเหตุผลกันโต้งๆขนาดนี้เลย
“ถ้าจะโทรมาหาเรื่องก็วางเถอะ”ผมว่าอย่างเซ็งๆ
“แม่ๆ ใครฮะ”น้องจีก็ถามอย่างสงสัย
“พ่อครับ” ผมก็ตอบเจ้าตัวพยักหน้ารับรู้แต่ไม่เห็นอยากจะคุย ไม่รู้แอบงอนอะไรหรือเปล่า
“น้องจีกินข้าวหรือยัง”
“อืมเพิ่งกินไป ตอนนี้กำลังนั่งดูทีวีอยู่...”ผมทันทีที่เขาถามเสร็จ
“...”
“แล้ว....จะกลับกี่โมง”จริงๆผมก็ไม่ได้อยากรู้หรอก ก็แค่ ถามตามมารยาท..เท่านั้นเอง
“คงจะเย็นสักหน่อยน่าจะประมาณทุ่มนึง”เขาตอบกลับมา ผมไม่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนแต่มันดูเงียบมาก และมันก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกอึดอัด
“แกงเขียวหวาน”แต่จู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย หลังจากเงียบไปเกือบ3นาที
“ห๊ะ”
“อยากกิน”พูดจบเขาก็ตัดสายทิ้งไปเลย ที่โรงแรมไม่มีให้สั่งหรือยังไงหรือว่า เคยเห็นเลยอยากหรือว่าอะไร มันควรจะมีเหตุผล ในการที่ต้องการอะไรบ้างอย่างไม่ใช่หรอ
“อยากกิน?”
“แม่อยากกินอะไรฮะ น้องจีอิ่ม”น้องจีมองหน้าผมทันทีที่ผมหลุดพูดออกมา เจ้าตัวกลัวโดนบังคับให้กินอะไรอีกจึงรีบบอกปัดว่าตัวเองอิ่ม
“ครับ งั้นน้องจีนั่งเล่นไปก่อนนะ อย่าออกไปนอกบ้านเข้าใจไหม จะไปข้างบนก็บอกแม่ก่อนนะครับ”ผมบอกน้องจีก่อนจะเดินออกมา
“แม่ไปไหนฮะ”น้องจีเงยหน้ามาถามตามภาษา เด็กติดแม่ พูดแล้วก็ขำเรื่องเมื่อคืน
“ทำแกงเขียวหวานครับ”ผมบอกแค่นั้นแล้วเดินตรงไปยังครัว เพื่อทำอาหารที่ใครบ้างคนอยากกิน ยังไงซะเขาก็เป็นคนที่หาเงิน จะดูแลเอาใจบ้างคงไม่เสียหายอะไร
วันทั้งวันน้องจีเอาแต่เล่นและนอนเจ้าตัวดูจะสบายตัวมากเพราะว่าเครื่องปรับอากาศที่ดีและอากาศภายในบริเวณบ้านที่สะอาด ทำให้น้องจีนอนหลับได้ยาวกว่าเคย นี่ก็เป็นเรื่องดีของการย้ายมาที่นี่อีกเรื่อง เพราะอากาศที่เชียงใหญ่ฝุ่นค่อนข้างเยอะ น้องจีเองถึงแม้จะดูแข็งแรง แต่ยังไงก็ยังเด็กแถมภูมิคุ้มกันยังก็ยังค่อนข้างต่ำ เพราะแบบนั้นน้องจีจึงไม่สบายบ่อยๆ
“แม่ๆ ๆ พ่อมาแล้ว”น้องจีวิ่งหน้าตั้งมาหาผมที่กำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่ วันนี้มือค่ำของเราค่อนข้างดึกกว่าทุกที
“ครับๆ”ผมตอบรับแล้วหันมาตักข่าวใส่จานต่อ วันนี้ผมทำแกงจืดเต้าหู้ ผัดกระเพา และแกงเขียวหวานเป็นมื้อค่ำของวันนี้
“กินข้าวเลยไหมหรืออยากจะอาบน้ำก่อน ผมรองน้ำอุ่นไว้แล้ว”ผมว่าทันทีที่พ่อของน้องจีเดินมาในมือมีเสื้อสูทกับกระเป๋าหลุยส์แบนๆอีกหนึ่งใบที่เอาไปเมื่อเช้า เนคไทอย่างดีถูกคลายออกอย่างลวกๆ คงเพราะความอ่อนเพลียของคนใส่มันจึงไม่ถูกถอดออก
ดีๆ
“..”เขานั่งลงไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะจ้องไปที่แกงเขียวหวานและเงยหน้ามามองผม
“อะ..ไร เล่า ผมก็แค่เห็นในทีวีเลยอยากลองทำบ้าง”ผมตอบไปก่อนจะหันไปอุ้มน้องจีนั่งบนเก้าอี้เด็ก
“หึ”เขายิ้มนิดๆก่อนจะลงมือกินมื้อเย็นของวัน
ตลอดการกินน้องจีก็เอาแต่เล่าเรื่องโน้นนี่ที่ตัวเองเห็นในทีวีให้คุณพ่อฟัง ก็พูดผิดๆถูกๆจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง แต่คนเป็นพ่อเองก็ดูจะสนใจในเรื่องของลูกชายอยู่เหมือนกัน
หลังจากอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอนกันเสร็จก็มาจบลงที่สองพ่อลูกทะเลอะกันเรื่องเดิมๆคือ น้องจีไม่ยอมนอนห้องตัวเอง
“น้องจีครับ เป็นผู้ชายจะนอนกับคุณแม่ตลอดไม่ได้นะ”ตอนนี้เรายืนอยู่ที่ หน้าห้องนอนทั้งสองห้องที่อยู่ติดกัน
“ทำไมฮะ”น้องจีมองพ่อตัวเองด้วยความสงสัย
“ก็ลูกผู้ชายที่ดีจะไม่นอนกับคุณแม่หรอก”คนเป็นพ่อก็ทำทุกวิถีทางที่จะให้ลูกเข้าใจ
“งั้นพ่อก็ไม่นอนกับแม่ใช่ไหมฮะเดี๋ยวเป็นคนไม่ดี”
“5555”ผมนี่หลุดขำเลยครับ คนพ่อก็เอาแต่มองอย่างเคืองๆ น้องจีไม่ได้ตั้งใจจะกวนโมโหนะครับ แต่น้องจีตอบด้วยความใสซื่อ
“น้องจี ถ้าหนูอยากมีน้องหนูจะต้อง..”ยังไม่ทันที่เขาจะพูดเสร็จผมก็เอามือปิดปากเข้าไว้ก่อน
“นี่คุณ!” ผมว่าพร้อมกับตีไปที่ต้นแขนไม่เบานัก”น้องจีมานอนได้แล้วลูก”ผมอุ้มน้องจีเตรียมเดินเข้าห้อง
“แม่ฮะ จีอยากได้น้อง ต้องทำไงฮะ”เจ้าตัวเล็กของผมถามขึ้นอย่างจริงจัง บ้างครั้งผมคิดว่าปล่อยน้องจีอยู่กับผู้ชายที่ยื่นยิ้มเพราะเรื่องบ้าๆแบบนี้ไม่ได้ซะแล้วล่ะ
TBC.
ผิดหวังล่ะซิ หึหึหึ
แต่ละคนไม่ค่อยจะ :haun4: เลย
ใจเย็นๆ ใหเครั้งที่สองเกิดขึ้นเพราะความรักเถอะ
https://www.facebook.com/toutoonyaoistory
เพราะว่าเอารูปลงไม่เป็น ไปดูอิมเมจเอาในนี้นี้เเล้วกัน ไม่ต้องกดถูกใจก็ดูได้นะ
ปล. อยากรวมเล่มนิยายเอาเรื่องไหนดี
-
คุณพ่อเจ้าเล่ห์ๆๆๆๆๆๆ
-
น้องได้น้องหรอ น้องจี ??
หึหึ จัดเลยๆ
:hao7: :hao7: :hao7:
-
น้องจีอยากมีน้อง >///<
-
คุณพ่อรีบบอกวิธีได้น้องเลยค่ะ ก่อนที่คุณแม่จะห้าม
-
เค้าก็อยากให้น้องจีมีน้องนะ น้องผู้ชายจะได้มาเล่นกับน้องจี แต่ว่าพ่อกับแม่น้องจีจะทำไงให้มีน้องให้น้องจีล่ะลูก :haun4:
Fc น้องจีบอกเลย น้องจีน่ารักมาก แอร๊ย :o8:
พ่อกับแม่ต้องรักกันเร็วๆนะ น้องจีอยากมีน้อง เอิ้กๆ :laugh:
-
:m23: มีน้องเยอะๆเผื่อไว้เลย เดี๋ยวน้องจีจะเป็นเมะ เผื่อน้องอีกคนอยากเป็นเคะ
อีกคนไว้สืบตระกูล มีลูกสาวไว้อ้อนด้วยก็ดีนะ :m12:
:m11: นี่ไม่หื่นนะ แค่ฟิน :-[
-
ดูท่าอีกนานกว่าจะได้น้อง :laugh:
คุณพ่อก็อยากเหลือเกิน
-
คุณพ่อช่างร้ายเหลือเกิน
-
พี่ก็อยากให้หลานมีเพื่อนเล่นค่ะ
เอาน้องอีกคนนนนน หุหุ
-
ความใสซื่อของเด็ก มันดีอย่างนี้เอง ฮ่าๆๆๆๆ
ต้องรู้วิธีมีน้องให้ได้น่ะน้องจี พวกพี่ๆๆๆก็อยากรู้ อิอิ
-
ทำน้อง ทำน้อง ทำน้อง ฮี่ๆๆๆๆ
-
น่าจะอีกนานกว่าน้องจีจะมีน้อง 5555 เอาใจช่วยพ่อนะลูก
-
กร๊ากกกกก หนูจีน่ารักอ่าาาา
น้องจีข๋า ขอน้องกับคุณแม่ได้ไหมคะ หนูจีจะได้เป็นพี่ใหญ่ไงคะ เท่ห์มากๆเลยน้าาาา
-
เข้าใจนะเรึ่องความงี่เง่าของพ่อทอส คือ ไม่เคยอยู่กับใคร เอาใจใคร หรือ ไม่ได้ดังใจ ตอนนี้มามีครอบครัวกระทันหันก็ต้องมา
เรียนรู้ปรับตัวให้เข้ากัน ทอสก็ท่าทางไม่ชินกับการอยู่ร่วมกันกับใครแน่ๆ เอฟกับทอส ไม่ค่อยจะได้คุยกันเรึ่องของตัวเองเลย คุย
แต่เรึ่องลูกกันเป็นส่วนใหญ่ ขนาดจะขอให้แม่ของลูกทำ
แกงเขียวหวานให้กินยังออกมาในลักษณะนั้น เอฟเป็นแม่ของลูก ยังไม่ใช้เมียนะ ถึงจะเรียกว่าเมียก็เถอะ แต่หมอนี่สิน่ากลัว
ตามไม่รามือเลย
-
คุณแม่ช่วยทำให้น้องจีสมหวังทีสิ คริคริ :hao7:
ปล.ชอบตอนน้องจีบอกเสียงดังจังเลย อ๊ายยยยยยยยย
-
หาทุกทางจริงๆ
-
ทำไงดีลูกอยากมีน้อง 555555
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องจอยากมีน้องนะ ฮ่าๆๆ
-
น่ารักอะ น้องจีอยากได้น้อง :hao3: มาม่าไม่ต้องรีบเสิรฟนะคนแต่ง ครึครึ
-
น้องจีอยากมีน้องใช่ไหมค่ะลูกกกกกก :impress2:
ไปหัดนอนคนเดียวเลยจ่ะ เดี๋ยวซักสองเดือนได้น้องแน่นอนนนน
รอตอนต่อไปเนอะะะะ
-
น้องจีอยากได้น้อง
คนอ่านก็อยากอ่านวิธีทำน้อง
เอิ๊กกก หื่นได้อีกฉัน
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
:katai5: :katai5: :katai5: เข้ามาดูตอนใหม่ทุกวัน พอมาอ่านเจอมุขน้องจี "อยากมีน้อง" นี่ อ่านแล้วหัวเราะได้เลย ๕๕๕๕ ตอนต่อไปขอหวานๆซึ้งๆ แล้วมีน้องให้น้องจีเลยนะผู้แต่ง ๕๕๕ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
อยากได้น้อง น้องจีต้องนอนคนเดียวนะ
ความใสซื่อของน้องจีทำเอาไปไม่เป็นเลย
ว่าแต่น้องจีใสซื่อเอฟก็ด้วย ผู้จัดการที่ไหนงานจะหนักขนาดนี้ แถมพอจะเอาอะไรก็มีเหมือนเสกได้
-
55555 พ่อลูก อยู่ด้วยกันคงยิ่งเหมือนกัน
-
หึหึ
-
รอน้อง น้องจี
-
มาต่อไวๆนะคะ แอร้ยยยยย :katai4:
คำผิดเยอะมาก แต่พออ่านรู้เรื่องคะ คำที่แลดูกำกวมมีเยอะมาก บางทีก็ งงๆ แต่ก็อ่านได้ 555+
-
:laugh:
หนูจี แกคงเหงา
-
จีบอกน้องก็อยากได้แต่ไม่อยากนอนคนเดียว...55+
-
รีบมีน้องให้น้องจีไวไวจะได้ไม่เหงา
-
น้องจีอยากมีน้องเอาแล้วไงจะตอบไงดีละนี่
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
น้องจีน่ารักจัง :-[ :mew3:
-
เห็นด้วยอ่า ครั้งที่สองให้เกิดเพราะความรักเถอะ คิคิ น้องจีนี้ฉลาดจริง
-
พ่อทอสรีบๆจีบแม่เอฟนะ จีอยากมีน้อง อรั๊ยยยย อยากอ่าน NC :hao6: :hao6: :hao6:
:-[ :-[ :-[
-
:mew1:
-
พ่อลูกทั้งเกรียน ทั้งเหมือนเด็กน้อยทั้งคู่
-
ก็มันเป็นเรื่องปกติของลูกคนรวยที่เลือกได้อะนะ มันเลยไม่แค่อะไร นอกจากตัวเอง ถ้ามันไม่ติดตรงที่ไอ้ตัวเล็กเป็นลูกของทอสอะนะ จะยุให้เอฟได้กับพี่หมออ่ะ ยังดีกว่าอีก พี่หมอดูเป็นผู้นำที่ดีได้ดีกว่าทอส ก็อย่างว่า ทอสมันเป็นพระเอกนี้นะ ถึงมันจะชั่วแค่ไหน มันก็คือพระเอกอยู่ดี แทนที่ทั้งสองฝ่ายจะปรับตัวหากันแต่มีแต่ฝ่ายนายเอกที่ต้องปรับตัวนี้สิ ชังเกลียดนิสัยไอ้คุณพ่อทอสจริงๆ แค่นี้ยังได้เป็นพ่อคน ก็รู้ว่าเราควรให้โอกาสคน แต่ถ้ามันไม่รักษาโอกาสนั้นก็อย่าทำเลย ผมว่าจีโตขึ้นมาสมบูรณ์ไม่มีพ่อแบบทอสได้ เพราะเอฟเป็นแม่ที่ดี เพราะคิดถึงความสุขของลูกมากกว่าตัวเอง เพราะเอฟก็สามารถหาความสุขใส่ตัวแต่กลับไม่ทำ แถมจียังไปเด็กดี ที่มีแววจะเจริญรอยตามแม่ แต่ผมว่านิสัยของพ่อมีเยอะกว่านะ ในตัวจีนะ
-
อ่านเมื่อคืนรวดเดียว 11 ตอนเลย
คำผิดเยอะมากกกกกกกกกกกกกกก คนแต่งไม่คิดจะกลับไปแก้ไขปรับปรุงหน่อยเหรอคะ
เห็นแล้วคันไม้คันมือสุดๆ อยากขโมยล็อกอินมาแก้คำผิดให้ซะจริงๆ 55555
-
น้องจีอยากมีน้องแล้ว...คุณพ่อรีบจัดเลยค่า
o13
-
อันดับแรกนะลูก ถ้าอยู่อยากมีน้องหนูต้องไปนอนห้องอื่น
คุณพ่อเขาว้อนอ่ะลูกกกกก อิอิ
น้องจีน่ารักจริงๆ
-
น้องจีอยู่เป็น กขค.ต่อไปนะลูก ฮ่าๆ
-
เย้ๆ ได้อ่านน้องจีแล้วววว
น้องจีจะนอนคนเดียวได้ไหม
ถ้าอยากได้ต้องนอนคนเดียวนะคะ
-
บ้าจริงน่ะ! ถ้าอยากได้น้องหนุก็ต้องอดทนรู้ไหมลูก ท่ดดดๆ :z1:
-
น้องจีอยากมีน้องหรอครับ หึหึ :z1:
-
น่ารักจริงๆๆ
-
น้องจีอยากได้น้องเหรอลูก
เดี๋ยวคุณพ่อจัดให้แน่ๆ
-
น้องจีรู้มั้ยว่าพี่มารอ น้อง ของน้องจีทุกวันเลยย
-
น้องจี น้องรู้ไหม พี่มารอน้องจีที่ท่าน้ำทุกวันเลยนะ... // ยืนรอที่ท่าน้ำ :hao5:
-
ตอนที่12
เรื่องคืนนั้นจบลงด้วยผมที่ไล่ทุบพ่อของน้องจีทั่วบ้าน น้องจีเองทีแรกก็ทำหน้าจริงจังเรื่องน้อง พอเห็นผมไล่ตีคุณพ่อ ก็อยากทำบ้างก็เลยวิ่งไล่คุณพ่อบ้าง สักพักตัวเองกลับถูกไล่กลับ ร้องไห้วิ่งมาหลบหลังผมอีก กว่าจะนอนกันได้ก็ปาไปครึ่งคืน ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ น้องจีเริ่มนอนดึกขึ้นทุกวัน แต่ถึงแบบนั้นเช้าวันเสาร์แบบนี้เจ้าตัวก็ยังตื่นเร็วกว่าคนเป็นพ่ออีกเช่นเคยน้องจีไม่รอช้าล้างหน้าแปรงฟันเสร็จก็รีบวิ่งลงมาจากชั้น2ของบ้านทันที
“หิว”
“นี่คุณล้างหน้าแปรงฟันแล้วหรือยัง จะกินน่ะ”
“ผมไม่ใช่ลูกนะ ล้างแล้ว”ไอ้ท่าทีงอนเป็นตุ๊ดเนี่ยน้องจีสอนมาหรือยังไง
ผมก็หันมาทำอาหารเช้าต่อ เพราะวันนี้เป็นวันหยุดจึงไม่ต้องรีบทำ ผมเลยสามารถทำอาหารหนักๆได้แต่เช้า ปล่อยให้สองพ่อลูกนั่งดูทีวีไป
จะว่าไปบรรยากาศแบบนี้มัน เอ่อ พ่อแม่ลูก เลยนี่น่า นี่ผมคุ้นชินบรรยากาศแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
“เรื่องโรงเรียนของน้องจี คุณว่าไง”ผมถามทันทีที่นั่งลงที่โต๊ะกินข้าว โดยมีพ่อของน้องจีนั่งอ่านหนังสือพิมพ์และน้องจีที่ในมือมีซ้อมของเด็กที่ปลายมีไส้กรอกรูปปลาหมึกเสียบอยู่ แต่ตาเจ้าตัวกลับจ้องมองไปที่ทีวีจอใหญ่ไม่ว่างตา
“น้องจีกินข้าวก่อน”ผมว่าพร้อมตักใข่เจียวใส่ในถ้วยข้าวของน้องจี
“จีกินข้าว”ทั้งๆที่ผมพูดด้วยกลับไม่ยอมฟัง แต่พ่อคุณพ่อกดเสียงลงต่ำ กลับหันมากินอย่างไว
“ว่าไงละ”ผมเริ่มเข้าเรื่องต่อ
“จริงๆก็ยังไม่ต้องรีบก็ได้ ยังไงลูกก็เพิ่ม3ขวบแล้วนี่มันก็เทอมสองแล้ว รอส่งเข้าอนุบาล1เลยทีเดียวดีกว่า ระหว่างนี้ก็ให้เขาเรียนรู้สถานที่ใหม่ๆก่อน”เขาว่าอย่างมีเหตุผล ผมพยักหน้าเห็นด้วยเพราะเข้าตอนนี้ก็ครึ่งกลางๆคงจะไม่ทันอะไร ยังไงผมเองก็ว่างๆอยู่บ้าน ถ้าลูกไปเรียนผมก็คงเหงาเหมือนกัน
“พ่อฮะๆ น้องจีอยากไปที่นั้น”น้องจีร้องเรียกคุณพ่อด้วยความกระตือรือร้นเราสองคนหันไปมองที่ทีวีพร้อมกัน
“สวนน้ำ?”
“ฮะ”น้องจีมองหน้าอย่างมีความหวัง
ภาพที่ฉายในจอทีวีคือภาพของสวนน้ำแห่งใหม่ที่เพิ่งเปิด เป็นสถานที่ท่องเที่ยวในแถบชานเมืองมีตุ๊กตาและเครื่องเล่นมากมาย
“ได้ซิ”เขาพูดพร้อมกับลูบหัวน้องจีไปมา
“เย่เย้ จีรักพ่อที่สูดดดดเยยยยย”
“พอได้อะไรเข้าหน่อย ก็รักอย่างโน้นอย่างนี้ ทีเมื่อคืนวิ่งมาหลบหลังเชียว”ผมว่าเขวะ แต่ดูเหมือนน้องจีจะไม่เข้าใจเพราะยังคงก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ มีแต่คนเป็นพ่อที่ส่งสายตาเหยาะเย้ยมาให้ผมแทน
“แวะซื้อชุดว่ายน้ำให้น้องจีก่อนนะ”ผมบอกในขนาดที่เรากำลังจะขับรถตรงไปยังสวนน้ำที่น้องจีเห็นเมื่อเช้า
“ที่โน้นเขาก็มีขาย”คนพ่อว่า น้องจีที่นั่งตักมองหน้าผมและพ่อของเขาสลับไปมา
“ที่โน้นมันแพง”จริงๆครับสถานที่ที่เป็นแบบนั้นชุดว่ายน้ำยิ่งแพงเข้าไปใหญ่
“แม่หนูนี่นะ ขี้งกจริงๆ”เขาหันมาพูดกับน้องจี แต่ก็ยอมเลี้ยวรถเข้าห้างสรรพสินค้า
“คุณแม่น้องจีอย่างได้สีชมพู น้องจีว่าพร้อมกับเดินไปที่หุ่นเด็กที่สวมใส่กางเกงว่ายน้ำสีชมพูสะท้อนแสงมีลายหมีคุมะอยู่กลางตัว
“ได้ครับ”ผมบอกพร้อมกับมองหาพนักงาน
“ไม่ได้ ลูกเป็นผู้ชายจะให้ใส่สีแบบนี้ได้ยังไง”คนเป็นพ่อรีบเข้ามาห้าม น้องจีมองหน้าอย่างเริ่มสงสัย
“ทำไมฮะ”
“สีนี้เป็นสีของผู้หญิง ผู้ชายที่ดีเขาไม่ใส่กันนะครับ”คนเป็นพ่ออธิบาย
“แต่เด็กคนนั้นใส่”น้องจีชี้ไปยังเด็กผู้ชายอีกคนที่กำลังลองชุดว่ายน้ำอยู่ในห้องลองชุด จะว่าเด็กก็ไม่ใช่เพราะดูแล้วคงอายุมากกว่าน้องจี5-6ปีเห็นจะได้
“ตัวเองไม่เด็กเลย”ผมแซว
“จีโตแล้ว ปกป้องแม่ได้ด้วย”น้องจีกอดอกเชิดหน้าหลับตาอย่างภูมิใจ
“หรอออออ”ผมว่าขำๆ
“เอาตัวนี้ไหมค่ะสีฟ้า ผู้ชายใส่ได้ด้วย ทำจากฝ้าย100%ไม่ละคายเคืองด้วย”พนักงานสาวเดินมาแนะนำ
“มีไซส์เด็กสามขวบไหมครับ”ผมถาม มีค่ะ เชิญคุณพ่อด้านนี้ค่ะ
“ไม่ใช่คุณพ่อซะหน่อย นั้นแม่น้องจีนะ!”น้องจีตะโกนขึ้นมาอย่างเสียมารยาท
“น้องจี!”ผมหันไปเอ็ดเพราะเจ้าตัวทำตัวไม่ดี ยังไม่พ้นสามวินาที น้ำตาหยดใหญ่ก็หล่นลงพื้น
“ฮือๆๆ อือออ”ก่อนที่จะตัวจะหันไปกอดขาคนเป็นพ่อแล้วร้องไห้ พนักงานที่แนะนำเริ่มทำหน้าไม่ถูก
“เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องดุเลย”ทอสก้มลงอุ้มน้องจีขึ้นมา เจ้าตัวเล็กก็รีบซบไหล่ร้องไห้ต่อเลยทันที
“ถ้าตัวแค่นี้ยังบอกสอนไม่ได้โตไปจะทำยังไง”ผมเริ่มมีอารมณ์ เมื่อก่อนนี้จีไม่ใช่เด็กแบบนี้ แต่เดี๋ยวนี้พูดอะไรไม่เคยฟัง สาเหตุหลักๆก็คงเป็นเพราะมีพ่อค่อยหนุนหลังนี่แหละ
“ลูกยังเด็ก!”เขาก็เริ่มเถียงกับ
“เอ่อ ขอโทษนะค่ะ เป็นความผิดของดิฉันเอง น้องตกใจหมดแล้วค่ะ”พนักงานสาวหันมาห้ามผมกับเขาให้เลิกทะเลอะกันเสียงดังเพราะตอนนี้น้องจีมองผมกับคุณพ่อของเขาด้วยสายตากลัวๆ
“ขอโทษครับ น้องจี”ผมบอกเพราะเสียงดัง โชคดีที่ในร้านตอนนี้แทบไม่มีลูกค้าคนอื่นแล้ว
“ขอโทษฮะ”น้องจียกมือขึ้นไหว้ขอโทษ พนักงานสาวยิ้มๆก่อนจะขอตัวไปเอากางเกงว่ายน้ำที่ผมต้องการมาให้
“แม่ฮะ “น้องจีร้องเรียกพร้อมกับโน้มตัวแล้วกางแขน เพื่อต้องการให้ผมอุ้ม แต่ผมยังแกล้งเฉยเจ้าตัวก็เลยเริ่มร้องไห้อีกครั้ง
“ครับๆ”เพราะว่าวันนี้พาน้องจีมาเที่ยว ถ้าร้องมากกว่านี้คงจะไม่ได้เที่ยวกันผมเลยยอมยื่นแขนไปอุ้มน้องจีมา เจ้าตัวเองก็คงรู้ว่าผมโกรธเลยได้แต่กอดคอและซบหน้าอยู่ที่ไหล่เงียบๆ
บ้างครั้งอาจจะดูเหมือนผมดุมากเกินไปและใครหลายๆคนคงไม่เข้าใจโดยเฉพาะคนเป็นพ่อที่ยืนมองผมแบบไม่พอใจอยู่ ผมว่าการเลี้ยงน้องจีคนเดียวแบบเมื่อก่อนยังไม่เหนื่อยเท่าตอนนี้เลย
“ได้แล้วค่ะ”พนักงานส่งกางเกงมาให้ผม ผมลองจับดูแล้วขนาดคงจะพอดีกับน้องจี ไม่จำเป็นต้องลอง ผมก็ขอให้เขาคิดเงินและ
ซื้อไปอีกสี ในแบบเดียวกันเพื่อน้องจีใช้
“นี่ครับ”ผมกำลังจะยื่นเงินให้แต่ไม่ทันคนเป็นพ่อที่ยื่นบัตรให้ก่อน ถึงจะเป็นแค่กางเกงว่ายน้ำเด็กแค่สองตัว แต่ราคาไม่ใช่เบาเลยครับ ตัวละตก600กว่าบาท
“มองทำไม”เขาถามเมื่อผมเอาแต่จ้องหน้าของเขา เบื่อพวกอวดรวย
ผมไม่ตอบแต่อุ้มน้องจีที่ดูเหมือนจะหลับออกมาเลย ปล่อยให้เขาจ่ายเงินและถือของตามมา ผมอุ้มน้องจีเข้าไปนอนที่เบาะหลังที่มีเกาอี้สำหรับเด็กอยู่เพราะที่นี่กรุงเทพ รถเยอะและผมไม่รู้ว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรหรือเปล่า ผมจึงไม่อุ้มน้องจีนอนที่ตักเหมือนก่อนๆ
“จะโกรธอะไรหนักหนา”คนเป็นพ่อพูดขึ้นเมื่อผมยังแสดงท่าทีไม่สนใจเขาต่อ
“.....”ผมยังคงเงียบ
“โถ่โว้ย”เขาสถบออกมาไม่ดังนักคงเพราะน้องจีหลับอยู่ ซึ่งนั้นก็ถือว่าเขายังรู้ว่าตัวเองยังคงเป็นพ่ออยู่
ไม่นานเราก็มาถึงสวนน้ำหลังจากซื้อบัตรและเปลี่ยนชุดกันเรียบร้อยแล้วก็พากันเดินมายังสระน้ำที่ลายล้อมไปด้วยเครื่องเล่นมากมาย วันนี้คนค่อนข้างเยอะคงจะเป็นเพราะว่าวันนี้เป็นหยุด เสียงเด็กหัวเราะกันดังจนแทบไม่ได้ยินเสียงเพลงที่ทางสวนน้ำเปิดเพื่อสร้างบรรยากาศ
“แม่ฮะๆ กันต์ๆ”น้องจีที่ตอนแรกแช่อยู่ในสระเด็กวิ่งมาหาผมด้วยความดีใจแล้ววิ่งกลับลงไปในสระต่อ
“หืม”ผมร้องถามเพราะผมก็นั่งดูลูกอยู่ที่ขอบสระ แต่กลับไม่เห็นน้องกันต์อย่างที่น้องจีบอกเลย
“สวัสดีครับเอฟ”และในขณะที่ผมกำลังมองสอดส่องหาน้องกันต์อยู่คุณหมอนนต์ก็เข้ามาทักจากทางด้านหลัง
“อ้าว สวัสดีครับ บังเอิญจัง”ผมร้องทักก่อนจะเห็นน้องกันต์ที่ใส่กางเกงว่ายน้ำสีชมพูหวานเดินเข้ามาหาน้องจี
“ครับ ว่าจะโทรไปชวนน้องจีอยู่พอดีเลย”
“น้องกันต์ระวัง”ในขนาดที่ผมกำลังทักทายคุณหมออยู่นั้นผมก็ได้ยินเสียงใครบางคนเรียกน้องกันต์ทำให้ผมและคุณหมอหันไปสนใจที่ต้นเสียงอย่างพร้อมเพียงกัน
“โอ๊ย”ภาพที่เห็นคือเด็กผู้ชายที่หน้าจะอายุราว16-17ปีที่ตอนนี้ล้มลงกับพื้นปูนมีน้องกันต์นั่งทับอยู่ที่หน้าท้อง
“เกรว!”คุณหมอนนต์รีบวิ่งลงไปช่วยเด็กคนนั้นทันที
“ผมไม่เป็นไรครับ น้องกันต์เจ็บไหม”ผมเองก็รีบเดินเขาไปดู ไม่รู้น้องจีเล่นอะไรพิเรน หรือเปล่า
“ไม่ฮะ”เสียงเล็กๆน่ารักราวกับเสียงของเด็กผู้หญิงบอกตอบพร้อมส่ายหน้าเล็กๆไปมา
“คุณหมออุ้มน้องกันต์ให้ยื่นขึ้นแล้วเริ่มดูเด็กคนนั้นที่ช่วยน้องกันต์
“มีอะไรหรือเปล่า”ทอสที่กลับมาจากไปซื้อเครื่องดื่มคงจะเห็นผมกับเจ้าหน้าที่ยืนอยู่เลยรีบเข้ามาหา
“คือน้องกันต์จะล้มน่ะเด็กคนนี้เลยมาช่วย ไม่รู้น้องจีเล่นอะไรแรงๆหรือเปล่า”
“ขอโทษครับ”น้องจีรีบยกมือไหว้ผมเองก็ไม่เห็นหรอกว่าลูกทำอะไร แต่การที่เจ้าตัวขอโทษสาเหตุคงมาจากน้องจีจริงๆ
“ไม่เป็นไรครับ” เด็กน่ารักคนนั้นตอบกลับมา
“ผมช่วยครับ”ทอสรีบเสนอตัวเมื่อรู้ว่าสาเหตุมาจากน้องจี คนเป็นพ่อจึงแสดงความรับผิดชอบโดยการจะเอาไปช้อนตัวน้องคนนั้นให้ออกมาจากบริเวณสระ
“ไม่เป็นไร ผมอุ้มเอง”แต่คุณหมอที่หน้าตาเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดกลับปฏิเสธแล้วช้อนตัวน้องคนนั้นขึ้นคงจะรู้จักกันเพราะเห็นคุณหมอเรียกชื่อ
“ผมฝากน้องกันต์ก่อนนะครับ”คุณหมอว่าแล้วเดินตามเจ้าหน้าที่ไป สระเด็กถึงจะมีน้ำค่อยช่วยพยุงแต่มันก็แค่ระเอวของเด็กๆเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่แบบเราๆมันก็แค่เลยหัวเข่ามานิดเดียว ดังนั้นถ้าผู้ใหญ่ล้ม และด้วยน้ำหนักตัวที่มากกว่ากับระดับน้ำขนาดนี้แทบ
จะไม่ช่วยอะไรเลย ก็ไม่ค่อยต่างจากล้มบนพื้นเท่าไหร่
“น้องจีทำอะไรครับ”ผมรีบหันมาสอบสวนน้องจีที่ทำหน้าจ๋อยๆ
“จีผลักกันต์ เลยล้มพี่เกรวเลยเข้ามา”แต่กับเป็นน้องกันต์ที่ตอบแทน แต่ผมลองคิดดูแล้วถ้าให้น้องกันต์ล้มคงไม่เจ็บอะไรเพราะผมเห็นเด็กๆในสระก็ล้มกันแทบทุกคน แต่น้องจีอาจจะผลักแรงจริงๆจนน้องคนนั้นตกใจก็ได้ อย่างนี้มันน่าทำโทษไหมเนี่ย
“ก็กันต์ผลักจีก่อน”ทั้งสองคนเอาแต่โทษกัน ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะยังไงก็แค่เด็กๆเล่นกันแต่กลับรู้สึกผิดเมื่อมีคนเจ็บ
“ครับๆ แต่น้องจีก็ผิดนะเพราะพี่เขาต้องเจ็บอย่าเล่นอะไรแรงๆเล่นกันดีนะครับ”ผมว่า ไม่อยากจะดุตอนนี้เพราะเด็กๆกำลังตกใจเดี๋ยวจะไปกันใหญ่
“มากินน้ำก่อนมา”คนเป็นพ่อเรียกทำให้น้องจีเอ่ยชวนน้องกันต์เดินมาที่โต๊ะของผมที่มีน้ำผลไม้กล่องว่างอยู่3กล่องกับแก้วน้ำที่มีน้ำปั้นสีสวยอีก2แก้ว
“ทำไมซื้อมาเยอะ”ผมถามเพราะมันดูมากเกินสำหรับเราสามคน
“เพื่อน้องจีหิว”เขาว่า แต่ก็ดีเพราะเพื่อน้องกันต์ก็ได้กินด้วย
“คนนี้พ่อจีล่ะ”เจ้าตัวเล็กเริ่มอวด
“หล่อเนอะ”น้องกันต์ก็พูดขึ้นยิ้มๆ
“ไม่ให้หรอกนี่พ่อจี”น้องจีก็รีบเข้ามาขว้างไม่ให้น้องกันต์ได้มองพ่อของตัวเอง
“ไม่เอาหรอก พ่อกันต์ก็หล่อ พี่เกรวก็สวย เหมือนคุณครูเลย”น้องกันต์เปลี่ยนเป้าหมายหันมามองผมแทน
“เอ่อ น้องกันต์พี่คนนั้นเกรวหรอครับ”ผมเริ่มสอบถาม
“ฮะ พี่เกรวชื่อพี่เกรว พี่เกรวอยู่บ้านกันต์ กันต์ชอบพี่เกรวอยากได้เป็นแม่จะได้เหมือนคุณครู แต่พ่อไม่ยอม”น้องกันต์ว่าขึ้นอย่างงอนๆแต่ผมนี่ซิเริ่มอึ่งเข้าไปใหญ่
“ก็พี่เขายังเด็ก”ผมพูดขึ้นลอยๆ
“ทำไม กลัวไอ้หมอนั้นชอบเด็กคนนั้นหรือยังไง”ลืมไปว่ามีคนไม่มีเหตุผลนั่งอยู่ข้างๆ
“คุณนี่นะว่าไปเรื่อย พอๆเดี๋ยวก็ทะเลอะกันอีก”ผมรีบตัดไฟ เพราะเริ่มจะชินกับอารมณ์ไร้เหตุผลของเขาแล้ว ไม่นานหลังจากนั้นน้องจีกับน้องกันต์ก็กลับไปเล่นน้ำกันต่อโดยมีผมนั่งดูอยู่ที่เดิมใต้ร่มสีขาวข้างๆมีคุณพ่อน้องจีนอนอยู่
บนใบหน้าหล่อราวกับรูปสลัก มีแว่นกันแดดราคาหลายหมื่นประดับอยู่ด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่ที่สวมเพียงเสื้อยืดสีขาวพอดีตัวที่เห็นหมัดกามหน้าท้องลางๆก็เรียกให้ทุกสายตาที่เดินผ่านไม่ว่าจะหญิงหรือชายหันมามองกันเทียบทุกคนจนผมเริ่มอึดอัด
TBC
เรื่องคำผิดต้องขอโทษด้วย พยายามตรวจสอบแล้วนะ :mew2:
เเล้วก็ถึงจะปีใหม่แล้ว แต่ต้องทำงานไม่ว่างนะเอ่อ
ปล.พี่หมอเป็นโชตะค่อนล่ะ :ling1:
-
น้องกันต์จะได้แม่ใหม่แล้วเหรอ อิอิ
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
-
อึดอัดก็เดินลงไปเล่นกับน้องจีเลยค่ะ
ยั่วมากๆ เอาให้หึงไปเลย :laugh:
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
พี่หมอจะได้มีรักใหม่สักที
-
หมอนนท์มีเมียใหม่ก็ดีนะ ทอสจะได้เพลาๆเรึ่องหึงหวงไปมั่ง
น้องจีนี่ลูกสาวหรือเปล่านี่? ท่าทางจะได้เลึอดแม่มาพอตัว ไม่รู้จะท้องได้ด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่นั่นก็เป็นเรึ่องของอนาคตล่ะนะ
ทอสก็ยังพูดกวนๆเหมือนเดิม แต่เข้าใจที่ให้ท้ายลูกนะ เพราะว่าเพึ่งจะมามีลูกแบบกระทันหัน แบบมาเจอตอนโตปุ๊บก็ไปลำบาก
ละที่นี้ แต่ชอบโมเมนท์ที่เป็นครอบครัว ที่จริงเอฟน่าจะให้ลูกเรียกว่าพ่อ แล้วเรียกทอสว่าป๊าดีกว่า ไม่งั้นก็มีโมเมนท์งงแบบใน
ห้างเรึ่อยๆ
-
คุณพ่อขี้หึงๆๆ
-
ตัดฉับเข้าให้ ปวดหัวใจชิปเปงเลย ยังไงก็ไม่ปลื้มทอสเอามากๆ คนแบบนี้น่าจะไปหาคนที่เป็นประเภทเดียวกันมากกว่า ให้เอฟเจอคนที่ดีกว่าทอสได้ป่ะ คุณหมอคงมีคู่แร้ว ควรหาคนที่รักครอบครัว รักเอฟที่จิตใจมาให้เอฟสักน แบบนั้นคงเป็นครอบครัวที่น่าอิจฉา สาเหตุที่ได้มาอยู่ด้วยกันนี้ไม่ใช่เพราะรักแต่แค่อยากรับผิดชอบ คนแบบนี้รักเขาไปได้ยังไงนะ ถึงจีไม่มีพ่อแบบทอส ผมว่าเอฟก็เลี้ยงลูกมาเป็นคนที่สมบูรณ์แบบได้นะ ถึงจะไม่รวยจากการที่เอฟเสียสละตัวเองเพื่อลูกแบบนี้ก็รู้แร้ว ร
-
เชียร์ด้วยจ้ะน้องกันต์
จะได้มีคุณแม่เนาะๆๆ
-
คุณหมอจะมีคู่กับเขาด้วย ดีจัง
-
คุณหมอคิดไรกับเกรวป่ะเนี่ย!?
-
หึงหรือจ๊ะคุณแม่น้องจี :hao3:
-
:haun5: แหมๆ จะหึงอะไรปานนั้นเจ้าคะคุงพี่ทอส
กรี๊ดดดด ในที่สุดคุณหมอก็ได้เจอคนที่ใช่แว้วชิมิ :impress2:
-
:pig4:
-
คิดถึงน้องจีจัง เดี๋ยวนี้พ่อหนุนหลังเลยดื้อให้แม่เอฟหนักใจใช่ไหม เดี๋ยวแม่เอฟตีแล้วจะรู้สึกฟังๆแม่หนูบ้าง เดี๋ยวแฟนคลับไม่รักนะ คึคึ
เเหมมมมๆๆเห็นแววน้องกันต์มาแต่เด็ก หุหุ .แต่ตอนนคุณหมอไม่รู้ตัวว่าตัวเองชอบเกรวใช่ไหม อย่าปิดกั้นตัวเองเด็กกำลังเออะวัยขบเผาะ ระวังเด็กจะหนีนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ หมอเป็นโชตะใช่ไหม ยังไงก็ระวังๆหน่อยเด็กยังไม่บรรลุ มันอันตายต่อตัวหมอนะ หุหุ
-
คำผิดที่เห็นบ่อยๆเลยคือ ทะเลาะ พิมพ์เป็นทะเลอะตลอด
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
คุณหมอกินเด็ก ชอบๆๆๆๆ
เอฟเกิดอาการห่วงไม่รู้ตัวอ่ะจิ อิอิ
-
น้องจีน่ารักจัง
-
ไม่เจอกับแป๊ปเดียวหมอจะกินเด็กแล้วหรือ
:katai2-1:
-
น้องกันต์เลือกแม่เองเลย
-
คุนหมอกินเด็ก
-
ถอดเสื้อลงเล่น > คุณพ่อโมโห > จับคุณแม่ปล้ำ
O (>_< )O แอร๊ยยยยยยยย
-
น้องเกรว เนี่ยว่าที่เพื่อนสะไภ้สินะ :hao3: :hao3:
-
รอค่ะรอ
-
พ่อน้องจีหึงตลอดดดด
-
แม่เอฟอย่าดุน้องจีบ่อยน้าาาา สงสารน้องจีง่ะ :hao5:
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
ทอสหึงตลอดๆ
-
คุณหมอมีที่หมาย
ใหม่แล้ว ดีใจด้วย :katai2-1:
-
อยากได้น้องจีมาเป็นลูกจริงๆ 555555555
-
น้องกันต์ได้แม่ใหม่แล้วดีใจด้วย
หมอนนท์จะได้มีคนดามใจ หลังจากอกหักจากเอฟไป
-
o13
-
หวาย พี่หมอกินเด็ก
-
นั้นคู่เด้กจิมิ้
-
หมอมีคนใหม่แล้วหรอเนี่ย
แต่เด็กไปป่ะ เป็นโลลิ? 5555
-
คุณหมอจะมีคู่แล้ว
-
โอ้ยยย
พ่อน้องจี นี่ก็หาเรื่องจังเลย
ท่าทางจะอยากทะเลาะ แล้วลากเข้าห้องมากเลยนะ
-
สงสัยคุณหมอจะมีซัมติ้งกับน้องเกรวแน่ๆเลย
ทอสนี่ก็งอนจริงงอนจังนะ :hao7:
-
ตอนที่13
“อ่ะ ผมไม่เป็นไหร่ครับ”ไม่นานคุณหมอก็อุ้มน้องเกรวกลับมาโดยที่มีผ้าพันเคล็ดที่ขอเท้าข้างซ้าย วางลงกับเก้าอี้อีกตัวข้างๆผม
“เป็นไงมั้งครับ ขอโทษแทนน้องจีด้วยนะครับ ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรดื้อใหญ่แล้ว”ผมรีบขอโทษอีกหนึ่งครั้งเพราะดูแล้วน้อง เกรวเองคงเจ็บไม่น้อย
“ไม่เป็นไรครับ เกรวตกใจเวอร์ไปเอง55”เสียงใสตอบกลับมาอย่างเป็นมิตรพร้อมหัวเราะจนตายี เห็นแบบนี้แล้วดูหน้าเอ็ดดูไม่น้อย
“ดื้อไม่เข้าเรื่อง”แต่ผมกลับได้ยินเสียงคุณหมอนนต์ที่เท้าเอวมองมาที่น้องเกรวหน้ายุ่ง
“ก็เกรว..”
“พี่เกรวววว”ไม่ทันที่น้องเกรวจะได้เถียงกลับน้องกันต์ก็รีบวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาน้องเกรวโดยมีน้องจีตามมาติดๆ
“แม่ฮะ จีหิว”มาถึงก็บ่นหิวเลย
“คุณหยิบกล่องแซนวิสมาหน่อยซิ”เขาส่งกล่องแซนวิส สองกล่องมาให้ผมทันทีพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง
“น้องจีกินนี่ก่อนนะครับเดี๋ยวขากลับให้คุณพ่อพาไปกินข้าวเนอะ”ผมส่งแซนวิสทูน่าชิ้นพอดี ให้น้องจี
“น้องกันต์ทานด้วยนะครับ”ก่อนจะหันไปส่งให้น้องกันต์อีกชิ้น น้องกันต์ยกมือไหว้อย่างรู้มารยาทก่อนจะหยิบไปกิน
“คุณ เอฟ เหมือนคุณแม่จริงๆเลยครับ”น้องเกรวทักขึ้น ทำให้ทั้งผมและคุณหมอนนต์หับไปมองน้องเกรวพร้อมๆกัน
“เอ่อ เกรวหมายถึงว่า แม่น่ะครับ ดูคุณเอฟเอาใจใส่ เอ่อ”น้องเกรวทำท่าอึดอัดทันทีที่ถูกจ้องมองพาเอาผมนึกถึงกระต่ายเลยครับ น่ารักดี
“ขอบคุณครับ”ผมว่าอย่างยิ้มๆ
“แล้วคุณเอฟกับเอ่อ “น้องเกรวคงจะหมายถึงผู้ชายที่นั่งซ้อนหลังของผมที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตากินแซนวิสในกล่องชิ้นสุดท้าย
“ครับ?”
“ไม่ไปเล่นน้ำหรอครับ เดี๋ยวน้องจีฝากผมดูก็ได้”น้องเกรวพูดขึ้นคงเห็นว่าตัวผมกับทอสไม่เปียกน้ำเลย
“เจ็บขนาดนี้ยังจะเก่งอีก”คุณหมอว่าขึ้นมาอย่างติดหงุดหงิด ครั้งแรกเลยนะครับที่คุณหมอทำตัวไม่เป็นสุภาพบุรุษ
“...”น้องเกรวเลยได้แต่นั่งก้มหน้า
“ไม่เป็นไรครับ วันนี้พาน้องจีมาเล่นน่ะ ไว้คราวหน้าดีกว่า”ผมว่าแล้วยิ้มให้
“ครับ”คงยังน้อยใจคุณหมออยู่ได้แต่ตอบมาเสียงแผ่วๆ ดูๆไปแล้วคุณหมอเองก็คงเป็นห่วงน้องเกรวไม่น้อย ตลอดเวลาก็เอาแต่ซื้อโน้นนี่มาให้กิน แถมพอน้องจะขยับนิดหน่อยก็รีบดุเลย
หลังจากให้น้องจีเล่นจนหนำใจก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน น้องจีที่เล่นจนเหนื่อยก็หลับตั้งแต่ขึ้นรถ ตอนแรกกะไว้ว่าจะพาน้องจีทานข้าวข้างนอกก่อนกลับบ้านจะได้ไม่ต้องทำอาหารเย็น แต่น้องจีหลับเลยเปลี่ยนใจมาทำกินที่บ้านแทบ
“ประตูรั้ว”ทันที่เห็นรั้วบ้านผมก็ตกใจเพราะประตูรั้วบ้านไม่ได้ปิด ทั้งๆที่ก่อนออกไปก็ปิดเรียบร้อยแล้ว
พอผมทักทอสก็รีบเร่งความเร็วและขับเข้าไปในบ้าน ก่อนจะเห็นรถสปอต์สีแดงสดราคาหลายสิบหลานจอดอยู่ในโรงรถ และที่สำคัญกว่านั้นประตูบ้านก็เปิดอยู่
“ไอ้คิน”ทอสพูดขึ้นอย่างใจเย็น พอเราจอดรถเสร็จผมก็อุ้มน้องจีลงมาน้องจีพอโดนอุ้มก็ตื่น โชคดีที่ขากลับรถค่อนข้างติดน้องจีเลยได้หลับยาวเต็มอิ่มจึงไม่งอแง
“กลับมาแล้ว”ไม่ทันที่จะเอาของลงรถหมด ผมก็ได้ยินเสียงผู้ชายบ้างคนในบ้านร้องขึ้นอย่างดีใจก่อนที่จะปรากฎร่างของผู้ชายที่หน้าตาดี ตัดผมเกรียนๆที่เริ่มยาวขึ้นมาสองสามเซ็นทำให้ผมบนหัวตั้งชี้ ดูแปลกตากับใบหน้ายิ้มแย้มที่วิ่งตรงมายังผม
“คนนี้หรอน้องจี น่ารักอ่ะพี่”เขาเดินตรงมาหาน้องจีก่อนจะยื่นมือมาจับมือน้องจีแล้วบีบไปมา น้องจีเองที่เพิ่งตื่นก็คงยังงงๆเลยไม่ได้ชักมือหนีแต่อย่างไร
“มึงเข้าบ้านกูได้ไง”เสียงของทอสเอ่ยถามผู้ชายอีกคนที่อยู่ในเครื่องแบบตำรวจเพียงแค่ไม่ใส่เสื้อคุม แต่สวมเพียงเสื้อยืดสีขาวที่มีข้อความสกรีนว่า police อยู่กลางอก
“กูเป็นตำรวจนะโว้ย แค่เรื่อง สะเดาะกลอนแค่นี้ เรื่องจิ๊บๆ”เขาว่าอย่างไม่ใส่ใจอะไรก่อนจะมายืนช้อนหลังผู้ชายคนแรกแล้วยื่นมือมาจับมือน้องจี
“มึงยังแน่นใจนะว่าเป็นตำรวจ”ทอสพูดขึ้นก่อนจะสายหน้าไปมา
“ลูกมึงแม่งน่ารักว่ะ”เขายังคงพูดคุยกัน มีแต่ผมนี่แหละที่อุ้มน้องจีมองทอสสลับกับเพื่อนเขาไปมา
“นี่ไอ้คิน เป็นตำรวจสากล ส่วนนั้นน้องเชน เมียมัน”เขาแนะนำง่ายๆก่อนจะเดินตรงเข้าไปในบ้านโดยมีพวกผมเดินตามไป
“เชนซื้ออาหารมาด้วยกะว่าจะมาเซอร์ไพร ที่ไหนได้ไม่อยู่บ้าน”น้องคนผมสั้นๆพูดแล้วเดินไปที่โต๊ะกินข้าวที่มีถุงอาหารมากมายวางอยู่บนโต๊ะ
“เดี๋ยวผมจัดใส่จานให้ครับ”ผมว่าก่อนจะส่งน้องจีให้พ่อเขาอุ้ม
“เดี๋ยวเชนช่วยครับ”น้องเชนว่าก่อนจะวิ่งมาเอาถุงอาหารเข้าไปในครัว
หลังจากนั้นเราก็เอาอาหารมานั่งกินกันที่หน้าทีวีเพราะเกาอี้ที่โต๊ะกินข้าวไม่พอ
“น้องจีอร่อยไหมครับ”น้องเชนที่ดูเหมือนจะชอบน้องจีเอ่ยถามน้องจีที่นั่งอยู่บนตักตัวเองอยู่ที่พื้นพรม ในมือน้องจีมีน่องไก่ที่ถูกกินไปกว่าครึ่งอยู่ทั้งสองมือ
“ฮะ”น้องจีตอบรับก่อนจะพยักหน้ารัวๆแล้วยิ้มกว้าง ปากก็มีคราบน้ำสอดที่อยู่บนไก้อบเต็มไปหมด
“555น่ารักอ่ะ”น้องเชนว่าก่อนจะก้มลงหอมแก้มน้องจีฟอดใหญ่
“หึหึ”ก่อนที่เสียงหัวเราะในคอของผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาในมือมีกระป๋องเบียร์สีเขียวคนละกระป๋อง
“แล้วทำไมรีบมา พรุ่งว่าจะพาไปหาที่โรงพยาบาล”ทอสถามเพื่อนของเขาที่ชื่อคิน ดูเหมือนว่าสองคนนี้จะสนิทกันพอดู
พี่คินหล่อมาก ถึงแม้จะออกไปทางแมนๆดุๆ แต่กลับดูมีเสน่ห์สุดๆ
“ก็เมียกูดิ ตื้อจะมาให้ได้”เขาว่าก่อนจะหันมามองน้องเชนด้วยสายตาเอ็นดู จนผมเองที่เป็นคนนอกยังอดยิ้มไม่ได้ สมัยนี่เขาเป็น
แบบนี้กันหมดแล้วหรือไงนะ
“พี่ทอสช้าอ่ะ กลับมาตั้งนานไม่เห็นพาน้องจีไปหาผมสักที”น้องเชนตอบแบบงอนๆ แต่ตากลับจ้องแต่น้องจี
“น้องเชนเป็นหมอหรอครับ”เห็นเขาบอกจะพาไปที่โรงพยาบาลผมเลยแอบนึกว่าน้องเชนคงเป็นหมอ เพราะท่าทางหน้าตาก็คล้ายๆหมออยู่เหมือนกัน คือมันเป็นความรู้สึกส่วนตัวน่ะครับ
“ครับ เชนเป็นหมอ แต่ยังไม่จบนะครับปีนี่ปีสุดท้าย ส่วนใหญ่เลยอยู่แต่ที่โรงพยาบาล”
“ได้ยินว่าน้องจีไม่ค่อยแข็งแรง เชนเรียนหมอเด็กนะครับ ให้น้องไปหาเชนก็ได้”น้องเชนว่าก่อนจะยื่นไก่ให้น้องจีอีกน่อง
เรากินมื้อเย็นเป็นของที่น้องเชนซื้อมา ผมได้พูดคุยกับน้องเชนหลายเรื่องและคิดว่านิสัยน่าคบมากครับ แถมน้องเชนยังดูจริงใจ และยังชอบน้องจีหน้าดู น้องจีเองก็ดูเหมือนจะชอบน้องเชนไม่น้อยเหมือนกันขนาดน้องเชนจะกลับบ้านก็ยังไม่ยอมออกห่างเลย
“เชนๆ เล่นกับจีหน่อย”น้องจีเดินมาดึงมือของน้องเชนแล้วออกแรงดึงแต่น้องเชนไม่ขยับเลย ก็เลยทำหน้างอนๆแก้มพองลมใส่
“เชนจะกลับบ้านแล้วครับ ไว้มาเล่นใหม่เนอะ”พี่คินก้มลงนั่งยองๆคุยกับน้องจี
“เชนจะกลับหรอ”น้องจีถามเสียงเศร้า
“ครับเดี๋ยวมาใหม่ ทำหน้าน่ารักหน่อยเร็ว”น้องเชนว่า ก่อนที่น้องจีจะเอามือทั้งสองข้างขึ้นมาแนบแก้มแล้วเอียงคอใส่ ตามที่เจ้าตัวถูกน้องเชนสอนมาตอนดูรายการในทีวี
“น่ารักอ่ะ หึหึหึ”น้องเชนจะดูชอบใจมากทุกครั้งที่น้องจีทำท่าน่ารักใส่
“มาจุ๊ฟ ก่อน”น้องเชนว่าก่อนจะยื่นหน้าแล้วทำปากยื่นเพื่อขอน้องจีจุฟ น้องจีก็ไม่รอช้ารีบยื่นหน้าเข้าไปจุฟเสียงดัง
“กูเริ่มหึงแล้วว่ะ” พี่คินหันไปพูดกับพ่อของน้องจีที่ยืนมองดูลูกชายยิ้มๆ
“หึหึ”
“บ้า น้องจีสามขวบเอง ไว้โตก่อนค่อยว่ากัน โอ๊ยเจ็บ”น้องเชนทีแรกก็เหมือนจะพูดแหย่เล่นๆ แต่กลับโดนพี่คินหยิกแขนจนร้อยโอ๊ย เพียงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาทำให้ผมรู้เลยว่าพวกเขารักกันมากจริงๆ ได้ยินว่าน้องเชนเองก็เป็นลูกนายพลคนใหญ่คนโต
กว่าพี่เชนจะได้คบก็เล่นเอาเลือดตกยางออกกันไปหลายครั้งเลย
“น้องจีมาหาแม่มา บายบ๊ายอาเชนก่อน”ผมยื่นมือไปอุ้มน้องจีขึ้นแล้วบอกให้น้องจีโบกมือลาน้องเชน
“..”น้องจียกมือขึ้นบายบ๊าย ก่อนที่น้องเชนจะยกมือบายบ๊ายตาม แต่น้องจีแถมส่งจูบให้ตามแบบที่เจ้าตัวชอบทำ น้องเชนคงหมั่นเขี้ยวเลยวิ่งกลับมาหอมแก้มน้องจีอีกรอบแล้วขึ้นรถกลับ
“พอพาน้องจีอาบน้ำเสร็จเจ้าตัวก็หลับ คงจะเหนื่อยจากการเล่นมาตลอดทั้งวัน หลังจากพาน้องจีเข้านอนผมก็หันมาจัดการตัวเองโดยการเข้ามาแช่น้ำบ้าง ผมเองวันนี้ก็รู้สึกเพลียๆเหมือนกัน
ตั้งแต่น้องจีมีพ่อ น้องจีเองถึงแม้จะดื้อและพูดยากขึ้น แต่เจ้าตัวกลับสดใสขึ้นมากด้วยเช่นกัน ดวงตาก็ดูสดใสขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน นั่นทำให้ผมสบายใจ และชื่อชมในตัวคุณพ่อของเขาไม่น้อยที่ทำให้น้องจีมีความสุข ถึงแม้ความสุขของเจ้าตัวจะมาจากการถูกคุณพ่อตามใจซะทุกอย่างก็เถอะไป
“อ๊ะ! คุณเข้ามาทำไม”ผมรีบหมุดตัวลงในอ่านที่มีน้ำสบู่สีขาวขุน เพื่อซ่อนร่างกายตัวเองทันทีที่ประตูห้องน้ำเปิดออกพร้อมกับทอสที่เดินเปลือยอวดหุ่มน่าอิจฉาเข้ามาในห้องน้ำ จนเห็นอะไรต่อมิอะไรหมด อย่างหน้าไม่อาย
“อาบน้ำไง”เขาพูดเสียงเย็นแล้วลงมาแช่ในอ่างทันที
“งั้น ผมจะ อะ..ออกไปแล้ว”ผมว่าก่อนที่จะรีบคว้าผ้าขนหนูที่ผาดอยู่ใกล้ๆเพื่อเตรียมมาพันตัว
“จะไปไหน”ยังไม่ทันที่จะได้ลุกเต็มความสูง ผมก็ถูกดึงให้ล้มลงไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับนั่งทับขาของผู้ชายที่ที่ฉุดแขนผม
“หึ”เสียงหัวเราะพอใจ พร้อมกับหน้าตากวนๆ ที่ผมกำลังจ้องมอง มันทำผมเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด หลงลืมแม้กระทั่ง ท่าทางล่อแหลม ที่ผมนั่งทับบนต้นขาเปลือยเปล่าหันหน้าหาผู้ชายที่มีหน้าตาหล่อจนอันตรา โดยที่ผมเองก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยเช่นกัน
“ปะ ปล่อยนะ”ผมพยายามเบี่ยงหน้าหลบเขาที่เอาแต่จ้องมองผมด้วยสายตาประหลาด พร้อมกับดิ้นให้หลุดจากอ้อมแขนแกร่งที่กำลังสัมผัสกับแผ่นหลังเปลือยเปล่าของผม
“จะรีบไปไหน ถูหลังให้หน่อยซิ”ประโยคที่มาพร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์นั้น มันทำเอาผม ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
TBC
น่าเบื่อเนอะมันเรื่อยๆเกินไป
สงสัยต้องมีอะไรกระตุ้น หึหึหึ
-
มีน้องให้น้องจีๆๆๆ
-
จัน เอาน้ำแข็งมาถูหลังให้ฉันหน่อยสิ
สาบานว่าประโยคนี้ผุดขึ้นมาทันที :laugh:
น้องเชนกับพี่คินชนะเลิศ ขโมยซีนสุดๆ!!
รอตอนต่อไปน้าาา
-
ว้ายยยยย
อะไรคะ จะกระตุ้นอะไรกันยังไง 55555
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อนะคะ
-
อร๊ายยยยย. จะเสร็จอีพี่ทอสป่าวนะ :katai1: :katai1: :katai1:
-
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
ทอสหวานมั้งก็ได้
-
ดูท่า จะได้น้องแระนะน้องจี 5555 :laugh: :laugh:
-
บอกวิธีกระตุ้นด้วยค่ะ :haun4:
-
มีตัวเล็กอีกคนดิ.....
-
ปั๊มน้องให้น้องจีกันเถอะๆๆๆ
-
ชูป้าย ขอน้องอีกคน :call:
:hao6:
-
ต่อจากอาบน้ำนี่ก็ได้ค่ะคนเขียน :haun4:
น้องจีจะได้มีน้อง อิอิ :laugh:
-
แสกน้องให้น้องจีอีกซักคนสองคนสิจ๊ะพี่ทอสจ๋า :impress2:
-
ดูท่าจะไปได้ดีนะเนี่ย
-
ขอน้องจี 1 โหล กลับบ้านค่ะ
ฮือน่ารักจังเลยยยย
:ling1: :katai4: :hao7:
-
ถูหลังอย่างเดียวป่าววววว :impress2:
-
บ้านคนเขียนอยู่ไหนจะเอาระเบิดไปวาง
ค้างงงมากอ่ะ
-
เราจะรอซุ่มอยู่หลังประตูนะ. :hao6:
-
จะรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลย :hao6:
-
ต่อจากถูหลังแล้วไงต่อ :hao3:
-
มีน้องก็ดีนะ แต่ควรจะเข้าใจกันให้มากกว่านี้ก่อน นี่ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย เอฟไม่ใช่โรงงานผลิตลูกนะ อยู่กันเป็นคู่ผัวตัวเมียอย่างน้อยก็ต้องคุยเคลียร์อะำรกันบ้าง มีเรื่องค้างคาเยอะอยู่ ไม่งั้นก็เป็นแค่คนแปลกหน้าอยู่ร่วมบ้านกันแล้วเผอิญเป็นพ่อน้องจีตามที่เป็นอยู่ขณะนี้ ไม่รู้ว่าเพราะว่าเป็นแม่หรือเปล่าที่ทำให้เรารู้สึกว่าเอฟให้ฟีลลิ่งแบบสาวๆ
คิน-เชนเด่นนำหน้าคู่เอก ซึ่งถ้าหากว่าทอส-เอฟคุยกันได้รู้เรื่องหรือเข้าใจกันแล้วก็น่าจะประมาณเดียวกับคู่นั้น
-
ทอสคงไม่มีหวังแค่ถูหลังหรอกมั้ง เชื่อดิ
-
จะกระตุ้นด้วยอะไร วิธีไหน เจ่ขอฟินล่วงหน้าเลยแล้วกัน ครึครึ
:hao7: :hao6:
-
รุก รุก รุก
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ค้างงงงงง :katai1:
-
ไม่เห็นจะน่าเบื่อเลยอย่าคิดมากนะคนแต่งนิยายสนุกดี
-
แนะนำ ทอส ให้ปล้ำแม่น้องจีเลย จับปล้ำเลย น้องจีจะได้มีน้อง ขอให้ได้น้องแฝดทีเถอะ ๕๕๕ ไหนๆก็รักกันแล้วทั้งคู่ เพียงแค่ไม่ได้พูดความจริงในใจใส่กันแค่นั้นเอง อารมณ์ปากกับใจไม่ตรงกัน ปากแข็งนี่ มันน่าหงุดหงิดชะมัด น่าจะมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างทำให้ ทอส กับ เอฟ(แม่น้องจี) ได้ปรับความเข้าใจกัน แต่ก็ขอให้ทอสปล้ำแม่น้องจีเสร็จสมจนได้ลูกแฝดเลยละกัน...๕๕๕ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: รอ รอ ตอนต่อไป ตอนต่อไปมาไวๆ เร็วๆนะคับ :katai5: :katai5: :katai5:
-
ฉากถูกหลัง หึๆๆๆๆ ตั้งตารอคอย อิอิ
อาเชนร้องจีตอนนี้ได้ใจสุดๆๆๆ น่ารัก
-
กรี๊ดดดดดด
รอฉากกระตุ้นจ้าาาาาาา
-
ทอสทำหน้าทีพ่อแล้ว และกำลังจะทำหน้าที่สามีใช่ป่ะ หึหึ
ปล. ถ้าจะกระตุ้นด้วยดราม่าก็ไม่ต้องนะ เกรงใจ 555
-
น้องจีน่ารักตลอดๆ
-
:-[ :-[ :-[ อร๊ากกกกก อยากให้น้องจีมีน้อง
-
จ้ะมีถูหลัง หึหึ
-
จะมีการถูหลังกันด้วย
-
โอ้ย
อยากอ่าน สิ่งกระตุ้น มันคืออะไรน้าาา
:mew1:
-
ตัดจบประโยคเด็ดเลยยยย
-
จีจะมีน้องไหมนะ อยากรู้จริง
รอตอนต่อไปครับบบ
-
กระตุ้นอะไรรรร เราใสใส ว่าแต่ไหนหล่ะ?
-
จัดไป อย่าไห้เสียยยย
:hao6:
-
น้องจีได้น้องสมใจแน่ :hao6:
-
ถูหลัง! ถูหลัง!อย่างเดียวเหรอ
-
มีน้องให้น้องจีเลย
-
น้องของน้องจี :hao3:
-
น้องจีจะมีน้องแล้ววววว
-
รอน้องของน้องจี :man1:
-
รอถูหลัง.....5555
-
ชอบเรื่องแนวนี้มาเลย ตามหามานาน ชอบมากๅ :hao5:
-
:ling1: :ling1:
กำลังอิน อยู่เลย ตัดบท จนตกสวรรค์ อิอิอิ
เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนนะครับ ยังไงเอาใจช่วย
สวัสดีปีใหม่ ย้อนหลังด้วย ครับ
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:pig4: น้องจีน่ารักตลอด รออ่านตอนต่อไปนะ
-
เอาแล้วๆๆๆๆ
-
น้องจีน่าจะได้น้องละนะคราวนี้ หึหึ
-
ถูหลัง
-
หวานกันบ้างงง :ling1:
-
คุกแน่เลยหมอ
-
ชอบมาก ชอบมาก ชอบมาก ว่างๆๆๆมาต่อนะคร๊าาาาาาาาาาาาาาาาา :impress2:
-
รออยู้นะคะ แอร้ยยยยยยยย :hao7:
-
รอตอนต่อไปครับบบ
-
สงสัยคุณพ่ออยากมีน้องให้น้องจีชัวร์
-
เพิ่งตามอ่านค่ะ ชอบแนวนี้มาก มาต่อไวๆนะค่ะ :m1:
-
เอ๋ รอบนี้จะมีน้องตามมามั้ย
-
มาร่วมเชียร์ให้น้องจีมีน้องอีกคนค่ะ 55555
-
:laugh: เอะหรือว่าจะเป็นพ่อของน้องจี
-
เราชอบอ่านนิยายทีนายเอกท้องได้ เราคิดว่าน่ารักดี คนเขียนสูนะคะ
-
เอ คนที่บ้านทอส จะรับเอสกะน้องจีมั้ยนะ
หรือจะเกิดอะไรขึ้นกะเอสน้าาาา
-
ตอนที่14
“จะรีบไปไหน ถูหลังให้หน่อยซิ”ประโยคที่มาพร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์นั้น มันทำเอาผม ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
“ห๊ะ!”ผมร้องเสียงหลงเลยครับ ถูลงถูหลังอะไรกัน
“ถ้าไม่อยากถู งั้นเปลี่ยนมาลูบแทนไหมล่ะ”คำพูดที่หน้าเกลียดมาพร้อมกับมือใหญ่ที่เลื่อนลงมาลูบไล้สะโพกผมแทน
“นี่คุณ ยะ..อย่านะ”ผมรีบหันไปปัดมือเขาออก
“หึหึหึ หน้าแดง”แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจอาการโกรธของผมเลยสักนิด กลับเปลี่ยนเป็นยกมือขึ้นเสยผมที่เปียกน้ำของผมออกอย่างแผ่วเบา ดวงตาคมจ้องมองผมไม่กระพริบตา ก่อนที่สันจมูกโด่งจะเลื่อนเอามาคลอเคลียข้างแก้ม ตัวผมแข็งทื่อเป็นหินทันที เมื่อสัมผัสเปียกชื้นกำลังไล่เลียที่ใบหูของผม
“ยะ..อย่า”ผมร้องห้ามด้วยเสียงแผ่วเบา
ทั้งๆที่ผมร้องห้ามแทนที่เขาจะหยุดกลับทาบริมฝีปากลงมาบนกลีบปากของผมแทน ดูดกลืนริมฝีปากของผมราวกับมันคือขอหวานสุดโปรด ความรู้สึกเจ็บระบมมาพร้อมกับความรู้สึกบ้างอย่างที่ตีวนอยู่ในช่องท้องจนต้องงอตัว แต่ริมฝีปากด้านบนนั้นกลับยิ่งกดย้ำลงมาไม่ห่าง
“หยุดนะ!”ผมรวบร่วมแรงที่หมดที่มือดันอกของเขาออก โชคดีที่มันได้ผล
“ถะ..ถ้าไม่หยุด..ผมจะโกรธ ..จะ..จริงๆนะ”ไม่รู้ทำไม ทั้งที่เป็นแค่จูบที่นั่งนิ่งๆอยู่อ่านน้ำเท่านั้นแต่ผมกลับรู้สึกเหนื่อยอย่างกลับไปวิ่งรอบบ้านมาซะอย่างนั้น
“ก็ได้ๆ งั้นมานี่ซิ”เขายกสองมือขึ้นระดับหัวเพื่อแสดงอาการยอมแพ้ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นหมุนตัวผมให้หันไปอีกทางเพื่อหันหลังให้เขาแล้วดึงตัวผมเขามาอยู่ระหว่างเขาที่แยกออกให้
“ทำอะไรน่ะ” ผมเริ่มกังวลอีกครั้ง แต่ไอ้ความรู้สึกเหนื่อยมันก็ยังไม่หายสักที เพราะหัวใจของผมมันเต้นโครมครามราวกับจะทะลุออกมา
“แค่ถูหลังน่ะ นั่งเฉยๆ แต่ถ้าดิ้นมากๆ อะไรบางอย่างที่นั่งทับอยู่มันตื่น ก็ไม่รู้ด้วยนะ”เขาว่า ก่อนจะหยิบเอาผ้าขนหนูผืนเล็กที่อยู่ข้างๆอ่างมาถูกับสบู่ แล้วชุบน้ำ มาขัดที่หลังผมเบาๆ
“ไม่ต้องก็ได้ ผมทำเอง..”
“เฉยๆน่า “ผมเตรียมเอี้ยวตัวกลับเพื่อที่จะไปแย่งผ้ามาถูเองแต่กลับถูกจับให้หันกลับมาทางเดิน ก่อนจะถูกดึงให้ตัวผมเอนลงไปซบที่แผ่นอกกว้าง แน่นนอนผมพยายามขืนตัวอีกครั้ง แต่ก็นั้นอีกเมื่อมันไม่เคยได้ผล
“ตั้งแต่ ขึ้นมากรุงเทพ ก็ไม่ค่อยได้คุยกันเลย”เขาว่าก่อนจะใช้ผ้าขนหนูขัดเบาที่ต้นแขนอีกครั้ง ผมเองก็ได้แต่นอนพิงเงียบๆเพราะถึงอ่างอาบน้ำจะใหญ่พอที่แช่ได้ถึงสามคนแต่ก็เถอะ แต่ระดับน้ำที่ผมเปิดไว้คือแช่คนเดียวไง พอต้องมานอนเกยกันแบบนี้ น้ำสบู่ๆขาวๆก็ไม่ได้ช่วยปิดอะไรต่อมิอะไรของผมเลย จึงต้องเอามือมาค่อยกุมไว้
“น้องจี ออกมาจากตรงนี้ซินะ”เขาเปลี่ยนจากการขัดถูตามแขนผมมาเป็นสัมผัสเบาๆที่หน้าท้อง
หน้าท้องที่มีรอยแผลเป็นขีดจางๆยาวประมาณ15เซ็น
“อืม”พอมองเห็นแบบนี้แล้วผมก็นึกถึงวันแรกที่ผมได้เห็นหน้าน้องจีเลย หน้าเสียดายที่ผมต้องฉีดยาสลบตอนผ่าคลอดน้องจี แต่ถึงอย่างนั้นผมก็โชคดีที่ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นน้องจีนอนอยู่ข้างๆ
“กูอยากอยู่ด้วยวันที่ลูกเกิด กูอยากอยู่ข้างๆตอนที่มึงกำลังเจ็บ และกูอยากเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้อุ้มลูกกู”น้ำเสียงทุ่มเอ่ยขึ้นแผ่วเบาราวกับกำลังเหนื่อย ก่อนจะลูบไล้ไปมาที่แผลเป็นนั้น ราวกับต้องการจะซึมซับความรู้สึกในวันแรกที่น้องจีเกิดมา
“ช่วยไม่ได้นี่ ผมเองก็ไม่ได้อุ้มน้องจีคนแรกเหมือนกัน”คำพูดเหมือนปลอบโยนแบบนี้มันคืออะไรกัน
ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมก็เริ่มเอาใจใส่เขาขึ้นมา
“ขอโทษ”แขนแกร่งจากทางด้านหลังโอบกอดมายังตัวผม รัดแน่นราวกับว่าผมกำลังจะหายไป ก่อนที่ใบหน้าคมจะซบลงมาที่ซอกคอนิ่ง ผมทำได้แค่เพียงยกมือขึ้นลูบไล้ลำแขนแกร่งที่โอบรอบตัวผมแทนการปลอบโยน
ผมขืนตัวออก และครั้งนี้เขายอมปล่อยผมแต่โดยดี
“ตอนนั้นไม่ได้อยู่ แต่ตอนนี้อยู่ มันก็ดีกว่าอยู่ด้วยกันในวันนั้น แต่วันนี้ไม่ได้อยู่จริงไหม”ผมยกมือทั้งสองข้างประครองใบหน้าหล่อ ที่ตอนนี้ดวงตาแดงก่ำ ก่อนจะค่อยๆยื่นใบหน้าของตัวเองเข้าไปหา และจูบเขา
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าเขาเอาใจใส่เรื่องน้องจีและเรื่องของผมมากแค่ไหน ความหวาดกลัวตลอด4ปีที่ผ่านมา มันได้ทลายหายไปทีละนิด ตั้งแต่วันที่ผมเจอเขาอีกครั้ง จนตอนนี้ ตอนที่ดวงตาแดงก่ำพร้อมกับหยดน้ำตาร้อนๆที่ไหลลงผ่านดวงตาตรงหน้าผม มันได้ทลายทุกอย่างๆตลอด4ปีนี้หมดแล้วจริงๆ
และความรู้สึกใหม่ที่เข้ามาแทนที่ก็คือ รัก
“สัญญาซิ ว่าจากนี้จะใช้เวลาทั้งชีวิตชดเชยเวลา4ปีที่หายไป”ผมพูดทั้งๆที่ริมฝีปากของผมเองก็ยังถูกคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง
“ด้วยชีวิตเลย”
คืนนี้เป็นคืนที่ผมหลับสนิทที่สุดตลอด4ปีความรู้สึกกังวลต่างๆได้หายไปอย่างหน้าประหลาด ตำแหน่งการนอนถูกเปลี่ยนอีกครั้ง เมื่อคืนนี้ผมนอนตรงกลาง น้องจีหลับสนิท คนข้างหลังผมก็เช่นกันแขนแกร่งที่เกี่ยวรัดเอวผมไว้ในตอนนี้มันช่าง
อบอุ่นจริงๆ
“นี่คุณ ผมเจอไอ้นี่เสียบไว้ที่ตู้จดหมายน่ะ ของคุณ”ผมยื่นซองจดหมายสีทองที่จ่าหน้าซองถึงเจ้าของบ้านก่อนจะหยิบใบปลิวลดราคาอื่นๆมาถือดู
“ของพี่หรอ”เขาถามตั้งแต่เมื่อคืนเขาก็แทนตัวเองว่าพี่ตลอด ถึงแม้มันจะดูไม่ชิน แต่ผมชอบนะ
“ครับ “ผมยิ้มแล้วตอบรับก่อนที่จะนั่งลงที่โซฟาด้วยอีกคน”เขียนว่าไงครับ”
“งานเลี้ยงรุ่นที่มหาลัยน่ะ”เขาว่าก่อนจะส่งมาให้ผมอ่าน
“อาทิตย์หน้า คุณจะไปไหม”ผมถามเมื่ออ่านลายละเอียด ถ้าเลี้ยงรุ่นพี่ทอสแล้ว ต่อไปคงเป็นรุ่นผม
“อยากไปไหม”เขาหันมาถามผม ผมส่ายหน้า
“ไม่ครับ นั้นมันของคณะพี่นี่”ผมยิ้ม ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อคืน ผมก็ตัดสินใจจะให้โอกาสกับเขา ไม่ใช่แค่ในฐานะพ่อของน้องจี แต่ เป็นฐานะ สามี
ผมจึงตั้งใจที่จะให้เกียรติ์เขาโดยลบอคติทุกอย่างทิ้ง เพราะมันคงจะดีกว่า ถ้าน้องจีเติบโตขึ้นในครอบครัวที่รักกัน ไม่ใช่แค่รักน้องจีอย่างเดียว
“เขาเชิญภรรยาด้วย” เรื่องนั้นผมก็รู้ครับ แต่ถึงจะอย่างนั้น แต่ผมก็เป็นผู้ชายนะครับ จะให้เดินควงไปในฐานะภรรยามันก็แปลกเกินไปหน่อย
“อย่าคิดมากน่ะ เรื่องของเราดำเนินมาจนมีน้องจีแบบนี้ ไม่ช้าก็เร็วทุกคนก็ต้องได้รู้ “เขายื่นมือมากุมมือผม
“แล้วน้องจีล่ะครับ ใครจะดูน้องจี งานเลี้ยงก็เริ่มดึกด้วย”อีกเรื่องที่ผมห่วงคือน้องจีครับ เพราะงานเลี้ยงเริ่มตอนสองทุ่มกว่าจะเสร็จงานก็คงเที่ยงคืนกลัวน้องจีจะงอแงน่ะซิ
“ฝากให้น้องเชนดูก็ได้ “
“แต่น้องจี จะไปรบกวนเขาเปล่าๆแล้วอีกอย่างน้องเชนก็คงจะงานยุ่ง”น้องเชนกำลังเรียนหมอ คงไม่มีเวลาดูน้องจีให้หรอก
“เชื่อซิ ยังไงก็ได้ เชนเองก็ชอบน้องจีมาก ไอ้คินเองมันก็อยากมีลูก แต่เพราะน้องเชนท้องไม่ได้ น้องเชนก็เลยซึมๆทุกครั้งที่เห็นเพื่อนๆไอ้คินมีลูก ให้น้องเชนได้อยู่กับลูกสักคืน เถอะ”พอพูดอย่างนี้ก็ใจอ่อนเลยครับ ผมพยักหน้ารับ ไม่ว่าอะไรจะเกิดมันก็คงต้องเกิด ความจริงที่ว่าผมคลอดน้องจีออกมา และพี่ทอส คือพ่อของน้องจี ยังไงเรื่องนี้ ก็คือความจริง ปิดยังไงสักวันคนที่รู้เรื่องก็ต้องมากขึ้นแน่น
บรี๊นๆๆ
“ใครน่ะ”ผมเดินไปดูที่ประตูเพราะได้ยินเสียงแตรรถ อยู่หน้าบ้าน
“เอ่อ คุณหมอนนต์ครับ”ผมหันไปตอบก่อนกดให้ประตูรั้วเปิดอัตโนมัติ
“มีอะไรหรือเปล่าครับท่าทางรีบร้อน”ผมรีบเดินเข้าไปหาเมื่อรถมาจอดที่หน้าบ้าน
“ขอโทษนะครับที่กะทันหัน พอดีเกรวมีสอบตรงเข้ามหาลัย ครับ และ เอ่อ เจ้าตัวก็ไม่ยอมบอกผมเลยต้องขอฝากน้องกันต์ไว้หน่อยได้ไหมครับ มันกะทันหันจริงๆที่บ้านผมก็ไปเกาหลีกันหมดเลย”คุณหมอทำหน้าร้องรนมือจูงน้องกันต์ที่แต่งตัวน่ารัก มองตาแป๋วอยู่ แต่พอมองเลยไปด้านหลังเห็นน้องเกรวนั่งร้องไห้อยู่ในรถ
“เอ่อ ครับไม่มีปัญหา แต่น้องเกรว”เพราะผมเห็นน้องเกรวนั่งร้องไห้เลยอดเป็นห่วงไม่ได้
“ไม่มีอะไรหรอกครับ เดี๋ยวผมจัดการเองฝากน้องกันต์ด้วยนะครับ น้องกันต์ครับ อยู่กับครูเอฟอย่าดื้นนะครับเดี๋ยวพ่อพาพี่เกรวไปโรงเรียนแล้วเดี๋ยวเลิกเรียนเดี๋ยวมารับนะครับ พ่อรักลูกนะ”คุณหมอก้มลงจุฟหน้าผากน้องกันต์ก่อนจะเดินไปที่รถแล้วขับออกไป
“พี่เกรวร้องไห้ คุณพ่อดุ เพราะพี่เกรวไม่ยอมเรียนหนังสือ”น้องกันต์ที่มีสีหน้ากังวล พูดขึ้นตามภาษาเด็ก
“ครับ ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้คุณพ่อคุยกับพี่เกรวก่อน น้องจียังไม่ตื่นเลย น้องกันต์ไปปลุกกับครูไหม”ผมหันมาเปลี่ยนเรื่อง เพราะเด็กน้อยทำหน้าเศร้า เห็นแล้วผมก็อดสงสารไม่ได้
“ครับ” ผมพาน้องกันต์ขึ้นไปหาน้องจี โดยให้พี่ทอสถือกระเป๋าเป้ ที่น่าจะมีของที่จำเป็นสำหรับน้องกันต์อยู่ไปไว้ที่โซฟา
“นั่งไงครับยังหลับอยู่เลย”ผมเปิดประตูให้ น้องกันต์รีบเดินไปหาน้องจีทันที
“จีๆ จีๆ”น้องกันต์เดินไปเขย่าตัวน้องจีเบาๆ แต่เด็กน้อยขี้เซาของผมก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่น
“ตีเลยครับ”ผมยุ น้องกันต์เป็นเด็กสอนง่าย สั่งให้ทำอะไรก็ทำทันที ตีเขาไปที่แขนน้องจีเสียงดัง เปะ
“ไม่ตื่นหรอครับ”ผมถามน้องกันต์พยักหน้ากึกกึก
“ต้องจุฟ เหมือนนิทานไหมฮะ”น้องกันต์ถาม คงจะหมายถึงพวกนิยายดิสนีย์ที่พอเจ้าหญิงโดนคำสาปแล้วต้องโดนจุมพิตถึงจะตื่นขึ้นมาอะไรทำนองนั้น
“ลองดูซิครับ”ผมพูดออกไปด้วยความเอ็นดู
ทันใดนั้น น้องกันต์ก็ยื่นหน้าเขาไปก่อนที่จะประกบริมฝีปากบางๆลงบนกลีบปลากอิ่มของน้องจี และน้องจีก็ลืมตาขึ้นมาทันทีที่น้องกันต์ผละออก ดูเป็นเรื่องตลกและเกินจริงไปหน่อย แต่ผมแอบเห็นว่าเจ้าตัวน้อยของผมแอบยิ้มตั้งแต่โดนน้องกันต์ตีที่แขนแล้ว
ชักจะเหมือนคุณพ่อของตัวเองเข้าทุกวัน โดยเฉพาะความเจ้าเล่ห์เนี่ย
TBC
ก็อย่งที่บอกไปว่าน้องจีคือตัวเอกในเรื่องนี้5555
สั้นไปเดี๋ยววันศุกร์มาลงให้อีก
-
:a5: น้องจีคงเป็นเมะจริงๆ สินะ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-
:กอด1: ให้คนเขียน
มาต่อเร็วๆนะ
-
:m20: เชื้อพ่อมันแรงสินะ เลยรับกันมาเต๊มๆ ไปงานเลี้ยงรุ่น คงต้องเจอแฟนเก่าของทอสสินะ แววมาม่ามาแว้ว :sad4:
-
น้องจี เจ้าเล่ห์จริงนะ :hao3:
-
ฟินๆกับ จีกันต์ เอ๊ะ หรือ กันต์จี
-
น้องจีนี่ร้ายยยยย
-
โอ้โห เจ้าเล่ห์แต่เด็กนะน้องจี
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
มีคู่รุ่นลูกด้วยสินะ ครึครึ
-
สั้นอ่าาาาาา :ling1: :ling1:
-
:really2: :really2: :really2:
OMG!!! น้องกัน น้องจี
น้องเกว กะ คุณหมอ
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
แต่เด็กเลยนะน้องจี :hao6: :hao6:
-
เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆเลยนะน้องจี :hao3: :hao3: :hao3:
-
ร้ายนะเด็กน้อย
-
น้องจีได้คุณพ่อมาเต็มๆใช่ไหมล่ะ :hao6:
-
อยากอ่านคู่น้องเกวรกับหมอนนท์จังเลย พี่หมอดูใจร้านเร้าใจ :katai5: :katai5: :katai5:
-
เลือดพ่อมาแรงค่าาา
-
อร๊ายๆๆๆๆๆน้องน่ารักอ่า แอบฟินเบาๆ
ตอนโตนี่น้องกันต์จะถูกน้องจีกดเปล่านี่ ฮิฮิ
-
คุณหมอกินเด็ก
:hao6:
-
อุ๊ยน้องจีจ๋า ร้ายมากๆ
-
น้องจี o13
-
:-[ ร้ายกาจนะน้องจี หลอกขโมย
จูบแรกของน้องกันต์มาซะแล้ว :z1:
-
น้องจีทำดีลูก :katai2-1:
-
น้องจีเจ้าเล่ห์จริงๆเลยลูก
สงสารน้องเกรว
-
ได้เชื้อพ่อมาเต็ม 555 o13
-
o13 o13 o13
-
นิสัยได้พ่อไปเลยค่ะ ร้ายนักเชียว :hao3:
-
:mew1:
-
น้องจีนี่เคะเคลือบเมะชะปะ 555 น่ารักอะ
-
น้องกันต์ เชื้อไม่ทิ้งแถว 555 :hao7:
-
ขอจีกันต์อีกคู่ค่ะ 555555 ฮึ้ยยย เรื่องนี้น่ารักจริงๆอ่านไปยิ้มไป
ตามค่ะตาม รอตอนต่อไปนะค่ะ สู้ๆๆ :กอด1: :กอด1: :L2:
-
เอฟเปิดใจแล้วสินะ ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ
-
:ling1: ไม่ ไม่ ไม่เอามาม่าาาาาาาาา 5555 ชอบน้องจีจัง :mew2:
รอตอนต่อไปคร่าาาาาา :L1:
-
:mew1: :mew1:
-
น้องจีมีเนี่ยนด้วย ฮ่าๆๆๆๆ
-
เชื้อพ่อแรง ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ
-
เด็กๆน่ารักกันจังเลย
ดีแล้วที่รู้ใจนะเอฟ :mew3:
-
ตอนหน้าขอหวานกว่านี้
-
คู่นี้เปิดใจให้กันแล้วววว ในที่สุดน้องจีก็มีหวังจะได้น้องสินะ หุ หุ :haun4:
หลังจากนี้ขอหวานๆ ได้ไหมมมม :pig4:
-
ดีใจที่สองคนได้คุยกัน ท่าทางจะมีมาม่าเรื่องแฟนเก่าทอส
คู่ลูกถ้าจะให้มีลูกก็คงต้อง กันต์-จี ถ้าไม่มีลูกก็อาจจะ จี-กันต์ แต่จีเจ้าเล่ห์เหมือนพ่อก็ดี จะได้เอาสามีหรือภรรยาอยู่
-
น้องจี ได้เชื้อพ่อมาเต็มๆ :hao3: :hao3: :hao3:
-
ฉายแววแต่เด็กเลย
-
น้องจีได้พ่อมาเต็ม ๆ
-
เจ้าเล่ห์แต่เด็กเลยนะน้องจี
-
น้องจีร้ายแต่เด็ก
-
ร้ายกาจได้ใจพี่มากลูก :hao6:
-
จีร้าย อิอิ
-
เชื่อพ่อนี่แรงดีจิงๆ 5555++
-
โอ้ววววววว
-
มีน้องๆๆๆๆๆๆๆ <เสียงน้องจีเชียร์>
-
น้องจีจะได้น้องก็เร็วๆๆนี้แหละ
-
ร้ายแต่เด็กเชียว
น่ารักจริงๆๆ
-
น่ารักจัง :mew1:
-
บ่งบอกว่า น้องจี นี่ลูก พ่อทอส จิงจิง 555
-
น้องจีร้ายกาจ
คุณแม่ใกล้มีน้องให้น้องจีแล้ว คุณพ่อทอสขยันเอาใจนะคร้าบบบ
-
ร้ายยยยนะน้องจี
-
จะเป็นอะไรไหมนะ ยังสงสารนายเอกอยู่นะเนี้ย ดูท่าจะมีเรื่องที่จะต้องเศร้า อุปสรรคไม่ว่าแค่อยากมีมือที่สามก็พอ ปวดใจแทนนายเอก
-
น้องกันต์ ไม่รอดแน่ๆ ^^
:katai3:
-
เชื้อพ่อเขาแรงจริงๆเลย
น้องจีเป็นเมะชัวร์
-
DNA ของเจ้าช่างแรงยิ่งนักท่านพี่ทอส :laugh:
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นสินะ :m4:
-
o13
-
:hao4:เหมือนเคยอ่านเจอสักตอนที่นักเขียนบอกว่าน้องจีเป็นเมะ อ๊ายเเล้วเคะเนี่ย เป็นร้องกันใช่ไหม.....น้องจีเจ้าเล่ห์นะ....มีแอบยิ้มด้วย :laugh:
-
น้องจี+น้องกันต์น่ารักจัง :mew1:
-
พี่ทอสน่ารัก น้องจีก็น่ารัก มีแม่เอฟผู้สนับสนุนความน่ารักแบบหื่นๆ อีก
โอ่ยย ครอบครัวนี้น่ารักเกินไปแล้วววว :mew3:
-
น้องจี~
หนูจะร้ายไปแล้วลูก ว่าแต่น่ารักอย่างนี้ โตไปฝันอยากรุกหรือรับคะ
-
เจิมค่า
-
ชอบมากๆค่ะ
มาต่อเร็วๆนะค่ะ
รอลุ้นว่าจะมีน้องไหม555+
-
น้องจีได้พ่อเต็มๆ
-
ตอนที่15
หลังจากที่เจ้าตัวเล็กจอมเจ้าเล่ห์ ถูกเพื่อนตัวน้อยปลุกด้วยการจุฟที่ริมฝีปาก ทำอย่างกับตัวเองเป็นเจ้าหญิงในนิทาน ก็ตื่นขึ้นมาด้วยอารมณ์เบิกบาน ลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปลงฟันเองโดยไม่ต้องให้ผมช่วยเหลือเหมือนเคย ทำราวกับจะอวดใครบ้างคนที่ค่อยยืนอยู่ข้างๆทุกกิจกรรมที่เจ้าตัวทำได้เห็น
“น้องกันต์ ทานข้าวเช้ายังครับ”ผมหันไปถามเพราะเห็นว่ายังเช้ามากและคุณหมอเองก็ดูรีบร้อน น้องกันต์อาจจะยังไม่ได้กินข้าวเช้า
“ยังฮะ แต่กันต์มีนี่”น้องกันวิ่งไปที่กระเป๋าใบใหญ่ของตัวเองโดยมีน้องจีตามไปติดๆ แต่ดูเหมือนกระเป๋าจะหนักเกินไปน้องกันต์เลยถือมาไม่ไหว ผมเลยได้เห็นอะไรดีๆ
“น้องจีไหวหรอลูก”ผมแกล้งถาม เพราะเจ้าตัวพยายามจะช่วยเพื่อนตัวน้องยกอีกคนแต่ ก็ยกไม่ขึ้น
“ไหวฮะ”น้องจีว่าก่อนจะใช้สองมือยกขึ้นอุ้มอีกครั้งและดูจะสำเร็จก่อนจะเดินตรงมาที่ผม แต่ยังไม่ถึงครึ่งทางก็หมดแรงซะก่อน ดีที่คุณพ่อมาช่วยรับไว้ทัน
“พ่อ จียกเองได้”น้องจีร้องบอก
“หึหึ ถ้าเจ็บใจก็รีบโตซิ”พี่ทอสหันไปพูดกับลูกก่อนที่จะใช้มืออีกข้างขยี้ผมเจ้าตัวยุ่งที่ยืนกอดอกทำท่าไม่พอใจอยู่
“คุณอา เท่ห์มากกก”น้องกันต์ชื่นชม โดยไม่สนใจอีกคนที่พยายามโชว์ความเท่ห์เลยสักนิด จนเจ้าตัวเล็กหน้าบึ้งกว่าเดิม
“แล้วน้องจีล่ะ”ผมเลยช่วย
“จีก็เทห์ จีสูงกว่ากันต์”น้องกันต์ว่าพร้อมหันหน้าไปหาน้องจียิ้มจนตายี๋ พอมาลองสังเกตดีๆ น้องจีสูงกว่าน้องกันต์แล้ว ผมนี่แทบไม่รู้ตัวเลย
“คิคิ”เจ้าตัวน้อยยิ้มล่าอย่างพอใจก่อนที่ผมจะเปิดดูกระเป๋าเห็นกล่องข้าวใบโตที่ด้านในมี สปาเกสตี้ซอสมะเขือเทศอยู่เต็มกล่อง อย่างเลอะๆ คุณหมอคงจะรีบร้อนหน้าดู
“จีอยากกิน”น้องจีที่เห็นอาหารของน้องกันต์ก็ร้องขอบ้าง
“แต่นี่ของน้องกันต์”ผมว่าพร้อมรอดูปฏิกิริยา
“กันต์แบ่งให้กันต์กินไม่หมด”น้องกันต์ก็แสดงความน่ารักและแสนดีออกมาตามธรรมชาติเรียกรอยยิ้มทั้งจากผมและน้อยจีได้ไม่น้อยเลย
หลังจากนั้นผมก็นำสปาเกสตี้ใส่จานให้ทั้งน้องจีและน้องกันต์ และเจ้าตัวน้อยก็พากันไปกินที่พื้นหน้าทีวี พร้อมกับดูการ์ตูนไปด้วย
“นี่ยาอะไร”เพราะผมมัวแต่สนใจน้องจีกับน้องกันต์มากไปเลยไม่ได้สนใจข้าวของในกระเป๋ามากนัก จู่ๆพี่ทอสก็ชูถุงสีขาวที่มีขวดยาเล็ก3ขวดอยู่ในนั้น พอมาลองอ่านดูเป็นยาแก้แพ้ ยาลดไข และก็ยาแก้ไข อยู่
“น้องกันต์ไม่สบายแน่นเลย”ผมว่าพร้อมหันไปมองดูเด็กๆ ก็เห็นน้องกันต์กำลังพยายามป้อนสปาเกสตี้น้องจีอยู่
หลังอาหาร ไว้กินข้าวเสร็จค่อยกินแล้วกัน
“วันนี่ดูอารมณ์ดี”ผมเอ่ยขึ้น
“ทำไมหรอ”พี่ทอส ถามกลับอย่างสงสัย
“น้องจีไง ไม่อ้อนไม่อะไรเลย ทำอย่างกับเป็นหนุ่มอย่างนั้นแหละ”ผมว่าแซวลูกชายตัวน้อย
“หึหึหึ”คุณพ่อของเขาเองก็คงจะเห็นด้วย
“วันนี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม ไหนๆก็วันหยุด”ผมถามพี่ทอสที่ตอนนี้กำลังนั่งรื้อกระเป๋าน้องกันต์อีกคน
“อะไรก็ได้ แต่นานๆทีก็ อยากได้ของกินเล่น”เขาว่าแล้วมองผม ปากก็ยิ้มและเอาแต่จ้อง ผมเคยบอกไปแล้วใช่ไหมครับว่าพี่ทอสหล่อมาก และมันจะหล่อมากขึ้นไปอีกเท่าตัวเมื่อเขายิ้ม
“ทำไมต้องยิ้มขนาดนั้นด้วย” ดูถ้าจะไม่ใช่แค่น้องจีแล้วมั้งที่อารมณ์ดี”
“อารมณ์ดี เมียเอาใจเก่ง”เขาว่าด้วยน้ำเสียงเรียบๆตาแบบฉบับของเขา แต่ทำเอาผม ร้อนไปทั้งหน้า
“ไม่คุยด้วยแล้ว รีบกินซิ จะได้ไปเล่นกับลูกบ้าง”ผมเร่งเขาให้กลับมากินข้าว จะได้เลิกจ้องผมสักที
“เวลาเขินยิ่งน่ารัก”เพิ่งรู้นะครับว่าคนเย็นชาไร้หัวใจ ก็พูดอะไรเลียนๆได้ ชักอยากให้เขากลับไปเงียบๆเหมือนเดิมแล้วซิ
หลังจากที่ทั้งสองพ่อลูกกินข้าวเรียบร้อย ผมก็เลยจะเดินไปเพื่อป้อนยาน้องกันต์แต่ว่า
“น้องจีเดี๋ยวหกลูก”ผมว่าก่อนที่จะยื้อแขนออกห่างเมื่อเจ้าตัวเล็กเข้ามาแย่งมือแย่งไม้
“จีไม่ให้กิน”น้องเริ่มเสียงดังเพราะถูกขัดใจ
“แม่ไม่ให้หนูกินสักหน่อย น้องกันต์มาหาครูมา”ผมว่าน้องกันต์ที่นั่งมองผมกับน้องจีทะเลาะกันเดินเข้ามาหา
“อ้าม”ผมว่าน้องกันต์อ้าปากขึ้นเล็กน้อย
“อั้ม”ช้อนถูกส่งเข้าไปยังปากเล็ก แต่ผิดคน ดันไปอยู่ในปากของเด็กจอมซนที่เกลียดการกินยาสุดหัวใจแต่กลับเข้ามางับช้อนแทน
“จีกินแทนแล้ว”น้องจีหันไปบอกน้องกันต์
“กินแทนทำไมครับคนเป็นพ่อลงมานั่งกับพื้นกอดน้องจีที่ยืนอยู่ ถามขึ้น
“กันต์ก็ไม่ต้องกินไง ไม่อร่อยขม”น้องจีว่า
“โห ขนาดยอมกินของที่ไม่ชอบแทนเลย ไม่ธรรมดานะเนี่ย”ผมว่าแซวเพราะเริ่มรู้ว่าเจ้าตัวต้องการแสดงอะไร และเพื่อใคร
“หึหึหึ”คนเป็นพ่อถึงกับหัวเราะ ก่อนจะจบน้องจีอุ้มแล้ววางนอนบนพื้นจากนั้นก็ฟัดแก้มขาวๆไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว
หลังจากนั้นผมก็แอบป้อนยาน้องกันต์สำเร็จก็ปล่อยให้เจ้าตัวน้อยทั้งสองคนวิ่งเล่นที่สวนรอบๆบ้าน วันนี้อากาศค่อนข้างดีแดดไม่แรงมากนัก เพราะกำลังจะเข้าสู่หน้าหนาว ลมเย็นๆพัดให้ยอดหญ้าปลิวไปมา นั่งมองดูแบบนี้ก็รู้สึกเหมือนได้ผ่อนคลายไปในตัว
ในหมู่บ้านที่พวกเราอยู่ไม่มีสวนสาธารณะ แต่บริเวณบ้านแต่ละหลังกลับมีสวนให้ได้นั่งใช้สอยมากพอสมควร วันนี้ของกินเล่นผมลองทำก๋วยเตี๋ยวลุยสวน ตามที่เจ้าของบ้านต้องการ พี่ทอสไม่ค่อยชอบทานของหวาน แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียด ผมเลยทำอะไรทั้งน้องจีและน้องกันต์ทานได้ด้วย
หลังจากเล่นกันจนเหนื่อยทั้งน้องจีและน้องกันต์ก็หลับ ผมเอาเสื่อมากางตรงสนามหญ้ามีต้นไม้ต้นใหญ่ซึ่งผมไม่รู้ว่าคือต้นอะไรค่อยให้ร่มเงา น้องกันต์กับน้องจีนอนหลับดูสบายที่ได้ออกมาเจอลมเย็นๆข้างนอก
“ผ้าห่ม”คุณพ่อแสนดีของเขาก็เข้าไปเอาผ้าห่มและหมอนมาให้ แค่พื้นเดียวก็ห่อทั้งน้องจีและน้องกันต์ได้ทั้งตัว
“ง่วงนอนหรอ”ผมถามพี่ทอสเมื่อจู่ๆเขาก็เอนตัวลงนอนแล้วหนุนตักผม
“เปล่า”เขาตอบก่อนจะจับมือผมขึ้นมาแล้จูบซับเบาๆหลายครั้ง”มีความสุขไหม”เขาถาม
“มากๆเลยครับ”ผมตอบยิ้มๆ ก่อนจะใช้มืออีกข้างเล่นผมพี่ทอส
“ถ้าอยากได้อะไรบอกนะ จะหามาให้ทุกอย่าง”เขาพูดแต่ตาเลิกจ้องผมแล้วกลับจ้องมองไปที่น้องจีและน้องกันต์ที่หลับข้างๆแทน
“แค่นี้ก็เกินพอแล้วครับ”ผมบอกยิ้มๆ หันมองน้องจีกับน้องกันต์เป็นระยะ กลับมีมดขึ้นมากัด
“พี่ทอสคิดว่า คุณหมอกับน้องเกรวเป็นอะไรกัน”ผมถามขึ้นมาอย่างต้องการความคิดเห็น เพราะผมเห็นคุณหมอดูเอาใจใส่น้องเกรวมาก แต่ก็กลับชอบพูดจาเย็นชาใส่
“ชอบมั้ง”เขาตอบแบบไม่ค่อยสนใจ
“นั้นซิเนอะ”
“เรื่องงานเลี้ยงรุ่น พี่ตอบตกลงไปแล้วนะงานเริ่ม2ทุ่มที่ ห้องสโมสร”พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาผมก็เครียดเลย ถ้ามีใครถามผมจะตอบว่าไปในฐานะอะไร แล้วถ้าเจอเพื่อนพี่ทอสจะทำไง
“พี่แพรเป็นไงมั้งครับ”ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมถามถึงพี่รหัสของผมที่เคยเป็นแฟนกับพี่ทอส
“ไม่รู้”เขากลับตอบมาแบบไม่สนใจ ผมก็เลยไม่รู้จะยังไงต่อ
“4ปีที่ผ่านมา เคยไปรักใครไหม”แต่จู่ๆคนที่ไม่ค่อยจะสนใจในการสนทนาก็ถามผมขึ้นมา
“ทำไมครับ”ทำจู่ๆถึงถาม
“แค่อยากจะรู้ว่ามันเป็นใคร จะได้เก็บไว้ในแบล็คลิส”เขาว่าเสียงเย็น แต่ทำเอาผมอดขำไม่ได้เลย ทั้งๆที่โตขนาดนี้แล้วแท้ๆกลับ หึงอะไรไม่เข้าเรื่อง
“ไม่มีหรอก เลี้ยงน้องจีคนเดียวก็ไม่มีเวลานอนแล้ว รู้ไหมตอนเด็กๆน้อยจีเลี้ยงง่ายมาก แต่ป่วยบ่อย แทบจะเรียกได้ว่าสามวันดีสี่วันไข้เลย ช่วง6เดือนแรกก็เลยต้องนอนที่คลินิกคุณหมอซะส่วนใหญ่ แต่พอพ้น6เดือนน้องจีก็ไม่สบายน้องลง แต่ก็ยังมีบ้างเหมือนๆกับตอนนี้แหละ”ผมเล่าให้ฟัง
“แต่พอโตขึ้นมาน้องจีก็ดื้อนิดๆแต่ไม่เท่าตอนนี้หรอก น้องจีไม่ค่อยร้องไห้ เข้ากับคนได้ง่ายและก็ชอบไปเที่ยว ทุกครั้งที่มีวันพระแม่ผมก็จะพาไปที่วัด ใครๆเห็นก็คิดว่าเป็นน้องจีเด็กผู้หญิงมีแต่คนถามกันใหญ่ พอโตขึ้นมาก็ยังเหมือนอีก พี่รู้ไหมวันวาเลนไทที่ผ่านมาน้องจีได้การ์ด กับลูกอมเต็มกระเป๋าเลยนะ”ผมเล่า พอนึกย้อนไปก็อดขำไม่ได้ น้องจีน่ารัก ข้อนี้ผมคิดว่าใครๆก็เถียงไม่ได้ เด็กผู้หญิงในห้องก็ชอบเล่นด้วย เพราะน้องจีตัวเล็กมากจนเรียกได้ว่าเล็กกว่าเด็กผู้หญิงหลายๆคนอีกก็เลยมักจะถูกเรียกว่าน้องจีอยู่เสมอ ทั้งๆที่ก็อายุเท่าๆกับคนอื่น เห็นจะมีแต่น้องกันต์นี่แหละที่ไม่เคยเรียกน้องจีว่าน้องเลย
“ลำบากไหม”เขาถาม
“ไม่เลย ทุกครั้งที่เห็นหน้าน้องจี ผมก็รู้สึกขอบคุณทุกเรื่องจริงๆที่ทำให้วันนี้ผมมีลูก เมื่อก่อนยอมรับเลยว่าผมโกรธ
พี่ทอส มาก จนกระทั่งน้องจีคลอดออกมา ผมก็ตั้งใจว่าจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้น้องจีเติบโตขึ้นมาและมีความสุข ความโกรธแค้นต่างๆก็หายไปหมดเลย”
“ขนาดหายหมดนะเนี่ย”เขาว่าก่อนจะเหลือกตาขึ้นมามองผม
“เถอะน่าตอนนี้ก็ดีแล้วไง”
“ก้มหน้าลงมาหน่อย”พี่ทอสสั่ง ผมก้มลงไปจนปลายจมูกเราห่างกันไม่ถึงเซ็น ก่อนที่พี่ทอส จะผงกหัวขึ้นมาจูบผมเบาๆ และกระซิบติดปาก
“คืนนี้มาทำน้องให้น้องจีกันเถอะ”
tbc.
หึหึหึหึ
เตรียมตับรับศึก ตอนนี้เลยให้ผ่อนคลายไปก่อน
-
ต้องต้มมาม่ารอไหมมมมมมมมม
เตรียมขนมแก้อืดละ :laugh:
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
:hao6: :hao6:
...........+ เป็ด ให้ทอส :hao7: :hao7: อยากให้น้องจีมีน้อง
-
ไม่มาม่าได้ไหม :z3:
-
อ่านตอนน้องกันต์อยู่กับน้องจี เหมือนจีจะเมะ
แต่พอมาอ่านที่เอฟบรรยายถึงน้องจี รู้สึกเหมือนจีจะเคะ
เราสับสน 55555
-
พูดแบบนี้ ผมก็กลัวอะดิ แค่ไอ้พระเอกไม่เล่นด้วย จะถือเป็นเรื่องดีสำหรับแม่น้องจีแล้ว ต่อไปก็แคให้พระเอกแสดงความรักความจริงใจก็พอแล้ว
-
เตรียมกล้องส่องทางไกล ระยะประชิดติดขอบเตียง
o18 o18 o18 o18 o18
-
จีเมะหรือเคะ :z3:
-
ศึกหนักที่่ว่าเนี่ย ศึกรบหรือศึกรักคะ 555 :z1:
-
:hao6: :hao6:
-
:impress2: :impress2:
-
คุณพ่อทอสเค้าจะหาน้องให้น้องจีแย้วววว
-
ขอกันซึ่งหน้าเลยพี่ทอส หวังว่าเจ้าจีตัวป่วนจะไม่งอแงขอนอนด้วยอีกนะ
-
:a5:หื่นมากพี่ เหอะๆ
-
ทำน้องหรอ เดี๋ยว ตั้งน้ำร้อนรอซดมาม่าแปป
เอ๊ะหรือน้ำร้อนเราจะเป็นม้ายกลายเป็นน้ำชากันนะ :hao7:
-
น้องจีโตมาจะเป็นแบบใครเนี่ย พ่อ หรือแม่ รอลุ้นเขาหาน้องให้น้องจี
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
เค้าปูเสื่อรอคืนนี้ 555
-
แอร๊ยยย น้องจีจะมีน้องแล้วสินะ :haun4:
-
หึหึ~ น้องจีเจ้าเล่ห์ งี้น้องกันจะไปไหนเสีย. :man1: อ้ากกกกกกกก~ เค้าจะทำน้องแบบไหนกันนะ.ฟินแป๊บ~~. :haun4: :haun4:
-
:impress2: รอๆๆๆๆๆตอนหน้าจ้า.
-
น้องจีไม่ต้องถามเลยลูกใคร ได้พ่อทอสมาเต็มๆ
ชอบโมเมนท์นี้ของพ่อทอส-แม่เอฟ คิดว่าอยากให้มีเยอะๆ บ่อยๆ เพราะว่าเราเห็นการเป็นพ่อ-แม่ คู่ชีวิตกัน แน่นอนอยากได้ตอนทำน้องให้น้องจีด้วยแหละ ขอเกาะข้างฝารอนะ
น่าจะมีมาม่าที่งานเลี้ยงรุ่นนะ
-
เด็กๆน่ารักกันจริงๆ
-
ทำน้องงงงงงง
ฟินค่ะ.
ต้มมาม่ารอดูวิธีทำน้องนะคะ
^^
-
น้อง น้อง น้อง
ย๊ะ!!!
มาวางระเบิดแล้วจากไป
รอค่ะรอ...มาต่อเร็วจังค่ะชอบๆ :mew1:
-
เตรียมรอ....
-
:mew1: :mew1:
-
น้องแฝดเลยๆๆๆ :hao7:
-
ตอนที่14 หายไปไหน
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: คนแต่ง ผมค้างอ่ะ อยากเห็นว่าแม่น้องจีจะทำหน้ายังไง หลังจากโดนถามจะทำน้องให้น้องจี ๕๕๕๕๕ รอ รอตอนต่อไปคับ มาเร็วๆนะคับ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
น้องจีจะมีน้องแล้วววว
:hao6: :hao6: :hao6:
-
พอดีกันก็จะหาน้อง
ให้น้องจีกันทันที :oo1:
-
มาม่าแน่เลยอ่ะ
-
น้องจี น้องกันต์น่ารัก รวมทั้งพ่อแม่น้องจีด้วย
-
ทอสเอาละเริ่มหื่น
-
ต่อไปคือฉากอัศจรรย์?
-
:mew1: น่ารักดี
-
มาม่ามาอีกแล้วเหรอ ว้าาา
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
น้องจีมีน้องแน่ๆ
-
คุณพ่อนี่เจ้าเล่ห์น้า
-
o13
งานนี้ต้องได้น้อง
ตอนนี้น้องจีสูงกว่าน้องกันต์
กลัวว่าเวลาผ่านไปจะมีการแหกโค้ง
-
พี่ทอสบอกก่อนไมเล่า
จะทำก็ทำเลย เนอะ
-
:man1: น้องจีนี้ยังไงลูก หนูจะเป็นอะไรครับ จะอยู่บนหรืออยู่ล่าง น่ารักไม่ไหวแล้วมาหอมที :man1:
-
มาล่ะ ใกล้เข้ามาแล้ว ฉากที่รอคอยยยยยย หึหึ
มีน้องกันต์มาอยุ่กับน้องจี ไม่มีใครมากวนแน่ๆๆ อิอิ
-
มาแบบนี้อีกแล้ว
-
อั้ยยะ พ่อทอสเอาแฝดเลยนะคราวนี้
-
ไปต้มนำ้แพร๊พ
-
ว้าววววววววววว มาแล้วฉากที่รอ
-
ว๊ายๆ จะทำสำเร็จหรอเจ้าคะอีคุณพี่ทอชขา :laugh:
-
น้องจีมีน้องสมใจแน่ทีนี้ 5555555555555
น้องจีนี่มีแววแต่เด็กเลยนะแหมมม
-
น้องจีจะมีน้องไหมนะ
มาม่ากำลังจะมาตอนงานเลี้ยงรุ่นใช่ไหมเนี่ย
-
อย่ามาม่าเลย ครอบครัวสุชสันต์ คนอ่านก็ปลื้มใจ :mew1:
-
เจ้าเล่ห์ทั้งพ่อทั้งลูกเลยจิงๆ
-
น้องจี จามีน้องล่ะเว้ยยยยยยยย :hao6:
-
ชวนทำน้องแบบนี้เลย
เขินแย่เลยแบบนี้
-
:-[ :-[ :-[ อยากให้มาอีกเร็วๆ
ตรวจคำผิด
อร๊ายยย เค้าได้คอมเมนต์เรื่องนี้เรื่องเเรกเลย
ถูกเพื่อนตัวน้อยปลุกด้วยการจุฟที่ริมฝีปาก >>> จุ๊ฟ, จุ๊บ
ล้างหน้าแปลงฟันเอง >>> แปรงฟัน
พราะเจ้าตัวพยายามจะช่วยเพื่อนตัวน้องยกอีกคนแต่ ก็ยกไม่ขึ้น >>> ตัวน้อย
สปาเกสตี้ >>> ทับศัพท์เขียนเป็น สปาเกตตี
เรียกรอยยิ้มทั้งจากผมและน้อยจีได้ไม่น้อยเลย >>> น้อง
ยาลดไข และก็ยาแก้ไข อยู่ >>> ไข้
ก็พูดอะไรเลียนๆได้ >>> เลี่ยน
เอาผ้าห่มและหมอนมาให้ แค่พื้นเดียวก็ห่อทั้งน้องจีและน้องกันต์ได้ทั้งตัว >>> ผืน
หันมองน้องจีกับน้องกันต์เป็นระยะ กลับมีมดขึ้นมากัด >>> กลัว
“พี่แพรเป็นไงมั้งครับ” >>> ตรงนี้น่าจะเป็น มั่ง, บ้าง
เขาว่าก่อนจะเหลือกตาขึ้นมามองผม >>> ใช้ "เหลือบ" น่าจะซอฟต์ลงฮะ
อย่าลืมเว้นวรรคด้วยนะฮะ เช่น
“กินแทนทำไมครับ" คนเป็นพ่อลงมานั่งกับพื้นกอดน้องจีที่ยืนอยู่ ถามขึ้น
ผิดพลาดประการใดขออภัยมากมาย
:กอด1: ให้คนเขียน
:mew1: ให้พี่ทอส จะได้มีกำลังใจทำน้องให้น้องจี
-
น้องจีจะได้น้องแล้ว :mew1:
-
รอน้อง น้องจี
อิอิอิ
-
น่ารักจริงๆ คุณพ่อทอส เนี่ยย
มาทำน้องกัน อิอิ
[/b]
-
กินตับๆ
-
:laugh:
-
ทำน้องให้น้องจีเร็วๆ
รอตอนต่อไปนั่งลุ้นติดขอบเตียง
-
ศึกอะไรคะ
-
อยากอ่านต่อคะ เพิ่งเริ่มอ่าน อ่านรวดเดียวทันแล้วคะ
-
มารอรับขวัญน้องของน้องจีครับ :กอด1:
อ้าว ยังไม่ได้ทำน้องกันนี่หว่า o22
-
พี่หมอไม่ธรรมดานะคะพี่ 5555
-
ไม่เอามาม่า T.T อยากให้มีความสุขมากๆ
-
เอฟจ๋า จะได้ลูกสะใภ้เเล้วเนียยย
:mew3:
-
:z2: :z2: :z2:
-
:-[ ว๊าว ว้าว ว้าว พี่ทอสชวนทำน้องให้น้องจี
-
น้องจีมายัง :hao4: :hao4:
-
ตอนที่16
“คืนนี้มาทำน้องให้น้องจีกันเถอะ”
“ทะลึ่ง”ผมว่าจบก็ลุกขึ้นเดินหนีเข้าบ้าน
เย็นวันนั้นน้องกันต์ก็ถูกคุณหมอมารับกลับบ้านไปโดยมีน้องจีร้องไห้งอแงจะไม่ยอมให้กลับ จนผมต้องให้คุณพ่ออุ้มไปนอนก่อน น้องเกรว ขอโทษยกใหญ่ที่สร้างปัญหาและไม่ได้ลงมาทักทายผมเมื่อเช้า แต่หน้าตาก็ดูจะมีความสุขขึ้นกว่าตอนเช้ามาก
“ว่างๆพาน้องกันต์มาอีกนะครับ ฝากเลี้ยงเลยก็ได้ผมไม่ทำงานอะไร น้องจีเองก็จะได้มีเพื่อนเล่นด้วย”ผมบอกอีกครั้งเมื่อกำลังส่งน้องกันต์ให้น้องเกรว ขาที่เจ็บเมื่อวานก็ดูเหมือนจะดีขึ้นมากแล้ว
“ได้ครับ ต่อไปอาจจะต้องรบกวนบ่อยๆ เพราะผมเองก็ต้องเข้าไปทำงานที่โรงยาบาลของคุณพ่อ ส่วนเกรวก็คงต้องเริ่มเรียนพิเศษ ผมไม่ค่อยอยากให้แม่เขาเลี้ยงน่ะครับ หวังว่าเอฟคงเข้าใจ”คุณหมอว่าอย่างเครียดๆ
“ครับ มาได้ทุกเมื่อครับ น้องจีคงจะดีใจถ้าได้เห็นหน้าน้องกันต์ทุกวัน”ผมว่าขำๆ แอบเห็นน้องกันหน้าแดงๆด้วยเมื่อผมพูดว่าน้องจีคงดีใจที่ได้เจอ เด็กสมัยนี้เนี่ย น่ารักจริงๆ
หลังจากวันนั้นทุกอย่างก็ยังคงดำเนินไปตามปกติ ผมเพิ่งรู้ว่าบ้านคุณหมอก็อยู่ไม่ใกล้มากนัก คุณหมอเลยพาน้องกันต์มาบ่อยๆได้ น้องจีเลยไม่เหงาเมื่อมีเพื่อนมาเล่นด้วยบ่อยๆ แต่น้องกันต์ต้องไปโรงเรียนเวลามาหาจึงแค่2-3ชั่วโมงหลังเลิกเรียน ถึงแม้ว่าน้องกันต์จะมาแทบทุกวันแต่น้องจีกลับไม่ค่อยยอมปล่อยให้น้องกันต์กลับบ้านดีๆโดยไม่งอแงเลยสักครั้ง น้องเชนเองก็มาหาน้องจีบ่อยๆแต่ส่วนใหญ่จะเป็นช่วงเช้าๆเพราะทั้งน้องเชนและพี่คินต้องเข้าเวร กันดึกๆทั้งคู่
แต่น้องจีดูจะชอบน้องเชนมากเกาะไม่ห่างเลย ขนาดน้องกันต์อยู่ด้วยยังไม่มาสนใจน้องกันต์เลยเอาแต่เดินตามน้องเชนตลอด
วันนี้เป็นวันที่ผมและพี่ทอสต้องไปงานเลี้ยงรุ่นที่มหาลัย ซึ่งเป็นงานใหญ่มากเพราะเขาจะเชิญรุ่นเดียวกันมาเกิบทุกคน
ผมพาน้องจีไปฝากน้องเชนดู น้องเชนก็มีวันหยุดก็เลยอาสาดูแลให้
พี่ทอสเรียนบริหาร ซึ่งเป็นคณะที่สาวสวยเยอะสุดๆผมจำได้ว่าผมเองก็เคยแอบมาหยดหญิงที่โรงอาหารคณะบ่อยๆ
“ตื่นเต้นหรอ”
“ก็นิดหน่อยครับ ผมไม่ค่อยได้ไปงานประมาณนี้เท่าไหร่”ผมตอบ
หลังจากหาที่จอดรถได้แล้ว ผมกับพี่ทอสก็เดินเข้ามาในงาน งานเป็นงานค่อนข้างใหญ่สมกับชื่อเสียงขอมหาลัย มีผู้คนนับร้อยเดินไปมากันทั่วหอประชุมที่ถูกตกแต่งมาอย่างดีด้วยโทนสีทอง ผู้คนในงานต่างสวมใส่ชุดสูทหรูหรากับชุดราตรีสวยงามราวกับว่าผมกำลังดูละครหลังข่างอย่างไงอย่างงั้นเลย
“เฮ้ย ไอ้ทอส”ผมสะดุ้งทันที่ได้ยินเสียงคนตะโกนเรียกชื่อพี่ทอสตั้งแต่ยังไม่ทันก้าวเข้าประตู เสียงแฟล็ตจากกล้องนับ20ตัวยิงกราดจนผมต้องหลับตา
“มาด้วยโว้ย กูนึกว่ามึงจะไม่มาซะแล้ว”เสียงของชายวันเดียวกันกับพี่ทอสวิ่งเข้ามาทัก ดูจากหน้าตาไม่เหมือนวัยเดียวกันเลย
“เออ ก็นานๆที”พี่ทอสตอบเย็นๆก่อนที่จะเอามือแตะหลังผมให้เดินเข้าไปในงาน
“แล้วนี่?”เขาหันมาสนใจผมทันทีที่พี่ทอสเร่งให้ผมเดิน
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้เพราะยังไงเขาก็อายุมากกว่าผมแน่นๆ
“เมีย”พี่ทอสตอบสั้นๆ แต่ทำเอาผู้ชายคนนั้นยืนอ้าปากค้าง ไม่ได้เดินตามพวกผมมาต่อเลย
“พี่ ตอบแบบนั้นได้ไง”ผมว่าก่อนหันไปมองพี่ทอสที่กำลังเป็นจุดสนใจของหลายๆคนในงาน จะว่ายังไงดีครับ คณะบริหารไม่ใช่คณะที่มีผู้ชายหน้าตาดีมากเท่าไหร่ คงจะเทียบไม่ได้กับพวกคณะวิศวะเลยครับ ผมก็พอเขาใจอารมณ์จู่ๆมีอดีตเดือนมหาลัยคณะบริหารที่เอาชนะคณะวิศวะมาได้ เป็นใคร ใครก็จำได้
“ทอส “ผู้หญิงผู้ชายมากมายต่างแวะเวียนกันเข้ามาทักพี่ทอสไม่ขาด ส่วนผมเองถึงจะมาด้วยกันแต่ก็ไม่ได้เป็นที่สนใจอย่างที่คิดนั้นก็นับเป็นเรื่องดีสำหรับผม ผมปล่อยให้พี่ทอสยืนคุยกับเพื่อนๆของเขาไปส่วนผมก็ออกมาเดินดูอาหารทานเล่นเพราะผมมั่วแต่ตื่นเต้นก็เลยไม่ได้กินอะไรเลยมาทั้งวัน
“อันนี้อร่อยนะไม่ลองกินหน่อยหรอ”ในขนาดที่ผมกำลังเดินดูของที่น่ากินจู่ๆก็มีเสียงคุ้นหูดังขึ้น พร้อมกับหญิงสาวในชุดราตรีสีน้ำเงินผ้าแพรที่แนบไปตามลำตัวจนเห็นสัดส่วน เข้ากันกับผมสั้นๆสีน้ำตาลทองเข้าสมัย ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็สวยไม่เคยเปลี่ยน
“พี่แพร”ผมแทบไม่เชื่อตัวเองว่าจะเป็นพี่แพรพี่รหัสแสนดีของผม
“จ๊ะ พี่เองไม่ได้เจอกันเลยนั้นตั้ง4ปีมาแล้วมั้งเป็นไงมั้งเอฟ”พี่แพรยังทักทายผมอย่างเป็นกันเองเหมือนเดิม รอยยิ้มสวยๆที่ถูกส่งให้ผมทำเอาก้อนอะไรบ้างอย่างมาจุกอยู่ที่คอ
“คะ..ครับ”ผมแทบจะอยากหายตัวไปจากตรงนี้จริงๆ
“ได้อะไรกินหรือยัง”แต่เหมือนสวรรค์จะยิ่งแกล้งผมเมื่อพี่ทอสเดินเข้ามาด้านหลังก่อนจะเอามือมาแตะที่เอวผมเบาๆเป็นการเรียก
“ทอส”พี่แพร อุทานเรียกชื่ออย่างตกใจ
“...”พี่ทอสกลับนิ่ง ก่อนจะพยักรับหน้าน้อยๆแค่นั้น
“มาด้วยหรอ ไม่นึกเลยนะเนี่ย เห็นไม่ค่อยชอบงานสังคม”พี่แพรยังคงชวนคุยแบบเป็นกันเอง
“กินอะไรหรือยัง”แต่พี่ทอสกลับไม่สนใจเท่าที่ควร ก่อนจะหันมาถามผมที่ในมือมีแค่จานเซรามิคเปล่าๆอยู่
“เอ่อ คือ..”ผมพูดไม่ออกเลยครับ เพราะพี่แพรเอาแต่จ้องมองมาไม่ว่างตาเลย
“เอ๊ะ รู้จักกันด้วยหรอ”พี่แพรร้องถามอย่างสงสัย
“ครับ ก็พี่ทอสเป็นเจ้านายผม”ผมก็ตอบออกไปแบบเลี่ยงๆ จะให้พูดไปว่าพี่ทอสเป็นสามีมันก็คงไม่ใช่ใช่ไหมครับ
“อ๋อ ถึงว่าสนิทกันดี แล้วไปเจอกันได้ยังไงเนี่ย”พี่แพรยังคงถามต่อ แต่สายตาที่มองผมกลับมีแววตาที่เปลี่ยนไป
“กินนี่ซิ”พี่ทอสยื่นอะไรบ้างอย่างมาจ่อที่ปากผม ผมก็กำลังจะตอบคำถามพี่แพร เลยกลายเป็นว่าเนื้อชิ้นพอดีคำที่ชุ่มช่ำไปด้วยซอสรสชาติดี ถูกส่งเข้ามาในปากผมจนได้
“แพร เอ็มหาตั้งนานมาอยู่นี่เอง”ก่อนที่จะสถานการณ์จะเลวร้ายไปกว่านี้ ก็มีผู้ชายอีกคนหน้าตาคล้ายๆลูกครึ่งเข้ามาหาพี่แพร
“เอ็ม”พี่แพรหันไปมองอย่าตระหนักนิดๆ
“ทอส”ผู้ชายคนนั้นหันมามองพี่ทอสก่อนเอ่ยชื่อ
“ไง”พี่ทอสตอบกลับแค่นั้นก่อนที่จะหยิบโน้นนี่ใส่จานผมจนเต็ม
“หึ ท่าทางสบายดี”ผู้ชายคนนั้นเหล่ตามามองผมนิดนึงก่อนจะเอ่ยถามพี่ทอส
“อยู่แล้ว”พี่ทอสตอบแบบกวนก่อนจะหันไปหยิบแชมป์เปนที่วางอยู่ขึ้นมาสองแก้ว
“ไปหาที่นั่งดีกว่า หน้าซีดหมดแล้ว”พี่ทอสหันมาคุยกับผมอย่างปกติ โดยไม่สนใจคนสองคนที่กำลังมองมาที่ผมอย่างตั้งคำถาม
“ครับ”ผมตอบก่อนจะเดินตามพี่ทอสไป
“เบื่อหรือยัง”เราได้โต๊ะนั่งตามที่เลขที่บัตรเชิญระบุไว้ คนร่วมโต๊ะเป็นพวกรุ่นเดียวกับพี่ทอสที่เรียนสาขาเดียวกันมาสองสามคน
แต่ดู ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่เพราะไม่เห็นพี่ทอสทักท้าย
“ไม่ครับ”ผมว่าจบก็ก้มลงกิน ของที่ตักมา แก้เครียด หวังว่างานใหญ่โตแบบนี้จะไม่เจอกับพี่แพรอีกครั้งหรอกมั้งครับ เพราะยังไงพี่แพรเองก็คงไปนั่งอยู่ที่โซนสถาปัต
“งั้นเดี๋ยวพี่มานะ นั่งอยู่นี่อย่าไปไหน”
“ครับ พี่ไปคุยกับเพื่อนเถอะ นานๆทีได้เจอกันผมอยู่ได้”ผมว่าก่อนจะหยิบไม้จิ้มจิ้มแซนวิซชิ้นพอดีคำเอาปาก
“อืม”พี่ทอสตอบรับจบก็เดินไปยังกลุ่มเพื่อนของเขา ผมเองก็พอรู้ว่าพี่เขาดังมาก แต่ก็ไม่คิดว่าขณะนี้ ใครเดินผ่านไปมาก็เข้ามาทักกันแทบทกคน
“อยู่นี่เอง”
“แฮ่กๆๆ”ผมกำลังนั่งมองโน้นนี่เพลินๆจู่ก็มีใครบ้างคนเข้ามาทักผมด้านหลังทำเอาผมสำลักเพราะกำลังกินซูชิหน้าไข่ปลาอยู่ซึ่งมันมีวาซาบิเป็นส่วนผสมหลักอยู่ด้วย
“เอานี่น้ำส้ม”เขายื่นแก้วน้ำที่ถือติดมาส่งให้ผม ผมก็รีบกินทันที
“คุณเอ็ม”
“เรียกพี่เอ็มก็ได้ เรียกคุณมันดูห่างเหินยังไงไม่รู้”ความจริงเราก็ไม่ได้สนิทกันจริงๆนี่ครับ เพิ่งจะเห็นหน้ากันยังไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ
“ไม่ดีกว่าครับ ผมไม่ชิน”ผมว่า ก่อนจะมองหาพี่แพรรอบๆตัวเขา เพราะจากท่าทางเมื่อกี้นี้เหมือนเขาจะสนิทกับพี่แพรมากเกินกว่าคำว่าเพื่อน
“หาใครหรอ ถ้าแพรล่ะก็เขาอยู่โน้นไง”เขาชี้ให้ผมมองไปยังกลุ่มพี่ทอสที่มีชายหญิงจับกลุ่มกันนับ10คนและผู้หญิงหนี่งในนั้นกำลังกอดแขนพี่ทอสพร้อมกับซบใบหน้าลงไปอย่างสนิทสนิม
“หึ หวังว่าคงไม่หวงนะ เพราะยังไงเขาก็เคยคบกันแตะกันบ้างคงไม่เป็นไรใช่ไหม”เขาหันมาถามผมเหมือนจะรู้ทันความคิดของผม ก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงใกล้ พร้อมกลับเอี้ยวตัวไปหยิบแชมป์เปนที่มีบอริกรเดินถือถาดไปมา
“อ้าว ดื่มให้กับความรู้สึกของเราที่รู้ๆว่าเจ็บ แต่ก็ทำใจไม่ค่อยได้”เขาว่าอย่างเข้าใจ ก่อนจะส่งแก้มมาให้ผม นั้นซินะ ก็รู้ๆอยู่ว่าคนอย่างผมจะไปสู้อะไรกับผู้หญิงที่ทั้งสวยและรวยขนาดนั้นได้
หลังจากนั้นผมกับพี่เอ็มก็คุยกันเรื่องทั่วไปมากมาย พอได้คุยกับคนหัวอกเดียวกันไม่นานผมก็สนิทกับเขาจนเผลอเรียกพี่ไปแล้ว
“555พี่เอ็มตลกอ่ะ โคตรเจ๋งพี่ น่าจะมาเรียนคณะผม”รู้สึกเหมือนได้เพื่อนยังไงไม่รู้ทำให้นิสัยเก่าของผมเริ่มผุดขึ้นมา
“ก็อยากนะ แต่พี่กลัวเรียนแล้วจบออกมาจะไม่เป็นคน555”
“แรงอ่ะพี่ เอาชนๆ”ผมไม่แน่นใจว่าตอนนี้ผมดื่มไปแก้มที่เท่าไหร่ ไม่รู้ทำไมถึงคุยกับเดือนวิทศวะถูกคอขนาดนี้ ทั้งๆที่คณะผมก็ไม่ค่อยจะถูกับคณะวิทศวะเท่าไหร่
“ผมขอเขาห้องน้ำแปปพี่”ผมพยุงตัวลุกด้วยความรู้สึกมึนเพราะดื่มไปหลายแก้วจนเริ่มเมา ไหนจะเพลงแนวกล่อมเด็กนี่อีกทำเอาผมไม่อยากลืมตาเลย
“อ๊ะ”และยังไม่ทันได้เดินไปไหนผมก็เซจนถลาเข้าไปหาพี่เอ็มทั้งตัว
“อ๊ะ”ยังไม่ทันได้ตั้งสติก็ถูกใครบ้างคนเอามือคล้องเอวแล้วจับผมยืนขึ้นดีๆ
“ทำอะไรกัน”ก่อนที่น้ำเสียงเย็นๆแสนคุ่นหูจะดังขึ้นชิดใบหู
“พี่ทอส “ทำเอาหายมึนเลยครับ เพราะหน้าตาพี่ทอสเหมือนตอนเจอผมที่ห้างวันนั้นไม่มีผิด
“อ๋อ พอดีผมมึนๆนะครับ ก็เลยล้มไปทับพี่เอ็ม”ผมว่าก่อนจะค่อยแกะมือที่กอดเอวผมออกแต่เจ้าของกับไม่ยอมยึดแน่น
“พี่?”พี่ทอสทวนด้วยน้ำเสียงไม่ชอบใจ
“เอ่อ คือ”ผมอึกอักทันทีเพราะสายตาหลายคู่เริ่มจับจ้องมาทางพี่ทอสที่กำลังกอดเอวผู้ชายอยู่
“เอาน่า ก็แค่เรียกชื่อเป็น’เจ้านาย’ ทำเป็นใจแคบไปได้”พี่เอ็มว่าก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูงโดยมีพี่แพรยืนข้างๆอีกคน
“หึ ถ้าเป็นแค่ลูกจ้าง คงไม่พามาเปิดตัวในงานใหญ่แบบนี้หรอก”พี่ทอสสวนกลับแบบนิ่มๆตามสไตส์
“หึหึ น่าสนุกดีนี่ คงจะฝีมือดีน่าดูเจ้านายถึงขนาดเอามาเปิดตัวในงานใหญ่แบบนี้ อย่างนี้ ถ้าพี่เสนอค่าแรงมากกว่าจะเปลี่ยนมาทำงานกับพี่ไหม แน่นนอนได้สวัสดิการเยี่ยมกว่าทางนั้นแน่นนอน”
“เอ่อ”ผมรู้สึกเหมือนเป็นนางเอกนิยายน้ำเน่าที่มีผู้ชายสองคนมาเถียงอะไรที่ส่อแววว่าแย่งผม และผมอาจจะดีใจ ถ้าผมเองก็ไม่ใช่ผู้ชายเหมือนสองคนนี้
“อย่ามายุ่งกับเมียกู”พี่ทอสเหมือนจะฟิวขาดเมื่อพี่เอ็มยื่นมือเข้ามาเหมือนจะจับใบหน้าผม แต่พี่ทอสปัดมือออกก่อน
“หึ”พี่เอ็มยังคงทำท่าทางสบายๆ
“กลับ”แต่คนของผมนี่ซิครับฟิวขาดแบบไม่สนใจสิ่งแวดล้อมเลย มุ่งหน้าลากผมออกจากงานอย่างเดียวโดยที่ผมไม่ทันได้อธิบายอะไร
“กลับไปเจอดีแน่น”เขาพูดแค่นั้นก่อนจะจับผมยัดลงบีเอ็มคันเก่งของตัวเอง และออกตัวทันทีที่ข้นรถอีกด้าน
ผมรู้สึกเสียวๆยังไงไม่รู้ครับตอนนี้
TBC
ตอนี้น้องจีไม่มา555
เอาน่าให้เวลาพ่อแม่ทำน้องอีกสักตอนสองตอนเนอะ
-
แหมอิพี่ทอสทีตัวเองปล่อยสาวกอดและก็ซบ
ขนาดนั้นน้องยังไม่เห็นจะว่าเลยซักคำทีตัวเอง
มาเห็นน้องซบคนอื่นบ้างถึงจะเป็นอุบัติเหตุก็
เหอะนะน่าจะมีเหตุผลกว่านั้นถามถึงสาเหตุบ้าง
ก็ได้ไม่ใช่เอาแต่ใช้อารมณ์
-
:mew1: :mew1:
-
ทอสหึงโหด หรือเปล่า
-
พี่ทอสนี่ ไม่ฟังน้องเลยนะ ไม่ไหวๆ แต่ดูท่าน้องจีคงจะได้น้องละแหละ อิอิ
-
เอฟโดนจัดหนักแน่ๆ
-
ยัยแพรจะกลับมาอิ๊อ๊ะกับทอสเหรอค่ะ? ไม่งามเลยนะคะชะนี.ส่วนน้องจีติดฟมอเชนจนลืมน้องกันต์ได้ไงคะ.น่าตีจริงๆ
-
:z1: อ๊าาาาาาาาาาาา
รอตอนต่อไปค่่าาาาาาา :hao7: :mew1:
-
+เป็ด ย้ำๆให้รู้ว่าฉันรอเทอ
อร๊ายยยยยยยยยยย
ปั๊มน้อง ปั๊มน้อง ปั๊มน้อง ปั๊มน้อง ปั๊มน้อง ปั๊มน้อง ๆๆๆๆๆ :hao6:
:o8: :o8: :o8:
-
คืนนี้สงสัยน้องจีได้น้อง เอ็มนี่ท่าจะมาป่วนแน่ๆ หมอก็พ้นไปแล้วนะ มาเจออินี่อีก เฮ้อ
ผมเพิ่งรู้ว่าบ้านคุณหมอก็อยู่ไม่ใกล้มากนัก คุณหมอเลยพาน้องกันต์มาบ่อยๆได้
หมายถึงไม่ไกลมากหรือเปล่าคะ?
แอบเห็นน้องกันต์หน้าแดงๆ
ซึ่งเป็นงานใหญ่มากเพราะเขาจะเชิญรุ่นเดียวกันมาเกือบทุกคน
ผมพาน้องจีไปฝากน้องเชนดู น้องเชนก็มีวันหยุดก็เลยอาสาดูแลให้
ผมเองก็เคยแอบมาหยอดหญิงที่โรงอาหารคณะบ่อยๆ
งานเป็นงานค่อนข้างใหญ่สมกับชื่อเสียงของมหาลัย
ผมกำลังดูละครหลังข่าว
เสียงแฟล็ตแฟลชจากกล้องนับ20ตัว
เพราะยังไงเขาก็อายุมากกว่าผมแน่นๆ
เพราะผมมัวแต่ตื่นเต้น
ในขนาดขณะที่ผมกำลังเดินดูของที่น่ากิน
ชุดราตรีสีน้ำเงินผ้าแพร - ชุดราตรีผ้าแพรสีน้ำเงิน
จ้องมองมาไม่วางตาเลย
เลยกลายเป็นว่าเนื้อชิ้นพอดีคำที่ชุ่มช่ำฉ่ำไปด้วยซอสรสชาติดี
พี่แพรหันไปมองอย่าตระหนักหนกนิดๆ
พี่ทอสตอบแบบกวนก่อนจะหันไปหยิบแชมป์เปนแชมเปญที่วางอยู่ขึ้นมาสองแก้ว
พี่ทอสทักท้ายทาย
ผมว่าก่อนจะหยิบไม้จิ้มจิ้มแซนวิซชิ้นพอดีคำเอาเข้าปาก
“แฮ่กๆๆ” - เหมือนเหนึ่อย แค่กๆ หรือเปล่าคะ?
บอริกรเดินถือถาดไปมา
ก่อนจะส่งแก้มวมาให้ผม
ผมไม่แน่นใจว่าตอนนี้ผมดื่มไปแก้มวที่เท่าไหร่
“ผมขอเข้าห้องน้ำแปปแป๊บพี่
เสียงเย็นๆแสนคุ่นคุ้นหูจะดัง
แต่เจ้าของกลับไม่ยอมยึดแน่น
พี่ทอสสวนกลับแบบนิ่มๆตามสไตส์ล์
พี่ทอสเหมือนจะฟิวส์ขาด
และออกตัวทันทีที่ข้นขึ้นรถอีกด้าน
-
:กอด1: :L2: :กอด1:
เมื่อไรจะทำน้อง เอ้ย! มีน้องให้น้องจี
พี่รอดูทำน้อง เอ้ย! รอรับขวัญน้องของจีนานแล้ว
:katai1: :hao6: :hao7:
-
เสร็จแน่เบย
-
ปั๊มน้อง :oni1: :oni1: อย่ารอช้าพี่ทอส น้องจีเหงาไม่รู้รึไง :haun5: :haun5: เอาน้องอีกสักคนสองคนจะเป็นไรไป เรารู้ว่าแม่เอฟไหวอยู่แล้ววววว :hao6: :hao6: :hao6:
-
โดน จัดหนักแน่เลย
-
พี่เอ็มไม่น่าไว้ใจ!!
-
รอบทลงโทษ ครึครึ :hao6:
-
:-[ :-[ :-[
-
เอฟเอ๊ย งานนี้โดนจัดหนักแน่ๆเลย
-
จะโดนลงโทษแบบไหน
-
รอเกาะขอบเตียง
รอบนี้ต้องได้น้อง!!! #น้องจีไม่ได้กล่าวไว้ :laugh:
-
ถนอมคุณแม่บ้างนะ
อย่ารุนแรงล่ะ :ling3:
-
เริ่มสงสารเอฟไม่
รู้จะโดนกี่ดอก :mew2:
-
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
เอาแล้วไง หุหุ ได้เวลาทำน้องให้น้องจีแล้วสิ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
อยากฟัดแก้มน้องจีกับน้องกันต์อ่าาาาาาาาา :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :m23: :m23: :m23: :haun5: :haun5: :haun5:
-
:pig4:
-
สถานการณ์นี้แหละได้น้องแน่
แต่เคลียร์กันก่อนนะ
ไม่งั้นมีหนีอีกแน่
นังแพรไอ้เอ็มวางแผนกันมาสินะ
ดวกกกก :angry2:
-
คุณแม่ยังเสน่แรงเหมือนเดิม อิอิ
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
พี่ทอสโหดดด
-
หึงหวงละซิทอสเอ๋ยยย
-
ทอสแรง
-
อย่าโกรธสิ ทีตัวเองยังปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ผู้หญิงเกาะแกะเลยนะ พี่ทอสน่ะ :m16:
-
คุณพ่อหึงโหด
-
โอ้โห พ่อทอสหึงหวงแรง ดีๆยัยพี่แพรจะได้รู้กันไป ๕๕๕๕ กลับบ้านไปแม่เอฟโดนแน่ๆ หึหึ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: รอ รอ รอตอนต่อไปคับ :katai5: :katai5: :katai5:
-
ให้คุณพ่อคุณแม่คุยกันเรียบร้อยก่อน ซักตอนสองตอน น้องจีค่อยออกมานะลูก :katai1:
-
โอว ทอสโหด :m14:
น้องจีอย่าเพิ่งออกมาขอซัก 2 - 3 ตอนนะลูก ให้ผู้ใหญ่เขาปรับความเข้าใจ ทำน้องกันซักหน่อย :hao7:
-
ขอตบพี่ทอสสามครั้ง ปล่อยผู้หญิงกอดอี๋อ๋อแบบนั้นได้ไงค้าาา
โมโหหงุดหงิดอย่าทำร้ายน้องนะ ไม่งั้นจะตบอีกร้อยหน!
-
อย่าว่างั้นงี้เลยนะ
พี่ทอสขา จัดลูกแฝดเลยได้มั้ยคะ^^
-
ทอสจัดการแม่น้องจีเลย น้องจีอยากมีน้องแยัววววววว
-
อั๊ยยะ อนาคตน้องจีจะมีน้องแล้ว
-
พิมพ์หัวเรื่อง พศ.ผิดนะครับ นึกว่าไม่มาต่อนานแล้ว
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อารมณ์นี้ต้องทำน้องเพิ่มแล้วแหละ
-
:katai2-1: จะโดนทำโทษแบบไหนน้อ รอลุ้นๆ
-
อุกรี๊ดดดดดดดดดดดด เจอดีนี่อะไรค่ะขุ่นพี่ :ling1: :ling1:
แหมมมม อ่านเรื่องนี้มารู้สึกยากตันหน้าพี่ทอสก็หลายที :z6: :z6:
แล้วนี่จะมีเรื่องอะไรอีกไหมค่ะเนี๊ย เห้อ :a5: :a5:
แล้วสรุปน้องจีคงได้มีน้องแน่ๆใช่ไหมค่ะงานนนี้ :hao7: :hao7:
-
จัดไปเลยค่ะ. โอกาสมาถึงละ ขอน้องให้น้องจีอีกสักคน
-
อีทอสพอทีตัวเองไปยืนให้ชะนีเกาะละ พองี้มาหึงอะไรคะ :z6:
น้องจีฉันนนนนนน คิดถึงงงงงง แม่ยกน้องจี :z2:
-
นั้นๆ จะมีน้องจิงๆช่ายมั้ยเนี่ย
-
หึงโหดครับ
-
สงสัยน้องจีคงจะได้น้องมาเป็นเพื่อนเล่นอีกไม่นานนะเนี่ย :impress2:
-
พี่ทอสหึงโหด ฮ่าๆๆๆๆ
แบบนี้น้องจีได้น้องแน่ อิอิ
-
:impress2: :impress2:
-
ได้น้องให้น้องจีแน่ๆคืนนี้อิอิ
-
หึงอ่ะดิพี่ทอส 5555
-
รอมาต่อนะคับ
-
:mew2: :mew2: :mew2:
-
พี่ทอสดูท่าจะหึงน้องเอฟน่าดู
หึงโหดนะคะพี่
-
เอฟโดนแน่ๆ
-
แค่คนเดียวไม่เรียกว่าเสน่ห์แรงหรอก มันต้องเป็นสิบ ทอสนี้ไม่ฟังเหตุผลเหมือนเดิม สันดานมันแก้ยาก เป็นแบบไหนก็ยังเป็นแบบนั้น เห็นแก่ตัวตนเองเป็นใหญ่ ไม่มีความยุติธรรมเอาสะเลย ที่ตัวเองทำได้ เอฟมีตัวเลือกป่ะเนี้ย ขอให้เจอคนดีๆกว่านี้ที่จะทำครอบครัวมีความสุขสักที เอฟก็ออกจะดีนะ
-
ตื่นเต้นใกล้จะถึงตอนทำน้องแลัวววว ....เอา8pเลยนะ5555 แร้งๆ!
-
เอ็มกับแพรนี่ยังไงยังไงนะ
-
รอฉากจะทำน้องให้น้องจีนะ
อิ_อิ :hao7: :hao6:
-
อยากรุ้แล้วอ่ะจะเจอดีเรื่องอะไรรรรรรร :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
จีอยากได้น้องเเล้วเนี่ยย
เอฟทำน้องให้จีหน่อยสิ
คึคึคึคึคึ
-
จีอยากได้น้องเเล้วเนี่ยย
เอฟทำน้องให้จีหน่อยสิ
คึคึคึคึคึ
ผมว่าเอฟต้องทำหน้าที่อุ้มท้องน้องของจีนะครับ
หน้าที่ทำลูกเป็นของพี่ทอสเขา เห็นปะครั้งแรกก็ติดเลย
ของเขาแรงจริงๆ คิๆๆๆๆ
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
เราหายไปนานเลยกลับมาอีกครั้งจุใจมาก
ลมหึงพี่ทอสช่างน่ากลัว
แต่เอฟน่าจะได้ลูกเพิ่ม :hao6:
-
:z1:
-
สงสัยที่เอ็มมาเข้าหาเอฟคงเป็นเพราะทอสแน่ๆ ทำน้องให้จี เบาๆ นะ แต่พวกเพื่อนทอสตะลึงมีเมียเป็นผู้ชายหากรู้ว่ามีลูกได้ด้วยคงช็อคตาตั้งแหง 5555+
-
คิดถึงน้องจี :ling1:
-
ถือเป็นสัญญาณที่ดี เพราะน้องจีจาได้มีน้องเพิ่ม 555+
แพร กะ เอ๊ม คงรู้แหละ ว่าเอฟมาทำไม แต่ เปิดตัวไปแบบนั้นก็อาจจะอึ้งกันทั่งงานแล้วก็ได้ :katai5:
-
ตอนที่17
ใช้เวลาเพียงแค่15นาทีพวกเราก็มาถึงบ้าน เพราะเวลานี้ถนนโล่งและพี่ทอสขับรถเร็วมาก ผมที่ตอนแรกมึนๆเพราะฤทธิ์ของแชมเปน ก็หวาดเสียวจนหายเมาแทบจะทันที
หลังจากที่จอดรถเรียบร้อยแล้วพี่ทอสก็เดินเข้าบ้านทันที โดยทิ้งผมที่เริ่มเข้าใจสถานการณ์ให้นั่งอยู่บนรถไม่สนใจเปิดประตูให้เหมือนอย่างเคย
หลังจากนั่งทำใจราวๆ5นาทีผมก็ค่อยๆเดินเข้าบ้านอย่างระมัดระวัง ผมรู้ว่าพี่ทอสขึ้หึง แต่ในเมื่อผมบริสุทธิ์ใจผมจึงไม่รู้สึกผิด กับเรื่องที่พี่ทอสหึง แต่ผมกลับไม่ชอบท่าทีพี่ทอสที่ไม่สนใจผมแบบนี้ มันเหมือนกับเราจะกลับไปเป็นเหมือนก่อนหน้านี้ ผมไม่ชอบ
เวลาไม่กี่อาทิตย์ที่ผมเริ่มเปิดใจให้พี่ทอสมันทำให้ผมรู้ว่าพี่ทอสสำคัญแค่ไหน แน่นนอนมันอาจจะเร็วไปในสายตาของใครหลายๆคน แต่สำหรับผมการที่ถูกพี่ทอสดูแลเอาใจใส่มันเป็นความสุขที่สำคัญอย่างหนึ่งในชีวิต และผมไม่ต้องการที่จะขาดมัน
มันก็เหมือนกับของโปรดของคุณที่พอลองชิมสักครั้ง ก็อยากจะกินมันต่อไปเรื่อยๆ และไม่อยากให้มันหมดไป
พี่ทอสกำลังนั่งลงอยู่บนเตียงใหญ่ในห้องนอนสองมือบีบเข้าหากันแน่นอย่างข่มอารมณ์ นี่ก็เป็นอีกเป็นอีกเรื่องที่ผมชื่นชม เพราะพี่ทอสเริ่มจะรู้จักคุมสติของตัวเอง และไม่ทำร้ายผมเหมือนอย่างเคย แต่ในเวลาเดียวกันความรู้สึกผิดก็ถาโถมเข้าใส่ในตัวผมจนเริ่มละอายใจ
ผมเดินเข้าไปหาพี่ทอสที่นั่งก้มหน้าอยู่ ก่อนจะกอดเขาทั้งๆที่เขาไม่เงยหน้าขึ้นมามอง พี่ทอสไม่มีท่าทีขัดขืน แต่กลับถอนหายใจหนักๆและเริ่มกอดตอบ
“ต้องทำยังไงพี่จะหายโกรธ”ผมถามเพื่อให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดรู้ว่าผมกำลังพยายามง้อเขา
“...”คำตอบที่ผมได้เป็นเพียงเสียงลมเย็นๆจากเครื่องปรับอากาศเท่านั้น
“มันเป็นอุบัติเหตุ จริงๆนะ ผมมีพี่และน้องจีแล้วนะครับ จะไปชอบคนอื่นได้ยังไง”ผมยังพยายามอธิบาย ซึ่งดูเหมือนจะเริ่มได้ผลเพราะพี่ทอสกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น
“แต่ถ้าพี่ยังไม่เชื่อ จะทำพยานมาอีกสักคนเพื่อยืนยันเรื่องของเรา ผมก็..”ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดต่อ ร่างกายของผมก็ถูกเหวี่ยงขึ้นมาบนเตียงอย่างรวดเร็ว โดยมีพี่ทอส ที่คร่อมอยู่ด้านบน
“เร็วไปไหมครับ”จนผมอดไม่ได้ที่จะแซว
“ยังมีความผิดอยู่”เขาขู่ผมนิดๆและสายตาแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์
“เอาจริงนะ”ว่าย้ำอีกครั้ง และยังมองมาที่ผมอย่างไม่แน่นใจในคำเชิญชวน
“ถ้าผมบอกว่า ล้อเล่น ตอนนี้พี่จะไม่ทำใช่ไหม”ผมถาม
“ไม่”คำตอบที่ได้ทำผมแอบขำ มันสมกับเป็นพี่ทอส ใบหน้าหล่อเริ่มก้มลงมาจนจมูกเราชนกัน
“หึหึ ผมก็ไม่มีทางพูดว่าล้อเล่นหรอก”จบการสนทนาเพียงแค่นั้น เมื่อพี่ทอสก้มลงมาจูบผมแทบจะทันทีที่พูดจบเรียวปากร้อนดูด
กลืนริมฝีปากของผมอย่างโหยหา จนเริ่มรู้สึกอาย พี่ทอสจูบเก่ง ผมคงพูดได้แค่นั้น ลิ้นที่สอดเข้ามาให้โพงปากของผมทำงานอย่างชำนาญอย่างกับเจ้าของมีตาเห็น เพราะไม่ว่าผมจะหลบไปทางไหนลิ้นร้อนก็ไล้ตอนหาลิ้มของผมจนเจอ ตลอด4ปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยมีเซ็กซ์กับใครเลย ร่วมไปถึงตอนเรียนก็อาจจะมีกับผู้หญิงบ้างแต่ก็ไม่กี่ครั้ง ความรู้สึกที่ห่างหายมานาน ตีวนในช่องท้องจนเริ่มทำอะไรไม่ถูก
มือใหญ่เริ่มปลดเสื้อผ้าของผมออกทีละชิ้นอย่างนิ่มนวลราวกับกลัวผมจะรู้ตัว ทั้งๆที่นิ่มนวลแต่กลับรวดเร็วจนหน้าตกใจ ใช้เวลาไม่ถึงนาทีตัวผมก็เปลือยเปล่าไปเรียบร้อยแล้ว พี่ทอสถอนจูบออกก็จะชันเข่าขึ้นแล้วเริ่มทอดเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง ไล่ตั้งแต่เข็มขัดที่ปลดออกหลวมๆอย่างหมิ่นเม เพื่อดึงชายเสื้อเชิ้ตออกมา แล้วเริ่มปลดกระดมช้าๆพร้อมสายตาที่จ้องมาที่ผมที่นอนหอบหายใจหนังกกับจูบและภาพตรงหน้า จนหน้าร้องผ่าว
“ร้องตอนนี้ก็หยุดไม่ทันแล้วนะ”พี่ทอสว่าแซว ก่อนจะก้มลงมาระดมจูบเข้าที่ซอกคอ ผมสัมผัสได้ถึงลิ้นร้องที่ลากผ่านกับความรู้สึกเจ็บจี๊ดที่คอแทบจะทุกที่ที่ลิ้นลากผ่าน และยังคงสร้างรอยสีกุหลาบเรื่อยลงมาจนถึงหน้าอกมือเย็นๆปัดป้ายไปมาที่ยอดอกของผมอย่างปลุกอารมณ์ อีกข้างก็ถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนที่ทำหน้าที่ดูดกลืนและขบกัดยอดอก ความรู้สึกเสียวแล่นไปทั่วตั้งแต่กระดูกสันหลังจรดปลายเท้าตีวนขึ้นมาที่ช่องท้องจนผมต้องงอตัวแล้วดันหัวของพี่ทอสออกอย่างทนไม่ไหว
“อ๊ะ..อ่า พี่..”ผมพยายามให้พี่ทอสผ่อนแรงลง แต่ไม่เป็นผมเลย ยิ่งผมคราง พี่ทอสยิ่งเพิ่มแรงกัดและนิ้วมือก็บนขยี้อีกข้างจนแทบทนไม่ไหว
“หึหึ”มีแต่คนด้านบนนี่แหละที่ดูเหมือนจะพอใจกับปฏิกิริยาตอบสนองของผมไม่น้อย
“อ๊ะอ่า”ผมเริ่มครางอีกครั้งเมื่อมือพี่ทอสเปลี่ยนจากบดคลึงยอดอกของผมมาเป็นน้องชายของผมแทน มือเย็นๆปลุกเร้าอย่างชำนาญสาวขึ้นลงไม่กี่ครั้งผมก็แทบจะถึงฝั่งฝัน แต่พี่ทอสก็หยุดอย่างรู้งาน พี่ทอสลุกขึ้นไปหยิบบ้างอย่างในตู้เสื้อผ้าทั้งๆที่ร่างกายเปลือกเปล่า และน้องพี่ทอสที่ขนาดแทบจะเรียกไม่เต็มปากว่าน้องก็แจ็งขืนจนดูหน้ากลัว
“อะ..ไร”ผมเริ่มถามเมื่อพี่ทอสหยิบหลอดอะไรบ้างอย่างติดมือมา
“แจล”พี่ทอสว่าก่อนจะบีบแจลในหลอดลงบนฝ่ามือ”อย่างเกร็ง”ผมที่สมองเริ่มขาวโพนเพราะแรงอารมณ์ไม่ค่อยเข้าใจที่พี่ทอสว่าเท่าไหร่ รู้ตัวอีกอีกนิ้วเย็นๆพร้อมแจลเย็นๆก็แทรกเข้ามาในตัวผมแล้ว
“เจ็บ”ผมร้องบอกเสียงเบามันไม่ได้เจ็บมากแต่มันก็เจ็บ
“อย่าเกร็ง”ผมไม่เข้าใจคำว่าไม่เกร็งคือต้องทำอย่างไง พี่ทอสพูดเหมือนมันทำง่ายๆ แต่ผมทำไม่ได้
เพราะผมยังไม่เลิกเกร็งหรือเปล่าพี่ทอสเริ่มขยับนิ้วไปมาหมุนควงจนผมเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่ มันเหมือนกับว่าผมรู้สึกมากขึ้นไปอีก และนิ้วเดียวก็ไม่พอที่จะทำให้ผมถึง
นิ้วที่สองและสามถูกส่งเข้ามาในเวลาไม่นานหลังจากนั้น ทำหน้าที่ขยับขยายช่องทางให้พร้อมสำหรับรับแก่นกายของอีกคนที่ขนาดใหญ่กว่า
“พร้อมนะ”พี่ทอสเอ่ยบอกก่อนที่ความรู้สึกแข็งขืนจะค่อยๆกดเข้ามาในร่างกายของผมมันไม่เจ็บ แต่กลับอึดอัดจนต้องคว้าคอคนตรงหน้ามาเป็นที่ยึดเหนี่ยว
“สุดหรือยัง”ผมถามเพราะเริ่มรู้สึกไม่ไหว
“อีกนิด”พี่ทอสว่าก่อนจะดันเข้ามาจนสุด
“เจ็บไหม”คำถามชิดริมฝีปากกับสายตาเป็นห่วงทำให้ผมส่ายหัวอย่างไม่รู้ตัว พี่ทอสแช่ไว้สักพักก็เริ่มขยับเข้าออก
“อืม”
“อ๊าอ๊า”ผมครางออกมาอย่างสุดจะทนเมื่อพี่ทอสเริ่มเพิ่มแรงและความเร็ว ขาทั้งสองข้างของผมถูกอ้าออกกว้างให้รับแรงกระแทกที่ถูกคนด้านบนส่งลงมาจนตัวสั่นไปตามแรง
“อืม”เสียงครางต่ำในลำคอของคนด้านบน ทำเอาผมหน้าร้อนผวา อารมณ์เริ่มทะยานขึ้นจนสุดและปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของตัวเอง พี่ทอสมองพร้อมกับหัวเราะในรำคอ ก่อนจะใช่อีกมือรีดน้ำที่ตกค้างให้จนหมดและรีดจนมันเริ่มแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับขาทั้งสองข้างที่ถูกยกขึ้นพาดบ่าและแรงส่งที่กระแทกกระทั้นเข้ามามากกว่าเดิม โดนบ้างจุดที่ผมต้องปล่อยเสียงครางออกมามาแทบจะทุกครั้ง
“อ๊ะ อ๊า อะ”และยิ่งผมครางคนด้านบนก็ยิ่งกระแทกเข้าจุดเดิมย้ำๆอย่างกลั้นแกล้ง ผมได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างสุดจะทนมือก็ค่อยดันหน้าท้องแกร่งที่มีมัดกล้ามเรียงตัวอยู่อย่างสวยงามเพื่อหวังให้บรรเทาแรงส่ง เพราะผมเริ่มจะขาดใจ
“อ๊ะ พี่ ผม ฮ๊า ไม่ไหว”ผมร้องบอกอย่างยากลำบากเพราะอารมณ์เริ่มทะยานขึ้นสูงอีกครั้ง
“อืม อ่า”พี่ทอสไม่ได้ตอบอะไรออกมามีแต่เสียงครางต่ำในลำคอพร้อมแรงกระแทกที่เพิ่มความเร็วและแรงขึ้นอีกครั้ง ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นผมก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง พร้อมๆกับของเหลวบ้างอย่างจะฉีดเข้ามาในตัวผม มันดูเยอะจนผมรู้สึกได้ว่ามาล้นออกมา
“พะ พี่”ผมร้องห้ามทันทีที่ตัวผมถูกจับให้พลิกคว่ำและชันเข่าขึ้นทั้งๆที่แท่งร้อนๆยังคงเชื่อมกันอยู่
“รอบเดียว น้องจีคงยังไม่ได้น้องหรอก”พี่ทอสว่าแค่นั้นก่อนจะเริ่มขยับอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง จนผมหลับคาอกพี่ทอสในเวลารุ่งเช้าอีกวันใหม่
ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งในเวลาบ่ายโมง นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ผมตื่นสายขนาดนี้
“ตื่นแล้วหรอ”ผมหันมาตามเสียงพี่ทอสนั่งพิงหัวเตียงโดยมีฝ่ามืออุ่นๆลูบหัวผมไปมา
“ตื่นนานแล้วหรอครับ”ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง เริ่มรู้สึกว่าตัวอุ่นๆ อาจจะไม่สบาย
“เรียกว่าไม่ได้นอนเลยดีกว่า”พี่ทอสว่าก่อนจะช่วยพยุงผมที่นั่งพิงหัวเตียงแต่พี่ทอสกับลากผมมานั่งเกยอก
“ทำไมไม่นอน”ผมเงยหน้าถามจากมุมนี้เห็นหน้าพี่ทอสในมุมสูงดูแปลกตาไปอีกแบบ
“มันรู้สึกมีความสุข จนไม่กล้าหลับ”พี่ทอสว่ายิ้มๆก่อนที่จะก้มลงมาจุมพิตที่หัวของผมอย่างหวงแหน ทำให้หน้าผมกลับมาร้อนฉ่าขึ้นอีกครั้ง
“กลัวอะไรครับ”ผมถามเมื่อพี่ทอสพูดคำว่าไม่กล้าหลับออกมา
“กลัวมันจะเป็นแค่ฝัน และหายไปเหมือนทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมา”พี่ทอสพูดน้ำเสียงติดกังวล เรียกเลือดของผมให้ไหลเวียนอย่างดีพร้อมๆกับหัวใจที่เต้นถี่อย่างห้ามไม่อยู่
“บ้า ขนาดนี้แล้วยังกลัวอะไรอีก”ผมก้มหน้าหลบสายตาหวานที่จ้องมองไม่วางตา เขินจนมองไม่ได้
“หึ เพราะรักมาก เลยกลัวไง”พี่ทอสว่าแค่นั้นก่อนจะกระชับอ้อมกอดผมอีกครั้ง
กว่าพี่ทอสจะยอมให้ผมลงจากเตียงก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายสองแล้ว ไม่รู้ว่าป่านนี้น้องจีเป็นยังไงบ้าง
“พี่ทอส โทรหาลูกหน่อยซิครับ”ผมว่าหลังจากเดินไปอุ่นอาหารแช่แข็งในไมโครเวฟ วันทั้งวันไม่ได้กินอะไรเลย ร่างกายของผมดูจะไม่แย่เท่าไหร่นักเวลาเดินอาจจะเจ็บๆบ้าง แต่พอพยายามเดินดีๆก็ไม่เท่าไหร่ ผมจึงเดินไปไหนมาไหนได้พอสมควร
“โทรแล้ว ไอ้คินบอกว่าพาน้องจีไปเที่ยวสวนสัตว์เย็นๆจะพามาส่ง”พี่ทอสว่าก่อนจะเดินมาช่วยผมจัดโต๊ะด้วยอีกคน
“น้องจีไม่ดื้อใช่ไหมครับ”ผมถามเพราะเริ่มกลัวว่าลูกจะไปรบกวนพวกพี่คินมากเกินไป
“ไม่หรอก เห็นไอ้คินบอกว่าติดน้องเชนแจเลย”เราเริ่มทานอาหารกันไปคุยกันไปบรรยากาศสบายๆไม่ต่างจากเมื่อวานเท่าไหร่นัก นั้นทำให้ผมรู้สึกดีว่าพี่ทอสยังเหมือนเดิม
“เรื่องน้องจี พี่อยากให้เปลี่ยนนามสกุล เอฟด้วย”พี่ทอสว่าขึ้นอย่างจริงจัง
“ปะเปลี่ยน นามสกุล”ผมถามอีกครั้งอย่างตกใจ แค่น้องจีผมก็พอเข้าใจ แต่ผมนี่ซิจะเปลี่ยนได้ไง
“อืม จดทะเบียนสมรสไง หรือยากจะจัดงานแต่งก่อน”พี่ทอสว่าขึ้นอย่างปกติ สบายๆแต่ผมนี่ซิเริ่มใจเต็นแรงอีกแล้ว
“แต่ผมเป็นผู้ชาย”ผมว่าขึ้นอย่างกังวล ถ้าผมเป็นผู้หญิงอาจจะตกลงไปแล้ว
“พี่ว่าเราพูดเรื่องนี้กันเคลียร์แล้วนะ”พี่ทอสยื่นมือมากุมมือผมพร้อมบีบเบาๆเป็นการตอกย้ำเรื่องนี้ที่เราคุยกันหลายครั้ง ถึงแม้พี่ทอสจะแสดงเจตนาของตัวเองออกมาเลยว่าไม่สนเรื่องที่ผมเป็นผู้ชายหรือหรือผู้หญิง เพราะไม่ว่ายังไงผมก็คือแม่ผู้ให้กำเนิดน้องจี แต่ผมยังกลัว
“เพราะผมเองก็รักพี่มาก ผมถึงกลัว”ผมบอกกลับไปพร้อมส่งยิ้มให้พี่ทอสเห็น และผมได้รอยยิ้มหล่อตอบกลับพร้อมกับหลังมือของผมที่ถูกยกขึ้นมาประทับจูบลงอย่างแผ่วเบา
ได้โปรด ของให้ความสุขแบบนี้อยู่กับผมไปชั่วนิรันดร์
TBC
คิดถึงน้องจี
มาถึงตอนนี้แล้ว ทุกคนคงเข้าใจนะว่านิยายเราไม่ไม่ใช่นิยายดราม่า5555
ย้อนไปดูคอมเม้นเเรกๆอดขำไม่ได้เลย
-
น้ำตาจะไหล
-
:oo1: :haun4:
-
น้องจีจะได้น้องแล้วววววววววววว
ที่ทอสบอกตื่นมาแล้วกลัวหายไปนี่ใจสั่นเลย งืออ
ไม่เอามาม่าได้มั้ย T v T
-
:heaven :heaven :heaven
-
คราวนี้น้องจีมีน้องแน่ๆ :haun4:
-
:-[ พี่ทอสแกแกล้งงอนชิมิ! :hao3: ร้ายกาจนะจ้ะ เอฟง้อพี่ทอสบ่อยๆน้า :hao6: :hao7:
-
:pighaun: :pighaun:
ีมีน้องแน่นอนๆๆ555
-
คำผิดจ้า
“อ๊ะ..อ่า พี่..”ผมพยายามให้พี่ทอสผ่อนแรงลง แต่ไม่เป็นผมเลย >> ไม่เป็นผล
พี่ทอสยิ่งเพิ่มแรงกัดและนิ้วมือก็บนขยี้ >> บดขยี้
พี่ทอสลุกขึ้นไปหยิบบ้างอย่างในตู้เสื้อผ้าทั้งๆที่ร่างกายเปลือกเปล่า >> บางอย่าง/เปลือยเปล่า
และน้องพี่ทอสที่ขนาดแทบจะเรียกไม่เต็มปากว่าน้องก็แจ็งขืนจนดูหน้ากลัว >> แข็งขึ้น
“แจล”พี่ทอสว่าก่อนจะบีบแจลในหลอดลงบนฝ่ามือ >> สารหล่อลื่นน่าเป็น 'เจล' นะครับ
น่าจะมีเท่านี้นะครับ
ว่าแต่พี่ทอสจะชวนจดทะเบียนฯ เนี่ย เคลียร์ญาติผู้ใหญ่หรือยัง พี่ยังไม่อยากรับทานมาม่าอ่ะ :monkeysad:
-
:jul1:
-
ในที่สุด สิ่งที่รอคอยก็มาถึง น้องจีจ๋าอยากได้น้องผู้หญิงหรือผู้ชายเอ่ยย
-
เชื่อเรานะ....แค่ 3 - 4 ครั้งยังทำน้องให้น้องจีไม่ได้หรอก ต้องอีกหลายๆครั้ง (หน้าม้าของพ่อทอสมาเอง) :hao3:
ดูเข้าที่เข้าทางแล้วนะ ทอสเองก็ดูดีขึ้น บอกรักแล้วชวนจดทะเบียนแล้ว ค้างทางบ้านทอสสินะ
เอฟก็ยอมรับแล้วว่ารัก
คนเขียนบอกว่าไม่มาม่า จะราเมียนสไตล์เกาหลีหรือเปล่า?
ยิ่งทอสเปรยๆเรื่องฝันอยู่
“กลัวมันจะเป็นแค่ฝัน และหายไปเหมือนทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมา”
-
น้องจีได้น้องแน่เลย :hao6:
-
คงต้องหลายครั้งหน่อยนะคะ. เพื่อน้องของน้องจีน้าาาาาา
^^
:jul1:
-
:pighaun: :mew1:
-
:-[ :-[ :-[
:mew1: :mew1:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ต้องหลายครั้งหน่อย เด๋วไม่ได้น้องให้น้องจี :oo1: :oo1:
-
น้องจีจะมีน้อง แอร๊ยย
แต่จะต้องกี่ครั้งอะ ?? อิอิ
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
น่านไง ได้น้องแน่นอน
-
ตัวทอสนะไม่เท่าไหร่หรอก อย่าหลอกให้ตายใจก็แล้วกัน ก็แอบกลัวเรื่องครอบครัวเหมือนกันนะ เรื่องลูกนะพอรับไได้ แต่กลัวรับตัวแม่ไม่ได้นี้สิ เอฟให้ครอบครัวคุณสามีรับได้ก่อนนะค่อยจดทะเทีบียน แล้วนามสกุลของจีด้วย กันดราม่าไว้ก่อน กว่าเขาหาว่าเอฟหวังสมบัติ แฟนคลับเอฟนะเออ ทำเอฟเสียใจเมื่อไหร่จะตามไปฆ่าทิ้งเลย คึคึ มันอินอ่ะ ยังไงก็อยู่ข้างเอฟ อยากเอาตัวเองง้อสามีนะเอฟ เดียวสามีจะได้ใจนะ ต้องใช่เหตุผล ทอสก็พยายามเข้าล่ะ จะได้เป็นพ่อที่ดีให้ลูกได้
-
ทั้งคืนขนาดนั้นไม่ใช่น้องของน้องจีมาแล้วหรอ
-
พ่อทอสแกพยายามปั๊มน้องให้น้องจี มีชวนแม่ชวนลูกเปลี่ยนนามสกุล ไม่ดราม่าแล้วเนอะ ไม่เอาอ่ะอยากอ่านแบบฟินฟิน
-
น้งจีจะได้น้องหรือเปล่า หรือต้องลองอีก
-
ห้ามเด็ดขาด มาม่งมาม่าอย่าจัดมา..
เอาให้มันหวานเลี่ยนตายกันไปข้างเลย...หุหุ...
-
อย่ามาม่าตบท้ายยยยยย :katai1:
ยังไม่เจอบ้านพี่ทอสเลย อย่าพึ่งวางใจ!!!!
รอตอนต่อไปปปป
-
:haun4: :haun4: เอ๊ะ โอ๋ ได้ทำน้องกันแย้ววววววววว
-
สนุกๆ ชอบฉากที่ พี่ทอสว่า ครั้งเดียว น้องจีไม่ได้ลูกหรอกนะ ๕๕๕๕ หวานกันดี มีน้องด้วยนะ ขอให้เป็นลูกแฝดเถอะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ตอนใหม่มาเร็วๆนะผู้แต่ง
-
จะมีน้องไหมอะอิอิ :katai1: :katai1: :katai1:
-
:pighaun: :haun4: ต้องทำทุกวันนะครับน้องจีถึงจะมีน้องได้ เชื่อดิ :o8: :-[
-
น้องจีอยากได้น้องผู้หญิงหรือผู้ชาย
-
อ่านไปยิ้มไป มีความสุขตาม :-[
-
นี่แกล้งงอนป๊ะเนี่ยพี่ทอส พอเอฟบอกให้ทำพยานนี่รีบเชียวนะ :laugh:
-
o13 o13 o13
-
ชอบๆ มาติดตามด้วยคนค่ะ :katai2-1: :katai2-1:
-
แล้วอีกไม่นานน้องจีก็จะมีน้อง :hao6: :hao6: :hao6:
-
น้องชื่ออะไรน้า อิอิ ขอแฝดได้มั้ย 5555
-
ว๊ายๆ จะได้น้องให้น้องจีสำเร็จไหมน๊อ :hao6:
-
พี่ทอสรอวันนี้มานาน55
-
:m25: :m25: :m25:
-
ฮุๆๆๆๆๆ น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ฝันอันยิ่งใหญ่คือ น้องจี กำลังจะมีน้องเพิ่มขึ้น 5555+
-
น้องจีจามีน้องแว้ววววว :katai5:
-
หวานกันแล้ววววววว :hao6:
-
กลัวหายไป มันช่างหวานจริงๆเลย
-
ครอบครัวกำลังจะเป็นครอบครัว น้องจีอยากได้น้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายดีนะ :impress2:
พี่ทอสพูดตอนท้ายซะซึ้งและเศร้าในเวลาเดียวกัน อย่ามีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นเลยนะ :hao5:
-
พี่ทอสช่างร้ายกาย รอบเดียวน้องจีไม่มาหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
คนเขียนยืนยันแล้วน่ะเออ ไม่ดราม่า อิอิ
หวานๆๆ ขี้ห่วงๆๆ มุ้งมิ้งฟุ้งฟิ้ง ขอเยอะๆๆๆน่ะ
-
ไม่มีดราม่า :mew1:
:กอด1:
-
:mc4:ขอบคุณนะเราก็ไม่ชอบมาม่า :mew1:
-
:m25: :m25: :m25: ต้องย้ำทุกวันจะได้มีน้องไวๆ
-
ของแบบนี้ต้องซ้ำเยอะๆ ท้องแน่นอน
แต่ก็อดกังวลใจว่ามันจะมาม่าไม่ได้
-
มันจะมาม่าชุดใหญ่เลยป่ะเนี่ย
-
มีลุ้น น้องจีจะมีน้อง
-
:hao6:
ฮิ้ววววว
-
จีจะได้น้องเเล้ววววว
คิดถึงจี
จุ๊บๆ :กอด1:
-
น้องจีน่ารักๆๆๆ
-
ติดไม่ติดไม่รู้ที่แน่ๆขออีกได้ไหม :haun4:
-
จะได้น้องไหมเนี่ย
-
สงสัยน้องจีจะได้น้องเร็วๆนี้แน่!
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
น้องจีมีน้องแน่ๆเลย
ไม่เอามาม่านะ
-
มารองานแต่งเอฟ
-
มันดูสมบูรณ์จนกลัว
ตอนดราม่าเลยอ่ะ :mew3:
-
น้องจีจะได้น้องไหมน้าาา
-
แพรกับเอ็มจะไม่ตามมาระราน?
ครอบครัวทอสจะไม่เป็นปัญหา?
คิดถึงน้องจี
-
ไม่ต้องกลัวแล้วเอฟ
-
:pig4: โอ๊ยน่ารัก แต่มีแววจะเกิดดราม่าไหมนิ
-
ขอบคุณ :)
-
เข้ามารอคนที่บอร์ดทุกวันเลย รอๆๆๆๆ
-
:call: :call: :call:
-
:jul1: :-[
-
พี่ทอสสสสสสส เอาอีกอ่ะ เขาคิดถึงน้องจี
-
รอนะฮะ
-
ตอนที่18
“คุณแม่”เสียงร้องเรียกดังขึ้นที่หน้าบ้าน หลังจากนั้นเกือบครึ่งนาทีต่อมาก็ปรากฏร่างเล็กขาวอวบในมือมีตุ๊กตาช้างข้างหนึ่งเสือข้างหนึ่ง บนลำคอสั้นๆมีตุ๊กตางูสีชมพูแปร๋นพันรอบๆ
“น้องจีเดี๋ยวล้มครับ”ผมรีบถลาเข้าไปรับตัวลูกทันที
“พ่อฮะ”น้องจีเงยหน้ามองก่อนจะชูทั้งสองมือให้ดู ไม่นานทั้งไอ้คินและน้องเชนก็เดินเข้ามาพร้อมกัน
“เป็นไงจัดหนักล่ะซิ”คำทักทายมาพร้อมกับสายตารู้ทันจ้องมองมาที่ผมและมองเลยผ่านไปที่เอฟที่หลับอยู่บนโซฟาอย่างอ่อนเพลีย
“ไม่เท่ามึงหรอก”ผมว่าก่อนจะจ้องมองรอบจูบที่ลำคอน้องเชนที่โผล่พ้นคอเสื้อยืดออกมาเล็กน้อย น้องเชนเหมือนเพื่อนึกขึ้นได้รีบดึงคอเสื้อขึ้นปิด แต่มันคงไม่ทันแล้ว
“ก็สั่งสอนนิดหน่อย”ไอ้คินว่าก่อนจะหันไปยักคิ้วข้างเดียวให้น้องเชนที่หน้าเริ่มเปลี่ยนสีไม่รู้เพราะโกรธหรือเขินกันแน่น
“พ่อฮะ แม่”น้องจีที่ดิ้นไปมาในอ้อมแขนผมเอนตัวจะไปหาแม่ของเขาที่ยังคงหลับไม่รู้เรื่อง
“แม่นอนอยู่ครับ”ผมว่าก่อนจะรัดตัวลูกชายแน่นขึ้น
“กินไรมายัง”ผมถามตามมารยาทเพราะตอนนี้ก็เกือบ4โมงเย็นแล้ว
“ไม่เป็นไรว่ะ เดี๋ยวกูต้องไปบ้านพ่อตาอีก โทรตามทุกวันเลย”เพราะช่วงนี้น้องเชนย้ายมาอยู่ที่คอนโดมัน เพราะต้องขึ้นวอร์ดกลางคืนบ่อย เลยไม่สะดวกไปกลับบ้านน้องเชนที่อยู่แถบชานเมือง
“ไปแล้วนะครับน้องจี เดี๋ยวว่างๆไปเล่นกับพี่ใหม่นะ”น้องเชนเดินเข้ามาหาก่อนจะก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่
“อืม ขอบใจที่ช่วยดูน้องจีให้”
“ไม่เป็นไรครับ เชนตั้งหากที่ต้องขอบคุณ อยากมีลูกมั้งจัง”น้องเชนว่ายิ้มๆก่อนจะหันไปมองไอ้คิน
“จัดไปจ๊ะเมียจ๋า คืนนี้พี่ของสี่”ไอ้คินทำหน้าทะเล้น ก่อนจะโดนน้องเชนบิดหู ผมกับน้องจียืนส่งหน้าบ้านเสร็จกลับเข้ามาเอฟก็ตื่นพอดี
“อ้าวน้องจี”ดูจะตกใจไม่น้อยที่เห็นผมอุ้มลูกอยู่
“แม่ฮะ”น้องจีรีบเอนตัวเข้าหาทันที ก่อนที่เอฟจะรับไปอุ้มแล้วหอมแก้มซ้ายขวาหลายครั้ง
“คิดถึงจังเป็นไงครับ ดื้อกับพี่เชนไหม”ผมนั่งลงโซฟาซ้อนหลังเอฟก่อนจะเอื้อมมือไปกอดเอวไว้หลวมๆ โดยที่เจ้าตัวไม่ได้สนใจเท่าไหร่นัก
“ไม่ฮะ จีเป็นเด็กดี๊ดี พี่เชนบอก”น้องจีตั้งอกตั้งใจพูดพร้อมเอาตุ๊กตาสัตว์ที่มีทั้งหมดให้คนป็นแม่ดู
“ใครซื้อให้”
“ลุงคิน”ลุง? ผมนึกออกเลยถ้าไอ้คินได้ยินสถานะนี้จากปากน้องจีจะทำหน้ายังไง
“งั้นต้องเก็บรักษาดีๆนะครับ”คนเป็นแม่เริ่มสอนอีกครั้ง
“ฮะ อันนี้ของกันต์จีซื้อให้”น้องจีหยิบงูสีชมพูสุดแสบตามาโชว์
“ซื้อที่ไหน เงินลุงคินไม่ใช่หรอ”คุณแม่ทำหน้าล้อเรียน
“ไม่ๆ เงินจี พ่อให้ไป”ลูกชายตัวเล็กของผมพูดขึ้นก่อนจะใช้มือป้อมๆล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงตัวเล็กแล้วหยิบเงินที่ถูกม้วมๆอยู่ออกมาก มีเหรียญบาทสองสามเหรียญปนอยู่กับแบงค์พันสองสามใบและแบงค์ร้อยอีกจำนวนหนึ่ง
“หือ”เอฟหันหน้ามามองผมด้วยสายตาไม่ค่อยชอบใจทันที
“ทำไม”ผมก็ถามกลับไปอย่างสงสัย
“ให้ไปทำไมเยอะครับ ถ้าน้องจีทำหายขึ้นมาจะว่ายังไง”เขาหันมาดุผมโดยที่มีน้องจี วิ่งไปเก็บเศษเหรียญที่ตกตามพื้นอยู่
“ไม่หายหรอก อยู่กับผู้กองคินแบบนั้น ใครจะกล้าปล้น”ผมก็ว่าไปอย่างนั้นแหละ ถึงไอ้คินจะเป็นตำรวจแต่ก็ไม่ค่อยได้เห็นมันใส่เครื่องแบบสักเท่าไหร่ ถึงยังไงคนที่ไม่รู้จักก็คงไม่คิดหรอกว่าหน้าเด็กแค่นั้นจะเป็นผู้กรองที่ควบตำแหน่งว่าที่ผู้กำกับด้วย
“ที่หลังจะให้ก็ให้แค่นิดหน่อยพอนะครับ ที่เหลือก็ฝากน้องเชนไว้ เกิดทำหายขึ้นมาเสียดายแย่”ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คนตรงหน้าเริ่มบ่นผมแบบนี้ แต่ผมก็รู้สึกดีที่เขาคุยกับผมอย่างเปิดใจ100%
“อืม”ผมตอบรับคำบ่นก่อนจะค่อยๆออกแรงรัดตัวคนตรงหน้าอย่างหมั่นเขี้ยว ตัวเอฟมีกลิ่นแป้งหอมๆแบบเดียวกับน้องจี ผมชอบเพราะมันไม่ฉุดและรู้สึกโล่งจมูกทุกครั้งที่ได้สูดดม
ผมดีใจที่ผมตัดสินใจทำทุกอย่างให้ชัดเจน ตลอดชีวิตของผมผมไม่เคยรู้สึกอย่างทำหรืออย่างเป็นอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นความฝันหรืออนาคตของแบบนั้นผมไม่เคยคิด เพราะผมรู้ดี ไม่ว่าผมจะดิ้นรนขนาดไหนสุดท้ายแล้ว อนาคตของผมก็คือต้องสืบทอดกิจการของครอบครัว
นี่เป็นครั้งแรงที่ผมเริ่มจริงจังกับงานที่ผมทำเพียงเพราะอยากจะให้คนที่รออยู่ที่บ้านของผมกินอยู่อย่างสุขสบาย ความเหน็ดเหนื่อยความอ่อนล้าที่มีมาตลอดทั้งวัน หายเป็นปริบทิ้งทันที่ที่เห็นหน้าเมียและลูกที่ทำอาหารเย็นรออยู่ที่บ้านทุกวัน ผมกลายเป็นพนักงานบริษัทที่ทั้งอาทิตย์ตั้งหน้าตั้งตารอให้วันนั้นเป็นวันศุกร์เพื่อที่วันต่อมาจะได้หยุดและอยู่กับครอบครัวที่ผมบอกได้เต็มอกเลยว่า รักพวกเขามาก
ผมเสียใจกับเวลาสี่ปีที่หายไป ดังนั้นผมจะปกป้องและทำทุกอย่างนับจากนาทีนี้ไป เพื่อพวกเขา และเพื่อครอบครัวของเราให้มีความสุขให้ได้มากที่สุดเท่าที่ผู้ชายบนโลกใบนี้จะทำได้
“เป็นไรครับ ยิ้มอยู่นั้น”ผมเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมืออุ่นๆทาบที่แก้มของผม ผมยกมือขึ้นกุมมือทับมือเล็กๆนั้น
“มีความสุข”ก่อนจะหลับตาและเอียงหน้าแนบกับฝ่ามืออุ่นพอลืมตาขึ้นมองก็พบกับใบหน้าน่ารักที่กำลังขึ้นสีสวยจนห้ามใจไม่ได้ที่จะก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากอิ่มหนักๆกดย้ำสองสามครั้งก่อนที่จะ
“อือ ไม่เอาจีไม่ให้จุฟ จีจุฟได้คนเดียว”ลูกชายตัวเล็กที่ทิ้งเหรียญในมือลงบนพื้น และรีบกระโจนเข้ามาดึงผมออกห่างจากแม่เขาทันที พร้อมกับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้จ้องผมไม่วางตาอีก
เฮ้ย นี่ผมไม่รู้จริงๆ ว่าขี้หวงเหมือนใคร
=========================================================
วันเสาร์น้องกันต์มาบ้านแต่เช้าเหมือน2อาทิตย์ที่ผ่านมา จนกลายเป็นเรื่องปกติ คุณหมอเองก็ดูจะยิ่งเกรงใจขึ้นเรื่อยเมื่อน้องกันต์เริ่มมาที่นี่บ่อยๆจนต้องซื้ออาหารมาฝากเต็มสองมือแทบทุกครั้ง
“คืนนี้คงต้องฝากน้องกันต์ด้วยนะครับ เพราะผมมีงานสมนาที่ชลบุรี คงจะกลับมาไม่ทัน”คุณหมอว่าอย่างเกรงใจ
“สบายมากครับ เรื่องแค่นี้เอง ตอบแทนที่คุณหมอช่วยดูอาการให้ทั้งผมและน้องจีทุกอาทิตย์” ทุกอาทิตย์คุณหมอจะมาดูตรวจอาการของผมและน้องจี แต่ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ก็แค่ถามอาการกับวัดความดันแค่นั้น
“ครับ พอดีว่าจะพาเกรวไปด้วยก็เลย”คุณหมอเอามือลูบต้นคอไปมาอย่างเขินอาย
“ครับๆ เข้าใจครับ วันนี้เจ้าของบ้านเขาก็คงดีใจเหมือนกันที่ลูกชายจะไปนอนห้องตัวเองสักที ซื้อเตียงมาก็แทบจะไม่เคยได้ใช้”ผมว่าขำเพราะเห็นพี่ทอสรีบช่วยขนกระเป๋าน้องกันต์ยกใหญ่
“น้องกันต์จะไปปลุกจีนะคับ”น้องกันต์เริ่มทำหน้าที่ของตัวเองทันที คือการไปปลุกเจ้าหญิงนิทราด้วยการจุมพิตทุกครั้ง ผมก็ไม่เริ่มไม่เข้าใจว่าน้องกันต์จะโดนหลอกเพราะมุขนี้ของน้องจีอีกนานไหม ยิ่งพักหลังๆนี่กว่าจะยอมลุกขึ้นมาลืมตาก็ต้องจูบไปหลายที
“ครับ ห้องเดิมเลย ครูไม่ได้ล็อค”ผมว่าก่อนจะเดินเข้าครัวเพื่อจัดอาหารต่อ
“อาทิตย์หน้าวันเกิดลูก”พี่ทอสมายืนอยู่ข้างๆผมที่กำลังต้มแกงจืดฟักใส่เนื้อไก่อยู่
“นั้นซิ ปีนี่ไม่รู้อยากได้อะไรไม่เห็นพูดถึงเลย”ผมว่าขำๆเพราะปกติเวลานี้คงจะรีบไปหากระดาษหรือใบปลิวที่มีรูปของเล่นของที่ตัวเองอยากได้มากองไว้ที่หน้าประตูห้องทุกวัน เพราะให้ซื้อให้ในวันเกิดนี่ขนาดเพิ่งสาวขวบยังชั่งวางแผนจริงๆลูกคนนี้
“4ขวบหรอ ซื้อรถให้ดีไหม”คุณพ่อเอ่ยออกความคิดเห็น
“มีเยอะแล้วไม่ใช่หรอครับ”ผมว่าก่อนจะปรุงรสชาติต่อ
“อืม เครื่องบิน”
“นั้นก็เป็น10แล้วครับ”ผมว่าก่อนจะหันมามองหน้าคนที่ตั้งใจหาของขวัญให้ลูก
“สนามบินคงไม่ไหว แต่เป็นหุ้นสัก20ตัวของสนามบินคงพอได้”
“อะไรนะ”ผมตกใจถามเสียงดังทันที
“ก็หุ้นสนามบินไง ช่วงนี้กำลังเอาเข้าตลาดหลักซับ หุ้นหนึ่งก็แค่ล้านสองล้าน สักยี่สิบหุ้นคงพอ ปีหน้าค่อยซื้อให้เพิ่ม”พี่ทอสยังคงพูดด้วยสีหน้าปกติ ที่แสดงออกอย่างชัดเจนเลยว่าไม่ใช่พูดเล่น
“นี่แหละเหมาะเป็นของขวัญของเด็กสี่ขวบ”เขาว่าก่อนจะเดินออกไปดูลูกกับน้องกันต์ที่วิ่งลงมาจากชั้นบน
สมองผมเริ่มเต้นตุบๆ เพราะรู้ว่าพี่ทอสเอาจริงแน่น
ให้ตายเถอะครับ บอกผมที ว่าที่บ้านพวกคุณตอนสี่ขวบพ่อแม่ซื้อหุ้นสนามบินให้เป็นของขวัญ!
“น้องกันต์ทานนมก่อนครับ”ผมเดินชงนมผงใส่ขวดนมขนาดใหญ่ไปหาเด็กน้อยสองคนที่นั่งเล่นอยู่ที่ชานบ้านที่ติดกับอ่างปลาคาฟเล็กๆ น้องกันต์ติดขวดนมจนตอนนี้ก็ยังติด คุณหมอเลี้ยงน้องกันต์แบบถนุถนอมมาก ถ้าไม่ใช่นมวัวสดที่มาส่งทุกๆวันเหมือนที่เชียงใหม่ ก็จะให้น้องกันกินแต่นมผง ไม่ค่อยให้ทานนมจากกล่องเท่าไหร่นักเห็นบอกว่าสารอาหารมีไม่เพียงพอหรืออะไรบ้างอย่าง
“คุณครู สวยไหม”น้องกันชี้ให้ดูภาพวาดที่เหมือนจะช่วยกันวาดกับน้องจี พยายามดูอย่างสุดกำลังแล้วก็ดูเหมือนจะเป็นเด็กสองคนที่มีผมคนละสามเส้นจับมือกันอยู่กลางทุ่งหรือที่ไหนสักที่
“สวย”ผมตอบยิ้มเจ้าตัวเล็กทั้งสองยิ้มแกล้มปริ
“แม่ฮะ จีอยากไปโรงเรียน”น้องจีเงยหน้าขึ้นมามองอย่างออดอ้อน
“ครับอีกสัก2เดือนก็ได้ไปแล้ว”ผมว่าพร้อมกับลูบหัวลูกชายไปมา
“นานไหมฮะ”น้องจียังคำนวณคำว่าสองเดือนอยู่ในหัว คิ้วเล็กขมวดเข้าหากัน ยิ่งทำยิ่งดูหน้าเอ็นดู
“ไม่นานครับ”ผมตอบ น้องจีพยักหน้าเข้าใจก่อนจะหันกลับไปช่วยระบายสีต่อ
“งูนี่”ผมเอ่ยทักเมื่อเห็นน้องกันต์มีตุ๊กตางูสีชมพูสดวางอยู่ที่ตัก
“จีให้”น้องกันต์หยิบขึ้นมาโชว์พร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แก้มใสเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อนๆอย่างเขินอาย
“สินสอด”อันนี้เสียงน้องจี พูดขึ้นทั้งๆที่ตาก็ยังมองแต่ภาพวาดของตัวเองกับน้องกันต์
“ห๊ะ!”ผมร้องเสียงหลงเลยครับ ก็เข้าใจครับว่าลูกผมค่อนข้างจะแก่แดดแต่ก็ไม่คิดว่า.
“สินสอดไงฮะ ยายบอกตอนไปงานที่บ้านหนูแดง ว่าถ้าอยากจะอยู่ด้วยกัน ก็ต้องให้สินสอด”ผมร้องอ๋อขึ้นทันที งานของบ้านหนูแดง ก็คงจะเป็นงานแต่งล่าสุดในหมู่บ้านที่วันนั้นน้องจีก็ถูกแม่ของผมพาไปงานเช่นเคย คงจะถามโน้นนี่จนแม่ผมอ่อนใจที่จะตอบแน่นเลย
“ชั่งจำแต่เรื่องแบบนี้จริงๆ ไม่รู้เหมือนใคร”ผมว่าเสียงดังจนพี่ทอสที่กำลังนั่งดูทีวีต้องหันหน้ามามองผมทันทีอย่างไม่เข้าใจ
“กันต์จะอยู่กับจี นะครู”น้องกันต์ดึงมือผมไปเขย่าเบาๆเป็นเชิงอ้อนขอ แต่ไม่รู้เจ้าตัวรู้ความหมายกันดีแค่ไหน
“ต้องอยู่กับจีอยู่แล้ว ไม่อยู่กับจีแล้วจะอยู่กับใคร”น้องจีเงยหน้ามาบอกแบบว่า มันก็ต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นได้หรอกอะไรประมาณนั้น ไอ้เรื่องวางมาดเนี่ยเหมือนกันจริงๆทั้งพ่อทั้งลูก โตไปคงปวดหัวกว่านี้แน่นเลยครับทุกคน
TBC.
ว่าจะลงตอนดี5ตามมุขบนเฟสบุ๊ค แต่หลัยเพลินจนตื่นตอนนี้แหละ :hao5:
-
ขอบคุณ :)
-
น้องจีคงจะได้น้องเร็วๆนี้แน่ :mew1:
ตัวเล็กน่ารักมากๆ
-
55 รีบเก็บตังค์ไปสู่ขอเลย
-
หุหุ เอาละสิ
-
ฮาน้องจีอ่ะ :laugh: ไม่คิดว่าจะแก่แดดขนาดนี้. น้องกันต์ตัวจริงใช่ไหม ถ้าเล่นล่ะก็ ป้าจะตีให้ตูดลายเลย :z13: :z13:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
ตั้งแต่เล็กแต่น้อยเชียว
-
o13 ชอบนิยายเรื่องนี้ ชีวิตดี๊ดี
-
อุอุ เอฟจะได้สะใภ้หรือลูกเขย อิอิ
-
พี่ทอสจะซื้อหุ้นสนามบินให้ลูก!!! o22
เด็กสี่ขวบที่ไหนจะดีใจ? แต่เอ๊ะ! น้องจีลูกพี่อาจจะดีใจก็ได้เนาะ :mew5:
รอตอนต่อไปปปปป
-
น้องจีน่ารัก>///<
-
น้องจีทำไมส่อแววแต่เด็กอย่างนี้
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
น้องจีได้คุณพ่อไปเต็มๆเลย สงสัยจังถ้ามีน้องจะเหมือนคุณแม่รึเปล่าน๊า :hao3: :hao3:
-
น้องจีเชื้อพ่อแรงจริงๆ :laugh: :laugh:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
น่ารักจริง ๆ เด็กสองคนนี้
ถ้ามาอีกหนึ่งจะยิ่งน่ารักกว่านี้นะเอฟ....
-
ถอดแบบกันมาเหมือนกันทั้งพ่อและลูกเลย คึคึ
อั๊ยยะ!!!! เด็กอายุ 4 ขวบ มีหุ้นสนามบินกับมีสินสอด
:katai5: :katai5:
-
แก่แดดจริงเชียว
หมั้นไว้แต่เด็กเลยน่ะน้องจี
เจ้าตัวพ่อ ก็ขยันหยอดเมียจริงๆๆ
-
:mew1: :mew1:
-
จองไว้แต่เด็กเลยนะน้องจี :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
ลายออกแต่เด็กเลย ฮ่าๆๆๆ
-
อัยยะ โตขึ้นเนี้ยน้องจีจะต้องเจ้าชู้ ขี่หวงมากแน่ๆ สงสารน้องกันล่วงหน้า คู่พ่อแม่นี้ก็ต้องดูต่อไปจะมีอะไรมาทำให้เอฟเสียน้ำตาอีก ถ้าไม่มีก็ดีไป แค่ชนะใจพ่อปู่แม่ยายก็พอ คึคึ
-
เด็กๆน่ารัก
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
โถถถถถ แต่เด็กเลยลูกน้องจี 55555555
-
น้องจีนี่เซี้ยวแต่เด็กเลย
-
น้องจี แก่แดดแก่ลมมากลูก จอง น้องกันต์ ตั้งแต่ตอนนี้เลยหรอ อิอิ
-
น่ารักจังเลยยยยย น้องจีลูกก โอยย เงิบแทนคุณแม่ ฮ่าๆๆๆๆๆ
คู่พ่อแม่ขอหวานอีกๆๆๆๆ
-
น้องกันต์จะรอดมือน้องจีไหมนี่ลูก อย่ายอมน้องจีง่าย ๆ นะลูกนะ :hao6: :hao6: :hao6:
-
อ่านตอนนี้ดูมีความสุขมากๆ
มีไม่กี่บรรทัดที่บรรยายความรู้สึกของทอส
แต่ให้ความรู้สึกดีๆมากๆ
หัวหน้าครอบครัวที่ตั้งอกตั้งใจทำงานเพื่อคนที่บ้าน
ปลื้มค่ะ
คงต้องดูต่อไปอีก สังหรณ์ว่ามาม่ากาละมังต่อไปจะมาจากทางครอบครัวของทอส
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ค่ะ
ป.ล ต่างวัฒนธรรม นิดหนึ่ง
ว่ากันด้วยเรื่องของนม เราอยู่ยุโรป
ที่นี่สนับสนุนให้เด็กดื่มนมสดที่ผ่านการพาสเจอร์ไรส์มากกว่านมผงนะ
ยิ่งนมกล่องนี้แทบจะไม่มีเลย
เด็ก 4 ขวบติดขวดนมนี่ผู้ปกครองเป็นได้โดนหมอฟันว่าให้แน่นอนตอนพาไปตรวจฟันประจำปี เน้นมากเรื่องการรักษาสุขภาพ
ต่างวัฒนธรรมก็ต่างความคิด เด็กที่มีพ่อแม่เป็นคนต่างชาติจะมีอัตราที่ฟันผุมากกว่าเด็กยุโรปที่ทำตามแผนการแนะนำ (ที่เราอยู่ค่ารักษาฟันเด็กฟรีจน 16ปี ฉะนั้นเป็นการงบประมาณ ถ้าทำตามคำแนะนำ)
-
ดีนะมาม่าไม่อืด มาเร็ว ไปเร็ว
ทอส แพร เอ็ม มันเกิดอะไรขึ้นเมื่ออดีต???
รู้สึกว่าทอสไม่อยากจะเสวนากับแพรเท่าไหร่ แล้วไปยืนให้เค้าเกาะนี่คืออะไร
ไม่เห็นเอ็มอยู่กับเอฟนี่จะไม่กลับมาใช่ไหม
คุณเอ็มนี่ก็ร้ายใช่เล่น หึ หึ แต่มันก็เป็นบ่อเกิดทำให้น้องจีอาจมีน้อง
ไม่เป็นไรให้อภัย เอ๊ะยังไง?? :z2:
-
น้องจี ขอน้องกันต์แล้ว 555555
-
ให้สินสอดจองไว้เลยนะน้องจี
-
น้องจีน้องรักกกกกกก :o8:
-
:impress2:
-
อยากให้แต่งเรื่องของจีกันต์ด้วยอ่ะ
จะรออ่านนะ
:z2:
-
น้องจีให้สินสอดเร็วไปหรือป่าว :-[
-
แหม่...สินสอด :hao3:
-
น้องกันต์รับสินสอดแล้ว รู้ไหมเนี่ยว่าคืออะไร อิอิ
แบบนี้คู่พ่อแม่ก็มีเวลาปั้มน้องจีต่อแล้วชิมิ
-
ชอบแนวนี้จัง แบบว่าท้องได้เนี่ย :z1: :z1: :z1:
-
พ่อกับแม่ต้องเตรียมสินสอดไว้เยอะๆแล้วหล่ะ
-
น้องจีแก่แดดมากอ่ะ
-
ความรักล้อมรอบหน้าจอ .. หวิวๆ
o13
-
นี่ขนาด 4 ขวบยังขนาดนี้ ถ้าโตขึ้นนี้จะเจ้าเล่ห์และวางมาดขนาดไหนเนี้ยะ
-
น้องจี ลูกพ่อทอสจริงๆ
-
เมื่อไรน้องจีจะมีน้อง อยากให้เอฟท้องเร็วๆ
-
ทำไมน่ารักอย่างนี้
อยากเอาไปเลี้ยงที่
บ้าน :katai2-1:
-
ชอบตอนทอสบอกความในใจอ่ะ
-
โอ้ยยย!! ให้มันได้งี้สิ 555++ แสบเกิ้น!!
สินสอดเปงงูปลอบ 555++
-
จองแต่เด็กเลยนะน้องจี
-
โหยน้องจี แก่แดดเหมือนใครอ่ะลูกเอ๊ย :mew5:
-
น้องกันต์ได้สินสอดไปแล้วก็ย้ายเข้ามาอยู่กับน้องจีเลยน้า~ :-[ :-[
-
น้องจีทำไมเจ้าวางแผนขนาดนี้หละค่ะ
นี้มีสินสอดแล้ว ต่อไปต้องเป็นแหวนหมั้นใช่ไหม :z1:
-
สินสอด แอร้ยยยยยย :katai5:
-
น่ารักทั้งคู่เลยน้องจีน้องกันต์ :mew1:
-
ไม่ต้องถามเลยนิสัยเจ้าเล่ห์ของน้องจีเหมือนใคร
-
น้องจีน่ารัก
-
น้องจีนี่เขาเหมือนพ่อจริงๆ
-
น่ารักมากบอกเลย นองจีน่ารัก
เอฟ กับทอส ก็รักกันดี ชอบครอบครัวนี้มาก
น้องจี นิสัยเหมือนพ่อมาก บอกเลย!!
-
ตอนที่19
หลังจากส่งน้องจีและน้องกันต์เข้าห้องนอนเรียบร้อยผมก็กลับเข้ามาในห้อง
พี่ทอสกำลังอาบน้ำ ผมจึงทำหน้าที่ของตัวเองโดยการเตรียมชุดนอนไว้ให้
“ลูกหลับแล้วหรอ”พี่ทอสเดินออกจากห้องน้ำ โดยมีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเอว ลำตัวหนามีหยดน้ำเกาะทั่วทั้งตัว ขับให้ผิวที่ขาวอยู่แล้วดูมีออร่ามากขึ้นกว่าเดิม
“ครับ”ผมว่า ก่อนจะหันกลับไปปัดที่นอน
จุฟ
จู่ๆคนที่สมควรจะยืนแต่งตัว กลับจับผมกดลงเตียง ก่อนที่ริมฝีปากบางจะกดลงมาที่จมูกผม
“ทะ..ทำอะไรครับ”พอเห็นสายร้อนแรงที่จ้องมองมาทำเอาผมหายใจติดขัด
“ทำลูก”นั้นเป็นประโยคสุดท้าย ก่อนที่คนเอาแต่ใจ จะเริ่มทำลูกอย่างที่ปากว่า ถึงสองรอบ และโชคดีที่รอบที่สามผมชิงหลับไปซะก่อนมันจึงยังไม่เกิดขึ้น
วันนี้เป็นวันเกิดน้องจี เจ้าตัวเล็กตื่นมาแต่เช้าเพราะผมบอกว่าจะพาไปทำบุญ
“แม่ฮะ เมื่อไหร่ยายจะมาไหมฮะ”น้องจีที่ตอนนี้กำลังช่วยผมทำถังสังฑทาน ถามขึ้น
“เย็นๆครับ”ผมตอบก่อนจะใช้พาสติกใสคลุมถังสังฆทาน เมื่อวานคุณแม่โทรมาบอกว่าจะมาหาน้องจี น้องจีเองพอได้ยินก็ถามหายายตายกใหญ่ คงจะคิดถึงมาก
“น้องจีไปปลุกคุณพ่อไปครับ “ผมบอกลูกชายคนเดียว ให้ไปปลุกคนเป็นพ่อที่ตอนนี้ก็ปาเข้าไปเกิบจะเจ็ดโมงเช้าแล้วก็ยังไม่ยอมตื่น ถ้าไม่รีบตอนนี้คงไม่ทันพระท่านฉันท์เช้าแน่น
“อีกล่ะ พ่อทอสขี้นอน”น้องจียู่ปากนิทาคุณพ่อตัวเอง ก่อนจะวิ่งขึ้นข้างบนไปปลุกพี่ทอส ผมได้แต่ส่ายหน้าอย่างขำๆ น้องจียิ่งโตยิ่งเหมือนพ่อทั้งหน้าตาและลักษณะนิสัย นี่ผมควรต้องบอกให้น้องกันต์ทำใจไหมครับ
“คุณแม่ๆ เหมือนที่บ้านยายเลย”น้องจีเองก็ดูจะตื่นเต้นไม่น้อยที่ได้มาวัด ซึ่งเราเลือกวัดที่อยู่แถวบ้านเป็นวัดที่ค่อนข้างเล็ก แต่กับมีโบถ์และศาลาต่างๆครบครัน พูดได้เต็มปากเลยครับว่าสวย
ผู้คนไม่มากมายอย่างวัดชื่อดังในกรุงเทพแต่ก็มีคนมาพอควร พวกเรามาถึงก็พากันไปจับจองที่นั่งในศาลาก่อนจะออกมากตักบาตร ซึ่งผมจับมือน้องจีให้ตักข้าวใส่บาตร เจ้าตัวก็พยายามทำตัวยืดให้ตักได้ถึงเต็มที่เพราะที่ว่างบาตรค่อนข้างสูง และสุดท้ายคือพี่ทอสที่จับมือผมอีกที มันเลยยิ่งทุลักทุเลมากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก
หลังจากไหว้พระถวายสังฑทานเสร็จ พวกเราก็พากันมากวดน้ำและให้อาหารปลา วัดที่นี่ค่อนข้างจะแตกต่างจากที่เชียงใหม่ ไม่ใช่ที่ตัววัด แต่เป็นพิธีมากกว่า แต่ก็เหมาะกับคนกรุงเทพที่ไม่มีเวลามากนัก อะไรๆก็เลยค่อนข้างรวดเร็ว
“พ่อๆอุ้ม”น้องจีที่เดินมาตั้งแต่เช้าเริ่มงอแงร้องขอให้อุ้ม พี่ทอสก็ก้มลงไปอุ้มลูกขึ้นมาอย่างว่าง่ายผมเลยช่วยถือตะกร้าที่ใส่ข้าวของต่างๆแทน
“น้องจี ดูเต่าลูก”ผมชี้ให้น้องจีดูเต่าซึ่งเป็นของขึ้นชื่อที่วัดแห่งนี้ เห็นคนแถวนี้เรียกว่าวัดเต่า เพราะมีเต่าจำนวนมากอาศัยอยู่ทางวัดเองก็มีขายพวกอาหารเต่า ด้วย เห็นเด็กหลายคนพากันหัวเราะชอบใจ ที่ได้ป้อนอาหารถึงปาก ผมจึงเดินไปซื้อบ้าง อาหารเต่าก็คือแตงกวาที่หันเป็นชิ้นเล็ก มาพร้อมกับหมายจิ้มลูกชิ้นยาวๆ1ไม้ แต่ตรงปลายไม่ได้แหลมอะไรจิ้มแล้วป้อนให้เต่าเต่ามันก็จะมางับไป
“แม่ๆ จีทำด้วย”น้องจีรีบประโดดลงจากตัวพี่ทอสก่อนจะวิ่งมาทางผมเจ้าตัวดูตื่นตาตื่นใจไม่น้อยที่ได้เห็นเต่าตัวเป็นๆใกล้ขนาดนี้ อยากน้อยๆผมก็คิดว่าเป็นการปลูกฝั่งให้เขาเข้าวัดด้วยอีกทาง
“พี่ทอสมาทำบ้างซิครับเดี๋ยวผมถ่ายรูปให้”พี่ทอสที่เอาแต่ถ่ายรูปแถบตลอดเวลามองผมอย่างงงๆ แต่ก็ยอมส่งกล่องให้ผมแล้วไปช่วยน้องจีป้อนแตงกวาเต่า
“น้อยจีหันมาทางนี้ซิลูก”ผมเรียกให้น้องจีหันมาแล้วถ่ายภาพ ภาพนี้ทั้งพี่ทอสและน้องจีมองกล้อง ที่สำคัญที่สุดคือทั้งสองยิ้มให้ มันเป็นภาพความทรงจำที่ผมจะเก็บไปอย่างดีเลยครับ
หลังจากทำบุญวันเกิดน้องจีเรียบร้อยแล้วพี่ทอสก็พาผมกับลูกมาที่ห้างสรรพสิ้นค้า เพื่อทำการซื้อของขวัญให้เจ้าตัวเล็กเพราะผมยืนกรานว่ายังไงๆก็ไม่ให้ซื้อหุ้นสนามบิน
“น้องจีอยากได้อะไรครับเลือกเลย ให้หนึ่งวัน”ผมว่า เมื่อเรามาถึงร้านขายของเล่นชื่อดังภายในห้าง แต่น้องจีกลับนิ่งผิดปกติ
“ไม่อยากได้หรอ”พี่ทอสนั่งลงก่อนที่จะกอดน้องจีที่ยืนทำหน้าครุ่นคิดอยู่
“มาแปลก ผมว่าแล้วนั่งลงมองหน้าลูกชายบ้าง
“จีอยากได้ กันต์ พ่อ ซื้อกันต์ให้หน่อย”น้องจีหันมาทำหน้าจริงจังพร้อมหันไปมองพี่ทอสที่ทำหน้าตกใจไม่ต่างจากผม มาไม้ไหนอีกเนี่ย
“น้องกันต์ไม่ใช่ของเล่นนะครับ เอามาซื้อมาเล่นๆทิ้งๆ ไม่ได้นะครับ”ผมแรมอธิบาย
“จีไม่ทิ้งหลอก สัญญา”น้องจียื่นนิ้วก้อยออกมาตรงหน้าผม ส่วนผมก็มองหน้าพี่ทอสเพื่อขอความช่วยเหลือ เพราะ ผมคิดว่าผมเองคงเริ่มไม่เข้าใจน้องจีเท่าไหร่แล้วล่ะ
“ตรงลงครับ พ่อจะซื้อน้องกันต์ให้ แต่ลูกต้องรอให้น้องกันตัวสูงเท่าแม่ก่อนตกลงไหม”พี่ทอสจับน้องจีหมุนตัวหันมาเผชิญหน้าก่อนจะพูดออกไป ส่วนผมนี่ได้แต่ตกใจตกแล้วตกใจอีกไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วของวัน
“กันต์ไม่สูงหรอก กันต์เตี้ย”น้องจีว่าพร้อมขมวดคิ้วอย่างเริ่มคิดหนัก ผมไม่เข้าใจครับไอ้เรื่องที่กำลังจริงจังกันอยู่ตอนนี้มันหน้าจริงจังหรอครับ
“งั้นสูงเท่าพี่เกรว พ่อว่าน่าจะถึง”พี่ทอสเองก็เหมือนว่าจะช่วยลูกคิด บอกวิธีแก้ปัญหา ไปกันใหญ่แล้ว
“ถ้าน้องกันต์รู้ต้องโกรธแน่นๆ ไปทำเหมือนเขาเป็นของเล่นแบบนี้”ผมว่าอย่างเริ่มหมั้นใส่สองพ่อลูก
“ไม่โกรธหรอก กันต์รักจี”น้องจีว่าพร้อมยิ้มกว้างโชว์เขี้ยวเล็กๆ เรียกให้สายตาคนที่เดินไปเดินมาหันมามองแล้วยิ้มให้ยกใหญ่
ไม่รู้ว่ายิ้มให้น้องจี หรือยิ้มให้ผู้ชายอีกคนที่หน้าคล้ายกัน กันแน่น
“โอเคๆ งั้นไว้ให้ลูกสูงเท่าพ่อก่อนแม่จะคิดอีกทีตอนนี้ไปซื้อของแล้วปรับคุณตาคุณยายกันเถอะ”ผมว่าอย่างเซ็งๆก่อนจะบอกธุระที่เราต้องไปต่อกัน
สรุป ก็ได้โมเดล ฮีโร่marvelมาหนึ่งชุดใหญ่ เห็นแบบนี้ ราคาเป็นหมื่นนะครับ ไม่รู้ว่าซื้อของแพงขนาดนี้ให้ โตไปน้องจีจะใช้จ่ายฟุ่มเฟือยหรือเปล่า
“ยายฮะ”น้องวิ่งเข้ากอดแม่ผมทันทีที่เห็นท่านเดินออกมาจากอาคารผู้โดยสาย โดยมีพ่อของผมเดินตามมาพร้อมถือกระเป๋าสองใบตามหลังมา
“พ่อแม่ สวัสดีครับ”ผมและพี่ทอสยกมือไหว้ ก่อนที่พี่ทอสจะไปช่วยพ่อผมถือกระเป๋า
“ไหว้พระเถอะลูก”คุณแม่ว่ายิ้มๆ ก่อนจะหันไปคุยเล่นกับน้องจี
“ท่านองอาจ ท่านองอาจจริงๆด้วย”ในขนาดที่เรากำลังจะเดินออกนอกอาคาร ก็มีผู้ชายที่ใส่สูทแต่งตัวเต็มยศมีบอดี้กาดเดินตามมาประมาณ5-6คน
“ท่านผม วชิระไงครับที่เป็นรุ่นน้อง3568”เขายังคงแนะนำตัว
“อ๋อ ไอ้เข้ม นึกว่าใครเป็นไง เห็นออกทีวีบ่อยๆนี่หว่า”พ่อผมก็ตบเข้าบ่าผู้ชายคนนั้นฉากใหญ่จนพวกติดตามตัวกระตุกกันเป็นแถวๆ
“ก็ดีครับ ท่านองอาจ”
“เรียกกูว่าพี่อาจก็ได้ ยศอะไรก็ไม่มีแล้ว”พ่อผมว่า
“ครับ เอ่อ ผมต้องรีบไปประชุมสภาแล้วครับพี่ขอตัวก่อน ไว้ติดต่อมาหาผมบ้างผมอยากเลี้ยงตอบแทน”เขาว่าก่อนจะยื่นนามบัตรให้พ่อของผมแล้วเดินออกไป
“ใครครับพ่อ”ผมถามทันทีที่พวกเราเดินมาขึ้นรถน้องจีนั่งหลังกับผมและแม่ ส่วนพ่อผมนั่งคู่กับพี่ทอส
“รุ่นน้อง”พ่อตอบสั้นๆตามแบบของเขาแล้วนั่งเงียบต่อ ตลอดทางก็มีแต่นั่งจีนี่แหละที่พูดไม่หยุด พ่อกับแม่ผมก็ตอบกลับเป็นบ้างครั้ง
“พ่อฮะๆ ไปรับกันต์ๆ”น้องจีรีบร้องบอกเมื่อเข้าใกล้เขตแถวบ้าน
“อ้าวหนูกันต์มาอยู่แถวนี้หรอ”คุณแม่ถาม
“ครับ อยู่ถัดไปสองซอย”ผมตอบ
“เดี๋ยวกันต์มาเย็นๆ ไปแต่ตัวหล่อๆ รอดีกว่า”อันนี้พี่ทอสครับ ประโยคแรกเลยที่พูดตั้งแต่ไปรับพ่อกับแม่ผม
“ฮะ”น้องจีก็รับคำอย่างง่ายดายเป็นที่ตื่นตาตื่นใจจพ่อกับแม่ของผมไม่น้อย
“ว่าง่ายๆเป็นแล้วหรือไงไอ้ เสือ”พ่อผมหันมาพูดกับน้องจีขำๆแววตาดูชื่นชมพี่ทอสไม่น้อย
“น้องจีเป็น เด็กดี๊ดี แต่วันนี้เป็นผู้ใหญ่แล้ว”น้องจีว่าพร้อมยื่นขึ้นเกาะเบาะรถ
“หือ ผู้ใหญ่นี่กี่ขวบ”แม่ผมแกล้งถาม
“1 2 3 4 4แล้ว”น้องจียกนิ้วขึ้นมานับ นับแค่ 4แต่ใช้นิ้วมือเป็นสิบนับเลขถูก แต่นับนิ้วเนี่ยผิดเต็มๆ
“จ้าๆ ผู้ใหญ่4ขวบ”แม่ผมว่าขำๆ แซวหลนชายตัวน้อยที่ยิ้มหน้าบานทำอย่างกับตัวเองได้รับคำชม
หลังจากกลับมาถึงบ้าน พ่อกับแม่ก็ขึ้นไปพักผ่อน ส่วนพี่ทอสก็ไปนั่งทำงานอีกนิดหน่อยและให้เลขามาเอางานไปจากนั้นก็ลงมานั่งเล่นกับน้องจี สักพักพ่อกับแม่ผมก็ลงมาพ่อกับพี่ทอสเลยไปนั่งคุยกันที่สวนส่วมแม่และผมก็มาช่วยกันเตรียมอาหารสำหรับงานเลี้ยง ส่วนน้องจีเนี๊ยก็เอาแต่ถามหาน้องกันต์ แต่เพราะวันนี้เป็นวันศุกร์น้องกันต์จึงไปโรงเรียน น้องจีก็เลยหน้ามุ่ยอยู่พักใหญ่ จนแม่ผมบ่นๆ ว่าจะได้ผู้หญิงเข้าบ้านบ้างไหม น้องจีก็เถียงกับไปว่า “กันต์น่ารักกว่าผู้หญฺงอีก”เล่นเอาแม่ผมหน้ามืดเลยครับ เรื่องผู้หญิงผมน่ะไม่ว่าอะไรหรอก แต่ไม่ถามพ่อแม่ฝ่ายโน้นหน่อยหรอว่าจะยกลูกชายให้หรือเปล่า
สี่โมงเย็นคุณหมอก็พาน้องเกรวและน้องกันต์ที่งานก่อนส่วนคุณหมอเองขอตัวไปเตรียมของขวัญซึงผมก็บอกไปแล้วว่าไม่ต้องก็ได้แต่คุณหมอก็ยังยืนยันที่จะเอาให้
พ่อน้องกันต์มาน้อยจีก็อารมณ์ดีขึ้นมาเลย บอกให้ไปอาบน้ำก็ไปอาบเลยไม่มีงอแง น้องกันต์นี่ก็ต้องทำหน้าที่เดินตาเทียบจะเรียกว่าก้าวต่อก้าวเลย ตัวติดกันมาก น้องเกรวเห็นก็คงแปลกๆไม่น้อยเลยพยายามดึงน้องกันต์มานั่งรอ แต่น้องจีก็เริ่มโวยวาย จนผมต้องไปดุอีกรอบ ทำเอาน้องเกรวหน้าเสียเลย แต่ก็เข้าใจนิสัยของน้องจีแล้ว แถมยังเอ่ยปากบอกอีกว่าเหมือนพี่ทอสสุดๆ
พี่คินและน้องเชน มาท้ายสุด แต่ก็หอบเอาของขวัญกล่องใหญ่มาให้คนละกล่อง น้องจีนี่หน้าบานเลยที่ปีนี้ได้ของขวัญหลายอย่าง แต่ก็คงไม่ดีใจเท่าของขวัญของน้องกันต์หรอก ที่ทำการ์ดมาอวยพร โดยขอความข้องในก็มีตัวอักษรแค่สามตัว HBD และภาพวาดเด็กผู้ชายผมสามเส้นสองคนเดินจับมือกันกล่องทุ่ง น้องจีนี่ถือเดินไปมาไม่ยิมปล่อยเลย
เค้กของน้องจีในปีนี้ใหญ่ถึง5บอนด์ทั้งๆที่คนมางานแค่10คนเท่านั้น ทุกคนเลยได้เค้กเกือบคนละครึ่งบอนด์กลับบ้าน หลังจากเป่าเค้กน้อยจีก็เริ่มง่วงนอนเพราะวันทั้งวันไม่ได้นอนกลางวัน ผมก็เลยพาไปนอนกับน้องกันต์ ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็พากัน นั่งดื่มกันต่อ ไม่นานก็เกิดเรื่องเมื่อน้องเกรมดื่มเหล้าเข้าไป คุณหมอเลยต้องรีบพากลับบ้าน ที่จริงจะเอาน้องกันต์กลับด้วย แต่น้องกันต์หลับผมเลยขอให้ข้างที่นี่
หลังจากนั้นพี่คินกับน้องเชนก็กลับเพราะต้องเข้างานเช้าทั้งคู่
ผมกับแม่ก็ช่วยกันเก็บของ ส่วนพ่อกับพี่ทอสก็นั่งดื่มกันจนหลับขาโต๊ะทั้งคู่ ผมกับแม่ที่ขึ้นนอนไปแล้วเลยต้องลงมาช่วยกันแบกทั้งสองคนขึ้นบ้าน กว่าจะเสร็จทุกอย่างและได้พักก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนกว่า
พิเศษวาเลนไทน์
ณ โรงเรียนนานาๆชาติ
ห้อง เกรด2 ห้อง B-3
“อ่ะ เราให้”ช็อคโกแล็ตในกล่องกระดาษสีสวยถูกจับยัดใส่มือ ก่อนที่เด็กผู้หญิงผู้มอบจะวิ่งหนีไป โดยไม่แม้จะรอฟังคำตอบรับจากผู้รับว่าต้องการหรือไม่
เด็กชายตัวเล็กในชุดนักเรียนปกกะลาสี สีขาวกางเกงขาว เอาซ็อกโกแล็ตเก็บใส่ถุงผ้าที่ผู้เป็นแม่ใส่ของใช้ส่วนตัวให้มาโรงเรียนอีก1ใบนอกจากกระเป๋าหนังสือ
“เราให้ ๆๆๆๆๆ”เด็กชายได้แต่รับของขวัญมากมายแล้วเอาใส่ลงกระเป๋าอย่างงงๆ จนถุงที่ดูเหมือนจะใหญ่เต็มไปด้วยดอกไม้ ขนมและตุ๊กตาจนแทบล้นออกมา ก่อนที่เจ้าตัวจะเอาไปเก็บไปในล็อคเกอร์ที่ปิดแทบไม่ลง
“เป็นอะไรอ่ะ จี”เด็กชายนั่งลงที่ประจำก่อนจะโดนเพื่อนสนิทของเขาถามขึ้นทันทีที่เห็นสีหน้าหงุดหงิด
“วันนี้ทำไมคนวุ่นวาย”เด็กชายถามขึ้นอย่างอารมณ์เสีย เขาไม่ชอบคนแปลกหน้า ยิ่งคนที่ชอบมาวิ่งหาเขา ทั้งๆที่เขาเองก็ไม่รู้จักแม้ชื่อ เขายิ่งคิดว่ามันไม่สมเหตุสมผลเข้าไปใหญ่
“โห ไม่รู้เรื่องเลย วันนี้วาเลนไทน์ไง”เพื่อตัวเล็กน่ารักเอ่ยตอบ ก่อนจะทำหน้ายู่อย่างผิดหวังใส่เขา ทำไม เขาทำอะไรผิด
“เอ่อ”ในขนาดที่เขากำลังครุ่นคิดก็มีเด็กชายตัวอ้วนเดินเข้ามาหาที่โต๊ะ ในมือมีดอกกุหลาบช่อใหญ่
“กูไม่รับ”เด็กชายออกตัวอย่างอารมณ์เสียแค่ของที่ได้ตอนเดินเข้าห้องมานี่ก็ไม่รู้ว่าจะเอากลับบ้านยังไงแล้ว
“จีพูดไม่เพราะ”มือนุ่มนิ่มตีเข้าที่ริมฝีปากของเขาเบาๆก่อนจะว่าตักเตือน
“เราไม่ได้ให้นาย”เด็กชายตัวอ้วนตอบอย่างหงุดหงิด เพราะเขาเองก็อยากโดนคนตัวเล็กตรงหน้านี้ตักเตือนแบบนั้นบ้าง
“เราให้กันต์”เด็กชายตัวป้อมยื่นกุหลานช่อใหญ่ส่งให้ เด็กชายตัวเล็กน่ารัก ก่อนที่แก้มใสทั้งสองคนจะขึ้นสีระเรื่อทามกลางเสียงเพื่อนร่วมห้องที่โหร้องอย่างแซวๆ
“ขอบคุณนะ”มือนิ่มยื่นไปรับกุหลาบก่อนจะยิ้มหวานและกล่าวขอบคุณ เด็กชายมองเพื่อนเขาด้วยความรู้สึกไม่ชอบใจ ยิ่งเห็นรอยยิ้มสดใสนั้นยิ้มให้ดอกกุหลาบช่อใหญ่เขายิ่งหงุดหงิดใจ
“จี ทำอะไร”เพื่อนตัวเล็กร้องเสียงหลงเมื่อช่อกุหลาบในมือถูกแย่งไป
“อ่ะ”ลูกอมช็อกโกแล็กเม็ดเล็กถูกจับหยัดใส่มือแทนช่อกุหลาบ
“อะไร”เด็กชายตัวเล็กเอ่ยถามอย่างงงๆ ลืมเรื่องช่อกุหลาบไปทันที
“บอกมาว่าอันไหนดีกว่ากัน”เด็กชายถามเสียงดุดันเกินวัยจ้องหน้าเพื่อตัวเล็กน่ารักอย่างข่มขู่
“อันนี้ ก็ได้”ประโยคหลังแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน ก่อนที่เด็กชายตัวเล็กจะเอาลูกอมช็อคโกแล็ตมามองดู ช่อกุหลาบถูกโยนออกไปนอกหน้าต่างทันที
“เด็กดี”ก่อนที่เด็กชายจะเอามือใหญ่กว่าลูบหัวเพื่อนตัวเล็กแล้วดึงลำตัวบางเข้ามานั่งพิงอก โดยที่คนตัวเล็กก็เอนพิงไปด้วยความเคยชิ้น
“อ่ะ”กล่องสีทองที่ดูก็รู้ว่าด้านในบรรจุช็อคโกแล็คราคาแพงถูกส่งมาจากมือเล็กๆ
“หือ”ยอมรับว่าตกใจไม่น้อยที่จะได้ของขวัญจากเพื่อนตัวเล็กของเขา
“ที่ให้เนี่ยไม่ใช่ว่าชอบหรอกนะ แค่ แค่ให้ตามหน้าที่”เพื่อนตัวเล็กตอบเสียงอู้อี้เพราะเอาหน้าซบกับอกของเขาแน่นไม่ยอมสบตา
“ป้อน”ก่อนที่เด็กชายจะเริ่มคิดแผนการตักตัวความสุขจากคนตัวเล็กกว่าอย่างเอาแต่ใจ
“อืม”ไม่น่าไวท์ช็อกโกแล็ตสีขาวสะอาดจะถูกส่งเขาปาก พร้อมกับเสียงกระซิบที่เป็นดั่งคำสัญญาให้กับคนตัวเล็กกว่าฟัง
“อันนี้ก็ดีกว่าทั้งหมดที่ได้มา”เขาปากก่อนจะยิ้มรับพร้อมเขี้ยวขนมในปากอย่างอารมณ์ดี
ตอนเย็น
“โห ได้มาเยอะเลยนะน้องกันต์”คุณแม่สุดน่ารักของเขาเอ่ยปากทันทีที่เห็นช่อดอกไม้เต็มอ้อมแขนเพื่อนตัวเล็กของเขา
“จีได้เยอะกว่า”เด็กชายตัวเล็กเอ่ยขึ้นอย่างเอียงอาย
“อ้าวไหนของ จี”
“ทิ้งไปหมดแล้ว”เด็กชายตอบอย่างอารมณ์เสียแล้วเปิดประตูเสียงดังลั่นขึ้นรถไป ทิ้งให้คนเป็นแม่และเพื่อนตัวน้อยมองตามกันอย่างงงๆ
เขาตั้งหมั้นไว้ในใจ
“ปีหน้าอย่างหวังจะได้ออกจากบ้านเลยกันต์” เขาว่าพึมพำ คงจะมีแต่คนเป็นพ่อนี่แหละที่ได้ยินและส่ายหัวไปมากับความขึ้หึงที่ไม่ต้องบอกใครก็รู้ว่าได้มาจากเขาเต็มๆไวท์
TBC.
แม่ยกน้องจีวันนี้ :hao7:
-
น้องจีนี่มันน่ารักเนอะ 5555 กันต์หนีไปไหนไม่รอดแน่ๆ
-
น้องจีของป้าแก่แดดมาก
-
น้องจันี่ได้นิสัยคุณพ่อมาเต็มเลยนะเนี่ย :-[ :impress2:
-
เป็นครอบครัวที่สุขสันต์จริงๆเลย น่ารักสุดๆ แต่ถ้ามีน้องให้น้องจีอีกคนคงจะฟินกระจายกว่านี้ :impress2: :impress2:
-
โอ้ย ชอบโมเม้นที่วัน พลัดกันดูลูกพลัดกันถ่ายรูป
น้องจีแย่งซีนทอสเอฟตลอดเลยอะ
เรื่องนี้ใครเป็นพระนายกันแน่!!! :katai1:
ถ้าน้องจีโตกว่านี้นี่สาวติดตรึมน้องกันต์ต้องอดทนนะลูก
ว่าแต่จะไม่ให้ออกจากบ้านเลยเรอะ :hao7:
-
น้องจีชักจะเหมือนพี่ทอสไปทุกที ใจเย็นค่ะลูกกกกก พึ่งจะสี่ขวบเอง อย่ารีบๆ
รอตอนต่อไปปปป
-
น้องจีขี้หวงมากเลยลูก :laugh:
-
แก่แดดแต่เด็กเลยนะน้องจี อิอิ
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
ต้องบอกว่าเชื้อพ่อมันแรง
-
น้องจี ได้พ่อมาเต็มๆเลยลูก
ขี้หึงซะไม่มีอ่ะ แถมหวงด้วยนะ :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
โดนจองแต่เด็ก
-
อ่านแล้วมีความสุข ขอบคุณผู้แต่งครับ :mew1:
-
อยากอ่านคู่น้องจี น้องกันต์ น่ารักตั้งแต่เด็กๆเลย จะแต่งแยกเรื่องไหมจ๊ะ รออยู่น้าาาา :mew1:
-
น้องจีแก่อดดแก่ลมมากค่ะ
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
น้องจีน่ารักอะ
-
ขี้หึงแต่เด็กเลยนะน้องจี :katai3: :katai3: :katai3:
-
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าน้องจีเหมือนใคร!?
-
น้องกันต์ไม่รอดชัวร์
ขอบคุณ :)
-
:mew1: :mew1:
-
น้องจีนี่ดุเดือดออกอาการตั้งแต่เด็กโตขึ้นน้องกันต์งานหนักแน่
-
น่าสงสารน้องกันมากๆๆ แต่ก็ดีอีกแบบ กว่ากลัวไอ้คุณน้องจีนอกใจน้องกันต์ นอกใจเมื่อไรยุน้องกันมีแฟนใหม่แน่
-
น้องจีจะขี้หวงไปไหนลูกกกกก
-
น้องจีลูกพ่อทอส5555
-
เอาจีกันต์อีก
:hao7: :hao6: o13
-
น้องจีนิสัยเหมืนพ่อมากเลย
-
น้องจีแก่แดดแก่ลมมากกกก :hao7:
พ่อกับแม่ขยันทำน้องให้น้องจีแบบนี้ อีกไม่นานหรอกเนอะ :haun4:
-
อาจจะโหดล้ำหน้าพ่อไปเลยก็ได้น้องจี
ขี้หวงแท้เหลา o13
ยังคงรอน้องของน้องจี
-
รุ่นลูกคธณสองใช่มะ น้องจีหึงโหด ฮาๆๆๆๆๆๆ
พี่ทอสทำลูกไป 2 รอบ จะติดหรอ อิอิ
-
น้องจีนี้ไวไฟจริงๆ ขี้หึงได้พ่อมาเต็มๆ 55555
-
แหมมมมม....4 ขวบนี่มันพัฒนาล้ำไปกว่าอิป้าแล้วนะ หนูจีนะ.. หวงเข้าไป รีบ ๆ โตหน่อยลูก...
-
น้องจีขี้หวงสุดๆ
-
ขี้หึงได้อีกนะน้องจี
ที่หลังก็ทิ้งของที่น้องกันต์สิได้สิจะได้ไม่ต้องเหวี่ยงแบบนี้ 5555
-
รอสูงเท่าพ่อทอส มีหวังน้องจีต้องดิ้นไปอีกนาน :เฮ้อ:
แล้วน้องของจีล่ะ เมื่อไรจะมาน้อ...
-
โธ่ๆน้องจีจ๋า สำเนาถูกต้องตามอีพี่ทอสเป๊ะเบยอ่ะ :laugh:
-
จีเขาชื้อพ่อแรงจริงๆ
-
เลือดพ่อมันแรงจริง ๆ
-
น้องจีนี่ลูกพ่อมากๆ 5555555555555555555555555555555
-
ได้พ่อมาเต็มๆ เหนี่ยวเลยน่ะ
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
ร้ายกาจมากน้องจี 55(55 แต่น่ารัก อิอิ
-
:impress2:
ปริ่มมมมมมมมมม
-
น้องจีขี้หวงจริงๆๆ
น่ารักมากกกกกก
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
น้องจีมาเต็มมากลูก
-
ออกอาการแต่เด็กเลยนะน้องจี :mew3:
-
น้องจีเหมือนคุณพ่อมากเลยลูก :laugh: น่าร้ากกกกเสียจริง
-
น้องกันน่ารัก
แม่เอฟก้อน่ารักคะเป็นกำลังใจให้นะคะ
-
ตอนที่20
“ฮัลโหลครับ”ผมรับโทรศัพท์บ้านที่นานๆครั้งจะมีคนโทรเข้ามา
“เอฟ”เสียงพี่ทอส
“ครับ”รู้สึกแปลกๆเวลาได้ยินเสียงผ่านโทรศัพท์
“พอดีพี่ลืม เอกสารไว้ ช่วยเอามาให้หน่อยได้ไหม จะได้พาลูกออกมากินข้าวด้วย”
“ที่ไหนครับ”ผมถามจะว่าไปผมก็ไม่เคยไปที่ทำงานพี่ทอสเลยสักครั้งตั้งแต่เข้ามากรุงเทพก้อยู่แต่กับบ้านตลอด
“โรงแรม bbb”เอาไงดีอยากเอาของไปให้นะครับ แต่ใจก็ไม่กล้าไปที่ทำงานพี่ทอส มันรู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูก
“ได้ครับ อีก1ชั่วโมงเจอกันนะครับ”
“อืม”แล้วพี่ทอสก็วางสายไป
ผมพาน้องจีและตัวผมเองอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าโรงแรมของพี่ทอสเป็นโรงแรมที่ค่อนข้างหรู ถ้าผมแต่ตัวแบบนี้เข้าไปมีหวัง โดน รปภ. ไล่ออกตั้งแต่ยังไม่ถึงหน้าประตูแน่นครับ
“แม่ฮะไปไหน”น้องจีที่กำลังถูกผมสวมชุดหล่อให้เอ่ยถาม
“ไปหาคุณพ่อที่ทำงานครับ”ผมตอบพร้อมหยิบโลชั่นมาทาให้น้องจีและโบกแป้งฝุ่นทับ
“เหมือนชินจัง”น้องจีพูดถึงการ์ตูนเรื่องโปรดที่ตอนนี้แทบจะดูทั้งวัน จนผมต้องไปนั่งเปิดใน ยูทูปให้ลูกดูตอนใหม่ๆบ้าง ตอนเดิมๆก็ดูซ้ำไปมาหัวเราะคิกคักไม่รู้ชอบอกชอบใจอะไรขนาดนั้น
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็พาน้องจีขึ้นแท็กซี่ไปหาพี่ทอส ที่จริงผมยังไม่ค่อยชินทางเลยไม่อยากขับรถออกมาเอง ก็เลยเลือกนั่งแท็กซี่
โรงแรมพี่ทอสเป็นโรงแรมระดับสี่ดาวที่มีห้องพักเป็นพันห้องเป็นโรงแรมที่คนรวยระดับต้นๆก็เข้าพักได้จึงมีผู้คนมากมายเดินเข้าออก แทบจะไม่มีใครสนใจผมสองพ่อลูกด้วยซ้ำ
“โทรศัพท์”ผมค้นกระเป๋าเมื่อมาถึงข้างในกะ จะให้พ่อทอสมารับเพราะผมเองไม่รู้จักชั้นที่พี่ทอสทำงานและอีกอย่างหากไม่ใช่แขกก็ไม่สามารถใช้ลิฟของตัวโรงแรมได้ แต่ผมดันลืมหยิบมือถือมาด้วย
ผมจึงตัดสินใจเดินไปที่ประชาสัมพันธ์เพื่อถามหาพี่ทอส ยังไงพี่ทอสก็เป็นผู้บริหารคงไม่มีใครไม่รู้จักหรอกมั้ง
“ขอโทษนะครับ”ผมเดินตรงไปยังประชาสัมพันธ์ที่มี ผู้หญิงสวยๆยืนอยู่3คนเลืกถามคนที่ไม่ติดแขกท่านอื่น
“ค่ะ”เธอขานรับและมองดูผมสองคนแม่ลูกตั้งแต่หัวจรดเท้า
“ผมมาหาคุณ ทศวัตร ทนาทิศน่ะครับ ไม่ทราบว่า..”ผมยังไม่ทันพูดจบเธอก็
“มีธุระอะไรค่ะ ไม่เห็นท่านแจ้งว่าจะมีคนมาหา”เธอว่าแบบไม่สนใจ
“คือผม”
“คุณแม่ พ่อทอสล่ะฮะ”น้องจีที่ดูเหมือนจะเริ่มเบื่อเริ่มร้องหาพี่ทอส เรียกให้สายตาของพนักงานหญิงหันมามองและทำหน้าไม่พอใจ
“เอ่อ คือผมเป็น..”ผมพยายามจะอธิบายเพื่อให้เขารองแจ้งไปหาพี่ทอสแต่เธอกลับ
“คุณค่ะ ที่นี่โรงแรมหรูนะค่ะไม่ใช่ม่านรูด จะได้เดือนเอาเด็กที่ไหนไม่รู้มาจับผู้ชาย”ผมยอมรับเลยว่าตกใจมาก ตั้งแต่เกิดมา ผมยังไม่เคยถูกว่าขนาดนี้ แขกที่ยืนใช้บริการหันกลับมามองผมด้วยสายตา รังเกียจ
“อย่ามาว่าแม่จีนะ”น้องจีร้องขึ้นเสียงดังเพราะผู้หญิงคนนั้นใช่น้ำเสียงว่าผมที่ค่อนข้างดัง น้องจีเลยตกใจ ยิ่งทำให้ผู้หญิงคนนั้นไม่พอใจใหญ่
“เด็กบ้า อย่ามาเสียงดังนะ รปภ. ทำไมปล่อยให้เข้ามา”เธอร้องเรียกรปภ. และรปภ.สามคนก็รีบวิ่งเข้ามา
“มีอะไรกัน”น้ำเสียงเย็นแฝงด้วยความดุดันเอ่ยขึ้น ทำให้บรรยายการโดยรอบหยุดลงแทบจะทันที
“อุย คือท่านประธานค่ะ คือว่า สองคน..”เธอพยายามจะบอกเล่าเหตุการณ์ที่วุ่นวาย
“พ่อ”น้องจีรีบวิ่งไปหาพี่ทอสทันที พี่ทอสเองก็ได้แต่มองลงมาที่น้องจีนิ่งๆ ส่วนผมใจก็เริ่มกระตุกกลัว
ผมกับลูกไม่ควรมาที่นี่จริงๆ ผมกลัว กลัวว่าพี่ทอสจะไล่เราสองคนไป กลัวว่าจะทำให้ที่นี่เดือดร้อน เพราะ คนที่เดินตามพี่ทอสมาดูเหมือนจะเป็นคนสำคัญต่างหยุดมองด้วยความไม่เข้าใจ
“ครับลูก”พ่อทอสย่อตัวลงอุ้มน้องจีขึ้น นั้นทำให้ความกลัวของผมที่มีก่อนหน้านี้หายไปทั้งหมด
“ท่านประธาน”เธอคนนั้นร้องขึ้นอย่างตกใจ
“เอ่อ คือ ไม่อะไรครับ พอดีน้องจีเสีย...”ผมพยายามจะช่วยอธิบายเพราะแขกเริ่มมองกันอย่างสนใจ โรงแรมหรูขนาดนี้ไม่สมควรเกิดเรื่องแบบนี้กลางลอบบี้
“ผมถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกและเมียของผมผม”พี่ทอสยังคงตีหน้านิ่งทำด้วยน้ำเสียงเย็นๆเหมือนเดิม
“พี่ทอสครับ แขก”ผมรีบเดินไปสะกิดพี่ทอสเพราะคนที่เดินตามพี่ทอสมาเริ่มทำหน้าไม่พอใจ
“คุณชื่อ รลิตาใช่ไหม อีกหนึ่งชั่วโมงเชิญคุณไปที่แผนกบุคคลและรับเงินค่าจ้างของเดือดนี้ได้เลย”พี่ทอสว่าจบก็เดินนำผมไปที่
ลิฟ ผมก็ได้แต่หันมองผู้หญิงคนนั้นที่เริ่มจะร้องไห้ โดยมีเพื่อนของเธอเข้ามาปลอบ
“ขออภัยที่เกิดเหตุการณ์เสียมารยาทขึ้นนะครับ ที่นี่เราเน้นให้พนักงานทุกคนตอนรับอย่างจริงใจ และจากใจ คนที่กฎพื้นฐานการบริการยังทำไมได้ ไม่สมควรจะได้ทำงานต่อ หวังว่าทุกท่านคนเข้าใจ”พี่ทอสหันไปพูดกับแขก5คนที่เดินตามมาตอนแรก
“โอเค คุณทำดีมากคุณทศวัตร ผู้บริหารต้องเด็ดขาดแบบนี้ เรื่องลงทุนคงไม่ต้องคุยอะไรกันยาวแล้วล่ะ”หนึ่งในนั้นพูดอย่างยิ้มแย้ม และแขกที่เหลือก็พากันเห็นด้วย พี่ทอสจับมือจับไม้กับทุกคนหลังจากนั้นก็ให้ เลขาที่เป็นผู้หญิงพาไปรับลอง ส่วนผมก็ขึ้นมาชั้นบนสุดชั้น50 กับพี่ทอส
“พี่ทอสเรื่องพนักงานหญิง..”ผมอยากให้พี่ทอสให้โอกาสเธอ เพราะผมไม่ดีเองที่ไม่รู้จักเตรียมตัวให้ดีก่อนมาหาพี่ทอส ก็เลยต้องเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น
“พี่พูดชัดแล้วนะ”พี่ทอสหมายถึงเหตุผลที่เขาขี้แจ้งกับแขกคนสำคัญเมื่อคู่ก่อนจะเดินนำผมเข้าไปในห้อง ห้องหนึ่ง ซึ้งชั้นนี้มีเพียงห้องเดียว
“พ่อฮะ คนนั้นว่าแม่เอฟด้วยและยังว่าจีเป็นเด็กบ้าด้วย จีไม่ได้บ้าน่าาาาาา”น้องจีพูดฟ้องพร้อมเขย่าตัวไปมาในอ้อมกอดพี่ทอส
“จี”ผมเลยเอ็ดเป็นเชิงไม่ให้น้องจีพูด แต่น้องจีกลับหันมามองหน้าผมก่อนจะทำหน้างอและสะบัดหน้าใส่ไปซบบ่าพี่ทอสแทน ยิ่งโตยิ่งดื้อ
“เดี๋ยวพ่อจัดการให้”พี่ทอสพูดเย็นๆแล้วเดินนำไปที่โต๊ะอาหารขนาดพอเหมาะ มีเก้าอี้2ตัว
“อย่าเลยครับ”ผมห้าม แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่สนใจ
“อยากกินอะไรเพิ่มไหมสั่งได้นะ อาหารของโรงแรมทำได้ทุกชาติ”พี่ทอสว่าก่อนจะนั่งลงและมีน้องจีนั่งตักอีกที
“แค่นี้ก็พอครับ”ผมว่าแล้วลงมือทานสเต็กเนื้อวัว น้องจีก็กินพาสต้าเส้นเกลียวโดยมีพี่ทอสเป็นคนป้อน
อาหารอร่อยมากครับ สมกับเป็นอาหารของโรงแรม ผมกินทุกจานจนเกลี้ยง จนแทบดูไม่ออกว่าก่อนหน้านี้มีอะไรอยู่ในจาน
“เอาอีกไหม”พี่ทอสถามเพื่อเห็นผมพยายามขุดจานตักสลัดทูน่าคำสุดท้าย
“ไม่ครับ อิ่มมาก แต่เสียดาย”ผมว่า
“อร่อยไหม”พี่ทอสที่ตอนนี้อิ่มเหมือนกันยกน้ำขึ้นดื่ม
“มากเลยครับ”ผมตอบยิ้มๆแล้วส่งแก้วน้ำกีวีให้น้องจีดื่ม
“อร่อย จีอยากกินทุกวันเลย”น้องจีว่ายิ้มกว้างแก้มยังมีซอสติดเต็ม
“งั้นพ่อจะสั่งให้ทุกวัน”พี่ทอสตอบยิ้มๆพร้อมขยี้หัวน้องจีไปมา
“ว้า แล้วกับข้าวแม่จะมีคนกินไหมเนี่ย”ผมแกล้งว่างอนๆ
“ของแม่ก็อร่อยจีอยากกินทุ๊กกกกวันเลย”เจ้าตัวเล็กเดินอ้อมมากอดขาผมและพูดอย่างเอาใจ
“จ้าๆๆ”ผมว่าพร้อมหยิกแก้มขาวไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว
“งั้นรออยู่นี่นะ เดี๋ยวกลับบ้านพร้อมกัน”พี่ทอสว่าก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับพยายามจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ แต่ผมเห็นว่าเนคไทมันยังไม่ตรงเลยเดินไปช่วยจัดให้
“ครับ ทำงานเถอะ น้องจีก็ยังไม่ได้นอนกลางวันเลยคงจะง่วงแล้ว”ผมว่าแล้วจัดปกเสื้ออีกครั้ง เงยหน้าขึ้นอีกทีก็เจอกับสายตาเร่าร้อนของพี่ทอสที่มองมาไม่วางตา ก่อนที่ใบหน้าจะค่อยๆเคลื่อนต่ำลงมา ริมฝีปากเย็นสัมผัสเข้าที่ริมฝีปากของผมแผ่วเบาและกดย้ำ2-3ครั้งอย่างอดกลั้น
“ไปแล้วนะ”พี่ทอสกระซิบข้างหูไม่ว่ากดจูบอีกครั้ง
“ครับ ตั้งใจทำงานนะครับ”ผมว่าก่อนจะยืดตัวจูบที่ข้างแก้มพี่ทอสเบาๆแล้วหันหลังเดินไปหาน้องจี ได้ยินแต่เสียงหัวเราะในลำคอตามและเสียงของประตูที่เปิดและปิดอย่างรวดเร็ว
นี่หรือเปล่า ที่เขาเรียกว่า
ความสุข
อังกฤษ
“นี่มัน”รูปถ่ายหลายสิบใบ ถูกโยนลงบนโต๊ะอย่างตกตะลึง
“รูปนี้ได้มาจากงานวันเกิด เอ่อ คุณหนูครับ”บอดี้การหนุ่มเอ่ยบอกอย่างยากลำบาก
“ไปสืบว่า แม่ของเด็กเป็นใคร ฉันต้องการเย็นนี้”น้ำเสียงทรงอำนาจเอ่ยขึ้นอย่างเดือดดาน ก่อนที่บอดี้กาดหนุ่มจะโค้งรับคำแล้วเดินไปทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
“คุณค่ะ เด็กคนนี้”หญิงสาววัน50กลางๆเอ่ยขึ้นอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อภาพถ่ายงานวันเกิดเล็กๆนับสิบใบ ปรากฏลูกชายคนเล็กของบ้าน พร้อมกับเด็กชายตัวเล็กเจ้าของวันเกิดที่ไม่ว่าจะมองยังไง ในสายตาของคนเป็นแม่ก็รู้อยู่แก่ใจ แม้เวลาจะผ่านมาเกือบ30ปี ใบหน้านี้ก็ไม่มีแม่คนไหนลืมได้ลง ใบหน้าของลูกชายเมื่อตอนยังเด็ก เหมือนกันแทบจะเป็นคนๆเดียวกัน
แต่กลับไม่พบหญิงสาวที่ดูเหมือนจะเป็นแม่ของเด็กชายเลย จะมีก็แต่เด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับลูกชายที่ยืนยิ้มแนบชิดกับลูกชายของเขาพร้อมเด็กคนนั้นอย่างสนิทสนม จนดูเกินเหตุสำหรับเพื่อน หรือคนแขกที่มาร่วมงานวันเกิด!
“เคลียร์งานซะ วันเสาร์นี้เราจะบินไปเมืองไทย”น้ำเสียงทรงอำนาจของชายวัย60สั่งการก่อนจะเดินออกจากห้องไปด้วยอารมณ์เดือดดาน
“แก ทำเรื่องงามหน้าเข้าแล้วใช่ไหม”ได้แต่ขบกราบแน่น เมื่อโทรหาตัวต้นเหตุแล้วไม่มีคนรับสาย
“เดี๋ยวได้เห็นดีกัน!”
TBC.
มาอย่างไวอะ(หรอ)
ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ มันต้องมีอะไรหน้าตื่นเต้นบ้าง
เรามานั่งอ่านจึงรู้ว่าคนอ่านลำเอียง
พออีพี่ทอสหึง ก็โดนด่าบลาๆๆๆๆๆ พอน้องจีหึงนี่ น่ารักกกกกกก
เหอะๆๆ :katai5:
-
งานเข้าซะแล้วววววววววววววว
ขอให้ทั้งคู่เข้มแข็ง น้องจี ใช้ความน่ารักของหนูมัดใจคุณปู่คุณย่าให้ได้นะลูกกกก
รอตอนต่อไปปปปปป
-
งานใหญ่เข้าพี่ทอสกับแม่เอฟแล้วสิ.เอาใจช่วยน้าา~ :hao5:
-
งานเข้าสะแล้ว
:mew1: :mew1:
-
ว่าแล้วมาม่ากำลังมา
โรงแรมพี่ทอสเป็นโรงแรมระดับสี่ดาวที่มีห้องพักเป็นพันห้องเป็นโรงแรมที่คนรวยระดับต้นๆก็เข้าพักได้จึงมีผู้คนมากมายเดินเข้าออก
ประโยคนี้อ่านแล้วแปลกๆค่ะ
ยัยคุณรลิตานี่ความคิดโค-ต-รต่ำเลย
ไร้คลาสสิ้นดีสำหรับคนที่ทำงานแบบนั้นในโรงแรมระดับหรู
เพื่อนเราคีบแตะ Gucci เข้าโรงแรมหรูติดแม่น้ำ โดนห้ามไม่ให้เข้าแต่พนักงานพูดดีสุภาพมากเลย
คุณปู่คุณย่ากลับมาเมืองไทยมาแยกพ่อแม่น้องจีสงสัยแม่เอฟท้องอีกหนแล้วมั๊ง
แต่คุณตาก็น่าจะรับมือได้นะ ระดับท่านนายพลแล้ว
เดี๋ยวมาเจอน้องจี + น้องของน้องจี(ในอนาคต)ปู่กับย่าจะเหลือเรอะ
-
:mew2: :mew2: :mew2: พี่ทอสสสสส งานเข้า
ตอนนี้หวานมากอ่า
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: อย่ามาแกล้งน้องเอฟ น้อง พี นะ
-
เอาไปเลยครับพี่ทอสรางวัลสามีและคุณพ่อตัวอย่าง :katai2-1:
ปู่ย่าจะมาแล้ว น้องจีเตรียมตัวทำหน้าที่ลูก เอาให้หลงกลับอิงแลนด์ไม่ถูกเลยนะ
-
มาม่าแม่ผัวลูกสะใภ้ซินะ
-
น้องจี ทำให้คุณปู่คุณย่าหลงเลยนะ พี่ทอสสู้ๆๆๆ น้องเอฟต้องหนักแน่นนะ อยู่ข้างๆพี่ทอสนะ
-
ว้าาาาาาาาาาาาาาาาาา กำลังสนุกเลยอ่ะ มาต่อเร็วๆนะฮะ
-
เอาแล้วไง
ปู่กะย่าจะมาหาหลานแล้ววววววว :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
พี่ทอสงานเข้าเต็มๆ
เดี๋ยวพากันเจอหน้า
หลานจริงๆก็หลงแล้ว
ละมั้งคนแก่ยิ่งเจอน้องจี
อ้อนนี่เสร็จแน่ๆ
-
อ่านกี่ทีก็มีความสุข
-
เอาแล้วไงล่ะ ปู่กับย่าจะกลับมาแล้ว หวังว่าคงมีมาม่าชามไม่ใหญ่นะคะ น้องจีต้องช่วยเป็นตัวกลางสานสัมพันธ์ให้คุณปู่คุณย่าชอบแม่เอฟนะคะ น้องเอฟสู้ๆ
-
ขอบคุณ :)
-
มีเรืองแล้วววว เดี๋ยวปู่ย่ามาเจอน้องจีแล้วจะหลงหลานนะ55555
-
หง่าาาาาาา จะตั้งหม้อละเหรออออ TT
-
ตั้งหม้อ
-
รอตอนต่อไป^^
-
จะมาม่าอ่ะเปล่าค่ะ :hao5: :hao5:
-
งานดราม่ากำลังมาหรือเปล่านะ!??
คุณปู่น้องจีดูโกรธมากอ่ะ
-
จะหนักไหมจะได้เตรียมทิชชูหรือเปล่า
-
อุปสรรคจากอังกฤษกำลังเดินทางมาแล้ว
น้องจี แม่เอฟ พ่อทอส สู้ๆ :katai2-1: :katai2-1:
-
มาม่าชามโตกำลังมา
-
ไม่เอามาม่านะคะ. ไม่ชอบมาม่าอ่า
-
พ่อปู่กับย่าเห็นน้องจี ต้องรักน้องจีและยอมทุกอย่างนั่นแหละ ภาวนาให้เป็นนั้นนะคะ :mew6:
-
จะเตรียมน้ำร้อนรอปู่กับย่านะคะ
-
ฮรือออ
ไม่เอามาม่านะ :ling1:
-
อยากอ่านฉากคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยาย 2 ฝ่ายเคลียร์กันแหะ
ถ้ามีดราม่าใส่เอฟต้องให้คุณปู่พ่อเอฟอดีตนายพลมาเคลียร์
เอฟเคลียร์เองคงไม่ไหว ใจอ่อนไป
-
เห็นอะไรดีๆหรอคะคุณปู่น้องจี
-
ไม่เอามาม่านะ :hao5: :hao5:
-
ต้องให้น้องจีจัดการ :mew3:
-
อย่าดราม่านร๊าาาาา เพิ่งอ่านไปยิ้มไปมีความสุขตามอยู่เลยอ่ะ สงสารน้องจีไม่อยากให้เศร้าอ่ะ :sad4:
-
เหมือนงานจะเข้า!!!
:hao4: :hao4:
-
งานเข้าาา^^!
-
เอาล่ะเว๋ย ปู่ย่ามาแล้ว :katai1:
-
สนุกคับ สนุกมากๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: จะเป็นเรื่องใหญ่หรือว่า พ่อแม่พี่ทอสจะเป็นเพื่อนกับพ่อแม่น้องเอฟ ลุ้นคับ ลุ้น รออ่านตอนใหม่คับ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
รอคร้าบบบบ ค้างงงง สู้ๆครับ
-
ไม่เอามาม่าได้มั้ย ปู่โกรธแบบนี้งานเข้าแน่เลย
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อยากบอกว่าทำไมช้านนนนนนนเพิ่งเจอเรื่องนี้ :sad4:
พึ่งเข้ามาอ่านครั้งแรกค่ะ อ่านรวดเดียวจบม้วนเลย วางไม่ลง
เป็นนิยายที่เกินจินตนาการ(เรื่องผู้ชายท้อง) แต่ก็ทำให้ยิ้มได้ อ่านไปยิ้มไป เขินไป
บอกได้เลยว่านิยายเรื่องนี้สนุกและน่าติดตามมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณนักเขียนสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้นะคะ
จะติดตามเรื่อยๆจนกว่าจะจบเลย
ยังไงก็มาอัพเร็วๆนะคะ
อยากให้ข้ามผ่านดราม่าไปเร็วๆ แต่หวังว่าคงไม่ดราม่ามากนะ ทุกอย่างคงจะผ่านไปได้ด้วย(น้อง)จี
เด็กคนนี้น่ารัก พ่อแม่ของพี่ทอสยอมรับแน่ๆ แต่แม่ของหนูทอสเนี่ยสิ :เฮ้อ:
ขอให้ผ่านอุปสรรคไปได้เร็วๆเน้อ
ปล. คิดถึงเด็กแก่แดด จี&กันต์
-
ง้านเข่า.....
-
ว้า แล้วอย่างนี้จะมีดราม่าเรื่องของครอบครัว ทอสป่าวอ่ะ
-
:m30: คุณปู่คุณย่ากำลังมาจากอังกฤษ หรือนี่มันจะสปาเก็ตตี้ :ling1:
-
งานเข้าแล้วหวังว่าพ่อกับแม่ของทอสจะหลงน้องจีแล้วยอมรับเอฟนะ
-
ปัญหาเกิดแล้วไหมละ
-
ปู่กับย่ารับรองว่าเจอน้องจีเข้าไปหลงกลับอังกฤษไม่ได้แน่นอน
-
น้องจีจัดการปู่กับย่าให้อยู่หมัดเลยนะลูก...
-
งามหน้าตรงไหน ลูกเป็นผช. เรียนจบ มีงานมีการทำแล้ว ช่วงอายุก็ควรมีครอบครัวได้แล้วนะ
-
:hao6: ขอบอกว่าสะใจ
ไล่ออกไปเลยพนักงานต้อนรับแบบนี้อะ 555พาร์ทนี้เด็ดขาดดีมากๆค่ะ
เนื้อเรื่องเริ่มตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง หวังว่าความน่ารักของน้องจี
จะทำให้ปู่กะย่าไม่วีนมากนะคะ :hao5:
-
ไปต้มน้ำรอ
-
น้องจีอ้อนเข้าไว้นะลูก :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
ท่าทางคุณปู่คุณย่าจะโหดดดดดดดดดดดดดดดดด :serius2: :serius2: :serius2:
เอฟ ท้องอีกสักโหลเลย พ่อกะแม่พี่ทอสจะได้เลี้ยงหลานเยอะๆ
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
แย่แล้ว คุณพ่อโหด(แต่จะโหดพอๆกับคุณพ่อทหารของเอฟมั๊ยนะ)
รอติดตามว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
-
อารายอ๊า พ่อแม่อีตาพี่ทอสจะมาทำอะไรน้องเอฟง๊า :hao4:
-
เดียวเจอน้องจีไป ปู่ กะย่า เสร๊จแน่ๆ คึคึ :katai5:
-
อื้อหือ แทบจะกราบกรานให้ลงพรุ่งนี้เลยทันที :ling1: :ling1: :ling1:
-
สงสัยน้องจีต้องเป็นโซ่คล้องใจปู่กะย่าแล้ว
เพื่อครอบครัวพ่อทอสแม่เอฟ
-
งานเข้า !!
-
เริ่มเข้มข้นมากขึ้นแล้ว
-
กลัวปู่กะย่าอยากได้แต่หลาน แต่แม่ของหลานรับไม่ได้นี้สิ เอฟยิ่งเป็นคนดีรักไอ้คุณทอสมันขนาดนี้ กว่าจะลีกทาง แต่เอฟอย่ายอม พาน้องจีกลับไปอยู่กับตากะยายดีกว่า ยิ่งเดียวนี้ไอ้คุณพ่อทอสร้อนแรงขยันทำการบ้านขนาดนี้ จีคงใกล้จะมีน้องแล้วแหละ
-
มีงานเข้า มีงานเข้า!! :hao7: :hao7:
-
งานเข้าแล้วไง
ขอให้ความสดใสน่ารักของน้องจีเป็นตัวช่วย
-
คนเขียนต้องเข้าใจเรานิดนึงนะ น้องจีน่ารักน่าฟัด ส่วนตาทอสมันน่าเอาไปฆ่าหมกป่า
-
อ๊ายยยยยยย อ่านทันแล้ว
งานเข้ากันแล้วครอบครัวนี้
คุณปู่คุณย่าอย่าแยกบ้านนี้นะ :mew2:
กว่าเค้าจะได้อยู่ด้วยกัน ขอให้แพ้ความน่ารักของน้องจี :hao5:
-
แง้ ไม่เอาดราม่าาาาาาาาาาาา
-
งานเข้าแล้ว เอาหลานเป็นตัวประกันให้คุณปุ่ คุณยายหายโกรธล่ะกันเนอะๆๆๆ
-
งานมาม่ามาแล้ว น้องจีหนูมัดใจปู่กับย่าได้อยู่แล้วเน้อ
-
อ้าววว มาม่า มาเต็ม
-
มารึป่าวน้าวันนี้ สู้ๆครับ
-
เอาแล้วไง งานเข้าเว่ยเห้ย!! แต่เอาเข้าจริงไท่กังวลเท่าไหร่
เพราะทอสเก่ง น้องจีน่ารัก เอฟสวย(เกี่ยว?) ต้องจัดการได้อยู่แล้ว
ถ้าไม่ไหวท่านตายังอยู่นะฮ้าบบบบ
สู้ๆ
-
ฮึ้ยๆ ปู่กับย่าจะมาแล้ววว
น้องจีสู้ๆนะลูกก :katai1:
-
จากตอนพิเศษ จีมันร้ายยยย หึหึ
จากตอนนี้ มีกลิ่นมาม่าลอยยยยมาเชียว
ส่วนเรื่องพ่อของเอ ต้องมียศตำแหน่งสูงแน่ๆ เลย
สงสัยจะเอาไว้สู้กับพ่อของทอส
-
น้องจีจัดการคุณปู่คุณย่าให้ได้นะ :กอด1:
-
งานนี้จะมีระเบิดไหม
แต่ล่ะคน อารมณ์ร้อน
ทั้งนั้น :3125:
-
น้อง จี สู้ๆๆๆ
-
รออออ ช้นรอเทออยู่
-
ตอนที่21
“กลับมาแล้วหรอครับ”ผมรีบเดินไปที่หน้าประตูเพื่อช่วยพี่ทอสถือเสื้อสูท
“อืม”พี่ทอส ตอบด้วยสีหน้าเหนื่อยๆผิดปกติ
“เหนื่อยหรอครับ อาบน้ำก่อนไหม”ผมถามเพราะหน้าตาพี่ทอสดูจะแย่กว่าทุกวัน
“นิดหน่อย กินข้าวก่อนดีกว่า ลูกล่ะ”พี่ทอสตอบด้วยน้ำเสียงฝืนๆก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะกินข้าว
“ขึ้นไปเปลี่ยนกางเกงครับ เมื่อกี้วิ่งๆอยู่ก็ล้มทับน้ำส้ม”เดี๋ยวนี้น้องจีสามารถทำอะไรเองได้เยอะแล้ว ทั้งอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า
แปรงฟัน ถึงแม้น้องกันต์จะไม่ได้อยู่ด้วยก็สามารถทำเองได้หมดแล้ว
“พ่อฮะ”น้องจีที่ค่อยๆเกาะราวบันไดเดินลงมาเรียกหาพ่อตั้งแต่อยู่ชั้นบนโน้น กว่าจะลงมาถึงพื้นคนเป็นพ่อก็รอจนเกือบครึ่งนาที
“ครับ”น้องจีที่ลงมาถึงพื้นก็รีบวิ่งเขามากอดขาพี่ทอส แล้วยิ้มหวานส่งให้อย่างรู้หน้าที่ พี่ทอสก็ได้แต่มองลูกยิ้มๆแล้วขยี้หัวเจ้าตัวเล็กเบาๆอย่างเอ็นดู
“น้องจี อยากได้ชิโร่”ถึงว่าทำไมอ้อนตั้งแต่เข้าบ้าน ชิโร่ คือหมาของชินจังครับ
“ขิโร่? หมาหรอ”พี่ทอสเงยหน้ามาถามผมคงจะได้ยินน้องจีดูการ์ตูนบ่อยๆ
“ครับ หมาของชินจัง”ผมก็ตอบและเดินเอาข้าวตักใส่จานทั้งหมดบนโต๊ะ
“ใครจะดูแล”พี่ทอสหันกลับไปถามน้องจี
“น้องจีๆ”น้องจียกสองแขนสั้นๆขึ้นเพื่อเป็นกานยืนยัน
“ไม่เอาแบบชินจังนะ เพราะถ้าจีไม่ดูแลแล้วปล่อยให้คุณแม่ดูแลแทน พ่อจะเอาไปปล่อยวัด”พี่ทอสพูดขู่
“ให้แม่ช่วยไม่ได้หรอฮะ”น้องจียืนตัวตรงก้มหน้าทำปากยื่นๆอย่างคิดหนัก
“ไม่ได้ครับ”พี่ทอสยังคงย้ำ
“งั้นน้องจียังไม่เอาก็ได้”น้องจีว่าอย่างเศร้าๆแล้วเดินขึ้นมานั่งเกาอี้ของตัวเอง ผมได้แต่มองหน้าพี่ทอสที่ยิ้มน้อยๆ แค่มองดูก็รู้ครับไม่เกินอาทิตย์เดี๋ยวน้องจีก็ได้ลูกหมามาเลี้ยง
“วันนี้งานเยอะหรอครับดูเหนื่อยๆ”ตอนนี้ผมกับพี่ทอสเราสองคนอาบน้ำกันเรียบร้อยแล้ว พี่ทอสนั่งอยู่ที่ปายเตียงส่วนผมหลังจากแต่งตัวเสร็จเลยเดินเข้าไปหา วันนี้น้องจีนอนห้องตัวเองครับ ที่จริงนอนมาเป็นอาทิตย์แล้วตั้งแต่วันเกิดก็ดูเหมือนจะโตขึ้นผิดหูผิดตา ทำอะไรทั่วไปที่ตัวเองมักจะไม่ทำได้หลายอย่าง
”เปล่าหรอกแค่เครียดๆนิดหน่อย”พี่ทอสว่าเหนื่อยๆก็จะคว้าเอวผมเข้ามากอดแล้วเอาหน้าซุกลงที่อก เพราะผมยืนอยู่แต่พี่ทอสนั่งอยู่บนเตียง
“เรื่องอะไรครับ”ผมยกมือขึ้นลูบหัวพี่ทอสเบาๆเป็นเชิญปลอบ เหมือนน้องจีเลย
“สัญญาซิ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะอยู่ด้วยกันสามคนแบบนี้ตลอดไป”พี่ทอสเงยหน้าขึ้นมาพูด
“สามคนคงไม่ได้แล้วล่ะครับ”ผมตอบพี่ทอสขมวดคิ้วยุ่งทันที
“ทำไม”ถามเสียงเขียวเชียว
“คงต้องเป็นรวมอีกคนในนี้แล้วล่ะครับ”ผมว่าก่อนจะชี้มาที่พุงตัวเอง
“หรือว่า”พี่ทอสตาโตรีบผละออกจากผมทันที พร้อมทำเสียงตกใจสุดๆ หลุดมาดหมุ่นขรึมๆไปเลย
“ครับ”วันนี้ เพิ่งไปหาคุณหมอนนท์มา แล้วตรวจร่างกายตามปกติ คุณหมอเองก็ยินดีกับผมยกใหญ่และทำท่าจะรีบไปบอกทุกคนให้รู้แต่ผมห้ามไว้ก่อนเพราะจะขอบอกเอง ซึ่งผมก็โทรไปบอกแม่แล้ว เห็นพ่อบอกว่า จะไม่ช่วยเลี้ยงให้พ่อมันเลี้ยงเอง อะไรประมาณนี้แหละครับ จริงๆเรื่องนี้ผมกะจะบอกพี่ทอสตอนกินข้าว แต่ดูเหมือนพ่อทอสจะเหนื่อยๆเลยไม่อยากบอกเท่าไหร่ ก็เลยกะว่าจะบอกวันหลังแทน
“จริงๆหรอ กี่เดือนแล้ว ผู้ชายหรือผู้หญิง”พี่ทอสถามรัวๆจนผมอดขำไม่ได้
“555เพิ่ง6สัปดาห์องครับ ไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงผู้ชาย”ผมบอกขำๆ
พี่ทอสค่อยๆยื่นฝ่ามือเข้ามาใกล้ๆอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะสัมผัสเข้าที่เสื้อนอนตรงบริเวณหน้าท้องของผม และทำหน้าเหมือนเกิดเรื่อง มหัสจรรย์ เกิดขึ้นจนเขาเองไม่อยากจะเชื่ออย่างไงอย่างนั้น
“อยากได้ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ”ผมก้มหน้ามองพี่ทอสแล้วถามขึ้นอย่างอายๆ เพราะพี่ทอสเอาแต่ลูบหน้าท้องผมไปมาจนผมเริ่มรู้สึก เอ่อ...
“ยังไงก็ได้ ในนี้ซินะ เมื่อไหร่จะได้เจอกันครับ”พี่ทอสตอบแบบปลื้มๆก่อนจะแนบใบหน้าเอากับหน้าท้องของผม แล้วพูดกับลูกด้วยใบหน้าที่เหมือนกับผมตอนท้องน้องจีไม่มีผิด
“อารมณ์ดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ งั้นเรื่องที่พี่กำลังคิดบอกผมหน่อยได้ไหมครับ”ผมว่าก่อนจะกลับเข้าเรื่องก่อนหน้านี้
“เรื่องนั้นไม่มีอะไรหรอก ก็แค่พ่อกับแม่จะกลับมา”พี่ทอสพูดแล้วยิ่งเอาหน้าซุกเข้าที่หน้าท้องผมมากกว่าเดิม
“แล้วทำไมครับ”ผมถามไปแบบนั้นก็จริง แต่ในใจผมก็แอบกลัวๆ จู่ๆกลับมาหาลูกตัวเองแล้วพบว่าลูกมีลูกมีเมีย แถมเมียยังเป็นผู้ชายแบบผมใครจะไปรับได้ แต่ผมไม่อยากให้พี่ทอสกังวลไปมากกว่านี้แล้ว
“ไม่ทำไมหรอก ช่างเถอะเพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่จะไม่ยอมทิ้งเวลาแม้แต่นาทีเดียวที่เราได้อยู่ด้วยกันไปอีกเป็นครั้งที่สอง”พี่ทอสว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมหมั่นใจว่าพี่ทอสทำตามที่พูดได้ แต่ท่าทีของพี่ทอสมันยิ่งกลับทำให้ผมกลัวขึ้นกว่าเดิม
“น้องจี นอนกลางวันได้แล้วครับ”ผมเรียกน้องจีที่ตอนนี้กำลังนั่งดูชินจังอยู่หน้าทีวี
“เดี๋ยวฮะ”พูดคำพูดเดียวมาครั้งที่3แล้ว
“นอนก่อนครับ ตื่นมาจะได้ไปซื้อของ ไม่อยากไปห้างกับแม่หรอครับ”ผมบอก
“ฮะ”น้องจีรีบลุกขึ้นปิดทีวีและเครื่องเล่นวีดีโอก่อนจะเดินออกมาที่ชานบ้านที่ผมเอาเกาอี้นอนมาปูรอไว้ น้องจีนอนแต่ห้องแอร์ทุกวัน จนผมกลัวแกจะชินแล้วทนอากาศร้อนๆไม่ได้เลยเปลี่ยนให้ออกมานอนกลางวันข้างนอก ถ้าอาการร้อนก็จะเอาพัดลมมาเปิดให้ แต่วันนี้อากาศค่อนข้างเย็นสบาย แต่ก็ดูเหมือนฝนจะตก
“แม่ นม”น้องจีที่ขึ้นเกาอี้นอนเรียบร้อยร้องหาขวดนม ผมจึงเอามาให้ เจ้าตัวก็นอนดูดไปเรื่อยๆ ไม่ถึง10นาทีก็หลับ ผมจึงลุกไปเก็บกวาดบ้านตามปกติ
ติ้งงงง
“ใครมา”เสียงกดกริ้งหน้าบ้านดังขึ้นผมจึงรีบเดินออกไปดู ก็เห็นมีคนที่ใส่ชุดสูทสีดำแบบเดียวกับลูกน้องพี่ทอสที่มาบ้านบ่อยๆ
“มาหาใครครับ”ผมเปิดประตูเล็กตรงรั้ว
“ฉันเป็นแม่ของตาทอส ขอเข้าไปหน่อยคงจะไม่เป็นไรใช่ไหม”แต่กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ท่าทางน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่
ของผมลดกระจกแล้วพูดขึ้นทั้งๆที่ไม่หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ
“ครับ”ผมรีบเปิดประตูให้รถเข้าไป ก่อนจะเดินตามเข้ามาจากนั้นก็เดินนำเข้าไปในบ้าน ใจก็เต้นตึกตักอย่างตื่นเต้น
“เชิญนั่งก่อนครับ”ผมว่าพร้อมเชิญแม่ของพี่ทอสที่ เอ่อ เครื่องเพรชเต็มตัวนั่งลงที่โซฟาหน้าทีวีจากนั้นผมก็เดินไปเอาน้ำมาให้
“ชื่ออะไร”แม่ของพี่ทอสถามในขณะที่ผมกำลังยกจากของว่างลงให้
“ครับ เอ่อ เอฟครับ”ผมก็เริ่มแนะนำตัว เอาตามความจริง ผมคิดว่าการต้องเจอกับพ่อแม่ของพี่ทอสจะทำให้ผมเกร็งกว่านี้ แต่ไม่เลย ผมกลับรู้สึกเหมือนเจอแค่ผู้หญิงที่ดูมีอายุคนหนึ่งเท่านั้น ไม่รู้ทำไมอาจจะเพราะการแต่งตัว ที่ผมแทบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่ แม่พี่ทอสดูเหมือนจะใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกนานไปหน่อยเพราะชุดที่ใส่ เป็นชุดที่มีขนมิ้งแทบจะทั้งชุดเครื่องเพรชก็ประโครมจนเหมือนของปลอม โชคดีที่ผมรู้ว่าเป็นแม่พี่ทอสเลยหมั่นใจว่าของที่ใส่อยู่นั้นเป็นของจริง
“แล้วเธอเป็นใคร พี่เลี้ยงหลานฉัน?”พี่เลี้ยง หลาน? อย่าบอกนะว่าท่านรู้เรื่องของน้องจีเรียบร้อยแล้ว
“เอ่อ คือ ผม”จะพูดออกไปว่าเป็นภรรยาพี่ทอส คุณแม่พี่ทอสคงจะได้หัวใจวายตรงหน้าผมเป็นแน่น
“อ้ำๆอึ่งๆอะไรหนักหนา”ถึงจะแค่นิดหน่อยแต่ไอ้อาการแบบนี้ ผมรู้แล้วว่าพี่ทอสได้มาจากใคร
“เอฟ!”ในขนาดที่ผมกำลังกังวลเรื่องที่จะตอบสถานะกับคุณแม่ของพี่ทอสอยู่นั้น จู่ๆเสียงพี่ทอสก็ตะโกนดังขึ้นมา ก่อนที่ร่างพี่ทอสที่ใบหน้ามีหยาดเหงื่อจะวิ่งเข้ามาในบ้าน
“พี่ทอส ทำไม”
“แม่! ,มานี่ทำไม”บรรยากาศโดยรอบกลับอึมครึมขึ้นทันทีที่พี่ทอสทำหน้าไม่พอใจและตะโกนใส่แม่ของเขา จนผมยังอดตกใจไม่ได้
“พี่ทอส”และเป็นผมเองที่ขึ้นเสียงดุใส่พี่ทอสอย่างไม่ทันระวัง เพราะติดนิสัยห้ามน้องใจบ่อยๆเวลาทำเรื่องไม่ดี จนทั้งพี่ทอส และแม่ของพี่ทอสหันมามองผมกันอึ่งๆ
“แม่ฮะ”น้องจีที่ดูเหมือนจะตื่นเพราะเสียงดังกำลังงัวเงียและเดินตรงมาหาผม
“แม่ฮะ”น้องจีเดินมากอดขาผมและทำท่าจะหลับลงอีกครั้ง
“แม่หรอ นี่อย่าบอกนะว่า”แม่ของพี่ทอสชี้หน้าผมพร้อมมองพวกเราสามคนสลับไปมา
“แม่ฮะ น้องจีง่วง”น้องจีพูดขึ้นและทำท่าจะยืนหลับจริงๆ ผมเลยก้มลงไปอุ้มน้องจีขึ้นแล้วลูบหลังกล่อมไปมา
“พาลูกขึ้นไปนอนก่อน”พี่ทอสถอนหายใจก่อนจะบอกให้ผมพาน้องจีไปนอนและผมเองก็ทำตามเพราะคิดว่าด้านล่างคงจะเสียงดังอีกมาก
พอพาน้องจีเข้าไปนอนในห้องแล้วผมก็กะจะลงมาด้านล่าง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อพบผู้ชายอีกคนที่อายุราวๆพ่อของผมแต่ใบหน้ากลับเกลี้ยงเกา ผิดก็ขาวใส และดูๆไปก็เหมือนพี่ทอส
“นี่แกทำอะไรลงไป!”เสียงตะคอกของผู้ชายคนนั้นดังขึ้น ทำให้ขาผมแข็งจนก้าวไปข้างหน้าไม่ออก พี่ทอสยืนก้มหน้านิ่ง ส่วนคุณแม่ของพี่ทอสก็ได้แต่ยืนมองนิ่งๆ
“แก คิดยังไงถึงเอาผู้ชายทำเมีย แกมันวิปริต”เสียงตะวาดดังลั่นอย่างเดือดดานจนผมกลัวว่าน้องจีจะตื่น ไม่ใช่กลัวน้องจีไม่ได้นอน แต่กลัวว่าน้องจีจะต้องมาเห็นอะไรแบบนี้
“มันเรื่องของผม “พี่ทอสสวนกลับด้วยอารมณ์เดือดไม่แพ้กัน
“เรื่องของแกหรอ แต่เงินที่แกใช้บำเรอมันอยู่ทั้งหมดมันเป็นเงินของฉัน!”เขายังต่อว่าต่อ เล่นเอาผมหน้าชาจนแทบจะล้มทั้งยืน คนๆนี้คงเป็นพ่อพี่ทอส
“พี่ ทอส”ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ขาที่แทบจะยืนไม่อยู่พาผมลงมาด้านล่างและยืนข้างๆพี่ทอส
“นี่ใช่คนที่แกเลี้ยงอยู่ พวกวิปริตฉันยังรับได้ แต่ไม่ใช่ยกให้เชิดหน้าชูตา แกคิดว่าคนอื่นเขาจะคิดยังไง!”ผมเพิ่งมารู้ตัวตอนนี้เองว่าผมไม่น่าเดินลงมา
“อย่ามาพูดอย่างนี้ต่อหน้าเมียผม เงินทุกบาทที่ผมใช้ มันเงินของผม หรือพ่อจะเถียง ว่าไอ้โรงแรมที่พ่อขายทอดตลาดนี้ยังเป็นสมบัติของพ่อ!”พี่ทอสว่าต่อ ยิ่งทำให้คนเป็นพ่อเดือดกว่าเดิม แต่ก่อนที่อะไรจะเลวร้ายไปกว่านี้ โทรศัพท์ของพ่อพี่ทอสก็ดังขึ้นจากนั้นพ่อพี่ทอสก็เดินไปคุยด้านนอก
“พี่ทอส ใจเย็นๆครับ ผมไม่เป็นไร”ผมบีบมือที่โกรธจนสั่นของพี่ทอสไว้ เพราะผมไม่อยากให้อะไรเลวร้ายไปกว่านี้ พี่ทอสนิสัยเหมือนพ่อมาก และถ้าเดือดใส่กันอยู่แบบนี้เรื่องคงจบไม่ดีแน่น
“เอาไว้ฉันจะคุยกับแกอีกครั้ง ส่วนแก ไสหัวออกไปจากชีวิตเขาซะ!”พ่อพี่ทอสหันมาตะโกนใส่ผม
“หยุด!”พี่ทอสตะโกนกลับแทบจะทันที
“นี่แก!”พ่อพี่ทอสก็ยิ่งไม่พอใจ
“คนที่ต้องออกไปจากชีวิตของผมคือพวกคุณ เชิญ! และอย่ามายุ่งกับครอบครัวเราอีก”พี่ทอสว่าเสียงเย็นอย่างโกรธจัดแล้วลากผมขึ้นชั้นสองทันที
TBC.
ขออนุญาตชี้แจ้ง เพราะเจอคอมเม้นต์หนึ่ง
เราไม่ได้หลอกความคิดใครมา
ไม่อยากดราม่าแต่แค่จะชี้แจ้งเฉยๆเดี๋ยวพอเงียบก็จะกลายเป็นยอมรับไป
เราไม่เคยอ่านนิยายเรื่องนั้น และตอนนี้ก็ไม่คิดที่จะเข้าไปอ่านไม่รู้หรอกว่ามันเหมือนกันขนาดไหน แต่การที่เราแต่งเรื่องออกมาเราก็ได้มาจากสิ่งที่พบเจอในชีวิตที่สั่งสมา เราก็คนไทยเด็กบ้านๆคนหนึ่งที่โตมากับหนังมากับละครช่อง3 5 7 9ทั่วไป ไอ้ฉากอะไรหลายๆอย่างก็ได้มากจากไอ้พวกที่เรานั่งดูมาตั้งแต่เด็กๆนั้นแหละ การจะคิดเองจนไม่เคยมีนิยายเรื่องไหนมี ก็ดูจะน้อยอยู่ เพราะสุดท้ายความคิดของคนเราก็เกิดจากการสั่งสมประสบการณ์และการเลี้ยงดู บวกจิตใต้สำนึก และทุกอย่างมันดำเนินไปตามเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องคล้ายกันอาจจะมีบ้างตอนที่ให้อารมณ์เหมือนๆกันก็ได้
ดังนั้นการใช้คำพูดเหมือนเราไปลอกงานคนอื่นมา มันดูไม่ให้เกียรติ์มาก และเราไม่โอเคอย่างแรง
แต่ไม่โกรธนะเพราะเป็นเวปสาธารณะทุกคนมีสิทธิเต็มที่ แต่ก็อยากให้นึกถึงใจคนแต่งบ้าง ไอ้แต่ละตอนที่พวกคุณอ่าน10นาทีจบเนี้ย มันใช่เวลาเกือบทั้งอาทิตย์ในการแต่งเพราะฉะนั้นเห็นใจเราบ้าง เราไม่ได้อะไรเลยนะที่แต่งเนี่ย ก็เลยอยากจะขอให้คิดถึงความรู้สึกคนแต่งบ้าง โอเคนะ
ปล. ไม่ต้องดราม่านะทุกคน เราไม่ซีเรียสแล้วตอนนี้เพราะยังไงก็ได้กำลังใจดีๆเยอะกว่า อิอิ ยังไงก็มาช่วยกันคิดแผนให้น้องจีเอาชนะใจคุณปู่คุณย่ากันดีกว่า บอกตามตรงยังคิดไม่ออก แต่จะไม่ลอกใครมาแน่นนอน
-
พี่ทอสกับครอบครัวมีอะไรที่ไม่ลงรอยกันมาก่อนรึเปล่าหนอ :ruready :ruready
-
อ๊ายยยยยยยยยย
งานนี้พี่ทอสได้คะแนนไปเต็มๆเลยค๊า
รอลุ้นกันต่อไป ว่าจะเป็นยังไง
สู้ๆนะค่ะ
-
พ่อโหดจังเลย แต่พี่ทอสก็แรงใช้ได้ สู้กันได้555
น้องจีน่ารัก อยู่ๆไปเขาก็หลงเอง คนแก่ก็เงี้ย ชอบหลานจะตาย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
เหวอออ พ่อแม่พี่ทอสแรงทั้งคู่เลยงานนี้จะไหวไหมเนี่ย
สงสารน้องจี
-
มาม่าจริงๆ ด้วย เข้มแข็งไว้นะพี่ทอสกับเอฟ
เดี๋ยวที่บ้านพี่ทอสก็โอเค
สู้ๆ จ้า
-
พี่ทอสสู้ๆ เอฟสู้ๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ :กอด1:
-
พี่ทอสใจเย้นนนนน!!!
-
พี่ทอสเจ๋งอ่ะ. o13 คุณพ่อคุณแม่ฟังเหตุผลก่อนนะค้าา~ อย่าเพิ่งวิปจ้า.แบบนี้ต้องส่งน้องจีไปเป็นทัพหน้าไวๆเสียแล้วมั้ง.แถมยังมีน้องเล็กอยู่ในท้องอีกทั้งคน :-[ ปู่กับย่าไม่หลงก็ให้รู้กันไปสิ (ปล.เป็นกำลังใจให้นะคะ. :กอด1: )
-
อย่ามาหลงหลานตอนหลังล่ะกัน
-
เปลี่ยนจากให้น้องจีเป็นโซ่คล้องใจปู่ย่าเป็นกระโดดเตะยอดอกปู่แทนได้ไหม
พูดแต่ละคำช่างสร้างสรร ชริ คาดว่าทอสกับพ่อต้องมีปัญหากันก่อนหน้านี้ชัวร์
จะรออ่านนะว่าทอสจะทำไงต่อ
ส่วนเรื่องพลอตนิยาย อย่าไปสนเลยคะ เราห้ามความคิดคนไม่ได้ แต่เราห้ามตัวเราให้ไม่เอามันมาบั่นทอนจิตใจเราได้
พลอตนิยสยถ้ามันไม่แฟนตาซี เป็นนิยายแนวครอบครัวมันก็มีคล้ายๆกันบ้างอยู่แล้วเช่น ฝ่ายนึงรวยอีกฝ่ายจน เมามีอะไรกันท้องหอบลูกหนี แม่สามีไม่ชอบลูกสะใภ้ เข้าใจผิดจับผิดตัวล้างแค้นสุดท้ายมาง้อกัน พลอตมันก็วนๆกันไปไม่ไกลนี้มาก อย่าได้แคร์คะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ :mew1:
-
สู้ๆนะค่ะทั้งคนเขียนแล้วก็พี่ทอส เอฟ น้องจี :katai5:
-
งะกำลังจะมีความสุขสุดๆ
ดันจะมีมาม่ามาซะงั้น
-
น้องจีกำลังจะมีน้องแล้ว o13
แต่เรื่องพ่อแม่พี่ทอสนี่ยังไงกัน!??
-
พ่อแม่พี่ทอสนี่ ไม่ถามไถ่ที่มาที่ไปเลยแย่จริงๆ :m16:
-
พี่ทอสเจ๋งงงง
-
กอดกันกอดกัน
ดีใจน้องจีจะมีน้องแล้ว สู้ๆนะพี่ทอสเพื่อครอบครัว
รอตอนต่อไปน้า
-
:mew1 :mew1: :mew1:
-
เหยประเด็นนี่คืออะไรคะคุณปู่คุณย่า
เอฟเป็นผู้ชายก็จริง แต่นี่เอฟก็มีลูกมีหลานให้ได้นะคะ
ยังจะมาเหยียดว่าวิปริตอะไรกันอีกกกก
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
:serius2: มันเกิดอะไรขึ้นเหมือนอยู่กลางพายุเลย
-
เป็นกำลังใจให้คนแต่งครับบบ. แต่งต่อไปครับ ตามแบบที่เคยแต่งไม่ต้องกลัวว่าจะเหมือนใคร. แต่งตามอารมณ์ตามความคิดเลยครับ.
ปู่กะย่าน้องจีร้ายมากเลย พี่ทอสกะเอฟจะรับมือยังไงอะ เฮ้ออออ สงสัยต้องให้น้องจีช่วยแระ
-
เค้าอยากรู้ พ่อแม่พี่ทอสนี่ปอกลอกใช่มะ มาต่อไว ๆ พี่ทอส มีน้องอีกคนละนะ ต้องเข้มแข็งรู้ชะ เอฟอย่าอ่อนแอนะ ต้องเชื่อใจพี่ทอสมาก ๆ ปล. พี่ทอสเก่งฟะ แปป เสกเด็กเข้าท้องเอฟอีกคนละ คึคึ
-
ถ้าคนเขียนได้อ่านเม้นนี้รับรองคุรได้กำลังใจเเน่นอน555
คือเราชอบสำนวนการเเต่ง ชอบการดำเนินเรื่อง ยกเว้นเรื่องที่ ผชายท้อง
ที่เหลือเราว่ามันจริงมากๆ รู้สึกเหมือนมีคนแบบทอสกับเอฟอยู่ที่ไหนสักแห่งแน่ๆ
เอฟดูไม่ใช่นายเอกไร้สติ อารมณ์ของตัวเองละคร เหมือนดึงมาจากคนจิงๆ
หลังๆมานี้เจอเเต่เรื่องที่ขายเเต่ฉากหวือหวา อ่านจนเริ่มเอียน
การได้อ่านเรื่องนี้เหมือนได้จิบชายามบ่ายหลังอาหารมื้อใหญ่(ปานนั้น5555)
เเต่คือมันอบอุ่น มันรื่นไหล มันดูจริง เเละเราชอบมากกกกกก
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ
ปล น่าจะมี special for น้องจี&น้องกันต์ พี่หมอ&เกรย์(?)
ปลล อ่านนิยานมาเเทบเล้าจะพรุน เเต่ตลอดที่อ่านเรื่องนี้ไม่ได้มีความรู้สึกคุ้นเคยหรืออะไรคะ
สู้ๆน้าาา ตอนต่อไปขอยาวๆขอไวๆ เรานี่รีเฟรชมาดูวันละหลายรอบเลย อิอิ
-
เจ๋ง
-
พ่อกลายเป็นตัวร้ายของเรื่อง
-
:serius2: :serius2: :serius2:
เฮ้ย. ท้องอีกแล้วอ่า
น้องจีจะมีน้องแว๊วววววว
แต่ท่าทางพ่อกะแม่พี่ทอสจะโหดอ่า
น้องจีหว่านเสน่ห์ใส่เลยลูก :hao3:
-
เป็นกำลังให้ทั้งคนเขียน พ่อทอส แม่เอฟและน้องจีนะคะ
.
สู้ๆค่ะ ><
-
ทำไมครอบครัวนี้เหมือนไม่รักไม่ต้องการพี่ทอสเลย
เห็นแก่หน้าตัวเอง จนไม่เห็นใจลูกเลย
ปล.คนแต่สู้แต่งต่อไป อย่ายอมแพ้ สู้ๆๆๆ
-
สู้สู้ นะคะ คนเขียน เป็นกำลังใจให้
อยากแต่งแบบไหนแต่งเลยค่ะ มีคนอ่านอยู่ด้วยกลัวอะไร
ไม่ต้องไปสนใจว่าจะเหมือนของใคร เพราะไม่มีใครเหมือนอยู่แล้ว
รักคนเขียน รักน้องจี รักเอฟ รักทอส :mew1: :mew1: :mew1:
ปล. น้องจีช่วยคุณพ่อทอสกับคุณแม่เอฟด้วยนะ
หาวิธีเอาชนะใจปู่ย่าให้ได้นะน้องจี
อ้อนเยอะๆนะน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
:serius2:
ว้ายยยยยย
-
ทำไมพ่อแม่พี่ทอสโหดอย่างงี้ :sad4:
-
กอดคนแต่งหนึ่งที สู้ๆนะคะ
ว่าแต่ครอบครัวพี่ทอสนี่แปลกดีเนาะ เดาว่าพ่อแม่คงไม่เคยเลี้ยงลูกแน่ ถึงได้มีอาการแบบนี้
รอตอนต่อไปน้าาาาาาา
-
เรื่องนี้มันจะต้องมีอะไรมากกว่าที่คิด
พี่ทอสดูไม่ลงรอยกับพ่อแม่
ท้องแล้ว ลุกอีกคน
เอฟสู้ๆอยู่ข้างๆพี่ทอสนะ
-
ทอสเริ่ดอ๊าาาาาา :hao7:
-
ต้องให้น้องจีอ้อนปู่กับย่าเยอะๆ
-
จากที่อ่านมาก็รู้แล้วว่าทอสไม่ชอบพ่อแม่ตัวเอง รออยากให้ทางนั้นไล่ตัวเองออกอยู่
ขุ่นแม่ทอสมาเมืองไทยแล้วใส่มิงค์นี่เราอยู่เมืองนอกบอกเลยนะว่าถ้าอากาศไม่หนาวมากจริงๆแล้วขุดออกมาใส่ชาวบ้านก็มองแบบว่าอินี่ท่าทางจะไม่เต็ม แถมคนรุ่นใหม่ก็ค่อนข้างแอนตี้เรื่องพวกขนเฟอร์นี้ด้วย
ทอสคงได้ตัดพ่อแม่งานนี้แหละ โดยที่มีเหตุผลที่คู่ควรด้วยนะ น้องจีไม่ต้องทำอะไรเพื่อชนะใจคุณปู่คุณย่าหรอกค่ะ แค่รู้ว่าน้องมีตัวตนแล้วปู่กับย่าไม่ได้ใกล้ชิดสัมผัสก็พอแล้วที่ปู้กับย่าจะเต้นอยากที่จะได้กอดหลาน ยิ่งเดี๋ยวมีหลานน้อยๆอีกคนด้วยนะ
เรื่องก็อปงานนี่มีมาแปลกๆ เมื่อวันก่อนก็เพิ่งอ่านเจอมีคนมาว่าคนแต่งคนหนึ่งในเด็กดีว่าก็อปชื่อตัวละครมาจากนิยายอีกเรื่องหนึ่ง แค่ชื่อนะคะ พล็อตเรื่องมันก็รีไซเคิ่ลกันไปมาแหละ ถ้าหากว่าจะเอามาว่ากันก็ต้องพิจารณากันทั้งหมดซึ่งเราว่าไม่ใช่ในกรณีนี้
-
สู้ต่อปาย รอน้องจีอยู่
-
ตอนนี้น่ารักอ่ะะะ ชอบตอนพี่ทอสรู้ว่าเอฟท้องลูกอีกคน โคตรน่ารักกกกกก เห่อซะละะะ
แต่นี่ค้างนะคะเนี่ยยย มาต่อไวๆนะ อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องโปรด เพราะชอบอ่านแนวนี้มาก
แต่หาอ่านยาก เพราะชอบมาแต่งแล้วก็หายไป แต่เรื่องนี้ไม่ เราล่ะปลื้ม 5555555
-
ขอบคุณนะที่มาต่อนิยายให้ มาต่อลมหายใจให้เลยหละ TT
-
อยากอ่านตอนคุณหมอนนท์บ้างกะน้องบ้างงงง
-
ทำไมเรารู้สึกว่าเรื่องนี้คุณพ่อสามีแรงกว่าคุณแม่อะ
ท่าทางหัวโขนที่ใส่ไว้คงหนักมากกก
มีลูกชายก็ไม่ดูแล งานก็ทำเงินก็หาอยู่คนเดียว
บริษัทตัวก็ไม่ใช่แล้ว มาเรียกร้องอะไรมิทราบ
หุ้นมันจะขึ้นจะตกที่เค้ามีเมียเป็นผู้ชาย แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ?
อ่านตอนที่แล้วจบเราคิดว่าเรื่องจะจบง่ายๆ
แบบว่าสอบถามนิดหน่อย อาจจะตกใจที่เอฟเป็นผู้ชาย
แต่สุดท้ายก็เปิดใจยอมรับ โดยมีคุณพ่อยั้งความแรงแม่สามีไว้
แต่....
ที่ไหนได้อยู่ตั้งเมืองนอกเมืองนากลับตีค่าความเป็นคนด้วยสังคมชนบทนิยม
ความคิดความอ่านไม่พัฒนาตามราคาเพชรที่ใส่เลยนะ
มีปัญญาทำเรื่องไร้สาระได้
ใส่เสื้อขนสัตว์ในไทย ....ลดความอ้วนสลายไขมันหราาา????
ใส่เพชรกลางวันแสกๆ แข่งกับรังสียูวีทำไมคะคุณหญิงแม่???
กลับไปไป๊
หวังว่าตอนหน้าจะพัฒนานิสัยนะคะ
อุ๊ย!! ลืมดีใจน้องจีมีน้องแล้ว!!!!!! :katai2-1:
-
ทอสกับที่บ้านมีปัญหาอะไรกันหว่าาาา
-
คุณพ่อคุณแม่คะ โกรธมากๆระวังแก่กว่าเดิมนะคะ ความดันก็จะขึ้น เดี๋ยวก็หัวใจวายกันพอดี ไม่อยากรับขวัญหลานคนที่ 2 เหรอคะ
พี่ทอสสู้ๆ เอฟสู้ น้องจีสู้ๆ คนเขียนก็สู้ๆนะคะ :กอด1:
-
พ่อสามีแม่สามีแรงมาก เอาพ่อตา(พ่อน้องเอฟ)มางัดข้อเลย :z3: :katai1:
-
:pig4:
-
พี่ทอสสุดยอด o13 ปกป้องครอบครัวจากตัวร้าย(?)
คนเขียนก็สู้ๆนะคะ เรื่องนี้สนุกมากเลย นิยายมันก็เหมือนๆ กันหมดแหละคะ ตรงไหนหนะเหรอ
ก็ตรงที่ มี่พระเอก นายเอก บางเรื่องมีพระรอง นายรอง หรือไม่มีก็ได้ มีตัวร้าย ตัวโกง
และเมื่อดำเนินเรื่องไปซักพักก็ต้องมีไครแมกของเรื่อง มีช่วงเวลาแฮปปี้ ช่วงเลวาหวานๆ
ให้คนอ่านได้ฟินกิน แล้วก็จบ เห็นมั้ยคะว่านิยายส่วนให้เมือนกัน เพราะฉะนั้น อย่าคิดมากนะคะคนแต่ง
สู้ๆๆๆๆๆ คนอ่านรออยู่
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เอาใจช่วยพ่อทอสแม่เอฟและน้องจี
ปล.นักเขียนสู้ๆนะคะ
-
คนเขียนอย่าไปสนใจเลยสไตล์การแต่งแต่มันก็เอามาจากละครและชีวิตจริงและจินตนาการส่วนตัวบ้างแหละและผมก็คิดว่ามันสนุกมากรอมาต่อนะสนุกมากคับ
-
อีกนิดคงฆ่ากันตายอ่ะ
ขอบคุณ :)
-
น้องจี อ้อนเลยลูก ใช้ท่าไม้ตาย :katai5:
-
:z3: พี่ทอสได้ใจไปเต็มๆเลยคะ
-
กำลังจะมีคนที่สองแล้วระวังน่อยนะทอส อย่าให้เอฟเครียดมากเกินไปนะ :katai1: ลุ้นตอนต่อไปป แอร๊ยยยยยย :impress2:
-
สู้ๆ เอาใจช่วยน่ะค่ะ
:mew1: :mew1:
-
ทำไมเรื่องถึงเป้นแบบนี้ได้อ่ะ
-
ดราม่าอีกยาวแน่ๆ
-
ตอนแรกก็จะบอกว่าให้เอฟอยู่ให้กำลังใจทอสช่วยกันแก้ปัญหา แต่มาคิดอีกที่เอฟกำลังท้อง เราลีกลัวเอฟจะเป็นอะไรยิ่งท้องอยู่ด้วย ทอสส่งลูกกลับเมียไปบ้านพ่อตาก่อนจะดีกว่า ให้ทอสแก่ปัญหาตรงนี้ให้จบก่อน กว่าพ่อของเอฟจะเล่นแรง กว่าเอฟแท่งลูก กลัวพ่อของทอสบีบเอฟให้ไปจากทอส พ่อแม่ทอสมีจิตใจคับแคบเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว ก่วงแต่หน้าตาตัวเองมากกว่าความสุขของลูก ถึงเอฟจะเป็นผู้ชายครอบครัวเขาก็มีน่ามีตาทางสังคมเว้ย แค่แค่ไหนที่พ่อเอฟยอมให้เอฟมายุกับทอส แค่หลานทำไหมจะเลี้ยงไม่ได้ พ่อแม่แบบนี้สมควรได้บทเรียน ถึงจะเป็นผู้ให้กำเนิด ก็เถอะนะ จะใช้ลูกเป็นเครื่องมือให้ตัวเองรวยมากขึ้นสินะ ไม่ปลื้มมากๆ สำหรับผมนิยายนิแต่งยากมาก ขนาดลองแล้ว คิดจนปวดหัวยังไม่ได้ดังใจเลยกว่าไม่ถูกใจคนอ่าน ผมเข้าใจคนแต่งเลยแหละ รีบๆมาต่อนะครับ ผมเห็นด้วยกันคุณFreja นะ พูดถูกใจมาก ไม่จำเป็นต้องทำเพื่อชนะใจ ถ้าพ่อแม่ทอสคู่ควรที่จะทำมห้เอฟพิสูจน์ อันนี้เราจะไม่ว่าเลย เอฟออกจะดีพร้อม มีแต่คนอยากได้ ถ้าเอฟไม่มีลูกกับทอสก่อนนะ ปานนี้เอฟคงมีครอบครัวกับคนอื่นไปแล้ว ตอนนี้เอฟเริ่มได้ใจผมแล้วแหละ เหมือนจะเริ่มเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีได้ ยิ่งจะมีลูกอีกคน ยิ่งรู้สึกเอฟจะพัฒนาตัวเองได้เยอะขึ้นมาก
-
ห่วยยย คือมาคักแท้ (โอ๊ยย คือสนุกมากมาย)
เรื่องนี้ชอบมากคะ พ่อแม่ทอสนี้อยู่เมืองนอกจริงหรือเปล่า ใจแคบมากก ชิหมั่นใส้
ปล. จีมีน้องชักที สู้สู้คะคนเขียน รอตอนต่อไปจ้า :L2:
-
คุณปู่ท่าจะโหด :m16:
เอาใจช่วยพี่ทอสและครอบครัวน้า
-
อ่านแล้วมีความสุขจริงๆ พล็อตอาจจะมีซ้ำๆ กันบ้างเป็นเรื่องปกติ ละครทีวียังพล็อตซ้ำๆ กันจนน่าเบื่อ คนยังดู ผู้แต่งอย่าได้ใส่ใจ
-
คุณปู่คุณย่า โตๆกันจนผมขาวหมดแหละ หัดทำใจให้ปลงบ้าง เครป่ะ
-
ทอสแรงงงงงงงงง ใจป้ากลีวพวกผู้ใหญ่อายุเยอะไม่ค่อยสนใจอะไรหรอก เอาแต่ตัวเแงทั้งนั้น เข้มแข็งวันนะทั้งครอบครัวทอส
และคนแต่งนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้!!!
-
:L2: เป็นกำลังใจให้น่ะ
นิยายน่ารักมากๆๆ ชอบๆๆๆๆ :mew1: :mew1:
-
ดราม่ามาแล้วววววววววว
ต้มมาม่ารอดราม่าตอนต่อไป
น้องจีนี่ติดชินจังมากมายเลยนะ อย่าได้เอานิสัยชินจังมาใช้นะน้องจี 555555
ทีแรกก็งง หืมมมมมมมม ชิโร 5555555 หมาของชินจัง จ้าาาาา
แต่พ่อทอสก็หามาให้ น้องจีจะได้เอ่ไปอวดกันต์ล่ะสิ อิอิ
ส่วนเรื่องดราม่า เราไม่อยากพูดถึง รออ่านอย่างเดียว และก็เป็นกำลังใจให้ทอสเอฟจ้า
:L1:
-
ส่งน้องจีไปอ้อนคุณปู่คุณย่า ระหว่างนี้ให้พี่ทอสปั๊มลูกเพิ่มมม
แหมมมคนแก่นะเค้าชอบเด็กๆกันนะคะ อิอิอิ :hao7:
-
ครอบครัวพี่ทอสนี่มีเรื่องกันมาก่อนรึเปล่าอ่าาา
พ่อแม่ไม่ฟังเหตุผลเลย ไม่โตเป็นผู้ใหญ่เลยอ่าา
พี่ทอสกับเอฟสู้ๆนะ อย่ายอมแพ้
เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^V
-
มาม่าแล้วค่ะ
-
มาม่าไม่เอาเส้นอืดน้า :hao7:
-
ไม่เป็นไรน่าตัวเองอย่านอยด์ๆๆ
สู้ๆ
-
น้องจีจัดการ
ปู่กับย่าเลย :katai2-1:
-
พี่ทอสสู้ๆ
-
เอฟเจอแบบนี้สู้ๆนะ พี่ทอสทำตามที่สัญญาด้วย
-
ครอบครัวพี่ทอสนี่มีเรื่องอะไรกันมาก่อนใช่ป่าว
เอฟสู้ๆน้า
-
ได้โปรดอย่าดราม่าเลย :ling3:
แบบไม่ค่อยชอบมาม่าเท่าไหร่ :katai5: :katai5:
-
สงสารเอฟ กับ ทอส. อ่า
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคะ
เดี๋ยวปู๋กะย่าต้องหลงหลานแน่ๆๆๆๆ
^^
-
พี่ทอสกับพี่เอฟ สู้สู้
-
อารายแว๊ ทำไมถึงชอบขัดขวางความรักกันจังเยย พ่อแม่เนี่ย :hao5:
เข้าตำราเกลียดตัวกินไข่เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงสินะ :hao4:
-
ว๊าวววววววววววววว กำลังจะมีตัวน้อยมาอีกคนแล้วววววววว
พ่อแม่พี่ทอสกับพี่ทอสนี่ต้องมีคดีกันมาก่อนหน้าาแน่นอน
น้องจีขา อ้อนให้อยู่หมัดเลยลูก!
-
:hao5:
-
เอฟห้ามหนี อิป้าคิดว่าหนูจีเอาอยู่แน่ ๆ
-
พี่ทอส เอฟ น้องจี สู้ๆๆๆนา
-
มาตามอ่านจ้า
ยังอ่านไม่ทัน
-
รู้สึกว่าครอบครัวพี่ทอสจะแข็งมากอ่ะ เจาะยากแฮะ เดาไม่ถูก
น้องเอฟอย่าเครียดนะครับ เป็นน้องคนเล็กจะเครียดตาม อิอิ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะครับ ผมก็เคยเจอเหมือนกับครับ บอกว่าเอาหลอกมาจากโดจิน ฮึๆ ทำเอาหมดกำลังใจเลย
มาต่ออีกนะครับ รอเสมอ สำหรับผม ผมว่าเนื้อเรื่องไม่ซ้ำใครแล้วแหวกแนวดีแล้วนะครับ
-
ชอบมาม่าค้าาาา :katai2-1: :katai2-1: มาต่อเร็วๆนะค้า :กอด1: :กอด1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ทอสจะทำไงต่อ
-
ง่าาาา
สงสารเอฟจัง :sad4:
-
ทอสสู้ๆเอฟสู้ๆ :ling1:
ปู่อย่าใจร้าย :m16:
-
พ่อนายเอกน่าออกตัวมั้ง เอาให้รู้มาเฟียตัวจริงเป็นไง
-
:katai2-1:
-
ตามถึงตอนล่าสุดแล้ว เข้ามาฝากตัวกับนักเขียนค่ะ
เอฟสู้ๆนะ :ling1:
-
มาม่าสุกแล้วสินะ เตรียมชามไว้รอ o18
-
รออยู่นะ มาต่อไวไวนะเจ้า
-
น้องจีน่ารักกกกกกกก
สู้ๆค่ะ
-
ไม่เอามาม่า จะเอาชิมhappy
-
ครอบครัวพี่ทอสเหมือนมีปัญหาที่ใหญ่มาก ถึงกับไล่ออกจากชีวิตกันเลย
-
จะติดตามต่อไปนะครับ
-
พ่อ แม่ พี่ทอส ดุจัง ตะโกนซะลั้นบ้าน น้องจีตื่นเลย ฮ่าๆๆๆๆ
ดูๆๆแบบนี้เจอน้องจีไปมีหวังละลาย ไหนน้องจีก็กำลังอยู่ในท้องด้วย
พี่ทอสจัดการเลย อิอิ ลุ้นต่อจร้าาาา
-
เอ้า! ยังไม่มาต่อ..ปูเสื่อรอต่อไป ~
-
ตอนที่22
หลังจากที่หนีพ่อแม่พี่ทอสขึ้นมาพี่ทอสก็ลากผมเข้ามาในห้องนอนทันที
“ไม่เป็นไรนะครับ”ผมนั่งลงข้างๆพี่ทอสบนเตียง พี่ทอสเงยหน้าขึ้นมามองผมนิ่งๆก่อนจะยกตัวผมขึ้นและเปลี่ยนให้นั่งหว่างขาของพี่ทอสแทน โดยที่ลำแขนยาวจะโอบรัดรอบตัวผมอีกครั้ง พร้อมๆกับใบหน้าที่ซบลงที่ซอกคอ และสัมผัสเปียกชื่นก็ตามมาในเวลาไม่นาน
“พี่ทอส”ผมยกมือขึ้นกุมมือที่โอบรัดเอวผมพร้อมบีบๆเบาเพื่อให้เขารู้ว่าผมยังอยู่ตรงนี้ ถึงเมื่อกี้จะเข้มแข็งแค่ไหน แต่ก็คงไม่มีคนดีๆที่ไหนทะเลอะกับพ่อแม่และสบายใจหรอก จริงไหม
“ทำไม ทำไมถึงไม่เกิดมาเป็นลูกของคนอื่น จะจนก็ได้ จะไม่มีอะไรก็ได้ ขอแค่พ่อแม่ที่เหมือนคนอื่น”พี่ทอสพยายามพูดเสียงนิ่งๆแต่ผมก็ยังรู้สึกถึงเสียงสั้นๆได้
“ตั้งแต่เด็ก ไม่ซิ ตั้งแต่จำความได้ เขาไม่เคยจะกอดเลยสักครั้ง”พี่ทอสพูดพร้อมกับกระชับอ้อมกอดผมมากขึ้น เพื่อตอกย้ำว่าเขารู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้จริงๆ
“หน้าขำไหม ทั้งๆที่เกิดมามีพร้อมทุกอย่าง ไม่มีของอะไรที่เคยอยากได้แล้วไม่เคยได้เลยสักครั้ง ยกเว้นเรื่องนี้ พ่อแม่ที่รัก แค่เรื่องนี้ที่ต่อให้อธิฐานแค่ไหน ก็ไม่เคยเป็นจริง”น้ำเสียงของพี่ทอสฟังดูเจ็บปวดไม่น้อย
ผมไม่เคยคิดเลยว่าท่าทางเย็นชา และดูเหมือนไร้หัวใจ จะได้มากจากคนที่ควรจะรักเขามากกว่าใครทั้งหมดบนโลก
“ชีวิตเกิดมาเหมือนลูกไก่ในมือ จะตายจะอยู่ก็ขึ้นอยู่กับเขาทั้งหมด ไม่เคยถามสักครั้งว่าต้องการอะไร ทุกวันที่กลับมาจากโรงเรียนก็ต้องเจอกับบ้านหลังใหญ่ที่เหมือนเอาคนแปลกหน้ามาอยู่ด้วยกัน วันทั้งวัน แทบไม่มีประโยคพูดคุย ทุกครั้งที่ได้ของใช้ดีๆหรือของแพงๆ เพื่อนที่โรงเรียนก็ต่างพากันบอกว่า โชคดี และอยากเกิดเป็นลูกบ้านนี้ หึ แต่พี่กลับคิดว่าเขาตังหากที่โชคดี ถึงจะเรียนไม่เก่งถึงจะทำอะไรไม่เคยได้เรื่อง พ่อกับแม่ก็ทำแค่หัวเราะหรือไม่ก็แกล้งทำเสียงดังใส่ แต่ไม่เคยว่าอะไรจริงจังเลยสักครั้ง ผิดกับพี่แค่สอบได้ที่สองครั้งเดียว ก็ถูกว่าว่า คนอย่างแกไม่สมควรเกิดมา ส่วนแม่ก็ทำแค่ยืนมองนิ่งๆ แค่มองเท่านั้น เขาทำแค่นั้นจริงๆ”ผมเผลอบีบมือพี่ทอสแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัวจะมีอะไรหน้ากลัวไปกว่าการกับมาบ้านแล้วเจอคนในครอบครัว ไม่สนใจราวกับเป็นคนแปลกหน้า ยิ่งไปกว่านั้น ในเวลาที่เราต้องการใครสักคนปกป้อง แต่เขากับทำแค่ยืนมองเฉยๆ
“แต่ก็ไม่เคยโกรธ เพราะทุกครั้งที่ปิดเทอม คุณปู่คุณย่าจะมารับไปอยู่ด้วย ทุกวันนี้ยังจำได้ ทุกครั้งที่ย่าเห็นหน้าพี่ก็จะร้องไห้ออกมาพร้อมกับคำขอโทษที่พูดมาไม่ขาดสาย ขอโทษที่เลี้ยงพ่อของพี่ให้ไร้หัวใจ ขอโทษที่ทำให้พี่ต้องเจอสภาพครอบครัวแบบนี้ พอเรียนจบก็เข้ามาบริหารโรงแรม แต่แค่3เดือนที่ผลกำไรน้อยลงเขาก็เอาโรงแรมที่ปู่เป็นคนก่อตั้งมาขายทอดตลาด โชคดีที่คุณปู่คุณย่าทิ้งเงินไว้มากพอที่จะซื้อมาในชื่อของพี่ บางครั้งพี่ก็กลัว กลัวว่าจะเหมือนคนๆนั้นจริงๆ กลัวว่าจะทำให้ลูกต้องมีชะตาชีวิตที่เหมือนกับพี่”
“พี่ทอสไม่เหมือน และน้องจีจะไม่มีวันรู้สึกแบบนั้น พี่รู้ไหมตั้งแต่ที่น้องจีมีพี่ ลูกไม่เคยนั่งเมอ ไม่เคยแม้กระทั่งฝันร้าย เพราะชีวิตจริงน้องจีมีความสุข จนในฝันก็มีแต่ความสุขไม่ต่างกัน”ผมรีบชิงพูดก่อนจะเบี่ยงตัวหันไปมองหน้าพี่ทอสที่ตอนนี้มีเพียงแค่ดวงตาที่แดงก่ำ
“พี่ไม่เหมือน และทุกวันจนตอนนี้พี่พิสูจน์แล้ว มาพี่จะไม่มีวันเหมือน และน้องจี รวมทั้งน้องของเขาจะไม่มีวันทุกข์เพราะไม่ได้รับความรักจากพี่ เชื่อผมนะ เพราะผมจะอยู่ข้างๆพี่ เพื่อตอกย้ำเรื่องนี้ให้พี่ฟังตลอดไป”ผมพูดจบก็เงยหน้าขึ้นจูบพี่ทอสและในทันทีแขนที่โอบรอบเอวของผมก็แปลเปลี่ยนมาจับยึดที่ท้ายทอย ก่อนที่ผมจะใช้ทั้งหัวใจและร่างกายยืนยัน ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หรือแม้กระทั่งผมต้องตาย ผมจะไม่มีวันเลิกรักผู้ชายคนนี้เด็ดขาด
พอตกเย็นผมก็ลงมาเตรียมอาหารเย็น
“เดินไหวหรอ”คำพูดที่ทั้งห่วงและล้อเรียนถามผมในขนาดที่ผมกำลังพาร่างกายที่เอ่อ นั้นแหละครับ เดินลงมาทำอาหาร
“แม่ฮะ!”ยังไม่ทันได้หันกลับไปต่อว่าคนถามไถ่ น้องจีที่เพิ่งตื่นนอนก็วิ่งมาหาผมในสภาพผมยุ่งจนหน้าขำ
“อ๊ะ”เพราะน้องจีวิ่งเข้าใส่เต็มแรงเหมือนทุกครั้งและตัวผมที่เพิ่งผ่านศึกบนเตียงมานั้นร่างกายก็เลยยังไม่พร้อม จนเซเกือบล้ม โชคดีที่พี่ทอสมายืนอยู่ด้านหลังจึงรับผมไว้ได้ทัน จากนั้นก็ย่อตัวอุ้มน้องจีขึ้น
“แม่เป็นไรฮะ”น้องจีถามทำหน้ายุ่ง
“เอ่อ”จะให้ตอบลูกชายว่าไงดีครับ
“คุณแม่มีน้อง อยู่ในนี้ ถ้าลูกวิ่งชนแบบเมื่อกี้ น้องจะเจ็บนะรู้ไหม”พี่ทอสตอบพร้อมกับชี้มาที่พุงของผม
“น้องๆๆๆๆ เย่เย้ น้องจีจะมีน้อง”น้องจีตบมือพร้อมกรี๊ดเสียงแหลมอย่างดีใจ เล่นเอาผมตกใจเลยครับ
“แล้วทำไมน้องอยู่ในนั้น”น้องจีหยุดเสียงร้องกะทันหันเหมือนเพิ่งคิดขึ้นได้
“เอ่อ น้องยังไม่โตครับ เลยต้องอยู่ในนี้ ให้น้องโตก่อนน้องจะได้ออกมาเหมือนน้องจีไง”ผมรีบอธิบาย
“จีเคยอยู่ในนี้หรอ”น้องจีชี้มาที่พุงของผม
“ครับ อยู่นานด้วย”ผมตอบขำๆพี่ทอสเองก็เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว ได้ข่าวว่าก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงยังนั่งตาแดงอยู่เลย
“แล้วน้องจีเข้าไปได้ยังไง น้องจีอยากเข้าไปอีกแม่ จีจะเล่นกับน้อง”พอน้องจีพูดประโยคนี้ พี่ทอสก็หัวเราะเบาๆขึ้นมาเลยครับ ส่วนผมหรอครับ อายจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
“น้องจี แม่ว่าเราออกไปหาอะไรกินกันดีกว่า วันนี้แม่จะพาไปกินข้าวข้างนอก”ผมรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วยืนมือไปรับน้องจีมาอุ้มแทน
“พ่อล่ะฮะ”น้องจีหันมาถามทันทีที่ผมเดินลงบันได้มาได้
“ปล่อยไว้อย่างนั้นแหละ ไม่ต้องกิน!”ผมว่าเสียงกระแทกแล้วเดินลงมาด้านล่าง ถึงจะพูดไปแบบนั้น แต่ผมก็ดีใจที่พี่ทอสกลับมายิ้มได้อีกครั้ง การที่พ่อแม่ลูกทะเลอะกัน มันเป็นเรื่องที่ไม่ดี แต่ผมหมั่นใจว่ามันจะต้องดีขึ้นกว่านี้ในวันข้างหน้า เพียงแค่ให้ใครสักคนรู้จักรัก เพื่อที่เขาจะได้แบ่งปันความรักไปให้อีกคนที่ไม่เคยรัก ไม่ใช่ให้คนที่ไม่เคยมีรักทั้งสองคนมารักกัน เพราะมันก็ไม่ต่างอะไรกับสอนหมูให้บินเป็น
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นก็ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์ ผมไม่ได้เจอพ่อแม่พี่ทอสอีกเลย ได้ข่าวว่า บินกลับอังกฤษไปเพราะมีธุระด่วน แต่ก็ไม่วายทิ้งจดหมาย ที่จ่าหน้าซองถึงผม พร้อมเช็คราคาหลายสิบล้าน พร้อมประโยคสั้นๆว่า ถ้ายอมออกไปจากพี่ทอส เช็คใบนี้จะสามารถขึ้นเงินได้ทันที เรื่องนี้ผมไม่ได้บอกพี่ทอสหรอกครับ เพราะแค่นี้พี่ทอสคงเหนื่อยมาก ผมไปที่โรงแรม เลขาพี่ทอสเล่าให้ฟังว่า จู่ๆโรงแรมที่เหมือนเป็นโรงแรมแม่ที่อังกฤษ ก็ถอดรายชื่อโรงแรมนี้ออกจากเครือ ทำให้ผู้ที่กำลังถือหุ้นและกำลังจะลงทุนพากันถอนการลงทุ่นและขายหุ้นคืนเกือบทั้งหมด ทำให้พี่ทอสต้องขายโรงแรมที่เพิ่งเปิดที่ภูเก็ตเพื่อเอาเงินมาซื้อหุ้นเอง และโครงการใหม่ที่กระบี่ ก็ต้องหยุดชะงักอย่างไม่มีกำหนดการ
ตอนนี้พี่ทอสจึงทำงานอาทิตย์ละเจ็ดวัน เพื่อสร้างความเชื่อหมั่นและเสนอโครงการให้กับผู้สนใจลงทุนแทบทั้งอาทิตย์ จนน้องจีเริ่มบ่นเหงา แต่พอบอกว่าคุณพ่อทำงาน เจ้าตัวก็พยักหน้าเข้าใจ แต่ก็มาตามเฝ้าคุณพ่อที่ทำงานทุกวัน จนพนักงานทั้งหมดต่างพากันรู้จัก แรกๆผมก็คิดว่าอาจจะถูกนิทาเรื่องที่ผมเป็นผู้ชายแล้วมีลูกได้ จนเกิดเรื่องซะอีก แต่ทุกคนกลับนิ่งจนผิดปกติ ไม่มีใครสงสัยหรือถามเลยสักคนว่าผมคลอดน้องจีออกมาจริงๆหรอ
“คุณพ่อเมื่อไหร่จะมา”ตอนนี้ผมนั่งรอพี่ทอสเพื่อจะกลับบ้านกันที่ห้องทำงานของพี่ทอสที่อยู่ชั้น3ของตัวโรงแรม ชั้นนี้ทั้งชั้นถูกทำเป็นออฟฟิตไม่ต่างอะไรกับชั้นที่สอง วันนี้พี่ทอสบอกจะพาไปซื้อของเข้าบ้านด้วยพรุ่งนี้เป็นวันพุธและเป็นวันแรกที่พี่ทอสหยุดและตั้งใจจะอยู่เล่นกับน้องจีทั้งวัน
“น้องจีกินนมก่อนมา เดี๋ยวคุณพ่อก็มาครับ”ผมบอกลูกพร้อมกับรื้อหาขวดนมน้องจีในกระเป๋าก่อนจะหยิบขึ้นมาส่งให้ น้องจีเดินมารับอย่างว่าง่ายดูดไม่กี่ทีก็กัดจุกนมเล่น
“น้องจี อย่ากัดครับ”ผมว่าก่อนจะเดินไปแย่งขวดนมออกจากปาก แต่น้องจีกลับส่ายหัวแล้ววิ่งหนี ผมก็เลยได้แต่ถอนหายใจ พักนี้น้องจีแทบไม่ฟังผมเลย ฟังแต่พี่ทอสจนผมเริ่มอ่อนใจแล้ว
“พ่อฮะ”น้องจีวิ่งเข่าไปหาหาพี่ทอสทันทีที่พี่ทอสเปิดประตูเข้ามา
“อุก!”ถึงจะแค่เบาๆแต่ผมก็ได้ยินเสียงร้องพี่ทอส เพราะน้องจีวิ่งเข้าใส่เต็มแรก เรียกได้ว่าคนตัวใหญ่อย่างพี่ทอสถึงกับเซอะครับ
“น้องจี”ผมรีบเดินเข้าไปดูพี่ทอส หน้าตาดูเหนื่อยๆเหมือนเคย
“เหนื่อยไหมครับ”ผมถามพร้อมกับจัดปกเสื้อพี่ทอสไปด้วย
“นิดหน่อย”พี่ทอสว่าก่อนจะก้มลงมาจูบแก้มผมเบาๆ
“หอมจีด้วย”น้องจีโวยวายขึ้นทันที ที่เห็นจนพี่ทอสต้องก้มลงไปอุ้มน้องจีขึ้นมาพร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่สองครั้งเจ้าตัวถึงกับยิ้มหน้าบานจากนั้นก็โผล่เข้าหาผม
“น้องจีหิวแล้ว ไปกันน๊า”น้องจีโยกตัวไปมาเชิงเร่งให้รีบไปซื้อของกัน
“ครับๆ”ผมตอบรับและเดินตามพี่ทอสออกมาจากห้องทำงาน
ไม่นานพวกเราก็มาถึงห้าง พี่ทอสยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่กลางวันเพราะประชุมตั้งแต่10โมงจนบ่ายสาม ผมเลยตัดสินใจว่าเราควรจะหาอะไรกินก่อนหลังจากนั้นก็ค่อยไปซื้อของกัน
“น้องจีอยากกินอะไรครับ”ผมก้มลงถามน้องจีที่ตอนนี้มีผมกับพี่ทอสจับมือเดินคนละข้าง
“แล้วน้องจะกินอะไรฮะ”น้องจีทำหน้ายุ่งพร้อมมองมาที่ท้องผม
“น้องอยากกินสุกี้”ผมบอกแต่ที่จริงคือผมอยากกินอะไรร้อนๆมากกว่าช่วงนี้อาการแพ้ท้องเริ่มมีมา ทำให้ผมพะอืดพะอมบ่อยๆเลยอยากกินอะไรร้อนๆ
“งั้นจีตามใจน้องที”น้องจีตั้งชื่อน้องว่าน้องทีพอถามก็บอกว่าชื่อเหมือนพ่อทอส สรุปก็คือน้องจีเอาพยัญชนะตัวแรกของชื่อพี่ทอสในภาษาอังกฤษมาตั้งชื่อน้อง เพราะเขียนง่ายและชื่อเหมือนพ่อของตัวเอง ถึงจะไม่รู้ว่าน้องที จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็เถอะ ผมก็แอบตกใจไม่น้อยที่น้องจีเริ่มรู้จักคิดวิเคราะห์สิ่งต่างๆได้มากทั้งๆที่ไม่ได้ไปโรงเรียน ตอนนี้น้องจีท่องก-ฮได้แล้ว แล้วก็ท่องa-zได้ด้วย นับว่าเป็นพัฒนาการที่ดีจนคุณหมอนนต์และน้องเชนยังชม ต้องขอบคุณครูสอนพิเศษ ส่วนตัวอย่างน้องกันต์นะครับ
TBC.
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ :hao5: สั้นไปนิดขออภัย :katai3: เพราะตอนหน้าจัดเต็มชามอีก
จบเรื่องอีพี่ทอสกับน้องเอฟ แล้วไปต่อที่น้องจีกับน้องกันต์ดีไหม หืม? เรตติ้งดีจริงอะไรจริง
-
น้องจีกับน้องกันต์ก็ดีน้า~
ชักคิดถึงซะเเล้วสิคะ. :impress2:
พี่ทอสไม่ยอมแพ้คุณพ่อคุณแม่หรอกนะคะ ครอบครัวนี้เขาอบอุ่นจ้า.เนอะๆ o16
-
เอาใจช่วยพี่ทอสน่ะ
:mew1: :mew1:
-
เต็มชามนี่มาม่ารึเปล่าคะตอนหน้าาา T^T
พ่อแม่พี่ทอสนี่เกินไปแกล้งลูกขนาดนี้
คิดว่าพ่อของเอฟน่าจะพอช่วยจัดการอะไรได้บ้างนะ(รึเปล่า)แลดูยศใหญ่อยู่ตอนนี้ลูกน้องเก่าก็โตกันตำแหน่งสูงๆหลายคน
-
ว๊าววววววว! น้องจีมีติวเตอร์เป็นน้องกันต์ด้วย :hao7:
เล่นแรงไปนะครับเรื่องถอดโรงแรมออกจากเครือธุรกิจ
แถม ระงับการสนับสนุนทุกด้าน จะให้คิดว่าผู้ถือหุ้นรู้เรื่อง
แล้วรังเกียจก็ไม่น่าใช่ เพราะ ทอส เองก็ยังไม่ได้ประกาศเป็นทางการ
ถ้าอย่างนั้นเดาได้ว่าเรื่องนี้น่าจะฝีมือ พ่อ-แม่ ของทอส แล้วล่ะ
:katai1: :katai1: :katai1:
ปล. ขัดแย้งกัน ใช้ ทะเลาะ นะครับ
เลอะ นี่มันแปลว่า เปรอะเปื้อนสิ่งต่างๆ
อยากให้ใช้ถูกกัน คืออ่านแล้วมันรู้สึกเหมือน วิ่งแล้วสะดุดเศษหินอ่ะ
และ +เป็ดครับ
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
ทอส..เป็นลูกของพ่อแม่แท้ๆหรือเปล่า :เฮ้อ:
สู้ๆๆๆๆนะเอาใจช่วย :mew1:
-
หมดลังแล้วมาม่าอ่ะ
-
คุณพ่อคุณแม่พี่ทอสร้ายกาจมากใจร้ายอีกด้วย :ling1:
-
//โยนไฟใส่ครอบครัวพี่ทอสด่วนๆ อ๊ะ!!! ไม่ใช่ใส่ไฟนะ แค่อยากให้อบอุ่นเร็วๆเท่านั้นเอง... :z6:
-
รอน้องทีคลอดออกมา
5555+
พี่ทอสสู้ๆ น่ะค่ะ เอาใจช่วย ได้กำลังใจดีจากเมียและลูกขนาดนี้ สู้ๆน่ะ
-
:mew1:
-
แพ้ท้องจนได้ โฮะๆ
แต่น้องจีเริ่มไม่ฟังแม่แล้วนะ เป็นเด็กไม่ดีเลยรู้หรือเปล่า?
-
ถ้าพ่อของทอสไม่รู้จักความรักแล้วแม่ล่เหมือนกันเหรอถูกเลี้ยงมาแบบเดียวกันเหรอถึงไม่รักลูกเลย
-
สู้ๆเพื่อครอบครัวนะพี่ทอส
-
พ่อแม่พี่ทอสใจร้ายจัง :เฮ้อ:
ปล. อยากอ่านน้องจี กับ น้องกันต์ อิอิ :hao7:
-
จนลูกโตแล้ว ก็ยังทำให้ลูกเสียใจอีกเนาะคนเรา
สู้ๆนะ
-
จุดไฟ ต้มน้ำ รอตอนต่อไป^^
-
พ่อทอสเหมือนกับว่าเป็น psychopath เลยนะ
คนที่มีสภาพจิตแบบนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นคนบ้าเหมือนในหนัง
บางคนก็เหมือนปกติแหละแต่ไม่แคร์อะไรเลย
ทอสท่าจะเจอหนักมากๆ นี่คือพ่อแม่แกล้งเพื่อให้ลูกกลับมาสยบ
แต่ถ้าหากว่ารอดครอบครัวทอสก็เป็นไทแหละ
แต่กลัวเอฟจะเลิกกับทอสแล้วเอาเช็คไปขึ้นเงินเพื่อเอามาให้ทอสนั่นแหละ กลัวใจเอฟ
เอาใจช่วยไม่นิยมมาม่าเล๊ย
-
คุณพ่อคุณแม่อย่าใจร้ายเลยเนาะ ลูกเราทั้งคน
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
ตอนหน้าขอ ไวๆ เลยน๊ะ ><
-
อยากให้ตาของน้องจีมาจัดหนักปูักับย่าน้องจีมาก อยากให้รู้ว่าแม่ของน้องจีไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกจะได้เอาเงินมาฟาดหัว
-
^
|
|
|
เม้นบนโดน :katai4:
-
น้องจีน่ารัก
:mew1: :mew1:
-
เป็นกำลังใจให้พ่อทอส แม่เอฟ น้องจี สู้ๆๆๆๆ :กอด1:
-
เอาอีกๆ
-
เต็มชามนี้คิดหนักเลยอ่ะ จะเป็นเรื่องโรงแรมหรือเปล่านะ หรือพ่อแม่ทอสมาลักพาตัวใครสักคนเพื่อบีบบังคับให้อฟต้องจากทอสไป หรือว่ามีอะไรที่ทำให้เอฟกับทอสผิดใจกันหรือเปล่านะ ถ้าแบบนี้ก็แย่นะสิ หรือว่าพ่อแม่เอฟจะมาเอาตัวเอฟกลับ เฮ้อ อย่าพึางเอาเรื่องจีมาเลย เอาเรื่องพ่อแม่ทอสให้จบจะขอบคุณมาก ค่อยเอาจีกับน้องกันมาเป็นของหวาน
-
เอาเรื่องคุณหมอก่อนนนนนนนนนนนนนนน
-
เอ่อ กำลังปริ่มกับครอบครัวสุขสันต์ :impress2:
พอเจอทอล์คของคุณคนเขียน ที่ว่าจัดเต็มชาม ชะงักเลย :hao5:
ไม่รู้จะมีอะไร แต่ครอบครัวพ่อทอส แม่เอฟ น้องจีและน้องทีสู้ๆน้าาาา :katai2-1:
-
สู้สู้น๊า พี่ทอส
-
พี่ทอสต้องสู้ต่อไปนะเอาใจช่วย
น้องจีน่ารักเสมอต้นเสมอปลายเลย เฮ้
-
ทนไม่ไหวจนต้องมาตอบ เห้นด้วยกับความคิดบนๆว่าลองให้ตาน้องจีมาจัดการพ่อแม่ทอสหนักๆซักที เพราะเหมือนตาของน้องจียังมีอำนาจอยุ่เลย อีกอย่างไม่ชอบพ่อแม่ขอวทอสที่เหมือนไร้หัวใจเกิน ถ้าหากจะมาเป็นปุ่ย่าของจี จะไม่เดินรอยตามทอสหรือไง รอวันที่จะเห็นพ่อแม่ทอสได้รับบทเรียนบ้าง อีกอย่างคนเขียนบอกว่าเรื่องนี้ไม่มาม่ามาก หวังว่าจะไม่โหดเกินไปนะค่ะ
-
น้องจีน่ารัก
พี่ทอสสู้ๆ
-
:hao5: คนแต่งจ๋า อย่าให้คนอ่านต้มมาม่ารออีกเลยเต๊อะ แค่นี้ก็อืดเต็มคอแว้วน๊า
น้องจีจ๋า เริ่มไม่ฟังเสียงแม่แบบนี้เป็นเด็กไม่ดีเลยน๊า :hao4:
-
พ่อแม่พี่ทอสใจร้ายง่ะ !!!
-
พี่ทอสสู้ๆ เรื่องนี้ไม่มีมาม่าจริงๆนะ :pig4:
-
ชอบพี่ทอสเวลามีโมเม้นพ่อลูก แง...ดูน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบจริงๆ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ครอบครัวสุขสันต์ๆ
-
สงสารอ่ะ เอฟก็กำลังท้อง ธุรกิจโรงแรมก็มีปัญหาโดนกลั้นแกล้งอีก เป็นพ่อแม่แท้ๆ สงสารพี่ทอสมากและครอบครัวพี่ทอสด้วยอย่าให้มีมาม่าเลย แบบสงสาร โดยเฉพาะน้องจี :mew2:
-
พี่ทอสสู้ๆ :hao7: :hao7:
รอตอนต่อไป ><
-
โอ่ยย ทำไมเราขำที่เอฟอยากกินสุกี้ แล้วบอกว่าน้องอยากกิน
ถึงจะแพ้ท้องแต่เหมือนแอบขี้โกงน้องจี 5 5 5
ไม่เอามาม่า แค่นี้ก็สงสารพี่ทอสจะแย่ :z3:
ส่วนปู่ย่าน้องจีต้องเจอ :fcuk:
-
ตอนนี้สั้นไม่เป็นไร แต่ตอนหน้าไม่ต้องมาม่าจัดเต็มก็ได้นะ
-
พ่อแม่ทอสนี้ใจร้ายไปปะ
-
พี่ทอสสู้ๆ แม่เอฟ น้องจี น้องที เป็นกำลังใจอยู่
-
อืดจนอ้วนแล้ว :oak:
-
ตร๊ายยยยยยย มาม่ายังไม่หมด ต้มน้ำเผื่อเลยจ้าาา
รอตอนต่อไปปปปป
-
ขอบคุณ :)
-
ขอมาม่าไม่เยอะนะคะ :hao5:
ให้พ่อเอฟมาจัดการเลย
-
หนูจีทีต้องช่วยพ่อทอสกับแม่เอฟนะลูก
-
พ่อแม่พี่ทอส ทำอะไรกันเนี่ย
ไม่รักไม่ดูแล ก็อย่ามาทำลายครอบครัวคนอื่นสิ
-
:mew1:
-
คุณพ่อเอฟจะช่วยอะไรได้บ้างมั้ยนะ
-
สงสารพี่ทอส จัง :กอด1: มีแม่เอฟ น้องจี น้องทีเป็นกำลังใจสู้ๆ
-
ตอนหน้า มาม่าเต็มชามเหรอคะ
อืมมมม ขอแค่ครึ่งชามได้มั๊ยอะ พอดีไม่ค่อยหิว :hao7:
พี่ทอสตอนเด็กน่าสงสารอะ น้องจีมาปลอบคุณพ่อเร็วๆลูก :hao3:
-
น้องจีของเจ้ :-[
-
:hao3: น้องจีน่ารัก
-
อยากเห็นน้้องของจีแล้ว
-
อ่านโต้รุ่งค่า :really2:
สนุกค่า พออ่านถึงพ่อแม่ทอส รู้สึกนึกถึง เต้าหมิงซื่อ กับซันไช่ เลยค่ะ
ที่ครอบครัวพระเอกรวย พ่อแม่ทำงานอยู่ต่างประเทศ ลูก(พระเอก)ขาดความอบอุ่น
พอปัจจุบันกำลังมีความสุข รู้จักรักคนเป็น ก็จะมาพรากไป นี่หรือคือความรักของพ่อแม่? :katai1:
-
ต้องเตรียมตัวไว้รอรับมาม่าเต็มชาม
-
ตอนหน้าเต็มชามเลยเหรอ จะเป็นยังไง สู้ๆ นะเอฟ ทอส น้องจีด้วยยย
-
รอรอรอรอรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ม่าม่า เต็มชาม โอ้แม่เจ้า เตรียมรอล่ะ
-
สู้ๆนะทุกโคนนน
แอบรอจีกันต์นะเนี่ย :o8:
-
เฮ้อ เป็นห่วงจัง
สู้ๆนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้จ้า
-
จัดเต็มชามแต่ไม่เอามาม่าได้ไหมครับ :mew6:
-
เดี๋ยวเจอดี o22
-
พี่ทอสสู้ๆน๊าาา :hao5:
-
ครอบครัวสุขสันต์ ^_____^ สู้ สู้
-
สนุกมากเลยคะหลงน้องจี เมะในอนาคตของป้า
ปู่ย่าแบบนี้ต้องดัด...เสียให้เข็ด
-
อ่านจนมาถึงตอนปัจจุบันแล้ว ค้างอ่ะ จะเป็นยังไงต่อรอติดตามอยุ่นะไรท์เตอร์ มาต่อเร็วๆนะๆๆๆๆๆๆๆ
-
:hao6: รวมด้วยช่วยโหวต จ้า
ว่าน้อง ที ออกมา ชาย หรือ ญ
อนาคต เมะ หรือ แคะ มาคิดให้ฟิน เล่น :mew1:
-
สู้ๆนะพี่ทอสส
-
มีกำลังใจอยู่ข้างๆพี่ทอสจะกลัวอะไร
-
:mew2: คือเค้าจะถามหลายรอบแล้วว่า น้องจี 4 ขวบนี่ดูดขวดนมอยู่เหรอ คือว่าไงดี ปกติ 1-2 ปีนี่เลิกดูดขวดนมกันแล้วนะคะ
ปล. เอาใจช่วยแม่เอฟน้องจีน๊าา
-
พี่ทอสทำก็ไม่ถูกนะ แทนที่จะคุยให้รู้เรื่องรู้ราวไปเลยว่านี่เมียเป็นผู้ชายท้องได้ แล้วก็มีลูกกับเมียคนนี้ด้วย พ่อกับแม่พี่ทอสไม่รู้นะสิว่าแม่เอฟท้องได้ ทำไมไม่ใช้ลูกน้องสืบอีกละว่าน้องเอฟท้องได้ หรือว่าเป็นพวกหัวเก่าหัวแก่ ๕๕๕๕๕ เลยไม่รู้ว่าผู้ชายท้องได้ ถ้ารู้แล้วก็น่าจะยินดีนะ ได้หลานมาด้วย สนุกคับ สนุก รออ่านตอนใหม่อยู่คับ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เอาใจช่วยทอสกับเอฟ
-
เข้ามารอ และอยากจะบอกว่า...แอบไปนอนคิดว่าพี่ทอสจะมีโมเม้นแอบเที่ยวคาราโอเกะสอยสาวมานั่งกอดป่ะ
แล้วเอฟตามจับได้ถืออีโต้ไล่ฟัน 55555555555555555555555555
ครอบครัวสุขสันต์เลย
-
เล่นแรงเนอะ แต่คิดมั้ยว่าถ้าทอสกลับมายืนได้มั่นคงอีกครั้ง
คุณก็แทบจะไม่มีอะไรมาต่อรองได้อีกเลยนะ
พี่ทอสสู้ๆ อยากให้คุณพ่อเอฟออกโรง
-
:pig4: รออ่านตอนต่อไป เป็นกำลังใจให้ทั้งทอส เอฟ และคนแต่งเลยนะ
-
เข้ามารอต่อนต่อไป คนเขียนสู้ๆนะ ของให้อีกคนหรือสองคนดี แฟดไปเลยดีมะ ฮ่า ผมว่าคงสนุกดี ไอ้ทอสมันคงเลี้ยงไหว้อยู่ ให้ผู้ชายสองคน ผู้หญิงสักคน ทอสมันจะได้รู้ซึ่งไง คึคึ
-
ไม่ชอบพ่อแม่พี่ทอสอย่างแรงอะ
-
ตอนที่ 23
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พี่ทอสต้องทำงานและเป็นอีกหนึ่งวันที่น้องกันต์มาที่บ้าน น้องจีดูซึมๆตั้งแต่เช้าไม่รู้งอลหรือเป็นอะไร เจ้าตัวเอาแต่นั่งนิ่งๆพูดคุยกับน้องกันต์บ้างเวลาที่น้องกันต์ถาม จนผมรู้สึกผิดปกติ
“น้องจีไม่สบายหรือเปล่าลูก”ผมเดินเข้าไปนั้งใกล้ๆก่อนเอามือทาบหน้าผากมนเล็กๆ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร
“ไม่ฮะ”น้องจีตอบแต่ตาก็ยังจ้องมองน้องกันต์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ในมือน้องกันมีลูกบิดอันเล็ก ที่เจ้าตัวกำลังพยายามหมุนไปมาให้มัน
ได้สีเดียวกันแต่ก็ดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้ยาก
“แล้วเป็นไรทำไมซึมๆ น้องกันต์อุส่าห์มาหา”ผมว่า พอพูดชื่อน้องกันต์เจ้าตัวได้ยินเลยเงยหน้าขึ้นมามองผมยิ้มๆ
“จีเบื่อ”น้องจีบอก ก่อนที่จะเข้าไปเอาลูกบิดของน้องกันต์มาเล่นและน้องกันต์ก็ยอมส่งให้แต่โดยดี
“งั้นไปห้างกัน เดี๋ยวแม่พาไปกินข้าวข้างนอก”ผมว่าน้องจีดูจะดีใจขึ้นมาทันที ส่วนน้องกันต์ก็ทำแค่มองน้องจีวิ่งไปมา
ใช้เวลาไม่ถึง15นาทีเราก็มาถึงห้างประจำที่พวกเรามากันบ่อยๆ ผมขับรถมาเองครับเลยค่อนข้างเร็วช่วงนี้ก็พอจะขับรถไปไหนมาไหนได้บ้างแล้วแต่ส่วนใหญ่พี่ทอสก็ไม่ค่อยให้ขับหรอกครับเวลาจะไปหาที่โรงแรมก็จะส่งคนมารับที่บ้าน แถมตอนนี้บ้านผมจะมีแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดอาทิตย์ล่ะ2วันด้วยครับ เล่นเอาผมก็เริ่มเบื่อเหมือนกัน
อาการแพ้ท้องเริ่มมีมาเรื่อยๆแต่ก็ดูเหมือนจะไม่หนักเท่าตอนท้องน้องจี กลับกันพี่ท้องตั้งหากที่แพ้ท้องแทน จะว่ายังไงดีล่ะ ผมไม่รู้ว่าพี่แท้แพ้ท้องแทนหรือเพราะเครียดกันแน่นพี่ทอสมักจะอาเจียนบ่อยๆ ช่วงนี้ผมเลยต้องทำอาหารเพื่อสุขภาพให้ทาน วันนี้ที่พาน้องจีห้างก็เพราะต้องการจะซื้อน้ำผึ้ง เพราะครั้งก่อนมาเห็นมีร้านหนึ่งในตัวห้วงที่ขายเกลือกับพวกน้ำผึ้งน้ำมันสมุนไพร อะไรพวกนี้
“น้องจีน้องกันต์ไม่วิ่งนะครับ”ผมว่าเพราะตั้งแต่ก้าวเข้ามาในตัวห้องทั้งน้องจีและน้องกันต์ก็พากันจุงมือกึ่งเดินกึ่งวิ่งนำหน้าผมจนผมเริ่มตามไม่ทัน
“แม่ๆๆ จีจะกินอันนี้”น้องจีชี้ไปยังโปรสเตอร์อาหารญี่ปุ่นที่เป็นชุดข้าวกล่องของเด็กที่ประกอบไปด้วยเทมปุระกุ้งกับเนื้อหมูคุโรบูตะย่าง
“ครับๆ”ผมเลยพาเด็กสองคนเข้านั่งในร้าน ที่นี่ค่อนข้างเป็นร้านอาหารสำหรับครอบครัวซึ่งมีไม่เยอะหนักสำหรับเมืองไทย เพราะมีเกาอี้เด็กไว้ให้ด้วย ผมเลยจับ น้องจีและน้องกันต์นั่งข้างกัน ส่วนผมนั่งอีกฝั่ง ก็ได้แต่หวังว่าเจ้าตัวเล็กทั้งสอนคนจะไม่เล่นซนกันเอง เพราะถ้าใครตก ผมคงรับไม่ทัน
ไม่นานอาหารน่าทานของพวกเราทั้ง3คนก็อยู่ตรงหน้าน้องจีกับน้องกันต์ทานเหมือนกัน ส่วยผมทานอุดงร้อนๆ เพราะไม่ค่อยหิวเท่าไหร่นัก ส่วนมากผมจะมองดูน้องจีกับน้องกันต์ที่พลัดกันป้อนอาหารไปมา จนดูหน้าหมั้นไส้เกินวัย ยิ่งน้องกันต์อีก ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมยิ่งโตยิ่งขาวแทนที่จะสูงขึ้น แต่น้องกันกลับขาวมาก ขาวจนเหมือนเด็กต่างชาติเลย ใครเดินผ่านไปมาก็ต่างพากันยิ้มให้บ้างคนก็ถ่ายรูป แล้วยิ่งชุดที่ใส่ผมไม่รู้ว่าน้องเกรวหรือคุณหมอเลือกกันแน่ แต่ถ้าให้เดาผมว่าคงเป็นน้องเกรว เสื้อผ้าแทบทุกชุดของน้องกันต์ล้วนเป็นสีชมพู ไม่ชมพูก็เหลือง สีพวกนี้ยิ่งขับในผิวน้องกันดูขาว ผิดกับน้องจี ที่โรงเรียนก็ไม่ได้ไปแท้ๆแต่ผมว่าดูจีดำขึ้นถึงจะแค่นิดหน่อยก็เถอะ คงเป็นเพราะจักรยานที่มีล้อเสริมที่ได้เป็นของขวัญจากน้องเชนนั้นแหละเห็นเช้ามาก็ถีบวนรอบๆน้ำพุหลายรอบเลย
“พี่น้องหรอค่ะ น่ารักทั้งคู่เลย”ผู้หญิงโต๊ะข้างถามขึ้นแล้วมองไปที่น้องจีและน้องกันต์
“พี่ชายก็หล่อ”อันนี้ผมว่าคงหมายถึงน้องจีเพราะน้องจีดูโตกว่าน้องกันต์”น้องสาวก็ขาวน่ารักเชียวลูกครึ่งหรือเปล่าค่ะ”เธอยังคงยิงคำถามต่อ
“เอ่อ ไม่ใช่ครับ”ไม่ใช่ทั้งลูกครึ่ง ไม่ใช่ทั้งพี่น้อง และไม่ใช่น้องสาวด้วย แต่ผมก็ไม่อยากพูดออกไปแบบนั้นเพราะกลัวเธอคนนั้นจะหน้าแตก
“ม่าม๊า”แล้วจูๆก็มีเด็กผู้ชายที่อายุน่าจะราวๆ5-6ขวบดูเหมือนจะเป็นลูกของเธอเดินจูงมือมากับผู้หญิงอีกคนที่ดูหน้าตาอ่อนกว่าแม่เขามาก
“อ้าว จงฉิง มาแล้วหรอลูก”ผู้หญิงคนนั้นหันไปถามก่อนจะอุ้มลูกของเธอขึ้นมานั่งตัก
“ใครคับ”น้องคนนั้นถามแล้วมองมายังน้องกันต์ ทำไมถึงรู้ว่ามองแค่น้องกันต์หรอครับ ถ้าคุณมาเป็นผมตอนนี้คุณก็จะรู้ได้ทันทีครับ
“คนนี้ชื่อน้องกันต์ครับ ส่วนอีกคนชื่อน้องจี”ผมเอ่ยตอบแทนน้องกันต์เงยหน้าขึ้นมายิ้มหวานส่งให้ทำเอาจงฉิงรีบกระโดลงจากตักแม่ก่อนลากเกาอี้ตัวใหญ่มานั่งข้างน้องกันต์เลย ส่วนน้องจียังก้มหน้าก้มตากัดหมูย่างอยู่
“เอ่อ ขอโทษนะค่ะ จงฉิง!”ผู้เป็นแม่เอ่ยขอโทษที่ลูกชายถือวิสาสะลากเก้าอี้มานั่งร่วมโต๊ะ ผมเลยบอกยิ้มๆว่าไม่เป็นไร เธอจึงหันไปสั่งอาหารให้ลูกชายแทน
“น่ารักอ่ะ”จงฉิงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วเอามือดึงแก้มน้องกันต์เล่น
“ไม่ๆ กันต์อ่ะ หล่อ”น้องกันต์ว่า แต่ใบหน้าเล็กกลับขึ้นสีชมพูระเรื่อ
“อย่าจับ”ในบรรยากาศที่ดูเหมือนจะหอมหวานเมื่อครู่หยุดชะงักทันทีที่น้องจีซึ่งผมไม่ทันสังเกตุว่าลงจากเกาอี้ตอนไหนเดินเข้าไปแทรกกลางแล้วจับมือจงฉิงที่กำลังจะจับแก้มน้องกันต์อีกครั้งไว้แน่น
“น้องจี”ผมเริ่มมองเลิกลั่ก เพราะที่นี่นอกบ้านแถมร้านอาหารคนก็ค่อนข้างเยอะด้วย โชคดีที่แม่ของจงฉิงลุกไปเข้าห้องน้ำเหลือแต่พี่สาวอีกคนที่นั่งทานอาหารเงียบๆ แต่ก็เงยหน้ามามองนิ่งๆแล้วลงมือกินต่อ
“พี่ไม่ได้จับน้องนะ”จงฉิงดึงมือออกแล้วว่าอย่างไม่สมอารมณ์ตามภาษาเด็กกำลังซน
“มานี่”น้องจีไม่ว่าอะไรต่อกับยืนแขนไปอุ้มน้องกันต์ลงจากเกาอี้ แถมยกไหวซะด้วย ก่อนจะให้น้องกันไปนั่งที่ของตัวเองแล้วน้องจีมานั่งแทน จากนั้นก็ป้อนเทมปุระกุ้งให้น้องกันต์ที่แอบลอบมองจงฉินที่ลากเกาอี้กลับไปนั่งโต๊ะตัวเองนิดๆ
“อย่ามอง”น้องจีเอามือขึ้นปิดตาน้องกันต์ จนน้องกันพยักหน้ารับคำน้องจีถึงได้ปล่อยแล้วทั้งสองคนถึงลงมือกินข้าวต่อ
ส่วนผมก็เก็บมือถือที่ถ่ายรูปนับ50ใบ ลงกระเป๋าเหมือนเดิม
ทอสTalk
“ทำไมเรื่องถึงเป็นแบบนี้”ผมถามทนายความของประจำตัวเมือเอกสารการก่อสร้างของโงแรมใหม่ที่กระบี่ถูกระงับโดยไม่มีสาเหตุ ซึ้งสร้างความเสียหายไปหลายล้านในเวลาไม่ถึง2อาทิตย์ ความเชื่อมั่นก็ยิ่งลดลงตาม
“เรื่องนี้ยากเลยครับคุณทศวัตร เพราะเหมือนเอกสารจะถูกผู้มีอิทธิพลแถบนั้นระงับ แถมยังเป็นนายทหารที่มียศด้วยครับ ทางเราทำอะไรไม่ได้เลยยื่นเรื่องไปทางไหนก็โดนตีกลับหมด”ทนายอธิบายสาเหตุออกมาอย่างกังวล
“แล้วผมต้องทำยังไง ทางนั้นเรียกค่าผ่านทางมาบ้างไหม”ผมถาม ก็รู้ๆกันอยู่ครับ การไปทำธุรกิจต่างถิ่นย่อมมีเรื่องแบบนี้
“ที่หน้าแปลกคือไม่เลยครับ ผมลองถามลูกน้องที่เคยๆกันแถบนั้นดูไม่ได้ยินข้อเสนออะไรเลยครับ เอ่อ เหมือนเราโดนแกล้งมากกว่าครับ เพราะทางโน้นไม่มีข้อเสนอและไม่ย่อมท่าเดียวเลยครับ”
“โถ่โว้ย!”ผมสถบออกมาไม่เบานักก่อนที่จะแอนหลังลงกับเกาอี้ทำงานอย่างเหนื่อยล้าคิดถึงลูกเมียที่บ้าน ตอนนี้ได้เวลากลับบ้านแล้ว แต่งานกลับยังไม่เสร็จ
“คุณทศวัตร พอจะรู้จักผู้มีอิธิพล มั้งไหมครับ เพราะถ้ามีเราลองให้เขาช่วยไหมครับ เพราะถ้าเป็นพวกระดับสู่หรือผู้ทรงอธิพลเก่าน่าจะเข้าไปคุยและขอให้เขาเคลีย์ให้ได้ครับ เพราะถ้าเป็นเรื่องแบบนี้เราคงแย่”ทนายังยื่นหนทางที่ผมไม่มีทางจะเดินได้มาให้
“จริงซิ”พอหันไปมองรูปครอบครัวที่ผมรักที่สุดผมก็คิดขึ้นมาได้
“(ฮัลโหล ว่าไงมึง)”ผมโทรหาไอ้คินเพื่อนคนเดียวที่ผมไว้ใจได้ทันที
“กูมีเรื่องว่ะ”ผมรีบบอกปัญหา
“(เรื่องอะไร)”มันก็ถามกลับมานิ่งๆ
“พ่อตามึงอ่ะ พอจะ..”ที่จิงเป็นไปได้ผมไม่อยากรบกวนหรอกครับ แต่ผมไม่ทางแล้วจริงๆ
“พ่อตากูไปราชการต่างประเทศ2เดือน มึงมีไรป่าว”และเหมือนแสงจากเทียนเล่มเดียวของผมจะดับลงทันทีที่ผมเริ่มมองเห็น
“เรื่องโครงการที่กระบี่ กูถูกแกล้งว่ะ ทนายกูบอกว่าต้องใช้คนมียศมีตำแหน่งเก่า”ผมอธิบายอย่างเครียดๆ
“(อ้าวพ่อตามึงอ่ะ พลโทเลยนะมึง ลืมป่าว)”
“จริงด้วย”ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ แต่พ่อของเอฟออกจากราชการแล้ว ยังได้อยู่ไหม ผมจึงหันไปถามทนายและว่างสายไอ้คิน
เมื่อทนายบอกว่าได้ ผมถึงทำใจอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วจึงโทรไป เบอร์โทรที่ผมไม่เคยกล้าโทร บอกตามตรงเลยครับตั้งแต่เจอหมัดครั้งนั้นทำเอาผมหวั่นเลยครับ ถึงเอฟจะบอกว่าไม่ออมแรก แต่ผมรู้เลยครับ ว่าท่านยังหยั่งมือไว้บ้าง
(ว่าไง)
“เอ่อ” จะให้ผมเริ่มพูดยังไงดี ผมไม่เคยขอร้องใครนอกจากไอ้คินในบ้างเรื่อง รู้สึกเหมือนไม่ใช่ตัวเองอย่างไงอย่างงั้น
(ถ้ามีเวลามาอ้ำอึ่ง กลับไปกินข้าวกับหลานกูได้แล้ว)ปลายสายว่าด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์
“พอดีผมมีเรื่องเกิดขึ้นกับโรงแรมที่กำลังสร้างที่กระบี่ ก็เลยอยากให้พ่อลองช่วยผมหน่อย”ผมว่าตามกระดาษที่ให้เลขาของผมร่างมาเป็นการเกริ่นนำ
(ว่ามา แต่ถ้าเกิน100ล้านกูคงหาให้ไม่ได้)หลังจากนั้นผมก็เล่าลายละเอียดให้พ่อตาฟังทั้งหมด
(พรุ่งนี้กูจะบินไปแต่เช้าไปรอที่กรมเลย)หลังจากนั้นก็ว่างสายไป ผมจึงแจ้งทนายให้ดำเนินเอกสารทุกอย่างให้พร้อม และกว่าจะกลับถึงบ้านทั้งลูกและเมียผมก็เข้านอนหมดแล้ว
“พี่ทอส”ทันทีที่ผมกลับมาถึงบ้านก็ขึ้นมาข้างบนวันนี้น้องจีมานอนด้วย คงจะเหงา
“ชู่ นอนเถอะ”ผมก้มลงไปหอมแก้มเอฟเบาๆเชิงให้เขานอนต่อเพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว
“ไม่เป็นไรครับ เอฟลองน้ำไว้แล้ว อาบน้ำก่อนนะครับ”เอฟพยายามลุกขึ้นทั้งๆที่ตาก็ดูจะปิด ผมก็ได้แต่มองคนตัวเล็กกว่าเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อเตรียมชุดนอนให้ พอเข้าไปอาบน้ำเสร็จออกมาก็เห็นแต่น้องจีนอนหลับอยู่คนเดียว
ผมเลยเดินออกมาเห็นไฟข้างล่างเปิดอยู่
“ทำอะไร”ผมถามคนที่น่าจะนอนอยู่บนเตียงแต่กลับลุกขึ้นมาทำครัว
“ทานข้าวก่อนนะครับ ผมรู้ว่าพี่ยังไม่ได้กินอะไร ทานก่อนเถอะครับจะได้หลับสบาย”ข้าวต้มรวมมิตรถูกส่งมาข้างหน้าผม พร้อมกับน้ำนมอุ่นๆอีกหนึ่งแก้ว
“อืม”ผมพยักหน้าแล้วลงมือกิน มารู้ตอนนี้เอง ว่าผมหิวจริงๆ
“เอาอีกไหมครับ”เอฟถามก่อนจ้องมองผมยิ้มๆ รอยยิ้มที่ทำให้ผมมีกำลังใจเพื่อใช้ชีวิตต่อไปวันพรุ่งนี้
“พอแล้ว นอนกันเถอะ”ผมว่าก่อนจะจูงมือคนดีของผมขึ้นบนห้องโดยไม่ให้ล้างจาน จากนั้นผมก็เข้าไปแปรงฟันอีกครั้งกลับออกมาก็เห็นเขานั่งรอทั้งๆที่ตาจะหลับอยู่
“นอนแถอะ”ผมว่าแล้วดึงเอฟเอามากอดไม่นานผมก็หลับไปพร้อมกับร่างที่บางกว่าในอ้อมกอด
TBC.
ขอโทษที่ช้า รถติดมากกกกกกกกกกกกกก
เกลียดวันจันทร์อ่ะ :hao5:
ตอนหน้าอาจจะช้าหน่อยเด้อ เข้าเทศกาลสอบเเล้ว :z3:
-
เมื่อไหร่พ่อแมทอสจะเข้าใจ โถ
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
คุณพ่อตาออกโรงแล้ว
แบบนี้ทางสะดวกชัวร์
-
:really2: :really2: อยากอ่านเรื่องน้องเกรวกับคุณหมอออ :hao7:
-
พี่ทอสสู้ๆ. :กอด1: พ่อตาออกโรงทั้งทีนี่เนอะ!
-
พี่ทอสน่ารักมากๆ น้องจีกับน้องกันต์ก็น่ารักมากๆ
จงฉินนี่ตอนโตจะมีบทมั้ยนะ
-
อุ๊ยแหม่ น้องจีห๊วงหวงน้องกันต์นะคะเนี่ยยย
เด็กๆปลูกต้นรักกันหราค้าาาาาาา :hao7:
ปอลิง เรื่องปัญหาพี่ทอสปล่อยพ่อตาจัดการไปละกัลลล
-
เอาเลยนะคุณพ่อตา....ใครมารังแกลูกเราหลานเราเก็บให้หมด..555...
-
ว่าแล้วว่าพ่อตาจะเคลียร์ให้
เอิ่มมมพาร?นี้เรื่อยๆมาเรียงๆนะ น้องจีน่ารักอะมีหวงน้องกันต์ด้วย
ส่วนตาทอสก็สู้เขาละกัน
-
พี่ทอสสู้ๆ
:mew1: :mew1:
-
พ่อตา กะ ลูกเขย คงสำเร็จแน่ๆ
-
พี่ทอสสๆ อย่ายอมใแพ้นะ
ขอให้คุณพ่อราช่วยได้ทีเถอะ
-
ขี้หึงนะจี
-
พ่อตาได้ออกโรงแล้วววววว. สนุกแน่ๆ
-
จีเชื้อพ่อแรงส์อะ พี่ทอสดูอบอุ่นมากเลยตอนนี้ แต่ที่ขาดไม่ได้พระเอกของตอนนี้คุณพ่อเอฟๆๆๆๆๆ
-
พ่อตาออกโรงทั้งที จัดเต็มเลยน่ะ :katai4:
-
น้องจีหวงน้องกันต์แบบสุดๆ น่าร๊ากกกก~
-
ุุุ้้้สู้ๆนะพี่ทอส สู้ไปกับเอฟ กับน้องจี เพื่อครอบครัวน้าาา :กอด1:
-
คุณพ่อตาของพึ่ทอสจัดไป ให้มันรู้กันน้องเอฟไม่ใช่ลูกตาสีตาสาแต่ว่าพ่อแม่พี่ทอสอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้หรือเปล่า เพราะถ้าใช่เจอดีแน่
-
พ่อตาจัดการเอง ทอสสบายใจได้ :hao3:
-
น้อยจัง แหะๆ
-
ขอบคุณ :)
-
โอ้ย รักคุณพ่อตาที่สุดเลย
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ฝีมือการกลั่นแกล้งนี่ท่าจะมาจากฝั่งพ่อแม่ทอส หึหึ เจอพ่อตาเข้าไปแล้วจะหนาว อิอิ
-
ให้พ่อตาจัดการเลย
-
จัดให้หนักๆ ครับ คุณตาน้องจี ผมอยากเห็นพ่อตา
งัดข้อกับพ่อปู่ที่ไร้เหตุผลสักที เอาให้หงอเลยนะ :m19:
-
คุณพ่อตามาช่วยแล้วววว
น้องกันหวงน้องจี หว่าวว ทำไมดูน้องกันต์จะแมนกว่าน้องจีแล้วหละลูกก แล้วจงฉิงนี่ ง่อวววววว
-
พ่อแม่พี่ทอสนี่น่ากลัวจริงๆ
ส่วนน้องจีก็ส่อแววขี้หวงเหมือนคุณพ่อมาแต่ไกลลลล
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
พ่อทอสของน้องจี แก้ปัญหาเก่งนะ ดีแล้วละที่พ่อตาช่วยไม่งั้นคงเครียดแน่ งานนี้พ่อเมีย แม่เมียมีส่วนช่วยด้วยนะ สรุปเล่าเรื่องที่พ่อแม่ทอสบอกให้เลิกกับเอฟด้วยรึป่าว ตา ยายจะได้อุ้มหลานคนใหม่แล้วสินะ ขอให้เป็นลูกแฝดเถอะนะ รอลุ้น รอลุ้น ลูกแฝด ลูกแฝด ๕๕๕๕๕ อยากรู้พอมีน้องแล้ว น้องจีจะเห่อน้องรึว่าเห่อน้องกันต์ต่อ ๕๕๕ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
งึมงัมมม แอบสั้นอ่ะค่ะ น้องจีน้องกันต์น่ารักกกมากกก
อยากอ่านคู่พ่อแม่หวานๆบ้างค่ะ
:mew1: :กอด1:
-
:pig4: รออ่านตอนต่อไปนะ น้องจีน่ารักเกิน
-
พ่อแม่ทอสนี้ยังไง :angry2:
-
ต่อให้อีกหน่อยนะครับ มันไม่ค้างก็เหมือนค้างเลยครับ
-
:mew1:
-
กอดกันกอดกัน :กอด1:
-
ที่จริงนี่เรื่องการขอความช่วยเหลือจากพ่อตา
ทอสควรจะเกริ่นในแบบที่ว่าขอคำปรึกษาก่อน
ไม่ควรที่จะกระโดดเข้าไปขอความช่วยเหลือในทันที
ควรแสดงความเกรงใจนิดหนึ่ง
ผู้ใหญ่จะรู้คิวดี พอถึงเวลาก็จะยื่นมือเข้ามาช่วย
ฟังแล้วอาจจะอ้อมโลกแต่ก็เป็นการให้เกียรติ์ผู่ใหญ่ด้วย
ท่าทางพ่อแม่ทอสน่าจะเป็นตัวการอยู่เบื้องหลังแน่
เลี้ยงลูกไม่ต่างกับการทำธุรกิจ
ไม่พอใจก็หาวิธีบีบ
แต่ว่าต่อให้เป็นการทำธุรกิจก็ใช่ว่าจะอยากจะมีคนทำด้วย
อยากให้โดนเองมั่งจังเลย
น้องจีนี่ถอดพ่อทอสออกมาเลย
น้องกันต์มีหนาวๆร้อนๆไปจนโตแน่
-
คุณพ่อตาของพึ่ทอสจัดไป ให้มันรู้กันน้องเอฟไม่ใช่ลูกตาสีตาสาแต่ว่าพ่อแม่พี่ทอสอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้หรือเปล่า เพราะถ้าใช่เจอดีแน่
-
สู้ๆเพื่อครอบครัวน่ะพี่ทอส
-
มาแล้วๆ พี่ทอสสู้ๆอย่าท้อนะ
ลูกเมียและคนอ่านเป็นกำลังใจให้นะ
คราวนี้คุณตาจะออกโรงแล้ว แบ็คพี่ทอสแข็งแกร่ง :hao3:
เด็กๆยังน่ารักเหมือนเดิม น้องจีหวงมากนะเนี่ย
-
จัดเต็มไปเลย คุณพ่อตา
ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครใหญ่
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
สั้นง่าาาาาาาาา แง่
-
พ่อสามี vs พ่อตา
ใครจะเจ๋งกว่ากันล่ะเนี่ย 55555+
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยๆๆๆๆๆๆ
ตามทันแล้ววว 4ชม. นั่งอ่านมารธอนจ้าาาาา
อ๋อยๆๆๆ อบอุ่น มุ้งมิ้ง ฟินเวอรรรรรรรรรรรร์
พี่ทอสหวานน้องเอฟทีไร
หัวใจติ่งละลายกองไปกับพื้นเลยจ้าาาา :m1: :m1:
พี่ทอสสู้ๆนะ น้องเป็นกำลังใจเป็นกองเชียร์ :katai2-1:
อยากเห็นพ่อตาแม่ยายมาดัดนิสัยพ่อแม่พี่ทอสจริงๆ หึ
-
พ่อของเอฟคงช่วยได้แน่ๆ
-
เริ่มยุ่งขึ้นเรื่อยๆ เฮ้อ พ่อแม่รังแกฉันนะแบบนี้ สงสารไอ้ทอสมันนะ พ่อแม่อะไรสอนลูกหรือทำร้ายลูกกันแน่ สอนให้ดิ้นรนทุกอย่าง เฮ้อ อยากให้ทอสตัดขาดจริงๆเลย แต่ก็สงสารมันอยู่นะ มันคงทำไหมได้ เมื่อไหร่พ่อแม่มันจะได้รู้ซึ้งงซะที่นะ อยากเห็นจะแย่แล้ว
-
อยากอ่านๆๆๆสงสารพี่ทอส
-
ผู้ใหญ่รังแกเด็ก :ling1: :ling1: มาต่อเร็วๆนะ :hao5:
-
แอร้ยสู้ๆค่าพี่ทอส
-
:mew2: :mew2: :mew2: สู้ๆนะพี่ทอส
-
:hao4: พี่ทอสจะไหวมั๊ยเนี่ย
-
พี่ทอสเป็นสามีที่ดีมากๆ
-
คุณตาออกโรงแล้ววว พี่ทอสสู้ๆๆๆ :L2:
-
คุณพ่อตานี่ไม่ธรรมดาจริงๆ
-
ชอบอ่ เรื่องนี้น่ารักขึ้นทุกวัน
-
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: พี่ทอสสู้ๆ
-
:a2: :a2: :a2: พี่ทอสสู้ๆ
-
ฮี่ๆๆ
ขอจีกันต์อีกได้เปล่าาาา :z1:
เปิดเรื่องจีกันต์เต๊อะ :impress2:
-
รอ รอ รอ
-
o13พ่อตาใจนักเลงมาก ชอบครอบครัวเอฟ ขอบทเรียนให้ครอบครัวพี่ทอสพ่อหอมปาก แต่หลายข้อหา คนแต่งสู้ๆๆหระเราจะรอแอนด์กดดัน
-
ที่โดนแกล้ง เป็นเพราะพ่อกะแม่พี่ทอสแน่ๆเลย :katai1:
คุณพ่อตาเลยต้องออกโรงเลย.
พี่ทอสสู้ๆเพื่อลูกเพื่อเมียหน่อยนะคะ :angry2:
-
:o8: ติดตามด้วยคนนะคะ. ชอบมากค่ะ. เนื้อเรื่องน่าร้ากกกกกกก. น้องจี น้องกันต์นี่หวานคู่เล็ก. รองจากคุณพ่อคุณแม่เรยอ้า. มาต่อเร็วๆนะคะ.
-
มีพ่อตาเจ๋งมากกก ^____^
-
รอค่าาาา :katai4:
-
"ว่ามา แต่ถ้าเกิน 100 ล้านกูคงหาให้ไม่ได้"
"พรุ่งนี้กูจะบินไปแต่เช้าไปรอที่กรมเลย"
สองประโยคนี้ลืมความเจ็บปวดที่เคยโดนต่อยเลยใช่ไหมพี่ทอส พ่อตาสุดยอดดดด o13
สงสัยปู่ย่าของน้องจีจะเหงาหาอะไรเล่นไม่หยุดเลย
ว่างมากมาช่วยเลี้ยงหลานมา
-
ให้มันรู้บ้างว่าเราก็ไม่ธรรมดา :katai2-1:
-
กรี๊ดดดดดดดดด
ค้างงงงงงงงงง
อย่ารู้จักพ่อตาจะทำยังไง
สอบสู้ๆนะค่ะ
รอตอนต่อไปอยู่น๊า
-
:interest: สู้ๆจ้าพี่ทอส โดนพ่อตัวเองแกล้งแน่ๆ แบบนี้อ่ะ
-
:sad4:
น่าเอ็นดู
-
เข้ามารอและให้กำลังใจคนแต่ง และไอ้ทอสสู้ๆนะเว้ย เพื่อลูกเพื่อเมีย
-
แม้จะสั้นไปหน่อยแต่ก็เข้าใจคนแต่งนะคะ
อ่านหนังสือเยอะๆนะเวลาสอบจะได้ผ่านฉลุย สู้ๆๆๆๆ
รอน้องจีกับน้องกันต์เสมอค่ะ :mew1:
-
เบื่อพ่อแม่แบบนี้
จริง ๆ
-
แม่เอฟน่ารักมากเลย
ยอดศรีภรรยา
อยากให้พ่อแม่พี่ทอสรู้บ้าง
พ่อตาออกหน้าแล้ว
งานผ่านชัวร์เลน
-
ก็ยศพ่อเอฟไม่ธรรมดานิน่า ตอนมาครั้งนั้นส.ส.ก็มาทักนิน่า
-
มาต่อเหอะน้า สนุกมากๆ เลย คิดถึงน้องจี น้องที แม่เอฟ พ่อทอส แล้วค่า
-
พึ่งเข้ามาอ่านค๊า สนุกดี อ่านไม่เบื่อเลย
รออ่านต่อจ้า :impress2:
-
ในที่สุดก็อ่านทันแล้ว
รออ่านอยู่นะคะ สู้ๆ :katai2-1:
-
สนุกมากจ้าาาา เพิ่งได้มาอ่าน ชอบ ไม่มาม่าอย่างที่คิดไว้ น้องจีน่ารักมากเลยอ่าาา สู้ๆ นะครอบครัวนี้
-
พี่ทอสสู้ๆ
-
อ่านรวดเดียวจบเลยฮะ ชอบนะเรื่องนี้ แม้ภาษาคุณจะชวนงงงวยเพราะพิมพ์ผิดบ้างก็ตาม
ได้เวลาแสดงความเห็นแล้ว
ตอนแรกที่อ่านไม่มีฉากพี่ทอสเลยแต่เป็นคุณหมอแทน ทำให้คิดว่า เฮ้ย พระเอกปะวะ
พอฉากพี่ทอสปรากฏตัวตอนแนนพามาหาคุณหมอ ในใจนี่อวยเลย... อยากให้คนนี้เป็นพระเอกว่ะ
5555555 อ่านไปยาวๆ ก็เลยแบบ เออ ดีที่พี่ทอสเป็นชายที่คนเขียนตั้งใจให้เป็นพระเอกแต่แรก
เราเข้าใจเหตุผลในเรื่องทุกๆ อย่างนะ ที่ทอสไม่ตามหาเอฟเอย ที่เอฟหนีไปเอย ที่กลับมาอยู่ด้วยกันเอย บลาๆๆๆ
แต่ไม่เข้าใจตรงน้องจีกลายเป็นเด็กอารมณ์ร้ายไปนี่ดิ 55555 เพราะพ่อตามใจหรือยังไง รู้สึกแก่แดดก้าวร้าวจัง
สงสารเอฟนะ ปรามลูกไม่ค่อยอยู่แล้วอ่ะ น้องจีฟังแต่พ่อ โอยยย
...........
หวังจะให้พ่อตาลูกเขยร่วมมือกันมานานละ รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ ขอให้สอบได้นะ :katai2-1:
-
น้องจีนี่ออกตัวแรงแต่เด็กเลยวุ้ย
พี่ทอสสู้ๆ คุณตาสู้ๆ พ่อทอสแอบแกล้งป่าวอ่ะ
-
รอรอ
-
:haun4: :haun4: :katai5:
-
ขอแบบพี่ทอสซักคนนนนนน :hao5:
-
สู้ๆๆๆๆๆ พี่ทอส
-
รออ่านต่ออยู่นะ
-
ประกาศ!!!!!!!!!!!!!
.
..
...
....
....
......
.......
........
.........
..........
..........
>>>ตามหาคนเขียน :hao7:
คนเขียนหายไปไหนนนนน
คนอ่านค้างมากกกกกกกกกกกกกก
รีบมาเหอะ :ling1: :z3:
-
อยากอ่านแล้วน้า
-
อยากอ่านต่อแล้วน้า~ :sad4:
-
สงสัยคนเขียนยังสอบไม่เสร็จละมั้ง คิดถึงเอฟแล้ว หลบลูกปืนไอ้พี่ทอส
-
รอๆๆๆอยู่น้า คิดถึงน้องจี น้องกันต์
-
:3123: คนเขียนมาต่อได้แล้วนะคร้า....เข้ามาดูวันละหลายรอบเมื่อไหร่คนเขียนจะอัพ....มาเร็วๆนะคร้า..
-
:katai5:
-
ลืมแล้วมั้ง นักเขียนพากันลืมคนอ่านกันหมดแล้ว :mew6:
-
ตอนที่24
“เอกสารทั้งหมดอยู่ในนี้ครับ”ผมรับเอกจากทนายก่อนจะเปิดตรวจสอบดูถึงความเรียบร้อย
“คิดว่าจะได้ผล?”ผมถามทนายเมื่อตอนนี้เราเข้ามาในกรมเพื่อยื่นเรื่องขอทำการก่อสร้างต่อ
“อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับฝั่งโน้นแล้วก็คนฝั่งเราว่าจะตกลงกันยังไง ส่วนเรื่องระเบียบการและเอกสารต่างๆทางเราทำถูกทุกขั้นตอนไม่น่ามีปัญหาครับ”ผมพยักหน้ารับก่อนจะเดินเพื่อเข้าไปในห้องโถงขนาดกลางหลังจากที่ทนายติดต่อเรื่องเรียบร้อย ด้านในมีคนนับ20น่าจะเป็นคนที่กำลังยื่นเรื่องทำธุระทำนองเดียวกัน แต่ผมก็ไม่คุ้นหน้าเท่าไหร่นัก
“นั่งรอก่อนครับ เพราะอีก10นาทีกว่าเข้าจะเรียกเข้าพูดคุย”ทนายบอกก่อนที่ผมจะนั่งลงที่เกาอี้นวมสีเข้ม
เมื่อเช้าผมได้รับโทรศัพท์จากพ่อตาตั้งแต่เช้าบอกว่ามาถึงแล้วไม่ต้องไปรับแล้วก็ตัดสายไป
“555มึงนี่นะ”เสียงหัวเราะดังสนั่นเปิดประตูเข้ามาเรียกสายตาทุกคนในห้องให้หันไปมองรวมถึงผม
“อย่าพูดมากน่ารีบๆเลยมึง”และอีกเสียงที่ดูจะติดรำคราญดังตามมาและเป็นเสียงของพ่อตาผมเอง เดินคู่มากับผู้บัญชาการทหารบก พร้อมกับอีก2คนที่มักจะพบเห็นได้ในทีวีตามมา
“เอ่อๆ ไหนอ่ะลูกเขยมึง”
“นั้นไง รีบๆเลยมึง เพราะมึงนั้นแหละปล่อยให้ลูกน้องทำงานเหี้ยๆแบบนี้ คนอื่นเขาถึงเดือดร้อน”พ่อตาพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ส่วนผมก็ยืนขึ้นแล้วไหว้ตามมารยาท
“เป็นไงมึงไอ้พัฒ หาเรื่องจริงๆ”พลเอกหันไปบอกกับอีกคนที่เดินตามมา ตอนนี้ผู้เข้ายื่นเรื่องหลายคนมองมาที่กลุ่มพวกเขาอย่างสนอกสนใจ
“ต้องขอโทษด้วยครับท่านพอดีเรื่องเกิดที่ฝั่งใต้ ผมเลยไม่ได้ตรวจสอบ”เขาว่าอย่างนอบน้อม
“หึ เห็นแก่ได้ กูเข้าใจว่าเรื่องพวกนี้มันเรื่องธรรมดา แต่ก็อย่างสักแต่ว่าเอาจนไม่ดูอะไร เดือดร้อนมาครอบครัวจะอยู่ยาก พวกที่ขนแต่เงินมายัดก็คิดบ้างคนเขาอยากรับไหมไม่ใช่ดีแต่มีเงินมีอำนาจแล้วจะทำอะไรก็ได้”พ่อตาผมพูดอย่างจริงจัง ภายใต้ชุดเสื้อผ้าธรรมดา แค่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าอ่อนกับกางเกงทรงสบายแต่กลับพูดจาแสกหน้าเสียงดังจนหลายคนในห้องถึงกับก้มหน้าก้มตา
“เอาน่าใจเย็นๆ มึงก็รู้ระบบมันเป็นไงกว่าเรื่องจะมาถึงพวกกูก็แทบจะไม่มีอะไรผิดปกติแล้ว”ผู้บัญชาการว่าพร้อมตบบ่าลูกน้องเบาๆแล้วหันมาพูดกับพ่อตา
“จะเกิดกับใครกูไม่รู้แต่ถ้าหลานกูลูกกูลำบากอีก กูส่งไปผู้ตรวจการแน่น และกูจะไปยืนให้ไอ้เดชเอง”ว่าอย่างไม่สบอารมณ์ จนลูกน้องต้องก้มหัวขอโทษอีกครั้ง
“คุณทศวรรต พ่อตาคุณเป็นใครกันแน่นครับ ที่พูดนั้นหัวหน้าพูดตรวจการเลยนะครับ”ทนายสะกิดผมยกใหญ่พร้อมมองไปที่พ่อตาผมอย่างหวาดระแวง
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแต่คิดว่าเรื่องคงง่ายแล้วใช่ไหมครับ”ผมถามกับทนายผมพยักหน้ารัวๆ
“ไอ้หนู เอาเอกสารมา พรุ่งนี้พร้อมก็ดำเนินการก่อสร้างต่อได้เลย ส่วนเรื่องฟ้องค่าเสียหายจะทำก็ได้แล้วแต่”ผู้บัญชาการขอรับเอกสารจากผมผมจึงยื่นให้ท่านแล้วยกมือไหว้ขอบคุณเอกสารถูกส่งตอไปยังลูกน้องทันที
“ที่เหลือผมดำเนินเรื่องต่อเองครับ”คุณทนายว่าก่อนจะเดินตามเข้าห้องๆหนึ่งไป
“พ่อจะกลับกับผมไหมครับ”ผมถามยังไงเรื่องก็คลีคายแล้วน้องจีกับเอฟไม่รู้เรื่องที่พ่อตามาก็จึงแต่ผมคิดว่ายังไงก็ควรพาท่านกลับไปเจอ
“ไม่ เดี๋ยวจะกลับเชียงใหม่เลย แล้วอย่าบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ ถ้าจะให้ดีบอกพ่อแม่แกด้วย ว่าอย่าหาเรื่องทำให้หลายฉันลำบาก”ผมไม่เคยบอกว่าเรื่องพวกนี้เป็นฝีมือพ่อกับแม่ของผม ผมก็อดทึ่งไม่ได้ที่ท่านรู้เรื่องราวต่างๆมากมายจนหมด
“ครับ”ผมก็ได้แต่ตอบรับก่อนที่พ่อตากับผู้บัญชาการจะเดินออกไปด้วยกันอีกทาง ส่วนผมวันนี้คิดว่าจะกลับไปหาน้องจีเพราะหลายวันมานี่แทบไม่ได้คุยกับลูกเลย
เรื่องราววันนี้จบลงง่ายด้ายจนผมเองยังอดตกใจไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าทำไมท่านถึงสนิทสนมกับคนระดับผู้บัญชาการได้ แต่ที่แน่นๆเรื่องที่ไอ้คินเคยเตือนตอนครั้งแรกที่ผมตามหาเอฟคงจะไม่ใช่แค่เรื่องเล่นๆ
“โชคดีที่สี่ปีก่อนไม่ถูกดักยิง หึ”ผมได้แต่พูดกับตัวเองเบาๆ
ก่อนกลับผมแวะซื้ออาหารจีนร้านดังพร้อมกับขนมเค้กเจ้าประจำของเอฟและน้องจี และโทรบอกเลขาเรื่องจะไม่เข้าโรงแรมวันนี้
เสียงรถพี่ทอสดังที่หน้าบ้านทำให้ทั้งผมและน้องจีรีบวิ่งออกไปดู
“ลืมของหรอครับ”ผมเดินเข้าไปหาพี่ทอสที่โรงรถน้องจีวิ่งเข้ากอดพ่ออย่างเร็ว
“เปล่าแค่งานเสร็จก็เลยกลับบ้าน”พี่ทอสว่าพร้อมกับหอมแก้มน้องจีเบาๆซึ่งน้องจีจากเมื่อวานที่ดูซึมๆก็ร่าเริงขึ้นมาทันตา
“นี่เพิ่ง11โมงเองนะครับ”ผมว่าพร้อมช่วยแบ่งถุงอาหารที่พี่ทอสถือไว้มากมายด้วยมือข้างเดียวเพราะอีกข้างอุ้มน้องจีอยู่ มาถือเอง
“เยเย้ น้องจีอยากเล่นกับพ่อทอส”น้องจีร้องดีใจก่อนปีนลงแล้ววิ่งเข้าบ้านแล้วกวักมือเรียกผมกับพี่ทอส ดูๆไปก็ตลกดู
“ซื้อมาเยอะเลยนะครับ”ผมว่าเมื่อวางถุงอาหารต่างๆลงบนโต๊ะ
“กินได้ไหม”พี่ทอสถามเพราะผมมีอาการแพ้ท้องบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไร
“ทานได้ครับ”ผมว่าพร้อมเอาอาหารแกะใส่จานเพราะใกล้จะเที่ยงแล้ววันนี้ทานเร็วหน่อยคงไม่เป็นไร
“พ่อนี่ๆๆ ลุงหมอให้มา”น้องจีวิ่งไปเอาแผ่นอันตราซาวด์ที่ผมไปตรวจมาเมื่อวาน”จุดๆนี่น้องทีล่ะ”เจ้าตรวจอธิบายอย่างภาคภูมิใจ เมื่อวานยังนั่งงงยกใหญ่ว่าทำไมน้องเป็นจุด จนคุฯหมอนนต์ต้องมานั่งอธิบายมากมายให้เจ้าตัวเล็กฟังจนเหนื่อย
พี่ทอสหยิบขึ้นมาดูอย่างทึ่งๆก่อนจะใช้มือลูบไปมาตรงตำแหน่งที่น้องจีบอก แววตาดูปราบปลื้มอย่างเห็นได้ชัด
“ครั้งหน้าไปด้วยกันนะครับ”ผมว่าพร้อมลูบท้องตัวเองเบาๆ น้องทีแม่หวังว่าหนูจะทำให้พ่อมีความสุขกว่านี้นะครับ
วันนี้เป็นวันสมัครเข้าเรียนอนุบาล ทั้งผมและพี่ทอสพาน้องจีมาโรงเรียนแต่เช้าเพราะตัวเล็กลงทุนเดินมาปลุกพ่อเองโดยที่ผมไม่ต้องบอก
“แม่ๆกันต์ล่ะ”น้องจีถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้องรับรอง โรงเรียนที่มาสมัครเป็นโรงเรียนนานาชาติชื่อดังโรงเรียนเดียวกับน้องกันต์ การรับรองผู้ปกครองจึงค่อนข้างดีสมกับค่าเทอม
“น้องกันต์เรียนอยู่ครับ น้องจีอย่าเสียงดังรบกวนคนอื่นเขาเห็นไหม”ผมว่าเพราะน้องจีตื่นเต้นเกินไปจนเสียงดังทำให้ผู้ปกครองคนอื่นมองมาหลายครั้งแล้ว
“บู้ๆ”น้องจีทำปากยื่นๆก่อนจะเดินไปเล่นของเล่นที่เขาเตรียมให้เด็กในระหว่างรอ เล่นได้ไม่ถึง3นาทีเจ้าตัวก็ทำเรื่อง
“ปล่อยนะ”น้องจีว่าก่อนจะดึงหนังสือภาพจากเด็กผู้ชายที่ขนาดตัวพอๆกันอีกคนแต่เด็กคนนี้มีสีผิวค่อนข้างเข้มตาสีฟ้าน่าจะเป็นลูกครึ่ง
“ปล่อยตั้ว ห้วย! สูอ่านนานแล้ว”ผมกับพี่ทอสหันมองหน้ากันทันที เมื่อสำเนียงเด็กลูกครึ่งฟังดูแปลกกว่าที่คิด
“พูดไม่รู้เรื่อง”น้องจีปล่อยทันทีจนเด็กคนนั้นที่กำลังดึงล้มหงายหลังจนผมกับพี่ทอสต้องรีบเข้าไปดู
“น้องจี !”ผมว่าดุเจ้าตัวกับไม่สนใจเดินไปหยิบหนังสือเล่มอื่นแทน
“เป็นไรไหมครับ”ผมถามเด็กคนที่ล้ม
“บ่ เป็นหยัง แค่เนีย บ่ สะเทือน”ผมหันมองพี่ทอสอีกครั้งอย่างขอความคิดเห็นแต่พี่ทอสกลับนิ่งแทน
“บักเนว เฮ็ดหยังอีกหนอ อยู่ซื่อๆแน่”ผู้หญิงรางท้วมวัยกลางคนเดินตรงเข้ามาหาน้องเนวพร้อมบ่น ผมก็พ่อฟังออกครับเพราะตอนเรียนผมก็มีเพื่อเป็นคนอีสานมันก็พูดภาษาบ้านบ่อยๆ
“บ่ ได้เฮ็ดหยังเล้ย”น้องเนวบอก
“พ่อทอสอันนี้อ่านว่าอะไร”น้องจีหยิบหนังสือภาพต้นไม้มาหาพี่ทอสพร้อมถาม
“ขอโทษนำแน่เด้อบักเนวมันดื้อ บอกอาหยังมันกะบ่ ฟัง”เธอว่า
“ไม่เป็นไรครับ”คงจะเป็นคุณแม่เพราะหน้าตาส่วนหนึ่งก็คล้ายกันยกเว้นสีตากับสีผมที่ไม่เหมือน
“เชิญผู้ปกครองด้านนี้เลยค่ะ เราจะพาชมโรงเรียน ส่วนน้องๆเดี๋ยวทางเราจะให้พี่เลี้ยงดูแลเองค่ะ”เสียงของประชาสัมพันโรงเรียนเรียกทำให้ทั้งผมและพี่ทอสต้องลุกขึ้นเดินตามไป
“ผัวบ่ ปาดคือว่าหล่อคักหล่อแน่”แม่ของน้องเนวสะกิดผมพร้อมพูดเสียงไม่ดังนักแต่ทำเอาผมสะดุ้งกับคำว่าผัวของเธอ
“เอ่อ.”ผมนี่ไม่รู้จะตอบกลับยังไงเลยครับ
“บ่ ต้องอายดอก ลูกซายคนโตของข่อยก็มี เห็นจังซิหัวทันสมัยเด้อ”เธอว่าอย่างเป็นมิตร นี่คงเป็นเอกลักษณ์ของคนอีสานเพราะจะดูสนุกสนานและเป็นมิตรกับทุกคน เหมือนๆเพื่อนของผมเลย
หลังจากนั้นผมก็เดินชมโรงเรียนพร้อมกับพูดคุยกับคุณชมพู่ไปด้วย โรงเรียนนี้มีถึงระดับม.ต้น แต่ละโซนแยกออกจากกันอย่างชัดเจนเป็นสัดส่วนระบบรักษาความปลอดภัยก็ค่อนข้างดูแทบทุกมุมมีกล้องวงจรปิดติดอยู่ หลังจากพูดคุยแล้วเขียนใบสมัครพร้อมจ่ายค่าแรกเข้า6หลักแล้วผมก็เดินกลับมารับน้องจีที่ตอนนี้สนิทกับน้องเนวเรียบร้อยแล้ว
“สนุกไหม”พี่ทอสถามน้องจี เจ้าตัวพยักหน้ารัวๆ แต่ตาก็ยังมองรถไขลานในมือที่ได้มาเป็นของแถม
“ก็ดี เนวพูดไม่รู้เรื่องดี น้องจีขำ”น้องจีว่า ผมกับพี่ทอสถึงกับหลุดหัวเราะเลยครับ ยังไงกัน พูดไม่รู้เรื่องแต่ก็เล่นกันได้นานสองนาน
“ต้องเอาชุดไปปักรหัสนักเรียนก่อนด้วยเดี๋ยวพี่ทอสแวะหน้าปากซอยให้ผมหน่อยนะครับ”ผมว่าเพราะได้ชุดนักเรียนกับของต่างๆมาเรียบร้อยแล้วค่าเทอม6หลักสำหรับผมถือว่าสูงมากสำหรับเด็กอนุบาลแต่พี่ทอสก็ยืนยันว่าจะให้เรียนโรงเรียนนี้แล้วน้องจีเองก็อยากเรียนกับน้องกันต์ด้วยผมจึงปฏิเสธไม่ได้
“ตั้งใจเรียนหึคุ่มค่าเทอมนะครับ”ผมว่าพร้อมขยี้หัวน้องจีไปมา
“ฮะ”น้องจีเงยหน้ามายิ้มรับ
TBC
ตอนหน้านี่เดือนหน้าเลยนะ สอบเสร็จสิ้นเดือนเลย
-
:mew1:
-
:mew1: :mew1:
-
น้องเนวพูดอิสานน่ารักจังเลยค่ะ :กอด1:
-
น้องจีมีเพื่อนนานาชาติเร็วจัง อิอิคนอีสานน่ารัก นิสัยดี
-
:impress3:สู้ๆๆนะค่ะ ชอบอ่ามากค่ะ...ชอบเอฟกับพี่ทอส
-
ดีใจหลายรอมาตั้งนานในที่สุดก็มา
-
รอต่อไปค้า
-
555 จีได้เพื่อนใหม่แล้ว
-
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อให้น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
คุณพ่อตา เด็ดมากกกกกกกก
ลูกหลานข้าใครอย่าแตะ ประมาณนั้น :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
พี่ทอสก็ระวังไว้นะ อย่าทำให้เอฟเสียใจล่ะ :m26:
ไม่งั้นโดนคุณพ่อตา :z6: :sad2:
-
น้องเนวน่ารัก
ตอนหน้าเดือนหน้าขาดใจตายพอดี
-
พี่นี้ปรบมือรัวๆเลย
-
แง๊ๆ เอาอีกกก
-
แม่น้องเนวนี่นึกถึงคุณแม่สาวอีสานสามีฝรั่งหลายคนเลย
ครึกครื้นมากๆ
สงสัยจะได้เห็นศึกผู้เฒ่า 2 ฝ่ายเร็วๆนี้
-
น้องจีจะได้ไปโรงเรียนแล้ว
ว่าแต่น้องเนวนี่ต่อไปคงเป็นเพื่อนสนิทน้องจีใช่ป่ะคะ
-
ตาเค้าไม่ได้ฝาดใช่ไหมมมมม??
มาต่อแล้วววววว~
-
น้องจีจะเข้าโรงเรียนแล้ว พอดีกับน้องทีก็ใกล้ลืมตาดูโลกแล้วเหมือนกัน
แม่เอฟคงหัวปั่นน่าดูเลย น้องจีจะช่วยเลี้ยงน้องไหมน้าาา :z1:
เพราะท่าทางจะได้เพื่อนใหม่แล้ว น้องเนวอ่าาา คนอิสานน่ารัก อารมณ์ดี เป็นมิตรมากๆค่ะ o13
-
ดะ..เดือนหน้า :sad2: :o12: :m15:
โอ้ยพ่อตานี่แน่จริงสายท่านแน่นปึ้ก บอกแค่มีปัญหาเรื่องงานท่านรู้เรื่องเร็วมาก
น้องจีน่ารักเหมือนเดิม รอดูเด็กๆ เข้ากลุ่มเรียน และรอน้องทีเกิด :hao3:
-
พ่อน้องเอฟเส้นก๋วยจั๊บมาก :hao3:
คุณตากลัวหลานไม่ได้กินขนม
น้องจีได้เพื่อนแล้ว
รอๆเดือนหน้าค่ะ
ขอให้เกรดสวยๆนะคะ :กอด1:
-
คุณพ่อเอฟ สุดยอดดดดดดดดด
-
น่ารัก ดีที่เรื่องคลี่คลายไปได้ :กอด1:
-
อัพแล้ววววว :impress2:
ขอบคุณครับบบบบ
-
จัดไปคุณพ่อตาพ่อผัวแม่ผัวนี่ไม่เช็คประวัติเอฟเลยสับเพร่ามาก
-
ครอบครัวนี้น่ารักตลอดเลย :กอด1:
-
พ่อเอฟนี่ดูมาเฟียไปเลย :a5:
น้องจีได้เพื่อนแล้ว แล้วจะว่าวกันรู้เรื่องมั้ย
-
ตามอ่านทีเดียวจบเลยค่ะ น้องจีน่ารักมากกกก อยากเห็นน้องทีเร็วๆจัง ก็เลยทำสารบัญมาต้อนรับน้องทีว่าที่สมาชิกใหม่ของบ้านล่วงหน้าเลยนะคะ
สารบัญ
ตอนที่1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2871385#msg2871385)
ตอนที่2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2872359#msg2872359)
ตอนที่3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2873900#msg2873900)
ตอนที่4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2876632#msg2876632)
ตอนที่5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2880634#msg2880634)
ตอนที่6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2884004#msg2884004)
ตอนที่7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2887387#msg2887387)
ตอนที่8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2891803#msg2891803)
ตอนที่9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2901549#msg2901549)
ตอนที่10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2906963#msg2906963)
ตอนที่11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2910788#msg2910788)
ตอนที่12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2917817#msg2917817)
ตอนที่13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2924319#msg2924319)
ตอนที่14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2931462#msg2931462)
ตอนที่15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2934238#msg2934238)
ตอนที่16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2941319#msg2941319)
ตอนที่17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2949213#msg2949213)
ตอนที่18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2955947#msg2955947)
ตอนที่19+ตอนพิเศษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2966087#msg2966087)
ตอนที่20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2969384#msg2969384)
ตอนที่21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2974207#msg2974207)
ตอนที่22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2980477#msg2980477)
ตอนที่23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg2986933#msg2986933)
ตอนที่24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44390.msg3000800#msg3000800)
-
มันนึกภาพออก มันคิดตาม มันทำไห้เราเหมือนเป็นตัวละครสักต้ว และมัน ฟิน !!!
:impress2:
-
น้องเนวลูกครึ่งฝรั่ง - อีสาน
น่ารักดี มีแววจองเป็นสามีของน้องทีในอนาคต 5555+
-
ไม่ทันไรก็เปิดตัวว่าที่สามีของน้องทีแล้วหราคะ คิคิ
-
ไอ้ตัวเล็กจะชื่อ ที เหรอเป็นผู้ชายเหรอเนี่ย
-
น้องจีเข้าโรงเรียนแล้ววววววว
คุณพ่อแอฟนี่สุดจะมีอิทธิพลเลย
หว้งว่าจะไม่มีเรื่องอะไรอีกนะะะะ
รอตอนต่อไปปปปป
-
:mew1:
-
คนเขียนสู้ๆ รอตอนต่อไปปป^^
-
ครับรอออออ
-
:mew1: :mew1:
-
น้องจีได้เข้าเรียนแล้ว แถวได้เพื่อนใหม่อย่างน้องเนวด้วย
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
สนุกมากๆ นานแค่ไหนก็รอขอแค่มาต่อนะคะ
-
แหม่ พ่อตาเจ๋งมากค่ะ :กอด1:
***
มีเรื่องอยากรบกวนคุณนักเขียนน่ะค่ะ เจอคำผิดเยอะมาก อยากให้ตรวจทานก่อนลงนิดนึงนะคะ
-
คุณตาน้องจี..จัดการได้สุดยอด
น้องจีได้เพื่อนใหม่แล้ว :mew1:
-
ขอบคุณที่มาต่อให้นะคุณคนแต่ง จะรอลุ้นว่าพ่อแม่ทอสจะมาหาเรื่องอะไรอีก ตอนนี้จีก็จะมาเข้าโรงเรียนแล้วคงไม่มีการลักพาตัวนะ ชอบใจยาย(หรือแม่)น้องเนวมาก คาดว่าเนวกับจีจะเป็นเพื่อนกันนะเมื่อโตขึ้น คนแต่งสู้ๆในการสอบนะ ขอให้ได้ดั่งใจนะ จะรอทุกวันจนถึงเดือนหน้าต้องมาแบบจุใจนะคุณคนแต่ง
-
คิดถึงงงงงง
ขอบคุนคนแต่งค่า
-
o18 ตลกมักน้องเนว ฝรั่งอีสาน ตั๋วนิ :laugh:
-
ตอนนี้พ่อพี่เอฟเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวอ่า :hao6:
พี่ทอสสู้ๆน๊าาาาา
-
:mew1ให้กำลังใจก่อนสอบ
-
คุณพ่อไม่ธรรมดาาาาา เรื่องจบรวดเร็วว๊าว * v *
ตอนนี้ก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
โอ้ยขำ 555
"พ่อตาคุณเป็นใครกันแน่"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"
:m20:
“ก็ดี เนวพูดไม่รู้เรื่องดี น้องจีขำ” :pigha2:
น้องเนวนี่ท่าจะลูกหลง เพราะลูกชายคนโตมีผัวแล้ว!
ตอนนี้ก็สนุกดี ไม่สนุกก็ตอนท้ายนี่แหละ >> ตอนหน้านี่เดือนหน้าเลยนะ สอบเสร็จสิ้นเดือนเลย :hao7:
-
ขอบคุณ :)
-
จ้ารอเสมอ ตอนนี้คุณพ่อตาแจ่มว๊าวววววไปเลย
-
สู้สู้จ้า
-
อยากเจอน้องทีจัง
-
ดีว่าได้พ่อตาช่วยเลยสบายไปนะพี่ทอส น้องจีเข้าเรียนแล้วจะป่วนแค่ไหนนะ
-
ชอบพ่อตา
-
:กอด1:
-
คนเขียนสู้ๆนะครับ
เป็นกำลังใจ+รอเสมอครับ
-
คุณพ่อตาสุดยอดมากค่ะ o13 o13
หนูรักคุณพ่อเพิ่มขึ้นอีกร้อยเท่าเลย อร๊ายยยยยย
อยากรู้จังว่าพ่อแม่ของพี่ทอสจะเป็นยังไง หึหึหึ o3 o3
รอคร้าบบบบบบบ ><
-
:man1:
-
พ่อตาเจ๋งโพด o13
-
คุณพ่อตาแซบมาก ฮ่าๆๆ
ว่าแต่น้องเนวแอบฮานะ นึกภาพตาม 555
-
พ่อตาใหญ่มากกกก
ขำพี่ทอส 4 ปีที่แล้วโชคดีไม่โดนยิงทิ้งซะก่อน อิอิ
น้องจีมีเพื่อนเพิ่มแล้ว
-
น่ารัก
สู้ๆจ่ะคนเขียน :กอด1:
-
ชอบคุณพ่อตาอ่ะ โคตรเจ๋ง!!
รอได้ค่ะ สู้ๆนะค่ะ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
น้องเนวน่ารักมากเลยอะ
-
น้องจีน่ารักเหมือนเดิม
-
สนุกคับ สนุกมากๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ฟิน ฟิน แต่สั้นไปหน่อย แต่ก็รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
น้องเนวน่ารักมาก :mew1:
-
เค้าติดดดดเเล้ววววววว
มาอัพบ่อยๆน้าาาา :impress2:
-
พ่อของเอฟใหญ่มากจริงๆซะด้วย
-
o13 o13 o13 o13
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: เมื่อไรน้องจีจะมา
คิดถึงน้องจีแล้ว :ling1: :ling1: :ling1:
-
ตอนที่25
หลังจากนั้นอีก1อาทิตย์น้องจีก็ไปโรงเรียน วันแรกของการเข้าเรียนทั้งผมและพี่ทอสไปส่งถึงหน้าประตูห้อง มีเด็กมากมายที่มีผู้ปกครองมาส่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมไม่เห็นความเศร้าในแววตาของน้องจีเลย
“น้องจีตั้งใจเรียนอย่าเกเรและก็ต้องเชื่อฟังคุณครูนะครับ”ผมบอกลูกชายตัวเล็กที่สวมใส่ชุดเอี๊ยมสีเหลืองสดข้างกายของเจ้าตัวมีเด็กชายน่ารักในชุดแบบเดียวกันยืนอยู่ข้างๆ
“ฮะ”น้องจีรับคำก่อนจะมองไปทั่วทุกมุมอย่างสนใจ
“น้องกันต์ครับครูฝากดูน้องจีด้วยนะครับ”ผมหันไปพูดกับน้องกันต์ที่โดนน้องจีดึงมือยึดไว้ไม่ให้ไปไหน
“คับ”น้องกันต์รับปากก่อนจะยิ้มกว้าง หลังจากที่นั้นผมก็ไปทำงานกับพี่ทอส เพราะน้องจีไม่อยู่บ้านผมเองก็เลยแทบไม่มีอะไรทำเลยขอพี่ทอสมาช่วยงานที่โรงแรม แต่พอมาถึงผมกับต้องนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานพี่ทอสเฉยๆส่วนพี่ทอสก็ไปประชุม
ผมนั่งอ่านเอกสารโน้นนี่ไปมาเพราะเลขาเอามาวางไว้ให้พี่ทอสเซ็นผมเลยอาสาอ่านตรวจสอบให้ก่อนพอพี่ทอสมาจะได้เซ็นเลย
“คุณเอฟผมยาวไวจังค่ะ”คุณปรางเป็นเลขาของพี่ทอสทักขึ้นเมื่อเอาน้ำองุ่นมาให้ผมตามที่พี่ทอสสั่งไว้
“นั้นซิว่าจะไปตัดอยู่ครับแต่ยังไม่ค่อยมีเวลา”ผมบอกยิ้มๆ
“อย่าตัดเลยค่ะไว้แบบนี้สวยดี เหมือนสาวเกาหลีเลยค่ะ ยิ่งช่วงท้องผิวพรรณยิ่งดู เปร่งปรั่ง”เธอว่าชม ส่วนผมได้แต่ยิ้มรับนิดๆจากนั้นเธอก็ขอตัวไปทำงาน คุณปรางเป็นอีกหนึ่งคนที่รู้ว่าผมท้อง จะว่าไปนี่ก็เข้าเดือนที่5 แล้วท้องผมนับวันก็ยิ่งใหญ่ขึ้น ใหญ่กว่าตอนท้องน้องจีอีก เพราะแบบนั้นตอนนี้ผมเลยแทบไม่ได้ออกไปไหนมาไหนเท่าไหร่นักเพราะเริ่มมีคนมอง ยังไงเรื่องผู้ชายท้องได้ก็ไม่ใช่เรื่องปกติสำหรับใครหลายคนหรือแทบจะทุกคนและผมยังไม่อยากให้อะไรมันวุ่นวายตอนนี้
ช่วงนี้ผมจึงมักใส่วิกไปหนมาไหนเพราะผมต้องใส่ชุดคุมท้องการที่ผู้ชายใส่ชุดคุมท้องไปไหนมาไหนคงไม่เหมาะเท่าไหร่หรอกจริงไหมครับ แต่พอผมเริ่มยาวผมก็ไม่ได้ใส่วิกแล้ว ตอนแรกพี่ทอสก็บ่นว่าจะใส่ทำไมใครจะมองก็มองไปทำไมต้องสนใจ เรียกได้ว่าฉุนอยู่พักใหญ่ๆเลยครับ แต่ผมก็พยายามไม่ทำตัวให้ดูเป็นผู้ชายมากนักก็เลยพอกลบเกลื่อนไปได้บ้างต้องขอบคุณคุณแม่ที่ให้หน้าตาผมคล้ายท่านมากกว่าคุณพ่อไม่งั้นคงตลกหน้าดู
ชุดคลุมท้องที่ผมใส่ก็ไม่ใช้ชุดกระโปรงอะไรหรอกครับเพียงแค่เสื้อมันตัวใหญ่แล้วทรงก็คล้ายๆผู้หญิงแต่ผมก็ยังคงใส่กางเกงอยู่เพราะถ้าให้ใส่กระโปรงผมคงไม่ไหวแน่นๆ
ตลอดทั้งอาทิตย์กิจกรรมผมก็ไม่มีอะไรมากครับตื่นมาก็มาส่งน้องจีเสร็จก็มาอยู่กับพี่ทอสเย็นก็ไปรับน้องจีกลับบ้าน ส่วนงานบ้านตอนนี้พี่ทอสจ้างแม่บ้านมาดูแลแทบทุกอย่างแต่ก็ยังคงไปกลับๆอยู่เพราะพี่ทอสหวงความเป็นส่วนตัวมากๆ
ดูเหมือนชีวิตผมจะสงบจนเกินไปเพียงอีกอาทิตย์ต่อมาผมก็ถูกเรียกไปพบที่โรงเรียนของน้องจี เนื่องจากเจ้าตัวเล็กไปต่อยเพื่อนอีกห้องจนปากแตก
“เชิญคุณเอฟนั่งรอก่อนนะค่ะ”เลขานุการหน้าห้องเชิญผมนั่งรอทันทีที่มาถึงเพราะอีกฝ่ายยังไม่มา
“ครับ”ผมนั่งอย่างลำบากเพราะท้องผมมันใหญ่ขึ้นอีก
“แม่ใส่วิกทำไม”น้องจีที่นั่งหน้าบูดถาม วันนี้ผมใส่วิกมาครับเพราะอะไรหลายๆอย่าง ผมไม่อยากอธิบาย
“เงียบเลยเราน่ะ แม่ให้มาเรียนกำชับแล้วกำชับอีก นี่แค่2อาทิตย์เองหนูต่อยเพื่อนปากแตกแล้ว”ผมว่าน้องจีนั่งหน้างอยิ่งกว่าเดิมก็จะโกลับมาว่า
“มันไม่ใช่เพื่อน”ผมนี่ตาโตเลยครับเพราะน้องจีใช้คำพูดไม่สุภาพ
“ไปจำมาจากไหน หนูจะเรียกคนอื่นว่ามันไม่ได้นะครับ”ผมพยายามใจเย็น
“ทีมัน เอ้ย ทีตามยังเรียกน้องจีว่ามันเลย”หัวผมหมุนเลยครับบอกตรงๆ
“ไม่ได้นะครับ ถ้าเขาทำอะไรไม่ดีแล้วหนูทำตามทุกอย่างอย่างนี้ก็แย่น่ะซิ”ผมพยายามสอน แต่ดูเหมือนน้องจีจะไม่ยินดีฟังพอคู่กรณีที่มีฝาปิดแก้มอันใหญ่เดินมาเจ้าตัวก็ทำท่าขู่ทันที
“ต๊าย เด็กอะไรเกเร”คุณแม่ของเด็กคนนั้นว่าก่อนที่ลูกชายเขาจะเดินไปกอดแม่แล้วเริ่มฟ้อง
“ใช่คับ คุณแม่ตามเรียนกับคนเกเรไม่ได้หรอกนะคับ เดี๋ยวตามเกเรตาม”เอาตรงๆเลยนะครับ ถึงผมจะรู้ว่าลูกผมผิดแต่พอได้ยินแบบนี้คิ้วก็เริ่มกระตุกเหมือนกัน
“ใครเขาอยากเรียนด้วย ทุกวันนี้อย่างกับตัวเองมีเพื่อนแหละ”น้องจีกอดอกเชิดหน้าว่าอย่างจริงจัง
และก่อนที่เรื่องราวมันจะบานปลายไปมากกว่านี้ ครูใหญ่ก็มาเชิญเข้าห้อง หลังจากนั้นก็ให้ดูเทปกล้องวงจรปิดจริงๆก็ไม่มีอะไรมากครับก็แค่เด็กอนุบาลทะเลาะกัน ในภาพเหมือนน้องกันต์กำลังถือดอกไม้อะไรสักอย่างพอเดินพามาน้องตามคู่กรณีก็เข้าไปแย่งตามภาษาเด็กกำลังซนน้องจีที่เดินตามมาที่หลังเห็นก็ตรงเข้าไปแย่งดองไม้คืนแต่ดอกไม้ก็แค่ของที่เปาะบางไม่ทันไรดอกก็ร่วงน้องจีก็เลยต่อยเข้าที่หน้าน้องตามทันทีจากนั้นก็ตะรุมบอลกันสักพักครูก็เข้ามาแยก ส่วนน้องกันต์ยืนตกใจอยู่ แต่ที่หน้าแปลกคือทำไมลงไปนอนคลุกกันขนาดนั้นแต่น้องจีกับไม่มีแผลเลย
ครูใหญ่ก็พูดดีมากครับไม่ได้ตั้งใจจะให้เอาผิดกันแต่แค่อยากให้พ่อแม่รับรู้พฤติกรรมซึ่งจะส่งผลต่อไปในอนาคตจากพื้นฐานนิสัย น้องตามไม่ใช่เด็กไม่ดีแต่แค่ไม่รู้วิธีเข้ากับคนอื่น ครูจึงต้องขอปรับเปลี่ยนการสอนโดนย้ายน้องตามไปห้องเรียนที่เน้นเรื่องและทำกิจกรรมเป็นกลุ่มเพื่อให้น้องรู้จักเข้าหาคนและต้องเข้าชั้นเรียนศาสนาเพิ่มอาทิตย์ล่ะ3วัน ส่วนน้องจีครูบอกว่าโดยพื้นฐานเป็นเด็กดีที่รักความยุติธรรมแต่เป็นเด็กขี้หวงและยังใจร้อน ถ้าไม่เริ่มทำอะไรตอนนี้ต่อไปน้องจีอาจจะกลายเป็นเด็กก้าวร้าว แต่ด้วยเป็นเด็กที่มีนิสัยที่ค่อนข้างดีแต่ไม่ค่อยคิดวิธีแก้ปัญหาและยังไม่สนใจเหตุผลน้องจีจึงต้องเข้าเรียนศาสนาเหมือนกันและยังต้องฝึกเล่นดนตรีและกีฬาด้วย ครูบอกว่าดนตรีจะทำให้เด็กรักความสงบเป็นเครื่องมือกล่อมเกาอารมณ์อย่างดีและกีฬาจะช่วยให้น้องจีใช้เหตุผลและรู้จักเห็นใจผู้อื่น
ซึ่งผมเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าค่าเทอมคุ่มค่ามากกับการเอาใจใส่เด็กแต่ละคนอย่างคงทั่วถึง แถมโปรแกรมการสอนของเด็กแต่ละคนจะถูกคิดให้เข้ากับเด็กคนนั้นแต่จะเน้นที่สัญชาติญาณหรือพื้นฐานจิตใจของเด็กแต่ละคนซึ่งผมว่าคุ่มมากๆกับค่าเทอม
ที่นี่อาจารย์ทุกคนจะต้องไปเรียนหลักจิตวิทยาเพิ่มกันทุกคนและต้องเข้าอบรมความรู้ใหม่ๆทุกๆ2เดือน เพื่อเลือกวิธีการสอนให้เด็กแต่ละคนเพื่อที่เด็กจะมีพื้นฐานที่ดีที่สุด
แต่ทั้งนั้นพ่อแม่ก็เป็นส่วนสำคัญที่สุดจึงต้องแจ้งให้พ่อแม่ทราบถึงวิธีการสอนเพื่อสงเสริมและยอมรับในเนื้อแท้ของเด็กแต่ละคน ไม่ใช่ให้เขาอย่างที่เราอยากให้เป็น แต่ให้เขาเป็นในสิ่งที่เขาเป็นได้
ผมกับคุณแม่น้องตามก็ต่างขอโทษกันเพราะไม่ว่ายังไงก็ผิดทั้งคู่และแยกย้ายกันไปคุยรายละเอียดการสอนของลูกตัวเองตามผู้เชี่ยวชาญของแต่ละคน เหมือนส่งลูกเข้าศูนย์วิจัยเลยครับ ทุกอย่างที่เขาบอกทั้งแผนการสอนทั้งหมดอธิบายออกมาได้อย่างดีและจริงอย่างที่น้องจีเป็น นับว่าเป็นโรงเรียนที่ดีมากๆครับถ้าทุกโรงเรียนในประเทศเป็นแบบนี้ผมว่าเด็กที่พื้นฐานอัจฉริยะคงเป็นกำลังที่สำคัญของชาติแน่น ขนาดอนุบาลนะครับยังดูแลขนาดนี้เห็นดีประถมก็คงต้องเรียนที่นี่อีกแน่น
หลังจากนั้นผมก็พาน้องจีกลับด้วยเลยครับเพราะจะไปเล่าให้พี่ทอสฟังด้วย ช่วงนี้พี่ทอสสั่งคนที่โรงแรมมาเป็นคนคอยขับรถรับส่ง ตอนนี้ผมจึงต้องนั่งรถตู้ของโรงแรมไปไหนมาไหนตลอด
แต่ตอนที่กำลังจะเดินออกมาขึ้นรถก็เห็นน้องกันต์ยืนมองตาแป๋วผมก็เลยลังเลอยู่สักพักเลยโทรไปบอกคุณหมอว่าขอพาน้องกันต์โดดเรียนหนึ่งวันเพราะเรื่องที่เกิดเมื่อวานก็ทำเอาน้องกันต์แทบไม่มีใครอยากเข้าใกล้ไม่ใช่กลัวน้องกันต์แต่กลัวน้องจีตังหาก ไม่รู้ว่าต่อไปน้องกันต์ต้องลำบากอีกแค่ไหนถ้าน้องจียังเป็นแบบนี้
“น้องกันต์เดี๋ยวคืนนี้นอนกับน้องจีไหมครับครูโทษขอคุณพ่อให้
“คับ”น้องกันพยักหน้ารัวๆรับคำทันทีผมจึงโทรไปขอคุณหมอเพราะยังไงพรุ่งนี้ก็วันเสาร์น้องกันต์ก็ต้องมาเล่นที่บ้านอยู่แล้ว ตอน
นี้คุณหมอขึ้นแท่นบริหารโรงพยาบาลเองแล้วครับเพราะคุณพ่อของคุณหมออายุมากแล้วจึงขอตัวไปเป็นอาจารย์สอนที่มหาลัย
แพทย์แทน คุณหมอเลยค่อนข้างยุ่งและก็บนว่ากลัวน้องกันต์เหงาจึงมักให้น้องกันต์มาค้างที่บ้านบ่อยๆ น้องเกรวที่เพิ่งสอบติดหมอก็เรียนหนักเพราะต้องปรับพื้นฐานอีกมากซึ่งก็ได้ครูส่วนตัวอย่างคุณหมอนนต์นี่แหละครับที่ค่อยช่วยติวอย่างใกล้ชิด
“เป็นไงไอ้ตัวแสบ”พี่ทอสที่ลงมารอรับเดินเข้ามาขยี้หัวน้องจีอย่างหมั้นเขี้ยว น้องกันต์ที่ตามลงมาก็ยกมือไหว้อย่างมือมารยาทเหมือนเคย
“สุดๆเลยครับเล่นเอาฝั่งโน้นแก้มบวมฉึ่งเลย”ผมก็ว่าอย่างอดไม่ได้ตัวก็แค่นี้ทำไมมีแรงเยอะขนาดนั้น
“หึหึ”แต่ดูเหมือนพี่ทอสจะชอบใจมากกว่าไม่พอใจซะอีก”เหนื่อยไหม”หลังจากที่ให้น้องจีและน้องกันต์วิ่งเข้าไปที่ตัวโรงแรมพี่ทอสก็เดินเข้ามาหาผมพร้อมจัดวิกผมของผมให้เข้าที่ ถึงผมจะพยายามแต่งหญิงแต่ผมก็ไม่ได้แต่งหน้าอะไรหรอกนะครับถ้ามานั่งจ้องดีๆก็คงรู้ว่าผมเป็นผู้ชายแต่ถ้ามองเพลินอาจดูไม่เหมือนผู้ชายเท่าไหร่จึงพอกลบเกลื่อนได้บ้าง
“ถ้าร่างกายไม่เป็นไหรครับแต่ถ้าในเนี้ยเยอะเลย น้องจีต้องเริ่มเรื่อนพัฒนานิสัยเยอะเลยต้องเล่นกีฬากับดนตรีด้วย”ผมว่าพร้อมเดินเข้าตัวโรงแรมโดยมีพี่ทอสโอบเอวประคองเดิน ช่วงนี้ถ้าเดินด้วยกันพี่ทอสจะทำแบบนี้ตลอดครับซึ่งผมดีใจกับความเอาใจใส่ของพี่ทอสมาก
“ก็ดีแล้วนี่”พี่ทอสว่ายิ้มๆก่อนจะเดินพาผมและน้องจีน้องกันต์เข้าตัวพัทคานของโงแรมและเข้าไปนั่งห้องvipทันที
“แล้วต้นเหตุคือ?”พี่ที่พาผมนั่งเรียบร้อยแล้ว
“ก็เดิมๆครับ”ผมว่าพร้อมมองไปที่น้องกันต์ที่นั่งข้างๆน้องจีโดยมีพนักงานหญิงกำลังจัดอาหารให้
“หึหึ”พี่ทอสก็พยักหน้าเข้าใจเพราะเริ่มคุ้นเคยแล้ว
หลังจากทานอาหารเสร็จน้องจีกับน้องกันก็ไปว่ายน้ำโดยมีพนักงานโรงแรม3คนดูแลอย่างใกล้ชิดส่วนผมที่เดินไปมาทั้งเช้าก็เริ่มเพลียจึงขึ้นมานอนพัก
“น้องที แม่พักหน่อยนะครับ “ลูบท้องสองสามครั้งแล้วผมก็หลับไป
รูปถ่ายของคนที่ได้ชื่อว่าภรรยาของลูกชายที่สวมใส่วิกผมและไม่ใส่ในอริยะบถต่างๆถูกส่งมาแทบจะทุกสัปดาห์ใช่ชายผู้ที่มีเป็นพ่อเพื่อรายงานเรื่องเหลือเชื่อที่ตลอดชีวิตของเขานั้นไม่หน้าเป็นไปได้ไปรับรองแพทย์และเอกสารมากมายบงบอกว่าผู้ชายที่ลูกเขาเก็บมาเป็นเมียนั้นกำลังตั้งท้องหลานคนที่สอง ท้องถึงสองครั้งทั้งๆที่เป็นผู้ชาย
“ขนาดนี้คุณพ่อยังไม่เชื่ออีกหรอครับ”ลูกชายวัน30เอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเอกสารเดิมถูกส่งมาแทบจะทุกอาทิตย์ แต่คนเป็นพ่อกลับไม่เคยเชื่อเอกสารพวกนั้นเลย
“...”ไม่มีเสียงตอบกลับ มีเพียงเกาอี้ที่หมุนตัวและหันหลังเป็นเชิงไล่ให้เขาต้องออกจากห้องไปอย่างช่วยไม่ได้เมื่อ2วันก่อนเขาถูกเรียกให้มาอังกฤษกะทันหัน เพราะคุณแม่โทรมาร้องไห้เรื่องน้องชายตัวดีที่ตอนนี้ปีกกล้าขาแข็งเดินหน้าสร้างตัวโดยไม่สนใจพ่อแม่เลยสักนิด
แต่นั้นไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเขา เพราะรู้อยู่แล้วรู้ตั้งแต่ตอนยังเด็กว่าน้องชายที่เอาแต่เงียบและไม่เคยบ่นอะไรไม่ว่าตัวเองจะต้องทำอะไรที่ไม่ชอบและต้องโยนสิ่งที่ชอบทิ้งไปก็ทำแค่ก้มหน้ารับคำและทำตามอย่างว่าง่ายนั้นสักวันคนจะระเบิดความอดทนออกมา แต่ที่เขาสนใจคือ ภรรยาที่ไม่รู้จู่ๆโผล่มาจากไหนตังหากที่สำคัญยังมีหลานน่ารักที่โตป่านนี้และไหนจะในท้องอีกคน และที่น่าตื่นเต้นยิ่งกว่าคือแม่ของเด็กดันเป็นเพศเดียวกับเขา ถ้าจะให้บอกนี่เป็นครั้งแรกที่ที่สิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดเกิดขึ้นตรงหน้า
“หน้าสนุกดีออก แล้วเจอกันนะไอ้น้องชาย”ภาพถ่ายใบพอเหมาะถูกยัดเก็บในลิ้นชักโต๊ะทำงานอย่างหมดประโยชน์
“จองตั๋วเครื่องบินกลับไทย เอาพรุ่งนี้เลย”เมื่อสิ้นเสียงสั่งเลขาส่วนตัวเอาก็ทำแค่เปิดแอพพิเคชั่นสุกฮิตระดับโลกพร้อมขอความสั้นๆเป็นภาษาสากล Comeback To Thailand. ‘ see you’
TBC.
ชีวิตวุ่นวายสุดๆ ช่วงนี้อาจจะลงช้าหน่อยนะจนกว่าจะพ้นเดือนเมษาคาดว่าทุกอย่างหน้าจะดีขึ้น
-
เฮ้อออ หวานไม่ทันไรก้มาม่าอีกแล้ววว
:ling1:
-
พี่ของพี่ทอสจะมาป่วนหนักไหมคะนี่??
ลำบากใจจริ๊งงงครอบครัวนี้ ปล่อยให้อยู่สงบๆไม่ได้หรือไงน้าาา
-
:mew1: :mew1:
-
คำผิดจ้า
ร้านอาหาร เรียกว่า ภัตคาร นะครับไม่ใช่ ภัทคาน
มาจากคำว่า ภัต ที่แปลว่า ของกิน อาหาร บวกกับ อาคาร เป็นการสมาสคำครับ
โอ้ย...พี่สามีก็จะมาวอแว เครียดๆๆๆ :katai1: :katai1: :katai1:
-
รอน้าาาา :-[ สนุกๆๆลุ้นตลอดด :z2:
-
พี่สามี มาเป็นตัวช่วยนะ ไม่ใช่มาช่วยให้วุ่นวาย
-
จะวุ่นก็อย่าดราม่าเป็นพอ *คำผิดเยอะมาก
-
แนะนำให้คุณพ่อกับคุณแม่เข้าวัดถือศีลเสียนะคะ อะไรปลงได้ก็ปลงเถอะค่ะ ที่สำคัญพี่ทอสยืนด้วยขาของตัวเองได้แล้ว มันไม่ดีตรงไหนกันค้าา? หืม…
-
รอน้าาา ตอนนี้คำผิดเยอะนะคะ
-
ความวุ่นวายกำลังสู่ครอบครัวทอสอีกแล้วววว
-
เป็นกำลังใจให้น้องจี น้องกันต์ พี่ทอส น้องแอฟนะคร้าบบบบบ
อ้อ!!! เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วย สู้ๆนะคะ
:hao3:
-
อย่ามาม่านะ
-
น้องจีแรงเยอะจริงๆ ต้องยกความดีให้พี่ทอสสินะ หึหึหึ
ให้น้องเล่นกีฬา รับรองเสน่ห์น้องเพิ่มขึ้นล้านเท่า อร๊ายยย :m3: :m3:
ว่าแต่พี่ของพี่ทอสจะมาป่วนแบบไหนเนี้ยยยยยย
-
พี่ชายของพี่ทอสกำลังมา
-
ท่าทางคุณพ่อดูจะชื่นชมความสามารถลูกตัวเองจริงๆ
ส่งน้องจีเรียนมวยไทยเลยดีไหม
คุณลุงจะมาทำไม
คุณลุงติดโซเชียลด้วย see you. :mew1:
-
:mew1:
-
เดี๋ยวก็ใจอ่อน
-
เห้ออ จะโดนแกล้งอะไรมั้ยเนี้ยคราวนี้
:เฮ้อ:
-
:katai1:
โอ้ยยยยยยยยย
-
คุณพี่ชายนี่จะไม่ใช่ตัวปัญหาใช่มั้ยคะะะะ
น้องจีนี่น้องจีจริงๆ 555555555
ได้อ่านต่อแล้ว เย้
-
สนุกคับ สนุก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: เอฟท้องโตแล้ว ขอลูกแฝดนะ ขอให้ได้ลูกแฝดทีเถอะ น้องจีจะได้มีน้องให้เล่นด้วย โตขึ้นจะได้หวงน้องบ้าง ๕๕๕๕ :m20: :laugh: :pigha2: o18 :jul3: :oo1: พี่ผัวจะกลับมาไทยแล้ว ไม่ได้มาแกล้งอะไรกันอีกนะ ทอสบอกพ่อเมียเลยนะ ให้พ่อเมียจัดการเลย ๕๕๕
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
งะ มาอีกเรืี่องละ ทำไงละนี่
ให้คุณตาจัดเลยมั้ย 5555
-
ไม่เอามาม่าน้าาาา
-
มาแล้วๆ :katai2-1:
ครอบครัวสุขสันต์มากค่ะ
โรงเรียนน้องก็ดี๊ดี ชอบแนวคิดเค้าจัง
แต่เรื่องวุ่นวายกำลังจะตายมา
หวังว่าคุณลุงจะไม่ป่วนอะไรมากนะคะ ยอมใหม่ป่วนนิดนึง :m16:
-
เดียวคุณลุงได้เจอความน่ารักของหลาน เดียวจะพาลติดหลานแน่ๆ 555+
-
คุณพี่ชายจะกลับมาแล้วววววววว
คราวนี้จะเป็นไงต่อนะ
รอตอนต่อไปปปป
-
เริ่มเครียดละ พี่ชายจะมาทำไมอีกเนี้ย จะมาหาหลานไม่ว่า อย่ามาทำให้บ้านน้องชายร้าวเป็นพอ
-
คนบ้านพี่ทอสนี่วุ่นวายดีจริง ว่างมากหรือไงคะ แทนที่จะดีใจนะมีหลานน่ารักขนาดนี้ :katai1:
น้องจีแมนมากๆ ปกป้องน้องกันต์ด้วย เด็กๆยังไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ แต่เขาจะเรียนรู้กับมันเองเนอะ :กอด1:
-
"หน้าสนุกแน่คร่ะไอ้คุณพี่ชาย" :hao3: :hao3:
-
คุณพี่ชายนี่หน้าจะมาช่วยพูดกับพ่อใช่มั้ยเนี่ย o13
-
ครอบครัวพี่ทอสควรทำใจยอมรับได้แล้วนะ พี่ชายจะมาขอให้รักขอให้หลงหลานชาย
-
น้องจีขี้หวงอย่างแรง อิอิ
-
:angry2: พ่อพี่ทอสนี่น่าจะต้องโดนจัดหนักๆๆๆๆๆๆ
-
น้องจียังหวงน้องกันต์เหมือนเดิม ว่าแต่พี่ชายทอสจะมางั้นเหรอ!?
-
เอฟจะเจออะไรอีกน้อ
-
ขอบคุณ :)
-
อย่า มาม่า เยอะ น๊า สงสาร น้องจี น้องที บ้าง
-
เราคิดว่าพี่ชายน่าจะเป็นคนมาช่วยนะ
ไม่คิดว่าจะมาทำให้ป่วนขึ้นหรอก
แค่พ่อกับแม่ก็หนักมากพอแแล้ว 555
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
รอลุ้นพี่ชายมาดีหรือร้าย
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ท่าทางจะวุ่นไม่จบ
-
พี่สามีจะมาป่วนอารัย
ห่วงหลานๆ ของลุงแกจริงๆ
-
กำลังจะสงบสุขทีไรต้องมีมารตลอดอ่ะครอบครัวนี้
-
เฮ้อ เริ่มอ่จะเกลียดพ่อแม่ทอสจริงๆก็คราวนี้แหละ รวยขนาดนั้นแต่ไม่มีปัญญาสื่บหรือว่าเอฟเป็นลูกใคร ถึงไม่มีไอ้พี่ทอสเอฟกับลูกก็อยู่สบายไม่ต้องลำบ่ากอยู่แล้ว พ่อแม่แบบนี้ถ้าไม่มีเรื่องเตือนสติสิถึก็ไม่รู้ซึ้งสินะ ดูท่าหวังแค่อยากได้ลูกชายกับหลานแต่ไม่ต้องการแม่ของหลานสินะ แบบนี้ก็เท่ากับทอสจะทำอะไรก็ดูเหมือนจะถูกมองว่่เป็นลูกทรพีหมดนะสิ มันน่าเจ็บใจที่ไม่สามารถที่จะทำให้พ่อแม่ไอ้พี่ทอสมันเจ็บปวดจนรู้สำนึกได้ เซ็งๆๆๆ
-
เรื่องท่าจะวุ่นวายกว่าเดิม :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
อ่านทันแล้ววววววววว วันเดียวเลย
-
เดี๋ยวเจอความน่ารักของน้องจี :katai2-1:
รอตอนต่อไปค่าา
-
มาอีกหนึ่ง อย่าหาเรื่องปวดหัวมาเพิ่มก็พอละ
-
น้องจี ขี้หวงจริงๆ ตัวช่วยกำลังมาใช่ไหม
-
ติดตามค่ะ ชอบมากกกก
ม่าม่ากำลังพอดีคือ เป็นรสหมูสับ
สาธุอย่าเปลี่ยนให้มันเป็นรสต้มยำเลยนะค่ะ 555
ไม่งั้นเค้าอกแตกตายแน่ >3<
-
มาม่ากำลังจัดโปรป่ะนิ
-
คุณพี่ท่าทางใจดี(หรือป่าว)
ทำมั๊ยพ่อแม่ใจแข็งจัง
-
:hao7: :hao7: :hao7:
-
ไม่คิดว่าพี่จะมาทำอะไรนะ คงจะแกล้งเล่นๆ ดูไม่ได้ซีเรียสอะไรเรื่องน้องชาย
-
พี่สามีจะมา จะมาช่วยหรือมาป่วนล่ะนี่
-
อีพี่ต้องมาทำอะไรๆแน่ๆเลย :katai4:
-
ในท้องขอแฝดชายนะครับ จะได้น่ารักเหมือนน้องจี
-
พี่จะมาป่วนเพิ่มป่าวอ่ะ กลัวใจพี่เหลือเกิน
น้องสะใภ้กำลังท้องอยู่นะ!!
-
ขอให้ความสุขครั้งนี้อยู่กับเรานานๆนะฮะ
-
พ่อ แม่ พี่ทอสยังไม่เชื่ออีกเหรอ หลักฐานขนาดนั้น ...
แต่ก็อย่างว่าแหละนะ มันเป็นเรื่องที่เชื่อยาก
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
สนุกดี ดราม่านิดๆพอเป็นพิธี
น้องจีน่ารัก เชื่อว่าน้องกันต์ต้องกลายเป็นลูกไก่ในกำมือน้องจีแน่ๆตอนโต ฮ่าๆ
ตินิดนึงค่ะ คำผิดเยอะไปหน่อย แต่สนุกดีเลยให้อภัยค่า
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่า
-
แนะนำให้คุณพ่อกับคุณแม่เข้าวัดถือศีลเสียนะคะ อะไรปลงได้ก็ปลงเถอะค่ะ ที่สำคัญพี่ทอสยืนด้วยขาของตัวเองได้แล้ว มันไม่ดีตรงไหนกันค้าา? หืม…
ถูกใจ+1จ้า
อ่านทันแล้วจ้า
รออ่านตอนต่อไป
เป็นกำลังใจให้พี่ทรอสสู้ๆ สู้ต่อไป
-
อุปสรรคเยอะจริงๆ
-
:mew2: :mew2:โอ้จะมีดราม่ามาอีกไหมเนี่ย ลุ้นๆๆๆๆ มาต่อเร็วๆนะคะ ค้างมากตอนนี้ :m15:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ เป็นเรี่องชิล ๆ อย่างที่ว่าไว้จริง ๆ สนุก และอบอุ่นดีค่ะ มีเสน่หตรงที่มีเด็ก ๆ คอยสร้างสีสันตและเปลี่ยนบรรยากาศให้ดูอ่อนโยนมากขึ้น o13 แต่จะดีมากถ้าคำผิดน้อยกว่านี้ :a5: เพราะรู้สึกว่ามันเยอะไป แม้จะรู้สึกว่าบางตอนคนเขียนพยายามที่จะให้คำผิดน้อยที่สุดแล้ว แต่ก็ยังมีบางตอนที่รู้สึกว่าคำมันผิด ไม่ใช่กดพิมพผิด เลยรู้สึกขัด ๆ เวลาอ่าน ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุก ๆ ให้ได้อ่านกัน หวังว่าจะเป็นการคอมเมนตที่มีประโยชนนะคะ :pig4:
รอตอนต่อไปค่ะ พี่ชายพี่ทอสดูน่ากลัวจัง o22 ปล.แป้นพิมพเราตัวการันต ตัวเอ็น ปุ่มนี้ที่อยู่ด้วยกัน มันพิมพไม่ได้นะคะโทษที เลยจะแปลก ๆ :z3:
:katai3:
-
พี่ของทอสมาจะมีเรื่องวุ่นๆอีกมั้ยเนี่ย
-
สู้ๆๆครับ
น้องจีไปโรงเรียนก็มีเรื่องแล้วซะงั้น
พี่ชายจะมาแนวไหนละเนี่ยรออ่านต่อคร้าบ
-
น้องจีท่าจะ เอาเรื่องตั้งแต่เด็กเลย :mew1:
-
รอนะพี่ชายของพี่ทอส
-
ได้แฝดๆ ครอบครัวจะได้อบอุ่นและใหญ่
พี่คงไม่หางานมาให้ครอบครัวนี้นะ
-
มาดีหรือร้ายคะพี่ชาวทอสเนี่ย
-
พี่ชายทอสหรอ?? จะมาไทยนี่ คงไม่ได้มาหาเรื่องใช่มะ
รอตอนต่อไปนะคะ
-
จะเกิดอะไรอีกหนอ
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
สู้ๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1:
-
และเราก้หากันจนเจอ~~5555
อ่านทันแล้วเย้ๆ เป็นเรื่องที่ได้ใจเราสุดๆ
ชอบตอนเอฟง้อมากเลยดูไม่งี่เง่าดีอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนน้าาาาา
ปล.ท้องสองลูกแฝดใช่มั้ยอ่ะ คิดไกลและเรา55555 :serius2: :serius2:
-
รอ รอ รอ ตอนใหม่มาเร็วๆนะคับผู้แต่ง อย่าให้อารมณ์คนอ่านมันค้างนานเลยคับ ๕๕๕๕
-
อยาก ให้ น้อง ที เกิดเร็วๆๆๆจัง
-
รอๆจร้าาา กำลังเข้มข้น555 :katai2-1:
-
แหมๆ จะมีตัวป่วนเข้ามาเพิ่มอีกคนสินะ จะเป็นไงล่ะน้อ รอลุ้นๆ :m4:
-
หลงรักน้องจิ เข้าให้แล้ว
-
ตอนที่26
อาการร้อนอบอ้าวอันเป็นเอกลักษณ์ของประเทศเขตร้อนอย่างประเทศไทย ชวนให้ชายหนุ่มถึงกับเบ้หน้ากับไอแดดที่เล็ดลอดเข้ามาเมื่อก้าวขาออกจากประตูเครื่องบินลำใหญ่
“ถึงไม่ค่อยอยากมาไง”เจ้าตัวบ่นพึมพำก่อนที่จะเดินเข้าสนามบินอย่างไม่สบอารมณ์
ด้วยรูปร่างสง่าราวกับนายแบบชั้นนำเรียกให้สายตาแทบจะทุกคู่ต่างพากันจับจ้องไปที่เขาอย่างห้ามไม่ได้ ไหนจะใบหน้าหล่อเหลาที่ซ่อนอยู่ภายใต้แวนกันแดดแบรน์ดังก็ทำให้สาวๆรวมไปถึงชายหนุ่มหลายคนถึงกับร้องอุทานขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ และใครจะคิดล่ะ ว่าคนตรงหน้าที่ดูดีขนาดนี้จริงๆแล้วอายุเข้าเลข3แล้ว
“คุณ ศรรษวัตร เชิญด้านนี้เลยครับ”เพียงไม่กี่ก้าวที่พ้นออกจากอาคารผู้โดยสาร บอดี้กาดหนุ่มคนสนิทที่เข้าสั่งให้ค่อยดูเรื่องราวของน้องชายที่เมืองไทยก็เข้ามาต้อนรับพร้อมกับเชิญให้ไปที่รถลีมูซีนคันงามที่จอดรออยู่เกือบ1ชั่วโมง
“อืม”กระเป๋าและข้าวของต่างๆถูกยกตามมาอย่างรู้งานชายรูปร่างดีเดินถอดน่องก้าวขึ้นรถอย่างรวดเร็วพร้อมกับบอกจุดหมายปลายทางทันที
“โรงเรียน.....”น้ำเสียงทุ่มเอ่ยสั่งอย่างเริ่มอารมณ์ดีเพราะอาการในรถนั้นเย็นสบายขึ้นทันใจ
รถหรูมุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทางที่เจ้าของสั่งการใช้เวลาเกือบชั่วโมงลีมูสีสีดำเงางามก็มาจอดเทียบหน้าประตูโรงเรียนถึงแม้จะเป็นโรงเรียนหรูที่มีแต่เหล่าลูกหลานเศรษฐีมาเรียนแต่ก็ยังอดมองรถคันงามที่ยาวเกือบ4เมตรตรงหน้านี้ไม่ได้
ชายหนุ่มก้าวขาลงจากรถคันงามก่อนที่กรอบแว่นแบนดังจะถูกถอดออกเมื่อต้องเผชิญหน้ากับอาจารย์หญิงที่ค่อยส่งเด็กๆถึงมือผู้ปกครอง
“สะ สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่า..”อาจารย์หญิงหน้าแดงทันทีที่ใบหน้าหล่อเหลาไร้สิ่งใดๆปกปิดปรากฏสู่สายตา ชายหนุ่มวัน30ที่มีใบหน้าอ่อนเยาว์แต่กลับสมวัยจนหน้าประหลาด
“ผมมารับหลานชายครับ ชื่อ..........”ชายหนุ่มจงใจยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนุ่มยิ่งทำให้อาจารย์สาวหน้าแดงหนักกว่าเคย
“ค่ะๆ ไม่ทราบว่ามีเอกสารมารับตัวแทนหรือเปล่าค่ะ”เธอกล่าวอย่างร้อนรนเมื่อรอยยิ้มอ่อนๆจากชายตรงหน้าถูกส่งมาให้
“นี่ครับ”เอกสารa4ถูกทำขึ้นก่อนหน้านี้เพียง3ชั่วโมงด้วยโรงเรียนนี้ความปลอดภัยค่อนข้างสูงหากไม่ใช่บุคคลที่ลงทะเบียนว่าจะเป็นผู้มารับประจำนั้น จำเป็นจะต้องยื่นเอกสารเซ็นยินยอมจากผู้ปกครองมาแสดง
“ค่ะๆ”ไม่นานนักเด็กชายตัวเล็กก็ถูกคุณครูประจำชั้นเดินจูงมือมายังหน้าประตูโรงเรียนเช่นทุกวัน
“น้องจี สวัสดีครับ”ชายหนุ่มย่อตัวลงให้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกับเด็กชายที่ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็คือน้องชายเขาในวัยเด็กไม่มีผิด
เด็กชายที่ที่ถอดแบบพ่อมาไม่มีผิดเพี้ยนจ้องมองคนตรงหน้าด้วยความสงสัย
“ลุงเป็นใครฮะ”เสียงเล็กร้องถามชายแปลกหน้าอย่างสงสัย ไม่ใช่เพราะมาแทนแม่ของเขาแต่แปลกใจเพราะผู้ชายตรงหน้าหน้าตาคล้ายพ่อของเขาไม่มีผิด
“เอ่อ”ชายหนุ่มถึงกับอึ้งเมื่อเจอสรรพนามที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอายุของเขานั้นมากเพียงไหน
“เอ่อ ลุงเป็นพี่ชายของพ่อทอสครับวันนี้พ่อทอสให้มารับน้องจีแทน”ชายหนุ่มอธิบายอย่างใจเย็นก่อนจะยิ้มอ่อนๆส่งให้
“แม่ล่ะฮะ”เด็กชายถามหาคนที่มารับประจำทันทีอย่างสงสัย
“คุณแม่ไม่ว่างครับ มากับลุงเถอะเดี๋ยวเราไปกินไอติมกัน”เขาพยามตัดบทให้สั้นที่สุดเพราะก็คงใกล้เวลาที่ผู้ปกครองตัวจริงของหลานชายจะมารับ เด็กชายตัวเล็กพยักหน้าทันที เพราะของหลอกล่อที่เป็นที่ชื่นชอบของเด็กแทบทั้งโลกอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มก้มลงอุ้มหลานชายและตรงขึ้นรถทันที
จุดหมายปลายทางคือโรงแรมหรูใจกลางกรุง ซึ่งแน่นนอนที่นั้นมีไอศกรีมขาย
วันนี้พี่ทอสขับรถพาผมมารับน้องจีด้วยตัวเองต่างจากทุกวัน เพราะวันนี้พี่ทอสเลิกงานเร็วและตั้งใจจะพาน้องจีไปทานอาหารที่ร้านโปรดที่น้องจีชอบ
“ได้เลิกงานเร็วทั้งทีกลับไปพักผ่อนไม่ดีหรอครับ”ผมว่าก่อนจะมองที่กระจกมองหลังเพื่อสบตากับพี่ทอส ผมนั่งข้างหลังที่ถูกดัดแปลงให้เป็นที่นั่งของคนท้องเพื่อความปลอดภัยตามคำสั่งของหมอ และสามีที่เป็นห่วงจนดูเกิดเหตุ แต่นั้นก็ทำให้ผมดีใจไม่น้อย
“นานๆทีก็อยากทำอะไรให้ลูกบ้าง เดี๋ยวจะน้อยใจขึ้นมา”พี่ทอสว่ายิ้มๆด้วยน้ำเสียงติดขบขัดเพราะเรื่องเกิดเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว จู่ๆผมก็มีอาการแพ้ท้องอย่างหนักกะทันหันทำให้น้องจีถูกกันตัวออกห่างจากผมโดยพี่ทอสอธิบายให้ลูกฟังว่าเพราะน้องทีไม่ชอบน้องจี น้องจีเลยโวยวายยกใหญ่ แถมยังร้องไห้นานเป็นชั่วโมงซึ่งพี่ทอสก็พยายามแก้คำพูดของตัวเองแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จจนในที่สุดผมก็ต้องเดินออกมาหาน้องจีแล้วปลอบอยู่นานหลายนาที ซึ่งผลที่ได้หลังจากนั้นก็คือ น้องจีไม่ชอบพี่ทอส ผมไม่ได้คิดไปเองหรือตัดสินใจจากการกระทำของน้องจี แต่เจ้าตัวตะโกนลั่นกลางโรงพยาบาลว่าไม่ชอบพ่อทอสแล้ว ซึ่งนั้นก็ทำเอาพยาบาลที่เดินผ่านไปมาต่างพากันหัวเราะจนพี่ทอส ที่เป็นหนุ่มหล่อมาดเนี๊ยบถึงกับฉุนลูกชายจนกลายเป็นการโต้เถียงกันอยู่หลายชั่วโมง ซึ่งกว่าเหตุการณ์จะสงบก็ทำเอาผมต้องฉีดยาบำรุงร่างกายเพิ่มเพราะหมดแรงเลยทีเดียว
“อย่าไปชวนลูกทะเลาะอีกนะครับ วันนี้น้องทีดิ้นทั้งวันแม่เจ็บไปหมดเลยนะ”ผมว่าก่อนจะก้มลงมองท้องตัวเองที่อยู่ภายใต้เสื้อยืดตัวใหญ่จนคอเสื้อแทบจะตกไหล่ ที่กำลังไหวไปมาเล็กน้อยเพราะเจ้าตัวน้อยในท้องที่อีกไม่ถึง2เดือนก็จะได้พบหน้าดิ้นไปมา
“หึหึ”พี่ทอสเหลี้ยวรถเข้าซอยโรงเรียนลูกก่อนจะเป็นคนลงไปรับน้องจีด้วยตัวเอง ผมมองไปรอบๆเพื่อฆ่าเวลาเด็กชายตัวเล็กมากมายกำลังกลับมาโดยมีผู้ปกครองของตัวเองมารับ รอยยิ้มและน้ำเสียงที่สดใสเป็นสิ่งที่ยืนยันได้อย่างดีว่าพวกเขามีความสุข และผมก็หวังว่าน้อยจีของผมจะมีความสุขเช่นเดียวกันกับเด็กทุกคนตรงหน้านี้ทุกวัน
ผมเริ่มแปลกใจเพราะใช้เวลานับ5นาทีแล้วเพื่อลงไปรับน้องจี จนผมรอไม่ได้จึงจะปลดเซฟตี้และลงรถอย่างทุลักทุเลเดินไปยังห้องที่เหมือนจะเป็นป้อมยามของโรงเรียน
“พวกคุณดูแลเด็กกันยังไงถึงปล่อยให้คนอื่นพาตัวไป”เสียงคำรามอย่างโกรธจัดของพี่ทอสดังขึ้นจนผมต้องรีบเดินไปดู ทั้งๆที่หัวใจเริ่มกระตุก ด้วยประโยคที่ว่า เด็กถูกคนอื่นพาไป วันนี้น้องกันต์ไม่ได้มาเรียนเพราะต้องไปบ้านคุณยายกับแม่ของเขาที่เดือนละครั้งจะพาไปไหนมาไหนตามสิทธิที่ศาลอนุญาต จึงเป็นไปไม่ได้ที่คุณหมอหรือน้องเกรวจะเป็นคนมารับไป
“พี่ทอส”ผมเดินเข้าไปหาพี่ทอสที่กำลังยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่หน้า รปภ. และเหล่าอาจารย์ที่กำลังร้อนลน
“ขอโทษจริงๆค่ะเพราะเขามีเอกสารมาแสดงถูกต้องแถมยังมีสำเนาบัตรประชาชนของคุณพ่อน้องพร้อมเซ็นกำกับแล้วด้วย”อจ.หญิงคนหนึ่งพยายามอธิบาย
“โดยที่พวกคุณไม่โทรเช็คและยังไม่ยอมตรวจสอบลายเซ็นดีๆเนี่ยนะ”พี่ทอสมีท่าทีโกรธจัดจนผมต้องรีบไปดึงตัวไว้เพราะกลัวเรื่องจะไปกันใหญ่
“ต้องขออภัยจริงๆคับทางเรากำลังตรวจสอบกล้องวงจรปิดให้”อจ.ใหญ่พยามช่วยเหลือทุกวิถีทาง
“พี่ทอสใจเย็นๆครับ”ผมว่าก่อนจะดึงพี่ทอสมานั่งที่เกาอี้ พยายามให้พี่ทอสอารมณ์เย็นลงทั้งๆที่ผมกำลังกลัวจนหน้ามืด รู้ตัวอีกทีผมก็กำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้พร้อมพี่ทอสที่กำลังประครองตัวผมกที่กำลังเอายาดมจ่ออยู่ที่ใต้จมูกผม
“เอฟ เอฟ”แรงเขย่าตัวนิดๆทำให้ผมเริ่มมองภาพตรงหน้าได้ชัดเจนขึ้น แต่ผมกลับอยากกลับไปเป็นลมเหมือนเดิมครั้งเพราะตื่นขึ้นมาพบว่าน้องจีหายไปจริงๆ
“พี่ทอส อึก พี่ทอส ฮือลูกล่ะครับ น้องจีล่ะ อึก”น้ำตาไหลออกมาอย่างมากมายจนภาพที่เพิ่งจะชัดเจนตรงหน้าเริ่มเลือนรางอีกครั้ง
“เอฟ ใจเย็นๆพี่รู้แล้วใครพาลูกไปหยุดร้องก่อนนะครับคนดี”พี่ทอสกอดผมแนบอกก่อนจะใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปมาที่ต้นแขนเพื่อปลอบโยนและบอกเรื่องดีๆที่ทำให้ผมเริ่มมีแรงกลับมายืนอีกครั้ง
เมื่อ5ปีก่อนน้องจีคือสิ่งเดียวที่ทำให้ผมยังมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ ถ้าไม่มีน้องจีผมก็ไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่าผมจะมีชีวิตอยู่จนทุกวันนี้ น้องจีคือทุกอย่าง คือเลือดเนื้อ คือดวงใจ และคือความรัก ความรักที่ทำให้ผมมีพี่ทอสยืนเคียงข้างในวันนี้ และด้วยความรักทำให้ผมมีน้องที หัวใจอีกดวงของผมและพี่ทอสในตอนนี้
“ใครครับ ใครเขาต้องการอะไรเงินหรอ เอฟจะเอาให้ เอฟจะหาให้ อึก ฮือๆผมจะหาให้”ผมเงยหน้ามองพี่ทอสพร้อมร้องบอกอย่างไม่เป็นภาษา มือใหญ่แสนอบอุ่นปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดบนหน้าผมให้ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะประทับลงมาปนริมฝีปากผมกดย้ำๆองสามทีเพื่อปลอบและให้ผมตั้งสติ
“พี่ชายพี่เอง พี่ทิม พี่ทิมมารับไป อย่างร้องเลยลูกไม่เป็นไรแน่นพี่รับรอง”พี่ทอสบอก ผมพยักหน้าถึงจะอยากถามหลายอย่างแต่ตอนนี้คือต้องปล่อยให้พี่ทอสจัดการ
หลังจากนั้นพี่ทอสก็สั่งเลขารวมถึงบอดี้กาดที่นานๆครั้งผมจะได้เห็นซึ่งเขาเป็นคนสนิทของพี่ทอสที่มักจะไปอยู่ดูความเรียบร้อยที่โรงแรมสาขาต่างจังหวัดให้ ออกตามหาและพยายามติดต่อพี่ชายของพี่ทอส
อีกทาง
เด็กชายตัวเล็กถูกพาตัวมายังโรงแรมของผู้เป็นพ่อของตัวเอง เพียงแค่มาถึงเด็กชายก็ถามหาแต่แม่และพ่อของตัวเองผู้เป็นลุงจึงต้องอ้างเหตุผลมากมายก่อนจะพาเข้าภัตตาคารเพื่อทานไอศกรีม
เหล่าพนักงานมากมายต่างพากันเข้ามาทักทายเด็กชายเพราะทราบดีว่าเป็นลูกชายของเจ้าของโรงแรมและทราบดีว่าคนที่กำลังเดินจูงมือลูกชายผู้บริหารนั้นคือพี่ชายของผู้บริหาร
ทันทีที่เข้ามาถึงก็ถึงเชิญเข้าห้องอาหารวีไอพีซึ่งเป็นสถานที่ที่ครอบครัวของเด็กชายมักจะเข้ามาทานอาหารกระจกใสแทนกำแพงทำให้สามารถมองเห็นทิวทัศข้างนอกที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามได้เป็นอย่างดี ทำให้เด็กชายชอบที่นี่เช่นเดียวกับแม่ของเขา
“น้องจีมาหาลุงก่อน”ชายหนุ่มเดินมาจูงมือหลานชายที่กำลังให้ความสนใจกับวิวนอกหน้าต่างจนไม่เกิดบทสนทนาให้หันกลับมาสนใจเขาเพื่อถามคำถามหลายอย่าง
“ฮะ”เด็กชายหันมาตอบรับอย่างสงสัยในตัวคุณลุงแปลกหน้าที่ไม่เคยเจอ
“น้องจีอยู่กับพ่อมานานยังครับ”เขาเริ่มสอบสวนเพราะรู้ดีว่าเวลาที่จะได้อยู่กับเด็กชายเหลือน้อยแล้วเพราะมือขวาโทรมารายงานว่า ลูกน้องคนสนิทของน้องชายสามารถหาตัวเขาเจอแล้ว
“นาน”เด็กชายตอบกลับด้วยความเป็นจริง
“นานแค่ไหนครับ”เขายังคงต้องการคำตอบที่เป็นรูปเป็นร่างกว่านี้
“แค่นี้”สองแขนวาดออกจากตัวก่อนจะหยุดเมื่อสุดแขนเพื่อแสดงให้คนตรงหน้าได้รู้ว่านานมากจริงๆแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะยิ่งไม่เข้าใจหนักกว่าเดิม
“คือ กี่ปี กี่เดือน นานเท่าไหร่ครับ”
“1ปีมี12เดือนฮะ และก็1เดือนมี30-31วัน แต่มีอยู่เดือนหนึ่งน้องจีจำไม่ได้อ่ะว่ามี29หรือ28วัน”เด็กชายตอบกับมาอย่างตรงคำถามเล่นเอาอีกฝ่ายถึงกับยกมือนวดขมับก่อนจะถอดหายใจเฮือกใหญ่ เพราะดูเหมือนเขาคงจะไม่ได้ข้อมูลอะไรจากหลานชายตรงหน้านี้แน่น
“ขออนุญาตครับ อาหารที่สั่..”ก่อนที่เสียงของพนักงานโรงแรมจะเข้ามาเพื่อยุติการสนทนาแสนปวดหัวยิ่งกว่าเจรจาธุรกิจพันล้านซะอีก
เสียงนุ่มแสนคุ้นหูทำให้ชายหนุ่มรีบหันกลับไปมองแทบทันทีราวกับเป็นปฏิกิริยาตอบสนองอัตโนมัติ หัวใจดวงโตเต้นถี่จนหน้าตกใจเมื่อคนตรงหน้าคือคนที่เขาเคยรักมากที่สุด
พนักงานวัย28ปีวันนี้เป็นวันแรกที่เขาเริ่มทำงานเป็นพนักงานยกอาหารของภัตตาคารหรูของโรงแรมดัง ทันทีที่เข้างานเขาก็ถูกสอนมารยาทและบอกตำแหน่งต่างๆของห้องอาหารที่เขาต้องคอยดูแลอยู่ ไม่นานหลังจากนั้นหน้าทีแรกของเขาก็คือ ยกอาหารเข้ามาเสริฟที่ห้องวีไอพี แต่สิ่งที่เข้าพบตรงหน้าทำเอาใบหน้าที่ขาวอยู่แล้วกลับซีดลงไปอีกทันตา
ภาพของผู้ชายที่เขารักที่สุดภาพคนรักที่ถูกเขาหักหลังอย่างไม่หน้าให้อภัย กับเด็กชายอีกคนที่มีเค้าโครงหน้าเหมือนเขาคนนั้นไม่มีผิด ทันทีที่สมองประมวลผลสิ่งแรกที่เขารับรู้เลยคือ เป็นลูกชายของคนที่เขารักแน่
ทันทีที่คิดได้ หัวใจดวงน้อยก็เหมือนถูกบีบจนแทบแหลกคามือ นั้นซิ เพราะเขาเองที่เป็นคนทรยศเพราะเขาเองที่หักหลังแล้วจะหวังอะไรอีก คำสัญญาเมื่อ8ปีก่อน เขาเองนั้นแหละที่เป็นคนทำลาย แล้วทำไมยังหวังให้เขารักเราอยู่อีก ทำไมถึงหวังว่าเขาจะรักษาสัญญา ถึงแม้ในใจจะตะโกนบอกอย่างนั้นแต่มือนิ่มก็สั่นจนถ้วยกาแฟและถ้อยไอศกรีมล่นลงพื้นจนแตกละเอียด เหมือนน้ำตาเม็ดโตและหัวใจของเขาไม่มีผิด
“น้องจี”ก่อนที่อะไรมันจะแย่ไปกว่านี้ชายหนุ่มอีกคนที่เขาจำได้ดีว่าคือน้องชายของคนรักก็วิ่งเขามาพร้อมผู้หญิงอีกคนที่กำลังตั้งท้อง
“พ่อฮะ แม่ฮะ”เด็กคนนั้นร้องแรกพร้อมวิ่งเข้าหาทันที่เพราะตกใจกับเสียงแก้วแตกเมื่อกี้
พ่อแม่หรอ เมื่อชายหนุ่มร่างเล็กได้ยินสมองเขาก็เริ่มประมวลผลอีกครั้ง พร้อมกับเสียงของพนักงานรุ่นพี่ที่รีบวิ่งเข้ามาเพราะได้ยินเสียง
“ท่านประธาน”ผู้จัดการร้องบอกอย่างตกใจพร้อมกล่าวขอโทษแทนเด็กใหม่ที่เพิ่งจะเข้ามาทำงาน จริงๆแล้วเขาไม่ควรปล่อยให้เด็กใหม่มาดูแลแขกวีไอพีทันทีเลย เพราะจะต้องสอนงานอีกเยอะแต่เนื่องด้วยคนไม่พอและเขาเองก็คิดว่าอายุขนาดนี้คงพอทำอะไรได้บ้างแต่ดูเหมือนจะคิดผิด
“ขอโทษครับผมจะรีบเก็บเดี๋ยวนี้”เพราะผู้จัดการเดินเข้ามาทำให้เขาเริ่มกลัวทันทีการหางานดีๆในสมัยนี้ยากยิ่งกว่าขุดทองซะอีกแถมความรู้แค่ม.6อย่างเขา ไหนจะอายุขนาดนี้จะไปหางานที่ไหนดีๆได้บ้าง เมื่อนึกถึงค่าใช้จ่ายต่างๆและหนี้ก้อนโตเขาจึงต้องรีบเก็บเศษแก้วบนพื้นด้วยมือเปล่า แต่ด้วยความเร่งรีบจึงทำให้แก้วบาดมือจนเลือดเริ่มไหนแต่เพราะกลัวจะตกงานเขาจึงฝืนทนเก็บต่อ
ชายหนุ่มที่อายุมากสุดในห้องมองภาพอดีตด้วยความรู้สึกหลากหลายตอนนี้ในหัวเขาไม่มีเรื่องการแกล้งน้อยชายอีกแล้วแต่กลับเป็นคนตรงหน้าที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บเศษแก้มบนพื้นทั้งๆที่เลือดอาบเหมือนครั้งแรกที่เจอกันเหมือนแปดปีก่อน
พอรู้ตัวอีกทีมือเขาก็เข้าไปกระชายคนตัวเล็กที่พื้นขึ้นมาซะแล้ว
“เรื่องเอาไว้คุยที่หลัง ฉันขอตัวก่อน”น้ำเสียงทรงพลังเอ่ยบอกอย่างจริงจังทำให้ทั้งห้องเงียบกริบก่อนที่เขาจะออกแรงกระชากร่างเล็กกว่าให้เดินตามไปยังห้องที่แพงที่สุดของโรงแรม โดยมีมือเล็กที่พยายามหลบหนีตลอดเวลา
“น้องจี น้องจีของแม่”ผมรีบวิ่งเข้ากอดน้องจีทันทีด้วยความโล่งใจ ผมไม่ร้องไห้แล้วเพราะพี่ทอสบอกเหตุผลให้ฝั่งว่าพี่ชายของเขามักจะชอบแกล้งพี่ทอสแบบนี้ตอนเด็ก ก็คงแค่อยากจะแกล้ง ถึงผมจะยังโกรธแต่ผมกลับดีใจมากกว่าที่เป็นพี่ชายพี่ทอส ดีกว่าเป็นคนอื่นเพราะผมอาจจะไม่ได้กอดน้องจีแบบตอนนี้
“ไม่เป็นไรแล้วนะ กลับบ้านกัน”พี่ทอสลูบหัวผมเบาๆก่อนจะหันไปชวนน้องจีกลับ
ขอบคุณทุกสิ่งที่ทำให้ผมได้น้องจีคืนมา
TBC.
ลุงทิมไม่ใช่ตัวโกง นางก็แค่แสดงความรู้สึกไม่เก่ง หึหึ
เรื่องคำผิดกราบขอโทษอีกครั้งคนเขียนโง่ บอกเลย เหอะๆ
ต่อไปจะพยายามตรวจนะ
ปล.อย่าถามเรื่องคู่พี่ทิมเพราะเราบอกไม่ได้จริงๆว่าเป็นอีก โปรเจ็ค
-
คู่ลุงน่าสงสารจัง
-
อ่า คุณลุงทิม....
-
ลุงทิม อยากเจอหลานก็มาหาดีๆสิคะ
ทำอย่างนี้คุณแม่เอฟ ใจเสียหมด
-
ขอบคุณ :)
-
คุณลุงก็มีคู่กับเขาน่ะ
นี่แค่แกล้งน้องเพราะรักใช่ไหมเนี่ย
-
น้องจีมาแล้ววววว
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ กำลังคิดถึงเด็กขี้อ้อนคนนี้เชียว :hao3:
-
มาถึงก็เล่นแรงเลยนะ อีตาลุงทิม แต่เจอโจทย์เก่าไป ช๊อคกว่าแกล้งคนอื่นอีก สมน้ำหน้า
-
อือหือออออออ พี่ทิมคะขี้แกล้งซะ
ทำคนอื่นตกอกตกใจหมด สงสารเอฟเลย คนกำลังท้องนะพี่
ว่าแต่...ทำไมคู่ของพี่ทิมมันมาม่าเยี่ยงเน้ :dont2: :dont2:
-
เดินทอดน่องก็พอมั้ง ไม่ต้องถึงขนาดถอดน่องเดิน
-
มารอคู่รอง
-
ลุงทิมไม่ใช่ตัวโกงเราก็ดีใจจจจจ :hao6:
-
o22 กลับมาไทยวันแรกก็เจอแฟนเก่าเลยเหรอ ลุงทิม
แต่แกล้งแรงไปนะ เอฟเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง
เดี๋ยวแช่งให้คู่แกท้องได้ แล้วลูกหายไปกับทอสมั่งซะนี่ :angry2:
-
เลิกแกล้งน้องแล้วไปเคลียร์เรื่องรักๆของตัวเองเถอะลุง
-
อยากรู้คู่ทิมอ่ะ :z3: :z3: น้องจีน่ารัก :กอด1: :กอด1:
-
มาอีกคู่แล้ว ครอบครัวน้องจีก็คงปลอดภัยจากปัญหายุ่งๆล่ะทีนี่
-
คิดถึงน้องจีมากกกก มาแล้วๆ :katai4:
-
ช่างเรื่องพี่ทิม เราสนใจน้องทีดีกว่า ฮิๆๆๆ
รอตอนต่อไปน้าาา
-
:mew1:
-
ทิมนิสัยบ่ดีอ่า
-
พี่ทิมเจอน้องจีตอบคำถามเข้าไปถึงกับปวดหัวเลยเหรอคะ :laugh:
-
ลุงทิมมาถึงก็ป่วนเลยนะเจ้าคะ
-
ต่างคนก็ต่างมีเหตุผลของตัวเองไม่ว่าจะมีจุดประสงค์ดีหรือร้าย หรือเหตุผลที่ไม่อธิบายได้
-
ลุงทิมแกล้งอย่างนี้ม่ายยยดีนะ สงสารแม่เอฟหัวใจจะวาย
-
มีคู่ใหม่มาเพิ่มอีกคู่
คู่นี้น่าจะสนุกแน่ๆมีความหลังกันด้วยอยากอ่านคู่ที่ทิมซะแล้ว
-
ลุงทิมเจอน้องจีตอบไปปวดหัวเลย ฮ่าๆๆๆ
คู่ลุงทิมดราม่าใช่ป่ะเนี่ย
-
"กระชากแขนนะคะ ไม่ใช่กระชาย"
-
คู่ลุงมีแววดราม่านะเนี่ย :ling1:
รอตตอนต่อไปค่าา
-
คู่ลุงขโมยซีนมากกกก
-
ดีที่เอฟไม่เป็นไร
แกล้งอย่างงี้ได้ไงละลู๊งงงง
คนกำลังท้องแก่น่าาา
เดี๋ยวเถอะ
-
คู่พี่ทิมแลดราม่า 555
-
ลุงทิมต้องปวดหัวตึ้บแน่ๆ น้องจีน่ารัก 555555
น้องจีตีกับพ่อทอสส พ่อทอสก็ขี้แกล้งเหมือนลุงทิมนั่นแหละ โถถ 55555
-
รอน้องจีโต555 :katai2-1:
-
เอามาเลยโปรเจ็คลุงทิม แต่ไม่ทิ้งน้องทีจีนะขอบอก
-
ลุงทิมยังไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย หายไปกับหนุ่มซะแล้ว :hao4:
แล้วพ่อทอสกับลูกจีดีกันรึยัง :mew1:
-
:กอด1:
-
ดีที่ไม่ใช่คนอื่นนะเนี้ย
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
แกล้งแบบนี้เดี๋ยวเอฟเป็นลมไปจะทำไงเนี่ยลุงทิมมม
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะ
-
ในมี่สุดก้มาแว้ววว
ดีใจๆๆมาแล้ววๆๆ
-
ลุงทำไรเนี่ยนึกว่าน้องจีโดนจริงๆแล้ว
-
เหลาที่ซ่อนอยู่ภายใต้แว่นกันแดดแบรนด์ดังก็ทำให้สาวๆรวมไปถึงชายหนุ่มหลายคนถึงกับร้องอุทานขึ้นอย่าง
“อืม”กระเป๋าและข้าวของต่างๆถูกยกตามมาอย่างรู้งานชายรูปร่างดีเดินทอดน่องก้าวขึ้นรถอย่างรวดเร็วพร้อมกับบอกจุดหมายปลายทางทันที
“โรงเรียน.....”น้ำเสียงทุ้มเอ่ยสั่งอย่างเริ่มอารมณ์ดีเพราะอากาศในรถนั้นเย็นสบายขึ้นทันใจ
รถหรูมุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทางที่เจ้าของสั่งการใช้เวลาเกือบชั่วโมงลีมูซีนสีดำเงางามก็มาจอดเทียบหน้าประตูโรงเรียนถึงแม้จะเป็นโรงเรียนหรูที่มีแต่เหล่าลูกหลานเศรษฐีมาเรียนแต่ก็ยังอดมองรถคันงามที่ยาวเกือบ4เมตรตรงหน้านี้ไม่ได้
ชายหนุ่มก้าวขาลงจากรถคันงามก่อนที่กรอบแว่นแบรนด์ดังจะถูกถอดออกเมื่อต้องเผชิญหน้ากับอาจารย์หญิงที่ค่อยส่งเด็กๆถึงมือผู้ปกครอง
“นานๆทีก็อยากทำอะไรให้ลูกบ้าง เดี๋ยวจะน้อยใจขึ้นมา”พี่ทอสว่ายิ้มๆด้วยน้ำเสียงติดขบขันเพราะเรื่องเกิดเมื่ออาทิตย์ที่
“หึหึ”พี่ทอสเลี้ยวรถเข้าซอยโรงเรียนลูกก่อนจะเป็นคนลงไปรับน้องจีด้วยตัวเอง
“พี่ทอส”ผมเดินเข้าไปหาพี่ทอสที่กำลังยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่หน้า รปภ. และเหล่าอาจารย์ที่กำลังร้อนรน
“ต้องขออภัยจริงๆครับทางเรากำลังตรวจสอบกล้องวงจรปิดให้”อจ.ใหญ่พยามช่วยเหลือทุกวิถีทาง
“1ปีมี12เดือนฮะ และก็1เดือนมี30-31วัน แต่มีอยู่เดือนหนึ่งน้องจีจำไม่ได้อ่ะว่ามี29หรือ28วัน”เด็กชายตอบกับมาอย่างตรงคำถามเล่นเอาอีกฝ่ายถึงกับยกมือนวดขมับก่อนจะถอดหายใจเฮือกใหญ่ เพราะดูเหมือนเขาคงจะไม่ได้ข้อมูลอะไรจากหลานชายตรงหน้านี้แน่
ทันทีที่คิดได้ หัวใจดวงน้อยก็เหมือนถูกบีบจนแทบแหลกคามือ นั้นซิ เพราะเขาเองที่เป็นคนทรยศเพราะเขาเองที่หักหลังแล้วจะหวังอะไรอีก คำสัญญาเมื่อ8ปีก่อน เขาเองนั้นแหละที่เป็นคนทำลาย แล้วทำไมยังหวังให้เขารักเราอยู่อีก ทำไมถึงหวังว่าเขาจะรักษาสัญญา ถึงแม้ในใจจะตะโกนบอกอย่างนั้นแต่มือนิ่มก็สั่นจนถ้วยกาแฟและถ้วยไอศกรีมหล่นลงพื้นจนแตกละเอียด เหมือนน้ำตาเม็ดโตและหัวใจของเขาไม่มีผิด
“เรื่องนั้นเอาไว้คุยที่หลัง ฉันขอตัวก่อน”น้ำเสียงทรงพลังเอ่ยบอกอย่างจริงจังทำให้ทั้งห้องเงียบกริบก่อนที่เขาจะออกแรงกระชากร่างเล็กกว่าให้เดินตามไปยังห้องที่แพงที่สุดของโรงแรม โดยมีมือเล็กที่พยายามหลบหนีตลอดเวลา
“น้องจี น้องจีของแม่”ผมรีบวิ่งเข้ากอดน้องจีทันทีด้วยความโล่งใจ ผมไม่ร้องไห้แล้วเพราะพี่ทอสบอกเหตุผลให้ฟังว่าพี่ชายของเขามักจะชอบแกล้งพี่ทอสแบบนี้ตอนเด็ก ก็คงแค่อยากจะแกล้ง ถึงผมจะยังโกรธแต่ผมกลับดีใจมากกว่าที่เป็นพี่ชายพี่ทอส ดีกว่าเป็นคนอื่นเพราะผมอาจจะไม่ได้กอดน้องจีแบบตอนนี้
:hao5: :hao5: เค้าช่วยแก้อีกแรง อิอิ เพราะจะอ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อ
ขอบคุณคนเขียน :mew1: :mew1:
:กอด1: กอดคอ หอมแก้ม จุ๊บเหม่ง บวกเป็ด มาต่อเร็วๆ น้าาาาาาา :impress2:
-
คุณลุงน่าตีจริงๆเลย แกล้งยีงนี้คนเป็นแม่เขาใจไม่ดีนะ
-
น้องจีปลอดภัยก็ดีแล้ว แต่เขาอยากรู้เรื่องของพี่ทิม
-
อ่านแล้วไม่ชอบตอนนี้เลย มันไม่เนียนอ่ะ เหมือนอ่านแล้วไปสะดุด แต่ทุกตอนที่ผ่านมาทำได้ดีนะ
-
คู่ลุงทิมแลดูแล้วจะดราม่าเลยอะ
ไม่รู้จะสงสารใครดี สงสารเอฟเลยเข้าใจนะ
ลูกหายทั้งคนเป็นเราคงเป็นลมไปละ
-
เป็นคุณพี่ที่ชอบแกล้งน้องจังเลยน้า
-
ลุงทิมไม่ใช่ตัวโกงแต่เดาว่าคงแอบใจร้ายกะแฟนน่าดู
-
:angry2:
-
เห้ออ!! โล่งอก ไปแล้ว คิดว่าพี่ทิม จะมาไม้ไหน คนแต่งทำให้ผมใจเต้นเลยนะ ตอนฉากพี่ทิมไปรับน้องจีที่โรงเรียน โชคดีแล้วที่พ่อทอสกับแม่เอฟมาหาทัน ชอบฉากที่พ่อทอสแกล้งน้องจีที่โรงพยาบาลว่าน้องทีไม่ชอบน้องจี ๕๕๕๕ ขำมากๆ ตอนใหม่มาเร็วๆนะคับ รอ รอ รอ
-
:mew4:น้องจีรู้มั๊ยว่า น้องจีกวนที่สุดเลย 555 เป็นไงละลุงทิมโดนซะ 555
-
ลุงทิมแสดงออกไม่เก่ง
มิน่าละถึงไม่สมหวังในรัก อิอิ
แต่ยังไงก็เอาใจช่วยนะ
ดูจากการกระทำก็รู้ว่ารักอยู่
นายเอกของเราได้น้องจีคืนแล้ว
อย่าคิดมากนะ
ตอนนี้อยากเห็นน้องทีแล้วจ้า
-
ทำให้อยากแล้วจากไป :ling1:
หมายถึงคู่ทิมน่ะ
-
พี่่ทิมได้คู่เเล้วววววววววววว
-
คุณลุงขี้แกล้ง กำลังจะมีคู่ใช่ไหม
-
ลุงทิมแค่อยากเจอหลานบ้างอะไรบ้าง
-
ลุงทิม เกือบเป็นโจรลักพาตัวแล้วไหมล่ะนั่น :katai1:
ว่าแต่คู่ลุงก็น่าสนใจนะคะ คิๆ :hao7:
-
โหยยย ชักอยากรู้เรื่องลุงทิมกับอดีตคนรักแล้วสิ
-
ในความวุ่นวายเรามองเห็นพ่อทอสกับแม่เอฟเค้าสวีทกันด้วย เฮอะๆ :-[
รอตามคุณชายลีมูซีนกับพนักงานเซิร์ฟวุฒิม.6 กลิ่นมาม่าโชยมาแต่ไกล :m15:
-
เอ่อ ลุงทิมแกล้งแรงไปนะบางที
ถ้าเราเป็นเอฟ แล้วถูกคนที่ไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้ามาพาลูกไป นี่แบบ คงจะโกรธมากๆอ่ะ แม้คนๆนั้นจะเป็นพี่ชายแฟนก้อเถอะนะ
-
เอาอีกกกก
-
พี่ทิมเล่นพิเรนมากนะ คนเป็นพ่อแม่ใจหายหมด
-
ชอบน้องจีจัง
-
น้องจีแววมาแต่เด็กเลยนะลูก
-
อิอิ
-
ลุงมาป่วนให้ตกใจ แล้วลุงก็จากไปพร้อมกับคู่ของลุง
อร้ายยยย!! ไม่ต้องกังวลเรื่องลุงแล้วล่ะ
-
คุณลุงจะกินเด็กกกกก อ๊ากกดด
-
:mew5: เอิ่ม อีตาลุงทิมมาแย่งซีนซะงั้นอ้ะ
แต่ก็อยากรู้อ่ะ ว่าคนรักของอีตาลุงนี่คือใคร :hao4:
-
ตาลุงทิมนะ ตาลุงทิม
มาป่วนซะได้
เป็นไงหล่ะ มาป่วนดีนัก
เจอรักเก่า ลากกันไปซะเลย :laugh:
สงสัยจะต้องไปเคลียร์กะคู่ตัวเอง คนอดมาป่วนละมั้ง
-
เปิดตัวคู่ใหม่!??
-
มารอน้องจี แหระรอน้องทีเกิด
-
พี่ชายแกล้งแอบแรงงงง คุณแม่ถึงกับลมจัเลยทีเดียว แต่ก็ดีนะที่แค่แกล้ง
เมื่อไหร่คุณพ่อพี่ทอสจะยอมเข้าใจ ลุ้นนนนนน :hao5:
-
คู่ลุงคือคู่รองซินะ อิอิ
-
คู่ลุงทิมนี้น่าสนใจนะคะ
-
ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน สุดยอดมั่กๆๆๆ
-
รอจร้าา
-
ตอนที่27
หลังจากเรื่องวุ่นวายในวันนั้นก็ผ่านมาร่วมหนึ่งอาทิตย์ เนื่องจากเป็นเรื่องที่ค่อนข้างร้ายแรงเกี่ยวกับการปลอมแปลงเอกสารเพื่อไม่ให้เรื่องถึงตำรวจพี่ทิมต้องจ่ายค่าทำขวัญและค่าเสียเวลาให้กับทางโรงเรียนถึง2แสนบาท ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมจ่ายแต่โดยดีพร้อมกับคำพูดชวนหมั่นไส้อีกว่า “2แสนแลกกับการได้แกล้งน้องชายอวดดีอย่างแก โครตคุ้มว่ะ”ทำเอาพี่ทอสถึงกับหัวฟักหัวเหวี่ยงไปเป็นชั่วโมง
แต่ยังดีที่พี่ทิมเข้ามาแนะนำตัวและกล่าวขอโทษผมที่เล่นอะไรรุนแรงจนเป็นเหตุให้ผมถึงกับเป็นลมซึ่งผมก็ให้อภัยไปแบบเหลี่ยงไม่ได้เพราะยังไงเขาก็คือพี่ชายของพี่ทอส
จากวันที่พี่ทิมลากพนักงานพี่ทอสขึ้นห้องไปก็ใช้เวลาถึง3วันกว่าเจ้าตัวจะยอมออกจากห้องและเข้ามาจัดการเรื่องต่างๆที่ตัวเองได้ทำลงไปพร้อมซื้อของเล่นมากมายมาให้น้องจี ตามใจแทบทุกอย่างจนตอนนี้เจ้าตัวเล็กร้องหาแต่ลุงทิมลืมน้องเชนไปสนิทเลยทีเดียว ทำเอาคุณพ่อถึงกับงอนลูกไปแทบทั้งวัน
“เมื่อไหร่จะกลับ”เป็นคำถามรอบ4ของวันเมื่อพี่ทอสถามพี่ทิมในขนาดที่พวกเราทั้ง5คนกำลังนั่งกินมื้อเย็นกันที่ห้องเดิมที่เกิดเรื่องเมื่อคราวก่อน
“แกพูดกับพี่ชายของแกแบบนี้ได้ไง”พี่ทิมหยุดมือที่กำลังหั่นสเต็กเนื้อแกะรสเลิศทันทีแต่ใบหน้าหล่อยังคงมีรอยยิ้มยียวน
“แล้วคิดจะอยู่ถึงเมื่อไหร่”พี่ทอสยังคงไม่ยอมแพ้ พยายามทุกวิถีทางเพื่อไล่ให้พี่ทินกลับเร็วที่สุด
“จนกว่าจะเบื่อ”พี่ทินพูดขึ้นพร้อมหันไปทางพี่เบล ที่เอาแต่ก้มหน้าเขี่ยข้าวผัดไปมา ด้วยใบหน้าเศร้า
“นั้นพนักงานผม ช่วยปล่อยตัวให้มาทำงานด้วย”พี่ทอสกอดอกหน้าบึงมองอย่างไม่ชอบใจ”ไม่ทำงานผมก็คงจ่ายเงินเดือนให้ไม่ได้”และเหมือนจะจงใจกระตุ้นพี่เบลที่เอาแต่นั่งหน้าเศร้าไม่พูดไม่จา และดูเหมือนจะได้ผล เมื่อพี่เบลเงยหน้าขึ้นมามองพี่ทอสด้วยสายตาที่เหมือนจะร้อนไห้ จนผมอดไม่ได้เลยหยิกต้นขาพี่ทอสใต้โต๊ะ พี่ทอสสะดุ้งนิดๆก่อนจะหันมามองหน้าผมแล้วเลิกคิ้ว เชิงถามว่า หยิกทำไม
“งั้นก็ลาออก เพราะฉันคงยังปล่อยไปไม่ได้ ไม่ซิอาจจะไม่มีวันปล่อยไปด้วยซ้ำ”ท้ายประโยคหันไปมองพี่เบลที่จ้องกลับมาด้วยสายตาเจ็บปวด
“คุณป้าเป็นไรฮะ”น้องจีที่นั่งเงียบกินไก่ทอดอยู่นาน ถามขึ้นเมื่อเห็นพี่เบลเซหน้าหลบไปทางอื่นและดูเหมือนจะร้องไห้
“น้องจีเรียกแบบนั้นได้ไง”ผมถามเพราะน้องจีเรียกพี่เบลว่าป้ามันดูจะเสียมารยาทไปสักหน่อยสำหรับการเรียกผู้ชายว่าอย่างนั้นถึงพี่เบลจะตัวเล็กและสวยเหมือนผู้หญิงก็เถอะ
พี่เบลเป็นคนผิวขาวเหลืองซึ่งมันทำให้ผิวพรรณดูผุดผ่องมากจนผมยังชอบเลยตัวก็เล็กๆ ติดจะผอมมากๆด้วย ใบหน้ากลับดูอ่อนเยาว์เกินกว่าอายุ แต่วันกับดูโทรมมาก ซึ่งค่อนข้างแตกต่างจากครั้งแรกที่เจอเมื่อ3วันก่อนมาก
“ทำไมฮะ คุณครูบอกจีว่า แฟนของลุงต้องเรียกป้า แล้วลุงทินก็บอกจีว่าคุณป้าเบลเป็นเมียลุง เมียก็คือแฟน น้องจีผิดตรงไหนฮะ”เจ้าตัวเล็กเถียงคอเป็นเอ็นมั่นอกมั่นใจในความรู้ใหม่ที่ตัวเองมี
“น้องจีครับคำว่าป้าเนี๊ย เขาไว้ใช่กับผู้หญิงครับ กับผู้ชายต้องเรียกลุง”ผมอธิบายแต่น้องจีก็ยิ่งขมวดคิ้วสงสัยเข้าไปใหญ่
“อ้าว ป้าเบลเป็นผู้ชายหรอฮะ”แค่นั้นล่ะ ทำเอาพี่เบลที่ก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะร้องไห้หันมาหาน้องจีพร้อมสายตาเจ็บปวดทันที
และจู่ๆน้องจีก็กระโดดลงจากเกาอี้เด็กแล้วเดินไปหาพี่เบลก่อนเจ้าตัวจะปีนขึ้นนั่งตักเองเสร็จสับ
“ป้าเบลให้น้องจีเรียกว่าป้าเบลนะฮะ นะฮะๆ”น้องจีที่นั่งบนตักพี่เบลและหันหน้าเข้าหาพี่เบลยกมือขึ้นจับแก้มพี่เบลทั้งสองข้างแล้วจับส่ายไปมาเพื่ออ้อนขอซึ่งนั้นดูเป็นการกระทำที่น่ารักในสายตาของพ่อแม่ แต่มันดูไม่มีสัมมาคารวะจนผมต้องดุ
“น้องจี!”น้องจีหันมามองผมก่อนจะหันกลับไปทางพี่เบลอีกครั้ง ผมเริ่มสังเกตเมื่อเร็วๆนี้เอง ว่าน้องจีจะชอบมากกับผู้ชายที่น่าตาน่ารัก เจ้าตัวจะรีบเข้าไปตีสนิททันที สังเกตจาก น้องเกรว น้องเชน น้องกันต์และล่าสุด ก็คือพี่เบล น้องจีจะติดมากกับของน่ารักๆแต่กับเด็กผู้หญิงเจ้าตัวกับชอบทำท่าเมินใส่ ซึ่งนิสัยแบบนี้เหมือนพี่ทอสมาก ผมได้ข่าวมาว่า อยู่โรงเรียนน้องจีชอบทำท่าไม่ชอบเด็กผู้หญิงจนทำเด็กผู้หญิงหลายคนร้องไห้มาแล้ว(น้องกันต์เล่าให้ฟัง)
“เอ่อ เรียกว่าลุ...”และพี่เบลที่ทำหน้าลำบากใจอยู่พยายมพูด แต่พี่ทินก็พูดแทรกเสียงดังขึ้นมา
“อย่าเรื่องมาก”ทำให้พี่เบลก้มหน้าลงอย่าเลี่ยงไม่ได้ทันที
“ลุงทินอย่าดุป้าเบลนะ น้องจีไม่ชอบ”และดูเหมือนผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการจะช่วยเหลือไว้ทัน หลังจากนั้นก็ลงมือกินกันต่อแต่น้องจีไม่ยอมกลับมานั่งที่เดิมเพราะอ้างว่ากลัวลุงทินแกล้งป้าเบลของเจ้าตัวอีก
คืนหนึ่งหลังจากที่ผมเพิ่งเข้านอนได้ไม่นานก็เริ่มปวดท้องและหายใจไม่ออก ผมเจ็บจนต้องงอตัวรู้สึกเหมือนเจ็บจนจะขาดใจและก่อนที่ผมจะหมดสติไป ผมได้ยินเสียงพี่ทอสที่เรียกชื่อผมนับ10ครั้งด้วยน้ำเสียงที่ผมรู้สึกเศร้าใจ
ผมกำลังรอรถพยาบาลด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ผมเพิ่งเข้านอนเมื่อ2ชั่วโมงก่อนและตื่นขึ้นมาเพราะเสียงลมหายใจของเมียผมที่กำลังนอนงอตัวอยู่ใบหน้าเนียนเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อจนผมเริ่มใจไม่ดี ก่อนจะเรียกเขาให้รู้สึกตัวแต่สิ่งที่ผมได้กลับมาคือ
ใบหน้าที่สลบและลมหายใจที่รวยริน
ไม่นานนักรถพยาบาลก็มาน้องจีที่นอนหลับอยู่อีกห้องตื่นเพราะเสียงรถพยาบาลเพราะน้องไม่พอจึงร้องไห้เสียงดังร้องเรียกหาแม่ตลอดจนผมอดปวดใจไม่ได้ และ สิ่งที่ทำให้ผมเจ็บยิ่งกว่าคือภาพคนรักที่กำลังถูกหามขึ้นแปลพร้อมลูกชายที่วิ่งเข้าหาและร้องเรียกแม่ตลอดเวลาจนผมต้องจับตัวไว้และอุ้มน้องจีขึ้นมา พอลงมาถึงไอ้คินกับน้องเชนที่ผมโทรตาม ทั้งคู่อยู่ชุดนอนทั้งคู่เหมือนผมและน้องจีก็มาถึง น้องเชนรีบเข้ามารับน้องจีและปล่อยให้ผมนั่งรถพยาบาลไป
ตลอดทางผมทำได้แค่เพียงกุมมือที่เย็นเฉียบและมองใบหน้าเนียนที่มีหน้ากากออกซิเจนบดบังความน่ารักที่ผมหลงใหล
หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะความกลัว เมื่อมาถึงโรงพยาบาลเตียงคนไข้ถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉินทันทีอย่างรวดเร็ว ตัวผมถูกกันให้อยู่ข้างนอกเพื่อไม่ให้เข้าไปรบกวนการทำงาน หลังจากนั้นหมอนนต์ก็วิ่งมา
“หมอ”ผมรีบดึงแขนของหมอทันทีที่กำลังจะวิ่งเข้าห้องฉุกเฉิน
“ช่วยเอฟ ช่วยให้ได้”ผมออกแรงบีบแขนหมอด้วยความกลัวและกังวล
“นั้นเป็นสิ่งที่ผมทำมาตลาดตั้งแต่5ปีก่อน”เขาพูดแค่นั้นแล้ววิ่งเข้าห้องฉุกเฉินไป
ไม่นานหลังจากที่หมอเข้าไปไอ้คินและน้องเชนที่อุ้มน้องจีกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้ามาหาผม น้องจียังร้องไห้ไม่หยุดพอมาถึงผมก็ยื่นแขนออกแล้วโผล่เข้าหาผมทันที
“พ่อฮะ แม่ล่ะ แม่อยู่ไหนฮือๆๆ”น้องจีที่ทั้งร้องทั้งพูดถามหาแต่แม่ไม่หยุด ผมก็ทำได้แค่กระชับอ้อมกอดแล้วจูบปลอบที่ผมนิ่ม
“เดี๋ยวแม่มาครับ ไม่ร้อง นะ”ผมพูดประโยคนี้ซ้ำไปมาเพื่อบอกน้องจีและตัวผมเองด้วย เดี๋ยวก็มา อีกเดี๋ยวก็มาใช่ไหม อย่าร้องต้องเข้มแข็ง
“หลังจากที่หมอเข้าไปเกือบ20นาทีก็ออกมาด้วยสีหน้าไม่สู้ดี น้องจีหลับแล้วผมจึงฝากน้องเชนอุ้มก่อนจะรีบเดินมาหาหมอ
“ปลอดภัยใช่ไหม”นั้นเป็นสิ่งเดียวที่ผมต้องการรู้
“เด็กกลับตัวกะทันหันทำให้สายสะดือผันคอและเพราะกลับตัวกะทันหันจึงทำให้อวัยวะภายในเกิดการเคลื่อนที่ส่งผลโดยตรงกับระบบทางเดินหายใจ”หมออธิบายด้วยใบหน้าหนักใจ
“แล้วต้องทำไง ทำไงหมอ”ผมเขย่าตัวหมอไปมาเพื่อเค้นคำตอบอย่างหวาดกลัว
ทำไมกันทุกครั้งสิ่งที่ผมรักมักจะเป็นแบบนี้ทำไมพวกเขาต้องจากผมไป ทำไมผมถึงต้องอยู่คนเดียวมาตลอด ทุกเช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นมาสิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือทุกอย่างที่ผมมีในตอนนี้เป็นเพียงแค่ความฝัน กลัวคนที่ผมรักทั้งหมดจะจากผมไป เหมือนตอนนั้น เหมือนคุณปู่และคุณย่า
“ต้องผ่าคลอดทันที แต่เด็กมีโอกาสรอด50/50เพราะอายุครรภ์แค่7เดือนกว่าๆและร่างกายของเอฟที่อ่อนแออยู่แล้วการที่จะปลอดภัยทั้งคู่จึงไม่มาก แต่ถ้าปล่อยไว้ทั้งเด็กและแม่ไม่รอดแน่”ในวินาทีที่หมออธิบายหัวใจของผมเหมือนถูกมือที่มองไม่เห็นบีบอย่างแรงจนแทบหายใจไม่ออก
“ตามขั้นตอนคุณต้องเซ็นยินยอมให้ผ่าคลอด”หมอว่าก่อนที่พยาบาลจะเดินเอาเอกสารกับปากกามาทางผม
ผมลงมือเซ็นด้วยมือที่สั้นเทา
“ผมจะช่วยพวกเขาให้ได้”หมอว่าก่อนจะบีบไหล่ผมเป็นเชิงให้ว่างใจ
“ผมเชื่อคุณได้ใช่ไหม”ผมถามอย่างคาดหวัง
“ผมเอาชีวิตผมเอาลูกชายมาเป็นตัวประกันเลย หึ”ว่าจบก็เดินเข้าห้องผ่าตัดอีกห้องทันทีก่อนที่เตียงคนไข้ที่เอฟนอนอยู่จะถูกเข็นผ่านหน้าผมตามเข้าไป
ถ้าพระเจ้ามีจริงสิ่งเดียวที่ทั้งชีวิตผมจะอ้อนวอนคือ ขอให้พวกเขาปลอดภัย แล้วผมจะไม่ขออะไรอีกทั้งชีวิต
ในเช้าของวันถัดมาผมที่นั่งรอด้วยความกังวลโดยมีน้องจีนอนหนุนตักตลอดทั้งคืนนั้นก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้เสียงเด็กร้อง
ผมรีบอุ้มน้องจีขึ้นแล้วเดินไปที่ประตูไม่นานพยาบาลก็เดินออกมาพร้อมห่อผ้าสีเขียวเดินมาทางผม
“ได้แปปเดียวนะค่ะ โชคดีที่เด็กตัวใหญ่และค่อนข้างแข็งแรง ตรวจดูนะค่ะ เพศไหน นิ้วมือ นิ้วเท้าครบไหม”พยาบาลพูดแล้วเปิดผ้าออกให้ผมดูตามจุดที่บอก
“นี่ลูก..”ผมถามด้วยอาการตื่นเต้นจนผมยังอดแปลกใจในพฤติกรรมตัวเองไม่ได้
“ค่ะ ลูกชาย น้ำหนัก3045กรัม เด็กแข็งแรงมากค่ะถึงจะคลอดก่อนกำหนด แต่คุณหมอบอกให้เข้าตู้อบเพื่อดูอาการก่อนนะค่ะ ต้องขอตัว”แล้วพยาบาลก็เดินเข้าห้องผ่าตัดไปอีกครั้ง ผมที่มัวแต่ยืนอึงรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่น้องจีเรียกผม
“พ่อฮะ เมื่อกี่น้องไหน”น้องจีถาม ผมไม่รู้สึกแม้กระทั่งลูกที่อยู่ในอ้อมกอดตื่นมานานแล้วเลยหรอนี่ หัวใจของผมเต้นแรงแต่ไม่ใช่เพราะความกลัวเหมือนเมื่อคืน แต่มันเป็นความรู้สึกที่ผมไม่เข้าใจและมันทำให้ผมหัวเราะออกมาราวกับคนบ้า
“ไอ้ทอส หัวเราะเสียงดังทำห่าอะไร”ไอ้คินที่นั่งหลับอยู่เดินเข้ามาหาผมพร้อมจูงมือน้องเชนที่เพิ่งเปิดตาเดินตามมา
“เมื่อกี้ลูกกู ลูกกู ลูกกู”ผมร้องบอกอย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่
“กูได้ยินแล้ว จะตะโกนหาพ่อมึงหรือไง”ไอ้คินเอามือปิดหูน้องเชนไว้แล้วด่าผมกลับ
“ที่โรงพยาบาลงดใช้เสียงนะครับ”หมอนนต์เดินออกมาพร้อมถอดผ้าปิดปากออกว่าผมด้วยรอยยิ้ม
“หมอขอบคุณ ขอบคุณมาก”บอกเมื่อเริ่มสงบสติของตัวเองได้แล้ว
“ผมทำตามหน้าที่”พูดจบเตียงคนไข้ที่เอฟนอนอยู่ก็ถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัดใบหน้าขาวซีดจนดูหน้าห่วง
“ไม่ต้องห่วงปลอดภัยแล้ว ตอนนี้หลับเพราะฤทธิ์ยาสลบ”หมอบอกให้ผมคล้ายกังวล
“ส่วนเด็ก คงต้องเข้าอบ2วัน เพื่อดูอาการถ้าไม่มีอาการอะไรแทรกซ้อนขึ้นมาก็จะย้ายมาอยู่ห้องเด็กอ่อนได้ตามปกติ”หมอว่าจบก็ขอตัวเดินไปตรวจดูใบสั่งยา
หลังจากที่ผมจัดการเรื่องห้องพิเศษแล้วก็กลับไปเอาข้าวของต่างๆที่จำเป็นมา ส่วนน้องจีน้องเชนอาสาดูแลให้ในระหว่างที่ผมกับไปเอาของที่บ้านกับไอ้คินที่อาสาเป็นคนขับรถแทนผมที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืน
ตอนนี้เรื่องที่ผมกังวลต่างๆหมดลงไปร่างกายที่อ่อนล้าก็ต้องการการพักผ่อนทันที แค่ไม่กี่นาทีที่ผมขึ้นรถผมผมก็หลับได้อยากสบายใจที่สุดในชีวิต เพราะผมมั่นใจ ไม่ว่าผมจะตื่นขึ้นมาในอีกกี่หมื่นครั้งข้างหน้าทั้งเมียและลูกของผมจะนอนอยู่ข้างๆและมันไม่มีทางเป็นแค่ความฝัน
หลังจากเรื่องทุกอย่างเริ่มลงตัวผมก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องโทรบอกพ่อตาแม่ยาย พอโทรไปเล่าทุกอย่างให้ฟังก็โดนด่าร่วมชั่วโมง แต่ผมกลับดีที่ในเสียงที่แม่ยายด่านั้นกำลังสั่งให้พ่อตาเก็บเสื้อและรีบออกรถ นี่คือครอบครัว ครอบครัวที่ผมไม่เคยมีโอกาสได้สัมผัส ผมเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าการถูกตำนิจากครอบครัวนั้น มันเกิดขึ้นด้วยความรักและความห่วงใหญ่
หากจะต้องขอบคุณอะไรสักอย่างคงต้องขอบคุณ40ดีกรีในวันนั้นเมื่อ5ปีก่อน ที่ทำให้ผมมีคนที่ผมรักมายขนาดนี้ และไม่ว่าจะกี่ครั้งผมก็สัญญาว่าผมจะปกป้องพวกเขาด้วยชีวิต
TBC.
คู่พี่ทิมเป็นโปรเจคใหม่ ไม่มีอะไรมากในเรื่องนี้เเค่ทำให้อยากแล้วจากไป555
เห็นน้องทีไหม เห็นเนอะแค่นิดก็เถอะ
มีข่าวมาบอกด้วยว่า I'm Pregnant จะร่วมเล่ม แปะๆ :katai2-1:
แต่ไม่ได้ทำเองนะ ลิขสิทธิเป็นของสำนักพิมพ์หนึ่งเดียว
เพราะสกิวคำผิดของคนเขียนสูงมากจึงมิกล้า
แต่เนื้อหาด้านในไม่ถูกแก้ไขแน่นนอนแต่อาจจะต้องแก้คำผิดซึ่งจากที่ดูตอมเม้นมามันเยอะมาก
และอาจจะมีรูปประโยคบางตอนที่อ่านแล้วงงๆที่ต้องเเก้ซึ่งถ้าแกเราเป็นคนแก้เองไม่ใช่สำนักพิมพ์
แต่คนผิดนี่ไม่ไหวจะแก้เอง
ถ้ารักน้องจีชอบแม่เอฟ เกลียดอีพี่ทอส ก็อย่าลืมเก็บตังค์รอ5555
-
น้องทีคลอดแล้วว :mc4: :mc4:
-
มาต้อนรับสมาชิกใหม่
อ่านแล้วอบอุ่นใจ :กอด1:
-
ลุงทิมคะอย่าโหดคะอย่า
น้องทีมาแล้ว :mc4:
-
โห 7เดือนแต่หนัก 3 โลกว่าถ้าหากว่าครบ 9 เดือนนี่ไม่หนัก 5 โล++เหรอนี่?
ทอสเลี้ยงเมียดี ลูกตัวโตและแข็งแรงดี
ที่ๆเจอมานะ 7 เดือนหนัก 2 - 2.5 โล
ดีใจกับทอสนะที่ได้ประสบการณ์การเป็นพ่อแบบสดๆร้อนๆเป็นครั้งแรก
มาตอนนี้เราอยากเห็นหน้าขุ่นพ่อกับขุ่นแม่ทิม-ทอสค่ะ
ลูกชายทั้ง 2 คนมีเมียเป็นผู้ชายทั้งคู่ สะใจมากๆค่ะ 5555
-
เย้~~ :mc4: .. น้องทีโตขึ้นจะเจ้าเล่ห์เหมือนน้องจีหรือเปล่าน้าา.. >< ดีใจกับพี่ทอสด้วยจ้า
-
ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ของครอบครัวน้องจี :mew1:
-
เด็ก 7 เดือน หนัก 3 โลกว่า อันนี้ขอไม่เห็นด้วยนะ ไม่มีทางเป็นไปได้
เราว่าคนเขียนเปลี่ยนเป็น 2 โลเหอะ จะได้ดูสมจริงหน่อย ^^
-
น้องจี นิสัยส่อแววแต่เด็กมากลูก :hao6:
-
รักทุกโคนนน
-
รวบรวมเงินซื้อน้องจีแน่นอน
-
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: เย่ ๆๆ น้องทีออกมาแล้ว เก่ ๆๆ
-
ครอบครัวสุขสันต์
-
:กอด1: o13
-
:mc4: :mc4:
:mew1: :mew1:
-
ทำไมถึงบอกว่าเกิดตอนเจ็ดเดือนจะถึง 3 kg ไม่ได้อ่ะ
ผมก็เกิดตอนเจ็ดเดือน แม่บอกว่าผมหนัก 3 kg เป๊ะๆ เลย
แต่ตัวผมเหลืองมาก จนดูแล้วนึกว่าจะเป็นดีซ่าน
โอ๊ย...สะใจ อยากเห็นหน้าพ่อแม่ทิม ทอส กร๊าก..กกกกก
ดีหน่อยก็ตรงที่เมียทอสท้องได้ :hao3: :hao3:
-
:mew2: :mew2:
บวกเป็ดแระนั่งรอต่อปาย
-
พูดอะไรไม่ออก :เฮ้อ: ดีใจกับทอสด้วยน๊า :katai2-1: o13
-
น้องทีคลอดอย่างปลอดภัย~
-
น้องทีใจร้อนต้องผ่าออกก่อนกำหนดพ่อตาแม่ยายลงมาดูหลานแล้วเมื่อไหร่พ่อแม่ของทอสจะได้มาเจอกับตายายน้องจีอยากเห็นพ่อแม่ทอสโดนเล่นงาน
-
เกลียดลุงทิม สงสารป้าเบล
ดูเหมือนเอฟจะรู้สเป็คน้องจีแล้ว
แต่น้องจีป้าเบลเค้าเค้ามีเจ้าของแล้วนะลูก เดี๋ยวโดนลุงทิมเขมือบหัว
อีพี่ทอสนี่ก็งกไม่ดูสถานการณ์เลยนะ
ยินดีต้อนรับน้องที มาอย่างบีบเค้นหัวใจมากลูกเอ้ย
ซนตั้งแต่ในท้องเลยนะ อยากออกมาวิ่งแล้วล่ะสิ
ขำน้องจี ..พ่อ น้องไหน.. น้องทีของหนูนั่นแหละ
ว่าแต่พี่ทอสอธิบายให้น้องฟังยังว่าน้องทีออกมาจากท้องแม่แล้ว
คุณปู่คุณย่าน่ารักเสมอ พี่ทอสโดนด่าอีกตามเคย 5 5
:katai2-1:
-
เย้ๆๆ น้องทีมาแล้ว
รอของลุงทิม
-
:heaven :ruready :hao3: :hao4: :hao5: :hao6: :hao7: อ่านฉากเอฟเข้าโรงบาล ลุ้นระทึกมากๆและอยากให้ลูกออกมาเป็นฝาแฝด ๕๕๕๕ ประโยคสุดท้ายอยากให้เป็นคำพูดจากปากของทอสที่ไปบอกกับเอฟเองมากกว่าอ่านแล้วซึ้งดี อ่านแป๊บเดียวมันสั้นอะผู้แต่ง แต่ก็ทำให้หายคิดถึงครอบครัวนี้ไปได้ คราวนี้พ่อเมีย แม่เมียทอส คงจะเห็นใจลูกเขยบ้างนะ ๕๕๕๕ อยากอ่านฉากที่ทอสโทรไปหาตายายน้องจีว่าโดนด่ายังไง รอ อ่านตอนใหม่นะคับ มาเร็วๆไวๆ
-
ลูกพ่อทอสแม่เอฟ ยินดีด้วยจ้า
-
ฮูเร่ๆๆๆๆ คลอดแล้ว
-
ต้อนรับสมาชิกใหม่ น้องทีด้วยคนจ้า
-
เย้ๆๆๆ. น้องจีมีน้องชายแว้ววว.
-
ดีใจด้วย ในที่สุดน้องจี ก็ทีน้องแล้ววววว
แต่ดูจากน้ำหนัก น้องที ผู้ชายใช่มั้ยคะ
-
นึกว่าน้องทีจะไม่รอดซะแล้ว o13 o13 รักน้องจี :กอด1: :กอด1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
น้องทีมาแล้ว รอโปรเจ็คพี่ทิมค่ะ :hao6:
-
ร้องให้ เพราะว่ามีความสุขนะ
อ ยากมีแบบนี้มั้งจัง
สู้ๆนะฮะ
-
น้องจีมีน้องแล้ว.........แล้วแข็งแรงด้วยสิ จะถอดแบบใครมาละเนี่ย 555++
ถ้ามีพี่ทอสเป็น สามคนนี่ยุ่งเรยนะ 555++
-
น้องทีลืมตาดูโลกแล้ว
รอเรื่องพี่ทิมกับพี่เบลค่ะ
-
แอร๊ยยยยยยยยย
น้องทีออกมาป่วนพ่อทอสแม่เอฟน้องจีแล้วววววว ><
ใจหายใจคว่ำหมดเลย ลุ้นแทบแย่แน่ะ
เก็บเงินซื้อแน่นอนค่าาาาาาาาาาาาา ว๊ายๆๆๆๆ
-
ปลอดภัยทั้งแม่เอฟและที เย้ๆๆๆ :mc4:
-
เป็นไปได้ใช่ไหมกับ 7 เดือน 3 กิโล ยินดีต้อนรับกับสมาชิกใหม่ น้องที :mc4::mc4:
-
อูยตกใจหมดเลย น้องทีคลอดแล้ว เมะกันทั้งนั้นป่ะเนี่ยน้องยังชอบผู้ชายน่ารักๆเลย :hao7:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องทีคลอดแลัว
-
ชอบๆ 7เดือนกว่าเด็กหนัก 3 โล ในชีวิตจริงมีครับ และในนิยายทำไมจะเป็นไปไม่ได้
ไม่ต้องแก้บทนะครับ คนเขียน เขียนดีแล้วครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
ถ้านิยายออกมาซื้อแน่นอนครับ
-
เด็ก 7 เดือน หนัก 3 โลกว่า อันนี้ขอไม่เห็นด้วยนะ ไม่มีทางเป็นไปได้
เราว่าคนเขียนเปลี่ยนเป็น 2 โลเหอะ จะได้ดูสมจริงหน่อย ^^
อ่านความเห็นหลังๆ มีคนบอกเป็นได้ กรี๊ดๆๆ >/////< โอเคค่า เราผิดเอง แหะๆ ^^"
แต่ความเห็นส่วนตัว ก็อยากให้แก้อยู่ดี อย่าลืมว่า... เอฟเป็นผู้ชาย อะไรๆก็คงไม่เหมือนผู้หญิง แถมเอฟก็ไม่ค่อยแข็งแรงด้วย
ซึ่งในความคิดเรา คนอุ้มท้องไม่ค่อยแข็งแรง เด็กไม่น่าจะคลอดออกมาหนักถึง 3 โลอ่ะค่ะ
อันนี้แล้วแต่คนแต่งจะพิจารณา เราแค่แสดงความคิดเฉยๆ ^^
-
มนต์รัก40ดีกรี เหรอเนี่ย :laugh:
-
>< น้องทีมาแล้วววววว อิอิ
น้องจีต้องหลงน้องตัวเองมากแน่จาก
จากที่เอฟเล่ามา เพราะน้องทีน่ารักมากกกกก
คราวนี้แหละ น้องจีหัวหมุนแน่ ทั้งน้องกันต์น้องที
ตามหวงไปเถอะขาาาาา
ขอบโทษนะคะที่ถึงเข้ามาเม้น เค้าพึ่งสมัครเล่นได้ แหะๆ
-
ดีใจด้วยปลอดภัยทั้งแม่และลูก :katai2-1: รอตอนต่อไปนะคะ :pig4:
-
อูยตกใจหมดเลย น้องทีคลอดแล้ว เมะกันทั้งนั้นป่ะเนี่ยน้องยังชอบผู้ชายน่ารักๆเลย :hao7:
น้องทีเคะค่าาา เราเคยเห็นรูปในแฟนเพจแล้ว นางน่ารักมากกกกก!
ลองเข้าไปหาดูในแฟนเพจนะคะ ทั้งน้องจี น้องกันต์ น้องที น่ารักทั้งนั้นเล่อ o13
-
ทีคลอดแร้ว แต่ไม่เห็นอีพี่ทิมนะ ยังไม่กลับใช่ป่ะ เรื่องพ่อแม่ไอ้พี่ทอสยังไม่จบเลย ถ้าทำอะไรไม่ดีอีกนะ คงอยากจะให้พ่อแม่เอฟสั่งสอนพ่อแม่ไอ้พี่ทอสให้เข็ดเลย รอตอนต่อไปครับ
-
:katai3:
-
อิอิ
จะมีน้องอีกกี่คนดี น้องจี
-
ต่อไปเรียกน้องจีไม่ได้แล้วสิ ต้องเรียกพี่จีแล้ว :-[
-
น้องจีส่อแววเมะแต่เด็กเลยนะลูก
แล้วก็ดีใจกับพ่อทอสแม่เอฟด้วยน๊า ที่น้องทีปลอดภัย
-
น้องทีมาแล้ว :mc4: :mc4: :mc4:
-
ตื่นเต้นแทนทอสเลยอ่า :katai2-1:
-
ขอบคุณ :)
-
เย้เย้ ปลอดภัยทั้งแม่และลูกเลย
-
ในที่สุดน้องีก็ออกมาแล้วว ตกใจลุ้นมาก ดีที่ไม่เป็นอะไรน้า พี่ทอสชีวิตอยู่ในช่วงขาขึ้นสุดๆเลยสินะค่ะ 55+
-
น่ารักมากกกน้องที รักเรื่องนี้ที่สุด. รอๆๆๆๆ :L2:
-
เด็กน้อยปลอดภัย :mew1:
//คนเขียนใช้ 'นะคะ' ให้ถูกด้วยนะคะ อ่านแล้วขัดมากค่ะ
'นะคะ' ไม่ใช่ 'นะค่ะ'
-
น้องทีคลอดแล้ว
ทำให้เป็นห่วงกันถ้วนหน้า
แต่ปลอดภัยแล้ว
พี่ทอสรักลูกเมียให้มากๆนะ
-
นี่ก็เกร็งเหมือนกัน ลุ้นเหมือนจะคลอดลูกเอง
โล่งอ่ะ เอฟและน้องทีปลอดภัย
มีอีกคนสองคนก็ดีนะ เผื่อคู่พี่ด้วย :laugh:
น้องจีชอบของ(คน)น่ารักๆสินะ
สงสารคู่พี่อ่ะ ไปทำอะไรกับพี่ทิมไว้แน่เลย โหดแท้เหลาพี่ทิม
-
อย่าเพิ่งจบน๊า อิป้าชอบน้องจี น้องที่เพิ่งมาต่ออีกซัก สิบ ยี่สิบ เอ๊..หรือสามสิบตอนดีน๊า
-
ขอต้อนรับสมาชิกตัวน้อยที่คลอดอย่างปลอดภัยจ้า :pig2:
-
เย้ๆๆ น้องที มาแล้ว
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยย
น่ารักกกกกกกกก
พี่น้องนี่เหมือนกันจริงๆ เห้อ
-
:L2: เย้ ได้สมาชิกคนใหม่ของบ้านมาแว้ว ดีใจด้วยยย
-
น้องทีคลอดแล้ว
น้ำหนักแรกเกิดเยอะมากไม่อยากคิดว่าครบกำหนดจะหนักขนาดไหน
-
โชคดีที่ทั้งแม่ทั้งลูกปลอดภัย
พี่ทิมก็เล่นอะไรไม่รู้จักโต
-
อยากอ่านคู่ทิมกับเบลบ้างจังเลย
-
ปลอดภัยสินะ น้องทีเกิดแว้ววววว
แบบนี้น้องจีอาจจะเห่อน้องสุดๆเลยก็ได้เนาะ
รอตอนต่อไปปปป
-
เวลคัมน้องทีนะจ๊าาา
สมาชิกใหม่ลืมตาดูโลกแล้ววว
ครอบครัวนี้อบอุ่นสมบูรณ์ขึ้นไปอีกกก
ฝากน้องจีดูแลน้องน่าาา
พี่ทิมกับเบลอะไรยังไงสิ
-
น้องทีมาแล้ววว
-
:mc4:
ดีใจด้วยยยยยยยยย
-
เพิ่งเข้ามาอ่านชอบบบบบบบบบบ น่ารักมากอ่ะครอบครัวนื้
น้องจีนี่ออกแววแต่เด็กเลย ไม่ธรรมดาๆ เชื่อพ่อมันแร๊งงงง :laugh:
อยากจะรู้จริงๆว่าปู่กับย่าจะรู้สึกยังไง เหอะๆ มีทิฐิก็ไม่ได้ช่วยอะไรนะ หลาน 2 แล้วนะเออ ไม่อยากเลี้ยงหรา :hao3:
รอตอนต่อไปค่ะ รักคนแต่ง :กอด1:
-
น้องทีมาแล้วววว :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:hao7:
คุณปู่คุณย่าจะรู้ไหมน้อว่ามีหลานเพิ่มมาเป็นสองคนแล้ว
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
น้องทีมาแล้ววววววว
พ่อตาแมายายก็กำลัง พี่ทอสโดนสวดอีกแน่ รอๆๆๆ อิอื
-
น้องจีนี่รู้เลย 555555555555
ต้อนรับน้องคนใหม่ค่า เย้ๆๆๆๆๆๆๆ
-
สนุกมากขอบคุณคับ
-
คลอดแล้วๆๆๆ
กระทันหันสุดๆๆ
รออ่านต่อคร้าบ
-
น้องทีมาๆๆๆแววๆๆๆๆ
-
ฉลอง :mc4:
-
ปลอดภัยแล้ว ดีจังงง
-
ตอนที่28
เข้าวันที่3ที่เอฟหลับอยู่ตลอด หมอบอกเพราะร่างการอ่อนเพลียจากเหตุการณ์เมื่อ2คืนก่อนบวกกับร่างกายที่อ่อนแออยู่แล้วทำให้เขายังไม่ตื่นขึ้นมา ตอนแรกผมค่อนข้างกังวลแต่ทุกครั้งที่หมอเข้ามาตรวจก็จะบอกว่าไม่มีอะไรหน้าเป็นห่วง ร่างกายค่อยๆฟื้นตัวได้เป็นอย่างดี และสิ่งเดียวที่ทำให้ผมเชื่อที่หมอพูด ก็คือเสียงครางในลำคอที่หลุดออกมาปล่อยๆทำให้ผมรู้ว่าอีกไม่นานเขาก็จะตื่นขึ้นมา
น้องทีแข็งแรงดีไม่มีอะไรหน้าเป็นห่วง ตอนเย็นก็คงจะออกจากตู้อบได้แล้ว และนั้นก็หมายความว่าผมจะอุ้มลูกได้เป็นครั้งแรก ถึงผมจะดูตื่นเต้นจนเกินเหตุแต่ก็ไม่ใช่คนที่เห่อน้องทีที่สุด เพราะลูกชายคนโตของผมเห่อน้องยิ่งกว่าใคร
ตลอดทั้งวันก็เอาแต่ไปยืนมองน้องที่หน้าต่างห้องเด็กมองผ่านกระจกใสและตู้อบอีกที ยืนอยู่นานจนพยาบาลหาเก้าอี้เด็กมาให้นั่งมอง น้องจีจะยิ้มและหัวเราะทุกครั้งที่น้องชายขยับตัวไปมาและเจ้าตัวก็ได้มีโอกาสหลายครั้งในการเข้าไปดูอย่างใกล้ชิดถึงแม้ยังมีกระจกตู้อบขวางกัน แต่น้องจีก็ดีใจทุกครั้งที่ได้เข้าใกล้น้อง ผ่านไปแค่หนึ่งวันพยาบาลรวมถึงหมอในชั้นนี้ทั้งหมดก็รู้จักน้องจีและซื้อขนมนมรวมถึงน้ำผลไม้ต่างๆมาฝากจนล้นโต๊ะ
“ตาทอส มากินข้าวกินปลาก่อน เดี๋ยวเป็นอะไรขึ้นมาอีกคนหลานแม่จะกำพร้าเอา”แม่ยายผมเดินนำพ่อตาเข้ามาในมือมีปิ่นโตสีชมพูสดขนาดใหญ่ที่เพิ่งซื้อเมื่อวาน
“ครับ”ผมตอบรับก่อนที่จะยกมือไหว้แล้วรับชั้นปิ่นโตมาวางไหว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียงและนั่งกินไปพร้อมมองหน้าแม่ของลูกผมไปด้วย จนพ่อตาด่าให้กินก่อนค่อยเฝ้าผมถึงเริ่มกินอย่างรวดเร็ว
“หลานกูไปไหน”พ่อตาถามอย่างไม่มีอะไรจะทำ เพราะท่านรู้อยู่แล้วว่าน้องจีคงไปเฝ้าน้องทีแต่ถึงแบบนั้นก็ยังถาม
“อยู่ที่เดิมครับ”ผมตอบเสร็จ พ่อตาก็ถือชั้นปิ่นโตชั้นหนึ่งที่มีหมูทอดกับผัดผักราดอยู่เดินออกไป ส่วนแม่ยายก็ไปหาซื้อผลไม้ข้างล่าง ผมมองตาหลังพ่อตาไปจนประตูปิดรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รู้ตัวอีกทีก็ตอนคนที่ผมเฝ้ามาเกือบ3วันเรียกหา
“พี่ทอส”น้ำเสียงแหบแห้งทำให้ผมรีบใช้หลอดเจาะแก้วน้ำแล้วป้อนทันที กินครั้งเดียวจนหมดแก้ว
“เอาอีกไหม”ผมถามแต่เอฟส่ายหน้าปฏิเสธ ผมรีบกดออดเรียกพยาบาล
“พี่ทอสลูกล่ะครับ”เอฟจับที่ท้องตัวเองก่อนจะเงยหน้าคิดถามด้วยสายตาคาดหวัง
“เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้เจอ ไม่ต้องห่วง”ผมใช้ฝ่ามือลืมผมนิ่มไปมาก่อนจะลุกขึ้นจูบซ้ำๆที่หน้าผากมนเพื่อเบาเทาอาการคิดถึงของตัวผมเอง
หลังจากนั้นหมออีกคนที่ร่วมเป็นเจ้าของไข้ก็เข้ามาตรวจเช็คอาการเมื่อทุกอย่างปกติดีก็ออกไปพร้อมบอกว่าอาหารจะตามมาพร้อมยา
“น้องจีล่ะครับ”พอหมออกไปก็ถามหาลูกทันที
“เฝ้าน้องที”พอตอบไปแค่นั้น เอฟก็หัวเราะทันที
“เห่อน่าดู”แม่ยายผมเดินเข้ามาพร้อมผลไม้สดหลายอย่าง แล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างทันที
“แม่ฮะ”น้องจีที่ถูกคุณตาจูงมือก็รีบวิ่งเข้ามาที่เตียง
“ว่าไงตอนแม่หลับดื้อไหมครับ”ผมอุ้มน้องจีขึ้นนั่งตักเพื่อให้ลูกชายเห็นหน้าแม่ได้ถนัด
“ไม่ๆ น้องจีเป็นเด็กดี ได้ขนมมาเยอะเลย”ว่าจบก็ชี้ให้ดูถุงขนมมากมายบนโซฟาตัวยาว”พี่พยาบาลให้มา บอกว่าน้องจีรักน้อง น้องจีน่ารัก และน้องจีเป็นเด็กดี แบบนี้ด้วย”เจ้าตัวยุ่งบนตักโม้ยืดยาวจนคนเป็นแม่อดขำไม่ได้
“ครับๆ ดีมาก”เอฟว่าก่อนจะใช้มือลูบหัวน้องจีไปมา
____________________________________________
“เด็กแข็งแรงมากครับ เดี๋ยวจะให้พยาบาลอุ้มมาให้ดู น้องจีไปกับอาหมอไหน”อาหมอหรือคุณหมอไวน์เป็นกุมารแพทย์จบใหม่และเป็นจ้าของไข้ผมอีกคน ถึงจะเพิ่งจบมาได้ไม่นานและความสามารถเรียกได้ว่าเหนือกว่าหมอทีจบมานานหลายคน จนคุณพ่อของหมอนนต์ต้องรีบดึงตัวเข้ามาร่วมทำงานด้วยเรียกได้ว่าจองตัวตั้งแต่เรียนยังไม่จบ
“ไปฮะ”และแน่นนอนหมอไวน์น่าตาน่ารักมากด้วยความที่น่าจะเป็นลูกคนมีฐานนะเรียนหมอและคงใช่ชีวิตอยู่แต่ในร่มซะส่วนใหญ่ผิวจึงขาวมาก ขาวจนดูซีดแต่ก็ยิ่งขับให้ดูมีออร่ามากกว่าเดิม
“ตอนนี้โชคดีที่เด็กค่อนข้างแข็งแรงนะครับแต่มีอีกเรื่องที่แนวโน้มค่อนข้างสูง คือเด็กอาจจะโตช้าและร่างกายอาจจะไม่แข็งแรงสมวัยนัก ดังนั้นหมอจึงแนะนำให้เข้าคอส คอยดูแลพัฒนาการ ส่วนร่ายละเอียดเดี๋ยวถามอาจารย์นนต์ก็ได้นะครับถ้าผ่านช่วง2ขวบไปเราก็จะดูแลรักษาได้เต็มที และคุณพ่อคุณแม่ต้องดูแลอย่างใกล้ชิดเมื่อเห็นอาการผิดปกติอะไรอย่าคิดว่าไม่เป็นไรเพราะน้องคลอดก่อนกำหนดร่างกายจึงไม่สมบรูณ์แน่นอน แต่แค่นี้ก็โชคดีมากแล้วครับ อาจจะเป็นเพราะตอนตั้งครรภ์ทานอาหารที่มีประโยชน์และดูแลอย่างถูกต้อง ยังไงรายละเอียดหลักๆหมอคงพูดได้แค่นี้นะครับ งั้น น้องจีไปกับอามาไปรับน้องทีออกจากตู้กัน”คุณหมออธิบายอาการต่างของน้องทีให้ฟังเสร็จก็เอ่ยชวนน้องจีพร้อมจูงมือเดินออกไป
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นครับ”พี่ทอสทรุดตัวลงนั่งลงที่เก้าอี้ข้างหัวเตียงเหมือนเดิมก่อนที่ทำหน้าเครียดจนผมอดแปลกใจไม่ได้
“เรื่องลูก บ้างทีน้องทีอาจจะ....”พี่ทอสหันมาพูดกับผมด้วยสีหน้ากังวล
“น้องทีต้องแข็งแรงและเติบโตมาเป็นเด็กดีแน่นอนครับ ผมเชื่อว่าพี่ทอสจะดูแลลูกอย่างดีที่สุดใช่ไหมครับ”ผมกุมมือพี่ทอสและบีบเบาๆ ยอมรับว่าผมเองก็กังวลและคิดโทษตัวเองที่ร่างกายไม่แข็งแรงพอทั้งน้องจีและน้องทีถึงต้องไม่สบายๆบ่อยๆ แต่ผมก็ตั้งใจจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด ดีเท่าที่ผมจะทำได้ จะทุมเททุกอย่างเพื่อให้เขาเติมโตขึ้นมาอย่างแข็งแรง
“มาแล้วๆ น้องมาแล้ว”น้องจีวิ่งเข้าห้องมาพร้อมตะโกนร้องเสียงดังเพราะตื่นเต้น หลังจากนั้นพยาบาลก็เข้ามาพร้อมห่อผ้าสีขาว
“คุณแม่อุ้มก่อนไหมค่ะ”พยาบาลเดินส่งเด็กมาตรงหน้าผม ผมเอื้อมมือไปรับลูกมาอุ้มถึงแม้จะขยับตัวได้ไม่มากเหมือนที่คิดแต่ผมก็อยากอุ้มลูก
สิ่งมีชีวิตที่มหัศจรรย์ที่สุดในโลก มีขนาดเล็กจนกลัวที่จะออกแรงในการกระชับกอด น้องทีตัวขาวถึงแม้จะดูเหลืองๆแต่ก็ดูเป็นเด็กที่แข็งแรงขนาดตัวใหญ่กว่าตอนน้องจีเกิดมาก กลุ่มผมสีดำสนิทกับริมฝีปากบางๆเหมือนพี่ทอสแต่จมูกเล็กๆกับตาสีน้ำตาลเข้มกลมโตนั้นคล้ายผม แววตาบริสุทธิจ้องมองมาที่ผมอย่างสนใจ
“น้องจีจับน้องซิ”น้องจีกำลังนั่งอยู่บนเตียงและมองดูน้องอย่างตื่นเต้นแต่กลับไม่กล้าจับเหมือนกับคนเป็นพ่อที่เว้นระยะห่างจากน้องทีพอสมควรคงเพราะกลัว ซึ่งตอนแรกๆพ่อผมก็เป็น และผมคิดว่าผู้ชายหลายๆคนก็คงเป็น การอุ้มลูกของตัวเองครั้งแรกนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะกลัวจะทำเขาหลุดมือ
“จีจับน้องได้หรอฮะ”น้องจีเองก็ดูเหมือนจะเป็นผู้ชายคนนึงเหมือนกัน
“ได้ครับแต่จับเบาๆ น้องจีเห็นไหมน้องตัวเล็กมาก ถ้าจับแรงน้องจะเจ็บ”ผมขำออกมานิดๆ น้องจีพยักหน้าเข้าใจรั่วๆแล้วยื่นมือเล็กๆมาจับมือที่เล็กว่าอย่างแผ่วเบาก่อนจะใช้ปลายนิ้มมือบีบนิ้วเล็กนั้นไล่ไปทีละนิ้วเล่นอย่างเพลิดเพลิน
“เป็นไงครับ”ผมถามน้องจีที่ดูจะเผลิดเพลินกับการสัมผัสผิวนุ่มๆนั้นเป็นอย่างมาก
“นิ่มดี”เจ้าตัวตอบไม่ใส่ใจผมเท่าไหร่นัก ก่อนจะเลื่อนมือไปที่แขนของน้องและเปิดผ้าเพื่อดูเท้า
“น้องน่ารักอันนั้นก็เล็กนิดเดียว”น้องจีใช้ปลายนิ้วก้อยโชว์ให้ดูเพื่ออธิบายว่า ไอ้นั้น หรือก็คืออวัยวะเพศที่มีขนาดเล็กตามอายุของน้องทีนั้นเล็กจริงๆ
“ทำอย่างกับของตัวเองใหญ่นัก”และพ่อผมก็เดินเข้ามาขยี้ผมน้องจีอย่างหมั่นเขี้ยว เพราะผมอุ้มไว้นานแล้วเลยรู้สึกเจ็บแผลที่หน้าท้อ แม่ผมจึงอุ้มแทนและพาไปนั่งทีโซฟากำลังมองหลานอยู่กับพ่อโดยมีน้องจีที่ตามติดน้องไม่ห่าง
ส่วนพี่ทอสที่เอาแต่ถ่ายรูปไม่ยอมจับลูกเลยนั้นก็ทำหน้าเสียดายทันทีที่พยาบาลเดินมารับตัวน้องทีไปผักผ่อนและให้นม
“พ่อฮะน้องตัวห๊อมหอม เหมือนกันต์เลย”เมื่อปีนขึ้นมาบนตักพ่อก็เริ่มอธิบายประสบการณ์ที่คนเป็นพ่อไม่ได้สัมผัส
“...”พี่อทสทำหน้าเสียดายหนักกว่าเดิมก่อนจะกดเลื่อนดูรูปน้องทีที่แอบถ่ายไว้นับร้อยผ่านมือถือ
“น้องทีมานอนกับแม่มา”ผมเรียกให้น้องจีขึ้นมานอนกับผมเพราะเจ้าตัวเล่นวิ่งวุ่นอยู่กับน้องทั้งวันจนไม่ได้นอนกลางวันตอนนี้เกือบทุ่มหนึ่งแล้วน้องจีเลยนั่งเหมือนตาจะปิด
“น้องจี รักน้องไหม”ผมถามพร้อมห่มผ้าให้ลูกชายคนโต
“รักมากกกกกกกกก”ลากเสียงยาวจนดูหน้าหมั่นไส้แต่ผมก็อดยิ้มไม่ได้
“หนูเป็นพี่แล้ว ต้องดูแลน้องดีๆรู้ไหม และต้องรักน้องให้มาก ปกป้องน้องด้วย”ผมว่าพร้อมลูบหัวน้องจีไปด้วย น้องจีไม่ตอบแต่พยักหน้าเข้าใจคงเพราะเริ่มง่วงเต็มที หลังจากนั้นไม่ถึง2นาทีก็หลับสนิทอาจจะเพราะเหนื่อยมากทั้งวัน
“แม่รักลูกนะครับ”ผมจูบที่ผมนิ่มๆแล้วหลับตามบ้าง
อีกด้าน คุณพ่อลูก2นั่งมองภรรยาและลูกชายคนโตที่หลับข้างกันบนเตียงคนไข้มานานร่วมชั่วโมง เขาไม่เคยรู้เลยว่าผู้ชายที่ได้ชื่อว่าแม่ของลูกเขาจะทำให้เขามีความสุขขนาดนี้ ถ้าหากรู้อนาคตเขาคงลงมือจีบตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัยและถึงแม้จะเป็นผู้ชายเหมือนกันเขาก็คงไม่แคร์ ร่างสูงยืดตัวตรงก่อนจะก้มลงประทับริมฝีปากบางเข้าที่หน้าผ้ามนของลูกชายและผู้เป็นแม่ก่อนกระซิบถ่อยคำหวานแผ่วเบา
“พ่อรักลูกและแม่ของลูกมากนะ”
อีกด้านหนึ่ง
ภาพถ่ายหลานชายคนใหม่ที่กำลังนอนอยู่ในตู้อบถูกส่งมาตั้งแต่เย็นของเมื่อวานเพื่อรายงานตามคำที่สั่งไว้ รายละเอียดต่างๆที่พอจะมีได้นั้นระบุว่าหลายชายของเขาคลอดก่อนกำหนดทำให้ต้องอยู่ในตู้อบ ความรู้สึกกังวลที่หน้าแปลกประหลาดเกิดขึ้นในอกอย่างหาคำอธิบายไม่ได้
“น่าเกลียดน่าชัง”ผู้เป็นภรรยาพูดขึ้นอย่างลืมตัวด้วยรอยยิ้ม หลานของเธอตัวขาวและผมหนาเหมือนกับพ่อไม่มีผิดความรู้สึกปราบปลื้มเกิดขึ้นในอกแต่เมื่อเงยหน้าสบสายตากับผู้เป็นสามีก็ต้องชะงัก
“โทรไปหาไอ้ทิน”ก่อนจะเอ่ยสั่งให้โทรหาลูกชายคนโตที่ตัวเองไหว้วานให้ไปจัดการกับลูกชายคนเล็ก แต่กลับเงียบหายเข้ากลีบเมฆแม้แต่คนของเขาก็หาตัวไม่เจอ แต่โชคดีที่ยังติดต่อได้แต่ก็แค่ผ่านเสียงเท่านั้น
_________________________________________
หญิงวัยกลางคนลงจากรถหรูอย่างสง่างามตามแบบฉบับคุณหญิงพันล้าน ที่หน้าโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังเสื้อผ้าสีฉุดฉาดเข้ากับเครื่องเพชรชุดใหญ่ที่ใส่โชว์คนทั้งโลก เดินทอดน่องไปยังจุดหมายปลายมาทางที่เธอต้องการ
ห้องของภรรยาลูกชายที่กำลังพักฟื้นหลังคลอดอยู่
วันนี้แหละที่หล่อนตั้งใจจะมาเริ่มสะสางทุกอย่าง
ด้วยความมีมารยาทตามที่ถูกอบรมมาตั้งแต่เกิดเธอจึงเลือกที่จะเคาะประตูก่อนเดินเข้าไป
“เชิญครับ”เสียงใสจากอีกฝากของประร้องบอกเชิงอนุญาต
เมื่อบานประตูเปิดออกคุณแม่ลูกอ่อนก็ถึงกับผงะเมื่อคนที่กำลังเดินเข้ามานั้นคือแม่ของสามีเขา
“สวัสดี ฉันคงไม่ต้องแนะนำตัวใช่ไหม”น้ำเสียงเล็กเอ่ยบอกตามปกติแบบฉบับผู้ถือ พร้อมสายตาที่จ้องมองลูกสะใภ้บนเตียงอย่างไม่วางตา
TBC
มาอย่างไวอ่ะ
-
อ๊ายยยยยยยย !! ตอนนี้น่ารักที่สุดเลย :impress2:
อบอุ่นมากกกกกกกก ครอบครัวนี้น่ารักจริงๆ :hao5:
หวังว่าจะได้รับขวัญหลานจนหลานโตเท่าน้องจีนะคะ
ฮืออออ. อยากให้เนื้อเรื่องมันถึงวันนั้น
ดีใจค่ะ ที่ทุกคนมีความสุข และพี่ทอสมีความสุขสักที
คุณย่านี้ยังไงคะ? เหมือนกันสำนึกได้?
แต่ยังเล่นตัว? สะสางให้จบ? เรื่องนี้จบนานแล้วป่าวคะ?
คุณปู่กับคุณย่านั้นแหละที่ไม่จบสักที
หวังว่ามารอบนี้จะนึกได้นะคะ
พ่อกับแม่เอฟอยู่ด้วย มาคนเดียวเนี้ยไม่กลัวโดนรุมหรอคะ?
ถ้ามารอบนี้แล้วทำตัวดีจะอภัยให้ก็ได้เชอะ
:mew1: ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆนะคะ :katai2-1:
[/b]
-
โอ้
คุณหญิงแม่มาแล้ว
คราวนี้จะเป็นไงเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
ตอนต่อไปปปปป
-
งืออ ค้างงงงงงงงงง :z3:
-
:a14: จงยอมรับลูกสะใภ้และหลานๆ ซะนะครับ ไม่ใช่ว่ากั๊กหลานๆ ไว้แล้วไล่แม่
น้องจี :laugh3: อะไรคือไอ้นั่นนิดเดียว อะไรคือหอมเหมือนน้องกันต์ :hao7:
#No! #งดดราม่า #ยังจุกและอืดอยู่ (จากเรื่องอื่นนะ)
-
:a5: :a5: :a5: ยัยป้ามหาภัยมาแล้ววววว
-
เฮ้ย มาดีมาร้ายเนี้ย คุณแม่สามี :katai1:
-
อบอุ่นมากกกกกกกกกก :mew1:
-
อยากเจอหลานละซิ
-
แม่มาทำอะไร มาดีๆ นะขอร้อง
-
ที่มาสะสางที่ว่าคงไม่มาบีบให้เอฟทิ้งลูกทิ้งไอ้ทอสไปหรอกนะ ที่รอถึงทุกวันนี้แค่ต้องการรอลูกคนที่สองที่พึ่งคลอดละซิ ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆคงเกลียดแม่กับพ่อไอ้พี่ทอสเข้ากระดูกดำให้ดู ถึงจะเป็นพ่อแม่ไอ้พี่ทอสก็จะไม่ให้อภัย แถมจะลามไปหาคนแต่งด้วยอีกคนถ้าให้อภัยพ่อแม่ไอ้พี่ทอส เขากำลังมีความสุขกันเชอะ แถมทิ้งให้ค้างไม่รู่เมื่อไหร่จะมาต่อให้อีกอ่ะ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
คุณแม่สามีจะมาไม้ไหนกันคะ??
-
อยากเจอหลาน แต่เล่นตัวน่ะ ปู่ย่า
งานนี้ พ่อตาแม่ยาย คงได้เปิดศึกกับพ่อแม่สามีแน่ๆ เอฟๆ
-
แม่พี่ทอสมา มาทำไมอ่ะเนี่ยยยยยย :katai1:
พี่ทอสไปไหน มาดูเมียพี่ก่อนเร็ววววววววววววว :serius2: :serius2: :serius2:
-
ครอบครัวอบอุ่น น่ารัก
แต่จะดราม่าอีกแล้ว
-
คุณนายจะทำอะไรอีกกกก :katai1:
-
ถ้ามาดีก็ดีไป
แต่ถ้ามาร้าย
ระวังจะโดน
ถอนหงอกนะ
คุณย่า :katai2-1:
-
ค้างคามาก อย่างนี้ต้องมาต่ออีก อย่างทิ้งห่างนานนะ มันไม่ได้ฟิวเท่าตอนนี้
-
ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ :mew1:
แต่พอยัยคุณย่ามาชักเริ่มวิตกแล้ว :เฮ้อ:
-
หลานก็ออกจะน่ารัก
-
ติดตามต่อไปครับ สู้ๆ
-
:a5: :katai2-1:
งุงิคุณปู่นี้ก็จริงๆ
-
ค้างงงงงง :z3:
-
มาม่าอีกแล้วป้ะเนี่ยยย?
เป็นกำลังใจให้เน้ :mew1:อ
-
สนุก ฟิน หายคิดถึงน้องจีเลย แต่ก็ยังค้างคาตอนจบตอนนี้แหล่ะคับ แม่ทอสมาทำไม? มาจัดการอะไร? พ่อแม่เอฟไปไหนไม่มาอยู่เฝ้าลูก หลาน ปล่อยให้แม่ผัวมาระรานลูก ๕๕๕ อยากให้ครอบครัวทอสได้เผชิญหน้ากับพ่อ แม่เอฟจังๆสักที มันค้างคาใจ อยากอ่านตอนใหม่เร็วๆละคับ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :call: :call: :call: :call:
-
มาแล้ววว
น้องจีพาร์ทนี้น่ารักมากกกกกกกก(อยากใส่ก.ไก่ซักล้านตัว)
พาร์ทนี้ดูเป็นครองครัวสุขสรรมากจนตอนท้ายที่ย่ามานี่แหละ
คุณตาคะช่วยปกป้องครอบครัวเอฟให้พ้นจากปู่ย่าจอมอคติทีนะคะ
-
ปรบมือรัสๆเลย หลานคลอดแล้ว
เก็บตังค์เลลยห่ะ
-
นางควรมาตั้งนานแล้ว เพิ่งคิดได้รึไงย๊ะ :m16:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
น้องที&น้องจี :mew1: ตอนนี้แลอบอุ่นละมุนละไม :pig3: :pig3: แต่ตอนท้ายนี้แม่สามีจะมีดีหรือร้ายยยยยยย :katai1:
-
เด็กอาจจะโตช้าและร่างกายอาจจะไม่แข็งแรงสมวัยนัก <<< อื้อหื้อออออ ตอนเกิดหนักสามโลกว่า ยังไม่แข็งแรงอีกรึคะ?
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คุณหญิงแม่พันล้าน มาทำไมอะ. มาดีมาร้ายเนี่ยะๆๆๆ
-
คุณย่าจะมาบอกว่า ยินดีรับเอฟเป็นลูกสะใภ้ใช่ไหม
-
คุณแม่ผัวมาเสริฟมาม่าอีกรึป่าวเนี่ย
-
อร๊ายยย กำลังน่ารักฟรุ้งฟริ้งเบย อบอุ่นฝุดๆ :impress2:
อีคุงปู่คุงย่ามาทำเสียบรรยากาศนะ :angry2:
-
หืมมมมมมมมมมมม ม ม ม ม ม ม!!!
มาอย่างไวเลยแม่สามี จะมาทำอะไรเนี่ย ถ้ามาดีก็ดีไปนะ แต่ถ้ามาไม่ดีอย่ามาเลยขอร้อง :katai1:
-
:mew1: :mew1:
-
คิดว่าไม่น่าจะดราม่าแล้วรึเปล่าคะ แงงงง
ตอนนี้อบอุ่นหัวใจมากกกก โอยยย พี่ทอสยังไม่ได้อุ้มลูกเลย สู้นะพี่นะ
น้องจีนี่เป็นพี่ที่บ้าเห่อจริงๆ น่ารักกกก
คุณปู่คุณย่าก็อาจจะอยากเจอหลานเฉยๆงี้ ไม่ดราม่าหรอก โนะะะะะ . _ .
-
พูดจาดีๆนะคะคุณย่าพูดไม่ดีเดี๋ยวพาหลานหนีนะคะ
-
งานนี้แม่ยายไม่ต้อง แค่พ่อตาคนเดียวพ่อปู่แม่ย่าก็หงายเก๋งแล้ว เอาให้หนัก
-
ขอให้พ่อแม่ของเอฟอยู่ด้วยเถอะ
-
มาทำไมมมมม :katai1:
-
คุณหญิงแม่มาแล้ว
หวังว่าคงไม่มีข้อเสนออะไรมาให้เอฟอีกนะ
พ่อตาพี่ทอสไปไหน มาจัดการคุณหญิงแม่เร็วๆ
-
:mew5: :mew5:
ต่อๆๆเร็วๆนะ
:ling1: :ling1:
-
ขอบคุณ :)
-
Sweet Home น่ารักจังเลยครอบครัวนี้><
-
ฉากนี้ซึ้งเลยอ่า คุณนายมาคงไม่ได้มาพรากแม่ลูกนะ :sad4: :sad4:
-
เด็กอาจจะโตช้าและร่างกายอาจจะไม่แข็งแรงสมวัยนัก <<< อื้อหื้อออออ ตอนเกิดหนักสามโลกว่า ยังไม่แข็งแรงอีกรึคะ?
:hao3: ผมเคยบอกแล้วว่าผมก็เกิด 7 เดือนนะ น้ำหนักแรกเกิด 3 kg เป๊ะๆ
แต่เรื่องอ่อนแอน่ะยืนยันครับ เด็กๆ เดี๋ยวป่วยๆ เข้าออกโรงพยาบาล
อย่างกับเป็นบ้านหลังที่สอง ถึงขนาดมีหอบหืดเป็นโรคประจำ(แถมมาถี่มาก)
แต่พอช่วงยืดตัวว่ายน้ำทุกวัน แล้วหลังจากนั้นก็บวกเต้นทุกวันอีก
เหมือนภูมิคุ้มกันแข็งแรงขึ้นเลยไม่ค่อยป่วยอีก หอบหืดหายไป :bye2:
เหลือภูมิแพ้ทิ้งไว้แทน :sad4:
-
พ่อแม่พี่ทอสทำไรเนี่ย วุ่นวายจริง
-
อยากให้คุณย่าเจอกับคุณยาย คุณปู่เจอกับคุณตา จริงๆ
-
เอ๊ะๆๆๆ ยังไงกันล่ะคะคุณนายยย
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
จะมาสะสางอะไร :katai1:
ถ้ามีมารยาทตามแบบลูกผู้ดีจริง ก็ต้องรู้กาลเทศะหรือเปล่าคะ ตอนนี้เอฟเพิ่งคลอดลูก ร่างกายก็ยังไม่แข็งแรง ถ้าจะมาทำร้ายจิตใจกันล่ะก็ เตรียมตัวโดน :beat: :z6: จากแฟนๆนะคะ
แต่ถ้ามาดีก็โอเคค่ะ :o8:
-
แม่พี่ทอส ท่าจะร้ายน่าดู
-
อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆอีก
-
จะไม่จบสินะ เจอกะตาหน่อยเปงไง
-
เชื่อว่าน้องทีต้องโตขึ้นอย่างแข็งแรงแน่!
-
แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องทีน่าร้ากกกกกกกกกก
ยังไงน้องต้องแข็งแรงสมบูรณ์อยู่แล้วล่ะเนอะๆๆ
ว่าแต่.........
มันค้างอ่าาาาาาาาาาา แงงงงงง เลาคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วนะ
คงไม่มีอะไรเกินขึ้นใช่มั๊ย :katai1:
/ตะเตือนไต
-
มาแล้วคุณนายแม่
-
ดีใจจังเลย น้องที แข็งแรง
น้องจีน่ารัก เห่อน้องมากเลย
คนพ่อก็ไม่น้อยน่าา ไม่กล้าอุ้มเชียวว
คุณแม่สามีมาทำไร
อย่ามาร้ายนะ จะโดนมิใช่น้อยยย
เค้ากำลังสุขสันต์ อย่าบรรยากาศกร่อยนะ
-
ครอบครัวเขาอบอุ่นอยู่แล้ว จะมาสร้างเรื่องอะไรอีกฮ่ะคุณนาย
-
ค้างงงงงง :ling1: :ling1:
-
ใคร จุด ธูป เชิญ เจ๊ แก มา!! :m16:
ถ้าน้องโตมาหน้าหวานน้องจีจะกลายเป็นพี่ที่หวงน้องมากแน่ ๆ
พี่ทอสทำไมไม่อุ้มลูก 5 5 มัวแต่ถ่ายรูป เป็นไงล่ะพยาบาลซิวไปแล้ว
คิดตามว่าพี่ทอสถ้าจีบเอฟตั้งแต่มหาลัยมันจะเป็นอย่างไรนะ ถ้าแต่งเป็นเรื่องใหม่มันต้องหวานแน่ ๆ
เอฟคงท้องตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ!!
แต่ตอนนี้ทุกอย่างก็ไปด้วยดี ครอบครัวสมบูรณ์ หวังว่าปู่ย่าฝั่งนั้นจะคิดตกเสียทีนะ
:mew1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คุณหญิงมาแล้วววววว จะยอมรับหรือจะเอาน้องทีไป โอ๊ยยยยย มายยยยยย ค้างงงงง คนเขียนสู้ๆๆๆๆ
-
คุณหญิงแม่มาแล้ววว คุณพระ ขอให้ปลอดภัย
ทั้งแม่ทั้งลูกนะ
-
คุณหญิงแม่จะมาดีหรือมาร้ายละเนี่ย
-
o22
อูยยยยย
-
แม่พี่ทอสน่ากลัวอะ
หวังว่าคงไม่พูดอะไรทำให้ครอบครัวเค้าต้องแยกกันน๊าาาาา :ling1:
-
รวมเล่มแล้วแจ้งใน เฟส ด้วยนะคะ เรานับถอยหลังรอเลย ชอบมากๆๆๆๆ เอาเล่มพี่ทิมด้วย พี่ทอสน่ารักกกกกก
-
เฮ้อออ
-
เบื่อปู่กับย่ามากเลย รมเสีย หายไปนานกลับมาตามอ่าน ตาแฉะเบย ไม่ลืมไม่ทิ้ง รักเรื่องนี้ รักคนแต่ง
-
หึหึ
คุณตา คุณยาย จัดการเลยค่ะ คุณย่าจะมารังแกลูกหลานแล้ว
-
โอ๊ยยยย น่าร๊ากกกก ครอบครัวอบอุ่นมากเลย :-[
ว่าแต่หญิงแม่คัมแบ๊คมาแบบนี้จะมาเรื่องดีหรือร้ายน้อ หวังว่าคุณหญิงคุณชายจะไม่ก่อปัญหาให้อีก
ปล่อยครอบครัวนี้เค้ามีความสุขไปเท้อออ :o12:
-
:ling2:โอ้คนเขียนอย่าตัดจบแบบนี้สิคะ ฆ่ากันให้ตายซะยังดีกว่า ทรมารมากลงแดงเลย :katai5:
-
:katai3:มารอน้องจี น้องที
-
:ling3:
มาต่อเร็วๆน้าาา
-
คิดถึงจังน้องจี
-
ตอนที่29
แม่พี่ทอส
ผมรีบพยายามลุกขึ้นนั่งให้ตัวตรงทันทีที่แม่พี่ทอสเดินมา
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้โดยมีน้องทีอยู่บนตักน้องทีเลี้ยงง่ายไม่ค่อยร้องผิดกับคนพี่ลิบลับ เมื่อกี้พี่ทอสออกไปเพิ่งออกไปซื้อข้าวให้น้องจีไม่รู้ว่าสวนกันไหมแต่ดูจากท่าทางแล้วคงไม่ได้เจอพี่ทอส
“สวัสดี”แม่พี่ทอสยกมือรับไหว้แต่ยังมองจ้องมาที่น้องทีไม่เลิก
“เอ่อ”จริงๆผมอยากจะถามว่ามีอะไรหรือเปล่าแต่มันก็ดูจะเสียมารยาทไปสักหน่อย
“ไม่ลองอุ้มหน่อยหรอครับ”ผมว่าพร้อมมองไปที่น้องทีที่แม่ของพี่ทอสยืนมองอยู่หลายนาที
“มะ..”
“แม่ฮะ อ่ะ”น้องจีที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำวิ่งออกมาหาผมแต่ก็แทบจะล้มเพราะชนกับแม่ของพี่ทอสโชคดีที่มี่ทอสคว้าแขนน้องจีไว้ได้ทัน เจ้าตัวเล็กจึงจะยังดูงงแต่ก็ยิ้มแฉ่งที่ตัวเองไม่ล้ม
“พี่สาวเป็นใครฮะ”ทั้งผมและแม่พี่ทอสต่างพากันอึ่ง จะว่ายังไงดีถึงแม้ผิวพรรณจะดีสักแค่ไหนแต่คนที่อายุใกล้60ก็ไม่มีทางดูเด็กเหมือนแค่17-18แน่ แต่น้องจีกับเรียกแม่พี่ทอสว่าแบบนั้นทำให้ผมอึ้งไม่น้อย แต่แม่พี่ทอสกลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่นั้นทำให้ผมเวอเข้าไปอีก
“ปากหวานเหมือนใครเนี่ย ย่าเป็นย่าหนูนะ ไม่ใช่พี่สาว”แม่พี่ทอสก้มหน้าชมน้องจียกใหญ่
“หรอฮะ ย่าของน้องจีสวยมากกก”เจ้าตัวเน้นอีกครั้งทำเอาแม่พี่ทอสต้องก้มลงไปอุ้มน้องจีขึ้นมาอุ้มทันที
“เอ่อ..”ส่วนผมก็ได้แต่มองแบบงงๆ
“ย่าไปไหนมาฮะน้องจีไม่เคยเห็นเลย”ผมไม่รู้ว่าน้องจีเข้าใจความหมายของคำว่าย่าสักเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนเจ้าจอมซนจะมีแผนอะไรบ้างอย่างเมื่อมองมาทางผมแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย หรือผมจะคิดไปเอง
“คุณย่าทำงานค่ะ”แม่พี่ทอสตอนนี้กลายเป็นย่าเต็มตัวไปแล้ว แตกต่างจากครั้งแรกที่เจอกันลิบลับหรือนี่จะจริงที่เขาว่าปู่ย่าตายายจะรักหลานมากกว่าลูกในไส้ และเหมือนจะลืมเรื่องสำคัญที่จะมาคุย
“หรอฮะ งั้นวันหลังพาน้องจีไปทำงานด้วยนะฮะ พาน้องทีไปด้วย”น้องจีว่าพร้อมชี้มาที่น้องที
“ย่าอุ้มน้องทีซิฮะ น้องทีตัวเล็กนิดเดียวไม่หนักหรอก”น้องจีว่าก่อนจะปีนลงจากตัวคุณย่าของตัวเองอย่างทุกลักทุเล
แม่พี่ทอสมองมาที่น้องทีอีกครั้ง
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย”แม่ของพี่ทอสเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะถาม
“ผู้ชายครับ”ผมว่า”ไม่ลองอุ้มหน่อยหรอครับ”ผมยกน้องทีส่งให้แม่พี่ทอสแต่ดูเหมือนท่านจะยังลังเล ผมจึงทำท่าเหมือนจะทำน้องทีหลุดมือ แม่พี่ทอสจึงรีบเข้ามารับ
“อะไรกันลูกก็ตั้งสองคนแค่นี้ยังไม่มีแรงอุ้มอีก ถ้าหลานฉันเป็นอะไรขึ้นมาจะว่ายังไง”ถึงปากจะว่าผมก็ก็ยอมรับน้องทีไปอุ้มอย่างดี
“เป็นไงฮะน้องทีน่ารักไหมฮะ”น้องจีที่เป็นผู้สนับสนุนยืนลุ้นจนผมอดหมั้นไส้ไม่ได้
“ชื่อน้องทีหรอ”คุณแม่พี่ทอสพูดขึ้นลอยๆ
“ครับ น้องจีเป็นคนตั้งให้”ผมว่าก่อนจะพยุงน้องจีให้ขึ้นมานั่งที่เตียงดีๆเพราะน้องจีกำลังปีนขึ้นมา
“ว้าย เลี้ยงง่ายจริงผิดกับตาทอสลิบลับ”คุณแม่เหมือนหลุดอยู่ในโลกส่วนตัวเมื่ออุ้มน้องทีโยกไปมาก่อนจะหลุดปากถึงความหลังที่ทำให้ผมรู้ว่า อย่างน้อยๆสิ่งที่พี่ทอสเคยเล่าให้ฟังก็ไม่ได้เป็นอย่างที่พี่ทอสคิด
“ครับเลี้ยงง่าย ถึงจะไม่ครบกำหนดแต่ก็แข็งแรงมากครับ”ผมอธิบายและสังเกตุถึงสีหน้าแม่ของพี่ทอสที่ดูมีชีวิตชีวาขึ้นผิดกับตอนแรกที่เข้ามาในห้องอย่างเห็นได้ชัด
“เพราะร่างกายไม่แข็งแรงนะซิ หลานฉันถึงออกมาก่อนเวลา เวลาท้องเวลาไส้ก็รู้จักบำรุงเยอะๆบ้าง แค่ลูกคนที่2ก็ปล่อยให้โทรมขนาดนี้ ใช้ไม่ได้”ถึงปากจะว่าผมอย่างฉุนเฉียวแต่ทุกคำก็สื่อความหมายว่าห่วงใยจนผมอดยิ้มไม่ได้
“พ่อทอสทำงานฮะ แม่เลยต้องอยู่คนเดียว”น้องจีว่าขึ้นเสียงเศร้าและใบหน้าที่ยิ้มแย้มเมื่อกี้ก็หายไปทันที
“หรอ งั้นเดี๋ยวย่าจัดการพ่อทอสให้นะ แม่กำลังทองกำลังไส้ยังห่วงทำแต่งานเหมือนพ่อไม่มีผิด เกิดลูกออกมาพิการจะทำไง”น้องจียิ้มแฉ่งหันมาหาผมทันทีและนี้เป็นครั้งแรกที่ผมเริ่มรู้สึกว่าตามความคิดของน้องจีไม่ทันจริงๆ
“ชื่อจริง”ผมที่มัวแต่จมความคิดก็เงยหน้าขึ้นมองแม่พี่ทอสทัน
“ชื่อจริงของหลานฉันน่ะชื่ออะไร”ถึงแม้สายตาที่มองมาทางผมจะไม่เหมือนมองน้องทีหรือน้องจี แต่ผมก็รู้สึกดีใจที่อย่างน้อยๆท่านก็เอาใจใส่หลานๆที่เป็นลูกของลูกชายตัวเองบ้าง
“นั้นซิครับ ยังไม่ได้คิดเลยถ้าไม่รักเกียจช่วยตั้งให้หน่อยได้ไหมครับ”ผมว่ายิ้มๆ
“คนโตชื่ออะไร”ท่านคงหมายถึงน้องจี
“จีระวัฒ ทิรานนต์”ผมว่าคุณแม่ของพี่ทอสเงยหน้าขึ้นมาทันที
“งั้นก็ ทีระดล แต่ไม่ใช่ทิรานนต์ ต้องเป็น ทนาทิศรีบไปเปลี่ยนนามสกุลกันด้วยมีอย่างที่ไหนใช่นามสกุลคนละอันกับสามี”แม่พี่ทอสว่าอย่างไม่สบอารมณ์หลังจากนั้นเสียงโทรศัพท์ท่านก็ดัง จึงยื่นน้องทีมาให้ผมอุ้ม พอคุยเสร็จก็เหมือนจะมีธุระด่วน เลยจะกลับ
“ย่าจะมาหาน้องจีอีกใช่ไหมฮะ มาหาน้องจีกับน้องทีนะ”น้องจีเกาะขาอ้อน
“จ๊ะ เดี๋ยวย่าจะซื้อของเล่นมาฝากเอาเยอะๆเลยเนอะ”แม่พี่ทอสลูบหัวน้องจีไปมาอย่างเอ็นดู
“ส่วนเธอจะให้คนส่งอาหารเสริมมาให้ กินด้วยล่ะ ย่าไปก่อนนะครับ”คุณแม่พี่ทอสหันมาพูดกับผมแล้วก้มลงไปหาน้องจีอีกครั้ง
“ฮะ บ๊าบบายฮะ”น้องจีเดินไปส่งถึงหน้าประตูแล้วเดินกลับมาพร้อมพี่ทอส ที่ผมเห็นว่าแอบยืนฟังอยู่นานแล้ว
“ทำไมต้องให้ตั้งชื่อให้ด้วย ชื่อจริงพี่คิดไว้แล้ว”พี่อทสว่าก่อนจะว่างของกินต่างๆไว้บนโต๊ะกระจกแล้วเดินมาหาผม
“มันก็ชื่อเดียวกันไม่ใช่หรอครับ”ผมว่าพร้อมมองดูใบเกิดของ เด็กชายทีระดล ทนาทิศอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงอีกฝาก
ยังไงแม่ลูกก็ตัดกันไม่ขาดหรอกครับผมเชื่อว่าอย่างนั้น
“น้องจีเก่งมากครับ”ครั้งนี้คงต้องยกความดีความชอบให้น้องจีแล้วล่ะครับ
“เพราะน้องจีน่ารัก ใครๆก็รักน้องจี”เจ้าตัวเงยหน้าจากถุงโดนัดมายิ้มแฉ่งก่อนจะก้มลงไปหยิบขึ้นมากินเขี้ยวตุ่ยๆไม่สนใจสีหน้าของผมและพี่ทอสที่มองเจ้าโกหลงตัวเองอย่างอายแทน
วันต่อมาผมก็ออกจากโรงพยาบาลพ่อแม่ของผมยังอยู่กรุงเทพเพื่ออาสาช่วยเลี้ยงน้องทีเพราะผมยังขยับตัวได้ไม่เท่าใจคิดแม่ผมเลยค่อยช่วยเลี้ยงน้องทีแทน ส่วนพ่อเพื่อเก่าพากันมาชวนไปสังสรรค์ทุกวันจนแม่ผมบ่น แต่ก็ว่าอะไรไม่ได้เมื่อขบวนรถที่มีทั้งรถนำหน้าและตามหลังหลายคันแสดงถึงตำแหน่งใหญ่โตของเพื่อเก่าพ่อ ก็ทำเอาแม่ผมพูดอะไรไม่ได้มากนัก
วันนี้น้องกันต์มาบ้านไม่ใช่เพื่อมาหาน้องจีอย่างทุกครั้งแต่วันนี้น้องกันต์มาหาน้องที เพราะได้ยินข่าวจากคุณหมอนนต์
“น้องกันต์สวัสดีครับ”ผมเอ่ยทักเด็กชายตัวเล็กที่ในมือถือของต่างๆมากมายเข้ามาในบ้านพร้อมรถของคุณหมอนนต์ที่ขับออกไปคงจะรีบไปเข้าเวรจึงไม่ได้ทักทาย
“สวัสดีคับคุณครู”ถึงแม้ว่าผมจะเลิกเป็นครุอนุบาลมาเป็นหลายปีแล้วแต่น้องกันต์ก็ยังคงเรียกผมว่าอย่างนี้ตลอด
“ถืออะไรมาเยอะแยะครับ”ผมช่วยเด็กน้อยตัวข้าวถือของ มันคือชุดเสื้อผ้าเด็กอ่อนและที่นอนเล็กๆที่พอน้องกันต์ถือก็แทบจะปิดทั้งตัว
“ของขวัญคับ กันต์ให้น้อง”น้องกันต์ยิ้มอายๆพร้อมส่งของให้ คุณหมอก็ช่างให้น้องกันต์ถือมาเองเยอะขนาดนี้
“ขอบคุณคับ ใจดีจังเลย”ผมว่าก่อนจะเดินนำน้องกันต์ไปที่ห้องนั่งเล่น ที่ตอนนี้มีน้องจีและน้องทีกำลังนอนเล่นกันอยู่
“กันต์”น้องจีรีบลุกขึ้นมานั่งทันทีที่เห็นน้องกันต์เดินมา น้องกันต์ยิ้มกว้างก่อนจะเดินมานั่งข้างๆน้องทีฝั่งตรงข้างกับน้องจีและดูเหมือนน้องจีจะไม่พอใจ
“มานี่”น้องจีตับที่ว่างข้างๆตัวเป็นเชิงให้น้องกันต์เดินไปนั่งตรงนั้น แต่ตอนนี้สิ่งที่เรียกความสนใจจากน้องกันต์นั้นไม่ใช่น้องจีเหมือนเช่นทุกทีแต่เป็นน้องที ที่นอนยิ้มอยู่
น้องกันต์ส่ายหัวก่อนจะยื่นนิ้วเล็กๆไปให้น้องทีจับ ซึ่งน้องทีก็รีบจับและทำท่าจะเอาเข้าปากทันทีแต่น้องกันต์ฝืนนิ้วมือไว้
“กินไม่ได้น้า”น้องกันต์หัวเราะคิกคักชอบใจแต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ค่อยชอบใจ น้องจีนั่งหน้าบูดก่อนที่จะแกะมือน้องทีออกแล้วให้จับนิ้วตัวเองแทน น้องกันต์เงยหน้ามาขมวดคิ้วใส่แต่น้องจีก็ทำเป็นไม่สนใจ
“น้องกันต์ทานข้าวยังครับ”ผมถามเพราะเห็นนั่งกันต์เริ่มทำหน้าเซ็ง
“ทานแล้วคับ”
“มานี่ซิมานั่งกับครู”ผมเรียกน้องกันต์ลุกมานั่งข้างผมบนโซฟาอย่างว่าง่ายโดยมีน้องจีมองตาม
“ที่โรงเรียนมีเพื่อนผู้ชายเยอะไหมคับ”ผมถาม น้องจีเงยหน้าขึ้นมองทันที
“เยอะคับ”น้องกันต์ตอบแบบไม่ใส่ใจเท่าไหร่
“แล้วคนไหนน่ารักสุด”ผมถามทีนี้น้องจีทำหน้ามุ่ยเลยครับ
“เอ่อ ตาม ก็น่ารักคับ ตอนแรกชอบมาแกล้งแต่ตอนนี้ มาเล่นด้วยทุกวันเลย ให้ขนมด้วยคับ มีแก้มด้วยน่ารัก”น้องกันต์จับแก้มตัวเองแล้วดึงๆเพื่อบรรยาย ผมมองขำด้วยความเอ็นดู
แต่จู่ๆน้องจีก็เดินมาแล้วปีนขึ้นมานั่งแทรกผมกับน้องกันต์กอดอกทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“อ้าวแล้วใครดูน้อง”ผมถามน้องจี น้องจีสะบัดหน้าใส่ทันที ผมได้แต่สายหัวเพราะความเอาแต่ใจและขี้หวงเกินเหตุของลูกชายคนโต ผมจึงต้องเดินไปดูน้องที ส่วนน้องจีก็นั่งดุน้องกันต์ยกใหญ่เรื่องคู่อริเมื่อคราวก่อน
พอตกเย็นพี่ทอสก็กลับมา ผมเดินออกไปรับที่รถเหมือนเคย
“น้องทีล่ะ”มาถึงก็ถามหาลูกชายคนใหม่ทันที ถุงกระดาษมากมายโลโก้เสื้อผ้าเด็กแบนร์ดังถูกถือลงมาตาม
“ซื้อมาอีกแล้วหรอครับ แค่นี้ก็ใส่ไม่ซ้ำกันจน2ขวบแล้ว”ผมว่าตั้งแต่คลอดน้องทีทุกวันจะมีเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ต่างๆมาก
มายรวมๆกันก็ไม่ต่ำกว่า10ถุงทุกวันจนตอนนี้แทบจะไม่มีที่เก็บแล้ว
“ของพี่ทิน”พี่ทอสว่าอย่างเซ็งๆที่พี่ชายตัวดีไม่ยอมกับอเมริกาสักที
“สวัสดีคับ”น้องกันต์ยกมือไหว้พี่ทอสทันที พี่ทอสก็ทำเหมือนทุกทีคือพยักหน้ารับยิ้มนิดๆ
“พ่อฮะ น้องจีน่ารักไหม”แต่ไม่รู้เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นเมื่อจู่ๆน้องจีก็วิ่งหน้าบูดมาหาพี่ทอสแล้วถามคำถามที่เด็กผู้ชายเขาไม่ค่อยถามกัน
“หืม ทำไม?”พี่ทอสเองก็สงสัยไม่แพ้กัน
“เถอะน่า น้องจีน่ารักไหม”ทำหน้าไม่พอใจแล้วมาบังคับเอาคำตอบแบบนี้เป็นคนจะตอบว่ายังไง
“ไม่”พี่ทอสว่า ก่อนจะเดินไปหาน้องกันต์
“แบบนี้ตังหากที่เหมาะ”พี่ทอสจับแก้มน้องกันต์แล้วพูดเชิงว่าคำว่าน่ารักควรใช้กับน้องกันต์มากกว่าน้องที
“อย่าจับนะ ของจี”เจ้าตัวเล็กที่เห็นเพื่อนสนิทมองคุณพ่อที่จับแก้มอยู่ด้วยอากานเขินอายก็พูดขึ้นอย่างไม่พอใจ น้องจีก็รีบวิ่งเข้าใส่ก็จะดึงมือพี่ทอสออกแล้วดึงแขนน้องกันต์ลากขึ้นข้างบน
“น้องจีอีก20นาทีลงมาทานข้าวนะ”ผมตะโกนไล่หลังอย่างขำๆ ตัวแค่นี้ยังเป็นถึงขนาดนี้ อีกหน่อยคุณหมอนนต์ไม่ต้องแจ้งความจับน้องจีข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวหรอครับ
“มานี่ซิ”พี่ทอสนั่งลงที่โซฟาแล้วตับตักตัวเองเรียกผม ซึ่งผมเองก็ยอมไปนั่งแต่โดยดี ถึงจะรู้สึกแปลกๆที่ต้องมานั่งตัก แต่มันก็อุ่นใจมากกว่า
“นี่”พี่ทอสยื่นกล่องกำมะยี่สีน้ำเงินขนาดเล็กมาตรงหน้าผม
“อะไรครับ”ผมรับมาแล้วถาม
“เปิดซิ”เสียงพึมพำบอกฝ่าริมฝีปากที่กำลังซุกไซร้ต้นคอของผมไม่หยุด จนผมต้องหนคอหนีด้วยความรู้สึกแปลกๆ
“แหวน”มันเป็นแหวนเพชรที่ขอบอกเลยครับว่าเม็ดใหญ่มากน่าจะประมาณ15กะรัตได้ และมันเป็นแหวนผู้หญิง
“อืม ของคุณย่า ไปเอามาจากตู้เซฟธนาคาร”พี่ทอสว่าแต่ก็ยังไม่หยุดดูดหลังคอของผมจนบ้างครั้งก็เจ็บจี๊ดจนเกิดอาการแปลกๆที่ช่องท้อง
“แล้วเอามาทำไมครับ”ผมคิดว่าเก็บไว้ที่เซฟธนาคารก็ดีอยู่แล้ว
“เมีย คุณย่าบอกถ้ามีเมียให้ใช่แหวนวงนี้หมั้น แต่ลูก2แล้วแต่งเลยดีกว่า”พี่ทอสยื่นหน้าเข้ามาใกล้
“แต่งงานกัน”ไม่ใช่คำหวานที่โรแมนติก ไม่ใช่คำพูดอ้อนวอนขอ แต่เป็นคำพูดธรรมดาที่แฝงด้วยน้ำเสียงบังคับ ทำให้ผมอดขำ
ไม่ได้
“ครับๆ แต่งก็แต่ง”ผมว่าขำๆ ก่อนที่พี่ทอสจะเริ่มจูบผมซ้ำๆมันไม่ใช้จูบแบบดิปคิส แต่เป็นการจูบย้ำๆที่ข้างแก้มและริมฝีปาก ผมมองแหวนยิ้มๆ จนพี่ทอสหยิบออกมาแล้วสวมไว้ให้ที่นิ้วนางข้างซ้าย น่าแปลกทั้งๆที่เป็นไซน์ผู้หญิงแต่มันก็สวมได้บนนิ้วผม
“พอดี”พี่ทอสว่าก่อนจะเริ่มจูบอย่างจริงจังอยู่นานเป็นนาทีจนกระทั่ง
“ถ้าว่างมากก็ไปดูลูกไป”พ่อผมที่เพิ่งกลับมาจากข้างนอกพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ผมนี่รีบลุกเลยครับแล้วเดินไปหาแม่ที่ดูน้องทีให้อยู่ ได้ยินเสียงพี่ทอสถอนหายใจตามมา ส่วนพ่อผมเดินขึ้นข้างบนไปเรียบร้อยแล้ว ผมจึงรีบวิ่งกลับมาหาพี่ทอสแล้วจับแก้มทั้งสองข้างแล้วจูบพี่ทอส
“ตอนนี้แค่นี้ก่อนนะครับ คืนนี้ค่อยว่ากัน”ผมว่าขำๆก่อนจะเดินไปหาแม่จริงๆ พอหันกลับไปก็เห็นพี่ทอสนั่งพิงโซฟายิ้มมุมปากยกใหญ่
TBC.
ตอนหน้าตอนจบ ฮือๆๆๆ
แต่ไม่ต้องเสียใจไปเพราะเรื่องใหม่มีมาเเน่นนอน
หลายคนอาจเสียดายที่ได้เห็นน้องทีเเค่ตอน2ตอนเอง แต่เราจะได้เจอน้องทีกันอีกในเรื่องของน้องจีกับนเองกันต์ แล้ว พี่....กับน้องที
วันนี้เลยมาเปิดโหวตว่าอยากอ่านเรื่องของใคร
1จีกกันต์ กับ พี่....กับน้องที
2หมอนนต์กับน้องเกรว
3พี่ทิมกับพี่เบล
1คนเลือกได้เเค่1คู่เท่านั้นนะถ้าใครโหวตเกิด1คู่จะตัดสิทธิเพราะฉนั้นคิดดีๆ(จริงจังมาก)
จะนับคะเเนนจาก2เวปร่วมกันต์
อย่าลืมนิยายเราจะร่วมเล่มอันนี้ติดตามได้ที่เวปไซด์ ของสำนักพิมพ์หนึ่งเดียว
ปล.ปกถูกใจมากก
ในเล่มจะมีตอนพิเศษที่จะไม่ได้ลงในเวป3ตอน ใครอยากติดตามชีวิตครอบครัวนี้ต่อก็ไปซื้อกันได้
เเละอย่าลืมโหวต
-
จิ้มตูด :z13:ฉลองตอนก่อนจบ ติดตามมาตลอด แต่ไม่เคยเม้นเลย ขอโท้ดคร้าบบบ :ling3: โหวต2 หมอนนท์กับน้องเกรวคับ
-
ยากกว่าทำข้อสอบแอดมิชชั่นอีก -0-
ขอเลือกข้อ 3 แล้วกันค่ะ ท่าจะมันส์!
พี่ทิมกับเบล
-
ย่าเห่อหลาน
-
ม่ายยยยยย ไม่ให้จบได้ไหมㅠㅠ
-
1.น้องจีกับน้องกันต์ พี่.....กับน้องที
-
เลือกข้อ 1 จ๊ะ :impress3:
-
เลือกข้อ 3 จ้า
อยากดราม่า จิกหมอนนนนน :z1: :z1: :z1:
-
3.พี้ทิมกับเบลก่อนล่ะกัน ยังไม่เคลียรเลยคู่นี้
-
จะจบแล้วเหรอ. เสียดายจัง
ขอโหวตพี่ทิมกะพี่เบลค่า
-
มีแนวโน้มว่าคนที่ 3 น่าจะตามมาเร็วๆนี้
รอตอนจบครับ :mew1:
-
จะจบแว้ววววว. เลือกข้อ...... 1หรือ 3. ดีเนี่ยะ. อยากเก็บไว้ทั้งสองงง ออิอิอิ. เลือกข้อ 1 ละกันครับ ใสๆดี อิอิ
-
ข้อ 3 3333333333333...
-
จะจบแล้วอ๋อ :hao5:
เลือกอะไรดี เอา 1 :3123:
-
อารมณ์หวานของคู่ข้าวใหม่ปลามันเปล่าเนี่ยพี่ทอส
คู่น้องกันต์กะน้องจี จ้า
คุณพ่อยังดุกับลูกเขยจัง
รออ่านตอนพิเศษน่ะ
-
มันเลือกยากแท้
โหวต1 ละกันค่ะ
ความจิงชอบคู่3แต่ช่วงนนี้กินแต่มาม่า เดะจะรันทนเกิน
-
เลือกยากอ่ะ :mew2:
1 ละกัน
-
โหวต3 ขอเรียง 3 2 1 แต่อยากเห็นพัฒนาการของเด็กๆ ในเรื่องอื่นๆ ด้วย จบสองเรื่องน้องโตพอดี
-
เลือก 1
แต่จริงๆอยากอ่านทุกเรื่องเลยยย
-
โหวต3สิ ต้องพี่ทิมสายโหดอยู่แล้ว :laugh:
-
1.จีกันต์ น้องทีกะบุคคลปริศนา น่ารักใสใสเเน่ๆ
(2.หมอนนท์3.พี่ทิมดูเเล้วต้องดราม่าเเน่ทำใจอ่านไม่ค่อยได้)
ขอเลือกสิงพี่น้องจีทีค่ะ
-
เลือกจีกันต์ครับ เลือก 1 แต่ได้ถึง 2 คู่ หุหุหุ
-
:impress2: :impress2:
-
ขอจีกันต์นะ เราชงคู่นี้มานาน
อยากหยิกแก้มน้องกันต์ พลีสสสสสส :ling1:
-
น้องจี กับ น้องกันต์ น่ารักมาก... :mew1:
-
จะจบแล้วเหรออออออออ
อย่าลืมให้เด็กๆเจอกับคุณปู่น้าาา
ขี้คร้านจะเห่อหลาน
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
ทำไมช้อยเลือกยากจัง
เอาเป็นว่า คนเขียนแต่งเรื่องไหนก็ตามจ้าาาา ^^
-
เลือก 1 จ้า น้องจีกับน้องกันต์
-
:really2: ไม่โวตได้ไหม หนักใจเหลือเกิน
-
จะจบแล้วหรอยังไม่อยากให้จบเลย :hao5: :hao5: เลือกทั้งสามเลยไม่ได้หรอ :กอด1: :กอด1:
-
น้องจีเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์จริงๆ
กด 3 ค่า ท่าทางจะดุเดือดดี
-
ของเลือกข้อ 2 จ้า อยากอ่านคู่นี้ก่อนรุ่นลูกง่ะ :กอด1:
ตอนหน้าจบแว้วหย๋อ แงๆ เศร้าแปป :hao5:
-
โหวต 3 พี่ทิมกับเบลคะ
อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนน
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
โหวต 3
-
โหวต 1 จีกันต์ o13
-
โหวต 1 ถถถถถถถถถถถถ
-
ขอรุ่นลูก เปงเรื่องใหม่
ส่วนคู่รอง เป้นตอนพิเศษ
-
ครอบครัวสุขสันต์
อะไรน้องจีจะหวงน้องกันย์ขนาดนั้น
น้องจีกับน้องทียังเด็ก
เพราะงั้นโหวตคู่หมอนนท์ค๊าา
อีกอย่างเค้ายังงอนพี่ทินอยู่ด้วยยยย o18
-
คุณย่า นึกว่าจะโหด
ที่แท้ก็แพ้หลาน
เห้ออออ เลือกยากกกก คู่ไหนๆก็อยากอ่าน
เอาเป็นว่าโหวต 1 ละกัน
อยากเห็นผลผลิตของพี่ทอส ว่าน้องจีจะเหมือนพ่อแค่ไหน :o8:
-
แหมมม เลือกไม่ถูก :katai1:
จริงๆอยากเห็นพัฒนการของเด็กจากเรื่องหมอนนต์มาก :impress2:
แต่อยากอ่านของเด็กๆมากเลย ! เพื่อจะสปอยอะไรขอวพวกผู้ใหญ่ที่ยังไม่ได้แต่งด้วย :hao3:
งั้นขอโหวต 1 ค่ะ!!
-
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ตอนหน้าจบแล้วเหรอออ :mew6: :mew6:
งื้อออออ เหมือนยังไม่พอเลย อยากเผือกเรื่องของครอบครัวนี้เยอะะะะะๆๆ
ว่า พี่.... คนนั้นเขาเป็นใครกันนะ น้องที มาเฉลยให้ป้าฟังที แอร๊ยยย
เลือกยากจัง เป็นตัวเลือกที่ทรมานใจมว้ากกกก
ขอเลือก!!!!!!!!!!!!!!!! ข้อ 1 ค่ะ
-
คุณย่านี่ทาจะเห่อหลานไม่เบา
รอคุณปู่มาเจอหลานบ้าง
-
:mew1:
-
จะแต่งทั้ง 3 คู่เลยไหมคะ หรือจะแต่งแค่เรื่องเดียว
ถ้าแต่งทั้ง 3 คู่ ถ้าเรื่องไหนที่ผลโหวตชนะจะแต่งเรื่องนั้นก่อนใช่ไหมคะ
แต่ก็ขอโหวต พี่ทินกับเบล
นิยายสนุกมากค่ะ
-
ความสุขมาเยือน 1 เลยค่ะต้องรุ่นลูกว่าจะขนาดไหนกันเรื่องความหวง
-
3พี่ทิมกับพี่เบล
-
โหวตหมอนนท์กับน้องเกรวค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:
-
จะจบเเล้วหรออ ไม่อยากให้จบเลย ขอโหวต ข้อ 1
-
1.น้องจีกับน้องกันต์ พี่.....กับน้องที
-
:laugh: ไม่ว่าเก่งแค่ไหน แพ้รัก(หลาน)ได้ทุกคน :hao3:
ปล. ไม่โหวตนะครับ เพราะยังไงก็อ่านได้
ส่วนหนังสือขออภัยครับ :sad4: ไม่อยู่ในสถานภาพที่จะซื้อได้
คือว่ากลับมาตำแหน่งว่างงานหมาดๆ อีกแบ้ว... :sad2:
-
จะจบแล้วหรออ ฮืออ :hao5:
โหวตข้อ 1แล้วกันค่ะ ( ความจริงอยาก โหวตข้อ3ด้วย 5555)
-
พี่ทิมพี่เบลลลลลลลลลลล
อยากเสพดราม่า 5555555555555555
-
เลือกลำบากจัง อยากอ่านทุกคู่เลย :katai1:
เลือกข้อ 1ค๊า :katai2-1:
-
โหวต 3 ค่าาาาาา
-
โหวตแล้วนะชอบทุกตอนเลยคับขอเพิ่มความเข้มข้นอีกสักตอนสิ
-
ขอโหวต 1 จ๊ะ
-
:hao7:
น้องจี ผู้หลงตัวเองที่สุดในเรื่อง 555555
อีตาหนูนี่ขี้หวงจริงๆ นึกสภาพน้องกันต์ตอนโตออกเลย ^^'
ปล.อยากอ่าน พี่...กับน้องที, อยากรู้ว่าน้องจีโตขึ้นจะหวงน้องแค่ไหน อิอิอิ
-
เลือกไม่ถูกเลย อืม~ ขอเป็น.. ข้อ 1 น้องจีกับน้องกันต์ พี่...กับน้องทีแล้วกันค่ะ ^^
-
โหวต จีกับกันต์ กับ พี่....กับน้องที
-
รอตอนต่อไปฮ่ะ
ขอโหวตหมอนนท์กับน้องเกรวครับ.❤
-
โหวตน้องจีจ้าาาา
-
น่ารักจังเลย
จะจบแล้วหรอคะ
ฮืออออ
อยากอ่านครอบครัวสุขสันต์ เอาปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอามาด้วยนะคะ
ปล.โหวต2จ่ะ
-
หวาย ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอเนี่ย
ยังหลงในความน่ารักของน้องจีอยู่เลย 555
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ :hao3:
-
น้องจีกับน้องกันต์ พี่....กับน้องที ค่ะ
-
:hao5: จะจบแล้วหรอ
โหวต 3 ค่ะ
-
เลือกยากนะคะ โหวต2ค่ะ :mew1:
-
พี่ทิม กับ เบล คะ
-
โหวต3 พี่ทิมพี่เบล
อยากอ่านอันนี้ที่สุด
-
โหวต 1 ค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:laugh:
-
โหวต1ค๊า น้องจีกับน้องกันต์ อยากอ่านที่สุดเลย :mew1:
-
จะจบแล้วเหรอ TT
งั้นโหวต 1 ค่ะ อยากอ่านน้องจี น้องทีต่ออ่า
-
ข้อ 1 ค่ะ อร๊ายไม่น่าจบเลย เสียดาย
-
เลือกข้อ 3 แล้วกัน
-
โหวต 3 พี่ทิมกับพี่เบล
เพราะยังค้างอยู่
แล้วค่อยเเต่งเรื่อง คุณหมอ และน้องจี
จะได้เห็นพัฒนาการของเด็กๆด้วยยย
ปล. หวังว่าคนเขียนจะเขียนทุกเรื่องน๊าาาา
เเต่่ไม่ว่าจะเเต่งเรื่องไหนก็ติดตามค๊าาาาา
-
ย่ามาแล้ว แล้วปู่ล่ะ มาให้น้องจีจัดการซะดีๆ
พี่ทอสหวานอะ ขอแต่งงานด้วยยย
เดี๋ยวนี้เอฟอ่อยเป็นด้วย 5 5
:mew1:
ไม่อยากให้น้องจีน้องกันต์โต เก็บไว้อย่างนี้ก่อน
เลือก 3. อยากดราม่าเรื่องนี้
:katai1:
-
จะจบแล้วเหรอ!? ใจจริงอยากโหวตทุกคู่เลย(แต่ไม่สามารถ) โหวต 3รัวๆจ้า
-
โหวต 1 ครับ ขอบอกอีกทีว่ามีความสุขทุกครั้งที่อ่าน
-
น้องจีมัดใจคุณย่าได้แล้ว :เฮ้อ: ตานี้เหลือคุณปู่
-
ขอคู่เด็กๆละกันเนาะ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
จะจบแล้วเหรอนี่ เรื่องนี้ต่อตอนพิเศษอีกซักหลายๆตอนหน่อยนะครับ นะๆ
แล้วมาให้เลือกเรื่องต่อไปอีก บอกตรง อยากอ่านทุกคู่จริงๆ แถมบังคับให้เลือกได้แค่ 1 อีก เลือกยากมากก
เอางี้แล้วกันนะครับ เริ่มจากวัยวุฒิก่อนดีกว่านะ เอาคู่หมอนนท์กับน้องเกรว ก่อนดีกว่า แล้วคู่อื่นจะค่อยๆตามมา แบบนี้ไม่ผิดกฎนะ
-
น้องจี เจ้าเล่ห์ สุดๆ
-
จะจบแล้วววววว ชอบอ่ะ อยากอ่านทุกคู่!!
แต่ถ้าให้เลือก ขอพี่ทิมกับเบลค่ะ!
-
โหวดน้องจีกับน้องกันต์
ขอบคุณ :)
-
เลือกขอ3พี่ทิมกับพี่เบลค่ะ plzzzz :mew2: :katai5:
-
ร้ายมากน้องจึ
-
เอาสองแสบ น้องจีกับน้องที :hao3:
-
1 บุคคลปริศนานั่นคือใคร :hao6:
-
จะจบซะแร้ว พี....กับน้องที แทนได้มะ คึคึ
-
ตอนหน้าก็จบแล้วอ่อ ไวแท้ น่ารักค่ะครอบครัวนี้ เหลือปู่อีกคนที่ยังหัวแข็งอยู่ โดนน้องจีจัดการแน่ :hao7:
โหวต 1 ค่ะ อยากเห็นว่าอนาคตของครอบครัวนี้จะเป็นยังไง
-
:hao5: :hao7::bye2: o13อ้าวๆจะจบซะและกำลังสนุกเลย แต่ขอบอกว่าอยากอ่าน เรื่องที่3พี่ทิมกับพี่เบล มาเกริ่นไว้จนน่าติดตามเลยมาลงไวๆนะรออ่านเลย :katai5: :hao3:
-
เราชอบใสๆๆ เลือก 1.
-
:katai1: :katai1: :katai1: เลือกยากอ่าาาา T^T โหวต 2 ก็ได้ อยากอ่านทั้งสามเรื่องเลยโลภมากไปไหม ทำใจไม่ได้
-
ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอออ :mew6: คุณย่าหน้ารักนะตอนนี้
โหวต 1 จีกันต์ กับ พี่......น้องที :mc4:
-
ว้า..ตอนหน้าจะจบแล้ว
แม่พี่ทอสก็ใจดีนะ
ถึงตอนแรกจะไม่อะไรเท่าไร
พี่ทอสขอแต่งงาน แบบว่าขอแต่งได้เชยมากๆอิอิ
แต่ก็ชอบวิธีการขอแต่งงานมากๆ
ปล ขอเลือกข้อ2จ้า
-
โหวตพี่ทิมพี่เบล ดูท่าจะมีดราม่า 5555555
ตอนหน้าขอฉากมหัศจรรย์ส่งท้ายด้วย 55555555
-
พี่ทอสพูดได้ถูกใจมาก
-
โล่งอก ดีนะที่ไม่เกิดอะไรขึ้น
-
รอตอนจบจ้า :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
โหวตข้อ 2 แล้วกันเพราะน้องยังเด็กอยู่ เอาไว้ก่อนแล้วกัน
-
โหวต 1 อิอิ
-
จิ้ม ข้อ 3 ครัชผม
-
น้องจีขี้หวง 555555555
พี่ทอสก็ยังแกล้งลูกตลอดๆ
จะแต่งงานกันแล้วโนะ
จะจบแล้วใจหายเลยต่ะ . _ .
-
:-[
กรี้ดดดด
-
โหวต 1 จีกันต์ และ พี่.....น้องที :mew3: :mew3: :mew3:
-
ครอบครัวน่ารัก :mew1:
-
1 ค่า
-
2ค่า
-
ฟินๆๆ
-
ตอนหน้าจบแล้วววววว น้องจีนี่ขี้หวงจริง
โหวต 1 คร้าาา
-
ข้อ1 เลยครับอยากจะรู้ว่าจีจะแสบขนาดไหน
ตอนหน้าจบแล้วอิอิรออ่านคร้าบ
-
อิจฉา!!!!
-
โหวตเบอร์1 รัวๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
โหวต1ค่ะ
-
จัดจีกันต์ พี่....น้องทีโล่ดดด
-
อยากอ่านคู่ทิม เบล ฮะ
-
111 โล้ดดดดด พี่จีโตแล้วต้องหสงน้องทีมากแน่เลยยยอยากเห็นพี่หวงน้องกร้ากกกกก :hao7:
-
โหวตข้อสามค่าาาาา :z1:
-
ข้อ3พี่ทิมพี่เบล
คู่รักฮาร์คคอดี
ตอนหน้าจบแล้ว ซับน้ำตารอ
-
เสียดายจัง ตอนหน้าก็จะจบซะแล้ว รู้สึกไม่อยากให้จบเลย :hao5: :hao5:
ตอนแรกนึกว่าคุณย่าจะมาให้ดราม่าอีกซะแล้ว เจอดาเมจน้องจี ทีรวมกันจบเลย ล้มบอสสินะ ฮาา
อืมม.. น่าสนทุกข้อเลย แต่ในเมื่อเลือกได้อย่างเดียวคงขอเลือกข้อ 3 ก่อนละน้า แลดราม่าจะเยอะ #ไม่ใช่ละ
-
โหวด 3 ค่าาาาาาาาา อยากอ่านคู่ลุง :katai2-1: :katai2-1: :hao5:
-
Vote ข้อ 1 เป็นคำตอบสุดท้ายค่ะ อยากอ่านน้องจี น้องกันต์. ><
-
เลือก ข้อ 1 ค่ะ
รบกวนถามด้วยค่ะมีรายละเอียดสั่งจองรวมเล่มไหมคะ อยากได้ค่ะ :mew1: :mew3: :katai2-1: o18
-
1 ครัชชชชช
-
:katai1: โอย!! เลือกยากจังอยากอ่านทั้งสามคู่เลย แต่ต้องตัดใจเลือกข้อ 1 ละกัน อยากดูความรักของเด็กๆคงจะน่ารักน่าชังน่าดูเลย
-
โหวต จี กันต์ ครับ
-
จบแล้วหรอออ อยากอ่านต่ออีกนิดเอาตอนพิเศษก็ได้ o13
-
1 ค่า รักน้องจี
-
ตอนที่30
“แอ๊ แอ๊~~~~~~”เสียงร้องของน้องทีทำให้ผมต้องรีบละมือจากในครัวมาดูลูกชายคนเล็ก
“เป็นไรครับ หืมห์ หิวแล้วหรอ”น้องทีไม่ค่อยร้องไม่เหมือนน้องจีน้องทีจะร้องเฉพาะตอนหิวเท่านั้น
“อ่ะ”น้องจีที่เดินสวนเข้าไปในครัวตอนที่ผมเดินออกมากลับมาพร้อมขวดนิ้มขนาดเล็กที่ภายในบรรจุน้ำนมสีขาวจนเต็มขวด
น้องจีคว่ำขวดนมลงให้น้ำนมหยดลงที่หลังมือเล็กๆเพื่อดูน้ำนมไหลและวัดอุณหภูมิว่าพอดีหรือยัง
“หืมห์ ใครชง?”ผมถามอย่างแปลกใจถ้าจำไม่ผิดผมไม่ได้ชงนมทิ้งไว้เพราะกลัวจะเสียผมเลยจะชงเฉพาะตอนที่น้องทีจะกินเท่านั้น ขวดนมที่ถูกส่งมาที่ผมนั้นยังอุ่นๆอยู่เลย
“จี”น้องจีตอบก่อนจะนั่งขัตมาตลงข้างผมเพื่อดูน้องที
“ชงเป็น?”ผมลองเทสอุณหภูมิและการหยดของน้ำนม รวมถึงชิมรสชาติ ปรากฏว่าทุกอย่างสมบรูณ์แบบ จนผมอดตกใจไม่ได้
“เป็นฮะ คุณยายสอน คุณยายบอกน้องจีว่า น้องจีต้องคอยเลี้ยงน้องต้องชงนมและก็เปลี่ยนผ้าอ้อมด้วย”น้องจีอธิบายก่อนจะแย่งขวดนมจากในมือผมป้อนน้องที เพราะน้องทียังคงส่งเสียงร้องไม่หยุดจนคนเป็นพี่ทนไม่ไหว พอได้กินนมน้องทีก็เงียบทันทีผมวางน้องทีลงที่เบาะนอนอีกครั้ง น้องจีทำหน้าที่ป้อนนมน้องอย่างตั้งอกตั้งใจ ริมฝีปากเล็กหัวเราะชอบใจที่น้องชายดื่มนมอย่างรวดเร็วราวกับนมขวดนี้อร่อยกว่าทุกครั้ง
ผมรีบหยิบกล้องมาถ่ายรูปน้องจีและน้องทีทันที แค่ไม่กี่เดือนลูกชายของผมโตพอที่จะชงนมเลี้ยงน้องได้แล้วหรอเนี่ย อดยิ้มไม่ได้จริงกับการกระทำที่ตอกย่ำให้ผมรู้ว่าน้องจีรักน้องทีมากแค่ไหน
“ทำอะไร”พี่ทอสที่เดินมาตอนไหนไม่รู้ยืนซ้อนหลังผมและกระซิบข้างหูจนผมสะดุ้งเกือบทำกล้องหลุดมือ
“พี่ทอส ตกใจหมด”ผมหันไปตีแขนพี่ทอสเบาๆอย่างหมั่นไส้ก่อนจะหันกลับไปมองน้องจีที่กำลังป้อนนมน้องอย่างตั้งอกตั้งใจ
“หึหึ”ยังจะมาหัวเราะอีก
“ดูโน้นซิครับ นมขวดนั้นน้องจีเป็นคนชงเองเลยนะครับ”ผมเล่าให้พี่ทอสฟัง พี่ทอสเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ
“ชงเป็น?”คำถามที่ถ้าใครๆรู้ก็คงต้องถามหลุดออกมาพร้อมใบหน้าไม่อยากจะเชื่อ
“คุณแม่สอนอ่ะครับ เห็นบอกว่าเปลี่ยนผ้าอ้อมเป็นด้วย”ผมว่ายิ้มๆอดภูมิใจกับภาพตรงหน้านี้ไม่ได้จริงๆ
“หึหึ”พี่ทอสหัวเราะในลำคออย่างชอบใจก่อนจะเดินไปหาน้องจี
“เก่งมาก”คำชมเพียงสั้นๆทำให้ลูกชายคนโตผมถึงกับยิ้มหน้าบาน ก่อนจะเล่าเรื่องต่างๆมากมายให้คนเป็นพ่อที่เพิ่งกลับมาจากทำงานได้ฟัง ผมจึงกลับไปเข้าครัวเพื่อเตรียมอาหารอีกครั้ง
ตอนนี้พ่อแม่ผมกลับไปที่เชียงใหม่แล้ว ท่านก็มาอยู่หลายเดือนก็เลยอดห่วงบ้านไม่ได้แผลที่ท้องผมก็หายดีแล้วท่านจึงไม่ห่วงอะไรอีกแต่ก่อนกลับก็บอกจะมาเยี่ยมหลานอีกทุกเดือน
ชีวิตในวันๆของผมก็ไม่มีอะไรมากอยู่บ้านทำหน้าที่แม่บ้านและเลี้ยงลูกชายทั้งสองคน ตอนนี้น้องจีปิดเทอมแล้วเจ้าตัวเลยอาสาดูแลน้องให้เกือบทั้งวันผมจึงมีเวลาทำความสะอาดบ้านและทำกับข้าว ในบ้างวันก็จะมีน้องเกรวและน้องกันต์ที่มาช่วยผมเลี้ยงน้องทีซึ่งนั้นก็ทำให้ผมไม่เหนื่อยอย่างที่คิด
หลังจากวันนั้นที่ผมพบคุณแม่ของพี่ทอสผมก็ไม่ได้เจอท่านอีกเลยจะมีก็แต่ชุดอาหารเสริมและของใช้เด็กมากมายที่ถูกส่งมาให้เรื่อยๆจนเริ่มไม่มีที่เก็บ พี่ทอสก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับของที่คุณแม่ส่งมาให้ ผมจึงใช้ของต่างๆได้อย่างไม่มีปัญหา
“น้องจีอาบน้ำก่อนมาเดี๋ยวมากินข้าว”ผมเดินมาหาน้องจีที่นอนเล่นข้างๆน้องทีก่อนจะดึงแขนลูกชายขึ้นอุ้มเพื่อพาไปอาบน้ำ
“ตัวหนักนะเนี่ย อีกหน่อยแม่คงอุ้มไม่ไหวแล้ว”ผมว่าขำก่อนจะพาน้องจีขึ้นไปอาบน้ำปล่อยให้พี่ทอสเข้าเวรดูแลน้องทีแทน
พี่ทอสก็ค่อนข้างเก่งครับเลี้ยงน้องทีได้ดี ไม่ว่าจะชงนม อาบน้ำเปลี่ยนผ้าอ้อมพี่ทอสทำได้หมดตอนแรกผมก็อดแปลกใจไม่ได้แต่ว่ารู้ที่หลังว่าพี่ทอสลงทุนไปเรียนคอสคุณพ่อเพื่อมาดูแลน้องทีโดยเฉพาะจากผู้ชายที่ดูเย็นชาตอนนี้รอบตัวกลับมีแต่บรรยายกาศอบอุ่นจนผมอดยิ้มไม่ได้ทุกครั้งที่เห็นพี่ทอสเลี้ยงน้องทีด้วยตัวเอง
ชีวิตทุกวันของผมมีความสุขไปกับการตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของพี่ทอส ได้เจอหน้าน้องทีที่มักจะนอนหลับในเตียงเด็ก และน้องจีที่มักจะตื่นขึ้นมาเองทุกเช้าและสิ่งแรกที่ทำคือการเดินมาดูน้องชายของตัวเอง นึกย้อนไปเหมือนเรื่องที่เคยเลวร้ายทุกอย่างกับเป็นสิ่งที่ทำให้ผมนึกขอบคุณที่สุด เพราะมันคือสิ่งที่ทำให้ผมมีวันนี้ มีสามีที่ดีและลูกๆที่น่ารักผมคิดว่าไม่คนเป็นแม่ที่ไหนไม่อยากมีชีวิตแบบนี้หรอกครับ
3ปีต่อมา
“น้องที”ผมปลุกเด็กขี้เซาให้ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวเจ้าตัวเล็กจะไม่ได้ส่งพี่ชายกไปโรงเรียนแล้วจะนั่งงอนทั้งวันอีก
“คุณแม่ น้องทีงัว”เสียงเล็กน่ารักร้องบอกทั้งๆที่ตายังปิดอยู่
“งั้นแม่กับพ่อจะไปส่งพี่จีแล้วหนูอยู่เฝ้าบ้านคนเดียวนะ”ได้ผลทันเพราะเจ้าตัวเล็กขี้เซ้าตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อผมพุดว่าจะต้องอยู่คน
เดียวที่บ้าน
“คุณแม่อ่า”น้องทีหน้างอทันทีแก้มขาวใสผ่องลมอย่างน่ารักจนผมอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปหอมแก้มนิ่มฟอดใหญ่
หลังจากพาน้องทีอาบน้ำแล้วก็พาเดินลงมาข้างล่างเพื่อทานอาหารเช้าโดยมีพ่อและพี่ชายของเขานั่งรออยู่ก่อนแล้ว
“ว่าไง ขี้เซ้า”พี่ทอสว่าขึ้นยิ้มๆเมื่อเห็นลูกชายคนเล็กเดินลงมา
“คุณพ่ออ่า”น้องทีก็งอนทันทีที่ถูกแซว
“น้องทีรีบมากินข้าวครับ”น้อยจีในวัยประถม2เอ่ยเลยน้องชายสุดหวงให้มานั่งกินข้าวที่เกาอี้เดินข้างๆตัวเองทันที ตอนนี้น้องจีอายุ7ขวบจะ8ขวบในอีกไม่กี่เดือน ตัวสูงขึ้นจนน่าตกใจใบหน้าของเด็กวัยใสเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นหนุ่มหล่อเหมือนพี่ทอสมากจนหน้าตกใจเลย ผิดกับน้องทีที่ใครๆก็ต่างบอกว่าน้องทีเหมือนผมน้องทีตัวเล็กทั้งๆที่อายุ3ขวบแล้วแต่กลับสูงแค่76เซน ซึ่งตัวเล็กกว่าเด็กวัยเดียวกันค่อนข้างมาก
“ฮะ”น้องทียิ้มหน้าบานวิ่งไปหาพี่ชายที่รออุ้มตัวเองขึ้นนั่ง น้องจีดูแลน้องทีดีมากดีจนคนเป็นแม่อย่างผมยังอายเลยครับ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็จะเสียสละให้น้องและทำทุกอย่างให้น้องหมด สิ่งนั้นก็เป็นเรื่องดีถ้าน้องจียอมให้เด็กผู้ชายคนอื่นนอกจากน้องกันต์เข้าใกล้น้องทีบ้าง
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ2อาทิตย์ก่อนผมพาน้องทีไปเที่ยวที่สวนสนุกสำหรับเด็กซึ่งนั้นก็จะมีเด็กมากมาย ด้วยความที่น้องทีน่าตาน่ารักตาก็โตแถมผิวก็ยังขาวทำให้น้องทีค่อนข้างเหมือนเด็กผู้หญิงน่ารักๆคนนึงเลยซึ่งนั้นทำให้เด็กผู้ชายในวัยเดียวกันนั้นสนใจและอยากเข้ามาเล่นด้วย แต่เพราะพี่ชายจอมขี้หวงนี่แหละครับที่กันทุกคนออกห่างแถมยังเป่าหูน้องอีกทุกวันว่า เด็กผู้ชายก็เหมือนกับหมาป่าที่จ้องจะกินน้องที จนน้องทีกลัวการจะเข้าสังคมไม่ว่าจะไปไหนก็จะยืนแอบที่หลังของพี่ชายตลอดเวลาจนใครๆก็พากันต่างกังวลกลัวน้องทีจะเข้ากับคนอื่นได้ยาก แต่ในสายตาคนเป็นแม่อย่างผมนั้นกลับไม่คิดว่าน้องทีจะเข้ากับคนได้ยาก น้องทีเรียบร้อยไม่ซนเหมือนน้องจีถึงจะพูดจาท่าทางนิ่มนวลจนเหมือนเด็กผู้หญิงไปบ้าง ก็เป็นเด็กที่พูดจาดีและเป็นมิตร จะติดก็แต่พี่ชายนี่แหละที่ผมกังวลไม่รู้ว่าพอน้องทีเข้าเรียนอนุบาลแล้วจะตามไปเฝ้าน้องถึงในห้องหรือเปล่า
“พี่จี โรงเรียนหนุกไหมฮะ”น้องทีที่นั่งอยู่เบาะหลังกับน้องจีร้องถามพี่ชายที่นั่งลูบหัวน้องเล่น
“ก็ดี”ผมเคยบอกใช่ไหมครัวว่าน้องทีเหมือนพี่ทอสและจะยิ่งเหมือนมากเมื่อพูดคำสั้นๆแบบนี้ น้ำเสียง สีหน้าเหมือนกันจนผมอดที่จะขำไม่ได้ทุกครั้ง
“น้องทีอยากไปโรงเรียนบ้าง”น้องทีช้อนตามองพี่ชายอย่างออดอ้อนใบหน้าเล็กงอจนพี่ชายอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปจูบที่กลุ่มผมนิ่ม
“จะไปทำไมที่นั้นมีแต่หมาป่า”น้องจีบอกเสียงเรียบ น้องทีพอได้ยินก็ทำหน้างงทันที
“แล้วทำไม พี่กันต์ไปได้”
“พี่กันต์มีพี่ดูแลไง”เด็กแกแดดตอบออกมาอย่างไม่อาย
“แล้วถ้าน้องทีไปโรงเรียน พี่จีจะไม่ดูแลน้องทีหรอฮะ”บากอิ่มเริ่มแบะออกเพื่อแสดงให้รู้ว่าอีกไม่กี่นาทีต่อจากนี้น้องทีจะร้องไห้
“ดูแลซิ แต่ตอนนี้พี่ยังไม่อยากให้ไป”น้องจีรีบแก้ตัวเมื่อเห็นน้องกำลังจะเริ่มร้องไห้
“แงๆๆๆ พี่จี ไม่รักที คุณแม่ ฮือๆพี่จีไม่อยากให้น้องที ฮือๆเล่นด้วย”เสียงเล็กแหลมดังขึ้นร้องไห้ลั่นรถทำเอาผมตกใจ
“น้องจี โอ๋น้องเร็ว”น้องทีมักจะไม่สบายทุกครั้งหลังจากที่ร้องไห้หนักๆ
“โอ๋ๆๆ ฟังพี่ก่อน ไม่ใช่ไม่อยากให้ไป แค่พี่ไปดูความปลอดภัยก่อน”ปลาไหลจริงๆครับ
“ฮึกๆ ดูทำไมฮะ ฮึอๆ”น้องทีที่รับฟังแต่ก็ยังไม่คายสะอื้น
“ก็น้องจะได้ไม่โดนหมาป่ากินไง ไม่เอาไม่ร้อง เดี๋ยวไม่กี่เดือนก็จะได้ไปโรงเรียนด้วยกันแล้ว”น้องจีตอบอย่างยากลำบากก่อนจะใช่มือเล็กๆของตัวเองเช็ดน้ำตาให้น้อง
“พี่จีรักน้องทีไหมฮะ”น้องทีที่เงียบได้ก็เริ่มถามสิ่งที่ตัวเองกังวล
“รักซิ รักมากกกกกกกกก”น้องจีตอบอย่างเอาใจทำให้น้องทียิ้มกว้างทันที
ชีวิตผมก็คงดำเดินไปแบบนี้ทุกวันเช้ามาส่งน้องจีที่โรงเรียนแล้วก็เลยไปที่โรงแรมพี่ทอสเพื่อพาน้องทีมาเล่นที่สวนสนุกเด็ก
พี่ทอสคิดได้ว่าลูกค้าที่มาพักที่โรงแรมส่วนใหญ่ล้วนเป็นแขกที่มากันแบบครอบครัว หลายๆโรงแรมมีแค่มุมพักผ่อนสำหรับผู้ใหญ่แต่เด็กๆกับไม่มี เลยคิดทำสวนสนุกเพื่อให้ผู้ปกครองนำเด็กมาฝากเลี้ยงและตัวเองก็สามารถไปมุมพักผ่อนอื่นๆได้ ลงทุนเปลี่ยนทั้งชั้นเพื่อทำเป็นห้องกว้างและมีเครื่องเล่นมากมายเรียกได้ว่าเป็นสวรรค์ของเด็กๆเลย ทำให้แขนที่เคยใช้บริการมักกลับมาใช้บริการใหม่แถมยังไปช่วยโฆษณา ทำให้รายได้เพิ่มขึ้นถึง20%
ผมก็มักจะพาน้องทีมาเล่นที่นี่ประจำเพราะน้องจีไปเรียนน้องทีก็เลยชอบซึมๆเวลาที่ไม่มีพี่ชายอยู่ แต่น้องทีก็เล่นได้แต่มุมเด็กผู้หญิงน่ะแหละครับเพราะโดนน้องจีสั่งไว้ว่าถ้าไม่มีพี่อยู่ด้วยให้เล่นได้แต่ฝั่งนี้ ถึงเจ้าตัวจะบ่นๆอยากเล่นอะไรที่มันโลดโผลนบ้างแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่กล้าขัดคำสั่งพี่ชายอยู่ดี
ตกเย็นก็ไปรับน้องจีที่โรงเรียนจากนั้นก็เลยไปทานข้าวข้างนอกบ้าง หรือถ้าวันไหนผมไม่ได้ไปที่โรงแรมกับพี่ทอส ก็จะทำอาหารเย็นรอ โดยมีน้องทีเป็นผู้ช่วยอีกแรง
“ลูกนอนแล้วหรอ”พี่ทอสถามทันที่ผมเดินเข้ามาในห้องหลังจากไปส่งน้องทีเข้านอน
“ครับนอนแล้วเหลือแต่น้องจี ทำการบ้านอยู่”ผมตอบก่อนจะขึ้นมานอนที่บนเตียงบ้าง
“แล้วยอมนอน?”น้องทีจะไม่ยอมนอนถ้าไม่มีน้องจีนอนด้วย ทั้งๆที่ในห้องมี2เตียงซึ่งผมซื้อให้ลูกเพื่อให้นอนเตียงใครเตียงมัน แต่น้องทีก็ไม่ยอมนอน จะนอนแต่เตียงพี่ชาย ผมเคยจับแยกแล้วแต่ก็ร้องลั่นเป็นชั่วโมง วันต่อมาก็ไข้ขึ้น จนตอนนี้ขัดใจอะไรไม่ได้เลย สุดท้ายก็ต้องไปเปลี่ยนเตียงให้น้องจีใหม่เพราะเตียงเก่าค่อนข้างเล็กนอนสองคนก็กลัวลูกจะนอนไม่สบาย ก็กลายเป็นว่าอีกเตียงในห้องแทบไม่เคยได้ใช้ประโยชน์
“ก็ให้น้องจีกล่อมก่อนนั้นแหละครับ ติดกันขนาดนี้น้องกันต์ไม่หึงแย่หรอ”ผมว่าขำๆ น้องจีตั้งแต่มีน้องทีก็ตัวติดกันจนแทบไม่มีเวลาถามหาน้องกันต์เลย จะว่าไปอาทิตย์นี้ผมก็ยังไม่ได้เห็นหน้าว่าทีลูกสะใภ้เลย
“หึหึ”พี่ทอสก็ยังอดขำด้วยไม่ได้
“อ่ะ”แต่จู่ๆคนที่นั่งดูทีวีก็พลิกตัวมาคร่อมผม
“อะไรครับ”ผมถามพร้อมยื่นมือไปกุมแก้มพี่ทอสไว้ทั้งสองข้าง
“ไม่ง่วง”พี่ทอสตอบด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“แล้วจะทำอะไรครับ”ผมถามแต่จริงๆก็รู้อยู่แล้วว่าคนข้างบนต้องการอะไร พี่ทอสก้มลงมาจูบ
“มีความสุขไหม”พี่ทอสถามชิดริมฝีปาก
“มากกกกกกก”ผมรากเสียงยาวเรียนแบบน้องจี พี่ทอสยิ้มขำทันที
“มีลูกๆที่น่ารัก2คนและมีสามีแสนดีขนาดนี้ ผมมีความสุขมากครับ”ผมตอบกลับผมพร้อมจ้องดวงตาคมเพื่อให้เขารับรู้ว่าสิ่งที่ผมพูดนั้นทุกอย่างออกมาจากใจจริง
“ขอบคุณ ขอบคุณที่ทำให้ผมมีความสุขขนาดนี้”ผมบอกก่อนจะโน้มใบหน้าพี่ทอสมารับจูบ
“ผู้หญิง”พอถอนจูบพี่ทอสก็พูดขึ้นมา
“ครับ?”
“อยากได้ ลูกผู้หญิง”พี่ทอสก้มลงมาจูบซับที่ซอกคอพูดพึมพำเสียงอู้อี้
“แต่ว่า...”ไม่ทันได้แย้งอะไรเสื้อนอนของผมก็ถูกปลดกระดุมออกจนหมดฝ่ามือร้อนลูบไหลไปทั่วทั้งตัวจนผมตั้งตัวไม่ทัน ไม่ว่าจะกี่ครั้งผมก็ไม่ชินกับโหมดนี้ของพี่ทอสสักที
“แฝดเลยเป็นไง”พูดจบก็ลงมือทำตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ทัน
อ่า ผมเพิ่งรู้วันนี้เองครับ ว่าอายุมันเป็นเพียงตัวเลขจริงๆ
จบ.
จบแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณที่ติดตาม
ผลโหวต
น้องจีน้องกันต์142คะเเนน
หมอนนต์กับน้องเกรวได้ 20คะเเนน
พี่ทิมพี่เบลได้ 62คะเเนน
น้องจีชนะ เรื่องหน้าก็เอาเป็นเรื่องของน้องจีเเล้วกัน
หลายคนบอกเรื่องน้องจีใสๆ เเน่นใจหรอ 555
ส่วนตอนพิเศษคงจะไม่มีเเล้วล่ะ เพราะทำเป็นหนังสือแล้วก็ใส่ตอนพิเศษลงไปแล้ว
แต่ก็จะได้เห็นพ่อทอสกับเเม่เอฟเรื่อยๆแหละ
และสวัสดี เจอกันเรื่องหน้า เรื่อง "เพื่อนกันเขาทำกันแบบนี้หรอ?" นะเอ่อ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
รอหนังสืออยู่นะคะ
-
แฟนในอนาคตน้องทีมันหวังตายหยังเขียด
-
น้องจีมาแรงแซง
ทางโค้งจริง ๆ :mew1:
-
จบแล้วว ครอบครัวสุขสันต์
น้องจีแก่แดดเหมือนเดิม 55
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ จะติดตามเรื่องของน้องจีต่อไป
-
น้องจีหวงน้องขั้นสุดเลยนะค้าา :laugh: แบบนี้ใครที่จะมาเป็นน้องเขยน้องจีคงต้องรับศึกหนักเลยสินะคะเนี่ย >< ..ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ นะค้าา~ :pig4:
-
โอ้ย จบแล้ว
รออ่านตอนพิเศษของน้องจี
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:mew1: :mew1:
-
:pig4: :pig4: :mew1:
-
น้องทีน่ารักมาก ชักอยากเห็นคู่ของน้องทีซะแล้ว
น้องทีดูขี้อ้อน งอแง แต่โตมาอาจจะร้ายก็ได้นะเพราะเป็นลูกพ่อทอสนี่นะ 555
-
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ :)
-
จบแล้ววว :pig4: :pig4:
-
:กอด1: :pig4: :กอด1:
-
จบแล้ว ขอบคุณมากค่ะ
รอเรื่องต่อไปนะค่ะ :กอด1:
-
ครอบครัวสุขสันต์ มีความสุขขข
ว่าแต่ได้ลูกสาวหรือลูกแฝดนะ 555555
น้องทีติดพี่มากกก น้องจีก็ติดน้องมากเช่นกัน 55555555
-
ชีวิตดีมีความสุข ขอบคุณมากค่ะ
-
โอ๊ยยยยน้องจี :katai1: :katai1: :katai1:
-
กรี๊ดดด จบแล้วๆๆ แอบเสียดายเล็กๆ :hao5: แต่ก็ยังรักครอบครัวนี้ไม่เปลี่ยนแปลง อิอิ
ชื่อเรื่องน้องจีนี้น่ากลัวมากค่ะ กลัวจะดราม่า :z3: ไม่ต้องใสก็ได้แต่อย่าดราม่าน่าาาา จริงๆเอาแบบตลกๆขำๆก็ได้ค่ะ ชื่อเรื่องแบบนี้ อิอิ :mew4:
ขอเดาอีกว่าคู่ขอน้องทีน่าจะเป็นเพื่อนสนิทของน้องจี? :hao3: เพราะมันเข้ากับชื่อเรื่องที่สุด!!
อารมณ์ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อกับน้องเพื่อน 555555 น่าติดตามๆ
อยากรู้เหมือนกันถ้าน้องจีต้องคอยหวงทั้งน้องกันต์และน้องทีจะทำไงยัง ฮาาาาาา
ส่วนน้องกันต์กับน้องจีก็นะ เหมือนจะรู้ๆกันอยู่เนาะ ต่อนะค่าาา เรื่องต่อไปมาไวๆนะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่าาาาา
ปล. คนเขียนขา แน่ <---- เขียนแบบนี้นะคะ คนเขียนเขียนเป็น แน่น ทุกที่เลย
-
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
ว่าแต่ถ้าน้องทีโตไปมีคนมาจีบ พี่จีต้องเป็นเหมือนคุณพ่อเบอร์สองแน่ๆ5555
-
รอน้องจีนะ
-
รออ่านตอนพิเศษจ้า :pig4: :pig4:
-
คิดอยู่นะว่าจะให้มีภาคสอง แต่ได้อ่านว่าจะมีเรื่องของน้องจีนี้ ดีใจสุดๆไปเลยฮะ
ชอบมากเลย ยังไงจะติดตามตอนต่อไปนะคับ รักพี่คนเขียนมากนะฮะ สู้ๆคับ เป็นกำลังใจให้
แมวน้อย....
(แต่ไม่อยากให้เปลี่ยนชื่อเรื่องคับ อยากให้เนื้อหายังมีแบบนี้เหมือนเดิมอ่ะ I'm pregnant เมื่อผมท้อง เมื่อผมท้อง เมื่อผมท้อง เมื่อผมท้อง)
-
เย้ๆๆๆ. รออ่านน้องจีกะน้องกันต์. อ้าว ไม่ใสๆเหรออ. มีเครียดแล้วนะเนี่ยะะะะะะ
-
ครอบครัวสุขสันต์ น่ารักมากกกกก
-
ขอบพระคุณมากครับสำลับเรื่องนี้ ... จะติดตามผลงานต่อไปนะครับคนแต่ง .... :mew1:
-
ขอบคุณนิยายเรื่องนี้ที่ทำให้ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่าน เริ่มตั้งแต่ตอนที่หนึ่งจนถึงตอนจบ ขอบคุณจริงๆ
-
:pig4: ขอบคุณนะ นิยายสนุกมาค่ะ
แล้วพบกันที่เรื่องต่อไปนะคะ :bye2:
ปอลอ น้องจีเหมือนทอส เรื่องความหื่นคงเหมือนกันด้วยใช่มั้ย คึคึ
-
รู้เลยใครเมะใครเคะ :hao6:
-
สนุกมากค่ะ o13
-
จบซะแล้ว~ น่ารักมากๆเลย รอเรื่องน้องจี-น้องกันต์จ้า~
-
อยากให้มีต่อ
ปัญหาคุณปู่สะสางแล้วหรือยังคะ?
หรือว่าเราอ่านข้ามไป เจอแต่คุณย่า
น้องที 3 ขวบ 76 เซ็นต์นี่เล็กมากๆนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
-
:ling1: :ling1: :ling1: งื้อออออออจบแล้ว น่ารักมาก ๆ ครอบครัวนี้ จะรอติดตามน้องจีนะคะว่าความหึงหวงน้องกันต์จะเพิ่มขึ้นมากแค่ไหน
-
ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ :3123: :pig4:
-
ยังไม่อยากให้จบอ่ะ สนุกมากกกกกกอบอุ่นสุดๆ ยังอ่านครอบครัวสุขสันต์ไม่เท่าไรเลย เห็นความน่ารักของน้องทีแค่ตอนเดียวเอง :sad4: ตอนพิเศษด่วนๆเลยคร๊า
-
ครอบครัวมีความสุข happyqqqqqqqqq :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
รออ่านน้องจี ค่าาาาาาาาาาาาาาา
:call: :call: :call: :call: :call:
-
:m20: :m20: เด็กผู้ชายเหมือนหมาป่าที่จ้องจะกินน้องที
เหมือนที่พี่จีจะกินพี่กันต์ ฮ่าๆๆๆ :hao6: :hao6:
หนุ่มไหนใครจะจีบน้องทีคงต้องคิดหนัก คาดว่า
จะเจอด่านคู่ พ่อทอส พี่จี แน่ๆ :mew4:
-
ดีใจจัง ครอบครัวสุขสันต์มากเลยอ่ะ
เค้าชอบบบบบ
รออ่านน้องจี ท่าทางจะแซ่บบบ
สงสารแฟนน้องทีล่วงหน้าเลยยยย 555 o13
-
น้องทีน่ารักอ่าาาาาาาาาาาาาา
พี่จีขาาาาาา หวงน้องขั้นหนักเลยนะนั่น
ว่าแต่ ชักอยากเห็นลูกสาวฝาแฝดของพ่อทอสแม่เอฟแล้วสิ
:hao7: :hao7: :hao7:
รอรวมเล่มค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
สนุกมาก แต่พ่อพี่ทอสยังไม่ยอมรับไม่ใช่หรอ
-
ม่ายยยยยน้าา
-
โอ้ยยย ชอบมากอ่ะ คนแต่งเหมือนจะมีเรื่องต่อของรุ่นลูกใช่มั้ยคะ?
ตามมาตั้งแต่ต้น เป็นนักอ่านเงาบ้าง แต่เรื่องนี้สนุกค่ะ
-
มาโปรยซะอยากอ่านน้องจีพรุ่งนี้เลยนนนนะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
-
ก่อนอื่นต้องขอบคุณคนเขียนก่อน
ขอบคุณครับที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่านกัน
รออ่านน้องจีจ้า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
สนุกมากๆเลยคะ รออ่านเรื่องต่อไปยุนะคะ
-
ขอบคุณครับ
o13
-
ครอบครัวหวานๆ o13
-
:mew3:
-
รับทราบจ้าคนแต่งจ๋า จะรอติดตามเรื่องของน้องจีกะน้องกันต์น๊าาาา :กอด1:
แล้วจะรอรวมเล่มด้วยยยยย :mew3:
-
จบซะแล้ว ไหนๆใครบอกใสๆ เราว่าเจ้าเล่ห์มากกว่า :hao7:
-
ปลื้มปริ่มมม ครอบครัวสุขสันต์ ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
'งื้อออออ เค้าอยากได้ตอนพิเศษ' :impress2:
-
:3123:
-
:กอด1:
-
น่ารักมากๆ
-
ขอบคุณครับนักเขียน ได้คิดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว จบแบบเรียบร้อยดีครับ ขอบคุณอีกครั้ง :mew1:
-
น้องทีน่ารักก น้องจีก็หลงน้องซะะ :hao3: :hao3:
-
ขอบคุณค่ะ แต่ขออ่านจีกันต์ไม่มาม่าได้ป่าววววว :impress2:
รอเสมอ จุ๊บๆ
-
จบซะแล้ว กำลังสนุกเลย
แอบใจหายนะคะเนี่ย
ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆนะคะ :hao3:
-
อนาคตแฟนน้องทีคงลำบาก มีพี่ชายหวงขนาดนี้
-
เรื่องของจี ก็เรื่องน้องทีต่อ 5555+ ล้อเล่น แต่ถ้าคนแต่งแต่งน้องจี แต่แอบๆๆๆๆมีน้องเล็กๆของน้องจีโผล่มาบ้างไหมนะ เห็นว่าพี่ทอสตั้งเป้าลูกแฝดอ่ะ 5555+
ชอบอ่ะตามอ่านแต่ต้นแล้วรออ่านลากมาจนจบเลย น่ารักมากครอบครัวนี้
-
น้องทีน่ารักมากๆๆ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ขอบคุณคับสนุกมาก
-
จบแล้วววววว!! ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับนิยายสนุกๆที่แต่ง
มาให้อ่านกัน รออ่านน้องจีกับน้องกันต์!!
-
ก็ไม่อยากให้ดราม่าเหมือนกัน ไม่ปลื้มเท่าไหร่จะมีบ้างก็ไม่ว่าอะไรแต่อย่าเยอะก็พอ สู้ๆ
-
จบแล้วๆๆๆๆน่ารักจริงๆๆพี่ทอสยังจะอยากมีลูกสาวเพิ่มอีกเหรอ
ขอบคุณมากๆๆๆครับรอติดตามเรื่องราวของน้องจีต่อไปค้าบ
-
ขอบคุณคะ :กอด1:
-
จบแล้ววววว น้องกันต์นี้ห่วงน้องทีขั้นเทพเลยนะนี้ จะติดตามเรื่องต่อไปจร้าาา
o13 :mc4:
-
จบแล้วหรอ ชอบคู่รุ่นพ่อแม่ รออ่านรุ่นลูกต่อ อิอิ
อยากให้ลงตอนพิเศษจัง อิอิ
-
จบแล้ว....ขอบคุณผู้แต่งมากคะ
ที่โหวตน้องจีน้องกันต์ อยากเห็นครอบครัวนี้อยู่..
รอเรื่องใหม่คะ :3123:
-
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค๊า
ที่จะได้อ่านเรื่องต่อไปแล้ว หุๆๆ
งานนนี้นองจีคงหัวหมุนแน่
นี้ก็น้อง นู้นก็เมีย 555
-
จบแล้ววว
ชีวิตเอฟช่างน่าสงสาร เรียนจบก็มีลูกเลย
ดีที่ตอนพี่ทอสยังไม่ไปเจอได้ทำงานบ้าง
แต่หลังจากเจอพี่ทอสแล้วก็ได้แต่เป็นแม่ เป็นแม่ แล้วก็น่าจะเป็นแม่อีก
คือเราอยากให้เอฟเจอเพื่อนบ้าง สังสรรค์บ้าง 5 5
มีสังคมมากกว่า มีแค่พ่อแม่ สามี ลูก
เรื่องต่อไปน้องจีสินะ น้องทียังหวงขนาดนี้
ถ้าเอฟมีน้องผู้หญิงอีกจะหวงขนาดไหน
แต่ชอบนิสัยน้องจีที่เหมือนพี่ทอสอะ นิ่ง ๆ ดี
ก็ดี 5 5 ดูตอบน้องสิ
ถ้าผู้ชายคนอื่นเป็นหมาป่า แล้วน้องจีเป็นอะไร
ได้ข่าวว่าร้ายไม่เบา
เราอยากให้น้องกันต์ไม่หวานไม่ใสมาก อยากให้ออกแนวฮ้าว ๆ หน่อย แต่ก็น่ารัก
ดูเป็นเพื่อนที่พร้อมจะลุยไปกับจีมากกว่าที่จะเป็นไข่ในหินของจีอย่างเดียว
แต่จะเป็นยังไงก็แล้วแต่คนเขียน เราก็จะคอยติดตาม
เรื่องนี้เป็นแนว mpreg ที่ชอบมากเรื่องหนึ่งเป็นเรื่องแรก ๆ ที่เราตามอ่านนิยายแนวนี้
ขอบคุณคนเขียนที่ไม่ทิ้งเรื่องนี้และแต่งจนจบ ขอบคุณ
ทำไงดีเราอยากอ่านเรื่องราวของทอสเอฟอีกยาว ๆ
T T
-
เป็นครอบครัวที่่นารักมากๆ รอติดตามเรื่องใหม่ค่ะ
-
จบซะแล้ว น่าจะยาวไปจนมีลูกสาวอีกสักคนนะ
-
:กอด1: จบแล้วรอเรื่องน้องจีต่อนะจ๊ะ
-
ขอบคุณครับ อ่านจบแล้วหวิวๆที่เรื่องนี้จบแล้ว
-
ขอบคุณงานเขียนดีๆคะ เราตามอ่านรอบที่3-4แล้วมั่งนะ อ่านแล้วอยากอ่านอีก ชอบมากๆเลยคะ อยากเห็นน้องจี หวงน้องทีมากๆเลยคะ อนากจะรู้จิงๆว่าน้องทีจะทำยังไงเวลามีคนมาจีบน้องที มันส์แน่ๆคะ
-
อ่านรวดเดียวจบ เป็นเรื่องที่อบอุ่นมากๆค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:
-
ยินดีด้วยยยยยยยย :mc4: ขอให้รอบหน้าก็ยีังเป็นผู้ชาย เอิ๊กๆ จะได้ปั๊มคนต่อไปอีก 555 :bye2: :pig4: :L1:
-
ขอบคุสำหรับนิยายดีๆคะ :L2:
-
:pig4:
-
รอ น้องจีนะครับ :กอด1:
-
รอเรื่องต่อปายยย
-
จบได้น่ารักมากคะ :katai3: :mew1:
-
อ่านรวดเดียว
ช่วงแรกๆ ไม่ชอบทอสเลย เอฟก็หัวอ่อนเกิน เชียร์คุณหมอนนท์เลย
แต่พออยู่ด้วยกันแล้วทั้งคู่จูนหากันได้ ก็เลยเป็นคู่ที่น่ารัก
น้องจีแสนเจ้าเล่ห์ ขี้หวง ถ้าน้องทีเข้ารร สงสัยได้ไปตามหวงทั้งกันต์และน้องที
ไม่รู้ทั้งสองคนที่โดนตามหวงจะเป็นไงบ้าง
-
:pig4: ขอบคุณคนแต่งมากๆ เลยนะ ชอบเรื่องนี้มากๆ
-
เลอเริ่ด น้องจีร่างมหาลัยคงหล่อโฮก 555+
-
รอตอนของน้องจี
-
เย้อ่านจบแล้ว รวดเดียวจบเลย สนุกมาก จะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ น้องจีน้องกันต์ ><
-
เย้ๆๆ
-
น่ารักมาก ครอบครัวสุขสันต์ แฟมมิลี่แมนมากๆๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆๆ ขอแบบนี้อีก สนุกมากเลย
-
สนุกกก แม้แรกๆจะไม่ค่อยชอบอิพี่ทอส
แต่หลังๆมาก็ให้อภัยได้แหละ เหมือนว่า
ฝั่งพ่อแม่พี่ทอสจะเริ่มยอมรับได้มากขึ้นแล้ว?
ชอบพ่อแม่เอฟมาก ยิ่งคุณพ่อตอนเคลียร์เรื่อง
โรงแรมให้ลูกเขยนิอย่างเท่ห์
จะตามไปอ่านคู่น้องจีนัองกันต์ต่อนะคะ อยากรู้ใครจะ
คู่น้องที พี่ตามรึนายจงฉินหรือจงยินที่ออกมาแว่บๆ
อยากอ่านคู่หมอนนต์น้องเกรวกับคู่พี่ทิมหนูเบลด้วย
-
:L1: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้นะคะ อ่านแล้วมีความสุขมากจริงๆ
-
ขอบคุณที่แต่งให้อ่านนะค้า น่ารักมากๆเลย
-
จบแล้วววววว
รู้สึกใจหายแวบๆ
สนุกมากกกกกก รออ่านคู่น้องจีต่ออยู่น๊า
#ขอบคุณคะ
-
:pig4: :pig4: ฟินลืมไปเลย :heaven :heaven
-
อยากให้มีต่อจัง....น้องจีน่ารักกกกกกกก :pig4:
-
กรี๊ดด น้องจีน้องทีของเจ๊~ :hao7:
-
รักละมุน
อ่านแล้วสุขใจ
ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ
-
ฮือออออออ โหวตหมอนนท์น้องเกรว
-
โหวต3คะดูหน่วงๆดีพี่ทิมกับน้องเบล *0*
-
สนุกมากค่ะ ชอบน้องจีกับน้องทีมากกกก :-[ :pig4:
-
หลงรักน้องจีเลยค่ะ..หลังจากอ่านจบ..รอติดตามภาคเด็กๆต่อนะค่ะ..
-
:-[
-
ประกาศ!!!!!!!!!
เปิดจองI'm pregnant เมื่อผมท้อง
ราคา330บาท พิเศษ เฉพาะรอบจองจะมีของเเถมเป็นเเก้วมัคพิมพ์รายครอบครัวน้องจีให้ด้วย
ในเล่มก็จะมีเนื้อเรื่อง30ตอน เเละตอนพิเศษ4ตอน 3ตอนเป็นตอนที่ไม่ลงในเวป
รายละเอียดทั้งหมดเเละการจอง ได้ที่ http://www.nuengdiao.com/product/im-pregnant/?cid=FB
สอบถามข้อส่งสัยได้ที่นี่เลย https://www.facebook.com/NuengdiaoHouse
แต่ถ้าใครๆม่สะดวกก็จองได้ที่ ที่เมล์ cs_support@nuengdiao.com ของสำนักพิมพ์ ได้เลย
ฝากทุกคนด้วยนะถ้าขอยดี เรื่องอื่นๆคงจะได้ตีพิมพ์ต่อไปด้วย
-
:pig4:
เรื่องราวน่ารักมากมาย
ขอบคุณ นะคับ
-
น่าฮักมากมายยยยยยย
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
-
น่าสนุกๆ
-
สารภาพว่าเพิ่งเคยแนวผู้ชายท้องได้ครั้งแรก
สนุกมาก ฟินทั้งเรื่อง ชอบทอสมาก เป็นพ่อได้น่ารักมาก กลายเป็นผชอบอุ่นไปเลย
-
:mew1: สนนุกมากขอบคุณค่ะ
-
แรกๆก็แอบขัดใจคำผิดอยู่แต่สนุกมากคะ
-
:กอด1:
-
จบแล้วว
-
อ่านจบแล้วว สนุกมากกๆค่ะ o13
ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆนะคะ
-
ขอบคุณ
-
ครอบครัวสุขสันต์หรรษา
-
กลับมาอ่านรอบที่สอง สนุกมากค่ะ
-
น่ารักอะ รักน้องจีกะน้องที มากอะ น่ารักมาก
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆค่าา ชอบน้องจีสุดๆ
-
น่ารักมากๆเลยยยยยยย :กอด1:
-
น้องทีน่ารักจังเลยยยย น้องจีเหมือนคุณพ่อไม่มีผิด ชอบมากค่าาา :mew1:
-
เรื่องน่ารักมากเลยครับ อ่านแล้วมีความสุข
ตอนจบก็น่ารักมาก
ขอบคุณครับ ^_^
-
อ๊าย รักน้องจีกับน้องที
น้องจีดูร้ายๆ จอมวางแผน
น้องทีก็ใสๆแบบเอาแต่ใจ???
แต่ที่อยากอ่านต่อคือคู่หมอนนท์กับเกรว
น่าจะโชตะเยอะ 55555
-
น่ารักกกกกกกกกกกกก ครอบครัวสุขสันต์
-
:pig4 :pig4: :pig4:
-
น่ารักมากๆเลยค่ะ
น้องทีน้องจีน่ารัก
:o8:
-
อ่านจบแล้วจ้า
:pig4: :pig4:
-
:pig4: ชอบเรื่องนี้เคยอ่านจากธัญวลัย แต่ยังไม่จบทำลิ้งค์หาย ดีใจค่ะที่มาลงในนี้
-
น่ารักมาก ๆ เลยจร้า อยากอ่านเรื่องของน้องจีแล้วววว
-
ชอบบบบบอ่ะ น่ารักดี >,< :hao3: รอติดตามผลงานต่ิไป >,<
-
อ่านแล้วอบอุ่นมาก เป็นครอบครัวที่มีความสุขมากๆเลย น้องจีน่ารักกกกก น้องทีด้วย อิอิ
-
เอฟเป็นแม่ได้ดีมากๆๆๆค่ะ. :pig4: :pig4:
-
:กอด1:
:L2:
-
ตอนแรกยังตื่นเต่นเลย
-
จอบตอนที่สองแล้ว อย่ายอมมันนะเอฟ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
อ่านจบแล้ว สนุกมากเลย หลงรักน้องจีเข้าเต็มเปา แม่เอฟ กับ พ่อทอสด้วย น่ารักมาก :-[
ชอบเรื่องที่เป็นแนวอบอุ่นอย่างนี้จัง :กอด1: ไม่อยากให้จบเลย >///< :hao5:
-
ไม่คิดว่าจะสนุกขนาดนี้ อ่านแล้ววางไม่ลงเลย
ขอบคุณครับ
-
ขอบคุณค่ะ สนุกมาก
-
:mew1: ขอบคุณค่ะ น่ารักมากเลยค่ะ
-
สนุกมากค่ะ เป็นอีกคนที่ชอบแนวนี้เหมือนกัน ท้องได้ อิอิ
-
น่ารักจังเลย อ่านแล้วอยากมีลูกเลย :mew1:
-
ตั๊ลล๊ากกกกกกก :impress2:
อ่านรอบสองก็ยังฟินนนนนน กับครอบครัวนี้ น่ารักทั้งครอบครัว :-[
-
น่ารักจังเล้ยยยยยยยยยยยยย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
หายไปสอบแปปเดียว กลับมาเรื่องนี้จบแล้วอ้ะ
อะเฮื่อออออ หนังสือจะเห็บตังค์ซื้อเลยคะ น่ารักมาก ><
-
อ่านรวดเดียวจบเลยคร้าาาา น่ารักมากกกก
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านน่ารักมากค่า น่ารักจริงๆ อยากจะมุดคอมเข้าไปฟัดน้องจี
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายน่ารักๆ แบบนี้
-
สนุกมากๆเลยค่ะ
-
:o8: :o8:
อยากให้มีตอนพิเศษจังเลยค่ะ
ขอตอนของลูกๆบ้าง น้องจีน้องกันต์ก็น่ารัก
ยิ่งน้องทีน่าฟัดมากลูกเอ้ยยย!
คือมันน่าติดตามทุกคู่เลยอ่ะ หมอนนท์น้องเกรวก็น่าสน
อ๋อ คู่ของพี่ทิม พี่ชายทอสก็ดีงาม โอ้ยยย รักหมดเลย
-
สนุกแล้วก็น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ :impress2: :impress2: :impress2:
-
อ่านแล้วอยากมีลูกอ่ะ 55555 :hao5: :hao5:
-
อบอุ่นนนนนนนนน
-
เข้ามาอ่านอีกรอบ ชอบมาก บอกเลย :impress2: :impress2: :impress2:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านรวดๆสองวันจบ สนุกมากกกกกกกกค่ะ (ถึงแม้อ่านไปจะสะดุดไปกับคำผิดที่เยอะมากก็เถอะ)
เนื้อเรื่องน่ารักมากกก ชอบนายเอกแบบนี้ ดูไม่หญิงดีถึงแม้จะมีลูกก็ตาม ดูคิดแบบมีเหตุมีผล
พี่ทอสก็แสนดี แม้ตอนแรกๆจะไม่ชอบ แต่ยิ่งอ่านยิ่งรักคุณพ่อคนนี้
ที่สำคัญไม่พูดถึงไม่ได้คือน้องจี แหม่ น้องจีช่างน่ารัก(ถึงแม้จะน่าชังมากกว่า55) ความคิดเกินวัยจริงๆ
โตขึ้นมาเชื่อว่าต้องดูแลปกป้องได้ทั้งคุณแม่ทั้งน้องทีแน่นอน o13
ปล. เสียดายมากที่จบก่อน เลยไม่รู้ว่าพ่อทอสกะแม่เอฟจะมีลูกแฝดตามมาไหม แอบเสียดายนะเนี้ย อยากรุ้ :hao7:
-
อยากทราบเรื่องหนังสือยังมขายอยู่ไหมคะ
-
อยากทราบเรื่องหนังสือยังมขายอยู่ไหมคะ
น่าจะมีอยู่มั้งครับ ตอนไปเดินงานหนังสือก็เห็นอยู่ ลองเข้าไปดูในเว็ปเอาเนอะ
http://www.nuengdiao.com/product/im-pregnant/?cid=FB
https://www.facebook.com/NuengdiaoHouse
-
สนุกจนต้องกลับมาอ่านอีกรอบ
น้องจีน่ารักมาก
คงต้องไปตามอ่านเรื่องน้องจีซะที
อีก2คู่ก็น่าอ่านเหมือนกัน
-
สนุกมากๆเลยคับ ^.^
-
เรื่องนี้น่ารักมาก ชอบ
แต่คำผิดเยอะไปหน่อย :hao4:
ชอบเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องดีมากๆ
-
จบซะแล้ว เสียดายจังเลยค่ะ ไม่อยากให้จบเลย
น้องจีและน้องทีน่ารักมากๆเลยค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆครับ
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆ :mew1:
-
:L2: :L1: o13 o13 o13เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆ :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักจริงๆเลยเรื่องนี้
ขอบคุณนะคะ
-
ภาษาไทยอ่อนมากกกกกกกก ควรฝึกการใช้ภาษาใหม่นะคะ งานเขียนเหล่านี้ภาษาสำคัญมากๆค่ะเพราะมันจะส่งผลถึงความสวยงามของงานเขียนมากๆ คำผิดหลายๆคำรู้ได้เลยค่ะว่าอ่อนในการใช้ภาษาแต่คำผิดบางคำเราก็ไม่แน่ใจว่าผู้เขียนเป็นคนภาคอื่นๆที่ใช้ภาษาถิ่นเป็นภาษาหลักหรือเปล่าทำให้ติดออกมาในงานเขียนด้วย ไม่ได้ว่าว่าภาษาถิ่นไม่ดีนะคะแต่ถ้าเลือกแต่งด้วยภาษากลางแล้วก็ควรใช้ภาษาและสำเนียงให้ถูกต้อง โดยรวมๆแล้วนิยายเรื่องนี้ก็พล็อตเดิมๆล่ะค่ะเดาทางได้หมดแต่ก็แต่งออกมามีลูกเล่นมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง น่าสนใจดีค่ะ อ่านๆแล้วก็สื่อถึงอารมณ์และบรรยายได้ค่อนข้างดีแต่หักคะแนนเรื่องการใช้ภาษาอย่างเดียวเลยค่ะ ทำให้ความน่าติดตามลดฮวบบบบบ
ตอนนี้ก็ผ่านมา2ปีแล้ว ไม่ทราบว่าผู้เขียนพัฒนาทักษะการใช้ภาษาไปถึงไหนแล้ว ดีขึ้นพอจะสร้างสรรค์งานเขียนดีๆหรือยัง แต่ก็เป็นกำลังใจให้พัฒนาต่อไปค่ะ
:pig4:
-
ชอบน้องที น้องน่ารักมากกก ครอบครัวนี้น่ารักมากค่ะ :katai2-1:
-
น่ารักมากๆเลยค๊า อยากอ่านน้องจีน้องกันต์แล้ว
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
สวัสดีค่ะ
ตามมาจากเรื่อง "เพื่อนกันเขาทำกันแบบนี้หรอ?" ค่ะ
ชอบน้องจีมากๆๆๆๆๆๆเลย
น่ารักอ่ะค่ะ >///<
เอาล่ะ ไปอ่านเรื่องต่อไปดีกว่า อุอิอุอิ
-
สนุกมากครับ น่ารักมาก ๆ แต่คำผิดก็มากเหมือนกัน
ขอบคุณครับ
-
ขอบคุณค่าาาาาา
ตามมาจากน้องจีน้องกันต์ค่ะ
เรืีองนี้แม้ตอนเริีมจะดูดราม่ารุนแรงรึเปล่านะ?
แต่พออ่านไปๆ น่ารักแล้วก็อบอุ่นมากค่ะ ^^
-
o13
-
:katai5: เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านรวดเดียวจบ ตอนแรกสนุกตื่นเต้น อ่านไปอ่านมาบทเริ่มมีเรื่อยๆ เอื่อยๆ พี่ทอสกับน้องจีเป็นคู่พ่อลูกที่มีพัฒนาการความสัมพันธ์ มุมมองการใช้ชีวิตที่โตตามวัยตามความรับผิดชอบ เรื่องนี้ก็ยังคงเสน่ห์น่ารักแบบครอบครัวดีค่ะ อ่านจบแล้วแต่ยังอยากรู้ว่าพ่อพี่ทอสจะเอายังไรต่อ รู้สึกว่ายังค้างคาใจค่ะ
เสียดายแค่อย่างเดียวจริงๆ เรื่องคำผิดเยอะไปหน่อย ถ้าพิมพ์ตกไปบ้างก็คงจะเฉยๆ แต่ขัดใจตรงที่ดูเหมือนจะสะกดผิดจริงๆ บางคำน่าจะมาจากการพูดออกเสียงผิด ขออนุญาตแนะนำว่า คำไหนไม่แน่ใจลองหาในกูเกิลหรือพจนานุกรมก่อนดีไหมคะ เช่น ขัตมาส = ขัดสมาธิ คำว่า ภัตตาคาร (จำไม่ได้ในเรื่องพิมพ์ว่าอย่างไร แต่รู้ว่าสะกดผิด) ถ้าเจอเรื่องนี้เร็วกว่านี้อยากจะช่วยโพสต์แก้ให้ในแต่ละตอนเลย แต่ตอนนี้คงไม่ทันแล้วเนอะ เรื่องนี้จบแล้วและกำลังทำเป็นหนังสือคงจะมีการแก้ไขคำผิดอยู่แล้ว
ตั้งแต่อ่านมาจนจบทำให้เห็นถึงความพยายามที่แต่งเรื่องนี้ด้วยใจนะคะ ชื่นชมมากๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ จะติดตามเรื่องใหม่
-
สนุกค่ะ น้องจีกับน้องกันต์น่ารัก o13
-
:-[ :mew1: :bye2:
-
อ่านรวดเดียวจบ เนื้อเรื่องน่ารักมาก ถึงแม้ว่าคพผิดจะเยอะไปหน่อยจนบางทีก็ทำให้อรรถรสในการอ่านลดลงไป แต่ก็เป็นเรื่องที่อบอุ่นมากค่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
-
สนุกมากๆจ้า ชอบนายเอกท้องได้
-
สนุกมากค่ะ
อ่ารอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้
ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
อบอุ่น :กอด1: :L2:
-
เข้ามาอ่านรวดเดียวเลย สนุกอ่ะ อยากรู้คู่ของน้องทีจะต้องฝ่าด่านแค่ไหนน้าาาาาาา เอ๊ะ หรือจะเป็นพี่ตาม
-
อยากให้อิพี่ทอสโดนเอฟสั่งสอนจังเลยยยยยยยยยยยยยย แค้นนนนนนนนนนนนนนนน :katai1: :katai1: :katai1:
-
อ่านแล้วดีต่อใจค่ะ เพิ่มพลังงานชีวิตดีค่ะ
ขอบคุณนะคะ
-
ขอบคุณนะคราฟ สำหรับนิยายเรื่องนี้ สนุกมากเลยคราฟ แต่จบเร็วไปหน่อย เลยไม่รู้ว่าพ่อ พี่ทอส ตกลงเอางัย แต่ก่อสนุกคราฟ จะติดตามเรื่อยๆๆๆ นะคราฟ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :3123: :3123: :3123: :3123: :L1: :L1: :L1:
-
:3123:
น่ารักกกด
-
น่ารักมากเลยค่ะ ครอบครัวสุขสันต์สักที หลังจากที่ต้องเลี้ยงมาคนเดียวตั้งนาน
ครอบครัวเอฟดีมาก พ่อแม่ไม่ทอดทิ้ง ดูแลดีมาก
ทอสโชคดี บังเอิญหลายอย่าง จนทำให้มาเจอเอฟอีกครั้ง
แล้วเป็นคนดีพอตัว รู้เรื่องแล้วก็อยากรับผิดชอบ
แถมอยู่กันมานาน คุณพ่อดีไม่มีตกเลย ไม่ทำคุณแม่ต้องห่วงเรื่องอื่น นอกจากทำงานเลย
เอฟน่ารักดี สมกับเป็นคุณแม่ เจ็บมาจนเข้มแข็ง แล้วสุดท้ายก็มีความสุข
น้องจีคะ หวงทุกคนไปหมดเลย ทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ เตรียมตัวเป็นว่าที่แฟนและพี่ชายจอมหวงไวมาก
ฉลาดมาก เก่งด้วยค่ะ เรียนรู้เองหลายอย่าง คุณพ่อคุณแม่ปลื้มหนัก
น้องที น้องกันต์ น่ารัก สายเรียบร้อยมาเลยค่ะ
ขอบคุณคนแต่งมากนะคะ อ่านได้เรื่อยๆ แบบไม่หน่วงมาก
แต่ติดตรงคำผิดเยอะมากเลยค่ะ ทำเอางงไปเหมือนกัน
เป็นกำลังให้นะคะ ติดตามเรื่องอื่นๆต่อไปจ้า
-
อ่านรวดเดียวจบเลยอ่านรอบเดียวจบเลยยิ้มได้กับเรื่องนี้จริง
-
ฟินนนน ชอบ ๆ o13
-
น้องจีน่ารักกกกก
ปล. อ่านแล้วอบอวลไปด้วยความรักค่ะ
ชอบมาก เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ
-
อ่านจบรวดเดียวเลยค่ะ นึกว่าดราม่าจะหนัก แต่ก็ดีใจที่ไม่ได้เป็น ๕๕๕
คำผิดเยอะมาก ๆ แต่เห็นว่าออกหนังสือคงได้รับการแก้ไขเนอะ ยินดีด้วยย้อนหลังค่ะ
-
:pig4:
-
o13 o13 o13
-
:-[
-
:o8: :o8: :o8:
-
กลับมาอ่านใหม่ก็ยังอ่านเพลินเหมือนเดิมมม :katai2-1:
:L2: :pig4: :L2:
-
สนุกมาก ๆ เลยคะ เพิ่งเข้ามาอ่าน อ่านรวดเดียวทั้งวันเลย :mew1: :mew1: :mew1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เรื่องสบายๆ ไม่ดราม่า น้องจีน่ารัก รออ่านเรื่องน้องจีนะคะ :mew1:
-
ละมุนมาก ไปหาอ่านน้องจีแป๊ป
-
น่ารักมากครับ
เหมือนช่วงนี้ติดนิยายแนว mpreg ไปแล้ว
ขอบคุณครับ :L2:
-
Good job
Sent from my iPhone using Tapatalk
-
ยังสนุกเหมือนเดิม อิอิ จำไม่ได้ว่ารอบแรกได้คอมเม้นไหม แต่รอบนี้ไม่พลาดนะเออ สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ
-
น่ารักใสๆ ชอบทุกตัวละคร
อ่านยาวๆ จนจบเลย
ขอบคุณเรื่องดีๆ น่าอ่าน
แต่งมาให้อ่านอีกนะ ชอบๆๆๆ o22 :mew1: :katai2-1: :pig4:
-
สนุกมากเลยค่ะ
นี่เราเข้ามาอ่านรอบสอง
น่ารักดี เราชอบแนวนี้มากๆ
ส่วนเรื่องน้องจีกับน้องกัน
ไม่มาต่อแล้วหรอคะ รออยู่นะคะ หายไปนานมากเลย
แล้วจะมีเรื่องของน้องทีมั้ยคะ
ถ้ามีน้องทีจะท้องได้เหมือนแม่เอฟรึป่าว
อยากอ่านมากเลย
-
เป็นเรื่องที่ต้องลุ้นหนักจริงๆ
ลุ้นตั้งแต่ต้นจนจบ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ o13 o13
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ชอบๆๆๆ ถึงแม่คำผิดจะเยอะมาก แต่ก็สนุกมากเหมือนกัน 5555 o13 o13 o13
-
คงต้องบอกว่าจริงๆเป็นคนชอบอ่านนิยายแนวนี้มากกกกกก
และเราเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือมากเช่นกัน อ่านมาได้ถึงตอนที่6ก็เป็นอันต้องโบกมือลา ไรท์เขียนนิยายได้ผิดเกือบจะทุกบรรทัดเลย คำซ้ำบ้าง แทนชื่อตัวละครผิดบ้าง และที่รับไม่ได้เลยก็คือ คำง่ายๆที่ไม่น่าจะผิดเลยเช่น ทะเลาะ เขียนเป็น ทะเลอะ ทั้งหมด
คำว่า น่า หน้า สลับใช้กันให้วุ่นเลยทีเดียวเชียว
แล้ว แอลกอฮอร์ เป็น แอน อย่างง่ายๆไปสะงั้น ฮ่าๆๆ
เลยต้องขอลาเพียงนี้
-
:sad11: ถึงนุงแนน อยากปลอบใจ เค้าดีกับเราแค่ไหนเรารักเค้าแค่ไหน สุดท้ายถ้าเค้าจะรักคงรักำปนานแล้วไม่ปล่อยเวลาร่วงเลยมาหลายปี
ถึงพิทอส :ruready อยากบอกว่าไม่รํหรือคิดไม่ถึงว่าผช.จะท้องได้ แต่เมื่อรู้แล้วไม่ทำเฉยเมยเหมือนผัวดาราบางคนเราว่าก็โอเครนะ
ถึงคุณแม่เอฟ อย่าแซะน้องว่าน้อง น้องผ่านเรื่องราวมาเยอะ สุดท้ายน้องตัดสินใจแบบไหน น้องต้องคิดมาดีแล้ว ต้องยอมรับและเป็นกำลังใจให้
และ :hao5:สุดท้ายของสุดท้าย ถึงดิชั้นเองนี่แหละ ที่อยากได้พิทอสทั้งหล่อทั้งรวยและใจดี แต่เค้ามีลูกแล้วก็อดไป สัญญาว่าจะตามหาผัวเป็นของตัวให้ได้ในนิยายวายทุกเรื่อง ขอบคุณนักเขียนเรื่องนี้นะคะที่เขีบนออกมาได้น่าติดตามมากคะ
-
“ถ้าต้องมีพ่ออย่างคุณ ไม่มีเลยซะดีกว่า”
เอ่ออออ แล้วเขามีอะไรไม่ดี ลองเล่าให้ฟังซิ หนีเขามาเอง ใครจะตามถูก ถ้าเรื่องนอนด้วยกันคืนนั้น ก็วินๆทั้งคู่ ไม่รู้สึกตัวแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ดี คนที่นิสัยไม่ดีน่าจะเป็นเอฟมากกว่านะ ไม่ชอบคนที่ตัดสินคนอื่นโดยกล่าวหาไม่มีข้อมูล
-
พี่ทอส คุณพ่อและสามี ที่แสนดี แห่งชาติ..
รักและดูแล ลูกและเมีย ดีตลอด +1 เป็ด ให้กำลังใจ
ขอขอบคุณนักเขียน (เต่าตุ๋น) มากกกกกกกก
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักทั้งบ้านเลยครับบ อิอิ
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
ชอบ สนุกมากค่ะ น้องจีตัวป่วนน่ารักมาก ครอบครัวอบอุ่น :pig4:
-
มาอ่านใหม่ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
หญิงสาววัน50กลางๆเอ่ยขึ้นอย่างไม่เชื่อสายตา
50นี่ไม่สาวแล้วนะ 50กลางๆนี่เป็นย่าเป็นยายได้สบายๆ ระวังการใช้ภาษาไทยด้วย ที่อ่านมาคุณสะกดผิดมากมายมหาศาล ยังแปลกใจที่คุณกล้าทำเป็นหนังสือนะ
-
ฝากการบ้านให้คนแต่ง
คำต่อไปนี้ไหนผิดบ้าง
ชั่งไฟ ช่างน้ำหนัก ช่างใจ ชั่งเย็บผ้า
หน้ารัก น่าตา หน้าเกลียด น่าเกียจ หน้าตบ น่าร้อน
-
น่ารักทั้งบ้านเลยยยย
-
น่ารักมากกก Feel good อบอุ่น :mew1:
-
:pig4:
-
สนุกมากๆเลยค่ะ ชอบทุกคู่เลย :impress2:
คำผิดเยอะไปนิดนึงแต่ไม่เป็นไร จินตนาการให้ถูกต้องได้ค่ะ 55555
รอติดตามผลงานต่อนะคะ o13 o13