CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 24-05-2016 23:15:00

หัวข้อ: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 24-05-2016 23:15:00

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

เรียน   ท่านสมาชิกทุกท่านทราบและโปรดดำเนินการอย่างเคร่งครัด

เรื่อง  กฎกติกาและมารยาท

          กรุณาอ่านข้อความข้างล่างที่แนบมาด้วยข้าล่างนี้   ด้วยความระมัดระวังยิ่ง

เพราะเป็นบรรทัดฐานที่พึงยึดและปฏิบัติตามอย่างไม่สามารถพิจารณาเป็นอื่นได้

หากผู้ใดฝ่าฝืน  ทางเราจะดำเนินการลงโทษอย่างเด็ดขาดต่อไป


      จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน

                                                                                 นับถือ

                                                                            อิเจ้  โมดุเรเตอร์


  ตอนที่ 1 "วิถีชีวิต"

หากในชีวิตคุณเคยเห็นชีวิตเพศที่สาม ก็จะเห็นความร่าเริงสดใสใช่หรือไม่ รู้บ้างหรือเปล่าว่าเขาเหล่านั้นแท้จริงโดดเดี่ยวภายในใจเพียงใด เพียงต้องการหาบุคคลจริงใจสักคน แต่รู้หรือเปล่าความหวังเหล่านั้นมักเป็นอากาศ ลมๆแล้ง สุดท้ายต้องชินชากับคำว่าผิดหวัง  กับคำว่าเพ้อ และสุข คลุกเคล้ากันไป เพราะนี่แหละคือ "ชีวิตเกย์  ชีวิตกู" * ใครว่าเศร้าไม่จริงนะจ๊ะ ทุกรสจ้า

1.ผม ชื่อ จิ  นาย โกเมน (ขอสงวนนามสกุล) เกย์รับ (ไม่สาว เหมือน ผช ทั่วไป และที่สำคัญเพื่อนๆยอมรับ) สูง 165  นน 53 ผิวเดี๊ยวขาวเดี๊ยวดำเดี๊ยวเหลือง เห้อออ  จริงใจนิสัยดี แต่ชอบทำหน้านิ่งๆ  ไม่แสดงอารมณ์ เก็บความรู้สึกเก่ง  และมั่นใจในตัวเองสูง เก่งชีววิทยา มากๆๆๆ และเป็นวิชาเดียวที่เก่ง 
2.โบท ผู้ชายแท้ เพื่อนผมเองในกลุ่ม ผิวขาว ตัวหอม ขี้งอน ฉิบหาย
3.ดิว เพื่อนผมเช่นกัน สูงเว่อร์ ผิวแทน ดัดฟันไม่ฟันยังไม่เข้าสักที ชอบติดกระดุมเสื้อนักเรียนผิด ซุ่มซ่ามที่หนึ่ง
4.ปัน ผู้ชายน่ารัก ฉลาด  ใส่แว่น เรียนเก่ง มากกกกกก
5.ภูมิ ลูกหลานคนจีน ชอบดู เปาบุ้นจิ้น มาก โทรศัพท์นางนี่โอ้โหโหลดไว้แบบ ไม่อยากจะเม้า

โปรดติดตามเรื่องราวกันนะจ๊ะ       


                                                         

ตอนแรก วิถีชีวิต

"เอาโทรศัพท์กูมานี่ไอ้เหี้ยจิ" ไอ้ภูมิกำลังดูซีรี่ย์เรื่องดังอยู่อย่างเมามัน เอ่อออ (เปาบุ้นจิ้น) ครับท่าน
"หวงนักนะมึง เล่นนิดเล่นหน่อยก็ไม่ได้ "  ผมเอาคืนแม่งไป
"กูขอเวลาดูหน่อยไอ้จิ เมื่อคืนกูม่ได้ดูนั่งปั่นงาน ยายป้าปานามาอยู่  ไอ้เหี้ยมือแทบหงิก" ไม่ต้องตกใจนะจ๊ะ ฉายาครูสังคม
"มึงมันเด็กขี้เกียจไง ทำตอนใกล้ๆป้าแกนัดส่ง "
"ใครจะไปขยันเหมือนมึงหล่ะ ไอ้จิ เออแล้วไอ้โบท  ไอ้ปัน ไอ้ดิว เมื่อไหร่จะมาว่ะเนี่ย เข้าสายเฮียอุทัย ก็ล่อเข้าให้หรอก แม่งมึงดูดิไอ้จิ ยืนเฝ้าหน้าประตู ยังกะยักษ์วัดโพธิ์ "  ก็อยากจะขำอ่ะนะ แต่ว่าพอดีที่บ้านเคร่งเรื่องมารยาท
"ถ้ากูโดนลงโทษนะแม่งจะเอาพวกแม่งให้ถึงฆาตเลย" ผมก็เริ่มชักหงุดหงิดเหมือนกัน มันจะแปดโมงแล้ว 
*****  3 นาทีผ่านไป **********   
"ป่ะ ไอ้ภูมิเข้าไป รร. กันก่อนเหอะเพลงสัญญาณเข้าแถวมันดังแล้ว ทิ้งอุดมการณ์เพื่อนไม่ทิ้งเพื่อนสักวัน เพราะมึงสายอีกแค่ครั้งเดียวก็จะโดนเชิญผู้ปกครองแล้วไม่ใช่หรอ "
"ไปก็ไป กูยิ่งไม่คุยกับป๊าอยู่ เดี๊ยวโดนเรื่องนี้มีหวังโดนด่ายาว" สองหนุ่มวิ่งพุ่งไปที่ประตูโรงเรียนที่กำลังจะปิดลง ผ่านยักษ์ตนใหญ่นามว่า เฮียอุทัย ได้อย่างหวุดหวิด
"แม่งนั่นไม้หรือกระบองว่ะนั่นที่เฮัยแกถืออ่ะ ใหญ่ชิบ" ไอ้ภูมิบอก



รร.xxxxxxxxxxxx ยินดีต้อนรับ  *********************************  ติ่ง ติ๊ง ติง ติ่ง ติ่ง ติง ติ๊ง ติง ติ๊ง ติง ติ่ง ติ่ง ติง ติง ติง ติง  สัญญาณเข้าเรียนคาบแรกดังขึ้น
"ไอ้จิเห็นพวกอีมิ้นมันบอกว่า ไอ้ดิว ไอ้ปัน ไอ้โบท ถูกทำโทษอยู่หน้า รร " ไอ้ภูมิเดินมาบอกผม
"จะได้ให้พวกนางจำๆกันซะบ้างว่าอย่ามาสายอีก"  พวกมันก็โดนฑัณทรมานอยู่นานเหมือนกันกว่าจะได้เข้ามาเรียน

"ไอ้เพื่อนเฮี้ย ทิ้งพวกกูเลยนะมึงทั้งสอง" ไอ้ดิวพูด  ผมมองสภาพพวกมันแล้วยังกะไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนมา เหงื่อชุ่มออกมาจากทวารทั้ง 9 เชียว
"กูก็รอพวกมึงตั้งนาน  ไม่เชื่อถามไอ้ภูมิดูได้"
"แล้วพวกมึงไปทำอะไรมา มาสายโคตร"  ผมถาม
"ช่างเรื่องของพวกกูเถอะจิ  อย่ามาเสียเวลากับพวกกูเลย"  ไอ้โบทพูดแบบไม่มองหน้าเอาแต่เช็ดเหงื่ออยู่
"ขี้งอนนะไอ้ห่า" ภูมิพูดพร้อมกับเดินเข้าไปซับเหงื่อให้  ส่วนผมเบะปากให้ไอ้โบทไป ไม่ได้สนใจอะไรต่อ เรื่องงอนเนี่ยที่ 1 เลยหล่ะ  ไม่เห็นจะเหมือนน้องปันสุดที่รักเช็ดหน้าเช็ดตาเสร็จก็ไปนั่งเรียนเลย แหมน่ารักจริงๆ
"เออไอ้จิ เมื่อไหร่มึงจะมีผัวว่ะกูอยากเห็นจริงๆ หน้าอย่างมึงเนี่ยมีผัวแล้วจะเป็นยังไง" ไอ้ภูมิถาม
"พวกมึงนี่ไม่มีเรื่องเหี้ยอะไร จะพูดแล้วใช่ไหมเนี่ย" ผมตอบกลับไป
"ปล๊าวววววว  กูถามเฉยก็กูไม่เคยเห็มึงมีแฟนไง" ไอ้ภูมิพูดไปดูกระดานไป  แต่ก็จริงของมันชีวิตผมั้งแต่เด็กจน ม.5 แล้วเนี่ยยังไม่เคยมีแฟนเลย เรื่องซิงอ่ะหรอ บอกได้คำเดียวว่า สดมากๆ แต่ผมมันเป็นพวกปากเก่ง แต่ใจปลาซิว คนจีบอ่ะมีแต่ยังไม่ถูกใจใครเลยจริงๆ
"ถ้ากูมีผัวแล้วกูจะบอกมึงคนแรกเลย ไอ้ห่า"                จะว่าไปก็เบื่อจริงๆ สำหรับเช้านี้ที่ต้องมาเรียน ฟิสิกส์ตั้ง 2 คาบ มันเลยทำให้เช้านี้มันน่านอนจริงๆ ไอ้ปันก็มางอนยังกะเด็กปัญญาอ่อน เดี๊ยวรายนี้ค่อยง้อ ง้อง๊ายง่าย  หิวแล้วครับ ขอตัวไปทานข้าวก่อน
 

 โปรดติดตามตอนต่อไป
 

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 25-05-2016 01:08:36

...

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 25-05-2016 09:17:43

ตอนที่ 2  มิตรภาพ
 
ณ  โรงอาหาร
โรงอาหารหรือแม่งโรงทานว่ะเนี่ยคนเยอะ ฉิบหาย ไปช้าก็ไม่ได้ข้าวแม่งเสือกหมด ครูก็ปล่อยเลทเกินนะครับ เรา 5 หนุ่มเดินมุ่งไปสู่โรงอาหาร ที่มากมายไปด้วยผู้หิวโหยหลายร้อยชีวิต กระเบียดกระเสียน กันอยู่อย่างบ้าคลั่ง
"กินไรดีวะ" ผมถามพวกมัน  ดูจากกับข้าวที่เหลือแล้วอนาถใจหนึ่งในนั้นกูแอบเห็น ยำปลากระป๋อง เห้ออออออ
"ไม่เห็นจะมีไรแดก เลย เหลือแต่ธรรมดาๆๆ ทั้งนั้น" ไอ้ดิวบ่น พลางเอามือลูบท้องไปด้วย
"มึงว่าไงไอ้ปัน  ไอ้โบทจะแดกอะไร  หรือจะไปดูร้านอื่นก่อน" ไอ้ภูมิถาม
"กูว่าวันนี้กินข้าวผัดพิเศษ เพิ่มไข่เจียวกันดีมะ" ปันเสนอออกมา ส่วนไอ้โบทนะหรอ ยังงอนอยู่ยืนเงียบเก็บเสียงได้ดี
"จะฉันอะไรก็นิมนต์เจ้าประคุณฉันสักทีเถอะจ๊ะ มีงานต้องปั่นต่อ" ผมบอกพวกมัน
แล้วเราห้าเกลอก็แดกข้าวผัด ตามที่ไอ้ปันเสนอ แต่่ติดตรงที่คิวยาวไปหน่อย แต่ก็ดีกว่ากินยำปลากระป๋องกับผัดอะไรก็ไม่ทราบที่แม่ครัวแกทำ
"อ้าว พวกมึงได้ข้าวแล้ว มาเอา" ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ มันหันมาบอก
"กูจองที่ไว้แล้วมึงไปนั่งได้เลย  กูขอตัวไปง้อเด็กปัญญาอ่อนไอ้โบทก่อน แม่งไปเยี่ยวหรือไปเรียนต่อ OXFORD ว่ะนานเหี้ยๆ" ผมบอกพวกมัน
"ยื่นอกพกถุงนะมึงและก็ในห้องน้ำอ่ะเสียงเบาๆหน่อย เปิดก๊อกน้ำใส่ถังกลบเสียงเสียวมึงด้วยนะจิ"  ไอ้ดิวมันแซว
"หิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกมันที่เหลือโห่ร้องออกมา
ได้ยินมันพูดอย่างนั้นผมก็เบะปากมองบนไม่ได้ใส่ใจอะไร เดินไปเลย ไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับพวกมัน
เดินมุ่งตรงไปที่ห้องน้ำชาย กลิ่นแรกที่ได้สัมผัสคือกลิ่นบุหรี่และกลิ่นฉี่ผู้ชาย ซึ่งผมชอบเพราะออกแนวเซ็กซี่ในความเป็นชาย (ผมอาจเป็นโรคจิต) เดินดุ่ยๆเข้าไปเจอไอ้โบทยืนหันหลังอยู่ห้องน้ำห้องสุดท้าย ซึ่งไม่บอกก็รู้ว่ามันมาสูบบุหรี่
"ไปแดกข้าวกัน" ผมเอ่ยปากบอกมัน :hao6:
"คุยกับกูได้แล้วหรอ"  โอ้โหนี่มึงยังไม่หายงอนอีกหรอเนี่ย  :ruready

"กูกับไอ้ภูมิขอโทษเว้ย ไม่ได้ตั้งใจทิ้งแบบนั้น" ผมแก้ตัวไป
 
"เคยสัญญาแล้วไม่ใช่หรอว่าเราจะไม่ทิ้งกัน" ไอ้โบทพูดออกมา

"ยกโทษ ให้กูเถอะกูไหว้หล่ะนะ กูสำนึกผิดแล้ว" :mew4:

"มึงก็รู้นะไอ้จิ ว่าไอ้ปันมันป่วย ต้องไปเอายาทุกสิ้นเดือน แล้วเสือกมาวันที่แม่แม่งไม่อยู่พวกกูเลยต้องพามันไปรับเอง"  ผมแทบจะร้องไห้ลืมไปเลยว่าวันนี้ไอ้ปันต้องไปเอายา ทำไมผมถึงลืมไปได้หล่ะ โกรธตัวเองจริงๆ ที่เห็นแก่ตัว
"ที่กูไม่บอก ไม่โทร ก็กูนึกว่ามึงรู้ไงกูก็เลยไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น"  มึงหยุดพูดได้แล้วกูรู้สึกผิดจนอยากจะบ้าตาย

"กูแม่งเป็นเพื่อนที่ไม่เอาไหนเลยว่ะแม่ง"  ผมพูดพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยเอ่อออกมา
"ไม่ใช่หรอกไอ้จิ เรื่องไม่รอกันเข้าแถวเนี่ยกูแม่งไม่ซีเรียสหรอก แต่ไอ้ปันมันอาจจะคิดว่ามันเป็นตัวถ่วงก็ได้" ตาสว่างเลยกู สำนึกผิดยันหลานบวช ไอ้จิเอ๊ยยยยยยยยยยยย
"ไปๆ เลิกเศร้า กูหิวแล้ว" ไอ้โบทพูดพร้อมกับเอาแขนมาโอบไหล่ไว้เป็นเชิงปลอบ ผมตั้งสติอยู่สักพักแล้วเดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับมัน เพื่อไปกินข้าว เคล้าน้ำตา ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ณ โรงอาหารที่แห่งเดิม

"กี่น้ำว่ะไอ้โบท คราวนี้กูว่าไอ้จิแม่งได้ลูกแฝดแล้วหล่ะ" ไอ้ดิวแซวออกมาทั้งโต๊ะร่วมฮากันคับคลั่ง ไอ้ดิวนะไอ้ดิวถ้ามึงรู้ในสิ่งที่กูและมึงก็คิดไม่ถึงเรื่องไอ้ปันแล้วมึงจะหงอยไอ้กาก

"ระดับกูชายโบทอึดกว่านี้ครับไม่เร็วอย่างนี้หรอก"  ไอ้โบทพูด  สรุปแล้วจังไรพอๆกัน

"มาๆ แดกข้าวกันหิวจนจะแดกไอ้เหี้ยปันได้แระ" ไอ้ภูมิพูด มันทำให้ผมมองไปที่ไอ้ปันที่กำลังหัวเราะและยิ้มอยู่ช่างดูอบอุ่นและเป็นมิตรเหลือเกิน
 
"ข้าวผัดนี้ พวกมึงยังจำกันได้ไหมว่ะ" ไอ้ปันค่อยพููดออกมา เสียงโหวกเหวกต่างๆจากเหล่าอสูรพลันสิ้นลงในบัดดล ทุกคนเงียบ ตัวผมเองเงยหน้ามองไอ้ปัน มองไปสบตาคู่นั้นของมัน ทำให้ย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์ที่ทุกคนในกลุ่มยังจำกันได้เมื่อตอน ม.4 ตอนที่บ้านไอ้ปันประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก แต่พ่อแม่มันก็สู้ไม่ถอยยังคงกัดฟันทำงานเพื่อให้มันได้เรียนต่อในชั้นมอปลาย ที่โรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งนี้ ในช่วงนั้นไอ้ปันจะทำตัวแปลกๆ คือจะไม่มากินข้าวกับพวกผมแต่จะแยกออกไปตอนพักกลางวัน ซึ่งแรกๆก็ไม่ได้สงสัยอะไรอยู่แล้วเพราะมันชอบอ่านหนังสือหรืออาจมีงานที่ต้องช่วยครู  แต่แล้วผมชักสงสัยขึ้นทุกทีเพราะช่วงนั้นมันดูโทรมมากๆ หลักจากพักกลางวันผมเลยแอบตามมันไปดู เห็นมันแอบไปนั่งกินกล้วยน้ำว้าที่มันช้ำมากๆแล้วครึ่งลูก แล้วดื่มน้ำที่กรอกจากโรงเรียนเข้าไปมากๆ เพื่อจะได้อัดให้มันอิ่ม ผมเดินตรงเข้าไปหามัน ทันทีที่มันเห็นผมมันตกใจมาก ผมเดินเข้าไปกอดมันพร้อมทั้งน้ำตาของผมที่มันเปียกไหล่่ไอ้ปันอย่างมาก

"มึงเดือดร้อนขนาดนี้ทำไมมึงไม่บอกกูว่ะไอ้ปัน ไอ้เหี้ยมึงทำอย่างนี้กูรู้สึกผิดมากรู้ไหม ทำไมไม่บอกกู ทำไม ทำไม ห๊ะะะ"  ผมทั้งโกรธทั้งสงสารมันจับใจในเวลาเดียวกัน
"กูขอโทษ กูไม่อยากรบกวนพวกมึง" มันพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมาเหมือนกัน
"กูกินอยู่ทุกวันนี้ กูก็อิ่มแล้วนะจิ" มันยังโกหกผม
"อิ่มหรอไอ้เหี้ย กูไม่เชื่อหรอก " ผมเคยลดความอ้วนไง เลยรู้ว่าแม่งหิวจะตาย ไม่อิ่มหรอก
"ที่มึงเคยเล่าให้พวกกูฟังว่าที่บ้านมึงมีปัญหานิดหน่อย กูไม่ึกว่ามันจะหนักขนาดนี้ไงไอ้เหี้ยปัน  ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมสะอื้นพูดตระกุกตระกัก  ไอ้ปันเงียบไป
"มึงตามกูมานี่มาไอ้ปัน"  ผมดึงมือมันให้เดินตามไปที่โรงอาหาร  แต่มันรั้งตัวมันไว้

"ไม่เอา ไม่ไป มึงไม่ต้องซื้อข้าวให้กูนะไอ้จิ ไม่ต้อง ไม่ต้อง"  ผมหันไปมองหน้ามัน

"ใครว่ากูจะซื้อให้มึงทั้งจาน ตามกูมาเถอะ" ผมกึ่งดึงกึ่งลากมันไปที่โรงอาหาร พอไปถึงโต๊ะพวกไอ้ภูมิ โบท ดิว ดูตกใจว่าทำไมผมถึงร้องไห้  ไอ้ปันก็ด้วย

"พวกมึงยังไม่ต้องถามอะไรมาก ไอ้ดิวบอกป้าร้านตามสั่ง เอา ข้าวผัดโคตรพิเศษเพิ่มไข่เจียวพิเศษมาจานนึง แล้วก็ขอช้อน 5 คัน"  ไอ้ดิวถึงจะยังงงๆ แต่มันก็รีบทำตามเพราะไม่เคยเห็นผมเป็นแบบนี้ หลังจากรอข้าวผมก็บอกพวกเพื่อนๆเรื่องไอ้ปัน ทุกคนไม่ต่างอะไรไปจากผมสักคน รอสักครู่ไอ้ดิวก็ถือข้าวมา
"วางไว้กลางโต๊ะ เอาช้อนแจกทุกคน" ผมสั่งไอ้ดิว  ทุกคนตอนนี้ถือช้อนในมือ
"พวกมึงทุกคนให้ตักข้าวใส่ปากเพื่อนข้างๆนะ  โดยกูจะบอกว่า แดก  แดก  แดก ให้ตักเข้าปากเพื่อนอีกคนตามจังหวะ" ผมออกคำสั่ง  โดยผมนั้นจะเป็นคนตักข้าวป้อนไอ้ปัน
" แดก ฮือๆๆ แ..ดก  ฮือๆๆๆๆๆ แ........ดก ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ"  เสียงฟันกับช้อนกระทบกัน ไม่ต้องพูดถึงน้ำหูน้ำตา หลังจากทำอย่างนี้จนข้าวหมดจาน  "นับแต่นี้ให้พวกกูช่วยมึงนะไอ้ปัน เอาความทุกข์ของมึงแบ่งๆให้พวกกูบ้าง" ผมพูดพลางกอดคอมันเอาไว้ ไอ้ปันเองร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้ว  มันไม่พูดอะไรแต่ผมและทุกคนก็รู้ว่ามันเกินที่จะพูดออกมาจริงๆ 

หลังจากนั้นผมก็แจ้งกับอาจารย์เรื่องทุนต่างๆ ทุกอย่างที่ผมจะช่วยมันได้ทุกทาง พวกผมทำเต็มที่จริงๆ จนมันเริ่มดีขึ้นมาก ทางครอบครัวมันมาปีหลัง ดีขึ้นอย่างมาก

"ร้องไห้ทำไมว่ะ" ไอ้ปันพูดขึ้นผมสะดุ้งจากภวังค์ มองหน้าทุกคนในวันนี้แล้วผมรู้ว่าทุกคนก็คงคิดรำลึกเหมือนกับผม ยิ่งไอ้โบทนี่น้ำมูกนางมาเชียว
"วันนี้กูเลี้ยงเอง เนื่องในโอกาส เอ่อออออ เอ่อ  อะไรก็ไม่รู้หล่ะ " พวกผมพลอยยิ้มกับมัน แล้วทุกคนก็กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
  "ถ้าวันไหนก่อนกูจะตายถ้ากูมีบุญพอขอให้กูได้กินเมนูนี้ร่วมกับพวกมึงอีกนะ กูจะมีความสุขที่สุดเลย ( สัญญานะ)" ไอ้ปันพูด


ในวงไม่มีใครพูดอะไรกินข้าวต่อแต่ผมรู้ครับว่าทุกคนนั้น ( สัญญา ) เหมือนๆกัน

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 25-05-2016 12:55:25

 :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 25-05-2016 13:49:40

อย่าลืมลงกฏเล้าน่ะคะเดี๋ยวนิยายหาย

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 25-05-2016 14:25:00

ขอบคุณมาครับที่เตือน ผมมือใหม่

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 25-05-2016 18:55:15

รอติดตามอยู่น่ะคะ  เราชอบอ่านเรื่องเล่า

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: darinsaya ที่ 25-05-2016 21:33:50

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 26-05-2016 00:08:44

เดี๊ยวมาต่อแน่นอนนะจ๊ะ ขอเวลาทำงานก่อน

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: LEO ที่ 26-05-2016 03:44:53

รอติดตามๆ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 22-06-2016 16:56:14

ไม่มาต่อสักที  รออยู่น่ะคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอน 3 "ค่ายลูกเสือ"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 22-06-2016 21:13:45

 ตอนที่ 3 "ค่ายลูกเสือ"
"วันนี้แม่งมีงานอะไรว่ะในโรงเรียน" ไอ้โบทถาม พร้อมกับมองไปรอบๆ สนามบอล
"เข้าค่ายลูกเสือ" ผมตอบมัน
"กูนึกภาพไม่ออกว่าเข้าค่ายลูกเสือโรงเรียนเราเป็นยังไง" ไอ้ภูมิพูด ก็แหงหล่ะสิมีแต่ผมคนเดียวที่อยู่ที่นี่ตั้งแต่ ม.ต้น
"กูว่าแม่งก็แนวเดิมๆนั่นแหละไม่แปลกใหม่อะไร" ไอ้ดิวบ่นๆ พวกเราเดินหาที่นั่งกันข้างสนามฟุตบอลเป็นม้าหินอ่อนตัวใหญ่ ร่มรื่นดี
แต่วันนี้ดูๆไปรุ่นน้องแต่ละคนนี่ก็หล่อไม่เบานะเนี่ย ตัวสูงๆทั้งนั้นเลย ฮิ้วๆๆๆๆ มันน่าจับทำผัวยิ่งนัก ไอ้น้อง  :hao3:
"เฮี้ยจิ!!!!!!!!!!!!!" ไอ้ดิวตะโกนกรอกเต็มรูหู เอาซะผมสะดุ้งเชียว
"มึงมองขนาดนี้เดี๊ยวกูเรียกให้ไหม ไอ้เหี้ย มองซะหยาดเยิ้มไอ้ห่า" ไอ้ดิวรู้ใจกูมาก ไอ้เลว ก็เอาซิ ล้อเล่นหน่ามีปันอยู่แล้วทั้งคน :katai2-1:
"กูไม่ชอบเด็กหรอกหน่า ไม่ต้องห่วงไอ้เปรต" ผมบอกไอ้ดิวไป
"กูอ่ะไม่ห่วงมึงหรอก กูห่วงรุ่นน้อง เหี้ยใครได้มึงไปเป็นเมียนี่กูว่าเฮงซวยฉิบ"  เสียงกระแนะกระแหนจากไอ้ดิว แหะดูถูกกูกันเข้าไปเชอะ
"เออ ไอ้จิเข้าค่ายที่นี่เค้าทำอะไรมั่งว่ะ มันเหมือนค่ายข้างนอกป่ะ" ไอ้โบทถามผม
"ที่นี่หรอ ก็รวมตัวกันแบ่งเป็นหมู่ๆ กูจำได้กูอยู่หมู่เสือ แล้วก็ไปตามฐานต่างๆ ที่อาจารย์เขาจัดไว้ให้ แต่ที่นี่นะมึงผีดุมาก เข้าฐานกันถึงดึกดื่นนู่นแหละ กว่าจะได้อาบน้ำ แล้วก็นั่งรอบกองไฟ แสดงละคร แล้วก็นอนประมาณนี้แหละ"  ผมอธิบายให้พวกมันฟัง ชี้โน่นนี่ไปมา พวกมันก็มองตาม แลดูสนใจ
"ที่เขาว่าผีดุเนี่ยมันต้องมีตำนานดิว่ะ" ไอ้ภูมิที่นั่งเงียบอยู่นาน ถามผม
"ทีแรกนะมึงมันยังไม่มีศาลแดงนั่นเว้ย ข้างบ่อน้ำใต้ต้นโพธิ์อ่ะ มึงเห็นป่ะ" ผมชี้ไปที่ศาลพลางบอกพวกมันที่กำลังสนใจทุกตัว
"เรื่องมันก็เกิดตอนที่มีลูกเสือเข้าค่ายนี่แหละ มันแยกหนีไปอาบน้ำกันที่บ่อน้ำใหญ่ของโรงเรียนหลังตึกกัน 3 คน แล้วตอนเขาเรียกรวมเนี่ยเค้าไม่เห็นพวกมัน เพื่อนๆกับอาจารย์เลยออกตามหา ถึง 2 ทุ่มแต่ก็ยังไม่เจอเลยลองบอกกล่าวเจ้าที่ดู พวกมึงเชื่อไหมธูปยังไม่ทันจะปักถึงพื้น เสียงร้องไห้ของไอ้พวกรุ่นพี่ 3 คนดังมาจากบ่อน้ำทั้งๆที่หาไปแล้ว ตัวพวกแม่งนะซีดยังกะศพ สั่นสะท้านเป็นเจ้าเข้าเลย เห็นพวกมันเล่าว่าหลังจากชวนกันไปเล่นน้ำ เพื่อนมันเห็นถ้ำใต้น้ำมันเลยชวนเพื่อนลองดำน้ำมุดเข้าไปดูเห็นเขาเล่าให้ฟังว่าในนั้นมันเห็นเหมือนเป็นลูกแก้วอะไรเนี่ยแหละ จังหวะแม่งจะหยิบเสือกมีมือคนมาจับเกือบขึ้นจากน้ำไม่ได้ แต่มันก็เล่าให้ฟังว่าจู่ๆก็มีฟองน้ำใหญ่ดันพวกมันขึ้นมาแล้วหมดแรงลอยคออยู่อย่างนั้น" ผมเล่าจบ ตาของพวกมันมองไปที่ศาลโดยไม่ได้นัดหมาย
"เหี้ย แม่งหลอนว่ะไอ้จิ" ไอ้ภูมิบอกผมพร้อมกับกอดกับไอ้โบท ขวัญอ่อนกันจริงๆ พ่อคุณ
"กูว่าต้องเป็นลูกแก้วดรากอนบอลแน่ๆ " ไอ้ปันพูดขึ้นมา เอ่ออออถ้าจะทำลายบรรยากาศกูขนาดนี้นะมึง :ling3:
"แล้วมึงไม่กลัวหรอไอ้จิ ฐานตอนกลางคืนอ่ะ" ไอ้ดิวมันถามผม
"ไม่อ่ะ กูอยู่ที่นี่มานานแล้วกูชินที่นี่แล้วว่ะ"   ผมเป็นลูกครูที่นี่เรียนที่นี่ตั้งแต่ ม.ต้น นอนบ้านพักครู เย็นๆจะออกไปวิ่ง เล่นกีฬาจนค่ำผ่านศาลนี้ บ่อน้ำนี้ทุกวันมืดๆจนชินไปแล้ว มีแค่บางวันเท่านั้นที่หลอนๆ หากอาจารย์ท่านไหนพึ่งมาถวายชุดนางรำใหม่ๆ มีควันธูปนะ หึ้ยๆๆ ไม่อยากจะคิดหลอนจริงอะไรจริงตอนนั้น
"ไอ้ปัน มึงก็ระวังๆด้วยเป็นเด็กหออ่ะมึง" ไอ้โบท แซวๆไอ้ปันมีหรอที่คนอย่างปันจะกลัว กลุ่มผมจะมีไอ้ปันคนเดียวที่เป็นเด็กหอมันพึ่งจะย้ายมาเป็นเด็กหอไม่กี่วันนี้เอง ทำให้เย็นๆมันจะมาเดินเล่นกับผมประจำทุกวัน
"ผีเผอกูไม่กลัวหรอก เพราะกูมีจิข้างๆกูตลอดทุกเย็นอยู่แล้วว่ะ" ไอ้ปันพูดเสร็จล้วมองตาผมแล้วยิ้มให้ คือก็รู้นะมันแค่แซวเล่น แต่ปั๊ตติโถถถ กูเสือกเขินนนนน ไอ้เห้ปัน  :heaven
"55555555555" ผมขำกลบเกลื่อนสถานการณ์  :mew5:
"จิ แล้วเห็นมึงบอกกูว่าตอน ม.ต้นมึงไม่มีเพื่อนผู้ชายหนิแล้วมึงไม่เหงาแย่หรอว่ะตอนเข้าค่ายอ่ะ" ปัน ถามผม 
ย้อนกลับไปตอน ม.ต้น ผมมีทั้งเพื่อนผู้หญิงและผู้ชาย ตอนนั้นเป็นช่วงเข้าค่ายลูกเสือ ผู้หญิงก็จะไปค่ายยุวกาชาดแต่จะไม่ค้างคืน ส่วนลูกเสือจะแยกกันคือค้างคืน 2 คืน ในเพื่อนผู้ชายในห้องผมจะสนิทกับเพื่อนคนนึงมาก เขาชื่อ ที ครับ ผมกับเขาสนิทกันมาก อยู่โรงเรียนเล่นด้วยกัน คุยกันถูกคอเป็นอย่างมาก เข้าหาผมถูกเนื้อต้องตัวผม โดยไม่รังเกียจที่ผมเป็นเกย์ ถ้าเป็นกลางคืนเราจะคุยกันผ่านทางfacebook คุยทุกเรื่องสนุกมาก ส่งเพลงให้กันซึ่งทุกเพลงล้วนเป็นเพลงรักทั้งสิ้น แล้วเกย์อย่างผมจะคิดอะไรหล่ะครับมันก็เริ่มรักมันไปทีละนิด จนมันมากขึ้นไปทุกๆวัน จนเพื่อนผู้ชายมักล้อเลียนเสมอว่าเป็นผัวเมียกัน และผมกับทีก็เข้าค่ายลูกเสืออยู่หมู่เดียวกัน ไปฐานกิจกรรมต่างๆด้วยกัน ผมสนุกมากครับช่วงนั้น ทีดูแลผมดีมาก ตอนนั้นช่วงนั่งรอบกองไฟผมกับมันก็จะนั่งติดกัน หัวเราะด้วยกัน บางทีมันก็จะจับมือผมเป็นระยะ ไม่ต้องเดาเลยครับผมรักมันเข้าแล้วรักมาก แต่สิ่งที่ผมไม่เคยทำเลยก็คือ การไปแสดงเหมือนตัวเองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ หรือการถูกเนื้อต้องตัวมันนั้น ผมจะไม่ทำเป็นอันขาด คือเราต้องเจียมตัวว่าเราเป็นอะไร อย่าเยอะให้มาก แม้ว่าใจมันรักแต่ต้องอยู่ในขอบเขตทั้งหมด และคืนนั้นเองครับเป็นช่วงเวลาที่ผมจำได้จำได้ดี คืนเข้าค่ายลูกเสือ....
   ณ เต้นท์หมู่เสือ
ผมนอนอยู่ในเต้นขนาดใหญ่ครับรวมกับเพื่อนๆในหมู่รวมๆกันก็ 6 คน หนึ่งในนั้นแน่นอนครับมี ที ด้วย
"กว่าแม่งจะแสดงรอบกองไฟเสร็จ แม่งกว่าจะได้นอนเกือบเที่ยงคืน ไอ้เหี้ย มึงดูนะแม่งเป่านกหวีดเรียกตอนตี 5 อีกเวลานอนนิดเดียวเองเหนื่อยจะตาย" เพื่อนในหมู่ของผมมันบ่นภายในเต้นท์ ซึ่งเราทุกคนก็นอนอยู่ซึ่งตอนนี้ข้างนอกฝนเริ่มตกแล้ว ผมนอนริมสุดของเต้น  ทีนอนถัดจากผมไป 1 คน แม้จะไม่ได้ใกล้มากแค่นี้ผมก็มีความสุข ผมมองทีเป็นระยะๆ    แล้วก็เป็นธรรมดาใช่ไหมครับที่เด็กผู้ชายเวลาอยู่รวมกัน มักจะคึกคักเป็นพิเศษเล่นกันโหวกเหวกโวยวาย ตะโกนด่ากัน ลุกต่อยกันเล่นกันตามประสาวัยรุ่น
"ไอ้ที เขยิบไปข้างๆไอ้จิ ซิ กูจะไปนอนใกล้เพื่อนกูสลับกัน" เพื่อนผู้ชายที่นอนข้างๆผมบอกไอ้ที
ตอนนั้นผมเขินมาก ดีใจแต่ได้แค่นอนหันหลังให้ คลุมโปงทำเป็นไม่สนใจ
"จิ....จิจิ  หลับยัง" ทีถามผม มันนอนใกล้ผมมาก ใจไม่ดีเลยจิเอ๋ย  :ling3:
"หลับแล้ว" ผมตอบมันไป
"กวนตีนว่ะ" มันกระซิบหูผม วินาทีนั้นขนลุกซู่ไปหมด ใจหวิวๆมาก ผมพลิกตัวหันหน้าเข้าหามัน ทียิ้มอยู่ครับแม้ในเต้นท์จะไม่สว่างมาก รอยยิ้มนั้นจับใจผมจริงๆ ผมก็ยิ้มให้แล้วพลิกตัวหันหลังให้มันเหมือนเดิม เอ่อออ ไม่ได้อ่อยนะแต่ไม่อยากอึดอัด  ผ่านไปสักพักฝนไม่มีทีท่าว่าจะหยุด พวกผู้ชายก็เล่นกันไม่หยุดเช่นกันไอ้ทีเองก็ลุกไปเล่นเกมกับเพื่อนๆ ที่มาจากหมู่อื่นมีผมคนเดียวในเต้นท์ที่นอนเพราะกลัวตื่นไม่ไหว เพื่อนหมู่อื่นเริ่มมาที่เต้นท์ผมมากขึ้น แต่ผมไม่ได้รำคาญอะไรนะ สนุกดีอยู่กับเพื่อน
"กูย้ายมานอนเต้นท์นี้ได้ไหมว่ะ มันดีวะ" หนึ่งในเพื่อนที่มาใหม่พูดขึ้น และมีเพื่อนหมู่อื่นก็อยากมานอน  จังหวะนั้นผมมก็ยังนอนปกติ หลับตาแต่ยังไม่หลับ
"ไอ้ห่า มันเต็มหมดแล้วมึงจะนอนไง" เพื่อนที่มาจากหมู่อื่นมันพูดขึ้น
"งั้นก็ต้องมีคนออกไป  ไอ้นั่นที่นอนอยู่ใช่อีตุ๊ดป่ะ ให้แม่งนอนที่อื่นดิมึงไม่กลัวแม่งหรอ" เพื่อนหมู่อื่นพูดขึ้น ผมยังนอนไม่สนใจอะไรนะ เพราะรู้และมั่นใจว่าเพื่อนๆผม ไอ้ที มันต้องพูดแทนผม>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ไม่มีบทสนทนา ต่อจากนั้นไม่มีการท้วงติงใดๆ ผมหวังจากเพื่อนมากไปใช่ไหม ผมหันหน้าไปที่พวกมันเห็นยังมองมาที่ผม
"ไอ้จิ มึงไปนอนที่อื่นได้ป่ะ" เพื่อนในหมู่ผมเอ่ยขึ้น
"เห้ย ไม่ต้องเกรงใจพวกมึง มาๆๆนอนได้เดี๊ยวกูไปนอนที่อืนเอง" ผมรู้ตัวดี ผมรีบจัดแจงเก็บของทุกอย่างของผมในเต้นท์ใส่กระเป๋า
"เคๆ เย้ๆ ๆๆๆ ไอ้กิตไปเอาของมึงมานอนด้วยกันไปบอกไอ้บีว่ามีที่ว่างแล้ว" เป็นประโยคที่ผมได้ยินแล้วเจ็บปวดนะ ไอ้ทีเองก็ไม่ได้สนใจอะไรผม ไม่ท้วงสักนิด ผมเดาว่ามันก็คงไม่อยากสู้หน้าผม คือมันก็อยากเล่นเกมส์ของมันด้วยแหละ ผมรีบรูดซิบเต้นท์ออกไป ในใจผมตอนนั้นคำว่าเพื่อนทุกอย่างมันพังทลายหมดแล้ว คนที่ผมรักหรอมันก็แค่เห็นว่าเราสนุกๆอยู่ด้วยแล้วไม่เครียดเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ ไม่มีอะไรเลย กลั้นน้ำตาของผมที่มันกำลังจะเอ่อออกมา ไม่อยากแสดงอะไรให้พวกมันเห็นอีก มือผมรูดเต้นท์ออกมาฝนก็ยังคงตกอยู่แต่ตอนนี้ น้ำตาของผมมันไหลออกมาแล้วมันสุดๆแล้วจริงๆ น้ำตากับน้ำฝนมันปนกันที่แก้มผม ผมเดินไปที่ใต้อาคารไปนั่งอยู่คนเดียว ผมกะว่าจะนั่งยันเช้า น้ำตาผมไหลออกมามาก ไม่หยุด ผมปฏิญาณกับตัวเองไว้เลยว่าผมจะไม่อะไรกับพวกผู้ชายเพื่อนผมอีก พอกันทีเพื่อนกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้ ถ้าผมเป็นผู้ชายแท้ๆ มันจะไล่ผมหรือเปล่า ยิ่งคิดมันก็ยิ่งร้องไห้มากขึ้นไปอีก ผมสงสารตัวเอง สงสารตัวเองมากที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ <<<<<<<<<<<<<
 
 "กูเกลียดค่ายลูกเสือ" ผมพูดออกมา ผมให้พวกมันฟังไปจนหมด :mew6:  ปันเดินมากอดผมครับ เอามือลูบหลังขึ้นลง
"กูสงสารมึงหว่ะ ไอ้เหี้ยเป็นกูนะจะกลับไปถล่มเต้นท์แม่งเลย เอาน้ำมันราดจุดไฟเผา" นี่พวกมันพูดปลอบใจผมอยู่ใช่ไหม แต่มันก็ทำให้ผมยิ้มได้หัวเราะซะงั้น
"ตั้งแต่นั้นมามึงไม่คบเพื่อนผู้ชายจนจบ ม.ต้น เลยใช่ไหม แล้วไอ้ทีนี่เลิกกันเลยป่ะวะ รักครั้งแรกเนี่ย " ไอ้โบทถาม
"กูรักข้างเดียวต่างหาก ไม่ใช่แฟน 555555"  ผมขำไปงั้นแหละ
"แต่พวกกูรักมึงจิ มึงแม่งไม่ใช่เกย์ตุ๊ดเหี้ยอะไรที่น่ารังเกียจอะไร พวกกูรักมึง มึงอย่าเหมารวมหมดว่าผู้ชายสันดานเลวหมดนะเว้ย"  ไอ้โบทพูด
"กูเคยคิดนะว่าผู้ชายแม่งสันดานก็เลวหมด แต่กูคิดผิด"  ผมขอให้พวกมันที่ไล่ผมวันนั้นจงเป็นอย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
"รักครั้งแรกของกูเลยนะนั่น" ผมพูดและยิ้มกับตัวเอง ตั้งแต่เหตุการณ์นั้นเป็นต้นมาจากที่ผมเป็นคนเฮฮาก็กลายเป็นคนเงียบๆ จากที่เป็นคนที่คุยได้กับทุกคน เป็นคุยได้เป็นบางคนและเพื่อนสนิทเท่านั้น แต่มันทำให้ผมแข็งแกร่งภายในใจเป็นอย่างมาก เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ตุ๊ดคือสิ่งมีชีวิตที่คิดไปเอง" เต๋า ทีวีพูน ได้กล่าวไว้
       



ติดตามตอนต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 22-06-2016 21:18:01

คือผมอยากถามครับว่า อยากให้มันเป็น หน้าที่ 2 ทำยังไง หรือว่าพอลงหน้าแรกเยอะๆมันจะไปหน้าสองเอง

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอน 4 "ครั้งแรก"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 23-06-2016 01:36:59

 ตอนที่ 4 "ครั้งแรก"

เช้าวันนี้ อากาศดี ท้องฟ้าแจ่มใส เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้ตอนเช้าๆ อากาศไม่ร้อนเท่าไหร่ ช่างเป็นสวรรค์จริงๆจะได้ไม่ต้องตากแดดให้ทรมานทรกรรม
"ไอ้จิการบ้านคณิตเสร็จยังขอลอกด่วน" ไอ้ภูมิเจ้าเก่า
"เอาไป อย่าให้เหมือนทุกตัวนะมึงเดี๊ยวอาจารย์แกจับได้กูซวยไปด้วย" ผมกำชับ :angry2:
"เออน่า รับประกันเทพอย่างกูไม่มีทางจับได้" ช่างมั่นหน้ามั่นตาอะไรเยี่ยงนี้ ผมกับพวกที่เหลือก็ตั้งหน้าตั้งตากันรับประทานอาหารเช้าอย่างเมามัน  :hao7:  เพลงเคารพธงชาติดังแล้วขอตัวไปเข้าแถวก่อนนะครับ
วันนี้เรียนๆ เล่นๆ ผมนี่เอาจริงนะเรื่องเรียนผมทุ่มสุดตามกำลัง ส่วนปันนี่ไอดอลผมปรึกษาเรื่องเรียนได้ คนอื่นๆ เอ่อ ไม่ขอพูดถึง เอาเป็นว่าเข้าขั้นดักดานเลยทีเดียว เลิกเรียนแยกย้ายกันกลับบ้านไปส่งพวกมันหน้าโรงเรียนเสร็จก็เดินกลับเข้าโรงเรียนกลับปันสุดหล่อ
"เย็นนี้มึงวิ่งป่ะ" ปันถามผม
"เออ วิ่ง ถามทำไม" ผมถามกลับ
"กูว่าจะมาเดินเล่นด้วยตอนมึงวิ่งเสร็จ อยู่ที่หอไม่มีอะไรทำหว่ะ" ไอ้ปันบอก
"ก็ได้ เดี๊ยวกูวิ่งเสร็จจะไปตามที่หอนะ" ผมบอกมัน
เป็นอันว่าทุกเย็นผมจะวิ่ง รอบบ่อวันละ 10 รอบทุกวัน แล้วอย่างที่บอกปันเด็กหอ ผมเด็กบ้านพักครูใกล้ๆกัน ทางเดียวกัน กลับด้วยกันทุกวัน มันก็จะมาหาผมอย่างนี้แหละทุกเย็นหลังจากผมวิ่งเสร็จ
 ...............เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง..................................

ผมวิ่งเสร็จแล้วก็เดินไปตามไอ้ปันที่หอ ซึ่งไม่ต้องตะโกนพวกรุ่นน้องเห็นมันก็จะตะโกนตามไอ้ปันลงมาเอง

"พี่ปันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แฟนพี่มาตามอ่ะ" กูระเอือม ลั่นหอเลย ทุกสายตาจับจ้องตู เอาซะไปไม่เป็นเลย
ชั่วอึดใจไอ้ปันลงมา มันใส่ชุดกีฬา เข้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หล่อลากเลือด  วิ่งมายิ้มหวานเชียว ประเด็นคือผมก็เห็นอย่างนี้ทุกวันแต่ยังไม่ชินสักที
"รอนานป่ะ" ปันถามผม
"ทีหลัง กูไม่มาตามแล้วนะอายฉิบหาย ไอ้เกียร์แม่งแหกปากซะ" ผมบอกมัน
"โหๆๆๆ อย่าอายดิวะ มันก็พูดไปงั้นแหละ " ปันบอกผม
"ไปจากที่นี่ก่อนเถอะ" ผมเร่งไอ้ปันให้ออกไปจากหอให้เร็วที่สุด ปู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ณ บ่อน้ำ
 
 "จิ วิ่งหนักอย่างนี้ทุกวันเลยหรอ" ปันถามผมขณะที่เราออกกำลังกายเสร็จ
"เออดิว่ะ  กูอ้วนง่ายจะตายตอน ม.ต้น นะโคตรน่าเกลียดต้องรักษาหุ่นไว้" ผมตอบปัน เราสองคนเดินเล่นพักร่างกายรอบบ่อน้ำ
"ใครจะหุ่นดีแบบมึงหล่ะปัน ตัวขาว จมูกก็โด่ง เพอร์เฟค" ผมขอบอกนะว่าไอ้ปันนี่เสปคผมเลย ตี๋ๆ ขาวๆ สูง ใส่แว่น ยิ้มหวาน ปากสวยเชียว ฮิ้วๆๆๆๆ :hao6:
"บรรยากาศดีว่ะ ปันมึงคอยดูพระอาทิตย์ตกนะโคตรamazing มากบอกเลย" สวยจริงๆนะครับโรงเรียนผมตอนเย็นๆโพล้เพล้ๆ ลมพัดสบายๆ  เราสองคนนั่งลงริมบ่อน้ำชมวิวไปเรื่อยเปื่อย ไอ้ปันก็ถ่ายรูปอะไรของมันไป
"ปัน มึงยังไม่กลับหออีกหรอว่ะมันจะมืดแล้วนะโว้ย" ผมเตือนมันเพราะนี่ก็ปาไป หกโมงเย็นแล้ว
แม่งยิ้มเห้ อะไรของมันว่ะ เอาซะกูเขินเลย
"ขออยู่ต่ออีกแปปนึง ยังไงกูกับมึงก็กลับทางเดียวกันอยู่แล้ว" ไอ้ปันบอกผมแต่ก็ไม่ได้มองผมมัวแต่ถ่ายรูป


"จิ มึงอยากมีกูเป็นแฟนไหม"


 มันพูดเห้อะไรออกมา แกล้งหรอ หรืออะไร แต่ที่รู้ๆหน้าชามากๆ พ่อคุณลุนช่องตรงไปไหมจ๊ะ  ปันยังคงจ้องผมอยู่จนผมต้องหลบตา ผมรู้ครับว่ามันไม่ได้แกล้งพูดเพราะรู้นิสัยมันดี  เอาไงดีว่ะกูจะตอบยังไงจะเอานางเอกเล่นตัว ตอบแบบโลกสวยว่าเราเป็นเพื่อนกันนะดีไหม ตอนนี้งงมาก ตีกันในหัวไปหมด แต่มันเป็นเพื่อนของผมนะเพื่อนสนิทด้วย  o22>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> "เอาดิ" ห๊าาาาาาาาาาาา กูพูดอะไรออกไป เจ้าคุณย่าอุตส่าห์สอนมารยาทเป็นอย่างดี กูใจง่ายมาก :a5:
กลับลำไม่ทันแล้ว พูดออกไปแล้ว ไอ้จิ เอ๋ย แล้วมันจะพูดยังไงต่อ แล้วมันจะหอมแก้มกูไหม จูบหน้าผากแล้วมองพระอาทิตย์หรือเปล่า คิดไปล้านแปดมาก
. :-[
.
.
.
.
.
''แยกย้ายกันตรงนี้นะ มึงกลับเองแล้วกันกูรู้มึงเขิล นั่งไปก่อน กูกลับก่อนทิ้งระยะแป๊บนึงมึงค่อยกลับ แต่ที่กูพูดไปกูเอาจริงไม่ได้ล้อเล่น"



 ไม่มีโรแมนติกอะไรที่ตูคิด เห้อ  มันเป็นคนฉลาดครับมันคงไม่ต้อนผมจนผมจนมุมหรอก ว่าที่ที่รัก เอ๊ย ปันพูดกับผมแล้วยืนขึ้นเดินจากไป ปล่อยผมนั่งตัวร้อนเป็นไฟอยู่ผู้เดียว  :impress3:นี่กูมีแฟนแล้วหรอเนี่ย ทำไมตอนนี้โลกมันช่างสดใสทั้งๆที่มันก็จะมืดแล้ว ในอกผมมีก้อนที่สั่นระรัวมาก มันเป็นครั้งแรกเลยในชีวิตเลยตัว  :ling1:
''อู้ลัลลา อู้ลัลลา ๆๆๆๆๆๆ"   :z2: ผมลุกขึ้นระบำปานคนบ้าโบกไม้โบกมือ ส่ายก้นไปมา ผมเป็นคนอย่างนี้แหละครับ ก็มันดีใจหนิ
คงไม่มีใครเห็นเพราะใกล้มืดแล้ว เต้นมาถึงท่าที่ต้องหมุนตัว ทันใดนั้นเอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เป็นไรอ่ะจิ5555555555555555555555 กูแอบยืนมองตั้งนานแล้ว"  ปรากฏเป็นไอ้ปันครับ ไอ้ปัน มันยืนอยู่ สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเอ้ย  ฉิบหายยยยยยยยยยยยยยยยแล้วววววววววววววววววววววว
อายยันเยื่อในกระดูกทะลุขั้วปวดเลย เอาไงดีหล่ะกู มุดธรณีก็ไม่เป็น
"นะ....นนนาา..ไห..น....ไหน บอกกลับแล้วไง" ผมถามกลบเกลื่อนความอัปยศของตน
"ใครจะปล่อยแฟนตัวเองกลับบ้านคนเดียวว่ะ กูแค่แกล้งกลับแล้วมาแอบดู  จะกลับยังครับจะได้ไปส่งหรือจะระบำต่อ 555555555555555"  ระบำพ่องงงงงงงงงงงงงงมึงสิไอ้ปัน แฟนตะลัย ผมหลับตาตั้งสติกลั้นหายใจวิ่งกลับบ้านแบบไม่คิดชีวิต ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง ขอไปตายเอาดาบหน้า แแม่งเอ้ยยย อายโคตรพ่อโคตรแม่  พรุ่งนี้จะสู้หน้ายังไงดีว่ะเนี่ย วุ้ยยยยย  :o12:<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<     
  โปรดติดตามนะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 23-06-2016 09:25:12

ถ้าจะทำให้เป็นหน้า 2
ต้องลงเยอะๆแล้วก็มีคอมเม้นท์เยอะๆค่ะแล้วเดี๋ยวมันจะดันให้เป็นหน้าต่อไปเอง
ทำเองไม่ได้ค่ะ   
เท่าที่อ่านๆมาชีวิตเกย์ก็ไม่เห็น่าเศร้าตรงไหนน่ะค่ะ
ดูสนุกสนานดี  เพื่อนเยอะ   เฮฮา  ขำมากกกกกกกก ตอนปันแอบเห็นจิเต้นอ่ะ
ว้ายๆๆได้เพื่อนเป็นแฟนแล้วดีใจแบบอกนอกหน้าเลย
ไม่เหลือภาพพจน์เลยอ่า ขำมากกกก55

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 23-06-2016 14:20:40

คนเขียนมาอัพบ่อยๆทุกวันๆน่ะคะ
เราชอบมากๆเลยจะได้มีอ่านทุกวันด้วย
อัพบ่อยๆกระทู้จะได้ขึ้นเป็นหน้า 2 เร็วๆด้วยค่ะ
อยากให้อัพทุกวันเลย^^

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 23-06-2016 14:23:20

อ่อ ขอบคุณครับ คอมเมนท์ เยอะๆนะครับทุกคนที่อ่าน
ผมจะบอกนะครับว่าเรื่องเศร้าๆไม่ได้เป็นเรื่องหลักครับ มีทุกรส

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: Saj-Pop ที่ 23-06-2016 19:39:51

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวครับ อยากรู้หลังจากที่เป็นแฟนกันแล้วจะเป็นอย่างไรต่อไป แล้วเพื่อนๆจะรู้ไหม รอติดตามอยู่นะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 23-06-2016 20:13:00

 :mew1:    ฮึบๆ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 5 "Flash"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 23-06-2016 21:00:26

ตอนที่5 "Flash"

"แหะ แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " เหนื่อยๆๆๆจริงๆ ครับหลังจากที่ผมวิ่งฝ่าความอัปยศของชีวิตมาได้ ก็ถึงบ้านพักครูแล้วครับหรือที่เรียกว่า แฟลต บ้านพักครูของผมจะติดกับหอชายเลยครับ มองเห็นระเบียงหอชายเลยหล่ะ แน่นอนระเบียงหอชายมักจะมีกางเกงบอล กางเกงใน ตากอยู่เป็นจำนวนมากเลยทีเดียว <<<<<<< แอบหื่น นิดๆ ละกู  :hao6: เข้าเรื่องครับหลังจากวิ่งมาถึงบ้านพักเสร็จก็จัดแจงอาบน้ำอาบท่า กินข้าวกินปลา แล้วก็เข้าห้องนอนของผม ดูทีวี เล่นเน็ต ดูนั่นนี่ ตามประสาคนชิวๆ ผมอยู่ที่นี่กับพ่อครับ 2 คน ผมอยู่ชั้น 1 ชั้นสอง ให้ทายครับว่าอาจารย์ท่านไหนอยู่ แต้นๆๆๆๆๆๆ  คือ ครูฝ่ายปกครอง ดีๆนี่เอง ตูนี่เจอแกทุกวันเลย สาธยายมาตั้งนาน เพิ่งรู้ตัวอีกครั้งว่าตูมีแฟนแล้วหรอว่ะ เนี่ย โหครั้งแรกในชีวิตเลย ผมไม่ใช่คนที่พอมีความรู้สึกอะไรเรื่องอะไร จะเอาไปโพสต์ในเฟส หรอกนะครับหน้ากระดานผมจะเงียบตลอด 5555555555 ผมชอบส่องชาวบ้านมากกว่าให้คนอื่นมารู้เรื่องของผม ซึ่งปันก็เป็นอีกคนครับที่ไม่พูดมาก แต่เน้นปฏิบัติ จริงจังกับทุกเรื่อง ซีเรียสทุกเรื่อง ซึ่งผมชอบนะ แล้วอีกอย่างที่ผมใฝ่ฝันมากเมื่อเวลาที่ผมมีแฟน ผมอ่ะอยากมีแฟนที่ขี้หึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆ โคตรชอบเลยขอบอก
พร่ำมาซะเยอะขอทำการบ้าน อ่านหนังสือ แล้วนะครับ ...  ผ่านไป 3 ชั่วโมง...............................................................................................

"เสร็จสักทีกู การบ้านเยอะชิบ" อ่อนหน้าเต็มทนแล้วผม ผมปิดไฟแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง
ก็ยังไม่นอนหรอกครับ ดูทีวีต่อ ส่องเฟสไอ้ปัน ดูสักหน่อยสิว่ามีความเคลื่อนไหวอะไรบ้าง
"หน้ากระดานมึงเงียบฉี่มาก" เป็นไปตามคาดการณ์ครับ มันไม่ได้โพสต์อะไร ไม่ได้โทรมาหา ไม่ได้ส่งข้อความบอกอะไร
"อย่างนี้สิดีกูชอบ แลดูน่าค้นหา" ผมชอบนะเงียบๆ อย่างนี้ดูน่าค้นหา หึหึ
"นอนดีกว่า" ผมปิดทุกอย่าง ทีวี  เข้าสู่โหมดพักผ่อน  (ยกเว้นโทรศัพท์)
"เออ แล้วพรุ่งนี้กูเอาไงดีว่ะ " ผมบอกกับตัวเอง เล่นไปสร้างวีรกรรมไว้ซะ ขนาดนั้น
"หรือกูจะไม่ไปโรงเรียนพรุ่งนี้ดี" แต่ยังไงก็เจอมันอยู่ดีหนีไม่พ้นในวันถัดไป
"ทำไมมันถึงชอบกูว่ะ" เออว่ะชอบตรงไหน ชอบเมื่อไหร่ ทำไมถึงพูดออกมาเลย ไม่มีปี่มีขลุ่ย  แต่ใจตอนนี้มันไม่อยู่สุข จริงๆ เต้นระรัว คิดในหัวตีกลับไปกลับมา
"แต่กูโชคดีว่ะ เหี้ยในคนตรงเสปค" หล่อดีนะ นิสัยดี อยู่ด้วยแล้วเหมือนตูอยู่กับผู้ปกครองเลย ว่าแล้วออกไปยืนตรงระเบียงแอบส่องเด็กหอ สักหน่อยว่านอนหรือยัง ผมเดินออกไปที่ระเบียงมองออกไปยังหอชาย ก็เห็นว่าไฟปิดแล้ว ไม่เป็นไร ยืนชมวิวก็ได้

ติ้ง ติ้ง ............. ใครส่งอะไรมาดึกๆดื่นๆ ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วเดินมาที่ระเบียงเหมือนเดิม

Pan_pan:  "ยังไม่นอนหรอ"  อ่อ ไอ้ปัน นี่เอง........ ห๊ะะะะะะะ ต๊ะละล้า ปา.. ปา.. ปา... ปัน ตอบดีมั้ยว่ะ

Ko_meji:  "นอนอยู่แต่ยังไม่หลับ" ผมพิมพ์ตอบกลับไป  :t3:


ติ้ง ติ้ง...........

Pan_pan: "โกหก ยืนทำอะไรอยู่ อย่าบอกนะว่าจะเต้น" โอ้โหหหหหหหห วินาทีนี้ผมอายมาก ขำตัวเองมาก และเวทนาตัวเองในเวลาเดียวกัน  อยากจะขอน้ำยายม่อมให้มันกินจะได้ลบล้างความจำมัน เออๆๆๆว่าแต่มันรู้ได้ไงว่าผมยืนอยู่ว่ะคุณผู้ชม ทางที่ดีก้มหัวให้ต่ำโผล่ไปแค่ตาไปน่าจะปลอดภัยกว่า ผมว่ามันน่าจะยืนอยู่ตรงระเบียงหอแน่ๆ เอาเป็นว่าผมซุ่มอยู่แล้วเงียบๆไว้ดีกว่า


ติ้ง ติ้ง............................



Pan_pan: "มึงจะเอาฮาไปถึงไหนจิ เล่นเป็นเด็กลุกขึ้นมา กูเห็นหมดแล้ว แล้วห้ามแอบคลานเข้าห้องนะไม่งั้นกูโกรธ"

ห๊ะะะะะะ แม่งเอ๊ยยยยยย รู้ทันกูอีก เห้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาไงดีว่ะกูเอาเป็นว่าผมขอโทษที่ผมลืมคิดไปว่าหอชายมันสูงกว่าบ้านพักครูเสียอีก เสียเหลี่ยมจนได้กู ผมต้องทำอะไรสักอย่างสิ คิดสิๆๆๆๆๆ  :katai1:


Ko_meji: "เปล่าๆ กูไม่ได้หลบ พอดีของมันตกว่ะ" แต้น แตน แต้นนนนนนนนนนนน  รางวัลตุ๊กตาทองปีนี้ควรให้ผมสินะ ฮิๆๆ   ฉลาดจริงๆ พ่อคู๊ณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณ  :katai2-1:


Pan_pan: "อ๋อหรออออออออออออออออคราบบบบบบบบบ" มันส่งมายียวนผมมาก หืมหน้าหมั่นไส้ ขอคิดแบบโลกสวยว่ามันคงเชื่อผมนะท่านผู้ชม  คุณผู้ชมก็คิดเหมือนผมใช่ไหมครับ ตอบบบบบบบบบบบบบ  :hao5:  ผมทำเป็นลุกขึ้น ทำท่าทางเป็นเหมือนหาของเจอแล้ว มายืนเนียนๆ ที่เดิม ท่องในใจ "อย่ามีพืรุธ" เพราะมันลาดมาก  :เฮ้อ:

Pan_pan: "มองขึ้นมาตรงพัดลมแอร์ดิ" มันส่งมาหาผม  ผมมองขึ้นไป แต่เนื่องจากหอมันปิดไฟแล้ว ต้องอาศัยการเพ่งสายตาเป็นอย่างมาก และในขณะนั้นเอง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ผมเห็นมันแล้ว โอ้โห ผมก็นึกว่าใครเขาตากอะไรไว้ มันยืนโบกมืออยู่

Pan_pan: "จิ เห็น ปัน ยัง ครับ" กูจะอ้วกกกกกกกกกกก จริงๆ มันตอแหลครับ จริงๆมันจะห้วน อันนี้แสดงทางจิตวิทยาว่ามันเหนือกว่าเรา


Ko_meji: "อ่อเห็นละ " ผมส่งกลับไป โถถถถถ พ่อคุณขนาดในที่มืดยังขาวจั๊วะ ยังกะเรืองแสง

Pan_pan: "จิ"

Ko_meji: "ว่า"

Pan_pan: "เตรียมเปิดแฟลชโทรศัพท์นะ ไม่ต้องถามทำก่อน"  พ่อจอมเผด็จการ

Ko_meji: "อืม"
.................
...............
...........
......
...
..
.
.
.
.
.
Pan_pan: "ตกลงมึงจะเป็นแฟนกับกูมั้ย ถ้ามึงตกลง ทำแสงแฟลชโทรศัพท์กระพริบ 2 ที  แต่ถ้ามึงไม่ชอบมึงก็เข้าห้องไปเลย"
.
. :a5:
.
.
ผมอึ้งที่เห็นข้อความนี้นะ ผมตัดสินใจยืนอยู่ตรงนั้นสักพัก ก่อนที่ผมจะยกโทรศัพท์ของผมขึ้นมาแล้วก็  แล้วก็ ตึกตัก ตึก ตึกตักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
แล้วผมก็ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆก็ๆๆๆๆๆๆๆ กด กด กด กด...  "shuts down"............................................................................
   ใช่ครับ ผมกดปิดเครื่อง แล้วผมก็ตัดสินใจเดินเข้าห้องไป ทำไมผมถึงคิดแบบนี้หล่ะ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเอง ไม่เข้าใจเลยจริงๆ










    .......ไม่เข้าใจว่าทำไมผมต้องไปหยิบไฟฉาย แล้วเดินออกมาที่ระเบียง แล้วยกไฟายขึ้นเล็งไปที่ที่มันยืนอยู่จากนั้น นิ้วของผมก็กดปุ่มเปิดและปิด เปิดและปิด ...




ไม่เข้าใจว่าตัวเองคิดได้ไงฟร่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 55555555555555555555555555555555555555555
"คุณผู้ชมครับ ผมกระพริบไฟไปกี่ครั้งแล้ว........ห๊ะ อะไรนะ ผมกระพริบไปสองครั้งแล้วหรอ" ครับผมตกลง5555555555555555555555555  หลังนั้นผมก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องเพราะอายมาก  ผมสะใจว่ะ ได้แก้แค้นมันคืน ยู้ว ฮู้ว อู้ ลัล ลัล ลา อู้ ลัล ลา
ผมมองรูปคุณย่าที่ผมรักในห้อง   "คุณย่าครับหลานผิดเองที่ใจง่ายแต่คุณต้องเข้าใจผมนะว่าสมัยนี้มันหายากคราบบบบบบบบ"555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555  :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:  พร้อมกับหัวใจที่เบิกบาน  :L1: ว้าววววววววววววว 

ผมไม่รีรอ รีบเปิดโทรศัพท์ ดูข้อความที่มันน่าจะตอบอะไรมาบ้าง :katai4:
.....................
............
........
....
...
.
Pan_pan: "ครอบครัวธำรงเทพ ยินดีต้อนรับครับ"   ไม่ใช่คำหวานแต่ผมกลับอบอุ่นจัง เช่นกันครับ คุณจุฬา ธำรงเทพ (ปัน)  :n1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 24-06-2016 08:47:48

โอยยยยฟินมากกกกกกกกกกก
ปันน่ารักกกกกกกกมากกก
จิโชคดีจังที่ได้ครอย่างปันเป็นแฟน
จิเองก็ฮามากๆๆ
สมกันค่ะ  รักกันนานๆน่ะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 24-06-2016 14:20:42

น่ารัก555 ตลกจิมาก
ปล.เพิ่มชื่อตอน วันที่ลง ตรงหัวข้อแรกสุดที่ลงกฎเล้าอ่ะค่ะ มันจะขึ้นในหน้าหลัก คือเปลี่ยนทุกครั้งเวลาเพิ่มตอนเลยค่ะ ถ้าเปลี่ยนแค่กระทู้ตอนใหม่  มันจะไม่ขึ้นในหน้าหลักที่รวมนิยาย

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 24-06-2016 14:23:43

 :o8:    ลัลล้าตาม

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 24-06-2016 16:32:20

คือตอนนี้ผมโง่มากอ่ะครับผมเพิ่มชื่อตอนกับวันที่ลง ไม่เป็น

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 24-06-2016 16:37:10

กดแก้ไข editตรง ขวามือบนค่ะ ที่หัวข้อกระทู้แรก

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 24-06-2016 19:22:03

เขินอ่ะ  :hao7:
หวังว่าตอนที่เศร้าจะไม่เศร้ามากน่ะค่ะ  :mew2:
กลัวแทน :hao5:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 24-06-2016 21:21:42

ตอนที่ 1 ผมจะลงต่อท้ายได้ไหม พอดีตะกี้ลงตอนที่ 6 แล้วตอนที่ 1 หายสาบสูญ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า"
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 24-06-2016 21:27:20

ไม่ใช่ลงแก้ทั้งตอนนะคะ  เปลี่ยนแค่ชื่อเท่านั้นค่ะ  ส่วนตอนใหม่ให้ลงปกติเหมือนที่เคยลง

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า"
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 24-06-2016 21:31:10

กดเปลี่ยนชื่อตอนกับลงวันที่แค่ตรง edit หัวข้อกระทู้แรกค่ะ
แต่ไม่ต้องลงเนื้อเรื้อง  เนื้อเรื่องลงตรง repky ปกติให้ยาวลงมาเหมือนที่
คุณจิพิิมพ์คุยถามตอบนี่แหล่ะคะ
เราเลยงงทำไมตอน 6 ไปอยู่กระทู้แรกเฮย55
อย่าลืมเปลี่ยนเอากฏเล้าใส่ที่กระทู้แรกแบบเดิมน่ะคะเดี๋ยวกระทู้หาย
แล้วก็บอกอัพบ่อยดี๊ดีค่ะ   คนอ่านจะได้เพิ่มขึ้น
แล้วเม้นท์จะได้เยอะขึ้นด้วย
เราติดตามอยู่น่ะคะ   จิตลกฮามากๆรุ่นน้องตัวป่วนก็แสบได้โล่ห์
ปันก็น่ารักมากๆค่ะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า"
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 24-06-2016 22:09:18

ตอนที่ 6 "ยามเช้า"

ไอ้ปันเพราะมึงคนเดียว มันทำให้ผมนอนไม่หลับกระส่ายกระสับเป็นอย่างมาก พลิกตัวแล้วพลิกตัวอีก นอนยิ้มคนเดียว หรือแม้กระทั่งเต้นระบำผมก็ลุกขึ้นทำแต่อาการกระสับกระส่ายมันไม่หยุดไม่หย่อนเลย ท่านผู้ชมครับ ไม่วายต้องลุกไปดูกระจกบ่อยๆว่าตัวเองดูดีสำหรับพรุ่งนี้แล้วหรือยัง
 "เออว่าไปกูก็หล่อ ดีนี่หว่า" อันนี้เป็นความคิดเห็นของผมนะครับ โปรดใช้วิจารณญาณ   

เป้ง เป้ง เป้ง  //////////////////////////////////// ขณะนี้เวลาตีสาม/////////////////////////////////////////////////////////

ผมคงต้องหยุดกิจกรรมบ้าบอ ของผมสักทีตอนนี้ ได้เวลาดำดิ่งสู่นิทรา 
 
"ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดั่งดอกไม้บานนนน ภูผาาาาใหญ่กว้างงงงง ด่.......าาาาาา......งงงดดั่งสาาายย......" ลาก่อนชาวโลก ZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZZZzzzzzzzzzzzzzz
.
.
.
.
.
.
.
ปุ๊บปิ๊บ ปุ๊บปิ๊บ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   

"เช้าแล้วหรอครับเนี่ย ทำไมมันเร็วจัง" ผมเอื้อมมือปิดสัญญาณปลุก แต่ตัวผมยังไม่ลุกเพราะยังไม่ได้ทำสิ่งที่เป็นกิจวัตรคือการอธิษฐานจิตครับ ทุกเช้าหลังตื่นนอนผมจะสูดหายใจเข้าออกช้าๆ สัก 2-3 ครั้ง แล้วปล่อยลมหายใจสบายๆ รู้ลมหายใจตัวเอง เป็นการฝึกสมาธิที่ดีเลยนะครับ เพื่อนๆๆๆ   

"วันนี้เรารอดตายมาได้อีกวันหนอ แต่วันนึงเราต้องตายแน่" เอ่อออ คือไม่ต้องตกใจ ไม่ใช่เจ้าอาวาสวัดไหน นะครับ คือย่าผมสอนเสมอว่าให้พิจารณาความตายหลังตื่นใหม่ๆ เนืองๆทุกวัน จนผมชินแล้วหล่ะผลที่ได้รับคืออะไร ผมว่ามันแล้วแต่ความรู้สึกนะ
แต่มันทำให้ผมไม่ประมาทชีวิต
"ขอบุญกุศลจงสำเร็จแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย " สาาาาาาาาาธุ อาจจะเป็นบุญนี้ก็ได้นะครับที่ทำให้ผมได้เจอเพื่อนๆ ที่ดีในปัจจุบันและได้คนดีๆ ถูกใจๆ เป็นแฟน อร๊าาาาายยยเขิน  <<<<<<<<<< เมื่อกี้กูยังดูเป็นแม่พระอยู่เลย   

ลุกจากเตียงทำกิจวัตรส่วนตัว นั่นโน่นนี่

"ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ๆๆๆๆๆๆ" ไม่ใช่เสียงหัวใจผมนะครับ เพราะหัวใจของผมอยู่ที่หอชาย นู่นนนนนน <<<< ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ 
เสียงนี้ก็คือเสียงเด็กหอ วิ่งตอนเช้าไงละครับท่านผู้ชม ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิง ผู้ชาย ผู้ทอม ผู้ตุ๊ด กระทิง ละอง ละมั่ง หรืออะไรถ้าเป็นนักเรียนประจำที่นี่ต้องวิ่งทุกเช้า ยกเว้นวันฝนตกและวันที่ครูคุมหอ ยังไม่ตื่น   ตั้งแต่ตี 5 วิ่งกันประมาณครึ่งชั่วโมง
เอ๋ๆๆๆๆๆ หลายๆคนคงคิดใช่ไหมครับว่าทำไมผมไม่ไปวิ่งกับเด็กหอด้วยหล่ะ จะได้เจอผู้ชายเยอะๆ ฟินๆๆ ผมขอออกตัวเลยนะครับว่าผมไม่ใช่คนแรดแบบเปิดเผย (แรดเงียบ) ฉะนั้นผมจะไม่ไปอ่อยเหยื่อนะครับจบข่าว แต่ถามว่าผมยืนระเบียงดูนักเรียนชายวิ่งไหม ขอบอกว่าไม่ค่อยพลาดจ้าาาาาาาาาาา   

เกร็ดความรู้ : (รู้หรือไม่ผมเคยลงทุนซื้อกล้องส่องทางไกล(ราคาพอทน) เพื่อประจำการดูนักเรียนชายวิ่งโดยเฉพาะ) <<<<อย่าคิดเยอะ คิดลึก ผมก็แค่จับผิดไอ้พวกเกเรไม่ยอมวิ่งเท่านั้นเองจริงจิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง   จบข่าว

"เห็นนางเงียบๆ ฟาดเรียบนะค่ะ บลาาาาาา" ผมอารมณ์ดีร้องเพลงแต่เช้า    แล้วออกไปชมวิวนอกระเบียงสักหน่อยอากาศเย็นแหะ
"ไอ้ปันอยู่ส่วนไหนของแถวละเนี่ย" ฮิฮิๆๆ จุดประสงค์ผมคือส่องมันหล่ะครับเช้านี้ แน่นอนว่าผมจะไม่เห็นมันวิ่งหรอก มันจะเดินปลายๆ แถวเพราะปันมันไม่แข็งแรง วิ่งไม่ได้ แต่มันเดินก็ยังดี
"ตึกตัก ๆๆๆ ตัก......ตึกตึก...ตัก"     เสียงฝีเท้าเริ่มห่างไปเรื่อยๆๆๆๆ ผมเห็นมันละ เดินหน้านิ่งๆ ขาวๆ แต่ไม่ได้ใส่แว่นเดินหรอกนะครับ สูงโปร่ง ขาเนี๊ยนเนียน ตรงข้ามกับผมมีขนหน้าแข้งด้วย 55555555 อนาถตัวเอง ตอนนี้ชะนงชะนี รายล้อมมันไปหมด มันก็ยิ้มๆอย่างเป็นมิตร โถถถถถถถถถถ ชะนีน้อยเอ๋ย พวกเอ็งมันช้าไปเสียแล้วตัวจริงยืนพร่ำอยู่นี่ จ้าาาาาาาาาาาาาา ฮิฮิ

"ตอนนี้มันจะผ่านหน้าบ้านพักครูแล้ว" ผมก้มตัวหลบหน่อยดีกว่า ถ้ามันเห็นเราจะเสื่อมเสียจนได้ มันอาจคิดว่าอยากได้มันเป็นผัวจนตัวสั่นระริกๆ ไม่ได้ๆ ผมต้องรักษาระยะห่างคอยแอบๆดูคุมเชิงไปก่อน

"ตายแล้วมันผ่านมาแล้ว มองมาทางนี้ด้วยแหงละ คุณผู้ชมคงไม่ต้องเดา ฮิฮิ" เสียใจนะน้องปันน้อยหอยสังข์ถิ่นนี้พี่คุม พี่ต้องรู้มุมอับต่างๆ ไม่ได้แดกกูหรอก ฮ่า ฮ่า  เอาละมันผ่านไปแล้ว ขอกระโดดตบสัก 10 ที แล้วก็ท่าจับกบ สัก 10 ทีก็แล้วกัน ยืดเสันยืดสายสักหน่อย ///////////////////////////////////////// ปฏิบัติ///////////////////////////////////////////////////////
.......
....
..
.
"เอ่อออออออ พี่จิพี่จิ ครับ " ใครว่ะ ผมหยุดกิจกรรมทุกอย่างฉับพลัน พอเวลาผมทำท่าอะไรทำไมต้องมีคนมาเห็นด้วยละ   
"อ้าว เกียร์มีอะไร" อ่อไอ้เกียร์ รุ่นน้องที่หอนี่เอง หน้าตาคล้าย เคน ภูภูมิ ตอนเด็กๆ เลย หล่อเชีย
"พี่ปันให้มาตามพี่อ่ะครับ" มันบอกผม
"ทำไมวะ มีอะไร" ผมถามมันกลับไป เป็นลมเป็นแล้งหรือเปล่า
"ให้ไปเดินเป็นเพื่อนอ่ะครับ" มันบอกผม เขินจังเลยตัว
"อ้อ เอ่อออ แล้วทำไมมันไม่มาเองหล่ะ" ผมขอลองเชิงสักหน่อยนะ
"พี่ปันบอกว่า พี่อ่ะจะเขินถ้าพี่ปันมาตามเอง" ผมได้ยินแล้วมันเขินอ่ะ ไม่ได้แรดนะแต่มันเขินจริงๆครับตัว
"  " ผมเผลอยิ้มไปกว้างมากๆๆๆๆๆๆ
"เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่าบอกนะ อย่าบอกผมนะ เมื่อวานใช่ไหมเห็นพี่ปันแกแปลกเมื่อคืน อย่าบอกผมนะว่า..............ว้าาาาาาา...................................................... " มันทำหน้าทำตาบีบเค้นผมเอามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 "   พี่สองคนไปล่อกันมาใช่ป่ะ?  "  จากที่กูเขินๆ พอได้ยินประโยคดีเอาผมซะ เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมมมม   
.
.
.
.
.




 "เขยิบๆมาใกล้กูดิ๊ มานี่ กูจะบอกกกกกก"  ผมโน้มตัวลงไปจากระเบียง มันเองก็ทำหน้าคึกคักราวกับปลากระดี่เอี้ยหูมาฟังผม

 " เป๊ะ!!!!!!! นี่แน่ะ ล่อกันพ่อมึงสิ "   
 "โอ้ย พี่จิ ดีดหูผมทำไมเนี๊ยยยยยยยยยยย โอ็ยยยยยยยยย "
 "ยังน้อยไปนะไอ้เกียร์ คิดได้ไง ปัญญาอ่อน ไอ้ปันก็พูดไปงั้นแหละมึงก็ไปเชื่อมันอยู่ได้ ไอ้ห่า " ผมบ่นมัน มันทำปากเบะ แหมๆๆ น่ารักมากมั้ง ไอ้เกียร์

  "บอกมันว่ากูปวดท้อง ไม่อยากไป" ถ้าคุณเป็นผมคุณจะไปไหม ไปก็ยืนเขินๆ พูดจาติดๆขัดๆ ลำบากจะตาย   โกหกมันไปก่อน
  "แล้วพี่ปวดท้องขี้หรือปวดท้องธรรมดา" มันถามผมกลับ
  "จำเป็นต้องละเอียดขนาดนั้น?" ผมย้อนมัน
  "ก็ช่ายยยยยย พี่ เผื่อพี่ปันถามว่าปวดแบบไหนจะได้บอกถูก" มันตอบผม พร้อมกับหน้าตาที่กวนประสาทส่วนกลางเป็นอย่างยิ่ง
     





   
 . "ท้องเมนส์" จบนะ ผมตอบมันสั้นๆพร้อมเชิดหน้าอย่างผู้มีชัย ผมค่อย ค่อย เปิดประตู ช้า แล้วเข้าไป ทุกอย่างมันสโลว ไปหมดนี่ผมชนะ ? ผมชนะ เด็กกวนตีน ติ๊งต๊อง นั่นใช่ไหม ผมมองภาพคุณย่า คุณย่าครับ ผมเป็นไทแล้ว ผมชนะแล้ว ฮิฮิ   

 
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "มนุษย์เด็กเวร มีจริง"   

โปรดติดตามตอนต่อไป   

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 24-06-2016 22:24:30

คนอ่านครับ ผมทำตามคำแนะนำแล้วคือ เวลาผมจะอัพตอนใหม่ผมก็เลื่อนมากระทู้ล่าสุดแล้วผมก็กด ตรงคำว่า "ตอบ" หลังจากนั้นผมก็ลงตอนใหม่ไเสร็จเรียบร้อยผมก็กดตั้งกระทู้ แต่!!!!!! แล้วเมื่อผมจะให้คนอ่านทราบว่าผมนั้นลงตอนใหม่แล้ว ผมจึงกด แก้ไข ของกระทู้แรกสุดแล้ว ตามคำแนะนำ ทีนี้พอกดไปผมก็ไปเปลี่ยนแค่ ชื่อตอน และวันที่โดยไม่ได้ลงเนื้อหาด้านล่าง แต่มันมีเนื้อหาของกระทู้แรกเด้งขึ้นมาเลย ตรงนี้แหละที่ผมยังไม่เข้าใจครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 1 "วิถีชีวิต" ****ล่าสุด ตอนที่ 6 "ยามเช้า"
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 24-06-2016 22:40:24

คือ หมายถึง เปลี่ยนแค่ชื่อว่าเป็นตอน6 แต่ทำไมกระทู้แรกมันเป็นตอน1 เหรอคะ
ปล่อยให้กระทู้แรกเป็นตอน1 และเป็นกฎเล้าไปเลยค่ะ
แค่เราต้องเปลี่ยนชื่อมันทุกครั้งเมื่อเราอัพตอนใหม่ คือทิ้งชื่อของตอน1ไปอ่ะค่ะ คนอ่านเขาจะเข้ามาอ่านเริ่มกระทู้แรกอยู่แล้ว เขาจะอ่านเรียงไปเอง  สิ่งสำคัญคือต้องเปลี่ยนชื่อตอนของกระทู้แรกทุกครั้ง เพื่อให้คนอ่านรู้ว่าอัพตอนใหม่

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า" 24/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 24-06-2016 22:42:22

เข้าใจแล้วครับ ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า" 24/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 25-06-2016 06:51:11

รอตอนต่อไป  :hao7:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า" 24/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 25-06-2016 08:14:39

มารอตอนต่อไปน่ะคะ
ดีใจด้วยที่ขึ้นหน้า 2 แล้ว
คุณจิมีวิธีการเล่าเรื่องที่สนุกมากๆ
มีการใส่อีโมด้วย
เป็นกำลังใจให้น่ะคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 6 "ยามเช้า" 24/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 25-06-2016 19:37:34

ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ"

หลังจากที่ผมเข้ามาในห้องแล้วก็จัดแจงอาบน้ำอาบท่า ทำความสะอาดหน้า บำรุงนั่นโน่นนี่ มากมายตามสไตล์คนดูแลตัวเอง และเมื่อประทินผิว วันนี้ผมตั้งใจที่จะไปโรงเรียนเช้าๆครับ ทำไมนะหรอก็ผมจะได้หลบหลีกไอ้ปันได้ยังไงหล่ะครับ ไอ้ปันมันจะมาพร้อมๆกับเด็กหอคนอื่นๆ ประมาณ เกือบๆ 8 โมง อย่างน้อยผมก็มีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจ
 "เสร็จสักที" ผมเดินออกจากบ้านแล้วเดินไปโรงเรียน
 "อากาศดีจริงๆ วะ ตอนเช้าๆเนี่ยคนก็ไม่เยอะไม่วุ่นวาย" โรงอาหารคนน้อยดีนะครับตอนเช้าๆเนี่ย

 "วันนี้ฝนตกเป็นกาละแมแน่เลย วะ เพราะอีจิ มาเช๊าาาาเช้า"  ทำไมต้องกาละแม ?เสียงทักทายจากเพื่อนผู้หญิง ชื่อ ปาน เพื่อนสนิทผู้หญิงของผมฝ่ายหญิงจะมี ปาน จันทร์ จ๋า ถ้าเพื่อนผู้ชายกลุ่มผมมันไม่ว่าง หนีเรียน ผมก็จะมารวมกับกลุ่มนี้ครับ

 "แล้ว จันทร์กับจ๋า หล่ะ ยังไม่มาหรอมึง" ผมถามปาน ซึ่งมันกำลังนั่งซัดก๋วยเตี๋ยวอย่างเผ็ดร้อน
 "อู๊ยยยย รายนั้นยังไม่เสด็จหรอกจ๊ะ เช้าๆแบบนี้ ตื่นหรือยังกูก็ไม่รู้ " ปานตอบผมเสร็จก็สูดเส้นก๋วยเตี๋ยวต่อ ผมเห็นทีว่าจะไป รบกวนนางเกินไป เลยขอตัวออกมาก่อนดีกว่า
 "งั้นกูไปแล้วนะ" ผมบอกลาปาน แล้วเดินไปยังกลุ่มพวกของผม

 "Bonjour, Monsieur Meji." ไอ้โบทยืนขึ้นคำนับเล็กน้อย พูดทักทาย พร้อมยิ้มมุมปากแบบผู้ดีแบบฝรั่งเศส
 "Bonjour, Monsieur Chaiwat. " มีหรือผมจะยอม 55555 ก็มันกระแดะมา ผมก็กระแดะกลับ
 "เลิกกระแดะ แล้วไอ้ซื้อข้าวมาแดกซะไปเหี้ยจิ" บรรยากาศร้านอาหารฝรั่งเศสของผมพังหมด เมื่อไอ้ดิวบอกผมให้ไปกินข้าว
 :z6:
 "แล้วคุณดิวว่าผมควรจะทานอะไรดีครับ เช้าๆแบบนี้" ผมถามคุณดิวอย่างสุภาพ
 "กูว่าคุณมึงไอ้สัสจิ รับประทานแดกส้นเท้ากูดีไหมครับ" มันตอบผมมา กูว่ามึงพูดหยาบไปเลยก็ได้นะ
 "อ่อ ไม่ละจ๊ะ  " เผอิญผมพูดจบตายผมไปชำเลือง เห็นไอ้ปันกำลังเดินเข้ามาที่โรงอาหารพอดี งานนเข้าาา
 "กูไปซื้อข้าวก่อนนะ " ผมรีบพูดรีบไปดีกว่า เพราะไอ้ปันกำลังจะถึงโต๊ะพวกผมแล้ว   ผมทำเป็นสั่งอาหารอยู่นานพอควรเลยละ ก็พอถึงเวลาจริงๆ มันไม่กล้าสู้หน้าอ่ะคุณผู้ชม เปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเป็นแฟน มันยิ่งกว่าการระเหิดของลูกเหม็นกลายเป็นก๊าซอีกนะครับ
............................................................ 5 นาทีผ่านไป....................................................................................
ตอนนี้ผมซื้อก๊วยเตี๋ยวเสร็จแล้ว เอาล่ะผมทำสมาธิ จัดเนื้อจัดตัว ทรงผมให้ดูดี แล้วหยิบชามก๊วยเตี๋ยวขึ้น สูดลมหายใจลึกๆๆๆ
"ป้าครับผมดูดีหรือยัง" ไม่วายผมต้องขอเช็คกับป้าสมพรเสียก่อน
"โอ๊ยยยยยยยย พ่อหนุ่มหล่อกว่าหนูก็มาริโอ้แล้วลูกกกก" ป้าครับทำไมปากหวานอย่างนี้หล่ะ ผมยิ้มแก้วแทบปริ
.
.
.
.
"มาริโอ้ ในเกมส์อ่ะลูก เหมือนเลย"
" :mew5:" หน้าผม
" :m20:"
"ล้อเล่นนะลูก 555555555 เห็นหน้าตาหน้าแกล้ง  หล่อลากแล้วลูก จีบสาวๆโต๊ะไหนหรอลูก " ป้าแกหัวเราะแล้วถามผม

"หนุ่มๆต่างหากครับป้า" เงิบหล่ะสิเจ๊ 55555555555  :bye2:

เอาหล่ะติ๊งต๊องมามากละ ถึงเวลาจริงจังสะทีผมต้องมั่นใจ ตัดสินใจเดินจากร้านข้าวมุ่งไปยังจุดหมายของผมคือ โต๊ะกินข้าว
ผมเดินก้มลงมองพื้นตลอดทาง เดินไปเรื่อยๆๆๆๆๆ คุณผู้ชมครับตื่นเต้นจริงๆครับ พอใกล้จะถึงโต๊ะผมสัมผัสได้ถึงพลังงานหนุ่มหล่อใสแว่น ตัวขาวๆ กำลังมองมาทางผม ผมตัดสินใจหายใจลึกที่สุดผ่อนคลายลมหายใจเบาๆ เเล้วค่อยเงยหน้าขึ้นมา ถ้าเป็นหวยผมคงถูกครับ สายตาผมกับมันสบกันพอดี แล้วมันก็ยิ้มมาให้ ตึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ใช่เสียงเด็กหอวิ่งแล้วครับแต่เป็นใจผมเองที่มันกำลังเต้นด้วยจังหละที่ผิดแปลกไป เป็นผมที่หลบสายตามองพื้นเหมือนเดิม ตัดสินใจเดินแม่งรวดเดียวถึงโต๊ะเลยดีกว่า แต่................................................ทันใดนั้นเอง///////////////////////////////////////////////////////////////////////////
..
.
.
.
.
.
.
.
.
" ไอ้หนู !!!!!!!!!!!!!! ลืมก๊วยเตี๋ยวลูกกกกกกกกกกกกกกกกกก" เชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย   :z3:

"แม่งเบลอเนอะไอ้จิ ไปเอาดิวะ" กูรู้แล้วไอ้ดิว กูกำลังทำใจไอ้ฟรวยยยย
"555555555555555555555 ซื้อข้าวแดกแต่ไม่เอามาชาตินี้มึงจะอิ่มไหม?" ไอ้โบทและเพื่อนเลวๆ มันหัวเราะผมดังลั่น แต่สิ่งที่ผมอายที่สุด คือสายตาและรอยยิ้มนั้นครับ เล่นเอาผมไปไม่เป็นเลย สายตานั้นของไอ้ปัน  แต่มันพังหมดอีกแล้วภาพลักษณ์ของผม  :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
 
ผมเดินกลับหลังหันเพื่อไปเอาก๊วยเตี๋ยว อับอายจริงๆกู
"พรึ่บ " ผมรู้สึกตรงคอนะ อ่อๆๆ มีก็แค่ปันเดินมากอดคอผม.......... ห๊ะะะะะะะะะะะ  :oo1:

"สั่งอะไรว่ะจิ" ไอ้ปันกึ่งลากกึ่งดึงคอผมไปร้านก๊วยเตียว (ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ๆๆๆๆๆ) ผมเกลียดหัวใจผมตอนนี้มันเต้นแรงผิดที่ผิดทาง :haun4:

"เย...ยย็น....นนเย็นตาโฟ" อร่อยดีนะ น้ำเปรี้ยวดี <<<<<<<<< มันใช่เวลาไหม?

"พ่อหนุ่มคุยกับป้าซะเพลินลืมเลยลูก" ป้าแกหันมาบอกผม

"คุยเรื่องอะไรกันหรอครับ" ไอ้ปันมันถามป้า

"อะไรนะลูกเมื่อตะกี้เนี่ย เรื่องจะจีบหนุ่มใช่ไหม" เจ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ถามผมก่อนหรอ ผมจะอายขนาดไหนเจ๊รู้บ้างไหม ห๊ะะะะะะะะะะะะ
"--*--" หน้าไอ้ปัน แล้วไม่เกิน 3 วิ มันก็ยิ้ม  โธ่เว้ยยยยยย มันรู้แล้วครับคุณผู้ชม มันยิ่งรัดคอผมแน่นมาขึ้นว่าเดิม
"หนุ่มไหน ?ใช่กูป่ะ?" มันถามผมแล้วยิ้มอย่างผู้มีชัย :katai1:

ไอ้ปันมันจะมากไปแล้วใช่ไหมครับท่านผู้ชม อย่าให้มันเหิมเกริม ขอฟาดมันสักทีนะครับ :z3:
"เพี๊ยะ" ผมตีมันไปที่ไหล่ 1 ที แก้เขินสักหน่อย  :o8:
"โอ๊ยๆๆ แดงเลย มึงดูแดงเลย เอาแล้วจิมึงดูแขนกูแดงเลย" มันเวอร์ไปนะ  บางที :mew5: ผมเบะปากอย่างไร้ความเมตตา

"อ้าว แล้วพ่อหนุ่มคนนี้จะสั่งอะไรไหม" ป้าหันไปถามไอ้ปัน
.
.
.
.
.
.
.
"งั้นผมเอาคนที่ลืมเย็นตาโฟไว้เมื่อกี้ได้ไหมครับ" มันพูดแล้วเอามือเท้าคางไว้ที่ตู้ก๊วยเตี๋ยว เอียงคอนิดๆมองไปที่ป้าแล้วยิ้มหวาน 
.
.
.
.
.
ผู้ชมครับผมหยิบชามก๊วยเตี๊ยวแล้วเดินเลี่ยงมาดีกว่า ตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าเย็นตาโฟกับหน้าผมเนี่ยอะไรมันจะแดงกว่ากัน :o8:  ป้าแกคงเงิบไปล้านตลบแล้วมั้งครับ ผมไม่ได้หันหลังกลับไปดู :z6:

พักกลางวันของวันนั้นโรงอาหารปิดปรับปรุงเนื่องจาก มีฝูงมดนับล้านบุกมาที่ร้านก๊วยเตี๊ยว <<<<<<< คงไม่ได้บอกนะตัวว่า เพราะอะไร ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




คติ: เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าลืมเย็นตาโฟเพราะมันจะทำให้หัวใจพองโตจนช็อคตาย



 โปรดติดตามตอนต่อไป






 

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 25-06-2016 19:56:02

Hi

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 25-06-2016 20:04:12

โอ๊ยยยย เย็นตาโฟทำไมหวานคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 25-06-2016 21:53:49

วันนั้นเย็นตาโฟอร๊อยอร่อย

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 25-06-2016 23:59:39

จีบกันไม่เกรงใจป้าเลย

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 26-06-2016 10:41:39

ตาปันน่ารักอ่าา  ปากหวานน

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 27-06-2016 19:36:18

รออยู่น่ะคะ  มาอัพทุกวันน้าๆๆ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 7 "เย็นตาโฟ" 25/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 28-06-2016 00:23:10

ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน"

หลังจากที่มันกับผมเป็นแฟนกันตอนนี้สิ่งที่ผมกังวลนั่นก็คือ ผมจะบอกพวกเพื่อนๆ ยังไง มันจะโอเคไหม หรือว่าผมจะเก็บเรื่องนี้ไว้แบบลับๆดีครับ
"ปัน เอาไงบอกจะบอกพวกมันตอนไหน" ผมถามปันหลังจากเลิกเรียน เราสองคนเดินกลับหอด้วยกัน  เมื่อผมพูดเสร็จ ปันซึ่งเดินอยู่ข้างๆผม หันหน้ามองผมครู่หนึ่ง แล้วหันกลับไป มันแสยะยิ้มออกมาอย่างเคยๆ
"นั่นมันหน้าที่มึง กูทำหน้าที่กูแล้ว" ปันพูดออกมา  :mew5:
"หน้าที่มึง ? ทำอะไรว่ะ"  ผมถามปันกลับ
"กูบอก ป๊าม๊า แล้วว่ากูมีแฟน" มันพูดออกมา
"มึงไม่ได้บอกใช่ไหมว่ามีแฟนเป็นผู้ชาย" ผมถามปันกลับไป  :ling2:
"อืม" ปันตอบ
ผมดีใจนะที่มันยังไม่วู่วามอะไรมากไปกว่านั้น
"แต่วันหยุดเสาร์ อาทิตย์ นี้มึงต้องไปบ้านกูนะ ไปเปิดตัว" มันบอกผม
"บ้าหรอมึง กูไม่ไปอ่ะ กูกลัว" ผมตอบมันไป  ผมกลัวจริงๆนะกลัวพ่อแม่มันไม่ปลื้ม
"กูบอกให้ไปก็ไปซิวะจิ " มันตอบกลับมา มันทำหน้าแบบโดนขัดใจ
"ไม่!!!!!!  ไม่คือไม่" ผมยังยืนยันเสียงแข็งไม่ยอมแพ้  :fire:
"อย่าดื้อดิ ไปคือไป" มันตอบกลับมา คิ้งมันเริ่มผูกกัน น้ำเสียงแข็งๆ ขึ้น
"ไม่" ผมยังยืนกราน  :m31:
"ดื้อ" ไอ้ปันตอบมา มือนึงของมันยืนล้วงกระเป๋า อีกมือถือหนังสือ มองผมด้วยหน้านิ่งๆ
ตอนนี้ผมกับมันยืนตรงกัน ห่างกันไม่มาก แต่ผมไม่ได้มองมันนะ คือแบบเดี๊ยวใจอ่อนไง ผมแพ้เด็กแว่นครับบบบบบ ผมขยับถอยหลังออกห่างมันประมาณหนึ่ง แล้วหันกลับไปมองมัน ซึ่งตอนนี้มันก็จ้องผมอยู่เช่นกัน

"รักครั้งนี้มึงจริงจังแค่ไหน ?  :mew2: มึงเป็นผู้ชายแท้ไม่ใช่เกย์แบบกู กูอ่อนไหวง่ายนะปัน" ผมตัดสินใจพูดออกไปอย่างจริงจัง ตอนนี้มัน
จ้องผมด้วยสายตาที่ผมตาดเดาอะไรไม่ได้จากชายนักวางแผนคนนี้เลย มันค่อยๆ เขยิบเข้ามา ใกล้ผมเข้าเรื่อยๆ ใกล้ๆๆๆ มากขึ้นทุกที 

 "จุ๊บ" ทั้งร่างกายผมตอนนี้ชาไปหมด  :heaven มันวูบวาบทั้งกายแปลบไปถึงใจ เมื่อปากเรียวๆ ชมพูๆอ่อนของมัน สัมผัสกับริมฝีปากผม ลมหายใจเป็นของกันและกันชั่วขณะลมหายใจของมันเผลอเข้าไปในปอดของผม มันส่งผลทันทีต่อหัวใจที่มันหวิวๆ เสียวๆ บอกไม่ถูกครับ  :impress3:

"แค่นี้จริงจังพอไหม" มันถามผม หลังจากถอนปากออกไปไม่นาน  ตอนนี้หรอครับคุณผู้ชมผมยังเอ๋ออยู่ เหมือนคอมพิวเตอร์พึ่งเปิดเครื่อง ต้องรอดโหลดให้เข้าที่ ผมทำได้แค่หลบสายตาส่วนอวัยวะอื่นเหมือนจะยังไม่ตอบสนองผมเท่าไหร่นัก
.
.
"ไปก็ไป" ผมตัดสินใจไปที่บ้านมันครับ เพราะอะไรผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน ถามว่าแค่จูบเรามันตอบคำถามผมได้หรือยัง คำตอบคือยังไม่ได้ แต่มันกลับสร้างคำถามใหม่ที่เรายังไม่ได้บอกมันมากกว่า คือคุณต้องเป็นผม ณ ขณะนี้นะครับถึงจะเข้าใจ
ไอ้ปันแสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจ มันจูงมือผมเดิน แต่ผมว่ามันไม่ค่อยสมควรเท่าไหร่เผื่อมีคนเห็น เลยชักมือกลับ

"กูไปละนะ เดี๊ยวคืนนี้โทรหา " ปันบอกผมแล้วเดินกลับหอ
ผมกลับมันแยกย้ายกันกลับ ผมเดินกลับบ้านพักครู ด้วยท่าทางๆ ยังคงเบลอๆอยู่

"จิ กลับแล้วหรอกินข้าวกันเลย" พ่อจัดแจงตักข้าวใส่จาน ผมนั่งลงที่โต๊ะอาหาร
"เหนื่อยหรอลูก มันนี้เรียนหนักหล่ะสิ" พ่อถามผม
"อ่อ ครับก็หนักอยู่ พ่อคือนี้ผมขอไปข้างนอกกับเพื่อนหน่อยนะ ไม่นาน" ผมตอบกับพ่อไป จากนั้นผมก็ไม่ได้คุยอะไรกับพ่ออีก เพราะมันเป็นมารยาทที่ไม่ควรคุยอะไรเลย หลังจากเราตักข้าวเข้าปากคำแรกแล้ว บ้านผมเป็นนี้ :katai2-1:  เสร็จสรรพผมก็เปลี่ยนชุดออกกำลังกาย สลายไขมัน ออกไปวิ่งสัก 1 ชั่วโมง วันนี้ผมเลือกที่จะไม่ไปตามไอ้ปันที่หอ เพราะยังเขินๆอยู่ เลยส่งข้อความไปหามันแทนการเดินไปบอก เพราะผมมีสิ่งที่ต้องทำคือการบอกเพื่อนๆ ในกลุ่มที่เหลือ ผมนัดไอ้ดิว ไอ้ภูมิ ไอ้โบท ไปที่ร้านหมูย่าง korea แถวๆนั้น

ตอนนี้ผมพร้อมแล้วครับ ผมเดินทางไม่นานก็ถึงจุดนัดหมาย พวกมันมาก่อนผมซะก่อนอีกตอนนี้เป็นเวลา 2 ทุ่มเป๊ะ วันนี้ร้านหมูย่างคนเยอะจริงๆครับ
"ไอ้จิๆๆๆ ทางนี้" พวกมันตะโกนเรียกผม ดั่งลั่นร้านเลย ตูละเอือม :mew5: ไอ้ดิวมีการโบกไม้โบกมืออย่างปัญญาอ่อน :mew5:
"ตะโกนหาพ่อมึงหรอ อายชาวบ้านชาวเมือง ชาวเขาชาวดอย เขาด้วย" ผมขอด่าพวกมันสักหน่อย
"ขอโทษครับบบบบบบบบบ คุณแม่ " ไอ้ดิวดัดเสียง พนมมือไหว้อย่างดัดจริต
"แดกๆ กันก่อนเหอะพวกมึง" ผมบอกพวกมัน
มันจัดแจงตักอาหารปิ้งย่างต้ม ต่างๆนานา ตามประสาพวกหิวโซ แต่ผมทานข่าวมาแล้วแต่ก็กินต่อได้นิดๆ เพราะกลัวอ้วนครับ
"มีอะไรหรือเปล่าว่ะ วาระอะไรสำคัญหรือเปล่า ถึงเชิญพวกกูมาร่วมโต๊ะขนาดนี้" ไอ้ภูมิพูดขึ้น
"เออ ไอ้จิมึงมีอะไรหรือเปล่า" ไอ้โบทถามด้วยอีกคน แต่ปากมันเต็มไปด้วยอะไรมากมาย  คือกลืนก่อนก็ได้นะ
"เอ่ออออ คือ กู มีแฟนแล้วว่ะ" ผมตอบพวกมันไป  :mew1:
"เห้ยยยย ไอ้เหี้ย จริงดิตอนไหน ใครว่ะ" ไอ้ดิวยิงคำถามมา ไม่ยั้ง พวกมันดูตื่นเต้น
"บอกดิ๊ ว่าใครไอ้จิ ใคร ใครคือคนได้มึงไป" ไอ้ภูมิก็มา
"ใครคือผู้โชคร้ายคนนั้นวะ ไอ้เหี้ย!!!!!" ไอ้โบทคำถามดูเลวสุดเนอะท่านผูชมครับ ผมสูดลมหายใจเข้าออก ตอนนี้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด  :serius2:
.
.
.
.
.
.
.
.
"ก็...ไอ้ปัน เนี่ยแหละ" ผมบอกพวกมัน พวกมันช๊อคอย่างเห็นได้ชัด มองหน้ากันอย่างงงงวย  :really2:

มองเห็นไอ้ดิวสำลักผักบุ้งเลยทีเดียว คำตอบของผมช่างทรงอานุภาพยิ่งนัก
"เชี้ยยยยยยยยยยยย เชรดดดดดดดดดดดด  จริงดิ ไอ้เหี้ยปันเนี่ยนะ ผัวมึง ไอ้ตี๋แว่นเนี่ยนะ เห้ยย"  ไอ้ภูมิพูดออกมาฟันแทบจะเฉาะหน้าผม จนผมสัมผัสได้ถึงพริกติดฟัน เลยส่งกระดาษให้  ไอ้โบทกับไอ้ดิว ที่นั่งคนละฝั่งกับผมลุกมานั่งใกล้ๆ ไอ้โบทกอดคอผม
"โกหกพวกกูหรือเปล่าไอ้จิ ทำไมมันปุ๊บปั๊บขนาดนี้ครับ " ไอ้โบทเอ่ยปากถาม จ้องตาผมแบบไม่กระพริบ
"เรื่องจริง" ผมตอบมัน
"เอ้ยยยยยยยยยยยยยย หิ้ววววววววววววววววววววววว " พวกมันส่งเสียงลั่นร้าน  :z3:
"เดี๊ยวๆๆๆๆ ช้าก่อน พวกเรานั้นต้องฟังความสองด้าน" ไอ้ดิูดเสร็จหยิบโทรศัพท์ของมันขึ้นมา
"ตู้ดดดดดดดดดดดดดดด  ตู้ดดดดดดดดดดดดดดด  ตู้ดดดดดดดดดดดดด  ฮัลโลว่าไงไอ้ดิว" เสียงไอ้ปันรับสาย ไอ้ดิวกดเปิดลำโพงแล้วเร่งเสียงดังสุด แล้ววางโทรศัพท์ไว้กลางโต๊ะ

"มึงกับไอ้จิเป็นแฟนกันจริงดิ?" ไอ้ดิวเปิดฉากถามแบบไม่ทักทายก่อน  ไอ้ภูมิ ไอ้โบท นั่งขำสนุกสนานกัน

"เออ ไอ้จิบอกพวกมึงแล้วใช่ไหม?" เสียงไอ้ปันตอบกลับมา

"เออไอ้เหี้ย บอกแล้วมึงนี่มันสมภารกินไก่วัดนะ ไอ้ปัน" เป็นไอ้โบทที่ตอบไอ้ปันกลับไป

"เรื่องของกูครับ" ไอ้ปันตอบ

"เออๆ ไอ้เหี้ย แค่นี้แหละเดี๊ยวกูซักไอ้จิต่อ" ไอ้ดิวตอบไอ้ปันไป

"แล้วตอนนี้พวกมึงอยู่ไหนกัน" ไอ้ปันถาม

"อ่อ ร้านหมูกระทะ เจ๊ดา ว่ะ ไอ้จิก็อยู่" ไอ้ดิวตอบกลับ ผมขยับตัวเข้าไปหาไอ้ดิวกระซิบว่า "บอกมันว่ากูไปเข้าห้องน้ำ" ผมพยายามทำเสียงให้เบาที่สุด ไอ้ดิวยิ้มๆ

"ขอคุยกับมันหน่อย" ไอ้ปันตอบกลับมา ผมมองตาไอ้ดิวอย่างรู้งาน ไอ้ดิวก้มไปที่โทรศัพท์แล้วพูดว่า
.
.
.
"ไอ้จิ ให้กูโกหกว่ามันไปเข้าห้องน้ำ แม่งเขินไปหมดแล้วไอ้เหี้ยปัน 55555555555" ไอ้ดิวพูดจบ  ผมต่อยไปที่ไหล่ ตีที่ตูดมันแรงๆไปอย่างละที หึ้ยๆๆๆๆ มึงนะมึง

"โอ๊ยๆๆๆๆ ไอ้ปัน ไอ้จิแม่งซาดิส โรคจิตนะมึงระวังให้ดี" ไอ้ดิวมันใส่ร้ายผม

"นั่นหละ กูชอบ" ไอ้ปันตอบกลับมา :jul1:

"ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไชๆๆ โยๆๆ ไชโยๆๆๆๆๆๆ" พวกมันแหกปากเห่าหอน ลั่นร้าน จนคนหันมามองผมต้องก้มหัวส่งสายตาขอโทษไปทุกๆโต๊ะ

"มีอะไรจะบอกก็บอกไอ้ปัน ไอ้จินั่งอยู่ตรงนี้" ไอ้ภูมิพูด ตอนนี้ผมถูกไอ้ดิวล๊อคคอไว้เรียบร้อยแล้ว ช่วยด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ดูนาฬิกาด้วยนะจิ อย่าดึก เข้าใจ๊จ๊จ๊จ๊จ๊จ๊จ๊จ๊จ๊จ๊จ๊จ๊" ไอ้ปันบอกผม  ผมยิ้มกว้างอกมาอย่างเขินๆ :o8:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"รับแซ่บครับ" สั้นๆ ง่ายๆ สไตล์ เมจิ :katai2-1:
"เออแค่นี้แหละเหี้ย มดคันไฟจะแดกมือถือกูละ ไอ้ปัน"ไอ้ดิวพูด
"ดูแลแม่งด้วย" ไอ้ปันพูด
"ไม่ต้องห่วง กูว่ากูจะพาไอ้จิไปตีKaree ต่อสักหน่อยวะเผื่อแม่งจะเปลี่ยนใจ" ไอ้ดิวกวนตีนไอ้ปันกลับไป ดูท่าทางพวกมันคงสนุกสนานนะครับคุณผู้ชม
"สัส" สั้นๆ จากไอ้ปัน
"เข้าใจนะจิ โตๆกันแล้ว" ไอ้ปันย้ำผม  o13
"เออกูรู้แล้ว" ผมตอบมันกลับไป น่ารักเนอะคุณผู้ชมไอ้ปันอ่ะ55555555
"แค่นี้เว้ยยยยยยยย" ไอ้ดิวพูดจบแล้ว วางสายไอ้ปัน
หลังจากวางสายมันก็แยกย้ายกลับไปนั่งที่ของมันกัน
"พวกมึงโอเค ใช่ไหม" ผมถามพวกมัน
"เออดิวะ มึงมีผัวสักทีกูละดีใจ ได้คนดีๆซะด้วย " ไอ้โบทพูด
"เออ กูจะได้ไม่อึดอัด" ผมพูดอย่างโล่งอก

"เออ ไอ้จิแล้วใครเป็นรุกเป็นรับว่ะ "   :mew5:ไอ้ภูมิเปิดคำถามนี้มา พวกมันสนใจมาก จ้องผมจนไฟฟ้าสถิต เอาไงละกูทำไมแม่งไม่ถามไอ้ปันเมื่อตะกี้ละ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"กูเป็นลุก ลุกขึ้นไปปิดไฟ5555555555555555555" จบนะพวกมึง 




  สาระ : คุณผู้ชมครับผู้ชายแท้ๆ มันจะแยกแยะไม่ออกครับระหว่าง เกย์รุก เกย์รับ เกย์โบท ตุ๊ด กระเทย พอมันคิดว่าเราเป็นพวกมันก็จะนึกว่า เรานั้นจะไปเสียบตูดมันอยู่เสมอ ทั้งที่จริงๆแล้วเกย์ที่จะทำอย่างนั้นได้จริงๆมีแค่ เกย์รุก และเกย์โบ๊ท มันไม่รู้หรอกครับว่าเกย์มีกี่ประเภท มันเหมารวมหมดและผู้ชายบางคนก็จะแสดงท่าทางรังเกียจหวาดกลัว กลัวตัวเองโดนขุดทอง โดยที่ไม่มองก่อนว่าหน้าตัวเองเป็นอย่างไร เพราะส่วนใหญ่ผู้ชายที่แสดงอาการรังเกียจเกย์ จะมีลักษณะเตี้ย ล่ำ ดำ สิว อ้วน ตัน ครับ


โปรดติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน" 28/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 28-06-2016 09:00:14

อ่านแล้วยิ้มตามตลอดเลย
สนุกมากๆน่ารักมากๆเราเชื่อว่าปันจะเป็นสามีที่ดีได้
เพื่อนแต่ละคนของปันกับจิก็ฮา  เข้าขากันดีมากๆ
น่าประทับใจที่เพื่อนที่เป็นผู้ชายแม้กลับไม่รังเกียจเกย์
แถมยังดีใจที่จิได้เจอคนที่ดีด้วย
น่ารักจริงๆเพื่อนพวกนี้  ขอให้คบกันตลอดไปค่า^___^

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน" 28/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 28-06-2016 14:35:37

จิ เปิดตัวแฟนกับเพื่อนแล้ว :katai2-1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน" 28/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 28-06-2016 14:50:19

ขอบคุณทุกคอมเมนต์ที่เป็นกำลังใจให้ผมนะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน" 28/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 28-06-2016 14:57:52

 o13  สุดยอด  :mew1:  ช่วงสาระนะ เราว่าที่คุณว่ามามันโคตรจริง ชายแท้ๆที่ยังไม่เข้าใจเกย์ยังมีอีกเยอะ
คิดไปเองส่วนหนึ่งแล้วพอไม่รู้จักไม่เข้าใจก็เลยกลายเป็นกลัวและรังเกียจ
เราก็อยากให้มาเจอกันตรงกลางบ้างนะ ผู้หญิงที่ชอบคิดแทนเกย์ก็มี คุณจะไปเข้าใจความรู้สึกของเกย์จริงไๆด้ไงในเมื่อคุณเป็นผู้หญิง ถ้าลดๆแรงมโนลงได้จะดีมากๆเลยนะคนเรา

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน" 28/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 28-06-2016 15:24:01

ขำ5555 ขำคำอธิบายข้างล่าง

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน" 28/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: Vocaliist ที่ 28-06-2016 20:16:44

คนแต่ง แต่งได้น่ารักมากคับ
นี่แสดงถึงจิตใจที่น่ารัก
และความเฮฮาในแบบของคนแต่งเอง

ผมว่านิสัยผมเหมือนจิมาก ชีวิตก็เกือบจะคล้ายๆกัน  :impress2:
สเป็คก็เหมือนกัน อ่านแล้วฟินไปตามๆกันเนอะ 555 สนุกๆ

รอติดตามตอนต่อไปฮะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8 "รักครั้งนี้จริงจังแค่ไหน" 28/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 29-06-2016 06:01:34

ตอนที่ 9 "ทางกลับบ้าน"

21:20

"ฮัลโล" ปันรับสาย
"ถึงแล้ว" ผมรายงานมันตามบัญชา  :z1:
"ดึก" มันตอบกลับมา ทำเอาผมยิ้มออกมา มันคงเคืองนิดๆ ตอนนี้ผมอยู่หน้าโรงเรียนหลังจากที่พวกเพื่อนๆมาส่ง ตอนกลางคืนอย่างนี้โรงเรียนผมนี่น่ากลัวมากๆ ยิ่งคิดถึง the shock ในหัวนี่มันหลอนจริงๆ  o22
"ปัน กูกลัวว่ะ มันมืดอ่ะ" ผมตอบมันกลับไป
"ตอนนี้อยู่ตรงไหน" ปันตอบกลับมา ได้ยินเสียงเตียงดังแอ๊ดๆ มันคงลุกขึ้นจากเตียง
"กำลังกลับบ้านพัก อยู่ตรงข้างสนามบอลน่ากลัวฉิบหาย" ผมบอกมัน ตาก็มองไปรอบเลย คุณผู้ชมคงเข้าใจนะครับ มันจะระแวงหลัง เดินไปต้องหันหลังบ่อยๆ
"มึงทิ้งกูไอ้ปัน" ผมชวนมันคุยหน่อย
"พ่อมึงสิ กูบอกว่าไง ไม่เชื่อกู สม" มันตอบกลับมา
"ไม่ได้ทำอะไรให้มันดีขึ้นเลยปัน กูกลัวอยู่ ก่อนหน้านี้ทำไรอยู่"  ผมถามมัน เดินไปแอบชำเลืองเห็นต้นโพธิ้ไกลๆแล้ว บรื้อๆๆๆ
"อ่านหนังสือบนเตียง" มันตอบมา
"เด็กเรียน ฉิบหาย" ผมตอบกลับไป  :katai2-1:
"ไม่ดีหรือไง โตขึ้นจะได้มีงานดีๆทำเลี้ยงมึงไง" ปันตอบมา มันรู้สึกจุกขึ้นมาในใจนิดนึง ไม่ใช่ไม่ดีใจนะครับ แต่ผมอยากจะให้มัน
จะมาจริงจังเกินไปขนาดนั้น ฟังดูผมนี่โง่ๆเนอะครับ แต่ผมไม่ได้อยากไปถึงจุดๆนั้น ผมไม่อยากให้ผู้ชายดีๆคนนี้หยุดที่ผม
"ปัน ถ้าวันนึงมึงเจอผู้หญิงดีๆ ที่เขามาชอบมึงแล้วมึงก็ชอบเขา มึงไปได้เลยนะกูพูดจริงๆ" ผมตอบกลับไป กลัวผงกลัวผีตอนนี้ผมไม่กลัวแล้ว ผมมาดราม่าซะงั้น :mew4:
"มึงพูดอะไร คิดอะไรอยู่" ปันถามกลับมา
"ก็ถ้าเผื่อไปเจอพ่อแม่มึง แล้วเค้าเผื่อไม่ชอบกูขึ้นมาหล่ะ" ผมตอบกลับไป
"หึหึ ตอนนี้อยู่ตรงไหนแล้ว กูจะไปหา" มันถามผม
"บ้าหรอ มึงจะมาทำไมหอเค้าไปปิดแล้วหรอ  ไม่ต้องมาหรอก" ผมถามมันกลับไป
"ถึงบ่อน้ำยัง?" มึงไม่ฟังกูเลย ไอ้แว่นเอ้ย
"เลยมาแล้ว มึงจะมาจริงดิ" ผมถามกลับ
"กูเห็นมึงแล้ว" มันตอบกลับมา ผมมองไปข้างหน้าก็เห็นมันแล้ว
"มึงลงทุนไปป่ะ แรกๆเห่อขนาดนี้ ตอนเบื่อจะสนใจกูไหมเนี่ย" ผมแหย่ๆมันหน่อย
"ถามตัวเองเถอะจิ"  :z3: มันตอบ ผมยิ้มเขินๆ กับคำที่มันตอบ ตอนนี้มันใกล้ถึงผมแล้วหล่ะ ขอจัดหน้าจัดตาหน่อย เซ็ตผมเพ้า เสื้อผ้ากางกงกางเกง
"หืม หัวกูเหม็นควันว่ะ " เหม็นจริงๆคุณผู้ชม   :mew5:เอาหล่ะมันใกล้มาแล้ว ปันใส่ชุดนอนกางเกงขายาว เสื้อแขนสั้น สีฟ้า ตัวขาวๆสูง หน้านิ่งๆ เดินมาแล้ว
"มันมาเพราะกูหรอว่ะเนี่ย" ความรู้สึกบอกไม่ถูกจริงๆ มันอบอุ่นยันหลอดลมเลยฮะ ฮิฮิ :mew1:
มาแล้วๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
"กูมาแล้วกลัวป่ะ" ปันพูดแล้วยิ้มๆ โอบคอผมให้เดินไปพร้อมกัน  :oo1:
"หายแล้ว มึงมาได้ไง" ผมถามมันไป
"กูเดินมา" ปันตอบ
"กวนตีน" ผมบอก
"อิ่มป่ะ ไปทำอะไรมาบ้าง" ปันถามผม
"ก็บุฟเฟ่ต์อ่ะ ฟาดไปเยอะเหมือนกัน ไอติมโคตรรรรรรรร  อร่อยอ่ะมึง เพลงก็เพราะ บรรยากาศก็ดี๊ๆๆๆๆๆๆดี หนุ่มๆก็ล้อออออออออหล่อๆๆ " ผมใส่แอคติ้งจัดเต็ม ทำท่าทางเว่อร์ๆ
"นอกใจกูหรอ" มันถามผม ใบหน้ามันยิ้มๆ คงรู้ว่าผมแกล้งๆ กระชับกอดคอผมแน่นขึ้น อีกมือหนึ่งของมันก็จับมือผมให้กอดมันกลับ
"เปล่า" ผมตอบกลับไป แล้วเผลอถอนหายใจดังไปหน่อย
"มึงไม่ต้องไปกังวลหรอก ว่าอนาคตจะเป็นยังไง" ผมบอกแล้วว่าปันเป็นคนฉลาด มันพูดดักทางไว้ก่อน
"โอเค" ผมตอบมันไป
"เตรียมตัวยัง พรุ่งนี้ไปบ้านกูนะ อย่าลืม" ปันถามผม
"เดี๊ยวกลับไปค่อยเตรียม ต้องเอาชุดไปเยอะป่ะ"ผมถามไป จะได้ประมาณถูก เผื่อมีธุระอะไรจะได้เตรียมชุดดีๆไปด้วย
"แล้วแต่มึง จะใส่ชุดกูก็ได้ที่บ้านเยอะแยะ" มันบอกผม
"แล้วจะให้กูนอนไหน" อุ๊ย คำถามนี้เอาบรรยากาศแปลกๆ ไปเลยนะครับ กิ๊วๆๆ
"นอนห้องกูดิ" มันตอบสั้นๆ หันมามองผมงงๆ
"จะทำไรกูป่ะ" 55555 ขอแกล้งมันนิดนะคุณผู้ชม
"กูรับรองจิ ปลอดภัยไว้ใจกูได้" มันตอบจริงจัง ให้ผมเชื่อมั่น
"งั้นกูไม่ไปอ่ะ เสียเวลา" ผมแกล้งๆตอบ ทำปากเบะๆ นิดๆ  :laugh:
"แรด" สั้นแต่แปลบมากครับพี่ปัน ผมยิ้มออกมา  :m20:
"อยากหรอ" มันถามผม ทำหน้ากวนตีนๆ มองด้วยตาเยิ้มๆ
"พ่อมึงสิ " ผมชักจะเปลืองตัวไปแล้ว ดึงมือมันออก รักษาระยะห่างนิดๆ กูไม่ง่ายนะจ๊ะ  :katai2-1:

ผมกับมันคุยกันสัพเพเหระ หัวเราะคิกคักๆ จนจะถึงหอแล้ว

"โอเคปัน บาย" ผมมองหน้ามัน ตอนนี้ถึงบ้านพักครูแล้ว มันก็ต้องแยกกลับแล้ว รู้สึกใจหายเหมือนกันครับ

"จิ" มันเรียกผม
"อะไร" ผมถามมัน
"ขอกอดหน่อย" ปันพูด  :o8:
ผมเพียงแต่พยักหน้าเบาๆ แสงไฟสลัวๆที่ไม่ได้สว่างอะไรมากนัก แต่ก็พอเห็น ผมยืนนิ่งๆ ปันเป็นฝ่ายเดินเข้ามาอ้าแขนกอดผม มันอบอุ่นไปหมดเลยครับทั้งหัวใจของผม ผมค่อยๆยกแขนผมทั้งสองข้าง ขึ้นไปกอดมันตอบ

"อย่าทิ้งกูนะ" ประโยคบอกเล่าสำหรับผม แต่คงเป็นประโยคคำสั่งสำหรับมัน
ผมสัญญากับมันไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สำหรับผมไม่มีวันทิ้งมันแต่ผมพร้อมปล่อยมันเสมอ มันไม่เหมือนกันนะครับ ผมไม่ใช่นางเอกอะไรที่คิดอย่างนี้ แต่เพศอย่างผมจะต้องเผื่อใจไว้เสมอ
 :mew2:
"กูจะทำตามหน้าที่" คำตอบของผมไม่เชิงสัญญาและไม่เชิงปฏิเสธ :mew4:
"ยังไม่แน่ใจไม่เป็นไร ฝ่าฟันไปพร้อมๆกันก็พอ" มันบอกผม
"อืม" ผมตอบมันสั้นๆ คลายกอดออกมา  :mew6:
"กลับได้แล้ว"  :bye2: ผมบอกมัน เราสองคนแยกกันไปคนละทาง ผมกลับบ้านมันกลับหอ  เพราะนี่ก็ดึกแล้ว


ผมยอมรับครับว่าคืนนี้ผมนอนไม่หลับ ผมคิดไปร้อยแปดพันเก้า จนผมต้องพึ่งยานอนหลับ
ตอนนี้ฤทธิ์ยานอนหลับคงเริ่มทำงานแล้วครับ ผมเคลิ้มๆแล้วหล่ะครับ

"ย่า" ผมเห็นท่านครับ ผมเห็นท่านจริงๆ ผมเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเลยเวลาที่คิดมากอะไร เครียดมากๆแล้ว เวลาจะหลับผมจะเห็นย่าเป็นประจำ
"จิลูก หนูนอนนะลูกนะไม่คิดมาก" ผมได้ยินท่านในใจ ใบหน้านั้นยิ้มแย้มเสมอ หวังดีกับผมเสมอ
ผมยิ้มให้ย่าแล้วหลับไป 

>>>>>>>>>>>> ราตรีสวัสดิ์ครับ<<<<<<<<<<<<<<<<

ตอนนี้สั้นๆนะครับ


โปรดติดตามตอนต่อไป

 

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8.1 "ทางกลับบ้าน" 29/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 29-06-2016 08:51:57

อ่านแล้วยิ้มตามตลอดเลยค่ะ
อยอุ่นน่ารักมากๆ
ปันก็สุภาพบุรุษม่กๆตามเทียวรับเทียวส่งอยู่ไม่ห่าง
จิต้องรักปันให้มากๆน่ะคะ
อย่าทำให้ปันเสียใจ   ไม่ใช่คบกันไม่ทันไรก็จะพูดให้ไปหาคนใหม่ซะแล้ว

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8.1 "ทางกลับบ้าน" 29/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 29-06-2016 09:27:20

คนอ่านมีความสุขผมก็มีกำลังใจครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 8.1 "ทางกลับบ้าน" 29/06/59
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 03-07-2016 10:50:28

ตอนที่10 "บ้านปัน"

สวัสดีครับคุณผู้ชม หลังจากที่ผมนอนผ่านเมื่อคืนมาได้แล้ว วันนี้ผมจะออกเดินทางไปบ้านปันครับ มันเป็นเด็กหอซึ่งบ้านมันอยู่ ชลบุรี จะกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ และวันนี้เป็นวันเสาร์ครับผมจะกลับพร้อมมัน และเหล่าสรรพวิญญาณ เพื่อนๆในกลุ่มผมทั้งหลาย ซึ่งมันขอติดตามไปด้วยครับ ดีเหมือนกันจะได้ไม่เกร็งมากเวลาอยู๋กับปันสองต่อสอง ผมกับเพื่อนเคยไปบ้านปันมาแล้วครับสมัยที่ปันมันลำบากมากๆ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป ธุรกิจที่บ้านมันไปได้ดี ครอบครัวปันซื้อบ้านหลังใหม่ซึ่งผมกับเพื่อนๆ จะได้ไปครั้งแรกแต่สำหรับผมแล้วไม่ได้ตื่นเต้นว่าบ้านมันจะหลังเล็กหรือใหญ่ แต่เป็นเรื่องอื่นตั้งหากที่ผมกังวล

"เครียดอะไรจิ" ปันถามผมที่หอพักมัน เรามานั่งรอรถมันรับ
"เปล่า"   :seng2ped:ผมตอบกลับไป จบบทสนทนาก็ไม่ได้คุยอะไรต่อ ดูๆไปวันนี้มีแค่ผมคนเดียวที่ดูไม่สนุก ไอ้ดิว ไอ้โบท ไอ้ภูมิ ดูตื่นตัวตื่นเต้นจนเกินงามเอามากๆ พวกมันขนเสื้อผ้าข้าวของที่มันคิดว่าจำเป็นแพ็คใส่กระเป๋าเตรียมพร้อมเลยทีเดียว ส่วนผมนั่งเฉยๆ มองวิวอะไรไปเรื่อยเปื่อย ปันเองก็นั่งอ่านหนังสือ(ฟิสิกส์) ซึ่งมันเป็นปกติของมันอยู่แล้ว

"ไอ้จิ เมื่อกลางวันพี่คิวเข้าขอไลน์มึงจากกูอ่ะ " ไอ้ดิวพูดขึ้น
"พี่คิว?  รองประธานนักเรียนฝ่ายปกครองอ่ะนะ แล้วมึงให้ไปป่ะ" ผมถามมัน พลางหยิบมือถือขึ้นมาเปิดเน็ตดู แลดูผมไม่แรดเลย
"ให้ดิกูรู้ว่ามึงชอบคนหล่อๆ" ไอ้ดิวบอก
"เค้าชอบกูแน่เลย ไม่งั้นจะขอทำไมใช่ป๊ะะะะ" ผมพยายามเน้นคำว่า ป๊ะ นะครับคืออยากแกล้งๆ ไอ้ปันที่ตอนนี้ก็ยังนั่งเป็นรูปปั้นจ้องที่หนังสืออยู่ แต่กูรู้นะไอ้ปันว่าหูมึงอ่ะ ตั้งใจฟัง ซึ่งผมไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเยที่พี่คิวมาขอไลน์ เพราะผมต้องซ้อมวิชาชีวะ กับแกอยู่แล้ว
"งานแรดก็มา" ไอ้ภูมิกับไอ้โบท พูดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
ถามว่าผมจะเจ็บไหมกับคำด่าแค่นี้ บอกเลยขี้ดินประสิวมาก ผมขอแกล้งๆไอ้ปัน แก้เซ็งระหว่างรอรถซะหน่อยนะครับ

"หู้วววววววว รูปในไลน์ล้ออออออออออหล่ออออออออออออ" ผมพยายามใส่ความแรดขั้นสิบ  :katai2-1:
"ตัวก็ซู้งงงงงงงงงงงงงงงงงสูงงงงงงงงงงงง" ผมแก้มันต่อ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเลยเขยิบเข้าไปใกล้ๆ ไอ้ปัน เอาขาเข้าไปก่ายเอวมันแล้วเอามือคล้องคอมัน เหมือนลูกลิงปัญญาอ่อน อย่าเขาใจผิดว่าผมแรดนะ ผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาก่อนไง
''หรอ แล้วกูหล่ะ"ไอ้ปันตอบมา สำเร็จละฮ่ะ ท่านผู้ชม yes! ผมทำท่า ชูกำปั้น yes! แสดงถึงความสำเร็จใส่พวกไอ้ดิว มันทำปากพูดออกมาแบบไม่มีเสียงว่า "แรด" แล้วเบะปากมาให้ผม มีหรือผมจะสนเชอะ :hao3:

"ไม่รู้สิปัน แล้วแต่จะคิด" ผมทำท่าทางพูดแบบเชิดๆ แกล้งๆมัน  มันวางหนังสือลงหันหน้ามาทางผม
"แต่กูไม่ปล่อยมึงไป" มันพูดออกมา
ผมเอาปากไปใกล้ๆหูมันแลัว "แหวะ จะอ้วก" พูดเสร็จผมมองหน้ามันแล้วเบะปากนิดๆ เอาแขนนขาที่ก่ายมันอยู่ออกมาจากตัวมันพอดิบพอดีได้ยินเสียงไอ้ภูมิกระโดดโลดเต้นกับผองเพื่อน ว่ารถมาแล้วๆๆๆๆๆ ผมเห็นแล้วสมเพช เป็นอย่างมาก :mew5:
รถตู้ยี่ห้อดังสีดำสนิท กระจกทึบแสง จอดเทียบหน้าหอ พวกผมจัดแจงเอาของใส่รถ

"มานั่งกับกูข้างหลังจิ" ไอ้ปันดันตัวผมเข้าไปเบาะแถวหลังสุด แอร์เย็นเฉียบปะทะหน้าผมจังๆ ส่วนพวกผองเพื่อนก็นั่เบาะด้านหน้าตามอัธยาศัย ไอ้ดิวนั่งข้างคนขับ ไอ้ภูมิไอ้โบทนั่ง เบาะข้างหน้าผม

"ลุงครับไปได้เลย" เป็นไอ้ปันที่บอกลุงคนขับ รถค่อยๆเคลื่อนออกจากหอพักของโรงเรียน

"จะแวะที่ไหนหรือเปล่า" ปันถามผม
ผมเพียงแค่ส่ายหน้าให้มัน เป็นเชิงตอบแล้วเอนหลังพิงเบาะ ตามองถนน มองตึกอะไรตามประสาผม สักพักไม่นานปันเอื้อมไปเอาผ้าห่มให้ผม ผมยิ้มให้เชิงขอบคุณที่รู้ใจ เพราะผมหนาว ในใจผมกลับหนาวกว่าผมพยายามคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพ่อแม่ปันรู้เรื่องทั้งหมด มือของผมค่อยๆอุ่นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมีอีกมือหนึ่งคอยกุมไว้ใต้ผ้าห่มมันอุ่นไปถึงใจเลยทีเดียวคุณผู้ชมครับ

ผ่านไปนานพอสมคววร ท้องฟ้ามืดสนิทแล้ว รถค่อยเคลื่อนตัวช้าลงที่หน้าประตูบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง และจอดสนิทหน้าบ้านหลังนี้ใหญ่จริงอะไรจริงอลังการงานอิตาลีมากฮ่ะผู้ชม
ป้าแม่บ้านและคนอื่่นๆ กุลีกุจอกันมาที่รถ
"สวัสดีครับป้า" ไอ้ปันกล่าวทักทายป้าแม่บ้านอย่างนอบน้อม ผมและพวกเพื่อนๆก็สวัสดีทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตามๆกัน
"ไปกินข้าวเลยลูกเสร็จแล้ว คุณตรี คุณทิพย์ อยู่ในห้องรับแขกนะลูก" ป้าคิดพูดเสร็จเราก็มุ่งหน้าไปที่ห้องรับแขก ทักทายผู้ใหญ่สักหน่อยครับ

"อ้าววว ตาปันมาแล้วหรอลูกมีเพื่อนๆด้วย ยินดีต้อนรับนะลูก" แม่ของปันพูดทักทายพวกเรา ดูแล้วเป็นคนใจดีมากแน่ๆ
"กินข้าวๆ กันก่อนตาปัน บอกเพื่อนๆด้วย" เป็นทางฝั่งของพ่อปันพูดขึ้น หน้าตาถอดแบบกันมาเลยพ่อลูก
ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ ไอ้โบท กระริกกระรี้ จนเกินงามเป็นอย่างมาก ผมล่ะอายแทนเลย ส่วนปันก็ขอตัวไปห้องก่อน มันคงจะไปเก็บของอะไรมันมั้งครับ
"กินเลยลูกไม่ต้องรอตาปันหรอก เดี๊ยวรายนั้นก็มาจ๊ะ" แม่ปันบอกอย่างสบาย
"ครับบบบ" ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ ไอ้โบท ลงมือกินอย่างผู้หิวโหย ผมทนเห็นภาพไม่ได้เลยเอามือหยิกขาไอ้ภูมิสักหน่อย
"เบาๆหน่อย ไอ้ห่า" ผมบอกไอ้ภูมิ
"ฮ่าๆๆ กินเยอะๆเลยลูก ไม่ต้องเกรงใจแม่" แม่ปันบอก ไม่นานไอ้ปันก็ลงมาจากห้อง มานั่งร่วมโต๊ะ

"ไหนตาปันแม่ขอดูรูป แฟนหนูหน่อยสิว่าสวยขนาดไหน" แม่ปันเปิดประเด็น ทำเอาพวกไอ้ภูมิหันมองหน้าผม ผมเองก็เกร็งๆ สะกิดเตือนไอ้ปัน ไม่ให้มันพูดอะไรวู่วาม
"ม๊า ครับ กินข้าวก่อนเถอะ อีกอย่างผมเขินพวกมันด้วย" ไอ้ปันตอบอย่างเลี่ยงประเด็น
"เจ้าปัน ถ้าไม่ดีเหมือนน้องแพรวลูกเพื่อนป๊า ไม่ต้องไม่คบนะ 555555" พ่อของปันพูดขึ้น
ผมที่กินข้าวอยู่มีหันไปมองหน้าไอ้ปันนิดๆ  :hao3: น้องแพรวไหน อย่าให้รู้นะมึงไอ้ปัน
"โถป๊า  ผมกับแพรว เนี่ยนะเราเป็นพี่น้องกันมาตั้งแต่เล็กแล้ว" ไอ้ปันตอบไป
"เห็นไอ้กีร์ เพื่อนป๊าบอกว่า เจ้าแพรวมันชอบๆ เราอยู่นะตาปัน" พ่อปันพูดขึ้น
"ป๊า! ก็ไปเชื่อลุงกีร์ ได้ยังไงหล่ะลุงแกชอบแกล้งผมจะตาย" ไอ้ปันบอก
ผมคิดว่าไม่ใช่เรื่องอะไรที่จะต้องไปทำหน้าไม่พอใจอะไรกับบทสนทนานั้น เลยนั่งกินข้าวชิวๆ ตามประสาของผมไป

"ไอ้จิๆ มึงโดนแย่งผัวเหมือนในละครแน่" ไอ้ดิวปากหมากระซิบผม
"พ่อมึงสิ!" ผมพูดขอบคุณมันไป
"แล้วนี่ จิ ดิว โบท ภูมิ สบายดีนะลูก "  แม่ปันพูดกับพวกผม
"ครับสบายดีครับ" ผมตอบกลับไปพวกมันก็ยิ้มๆให้แม่ปัน
"มาที่นี่บ่อยๆ นะลูก ตาปันอยู่นี่ก็ไม่ได้ออกไปไหน เหงาจะแย่ถ้าพวกหนูอยากมาเมื่อไหร่ก็ตามสบายนะลูก" แม่ของปันบอกพวกผม พวกเรายิ้มให้พร้อมพยักหัวรับอย่างเป็นมารยาท

หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จพวกเราก็ขึ้นไปดูห้องที่จะนอน ตอนแรกเราทั้งหมดจะนอนด้วยกัน แต่ไอ้ดิวไอ้กระซิบกระซาบ อะไรสักอย่างมันสามตัวเลยแยกไปนอนอีกห้องหนึ่ง ส่วนผมกับปันก็นอนห้องไอ้ปัน ภายในห้องปันก็จะใหญ่หน่อย มีเตียง เฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ตู้หนังสือขนาดใหญ่และโต๊ะทำงานดูดี

"ปัน มึงนอนบนเตียงไปนะกูนอนข้างล่างเอง" ผมบอกไป
"ทำไม" ปันถามกลับมา พร้อมกับมองหน้าผมงงๆ
"มันแปลกๆว่ะมึง" ผมบอกไป
''แปลกยังไง" มันถามผม
"แปลกแบบจึ๊กกือดิ๊วๆๆ " ผมพยายามบอกมันด้วยภาษาศาสตร์ชั้นสูง
"-*-" หน้ามัน
"ไม่ใช่ว่ามึงกลัวกูใช่ไหม" มันถามผมแล้วยิ้มๆ
"นี่! ตาปันแกชักจะยังไงๆแล้วนะ" ผมพูดเลียนแบบเสียงแม่มัน แล้วตีตูดไปทีนึง :hao3:
"กูจะฟ้องม๊า" มันขู่ผม
"กลัวจัง" ผมตอบแบบจริงจัง
"ตกลงนะ กูนอนข้างล่างเอง มันไม่ดีนะนอนข้างบนด้วยกัน ถ้าไม่ให้กูจะไปนอนกับพวกไอ้ดิว" ผมบอกมันไป
"ก็ได้ กูจะตามมึงไปนอนข้างล่าง" ปันบอกผม
'สึด" ผมสบถเพียงในใจ

ผมเดินสำรวจห้องมันไประหว่างที่ไอ้ปันยังนั่งอึนๆอยู่ รูปมันตอนเด็กๆนี่ดูน่ารัก ไฮโซ ดูแพงมากครับ ผมสำรวจไปเรื่อยๆก็ไปสะดุดกับภาพๆนึง ที่เป็นเด็กผู้ชายคนนึงนั่งเล่นทรายอยู่ริมทะเลพร้อมกับเด็กผู้หญิงน่ารักๆคนนึงกำลังกอดคอเด็กผู้ชายอยู่  คงไม่ต้องเดาก็พอรู้ว่าเด็กผู้ชายคนนั้นคือ 'ปัน' ส่วนเด็กผู้หญิงคนนี้ก็คือ
"ปัน นี่น้องแพรวอะไรนั่นใช่ไหม" ผมยื่นรูปไปให้ไอ้ปันดู
มันพยักหน้าบอกผมว่าใช่
"อย่าคิดมากเลย ไม่มีอะไรหรอก" ปันบอกกับผม
"กูแค่ถามเฉยๆ ยังไม่ได้ดราม่าหอยอะไรเลย" ผมตอบมันกลับไป แล้วหันหน้ามาดูที่รูปต่อไป มันไม่ได้มีแค่รูปๆเดียวสำหรับเด็กผู้หญิงคนนี้แต่ผมยังเจออีกหลายรูป หลายสถานที่ที่ไอ้ปันไปกับยัยแพรวอะไรนั่น ในตอนแรกผมคงประเมินผิดไปว่าแพรว แค่อาจจะเป็นแค่ศัตรูกระโหลกกะลา แต่ไม่ใช่ผมกำลังอาจจะเจอกับความทรงจำดีๆ ของไอ้ปันตั้งแต่เด็กๆ และที่สำคัญเธอเป็น       "ผู้หญิง"

ผมเลือกที่จะเปิดผ่านไม่ได้ถามอะไรปันต่อ แต่กว่าจะผ่านรูปน้องแพรวอะไรนั่นได้ ต้องยอมรับเลยว่าเยอะจริงๆ

"ปันมีรูปมึงตอนแก้ผ้าป่ะ" ผมแกล้งถามมัน
"ตอนโตก็มีนะจะดูไหมครับ" มันพูดด้วยสายตาเจ้าเลห์ พลางจับที่กางเกงมันคล้ายๆว่าจะถอด
"มึงนี่จังไรคนนะปันรู้ตัวป่ะ" ผมชมมัน
"หรอๆๆๆ มึงก่อนมั้งครับ" มันพูดยักคิ้วหลิ่วตา แล้วเขยิบมากอดคอผม
''  ปล่อย  ปล่อยเดี๊ยวนี้ อยู่กันสองคนทำแบบนี้ถ้าอารมณ์พาไปหล่ะ  " ผมสั่งสอนมัน  :hao6:
"มึงนี่ติ๊งต๊องมากรู้มั้งจิ" มันชมผม  :mew5: <<<< หน้ามันตอนนี้ครับ
ผมไม่ได้สนใจอะไรไอ้ปันต่อ ยังคงตามหารูปมันตอนเด็กๆต่อไป มันก็เอนหลังนอนลงกับเตียงเอามือก่ายหน้าผาก วางแว่นไว้หัวเตียง เหยียดขาตรง ตามองทีวีประมาณว่าเป็นข่าวการเมือง

10  นาทีผ่านไป........................................................................

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เจอแล้วๆๆ จู๋มึงเล็กหว่ะ" ผมหยิบรูปที่เจอหันไปล้อมัน ไอ้ปันหันหน้ามาทำหน้าเอือมๆใส่ผม  :mew5:
"กิ๊วๆๆๆๆๆ กระดิกไปกระดิกมา กุ๊กกิ๊กๆ" ผมเอานิ้วเขี่ยที่หนอนน้อยไอ้ปันที่รูปของมัน
"ใครๆก็เล็กป่ะวะ ตอนเด็กๆอ่ะ  มานี่!!!!!!!!!!!!" มันคงอายมั้ง พูดเสร็จมันเอื้อมตัวมาล็อคคอผม
"อย่านะๆๆๆ อย่าทำหนูนะ" ผมทำเสียงแรดๆ นิดๆ พยายามขัดขืนมัน ผมพยายามจริงๆนะสาบานได้
หน้าไอ้ปันยิ่งเอือมขึ้นเรื่อยๆ  :mew5: 
"มึงเสร็จกูแน่ไอ้จิ มานี่!!!!!!!!!!!!!!!" มันไม่ยอมเอื้อมสุดตัวจะมาจับผม ผมพลาดท่าโดนมันจับล็อคลากลงไปนอนหงายข้างๆมัน
"ฮ่าๆๆ ไม่เอาไอ้ปัน อย่าเล่นดิ ไม่เอาฮ่าๆๆๆๆ ปล่อยก่อนกูยอมเเล้วปัน" ผมเว้าวอนทำตาน่าสงสารใส่มัน มันหลงกลคลายมือออกนิดๆ ผมได้จังหวะ ถีบตัวลุกพรวดขึ้นยืนห่างๆเตียง
"ไอ้ปันขี้โง่ ๆๆๆๆๆๆๆ" ผมยืนได้ก็ล้อมัน ทำท่ากวนตีนๆ
"-*-" หน้ามัน
"แน่จริงก็จับให้ได้  กระแซะกระแซะกระแซะ เข้ามาสิ" ผมทำท่าเต้นกวนตีนมัน
มันล้มตัวลงนอนหันหลังให้ไม่สนใจผมต่อ อย่างนี้เขาเรียกว่างอนชัวร์ สู้ไม่ได้ก็งอนเหมือนเด็กไอ้อ่อน
"ปัน ปัน ไอ้ปันขี้แพ้ กิ๊วๆๆ" ผมล้อมัน เขยิบไปใกล้ๆมันเอานิ้วจี้ที่เอวมัน
"แฮร่" มันหันมาจะจับผม ทำเอาผมตกใจสะดุ้งถอยหลังทัน มันเสียฟอร์มที่จะจับผมแต่จับไม่ได้ น่าสงสารมึงจริงๆไอ้ปัน คราวนี้มันงอนผมจริงจังครับท่านผู้ชม หันหลังให้ผมอีกครั้ง
คราวนี้ผมไม่ไว้ใจมันแล้วคุณผู้ชมไอ้ปันมันร้ายเงียบ ผมเดินไปหยิบไม้กวาดแล้วจับที่ด้ามไม้กวาด เอาปลายแหย่ที่ตูดไอ้ปัน
"กิ๊วๆๆๆๆๆ" ผมแกล้งมันไปปากล้อมันไป
มันสะดุ้งตัว หันมาจับที่ด้ามไม้กวาดฉุดกระชากลากดึงไม้กวาดกับผม
"ฮ่าๆๆๆ เอามา ฮ่าๆๆๆๆ" ผมไม่ยอมแพ้มันหรอก
"ฮ่าๆๆๆ มานี่!!!!!" ไอ้ปันก็ไม่ยอมผมเช่นกัน
สุดท้าย
.
.
.
ผมพลาดท่าถลำตัวล้ำเส้นเข้าไปในรัศมีมัน เพราะมันใช้แรงที่ถูกต้อง ตามกฏของนิวตัน มันคว้าตัวผมจนอยู่หมัด คราวนี้แน่นจริงๆครับท่านผู้ชม
"คราวนี้หล่ะไอ้จิ กูไม่เชื่ออะไรมึงอีกแล้ว" มันพูดหลังจากที่จับผมให้อยู่ใต้ร่างมันได้
"อย่าปล้ำชั้นนะๆ ฮ่าๆๆๆ" ผมยังคงกวนตีนมันไม่เลิกโดยลืมคิดไปว่ามันเจ้าเลห์แค่ไหน
"มึงไม่รอดไอ้จิ คราวนี้ไม่รอดจริงๆ ใครก็ช่วยมึงไม่ได้!!!!!!!!" มันเทียวเล่นเทียวจริง จับผมขึงขา แขน
''อย่านะ ท่านขุนอย่าทำบ่าว" ผมยังคงประมาทในชีวิตนมาใกล้ๆผมแล้วจุ๊บที่ปาก แต่ผมกัดปากมันได้ทัน
"โอ๊ย!!!!!!!!!!! ไอ้จิมึงทำขนาดนี้เลยหรอ กูแค่จะแกล้งมึงเล่นๆแล้วจะปล่อย แต่มึงเล่นอย่างนี้เลยหรอ มึงจำไว้มึงทำตัวมึงเองนะ" ไอ้ปันพูด คราวนี้หน้ามันดูจริงจังมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ขอโทษปันกูขอโทษ กูจะไม่เล่นแล้วจริงๆ กูสาบานได้" ผมส่งเสียงน่าสงสารพร้อมกับสายตาที่เว้าวอนปานจะขอชีวิต
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ สายไปแล้วไอ้จิ มึงเสร็จแน่" มันยกฟ้องคำร้องของผม หลังจากที่มันพิพากษาจบ ก็ไซร้คอผมอย่างแรงๆ แต่มันเสียวฮะผู้ชม
"ฮ่าๆๆๆ ฮือๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ ปันก็ขอโทษกูยอมแล้ว กูขอโทษจริงๆ กราบตีนก็ได้"  ผมเริ่มกลัวมันจริงจัง เพราะคราวนี้ เจน สัมผัสได้ว่ามันจะเอาผมจริงๆ
มันไม่ฟังอะไรผมแล้ว ไซร้ผมท่าเดียว ผมเห็นสมควรว่าจวนตัวแล้วเลยงัดไม้ตาย

"ไม่ปัน ไม่ใช่ตอนนี้ ถ้ามึงทำอะไรกูกูจะไม่นอนกับมึง" ผมขู่มัน
ได้ผลครับท่านผู้ชม มันหยุดชะงักทันที แล้วค่อยๆเคลื่อนตัวมันออกจากตัวผม ลงไปนอนหงายข้างๆผม เราสองคนหอบทั้งคู่
"มึงอย่าไปไหนนะ อยู่กับกู" มันพูดขึ้น ดราม่าซะงั้นมึง ผมไม่ทราบว่าคำพูดของผมไปกระตุกต่อมดราม่าอะไรของมัน
"มึงคิดอะไรอยู่วะเนี่ย อย่าคิดมากดิ " ผมหันหน้าไปบอกมัน
"เปล่าไม่ได้คิดมาก" มันตอบผม แล้วเอามือก่ายหน้าผาก ผมว่าบรรยากาศมันชักเหงาๆ เศร้าๆ แล้วฮะผมต้องหาอะไรแก้สถาณการณ์ซะหน่อย
"เออ ปันได้เวลากินยาแล้ว เดี๊ยวกูลุกไปเอามาให้นะ" ผมพูดเสร็จก็เดินไปที่กระเป๋ายามัน แล้วก็หยิบน้ำในตู้เย็น
"อ่ะนี่ กินซะ" ผมพูดพร้อมกับส่งยาให้ปัน ปันรับยาแล้วเอาเข้าปากดื่มน้ำตาม
"ปันวันนี้มึงอย่าพึ่งบอกอะไรแม่มึงนะ กูขอร้อง" ผมบอกมัน
"อืมได้" มันหันหน้ามาตอบผมแล้วยิ้มให้ ผมรู้สึกดีขึ้นเพราะมันยิ้มได้แล้ว

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงระรัวจากการเคาะประตูห้องของ ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ ไอ้โบท
"เข้ามาเลย ไม่ได้ล็อค" ไอ้ปันตะโกนบอกไป
พวกมันเปิดประตูเข้ามาได้ ก็มาใกล้ๆที่เตียง
"ปกติไม่เห็นพวกมึงจะมีมารยาท แล้วคราวนี้ทำไมเคาะประตูวะ" ผมชมพวกมัน
"ก็เผื่อมึงกำลังเอากันอยู่พวกกูจะได้ไม่กวน" ไอ้ดิวตอบ
"กูไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก" ผมตอบพวกมัน
"หรอไอ้จิ เออไอ้ปันพวกกูลืมเอาผ้าเช็ดตัวมาอ่ะทำไงดี" ไอ้ดิวพูด
"มึงไปบอก ป้าแม่บ้านได้เลยเดี๊ยวแกจัดการให้" ไอ้ปันตอบ
"เออๆ" ไอ้ดิวตอบ
"ห้องนอนพวกกูใช้ได้เลยว่ะ แจ่มโคตร กูกระโดดที่เตียงแม่งเด้งชิบหาย" ไอ้ภูมิพูด
"ให้มันสำรวมหน่อย ดีออก" ผมชมมัน

ผมกับพวกเพื่อนๆ นั่งเล่นอะไรไปเรื่อยเปื่อย ไม่นานพวกมันก็ขอกลับห้องเพราะพวกมันยังไม่ได้อาบน้ำกันน

"ไปอาบน้ำจิ" ไอ้ปันบอกผม ตอนนี้ผมนอนกลิ้งส่ายตูดอยู่บนเตียง
"มึงก็อาบก่อนสิ" ผมบอกมัน
"เรื่องมาก" ไอ้ปันพูดเสร็จ มันก็ลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า มันถอดแว่นออก แล้วถอดเสื้อ โหมีซิกแพตด้วย ขาวๆๆๆมาก เลยตัวแล้วมันก็นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินมาที่ผม
"ทีให้ดูก็เล่นตัว มาแอบมองอย่านี้ไม่ดีนะครับ" ไอ้ปันพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำไป ผมลุกขึ้นจากเตียงไปยืนที่ระเบียงห้อง บรรยากาศดีจริงๆ ครับที่ชลบุรีตอนกลางคืนอย่างนี้ลมทะเลพัดมาดีจริงๆ ผ่านไปสักพักไอ้ปันก็คงใกล้เสร็จแล้วล่ะ ผมจัดแจงเตรียมเสื้อผ้า สบู่ เครื่องประทินผิวต่างๆของผมให้พร้อม แล้วไปรอที่เตียงเปิดดูทีวีไปมา ไม่นานไอ้ปันก็ออกมา มันนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา ผมก็เข้าห้องน้ำต่อจากมันเลย

"หูย กระจกห้องน้ำงานดีจัง" ผมชม สำรวจห้องน้ำนู่นนี่ไปเรื่อยๆ เสร็จแล้วก็เปิดฝักบัวอาบน้ำ

................................... ผ่านไป 15 นาที..................................................................................

ตอนนี้ผมอาบน้ำเสร็จแล้วครับ ผมจัดแจงเช็ดเนื้อเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำนี่แหละ ใครมันจะชอบโชว์อย่างไอ้ปันมันหล่ะ
คืนนี้ผมใช้บริการชุดนอนลายเบ็นเท็นตัวโปรด
ตอนนี้ไอ้ปัน ก็นอนดูข่าวอะไรของมันไป ส่วนผมก็เช็ดผมทาครีมอะไรไป

"จิ" ไอ้ปันเรียกผม ผมที่นั่งทาครีมอยู่หน้ากระจก ก็หันไปมองมันผ่านกระจกโดยไม่ได้หันหน้าไป
"ว่า" ผมถามมันไป
"พรุ่งนี้ไปเที่ยวทะเลกัน" ไอ้ปันบอก
"อืม" ผมตอบมันกลับไป

หลังจากนั้นผมก็จัดแจงปูที่นอนด้านล่างเตียง โดยที่ไอ้ปันก็บ่นพึมพำๆ ไปเรื่อยๆ ผมไม่ได้สนใจอะไรจนปูที่นอนเสร็จ ผมก็ล้มตัวลงนอน
"สบายจังเลยยยยยยยยยยยย" ผมพูดหลังจากที่นอนลงกับที่นอน
"กูปิดทีวีแล้วนะจิ จะดูอะไรไหม" ปันถามผม
"ไม่อ่ะ ปิดเลย" ผมบอกมัน ทันทีทันใดแสงเดียวจากทีวีปิดลง ห้องมืดสนิท ได้ยินเพียงแค่เสียงแอร์ดังอยู่ ไอ้ปันเขยิบมาริมเตียงใกล้ผม ผมเห็นทุกอย่างเพราะตาปรับแสงได้แล้ว มันค่อยๆเอามือวางทอดลงมาจากเตียง ผมก็เอามือผมไปจับที่มือมัน

"จิ" ปันเรียกผม
"หืม" ผมขาน
"ทำไมถึงเป็นแฟนกับกูอ่ะ"มันถามผม
"อืมมมมมมมมมม ทำไมนะหรอ มึงหล่อมั้ง"ผมตอบมัน ไอ้เชี่ยย เขินแทบบ้า
"แค่เนี๊ยนะ" มันถามผม
"ก็จริงอ่ะ เอาแบบตรงๆนะมึงตรงเสป็คกูเลยอ่ะ แล้วที่สำคัญมึงดูเป็นผู้ใหญ่มีเหตุผล" ผมมตอบไป มันยิ้ม
"แล้วมึงรู้ไหมทำไมกูถึงขอมึงเป็นแฟน" มันถามผม
"เออ อยากรู้เหมือนกัน" ผมตอบ
"มึงไม่เหมือนใครดี"มันพูด
"แต่มึงเป็นผู้ชายนะปัน"ผมถามมันกลับไป
"ไม่เห็นเป็นอะไรหนิ"มันบอก
"ปัน สมมติว่ามึงจำเป็นต้องมีใครเพื่อครอบครัวมึง มึงอย่ามาลำบากใจเพราะกูเลยนะ กูให้อิสระมึงเสมอ"  ผมบอกมันไป มันกระชับมือของผมแน่นยิ่งขึ้น
"แบบนี้ไงมึงไม่เหมือนใคร ไม่เหมือนจริงๆ  แต่ถึงยังไงกูก็ไม่ยอมปล่อยมึงไปหรอกไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น "มันบอกผม
ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะกำลังคิดบางอย่างในใจ

"กูรักมึงมากกว่าที่มึงคิดนะจิ" มันบอกผม
ผมไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่กระชับมือมันให้แน่นขึ้นเป็นเชิงรับรู้
"รักเท่าไหน" ผมถาม
"รักเท่าฟ้าเลย" มันตอบพร้อมกับทำท่าปัญญาอ่อนเหมือนเด็ก
"ฟ้าไหนอีก ฟ้าคนไหน" ผมแกล้งๆมัน
"กวนตีน" มันตอบ
"มึงไม่อยากรู้หรอว่ากูรักมึงไหม" ผมถามมันบ้าง มันหันหน้ามาหาผมแล้วหันกลับไปนอนหงาย
"กูกลัวคำตอบของมึง มึงชอบมีความคิดอะไรแปลกๆ กูดูแลมึงได้ให้มึงสบายได้ มึงรู้แค่ว่ากูรักมึงก็พอ"มันบอกกับผม
ผมก็กลัวที่จะตอบเหมือนกัน เพราะผมเป็นอย่างที่มันบอกจริงๆ ผมรักมันนะ รักมากถึงขนาดปล่อยมันให้คนที่ดีกว่าผมได้เลย

มันโน้มตัวลงไปจุ๊บที่ปากผม  กระซิบข้างหูผม
'ฝันดี'

ค่ำคืนนี้ผมคงนอนหลับสบายแล้วท่านผู้ชม บายครับ







โปรดติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 9 "บ้านปัน" 03/07/59 10:56
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 03-07-2016 11:14:52

โอ๊ยยยยยย   ปันน่ารักมากๆๆๆๆ
ฟินจิกหมอนมาก  นั่งเขินนั่งยิ้มตลอดเลย
จิโชคดีมากๆที่มีแฟนแบบปัน
ปันก็โชคดีที่มีแฟนแบบจิ  อยู่ด้วยแล้วไม่เหงา สนุกดี
เอาเพื่อนเป็นแฟนก็สนุกดีเหมือนกันน้า
ปล.มาต่อบ่อยๆน่ะค้า  ชอบเรื่องนี้มากๆ
มาต่อทุกวันเลยก็ดีค้าาาาา >___<

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 9 "บ้านปัน" 03/07/59 10:56
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 03-07-2016 11:36:56

ขอบคุณมากนะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 10 "บ้านปัน" 03/07/59 10:56
เริ่มหัวข้อโดย: ninilning ที่ 04-07-2016 11:34:06

อร๊ายยย!! อ่านไป เขินไป :ling1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 10 "บ้านปัน" 03/07/59 10:56
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 04-07-2016 12:21:21

 :o8: 

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 05-07-2016 09:31:30

ตอนที่ 11 เซเลอร์มูน

ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นกลางดึก ท้องฟ้ายังคงมืดสนิท ดูนาฬิกาแล้ว ประมาณ 4:15 แต่ตอนนี้ผมหนาวมาก พยายามเอามือควานหาผ้าห่ม อยู่ไหนว่ะ ควานไปมาก็ไม่เจอ  "ผ้าห่มจ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆ ผ้าห่ม  โมะๆๆๆๆๆๆๆ " ร้องเรียกก็แล้วยังไม่มา ผมจึงตั้งใจลุกขึ้นมานั่งหาจริงจัง แต่เมื่อตาผมมองไปที่เตียงไอ้ปัน หืมมมมมมมมมมมมม ให้กูหาตั้งนาน ไอ้เลว เอาผ้ากูไปห่มของตัวเองก็มี
หนอยยยยยยยยยยยย  ไอ้ปันนนนนนนนนน :m16:
"ปัน  ปัน ๆๆ  ขอผ้าห่มหน่อยกูหนาวหอย" ทำไมต้องหนาวหอย  :mew5:
มันไม่รู้สึกตัวเลย
"ปันๆๆๆๆ ขอผ้าห่มหน่อย" ผมสะกิดมัน
มันขยับตัวนิดๆ แล้วพลิกตัว...... หลับต่อ อ่าวววววว อีดวกกกกกกกกกก :katai1:

ผมเลยยืนขึ้นเอาเท้าเขี่ยที่ดากมันอย่างสุภาพๆ
"ปันนนนน  กูรู้ว่ามึงตืนแล้วอย่าแกล้งหลับอีหอย" ผมพูดไปเอาเท้าแยงตูดมันไป ปากมันยิ้ม ผมบอกแล้วว่ามันแกล้งหลับ
มันค่อยๆ พลิกตัวหันมาหาผม
"อ้าวจิ เป็นไรอยากกินกูกลางดึกหรอ เอาดิกูรออยู่" มันพูดแล้วยิ้มด้วยความเจ้าชู้มากกกกกกกกกก พอพูดเสร็จมันจัดแจงนอนตั้งท่ารอ  เอ่อออออออออออ ไอ้ปันถามกูก่อนไหม :mew5:

"กินแม่มึงสิ เอาผ้าห่มมากูหนาวอยากนอนต่อ" ผมอ้อนมัน
"ถ้ามึงเอาไปกูก็ไม่มีห่มดิ กูก็หนาวเป็นนะจิ" มันพูดบ้าง แล้วทำปากเบะนิดๆ  :mew2:
"แล้วผ้ามึง เออออ ผ้าห่มมึงไปไหนหล่ะ" ผมถามมัน
"กูเอาไปเก็บที่ตู้แล้ว" มันตอบผมได้นิ่งมาก อีเลววววววววววว  :ling1:
"ปัน จะกวนตีนอะไรเบอร์นั้นว่ะห่ะ กี่โมงแล้วยังเสือกเล่นอีก" ผมด่ามัน
"งั้นก็ขึ้นมานอนด้วยกันดิจะได้ไม่หนาว ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ" มันพูดต่อรอง โหหหหหหหห มึงกล้าเนอะเสียเปรียบ?
"เดี๊ยวกูไปหยิบที่ตู้เองก็ได้ เรื่องเยอะจริงๆมึง" ผมพูดเสร็จไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับไอ้แว่นขี้เบลอ  :z3:
"กูไม่ให้ไป!!! มีไรป่ะ" มันพูดพร้อมกับดึงมือผมไว้   :3125:

ผมมองหน้ามันอย่างเอาเรื่อง ความเเค้นได้ประทุขึ้นแล้ว ตอนนี้ผมกับมันยืนจิกตาใส่กันสุดฤทธิ์  :m16:

"กูไม่ให้!!!!!!" มันพูดเสร็จดึงผ้าขึ้นห่มตัวสุดพลัง พร้อมกับทำหน้าตาบ๊องแบ๊ว ซึ่งผมรู้สึกว่ากวนตีนมากกว่าน่ารัก สำหรับตอนนี้
ผมยังยืนจิกตาสุดพลังใส่มันไปสักพัก แล้วกระโดดเข้าใส่มันสุดแรงเกิดเช่นกัน ผมดึงอย่างแรงหมายจะเอาผ้าให้ได้

"เอามา!!!!!!!!! " ผมใช้พลังยวกกล้วยอาถรรพ์ดึงผ้า :angry2:
"ไม่ให้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  โว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" มันไม่ยอมเช่นกัน กลับงัดพลังพญาช้างสารตกมัน เล่นงานผมกลับ เอาผมหน้าทิ่มเลยทีเดียว  :beat:
"ฮ่าๆๆๆๆ สมน้ำหน้า" มันหัวเราะเยาะผม หลังจากที่แย่งผ้าจากมือผมได้สำเร็จ  ใช่!!! ตอนนี้มันชนะ แต่มันคงไม่ทน  :laugh:
ึ
ผมคิดขึ้นได้
ผมค่อยๆถอยหลัง 3 ก้าวเพื่อที่จะไปตั้งหลักแต่สายตาของผมยังคงจิกมันสุดพลัง มันเองก็มองผมอย่างไม่วางตา
"จะให้ดีๆ หรือจะให้ตอนเสียน้ำตา" ผมยังให้โอกาสมันครั้ง!!!!!! สุดท้าย  :bye2:
"ไม่ให้คือไม่ให้" มันพูด พร้อมกับทำหน้าตากวนตีนมากเกินมนุษย์

ผมค่อยๆสงบอารมณ์ แล้วสูดลมหายใจลึกๆ เพราะพลังต่อไปนี้ที่ผมจะอัญเชิญนั้นมันไม่ธรรมดา ว่าแล้วผมจัดแจงเอาผ้าเช็ดตัวขึ้นมาโพกหัว พร้อมแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=KUk1_weGnsw

"  มนต์แห่งจันทรา.................... จงสำแดงฤทธา..........  ณ  บัดนี้ "   :fire:ผมแปลงร่างเสร็จ ยืนมองมันอย่างผู้มีชัย กลัวละสิ หึ

"เข้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เล่นปล่อยพลังองค์แม่เลยหรอมึงได้!!!!!!!! ไอ้จิ " ไอ้ปันก็เอากับผมครับผู้ชม มันลุกชึ้นยืนบนเตียงเอาผ้าห่มห่อตัว
"ฝากด้วยนะ  ปิกกาจู  'ปิกกา  ปิกกา '  ไฟฟ้าแสนโวลต์ ปิกกาจูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"  :m31: สิ้นเสียงไอ้ปัน  ผมและมันใส่กันนัวเนียที่เตียงเพื่อแย่งผ้าห่มผืนนั้น

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้ปันเอามา ย๊าาาาาาาาาาาาาาาาา  ฮ่าาาาาาาาา โอ๊ยๆๆ  ฮ่าาาาาา เหี้ยจิ จังไรฮ่าาาาาาาาาาาา"  เสียงผมและมันต่อสูกันครับคุณผู้ชม
ผมได้จังหวะขึ้นคร่อมมันบ้าง ดึงผ้าห่มได้สำเร็จเพราะมันประมาทผมมากๆ ผมได้ทีเลยต้องจัดการให้ราบคาบ

"มนต์แห่งดาวยูเรนัส........... จงสำแดงฤทธา ณ บัดนี้" ผมร่ายพลังจบ  พร้อมกำลังจะโจมตีไอ้ปันด้วยอาวุธ   :fire:

แต่ แต่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ทันใดนั้นเอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!










  คุณผู้ชมว่าไหมเวลาเข้าด้ายเข้าเข็มจะมีคนมาตลอดเลย  หึยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :z3:








แก๊ก แก๊ก พล่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง 
 
ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ ไอ้โบท ปรากฏตัวขึ้นภายใต้ชุดนอน

"เล่นเหี้ยอะไรกันมึงสองตัวห๊ะ เสียงดังไม่ถึงห้องกูเลย " ไอ้ดิวเปิดประเด็นบ่น พอไอ้ดิวพูดจบผมก็ลงตัวไอ้ปันเพราะละอายใจจะเลิกเล่นแล้ว แต่ไอ้ปันกวนตีนครับท่านผู้ชมจับผมล็อคคอต่อเลย  แทงข้างหลังงงงงงงงงงงงงงง

"ไอ้จิมึงตัวดีเลยเหี้ย มีขอพลังดาวยูเรนัสด้วย ไอ้อ่อนอายุมึงเท่าไหร่แล้ว ติ๊งต๊อง" ไอ้ภูมิใส่ผมไม่ยั้ง ตอนนี้ผมอายมากกกกกก
"กูว่าแม่งพอๆกันทั้งผัวเมียอ่ะ" ไอ้โบทพูด เออไอ้โบทมึงมีเหตุผลสุด
"ก็ไอ้ปันอ่ะ พวกมึงแม่งปล่อยพลังก่อน กูไม่ได้เริ่ม" ผมบอกพวกมัน  :m15:
"หรออออออออออออออออออออออออออ  จะให้กูพูดไหม" ไอ้ปันบอก 
"โทษเว้ย พวกมึงไปนอนเหอะ" ผมบอกพวกมัน
"แยกครับ แยกพวกมึงสองตัวผัวเมีย แยกย้ายกันนอนได้แล้ว จะเอากันไม่มีใครว่าท่ายากเกินไปก็ไม่ต้องทำ " ไอ้ดิวบ่น
"เอากันพ่อพวกมึงสิ" ผมเถียง
"มึงชอบเล่นถึงพ่อถึงแม่เลยนะไอ้จิ" ไอ้โบทบอก
"เออ กูอยู่กับแม่งนะว่าป๊ากูม๊ากูไปกี่ทีแล้ว  กูจะฟ้องม๊าาาาา" ไอ้ปันได้โอกาสทีก็แทงข้างหลังผม ไอ้เลววววววววววววววว
"ไอ้ลูกขี้แง" ผมด่าไอ้ปัน
"พอครับพอ เลิกกัดกัน กูไปแระ" พวกมันพูดเสร็จก็ออกไป เหลือไว้เพียงความร้อนที่ประทุขึ้นจากไฟแค้นภายในห้อง

"ปล่อย ได้แล้วกูจะไปนอน" ผมบอกไอ้ปันแบบไม่ยิ้ม
"ไม่" มันพูดพร้อมกับล็อคคอผมไว้แน่นกว่าเดิม
"กูบอกให้ปล่อย " ผมบอกมัน  :serius2:
"มึงหนาวไม่ใช่ไง นอนด้วยกันนี่แหละเดี๊ยวกูกอด" มันบอกผมแล้วก็เอาผ้าห่มที่ห่อตัวมันอยู่มาห่อผมด้วย เป็นซูชิเลยคุณผู้ชม

"ปล่อย!" ผมเผลอพูดดังไป เพราะอารมณ์เคือง นิดๆ
มันนิ่งไปนิดนึง แล้วก็ค่อยๆปล่อยผมออก เอาผ้าห่มคืนผม แล้วมันก็เดินไปที่ตู้เอาผ้าห่มของมันออกมา

"อ้าว จะไปก็ไปสักที! จะนอนเกะกะวะ" ไอ้ปันพูดแบบไม่ยิ้ม

เจน สัมผัสได้ว่ามีพลังงานคนงอน คละคลุ้งเต็มห้อง

"โอ๋ๆๆๆ ปันกูพูดเล่น นอนด้วยก็ได้" ผมง้อมัน :ling3:
"ไม่ต้องลำบาก  คนไม่ใช่บังคับยังไงก็ไม่ใช่อยู่ดี" ไอ้ปันพูด  โถถถถถถ เกิดมากูพึ่งเคยรู้ว่ามึงมีมุมนี้ไอ้เชี้ยแว่น  ผมอมยิ้มอย่างอารมณ์ดี  มันพูดเสร็จก็นอนตะแครงหันหลังให้ผม

เชอะถามว่าผมแคร์ไหมครับ บอกเลยไม่ผมล้มตัวลงนอนที่เดิมข้างล่างของผม เพราะคิดว่าเดี๊ยวมันก็มาง้อผมเอง


////////////////////////////////////////// 6 นาที //////////////////////////////////////// ผ่านไป////////////////////////////

--------------------------------------------------ไม่มีสัญญาณใดๆ---------------------------------------------------------------

แม่งเอ้ยยยยยยยยยยยย ก็ได้วะกูง้อเองก็ได้ โถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ ชีวิต
 
"เอาว่ะ" ผมพึมพำในใจ
ผมลุกชันเข่ามองขึ้นไปบนเตียง ไอ้ปันยังเงียบฉี่อยู่ หันหลังให้ผม
ผมค่อยๆลุกขึ้นยืน เดินอ้อมเตียงไปตัวเปล่าๆ ไปฝั่งที่มันหันหน้าเข้า
ผมค่อยๆ ตัดสินใจขึ้นเตียงด้วยเข่าช้าๆ เตียงค่อยๆ 'ยวบ' ลงตามแรงทิ้งตัวของผม
ผมค่อยๆคลานเข้าไปใกล้มันมากขึ้นๆๆๆๆ มันลืมตาขึ้นมองเพียงครู่เดียวแล้วก็หลับตาเหมือนเดิม
ผมค่อยๆเปิดผ้าห่มที่มันห่มอยู่ออก แล้วค่อยๆเอาตัวผมแทรกเข้าไปนอน โดยผมนอนหนุนแขนมัน แล้วก็ลากอีกแขนนึงของมันพาดกอดผมไว้ แล้วผมก็ห่มผ้าทับ บอกเลยครับว่า 'โคตรอาย' แต่ตัวมันอุ่นมากยิ่งโดนตรงอกมันยิ่งอุ่นมากๆ
ผมเอาหัวซุกไปที่ช่วงอกของมัน 'หัวใจ' ของผมและมันเต้นแรงทั้งคู่
แขนที่ผมหนุนและแขนที่พาดกอดผมอยู่นั้นค่อยๆ กระชับผมมากขึ้นๆๆๆๆ จนแน่นไปหมด
ไม่จำเป็นต้องมีเสียงใครพูดอะไรขึ้นมาอีก เพราะ 'หัวใจ' ของผมและของปัน กำลังคุยกันครับ   อร๊ายยยยย เลี่ยนนนนนนน :-[ :o8: :impress2:
ผมค่อยๆๆๆ เคลิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆ เคลิ้มมากกๆๆๆๆๆๆ และหลับไปในที่สุดครับ 
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
zzzzzzzzzzzzz
zzzzzzz
zzz        :n1:
zz
z
z
z
z
z
"จิๆๆ จิจิ  จิๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงปันปลุกผม จะปลุกผม morning kiss หรือเปล่า :hao5: เขินอ่ะ ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :-[ :-[

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"มึงเปลี่ยนท่าดิ๊  แขนกูเป็นเหน็บ" ไอ้ปันบ่น   o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 



ความโรแมนติกคืออะไร  ?กูอยากถามมึงไอ้ปัน เห้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออ


ข้อควรเพ้อ: จินตนาการเบ้าหน้าไอ้ปันออกไหมครับ บังเอิญวันนึงผมเข้าไปดูรูปหนุ่มๆตามเว็บไซต์ต่างเผอิญไปเจอรูป ผู้ชายคนนึง มีความคล้ายไอ้ปันมากกกกกกกกก  ผมเคยเอาไปให้มันดู แต่ไอ้ปันบอกว่ามันหล่อกว่า   :mew5:
     (https://pbs.twimg.com/media/BcviYT1CQAAaNbr.jpg)

(รูปที่ใช้เพื่อสื่อถึงปันในเรื่องเท่านั้นนะครับ)
สวัสดียามเช้าครับ


โปรดติดตามตอนต่อไป




 

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 05-07-2016 13:45:03

คู่นี้ทำไมติงต๊องอย่างนี้555
ถ้าปันหน้าคล้ายในรูปแสดงว่าต้องหล่อมาก
น่ารักมากแน่แน่

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: ninilning ที่ 05-07-2016 17:54:36

มีความปันยาอ่อนทั้งคู่5555555 ติดตามค่ะ มาต่อไวๆนะค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 07-07-2016 14:21:40

รอตอนต่อไปอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันน่ะคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 07-07-2016 16:42:07

ปันน่ารักจัง เด็กเรี้ยนเด็กเรียน

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 08-07-2016 08:55:37

นั่งรอจิมาต่อคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: ninilning ที่ 08-07-2016 13:05:20

เมื่อไหร่จะมาต่อ รอจิกะปันอยู่น๊าาา  :z3:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 11 "เซเลอร์มูน" 05/07/59 12:39
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 08-07-2016 13:37:51

 :laugh:   :pigha2: 

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 08-07-2016 21:45:07

ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น"

ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา (รอบนี้เช้าจริงแฮะ) รอสายตาปรับแสงสักครู่แล้วบิดขี้เกียจตามด้วยโยคะเบาๆตีลังกาแสนตลบ o13
....ไม่มีใครอยู่ในห้องเลยยกเว้นผมแอร์ยังถูกเปิดอย่างเย็นเฉียบ..... โคมไฟติด post it [ตื่นแล้วไม่ต้องตกใจกูอาจจะอยู่ข้างล่าง ลงมากินข้าวด้วย   จาก แฟนสุดหล่อ] 55555555+ ผมขำให้กับความเด็กของมัน
"แม่งน่ารักนะเนี่ย" ผมจุ๊บที่ post it หลังจากชมมันเสร็จ

แก๊ก ............... ไอ้ปันเปิดประตูเข้ามาพอดี ผมแกล้งทำเป็นคลุมโปงต่อ แต่จังหวะก่อนที่ผมจะปิดผ้า เผลอสบตากันเต็มๆ

"ตื่น มา กิน ข้าว เดี๊ยว นี้" ปันพูดพร้อมกับตบตูดผม
"หูยยยย ปันกูขอเวลาปรับตัวแป๊บนึงนะพึ่งตื่น" ผมพูดโดยเอาหน้าโผล่จากผ้าห่มนิดนึง
ปันไม่ได้พูดอะไรต่อ มันลงไปนั่งปลายเตียงแล้วเปิดทีวี
"จะได้ไปทะเลกันไง" ไอ้ปันพูดขึ้น
"เออใช่ ปันกูลืมเลยวะ555555" ผมพูดขึ้น พร้อมกับเอาขาของผมทั้งสองข้างไปก่ายเอวมันไว้

........ ก๊อก ๆๆๆๆๆๆๆ แก๊ก............
พวกเพื่อนๆผมที่เหลือทยอยเข้ามาในห้อง ทุกคนแต่งตัวพร้อมกันมากครับโดยเฉพาะไอ้ดิว ฉลองพระองค์ด้วยพระแว่นตาสีแดง แรดสุดพลัง
"Hi, everyone." ผมยังหน้าพูดทักทายพวกมัน
"ไอ้เหี้ยจิ นี่มึงยังไม่ลุกอาบน้ำอีกหรอ?" ไอ้ดิวพูด
"อย่าใช้คำว่ายังไม่ลุกอาบน้ำ ใช้คำว่าลุกจากเตียงหรือยังดีกว่า" ไอ้ปันบอกไอ้ดิว
"เหี้ยปัน พวกกูให้มาปลุกเมียมึงตั้งหลายรอบแล้วไม่สำเร็จหรอวะ" ไอ้ภูมิพูด ผมเองก็มองหน้าไอ้ปันพอดี
"ทำไม ไม่ปลุกกูหล่ะปัน " ผมโยนขี้ให้มัน
"เออ ห่านี่ก็ จะเก้าโมงแล้วไอ้จิ ผิดด้วยกันทั้งคู่ผัวเมีย" ไอ้โบทที่นั่งอยู่นานพูดขึ้น
"ก็กูไม่กล้าปลุกมันอ่ะเห็นมันหลับอยู่" ไอ้ปันพูด
"ทำไมไม่กล้า"ไอ้ภูมิถาม
"ก็.....เอ่ออออ......" ไอ้ปันตะกุกตะกัก ผมเองก็ลุ้นจนเยี่ยวกระปริบ
"อะไรเล่า" ไอ้ดิวเร่ง
.
.
.
"ก็กูกลัวมันรำคาญกูอ่ะ กลัวมันเบื่อกู" ไอ้ปันหน้านิ่งๆ ตามองลงต่ำใช้นิ้วเขี่ยเตียงเล่น
"โหห ปันเรื่องแค่นี้ไม่ต้องเกรงใจกูหรอก อีหอยหลอดใส่แว่น" ผมบอกมันแล้วยิ้มให้มันเองก็ยิ้มๆ
"กูจะอ้วกทำเรื่องเล็กๆให้ โรแมนติกซะงั้น แหวะ" ไอ้ดิวทำท่าทางจะอ้วก
"หรือว่ามึงจัดไอ้จิ ซะหนักลุกไม่ขึ้นฮ่ะไอ้ปัน" ไอ้โบทถาม
"โอ๊ยย มึงไม่ต้องกลัวกูเสียตัว กูว่าคบกับมันซิงยันตาย" ผมพูดเล่นๆ
"เป็นกูตายดีกว่านะปัน เมียดูถูกขนาดนี้" ไอ้ดิวโหมไฟให้แนงขึ้น
"ได้จิ อย่าเก่งแต่ปากนะกล้าไหม" ไอ้ปันลุกขึ้นมาล็อคคอผม
"กูล้อเล่นเฉยๆ นะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 08-07-2016 21:45:48

ปันสุภาพบุรุษมาก โถพ่อคุณ
ฮาเพื่อนมากที่บอกว่า
โดนเมียดูถูกตายเสียดีกว่า
นั่งรอมาอัพต่อน่ะคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 08-07-2016 21:47:48

ไอ้ปันกัดหูผม ข้อหาหมั่นไส้มันบอกว่าแรดแล้วยังปากดี มึงมันโรคจิตไอ้ปัน
"พวกมึงกินข้าวกันยัง" ผมถามมันทั้งหมด
"กูจะแดกข้าวเที่ยงอีกรอบแล้ว" ไอ้ดิวพูด
"ปัน ข้างล่างมีอะไรกินไหมกูอาบน้ำเสร็จจะลงไป" ผมถาม มันกอดอกเอาตัวพิงหัวเตียง
"มี มึงกินได้" มันพูด
ผมไม่ได้เล่นอะไรกับพวกมันต่อ จัดแจงอาบน้ำอาบท่า แต่งตัวนั่นนู่นนี่ ก็นานอยู่ละคุณผู้ชม

ผมเดินลงไปชั่นล่าง ไม่มีใครอยู่เงียบแล้วพ่อแม่ไอ้ปันก็ไม่อยู่ตั้งแต่เช้า
ผมเดินไปที่ครัวเพียงลำพัง จู่ๆป้าแม่บ้านแกเห็นผมเลยกวักมือเรียกใหญ่
"ทางนี้ลูก แหมอาหารเย็นชืดหมดแล้ว  ภีมมม ตักข้าวในหม้อนั้นมา 1 ถ้วย " ป้าแม่บ้านสั่งลูกน้องอีกคน ตัวแกเองก็เอาอาหารทยอยออกมาวางที่หน้าผม
"โห ป้าครับที่นี่เค้ากินแบบนี้ด้วยหรอ ผมชอบ☺️" ผมพูดไปยิ้มไปกับอาหารมื้อเช้าที่อยู่ตรงหน้าผม มันล้วนแต่ทำขึ้นตามแนวชีวจิตที่ผมกิน
"โอ๊ยย ลูกไม่ใช่ซะหน่อย ที่นี่หน่ะกินปกตินี่แหละ แต่ที่ทำนี่เจ้าปันมันสั่งป้าไว้ตั้งแต่ก่อนพวกหนูจะมาแล้ว ตาปันบอกป้าว่ามีคนคนนึงต้องทำพิเศษ เพราะสำคัญมากๆคนนี้ ป้าก็ตั้งใจทำเลย เพราะตาปันนี่ย้ำเลยลูก ป้าก็เลยจะดูด้วยว่า เอ๋ๆๆๆ เพื่อนคนไหนของเจ้าปันมันจะกินน้าาา ตอนนี้เห็นแล้ว" ป้าแม่บ้านสาธยาย
"............" ผมบรรยายอะไรก็มาไม่ได้ มันมีเพียงความสุขเกิดขึ้นมาในใจ เพียงแค่เรื่องอาหารเป็นเรื่องเล็กมากๆ มันก็ให้ความสำคัญ ผมรู้ซึ้งถึงคำว่าเอาใจใส่เลยหละ
"ขอบคุณมากๆนะครับ" ผมบอกทุกๆคนที่อยู่ในครัว
"จ๊ะๆ ถ้าจะขอบใจนะลูกไปบอกตาปันด้วย รายนั้นตื่นแต่เช้ามาช่วยป้าทำ เจ้าปันมันทำไม่เป็นหรอก ป้าก็เลยให้ปันมันล้างผักอะไรไป" ป้าบอก
"ครับ" ผมตอบสั้นๆ และลงมือทานข้าว ผมถึงบางอ้อแล้วว่าทำไมมันย้ำว่าให้ลงไปกินข้าวนักหนา

หลังจากกินเสร็จผมก็จัดแจงเก็บถ้วย เก็บจานจะล้าง
"โอ้ยย ๆๆไม่ต้องๆ ค่ะ ด้วยพี่ล้างเอง" พี่ผู้ช่วยป้าแม่บ้านรีบพูดขึ้น
"ได้ไงหล่ะครับ แค่ทำให้ผมกินก็เกรงใจจะแย่แล้ว ถ้าไม่ยอมให้ผมล้างทีหลังผมจะไม่มาที่นี่อีกนะ" ผมขู่
"ก็ได้ๆค่ะ อันไหนล้างไม่ได้บอกพี่นะคะ เดี๊ยวพี่ล้างเอง" พี่คนนั้นพูด
"พี่ครับผมนะเซียนล้างจานเลยละ" ผมบรรยายสรรพคุณ
"ค่ะๆเชื่อก็ได้คะ" พี่แม่บ้านยิ้มๆ
ผมเลยจัดแจงล้างถ้วยชามทั้งหมดด้วยเวลา ไม่นานนักเสร็จสรรพผมก็ขึ้นไปที่ห้องไอ้ปัน
ภายในตอนนี้ไม่มี ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ ไอ้โบทแล้ว มองไปทางโต๊ะหนังสือก็เห็นปันนั่งอยู่ นั่งอ่านหนังสือ
ผมเดินเข้าไปทางด้านหลัง
สวมกอดมันเบาๆ
"ขอบคุณนะ" ผมบอกมันเบาๆ แล้วเอียงหน้ามองมันเล็กน้อย ตอนนี้มันยิ้มอย่างเขินนิดๆ
"ครับ" มันตอบสั้นๆ
"อ่ะๆขออะไรก็ได้ข้อนึง กูตอบแทน" ผมถามมัน
ผมค่อยๆกุมมือผมไว้กลับมัน แล้วดึงตัวผมเข้าไปแนบตัวมัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"ขอให้เหมือนเดิม" ปันขอแค่นั้น


"ไม่สัญญา แต่จะพยายาม" ผมบอกมัน
"แค่นั้นก็ได้" มันบอกผม หน้ามันดูเศร้าไปนิดๆ
ผมเลือกที่จะให้บรรยากาศมันเงียบไปอย่างนี้สักระยะ
ที่ผมไม่สัญญาไม่ใช่ว่าผมไม่รักมันแต่ผมไม่กล้ารักต่างหาก
ยิ่งมันดีขนาดนี้ ครอบครัวนี้ ผู้ชายดีๆคนนี้ มันทำให้ผมรักไม่ลงจริงๆ
กลัวว่าวันนึงเสียมันไปแล้วผมจะอาการหนัก ทำตามที่มันขอคืออยู่ข้างๆมันทุกวัน แค่นั้นพอ
https://www.youtube.com/watch?v=ebeBgso9cr0

......สรุปวันนี้ผมไม่ได้ไปทะเล เพราะไอ้ดิวโดนทางบ้านตามเนื่องจากธุระสำคัญ พวกเราทั้งหมดเลยรีบกลับครับ.......




โปรดติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 08-07-2016 22:04:53

ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชมครับ  :call:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 08-07-2016 22:13:03

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 08-07-2016 22:24:48

ปันเป็นผู้ชายที่ดีมากๆ
จิโชคดีจริงๆที่ได้คนอย่างปันมาเคียงข้าง
จิต้องรักษาปันเอาไว้ดีๆน่ะ
ผู้หญิงบางคนยังไม่มีโอกาสได้เจอกับผู้ชายดีๆแบบปันเลย
รักปันกับจิ  มาต่อเร็วๆน้าค้า

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 11-07-2016 07:43:51

คิดถึงจิ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 11-07-2016 09:22:36

ทุกๆท่านครับ คือช่วงนี้ผมต้องทำเรื่องมอบตัวเข้ามหาวิทยาลัยติดทะเลแถบชลบุรีครับ เอกสารค่อนข้างมากครับ เลยทำให้หายๆไปหน่อยแต่ไม่ต้องกังวลครับ ต่อให้แน่ๆ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 11-07-2016 09:38:15

 :mew1:   จับมือกันไว้ อย่าปล่อยให้หลุดมือค่ะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 11-07-2016 10:40:28

ถึงไม่มีเวลาพิมพ์เรื่องก็อยากให้มาส่งข่าวเรื่อยๆน่คะ
จะได้ไม่ลืมกัน
พิมพ์แค่ว่าทำอะไรอยู่
สวีทกับปันดีรึเปล่า
แจ้งเป็นระยะๆก็พอแล้วคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 16-07-2016 21:52:35

ดันๆๆ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 16-07-2016 22:19:18

ปัน เป็นคนดีมาก จิ เลยไม่กล้ารัก
มีแต่เขาต้องการคนดีกัน
  จิ ยิ่งต้องรักปัน ดีกับปันให้มากๆ จึงจะถูกต้อง
หรือจิ จะกล้ารักคนที่ค่อนข้างเลว งง กับจินะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 17-07-2016 23:53:45

ทำไมคลุมเครือ  :ling1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: ninilning ที่ 24-07-2016 12:23:43

หายไปนานจัง รออยู่นะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 25-07-2016 11:30:13

รอจิ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: ninilning ที่ 27-07-2016 23:11:06

ไม่มาต่อแล้วหลอ ไม่ว่างก็ส่งข่าวนิดหน่อยก็ดี :hao5:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: ninilning ที่ 05-08-2016 11:53:10

จิ!!!!!! ไหนบอกจะลง โกหกไม่ดีน๊าาาาาาา  :z3: :katai1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 01-09-2016 09:56:05

รอมาต่อน่ะคะ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: Bence ที่ 02-10-2016 21:26:57

รอ รอ รอ :)

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 03-12-2016 11:20:41

รอมาอ่านนะคับ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: ooomukooo ที่ 03-12-2016 17:48:30

คิดถึง รออ่าน

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: iamtsubame ที่ 04-12-2016 11:29:55

จิเซฟตัวเองมากกก กลัวเจ็บมากไป มันจะดีเหรอ :เฮ้อ:
แต่ก็เข้าใจได้นะ เพราะเคยเจ็บมาก่อน ก็เลยกลัว :กอด1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: Lay Kin ที่ 04-12-2016 19:32:45

คิดถึงปันอ่าจิ  :hao7: มาต่อไวๆนะ :mew1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 12 "สามีดีเด่น" ต่อแล้ว 08/07/59 21:32
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 06-12-2016 02:49:40

 :sad4:  สวัสดีครับทุกๆท่านก่อนอืนขอกราบขอโทษที่ผมได้สัญญาไว้นะครับ ผมจะบอกว่าจะมาต่อแล้วเย้ๆๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" 0ุุุ6/12/59 2:56
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 06-12-2016 05:24:08

ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง”
หาวววววววววววววววววววววววววว วู้ววว ทำไมเช้านี้ผมรู้สึกมึนๆงงๆ ชอบกลนะ รู้สึกอ่อนปวกเปียก ล้าจริงๆเช้านี้ :เฮ้อ:

พอดีกับที่โทรศัพท์ผมมันสั่นพอดี อ้อไอ้ปันโทรมาแต่เช้าคงจะชวนผมไปวิ่งชัวร์
“สวัสดีครับเฮียปัน” ผมทักทาย :mew1:
“มองตรงหน้าต่างดิ” มันบอกผม  ผมก็ขยับตัวชะโงกหน้าลงมามองเห็นมันยืนยิ้มแป้นอยู่ :bye2:
“หูยยย ลงทุนนะเฮียมาแต่เช้าจะชวนไปวิ่งหรอไง” ผมถามไป หาวไปพลางๆ
“เออดิ รีบๆลงมา” มันบอกผมเสร็จ แล้วผมก็จัดแจงแต่งเนื้อแต่งตัว กินน้ำกินท่า แล้วก็ลงไปหามัน
“ไงเมื่อคืนดึกหรอ” มันถามผมแล้วเอาแขนมาโอบไหล่ เห็นทีผมต้องตอบรับทางกายโดยการกอดเอวมันกลับ
“มึงแหละ กูบอกให้วางสายตั้งนานละ ไม่ยอมวางจะอยากฟังเสียงอะไรหนักหนา” ผมพูดไปชักเขินไปแหะผู้ชม :mew3:
“ก็มึงไม่ยอมเปิดกล้องอ่ะ  ทีหลังก็เปิดกล้องดิ” มันบอกผมเสร็จก็เกี่ยวคอผมไปใกล้ ทำไมไม่รู้
“ไม่เอาอ่ะ ปัน หน้ากูบานๆ ยังไงไม่รู้ไม่เหมือนตัวจริง” มันรู้สึกเสียเซลฟ์นิดๆเนอะ
“บานพ่อมึงสิจิ ผอมจะตายห่ากินข้าวสะบ้าง มึงดูกูนี่ซิกแพคมาเต็ม” มันพูดไม่เท่าไหร่มีการเปิดให้ดูเป็นบุญตา ขาวจริงอะไรจริงผู้ชม และแล้วเพลงนี้ก็ดังขึ้นในหัวผม” วงแขนกล้ามเป็นมัดๆอุ๊ยย น่าจะกัดแขนเล่นเบาๆ”
“อย่าเปิดบ่อยกูใจไม่ดี” ผมบอกมันตรง  :hao6: แต่แทนที่มันจะสำนึก เอามือผมไปลูบน่าอกมัน
“ชอบป่ะ” มันยักคิ้วหลิ่วตา  :hao3:
“จังไร” ผมได้แต่ด่าเพียงวาจา  :hao7:แต่การกระทำมิได้สอดคล้อง ผมยังคงลูบต่อไป จนมันมองหน้านิ่งๆ ผมเลยเอามือออก
“รักกูสิ จิ กูจะให้จับทุกอย่างเลย”  :pighaun:คำพูดทีเล่นทีจริงแต่แฝงไปด้วยความจริงใจจนผมสัมผัสได้
“ไปเดินกันเถอะ อากาศกำลังดี” ผมรีบตัดบท เพราะไม่ค่อยอยากจะพูดถึงเรื่องรักๆใคร่แต่เช้า
“ปากแข็งว่ะ” :ling1: มันพูดเสร็จก็จูงมือผมออกเดิน     ( ช้าๆได้พร้าเล่มงาม ผู้ชม)
เช้านี้อากาศดี๊ดี เป็นช่วงที่เข้าหน้าหนาวพอดิบพอดี ลมแรงพร้อมกับความเย็นปะทะเข้ากับตัวจังๆ
“หนาวไหม” มึงไม่น่าถามกูเลยนะปัน
“รู้ได้ไง” ผมถาม
“มือเย็นเฉียบขนาดนี้ มานี่มาอยู่ใกล้ๆกูมา จะเดินห่างอะไรหนักหนา” ตัวผมถลาไปตามแรงดึงของมัน มันกอดผมด้วยสองแขนที่ตอนนี้รัดแน่นจนไม่มีช่องว่าง ไอ่อุ่นจากหน้าอกมันแผ่ซ่านปะทะแก้มของผม  :o8:
“วันนี้ไม่วิ่งนะปัน กูเพลียๆวะ ตั้งแต่เมื่อคืนละ” ผมบอกด้วยเสียงอู้อี้ๆ จากอกของมัน”
“โอเค” มันตอบกลับมาสั้นๆ แต่แรงรัดกอดกลับมากยิ่งขึ้น
“จิ”มันเรียกผม
“ว่า” ผมถาม
“เย็นนี้ว่างไหม”
“ว่างมั้ง เดี๊ยวดูก่อน ทำไมอ่ะ” ผมถามมันกลับ
“จะชวนไปนั่งรถเล่น”
“โอเค” ผมก็ตอบกลับสั้น
ผมผละออกจากตัวมันเพราะเห็นว่าเริ่มมีคนมาวิ่งบ้างแล้ว ก็เลยชวนมันกลับไปอาบน้ำเตรียมไปโรงเรียน วันนั้นผมไปโรงเรียนพร้อมกับมัน พอดีไปช่วงเช้าคนยังไม่ค่อยมากเท่าไหร่ โรงอาหารจึงโล่งผิดวิสัย ผมกลับมันจัดแจงเลือกที่นั่งได้ก็วางของไปซื้อข้าวเช้ากิน
“นั่งตรงนี้แหละเดี๊ยวกูไปซื้อมาให้” มันบอกผมจากด้านหลังพร้อมกับกดไหล่ผมเบาๆ
“หูยยยยยยยย  สายเป ก็มา”  :hao3: ผมแซวมันนิดนึง มันก็หันมายิ้มหวานๆให้ แล้วเดินไปร้านข้าว   ระหว่างรอผมก็ท่องโลกอินเตอร์เน็ตไปเรื่อยๆ เสพข่าวสารปะจำวันดูนู่นดูนี่ ไม่นานนักกลิ่นก๋วยเตี๊ยวหอมกรุ่นยั่วน้ำลายก็ลอยมาเตะจมูก 
“ดูอะไรอยู่” มันถามผม
“ดูอะไรเรื่อยเปื่อยอะ มาๆอันไหนของกูอ่ะ อ้าวทำไมสั่งเหมือนกันหล่ะ” ผมถามมัน ตาของผมก็เลือกดูว่าชามไหนให้เครื่องเยอะสุด
“มึงกินอะไร กูก็กินอย่างนั้นแหละ” มันพูดเสร็จก็เลื่อนชามมาให้ตรงหน้า
“พวกไอ้ดิวนี่ กูว่านะปันป่านี้คงยังเฝ้าพระอินทร์ไม่เสร็จหรอก” ผมพูด
“เออ พวกแม่งก็สายตลอดแหละ” พูดจบพวกเราก็จัดแจงบรรเลง อาหารเช้า พอกินเสร็จก็นั่งรอพวกไอ้ดิว ต่อกว่ามันจะมากันก็เกือบๆสายอยู่เหมือนกัน

>>>>>>>>>>>>>>
เรียนๆ วันนี้ก็หนักเข้าท่าเหมือนกันครับ เพราะเนื้อหายากขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกหมดพลังชีวิตเลยทีเดียวไปกับวิชาในช่วงเช้า
“ได้ข่าวว่า โรงเรียนเราจะมีเด็กแลกเปลี่ยนมาว่ะ” ไอ้โบทพูดขึ้น ระหว่างรอข้าวกลางวัน
“จะมาตอนไหนว่ะ แล้วมาจากที่ไหน” ผมถามมัน
“เห็นอาจารย์เค้าบอกกูว่า มาจากอเมริกานะ ถ้ากูจำไม่ผิด ไม่กี่วันนี้แหละ” มันบอกผม
“กินข้าวๆๆๆๆๆ ไอ้โบท ไอ้จิ” ไอ้ปัน ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ ถือข้าวถือน้ำมา
“นั่งสบายกันเลยนะพวกมึง ไอ้ห่า ไอ้จิกูยังเข้าใจ มึงนี่สิไอ้โบท ผัวก็ไม่มี ต้องให้พวกกูดูแล” ไอ้ดิวบ่นงึมงำๆยังกะคนแก่
“แดกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ไอ้ภูมิพูดเสร็จ พวกเราทุกคนก็ลงมือกินข้าวกลางวันกัน
“เช็ดปากหน่อยจิ เลอะเทอะ หมดละมึง” ไอ้ปันยื่นกระดาษทิชชู่ให้
“ปากกูก็เลอะนะปัน”ไอ้โบทที่นั่งอยู่ใกล้ผม ยื่นหน้าเข้าไปทำปากจุ๊ดจู๋
“กูเห็นละสมเพช นึกถึงยีราฟที่เขาเขียวเลยไอ้เหี้ยโบท” ไอ้ภูมิบอก
“ยีราฟพ่อมึงสิ จะน่ารักขนาดนี้ใช่ไหมปัน”ไอ้โบทยังเล่นไม่เลิก
“กู  ไม่  ให้   เช็ด” ผมพูดเน้นๆใส่มัน :laugh:
“เบื่อพวกหวงผัว”มันทำปากเบะใส่
“ผัวใครใครก็หวง” ผมบอกมันไป
“เกลียดดด  พวกมั่นหน้า  มั่นผัว” ไอ้ดิวกระแนะกระแหน
ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจ เสียงนกเสียงกาไปมากกว่ารอยยิ้มที่อยู่ตรงหน้านี้หรอกครับรอยยิ้มปัน หวานหยดย้อยจริงๆ
ผมได้แต่หลบสายตาคู่นั้นที่มีอิทธิพลเหลือเกิน  :impress3: ไม่ว่าสถานการณ์ภายนอกตอนนี้พวกมันจะยังคงเถียงกันเรื่องผัวๆเมียๆไม่เลิกก็ตามแต่ราวกับว่าผมถูกตรึงไว้ด้วยดวงตาคู่นั้นและรอยยิ้มของมัน ผมเขินจนต้องเอาเท้าไปสะกิดขามันบอกว่าอย่ามอง
มันก็ขำๆก้มหน้าก้มตากินต่อไป  กว่าจะกินข้าวและเพื่อนพ้องของผมที่พูดถึงเรื่องผัวๆเมียๆกว่าจะเสร็จนี่ปาเข้าไปนานกว่าทุกวัน อยู่ดีๆไปโผล่เรื่องเมียตายามหน้าโรงเรียนยังไงไม่ทราบลามปามไปเรื่อย


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
หลังเลิกเรียนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ผมกับไอ้ปันก็กลับหอ ผมกลับแฟลต มันบอกผมว่าทำอะไรเสร็จแล้วออกมารอมันข้างล่างเลยเดี๊ยวมันจะมารับ ผมจัดแจงวางกระเป๋าจัดนู้นจัดนี่ ล้างหน้าล้างตาเสร็จแล้วผมก็ลงไปรอปันข้างล่าง
ไม่นานนักมันก็ขี่รถมอเตอร์ไซต์มาจอดรับผม ผมไม่รอช้าขึ้นซ้อนท้าย
“เกาะแน่นๆนะน้อง” ไอ้ปันหันมาบอกผมพร้อมกับดึงมือผมไปโอบเอวมัน
“เดี๊ยวพ่อเห็น นี่?????”  :angry2:ผมรีบขักมือกลับพร้อมกับฟาดแขนมันไปทีนึง
“เออว่ะจริงกูลืมเลย 5555555555555555555” มันขำเสร็จก็ขับรถมุ่งหน้าออกไปจากโรงเรียน โดยที่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะพาไปไหน เออว่ะคุณผู้ชมแล้วทำไมผมไม่ถามมันล่ะ
“เออปันจะพาไปไหนเนี่ย” ผมถามมันกึ่งพูดกึ่งตะโกนต้องสู้กับเสียงลม
“เออน่าไว้ถึงก่อนละกัน” มันบอกแค่นี้แล้วขับรถต่อไป
ขับเข้าตัวเมืองไม่นานนัก มันก็เลี้ยวเข้าหมู่บ้านจัดสรร แล้วขี่ต่อไปอีกสักระยะแล้วมันก็จอดรถ
“ลงดิ”มันบอกพร้อมกับถอดหมวกกันน็อคออก
“บ้านใครว่ะปัน  มาหาใคร”ผมถามมัน
มันไม่พูดอะไรดึงมือผมเข้าไปในบ้านหลังนั้น ตัวบ้านสองชั้น เข้าไปจะเจอกับโซนโซฟา มุมทีวี ผมเดินสำรวจไปมา
“แล้วเจ้าของบ้านหล่ะปันอยู่ไหน” ผมถามมัน
“กูไงเจ้าของบ้าน” :a5: มันบอกพร้อมกับหย่อนนตัวลงกับโซฟา
ผมยังคง งง อยู่นิดๆ
“แม่ปัน บอกว่าอยู่ในหอมันอึดอัดเกินไปทำอะไรไม่ค่อยจะสะดวก เลยเช่าบ้านให้ ”
“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง โหใหญ่โตนะมึงสำหรับมึงคนเดียวเนี่ย” ผมพูดพร้อมกับมองไปรอบๆบ้าน
“แล้วใครว่ากูจะอยู่คนเดียวห๊ะจิ กูต้องให้มึงมาอยู่ด้วยสิ” มันพูดกับผมหน้าตาเฉยๆ
“ไม่อ่ะ เดี๊ยวพ่อด่า อีกอย่างกูเกรงใจแม่มึงอ่ะ มาอยู่มากิน”  ผมบอกกลับไป
“กูขอพ่อมึงแล้วจิ”
“ห๊ะ อะไรนะ”  o22
“กูบอกว่ากูบอกพ่อของมึงแล้วว่า ของมึงมาอยู่ด้วย”มันพูดช้าๆชัดๆ
“แล้วพ่อกูให้หรอไง”
“อืม กูก็บอกเค้าว่าช่วยๆกันติว อีกอย่างมึงอ่อนคณิตเดี๊ยวกูสอน” มันบอกผม
‘’แต่ว่ากูมาไม่ได้ตลอดหรอกนะ”
“อืมเรื่องนั้นกูรู้จิ ”
“ขอแค่ได้อยู่ด้วยกันก็พอ” มันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“ทำถึงขนาดนี้ละ ยังไงก็ต้องอยู่”ผมบอกมัน
“แล้วกูนอนห้องไหนพาไปดูหน่อย” ผมพูดเสร็จมันก็พาขึ้นไปชั้นสองของตัวบ้าน เปิดประตูเข้าไปพบกับห้องนอนห้องหนึ่งที่มีเตียงกว้างๆสีน้ำตาล ในห้องมีเฟอร์นิเจอร์ครบถ้วน
“หูวววว ห้องกูจำเป็นต้องใหญ่ขนาดนี้เลยหรอไง”
“ใครว่ามึงจะนอนคนเดียว ” มันเริ่มยิ้มที่มุมปาก
“เห้ยยย ปันมันจะดีหรอ”
“มันจะดีสิ”
“ห้องก็เหลืออีกหนิ”ผมถามมัน
“ถ้าอย่างนั้นกูจะให้มึงมาอยู่ด้วยทำไมหล่ะ  มึงก็ต้องนอนกับกูสิจิ”
“แต่ว่ากูไม่เคยนอนกับมึงสักครั้งเลยหนิ”ผมบอกมัน
“ก็นี่ไงฝีกๆไว้  หรือมึงกลัวกูห๊ะจิกูไม่น่าไว้ใจขนาดนั้นเลย” มันพูดน้ำเสียงน้อยใจนิดๆ
“แล้วมึงจะทำไหมหล่ะ”ผมถามมัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ทำดิ โอกาสทั้งที หึหึ” :hao6:
ได้ยินอย่างนั้นผมก็เขกหัวมันไปทีนึง ข้อหาคิดไม่ซื่อ  ลามกจกเปรต   :beat:
วันรุ่งขึ้นผมก็ขนสิ่งที่จำเป็นเท่านั้นไป เพราะปันบอกว่าเอาแต่จำเป็นๆที่บ้านมันมีครบทุกอย่างแล้ว
โปรดติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง” 0ุุุ6/12/59 5:31
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 06-12-2016 08:42:55

อ่านได้เรื่อยๆสบายๆดี
เชียร์ให้พระ-นางได้กันสักที อิอิ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง” 0ุุุ6/12/59 5:31
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 06-12-2016 17:53:12

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง” 0ุุุ6/12/59 5:31
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 06-12-2016 18:24:33

ปัน น่ารัก รักจิ ล้นใจแล้ว
จิ ก็ รักๆ ปันนะ อย่าใจแข็งนักเลย
จิ อย่ามัวแต่กลัวอนาคต ว่าถ้ารักปัน ไปแล้ว
หากเกิดอะไรขึ้น จิ จะเสียใจ มากๆ
ปัน ก็จะเสียใจเช่นกัน
แต่ถ้าจิมัวแต่กลัว ความสุขที่ควรจะมี มันจะมีได้อย่างไร
เลยไม่ต้องมีความสุขกันสักที ทั้งปัน ทั้งจิ
ชักรู้สึกแหม่งๆ กับนักเรียนแลกเปลี่ยนซะและ
อย่ามาทำให้ ปัน จิ แตกคอ กันนะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง” 0ุุุ6/12/59 5:31
เริ่มหัวข้อโดย: gutjang1 ที่ 25-12-2016 20:10:11

ขอบคุณคุณจิมากๆเลยคับที่มาเล่าต่อรออ่านตอนต่อไปอยู่น๊ะคับ :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง” 0ุุุ6/12/59 5:31
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 01-01-2017 11:40:40

HappyNewYear 2017นะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง” 0ุุุ6/12/59 5:31
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 15-01-2017 09:47:59

เมื่อไหร่จะมาต่อสะทีค้าบบบบ :katai1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 13 “บ้านทรายทอง” 0ุุุ6/12/59 5:31
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 19-02-2017 12:15:23

หายไปเลยเกิดอะไรขึ้นรึป่าวนะมาส่งข่าวกันบ้างนะครับ :mew2:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:36
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 19-02-2017 14:35:32

 :haun4:
ตอนที่     บ้านคุณสา    (มี)
หลังจากที่ผมกับไอ้ปันช่วยกันขนของเพียงบางส่วนเพื่ออพยพไปยังบ้านใหม่ของไอ้ปัน เถียงกันแทบจะเป็นจะตายว่าจะเอาชิ้นนั้นชิ้นนี้ พอผมจะเอาชิ้นนั้นมันบอกให้เอาของชิ้นนี้ จนผมกับมันนัดตบกันฮาๆหน้าบ้านเพื่อจะได้จบ :z6:
“มาๆ น้องปันตบเสร็จก็แยกช่วยกันขนของต่ออีกนิดเดียวเอง” ผมบอกมันแล้วลากไอ้ปันที่นอนหมดสภาพบนพื้นเนื่องจากนัดตบเพื่อจบปัญหาแล้วมันเสือกสู้ไม่ได้ มันนอนนิ่งๆบนพื้นไม่หือไม่อือ งอนชัวร์ :mew5:
“ก็มึงห้ามกูเตะ ให้ใช้แค่มือซ้ายข้างเดียวมึงใช้ทุกส่วนได้แบบอิสระ โคตรขี้โกง”มันพูดหน้านิ่งๆอย่างเจ็บแค้นประหนึ่งโดนฆ่าล้างโคตร o22
“ก็มึงเป็นผู้ชาย กูก็เป็นผู้ชายแต่กูอ่อนแอกว่า มึงก็ต้องปรับสมดุลให้เท่าๆกับกูสิจะมาเอาเปรียบกันหรือยังไง” ผมเถียงคอเป็นเอ็น  :katai1: ไอ้ปันทำท่าอ้วก พร้อมกับเบะปากยิ่งว่าพระจันทร์เสี้ยว
“ลุกขึ้นเร็วๆ หรือจะให้ลากเข้าบ้าน”ผมยืนเท้าเอวพร้อมกับเอียงคอสี่สิบห้าองศาเป๊ะๆถามมัน
“-  _ -”  ไอ้ปันทำหน้าไร้ความรู้สึก :mew5:
สรุปแล้วเข้าบ้านขนของกันต่อยังไงรู้ไหมครับ มันนอนหงายแล้วยกขาขึ้น ผมก็ต้องลากมันเข้าบ้าน  เห้ออออออออออออ เพื่อออออออออออออออ? :katai5:

“กว่าจะเสร็จนะจิ บอกให้เอามาไม่ต้องมาก” มันพูดแล้วเดินสำรวจของของผมกับชั้นเก็บของ คงจะสำรวจว่าจะเก็บไว้ตรงไหน
“ก็อาทิตย์นี้กูอยู่กับมึงทั้งอาทิตย์หนิ กูไม่อยากลืมนั่นลืมนี่อีกกะเอามาแบบไม่ตกหล่น” ผมบอกมันแล้วเดินสำรวจบ้านใหม่ของมันรอบๆอีกทีนึง
“เฟอร์นิเจอร์อย่างดี” ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆ พลางใช้มือจับนั่นนี่ในบ้านมัน o13
“ จิ ” ไอ้ปันตะโกนเรียกจากอีกห้องหนึ่ง
“อะไร” ผมตอบกลับพร้อมกับรอฟัง
มันเดินมาหาพร้อมกับทำปากป่องลมที่แก้มไว้ข้างนึง แล้วทำสายตาบ๊องแบ๊ว เหมือนเด็กอนุบาลหมีเหี่ยว :hao4:
“ขอค่าจ้างด้วยครับ” มันเดินมาหยุดตรงหน้า
“เท่าไหร่”ผมถามมัน คือก็ไม่ได้โง่หรอกนะครับแต่แค่แกล้งโง่ :seng2ped:
มันเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับส่ายหน้า แล้วเอานิ้วมาจิ้มๆที่แก้มป่องๆของมัน
“คางทูมหรอ” ผมยังตีมึนกวนตีนมันต่อ
“กวนตีนหรอ” มันก้าวเท้าเข้ามาใกล้กว่าเดิม ผมก็ก้าวถอยหลังเพื่อรักษาสมดุล equilibrium
“กูเขิน มาทำบ้าทำบออะไรกลางวันแสกๆ” ผมบอกมัน
“แสดงว่ากลางคืนทำได้ไม่เป็นไรใช่ปะ” มันถามผม
“ทำเป็นหรอ?” ผมบอกมันแล้วแสยะยิ้มเล็กๆทำหน้าอย่างดูถูกศักดิ์ศรี :hao3:
“โครตเจ็บเลยว่ะ ดูถูกขนาดนี้” มันยิ้มไปพูดไป
ไหนๆก็ไหนๆ หอมแก้มดีกว่าเสียตัว เทพธิดาฝั่งจิตใจดีกระซิบบอกผม
“เอาข้างไหนซ้ายหรือขวา ให้ครั้งเดียว” ผมต่อรองมัน อย่างน้อยจะได้จบๆ
“เอากึ่งกลางระหว่างซ้ายกับขวา” มันบอกผม ตอนนี้หน้ามันเจ้าเล่ห์โคตร :really2:
“ยังไงวะ”ผมงง มันทำหน้ามองบนไม่พูดไม่จาอะไร
“ตรงไหนหละก็บอกสิ” ผมถามมัน  :katai1:
“แล้วอะไรอยู่ระหว่างแก้มซ้ายแก้มขวา” มันถามผมอีกรอบ
“ขอเข้าฌานแปปได้ไหมหล่ะ ” ผมบอกมัน
มันส่ายหน้าไม่โต้ตอบอะไร แต่เอานิ้วชี้ชี้ที่ริมฝีปากตัวเอง
.
.
.
.
.

อื้ออออออออออ หือออออออออออ   :a5: เหมือนระฆังแห่งปัญญาดังขึ้นตอนเราไปอ่านปริศนาธรรมแล้วเสือกเข้าใจ ล้ำลึกจริง กึ่งกลางพอดี มันตั้งหน้ารออย่างใจเย็น เอาละตอนนี้ผมเข้าใจละว่าตรงไหน
แต่อวัยวะเจ้ากรรมอย่างเช่นหัวใจมันเต้นผิดจังหวะ ประดุจว่าเป็นโรคหัวใจมาแต่กำเนิด
“ไอ้K” ผมชื่นชมมันอย่างเจ็บแค้นและไว้อาลัยให้กับตัวเองที่ติดกับดักเสียแล้ว :z10:
ผมค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ แต่ยิ่งใกล้มันยิ่งเสียววาบในท้อง
“ จุ๊บ ” ผมจูบเข้าที่ริมฝีปากบนของมัน :heaven พร้อมกับเอามือทาบหน้าอกมัน หัวใจมันเต้นเร็วไม่ต่างจากผม มึงก็เขินไอ้เชี่ยแว่น
ไม่ถึง 2 วิ ผมก็ผละหน้าออกจากมัน แล้วเอามือตีตูดสั่งสอน 2 ป๊าบ ข้อหาเจ้าเล่ห์
“เขินว่ะ5555555555555555” มันพูดไปยิ้มไป  พร้อมกับหัวเราะเสียงดัง ปานว่าตัวเองคือเจ้าป่า
ส่วนผมนะหรอ
.
.
“-_-”  ทั้งเขินทั้งแค้น  :z3: หลังจากจุ๊บเสร็จผมก็เดินหนีหายเข้ากลีบเมฆ ไปเกือบ 2 ชั่วโมง    

 # สาระ  เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ไม่อยากอะดรีนาลีน พลุ่งพล่านโดยไม่รู้ตัว อย่ามีผัวไอคิวสูง  # แยก

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:42
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 19-02-2017 14:59:44

น่ารักกกกกก

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:42
เริ่มหัวข้อโดย: gutjang1 ที่ 19-02-2017 15:51:20

จิ มาต่อแล้ว :mc4: เย้ๆ   :mew1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:42
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 19-02-2017 19:00:50

สั้นจัง ไรท์ลงยาวๆนะ
จิ ยอมจูบปันแล้ว   :กอด1: :กอด1: :กอด1:
โฮะๆ.....ปันมีความสุข ประหนึ่งเป็นเจ้าป่าเลย
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:42
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 19-02-2017 21:17:31

 อ่านครั้งแรกรวดเดียวเลย สนุกมากๆคับ มาเร็วๆนะคับตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:42
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-02-2017 21:23:35

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:42
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 20-02-2017 01:38:51

ตอนที่ 15  ลองใจ
หลังจากขนข้าวขนของเสร็จเรียบร้อย ผมก็ขอตัวอาบน้ำอาบท่า ส่วนไอ้ปันก็นอนดูทีวีที่ห้องรับแขก จนผมอาบน้ำเสร็จสรรพเรียบร้อยก็ลงไปหาไอ้ปันข้างล่างเพราะว่าผมหิวแล้ว ส่วนมันก็น่าจะหิวเหมือนผมนั่นแหละ
“ปัน  ปัน ” ผมเดินไปเรียกมันไป
“ อะไร ” ไอ้ปันที่นอนพิงหลังอยู่โซฟาตอบกลับ
“กูเห็นในตู้เย็นมีของสดเต็มเลย มึงซื้อไว้หรอ ” ผมถามมันพร้อมกับเดินไปนั่งโซฟาตัวข้างๆ
“เปล่า แม่กูซื้อมาให้เพราะกูไปบอกแม่ว่าจะทำอาหารกินเอง” มันตอบผมแล้วเอามือตบๆที่โซฟาของมันเป็นเชิงสัญลักษณ์ว่าให้เข้าไปนั่งใกล้ ผมไม่รีรอเข้าไปนั่งประชิดตัวทันที แต่เว้นระยะนิดหน่อย
“เดี๊ยวกูทำให้กินเอง อยากทานอะไรว่ามา” ผมบอกมันพลางคิดเมนูที่เป็นไปได้ในหัวโดยเดาๆเอาจากที่เห็นในตู้เย็น
มันทำท่านึกไปนานพอสมควร
“คิดไม่ออกอ่ะ เอาเป็นว่าอยากทำอะไรให้กินก็กินตามนั้นแหละครับบบ” มันตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มหวาน ปานตุ๊กตาลูกเทพเชื่อมน้ำตาล
พอรับคำสั่งเสร็จ ผมก็ลุกขึ้นพร้อมกับคำนับฝ่าบาทปันเพื่อไปทำตามพระราชโองการ
“แดจังกึม ขอรับใช้ฝ่าบาทค่ะ” :katai2-1: ผมปรับเสียงให้ดูดัดจริต แล้วโค้งเคารพแบบธรรมเนียมเกาหลี
“งั้นของจุ๊บหน้าผากน้องแดจังกึม ก่อนได้ไหมจ๊ะ” ไอ้ปันทำเสียงโคตรเจ้าชู้ตัวพ่อ :hao6:
ผมในฐานะแดจังกึมชั่วคราวเมื่อได้ยินดังนั้นจึงตอบฝ่าบาทปันไปว่า
.
.
.
.
.
“E ดอก”  :ruready
หลังจากที่ผมลาฝ่าบาทออกมาแล้วก็จัดแจงเตรียมวัตถุดิบที่จะทำเมนูมัสมั่นไก่ ฉู่ฉี่ปลาทู และไข่เจียว เพื่อโชว์จิตวิญญาณแห่งความเป็นมนุษย์แม่บ้าน ตอนนี้ผมทำอาหารไทยคล่องมากเนื่องจากไปเจอวิดิโอเก่าๆที่คุณย่าถ่ายตอนทำอาหารไว้อย่างละเอียดมาเปิดๆดู มันทำให้เกิดคิดถึงท่านจับใจ เลยตั้งใจจะสืบทอดเทคนิดการทำอาหารของท่านเอาไว้
ประมาณ 2 ทุ่มเห็นจะได้ทุกอย่างก็เสร็จพอดีกับข้างสวยร้อนๆที่สุกอย่างพอดี ผมยกข้าวปลาอาหารไปที่ห้องทานข้าวอย่างเรียบร้อยแล้วเข้าไปล้างเนื้อล้างตัวสักหน่อย แล้วผมก็ไปเรียกไอ้ปันให้มากินข้าว
“ปัน  ปัน ปันโว้ย  โว้ยปัน ” ผมเดินโหวกเหวกโวยวายมาที่ห้องนั่งเล่นที่ไอ้ปันอยู่ 
“……………………………………….ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งคะ………” :ruready
แต่น แตน แต๊นนนนนนนนนนนนนน
เพราะมันเสือกหลับสลบไสลหน้าทีวี มันนอนกอดอก หายใจสม่ำเสมอ ผมค่อยๆเข้าไปใกล้ๆโดยไม่ให้มันรู้ตัวด้วยวิชา
ย่องเบาที่ไปเรียนที่วัดเส้าหลินช่วงซัมเมอร์ ไอ้ปันเหมือนดาราเด็กๆ ช่วงอายุ 17 18 ประมาณนี้แหละครับ ขาวๆ ผิวเนียน มีขนหน้าแข้งบ้างพอเป็นพิธี จมูกโด่งรับกับแว่นตาที่มันใส่ บวกกับขนตาที่เป็นแพสวยงาม คิ้วเข้มๆเรียงตัวสวย และกับปากที่ชมพูระเรื่อเป็นกระจับ
“โคตรเพอร์เฟค” ผมได้แต่สรรเสริญกับรูปร่างหน้าตามันแบบเบาๆ
แต่ผมคงไม่โน้มตัวลงไปจูบมันแล้วพอดีกลับที่มันรู้สึกตัวแล้วจูบตอบ แล้วได้กันบนโซฟา มันคงไม่ได้เป็นอย่างนั้นนะครับเสียใจด้วยเพราะนี่แม่งไม่ใช่นิยาย
“ปัน  ปัน ”ผมเขย่าเรียกมันไม่กี่ทีมันก็รู้สึกตัว
“เป็นไง ครัวไฟไหม้หรือเปล่า”มันถามผมแล้วนอนหาวบิดขี้เกียจสักพักแล้วลุกขึ้นนั่งพิงโซฟา ผมที่ยืนอยู่ได้แต่ยืมยิ้มอย่างผู้มีชัยเหนือกว่า ทำหน้าตาเหมือนกับคุณสาลี่ตอนตบอีเย็น  ผมไม่ได้พูดอะไรได้แต่หันหลังเดินนำไปที่โต๊ะอาหาร
เพียงแค่อึดใจเดียวไอ้ปันเด้งตัวแล้วปิดทีวีเดินตามออกมา
แต่นนนนนนน
แตนนนนนนนนนนนนนน
แต๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
“โหวววววววว ไม่ธรรมดานะเนี่ยแฟนกู อย่างกับร้านอาหารแหนะ เห้ยยยยยย” มันอุทานให้กับหน้าตาอาหารที่ชวนรับประทาน
“แน่นอน นี่ใคร ” ผมได้แต่เบะปากมองบนใส่
“ตักข้าวกันได้แล้วเดี๊ยวก็หายร้อยพอดี”ผมไล่ให้มันไปตักข้าว เสรร็จแล้วมันก็เดินกลับมาสองจานเพราะเผื่อผมด้วย
“โหวววววววว แกงกะหรี่ ”ไอ้ปันพูด
“มัสหมั่นจ๊ะพ่อหนุ่ม”ผมพูดโทนเสียงเรียบๆแต่ดูหรูประหนึ่งว่าเป็นลูกผู้ดี
หลังจากนั้นผมกับไอ้ปันก็กระซวกกับข้าวมื้อเย็น กันอย่างดุเดือด มันชมผมไม่ขาดปากเรื่องอาหาร ผมได้แต่ยักไหล่รับคำชมก็มันช่วยไม่ได้มึงเสือกได้ศรีภรรยา 5555555555555555
กินเสร็จก็เป่ายิงฉุบกันล้างจานแต่เสือกเสมอแต่ไม่ขอเสี่ยงดวงต่อ เลยขอร้องให้มันช่วยล้างน้ำแฟ๊บเดี๊ยวผมล้างน้ำเปล่าเอง
“โดนโกงอีกละกู” มันบ่นไปล้างจานไป แต่ก็ช่วยไม่ได้ทุกอย่างต้องแฟร์ๆสิ
“โกงยังไง” ผมเถียงมัน  :katai1:
ตัดภาพไป เมื่อ 20 นาทีก่อน
“ยัง ยิง เยา ปัก กะ เป่า ยิ๊ง ฉุบ ” สิ้นเสียงอินโทร ไม่ปันออกค้อน ผมออกกรรไกร  ตาแรกมันชนะ
“อีกครั้งเดียว555555” มันหัวเราะเยาะ
“ยัง ยิง เยา ปัก กะ เป่า ยิ๊ง ฉุบ” สิ้นเสียงอินโทรครั้งที่สอง ไอ้ปันออกกรรไกร ผมออกกระดาษ
“55555555555 น้องจิครับ คุณแพ้555555” มันหัวเราะร่อน
“มึงต่างหากที่แพ้”ผมเถียงกลับ :mew3:
“อย่ามาๆ”มันบอก
“กูชนะจริงๆปัน”
“ยังไง ก็มึงออกกระดาษ กูออกกรรไกร” มันบอก
“ก็กระดาษกูเคลือบซีเมนต์ ” จบนะ
“…………………….” มันเงียบ o22 :a5:
“จิ ตบกันไหมจะได้จบ” มันบอกผม
“กูเหนื่อยกูง่วงแล้ว ช่วยๆกันทำจะได้เสร็จๆ” ผมบอกมันพลางเอามือดันมันไปที่อ้างล้างจาน
.
.
.
.
.
.
“กูไม่ได้โกง มันเคลือบซีเมนต์จริงๆ ” ผมยังคงบอกไอ้ปันที่ตอนนี้ยืนล้างจานน้ำเปล่าอยู่ คือสรุปมันล้างทั้งน้ำแฟ๊บน้ำเปล่า
ผมปล่อยมันล้างจานไป ส่วนผมก็ออกมาดูทีวีอีกห้องหนึ่ง ดูไปสักพักไอ้ปันก็ตามมานั่งข้างๆ
“เห้อออออออออออ ดูอะไรอยู่” มันถามผมแล้วค่อยๆเอนหัวมานอนบนตักผม
“ดูเรื่อยเปื่อย กูง่วงแล้วว่ะปัน”  ผมบอกมันพลางเอามือลูบหัวมันแล้วหาวโชว์ไปหนึ่งดอก
“ปิดทีวีเลย แล้วไปนอนได้แล้วกูไปเปิดแอร์ทิ้งไว้แล้ว” มันพูดเสร็จผมก็กดปิดแล้วขึ้นชั้นสอง ส่วนไอ้ปันบอกว่าเดี๊ยวจะตามขึ้นมา ผมไปถึงห้องก็จัดแจงแปรงฟัน ล้างมือ ล้างหน้า ล้างเท้า ได้สัมผัสกับแอร์ฉ่ำ เตียงนุ่ม ผ้านวนหนาๆ สวรรค์โคตร
ผมกระโดดขึ้นเตียงแล้วซุกตัวใต้ผ้าห่ม โคตรสบาย ไม่นานนักมันก็ตามขึ้นมาพร้อมกับดับไฟห้อง
“มึงนอนเลยกูขออ่าน Text book ต่ออีกสักหน่อย”ไอ้ปันบอกผมแล้วเดินไปเปิดโคมไฟที่โต๊ะหนังสือ ที่เต็มไปด้วยตำราต่างประเทศมากมายถูกวางอย่างเป็นระเบียบ
“โอเค” ผมค่อยหลับตาลงเบาๆ แต่ผมยังไม่หลับ แต่แกล้งหลับประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ ได้แผนที่ผมจะทดสอบก็เริ่มดำเนินขึ้น แสงไฟจากโคมไฟถูกปิดลง พร้อมกับเสียงไอ้ปันที่ค่อยๆเดินมา ตอนนี้ในใจผมคิดไปต่างๆนานา ถ้ามันจะทำจริงมันจะทำยังไง ผมจะต้องยอมเลยมั้ยหรือจะปฏิเสธดี หรือทำเป็นแกล้งหลับลึกให้เหมือนโดนลักหลับ มันคิดไปร้อยแปดจริงๆตอนนี้  เทพฝั่งดี เทพีฝั่งร้าย แนะนำผมในหัวอย่างหนวกหู
.
.

เตียงยวบลงตามแรงเข่าไอ้ปัน ที่ค่อยๆขึ้นเตียงมาแบบระมัดระวัง ผมคิดไม่ผิดจริงๆมันค่อยเลิกผ้านวมของผมขึ้นทุกอย่างตอนนี้ผมรู้หมดสติสัมปชัญญะครบถ้วน ทันทีที่ผ้าถูกเปิดออกไอเย็นปะทะเข้ากับขาอุ่นๆของผมแทบจะทันที มันสอดขาเข้ามาทีละข้างแล้วค่อยเอนตัวลงใกล้กับผมที่นอนตะแคงหันหน้าออกให้มันอยู่ มัดกระเถิบตัวชิดกับผมแล้วค่อยๆช้อนแขนของมันข้างหนึ่งอีกข้างหนึ่งก็ค่อยๆกอดผม

มันอุ่นเหลือเกินครับ :hao5: มันอบอุ่นไปถึงหัวใจ มันยังไม่ใช่การล่วงเกิน มันไม่ใช่คนแบบนั้น ลมหายใจของมันค่อยๆบรรจงรดต้นคอพอให้ผมเสียวซ่านๆ มันแรดอ้อมกอดแรงขึ้น แล้วถอนหายใจออกยาวๆอย่างผ่อนคลาย
.
.
.
.
.
.
“อยู่กับปันแบบนี้ไปนานๆนะ”  มันกระซิบใกล้ๆหูของผม
เหมือนกับถูกสะกดจิตเมื่อได้ยินเสียงของมัน ผมรู้สึกได้ถึงความปรารถนาดีจากมัน มันช่างอบอุ่นจริงๆ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 14 “รักแท้แพ้ไอคิว” 19/02/60 14:42
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch krub ที่ 20-02-2017 01:49:59

สนุก+น่ารัก เขียนต่ออีกนะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 15 “ลองใจ” 20/02/60 1:46
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 20-02-2017 14:01:35

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะครับ  :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 15 “ลองใจ” 20/02/60 1:46
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 20-02-2017 14:44:48

รออ่านตอนต่อไปคับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 15 “ลองใจ” 20/02/60 1:46
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 20-02-2017 20:30:23

ปัน น่ารัก อบอุ่น
ไม่ล่วงเกินจิ ที่แกล้งหลับด้วย
จิ พบคนรักที่ดีที่สุดแล้ว
จิเลิกกลัวอะไรล่วงหน้า
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตามวัย
ดีกว่า จมอยู่กับความทุกข์อย่างเดียว
ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอนอยู่แล้ว
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 15 “ลองใจ” 20/02/60 1:46
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 20-02-2017 23:04:06

พรุ่งนี้จะมาต่ออีกนะครับ วันนี้ขออ่านหนังสือก่อน ใครอ่านแล้วช่วย comment ด้วยนะครับเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดสำหรับผมเลย
 :-[

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 15 “ลองใจ” 20/02/60 1:46
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 20-02-2017 23:18:42

 :impress3:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 15 “ลองใจ” 20/02/60 1:46
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 23-02-2017 11:02:54

ตอนที่ 16  เมื่อความทรงจำกำลังทวงคืน
หลังจากคืนนั้นผมได้ไปนอนบ้านใหม่ของไอ้ปันแล้วเนี่ย  ด้วยเหตุที่เมื่อคืนผมนอนเร็วมากกก ทำให้เช้านี้โคตรรรรจะสดชื่น :mew1:แต่ไอ้ปันมันตื่นก่อนผมซะอีก ตอนแรกกะว่าจะตื่นมาทำข้าวต้มกุ้งให้ไอ้ปันกินตามหน้าที่ภรรยาที่ดีแต่มันบอกผมว่ายังไม่ต้องทำ เดี๊ยวมันออกไปซื้ออาหารเช้าจากตลาดมาให้กินเอง ใจดีมากกกกกกกกกกก :katai2-1:
“จิ ตื่นแล้วก็ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปกินข้าว” ไอ้ปันบอกผมที่นอนอยู่บนเตียง ผมกลิ้งไปกลิ้งมาซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม  :katai5:
“………….”  ผมเอาแต่เงียบไม่ได้สนใจมันแต่ก็แอบเปิดผ้าห่มขึ้นแอบดูมัน เห็นยืนมองผมอยู่แบบนิ่งๆ
“ ได้ยินกูไหม จิ ” มันถาม :ling3:
“ครับบบบบบบบบบบบบ” ผมลากสียงยาว ตอบรับมัน และเปิดผ้าห่มออกเพื่อเผชิญหน้ากับมัน :ling1: :ling1:
“ อันยอง น้องปัน ” ผมทักทาย พร้อมกับส่งจุ๊บหนึ่งที :mew1:
“ หึ  หึ ” ไอ้ปันขำเล็กๆพร้อมทำหน้าแบบเอือมๆ มันลงมานั่งบนเตียงข้างผมหยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวี
ผมค่อยเอาผ้านวมมาห่อตัวอีกครั้งแล้วม้วนตัวให้เหมือนหนอน ค่อยๆกระดิ๊บๆไปหาไอ้ปันที่นั่งหันหลังให้ผมอยู่
“ ยังจะเล่นอีกบอกให้ไปอาบน้ำได้แล้วมันจะเจ็ดโมงแล้วไอ้จิ ” มันหันหน้ามาว่าผม :ruready
ผมไม่ได้สนใจอะไรค่อยๆกระดิ๊บๆไปใกล้ๆมันอีกจนหน้าผมชนกับหลังของมัน ไอ้ปันเอาแขนมาโอบหัวผมไว้ให้หนุนตัก
“ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย ” ไอ้ปันร้องเสียงหลง ลั่นห้อง เพราะผมกัดมันเข้าที่หลังอย่างแรง :hao6:
“ เป็นบ้าอะไรเนี่ย จะกัดทำเตี่ยอะไร ” ทำไมต้องทำเตี่ย? ไอ้ปันใช้มือตีตูดผม
“ หมั่นไส้ ” ผมพูดเสร็จพร้อมเบะปาก แล้วเดินลุกจากเตียง
“ เดี๊ยว ” ไอ้ปันพูดพร้อมกับจับขาผมไว้
“ ทำคนอื่นไว้แล้วจะจบง่ายๆแบบนี้ก็ได้หรอ ” ไอ้ปันหน้าตานิ่งๆเดาอารมณ์ยาก  ใจคอผมเริ่มไม่ดี
‘’ ก็มึงมันน่าหมั่นไส้ก่อนทำไมหล่ะ ถ้าทำตัวให้มันปกติใครจะอยากทำ เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง” ผมแถสีข้างจนถลอกปอกเปิด
“มานี่เลยยยยยยยย ” มันใช้มือโอบผมลงบนเตียง :z6: ผมเสียการทรงตัวล้มลงบนเตียง ผมจินตนาการเตลิดเปิดเปิง ไม่นะ ไม่นะ 55555555555555  ตื่นเต้นๆๆ
“555555555555555 ปัน พออออออ แล้ว กูยอมแล้ววววว55555555 ” มันขึ้นคร่อมตัวผมแล้วใช้มือจักจี้อย่างไม่ปราณี
“ นี่ๆๆๆๆๆๆ  กวนตีนดีนัก 5555555555555” ไอ้ปันจักจี้ผมพร้อมกับหัวเราะอย่างขาดสติ แต่ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วมันจักจี้ปานจะขาดใจตาย ผมบ้าจี้มากกกกกกกกกกก
“ ปัน ปัน 555555555555 ฮือ  ฮืออออออ ห๊า ปัน ปานนนนนนนนนนน 555555555” ผมครางเสียงหลงอย่างไร้สติ
เมื่อจวนจะขาดใจผมสำนึกผิดยกมือท่วมหัวขอชีวิตจากมัน
“ กูไหว้หล่ะปัน กูขอโทษ ” ผมพูดพร้อมกับยกมือไหว้ มันยิ้มแล้วก็หยุด :mew2:
“ อ่ะ อะ กูยกโทษให้ ” มันพูดแล้วก็ยิ้มหวานนน
“ กูจะไม่ทำแล้วปันกูสัญญานะ ” ผมพูดให้ดุสุภาพที่สุด มันนิ่งไปครู่หนึ่งราวกับว่ากำลังใช้ความคิด
“ หลับตา ” ไอ้ปันบอกผม
“ ทำไม จะทำอะไรอีก” ผมมองหน้ามันแล้วถาม
“ บอกให้ทำก็ทำสิวะ หรืออยากโดนอีก ” 
“ เออ ก็ได้ ” สิ้นบทสนทนาผมหลับตาลง แต่ก็หรี่ๆตาเอาไว้ :mew3:
ไอ้ปันจ้องผม แล้วค่อยๆโน้มลงมาเข้าใกล้หน้าผมเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตึก ตึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อะไรอีก
นี่สว่างแล้วนะ
จะจุ๊บตรงไหน
บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ความคิดถล่มเข้ามามากมาย
.
.
.
.
.
.
.
.
พอผมรู้สึกถึงลมหายใจมันที่หน้าผม ความซ่านก็ทำงานทันที มันหวิวๆ แปลก
. :heaven
.
.
.
.
.
“ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ผมร้องลั่นบ้านจนคานสะเทือน  :katai1:
“ เป็นหมาบ้าหรือไง ไอ้ปัน” ผมด่ามันหลังจากที่มันกัดเข้าที่ซอกคอผม
“ 5555555555555  สมน้ำหน้า อย่าลืมไปกินข้าวด้วย ” มันลุกขึ้นหนีหายไปจากห้องทันที แล้วปล่อยผมไว้คนเดียวบนเตียง  โลกนี้แม่งโหดร้าย…………………………………………………………………………………………………….
ความเครียดแค้นถาโถมเข้ามาในใจผม รู้สึกอาฆาตพยาบาทและจองเวรอย่างรุนแรง ผมรีบลุกไปดูที่กระจก
“ หูยยยยยย แดงเป็นจ้ำๆเลยไอ้เวร” รอยแดงจากแรงกัดของหมาบ้า ชัดเจนมากกกก ถ้าพวกไอ้โบทเห็นคงต้องล้อผมแหงๆเลย
“ เจ็บแต่ไม่จบ ” ผมยืนจิกตาหน้ากระจกพร้อมทิ้งความอาฆาตแค้นไว้ ก่อนรีบไปอาบน้ำเพราะเหลือบดูเวลาตะกี้มันสายแล้ว


“ เห้ออออออออออออ ความจะถึงเกือบสายซะแล้ว” ไอ้ปันบ่นพึมพำหลังจากที่ผมนั่งรถมันไปโรงเรียน แต่แน่นอนครับตลอดทางผมเงียบมากกกกกกกกกก เพราะโคตรงอน ตอนที่นั่งกินข้าวอยู่พอมันเห็นรอยแดงก็รีบมาขอโทษขอโพย แต่นั่นไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น
“ เอียงคอหน่อยสิ จะแปะพลาสเตอร์ให้ ” ไอ้ปันจ้องที่คอพลางแกะพลาสเตอร์ออก
“ …………………………… ” ไร้บทสนทนาของผม ได้แต่เอียงรับพลาสเตอร์จากมัน เพราะไม่ได้อยากให้มีใครมาเห็นรอยนี้
“ ตัวกูก็ไม่เสียเสือกต้องมาเพลียจิตอีก ” ผมพึมพำเบาๆ
“ ว่าอะไรนะ” ไอ้ปันเหมือนจะได้ยินเลยถาม
“ เปล่า ” ผมตอบสั้นๆ
“ กูขอโทษษษษษษษษษษษษษษ ” ไอ้ปันพูดพร้อมกับส่งสายตาบ๊องแบ๊วมาที่ผม เหมือนทุกครั้งเวลาที่มันทำผิด
แต่อนิจจา คราวนี้มันไม่ได้ผลเสียแล้ว ความโกรธมันเข้ามาบัญชาจิตใจผมทั้งหมด
“ เข้าไปได้แล้ว พวกมันรอกันอยู่ ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“ หูยยยยยยยยยยย  ดูทำเสียงโคตรจะน่ากลัวววววว ” ไอ้ปันได้แต่พูดอย่างสำนึกในบาปที่กระทำ
ผมไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่เดินนำมันเข้าไปในโรงเรียน พอไปถึงก็ไปนั่งที่โต๊ะประจำ โดยมีไอ้ภูมิ ไอ้กิต ไอ้โบท นั่งรออยู่
“ กว่าจะมานะพวกมึง พวกกูจะว่าจะไม่รอละ” ไอ้ภูมิบอก
“ คอมึงไปโดนอะไรมาว่ะ จิ ” ไอ้กิตเปิดประเด็น
“ โถถถถถถถ เรื่องผัวๆเมียๆอย่าไปสาระแนเลยรีบไปเข้าแถวได้แล้ววว ” สิ้นเสียงเพื่อนโบทสุดหล่อ พวกผมแยกย้ายกันเข้าแถว ไอ้ปันยังคงรู้สึกสลดอย่างเห็นได้ชัด  เอาจริงๆนะผมอะหายโกรธแล้วแต่จะแค่แกล้งๆมันก็เท่านั้น

///////////// สวัสดีค่ะ นักเรียนที่น่ารักทุกคน////////////////////// เสียงรอง ผอ ดังลั่นแสบแก้วหู หลังจากที่เราทำพิธีหน้าเสาธงช่วงเช้าเสร็จ
“ วันนี้ครูจะมาแนะนำสมาชิกใหม่ของโรงเรียนเรา เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากอเมริกา แต่ๆๆ สมาชิกใหม่คนนี้พูดไทยได้เนื่องจากเป็นลูกครึ่งไทย อเมริกา แต่ย้ายไปอยู่นู่นเลยได้สัญชาติอเมริกา  จะมาปะจำชั้นอยู่ในระดับ ม.5 นะลูก ยังไงก็ลองฟังเพื่อนใหม่หน่อยจ๊ะ อ้าวววววววปรบมือ” สิ้นเสียงการประชาสัมพันธ์ผมหันหน้าไปมองนักเรียนแลกเปลี่ยนใหม่คนนี้ ซึ่งจริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่โรงเรียนผมจะมีนักเรียนแลกเปลี่ยนแต่สิ่งที่ทำให้ผมสนใจคือการที่เด็กใหม่คนนี้คือคนที่ผมหวาดกลัวที่สุด.
.
.
.
.
.
“ Good morning everyone , สวัสดีค่ะ ชื่อ นิโคล ลาบัส นะค่ะเรียกว่า ฟ้า เฉยๆก็ได้ค่ะ ดิชั้นดีใจที่ได้มาแลกเปลี่ยนที่ประเทศไทยนะค่ะ และที่ดีใจที่สุดคือการได้มาที่โรงเรียนแห่งนี้  ขอบคุณมากค่ะ ” สิ้นเสียงการแนะนำตัวของหญิงสาวผิวขาว ผมดำยาว ดวงตาคมโตสดใส ดูสวยน่ารัก แวบหนึ่งผมสะดุดกับชื่อๆนี้มากๆ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน ผมแอบมองไอ้ปันที่นั่งอยู่ด้านหลังมันมองเด็กใหม่คนนี้อย่างใจจดใจจ่อ ราวกับว่าเคยรู้จักกัน เพียงใช้เวลากับความคิดสักครู่หัวใจของผมก็เต้นรำส่ำระส่ายไม่เป็นจังหวะ มันใจหายราวกับว่ากำลังจะเสียของรักไป ทำไมวันนี้ที่ผมคิดไว้ตลอดมันมาถึงเร็วเกินไป ผมจำได้แล้ว ผมจำเธอได้ หญิงสาวที่ปรากฏอยู่ในรูปภาพคู่กับปันตั้งแต่เด็กๆ แววตาและรอยยิ้มของเธอยังคงเหมือนเดิม  ผมจำเธอได้แล้ว!!! :mew4:

                                                                           “ นิโคล ลาบัส”

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 16 “ความทรงจำกำลังทวงคืน” 23/02/60 11:09
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch krub ที่ 23-02-2017 15:54:52

อะไรยังไง ปัน ปัน เราจะรีเทิร์นไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 16 “ความทรงจำกำลังทวงคืน” 23/02/60 11:09
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 23-02-2017 18:52:21

ปัน จะเปลี่ยนไปมั้ย
ได้เจอเพื่อนเก่า นิโคล ลาบัส
ปัน นิโคล เป็นแค่เพื่อน หรือชอบเกินเพื่อน
จิ กังวล แสดงว่าปันต้องชอบเพื่อนคนนี้มาก
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 16 “เรายังเหมือนเดิม?” 23/02/60 20:08
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 23-02-2017 20:07:19

ตอนที่ 16  เรายังเหมือนเดิม?


“ โหยยยยยยยยยยยยยย ไอ้จิ งานดีโคตร ” ไอ้โบทแววตาเป็นประกาย  :ling3:ไม่น่าแปลกใจอะไรที่เด็กใหม่คนนี้จะเป็นที่ฮือฮาในหมู่นักเรียนชาย
“ ให้มันน้อยๆหน่อยอีโบท กูจะฟ้องเมียมึง ” ผมสวนไอ้โบทกลับ  :hao3:
“ โหดจริงจัง กูแค่ล้อเล่น มึงอย่าบอกเนยนะ กูพึ่งง้อได้เมื่อคืนผู้หญิงนี่แม่งขี้งอนฉิบหาย”  ไอ้โบทบ่นงึมงำ ไม่ใช่แค่ผู้หญิงหรอก ใครๆก็งอนเป็น :mew2:
“  เห้ยไอ้จิ เด็กใหม่นี่มอเดียวกับเราเลย แต่กูได้ข่าวว่าอยู่คนละห้องกับเราว่ะ เสียดาย” ไอ้ภูมิบอกกับผมอย่างเสียดาย
“ อืม ดีละ แล้วปันไปไหน เข้าแถวเสร็จกูเห็นมันแยกออกไป” ผมถามไอ้ภูมิ พลางมองไปรอบๆ มันเดินหายไปไหน :hao4:
“ มันเหมือนเดินไปคุยโทรศัพท์นะ กูเห็นกะว่าจะเข้าไปแต่เหี้ยปันมันบอกว่าให้ไปก่อนมันมีธุระ สงสัยคุยกับแม่ชัวร์ผัวมึงอะ ”ไอ้ภูมิบอกผมเสร็จ ใจยิ่งไม่ดีเข้าไปใหญ่นี่แม่งไม่ใช่สถานการณ์ปกติแน่ๆ ผมมีลางสังหรณ์
“ งั้นขึ้นไปเรียนก่อนเหอะ เดี๊ยวมันคงตามมากูว่าอย่างนี้มันต้องมีเรื่องอย่าพึ่งไปยุ่ง” ผมบอกพวกมันแบบปัดๆขืนบอกไปว่าไอ้ปันกับเด็กใหม่รู้จักกันคงจะยังความวุ่นวายมาสู่ไอ้ปันไม่น้อย
เป็นไปตามคาดครับฟ้าอยู่ห้องเรียนพิเศษ ซึ่งอยู่คนละโซนจากห้องเรียนปกติ แต่จากการที่ผมไปสืบๆดูมาเนี่ยประวัติทางวิชาการไม่เบาๆจริงเห็นว่าเคยคว้าเหรียญเงินการแข่งขันเคมีระดับนานาชาติมาแล้ว  o13
“ สวย ฉลาด เหมาะกันเหี้ยๆ” ผมบ่นพึมพำในระหว่างการเรียนช่วงเช้า วันทั้งวันผมไม่เป็นอันจะเรียน คิดไปเรื่อยเปื่อยไอ้ปันก็ดูเงียบๆผิดปกติ ผมเลยไม่ได้ไปถามอะไรมัน :katai4:
“ อีเมจิ ” แอน เพื่อนผู้หญิงในห้องผมเรียกแล้วเดินมาพันแข้งพันขาผมอย่างสนิทสนม แอนเป็นสาววายแตกคอยจะเชียร์ให้ผมกับไอ้ปันได้กันอยู่เรื่อยๆทุกวันมันจะมาถามผมว่าเสียตัวหรือยัง :mew5:
“ คอไปโดนอะไรมาฮะอีนี่ อย่าบอกกูนะว่าภารกิจสำเร็จแล้วอ่ะ อร้ายยยยยยยยยยยยย” อีแอนกระโดดโหยงๆตัวบิดไปบิดมาเขินราวกับว่าตัวเองอยู่ในเหตุการณ์
“ อีมโนแจ่ม ” ผมพูดกับมัน
“ กูเป็นแผลไม่ได้โดนอะไรทั้งนั้น ”
“ แล้วนี่ปันไปไหนยะ ปกติตัวติดกันตลอดเวลา ”มันบอกผมพร้อมกับเบะปาก
“ อยู่ในห้องแหละ มันทำงานอยู่ใครจะไปตัวติดกันตลอดเวลาแฟนนะมึงไม่ใช่กาวตาช้าง” :z10:
“ กูไปละ” ผมลามันก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องเรียน
“ จิๆๆๆ ” ไอ้ปันเรียกผม หลังจากที่เรียนเสร็จ  ไอ้ปันเนี่ยจะเป็นคนที่รู้จักแบ่งเวลามากถ้าเวลาเรียนมันก็จะเรียนจริงจัง ผมเลยไม่ได้คุยอะไรกับมันในห้องมากเท่าไหร่
“ อะไร ” ผมถามมันกลับ ไอ้ปันกวักมือเรียกผมให้เข้าไปหาที่โต๊ะเรียนหลังจากมันเคลียร์งานเสร็จ
“ เย็นนี้แม่กูให้ไปหาที่บ้านนะ ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย” มันบอกผมพลางจดอะไรไปมาที่สมุด
“ เรื่องเด็กใหม่ใช่ไหม” ผมเปิดประเด็นอย่างไม่รีรอ เพราะอึดอัดมาทั้งวัน ไอ้ปันหยุดเขียนแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่าไม่วางตา
“ มึงรู้หรอ ” มันถามผมกลับแล้วเอาแขนมาโอบเอวผม
“ กูจำได้ เพราะมึงเคยบอกกูเรื่องฟ้าแล้ว และกูก็เคยไปถามแม่มึงเรื่องนี้แล้ว” ผมบอกมัน
“ หึ หึ รู้ดีฉิบหาย กูจะได้ไม่ต้องเล่าอะไรให้ละเอียด”
“ แต่ว่ามึงไปเถอะวันนี้ กูจะกลับไปหาพ่อบ้างอะไรบ้าง” ผมงัดวิชามารการพูดตลบตะแลงและการซ่อนแววตา
“ งั้นเสร็จแล้วกูมารับกลับบ้านเรากันนะไม่เกิน 4 ทุ่มอย่าพึ่งหลับนะมึงไม่งั้นกูไปอุ้มถึงเตียง” ไอ้ปันบอกผมแล้วยิ้มให้
หลังจากเลิกเรียนไอ้ปันก็มาส่งผมที่แฟลตในโรงเรียน ไม่ได้กลับที่นี่มาตั้งนานโคตรคิดถึง
“ อย่าปิดโทรศัพท์นะเดี๊ยวโทรมา” ไอ้ปันบอกผมหลังจากที่จอดรถที่หน้าแฟลต
“  โอเค ”ผมตอบมันกลับไปสั้นๆ แล้วเปิดประตูรถลงไป
มันใจหายเหมือนกันนะเวลาเห็นรถมันไปไกลลิบๆโดยที่รู้ว่ามันจะไปหาอีกคน ทั้งๆที่ผมมองอยู่ตรงนี้มันเหงาๆบอกไม่ถูก อย่างกับว่าอาจจะไม่ได้เจอกันอีก ผมยกมือขึ้นมาปาดหยาดน้ำที่ไหลเปียกแก้มอยู่ในขณะนี้
“ มาเร็วเคลมเร็วจริงๆน้ำตากู” ผมพึมพำรีบเอามือปาดน้ำตาแบบลวกๆ หลังจากเก็บความรู้สึกไว้ทั้งวัน ผมเคยบอกกับตัวเองไว้ว่าวันหนึ่งเมื่อคนๆนี้ปรากฎตัวอีกครั้งๆผมจะปล่อยปันไป ผมเคยสัญญากับตัวเองไว้และแน่นอนครับผมไม่มีวันผิดคำพูด เพราะฟ้ากับปันคือกันและกัน เป็นพรหมลิขิตก็ว่าได้ :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:
“ โถถถถถถถ ลูกชายพ่อไม่ได้กลับมาซะนาน ทำไมไม่บอกกันก่อนหล่ะ” พ่อรีบเข้ามาหาทันทีหลังจากที่เห็นผม
“ เว่อร์ไปไหมพ่อ เสาร์อาทิตย์ที่แล้วยังคุยกันอยู่เลย” ผมบอกแกไป แล้วนั่งคุยกันสักพักก่อนที่ผมจะลาเข้าห้อง
ผมได้แต่มองโทรศัพท์ตัวเองที่ไม่ได้มีการแจ้งเตือนอะไรทั้งนั้น ใช่สิผมไม่ได้มีสิทธิอะไรจะมีโทรถามอยู่แล้วหนิ
“ ตอนนี้มึงจะทำอะไรอยู่ว่ะ มึงยังคิดถึงกูไหม เฮ้อออออออออออ” ผมได้แต่ถามมันจากรูปของมันในโทรศัพท์มือถือผมแค่คิดแล้วนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง
//////////////////////// ติ้ง///////////////////////////////////
เสียงแจกเตือนจากโปรแกรมไลน์ดังขึ้นตอนประมาณ 3 ทุ่ม
ปัน : จิ         
ผม: อะไร ตอนนี้ทำอะไรอยู่
ปัน: ลงมาหาหน่อยสิ
ผม: ลงเลิงอะไร มึงอยู่บ้านมึงไม่ใช่หรอ
ปัน: มองที่หน้าต่างสิ
ผมอ่านข้อความเสร็จก็ลุกมองลงไปที่หน้าต่างแฟลต เห็นมันยืนพึงรถแล้วโบกมือมาให้ผมดีใจมากก รีบวิ่งลงบันไดด้วยความเร็วสูง
“ ปันนนนน”  ผมแหกปากเรียกมัน
แต่ก็ได้ชะงักอยู่อย่างนั้นเพราะที่นั่งคนขับมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งในรถมาด้วยไม่ต้องเดาก็น่าจะทราบครับว่าคือ ฟ้า
“ จิ คืนนี้นอนนี่ไปก่อนได้ไหม พอดีฟ้าจะเข้าไปดูบ้านกะกูก่อน” ไอ้ปันบอกกลับผม
เหมือนการให้ความหวังแล้วจากไปโคตรเสียความรู้สึกกับคำพูดที่ออกจากปากมัน แต่ก็ได้แต่ปั้นหน้ายินดี
“ เห้ย กูจะทักมึงไปพอดีว่ากูจะนอนที่นี่สักหน่อยไม่ได้กลับมานาน ถ้าอย่างนี้ก็คงไม่ต้องบอกแล้วงั้นไว้เจอกัน” ผมบอกมันไปพร้อมกับฉีกยิ้มทุกคำที่พูดผมโกหกทั้งหมด มันดูสบายใจขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบอย่างนี้ คงต้องขอบคุณความมืดที่ทำให้มันไม่ได้เห็นน้ำตาของผมที่ตอนนี้มันกำลังจะเอ่อล้นออกมาแล้ว
“ มึงโอเคแน่นะจิ” ไอ้ปันพูดย้ำ :mew6: :mew6:
“ กูเอ่ออออกูโอเค” ผมพูดขาดช่วงเพราะเป็นจังหวะเดียวกับที่มวลน้ำตาก้อนใหญ่มันประทุออกมาแล้ว :mew6:
“ งั้นไปละนะ” ไอ้ปันบอกผมสั้นๆแล้วส่งยิ้มให้ มันหันหลังกลับไปขึ้นรถแล้วพูดคุยกับฟ้าชั่วครู่ แต่ดูเหมือนฟ้าจะไม่ค่อยพอใจเธอหันมาสบตาผมครู่หนึ่งด้วยสายตาไม่เป็นมิตรนัก ก่อนภาพทั้งหมดจะหายไปเพราะตัวรถได้เคลื่อนผ่านหน้าผมไปแล้ว น้ำตามากมายที่ผมกลั้นมันเอาไว้หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสายราวกับว่าจะชดเชยให้เท่ากับความเสียใจที่ใจได้รับ
/////////////////// ตึง ตึง////////////////////////////////
เสียงไลน์เด้งความเข้ามาอีกครั้ง ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูพลางปาดน้ำตาให้พอมองเห็น :mew6: แต่ผมควรดีใจไหมครับเพราะข้อความที่เข้ามาช่างจริงใจเหลือเกิน
.
.
ปัน : จิ ตอนนี้กูว่าตัวกูไม่เหมือนเดิมแล้ววะ กูคงไม่เหมือนเดิมกับมึงอีกแล้ว
ปัน: ขอโทษ
เหมือนกับร่างกายชา มันไร้เรี่ยวแรง ผมได้แต่เก็บมือถือแล้วเดินไปแล้วไร้จุดหมายมันมาไกลเท่าไหร่ผมไม่รู้ ยิ่งเดินแม่งก็ยิ่งเสียใจ ทำไมผู้ชายเลวทุกคน ทำไม  :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:


////////////////// ตึง////////////////
/////////////////ตึง////////////////
////////////////ตึง////////////////
ตึง ตึง ตึง
ตึง ตึง
ตึง
‘ ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงไลน์กับเสียงเรียกเข้ามือถือ น้ำตาไหลอาบแก้มผมทั้งสองข้างยังไม่รวมกับน้ำมูก’
‘ผมแค่ฝันไป’
‘ผมยังไม่เสียมันไป’
ผมรีบรับโทรศัพท์
“ ฮัลล ลล โหล” ผมพยายามสะกดจิตตัวเองไม่ให้สะอื้น
“ทำไมพึ่งรับสายโทรไปตั้งนาน เป็นอะไรหรือเปล่า” ไอ้ปันรัวคำถาม
“ เปล่าๆ มาแล้วหรอ” ผมถามมันพลางหาผ้ามาเช็ดหน้าเช็ดตา
“ กำลังจะถึงแล้วลงมารอได้เลย” มันบอก
“ โอเค” ผมรีบวางสายมัน แล้วล้างหน้าล้างตาเช็ดหน้า แล้วลงไปรอมัน
ไม่นานนักแสงไฟหน้ารถยนต์ยุโรปก็สาดเข้ามา รถค่อยๆหยุดตรงหน้า
‘ ไม่มีใครนั่งข้างคนขับ’
ผมได้แต่โล่งใจ มันไม่ได้เป็นเหมือนในฝัน ไอ้ปันเปิดประตูรถลงมาแล้วตรงเข้ามาหาผม มันมองจ้องหน้าแล้วขมวดคิ้วเข้าหากันก่อนที่จะดึงผมเข้าไปกอด

“กูว่าแล้วมึงต้องคิดมากไอ้จิ ปะกลับบ้านเรา”
สรุป ! มันหาว่าผมนอนร้องไห้ ผมบอกว่าไม่ได้ร้องไห้มันฝันร้าย แต่แม่งไม่เชื่อก็เลยหมั่นไส้ขี้เกียจเถียงต่อ
         พ่อแม่ไอ้ปันกับพ่อแม่ฟ้านัดกินข้าวด้วยกัน ไอ้ปันเลยต้องไปด้วย ผมถามมันว่ารู้สึกยังไงเวลาเจอฟ้ามันบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยแล้ว แต่บางครั้งความคิดเก่ามันผุดเข้ามาเอง ผมถามมันว่าเขามาคุยเรื่องอะไรมันบอกว่าเรื่อง ‘หมั้น’

‘เกมมันเพิ่งเริ่มต่างหาก’ :z3:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 17 “เรายังเหมือนเดิม?” 23/02/60 20:14
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 23-02-2017 20:11:47

ขอคอมเมนต์เยอะนะครับ เป็นกำลังใจให้ผมด้วย :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 17 “เรายังเหมือนเดิม?” 23/02/60 20:14
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 24-02-2017 00:22:19

  อ่านตอนนี้เพื่อเตรียมใจอ่านตอนต่อไป จิจะเป็นไรมั้ย

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 17 “เรายังเหมือนเดิม?” 23/02/60 20:14
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 26-02-2017 17:13:01

ตอนที่ 18 ไม่มีอะไรเป็นของเรา


“  จะไม่พูดอะไรหน่อยหรอไง ” ไอ้ปันถามผม ในระหว่างทางกลับบ้าน
“  แล้วจะให้พูดว่าอะไรหล่ะ ” ผมตอกกลับไปแล้วเหม่อมองไปข้างทาง ฝันร้ายเมื่อหัวค่ำยังทำผมใจหายอยู่
“  ไม่ชอบให้มึงเป็นแบบนี้เลย ” ไอ้ปันเอามือมากุมผม
“ สุดท้ายมึงก็ต้องทำตามพ่อแม่สินะ” ผมพูดพลางเบือนหน้าหนี เสียงไอ้ปันถอนหายใจยาว เมื่อผมพูดประโยคเมื่อครู่จบ
ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ผมรู้อยู่แล้ว แต่มันยังเด็กผู้ใหญ่คงคุยๆกันก่อนอนาคตเป็นเรื่องไม่แน่นอน ยัยฟ้านั่นแม่งคงไม่ได้เป็น
เลสเบี้ยนหรือไม่ใช่ว่ามีคนชอบอยู่แล้ว แล้วคงมาวางแผนล่มงานหมั้นกับไอ้ปันเหมือนในละครหรอกนะครับ
“ …………………………………..” มันไม่ได้พูดตอบอะไร บรรยากาศในรถอึมครึมในระดับสูงสุด
“ แต่อย่างน้อยกูจะบอกพ่อแม่ว่ากูเป็นเกย์” ไอ้ปันพูดประโยคนี้ออกมามันทำให้ผมยิ่งหดหู่ ผมค่อยๆเอามือของมันข้างหนึ่งมากุมไว้เชิงให้กำลังใจ ผมยิ้มให้มันเล็กๆมันหันมายิ้มตอบให้
“  อย่าทำอย่างนั้นเลยปัน ชีวิตมึงอีกยาวไกลอย่ามาจบที่กู อีกอย่างมึงไม่ใช่เกย์” ผมตัดสินใจพูดตรงๆ สิ้นประโยครถถูกหยุดที่ข้างทางอย่างกระทันหัน ไอ้ปันบีบมือผมแน่นนัยต์ตาของมันดูเศร้า แสงที่สะท้องผ่านกรอบแว่นของมันทำให้ผมเห็น
‘ มันร้องไห้ ’
ผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่เบือนหน้าหนีพยายามสะกดอารมณ์ตัวเองไม่ให้ร้องไห้ ผมต้องไม่อ่อนแอสิ
“ มึงหมายความว่ายังไงจิ ” ไอ้ปันพูดอย่างเสียงเรียบๆ
“ มึงจะปล่อยกูไปหรอ ” ไอ้ปันพูดเสร็จมันถอดแว่นออก มันก้มหน้าถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า ผมหันกลับมามองหน้ามัน
“  กูมาทีหลังเขา มึงจะรักใครกูว่ามันไม่สำคัญกว่าการที่มึงต้องไม่ทำให้พ่อแม่ต้องลำบากใจ เราเคยคุยกันแล้วไม่ใช่หรือไงว่ายังไงวันนี้มันก็ต้องมาถึง วันที่มึงต้องทำในสิ่งที่ถูกต้อง มันไม่ได้มีใครผิด แต่ช่วงเวลานี้แม่งมาถึงเร็วไป ” ผมพูดออกไป
“ แต่กูไม่ได้รักฟ้าแล้ว ” มันหันหน้ามาหาผม
ผมแสยะยิ้มให้มันเล็กน้อย
“ อย่าด่วนตัดสินเร็วไปสิ ” ผมบอกมันพลางบีบมือมัน
“ มึงพูดเหมือนมึงไม่เคยรักกู ” ผมไม่รู้ว่ามันคิดอะไรทำไมมันถึงพูดออกมาแบบนี้
“ รักสิ ” ผมตอบกลับไปสั้นๆ
“  แล้วทำไมถึงไม่ช่วยกันหละ ” มันถามกลับมา
“  มึงเป็นคนดีกูอยากให้มึงได้เจอคนดีๆมีชีวิตที่ดี มีครอบครัว”
“  กูแม่งเหมือนคนเห็นแก่ตัวเลยว่ะ มึงว่าไหมจิ ทั้งๆที่กูรู้อยู่แล้วว่ายังไงพ่อแม่กูก็ต้องคลุมถุงชนแต่กูก็มาให้ความหวังกับมึงอีกกูรู้สึกผิด”
‘ ใช่ปันมึงมันเห็นแก่ตัว’ ผมพูดในใจ
“ แล้ววันนี้ไปคุยเรื่องอะไรมาบ้างละ พูดให้กูฟังซิกูจะได้ประเมินสถานการณ์ถูก” ผมถามมันอย่างใจเย็น
“ เค้าก็คุยๆกันแหละว่าจะรอเรียนจบก่อนแล้วค่อยหมั้น” ไอ้ปันบอกกับผมตรงๆ บางทีผมก็อิจฉาชีวิตมันนะมีคนมาจองตั้งแต่ยังซิงๆ
“ นี่เราก็แค่เด็ก ม ห้า เองมึงอย่าพึ่งคิดมาก” มันพูด
อืมก็ใช่นี่ก็เด็กมอห้าเอง จะรีบหมั้นหมายกันไปทำไม ยุคนี้แม่งยังมีการจับคู่ให้กันอีกน่าเบื่อชะมัด
“ ถามจริงๆนะถ้ากูบอกว่าตอนนี้กูไม่โอเคแล้ว กูจะเลิกยุ่งกับมึงยังไงวันนึงเราก็ต้องจากกันอยู่ดี” ผมตัดสินใจบอกมมัน
“  กูไม่คิดว่ากูจะได้ยินประโยคนี้จากมึงนะจิ ” ไอ้ปันบอกกับผมด้วยน้ำเสียงไม่ดีนัก
“  แล้วมึงจะบอกพ่อแม่ว่ามีแฟนอยู่แล้วงั้นหรอ แฟนที่เป็นผู้ชายพ่อกับแม่มึงจะว่ายังไงห๊ะปัน” ผมเผลอตะคอกมัน
“ แล้วไง มึงเป็นผู้ชายแล้วยังไงวะ” มันเถียงผมกลับมา
ผมประเมินสถานการณ์ว่าตอนนี้เราอารมณ์ไม่ดีทั้งคู่ผมเลยบอกให้มันขับรถต่อกลับไปที่บ้านต่อ รอให้อารมณ์เย็นก่อนแล้วมาคุยกันอีกที
พอถึงบ้านผมลงจากรถแล้วรีบเข้าไปอีกห้องนึงเพราะยังไม่อยาก เผชิญหน้ากันอีกรอบไม่อยากทะเลาะอะไรทั้งนั้น
มันเองเห็นผมเข้าไปอีกห้องหนึ่งก็คงรู้ว่าผมยังไม่อยากคุยกับมัน มันก็ปล่อยๆผมไปก่อน
ผมเข้าห้องมาแล้วล็อคประตูจัดการอาบน้ำก่อนเผื่อให้อารมณ์มันเย็นลงตาม
ออกจากห้องน้ำมันก็โอเคดีนะ อารมณ์เย็นลง ผมจัดแจงใส่เสื้อผ้า แล้วดูหนังสือต่อไปอีกสักพัก เวลาผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมงเห็นจะได้ ตอนนี้ก็ 5 ทุ่มกว่าแล้วผมเลยวางสายตาจากหนังสือตรงหน้ากะว่าจะลงไปดูไอ้ปันสักหน่อย ผมเดินออกจากห้องแล้วลงบันไดไปชั้น 1 ผมเห็นไอ้ปันเอนพิงโซฟาอยู่ที่ห้องรับแขกมันหลับตา ผมรู้ว่ามันไม่ได้หลับหรอกแต่มันกำลังใช้ความคิด ผมเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วหยุดมองมัน ผมค่อยหย่อนตัวเองนั่งลงข้างมัน โซฟายวบลงจนไอ้ปันเองรู้สึกได้ มันลืมตาขึ้นมามองผม ดวงตามันแดงระเรื่อ ผมค่อยๆโอบกอดมันไว้มันเองก็ใช้แขนของมันกอดตอบผม
“ กูคิดแล้วจิ กูหาทางแล้วแต่กูเลี่ยงไม่ได้จริง”
“  ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ว่ะ ”
“ กูเลยเกลียดการทำธุรกิจครอบครัวกูไง ใช้ลูกเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ของสองตระกูล”
“ เลี่ยงไม่ได้ก็ต้องเผชิญกับมันให้ได้สิ ” ผมพูดพร้อมกับค่อยๆใช้มือลูบหลังมัน
“ มึงไม่น่ามาเจอกูเลยจิ เราไม่น่ามารู้จักกันก่อนเลย” มันพูดออกมา แล้วรัดอ้อมกอด
“  แต่กูกลับคิดว่ากูโชคดีมากกกกกกกนะปัน ที่ได้เจอมึง” ผมพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ที่มาจากใจไม่ได้ผ่านการดัดแปลง
“ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว กูมีบางอย่างจะบอกมึง” ไอ้ปันพูดแบบหลบสายตาผม
“ บอกมาเลย มีอะไรที่เหี้ยกว่านี้อีก5555555 ” ผมตอบกลับมันแล้วขำออกมา มันตลกชะตาชีวิตตัวเอง
“  จบ มอ 6 จากที่นี่กูคงไม่ได้เรียนเมืองไทยนะ ” เออใช่แม่งเหี้ยจริงๆ เรื่องเหี้ยๆสองเรื่องวันนี้ เห้อออออออออออ
“ จะไปประเทศไหนหล่ะอย่างมึงไม่เมกา ก็ อังกฤษ” ผมถามมันแต่ในใจนี่หวิวสุดๆ
“ เมกา ” มันตอบสั้นๆพลางถอนหายใจยาว
“ ดีใจด้วยนะ  ”  ผมตอบ
“ มึงอย่าขาดการติดต่อกับกูนะจิ สัญญาสิ” มันมองหน้าผมอย่างจริงจัง
“ อืม”
“ นับจากนี้กูเหลือเวลาอยู่กับมึงเท่าไหร่ ” ผมถามมันเล่นๆ
“ 9 เดือน ” มันตอบผม
“ รู้ไหมจิตอนนี้กูคิดอะไร ” ปันถามผมแล้วจับมือผม
“ อะไรหล่ะ”
“ กูอยากยืมไฟฉายย่อส่วนจากโดเรม่อน มาใช้กับมึงกูอยากพามึงไปกับกูอยู่ทุกที่กับกู555555555” มันบอกผม
แม่งเป็นเรื่องตลกที่ผมคิดว่าฟังแล้วมันเจ็บปวดที่สุดในชีวิตเลย
“ มึงจะบ้าหรือไง 5555” ผมได้แต่ขำตอบกลับมันไป
“ กูพูดจริงๆ”
“ นี่โชคชะตาส่งให้กูมาเล่นเป็นบทนางเอกอะไรเบอร์นี้เนี่ยเห้ออออออออออ” ผมพูด
“ มึงเชื่อไหมจิ เวลานับจากนี้มันจะผ่านไปเร็วมากกกกกกกกกก” มันบอกผม
“เออใช่ ”
“ ปันกูอยากย้อนกลับไปในเวลาที่เจอกันครั้งแรก จนถึงวันก่อนที่มึงจะไปแล้วกูก็ย้อนกลับไปเริ่มต้นใหม่อีกจนกว่าจะหมดอายุขัยกูเลย ” ผมบอก
“ แม่งน้ำเน่ากว่าไฟฉายโดเรม่อนของกูอีก” ไอ้ปันพูด
“ เออวะ 555555555555555555555” ผมกับมันขำพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“ กินข้าวหรือยัง” ไอ้ปันถามผม
“ กินแล้วสิ ”
“ มึงอะไปอาบน้ำได้แล้วเน่าเชียว” ผมบอกมันแล้วเอาตีนค่อยๆถีบมันออก ไอ้ปันเบะปากอย่างงอนๆ แล้วจึงยอมเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ
ผมเก็บกระเป๋ามันเอาขึ้นไปวางไว้บนห้องอย่างที่เคยทำ จัดโต๊ะหนังสือมันให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เอ่อลืมบอกไปปันมันชอบวิชาฟิสิกส์กับพวกคณิตศาสตร์กับภาษาอังกฤษมันบอกว่ามันอยากเป็นวิศวะ  และแน่นอนครับมันต้องได้เป็น
มันอาบน้ำเสร็จก็มาวิ่งไล่กะผมรอบเตียงอย่างกับเด็กๆ
“ ไปใส่เสื้อผ้าได้แล้วไอ้ปัน”
“ เรียกไอ้เลยหรอ มานี่”สรุปก็กว่าจะได้ใส่เสื้อผ้า ไล่ล่ากันรอบห้องจนหลายๆครั้งผ้าเช็ดตัวไอ้ปันจะหลุด
สรุปแล้วผมก็ต้องอาบน้ำใหม่อีกรอบ เพราะมึงคนเดียวไอ้ปัน
“ มาๆ มานี่สิขอดมหน่อย ” มันเรียกผมเข้าไปใกล้หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ
ผมก็โรคจิตเนอะเดินเข้าไปให้มันดม
“ จะให้ดมตรงไหน ” มันถามผม
ด้วยความที่ปลูกฝังเรื่องการถือเนื้อถือตัวแต่เด็ก ผมจึงใช้นิ้วชี้มาที่แก้มผม
“ ว้าววววว น่าสนๆ ” ไอ้ปัน
ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปหามัน
“ เอาจริงหรอ ” ไอ้ปันถามผม
“ จริงสิ ” ผมบอก
มันค่อยๆเอาจมูกมาสัมผัสกับแก้มนุ่มๆของผม นานเท่าไหร่ไม่ทราบ
“  เอาไปไว้บ้านไหมแก้มกูอะ ถ้าจะหอมนานขนาดนี้ ” ผมบอกมัน ไอ้ปันได้แต่ยิ้มๆ
“ ไปนอนได้แล้ว ” ผมบอกมันเนื่องจากค่อนข้างดึกแล้ว มันพยักหน้ารับ ผมจูงมือมันขึ้นไปอย่างที่เคยทำ ผมล้มตัวลงนอนมันก็นอนข้างๆ แต่วันนี้ผมเป็นฝ่ายกอดมันก่อน ไอ้ปันมองหน้าผมอย่างแปลกใจ
“ วันนี้มึงแปลกๆนะจิ ” ไอ้ปันพูดแบบยิ้ม
“ แต่กูชอบว่ะ 55555 ” มันหัวเราะ
ผมถอดแว่นตาออกให้มันอย่างที่เคยทำทุกคืน
“ 9 เดือนต่อจากนี้กูจะทำแต่เรื่องที่มีความสุขนะ ลืมๆไปก่อนว่าจะไปเมื่อไหร่ ” ผมพูดออกมาแบบเบาๆภายใต้อ้อมแขนของมัน
ไอ้ปันไม่ได้พูดอะไร ได้แต่พยักหน้าตอบรับเป็นสัญญาณเชิงรับรู้
“ ปัน กูรักมึงนะ ” :mew6: ผมไม่เคยบอกรักมันแบบนี้เลย บอกแบบตรงๆที่มาจากใจ
“ กูก็รักมึงจิ ”  :mew2:
“ ในอนาคตกูไม่รู้ว่าชีวิตเราแม่งจะเป็นยังไงต่อไปนะ แต่กูดีใจที่ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน ”
 ประโยคสุดท้านของค่ำคืนนี้ ผมพูดออกมาจากใจก่อนที่น้ำตาผมจะไหลออกมา เหมือนไอ้ปันรับรู้มันกระชับกอดผมแน่นขึ้นเป็นเชิงปลอบใจ  :mew4: :mew4:




ทิ้งทวน# ผมโกหกครับ นั่นมันไมใช่บทสนทนาสุดท้ายเพราะหลังจากที่มันกอดผมแรงขึ้น ผมหมั่นเขี้ยวเลยกัดหัวนมมัน ไอ้ปันร้องจ๊ากกกกกก ลั่นห้อง นี่ต่างหากคือประโยคสุดท้ายของคืนนี้จริงๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 18 “ไม่มีอะไรเป็นของเรา” 26/02/60 17:19
เริ่มหัวข้อโดย: Kong.com03 ที่ 26-02-2017 18:27:24

เหมือนจะฮาแต่โครตหน่วงเลย :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 18 “ไม่มีอะไรเป็นของเรา” 26/02/60 17:19
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 26-02-2017 19:00:48

ปัน ก็รู้ว่าพ่อแม่ ให้หมั้นเพื่อผลประโยชน์ท่งธุรกิจ
ที่จริงช่วงเวลาที่ไปเรียนเมกา
ปัน อาจพบหนทางที่ไม่ต้องกลับมาสานธุรกิจทางบ้าน
แล้วความสัมพันธ์กับจิ ก็ยังไปได้ด้วยดี
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 18 “ไม่มีอะไรเป็นของเรา” 26/02/60 17:19
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 26-02-2017 23:08:45

ดีแล้วรู้ตอนนี้ดีกว่าทำใจได้เร็ว ความรักเป็นสิ่งดีเสมอ แต่ละคนก็มีเส้นทางของตัวเองให้เดินไป
  รออ่านตอนต่อไปคับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 18 “ไม่มีอะไรเป็นของเรา” 26/02/60 17:19
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 02-03-2017 00:44:38

ตอนที่ 18  ฉันไม่ใช่นางเอก


“  ไหนบอกว่าจะไปด้วยกันไง ตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอ ” ไอ้ปันขึ้นเสียงใส่ผม ในขณะที่กำลังขับรถกลับบ้าน ไม่ใช่เถียงกันเรื่องอะไรหรอกครับก็แค่ตอนแรกไอ้ปันต้องกลับไปหาพ่อแม่แต่ก็ต้องไปเจอฟ้าที่บ้านโน่นด้วย มันเลยชวนผมให้ไปค้างบ้านแม่มันให้ไปเป็นเพื่อนมัน ตอนแรกผมก็เออ ออ ตามมันไปรับปากซะดิบดี แต่ผมเปลี่ยนใจกะทันหันในคืนก่อนจะไป ไม่ใช่มีปัญหาอะไรหรอกผมมีบางอย่างอยากทำ
“  เออหน่าไปแค่ 2 วันเองห่างกับกูแปปเดียว อีกอย่างกูต้องไปบ้านป้ากับพ่ออีก ” ผมบอกเหตุผลกับมัน
ไอ้ปันทำหน้าไม่รับแขก ขมวดคิ้วเข้าหากัน แสดงว่าอันนี้แม่งโกธรจริง555555555
“  ทำเป็นเด็กๆไปได้ ” ผมบอกมันแล้วค่อยๆเอามือไปยืดริ้วรอยบนหน้าผากให้คลายลง แล้วก้มลงกัดหัวไหล่มันไปหนึ่งที
“ …………………. ” ไร้เสียงครางเจ็บปวดจากมัน  รู้สึกชักสนุกแล้วสิ
“ โหยยยย น้องปันๆ โกธรกูจริงจังเลยหรอเนี่ย ” ผมบอกไอ้ปันที่กำลังเลี้ยวรถเข้าบ้าน มันไม่ได้พูดอะไรเพราะมีวิญญาณเด็กประถมขี้งอนเข้าสิงร่าง
รถจอดสนิทที่โรงจอดรถ เสียงแอร์รถเป็นเพียงเสียงเดียวที่ดังอยู่ ณ ตอนนี้ บอกเลยว่าโคตร dead air ไอ้ปันมันไม่ค่อยเป็นอย่างนี้บ่อยหรอก นานๆทีจะเป็นเฉพาะเรื่องที่ไม่ได้ดั่งใจมันจริงๆ ส่วนตัวผมคิดว่ามันออกจะน่าสนุกนะที่แม่งเป็นแบบนี้
“  ไปด่าพ่อกูนู่น ไม่ใช่ความผิดกูสักนิด  อย่ามางงมางอน เดี๊ยวปั๊ดดดดด ” ผมยังพูดไม่จบเลย ไอ้ปันดึงกุญแจรถออกแล้ววางไว้ที่เบาะคนขับมันเปิดประตูรถออกไปแบบไร้เยื่อใย หู้ววววววว แม่งโหดวะ55555 ชอบๆๆๆๆๆๆ ผมระริกระรี้
หลังจากที่มันปิดประตูรถแล้ว เอ่อออ อย่าใช้คำว่าปิดใช้คำว่ากระแทกน่าจะดีกว่า มันก็เดินดุ่มๆเข้าบ้านไปไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพกับผมสักคำ ถามว่าผมแคร์ไหม บอกเลยว่ายิ่งกว่ามองบน ผมนั่งอยู่ที่เดิมไปยอมลงจากรถส่วนมันอยากจะเข้าบ้านก็เข้าไปผมจะนั่งอยู่ตรงนี้ จะประท้วงขอความเป็นธรรม

“ แม่งร้อนแหะ ” ผมบ่นงึมงำหลังจากนั่งในรถประท้วงมาได้ ครึ่งชั่วโมง
ยังไม่มีทีท่าว่ามันจะลงมาดูดำดูดีผมเลยสักนิด
อย่าได้แคร์ ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาเช็คข่าวสารรอบโลก ว่างๆเลยคุยกับไอ้ภูมิเพื่อนเลิฟเพื่อฆ่าเวลาอันแสนยาวนานนี้
ผมเล่าให้มันฟังว่าตอนนี้ผมกำลังทำอะไรให้มันฟัง มันเสือกด่าผมว่าปัญญาอ่อน ผมสลับคุยกับมันบ้าง ดูนั่นดูนี่บ้าง หาวไปอีก 14 ล้านครั้ง แม่งงงงงงงก็ยังไม่ออกมา ผมวางโทรศัพท์ลงแล้วหลับตาเบาๆคิดในใจว่าถ้าอีก 5 นาทีมันยังไม่ลงมาผมคงต้องยอมแพ้ขึ้นไปหามันเอง

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>  5 นาทีผ่านไป >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
โอเครรร  ผมยอมแพ้ก็ได้ ผมเตรียมตัวเก็บข้าวเก็บของ สัมภาระจากโรงเรียนเพื่อจะได้เข้าบ้านสักที
แต่แล้วโชคชะตาก็เข้าข้างผม……………………………………………………….

ประตูรถฝั่งผมถูกเปิดออกด้วยความเร็วแสง สมองสั่งให้ร่างกายหันไปหาต้นเสียงงงงงง ไอ้ปันยืนเท้าเอวขมวดคิ้วจ้องมาที่ผมในชุดนอนสีน้ำตาล เพียงไม่ถึงเสี้ยววินาที มันช้อนแขนอุ้มผมลอยละลิ่วจากเบาะมือผมกำกุญแจรถเอาไว้
“ จะนอนในนี้หรือไง ทำไมไม่ขึ้นไปกูคอยตั้งนานจะให้ประสาทกินไปถึงไหน ” มันพูดออกมาในขณะที่มันกำลังอุ้มผมอยู่ ผมพูดอะไรไม่ออก ผมว่าแม่งน่ารักกก เลยยิ้มหวานๆให้ไปดอกนึง
มันอุ้มผมเข้าไปในบ้าน ขึ้นชั้นสองตรงไปยังห้องนอน และถึงจุดหมายปลายทาง…….. เตียงนอน
มันวางผมลงกับเตียง เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เรามองตากัน ไอ้ปันกัดฟันเนื่องจากผมเห็นสันกรามขึ้นชัดเจน
ใจไม่ดีเลย……………………………….
“   ถอดเสื้อออก ”  หูผมไม่ได้ฝาดใช่ไหม ไอ้ปันพูดแล้วมองลงมาที่บริเวณอกผม หน้าผมร้อนฉ่า เลยยิ้มแก้ๆเขินออกมา
“  จะบ้าหรอ  ” ผมพูดโทนเบา ให้กระเส่าพอเป็นพิธี
ไอ้ปันเลิกคิ้วขึ้น มองผมอย่างแปลกใจ แล้วมันก็กลับมาขมวดคิ้ว
“ เร็วๆ บอกให้ถอดก็ถอด ” มันพูดอย่างไม่อายปาก
ด้วยจิตสำนึกแห่งความรักนวลสงวนตัว ผมจึงปลดกระดุมเสื้อผมออกช้าๆ ไอเย็นจากแอร์ปะทะกายผมยามที่ไร้เสื้อห่อกาย ขนลุกชันเกรียวกราวด้วยความหนาวเฉียบพลัน แต่นั่นยังไม่ทรมานมากไปกว่าการที่ไอ้ปันจ้องหน้าท้องของผมมันมองไล่ขึ้นไล่ลงอย่างลวนลามทางสายตา
“ เอ่ออ แล้วกางเกงหล่ะถอดไหม” ผมถามมันไปเขินๆไม่กล้าสู้สายตา
ไอ้ปันจ้องจาผมแล้วขมวดคิ้วเข้าหากัน ราวกับว่ากำลังทำให้สงสัย


“  มึงก็ไปถอดในห้องน้ำสิ เอ้านี่ผ้าเช็ดตัว ถ้าเสื้อแล้วก็ไปอาบน้ำได้แล้วไป เร็วๆ ”
เหมือนกับกำลังมีใครสักคนเอาระเบิดมาจุดใกล้ๆหูผม มันมากกว่าคำว่าหน้าแหกหมอไม่รับเย็บแต่อันนี้แม่งชาไปเลย
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เสียงหวีดร้องในใจผมมันดังไปทั่วโลกวิญญาณ
‘ บางทีผมก็เกลียดการเป็นคนดีของมัน ’

ผมได้แต่เข้าไปอาบน้ำ พยายามคิดถึงเรื่องพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ให้ใจเย็นลง พออาบน้ำเสร็จผมก็ใส่ชุดนอนที่มันเตรียมไว้ให้ แล้วเดินเข้าไปห่มผ้านวมหนาๆ กับมันบนเตียง ผมนึกว่ามันหลับหลังจากที่ผมเอาตัวลงไปซุกใต้ผ้าห่มมันก็ค่อยๆเขยิบเข้ามาแล้วดึงผมเข้าไปกอดอย่างที่เคยทำ
“ พรุ่งนี้จะไม่ไปกับกูจริงๆหรอ ” มันถามย้ำ
“ กูไม่ว่างจริงๆ ” ผมบอก
“ อย่าให้รู้ว่าแอบหนีเที่ยว ” มันขู่เสร็จก็รัดอ้อมกอดแรงขึ้น
“ ถ้ากูจะหนีเที่ยวมึงไม่มีทางรู้แน่ๆปัน ” ผมบอก
“ เก่งจังนะ ” มันบอก
“ แน่นอน ”
“  พูดจริงนะ อย่าหนีเที่ยวเด็ดขาด ” มันย้ำอีกรอบ
“  คราบบบบบ พ่อ ”
“ ปัน ”
“ ฮึ อะไร  ”
“ ลองเอาลมหายใจรดที่ต้นคอกูซิ ”
มันเอาคางมาเกยคอผมแล้วพ่นลมออกมา
“ สยิว ชะมัด 5555555 ” ผมบอกมัน
“ โคตรจังไร ” มันด่า
“ ลองขบหูกูเบาๆซิ  ” ผมสั่ง
“ มึงอยากใช่ไหมเนี่ย  ”
“ ไอ้บ้า กูแค่อยากลอง จะทำหรือไม่ทำ ” ผมยื่นคำขาด
มันค่อยๆ เอาฟันมาขบที่หูผม โคตรสยิวกิ๊ว55555555555555
“ แม่งจักกะดึ๊ยวะ5555555  ” ผมบอกแล้วเอียงคอ ให้กับความสยิว
“ เดี๊ยวให้รางวัลหลับตาสิ ” ผมหันหน้าเข้าหามันแล้วบอก มันค่อยหลับตาลงอย่างว่าง่าย
ไอ้ปันหลับตาลง แพขนตาเรียงสวย กับจมูกเป็นสัน และปากทรงกระจับแดงระเรื่อ น่ารักอะไรเบอร์นี้วะ

“  จุ๊บ ”
ผมจุ๊บที่ริมฝีปากไอ้ปันในระยะเวลาไม่เกิน 2 วิ
มันลืมตาขึ้นมาแล้วยิ้มให้ผม
“ …………… ” ไอ้ปันเอาแต่นิ่งเงียบ
“  ทำไมมองทำไม ” ผมถามมัน
“  อย่าพึ่งชวนคุยกูเขินอยู่ ” มันบอกพร้อมกับยิ้มหวานๆออกมา
“ 5555555555555555 ” ผมหัวเราะเสียงดังลั่นห้อง
“  มาๆรีบนอน ” ผมรีบตัดบท
ผมล้มตัวลงนอนโดยหันหน้าเข้าหามัน ปลายจมูกแตะกันนิดๆ แล้วผมก็ยิ้มให้มัน
“ วันนี้มึงรุกหนักนะจิ ” มันพูด


“  อดใจไว้น้องของจริงกำลังจะตามมา ” ผมพูดปิดประเด็นแล้วรีบพลิกตัวหันหลังให้มัน ไอ้ปันค่อยเอาแขนเลื้อยมาโอบกอดผม
“   รักนะ กูจะบอกรักมึงทุกคืน ” มันกระซิบข้างๆหูผม
ผมได้ยินแล้วค่อยๆบีบกระชับมือมันแน่น เป็นเชิงรับรู้
“ กูก็รักมึงปัน ”  :hao3:

หึหึ ใครจะไปรู้หละว่าผมคิดจะทำอะไร ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ







ปล ถามว่าผมคิดจะทำอะไรหนะหรอ ก็ทำในสิ่งที่ควรทำ
    ไม่ใช่ว่าฟ้าจะไม่ใช่คนดีนะครับ ไม่ใช่ว่าผมไม่เกรงใจเธอ
     แต่ผมบอกแล้วไง ผมไม่ใช่นางเอก ขอโทษนะฟ้าเรื่องเปิดซิงเธอคงจะไม่ถนัดเดี๊ยวเราจัดเอง # แยก
       

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 19 “ฉันไม่ใช่นางเอก” 02/03/60 0:51
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 02-03-2017 09:52:06

เย้ๆพี่จิมาต่อแล้ว ของสดและซิง พี่จิต้องประเดิมก่อน กว่าจะถึงนังฟ้า เฮอ!จะเหลืออะไร :hao3: o13

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 19 “ฉันไม่ใช่นางเอก” 02/03/60 0:51
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 02-03-2017 10:07:08

จิ เจ๋งงงงงง ชอบบบบบ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เรื่องเปิดซิงฟ้า คงจะไม่ถนัดเดี๋ยวจิจัดเอง
รอจิ จัดนะ คนเก่ง  :ling1: :ling1: :ling1: 
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:   

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 19 “ฉันไม่ใช่นางเอก” 02/03/60 0:51
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 02-03-2017 11:28:24

 o13  ขอบพระคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 19 “ฉันไม่ใช่นางเอก” 02/03/60 0:51
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 02-03-2017 20:55:11

ตอนที่ 20  พี่ไม่อยู่หนูร่าเริง (ฮิฮิๆ)

“  ปันๆ ”
ผมเขย่ามันช่วงช้ำมืดวันเสาร์ เพราะมันต้องไปบ้านแม่มัน  7  โมงเช้า ไอ้ปันลืมตาขึ้นมายิ้มให้แล้วนอนต่อ…….อ้าวไอ้เวร
“  ปันลูกตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำอาบท่าเร๊ววว ”  :ling3:ผมสวมบทวิญญาณคุณแม่ เขย่าตัวมันพลางเรียกมันไป
ได้ผมแหะ ไอ้ปันผงกหัวขึ้นมามองผม
“ แม่งงง เสียงเหมือนแม่กูเลยตะเกี้ย ” มันบอกผม
“ 5555555555555555  ก็กูแม่มึงไงลุกขึ้นเดี๊ยวนี้เร็วๆ ”
มันหลับตาล้มตัวลงนอนต่อ…………..
“  เร็วๆสิ ลุกกกกกกก  ไอ้อออ ฮ่า ฮ่าๆๆๆ อุ๊ยยย ไอ้ปันนนน ” มันล๊อคคอผมลงไปให้นอนกับมัน กูหมดคำจะพูด
“  ทำไมเร่งจัง มึงจะรีบไปไหนหรอ ” มันพูดพร้อมกับจับหน้าผมให้ไปมองหน้ามัน มันทำสายตาออดอ้อน วอนหาตีนมาก
“ ปล๊าววววววววววววววววววววว ” ผมรีบปฏิเสธแบบธรรมชาติสุด
“  …………………..   นั่นไงมีพิรุธจริงๆด้วย ……………….. ” มันหรี่ตาลงแบบสงสัย ปานไตของตนหายออกจากร่าง
“  ไม่มี๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ” เสียงสูงของผมนั้นยิ่งกว่า เจ้าของเพลงเทียนมี่มี ซะอีก
“  งั้นกูไม่ไปละ ไม่ไว้ใจมึง เดี๊ยวไปเล่นอะไรพิเรนๆ ” มันพูดออกมาเล่นเอาผมใจหายใจคว่ำแหนะ
“  กูแกล้งมึงเล่นๆ ไอ้ปัน ” เมื่อโหมดอ่อนหวานมันไม่น่าเชื่อถือผมก็ต้องโหด
“  ก็ได้ก็ได้เชื่อก็ได้ ” และแล้วก็ได้ผล ไอ้ปันลุกจากเตียงทันทีหลังจากที่องค์ลงผม แล้วมันก็ไปอาบน้ำอะไรของมัน ผมก็เปิดดูข่าวตอนเช้ามืด กะว่าอีกสักพักจะลงไปทำข้าวเช้าให้มันรับประทาน
“  เสร็จแล้วก็ไปกินข้าวด้วยนะครับที่รัก ” ผมพูดหวาน หลังจากที่มันออกจากห้องน้ำใหม่ๆ มันหันมามองทำหน้าจะยิ้มแต่เพิ่งคิดได้ว่างอนอยู่เลยหุบยิ้มแล้วไม่ได้สนใจเอาแต่บ่นหนาวๆ แล้ววิ่งออกจากห้องไป อย่างกะเด็ก ป 1
มันลงไปสักพักได้คงไปแต่งตัวแล้วกินข้าว และก็คงเตรียมของที่จะเอาไป เพราะผมยินเสียงก๊อกๆแก๊กๆ ตลอดเวลา
ผมไม่ได้สนใจอะไรต่อเลยไปปิดแอร์แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ แต่เมื่อเปิดประตูแล้วเข้าไปในห้องน้ำ
ผล่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง………………………………………………………


     :L2: :L2: :L2: :L2:                            “    รักนะ  ”                                      :L2: :L2: :L2: :L2:

ตัวอักษรขนาดใหญ่ถูกเขียนด้วยปากกาเคมีไว้ที่กระจกบานใหญ่ และมีการเขียนกำกับเล็กๆว่าห้ามลบ
“  เสี่ยวสัสรัสเซีย ” ผมพูดแล้วอมยิ้มออกมา 555555555555555 โคตรจะปัญญาอ่อน :heaven
ผมเอามือถือถ่ายรูปตัวเองในกระจกพร้อมกับเห็นตัวอักษรในรูปภาพ เสร็จแล้วส่งไปให้มันในไลน์
[[[[[[[ คุณส่งรูปแล้ว]]]]]]]]
ผม : ปันมึงแจ้งตำรวจเร็วกูว่าคนบ้ามันแอบบุกบ้านเรา แม่งเขียนอะไรเพี้ยนๆไว้ไม่รู้
ปัน : พวกบ้ารักไง ถูกหลอกให้หลงจนโงหัวไม่ขึ้น
55555555 มันรับมุขเร็วมากกกก
ผมยิ้มจนแก้มจะฉีกหลังจากอ่านข้อความ
ผม : แต่กูรักคนเขียนวะ   :z3:
นิ้วมือเร็วกว่าใจจะไตร่ตรอง หลังจากที่ผมส่งข้อความ ได้แต่ตบกบาลตัวเองว่าทำไมไม่คิดก่อนส่งเพราะมันต้องลงไปเจอมันข้างล่างคือผมจะเกร็งๆทำตัวไม่ถูก แล้วที่เด็ดคือถ้ามันจับได้ว่าผมเขินมัน แม่งจะเข้ามาล้อจนอยากฆ่าตัวตาย
“  ไงละกู เล่นใหญ่ ” ผมบ่นพึมพำกับตัวเอง  :ling2:หน้ากระจกหลังจากที่แต่งตัวเสร็จ เสียงไลน์เด้งเข้ามาอีก 2 ข้อความคาดว่ามันน่าจะเรียกให้ลงไปได้แล้ว
ผมตัดสินใจเดินลงไปชั้นล่างพยายามทำตัวให้เป็นปกติวิสัย พยายามคิดเรื่องอะไรที่เครียดๆ จะได้ข่มใจไม่ให้เขิน
“  พ่อตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ”  :mew6:
เดินมาจนถึงชั้นล่างเห็นมันนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าว ผมเลยค่อยๆเดินผ่านหลังมันไปเงียบๆ ด้วยวิชาย่องเบา
“  ไม่กินข้าวหรอจิ ” ผมสะดุ้งโหยง มันรู้ว่าผมลงมาแล้วทั้งๆที่นั่งหันหลังอยู่ มันหันหน้ามาหลังจากที่ผมเงียบ
“  เอ่อออ กูกำลังจะไปเอาจานนี่ไง ” ผมบอกมัน
ผมเดินไปตักข้าวต้มปลาเสร็จแล้วก็กลับมานั่งที่โต๊ะ ตรงข้ามกลับมัน
มันก้มหน้ากินข้าวอยู่ไม่ได้สนใจอะไร ผมนั่งลงเบาใจ รอดแล้วกู เห็นปากกาเมจิวางอยู่ข้างๆมันผมเลยเผลอยิ้มออกมาอย่างควบคุมขากรรไกรไม่ได้  สมองของผมสั่งให้ปากรีบหุบภายใน 3 วินาทีไม่งั้นเดี๊ยวมันเห็น

“  ยิ้มอะไรจิ ” ราวกับถูกสายฟ้าฟาดกลางกบาล :a5: มันเงยหน้าขึ้นมาถามผม
“  อะไร 555 อะไร ใครยิ้ม พ่องงงดิ ” ผมพูดไปยิ้มไปมีพพิรุธโคตรๆ
“  ก็กูเห็นอยู่ ” มันพูดเสร็จแล้วก็ยิ้ม
“  ไหน555 อะไรมึงจะเห็นได้ไงอย่ามาหลอกมึงก้มหน้าอยู่ ” เอออีปันอย่ามาแถสิ ผมยืนเถียงกับมันคือตั้งแต่ถึงโต๊ะยังไม่ได้นั่งเลย
“  นี่ไง ” มันพูดเสร็จพลางเอานิ้วชี้ไปที่โทรศัพพท์ของมันที่วางอยู่ปกติจอมืด
“  อะไรแล้วจะเห็นได้ไง ” ผมเถียง
“ มานั่งตรงนี้สิมา ” ไอ้ปันดึงตัวผมมานั่งที่มันแล้วมันไปยืนแทนที่ผม  ผมขอยืนยันว่าไม่ได้ยิ้มขอสู้คดีถึงศาลฎีกา
“ แล้วยังไง อย่ามาสะตอ” ผมเถียงมัน
มันไม่ได้พูดอะไร ได้แต่เอานิ้วชี้ไปที่จอโทรศัพท์ที่ดับอยู่
พอพิจารณาไปสักพัก เหมือนนักโทษถูกตัดสินประหารชีวิตจากหลักฐานที่มัดตัวอย่างแน่นหนา หน้าผมชาในบัดดล
สิ่งที่ผมเห็นก็คือ หน้าของไอ้ปันที่ยืนยิ้มอยู่ในหน้าจอมือถือเพราะมันสะท้อนกับแสงไฟนีออน
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   o22 o22 o22
ผมเงยหน้ามองมัน มันยิ้มมาให้เป็นรอยยิ้มที่เย้ยหยันที่สุดที่เคยเห็นมาในชีวิต :a5:
“  โห่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  รักเค้าก็ไม่บอกต้องส่งผ่านไลน์  กิ้วๆๆๆๆๆๆๆ ”  มันล้อเลียนผมแล้วขำดังลั่นบ้าน ผมโคตรอายที่สุดในชีวิต ผมขมวดคิ้วเข้าหากันในโหมดคนพาล
“  ไอ้เหี้ยปันๆๆๆๆๆๆๆๆ ”   :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
“  โว้ยยย รักเค้าก็ไม่บอก 55555555 ” ผมวิ่งไล่ตะปปมันไปรอบบ้าน เลยไปถึงนอกบ้าน กูจะไม่ทนนนนนนน :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

“  555555555 โอ้ยยยยยย ยอมๆๆๆ 555555 โอเคปันยอมแล้วๆ  โอ้ยยยย ” ผมวิ่งตามมันไม่ทันเลยหยุดแล้วยืนหน้านิ่งอย่างเจ็บแค้น มันเห็นเลยเดินเข้ามายกธงขาว ต้องอย่างนี้สิ เลยฟาดไปที่หลังมัน 2 ป๊าป แรงๆข้อหากบฏ  :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:

“  โอ๋ๆๆๆๆๆ ไม่ล้อแล้ว โอ๋ๆๆๆ ปะกับไปกินข้าวกัน ” มันเข้ามาปลอบแล้วจูงผมเข้าไปในบ้าน
“  กวนตีนนักนะเดี๊ยวนี้ ” ผมชมมัน
นั่นแหละครับ กว่าที่จะกินข้าวเสร็จ เล่นเอาหอบเลยที่เดียวเชียว หลังจากนั้นมันก็เตรียมตัวกำลังจะไป ผมก็ช่วยขนข้าวของเล็กๆน้อยๆ
ก่อนไปก็คุยอะไรนิดหน่อย
“  กูต้องเสียเวลามาเช็ดกระจกอีก เห้ออออ ” ผมบ่น
มันหันขวับกลับมา
“  ก็เขียนไว้แล้วไง ว่าอย่าลบๆ ”
“  มึงจะบ้าหรือไง ”
“  เข้าห้องน้ำจะได้คิดถึงกู ” มันพูดออกมา บอกเลยว่าข้าวเช้าแทบพุ่ง
“  ดูละครน้ำเน่าให้มันน้อยๆหน่อย  ไปได้แล้วขับรถดีๆ คาดเข็มขัดนิรภัยด้วย” ผมบอกมันไป
มันยกมือไหว้อย่างกะรับพร กวนตีน
“  เจอกันวันอาทิตย์ครับ ” มันลดกระจกบอกผม
“ จ๊ะมันกันวันอาทิตย์เอ้ยย เจอกันวันอาทิตย์จ๊ะ ” เกือบโป๊ะแตก
“ ไปละ” มันกดกระจกลง แล้วเอามือมาทาบกระจก ผมจึงมองอย่าง งงๆ มันเลยลดกระจกมาบอกว่าให้เอามือไปทาบกับมือมันผ่านกระจก ผมเลยจำยอมทำตามมัน เมื่อมือผมเราผสานกันมันทำท่าไฟช๊อต ผมได้แต่ถอนหายใจแล้วมองบน
“  เด็กกำลังโต ” ผมได้แต่ปลอบใจตัวเอง :เฮ้อ:
รถค่อยๆเคลื่อนออกไป พร้อมกับภารกิจที่ยิ่งใหญ่กำลังจะมาเยือน
ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมา กดโทรหาใครคนหนึ่ง


 “  ฮัลโหล มันออกไปแล้ว เตรียมพร้อมได้เลย ”

บทสนทนากับใครคนหนึ่งของผม จบลงเพียงสั้นๆ ผมยืนเหยียดยิ้มอย่างกับตัวร้ายในละครแย่งผัวชาวบ้าน o13







สาระ# อย่าวางโทรศัพท์จอมืดไว้ใกล้ผัว เดี๊ยวเงาหัวจะไม่มี  แยก  :ling1:

         

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 20 " พี่ไม่อยู่หนูร่าเริง ” 02/03/60 21:0ๅ
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 04-03-2017 11:07:00

จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ยๆ  :hao3: อยากอ่านต่อเเล้ววครับพี่จิ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 20 " พี่ไม่อยู่หนูร่าเริง ” 02/03/60 21:0ๅ
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 05-03-2017 00:34:36

ตอนที่  21  เรียนรู้วิถีนางเอก AV



! คำเตือนเนื้อหาค่อนข้างลามก ไม่เหมาะกับบุคคลที่ชอบเดินเล่นในทุ่งดอกไม้ เยาวชน 18 ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน





“  มันออกไปแล้วใช่ไหมโอเค เดี๊ยวเจ๊จะเข้าไป ”
เจ๊บีม รุ่นพี่ผมสองปีแกช่ำชองเรื่องอย่าว่ามาก ผมจึงไปเลียบๆเคียงๆแกให้มาถ่ายทอดวิชาทั้งหมด อ่อผมลืมบอกไปแกเป็นสาวประเภทสองแต่ไม่ได้แรงนะครับ
“  เชิญเข้ามาก่อนสิครับ ” ผมไปรับแกหน้าประตู
“  บ้านช่องใหญ่โต ผัวดีเว่อร์ ไม่ได้เจอกันซะนานหล่อขึ้นเยอะเลย ” แกเข้ามาในบ้านเสร็จก็พพูดออกมา
“  นั่งก่อนๆ เอ่อออ แล้วเรื่องนั้นหละเจ๊มันจะเริ่มยังไง ” ผมไม่รอช้ายิงคำถามเปิดประเด็น
“  หูยยยย รีบเชียวนะ อย่าบอกนะว่าแกยังไม่เคยมีอะไรกับผัวเลย ” เจ๊บีมถาม ผม
“  หึ ยังไม่เคยอะ” ผมตอบกลับไป
“  คนดีอะไรอย่างนี้ ถ้าเป็นเจ๊นะรูจมูกก็ไม่ซิง ” เจ๊แกบอกพลางหยิบของในกระเป๋าสะพายของแกออกมา
“  อะไรอะเจ๊ ในมืออะ ” ผมถามพลางหยิบมาดู
“  ซีดีฝึกอบรมจากประเทศญี่ปุ่น ” เจ๊แกตอบเรียบ
“  อย่าบอกนะว่านี่คือซีดีโป๊ ” ผมถาม
“  ก็ไม่เชิงหรอก แต่อันนี้มันไว้สำหรับดูและเรียนเทคนิคต่างๆ แกเคยดูที่มันจะจับผู้ชายหล่อๆแล้วทำ blow job ” แกบอกผมแล้วก้มลงไปหยิบของอีกชิ้นขึ้นมา
พล่างงงงงงงงง
“ อะนี่ไว้ฝึก ” แกยื่นให้ผม
“   555555555555555555555555 ” ผมหัวเราะลั่นบ้านแล้วหยิบมาดู
“  จริงจังขนาดนี้เลยหรอเจ๊ถึงขนาดใช้จู๋ปลอม ” ผมตะลึงกับปิกกะจูปลอมอันนี้มันนิ่มๆเหมือนของจริงดีแฮะ
“  นี่กะขนาดมาให้เลยนะเนี่ยของไอ้ปันหนะประมาณนี้เชื่อเจ๊ ” แกอวดอ้างสรรพคุณ พลางหยิบน้ำจิบ
“  หูยยย รู้แม้กระทั่งไซส์ทั้งๆที่ไม่เคยเห็น เทพจริงๆเจ๊ ขนาดผมยังไม่เคยเห็นเลย 5555” เอาจริงๆนะผมยังไม่เคยเห็นของมันเลยนอกจากตอนนอนเล่นๆกันแล้วมือไปเสือกโดน
“  แล้วจะเอาไว้ทำอะไรหละเจ๊ ถ้าให้เอาแหย่ตูดผมไม่เอานะเดี๊ยวไม่ซิง  ” ผมบอกแกพลางบีบงวงปลอมเล่นๆ
“  จะบ้าหรือไง ชั้นให้แกเอาไอ้นี่หนะมาลองฝึกใช้ปากดู ” เจ๊บีมพูดพร้อมกับหยิบดุ้นปลอมไปพรีเซนต์ราวกับว่ากำลังขายสินค้า
“  ใช้ปากหรอ ” ผมถาม :o8:
“  yes ” เจ๊แกพยักหน้าตอบ
“  มันจะยากอะไรหละ ทำไมต้องสอน ” ผมถามด้วยความสงสัย
“  จะโป๊ะหรือจะปังมันก็ขึ้นอยู่กับทักษะนี้เนี่ยแหละ  :beat:แกรู้ไหมนางเอกเอวีหรือแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่หนังเกย์ของญี่ปุ่นเค้าจะฝึกทักษะนี้อย่างละเอียดและช่ำชอง ” แกพรรณนาให้ผมฟัง
“  อะนี่ ” แกหยิบหนังสือเหมือนพวกตำราวิทยาศาสตร์เล่มหนึ่งซึ่งมันบางๆมาให้ผม
ผมหยิบมาแล้วก็สำรวจหน้าปกพออ่านชื่อหน้าปกก็รู้ทันที
“  โหหหหหหห :a5: ถึงกับเอาตำราจุดรวมเส้นประสาทรับความรู้สึกของอวัยวะเพศมาให้อ่านเลยหรอเจ๊ ตกลงที่เจ๊ได้ทุนไปเรียนต่อญี่ปุ่นนี่เกี่ยวกับเรื่องวิชากามหรือเปล่าเนี่ย55555 ” ผมถาม
“  ก็ญี่ปุ่นมันขึ้นชื่อนี่นา ชั้นไปเรียนแล้วก็เก็บเกี่ยวความรู้มา จะบอกอะไรให้นะชั้นนะเคยไปอยู่ใกล้ชิดกับเหล่าบรรดาผู้แสดงหนังพวกนี้ด้วยนะ ” แกพูดไปยิ้มไป
“  เจ๊น่ากลัวแหะ ” :mew5: ผมบอก

ต่อจากนั้นแกก็เริ่มสอนทุกกระบวนท่า  แกบอกว่าผมมีพรสวรรค์ด้านนี้เรียนรู้เร็วหัวไว (ภูมิใจดีมั้ย555555 )
สอนการต้อนรับ การมองตาใช้สายตา การเว้าวอน หรือแม้กระทั่งการเดินการเอี้ยวตัว การใช้เสียงโทนไหนดี แกบอกว่าอย่าไปดัดเสียงให้เหมือนนางเอกเอวี เพราะเราเป็นผู้ชายแกบอกว่าให้ทำเสียงกระเส่าปกติ
“  อ๊าห์ อ้า อ่า หะ อ่า อา อ่าห์ “ ผมลองเทสให้แกฟังเป็นรอบที่ล้าน :katai2-1:
“  อันนี้แหละลูกโทนนี้เลยปังมาก ตะกี้เจ๊ฟังแล้วยังสยิวแทนเสียงเหมือนพวกพระเอก GV ตัวท็อปๆเลย ”แกบอกอย่างนี้ยิ่งทำให้ผมมีกำลังใจในการเรียนมากผมจดบันทึกสิ่งที่แกสอน มากมาย รวมไปจนถึง……
“  ครั้งแรกแบบนี้มันจะไม่เจ็บหรอเจ๊ มันจะเข้าไปได้ยังไง ผมกลัวมันไม่เข้าหนะสิ ” ผมถามพลางมองไปที่ดุ้นปลอมแล้วได้แต่ละเหี่ยใจมันก็ใหญ่เหมือนกันนะถ้าของไอ้ปันมันเท่านี้จริงๆ
“  เทคนิคมันอยู่ที่อารมณ์ การดึงดูด ไม่เกร็ง ไม่ขมิบ และสารหล่อลื่นเพียงพอ ” แกบอก
“  แกกลัวเจ็บไหมหละ ” เจ๊ถาม
“  เรื่องนั้นผมไม่กังวลหรอก แค่มันมีความสุขผมก็มีความสุข ” ผมบอก
แกมองหน้าผมแล้วยิ้มให้
“  รู้มั้ยอะไรที่เกย์กับผู้หญิงแตกต่างกัน ” เจ๊ถาม
“ ไม่ครับ ”
“  การทำให้อีกฝ่ายมีความสุขแต่ตัวเองก็ต้องสนุกไปด้วยนี่แม่งเป็นหัวใจเลย :impress3: ผู้หญิงนะพอเข้าไปหน่อยก็บอกพอๆ หยุดๆ เป็นเมนส์หมดอารมณ์ ดิบก็ไม่ค่อยได้ มันไม่ค่อยถึงใจ ส่วนอย่างเรานะสุดสวิง แต่ที่สำคัญต้องเซฟและไม่มั่ว ”
“  รู้สึกว่าวันนี้ได้จริยธรรมเพิ่มขึ้น555 ” ผมบอก
แกก็สอนผมต่อไปเรื่อยๆ มีบางอย่างที่แกเล่าเทคนิค ที่มาที่ไปแต่ละท่า แกบอกว่าให้ผมขึ้นไปนั่งบนตัวมันก่อนเลยจะได้ใจและมีชัยมาก ผมอัดเสียงและช็อตโน้ตตามไปแปลกแฮะมันไม่รู้สึกง่วงเลยไม่เหมือนตอนเรียน พอแกบอกว่าต้องทำให้โดนจุดนั้น ไซร้จุดนั้น วนตรงนี้ เขี่ยตรงนั้น บางจุดผมก็เปิดตำราตามแกไป สนุกกับการเรียนจริงๆ

 “  อย่ามัวเสียเวลาเอาทั้งหมดที่ชั้นวันนี้ ไปทบทวนฝึกทำให้คล่องให้ชำนาญ จนเกิดทักษะ ” เจ๊แกให้โอวาทสุดท้ายก่อนจะปิดการเรียนการสอนที่ยาวนาน
“  ผมว่าวันนี้เราจริงจังกันมากเลยนะ 555  วิชาการมาเต็ม ” จริงๆครับบางทีแกก็หยิบเอาชื่อวิทยาศาสตร์ของเส้นประสาทมาพูด ยกเคสstudy มาให้ดู แล้วบางจุดที่ผมไม่เชื่อว่ามันจะเสียวแต่พอแกลองเขี่ยให้ผมขนลุกเกรียวกราว 555 เทพจริง
“  ขอคารวะองค์แม่ ศาสตราจารย์แมคเคอเร็ต ผู้เชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์การกีฬาในร่มผ้า ” ผมกล่าวสดุดีแล้วโค้งคำนับ
“  ไม่เป็นไร เรื่องเล็กจ๊ะลูก ”
หลังจากนั้นผมก็ไปเลี้ยงข้าวขอบคุณแก แล้วแยกย้ายกันกลับ พอผมกลับบ้านก็จัดการทำความสะอาดครั้งใหญ่ จัดทุกอย่างให้เป็นระเบียบมากกว่าเดิม เพื่อต้อนรับแขกคนสำคัญ
บ่ายวันเสาร์หลังจากทำงานบ้านเสร็จผมก็เอาเทปที่อัดเสียงและสมุดโน้ตมาทบทวนพร้อมกับอุปกรณ์ และดูวิดิโอวนไป ดูเทคนิคการลงลิ้น การเลียที่ถูกต้อง พอหยุดวกกลับวนดูหลายๆคลิปจากทางญี่ปุ่นซ้ำไปซ้ำมา ผมว่าของเค้าดีจริงๆนะ
ตกกลางคืนก็โทรหาพ่อ หาเพื่อน ทำกิจกรรมจิปาถะ ไปออกกำลังกาย ไปซื้อของที่ต้องใช้
“  ฮัลโหล ว่าไงปัน ” ผมกดรับสายมัน
“  ทำอะไรอยู่ ” มันถาม
“  กูพึ่งไปห้างมาซื้ออะไรนิดหน่อย มึงอะตอนนี้อยู่ไหน”
“  กูอยู่บ้าน มึงน่าจะมานะจิบรรยากาศจะดีกว่านี้ ”
“  วันพรุ่งนี้ก็กลับแล้ว เดี๊ยวมีอะไรพิเศษๆให้ทำ ” ผมบอกมันพลางยิ้ม
“  ไม่เล่นโจรจับผู้ร้ายแล้วนะ กูขี้เกียจโดนโกง ” ไอ้ปันบอก
“  ไม่ใช่ๆ อันนี้ใหม่ล่าสุดรับรองดีจริง ” ผมรับปาการันตี
“  น่าสนุกแหะ คิดถึงนะ กินข้าวหรือยัง ” มันถาม
“  อืมเพิ่งกินไป มึงอะกินหรือยัง ”
“  ออกมากินกับที่บ้านเมื่อกี้ ” มันบอกผม
“  เปิดกล้องซิอยากเห็นหน้า อยู่บ้านจริงหรือเปล่าเนี่ยจิ ”
ผมนั่งอยู่บนเตียง ขยับในท่านั่งสบายๆแล้วเปิดกล้อง
“  น่ารักจัง ” มันบอกผม วันนี้ไอ้ปันใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้า ตัวขาวๆ น่ารักๆๆ
“  กูก็น่ารักทุกวันป่าววะ ”
“  วันนี้จะนอนกี่โมง ” มันถามผม
“  กะว่าจะ สามทุ่ม มึงอะ ” ผมถามกลับ
“  มึงนอนกี่โมงกูก็นอนพร้อมมึงแหละ ”
“  จิ ” มันเรียกผม



“  แท่งอะไรบนหัวเตียงอะ ” มันถาม

          o22   ‘  ฉิบหาย ’  o22


ผมค่อยๆขยับมุมกล้องเพื่อให้ดุ้นสววรค์มันหลุดจากจอไป
“  โมเดลญี่ปุ่นอะ ไม่มีอะไรหรอก พอดีกูเห็นมันกวนตีนดีเลยอยากได้ ” ผมพูดพลางเอามือไปหยิบแล้วโยนไปที่อื่นก่อน
“  อ่ออ แล้วไปห้างกับใคร”   :ling2:
“  กูชวนไอ้ภูมิไป ”
“  ครับ ”
“  โอเคแค่นี่แหละเจอกัน จุ๊บ ” ผมจุ๊บไปที่หน้าจอ มันยิ้มออกมาแล้วจุ๊บกลับ
“  จุ๊บ ๆ ของกูสองที ” มันบอก ก่อนที่ผมจะวางสาย
“  ฝันดีเด็กเทพ ” ผมบอก
“  ครับฝันดีแฟนเด็กเทพ บายๆ ” มันลา
หลังจากวางสายผมก็ไปอาบน้ำอาบท่า แล้วเข้านอนแต่หัวค่ำ
เพราะพรุ่งนี้ผมก็ต้องออกกำลังกาย เพื่อให้ร่างกายพร้อมรับภารกิจที่ยิ่งใหญ่ของชีวิต





‘ ผมพร้อมแล้วคุณหละพร้อมหรือยัง ’ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

ถ้าพร้อมก็รออ่าน ตอนที่ 22

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 21 " สวมบทนางเอกAV ” 0:42
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 05-03-2017 12:41:34

ตอนที่ 22  สุขสันต์วันเปิดซิง


!!!! คำเตื่อนเนื้อหาต่อไปนี้มีความลามกระดับ 4 เด็กและสตรีมีครรภ์มีควรเกาต่อไป


ผมตื่นมาในเช้าวันอาทิตย์ที่แสนจะสดใส ถึงแม้ว่าข้างๆกายผมจะไม่มีไอ้ปัน แต่อีกไม่นานมันกำลังจะมา  ผมลุกขึ้นเพื่อไปออกกำลังกายตอนเช้าโดยเน้นที่ช่วงก้นเป็นพิเศษ เล่นเอาเหงื่อท่วมเลยทีเดียว หลังจากนั้นผมก็อาบน้ำอาบท่า พรมน้ำหอม จัดแต่งทรงผม ใส่ชุดที่พอสบายๆ
“  จะเอาหลบไว้ตรงไหนดีวะ ” ผมไปพลางคิดไปว่าจะเอาเจลหล่อลื่นกับถุงยางอนามัยวางหลบไว้ตรงไหนดี
เสร็จจากนั้นแล้วผมก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ จัดเตียงให้ดูน่าล้มตัวลงนอนมากยิ่งขึ้น
ตืดๆๆๆๆๆๆ  ตืดๆๆๆๆๆๆ  ตืดๆๆๆๆๆๆ
ไอ้ปันโทรเข้ามาพอดี
“  อือ ว่าไง ” ผมรับสาย
“  เดี๊ยวอีกสัก 1 ชั่วโมงจะถึงแล้วนะ ” มันบอกผม
“  หรอวะ เออ  โอเคๆ ” ผมบอก
“  แล้วกินข้าวหรือยัง ” มันถาม
“  อ่อ กินแล้วๆมึงอะ ” ผมถามกลับ
“  เออกูจะบอกพอดีว่ากูกินข้าวที่บ้านมาแล้วยังไม่ต้องทำอาหารเดี๊ยวค่อยทำช่วงเย็น ” มันบอกผม
“  ครับ รีบๆกลับมานะ ” ผมบอก
“  คิดถึงกูหรอ ” มันถาม
“  เออดิ 5555555 เขินวะ ” ผมบอกพลางบิดไปบิดมา
“  เดี๊ยวเจอกันๆ อีกแปปนึง ครับ ” มันบอกผม
หลังจากวางสาย ผมก็รู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก อยู่มันก็จะไม่กล้าขึ้นมา 55555 แต่มันมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่มีทางพลาด เพราะผมได้คำแนะนำดีๆ  เมื่อผมลองนึกไปถึงเมื่อวาน

“ เจ๊พอมันมาถึงบ้านแล้วเนี่ยเราต้องทำยังไงก่อน ” ผมถามเจ๊แก
“  แกก็เอาน้ำเย็นๆไปประเคนต้อนรับก่อนแล้วทำทีว่าให้ขึ้นไปบนห้อง แต่แกต้องใส่นี่ด้วยในน้ำ ” แกบอกแล้วหยิบแผงยาอะไรสักอย่างให้ผม
“  เจ๊ถึงกับต้องวางยานอนหลับเลยหรอ ผมเคยอ่านนะว่าถ้าวางยานอนหลับไอ้เจ้านั่นมันจะไม่ทำงานนะเจ๊ ” ผมถาม
“  ใครว่านี่คือยานอนหลับหละ นี่คือยาปลุกเซ็กส์ชนิดอ่อนพอได้อารมณ์เป็นพิธีและที่สำคัญปลอดภัยมากเพราะชั้นได้จากเพื่อนที่ทำงานวิจัยที่ญี่ปุ่นด้วยกัน ” เจ๊แกบอกผม
“  มันจะดีหรอเจ๊ นั่นเท่ากับว่ามันไม่ได้มาจากอารมณ์มันจริงๆนะสิ  ”  ผมถาม
“  ไอ้ปันมันก็คนเวลามันมีอารมณ์ระดับธรรมดามันก็แค่เข้าห้องน้ำทำภารกิจ เห็นไหมมันเป็นพ่อพระแค่ไหน มันเลยต้องกระตุ้นให้แรงปรารถนามันมากกว่าเดิม ” เจ๊บีมบอก
“  เออจริงวะเจ๊ 5555”

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเสียงรถยนต์เคลื่อนมาจอดที่ลานจอดรถ ผมสะดุ้งตัวขึ้นพลางแอบมองมันค่อยๆเดินเข้าบ้านในมือมันถือของกินพะรุงพะรัง ผมนอนรออยู่บนเตียงชั้นบนเปิดแอร์เย็นฉ่ำ กับแสงไฟสีส้ม เคล้ากับเพลงคลาสสิคในหนังโรแมนติกเรื่องหนึ่ง
‘  ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผน ’
ไอ้ปันเปิดประตูเข้ามาในห้องมันมองหาผมที่นอนอยู่บนเตียง มันกระโดดทับแล้วกอด
“  คิดถึงจัง เห้อออออออ ” มันกอดผม
“  ไปดื้อกับแม่มาหรือเปล่าเนี่ย ” ผมถาม
“  ไม่นะ เออแม่เค้าฝากของมาให้มึงด้วยอยู่ข้างล่างนะ  แล้ววว ทำไมห้องมันดูแปลกๆไปมึงจัดใหม่หรอ ” มันถามผมพลางมองไปรอบๆห้อง
“  อืม” ผมตอบสั้น
“ ข้างนอกโคตรร้อนอะ ” ไอ้ปันบ่นพร้อมกับขยับคเสื้อ
เหมือนสวรรค์เมตตา……………………………..
มันลุกจากเตียงไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำในขวดมากินโดยก่อนหน้านั้นผมเหยาะยาไปตามสัดส่วนที่เหมาะสมกับอายุมันแล้ว
“  เยสสส ” ผมพูดเบาๆ ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนที่เหลือก็แค่รอเวลาที่ยาจะออกฤทธิ์
เวลาผ่านไปสักระยะ ผมเหลือบมองเวลา ผ่านไป 10 นาทีและสังเกตปฏิกิริยามัน
โอเคครบ 10 นาทียาออกฤทธิ์
ยกที่ 1 เริ่มมมมม!!!!!!
ผมค่อยเอาตัวออกจากผ้าห่ม โชว์ขาอ่อนทั้งสองข้าง ผมนั่งชันเข่าอยู่บนเตียง ไอ้ปันเหลือบมองผมอยู่สักพักแล้ว ผมจึงหันไปสบตามันพอดีๆ
“  อะไร 55 มองทำไม ” ผมถามพลางส่งสายตาเซ็กซี่ขยี้จิตเล็กๆ
ไอ้ปันที่หลบสายตาไม่ทันมันยิ้มให้บอกเปล่าๆ มันได้แต่ขยับแว่นอย่างเขินๆ
หนังที่ผมเปิดอยู่ ณ ตอนนี้ถึงฉากที่พระเอกนางเอกกำลังดูดดื่มกันพอดี ผมเหลือบมองมันเห็นกลืนน้ำลายลงคอผมกระยิ้มกระย่องเล็กพลางยิ้มมุมปากแล้วเขยิบเข้าไปใกล้ๆมัน
“  เขยิบมาใกล้ๆสิ ” ผมพูดเบาๆแล้วยิ้มให้
มันมองผมแบบ งงๆ แต่ก็ขยับมาโดยดี
ผมค่อยเอามือลูบไล้ที่ตัวมันไปมาอย่างที่เคยทำทุกวันแต่วันนี้มันพิเศษ มันค่อยๆขยับตัวจะลุกขึ้น
“ จะไปไหนหรอ ” ผมถามมัน
“ เข้าห้องน้ำ ” มันตอบ
“  เข้าไปทำอะไร ” ผมถาม
“……………………………… ” มันไม่ได้พูดอะไร แต่หันมาจ้องหน้าผมอย่างจริงจัง
ผมได้แต่ส่งยิ้มมุมปากไปให้มันแล้วมองต่ำไปที่น้องปันน้อยด้านล่างที่ตอนนี้ชักไม่อยู่สุขซะแล้ว
“  ก็บอกแล้วไงวันนี้มีอะไรสนุกๆให้ทำ” ผมพูดเสียงเรียบๆ แล้วขยับตัวชิดผนังเตียง
“  หมายความว่ายังไง ” มันถามผม
“  ก็ตามที่ปันคิดตอนนี้แหละ ” ผมบอก
เมื่อแผนที่ 1 สำเร็จ ก็เข้าสู้ แผนที่ 2

ไอ้ปันยืนนิ่งอยู่ปลายเตียง ผมใช้สายตาสะกดมันไว้แล้วค่อยคืบคลานเข้าไปหามัน เป้ากางเกงมันตุงอย่างเห็นได้ชัด ผมหยุดอยู่ตรงหน้ามัน หัวใจเต้นรัวราวกำลังจะระเบิดออกมาเสียให้ได้
“  มึงแน่ใจแล้วนะจิ กูไม่ได้บังคับมึงนะ ” เหมือนเป็นเพียงแค่ประโยคบอกเล่าของไอ้ปันที่เข้าหูผม ไม่ได้เป็นประโยคคำถาม ผมไม่ได้เอยวาจาใดๆออกมาอีก ได้แต่เงยหน้าประสานตากับมันพลางตอบเป็นนัยว่า



‘ผมเต็มใจ’





ทุกอย่างค่อยๆดำเนินต่อไป แล้วกล้องก็แพนไปที่ กุหลาบหัวเตียง







ไม่สิ
คุณ
ต้อง
ได้
สัมผัส
ฮิฮิ
ยิ้มกรุ้มกริ่ม
ปลากริมไข่เต่า



เร็วกว่าใจนึกคิด ผมค่อยๆเอื้อมมือขวาไปลูกไล้น้องชายของไอ้ปัน ราวกับว่ามันรับรู้การทักทายจากมือผมเพราะแรงสั่นงึกๆ จากสิ่งนี้ ผมใช้มือน้อยๆลูบสำรวจความกว้างยาวของดุ้นนี้ พลางมองหน้าไอ้ปันแล้วยิ้มให้ มันดูผ่อนคลายลงค่อยเขยิบตัวเข้ามาใกล้ๆผมอย่างเต็มใจ ผมค่อยๆขยับหน้าไปจูบทักทายน้องชายไอ้ปันก่อนที่จะถอดกางเกงยีนส์ชั้นนอกออกเหลือเพียงบ๊อกเซอร์ราคาแพงที่เหลือปราการสุดท้ายก่อนจะเจอกับของจริง ผมใช้มือกำรอบน้องชายของมันผ่านกางเกงบอล พลางลูดขึ้นลงเป็นจังหวะ เสียงลมหายใจไอ้ปันหนักแรงเป็นช่วงบ่งบอกถึงความต้องการที่ตอนนี้เพิ่มจนสุดจนจะทน
ผมจึงค่อยๆปลดกระดุมของกางเกงบ๊อกเซอร์ออกเผยให้เห็นรูปร่างหน้าตาและขนาดที่แท้จริงของน้องชายมัน
‘ว้าว เหมือนที่เจ๊บีมกะประมาณขนาดมาไม่มีผิด’
ผมตะลึงกับขนาดเจ้าโลกของมันและรู้สึกแปลกใจที่การทำนายของจ๊บีม อาจารย์ของผมได้ทำนายไว้อย่างไม่ผิดเพี้ยน
ผมใช้มือกำรอบกระบองของปันอย่างชำนิชำนาญพลางขยับมือเป็นจังหวะ ไอ้ปันครางเบาๆในลำคอ ผมเงยหน้ามองมันเห็นว่าหน้าตาไม่สู้ดีนักเห็นทีจะต้องเริ่มเข้าสู่วิชามารสักที
ยกที่ 2 เริ่มมม !!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมใช้มือทั้งสองโอบก้นของมันให้ขยับเข้ามาใกล้ๆหน้าผม ก่อนที่ผมจะเริ่มโลมเลียหัวนมมันอย่างเร่าร้อน ลิ้นละเลงรอบฐานหัวนมและรอบเต้านมทั้ง 2 ทิศทาง หัวนมมันแข็งเป็นไตแทบจะทันทีขนมันลุกเกรียวกราวทั้งตัวจนผมรู้สึกได้ผมใช้มืออีกข้างค่อยๆเกี่ยวขอบบ๊อกเซอร์ออกใช้มือลูบไล้ช้างน้อยและพวงแก้วมณีที่มีสาหร่ายมันช่างสู้มือดีจริงๆ ผมค่อยๆเลื่อนหน้าลงต่ำพลางใช้ลิ้นโลมเลียตามลอนกล้ามเนื้อหน้าท้องของมันทีละร่องมันกระตุกๆหน้าท้องแล้วงอตัวอย่างช่วยไม่ได้
“  อ่าห์ อ๊าห์ อ่า ๆๆๆๆๆ”
เสียงครางกระเส่ายิ่งเป็นกำลังใจชั้นดีให้ผมทำต่อไป
ผมไล่ลงมาจนถึงสะดือลงๆๆ ไปจนถึงหัวเหน่าพลางใช้ลิ้นและปากวนขึ้นลงไม่ยอมลงไปจุดสำคัญเหมือนกำลังทรมานมัน
ผมหยุดแล้วเงยหน้าไปมองมันที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเหงื่อ ผมยิ้มมุมปากให้แล้วค่อยๆเอามือเอื้อมไปถอดแว่นของมัน
“  จะเอาแล้วนะ ” ผมเล่นตามบทที่เจ๊แกวางไว้
ไอ้ปันยิ้มให้อย่างสยิว ผมจึงก้มตัวลงพลางใช้งานเจ้าลิ้นไปพันโอบเจ้าดุ้นน้อยของปันไว้เหมือนงวงช้างยกท่อนซุง แล้วจึงตวัดเข้าปากอย่างเซียน
“ อ๊าห์ ” ครางแรกรับการทักทายจากปากผม
ผมห่อปากแล้วค่อยๆดูดกล้วยเข้าไปตามช่องคอหอยน้ำลายที่ชุ่มฉ่ำเป็นสารหล่อลื่นชั้นดีในตอนนี้
“  อ๊า ๆๆๆ อ่าห์ๆๆ อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ห๊า ๆๆๆ” เสียงครางกระเส่าอย่างไม่เป็นภาษายิ่งเป็นตัวเร่งให้ผมเพิ่มความเร็วในการใช้ปากให้เร็วยิ่งขึ้นและลึกขึ้น มันจับลูบหัวผมแล้วใช้มือบีบนวดติ่งหูและใบหูอย่างอ่อนโยนตัวที่โยกเข้าออกตามแรงปากของผมยิ่งแสดงถึงความเสียวซ่านที่ผมมอบให้ เมื่อทำต่อไปสักระยะ ผมจึงหยุดค่อยถอนปากออกช้าๆ พลางดึงตัวมันให้ล้มตัวลงนอนหงายบนเตียงนอน
ผมคลานตามและท้าวแขนตรงหว่างขาของมันแล้วก้มหน้าใช้ปากอมรอบพวงสววรค์ตามหลักวิชา
ไอ้ปันเรียงครางดังกว่าเดิมมันบิดตัวไปมาหน้าตาเหยเก แล้วใช้มือจับหัวผมออก
“  พอๆ ไม่ไหวแล้ว ” เสียงแหบพร่าของมันบอกผม
ผมขำเล็กน้อยพอเป็นจริต งั้นเราก็
ยกที่ 3 เริ่มมม !!!!!!!
ผมค่อยๆขึ้นไปบนตัวมันค่อยๆใช้สารหล่อลื่นที่นำเข้าจากญี่ปุ่นลูบไล้ทั่วแผงอกและช่วงล่างพลางใช้สายตาแทะโลมมันเป็นระยะ ผมอยากจะเก็บภาพสายตาของมันตอนนี้ไว้จังเลย หนุ่มตี๋ที่ขาวๆ ถอดแว่นหน้าแดงร้อนผล่าว สายตาแสดงถึงความต้องการจัด
ผมค่อยๆใช้มือควานหาถุงยางในที่ซ่อนและหยิบออกมาแล้วให้ไอ้ปันคาบไว้ที่ปากทั้งซอง
“  พูดกับกูสิว่าปันไม่ไหวแล้ว ”
ผมกระยิ้มกระย่องรอฟังเสียงมัน
“  จิครับ ปา ป ปันไม่ไหววว แล้วช่วยที” เสียงกระเซ่าขาดหายเป็นช่วงและเข้มแบบผู้ชายของมันกระตุ้นอารมณ์ผมให้พลุ่งพล่านผมค่อยก้มหน้าลงไปคาบถุงยางจากปากมันมาแล้วหยุดมองหน้ามันสักพักก่อนจะค่อยฉีกซองถึงยางอย่างไม่ละสายตาจากมัน ผมค่อยก้มหน้าลงสวมถุงให้มันโดยใช้ปากตามหลักวิชา AV จนสุด
แล้วใช้เจลทาบริเวณรูของผม ถึงเวลาสำคัญของผมแล้วหล่ะ จะเข้าหรือไม่เข้า
ผมยกตัวเหนือช้างน้อยของมันแล้วใช้มือหนึ่งจับให้ตรงกับตำแหน่งของผมก่อนใช้น้องชายของไอ้ปันวนเปิดทางสัก 3 รอบเป็นการไหว้ครูก่อนที่จะค่อยๆนั่งทับลงไป ผมรีบอ้าปากร้อง อ๊าห์ๆๆ เพื่อลดความดันอากาศตามหลักวิชาเพื่อให้ตัวเองจุก
ผมดีใจที่ไม่ได้จุกและเจ็บมากเท่าไหร่ แล้วผมก็เริ่มวิชานั่งเทียนต่อไปสักระยะ
แรงหดและบีบตัวของมันแสดงถึงว่ากำลังจะถึงช่วงสำคัญผมรีบก้มหน้าลงไปจูบดูดดื่มรัวละเลงลิ้นอย่างชำนาญก่อนที่มันจะหายใจเข้าออกแรง 3 ครั้งแล้วเกร็งตัวสุด 4 ทีเน้นๆ ตามมาด้วยอาฟเตอร์ช็อคมากมาย
“  อ๊าห์ๆๆๆๆๆๆๆ อ่า อ่าอ่า อา ” สิ้นเสียงครางทุกอย่างดูเงียบสงบเหงือของผมและมันเปียกชุมไปหมดผมค่อยเงยตัวขึ้นจากอกของมันแล้วจึงยิ้มให้อย่างผู้มีชัย
“  มึงสุดยอดมากจิ มึงเป็นคนแรกของกูนะ มึงเป็นของกูแล้วนะ ” มันพูดออกมาอย่างเหนื่อยหอบ
“  มึงก็เป็นคนแรกของกูปัน ” ผมบอกและส่งยิ้มให้ มันยิ้มตอบกลับมาแล้วลุกขึ้นมาในขณะที่อย่างอื่นยังคงเสียบอยู่มันกอดผมไว้ในทางนั่งตัก
“  รักนะ ” มันบอกใกล้ๆหูผม
“  จะฟันแล้วทิ้งหรือเปล่าเนี่ยหะ” ผมถามมัน
“  มึงนั่นแหละจะทิ้งกูเพราะมึงเป็นคนฟันกู55555” มันพูดออกมาอย่างมิอายเทวดาฟ้าดิน ผมอยากจะมุดธรณีหนีได้แต่หน้าร้อนผ่าว
“  เพลี๊ย ลุกไปล้างตัวได้แล้วจะได้มานอนพัก ” ผมฟาดมันไปหนึ่งทีก่อนที่จะบอกมัน
ไอ้ปันขำเล็กน้อยก่อนที่ผมจะถอนก้นผมออกแล้วลุกไปล้างตัวพร้อมกัน ในห้องน้ำไม่ขอเล่านะครับว่าล้างยังไงเพราะผมอาย
หลังจากอาบน้ำอาบท่าผมก็ลงไปเตรียมน้ำแดงเย็นๆมาเสิร์ฟให้มันถึงที่
“  อะนี่เติมน้ำตาลให้ร่างกายซะหน่อย ” ผมยื่นแก้วน้ำแดงให้หลังจากที่มันออกจากห้องน้ำมามันก็เอาแต่จ้องมองผม
“  มึงเจ็บไหมเนี่ย ทำไมชำนาญขนาดนี้มึงครั้งแรกจริงๆหรอ” มันถามผมแล้วเอื้อมมือมาหยิบแก้วน้ำ
“  อืมครั้งแรก เป็นไงเต็มสิบให้เท่าไหร่ ” ผมถาม
“  ให้ แปดล้าน 555” มันตอบกลับมาแล้วยิ้มให้
“  ขอบคุณ” ผมบอกแล้วขึ้นไปนอนข้างๆ
“  จริงนะเอากูไปไม่เป็นเลยจิ ” มันบอก
ไม่รู้เป็นอะไรผมเริ่มเขินมันขึ้นมาและมากขึ้นๆ 555555 ผมมุดตัวลงใต้ผ้าห่มเพื่อหนีหน้ามัน มันก็เสือกรู้เข้ามาใต้ผ้าห่มแล้วดึงเข้าไปกอด
“  เอากันเสร็จแล้วเขินเฉย55555  ทีตอนสั่งกูเปลี่ยนท่านี่ไม่อายนะ ”  มันมาล้อเลียนใกล้ๆหูผม
“  ตบปากเดี๊ยวนี้นายจุฬา ” ผมบอกมันแล้วตบหลังไป 2 ป๊าบเบาๆ
“  อย่าลืมกินยาคุมนะ ” มันบอกผม
“ พ่องงง ” ผมด่ามัน
“  อ้าวทำไมอย่าประมาท ” มันพูดเสียงจริงจัง
“  มึงจะบ้าหรอ จะกลัวทำไมก็เราใส่ถุงยางหนิไม่ได้สดซะหน่อย” ผมบอก

“  5555555555555555555 ” ผมกลับมันขำประสานเสียงกัน
แล้วหลังจากนั้นมันก็หลับเพราะอาการอ่อนเพลีย เสียงกรนเบาๆมันชักชวนให้ผมนอนจ้องหน้ามัน น่ารักแหะ แฟนผม
เอ๊ยยยยยย ไม่ใช่สิ






‘ผัวต่างหาก’





บายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:



สาระ เจลหล่อลื่นเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ของเซ็กส์ฉันใด ความใส่ใจก็เป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ของชีวิตคู่ฉันนั้น # แยก
ขอขอบพระคุณเจ๊บีม ปรามาจารย์ด้านเซ็กส์  ขอบคุณนางเอกเอวีทุกนาง ขอบพระคุณนักเทคนิควิเคราะห์จากประเทศญี่ปุ่น

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 05-03-2017 15:42:53

เย้ๆในที่สุดก็เปิดซิงแล้ว นังฟ้าเอ้ย 555เสียใจด้วยนะค่ะหากะดาษมาซับน้ำตาแป๊ป :hao4: :hao3:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 05-03-2017 16:29:29

น่ารักมากๆเลยอะค่ะ เข้าพระข้างนางกันอย่างละมุน

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 05-03-2017 18:09:21

น้องจิเอาผัวแล้วววว 555
  รออ่านตอนต่อไปคับ

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: แม่เนื้อทอง ที่ 05-03-2017 19:58:43

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ รักทุกคน :mew1:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 05-03-2017 20:10:48

แล้วปัน ก็เสร็จจิ ไปเรียบร้อยโรงเรียนเจ๊บีม  :z1: :pighaun: :haun4:
ขำอ่ะ คำโปรย
!!!! คำเตื่อนเนื้อหาต่อไปนี้มีความลามกระดับ 4
เด็กและสตรีมีครรภ์มีควรเกาต่อไป  :ling1:
จิ ลูกศิษย์ ระดับแอดวานซ์ สุดยอดดดด
เล่นเอาปัน ครวญครางเลย
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch krub ที่ 07-03-2017 01:14:13

ปันปันถูกเสือจิพรากพรมจรรย์ซะแล้ว.

หัวข้อ: Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
เริ่มหัวข้อโดย: gutjang1 ที่ 01-04-2017 00:56:19

จิจร๋า.....เมื่อใรจะมาต่อ...ปันรออยู่น้า อิอิอิ :z1: