CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: Doramed ที่ 23-06-2014 13:51:41

หัวข้อ: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 23-06-2014 13:51:41

***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

******************************************************************************







                           

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< chapter 1
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 23-06-2014 14:00:10

        สวัสดีค่ะชาวเล้า อยู่ๆก็นึกอยากแต่งนิยายดูบ้าง เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมากจากรุ่นพี่คนหนึ่งเล่าถึงการ์ตูนที่อยู่ๆมีเด็กโผล่มาเลยนึกอยากได้นิยายสนองนีด เรื่องนี้ไม่มีสาระนะคะ ไม่มีความสมจริง มีแต่ความผีบ้า ถ้ามีอะไรอยากให้ปรับปรุงเสนอได้เลย   :laugh:



Chapter 1



"อุ แว้ แว้ แง้ ฮึก แง๊~"

'แจ่บๆ'

"แว้ แว้ ฮึกๆ ฮือออ~"

ว้อยเสียงเด็กที่ไหนร้องวะ พ่อแม่มันไม่ดูรึไง คนจะหลับจะนอน

"แง๊ ฮืออออออ~" กรี๊ดดดดด ลูกใครฟะ จะนอนโว้ยยยยย

'แหมะๆ' หือ อะไรนุ่มๆมาโดนแขนฟระ ลืมตาก็ได้วะแม่ง

">0.0<"

"ฮึก~"

"แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ผีเด็กๆๆๆๆๆๆ อ๊ากกก"

"แง้~"

'ผลัก'

"เกิดอะไรขึ้น" เสียงไอ้เป้ แต่ อ๊ากกกก ไม่อยากลืมตา ไม่ๆๆๆๆ

"ผีๆๆๆๆ ผีเด็ก เด็กผี แว้กกกกกก"

"เห้ย ไอ้หลิว ลืมตาก่อน ลืมตา"

"ไม่เว้ยๆๆๆ เด็กผี ผีเด็ก ผีๆๆๆมันไปยังวะ"

"หลิว ลืมตาก่อนครับ นะ จะได้รู้ไงว่าเด็กที่ไหน" โอ้ยยยยยย ฮื่อ เอาจริงง่ะ ลืมตาจริงง่ะ ก็ได้วะ เริ่มหรี่ตาทีละนิด อีกนิด อีกข้างนึง ฮ้าาา ครบแล้ว

"แว้กกกก" ลืมตาได้ก็กระโดดไปอยู่หลังไอ้เป้เลย มันจะเป็นไปได้ยังไง บ้านผมกับไอ้เป้รั้วรอบขอบชิดจะตาย แล้วไหนจะชุดที่ไอ้เด็กผีนี่ใส่อีก ยังกะกุมารทอง โจงกระเบนสีทอง ไหนจะสร้อยคอนี่อีก กรี๊ดดด ผีชัดๆ

"เด็กมาได้ไงวะหลิว" โอ้ยยย ถ้ากูรู้กูจะผวาแบบนี้มั้ยคร้าบบบบ

"ฮื่อ กูไม่รู้ ตื่นมาก็เจอแล้ว มึงจับดูดิ๊เป้" กลัวแค่ไหนต้องพิสูจน์แต่ให้ไอ้เป้พิสูจน์นะ

'แตะๆ หมับ' หือ จับต้องได้เว้ยเห้ย

"เอ่อ ตัวอุ่นป่าวมึง"

"ปกติว่ะ แต่เด็กมาได้ไงวะ กูเพิ่งลงไปข้างล่างไม่นานป้าอิ่ม(แม่บ้าน)ก็ยังไม่ได้เปิดประตู" แม่ง ยิ่งคิดยิ่งตัน ผมกับไอ้เป้ก็มองหน้ากันสิ ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่ออยู่ๆก็มีแสงวาบๆแล้วก็มีลุงคน(?)นึงโผล่มา เห้ย!! อะเมซิ่งไปไหม กูฝันรึเปล่า กรี๊ดดดดดด(กรี๊ดบ่อยไปนะอิหลิว -.-)

"ไม่ต้องตกใจไปพวกเอ็ง ข้ามาดี มากับเด็กนี่แหละ"

" 'o' "

" 'o' " ณ จุดๆนี้ผมกับไอ้เป้ใบ้รับประทานเรียบร้อยดีแค่ยังไม่ช็อคตาย

"เอ่อ แล้วลุงเป็นใครวะ เอ่อ..ครับ" ไอ้เป้ตั้งสติได้ก่อนถามออกไป ดียังพูดครับทัน แหมหายตัวมาได้แบบนี้คงไม่ใช่โจรที่ไปฝึกวิชามาหรอกนะ แล้วยังชุดขาวๆทองๆบวกแอกเซสเซอรี่อีกนับแสนบนตัวลุงแก

"อย่าสนใจเลยว่าข้าเป็นใคร แต่เจ้าหนูนี่น่ะลูกพวกเอ็ง" บ้าไปแล้วววววว

"เห้ยตลกแล้วลุง ผมกับผัวผู้ชายทั้งคู่ จะมีลูกได้ไงวะ...ครับ" -*-

ครับ อ่านไม่ผิด ไอ้เป้เป็นผัวผม จริงๆก็ไม่อยากจะเรียกแบบนี้เท่าไหร่ แต่ทำไงได้มันคือความจริง ถ้าอยากรู้ความเป็นมาเหรอ ก็ได้ งั้นขอเวลานอกแป๊บนึงนะ(ลุง) ปีที่แล้วผมกับไอ้เป้เพิ่งเข้าเรียนทันตะฯปี1 (ตอนนี้ปี2 จะจบเทอม1แล้ว) แล้วพี่รหัสผมกับมันเป็นฝาแฝดกันเลยนัดเลี้ยงพร้อมกัน ก็แหมพี่รหัสเลี้ยงเหล้าทั้งทีจัดหนักหน่อย กินไปกินมาเมาแอ๋ตื่นมาก็ได้ไอ้เป้เป็นผัวแล้ว แต่เรื่องมันคงจบถ้าเกิดว่าแม่ไอ้เป้ไม่มาเห็นผมกับมันนอนด้วยกันในสภาพเปลือย รอยเต็มคอเต็มตัวที่นอนยับยู่ยี่เสื้อผ้ากระจัดกระจายไปคนละทาง แม่มันก็จับมานั่งสอบสวนสิ คุยไปคุยมาแม่มันดันเป็นหมอโรงพยาบาลเดียวกันกับแม่ผมเลยโทรหาแม่ผมให้มาหาพอแม่ผมมาเท่านั้นแหละคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวว่าเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วผมสองคนต้องหมั้นกัน (คือบางทีพ่อแม่ต้องเสียใจป่าววะที่ลูกชายได้กับผู้ชาย _*_ )หลังจากนั้นผมก็มีผัวแบบงงๆ แต่ก็นะอยู่กันไปมันก็รักกันแบบไม่รู้ตัว(สงสัยไอ้เป้ติดใจ คิคิ) เพื่อนๆที่คณะก็รับรู้เป็นบางคนพวกมันก็ไม่ได้ว่าอะไร ยิ่งพวกสาวๆแทนที่จะเสียดายคนหล่อๆแบบพวกผม กลับดีใจซะงั้น เอาล่ะรู้ความเป็นมาละตัดกลับมาฉากเดิม

"ก็นี่แหละที่ข้าจะมาคุยกับพวกเอ็ง เจ้าหนูน่ะได้เวลาลงมาเกิดแแล้ว แต่ติดที่ว่าสร้างบุญมากับพวกเอ็งเป็นบุญหนัก กรรมเวรที่ทำกันมาก็ผูกพันกันก็ต้องเป็นลูกพวกเอ็ง แต่มันผิดพลาดที่พวกเอ็งดันเกิดเป็นผู้ชายทั้งคู่น่ะสิ" เอ่อ กูผิดสินะที่เกิดมาเป็นผู้ชาย นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยแล้วสรุปเด็กนี่คนหรือผีวะ...ครับ T T

"เอ้าแล้วไปเกิดกับคนอื่นไม่ได้เหรอลุง" ไอ้เป้ถามได้ดีๆ

"ไปเกิดกับท้องอื่นก็เกิดไม่สำเร็จข้าลองมาแล้ว ต้องพวกเอ็งเท่านั้น"

"พวกผมเป็นผู้ชายนะลุง ไม่มีมดลูกหรอกนะท้องไม่ได้ด้วย ยิ่งไม่สำเร็จเข้าไปใหญ่ วู้ววว อีกอย่างพวกผมเรียนอยู่ด้วยนะ" ต่อให้งงยังไงก็ต้องเถียงไว้ก่อนละว้า

"ไม่ต้องห่วงไปไอ้หนูเรื่องแค่นี้เองทำให้เอ็งมีมดลูกมันไม่ยากร้อก ถ้าเอ็งไม่ยอมนะเจ้าหนูนี่ก็ไม่ได้เกิดสักที ไม่ได้สร้างบุญกุศล กว่าจะรอพวกเอ็งชาติหน้าก็นานเกินไป มันไม่ทันกำหนด" สีหน้าลุงโคตรหนักใจ แต่ผมก็หนักใจนะเว้ย บ้าหรือเปล่าจะมาทำให้ผมมีลูก ไม่ใช่ไข่ลูกเขยนะเว้ยที่คิดอยากจะทำก็ทำน่ะ

"เอ่อ.... /อ่า.... " เสียงผมกับไอ้เป้

"ฮ้าาาาา แบบนี้แสดงว่าเอ็งตกลงและเข้าใจแล้วสินะ เอาเป็นว่าข้าฝากลูกพวกเอ็งให้มาเกิดด้วยแล้วกัน แค่นี้ข้าก็หายห่วงละ ส่วนเรื่องเจ้าหนูไม่ต้องห่วงข้าทำให้เอ็งกับผัวมีลูกกันได้ เอ็งกับผัวน่ะเป็นคู่บุญกัน ยังไงก็ต้องคู่กัน เจ้าหนูนี่ก็เหมือนกัน ข้าไปล่ะจะไปเตรียมทุกอย่างให้พร้อม ไอ้หนูจะได้มาเกิดแล้วไม่ต้องไปเป็นผีเด็กเร่ร่อน ฮิฮิ" แล้วลุงกับเด็กก็หายไป เอิ่ม

"เห้ยยยย เดี๋ยวดิลุง" คือกูตอบตกลงตอนไหนวะ งง งง งง

" 'o' "

" 'o' " ผมกับผัวก็กลับมาอึ้งแล้วมองหน้ากันอีกครั้ง อะไรวะ กูงง มันอะไรก๊านนนนน

....................................

"หลิว"

"หลิวตื่นๆ"

"ไอ้หลิว ไม่ตื่นกูปล้ำ"

"เห้ยเชี่ย ห๊ะ นี่กูฝันไปเหรอวะ" แม่งเหมือนจริงโคตร

"มึงฝันอะไรวะ กูปลุกตั้งนาน" ผมมองหน้าผัวจะเล่าให้มันฟังดีมั้ยวะ เอาวะเล่าก็เล่าก็แค่ฝัน ผมเลยเล่าเรื่องที่ฝันให้ไอ้เป้ฟัง มันต้องขำแน่ๆ ฮ่าๆๆๆๆ

" '_' " เอ่อ ทำไมไอ้เป้นิ่งไปงั้นวะมันคงตะลึงกับฝันที่จินตนาการล้ำเลิศของผม

"เห็นมะ นิ่งเลยดิมึง ฝันกูแม่งอย่างเพ้ออ่ะ โคตรบ้าเลย มึงว่าปะ"

"กูก็ฝันแบบมึง" ฮ่าๆๆ เห็นมะ ห๊ะ!!!!! ว่าไงนะ ไอ้เป้ฝันเหมือนผม

"เอ่อ เหมือนยังไงวะแบบคล้ายไรงี้เหรอ" เหอๆ คงไม่นะ

"เหมือนเด๊ะ" เอิ่ม...

"เอ่อ ก็แค่ฝันละเนอะ โคตรเวอร์อ่ะมึง ฮะฮะ"

"อืมแต่แม่งโคตรเหมือนจริงอ่ะ ช่างเหอะก็แค่ฝัน อาบน้ำกัน หึหึ" แน่ะๆ เนียนเลยนะมึง หึหึ ผมขออนุญาตไปอาบน้ำก่อนนะ เรื่องฝันช่างมันตอนนี้ขอฟินก่อน >.<'

หึหึ กว่าจะอาบน้ำเสร็จ 2 ชั่วโมงอ่ะ ก็นะช่วงสอบ ต้องปลดปล่อยบ้างเป็นธรรมดา


Tbc.

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< chapter 2
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 23-06-2014 14:13:59

Chapter 2

"หลิว ไปอาบน้ำแล้วมานอนได้แล้ว"

"......." โอ้ยยยย ทำไมโนบิตะมันบื้องี้ว๊า โดเรม่อนเตือนแล้วแม่งไม่ฟังอ่ะ

"หลิวววว"

"........" เห็นไหมล่ะ! โดนไจแอนท์แย่งของไปจนได้ โว๊ะ

'ฟุบ'

"เห้ย ไอ้เป้เล่นไรวะ กูดูโดเรม่อนอยู่ ปล่อยกูลงนะเว้ยๆๆๆ" อยู่ดีๆไอ้เป้มันก็อุ้มผมตัวลอยเลยอ่ะ เล่นไรไม่ดูเวลาเลย

"ไปอาบน้ำได้แล้ว โดเรม่อนดูเมื่อไหร่ก็ได้"

"ปล่อยกูลงเด้ เดี๋ยวไปอาบ"

"ถ้ากูปล่อยมึงก็ดูต่อ ป่ะกูอาบให้อาบพร้อมกันจะได้เสร็จไวๆ" อะไรเสร็จ กูคิดนะกูคิด

ตอนนี้ผมกับไอ้เป้ตัวเปล่าเล่าเปลือยกันทั้งคู่เพราะพอมันอุ้มผมมาถึงห้องน้ำได้มันก็จัดการถอดเสื้อผ้าของผมทิ้งจนไม่เหลือตามด้วยเสื้อผ้ามัน นี่มันเกิดคึกอะไรว้า มันเปิดน้ำในอ่างเตรียมไว้เสร็จแล้วดึงมือผมให้ลงไปในอ่างกับมันกลิ่นสบู่หอมๆกับน้ำอุ่นๆ เคลิ้มเลย มีไอ้เป้ถูตัวให้อีก หึหึ สบายยยยย~ แต่เดี๋ยว! จั๊กจี๋ต้นคออ่ะยังไม่ทันได้หันไปมองก็รู้สึกถือมือไม้ที่เลื้อยไปถูมาอยู่บนตัวผมแล้ว ไอ้เป้!!!!! ไม่แค่นั้นมันยังเอาจมูกเอาปากมาไซร้ซอกคอผมอีก ชอบ เอ้ยไม่ใช่ มันขนลุกนะเว้ย

"ไอ้เป้เล่นไรอีกวะ ไหนว่ารีบอาบไงมึง" ผมรีบบอกมันก่อนที่หลิวน้อยจะตื่นไปมากกว่านี้

"อืมมม รีบอาบจะได้ทำอะไรๆต่อ" อะไรๆ คืออะไร? อะร้ายยยย กูใสนะ

แล้วมันก็พาผมขึ้นมาล้างตัวจนสะอาดแล้วอุ้มผมขึ้นเลย คือมึงรีบไปไหมเป้ พอถึงเตียงมันก็วางผมลงแล้วตามมาคร่อมผมไว้ สายตามึงหื่นมากอ่ะ นี่ขนาด...เกือบทุกคืนนะนี่ ทำอย่างกะตายอดตายอยากมา

"มึงนี่ขาวดีว่ะ" อะไรวะ อยู่กินกันมาตั้งนานเพิ่งรู้เหรอ ไม่ว่าเปล่ายังเอามือมาลูบมาถูมาไถตามตัวตามสะโพกกูอีก แล้วมันก็ไม่รอช้ารีบก้มลงมาจูบผมเลย มันค่อยๆบดค่อยๆชิมแล้วค่อยส่งลิ้นเข้ามา อืมม กูเคลิ้มละ มึงทำสำเร็จว่ะ มือมันก็ไม่อยู่นิ่ง ยังลูบไปมาแล้วมาหยุดที่หลิวน้อยขยับขึ้นลงมืออีกข้างก็จับขาผมแยกออกก่อนจะส่งนิ้วเข้ามาเปิดทางที่ช่องทางของผม

"อื้อ เป้ เบาก่อนมึง" จะไม่ให้ผมท้วงมันได้ไงเจลก็ไม่มีไม่รู้สึกก็บ้าแล้ว

"เจ็บเหรอกูลืมเจล" ไอ้ห่า รีบเหรอมึง พอได้เจลปุ๊บมันก็ส่งนิ้วเดิมเข้ามาทันทีเลยตามด้วยอีกสองนิ้วหมุนวนจนมันพอใจก็ถอนนิ้วมันออก แล้วใส่เป้น้อย(ที่ไม่น้อยเท่าไหร่)แทนที่

"อ๊ะ!" ถึงจะได้กันบ่อยแต่กูก็ยังคับและแน่นเปรี๊ยะนะเว้ย ฮื่อออออ จุก

"อา~~" เสียงครางเซ็กซี่มาก ตอนนี้ความเจ็บเริ่มหายไปกลายเป็นความรู้สึกอื่น

"อะ ป.... เป้"

"อือ...หลิว"

"อ๊ะ เป้ ฮะ แรงอีก" ไอ้เป้มันโน้มตัวลงมาจูบผมจนรู้สึกว่าเจ็บปากไปหมด มันยังสอดใส่เข้ามาอย่างเป็นจังหวะ และรู้ว่าจุดไหนที่ผมชอบไม่ชอบ มือมันก็ไม่นิ่งทั้งลูบทั้งเค้นไปทั่วอกทั่วเอว

"เป้ ฮึก มะ ไม่ไหวแล้ว เป้"

"อืออ อ๊ะ อีกนิดนะ" หน้ามันตอนนี้สุดยอดมากเหงื่อท่วมหน้าท่วมตัวไปหมด

"อือ อ๊ะ ... " ผมปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาสักพักก็รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่พุ่งเข้ามาเต็มช่องทางของผม หมดสภาพเลย หมายถึงผมนะ

"หึหึ มึงนี่น่ารักว่ะหลิว ต่อนะ" หา มันไปกินอะไรมาเนี่ย ลาก่อนการนอนของค่ำคืนนี้ ฮึก...

................................................

'ฮ้าวววววว'

"เป้ เป้คร้าบ เป้~" ไอ้เป้มันไหนของมันวะ ผมเดินลงมาข้างล่างปากก็เรียกหาผัว(เหมือนตัวเองเป็นชะนีเลย ปั๋ว ปั๋ว ปั๋ว ปั๋ว ไม่ใช่ละๆ)

"น้องหลิว น้องเป้ออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ไปบ้านใหญ่" ป้าอิ่มแม่บ้านที่นี่ครับ แกดูแลทุกอย่างเลยแกเลี้ยงไอ้เป้มาตั้งแต่เด็กด้วยเลยติดเรียกแบบนี้

"อ้าว ไม่เห็นมันบอกหลิวเลยป้าอิ่ม มีอะไรหรือเปล่าไปแต่เช้าเลย"

"ก็น้องเป้บอกว่าไม่อยากปลุกน้องหลิวนี่คะ พอดีคุณพ่อเรียกให้น้องเป้ไปเอารถน่ะค่ะ"

"อ๋อ ครับ มีไรกินมั่งอ่ะป้าอิ่ม"

"มีข้าวต้มกุ้งค่ะกำลังร้อนเลยทานเลยมั้ย"

"ครับ^^"

กินข้าวเสร็จแล้วดูการ์ตูนดีกว่า~ อูยเจ็บๆๆๆ (อย่าได้สงสัยว่าเจ็บอะไร)

'ฟอด~~~'

"ชื่นใจจัง"

"ไอ้เป้! น้ำลายเต็มแก้มกูเลย แหยะ"

"โหยยย ทำเป็นรังเกียจทีมากกว่าน้ำลายไม่เห็นโวย โด่วว" อะ ไอ้นี่

"ไม่ต้องเลยมึง ไปไม่ชวนนะ"

"กูเห็นมึงกำลังหลับสบายอยู่นี่หว่า ไม่อยากกวน แต่แม่กูฝากขนมมาให้มึงด้วยนะ" ฮิฮิ คุณแม่น่ารักจริงๆเลย

"จริงอ่ะ o.o เดี๋ยวกูโทรไปขอบคุณแม่ก่อนนะ" ไอ้เป้มันก็ส่ายหน้ายิ้มๆมาให้ ทำไมวะ ก็ขนมแม่อร่อยอ่ะ คุยกับคุณแม่ไอ้เป้เสร็จก็กลับมานั่งหน้าทีวีต่อ หนุนตักไอ้เป้นี่แหละสบายวุ้ย

"เออ เห็นป้าอิ่มบอกว่ามึงไปเอารถเหรอ" ผมนึกขึ้นได้เลยถามมันออกไป

"พ่อกูให้รถใหม่มาลองเขาแต่งเอง เครื่องโคตรแรงอ่ะ" คุณพ่อไอ้เป้เป็นนักแข่งรถ แล้วก็มีอู่รถขนาดใหญ่ รถที่ไอ้เป้เอามาขับก็รถพ่อมันแต่งทั้งนั้นท่านชอบให้ไอ้เป้เป็นคนลองเครื่องยนต์ รถที่มันขับก็เลยมีแต่รถสปอร์ตเครื่องแรงๆ ดูแตกต่างเนอะพ่อเป็นนักแข่งรถแม่เป็นหมอแต่ขอบอกว่าพ่อไอ้เป้โคตรเท่อายุ 45 แต่หน้าเหมือน 30 นี่เรื่องจริงแม่มันก็สวยมาก เพราะงั้นไอ้เป้เลยโชคดีไง(ไม่อยากชมว่าหล่อ) มันเป็นลูกคนเดียวเหมือนผมแหละ ส่วนพ่อผมเป็นนักบินไม่ค่อยได้อยู่บ้านแต่เอาใจใส่ครอบครัวเสมอผมเลยโตมาเป็นคนดีและหล่อมากไง

"พ่อให้มาลองก็ขับดีๆแล้วกันอย่าไปแรงตามเครื่อง เข้าใจ๋?"

"คร้าบ เป็นห่วงกูอ่ะดิ" ทำมาเป็นรู้ดีนะมึง

"ไม่อ่ะ กูขี้เกียจตามเก็บมึง ฮ่าๆ"

"ใช่ซี้ เออ...ใกล้เปิดเทอมแล้วนี่หว่า มึงจะไปค่ายป่าวหลิว" ไอ้เป้ที่นั่งลูบหัวผมอยู่มันถามขึ้น

"ไปดิวะ น่าสนุกดีออก มึงก็ต้องไปด้วย" ผมพูดแล้วเงยหน้าไปทำตาปริบๆใส่มัน มึงจงหลงๆๆๆๆ

"ถ้ามึงไปกูก็ต้องไปดิวะ"

"ดีมากครับ ไหนมาจุ้บทีดิ คิกคิก" แบบนี้ต้องให้รางวัล ^^ วันทั้งวันพวกผมก็ไม่ได้ทำอะไรมาก เล่นเกมส์ ดูหนัง ดูการ์ตูน รอเปิดเทอม เย้ๆ


Tbc.



บทนี้มันป่วงๆไม่ค่อยเต็มใช่ป่าว อยากเสนออะไรยังไงติชมกันเต็มที่เลยนะคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< chapter 2
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 23-06-2014 14:30:11

รอลุ้นว่าเด็กจะมาเกิดยังงัย  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< chapter 2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-06-2014 14:37:04

รอลุ้นเมื่อไรจะท้อง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< chapter 3
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 23-06-2014 14:53:07

Chapter 3

"รถติดว่ะ วู้ว" ตอนนี้ผมกับไอ้เปอยู่บนรถกำลังจะไปมหาลัยแหละเพราะว่าพวกผมเปิดเทอมกันกันมาสองอาทิตย์แล้ว

"ไอ้หลิว ไอ้เป้ ทางนี้โว้ยๆๆๆ" เสียงมาแต่ไกลเชียว ไอ้บีม เพื่อนพวกผมครับหน้ามันกวนมากอ่ะเวลาไปกินข้าวที่โรงอาหารกลางไม่มีใครคิดหรอกว่ามันเรียนทันตะฯ แต่เห็นแบบนี้มันเก่งโคตรอ่ะ เพื่อนสนิทอีกคนก็ไอ้ต้นรายนั้นมันเป็นคุณชายเหมือนจะหยิ่ง แต่เปล่ามันบอกรักษาภาพลักษณ์ ถุยยย พวกผมที่สนิทกันมากก็มีแค่นี้แหละ ส่วนผมกับไอ้เป้สนิทกันเพราะอะไรก็คงไม่ต้องบอกอีกนะ

"ไอ้ต้นยังไม่มาเหรอวะ" ไอ้เป้ถามไอ้บีม

"กูยังไม่เห็นเลย สงสัยไปส่งเมียก่อนมั้ง" หึหึ เห็นนิ่งๆแบบนั้นเจ้าชู้ใช่เล่นนะ

"แหวะ ทำเป็นสุภาพบุรุษไปส่งเขา เมื่อคืนไปลากเขามาอ่ะดิ"

"เออดิ ว่าแต่พวกมึงจะไปค่ายกันป่าววะ" ไอ้บีมถามพวกผมเรื่องออกค่ายชนบท

"กูกับไอ้หลิวไป มึงอ่ะ" บีมถาม เป้ตอบ

"คนหน้าตาดี จิตใจดีแบบกูไม่พลาดครับเพื่อน" อยากถามเหลือเกิ๊น กระจกน่ะมีไหม?

"เออ ดีๆๆ พวกพี่ๆจะได้ส่งรายชื่อ เห้ยได้เวลาละ ขึ้นเรียนกันพวกมึง เดี๋ยวไอ้ต้นก็คงมา" การเรียนวันนี้อย่าได้ถามครับ ผมหลับ แหะๆ อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างเชียว เพราะ....มันจะสบาย กร๊ากกก

"เอาล่ะครับ วันนี้พอแค่นี้ก่อน อย่าลืมทำความเข้าใจกับบทเรียนกันด้วยนะครับ" งึมๆ ทำไมฝันว่าอาจารย์ปล่อยแล้ววะ

"หลิวเว้ย ตื่นได้แล้วมึง น้ำลายเต็มชีทแล้วไอ้ห่า" หือ? ผมยกหัวขึ้นมาพยายามตั้งให้ตรงด้วยความลำบาก หน้ากูตอนนี้คงเอ๋อมาก

"อาจารย์ปล่อยแล้วเหรอวะ" ดีจัง

"เขาปล่อยจนป่านนี้ขับรถไปถึงรังสิตแล้วมั้ง"

"ส้นตีนเหอะเชี่ยต้นบ้านอาจารย์เขาอยู่บางพลี คนละทางเลยสัส!" ผมตอบไอ้ต้นกลับไป ว่าแต่มันมาตอนไหนวะ ช่างเหอะ ตอนนี้หิว

"หลิว จะกลับเลยไหม" ไอ้เป้ถามผม

"ไปหาไรกินก่อนเหอะกูหิว" คำตอบของคนหล่อ คิคิ

"เชี่ยหลิวแม่ง นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นแดกนะมึง" เสียงจากไอ้บีม อย่าให้กูเห็นมึงไปด้วยนะบีม

"คือมึงจะไม่ไป?" ไอ้ต้นหันไปถามไอ้บีม ฮ่ๆๆ ทำได้ดีมากต้น

"ไป" สัส แล้วมาว่ากู

หลังจากกระชับมิตร?กันเสร็จพวกผมก็ออกหากินกัน เป้าหมายคือสยาม อ๋าม อ๋าม

"เชี่ยต้นนั่นแซลมอนกู แม่งตอนถามบอกไม่กินทีตอนนี้ล่ะแย่งกู ห่า" เสียงจากไอ้บีม

"แค่นี้หวง กับเพื่อนกับฝูงนะมึง" เสียงไอ้ต้นตอบ

"บีมมึงอย่าเอาวาซาบิมาใส่ถ้วยกู ห่า เอาออกไปเลยควาย" เสียงโวยวายของไอ้เป้

"มึงๆๆ ทำไมอาหารญี่ปุ่นเขาไม่ใส่ปลาร้าวะ ท่าจะอร่อยนะมึง?" เสียงแห่งความสงสัยจากผม

"ค_ย" และเสียงสรรเสริญจากพวกมันทั้งสามคน เอ้าด่ากูไมอ่ะ ด่าผมเสร็จพวกมันก็ก้มหน้าก้มตากินต่อ เงียบได้ไม่นานเสียงโวยวายจากโต๊ะผมก็เริ่มขึ้นมาอีก คนในร้านหันมามองกันเพียบเลย ไม่รู้มองกันทำไมสงสัยพวกผมหล่อมั้ง ฮิฮิ(มันใช่เหรอหลิว? - -)

กินข้าวเสร็จพวกผมก็แยกย้ายกันกลับเหลือแค่ผมกับไอ้เป้ที่ยังไม่ไปไหนเพราะผมสองคนจะซื้อของกินของใช้เข้าบ้านกัน แล้วไหนๆก็ได้มาแล้วก็ซื้อของเตรียมตัวไปค่ายด้วยเลย ค่ายนี้เป็นโครงการของคณะทันตะฯกับคณะแพทย์จัดร่วมกันเป็นกิจกรรมที่ให้นักศึกษาของทั้งสองคณะได้ออกชนบทออกตรวจสุขภาพกายสุขภาพปากชาวบ้านก็แล้วแต่ว่าแต่ละปีจะได้ไปที่ไหนส่วนมากก็เป็นที่ที่ห่างไกลหมอไกลเมืองเห็นว่าปีนี้ไปที่ 'บ้านทุ่งแสลงใจ' แค่ชื่อก็หดหู่ละ ไม่อยากจะคิดเลยว่าชาวบ้านจะอยู่กันอย่างลำบากทุกข์ระทมกันขนาดไหน -.- เขากำหนดให้ไปคณะละประมาณ50 คน แล้วก็อาจารย์ประมาณ 3-4 ท่านตามไปดูแล กำหนดการออกเดินทางก็อาทิตย์หน้าแต่รีบเพราะตื่นเต้นไงเพราะปีที่แล้วไม่ได้ไป ของที่พวกผมซื้อก็อย่างพวกเครื่องใช้แบบพกพาใช้ครั้งเดียวทิ้งจะได้สะดวกเวลากลับ

"หลิว ดูด้วยนะว่าขาดอะไรอีกหรือเปล่า" ตอนนี้ได้ของมาเยอะพอสมควรแล้ว

"อือ..ของใช้ครบแล้วว่ะ ไปเอาขนมกันๆ" ขาดสิ่งนี้ไม่ได้เด็ดขาดต้องกักตุน

"เออๆไปก็ไป แต่ของครบแน่นะเว้ย" เอ๊ะไอ้นี่ บอกว่าครบก็ครบดิวะ

"ชัวร์ ไปๆซื้อหนมแล้วกลับกันกูง่วงงงงงง" ได้ของกันครบแล้วพวกผมก็กลับบ้านเลยง่วงมาก เพิ่งเปิดเทอมก็แบบนี้แหละปรับตัวให้หายจากความขี้เกียจได้ช้า

"อีหลิวววววววว" หือ? ใครเอ่ยชื่อผม ผมหันไปมองหน้าไอ้เป้ที่ก็ทำหน้างงเหมือนกัน

"โอ้ยยยยย อิเชี่ยหลิวทางนี้เว้ยยย" ผมหันไปตามเสียงที่เรียก เห้ย!ไอ้ดรีมเพื่อนในคณะมันเป็นผู้หญิงประหลาดมันเรียกตัวเองว่าสาววาย (ตอนแรกผมนึกว่ามันคือลัทธิอะไรสักอย่างที่ต้องเอาความเพ้อความมโนเป็นเครื่องเซ่นไหว้) มันเป็นผู้หญิงที่สวยมากกกกก ย้ำ!ว่าสวยมากกกกกก ใครเห็นต้องมองต้องเหลียวหลัง เป็นหลีดคณะ บ้านรวย คือจัดว่าเพอร์เฟค....ถ้า ไม่รู้จักมัน กร๊ากกกกก ถ้าไม่เชื่อคอยดูละกัน

"โอ้ยอิหลิวกูเรียกมึงเสียงดังกว่าลำโพงประชาสัมพันธ์ หรือเมียมึงอีกหูหนวกรึไงวะเป้" นั่นไงดอกแรก ประโยคแรกบอกผม ส่วนประโยคหลังหันไปหาไอ้เป้ที่ยืนหัวเราะอยู่

"ก็กูไม่แน่ใจนี่หว่าว่ามีคนเรียก แล้วมาทำไร"

"กูมาท้อปส์(ไม่ได้ตั้งใจโฆษณานะ) กูคงมางมหอยมั้ง ถามอะไรโง่ๆ" นั่นไง มาอีกดอก

"เอ้าเหรอ แล้วงมได้ปะ อย่าลืมน้ำจิ้มล่ะเดี๋ยวไม่อร่อย" กูไม่ยอมตกเป็นรองมึงหรอกผู้หญิงก็ผู้หญิงเหอะ นิสัยแมนกว่าผู้ชายอีก

"เออเดี๋ยวไปซื้อน้ำจิ้ม ควายยยย กูไปล่ะกูแวะมาทัก เจอกันที่คณะมึง กูจะรีบไปแต่นิยายวายต่อกำลังถึงฉากที่นายเอกจะคลอดลูกพอดีคนในเว็บเขารอมานานแล้วไปล่ะๆ" แล้วไอ้ดรีมมันก็วิ่งหายไป นิยายวาย=ชายชาย นายเอก=ผู้ชาย คลอดลูก? อะไรของมันวะ ไม่มโนเก่งๆทำไม่ได้นะเว้ย

...........................

"น้องๆครับมาถึงแล้วมาเช็คชื่อด้วยนะครับ แล้วค่อยเอากระเป๋าไปเก็บ" เสียงรุ่นพี่ตะโกนบอกเด็กในคณะที่กำลังเดินไปเดินมาบ้างจับกลุ่มคุยกันบ้างอย่างวุ่นวาย ตอนนี้เป็นเวลา 6 นาฬิกา 45 นาที ซึ่งเลยเวลานัดมาแล้ว 15 นาที คนก็มากันเยอะแล้ว ใช่แล้วล่ะครับวันนี้เป็นวันออกค่ายของพวกผม มีรถของคณะทันตะฯ 1 คัน ของคณะแพทย์ 1 คัน แล้วก็รถมหาลัยอีกคัน ทั้งขนคนทั้งขนของ ผมแทบไม่อยากจะตื่นเลยทั้งง่วงทั้งขี้เกียจ แต่ไอ้เป้มันก็ลากผมออกมาจากเตียงไปอาบน้ำจนได้แล้วก็มาที่ลานหน้าคณะแพทย์แบบมึนๆ

"ไอ้เป้ไอ้หลิวเซ็นต์ชื่อยังวะ" เสียงไอ้บีมถามพวกผม

"เซ็นต์แล้วมึงกะไอ้ต้นอ่ะ" อันนี้ไอ้เป้ตอบ

"เออเรียบร้อย ไอ้ต้นมันขึ้นไปหาที่นั่งไว้แล้วจะขึ้นไปรอบนรถเลยไหมมึง"

"เอาไงหลิวขึ้นรถเลยไหม" แหม มีหันมาถามความเห็นกันก่อนด้วย อย่าๆอย่าอิจฉาผม

"เออขึ้นเลยๆกูง่วงจะไปนอนต่อบนรถ"

"แหนะๆทำไรมาเมื่อคืนหนักเหรอมึง" ไอ้บีมแม่งทำเสียงล้อผม ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นอ่ะ แต่ช่วงนี้ขี้เกียจอยากนอนมากกว่า

"ห่า คิดแต่เรื่องแบบนี้อ่ะมึง" พวกขึ้นมาบนรถก็มองหาไอ้ต้นพอได้ที่นั่งผมก็ลาไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ทันที

"หลิวๆ" ผมตื่นขึ้นมาเพราะแรงเขย่าจากไอ้เป้

"เข้าห้องน้ำไหม รถแวะปั๊ม" ผมมองไปรอบๆตัวนี่กูหลับไปนานแค่ไหนวะเนี่ย

"เออๆ ถึงไหนแล้ววะ"

"ออกมาไกลแล้วล่ะอีกไม่กี่จังหวัดคงจะถึงตัวจังหวัดของบ้านทุ่งแสลงใจแล้วมั้ง" แม่งได้ยินชื่อหมู่บ้านทีไรกูแสลงใจทุกที ผมกับไอ้เป้ลงมาเข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินออกมาหาของกิน อยากกินอะไรเปรี้ยวๆว่ะ สงสัยจะเมารถ พอได้ของกินมาเต็มถุงพวกผมก็ขึ้นรถออกเดินทางต่อ ตอนเที่ยงก็แวะพักกินข้าวกัน บ่ายแก่ๆก็มาถึงครับ 'บ้านทุ่งแสลงใจ' ก็มีชาวบ้านเขาออกมาต้อนรับกันพวกผมก็เก็บของเข้าที่พักนอนกันที่โรงเรียนเป็นห้องโถงค่อนข้างใหญ่เป็นของน้องอนุบาลมีสองห้องก็แยกชายหญิง เก็บของเสร็จก็อาบน้ำล้างหน้าทำภารกิจส่วนตัวกัน วันนี้ชาวบ้านเขาทำอาหารเย็นมาเลี้ยงพวกผมด้วยน่ารักมากๆเลยพวกผมก็คุยกับชาวบ้านถึงเรื่องต่างๆนานาถามถึงสุขภาพกันบ้าง วันนี้ยังไม่ได้มีกิจกรรมหรือว่าออกตรวจอะไรหรอกครับแค่ตั้งเต้นท์กางโต๊ะไว้ พรุ่งนี้ถึงจะเริ่มกันจริงๆ พวกผมจะต้องอยู่ที่นี่กันสามวัน เผื่อชาวบ้านบางคนที่ไม่สะดวกมาบางวันจะได้ไม่เสียโอกาส กินข้าวเสร็จก็มีกิจกรรมต้อนรับจากชาวบ้านก็สนุกสนานกันไป แต่ผมนี่ง่วงนอนมากเลย ขนาดนอนมาเต็มที่แล้วยังง่วง สงสัยโรคขี้เกียจกำเริบ เสร็จกิจกรรมพวกผมก็เข้านอนกันเตรียมพร้อมกับการทำงานวันพรุ่งนี้


Tbc.


เม้าท์มอยหน่อย ย้ำอีกทีนะคะเรื่องนี้ไม่มีสาระใดๆทั้งสิ้นมีแต่ความกากเกรียน 555555 อะไรก็เกิดขึ้นได้ด้วยความมโนของคนเขียน หิหิ ถ้ามีคำผิดก็ขอโทษด้วยนะค้า จะพยายามมาต่อให้บ่อยที่สุดเท่าที่ความสามารถของนางงามคนนี้จะมี  :laugh:
ปล. เรื่องในสต๊อกหมดแล้วกำลังผลิตอยู่มีพล็อตเต็มหัวแต่กลั่นออกมาเป็นตัวหนังสือลำบาก ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนนี้นะคะจะมาต่อ (โบกมืออย่างนางงาม)  :bye2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 4
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 24-06-2014 12:49:24

Chapter 4

"ได้บัตรคิวแล้วนั่งรอก่อนนะคะคุณป้า"

"คุณลุงรับบัตรทางนี้เลยครับ"

"ตรวจสุขภาพทั่วไปบัตรสีเหลืองนะครับ ตรวจฟันบัตรสีชมพูนะครับ ถ้าตรวจทั้งหมดบัตรสีเขียวนะครับ"

"คุณลุงนั่งรอก่อนนะคะ เดี๋ยวถึงแล้วหนูเรียกนะคะ"

ตอนนี้ภายในเต้นท์ชาวบ้านเริ่มทยอยมากันบ้างแล้วครับแล้วก็มีพวกผมที่เป็นเด็กปี1 ปี2 ช่วยจัดบัตรคิวแล้วก็จัดที่นั่ง เรื่องการตรวจจริงๆเป็นของพวกรุ่นพี่ชั้นคลินิกกับอาจารย์ที่คอยดูแล แล้วก็มีปี3 ที่คอยเป็นผู้ช่วย การตรวจสุขภาพก็ไม่ได้เจาะลึกอะไรมากแค่ตรวจแบบทั่วไปเพราะพวกผมยังไม่สามารถทำอะไรได้มากถึงขั้นนั้นแค่คอยดูแลเรื่องการดูแลรักษาสุขภาพการให้คำปรึกษาเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเอง ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายแล้วอากาศค่อนข้างร้อนผมรู้สึกเหนื่อยจนอยากจะหาที่นอนเลยแต่ต้องคอยดูแลชาวบ้านที่นั่งรออยู่ ไอ้เป้ก็คอยถามตลอดว่าผมไหวหรือเปล่า นี่ผมแสดงอาการออกขนาดนั้นเลยเหรอ

"หลิว มึงไหวไหมเนี่ยไปพักก่อนไหม" ไอ้มองมาทางนี้แล้วเดินมาถามผมที่เพิ่งพาคุณป้ามานั่งรอ

"เออไหวดิ แค่อากาศมันร้อนเองมึง" ผมไม่อยากให้มันเป็นห่วง แค่นี้อ่ะสิวๆ

"แต่มึงซีดมากเลยนะเว้ยมึงไม่สบายหรือเปล่า ปวดหัวไหม" มันถามแล้วเอามือมาแตะหน้าผากผม ฮื่ออ

"เปล่ากูไม่ได้เป็นไรมึงไปดูชาวบ้านทางนู้นเหอะ ยังมีคนไม่ได้ตรวจอีก เดี๋ยวก็จะถึงเวลาเก็บโต๊ะแล้ว" ผมบอกไอ้เป้ให้มันเลิกถามแล้วก็เดินมาช่วยไอ้ดรีมดูจำนวนชาวบ้านที่เหลือ

"เป็นไรมึงหน้าซีดเชียว ขาดน้ำเหรอ" หนีไอ้เป้มาแล้วเจอคำถามจากไอ้ดรีมอีก วู้วว

"เปล่า กูร้อน จะมีชาวบ้านมาอีกไหมมึง" ผมก็ตอบมันไป

"ไม่น่าจะมีแล้วว่ะ เหลือแค่ที่นั่งรอไม่กี่คนนี่แหละ กูว่านะมึงอ่ะน่าจะตรวจมากกว่าชาวบ้านอีก ตั้งแต่บนรถเมื่อวานละ นอนตลอดเลยมึงไปอดหลับอดนอนมาจากไหนวะ" ไม่มีชาวบ้านแล้วก็หมดหน้าที่พวกผมแล้วแหละเหลือรอเก็บโต๊ะเก้าอี้ไว้ใช้วันพรุ่งนี้ต่อ

"ก็กูง่วงอ่ะ แล้วนี่มึงไม่ไปตามล่าพี่หมอโอ้คของมึงหรือไง" พี่หมอโอ้คก็คือหลุดหล่อสุดสวาทของไอ้ดรีมมันมันได้ชอบพี่เขาแบบชู้สาวหรอกแต่มันจิ้นพี่เขากับเพื่อนสนิทอยู่ กูล่ะสงสารพวกเขาจริงๆ อ้อแล้วไม่ต้องสงสัยนะครับว่ามันจิ้นผมกับไอ้เป้หรือเปล่า บอกเลยว่าไม่รอดมันรู้เรื่องตอนพวกผมเรียลแล้วไงมันเลยฟินไปเดือนนึงเต็มๆ(เรียนรู้ศัพท์มาจากไอ้ดรีมมัน)

"โอ้ยมึงอย่าให้กูเมาท์ค่ะ สุดสวาทของกูโดนชะนีจัดการเรียบร้อยวิมานกูล่มเลยแม่ง แล้วเพื่อนพี่เขาเสือกกำลังจีบนังดาวอยู่ โอ้ยเซ็งยิ่งกว่าเซ็งค่า" คือมึงเรียกผู้หญิงด้วยกันว่าชะนี? แล้วนังดาวของมันเนี่ยคือน้องดาวรุ่นน้องหลีดคณะผมแต่ไอ้ดรีมมันไม่ชอบมันบอกน้องเขาทอแล แอ๊บใส มันว่างั้นนะ ผมไม่ขอออกความเห็นเพราะผมแมนมาก เป็นสุภาพบุรุษมาก

"มึงนี่ก็แปลกเนาะ งั้นกูถามดิ ถ้ามึงมีแฟนแล้วแฟนมึงเสือกค้นพบทางสว่างมีชู้เป็นผู้ชายมึงจะรับได้มะ" เอาดี้เจอคำถามนี้ก็ต้องคิดหนักละว้า

"โอ้ยมึง แล้วชายชู้หล่อมะๆๆ" เอ่อ แต่ทำไมตามันเป็นประกายขนาดนั้นวะ

"เออ หล่อ..หล่อก็ได้อ่ะ"

"กรี้ดดดดดด กูจะกรี้ดค่ะ กูจะบอกแฟนกูว่าขอให้รักกันนานๆนะไม่ต้องเป็นห่วงกูมีความสุขมาก และกูก็จะบอกชายชู้ว่าให้รักแฟนกูนานๆ อร้ายยยยยย ฟินอ่ะมึง" ห้ะ!

"อ่ะแล้วถ้าแฟนมึงมีชู้เป็นผู้หญิงล่ะ" ดูสิคำตอบมันจะเหมือนเดิมไหม

"หนอยยยย ถ้าทำงั้นนะกูจะตบๆๆๆชะนีคนนั้นแล้วบอกมันว่าผู้ชายส้นตีนแบบนี้กูให้ แล้วเดินเชิดๆเลิศๆออกมา" เชรี่ยยยยยยย มึงมีความยุติธรรมระหว่างเพศมาก

"สองมาตรฐานมากอ่ะมึง กูกลัวมึงว่ะ" ผมกลัวมันจริงๆนะ

"เอ๊า ก็กูสนับสนุนให้ผู้ชายได้กัน เอ๊ย รักกัน แหมๆ มึงไม่ต้องทำเป็นกลัวกูหรอกเพราะมึงรอดแล้วแหละ มึงมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วไงแค่มึงรักกันนานๆโชว์หวานให้กูเห็นบ่อยๆแค่นี้กูก็ฟินจนลืมตายแล้วมึง" อะไรคือฟินจนลืมตาย โอ๊ยยย เสียดายความสวยของมันจริงๆ ผมเม้าท์มอยฝอยแตกกับไอ้ดรีมต่อสักพักชาวบ้านก็ตรวจเสร็จหมดแล้วพวกผมก็ทำหน้าที่เก็บกวาดเช็คความเรียบร้อยแล้วเดินกลับโรงเรียนกัน ซึ่งตอนนี้ผมเหนื่อยมากกกกก หิวมากกกกกก อยากอาบน้ำนอนมากกกกก แต่ทำไม่ได้เพราะถึงโรงเรียนต้องมาฟังสรุปผมของวันนี้ก่อนถึงจะได้กินข้าวแล้วก็ทำธุระส่วนตัวกัน ตอนพวกรุ่นพี่สรุปผมกันผมก็ไม่ได้ฟังหรอกพิงไหล่ไอ้เป้หลับอย่างเดียวง่วงจริงๆ พี่ๆเขาพูดจบก็มากินข้าวกันผมกินเยอะมากเพราะรู้สึกหิวมากหิวแบบกินเท่าไหร่ก็ไม่พอจนเพื่อนทักว่าผมเพิ่งไปจำศีลมาเหรอ? กินอิ่มผมก็รีบไปอาบน้ำก่อนเลยอยากจะนอนมากหัวถึงหมอนนี่แทบฝันเลยแต่ได้ยินไอ้เป้เรียกซะก่อน

"หลิวมึงเป็นไรกินยาก่อนไหมมึง ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า"

"หื่อ ไม่อ่ะกูเหนื่อยเฉยๆ นอนเหอะมึงกูง่วงโคตรอ่ะ"

"อืม ถ้ามีอะไรเรียกกูทันทีนะเว้ย"

"เออๆมึงก็นอนได้แล้ว" พูดจบผมก็หลับตาทันทีแต่ก็รู้สึกว่าไอ้เป้มันขยับมาใกล้ๆแล้วจูบเหม่งผมทีนึง ทำไรว้าอายเค้า >///<

..........………………

"หลิวๆเช้าแล้วลุกไปอาบน้ำกัน" ฮื่อ ยังนอนไม่อิ่มเลย ฮึก ผมลุกขึ้นนั่งตาปรือๆมองไอ้เป้ที่ยืนรอผมไปอาบน้ำพร้อมกันผมเลยชูแขนออกไปทั้งสองข้างให้มันดึงขึ้น

"ฮึบ เด็กอะไรตัวก็หนัก" มันดึงผมขึ้นแล้วขยี้หัวอ่ะ ฮึ่ย

"ทำไม แค่นี้ทำบ่น เอาของไปถือให้หมดเลยไป" ฮ่าๆๆๆ แล้วผมก็เดินตัวลอยมาอาบน้ำโดยมีไอ้เป้ถืออุปกรณ์อาบน้ำทั้งของผมทั้งของมันแอบได้ยินมันบ่นด้วยนะแต่ผมไม่สนหรอก อาบน้ำกันเสร็จก็มากินข้าวพร้อมกันแล้วก็เตรียมตัวออกไปทำหน้าที่กันต่อวันนี้ทำงานกันวันสุดท้ายแล้วพรุ่งนี้เช้าก็เดินทางกลับกัน ถึงจะเหนื่อยจะร้อนกันบ้างแต่ได้เห็นชาวบ้านได้รับคำแนะนำในการดูแลตัวเองได้ถูกต้องก็ดีใจกันเพราะชาวบ้านเขาไกลหมอต้องดูแลตัวเองไม่ให้ป่วยจะดีที่สุด พอมาถึงที่เต้นท์จัดเตรียมของเสร็จชาวบ้านก็เริ่มทยอยมากันเรื่อยๆแต่ก็ไม่มากเท่าวันแรกอาจจะเป็นเพราะว่าเป็นวันสุดท้ายแล้วงานเลยไม่หนักกันมาก

"ไอ้หลิวเห็นไอ้ต้นป่าววะ" ไอ้บีมมันเดินมาถามผม

"กูเห็นมันไปหยิบกล่องยาให้อาจารย์ที่ท้ายรถว่ะ ทำไมวะ"

"พี่เป๊ะถามหาเพราะว่ามันเป็นคนเก็บว่าถุงมือยาง"  ไอ้บีมมันตอบผมเสร็จมันก็เดินไปที่จอดรถ

"น้องหลิว" หือ? เสียงเรียกน่าขนลุกแบบนี้

"อ้าวพี่เป๊ะ เห็นไอ้บีมบอกว่าพี่เป๊ะถามหาถุงมือยางได้แล้วเหรอครับ" พี่เป๊ะที่ไอ้บีมมันพูดถึงเมื่อกี้พี่เขาออกตัวเลยว่าเขาเป็นเกย์ไอ้บีมไอ้ต้นมันคิดว่าพี่เขาจะจีบผมด้วยซ้ำแต่ผมไม่ขอรับรู้อะไรหรอกเพราะถ้าเราไม่สนซะอย่างใครจะทำไม

"ได้แล้วแหละถึงเวลาเปลี่ยนเวรกับเพื่อนพอดี น้องหลิวไม่สบายเหรอหน้าซีดเชียว" ทำไมต้องถามแล้วเอาหน้ามาใกล้ด้วยวะ

"เอ่อ เปล่าครับอากาศมันร้อนน่ะ"

"งั้นไปนั่งพักก่อนไหม เดี๋ยวพี่พาไป พี่.."

"หลิวอ่ะน้ำ อ้าวพี่เป๊ะขอบคุณนะครับที่อุตส่าห์เป็นห่วงแฟนผม เดี๋ยวผมดูแลเองครับคงไม่รบกวนพี่ขอบคุณนะครับ" ไอ้เป้เดินมาแทรกผมกับพี่เป๊ะรัวคำพูดใส่ทีเดียวแล้วดึงมือผมออกจากตรงนั้น

"นิ่งเลยนะไม่คิดจะปฏิเสธเขาหน่อยหรือไง"

"ก็มึงมาปฏิเสธให้กูละไง แฮ่ อ่ะๆกินน้ำน้าคนดี" ก็คิดจะปฏิเสธอยู่หรอกนะแต่ไอ้เป้ดันไวกว่าไง

"แหม เดินกระหนุงกระหนิงมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งกันมาเชียวนะพวกมึงอายฟ้าอายดินบ้างสิคร้าบบบบ ฮิ้วว" เอา เอาเข้าไปไอ้บีมมันเดินมากับไอ้ต้นพร้อมด้วยเพื่อนในคณะอีกสามสี่คน พวกมึงนั่นแหละที่ควรจะอาย

"ถึงเวลากันแล้วเหรอวะ" ไอ้เป้ไม่สนใจเสียงเห่าพวกมันถามกลับไป

"พักแล้วคร้าบ มัวแต่อยู่ในโลกส่วนตัวจนไม่ดูรอบข้างเลยนะมึง" แหน่ะยังไม่จบนะ

"เออ พักแล้วก็ไปกินข้าวกันไปๆ" พวกผมเดินมาถึงโต๊ะที่มีข้าวพร้อมกับเตรียมไว้เรียบร้อยตักข้าวแล้วก็หาที่นั่งกันพวกมันกินกันจานเดียวก็อิ่ม แต่ผมเหรอ หึหึ ยังไม่รู้สึกว่ามีอะไรตกถึงท้องเลยต้องเบิ้ล

"ไอ้หลิวมึงไปตายอดตายอยากมาจากไหนวะ กินซะพวกกูกลัว" อยู่ดีๆไอ้ต้นมันก็ถามขึ้น มันแปลกตรงไหนวะ

"ทำไมปกติกูก็กินเยอะ"

"แต่นี่มึงกินเยอะโคตรอ่ะกระเพาะมึงมีหลุมดำเหรอวะ"

"ก็กูหิวอ่ะ ทำไม" ผมตอบมันแล้วจ้วงข้าวต่อพวกมันเลยส่งสายตาแบบหวาดๆมาให้ผมรวมถึงไอ้เป้ด้วย นี่มึงกล้ามองกูด้วยสายตาแบบนั้นเหรอวะ เดี๋ยวเหอะๆ พอหมดเวลาพักพวกผมก็มาทำหน้าที่กันต่อในช่วงบ่ายชาวบ้านน้อยมากเลยได้เก็บเต้นท์กันเร็ว พวกเราช่วยกันเก็บข้าวของทั้งหมดไปไว้บนรถพรุ่งนี้จะได้ไม่ยุ่งมาก ผมก็ช่วยเก็บช่วยจัดเรียงของจนเสร็จก็เดินกลับโรงเรียนกันวันนี้มีพิธีปิดแล้วก็มีการเลี้ยงขอบคุณจากชาวบ้านกับข้าวก็เป็นอาหารท้องถิ่นอร่อยมากอ่ะ

"มึงๆต้มปลาอร่อยโคตรอ่ะเนื้อโคตรแน่นเลย" ไอ้บีมพูดขึ้นทั้งที่ยังเคี้ยวอยู่อื้อหือเศษข้าวกระเด็นออกมาด้วย บอกแล้วว่าภาพพจน์มัน...หุหุ

"มึงกลืนก่อนก็ได้มั้งกูไม่แย่งพูดหรอก" ไอ้ต้นมันคงรับไม่ได้อ่ะ

"พ่อหนุ่มเป็นไงอร่อยไหมลูกทานกันเยอะๆน้า" คุณป้าที่เป็นคนทำกับข้าวเดินมาถามพวกเรา

"อร่อยมากครับป้า อร่อยทุกอย่างเลย นี่ต้มปลาอะไรเหรอครับเนื้อแน่นมากเลย" ไอ้เป้ส่งยิ้มให้คุณป้าแล้วถามถึงต้มปลาที่พวกผมชอบกัน

"ไม่ใช่ปลาหรอพ่อหนุ่มนั่นน่ะต้มงูสิง" ห่ะ งะ....งู ไม่ใช่หรอก ใช่ไหม สงสัยผมฟังผิด ต้องไม่ใช่ๆ เพราะสิ่งที่ผมเกลียดกลัวและขยะแขยงที่สุดในโลกก็คือ งู

"เอ่อ งูสิงนี่เป็นชนิดนึงของปลาหรือเปล่าวะ ฮะฮะ" เสียงไอ้บีมกระซิบถามไอ้ต้น แต่กูได้ยินว่ะ

"อู้ยยยยไม่ใช่หรอกลูกงูสิงก็คืองูนี่แหละ พวกบ้านนอกเขาจับมากินกัน ต้ม ผัด แกง ทอด อร่อยหมด แล้วจานนี้นะนี่ๆลองกินหรือยังผัดเผ็ดงูสิง พวกลุงๆในหมู่บ้านนะไปหามาขังไว้ตั้งแต่รู้ว่าพวกเราจะมาเลยนะอยากให้ได้ลองกินของดีของอร่อยกัน อร่อยใช่ไหมล่ะกินกันเยอะๆนะป้าไปดูทางนู้นก่อน" แล้วคุณป้าก็เดินจากไปทิ้งพวกผมไว้พร้อมกับรอยน้ำตา ผมนี่ช็อคเรียบร้อยกูไม่ต้องการรับรู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับงู!!! ฮืออออออออ

"เอ่อ เปลี่ยนมากินอย่างอื่นกันบ้างเนอะเรา ฮะ........ฮะ" เสียงหัวเราะแห้งๆจากไอ้บีม แล้วมันก็เลื่อนถ้วยใส่ต้ม...กับถ้วยผัดเผ็ด....ออกไปเหลือแค่ผัดผักหวานป่าที่มีแต่ผักล้วนๆ กูกินนี่แหละปลอดภัยที่สุดและ ฮึก.. ปาดน้ำตา กินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยบางคนก็นั่งเล่นนั่งคุยกันต่อบางคนก็ไปหลับไปนอนซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นหัวถึงหมอนปุ๊บหลับปั๊บ ฝันดีนะทุกคน

เช้านี้พวกผมต้องกลับมหาลัยกันแล้วครับอยู่ที่นี่ได้เรียนรู้อะไรจากรุ่นพี่เยอะได้อะไรใหม่ๆจากชาวบ้านก็เยอะ ที่สำคัญกูได้กินงู!! อ๋อย~ พวกผมเก็บสัมภาระของตัวเองเสร็จก็บอกลาชาวบ้านที่มาส่งแล้วขึ้นรถกันผมหลับตลอดทางยกเว้นตอนแวะกินข้าวเที่ยงอ่ะมาถึงมหาลัยแบบมึนๆ แต่ก็ต้องช่วยกันแบกหามของไปเก็บไว้ก่อนทั้งโต๊ะเก้าอี้อุปกรณ์ต่างๆนานา

"น้องหลิวว่างไหมคะ ช่วยพี่ยกโต๊ะตัวนี้หน่อยสิ" เสียงพี่ปันปันสาวสวย แหมไม่ช่วยไดไง

"ได้ครับพี่ปันปัน หลิวช่วย" ผมกับพี่ปันปันช่วยกันยกโต๊ะหนักพอสมควรเลยแหละ พวกผู้ชายคนอื่นๆก็แบกหามอยู่อีกทางผมยกขึ้นมาแล้วเดินไปได้สักพักไม่รู้เป็นไรรู้สึกปวดจี๊ดขึ้นมาที่ช่วงเอวเลยสงสัยจะผิดทางมั้ง ผมก็ฝืนเดินต่อจนถึงที่เก็บแต่ผมรูสึกว่ามันปวดมากขึ้นแล้วปวดแถวช่วงท้องด้วยผมรู้สึกปวดจนเหมือนจะวูบไปยังไงไม่รู้ แล้วผมก็ไม่รับรู้อะไรรอบตัวเลย

"ขอบคุณมากนะน้องหลิว....น้องหลิว!!"


Tbc.

หากมีคำผิดจุดใดข้าพเจ้าก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ (โบกมืออย่างนางงาม)

 :katai4: :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 4
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 24-06-2014 13:50:59

ติดตามค่ะ รีบๆมาต่อนะคะ

 :katai2-1:

 :katai2-1:

 :katai1: :katai1:

+1 ล่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 4
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 24-06-2014 20:18:37

จะเป็นไรมากไหมเนี่ยยย  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 4
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 24-06-2014 22:03:35

ต้องรีบพาไปโรงพยาบาลคราวนี้ต้องรู้แน่ว่าท้องแล้วแน่ ๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 4
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 24-06-2014 22:18:45

ว้ายยยยยย เข้ามาอ่านวันแรก โดนแจ็คพ็อตน้องหลิวยกของหนักพอดี  o22 ถถถถถถถถถถ คนท้องคมไส้ไม่ควรทำนะคะ  :katai1: (แล้วมันรู้ไหม๊ล่ะนั่น)
รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 4
เริ่มหัวข้อโดย: janji ที่ 24-06-2014 22:40:30

ค้างอ่ะ
 :mew1: อยากอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 25-06-2014 13:52:11

Chapter 5

-เป้-

"น้องหลิว!!" ผมได้ยินเสียงเรียกชื่อไอ้หลิวที่มาจากห้องเก็บของเลยรีบวิ่งไปดู

"เกิดอะไรขึ้นเหรอครับพี่ปันปัน" ผมตกใจมากที่เห็นพี่ปันปันกำลังปฐมพยาบาลไอ้หลิวเลยรีบวิ่งเข้าไปดูหน้ามันซีดมาก

"ไม่รู้เหมือนกันน้องเป้ น้องหลิวช่วยพี่ยกโต๊ะเสร็จก็หมดสติไปเลย พี่เลยเรียกเพื่อนคณะแพทย์มาดูอ่ะ"

"ทำไมไอ้หลิวยังไม่ได้สติเลยล่ะครับ" ผมถามพี่คนหนึ่งที่กำลังดูชีพจรไอ้หลิวอยู่

"พี่ก็ไม่แน่ใจนะพี่ลองตรวชีพจรดูแล้วรู้สึกว่าเต้นแปลกๆ พี่ว่ารีบพาเพื่อนเราไปหาหมอให้หมอตรวจจะดีกว่านะ"ผมได้ยินแบบนั้นแล้วใจไม่ดีเลยผมเห็นไอ้หลิวมันมีอาการแปลกๆมาหลายวันแล้วก็คิดว่ามันไม่เป็นอะไรคิดว่ามันคงเหนื่อยคงร้อนตอนที่ไปค่าย ผมรีบอุ้มไอ้หลิวขึ้นมาจะพาไปที่รถก็ได้ยินเสียงไอ้ต้นเรียกก่อน

"ไอ้เป้ เดี๋ยวพวกกูไปด้วยไอ้บีมไปเอารถแล้ว" ผมรีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามไอ้ต้นไป พอถึงรถก็มีไอ้ดรีมมาช่วย

"ไปโรงบาลของมหาลัยเลยไหมมึง" ไอ้บีมที่ขับรถอยู่ถามขึ้นมา แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกไม่อยากไปที่นั่นผมเลยบอกไอ้บีมให้พาไปโรงพยาบาลที่แม่ผมเป็นหมออยู่ผมรู้สึกอุ่นใจกว่า

"ไปโรงบาลที่แม่กูอยู่ดีกว่าว่ะ"

"แต่มันไกลกว่านะเว้ย" ไอ้ต้นหันมาพูดกับผมบ้าง

"ไม่เท่าไหร่หรอกมึง ไปเถอะ" ผมไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ผมเลือกที่จะไปโรงพยาบาลแม่ผม อาจจะเป็นเพราะโรงพยาบาลมหาลัยคนเยอะ ผมหันมามองไอ้หลิวที่ยังไม่ได้สติโดยที่มีไอ้ดรีมคอยใช้ผ้าเย็นเช็ดหน้าเช็ดตัวให้มัน พอรถเลี้ยวเข้ามาถึงโรงพยาบาลพวกผมช่วยกันพาไอ้หลิวขึ้นเตียงผู้ป่วยแล้วเดินตามบุรุษพยาบาลเข้าไป พอไอ้หลิวถึงมือหมอผมค่อยรู้สึกโล่งอกขึ้นมานิดหน่อย แค่หน่อยเดียวเท่านั้นเองผมไม่รู้จะทำอะไรเลยโทรหาแม่ผมกับแม่ไอ้หลิวไม่นานทั้งคู่ก็มาไอ้บีมไอ้ต้นไอ้ดรีมก็ยกมือไหว้ท่านรับไหว้แล้วถามถึงอาการไอ้หลิว

"หลิวเป็นอะไรเหรอลูกถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาลเลย" แม่ไอ้หลิวถามขึ้น ผมเลยเล่าให้ท่านฟังทั้งแม่ผมแม่ไอ้หลิวก็ว่าอาการมันแปลกสักพักคุณหมอก็ออกมาพวกผมรีบเดินเข้าหาคุณหมอทันที

"หลิวเป็นไงบ้างคะหมอเอก" แม่ไอ้หลิวรีบถามขึ้น

"อ้าวหมกนก ลูกชายหมอนกเหรอครับ"

"ใช่ค่ะหมอเอก เพื่อนน้องหลิวโทรมาบอกว่าหลิวหมดสติฉันก็รีบลงมาจากแผนกเลย หลิวเป็นอะไรเหรอคะ"

"ถ้างั้นผมขอคุยกับหมอนกหน่อยแล้วกันนะครับ หมอเกด(แม่ผม)เข้าไปด้วยหรือเปล่าครับ"

"เอ่อค่ะ มีอะไรจะได้ช่วยกันดูแล" คำพูดของหมอเอกทำให้พวกผมมีสีหน้าไม่สบายใจกันทุกคนเลยผมไม่รู้เลยว่าไอ้หลิวเป็นอะไร

"ครับ เชิญที่ห้องผมตอนนี้เลยนะ"

"เอ่อ พวกผมขอเข้าไปด้วยได้ไหมครับผมเป็น เอ่อ เป็นเพื่อนหลิว นะครับ" ผมไม่รู้ว่าควรบอกสถานะผมกับหลิวหรือเปล่าแต่บอกเป็นกลางๆไว้แล้วกัน หมอเอกนิ่งคิดสักพักก็พยักหน้าสรุปพวกผมก็เข้าไปห้องหมอเอกกันหมด

"ก่อนอื่นหมอต้องขอโทษนะครับที่ต้องถามคำถามนี้ น้องหลิวมีแฟนหรือเปล่าครับ" จบคำถามของคุณหมอพวกผมก็มองหน้ากันทันที ผมไม่เข้าใจมันเกี่ยวอะไรกับการที่ไอ้หลิวไม่สบาย

"เอ่อผมนี่แหละครับแฟนหลิว เกิดอะไรขึ้นกันแน่เหรอครับ" ผมตอบคุณหมอไปตามตรงแม่ไอ้หลิวกับแม่ผมก็พยักหน้าตาม คุณหมอถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้นมา

"จากการตรวจร่างการของน้องหลิวแล้วปกติดีทุกอย่างนะครับ แต่ว่า...เราพบบางอย่างจากการตรวจในช่องท้อง มีการปฏิสนธิโดยสมบูรณ์และถ้าพูดถึงเคสแบบนี้ในทั่วไปก็คือการตั้งครรภ์แต่มันแปลกตรงที่น้องหลิวเป็นผู้ชาย" พอคุณหมอพูดจบพวกผมถึงกับนิ่งกันไปเลย สำหรับผมแล้วผมตกใจนะแล้วก็มีความรู้สึกแปลกๆผมกำลังจะมีลูกงั้นเหรอ?ลูกที่เกิดจากไอ้หลิวที่เป็นผู้ชาย ผมโล่งใจที่หลิวไม่ได้ป่วย ผมไม่ได้เสียใจกับสิ่งที่ได้ยินเพียงแค่ผมไม่อยากจะเชื่อก็เท่านั้นเอง

"ม...หมอเอกว่าไงนะคะ น้องหลิวเนี่ยนะจะท้อง น้องหลิวเป็นผู้ชายน้องหลิวจะท้องได้ยังไง มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่าคะ" แม่ไอ้หลิวก็ดูจะตกใจมากเอ่ยถามคุณหมอหลังจากเกิดความเงียบมานาน

"ตอนแรกผมก็คิดแบบนั้นครับหมอนก แต่ผมตรวจละเอียดแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติใดนอกจากมดลูกที่สมบูรณ์และการฝังตัวของตัวอ่อนซึ่งมีอายุครรภ์ 7 สัปดาห์แล้ว ผมเองก็แปลกใจกับเคสนี้มาก" พอคุณหมอพูดจบอยู่ๆผมก็นึกถึงเรื่องที่ผมกับไอ้หลิวเคยฝันเหมือนกันเมื่อ 2 เดือนก่อน ที่มีลุงคนนึงมาพูดจาแปลกๆพร้อมกับเด็กที่ลุงบอกว่าเป็นลูกของผมกับไอ้หลิว นี่มันเรื่องจริงเหรอเนี่ย...

"ถ้าเป็นแบบนั้นจริงฉันขอรับดูแลต่อจากหมอเอกนะคะ" แม่ผมที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นมา แม่ผมเป็นหมอเฉพาะทางด้านสูตินารีเวชผมมั่นใจว่าแม่ผมต้องดูแลได้เป็นอย่างดีเพราะว่ายังไงก็เป็นหลานของท่าน

"แล้วอีกนานไหมครับกว่าหลิวจะฟื้น" ผมรู้สึกว่านานแล้วที่หลิวหมดสติไปเลยรู้สึกเป็นกังวล

"ไม่น่าจะนานหรอกครับคนไข้มีอาการอ่อนเพลียและเป็นอาการที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของร่างกายเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่อยากให้ดูแลอย่างใกล้ชิดเพราะเราไม่เคยเจอเคสแบบนี้มาก่อน ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง" ผมรับคำแล้วขอบคุณคุณหมอ พวกผมออกมาจากห้องคุณหมอก็ตรงไปยังห้องพักของไอ้หลิวโดยที่พวกเพื่อนผมมันยังอึ้งกันอยู่เลยแต่ผมไว้ใจพวกมันนะ

"แล้วเราจะทำยังไงกันดีน้องหลิวยังเรียนอยู่เลยไอ้ดีใจมันก็ดีใจอยู่หรอกนะที่จะได้เป็นย่า ไม่สิต้องเป็นยายสินะ" ระหว่างทางแม่ไอ้หลิวก็พูดขึ้นมา

"เอาน่าเดี๋ยวค่อยว่ากันตอนนี้ต้องดูแลกันดีๆฉันจะดูแลให้เต็มที่เลยนะ ตื่นเต้นจริงๆจะได้เป็นคุณย่า" อันนี้แม่ผม

"เอ่อมึง หยิกกูหน่อย" ไอ้บีม

'ป้าบ'

"โอ้ยตบหัวกูทำไมวะไอ้ต้น"

"เอ้าก็หยิกมันอาจจะไม่รู้สึกตบเลยทีเดียวรู้เรื่อง" ไอ้ต้น

"มึงงงงง กูปลื้มอ่ะ กูเปรม กูปริ่ม กูฟิน กูได้พล็อตนิยายแล้วมึง กูจะเอาไปแต่งนิยาย กูจะมีหลาน หลานที่เกิดจากผู้ชายกับผู้ชาย อร้ายยย" ไอ้ดรีม

"เออมึง เรื่องนี้มึงคงไม่อยากให้ใครรู้พวกกูจะเก็บเป็นความลับให้นะเว้ยไม่ต้องห่วง" ไอ้ต้นพูดแล้วไอ้บีมกับไอ้ดรีมก็พยักหน้าตาม

"เออกูเชื่อใจพวกมึง" ผมก็ตอบรับมัน

"แหมๆ จะได้เป็นคุณพ่อแล้วนี่หว่ารู้สึกไงวะ" ไอ้บีมมันล้อผมผมก็ได้แต่ยิ้มตอบแบบเขินๆ

"แหนะๆมีเขินๆ" ถ้าถามผมว่าผมรู้สึกยังไงตอนนี้ผมก็ตอบได้เลยว่าผมจะรักและดูแลทั้งสองชีวิตให้ดีที่สุดเท่าที่ความสามารถและกำลังของผมจะมี

"ทุกคนครับไอ้หลิวไม่อยู่ในห้อง!!!"

Tbc.

อิหลิวนางหายไปไหน หรือว่า...นางจะเทเลพอทได้ บ้าไปแล้ววว(แกอ่ะบ้าอิดรีม << ความลับแตกที่มาของตัวละครที่ชื่อดรีม 555++ ที่สำคัญในเรื่องนางสวยด้วยนะ มโนชนะทุกสิ่ง)

ขอบคุณทุกการติดตามนะคะ ไม่เคยแต่งนิยายมาก่อนแค่ได้เห็นคอมเม้นท์จากคนอ่านก็ปลื้มปริ่มแล้ว กอดๆ  :กอด1: ฮึก (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 25-06-2014 14:23:50

อ๊ากกกกกกกกกกกกก ลงแล้ว แต่สั้นอ่ะ ค้างงงงงงงงงงงง อีนังคุณหลิวไปไหนนนนนนนนนนน

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 25-06-2014 14:46:43

สนุกดีชอบค่ะ :mc4:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
มีกี่บวกบวกให้หมดแล้วค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 25-06-2014 14:47:57

ไปไหนอ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 25-06-2014 16:31:43

อ้าว น้องหลิวหายไปหนายยยยย :ling1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 25-06-2014 17:02:18

หายไปไหนอ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 25-06-2014 18:42:36

เย้ ท้องแล้วว  :katai2-1:   น้องหลิวหายไปไหนน้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 25-06-2014 21:09:36

หลิว ออกไปไหน  คนอื่นเค้าวิ่งวุ่นแล้วนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 25-06-2014 21:34:49

ตามพล็อตนางเอก ได้ยินแล้วรับไม่ได้เลยหนีไป  :katai1:
แต่นี่!!! นายเอก คาดว่าคงหิวแล้วไปหาอะไรกิน ไม่ก็ไปอ้วก 55  :katai3:
รอตอนต่อไปน้าาา :กอด1:  :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 25-06-2014 21:44:02

กรี๊ดดดด เพิ่งเข้ามาอ่าน เจอคำว่าmpreg ก็กดเลยชอบแนวนี้มาก
หลิวกับเป้น่ารักมากๆอ่ะ
มากต่อทุกๆวันเลยเน้อ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 25-06-2014 21:55:29

ท้องแล้วจ้า
จะแพ้ท้องไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tararatart ที่ 25-06-2014 22:52:47

มาช่วยดันๆๆๆ  เห้นหลายวันล่ะไว้ก่อนตลอด เปิดมา เอ้ยยยยยยยยยย แม่งสนุกว่ะ 555
มาทำให้ติดแล้วอย่าจากไปนะ   รอนะคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 26-06-2014 00:48:47

น้องหลิวท้องได้จริงๆด้วย แล้วนี่นางหายไปไหนนี่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 26-06-2014 01:21:15

เพิ่งเข้ามาอ่าน  ชอบบบมากกกกก
สนุกจัง อ่านได้เรื่อยๆไม่หนักสมอง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-06-2014 02:04:59

มีใครมาขโมยไปหรือเปล่า  :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-06-2014 12:09:47

ไม่มีใครอยู่กับหลิวเลยเหรอ สงสัยตื่นมาไม่เห็นใครเลยจะกลับบ้าน 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 26-06-2014 12:59:24

อ้าววว....หายไปไหนน้อน้องหลิววววว   :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 26-06-2014 14:19:13

 :sad11:  มารอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 5 (25/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 26-06-2014 15:10:52

ติดตามๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 26-06-2014 15:38:09

Special part วันสุนทรภู่

"คุนพ่อ คุนพ่อค้าบบบบ เส็ดหยือยัง น้องจุนจะไปสายน้า" เสียงเด็กน้อยวัย 5ขวบ ในชุดสุดสาครเอ่ยเร่งคุณพ่อสุดหล่อที่กำลังเดินลงมา

"ครับๆ เสร็จแล้วลูก ไหนดูซิ โอ้โห สุดสาครขอคุณพ่อหล่อจริงๆเลย น้องจุนจำบทพูดได้ไหมเอ่ย"

"จำได้คับ น้องจุนต้องตามหาคุนพ่อพระอภัยมณี เพราะคุนพ่อพระอภัยมณีไม่อยู่ แต่คุนพ่อ ทำไมคุนแม่เงือกถึงมีหางเหมือนปลาล่ะ" เด็กน้อยถามคุณพ่อด้วยความสงสัย พร้อมเอียงคอมองคุณพ่อตาแป๋ว จนคุณพ่อยังหนุ่มอดที่จะดึงแก้มลูกชายด้วยความเอ็นดูไม่ได้

"เพราะว่าเป็นนางเงือกไงครับ นางเงือกเป็นครึ่งคนครึ่งปลามีตัวและหัวเป็นคน ไม่มีขาแต่มีหางไว้ใช้ว่ายน้ำไงครับลูกพ่อ" ลูกชายตัวเล็กยิ่งโตก็ยิ่งเกิดคำถามมากมายแต่ก็ไม่ทำให้คุณพ่อเบื่อที่จะตอบคำถามลูกชายสุดที่รัก

"อ๋ออออ อย่างนี้นี่เอง" เด็กน้อยพยักหน้าเข้าใจที่คุณพ่ออธิบายท่าทางน่าเอ็นดูของสองพ่อลูกอยู่ในสายตาคุณแม่ตลอด ทำไห้อดยิ้มออกมาไม่ได้

"น้องจุน ไปโรงเรียนได้แล้วเดี๋ยวไปสาย อดได้เป็นสุดสาครแม่ไม่รู้ด้วยนะ" คุณแม่สุดหล่อ? (ในสายตาของตัวเอง) เอ่ยขึ้น

"ใช่ๆๆๆๆ ไปเร็วคุนพ่อ คุนแม่ต้องรีบตามมาดูน้องจุนนะ นะคุนแม่"

"รู้แล้วน่า ไปได้แล้วแม่จะได้รีบไปทำฟันให้คนไข้ ถ้าช้าแม่ไปไม่ทันนะ"

"งื้ออออออ ไม่เอานะ คุนแม่ไปทำฟันเลย น้องจุนกับคุนพ่อจะไปรอที่โรงเรียน เนอะคุนพ่อเนอะ" เด็กน้อยบอกคุณแม่แล้วเงยหน้าไปมองคุณพ่อหาคนสนับสนุน

"ครับ เราไปรอคุณแม่ที่โรงเรียนเนอะ รีบตามมานะหลิว"

"เออ รู้แล้วน่า ไปกันได้แล้วเดี๋ยวก็สายหรอก น้องจุนเต็มที่เลยนะเดี๋ยวแม่ไปดู"

"คับ 'จุ๊บ' สวัสดีคับคุนแม่" เด็กน้อยรับคำคุณแม่แล้วจุ๊บแก้มคุณแม่ไปหนึ่งทีก่อนจะยกมือขึ้นไหว้ คุณแม่ยิ้มรับแล้วลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู

พอเสียงรถยนต์เงียบไปคุณแม่ของน้องจุนก็ขึ้นห้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้าไปที่คลินิกทำฟันที่เปิดหลังเรียนจบโดยมีหมอฟันคือคุณพ่อกับคุณแม่คนเก่งของน้องจุน ตามจริงแล้ววันนี้ตั้งใจจะปิดคลินิกเพื่อไปดูลูกชายแสดงละครในงานวันสุนทรภู่ที่โรงเรียนจัดขึ้น แต่เพราะว่ามีเพื่อนของแม่ขอร้องให้ถอนฟันให้เช้าวันนี้เลยต้องอยู่ก่อนแล้วค่อยตามไปทีหลัง

"ป้าขอบใจมากๆเลยนะน้องหลิว ถ้าป้าไม่ได้ทำฟันวันนี้ป้าต้องทรมานแน่ๆ ต้องขอโทษด้วยนะลูกที่ต้องรบกวน" คุณเพื่อนแม่เอ่ยขึ้นขณะขึ้นเตียง

"ไม่เป็นไรครับคุณป้า คุณป้าอดทนนิดนึงนะครับไม่นานก็เสร็จ" ผ่านไปไม่นานการทำฟันก็เสร็จเรียบร้อย หลิวรีบเดินออกมาจากคลินิกแล้วเรียกแทกซี่ไปยังโรงเรียนอนุบาลของลูกชายทันทีเพราะยังไงตอนกลับก็ต้องกลับพร้อมกันจึงไม่ได้ขับรถไป

"ลูกจะไปตามหาพ่อ" เสียงใสๆจากเด็กน้อยบนเวทีเอ่ยขึ้นกับเด็กผู้หญิงในชุดนางเงือก หลิวมองหาคนรักก่อนจะเห็นนั่งอยู่แถวหน้า ข้างๆก็มีคุณครูคนสวยของห้องข้างๆห้องน้องจุนอยู่ด้วย ฮึ่ย!

"เป้ ลูกแสดงไปนานยัง" พอเจอเป้าหมายก็รีบเดินมานั่งข้างๆอีกฝั่ง

"สักพักแล้ว ดูดิโคตรน่ารักเลย"

"เหมือนกูไง คิคิ"

"คุณพ่อน้องจุนดูน้องจุนสิคะ น่ารักมากๆเลยนะคะ จำบทได้ดีด้วย" ทำไมต้องเอียงหน้าเอียงคอมาใกล้ด้วยเล่า หลิวได้แต่ฟึดฟัดอยู่ในใจ

"เอ่อ ครับ" ไอ้นี่ก็ แทนที่จะถอยห่างนั่งนิ่งเชียวนะ ชอบแบบนี้รึไง ฟึดฟัดในใจอีกตามเคย

"น้องจุนนี่แกน่ารักน่าเอ็นดูจังเลยนะคะเสียดายจังเลยค่ะที่แพรไม่ได้เป็นครูประจำชั้น" อยากเป็นครูน้องจุนรึอยากเป็นอะไรกันแน่ ฮึ่ยๆๆๆ แล้วหลิวก็ยังฟึดฟัดในใจเหมือนเดิม

"ใครเป็นก็ได้ครับผมไม่เกี่ยง แค่ขอให้มีใจรักเด็กทุกคน ไม่เอนเอียง มีจิตวิญญาณความเป็นครู ต้องการสั่งสอนเด็กๆจากใจจริง แค่นี้ผมก็วางใจแล้วล่ะครับ เนอะหลิว" คุณพ่อสุดหล่อของน้องจุนพูดให้คุณครูฟัง อาจจะมีเหน็บไปบ้างแต่ก็เพื่อความสบายใจของตัวเองแล้วก็ของคนรัก หลิวได้ยินแบบนั้นก็ตบเข่าฉาด(ในใจ) พร้อมกับหัวเราะอย่างสะใจ(ในใจ) ให้มันได้อย่างนี้สิ

"อะ..เอ่อ ค่ะ จริงๆแพรก็เป็นแบบนั้นเลยนะคะ เอ่อแล้วนี่ เพื่อนคุณพ่อน้องจุนเหรอคะ หรือว่าคุณอาน้องจุน" ครูสาวรู้สึกหน้าเสียเล็กน้อยกับคำพูดนั้นแต่ก็ปรับสีหน้าและอารมณ์กลับมาถามคนนั่งข้างๆคุณพ่อสุดหล่อ

"ขอโทษนะครับ เป็นเรื่องส่วนตัวน่ะครับ" เป็นคุณพ่อสุดหล่อตอบอีกตามเคย แล้วก็มีคุณแม่นั่งแอบยิ้มสะใจอีกตามเคยเช่นกัน หึ เพื่อนพ่อ? คุณอา? เหอะไม่อยากจะโม้ว่าอุ้มท้องมาตั้งหลายเดือนคลอดออกมาเองอีกต่างหาก ไม่รู้เรื่องเลย เพราะว่าไม่ใช่ครูประจำชั้นน้องจุนแต่แค่อยากจะใกล้ชิดคุณพ่อเด็กน้อยเท่านั้นเลยไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับใครเขา

"เอ่อ แหมคุณพ่อน้องจุนก็.." เป็นที่น่าพอใจสำหรับหลิวมาก อุว่ะฮะฮ่า หลังจากแสดงจุดยืนชัดเจนกับคุณครูคนสวยแต่รูปแล้วก็กลับมาสนใจการแสดงของลูกรักต่อจนการแสดงจบ

"คุนพ่อ คุนแม่ น้องจุนเก่งมั้ย น้องจุนจำบทได้หมดเลยด้วย" เด็กน้อยวิ่งมาพร้อมกับอวดคุณพ่อคุณแม่สุดที่รัก

"เก่งครับลูกพ่อ มาพ่อให้รางวัลคนเก่ง นี่แน่ะๆ" เป้จับลูกชายตัวน้อยมาฟัดแก้มด้วยความมันเขี้ยว

"อื้ออออ ฮ่าๆๆๆ คิคิ คุนพ่อ น้องจุนจั๊กจี๋ คิกคิก" พอคุณพ่อฟัดแก้มลูกชายจนพอใจแล้วก็ปล่อยให้น้องจุนมาอ้อนคุณแม่บ้าง

"คุนแม่ หอมแก้มๆๆๆ คุนแม่หอมแก้มน้องจุนหน่อย" เด็กน้อยเดินมาดึงให้คุณแม่ย่อตัวลงแล้วกอดคอคุณแม่พร้อมกับอ้อนขอรางวัลอีก

"เอ้า 'จุ๊บๆๆๆๆๆ' นี่ๆ หอมๆๆๆ อ้อนจริงๆไอ้ลูกหมา"

"งื้ออออ ไม่ใช่นะ น้องจุนไม่ใช่ลูกหมานะ น้องจุนเป็นลูกพ่อเป้กับแม่หลิว" ยิ่งได้ยินแบบนั้นยิ่งมันเขี้ยวหนักกว่าเดิมทั้งคุณพ่อคุณแม่

"อ้าวน้องจุน มาอยู่นี่เอง คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ น้องจุนไปรับรางวัลกับครูมาลูก หนูได้รางวัลขวัญใจกรรมการด้วยนะ" คุณครูวัยกลางคนครูประจำชั้นของน้องจุนเดินเข้ามาตามเด็กน้อยไปรับรางวัล

"โห จิงๆเหรอคับคุนครู คุนพ่อคุนแม่ น้องจุนได้รางวัลด้วย" เด็กน้อยยิ้มร่าเริงแล้วหันไปบอกคุณพ่อคุณแม่

"ครับรีบตามคุณครูไปเร็วลูก เสร็จแล้วเดี๋ยวคุณพ่อพาไปทานขนมนะ ไอติมด้วยดีไหมครับ"

"ดีคับๆๆๆๆ เย้ๆๆ"

"อีกเดี๋ยวงานก็เสร็จแล้วนะคะคุณพ่อคุณแม่ พอน้องจุนรับรางวัลถ่ายรูปเสร็จก็พากลับบ้านได้ค่ะ" คุณครูยิ้มบอกคุณพ่อคุณแม่อย่างเป็นมิตร

"ครับ" พอลูกชายสุดที่รักของบ้านขึ้นไปรับรางวัลพร้อมกับพากันถ่ายรูปเสร็จทั้งครอบครัวก็พากันออกมาจากโรงเรียนมาที่ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองเพื่อพาลูกชายมาทานขนมทานไอศกรีมอย่างที่ตกลงกันไว้ ตลอดทางเด็กชายตัวน้อยก็พูดไม่หยุด

"น้องจุนรู้ไหมวันนี้วันอะไร" หลิวที่ให้ลูกชายนั่งตักถามขึ้น

"คุนครูบอกว่าวันนี้เป็นวันสุนทรภู่คับ"

"สุนทรภู่ท่านเป็นคนสำคัญเลยนะ เป็นผู้ใช้ภาษาไทยได้อย่างสวยงามเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจต่างๆมาให้พวกเราได้เรียนรู้ ได้อ่านอย่างสนุกสนาน อย่างเรื่องที่น้องจุนเล่นบนเวทีท่านก็เป็นคนแต่ง น้องจุนตั้งใจเรียนนะลูก จะได้ใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง แล้วก็เป็นเด็กดีด้วยนะสุนทรภู่ท่านจะได้ดีใจ เข้าใจไหมครับ" หลิวเอ่ยบอกลูกชายตัวน้อย(เหมือนตัวเองเป็นคนที่มีสาระมากมายก่ายกอง) ทำให้เป้หัวเราะออกมา

"เข้าใจคับคุนแม่" เด็กน้อยยิ้มรับอย่างร่าเริง โดยที่ไม่รู้ว่า.........คุณแม่สุดที่รักเตรียมบทพูดมาทั้งคืน

Tbc.(ตอนหลัก)

'สวัสดีวันสุนทรภู่ค่ะทุกคน' มันคือความคิดชั่ววูบ พอจะอัพนิยายแล้วแบบ เห้ย!! วันนี้วันสุนทรภู่นี่หว่า เลยเอาสักหน่อย อ่านไปพลางๆรอตอนหลักกันน้า  สำหรับตอนหน้าใครที่สงสัยว่าอิหลิวนางหายไปไหนไม่ต้องเป็นห่วงนาง เพราะ! นางอินดี้ ขอบคุณทุกการติดตามนะคะ ขอกอดๆ  :กอด1:  ข้ารักพวกเจ้านะ(โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 26-06-2014 15:51:02

น่ารักกก  :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 26-06-2014 15:54:27

 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 26-06-2014 16:29:08

น้องจุนน่ารัก :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-06-2014 17:46:43

มีลูกน่ารักแหะ ช่างพูดเชียว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 26-06-2014 20:52:48

หลิวหายไปไหนอ่ะ  :mew5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 26-06-2014 21:08:54

น้องจุนนนน น่ารักมากๆเลย มาให้หอมที  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special part วันสุนทรภู่ (26/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 26-06-2014 21:19:48

เว้ยๆๆ น้องจุนน่ารักมาก ตอนหลักเพิ่งจะตั้งท้องเอง อยากให้น้องจุนรีบๆออกมาแล้ว เด็กน่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 27-06-2014 11:07:22

Chapter 6

ผมลืมตาขึ้นมาแล้วก็ต้องรีบหรี่ตาลงทันทีเพราะยังปรับสภาพกับแสงไฟในห้องที่ส่องมาไม่ได้ พอเริ่มชินผมก็มองรอบๆตัว เหมือนห้องพักในโรงพยาบาลเลย ผมมองไปที่โต๊ะข้างเตียงก็เห็นชื่อโรงพยาบาล 'โรงพยาบาลพ้นโศกสุขีดี๊ด๊า อินเตอร์เนชันแนล กรุงเทพฯ' นี่มันโรงพยาบาลที่แม่ผมกับแม่ไอ้เป้ทำงานนี่หว่าผมนึกถึงความทรงจำล่าสุดผมจำได้แค่ว่าช่วยพี่ปันปันยกของแล้วก็รู้สึกว่าวูบไป นี่ผมอ่อนแอขนาดนั้นเลยเหรอวะ ผมมองนาฬิกาข้อมือที่บอกเวลาบ่าย3 โมงแล้ว ผมมองหาคนอื่นๆก็ไม่เจอใครเลยลุกออกจากเตียงแล้วเดินหา ผมเดินมาถึงประตูห้องก็ได้ยินเสียงพูดคุยกัน เห้ย มีแม่ผมกับแม่ไอ้เป้ด้วยนี่หว่าเขามากันทำไมเยอะแยะ พอจะเดินออกไปหาเขาก็เดินหนีกันไปหมด หึหึ สะกดรอยตามเหมือนในหนังสืบสวนสอบสวนท่าจะเท่นะเพราะผมหล่อ(มากด้วย) ผมเห็นแม่ผมหันหน้าไปคุยอะไรสักอย่างกับแม่ไอ้เป้ก็ต้องรีบหาที่หลบเลยคว้าแจกันแถวนั้นมาบังตัวเองไว้เพื่ออำพรางตัวแล้วหลบมุมเสา พอแน่ใจว่าไม่มีใครเห็นก็ย่องตามต่อไป ตื่นเต้นชะมัดเลยวุ้ยหรือว่าผมจะไปเป็นนักสืบแทนหมอฟันดีนะไม่เอาๆเป็นนักสืบในคราบหมอฟันดีกว่า กลุ่มคนข้างหน้าผมเดินเข้าไปในห้องพักแพทย์ห้องหนึ่งเอาไงดีวะถึงจะได้ยินที่เขาคุยกัน(เปิดประตูไปฟังกับเขาง่ายกว่าไหม) ผมเห็นช่องระบายอากาศเล็กๆตรงข้างประตูห้อง หึหึ ผมเลยเอาหูแนบ ผมอยากรู้ว่าตัวเองเป็นอะไรนี่หว่าทำอย่างกับเป็นเรื่องใหญ่ หรือว่า..ผมจะเป็นลูคีเมียแบบที่พระเอกไม่ก็นางเอกซีหลีเการี่ชอบเป็นผมทึ้งหัวตัวเองดูว่าจะมีผมร่วงติดมือมาหรือเปล่า ก็ไม่มีนี่หว่า หรือว่า..(พอ!) ยังไม่ทันได้มโนต่อผมก็ได้ยินเสียงแว่วๆน่าจะเป็นคุณหมอที่กำลังพูด ชู่ว เงียบๆก่อนนะทุกคนผมต้องการสมาธิ

"จากการตรวจร่างการของน้องหลิวแล้วปกติดีทุกอย่างนะครับ แต่ว่า...เราพบบางอย่างจากการตรวจในช่องท้อง มีการปฏิสนธิโดยสมบูรณ์และถ้าพูดถึงเคสแบบนี้ในทั่วไปก็คือการตั้งครรภ์แต่มันแปลกตรงที่น้องหลิวเป็นผู้ชาย" โธ่เอ๊ย! ไอ้เราก็นึกว่าเป็นเรื่องร้ายแรงอะไรก็แค่ท้อง ใครๆเขาก็ท้องกันทั้งนั้นถมเถไป ห๊ะ!!!!!! ท้อง! เจ้าป่าเจ้าเขา ว้อทเดอะฟัค!?! ผมรู้สึกว่าหมอไร้สาระมากเขาคงเล่าเรื่องโจ้กกันอยู่ไม่ไหวๆเลยเดินออกมาจากหน้าห้องหมอกะจะไปเข้าห้องน้ำค่อยรอฟังทีเดียวแล้วกัน วู้วเสียเวลา ผมเดินมาจนถึงห้องน้ำอยู่ๆก็รู้สึกขนลุกแปลกๆมันลุกซู่ไปทั้งตัว ตัวผมเริ่มเย็นแต่มือกับรู้สึกอุ่นจนร้อน ผมเริ่มหน้าซีดแล้วเร่งฝีเท้าเดินไปให้ถึงห้องส้วมที่ใกล้ที่สุดกระชากปิดทันที แล้ว...ฮ่า สบาย สงสัยเป็นเพราะผัดเผ็ดกับต้มสุดแซบเมื่อคืนนี้แน่ๆทำเอาลำไส้ผมทำงานหนักเลย ผมล้างน้ำทำความสะอาดตัวเองแล้วกดชักโครกจนมั่นใจว่าสะอาดเอี่ยมอ่อง ผมคงไม่ได้บรรยายชัดไปใช่ไหม ฮ่าๆ ผมเดินออกจากห้องน้ำมาล้างมือที่อ่างเสร็จแล้วก็เงยหน้ามองกระจกเพื่อเช็คความหล่อของตัวเอง โทรมนิดหน่อยแต่ยังหล่อ(มาก)เหมือนเดิม แต่อยู่ๆก็มีแสงสีขาวแล้วก็มีลุงคนหนึ่งโผล่มา เห้ย!! ผะผะผะผี ผมแทบจะกรี้ด ผมหลับตาลงแล้วท่องนะโม ท่องสัพเพสัตตา ท่องบทสวดอะไรก็ตามที่ผมนึกออกผิดๆถูกๆแล้วลืมตาอีกที เหมือนเดิมนอกจากผีลุงจะไม่ไปแล้วยังยิ้มให้ผมอีกเอาซี้ครั้งนี้กูสู้ผมเลยหันหน้าไปหาเลยแต่ ไม่มี โอ้ยยยเกิดมาเพิ่งจะเคยโดนผีหลอก คิดจะก้าวออกไปจากห้องน้ำแต่ขาแข็งง่ะขยับไม่ได้ ฮึก

"จะไปไหนไอ้หนูอยู่คุยกับข้าก่อน" หือ? เสียงมาจากไหนผมมองไปรอบๆตัวไม่เห็นมีอะไรแต่พอมองไปที่กระจกกลับสะท้อนภาพลุงคนเดิม เห้ย ลุงเป็นผีกระจกเหรอวะ

"อะไร ผะ..ผม ม ไม่รู้จักละ..ลุง ด เดี๋ยวผม...ทำ บุญให้นะ" ติดอ่างเลยกู ToT

"ไอ้หนูนี่ จำข้าไม่ได้รึไงกันวะ" โอ๊ยยย ไม่เคยรู้จักกับผีโว้ยยยย อย่ามาชวนคุย แต่เอ๊ะ จะว่าไปหน้าลุงก็คุ้นๆนะเนี่ย

"ไม่รู้อ่ะลุง ไม่รู้จัก จำผิดคนแล้วมั้ง" ผมคุยกับลุงที่อยู่ในกระจก

"บ๊ะ ไอ้หนูคนนี้เอ็งจำความฝันไม่ได้รึไงวะ" โอ้ยยยยย คืนๆนึงกูฝันเป็นสิบๆเรื่องทั้งฝันเห็นช่างแอร์ฝันเห็นอาโออิฝันว่าไอ้เป้มีนม? ใครมันจะไปจำได้วะว่าฝันเห็นลุงตอนไหน แต่เดี๋ยวนะ ผี ลุง ความฝัน ผมเงยหน้ามองกระจก(ที่มีลุง) ชัดเลย ชัดๆเลย ลุงคนนั้นที่มากับเด็ก แล้วลุงมาอีกทำไมวะ

"ลุงที่มากับเด็กใช่ไหม ลุงมาทำอะไรอีกอ่ะแล้วไม่พาเด็กมาด้วยหรือไง" ที่แท้ลุงก็เป็นผีเพ้อเจ้อนี่เอง

"เด็กที่เอ็งว่าก็ลูกเอ็งไง ก็ลูกเอ็งรอเกิดอยู่ในท้องเอ็งนี่ไง" ลุงเป็นญาติหมอหรือเปล่าวะ

"ตลกแล้วลุง ไม่มีไรแล้วใช่ไหมเดี๋ยวผมทำบุญไปให้นะ ไปล่ะ" ใครบอกว่าผีน่ากลัว ผีเพ้อเจ้อจะตายไป ทำไมผมขยับเท้าไม่ได้วะ ลุงเล่นอะไรวะเนี่ย

"เอ็งก็ได้ยินที่หมอพูดไม่ใช่รึว่าเอ็งกำลังท้องแต่เอ็งก็ยังไม่เชื่อยังคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่น เอ็งคิดว่าข้าว่างมากถึงขนาดมาล้อเอ็งเล่นเลยรึไอ้หนู" หน้าลุงแม่งโคตรจริงจังอ่ะ นี่มันเรื่องอะไรกันวะ ผมนึกไปถึงเรื่องที่ผมฝันคืนนั้นถึงมันจะเลือนลางแต่ผมก็จำได้ว่าลุงบอกผมว่าผมต้องมีลูก เด็กต้องได้มาเกิด คือผมต้องเชื่อลุงใช่เปล่า?

"แล้วให้เกิดมาเลยไม่ได้หรือไงลุงเดี๋ยวเลี้ยงให้ก็ได้อ่ะ"

"เอ็งนี่ท่าจะบ้าเว้ยถามเหมือนคนไม่เคยเรียนหนังสือ คนเราจะเกิดมามันก็ต้องมีพัฒนาการตั้งแต่ในท้องแม่เรื่องราวความเป็นมาข้าก็บอกเอ็งในฝันแล้ว ยังไงลูกเอ็งก็รอมาเกิดอยู่ในท้องเอ็งแล้วถ้าเอ็งไม่อยากจะมีมันไม่อยากจะต้องอุ้มท้องมันก็สุดแล้วแต่เอ็งละ มันก็แค่ต้องไปเป็นผีเร่ร่อนไม่มีที่ไปไม่ได้ไปเกิด คิดเอาแล้วกัน" แหม ถ้าจะพูดมาขนาดนี้นะเอามีดมาขู่กันเล้ยยย เอาซะรู้สึกผิด แต่นี่มันเรื่องจริงเหรอ ผม...ท้อง?

"เอาจริงๆนะลุง นี่เรื่องจริงเหรอ คือผมเป็นผู้ชายเข้าใจไหมลุงผู้ชายยยยย ผมจะท้องได้ยังไง"

"ก็ข้าทำมดลูกให้เอ็งแล้วไง พอทำเสร็จเอ็งก็ซู่ซ่ากับผัวเอ็งไง แล้วเอ็งก็ท้องไง" ภาษาอะไรวะซู่ซ่า นี่ตกลงมันทำง่ายเหมือนไข่ลูกเขยจริงๆสินะ สรุปคือตอนนี้ ผมท้อง

"นี่ผมท้องจริงๆเหรอ ผมยังเรียนอยู่เลยนะผมไม่หยุดเรียนหรอกนะ" นี่ผมต้องรู้สึกยังไงวะเนี่ย

"เอ็งไม่ต้องห่วงไปข้าคุ้มครองเอ็งอยู่ เรื่องเรียนเอ็งก็ยังไปเรียนได้ เอ็งเป็นผู้ชายไม่มีใครเขาคิดว่าเอ็งท้องหรอก เข้าใจแล้วนะ อย่างน้อยเอ็งก็ได้ทำให้เจ้าหนูได้มาเกิด ข้าไปล่ะ" แล้วลุงก็หายไป คิดจะไปก็ไปคิดจะมาก็มานะลุง เมื่อกี้ยังดราม่าใส่อยู่เลย แน่ดิวะใครจะคิดว่าผมท้องขนาดผมยังไม่อยากจะคิดเลย ตอนนี้ก็ยังงงอยู่เลยว่ามันไปผสมกันตรงไหนวะ แล้วยังไง แล้วท้องก็ต้องป่องใช่ปะ แล้วจะออกทางไหน แล้วเวลาปวด..เอ่อปวดหนักอ่ะลูกจะไม่หลุดเหรอ แล้วผมต้องเป็นพ่อหรือเป็นแม่วะ อ้าวไอ้เป้ต้องเป็นพ่อมันแน่อยู่แล้วงั้น..ผมต้องเป็นแม่เหรอ ไม่มั้ง หรือว่าใช่ คือผมทำตัวไม่ถูกว่ะ โอ้ยยยยช่างมัน

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วตรงไปที่หน้าโรงพยาบาลเลย ผมอยากไปไหนสักที่ตอนนี้ผมโคตรสับสนผมยังไม่อยากเจอหน้าใครผมกลัวผมทำตัวไม่ถูก เอาจริงๆเลยนะถ้าผมเจอไอ้เป้ตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าจะพูดอะไรกับมันไหนจะคนอื่นๆอีก บอกตามตรงเลยผมกลัวเขารับไม่ได้กัน ห๊ะนี่ผมกำลังคิดมากเหรอ ไม่เอาๆมันผิดคอนเซ็ป เอาเป็นว่าหาที่ไปก่อนตอนนี้ไม่อยากเจอใคร ผมออกมาเรียกแทกซี่ทั้งๆที่ยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหนผมเลยบอกไปมั่วๆว่าจะไปอนุสาวรีย์ชัยฯ ไปทำไมวะ.. ผมเดินขึ้นมาบนทางเชื่อมที่จะไปบีทีเอสหยุดเดินแล้วหันไปมองถนนที่รถติดยาวผมเท้าแขนบนราวสะพาน นี่ถ้าผมเป็นนายกนะผมจะทำระบบขนส่งสาธารณะให้ดีขึ้น ผมจะแก้ปัญหารถติดให้ได้ คอรัปชั่นก็จะไม่ให้มี น้ำมันก็จะถูก อย่าลืมเลือกผมนะ ผมจะเป็นนับสืบในคราบหมอฟันในคราบนายก ^+++^ ผมหันกลับมาพิงหลังกับราวสะพานตาก็มองไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งขายพวงมาลัยใกล้ๆบันได ที่ตักของเธอมีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆนอนหลับอยู่ ผมไม่เห็นด้วยกับการพาเด็กตัวแค่นี้มานั่งรับฝุ่นควันกับเชื้อโรคแบบนี้แต่ก็ต้องเข้าใจว่าเงื่อนไขในชีวิตของคนเรามันไม่เหมือนกัน เธออาจจะไม่กล้าปล่อยลูกน้อยให้อยู่ลำพังหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่มีใครคาดเดาได้ แล้วยิ่งแถวนี้คนยิ่งเร่งรีบมันจะไปมีใครมายืนมองแล้ววิเคราะห์ชีวิตคนอื่นกันบ้างล่ะ(มึงไง) ผมดูเป็นคนมีความคิดขึ้นมาบ้างไหม?หล่อเลย ผมละสายตาจากคนขายพวงมาลัยแล้วเดินไปขึ้นรถไฟฟ้าไม่ได้จะไปดูชีวิตใครต่อหรอกนะประเด็นคือ ผมหิว! มาถึงสยามผมก็หาของกินอิ่มแล้วเดินเล่นดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยเปื่อยจน2ทุ่ม เอาวะยังไงก็ต้องกลับบ้าน ผมนั่งแทกซี่กลับบ้านพอเปิดประตูเข้าไปในบ้านก็เจอไอ้เป้กำลังเดินเข้ามาหาสีหน้ามันดูเป็นกังวลมาก

"หลิว!!มึงหายไปไหนมาพวกกูไปหามึงที่ห้องพักก็ไม่เจอเดินหากันจนทั่วโรงบาลก็ไม่มี ทำไมมึงไม่นอนพักหลิว หรือรอกูก่อนก็ได้ มึงรู้ไหมว่ากูเป็นห่วงมึงแค่ไหน" ผมก็ไม่รู้จะตอบมันว่ายังไงอ่ะก็เราไม่ได้ทะเลาะกันนี่หว่าแต่มันเกิดจากความกลัวของผมเองผมกลัวไอ้เป้มันรับไม่ได้

"กู...กูหิว กูตื่นมาไม่เจอใครไงเลย เลยออกมาก่อน" ผมพูดไปก็ก้มหน้าไป

"กูขอโทษที่ปล่อยมึงไว้ในห้องคนเดียว กูไปคุยกับหมอมา..." ผมรีบเงยหน้าขึ้นมาผมยังไม่อยากคุยกับมันเรื่องนี้เลย

"เอ่อเป้ กูง่วงอ่ะ กูไปอาบน้ำก่อนนะ" ผมรีบเดินขึ้นบันไดตรงเข้าห้องนอนคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จเดินออกมาก็เห็นไอ้เป้ถือแก้วนมเข้าห้องมาพอดี

"กูเอานมมาให้กินก่อนนะ ^^" มันพูดแล้วยิ้มแฉ่งมาให้ ผมรับแก้วมาแล้วก็ดื่มจนหมด ก็นะเขาอุตส่าห์เอามาให้ ผมส่งแก้วคืนมันแล้วส่งยิ้มไปให้มันทีนึงแล้วเดินไปที่เตียงนอนไอ้เป้ก็เอาแก้วลงไปเก็บ ผมนอนหลับตาแต่ยังไม่หลับ ได้ยินเสียงไอ้เป้เปิดประตูเข้ามาไม่นานก็รู้สึกถึงความอุ่นที่หน้าผากมันนอนลงข้างๆผม มันลูบหัวผมอยู่นานแล้วอยู่ๆก็รู้สึกว่ามือมันมาสัมผัสที่หน้าท้อง ผมใจเต้นแรงมากเลย มึงจะชกกูเหรอ(คิดได้เนาะ)

"ฝันดีนะหลิว ฝันดีนะ..ลูกพ่อ" ผมรู้สึกว่าความกลัวความกังวลที่ผมแบกมาในวันนี้มันหายไปกลายเป็นความอบอุ่นแทน เออเนอะกูก็ดราม่าอยู่ได้ตั้งนานรู้สึกมันไม่ใช่ไอ้หลิวเลย ไม่รู้จะคิดอะไรนักหนา เอาเป็นว่าลบภาพดราม่าของผมออกให้หมดนะ โอเคนะ...

Tbc.

รู้สึกไหมว่ามั้นสั้นล๊งสั้นลง 555++ มาเฉลยว่าอิหลิวนางหายไปไหน แหมๆนางเป็นนายเอกนิยายไทย นางไม่ได้รับไม่ได้แต่นางกลัวคนอื่นรับไม่ได้ต่างหาก ก็นะนางเป็นผู้ชาย นางเขินที่นางท้อง มาๆกอดคนอ่านทุกๆคน  :กอด1: ทุกๆคอมเม้นท์พลังกายพลังใจของข้า ขอบคุณจากใจจริง ฮรึก วิ่งหนีไปปั่นตอนต่อไป...วิ่งกลับมา(โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 27-06-2014 11:15:49

 :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 27-06-2014 11:25:24

มารอน้องจุน  มารอน้องจุน  มารอน้องจุน  มารอน้องจุน  มารอน้องจุน  :m3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 27-06-2014 11:47:21

สรุปคือ นางหิว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 27-06-2014 11:58:12

ความหิวเป็นเหตุ?

รอน้องจุนๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 27-06-2014 12:14:54

นางค่อนข้างอินดี้ คิดเองเออเอง นะ

 :hao6: :hao6:

 o13 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 27-06-2014 12:45:34

รอน้องจุน :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: pim-lovemj ที่ 27-06-2014 13:48:28

 :impress2:  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 27-06-2014 16:57:16

จุนเอ้ย แม่หนูเกรียนมาก  :ruready

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 27-06-2014 23:02:27

อบอุ่น  :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 28-06-2014 08:55:03

ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล รักกันซะขนาดนี้แล้ว~

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 6 (27/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Sbatandty ที่ 28-06-2014 09:36:53

รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 28-06-2014 11:50:45

Chapter 7

ผมตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกไม่สบายตัวพอจะลุกเท่านั้นแหละอะไรต่อมิอะไรตีขึ้นมาจนต้องวิ่งไปห้องน้ำอาเจียนออกมาจนหมด มันมึนๆเวียนหัวยังไงไม่รู้ ผมล้างหน้าแปรงฟันแล้วอาบน้ำเลยทั้งๆที่ยังไม่สว่างเดินออกจากห้องน้ำมาก็แทบหงายหลังก็ไอ้เป้มันมายืนอยู่หน้าห้องน้ำ

"ไอ้เป้แม่ง กูตกใจหมดมายืนทำไรตรงนี้วะ" นี่ถ้ากูหัวใจวายตายขึ้นมานะ กูจะมาเอามึงไปอยู่ด้วย!

"กูตื่นมาไม่เจอมึงได้ยินเสียงมาจากห้องน้ำเลยลุกมาดูเผื่อมึงเป็นไร" นี่มึงเป็นเด็กน้อยติดแม่เหรอวะ

"หื่อ ไม่ได้เป็นไรกูตื่นมาเข้าห้องน้ำเลยอาบน้ำไปเลย มึงไปนอนต่อก็ได้ยังไม่ 6โมงเลย" ผมสั่นหัวตอบมัน

"ไม่อ่ะ มึงหิวไหมเดี๋ยวกูลงไปทำอะไรให้กินนะ กูล้างหน้าก่อน" มันพูดพร้อมยิ้มกว้างแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปไม่นานก็ออกมาแล้วลงไปข้างล่าง มึงยิ้มบ่อยไปนะช่วงนี้ ผมควรพามันไปหาหมอไหม? ผมขำมันแล้วมาแต่งตัวแล้วก็หาชุดไอ้เป้ออกมาแขวนไว้ให้มันด้วยเผื่อตอนมันขึ้นห้องมาจะได้ไม่ต้องหาให้ยุ่งยาก ผมเป็นคนดีใช่ไหมล่ะ ผมเดินลงมาข้างล่างเห็นไอ้เป้ต้มอะไรสักอย่างอยู่กับป้าอิ่ม ผมก็ยืนพิงผนังแอบดูอยู่ตรงทางเข้า(ทำไมนางชอบแอบ)

"ป้าอิ่มใส่ไข่เลยไหมอ่ะ" ไอ้เป้มันทำอาหารไม่เป็นนี่หว่าแล้วบอกจะมาทำให้กิน โด่ว

"ยังค่ะน้องเป้ ใส่ตอนนี้ข้าวต้มได้คาวพอดี ถ้าน้องหลิวทานไม่ลงป้าจะขำให้"

"โหยป้าอ่ะก็เป้ไม่รู้นี่ มันจะอร่อยไหมอ่ะป้าอิ่ม"

"ก็ทำให้รสชาติเป็นกลางไว้ แล้วค่อยให้น้องหลิวปรุงเพิ่มก็ได้ค่ะ อีกอย่างน้องเป้ตั้งใจขนาดนี้ต้องอร่อยอยู่แล้ว"

"ก็เป้อยากให้ไอ้หลิวกินข้าวเยอะๆลูกจะได้แข็งแรงแต่ไอ้หลิวมันชอบกินรสจัด กินข้าวทีไรมันก็เติมน้ำปลาเติมพริกตลอดเลย"

"ต่อไปทำแบบนั้นไม่ได้แล้วนะคะน้องเป้"

"ก็ใช่ไงป้าอิ่ม เป้จะเอาเครื่องปรุงห่างไอ้หลิวให้ไกลๆเลย เดี๋ยวลูกเป้ไม่แข็งแรง"

"แล้วถ้าไม่แข็งแรงจะไม่รักรึไงคะน้องเป้ แต่แหมคุณพ่อทั้งดูแลทั้งเอาใจใส่แข็งแรงแน่ๆค่ะ"

"โหย รักดิป้าอิ่มลูกเป้ทั้งคนเลยนะ แต่เป้ก็อยากให้เขาแข็งแรงอยากเห็นหน้าไวๆด้วย ^^" อะไรชื้นๆที่แก้มวะ เห้ย นี่กูซึ้งจนร้องไห้เลยเหรอ โอ๊ยอ่อนไหวปานนางเอกละครไทย

"คนทางนี้ก็ตื่นเต้น แต่คนท้องเองถ้ารู้แล้วจะตกใจแค่ไหนกันนะ"

"นั่นสิครับแต่ไม่เป็นไรเป้จะค่อยๆบอกไอ้หลิวเอง"

"ป้าเอาใจช่วยนะน้องเป้ เอ้าเดือดได้ที่แล้วค่ะใส่ไข่ได้แล้ว น้องหลิวลงมาจะได้ทานเลย"

"ครับ ^^" หึ ไม่ต้องคิดว่าจะตกใจแค่ไหน ก็แค่เกือบช้อคเอง แต่แหมพ่อมันดูแลเอาใจใส่ขนาดนี้ก็นะ เขินอ่ะ ผมที่ยืนบิดไปบิดมาเหมือนสาวน้อยวัย 18 ที่กำลังถูกบอกรักก็ต้องรีบเดินออกจากตรงนั้นแล้วทำเนียนไปนั่งเล่นที่โซฟาก่อนไอ้เป้จะเดินออกมา

"อ้าวหลิว กูให้กูป้าอิ่มสอนทำข้าวต้มแหละมึงหิวยังกินเลยไหมกูจะเอามาให้" มันเดินมานั่งข้างผมแล้วถาม

"ไม่เอาอ่ะ กูจะรอกินพร้อมมึง มึงรีบไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวดิ" ไม่อยากกินคนเดียวอ่ะ

"อื้อ งั้นเดี๋ยวกูรีบอาบรีบลงมานะ" มันพยักหน้ารัวๆเหมือนเด็กน้อยแล้วหอมแก้มผมก่อนวิ่งขึ้นบันไดไป มันเขินนะเว้ย

"เป็นไงมึง อร่อยไหม" ไอ้เป้มันนั่งมองผมกินข้าวโดยที่มันยังไม่กินเลยสักคำแล้วยังทำท่าทางลุ้นเหมือนเด็กกำลังจะได้ของขวัญ

"ก็...งั้นๆอ่ะ" ก๊ากกกก หน้าไอ้เป้อย่างฮาอ่ะ

"กูตั้งใจทำเต็มที่เลยนะเว้ย มันไม่อร่อยเห..."

"มึงทำอะไรมากูก็ชอบทั้งนั้นแหละ" มันเงยหน้ามามองผมแบบอึ้งๆแล้วรีบฉีกยิ้มจนจะถึงรูหู

"จริงดิ งั้นกินเยอะๆนะ"

"เออ มึงอ่ะกินได้แล้วเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอกมึง" ผมมองมันแล้วอดขำไม่ได้ คือมึงเด็กไปปะ

ตอนนี้พวกผมอยู่บนรถกำลังจะไปมหาลัย รถติดอีกตามเคยอ่ะผมกำลังนั่งฟังเพลงที่เปิดในรถเพลินๆอยู่ดีๆไอ้เป้ก็เอื้อมมือมันมาจับมือผม อารมณ์ไหน?

"หือ จับมือกูไมเนี่ย ไม่ตั้งใจขับเดี๋ยวก็โดนรถคันหลังก็จูบตูดเอาหรอก"

"หลิว กูมีอะไรจะบอกมึง" น้ำเสียงจริงจังแบบนี้กูพอจะรู้แล้วล่ะครับ ดูซิว่ามันจะบอกผมว่าไง ผมรอฟังพร้อมกับอีกมือก็เล่นโทรศัพท์ไปด้วย

"อือ มีไรวะ เห้ยอะไรวะ โผล่มาอีกรายละ"

"มึงจะไม่ฟังกูใช่ไหมเนี่ย" ไอ้เป้มันทำหน้าเซ็ง ฮ่าๆ ก็กูตกใจข่าวนี่หว่า

"มึงดูดิ เรื่องซื้อเพชรในเกมอ่ะโผล่มาอีกแล้วเว้ยรายก่อนสองแสน รายนี้เกือบหกแสน โอ๊ย คอยดูเลยมึงว่าจะมีโผล่มาอีกหรือเปล่า เรื่องแบบนี้พ่อแม่น่าจะดูกับลูกด้วยเนอะ มึงว่ามะ" จริงๆนะ ผมว่าเรื่องแบบนี้จะว่าไปก็โทษใครไม่ได้ มันเกิดจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของเด็ก พ่อแม่เอาสมาร์ทโฟนให้ลูกใช้ก็น่าจะดูแลลูกด้วยเกิดเป็นแบบนี้ไปเรื่อยมันจะแย่เอานา ผมนี่เป็นคนมีสาระชะมัด

"อือ เป็นลูกกู กูก็จะดูแลให้ดี" แหนะ พูดแล้วยังหันมามองอีก

"มึงจะไปมีลูกกับใครรึไง" ถามไปงั้นแหละ รู้ทั้งรู้

"หลิว มึงจำเรื่องที่เราฝันเหมือนกันได้ไหม" สีหน้าไอ้เป้โคตรจริงจังอ่ะ เห็นแบบนี้แล้ว...โคตรน่าแกล้งเลย

"ตอนไหนว๊า ไม่เห็นจะนึกออก"

"ก็ที่มีลุงคนนึงมากับเด็กไง แล้วบอกว่าเป็นลูกเรา มึงว่าเป็นไปได้ไหม" ได้ไม่ได้กูก็เจอลุงมาแล้วล่ะครับเป้

"ไม่รู้ดิ ไมมึงถามงั้นล่ะ" เนียนไปก่อนๆ

"ถ้ากูบอกมึงแล้วมึงอย่าตกใจนะเว้ย" ฮื้ออออออ กูไม่ตกใจเลยเพราะกูตกใจไปแล้ว

"เออ"

"เมื่อวานอ่ะที่มึงสลบไป พวกกูได้คุยกับหมอ หมอบอกว่า..." มึงจะลากเสียงยาวให้กูลุ้นทำไม ทำยังกับละครหลังข่าวที่นางเอกจะบอกความจริงพระเอก เดี๋ยวก็มีอะไรมาขัดหรอกมึง กูพูดเอง

"กูท้อง เรื่องนี้ใช่ไหม" มึงไม่พูดกูพูดเอง

"มึงรู้เหรอ(เออรู้) มึงรู้ได้ไง(ผีมาบอก) งั้นที่มึงหายไปเมื่อวานก็เพราะเรื่องนี้เหรอ(เออเรื่องนี้แหละ) ทำไมไม่บอกกูว่ามึงรู้(ตอนนั้นกูเพี้ยน) แล้ว..." ผมขี้เกียจจะตอบไอ้เป้(ในใจ)แล้วนะ

"โอ๊ยพอๆ กูได้ยินที่หมอพูด" ถ้าผมบอกด้วยว่าลุงมาบอกผมในกระจกไอ้เป้จะว่าผมบ้าไหม แต่มันก็พูดถึงเรื่องความฝันแสดงว่ามันก็ต้องเชื่อดิวะ

"งั้น...มึงโอเคไหมหลิว" ไม่โอเคก็ต้องโอเค เขาเกิดมาแล้วนี่หว่า

"ทำไม หรือมึงไม่โอเค" ตอบให้มันดีๆนะมึง เมื่อเช้ากูอุตส่าห์ซึ้ง

"เห้ย ไม่โอเคได้ไงวะ นั่นลูกกูนะเว้ยกูต้องดีใจดิวะ แต่กูเป็นห่วงมึงกูกลัวมึงคิดมาก กูดีใจมากนะเว้ยที่จะมีลูกกับมึง ถึงเรื่องมันจะแปลกไปหน่อยก็เถอะแต่กูก็รักลูกกูนะเว้ย ...รักแม่มันด้วย" เจ้าข้าเอ๊ยยยยยยย ไอ้เป้มันหน้าแดงตอนพูดประโยคหลังด้วยแหละ หึ ว่าแต่มันผมนี่ร้อนไปทั้งหน้า บ้าน่าตัวเองก็...

"ก็ดี๊" ผมพูดแค่นั้นแล้วหันหน้าหนีมัน เมื่อยแก้มอ่ะยิ้มเลยได้ไหมขี้เกียจกลั้น >///<

..……………………

"อิหลิว เป็นไงบ้างมึง เมื่อวานมึงหายไปไหนมาห๊ะ พวกกูตามหาจนทั่วโรงบาลนี่ถ้าไอ้เป้ไม่โทรบอกว่ามึงกลับบ้านแล้วนะกูแจ้งตำรวจแน่ๆอ่ะ" ไอ้ดรีม มาถึงก็ร่ายยาวเลย กูปวดตับ แต่อย่างว่าเพื่อนเป็นห่วงต้องซึ้งๆ

"เออกูไปหาไรกิน กูหิว ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง"

"ป่าว กูจะเม้าท์กับมึงแสดงความยินดีกับมึงต่างหากล่ะ มึงรู้เรื่องยังว่ามึงกำลังจะมีลูก กูฟินจนฝันดีอ่ะมึง" เอ้า เอาเข้าไป ผมแทบกุมขมับกับอาการไอ้ดรีม

"ไอ้เป้ไอ้หลิวมาแล้วเหรอวะ ดีขึ้นแล้วเหรอมึง" คู่หูผู้แตกต่างไอ้บีมไอ้ต้น

"เออ กูไม่เป็นไรละ"

"มึงๆไอ้หลิวมันรู้ยังวะว่ามันท้อง" อื้อหือ เสียงกระซิบมึงเบามากอ่ะบีมเบ๊าเบา กระซิบงี้ตะโกนถามกูง่ายกว่า จะว่าไปพวกนี้ก็รู้กันหมดนี่หว่า ก็ดีแล้วแหละที่รู้กันแค่นี้ ถึงไอ้ดรีมจะมีกลุ่มสาววายสุดแซบของมันไม่ค่อยได้มาก่อกวนพวกผมเท่าไหร่แต่มันก็เป็นเพื่อนที่ดีมากคนหนึ่ง

"อือรู้ละ"

"เฮ้อออออ รู้ก็ดีแล้วมึงจะได้ดูแลตัวเอง เข้าใจไหมขุ่นแม่" เข้าใจครับขุ่นเพื่อน! พอพวกมันล้อผมจนสะใจแล้วก็พากันขึ้นเรียน ผมตัดสินใจแล้วล่ะว่าผมจะไม่ดรอปเรียน ใครถามกูก็จะบอกว่ากูอ้วน เอาซี้จะมีใครกล้าคิดไหมว่ากูท้อง พักเที่ยงพวกผมก็มาหาไรกินที่โรงอาหารคณะ

"พี่เป้ พี่เป้! อุ๊ยสวัสดีค่ะพี่หลิวพี่บีมพี่ต้น มากินข้าวกันเหรอคะ" ไม่ม้าง มาขูดหินปูนแหละ ว่าแต่เธอผู้นี้คือใครรุ่นน้องในคณะก็ไม่น่าใช่

"เอ่อ ครับ" พวกผมพร้อมใจกันทำหน้างง ขนาดไอ้ต้นที่ว่าตื่นตัวกับเพศตรงข้ามแล้วมันยังงงอ่ะ แต่สวยๆแบบนี้มึงไม่น่าพลาดนะ

"หนูชื่อ 'เมอร์รี่คริสต์มาส' ค่ะอยู่ปี1 เป็นเพื่อนสนิทดาวค่ะ หนูเคยมาหาดาวที่คณะแล้วเคยเจอพวกพี่ๆด้วย" คุณพระ!! สาบานซิว่าพ่อแม่ตั้งชื่อนี้ให้ตั้งแต่เกิด น้องเขาไม่คิดถึงตอนตัวเองแก่เหรอวะ 'คุณยายเมอร์รี่คริสต์มาส' โอยยยย

"อ่าจ้ะๆ แล้วเพื่อนหนูไปไหนกันซะล่ะ" ไอ้บีมมันเป็นคนตอบ

"เมอร์รี่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เมอร์รี่ขอนั่งด้วยคนนะคะ เมอร์รี่ไม่กล้ากินข้าวคนเดียว ต่างถิ่นอ่ะค่ะ" น้องเขาทำหน้าเศร้าซะเวอร์เชียว ผมไม่ได้หาเรื่องอะไรนะเว้ย

"ได้สิแต่พวกพี่มีแต่ผู้ชายน้องเมอ เอ่อ น้องเมอร์รี่คริสต์มาสจะเบื่อได้นะ"

"เรียกเมอร์รี่เฉยๆก็ได้ค่ะ ไม่เบื่อหรอกค่ะพี่ๆน่าจะคุยสนุก จริงไหมคะพี่เป้ พี่เป้กินอะไรรึยังคะ พาเมอร์รี่ไปซื้อข้าวได้ไหมเอ่ย เมอร์รี่ไม่กล้าเดินไปคนเดียวอ่าค่ะ" บุ่ยๆๆๆ คนมีเป็นร้อยคนเดียวที่ไหน ดูเหมือนจะมนุษยสัมพันธ์ดีเนาะ แต่น้องมาอ้อนมาเกาะแขนผัวพี่ทำไมครับ -.-

"น้องเมอ เอ่อ เมอร์รี่ ร้านข้าวมันมีหลายร้านไม่ไกลด้วยพี่ว่าน้องเมอร์รี่น่าจะเดินไปเองได้นะ" ไอ้เป้มันตอบน้องเมอ(เรียกง่ายดี)อย่างสุภาพที่สุดแล้วค่อยๆแกะแขนน้องเมอออก โอเคผ่าน!

"แต่เมอร์รี่ไม่กล้าอ่ะค่ะ เมอร์รี่ไม่เคยไปไหนมาไหนคนเดียว" อุต๊ะ! ไม่กล้าไปไหนคนเดียวแล้วที่คุณน้องวิ่งมาหาพวกพี่คนเดียวนี่ล่ะ ผมชักจะได้กลิ่นแปลกๆจากคุณน้องเมอแล้วนะ

"คนเต็มโรงอาหารเลยน้อง'เมอร์รี่คริสต์มาส'เดินชนกันจนจะหลอมรวมเป็นร่างเดียวแล้วครับน้อง ถ้ากลัวมากไปกับพี่ก็ได้นะเดี๋ยวพี่คุ้มครอง" ไอ้บีมมันมองน้องเมอทีไอ้เป้ทีแล้วพูดขึ้นมา

"อื้มใช่ ไปกับไอ้บีมนะ ป่ะหลิวซื้อข้าวกัน หรือมึงจะรอนี่" โอเคสองผ่าน!

"ไปด้วย อยากเลือก ^^" แล้วผมกับไอ้เป้ก็เดินออกมาซื้อข้าวโดยปล่อยน้องเมอให้ไอ้บีมคอยคุ้มครองอยู่ข้างหลัง ผมเป็นสุภาพบุรุษใช่ไหมล่าาาาาา


Tbc.

ในที่สุดนางก็คุยกันรู้เรื่อง ไม่ค้างกันแล้วใช่ไหม 5555 ว่าแต่คุณน้อง 'เมอร์รี่คริสต์มาส' คือใคร? นางมาทำอะไร?  :hao4: คนอ่านอย่าทิ้งเค้านะ  :mew2: กอด  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-06-2014 12:18:20

หลิวนี่จะว่ามันไม่เต็มหรือมันเกินดีอะ ชอบพูดหรือมโนโต้ตอบในใจไปเองคนเดียวตลอด 555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 28-06-2014 12:21:08

น้องละเมอ เอ๊ย น้องเมอร์รี่คะ คุณเธออย่าสร้างความร้างฉานค่ะ มันบาป


 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 28-06-2014 12:24:29

คุณพ่อคุณแม่น่ารักมาก :impress2:
 น้องจุนออกมาต้องดับเบิ้ลน่ารักแน่ๆ
อย่างฮาอ่ะเมอรี่คริสต์มาส :laugh:
ตั้งไปได้ไงเนอะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 28-06-2014 12:37:02

เอานางไปเก็บที

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 28-06-2014 12:50:46

โอย...น้องเมอ 5555+++  ขำอ่ะชื่อเธอ ช่างคิดเนาะ อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Kissing ที่ 28-06-2014 13:06:55

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 28-06-2014 14:29:14

เอาน้องเมอ (สั้นดี)  กลับไปเก็บในป่าให้หน่อยได้ไหมจ๊ะคนเขียน (ยิ้มหวาน)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 28-06-2014 14:53:13

โอเค ศัตรูหัวใจโผล่มาแล้ว เตรียมรับมือ!! o18
คนท้องมักอารมณ์แปรปรวนนนน
รอตอนต่อไป... :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 28-06-2014 16:25:33

น้องเมอออกตัวเร็วไปนะ
ถ้ามาเกาะแกะเป้ เดี๋ยวเจอฤทธิ์คนท้อง+อินดี้แล้วจะรู้สึก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 28-06-2014 16:44:41

น้องเมอเธอมามีจุดประสงค์อะไร

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 28-06-2014 19:18:30

คนอ่านไม่ทิ้งคนเขียนหรอก ถ้าคนเขียนไม่ทิ้งคนอ่าน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 28-06-2014 21:12:04

ดรีม ถีบชะนีหนึ่งดอก จัดแทนเพื่อนหลิวไป  มันเป็นสุภาพบุรุษที่กำลังท้อง :hao3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 28-06-2014 22:13:06

นั่นน้องเมอ มาทำไม

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 7 (28/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Mississippi ที่ 28-06-2014 23:00:29

น่ารักทั้งคู่เลย อร๊าวววววววววววววววววววววววววววววววว :-[

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 29-06-2014 11:50:07

Chapter 8

"หลิววันนี้ไปหาแม่กูนะ" พวกผมเรียนเสร็จแล้วกำลังเดินไปที่รถไอ้เป้ก็พูดขึ้นมา

"อือ ไปดิ" พอขึ้นรถปุ๊บไอ้เป้ก็ขับรถออกมา อ้าว นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านมันนี่หว่า

"ไหนว่าไปหาคุณแม่ไง ทำไมไปทางนี้อ่ะ"

"ไปหาที่โรงบาล แม่ได้เวลาออกเวรแล้ว" อ้อ อย่างนี้นี่เอง ผมนั่งฟังเพลงไปนั่งเล่นคุ้กกี้รันไป(ผมไม่ได้ซื้อเพชรหรอกนะไม่ต้องเป็นห่วง เพราะผมงก) ไม่นานมันก็เลี้ยวรถเข้าไปจอดที่ลานจอดรถแล้วพวกผมก็เดินไปที่ห้องพักของแม่ไอ้เป้

"สวัสดีครับแม่ อ้าวแม่อยู่นี่ด้วย" ผมยกมือไหว้คุณแม่ แล้วเจอแม่ผมด้วยปกติวันนี้แม่ผมไม่เข้าเวรนี่ เผื่อใครจะไม่รู้แม่ผมเป็นหมอศัลยกรรมเลยนะทั้งแม่ผมแม่ไอ้เป้ก็ยิ้มให้แล้วเดินมากอดผมทั้งสองคนเลย

"แกนะแก อยู่ดีๆก็ออกไปไหนไม่รู้ เขาตามหากันให้ทั่ว" แม่ผมไม่รอช้ารีบว่าทันทีเลย ฮ่วยยย ก็ไม่ได้ตั้งใจหนีไปนี่หว่า _._"

"เอาน่านก น้องหลิวเป็นไงบ้าง มีอาการอะไรไม่ดีหรือเปล่า" แม่ไอ้เป้ห้ามแม่ผมก่อน อาการอะไรไม่ดี ผมอ่ะปกติดีทุกอย่าง ไม่นับเมื่อเช้าที่ลุกมาอาเจียนนะ

"ก็ ปกตินะครับแม่ มีแค่เมื่อเช้าเวียนหัวนิดหน่อย"

"อ้าว ทำไมมึงไม่เห็นบอกกูเลย" ไอ้เป้ถามขึ้นมา

"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากไง" ผมอ่ะโคตรจะปกติเลย เห็นในละครเวลานางเอกท้องต้องกินข้าวไม่ลงเหม็นกับข้าว เหม็นนู่นเหม็นนี่ กับผมนะแค่ได้กลิ่นของกินก็น้ำลายไหลละ

"หลิว ไปห้องตรวจกัน ตอนนี้คนไม่ค่อยมีแล้ว มาลูก" ห้องตรวจ ไปทำไมอ่ะ ผมหันไปมองหน้าแม่ผมที ไอ้เป้ที ใครก็ได้อธิบายหน่อย! แล้วผมก็ถูกแม่ไอ้เป้ลากไปที่แผนกสูตินารีเวชจนได้ โดยมีแม่ผมกับไอ้เป้ตามเข้ามาด้วย

"2 เดือนแล้วนะน้องหลิว ตอนนี้รู้สึกว่าร่างกายมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างไหม" ความเปลี่ยนแปลงเหรอ อืม..

"ก็มีเมื่อเช้าเวียนหัวแล้วก็อาเจียน ก่อนหน้านั้นก็เหนื่อยง่าย ก็หิวบ่อยด้วยครับแม่"

"อืม ก็เป็นอาการปกตินะ แล้วรู้สึกเหม็นอะไรหรือได้กลิ่นอะไรแปลกๆบ้างไหม"

"ไม่นะครับแม่ หลิวไม่เคยเหม็นอะไรเลยหลิวกินได้ทุกอย่างด้วย" จริงๆนะ ผมกินได้หมดเลยไม่ได้กลิ่นอะไรไม่ดีด้วย

"ดีจริงๆเลยไม่มีอาการแพ้ งั้นแม่ขอตรวจชีพจรหน่อยนะ" คุณแม่ก็ตรวจนู่นตรวจนี่เยอะแยะไปหมด ผมเองก็อยู่นิ่งๆให้คุณแม่ตรวจ

"ชีพจรปกตินะ หลานแม่ก็ปกติดี ไม่อยากจะเชื่อเลย" คุณแม่ตรวจผมเสร็จก็พูดขึ้นมา ลูบหัวผมด้วยอ่ะ

"นั่นสิ แล้วยิ่งน้องเป้มาเล่าเรื่องที่เราฝันให้แม่ฟังอีกแม่ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรื่องแบบนี้มีอยู่จริง" ครับ หลิวก็ไม่อยากจะเชื่อครับว่ามีอยู่จริงถ้าหลิวไม่ได้คุยกับลุงในกระจก ฮึก

"หลิวโอเคหรือเปล่าลูก กังวลกับเรื่องนี้หรือเปล่า แม่ๆพร้อมจะอยู่ข้างน้องหลิวนะ คุณพ่อน้องเป้ก็รู้แล้วก็ดีใจมากเลยนะ พ่อเราก็เดี๋ยวบินกลับมาแล้ว ทุกคนดีใจกันหมดเลย แต่แม่ก็อยากจะรู้ด้วยว่าน้องหลิวคิดยังไง" เห้ย อย่ามาทำซึ้งกันดิ ไปไม่เป็นเลยเนี่ย

"หลิวโอเคครับ ตอนแรกหลิวก็กลัวว่าจะรับไม่ได้กัน แต่ตอนนี้หลิวรู้แล้ว"

"ดีแล้วลูก แล้วเรื่องเรียนล่ะ"

"หลิวก็จะไปเรียนเหมือนเดิม หลิวไม่อยากหยุดเรียน"

"เอางั้นก็ได้ แม่มานับดูแล้ว ช่วงที่ท้องใหญ่ก็ปิดเทอมใหญ่พอดีแล้วน่าจะคลอดก่อนเปิดเทอม หลิวทำเรื่องฝากครรภ์ที่นี่นะ แม่จะดูแลเอง" แม่ไอ้เป้น่ารักอ่ะ แม่ผมก็น่ารักนะไม่เชื่อคอยดู

"เออ แกไม่ต้องหยุดเรียนหรอกน้องหลิว ใครถามแกก็บอกไปเลยว่าท้อง คิก" นั่นไง.. แต่แม่ก็กอดผมตลอดเลยนะ

"เอ่อ แม่ แล้วเป้จะรู้ตอนไหนอ่ะว่าเป็นผู้หญิงผู้ชาย" ไอ้เป้ที่เป็นตัวประกอบอยู่นานถามขึ้นมา

"มันก็แล้วแต่นะ สัก 5-6 เดือนก็ดูได้ ต้องดูเด็กด้วยว่าจะเปิดขาให้เราดูหรือเปล่า พาน้องหลิวกลับบ้านพักผ่อนได้แล้วเป้ เอ้อ ไปเอายาด้วย ไว้แม่จะไปเยี่ยม" มันตื่นเต้นแปลกๆอ่ะ

"ขอบคุณครับแม่ สวัสดีครับ" ผมไหว้ลาแม่ผมกับแม่ไอ้เป้แล้วเดินมารับยา ฮื้อ ไม่อยากกินยา -*-

"มึง ทำไมยามันเยอะแบบนี้อ่ะ ไม่กินได้ไหมอ่าาาาา" ผมเปิดถุงยาดูตอนขึ้นมานั่งบนรถแล้วแบบ ตกใจ! เลยหันไปหามันพร้อมทำตาปริปๆ

"เกรงว่าจะไม่ได้นะครับ" มันหันมาตอบผมแล้วยักคิ้วทำหน้ากวนตีนผมด้วยอ่ะดูดิ ไอ้คนนิสัยไม่ดี! ผมไม่ยอมคุยกับมันเกือบตลอดทาง หึ!

"หลิว"

"...(ฉี่)..." เข้าใจมุขไหม เงียบฉี่อ่ะ ก๊ากกกก

"หลิวครับ"

"......."

"ที่รัก"

"หลิวสุดที่รักของเป้"

"........" เมื่อยแก้มอ่ะ เก๊กขรึมนาน

"หลิว อย่างอนกูดิ กูอยากให้มึงกินยา เดี๋ยวไม่แข็งแรงไม่รู้ด้วยนะ" ไม่รู้ไม่ชี้หรอก คนอย่างผมอ่านะ คิดเหรอว่าแค่คำพูดหวานๆเลี่ยนๆมันจะทำให้ผมใจอ่อน....

"เออ รู้แล้ว กินก็กิน" ก็นะ..

"เก่งมากเลยยยยย" ไม่พูดเฉยเอามือมาขยี้หัวผมอีก ไม่นานก็มาถึงหน้าบ้าน เจอคุณนายตำรวจบ้านข้างๆด้วย

"น้องเป้น้องหลิวมาพอดีเลย ช่วยป้าหน่อยสิลูก นะๆ ป้าไม่รู้จะทำยังไง" คุณป้าหน้าตาเคร่งเครียดร้อนรนมากเลย

"มีอะไรเหรอครับคุณป้า"

"น้องวนิดาลูก น้องวนิดาเหมือนจะคลอดน้องเลย ป้าทำอะไรไม่ถูกเลย ช่วยป้าหน่อยนะ" ไม่ต้องตกใจนะครับ น้องวนิดาเนี่ยเป็นหมาหน้าตาโคตรโหด โคตรไม่เข้ากับชื่อ ตอนผมได้ยินคุณนายแกเรียกชื่อครั้งแรกแทบสะดุดอากาศหน้าคะมำ จะขำก็ไม่กล้ากลัวผัวแกเอาปืนมาทุบหัว โทษฐานไปขำลูกสาวตัวเดียวของบ้าน เพราะบ้านนี้ไม่มีลูกกัน

"เอ่อ ผมไม่มีความรู้เรื่องนี้นะครับอีกอย่างจริงๆแล้วน้องวนิดาเธอก็น่าจะคลอดเองไม่ใช่เหรอครับ เป็นปกติของสุนัขหรือเปล่า" ไอ้เป้ตอบคุณนายไป

"ก็เราสองคนเรียนหมอไม่ใช่เหลอลูก ป้าไม่กล้าปล่อยให้น้องคลอดเองหรอก นะๆๆๆ ช่วยป้าหน่อยนะ" หมอฟันป้าหมอฟัน มันคนละเรื่องกับการทำคลอดหมาเลยนะเนี่ย ผมกับไอ้เป้ก็มองหน้ากันดิ

"ลองดูก็ได้ครับ ป้านำไปเลย" ผมเป็นคนตอบป้าแกเอง แค่ทำคลอดหมาเอง มันจะไปยากอะไรวะ

"เอ๋งๆ บ๊อกๆ โฮ่งๆ" คือ...หน้ามึงโหดไปไหนวะ แล้วเลือกสักอย่างได้ไหมจะเห่าแบบไหน ไอ้หน้าหมาเอ๊ย!

"โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะลูก ไม่เจ็บนะคะน้องวนิดาลูกแม่ ให้พี่เขาช่วยหนูคลอดน้องนะ" ถ้าหลับตาผมคงคิดว่าตัวเองอยู่ในห้องคลอดแล้วตรงหน้าคือหญิงสาวที่นอนบนเตียงขาหยั่ง = ="

"เอ่อ เป้ แล้วเราต้องเริ่มตรงไหนวะ ต้องดูปากมดลูกด้วยไหมว่าเปิดหรือยัง หรือว่าต้องบอกให้น้องวนิดาเบ่งด้วยปะวะ" ผมกระซิบถามไอ้เป้เพราะไม่รู้จะเริ่มตรงไหน

"กูว่าเราน่าจะปลอบน้องวนิดาด้วยนะว่า 'ไม่เจ็บครับ ไม่เจ็บ นิดเดียวนะครับน้องใกล้ออกแล้ว' งี้ด้วยนะเว้ย น้องจะได้ไม่กลัว" อืมๆ ความคิดไอ้เป้ดีว่ะ

"อู้ยยยย กระซิบกระซาบอะไรกันลูก มาช่วยน้องเบ่งหน่อยเร็ว" นั่นไง..

"เอ่อ น้องวนิดา เบ่งนิดนึงน้า เดี๋ยวน้องก็คลอดแล้วน้า เบ่งเร๊วๆ อื๊ดดดดดด" แม่งปวดขี้เลย T T

"ออกแล้วๆๆๆๆ โถ่ หลานยาย จะมีกี่ตัวนะ" คุณป้าดีใจจนน้ำตาไหล แต่ผมนี่ขี้จะไหล ฮ่วย = =

"เอ๋ง~" ร้องซะน่ารักเชียว ไม่ค่อยเข้ากับหน้าเลยนะ และแล้วคุณน้องวนิดาเธอก็คลอดลูกออกมา 3 ตัว แหมแต่ละตัวนี่ทั้งหน้าทั้งสีไม่เหมือนกันเลย ลูกสาวคุณนายนี่ใช่ย่อยนะเนี่ย

"โอ๋ๆ หลานยาย แหมน่าเกลียดน่าชังเชียว มีทั้งหลานสาวหลานชายชื่ออะไรกันดีน้า อืม..หลานสาวสีขาวนี่ชื่อน้องนวลจันทร์ หลานสาวสีดำชื่อน้องผ่องศรี แล้วหลานชายสีน้ำตาลชื่อน้องประจักษ์แล้วกันเนาะลูก หนูชอบชื่อนี้ไหมคะวนิดาลูกแม่"

"เอ๋ง~"

"ชอบใช่ไหมคะ เดี๋ยวคุณแม่ไปหานมมาให้หนูบำรุงนะลูกนะคุณแม่จะรับขวัญหลานด้วยนะลูก" แล้วคุณป้าก็เดินเข้าครัวไป เอ่อ คุณป้าลืมอะไรไปหรือเปล่าวะ คือลืมไปไหมว่าพวกผมยังอยู่ ไอ้เป้หันมามองหน้าผมแล้วเราก็พยักหน้าให้กันแล้วถีบตัวเองออกมาจากบ้านหลังนั้น เอาเป็นว่าผมจะลืมไปแล้วกันนะป้านะว่าเคยเรียกพวกผมไปช่วยทำคลอดลูกสาวป้า


Tbc.


ถือว่าบุญกุศลที่ช่วยคุณน้องวนิดาคลอดลูกครั้งนี้จะช่วยให้แกคลอดลูกง่ายๆนะอิหลิว คิก คิก  :jul3: ยังรักทุกคนเหมือนเดิม  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 29-06-2014 14:16:01

ฝึกไว้ ก่อน คลอดจริง  :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 29-06-2014 15:58:44

เอ้า!!น้องวนิดาไมคลอดง่ายจัง มาแย่งซีนพี่หลิวพี่เ้นะเนี่ย :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 29-06-2014 16:46:15

55555 หมอสารพัดจริงๆ
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 29-06-2014 16:52:06

ได้ข่าวว่าเรียนเป็นหมอฟันแต่ต้องมาทำคลอดสุนัข
เอาหล่ะพอถึงคราวตัวเองต้องคลอดง่ายแน่ ๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 29-06-2014 17:03:40

ขอให้ตอนคลอดจุนคลอนง่ายเหมือนที่ทำคลอดวนิดานะหนู คิกคิก  :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 29-06-2014 17:53:11

นี่ชื่อหมาเรอะ!!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 29-06-2014 19:01:16

โดนวนิดาแย่งซีน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 29-06-2014 19:02:57

ชอบอะ ฮาหลิว ฝึกไว้เยอะนู๋หลิว อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 29-06-2014 21:20:45

คุณป้าข้างบ้านฮานะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 8 (up! 29/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 29-06-2014 21:57:48

คุณป้าฮานี่  :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 30-06-2014 21:16:06

Chapter 9

"หลิว อย่าลืมใส่เสื้อกันหนาว อากาศมันเย็น" ผมกำลังจะลงจากรถก็โดนไอ้เป้เรียกไว้ก่อน เออว่ะลืมใส่เสื้อ นี่ๆๆไม่อยากจะอวด ตอนนี้ผมมีพุงยื่นแล้วนะ 4เดือนแล้วแต่พุงผมไม่ค่อยโตเท่าไหร่ ถ้าไม่สังเกตก็ไม่เห็น อีกอย่างช่วงนี้หน้าหนาวด้วย แค่ใส่เสื้อทับก็เป็นปกติแล้ว ผมใส่เสื้อที่ไอ้เป้ยื่นมาให้ก่อนจะลงจากรถ

"อิหลิวอิเป้ เป็นไงบ้างมึง แฮปปี้ดี๊ด๊าดีมะ แล้วลูกมึงแข็งแรงดีมะๆๆ" ไอ้ดรีมเจ้าเก่า

"เออแข็งแรงดี"

"เออดีๆๆ ว่าแต่มึงนี่ไม่ค่อยป่องเลยเนาะถ้าไม่จับไม่ลูบดูนี่ไม่รู้เลยนะเว้ย" ต่อให้จับให้ลูบดูก็ไม่คิดว่ากูท้องหรอก ตอนแรกไอ้เป้มันก็กังวลนะ แต่แม่มันบอกว่าเป็นปกติของท้องสาว? ผมไม่สาวนะผมออกจะแมน ทุกคนเป็นพยานให้ผมได้ใช่ไหมล่ะ

"แม่กูบอกว่าท้องสาว ฮ่าๆๆๆ" ไอ้เป้แม่ง!

"เออ จริงมึง คิกคิก" ฮ่วย พวกนี้นี่ ผมเดินหนีออกมาจากพวกมันแล้วเดินไปเรียน คาบนี้เป็นวิชาที่เรียนรวม พวกผมเลือกเป็นวิชาเสรีกันผมเดินหาที่นั่งแล้วหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมส์ ผมไม่ได้ติดเกมส์นะแค่ฆ่าเวลาเฉยๆ

"ไงจ๊ะน้องหลิว กิ๊วๆ น่ารักขึ้นทุกวันนะจ๊ะเนี่ย" ใครจะไปหน้าโหดเหมือนมึงล่ะไอ้บีม ผมไม่สนใจเสียงกาเห่า?

"นั่นดิๆ กูก็นึกว่าพอป่องแล้วจะอ้วนบวม แล้วนี่อะร๊ายยยย มีน้ำมีนวลน่าฟัดเชียวตัว" ไอ้ต้น ความขรึมของมึงหายไปไหนหมด โว๊ะ

"เงียบไปเลยพวกมึง กูไม่มีสมาธิ"

"เอิ้วๆ เขินเหรอจ๊ะ ฮ่าๆ" แล้วมันสองคนก็แท็กมือกันหัวเราเฮฮา จนไอ้เป้กับพวกแก๊งสาวๆของไอ้ดรีมเดินมา

"ดรีมมึงรู้ไหมว่านังดาวน่ะนางสวมเขาให้เพื่อนพี่หมอโอ้คเว้ย พี่หมอเฟรมอ่ะ ทั้งทุ่มเงินทุ่มเวลาให้นางแต่นางก็ไม่รักดีจ้า นางหันไปหาไอ้บอยอ่ะมึง" เสียงมีมี่เพื่อนในกลุ่มไอ้ดรีมพูดขึ้นมา ยังจำนังดาว เอ้ย น้องดาวกันได้ใช่ไหมครับ หัวข้อสนทนาของสาวๆแหละ

"จริงดิมึง กูว่าแล้วเชียว นี่ถ้าพี่หมอโอ้คเลิกกับชะนีแอ๊บแบ๊วคนนั้นนะก็เลิศเลยมึงจะได้กลับมาซบอกพี่หมอเฟรม แฮปปี้อ่ะมึง" ถามเขายังว่าเขาจะแฮปปี้กับมึงหรือเปล่า ผมไม่ได้แอบฟังนะเว้ยได้ยินเอง

"เออมึงๆ มึงรู้จักน้องที่ชื่อเมอร์รี่ๆอะไรสักอย่างปะ ที่ชื่อนางเวอร์ๆอ่ะ" หือชื่อนี้ คุ้นๆกันไหม

"อ๋ออออ เมอรร์รี่คริสต์มาสที่เป็นเพื่อนนังดาวใช่มะกูเคยได้ยินผ่านๆว่ะทำไมวะ"

"เมื่อวานเว้ยนางคุยกับเพื่อนนางว่านางกำลังคุยกับเด็กคณะเราชื่อเป้แล้วกูไปได้ยินเว้ยกูก็คิดว่าเป้ไหนวะ กูแบบอยากจะหัวเราะใส่หน้านางอ่ะมึงว่าจะมีใครมาหลงกลนางใครๆก็รู้ว่านางเป็นยังไง" เป้ไหนวะ ช่างเห๊อะคนชื่อเป้คณะผมก็ไม่ได้มีคนเดียวนี่

"มโนหรือเปล่ามึง"

"เนอะ" แล้วเสียงสาวๆก็ยังงุ้งงิ้งๆกันอยู่แถวบน บนหัวผม

"นักศึกษาคะ วันนี้ครูจะให้งานกันนะคะให้นักศึกษาแบ่งกลุ่มแล้วตอนพักทานข้าวเนี่ยให้ดูด้วยว่าที่เราทานเข้าไปมีกี่แคลอรี รวมพลังงานที่ทานเข้าไปในหนึ่งมื้อนะคะแล้วเอามาส่งครูภายในวันนี้นะ เอาลาะวันนี้พอแค่นี้ค่ะ" ขนาดหนอนในใบกระเพราะผมยังไม่เคยดูเลย นี่จะให้ผมดูแคลอรีของอาหาร ป๊าดดดด แล้วผมก็ไม่อยากจะอวดหรอกนะว่าไอ้เป้อ่ะมันเป็นคนดูแลเรื่องอาหารของผม อิจฉาผมไหม อิจฉากันหน่อยสิ

"อ๊ากกกกกก ปวดฉี่ๆๆๆๆ" ไอ้บีมแม่ง น่าตาน่ากลัวทำตัวน่าเกลียด ชาวบ้านเขาแตกตื่นกันหมด ตอนนี้พวกผมสูดกลิ่นแอมโมเนียกันอยู่ในห้องน้ำ ผมไม่ได้ใช้โถข้างนอกหรอก ไอ้เป้มันไม่ยอมมันบอกมีแต่ผู้ชาย แล้วกูล่ะ? ช่วงนี้ผมฉี่บ่อยมากแม่บอกว่าเป็นธรรมดา ผมจัดการภารกิจให้เสร็จสิ้นกำลังจะรูดซิปกางเกง

"ไอ้หนู สบายดีไหม" มาแต่เสียงแบบนี้ ไม่ต้องเดาก็รู้ อยู่ที่ว่าจะมาในรูปแบบไหนเท่านั้นเอง -*-

"อือ สบายดีลุง ลุงอ่ะเป็นไง" ผมทักทายลุงไปโดยไม่มองหา ผมไม่หลงกลลุงหรอก กิ๊วๆ

"ข้าไม่มีความรู้สึกหรอก เอ็งไม่มองหาข้าเหรอวะ ไม่อยากรู้เหรอว่าข้าอยู่ไหน" แหน่ะ ถ้าอยากให้เห็นละทำไม่มาดีๆวะ ชอบมาแบบแปลกๆ

"ไม่อ่ะ" ผมยืนกอดอกพิงประตูคุยกับลุง เริ่มเมื่อยละนะ

"ข้าอยู่บนนี้ แฮ่"

"เจ๊ยยยยยย" จะไม่ให้ผมตกใจได้ไงก็ลุงเล่นห้อยหัวลงมา โอ๊ยยยยย เหม็นส้วมไหมนั่น

"ฮ่าๆๆๆๆ ข้าแวะมาเยี่ยมเห็นเอ็งสบายดี เจ้าหนูแข็งแรงก็อุ่นใจละ ไปล่ะ" แล้วลุงก็หายไป ลุงแม่งโคตรอินดี้อ่ะ -'-

'ปังๆๆๆๆๆ'

"หลิว เป็นไรหรือเปล่า หลิวทำไมเงียบวะ" ไอ้เป้มาเคาะประตูห้องน้ำอ่ะ มันไม่อายคนหรือไงวะ

"เออๆๆๆ เสร็จแล้ว" ผมรีบเปิดประตูออกไปก่อนที่ไอ้เป้จะคิดว่าผมตกส้วมตาย

"มึงเป็นอะไรหรือเปล่า เข้าไปตั้งนาน หายเงียบไปกูเป็นห่วงนะเว้ย" เงียบอะไรวะกูคุยกับลุงเสียงออกจะดัง สงสัยลุงมีความสามารถพิเศษมั้ง

"เออ ขอโทษ กูปวดฉี่ไงเลยนานออกไปกันได้แล้วมึงป่ะๆกินข้าว" พวกผมเดินออกมาจากห้องน้ำสู่โรงอาหารกลาง คุณพระช่วยคนเยอะไปไหนครับ พวกผมเดินฝ่าฝูงชนมาหาที่นั่งจนสำเร็จ โดยมีผมนั่งเฝ้าโต๊ะและพวกมันก็เดินออกไปซื้อข้าวกัน ผมเลยเอามือถือมาเล่นรอ

"อุ้ย ตายแล้วพี่หลิว" ยังครับยังไม่ตาย ว่าแต่เสียงใครวะ ผมเงยหน้าจากมือถือมาก็เจอกับสาวน้อยแก้มแดง

"อ้าวน้องเมอร์รี่คริสต์มาส" เอาตรงๆนะผมคันปากยิบๆทุกทีเลยเวลาจะเรียกชื่อน้องเขาเนี่ย

"ทำไมมานั่งคนเดียวล่ะคะ 'เพื่อนๆ' ไปไหนกันหมด"

"ไปซื้อข้าวครับหนูมาคนเดียวเหรอ"

"ค่ะ พอดีเมอร์รี่หาเพื่อนไม่เจอขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ" น้องนี่หลงกับเพื่อนบ่อยเนอะ ผมยังไม่ได้ตอบอะไรน้องเขาก็นั่งลงแล้ว แล้วจะขอทำไมวะ -*- ผมก็เลยส่งยิ้มให้น้องเขาไปไม่รู้จะคุยอะไรนี่หว่า

"พี่หลิวคะ เมอร์รี่มีเรื่องอยากถามค่ะ" น้องอยากถามพี่แต่ทำไมสายน้องจิกแบบนี้อ่ะ

"ถามอะไรเหรอ"

"พี่เป้มีแฟนยังคะ" หน้าเกือบคว่ำใส่โต๊ะ จะอยากรู้ไปทำไมเนี่ย

"เป้ไหนอ่ะ คณะพี่มีคนชื่อเป้ตั้งหลายคน" ผมก็ทำมึนถามกลับ

"แหม ก็พี่เป้เพื่อนสนิทพี่หลิวไงคะ" บางคนที่ไม่สนิทกับพวกผมก็ไม่รู้กันหรอกว่าจริงๆแล้วผมกับไอ้เป้เป็นอะไรกัน อย่างมากก็แค่พวกแก๊งสาววายของไอ้ดรีมกับพวกผู้ชายบางกลุ่มที่ค่อนข้างสนิทกัน นอกนั้นก็แค่คิดว่าเป็นเพื่อนสนิทกันเลยไม่แปลกที่น้องเมอเธอจะไม่รู้ 'ก็ไม่รู้สินะ'

"มีแล้ว" ผมตอบแล้วนั่งรอว่าน้องเขาจะว่ายังไง

"จริงเหรอคะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะเมอร์รี่ไม่ถือ" อะไรคือไม่ถือ ผมรอดูว่าน้องเมอเธอจะพูดอะไรต่อ

"พี่หลิวนี่ดีนะคะที่มี'เพื่อน'อย่างพี่เป้ คงจะดีนะคะถ้าพี่หลิวจะช่วยให้พี่เป้มีความสุข ^^" คุณน้องเธอพูดพร้อมกับรอยยิ้มหวานบาดตา

"แล้วน้องเมออยากให้พี่ทำอะไรล่ะครับ" น้องเขาทำหน้าโคตรตลกตอนผมเรียกชื่อ แต่ก็ยังอุตส่าห์ปรับสีหน้าได้เว้ย

"เมอร์รี่จะจีบพี่เป้ค่ะ พี่หลิวช่วยเมอร์รี่จีบพี่เป้ด้วยนะคะ ^^" !?!?!?!?!?!?!?!?



Tbc.


จบตอนนี้อิชั้นคงทำได้แค่วิ่งหลบรองเท้า โซ่ แส้ กุญแจมือ?  มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะคะจริงม๊ายยยยยยยยยยยยย ครุคริ  :katai5: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 30-06-2014 21:24:21

วันนี้มาดึกนะคะ อิอิ

 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 30-06-2014 21:26:14

มาช้าดีกว่าไม่มาเนอะ แต่สั้นเกิ๊นน อิอิ
เพลียกับน้องเมอ ชื่อก็พิลึกพิลั่นยังไม่พอ
ยังไปทำบาปกับคนท้องอีก
ยังนึกแปลกใจชื่อคนตายมีตั้งเยอะแยะไม่รู้จักยืมมาใ้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 30-06-2014 21:26:36

เปลี่ยนจากช่วยจีบเป็นช่วยเขี่ยได้มะ
จัดเต็มไปเลยน้องหลิว จะได้รู้ว่าไผเป็นไผ
อย่าไปยอม ลูกราต้องมีพ่ออออ ออ ออ
*เอคโค่มาเต็ม* :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 30-06-2014 21:32:25

อุ๊ยต๊ายยยยยย ตอบกับไปเลยสิคะหลิวว
"เป้ไม่มีแฟนครับ มีแต่เมียนั่งหัวโด่อยู่หน้าน้องเนี่ยครับ" o18
น้องถามแบบนั้น ก็จัดไปเลยสิค้าา
รอตอนต่อไป :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 30-06-2014 21:34:36

อ่านแล้วกลับมาเม้น น้องละเลอคะ คุณน้องฝันกลางวันอยู่หรอ ละเมอเดินเชียววววววววว


กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

 :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-06-2014 21:36:15

อือฮือ!!! มั่นมากค่ะน้องเล่นถามเอากับเมียเขาเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 30-06-2014 21:36:49

น้องเมอ นี่ชักจะวุ่นวายมากมายเกินไปล่ะ หลิวจัดหนักเลย  :beat:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 30-06-2014 21:44:02

น้องเมอคะ พี่ว่าจากที่จะให้พี่หลิวเค้าช่วยจีบ พี่ว่าน้องระวังเท้าพี่หลิว+พี่เป้ ดีกว่านะคะน้อง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14)
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 30-06-2014 21:55:43

น่าตบจิงๆชะนีตัวนี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14) ถามนิดนึงค่า
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 30-06-2014 22:12:15

เนื่องจากว่าอิชั้นเขียนแต่ละตอนออกมาสั้นมากกกกกกกกกกก เลยอยากถามว่าอยากให้มาแบบทีเดียวยาวๆเลย(แต่อาจจะนานหน่อย เพราะความสามารถอันน้อยนิด) หรือว่ามาแบบเดิมแหละ(เดี๋ยวลืม) แต่จะพยายามให้ยาวขึ้นนะคะ

คือเรากลัวแบบ มาอ่านอีกที อินี่ใครวะ นายเอกชื่อไรวะ ตูอ่านถึงไหนวะ (แต่คงไม่มีใครลืมน้องเมอ) อยากให้ปรับอะไรบอกกันได้เลยเด้อ อิชั้นน้อมรับทุกคำแนะนำ(จะขอที่อยู่น้องเมอไปวางระเบิดก็ได้นะ) ที่สำคัญ ต้องขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ ทุกๆกำลังใจนะคะ ไม่เคยแต่งนิยาย เขิน ><   :mew2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14) ถามนิดนึงค่า
เริ่มหัวข้อโดย: Zappp ที่ 30-06-2014 22:28:55

ชอบเรื่องนี้ค่ะ อ้ายยยย >< น่ารัก อยากเห็นเจ้าตัวเล็กไวไวจุง 55
เอาเเบบนี้เลยค่ะคนเขียน มาน้อยๆแต่มาให้ฟินทุกวัน วันล่ะนิด ^^

 :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14) ถามนิดนึงค่า
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 30-06-2014 22:35:46

ความจริง อยากให้มาทุกวันนะคะ แต่เพิ่มปริมาณตอนอีกนิด จากเดิมที่เขียนอยู่อ่ะ แบบว่าเค้ารักตัวนะคนเขียน

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ จะมาแบบใหนก็รออ่านเสมอ

 :mew1: :mew1: o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14) ถามนิดนึงค่า
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 30-06-2014 23:16:39

แล้วแต่สะดวกเถอะ
แค่น้องละเมอเนี่ยจะให้แม่ของลูกเป้ช่วยจีบเนี่ยนะ
ไหนบอกคุย ๆ กันอยู่นางมโนซะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14) ถามนิดนึงค่า
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 01-07-2014 08:17:46

 มาได้ทุกวันนี่ถือว่าสุดยอดแล้วค่ะ :L2:
เอาตามสะดวกคนเขียนแล้วกันค่ะ
สั้นบ้างยาวบ้างก็ไม่เป็นไรนะ อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 9 (up! 30/06/14) ถามนิดนึงค่า
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-07-2014 10:56:46

น้องเมอร์มโนเองตลอดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: .....The Timeless Tide.....Chapter IV เมื่อกาลเวลาร่ำร้อง UP!!
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 01-07-2014 11:55:58

ถามจริงน้องเมอ
พ่อแม่คิดอะไรตอนตั้งชื่อลูกวะเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 01-07-2014 21:22:00

Chapter 10


"เมอร์รี่จะจีบพี่เป้ค่ะ พี่หลิวช่วยเมอร์รี่จีบพี่เป้ด้วยนะคะ ^^" ยังไม่ทันที่ผมจะได้ทำตัวเป็นนางเอกผู้ใสซื่อก็มีเสียงเรียกซะก่อน ว๊า

"อิหลิว คนโคตรเยอะอ่ะมึงไอ้มีมี่หายไปเลย แล้วพวกอิเป้ยังไม่มาเหรอวะ" ไอ้ดรีมเพื่อนนางเอกผู้ไม่ยอมใครได้ปรากฏกายขึ้น

"เออดิ ยังไม่มีใครมาเลย กูหิวจนจะแทะโต๊ะกินแล้วแม่ง" เห้ย เป็นนางเอกมันต้องทำหน้าเศร้าไม่ใช่เหรอวะ

"เออ เดี๋ยวก็มาแหละมึง ถ้ามึงหิวกินกับกูก่อนดิวะเดี๋ยวปวดท้องนะมึง"

"มึงกินไปเหอะ คงอีกไม่นานหรอก" คุณๆว่าผมลืมอะไรไปหรือเปล่า

"เอ่อ...พี่หลิวคะ พี่หลิวได้ยินที่เมอร์รี่พูดไหมคะ" หือ แล้วตัวร้ายที่ถูกลืมก็ได้ทวงบท

"อ๋อ ได้ยินๆๆ ไว้พี่จะรับไว้พิจารณานะ" พิจารณาว่าจะมัดมือมัดเท้าไอ้เป้เก็บไว้ที่บ้านยังไง ไอ้ดรีมมันมองผมทีมองน้องเมอทีอย่างสงสัยใครรู้ หึ ถ้ามึงรู้นะมึงอยู่ไม่สุขแน่ เลือดสาววายรุนแรงซะขนาดนี้

"เรื่องอะไรกันวะ หนูชื่ออะไรเหรอหน้าคุ้นๆอยู่คณะพี่หรือเปล่าจ๊ะ" แล้วไอ้ดรีมเพื่อนนางเอกก็สอบถามประวัตินางร้าย

"หนูชื่อเมอร์รี่คริสต์มาสค่ะ เรียกเมอร์รี่เฉยๆก็ได้นะคะเมอร์รี่ไม่ได้เรียนทันตะฯหรอกค่ะแต่เป็นเพื่อนดาว" คุณน้องเมอเธอก็ตอบคุณเพื่อนดรีมด้วยรอยยิ้ม

"อ๋อออออออออออออ แล้วมานั่งทำอะไรที่นี่จ๊ะไม่มีเพื่อนเหรอ" อุบ๊ะ! ถ้ากูโดนถามแบบนี้กูวิ่งไปหลบมุมร้องไห้อ่ะ

"เมอร์รี่หาเพื่อนไม่เจอค่ะเลยมาขอพี่หลิวนั่งด้วยแล้วก็ขอร้องอะไรพี่หลิวนิดหน่อยอ่ะค่ะ" ถ้าเป็นคนอื่นผมคงมองว่าน่าเอ็นดู...

"ขอร้องหลิว? สนิทกันเหรอจ๊ะ" เพื่อนนางเอกกัดไม่ปล่อยจริงๆ ผมในฐานะนางเอกควรจะห้ามปรามเพื่อนแล้วบอกว่าไม่มีอะไรใช่ไหม อืมๆ

"เห้ยดรีม ไม่มีไรมากหรอกมึงน้องเขาแค่กำลังจีบไอ้เป้น่ะเลยขอให้กูช่วยแค่นั้นเอ๊ง" ผมซื่อๆใสๆ

"ตายจริงหนูไม่รู้เหรอลูกว่าพี่เป้เขามีเมี.. เอ๊ย มีแฟนแล้วน่ะ"

"ไม่เป็นไรค่ะพี่เมอร์รี่ไม่ถือ เมอร์รี่ชอบพี่เป้นี่คะเมอร์รี่ไม่ได้ชอบแฟนพี่เป้ อีกอย่างเมอร์รี่ก็ไม่เห็นว่าพี่เป้เขาจะควงใครด้วยนี่คะ จริงไหมคะพี่หลิว" อื้อ จริงครับน้องเมอพูดถูกครับ ถูกม้ากกกกมากกกก

"หลิว รอนานป่าวคนเยอะมากเลยมึงกูขอโทษนะเว้ยหิวไหม" ผมกับไอ้ดรีมยังไม่ทันได้เอ่ยปากอะไรต่อไอ้เป้ก็มาพร้อมจานข้าวที่มีสารอาหารครบ5หมู่

"อื้อ ไม่เป็นไร" ผมหันไปส่งยิ้มให้ไอ้เป้ผมแสนดีนะ

"อ้าวนั่นน้องคนนั้นนี่ น้องอะไรนะ จำชื่อไม่ได้ ปีใหม่รึวาเลนไทน์นะ" ไอ้บีมที่เดินตามมาสังเกตเห็นคุณน้องเมอก็ถามขึ้น ทำเอาน้องเขาปรับสีหน้าไม่ถูกเลยน่าสงสารน้องเขาจังนะครับ

"เมอร์รี่ไงคะ แหมน่าน้อยใจจังเลยจำชื่อเมอร์รี่ไม่ได้"

"อ้าวเหรอโทษที ว่าแต่เพื่อนหายอีกแล้วเหรอ" จะว่าไปน้องเขาก็หากินกับมุขนี้บ่อยเนอะ

"ค่ะ เพื่อนหายอีกแล้วเมอร์รี่ขอนั่งด้วยคนนะคะ นะคะพี่เป้" ตอนแรกก็เหมือนจะตอบไอ้บีมแต่ไหงกลับมองไอ้เป้แล้วเรียกไอ้เป้วะ

"ครับตามสบาย หลิวเอาไรอีกไหม" ประโยคแรกตอบน้องเมอประโยคหลังหันมาถามผม

"ไม่อ่ะพอแล้ว มึงก็กินได้แล้ว" ผมเคี้ยวข้าวแล้วตอบไอ้เป้ไป ตอนนี้พวกผมนั่งกินข้าวไปคุยไปเขียนแคลอรีส่งอาจารย์ไปโดยที่ลืมไปเลยว่าคนอื่นนั่งอยู่ด้วย จริงๆตอนแรกไอ้บีมไอ้ต้นก็พยายามชวนคุยนะเพราะกลัวน้องเมอจะเบื่อ แต่คุณน้องก็ไม่สนใจสองตัวนั้นมองแต่ไอ้เป้ถามแต่ไอ้เป้พวกมันเลยเลิกสนใจ

"เอ่อพี่เป้คะ พี่เป้นี่ดูแลคนอื่นดีจังเลยนะคะ น่าอิจฉาจังเลยค่ะ" แล้วคุณน้องก็ทวงบทอีกรอบ

"ครับไม่ใช่คนอื่นหรอกครับ" ไอ้เป้ตอบน้องเมอแล้วหันมามองผมกินข้าว

"เอ่อ พี่เป้คะ.."

"น้องเมอลูก ปล่อยให้พี่ๆเขากินข้าวดีกว่านะคะแล้วหนูไม่กินข้าวเหรอลูกเห็นนั่งมองพี่ๆเขากินไม่หิวเหรอคะลูกแล้วหนูไม่ไปร่ำไม่ไปเรียนเหรอคะ" ไอ้ดรีมพูดขึ้นมาก่อนที่น้องเมอจะเอ่ยอะไรอีก ผมควรจะบอกเธอดีไหมเธอจะได้ไม่ต้องมาทำอะไรเสียเวลาแบบนี้ นี่ผมหวังดีนะผมเป็นสุภาพบุรุษ

"ถ้าอย่างนั้นเมอร์รี่ขอตัวก่อนนะคะ เมอร์รี่ไปนะคะพี่เป้ แล้วเจอกันใหม่นะคะ" คุณน้องเธอมีสีหน้าไม่พอใจนิดหน่อยก่อนจะบอกลาไอ้เป้ แล้วน้องเมอก็เดินออกไป นั่งหัวโด่กันตั้งหลายคนแต่บอกไอ้เป้คนเดียว ไรว๊าาาา

"น้องเขามาจีบไอ้เป้เหรอวะ" ไอ้ต้นถามขึ้นมาหลังจากน้องเมอไปแล้ว

"งั้นมั้ง" ผมตอบแบบไม่ใส่ใจแล้วกินข้าวตัวเองต่อจนหมดแล้วก็แย่งข้าวไอ้เป้กินด้วย

"น้องเขาไม่รู้เหรอวะว่าไอ้เป้มีเมียแล้ว"

"รู้"

"เอ๊า แล้วน้องเขาว่าไงวะ"

"น้องเขาไม่ถือ เขาบอกชอบไอ้เป้ไม่ได้ชอบแฟนไอ้เป้" อันนี้ไอ้ดรีมเป็นคนตอบ ไอ้เป้สำลักข้าวเลย

"แล่วๆๆๆๆ" การประสานเสียงระหว่างไอ้บีมและไอ้ต้น ช่างเถอะผมไม่สนใจหร๊อกกกกกก จริงจริ๊งงงงงงงงง

"ว่ายังไงครับเพื่อนเป้ มีสาวมาขอมึงกับเมียมึงนี่" ไอ้บีมรีบสอบถามไอ้เป้ทันทีเลย ผมก็อยากรู้ว่ามันจะตอบยังไง

"ก็ไม่ยังไง หน้าน้องเขากูยังจำไม่ได้เลย" ไอ้เป้หันไปตอบไอ้บีมแล้วเปิดขวดน้ำให้ผม มันดูแลผมดีเนอะ ^^

"แต่กูว่านะเว้ย ต่อไปน้องเขาได้มาให้มึงเห็นบ่อยๆแน่" ไอ้ต้นก็เสริมอีก จริงๆผมก็ไม่ได้อยากรู้เท่าไหร่หรอกนะ  แต่รูหูผมนี่เปิดรอฟังเต็มที่แค่นั้นเอง

"มาก็เรื่องของน้องเขา กูไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้วกูสนใจแต่ลูกเมียกู" อื้อหืออออออออออออ อิ่มม!!!! บอกเลยว่าวันนี้ไม่ต้องกินข้าวแล้ว นี่ถ้าอยู่กันสองคนนะจับจูบไปแล้ว!!!

....................

"แม่!!!" ตอนนี้ผมอยู่ที่'โรงพยาบาลพ้นโศกสุขีดี๊ด๊า อินเตอร์เนชันแนล กรุงเทพฯ'แหละ วันนี้ครบกำหนดมาตรวจครรภ์ผมเลยมาหาแม่ที่ห้องพักก่อนเพราะแม่ไอ้เป้ยังมีคิวตรวจอยู่ ผมมาคนเดียวแหละเพราะวันนี้พวกเพื่อนนัดติวกันที่คณะทีแรกไอ้เป้จะไม่ยอมจะมาด้วยมันก็งอแงผมเลยต้องปลอบมันตั้งนานว่าผมก็ไม่ไปคนนึงแล้วถ้ามันไม่ไปอีกคนแล้วไม่รู้เรื่องสอบไม่ได้ผมจะไม่คุยกับมันสามเดือน เอาซี้ เพราะอีกไม่กี่วันก็สอบไฟนอลแล้ว จะจบปี2แล้ว ผมก็ลุ้นอยู่ว่าจะคลอดก่อนเปิดเทอมหน้าหรือเปล่าถ้าไม่ทันก็ต้องลา

"ว่าไงยะ เป็นไงบ้างไหนดูซิ หลานฉันโตขึ้นนะเนี่ย 5เดือนแล้วสินะแต่ท้องยังเล็กอยู่ดี"

"อื้มมม แม่แล้วมันจะเป็นไรไหมอ่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอก ท้องแรกก็เล็กแบบนี้แหละเดี๋ยวท้องต่อๆไปก็เป็นปกติเอง ยิ่งท้องที่สี่ท้องที่ห้านะ..ฮะฮะ" ไม่ดีมั้งแม่ แค่นี้ก็เหนื่อยละนะ แม่ผมเอามือแตะปากเล็กน้อยแล้วหัวเราะแบบนางมาร ฮึก ผมคุยกับแม่อยู่สักพักแม่ไอ้เป้ก็โทรหาแม่ผมบอกว่าคนไข้หมดแล้วผมกับแม่เลยเดินไปที่แผนกสูตินารีเวช แผนกนี้ไม่เข้ากับผู้ชายแมนๆอย่างผมเลยจริงๆนะ

"โตขึ้นแล้วนะหลานย่า แล้วนี่เป้มันไปไหนล่ะทำไมไม่มากับเรา" แม่ไอ้เป้มองพุงผมแล้วทักทายเด็กน้อยที่อยู่ข้างในก่อนจะถามหาไอ้เป้

"หลิวไม่ให้เป้มาเองแหละครับจะสอบแล้ว เป้จะได้มาติวให้หลิวได้" ผมตอบแม่ไอ้เป้แล้วเดินไปตามเข้าไปในห้อง

"เฮ้อ แล้วนี่ขับรถมาไหวเหรอลูก" โถ่ เรืองแค่นี้สำหรับไอ้หลิวมันจิ๊บๆ

"ไหวครับ สบายมาก ^^" ผมตอบไปให้ผู้ใหญ่เขาสบายใจ แล้วแม่ไอ้เป้ก็เริ่มตรวจถามอาการต่างๆ

"หลิวอยากเห็นพัฒนาการลูกไหม ตอนนี้เริ่มเห็นได้ชัดแล้วนะ" พอตรวจเช็คอะไรเสร็จแม่ไอ้เป้ก็ถามขึ้นมา

"ดูได้เหรอครับ แต่หลิวยังไม่อยากรู้เพศนะ" จริงๆผมอยากลุ้น มันดูตื่นเต้นดีผมชอบ

"ได้สิ จริงๆดูได้ตั้งนานแล้วนะ มาขึ้นเตียงเดี๋ยวแม่ถ่ายรูปให้หลิวเอาไว้ดูด้วยนะ"

"ครับ" ผมนอนลงบนเขียงเอ้ยเตียงแล้วแม่ก็เปิดเสื้อผมขึ้นเอาอะไรสักอย่างมาทาๆถูๆยาหม่องตรา.. ไม่ใช่ละ แล้วบนจอก็เป็นภาพที่ผมดูไม่ค่อยชัด แม่ก็อธิบายว่าอะไรเป็นยังไง ไม่อยากจะเชื่อเลยนี่คือสิ่งที่อยู่ในพุงผมเหรอวะ จนเสร็จเรียบร้อย

"ไงเราตื่นเต้นล่ะสิ หื้ม" แม่ไอ้เป้ถามขึ้นมาตอนที่ผมเอาเสื้อลงแล้วลุกขึ้นนั่ง

"แหะๆ ก็นิดหน่อยครับมันแปลกๆอ่ะ" จริงๆนะมันเขินๆยังไงไม่รู้ อีกอย่างตอนนี้ก็ 5 เดือนแล้วเริ่มเห็นชัดขึ้น ผมก็ใส่เสื้อตัวโตๆ กับใส่เสื้อกันหนาวคลุมก็ช่วยได้เยอะแต่ไอ้เป้มันดันบอกว่าเหมือนเด็กฮิพฮอพ -.-

"เสร็จแล้วลูก อ่ะนี่" แม่ไอ้เป้ยื่นแผ่นคล้ายๆแผ่นฟิล์มมาให้ผม แม่งน้ำตาจะไหลขอแชร์นะครับ เด็กเป็นตัวแล้วอ่ะ ผมขอบคุณแม่ไอ้เป้แล้วเอาแต่นั่งมองรูปอยู่นานเลย

"แหมมองตาไม่กระพริบเลยนะ" แม่อ่ะ แซวทำไมไม่รู้

"ช่วงนี้ร่างกายก็จะเปลี่ยนแปลงค่อนข้างเยอะนะหลิวอาจจะอยากนู่นอยากนี่เป็นเรื่องปกติ น้ำหนักก็จะเพิ่มอาจจะมีอาการเหน็บชาหรือเป็นตะคริวบ้าง" จริงๆเรื่องนี้ผมก็ไม่กังวลหรอก เพราะไอ้เป้มันดูแลดี

"ครับแม่หลิวเห็นอะไรก็อยากกินหมดเลย"

"นั่นแหละ แต่ต้องควบคุมด้วยนะถ้ามีน้ำตาลมากไปหรือรสจัดมากไปมันก็ไม่ดี"

"ครับ ^^"

"ไปลูกไปรับยาเดี๋ยวแม่ไปส่งที่รถหรือให้แม่ไปส่งที่บ้านไหม"

"ไม่เป็นไรครับหลิวกลับได้" ผมไปรับยาบำรุงแล้วก็เดินมาที่รถพร้อมแม่ๆ

"ขับรถดีๆรู้ไหม" แม่ผมกำชับก่อนจะเปิดประตูรถให้ผม

"คร้าบบบบบบ หลิวไปนะ สวัสดีครับแม่นกแม่เกดคนสวย" ผมพูดจบก็ขับรถออกมา มุ่งหน้าสู่สยาม หึหึ นี่แหละคือเหตุผลที่ผมไม่ให้ไอ้เป้มา เพราะ.....ผมจะหนีเที่ยว กร๊ากกกกกกกกกกก จุ๊ๆอย่าไปบอกใครนะ


Tbc.


น้องเป้แสดงความชัดเจนขนาดนี้อิหลิวคงหายห่วงจริงม๊ายยยย ว่าแต่อิหลิวนางจะหนีปั๋วเที่ยวอ่ะ
ตอนนี้ยาวกว่าตอนที่แล้วจึ๋งนึง 5555
ขอบคุณทุกการติดตามเช่นเคยค่าาา รักทู้กกกกกกกกกกคน  :L2: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 01-07-2014 21:36:03

น้องหลิวหนีเที่ยวคงจะแอบไปหาของอร่อยทานแน่ๆ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 01-07-2014 21:37:32

หลิวน่ารักกก ช่างนังเด็กแดงเขียวไป
สนใจคนหนีผัวเที่ยวดีกว่า 55555 :laugh:
รอตอนต่อไป.... :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 01-07-2014 21:45:36

น้องเมอนี่นางจิกไม่ปล่อยเลยจริงๆ :mew5:
แอบหนีเป้ไปเที่ยวดูแลตัวเองด้วยนะหลิว :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 01-07-2014 21:52:41

อ้าวๆๆๆ หลิวไหงงั้นอะหนีเที่ยวไม่ชวน โหยยย เค้าไปด้วยย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 01-07-2014 22:03:06

หนีไปคนเดียวไปหาของ
หรือไปหาอะไรกิน
ร้ายนะคุณแม่ท้องสาว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 01-07-2014 22:04:21

หนีเที่ยวอย่างเดียว อย่าหิ้วหนุ่มกลับบ้านนะจ้า เดี๋ยวเป้งอนนนนนนนนน อิอิ


 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 10 (up! 01/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-07-2014 15:38:35

ร่าเริงเชียวนะคนหนีเที่ยว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 02-07-2014 15:50:44

Chapter 11

ตอนนี้ผมอยู่ที่ย่านการค้าใจกลางเมืองแหละ ได้แอบไอ้เป้เที่ยวแบบนี้มันรู้สึกตื่นเต้นโคตรๆอ่ะ ผมหาที่จอดรถน๊านนานกว่าจะหาได้

Rrrrr Rrrrr 'เป้น้อย'

ซ ว ย แ ล้ ว ตู

"อื้ออ ฮะ ฮัลโหล" เสียงสั่น มือเย็นเฉียบ

"หลิวอยู่ไหนเสร็จหรือยัง"

"เอ้อ กะ กูขับรถอยู่" มันตื่นเต้นแบบสุดๆไปเลย

"แล้วมึงได้ใช้บลูทูธหรือเปล่า ให้กูวางไหมมันอันตราย"

"เออ ใช้ๆ มึงมีไรปะ ติวเสร็จยัง" ใช่ๆ เราต้องเบี่ยงประเด็น

"ยังเลยเหลืออีกเยอะ แต่เดี๋ยวกูกลับเลยก็ได้นะมึงจะได้ไม่เหงา กูไม่อยากให้มึงอยู่คนเดียว" เฮือก! ไม่ได้นะเว้ยกูยังไม่ได้เที่ยวเลย

"ไม่ๆๆๆ ไม่ต้องมึง มึงไปติวต่อเลย" กว่าโอกาสแบบนี้จะมาถึงมันไม่ง่ายนะเหวยยยยย

"มึงเป็นไรเนี่ยหลิว ไม่อยากเจอหน้ากูรึไง ห๊ะไอ้บวม" นี่มึงกล้าเรียกกูแบบนี้เรอะ กูบวมก็เพราะใครเล่า!!!

"ไอ้เป้แม่งนิสัยนะมึง ไปติวเลยกูให้มึงติวเพราะมึงจะได้มาสอนกูไง เดี๋ยวสอบไม่ได้นะเว้ย"

"เอ๊ออออ ก็ด๊ายยยยย ขับรถดีๆรู้เปล่า อย่าใจร้อน อย่าขับเร็ว เจอกันที่บ้านนะ ติวเสร็จกูจะรีบกลับนะ" อ๋อย~ กูจะบิดพวงมาลัยรถหักแล้วนะเว้ย!!

"อื้ออออ รู้แล้ว"

"คิดถึงแก้มป่องๆตัวนิ่มๆของมึงว่ะ" ฮ่วย

"เออแม่งไปติวต่อได้แล้วไป"

"ครับผม" เดี๋ยวกูก็เปลี่ยนใจกลับบ้านตอนนี้เลยนี่

ผมมาเดินตากแอร์เย็นๆในห้างจริงๆก็ไม่รู้จะไปไหนหรอกนะแต่แบบไม่รู้ดิผมกับไอ้เป้ตัวติดกันตลอดอ่ะมันไม่ยอมให้ผมไปไหนเองเลย ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยนะที่มันยอมอ่ะผมก็ต้องรีบคว้าโอกาสไว้ดิ ผมเดินมาที่ร้านหนังสือแต่จะให้ผมซื้อหนังสือเกี่ยวการดูแลคุณแม่ตั้งครรภ์น่ะเหรอบอกเลยว่าไม่ต้อง เพราะไอ้เป้มันได้เหมาไปหมดแล้วออกใหม่ก็ซื้อ แต่ละเล่มมันก็เหมือนๆกันป่าววะ ผมเดินเล่นไปเรื่อยๆก็เมื่อยเลยไปนั่งร้านกาแฟแล้วสั่งโกโก้ร้อนมา ผมเอาไอแพดขึ้นมาเปิดโคนันดู ผมชอบอ่ะอยากรู้ว่าไอ้หนูโคนันเนี่ยมันจะไขคดีรูปแบบไหนถึงแม้จะรำคาญโมริ โคโกโร่ก็เหอะ ดูได้สักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนจ้องอ่ะ ไม่นะ! ไม่นะ ฉันกลัว~ (บ้า) ผมเลยเงยหน้าขึ้นดู อะอะอ้าววววว คุณน้องเมอนี่นา บังเอิญจริ๊งเหมือนละครหลังข่าวเลยและในฐานะนางเอกผมต้องทักทายอย่างเป็นมิตร

"อ้าวน้องเมอ มายืนจ้องพี่ทำไมครับ เพื่อนหายอีกแล้วเหรอ" ผมกดหยุดการ์ตูนก่อนถามน้องเมอไปด้วยสีหน้าซื่อๆใสๆ

"ป่าวค่ะ เมอร์รี่แค่อยากมาทักทายพี่หลิว หึ เมอร์รี่รู้แล้วนะคะว่าพี่หลิวกับพี่เป้เป็นแฟนกัน" คุณน้องไม่ลดละเลิกจริงๆแหม ความพยายามเป็นเลิศจริงๆ

"อ๋อ" ไอ้เราก็นึกว่าจะพูดเรื่องอะไรผมขี้เกียจจะฟังละอะไรไม่รู้เลยกดเริ่มการ์ตูนดูโคนันต่อ เดี๋ยวน้องเมอคงเลิกสนใจไปเอง

"พี่หลิวไม่คิดบ้างเหรอคะว่าพี่เป้เขาคบกับพี่หลิวเพราะความใกล้ชิด"

"............" คิด!!! คิดดิโคนันคุงว่าลุงคนนั้นเขาตายยังไง

"บางทีพี่เป้เขาอาจจะหลงผิดแล้วก็อยากลอง'ของแปลก'ก็ได้นะคะ"

"............" เออ มันก็จริงนะ มันเป็นคดีฆาตรกรรมที่แปลกจริงๆด้วย

"พี่หลิวน่าจะปล่อยให้พี่เป้เขาเลือกทางเดินที่ถูกต้องนะคะ ไม่ใช่ดึงพี่เป้ไว้กับตัวเองแบบนี้"

"............" โหยยย ทำไมคดีนี้มันไม่ง่ายเหมือนคดีอื่นเลยว๊า เดาตามไม่ถูกเลย

"นี่ถ้าแม่พี่เป้รู้ท่านคงจะไม่สบายนะคะที่ลูกชายคบกับผู้ชายด้วยกัน"

"............" รู้แล้ว!!! ผมว่าต้องเป็นคนที่ทำงานกับตาลุงคนนั้นแน่ๆที่ฆ่า

"เมอร์รี่ก็แค่อยากจะมาเตือนพี่หลิวน่ะค่ะ เพราะคุณแม่เมอร์รี่รู้จักคุณแม่พี่เป้ คุณแม่พี่เป้เป็นหมอ คงไม่ยอมให้ลูกชายคนเดียวทำเรื่องแบบนี้แน่ๆ"

"............" มีจดหมายเตือนก่อนตายด้วยอ่ะ มันจะใช่คนที่ผมคิดหรือเปล่าวะ

"เพราะงั้นพี่หลิวน่าจะรีบห่างจากพี่เป้ก่อนที่คุณแม่พี่เป้จะรู้เรื่องดีกว่านะคะ เมอร์รี่ไม่อยากให้พี่หลิวเสียใจน่ะค่ะ นี่เมอร์รี่เป็นห่วงนะคะเนี่ย"

"............" เห้ย!ไม่อยากจะเชื่ออ่ะ ไม่ใช่คนที่ผมคิดเหรอวะเนี่ย โคตรเกินคาดเลยอ่ะ

"พี่หลิว!! พี่หลิวฟังที่เมอร์รี่พูดอยู่หรือเปล่าคะ ทำไมไม่พูดอะไรบ้างคะ ต่อให้ไม่อยากจะฟังยังไงก็หนีไม่พ้นหรอกนะคะ"

"............" เฮ้ออออ หนีไม่พ้นจริงๆด้วย ยังไงก็ต้องโดนจับก็ตัวเองเป็นคนฆ่าเขานี่หว่า

"เอ่อ ขอโทษนะคะคุณลูกค้า คุณลูกค้ายืนพูดคนเดียวแล้วก็ส่งเสียงดังมานานแล้วนะคะ พี่ขออนุญาตแล้วก็ขอโทษเป็นอย่างสูงเลยนะคะที่ต้องพูดประโยคนี้ 'เชิญคุณลูกค้านอกร้านด้วยนะคะ รบกวนลูกค้าท่านอื่นค่ะ ขอบคุณที่ใช้บริการนะคะ ^^' "

"นี่กล้าไล่ลูกค้าเลยเหรอ ไร้มารยาท!!! ผู้จัดการอยู่ไหน"

"พี่นี่แหละค่ะผู้จัดการ ยังไงต้องขอโทษจริงๆนะคะ แต่เชิญค่ะ ^^"

"พี่หลิว! นี่พี่หลิวจะไม่สนใจฟังที่เมอร์รี่พูดจริงๆใช่ไหมคะ" ผมเงยหน้าขึ้นมองน้องเมอ ยิ้มหวานๆไปให้น้องทีนึงแล้วก้มลงมาดูโคนันต่อ (^_^ )

"พี่เป้หนีความจริงไม่พ้นหรอกค่ะ"

'ตึกๆๆๆ'(เสียงลงส้น)

โอยยยยยยยยย กว่าจะไปได้นะคุณน้องเมอ หึ ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะว่าน้องเมอยังไม่ไปและพูดอะไรบ้างผมไม่ได้โง่นะถึงผมจะใส่หูฟังตั้งใจดูโคนันแค่ไหนก็เถอะ เสียงคุณน้องเมอก็แหลมปรี้ด สูงเสียดฟ้าทะลุมาเข้าหูผมได้อยู่ดี ผมว่านะบางทีน้องเมอน่าจะศึกษาข้อมูลมาดีๆก่อนจะมาข่มขู่ชาวบ้าน เพราะความหน้าแตกนี่มันไม่เข้าใครออกใครเลยนะเว้ย ช่างเถอะปล่อยน้องเขาไป ผมนั่งกินโกโก้หมดแก้วก็สั่งเค้กนมสดมากินต่อตามด้วยชิฟฟ่อนเค้กแล้วก็ปิดท้ายด้วยนมสดร้อนถึงจะไม่ค่อยอิ่มก็เถอะ

Rrrrrr Rrrrr 'เป้น้อย'

รับดี ไม่รับดี รับ ไม่รับ รับ ไม่รับ ถ้าไม่รับไอ้เป้ก็ต้องยิ่งโทรไปเรื่อยๆ แต่ถ้ารับแล้วจะบอกว่าไงวะเกิดมันถึงบ้านแล้วล่ะ เอาวะ

"ฮัลโหล"

"หลิวมึงเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมไม่รับโทรศัพท์กู มึงอยู่ไหนถึงบ้านหรือยัง" แสดงว่าไอ้เป้ยังไม่ถึงบ้าน โล่ง

"เอ้อ ใกล้ถึงแล้วๆๆ เนี่ยๆ อยู่แถวบ้านเล้ย รถติดนิดนึง" ผมพูดไปเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางไขว้กันด้วย

"ดีแล้ว กูติวเสร็จแล้วเดี๋ยวกูรีบกลับนะ เจอกันที่บ้านนะหลิว" ชิบหายละ

"อื้อ"

ไม่ได้การละผมรีบเก็บของบนโต๊ะแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืนเดี๋ยวนี้จะลุกไวนั่งไวเดินไวก็ลำบากมันหนักพุง T T ผมเดินออกมาจากร้านก็คิดว่าจะกลับบ้านเลยผมขับรถออกมาก็ทุ่มนึงแล้ว แว๊กกก เผลอเที่ยวเพลินจนลืมดูเวลาแถมรถยังติดอีกหวังว่าเป้น้อยจะไม่ถึงบ้านก่อนผมนะ ผมขับรถมาถึงหน้าบ้านก็ชะเง้อคอมองเข้าไปในบ้าน รถอยู่ครบคันที่มันเอาไปวันนี้ก็อยู่ เฮือก! ไอ้เป้มันจะไม่ว่าอะไรผมใช่ไหม? ผมขับรถเข้าไปจอดแล้วค่อยๆย่องลงจากรถเดินเข้าบ้านเห็นไอ้เป้นั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับรถอยู่มันหันมามองผมเล็กน้อยแล้วหันไปอ่านหนังสือต่อ อ้าวเห้ย! ปกติมันต้องรีบวิ่งมาหาผมดิ ทำไมครั้งนี้มันเมินอ่ะ ไม่ได้นะเว้ย

".……" ผมเดินไปหยุดตรงหน้ามันมันก็เงยมามองนิดนึง ย้ำ!นิดนึง

".……" ผมเลยนั่งลงข้างมันมันก็ปรายตามามองแวบเดียว

".……" ผมเอานิ้วชี้จิ้มๆแขนมัน

".……" ย้ายมาจิ้มๆแก้มมันก็ยังเฉยแถมยังปัดมือผมออกอีก อะไรวะเรื่องแค่นี้ทำไมต้องโกรธกันด้วย แทนที่กลับมาจะถามจะคุยด้วย แม่งนิสัยไม่ดี ฮึก แล้วไอ้น้ำตาบ้านี่มาจากไหนวะผมไม่ได้อยากให้มันไหลสักหน่อยผมเลยรีบเอามือถูๆออก

"ร้องไห้ทำไม" แม่งถ้าจะถามด้วยน้ำเสียงแบบนี้ก็ไม่ต้องถามดีกว่า

"ร้องบ้าอะไร มึงจะทำอะไรมึงก็ทำเลยไม่ต้องมาสนใจกู"

"แล้วนี่แก้มเปียกอะไรถ้าไม่ได้ร้อง" มันเอามือมาแตะๆที่แก้มผมแม่งหยิกแก้มกูด้วย ผมเลยปัดมือมันออกบ้าง

"ฮึก แทน..แทนที่มึงจะถามกูจะคุยกับกูดีๆ ฮึก มึงก็เฉยใส่กู"

"งั้นโกหกทำไม ไหนบอกว่าจะถึงบ้านแล้วกูมาถึงตั้งนานยังไม่เห็นมึงเลยกูโทรหาก็โทรไม่ติด กูเป็นห่วงมึงมากนะหลิว กูกังวลว่ามึงจะเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วนี่อะไรพอกลับมาก็ย่องเข้ามายังกับคนทำความผิด มีอะไรทำไม่บอกกัน หืม" มันพูดไปเช็ดน้ำตาให้ผมไป

"ก็ ก็ กูอยากไปเดินเล่น ฮึก ไหนๆก็ได้ออกไปข้างนอกแล้วกูไม่อยากนั่งอยู่บ้านเฉยๆนี่ ฮึก มึงไม่ยอมให้กูไปไหนเลย"

"มึงอยากไปไหนทำไมไม่บอกล่ะกูพาไปได้ทุกที่ กูไม่อยากให้มึงไปคนเดียวกูเป็นห่วงเข้าใจกูไหม"

"ฮึก"

"ไม่เอาไม่ร้องนะ ไหนดูดิ โหยยยย ตาบวมปากบวมจมูกก็บวม ร้องงอแงเป็นเด็กๆเลย กูไม่ว่าอะไรแล้วครับ หยุดร้องนะ" แม่งบวมบ้าบออะไร มันพูดจบก็มากอดผม นิสัยตบหัวแล้วลูบหลัง

"ฮึก มึงเมินกู"

"โอ๋ๆ ไม่เมินแล้วนะ ไม่เมิน ไม่ว่าด้วย เนี่ยรักที่สุดเลยไม่ร้องสิ" แม่งผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะเว้ยแต่ผมห้ามไม่ได้อ่ะ มันเป็นแบบนี้ได้ยังงายยยยย

"ทีหลังห้ามว่ากู ห้ามเมินกู มึงต้องสนใจกู เข้าใจไหม"

"ครับผม ฮ่าๆ นี่กลายเป็นกูซะงั้นที่ต้องง้อ" ใครบอกให้ทำเมินใส่กูล่ะ ช่วยไม่ได้ เอ้อผมนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

"อ่ะ" ผมยื่นของให้อะเป้

"อะไรอ่ะ" ไม่ดูแล้วจะรู้เรอะ

"ดูเองดิ" ไอ้เป้ก้มลงมองแผ่นฟิล์มที่อยู่ในมือมันนิ่งไปสักพักแล้วขยับมากอดผมจนแน่นเลย แค่ก ถ้ากูหายใจไม่ออกนะมึง

"กูขอเก็บไว้นะกูจะพกใส่เป๋าตังค์"

"หึ เออไอ้ขี้เห่อเอ๊ย"

"ขอบคุณมากนะหลิว ...ออกมาเจอคุณพ่อคุณแม่เร็วๆรู้เปล่าตัวเล็ก" มันพูดกับผมแล้วก็ก้มลงไปคุยกับพุงผม หึ ไอ้เป้แม่งขี้เห่อจริงๆแหละ

"ปล่อยได้แล้วจะไปอาบน้ำ"

"อาบให้นะ"

"อือ ตามใจดิ" เขินอ่ะ เขิ้นเขิน  ><



Tbc.


คืออิจฉาอิหลิว อยากได้อยากโดน จะเอาแบบน้องเป้อ่ะ ไปเดินซื้อตามตลาดนัดจะมีไหม ฮึก...  :กอด1:
(โบกมืออย่างนางงาม)<-- คนเขียนจะไปตามหาปู้จายยยยยยย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 02-07-2014 15:56:59

สมน้ำหน้านาง เมอ อ่ะ ชอบละเมอ จริงๆ  :m20:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 02-07-2014 15:59:15

หลิว อยากไปไหน ก็บอก เป้ ดิ เกิดเป็นอะไรขึ้นมา แย่เลยนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 02-07-2014 16:11:14

น้องละเมอนี่ตกข่าวอย่างแรง
ก็แม่ตาเป้เขารู้แล้ว
แถมกำลังจะเป็นย่าด้วย
อยากให้เธอไปฟ้องแม่เป้ดูสิหน้าจะแตกขนาดไหน :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 02-07-2014 16:14:32

น้องละเมอนี่พิลึกพิลั่นคนอะไรไม่รู้ :hao4:
น้องหลิวนะอุตส่าห์หนีเที่ยวทั้งทีได้กินแค่เค้กรึเนี่ย เสียดายจุง :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 02-07-2014 16:36:17

โอ๊ยน้องเมอ  พี่ขำน้องจนกรามจะค้างแล้ว ที่น้องว่าๆมาทั้งหมดอะ น้องสือให้ดีก่อน หน้าแหกขนาดนี้ ยัน*  ก็ไม่รับเย็บนะน้อง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 02-07-2014 16:41:59

นังน้องเมอ ดูละเมอ แถมเพ้อ เพราะจืตไมาปกติเปล้าวะนั้น

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 02-07-2014 17:05:37

อยากเห็นน้องละเมอเพ้อพกหน้าแตกจัง :call:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 02-07-2014 17:27:08

น้องละเมอนี่ เป็นสัมภเวสีทุกที่จริงๆ เจ้าที่เจ้าทางยังไม่แพ้เธอนะ ขอบอก

หลิวน่ารักที่สุดดดดดดดดดดด

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 02-07-2014 17:56:00

ซื้อเป้ต่อจะได้ไหมอะคะ # :beat: โดนตบ
แหม่ เค้าล้อเล่นนนนนนน
ฮอร์โมนคุณแม่สินะ  :hao3:
รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 02-07-2014 17:59:26

โอยยยย น้องเมอ  :z6: :z6: :z6: คนอะไรน่าตบ 5555555555555
เป้กับหลิวน่ารักตลอดเว ขอให้รักกันนานๆน้า รอน้องจุน อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-07-2014 19:00:01

ตลกน้องเมอ ละเมอเพ้อพก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dadojung ที่ 02-07-2014 19:08:16

เนื้อเรื่องน่ารัก น่าติดตามมากเลยค่ะ รอต่อไปยุนะ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 02-07-2014 19:20:20

อยากให้ตัวเล็กแล้ววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 02-07-2014 20:10:09

หลิว น่ารักกนะ เมินน้องเมอร์ได้เทพมากกก อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 02-07-2014 21:35:23

ถ้าน้องเมอรู้ที่ทีหลังว่าแม่เป้หนับหนุนคงหน้าแตกกระจายยยย :hao7: :hao7:
หลิวน่ารักมากอ่ะ เป้เทคแคร์ดีเว่อร์ :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 02-07-2014 22:30:16

อยากเห็นนังน้องเมอ หน้าแตกตอนไปบอกแม่เป้จัง
หลิวอารมณ์อ่อนไหว ของคนท้อง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 02-07-2014 22:53:08

ชะนีเมอคงไม่สามารถทำอะไรหลิวได้
สะใจ 555555555555  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 02-07-2014 23:47:55

 :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 03-07-2014 00:02:34

น้องเมอร์ไม่ยอมจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย???

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 03-07-2014 00:26:45

น้องเมอร์รี่น่ารำคาญสุดๆ      :z6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 03-07-2014 00:44:09

นางมิ จบ  นะค่ะ 

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 11 (up! 02/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 03-07-2014 12:40:03

ยิ่งอ่าน ยิ่งหลงรักน้องหลิว ขุ่นแม่น่ารักน่าฟัดขึ้นทู๊กกกกกกวัน :man1:

สนุกมากกกกกค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลยยยยยยยยยยยย หยุดไม่ได้อ่ะ

รอตอนต่อไปอยู่นะค้าาาาาาาาา   ขอบคุณค่าาาาา :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 03-07-2014 19:23:06

Chapter 12

"สอบเสร็จแล้วโว้ยยยยยยย กูหลุดพ้นแล้ววววว อ๊ากกก" มันคือเสียงโห่ร้องจากเด็กทันตะฯ

เป็นธรรมดาที่จะมีการอัดอั้นเก็บกดเก็บตัวเก็บหัวอ่านหนังสือกันในช่วงสอบ พอวันนี้สอบตัวสุดท้ายเสร็จวิญญาณแทบจะออกจากร่างกันทีเดียว ผมเองก็ไม่น้อยหน้าพวกมันเท่าไหร่ต่างก็แค่ผมไม่ได้อดหลับอดนอนอ่านหนังสืออย่างพวกมัน ผมนอนเป็นเวลาโคตรๆ กินข้าวก็ต้องตรงเวลา ส่วนที่เหนื่อยกว่าคนอื่นก็ไอ้เป้นี่แหละ เพราะมันอดหลับอดนอนเพื่อทบทวนให้เข้าใจเนื้อหาจริงๆแล้วเอามาติวให้ผมมาเล่าให้ผมฟัง(ลูกผมออกมาอัจฉริยะแน่ๆ) พอถึงมื้ออาหารมันก็มาคุมให้ผมกิน กินเสร็จก็ติวกันต่อ พอตกดึกมันก็ส่งผมเข้านอนคุยกับพุงผมจนผมหลับมันก็ไปนั่งอ่านหนังสือต่อ สรุป ครั้งนี้ผมเข้าใจเนื้อหาทำข้อสอบได้เพราะไอ้เป้ ผมเคยบอกมันว่าไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ผมอ่านเองได้ มันก็ตอบกลับมาว่า 'กูเหนื่อยแค่นี้ยังไม่เท่าที่มึงต้องเหนื่อยเลยหลิว' ไม่พูดเปล่าลูบหัวด้วย พอได้ยินมันพูดแบบนั้นก็ไปไม่เป็นเลยดิ ฟินเลยดิ เขินด้วยดิ

"คืนนี้จัดหน่อยดิ๊ กูอยาก" ไอ้บีมแสดงความต้องการออกมาทันที

"มึงก็อยากตลอดแหละบีม" อันนี้ไอ้ต้น(เหมือนจะ)แสดงความขัดขืน

"มันก็ต้องปลดปล่อยบ้างดิวะ เนี่ยกูอดมาตั้งนานช่วงสอบ" คุยกันยังกับผัวเมีย

"หึ มึงสองคนไปปะ" ไอ้ต้นหันมาถามผม

"ไปไม่ได้ ต้องดูแลลูกเมีย" อันนี้เป้น้อยของผมตอบ

"ก็พาลูกเมียไปด้วยสิจ๊ะ" ไอ้บีมเสนอทางเลือก ผมว่าก็น่าสนนะ

"พ่องดิ" โด่ ไรว้า กูก็อยากเที่ยวมั่งนะเว้ย

"หวงกันจริงจริ๊ง" อย่าแซวกันได้ไหมวะ

"ธรรมด๊าาาาาา" แหน่ะไอ้เป้นี่ก็บ้าจี้ตามมัน พอคุยกันพอหอมปากหอมคอหอมแก้มหอมก้น...? พวกผมก็แยกย้ายโดยไอ้บีมไอ้ต้นเตรียมตัวไปท่องราตรีฉลองสอบเสร็จกับอีกพวกที่มันเก็บกดมานานพอกัน ผมกับไอ้เป้ก็กลับบ้านกันไอ้เป้จะได้นอนเต็มอิ่ม ถึงเตียงปุ๊บสลบไปเลยมันน่ะผมเห็นละรำคาญสายตาก็เลยเดินเข้าห้องน้ำผสมน้ำอุ่นๆออกมาจัดการเปลื้องผ้าไอ้เป้ออกจนล่อนจ้อน ตัวแม่งอย่างหนักอ่ะ แล้วเช็ดหน้าเช็ดตัวให้มัน ผมไม่ได้กลัวมันนอนไม่สบายหรอกนะจริ๊ง ผมแค่ไม่อยากนอนข้างคนไม่อาบน้ำเฉยๆ (_ _ )

"อื้อหลิว ทำไร"

"เช็ดตัวไง นอนไป"

"เห้ย ไม่ต้องหลิว เหนื่อยเปล่าๆ"

"มึงจะนอนมึงก็นอนไปกูเช็ดจะเสร็จละ"

"แทนที่กูจะต้องดูแลมึง มึงกลับต้องมาดูแลกู"

"วู้ว เรื่องแค่นี้จะไปยากอะไร เสร็จแล้วเอ้าชุดนอนใส่เอง"

"ขอบคุณนะ" แม่งจับมือผมไปจูบอีก กูไม่ใช่สาวน้อยนะเว้ย

ผมเอากะละมังมาเก็บแล้วอาบน้ำเลย ผมไม่ค่อยได้อาบน้ำเองเท่าไหร่เพราะไอ้เป้มันบอกว่ากลัวผมลื่นเพราะผมซน พ่อง!ทำยังกับกูเป็นเด็กสามขวบ ผมอาบน้ำใส่ชุดนอนเสร็จก็ออกมาทาแป้งเด็กทาครีมกันท้องลาย ไม่ได้หรอกนะเดี๋ยวไอ้เป้มีชู้ เสร็จเรียบร้อยผมก็ยังไม่เข้านอนหรอกเพราะผมหิว หิวมาก หิวมากๆ เลยลงไปข้างล่างหาไรกินเจอป้าอิ่มพอดี

"อ้าวน้องหลิวทำไมลงมาคนเดียวคะ น้องเป้ล่ะ มาค่ะป้าช่วย"

"ขอบคุณครับ ไอ้เป้มันหลับอ่ะมีไรกินมั่งป้าอิ่ม หลิวหิว" ผมพูดพลางลูบพุงไปด้วย

"วันนี้มีผัดผักรวมกุ้งสดแล้วก็ซุปค่ะ ทานเลยนะคะเดี๋ยวตัวเล็กหิว" ไม่ต้องตัวเล็กหรอกครับแม่มันนี่แหละหิว

"ครับ ^^" ผมจัดการกับข้าวตรงหน้าซะเกลี้ยงไม่มีเหลือก็กินยาบำรุงอะไรไม่รู้ตามเข้าไป อืมเหมือนจะอิ่มนะ ผมนั่งย่อยสักพักแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่นเปิดโทรทัศน์ดูการ์ตูนผมยังนอนไม่ได้หรอกอาหารมันจะไม่ย่อยเลยนั่งดูนู่นดูนี่ไปเรื่อยๆ

"จ๊ะเอ๋"

"เห้ยยยยยยยย!! ผีหลอก"

"อะไรว๊าไอ้หนูนี่ยังไม่ชินอีกเหรอวะ" ไอ้ชินน่ะมันชินนะลุงแต่เล่นมาโผล่ในจอโทรทัศน์แบบนี้ก็ตกใจนะเว้ย

"มาดีๆบ้างสักครั้งจะได้ไหมเนี่ยลุง"

"ไม่ได้หรอกมันไม่เฟี้ยว" ลุงรู้จักคำนี้ด้วย?

"หัวใจจะวายอ่ะดิลุง โถ่"

"ข้าไม่ทำให้เอ็งเป็นไรหรอกน่า สบายใจหายห่วง เอ็งสบายดีใช่ไหม เออดีๆๆๆ ข้าไปล่ะ"

"..........?" คือ...อะไร? แล้วสรุปลุงมาทำไม? มาแค่นี้? ผมขี้เกียจคิดต่อละเลยปิดโทรทัศน์ออกมาจากห้องนั่งเล่นเพราะเริ่มง่วงแล้ว เดินขึ้นมาบนห้องก็เห็นไอ้เป้นอนแบบเดิมนี่มันแค่หลับใช่ไหมเนี่ย ผมขึ้นเตียงนอนลงข้างๆมัน ปกตินะไอ้เป้มันจะต้องกอดผมแล้วกล่อมผมกล่อมลูกนอนวันนี้มันหลับก่อนอ่ะไม่ชินเลย ผมเลยจัดการกอดมันเองซะเลย แฮ่ ฝันดีครับ

………………………………………………

ผมมีบางอย่างที่ค้างคาใจมานานละตั้งแต่รู้ว่ามีไอ้ตัวเล็ก ผมรู้สึกคาใจ รู้สึกอยากรู้แต่ไม่อยากถาม ผมนอนอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่บนเตียงแล้วก็แอบชำเลืองไอ้เป้ที่นอนอ่านหนังสือแต่งรถอยู่ข้างๆเป็นระยะ ผมไม่อยากเก็บความสงสัยความค้างคาใจไว้แล้วอ่ะ ผมต้องพิสูจน์!!

'หมับ'

"เห้ยหลิว! ทำไร"

"อะไร ทำไมแค่นี้ต้องตกใจด้วย -*-"

"ไม่ให้ตกใจได้ไง เล่นไรเนี่ย ละ แล้วมือน่ะ เอาออกได้ยัง"

'หมับ'

"เห้ยหลิว มึงเป็นรายยยยย"

"มึงไม่อยากเหรอเป้"

"อยาก แต่ทำไงได้ล่ะ ถามทำไมหื้ม"

"อยากแล้วทำไมไม่ทำ"

"ห๊ะ?" ผมนวดๆเป้น้อยจนมันชักจะไม่น้อยแล้ว

"ก็ถามไง ว่าอยากแล้วทำไมไม่ทำ"

"ละ..หลิว ปล่อยก่อน..นะ" ไอ้เป้มันขยับหนีอ่ะ

"ทำไมล่ะ อยากก็ทำสิ"

"หึ กูน่ะอยากทำจะแย่ แต่กูห่วงมึงกับลูกไง ถึงจะไม่เป็นไรแต่กูกะ.....อื้มมม"

ผมก้มลงประกบจูบไอ้เป้แล้วค่อยๆเปิดปากมันออกก่อนสอดลิ้นเข้าไป มือผมก็ยังคงนวดเป้น้อยเหมือนเดิม จนไอ้เป้มันพลิกผมลงนอนแล้วเปลี่ยนขึ้นมาคล่อมผมแทนผมเลยเลื่อนมือขึ้นมายกแขนขึ้นคล้องคอไอ้เป้ไว้ มันถอนจูบแล้วเลื่อนลงมาที่คอผมแทนมือมันค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผมทีละเม็ดจนครบมันเลื่อนหน้าลงไปลงลิ้นที่หน้าอกผมมือมันก็ไม่ปล่อยให้ว่างค่อยนวดค่อยลูบไปตามตัวผม

"อื้ม..มม เป้"

"ทำไมมึงยั่วอย่างนี้หื้มหลิว" ผมเริ่มทำอะไรไม่ถูก ตอนแรกผมเป็นคนคุมเกมไม่ใช่? มันค่อยๆก้มลงแล้วจับกางเกงนอนผมรูดลงไปจนมันหลุดออกก่อนจะขยับขึ้นมาจูบผมอีกครั้ง มือมันก็ช่วยขยับหลิวน้อยที่ตอนนี้ตื่นเต็มที่แล้ว

"อ๊ะ...ฮะ"

"ไหนๆมึงก็ชวนกูทำแล้ว งั้นกูจะทำเบาๆแล้วกันนะ" ไอ้เป้เอาหมอนมาวางรองที่หลังกับที่สะโพกของผมก่อนจะถอดเสื้อผมที่ปลดกระดุมไว้แล้วออกก่อนจะถอดเสื้อยืดของตัวเองทิ้งลงข้างเตียง มันก้มลงจูบที่พุงผมแล้วเลื่อนลงไปจับหลิวน้อยขึ้นมาแล้วครอบปากลงไปมันลงลิ้นจนผมต้องกำผ้าปูที่นอนแน่น

"ฮะ....เป้" ไอ้เป้มันใช้ทั้งมือใช้ทั้งปากอย่างต่อเนื่อง มือที่ว่างข้างหนึ่งก็ลูบต้นขาผมอีกข้างก็ใช้นิ้วมันมานวดตรงปากทาง ผมได้แต่บิดตัวด้วยความรู้สึกที่ทั้งต้องการทั้งความรู้สึกเสียวซ่าน รู้สึกเหมือนตัวจะลอย ผมสะดุ้งตอนที่ไอ้เป้มันใส่นิ้วเย็นๆที่ถูกชโลมด้วยเจลเข้ามาในตัวผม

"อ๊ะ โอ๊ย"

"เจ็บเหรอ ขอโทษนะ" ไอ้เป้รีบเงยหน้าขึ้นมาถามผมเลยสั่นหัวแล้วส่งยิ้มไปให้มันแทน

"มะ ไม่เป็นไรทำต่อเถอะ" ไอ้เป้ขยับนิ้วเข้าออกแล้วเพิ่มจำนวนนิ้วจนครบสามนิ้วมันหมุนวนเพื่อให้ช่องทางที่รัดแน่นผ่อนคลายจนผมเริ่มชินมันก็ถอนนิ้วออกแล้วถอดกางเกงที่ติดตัวมันออกก่อนจะแทรกตัวมาตรงกลางมันก้มลงจูบผมแล้วค่อยๆดันเป้น้อยเข้ามา

"อ๊ะ เป้ บะ..เบาๆนะ อ๊ะ" ผมรู้สึกอึดอัดกว่าทุกครั้ง มันคับแน่นไปหมดจนผมต้องเม้มปากแน่น

"อ๊ะ หลิว วะ..ไหวไหม" ไอ้เป้เองมันก็คงต้องใช้ความอดทนเป็นอย่างมากเพราะมันยังคงค้างเป้น้อยไว้ไม่ขยับ

"อื้อ ว...ไหว" พอผมพูดจบไอ้เป้มันก็ค่อยๆดันเข้ามาจนสุดแล้วเริ่มขยับเบาๆ ผมแยกขาตัวเองออกให้กว้างขึ้นเพื่อลดความอึดอัดและไอ้เป้จะได้ขยับง่ายขึ้น ผมกับไอ้เป้ก็กระชับพื้นที่กันไปเรื่อยๆจนผมปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องไอ้เป้ขยับไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมาตามผม บอกเลยว่าเหนื่อยมากเพราะตั้งแต่รู้ว่ามีไอ้ตัวเล็กผมกับไอ้เปก็ไม่ได้ซู่ซ่า(เอาคำนี้มาจากลุง)กันเลย นี่แหละคือสิ่งที่คาใจผม แต่แม่ง อายว่ะ!! ไอ้เป้ถอนตัวออกจากตัวผมแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ

"หึ อยากก็ไม่บอก"

"อะ อะไร อยากอะไร กูแค่อยากแกล้งมึงเท่านั้นแหละ" ไอ้เป้ขยับมากอดผมแล้วจูบลงที่หัวไหล่ ฮึ่ย จั๊กจี้ ส่วนผมยังนอนท่าเดิม มันเมื่อยอ่ะ เมื่อยโคตร

"คร้าบๆ เชื่อคร้าบ ว่าแต่มึงโอเคเปล่า เจ็บตรงไหนไหม" ไอ้เป้มันยังซุกหน้าลงแถวซอกคอผมไม่เลิก ฮ่วย

"เจ็บตรงนั้น"

"อันนั้นมันก็เจ็บเป็นปกตินะ ฮ่าๆๆ โอ้ย" ไอ้เป้แม่ง ผมบิดหัวนมมันโทษฐานกวนตีน

"จึ๊ กูเมื่อยอ่ะ"

"กูเชื่อ มึงเล่นนอนท่าเดิมแบบนี้เดี๋ยวกูก็อดใจไม่อยู่หรอก หึ"

"พอเลย! กูเหนียวตัวจะไปอาบน้ำ" ผมเตรียมตัวจะลุกขึ้นแต่แม่ง ปวดเมื่อยสุดๆ ผมไม่น่าชวนมันเล่นจ้ำจี้ตอนท้องป่องขนาดนี้เลย ก็ตอนแรกมันอยากอ่ะ >.<

"มึงนอนเถอะ เดี๋ยวกูเช็ดตัวให้ ไม่ต้องลุกหรอก" ไอ้เป้เอาหมอนที่รองผมตอน...นั่นแหละออก แล้วจับผมนอนลง มันเดินเข้าห้องน้ำแล้วออกมาพร้อมกะละมังกับผ้าขนหนู มันเช็ดทำความสะอาดให้ผมทั้งตัวทุกซอกทุกมุมเลยแล้วเอาชุดนอนมาใส่ให้ผมด้วย สบายจริงๆ

"เอ้า เสร็จแล้วครับ สบายตัวแล้วนอนได้แล้วนะ" ไอ้เป้จูบหน้าผากผมแล้วเดินถือกะละมังเข้าห้องน้ำไป มันเข้าไปไม่นานก็ออกมาพร้อมกับหยดน้ำเต็มตัว

"เอ้า ทำไมยังไม่นอนหื้ม" มันถามผมตอนที่หันมาเจอผมจ้องมันพอดี

"รอไง นอนพร้อมกันวันนี้มึงยังไม่ได้กล่อมกูกับลูกเลย"

"โอเคครับผม งั้นรอแป๊บนึงนะใส่เสื้อผ้าก่อน เอ..รึจะไม่ดีว๊า"

"ก็ตามใจ๊ถ้าไม่อยากปอดบวมตายก็เอาเล้ย"

"ไม่เอาหรอก เดี๋ยวลูกกำพร้าพ่อ" ไอ้เป้จัดการใส่เสื้อผ้าจนเสร็จก็เดินมานอนลงข้างๆผมแล้วลูบพุงคุยกับไอ้ตัวเล็กที่ตอนนี้มันไม่ค่อยเล็กแล้วจนผมเคลิ้มๆจะหลับไอ้เป้ก็ขยับตัวขึ้นมากอดผมพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเราไว้แล้วมันก็จูบเหม่งผมทีนึงก่อนจะหลับไปพร้อมกัน


Tbc.

อิหลิว -.-" แกแรดมาก ส่วนเนื้อหาข้างล่างอ่านข้ามๆก็ดีนะอย่าเจาะลึกมาก ข้าอาย (_ _) มันอนุบาลหมีน้อยมากอ่ะ
ขอบคุณทู้กกกกกกกกกกกำลังใจค่ะ (-/\-) กอดดดด  :กอด1: (คลานออกไปอย่างนางงาม) ค :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 03-07-2014 19:29:35

หลิวนะหลิว ท้องแล้วยังหื่นอีก 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 03-07-2014 19:31:54

แหม อารมณ์คนกำลังท้องกำลังไส้  :haun4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 03-07-2014 19:32:58

ใกล้เข้ามาแล้วสินะน้องจุน :hao6:
รอน้องจุนคงจะน่ารักน่าดู :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 03-07-2014 20:24:07

ซู่ซ่า ดีจัง
 :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 03-07-2014 21:25:28

น่ารัก ชะมัด :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 03-07-2014 21:29:54

มันก็มีบ้างไรบ้างงงง  ก็อิ่มเอมกันไปนะขุ่นพ่อกะขุ่นแม่ 555555 :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 03-07-2014 21:48:17

เอาน่าาาา พ่อแม่ก็ต้องการปลดปล่อยบ้างงง ตาหนูเข้าใจ :hao7:
รอตอนต่อไปน้าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 03-07-2014 22:14:18

 o13 เป้เนี่ยสุดยอดคุณพ่อเลยจ้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 03-07-2014 22:29:09

หลิงละก็แหมแหม :pighaun: :jul1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 03-07-2014 22:40:51

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:ติดตามมมมมมมมมม :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 03-07-2014 23:11:54

 :jul1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 03-07-2014 23:28:02

ฮ่าๆ น่ารักจริงๆ ตกลงว่าอยากทั้งคู่ แต่ไม่กล้าว่างั้น

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-07-2014 00:50:34

หลิวมันอยากเอ[mลยหา[/ื่องmove]งเลนหาเร

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 04-07-2014 01:27:24

หลิว จะเอาน้องให้จุนหรอ  :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 04-07-2014 14:42:17

น้องเมอนี่วุ่นวายจริงๆ นะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 04-07-2014 16:14:54

ตกลงหลิว สงสัยอารายยยยยยยยยยยย ยังไม่เคลียร์เลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 12 (15+) (up! 03/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 04-07-2014 16:24:44

คู่นี้ก็หวานกันไม่แคร์น้องเมอเลยนะ  :katai3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 04-07-2014 19:56:27

Chapter 13



"เป้"

"เป้ อยู่ไหน"

"ฮึก เป้"

ผมร้องเรียกหาไอ้เป้ตลอดทาง ตอนนี้ผมอยู่ไหนผมก็ไม่รู้มองไปทางไหนก็มีแต่ต้นไม้กับต้นไม้ ผมรู้สึกกลัวไปหมดถ้าผมไม่เจอกับไอ้เป้ ผมรู้สึกว่าป่านี้แปลกๆ ต้นไม้ก็แปลก ไม่เหมือนป่าเมืองไทยเลยแต่ก็เหมือนผมจะเคยเห็นมันที่ไหนสักที่แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสำรวจป่าหรอกนะ ผมหิวมาก ผมเอามือลูบพุงที่ตอนนี้ก็ใกล้จะ 8เดือนแล้ว เหนื่อยอ่ะ หิวด้วย แต่เอ๊ะ! กลิ่มอะไรหอมๆ ผมเดินตามกลิ่นนั้นไปเรื่อยๆจนกลิ่มมันชัดขึ้นทุกทีๆ จนมายืนอยู่หน้าปราสาทแห่งหนึ่ง คุณพระ!!! บ้านขนมอ่ะ บ้านขนมๆๆๆ

"มาหาครายเหรอจ๊ะ หลาน~" เจ้ย มียายแก่ๆคนนึงโผล่มาอ่ะ นี่ผมโผล่มาในนิทานเรื่องฮันเซลแอนด์เกรเทลเหรอวะ ใช่แน่ๆ แล้วยายคนนี้ก็ต้องเป็นแม่มดใจร้าย คงจะล่อผมด้วยขนมแล้วจับผมไปกินสินะ ฝันไปเหอะ!

"คุณยาย อยู่คนเดียวเหรอ" ผมถามคุณยายด้วยความใสซื่อ

"ช่ายแล้ว ยายอยู่โคนเดียว นั่นแม่หนูท้องใช่ไหมเฮ่อๆ น่ากิน มาๆ เข้ามาข้างในก่อนแม่หนู โฮะๆ" แม่หนูบ้านยายเด้!!! แล้วอะไรน่ากินฟระ

"..........." ผมเดินตามยายเข้าไปในบ้านแบบเงียบๆ ไหนๆก็มาถึงแล้วอ่ะ จะหนีก็ไม่รู้จะหนีไปไหน สู้เข้ามากินหนมดีกว่า แต่เดี๋ยว! แม่มดก็ต้องจับผมกินอ่ะดิหรือไม่ก็จะจับผมผ่าท้องออกเอาลูกผมมากิน ไม่นะ..

"เฮ่อๆ ตามมาแม่หนู ตามมา" ผมเดินตามยายไปจนถึงห้องครัว มีเตาอันเบ้อเร้อเลยอ่ะเหมือนในนิทานเลยแต่ผมไม่ใจร้ายพอที่จะผลักยายแกเข้าไปในนั้นหรอกนะ ยายจัดขนมหลายแบบใส่ถาดมาให้ผมแล้วชวนผมมานั่งที่อีกห้อง โห ตกแต่งด้วยขนมทั้งหมดเลยอ่ะ ฮึ้ยยย หิวๆๆ

"กินให้เยอะๆน้า กินให้อิ่มแล้วยายจะได้จับกิน เอ้ย พาไปนอน เฮ่อๆ" นั่นไง เผยออกมาแล้ว

"ยายเป็นแม่มดใจร้ายใช่ไหมล่ะจะจับผมกินด้วยผมไม่ยอมหรอกนะ" ผมจัดการจับมือยายไว้แล้วเอาเชือกที่แขวนอยู่แถวนั้นมามัดมือมัดเท้ายายไว้ นี่แหน่ะ แม่มดใจร้าย

"แก แกปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ จะมัดข้าไว้แบบนี้ไม่ได้นะ ข้าต้องเป็นคนจับแกสิ" ร้องไปเหอะยาย

"แบร่" ผมเลิกสนใจยายแล้วหันมาสนใจขนมตรงหน้า อ๊ากกกกก จะหม่ำแล้วนะคร้าบบบบบ

::
::
::
\/

"หลิว หลิวครับ"

"แจ่บๆ หง่ำๆ"

"หลิวเป็นอะไร ตื่นก่อนเร็วฝันร้ายเหรอ"

"หง่ำๆๆๆ แจ่บๆ"

"หลิวๆ เป็นอะไร"

"เห้ย! แม่มดล่ะ ขนมล่ะ" ผมสะดุ้งเพราะรู้สึกว่ามีคนสะกิดก็เจอไอ้เป้นั่งทำหน้าไม่หล่ออยู่

"ไม่มดไหน มึงฝันร้ายเหรอ" แม่งถามมาได้ จะมาปลุกทำไมวะ กูยังไม่ได้กินขนมเลยแม่ง

"มึงปลุกกูทำไมเนี่ย กูกำลังจะได้กินขนมอยู่แล้วกำลังจะเข้าปากเลยด้วย มึงจะปลุกกูทำไมๆๆๆห๊าาา" ผมจับคอเสื้อไอ้เป้มาเขย่าๆๆๆ

"เห้ยหลิวมึงเป็นไร กูเห็นมึงนอนละเมอพูดถึงแม่มดใจร้ายอะไรก็ไม่รู้เลยมาปลุกไงกูกลัวมึงกลิ้งตกโซฟาเนี่ยใจเย็นๆ" ฮึ่ย!!! หงุดหงิดๆๆๆๆๆ

"ไม่รู้แหละ มึงมาปลุกกูทำให้กูไม่ได้กินขนมอ่ะกูอุตส่าห์จับแม่มดใจร้ายมัดไว้แล้วเชียว" ผมเบ้หน้าเบ้ปากหันหน้าหนี ไม่อยากมองหน้าไอ้เป้ นิสัยไม่ดี

"นี่มึงฝันอะไรเนี่ย มึงคิดว่าตัวเองเป็นฮันเซลเกรเทลเหรอวะ นี่มึงดูการ์ตูนจนเก็บไปฝันเลยเหรอเนี่ย"

"ไม่ต้องเลยไม่ต้อง กูไม่ได้กินขนมเพราะมึงๆๆๆๆ"

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ก๊ากกกก โอ๊ยย" แม่งหัวเราอะไร มีอะไรน่าหัวเราะ

"มึงหัวเราะกูเหรอเป้ นี่ๆไอ้นิสัยไม่ดี" ผมจับไอ้เป้เขย่าอีกรอบจนมันหัวสั่นหัวคลอน

"ฮะๆ พอๆ ไม่หัวเราะแล้ว แม่กูกับแม่มึงมาตอนมึงหลับเอาขนมมาให้ ไม่ต้องไปบ้านขนมของแม่มดหรอก" เอ๋?

"จริงดิ ไหนอ่ะขนม" ผมรีบจับมือไอ้เป้ขึ้นมาเขย่าถาม

"ทีงี้ล่ะเปลี่ยนโหมดเลยนะ ตาโตเชียว อยู่ในครัวป้าอิ่มจัดอยู่เดี๋ยวก็ได้กินน่า" ไอ้เป้มันหัวเราะแล้วลูบหัวผม

" แล้วแม่ล่ะ" ผมมองหาแม่ๆ

"กลับกันแล้ว แม่ๆเอาขนมมาให้แล้วก็ไปโรงพยาบาลกันต่อ"

"อ้อ" ผมพยักหน้าแล้วนั่งรอขนมอย่างจดจ่อจนป้าอิ่มยกขนมออกมาให้

"ขนมมาแล้วค่ะน้องเป้น้องหลิว"

"ขอบคุณครับป้าอิ่ม ^^" ผมบอกป้าอิ่มแล้วจัดการขนมตรงหน้า ฮ๊าน่ากินกว่าขนมของแม่มดอีก ผมกินไปได้สักพักก็รู้สึกว่ากำลังโดนจ้องอยู่

"มองไร อยากกินเหรอ อ่ะ" ผมตักขนมขึ้นมายื่นไปตรงหน้าไอ้เป้มันมองแว้บหนึ่งแล้วงับช้อนในมือผมไม่ยอมปล่อย

"อื้อ ปล่อยดิกูจะกินต่อ" ยังมีหน้ามาหัวเราะอีกนะมึง ผมใช้เวลาไม่นานกองขนมตรงหน้าก็หมดเกลี้ยง

"หึหึ เลอะหมดแล้วหลิว หันหน้ามาเช็ดปากเร็ว" ไอ้เป้จับหน้าผมให้หันไปหามันแล้วเอาทิชชู่มาเช็ดปากให้ผม

"เป้ ไม่อิ่มอ่ะ อยากกินอีก" ผมทำตาปริบๆบอกมัน

"กินเยอะแล้ว เดี๋ยวปวดท้อง มีแต่ของหวานๆทั้งนั้นเลย แม่บอกว่าไม่ให้กินเยอะด้วย"

"แล้วเมื่อไหร่จะได้กินอีกอ่ะ" ผมต้องอ้อนเยอะๆๆๆๆ

"พรุ่งนี้" พรุ่งนี้บ้านมึงเส่ะ!

"นานอ่ะ"

"กินหวานมากๆมันไม่ดี เข้าใจไหม"

"ก็ได้" ผมได้แต่งับช้อนไว้แล้วมองจานเปล่าด้วยสายตาละห้อย อยากอ่ะ >.<

ผมนั่งเล่นนอนเล่นกับไอ้เป้มันก็คุยเล่นกับพุงผมไปเรื่อยยิ่งตอนตัวเล็กดิ้นนะไอ้เป้นี่พูดไปยิ้มไปอ่ะ จนค่ำก็ไปกินข้าวกันแล้วก็กลับมาดูโทรทัศน์กันต่อเป็นรายการพากินพาเที่ยวแบบชิลๆอ่ะ พิธีกรพาไปตรอกข้าวสารแล้วชิมของกินที่ขายตามทาง โหยยยยย น่ากินอ่ะ

"เป้คร้าบบบ" ผมเงยหน้าขึ้นเรียกไอ้เป้ที่ให้ผมหนุนตักอยู่

"หืม ว่าไงครับ"

"อยากไปตรอกข้าวสารอ่ะ"

"ไปได้ยังไง ฝุ่นเยอะคนเยอะด้วย"

"แต่กูอยากไปอ่ะ อยากกินผัดไท อยากกินจิ้งหรีดทอด อยากกินอาหารอินเดีย อยากเดินข้าวสาร~"

"เดี๋ยวกูไปซื้อให้ไหม"

"ไม่เอาอ่ะ!! มันไม่ได้อารมณ์ กูอยากไปเดินอ่ะเป้จะเดินนนนนน"

"แต่มึงจะเหนื่อยนะ ฝุ่นมันเยอะด้วยมึงเดินไหวเหรอ"

"ไหวๆๆๆๆ ผ้าปิดปากก็มี นะๆๆๆน๊าาาาา หลิวอยากไปเป้น้อยพาหลิวไปหน่อยนะครับ นะๆๆๆ"

"กูไม่อยากให้มึงไปจริงๆนะหลิว เดี๋ยวมึงไม่สบาย เอางี้ไหมกูพามึงไปซื้อผัดไทซื้อทุกอย่างที่มึงอยากกินเลย แต่ไม่เดินข้าวสารได้ไหม นะ"

"งั้นเดินนิดเดียว"

"เดินนิดเดียวนี่มันเดินยังไงวะ -*-"

"ก็แบบแค่เดินซื้อของกินเฉยๆไง"

"เฮ้อออออ จะไปให้ได้ว่างั้น"

"อื้อออ อยากไปจริงๆนะเป้สุดหล่อสุดน่ารักสุดสวาทขาดใจ พากูไปหน่อยน้า เนี่ยกูไม่ได้ออกไปไหนเลยนะกูอยากเปิดหูเปิดตาบ้างอ่ะ"

"ไปก็ไปแค่ไปซื้อของกินแค่นั้นนะ"

"อื้อก็ได้" และแล้วผมก็ได้ไป เย้! ไอ้เป้มันเดินขึ้นห้องไปเอาของแล้วมันก็เดินลงมาพร้อมเสื้อคลุมตัวเท่าบ้าน แล้วก็หน้ากากอนามัย นี่มันหน้าร้อนจะเอาเสื้อคลุมไปเพื่อ?

"ถ้าจะไปเดินก็ต้องใส่ด้วย คลุมไว้มันดึกแล้วเดี๋ยวไม่สบาย" มันคงเห็นสีหน้าผมเลยเฉลยให้ ก็ดะ

"ไปตรอกข้าวสารเลยนะเป้นะ" ผมแสดงความดีใจออกนอกหน้าไปไหมอ่ะ

"แล้วออกมาแบบนี้มึงจะไม่ง่วงเหรอหลิว" ไอ้เป้ขยี้หัวผมเสร็จก็ถามขึ้นมา

"โหย ตอนกลางวันกูนอนเกือบทั้งวัน ไม่ง่วงแน่นอน"

"แต่กลับไม่ดึกนะ โอเคนะสัญญาก่อน" ไอ้เป้ยื่นนิ้วก้อยมาผมเลยเกี่ยวเข้าไป

"อื้อ สัญญาก็ได้"

"ไม่ก็ได้สิ ต้องพูดว่า'หลิวสัญญาครับเป้'" ได้ทีสั่งเลยนะ ฮึ่ย

"หลิวสัญญาครับเป้ เคมะ"

"ดีมาก" แล้วมันก็ขยี้หัวผมอีก ฮ่วย

ตอนนี้ผมสองคนมาถึงแล้วจอดรถกันค่อนข้างไกลต้องเดินหน่อย ไอ้เป้ก็เอาเสื้อคลุมมาให้ผมใส่แล้วก็หน้ากากอนามัย เหมือนผมจะไปกู้เพลิงกู้ระเบิดเลย แล้วนี่ถ้าใส่อะไรเพิ่มอีกนิดเดียวก็เป็นชุดอวกาศละ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ลั้ลลามากอ่ะได้ออกตระเวรราตรีหลังจากที่ไม่ได้ออกแรดมานานแสนนาน ผมจูงมือไอ้เป้เดินไปที่รถขายผัดไทก็จัดการสั่งมาเลย 3จาน ของไอ้เป้จานเดียวที่เหลืออ่ะของผม ได้มาแล้วก็นั่งกินมันข้างทางนี่แหละได้อารมณ์โคตรๆอ่ะ พอผัดไทหมดก็เดินหาของกินต่อ อ๊ากกกกก มีฟามสุขเอิ้กๆ

"หลิว เหนื่อยไหม"

"นิดหน่อย แต่กูยังอยากเดินต่ออยู่เลยอ่า"

"เดินอีกนิดเดียวก็พอนะ"

"ก็ได้ๆ" ผมเดินไปเรื่อยๆก็ได้ของกินมาเต็มไม่เต็มมือไอ้เป้ก็ชวนเดินกลับทางเดิมแล้วนั่งกินข้างทางเหมือนเดิมจนอิ่มแปร้อ่ะ

"เป็นไงพอใจหรือยังหื้ม"

"อื้อ ออแอ๊ว"

"ฮ่าๆ กลืนให้หมดก่อนค่อยพูดก็ได้เลอะแล้วนั่น" ไอ้เป้มันคอยเช็ดปากให้ผมเวลามันเลอะผมก็กินไปมองนู่นมองนี่ไปเพลินไปอีกแบบ

"อิ่มจัง" ผมลูบพุงโตๆแล้วหันไปยิ้มให้ไอ้เป้

"ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว กลับกันยัง"

"อื้อ กลับก็ได้ง่วงแล้วอ่ะ" ผมเอนหัวลงซบไหล่ไอ้เป้ มันก็พาดแขนมาโอบผมไว้

"ใครบอกว๊า ว่านอนเยอะแล้วไม่ง่วง"

"ก็ตอนนั้นไม่ง่วง แต่ตอนนี้ง่วงแล้วนี่"

"ครับ งั้นกลับบ้านกันนะ"

"ครับผม ^^" ไอ้เป้ลุกขึ้นยืนแล้วจับมือผมให้ยืนขึ้นด้วยผมกับไอ้เป้เดินจับมือกันไปขึ้นรถที่จอดไว้อีกฝั่ง มีความสุขอ่ะ วันนี้ผมโคตรรักไอ้เป้เลย

"เป้"

"ครับ"

"กูรักมึงอ่ะ"

"หึ กูรักมึงมากกว่าอีก" อ๋อยยยยย~


Tbc.


ไม่มีไรมาก จะรีบไปตามหาปู้จายแบบน้องเป้ ขอบคุณทุ้กกกกกกกคนนะคะ  :กอด1: (วิ่งออกไปอย่างนางงาม)


ปล.เนื่องจากตอนที่แล้วมีบางคนสงสัยว่าอิหลิวค้างคาใจและสงสัยเรื่องอะไร คือนางอยาก....นางก็เลยสงสัยใคร่รู้ว่าน้องเป้จะอยาก....เหมือนนางหรือเปล่านางก็เลยพิสูจน์โดยการอ่อยปั๋วค่าาาาา เค้าขอโทษที่เขียนไม่เคลีย  :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 04-07-2014 20:17:59

 :impress2: :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 04-07-2014 20:26:04

ใกล้คลอดยางงงอยากเจอเป้+หลิวน้อยเร็วจังเล่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 04-07-2014 20:35:25

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 04-07-2014 20:36:26

เป้ทำไมเธอเป็นสามีที่น่ารักขนาดนี้ :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 04-07-2014 20:38:35

น้องใกล้ออกมาแล้ว 8 เดือนแล้ว ตื่นเต้นๆๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 04-07-2014 20:45:03

แหม่ คนท้องต้องกินๆๆๆๆเท่านั้น เพื่อสุขภาพ(?)ของลูก :hao7:
รอตอนต่อไปน้าา :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-07-2014 21:37:44

8 เดือนแล้วใกล้แล้วๆคนท้องก็มีอยู่อย่างนี้กินและนอนเป็นสำคัญ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 04-07-2014 21:45:39

มาเรื่องๆ แต่หวานซ้าาาาาาาาาาาาาาา

 :-[

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 04-07-2014 21:51:10

อ่านรวดเดียว13ตอนเลยชอบๆ รออ่านตอนต่อไปนะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 04-07-2014 21:51:55

และแล้วก็น่ารักกันต่อไปเลยคู่นี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 04-07-2014 22:08:57

ฮั่นแน่ มีอ้อนนะมีอ้อน ครั้งต่อไปเอาจะไปไหนจ๊ะหลิวน้อยยย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 04-07-2014 23:38:14

ตามมาจากกระทู้นิยายแนะนำ น่ารักมากกกกก ชอบนิสัยหลิว ขี้อ้อน เป้ก็ตามใจหลิวทุกอย่างเลย คู่นี้น่ารักมากๆ รอน้องจุนเกิด อยากเห็นน้องจุนเร็วๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 04-07-2014 23:39:59

ชอบประโยคสุดท้ายมากอ๊าา :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 04-07-2014 23:47:20

อ่านไม่เบื่อเลยอ่ะ นังหลิวเค้าาาาน่ารักกกกกกมากมายยยยยยย ส่วนคุณเป้นี่ก็ตามใจเมียตัลลอดดดดดดดดดดดด  :m3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Mississippi ที่ 04-07-2014 23:58:26

อยากได้ปู้ชายแบบเป้น้อย อร๊ายยยยยยยยยยย
ว่าแต่หลิว ถ้าคลอดลูกแล้วอย่าลืมลดน้ำหนักนะ กินเยอะมากกระวังเป้หนีไปมีชู้นะ ฮ้าๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 05-07-2014 00:01:16

 :-[ :-[     เมื่อไหร่จะคลอดน้าาาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-07-2014 01:08:37

คู่นี้เขาน่ารักเนอะ ยิ่งท้องแล้วยิ่งรักกันมากขึ้นไปอีก น่าอิจฉาจัง >.<"

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 05-07-2014 11:41:14

จากนางงามดรีมจ้า ขออนุญาตลาหยุดเสาร์-อาทิตย์ นะคะเนื่องจากอิชั้นจะปั่นให้ได้ทันและตรวจทานก่อนลง เจอกันวันจันทร์แน่นอน คอนเฟิร์ม ฟันธง ฟันเป้(ไม่ใช่)

ปัจฉิมลิขิต นางงามดรีมขอขอบคุณทุกการติดตามทุกคอมเม้นท์ทุกกำลังใจ เห็นว่ามีในห้องแนะนำด้วยมันปลื้มปริ่ม รักคนอ่านทู้กกกกกกกกกกกกกกกคน เจอกันวันจันทร์นะจ๊ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 05-07-2014 11:49:43

รอเสมอจ้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: dadojung ที่ 05-07-2014 12:36:14

เป้แสนดีจริงๆ เอาใจ ดูแลสารพัด รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 05-07-2014 13:19:15

อนุญาตให้ลาได้ค่ะ อิอิ o22
แต่ต้องมาชดเชยแทน 2 วันที่ละนะคะ o18
วันจันทร์ต้องมายาวววววววโลด 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-07-2014 14:51:08

รอได้จ้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 05-07-2014 15:26:39

เป้ สามีดีเด่นแห่งปี

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: Aly-Q ที่ 05-07-2014 20:04:19

สนุกมากๆค่ะ
ใสๆใส่ใจกันและกันเหมือนจะไม่มีมาม่าชอบค่ะ ชอบม๊ากมั๊ก

ตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 06-07-2014 17:17:08

ขอแบบมาถี่ๆ ทุกวันจะดีมากก สั้นก็ไม่เป็นไรนะ สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 07-07-2014 06:15:32

หวานกันจริง


รอตอนต่อไปจร้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 13 (up! 04/07/14) ประกาศขอส่งใบลา
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 07-07-2014 15:44:45

รอ ร๊อ รอออ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 07-07-2014 18:54:30

Chapter 14


"น้องหลิวชุดนี้น่ารักดีนะแม่ช้อบชอบ"

"สีชมพูมันหวานไปอ่ะแม่"

"ออกจะน่ารักถ้าหลานแม่เป็นผู้หญิงใส่ก็หวานๆถ้าเป็นผู้ชายก็แบ๊วดีออก" ผู้ชายแบ๊ว? แม่คิดอะไรอยู่เนี่ย ตอนนี้ผมมาช้อปกับแม่แหละแม่ไอ้เป้บอกว่าถ้าออกกำลังกายเบาๆก็จะดีต่อเด็กแม่ผมเลยลากผมออกมาเดินซื้อของใช้เด็กซะเลยโดยมีไอ้เป้เป็นคนขับรถและคนถือของ ก๊ากกกก

"มีอะไรให้ช่วยไหมคะ มาดูเสื้อผ้าน้องเหรอคะ" พี่พนักงานเดินเข้ามาถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้วเผื่อแผ่ไปให้ไอ้เป้ด้วย - -

"จ้ะหนู พาลูกสาวมาดูของใช้ให้ตัวเล็กน่ะ" ลูกสาว????? ผมหันไปหาไอ้เป้เห็นมันกลั้นหัวเราะด้วยอ่ะ

"อ๋อค่ะ ใกล้จะคลอดหรือยังคะทราบหรือยังคะว่าเป็นน้องผู้หญิงหรือน้องผู้ชาย" พี่พนักงานมองมาทางผมแล้วถามขึ้นมา เอาจริงๆคือตอนนี้ก็ 8เดือนแล้วมันปิดอะไรไม่มิดแล้ว แต่การที่แม่ชวนผมออกมาข้างนอกด้วยการจับผมแต่งตัวแบบ..เรียกได้ว่าโคตรแบ๊วนี่คืออะไร? เอี๊ยมยีนพับขาสีฟ้าใส่ทับเสื้อยืดลายหมากินเค้ก ไม่พอ!! ยังจับผมมัดจุกเปิดเหม่งอีก บอกเลยว่าอายมาก! นี่ถ้าเจอคนรู้จักยังไม่รู้เลยว่าจะบอกยังไง อ้วนลงพุง?แล้วแม่จับแต่งตัว? แล้วเมื่อกี้แม่ยังไปบอกเขาอีกว่าผมเป็นลูกสาว โอยอับอาย T T

"อะ........"

"น้องเขาขี้อายไม่ค่อยพูดหรอกหนู แนะนำหน่อยสิ 8เดือนแล้วยังไม่รู้เพศหรอกอยากจะลุ้นกัน" ผมอ้าปากจะพูดอะไรบ้างแม่ผมก็ตัดบทซะก่อนผมเลยต้องดึงปากลงตามกระแสจิตที่แม่ส่งมาว่า'หุบปากซะ'

"ค่ะ งั้นขอแนะนำเสื้อผ้าสีกลางๆนะคะนอกจากเสื้อผ้าเราก็ยังมีผลิตภัณฑ์ต่างๆสำหรับคุณแม่และคุณลูกนะคะ ฿&@);/:,)฿&&?:~>€%#{\|?,$ " พี่พนักงานพูดแนะนำสินค้าของตัวเยอะแยะจนผมขี้เกียจฟังจะชวนไอ้เป้คุยมันก็ไม่คุยด้วยเพราะมันมัวแต่สนใจของเด็กเล็กบ้างเสื้อผ้าเด็กบ้าง โว๊ะ สุดท้ายได้ของมาเต็มรถเข็นมีครบไม่ต้องห่วงอ่ะว่าลูกจะไม่มีใช้ทั้งยายทั้งพ่อซื้อของให้ซะขนาดนี้ เดินไปนานๆผมก็เหนื่อยอ่ะช่วงหลังๆมานี้มันปวดหลังปวดขาไปหมดแต่ไอ้เป้มันก็ค่อยๆนวดให้ผมตามที่แม่สอนมาเลยดีหน่อย

"เดี๋ยวเป้เอาของไปเก็บที่รถนะครับแม่กับหลิวไปนั่งรอที่ร้านอาหารก่อนเลย" พอซื้อของเสร็จก็คุยกันว่าจะแวะกินข้าวก่อนค่อยกลับบ้านไอ้เป้ก็เลยจะเอาของที่ซื้อมาไปเก็บก่อน

"จ้ะรีบตามไปที่ร้านนะเป้เดี๋ยวไม่ทันน้องหลิวกินหมด"

"แม่อ้ะ หลิวไม่ได้กินเยอะขนาดนั้นนะ"

"ครับเดี๋ยวเป้รีบมา" ไอ้เป้หัวเราะไปกับแม่ด้วยอ่ะ แม่ผมเลือกเข้าร้านอาหารเวียดนาม แม่บอกว่าผักเยอะดีมีประโยชน์

"น้องหลิว ทำไมกินน้อยจังเลยวันนี้ไม่ชอบเหรอ" แม่ผมถามขึ้นมาตอนเห็นผมกินไม่เยอะอย่างที่เคย

"เปล่า หลิวไม่ค่อยหิวอ่ะ"

"เป็นไรหรือเปล่าหลิว แน่นท้องเหรอ" ไอ้เป้หันมาถามบ้าง

"นิดหน่อยอ่ะกินกันต่อเถอะ" ผมไม่อยากจะบอกเลยว่าตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้แล้ววันนี้ผมปวดท้องแปลกๆหลายครั้งแล้วด้วย ผมเคยรู้สึกปวดท้องแบบนี้เมื่อวันก่อนมันก็ปวดแป๊บเดียวอ่ะแต่ผมไม่อยากจะบอกใครเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็หาย แม่ไอ้เป้ก็เคยบอกว่าพอใกล้คลอดจะมีการเจ็บท้องเตือนผมก็ไม่รู้แฮะว่าเป็นยังไงไม่เคยท้องมาก่อนซะด้วยสิ

"น้องหลิวจะเอาอะไรอีกไหม หรือจะกลับบ้านเลย"

"กลับบ้านดีกว่าแม่ หลิวเมื่อยอ่า"

"งั้นกลับเลยนะ ป่ะน้องหลิวน้องเป้" แล้วเราก็เดินทางกลับบ้านกันตอนนี้ผมเริ่มดีขึ้นแล้วล่ะ จริงๆมันอาจจะไม่ได้เป็นอะไรก็ได้ ตอนนี้แม่ผมกลับบ้านแล้วแหละเหลือผมกับไอ้เป้มันเห่อมากอ่ะพอถึงบ้านก็เอาของที่ซื้อมาไปเก็บไว้ที่ห้องตัวเล็กที่ไอ้เป้จัดเองกับมือส่วนเสื้อผ้าที่ซื้อมาวันนี้มันก็เอาไปซักตากไว้เลย เห่อจริงๆ ผมนั่งดูการ์ตูนรอไอ้เป้อยู่ห้องนั่งเล่นสักพักมันก็เข้า เหงื่อโชกเลย

"เปียกหมดแล้วมานี่ดิ" ผมเรียกให้ไอ้เป้มานั่นข้างๆแล้วหยิบทิชชู่ขึ้นมาซับหน้าให้มัน

"ขอบคุณครับ ^^" ไอ้เป้ก็นั่งนิ่งๆให้ผมเช็ดหน้าให้

"ไอ้ขี้เห่อเอ๊ย"

"ทำไมล่ะก็ดีใจอ่ะเดี๋ยวก็ได้เจอไอ้ตัวเล็กแล้ว หลิวอาบน้ำกัน" ไอ้เป้มันประคองผมลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นห้องด้วยกันมันทำให้ผมทุกอย่างเลยทั้งอาบน้ำ เช็ดตัว แต่งตัว ทาครีม ปะแป้ง ทำอย่างกับกูเป็นเด็ก(แต่ผมก็ชอบนะ)

"หลิวนั่งนี่ก่อน"

"ห๊ะ" พอไอ้เป้แต่งตัวให้ผมเสร็จมันก็บอกให้ผมนั่งที่ปลายเตียง

"นั่งรอก่อนแป๊บนึง" ไอ้เป้พูดจบก็เดินเข้าห้องน้ำแล้วออกมาพร้อมกะละมังที่มีน้ำอยู่เกือบครึ่ง เอามาทำไมเนี่ย

"ทำไรอะ" อยู่ๆไอ้เป้ก็จับเท้าผมเข้าไปวางในกะละมังที่น้ำอุ่นกำลังดี

"แช่เท้าไง จะได้สบายมึงตัวหนักแล้วเดี๋ยวปวดเท้า" ที่กูตัวหนักก็เพราะมึงเสกเด็กเข้าท้องกูนะ = =

"แล้วไงล่ะ หนักแล้วจะทำไม"

"ก็ไม่ทำไงยังไงก็รัก รู้ไว้ซะ" มันนวดเท้าผมแล้วช้อนสายตาขึ้นมามองด้วย พูดจาดีให้อภัยๆ

"เล็บยาวแล้ว กูตัดให้นะ" พอไอ้เป้นวดเท้าผมเสร็จมันก็เอาผ้ามาซับ

"เห้ยไม่เป็นไร กูตัดเองก็ได้" ผมจะชักเท้ากลับไอ้เป้ก็ยื้อเอาไว้

"มึงก้มได้?"

"เอ่อ ไม่ได้ว่ะ"

"เออ งั้นก็นั่งนิ่งๆ"

"อื้มมม" ไอ้เป้มันก็บรรจงตัดเล็บให้ผมอย่างระวัง รู้สึกดีอ่ะ ><

"เสร็จแล้ว"

"ขอบคุณครับ ^^"

"ไม่เป็นไรไอ้น้อง กูเต็มใจทำให้เมีย" มันตอบพร้อมยักคิ้วกวนตีนแล้วเอากะละมังไปเก็บไม่นานก็เดินกลับมาขึ้นเตียงกับผม

"จุ๊บ" ผมแอบจุ๊บแก้มไอ้เป้ตอนมันเผลอแหละ

"หึหึ ขอจูบได้ปะ" มีต่อรองอีกนะ

"กะ..ก็จูบดิ อื้อออออ" จูบจริงไม่ใช้ตัวแสดงแทน

"มึงน่ารักว่ะ"

"รู้ตัว~"

"รอมึงคลอดก่อนเถอะ ไม่รอดแน่ๆหลิว" อย่างไอ้เป้น่ะมันพูดจริงทำจริง!

"เออ ด๊ายยยยยย จะรอนะเป้น้อย" ยังจะไปท้ามันอีก

"หึ หึ"

"โอ๊ะ!" ตัวเล็กมันถีบอ่ะถีบแรงโคตรสะดุ้งกันทั้งผมทั้งไอ้เป้อ่ะจนไอ้เป้มันต้องลูบปลอบเลย สงสัยลูกผมจะหมั่นไส้ -*-

"อีกเดี๋ยวก็ได้ออกมาแล้วตัวเล็ก อย่าซนนะรู้ไหม" มันพูดไปด้วยลูบพุงผมไปด้วย แต่ผมก็ยังรู้สึกเจ็บๆอยู่ดีอ่ะ

"ฮ้าวว ง่วงแล้วอ่ะเป้" ผมรู้สึกว่ามันเจ็บบ่อยขึ้นเลยคิดว่าถ้านอนน่าจะดีขึ้นนะ

"ครับ งั้นนอนนะ" ไอ้เป้จัดท่าจัดทางให้ผมนอนเสร็จก็ตามมานอนกอดผมเหมือนทุกคืน อุ่นดี^^

.………………………………………

'ไอ้หนู ไอ้หนู' หือ?เสียงลุงนี่

'อ้าวลุง วันนี้ไม่มาแบบแปลกๆเหรอลุง'

'ฮะๆ ไม่ร้อกกกกไอ้หนู ข้าจะมาบอกว่าหมดหน้าที่ข้าแล้วนะเว้ย' หน้าที่? หน้าที่อะไรวะ

'หน้าที่อะไรอ่ะลุง'

'ก็ข้าทำสำเร็จแล้วนี่หว่าอีกเดี๋ยวลูกเอ็งก็จะได้มาเกิดแล้วก็หมดหน้าที่ข้าแล้ว'

'โหย งี้ผมก็คิดถึงลุงแย่อ่ะดิอะไรว้า จะมาทิ้งกันซะงั้นอ่ะ' มันใจหายนะเว้ยแบบนี้อ่ะ

'ข้าไม่ได้ทิ้งข้ายังปกปักรักษาพวกเอ็งอยู่ห่างๆแต่แค่ข้าจะไม่ออกมาให้เอ็งเห็นแล้วก็เท่านั้น'

'นี่ลุงพูดจริงเหรอ ผมจะไม่ได้คุยกับลุงแล้วจริงๆอ่ะ'

'มันก็จริงสิวะ ลูกเอ็งพร้อมแล้วเอ็งก็เตรียมตัวเถอะ ข้าไปล่ะดูแลตัวเองดีๆ'

'เห้ยลุง เดี๋ยวดิ ลุงๆ แต่ก็....ขอบคุณมากนะลุง'

.………………………………………

"............" เจ็บ!

"............" ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะผมไม่สามารถนอนต่อได้แล้ว ผมเจ็บไปหมดทั้งเจ็บทั้งอึดอัดมันเจ็บจนผมพูดไม่ออกไม่อยากจะขยับตัวเลย ผมพยายามฝืนตัวเองยกแขนขึ้นเขย่าตัวไอ้เป้

"...เป้" ผมแทบจะไม่มีแรงปลุกมันแล้วนะ ตื่นสิโว้ยยย

"..หือ.. หลิวเป็นอะไร"

"เป้...." ผมพูดไม่ออกอ่ะมันเจ็บจริงๆนะ

"หลิว ปวดท้องเหรอ" ผมพยักหน้าตอบมันเพราะไม่อยากจะเอ่ยปากอะไรเลย

"..เจ็บ"

"งั้น...งั้นไปโรงบาลกันนะ อดทนก่อนนะหลิว" ไอ้เป้มันอุ้มผมขึ้น(อุ้มไหวได้ไงวะ) แล้วพาลงไปข้างล่างตะโกนบอกให้ป้าอิ่มเปิดประตูให้แล้วก็พาผมขึ้นรถ

"...ฮึกเป้ เจ็บ" ผมเจ็บจนน้ำตาไหลอ่ะ ฮื้ออออ

"อดทนนิดเดียวนะหลิวเดี๋ยวก็ถึง" ไอ้เป้มันทั้งขับรถทั้งปลอบผมทั้งโทรหาแม่ๆ

"....ฮึก" เจ็บอ่ะ โอ๊ยยยยๆๆๆ

พอรถมาถึงโรงพยาบาลแล้วพยาบาลก็พาผมขึ้นเตียงแล้วเข็นไปที่ไหนก็ไม่รู้มันปวดไปหมด เจ็บไปหมด อ๊ากกกก

"อีกนิดเดียวนะหลิวอดทนนิดเดียวนะเดี๋ยวแม่ก็มาแล้ว เดี๋ยวก็หายเจ็บนะหลิว ไม่ร้องนะครับ" ไอ้เป้จับมือลูบหัวผมตลอดทางเลย

"..เป้ ฮึก กูจะตายไหมอ่ะ"

"ไม่ครับไม่เอาไม่พูดแบบนี้นะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หายเจ็บนะ"

"อื้อ มึง..อย่าไปไหนนะเว้ย ....ห้ามหนีไปไหนนะ"

"ครับๆไม่ไปไหนนะอดทนนิดเดียวนะหลิว"

"ญาติรออยู่ข้างนอกก่อนนะคะ" พี่พยาบาลเดินมาบอกให้ไอ้เป้รอข้างนอก ฮื่ออ ไม่เอานะ

"แล้วผมเข้าไปด้วยไม่ได้เหรอครับ"

"รอก่อนนะคะเตรียมห้องพร้อมแล้วจะออกมาเรียกนะคะ" แล้วพี่พยาบาลก็เข็นเตียงผมเข้ามา ผมกลัวอ่ะไอ้เป้ไม่อยู่ด้วย พอเข้ามาถึงห้องผ่าตัดคนชุดเขียวเยอะแยะไปหมดผมกลัวอ่ะ

"น้องหลิว เดี๋ยวคุณหมอจะต้องฉีดยาเพื่อผ่าตัดนะลูกจะได้ไม่เจ็บนะครับ" แม่ไอ้เป้เดินเข้ามาหาผมไอ้เป้ก็มาด้วยใส่ชุดเขียวๆกันหมดเลย พอไอ้เป้มาถึงเตียงมันก็จับมือผมแล้วลูบหัวด้วย

"เจ็บแป๊บเดียวนะหลิวเดี๋ยวก็ได้เห็นตัวเล็กแล้วนะ" ผมพยักหน้าตอบมันไปไม่มีแรงแล้วอ่ะ คุณหมอคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผมชวนคุยไปเรื่อยอยู่ๆก็ทำอะไรไม่รู้ที่หลังผมสักพักพี่ๆชุดเขียวก็เลื่อนม่านมากั้นไว้ไม่ให้ผมเห็นช่วงล่าง ผมเริ่มไม่รู้สึกเจ็บปวดเท่าตอนแรกแล้วแต่มันก็รู้สึกแปลกๆอยู่ดีอ่ะ ผมบีบมือไอ้เป้แน่นเลยมันก็ก้มลงมาจูบเหม่งชื้นเหงื่องผมพร้อมกับลูบหัวลูบแก้มปลอบผมไปด้วย นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมนอนอยู่อย่างนั้นผมกลัวนะเว้ยมันกังวลไปหมดเลยแต่เหมือนความรู้สึกกลัวกังวลมันหายไปตอนที่ผมได้ยินเสียงๆหนึ่ง

"อุแว๊ แว๊.." บอกได้เลยว่าตอนนี้ผมรู้สึกดีโคตรๆอ่ะที่ได้ยินเสียงๆนี้

"ได้ลูกชายนะน้องหลิว" เสียงแม่ไอ้เป้พูดขึ้นมา

"หลิว!! ลูกชายหลิว เราได้ลูกชาย" สีหน้าไอ้เป้มันดูดีใจมากอ่ะผมแอบเห็นน้ำตามันด้วยนะเว้ย กิ๊วๆ ว่าแต่อะไรชื้นๆที่แก้มกูวะ พี่ๆพยาบาลส่วนหนึ่งก็กำลังทำอะไรสักอย่างกับหน้าท้องผม แล้วสักพักก็มีพี่พยาบาลอีกคนอุ้มเด็กเข้ามาหาผมกับไอ้เป้

"คุณพ่ออุ้มน้องไหมคะ" ไอ้เป้มันนิ่งสักพักก็เอื้อมมือไปรับลูกมาจากพี่พยาบาล คือตอนนี้พูดเลยว่าไอ้เป้ดูหล่อมากอ่ะ ตอนแรกมันเหมือนจะกลัวๆแต่สักพักมันก็เริ่มยิ้มออกมาแล้วมันก็กดจูบลงบนเหม่งไอ้ตัวเล็กที่ส่งเสียงอ้อแอ้อยู่ในอกมัน แม่งซึ้งอ่ะ

"หลิวดูดิ หน้าเหมือนกูเลยโตขึ้นต้องหล่อเหมือนกูแน่ๆอ่ะ"

"..บ้า หล่อเหมือนกูต่างหาก" เหนื่อยอ่ะ ไม่มีแรงละผมหลับได้ไหมอ่ะ หลับล่ะนะ คร่อกฟี้... Zzz


Tbc.


เอาน้องจุนมาฝากค่าาาาาา อิหลิวนางคลอดแล้วนะตัววววว ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์จ้า   :กอด1:  รักคนอ่านนะจุ๊บๆ (คลานออกไปอย่างหมดสภาพ)  :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 07-07-2014 19:09:25

น้องจุนนนนนน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 07-07-2014 19:09:52

น้องจุน :L2:
น้องจุนคงจะน่ารักน่าดูอ่ะ อยากอ่านอีกกกก :mc4:
 :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 07-07-2014 19:20:20

 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 07-07-2014 19:33:02

ไม่ต้องแย่งกัน
ลูกชายเขาสวยเหมือนแม่(หลิว)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-07-2014 19:38:24

ตื่นเต้นๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 07-07-2014 19:43:16

สนุกอ่ะะะะะะะ อยากอ่านต่อเร็วๆ แล้วค่ะะะะะะะ ได้โปรดดดดดดดดดด :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 07-07-2014 19:43:46

น้องจุนนนนนนน  :mc4: :mc4:
รออ่านตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 07-07-2014 20:42:05

น้องจุนนนน น้องจุนมาแล้ว :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 07-07-2014 20:42:57

คลอดแล้ว  :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 07-07-2014 20:48:31

คลอดแล้วๆๆ แต่ขอท้องอีกซะคนสองคนนะไรท์นะ สนองนี้ดรีดเดอร์ที ชอบอ่านตอนนายเอกพระเอกดูแลกันตอนท้อง ช้อว ชอบ ชอบบ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 07-07-2014 20:48:36

 :mc4: เย่ๆๆคลอดแล้ว น้องจุนจัง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 07-07-2014 21:00:23

น้องจุนมาแว้ว   :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 07-07-2014 21:02:48

 ปั๊มใหม่ ก๊ากกกกกกกกกก ขยายพันธุ์หลิว หายาก เอิ๊กๆๆ  :katai3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 07-07-2014 21:05:23

น้องจุน   

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 07-07-2014 21:07:44

เย้ๆ ครอดแล้ววว รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 07-07-2014 21:12:22

ว้าวๆๆๆ คลอดแล้วๆ



น้องจุนนนนนน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 07-07-2014 21:25:39

คลอดแล้ววววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 07-07-2014 21:51:56

อร้ายน้องจุนมาแล้วววววววว ดีใจกับแม่หลิวและพ่อเป้ด้วยนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 08-07-2014 17:25:17

อยากให้มีฉากที่นังน้องเมอหน้าแตก รู้ว่าพี่เป้มีลูกเเล้ว เเล้วพ่อแม่เค้ายังยอมรับอีก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 14 (up! 07/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 08-07-2014 17:30:14

รอน้องจุนน  :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 08-07-2014 20:55:35

Chapter 15


ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเจ็บแถวหน้าท้องเลยผงกหัวดู เห้ย! หน้าท้องผมแฟบแล้วอ่ะ เลยมองไปรอบๆก็ไม่เจอใคร ทำไมอ่ะตามพล็อคละครแล้วต้องเจอพระเอกนอนฟุ้บอยู่ข้างเตียงเด้ แล้วนี่มันไปไหนอ่ะหรือว่า..มันจะทิ้งผม ไอ้เป้จะทิ้งผมอ่ะ

'แกร็ก'

"อ้าวหลิว ตื่นแล้วเหรอเป็นไงบ้างเจ็บแผลไหม" ไอ้เป้เปิดประตูเข้ามา มันไม่ได้ทิ้งผมแฮะ แหะๆ

"เจ็บดิถามได้ มึงไปไหนมาอ่ะ" ลองเอามีดกรีดที่ท้องดูบ้างไหมล่ะ

"พี่พยาบาลสอนอาบน้ำให้ลูกน่ะ ไว้มึงดีขึ้นค่อยไปฝึกด้วยกันนะ" ไอ้เป้ตอบผมแล้วกดปุ่มเรียกพยาบาล

"อื้อออออ"

"มึงหลับไปตั้งสองวันแหนะแม่บอกว่ามึงเพลียมาก อ้ออีกเดี๋ยวพยาบาลก็พาลูกมาแล้วนะ" ไอ้เป้พูดไปจัดของเด็กในตะกร้าไป

"เป็นยังไงบ้างน้องหลิวยังเจ็บแผลอยู่ไหมลูก หลับไปตั้งสองวันแหนะ" พ่อแม่ไอ้เป้กับแม่ผมเดินเข้ามาพร้อมกันแม่ไอ้เป้ก็เข้ามาดูนั่นตรวจนี่

"ยังเจ็บอยู่เลยครับ"

"เดี๋ยวก็หายแล้วนะลูก ร่างกายน้องหลิวยังปรับตัวไม่ได้เลยเพลีย อีกอย่างคลอดก่อนกำหนดด้วยแต่ดีนะที่หลานแม่ไม่ต้องเข้าตู้อบ ตอนนี้ก็ยังต้องคอยดูแลอยู่นะอดทนนิดนึงนะน้องหลิวเดี๋ยวหายดีก็ได้กลับบ้านแล้ว" แม่ไอ้เป้ตรวจเสร็จก็อธิบายอาการต่างๆของผม

"เป็นลูกผู้ชายมันต้องเข้มแข็งสิวะไอ้หลิววันนี้ก็ลุกขึ้นมาวิ่งได้แล้ว" พ่อไอ้เป้พูดขึ้นมา แหมผมก็อยากทำอย่างนั้นนะแต่ร่างกายมันไม่เอื้ออำนวย

"แผลลูกสะไภ้ฉันได้ฉีกพอดีสิ" เจอเมียเข้าไปก็ต้องนิ่งแหละว้า

"โด่ เป็นไงไอ้หลิว รู้ป่าวกูเตรียมของขวัญไว้รับหลานด้วยนะเว้ย" ไม่ต้องตกใจไปนะ พ่อไอ้เป้น่ะเฟี้ยวโคตรสนิทกับเพื่อนไอ้เป้ทุกคนเพราะเป็นหัวหน้าแก๊งค์พาไปแข่งรถ ยิ่งตอนที่รู้เรื่องผมกับไอ้เป้นะแกก็บอกว่าก็ดีเอากันเองเงินทองไม่รั่วไหลเพราะแกซี้กับพ่อผมสมัยเรียนมัธยม -*-

"อะไรอ่ะป๋า ไม่แพงลูกหลิวไม่รับหรอกนะ" ผมพูดไปงั้นแหละไม่อยากเดาด้วยว่าของขวัญที่ว่าจะเป็นอะไร

"มึงรู้แล้วจะตกใจ กูถอยบีเอ็มสปอร์ตพร้อมแต่งเองกับมือมารับขวัญหลานกู เป็นไงๆอึ้งกันเป็นแถว" ทุกคนที่อยู่ในห้องพร้อมใจกันยกมือขึ้นตบหน้าผากตัวเอง ลูกผมเพิ่งจะเกิดได้ 2วัน ถอยรถไว้รอแล้ว กว่ามันจะขับได้สนิมกินล้อกันพอดี โอ๊ยยยยย หัวหน้าแก๊งค์!!!!!

"ทำอะไรแล้วสบายใจก็ทำเถอะป๋า ระวังพ่อมันจะเอามาขับก่อนลูกเถอะ" ผมพูดแล้วปรายตามองไอ้เป้ที่ยิ้มเหมือนโดนจับได้ เหอะหรรษาเจงๆ นี่ถ้าพ่อผมมาด้วยนะหนักกว่านี้อีก

'ก๊อกๆ'

"พาน้องมาหาคุณแม่ค่ะ อีก 1 ชม. จะมารับนะคะ ^^" พี่พยาบาลเข็นเตียงเด็กเล็กเข้ามาในห้อง

"ขอบคุณครับ" ผมตอบรับพี่พยาบาลไปแล้วพยายามจะลุก แอ่กเจ็บแผล ไอ้เป้เลยช่วยปรับเตียงให้

"น่าเกลียดน่าชังจริงๆเลยดูสิ" แม่ผมอุ้มขึ้นมาแล้วพูด

"แม่อ่ะ น่าเกลียดตรงไหนทำไมต้องว่าด้วยอ่ะ" ออกจะน่ารักโตขึ้นต้องหล่อเหมือนผมแน่ๆอ่ะ

"โบราณเขาถือ ถ้าบอกว่าน่ารักเขาจะมาเอาลูกเราไปแกนี่ไม่รู้เรื่องเลยนะน้องหลิว" แม่ผมตอบพร้อมกับว่าด้วยอ่ะ

"บ๊ะ!เด็กอะไรวะ น่าตาน่าเกลี้ยดดดน่าเกลียดไม่หล่อเลยสู้ปู่ก็ไม่ได้ ต้องแบบนี้หรือเปล่าหมอนก" พ่อไอ้เป้ล้อเลียนแม่ผมอ่ะ โคตรเจ๋งเลยป๋า

"จ้ะ ทำแล้วสบายใจก็ทำเถอะจ้ะพ่อหัวหน้าแก๊งค์" แม่ผมไม่ยอมด้วยนะฮ่าๆๆ

"หลิวอุ้มลูกไหม" ไอ้เป้รับลูกมาจากแม่แล้วเดินมาหาผม ผมอุ้มได้จริงๆเหรอผมจะทำลูกตกไหมวะเนี่ยผมได้แต่มองลูกในมือไอ้เป้นิ่งแต่สักพักก็เอื้อมมือไปรับลูกมาไว้ไม่รู้ดิผมคิดแค่ว่าผมจะอุ้มยังไงไม่ให้เขาตกไม่ให้เจ็บ รู้สึกดีอ่ะ ผมยิ้มออกมาตอนที่ลูกส่งเสียงอ้อแอ้ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะเป็นคนให้กำเนิดเขามา

"นี่รู้ยังว่าจะให้ลูกชื่ออะไร" แม่ไอ้เป้ผมถามขึ้นมา นั่นดิลืมคิดไปเลย

"ยังเลยครับแม่"

"แม่อยากให้เขาชื่อน้องจุน หมายความว่า ค้ำจุน เกื้อกูล แม่ว่าความหมายดีนะเขาจะได้เป็นเด็กดีมีจิตใจดี" น้องจุนเหรอ ชื่อเพราะดีอ่ะ

"ครับ น้องจุนชอบชื่อนี้ไหมลูก" ไอ้เป้ก้มลงมาถามพร้อมกับลูบแก้มเล็กๆ

"ชื่อจริงล่ะนก" แม่ไอ้เป้ถามแม่ผมขึ้นมา

"ชื่อจริงก็เด็กชายจิรวัฒน์ จิระ แปลว่ายั่งยืน วัฒนะ แปลว่า ความเจริญความงอกงาม ความหมายดีนะฉันว่า"

"ดีจริงๆด้วยเป็นไงน้องหลิวน้องเป้ชอบไหม"

"ชอบครับ ขอบคุณครับแม่" ผมยิ้มให้แม่ๆแล้วก้มลงมองเด็กในอ้อมแขน ผมอยากปกป้องเขาจังอยากทำทุกๆอย่างให้เขาเลย

"ดีๆแม่จะได้จัดการเรื่องใบเกิดน้องจุน" คุยกันได้สักพักแม่ๆก็ต้องกลับไปเข้าเวรปกติ ป๋าก็กลับไปดูแลกิจการก่อนกลับยังบอกอีกว่าถ้าน้องจุนเดินได้แล้วจะพาไปแข่งรถ ดีจริงๆ = =

"สึดดี เฮลหลู ขุ่นพ่อขุ่นแม่ เป็นยังไงกันบ้างจ๊ะ" ผมที่กำลังป้อนนมน้องจุนอยู่หันไปทางประตูก็เจอไอ้บีมไอ้ต้นแล้วก็ไอ้ดรีมครบเลยนะ

"ใครจุดธูปเรียกวะ" ผมหันกลับมาดูน้องจุนดื่มนมจากขวดอยู่ก็ถามพวกมัน

"ผัวมึงโทรบอก" ไอ้ต้นตอบคำถามผมได้ดีนะ

"ลูกมึงกินนมอะไรวะ ไม่ให้ลูกกินนมแม่ไม่แข็งแรงนะมึง" กูมีนมที่ไหนล่ะไอ้เพื่อนเวร

"ไอ้ห่ากูไม่มีนม"

"อ้าวเหรอกูไม่รู้นี่หว่า" เรื่องนี้ผมกับไอ้เป้ก็กังวลนะแต่แม่ไอ้เป้บอกว่าใช้นมที่มีคุณภาพดีๆแทนก็ได้เพราะผมไม่สามารถที่จะเค้นน้ำนมออกมาได้เพราะผมไม่มี -*-

"ลูกพวกมึงชื่ออะไรวะ" ไอ้ดรีมชะเง้อมองแล้วหันไปถามไอ้เป้

"น้องจุน ยายเขาตั้งให้"

"น้องจุนน่ารักจังเลยอ่ะมึง น่าเอาไปจิ้นจริงๆโตขึ้นต้องเป็นเคะที่น่ารักแน่ๆ" หนีไม่พ้นเรื่องวายๆจริงๆไอ้ดรีม

"มึงปล่อยลูกกูให้มีชีวิตเยี่ยงคนปกติเห๊อออ" ไอ้เป้ถึงกับต้องอ้อนวอนอ่ะ

"ชิ ว่าแต่มึงสองคนนี่น่ารักเนอะ กูอิจฉาพวกมึงอ่ะกูอยากมีบ้างถ้ากูมีผู้ชายแสนดีเพรียบพร้อมมารักกูนะกูคงฟินอ่ะเมิงงงง"

"ปรากฏว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเกย์" ไอ้บีมเป็นคนทำลายฝันอันแสนสวยงามของไอ้ดรีม ฮ่าๆ

"โอ๊ยอิบีม เป็นน่ะเป็นได้กูหนับหนุนแต่เหลือไว้ให้กูดีๆสักคนมันก็ดีนะ"

"พวกมึงเงียบๆก่อนดิ๊ลูกกูจะนอนเดี๋ยวพยาบาลก็มาพาไปห้องเด็กแล้ว เดี๋ยวแม่มันงอแงคิดถึงลูก" อ้าวๆๆๆไอ้เป้กวนตีนแระๆ

'ก๊อกๆ'

"มารับน้องไปห้องเด็กอ่อนค่ะ" พี่พยาบาลเข้ามารับน้องจุนพอดีผมเลยส่งลูกให้ไอ้เป้ใส่ไว้ในเตียงเด็ก

"เมื่อไหร่จะกลับบ้านได้ครับ" ไอ้เป้มันถามพี่พยาบาล

"ต้องรอดูอาการคุณแม่แล้วก็น้องด้วยนะคะเพราะน้องคลอดก่อนกำหนดต้องดูหลายๆอย่างถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็พาคุณแม่กับน้องกลับบ้านได้ค่ะ" พี่พยาบาลตอบแล้วเข็นเตียงเด็กออกไป ฮื้ออออ คิดถึงน้องจุนอ่ะ (_ _)

"ซึมเลยๆๆๆๆ คิดถึงลูกหรือไงมึง" แม่งโดนแซวอีกละ

"ก็ทำไมล่ะเงียบไปเลยพวกมึง"

"พวกมึงไม่ต้องมาแซวไอ้หลิวเลยมันเขินฮ่าๆ" ไอ้เป้แม่ง!

"เออ อีกไม่ถึง 2อาทิตย์ก็เปิดเทอมแล้วมึงจะไปเรียนไหวไหมวะไอ้หลิว" ไอ้ต้นมันถามขึ้นมา นั่นดิ

"ไหวแหละมึงแต่อาจจะลาสักวันสองวันมั้ง"

"แล้วน้องจุนจะอยู่กับใครวะ มึงไม่ห่วงลูกไง๊"

"ห่วงดิวะแต่ทำไงได้กูกับไอ้เป้ต้องไปเรียนนี่หว่า ก็ต้องให้อยู่กับป้าอิ่มแหละแกเลี้ยงไอ้เป้มาตั้งแต่เล็กๆไม่น่าห่วงเท่าไหร่"

"เออไม่ทิ้งเรื่องเรียนก็ดีแล้วมึง เดี๋ยวไม่มีเงินเลี้ยงลูกต้องเกาะพ่อแม่กิน ฮ่าๆ" ถึงไอ้บีมจะพูดจากวนตีนแต่มันก็พูดถูกนะ พวกผมก็คุยกันสัพเพเหระจนได้เวลาอาหารพวกนั้นกลับไปผมกินข้าว(เละๆ)กินยาเสร็จก็นอนโดยมีเป้น้อย(ของผม ><)กล่อมให้หลับอยู่ข้างๆ อย่าๆอย่าอิจฉาขอร้อง

ผมอยู่โรงพยาบาลเกือบอาทิตย์ก็ได้กลับบ้านโดยมีทุกๆคนมาส่งผมถึงบ้านอย่างปลอดภัยจนล้นหลามจะบอกว่าพ่อผมก็มาด้วยแหละคุยกับพ่อไอ้เป้จนผมนึกว่าผมนั่งไทม์แมชชีนกลับไปยุค80 -*- พอกลับมาอยู่บ้านผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลยไอ้เป้ทำเองทุกอย่างทั้งอาบน้ำลูกเปลี่ยนผ้าอ้อมซักผ้าอ้อมป้อนนม ป้าอิ่มก็ช่วยบ้างเพราะส่วนมากป้าแกจะทำงานบ้านมากกว่าแล้วไอ้เป้ก็อยากทำให้ลูกเองด้วยผมก็ทำได้นะแต่ไอ้เป้ไม่ให้ทำมันกลัวแผลผมไม่แห้งมันบอกเดี๋ยวไม่ได้ทำสักทีผมก็ไม่รู้ว่าทำอะไรผมใสๆน่ะ

"แว๊....อุแว๊" ผมรีบลุกขึ้นมาดูน้องจุนทันทีที่ได้ยินเสียงร้องสงสัยจะหิวนมผมเลยช้อนตัวขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนแล้วพาเดินไปหยิบขวดนมที่ป้าอิ่มเพิ่งชงเสร็จมาป้อนใส่ปากแกก็เงียบทันที

วันนี้ไอ้เป้ไม่อยู่บ้านมันออกไปมหาลัยไปประชุมเกี่ยวกับงานรับน้องเพราะอีกสามวันก็เปิดเทอมแล้วพวกผมก็ปี 3 กันแล้วต้องขึ้นว้ากพวกผมไม่ได้เป็นพี่ว้ากหรอกแค่ไปประชุมรับรู้แผนงานกันเฉยๆ ตอนนี้แผลผมดีขึ้นเยอะแล้วผมเลยกะว่าเปิดเทอมจะไปเรียนเลยเดี๋ยวตามไม่ทัน ส่วนน้องจุนก็อยู่กับป้าอิ่มแล้วแม่ๆก็บอกว่าจะผลัดกันมาช่วยดูด้วย ผมก้มลงมองน้องจุนดูดนมจากขวดจนเกือบหมดแกก็เริ่มแหวะแล้วผมเลยดึงขวดนมออกรอแกเรอออกมาจะได้สบายท้อง ผมก็เลี้ยงลูกเป็นนะเว้ยไม่อยากจะอวด แต่เดี๋ยวนะ!กลิ่นอะไรตุๆ แล้วอะไรแฉะๆที่แขนผม อื้ม.....ชัดเลย ผมคงต้องขอตัวไปล้างก้นซักผ้าอ้อมให้น้องจุนแล้วแหละ ฮึก เวลานี้โคตรคิดถึงไอ้เป้เลย....


Tbc.



วันนี้มาค่ำเพราะ..................ข้าไปตามล่าหาอุกาบาตที่สยามมา  :laugh: กลับถึงบ้านปุ๊บรีบมาอัพปั๊บ รองเท้ายังไม่ได้ถอดกระเป๋ายังไม่ได้วางเลยนะเออ วันนี้สั้นไปหน่อยเพราะไปทำภารกิจติ่งมา ขอบคุณทุกคอมเม้นท์รักคนอ่านเช่นเดิมจุ๊บๆ  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 08-07-2014 21:06:42

 :กอด1:น้องจุน น่ารักทั้งครอบครัว อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Mississippi ที่ 08-07-2014 21:07:33

อ้ายยย ครอบครัวสุขสันต์  น่ารักทั้งพ่อแม่ลูกเลยค่ะ ฮุๆๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-07-2014 21:17:50

สนุกจริงๆตามส่องทุกวันเลยวันละหลายเวลาว่าเมื่อไรจะมา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 08-07-2014 21:27:54

น่ารักจัง ครอบครัวสุขสันต์ :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 08-07-2014 21:28:21

Happy familyอ่าา อิจฉาน้องจุนลเ็กๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 08-07-2014 21:46:20

อบอุ่นนนนนน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 08-07-2014 22:00:34

น้องจุน มาแล้ว รีบๆโตมาป่วนพ่อกับแม่นะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 08-07-2014 22:17:19

เค้าอยากได้น้องจุนเมะๆๆๆๆ //โดนตบ เด็กยังไม่โตเอ็งจะรีบไปไหน?

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 08-07-2014 22:17:54

น่ารักมากกกกกกกกกกอะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 08-07-2014 22:27:15

คุณพ่อเก่งมากทำได้ทุกอย่างคุณแม่ก็น่ารัก
อยากให้คุณพ่อคุณแม่เอาน้องไปเลี้ยงที่มหาลัยด้วยจัง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 08-07-2014 22:34:44

น่ารักอ่ะ ครอบครัวอบอุ่น ><

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Pawaree ที่ 08-07-2014 23:37:23

น่ารักอ่ะ รอตอนต่อไปน้าาาาาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 08-07-2014 23:46:42

เข้ามาอ่านแล้ว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 08-07-2014 23:57:48

แฮปปี้แฟมมิลี่มากเลยยยย :impress2:
ปล.พ่อเป้เฟี้ยวมากกกก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 09-07-2014 00:11:32

น่ารัก ครอบครัวสุขสันต์ อ๊ายย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 09-07-2014 08:27:28

รีบทำน้องให้น้องจุนเร็ว อิอิ :haun4: :z1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 09-07-2014 12:57:26

น้องจุนน่าร๊ากกกกกก
โตขึ้นจะเป็นเด็กดีหรือเด็กแสบต้องตามลุ้น

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 09-07-2014 14:20:08

เข้ามาตามอ่านด้วยคนครับ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 15 (up! 08/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 09-07-2014 17:05:17

ครอบครัวสุขสันต์ ชอบอ้ะ ไม่มีมาม่า ไม่หน่วง มีแต่หวานกับหวาน ชอบๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 09-07-2014 19:57:53

Chapter 16


'กล้วยทับ กล้วยทับ

กล้วยทับอร๊อยอร่อย

กล้วยทับใส่น้ำตาลนิดหน่อย

อร๊อยอร่อย

กล้วยทับกล้วยทับ'

เสียงเพลงสันทนาการดังมาจากลานกิจกรรมหน้าตึกคณะ เป็นการเอนเตอร์เทนน้องๆในช่วงรับน้องจากฝ่ายสันทนาการ ตอนนี้พวกผมนั่งกินขนมดีดกีตาร์แซวสาวกันอยู่ อย่าคิดว่าพอผมมีลูกแล้วจะไม่เล่นเฮฮานะ มันยังมีอยู่แน่นอนแต่ผมกับไอ้เป้แค่งดเที่ยวกลางคืนกันแค่นั้นเองเพราะต้องรีบกลับบ้านไปดูลูก...

"ไอ้หลิว มึงเป็นไรวะนั่งยุกยิกอยู่นานแล้วนะมึง" ไอ้โอมเพื่อนในคณะที่นั่งเล่นด้วยกันถามขึ้น

"กูคัน"

"เอิ้วๆๆๆ คันอะไรจ๊ะ คันหูรึเปล่า บอกคู่จิ้นมึงสิวะเผื่อมันจะช่วยได้" อย่างที่รู้ๆกันว่าบางคนก็ไม่รู้เรื่องผมกับไอ้เป้ก็จะเรียกพวกผมว่าคู่จิ้นตามแก๊งค์สาววาย

"บ้านป้ามึงเด่ะ วู้ว" ผมด่ามันพร้อมกับโยนเศษขนมไปให้มันด้วย

"แล้วมึงคันอะไรวะ"

"คันแผลผ่าตัด"

"อ๋อ ที่ไอ้บีมเคยบอกว่ามึงผ่าตัดไส้ติ่งน่ะเหรอ" เออไอ้บีมแม่งก็คิดได้เนอะ มันโคตรจะใกล้เคียงกันเลย

"เออนั่นแหละ" เพื่อนๆเข้าใจแบบนี้แหละดีแล้ว โอ๊ยคัน!

'เพี๊ยะ'

"หลิว! อย่าเกา" อุตส่าห์จะแอบเกานิดเดียวไอ้เป้ดันรู้ทันอีกตีมือผมซะแรงเลย T T

"เออ มีข่าวว่าเป้กับหลิวแอบคบกันเหรอ พวกแกเป็นเกย์เหรอ" เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้วยกันถามขึ้นมา คนนี้ไม่รู้เรื่องอะไรหรอกเพราะไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่

"เปล่าไม่ได้แอบ" ไอ้เป้เป็นคนตอบ อ้าวๆๆๆ

"แต่เพื่อนๆเห็นเป้กับหลิวตัวติดกันตลอดเลยนะตอนเช้าก็มาด้วยกัน ตอนเย็นก็กลับด้วยกัน"

"ก็นั่นแหละ คบกันเปิดเผยมากไม่เคยแอบ" ไอ้เป้ก็ตอบไปอีก

"อะ..อ้าวเหรอ งั้นพวกแกก็เป็นเกย์น่ะสิ"

"เปล่าไม่ได้เป็น" ไอ้เป้ก็ตอบอีก ผมปากไม่ว่างกินอยู่

"ผู้ชายคบกันมันก็ต้องเป็นเกย์ไม่ใช่เหรอ"

"ก็คบกันแต่ไม่ได้เป็นเกย์ ไม่ได้ชอบผู้ชายแต่รักไอ้หลิว" เหยดดดด เอาใจพี่ไปเลยน้อง

"แล้วมันเรียกว่าอะไรอ่ะ"

"ไม่รู้ดิอยากเรียกอะไรก็เรียกเห๊อออออ"

"แล้วพวกแกได้กันยังอ่ะ" แค่กๆๆๆ ขนมติดคอ

"หึหึ ไปจิ้นกันเอาเอง" เป็นผมผมคงไม่จิ้นแบบโลกสวยหรอก!

"ปี 3 คร้าบบบบ รวมคร้าบบบ" เสียงจากเฮดรุ่นที่เรียกรวมพวกผมเพื่อจะได้ไปทักทายเฟรชชี่ จะว่าไปก็นึกถึงตอนตัวเองเป็นเฟรชชี่เอ๊าะๆอ่ะ (ตอนนี้แก่แล้ว = =) วันนี้พวกผมต้องไปทักทายเด็กๆเฟรชชี่กันอาจจะมีการกดดันเพื่อสร้างความอดทนนิดหน่อยแต่มันก็เพื่อให้น้องๆได้เรียนรู้อะไรจากกิจกรรมเชียร์ พอทักทายกันพอหอมปากหอมคอแล้วพวกผมก็แยกย้ายให้พวกพี่โอ๋มาปลอบอกปลอบใจน้องๆกันต่อ ผมกับไอ้เป้ก็ตามเคยตรงดิ่งกลับบ้านไปหาลูก

"ว่าไงครับคนเก่งคุณพ่อคุณแม่กลับมาแล้ว มาให้คุณพ่ออุ้มหน่อยเร้ว" พอถึงบ้านผมกับไอ้เป้ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนมาเล่นกับลูกจะได้สะอาดๆเพราะไมีรู้ว่ามีเชื้อโรคอะไรติดมาจากข้างนอกบ้าง

"แอะ..."

"หิวหรือยังเอ่ย หื้ม เดี๋ยวคุณพ่อชงนมให้เนาะ" ไอ้เป้อุ้มลูกมาไว้กับผมแล้วเดินไปชงนม บอกแล้วไอ้เป้ทำได้ทุกอย่าง ผมจะมอบรางวัลคุณพ่อสุดประเสริฐให้มันแหละ

"..แอ้"

"รอเดี๋ยวลูก คุณพ่อชงนมอยู่เล่นกับคุณแม่รอเนอะ" ผมก็ฟัดพุงเล่นแก้มเล็กๆนั่นรอไอ้เป้ไม่นานก็มาผมเลยป้อนนมลูกพอนมเข้าปากเท่านั้นล่ะนิ่งเลย เมื่อไหร่จะโตว๊า

ผมกับไอ้เป้ก็แบบนี้แหละจะช่วยกันเลี้ยงมันก็สนุกไปอีกแบบนะมีความสุขมากๆด้วย ถามว่าเหนื่อยไหมมันก็เหนื่อยแต่พอกลับมาได้เห็นน้องจุนกินอิ่มนอนหลับมันก็หายเหนื่อยแล้ว ยิ่งได้เห็นพัฒนาการของลูกยิ่งมีความสุข ส่วนคุณนายข้างบ้านก็มาเยี่ยมมารับขวัญน้องจุนเหมือนกันแล้วแกก็บอกว่ามาขอบคุณที่ช่วยทำคลอดให้น้องวนิดาตอนนั้นแกดีใจจนลืม ไม่เป็นไรหรอกคุณนายป้าแค่ไม่กี่เดือนเอง = = จริงๆเรื่องพวกผมคุณนายแกก็รู้แหละแต่ไม่พูดไงแกบอกว่าไม่ใช่เรื่องที่จะเอาไปป่าวประกาศเพราะพูดไปมันก็ไม่ได้ทำให้แกถูกหวยหรือผัวรวยขึ้น เออนอกจากแกจะมีความสุดยอดในการตั้งชื่อหมาแล้วแกยังสุดยอดในการเป็นเพื่อนบ้านที่ดีอีกนะ

……………………………………..…

ตอนนี้น้องจุน 8 เดือนแล้วคลานได้แล้วบางทีก็วิ่งตามจับกันให้วุ่นพวกผมนี่หัวแทบจะชนกัน เริ่มพูดได้บ้างนิดหน่อยอย่าง ปะ มะ ความแสบซนนี่เป็นที่ 1 เลย แต่ถ้าดุหน่อยแกก็จะหยุดแล้วเอียงคอฟังไม่ใช่ว่าเข้าใจที่พูดนะแต่เอียงคอเหมือนไม่เข้าใจมากกว่า น่าหมั่นเขี้ยวโคตรๆอ่ะ

"นี่แหนะๆๆๆๆๆ" ผมแอบหยิกแก้มน้องจุนแหละมันอดใจไม่อยู่ มันป่องๆพองๆแดงๆอ่ะ

"เอิ้กกกกกก ฮ่าๆๆๆ เอิ้กๆๆๆ" นั่นไงมีชอบอกชอบใจ ผมเลยแถมการจิ้มพุงไปอีกที

"นี่ๆ จิ้มๆ น้องจุนจิ้มๆ"

"เอิ้กกก" โอ้ย ไอ้เด็กเส้นตื้นนี่ลูกใครวะ

"หลิว อย่าแกล้งลูกดิ" โด่ว อย่างนี้แหละไอ้เป้มันชอบว่าผม

"อะไร ไม่ได้แกล้งสักหน่อย" ผมตอบไอ้เป้ไปแต่มือก็ยังจิ้มแก้มน้องจุนอยู่ อ๊ากกกกหมั่นเขี้ยวๆๆๆ

"เอิ้ก..แฮ่" พอไอ้เป้เห็นมันก็ส่ายหัวเหมือนปลง ฮ่าๆๆ ทำใจนะน้อง

"มาหม่ำๆข้าวนะน้องจุน คุณพ่อป้อนนะ" ไอ้เป้มันถือชามข้าวบดของน้องจุนมาวางไว้บนโต๊ะแล้วจัดแจงผ้ากันเปื้อนผ้าเช็ดปากมาผูกคอน้องจุน

"..ม่ำๆ" ถ้าผมหยิกแก้มน้องจุนอีกไอ้เป้มันจะตีผมไหมอ่ะ ><

"ครับหม่ำๆ อ้ำลูกอ้ำ"

" \)^o^(/"

"ไม่อมข้าวนะน้องจุน กลืนก่อนนะครับ"

"ปู้ดดดดดดดดด" เวรกรรม! นอกจากน้องจุนจะไม่กลืนแล้วยังพ่นใส่หน้าไอ้เป้อีก

"น้องจุน!! ไม่เอานะลูกไม่เล่นข้าวนะไม่ทำแบบนี้ด้วย ไม่น่ารักเลยรู้ไหม" ผมหยิบทิชชู่ให้ไอ้เป้แล้วเอาผ้าเช็ดปากที่ผูกอยู่คอน้องจุนมาเช็ดให้ลูก

"...ปะปะ" แหน่ะ ว่าแล้วยังเอียงคอทำหน้าตาบ้องแบ๊วใส่อีกคงคิดว่าเป็นการแสดงความรักมั้ง ก็น้องจุนน่ะติดไอ้เป้มากๆเลย

"เห็นไหม คุณพ่อเปื้อนหมดเลยไม่เล่นนะครับมันไม่ดีนะ เข้าใจไหม" เออ จะเข้าใจเปล่าวะแค่ 8 เดือน

"...มะมะ ...อัม ปะปะ" กินวุ้นแปลภาษาแป๊บ น้องจุนบอกว่า 'แม่ๆจะให้พ่อป้อน' ผมเก่งใช่ไหมล่ะ ฮ่าๆ...เดามั่ว

"อ้ำๆ น้องจุนอ้ำๆ จะได้โตไวๆ" ไอ้เป้ที่ไปล้างหน้ากลับมาแล้วมาป้อนข้าวลูกต่อ น้องจุนก็ยอมฟังนะยอมกลืนข้าวด้วย

"ดีครับคนเก่ง ไม่ปู้ดๆข้าวด้วยนะมันไม่น่ารักนะรู้ไหม" ป้อนข้าวไปบอกลูกไปที่สำคัญน้องพยักหน้าอ่ะ ทีผมพูดล่ะเอียงคอมองนิ่ง ทีไอ้เป้ล่ะสื่อสารกันรู้เรื่อง โอยยยย ใครเป็นคนอุ้มท้องฟระ! แต่มันก็น่ารักดีนะ><

เห็นผมสองคนมานั่งเลี้ยงลูกแบบนี้ก็ใช่ว่าจะว่างกันนะเว้ย จริงๆวันนี้มีสอบบ่ายด้วยซ้ำแต่เพราะพวกผมไม่ค่อยได้มีเวลาอยู่กับน้องจุนตอนกลางวัน วันไหนที่พอจะมีเวลาว่างๆก็อยากดูแลกันเองบ้างบางวันเรียนเสร็จกลับมาก็จัดการกับตัวเองจนเรียบร้อยก็อยู่กับน้องจุนตลอดช่วงนี้ยังให้น้องจุนนอนด้วยอยู่เวลาดึกๆที่ลูกร้องก็ผลัดกันตื่นมาดู ผมเคยคิดว่าพวกเรายังเด็กกันเกินไปหรือเปล่าอีกอย่างน้องจุนมีแม่เป็นผู้ชายแบบนี้กลัวว่าจะเลี้ยงน้องจุนได้ไม่ดีพอกลัวน้องจุนจะมีปัญหา เพราะพวกผมเลี้ยงลูกกันเองมีพ่อแม่ช่วยบ้างแต่ไม่อยากเอาลูกไปเป็นภาระให้แม่ๆกันมาก(ถึงแม่ๆจะเต็มใจ)ก็ในเมื่อทำกันเองท้องกันเองก็ต้องเลี้ยงเองรับผิดชอบตัวเอง ไอ้เป้มันบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับเด็กไม่เด็กหรือเพศหรอกแค่ทำให้ดีที่สุดเท่าที่คนเป็นพ่อเป็นแม่จะทำได้ใช้ความรักความเข้าใจเลี้ยงลูกก็พอแล้ว แม่งซึ้งอ่ะพูดเลยว่าโคตรซึ้ง วันนั้นไอ้เป้เลยได้รางวัลไปชุดใหญ่เลย อรั้ย >.<

พัฒนาการของน้องจุนถือว่าดีมากๆเลยเอาเป็นว่าผมจะเล่าคร่าวๆนะ

ช่วง 1-2 ขวบ น้องจุนเริ่มเดินได้ยิ่งช่วงที่เดินได้คล่องก็จะวิ่งเลยไม่สนใจใครจนพวกผมนี่ต้องคอยระวังกลัวจะเดินไปเล่นบันไดแล้วตกลงมา ต้องเริ่มกั้นเริ่มดูกันใกล้ๆ เวลาที่พวกผมไปเรียนนี่ป้าอิ่มต้องทิ้งงานบ้านทุกอย่างมาดูน้องจุนเลยแหละหรือบางทีที่พวกผมไม่มีเรียนแต่ต้องไปมหาลัยก็จะพาน้องจุนไปด้วยก็ผลัดๆกันดู เรื่องการพูดก็เริ่มพูดได้เป็นคำๆแล้วพวกผมนี่เห่อกันมากเลยตอนน้องจุนเรียก คุเพาะ คุแมะ ถึงจะไม่ชัดเท่าไหร่แต่ก็เรียกได้เลยนะเว้ยไม่อยากจะอวดๆๆ

"น้องจุนเดินมาหาพ่อบีมหน่อยเร๊ววว มาๆ"

"...บี บี หาบี" เลิกเรียนพวกไอ้บีมไอ้ต้นก็มาเล่นกับน้องจุนบ้างบางครั้งแล้วมันก็จะหัดให้น้องจุนเรียกชื่อกันชัดบ้างไม่ชัดบ้างตามประสา

"ครับ บีก็บี มาๆหาบี"

"หาบี เอิ้กกก" สนุกใหญ่เลยเดินทั่วไปหมด

"มาหาพ่อต้นบ้างน้องจุนทางนี้ลูกๆๆ" ไอ้ต้นก็เอาบ้าง

"โต๊ะๆ หาโต๊ะ" เปลี่ยนชื่อเขาไปหมดเลยลูกกู = =

"หาโต๊ะแล้วอย่าลืมหาเก้าอี้ด้วยนะเว้ย" ไอ้บีมแม่งล้อเลียนลูกกู

"จุนจะหาคุเพาะ" พอเดินได้สักพักก็เริ่มมองหาคุณพ่อสุดที่รักแล้ว ไอ้เด็กติดพ่อเอ๊ย!

"มาๆลูกเดินมาคุณพ่ออยู่ทางนี้" ไอ้นี่ก็ห่างลูกไม่ค่อยจะได้หรอก แล้วสองพ่อลูกก็โผเข้ากอดกัน อืม...

พอเข้าช่วงปีที่ 2-3 นี่ทั้งพูดทั้งวิ่งคล่องปรื๋อเลยแล้วพวกผมก็จะสรรหาสีมาให้ระบายของเล่นก็หามากันทุกแบบ(พ่อๆแม่ๆเอามาให้ซะส่วนใหญ่) อ้อ รถที่พ่อไอ้เป้ถอยมารับขวัญหลานตอนนี้พ่อมันเอาไปขับเรียบร้อยตามคาด พัฒนาการน้องจุนก็ดีขึ้นเรื่อยๆตามอายุอีกไม่นานก็ต้องพาเข้าโรงเรียนแล้วแม่ผมกับแม่ไอ้เป้อยากให้เข้าโรงเรียนที่เน้นสอนเด็กตามสติปัญญาแล้วก็พัฒนาการเด็กไม่เน้นยัดวิชาการมากจนเกินไป เพราะสมัยนี้โรงเรียนส่วนมากอัดเนื้อหากันตั้งแต่อนุบาลมีสอบกันอีก ตอนผมเรียนยังนั่งปั้นดินน้ำมันกันอยู่เลยไม่ต้องสอบด้วย(รึผมไม่ใส่ใจวะ -*-) ก็เลยหาโรงเรียนกันเยอะหน่อยยังพอมีเวลาก่อนถึงวัยเรียน

"คูพ่อคูแม่ นี่ๆน้องจุนทามหนม" น้องจุนปั้นดินน้ำมันอยู่ก็เรียกผมกับไอ้เป้ให้ดู

"ไหนครับโอ้โหขนมอะไรเอ่ยให้คุณพ่อหม่ำๆได้ไหม"

"หม่ำๆด้ายย น้องจุนทำเยอะ" น้องจุนตอบแล้วยิ้มจนตาปิด หน้าเหมือนไอ้เป้เลย

"ดีจังเลยขอบคุณนะครับ แต่น้องจุนอย่าเอาเข้าปากนะลูกมันหม่ำจริงๆไม่ได้นะ"

"ม่ายหม่ำๆ รอหม่ำคูพ่อทำ"

"ครับรอหม่ำๆที่คุณพ่อทำเนอะ"

"คูแม่น้องจุนง่วง" น้องจุนที่เล่นๆอยู่หันมาพูดกับผม หือเมื่อกี้ยังคุยจ้ออยู่เลย

"มาคุณแม่พาไปนอน"

"นอนนี่ๆๆ ตงนี้" น้องจุนชี้มาที่ตักผม ผมเลยเอาหมอนในเล็กมาวางแล้วจัดท่าให้น้องจุนมานอน ไอ้ลูกลิงเอ๊ย! อ้าว งั้นผมก็เป็นลิงด้วยน่ะสิ...



Tbc.


ตอนนี้เนื้อเรื่องไปไวนิดนึงนะตัววววว เห็นพัฒนาการของน้องจุนกัน มันน่าหยิกแก้มจริงๆเลย >< หลังจากนี้ก็จะพาน้องจุนมาป่วนแล้วนะ เอิ้กกกก ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะตัว รักคนอ่านจุ๊บๆ  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 09-07-2014 20:10:15

น้องจุนขี้อ้อนนนนนนน หมั่นเขี้ยวอะ!!!!
ถ้าเป็นเคะ คาดว่าคุณพ่อเป้คงหวงมากกกก
ถ้าเป็นเมะ คาดว่าคงจะหวงคุณแม่มากกกกก(?)
รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 09-07-2014 20:11:08

อ๊ากกกก น้องจุนน่ารัก >///<

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 09-07-2014 20:11:47

อยากให้น้องจุนมีน้องอ่ะฮะ คุณนักเขียน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 09-07-2014 20:13:03

 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 09-07-2014 20:25:49

อ๋อยยยยยยย น้องจุนน่ารักมากอ่า
อยากฟัดดดดดดดดดด  :sad4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 09-07-2014 20:32:13

อ้าว!แล้วยัยชะนีนั่น(จำชื่อไม่ได้)มันหายไปจากสารระบบและวงโครจรจากเป้ไปได้ยังไงอ่า
ไม่เห็นกล่าวถึงเลยครับ หรือว่าเราอ่านข้ามตรงไหนไปรึป่าวอ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 09-07-2014 20:36:21

น่าฮักขนาด~ อิ้อิ้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 09-07-2014 20:37:16

น่ารักทั้งครอบครัว
ครอบครัวอบอุ่นเชียว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 09-07-2014 20:39:35

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากให้มีน้อง อีกกกกกกกกกกกกกก  :hao7:   :mew1: 

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 09-07-2014 21:39:33

กรี๊ดดดดด น้องจุน น่ารักน่าหยิก กรี๊ดๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 09-07-2014 21:42:15

รอน้องจุนมาป่วนนนนนนเลย.

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 09-07-2014 21:43:58

น้องจุน น่ารักที่สุดเลย น่ารักๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 09-07-2014 21:45:49

น้องจุนน่ารัก ทั้งพ่อทั้งแม่จุนก็น่ารัก ลุง ๆ ก็น่ารัก ชอบตอนท้ายมีขอนอนหนุนตักแม่ด้วย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Kujannnnn ที่ 09-07-2014 22:00:36

 o18 o18 o18 :pig4: :mew1: :mew1: :mew1
น่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 09-07-2014 22:46:53

โอ๊ยๆ น้องจุนน่ารักมากๆ รีบพาป่วนเร็วๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 09-07-2014 23:39:21

กรี๊ดดดดด น้องจุนน่าร๊ากกกก  :m3:
แล้วจะมีคนที่สองมาหรือเปล่าคะเนี่ย  :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-07-2014 03:21:54

หลงลูกกันขนาดหนัก ก็แน่ล่ะเนอะน่ารักขนาดนี้ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-07-2014 11:54:01

รอน้องจุน รอน้องจุน :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 10-07-2014 12:36:37

น่ารักสุดๆ ไปเลยเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 10-07-2014 14:16:02

น่ารักมากเลยยยยย   :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-07-2014 14:29:11

น้องจุนน่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-07-2014 17:39:56

สนุกค่ะ ชอบเป้เป็นผุ้ชายที่ดีมากเลย รักเมียรักลูก หลิวโชคดีนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 16 (up! 09/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 10-07-2014 18:08:45

มีน้องให้น้องจุนอีกคนๆๆๆๆ  : :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 10-07-2014 19:09:06

Chapter 17


ตอนนี้น้องจุนอายุ 3ขวบกว่าแล้ว น้องจุนพูดเก่งมากๆเลยเจื้อยแจ้วเชียวพวกผมนี่เห่อกันใหญ่เลยได้เห็นพัฒนาการน้องจุนที่ดีมากๆมันทำให้มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลย อาหารก็ให้แบบที่หลากหลายเป็นอาหารที่มีประโยชน์สำหรับเด็กเอามาทำให้น่ากินแล้วก็เป็นไอ้เป้อีกตามเคยที่คอยดูแลเรื่องอาหารให้ลูก

"น้องจุนอันนี้ต้องต่อตรงไหนครับลูก" ไอ้เป้กำลังเล่นกับลูกอยู่ก็ให้ลูกต่อจิ๊กซอโชว์คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายที่มาเล่นด้วยเต็มบ้าน

"ตงนี้คุนพ่อ ตงนี้" น้องจุนก็สนุกของแกไปเรื่อยแหละครับติดไอ้เป้อย่างกับอะไรดี

"นี่ๆน้องหลิวน้องเป้ไปกินข้าวนอกบ้านกันพาน้องจุนออกไปเที่ยวด้วย" แม่ไอ้เป้เอ่ยชวนขึ้นมา

"ไปๆ ไปเที่ยวน้องจุนอยากเที่ยวกับทุกคน" น้องจุนถือว่าพัฒนาการดีมากพูดชัดแจ๋วเลย

"อยากเที่ยวเหรอลูก หื้ม" ไอ้เป้คุณพ่อดีเด่นก็อุ้มลูกขึ้นมานั่งตักแล้วถาม

"คับ เที่ยวๆ ^o^"

ผมว่าก็ดีนะไม่ได้ออกไปกินข้าวนอกบ้านกันครบแบบนี้นานแล้วอีกอย่างจะได้ซื้อของใช้เข้าบ้านด้วย พอเตรียมตัวเตรียมของใช้น้องจุนเสร็จพวกผมก็มุ่งหน้าสู่ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองพอไปถึงผมก็เกิดอาการปวดฉี่ฉี๊ขึ้นมาเลยให้ทุกคนเข้าไปรอในร้านอาหารก่อนเสร็จแล้วก็ค่อยตามเข้าไป

"เมื่อกี้ชู้มึงเหรอไอ้เป้" พอผมเดินมาถึงโต๊ะก็ได้ยินพ่อผมพูดกับไอ้เป้ หือ?ผัวพี่มีชู้~

"เห้ย ไม่ใช่นะพ่อนั่นรุ่นน้องที่มหาลัยเป้ไม่มีชู้" ผมนั่งลงแล้วก็มองทุกคนแบบงงๆ คืออะไรเหรอเกิดอะไรขึ้น ใครมา อะไร ยังไง งง

"ว่าแต่น้องคนนั้นใครเหรอเกด เห็นทักทายเธอด้วย" แม่ผมหันไปถามแม่ไอ้เป้ คือใครพอจะบอกผมได้ไหมเนี่ยว่าใครมา

"ลูกสาวของคนไข้น่ะ แม่เธอเคยมารักษากับฉันตอนนี้หายแล้วแหละ เห็นบอกว่ารู้จักน้องเป้นี่"

"เคยเจอที่มหาลัยครับน้องเขาเคยเข้ามาทักน้องแนะนำตัวว่าชื่อ'เมอร์รี่คริสต์มาส'" โอ้ววว ยังจำน้องคนนี้ได้หรือเปล่า น้องเมอเธอไปเมืองนอกมาปีนึงช่วงนั้นก็เลยหายไปจากการติดตามไอ้เป้แต่ตอนนี้คุณน้องเธอคงกลับมาแล้วสินะ แล้วเหมือนว่าตอนที่ผมไปฉี่ฉี๊จะพลาดอะไรดีๆไปแฮะ ต้องฟังๆ

"อ้าว น้องเขาไม่ได้ชื่อเหมียวเหรอ เคยได้ยินแม่เขาเรียก หรือว่าแม่ฟังผิดนะ" แค่กๆ ผมกำลังยกน้ำขึ้นมาจิบแทบสำลัก ผมว่าแม่ไอ้เป้ไม่ได้ฟังผิดหรอก ชื่อเหมียวก็น่ารักดีอยู่แล้วจะไปเปลี่ยนให้เวอร์ทำไมวะไม่เข้าใจ

"เอ่ออันนี้เป้ก็ไม่รู้นะแม่ แหะๆ" ผมว่าไอ้เป้มันต้องคิดเหมือนผมแน่ๆ

"เออแล้วน้องเขายังพูดอะไรแปลกๆด้วยนะว่าระวังพี่เป้หลงผิดๆอะไรสักอย่าง ฉันก็งงๆเหมือนกัน" แม่ไอ้เป้พูดออกมา ผมเลยนึกถึงตอนที่น้องเมอบอกว่ารู้จักแม่ไอ้เป้แล้วเตือนผมให้เลิกยุ่ง ป๊าดติโธ นั่นมันนานแล้วนะเพิ่งจะมาฟ้องตอนนี้เหรอวะ ตั้งแต่ลูกผมยังไม่เกิดจนลูกผมจะโตละ

"นั่นสิน้องเป้ไปหลงผิดอะไรเหรอลูก" แม่ผมก็ถามต่ออีก เหอๆๆๆ

"น้องเขารู้ว่าเป้คบกับหลิวน่ะแม่ก็เลยมาเตือนมั้งคงกลัวเป้จะหลงผิดน่ะ" ผมเลยฟ้องแม่ๆซะเลย จะหาว่าผมร้ายไม่ได้นะเว้ย

"โอ๊ย เขาหลงผิดกันจนมีลูกกันแล้ว ช่างเถอะลูกปล่อยน้องเขาไปเขาไม่รู้ก็เรื่องของเขา เราไม่ยุ่งก็ดีแล้ว" แม่ไอ้เป้พูดขึ้นมา มันก็จริงของแม่นะ

"แต่ตอนที่น้องเขารู้ว่าน้องจุนเป็นลูกมึงนี่น้องเขาตกใจมากเลยนะ เขาจีบมึงเหรอวะ" อันนี้พ่อไอ้เป้ถาม อ้าวน้องเมอรู้ซะแล้ว หวังว่าน้องเมอจะเลิกตามไอ้เป้สักทีนะ

"ตอนนี้น้องเขาคงเลิกสนใจแล้วแหละป๋า อีกอย่างเป้ก็ไม่ได้อะไรด้วย"

"เออ ดีแล้วๆเดี๋ยวเมียมึงตรอมใจ ฮ่าๆ" หือ ผมเหรอ

"ถ้าลูกมึงมีชู้เดี๋ยวกูขับเครื่องบินชนลูกมึง" อันนี้พ่อผมเอง -*-

"สบายใจได้ครับพ่อเป้มีหลิวคนเดียว" อรั้ยยยย บ้าตัวก็..เขินนะ

"ปู้หย่ายพุดอะไรกัน น้องจุนอยากยู้" น้องจุนที่นั่งมองคนนั้นทีคนนี้ทีบนตักไอ้เป้พูดขึ้นมา

"คุยกันเรื่องผู้ใหญ่ครับลูก น้องจุนยังเด็กเนอะ" ไอ้เป้ก้มลงตอบลูก

"น้องจุนอยากโตจังเลยคุนพ่อ" น้องจุนเงยหน้าขึ้นมองไอ้เป้แล้วพูด

"ถ้าน้องจุนอยากโตต้องหม่ำเยอะๆนะลูกจะได้โตไวๆ ไม่ดื้อไม่ซนด้วยน๊า"

"คับ น้องจุนจะได้โตๆเหมือนคุนพ่อเย้ยยยยยยยยย ^___^" ลูกใครวะน่ารักน่าหยิกจริงๆ

พวกผมก็นั่งกินข้าวนั่งคุยกันตามประสาครอบครัวสุขสันต์แล้วก็ผลัดกันดูน้องจุน ที่สำคัญได้ฟังสตอรี่ของพ่อๆแม่ๆเวลาจีบกันด้วย

"กว่าพวกกูจะได้คุยกันนะยาก ไม่เหมือนสมัยนี้บอกพ่อแม่ว่าไปกินเลี้ยงกับสายรหัสตื่นเช้ามาก็ได้กันแล้ว" อ้าวพ่อ ไม่ได้พาดพิงใช่ไหมเนี่ย

"เออใช่แล้วกว่าพวกกูจะได้แต่งงานกันนะโอ๊ยยาก ต้องผ่านพ่อแม่อีกฝ่ายอีกไม่เหมือนสมัยนี้ย้ายไปอยู่บ้านเดียวกันละ" อืม...อันนี้ป๋าก็ไม่ได้พาดพิงด้วยใช่ไหม

"ไม่เท่านั้นนะกว่าจะมีลูกกันทีก็ต้องคิดว่าพร้อมหรือเปล่าไม่เหมือนสมัยนี้มีลูกกันตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ" เออ...ผมว่าไม่ได้พาดพิงหรอก แต่พ่อๆกำลังหลอกด่า -*-

"ใช่ แล้วที่สำคัญนะสมัยนี้น่ะถ้าอยากจะหย่าก็ง๊ายยยยยยยง่าย ผู้หญิงไม่ต้องกังวลแล้วด้วย สนใจกันไหมล่ะพ่อหนุ่มยุค 80" กร๊ากกกกกกก อันนี้แม่ผมๆๆๆๆๆ เงียบกริบกันเลยทีเดียว

พอกินข้าวกันเสร็จก็เดินซื้อของกันต่อเพราะที่บ้านของใช้ก็ใกล้จะหมดแล้วจะได้ซื้อนมซื้ออาหารเด็กของน้องจุนด้วยไม่อยากจะบอกว่าพอมาเดินกันแบบนี้เหมือนน้องจุนเป็นน้องผมกับไอ้เป้มากกว่าเป็นลูกนะ เพราะพ่อๆแม่ๆเขายังสาวยังหล่อกันอยู่เลยนี่ไม่ได้ชมกันเองนะเว้ยเปล่าเลยคือผมน่ะก็หน้าตาดีเหมือนพ่อกับแม่นี่แหละ กร๊าก

.…………………………………

ตอนนี้ผมนั่งรอไอ้เป้อยู่ที่ม้าหินอ่อนหน้าคณะถึงพวกผมจะอยู่ปี 6 และขึ้นชั้นคลินิกกันแล้วแต่ก็ยังต้องวนเวียนมาที่คณะกันบ้าง ผมอ้อนวอนให้ไอ้เป้ไปซื้อขนมมาให้เองแหละแล้วไอ้บีมก็โทรมาขอร้องให้ไอ้เป้ไปรับด้วย ตัวผมก็เลยนั่งรออย่างสบายใจเฉิบแต่ความสบายใจอาจจะหายไปเพราะเมื่อกี้เห็นน้องเมอเดินผ่านหน้าไปพร้อมกับน้องดาว สงสัยมาถ่ายรูปกับคนรู้จักมั้งเพราะวันนี้พี่ๆบัณฑิตรับปริญญากัน จริงๆน้องเมอต้องเรียนจบปีนี้แล้วแต่เพราะไปเมืองนอกมาเลยต้องมาตามเก็บหน่วยกิต เลยทำให้ผมต้องเจอคุณน้องเธออยู่ = =

"นี่ๆดาววันก่อนฉันไปเจอพี่เป้กับแม่เขาด้วยนะแก" น้องเขาพูดอย่างกับจะตะโกนสงสัยกลัวผมไม่ได้ยินมั้ง งั้นสนองน้องเขาหน่อยเบิกรูหูให้กว้าง ปฏิบัติ!

"เออนี่แกยังไม่เลิกชอบพี่เป้ของแกอีกเหรอ" น้องดาวก็ถามสหาย

"ไม่เลิกก็ต้องเลิกแหละแก นี่ฉันไม่อยากจะเม้าท์เลยนะแก" นี่ขนาดไม่อยากจะเม้าท์นะยังปรายตามองมาทางผมขนาดนี้แถมยังพูดซะได้ยินไปถึงหน้าม.

"เม้าท์อะไรวะแก" น้องดาวก็สนอกสนใจ

"ก็พี่เป้น่ะสิแกมีลูกแล้วนะเว้ย" ว่าแล้วเชียวว่าต้องเป็นเรื่องนี้

"เห้ยจริงดิ ไม่มั้งแก ก็พี่เป้เป็นแฟนกับพี่หลิวไม่ใช่เหรอวะจะไปมีลูกได้ยังไง" น้องดาวแสดงความคิดเห็น

"แหมแกก็ พี่เป้เขาก็แค่อยากลองของแปลกเท่านั้นแหละแอบไปมีลูกมีเมียแบบนี้น่าสงสารคนที่'โดนสวมเขา'นะแก" น้องเมอหมายถึงผมเหรอ?

"จริงเหรอแกไม่อยากจะเชื่อแล้วแกแน่ใจได้ไงว่าเป็นลูกพี่เป้อ่ะ" น้องดาวยังสอบสวนเพื่อนต่อ

"ก็ฉันน่ะไปเจอพี่เป้กับครอบครัวที่ห้างไงแกมากันทั้งบ้านเลยนะแล้วพี่เป้ก็ยืนยันเองด้วยว่าเด็กอ่ะเป็นลูกพี่เป้" นึกออกละว่าวันไหน

"มิน่าล่ะ ฉันเคยเห็นพี่เป้พาเด็กมาเล่นที่คณะ แล้วแกเจอแม่เด็กมะ"

"ไม่เจอแกเสียด๊ายเสียดายนะแต่ฉันเจอพ่อแม่ทางนั้นด้วยนะแกท่าทางพ่อแม่เขาจะสนิทกันแหละ แต่ฉันก็สงสารแม่เด็กนะแกที่ไม่รู้เลยว่าตอนพี่เป้มาเรียนน่ะพี่เป้แอบคบ'คนอื่น'" นี่ผมต้องรับบทเป็นทั้งแม่เด็กทั้ง'คนอื่น'สินะ แย่จัง

"เออแกแล้วพี่หลิวรู้เปล่าวะว่าคนที่ตัวเองควงน่ะเขามีครอบครัวแล้ว" เออว่ะ แล้วผมรู้หรือเปล่าวะว่าไอ้เป้มีลูกกับผมแล้ว

"คงยังไม่รู้มั้งแก แต่เดี๋ยวก็คงรู้แหละแกก็งี้แหละนะพี่เป้เขาไม่ได้จริงจังอะไรด้วยหรอกยังไงเขาก็ต้องดูแลลูกเมียเขาอยู่แล้ว" อืม...ไอ้เป้ไม่ได้จริงจังกับผมเพราะต้องดูแลผม เรื่องมันเป็นแบบนี้สินะ (-*-)

"แล้วแกไม่เสียใจหรือไงเมอร์รี่พี่เป้ของแกเขามีลูกเลยนะเว้ย" เออนั่นสิ

"เสียใจเหรอก็ไม่นะ แต่เสียดายมากกว่าหล่อๆเพอร์เฟคๆแบบนี้หายากจะตายไป" ชอบที่ความหล่อความดูดีสินะ โถ่

"เออยังดีนะที่แกไม่ได้อะไรมาก แต่คนที่ควงกันอยู่นี่สิท่าจะถอนตัวยาก" ใช่ ตอนนี้ถอนตัวโคตรยากเลย

"หลิวอ่ะหนม" เออ กินหนม

"ไอ้หลิวมันเป็นไรวะ" เป็นเมียไอ้เป้...แต่บางทีก็อยากเป็นผัวนะแต่ไม่สำเร็จ

"เออ ทำไมมันนิ่งๆวะ" เออก็ฟังอยู่นี่ไง เอ๋?ไม่ใช่...ผมเงยหน้าขึ้นก็เห็นไอ้เป้ไอ้บีมไอ้ต้นยืนจ้องผมอยู่ อ้าว

"มากันตอนไหนวะ" ผมถามพวกมัน

"มานานละเห็นมึงนั่งแข็งเป็นหินเลย เป็นไรวะ" มิน่าล่ะถึงรู้สึกว่าน้องดาวกับน้องเมอคุยกันแปลกๆ

"เปล๊าาาาาา" ผมปฏิเสธแบบในละคร

"ประสาท" ไอ้ต้นด่าผมไม่พอยังผลักหัวผมอีก -*-

"อุ้ยพี่ๆสวัสดีค่ะ" น้องเมอนั่นเอง เลิกเม้าท์เรื่องผมกันแล้วเหรอ

"ดีครับ อ้าวน้องนั่นเองมาถ่ายรูปกับพี่ๆบัณฑิตเหรอ" ไอ้ต้นมันแสดงความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการทักทายน้องเมอไป

"ค่ะ ว่าแต่...พี่เป้ไม่พาลูกชายมาเล่นที่มหาลัยบ้างเหรอคะ" เริ่มแล้วววววน้องเขาไม่พูดเปล่ายังปรายตามาทางผมเหมือนเรื่องนี้ฉันเหนือกว่า เฮ้อออออออ ผมไม่อยากจะอะไรกับน้องเขาจริงๆนะเนี่ย

"อ๋อ ไม่พามาหรอกครับ คุณยายเขาพาไปเที่ยวน่ะ" ไอ้เป้ก็ตอบแบบสบายๆ

"แหมเป็นครอบครัวที่น่ารักจังเลยนะคะ อ้อ...แล้วพี่หลิวเคยเจอน้องไหมคะเนี่ย หรือว่าพี่หลิวไม่รู้เรื่องคะ" มีจีบปากจีบคอพูดอีกนะ สุภาพบุรุษหนอ ใจเย็นหนอ

"อู๊ยยย พี่เจอตั้งแต่น้องจุนยังไม่เกิดเลยครับน้องเหมียว เอ้ย น้องเมอร์รี่คริสต์มาส ฮะๆ" ผมก็จีบปากจีบคอตอบไป เอาตรงๆคือผมเริ่มรำคาญแล้วอ่ะ มันจะได้จบสักทีไม่รู้ว่าผมเคยไปเผาบ้านน้องเขาหรือเปล่าถึงได้อยากจะตามราวีผมจัง ผมจะเริ่มดราม่าแล้วนะ!!!

"พะ พี่หลิว!! เอ่อ..แหมแล้วได้เจอแม่ของน้องจุนบ้างไหมคะ'ครอบครัว'พี่เป้น่ะค่ะ" น้องเขาตกใจนิดหน่อยที่ผมเรียกชื่อเธอ ผมก็ยังยืนยันนะว่าชื่อเหมียวน่ารักกว่าชื่อเวอร์ๆเมอร์รี่นั่นอยู่ดี

"เจอสิ เจอทุกวันเลย" ส่องกระจกก็เจอละ

"แหม.."

"น้องเมอร์รี่ เรื่องบางเรื่องบางคนก็ไม่อยากให้คนอื่นรู้นะ พวกพี่ๆต้องขอตัวกันก่อนนะครับพอดีนัดกับรุ่นพี่ไว้ว่าจะไปถ่ายรูปด้วย พี่ไปนะ" แล้วไอ้เป้ก็ลากพวกผมออกมา

"กูว่านะน้องเขาคงคิดว่าไอ้หลิวเป็นชู้มึงอ่ะเป้ ทำไมมึงไม่บอกน้องเขาไปเลยวะ" ไอ้บีมถามขึ้นมา

"กูไม่อยากพูดอะไรกับน้องเขามากให้น้องเขาคิดแบบที่เขาเข้าใจแหละดีแล้ว" ผมว่ามันก็จริงอย่างที่ไอ้เป้ว่า น้องเขาอยากจะคิดอะไรก็คิดไปแค่ตอนนี้น้องเขาไม่อะไรกับไอ้เป้ก็พอละ

วันนี้พวกผมเข้ามาที่คณะเพราะมาถ่ายรูปรับปริญญาของพี่บัณฑิตกันพี่รหัสผมกับไอ้เป้ก็พี่แฝดนั่นแหละจำได้ไหมที่ออกมาแค่นิดเดียวในตอนที่1ไง พวกผมมาถ่ายรูปแสดงความยินดีกับพี่ๆ

"ยินดีด้วยนะพี่" ผมยื่นของที่เตรียมไว้ให้พี่เอแฝดคนพี่ที่เป็นพี่รหัสผม ส่วนพี่รหัสไอ้เป้ชื่อพี่บีเป็นแฝดน้อง

"เออขอบใจมากเว้ย เป็นไงพวกมึงเลี้ยงสายจนได้กันแม่งกูยังฮาไม่หาย" พี่แม่งกวนตีนจริงๆ

"ก็ดีพี่วันนั้นเหล้าพี่อร่อยดี" ผมไม่รู้จะตอบอะไรพี่แกเพราะจะว่าไปก็เพราะพี่แฝดพาไปเลี้ยงเรื่องถึงได้เป็นแบบนี้ต้องขอบคุณพี่แกนะเนี่ย

พวกผมก็เดินไปถ่ายรูปกับพี่ๆที่รู้จักจนพี่ๆต้องเตรียมตัวเข้าหอประชุมกันพวกผมก็ไปกินข้าวกัน เห็นพี่ๆเรียนจบรับปริญญาแล้วก็ดีใจแทนพี่ๆเขาเพราะอีกแค่ปีเดียวพวกผมก็เรียนจบกันแล้ว พอเรียนจบก็จะได้ดูแลน้องจุนกันได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องรบกวนพ่อแม่มาก ผมรู้ตัวดีน่าว่าผมเป็นคนมีความคิดที่ดี...คึคึ



Tbc.


เห็นมีคนถามหาน้องเมอด้วยอ่าาาาา อยากให้ทุกคนได้หยิกแก้มน้องจุนกันแต่เขียนไม่ค่อยเป็นเลยรวบรัด 55555 ก็เลยถีบน้องเมอออกไปนอกประเทศสักปีนึง นางกลับมาพร้อมรู้ว่าน้องเป้ของอิชั้น?มีลูกแล้ว กร้ากกก ถ้าบอกว่าเรื่องนี้น้องเมอไม่ใช่ตัวร้ายจะเชื่อกันไหม  :katai3: ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์นะคะ รักคนอ่านจุ๊บๆ  :กอด1: (โดนถีบออกไปอย่างนางงาม?)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 10-07-2014 19:28:13

 :katai1:   พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงหว่า นังเหมียวๆ ไม่ใช่ตัวร้าย กำลังจะบอกว่าวายร้ายตัวจริงยังไม่โผล่สินะ   :m31:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 10-07-2014 19:29:09

นางเหมียว เป็นน้องละเมอ   :ruready ชื่อได้แต่ใดมา  o22

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 10-07-2014 19:34:10

มีน้อง มีน้อง มีน้อง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 10-07-2014 19:38:14

อย่างว่าาา เด็กสมัยนี้โตไวมากกกก ต้องกอบโกยช่วงที่ยังน่ารักไว้ให้มากที่สุด ทดแทนความเกรียนยามโต :hao5:
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 10-07-2014 19:40:56

อย่าบอกนะคะว่าจะมีตัวร้าย :z3:
ชอบความน่ารักของครอบครัวนี้จ้า :impress2:
น่ารักกันทั้งบ้าน :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 10-07-2014 20:25:15

เอาตรงๆถ้าปัญหามันจะเกิดก็เกิดเพราะตัวหลิวเองนี่แหละ
ถ้าบอกถ้าพูดแต่แรกว่าแกเป็นเมียเป้เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้
คือก็ไม่ได้อะไรมากมายนะ แต่แค่รำคาญแทน และรำคาญหลิวที่มันมัวแต่
แค่นั้น แค่นี้ เหมือนคิดว่าคงไม่เป็นไร ถ้าเรื่องมันเกิดจะสมน้ำหน้าให้
อีกอย่างรอดูนังเมอร์รี่หน้าแตกอยู่เนี่ย คงสะใจพิลึก5555+++

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-07-2014 20:36:05

ตลกหลิวอะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 10-07-2014 21:47:47

อ้าวว นึกว่านางร้ายจะไม่มีแล้วนะนี่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 10-07-2014 22:17:43

 :hao4: แม่นางหลิวน้อย ตกลงอะไรของแม่นางเนี่ย
จะเอาฮาหรือว่าอะไร  :m28:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 10-07-2014 22:19:39

จริงๆ อยากให้น้องเมอเธอรู้นะว่าแม่น้องจุนเป็นใครเธอจะได้เลิกทำตัวน่ารำคาญ
อยากให้เธอเห็นน้องจุนเรียกหลิวว่าแม่มาก
แต่มดลูกที่ท่านเทพได้มอบให้ยังใช้งานได้ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 10-07-2014 22:52:37

โอ้ยย คือฮาน้องเมอร์กับตอนที่หลิวคิดตามมากอ่ ตลกมากๆ อยากให้นังน้องเมอหน้าแตกเพล้งจริงๆ 5555555
ปล.เชียร์ให้มีน้องอีกให้น้องจุน เรียนจบเเล้วรีบๆมีเล้ยย :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Kujannnnn ที่ 11-07-2014 01:50:20

น้องจุนน่ารัก น่ารักกันทั้งบ้านอ่ะ :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-07-2014 09:04:04

รำคาญยัยเหมียวอะไรเนี่ยเหมือนกันชอบกัดหลิว เป้แสดงออกชัดทำไมไม่เข้าใจนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Elizabeth_TonnY ที่ 11-07-2014 09:31:53

ชอบโคตรๆๆๆๆๆๆ ชอบมากกๆๆๆๆ นิยายเเล้วนี้อ่ะ เเบบนายเอกท้องได้ เเบบครอบครัวสุขสันต์อ่ะ  ชอบบบบบรอมานานนนนนนนล่ะ
ฟินมากอ่ะ  น่ารักมากกกกกกก น่ารักมากอ่ะ ทั้งเป้ ทั้งหลิว น้องจุนก้อน่ารักน่าหยิก อร๊ายยยยย ฟิน
เเต่เเบบคือรำคานอิน้องเหมียวอ่ะ เเบบเฮ้ยยยยย ไม่จบไม่สิ้นสักที - -

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 17 (up! 10/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 11-07-2014 10:56:28

ที่บอกน้องเมอไม่ใช่ตัวร้าย นี่หมายความว่า มีตัวร้ายจริงๆกำลังขะมาใช่ไหม?

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 12-07-2014 14:06:06

Chapter 18


"คุนพ่อคุนแม่มาแล้ววว" น้องจุนที่กำลังนั่งเล่นเลโก้อยู่กับป้าอิ่มลุกขึ้นวิ่งเข้ามาหาผมกับไอ้เป้

"ครับคุณพ่อคุณแม่กลับมาเล่นกับน้องจุนแล้ว วันนี้ดื้อไหมครับ หื้ม" ไอ้เป้อุ้มน้องจุนขึ้นมาฟัดแก้มเล่น

"ไม่ดื้อ น้องจุนไม่ดื้อแต่วันนี้น้องจุนไปเล่นข้างนอกป้าอิ่มพาไป"

"เหรอครับ เล่นอะไรบ้างเล่าให้คุณพ่อฟังบ้างสิ"

"น้องจุนไปเล่นทรายเจอเพื่อนด้วย"

"โห จริงเหรอครับจำชื่อเพื่อนได้ไหมเอ่ย" ผมก็ถามน้องจุนมั่ง

"จำได้ๆ ชื่อบอย"

"โอ้โห มีเพื่อนใหม่ด้วยดีจังเลย"

"แต่คุนแม่ เพื่อนน้องจุนมีน้องด้วยนะทำไมน้องจุนไม่มีน้องเหมือนเพื่อนเลย" เวรกรรม กูจะตอบลูกยังไงล่ะทีนี้

"น้องจุนอยากมีน้องเหรอลูก" อ้าวไอ้นี่ ไปถามลูกแบบนั้นทำม้ายยยย

"น้องจุนมีได้เหยอคุนพ่อ"

"มีได้สิน้องจุน ถ้าคุณแม่ยอมนะ" ไอ้เป้!!!!!!

"คุนแม่ คุนแม่ทำน้องให้น้องจุนได้เหยอ" ไอ้ทำน่ะมันไม่ยากหรอกลูก มันยากที่กว่าจะออกมาเป็นตัวเป็นตนนี่สิ

"เอ่อ ยังไม่ใช่ตอนนี้หรอกครับน้องจุน" ผมหันไปหาไอ้เป้ที่นอกจากจะไม่ช่วยกันยังมีหน้ามาหัวเราะอีก

"อีกนานมั้ยคุนแม่..กี่วัน" นี่นับวันเลยเหรอลูกกกกกกก

"อีกนานเลยน้องจุนการมีน้องเนี่ยต้องใช้เวลานะลูก"

"แล้วมีน้องต้องทำยังไงอ่ะคุนแม่" จะเอาขั้นตอนเลยเหรอลูก ไม่ดีมั้งยังเด็ก = =

"เอ่อ..การมีน้องเนี่ยน้องจะต้องอยู่ในท้องคุณแม่ก่อนครับอยู่ตั้งนานเลยนะ"

"น้องจุนเห็นๆเพื่อนน้องจุนคุนแม่ท้องโตเลย" น้องจุนพูดแล้วทำท่าประกอบอีก

"นั่นแหละครับคุณแม่จะต้องอุ้มท้องก่อนพอถึงเวลาน้องก็จะได้มาเกิด"

"น้องจุนก็เคยอยู่ในท้องคุนแม่เหยอ" น้องจุนรอคำตอบตาโตเชียว

"ครับ น้องจุนเคยอยู่ในท้องคุณแม่"

"โอ้โห คุนแม่หนักมั้ย"

"ไม่หนักหรอกลูก ตอนนั้นน้องจุนตัวเล็กนิดเดียวเอง"

"ถ้าน้องจุนจะมีน้อง น้องก็ต้องอยู่ในท้องคุนแม่ด้วยจิ"

"ใช่แล้วครับ"

"น้องจุนรอนะคุนแม่" เฟดเฟ้!

"เอ่อ..ครับๆ มาเรามาเล่นกันต่อเนอะ" โอย ปาดเหงื่อ

พอตอบคำถามที่ทำให้โลกเกือบแตกแล้วก็พาน้องจุนมากินข้าวอาบน้ำแล้วก็พาเข้าห้องนอนเล่านิทานก่อนนอนให้ฟัง ผมกับไอ้เป้จะส่งน้องจุนเข้านอนด้วยกันทุกคืนแล้วก็จะเล่านิทานโดยผลัดกันเป็นตัวละครต่างๆพอน้องจุนหลับก็ค่อยย่องออกมา ผมเพิ่งจะแยกห้องน้องจุนเมื่อไม่นานมานี้เพราะอยากฝึกน้องจุนไม่ให้ติดการนอนกับพ่อแม่ แต่ผมก็ยังห่วงน้องจุนอยู่ดีเลยมีป้าอิ่มเข้าไปนอนด้วยหลังจากผมกับไอ้เป้กล่อมเสร็จ

"หลิว"

"หือ?" พอกลับมาที่ห้องตัวเองกำลังปีนขึ้นเตียงนอนไอ้เป้ก็เรียก

"มาทำน้องให้น้องจุนกัน" แม่งพูดอะไรไม่รู้จักอับอาย

"ท้องตอนเรียนมันลำบาก" ผมหันไปตอบมันหน้าซื่อๆ หึหึอย่างไอ้เป้น่ะเหรอจะพลาด

"ไม่ท้อง..มึงก็รู้นิตั้งแต่มีน้องจุนกูไม่เคยพลาด" จ้าพ่อคนเก่งจ้า

"ก็มึงชวนทำน้องให้ลูก" ผมก็ตอบมันซื่อๆอีก

"พูดไปงั้นแหละเรียนจบค่อยมีน้องให้ลูก แต่ตอนนี้ชวนทำจริง" ไม่พูดเปล่ามือยังล้วงอีก

"เออๆ พูดมากจริงจะทำก็ทำเลยไม่ต้องพูด มันเสียเวลา!" อ้าว... ทุกคน..ผมขอตัว!!!!

………………………….….….

"หลิว! เข็มขัดอยู่ไหน"

"ลิ้นชักที่2 ด้านซ้าย"

"หลิว! เน็คไทล่ะ"

"ลิ้นชักข้างๆเข็มขัด"

"หลิว! ป้ายชื่อกูล่ะ"

"ลิ้นชักชั้นบนสุดด้านขวา"

"หลิว!........."

"ไอ้เป้!!!!!!!!!!!! ถ้ามึงไม่ยอมหาแล้วถามกูอีกคำคืนนี้มึงไปขอนอนกับน้องวนิดาข้างบ้านเลยนะ!"

".............." ผมที่กำลังอาบน้ำอยู่อยากจะถอดเอาฝาชักโครกออกไปฟาดหัวไอ้เป้สักที ไม่ใช่ว่ามันหาไม่เจอนะแต่มันไม่หาต่างหากล่ะต้องถามตลอด ผมอาบน้ำเสร็จก็พันผ้าเช็ดตัวออกมาเจอไอ้เป้นั่งก้มหน้าอยู่ปลายเตียง คือมันเป็นไรไม่รีบแต่งตัววะ

"เป้ ไม่รีบแต่งตัววะเดี๋ยวก็ไปซ้อมไม่ทันหรอกมึงฮาไม่ออกนะเว้ย" ผมถามมันพร้อมกับเดินไปหยิบชุดนักศึกษาที่ตู้เสื้อผ้ามาใส่

".............." อ้าว เงียบอีก

"เออ ถามไม่ตอบนะ"

"มึงขึ้นเสียงใส่กูแล้วมึงยังจะไล่กูไปนอนกับหมาอีก" ไอ้เป้มันเงยหน้าขึ้นมาตอบเสียงอ่อยๆ เอ่อ..จะไม่อะไรเลยนะถ้ามันไม่ทำหน้าบูดปากยื่นตาค้อนขนาดนี้ นี่มึงคิดว่ามึงอายุเท่าน้องจุนหรือไงวะ!

"....ห๊ะ?" เอาดิผมไปไม่เป็นเลยเอ้า

"มึงไม่พูดกับกูดีๆ กูหาไม่เจอกูเลยถามนี่" น้ำเสียงยังหงอยเหมือนเดิม คืออะไรเข้าร่างไอ้เป้หรือเปล่า

"ก็มึงไม่หานี่หว่า แล้วจะนั่งแบบนี้อีกนานไหมคร้าบคุณชาย ไปแต่งตัวเดี๋ยวสาย"

"เห็นไหมล่ะมึงว่ากูอีกแล้ว" เอ๋า...

"คือมึงเป็นไรเป้งอแงอะไร"

"มึงว่ากู มึงไล่กูด้วย" ..........ปลง

"จ้ะๆ หลิวขอโทษหลิวไม่ว่าเป้แล้วนะไปแต่งตัวนะเป้นะ เดี๋ยวไปซ้อมรับไม่ทันนะครับ" ถ้าสังเกตจะรู้ว่ากูกัดฟันพูด

"มึงเต็มใจง้อกูหรือเปล่า" _วยยยยยยยเถอะ! เชรี่ยเป้ กูผิดอะไรหรือก็เปล่านี่กูยังต้องมาง้อมึงอีกรึ

"เต็มใจครับเต็มใจไปแต่งตัวน้าาาาาา" นี่ถ้าไม่ติดว่าเช้านี้มีซ้อมนะไอ้เป้โดนผมกระทืบไปละ ฮึ่ยยยย

"มึงจะไล่กูไปนอนกับหมาอีกหรือเปล่า" นับ 1 2 3 อดทนหนอ ไม่โมโหหนอ มีผัวกวนตีนหนอ....

"ไม่ครับ ไม่ไล่..แต่ถ้ามึงยังไม่แต่งตัวอีกกูจะไม่รอมึงแล้วนะ"

"คร้าบบบบบบบ ฮ่าๆๆๆ เมียใครน่ารักจริง" หึ ทำไมผมจะไม่รู้ว่าไอ้เป้มันกวนตีน ทำมาเป็นสะดีดสะดิ้งงอแงเหมือนเด็ก มันคงคิดว่าตัวเองน่ารักมั้ง ประสาท..

วันนี้พวกผมมีซ้อมรับปริญญากันครับพวกผมเรียนจบกันแล้วนะไอ้เป้คว้าเกียรตินิยมอันดับหนึ่งมาครองด้วย อิจฉาอ่ะๆๆๆ แล้วน้องจุนก็เข้าโรงเรียนแล้วด้วยวันนี้ต้องรบกวนแม่ๆให้ไปส่งที่โรงเรียนที่พวกผมคัดสรรกันมาอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช? นั่นก็คือ'โรงเรียนอนุบาลหมีน้อยสุดหรรษา' เจ้าของโรงเรียนอย่างเจ๋งอ่ะคิดชื่อได้โคตรบรรเจิด(บรรเจิดนี่ชื่อพ่อใครหรือเปล่า?)

"น้องจุน วันนี้รอคุณย่ากับคุณยายที่บ้านนะครับลูก" พอผมสองคนแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาหาน้องจุนที่เล่นอยู่ข้างล่าง

"คับ น้องจุนต้องรอให้คุนย่าคุนยายไปส่งโรงเรียน" น่ารักจริงๆเลย นึกถึงวันแรกที่น้องจุนต้องไปโรงเรียนก็ไม่งอแงด้วยนะ ลูกผมๆๆๆๆ

"ดีมากครับ ไปโรงเรียนตั้งใจเรียนนะลูก"

"คับ น้องจุนจะเก่งเหมือนคุนพ่อคุนแม่เล้ย >o<" น้องจุนยิ้มรับอย่างร่าเริงแล้วผมกับไอ้เป้ก็พร้อมใจกันขยี้ผมน้องจุนเล่น ฮ่าๆๆๆ

"ฮ่าๆๆๆ เอิ้กกกกๆ คุนพ่อคุนแม่แก้งน้องจุนนนนนน ^o^" ผมทนไม่ไหวเลยจับฟุงมาพัด? ไม่ใช่ จับพุงมาฟัดซะเลย ก็หัวเราะเอิ้กอ๊ากกันไป พอฟัดแก้มฟัดพุงน้องจุนจนหนำใจผมกับไอ้เป้ก็มาที่มหาลัยวันนี้เป็นวันซ้อมใหญ่แล้ว

ช่วงนี้พวกผมก็ใช้ทุนกันอยู่ จริงๆพวกผมต้องใช้ทุนกัน 3 ปี หรือถ้าไม่ใช้ทุนก็ต้องชดใช้เงินแทน คนส่วนมากก็อยากใช้ทุนกันทั้งนั้นรวมถึงผมกับไอ้เป้ด้วยแต่มันติดที่มีน้องจุนจะให้อยู่กับแม่ๆก็ไม่อยากห่างลูกแต่โชคดีที่ผมกับไอ้เป้ได้อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่(นครปฐมเอ๊งงงง) เพราะเพื่อนๆในรุ่นมันไฟแรงกันอยากจะออกโบยบิยไปในที่ห่างไกล พอดีมีลูกต้องดูแลไม่สามารถไปแบบพวกนั้นได้ -*- พวกผมเลยตกลงกันจะใช้ทุน 1 ปีแล้วชดใช้เงินในส่วนที่พวกผมไม่ได้ใช้ทุนคืน เดี๋ยวนี้เลยต้องไปๆมาๆกรุงเทพฯ-นครปฐม อีกสักหน่อยก็คงขับรถตู้แล้วจอดรับตามรายทางละ กร๊ากกก

เออจะบอกว่าผมเจอน้องเมอด้วยนะ น้องเมอรับปีนี้แหละแต่คนละวันกัน วันนี้น้องเขาคงมากับเพื่อนอีกมั้งน้องเขาไม่ได้สนใจอะไรไอ้เป้แล้วแหละก็นะมีลูกเป็นตัวเป็นตนขนาดนี้คุณน้องเธอเมินเหมือนไม่เคยตามไอ้เป้เลย ผมว่าดีแล้วล่ะ ถ้าถามผมว่าทำไมไม่ประกาศตัวไปเลยว่าเป็นแม่น้องจุน เพราะผมเป็นผู้ชายไงเรื่องนี้มันยากจะอธิบายนะเว้ยแล้วผมจะไว้ใจน้องเมอได้แค่ไหนว่าจะไม่เอาผมไปออกงานวัดกั้นผ้าเก็บเงินติดป้าย'เชิญชมผู้ชายท้องได้' เพราะน้องเมอแค่หลงไหลไอ้เป้ภายนอกแค่นั้นแล้วก็อาจจะอยากเอาชนะผมนิดหน่อยส่วนเรื่องน้องจุนแค่คนรอบข้างผมเข้าใจก็พอแล้ว ผมดูหล่อไหมล่ะ..

ผ่านวันซ้อมไปวันรับจริงก็มาถึง ต้องตื่นกันแต่เช้ามาตรวจดูความเรียบร้อยเมื่อวานก็หอบลูกหอบผัวมานอนบ้านแม่ พ่อแม่ไอ้เป้ก็มาจะได้ออกไปมหาลัยพร้อมกันคันเดียวกันประหยัดพลังงานและที่สำคัญประหยัดตังค์ค่าน้ำมัน! วันนี้น้องจุนแต่งตัวหล่อเฟี้ยวมากเลยแม่ผมเป็นคนจัดการเอง

"คุนพ่อคุนแม่ใส่ชุดอะราย เหมือนพ่อมดในการ์ตูนที่น้องจุนเคยดูเลย" เอ่อะ!

"เขาเรียกว่าชุดครุยครับลูก ใส่ตอนเรียนจบ คุณพ่อคุณแม่เรียนจบก็เลยได้ใส่" ผมก้มลงตอบคำถามน้องจุน แกก็เอียงคอทำตาแบ๊ว(ท่าประจำตัวเลย)

"น้องจุนก็นึกว่าคุนพ่อคุนแม่เป็นพ่อมด น้องจุนจะได้เป็นลูกมด" ลูกมด? ฮ่าๆๆๆ ลูกใครวะ

"ฮ่าๆๆ ไม่ใช่ครับน้องจุน" ผมไม่กล้าขยี้ผมน้องจุนอ่ะเพราะแม่ทำผมให้น้องจุนมาอย่างดีไม่ใช่ไรกลัวโดนฝ่ามือพิฆาตจากแม่

"คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ" ไอ้ดรีมที่เดินเข้ามาเจอพวกผมก็เข้ามาทัก

"ดีจ้ะ ยินดีด้วยนะน้องดรีม"

"ขอบคุณค่ะคุณแม่ ..น้องจุนนนนนนนนน ไม่เจอกันตั้งนานคิดถึงจังเลยมาให้น้าดรีมกอดหน่อยเร็ว"

"น้าดรีม น้าดรีมใส่ชุดเหมือนคุนพ่อคุนแม่เลย คิกคิก"

"ก็น้าดรีมเรียนจบเหมือนคุณพ่อคุณแม่น้องจุนไงครับ"

"น้องจุนอยากเรียนจบมั่งอ่าาาา น้องจุนจะได้ใส่บ้าง" คงอีกราวๆ 20 ปีนะลูก ป๊าดดดดด! ถึงตอนนั้นผมจะแก่ไหมวะ..

"สวัสดีคร้าบบบบบพ่อแม่" ไอ้ต้นไอ้บีมมาแพ็กคู่กันเลย

"หายเงียบเลยนะพวกมึงเดี๋ยวนี้" พ่อไอ้เป้เจอไอ้สองตัวก็เอ่ยทัก

"โหยป๋า ช่วงนี้ใช้ทุนไม่ค่อยว่างหรอก ไว้ว่างเมื่อไหร่จะแวะไปซบอกนะป๋า" นอกจากพ่อไอ้เป้จะเปิดอู่แล้วยังมีสนามแข่งรถอีก แต่พวกผมน่ะฟรีทุกรายการจนแกบอกว่า'กูว่ากูจะเจ๊งเพราะลูกว่ะ'แต่แกก็ชวนบ๊อยบ่อยแล้วก็เลี้ยงตลอด ไงล่ะหัวหน้าแก๊งค์พวกผมโคตรป๋า

"เออๆทำงานน่ะดีแล้ว อย่าให้เหมือนไอ้สองตัวนี้จะใช้ทุนปีเดียวนี่ยังมาขอตังพวกกูไปชดใช้ส่วนที่ไม่ได้ใช้ทุนเลย"

"อ้าว ก็เพราะลูกมึงเสกเด็เข้าท้องลูกกูไง" พ่อผมที่ยืนนิ่งอยู่นานก็พูดขึ้นมา สุดยอดดดดพ่อ!

"ฮ่าๆๆ อย่าเถียงกันคร้าบบบบบ" เสียงไอ้บีม จริงๆตอนที่พ่อๆคุยกันแม่ๆก็อุ้มน้องจุนไปดูนั่นดูนี่เพราะจะได้ยินอะไรไม่ดี เวลาผมกับไอ้เป้อยู่กับลูกนะจะเก็บคำหยาบทุกคำกลืนลงท้องพอเหลือสองคนค่อยคายออกมา

"ไปๆพวกมึงเขาเรียกรวมแล้วเดี๋ยวก็ไม่ทันเขาหรอก" พอถ่ายรูปกันจนสะใจแล้วพ่อผมก็เอ่ยไล่

"ทำไล่นะพ่อ ตัวเองไม่ค่อยกลับบ้านอ่ะไม่อยากอยู่กับเค้านานๆหรือไง" ผมเลยแซวพ่อออกไป

"โอ๊ย ลูกกูออกเรือนแล้วกูไม่สนหรอกกูจะอยู่กับเมียกู" ฮ่วยยยย!

"พวกนี้จริงๆเลย ไปๆเขารวมแล้วเดี๋ยวไม่ทันเสร็จแล้วค่อยเจอกันนะลูก" แล้วพวกผมก็โดนไล่กันอย่างจริงจังเพื่อเข้าหอประชุม อ๊ากกกก ตื่นเต้น


Tbc.

เข้าใจอิหลิวกันหน่อยน้าตัวววว นอกจากคนสนิทนางก็ไม่อยากให้ใครรู้ คืออิหลิวนางเป็นผู้ชายใช่ไหมล่ะนางเลยไม่อยากเปิดเผยอะไรมาก แค่เป้ไม่สนใจชะนีอื่น รักนาง นางก็ปริ่มแล้ว อะไรประมาณนี้ ถ้ามีอะไรแนะนำบอกได้หมดเลยนะค้า จะเอาไปปรับปรุงอิหลีเด้อ -/\-   :hao5:อ้อ มีหลายคนสงสัยว่าจะมีนางร้ายโผล่มารึเปล่าอย่าห่วงไปเลยตัว เค้าไม่กินมาม่าเพราะเส้นมันอืด เรื่องนี้ไม่มีตัวร้ายจริงจริ๊งงงงงงงงงง ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ รักคนอ่านจุ๊บๆ  :กอด1:(หลบออกไปอย่างนางงาม)

ปล.เมื่อวานไม่ได้อัพเพราะเน็ตใช่ไม่ได้เลยมาวันนี้แทน ตอนแรกกะจะขอลาหยุดเสาร์-อาทิตย์ แต่วันศุกร์เค้าหยุดไปแล้วพรุ่งนี้ลา เจอกันวันจันทร์นะจ๊ะ จู๊บบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 12-07-2014 14:22:31

เรียนจบแล้ว รอปั๊มลูก กร๊ากกกกกกกกกกก  :hao7:  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 12-07-2014 14:57:06

ไม่มีร้ายน่ะดีแล้วล่ะ :mc4: เราก็ไ่ค่อยชอบมาม่าเหมือนกัน  o22
มีลูกน่ารักๆแบบนี้ผลิตมาเยอะๆเรยย 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: BaZkon ที่ 12-07-2014 15:18:46

ไม่มาม่านี่ดีค่ะ เราจะได้อ่านยืดๆนานๆเพราะมาม่าทีรัยนี่อ่านไม่ไหวจริงๆ มันเครียดอ่ะ อยากจิคราย :heaven

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 12-07-2014 15:37:50

ไม่มาม่าก็ดีแล้วอากาศร้อนขนาดนี้ถ้ายังต้องซดมาม่าอีกเซ็งมาก
ชอบอย่างตอนนี้น่ารักมากลุ้นว่าเมื่อไหร่น้องจุนจะมีน้อง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 12-07-2014 16:06:19

 :man1: รอพี่เป้ปั๊มน้องให้อีกคนจ้า หุหุ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Kujannnnn ที่ 12-07-2014 16:18:45

รอพ่อเป้ กะแม่หลิว มีน้องให้น้องจุนนะครัชชชชชช :oo1: :กอด1: :man1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 12-07-2014 17:08:55

เราก็อยากได้น้องน้าาาาาาาาา เอาน้องสาวหรือน้องชายดีเน้ออ :katai2-1:
ยินดีที่ทั้งคู่เรียนจบด้วยยย :mc4:
รอตอนต่อไปน้าาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 12-07-2014 17:26:42

ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักน้องจุน น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 12-07-2014 18:18:08

อร๊ายยยย น้องจุนอยากได้น้อง แบบนี้คุณพ่อคุณแม่ต้องจัดให้เลยสิครัชชช 55555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 12-07-2014 19:30:15

อุ๊ย น้องจุนอยากได้น้อง  ปั๊มน้องให้น้องจุนหน่อยเร๊วว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-07-2014 20:01:48

ขอน้องจุนได้ม้ายยยยยย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 12-07-2014 20:23:34

น้องจุนจะมีน้องเมื่อไหร่นัาาาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 12-07-2014 20:44:53

อยากให้น้องจุนมีนีองงงงงง  :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-07-2014 21:00:06

น้องจุนนนนนนนนนนนนนน
น่ารักอ่ะ น่ารักมากกกกกกก

ป.ล.อย่าให้มีดราม่าอีกเลยนะครับ ใจไม่ดี ให้เป็นครอบครัวสุขสันต์หรรษาแบบนี้แหละดีแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 12-07-2014 21:24:59

อุ่ยยยย เรียนจบเเล้ว งี้ก็มีน้องให้น้องจุนได้แล้วสิ ไม่ได้ท้องตอนเรียนเเล้ว อิอิ :katai2-1: :z1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 12-07-2014 22:25:21

ฉลาดในสายตาตัวเอง แต่กลายเป็นคนโง่ในสายตาคนอื่นเลยนะน้องเหมียว เอ้ย! เมอรี่คริสต์
น่าสมเพชนะนางเนี่ย ไม่รู้อะไรก็เอามาพูดอย่างกับรู้ดีเสียเต็มปะดา หน้าแตกตั้งแต่ยังไม่รู้ความจริงเลยนาง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 13-07-2014 09:36:08

รผุ้สึกเริ่มกัลวล
กลัวจะมีม่รมาผจญครอบครัวนี้จัง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 13-07-2014 16:22:54

เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆ
ชอบเนื้อเรื่องแบบนี้ นายเอกท้องได้ชอบม๊ากมาก
 น้องจุนน่ารักมากๆๆ
+1และเป็ดนะค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-07-2014 21:51:02

น่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-07-2014 02:00:04

จุนน่ารักดี

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-07-2014 12:12:34

น้องจุนน่ารักอ่ะ เป้กับหลิวก็รีบทำน้องให้น้องจุนหน่อย  :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 18 (up! 12/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-07-2014 16:44:17

กดติดตามค่ะ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 14-07-2014 19:06:28

Chapter 19


"ไอ้บีมมึงคุยกับเจ้าของร้านยังวะ"

"เรียบร้อยครับงานนี้ปิดผับเลี้ยง!!!"

"ดีมากครับเพื่อน กว่าพ่อแม่ดีเด่นคู่นั้นจะห่างจากลูกได้แต่ละที ยากกกก ถึงขนาดใช้ทุนแค่ปีเดียวแล้วยอมจ่ายเงินเพื่ออยู่กับลูก"

"ถูกต้องครับ เพราะฉะนั้นงานนี้ จัดเต็ม!!!!"

"ว่าแต่มึงสองตัวคงไม่งอแงร้องไห้หาลูกนะ" หือ? ผมที่กำลังดวลเกมส์กับไอ้เป้อยู่กดหยุดเกมส์แล้วหันไปหาพวกมัน

"อยู่กับแม่กูหายห่วง" พวกผมวางแผนจะไปแรดกันแหละหลังจากที่ผมห่างหายไปนานมากกกกกกกกกกกกก พอผมกับไอ้เป้ใช้ทุนได้ 1ปีพอดีชดใช้ที่เหลือครบก็เลยอยากจะแรดบ้างตามประสาเลยชวนเพื่อนๆที่ยังใช้ทุนอยู่ในเฟสกลุ่มว่าอยากไปเที่ยวกันก็ตกลงว่าจะไปวันหยุดที่จะถึงนี้ไปกันหลายคนเลย พวกผมเลือกแหล่งท่องเที่ยวแบบไม่ไกลไปง่าย เน้นย่ำราตรีไม่เน้นธรรมชาติเลยตกลงไปพัทยากัน กร๊ากกกก ถ้าถามว่าถ้าจะแค่เที่ยวกลางคืนทำไมไม่เที่ยวในกรุง คำตอบคือ'มันไม่ได้บรรยากาศ' แล้วไอ้บีมมีญาติเปิดผับที่นั่นพอดี พวกผมเลยลงขันกันเหมาผับเลยหนึ่งคืน >.<

"แล้วมึงบอกลูกว่าจะไปไหนกันวะ"

"ไปทำงาน" จุ๊ๆ รู้แล้วเงียบๆไว้นะอย่าไปบอกน้องจุนล่ะ เดี๋ยวเสียภาพพจน์คุณพ่อคุณแม่ที่น่ารักหมด

"เหยดดดดด! โกหกลูกนี่หว่า" ไอ้บีมมันถูกอกถูกใจมากอ่ะ

"ถ้าไม่โกหกจะเรียกว่าหนีลูกเที่ยวเหรอวะ" ไอ้เป้หันไปตอบ เออจริง!

"พวกมึงเก็บกดกันใช่ไหม สารภาพมานะ"

"เปล่าไม่ได้เก็บกด แต่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ" อร้ายยยย มึงตอบอะไรไปวะเป้ เค้าเขินนะ >//<

"คุนพ่อ!คุนแม่! น้องจุนกลับมาแล้วววววว" เสียงน้องจุนดังมาตั้งแต่ไกลเชียว

"คุ..เอ๋ พ่อบีมพ่อต้นซาหวัดดีคับ" น้องจุนในชุดนักเรียนอนุบาลวิ่งเข้ามาเจอพวกผมก็ยกมือไหว้ ผมไม่ได้ไปรับไปส่งน้องจุนหรอกเพราะว่ามีรถโรงเรียนให้บริการเด็กชั้นอนุบาลรถโรงเรียนอย่างน่ารักอ่ะผมอยากจะแอบขึ้นจริงๆ

"สวัสดีครับน้องจุนไปโรงเรียนสนุกไหมครับ" ไอ้ต้น ผู้ชายมีมาดถามน้องจุน

"ซาหนุกๆพ่อต้น น้องจุนมีเพื่อนเยอะแยะเลย"

"เหรอครับแล้วคุณครูสอนอะไรบ้างเอ่ย"

"คุนคูพาร้องเอบีชี ร้องกอไก่แล้วก็ให้วาดรูปด้วยล่ะ ^o^"

"โอ้โห! แล้วน้องจุนชอบไหม"

"ชอบๆๆๆๆ คุนคูสอนซาหนุก"

"ถ้าชอบก็ตั้งใจเรียนนะครับ"

"คับ น้องจุนตั้งใจเรียน นี่ๆน้องจุนวาดรูปคุนคูให้เอามาให้คุนพ่อคุนแม่ดู" น้องจุนรีบกุลีกุจอหาสมุดภาพในกระเป๋าเอาออกมาอวดให้พวกผมดู

"ให้คุณพ่อคุณแม่ดูแล้วพ่อบีมพ่อต้นดูได้ไหมเอ่ย"

"ดูด้ายยยยย น้องจุนให้ดูทุกคนเลย"

"ไหนคุณแม่ขอดูหน่อย โห น้องจุนวาดน้องแมวเก่งจังเลย"

"งื้อไม่ใช่นะคุณแม่ นั่นน้องหมาต่างหาก" อ้าววว ผมมองยังไงก็แมวชัดๆ จินตนาการเด็กอย่าไปขัด

"เอ่อครับๆ แล้วนี่อะไรเอ่ยน้องจุนเด็กผู้หญิงเหรอครับ"

"ม่ายช่ายคุนคูให้วาดรูปตัวเอง นั่นน้องจุนนะคุนแม่" อยากจะกรี๊ด ทำไมลูกผมวาดตัวเองแบ๊วขนาดนี้ล่ะ!!!

"ฮะๆ เหมือนเด็กผู้หญิงเลยเนาะน้องจุนว่าไหม"

"ไม่เหมือนน้า น้องจุนหล่อ"

"แล้วในรูปที่วาดนี่หล่อไหมน้องจุน" ไอ้บีมมันถาม

"หล่อจิพ่อบีม" จะหล่อจะสวยก็เอาเถอะลูก เต็มที่เลย ผมไม่ว่าหรอกจะเป็นอะไรยังไงก็ลูก ผมดูหล่ออีกละ

"ความหล่อสำหรับเด็กมันแบ๊วขนาดนี้เลยเหรอวะ" ไอ้บีมมันกระซิบถามผม

"จินตนาการลูกกูมึงไม่เข้าใจหรอกบีม" เพราะผมเองก็ไม่เข้าใจ

"นี่ๆๆๆ อันนี้น้องจุนก็วาด" น้องจุนโชว์รูปที่เหมือนคนสามคนยืนอยู่แล้วรอบๆตัวก็มีอะไรไม่รู้ที่ผมดูไม่ออก

"รูปอะไรครับ" ไอ้เป้ก็ถามบ้าง

"รูปเราไงคุนพ่อ มีคุนพ่อคุนแม่แล้วก็น้องจุน" อ๋อไอ้คนสามคนนั้นคือครอบครัวผม

"แล้วรอบๆนี่คืออะไรครับ" ไอ้เป้คงสงสัยเหมือนผม

"อันนี้เป็นวายร้ายจะมาทำร้ายพวกเรา คุนพ่อคุนแม่เลยต่อสู้กับพวกมัน" นี่ผมมีพลังและความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอวะ? จินตนาการของเด็กน้อยมันช่าง...!

"ฮ่าๆๆๆ แล้วคุนพ่อคุนพ่อแม่จะสู้ไหวเหรอครับวายร้ายมาตั้งเยอะแหนะ"

"ไหวจิคุนพ่อ คุนพ่อคุนแม่เก่งสู้พวกนี้ได้หมดเล้ยยย"

"ขนาดนั้นเลย" นี่ลูกคิดว่าพวกผมเป็นฮีโร่เหรอนี่ ปลื้มปริ่ม

"ช่ายแล้วๆๆ >o<"

"ฮ่าๆๆ คร้าบๆ" แล้วพวกผมสี่คนก็รุมขยี้หัวน้องจุนอย่างเมามัน (นั่นลูกนะเว้ย!!!!!)

……………….…………

"หลิวของครบแล้วนะ"

"อื้อครบแล้ว" วันนี้เป็นวันที่พวกผมจะออกแรดกันไอ้เป้ก็เอากระเป๋าไปใส่ไว้ในรถ พวกผมไม่ได้พร้อมกันหรอกไปใครไปมันเจอกันที่โรงแรมที่จองไว้เลย

"งื้ออออออ คุนพ่อคุนแม่รีบกลับน้า" กำลังเช็คของกันอยู่น้องจุนก็วิ่งออกมาพร้อมกับแม่ผม เห็นหน้าน้องจุนแล้วรู้สึกผิดเลยว่ะไม่ไปแล้วได้ไหมเนี่ย

"น้องจุนไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่ไปเหรอครับ ไม่ไปดีไหมน๊า" ไอ้เป้ย่อตัวลงคุยกับน้องจุน

"หื่อ น้องจุนให้ไปน้องจุนอยู่กับคุนยายได้น้องจุนเก่งน้องจุนโตแล้ว" น้องจุนพูดแล้วยิ้มตาหยี

"งั้นเดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่รีบกลีบนะครับ"

"คับ ^^"

"ไปกันได้แล้วเดี๋ยวเพื่อนรอ เที่ยวกันให้สนุกแล้วระวังตัวกันด้วยล่ะ" แม่ผมเข้ามากระซิบบอกเพราะเดี๋ยวน้องจุนได้ยิน

"คร้าบบบบแม่ ไปนะ เดี๋ยวซื้อข้าวหลามมาฝาก ฮ่าๆๆ" แล้วผมสองคนก็ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่พัทยาไม่น่าจะเกิน 2 ชม.ก็คงถึง

"เป้ หนมไหม" ไอ้เป้ทำหน้าที่ขับรถส่วนผมทำหน้าที่เป็นกำลังใจและกินขนมอยู่ข้างๆ สู้ๆนะเป้เค้าเอาใจช่วยอยู่

"ป้อนๆ" ไอ้เป้ยื่นหน้ามาทั้งๆที่ตาก็มองทาง

"มึงเป็นน้องจุนเหรอถึงจะให้กูป้อนเนี่ย" ปากก็ว่ามันแต่มือนี่หยิบขนมใส่ปากมันเรียบร้อย

"ก็มือไม่ว่างนี่ขับรถอยู่ เอาอีกๆ ป้อนหน่อย" ดูมัน!

"เอ้าจะกินก็อ้าปาก" ผมกับไอ้เป้ก็เฮฮาลั้นลากันไปตามทางจนไปถึงโรงแรมที่จองไว้เข้าห้องเก็บของกันแล้วเจอกันอีกทีค่ำเลยผมก็โทรหาแม่

"ถึงกันแล้วเหรอยะ"

"ถึงแล้วแม่เพิ่งเข้าห้อง น้องจุนล่ะ"

"นั่งวาดรูปอยู่นี่แหละ เอ้าน้องจุนคุณแม่โทรมาลูก....คุนแม่ น้องจุนวาดรูป"

"เหรอครับ อยู่กับคุณยายอย่าซนนะ"

"ม่ายๆ น้องจุนไม่ซนน้องจุนคิดถึงคุนพ่อคุนแม่น๊า จุ๊บๆ ฝากจุ๊บๆให้คุนพ่อด้วยนะคุนแม่"

"ฮ่าๆๆ ครับๆ งั้นน้องจุนไปวาดรูปต่อเนอะ"

"อื้อออออ่ะคุนยาย..." แล้วสายก็ตัดไป

"ลูกว่าไงบ้าง" ไอ้เป้เดินเข้ามากอดคอผมจากด้านหลังกระซิบถาม คือมึงจะกระซิบไปทำไมคร้าบ

'จุ๊บ' หึหึ ผมนึถึงที่น้องจุนพูดเลยจุ๊บไอ้เป้ไปทีนึงมันเหวอเลย

"ลูกฝากจุ๊บๆมาให้มึงน่ะ" ผมยักคิ้วให้มันแล้วแกะมือไอ้เป้ออกแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ ออกมาก็เจอไอ้เป้นอนดูโทรทัศน์อยู่บนเตียง

"ขโมยจูบไปแล้วหนีเหรอ"

"ขโมยอะไร ก็บอกอยู่ว่าลูกฝากมา"

"คืนนี้มึงไม่รอดหรอกหลิว"

"ได้เลยน้อง เดี๋ยวพี่จัดให้เอง" ผมจับคางไอ้เป้แล้วพูดยั่วมันก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆมัน เก็บแรงก่อนคืนนี้น่ะ(ทั้งย่ำราตรีและศึกกระชับพื้นที่) ผมไม่กลัวมันหรอก ลูกก็จะโตอยู่ละยังจะมาเอียงอายอะไรมันอีกรู้เช่นเห็นชาติกันจนทะลุอยู่แล้ว

"ได้ครับพี่ ไม่ได้พี่ผมไม่นอนนะ" แหนะ ไอ้นี่ยังมีต่อ

"เออ นอนละถึงเวลานัดละปลุกด้วย" ผมหลับตาลงชาร์ตแบตตัวเองเก็บไว้เตรียมออกแรดคืนนี้


Tbc.

แอบตามไปส่องสองผัวเมียคู่นี้กันเถอะ  :hao6:  เอิ้กกกกกก ขอบคุณทุกคอมเม้นนะฮ้าาาาา รักคนอ่านจุ๊บๆ  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-07-2014 19:21:10

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-07-2014 19:23:25

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-07-2014 19:29:40

จุนน่ารักมาก ๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 14-07-2014 19:58:21

ลน้องจุนแบ๊วแต่เลยน่ารัก ส่งสัยบ้านนี้จะได้ลูกเขย555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 14-07-2014 19:59:18

พ่อกับแม่เขาจะปั้มน้องให้น้องจุนแล้วนะ....อิอิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 14-07-2014 20:03:13

หนีลูกเที่ยว!!!
อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 14-07-2014 20:11:54

รีบกลับนะสงสารน้องจุน :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-07-2014 20:12:28

ไฟยังแรง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 14-07-2014 21:21:10

อ๊ากกกกกก น้องจุนน่ารัก >///<

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 14-07-2014 21:26:12

กำลังจะทำน้องให้น้องจุนใช่ไหม อิอิ :-[ :impress2: :z1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 14-07-2014 21:40:17

 o18 นิสัยไม่ดีกันเยยจริงๆนะเนี่ย แอบหนีลูกไปเที่ยวอ่ะ
แต่อย่าลืมเอาน้องมาฝากน้องจุนนะจ๊ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 14-07-2014 21:48:15

อ้าวๆหนีเที่ยวๆ กลับมาเอาน้อง ของน้องจุนมาฝากเลยนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 14-07-2014 21:48:19

หนีลูกเที่ยวมันไม่ดีนะ 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 14-07-2014 22:32:15

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 14-07-2014 22:43:58

พ่อกับแม่หนีลูกเที่ยวคราวนี้ได้น้องกลับมาให้จุนด้วยสินะ
แต่จุนก็หล่อนะ หรือต้องบอกว่าน่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 14-07-2014 22:52:49

โกหกน้องจุนว่าไปทำงานนี่ไม่ดีนะคะ
ทำไมไม่บอกว่าคุณพ่อคุณแม่จะไปปั๊มน้อง น้องจุนจะบอกไปนานๆ ไม่ได้น้องไม่ต้องกลับมา ว่ะฮ่าาาาาา :laugh:  #โดนถีบ :z6:
รอตอนต่อไปน้าาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 14-07-2014 23:12:12

น้องจุนจะมีน้องอีกคนมั้ยเนี่ย :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 14-07-2014 23:23:49

น้องจุนน่าร๊ากจริงๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Elizabeth_TonnY ที่ 15-07-2014 02:22:59

น่ารักอ่ะ ♡♡♡
 :ling1: :ling1: :ling1: :mew3: :mew3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 15-07-2014 13:38:15

นังหนูเมอรี่ฯ  สงสัยไม่อยากอยู่อย่างสงบสุขซะละม้างงงง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 15-07-2014 23:17:29

ครอบครัวสุขสันต์มากๆ น่ารักจริง
แล้วจะมีน้องให้น้องจุนกันรึป่าวคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: leeteuk ที่ 16-07-2014 06:22:27

อ่านแล้วอมยิ้มตลอดเลยเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 16-07-2014 16:18:33

รออยู่น้าา ไรท์รีบๆมาอัพน้าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-07-2014 16:54:00

หนีลูกไปเที่ยวนะ น้องจุนน่ารักจังไม่งอแงด้วย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 17-07-2014 00:37:01

กลับมาจากเที่ยวจะได้น้องมาฝากน้องจุนไหมเนี่ย  :o8:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 19 (up! 14/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 17-07-2014 17:38:11

ไรท์ไม่มาอัพซักที ที่หายไปหลายวันเพราะกำลังแต่งฉากมหัศจรรย์อยู่ใช่ไหม อิอิ :z1: :haun4: :pighaun: :hao7: :hao6: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 18-07-2014 23:22:51

เอ่อ... ก่อนอ่านข้าขอสารภาพก่อนว่าที่ข้าหายไปข้าไปฝึกวิทยายุทธ์มา แต่มันยังไม่แกร่งกล้าเลยเพราะงั้นทนๆอ่านไปก่อนนะตัว


Chapter 20


"แหมๆๆๆๆ คู่รักดีเด่นเพิ่งจะได้ฤกษ์ได้ยามลงมากันเหรอมึง หรือติดอะไรอยู่ค๊าถึงช้าขนาดนี้" เสียงไอ้ดรีมดังมาก่อนตัวเลย

"กูเพิ่งตื่นเว้ย" ตอนนี้ผมยังมึนๆอยู่เลยนอนสับหัวแลง*ก็งี้ (ภาษาพื้นเมืองของทาง northeast ของประเทศไทย ง่ายๆก็อิสานนั่นแหละ แปลว่า นอนทับตะวัน นอนตอนพระอาทิตย์ตกดิน) <-- คือจะเยอะเพื่อ? =.="

"นอนเก็บแรงกันเหรอพวกมึง ว่าแต่เก็บแรงเที่ยวหรือเก็บแรงไว้ทำอะไรวะ" ผมเกลียดพวกมันก็ตรงที่รู้ทันนี่แหละ ผมเลยทำเป็นนิ่งไม่ตอบมันปล่อยให้มันล้อไป บอกเลยว่าไม่อายเว้ย!

"มากันครบแล้วนะ ใครจะไปกับใครก็ตามนั้นแล้วกันนะ" ไอ้ต้นเช็คเพื่อนๆที่เพิ่งจะได้กลับมาเจอกันหลังจากเรียนจบ ทักทายกันบ้างพูดคุยกันตามประสาคนไม่ได้เจอกันนาน เพื่อนๆที่นัดกันที่ผับมี 30 คนได้แต่ที่พักที่เดียวกันก็มีแค่พวกผมพวกผู้ชายอีกกลุ่มแล้วก็แก๊งค์สาววายของไอ้ดรีม คนอื่นๆก็กระจัดกระจายกันมาใครมามันเจอกันที่ผับ บอกแล้วงานนี้มาเพื่อแสงสีใกล้ทะเล เอิ้กกกก รถไอ้ต้นกับไอ้บีมบรรทุก?สาวๆไป ผมบอกให้แบ่งมากับผมมันก็บอกไม่เอาอยากให้มีเวลาส่วนตัวจู๋จี๋ เอ่อ..คือพวกมึงลืมหรือเปล่าว่าต้องขับรถมัวมาจู๋จี๋กันแหกโค้งพอดีเปล่าครับ

"คืนนี้ไม่นอนเว้ยๆๆ"

"มีสาวๆมานั่งเป็นเพื่อนเปล่าวว้าาาา"

"ปิดผับงี้จะเอาสาวอกตู้มมาจากไหนวะ"

"ปิดแค่โซนเราไอ้ห่า"

"ช่ายยย อยากได้กี่ตู้มนู้นนน มึงข้ามฝั่งไปนู้นนน"

"คืนนี้กูหิ้วสาวกลับห้องคร้าบบบ"

"หมดแก้วๆ"

"ชนมึงชนนนนนน"

"กูจะไปเก็บแต้มเว้ย"

นี่ผมไม่ได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ววะรู้สึกเหมือนเด็กเพิ่งหัดเที่ยวเลย อย่างนี้แหละมีลูกผัวต้องดูแล(ให้ผัวดูแลล่ะไม่ว่า) ผมเลือกโต๊ะมุมสุดในสุดเพราะขี้เกียจขยับเก้าอี้เวลามีคนเดินผ่าน ไหนจะเสี่ยงเหล้าหกรดหัวอีกเลยขอหลบมุมดูสถานการณ์ดีกว่า ที่บอกว่าปิดผับเลี้ยงจริงๆก็แค่โซนเดียวแหละโซนด้านใน ผับนี้ค่อนข้างกว้างมีหลายโซนหลายแบบให้นั่งแต่ถ้าใครเบื่อเพื่อนตัวเองก็ไปตามล่าเอาจากโซนอื่นที่มีสาวสวยๆก็ได้

"แม่งความทรงจำเกี่ยวกับแสงสีกูโคตรเลือนลางเลยว่ะ" ผมที่นั่งชงเหล้าอยู่หันไปมองหน้าไอ้เป้ที่มันพูดขึ้นมา ผมยังชงเหล้าได้นะถึงจะห่างไปนานแต่สงสัยมันอยู่ในจิตใต้สำนึก ฮ่าๆๆ

"แน่ดิ มึงต้องเลี้ยงลูกดูแลเมียนี่" ไอ้บีมรับแก้วไปจากผมแล้วพูดขึ้น

"ก็กูเป็นคนดี เป็นผู้ชายเพอร์เฟค จริงไหมหลิว" เป้โหมดหลงตัวเองเว้ยเห้ย!

"อะไรที่คิดแล้วสบายใจก็เอาเถอะเป้กูไม่ห้าม" ผมไม่ขัดมันหรอกเพราะมันก็พูดจริงนะ อ้าว..อวยกันเอง

"เออ มากินเหล้ากันแบบนี้แล้วนึกถึงตอนเลี้ยงสายรหัสว่ะกูก็คิดว่าพี่แฝดจะพาพวกมันไปส่งบ้านใครบ้านมัน ดั๊นเอาไปส่งไว้ด้วยกันได้กันเฉย" ไอ้บีมมันรำลึกความหลังของผมกับไอ้เป้

"เออ แล้วพวกมึงไม่รู้ตัวกันหรือไงวะ" ไอ้ต้นมึงจะมาอยากรู้อะไรตอนนี้วะ

"รู้ว่าทำแต่ไม่รู้ว่ากับใคร" เยี่ยม!! เรื่องพวกนี้ผมกับไอ้เป้เคยคุยกันแล้วแหละตอนที่เริ่มรู้สึกดีๆกัน อ๋อยยยย พูดแล้วเขินอ่ะตัว เปลี่ยนเรื่องๆๆ

"เหยดดดดด" การประสานเสียงของต้นบีม

"มาชนๆๆมึง หมดแก้วๆ" แล้วพวกผมก็เฮฮาลั้นลากันไปสักพักพวกมันก็ข้ามโซนไปหานักท่องราตรีสาวมานั่งข้างกาย ไอ้พวกนี้มันไม่มีแฟนหรอกอย่างไอ้ต้นอาศัยหยอดสาวไปวันๆส่วนไอ้บีมเหมาะกับผู้หญิงที่ชอบของแปลก กร้ากกกก

"พี่ต้น อ๊ะ คนเยอะนะคะ" เสียงสาวน้อยข้างกายไอ้ต้นพูดขึ้นมา คือมึงไปที่อื่นได้ไหมเนี่ยเดี๋ยวกูอดใจไม่อยู่หรอก -.-' นั่งนัวเนียกันไม่นานพวกมันก็พาสาวออกไปแดนซ์กันเลยเหลือผมกับไอ้เป้สองคน คือมันก็จะไม่อะไรหรอกนะถ้าไอ้เป้มันไม่เอามือมาลูบต้นขาผม

"ลูบให้หวยขึ้นเหรอเป้" ผมเลยแลมันด้วยหางตาแล้วถาม

"ก็ของกูทำไมจะลูบไม่ได้" ของมึงบ้าอะไรนี่ขากูชัดๆ

"ขากูครับเป้"

"ก็นั่นแหละของกู ของกูทั้งตัวมึงนั่นแหละ" นั่นไง เอาแล้ววววว มันเลื่อนจากต้นขาขึ้นมาเรื่อยๆจนสูงขึ้นๆ คือบางทีมันก็เคลิ้มตามนะเว้ย

"เป้..เป้ พอก่อน คนเยอะมึง" ตอนนี้มันช้อนตัวผมไปนั่งบนตักแล้วซุกหน้ามาที่คอผมตอนแรกมันก็จั๊กจี้อ่ะนะแต่ตอนนี้....

"ไม่มีใครสนใจเราหรอก" ไม่พูดเปล่ายังเอาจมูกมาถูๆเขี่ยๆที่คอผมอีก อ๊ากกกกก จะทนไม่ไหวแล้วนะเว้ย ผมเลยหันหน้าไปหาไอ้เป้อยากนักใช่ไหม ด๊ายยยยยยย หลิวจัดให้! ผมเลยยกแขนขึ้นคล้องคอมันไว้แล้วยื่นหน้าเข้าไปจูบมันจากที่แค่แตะปากนิดหน่อยก็เริ่มเลาะเล็มปากกันจนไอ้เป้สอดลิ้นเข้ามาเราแลกลิ้นกันนานพอสมควรไอ้ที่นั่งเบียดนั่งทับกันอยู่ข้างล่างก็ยิ่งเบียดกันมากขึ้น ไอ้เป้เอามือหนึ่งมาจัมาลูบตรงหลิวน้อยจนผมรู้สึกว่ามันเริ่มเจริญเติบโตแล้วนะ

"อื้ออ ...เป้" กลั้นเสียงไม่อยู่อ่ะ

"...หลิว ไปห้องน้ำกัน" ไอ้เป้ดันตัวผมให้ลุกขึ้นแล้วมันก็ลุกตามฉุดมือผมให้เดินไปห้องน้ำตามมัน กรี๊ดด ผมโดนฉุดอ่ะ พอเข้ามาถึงห้องนำ้มันก็ดึงผมไปที่ห้องสุดท้ายปิดประตูล็อกกลอนแล้วดันผมติดผนังห้องน้ำทันที คือรีบไปไหนวะเป้

"อะ...อื้อ" ไอ้เป้ไม่รอช้ามันรีบเข้ามาบดจูบผม แหมเขาเสนอมาอย่างนี้เราก็สนองกลับเขาสิ ผมเลยจูบตอบมันอย่างไม่ยอมแพ้มือไม้นี่ก็เลื้อยกันไปทั่วหลังทั่วตัว ดีหน่อยที่ที่นี่เป็นผับหรูที่แบ่งโซนแล้วมีห้องน้ำทุกโซนห้องน้ำเลยสะอาดหน่อย แต่ถึงมันจะเป็นห้องน้ำกากๆผมว่าอารมณ์ผมกับไอ้เป้ที่มีตอนนี้คงไม่สนใจแล้วล่ะ

"....อืมมมม" แลกลิ้นกันไปมือก็ไม่อยู่สุข ตอนนี้มือไอ้เป้มันปลดกางเกงยืนผมพร้อมรูดซิบเรียบร้อยแล้วจัดการควักหลิวน้อยที่เจริญเติบโตเต็มวัยออกมาเผชิญโลกกว้างพร้อมขยับมือ มืออีกข้างมันก็ไม่ยอมแพ้เอื้อมไปด้านหลังแล้วนวดคลึงแถวๆช่องทางของผมแล้วค่อยๆกดนิ้วเข้าไป สดๆเลยไม่มีตัวช่วยไม่มีอะไรหล่อลื่นเจ็บหน่อยแต่ใครจะสนล่ะ

"อื้อ...อ๊ะ ป.....เป้" ไอ้เป้ขยับนิ้วเข้าออกเรื่อยๆ ผมก็ไม่ยอมแพ้ใช้มือปลดกางเกงไอ้เป้แล้วจับเอาเป้น้อยออกมาบ้างขยับมือให้มันรู้สึกดี

"อื้ม..." พอผมเริ่มชินกับนิ้วมันมันก็ถอนออกแล้วจับผมให้หันหน้าเข้าผนังห้องน้ำ ผมกลัวมันไม่ถนัดเลยยกขาข้างหนึ่งไปเหยียบบนชักโครก

"อึก อะ อ๊ะ เป้..เบา" ไอ้เป้มันค่อยๆพาเป้น้อยใส่เข้ามา คือมันก็ไม่ใช่ๆเล็กๆแล้วเจลอะไรก็ไม่มีผมก็รู้สึกนะเว้ย ไอ้เป้มันคงรู้ว่าผมเจ็บเลยเอื้อมมือมาด้านหน้ามาปลอบหลิวน้อยขยับมือให้ผมเคลิ้มตามแล้วไอ้เป้ก็ค่อยๆดันเข้ามาจนสุด

"อะ...อื้อออ แน่นอ่ะ" พอเข้ามาได้มันก็เริ่มขยับช้าๆมือที่ว่างก็ช่วยผมไปด้วย จากตอนแรกที่รู้สึกเจ็บกลายเป็นเริ่มต้องการมันมากขึ้นๆ

"แรง อ๊ะ เป้ แรงๆอีก" ผมแทบจะขาดใจทรุดลงไปกองกับพื้น ไอ้เป้มันสุดยอดจริงๆ ผมไม่มีที่เกาะก็ได้แต่เอามือค้ำกับผนังไว้

"...อื้อ อ๊ะ อะ"

"..ฮะ อ๊ะ อ๊ะ อะ ปะ..เป้ เป้ อ๊ะ" ผมแทบจะทนไม่ไหวไม่สนใจว่านี่เป็นห้องน้ำสาธารณะใครจะมาได้ยินก็ช่างเหอะตอนนี้มันกลั้นเสียงไม่ไหวจริงๆ

"..อะ อีกนิด นะ..หลิว อื้อออ"

"โอ๊ย อ๊ะ..เป้ มะ ไม่ไหวแล้ว.. อ๊าา ฮะ อ๊ะ" ผมหันไปรับจูบจากไอ้เป้แลกน้ำลายกันอย่างเมามัน ไอ้เป้เองก็ขยับไม่หยุด ทั้งเน้นทั้งแรงจนผมแทบจะไปอยู่แล้ว

"...อื้มมมมม อ๊ะ อะ"

"..เป้ เป้ ฮึก อะ อ๊ะ อ๊าาาา" แทบจะทรุดลงไปนั่งบนพื้น ผมปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนหมดไม่นานไอ้เป้ก็ปล่อยตามจนผมรู้สึกอุ่นร้อนไปทั่วท้อง ถึงจะเสร็จกันคนละรอบแต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นรอบเดียวที่สุดๆจริงๆ

"หลิว จูบหน่อยดิ" ผมหันไปจูบกับไอ้เป้ตามคำขอทั้งๆที่อะไรๆมันก็ยังค้างคาอยู่ในนั้นนั่นแหละ เดี๋ยวมันก็ตื่นอีกหรอก..

"อื้อออ เอาออกได้แล้ว กลับเข้าไปข้างในเถอะ" ผมดันไอ้เป้ออกเพื่อเอาเป้น้อยออกจากตัวหยิบทิชชู่มาจัดการกับตัวเองแล้วใส่กางเกงให้เรียบร้อยหันมาเจอไอ้เป้ที่มันจ้องผมอย่างกับจะกินผมเข้าไปแหนะ

"ได้เราแล้วไม่รับผิดชอบเหรอ ทำไมไม่สนุกด้วยกันต่อล่ะ" ดูๆมันพูด เป้เอ๊ยยยย จะเล่นใช่ไหม ด๊ายยยย หลิวจัดให้! ผมยกแขนขึ้นคล้องคอมันเอาหน้าคลอเคลียแถวๆซอกคอแล้วเงยหน้ามาพูดกับมัน

"นายต้องทำใจนะเรื่องแบบนี้ เรามีลูกมีผัวแล้วน่ะ" เล่นกะเขาหน่อย

"เมื่อกี้ยังสนุกกับเราได้เลย"

"ก็อารมณ์มันพาไป" จริงๆนะไม่ได้แตะแอลกอฮอลนานพอได้กินหน่อยบวกกับไอ้เป้สกิดนิดเดียวก็เตลิดละ =.=

"แล้วมาแบบนี้ผัวไม่ว่าเหรอ"

"ไม่ว่าหรอกผัวเข้าใจ"

"งั้นขอเป็นชู้ได้ไหมสักคืนนึงผัวไม่ว่านี่"

"มั่นใจแค่ไหนจะมาเป็นชู้เรา"

"เราเด็ดนะ อร่อยด้วย" เออเนาะคนเราชมตัวเอง

"แล้วเราจะรู้ได้ไงว่านายจะเด็ดกว่าผัวเรา" ไอ้เป้นิ่งคิดสักพักแล้วมันก็ตอบออกมา

"ไปกับเราสิแล้วจะรู้..." หึหึ งั้นผมคงต้องลองพิสูจน์ดูแล้วล่ะ แล้วผมก็เดินตาม'ผัวในคราบชู้'ออกไปจากห้องน้ำ....


Tbc.


มันยังไม่จบแค่นี้หรอก ครั้งหน้ามาพิสูจน์กับอิหลิวกัน หึหึ เอิ้กกกกกก  :haun4: อย่างที่บอกว่าข้าหายไปเพราะตอนนี้เพราะข้าหาความมั่นใจไม่เจอสักที ขอบคุณทุกคอมเม้นท์เช่นเคยนะจ๊ะ รักคนอ่าน จุ๊บๆ รุมด่าได้จ้าาาาาาาาาเต็มที่  :katai5: (หายตัวไปอย่างนางงาม?)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 18-07-2014 23:37:53

สงสัยว่าหายไปไหนหลายวัน อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 18-07-2014 23:41:39

นอกจากเปลี่ยนบรรยากาศยังมีการเล่นเป็นชู้กันอีก
ได้ลูกแฝดกลับไปแน่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 18-07-2014 23:58:00

สงสัยเป้อยากมีน้องให้ลูกนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-07-2014 00:08:00

 :mew1: :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-07-2014 00:13:13

 :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-07-2014 00:22:15

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: meeoldly ที่ 19-07-2014 01:05:39

น่าสนใจ  :hao6: :hao6:

รอตอนต่อไป  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-07-2014 01:41:04

นอกสถานที่แบบไม่อายเพื่อนเลยน่ะผัวเมียคู่นี้    :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 19-07-2014 02:05:10

แหมๆ ผัวเมียคู่นี้ หื่นไปเลือกที่กันเยยอ๊า  :haun5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 19-07-2014 02:18:54

เอ่อ พวกนายเป็น คู่รักบรรลือโลก(?) รึไง หลายตำแหน่งเกิ๊น

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 19-07-2014 04:35:50

สอง ผัวเมีย นี่เล่นอะไรกันเนี่ย 555555 หนีลูกมาเล่นชู้?ในห้องน้ำ กร๊ากกก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 19-07-2014 07:00:07

ตามมารอดูว่า "ผัวในคราบชู้" จะเด็ดแค่ไหน เฮ่อๆๆๆๆๆ :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 19-07-2014 07:53:59

น้องจุนได้มีน้องมาเล่นด้วยอีกแน่ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 19-07-2014 09:00:04

มาทำน้องให้น้องจุนสินะ  :z1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-07-2014 09:17:46

สงสัยเป้กับหลิวไม่มีอะไรเล่นเลยเล่นเป็นชู้กัน 5555
ดีนะที่เล่นกันเองไม่ไปเล่นกับคนอื่น น่ารักนะผัวเมียคู่นี้

+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่ะ
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 19-07-2014 10:05:19

 :o8: ขออีกค่ะ Pls  มาต่อเร็วๆ น้าาาาาาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 19-07-2014 10:34:44

สู้ๆน้าไรท์ เราว่าตอนนี้เขียนดีกว่า nc ตอนที่แล้วน้าา ตอนนี้มันไม่ขัดๆแปลกๆแล้ว ลงตัวดีอะ สู้ๆน้า :mew3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 19-07-2014 11:56:00

หลิวแรงส์อ่ะจะปั้มน้องให้น้องจุนเหรอ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 19-07-2014 12:05:59

แซ่บ!!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 19-07-2014 12:19:58

เล่นอะไรกันน่ะสองคนนี้ -*-

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 19-07-2014 13:50:34

หุหุ มีน้องแน่ๆ  :m25:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 19-07-2014 16:10:28

เป็นชู้กับคนของตัวเอง  :mew5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 20 (up! 18/07/14) [16+]
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 19-07-2014 23:43:30

เป็นชู้กับผัวตัวเอง เอ๊ะยังไง 55555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 23-07-2014 17:38:27

Chapter 21


"อ๊ะ.. เป้" ผมสองคนออกมาจากผับก็มานัวเนียกันต่อในรถ(ใครใส่อะไรในแก้วเหล้าพวกผมหรือเปล่า-*-)

"ในรถสักรอบไหม หื้ม"

"ม..มันแคบ (.  .)"

"ก็มีที่พอนี่ ต่อนะ"

"อื้อ..อะ" แล้วผมก็เสร็จชู้ไปอีกรอบ...ในรถ ตอนนี้ไอ้เป้จูงมือผมเดินตามทางไปที่ห้องของโรงแรมที่จองไว้ อร้างงงง ผมเข้าโรงแรมกับผู้ชายล่ะ คึ พอเข้าห้องได้เท่านั้นแหละปากไม่ห่างกันเลยมือไม้ก็ลูบไล้กันไปตามอารมณ์

"อื้อ..เป้" มือไอ้เป้ค่อยๆลูบแถวๆสะโพกผม หุ่นกูยั่วยวนล่ะซี๊ ถึงผมจะมีลูกแล้วแต่หุ่นผมก็แซ่บมากนะขอบอก

"...อื้มมม" ผมสองคนบดเบียดกันอยู่อย่างนั้นจนถึงเตียงนานเท่าไหร่ไม่รู้รู้ตัวอีกทีผมสองคนก็ล่อนจ้อนกันซะแล้ว..

"..อะ อ๊า" ไอ้เป้ใส่เข้ามาทีเดียวเข้าง่ายกว่าตอนแรกเพราะน้ำไอ้เป้ที่ปล่อยไว้มันยังอยู่

"..อื้ออออ"

"..ฮะ เป้ แรงๆดิ๊"

"..อะ อือ" แล้วบทรักของผมสองคนก็ดำเนินไปเรื่อยๆจน.....พระอาทิตย์ขึ้น -*- ถึงผมกับไอ้เป้จะเอิ่ม...กันเกือบทุกคืนแต่นี่มันทั้งคืนเลยนะเว้ย ได้นอนกันตอนไก่ขันนี่แหละ(แถวนั้นเขาเลี้ยงไก่???) ฝันดีนะทุกคนไม่ไหวๆ เพลีย!

...............……………….….…..……...

ผมรู้สึกตัวขึ้นมาก็หยิบโทรศัพท์มาดูเวลา คุณพระ!!!!!!!! บ่ายสาม นี่นอนหรือตายผัวผมยังไม่ตื่นเลยยังนอนซุกหลังผมอยู่เนี่ย

"เป้ เป้" ผมหันไปทางไอ้เป้แล้วปลุกมัน ผมหิวอ่ะ ขนาดผมโดนกระทำผมยังตื่นก่อนมันเลยนะเว้ย

"..Zzz..."

"เป้~ เป้คร้าบบบบบ ตื่นเร็ว"

"Zzzz"

"เป้น้อย หลิวหิวข้าววววว"

"..อือ.."

"เป้ๆๆๆๆๆๆ เค้าหิวๆๆๆๆ"

"...หื้ออออ" ด๊ายยยย ไม่ตื่นใช่ไหม ผมเลยลุกขึ้นยืนบนเตียงแล้วโถมตัวลงไปทับไอ้เป้แล้วตะโกนใส่หูมัน

"เหี้ยเป้!! ตื่นได้แล้วสัส กูหิว ถ้ามึงไม่ตื่นนะกูจะเฉือนหนังมึงมาแดกเดี๋ยวนี้แหละ ตื่น!!!!!" ผลที่ได้น่ะเหรอ..

"เห้ย!!! ปลุกดีๆก็ได้นี่หว่ามึงเฉือนหนังกูกูก็ตายดิลูกกำพร้าพ่อนะมึง" ไอ้เป้เด้งตัวลุกขึ้นยังกับสปริงแล้วงัวเงียตอบผม

"กูปลุกมึงดีมากเป้ แม่งไม่ยอมตื่นเถอะ ไปอาบเร็วววววกูหิวข้าว"

"แล้วมึงอาบยัง" ไอ้เป้ยังงัวเงียอยู่เลยอ่าาา

"ยัง กูปลุกมึงก่อน"

"งั้นปะ อาบน้ำกัน"

"เออๆ เพราะกูหิวหรอกนะถึงยอมอาบด้วยอ่ะ . ." แล้วคิดว่าผมจะเสร็จไอ้เป้ไหม บอกเลยว่ามันไม่เคยปราณีผมหรอก ฮือออออตูดโผ้มมมมมมมมม

"เอาปูผัดผงกะหรี่ กุ้งทอดกระเทียม ปลาหมึกนึ่งมะนาว ยำหอยนางรม ยำไข่แมงดาทะเล ต้มยำกุ้งน้ำข้น กุ้งเผาตัวใหญ่ๆครึ่งโล อ้อ ปลาหมึกแดดเดียวด้วย ข้าวเปล่าสองจาน อืม...แค่นี้ก่อนไม่อิ่มเดี๋ยวสั่งเพิ่ม โค้กขวดใหญ่ด้วย ด่วนเลยนะน้อง" ผมเป็นคนสั่งเองแหละ หิวจนตาลายหิวจนอยากกินทุกอย่างโดนผัวสูบวิญญาณไปเกือบหมดยังดีนะที่อยู่รอดมาได้ = =*

"เรามากันสองคนนะหลิวเพื่อนเรามันกลับกันหมดแล้วนะเว้ย" ไอ้เป้ที่นั่งข้างผมถามผมแบบอึ้งๆ แล้วจะทำไม!

"มึงมีปัญหาเหรอเป้ มึงสูบพลังงานกูจนหมดตัวเลยนะ กูหิวๆๆๆๆ"

"ไม่ครับ ไม่กล้ามีครับกินให้หมดละกัน" มันพูดแล้วยกแขนมาวางที่เก้าอี้ผม เหอะ นี่ยังน้อยไปนะเนี่ยกะว่าจะสั่งเพิ่มด้วยซ้ำ ผมกินข้าวไปหงุงหงิงกันไปสองคนเป็นธรรมดาของคนที่ผัวรักผัวหลงอ่านะไม่ต้องอิจฉากันหรอก คึคึ พวกเพื่อนๆผมกลับกันหมดแล้วเพราะพวกมันต้องกลับไปทำงานกันต่อแต่ผมกับไอ้เป้จะอยู่ต่ออีกคืนเพราะผมอยากไปเดินพัทยาวอล์กกิ้งสตรีทตอนกลางคืน อยากไปไร่องุ่นด้วยแต่เพราะตื่นเย็นเลยกะว่าจะไปพรุ่งนี้กัน ชิวดีไหมล่ะพวกผม ผมสองคนไม่ได้ทำงานที่โรงพยาบาลหรอก กำลังทำคลินิกอยู่จะได้มีเวลาให้ลูกเยอะๆน้องจุนจะได้โตมาเป็นเด็กดีแบบผม?

"ห๊าาาาา อิ่มๆๆๆๆ"

"ไม่อิ่มก็แย่แล้ว สั่งมายังกับเลี้ยงทั้งหมู่บ้านแถมยังกินหมดอีก กระเพาะมึงมีหลุมดำใช่ไหมหลิว" ดูๆไอ้เป้มันพูด

"ก็ถ้ากูกินไม่หมดเดี๋ยวมึงก็ว่ากูอีกโด่วววว"

"ใครจะไปคิดวะว่ามึงจะกินหมดจริงๆเนี่ย โอ้ยเมียกู!"

"เมียมึงทำไม หล่อและน่ารักใช่ไหม ^_______^" ผมหันไปถามไอ้เป้พร้อมยิ้มแป้น

"จ้ะ เมียผมดีที่สุดเลย" มันพูดแล้วบิดแก้มผม โอ้ยยยแรงควายเป็นบ้า

"ไอ้เป้แม่งงง"

"ฮ่าๆๆๆๆ หน้ามึงอย่างตลกอ่ะ โอ้ย" ผมเลยดึงทึ้งผมมันเล่นซะเลย ฮึ่ยยยย.. พอเล่นกันเสร็จก็จ่ายตังค์ค่าอาหารพนักงานที่มารับออเดอร์มองพวกผมแปลกๆด้วยนะ คงเพราะผมหล่อละมั้ง

"นี่มันสีลมชัดๆ" ตอนนี้เป็นเวลา 2 ทุ่มครึ่งแล้วและผมกับผัวก็ได้มาเดินเล่นที่ตลาดกลางคืนแถวพัทยาใต้ อยากมาเดินเที่ยวบ้างหลังจากไม่ได้เที่ยวตั้งนานแน่ะ

"สีลมที่ไหนนี่มันพัทยา"

"ก็มันเหมือนอยู่สีลม"

"ก็มันไม่ใช่สีลมนี่มันพัทยา"

"กูแค่บอกว่าเหมือนเฉยๆหลิว"

"ก็มันไม่ใช่ไงเป้"

"เออๆ พัทยาไม่เหมือนที่ไหนเลย โอเคจบ" โด่ แค่นี้ก็สิ้นเรื่องไอ้เป้แม่งชอบเถียง

"มึงๆเขามีเพ้นท์เสื้อด้วยอ่ะตรงนั้น" ผมมองดูนู่นดูนี่ไปก็เจอร้านเพ้นท์ขาย หลิวอยากได้!!!!!

"ไปดูดิ ดูไซส์น้องจุนด้วย"

"อือๆ"

"พี่ครับมีไซส์เด็กไหมอ่ะ 5ขวบ" ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าร้านแล้วถามพี่คนขาย

"มีๆๆๆน้อง เอามาเผื่อฝรั่งที่เขามากันเป็นครอบครัว" เห้ยดีอ่ะ

"ขอดูไซส์ได้ป่าวพี่" ไอ้เป้นั่งข้างๆผมแล้วถาม

"ได้ๆ ถ้าขนาดตัวน้องสองคนพี่ก็มีของเด็กก็มีจะทำไปฝากหลานเหรอ" พี่เขาถามไปด้วยหาเสื้อในกล่องไปด้วย

"เอ่อ..ครับๆ เอาสามตัวเลยนะพี่ไซส์ผมสองคนกับเด็กหนึ่ง" ผมขี้เกียจต่อความมากเลยตอบรับไป

"จัดไปไอ้น้อง จะให้เพ้นท์อะไรล่ะ" ผมกับไอ้เป้เลยมองหน้ากัน เออนั่นดิเพ้นท์ไรวะ

"พี่เพ้นท์รูปพวกผมเป็นการ์ตูนได้ป่าว แบบน่ารักๆแบ๊วๆอ่ะ" หือ? ไม่ใช่ผมนะผมไม่ได้พูด ผัวผมพูดต่างหาก

"โหยยยแค่นี้เองนี่ใครคร้าบ พี่จบศิลปกรรมจากฮอกวอร์ตเชียวนะเว้ย ทำได้ทุกอย่าง" เอิ่ม..ถ้างั้นผมว่าพี่อย่ามานั่งเพ้นท์ให้ปวดหลังเมื่อยมือเลย ท่องคาถาเอาเลยดีกว่า แหม่...

"เอ่อออ...งั้นเอาน่ารักๆนะพี่ตัวนึงการ์ตูนรูปผม อีกตัวการ์ตูนแฟนผม ส่วนของเด็กผมมีรูป" ไอ้เป้สตั้นไปสักพักตั้งสติได้ก็เลยรีบสั่ง สงสัยกลัวสาปมั้ง =.=

"เอ้า น้องสองคนเป็นแฟนกันเหรอไม่น่าเชื่อนะหล่อๆอย่างนี้มากินกันเอง" ดีที่ชมว่าหล่อนี่แหละ

"ของแบบนี้มันอยู่ที่ใจพี่" ไอ้เป้ก็ตอบเขาไป

"เออดีละๆ ไม่ต้องห่วงว่าจะไปทำใครเขาท้อง" เอ่อ..... ผมกับไอ้เป้ก็ได้แต่มองหน้ากัน เหอๆๆๆๆ

"แหะ แหะ ฮะ ฮะ" เข้าใจคำว่าหัวเราะแห้งๆก็คราวนี้ล่ะ

"เอ้าเสร็จแล้วตัวนึง" เห้ย!! ไมเสร็จเร็วจังวะ ผมเลยรับเสื้อที่ยังถูกขึงไว้อยู่มาดู แม่ง!! อย่างน่ารักอ่ะฝีมือพี่เขาดีโคตรๆ หรือว่าพี่เขาจบฮอกวอร์ตจริงๆวะทั้งเร็วทั้งสวย โคตรทึ่งเลย

"โหพี่ สวยอ่ะโคตรเก่งเลย"

"หึหึ บอกแล้วระดับนี้ตัวก็ใกล้เสร็จละเตรียมรูปเด็กไว้ล่ะ"

"เตรียมไว้แล้วพี่"

"เออดี จริงๆพวกน้องจะไปเดินเที่ยวก่อนก็ได้นะเว้ยค่อยมาเอาเดี๋ยวพี่ถ่ายรูปไว้ก็ได้" เสร็จไปตัวนึงละเพิ่งมาบอกเนี่ยนะ -*-

"ไม่เป็นไรหรอกพี่นั่งเรียกลูกค้า" นั่งฟังพี่เขาโม้ไปได้สักพักเสื้อไอ้เป้ก็เสร็จ น่ารักอ่ะ!

"เอ้าไหนของเด็กทีนี้" ไอ้เป้เลยยื่นรูปถ่ายน้องจุนที่พกไว้ในกระเป๋าเงินให้พี่เขา

"เด็กที่ไหนวะน่ารักชิบหาย" เอ่อ จะชมทำไมต้องชิบหายด้วยวะพี่

"ลูกผมเอง" ไอ้เป้ตอบ

"ห๊ะ นี่น้องมีลูกแล้วเหรอ หน้ายังอ่อนอยู่เลย เออแต่หน้าคล้ายกันว่ะ" พี่เขาดูตกใจมากอ่ะ

"มีแล้วพี่ พอดีทำแฟนท้องตอนเรียนน่ะ" ไอ้เป้ตอบหน้าตายมากเชื่อไหมว่าคำถามต่อไปคือถามเรื่องแม่น้องจุน

"บ๊ะ งั้นไอ้หนุ่มข้างๆนี่ก็แม่เด็กอ่ะดิ" พี่เขาคงพูดเล่นๆแต่บังเอิ้ญบังเอิญมันเป็นเรื่องจริงว่ะ

"ใช่ นี่แหละแม่ของลูก" เอิ่ม..ผมนั่งมองหน้าไอ้เป้สลับกับพี่เขาตาปริบๆ

"เออดีๆๆ สาวทิ้งก็ช่างมันไอ้หนุ่มนี่ก็น่าตาน่ารักดี รักลูกแฟนเอ็งให้มากๆล่ะ" กูว่าแล้วววววววววววว~ ว่าพี่เขาต้องคิดแบบนี้ ฮ่าๆๆๆ ปล่อยพี่เขาไป

"รักอยู่แล้วพี่ โคตรรักเลย" ผมเลยตอบพี่เขาไป

"แหมะ ดีเว้ยเห้ย เอ้าเสื้อไอ้ตัวเล็กเสร็จแล้ว" อ้ากกกกก การ์ตูนน้องจุนโคตรน่ารักเลยนี่แหละลูกผมๆๆๆ

"สุดยอดเลยพี่ เท่าไหร่อ่ะ" ไอ้เป้ลุกขึ้นล้วงกระเป๋าเงินเตรียมจ่าย

"300" พี่เขาพูดพร้อมพับเสื้อใส่ถุงให้ เออตัวละ300ก็ไม่แพงนะเพราะพี่เขาฝีมือดีจริงๆ

"3 ตัว 900 นะพี่อ่ะ" ไอ้เป้ยื่นแบ๊งค์พันให้พี่แกไป

"900 อะไรก็บอกอยู่ว่า 300 300 เอ้า 700 เงินทอน" พี่เขาพูดพร้อมยื่นเงินให้ไอ้เป้ 700 บาท เห้ย!ไม่ใช่มั้ง เพ้นท์เสื้อสามตัวเลยนะเว้ยอะไรตัวละ 100

"เอ่อพี่ เสื้อสามตัวเลยนะ" ไอ้เป้ยังงงเลย

"ก็เออสามตัวไง" พี่เขายังทำหน้านิ่งๆกลับมาอีก

"พี่คิดตัวละ 100 เหรอ?"

"เออ ถามมากจริงจะขายแพงไปทำไมวะต้นทุนเสื้อยืดตัวละไม่กี่บาทสีกูก็ใช้ได้ตั้งนานพู่กันก็ตั้งแต่สมัยกูเรียน" พี่แม่งเจ๋งอ่ะ ขายฝีมือแต่ขายไม่แพงสุดยอด!!!

"สุดยอดอ่ะพี่ ขอบคุณนะ ขอให้ขายดีนะพี่"

"เออ ไปๆลุกๆบังหน้าร้านสาวหายหมด โชคดี" แล้วผมกับผัวก็เดินออกมา จะมีสักกี่คนนะที่คิดแบบพอดีๆอย่างพี่เขา เห้ย!ชอบอ่ะ(ชอบของถูกก็บอก) ผมสองคนก็เดินดูของไปเรื่อยๆมีร้านนั่งชิวตามข้างทางพวกผมก็ไม่เข้าหรอกพอละ

"พี่คะๆๆ" น้องใครมาหลงกับพี่แถวนี้

"พี่คะๆๆ พี่ พี่สองคนอ่าค่ะ" หือ? ผมกับไอ้เป้เหรอทำไมอ่ะ หันไปมองก็เจอน้องผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งมองมาที่ผมสองคน

"เอ่อ..พี่เหรอ" ผมชี้เข้าหาตัวเอง

"เอ่อใช่ค่ะ คือ...เพื่อนหนูเขาชอบพี่อ่าค่ะน่ารักดีเลยอยากมาขอไลน์ เฟสก็ได้นะคะ เอ่อ..ว่าแต่พี่มีแฟนยังคะ"

"พี่?" ผมชี้เข้าหาตัวเองอีกที นี่มีผู้หญิงมาชอบผมเหรอ? ปกติมีแต่มาชอบไอ้เป้ อ๊ากกกกก ผมยังมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามอยู่บ้างสินะ

"ค่ะ พี่นี่แหละพี่มีแฟนยังอ่า" น้องเขาดูเขินๆนะแหม น่าเสียดาย

"พี่ไม่มีแฟนหรอก มีแต่ผัวน่ะ ขอตัวก่อนนะครับ" ผมตอบน้องเขาแล้วยิ้มให้

"ห๊ะ! ..." เอ่อ น้องเขาดูช็อคๆนะ ผมพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าวะ ช่างเถอะ

"วันนี้ทำตัวน่ารักนะ" แล้วนี่มาโยกหัวกูทำไมเนี่ย?

"ก็กูน่ารัก"

"งั้นเดี๋ยวคืนนี้ให้รางวัล หึหึ" ไม่เอาได้ไหม แค่เมื่อคืนนี้รางวัลก็ทับหัวอยู่แล้วนะ T T


Tbc.

พยายามกับฉากนั้นยังไงก็ไปไม่รอด รู้เลยว่าข้าไม่สามารถ อ๊ากกกกกกกก  :serius2: ฮึก ขอบคุณทุกกำลังใจนะตัววววว รักคนอ่านนะจุ้บๆ  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 23-07-2014 17:55:23

มีน้อง มีน้อง  มีน้อง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: leeteuk ที่ 23-07-2014 18:23:09

น่ารักอะทั้งสองคนเลย อ๊ากกกก น้องจุนโชคดีสุดๆเลยอะ คุนพ่อคุนแม่น่ารัก อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 23-07-2014 18:32:20

ร้านอยู่ไหน อยากไปบ้างอ่ะ 55+
ถูกกว่าแบบธรรมดาซะอีก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-07-2014 18:55:37

มีความสุขที่ได้อ่านเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 23-07-2014 19:12:55

คิดถึงน้องจุนแล้วววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 23-07-2014 19:38:23

เทีียวลืมลูกกกกกเลยน้าสงสัยไปกลับไปน้องจุนได้น้องมาอุ้มแน่ๆ555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 23-07-2014 21:18:41

จัดหนักกันขนาดนี้ น้องของน้องจุนต้องตามมาสักทีแน่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 23-07-2014 22:34:52

แหมๆ เป้นี่จัดหนักตลอดศกเลยน๊า  :hao6: :z1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 23-07-2014 22:40:04

 :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 23-07-2014 23:04:57

บอกพิกัดร้านพี่คนนี้ด่วน เดี๋ยวไปซื้อบ้าง
หนีเที่ยวนานแล้วกลับบ้านหาน้องจุนได้แล้วนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-07-2014 23:14:53

ชอบเรื่องมาก ขอบคุณคนแต่งมากเลย
จุ้บๆ ชอบมากเพราะไม่เศร้า แต่มุ้งมิ้ง รอตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 23-07-2014 23:42:01

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 24-07-2014 00:15:17

เสื้อเพ้นตัวละร้อย อยู่ไหนๆเราจะไปซื้อบ้าง  ตอนนี้หลิวนางแรงมากอะ "มีแต่ผัว" อ๊ายย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 24-07-2014 03:39:22

อีกไม่นาน น้องจุนจะได้น้องแล้ว 5555 พ่อกับแม่เล่นกันซะขนาดนี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 24-07-2014 09:42:14

ท้องอีกคนเถอะ...ได้โปรด _/\_ อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-07-2014 10:54:10

อยากเจอร้านแบบนี้บ้างจัง  หลิวน่ารักอ่ะ ไม่มีแฟนมีแต่สามี

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 24-07-2014 12:24:52

มีน้อง มีน้อง มีน้อง ท้องเลย ท้องเลย เย่เย่เย่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 24-07-2014 13:37:39

มีน้องให้น้องจุนได้แล้วน้า~

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 24-07-2014 13:48:28

น่ารักๆๆๆๆๆ ชอบจังๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 24-07-2014 13:54:29

 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 21 (up! 23/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 24-07-2014 23:18:32

อ่านแระจี้ดี ไม่เครียด อ่าต่อๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 24-07-2014 23:33:23

Chapter 22

หลังกลับมาจากที่หนีลูกเที่ยวผมกับผัวก็มาดูแลการทำคลินิกต่อจนเสร็จซื้ออุปกรณ์มาครบก็พร้อมเปิดแล้วตอนนี้คลินิกผมก็เปิดได้เกือบสามเดือนแล้วครับก็มีคนไข้ที่อยู่ใกล้ๆมาใช้บริการบ้างได้ทำเลคือหน้าหมู่บ้านผมกับไอ้เป้ติดถนนใหญ่เลยใกล้ศูนย์การค้าด้วยเป็นของขวัญเรียนจบจากพ่อๆส่วนเรื่องการตกแต่งหรือพวกเครื่องมือก็จัดการกันเอง ไม่ได้เป็นตึกพานิชย์แต่พวกผมทำเหมือนบ้านมีแค่ชั้นเดียวส่วนหน้าเป็นคลินิกทำฟันส่วนหลังทำเป็นห้องนั่งเล่นมีห้องครัวแล้วก็มีห้องนอนหนึ่งห้องเผื่อเอาไว้ ห้องทำฟันก็แบ่งเป็น 3 ห้องมีผมกับไอ้เป้แล้วก็อีกห้องไว้เวลามีคนมาช่วยทำ ตรงเคาท์เตอร์ก็มีน้องนักศึกษาที่ทำงานพาร์ทไทม์มาช่วย พวกผมเลือกเปิดคลินิกเพราะจะได้มีเวลาให้น้องจุนเยอะๆเพราะถึงมาทำฟันที่คลินิกก็ยังพาน้องจุนมาด้วยได้ อีกอย่างจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกันมากด้วย เออพูดเรื่องเหนื่อยผมรู้สึกว่าช่วงนี้ตัวเองเหนื่อยง่ายมากแค่เดินนิดหน่อยผมก็เหนื่อยแล้ว บางทีก็หงุดหงิดกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแถมยังรู้สึกว่าผมอ้วนขึ้นด้วย แต่จะอ้วนเพราะกินเยอะมันก็ไม่แปลกหรอกเพราะผมกินเยอะเป็นกิจวัตร แล้วบางทียังแอบมีวูบๆด้วยนะ เห้ย!หรือว่า...ผมเริ่มแก่แล้ว ไม่นะ...

"สวัสดีค่ะหมอ" น้องคนนี้มาเตรียมช่องปากเพื่อจัดฟัน

"ดีครับ ขึ้นเตียงเลยนะหมอขอดูฟันก่อน"

"เจ็บมากไหมคะหมอ หนูกลัวอ่า"

"ไม่ต้องกลัวนะไม่เจ็บเลย ฉีดยาชาแป๊บเดียวด้วย"

"หนูถอนทีละข้างได้ไหมคะมันจะเจ็บอ่า"

"ฮ่าๆๆ ได้ครับงั้นบนล่างด้านขวาก่อนเนอะ ต้องถอนฟันกรามหลังเขี้ยวนะ"

"ฮือออ ค่าาาา" ผมจัดการฉีดยาชารอสักพักจนน้องเขาไม่รู้สึกก็ลงมือถอนฟันออกทั้งด้านบนและด้านล่างให้น้องเขาบ้วนปากแล้วกัดผ้าก๊อตไว้ก็ปล่อยให้น้องไปที่เค้าท์เตอร์ด้านหน้า ผมเลยลุกขึ้นจะเดินไปที่ห้องนั่งเล่นสงสัยจะลุกเร็วไปเพราะผมรู้สึกว่ามันวูบอีกแล้วพอพยายามทรงตัวได้เดินไปถึงห้องก็นั่งลงที่โซฟาคว้ายาดมบนโต๊ะมาสูดเข้าเต็มปอด ผมว่ามันชักจะไม่ธรรมดาแล้วนะแบบนี้มันต้องมีที่มาที่ไป พอนั่งจนรู้สึกดีก็หยิบกุญแจรถเดินไปบอกน้องที่เค้าท์เตอร์ว่าจะออกไปข้างนอกเพราะไอ้เป้ติดคนไข้อยู่ ผมขับรถมุ่งหน้าสู่ 'โรงพยาบาลพ้นโศกสุขีดี๊ด๊า อินเตอร์เนชันแนล กรุงเทพฯ' ผมต้องพิสูจน์!!!

"สวัสดีค่ะ มาตรวจอะไรคะ" พยาบาลตรงเค้าท์เตอร์ถามผมอย่างยิ้มแย้ม แต่จะให้ตอบยังไงล่ะ

"เอ่อ..มาพบหมอเกดครับ"

"มีใบนัดหรือเปล่าคะหรือว่าขึ้นบัตรหรือยังคะ แล้วคุณผู้หญิงที่จะตรวจมาด้วยหรือเปล่าคะ"

"เอ่อ มะ ไม่มีครับ รอคุณหมอพักก่อนแล้วกันครับ"

"ได้ค่ะ อีก15นาทีคุณหมอก็พักแลัว นั่งรอก่อนนะคะ" ผมนั่งรอแม่ไอ้เป้อยู่หน้าห้อง ถ้าจะตรวจก็ขอคุยก่อนเถอะ แผนกสูติฯมีแต่ผู้หญิงแบบนี้ผมประหม่า T T นั่งรอสักพักแม่ไอ้เป้ก็ออกมาจากห้องผมเลยรีบเดินเข้าไปหา

"แม่ สวัสดีครับ"

"เอ้าน้องหลิว มากคนเดียวเหรอลูกมีอะไรหรือเปล่า"

"ครับหลิวมาคนเดียว คือ..." คือผมจะพูดยังไงดีล่ะ

"เป็นอะไรหรืเปล่าน้องหลิว เป้ทำอะไรเราเหรอ" ฮื่อออ ผมสงสัยว่ามันจะเสกเด็กเข้าท้องผมอีกน่ะสิ!

"คือหลิวรู้สึกว่ามีอาการแปลกๆอ่ะครับแม่มันเหมือน..เหมือนตอนมีน้องจุนอ่า"

"จริงเหรอ! งั้นเดี๋ยวมาตรวจกันถ้าใช่ก็ดีเลยสิน้องจุนจะได้มีน้องแม่ก็จะได้มีหลานอีกคน"

"เอ่อครับ" โอ๊ยตื่นเต้น ผมจะได้ตรวจหลังจากที่แม่ไอ้เป้เข้าเวรต่อผมเลยโทรหาแม่ผมที่ได้เวลาพักพอดี

"ถ้ามีก็ดีสิน้องหลิวแม่จะได้มีหลานเพิ่ม" แม่ผมพูดขึ้นมาตอนนั่งรอผล

"ก็ไม่รู้อ่ะแม่หลิวอาจจะคิดไปเองก็ได้"

"น้องหลิวผลตรวจมาแล้วนะ ป่ะนกไปฟังด้วยกัน" แม่ไอ้เป้เดินเอาผลตรวจมาด้วยตัวเองแล้วชวนผมกับแม่เข้าห้อง

"เป็นไงเกดๆๆ เราจะได้หลานเพิ่มไหม" ยิ่งแม่ถามแบบนี้ผมยิ่งลุ้นนะเนี่ย

"... 3เดือนแล้วนะ" ห๊ะอะไร 3เดือน? แล้วทำไมแม่ไอ้เป้ยิ้มแบบนั้นล่ะ 3เดือน 3เดือน..

"จริงเหรอเกด โอ๊ยยยย ฉันปลื้มจะได้หลานอีกคน"

"เอ่อ..."

"แล้วนี่จะบอกน้องเป้เลยไหม"

"หลิวขอกลับไปบอกเป้ที่บ้านดีกว่าครับ แม่ๆอย่าเพิ่งบอกเป้นะ หลิวอยากบอกเอง"

"จ้าๆ ได้สิ งั้นฝากครรภ์เลยนะแม่ดูแลเอง"

"ขอบคุณครับ" ผมคิดอยู่แล้วแหละว่าอาจจะมีน้องก็ตั้งแต่มีน้องจุนมาพวกผมป้องกันตลอด แต่3เดือนก่อนที่ไปพัทยากันก็รู้ว่าพวกผมสุดเหวี่ยงกันขนาดไหนจัดหนักจัดเต็มซะขนาดนั้น ว่าแล้วก็กลับไปบอกไอ้เป้กับน้องจุนดีกว่า... ผมขับรถกลับไปที่คลินิกก่อนจะถึงก็แวะซื้อขนมร้านโปรดของน้องจุนไปฝากด้วย พอเลี้ยวรถเข้าไปผมก็เดินเข้าด้านหลังในส่วนที่เป็นห้องนั่งเล่นก็เจอน้องจุนนั่งซุกหน้าลงกับเข่าตัวเอง

" น้องจุน.."

"ฮึก คุนแม่" ผมตกใจมากตอนที่น้องจุนเงยหน้าขึ้นมาทั้งน้ำตาแล้ววิ่งมากอดผม ผมเลยอุ้มน้องจุนขึ้นมาเช็ดน้ำตาแล้วถาม

"เป็นอะไรลูกร้องไห้ทำไมครับ น้องจุนเป็นอะไรบอกคุณแม่ซิ" ผมอุ้มน้องจุนพาไปนั่งที่โซฟาแล้วจับให้น้องจุนนั่งตักหันหน้ามาทางผม

"คุนพ่อ..ฮึก คุนพ่อไม่รักน้องจุน คุนพ่อดุน้องจุน ฮึก" ไอ้เป้เนี่ยนะไม่รักน้องจุน

"ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะลูก คุณพ่อรักน้องจุนที่สุดเลยรู้ไหมแต่น้องจุนทำอะไรคุณพ่อถึงดุล่ะ" น้องจุนร้องไห้สะอึกสะอื้นจนน่าสงสารเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้นไอ้เป้ที่ไม่เคยแม้แต่จะเสียงดังใส่น้องจุนจะดุน้องจุนเรื่องอะไร

"น้องจุน ฮึก น้องจุนเดินไปหาคุนพ่อที่ ที่หน้าร้าน คุนพ่อนั่งอยู่กับคุนน้าผู้หญิงคนหนึ่งคุยอะไรกันก็ไม่รู้ ฮึก" คุณน้าผู้หญิง...?

"แล้วยังไงต่อครับ"

"น้องจุนจะขอนั่งกับคุนพ่อ ฮึก คุนพ่อก็ไม่ให้น้องน้องจุนอยู่ด้วย ฮึกคุนแม่ คุนพ่อคุยกับใครทำไมน้องจุนอยู่ด้วยไม่ได้ ฮึก คุนพ่อให้น้องจุนออกไปจากคุนพ่อแล้วคุนพ่อจะคุยกับคุนน้าคนนั้น ฮึก" ผมได้ยินที่น้องจุนพูดแล้วนึกไม่ออกเลยว่าไอ้เป้จะมีเรื่องสำคัญอะไรกับใครถึงขนาดไม่ให้น้องจุนอยู่ด้วย เพราะปกติแล้วไม่ว่าจะอยู่ไหนหรืออยู่กับใครไอ้เป้ก็จะให้น้องจุนอยู่ด้วยตลอด นี่มันเรื่องอะไรกัน..

"แล้ว แล้วคุณพ่อดุน้องจุนยังไงลูก"

"น้องจุนไม่มีเพื่อน น้องจุนแค่จะนั่งเฉยๆ ฮึก น้อง น้องจุนไม่ได้จะกวนคุนพ่อเลยนะคุนแม่ แต่ ฮึก คุนพ่อก็ไม่ให้น้องจุนอยู่ น้องจุนแค่จะนั่งเฉยๆคุนพ่อก็ดุน้องจุน ฮึก น้องจุนเป็นเด็กไม่ดีเหรอคุนแม่หรือว่าคุนพ่อไม่รักน้องจุนแล้วคุนแม่ ฮึกฮือออออ" น้องจุนเล่าไปร้องไห้ไปพอเล่าจบก็ปล่อยโฮใหญ่เลย ยิ่งตอนที่พูดว่าพ่อไม่รักยิ่งน่าสงสาร ไอ้เป้คุยกับใครสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ

"ไม่เอานะลูกไม่ร้องนะ คุณพ่อเขาอาจจะคุยธุระสำคัญไงครับ คุณพ่อรักน้องจุนที่สุดเลยนะ" ถึงผมจะสงสัยแต่ก็ต้องปลอบน้องจุนก่อน

"แล้วคุนน้าคนนั้นเป็นใครคุนแม่ ทำไมต้องมาอยู่ใกล้คุนพ่อด้วย ฮึก แล้วยังไม่ให้น้องจุนอยู่ด้วยอีก คุนพ่อใจร้ายจังเลยคุนแม่ ฮือออ" เอ๋า ยิ่งพูดก็ยิ่งร้อง

"แม่ก็ไม่รู้คงเป็นเพื่อนคุณพ่อแหละน้องจุน ไม่ร้องนะลูกเดี๋ยวคุณพ่อคุยธุระเสร็จก็มาเล่นกับน้องจุนเองนะครับ"

"ฮึก คุนพ่อจะดุน้องจุนอีกไหมคุนแม่"

"ไม่ดุหรอกครับ" ผมเช็ดน้ำตาให้ตาให้น้องจุนจนหมดแต่ก็ยังมีสะอื้นอยู่บ้านน่าสงสารอ่า ไอ้เป้นะไอ้เป้กล้าคุยกับผู้หญิงแล้วเมินลูกเหรอ ฮึ่ยยยยยย ถ้าเหตุผลไม่ดีมันตายแน่!!!!!!

"จิงๆนะคุนแม่"

"อื้อจริงสิ นี่แม่ซื้อขนมมาฝากน้องจุนด้วยน้ามาทานขนมดีกว่า" พอพูดถึงขนมก็ตาโตเลย ผมเลยไปเอาจานมาใส่ขนมให้น้องจุนพอได้กินของโปรดหน่อยก็ยิ้มออก

"อ้าวหลิวไปไหนมาอ่ะ" ไอ้เป้ที่เพิ่งเดินเข้ามาถามผมขึ้นผมเลยลุกขึ้นจูงมือไอ้เป้เข้าห้องครัว

"มึงดุลูกเหรอ" ผมรีบถามทันทีที่อยู่กันสองคน

"เอ่อ กูไม่ได้จะดุ กูคุยธุระอยู่ไงแล้วลูกเข้ามากูเลยให้ลูกออกไปก่อน"

"แล้วมึงรู้ไหมว่าลูกมานั่งร้องไห้คนเดียวบอกว่ามึงไม่รัก"

"เห้ยจริงเหรอ! ไม่ใช่แบบนั้นนะเว้ยกูแค่มีธุระที่ต้องคุย ทำไมลูกคิดแบบนั้น"

"ไม่รู้แหละ แล้วมึงคุยธุระอะไรถึงให้ลูกอยู่ด้วยไม่ได้ปกติถ้าน้องจุนนั่งนิ่งๆมึงก็ไม่ว่านิ" ไอ้เป้มันดูแปลกๆนะ

"เอ่อ มันไม่มีอะไรหรอกหลิว เพื่อนเก่ากูสมัยมัธยมน่ะ มีธุระกันนิดหน่อย อีกอย่างเรื่องที่คุยกันมันไม่น่าให้เด็กฟังไง" เหตุผลน่ะใช้ได้แต่ทำไมมันต้องหลบตาผม!!!!

"ทำไมไม่มองหน้ากู หรือมีอะไรมากกว่านั้น!"

"ไม่ๆๆๆ ไม่มีอะไร มึงนี่คิดมาก กูไปง้อลูกก่อนนะ" ตั้งแต่ได้กั.. เอ๊ย ตั้งแต่คบกันมาไอ้เป้ไม่เคยมีความลับกับผมไม่เคยปิดบังไม่ว่าเรื่องอะไร เพื่อนมันมาคุยกันผมก็รับรู้ได้ทุกเรื่องผมถึงไม่อะไรเวลามีผู้หญิงเข้าหาไอ้เป้เพราะผมเชื่อใจมัน แล้วนี่อะไร!!!! ไม่นะ...ม่ายยยย หลิวต้องรู้ให้ได้

"น้องจุน โกรธคุณพ่อเหรอลูก คุณพ่อไม่ได้ตั้งใจจะดุน้องจุนนะลูกคุณพ่อคุยธุระน้องจุนก็เห็น" ผมเดินออกมาตรงห้องนั่งเล่นก็เจอไอ้เป้พยายามง้อน้องจุนอยู่

"คุนพ่อให้น้องจุนไปอยู่ที่อื่น คุนพ่อไม่ให้น้องจุนอยู่ด้วย" คนลูกก็ปากยื่นตาคว่ำใส่คนพ่อแถมด้วยน้ำเสียงหงอยๆนั่นอีก

"แค่แป๊บเดียวเองลูก คุณพ่อคุยธุระไงครับ หายโกรธคุณพ่อนะ ใครว่าพ่อไม่รักน้องจุนรักน้องจุนที่สุดในโลกเลยยย"

"คุนพ่อพูดจิงๆนะ"

"จริงสิ คุณพ่อรักน้องจุนกับคุณแม่ที่สุดเลย"

"อืม..... น้องจุนหายโกดก็ได้ แต่คุนพ่อห้ามรักคนอื่นนะ" หายเร็วจริงวุ้ยเด็กน้อยนี่

"ฮ่าๆๆๆครับผ้มมมม" แล้วสองพ่อลูกก็ปรับความเข้าใจกัน ส่วนผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่ามันมีธุระอะไรกับเพื่อนเก่าที่ผมรู้ไม่ได้ หึ งั้นผมก็จะมีความลับเหมือนกัน มึงอย่ารู้เลยเป้ว่าจะมีลูกอีกคนตราบใดที่กูยังไม่รู้ธุระของมึงกับเพื่อนผู้หญิงคนนั้น!!!!!! ว๊ะ ฮะ ฮะ ฮ่าาาาาา แค่กๆ


Tbc.


ตามคำขอค่าาาาาาาาาาา ดุน้องเป้ได้นะโทษฐานมาดุน้องจุน 55555 ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ค่า รักคนอ่านจุ้บๆ  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 24-07-2014 23:40:29

เอาเลยหลิวบอกเป็มันตอน 8 เดือนเลย
ถ้าสงสัยบอกว่าอ้วน ให้เป้มันแปลกใจ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 24-07-2014 23:51:49

ติดตามจ้าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 25-07-2014 00:00:36

เป้ แกกำลังคิดจะทำอะไร แถมทำน้องจุนร้องไห้อีก ตบรัวๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 25-07-2014 00:31:40

น่าสงสัยๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 25-07-2014 01:01:04

หลิวเก็บนานๆนะยังไม่ต้องบอก เอาแบบท้องโตจนจะปิดไม่ได้ค่อยบอก  ok นะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 25-07-2014 01:13:06

ผู้หญิงคนนั้นมันเป็นคร๊ายยยย ! ให้เดาเป้น่าจะแอบทำเซอร์ไพส์ไรให้หลิว ถึงให้หลิวรู้ไม่ได้ รึป่าวนะ 55555
ปล. มีน้องเเล้ว ดีใจๆ ขอฉากสวีท เป้ดูเเลหลิวตอนท้องเยอะๆนะ ไม่ต้องรีบคลอด 55555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 25-07-2014 02:11:30

เพิ่งมาอ่าน เรื่องน่ารักดีค่ะ 
จะรอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 25-07-2014 02:35:07

หลิว  มันมีความลับกับเรา เราก็มีความรักบ้าง 5555 นางชะนีนั่นเป็นมครเมียเก่าไอ้เป้แน่เลย  เชอะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 25-07-2014 03:04:30

ค้างหนัก โอ้ยยย!! อย่ามาดีแตกนะมึง ตีหัวแตก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 25-07-2014 07:10:30

น้องจุนมีน้องแย้ววววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 25-07-2014 08:28:29

มาทำให้อยากแล้วจากไปอ่่ะ   คนเขียนมาต่อไวๆๆๆๆๆๆๆๆน้าาาาาาาา อยากรู้จะแย่แย้ววววววววววววอ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-07-2014 09:01:51

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 25-07-2014 09:14:30

 :ling1:  ขอตอนต่อไปเลยได้ไหมคะ 

อยากอ่านต่อมาก  :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-07-2014 09:22:37

เป้มีพิรุธนะเนี่ย ไล่น้องจุนไม่ยอมให้อยู่ด้วย แล้วทำไม่ไม่บอกหลิวล่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 25-07-2014 10:15:22

ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน ใช่ยัยมอร์รี่คริสมาสต์หรือเปล่า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 25-07-2014 11:49:13

มันไม่ได้แค่คุยเฉยๆ หรอกแบบนี้อ่ะ มีความลับแน่ๆ นิสัยนะเป้!!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 25-07-2014 12:25:06

แล้วเมื่อไรจะรู้กันล่ะเนี่ย หลิวเอ้ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 25-07-2014 12:43:12

ต่อด่วนค่า ค้างงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 25-07-2014 14:33:27

มีปัญหาแน่ๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-07-2014 15:10:36

จะดราม่าสักหน่อยยังจะมีตลกส่งท้ายอีกหนอหลิว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 25-07-2014 16:11:57

มีมาม่าทีไร ขาดตอนทุกที รอตอนต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 25-07-2014 18:11:20

เป้มีความลับอะไรเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-07-2014 18:35:02

เป้ทำไรกันแน่ นังชะนีคือใคร ขอคำตอบบบบบ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 25-07-2014 19:51:05

เป้บอกมาเลยนะ ผญ นั้นคือใครรรรร

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 25-07-2014 23:45:38

น้องอีกคนมาแล้ว 555
เสียใจกับเป้ด้วยนะคะ อิอิ เพราะรู้เรื่องทีหลังคนอ่าน 55

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 26-07-2014 02:53:59

น่านอ่ะสิ น่าสงสัยที่สวดเบย ผู้หญิงคนนั้นคือใคร ใช่แฟนเก่าเป้หรือเปล่า  :confuse:
หลิวบอกไปเลยตอนจะคลอดแล้วอ่ะ ว่ามีลูกอีกคน  :angry2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 26-07-2014 17:21:55

อ้าวเป้ ไมมีความลับล่ะ ชิชะ  :m16:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 27-07-2014 12:24:17

 :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: platy ที่ 27-07-2014 13:27:39

 :katai1: :katai1: :katai1:

ค้างงงงงง ติดตามๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: PhInNoI ที่ 27-07-2014 21:28:04

 :angry2:
ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?????

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 22 (up! 24/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Elizabeth_TonnY ที่ 28-07-2014 21:32:24

ใครอ่ะ เป้
หลิวอย่าไปยอมน้ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 28-07-2014 21:45:12

Chapter 23

สองสามวันมานี่ไอ้เป้มันมีพฤติกรรมแปลกๆไปแหละทุกคน ตอนกลางวันทำฟันที่คลินิกแล้วก็ออกไปตั้งแต่สี่โมงเย็นบอกว่าไปธุระ ถามว่าธุระอะไรก็ไม่ยอมบอก บอกแค่ว่าไม่มีอะไรๆผมต้องกินข้าวกับน้องจุนแค่สองคนอ่ะคิดดูแล้วกว่าจะกลับบ้านได้ก็ดึกโคตรๆตอนเช้าออกไปคลินิกพร้อมกันก็จริงแต่ตอนเย็นนี่ไปกันคนละทางตอนเช้าไอ้เป้ไปส่งน้องจุนที่โรงเรียนส่วนตอนเย็นผมเป็นคนไปรับ ครอบครัวสุขสั๊นนนนนนสุขสันต์ -*-

"เป้...วันนี้ต้องไปทำธุระอีกหรือเปล่า" ผมที่กำลังแต่งตัวอยู่ถามไอ้เป้ที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ

"อืม..ต้องไปอ่ะยังไม่เสร็จเลย"

"..เหรอ แต่น้องจุนไม่ได้กินข้าวเย็นกับมึงหลายวันแล้วนะ"

"กูจะรีบทำธุระให้เสร็จนะ"

"ธุระอะไรเหรอ..มึงไม่เคยปิดกูนี่ทำไมกูถามมึงไม่เห็นบอกเลย กับเพื่อนมึงคนนั้นหรือเปล่า"

"ไม่มีอะไรหรอกน่า คิดมาก" ไอ้เป้เดินมาขยี้หัวผมแล้วกอดจากข้างหลัง พูดมาได้เป็นใครไม่คิดมากบ้างล่ะไอ้นี่ แล้วถ้าไม่มีอะไรทำไมต้องเลี่ยงไม่ยอมพูดถึงเพื่อนผู้หญิงคนนั้นด้วย

"ทำไมบอกกูไม่ได้ล่ะมึงมีความลับกับกูเหรอเป้ หรือมึงแอบทำอะไร" ว๊อยยยย ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่!!

"ทำอะไรหลิวก็บอกว่าไม่มีไงมึงอย่าคิดมากดิ คือ เพื่อนกูมีปัญหานิดหน่อยน่า" ปัญหา? ผัวผมเป็นผู้ใหญ่บ้านเหรอที่ใครมีปัญหาจะต้องไปช่วยเขาจนดึกๆดื่นๆ ผมไม่ได้เป็นคนคิดมากเลยนะเว้ย ตรงกันข้ามผมเป็นคนไม่คิดอะไรด้วยซ้ำแต่นี่มันน่าคิดไหมล่ะ หลังจากวันที่น้องจุนบอกว่ามีผู้หญิงมาหาไอ้เป้พอทำฟันเสร็จมันก็รีบออกไปข้างนอกกลับบ้านดึกๆถามอะไรก็ไม่ยอมบอก หรือผมก้าวก่ายชีวิตมันมากเกินไปเหรอ หรือผมจุ้นจ้านวุ่ยวายกับมันมากไป หรือ...มันเบื่อผมเหรอ? ไม่อยากอยู่กับผมแล้วเหรอ? แม่ง!!!! ไอ้เป้คนนิสัยไม่ดี

"ไม่มีอะไรอะไรจริงๆใช่ไหมเป้" ผมหมุนตัวไปหามันแล้วกอดมันเอาหน้าซุกคอ ผมกลัวอ่ะถ้าเกิดไอ้เป้กับผู้หญิงคนนั้น...เฮ้อ ผมต้องการเพลงเศร้าๆ ฝนตกปรอยๆ เหล้าเข้มๆ(อันนี้ไม่ได้ดิ) ผมกำลังดราม่าล่ะ T T

"ไม่มีหรอกน่า..มึงอ้วนขึ้นเปล่าเนี่ย นุ่มนิ่มเชียว" ไอ้เป้ตอบผมแล้วเอามือมาบีบๆจิ้มๆแก้มกับแขนผม ฮ่วย กูดราม่าอยู่

"อือมั้ง ผัวไม่อยู่เลยเจริญอาหาร"

"ใช่หราาาาาาาา? หึหึ"

"เออดิ ไปแต่งตัวได้แล้วไปจะได้ลงไปกินข้าวไปส่งน้องจุน"

"จ้ะ ^^" หึยยยยย ทำมาเปลี่ยนเรื่องนะมึงไอ้เป้ อย่าๆอย่าให้กูขึ้นนะ

"คุนพ่อ! วันนี้คุนพ่อพาน้องจุนไปทานไอติมได้ป่าว" พอลงข้างล่างก็เจอน้องจุนวิ่งเข้ามาหา

"เอ่อ..พ่อไม่ว่างนะลูกไว้เสร็จธุระแล้วเดี๋ยวพ่อพาไปทานดีไหมครับ"

"อีกแล้วเหรอคุนพ่อ น้องจุนไม่เจอคุนพ่อเลยตอนเย็น น้องจุนคิดถึง" พอได้คำตอบจากคุณพ่อสุดที่รักน้องจุนก็คอตกหน้าเศร้าเลย ธุระอะไรมันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอวะ เพื่อนคนนั้นสำคัญกว่าลูกเลยเหรอ?

"งั้นวันนี้แม่พาไปดีไหมน้องจุน" ผมไม่อยากเห็นน้องจุนเศร้าอ่ะ

"น้องจุนอยากไปกับทุกคน น้องจุนรอก็ได้คับ" น้องจุนก้มหน้าตอบผม เฮ้อออออ ผมเลยหันไปจิกตาใส่ไอ้เป้ดูดิ๊ว่ามันจะทำยังไง

"อืม..งั้นพ่อดูก่อนแล้วกันนะถ้าไม่มีอะไรมากจะพาไปนะครับ" เหอะ!ถ้าไม่มีอะไรมาก? พูดมาได้

"จิงนะคุนพ่อ น้องจุนรอนะ ไปกันสามคนเลยนะ" พอได้ยินแบบนั้นน้องจุนก็เงยหน้าพร้อมสายตาที่เป็นประกายทันที ไปให้ได้จริงๆเหอะ

"ครับผม!!"

"เย้ๆ" เด็กหนอเด็ก ไม่ต้องคิดอะไรมากแบบผู้ใหญ่

ตอนเย็นหลังจากทำฟันให้คนไข้เสร็จผมกับไอ้เป้ก็ออกไปรับน้องจุนแล้วพาไปกินติมอย่างที่คุยกันไว้มันคงดีหรอกถ้าไอ้เป้สนใจผมกับลูก ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมันเอาดูโทรศัพท์หรือบางทีก็ลุกออกไปคุย ปัญหาเพื่อนมันหนักหนาแล้วก็เป็นความลับขนาดนั้นเลยเหรอผมที่เป็นครอบครัวเดียวกับไอ้เป้จะรู้ไม่ได้เลยใช่ไหม?ผมไม่อยากคิดอะไรมากไม่อยากพูดไม่อยากถามเพราะถามไปก็ได้คำตอบเดิมๆคือ'ไม่มีอะไร'

"หลิว..เอ่อ กูไปส่งมึงกับลูกที่บ้านก่อนนะ พอดีกูมีธุระอ่ะ เพื่อนกูเขาอยากให้ไป" ธุระๆๆๆๆแม่งกูเกลียดคำนี้จริงๆ แล้วอะไรเพื่อนอยากให้ไป แล้วไอ้เป้มันคิดบ้างไหมว่าผมก็อยากให้มันอยู่ด้วยเหมือนกันน่ะ..

"อือ..มึงไปเหอะ" ผมไม่อยากถามอะไรแล้วผมเหนื่อย!

"มึงโกรธกูเหรอ" ผมไม่ได้โกรธมันหรอกผมน้อยใจมันต่างหากล่ะ มากๆเลยด้วย

"เปล่า..มาแล้วเรียกป้าอิ่มแล้วกันกูง่วง" พอรถจอดหน้าบ้านผมก็อุ้มน้องจุนออกมาจากรถเดินเข้าบ้านทันที

"คุนแม่ คุนพ่อไปไหนทำไมคุนพ่อไม่เข้าบ้านกับเรา"

"คุณพ่อไปธุระลูก เข้าบ้านอาบน้ำนอนกันเนอะค่ำแล้ว"

"คุนพ่อจะกับดึกมั้ยคุนแม่"

"ไม่รู้สิ ไปเข้าบ้านกันได้แล้ว" เข้าบ้านได้ผมก็พาน้องจุนอาบน้ำแล้วพาเข้านอนเลยเพราะไม่อยากให้ลูกนอนดึก กลับห้องไปก็นอนคนเดียวไม่รู้ไอ้เป้จะกลับเมื่อไหร่นอนกับน้องจุนแล้วกัน น้องจุนหลับไปได้สักพักแล้วแต่ผมดินอนยังไงก็นอนไม่หลับผมคิดมากนะเว้ยผัวผิดปกติอ่ะ ผมคิดมากจนปวดหัวอะไรๆมันก็ตีขึ้นมาจนผมต้องวิ่งไปเข้าห้องน้ำอาเจียนออกมา เหอะผมไม่ได้หวังว่าตอนนี้ไอ้เป้จะต้องดูแลผมเหมือนตอนท้องน้องจุนหรอกนะเพราะไอ้เป้มันก็ไม่รู้ แต่ที่ผมอยากรู้คือดึกป่านนี้ไอ้เป้มันไหนอยู่ที่ไหนกับใคร มันไม่ห่วงผมกับลูกบ้างเหรอ? ผมเดินออกมาจากห้องน้ำยังดีที่น้องจุนไม่ตื่นขึ้นมาผมนอนลงข้างๆน้องจุนแทบจะเอาเท้าขึ้นมาก่ายหน้าผากผัวหายมันเป็นแบบนี้นี่เอง ไม่ได้ๆๆๆผมต้องนอนต้องไม่คิดมากเดี๋ยวไอ้หนูในท้องจะคิดมากตามผมยกมือขึ้นมาลูบพุงน้อยๆ เฮ้ออออ นอนๆๆๆ

ผมรู้สึกตัวขึ้นมาตอนเช้าเพราะเวียนหัวเลยลุกไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาเสร็จก็ออกมาดูนาฬิกา 6โมงเช้าเองผมค่อยๆเปิดประตูออกจากห้องน้องจุนมาที่ห้องตัวเองคิดว่าจะมาดูไอ้เป้สักหน่อยแต่ผมกลับไม่เห็นมันในห้องห้องน้ำก็ไม่มีผมเลยลงไปข้างล่างได้ยินเสียงมาจากในครัว

"อ้าวน้องหลิว วันนี้ลงมาเช้านะคะวันเสาร์นี่นาทานข้าวเลยไหม"

"เอ่อ ยังหรอกครับป้าอิ่ม เป้ล่ะ"

"เอ๋ ป้ายังไม่เห็นเลยนะคะ เมื่อคืนป้าก็รอจนตี1ก็ยังไม่กลับมาเลยคิดว่าถ้าแกมาคงเรียกก็จนเช้านี่แหละค่ะประตูบ้านก็ไม่มีใครเปิด" ป้าอิ่มพูดจบผมนี่แทบบ้า ไอ้เป้ไม่กลับบ้าน มันไม่เคยทำแบบนี้ ไม่ว่าจะไหนกับใครมันบอกผมตลอดหรือไม่ผมก็ไปด้วยแล้วนี่มันเกิดอะไร? ผมกลับขึ้นห้องมาเปิดดูโทรศัพท์ ว่างเปล่า..

ผมนั่งดูการ์ตูนกับน้องจุนที่ห้องนั่งเล่น ตอนนี้ก็บ่ายโมงแล้วแต่เชื่อไหมไอ้เป้ยังไม่กลับเลยผมโทรหามันแต่ก็โทรไม่ติดผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรไม่ดีกับมันหรือเปล่า โทรหาพ่อแม่มันก็เหมือนจะไม่มีใครรู้เรื่องผมเลยไม่ได้บอกอะไร น้องจุนก็ถามหาแต่คุณพ่อๆผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงเพราะผมเองก็ไม่รู้..

"คุนพ่อ!!!!! คุนพ่อหายไหนมาน้องจุนคิดถึง" ผมหันไปตามเสียงที่น้องจุนเรียกเจอไอ้เป้เดินเข้ามาหน้าตาเหมือนเหนื่อยมากเลยนะ มันไปทำอะไรมา?

"คุณพ่อไปธุระ เดี๋ยวคุณพ่อไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับแล้วจะลงมาเล่นด้วยนะ" ไอ้เป้ลูปหัวน้องจุนที่วิ่งเข้าไปแล้วมันก็หันมามองผม เหอะ! ผมเลยเบือนหน้าหนีมัน คำก็ธุระสองคำก็ธุระไปเอากับธุระเลยไหมแม่ง

"อื้อๆก็ได้ น้องจุนไปฉี่ฉี๊ก่อนนะน้องจุนปวด อ๋อย~ ป้าอิ่มมม พาน้องจุนฉี่ฉี๊หน่อย" น้องจุนตอบรับจบก็บิดๆตัวแล้ววิ่งออกไปห้องน้ำ เหลือผมกับไอ้เป้สินะ

"หลิวกูขอโทษนะที่ไม่ได้กลับบ้านพอดีมันดึกแล้วเลยไม่ค่อยอยากขับรถจะโทรบอกโทรศัพท์ก็แบตหมด ไม่โกรธกูนะ" ฟังขึ้นจังเลยยยยยย

"มึงกินอะไรมาหรือยัง หิวไหมเดี๋ยวกูไปบอกให้ป้าอิ่มอุ่นกับข้าวให้นะ" ผมกำลังจะลุกแต่ถูกไอ้เป้กอดไว้ก่อน

"กูรู้นะว่ามึงเป็นห่วงแล้วมึงก็มึงก็คิดมาก แต่มึงอย่าคิดมากเลยนะมันไม่มีอะไรหรอก กูรักมึงนะหลิว" ผมกอดไอ้เป้ตอบแล้วซุกหน้าซบกับไหล่มัน ไอ้อยากด่าอยากว่ามันก็มีอยู่หรอกแต่พอเห็นหน้ามันผมก็ไม่อยากจะทำมันไม่ได้มีแค่ผมกับมันสองคนแต่มันยังมีลูกของเราผมไม่อยากคิดไปไกลคิดไปเอง(ถึงสถานการณ์มันจะชวนคิดก็เถอะ) เวลาทำอะไรผมนึกถึงแต่ตัวเองไม่ได้ผมต้องนึกถึงลูกด้วย ตลอดเวลาไอ้เป้เป็นคนรักที่ดีมาตลอดไม่เคยทำให้ผมเสียใจสักครั้ง แต่ถ้าจะมีครั้งนี้อย่างน้อยผมก็ขอฟังเหตุผลมันก่อน...

"กูก็รักมึงเป้.." ผมอ่อนแอเกินไปละแค่พูดแค่นี้เสียงยังสั่นเลย

"หลิว!! มึงร้องไห้เหรอไม่เอาดิไม่ร้อง กูขอโทษที่ไม่ได้บอกมึงก่อน ไม่ร้องนะ กูขอโทษ กูเสร็จธุระแล้วกูไม่ปล่อยให้มึงอยู่บ้านกับลูกสองคนแล้วหลิว ไม่ร้องนะ นะกูขอโทษ ตีกูก็ได้หลิว แต่อย่างร้องไห้นะ" ผมเองก็บังคับให้ตัวเองไม่ร้องไม่ได้ ผมยอมรับเลยว่าผมกลัว กลัวไอ้เป้มันเปลี่ยนไปกลัวไอ้เป้ไม่เหมือนเดิม ยิ่งไอ้เป้บอกให้ผมหยุดร้องผมยิ่งหยุดไม่ได้แล้วผมก็ยิ่งกอดไอ้เป้แน่นขึ้น ผมกลัวไอ้เป้มันหายไป..

"......."

"หลิว ไม่ร้องนะครับกูอยู่นี่ กูไม่ไปไหนแล้ว ถ้าไปกูจะพามึงไปด้วยนะ เดี๋ยวกูก็ร้องตามหรอก" ไอ้เป้มันไม่ได้พูดเล่น รู้ได้จากไหล่ผมที่รู้สึกชื้นๆบวกกับเสียงสั่นๆของมัน แม่ง!มาร้องแข่งกับกูทำไม

"เดี๋ยวมึงก็ไปอีก เดี๋ยวมึงก็ปล่อยให้กูอยู่กับลูกสองคนอีก" ผมที่ยังซุกมันอยู่พูดขึ้น ผมไม่อยากถามว่ามันไปไหนผมกลัวได้คำตอบเดิมซึ่งมันก็ไม่ช่วยอะไร

"ไม่ไปแล้วๆๆ ไม่เอาแล้ว อย่าร้องเลยนะหลิวกูไม่ชอบน้ำตามึง"

"อือ มึงไปอาบน้ำเถอะเป้ แล้วค่อยมาหาน้องจุนออกไปตั้งนานละสงสัยไปกินขนม"

"ครับผ้ม!!!!! เดี๋ยวลงมานะ"

"อื้อ" ผมยิ้มให้ไอ้เป้แล้วมองตามมันที่เดินออกจากห้องไป หึหึ เรื่องอะไรจะต้องใส่อารมณ์กับมันต่อให้เค้นถามยังไงมันก็ไม่บอกหรอกไม่มีประโยชน์ สู้ตีหน้าเศร้าทำตัวน่าสงสารก็ไม่ได้ ตอนแรกที่ร้องไห้น่ะร้องจริงๆนะเว้ยอารมณ์มันพาไปแต่พอคิดไปคิดมามันก็ดีกว่าไปอารมณ์เสียใส่มันนี่นาจริงไหม ใครบอกว่ามีแต่ผู้หญิงที่มีมารยาแมนๆอย่างผมก็มีนะจะบอกให้ ริอาจจะมีเมียน้อยเหรอ รู้จักไอ้หลิวน้อยไปซะแล้วบักเป้!!!!

Tbc.

เอิ่ม...อย่าเพิ่งรุมกระทืบข้านะตัวววววววววววววว มันไม่มีอะไรหรอก(มั้ง) ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ รักคนอ่านนะตัววววววววว  :กอด1:(โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 28-07-2014 21:51:04

ถึงไม่มีอะไรก็น่ากระทืบไอ้เป้มันอยู่ นิสัยเสียถ้าเราเป็นหลินขอบอกเลยว่าไม่ทน  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 28-07-2014 21:52:16

มันยังคงค้างคาต่อไปๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 28-07-2014 22:03:06

โอ้ววววว หลิวจะองค์ลงเรอะ ระวังน้องในท้องด้วยนะ!!!! :กอด1:
เอาหนักๆ เรากังวลคนเดียวไม่ได้ เราต้องให้เป้กังวลเหมือนกันนนน หึๆๆๆๆๆ o18
รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 28-07-2014 22:16:11

ไปแอบทำอะไรเซอร์ไพรส์ให้หลิวหรือเปล่า
ถ้าไม่ใช่โดนคนอ่านยำเละแน่เป้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 28-07-2014 22:19:30

หลิวมีกี่เล่มเกวียนขนมาใช้ให้หมดนะมารยาอะเพราะสามีเธอน่าสงสัยมากกกกกกก  :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 28-07-2014 22:27:26

เหมือนนางจะเครียดด (หรอ?)  :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 28-07-2014 22:42:19

ถ้าเป้นอกใจหลิว เลิกไปเลยอย่าได้ช้า มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไป อยู่ไปก็ทุกข์เปล่าๆ แต่หวังว่าคงไม่มีอะไรนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 28-07-2014 22:45:21

เป้ มันหาเรื่องเซอร์ไพรส์อะไรเมียปะ 55555
หลิวเลิศอ่า เป็นเมียต้องมีมารยา ถึงจะจัดการคุณผัวขาได้ถนัด!!!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-07-2014 22:49:58

เป้มีความลับอะไรกันแน่บอกด่วน ต้องการคำตบที่ชัดเจน
คนแต่งกลับมาต่อเลย เราค้างมากๆ
เดี๋ยวยุให้หลิวหอบลูกหนีหรอก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 28-07-2014 22:59:04

บักเป้ ถ้าไม่ใช่เซอร์ไพส์นี่ตายแน่นะ ตายย ตายย ตายยย!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-07-2014 08:19:48

ดีแล้วหลิวทำอย่างนี้เป้คงไม่ไปไหนอีก แต่ถ้าทำอีกตบมันเลย 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 29-07-2014 08:38:38

คิดจะมีความลับกับหลิวหรอเป้ เดี๋ยวโดนนนนน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 29-07-2014 08:46:05

หลิงเจ๋ง  o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-07-2014 10:08:00

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Der Adler ที่ 29-07-2014 10:24:51

หลิวนายแบบว่า เจ๋งอ่ะ....ยกนิ้วให้เลย o13 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 29-07-2014 10:26:31

รอดูมารยาหลิว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 29-07-2014 10:55:28

แหล่ว ๆ หลิวเข้าโหมดโหด  :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 29-07-2014 13:16:59

หลิวช่างอดทนซะจริงๆ  เป็นเราเปิดศึกซักฟอกไปนานแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 29-07-2014 13:33:34

งานจะเข้าหรือเปล่าคู่นี้ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 29-07-2014 19:13:15

อยากรูว่าเป้มันหายไปไหนไปทำอะไร

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: อากาศธาตุ ที่ 29-07-2014 20:24:47

เป้ไปไหน กับใครที่ไหน  โอ้ยยยย อยากรู้อยากรู้ :katai1:   :ling3:  :ruready

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 29-07-2014 20:40:38

 :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-07-2014 22:07:38

มีความลับกับคนรักแบบนี้ ก็อย่ามารักกันเลยดีกว่านะ ทำอะไรไม่คิดถึงคนที่เขารอบ้าง มีลูกแล้วนะเป้!!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 23 (up! 28/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 29-07-2014 22:17:41

รอตอนใหม่ครับ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 29-07-2014 23:32:06

Chapter 24


สามวันแล้วที่ไอ้เป้มันทำตัวปกติ ไม่ออกไปไหนค่ำๆมืดๆ มันก็ดี๊แต่ผมยังไม่รู้อ่ะว่ามันไปไหนทำอะไรผมจะต้องรู้ให้ได้ว่ามันไปทำอะไรมาไม่งั้นนอนไม่หลับแน่ๆ

"หมดธุระแล้วเหรอเป้ เดี๋ยวนี้ไม่ออกไปไหนแล้วเหรอ" ผมลองเชิงถามมันดู

"ก็ไม่มีอะไรแล้วแหละ ถ้ามีปัญหาอะไรเดี๋ยวเพื่อนกูคงบอกอ่ะ" วุ้ยคันปากอยากถาม แต่ไม่ได้ๆเราต้องสงบไว้

"อืม งั้นเหรอถ้ามีอะไรปรึกษากูก็ได้นะเป้กูอยู่ข้างมึงนะ" ผมโคตรแสนดีอ่ะ หมั่นไส้ตัวเองว่ะ

"ไม่มีอะไรหรอกหลิวนิดหน่อยน่ะ มึงอย่าคิดมากนะ" ไอ้เป้ตอบแล้วเดินมาลูบหัวผม อย่าคิดมากบ้านป๋ามึงสิ ผัวหายไปมืดๆค่ำๆหลายๆวันกูคงนอนตีพุงสบายใจมั้ง พูดไม่คิด!!

"อื้อ กูไม่คิดมากหรอกเป้ กูเชื่อใจมึง ^^" ผมตอบมันแล้วซุกหน้ากับพุงมัน หึหึ หึหึหึ

"เป็นไรเนี่ยขี้อ้อนนะเดี๋ยวนี้" ไอ้เป้ยังลูบหัวผมอยู่อย่างนั้น ชักจะเคลิ้มหลับแล้วนะ

"เปล่าซะหน่อยกูแค่ไม่อยากให้มึงเก็บปัญหาไว้คนเดียว ช่วงที่มึงกลับดึกกูก็แค่เป็นห่วงมึง" ไอ้ห่วงน่ะมันก็ใช่ แต่มันก็สงสัยด้วย!!

"กูขอโทษที่ทำให้มึงเป็นห่วงนะ เพื่อนกูมีปัญหาเฉยๆน่ะ ตอนนี้ก็ไม่น่าจะมีอะไรมากแล้ว" ใช่ไม่ใช่เดี๋ยวก็รู้(ว่าแต่จะรู้ยังไงวะ! -*-)

"อื้อนอนเถอะกูง่วงแล้ว"

"หึหึ คิดว่าจะได้นอนง่ายๆเหรอหลิววันนี้ทำตัวน่ารักนะไม่อยากได้รางวัลเหรอ" กูว่าแล้วง๊ายยยยยย ไอ้เป้มันไม่รู้นิว่าผมท้องเกิดมันรุนแรงขึ้นมาลูกหลุดกันพอดี จะบอกก็ไม่ได้เพราะผมยังไม่รู้เรื่องมัน ฮ่วย!

"เอ่อ ม..ไม่เอานะเป้"

"หืม ทำไมล่ะไม่ได้ทำหลายวันแล้วนะ" แน่สิก็มึงเล่นออกไปดึกดื่นขนาดนั้นคงได้ทำหรอก!!!!

"ก..ก็ ก็กู กูท้องเสียอ่ะ"

"ห๊ะ ท้องเสีย?"

"อื้อ ใช่ๆท้องเสีย เมื่อวานกูแอบกินส้มตำไง แล้วทีนี้กูก็ท้องเสียไง ทีนี้ขี้ทีกูก็แสบตูดเลยไงมึง ถ้ามึงทำอะไรกูนะกูต้องทรมานแน่ๆเลยล่ะเป้เพราะมันจะแสบใช่ไหมล่ะ" พูดไปก็เอานิ้วชี้กับนิ้วกลางไขว้กันไป

"เออๆจ้ะๆ พูดมาขนาดนี้กูคงไม่ทำให้มึงลำบากหรอกหลิว = =" เฮ้อออออ โล่ง

"ไว้ค่อยทำแล้วกันนะ" ผมรีบเอาหัวถูแขนอ้อนมัน

"ก็ได้ ว่าแต่กินยาฆ่าเชื้อหรือยังหรือว่ากินเกลือแร่ไหมกูลงไปเอามาให้" เหยยยยย ไอ้เป้มันห่วงผมอ่ะนี่แสดงว่าผมยังมีความสำคัญอยู่มากโขนะเนี่ย

"เอ่อ กินแล้วๆๆๆๆนอนกันเถอะเดี๋ยวก็คงหายเนอะ ^^"

"ครับผม ฝันดีนะ" ไอ้เป้พูดแล้วจุ้บเหม่งผม

"อื้อ ฝันดี"

…………………….…….………

ผมรู้สึกตัวขึ้นมาตอนเช้าเห็นไอ้เป้ยังหลับอยู่เลยลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเปลื้องผ้าออกเตรียมตัวอาบน้ำ เห้ย! พุงผมเริ่มยื่นออกมานิดนึงแล้วอ่ะผมยังไม่รู้เรื่องไอ้เป้เลยนะเว้ยถ้ามันรู้ก่อนมันก็ชนะอ่ะดิ(ใครเขาเล่นกะมึงหลิว -*-) ผมลูบพุงน้อยๆแล้วรีบๆอาบน้ำจะได้รีบออกไปแต่งตัวเดี๋ยวไอ้เป้ตื่นมาเห็นดีนะที่ผมเอาชุดคลุมอาบน้ำมาด้วย พออาบเสร็จออกมาก็เจอไอ้เป้นั่งพิงหัวเตียงจ้องโทรศัพท์อยู่

"เอ่อหลิว...คือ วันนี้กูขอไม่เข้าคลินิกนะ" ไอ้เชี่ยยยยยยยย! อย่าบอกนะว่าแค่ชะนีโทรตามก็จะทิ้งงานออกไป มึงกล้ามากนะเชี่ยเป้!!!!!

"มีอะไรด่วนหรือเปล่าเป้แล้วมีอะไรให้กูช่วยไหม" ผมทำสีหน้าที่โคตรเป็นกังวลและแสดงความเป็นห่วงอย่างจริงใจ

"เพื่อนกูมีปัญหาอีกแล้วว่ะ กูขอโทษจริงๆนะหลิวมึงไปคลินิกก่อนได้ไหมเสร็จแล้วกูจะรีบกลับเดี๋ยวกูไปส่งลูกก่อนไป" นั่นไง!กูว่าแล้วเชียว นี่ผัวผมมีชู้จริงๆเหรอ นี่เรื่องนี้จะดราม่าเหรอวะ ไม่นะม่ายยยยย!

"เอ่อ..งั้นเหรอเพื่อนคนนี้คงสำคัญมากสิเนอะ ฮะฮะ ไปเถอะเป้เดี๋ยวเพื่อนรอกูไปคลินิกคนเดียวได้" ไอ้สัส! เห็นชะนีดีกว่าเมีย

"หลิวอย่าทำหน้าแบบนั้นดิ จริงๆมันก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากหรอกแต่มีกูคนเดียวที่จะแก้ปัญหาช่วยมันได้ กูจะรีบกลับนะ" ไอ้เป้ลุกจากเตียงเดินเข้ามาหาผม เอะอะลูบหัวๆ เดี๋ยวกูเอะอะถีบๆมั่ง

"อื้ม ^^ กูไม่เป็นไรจริงๆเป้มึงไปเถอะ เอ่อ กูไปแต่งตัวก่อนนะ" ผมขืนตัวออกจากมันแล้วเดินเข้าห้องแต่งตัวไป มึงไปเถอะเป้ อยากไปก็ไปเล้ยยยยยยย โอกาสล้วงความลับของกูมาถึงแล้ว หึ

"หลิว งั้นกูไม่ไปก็ได้ เดี๋ยวกูโทรบอกเพื่อนนะอย่าโกรธกูนะหลิว กูไม่ไปแล้ว" ไอ้เป้รีบร้อนรนมาคว้าข้อมือผมไว้ เห้ย!ไม่ได้ดิ ไม่ไปกูก็จับไม่ได้สักทีดิวะ

"ไปเถอะเป้เพื่อนมึงคงรอมึงอยู่ มึงไปแล้วก็รีบกลับมาหากูกลับมาหาน้องจุนนะ ^^" ผมยกมือขึ้นจับแก้มมันแล้วส่งยิ้มที่คิดว่าฆ่าไอ้เป้ได้ไปให้

"แต่มึงจะน้อยใจ" น้อยใจมันก็ใช่ แต่กูก็โกรธด้วยนะเว้ย!!!!!!!

"ไม่หรอก ไปแล้วรีบกลับนะกูกับน้องจุนจะรอ"

"เอ่อ..งั้นกูจะรีบกลับนะ หลิว...ไม่ว่ายังไง อย่าคิดมากนะ กูรักมึงคนเดียวนะ" รักกูคนเดียวแต่ปล่อยให้กูไปทำงานคนเดียวแล้วตัวเองไปหาชะนีเนี่ยนะผัวเวร!!!!!!!

"อื้มมมม กูเชื่อใจมึงกูก็รักมึง" แหวะ เลี่ยนอ่ะ = =

'ก๊อกๆๆ'

"คุนพ่อ! คุนแม่! เสดอะยังน้องจุนหิววววววว น้องจุนจะกินกับทุกคนน๊าาาา" เวรกรรม มัวแต่จับผิดผัวลืมพาลูกกินข้าว -*-

"ครับๆ แป๊บเดียวลูกลงไปรอข้างล่างก่อนนะคนเก่ง" ผมตะโกนบอกน้องจุนแล้วเข้าไปแต่งตัวไอ้เป้ก็ไปอาบน้ำ

"คุนพ่อคุนแม่ วันนี้คุนคูจะให้ออกไปพูดหน้าห้องว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร"

"เหรอครับแล้วคนเก่งของพ่ออยากเป็นอะไร"

"น้องจุนอยากเป็นคุนหมอทำฟันน้องจุนอยากเป็นเหมือนคุนพ่อคุนแม่" พอผมได้ยินที่น้องจุนพูดสิ่งที่ผมเคยกังวลก็ผุดขึ้นมา

"น้องจุน..น้องจุนรู้สึกยังไงลูกที่แม่เป็นผู้ชายเหมือนน้องจุนไม่ใช่ผู้หญิงเหมือนแม่ของเพื่อนคนอื่น" ไอ้เป้ที่มองน้องจุนอยู่หันมามองผมทันที

"หื่อ ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลยคุนแม่น้องจุนน่ารักคุนพ่อน้องจุนก็น่ารัก น้องจุนไม่เห็นอยากเป็นเหมือนเพื่อนเลยคุนแม่ 'ถ้าไม่ใช่พ่อเป้กับแม่หลิวน้องจุนก็ไม่เอาหรอก' น้องจุนรักคุนพ่อคุนแม่ที่สุดในโลกเล้ยยยยยย อ้อ น้องจุนรักคุนปู่คุนย่าคุนตาคุนยายด้วย" สิ่งที่น้องจุนพูดทำให้ผมน้ำตาแทบร่วง คือมีลูกดีอ่ะ มีลูกน่ารักอ่ะ ผมล่ะคิดถึงลุงเทพจริงๆ จะว่าไปตั้งแต่ที่ผมฝันตอนจะคลอดน้องจุนก็ไม่เห็นลุงอีกเลยแต่ผมก็เคยลืมลุงเลยนะคนที่ทำให้ผมมีวันดีๆแบบนี้ รักลุงนะหวังว่าลุงจะรับรู้

"ดีแล้วลูกแม่เขาอุ้มท้องน้องจุนคลอดน้องจุนออกมา ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่สำคัญ พ่อกับแม่ก็รักน้องจุนมากๆเลยนะ" ไอ้เป้พูดแล้วลูบหัวน้องจุน อื้อน่ารักอ่ะ นี่ถ้าไม่ติดว่ามีเรื่องคาใจล่ะก็ ผมคงจะฟินมากกว่านี้..

"หลิวไปนะ แล้วกูจะรีบกลับ"

"อื้อ ไปเถอะขับรถดีๆนะ"

"คุนแม่น้องจุนไปโรงเรียนก่อนน้า หวัดดีคับ ^/\^"

"ครับลูกตั้งใจเรียนนะ"

"คับป๋ม!!"

ไอ้เป้ขับรถออกไปแล้วผมเลยขึ้นรถขับไปคลินิกบ้างระหว่างทางก็เปิดวิทยุฟังดับความอยากรู้ในใจ

'มันง่ายเกินไปใช่ไหมที่ฉันยอมก็เพราะรักเธอจึงยอมทุ่มเททุกอย่าง เธอได้ฉันมาง่ายดายไม่เสียดาย เธอไม่เคยหวงแหน' เอ่อ เพลงดราม่าไปนะ เปลี่ยนคลื่นเหอะ

'สองรักฉันรับไม่ไหว เธอมีหนึ่งใจให้ไปตั้งสองรักทั้งเขาและฉัน ฝันไปหรือเธอ' เอิ่ม..

'ออกจากชีวิตเราไปขอเธอด้วยคำสุดท้ายดีๆให้มันยุติทีพูดเท่านี้เธอคงเข้าใจ' โว๊ยยยยยย แต่ละเพลงปลุกอารมณ์ดราม่าให้ลุกโชนเหลือเกิน ผมเลยกดเปลี่ยนคลื่นอีกที

'ผัว ผัว ผัว ผัว ผัว มีผัวผิดล่ะคิดจนวันตาย
ผัวเอยล่ะ ผัวข้อยเปลี่ยนไป
ผัวเอยล่ะ ผัวข้อยเปลี่ยนไป
ผัวนอกใจล่ะแอบไปมีผัว
ผัวนอกใจล่ะแอบไปมีผัว'

เอ๊ะ!!! เดี๋ยวๆๆๆๆ หรือว่า...ไอ้เป้ไม่ได้ไปกับชะนีวะ มันอาจจะไปกับ'ผู้ชาย' -o- ผมกดปิดวิทยุเพราะไม่อยากเพ้อเจ้อไปมากกว่านี้ พอขับรถมาถึงคลินิกผมก็จัดการตามสิ่งที่คิดไว้

"เออทางนู้นเป็นไง ออกไปแล้วเหรอ เออๆตามไว้นะมึงเดี๋ยวกูตามไป" ติ๊ด(เอฟเฟกเสียงวางสาย)

"เออมึงจะมาถึงกี่โมง เออน่ารายได้วันนี้กูยกให้มึงเลย เออๆรีบมา" ติ๊ด

หึหึ สงสัยกันล่ะสิว่าผมทำอะไร บทสนทนาแรกผมโทรหาไอ้ต้นที่เพิ่งถอยรถใหม่ทะเบียนเอี่ยมอ่องให้ไปดักรอดูรถไอ้เป้ที่หน้าโรงเรียนน้องจุนแล้วตามไอ้เป้ไว้จนกว่าผมจะขับตามไป ส่วนบทสนทนาที่สองผมโทรหาไอ้บีมวานให้มันมาทำฟันแทนวันนึงแล้วก็ฝากให้ไปรับน้องจุนเผื่อผมซ้อมไอ้เป้อยู่ไม่มีเวลาไปรับ หึหึ หึหึหึ รอหลิวก่อนนะเป้สุดที่รัก จะต้องรู้ให้ได้ว่ามันไปทำอะไรกันแน่!!!!!!


Tbc.

อดใจรอไม๊นานนนนนน~ อดทนได้ไม๊แค๊ไม่นานนนนน~~~~ น้องเป้ของข้า(ผิด ของอิหลิว)จะทำอะไร จะซุกชะนีหรือซุกบุรุษหรือนางทำอะไรตอนหน้าได้รู้แน่ๆล่ะทุกคนนนนนนนนน ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะจ๊ะนายยยยจ๋า รักคนอ่านนะจุ้บๆ  :กอด1: ตอนนี้ข้าขอตัวไปสร้างแลนด์มาร์กก่อน (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-07-2014 00:01:38

คนแต่งช่วยบอกก่อนว่าดราม่าหรือไม่ ถ้าดราม่าข้าไม่เอานะ ข้าไม่ยอม ข้าไม่ชอบดราม่า ถ้าดราม่าข้าจะเอาระเบิดไปปาบ้านคนแต่ง :fire: :angry2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 30-07-2014 00:05:02

มันจะดราม่า หรือ เอาฮา ติดตามตอนต่อไปจ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 30-07-2014 00:05:39

มาต่อด่วนๆ เลยค่ะ คนอ่านก็อยากรู้เหมือนกัน อิอิ  :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 30-07-2014 00:11:08

โอ๊ยยย อยากรู้มากๆๆเลย  :hao7: เป้ชุกใครไว้กันแน่นะ  :katai4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 30-07-2014 00:21:12

จับให้มั่นคั้นให้ตาย หึหึ เอาเลยหลิวสู้ๆ  :impress2:
ปล.คนเขียนอินเทรน   :hao7:   อย่าเอาเมืองของฉันไป~ :serius2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 30-07-2014 00:32:29

จะได้รู้แล้วว่าเป้มันไปทำอะไรถ้าไม่เซอร์ไพรส์ตายแน่เป้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 30-07-2014 00:37:38

อยากรู้ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 30-07-2014 01:17:22

โอ้ยย อยากรู้ๆๆๆ ไม่ไหวแล้ววว คือแบบหลิว นี่แกจะหึงหรือแกจะเอาฮาอะบางที อ่านไปขำไป ไม่รู้จะสงสารหลิวหรือจะฮาดี 5555
ปล.ไรท์รีบมาต่อพรุ่งนี้เลยน้าา จะลงแดงเเล้ววว TT

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 30-07-2014 01:30:53

สั้นมวกๆ T-T

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: 4life ที่ 30-07-2014 01:38:48

ค้างมาก ค้างอย่างเเรง ค้างสุดๆ

ตบหัวอิเป้ เซ็งมัน ตอนหน้าหลิวจัดหนักเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-07-2014 01:49:44

ต้องรู้ให้ได้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 30-07-2014 02:00:22

ค้างงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 30-07-2014 02:41:16

รอๆ อีเป้มันจะทำอะไร มีความลงความลับ เดี๋ยวเจออีหลิว หงุดหงิดง่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 30-07-2014 03:16:13

อยากอ่านตอนหน้าไม่ไหวแล้ววววววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 30-07-2014 03:25:51

รีบมาต่อด่วนนน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 30-07-2014 06:29:50

ค้างอย่างแรงมาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 30-07-2014 07:30:43

ดราม่าหรือเปล่าไม่รู้ แต่รู้ว่าคิดจะมีความลับกับเมียมันต้องน่วมมม วะฮ่าๆๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 30-07-2014 07:51:37

รอตอนต่อไปครัช

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 30-07-2014 07:52:44

ค้างงงงงงงงงง ด้วยคน  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 30-07-2014 08:38:57

อยากรู้ใจจะขาดแล้ส เป้ไปแอบทำไรอยู่ ถ้าตอนหน้ายังไม่รู้อีก จะจับคนแต่งมาตีๆๆๆๆเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-07-2014 09:17:52

ถ้าเจอเป้อยู่กับผู้หญิงนะ หลิวจัดการสั่งสอนสามีเลยนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-07-2014 09:46:29

ค้างงงงงงงงงงง สั้นไปแย้ววววววววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 30-07-2014 09:56:26

ค้างงงงงงงงงง ค่ะ

ปูเสื่อรอตอนต่อไป  :call:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 30-07-2014 10:58:10

สู้ๆหลิว  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 30-07-2014 11:45:28

หุหุ ว่าแต่จะเจอรัยบ้างเนี้ย เป้ไปไหนทำอะไรนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 30-07-2014 13:46:21

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:รออออออออตอนต่อไปปปปปปปปปปปปป :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-07-2014 14:24:14

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 30-07-2014 16:27:31

ค้างกว่าเดิม มาต่อวันนี้ได้ยิ่งดี

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 30-07-2014 17:00:47

อยากรู้หนักกว่าเดิมอีกทีนี้  :ling1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 30-07-2014 17:18:04

หรือว่าเพื่อนผู้หญิงที่มีปัญหาจะเป็นดรีมรึป่าวว 0_o เดาๆๆๆ 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 24 (up! 29/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 30-07-2014 22:16:17

อยากรู้เหมือนน้องหลิวเลยอ่ะ ว่าเป็นจะทำอะไร จะดีหรือจะร้าย แล้วทำไมเพื่อนคนนี้ต้องสำคัญขนาดที่เป้ต้องไปหาตลอดด้วย?

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 31-07-2014 00:01:12

Chapter 25

ผมขับรถมาตามทางที่ไอ้ต้นบอก อ้อ ผมเปลี่ยนรถแล้วนะขืนเอารถตัวเองไอ้เป้ได้รู้พอดี มันคือรถโตโยต้าแคมรี่รุ่นเดอะรุ่นเก๋ากึ๊ก รถแม่ผมสมัยเรียนมหาลัย หยิบเครื่องคิดเลขมาคำนวณดูละกันนะว่ากี่ปีมาแล้ว ถึงมันจะเก่าแค่ไหนแต่บอกเลยว่าเครื่องยังใหม่เพราะแม่ผมทั้งเปลี่ยนถ่ายทั้งดูแลเป็นอย่างดีถึงจะไม่ค่อยได้ใช้ก็เถอะ แม่ผมบอกว่าอยากเก็บไว้ดูแล้วก็อยากให้ใช้งานได้ด้วย เออว่าแต่..เรื่องรถนี่มันไม่ใช่ประเด็นนี่หว่า ตอนนี้ผมอยู่แถวๆพระราม2และคาดว่าอีกไม่นานคงเข้าสมุทรสาคร ยิ่งขับไปไกลเท่าไหร่ผมยิ่งลุ้นเท่านั้น เพื่อนไอ้เป้แม่งเรียกให้มันมาช่วยทำประมงหรือไงสัส! คิดแล้วของขึ้น ผมขับตามมันไปเรื่อยๆแบบใจเย็นๆไม่ปาดไม่แซงให้ยังพอทันรถมัน ถึงผมจะอยากรู้อยากตามมันมากแค่ไหนแต่ผมก็ห่วงลูกมากกว่านะเว้ย ขับไปเรื่อยๆและเรื่อยๆจนเจอป้ายทางไปหัวหิน!!!!!! เพื่อนมึงมีปัญหาไกลเนอะ ฟายยยยยย ขับรถจนเมื่อยตูดก็เข้ามาในตัวเมืองหัวหินเห็นรถไอ้เป้เลี้ยวเข้าคอนโดหรูแห่งหนึ่ง ห๊ะ!นี่ชวนกันขึ้นคอนโดเลยเหรอโอ๊ยยยย อยากร้องไห้ ผัวพี่มีชู้~~ ผมรวบรวมสมาธิ รวบรวมลมปราณ ฯลฯ ตามไอ้เป้ไปจอดรถแต่ห่างไอ้เป้หน่อยเพราะไอ้เป้มีที่จอดรถส่วนตัว คิดดูดิคิดดู๊ว่ามันจะมาบ่อยขนาดไหน โอ๊ยยยยย ไม่อยากรับรู้แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้วเป็นไงเป็นกัน ถ้าไอ้เป้มันมีคนอื่นจริงผมก็คงต้องปล่อยมันไปลูกแค่สองคนทำไมจะเลี้ยงไม่ได้ จะปวดใจแค่ไหนก็ต้องตัดผมไม่อยากอยู่กับคนที่กล้าทำลายครอบครัวตัวเองหรอกนะ T T แม่งคิดแล้วเศร้า ผมหยิบแว่นกันแดดมาใส่แล้วก็เอาหนวดของเล่นของน้องจุนมาติดด้วยเพื่ออำพรางหน้าตาอันหล่อเหลาของตัวเองพร้อมกับคว้าแจ๊กเก็ตสีดำมาใส่ทับ เท่ชะมัด! ผมลงจากรถแล้วย่องตามไอ้เป้เข้าไปในคอนโดเห็นมันคุยอะไรสักอย่างกับประชาสัมพันธ์แล้วเดินไปขึ้นลิฟท์ แล้วผมจะรู้ไหมเนี่ยว่ามันไปชั้นไหนห้องไหนถ้าไปพร้อมมันมันรู้แน่ๆ

"สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ" ประชาสัมพันธ์คนสวยส่งยิ้มให้ผมแล้วถาม

"เอ่อ พอดีผมมาหาเพื่อนน่ะครับ ผู้ชายที่มาคุยตรงนี้เมื่อกี้น่ะ ไม่ทราบว่าจะบอกผมได้ไหมครับว่าเขาอยู่ห้องไหน" ผมว่าคอนโดหรูใจกลางเมืองท่องเที่ยวขนาดนี้ต้องมีระบบรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดแน่ๆ เขาคงบอกหรอก โอ๊ยยยย สิ้นหวัง

"ห้อง V1502A ชั้น 15 ค่ะ ขึ้นลิฟท์โซน A ทางนี้เลยนะคะ" ห๊ะ เธอบอกเลขห้องกับผมด้วยล่ะ เป็นไปได๊~

"อะ..เอ่อ ขอบคุณมากนะครับ" ผมบอกขอบคุณแล้วไปตามทางที่เธอบอกกดลิฟท์ไปชั้น 15 นี่มันชั้นสุดท้ายเลยนี่หว่า พอขึ้นมาถึงผมเห็นมีแค่ 2 ห้องเลยเดินหาเลขห้องที่พนักงานบอกก็เจอ โอ๊ยยยยย กลัวอ่ะผมรู้สึกว่าตัวเองป๊อดๆยังไงไม่รู้สิ แขนขามันเกร็งไปหมดหายใจติดขัด จะเคาะหรือจะเปิดเข้าไปเลยดีแต่ถ้าห้องมันล็อกล่ะ ผมมองที่ประตูอะอ้าววววว ประตูแง้มไว้นี่หว่า ผมว่ามันชักจะไม่ชอบพามากล?แล้วนะ เอาวะผมตัดสินใจผลักประตูห้องเข้าไปภายในห้องเป็นส่วนของห้องนั่งเล่นผมเดินเข้าไปเรื่อยๆแถวโซฟา สิ่งที่อยู่ตรงหน้าผมทำเอาผมน้ำตาร่วง

::
::
::
::
::

บนจอโทรทัศน์ติดผนังฉายคลิปๆหนึ่งที่มีไอ้เป้ยิ้มให้กล้อง

'หลิวครับ ฮะฮะ ว่าแล้วว่ามึงต้องมา เขินชะมัดที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้นั่งเขียนบทตั้งนานแหนะแต่สุดท้ายก็ต้องพูดสดๆอยู่ดีถ้าให้พูดต่อหน้ากูคงเขินกว่านี้แน่ๆ เข้าเรื่องเลยนะกูรู้นะว่ามึงอาจจะระแวงกูช่วงที่กูไม่ค่อยอยู่บ้าน ก็กูไม่รู้นี่นาว่าจะทำยังไง กูอยากทำอะไรดีๆให้มึงบ้าง กูอาจเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกอะไรมาก หลายครั้งก็อาจทำให้มึงไม่สบายใจ กูไม่ค่อยบอกรักมึงไม่ค่อยหวานเหมือนคนอื่นแต่กูก็รักมึงไม่แพ้ใครนะ มึงจะรู้ตัวไหมว่าตั้งแต่มึงเข้ามาในชีวิตกูไม่มีวันไหนที่กูต้องทุกข์ใจ มึงเข้ามาทำให้กูได้รู้จักคำว่ารักทำให้ชีวิตกูไม่น่าเบื่อ มึงให้ของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตกูอย่างน้องจุน มึงรู้ไหมหลิวว่าตั้งแต่มีมึงไม่มีวันไหนที่กูเสียใจที่ได้รักมึง กูไม่ใช่ผู้ชายที่ดีแต่กูอยากดูแลมึงให้ดีที่สุดเท่าที่ชีวิตกูจะทำได้ มึงคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตกูนะหลิว ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตกูนะขอบคุณที่รักกูขอบคุณทุกๆอย่างที่มีให้กูมาตลอดขอบคุณที่อยู่ข้างๆกูไม่ไปไหน อยู่กับกูไปอีกพันปีหมื่นปีเลยนะ ฮะฮะ พูดมาซะยืดยาวขำตัวเองว่ะ ว่าแต่มึงจำได้ไหมเนี่ยว่าวันนี้เป็นวันอะไร ไม่ใช่ว่ามัวแต่จับผิดกูจนลืมล่ะ 'สุขสันต์วันครบรอบ 7 ปี' ของเรานะ รักมึงนะหลิวน้อย ^^'

วิดิโอจบลงแล้วแต่ผมยังยืนนิ่งอยู่เลยนี่ไอ้เป้มันทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยเหรอวะ ผมสะดุ้งที่อยู่ๆก็มีคนมากอดจากด้านหลัง

"ซึ้งเลยดิเมียกูร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย" ไอ้เป้กอดผมจากด้านหลังแล้วเอาคางเกยหัวผม

"นี่มึงหลอกให้กูตามมาหรือไง" ผมปาดน้ำตาแล้วแกล้วแหวใส่มัน แม่งซึ้งอ่ะ

"กูไม่ได้หลอกนะเว้ย มึงตามกูมาเองต่างหาก"

"มึงรู้แต่แรก?"

"หึหึ กูอยู่กับมึงมานานเท่าไหร่แล้วหลิวทำไมกูจะไม่รู้ว่ามึงกำลังระแวงกูอย่างมาก ถ้าเป็นหลิวตัวจริงนะคงโวยวายลั่นบ้านที่กูกลับดึกขนาดนั้น เหนื่อยไหมเนี่ย ฮ่าๆๆๆ" แม่ง โดนไอ้เป้รู้ทัน

"ก็มึงแม่งนิสัยไม่ดี ปล่อยกูกับลูกให้อยู่กันตามลำพัง"

"กูขอโทษ ชอบห้องนี้ไหม"

"หืม? เกี่ยวไรกับห้องนี้"

"ที่กูไม่ค่อยอยู่บ้านก็เพราะมาจัดการเรื่องห้องนี่ไง ได้ไอ้แอมเพื่อนกูสมัยเรียนน่ะที่น้องจุนเจอที่คลินิกมาช่วย มันทำบริษัทออกแบบตกแต่งกูเลยให้มันช่วยนิดหน่อย ชอบไหมของขวัญวันครบรอบไว้เรามากันบ่อยๆเนอะ" ผมรีบพลิกตัวไปหาไอ้เปแล้วกอดมันตอบ ผมไม่คิดเลยว่าไอ้เป้จะทำอะไรแบบนี้

"มันมากไปหรือเปล่าเป้" มิน่าล่ะพนักงานถึงยอมบอกห้องง่ายๆ

"ไม่มีอะไรมากไปสำหรับครอบครัวเราหรอกหลิว" ความจริงที่ผมได้รู้วันนี้มันเหมือนผมได้ยกอกออกจากภูเขา?ผมแอบรู้สึกผิดว่ะที่ไประแวงมัน

"กูขอโทษนะเป้ที่กูระแวงมึง ไม่ไว้ใจมึง ทั้งๆที่มึงทำเพื่อกูขนาดนี้" ผมพูดอู้อี้อยู่กับอกไอ้เป้

"มึงระแวงเพราะมึงรักกูหรือเปล่าล่ะ กูเข้าใจมึงกูดีใจซะอีกที่มึงสนใจกู"

"ขอบคุณนะเป้ขอบคุณทุกอย่างเลย"

"ไม่เป็นครับ ต่อไปนี้เชื่อใจกูนะกูรักมึงคนเดียวนะหลิว อ้อไม่สิรักน้องจุนด้วย"

"อื้มมมม" ผมตอบมันแล้วยังซุกอยู่กับอกมันมันก็ยิ่งกอดผมแน่น

"ไปดูห้องกันนะ"

"อื้อ" ไอ้เป้จูงมือผมเดินดูห้องไปเรื่อยๆจากห้องนั่งเล่นตรงจะมีกระจกกั้นระเบียงที่สามารถมองเห็นวิวมุมสูงของทะเลหัวหินได้ชัดเจน สวยโคตรอ่ะ ตรงมุมห้องมีบาร์ที่แบ่งครัวไว้เป็นสัดส่วน มีห้องนอนแยกอีกสามห้องห้องแรกที่ไอ้เป้พาเข้าไปดูเป็นห้องเรียบๆแต่เป็นแบบที่ผมชอบเลยล่ะ

"นี่ห้องนอนเราชอบเปล่า"

"อื้อ ชอบดิมึงน่ารักอ่ะเป้" ผมยิ้มแล้วเดินดูรอบๆห้อง ห้องนี้ก็มีระเบียงมองเห็นวิวได้เหมือนกัน

"น่ารักก็รักกูเยอะๆล่ะ"

"รักอยู่แล้วน่า" ผมก้มหน้าพูด มันเขินนะเว้ย!

"ฮะฮะ" ไอ้เป้หัวเราะแล้วขยี้หัวผม วุ้ยเสียทรงหมด พอดูห้องนี้จนครบก็เดินออกไปดูห้องอื่น

"นี่ห้องลูก" ไม่บอกก็รู้ การ์ตูนน่ารักๆทั้งห้อง

"ลูกต้องชอบแน่ๆเลย"

"แน่น๊อนนนนเพราะคุณพ่อสุดที่รักเป็นคนเลือกเองกับมือเลยนะ" ไอ้เป้มันพูดอย่างภูมิใจ

"กว้างทุกห้องเลยอ่ะ"

"ก็เผื่อมีลูกอีกไง" เห้ย ผมยังไม่ได้เป้เรื่องผมท้องเลยนี่หว่า บอกเลยดีไหมอ่ะ เขินอ่ะ >//<

"ไปดูอีกห้องกัน" ผมที่คิดๆอยู่ก็โดนไอ้เป้ฉุดไปดูอีกห้องเป็นห้องที่ตกแต่งคล้ายๆกับห้องนอนพวกผมเพราะไอ้เป้บอกว่าเผื่อพ่อๆแม่ๆหรือคนสนิท

"กูขอไปดูที่ระเบียงนะ" ผมเดินนำไอ้เป้ไปที่ระเบียงที่จะเห็นทะเลหัวหินได้

"เป็นไงบ้างชอบไหม"

"ถามบ่อยจังนะ ทำให้ขนาดนี้ไม่ชอบได้ไงเล่า (. .)"

"ก็กูอยากทำให้ดีที่สุดนี่หว่า ถ้ามึงชอบกูก็ดีใจ"

"ไม่ว่าอะไรแค่มึงทำให้กูก็ชอบทั้งนั้นแหละ" ผมวางแขนบนราวระเบียงหันหน้ารับลม

"หึหึ น่ารักว่ะ มาจูบทีดิ๊" ขอกันหน้าด้านๆเลยนี่หว่า แต่ผมก็หันหน้าไปหามันนะ ><

"อยากจูบก็จูบดิ อื้อออออ" อ๊ากกกกก ผมจูบกับไอ้เป้บนระเบียงชั้น 15 ที่ทะเลหัวหินอ่ะ เขินๆๆๆ ฟินด้วย  >///<

"ต่อที่ห้องกันนะฉลองห้องใหม่" ห๊ะ!!

"เอ่อ..คือ"

"หรือมึงยังไม่หายท้องเสีย" ท้องเสีย? อ้ออออออ ผมเกือบลืมนะเนี่ย

"เปล่าหรอกจริงๆแล้วกูไม่ได้ท้องเสีย"

"หืม?"

"คือ..." ผมจับมือไอ้เป้ขึ้นมาวางทาบที่ท้องผม

"........."

"รอให้เข้าเดือนที่ 4 ก่อนได้ไหมล่ะ เดี๋ยวลูกเจ็บ"

"มึงท้องเหรอหลิว" ไอ้เป้ดูตกใจมากอ่ะ

"อื้อออ อ๊ะ" ไอ้เป้ดึงผมเข้าไปกอด แอ่ก กูจะหายใจไม่ออกนะเว้ย!!!!

"จริงเหรอหลิว กูดีใจอ่ะขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ"

"อื้อ กอดแน่นไปแล้ว"

"กี่เดือนแล้ว"

" 3 เดือนแล้ว"

"มึงใจร้ายอ่ะไม่ยอมบอกกู"

"ก็มึงมีความลับก่อนนี่หว่า"

"ไม่มีแล้วไง

"นี่ก็บอกแล้วไง"

"ฮะฮะ ครับๆ กูดีใจจริงๆหลิว รักมึงนะ"

"รู้แล้วน่า รักเหมือนกันแหละ" ผมกับไอ้เป้ก็ยังกอดกันอยู่ที่ระเบียงนั่นแหละ อ๋อย ฟิ๊นฟิน~~~~~

Tbc.

ดึกขนาดนี้มีคนรอม๊ายยยยยย เกินเที่ยงคืนเลยแก้หัวเป็นวันที่ 31 นะตัวววว ตีหมอนรัวๆๆๆๆ ข้าบอกแล้วว่าไม่มีดราม่า อ๋อยยยยยย ข้าอยากได้แบบน้องเป้สักคน คงจะฟินน่าดู พิมพ์ไปก็อิจฉาอิหลิวไป ฮึก ไปสร้างแลนด์มาร์กต่อก่อนนะ เอ้อ เรื่องนี้มันใกล้จะจบแล้วนะตัว ไม่ใช่ไร ข้าหมดมุข 555 ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ รักคนอ่านจุ้บๆ (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 31-07-2014 00:14:05

ว่าแล้ว ต้องฮาอ่ะ แหม มาเป็นแบบจับผิดผัว ลุ้นแทบแย่นะนี่

น่ารังจัง :o8:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mkyok5 ที่ 31-07-2014 00:15:28

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:มีความสุขจังเลยครอบครัวนี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 31-07-2014 00:20:08

อ๊ายยยยย  อิจฉาหลิวว สามีเธอคือชายในฝัน 55555   :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 31-07-2014 00:25:14

เป้น่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 31-07-2014 00:25:27

 :-[  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 31-07-2014 00:33:20

นึกว่าจะมาม่า แต่หวานชื่นก็ดีแล้ว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 31-07-2014 00:47:03

ฮื่ออ อย่าพึ่งจบน้าาา ชอบเรื่องนี้มากอ่ะะ อยากให้มีต่ออีกเย๊อะเยอะะะ  เอาแบบเขียนเป็นไดอารี่ก็ได้นะ เขียนไปเรื่อยๆ เอาแบบไม่จบเลยอ้ะ นะไรท์นะ นะนะ  ถ้าเรื่องนี้จบรู้สึกเหมือนชีวิตขาดหายอ่ะ ปกติทุกวันตื่นมาก็ต้องเข้ามารีเฟสดูก่อนเลยว่าอัพยังง อย่าให้จบเลยน้าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 31-07-2014 00:51:14

อุ๊ต๊ะ เป้น่ารักอ่ะ น้องของน้องจุนคลอดนะคะ จุ้บบบบบบ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 31-07-2014 01:26:52

เขินแทนหลิว  :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 31-07-2014 02:43:54

อะเครผ่านนน!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 31-07-2014 06:14:13

น่ารักเนอะ อยากได้แฟนแบบนี้จัง ><

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 31-07-2014 07:51:58

 อิอิ ชื่นมื่นไปตามๆกัน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 31-07-2014 07:56:05

ก้อไม่รู้สิน๊า~~~~~~~!!!!!!!!!


ฟินไป!!!  :m3: :m3: :m3: :m3: 5555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 31-07-2014 08:12:06

ใจหายใจคว่ำหมด  :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 31-07-2014 08:35:02

ฟินสุดๆดีใจที่เป้ไม่มีใคร
ยังไม่อยากให้จบเลย
ถ้าเรื่องต่อไปมีขอเป็นของน้องจุนได้ไหม
อยากอ่านรุ่นลูก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 31-07-2014 08:36:10

เฮ้ออออ โ่ล่งอกนะ รีบกลับไปพาน้องจุนมาเที่ยทะเลเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 31-07-2014 08:58:22

อ๊าย เค้าซื้อห้องแต่งห้องให้กันด้วยอะ  :ling1:  หนูก็อยากได้มั่ง  :ling2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 31-07-2014 09:13:07

กรี๊ดดดด เค้าจะเอาพี่เป้อ่ะ!!!!! :z3:  :z6:
น่ารักเนาะครอบครัวสุขสันต์ รอตอนต่อไปน้าา :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 31-07-2014 09:23:06

อ๋อยยยยยยยยยยย  ฟิ๊นฟินตามหลิวอ่ะ  :impress2: :man1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 31-07-2014 10:49:26

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 31-07-2014 11:03:36

เป็นเรื่องที่อ่านไปยิ้มไปจริงๆ คนเป็นคู่กันเขาคงเป็นงี้เนอะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 31-07-2014 12:43:10

ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ  ชอบเรื่องนี้มากเลยนะ แบบว่ามันแก้เคลียดได้ดีจริงๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 31-07-2014 14:33:52

เชอะ!!! อิจฉาาาาามว๊ากกกก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 31-07-2014 15:37:22

เป็นเซอร์ไพรส์เมียจริง ๆ ด้วยเกือบไปแล้วเป้
เกือบไปแล้วเกือบโดนสหบาทาจากแม่ยกน้องหลิวน้องจุน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 31-07-2014 16:08:51

ว่าแล้ว เป้ต้องทำเซอร์ไพรส์
พาน้องจุนมาดูห้องที่นี่ด้วยนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ammie_mn ที่ 31-07-2014 20:48:28

ครอบครัวนี้น่ารักกกกกกก เป้ทำระแวงหลายตอนเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 31-07-2014 22:20:27

ผิดคาดเลย ไม่คิดว่าจะเป็นเซอร์ไพร์ครบ 7 ปี นะนี่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-08-2014 02:17:24

โล่งอก!!!

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chompooiriza ที่ 01-08-2014 09:03:56

อร๊าย~ ครอบครัวสุขสันต์~

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 01-08-2014 10:02:48

กลับบ้านไปบอกน้องจุนด้วยนะว่าจะมีน้องอ่ะ
น้องจุนคงดีใจน่าดู  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 01-08-2014 13:10:48

ที่แท้เป้ทำให้หลิว ดีมากรักลูกรักเมียดี

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 01-08-2014 13:46:25

ฟิน ฟิน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-08-2014 21:43:23

น่ารักจังเรื่องนี้ อ่านแล้วชอบมั่กมาก น้องจุนน่ารักและกำลังจะมีน้องด้วย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 03-08-2014 21:16:07

 :mew6: :mew6: :mew6:ตูเครียดเกือบตายตอนที่แล้วอะ :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 25 (up! 31/07/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 03-08-2014 21:45:20

 :เฮ้อ: โธ่ น้องหลิวนี่ทำให้คนอ่านคิดมากตามไปด้วยเลยนะเนี่ย
(อินี่อินจัด  :m26: )

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 05-08-2014 20:01:47

Chapter 26


เฮ่ โย่วววว วอทแซ่บ!! เฮลหลูวววว คือ..อย่าเพิ่งคิดว่าคิดว่าผมบ้านะผมเปล่าบ้านะ ผมยังเป็นคนหล่อและแสนดีเช่นเดิมแต่ประเด็นคือผมว๊างงงงงงงงว่าง งานการไม่มีทำไงเพราะบักเป้..ไม่สิเป้น้อยผัวสุดที่รักสั่งห้ามไม่ให้ทำอะไร คือใครมันจะไปทนได้วะคิดดูนะตอนเช้ามาคลินิกพร้อมกันแต่มันไม่ให้ผมไปทำฟันแต่ให้ผมนั่งเล่นที่ห้องแทนจะให้เล่นอะไรแทะโซฟาดีไหมแม่ง!! แถมยังพกป้าอิ่มมาด้วยอีกต่างหาก คือผมก็ไม่รู้ว่ามันลืมไปหรือเปล่าว่าผมก็เคยท้องมาก่อนนะเว้ย เบื่อง่ะไม่มีไรทำเป็นคนว่างงาน คัน!อยากฟัน โทษๆพิมพ์ตก คันมืออยากทำฟัน

"ป้าอิ่มมมมม หลิวเบื่ออ่ะหลิวอยากไปทำฟันมั่ง แค่ทำฟันไม่ได้ออกแรงอะไรเลยนะป้าอิ่ม" ผมเห็นป้าอิ่มถือขนมเดินออกมาจากห้องครัว

"ก็น้องเป้เขากลัวน้องหลิวจะเวียนหัวกลิ่นเครื่องมือนิคะ ไหนจะเลือดของคนไข้อีก"

"โหยยยย แต่ป้าอิ่ม นี่ก็ปาเข้าไปตั้ง 7เดือนแล้วนะคงไม่แพ้อะไรแล้วแหละ"

"กันไว้ดีกว่าแก้นะคะน้องหลิว น้องเป้คงกลัวเป็นแบบครั้งก่อน" สารภาพก็ได้ มีช่วงไหนที่ผมแพ้ท้องได้กลิ่นอะไรนิดหน่อยก็โอ้กอ้ากจนหมดพุงแล้วผมดันดื้อมาทำฟันวันนั้นเจอเคสถอนฟันพอดีกลิ่นเลือดนี่เข้ามากระทบโสดประสาทผมอย่างรุนแรงแต่ก็กัดฟันทนจนคนไข้ออกไปพอจะลุกไปอาเจียนเท่านั้นแหละหน้ามืดเป็นลมเลยหลังจากนั้นไอ้เป้ก็ได้สั่งห้ามอย่างเป็นทางการเป็นลายลักษณ์อักษร ด้วยประการฉะนี้แล = ='

"หลิวเบื่ออ่ะ ไม่มีไรทำเลยป้าอิ่ม" ผมนั่งกอดอกบนโซฟา ไม่รู้เมื่อไหร่น้องจุนจะเลิกเรียนคิดถึงอ่ะอยากเล่นด้วย

"งั้นมาทำขนมกับป้าไหมคะ"

"ขนมไรอ่ะป้าอิ่ม" ผมค่อยๆลุกจากโซฟาเดินไปหาป้าอิ่มที่ยืนอยู่หน้าเคานท์เตอร์บาร์

"ลูกชุบค่ะ เห็นว่าน้องจุนชอบ" ใช่ๆๆ น้องจุนชอบมากๆเลยล่ะ

"ดีเลยๆป้าอิ่มหลิวจะได้อวดน้องจุนว่าหลิวทำเอง ^^" ฮี่ๆน่าตื่นเต้นอ่ะ >.,<

"น้องจุนต้องดีใจแน่ๆค่ะ" แล้วผมก็ทำขนมลูกชุบตามที่ป้าอิ่มสอน ยกอุปกรณ์มานั่งทำที่โซฟาเพราะผมยืนนานๆไม่ไหวหนักพุง T T ผมปั้นจนเพลินได้รูปนั่นรูปนี่เยอะแยะเลยแหละผมเป็นคนปั้นป้าอิ่มก็เอาไปแต่งสีไปชุบวุ้นผมปั้นเป็นตัวการ์ตูนที่น้องจุนชอบไว้ให้น้องจุนหลายตัวเลย จะว่าไปผมก็เก่งเหมือนกันนะนี่ คิคิ เหยยยยย ผมคิดอะไรดีๆออกล่ะ

"ป้าอิ่มครับ ป้าอิ่มผสมสีนี้ให้หลิวได้ป่าวหลิวจะทำให้เป้อ่ะ"

"สีอะไรคะน้องหลิว"

"นี่ๆๆๆ สีแบบนี้" ผมชี้สีตัวอย่างให้ป้าอิ่มดู"

"อ๋อ ได้ค่ะเดี๋ยวป้าลองดูนะคะ"

"ขอบคุณครับ ^^" เป้น้อยของหลิวต้องชอบแน่ๆ ฮิ๊ ฮิ๊ ฮิ๊

"ฮ๊าาา น่ากินอ่าป้าอิ่ม" ของน้องจุนเสร็จหมดแล้ว รูปผลไม้ก็เสร็จแล้ว เหลือของเป้น้อย

"ค่ะ เหลือก็แต่รูปประหลาดๆของน้องเป้นี่แหละค่ะ"

"ครับ อันนี้เดี๋ยวหลิวลงสีเองป้าอิ่มเอาพวกนี้ไปแช่ก่อนก็ได้"

"ได้เลยค่ะจะได้ทานเย็นๆอร่อยๆ" พอป้าอิ่มเอาลูกชุบที่ทำเสร็จไปแช่ไว้พร้อมกับเก็บจานชามออกไปผมก็ลงมือทำแบบพิเศษของคนพิเศษทันที พอทำเสร็จผมก็เก็บไว้ในกล่องใส่ตู้เย็นไว้รอ ผมมองนาฬิกาใกล้จะได้เวลาน้องจุนเลิกเรียนพอดีเลยหยิบกุญแจรถบนโต๊ะแล้วออกไปรับน้องจุนที่โรงเรียน มีแค่ไปรับไปส่งน้องจุนนี่แหละที่ไอ้เป้ยอมให้ผมทำถึงตอนแรกจะห้ามสุดตัวก็เถอะแค่ขับรถเองนะเว้ย!!คนท้องขับรถไม่ได้ตรงไหน หลิวเพลีย!! ผมขับรถไปเรื่อยๆอย่างใจเย็นเพราะรถยังไม่ติด น้องจุนเลิกบ่ายสองครึ่งตอนนี้เพิ่งจะบ่ายสองเอง ผมให้น้องจุนเรียนนานาชาติ(ย้ายจากโรงเรียนอนุบาลหมีน้อยสุดหรรษาแล้วนะ)ไม่ใช่ว่าอยากให้ลูกติดหรูอะไรหรอกแต่เห็นว่าส่วนมากเป็นชาวต่างชาติกันเขาไม่ค่อยยุ่งวุ่นวายกับเรื่องชาวบ้านเท่าไหร่(คิดว่างั้นนะ) ผมฟังเพลงไปด้วยร้องตามไปด้วย แหมผมนี่มีความสุขกับชีวิตจริงๆ อย่าๆบอกแล้วว่าอย่าอิจฉา ฮ่าๆๆๆๆ (อย่าปาเปลือกทุเรียนมานะถ้าหมั่นไส้แนะนำให้ไปหาแฟน กร๊ากกกก) ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงโรงเรียนน้องจุนเลี้ยวรถเข้าไปจอดในที่จอดรถผู้ปกครองเรียบร้อยผมก็ลงจากรถเดินไปที่ที่น้องจุนนั่งรอประจำ

"คุนแม่ คุนแม่มาแล้วววว" น้องจุนเห็นผมก็ยิ้มตาหยีวิ่งมาทางนี้เลย

"ระวังหกล้มลูก"

"คุนแม่ วันนี้เวลาว่างคุนคูสอนทำกำไลยางถักด้วยล่ะคุนแม่ น้องจุนอยากเอาไปทำที่บ้านได้ไหมคุนแม่" ยางถัก? หวังว่าคงไม่ใช่ไอ้ที่เด็กผู้หญิงชอบเล่นหรอกนะ ไม่นะ!

"แบบไหนเหรอครับน้องจุน"

"นี่ๆๆๆ เนเน่เอามือมาให้คุนแม่จุนดูหน่อยสิ" น้องจุนวิ่งไปสะกิดเด็กผู้หญิงคนหนึ่งแล้วยื่นข้อมือของเด็กคนนั้นให้ผมดู ตูว่าแล้วเชียวววววววววว! ถ้าลูกผมจะเจริญรอยตามพวกผมผมก็ไม่ว่าหรอกนะแต่นี่มันออกจะหวานแหววไปหรือเปล่าวะ ฮรึก

"อ..เอ่อ ครับถ้าน้องจุนอยากหัดทำเดี๋ยวแม่พาไปซื้อแต่น้องจุนต้องตั้งใจทำไม่เบื่อง่ายๆแล้วก็ไม่ทิ้งขว้างนะครับเข้าใจไหม" พวกผมไม่ห้ามหรอกถ้าน้องจุนอยากลองอยากเล่นอะไรแต่ก็ต้องมีเหตุผลแล้วก็ต้องมีข้อตกลงกันทุกครั้ง

"อื้อ น้องจุนจะหัดทำให้สวยๆเลยคุนแม่ ^^" เฮ้อออ เด็กน้อยเอ๊ย!!

"ดีมากลูก" ผมยิ้มให้น้องจุนแล้วขยี้หัวน้องจุนเบาๆ

"เนเน่ จุนกับบ้านแล้วนะแล้วพุ่งนี้มาเล่นกันต่อนะ" น้องจุนหันไปบอกลาเด็กผู้หญิงที่ชื่อเนเน่ ดีนะที่ลูกผมไม่ใช่ชินจังแล้วก็หวังว่าแม่เธอคงไม่ชอบพกตุ๊กตาแล้วเอาไประบายอารมณ์ในห้องน้ำเวลาเสียเปรียบชินจังหรอกนะ (คือ..เกิดทันกันใช่ไหม ชินจังอ่ะ 555)

"อื้อบ๊ายบาย คุนแม่จุนน่ารักจังเลย" วุ้ย บ้าน พี่?เขินนะหนู แหมๆๆๆโดนเด็กชม

"ช่ายย..."

"เนเน่ลูกกลับบ้านกันค่ะคุณแม่มารับแล้ว" ไม่ทันที่น้องจุนจะได้พูดอะไรต่อก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง

"ค่าาาา เนเน่ไปแล้วนะจุน"

"อื้อ ซาหวัดดีคับคุนแม่เนเน่" ลูกผมนี่น่าเอ็นดูชะมัด

"จ้า อุ๊ยนี่คุณแม่น้องจุนเหรอลูก สวัสดีค่ะแหมยังไม่เคยเจอคุณแม่เลยนะคะยังสาวอยู่เลยนะคะนี่" เจ๊คนนี้คิดว่าผมเป็นผู้หญิงเหรอเนี่ยยยยยย ไม่คิดว่าตูเป็นพ่อที่มีหุ่นอ้วนลงพุงบ้างหรือไงโอ๊ยยยยย ความแมนของผมมันหายไปใครก็ได้ช่วยตามหาที ฮรึกน้ำตาตกใน

"ครั...เอ่อ ค่ะ" เอาวะไหนๆก็ไหนๆละเลยตามเลยแม่ง!!!

"มีน้องใชไหมคะกี่เดือนแล้วคะเนี่ย แหมใส่เอี๊ยมน่ารักจังเลยนะคะ เดี๊ยนก็แอบๆคิดว่าถ้ามีน้องอีกคนก็อยากจะลองใส่เอี๊ยมน่ารักๆแบบนี้ดูบ้าง คิกคิก" เอิ่มมมมม เอาลูกมาเรียนที่นี่เพราะไม่ต้องการคนมาวุ่นวายแท้แท๊~~

"เจ็ดเดือนละครั...ค่ะ" โอยยยย ลิ้นแข็ง

"อุ๊ยดีจังเลยนะคะ เดี๊ยนก็อยากจะมีอีกคนบ้าง แต่เดี๊ยนกับที่รักน่ะงานยุ่งน่ะค่ะต้องคอยดูแลธุรกิจมหาศาลเดี๊ยนกลัวให้ความเอาใจใส่ลูกได้ไม่เต็มที่ แต่น้องเนเน่นี่เดี๊ยนก็ใส่ใจเต็มที่เลยนะคะ มีพี่เลี้ยงห้าคนไว้คอยช่วย ให้เรียนดำนำ้ เรียนวาดรูป เรียนเปียโน สารพัดค่ะ อย่างว่านะคะอยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดน่ะค่ะ โฮะๆ" ใครก็ได้เอาเจ๊นี่ไปเก็บที ถือว่าเห็นแก่บุรุษมีครรภ์อย่างผมเถอะ T T

"ฮะฮะ ค่ะ เอ่อขอตัวพาน้องจุนกลับก่อนนะคะพอดีต้องพาแกไปซื้อของต่อน่ะค่ะ" ตรูขี้เกียจพูดคะขาแล้วววววว

"อุ๊ยพอดีเลยค่ะงั้นเดินไปที่รถพร้อมกันเลยนะคะ ไปส่งน่ะค่ะ โฮะ โฮะ" ซื้อต่อได้ไหมไอ้โฮะๆเนี่ยยย =.=

"ค่ะ แหะๆ" ผมส่งยิ้มฝืดๆไปให้ ผมล่ะเบื่อจริงๆพวกผู้ปกครองโชว์ลูกโชว์ความรวยแถมไอ้สิ่งที่ยัดเยียดให้ลูกน่ะถามมันบ้างรึเปล่าว่ามันอยากได้ไหม เรียนเยอะไปปวดหัวนะเว้ย(ความคิดส่วนตัวมึงเปล่าววะหลิว?) ผมจูงมือน้องจุนเดินมาจนถึงรถโดยที่ไม่สนใจสิ่งที่เจ๊คนนั้นพล่ามเอ๊ยพูดถึงชีวิตความเป็นอยู่อย่างหรูหราไฮโซ มีผ่านๆหูก็อะไรไปกินเนื้ออัลปาก้าอบซอสหมักพันปีที่ตีนเขาบ้าบออะไรไม่รู้ คือเจ๊ไม่ถามผมสักคำว่าผมอยากรู้ความเป็นอยู่ของเจ๊ไหม ประสาทจะแดรกกกก

"อุ๊ยถึงรถคุณน้องแล้วเหรอคะ ไหนๆคะคันไหน เนี่ยเป็นเดี๊ยนนะคะถ้าไม่ใช่รถยุโรปนำเข้าล่ะก็เดี๊ยนจะไม่ยอมใช้เลยล่ะค่ะ" จะใช้ไม่ใช้มันก็เรื่องของเจ๊ปร๊าาาาาา ผมชักจะเก็บความรำคาญไว้ไม่ไหวละนะ

"อ๋อค่ะ เหรอคะ น้องจุนขึ้นรถครับลูก" ผมยิ้มให้เจ๊ไปทีนึงแล้วหันไปพูดกับน้องจุนพร้อมปลดล็อครถ

"อุ๊ย! คุณน้องขับปอเช่เหรอคะเนี่ย แหมรสนิยมดีนะคะพอๆกับเดี๊ยนเลยค่ะ โฮะ โฮะ" น้องจุนขึ้นไปนั่งบนรถแล้วเพราะฉะนั้น....หลิวจะไม่ทน!!!

"อู้ยยยยย ใช่แล้วค่าเจ๊ เอ้ย คุณพี่ จริงๆแล้วเนี่ยคุณน้องก็ไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้หรอกนะคะแต่ซ๊ะมีคุณน้องน่ะสิคะอยากให้คุณน้องใช้ค่าาาาา ก็แค่ขับไปจ่ายตลาดซื้อของรับส่งลูกน่ะค่ะคุณพี่ ก็แหมมม ธรรมดานะคะซ๊ะมีรักซ๊ะมีหลงน่ะค่ะมีเงินก็อยากให้ใช้ โอ๊ยพูดไปก็จะหาว่าคุยค่าคุณพี่ไม่พูดแล้วดีกว่าคิดถึงคุณซ๊ะมีสุดที่รักน่ะค่ะ คุณน้องขอตัวพาลูกกลับบ้านไปหาคุณซ๊ะมีก่อนนะคะ บ๊ายยยยยค่าาาาา โฮะ โฮะ โฮะ โฮะ" โอ๊ยยยยเมื่อย แฮ่กๆ ผมอาศัยจังหวะที่เจ๊คนนั้นกำลังอ้าปากเหวอรีบเปิดประตูรถขึ้นไปสตาร์ทแล้วขับออกมาทันที บอกแล้วว่าอย่าให้หลิวทน

"คุนแม่ทำไมคุนแม่พูดค่ะกับคุนแม่เนเน่ล่ะ" เวร! ตกใจเสียงลูก หวังว่าน้องจุนจะไม่ได้ยินที่ผมพูดเมื่อกี้นะ

"ก็...เป็นความสุภาพกับผู้หญิง(ชะนี)ไงลูก อีกอย่างคุนแม่เนเน่ก็คิดว่าแม่เป็นผู้หญิงด้วยเขาไม่รู้จักเรานี่ครับ"

"อ๋ออออ อย่างนี้นี่เอง แต่คุนแม่เนเน่พูดมากเนอะคุนแม่" แค่ก แทบจะสำลักน้ำลายแหมลูกผมนี่พูดได้โดนใจจริงๆ

"อย่าไปว่าคุนแม่เพื่อนอย่างนั้นเลยลูกเขาแค่อยากผูกมิตรน่ะ" ลูกผมโตขึ้นคงรู้เองว่าผมสร้างภาพ

"คับ น้องจุนเข้าใจแล้ว"

"ดีมากคนเก่ง งั้นเราไปซื้อของที่น้องจุนอยากได้เนอะเสร็จแล้วจะได้กลับไปหาคุณพ่อ อ้อวันนี้มีลูกชุบที่น้องจุนชอบด้วยน๊า แม่ปั้นเป็นรูปการ์ตูนไว้ให้น้องจุนด้วย"

"โห คุนแม่น้องจุนน่ารักที่สุดในโลกเล้ยยยยย ^^" เห็นน้องจุนมีความสุขแล้วผมโคตรจะมีความสุขเลยว่ะ

"ถ้างั้นก็รักแม่มากๆนะ"

"อื้อ น้องจุนรักคุนแม่รักคุนพ่อที่สุดในโลกเลย อ๋อใช่ๆๆ น้องจุนรักน้องที่อยู่ในท้องคุนแม่ด้วย" ผมหันไปยิ้มให้น้องจุนแล้วกลับมาตั้งใจขับรถต่อ ผมพาน้องจุนแวะซื้ออุปกรณ์ที่เอามาถักยาง(ที่เด็กผู้หญิงชอบเล่น T T)แล้วพาตรงกลับมาที่คลินิกเลย พอน้องจุนลงจากรถก็รีบไปหาคุณพ่อสุดที่รักเพื่ออวดของเล่นใหม่ทันทีพออวดเสร็จป้าอิ่มก็พาไปอาบน้ำแต่งตัวที่คลินิกมีเสื้อผ้าน้องจุนเยอะพอสมควรไว้เวลากลับจากโรงเรียน

"เอ่อหลิว น้องจุนอยากถักยางสีๆนั่นเหรอ" ไอ้เป้เดินออกมาจากส่วนคลินิกเข้ามาที่ห้องนั่งเล่นที่ผมนั่งอยู่

"อือ ตกใจเหรอไม่ต้องตกใจหรอกกูตกใจเผื่อมึงแล้ว" ผมตอบไอ้เป้แล้วยักคิ้วให้มันทีนึง

"ฮะๆมีงี้ด้วย กูไม่ว่าอะไรหรอกความสุขของลูกปล่อยไปเถอะ หิวอ่ะมีไรกินมั่ง" ไอ้เป้ทิ้งตัวนั่งข้างผมแล้วซบหัวลงกับไหล่ผม มันหนักนะเฟร้ยยย!

"ไม่รู้ป้าอิ่มทำกับข้าวเสร็จยัง แต่มีลูกชุบนะกินก่อนไหมกูทำเองเลยนะเว้ย"

"จริงดิ กินได้ไหมเนี่ย"

"เชรี่ยเป้ งั้นไม่ต้องกินเลย"

"โอ๋ๆ ไม่งอนดิกูล้อเล่น"

"เออ รอนี่แหละเดี๋ยวไปเอามาให้"

"มึงนั่งเถอะกูไปเอาเองเดี๋ยวมึงเหนื่อย"

"เป้เอ๊ย แค่นี้กูก็จะเป็นง่อยอยู่ละ กูจะจำวิธีอาบน้ำแต่งตัวเองไม่เป็นอยู่แล้วเนี่ย" ผมไม่ได้เวอร์นะมันคือความจริงไอ้เป้ทำกิจวัตรประจำวันให้ผมแทบทุกอย่างตอนท้องน้องจุนมันเคยทำให้ยังไงตอนท้องนี้มันก็ยังทำให้เหมือนเดิม ไม่สิมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ

"กูไม่อยากให้มึงเหนื่อยแค่อุ้มท้องลูกมึงก็เหนื่อยมากแล้ว" ซึ้งสัสๆ

"เออน่า แต่แค่เดินไปตู้เย็นมันไม่เหนื่อยหรอกมึงรอนี่แหละเป้แป๊บเดียว" ถ้าให้ไอ้เป้เดินไปเอาเองเสียแผนหมด ฮ่าๆๆๆ ผมเปิดตู้เย็นแล้วจัดลูกชุบรูปผลไม้ต่างๆลงบนจานอย่างสวยงามพอมันดูดีผมก็ไม่ลืมหยิบลูกชุบชิ้นสำคัญออกมาแล้ววางมันไว้ด้านบนก่อนจะยกจานไปให้ไอ้เป้ที่โซฟา

"เอ้าลูกชุบกินเยอะๆนะกูทำเอง ^^" ผมยิ้มให้ไอ้เป้แล้วส่งจานลูกชุบให้ พอไอ้เป้จะยื่นมือมารับจานเท่านั้นแหละ...

"อ๊ากกกกกกกก หลิวๆๆๆๆๆ แมลงสาบๆๆๆๆๆๆ อ๊ากกกกกมึงๆๆๆๆมันมาอยู่นี่ได้ไง ฮือออออออ" กร๊ากกกกก โอ๊ยยยยยย ผมลืมบอกไปใช่ไหมว่าไอ้เป้มันเกลียดแมลงสาบมาก ผมสารภาพก็ได้ว่าผมทำลูกชุบรูปแมลงสาบมาแกล้งไอ้เป้เองแหละ หึหึ มีความสุขชะมัด ผมหัวกุมท้องขำไอ้เป้ที่กระโดดขึ้นไปยืนบนโซฟาแล้วโวยวายลั่น ผมทำเหมือนสินะ

"ฮ่าๆ แมลงสาบที่ไหนวะนี่มันลูกชุบ ฮ่าๆๆๆๆ นี่ไงๆๆกินได้" ผมหยิบลูกชุบแมลงสาบขึ้นมาแล้วยัดเข้าปาก ไอ้เป้ก็มองผมแบบเหวอๆ

"มึงแกล้งกูอ่ะหลิว แม่งนิสัยไม่ดี" ไอ้เป้ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ หนักกว่าตอนเจอลูกชุบแมลงสาบอีก โอ๊ยยยยขำ

"รักหรอกจึงหยอกเล่นไงตัววววว โอ๋ๆไม่งอนน๊าาา นี่ๆไม่มีแล้วไงกูกินแล้ว ฮ่าๆๆๆ" ผมอดที่จะขำไม่ได้อยู่ดีว่ะ

"มึงหยุดหัวเราะเลยนะโดนทำโทษแน่ๆหลิว"

"เหยยยยย ทำโทษไร รังแกคนท้องเหรอมึง"

"หึหึ เดี๋ยวมึงก็รู้ว่ารังแกหรือเปล่า" จะลงโทษยังไงก็ช่างเห๊อะ ผมไม่กลัวหรอกอย่างมากก็เจ็บตูด แต่ได้แกล้งไอ้เป้ก็คุ้มละ คึคึ


Tbc.

คือถ้ารู้สึกว่าตอนนี้มันแปลกๆก็ทนๆหน่อยนะตัวววววว ข้าค่อนข้างตัน 555555 ขอบคุณทุกคอมเม้นท์น้าาา รักคนอ่าน จุ้บๆ  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 05-08-2014 20:13:37

 :hao7: :hao7: :hao7:55555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 05-08-2014 20:43:25

เป้กลัวปีเตอร์หรอเนี่ย 555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 05-08-2014 21:01:44

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 05-08-2014 21:04:49

 o13 o13 :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-08-2014 21:08:42

มีความสุขจนคนอ่านอิจฉา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 05-08-2014 21:19:48

55555 อิพี่เป้กลัวแมลงสาบ :m20:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 05-08-2014 21:22:45

หลิวที่แกล้งเป้นี่ เพราะรู้ว่าจะโดนทำโทษใช่ปะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-08-2014 21:26:59

น่ารักดีวุ้ยย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: janji ที่ 05-08-2014 21:44:36

ชอบอ่ะเรื่องนี้ อ่านทีไร อมยิ้มตลอดเลยอ่ะ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 05-08-2014 21:51:45

5555 น้องจุนถักหนังยางสีๆไม่แปลกจ้า หลานชายที่บ้านยังถักเลย เด็กผู้ชายมุ้งมิ้งน่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oreena ที่ 05-08-2014 21:59:33

 :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 05-08-2014 22:10:16

 :mew3: :mew3: :mew3:ครอบครัวน้องหลิวน้องเป้น่ารักที่สุดอะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 05-08-2014 22:29:32

เป้จะจัดหนักหลิวไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 05-08-2014 22:29:46

น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-08-2014 23:15:09

คุณแม่น้องเนเน่ นี่แบบว่า...นะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-08-2014 15:20:42

ขำหลิวเม้าท์กับคุณแม่เนเน่ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 06-08-2014 21:02:28

คุณแม่เนเน่ นี่พูดมากจิงๆ
แต่ชอบที่หลิวจัดใส่เจ๊ไปอ่ะ 555555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 06-08-2014 23:20:43

บักเป้กลัวเเมลงสาบ 5555 ตอแรกอ่านคิดว่าหลิวจะเซอร์ไพส์ทำเป็นรูปหัวใจไรงี้ซะอีก โอ้ยฮา 555555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-08-2014 08:47:30

เป้กลัวแมลงสาบเหมือนเด็กเลย 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 07-08-2014 10:05:20

อ้างจาก: dreeanm ที่ 06-08-2014 23:20:43  

บักเป้กลัวเเมลงสาบ 5555 ตอแรกอ่านคิดว่าหลิวจะเซอร์ไพส์ทำเป็นรูปหัวใจไรงี้ซะอีก โอ้ยฮา 555555555

555 คิดเหมือนกันว่าหลิวจะทำเป็นรูปหัวใจอะไรหยั่งงี้  แต่นางขี้แกล้งอ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 07-08-2014 13:41:45

อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขจัง ขออารมณแบบนี้ไปเรื่อยๆนะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 07-08-2014 15:39:48

ลูกชุบธรรมดาก็ไม่ใช่หลิวสิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 26 (up! 05/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 07-08-2014 16:29:47

เป้กับหลิวน่ารักอ่ะ น้องจุนนี่น่ารักมากๆ เดี๋ยวน้องของน้องจุนก็จะออกมาแสดงความน่ารักแล้วใช่ไหมเนี่ย

ก่อนหน้านี้นึกว่าจะดราม่าซะอีก กลับกลายเป็นหวานแหวเฉยเลย  :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 08-08-2014 22:07:52

Special chapter ..รักครั้งแรก (By เป้น้อย)


สวัสดีครับทุกคนทายซิใครเอ่ย ผมชื่อเป้รูปหล่อ พ่อรวย แม่สวย สาวเยอะ แถมยังเรียนดีอีกต่างหาก อะไรนะหมั่นไส้ผมเหรอ..อย่าเลยผมมาดีนะ ผมเป็นนักศึกษาใหม่ของคณะทันตแพทยศาสตร์ เฟรชชี่หมาดๆใสๆเลยล่ะ อย่าคิดว่าผมเป็นเด็กเรียนอะไรนะสมัยอยู่มัธยมน่ะผมทำทุกอย่างที่อยากทำ(แต่มีขอบเขตนะเหวยยยย) โดดเรียนไปเล่นเกมส์ก็ทำ ปีนรั้วไปเที่ยวก็เคย แต่ผมก็ยังประคองผมการเรียนให้ดีอยู่ส่วนเรื่องสาวไม่ต้องห่วงผมมีเยอะเคยรถไฟชนกัน3ขบวนพร้อมกันมาแล้วแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรใครอยากอยู่ก็อยู่ทนไม่ได้ก็ไป ผมไม่เคยจีบใครก่อนไม่เคยให้ความหวังใครผมบอกทุกคนที่เข้ามาว่าผมไม่จริงจังอย่าตั้งความหวังอะไรกับผม..แล้วแบบนี้ผมผิดเปล่าวะ พอขึ้นมหาลัยผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับสาวๆเท่าไหร่เพราะทั้งเรียนทั้งกิจกรรม อ้อถ้าถามว่าทำไมผมถึงเรียนทันตะฯ ผมบังเอิญ?ติดรับตรงขี้เกียจไปสอบที่อื่นขี้เกียจรอเลยยืนยันสิทธิ์ตั้งแต่แรกเลยอีกอย่างมันมีแรงจูงใจบางอย่างทำให้ผมอยากเรียน หึหึ ในวันสอบสัมภาษณ์ผมไปนั่งรออยู่ที่ม้าหินอ่อนหน้าคณะคนเดียวเพราะพ่อกับแม่ไม่มีใครว่าง เด็กที่ติดเหมือนผมก็มานั่งรอกันยั๊วเยี๊ย(นั่นคนรึ?)บางคนก็ทักทายเพื่อนจากต่างโรงเรียนบางคนก็นั่งสวดมนต์ภาวนาขอให้ผ่านรอบสัมภาษณ์บางคนก็เช็คแฟ้มสะสมงานของตัวเองมีกันคนละแฟ้มสองแฟ้มส่วนผมเหรอ..ตัวเปล่า แต่ผมดันสะดุดตาเข้ากับเด็กผู้ชายคนนึงผิวขาวๆ เห้ย!!นี่มันรุ่นเดียวกับผมแน่เหรอวะผู้ชายอะไรน่ารักอ่ะนี่ผมไม่เค้ยไม่เคยมองผู้ชายน่ารักเลยนะเว้ยจนมาเจอมัน ไอ้นั่นมันกำลังนั่งวาดๆเขียนๆอะไรสักอย่างแล้วมันก็พึมพำอะไรไม่รู้อยู่คนเดียวสักพักมันก็ทำหน้าตกใจแล้วก้มหน้าลงไปขีดเขียนต่อ มันเต็มไหมวะเนี่ยยย ผมนั่งมองมันได้ไม่นานก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้าไปขอนั่งกับมันโต๊ะข้างผมนี่แหละ ผมเลยได้ยินบทสนทนาชัดแจ๋ว

"นายๆตรงนี้มีคนนั่งไหม" ไอ้เถื่อนคนนั้นถาม

"คนไม่มีแต่ถ้าผีไม่แน่ ขอๆเจ้าที่ดูละกัน" ไอ้น่ารักนั่นตอบ กวนตีนใช่ย่อย ผมล่ะกลัวไอ้เถื่อนจะถีบมันเอา

"อ..เอ่อ งั้นนั่งด้วยคนนะ" ไอ้เถื่อนหน้าเหวอประมาณสิบเสี้ยววินาทีแล้วขอนั่งก่อนนั่งผมแอบเห็นมันพนมมือด้วยนะ

"เออ นั่งเหอะนายชื่อไรอ่ะกูหลิวนะ" เอ่อ คือมันจะสุภาพหรือหยาบคายวะ

"เรา เอ่อ กู เอ้ย โอ๊ยยย เราบีม" ไอ้เถื่อนนั่นถึงกับไปไม่เป็นเลยอ่ะ

"จะเราจะกูเอาสักอย่างดิ สับสนในชีวิตเหรอนาย" มึงยังกล้าไปว่าเขาอีกเนาะ มันชื่อไรนะ หลิว..

"ก็มึงเอ้ยนายพากูสับสนนี่หว่า"

"แม่กูบอกให้พูดกับเพื่อนดีๆกูเลยเรียกมึงว่านายไง" เอ่อะ!

"แล้วทำไมพูดกู" ไอ้เถื่อนแสดงความสงสัย

"ก็กูพูดดีๆกับคนอื่นส่วนกูจะเรียกกูว่าอะไรก็ช่างแม่งเหอะ" แถวบ้านผมเรียกกวนส้นตรีนนน

'กวนตีน' ผมแอบอ่านปากไอ้เถื่อนได้คำนี้อ่ะ

"มึงวาดไรอ่ะ" ไอ้เถื่อนเอ๊ยยย มึงยังชวนมันคุยอีกเนอะ (ว่าแต่น้องเป้ไปยุ่งไรกะเขาคะ)

"วาดรูป พูดไม่เพราะนะ" ไอ้น่ารักที่ชื่อหลิวยังกวนตีนเหมือนเดิม

"เออ ช่างกูเถอะ! กูรู้แล้วว่ามึงวาดรูปแต่มึงวาดรูปไรวะ" ผมว่าไอ้เถื่อนเป็นพวกเจ็บแล้วไม่จำว่ะ

"ดวงดาว"

"ห๊ะ!?! ดวงดาว"

"เออ กูกำลังคำนวณเวลาตกฟากของดวงดาว คำนวณทิศทางศัตรู คำนวณว่ากูต้องขาข้างไหนก่อนหลัง" มันปกติไหมเนี่ยยย

"นี่มึงอยากเรียนทันตะฯขนาดนั้นเลยเหรอวะ" เหอๆทุ่มเทมากอ่ะ

"ตอนแรกก็เฉยๆแต่พอกูมาเจอสาวๆคณะนี้แล้วกูก็เกิดอาการอยากเรียนขึ้นมากระทันหัน" สาวๆจะวิ่งหนีมึงน่ะสิไม่ว่า

"เอ่อ เออจริงแม่งอย่างแจ่ม ว่าแต่มึงดูดวงเป็นเหรอวะ"

"เปล่า"

"เอ้า แล้วที่มึงขีดเขียนๆนี่อ่ะไหนจะคำนวณอะไรนั่นอีก"

"กูทำไปงั้นแหละ มั่วๆ" มันเป็นคนประเภทไหนวะ ที่แน่ๆไม่ใช่คนปกติอ่ะผมว่า

"นี่นายอ่ะ จะนั่งมองพวกกูคุยกันอีกนานไหม" ห๊ะ ใคร ผมเหรอ ชิบหายละ นั่งมองมันคุยกันจนลืมตัว โอยๆๆๆ อับอาย

"ห๊ะ เอ่อเปล่ากูมองหาห้องน้ำน่ะ" T T แม่จ๋า ช่วยเป้ด้วยโดนมันจับได้ว่าแอบมอง

"ไอ้นี่แม่งเพี้ยน เนอะ" ไอ้น่ารักที่ชื่อหลิวบ่นให้ผมก่อนจะหันไปถามความเห็นจากไอ้เถื่อน อื้มมมม ขอบใจนะ

หลังจากวันสอบสัมภาษณ์ผมก็ไปเรียนบ้างเล่นบ้างตามประสาเด็กม.6ที่ใกล้จะจบ ผมจะบอกว่าผมยังจำหน้าไอ้น่ารัก(แต่ไม่เต็ม)ที่ชื่อหลิวได้เลย หรือว่าผมจะชอบของแปลกวะ ไม่นะ!! ถึงมันจะหน้ารักน่าฟัดแต่มันก็คือปู้จายมีกระปู๋น้อยเหมือนผม เดี๋ยวแม่ตกใจหัวใจวายไปพ่อผมจะคลั่งเอา แต่ถึงจะพูดไปแบบนั้นแต่วันประกาศผลคนมีสิทธิ์เข้าศึกษานี่ผมเลื่อนหาชื่อมันก่อนชื่อตัวเองอีก(ผมแอบจำชื่อมันมาล่ะ) มันติดด้วยอ่ะ หรือว่าการคำนวณดวงดาวแบบมั่วๆของมันจะได้ผลวะ =.= หลังจากเจอชื่อมัน โอ๊ะโอผมก็เจอชื่อตัวเอง มีที่เรียนแล้วโว้ย ผมจะไม่บอกหรอกว่าตื่นเต้นโคตรๆที่จะได้เรียนกับไอ้น่ารักนั่นหรือว่าผมจะชอบของแปลก แต่ผมไม่เคยชอบใครจริงๆจังๆเลยนะ มันเป็นคนแรกที่ผมจำมันได้ติดตาติดใจ T T พอวันเปิดเทอมของมหาลัยมาถึงผมก็ได้เจอหน้ามันบ่อยๆถึงมันจะแปลกแต่มันน่ารักมากเลยนะเว้ย มันทำอะไรผมก็หัวเราะตามได้ตลอดผมได้เพื่อนใหม่ชื่อไอ้ต้นมันดูนิ่งๆมีมาดยังไงไม่รู้แต่มันก็ดูเป็นคนดีแล้วผมก็เพิ่งรู้ว่าไอ้ต้นมันเป็นเก่าเพื่อนแก่ของไอ้เถื่อนผมเลยได้รู้จักไอ้น่ารักไปด้วย รู้สึกดีไม่น้อยยยยยยย

"อ๊ากกกก ปวดฉี่ๆๆๆ ไอ้บีมไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ๊" ไอ้น่ารักหลิวเขย่าแขนไอ้บีมให้ไปเข้าห้องน้ำตอนที่พวกผมกำลังนั่งทำรายงานที่อาจารย์สั่งกันอยู่ ยังเปิดเทอมไม่เท่าไหร่เลยนะมีงานซะแล้ว

"ไปเองดิ๊ปู๋ไม่ได้ติดกัน"

"ไอ้ต้น ไปกับกูหน่อยนะ"

"ไม่ว่างขี้เกียจอยู่"

"สัส"

"อ้าวๆพูดไม่เพราะฟ้องแม่นกนะมึง"

"เชรี่ยบีมล้อชื่อแม่กู ช่างเหอะแม่กูปลงละ...เป้ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ นะๆ" สาสสสสส อย่ามาทำหน้าแบบนี้มันน่ารัก ผมกำลังจะตอบตกลงแต่ก็โดนไอ้บีมพูดขัดขึ้นมาก่อน

"ไอ้หลิวแม่งห้องน้ำเดินไปไม่ถึงยี่สิบก้าวไปเองไม่เป็นหรือไงเนี่ย"

"ไม่อ่า กูกลัวผีกระโปรงแดง" ห๊ะ ไอ้ตำนานผีกระโปรงแดงนี่ผมเคยได้ยินแต่เด็กผู้หญิงพูดกันตอนอยู่อนุบาลนะ

"ผีกระโปรงแดงพร่อง มึงอยู่อนุบาลควายน้อยรึไงสัส ไร้สาระ" ไอ้บีมยังด่าหลิวต่อ ผมว่ามันเอาคืนจากความแค้นตอนวันสอบสัมภาษณ์ว่ะ

"มึงไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะมึง กูเคยได้ยินนะเว้ยว่าผีกระโปรงแดงจะชอบอยู่ห้องน้ำห้องสุดท้าย" สีหน้าจริงจังมากหลิว -.,-

"เดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อนมึงก็ได้" ผมสรุปเอง อยากพาไปเองนี่แหละ จบ

"มึงน่ารักอ่ะเป้น้อย ไม่เหมือนพวกนี้ ป่ะๆกูจะปกป้องมึงจากผีกระโปรงแดงเองนะ ^^" เฮือกกก หวั่นไหว

"ไหนตอนแรกบอกกลัวไง" เดินไปด้วยคุยไปด้วย แหมดูดี

"เหยยยย มีมึงไปด้วยหายกลัวละ" แล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป เชรี่ยยยยยย ใจเต้นแรง ชัดเลยแบบนี้ชัดเลย ผมชอบมัน(ที่เป็นผู้ชาย)แน่ๆอ่ะ

หลังจากที่ผมคิดว่าผมชอบมันคักๆ(แปลเป็นไทยได้ว่า'แน่ๆ') เพราะผมที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเกิดอาการแบบนี้กับมันก็เลยต้องยอมรับแล้วก็คิดอยู่ว่าจะแอบชอบไปเรื่อยๆหรือเนียนๆจีบมันดี ผมยังจำได้เลยที่มันเคยพูดว่ามันอยากเรียนคณะนี้เพราะสาวเยอะ ถ้าผู้ชายหล่อๆอย่างผมไปแสดงออกว่าจะจีบมันมันจะยกขาคู่ถีบผมกระเด็นม๊ายยยย แต่พอยิ่งคุยกันยิ่งสนิทกันมากขึ้นผมว่าผมรู้สึกมากกว่าชอบแล้วว่ะ มันไร้แรงต้านทาน มันห้ามใจไม่อยู่ แม่รู้คงช็อกอ่ะ

"มึงๆวันนี้จับสายรหัสเว้ย" ไอ้บีมมันพูดขึ้นมาตอนที่พี่ๆเรียกพวกเด็กปี1มาประชุม

"อ๋อ กูก็นึกว่าเรียกมาด่า"

"น้องๆคะ ฟังทางนี้นะคะวันนี้พี่จะให้น้องๆจับสายรหัสกันนะพอได้โค้ดลับแล้วก็ออกตามหาให้เจอภายในวันศุกร์นี้นะคะ" พอพี่คนสวยพูดจบเสียงฮือฮาก็เกิดขึ้น เป็นธรรมดาที่พอจับได้แล้วจะเอามาแชร์กันให้เพื่อนช่วยหา

"ของพวกมึงเขียนว่าไงวะ มึงดูของกู 'มีตาซ้ายข้างเดียว' เชี่ยแม่ง! คำใบ้ง๊ายง่าย" อันนี้ของไอ้บีม ผมก็จนปัญญานะเจอแบบนี้

"ของกู 'เรียนทันตะฯ อยากเป็นหมอฟัน' เออกูคงไม่จับสายรหัสข้ามคณะหรอก" อันนี้ของไอ้ต้น แม่งไม่อยากจะคิดถึงของตัวเอง

"ของมึงสองคนอ่ะว่าไง" ไอ้บีมถามผมกับหลิวบ้าง(ทีคนอื่นเรียกไอ้)

"'บีหนึ่ง/บีสอง'" แล่วๆๆๆๆๆ ผมกับไอ้หลิว(เรียกไอ้เพื่อความเท่าเทียมเดี๋ยวหาว่าลำเอียง)พูดขึ้นมาพร้อมกัน

"อะไรบีหนึ่งบีสองของพวกมึง เห้ยยย ง่ายๆ กูว่ามึงสองคนได้พี่แฝดที่ชื่อลักยมชัวร์ๆ) พ่อแม่คิดอะไรตอนตั้งชื่อวะ ลักกับยมเนี่ยนะ -*- แต่แหมได้พี่รหัสเป็นแฝดกันแบบนี้พรหมลิขิตชัดๆ

"ถึงจะรู้ว่าเป็นพี่แฝดแต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าคนไหน" ไอ้ต้นพูดบ้าง มันก็จริง ว๊อยยยย ช่างแม่งไม่รู้ก็ไม่ต้องหา หลังจากนั้นพวกผมก็หาบ้างไม่หาบ้างสนบ้างไม่สนบ้าง เคยชวนไอ้หลิวเข้าไปคุยกับพี่แฝดก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าคนไหน ปล่อยพี่แฝดลักยมให้ไปเกิดเถอะ!!! พอถึงวันครบกำหนดก็เฉลยสายรหัสกัน

"มึงสองคนแยกไม่ได้ว่าใครพี่ใครโดนแน่ๆมึง" พี่ลัก รึพี่ยมวะ นั่นแหละๆพูดขึ้นมาตอนเฉลยเสร็จ พี่รหัสผมชื่อพี่ลัก ของไอ้หลิวคือพี่ยม แต่ตรงหน้านี่ใครลักใครยมวะ โอ๊ยยยยย งง!

"แน่ๆอ่ะ กูว่าแน่ๆ หน้าหมางงแบบนี้แยกพวกกูไม่ออกชัวร์ๆ ช่างแม่งศุกร์หน้าเจอกันหน้าม. 3ทุ่ม เลี้ยงน้องรหัส" พี่ลักรึพี่ยมนี่แหละเป็นคนพูด

"ทั้งสองคนเหรอพี่" ผมเป็นคนถามเอง

"เออพวกมึงทั้งสองคนนั่นแหละ กูกับไอ้ยมแยกกันไม่ได้ ใจจะขาด" อ่อพี่คนนี้ชื่อลัก เดี๋ยวนะจำความแตกต่างแป๊บ

"ได้พี่ๆๆ ของฟรีผมชอบ" อันนี้ไอ้หลิวพูดนะ ผมเปล่า...แต่ถึงไอ้หลิวจะทำอะไรตอนนี้ผมก็มองว่ามันน่ารักอยู่ดี >.,<

"ดีมากกก เจอกันไอ้น้อง" หลังจากวันเฉลยสายรหัสผมก็ตั้งหน้าตั้งตารอวันเลี้ยงสายผมจะได้ไปกับไอ้หลิวนี่หว่าาาา ผมว่าอาการผมมันชักจะไม่ปกติแล้วแหละผมคงชอบมันจริงๆชอบมันมากๆเลยล่ะถึงขนาดสนใจตั้งแต่เห็นครั้งแรกขนาดนั้น ผมจะเนียนจีบมันไปเรื่อยๆดีไหมเอาไงดีๆๆผมคิดแล้วคิดอีกคิดไปคิดมาจนถึงวันเลี้ยงสายรหัสผมกะว่าจะกินเหล้าย้อมใจแล้วทำเนียนสารภาพรักแม่งไปเลยแต่ไหงกินไปกินมาตื่นขึ้นมาอีกทีก็ได้มันเป็นเมียไปแล้ว บ๊ะๆโอ้บ่ะๆ สวรรค์เห็นใจผมแน่ๆ งั้นไม่ต้องสารภาพรักละคิดได้ดังนั้นผมเลยโทรหาแม่บอกว่าแม่ได้ลูกสะไภ้แล้วให้มาหาด่วน โทรบอกเสร็จก็กลับไปนอนกอดเมีย(ที่เพิ่งได้มา)ต่อรอแม่ผมมาเจอ...อ้ออย่าแอบไปบอกไอ้หลิวล่ะนี่เป็นความลับขั้นสุดยอดเลยนะจะบอกกกกกกก


Tbc.(ตอนหลัก)

อ่านตอนนี้เล่นๆไปก่อนนะตัววววววว ถ้าอ่านแล้วขัดๆแปลกเค้าก็ขอโทษน้าาา มารอลุ้นน้องของน้องจุนกัน ขอบคุณทุกคอมเม้นนะจ๊ะ รักคนอ่านนะจุ้บๆ  :กอด1: (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 08-08-2014 22:48:57

 :-[ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-08-2014 22:57:22

เดะเป้จับหลิวรวบหัวรวบหางชัว 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 08-08-2014 23:14:25

หืมมมม ที่แท้เป้น้อยเป็นคน(เหมือนจะ)วางแผนมัดมืดชกหลิวนี่เอง
แอบมองมาตั้งนานสมหวังจนได้  :hao7:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 08-08-2014 23:42:18

55555  เป้น้อยแอบมีใจอยู่แล้วนี่เองงง มิน่าาาา
รอตอนต่อไปน้าา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 08-08-2014 23:48:34

ตาเป้มันเป็นแผนของแกนี่เอง  :laugh: ก็แหมหลิวน้องเขาเราน่ารักนี่เน๊อะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 08-08-2014 23:51:48

 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 09-08-2014 00:07:26

อิเป้ แกคิดอะไรกับหลิวมาตั้งแรก แหม่มีโทรไปบอกแม่ด้วยน่ะ ร้ายมากอิเป้น้อย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 09-08-2014 00:09:19

เป้ร้ายยย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 09-08-2014 00:35:17

จีบกันตั้งแต่ปีหนึ่งเลยเหรอเนี่ย

ป.ล.รอน้องของน้องจุนคลอดนะเนี่ย ลุ้นอยู่ว่าน้องจุนได้มีน้องชายหรือน้องสาวเพิ่ม อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 09-08-2014 01:07:20

อุ๊ย รักแรกพบหรอเป้น้อย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 09-08-2014 02:57:54

โอ้ มันมีที่มาที่ไปด้วย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Teddysdeath ที่ 09-08-2014 03:40:14

ต๊ายยยยยยยยยยยยย แผนสูงนะแกนังเป้ :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 09-08-2014 08:47:26

อ๋อ~~~~!!!!!
ที่แท้มันก้อเปนอย่างนี้นี่เอง 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 09-08-2014 09:29:59

บักเป้ แกนี่ร้ายใช่ย่อยนะ 555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-08-2014 09:35:02

แหม...เป้น้อยก็น่ารักาะเนี่ย แสดงว่าเป้ถูกใจหลิวตั้งแต่แรก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 09-08-2014 14:34:39

เป้มันมัดมือชกนี่หว่า  :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-08-2014 14:57:23

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 09-08-2014 15:05:42

เป้ร้ายมากนะยะไม่ใช่เหตุสุดวิสัย
แต่ตั้งใจสินะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-08-2014 18:08:24

เจ้าเล่ห์เหมือนกันนะเป้น้อย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-08-2014 22:06:06

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:เป้น้อยรู้ใจตัวเองตั้งแต่เห็นหน้า :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 10-08-2014 12:52:25

ฮาอะ เป้แอบรักหลิวมาก่อนนิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 10-08-2014 15:43:10

อ้างจาก: Doramed ที่ 08-08-2014 22:07:52  

ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ได้มันเป็นเมียไปแล้ว บ๊ะๆโอ้บ่ะๆ สวรรค์เห็นใจผมแน่ๆ งั้นไม่ต้องสารภาพรักละคิดได้ดังนั้นผมเลยโทรหาแม่บอกว่าแม่ได้ลูกสะไภ้แล้วให้มาหาด่วน โทรบอกเสร็จก็กลับไปนอนกอดเมีย(ที่เพิ่งได้มา)ต่อรอแม่ผมมาเจอ...อ้ออย่าแอบไปบอกไอ้หลิวล่ะนี่เป็นความลับขั้นสุดยอดเลยนะจะบอกกกกกกก

สรุปว่าจงใจให้แม่มาเจอ  ร้ายนักนะตาเป้   :jul3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-08-2014 16:31:20

ไม่ต้องเสียเวลาเนียนจีบเลย
แต่หลิว ไม่ใช่ว่าแอบโทรไปบอกแม่เหมือนกันว่าได้สามีมาแล้วเช่นกัน

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special chapter รักครั้งแรก (up! 08/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 11-08-2014 15:56:20

เป้ร้ายนะเรา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 12-08-2014 21:22:40

Special Mother's Day

บรรยากาศภายในห้างใจกลางเมืองครึกครื้นมากกว่าปกติเนื่องจากคู่แม่ลูกต่างพากันออกมาฉลองวันแม่นอกบ้าน บางคนพาคุณแม่มาทานข้าว หรือแม้แต่คุณแม่บางบางคนก็พาลูกน้อยออกมาเปิดหูเปิดตามาเที่ยวในวันแม่เช่นกัน ไม่ต่างกับศัลยแพทย์คนสวยที่แม้สามีหนุ่มนักบินจะไม่ได้อยู่บ้านในวันนี้แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกขาดหรือน้อยใจอะไร มือนิ่มจับจูงเด็กน้อยวัยสามขวบครึ่งที่มีหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักหากไม่บอกก็คงคงแยกไม่ออกว่าเป็นหญิงหรือชาย

"คุนแม่ๆ ทู้กคนมากับคุนแม่ทั้งน้านเลย" เด็กน้อยเห็นคนมากมายที่ต่างพาคุณแม่ออกเที่ยวก็เอ่ยขึ้น

"วันนี้เป็นวันแม่ไงครับลูกใครๆก็พาคุณแม่มาเที่ยวมาทานข้าวกัน" คุณแม่คนสวยก้มลงตอบลูกชายตัวน้อยด้วยรอยยิ้ม

"วันแม่คืออะไร?" เด็กน้อยเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"วันแม่ก็คือวันที่ทำให้เราได้ระลึกถึงบุญคุณแม่ไงครับลูก เราจะได้รักคุณแม่ของเรามากๆไงครับ"

"โหๆ ถ้างั้นน้องหลิวก็ต้องรักคุนแม่ให้เยอะๆใช่ป่าว แต่น้องหลิวไม่ได้รักคุนแม่วันเดียวน้า น้องหลิวรักคุนแม่ทูกกกกกวันเลย" เด็กชายตัวน้อยบอกคุณแม่ด้วยท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูทำให้คุณแม่คนสวยอดที่จะก้มลงไปฟัดแก้มนิ่มๆนั่นไม่ได้

"คุณแม่ก็รักน้องหลิวครับ วันนี้น้องหลิวอยากทานอะไรเอ่ย"

"น้องหลิวอยากหม่ำติมๆ นะๆคุนแม่ ติมๆนะ น้องหลิวอยากหม่ำๆ"

"ได้สิน้องหลิวแต่ต้องหม่ำๆข้าวก่อนนะลูกถึงจะหม่ำๆติมๆได้"

"เย้ๆ น้องหลิวจะหม่ำๆข้าว ^^"

"ดีมากคนเก่ง"

"นก นก" เสียงเรียกจากข้างหลังทำให้สองแม่ลูหันหลังกลับไปมองก็เจอเพื่อนที่เป็นคุณหมอเหมือนกันมาพร้อมกับลูกชายตัวน้อย

"อ้าวเกด! พาน้องเป้มาเที่ยวเหมือนกันล่ะสิ"

"ใช่แล้วล่ะ พ่อมันเอาแต่แต่งรถเลยหนีมาเที่ยวซะเลย"

"พอกันแหละ..นี่น้องหลิวเจอผู้ใหญ่ต้องทำยังไงครับ"

"ซาหวัดดีคับ ^^"

"โอ๊ยยย น่ารักจริงๆเลย นี่ถ้าเป็นผู้หญิงนะฉันจะจองไว้ให้ตาเป้เลยล่ะ น้องเป้สวัสดีแม่นกยังลูก"

"สวัสดีฮะ"

"จ้า นี่ถ้าไม่บอกนะชาวบ้านก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นผู้ชาย มีลูกชายยังกับมีลูกสาวแหน่ะ"

"แต่ก็น่ารักนะนก ถ้าเป็นผู้หญิงนี่ฉันจริงจังนะ"

"ฮะๆ แล้วเป็นผู้ชายอย่างน้องหลิวนี่พอไหวไหม"

"ได้ๆไม่ถือ ว่าแต่จะไปไหนกันน่ะ"

"จะพาน้องหลิวไปทานข้าวไปด้วยกันไหม เด็กๆจะได้มีเพื่อน"

"เอาสินก น้องเป้นี่เพื่อนน้องเป้นะลูกชื่อน้องหลิว วันนี้ลูกเล่นด้วยกันนะครับ" คุณหมอสูติฯก้มลงพูดกับลูกชาย

"ฮะคุนแม่ เป้จะเล่นกับหลิว ^^" เด็กชายที่ตัวสูงกว่าหันมามองเด็กชายตัวเล็กแล้วยิ้มให้อย่างน่ารักอดจะทำให้เด็กตัวน้อยยิ้มตามไม่ได้

"อื้ออ เล่นกันๆ คุนแม่น้องหลิวมีเพื่อนนน" เด็กน้อยเงยหน้ากลมขึ้นไปบอกกับคุณแม่ทำให้ผู้ใหญ่ยิ้มตามอย่างเอ็นดู

"เป้เป้อ้าปากโหน่ยจิ หลิวป้อนติมๆ อ้ำๆๆๆ" เสียงเล็กๆเจื้อยแจ้วดังมาจากร้านไอศครีมชื่อดัง

"ม่ายอาว เป้ต้องป้อนหลิวหลิว อ้ามมมมม"

"งื้อออ งั้นเรามาสลับกานป้อนเนอะ ><"

"ก็ด้ายๆ อ้ามมมมม"

"คิกคิก เป้เป้ใจดีหลิวช้อบบบบชอบ"

"หลิวชอบเป้หลิวต้องมาเป็นเจ้าสาวเป้><"

"แง่ะ เจ้าสาวคืออะราย ....แม่ๆคุนแม่เจ้าสาวคืออะราย"

"เจ้าสาวก็คือผู้หญิงที่อยู่ในชุดแต่งงานสวยๆในวันแต่งงานไงครับน้องหลิว อย่างคุณแม่ก็เคยเป็นเจ้าสาวคุณพ่อ แบบนี้ไง"

"แล้วหลิวเป็นผู้ชายเป็นเจ้าสาวได้อ๊ะป่าว o.o?"

"น้องหลิวก็ต้องเป็นเจ้าบ่าวสิครับลูก"

"งื้ออออ แย่จังเลย เป้เป้ หลิวเป็นเจ้าสาวไม่ได้ คุนแม่ให้เป็นเจ้าบ่าว เป้เป้ก็เป็นผู้ชาย ถ้างั้นเรามาเป็นเจ้าบ่าวกันสองคนเนอะ เนอะๆๆๆ ><"

"อื้ออออ ก็ด้ายโตขึ้นเราเป็นเจ้าบ่าวกันสองคนเนอะ หลิวเป็นเจ้าบ่าวของเป้ เป้ก็เป็นเจ้าบ่าวของหลิว คิกคิก  ><"

"อื้อๆ เอาๆๆๆ \^^/"

"น่ารักเนอะนก เราไม่ได้พาลูกออกมาเที่ยวด้วยกันเลย อยู่คนละโรงเรียนอีกต่างหากไม่รู้ว่าโตขึ้นจะจำกันไหมว่าเคยขอเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวกันเนี่ย มันเขี้ยวจริงๆเลย"

"นั่นสิ เด็กน้อเด็ก"

"นี่ๆ ถ้าโตขึ้นแล้วลูกเป้ของฉันไม่มีใครเอาขอจองน้องหลิวนะ ผู้ชายก็ไม่เป็นไรไม่ถือน่ารักอ่ะ"

"เอาไปเลยยยย ยกให้" แล้วเสียงหัวเราะก็เกิดขึ้นบนโต๊ะอีกหลายต่อหลายครั้งจากการคุยล้อเล่นของแม่ๆ....


Tbc. ตอนหลัก


มาแบบสั้นๆ มาแบบวูบๆ ไม่รู้ใครผลักข้ามา ข้าแค่ไปยืนหน้ากระจกข้าก็ย้อนอดีตได้อ่ะ เจ๋งสาสสส วันนี้วันแม่ตอนนี้เกี่ยวกับแม่แค่เป็นวันแม่แค่นั้นแหละตัว คึคึ รักแม่มากๆกันน้า เมื่อเช้าข้าเอาต้นมะลิให้แม่แหละ ย้ำ!! เป็นต้นให้แม่ปลูกเอง สุขสันต์วันแม่น๊าาาาาาาาา รักคนอ่านจ้า จุ้บๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 12-08-2014 21:34:48

เนื้อคู่กันมาแต่เล็กแต่น้อยเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-08-2014 21:43:45

เรื่องเป็นแบบนี้นี่เอง แหมจองกันไว้ตั้งแต่เด็กๆเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 12-08-2014 21:55:40

นี่ร้ายกันตั้งแต่เด็กเลยนะ5555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 12-08-2014 22:11:10

น่าร้ากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 12-08-2014 22:24:16

นึกถึงภาพหลิวท้องโย้จูงมือน้องจุนไปกินติมเลย ฮิๆๆ
รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-08-2014 23:13:22

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 12-08-2014 23:16:25

 :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 12-08-2014 23:22:15

รักแรกของเป้น้อย ต้องตอนนี้รึเปล่าอ่ะ  ขอให้มาเป็นเจ้าสาวด้วยอ่ะ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-08-2014 23:25:10

วัยละอ่อนน้อย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: LoveYoukissme ที่ 12-08-2014 23:48:45

อ๊าย วัยเด็กแสนน่ารักบวกวันแม่แสนอบอุ่น อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 12-08-2014 23:51:41

แม่ๆ เค้าเห็นดีเห็นงาน ตั้งแต่เด็กๆแล้้วหรอเนี่ย 55555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 13-08-2014 00:04:09

อืม.. เจอกันตั้งแต่เด็กแถมยังจองตัวกันอีก
ยิ่งกว่าเนื้อคู่อีกนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 13-08-2014 05:36:19

หลิวเป้  เป้หลิว น่ารักอะ กรี๊ดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 13-08-2014 07:29:54

คู่นี้เขาจิ้นกันตั้งแต่เด็ก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 13-08-2014 07:35:42

เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมาก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-08-2014 08:09:18

เค้าชอบกันตั้งแต่เด็กแล้วอ่ะ น่ารักๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 13-08-2014 08:13:33

น่ารักตั้งแต่เด็กก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-08-2014 08:34:48

จองกันมาตั้งแต่เด็กเลยเหรอเป้กับหลิว น่ารัก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 13-08-2014 10:21:57

แอบจองกันมาก่อนนิเอง  :o8:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 13-08-2014 10:30:38

คิดว่าเพิ่งจีบกันตอนปี่หนึ่งเสียอีก...ที่ไหนได้ จองกันเองตั้งแต่เด็กแล้ว ฮ่าๆ น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 13-08-2014 12:27:27

 :heaven :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 13-08-2014 13:28:52

555++ จะเล่นกันตั้งแต่เด็กนี่เอง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 13-08-2014 14:09:15

มีการจองตัวตั้งแต่เด็กเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 13-08-2014 15:51:58

น่ารักอ่ะ  อิอิ  o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 13-08-2014 21:07:54

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:จองกันตั้งแต่เด็กๆเลยนะ :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: K1 ที่ 13-08-2014 21:37:58

  น่ารัก   น้องหลิวกะน้องเป้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) special Mother's Day (up! 12/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 14-08-2014 08:11:55

หลงน้องเป้ ซะมีดีๆแบบนี้จะหาเจอได้ยังไงงง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 14-08-2014 21:28:23

Chapter 27


"ตัวเล็ก..อีกไม่นานก็ได้เจอกันแล้วนะ คุณพ่ออยากเจอตัวเล็กแล้วน๊าา" ไอ้เป้ที่ตอนนี้กำลังใช้ตักผมหนุนนอนแทนหมอนหันหน้ามาคุยกับพุงผม วันนี้วันหยุดพวกผมเลยปิดคลินิกอยู่บ้านแล้วตอนนี้ก็มานั่งเล่นกันที่สวนหลังบ้าน

"ไหนๆๆๆ คุณพ่อคุยกับน้องตัวเล็กเหรอน้องจุนขอคุยมั่ง" น้องจุนที่วิ่งเล่นลูกบอลคนเดียววิ่งกลับมาหาผมกับไอ้เป้ หึ อีกไม่นานน้องจุนก็จะมีเพื่อนเล่นแล้วสินะ

"มาดูน้องสิน้องจุน น้องดิ้นด้วยนะ"

"โห จริงๆด้วยคุณพ่อน้องตัวเล็กต้องอยากเล่นกับน้องจุนแน่ๆเลยล่ะ" น้องจุนตื่นเต้นดีใจตอนที่เอาหน้ามาแนบกับพุงผม

"ใช่แล้ว อีกไม่นานน้องก็ออกมาแล้วนะ น้องจุนต้องรักน้องมากๆรู้ไหม" ผมก้มลงไปพูดกับน้องจุน

"คับ น้องจุนรักน้องตัวเล็ก น้องจุนจะไม่แกล้งน้องตัวเล็กด้วย" น้องจุนตอบรับพร้อมกับยิ้มจนตาหยี

"เป็นพี่แล้วนะเรา" ไอ้เป้พูดยิ้มๆแล้วขยี้หัวน้องจุน

"ถ้าอย่างนั้นน้องตัวเล็กก็ต้องเรียกน้องจุนว่าพี่น้องจุนใช่ป่าวคุณพ่อคุณแม่" น้องจุนถามด้วยใบหน้าและสายตาที่โคตรใสซื่อ

"ต้องเรียกว่าพี่จุนสิครับ" ไอ้เป้ตอบน้องจุนที่ยังคงทำหน้าแบ๊วอยู่

"อ้าว..ทำไม่เรียกพี่น้องจุนล่ะคุณพ่อ ทุกๆคนยังเรียกว่าน้องจุนเลย ทำไมไม่ให้น้องตัวเล็กเรียกน้องจุนด้วยล่ะ" มันเขี้ยวจริงๆ ลูกใครวะ

"น้องจุนยังเด็กอยู่ทุกเลยเรียกว่าน้องเพราะเราชื่อจุนเลยเรียกน้องจุนไงครับ ทีนี้พอน้องจุนมีน้อง น้องก็จะต้องเรียกว่าพี่จุน เพราะน้องเด็กกว่าน้องจุนไงลูก" ผมนั่งมองไอ้เป้อธิบายให้น้องจุนเข้าใจ แหมน่ารักจริงๆเลยครอบครัวนี้ (ใครๆ ไหนใครจะอ้วก อิจฉาล่ะซี้ โฮะๆ)

"อ้อๆ แบบนี้นี่เองน้องจุนเข้าใจแล้ว ><"

"ครับคนเก่ง ^^" เป้น้อยของผม..อบอุ๊นอบอุ่น >.,< วันนี้ทั้งวันก็นั่งเล่นนอนเล่นกับลูกกับผัว(บ้าจริงพูดอะไรออกไป)...ทันไหม?

…………....…...………….…………

"คุนแม่ๆๆๆๆ เสดยางงง น้องจุนจาสายน้า" เสียงของน้องจุนดังออกมาจากหน้าบ้านที่รอให้ผมไปส่งที่โรงเรียน

"คร้าบบบลูก รอแป๊บนึง" ผมเดินอุ้มพุงโตมาหาน้องจุนหน้าบ้านแต่ไอ้เป้ก็ขัดขึ้นก่อน

"หลิวไม่ต้องไปหรอก กูไปส่งเองเก้าเดือนแล้วอย่าขับรถเลยมันอันตราย" คือปกติกูก็ไปส่งปะวะครับ งานที่คลินิกก็ไม่ให้ทำไปส่งลูกก็ไม่ให้ไป ฮื้ออออเบื่อนะเว้ย!!!

"ปกติกูก็ไปส่งนะเป้ กูคงไม่ซวยปวดท้องตอนไปส่งน้องจุนหรอกน่า ถอยๆกูจะไปลูกเดี๋ยวน้องจุนไปสาย" ผมเดินออกมาเตรียมตัวขึ้นรถแต่ไอ้เป้ก็ไม่วายวิ่งตามออกมาอีก

"งั้นกูไปด้วย"

"แล้วใครจะเปิดคลินิก แล้วเกิดคนไข้มาล่ะ งั้นมึงไปส่งน้องจุนเดี๋ยวกูเข้าคลินิก" ผมต่อรองบทบาทหน้าที่กับไอ้เป้

"ไม่ได้ มึงไปกับกูนี่แหละ คลินิกค่อยเปิดก็ได้กูไม่อยากให้มึงอยู่คนเดียวเก้าเดือนแล้วอะไรก็เกิดขึ้นได้ แค่เดินธรรมดายังจะเดินไม่ไหวเลย นะๆ" ดูจากสายตามันแล้วถ้าไม่ยอมคงมีเรื่องอ่ะ

"เออๆ ตามใจ" ผมพูดจบก็ขึ้นรถไปนั่งเบาะหลังเพราะน้องจุนขึ้นไปนั่งรอที่เบาะหน้าตั้งนานแล้ว

"เย้ๆๆๆ วันนี้ไปส่งน้องจุนทุกคนเลยยย คิกคิก" ไอ้เด็กนี่ก็ร่าเริงซะเหลือเกิ้นนน ตลอดทางก็มีแต่เสียงน้องจุนแจ้วๆ เล่านู่นเล่านี่ บอกว่าอยากเล่นบาร์บี้บ้าง อยากผมยาวเหมือนเจ้าหญิงบ้าง เอิ่มมมมมมม

"คุนพ่อๆๆๆ เมื่อวานน้องจุนได้ยินในทีวีพูดถึงคนต่างด้าวด้วย เค้าจามายึดโลกเรามั้ยคุนพ่อ ฮื่ออออ น้องจุนกลัว" เห? คนต่างด้าว? ยึดโลก? ลูกกูเข้าใจอะไรผิดไปป่าววะ

"หืมมมม คนต่างด้าว?หมายถึงแรงงานต่างด้าวน่ะเหรอน้องจุน" ไอ้เป้ถามย่ำเพื่อความแน่ใจ

"ช่ายๆๆๆๆ พี่คนสวยในทีวีพูดว่ามีคนงานต่างด้าวเข้ามา เค้าจามาเอาโลกเราไปเหรอคุนพ่อ น่ากลัวววว"

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ใช่ลูกๆๆๆ คนงานต่างด้าวคือคนต่างชาติที่เข้ามาทำงานในประเทศเรา แต่แบบที่น้องจุนเข้าใจน่ะ เขาเรียกว่ามนุษย์ต่างดาวนะลูก" ไอ้เป้ขำก๊ากเสียงอย่างดังอ่ะ

"อ้าวววววว น้องจุนก็ว่าเรียกเหมือนๆกันเลย ต่างด้าว ต่างดาว แฮ่ๆๆ งั้นก็ไม่มีใครมายึดโลกเราแล้วใช่ป่าวคุนพ่อ"

"ใช่ครับ ไม่มีใครมายึดโลกเราหรอก" ไอ้เป้ตอบน้องจุนแล้วยีหัวลูกตัวเองเล่น ส่วนผมตอนนี้รู้สึกหัวเราะไม่ออกยังไงไม่รู้ มันตึงๆแถวหน้าท้องอ่ะ จนรถมาถึงโรงเรียนน้องจุน

"คุนพ่อคุนแม่ซาหวัดดีคับ น้องตัวเล็กพี่จุนไปเรียนก่อนน้า เรียนเสดพี่จุนจะมาเล่นด้วย บ๊ายบาย" น้องจุนกระโดดลงจากรถแล้ววิ่งเข้าไปในโรงเรียนทันที

"หลิว มานั่งหน้าป่าว" อย่าว่าแต่ให้ไปนั่งหน้าเลย ขยับตัวตอนนี้ยังไม่อยากจะทำ อุตส่าบอกมันว่าไม่ปวดท้องกลางทางแน่ๆ ก็ดั้นนนนนปวดขึ้นมาได้ ฮรึกกกกก

"..ม ไม่อ่ะ"

"หลิวเป็นไร!! หน้าซีดๆ"

"ป..ไปโรงบาลเหอะ กูปวด..ท้อง" เวรเอ๊ยยยยยยยเวรกรรม อยากมาออกอะไรตอนรถติดแบบนี้ห๊าาาาไอ้ตัวเล็ก อู้ยยยยยยย~

"เห้ย จริงดิ ทนหน่อยนะหลิวรถติดอ่ะ" กูโกหกม๊างงงงง อยากด่ามันแต่ด่าไม่ออก ฮื้อออออ

"..เป้ ก กูไม่ไหวแล้ว"

"หายใจเข้าลึกๆนะหลิว ลึกกกกกกกกกลึกกกกกกกกก" ผมทำตามที่ไอ้เป้บอกแต่ยิ่งทำยิ่งปวด อ๊ากกกกก ตอนคลอดน้องจุนรถไม่ติดแป๊บเดียวถึงโรงพยาบาล แต่ตอนนี้เวลาออกไปทำงาน เชรี่ยยยยยยยยย เล่นเกมเศรษฐีก็มีแต่ล้มละลาย จะคลอดลูกยังมาปวดท้องตอนรถติดอีก เฮือกกกกกก กูเจ็บบบบบบบบน้ำตาเล็ดแล้วแม่ง

"ฮึก เจ็บ" ทำอะไรไม่ได้นั่งร้องไห้เลย

"แป๊บเดียวนะแป๊บเดียว" ไอ้เป้พูดกับผมจบก็เปิดประตูรถออกไป เห้ย!!!!! คือมึงจะไปหนายยยยย ไอ้เป้แม่งทิ้งผม ไอ้สัส ไอ้เห็บชะมด ไอ้ปีกหมา ไอ้กึ๋นควาย ไอ้หูโดเรมอน ไอ้ไอ้ไอ้ ไอ้ผัวเลวววววว ฮือออ แต่เหยยยย ตำรวจมาทำไม?

"ไหนครับๆ คนท้องอยู่ไหน" คุณตำรวจวิ่งหน้าตื่นมาถามหาคนท้องพร้อมกับส่องหน้าเข้ามาในรถเลยจ๊ะเอ๋กับผมพอดี

"ภรรยาผมเองครับ ปวดท้องจะคลอดรบกวนคุณตำรวจเปิดทางให้รถผมได้ไหมครับ" ไอ้เป้ร้อนรนบอกคุณตำรวจคุณตำรวจตบปากรับคำพร้อมจะช่วย

"ได้ครับๆๆๆ ขับรถตามผมนะครับจะใช้รถตำรวจเปิดทางให้ แล้วเดี๋ยวมีตำรวจจราจรอีกคนจะช่วยภรรยาคุณบนรถเผื่อคลอดฉุกเฉิน" เฮือก คลอดฉุกเฉินอะร๊ายยยยย ผมไม่มีช่องคลอดผมมีแต่ช่องครี่ ผมได้แต่ส่งสายตาอ้อนวอนไปให้ไอ้เป้มันก็เหมือนจะเข้าใจ ย้ำนะว่าเหมือนจะ...

"ตกลงครับ รบกวนด้วยนะครับ" เหย ไอ้เป่บอกคุณตำรวจเสร็จก็ขึ้นรถรอรถตำรวจเปิดทางไปโรงพยาบาลให้ และที่สำคัญมีตำรวจคนนึงขึ้นมาบนรถบนเบาะข้างๆผม

"ขับตามรถตำรวจเลยครับ ส่วนคุณถ้าไม่ไหวบอกผมนะครับผมเข้าอบรมการทำคลอดมาทำได้ทุกรูปแบบเผื่อฉุกเฉิน เผื่อไปไม่ทันโรงพยาบาล ผมสามารถทำคลอดให้คุณได้ครับ เชื่อมือผม ผ้มจ่าสิบเอกอันเบิด ดอกอีหล้า ยินดีรับใช้ประชาชนครับผ้มมมมมม!!!" ฮื้อออออ ลูกผมจะตกใจเดี๋ยวปวดหนักกว่าเดิม

"ม..ไม่เป็นไรครั..เอ่อ ค่ะ"

"หลิวทนก่อนนะคุณตำรวจเปิดทางให้อีกไม่นานก็ถึง ฮึบไว้ ฮึบไว้" ผมฮึบตามที่ไอ้เป้บอกแต่ก็ยังเจ็บอยู่ดีอ้ะ

"ทนไม่ไหวบอกผมนะครับ ทนไม่ไหวบอกผม ผมทำได้ครับผ้มมม!!" เอ๊อออออ ผมรู้แล้ว แต่คือผมคลอดไม่ออกไง ผมไม่มีช่องคลอดไง ฮ่วย!!!!

"ฮึก" นาทีนี้ขอร้องไห้อย่างเดียว

"เจ็บมากเหรอครับ มาครับๆนอนลงท่าเตรียมคลอดนะครับคุณผู้หญิง เผื่อหัวเด็กโผล่ครับจะได้ช่วยเหลือทัน" มันไม่ด๊ายยยยยยยย คุณตำรวจ จะมีก็แต่ครี่ผมนี่แหละที่จะโผล่มาทักทายคุณตำรวจน่ะ ผมรีบสั่นหัวทันทีไม่ยอมทำตามที่คุณตำรวจบอก

"เอ่อ..ภรรยาผมคงกลัวน่ะครับ เลี้ยวขวาข้างหน้าก็ถึงแล้ว ขอบคุณมากนะครับ" ห๊ะ จะถึงแล้วเหรอ โอ๊ย ปริ่มมมมมมมมมม

"ยินดีรับใช้ครับผ้ม!!!" พอมาถึงโรงพยาบาลผมก็ถูกส่งตัวเข้าห้องผ่าตัดโดยมีคุณหมอชุดเดิมตอนทำคลอดน้องจุนรวมถึงแม่ไอ้เป้ด้วยเข้ามาทำคลอดให้ผม ตอนนี้ไม่อยากรับรู้อะไรแล้วอ่ะ ผมปวดท้องจนเหนื่อยจนอยากจะหลับ รอบข้างผมทำอะไรผมไม่ค่อยจะอยากรับรู้ รู้แค่ว่ามือที่จับอยู่โคตรอุ่นเลย....

"อดทนนะหลิว กูอยู่ตรงนี้เหมือนเดิม" เสียงกระซิบข้างหูพร้องกับความอุ่นบนหน้าผาก แค่นี้ก็มีกำลังใจเยอะแยะ....


Tbc.


ตอนหน้าจบแล้วนะตัวววววววว  :hao5: ข้าเองก็ใจหายวาบๆ ไม่อยากให้จบแต่ข้ารู้สึกว่ามันอิ่มแล้วกับสองผัวเมียคู่นี้ คือนางรักกันดีมีลูก คนรอบข้างเข้าใจ ข้าสัญญานะตัวว่ามีตอนพิเศษแน่นอนนนนน ขอบคุณทุกคอมเม้นท์มากๆๆๆๆๆ ทุกคนคือแรงผลักดันของข้าเลยนะ ถ้าไม่มีทุกคนข้าคงแต่งไม่ออกทำไม่ได้ รักคนอ่านนะ จุ้บๆ  :กอด1: เจอกันตอนหน้าค่าาาาาา (โบกมืออย่างนางงาม)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 14-08-2014 21:44:00

ปริ่มทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องเป้น้อย กับ หลิวหลิว ขอบคุณนะค้าาาาาาาาาาาา  ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ :hao4: สนุกกกกกกกกกกกกกกกกมากกกกกกกกกกก อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 14-08-2014 21:50:10

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 14-08-2014 22:14:18

ครอบครัวนี้น่ารักมากๆๆ :กอด1:

ยังไม่อยากให้จบเลยอ่า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 14-08-2014 22:16:47

จะจบแล้ว น่ารักมากเรื่องนี้
ชอบทุกคนแม่หลิว  พ่อเป้ น้องจุน
รอน้องคนใหม่ในท้องด้วย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 14-08-2014 22:25:09

ให้ลูกนางรักกันเองได้มั้ย ><

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 14-08-2014 22:39:51

เย้ๆ จะได้เจอน้องแล้วววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-08-2014 22:45:31

ชีวิตน่าอิจฉา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Kujannnnn ที่ 14-08-2014 22:48:36

 :impress2: o13  มีความสุขจังที่ได้อ่านนิยาย เรื่องนี้ o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 14-08-2014 22:53:58

น้ำตาจะไหล :sad11: :m15: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 14-08-2014 23:05:44

ฮาตำรวจว่ะ 5555 จะจบแล้ว เห้อออ คิดถึงน้องจุนแน่เลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 14-08-2014 23:11:13

เย้ๆๆๆ คลอดแล้ว น้องจุนจะได้น้องสาวรึน้องชายน้า...

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-08-2014 23:38:38

ขอให้คลอดอย่างปลอดภัยนะหลิว ตอนหน้าจบแล้วเหรอ?

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 14-08-2014 23:47:04

ตบมือรัวๆๆ จะคลอดแล้วจ้าาา
ชายรึหญิงน้อออออออ
รอตอนต่อไปน้าา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 15-08-2014 00:44:13

อยากอ่านตอนหึงๆกันอ่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 15-08-2014 01:04:40

ตำรวจฮ่าอ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-08-2014 01:54:36

น้องจุนจะได้เจอน้องแล้ว หุหุ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 15-08-2014 10:50:25

 o22 ตอนนี้จะจบแล้วจริงเหรอ 

ไม่อยากให้จบเลย แบบว่าเรื่องนี้มันอ่านได้เรื่อยๆ เหมือนเราอ่านไดอารี่นะค่ะ  :เฮ้อ:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 15-08-2014 11:08:25

จะคลอดแล้วๆๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 15-08-2014 11:34:22

จะคลอดแล้ว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 15-08-2014 12:11:01

หลิวจะคลอดน้องตัวเล็กแล้ว น้องจุนยิ่งเห่อน้องอยู่แล้่ว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 15-08-2014 12:29:06

จะได้น้องอีกคนแร้ววววววววว ><

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-08-2014 14:41:07

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-08-2014 16:48:37

รอต้อนรับสมาชิกใหม่ค่าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 15-08-2014 17:10:46

ทำไมรู้สึกฮาตำรวจที่จะช่วยคลอดลูก

ตอนนี้หลิวจะคลอดน้องแล้ว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 16-08-2014 17:27:09

ครอบครัวนี้น่ารักมาก กำลังจะมีสมาชิกใหม่ด้วย
ขอให้ปลอดภัยทั้งแม่และลูกนะ :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 17-08-2014 11:05:42

น้องจุนได้เจอน้องแล้ววววว ครอบครัวสุขสันต์ขึ้นอีกเป็นกอง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 17-08-2014 12:16:33

ขำพี่ตำรวจ อบรมมาทุกสถานการณ์
แติถ้ามาเจอกรณีหลิวคงเงิบแน่ๆ ที่อบรมมาเก็บลงกรุได้เลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Elizabeth_TonnY ที่ 18-08-2014 20:53:45

จะจบเเล้วจริงๆหรอยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ อยากอ่านเเบบเรื่อยๆ มากกว่าอ่ะ เเบบคนเขียนว่างเมื่อไหร่ก้อมาต่ออะไรเงี้ยยย
คือชอบเรื่องนี้มากกๆๆๆๆ อ่ะ นิยายเเนวเนี้ย อ่านเเล้วมันให้ความรู้สึกอบอุ่น มากอ่ะ ประทับใจมากด้วย เลยยังไม่อยากให้จบ
บอกตามตรงน้ะ คือเเบบนิยายเเนวเนี้ยน้อยคนที่จะเเต่งอ่ะ หรือไม่ก้อเเบบเเต่งออกมาสองหรือสามตอนก้อหายไปเเบบ หายไปไหน
มันหาอ่านยากอ่ะ น้อยเรื่องที่จะจบเเบบ ครบทุกตอน เเถมมีตอนพิเศษ อีก
ง่าาาาาา ยังไม่อยากให้จบเลยจริงๆ น้ะเนี่ยยย ฮือๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 19-08-2014 16:24:21

หลิวจะคลอดน้องแล้ว เย้ๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 20-08-2014 19:58:01

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 27 (up! 14/08/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 25-08-2014 01:53:45

มารอหลิวคลอด มาเร็วๆน้าไรท์จ๋า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 28-08-2014 22:23:24

คือออออออ....ข้าแวะมาบอกว่าที่ข้าหายไปนานข้ายังอยู่เด้อตัว แต่พอดีเปิดเทอมใหม่งานเยอะตั้งแต่อาทิตย์แรกเลยทีเดียวเชียวจ้า เรื่องวุ่นๆอีกเพียบบบบบบ ไหนจะเพิ่ม-ถอนวิชาเรียน ยิ่งปีแก่ยิ่งวุ่นนนน เพราะฉะนั้นข้าจะรีบจัดการงานให้เสร็จแล้วมาอัพต่อให้จบไวๆเด้ออออออ ข้าไม่หนีแน่นอน ขอโทษจริงๆจากใจ รอข้าก่อนนะตัว ไม่นานเกินรอ (เอ๊ะ!! คือมีคนรอมั้ย 55555)[/color]   :mew2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 28-08-2014 22:29:00

เรารออออออ สู้ๆ น้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-08-2014 22:34:02

จ้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 28-08-2014 22:34:16

เค้ารอตัวเธออยู่นะ :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: Elizabeth_TonnY ที่ 28-08-2014 23:08:01

รอ รอ รอ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: LoveYoukissme ที่ 28-08-2014 23:43:29

เข้าใจเข้าใจ เราก็เพิ่งเปิดเทอมเหมือนกัน รอได้ รอได้ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 28-08-2014 23:49:14

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 29-08-2014 00:37:47

รออยู่อีกหนึ่งเสียงค่าาาาาาาาาาาาาา  คนแต่งสู้ๆ นะคะ  :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 29-08-2014 01:19:13

 o22

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: supamat_ice ที่ 29-08-2014 01:29:51

รอๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-08-2014 08:47:36

จะรอน้า~

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 29-08-2014 09:13:09

รอ รอ รอ รอ รอ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-08-2014 11:56:28

ยังรออยู่ค้าาาาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 30-08-2014 09:12:45

เย้เย้ น้องจุนจะได้เจอน้องแล้ว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 30-08-2014 10:25:35

รับทราบจ้า ตามสบาย เรื่องเรียนสำคัญสุด

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 30-08-2014 18:25:17

 :katai5: แวะมารอด้วยคนค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 30-08-2014 20:42:49

 :o8: โอ้ยอ่านเพลินเลยสนุกมาก ครอบครัวนี้น่ารักมาก รีบมาต่อเร็วๆน๊า ^^

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 31-08-2014 14:16:08

น่ารักมากมายขอรับ

เป้น้อยรักครอบครัวมาก

รอตอนต่อไปขอรับ

สู้ๆ:)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกสมุนตัวเอฟ ที่ 01-09-2014 08:24:48

 :L1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: noksamsee ที่ 16-09-2014 18:23:20

 :3123:  รอจ้า 

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: Noi ที่ 23-09-2014 18:47:13

 :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 25-09-2014 16:40:23

รออยู่น๊าาาาา. เนื้อเรื่องสนุกมากกกก
ฮาดีไม่เครียด อยากอ่านต่อเรื่อยๆเลย
อยากอ่านจนมีลูกคนที่สามที่สี่เลย5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: meili run ที่ 25-09-2014 19:17:44

อยากอ่านต่อเหมือนกัน รอนะตัวเธอ  :L1: :L1: :pig4: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: Air_Yaoi ที่ 25-09-2014 20:14:00

รออยู่น๊าาาาาา
เมื่อไหร่จะมาต่ออออออออ
 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: yaoisamasang ที่ 27-09-2014 11:08:57

 :call:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) บอกกล่าว+ขอโทษขอโพย 28/08/14
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 04-10-2014 11:02:37

 :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 06-10-2014 20:21:56

Chapter 28



(เป้น้อย)

'แกร็ก'

ผมเปิดประตูห้องพักผู้ป่วยเข้าไปหาไอ้หลิวที่ยังหลับอยู่ตั้งแต่วันที่คลอดน้อง หมอบอกว่าใช้เวลานานเกินไปในการมาโรงพยาบาล ส่วนลูกผมถึงหมอจะช่วยได้แต่ก็ต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดเพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีอาการอะไรแทรกซ้อน เกือบสองอาทิตย์แล้วที่ไอ้หลิวยังไม่ตื่นเลย

"คุนพ่อ เมื่อไหร่คุนแม่จะตื่น เมื่อไหร่น้องตัวเล็กจะได้ออกมาจากห้องคุนหมอ น้องจุนอยากเล่นกับคุนแม่อยากเล่นกับน้องตัวเล็ก" ผมดึงน้องจุนมานั่งบนตักแล้วกอดน้องจุนเอาไว้

"คงอีกไม่นานหรอกน้องจุน เราช่วยกันส่งกำลังใจไปหาคุณแม่กับน้องตัวเล็กกันทุกวันเดี๋ยวพวกเค้าก็ตื่นเนอะ"

"คุนแม่กับน้องตัวเล็กจะเจ็บมากมั้ยคุนพ่อ น้องจุนสงสาร"

"ถ้าน้องจุนอยู่เป็นกำลังใจให้คุณแม่กับน้องพวกเค้าก็หายเจ็บแล้วครับ"

"จิงๆนะคุนพ่อ น้องจุนจะให้กำลังใจเยอะๆๆๆๆเลย น้องจุนอยากให้คุนแม่ตื่นมากอดน้องจุน"

"พ่อก็อยากให้คุณแม่ตื่นเหมือนกันครับ แต่วันนี้น้องจุนต้องไปนอนกับคุณย่าอีกคืนนะครับ"

"ให้น้องจุนนอนที่นี่กับคุนพ่อกับคุนแม่ไม่ได้เหรอ"

"น้องจุนนอนที่นี่ไม่ได้ครับ มันไม่สบาย อย่าทำให้คุณแม่เป็นห่วงนะถ้าคุณแม่รู้คุณแม่ต้องเป็นห่วงแน่ๆเลย"

"ก็ได้ฮะ น้องจุนไปนอนกับคุนย่าอีกก็ได้"

"ดีมากครับ นั่นไงคุณย่ากับคุณยายมาพอดี"

"เป็นไงบ้างเรา หื้มม"

"เหมือนเดิมครับแม่ หลิวยังไม่ฟื้นเลย"

"ร่างกายหลิวต้องการการฟื้นฟู แล้วหลิวก็คงจะอ่อนเพลียมากเชื่อแม่เถอะว่าหลิวจะไม่เป็นไร" แม่ไอ้หลิวเดินเข้ามาบีบไหล่ผมเบาๆให้กำลังใจ

"ครับ"

"ดูแลหลิวก็อย่าลืมดูแลตัวเองล่ะ แม่กับแม่เราจะพาน้องจุนกลับก่อนเด็กอยู่โรงพยาบาลนานๆไม่ดี"

"ขอบคุณแม่ทั้งสองมากๆนะครับ"

"จ้ะ ไปน้องจุนยายพาไปทานข้าวเนอะแล้วก็ค่อยไปนอนกับคุณย่า"

"ฮะ คุนยาย" เฮ้อ เสียงน้องจุนนี่หงอยไปเลย พอทุกคนออกไปผมก็กลับมาดูไอ้หลิวต่อ เมื่อไหร่นะที่มันจะตื่นขึ้นมา ผมจับมือไอ้หลิวขึ้นมากุมไว้แล้วซุกหน้าลงกับมือมัน อาจจะเพราะความล้าที่สะสมมาหลายวันทำให้ผมหลับง่ายกว่าทุกวัน..

……………………………………….……

'ลุง นั่นลุงใช่ป่าว เฮ้ ลุ๊งงงงงงงงง!!' ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน รอบตัวผมมีแต่สวนดอกไม้ มันสวย สวยเหมือนภาพวาด ผมหาไอ้เป้เจอไม่รู้ว่าไอ้เป้ไปอยู่ที่ไหนทำไมผมอยู่คนเดียว ผมจำได้ว่าผมปวดท้องจะคลอดนี่นาแล้วผมมาอยู่นี่ได้ไง หน้าท้องผมก็แบนราบ แล้วลูกผมล่ะ....แต่เมื่อกี้อยู่ๆผมก็เห็นลุงหลังจากไม่เจอกันตั้งแต่คลอดน้องจุนแต่ลุงหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้อ่ะ แง๊~~~ ผมเดินตามทางที่ลุงหายไปเรื่อยๆอยู่ๆลุงก็ปรากฏตัวขึ้นมา

'ไง ไอ้หนู'

'เฮ้ ไม่เจอกันนานเลยนะลุง ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนอ่ะ'

'ที่ไหนไม่สำคัญหรอก แต่เอ็งน่ะมานานแล้วนะ ผัวเอ็งรออยู่'

'เอ้อ นั่นดิลุง แล้วลูกผมอ่ะผมจำได้ว่าผมปวดท้องนี่'

'ข้าถึงได้มาพาเอ็งกลับไปหาลูกหาผัวเอ็งนี่ไง ตามข้ามาไวๆเดี๋ยวจะไม่ทัน ผัวเอ็งรออยู่' เห? ถึงผมจะงงๆแต่ผมก็เดินตามลุงไป ผมรู้สึกว่าทางที่เดินไปมันมีแสบต๊าแสบตา แล้วผมก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย

ผมลืมตาขึ้นมาในความมืด หือ? ผมปวดท้อง.. ผมมาโรงพยาบาล.. ผมอยู่ในสวนดอกไม้.. ผมเห็นลุง.. ลุงบอกว่าพาผมไปส่ง ส่งไหนผมฝันอะไรวะเนี่ย แล้วอะไรความฝันอะไรความจริงล่ะทีนี้ โว๊ะ..เอ๊ะ อ้าว ผมก้มลงมองที่มือผมเพราะรู้สึกว่ามันชาๆก็เจอไอ้เป้นอนฟุ๊บอยู่ ผมไม่รู้ว่าผมนอนหลับไปนานแค่ไหนแต่คิดว่าไอ้เป้มันคงมาดูแลทุกวันแล้วตอนนี้มันคงเหนื่อยผมไม่อยากกวนมันแต่นอนแบบนี้มันไม่สบายแน่ๆ

"เป้ ...เป้น้อย" ผมขยับมือที่ไอ้เป้มันนอนกุมอยู่เพื่อปลุกไอ้เป้ขึ้นมา

"....หือ หลิว? มึงตื่นแล้วเหรอ เป็นไงมั่ง เจ็บตรงไหนไหม จะเอาอะไรหรือเปล่า ...มึ.."

"เห้ย ใจเย็นๆ กูหิวน้ำเอาน้ำมาพอ" ผมตอบไอ้เป้ด้วยเสียงแหบๆแห้งๆ มันก็รีบกุลีกุจอเทน้ำมาให้รอจนผมดื่มน้ำเสร็จมันก็เก็บแก้วไป

"มึงหลับไปนานมากเลยนะหลิว" ไอ้เป้นั่งลงข้างเตียงแล้วพูดขึ้น

"ขนาดนั้นเลย เอ้อ..แล้วลูกล่ะ"

"น้องจุนไปนอนกับแม่ ส่วนตัวเล็กเป็นชายนะแต่ตอนนี้ เอ่อ...อยู่กับคุณหมอ ตัวเล็กสำลักน้ำคร่ำน่ะ คุณหมอดูแลอยู่" หะ..

"แล้วลูกเป็นอะไรมากไหม กูอยากเจอเขาอ่ะเป้ พาไปเจอหน่อยสิ..นะ นะเป้"

"ใจเย็นนะหลิวรอพยาบาลมาก่อนนะ มีคุณหมอดูแลอยู่ตัวเล็กต้องไม่เป็นไร" นี่มันเรื่องอะไรกัน..

"ทำไมอ่ะ เพราะกูหรือเปล่า ฮึก กู กู..กูอยากเจอไอ้ตัวเล็กอ่ะ"

"ไม่ใช่นะหลิว อย่าคิดแบบนั้น รอพยาบาลก่อนนะเดี๋ยวได้เจอลูกนะ" ไอ้เป้โน้มตัวลงมากอดปลอบผม ทำไมตื่นมาแล้วได้ยินเรื่องแบบนี้ล่ะ ทำไมลูกผมต้องสำลักน้ำคร่ำ ทำไมวันนั้นรถต้องติด ทำไม..

'ก๊อกๆ'

"ตื่นแล้วเหรอคะน้องหลิว หลับไปนานเลยนะ" พี่พยาบาลเดินเข้ามาพร้อมกับคุณหมออีกคน

"ลูกผมเป็นยังไงบ้างครับ แกจะปลอดภัยใช่ไหม" ผมถามคุณหมอที่เดินมาตรวจร่างกายผม

"ต้องรอดูอาการแทรกซ้อนอย่างอื่นก่อนนะหมออยากให้ได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด แต่ไม่น่าจะมีอะไรน่าเป็นห่วงมากน้องดีขึ้นจากวันแรกเยอะเลยล่ะ ส่วนเราเองพักผ่อนแล้วก็ทานอาหารเยอะๆจะได้มีแรง ร่างกายต้องการฟื้นฟูนะ" คุณหมอพูดอย่างใจเย็นแล้วยิ้มให้ผม

"แกจะไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหมครับคุณหมอ" ผมเงยหน้าขึ้นถามคุณหมอย้ำเพื่อความแน่ใจ

"ไม่เป็นไรๆมั่นใจได้แกปลอดภัยแน่นอน เราเองก็ดูแลตัวเองดีๆหายแล้วจะได้ดูแลเจ้าตัวเล็กได้"

"ครับ..." คุณหมอกับพี่พยาบาลก็ส่งยิ้มให้กำลังใจผม

"เอาล่ะ พักผ่อนเยอะๆนะอย่าคิดมาก แผลผ่าตัดดีขึ้นเยอะแล้วรอดูอาการอีกสักหน่อยนะ" คุณหมอบอกผมแล้วเดินออกไป

"......" คุณหมอออกไปแล้วแต่ผมยังนั่งก้มหน้ามองมือตัวเองอยู่

"...หลิว" ผมเงยหน้ามองไอ้เป้ที่เอามือมาวางบนหัวผม

"..กูรู้สึกผิดอ่ะเป้ถ้ากูไม่ดื้อ ไม่รั้นไอ้ตัวเล็กคงไม่ต้องลำบาก"

"มึงไม่ได้ทำอะไรผิดนะหลิวอย่าโทษตัวเอง อีกอย่างคุณหมอก็บอกแล้วว่าตัวเล็กต้องปลอดภัย ถ้ามึงรู้สึกผิดก็รีบหายไวๆสิจะได้ดูแลตัวเล็กไง ดีไหม" น้ำเสียงไอ้เป้ทั้งนุ่มทั้งอ่อนโยนคอยพูดปลอบผม

"อื้อ กูจะหายไวๆ ^^" ผมยิ้มให้ไอ้เป้ ผมต้องเข้มแข็งสิ แบบนี้ไม่แมนเลยบู้ววว

"ดีมากกกก เป็นเด็กดีพูดง่ายๆแบบนี้สิถึงจะน่ารัก หึหึ" ไอ้เป้พูดพร้อมกับขยี้หัวผมจนยุ่งหนักกว่าเดิมหลายเท่า

"ปกติกูไม่น่ารักหรือไงเล่า" ผมยู่ปากแล้วทำท่าที่คิดว่าแอ๊บแบ๊วที่สุดใส่ไอ้เป้ ไอ้เป้ไม่หลงให้ถีบ(ไอ้เป้)เลยเอ้า

"ใครสั่งใครสอนให้ทำหน้าแบบนี้วะหลิว อย่าให้หายนะๆๆๆ" เรื่องหื่นขอให้บอกเป้น้อยไม่เป็นรองใครในโลกหล้า

"ใครกลัวกัน" ผมตอบมันแล้วยักคิ้วให้ทีนึงก่อนจะเอาผ้าขึ้นคลุมหน้าหนีมัน

"หึ คอยดูเถอะ เอ้าจะนอนก็นอนดีๆเดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก หลิว...เอาผ้าลง" ผมยื้อแย่งผ้ากับไอ้เป้จนผมก็ยอมเอาลงไม่ใช่อะไรหรอก กลัวขาดใจตาย

"..เป้" ผมลืมตาขึ้นแล้วหันไปเรียกไอ้เป้ที่ตอนนี้เดินไปนั่งที่โซฟาแล้ว

"หืม"

"ถ้าคุณหมออนุญาตแล้ว มึงต้องพากุไปหาตัวเล็กทันทีเลยนะ"

"แน่นอนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มึงต้องนอนนะ เข้าใจป่าว"

"เข้าใจแล้ว.."

"ฝันดีครับ" ไอ้เป้เดินกลับมาหาผมที่เตียงอีกรอบแล้วจุ๊บเหม่งผมด้วยทีนึง ผมเลยจับมือมันขึ้นมาจุ๊บตอบแทนแล้วรีบหลับตา เขินอ่ะ >///<

"หึหึ แม่งน่ารักว่ะหลิว"




Tbc.


ทุกคนนนนนนนนน ข้ากลับมาแล้ววววว เฮลหลู มีใครอยู่ม๊ายเอ่ยยย ขอโทษจริงๆที่หายไปนาน งานมันท่วมหัวจริงๆ(ตอนนี้ก็ยังท่วมอยู่)  :katai4:  กร๊ากกก...
เอ่อะ!! คือเรื่องมันยังไม่จบอ่ะทุกคน ปกติเป็นคนไม่ชอบอะไรที่ตัดจบแบบค้างๆคาๆ งงๆ มันก็เลยยังไม่จบ งั้นทนๆกันไปก่อนนะตัว ฮาาาาา รีบด้วยถ้ามีคำผิดข้ายกมือขอโทษรัวๆเลย ขอบคุณทุกการรอคอยและทุกกำลังใจนะคะ รักคนอ่านนะจุ๊บๆ  :กอด1:  (โบกมืออย่างนางงาม)
ปล.ข้าจะรีบมาให้ได้บ่อยและเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้นะ หายไปนานจนลืมว่าเปลี่ยนหัวข้อยังไง    :z3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: LoveYoukissme ที่ 06-10-2014 20:52:04

เย้ มาต่อแล้วดีใจจังเลย
รอๆ ตัวเล็กจะเป็นยังไง หลิวสู้ๆๆๆเพื่อลูกและตัวเองนะ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 06-10-2014 20:56:55

 :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-10-2014 21:03:47

ดีใจ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 06-10-2014 21:08:24

 :กอด1: :กอด1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: janji ที่ 06-10-2014 21:20:13

ยังสนุกเหมือนเดิมเลย รอต่อไป
 :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: Chompooiriza ที่ 06-10-2014 21:29:29

 :pig2:

กลับมาแล้ว~ เย้ๆ ดีใจจัง เป้หลิวนี้ก็น่ารักจรี๊งจรีง~ ชื่นใจ~

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 06-10-2014 21:32:34

มาแล้วๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 06-10-2014 21:40:38

มาแล้วววววววววว


ยังสนุกเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 06-10-2014 22:11:38

กลับมาแล้วดีใจจัง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 06-10-2014 22:16:49

เย้!!!!!! ลืมจนต้องกลับไปอ่านตอนที่แล้วใหม่ แหะๆ
รอตอนต่อไปน้าาาาา อยากเจอน้องตัวเล็กแล้ววววว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 06-10-2014 22:28:49

รอตอนต่อปายย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 06-10-2014 22:37:34

น้องหลิวฟื้นแล้ว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-10-2014 22:54:21

คิดถึงงงง~ หลิวคลอดน้องผู้ชายอีกคนแล้ว มาต่อเร็วน้า~

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-10-2014 14:35:09

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 07-10-2014 21:56:30

เข้ามาแล้วตกใจเลย นึกว่าจะไม่มาอัพซะแล้ว
แล้วตัวเล็กนี่ผู้หญิงผู้ชายคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 07-10-2014 22:07:26

มาต่อแล้ว
คิดถึงมากๆ เลย คิดถึงน้องจุน และครอบครัว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 08-10-2014 07:26:20

มาต่อแล้วๆๆๆๆ ^_^
ตอนนี้ยังเนือยๆเนอะ ไม่รู้ว่าตัวเล็กเปนไงบ้างงงงง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 08-10-2014 07:38:29

เย้ๆ กลับมาแล้วคิดถึง คิคิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 08-10-2014 07:46:55

 :กอด1: เป็นครอบครัวที่น่ารักที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดด บุยๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 10-10-2014 09:51:07

 :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 10-10-2014 14:42:11

 :katai2-1: เย้ๆมาต่อแล้ว ขอบคุณมากๆเลยน๊า
แต่ขอยาวๆหน่อยน๊าตอนหน้า อยากฟินนานๆ
อยากให้ครอบครัวนี้พบเจอแต่ความสุข พบเจอแต่เรื่องดีๆ ^^

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 15-10-2014 00:41:29

ลูกสองแล้วนะหลิว เป้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: pe-ar ที่ 19-10-2014 21:06:21

ข้าจะรอ ตอนจบ

ตัวเล็ก อย่าเป็นอะไรน้าาา :hao5: :mew6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 30-10-2014 04:01:14

 :hao5: :o12: :sad4: มารออ่านตอนจบ รอนานมากๆ สิ้นเดือนตุลาคม 2557 ละก็ยังรอ นิยายสนุกมากๆ ขอบคุณนะคับที่เขียนนิยายมาให้อ่าน มาอ่านเพราะต้องการจะรู้หาความหมายของ Mpreg ใน Google ว่าคืออะไร เลยลองอ่านดูติดเลยซะงั้นถึงขนาดสมัครเปนสมาชิกของเว็บเพื่อนอ่านนิยายแนวนี้เลย  :katai2-1:  :really2: :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 28 (up 06/10/14) ข้ากลับมาแล้ว ^++^
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 30-10-2014 08:41:09

น่ารักดีอะ ดีที่ลุงพาหลิวกลับมานะเนี้ย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 31-10-2014 23:06:01

Chapter 29

สวัสดีทุกโคนนนนนนนนนน ยังจำผมกันได้หรือเปล่า ผมหายไปนานเนอะ ไม่ได้เจอกันเลย ก็แหมคุณๆก็รู้ว่าก่อนหน้านี้ผมวุ่นวายขนาดไหน (ตอนนี้ก็ยังวุ่นวายอยู่นะ) หลายคนอาจจะเป็นห่วงผมกัน แต่ผมสบายดีแล้วนะหายห่วง ก็หลังจากที่ผมงอแงเรื่องที่ไอ้ตัวเล็กอาการไม่ค่อยดีน่ะก็มีไอ้เป้สามีดีเด่นแห่งดาวโลกคอยปลอบคอยดูแลทั้งลูกทั้งเมีย (พูดแล้วก็คัน..เอ๊ย เขิน) คุณหมอเขาก็ดูแลกันอย่างใกล้ชิดน้องจิณ(มีชื่อแล้วนะ)ลูกชายคนเล็กก็อาการดีขึ้นจนไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง หลายคนอาจสงสัยว่าใครตั้งชื่อ ก็น้องจุนไงล่ะที่เลือกมาจากชื่อที่คุณย่าคุณยายจดๆไว้ ผมถามว่าทำไมถึงเลือกชื่อนี้ลูกชายคนโตที่น่ารักก็ตอบกลับมาอย่างมั่นใจว่า ...'น้องจุนนับตามเลขที่ในห้องเรียนของน้องจุนไงคุณแม่' ก็เป็นอันว่าจบปิ๊ง! ก็นะนั่นมันก็ผ่านมาตั้งเกือบปีละ ถ้าถามถึงชีวิตปัจจุบันของผมน่ะเหรอ

เช้า
ชงนม เปลี่ยนผ้าอ้อม อาบน้ำให้น้องจิณ มีเป้น้อยช่วยบ้าง

'หง่ำๆ'

'เจ้ยยยยย.. น้องจิณไม่เอาลูก ไม่เอาขวดแชมพูเข้าปากนะ'

'แง่ะ..ปู้ดดดดด'

'น้องจิณ ไม่เล่นน้ำลายสิ ไม่อ๊าววววววว อย่าเล่นอึด้วย โอยยยย'

****************************

อาบน้ำ ช่วยน้องจุนแต่งตัว มีเป้น้อยช่วยบ้าง

'คุณแม่ ถ้าน้องจุนใส่กระโปรงจะสวยไหมอ่า >~<'

'เอ่อะ น้องจุนเป็นผู้ชายต้องใส่กางเกงสิครับ'

'แล้วใส่กางเกงจะสวยไหมอ่าคุณแม่'

'หล่อครับลูก หล่อออออ'

'ว๊าาาาา...อดเลย' (คืออดอะไรครับลูก) -.-

********************************

จัดการภารกิจส่วนตั๊วส่วนตัว มีเป้น้อยช่วยบ้าง หืม???

'หลิว อาบน้ำพร้อมกันนะ'

'เพื่อ?'

'รักษ์โลก รักน้ำ ประหยัดเวลาด้วย'

'แต่ไปทำงานสายทุกวัน??'

'แหะๆ' แหะ...พ่อ...งงงงง

*************************************

กลางวัน
หว่านล้อมคนไข้ หืม???

'งื้อออออ ไม่อาวววว หนูม่ายถอนน ฮื่ออออแม่จ๋าาาา'

'ไหนๆคนเก่ง ไม่ร้องนะครับ หมอถอนไม่เจ็บเลย หกล้มเจ็บกว่าตั้งเยอะแหนะ อ้าปากนะครับคนเก่ง'

'ฮึก ฮื่อ'

'โอ๋ๆ ถอนเสร็จเดี๋ยวหมาเอาลูกหมอ หือ? เดี๋ยวหมอเอาลูกหมาสีชมพูให้เนาะ อ้าปากเร๊วว'

'แง๊~~~~~~~~~~~ หนูกลัวหมาาาาาาา ฮื่อออออออ'

(เวรของตรู=.=)

****************************************

เย็น
เวลาของครอบครัว

'น้องจิณ~~~~~~~ พี่น้องจุนกลับมาแล้ววว มาเล่นกันนะ'

'แอ้..เอิ้กๆ'

'วันนี้พี่น้องจุนได้วาดรูปด้วยนะ นี่ไงๆสวยใช่มะล่าาา'

'แหงะๆ เอิ้กๆ'

'คิกๆ น้องจิณชอบเหรอ'

'เอิ้กกกกก'

มันก็เกือบจะดีนะถ้า...

'หง่ำาาาาาาาา......'

'จ๊ากกกกกกกกกกกกกกก คุณแม่!!!!!!!!!!  น้องจิณหม่ำแขนน้องจุน ฮื่อออออออ คุณแม่ ช่วยน้องจุนด้วย'

'แฮ่... หง่ำๆ'

'งื้ออออออออออออ คุณพ่อ!!! คุณแม่!!! อ๋อย~'

*********************************

กลางคืน
บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อสามี อันนี้บอกเลยว่าไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่...

'อ๊ะ.. อ๊ะ เป้ มะไม่เอานะ อื้อออ'

'ไม่เอาจริงดิ อ๊ะ..'

'อ่ะ อื้อ มะ ไม่เอาที่พื้นสิ มะ มันเย็นหลัง'  = =

'งั้น อยู่ข้างบนนะ อ๊า'

'อื้อออออ อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ ระ แรง อ๊ะ'

'ระ แรงไปเหรอ'

'มะ ไม่ แรงกว่านี้ อ๊า เป้...' (อืม ไม่สันทัดเลยยยยยยยยยยยย)

*****************************

เช้า... วนลูปเดิม
นี่แหละครับการใช้ชีวิตในแต่ละวันของพวกผม ผมไม่รู้ว่าเราเบื่อกันบ้างหรือเปล่าที่อยู่กันแบบนี้ เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่ผมเกิดความรู้สึกเฉยหรือเบื่อผมก็แค่เดินเข้าไปกอดไอ้เป้แน่นๆแค่นั้นเอง สิ่งที่ผมกับมันต่างเจอมาด้วยกัน ทุกข์ด้วยกันสุขด้วยกัน ความรู้สึกของกันและกันมันสำคัญกว่าอะไร ถ้าถามว่าผมเหนื่อยไหมกับการที่ผู้ชายธรรมดาๆอย่างผมต้องเจอเรื่องที่ไม่เหมือนใคร ไม่ได้ใช้ชีวิตปกติแบบที่ผู้ชายทั่วไปได้ทำกัน ไม่ได้ม่อสาว ไม่ได้เที่ยวอย่างที่เคยชอบ แต่กลับต้องเรียกตัวเองว่าแม่ ต้องอยู่ในฐานะที่เรียกว่าเมีย ต้องเลี้ยงเด็กๆที่เกิดจากตัวเอง สิ่งเหล่านี้ผมไม่โกหกว่าเหนื่อย แต่ก็แค่ร่างกาย ส่วนจิตใจผมบอกได้เลยว่าผมมีความสุข สิ่งที่ผมต้องเจอมันเทียบไม่ได้เลยกับความรักที่ได้รับอย่างมากมาย ความสุขในแต่ละวันที่ผมมีมันทำให้ผมคิดว่าผมโชคดีซะอีกที่ได้พบเจอกับสิ่งเหล่านี้ บางที ถ้าผมเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งไม่ได้เจอเป้ ไม่ได้เจอลุงที่เสกมดลูกเข้าท้องผม ผมอาจจะไม่มีความสุขเท่าวันนี้ก็ได้ หรือบางที ผมอาจจะยังไม่รู้จักคำว่ารักเลยด้วยซ้ำ...

"หลิวววววววววววว!!!! ลูกกัดกางเกงในกู~~~~~~~ น้องจิณ มันไม่ใช่ของกินนะลูกกกก"

เห็นไหมล่ะ ว่าชีวิตผมน่ะมันน่าตื่นเต้นขนาดไหน


:
:
:
:
:
:

The end

.
.
.
.
.
.
.

ซะเมื่อไหร่ล่ะ

"หลิว" เป้น้อยเดินหัวฟูมาหาผมที่กำลังชงนมให้น้องจิณอยู่

"หื้มม" ผมชงนมเสร็จแล้วหันหลังกลับก็ไปชนกับเป้พอดี

"ไปเที่ยวกัน"

"อะไรวะ อยู่ๆมาชวนไปเที่ยว"

"ก็คอนโดที่หัวหินอ่ะ ไม่ได้ไปนานแล้ว น้องจุนก็คงอยากไป อีกอย่างน้องจิณก็เกือบจะขวบนึงแล้ว ก็เลย..แบบว่าชวนดู เผื่ออยากไป" ไอ้เป้ส่งสายตาน่าสงสารมาให้ผมแถมยังก้มหน้าเหมือนเด็กอยากได้ของ อืมมม มึงเป็นลูกกูสินะ

"ฮะๆ ไปก็ไปดิ ใครจะว่าอะไรล่ะ เห้ยยย แม่ง เดี๋ยวนมหก ห่า" คือดีใจไปไหมครับเล่นเอาขวดนมในมือแทบร่วง

"จริงนะ ไปพรุ่งนี้เลยนะ ลาโรงเรียนให้น้องจุนสองวันนะจะได้ยาวไปถึงเสาร์ อาทิตย์เลย นะๆ"

"แล้วคลินิกอ่ะ ปิดไว้?"

"อื้ออออ ^^" นี่ผมมีไอ้เป้เป็นลูกอีกคนจริงๆใช่ไหมเนี่ยยยย

..............................

บ่ายนี้ที่...หัวหิน เป็นถิ่นมีหอย อุตส่านั่งคอย จนหอยติดหิน หืม?????? เอาล่ะทุกคนก่อนที่จะเข้าสู่ความเสื่อมไปมากกว่านี้ผมขอตัวเอาสัมภาระไปเก็บบนห้องก่อนนะ เพราะพวกผมเพิ่งจะมาถึงไม่นานมานี้เอง ที่มาก็มีแค่ผมเป้น้อยแล้วก็ลูกๆ ส่วนพ่อๆแม่ๆ ชวนมาแล้วแต่ผลที่ได้คือ..

พ่อแม่เป้
"มึงจะไปมึงก็ไปแต่พวกมึงสิ กูก็จะไปเที่ยวกับเมียกูเหมือนกัน"

พ่อแม่ผม
"ไม่ว่าง จะไปล่องเรือกับเมียที่ยุโรป"

โด่ววววว ไม่เที่ยวเมืองไทยใช้ของไทยกันเลย ปล่อยพ่อๆแม่ๆเขามีความสุขกันไปเถอะครับ มาสนใจผมดีกว่า หลังจากเก็บของเสร็จผมก็เห็นไอ้เป้กล่อมน้องจิณให้นอนข้างๆพี่ชายที่หลับไปก่อนแล้ว ส่วนผมพอเห็นลูกหลับก็อยากหลับบ้างเลยนอนข้างเด็กๆซะเลย ฝันดีทุกคน...แต่แหมไม่อยากจะอวด ผัวจุ๊บเหม่งด้วยแหละ หึหึ

ผมตื่นมาก็ตอนเย็นแล้วมองหาไอ้เป้กับเด็กๆก็ไม่เจอ หวังว่าคงไม่มีใครมาลักพาตัวลูกผมไปนะ = = ขณะที่ผมกำลังมโนอยู่นั่นเองก็เจอกับโพสอิทแปะอยู่ที่โคมไฟข้างเตียง

'ตื่นแล้วลงมาที่สวนลอยฟ้าชั้น 10 นะ คิดถึง ><    ...จากผัว'

ผัว พ่อ..งงงง ไอ้เป้มันจะเล่นอะไรของมันไม่รู้ ตามๆมันหน่อยละกัน ผมเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นแล้วยกเสื้อขึ้นมาเช็ดหน้า (อย่าๆ อย่าบอกว่าไม่เคยทำ) พอจัดการตัวเองเรียบร้อยก็ย้ายตัวเองไปตามที่ไอ้เป้บอก ที่นี่มีสวนลอยฟ้าด้วยเพิ่งรู้ พอถึงชั้น 10 ผมก็เดินไปมั่วๆก็เจอประตูกระจกที่มองออกไปจะเจอกับสวนขนาดกลางผมเลยเลื่อนประตูออกไปก็เจอกับสวนลอยฟ้าที่โคตรสวย มีน้ำตกจำลองด้วยอ่ะ ยังไม่ทันจะได้ชมความงามอะไรมากก็ได้ยินเสียงกีต้าร์ดังขึ้นมาซะก่อน


...ทุกครั้งที่ฉันสับสน ค้นหาว่าชีวิตคืออะไร
ค้นลึกไปในความหมาย ว่าอะไรที่ชีวิตฉันนั้นต้องการ

เธอนั้นเองคือคำตอบ ที่ค้นหามาเนิ่นนาน
สิ่งเดียวที่ต้องการ ก็คือการได้อยู่คู่กับเธอ

แค่มีคนอย่างนี้สักคน มาอยู่คู่กัน ฉันรู้ว่าตัวฉันไม่ต้องการใครๆ
สุดแผ่นดินแผ่นฟ้าที่กว้างใหญ่ จะมีคนมากมาย เพียงเธอผู้เดียวเพียงพอ

และแม้ว่าเธอสับสน เหลียวหาใครสักคนที่เข้าใจ
และแม้ว่าเธอหวั่นไหว ไม่เจอใครที่เธอได้ค้นหามานาน

ตัวฉันขอเป็นคำตอบ หากแม้ว่าเธอต้องการ
โปรดมองฉันให้นาน ว่าเธอจะต้องการบ้างมั้ย

แค่มีคนอย่างฉัน และเธอมาอยู่คู่กัน ฉันรู้ว่าตัวฉันไม่ต้องการใครๆ
สุดแผ่นดินแผ่นฟ้าที่กว้างใหญ่ จะมีคนมากมาย เพียงเราสองคนเพียงพอ...


เสียงนุ่มๆของไอ้เป้จบลงพร้อมเสียงกีต้าร์ที่มันเล่นเอง แต่มันยังชัดในความรู้สึกผม ไอ้เป้ร้องเพลงให้ผมเชียวนะ...

"ขอบคุณที่เป็นมึงนะหลิว กูรักมึงมากนะ" ผมไม่ได้พูดอะไรกลับไป แค่หันหน้าเข้าไปกอดไอ้เป้ที่เดินมาหาผม ผมบอกแล้วว่าสิ่งที่ผมได้รับมันค่ามากขนาดไหน...

"ขอบคุณที่เป็นมึงเหมือนกันเป้"


End

*ศิลปิน : ปั่น ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว
 เพลง : บอกรัก


ฮื่อออออออออ เดินทางมาถึงตอนนี้จนได้สินะ  :hao5: บอกเลยว่าจบยากมาก แก้แล้วแก้อีกไม่รู้จะจบยังไง ถ้ามันแปลกๆข้าขอโทษจริงๆ เราอยากจะบอกว่าขอบคุณทุกๆคนจริงๆนะคะที่อ่านเรื่องนี้  :pig4:  :pig4:  :pig4: เป็นเรื่องแรกของเรา ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ น้อมรับทุกคำติชม อะไรดีไม่ดีเราจะเอาไปปรับปรุง ถ้าไม่มีคนอ่านเราคงแต่งไม่จบ ขอบคุณจริงๆ จากก้นบึ้งหัวใจ -/\- รักคนอ่านนะจุ้บๆ  :กอด1: ว่างกว่านี้จะแวะเอาตอนพิเศษมาให้น้าาาา โบกมืออย่างนางงาม

ปัจฉิมลิขิต แจ้งย้ายยังไงอ่าาาาาา T T

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 31-10-2014 23:20:37

จบซะแล้วเรื่องน่ารัก น่ารักอย่างนี้  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 31-10-2014 23:22:37

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 31-10-2014 23:24:42

 :o8:
ขอบคุณค่ะ ครอบครัวสุขสันต์มากเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 31-10-2014 23:29:43

 :-[ว้ายยยยยยจบได่หวานมากคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 31-10-2014 23:57:05

ชีวิตช่างมีความสุข ตลกน้องจิณกัดกินมันทุกอย่างเลย ส่วนน้องจุนอนาคตชัดเจนมากๆเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 01-11-2014 00:05:05

เย้ๆๆๆ จบแว้วววว  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-11-2014 01:01:01

มีความสุขกับครอบครัว

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 01-11-2014 01:07:58

น่ารักดีอะ ขอบคุณน๊า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 01-11-2014 08:11:01

น่ารักครอบครัวแสนสุข



ขอบคุณมากๆครับ




รักกันยาวนานเนอะ



จะรอติดตามผลงานต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 3
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-11-2014 08:30:03

จบแล้ว~เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆเลย อ่านแล้วมีความสุขทุกตอนเลย ขอบคุณคนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 3
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-11-2014 08:39:41

ขอบคุณ
ขอบคุณ
ขอบคุณ
:)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 01-11-2014 09:00:47

ครอบครัวสุขสันต์ >\\\\<♡♡♡

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-11-2014 10:33:09

ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ
น่าร้ากกก :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pang_mingi ที่ 01-11-2014 11:58:04

ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่อยากให้จบเลย
ถ้าให้ดีแต่งต่อภาคลูกเถอะ คริ ><

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 01-11-2014 16:20:05

ชอบน้องจุนน่ารัก เป็นครอบครัวที่มีความสุขจริงๆ

+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 01-11-2014 17:15:00

จบไป1เรื่องกับครอบครัวน่ารักๆ
แต่น้องจุน ทำไมอยากใส่กระโปรง ทำไมถึงอยากสวยล่ะ ฮึมมม :mew3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 01-11-2014 17:21:36

 :katai2-1: +1 ให้คนเขียนขอบคุณที่กลับมาบอกเล่าเรื่องราวตอนจบน๊า
จริงๆเรารู้สึกว่าเรื่องนี้จบสมบูรณ์ตั้งแต่ตอนที่เป้เซอร์ไพรซ์ซื้อคอนโดแล้ว
และยิ่งได้มาอ่านตอนจบนี้เลยรู้สึกว่าชีวิตต้องดำเนินต่อไป
เด็กๆก็ต้องโตขึ้น เราก็ต้องเป็นผู้ใหญ่ขึ้น เพื่อพวกเค้าให้ได้
ขอบคุณความหวานที่ใส่เข้ามาตลอดเรื่องมันทำให้เรื่องนี้
อบอวลไปด้วยความรักที่ละมุนละไม ทั้งแบบคู่รัก แบบครอบครัว ^^
แล้วจะรออ่านตอนพิเศษต่อน๊า
ปล. อยากให้น้องจิณรีบๆโตจัง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 01-11-2014 18:20:29

หนุกอ่ะ ครอบครัวสุขสันต์ อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 01-11-2014 20:07:39

ขอบคุณเรื่องราวอันแสนอบอุ่นของหลิวกับเป้ค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nuch_Chii ที่ 02-11-2014 11:32:22

ขอบคุณมากค่ะ ที่แต่งนิยายดีๆสบายๆอ่านได้เรื่อยๆมาให้ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากได้เป้เป็นแฟน เอ้ย!! ไม่ใช่ อยากได้แฟนแบบเป้ อิจฉาหลิวมากๆ พี่จุน น้องจิณ น่ารัก อยากมีน้องแบบนี้ (เอาจริงๆนะ เกลียดเด็กมาก) อิอิ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ อ่านมากตั้งนาน เพิ่งมาเม้นโดนคนเขียนจระเข้ฟาดหางใส่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: WhitePiaro ที่ 02-11-2014 12:36:28

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 02-11-2014 15:07:36

ขอบคุณผู้แต่งเช่นกันค่าาาาาาาา ที่เขียนเรื่องราวได้น่ารักขนาดนี้ให้ได้อ่าน จะรอผลงานชิ้นต่อไปนะค้าาาาา หรือจะแต่งภาค 2 ต่อก็ได้ค่ะ ยังรออยู่ ชอบเป้น้อย กับ น้องหลิว น้องจุน น้องจิณมากกกกกกกกกกกกกกค่ะ  :pig4: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 02-11-2014 16:46:24

อยากได้ภาคลูกจุง5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Elizabeth_TonnY ที่ 02-11-2014 23:00:37

ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆ มากๆถึงมากที่สุดเป็นนิยายที่อ่านเเล้วเพลินๆ สนุกดีชอบ
มีคนเเต่งเรื่องเกี่ยวกับ mpreg พอสมควรน้ะ เท่าที่เคยอ่านมาเเต่เเบบคนเเต่งหายบ้าง มีปัญหาบ้าง บลาๆๆๆ
น้อยคนที่จะมาเเตงจนจบอ่ะ ประทับใจมากๆ เรื่องนี้จะเป็นหนึ่งในนิยายที่เราชอบมากๆอ่ะ
ขอบคุณจริงๆ คนเเต่งที่เเต่งจนจบ ประทับใจจริงๆอ่ะ

[/b][/color]

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 02-11-2014 23:35:14

หนูจะเอาสเปอีก แง่ร ยังไม่อยากให้จบ สเป  สเป สเป

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 03-11-2014 01:39:21

น่ารักมากค่ะ
ของคุณนะคะ
ฟีลกู้ดโนดราม่า มันดีมากจริงๆ
หัวใจเราแข็งแรงขึ้นเลย
บ้านนี้คงวุ่นวายมีความสุขกันไปอีกนานเลย ^^

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 03-11-2014 01:44:11

หวานนน ครอบครัวสุขสันต์  o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) chapter 29 End (up 31/10/14) จบแล้วค่าย้ายได้เลย ^^
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 03-11-2014 05:37:18

ชอบมากๆๆๆครับ มาต่อเรื่องใหม่อีกนะ รอติดตามผลงานอยู่

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 03-11-2014 20:56:13

Special part

“มึงๆ คู่ที่อยู่หน้าร้านอ่ะ มึงว่าใช่เปล่าวะ แฟนกันหรือแค่เพื่อนวะมึง”
“ไม่รู้อ่ะมึง แบบนี้ต้องดูมือดูสายตาเว้ย”
“โอ๊ยยยยยย มึงเอ๊ย คือแบบถ้าใช่นะกูคงกรี๊ดอ่ะ นี่ขนาดดูแค่นี้ยังฟินเลยอ่ะมึ๊งงงง”
“จริงมึง คู่วายในอุดมคติกูเลยค่า คนตัวสูงก็หล่อคนตัวตัวเล็กกว่าก็ดูดี”
“เออดิ กูอยากให้เขาเป็นแฟนกันอ่ะมึง มันใช่อ่ะมึง มันใช่”
“มึงๆๆๆๆๆ เขาหยอกกันด้วยอ่ะมึง มึงดูคนตัวสูงเขกหัวคนตัวเล็กดิวะ โอ๊ยยยย ตบหน้าชะนีอย่างกูที”
“เห้ยๆๆๆ เขาเดินมากันแล้วเว้ย แอบฟังมึงแอบฟัง ...ทุกคนเงียบ!ปฏิบัติ!”

‘Liw’

“หลิว กินไรดี” เป้น้อยถามผมขึ้นมาขณะที่เราสองคนเดินอยู่แถวๆหน้าร้านอาหารแห่งหนึ่งในห้าง
“อยากกินแบบปิ้งย่างอ่ะ แต่มึงอยากกินแบบชาบูใช่ปะ”
“ป่ะ งั้นกินปิ้งย่างกัน”
“แต่มึงบอกอยากกินชาบูไม่ใช่เหรอ”
“กูกินได้หมดอ่ะถ้ามีมึงกินด้วย” ก่อนจะทำให้กูอายได้ปรึกษากูบ้างไหมครับ?
“เออ แล้วอย่ามาบ่นว่ากูไม่ตามใจแล้วกัน” ผมแล้วเดินนำหน้ามันเข้าไปในร้านปิ้งย่างสัญชาติเกาหลี ได้ยินเสียงพนักงานพูดต้อนรับลูกค้าเป็นภาษาเกาหลีขึ้นมาพร้อมกัน โทษเถอะครับกูฟังบ่ออก -.- พนักงานมารับออเดอร์ให้พวกผมสั่งแล้วเดินจากไป วันนี้ผมกับเป้น้อยมากันแค่ 2 คนนะเพราะเด็กๆไปเที่ยวกับปู่ย่าตายายเขา เพราะเมื่อคืนผมดูตัวอย่างหนังในโทรทัศน์เลยนึกได้ว่าผมไม่เข้าโรงหนังมานานนนนนนนนนแล้ว แล้วตอนเช้าพ่อๆแม่ๆก็มารับเด็กๆไปเที่ยวกันพอดีเลยมีเวลาได้สวีทกับหวานใจ คึคึ
“เออ แล้วตกลงมึงอยากดูหนังเรื่องไร” เป้น้อยที่กำลังพลิกหมูในกระทะไปมาถามผม
“อยากดูหนังผี”
“หื้ม? แน่ใจ๊?”
“อื้อ แน่”
“จะไม่ร้อง? ไม่ปิดตา?”
“เอ่อ.. มั้ง” ฮ่าๆๆๆ จะไม่ให้ไอ้เป้สงสัยได้ไงก็เวลาผมดูหนังผีทีไร จ่ายค่าตั๋ว 200 ได้ดูไม่ถึง 20 ปิดตาแม่งทั้งเรื่องแล้วเอาแต่ถามไอ้เป้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง แต่แปลก ผมก็ยังอยากจะดู
“ตามใจนะ อย่างอแงแล้วกัน” ไอ้เป้พูดแล้วคีบหมูสามชั้นมาใส่ในจานผม
“อื้อ ไม่งอแง” ผมรีบพยักหน้ารัวๆแล้วคีบหมูขึ้นมากิน อ๊า อร่อย ผัวตามใจแบบนี้คืนนี้ต้องให้รางวัล คึคึ
“....อ๊ายยย” หือ? เหมือนผมจะได้ยินเสียงกรีดร้องแว่วๆมาจากไหนสักแห่งนะ ยังไม่ทันจะได้เลือกหนังก็หลอนแล้วเรอะ? ผมมองหาก็เห็นแต่ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งน่าจะเป็นเด็กมัธยม คงจะคุยเรื่องสนุกๆกันตามประสาเด็กวัยไล่เลี่ย(?)กับผมละมั้ง
“ผมเริ่มยาวแล้วนะ จะตัดไหม” ไอ้เป้ยื่นมือยาวๆของมันมาเสยผมเปิดเหม่งของผม
“ตัดพร้อมกันดิ เอาทรงเดียวกัน นะๆ” ผมเลยขอให้มันตัดด้วยเพราะพวกผมไม่ได้ตัดผมนานแล้ว
“อยากหล่อเหมือนกูอ่ะดิ” มันปล่อยหน้าม้าผมลงแล้วเอากำปั้นมาทุบหัวผมแทน ทำร้ายร่างกายมากกกก กูจะฟ้องปวีณา
“กูต้องหล่อกว่าอยู่แล้ว ไอ้น้อง” ผมเลยยักคิ้วกวนตีนมันไปทีนึง
“จ้าๆ พ่อคนหล่อ รีบๆกินให้อิ่ม ไหนจะตัดผมไหนจะดูหนัง”
“มึงรีบ? ยังไม่เที่ยงรีบแล้ว?”
“ผมขอโทษครับเมียครับ ไม่รีบแล้วครับ ตามสบายเลยครับ”
“ดีมากกกกก” แล้วผมก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้าต่อพร้อมกับได้ยินเสียงโหยหวน(?)จากสาวๆโต๊ะเดิม หรือบางทีพวกเธออาจจะเหยียบเท้ากันก็เป็นได้นะ หลังจากที่ผมสองคนเริงร่าและอิ่มหนำสำราญกับอาหารเกาหลีกันแล้วก็จ่ายเงินแล้วเดินออกมาจากร้านเพื่อจะไปตัดผมต่อ where where is where where (ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอโทษถ้าไม่เก็ทมุข T T) ตัดผมเสริมหล่อก่อนค่อยดูหนังละกัน
“...เห้ยมึง ตามมะๆ”
“ตามเหอะมึง กุอยากฟิน” หืม? ดาราเกาหลีมาเหรอ สาวๆโต๊ะนั้นถึงได้พูดอะไร ตามๆ หรือผมอาจจะหูแว่ว


“เป้ ไปกินติมก่อนนะค่อยดูหนัง” ผมเกาะแขนไอ้เป้แล้วพูดขึ้นมา ผมสองคนตัดผมเสร็จแล้วแหละ บอกเลยว่าหล่อเฟี๊ยว
“ยังไม่อิ่มอีก” ไอ้เป้ก้มหน้ามามองผมแล้วถาม
“ก็มันไม่เหมือนกัน เมื่อกี้เป็นอาหารหลัก อันนี้เป็นของว่าง เราควรกินให้ครบนะ ไม่ควรเลือกกิน” ผมเงยหน้าพูดกับมันทั้งๆที่มือยังเกาะแขนมันอยู่
“แต่มึงอ่ะเขาเรียกกินไม่เลือกแล้วหลิว ตัวเท่าเมี่ยงกินอย่างกับสูบ” มันพูดแล้วเอากำปั้นมาวางบนหัวผม เอะอะทุบๆ
“ไม่ได้หรือไงล่ะ” ผมถามมันเสียงอ่อย
“ถามจริง” ไอ้เป้หันมาหาผมทำหน้าตาจริงจัง เอ่อ..
“ถะ ถามอะไร” มึงจะทำหน้าจริงจังทำไมเนี่ย กูไม่ค่อยคุ้นกับความจริงจัง
“มึง...”
“อะไร กูอะไร”
“กระเพาะมึงมีหลุมดำใช่ไหม ตอบมานะ!” 0.0 ผมนี่ได้แต่นิ่ง คือมึงจะทำหน้าตาจริงจังเพื่อ????? กูลุ้นจนขี้แทบเล็ด วู้ววว
“ฟายยยยย”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หน้ามึงอย่างตลกอ่ะหลิว” มันเอามือมาเขี่ยๆจิ้มๆแก้มผมแล้วหัวเราะอย่าบ้าคลั่ง อืม ดูท่าว่าไอ้เป้จะสะใจมากนะที่ได้กวนตีนผมเนี่ย มีลูกกวนตัวมีผัวกวนตีนจริงๆ -.- (มันใช่เหรอ)

Rrrrrrrrr

ยังไม่ทันจะได้ทำร้ายไอ้เป้คืนโทรศัพท์ผมก็สั่นขึ้นมาก่อน แม่ผมเองสงสัยเรื่องเด็กๆ
 “ครับแม่”
(หลิว คุยกับน้องจุนนะ น้องจุนอยากคุยด้วย)
(คุณแม่)
“ว่าไงน้องจุน เที่ยวสนุกไหม”
(สนุกๆๆๆ น้องจุนได้ถ่ายรูปกับพี่หมีด้วยล่ะคุณแม่)
“เหรอ ดีจัง แล้วน้องจุนเป็นเด็กดีหรือเปล่า”
(เป็นสิน้องจุนเป็นเด็กดี น้องจิณก็เป็นเด็กดี น้องไม่งอแงเลยคุณแม่)
“ดีจังเลย งั้นตอนเย็นเจอกันนะ”
(โอเค๊ คุณแม่ขอคุยกับคุณพ่อบ้างจิ) ผมเลยยื่นโทรศัพท์ให้เป้ที่ยืนมองตาปริบๆอยู่ข้างๆ
“ครับ ทานข้าวยัง”
“เหรอ ทานเยอะๆนะ”
“...ไม่ได้ น้องจุนต้องทานข้าวก่อนค่อยทานขนม”
“ดูน้องด้วยนะ”
“ครับ ไม่ดื้อนะ เดี๋ยวพ่อซื้อขนมไว้ให้”
“โอเคครับ เจอกันตอนเย็นนะ” แล้วเป้ก็วางสายไป ผมชอบเวลาที่เป้คุยกับเด็กๆนะมันดูน่ารักมุ้งมิ้งยังไงไม่รู้ แลดูเป็นคุณพ่อที่อบอุ๊นอบอุ่น
“ป่ะ ดูหนังกัน” มันยื่นโทรศัพท์มาให้ผมแล้วจูงมือผมขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นโรงหนัง
“คิดถึงเด็กๆเนอะ” ผมพูดขึ้นมาตอนเดินไปเรื่อยๆ
“เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้เจอ ตอนนี้ก็สวีทกับพ่อของเด็กๆไปก่อนนะ” พูดเฉยๆจะไม่ว่าอะไรนะ แต่คือยื่นหน้ามาใกล้ๆแล้วทำหน้าหื่นนี่คือ?
“ก็ได้ฮะป๋าเป้ เลี้ยงดูน้องหลิวด้วยนะ” ผมเลยพูดกลับไปแล้วซบกับแขนมันพร้อมกระพริบตาปริบๆ
“ได้สิจ๊ะ เดี๋ยวป๋าดูแลน้องหลิวเองมาม๊ะคนดีของป๋า ไปซื้อตั๋วหนังกัน” มันพูดแล้วลุบหัวผมเหมือนผมเป็นเด็กป๋าจริงๆอ่ะ


เฮ้อออออ เห็นว่าหล่อหรอกนะถึงยอมให้ลูบเนี่ย   ว่าแต่....ตรงมุมเสานั่นเป็นเด็กผู้หญิงกลุ่มนั้นอีกแล้วเหรอ แถมยังมองมาทางนี้อีก สงสัยคิดว่าผมเป็นศิลปินเกาหลีล่ะมั้ง แหม...ถึงผมจะหล่อแต่ผมก็ไม่ใช่อปป้าของสาวๆหรอกนะ เอ้อ หล่อเพลีย...


End of special part

สั้นเนอะ ไม่มีไรมาก คิดถึง ฮ่าๆๆๆ อยู่ๆมันก็แว๊บเข้ามาในหัว อ่านกันเล่นๆแก้เครียดนะตัว (เอ๊ะ! หรืออาจจะเครียดกว่าเดิมเพราะความหล่อของอิหลิว กรั๊กๆ)  :laugh: ไว้โมเมนท์มันวูบเข้ามาในหัวเมื่อไหร่จะแวะมาหานะตัว ขอบคุณทุกคอมเมนท์ทุกกำลังใจนะคะ รักคนอ่านนะ จุ๊บๆๆๆๆๆ  :กอด1: โบกมืออย่างนางงาม

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-11-2014 21:19:49

น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-11-2014 21:46:08

ฟินไปไกลแล้วใช่ไหมสาววายกลุ่มนั่นอ่ะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 03-11-2014 22:57:54

สาวๆกลุ่มนั้นนั่นมันเค้าตอนเป็นเด็กน้อยเลยอ่ะ :m20:
สวีทหวานหยดย้อย น่ารักจริงๆ :o8:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: minniez ที่ 04-11-2014 21:10:10

น่ารัก น่าฟัด ที่สุด อ่านแล้วแบบ งุงิ  สนุกๆๆๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 04-11-2014 21:43:32

อยากให้หลิวท้องอีกกก 5555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-11-2014 23:03:14

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 05-11-2014 00:53:38

ถ้าสาวๆมาได้ยินแบบชัดๆ

ไม่แค่จะฟินถึงกับละลายเลยทีเดียว

ครอบครัวน่ารัก หรรษามาก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunuchhh ที่ 05-11-2014 11:17:55

เรื่องน่ารักจริงๆคะชอบมากกก :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 05-11-2014 16:15:00

น่ารัก  :m3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 05-11-2014 21:33:23

 :impress2: น่าร๊ากกกกกกกอ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 05-11-2014 21:54:56

สนุกมากอ่านรวดเดียวจบเลย เป็นนิยายที่หาได้ยากมากในเล้า เพราะไม่มีดราม่าเลย ชอบมากเลยคะ อ่านไปยิ้มไปมีน้ำตาซึมเป็นบางตอน ขอบคุณคนแต่งที่แต่งนิยายดีมาให้อ่านกัน :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 06-11-2014 12:04:31

 :m20:   ดีมากๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 06-11-2014 12:50:14

อย่กเป็นเด็กผู้หญิงกลุ่มนั้น 555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 06-11-2014 16:55:33

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ  :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 06-11-2014 21:19:28

ฮาเด็กผญ.กลุ่มนั้นอ่ะ คงฟินกระจาย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: lahlunla ที่ 07-11-2014 20:44:46

เนื้อเรื่องสนุกอ่ะ อ่านลื่นไหลมาก ไม่มีเครียดเลย หลิวเป็นคนที่คิดน้อยมาก ฮา ไม่คิดมากไง

น้องจุนกับน้องจิณก็น่าเกลียดน่าชังมาก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: dreeanm ที่ 07-11-2014 20:53:12

จะมีตอนพิเศษวันลอนกะทงมั้ยน้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: npsp2555 ที่ 08-11-2014 12:14:35

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆ ชอบมากค่ะ อยากอ่านอีก :pig4: o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 08-11-2014 22:51:56

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 10-11-2014 20:15:42

เพิ่งเข้ามาอ่านอาทิตย์ที่แล้ว
อ๊ายทำไมจบไวจัง
จะภาคต่อน้องจุนไหมอ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-11-2014 00:28:45

ขอบคุณคะที่แต่งเรื่องน่ารักๆให้อ่าน สนุกมากเลยจ้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 11-11-2014 20:19:26

น่ารักจริงๆครอบครัวนี้ :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: poppee ที่ 14-11-2014 06:24:23

น่ารักจุงเบยยย
หวานกันอย่างนี้จะมีคนที่3รึป่าวน้ออออ :impress:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 14-11-2014 14:17:43

:hao3:

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ นะคับ
อ่านแล้วน่ารักจริงๆ

ขอบคุณคับ

 :hao6:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: samsui ที่ 15-11-2014 13:10:07

 :katai2-1: :katai2-1: อ่านรวดเดียวจบ สนุกดีอะอ่านแบบเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 16-11-2014 22:56:50

น่ารักจริงๆครอบครัวนี่

หลิวกับเป้น้อยเป็นคู่ที่น่ารักมาก

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ดีๆๆ แบบนี้คะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 17-11-2014 12:47:45

ตาย ตาย  .. อ่านเรื่องนี้ยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู

กว่าจะจบเล่นเอากรามแทบค้าง  สนุกมาก ๆ เลยครับ

ขอบคุณที่เขียนเรื่องดี ๆ ให้ได้อ่านครับผ๊ม บวกเป็ด บวกคะแนนให้เน่อ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 19-11-2014 21:23:18

 :katai4: ชอบๆๆๆ อ่านจบไป 2 รอบและ สนุกๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: jeabjunsu ที่ 01-12-2014 21:16:11

เป้น้อยกับน้องหลิวน่ารักอ่าาา
ต้องขอบคุณลุงนะที่ทำให้ครอบครัวนี้สมบูรณ์ด้วยการมีน้องจุนกับน้องจิณมาเป็นของขวัญที่มีค่ามากที่สุด
รักเรื่งนี้จังเลยค่าาา

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: oily61 ที่ 02-12-2014 19:56:05

ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวดีๆ เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากๆ :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: BoJuNg ที่ 03-12-2014 19:49:57

กรี๊สสสสสสสสส


น่านักมากเลยยยย :-[

คนแต่งมีเรื่องอื่นที่ลงไว้อีกไหมคะ  จะติดตามม

รักนิยายฟีลกู้ดดดมากกกกกก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: bookie ที่ 04-12-2014 22:00:32

หวานใส ไร้มาม่า น่ารักดีชอบๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 05-12-2014 22:05:32

อ๊าย เขิน เรื่องนี้ใสๆมาก
แต่เป้แอบมีหื่นนะ
ชอบตอนที่เป้ดูแลหลิวอ่า
น่ารักที่สุด ดูมุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้งมากอ้ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: BeauBeeiiz ที่ 08-12-2014 07:31:13

สนุกมาก อ่านแล้ววางไม่ลงอ่ะจริงๆ

เหมาะกับคำว่าครอบครัวสุขสันต์ที่สุด บอกเลยยยยย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 16-12-2014 00:26:26

อ่านรวดเดียวในช่วงสอบ หาแรงบันดาลใจในการตอบข้อสอบได้ดีเลย555555 TT เรื่องราวน่ารักมากเลยค่ะ ไม่มาม่าให้เครียดด้วย(ไม่นับมือที่3หรือตอนทำคอนโดเซอร์ไพร์ส) ชอบมากเลนค่ะ มีกำลังใจในการอ่านหนังสือต่อแล้วเย้ๆ ^^

รอตอนพิเศษอีกจ้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chrysan ที่ 07-02-2015 23:15:05

'เออว่ะ แล้วผมรู้หรือเปล่าวะว่าไอ้เป้มีลูกกับผมแล้ว'  :m20: 
'อืม...ไอ้เป้ไม่ได้จริงจังกับผมเพราะต้องดูแลผม เรื่องมันเป็นแบบนี้สินะ'  :laugh:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chrysan ที่ 08-02-2015 12:48:24

ชอบพระเอกเรื่องนี้ เป็นทั้งสามีที่ดีและคนรักที่ดี เป็นผู้ชายที่อบอุ๊นอบอุ่นจริงๆ
ชอบหลิวที่แมนอะ ไม่ได้อ่อนหวานแต่ก็น่าดูแล นิสัยเหมือนเด็กเฮี้ยวมากกว่า
น้องจุนก็น่ารัก แต่น้องจิณกินทุกอย่าง 5 5 5

ขอบคุณที่แต่งนิยายอบอุ่นแบบนี้ให้อ่านน้าา  :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 08-02-2015 20:44:05

สนุกค่ะ หลิวฮามากมาย :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 10-02-2015 08:55:23

น่าร๊ากกกกกกกกกกก น่ารักมากๆๆๆๆ เรื่องนี้ไม่มีดราม่าเลย เป็นเรื่องแรกเลยนะที่อ่านแนว mpeg แล้วไม่มีดราม่า ชอบนะคะ ชอบมากๆๆๆเลย แต่งเรื่องน่ารักๆแบบนี้อีกนะคะ หรือถ้านึกตอนพิเศษๆอีกได้ก็มาลงได้นะคะ ^^ :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 10-02-2015 20:47:35

น่าร้ากกกกก~  :-[

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 14-02-2015 12:59:02

 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 19-02-2015 15:23:54

น่ารักมากๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 22-02-2015 14:00:58

น่ารักมากเลยยยย
รอตอนพิเศษอีกนะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 25-02-2015 17:28:49

ชอบๆๆๆๆๆๆ น่ารักมากๆๆ เลย น้องเป้น้องหลิวนี่จะกิ๊กกั๊กกันตั้งแต่ยังเล็กเลยนะเนี่ย :z1:  :katai5:

น้องจุนกับน้องจิณก็น่ารักอยากให้มี part พิเศษตอนเด็กๆ โตแล้วด้วยค่ะ :z13:

แต่รู้สึกว่าน้องจุนจะชอบของเล่นและชุดแบบผู้หญิงมากกว่านะเนี่ย :impress2:  :-[

ส่วนน้องจิณโตขึ้นจะเป็นยังไงบ้างน้า :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 25-02-2015 23:27:38

      เป็นนิยายที่แต่งได้น่ารักมาก มาก ไม่มีดราม่าด้วย อ่านแล้วชอบๆๆ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: samsui ที่ 30-03-2015 08:04:27

 o13 เข้ามาอ่านรอบสองก็ยังสนุกอยู่ ขอบคุณมากคร้าบบ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: |ψ|PEAT_ZA|ψ|℠ ที่ 31-03-2015 02:35:39

เป็นเรื่องที่อ่านไปยิ้มไปทั้งเรื่อง
อ่านแล้วฟินอย่างมีความสุข ไร้ดราม่ามาเบียดเบียน
เหนื่อยล้ากับดราม่าขมๆจากที่อื่นก็มาหาความหวานๆฮาๆได้จากเรื่องนี้
ขอบคุณคนเขียนมากครับ
^^

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Invisible girl ที่ 02-04-2015 22:11:54

อ่านรวดเดียวจบ อ่านแล้วชอบคะ
ฟิน ไม่ค่อยเครียด อ่านแล้วยิ้มจนเมื่อยปาก
ขอบคุณที่เขียนขึ้นมาคะ
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 06-04-2015 18:05:59

ขอบคุณสำหรับนิยายฟีลกู๊ดแบบนี้นะครับ ชอบจังเลย
นี่ถ้าอ่านก่อนนอนคงจะนอนหลับฝันหวานน่าดู

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวๆดีๆที่นำมาแบ่งปันครับ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: littlepink ที่ 06-04-2015 23:06:27

น้องจุน น้องจิณ น่ารักจังเลย :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: PrInCeZzAoFz ที่ 26-04-2015 21:17:29

โครตชอบบบบบบบบบบบบบ
น่ารักมากเลยอ่ะ
หลงรักทุกคนเลย
 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: llmup ที่ 28-04-2015 09:14:03

เราไม่เคยเจอพลอตเรื่องที่รักกันแต่ต้นแบบนี้เลย555
เป็นเรื่องแรกสำหรับเราจริงๆค่ะ แต่รักมากกก
ไม่ดราม่า ชอบม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :katai2-1:

เราชอบเรื่องอะไรที่ไม่ดราม่าอยู่แล้วเป็นทุน
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เนื้อหาดีอบอุ่น ขาดๆเกินๆของตัวละคร555

ผม.คู่นี้รักกันดีแท้ ตอนท้ายๆนึกว่าจะกินมาม่า ที่แท้แอบทำเรื่องดีๆตีตายเลยนิ55
ตลกมากน้องกัดนิ้วจุน5555 มันคือเรื่องจริงของพี่น้องเด็กน้อยจริงๆ
ขอบคุณนะค่ะสำหรับนิยายดีๆ  :katai5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 28-04-2015 13:09:11

น่ารัก
อบอุ่น
ชอบจัง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 05-05-2015 23:51:02

ชอบมากๆเลยค่ะ สนุก น่ารัก ครอบครัวสุขสันต์  ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: chard ที่ 07-05-2015 22:39:35

อ่านนิยายแนวนี้ ผู้ชายตั้งท้องเป็นครั้งแรก สนุกดีครับ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 18-05-2015 15:45:28

น่ารักมากเลย ชอบๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 18-05-2015 23:34:55

กลับมาอ่านอีกครั้งก็ยังน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ppmmintsr ที่ 19-05-2015 12:11:11

โอ่ยยยยขอสเปเชียลมาบ่อยๆนะคะนักเขียน

ชอบมากๆ  :L1: :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: coolmaoil ที่ 31-05-2015 21:55:45

อ่านรวดเดียวจบ มันน่ารักละมุนมากอ่ะ ช๊อบบบบบบบบบบบบบบบชอบ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: gloyjai ที่ 03-06-2015 00:38:59

ขอบคุณสำหรับนิยาย กลับมาอ่านรอบที่สิบ สนุกมากค่ะเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 27-06-2015 23:58:52

 :impress2: :impress2: :impress2:
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะ สนุกน่ารักมากๆเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 18-07-2015 09:22:47

 :กอด1: ครอบครัวนี้น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 18-07-2015 15:24:43

น่ารัก สนุกอ่ะ
:กอด1: :กอด1:
:กอด1: :กอด1:
:กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 28-07-2015 10:16:35

กลับมาอ่านรอบสอง ยังสนุก ฮา เหมือนเดิม :m4: :m4:
 
ปล. คนเขียนมีผลงานรื่องอีกไหมอะ หรือแวะมาลงตอนพิเศษบางนะคะ  :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: hczmtp ที่ 04-08-2015 19:40:57

เป็นครอบครัวที่น่ารักมากเลย  :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 07-08-2015 20:26:27

ชอบๆน่ารักดี อ่านแล้วมีความสุขกับความรักของเขาทั้งสอง. เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบมาก หาได้ยากในปัจจุบันนี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: tutatoomtam ที่ 08-08-2015 09:18:28

ฮ่วยยยยยยยย! น่ารักเกินไป อ่านไปหัวเราะ ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม หึ!! 5555555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 08-08-2015 15:38:17

 o13 สนุกน่ารักดี

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chrysan ที่ 02-09-2015 19:23:46

รอบที่สอง
ชอบเวลาที่เป้คุยกับลูกอะ อบอู๊นนนนอบอุ่น Family man สุด ๆ
หลิวก็ใช้ชีวิตแบบสนุก ๆ เฮฮาไปกับทุกเรื่อง
อ่านแล้วอารมณ์ดีตั้งแต่ต้นจนจบอะ
          :3123:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 05-09-2015 18:07:31

กลับมาอ่านอีกรอบ  ยังสนุกเหมือนเดิม อิอิ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: M_April ที่ 06-09-2015 21:29:37

น้องจุณน่ารักจัง ชอบค่ะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 10-09-2015 08:54:19

น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมโก๋ ที่ 14-09-2015 02:05:53

อ่านรวดเดียวจบเลย ชอบน้องจุนจัง น้องจิณก็ด้วย ครอบครัวสุขสันต์สุดๆ ขอบคุณสำหรับนิยายอบอุ่นๆแบบนี้ด้วยน้า^^

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: TiwAmp_90 ที่ 18-11-2015 02:55:24

 :hao7:

ชอบบบบบบบบบบบบบ บ!

คือ มันละมุนมาก อ่านเรื่อยๆ แล้วมันฟินสุดๆ
ไม่มีตัวร้ายที่ร้ายจริงๆจังๆ ไม่มีดราม่าหนักๆ แค่มีพ่อแง่แม่งอนบ้าง
เป็นชีวิตคู่ที่น่าอิจฉาและน่ารัก

น้องจุณ...ลุงป้าน้าอาเห็นอนาคตของหนูแล้วนะลูก 5 5555
อยากอ่านภาคต่อของน้องจุณกับน้องจิณจัง ^^'

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: z9_0 ที่ 22-11-2015 07:55:00

อย่างน่ารักอ่ะชอบสบายๆ โดยส่วยตัวชอบอ่านแบบมีครอบครัวแบบนี้ด้วย
ชอบทำพูดหลิวอ่ะ ผมกับผัว อะไรพวกนี้
เริศมากมีผัวต้องไปเลยอย่าได้อายจ้า

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 15-12-2015 10:09:41

น่ารักมาก ๆ ครับ ..... ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 20-02-2016 19:26:44

อ่านรอบสองก้อน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 03-03-2016 17:58:33

คืออ่านแล้วอยากมีลูก 5555555

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: TuiLoveKhaKing ที่ 04-03-2016 08:59:29

น่ารักมากจริงๆ รักกันไปนานๆเนอะะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 11-03-2016 20:52:37

เข้ามาอ่านแล้วอ่านอีก :-[

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: shokon ที่ 21-03-2016 17:49:53

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ชอบที่สุดแนวแบบนี้ น่ารัก ไม่ดราม่า ไม่เครียด อ่านแล้วเพลินสุดๆ เพลินแบบไม่อยากให้จบเลยทีเดียว แนวแบบนี้ะที่ตามหา สนุกมากกกกกกกกกกกกก :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 24-04-2016 06:49:02

เอาน้องให้น้องจุนน้องจินอีกซัก2หน่อสิคะ :hao3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: i_Tipz ที่ 19-06-2016 22:28:50

อ๋อย ย ย ย~~  :mew1: ...

น่ารักเวอร์  อ่านไปยิ้มไปปวดแก้มเรยอะ น่ารักสุดๆ  o13 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 20-06-2016 13:35:06

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 22-06-2016 00:19:50

 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: pwstz ที่ 26-06-2016 17:49:27

มาไล่อ่านทีเดียวจบเลย
ถึงหน้าจะไม่มาก แต่เราทำสารบัญไว้ให้เผื่อค่ะ  :hao7:

Chapter 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2742880#msg2742880) // chapter 2  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2742886#msg2742886) // chapter 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2742904#msg2742904) // chapter 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2743771#msg2743771) // chapter 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2744742#msg2744742) // Special part วันสุนทรภู่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2745730#msg2745730)
Chapter 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2746461#msg2746461) // chapter 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2747522#msg2747522) // chapter 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2748464#msg2748464) // chapter 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2749874#msg2749874) // chapter 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2750835#msg2750835)
chapter 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2751339#msg2751339) // chapter 12  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2752078#msg2752078) // chapter 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2752967#msg2752967) // chapter 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2755665#msg2755665) // chapter 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2756686#msg2756686)
chapter 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2757449#msg2757449) // chapter 17  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2758072#msg2758072) // chapter 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2759671#msg2759671) // chapter 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2761877#msg2761877) // chapter 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2765726#msg2765726)
chapter 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2769543#msg2769543) // chapter 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2770596#msg2770596) // chapter 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2773522#msg2773522) // chapter 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2774381#msg2774381) // chapter 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2775210#msg2775210)
chapter 26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2779373#msg2779373) // Special chapter ..รักครั้งแรก (By เป้น้อย) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2781935#msg2781935) // Special Mother's Day (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2785669#msg2785669)
chapter 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2787644#msg2787644) // chapter 28  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2836138#msg2836138) // chapter 29 (END)  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2861025#msg2861025) // Special part (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42598.msg2863556#msg2863556)

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 29-06-2016 15:03:10

น่ารักมากอ่ะเรื่องนี้
ครอบครัวสุขสันต์
ว่าแต่น้องจุนทำไมอยากใส่กระโปรง 555+
น้องจิณกะเอาขวดนมสีชมพู 555+
ว่าจะมีลูกคนที่สามอีกป่าว อิอิ :mew3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ (up 03/11/14)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥MPEGz♥ ที่ 03-07-2016 18:23:58

ชอบบบบบ เรืองนี้น่ารัก เป้น้อยกับหลิว อ่านแล้วละมุนหัวใจ แรกๆ เราคิดว่าจะมีอีกคู่นะ ต้นบีม หรือบีมต้น 555 เราแอบจิ้นสองคนนี้ด้วยแหละบอกเลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 10-07-2016 23:37:40

เดทกับเป้น้อย

‘ค่ะ มาต่อกันที่ข่าวดีของกลุ่มคนรักร่วมเพศนะคะ อย่างที่ทราบกันดีนะคะว่าทุกวันนี้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมีความก้าวหน้ามาก ล่าสุดนะคะ มีการคิดค้นวิธีการทำให้ผู้ชายสามารถตั้งครรภ์ได้อย่างผู้หญิงเราเลยนะคะ แต่ยังอยู่ในขั้นตอนของการวิจัยอยู่นะคะ ว่าการปลูกถ่ายมดลูกเทียมจะสามารถทำได้หรือไม่ค่ะ’

‘นั่นล่ะฮะท่านผู้ชม ถ้าสามารถทำได้จริงก็ถือว่ามีเฮในกลุ่มชายรักชายกันเลยนะฮะ แต่ก็ต้องดูตามหลักกฎหมายและหลักมนุษยธรรมกันด้วยนะฮะ’
‘ใช่ค่ะ แล้วถ้าทำได้จริงนี่ต่อไปผู้หญิงลำบากเลยนะคะ’
‘นั่นล่ะฮะ เอาล่ะฮะมาดูกันที่ข่าวต่อไป...’

“โห่ นักวิทยาศาสตร์รึจะสู้ลุงเทพ เนอะเป้เนอะ” ผมกดเบาเสียงโทรทัศน์แล้วพูดกับเป้ก่อนจะหันไปทางศาลพระภูมิที่ตั้งอยู่หน้าบ้าน เมื่อก่อนบ้านผมไม่มีศาลหรอก ก็เพิ่งจะตั้งหลังน้องจิณเกิดนี่แหละฮะท่านผู้ชม..

“งั้นเดี๋ยวไปเรียกนักวิจัยมาดู” เหยเป้ พูดเฉยๆมือไม้ไม่ต้องเลื้อยก็ได้นะนาย เดี๋ยวกระโดดทับหรอก

“หิวๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยหิวจังเลย ไส้น้องจุนกำลังจะขาดแล้ว โอ้ยยยยยย” ยังไม่ทันจะได้สวีทวี๊ดวิ้ว กี๊ดกิ้ว ฟี้ดฟิ้วกับเป้ เสียงคนโตก็ดังมาก่อนตัวเลย

“หิวๆๆๆ น้องจิณก็หิว ข้าวจ๋า”

“ค่อยๆเดินสิครับน้องจุนน้องจิณ วิ่งทำไมเดี๋ยวก็หกล้มนะ” พอเป้ได้ยินเสียงก็รีบลุกไปดูลิงที่ร้องเพราะความหิว

“น้องจุนกับน้องจิณหิว หิวมากๆๆๆๆเลย อ๋อย”

“อะไรจะหิวกันขนาดนั้นห๊ะ ลิงจุน”

“เอ๋า ก็เมื่อคืนนะน้องจุนฝันแหละ ก่อนนอนน้องจุนดูสกูปี้ดูแหละทีนี้นะน้องจุนก็ฝันเลยคุณแม่ ฝันว่าโดนหุ่นยนต์ที่เลียนแบบสกูปี้ดูวิ่งไล่ล่ะ น้องจุนก็เหนื้อยยยยยยเหนื่อย ตื่นมาน้องจุนก็เลยหิวมากๆเลยไง” เป็นตุเป็นตะจริงๆ

“แล้วน้องจิณล่ะไปวิ่งหนีหุ่นยนต์กับพี่เขาหรือเปล่าครับถึงได้หิวเหมือนกันเลย”

“ไม่ๆ น้องจิณไม่เห็น แต่พี่น้องจุนบอกว่าน้องจิณก็ไปด้วยในฝัน น้องจิณก็เลยต้องเหนื่อยแล้วหิวเป็นเพื่อนพี่น้องจุน”

อ่ออออ... ครอบครัวนี้ปกติกันดี

RRrrrrrrr Rrrrr

อุ๊ย! แม่โทรมา

“ว่าไงครับคนสวย คิดถึงเหรอ หรือว่าอยากให้เงินใช้”

(อือ คิดถึง อ้อไม่ต้องดีใจ ไม่ได้หมายถึงน้องหลิว แม่หมายถึงหลาน) เอ้าแม่!

“หูยยย ใจย้าย”

(ฮะๆ เออ วันนี้ขอตัวหลานรักทั้งสองไปเที่ยวนะ พ่อเราเพิ่งกลับมาจากดูไบ อยากใช้เงิน)

“เอาหลิวไปด้วยยยยยยย หลิวขอไปด้วย” อะไรกันอ่ะ จะไปเที่ยวกันแล้วทิ้งลูกในไส้ได้ไง ได้ยินเสียงกุกกักๆ สงสัยแม่เอาโทรศัพท์ให้พ่อ

(ไม่ต้องมาอ้อน เบื่อหน้าแล้ว กูจะไปเที่ยวกับหลานกู ส่วนมึงไปให้ผัวเลี้ยงนู่น) เอ้าพ่อ นี่ลูกพ่อไง ทำไมใจไม้ไส้ระกำกับลูกได้ขนาดนี้ T^T

“พ่ออ่ะ จำไว้”

(ฮะๆ จริงๆเลยพ่อลูกคู่นี้ ของน้องหลิวน่ะพ่อเค้าสั่งคอลเลคชั่นใหม่ของ marvel ให้แล้ว) หูยยยยย พ่อผู้น่ารัก พ่อผู้ประเสริฐ พ่ออันเป็นที่รักของลูก

“จริงดิคุณแม่ หูย ขอบคุณครับ” ผมนี่ยิ้มแป้นเลย ก็แหม งานอดิเรกของผมก็สะสมของเล่นของ marvel นี่แหละ แต่กว่าจะตัดใจซื้อได้แต่ละทีนี่เหงื่อแทบตก เสียดายตัง T^T

(ไปบอกมันทำไมก็ไม่รู้ โตเป็นควายแล้วยังสะสมของเล่นอยู่อีก) แหมๆ ปากก็บ่นแต่ก็ซื้อให้เค้า น่ารักจริงๆเลย

“ขอบคุณครับคุณพ่อที่น่ารักของน้องหลิว คึคึ”

(เออๆ อย่าลืมอาบน้ำแต่งตัวให้หลานชายกูหล่อๆด้วย เดี๋ยวเข้าไปรับ ส่วนมึงจะไปออกเดทกับผัวที่ไหนก็ไป แค่นี้นะ)  แล้วพ่อก็วางสายไป...  บางทีหลิวก็คิดน้า ว่าหลิวถูกพ่อเก็บมาเลี้ยงหรือเปล่า แต่ไม่เป็นไรอารมณ์ดี ได้ของเล่นใหม่ คึคึ

“พ่อกับแม่จะพาหลานไปเที่ยวเหรอ”  พอวางสายเสร็จเป้น้อยก็หันมาถาม

“อื้อ พ่อเพิ่งกลับมาจากดูไบ เลยอยากไปเที่ยวกับเด็กๆ แล้วก็จะทิ้งกูกับมึงไว้กลางทาง เราถูกเทอ่ะเป้” ผมพูดไปก็ซบไหล่เป้น้อยไปให้เห็นถึงความรันทดของชีวิต

“ปัญญาอ่อน” ........ จ้ะ ไม่ใช่แค่พ่อเท่านั้นที่ไม่รัก ผัวก็ไม่รักด้วยเช่นกัน ถั่มถูกแล้ววววววว ที่เธอเลือกเขาแล้วทิ้งหลิวไว้ตรงกลางโซฟา กระซิก

“ฮึก..”

“มีเมียกับเขาทั้งคนก็ไม่ปกติ ชีวิตกูนี่ช่างน่าสงสารจริงๆ” เป้น้อยพูดแล้วส่ายหน้าแบบเอือมระอาสุดๆ หลิวทำอะไรผิด บอกหลิวที

หลังจากที่พ่อกับแม่มารับเหล่าลิงๆไปผมกับเป้น้อยก็ว่างกันทันที วันหยุดแบบนี้ไม่นอนโง่ๆบนเตียงก็ต้องไปเที่ยวสิ ว่าแล้วก็หันไปหาเป้น้อยที่กำลังตามหาโปเกม่อนอย่างเอาเป็นเอาตาย

“เป้จ๋า ไปเที่ยวกัน”

“เที่ยวไหนอ่ะ” คือบางทีนะ เงยหน้าขึ้นมาคุยกันก่อนก็ได้มั้งเป้

“ไม่รู้วววววว พวกลิงไม่อยู่ก็ไม่มีไรทำอ่ะ”

“ไปเล่นสนุกกันไหมล่ะที่รัก มีอะไรให้ทำทั้งวันทั้งคืนเลยนะ” แหม ทีอย่างนี้ล่ะวางโทรศัพท์มาคุยกับกูได้นะ ดูเอานะทุกคน เห็นมันนิ่งๆดูอบอุ่นๆแบบนี้อ่ะตัวดีเลย ไอ้หื่น!

“พอเลย หน้ามึงนี่อย่างกับเสี่ยจะอ้อยเด็ก ลุกเลยนะกูจะไปเที่ยว ถ้าไม่ไปก็เรื่องของมึง” ไม่รงไม่รอมันแล้ว จะออกไปแรด!!!!

ฮี่ๆๆๆๆ สุดท้ายเป้น้อยก็พ่ายแพ้ให้ผมยอมทิ้งโปเกม่อนชู้รักพาผมออกมาเปิดหูเปิดตาจนได้ แล้วตอนนี้ผมก็มาอยู่ที่สถานที่จัดงานแสดงสินค้าที่มีขายตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันน้ำตกจำลองแห่งหนึ่งย่านเมืองทองธานี ที่มานี่ก็ไม่ใช่อะไร มาเดินดูของแต่งบ้านเพราะเป้น้อยบอกว่าอยากมา ซึ่งผมก็ยังงงอยู่ว่านี่มันงานขายอะไรกันแน่ มีตั้งแต่ของกิน ของใช้ เครื่องครัว ของแต่งบ้าน ทำสวน ขายเสื้อผ้า รองเท้า รับจัดงานแต่งก็มี สากกะเบือยันเรือรบจริงๆ แล้วในขณะที่กำลังเดินผ่านโซนเวดดิ้งแฟร์

“คุณน้องขาคุณน้อง พี่ขอเวลาคุณน้องสักแป๊บนึงนะคะ” มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาขวางผมกับเป้น้อยไว้

“เอ่อ ครับ”

“คุณน้องขามีแพลนที่จะแต่งงานไหมเอ่ย เนี่ยคุณพี่นะคะมีโปรโมชั่นพิเศษสำหรับคู่รักที่ซื้อแพกเกจในบู้ทของเราด้วยนะคะ ลดราคาพิเศษ จากปกติห้าแสนเหลือเพียงแสนห้า หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะคะคุณน้อง โปรนี้เก็บไว้ได้สองปีเลยนะคะคุณน้อง ตอนนี้แฟนของคุณน้องไม่มาไม่เป็นไรนะคะ ซื้อไว้เซอร์ไพรส์ก็ได้นะคะ ถ้าคุณน้องซื้อตอนนี้นะคะมีของแถมมากมายให้เลือกเลยนะคะ”

“เอ่อ..”

“นอกจากนี้นะคะคุณน้อง ยังมีโปรโมชั่นเข้าคอร์สเจ้าสาวสำหรับคุณผู้หญิงด้วยนะคะ คุณน้องสนใจโปรโมชั่นไหนบอกคุณพี่เลยนะคะ โปรร้อน โปรแรง โปรเลิศแบบนี้ไม่ได้มีง่ายนะคะคุณน้อง ป่ะไปนั่งคุยกับคุณพี่ที่บู้ทกันดีกว่านะคะ” แล้วคุณพี่ก็ลากตัวคุณน้องกับผัวไปที่บู้ทงานแต่งของคุณพี่ทันที

“เดี๋ยวๆๆๆ พี่ครับใจเย็น ฟังผมก่อน” ผมรีบเบรกตัวเองก่อนที่พี่สาวคนสวยจะฉุดกระชากลากถูผมกับผัวมากไปกว่านี้

“แหม อะไรกันคะคุณน้อง ไม่ต้องเขิน ไม่ต้องอายนะคะคุณน้อง เอ๊ะ หรือว่าคุณน้องทั้งสองยังไม่มีแฟน ไม่เป็นไรนะคะ อย่างที่บอกไปว่าโปรนี้อยู่ได้สองปี คุณน้องก็ซื้อโปรไปก่อนแล้วค่อยหาแฟนก็ไม่เสียหายนะคะคุณน้อง รับรองคุ้มค่ะ” คนบ้าอะไรวะจะไปซื้อโปรโมชั่นจัดงานแต่งงานก่อนหาแฟน นี่พี่สาวคนสวยเห็นผมไร้สติขนาดนั้นเลยเหรอวะ -*-

“ไม่เป็นไรครับพี่ ผมยังไม่สนใจ ไปนะครับ” เป้น้อยเป็นคนพูดพร้อมกับฉุดมือผมให้เดินตาม แต่ก็ยังไม่ทันพี่สาวคนสวยอยู่ดี

“เดี๋ยวค่ะ!! คุณน้อง ไม่สนใจก็ซื้อไปก่อนได้นะคะ ไม่แน่นะคะคุณน้อง คุณน้องซื้อไปอาจจะเจอเนื้อคู่ทันทีก็ได้นะคะ ว่าไม่ได้น๊า เชื่อพี่โปรนี้ดีแน่นอนค่ะ ซื้อไปก่อนไม่เสียหาย แสนห้านี่ถูกสุดๆ พิเศษสุดๆสำหรับคุณน้องเลยนะคะ” ยังๆ ยังไม่หยุด

“คือ..พี่ครับ ผมไม่ไปหาแฟนที่ไหนหรอกครับ ผมมีแฟนแล้ว คนนี้แหละครับแฟนผม ขอตัวนะครับ” เป้น้อยหันไปบอกพี่สาวคนสวยที่ตอนนี้ยืนอึ้งอ้าปากค้างไปแล้ว หวังว่าพี่เขาจะรามือพวกผมไปสักทีนะ

“ม มะ ไม่เป็นไรค่ะคุณน้อง ทางร้านเรามีโปรโมชั่นคู่รักสำหรับเพศเดียวกันมานำเสนอด้วยนะคะ ซื้อวันนี้แถมฟรีคอร์สเจ้าบ่าว บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เอาล่ะ ใครก็ได้มาเอาพี่สาวคนสวยคนนี้ไปเก็บที ผมไหว้ล่ะ TToTT

กว่าผมกับเป้น้อยจะหลุดพ้นออกมาได้ก็ต้องหาวิธีสารพัด พูดตรงๆก็ไม่ได้ผล เดินหนีก้ไม่ได้ผล เดินมาดักทางออกทุกทาง ของเจ๊แกแรงจริงๆ เอาล่ะทุกคน ตอนนี้ก็เป็นเวลาบ่ายแก๊แก่แล้ว ซึ่งผมก็หิวจนพยาธิในท้องร้องประท้วงแล้วเพราะฉะนั้นผมขอตัวออกไปหากินก่อน ไว้เจอกันใหม่นะ คนหล่อขอตัว...



มือลั่น คิดถึงจัง มาแบบสั้นๆ (คือปกติก็สั้น)  :o8: มีความไร้สาระ  :laugh: ขอบคุณสำหรับคอมเม้นและคนอ่านทุกคนนะคะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-07-2016 02:53:36

นิดๆพอให้หายคิดถึง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-07-2016 16:43:46

มีความคิดถึงม้ากมาก~

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-07-2016 17:24:51

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 11-07-2016 22:06:27

ตอนพิเศษหน้าเอาน้องจิณกับพี่น้องจุนเยอะๆๆๆๆๆเลยน้า งื้​ออ​อ น่าร้ากกกก

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: พระสนมฝ่ายซ้าย ที่ 12-07-2016 19:33:05

อ่านรวดเดียวจบเลยค่า
ครอบครัวสุขสันต์น่ารักมากค่ะ
อยากมีเป้ในชีวิตจริงบ้างจัง ><

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 12-07-2016 22:44:24

มีความคิดถึง  แต่มันสั้นจุง :heaven

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-07-2016 23:05:28

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: gloyjai ที่ 12-07-2016 23:45:54

เอาอีกกกกกกก :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 14-07-2016 09:19:13

มาสั้น ๆ แต่น่ารักมากครับ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: TiwAmp_90 ที่ 15-07-2016 15:00:38

 :mew1:

เป็นเรื่องราวที่น่ารักมากกก เป็นคู่ที่แทบไม่ค่อยมีอุปสรรคอะไรแต่เราอ่านเพลินมาก
เป้เป็นคุณสามีและคุณพ่อตัวอย่างได้เลยนะเนี่ย หลิวก็น่ารัก ไม่งี่เง่า มีเหตุผล . ชอบบบบ!
ส่วนน้องจุณ มีแววว่าคุณพ่อเป้และคุณแม่หลิวจะได้ลูกเขยแทนลูกสะใภ้แน่ๆ
น้องจิณก็ขี้แกล้งเนอะ 5555 แกล้งพี่น้องจุณตลอด

รักกันนานๆนะคะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-07-2016 19:29:22

กลับมาอ่านอีก เพราะคิดถึงคู่นี้ และน้องจุนน้องจิณ
ว่างๆ มาต่อตอนพิเศษอีกนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 15-07-2016 21:49:28

คิดถึงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: ployspy ที่ 02-08-2016 15:38:40

น่ารักกกกกกกกกกก
ชอบๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 04-08-2016 11:03:46

55555 ของเจ๊แกแรงจริงๆ 55555 :m20:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: MAILOVEZ ที่ 17-08-2016 19:57:49

เพิ่งเคยเข้ามาอ่านคือชอบมากมันดีมาก เนื้อเรื่องมีแต่ความน่ารักคือนิยายสนุกๆ ก็ไม่จำเป็นเป็นต้องมีซีนดราม่าก็ได้ ดีงามกับใจไปอีกค่ะ

คือชอบเป้มากนางรักหลิวมากๆ ชอบเวลาดูแลเอาใจใส่หลิวถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่นี้มันคือพื้นฐานเล็กๆ ของการเป็นคนรักกันเลยมันคือความเอาใจใส่ดูแลและยิ่งเราเป็นซ๊ะมีเรายิ่งต้องดูแลปกป้องภรรยาถูกแล้วค่ะเป้

หลิวคือเป็นนายเอกที่เกรี๊ยนเกรียนอะแค่ความคิดมันก็เกรียนละ เกลียดมากเวลานางทำเป็นเขินคือมันไม่ได้วะหลิว แต่นี่แหละที่ทำให้รักนาง ยิ่งเวลางอแงและอ้อนเป้นะยิ่งน่ารักเข้าไปอีก

น้องจุนหนูน่ารักมากเป็นเด็กที่เกิดมาสมบูรณ์ทั้งด้านร่างกายและจิตใจจริงๆ ชอบการเลี้ยงลูกของสองคนนี้มันคือเวลาที่เหลือจากการทำหน้าที่ของตัวเองจะยกให้ลูกทั้งหมดคือมันดีมาก ไม่แปลกใจทำไมน้องจุนถึงเป็นเด็กน่ารัก และน่ารักมากตอนบอกจะใส่กระโปรงและจะสวยไหม 5555

น้องจิณคือน่ารักนางออกมาน้อยแต่หนูน่ารักมากลูกขำตอนบอกว่าพี่น้องจุนฝันและในฝันมีน้องจิณเลยต้องเหนื่อยและหิวตาม น่ารักกกกกก ><

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: Morgen ที่ 27-08-2016 18:31:57

เรื่องนี้น่ารัก ๆๆๆๆ น้องจุนน่าฟัดมากๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: automaton ที่ 30-09-2016 21:59:05

น่ารักมากครอบครัวนี้
อยากอ่านภาคต่อของน้องจุน จะมีไหม ? เธอน่ารักอย่างแรง  :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 25-11-2016 23:34:28

น่าร้ากกก อ่านจบแล้วว ชอบมากๆเลย ขอบคุณค่า
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 04-07-2017 17:50:54

น่ารักมากๆๆๆๆค่ะ โดยเฉพาะน้องจุน    :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 24-07-2017 21:27:46

 :L1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: mouymai ที่ 01-08-2017 10:37:59

สนุกมากเลยคะ o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮ ที่ 18-08-2017 01:00:40

จบแล้ว ไม่อยากให้จบเลย ครอบครัวสุขสันต์มาก :impress2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: AngPao1932 ที่ 19-08-2017 16:26:16

ถึงจะดูฟิวกู๊ดแต่ก็แอบกลัวดราม่าสุด/ รักทั้งหลิวทั้งจุนและจิณเลย อ๊ายยยยยยยยยยยย  :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 27-08-2017 18:49:52

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: O-RA DUNGPRANG ที่ 30-08-2017 23:54:59

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: มะเขือม่วง ที่ 02-09-2017 23:33:11

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 08-09-2017 23:06:25

 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: romeo2000 ที่ 20-09-2017 21:07:35

 :impress3: คืออยากร้องไห้.. คือไม่อยากให้จบ(จากใจเลยสาบาน) :ling1: :ling1:

ขอบคุณเรื่องดีๆ น่ารักสุดๆ อบอุ่นมากๆ

ทำไมถึงน่ารักได้ขนาดนี้ เด็กๆ ก็น่าฟัดจัง :กอด1:

ชอบ ชอบ ชอบบบบ~

ขอบคุณค่ะ :3123: :L2: :3123: :L2:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 26-09-2017 06:53:04

หนุกสุดๆ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 26-11-2017 02:55:41

เป็นครอบครัวที่น่ารักอบอุ่นจัง ชอบหลิวอะดูไบโพล่าดี555 :hao7: เป้น้อยก็ยังมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง ชอบตรงที่ไม่มีดราม่านี่ละ o13  o13 พอจะดราม่านุ้งหลิวก็พาเปลี่ยนโหมดกระทันเพราะความไบของนาง

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 02-01-2018 09:56:07

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ เดทกับเป้ 10/07/2016
เริ่มหัวข้อโดย: AngPao1932 ที่ 05-10-2018 02:56:27

รู้ว่าเคยอ่านแต่ไม่รู้ว่าได้เม้นหรือป่าวงั้นก็ ขอบคุณสำหรับนิยาย ฮิลชีวิติเราได้อีกรอบแล้ววววววว รักพี่น้องจุนและก็น้องจิณมากมายจุ๊บๆ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 07-12-2018 11:15:00

คำเตื่อน เป็นตอนพิเศษที่สั้น สั้น และสั้นมากกกกก พอให้หายคิดถึงกันนะคะ


ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา


ภายในห้องน้ำใต้อาคารเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดหลังโรงเรียนมีตำนานเล่าขานเกี่ยวกับสถานที่นี้อยู่มากมายทำให้น้อยคนนักที่จะกล้าเข้ามาใช้ หากไม่มีความจำเป็นจริงๆ
ห้องน้ำห้องสุดท้ายมักจะมีเสียงร้องปริศนาเกิดขึ้นในเวลาพักกลางวันทำให้หลายคนที่ผ่านไปมารู้สึกหวาดผวา ไม่กล้าแม้แต่จะก้าวเท้าเข้าไปใกล้ เสียงนั้นจะดังขึ้นเรื่อยๆและจะค่อยๆหายไปหลังเสียงสัญญาณการเริ่มเรียนช่วงบ่ายดังขึ้น บ้างก็ถูกกล่าวถึงว่าเป็นเด็กนักเรียนที่ถูกนักการภารโรงขังไว้จนขาดอากาศหายใจตาย บ้างก็บอกว่าเป็นเด็กนักเรียนที่ลื่นล้มหัวฟาดโถส้วมแล้วไม่มีใครรู้ บ้างก็ว่าถ้าเข้าใกล้หรือเอ่ยถึงจะถูกหักคอต้องเฝ้าห้องน้ำแทน หลายคนต่างพูดกันไปตามที่ตนเองได้ยินมา แต่ไม่มีใครสักคนที่รู้ว่าจริงๆแล้วเกิดอะไรขึ้น และเสียงร้องที่ยังคงเป็นปริศนานั้นไม่มีใครกล้าคิดหาคำตอบ

“เนเน่~ ทำไมต้องพาจุนมาไกลขนาดนี้ด้วยยยยย เดี๋ยวก็หมดเวลาพักแล้วนะ!”

“อย่าบ่นเลยน่าจุนนี่ ตามเนเน่มาก่อน ถ้าได้ของแล้วจะรีบพากลับห้อง”

“จุน จุน จุน!! จุนชื่อจุนไม่ใช่จุนนี่ แล้วเนี่ยทำไมต้องเอามาซ่อนไกลขนาดนี้เล่า ล็อกเกอร์ตัวก็มีทำไมไม่เก็บในนั้นห๊ะ” น๊อย! แค่ตอนอนุบาลเป็นเด็กแบ๊วชอบของน่ารักมุ้งมิ้งหน่อยก็แกล้งกันเชียวนะ

“ก็ถ้าเก็บในล็อกเกอร์คนก็เห็นได้สิจุนนี่ แล้วถ้าความแตกขึ้นมาว่าเนเน่เป็นเจ้าของขนมเนเน่ก็โดนเพื่อนล้อสิ แล้วพี่บาสก็จะเกลียดเนเน่”

“เห้อออ เอาที่เนเน่สบายใจนะ” เด็กชายตัวขาวพูดพลางถอนหายใจ บทสนทนาที่หากใครผ่านมาได้ยินคงต้องคิดเป็นแน่ว่าเป็นบทนาของสาวน้อยวัยใสที่แอบชอบรุ่นพี่ม.ปลาย แต่ในความเป็นจริงแล้ว…

“เดี๋ยวพี่บาสก็จบเกรด 6 แล้วเนเน่อยากให้พี่บาสมีแต่ความทรงจำดีๆของเจ้าของขนมที่แอบเอาให้พี่บาสทุกวันนี่นา” มันคือบทสนทนาของเด็กน้อยเกรด 4 หรือเด็กอายุ 9 ขวบกว่าๆที่แอบชอบรุ่นพี่อายุ 11 ขวบ…

“งั้นก็เร็วเลยเนเน่ จุนปวดฉี่ จะกลับไปฉี่ที่ตึกเรียน” เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงอาคารเก็บอุปกรณ์หลังโรงเรียน เด็กชายตัวขาวก็เอ่ยบอกเพื่อนไป

“ก็ฉี่ที่นี่ไปเลยสิจุนนี่”

“มะ ไม่เอาง่ะ จุนจะกลับไปฉี่ที่ตึกของเรา” เด็กชายพูดด้วยความหวาดกลัว ใครเล่าจะกล้าเข้าห้องนำ้ที่มีเรื่องเล่าน่ากลัวแบบนั้นอีกทั้งยังเป็นเวลาที่ใครก็ต่างพูดถึงว่าได้ยินเสียงร้องไห้ปริศนา

“เชื่อเนเน่เถอะจุนนี่ มันไม่มีอะไรหรอก มีแต่น้องอนุบาลเท่านั้นแหละที่กลัวกัน”

“ไม่เอาง่ะ จุนจะกลับไปฉี่ที่ตึก เนเน่รีบไปเอาของได้แล้ว”

“อั้นฉี่มันไม่ดีไม่รู้รึไงห๊ะจุนนี่ พ่อแม่เป็นหมอไม่ใช่รึไง”

“รู้ แต่มันไม่ได้นานขนาดนั้นสักหน่อย อีกอย่างพ่อแม่จุนเป็นหมอฟันนะ”

“ก็หมอเหมือนกันนั่นแหละ”

“ไม่เหมือน หมอก็คือหมอ หมอฟันก็คือหมอฟันสิเนเน่ เร็วๆเลย ถ้าช้าจุนจะกลับตึกเรียนแล้วจริงๆด้วย” หลังจากเด็กชายพูดจบก็เตรียมตัวหันหลังเพื่อเดินกลับตึกเรียนอย่างที่พูดจริงๆหากเพื่อนยังช้าและไม่ยอมเอาของออกมาจากที่ซ่อนสักที เด็กหญิงเห็นดังนั้นก็คิดอยากแกล้งเพื่อนโดนการรีบดึงแขนเพื่อนไว้พร้อมลากไปทางห้องน้ำต้นเรื่อง

“เนเน่!!! ปล่อยจุนนะ คนขี้แกล้ง ตัวไปหยิบของของตัวเลย จุนไม่เข้า” เมื่อเพื่อนทำแบบนั้นก็ยิ่งตกใจพร้อมยื้อไว้สุดกำลัง

“จุนนี่จะกลัวอะไร เชื่อเนเน่ มันเข้าได้แน่นอน เรื่องที่ได้ยินมามันก็แค่เรื่องหลอกเด็กอนุบาลเท่านั้นแหละ เราอยู่ประถมแล้วนะเราโตแล้วเราต้องไม่เชื่อสิ!”

“ไม่! จุนไม่เข้า เนเน่ปล่อยจุนเลยนะ ไม่งั้นจุนบอกพี่บาสแน่ว่าขนมเป็นของเนเน่” เด็กน้อยทั้งสองยังคงฉุดยื้อกันอย่างไม่มีใครยอมใครโดนที่ไม่ได้สังเกตสิ่งรอบตัวเลยว่าเป็นอย่างไร

“ไม่ต้องเล…” ยังไม่ทันที่จะได้เถียงกับเพื่อนต่อก็มีเสียงๆหนึ่งดังแว่วมาจาห้องน้ำด้านใน

“ฮึก ช ชะ ช่วยด้วย~~~” เด็กน้อยทั้งสองชะงักแล้วหันมามองหน้ากันทันที

“จ จุนบอกแล้วไงว่าไม่เข้า เนเน่ กลับเถอะ” เด็กชายพูดด้วยเสียงสั่นพร้อมออกแรงดึงเพื่อนออกจากห้องน้ำนั้น แม้ไม่อยากจะเชื่อแต่เด็กหญิงก็อดยอมรับไม่ได้เลยว่าเสียงที่ได้ยินนั้นเหมือนกับเรื่องเล่าที่เคยได้ยินมา

“ฮึก อะ ออกไป ฮือออ~~~” ไม่ทันที่จะได้คิดว่าควรทำอย่างไรเสียงก็ดังขึ้นมาจากทิศทางเดิม

“อ๊ากกกกก วิ่งง!!!!” ไม่ต้องคิดอะไรให้มากความเด็กน้อยทั้งสองก็สะบัดมือออกจากกันพร้อมวิ่งออกจาบริเวณนั้นไม่แม้แต่จะหันกลับมามองที่ห้องน้ำหลังโรงเรียนเลย

สองเด็กน้อยเพื่อนซี้หอบหนักหลังจากวิ่งมาถึงตึกเรียนพร้อมกับมองหน้ากันอย่างตื่นกลัว ไม่มีใครรู้ว่าเป็นเสียงของใคร รู้แค่เพียงว่าเรื่องเล่าห้องน้ำหลังโรงเรียนนั้นไม่ใช่เพียงเรื่องเล่าเพราะทั้งสองเพิ่งประสบพบเจอมากับตนเอง…

“น้องจุน กลับบ้านได้ค่ะลูกคุณพ่อมารับแล้ว” เด็กชายที่กำลังนั่งอ่านนิทานกับเพื่อนได้ยินเสียงของคุณครูคนสวยเรียกก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นเก็บของเดินออกมาจากห้อง

“คุณพ่อ สวัสดีคับ” เมื่อเจอกับคุณพ่อสุดหล่อก็ยกไหว้อย่างน่ารัก น่าเอ็นดูจนพ่อต้องยกมือขึ้นมาขยี้ผม

“เป็นยังไงบ้างน้องจุนเรียนสนุกไหม วันนี้อยากเล่าเรื่องอะไรให้พ่อฟังเอ่ย” ทุกๆวันหลังเลิกเรียนคุณพ่อสุดหล่อจะต้องถามถึงเรื่องราวในโรงเรียนของลูกชายเสมอและพร้อมสอน พูดคุยแลกเปลี่ยนสิ่งต่างๆกับลูกชาย

“ก็ ก็ดีคับคุณพ่อ” เด็กชายตอบพร้อมก้มหน้า

แปลก… ลูกชายเขาแปลกไป ปกติเด็กชายจะรีบเล่าเรื่องต่างๆให้ฟังแม้จะไม่มีเรื่องอะไรน่าตื่นเต้นก็ตาม

“น้องจุน ไม่มีอะไรอยากเล่าให้พ่อฟังหรอ วันนี้ไม่มีเรื่องอะไรน่าสนุกเลยหรอ” เด็กชายได้ยินดังนั้นก็คิดหนัก ไม่รู้ว่าควรเล่าให้คุณพ่อฟังหรือไม่ เด็กชายกลัวว่าถ้าหากเล่าให้คุณพ่อฟังแล้วจะถูกหักคอเหมือนที่ในตำนานกล่าวถึงหรือไม่ ปากเล็กๆเม้มเข้าหากันแน่นพร้อมกับมือที่ยกขึ้นมาจับสายกระเป๋าแน่นเช่นกัน

“งื้อ คุณพ่อ” เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมองคุณพ่อ ตากลมมองคุณพ่ออย่างคิดหนัก

‘ทำยังไงดี น้องจุนกลัวโดนหักคอ น้องจุนไม่อยากเป็นผีเฝ้าห้องน้ำ’ ทั้งกัดปากทั้งน้ำตาคลอเบ้าที่ทำเอาคนพ่อตกใจ

“น้องจุน เป็นอะไรมีเรื่องไม่สบายหรอ บอกพ่อได้ไหม” ยิ่งคิดก็ยิ่งร้อนใจ ลูกชายคนโตเป็นเด็กร่าเริง เพื่อนๆก็มีแต่เพื่อนที่ดี แม้จะพาเล่นซนหรือแก่แดดแก่ลมไปบ้างแต่ก็เป็นเด็กน่ารักคิดบวกช่วยเหลือตัวเองได้ไม่ให้มีใครมารังแกตนเอง แล้วทำไมวันนี้ลูกชายเขาเปลี่ยนไป โดนล้อ? โดนแกล้ง? ไม่น่าจะเป็นไปได้ เขารู้ทุกเรื่องเพราะเด็กน้อยจะเล่าให้ฟังทุกอย่าง เป็นทั้งเพื่อนทั้งพ่อคอยสอนคอยดูแลจนน้องจุนเป็นเด็กเข้มแข็ง แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?

“คุณพ่อ น้องจุนไม่รู้จะเริ่มยังไง น้องจุนกลัวจังเลยคุณพ่อ” แม้ในใจจะทุกข์ร้อนแค่ไหนแต่ก็ต้องอดทนฟังปัญหาของลูกชาย จนกระทั่งขึ้นรถจึงหันหน้าไปสบตาลูกพร้อมเอ่ยปลอบ

“น้องจุนไม่ต้องกลัวนะ มีอะไรเล่าให้พ่อฟังได้ทุกเรื่องเลยหรือจะบอกแม่ก็ได้ เหมือนทุกๆครั้งที่น้องจุนเล่าให้พ่อกับแม่ฟังไง” ได้ยินคำยืนยันที่หนักแน่นเด็กน้อยก็พอเบาใจลงได้

“น้องจุน คือ คือ คุณพ่อ ผีมีจริงๆมั้ยคับ” ถามไปแล้ว แต่น้องจุนคิดว่าคงไม่เป็นไร ถ้าผีจะมาหักคอ คุณพ่อกับคุณแม่คงช่วยน้องจุนได้

“อืมม เรื่องบางเรื่องเราก็พิสูจน์ไม่ได้เหมือนกันนะน้องจุนว่ามีจริงหรือเปล่า แต่ต่อให้มีจริงๆพ่อว่าเรากับผีก็น่าจะต่างคนต่างอยู่นะ ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันหรอก” หึ ใครจะกล้าบอกเล่าว่าที่น้องจุนได้มาเกิดน่ะก็เป็นเพราะผีจริงๆ ไม่อยากพูดให้ลูกชายกลัว เพราะจากที่ฟังคำถามลูกชายก็ได้รู้ว่าเด็กน้อยกังวลเพราะกลัวผี ไม่รู้ว่าไปฟังใครเล่าหรือไปเจออะไรมา นี่สินะเรื่องกังวลใจของน้องจุน

“จริงๆหรอคุณพ่อ ผีจะไม่มาหักคอน้องจุนจริงๆนะ” อ๋อย~ น้องจุนโล่งอกไปจึ๋งนึง

“ฮะฮะ ผีมาหักคอเราไม่ได้หรอกน้องจุน ผีดีๆมีตั้งเยอะแยะนะ เราเถอะ ไปฟังหรือไปได้ยินอะไรมา” พอได้ยินว่าผีหักคอไม่ได้ก็ดีใจเลยกล้าที่จะเล่าเรื่องวันนี้ให้คุณพ่อฟัง หึ น้องจุนเชื่อคุณพ่อมากกว่าเชื่อเพื่อนดีกว่า

“คือ คืองี้คุณพ่อ น้องจุนพาเนเน่ไปเอาของที่หลังโรงเรียนใช่มะ ทีนี้น้องจุนก็ได้ยินเสียงร้องไห้ที่ห้องนำ้อ่ะคุณพ่อ เสียงร้องน่ากลัวมากๆเลย น้องจุนกับเนเน่ก็เลยวิ่งหนีออกมา แต่เพื่อนๆบอกว่าอย่าเข้าใกล้ไม่งั้นผีจะมาหักคอ คุณพ่อ~น้องจุนจะไม่โดนหักคอจริงๆใช่มั้ยคับ” เด็กน้อยถามย้ำเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง พออยู่กับคุณพ่อแล้วน้องจุนไม่กลัวอะไรเลย คุณพ่อปกป้องน้องจุนได้ น้องจุนมั่นใจ!!

“ฮะๆๆๆๆ โถ่น้องจุน อาจจะเป็นเสียงนักเรียนแถวนั้นไปเข้าห้องน้ำก็ได้นะน้องจุน” น่ารัก น่ารัก น่ารัก ลูกชายเขาทำไมน่ารักแบบนี้ ตอนทำตัวกังวลทำตัวน่าสงสารก็น่ารัก อยากจะปั้นน้องจุนเป็นก้อนแล้วเคี้ยวๆกลืนลงท้องจริงๆ แต่ใครจะไปทำลงล่ะ เห้ออ

“ไม่นะคุณพ่อ มันเป็นตำนานหลังโรงเรียนล่ะ เขาบอกว่าตอนกลางวันจะมีเสียงร้องไห้บ่อยๆอ่ะคุณพ่อ เขาบอกว่ามีเด็กถูกขังไว้อ่ะคุณพ่อ”

“อืมมมมม งั้นก็แปลว่าไม่มีใครรู้จริงๆใช่ไหมล่ะว่ามันคือเสียงอะไร เพราะงั้นถ้าน้องจุนกลัวน้องจุนก็อย่าเข้าไปใกล้โอเคไหมครับ”

“อื้อ!! น้องจุนไม่กลัวโดนหักคอแล้วเพราะน้องจุนมีคุณพ่อ” เห้อ คุณพ่อได้แต่นึกอิจฉาตัวเองอยู่ในใจที่มีลูกน่ารักแบบนี้

“พ่อดีใจจังเลยน้าได้ยินแบบนั้น เอ้าถึงบ้านแล้วน้องจุนเอาขนมที่พ่อซื้อมาให้ไปใส่จานแล้วชวนน้องกินนะครับ” คุณพ่อสุดหล่อพูดพร้อมลูบหัวเด็กชายตัวน้อย

“คับ ขอบคุณคับ” เมื่อเด็กน้อยสบายใจก็กลับมาสดใสเหมือนเดิมพร้อมกับวิ่งเข้าบ้านไปหาคุณแม่กับน้องชายทันที กำลังจะเอ่ยเรียกคุณแม่ก็ได้ยินเสียงคุณแม่กำลังหันหลังคุยโทรศัพท์อยู่

“เออ เนี่ยดีใจด้วยนะมีลูกกะเขาสักที”
“เออ เลือกโรงเรียนให้ลูกยัง”
“ห๊ะ ทำไมไม่รีบเลือก รีบจองเลยนะ หาโรงเรียนดีๆเลย”
“เอาโรงเรียนน่ารักๆนะ ดูดีๆนะเว้ยว่ามีผีกระโปรงแดงในห้องน้ำป่าว”
“เอ๋าาาาาา ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะเว้ยมีจริงจริ๊ง!”
“เออๆแค่นี้นะ บาย”

‘ผะ ผะ ผีกระโปรงแดงในห้องน้ำหรอ หรือว่าที่น้องจุนเจอวันนี้จะเป็นผีกระโปรงแดงจริงๆ ฮื่ออออออ มีจริงๆสินะ น้องจุนจะไม่ไปใกล้เลย คุณพ่อบอกว่าถ้ากลัวก็ไม่ต้องเข้าไปใกล้ ฮื่ออออ แต่ผีจะไม่หักคอน้องจุนจริงๆใช่มั้ยอ่ะ แต่คุณพ่อบอกว่าผีไม่หักคอนี่น้องจุนต้องเชื่อคุณพ่อสิ อ๋อย~ น้องจุนเครียดจังเลย’

เด็กน้อยที่ได้แต่ทำหน้าเครียดพลางคิดในใจพร้อมเงยหน้าไปสบตาคุณพ่อ คุณพ่อสุดหล่อได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับคิดว่าวันนี้จะลงโทษคุณแม่ของน้องจุนยังไงดี โตก็เหมือนไม่โต อยากกวนเพื่อนแต่ดันกระทบลูก ฮึ่ย!อยากจะปั้นเป็นก้อนแล้วแล้วกลืนลงท้องทั้งแม่ทั้งลูกเลยจริงๆ

สั้นเนอะ แฮ่ ตามชื่อตอนเลยค่ะ ปล่อยให้มันเป็นปริศนาต่อไป  :z6: ไว้ว่างๆจะพาไปไขปริศนานะคะ คิดถึงทุกคนน๊า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: sira_nann ที่ 07-12-2018 12:06:27

 :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: porky ที่ 08-12-2018 01:46:38

รอเฉลยอยู่นะค่ะ คุณแม่จะโดนลงโทษกี่วัน อิอิอิ :hao3:  :hao3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 08-12-2018 09:26:15

ครอบครัวน่ารัก อบอุ่น

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-12-2018 18:07:59

คิดถึงตลอดแหละเรื่องนี้นะ

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 08-12-2018 18:17:42

น้องจุนนี่ น่ารักจริง ๆ เลย

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 08-12-2018 21:50:10

 :pig4:

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 09-12-2018 12:16:28

 o13

หัวข้อ: Re: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 16-12-2018 01:44:06

 :mew1: