CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: aa_mm ที่ 20-11-2016 00:29:16

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 20-11-2016 00:29:16

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ.by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 20-11-2016 00:39:09

 

IT is เต็มสิบ.by aoikyosuke :katai4:

หน้าที่ 1..... เต็มสิบ.1// (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3517287#msg3517287)เต็มสิบ.2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3517791#msg3517791)

หน้าที่ 2..... เต็มสิบ.3// (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3518503#msg3518503)เต็มสิบ.4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3519223#msg3519223)

หน้าที่ 3..... เต็มสิบ.5// (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3520087#msg3520087)เต็มสิบ.6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3520804#msg3520804)

หน้าที่ 4..... เต็มสิบ.7// (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3521435#msg3521435)เต็มสิบ.8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3521933#msg3521933)

หน้าที่ 5....เต็มสิบ.9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3522687#msg3522687)

หน้าที่ 6... เต็มสิบ.10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3528001#msg3528001)

หน้าที่ 7... เต็มสิบ.11// (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3528487#msg3528487)เต็มสิบ.12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3529453#msg3529453)

หน้าที่ 8... เต็มสิบ.13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3530346#msg3530346)

หน้าที่ 9... เต็มสิบ.14// (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3532270#msg3532270)เต็มสิบ.15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3530999#msg3530999)

หน้าที่ 10... เต็มสิบ.16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3533350#msg3533350)

หน้าที่ 11... เต็มสิบ.17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3534939#msg3534939)

หน้าที่ 12... เต็มสิบ.18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3536376#msg3536376)

หน้าที่ 13... เต็มสิบ.19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3541114#msg3541114)

หน้าที่ 14... เต็มสิบ.20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3552682#msg3552682)

หน้าที่ 16... เต็มสิบ.21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3595064#msg3595064)

หน้าที่ 17... เต็มสิบ.จบ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3629714#msg3629714)

❤❤❤ ❤❤❤ ❤❤❤ ❤❤❤ ❤❤❤❤❤❤ ❤❤❤  ❤❤❤ ❤❤❤ ❤❤❤❤❤❤

สารบัญนิยายเรื่องอื่น ๆ

01. - รักเกิดในแผนกขนส่ง (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41970.0) 02.  - รักเกิดในร้านก๋วยเตี๋ยว (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=4159.0) 03.   - รักเกิดในอู่ซ่อมรถ (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45186.0)

04. - ก็แค่ผู้ชายหยอกล้อกัน (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2531.0) 05.  - เพราะเรากัดกัน (ผูกพัน) (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=1539.0) 06.   - เพราะรัก(แน่เหรอ) ครับผม (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=7407.0)

07. - running..... (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=14400.0) 08.  - สวัสดี (ยังไม่จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=8912.0) 09.   - เรื่องอื่น ๆ ใน Thaiboys ลองค้นดู (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=4686.0)

10. - IT is เต็มสิบ. (จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56607.msg3517286#msg3517286) 11.  - เพื่อนร่วมงาน (ยังไม่จบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=59781.msg3629565#msg3629565)

พูดคุยกัน ❤❤  Aoikyosuke Fanpage❤❤  (https://www.facebook.com/pages/Aoikyosuke-%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%94/187318631478330)

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ.1 by aoikyosuke
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 20-11-2016 00:41:19

IT is เต็มสิบ.1

“คอมค้างค่ะ ทำยังไงดีคะ”

“ลองชัตดาวน์แล้วเปิดใหม่ดูครับ”

“เน็ตเปิดไม่ขึ้นเลยครับ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรผมยังไม่ได้ทำอะไรมันเลย”

“ลองชัตดาวน์แล้วเปิดใหม่ดูครับ”

“ย้ายไฟล์ออกมาจากไดร์ฟ C ความจำเครื่องจะได้เยอะ ๆ น่ะค่ะ แต่คอมใช้ไม่ได้เลย ทำยังไงดีคะ”

“เอ่อ......” อยากตายจริงโว้ยยยยย ไปยุ่งกับมันทำม้ายยยยยยยยย

“คอมเปิดไม่ติดเลยครับ ไม่รู้เป็นอะไร”

“ลองขยับสายดูหรือยังครับ อาจจะปลั๊กหลวมหรือเปล่า”

“ดังนั้นแล้ว ผมถึงเห็นสมควรว่า เราไม่ควรมีฝ่าย IT แล้วล่ะครับ เพราะไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอย่างจริงจัง ไม่บอกให้เปิดเครื่องใหม่อีกครั้ง ก็ให้ไปขยับสาย ปัญหาแค่นี้ ทุกคนก็แก้ได้ คงไม่ต้องจ้างไอที คุณว่าจริงมั้ยครับ คุณเต็มสิบ”

“ไม่ว่าไงครับ ผมไม่ว่าง”

เพราะแบบนี้ไง ฝ่ายไอที ถึงได้เป็นฝ่ายที่ไร้ประโยชน์ เพราะนอกจากไม่ได้ตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่แล้ว ยังเป็นฝ่ายที่ขยันทำลายภาพลักษณ์ของบริษัท ที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์สร้างมาจนย่อยยับ ยกตัวอย่างเช่น หน้าตา ทรงผมและการแต่งตัว ที่ไม่เคยอยู่ในกรอบตามรูปแบบที่บริษัทวางเอาไว้ ถ้าไม่บอกว่าอยู่ฝ่ายไอทีของบริษัทที่อยู่ในระดับประเทศ คงมีคนนึกว่า จ้างคนจรจัดมาทำงาน

“อย่างน้อยคุณก็ช่วยแต่งกายให้เป็นไปตามระเบียบบริษัทหน่อยก็ได้ ไม่ใช่เป็นอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ มันกระทบภาพลักษณ์ของบริษัท”

จะให้แต่งกายไปไหนวะก็อยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบ ๆ คอยเช็คระบบทุกอย่างของบริษัท วัน ๆ ก็กินนอนอยู่แต่ในนี้ แล้วจะแต่งตัวดี ทำหน้าตาให้หล่อเหลาเหมือนฝ่ายประชาสัมพันธ์ไปทำไม

“คุณก็ทำงานของคุณไปสิ มายุ่งอะไรกับพวกผม”

กวนประสาทที่สุด นี่ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่ากำลังเป็นตัวปัญหาที่สร้างความลำบากใจให้กับฝ่ายประชาสัมพันธ์มากขนาดไหน

“คุณเต็มสิบ”

“ครับคุณธีรพล”

“คุณจะโกนหนวดโกนเครา และแต่งตัวตามกฎของบริษัท เพื่อช่วยรักษาภาพพจน์ของบริษัทที่จ้างคุณด้วยเงินเดือนที่สูงมาก ๆ ทั้งที่วัน ๆ ฝ่ายของคุณแก้ปัญหาของระบบไอทีให้กับยูเซอร์ทุกคน ด้วยการบอกให้ปิดคอมเแล้วรีสตาร์ทใหม่แค่นี้เอง คุณไม่คิดจะเห็นใจเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ที่เขาทำตามระเบียบของบริษัทบ้างหรือไง”

นั่นไม่ใช่เรื่องที่ต้องใส่ใจหรือเปล่าวะ หน้าที่ของไอที คือดูแลระบบ ส่วนหน้าที่ดูแลภาพลักษณ์ของบริษัทเป็นของฝ่ายประชาสัมพันธ์ เราก็ไม่ได้ทำงานที่ต้องเกี่ยวข้องกัน แล้วทำไมถึงต้องคอยมาตั้งคำถามอะไรที่ไร้สาระแบบนี้ด้วยไม่เข้าใจ

“ผมก็ทำงานของผมให้คุ้มกับค่าจ้างของบริษัทที่จ้างผมมาแพงลิบลิ่วอยู่นี่ไง”

ตอบกลับไปแบบตรง ๆ และคุณธีรพล ผู้ดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้า ก็นึกอยากระเบิดหัวตัวเองด้วยความโมโหที่ไม่สามารถจัดการกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายไอทีที่ขยันทำลายภาพลักษณ์ของบริษัทที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์เพียรพยายามสร้างมาโดยตลอด

“คุณเต็มสิบ”

“ว่าไงครับคุณธีรพล”

“คุณนี่แม่ง ตัวปัญหาของบริษัทชัด ๆ”

“นั่นมันแล้วแต่คุณจะคิดนะ เพราะผมรู้ตัวเองว่าไม่เคยสร้างปัญหาให้บริษัท”

“คุณนี่แม่ง คุณนี่ โว้ยยยย”

อยากต่อยหน้าก็ทำไม่ได้ อยากจะโมโหให้มากกว่านี้ ก็ทำได้แค่พยายามไม่ให้ตัวสั่นด้วยความโมโห

“คุณเต็มสิบ”

“ผมจะทำงานของผมแล้วครับคุณธีรพล ที่รบกวนและสร้างปัญหาคือฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่บุกเข้ามาถึงแผนกไอที และมาพูดจาไม่รู้เรื่องทั้งที่พวกผมกำลังยุ่งเพราะปัญหาของระบบอยู่ต่างหาก”

นั่นก็เพราะว่า ฝ่ายไอที มันช่วยแก้ปัญหาคอมเปิดไม่ติด ด้วยการบอกให้ขยับปลั๊กไง ถึงได้ต้องเดินมาถึงนี่
เคยคิดจะหาทางแก้ปัญหาด้วยวิธีอื่นกันบ้างมั้ย จ้างมาก็แพง วัน ๆ เห็นนั่งเล่นอยู่ในห้องควบคุมระบบทั้งวัน ไม่เห็นจะทำห่าอะไรที่ก่อให้เกิดประโยชน์เลยด้วยซ้ำ

“รบกวนหลีกทางหน่อยครับ พวกผมกำลังยุ่ง คุณกำลังมาเกะกะและขัดขวางการทำงานของแผนกไอทีอยู่ครับคุณธีรพล”

โดนไล่ และคนที่ไล่ยังคงมีสีหน้าที่ราบเรียบไร้ความรู้สึก
โมโห โคตรโมโห แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากกำหมัดแน่น และพยายามระงับอารมณ์โกรธอย่างสุดความสามารถ
ผลักประตูเดินจากไปทั้งที่กำลังโมโหอย่างถึงที่สุดแต่ทำอะไรไม่ได้

“พี่เต็ม คุณธีเขาเป็นลูกรักของบริษัทเลยนะพี่ พูดแบบนั้น เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกหรอก”
แล้วไงวะ

“ลูกรักของบริษัทก็ช่างแม่งสิ กูมาทำงานแลกเงินไม่ได้มาเป็นลูกรักใคร”
ตอบกลับแค่นั้นและเต็มสิบ ก็วุ่นวายอยู่กับการแก้ปัญหาระบบล่มของบริษัทโดยไม่ได้สนใจว่าคนที่เดินออกจากห้องไปจะรู้สึกยังไง

“โมโหโว้ย โมโห แม่ง โมโห”

ธีรพลหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่ดูดีอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้กำลังโมโหเป็นฟืนเป็นไฟแต่ก็ต้องพยายามเก็บอาการอย่างสุดความสามารถ

“พี่ธี วันนี้ก็หล่อเหมือนเดิมเลยนะคะ”

สาว ๆ แผนกเลขา ส่งยิ้มหวานมาให้และธีรพลก็ส่งยิ้มกลับไปทั้งที่ยังไม่หายโมโห

“น้องก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะครับ”

ทักทายกันพอเป็นพิธีและธีรพลก็เดินจากไปเพื่อไปหาที่นั่งพักให้ใจเย็น ๆ ก่อนที่จะเก็บอาการไว้ไม่อยู่
โมโหโว้ย โมโห

ไอ้เต็มสิบ เจ้าหน้าที่แผนกไอที แม่งมีความสามารถมาก
ความสามารถในการกวนตีนเต็มสิบ
ความสามารถในการสร้างความปวดหัวให้เต็มสิบ
และมีความสามารถและขยันทำลายภาพพจน์ของบริษัทที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์สร้างมาอย่างเต็มสิบ
เมื่อไหร่แม่งจะออก ๆ ไปวะ จะอยู่ขวางหูขวางตาอยู่สร้างปัญหาไปถึงเมื่อไหร่กัน

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: treenature ที่ 20-11-2016 06:22:47

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: winndy ที่ 20-11-2016 06:27:59

ติดตาม ค่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 20-11-2016 07:09:07

เต็มสิบของคุณเท็นมาแล้ว
ขอบคุณคร้าาา :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: Lilyrum ที่ 20-11-2016 07:48:51

จะลงเอยกันยังไงน้ออ ดูจะไม่ถูกชะตากันซะขนาดนี้

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 20-11-2016 08:51:21

น่าสนุกๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 20-11-2016 09:16:33

นักเขียนในดวงใจ :L2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 20-11-2016 10:11:17

 :mc4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 20-11-2016 10:13:53

 :L2: เป็นอริกันมาเลย ถ้าจะบู๊นะะคู่นี้

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 20-11-2016 10:20:30

สงสารแผนกไอที 555 ไม่ได้แก้คอมได้ทุกตัวนะเว้ย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 20-11-2016 10:44:57

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: knxiiviii ที่ 20-11-2016 12:16:44

ความไม่เป็นมิตรนี้ 5555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 20-11-2016 19:01:22

ใจเย็นๆ อย่าโมโหมากเดี๋ยวลมจับ

 :hao7:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.1)
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 20-11-2016 19:30:22

เห็นชื่อคนเขียนรีบเข้ามาอย่างไว

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 20-11-2016 20:47:07

IT is เต็มสิบ.2

“กลับได้เลย ไม่เป็นไรเดี๋ยวที่เหลือกูดูต่อเองไม่น่าจะมีอะไรแล้ว คืนนี้ก็ยาวกันทั้นคืนแล้ว”

ระบบล่ม
งานใหญ่งานยักษ์ กว่าจะกู้ระบบได้ ก็เล่นเอาแทบปางตาย
จากเช้าจรดค่ำถึงอีกวัน อยากจะร้องเพลงของพี่ปูพงษ์สิทธิ์ซะจริง แต่ตอนนี้เหนื่อยล้าจนหมดอารมณ์จะพูดอะไรได้

“แล้วพี่เต็มล่ะพี่ ยังไง”

จะยังไงล่ะ ก็เฝ้าตู้เซิร์ฟเวอร์อยู่นี่ไง กินนอนด้วยกันนี่แหละ จะแต่งงานกันแล้ว

“เออน่า เดี๋ยวกูนอนที่นี่แหละ มีอะไรเดี๋ยวโทรตาม รีบ ๆ กลับไปนอนกันได้แล้วไป เจอกันพรุ่งนี้”

ไล่ให้น้อง ๆ ร่วมแผนกกลับบ้านไปนอนหลังจากฝ่าฟันด้วยกันมาตลอดหนึ่งวันหนึ่งคืน
ตีสามกว่าแล้ว และเต็มสิบก็ทรุดลงนั่งเอนหลังพิงพนักเก้าอี้และยกขาขึ้นวางบนโต๊ะคอม
โคตรเพลียใจจริง ๆ เพลียทั้งกายเพลียทั้งใจ จนอยากจะหลับไปทั้งอย่างนี้ ดึงเสื้อที่แขวนไว้ที่พนักเก้าอี้มาคลุมให้หายหนาวและถอดแว่นวางทิ้งไว้บนโต๊ะ

ตั้งใจจะหลับซักงีบเพื่อพักสายตา และความเหนื่อยล้ามาตลอดทั้งวันทั้งคืนก็ทำให้หลับไปได้อย่างง่ายดาย

+++

ตีสามกว่าแล้ว และธีรพลที่ควรจะกลับบ้านไปนานแล้วก็มาปรากฎตัวอยู่ที่หน้าแผนกไอที
กินนอนกันที่นี่เลย สบายเหลือเกิน
เห็นแล้วก็นึกหมั่นไส้ เห็นแล้วก็นึกโมโห
ในขณะที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ ต้องไปกินดื่มกับลูกค้า ต้องคอยเอาใจลูกค้าเพื่อให้ซื้อโฆษณา ทำงานงก ๆ แต่ฝ่ายไอที เสือกนอนหลับมีความสุขอย่างสบายใจอยู่ที่บริษัท
มันน่าโมโหมั้ยแบบนี้

“สบายจริงนะคุณเต็มสิบ”

พาตัวเองมานั่งอยู่บนโต๊ะที่เต็มสิบใช้เป็นที่วางขาและคนที่หลับไปแล้วก็สะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงทัก งัวเงีย ปรือตาตื่นขึ้นมาและพอเห็นว่าเป็นใครที่มานั่งอยู่บนโต๊ะ เต็มสิบก็แกล้งหลับต่อทันที

“นี่คิดว่าผมโง่จนดูไม่ออกว่าคุณแกล้งหลับเหรอ”

“ก็ดูออกไม่ใช่เหรอ แล้วจะพูดทำไมครับ แล้วนี่คุณมีธุระอะไรถึงได้ถ่อมาถึงนี่ อย่าบอกนะว่าคอมเปิดไม่ได้ มันไม่ใช่เวลาที่ผมต้องไปแก้คอมให้คุณนะ ขยับปลั๊กดูหรือยังล่ะ”

นี่ไง วิธีแก้ปัญหาของฝ่ายไอที เหอะ ขยับปลั๊ก ปิดแล้วเปิดใหม่ อะไรอีกที่ีฝ่ายไอทีทำได้

“ก็มาดูความเป็นอยู่ที่สุขสบายของคุณไง คนที่ไม่เคยให้เกียรติบริษัท คนที่สร้างปัญหาและไม่เคยจริงใจในการแก้ปัญหาให้กับทุกคน”

พล่ามอะไรวะ แม่งน่ารำคาญชิบหาย นี่ไม่ได้กินไม่ได้นอนมาเกือบตลอดทั้งคืนแล้วยังต้องมาฟังเสียงไอ้ประชาสัมพันธ์นี่พูดจาไม่เข้าหูอีกเหรอวะ

“เออ ผมสุขสบายดีมาก ขอบคุณที่เป็นห่วง เห็นว่าผมสบายดีแล้วก็ไปได้แล้วมั้ง”

ไล่คนมาเยือนด้วยความรำคาญ และธีรพล ก็เริ่มโมโหขึ้นมาทันที

“จ้างมาแพง แต่ไม่เคยทำงานจริงจัง”

แม่ง
มันจะพูดอีกนานมั้ยวะ

“คนจ้างไม่ใช่คุณ คุณจะเดือดร้อนทำไมเนี่ย รีบ ๆ กลับบ้านไปได้แล้วไป๊ ผมว่ามันน่าจะมีประโยชน์กว่าการที่มาคอยจับผิดกันแบบนี้นะ คนจ้างเขายังไม่เดือดร้อนเลย คุณจะเดือดร้อนทำไมมากมายครับ”

เพราะรำคาญ เพราะเหนื่อยล้าและอยากจะนอน เต็มสิบเลยไม่คิดจะรักษาน้ำใจคนฟัง
จะรักษาทำไม ไม่เคยมีน้ำใจให้กันอยู่แล้ว

“ผมก็ไม่ได้อยากรายงานหรอกนะว่าคุณเอาเปรียบบริษัทขนาดไหน”

“ผมรบกวน ขอร้อง อ้อนวอน วิงวอนให้คุณช่วยรายงานไปเลยครับ คุณกลับไปเขียนรายงานของคุณตอนนี้เลยก็ได้เอาที่คุณสบายใจ ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ไปซะทีเถอะ ผมจะนอน”

คนเรานี่ต้องให้ไล่กี่ครั้งวะถึงจะไป
ไล่ครั้งที่หนึ่งก็แล้ว ครั้งที่สองก็แล้ว เสียงบ่นงุ้งงิ้งที่ฟังไม่รู้เรื่องของพ่อประชาสัมพันธ์คนดีของบริษัทนี่แม่งน่ารำคาญชิบหาย

“นี่คุณเต็มสิบ คุณน่าจะ.........”

กำลังจะอ้าปากพูดต่อ และเต็มสิบที่เกิดความรำคาญอย่างถึงที่สุดก็ลุกพรวดพราดขึ้นยืนทันที

“แม่งน่ารำคาญว่ะ นี่ผมถามจริงเหอะ คุณชอบผมหรือไง ตามจิีบผมอยู่ได้”

ทั้งเหนื่อยทั้งล้า แล้วยังต้องเจอกับความน่ารำคาญขั้นสุดของธีรพลไม่ว่าใครก็ทนไม่ไหว
ปล่อยให้พล่ามมาหลายนาทีแล้ว ไล่ไม่รู้กี่รอบแล้วก็ยังไม่ไป เลยต้องลุกขึ้นถามเพื่อไล่ให้คนน่ารำคาญรีบ ๆ กลับไป
ธีรพลนิ่งชะงักกับสิ่งที่คนตรงหน้าถามและหัวคิ้วก็ขมวดมุ่น
ถามมาได้ยังไงคำถามโง่ ๆ แบบนี้ ถ้าไม่บ้าจริง ๆ จะมีใครถามหรือพูดแบบนี้กับผู้ชายด้วยกันมั้ย

“ว่าไงนะ”

“ผมถามว่าคุณเป็นอะไร ชอบผมมาก รักผมมาก เลยต้องตามจีบ ตามรักตามห่วงหรือไง”

“...........”

ตะคอกถามไปอีกครั้งเพื่อให้คนที่อยู่ตรงหน้าโมโหจะได้รีบ ๆ ไป
แต่อาการชะงักนิ่งและอ้าปากค้างของคนที่ถูกถาม ก็ทำให้เต็มสิบที่กำลังหงุดหงิดอย่างถึงที่สุดได้มองหน้าของธีรพลที่อยู่ห่างกันแค่เพียงเล็กน้อยแบบชัด ๆ

“ชอบ...คุณ..เนี่ยนะ?”

เออใช่ ชอบกูนี่แหละ มีปัญหาหรือไง
ธีรพลเอียงคอด้วยความสงสัย และกำลังคิดว่าเจ้าหน้าที่แผนกไอทีอย่างเต็มสิบเอาสมองส่วนไหนคิดถึงตีความแบบนี้ออกมาได้

“ชอบคุณเนี่ยนะ?”

ถามย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ และเต็มสิบก็ขมวดคิ้วมุ่น เพราะอีกฝ่ายยังถามคำถามโง่ ๆ แบบเดิมไม่เลิก
มันแปลยากตรงไหนวะ ฟังภาษาคนไม่เข้าใจ จะให้พูดภาษาซีหรือยังไง

“เออ”

“..................”

“What?????”

What พ่อง  จะวอทห่าอะไร

เพราะโดนคุกคาม ธีรพลก็เลยรีบลุกขึ้นจากโต๊ะและมายืนตัวตรง

“ถ้าชอบแล้วจะทำไม”

“ห้ะ!?!”

ถ้าชอบแล้วก็ไม่ทำไมครับ

“What?????”

ถามกลับไปในแบบที่ถูกถาม และกำลัง “งง” กับคำตอบที่ได้รับ

ธีรพลลูกรักของบริษัทจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ จัดเสื้อให้เข้าที่และเอียงคอไปมาอย่างมีมาดเหมือนเคย ยืนเก็กหล่อได้น่าหมั่นไส้ที่สุด และเต็มสิบก็ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความระอาใจก่อนจะลงไปนั่งบนเก้าอี้ของตัวเอง
เลิกสนใจคนที่มาก่อกวนและดึงเสื้อมาคลุมเพื่อคลายหนาว หลับตาลงและไม่สนใจธีรพลที่อุตส่าห์ถ่อมาเยือนมาสร้างความรำคาญให้ได้แม้จะดึกดื่นป่านนี้

ไม่มีการสนทนาใด ๆ เกิดขึ้นอีก
ธีรพลจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่ดูมีมาดอยู่เสมอ เดินออกไปแล้ว และยังไม่เข้าใจคำตอบที่ตัวเองเพิ่งตอบออกไป

“ถ้าชอบแล้วจะทำไม”

คืออะไรวะ แปลว่าอะไร หมายความว่ายังไง ทำไมถึงตอบไปแบบนั้น ไม่เข้าใจ
แม้ตัวเองยังไม่เข้าใจแล้วจะมีใครเข้าใจได้
และเต็มสิบที่ไม่เข้าใจยิ่งกว่า ก็พยายามข่มตาลง หลับตาแล้ว แต่ก็ยังงงกับคำตอบที่ได้รับจากธีรพล
ถ้าชอบแล้วจะทำไม แปลว่าอะไรวะ แปลว่าชอบกูเหรอ หรือยังไง

“อะไรของแม่งวะ”

ได้แต่บ่นพึมพำคนเดียวด้วยความไม่เข้าใจ และส่ายหน้าด้วยความเอือมระอา
ใครชอบได้ก็เอาเลย แต่ไม่ใช่กูแน่ มีคนน่ารำคาญแบบนี้อยู่ใกล้ตัว ประสาทแดกตายห่า พูดจาไม่รู้เรื่อง ใครจะเอาจะชอบก็แล้วแต่ตามใจ ยกเว้นเต็มสิบไว้หนึ่งคนก็พอ

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 20-11-2016 20:59:02

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 20-11-2016 21:04:19

สงสารเต็บสิบ จะนอนก็ไม่ได้นอน 555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 20-11-2016 21:04:41

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 20-11-2016 21:07:13

เปิดเรื่องได้สนุกกกก ชอบบบ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เต็มสิบ ธีรพล  :mew1: :mew1: :mew1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 20-11-2016 21:12:30

 o13 มาต่ออีก มาต่ออีก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: wasey ที่ 20-11-2016 21:23:05

 :katai2-1: เอาอีก เอาอีก :katai5:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 20-11-2016 21:44:35

มารอ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: QueenPedGabGab ที่ 20-11-2016 21:53:16

วงวารเต็มสิบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-11-2016 22:15:43

สนุก ๆ น่าติดตามอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 20-11-2016 22:16:09

น่าอ่านมากครับ,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 20-11-2016 22:25:39

อร๊ายยยยยสนุกกกกกก คนละขั้วเลย เนียบ vs เถื่อน 55555 สรุปว่าชอบหรือไม่ชอบละ เข้ามาวอแวอีกพรุ่งนี้ เต็มสิบจะทนไหม 55555 รอลุ้นต่อ //ชอบผลงานทุกเรื่องของคุณ แต่ละเรื่องอ่านวนหลายรอบมาก ชอบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 20-11-2016 22:36:02

ชอบเต็ม & ธี ต่อปากต่อคำกันมันดี 555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 20-11-2016 22:38:06

ธีรพลชอบจับผิดเพราะอยากคุยกับเต็มสิบนี่เอง

แผนสูง!!!!

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: knxiiviii ที่ 20-11-2016 23:00:11

เดี๋ยวนะเดี๋ยว จะมาขยับปกเสื้อแล้วเดินจากไปไม่ได้นะคะ 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 21-11-2016 00:29:21

อยากคุยด้วยก็บอกกันดีดีสิ  :hao6:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: Coffeeblack ที่ 21-11-2016 09:03:45

ที่แท้ก็ชอบเต็มสิบ 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 21-11-2016 09:05:56

กรี๊ดดดด มีความไม่ถูกกัน มีความไม่ชอบหน้า
ติดตามค่าาาาา

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: fsbeentaken ที่ 21-11-2016 10:05:25

ธีรพ้ลลลจริงๆแล้วชอบเค้าสินะ  :hao4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.2)
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 21-11-2016 16:52:39

เอามาอวยยยยยย คนเขียน ฮ่าาาาาาาาาาาาาา

ยกป้ายเชียร์ ยกป้ายเปย์

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3)
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 21-11-2016 18:00:09

IT is เต็มสิบ.3

“เพื่อไม่ให้เป็นการได้เปรียบเสียเปรียบ ปีใหม่ปีนี้ ฝ่ายไอทีและฝ่ายประชาสัมพันธ์ควรอยู่ด้วยกัน ต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่าฝ่ายไอทีไม่ได้มีบุคลากรทางด้านความบันเทิง และฝ่ายประชาสัมพันธ์ก็เป็นตัวเต็งของทุกปี ดังนั้นปีนี้ หลายคนจึงเสนอว่า อยากให้ฝ่ายไอทีและฝ่ายประชาสัมพันธ์ได้ร่วมมือร่วมใจกัน”

แปลว่า ไอทีแม่งห่วยแตก ส่วนประชาสัมพันธ์ก็เก่งเกินไป ฝ่ายอื่น ๆ เลยทำเหมือนว่าเห็นใจฝ่ายไอทีด้วยการให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์รับเอาตัวถ่วงไปด้วยจะได้ชนะลำบากขึ้น
เสียงปรบมือดังเกรียวกราวลั่นห้องประชุม โดยไม่ถามความเห็นฝ่ายที่โดนจับมารวมกันเลยสักคำ
เต็มสิบได้แต่มองหน้าเจ้าหน้าที่ร่วมฝ่ายที่มีกันอยู่แค่สามคนแล้วก็ได้แต่หมุนปากกาในมือเล่น
จะอะไรก็ช่างเถอะ ไม่เคยมีปัญหาอยู่แล้ว จะให้ไปร่วมมือกับฝ่ายไหนก็เอาไม่ใช่พวกเรื่องมาก
และปัญหาใหญ่ตอนนี้มาตกที่ธีรพลที่ได้แต่อ้าปากค้างและพูดอะไรไม่ออก

“น่าพี่ธี ก็ให้ไอทีมาอยู่ด้วย ถือว่าช่วย ๆ กัน”

แบบนี้ถูกต้องแล้วเหรอ

“ระดับพี่ธี เต้นกระจายแน่ ออม ๆ มือให้ฝ่ายอื่นบ้างนะคะพี่”

“นี่ยังไม่แข่งก็รู้แล้วว่าประชาสัมพันธ์ชนะอีกแล้ว”

“ปีนี้คอนเซ็ปคือสนุกสนานร่าเริงนะพี่ธี ไม่เอาแบบมายืนหล่อเหมือนปีก่อนแล้วก็ชนะแล้วนะคะเห็นใจพวกหนูบ้าง”

ใครจะรู้ความจริงว่าก่อนจะมายืนแอคหล่อบนเวทีได้ต้องแลกมาด้วยน้ำตา
ธีรพลกุมหัวด้วยความเครียด เหลือบสายตามองหน้าตัวปัญหาแล้วก็อยากจะเป็นบ้าให้รู้แล้วรู้รอด
ต้องรับเอาตัวปัญหามาทั้งฝ่ายไอทีที่มีอยู่สามคน แม่งบอกตรง ๆ ว่าอยากจะบ้าตาย

+++

“หนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยว มีผมคนเดียวรูปหล่อจริง ๆ นะเนี่ย”

แค่เต้นยากตรงไหน มันอาจไม่ยากสำหรับใคร แต่สำหรับธีรพล นี่มันปัญหาใหญ่ชัด ๆ

“พี่ก็ไปยืนตอนจบแล้วกัน พอดีพี่อาจจะติดลูกค้า ยุ่งมากไม่มีเวลาซ้อม”

ข้ออ้างเดิมเหมือนปีก่อน ๆ และสาว ๆ ร่วมฝ่ายก็ไม่ยอมให้ธีรพลทำแบบปีก่อนอีกแล้ว

“พี่ธี ท่านประธานก็บอกมาเองว่าปีนี้อยากเห็นอะไรใหม่ ๆ พี่ต้องเต้นแล้วล่ะ ยังไงปีนี้พี่ธีต้องเต้น  เวลาซ้อมเราก็มีจำกัด ยังไงปีนี้เราก็ต้องชนะเหมือนเดิมนะคะ”

ธีรพลได้แต่ยืนนิ่งงัน พูดอะไรไม่ออก หมดทางหลีกเลี่ยง และพื้นที่แคบ ๆ ภายในฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่ถูกปรับเปลี่ยนเป็นเวทีสำหรับเต้นก็ทำให้ธีรพลแทบทรุดลงไปนั่งกับพื้น
ฝ่ายไอทีส่งตัวแทนมาฝึกได้แค่คนเดียวเพราะอีกสองคนต้องอยู่ดูแลระบบและเต็มสิบที่ยืนรออยู่นานก็เริ่มหงุดหงิดกับความเชื่องช้าของฝ่ายประชาสัมพันธ์

“ผมมีเวลา 20 นาทีจะให้เต้นยังไงก็รีบ ๆ บอกมา เดี๋ยวผมต้องไปดูระบบต่อ”

พูดเพียงแค่นั้น และสาว ๆ ฝ่ายประสัมพันธ์ก็ได้แต่มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ยังไม่ทันได้คิดท่าเต้นเลยด้วยซ้ำ

“คือว่าอย่างนี้ค่ะ คุณเต็มสิบคะ เดี๋ยวเราจะคิดท่ามันอาจจะช้าหน่อยแต่ว่า...”

“ตามในเอ็มวีเลยใช่มั้ย  ผมมีเวลาอีก 14 นาที  งั้นก็เต้นเลย ผมรีบ”

ไม่ต้องรอให้เสียเวลา เต็มสิบเดินมายืนกลางห้อง และสะบัดมือไปมาวอร์มร่างกายเตรียมเต้นอย่างเต็มที่ โดยมีสาว ๆ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ ยืนเป็นแบ็คกราวด์อยู่ด้านหลัง

“พร้อมครับ”

ยกมือให้สัญญาณและเสียงเพลงก็ดังขึ้นในทันที

+++

“ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ 20 นาทีพอดี”

เต็มสิบยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู และหันมามองสาว ๆ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่ได้แต่ยืนอ้าปากค้างและพยักหน้ารับอย่างพร้อมเพรียงกันเมื่อเสียงเพลงจบลง

“หนูให้เต็มสิบ”

“เจ๊ให้เต็มร้อย”

“สิบ สิบ สิบ ร้อยล้านเต็มสิบล้านไปเลยพี่”

เต็มสิบเดินจากไปแล้ว และสาว ๆ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ก็ได้แต่อึ้งกับท่าเต้นที่เต็มสิบสรรหามาเต้นได้เหมือนกับในเอ็มวีไม่มีผิดเพี้ยน

“พี่ธี พี่ยอมไม่ได้แล้วล่ะแบบนี้”

หันไปมองธีรพลที่แอบนั่งกุมหัวอยู่ที่มุมห้องด้วยความกลุ้มแล้วสาว ๆ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ก็ได้แต่ถอนหายใจ

“เอายังไงดีคะพี่ธี”

ไม่เอายังไงหรอก แบบนี้คงไม่ต้องเอายังไง

“............”

ไร้เสียงตอบรับ และธีรพลก็ได้แต่ส่งยิ้มแห้ง ๆ ให้กับสาว ๆ ร่วมฝ่าย
ฝ่ายไอทีไร้มนุษย์สัมพันธ์ วัน ๆ อยู่แต่หน้าคอมพิวเตอร์ไม่เคยออกมาเจอผู้คนภายนอกแต่ อะไรที่ทำให้คนทั่วไปคิดว่าฝ่ายไอทีเต้นไม่ได้
ฝ่ายประชาสัมพันธ์ ต้องเก่งด้านบันเทิงอย่างแน่นอน โดยไม่มีข้อสงสัย แต่อะไรที่ทำให้คนทั่วไปเชื่อมั่นแบบนั้น
ธีรพลอยู่รอดมาได้ตลอด อาศัยหน้าหล่อและวางมาดไปวัน ๆ เวลาที่ต้องขึ้นไปอยู่บนเวที แต่ไม่เคยมีใครรู้ ธีรพลประชาสัมพันธ์คนเก่งของบริษัท ไร้ทักษะการเต้นอย่างรุนแรง

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 21-11-2016 18:25:00

ชอบจัง. เคมีเข้ากันสุดๆ. อยากเห็นเต็มสิบในมาดใหม่  แปลงกายเป็นหนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: เสพศิลป์ ที่ 21-11-2016 18:38:29

ส่วนตัวอยากไห้เต็มสิบรับ อิอิ   แต่คาดหว่าเป็นคุณธัน หนุ่มหล่อมีมาด เต้นไม่ได้เรื่อง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 21-11-2016 18:41:42

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 21-11-2016 18:48:55

อยากให้มาต่ออีกจัง แค่เห็นชื่อคนเขียนก็พุ่งแล้วค่ะบอกตรง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: knxiiviii ที่ 21-11-2016 19:02:51

ถ้าเต้นเต็มที่แบบหน้านิ่งๆ ฮากระจายชัวร์ พี่ธีก็อย่าไปยอมแพ้เค้าล่ะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 21-11-2016 19:15:01

คุณธีจะยอมแพ้เหรอ  :hao7:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: fsbeentaken ที่ 21-11-2016 19:22:16

สู้ค่ะอย่าไปยอม 5555555  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 21-11-2016 20:48:55

ธีรพล หนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยว .....♪♫....♪♫
เมื่อวาน แวะไปไอที ๆ.....♪♫....♪♫
เจอเต็มสิบพอดี บอกชอบไปเลยนะเนี่ย.....♪♫....♪♫
เอาละสิ ประชาสัมพันธ์ กับไอที รวมกัน
กลายเป็นประชาสัมพันธ์ เต้นไม่เป็น
ไอที กลับเต้น เป๊ะมากๆ
ยิ่งน่าสนใจ ใหญ่ ชอบบบบบ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 21-11-2016 20:50:01

เต้นก็ไม่เป็นท่า ละจะกล้าบากหน้าไปขอให้เขาช่วยสอนให้หน่อยไหมนะ  งานเข้าธีแล้วว ตายๆเครียดแทน 5555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 21-11-2016 23:27:46

 :m20:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 21-11-2016 23:44:46

เอาล่ะสิ เป็นยังไงล่ะตอนนี้,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: aommyga40 ที่ 22-11-2016 00:10:35

รอๆๆๆๆ :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 22-11-2016 00:11:14

พ่อหนุ่มIT

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 22-11-2016 02:21:02

น่าสนุกอ่ะ เต็มสิบ
ตามชื่อมาด้วยคน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.3) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 22-11-2016 06:54:12

โถๆๆ พี่ธีสู้ๆนะค๊าาาา

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4)
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 22-11-2016 18:47:39

IT is เต็มสิบ.4

“แอปเปิ้ลแม่งเรื่องมาก ไม่เคยสนใจไยดีผมเลย คงนึกว่าตัวเองสวยมากเลยคิดอยากทำอะไรก็ได้ตามใจตัวเอง ผมนี่ต้องทำงานหาเงินงก ๆ ไปเลี้ยงดู”

เจ้าหน้าที่แผนกไอทีกำลังคลิกเมาส์และเล่าปัญหาชีวิตให้เต็มสิบฟังด้วยความกลุ้มใจและเต็มสิบก็พยักหน้ารับ พร้อมกับให้ข้อคิดกับน้องร่วมแผนกในการดำเนินชีวิต

“เออ”

บอกเพียงแค่นั้นและกำลังนั่งรอให้คอมพิวเตอร์ประมวลผลข้อมูลไปเรื่อย ๆ

“พี่เต็มคิดดู ผมนะ หาเงินทุกวันนี้นอกจากซื้อฟิกเกอร์ ซื้อเกมส์ลดราคา ซื้ออนิเมะ ซื้อการ์ตูนที่มันออกใหม่แล้วก็อัพเกรดคอมใหม่ ผมไม่เคยได้ซื้ออะไรให้ตัวเองเลยนะพี่”

กูว่านั่นก็เยอะแล้วนะ

“มึงเป็นคนสมถะมาก”

ให้กำลังใจน้องร่วมแผนกไปอีกเล็กน้อย และเจ้าของปัญหาชีวิตรักที่แสนกลัดกลุ้มใจก็พยักหน้าตาม รู้สึกปลาบปลื้มใจที่เต็มสิบเห็นความดีงามในขณะที่แอปเปิ้ลไม่เคยเห็น

“นี่ผมก็ประหยัดสุด ๆ แล้วมีใครทำได้อย่างผมอีก”

“กูว่าไม่น่าจะมี”

เต็มสิบลุกขึ้นยืน บิดกายไปมาด้วยความเมื่อยล้าและปรบมือสามครั้งเพื่อปลุกน้องร่วมแผนกให้ตื่นจากอาการเซื่องซึมยามบ่าย

“เอ้า ได้เวลาแล้ว เรามาทำให้ร่างกายแข็งแรงด้วย T25 กันนะครับทุกคน”

ปลุกเพื่อนร่วมแผนกที่มีรวมกันอยู่สามคน และมะเฟืองที่กำลังกลุ้มใจกับปัญหารักก็ยืนขึ้นและขยับร่างกายไปมาด้วยสเตปเดิม ๆ ที่ทำอยู่อย่างเป็นประจำสม่ำเสมอ

“ต่อไปเป็นท่า คลิกเมาส์”

“คลิก คลิก คลิก เรามาคลิก คลิก คลิก แล้วก็คลิก คลิก คลิก แล้วก็รอ รอ รอ”

ขยับนิ้วไปมาตามจังหวะพร้อมทั้งหมุนเอวไปด้วย เพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหานิ้วล็อคอย่างยั่งยืน

“ท่าที่สอง ชิบหาย คอมค้าง”

“ชิบ ชิบ หายแล้ว แล้ว แล้ว แม่ง มันชิบหายแล้ว เราก็นวด  นวด นวด”

ท่าเต้นนวดขมับเพื่อคลายจากอาการเมื่อยล้าเมื่อต้องใช้สายตาในการเพ่งหน้าจอคอมพิวเตอร์คือท่าโปรดของทุกคน

“เป็นงายยยยยยยยยยยย เพื่อน ๆ รู้สึกดีขึ้นม้ายยยย เต็มอยากให้คนไทยบินด้ายยยย”

เพราะงานมันน่าเบื่อ เลยต้องหาอะไรทำแก้เซ็ง เต็ม บอดี้สลูน ชูมือขึ้นและแฟนคลับที่มีอยู่สองคนถ้วนก็กรี๊ดกร๊าดให้กำลังใจพี่เต็มกันอย่างเต็มที่

“ไม่หนักไปหน่อยเหรอพี่”

“กูว่ากำลังกลมกล่อมพอดีนะ”

ถ้าหัวหน้าเห็นดีเห็นงามด้วย แล้วลูกน้องจะไปขัดใจทำไม

“เอ้า เชิญครับ เชิญนั่งลงได้ แฟนคลับทุกคน ทีนี้เราจะมาประชุมกันด้วยเรื่อง การเต้นที่จะมีขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองเทศกาลปีใหม่ของบริษัทเรา”

เตรียมปรึกษาหารือและทำการประชุมอย่างเคร่งเครียด และมะเฟืองก็ยกมือเสนอความคิดเห็น

“ผมอยากคอสเป็นสาวโมเอะครับ มันพอจะมีแนวทางเป็นไปได้มั้ยครับ ผมคิดว่า การเป็นสาวดุ้นจะทำให้คนอื่น ๆ ได้เปิดโลกทัศน์ใหม่ ๆ”

“ความคิดนี้ผมไม่เห็นด้วยครับ งานปีใหม่เราควรให้เกียรติเจ้าของงาน ซานตาครอสน่าจะเหมาะกว่า”

“อย่าตีกันครับ ท่ามือเปล่าอาจทำให้เจ็บหนัก เอาคียร์บอร์ดไปคนละตัวและฟาดหัวกันไปมาจะดีกว่าครับ”

ไร้สาระกันถึงขีดสุด และมะเฟืองก็ทรุดลงไปแนบหน้าอยู่บนโต๊ะวางคอมพิวเตอร์

“รื้อระบบอีกแล้ว ชิบหายเอ้ยยย”

“ทำไป”

กลับเข้าสู่สภาวะปกติ และเจ้าหน้าที่ฝ่ายไอทีสามคนที่หากิจกรรมพิเศษทำแก้ง่วงในช่วงบ่ายก็กลับมาคร่ำเคร่งกับงานของตัวเองที่ได้รับมอบหมาย

“แผนกการเงินจะเอาอะไร สรุป นี่กูยังจับประเด็นสำคัญไม่ได้เลยรู้แต่จะเอายอดผลรวมให้ลิ๊งกับของแผนกขาย ปวดประสาทมาก”

“เรื่องมากชิบ แนะนำอะไรก็ไม่เอา”

ได้แต่บ่นพึมพำ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าตั้งหน้าตั้งตาทำงาน

“พี่เต็มตกลงไปซ้อมเต้นเป็นยังไงบ้าง ท่ายากมีมั้ย”

ท่ายากห่าอะไร

“เหมือนที่เต้นตอนสมัยมึงเข้ามาเรียนในคณะใหม่ ๆ เอาตามฟิล”

แปลว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่เพราะปัญหาใหญ่ที่แท้จริงไม่ใช่เรื่องของท่าเต้นแต่เป็นเรื่องคน

“คุณธีลูกรักของบอส คงได้หน้าไปเต็ม ๆ อีกแล้วงานนี้”

เต็มสิบยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย และหัวเราะด้วยความสบายใจ

“อย่าพูดจาไม่ให้เกียรติเขาแบบน้านนน มันม่ายดี”

สายตาจ้องมองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์และในเวลาถัดจากนั้นไม่ถึงสิบนาที ประตูห้องควบคุมระบบก็ถูกเปิด พร้อมกับที่ธีรพลโผล่หน้าเข้ามาและกำลังแสดงสีหน้าหงุดหงิดใจอย่างเห็นได้ชัด

“ไหนบอกว่าสิบนาที ผมยืนรอคุณมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ทำไมไม่รักษาเวลา”

อ้าวเหรอ
ไม่เห็นรู้เรื่องเลย ว่ายืนรอ

“นี่ถ้าคุณไม่บอกผมไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว อุ้ยตายห่า นาฬิกาผมตาย โทษที”

ใครเชื่อก็บ้า และธีรพลก็นึกอยากจะหาอะไรขว้างหัวคนที่ใช้ข้ออ้างว่านาฬิกาตายทั้งที่ก็เห็นอยู่ว่านาฬิกาที่ติดอยู่ที่ฝาผนังตัวเลขใหญ่ขนาดไหน

“คุณนี่แม่ง”

“อ้าว ทำไมหยาบคายอย่างนั้นล่ะครับ คุณธีรพล เดี๋ยวน้อง ๆ ของผมซึมซับคำพูดแบบนี้แล้ว กลายเป็นเยาวชนที่ไม่ดีของชาติขึ้นมาจะทำยังไง”

ให้ข้อคิดเห็นที่คนฟังแทบอยากกระอักเลือดตายและเต็มสิบก็ลุกขึ้นยืนและถอดนาฬิกาวางไว้บนโต๊ะ

“ฝากดูแลนาฬิกาพี่ด้วย”

ฝากฝังแม้กระทั่งนาฬิกา และเต็มสิบก็เดินนำโดยมีธีรพลที่หน้าหงิกหน้างอแสดงสีหน้าให้รู้ว่าไม่พอใจเดินตาม

“ถ้าไม่เพราะว่ามันเป็นงานสำคัญผมไม่มีวันถ่อมาที่นี่เด็ดขาด”

“แต่เมื่อวันก่อนคุณก็มานะ มาดึกด้วย”

เถียงคำไม่ตกฟาก และธีรพลก็ได้แต่อ้าปากค้างและกำลังหงุดหงิดโมโหที่ต้องเป็นฝ่ายมาง้อให้เต็มสิบสอนเต้น

“ผมมีเวลาแค่ยี่สิบนาที เพราะฉะนั้นต่อจากนี้คุณต้องศึกษาให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ไม่อย่างนั้นผมก็ช่วยอะไรคุณไม่ได้”

พื้นที่ข้างตึกในเวลาหกโมงเย็น ไม่มีใครเดินผ่านไปมาแล้ว เหมาะสมที่สุดในการซุ่มซ้อมฝึกเต้นและธีรพลก็ได้แต่จำใจยอมรับให้เต็มสิบสอน

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ช่วยพัฒนาทักษะการเต้นให้กับคุณธีรพล”

แปลว่า มึงแม่งกาก แค่นี้ก็เต้นไม่ได้ เป็นประชาสัมพันธ์ได้ยังไง

“ผมหน้าตาดี ไม่จำเป็นต้องมีทักษะพวกนี้ก็ได้”

“ก็หลงตัวเองดีเนอะ”

เต็มสิบบ่นพึมพำเสียงเบาและเริ่มออกสเตปในทันที

“ห้า หก เจ็ด แปด เอ้าพร้อม”

ธีรพลไม่รู้ว่าตัวเองพร้อมหรือเปล่า แต่ที่รู้แน่ ๆ คือตอนนี้เริ่มอยากร้องไห้ แค่ท่าเปิดตัวก็อุบาทว์ได้ใจแล้ว ชีวิตนี้ยังจะมีอะไรเหลืออีก

“...................”

นี่กูต้องเต้นแบบนี้จริง ๆ เหรอวะ เพื่อชัยชนะจากการแข่งขันในวันปีใหม่ ถึงกับต้องทำแบบนี้เลยเหรอ

“อย่าอาย ไม่ต้องอาย วันงานคนเยอะแยะ”

ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น เหมือนเป็นการซ้ำเติมกันมากกว่า และธีรพลก็ได้แต่ยืนนิ่งงัน เมื่อสเตปอื่น ๆ ของเต็มสิบเริ่มตามมา
ลาก่อนชีวิต

ภาพพจน์หนุ่มหล่อ มีมาด น่ารัก ที่เป็นที่จดจำ คงไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้อีกแล้วจริง ๆ

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 22-11-2016 20:00:38

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 22-11-2016 20:07:11

55555 จริวๆมันเป็นแผนกที่ไม่น่าโคจรมาเจอกันได้นะ. แต่แบบฮาจริงๆ :man1: :hao6:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 22-11-2016 20:32:54

แล้ว เต็ม กับ ธี จะไปกันได้มั้ย  :katai1: :katai1: :katai1:
คนหนึ่งเต้นพลิ้วซ้า อีกคนแข็งทื่อเป็นตอไม้
แต่มันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ ระหว่างสองคน :ling1: :ling1: :ling1:
ในช่วงฝึกซ้อมเต้นแน่ๆ มีน่ะดี ชอบบบบ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 22-11-2016 20:37:26

คะแนนเต็มเท่าไหร่ +เพิ่มโลดดด

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 22-11-2016 21:01:27

ธีรพล ในชีวิตคงไม่มีอะไรที่น่าอายกว่านี้อีกแล้ว ทำใจเหอะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 22-11-2016 21:12:59

โอ๊ยยย สงสารพี่ธีเบาๆ 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 22-11-2016 21:13:32

ชอบบบบบบมาต่อไวๆนะค้าาา

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: ravyy ที่ 22-11-2016 21:39:50

 :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 22-11-2016 21:51:26

ภาพพจน์ที่สะสมไว้ 555. ธีรพล,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 22-11-2016 21:54:40

55555555555 เครียดแทนธี ทำใจนะทำใจ เต้นไปๆไฟท์ๆ ถ้าไอทีจะเบอร์ใหญ่ขนาดนั้น เต็มสิบสมชื่อจริง 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 22-11-2016 22:08:16

55555 อยากเห็นธีรพลเต้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-11-2016 22:24:06

ธีน่าสงสารนะ แต่นี่ขำอะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: netich ที่ 23-11-2016 01:54:15

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 23-11-2016 15:18:12

โคตรลั่น เอาตามฟิล

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 23-11-2016 15:29:34

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.4) หน้า 2
เริ่มหัวข้อโดย: Babelilong ที่ 23-11-2016 18:50:09

รอตอนต่อไปปปปปปปปป

 :katai5: :katai5:

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 23-11-2016 20:31:24

 

IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5)

“นับเป็นมั้ยครับ ห้า หก เจ็ด แปด นับสิครับ”

เต็มสิบคิดว่า คุณธีรพล ฝ่ายประชาสัมพันธ์ช่างเป็นคนที่สอนยากสอนเย็น สอนเท่าไหร่ก็ไม่ทำให้ทักษะการเต้นดีขึ้นเลย
 
“คุณนี่มันจริง ๆ เลยนะ”

ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความกลุ้มใจ และธีรพลก็หันมามองเต็มสิบที่ถอนหายใจใส่
ก็ถ้ามีทักษะในการร้องรำทำเพลงดีสุด ๆ จะต้องให้มาสอนทำไมวะ เรื่องแค่นี้ไม่น่าต้องพูดให้มากความ
ธีรพลลดแขนของตัวเองลง และรู้สึกเบื่อหน่ายกับสถานการณ์นี้เต็มทน

“ถ้าไม่ใช่เพราะบอสขอมา คิดว่าคนอย่างผมจะทำแบบนี้หรือไง”

แน่ะ ยังจะปากดีอีก กูอุตส่าห์สละเวลามาสอนทั้งที แทนที่จะขอบคุณเสือกมาปากดีใส่ซะได้

“ขอบคุณสักคำน่ะมีมั้ย”

พูดออกไปลอย ๆ และธีรพลก็หันมามองหน้าเต็มสิบทันที ไม่อยากจะพูดขอบคุณแต่เพราะคิดว่าเป็นทีมเดียวกันเลยจำใจต้องพูดออกไปส่ง ๆ จะได้จบเรื่องไป

“ขอบคุณก็ได้”

โห ถ้าจะขอบคุณขนาดนี้นะ เกรงใจแย่เลยครับ

“เป็นเกียรติอย่างสูงจริง ๆ” ประชดกลับไปและเต็มสิบก็เมินหน้าหนีคนที่พูดขอบคุณได้โคตรไม่จริงใจ

“ถามจริง ๆ คุณเป็นประชาสัมพันธ์ได้ยังไง ทักษะร้องรำทำเพลงแย่ขนาดนี้”

เพราะสงสัยถึงได้ถามและธีรพลก็นิ่งงันกับสิ่งที่เต็มสิบถาม จะบอกว่ามาเป็นประชาสัมพันธ์ได้ยังไงงั้นเหรอ พูดไปเรื่องนี้มันก็ยาว

“ก็ผมหน้าตาดี”

“ผมนึกว่าคุณจับเบอร์ได้”

“อ่อ คุณหน้าตาดีกว่าผมงั้นสิ”

“ก็ไม่รู้สิ ผมได้รับคัดเลือกให้ถือพานไหว้ครูมาตั้งแต่อนุบาลสอง”

บังเอิญเรียนชายล้วนและเด็กผู้ชายคนอื่นมัวแต่เล่นและเต็มสิบก็ไม่รู้ว่าตัวเองโดนยัดเยียดให้ถือพานได้ยังไงแม้กระทั่งตอนนี้ก็จำไม่ได้ แต่ก็สามารถเอาเรื่องนี้มาโม้ได้ตลอดจนโต

“ห้ะ”

“ผมหล่อมาตั้งแต่อนุบาล ถ้าไม่ใช่ตอนเด็ก ๆ เผลอไปดมกาว หน้าผมจะเข้ารูปกว่านี้”

กวนประสาทที่สุด ธีรพลหมดคำจะพูดกับเจ้าหน้าที่แผนกไอทีที่มาสอนให้เต้นในวันนี้
ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ เต็มสิบเป็นไอทีที่กวนประสาทที่สุดในโลก เกิดมาไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อนเลยจริง ๆ
 
“นี่ผมเหนื่อยกับคุณมากเลยนะคุณเต็มสิบ”

“เฮ้ย คุณจะเหนื่อยได้ยังไง ผมยังไม่เหนื่อยเลย นี่ผมสดชื่นกระปรี้กระเปร่ามากเลยนะ”

ไม่ใช่แค่พูด แต่เต็มสิบยังเอียงคอและยิ้มกว้าง ด้วยหน้าตาที่ธีรพลอยากจะเอานิ้วจิ้มตาคนที่ทำหน้าตาได้กวนประสาทที่สุด

“นี่ตอนนอนคุณเซ็ทผมแบบนี้ก่อนนอนด้วยหรือเปล่าเนี่ยคุณธีรพล”

สงสัยในเรื่องที่ไม่ควรสงสัย และธีรพลก็หงุดหงิดรำคาญใจกับคนที่สนใจทุกเรื่องของธีรพล ยกเว้นเรื่องเต้น

“คุณเต็มสิบ”

“ห้า หก เจ็ด แปด เอ้า มาเต้นกันอีกรอบ เดี๋ยวผมก็จะรีบไปทำงานต่อเหมือนกัน”

เปลี่ยนเรื่องคุยในทันที และธีรพลก็นึกโมโหคนที่เปลี่ยนเรื่องโดยไม่สนใจความรู้สึกของธีรพลว่ากำลังรู้สึกหงุดหงิดโมโหมากขนาดไหน

“เวลาคุณสั่นขา ให้มันได้ฟิลหน่อย เอวมีก็ต้องใช้”

ท่าเต้นบ้า ๆ บอ ๆ แบบนั้น ยอมเต้นก็บุญเท่าไหร่แล้ว ยังจะเอาออพชั่นเสริมเพิ่มเข้าไปอีก สนุกมากนักหรือไง

“คุณนี่ก็แปลกนะ ยิ้มแย้มเป็นมิตรกับคนอื่นตลอดแต่กับผมนี่ไม่รู้จะโกรธทำไมมากมาย ผมไม่เคยไปแย่งลูกชิ้นในก๋วยเตี๋ยวของคุณซะหน่อย”

เปรียบเทียบได้โดนใจ และธีรพลก็หันมามองหน้าของคนที่ยังลอยหน้าลอยตาและเริ่มนำการเต้นให้ธีรพลเต้นตามแล้ว
แค่นับสเต็ปก็ยากแล้ว ยังต้องใส่ความรู้สึกสนุกสนานลงไปในการเต้นอีกทำไมมันยากขนาดนี้ไม่เข้าใจ
จำใจเต้นไปอย่างฝืน ๆ พร้อมกับฝึกทักษะการต่อปากต่อคำกับเจ้าหน้าที่แผนกไอทีที่กวนประสาทที่สุดอย่างเต็มสิบไปด้วย
ทักษะการเต้นไม่พัฒนา ธีรพลไม่แปลกใจ เพราะอาจไม่ได้มีความสามารถทางด้านนี้แบบจริงจัง
แต่ถ้าทักษะการต่อปากต่อคำ ไม่พัฒนานี่สิ  คงจะน่าประหลาดใจน่าดู

++++

ตลอดหนึ่งสัปดาห์เต็ม ธีรพลต้องทำงานที่ได้รับมอบหมายและออกนอกสถานที่ไปพบลูกค้าเพื่อประชาสัมพันธ์องค์กร กลับมายังไม่ทันได้หยุดพักก็ต้องซ้อมเต้นทั้งที่ไม่มีทักษะทางด้านนี้เลยด้วยซ้ำ
วันหยุดทั้งที ควรจะได้ทำอะไรบ้าง แต่กลายเป็นว่านอนหลับตลอดทั้งวัน และเพิ่งตื่นนอนตอนบ่าย สุดท้ายวันหยุดที่รอคอยก็กำลังบินจากไปทั้งที่ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย
ตื่นขึ้นมาก็ท้องร้อง หิวข้าว แต่ไม่มีอะไรให้กิน
เปิดตู้เย็นค้นหาของที่พอกินได้ก็ไม่มีอะไรเหลือ น้ำเปล่าในตู้เย็นมีเหลือแค่เพียงครึ่งขวดและธีรพลก็ได้แต่ถอนหายใจ
เสื้อยืดเก่า ๆ แขวนอยู่บนพนักโซฟาและธีรพลก็แค่สวมเสื้อและคว้าแว่นตาที่วางไว้บนโต๊ะมาใส่
การที่มีบ้านอยู่ไกลบริษัทมันก็ดีแบบนี้เวลาที่กลับมาเป็นตัวของตัวเองไม่ต้องสวมบทบาทประชาสัมพันธ์ของบริษัทที่ดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้าก็ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอคนรู้จัก
มีแค่กระเป๋าตังค์ใบเดียวและคว้าหมวกแก๊ปมาสวมก็สามารถเดินไปซื้อข้าวกินได้แล้วโดยไม่ต้องสนใจใครอีก

“ส้มตำไทยใส่ปู แล้วก็ลาบหมู น้ำตกหมู ข้าวเหนียวสอง คอหมูย่าง กลับบ้านครับ”

สั่งอาหารเรียบร้อยและเดินไปหยิบหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่บนโต๊ะมาเปิดอ่านข่าวที่ไม่มีเนื้อหาสาระอะไรให้สนใจ เป็นเพียงการอ่านเพื่อรอเวลาเท่านั้น
เต็มสิบคิดว่า คนที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะถัดไปหน้าตาคุ้นมาก คล้ายกับคนรู้จัก คล้ายกับ..........

“180 บาทครับ”

ธีรพลเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบเงินส่งให้กับเจ้าของร้าน ปิดหนังสือพิมพ์และรับถุงอาหารที่สั่งมาถือเอาไว้ รับเงินทอนเรียบร้อยและเดินหิ้วถุงส้มตำแกว่งไปแกว่งมาตลอดทาง เดินกลับบ้านและร้องเพลงไปด้วยในระหว่างเดิน

“หนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว มีผมคนเดียว รูปหล่อจริง ๆ นะเนี่ย”

ถ้าต้องฟังเพลงเดิมซ้ำ ๆ ติดต่อกันอยู่บ่อย ๆ ถึงไม่เคยชอบเพลงที่ฟัง แต่ก็เหมือนเพลงนี้วนไปวนมาอยู่ในหัวไม่ยอมหยุด
มีรถมอเตอร์ไซค์มาจอดเทียบและธีรพลก็หันไปมอง

“คุณธีรพลไปไงมาไงครับเนี่ย ผมเห็นคุณตั้งแต่ในร้านส้มตำ คิดเอาไว้ว่าใช่ต้องใช่แน่ ๆ มันเป็นอะไรที่พูดยาก แต่ถ้าเห็นชัด ๆ ก็คงรู้แน่”

คนที่ไม่อยากให้เจอในสภาพนี้มากที่สุดตอนนี้มาอยู่ตรงหน้า และธีรพลก็เบิกตากว้างภายใต้แว่นสายตาหนา ๆ ที่สวมอยู่

“บ้านคุณอยู่แถวนี้เหรอ บ้านเพื่อนผมก็อยู่แถวนี้ เดี๋ยวผมไปส่ง”

ชวนกันดื้อ ๆ โดยไม่สนใจว่าธีรพลจะอยากให้ไปส่งหรือไม่

“ทักคนผิดแล้วคุณ”

ธีรพลรีบก้าวขาให้เร็วขึ้นเพื่อให้พ้นจากการถูกตาม แต่เต็มสิบก็ยังตามไม่ลดละ

“ทักผิดได้ยังไง นี่ไม่ใช่ละครไทยนะคุณ แค่ใส่แว่นใส่หมวกแล้วคนจะจำไม่ได้เหรอ ไม่ตลกไปหน่อยหรือไงคุณ”

ใช่ ตลกมากด้วย แล้วยังไง แล้วจะตามมาทำไมวะ

“นี่คุณไม่ต้องทำท่ารังเกียจผมขนาดนั้นก็ได้ ผมไม่ได้ตามมากระชากคอหมูย่างคุณนะ”

กวนประสาทถึงที่สุด และธีรพลก็หันมามองคนที่ยังคงตามมาไม่ลดละ

“คุณเต็มสิบ”

อะไรวะ คนอุตส่าห์มีน้ำใจ ทำไมถึงต้องทำเสียงดุกันด้วย

“หรือคุณจะให้ผม..............”

ยังพูดไม่ทันจบ แค่เว้นจังหวะช่องไฟไว้เล็กน้อยพอให้เติมคำในช่องว่างได้ พร้อมกับส่งรอยยิ้มแปลก ๆ ให้ แค่นี้ธีรพลก็ทำหน้าเหมือนโมโหมากและตะคอกถามด้วยความไม่พอใจ

“คุณขู่ผมเหรอ”

ใครไปขู่ตอนไหนวะ ยังไม่ได้ขู่เลย

“ผมจะได้รู้ว่าคุณปฎิเสธน้ำใจพลเมืองดีอย่างผม”

ตีหน้าเศร้าไปอีกเล็กน้อย และธีรพลก็ขึ้นมาซ้อนท้ายโดยที่ไม่ต้องให้พูดกันอีกให้มากความ

“ตรงไป”

พูดเพียงแค่นั้นและเต็มสิบก็หัวเราะออกมาด้วยความขำ
ไม่ได้จะขู่ ไม่เคยคิดจะแกล้ง แต่ท่าทางคุณธีรพลประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัทคงกำลังไม่พอใจอะไรบางอย่างที่เต็มสิบก็รู้ดีแก่ใจว่าเรื่องอะไร

“ผมไม่ได้จะขู่อะไรคุณนะคุณธีรพล เมื่อกี้ผมแค่จะบอกว่า หรือคุณจะให้ผมกระชากถุงคอหมูย่างคุณแล้วหนีไปหรือไง”

“.......................”

“คุณเต็มสิบ”

เพิ่งรู้ว่าเสียรู้คนกวนประสาทอย่างเต็มสิบเข้าแล้ว และเต็มสิบก็ได้แต่หัวเราะเสียงดังลั่นเพราะขำกับการเรียกชื่อของธีรพลซ้ำไปซ้ำมา

“คร้าบบบบบบบบบบบ คุณธีรพล ประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัท ยินดีรับใช้ให้บริการไปส่งจนถึงหน้าบ้านเลยคร้าบบบบ”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 23-11-2016 20:46:27

 :laugh:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 23-11-2016 21:00:09

ฮาดีอ่ะคู่นี้ 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-11-2016 21:25:29

ฮั่นแน่ ส่งถึงบ้านเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 23-11-2016 21:31:09

ระวังนะ แกล้งมาก เดี๋ยวรักไม่รู้ตัว
 :m12:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 23-11-2016 21:31:36

แผนการณ์สืบรู้บ้านด้วยอ่ะ ร้ายลึกนะนี่เต็มสิบ
ธี ระวังหลงกลตกหลุมพราง(รัก)นะ อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 23-11-2016 21:42:43

กวนตีนจริงๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 23-11-2016 23:06:08

แนะ ไปกวนเขาจนถึงบ้่นเลยหรือ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 23-11-2016 23:21:26

ถึงกับไปไม่เป็น พูดไรไม่ออกเลย เจอเต็ม10กวนมาซะเว่อร์นี้ 555555 เนียนรู้บ้านแล้ว ทำเนียนขอทานข้าวไปด้วยเลยดิ อิอิ //จากนี้แล้วเต็ม10 จะรู้สึกว่าแกล้งธียั่วให้มีน้ำโหแล้วมันน่าแกล้งน่ารักขนาดไหนแล้วต่อไปก็จะขาดไม่ได้นะเออ 555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 23-11-2016 23:50:05

กวนประสาทที่สุด55555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 24-11-2016 01:22:37

 :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 24-11-2016 06:17:19

อ้างจาก: blove ที่ 23-11-2016 23:21:26  

ถึงกับไปไม่เป็น พูดไรไม่ออกเลย เจอเต็ม10 กวนมาซะเว่อร์นี้ 555555 เนียนรู้บ้านแล้ว ทำเนียนขอทานข้าวไปด้วยเลยดิ อิอิ //จากนี้แล้วเต็ม10 จะรู้สึกว่าแกล้งธี ยั่วให้มีน้ำโหแล้วมันน่าแกล้งน่ารักขนาดไหนแล้วต่อไปก็จะขาดไม่ได้นะเออ 555555

     เห็นด้วยเต็ม100
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 24-11-2016 07:10:06

555 กัดกันทุกวัน ระวังจะขาดกันไม่ได้นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 24-11-2016 08:00:36

โอ้ยๆๆๆๆ ผู้ใหญ่ทะเลาะกันก็น่ารักดีนะนี่
อุ้ย แอบคิดไปถึงฉากบนเตียงแล้วนะนี่
ขรึมๆ มาดนิ่งๆทะลุล้านอย่างธีรพล
เวลาอายม้วนต้วนตะน่าดูขนาดไหนกันนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 24-11-2016 08:38:26

คุณธี อย่าหงุดหงิดพ่อหนุ่มไอทีมากนะค้าา
เป็นห่วง  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: fsbeentaken ที่ 24-11-2016 19:53:19

เต็มสิบดูนางชอบบบบบบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.5) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 24-11-2016 20:02:54

ติดตามงานคุณเท็นน

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 24-11-2016 20:23:49

 

IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6)

“มาส่งถึงหน้าบ้าน นี่คุณจะแล้งน้ำใจขนาดไม่ชวนผมเข้าบ้านเลยเหรอ นี่ผมเหนื่อยมากเลยนะ”

แค่ออกแรงด้วยการบิดคันเร่งมอเตอร์ไซค์ ก็เลยทำให้เหนื่อยมากเลยสินะ คงจะเหนื่อยมากจริง ๆ ช่างน่าเห็นใจ
สุดท้ายแล้ว เจ้าหน้าที่แผนกไอที ผู้ที่ไม่เคยสร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ให้เป็นที่จดจำเลยสำหรับธีรพลก็เข้ามานั่งอยู่หน้าบ้านของธีรพล

ได้ยังไง?
เข้ามาได้ ไม่ใช่ประเด็นที่ต้องสนใจ แต่เข้ามาแล้วก็มานั่งกินคอหมูย่างด้วย นี่มันอะไร

“แซ่บมว๊ากกกกกกกกกก”

อร่อยจนถึงขนาดยกนิ้วให้ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ข้าวเหนียวอีกถุงไปอยู่ในมือของเต็มสิบนี่มันอะไร

“ไม่ต้องเกรงใจกันบ้างเลย”

พูดออกไปลอย ๆ และคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเอร็ดอร่อยก็เงยหน้าขึ้นมองธีรพลที่ยังถือส้อมค้างเอาไว้และโดนเต็มสิบแย่งส้อมไปจิ้มคอหมูย่างอีกชิ้นเข้าปากไปเรียบร้อย

“ค่าสอนเต้นไง”

ทวงบุญคุณกันแบบเห็น ๆ และธีรพลก็ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความกลุ้มใจ ตามมาทวงค่าสอนเต้นถึงนี่เลยนะ ความเกรงใจไม่ต้องมีกันบ้างเลย

“ส้อมของตัวเองก็มี จะแย่งผมทำไม”

ดึงส้อมในมือของเต็มสิบกลับคืนมาและก็กินส้มตำไปเงียบ ๆ ไม่ได้พูดอะไรอีก และเต็มสิบที่กำลังเคี้ยวข้าวก็อมยิ้มน้อย ๆ เมื่อมองหน้าของธีรพลในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

“ผมว่าคุณเป็นแบบตอนนี้ ดีกว่าตอนที่เจอที่บริษัทอีก ยังไงล่ะ ดูเข้าถึงง่ายดี”

ใครต้องการให้เข้าถึงวะ
วางส้อมในมือลงทันที และธีรพลก็มองหน้าเต็มสิบแบบหาเรื่อง ท่าทางแบบนี้คงไม่ดีแน่ เต็มสิบก็เลยส่งยิ้มให้คนที่เริ่มหงุดหงิดไม่พอใจกันขึ้นมาอีกแล้ว

“ดูเข้าถึงยากเหมือนเดิมก็ได้”

มันดีขึ้นตรงไหน นี่คือข้อแก้ตัวหรือไง

“คุณเต็มสิบ”

ชอบว่ะ ชอบให้เรียกแบบนี้ ฟังแล้วมันดูตลกมากกว่าจะรู้สึกหงุดหงิดไม่ชอบใจ

“คร้าบบบบบบบบบบบบบ คุณประชาสัมพันธ์ธีรพล ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัท มีความดีงามและเป็นที่รักของบอสโดยไม่มีใครเทียบได้”

แบบนี้เรียกว่าตั้งใจกวนประสาท ถ้าจะบอกว่าประชดก็คงไม่ผิด

“กินเสร็จแล้วก็กลับไปได้แล้วมั้ง จะอยู่รบกวนผมไปถึงไหน”

ถึงไหนเหรอ ก็ว่าจะ..... อืมมมมม
ยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกาและเต็มสิบก็ทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะส่งยิ้มให้และตอบสิ่งที่ธีรพลถาม

“เพื่อนผมมันยังไม่เข้าบ้านเลย บอกให้รอสักสองชั่วโมง ผมก็ไม่รู้จะไปไหน งั้นผมอยู่รบกวนคุณธีรพลประมาณสองชั่วโมง จนกว่าเพื่อนผมจะมาแล้วกันนะ”

มันใช่เรื่องมั้ยล่ะโว้ยยยยยยยยย
ธีรพลวางส้อมลงทันทีและหมดอารมณ์ที่จะกินอีก ลุกขึ้นเก็บจานเดินเข้าบ้าน โดยไม่หันมาสนใจคนที่มองตาม

“แต่คอหมูย่างยังเหลืออีกชิ้นนะคุณธีรพล”

แล้วไงวะ เหลืออีกชิ้นแล้วยังไง
ธีรพลหันมามองหน้าเต็มสิบที่มองตามคอหมูย่างหนึ่งชิ้นในจานตาละห้อย และจัดการหยิบขึ้นมากินต่อหน้าต่อตา ทำร้ายจิตใจของเต็มสิบขั้นรุนแรง

“คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ”

ทำไม่ได้เหรอ กูแดกแม่งเข้าไปแล้ว ไม่เห็นหรือไง ทำไมจะทำไม่ได้วะ
ไม่ใช่แค่หยิบใส่ปาก แต่ธีรพลค่อย ๆ เคี้ยว ให้เต็มสิบได้เห็นชัด ๆ เต็มตา

“ผมทำไปเรียบร้อยแล้ว”

แสยะยิ้มด้วยความสะใจ และธีรพลก็เดินหนีเข้าบ้านไปทันที ทิ้งให้เต็มสิบมองตามและน้ำตาแทบจะไหลเพราะโดนพรากคอหมูย่างชิ้นสุดท้ายไปต่อหน้าต่อตา
ธีรพลเดินเข้าบ้านไปแล้ว และเต็มสิบก็ได้แต่หัวเราะออกมาด้วยความขำ
ปกติไม่เคยเห็นคุณธีรพลที่มีดีแต่ทำหน้าหล่อและเก็กหน้าไปวัน ๆ ทำแบบนี้แต่วันนี้เพิ่งได้เห็นว่ามีมุมอื่นที่ทำให้หัวเราะออกมาได้เหมือนกัน

“รู้ตัวมั้ยนั่น ว่าทำตัวแบบนี้มันทำให้โคตรจะเข้าหาง่ายเลยจริง ๆ”

+++

“มันสะบัดไม่เห็นหรือไง จับหมาแค่นี้ก็จับไม่ได้ แตงกวา กัดมันเลยมั้ย ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ยยยย”

เต็มสิบพับขากางเกงขึ้นและกำลังออกแรงในการจับหมาโกลเด้นตัวใหญ่ที่สะบัดตัวไปมา
แรงก็เยอะ ดื้อก็ดื้อ ไอ้หมาห่านี่มันคิดว่ากูเล่นด้วยหรือไงวะ

“เฮ้ย คุณอย่าไปบอกมันแบบนั้นสิ เดี๋ยวมันก็กัดผมเลือดสาดตายห่าหรอก”

เหรอ
แบบนี้ยิ่งต้องบอกเข้าไปใหญ่

“ถ้าแตงกวากัด พี่ธีจะให้ขนมหนึ่งชิ้น”

เฮ้ย นี่ถึงกับติดสินบนหมา ด้วยเรื่องแค่นี้เลยเหรอวะ  แล้วไอ้หมาห่านี่ก็ทำท่าจะเชื่ออย่างที่ธีรพลบอกซะด้วย

“กัดพี่เต็ม พี่เต็มตบหัวทิ่มนะจ๊ะ”

เอียงคอมองหมาและส่งยิ้มเย็นยะเยือกให้กับหมาโกลเด้นตัวใหญ่ที่มองมาด้วยความไม่เข้าใจและตอนนี้ก็เริ่มกระโดดโลดเต้นอีกแล้ว
กูไม่ได้มาเล่นด้วยนะเว้ย กูมาช่วยจับเฉยเฉ้ยยยยยยยยยยย

“แตงกวา กัดแม่งเลย เดี๋ยวพี่ธีให้ขนมหนึ่งชิ้น”

“ลองกัดสิ กูแย่งขนมมึงแดกแน่ พี่เต็มไม่ล้อเล่นนะจ๊ะน้องแตงกวา พี่เต็มแดกจริง อาหารหมานี่ของโปรดเลย”

พูดเป็นเล่นไปได้

“นี่คุณกินอาหารหมาจริง ๆ เหรอ”

“จะลองกินก็วันนี้แหละ”

เต็มสิบตอบออกมาพร้อมกับเบ้หน้าไปด้วย และธีรพลก็หัวเราะออกมาด้วยความขำ เพราะสิ่งที่เต็มสิบบอก

“ไม่อยากกินอาหารหมาก็จับดี ๆ อย่าให้หลุดแบบเมื่อกี้อีก หลุดไปแตงกวามันก็ไปคลุกดิน ก็ต้องมาอาบอีกรอบ แค่นี้ก็สู้แรงหมาไม่ได้”

ขอบคุณที่ชม

“ปล่อยแม่งเลยมั้ย เอ้าไปเล้ยยยย ไปคลุกดินเลยแตงกวา”

ทำท่าจะปล่อยหมาจริง ๆ และธีรพลก็หันมาเอ็ดเต็มสิบเสียงดัง

“คุณเต็มสิบ”

อะไรเหรอ คุณธีรพล

“คุณธีรพล”

เรียกกลับ และธีรพลก็เรียกชื่อเต็มสิบกลับเหมือนกัน

“คุณเต็มสิบ”

“คุณธีรพล”

“คุณเต็มสิบ”

“คุณธี.......”

“โฮ่ง หงิง หงิง”

แปลง่าย ๆ ว่ากูหนาวแล้ว เมื่อไหร่จะอาบเสร็จซะที
เพราะโดนหมาร้องทัก ทั้งธีรพลและเต็มสิบก็เลยต้องหยุดสงครามที่ทั้งโง่และไร้สาระลง รีบอาบน้ำหมาให้เรียบร้อย ก่อนพระอาทิตย์จะตกดิน

“จับดี ๆ สิ”

“ผมก็จับดีแล้วนี่ไง คุณก็รีบ ๆ อาบให้เสร็จซะที นี่ผมเปียกไปจนถึงกางเกงในแล้วมั้ง”

“ไม่ใช่เรื่องที่ต้องใส่ใจนะ นั่นมันปัญหาของคุณไม่ใช่ปัญหาของผม”

“โคตรแล้งน้ำใจเลยคนเรา อุตส่าห์มาช่วยจับหมาแท้ ๆ”

“ผมก็เลี้ยงส้มตำคุณแล้วไง”

ทำไมคนสองคนที่ไม่เคยคุยกันเลยถึงเริ่มมาคุยกันด้วยเรื่องไร้สาระไม่เป็นเรื่องแบบนี้ได้ก็ไม่รู้
ธีรพลอาบน้ำให้โกลเด้นตัวโต โดยมีเต็มสิบเป็นผู้ช่วยจับหมาไม่ให้วิ่งหนี
กว่าจะอาบน้ำหมาเสร็จเรียบร้อยก็ทำให้เหนื่อยจนแทบหมดแรง

“โคตรเหนื่อยเลยโว้ยยยย”

เต็มสิบพาตัวเองมานอนคว่ำหน้าอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวที่ใช้เป็นที่กินอาหารก่อนหน้าที่จะมาอาบน้ำหมาและธีรพลก็ยกมือขึ้นและยักไหล่สองข้างด้วยความสบายใจ ที่ได้ใช้แรงงานเต็มสิบจนคุ้มค่าอาหารที่เต็มสิบมาแย่งกิน

“ผมจะนอนพักเอาแรง ถ้าหกโมงเย็นแล้วปลุกผมด้วย”

ได้ไง?

แบบนี้ได้ยังไง
กลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง
ธีรพลได้แต่มึนงงสงสัยกับสิ่งที่เกิดขึ้น อยู่ดี ๆ เต็มสิบเจ้าหน้าที่แผนกไอที ที่กวนประสาทที่สุดก็เข้ามาอยู่ในบ้าน
มานั่งกินข้าวด้วยหน้าตาเฉย ทั้งที่ไม่ได้ชวน แถมยังไปช่วยอาบน้ำหมาจนเสร็จเรียบร้อยและตอนนี้ก็มานอนคว่ำหน้านอนหลับอยู่ตรงหน้า

“นี่คุณไม่คิดจะเกรงใจผมบ้างเลยเหรอคุณเต็มสิบ”

“ทีคุณใช้แรงงานผม คุณก็ยังไม่เกรงใจผมเลยไม่ใช่หรือไงคุณธีรพล”

แล้วมันสมควรมั้ยล่ะ แบบนี้มันสมควรถูกใช้แรงงานมั้ย

“งั้นคุณก็นอนไปแล้วกัน”

..........แต่ผมไม่ได้มีหน้าที่ปลุกคุณนะ.........

ธีรพลไม่ได้บอกประโยคถัดมา แค่เดินหนีเข้าบ้านและไม่สนใจคนที่นอนหลับอยู่หน้าบ้านอีก
ไม่ใช่นาฬิกาปลุกของใคร ไม่ได้รับปากว่าจะปลุก
ก็นอนไปแล้วกัน ตอนมาก็มาเอง ตอนกลับจะกลับตอนไหนก็ตามสบาย  เพราะธีรพลเป็นคนค่อนข้างขี้เกรงใจ เลยไม่กล้ารบกวนใครเวลาจะหลับจะนอน

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 24-11-2016 20:30:08

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 24-11-2016 20:31:23

ตลกดี

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-11-2016 20:38:54

ไม่ปลุกจะดีเหรอ เกิดนอนเพลินต้องค้างคืนนะคุณธี

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 24-11-2016 21:25:49

โอ๊ย ตายค่ะตาย
คณธีรู้มั้ยว่าคนปกติที่ไม่ได้สนิทกันมาก
เขาไม่สามารถ ขับรถมาส่ง กินส้มตำที่บ้าน แถมยังช่วยอาบน้ำหมา ภายในวันเดียวกันได้หรอกนะคะ ><

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 24-11-2016 22:00:56

กะจะได้ความสะใจ// ที่ไหนได้ ขอค้างเลยละกันแม่ง //อะอ้าวซะงั้น ผิดแผน 5555555 //แล้วๆๆๆ เต็มสิบชักชอบแล้วสิ จากนี้คือวอแวหนักมาก ธีค่อนข้างจะแพ้ทางแบบไม่รู้ตัวนะ และนั่นอ่ะมันดูน่ารักและขำมากๆสำหรับ 10/10 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: ceylon ที่ 24-11-2016 22:27:03

โอ้ย น่ารัก /แพ้ 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 24-11-2016 23:06:47

เต็มสิบ ไอ้หน้ามึนเอ๊ยยยยย 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 24-11-2016 23:11:37

ไม่ปลุกระวังมืดนะ เดี๋ยวเต็มสิบกลับบ้านไม่ได้อีก
ต้องค้างคืนด้วยเลยนะ ธีรพล คิดดีแล้วหรือยัง
 :m26:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 24-11-2016 23:28:04

5555555าองคนนี้ตลกจริงๆ ง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 24-11-2016 23:34:59

5555 เถียงกันตลอดๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 24-11-2016 23:41:03

เฮ้ยยยยย สนุกง่ะ ไม่ผิดหวังจริงๆ กับคุณ  aoikyosuke เต็บสิบนางฮาาาอ่ะ มันใช่เลย IT มันแบบนี้จริงๆ ฮาาาา อย่าทิ้งไปน้าาา ต่อเรื่อยๆ ต่อให้จบนะคะตัวเองงงง  :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 25-11-2016 12:39:46

น่ารัก คู่รักคู่กัด
 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.6) หน้า 3
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 25-11-2016 12:51:51

ชอบแบบนี้เลย แมน ๆ ทั้งคู่

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 25-11-2016 21:10:32

 

IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7)

ฝนตก

เพราะอากาศร้อนอบอ้าวมาตลอดทั้งวัน พอมืดฝนก็เลยตก
ธีรพลไม่ได้สนใจว่าฝนจะตกหรือเปล่า เพราะมีเรื่องที่ต้องจัดการอยู่
ทั้งที่ฝนตกขนาดนี้ ยังนอนหลับอยู่ได้ นอนขนาดนี้ไม่รู้ไปอดหลับอดนอนที่ไหนมา

“คุณเต็มสิบ คุณเต็มสิบ”

เขย่าแขนคนที่นอนคว่ำหน้านอนหลับอย่างจริงจังอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวเพื่อปลุกให้ตื่น แต่เต็มสิบก็ทำเพียงส่งเสียงในลำคอ และพูดบางอย่างที่ธีรพลฟังแทบไม่รู้เรื่อง

“อือ ผมขออีกห้านาที เมื่อคืนผมไม่ได้นอนเลย”

มันใช่เรื่องนั้นที่ไหนกัน
 
“ฝนมันตกแล้วฝนก็สาดเข้ามาแล้ว นี่คุณกำลังสร้างปัญหาให้ผมอยู่นะ”

ถึงจะพูดแบบนั้นแต่คนที่ยังนอนหลับก็ไม่ได้มีทีท่าจะตื่นขึ้นมา

“เฮ้ย คุณจะตื่นหรือไม่ตื่น”

คราวนี้ไม่ใช่แค่เขย่า แต่ยังพยายามดึงแขนของอีกฝ่ายขึ้นมาด้วย เริ่มหงุดหงิดโมโห และเต็มสิบที่ได้ยินเสียงของธีรพลที่ยังพูดไม่หยุดก็ค่อย ๆ ขยับตัวและลุกขึ้นนั่งอย่างช้า ๆ ในสภาพที่ผมยุ่ง หน้าตายังงัวเงียและไม่พร้อมที่จะพูดคุยอะไรในตอนนี้

“ฝนตก คุณเข้าใจคำว่าฝนตกมั้ย”

เข้าใจสิ ทำไมจะไม่เข้าใจ แต่ง่วงเหลือเกิน ง่วงจนทนไม่ไหว เต็มสิบลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปในบ้านของธีรพล  มองหาที่นอนแล้วก็เดินไปล้มตัวลงนอนบนโซฟาทันที ธีรพลได้แต่อ้าปากค้าง และลุกขึ้นเดินตามไปเขย่าตัวคนที่เปลี่ยนที่นอนจากเก้าอี้หน้าบ้านมาเป็นนอนบนโซฟาในบ้านแทน

“เฮ้ย คุณจะมามั่วนิ่มนอนแบบนี้ไม่ได้นะ”

โวยวายไปก็เท่านั้น เพราะเต็มสิบไม่คิดจะสนใจ

“ฝนก็ตก กลับบ้านก็ไม่ได้ ง่วงก็ง่วง หัดเห็นใจคนอื่นเขาบ้างเถอะคุณ ผมไม่ได้คิดจะนอนที่นี่ไปตลอดชีวิตหรอกน่า คุณไม่รู้จักคำว่ามารยาทหรือไง อือออออ อย่ารบกวนผมอีกนะ”

ตกลงใครผิด นี่มันบ้านใคร ที่ทำอยู่เขาเรียกว่าบุกรุกนะโว้ย ทำไมถึงได้ไร้มารยาทได้หน้าตาเฉยขนาดนี้วะ

“คุณเต็มสิบ ลุกขึ้นมาเลยนะโว้ย”

ไม่ได้ผล โวยวายไปก็เท่านั้น เพราะแทนที่เต็มสิบจะตื่น ตอนนี้กลายเป็นว่าเมินหน้าหนีและดึงหมอนขึ้นมาอุดหูเพราะไม่อยากได้ยินคำพูดที่น่ารำคาญของธีรพล

“อีกสองชั่วโมงปลุกผมด้วยแล้วกัน”

มันเลยสองชั่วโมงมาจนมืดค่ำแล้วโว้ยยย
ธีรพลทำอะไรไม่ได้ นอกจากยืนมองและเดินวนไปวนมาด้วยความหงุดหงิดโมโหกับสิ่งที่เต็มสิบทำ
โว้ยยยยยยยยยยย ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ มันน่าหงุดหงิด น่าโมโหจริง ๆ เลยโว้ยยย
 
+++

ห้าทุ่มแล้ว คิดจะนอนไปถึงไหนกัน ดึกดื่นป่านนี้แทนที่จะมีมารยาทและรีบ ๆ ตื่นขึ้นมาแล้วก็กลับบ้านไปได้แล้ว แต่สิ่งที่เจ้าหน้าที่แผนกไอที ที่กวนประสาทมากที่สุดอย่างเต็มสิบทำคือการนอนหลับยาว ไม่สนใจเลยว่าจะเป็นการรบกวนเจ้าของบ้านขนาดไหน
ธีรพลพูดอะไรไม่ออก ถึงหงุดหงิดโมโหไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น เพราะหันไปทีไรก็เจอคนไร้มารยาทอย่างเต็มสิบนอนอยู่บนโซฟาไม่ขยับเขยื้อน

สิ่งที่ธีรพลทำได้ในเวลานี้เพียงแค่การรอ
รอว่าเมื่อไหร่อีกฝ่ายจะตื่น และถ้าถึงเวลาขึ้นนอนแล้ว เต็มสิบยังไม่ตื่น คงต้องใช้มาตรการขั้นเด็ดขาด
สิ่งที่สร้างความบันเทิงใจให้ธีรพลได้ในตอนนี้มีเพียงอย่างเดียว คือการมองไปที่หน้าจอโทรทัศน์และนั่งดูรายการตลกและหัวเราะไปกับความบันเทิงที่รายการนำเสนอ
เพราะรายการตลกก็เลยขำ และหัวเราะ เสียงหัวเราะของธีรพลปลุกให้เต็มสิบตื่นได้พักใหญ่แล้ว เพราะขี้เกียจลุกก็เลยยังคงนอนนิ่งอยู่อย่างนั้น นอนมองหน้าของธีรพลไปเรื่อย ๆ มองธีรพลในแบบที่ไม่เคยเห็นตอนที่อยู่ในบริษัท

“...............”

ไม่แปลกใจเลยสักนิดว่าทำไม ธีรพลถึงเป็นประชาสัมพันธ์ของบริษัทได้ เพราะหน้าตาแบบนี้เลยสามารถดึงดูดใจคนได้ไม่น้อย
เวลาที่คนเราถูกจ้องมองอยู่จะรับรู้ได้ถึงสายตาที่มองมา ธีรพลหันกลับไปมองคนที่นอนหลับอยู่บนโซฟาและยังเห็นว่าอีกฝ่ายยังหลับอยู่ หันกลับไปมองที่รายการโทรทัศน์อีกครั้ง แต่ก็ยังรู้สึกถึงสายตาของเต็มสิบที่มองอยู่ตลอดเวลา และเมื่อหันกลับไปอีกครั้ง ทุกอย่างก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่ได้คิดไปเองแน่ ๆ มั่นใจยิ่งกว่ามั่นใจว่าไม่ได้คิดไปเอง

คิดจะเล่นแบบนี้ใช่มั้ย ย่อมได้

ธีรพลยกแขนขึ้นและเอียงตัวไปมาเพื่อคลายความเมื่อยล้า ลุกขึ้นยืนและเดินไปปิดโทรทัศน์ เดินอ้อมมาที่หลังโซฟา และยืนดูปฏิกิริยาของคนแกล้งหลับ
เอาสิ จะแกล้งได้อีกนานแค่ไหน
เพราะเห็นว่าอีกฝ่ายลุกขึ้นเดินจากไปแล้ว เต็มสิบก็เลยค่อย ๆ ขยับตัวและลุกขึ้นนั่ง และเมื่อหันไปเจอคนที่ยืนกอดอกมองอยู่ก็ยกมือทาบอกและอุทานออกมาดูแล้วน่าหมั่นไส้เป็นที่สุด

“อุ๊ยตาย ว้ายกรี๊ด ตกใจหมดเลย”

เหรอ ตกใจมากเลยเหรอ ตกใจมากเลยใช่มั้ย ไม่ต้องมาทำเป็นมีมารยาแกล้งทำเป็นตกใจเลยมันไม่สมจริงเลยสักนิดเห็นแล้วมันน่าโมโหดูก็รู้ว่ามารยา

“ใครเชื่อก็บ้าแล้ว ทำไมคุณไม่ลงไปนอนหลับอีกรอบซะเลยล่ะ”

ทำแบบนั้นได้เหรอ
เพราะได้รับการอนุญาตให้แกล้งหลับได้อีกครั้ง เต็มสิบก็เลยรีบล้มตัวลงนอนและหลับตาลงทันทีและธีรพลก็เดินมาลากแขนของเต็มสิบให้ลุกขึ้น

“หัดเกรงใจกันบ้างสิโว้ย รีบลุกขึ้นมาแล้วก็กลับบ้านคุณไปได้แล้ว”

ก็ได้ ก็ได้ จะตื่นเดี๋ยวนี้ล่ะ
เต็มสิบยอมลุกขึ้นนั่งแต่โดยดี และคนที่ทั้งลากทั้งดึง ก็ทำหน้ายุ่งเหยิงใส่ แค่มองก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายต้องออกแรงมากขนาดไหนกว่าจะลากให้เต็มสิบลุกขึ้นนั่งได้ แทนที่จะสำนึกที่สร้างความเดือดร้อนให้แต่เต็มสิบกลับส่งยิ้มให้ธีรพล ที่ยังหน้างอหงิกไม่เลิก

“ระบบล่ม แผนกไอทีไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้ว ผมเพิ่งจะได้นอนเมื่อตอนบ่ายวันนี้เอง”

แล้วยังไง แล้วมาบอกทำไม

“เรื่องของคุณ”

“แสดงว่าเรื่องที่ผมเล่า ยังดราม่าไม่พอ งั้นเอาเรื่องนี้ดีกว่า เพราะว่าวันนี้ ที่บ้านผมเป็นวันรวมญาติ คนมากันเต็มบ้าน ผมกลับบ้านไปก็นอนไม่ได้  นี่ผมก็มาหาเพื่อนผมเพราะหวังจะมานอนที่บ้านมันด้วยส่วนหนึ่งนั่นแหละ แต่มันก็ไม่อยู่บ้าน วันนี้ถ้าไม่ได้มานอนบ้านคุณ ไม่รู้พรุ่งนี้ผมจะมีแรงไปทำงานไหวมั้ย”

นั่นมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องรับรู้หรอกนะ

“แล้วมาบอกผมทำไม”

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าบอกทำไม

“ที่พูดมายาว ๆ นั่นผมแค่เกริ่นนำ”

เกริ่นนำทำไม ใครอยากรู้เรื่องของคุณหรือครับคุณเต็มสิบที่มารบกวนโดยไม่คิดจะเกรงใจกันบ้างเลย

“บ้านคุณจะรวมญาติ เชงเม้ง แซยิดอะไรมันก็เรื่องของคุณ มันไม่เกี่ยวกับผม แล้วผมก็อยากจะบอกมากว่าผมโคตรรำคาญคุณเลย นี่ผมพูดจริง ๆ”

บอกความรู้สึกออกไปตรง ๆ แต่เต็มสิบไม่ได้โกรธและยิ้มรับกับสิ่งที่ธีรพลพูดออกมา

“คุณนี่ ปากตรงกับใจดีจริง ๆ ผมชอบ งั้นผมก็อยากบอกคุณว่า ...ขอบคุณนะที่ยอมให้ผมมานอนที่บ้านคุณทั้งที่คุณโคตรรำคาญผมเลย...นี่ผมก็พูดจริง ๆ เหมือนกัน”

“..................”

“.................”

“แล้วยังไง”

ไม่แล้วยังไงหรอก

“น่อวววววววววววววว คุณซึ้งใจกับคำขอบคุณของผมล่ะสิ น้ำตาคลอเลย เปล่าหรอกจริง ๆ ผมแค่ง่วงนอนเฉย ๆ ไม่ได้มีดราม่าอะไร ผมแต่งเรื่องไปงั้น”

“คุณเต็มสิบ”

“คร้าบบบบ คุณธีรพล”

ส่งยิ้มกวน ๆ ให้กับธีรพล และเต็มสิบก็รีบลุกขึ้นและโบกมือลาธีรพลทันที ก่อนที่ธีรพลจะโมโหไปมากกว่านี้

“ผมกลับล่ะคร้าบบบบ บ้ายบายน๊า  แล้วพรุ่งนี้เจอกัน”

ใครอยากเจอวะ แม่ง น่าโมโห คนอย่างเต็มสิบนี่มันเป็นคนยังไง ธีรพลรู้สึกว่าตัวเองกำลังโมโหเต็มสิบแทบตาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากตะโกนไล่ให้เต็มสิบรีบกลับไปเร็ว ๆ

“รีบ ๆ กลับไปซะทีสิโว้ย”

ก็กลับแล้วนี่ไง คุณธีรพล ประชาสัมพันธ์ที่หล่อและหน้าตาดีและเป็นที่รักของบอสอย่างสุดหัวใจ ทำไมชอบไล่กันจัง ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 25-11-2016 21:58:11

มีความเนียนเต็มสิบ เนียนมาบ้านเขา เนียนทานข้าวด้วย
ถ้าเนียนอีกนิดได้นอนค้างบ้านธีแล้วล่ะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 25-11-2016 22:25:34

ตั้งใจแกล้งธีรพล ปะเนี่ย เต็มสิบ
แค่เจอที่ร้านส้มตำ ได้โอกาสแกล้งเลย
ได้แย่งกินข้าวเหนียว ส้มตำ คอหมูย่าง
อิ่มท้อง ออกกำลังช่วยจับหมาอาบน้ำ
ธี พูดกับหมารู้เรื่องด้วย มีติดสินบนหมาซะด้วย
นี่ขนาดเต็มสิบรำคาญธี นะเนี่ย
ยังมากิน มานอน จนดึก หน้าตาเฉย
ถ้าไม่รำคาญ คงนอนค้างบนเตียงไปและ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 25-11-2016 22:27:02

กวนจริงๆ. นึกว่าจะนอนถึงเช้า,,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 25-11-2016 22:39:57

เนียนไปนอนบ้านคุณธีซะแล้วหรอ

ก้าวหน้านะเนี่ย อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 25-11-2016 22:43:03

ชอบ คู่กัดของจริง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 25-11-2016 23:09:09

ชอบความกวนโอ้ยของพี่เต็มสิบ 5555555
คนอะไรเนียนได้อีก ปลาไหลไปอีก สงสารคุณธีเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 25-11-2016 23:25:34

มีความกวนระดับสิบ แกล้งตกใจ+แต่งเรื่องเพื่อ??? 555555 แต่เข้าใจอารมณ์คนง่วงจนทนไม่ไหวนะ เป็นประจำอ่ะ แบบเต็มสิบเลย ลุกจากที่นึงไปอีกที่นึง 55 //เปิดทีวีแล้วหัวเราะด้วย คือสร้างความรำคาญสุดแล้วใช่ไหม 555 ที่ไหนละเป็นการเปิดเผยตัวตนอีกมุมให้เขาได้เห็นอีก พลาดแบบไม่รู้ตัวตลอด ดูน่ารักไหมละเต็มสิบ 5555555 //จริงๆไม่คิดว่าเต็มสิบจะบ้าบอเพี้ยนสุดโต่งขนาดนี้นะ แต่แม่งฮาอ่ะ ธีทำใจเลย เจอกันพรุ่งนี้ที่ทำงาน 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 25-11-2016 23:28:45

เขินนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 25-11-2016 23:29:58

มาไวให้หายคิดถึง เต็มสิบ แอบชอบเขาละสิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 25-11-2016 23:33:31

เต็มสิบกวนมากกกกกกก แต่กวนแบบนี้น่ารักดี

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 26-11-2016 01:34:21

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 26-11-2016 01:50:49

กวนติง 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 26-11-2016 08:11:28

กวนส้งตรีนเต็มสิบ 5555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 26-11-2016 09:08:31

สนุกมากค่ะ เต็มสิบนี่มีทักษะความกวนสูงมาก แบบนี้ธีจะไม่อกแตกตายหรอ 5555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: yamapong ที่ 26-11-2016 11:14:43

กวนทีนนนนนนนนนนน 555 เต็มล้านเลยยย ชอบบบ กลัวเดาผิดนะเนี่ย ใครรุกใครรับ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 26-11-2016 11:35:46

เต็มสิบรุกแน่ๆ. เพราะตอนนี้ก็กำลัง "รุก" อยู่.    มีความฟุ้งฟิ้ง  ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.7) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 26-11-2016 12:37:46

 :z13:

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke 8 หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 26-11-2016 19:34:39

 

IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8 )

คนที่ไร้ทักษะทางด้านการเต้นขนาดนี้เป็นประชาสัมพันธ์ได้ยังไง เต็มสิบไม่เข้าใจ

“คุณก็แค่ยกแขนกับขาให้มันสัมพันธ์กันแค่นั้น”

“......................”

“งั้นคุณยกแขนอย่างเดียวขาไม่ต้องขยับก็ได้”

“....................”

“งั้นคุณไม่ต้องยกแขน ไม่ต้องขยับขาคุณแค่โยกตัวไปมาก็ได้”

“...................”
“ยืนเฉย ๆ เลยมั้ย ไม่ต้องทำอะไรแล้ว รอตอนจบก็ขึ้นมายืนหล่อเหมือนปีก่อน ๆ ก็ได้”
“...................”

ธีรพลยืนนิ่งและถอนหายใจยาว คนไร้ทักษะในการเต้น ทำยังไงก็ไม่พัฒนา ทุกอย่างดูผิดจังหวะไปหมด และยิ่งซ้อม เต็มสิบยิ่งเต้นพริ้วขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนธีรพล ยิ่งพัฒนาถอยหลังลงคลอง

“เอายังไง”

จะให้เอายังไง ก็คนมันเต้นไม่ได้ ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน

“ผมลาออกจากบริษัทนี้คงง่ายกว่ามั้ง”

ไม่ใช่สิ ไม่ใช่ว่าให้ลาออกจากบริษัทสิ แค่ลองหาวิธีอื่นดูที่น่าจะทำได้ดีกว่านี้

“ป่วยเลยมั้ย”

ช่วยหาทางให้ และธีรพลก็เงยหน้าขึ้นมองหน้าของเต็มสิบตรง ๆ

“ถ้าคุณเต้นไม่ได้ คุณต้องแกล้งป่วยแล้วล่ะ หรือไม่ก็บอกไปว่าท้องเสีย ปวดหัวเป็นไข้ จะเอายังไงก็เอาสักอย่าง ขึ้นไปแบบนี้ ไม่น่ารอด”

แบบนั้นทำไม่ได้หรอก มันเสียศักดิ์ศรีเกินไป

“ผมจะเต้น”

เต้นแบบนี้เหรอ ฟิลลิ่งไม่มี คร่อมจังหวะ ท่าไม่ได้ ทุกอย่างแย่ไปหมด เหมือนดูเด็กอนุบาลเต้น มันก็คงจะสนุกกว่านี้และไม่ต้องคิดอะไรมาก ถ้าแผนกอื่น ๆ ไม่คาดหวังไว้เยอะ และถ้าไม่ถูกพูดจาแปลก ๆ ใส่อยู่ตลอดธีรพลก็คงไม่ต้องจริงจังขนาดนี้  ที่จริงการเต้นในงานปีใหม่มันไม่เคยเป็นแค่การเต้นเพื่อความสนุกสนาน เรียกง่าย ๆ ว่ามันคือสงครามระหว่างแผนกก็ว่าได้

“แต่คุณเต้นได้ห่วยมากนะ นี่ผมพูดตรง ๆ”

ห่วยมากก็ต้องเต้น

“มันเป็นสปิริต อีกอย่างผมไม่อยากเอาเปรียบเพื่อนร่วมแผนก ทำก็ต้องทำด้วยกัน ผมจะเต้นต่อก็แล้วกัน ผมไม่ค่อยมีเวลาซ้อม ถึงไม่มีเวลาซ้อมแต่ผมก็ไม่อยากให้ทุกคนผิดหวัง”

แบกรับความคาดหวังของคนทั้งแผนกเอาไว้ ก็เลยต้องพยายามทำให้เหนือกว่าสิ่งที่ทุกคนคาดหวัง
เต็มสิบได้แต่ส่ายหน้าและถอนหายใจ ก่อนจะเดินกลับมายืนประจำที่ และเริ่มก้าวเท้าไปข้างหน้าตามสเตปให้ธีรพลก้าวตาม

“ส่ายเอว ยกมือ ขยับขา นับ ห้า หก เจ็ด แปด”

สอนไปไม่รู้กี่ครั้ง ถึงพยายามแค่ไหน ทักษะของธีรพลก็ไม่พัฒนา แต่เต็มสิบก็ยังมีความพยายามที่จะสอน

“แล้วก็ ก้าวขาไปข้างหน้า ถอยหลังหนึ่งก้าว เอามือแนบลำตัว ขยับไปซ้าย...ขวา....”

เต็มสิบก็แค่เต้นไปเรื่อย ๆ เต้นจนเกือบจบเพลงและหันกลับไปดูคนที่ต้องเต้นตาม
ธีรพลไม่ได้เต้นตามและตอนนี้ลงไปนั่งกับพื้นเรียบร้อยแล้ว

“เฮ้ยยยย เป็นอะไร เต้นแค่นี้ อย่าเพิ่งตายนะเฮ้ย คุณ”

ไม่ได้เป็นอะไร ก็แค่หน้ามืด เลยลงมานั่งพักหายใจแค่นั้น
ธีรพลเงยหน้าขึ้นมองและรู้สึกเหมือนตาพร่าเห็นหน้าของเต็มสิบไม่ค่อยชัด

“ผมหิวข้าว”

ห้ะ

“แล้วทำไมคุณถึงไม่กิน”

“ก็วันนี้ไปข้างนอกมา มันยุ่ง เดี๋ยวไม่มีเวลาซ้อม คุณชอบบอกว่าให้รอสิบนาที แต่เอาเข้าจริงก็แกล้งให้ผมรอเป็นชั่วโมงตลอด ถ้าผมไม่รีบไปตาม คุณก็จะไม่ยอมซ้อมให้ผม หาเรื่องถ่วงเวลา”

อ้าว
ความผิดกูซะงั้น

“ผมผิดเหรอ”

“ใช่ คุณผิด”

ทำไมเป็นแบบนี้วะ  ทำไมมาโยนความผิดให้กันซะได้ เต็มสิบไม่รู้จะตอบโต้คนที่โยนความผิดมาให้ยังไง ได้แต่ส่ายหน้าและถอนหายใจ อยากจะหัวเราะก็หัวเราะไม่ออก อยากจะโมโหก็ทำไม่ได้ ดึงแขนคนที่นั่งอยู่กับพื้นให้ลุกขึ้นมาและช่วยประคองไปนั่งรอที่เก้าอี้ และธีรพลก็ยอมทำตามง่าย ๆ ไม่งอแงงี่เง่าหรือทำตัวมีปัญหา

“นี่มันหกโมงเย็น งั้นก็กลับบ้านไปหาอะไรกินแล้วกัน เลิกซ้อม”

“เลิกซ้อมได้ยังไง ก็วันนี้วันศุกร์ ผมมีเวลา แล้วผมต้องเต้นท่าต่อไปให้ได้ด้วย”

“ทำไมรั้นนักวะ”

“แล้วจะให้ทำยังไง”

เออ ไม่ต้องทำอะไรแล้ว นั่งอยู่นี่แหละ

“ใกล้ ๆ นี้ก็มีแค่ข้าวกล่อง”

ก็ข้าวกล่องนั่นแหละที่ต้องการจะกิน

“ความผิดทั้งหมดที่ผ่านมาเป็นเพราะคุณ เพราะฉะนั้นคุณต้องไปซื้อข้าวให้ผมกินใช่มั้ย”

ไม่ใช่โว้ยยย

ตกลงนี่มันกลายเป็นปัญหาชีวิตของกูตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
เต็มสิบได้แต่ยืนงง และธีรพลก็พยักหน้ารับและส่งยิ้มให้ แบบนี้มันคือการหลอกใช้กันชัด ๆ

“นี่ผมต้องไปซื้อข้าวให้คุณกินเหรอ”

ถามกลับด้วยความสงสัย และธีรพลก็พยักหน้าและยังสั่งให้ซื้ออย่างอื่นมาด้วยนอกจากข้าว

“อยากกินน้ำแดงด้วย”

เป็นกุมารทองหรือไงวะ ต้องกินน้ำแดง

“จ่ะ เดี๋ยวจะไปซื้อมาบูชาเดี๋ยวนี้แหละนะจ๊ะ พ่อกุมารทอง รอหน่อยนะจ๊ะ”

เป็นถ้อยคำประชดประชันที่ทำให้ธีรพลนิ่วหน้าและเมินหน้าหนีเต็มสิบที่ยืนมองมาและเริ่มมีรอยยิ้มน้อย ๆ จุดขึ้นที่มุมปาก

“ตังค์ล่ะ”

“อยู่บนออฟฟิศ ไม่ได้หยิบมา”

อ้าว ทำไมนิสัยแบบนี้ล่ะ ไปซื้อให้กินแล้วยังต้องให้ออกเงินให้อีก มันไม่ใช่แล้วนะครับแบบนี้คุณธีรพล

“ผมไม่ใช่องค์กรการกุศลนะ ถึงจะต้องเลี้ยงดูคุณด้วยข้าวกล่องและน้ำแดงฟรี ๆ”

“อย่างคุณไม่น่าจะทำกุศลได้นะ ทำบาปน่าจะขึ้นกว่า”

แน่ะ ยังปากดีอีก

“ไม่ต้องกินแล้วมั้งแบบนี้ ไม่น่าเป็นอะไรแล้วนี่”

“คุณเต็มสิบอ่า”

ธีรพลเรียกเต็มสิบแบบนั้นอยู่ทุกวัน บางวันเรียกชื่อด้วยความโมโห บางวันก็เรียกด้วยความงี่เง่า ฟังดูแล้วน่ารำคาญ แต่ไม่ใช่ครั้งนี้ ที่เสียงของคนพูดดูอ่อย ๆ และฟังดูน่าสงสาร

“คุณไม่คิดจะรักษาภาพพจน์อย่างที่เคยทำหรือไง”

“คิด แต่ผมหิว ผมจะลืมมันไปก่อน เอาไว้ได้กินน้ำแดงแล้วจะกลับมารักษาภาพพจน์ต่อ”

อย่างนี้ก็ได้เหรอวะ
แบบนี้มันสมควรแล้วเหรอ
ที่สำคัญ ทำไมต้องทำหน้าให้น่าสงสารและทำเสียงอ้อนแบบนั้นด้วยไม่เข้าใจ

“คุณธีรพล”

เต็มสิบเรียกชื่อของธีรพลกลับด้วยน้ำเสียงดุ ๆ และก็ทำหน้าจริงจังขึงขัง ดูแล้วน่าตกใจ

“ครับ”

อย่าตอบแบบนี้ได้มั้ยวะ  อย่ามาพูดจาแบบนี้ อย่าทำตัวแบบนี้ เวลาไม่มีแรง เวลาหิว เพราะมันจะทำให้เต็มสิบใจอ่อนได้ง่าย ๆ

“เออ น้ำแดงจะเอาขวดเล็กหรือขวดใหญ่”

“ขวดเล็กก็ได้”

แค่บอกว่าน้ำแดงขวดเล็กก็ได้ ไม่จำเป็นต้องทำเสียงอ่อยขนาดนั้นก็ได้

“คุณติดหนี้ผมอยู่นะ ผมไม่ได้ไปซื้อให้ฟรี ๆ ผมคิดค่าจ้างด้วย”

“ได้”

แล้วทำไมถึงตอบตกลงง่าย ๆ แบบนั้น ไม่คิดจะต่อรอง ไม่คิดจะกวนประสาทแบบที่เคยทำบ้างหรือไง
แล้วแบบนี้จะให้ทำยังไง
แล้วแบบนี้จะให้เต็มสิบทำยังไง นอกจากถอนใจยาวและพูดอะไรไม่ออก

“เออ งั้นเดี๋ยวผมมา รออยู่นี่แหละ”

“แล้วผมจะไปไหนได้ล่ะ”

ได้ยินเสียงตอบกลับแล้วเต็มสิบก็หันกลับมามองคนที่ยังมีแรงต่อปากต่อคำกันได้อีก

“กวนตีนนะครับ คุณธีรพล”

“แก้หิว”

ไม่ใช่มั้ง  มีด้วยเหรอคนที่พูดจากวนตีนแก้หิว เพิ่งจะเคยเจอเป็นครั้งแรก
น่าแปลก ถึงจะโดนกวนกลับแบบนั้น แต่เต็มสิบไม่นึกโกรธเหมือนอย่างที่เคย
ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องรีบเดินให้เร็วขึ้น เพื่อไปที่รถที่จอดอยู่
ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงนึกสงสารคนที่ทำงานจนไม่มีเวลากินข้าว
ไม่เข้าใจอะไรเลย สิ่งที่เข้าใจมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
..........ดูเหมือนธีรพลจะไม่ใช่คนที่เข้าถึงยากอย่างที่เคยคิดมาตลอด ทั้งที่อยู่บริษัทเดียวกันมาหลายปี แต่เพิ่งจะได้คุยกันแบบจริง ๆ จัง ๆ ก็เพิ่งจะปีนี้นี่เอง............

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 26-11-2016 19:42:01

ช่างเป็นคู่แท้ของกันและกันจริงๆ เหมาะสมกันมากอ่ะ 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 26-11-2016 20:01:37

น่ารัก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 26-11-2016 20:06:32

เต็มสิบ แพ้ลูกอ้อนเข้าให้แล้ว คงไม่มีแล้วนะบทตบจูบ ตบจูบ
 :really2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 26-11-2016 21:21:30

มีองมีอ้อน กี๊ดดดดด

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 26-11-2016 22:40:01

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 26-11-2016 22:46:25

ตอนนี้คุณธีรพลน่ารัก :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 26-11-2016 22:46:46

เต็มสิบแอบมีใจอ่อน แสดงว่าน่าจะแอบชอบมานานแล้วสินะคะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 26-11-2016 22:49:10

ชอบตอนคุณธีอ้อย(อ้อน)จริงๆเลย ฮือออ น่ารักไปแล้วววว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 26-11-2016 23:07:21

"พรหมลิขิต บันดาล ชัก พา  ดลให้เราพบกัน ทันใด."   มอบเพลงนี้ให้เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 26-11-2016 23:26:11

อื้ออออ ตรูรู้การแพ้ทางของเต็มสิบละ หึหึ!!! 55555 ธีมาเวอร์อ้อนแบบนี้ เต็มสิบต้องยอมอ่ะ จะบีบก็ตายจะคายก็รอด เอออเอาเด่ กวนได้มึนมากอะธี เต็มสิบมีอึ้ง 555555 //พยายามซ้อมเข้านะ ทนหน่อยเต็มสิบ 5555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 27-11-2016 00:11:32

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 27-11-2016 00:55:39

โดนใช้ไปซื้อข้าวเลย สมๆ กวนติงดีนัก 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 27-11-2016 04:13:41

ส่ายเอว ให้เต็มร้อยเลย  o13

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: magic-moon ที่ 27-11-2016 09:16:56

น่ารักเชียวววว น่าร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 27-11-2016 12:00:29

เต็มสิบ ไม่เข้าใจ :katai1: :katai1: :katai1:
ทำไมต้องยอม ทำไมไม่โมโห
ทำไมถึงต้องรีบเดินให้เร็วขึ้น
เพื่อไปขับรถ ไปซื้อข้าวกล่องกับน้ำแดง
เงินค่าอาหารก็ไม่ให้ ทั้งที่ไม่ใช่ความผิดตัวเอง
ทำไมถึงนึกสงสาร
คนที่ทำงานจนไม่มีเวลากินข้าว
นั่นเพราะเต็มสิบ เริ่มชอบธีรพล แล้ว
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 27-11-2016 12:37:57

หลงเข้าเต็มๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.8) หน้า 4
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 27-11-2016 17:34:05

งืมๆๆๆ ธีรพลโหมดหิวน่ารักมากอ่ะ
อ้อนจนเต็มสิบใจอ่อนไปโขเลย

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 27-11-2016 20:48:23

 

IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9)

“ธี เอ่อ ธี ชอบเจนได้มั้ย”

คนเราถ้าไม่มีความหวัง และถ้าไม่เพราะคนที่ชอบทำเหมือนมีท่าทีด้วย คงไม่มีใครกล้าพูดคำนี้ออกมาเด็ดขาดและธีรพลก็มั่นใจแล้ว ถึงได้พูดคำนี้ออกมา

“เฮ้ย ล้อกันเล่นหรือเปล่า ธี เราเป็นเพื่อนกันไง ล้อเล่นแบบนี้เจนไม่ขำเลยนะ”

ไม่ขำ
ใช่
ธีรพลก็ไม่ได้ล้อเล่นให้ขำ

“ธีจริงจัง”

เพราะว่าจริงจัง ธีรพลถึงกล้าที่จะลองรักดูและใช้เวลาหลายปีในการอยู่ข้าง ๆ มาตลอดจนถึงวันที่มั่นใจแล้วว่าเราน่าจะชอบกันจริง ๆ ถึงได้พูดคำนี้ออกมา

“ธีชอบเจนจริง ๆ นะ”

“ธี คือ เรา...”

“...............”

“เราไม่ได้คิดอะไรกับธีว่ะ เราเห็นธีเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอด ธีเข้าใจเราใช่มั้ย”

“.............”

ไม่
ไม่เข้าใจ ธีรพลไม่คิดว่าตัวเองจะเข้าใจอะไรได้ทั้งนั้น ตัดสินใจในวันนี้ เพื่อทำให้ทุกอย่างเป็นจริงแล้วสิ่งที่ได้รับกลายเป็นคิดไปเองแค่คนเดียว
แล้วที่ผ่านมาเรียกว่าอะไร

“เรา ขอตัวก่อนนะ เอาไว้ เดี๋ยวค่อยคุยกันนะธี”

คำว่าเดี๋ยวค่อยคุยกัน ธีรพลพยายามทำความเข้าใจและแอบคิดเข้าข้างตัวเองว่า บางทีเธออาจต้องการเวลาในการตัดสินใจอีกหน่อย
บางที...
อาจจะเป็นแบบนั้น
บางทีนะ....
แต่นับตั้งแต่วันนั้น เธอไม่เคยมองกลับมาที่ธีรพลอีกเลย

+++

“ไม่ใช่ว่ารังเกียจหรอก เอาจริง ๆ ธีมันก็เป็นคนดีนะ เรียนก็เก่งช่วยทำรายงาน มีเลคเชอร์ก็จดไว้ให้ตลอด แต่ว่า....”

“พาไปไหนด้วยไม่ได้ใช่ป่ะ”

“ก็นะ”

“ไม่ใช่ว่าจะคบคนที่หน้าตานะ แต่ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละ”

“เข้าใจว่ะ เกาหลียังไม่กล้าศัลยกรรม ก็คิดดูแล้วกัน”

ธีรพลยืนมองตัวเองที่หน้ากระจก แววตาเลื่อนลอย ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้จากคนที่เหมือนคบหากันมาหลายปี และเมื่อบอกความรู้สึกออกไปจริง ๆ เธอกลับบอกว่าไม่คิดอะไรเห็นธีรพลเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น
ธีรพลเป็นคนที่ดี เรียนเก่ง ตั้งใจเรียน แต่พาไปไหนด้วยไม่ได้
คำว่าพาไปไหนด้วยไม่ได้ ธีรพลเข้าใจแล้ว เข้าใจดีหมดทุกอย่าง เพราะหน้าตาแบบนี้ เพราะหน้าตารูปร่างเป็นแบบนี้
นอกจากความดี นอกจากความรักที่มีให้ ไม่ได้มีอะไรให้เธอภาคภูมิใจเลยสักอย่าง
พาไปไหนด้วยไม่ได้
เกาหลียังไม่กล้าศัลยกรรม

“ไอ้เหยินธี”

“ว่าไงขวานฟ้าหน้าดำ นอกจากตาขาวแล้วมีส่วนไหนของมึงที่เป็นสีขาวบ้างมั้ยวะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

“นี่ถ้ามึงเรียนไม่เก่งนะ มึงแม่งไม่มีห่าอะไรดีสักอย่างเลยนะธี ไม่รวย ไม่หล่อ ไม่มีเหี้ยอะไรทั้งนั้น”

เรื่องบางอย่างที่เคยเกิดขึ้นในชีวิต บางทีมันก็เหมือนความฝัน ถึงจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่ก็ยังฝังใจอยู่ตลอดเวลา

“ให้ไอ้ธีไปยืนเป็นแบ็คกราวด์ก็ได้นะ  ส่งบทอะไรให้มันก็เล่นไม่ได้ ไปยืนสั่นอยู่หน้าเวที ส่งเสริมไม่ขึ้นเลยว่ะ นี่ก็ช่วยเต็มที่พยายามให้มีบทแล้วนะ”

“พอส่งไปยืนรายงานหน้าชั้นทีไร ไอ้ธี แม่งพูดเหี้ยอะไรไม่รู้ กูฟังไม่รู้เรื่องเลยว่ะ”

“............”

“............”

“คุณธีรพล”

“นี่”

“คุณธีรพลหิวจนเป็นลมไปแล้วเหรอครับ นี่ผมไปแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเองนะ”

ธีรพลเงยหน้าขึ้นมองคนที่เรียก และเต็มสิบก็ขมวดคิ้วมุ่น เมื่อเห็นว่าหน้าของธีรพลแทบไม่มีสีเลือดและดูแย่กว่าก่อนที่จะไปซื้อข้าวให้

“เฮ้ย อย่าเพิ่งตายนะ เป็นอะไรเนี่ย”

ไม่ได้เป็นอะไร แค่บางทีอาจจะน้ำตาลตกเลยรู้สึกว่าต้องรีบเติมน้ำตาลเข้าไปในกระแสเลือดเท่านั้น

“ซื้อน้ำแดงมาหรือเปล่า”

ไม่ต้องรอให้ถามอีกรอบ เต็มสิบจัดการเปิดฝาขวดน้ำแดงส่งให้ธีรพลทันที

“อือ”

ธีรพลรีบยกขวดน้ำแดงขึ้นดื่ม และยกหลังมือขึ้นเช็ดปากก่อนจะวางขวดไว้ข้างตัว ถอนหายใจยาว และหันไปมองหน้าของเต็มสิบที่ทำหน้าเหมือนกำลังไม่สบายใจกับอาการของธีรพล

“ผมไม่ได้เป็นอะไร แค่น้ำตาลตกเฉย ๆ มั้ง”

ไม่รู้ว่ะ
ไม่รู้ด้วยหรอกว่าน้ำตาลตกอะไรนั่นน่ะมันคืออะไร สิ่งที่เห็นคือหน้าธีรพลแม่งซีดขนาดนี้ จะไปรู้ได้ยังไงว่าเป็นอะไร

“แกะกล่องข้าวให้หน่อย ไม่มีแรง”

เฮ้ยยยย อย่าน่า อย่ามามุกนี้ อย่ามาทำเป็นหลอกใช้กันหน่อยเลย

“เปิดเองสิคุณ ไม่ได้เป็นง่อยไม่ใช่เหรอ”

ตอบออกไปแบบนั้นและธีรพลก็ทำเพียงแค่หยิบกล่องข้าวมาและพยายามดึงแผ่นพลาสติกออก เห็นแบบนั้นเต็มสิบถึงได้รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้แกล้งหลอกใช้ น่าจะไม่มีแรงจริง ๆ อย่างที่บอก เพราะแม้กระทั่งดึงแผ่นพลาสติกที่ปิดกล่องข้าวยังดึงไม่ออก เต็มสิบก็เลยอดไม่ได้ ต้องเป็นฝ่ายดึงกล่องข้าวในมือธีรพลมาและดึงแผ่นพลาสติกออกให้

“ให้ป้อนด้วยเลยดีมั้ย”

“อ้าาาา”

แค่ประชด แต่ธีรพลอ้าปากและจะแกล้งให้เต็มสิบป้อนข้าวให้จริง ๆ

“โห ข้าวก็หาให้กิน น้ำแดงก็ซื้อให้กิน กล่องข้าวก็ต้องเปิดให้ ยังต้องป้อนข้าวอีก ไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ พ่อกุมารทอง”

“ก็ไม่นะ”

ตอบออกมาได้หน้าตาเฉย และเต็มสิบก็ได้แต่อ้าปากค้างเพราะคำตอบที่ธีรพลตอบออกมา แบบนี้หมายความว่ายังไง ตั้งใจกวนตีนกลับกันใช่มั้ย

“คุณนี่ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันนะ กวนตีนชิบหาย”

“ผมก็เอาคืนคุณไง”

เอาคืนบ้าอะไรล่ะ แบบนี้มันกวนตีนจนน่าตบกะโหลกชัด ๆ ถ้าเป็นไอ้หมาห่าแตงกวาอะไรนั่นกูเตะไม่เลี้ยงแล้ว แต่นี่เห็นว่าเป็นคนหรอกนะ ถึงไม่อยากทำอะไร

“รีบ ๆ กิน รีบ ๆ อิ่มเถอะ ผมไม่ได้ว่าง ซ้อมให้คุณเสร็จ ผมก็ต้องไปดูระบบต่อ มันเสียเวลานะ ถามจริง ๆ เถอะ ทำไมคุณทำอะไรพวกนี้ได้ห่วยแตกขนาดนี้วะ”

“ใครจะไปเหมือนคุณล่ะ ถึงเป็นไอที แต่บ้านเป็นโรงเรียนสอนลีลาศ”

อ่อ

“คนมันเพอร์เฟค ของมันแน่อยู่แล้ว”

เต็ํมสิบภาคภูมิใจกับสิ่งที่ธีรพลพูดประชด และธีรพลก็ได้แต่เมินหน้าหนีและหัวเราะออกมาด้วยความขำ

“ถ้าผมเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองมาตั้งแต่แรกแบบคุณก็คงดี”

ก็แค่คิดอะไรเรื่อย ๆ
แค่คิดอะไรไปเล่น ๆ แค่นั้น และเต็มสิบก็หันมาถามคนที่ยิ้มคนเดียวเงียบ ๆ

“คุณว่าไงนะ”

ไม่ได้ว่าไงหรอก ไม่มีอะไร

“ผมจะตั้งใจซ้อม วันงานผมต้องเต้นได้ดีกว่าทุกคนแน่ ๆ ผมจะทำให้ได้”

เออ เอาเถอะครับ เอาที่พ่อประชาสัมพันธ์กุมารทองที่เป็นที่รักของบอสสบายใจ

“ได้อย่างนั้นก็ดี”

แน่ล่ะ ยังไงก็ต้องได้อย่างนั้นอยู่แล้ว

“ก็ผมหล่อ ผมหน้าตาดี ทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดอยู่แล้ว ต่อให้เต้นท่าตลกแค่ไหนก็เถอะ ยังไงผมก็ยังดูดี ผมทำได้อยู่แล้ว เรื่องแค่นี้ไม่มีปัญหา”

เหรอครับ
อืม
เอาเลยครับ
เอาที่สบายใจเถอะครับ

เต็มสิบพยักหน้ารับ และเบะหน้าใส่ธีรพลด้วยความหมั่นไส้ และธีรพลก็หัวเราะออกมากับสิ่งที่เต็มสิบทำ
มั่นใจสิ
พยายามจะมั่นใจ
หน้าตาดี ทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดอยู่แล้ว พยายามให้เป็นแบบนั้น กำลังพยายามให้เป็นแบบนั้นอยู่
ก็แค่ลืมตัวตนของตัวเองในแบบเดิมไปซะ และเป็นธีรพลในปัจจุบันแค่นั้น
ธีรพลคนที่หน้าตาดี มั่นใจในตัวเอง และเป็นถึงประชาสัมพันธ์ของบริษัทที่มีชื่อเสียงในระดับประเทศ
ก็แค่ลืมธีรพลคนเดิม
คนที่เป็นได้แค่แบ็คกราวด์ที่ยืนอยู่หลังม่าน คนที่ถูกเหยียดหยามและเป็นตัวตลกของเพื่อน ๆ
คนที่แม้จะมีความรักก็มีไม่ได้

“คุณธีรพล”

“หือ”

ธีรพลหันมาตามเสียงเรียกและเต็มสิบก็จับไหล่ของธีรพลเอาไว้

“ผมถามจริง ๆ นะ คุณกลัวอะไรอยู่กันแน่”

กลัวอะไรเหรอ
ไม่ได้กลัวอะไรทั้งนั้น ไม่มีอะไรต้องกลัว ไม่มีเลยจริง  ๆ

“คนอย่างผมจะกลัวอะไร ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว ที่ต้องกลัว ก็แค่กลัวว่า ถึงวันจริง คุณนั่นแหละที่จะเต้นสู้ผมไม่ได้ แล้วอย่ามาร้องไห้เสียใจทีหลังที่ผมเต้นดีกว่าล่ะ”

อ่อ
ก็เอา
ได้แบบนั้นก็ดี
ก็ขอให้เป็นแบบนั้นจริง ๆ ก็แล้วกัน

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 27-11-2016 20:53:15

อ่า คุณธีสู้ๆนะ จริงๆก็ไม่อยากให้มองข้ามคุณธีในอดีตไปหรอก แค่อยากให้คุณธียอมรับ
แล้วปัจจุบันคุณธีอาจมีความสุขและไม่ต้องคอยกังวลเกี่ยวกับอดีตก็ได้

ส่วนตอนนี้เต็มสิบก็น่ารัก เป็นคนใช้ที่ดีของคุณธีทุกอย่าง 555555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 27-11-2016 21:10:31

งั้นตอนนี้ ธี หน้าตาดี เพราะทำศัลยกรรม
ฟันเหยิน ก็ดัดฟัน ผิวดำล่ะ กินยาให้ผิวขาวเหรอ
ที่ธี ไม่มีแรงนี่เพราะผลข้างเคียงจากยา สินะ
แต่ความไม่มั่นใจในอดีต ยังตามมาให้คิดอยู่ตลอด
เพราะได้ยินเจนที่คบธี หวังแต่ประโยชน์
พูดนินทา ว่าไม่กล้าพาไปไหน  เกาหลีไม่กล้าศัลยกรรม
ตอนนี้ถ้าเจนมาเจอธี  อย่าหวนกลับมาตื๊อธี ขอคืนดีนะ
เต็มสิบ ช่วยธี ทำให้ธี มั่นใจหน่อย
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 27-11-2016 21:13:13

หวังว่าคุณธีรพลจะไม่บอบช้ำ(ทางใจ)ในงานปีใหม่นะ
เข้าใจจริง ๆ ว่าอะไรที่มันทำไม่ได้เลยจริง ๆ ยังไงมันก็ทำไม่ได้อ่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 27-11-2016 21:15:17

มาต่อทุกวันเลยขอบคุณค่า

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 27-11-2016 21:25:39

 :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 27-11-2016 21:28:08

น่าสงสารธี แต่แอบไปอ้อนเต็มสิบ ระวังนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 27-11-2016 21:58:07

อดีตมืดมนก็อย่าไปจดจำมันเลย บั่นทอนจิตใจเปล่าๆนะคุณธี
ตอนนี้เต้นให้ได้ก่อน เดี๋ยวน้อยหน้าเต็มสิบล่ะแย่เลย
อ๊ะแต่พัฒนาสกิลการกวนได้แล้วแบบนี้ เรื่องเต้นก็คงไม่ไกลเกินเอื้อมนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 27-11-2016 22:49:48

โถ ๆ คุณธีเคยมีอดีตอันมืดมนนี่เอง
หนุ่มไอทีจะซ่อมได้ไหมนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 27-11-2016 22:58:00

คุณธรมีอดีตที่ไม่น่าจดจำนี่เอง,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 27-11-2016 23:14:34

อ่าาาาาา คุณธีรพลมีปมอดีตนี่เอง ถึงว่า #ตบเข่าฉาด! พล๊อตธรรมดาเรียบๆ คงไม่ใช่คนเขียนคนนี้  o13

อ่านไป เห็นหน้าเต็มสิบเป็นซันนี่เลยอ่ะ ความกวนตรีนเหลือล้น ทื่อๆ ปากจัดๆ พูดตรงๆ มันใช่ง่ะ! 555555 เดี๋ยวขออีกสักหลายๆตอนก่อนนะ จะลองดูว่าจะเห็นหน้าคุณประชาสัมพันธ์ ธีรพล เป็นใคร? ครึครึ สนุกๆ ค่ะ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 27-11-2016 23:47:37

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: fsbeentaken ที่ 27-11-2016 23:48:28

เริ่มเปิดเผยใจธีรพลขึ้นเรื่อยๆแล้ววว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 28-11-2016 00:59:06

สู้ๆนะคุณธี  :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 28-11-2016 01:42:17

น่าสงสารธีรพล
เพื่อนก็นะ ยิ่งซ้ำให้ธีรพลขาดความมั่นใจไปใหญ่

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 28-11-2016 09:30:06

เต็มสิบเจอลูกอ้อนทุกครั้ง ใจเริ่มอ่อนแล้วสิ
น่ารักจังคู่นี้

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 28-11-2016 19:24:49

อดีตคุณธีน่าสงสารจัง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 28-11-2016 19:59:19

ความหลัง มันฝังใจ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 28-11-2016 20:47:15

น่าสงสารคุณธี :katai1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 28-11-2016 21:31:04

เข้ามารายงานตัว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 29-11-2016 07:20:05

แปะป้าบบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 01-12-2016 00:58:01

 :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 01-12-2016 12:29:47

คิดถึงธีรพลกับเต็มสิบแล้วนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: bluecoco ที่ 01-12-2016 13:33:39

 :laugh:บันเทิงมาก
ฮาตอนทีมitอยู่ดีๆก็เต้นt25
กับหนูธีเดินแกว่งถุงคอหมูย่างร้องหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว
เป็นอะไรที่ทำใก้กร๊ากออกมาเลย
ไม่ได้หัวเราะเสียงดังขนาดนี้มานานแล้ว
ขอบคุณนะ
5555555
 :jul3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 01-12-2016 20:55:10

เจ้าหน้าที่ it คนนั้นนะ
ระบบล่ม ยังแก้ไม่ได้อีกเหรอ
นานจัง รีบมาต่อด่วนเลยนะ
 :katai4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: Foggy Time ที่ 02-12-2016 20:05:40

คุณธีรพลน่ารัก :m25:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: แฟนตาเซีย ที่ 03-12-2016 21:19:51

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.9) หน้า 5
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 05-12-2016 21:11:27

มารอวนไปค่ะ คุณธีน่าสงสารรรร

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 05-12-2016 23:29:41

     

IT is เต็มสิบ.10 

    การซ้อมเต้นก็เหมือนทุกวัน มีบางวันที่ต่างคนต่างต้องทำงานและต้องหยุดซ้อม มีบางวันที่ธีรพลต้องไปทำงานข้างนอก มีบางวันที่เต็มสิบต้องแก้ระบบปัญหาภายในบริษัท และมีบางวันที่ธีรพลต้องมานั่งรอเต็มสิบในแผนกไอที และการที่ธีรพลแค่มานั่งรอเงียบ ๆ เฉย ๆ ก็สร้างแรงกดดันให้กับพนักงานแผนกไอทีอีกสองคน ที่นั่งเกร็งหลังแข็ง แทบไม่กล้าขยับร่างกาย จากที่มีบางครั้งแอบเล่นกันบ้างในเวลาทำงาน แต่เวลาที่ธีรพลมาอยู่ในห้องเพื่อรอเต็มสิบไปสอนเต้น บรรยากาศก็อึมครึมชวนให้รู้สึกอึดอัดใจ แต่ไม่ใช่กับเต็มสิบ ที่แทบไม่ได้หันมามองคนที่นั่งนิ่งมองการทำงานของแผนกไอทีไปเรื่อย ๆ   
                                                     
        ไม่ได้มองแบบสนใจ ไม่ได้จับผิด มีบางครั้งที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและเช็คข้อมูลบางอย่างไปเรื่อย ๆ  ถ้าเป็นเมื่อก่อน ก็คงจะพูดจาแปลก ๆ บ้าง แต่ตอนนี้ธีรพลแค่อยู่เฉย ๆ อยู่ในโลกของตัวเอง ไม่ได้สนใจว่าเพื่อนร่วมแผนกของเต็มสิบจะคิดยังไง

“พี่เต็ม วันนี้ผมมีธุระด่วนมาก” มะเฟืองรีบเตรียมตัวชิ่งหนีคนแรก แต่ก็ถูกฐาปัตย์ลากคอเสื้อเอาไว้

“มึงจะไปไหน อยู่ช่วยกูก่อน”

“เกี่ยวอะไรกับกู นี่งานมึงไม่ใช่งานกู” กลายเป็นเพื่อนร่วมงานแล้งน้ำใจขึ้นมาทันทีและฐาปัตย์แสยะยิ้มเย็นยะเยือกน่ากลัวจนมะเฟืองต้องค่อย ๆ นั่งลงอย่างช้า ๆ 

“เงินเดือนมึง ยังใช้ไม่หมดใช่มั้ย” เจอไม้นี้เข้าไป มะเฟืองก็เลยต้องนั่งลงและส่งยิ้มแหย ๆ ให้เพื่อน

“ฐาคนดีของเฟือง”

“กูเป็นคนดีขึ้นมาทันทีเลยนะ”

แกล้งประชดไปเล็กน้อย และมะเฟืองก็บีบนวดไปที่ไหล่ของเพื่อนเพื่อประจบเอาใจ
ก็แค่การหยอกล้อกันเล่นของเพื่อนร่วมงาน แต่ก็ทำให้ธีรพลที่นั่งเงียบต้องเหลือบสายตาไปมองและมะเฟืองก็ถึงกับสะดุ้งเฮือกทันทีที่รู้ว่าถูกมอง

“ชะอุ่ย คุณธี”

ส่งยิ้มเจื่อน ๆ ให้คนที่เหลือบสายตามอง และธีรพลก็หันกลับมามองที่หน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองและอ่านอะไรไปเรื่อย ๆ รอเต็มสิบที่กำลังยุ่งกับงานของตัวเอง

“เฟืองช่วยฐามันก่อน วันหยุดยาวจะได้ไม่ต้องซวยเข้าออฟฟิศกันโดยไม่จำเป็น”

ก็คงต้องเป็นแบบนั้น

ก็เลยต้องจำใจอยู่ก่อน ทั้งที่งานของตัวเองเสร็จนานแล้ว

“รีบกลับเดี๋ยวไอ้ฐามันขาดมึงแล้วมันจะขาดใจตาย ทำงานไม่เสร็จ แล้วมันจะยุ่ง”

เกี่ยวอะไรกันก็ไม่รู้ แต่ที่รู้คือคนที่ถูกเอ่ยถึง รีบหาข้อแก้ตัวทันที

“พี่เต็มก็พูดเกินไป ผมไม่ได้อะไรขนาดนั้นซะหน่อย”

“อะไรมึงไม่ได้ขนาดนั้นอะไร”

แกล้งถามและอมยิ้มแปลก ๆ ที่มุมปาก และคนที่ถูกตั้งคำถามก็ทำเหมือนไม่ได้ยินทั้งที่ได้ยินอยู่ชัด ๆ ทำเหมือนตั้งใจทำงานของตัวเองมาก ทั้งที่เต็มสิบก็รู้ว่ารุ่นน้องคิดอะไรอยู่ในใจ

“อะไรวะฐา”

“อะไร มีอะไรที่ไหน มึงก็ไปเชื่อพี่เต็ม โดนอำแล้วมึงอ่ะ”

ไม่พูดเปล่า แต่ฐาปัตย์จัดการเขย่าหัวของเพื่อนร่วมงานไปมาและทำหน้าเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“อะไรวะ เนี่ยก็แบบนี้ทุกที กูไม่เคยรู้อะไรเล้ยยยยยยย”

ใช่

มึงไม่เคยรู้อะไรเลย มึงไม่ต้องรู้อะไรเลยต่อไปน่ะดีแล้ว

ฐาปัตย์ก็แค่ไม่พูด และไม่ได้อยากให้มะเฟืองรู้อะไรไปมากกว่าที่ควรรู้ 

“เดี๋ยวอีกสิบนาที”

เต็มสิบหันไปบอกคนที่กำลังนั่งอ่านข้อความในโทรศัพท์ระหว่างรอ และธีรพลก็ตอบรับแบบง่าย ๆ ทั้งที่ตายังมองที่หน้าจอโทรศัพท์และอ่านข้อความไปเรื่อย ๆ 

“อือ”

ธีรพลพยักหน้ารับและตอบเพียงแค่นั้น แต่แค่เรื่องเล็กน้อยแค่นั้นก็ทำให้ทั้งฐาปัตย์และมะเฟืองต้องหันมามองหน้ากัน

“อืม”

“อืม”

เออออ ไปพร้อมกันและมีคำถามบางอย่างในใจแต่ยังไม่กล้าพูดอะไรออกมา  ช่วยกันทำงานให้เสร็จเรียบร้อย และอีกสิบนาทีหลังจากนั้น เต็มสิบก็ทำงานเสร็จเรียบร้อยและเจ้าหน้าที่แผนกไอทีทั้งสามคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
เต็มสิบแยกไปกับธีรพล เพื่ออยู่ซ้อมเต้นตามที่นัดกันเอาไว้

ฐาปัตย์กับมะเฟืองก็เลยกลับพร้อมกัน

“สองคนนั่นเขาไม่แดกหัวกันแล้วเหรอวะ”

มะเฟืองก็แค่สงสัยและฐาปัตย์ก็หันมามองคนที่เดินมาด้วยกันเพื่อไปที่รถที่จอดอยู่

“มึงก็ไปถามเขาสิ มาถามกูจะรู้มั้ย”

โดนว่าแบบนั้นมะเฟืองก็เลยเงยหน้าขึ้นมองคนที่พูดจาไม่เข้าหูและชวนให้หงุดหงิดโมโห

“นี่มึงด่ากูว่าเสือกเหรอ”

“ไม่ได้ด่า”

“แต่ที่มึงพูดนี่เรียกว่าด่านะ”

“ใครจะไปด่าเฟืองได้ลงคอ”

ไม่ใช่แค่พูด แต่ฐาปัตย์ยังกอดคอมะเฟืองเอาไว้และหัวเราะออกมาแต่ก็ถูกดึงแขนออกทันทีและเพิ่งจะรู้ตัวว่าโดนโกรธเข้าแล้ว

“ล้อเล่นนิดเดียวเองเฟือง”

“กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ”

โดนตอกกลับแบบนั้น และมะเฟืองก็ก้าวขาให้เร็วขึ้นเพื่อหนีการเดินตามของฐาปัตย์

“เฟือง”

“โกรธจริงดิ”

“เฟือง”

ดึงแขนของคนที่เดินหนีเอาไว้และมะเฟืองก็หันกลับมามองและทำหน้าบึ้งใส่ทันที

“ที่พูดนั่นล้อเล่นนิดเดียวเองนะเฟือง”

“.................”

“.................”

“ไอ้เฟือง.....”

“อารายยยยยยยยย กูก็ล้อเล่นนิดเดียวเหมือนกันงายยยยย”

มะเฟืองถึงกับหลุดขำออกมาเมื่อเห็นหน้าของฐาปัตย์ที่ทำเหมือนกังวลจริง ๆ ที่ถูกโกรธ

“เฟืองแม่ง นิสัยเสียว่ะ”

“โห คนเรา ล้อเล่นนิดเดียวก็ไม่ได้”

“กับคนอื่นจะล้อเล่นแค่ไหนก็ช่างเถอะ แต่กับมึงกูจริงจัง”

มะเฟืองชะงักนิ่งค้างกับสิ่งที่เพื่อนร่วมแผนกพูด และได้แต่มองหน้าของฐาปัตย์นิ่ง ๆ และส่งยิ้มบาง ๆ ให้

“ขอบใจว่ะ”

ฐาปัตย์เป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน เป็นเพื่อนที่อยู่ด้วยกันมาตลอด และมะเฟืองก็รู้สึกดีเสมอที่ฐาปัตย์จริงจังด้วยและคอยช่วยเหลืออยู่เสมอ ตบไหล่ของเพื่อนเบา ๆ และฐาปัตย์ก็กอดคอมะเฟืองไว้เหมือนที่เคยทำอยู่ทุกวัน
ทุก ๆ วันที่อยู่ด้วยกันจนชิน จนเหมือนจะขาดกันไม่ได้

“ตกลงพี่เต็มกับคุณธีเขาไม่แดกหัวกันแล้วเหรอวะ” ยังคงคาใจสงสัยและฐาปัตย์ก็หัวเราะออกมาเพราะสิ่งที่มะเฟืองถาม

“ไม่เสือกสิครับ เฟือง”

“ไอ้ฐา” มะเฟืองกระทุ้งข้อศอกไปที่เอวของเพื่อนและฐาปัตย์ก็ยกมือขึ้นกุมท้องและหัวเราะออกมา

“แหม ล้อเล่นน่า เขาซ้อมด้วยกันทุกวัน มัวแดกหัวกันทุกวันก็แย่สิ”

“เออ ก็จริงนะ”

“แล้วว่าไง เราจะซ้อมกันเมื่อไหร่ล่ะเฟือง”

“เมื่อฐาให้เฟืองยืมก่อนสองพัน” โดนรีดไถเงินกันแบบซึ่งหน้าและฐาปัตย์ก็เขย่าหัวของมะเฟืองด้วยความหมั่นไส้

“มึงนี่ หน้าเงินจริง ๆ”

ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ไม่ว่ากี่ครั้ง ฐาปัตย์ก็ไม่เคยปล่อยให้มะเฟืองต้องเดือดร้อนลำบากเลยสักครั้งเดียว   

+++++++

“วันนี้ผมขอเลิกเร็วหน่อย รถผมเสียส่งเข้าอู่ไปแล้ว ซอยบ้านผมมันลึกเข้าไปไกลแท็กซี่ไม่ค่อยอยากไป ต้องยืนรอนาน กว่าจะมีแท็กซี่ยอมเข้าไป”

ธีรพลยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู และเต็มสิบก็ยกหลังมือขึ้นเช็ดเหงื่อและมองคนที่เดินไปหยิบของที่วางเอาไว้บนเก้าอี้

“เดี๋ยวผมไปส่ง”

“ไม่ต้อง” ปฏิเสธกันแบบไม่เหลือเยื่อใย และเต็มสิบก็ขมวดคิ้วมุ่น

“ก็แล้วแต่”

ตอบแบบนั้นและเต็มสิบก็เหลือบสายตามองไปที่ธีรพลที่เก็บของเรียบร้อยและไม่ได้สนใจคำตอบของเต็มสิบเลย แยกย้ายกันกลับและไม่ได้สนใจอะไรกันอีก ต่างคนต่างกลับ ธีรพลเดินออกจากบริษัทและเต็มสิบก็ขับรถออกจากบริษัทในเวลาไล่เลี่ยกัน
ธีรพลแค่เดินไปเรื่อย ๆ เพื่อจะไปเรียกแท็กซี่ และเต็มสิบที่ขับรถออกมาก็ชะลอรถขับให้ช้าลงและธีรพลก็หันไปมองคนที่ขับรถเทียบอยู่ข้าง ๆ 

“ว่าไงน้องสาว ไหวอะเปล่าเบเบ้” ก็แค่เปิดเพลงฟัง และเปิดกระจกรถและเหลือบสายตามองหน้าของธีรพลไปด้วยระหว่างขับรถ

“คุณเต็มสิบคุณทำอะไรของคุณ” ธีรพลหันมาถามคนที่ทำเรื่องไม่เข้าท่าและไร้สาระที่สุด

“อ้าว คุณไม่เห็นเหรอว่าผมขับรถอยู่”

ใช่
เห็นอยู่ว่าขัุบรถ และขับช้าจนถึงขนาดที่สามารถคุยด้วยกันได้ ทำแบบนี้เหมือนแกล้งกันชัด ๆ ธีรพลไม่เข้าใจว่าเต็มสิบทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร

“นั่นผมเห็นแล้ว แล้วคุณจะขับช้าขนาดนี้ไปทำไม”

“ผมประหยัดน้ำมันอยู่” ตอบกลับได้กวนประสาทที่สุด และธีรพลก็นึกโมโหที่โดนกวนใส่แต่ไม่รู้จะทำยังไง

“คุณนี่มัน” พูดอะไรไม่ออก และรู้สึกหงุดหงิดกับสิ่งที่เต็มสิบทำจนอยากจะด่าคนที่ทำอะไรไร้สาระอย่างถึงที่สุด

“เหมารถผมไปส่งที่บ้านคุณสิ จะได้ไม่ต้องไปเรียกแท็กซี่”

นั่นใช่เรื่องเหรอ นั่นใช่เรื่องที่สมควรทำมั้ย

“ทำไมผมต้องทำแบบนั้นด้วย คุณทำบ้าอะไรของคุณ”

“ผมหาลำไพ่พิเศษ คุณก็รู้ไอทีไม่ได้รวยเหมือนประชาสัมพันธ์ ผมคิดราคากันเอง ถือว่ายังไงก็ทำงานที่เดียวกัน”
มันไม่ใช่เรื่องเลย แบบนี้มันไม่ใช่

“คุณเต็มสิบ”

“คุณธีรพล”

โดนเรียกชื่อมาเต็มสิบก็แค่เรียกชื่อกลับและลอยหน้าลอยตาอย่างมีความสุข

“ผมคิดแค่ค่าน้ำมันรถ ช่วยหน่อยเถอะ ผมคิดแค่สองร้อยก็ได้ นี่คุณจะไม่ช่วยเพื่อนร่วมงานที่อุตส่าห์ช่วยคุณซ้อมเต้นอยู่ทุกวันเหรอ”

ธีรพลไม่รู้ว่าเต็มสิบทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร และเมื่อจะอ้าปากพูด รถคันหลังที่ขับตามมาก็เปิดกระจกออกมาตะโกนด่าและบีบแตรเสียงดังลั่น

“โว้ยยยยยยย ไม่เกรงใจชาวบ้านกันเลยหรือไง ไปจีบกันที่อื่นโว้ยยยยย”

เพราะโดนด่าและบีบแตรไล่เต็มสิบก็เลยต้องเร่งเร้าให้ธีรพลขึ้นมาบนรถ

“ชิบหายแล้ว คุณธี เร็ว ๆ เดี๋ยวผมโดนยิงตายห่าเลยนะคุณ ขึ้นมาเร็ว ๆ เข้า คุณอยากให้ผมโดนยิงตายหรือไง”

นั่นไม่ใช่ปัญหาของธีรพลเลยสักนิด แต่ก็ต้องรีบเปิดประตูรถและขึ้นมานั่งอยู่บนรถของเต็มสิบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโดนยิงตายอย่างที่เต็มสิบว่า

“เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ”

รีบขับออกมาก่อนจะมีเรื่องทะเลาะวิวาทและธีรพลก็หันมามองคนที่ทำหน้าเหมือนโล่งใจทั้งที่เพิ่งก่อปัญหามา

“คุณนี่มันเกินไปจริง ๆ”

หันไปด่าคนที่ขับรถได้กวนประสาทที่สุดในโลก และเต็มสิบก็ส่งยิ้มให้ธีรพลที่ยังหงุดหงิดหัวเสียกับสิ่งที่เต็มสิบทำ

“นี่แหละโทษฐานของการเล่นตัวเยอะ”

ไม่เกี่ยวกับธีรพลเลยสักนิด แต่กลายเป็นธีรพลต้องเป็นฝ่ายรับความผิดนี้เอาไว้

“มันใช่เรื่องของผมที่ไหน”

“ก็ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเล่นตัว แล้วก็ยอมใช้บริการเหมารถรับจ้างของผมตั้งแต่แรกก็ไม่ต้องเป็นแบบนี้ไง”

“คุณเต็มสิบ”

อีกแล้ว อีกแล้ว โดนเรียกแบบนี้อีกแล้ว และเต็มสิบก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

“เอาน่า เดี๋ยวเราไปหาอะไรอร่อย ๆ กินกัน”

แล้วทำไมธีรพลต้องทำแบบนั้นด้วย ทำไมต้องไปหาอะไรอร่อย ๆ กินกับเจ้าหน้าที่แผนกไอทีที่กวนประสาทที่สุดอย่างเต็มสิบด้วยธีรพลไม่เข้าใจ

“ผมไม่ได้บอกว่าจะไป”

“คุณไม่ไปก็เรื่องของคุณ แต่ผมจะไป ผมจะกินบุฟเฟ่ ผมหิว ผมต้องการกิน”

“แต่ผมไม่กินบุฟเฟ่”

ธีรพลขึ้นเสียงใส่คนที่บังคับให้ไปกินอาหารเย็นด้วยกัน และเต็มสิบก็เลิกคิ้วขึ้นสูง

“นั่นมันเรื่องของคุณ คุณจะกินหรือไม่กินมันก็เรื่องของคุณ แต่ผมจะกิน”

ธีรพลนึกอยากจะเขย่าคอของคนที่พูดจากวนประสาทที่สุดและอยากจะบีบคอเต็มสิบให้ตายไปซะ แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดอกและพยายามนับหนึ่งถึงร้อยเพื่อระงับความโกรธเอาไว้

“ให้ผมลงตรงหน้าถนนใหญ่”

เต็มสิบไม่ได้ตอบ แต่แกล้งถอนหายใจยาว และทำเสียงอ่อนแรงจนธีรพลต้องหันไปมอง

“ผมไม่ได้กินข้าวทั้งวันเลยนะ ผมหิวมาก ผมเหนื่อยมากจริง ๆ วันนี้ผมยุ่งทั้งวันเลยคุณก็เห็น วันก่อนผมยังไปซื้อข้าวให้คุณกินแล้วก็ยังซื้อน้ำแดงให้คุณด้วย คุณก็รู้ใช่มั้ยว่าเวลาหิวมาก ๆ มันแย่มากขนาดไหน ช่วยสงสารผมหน่อยนะครับคุณธีรพล”

ธีรพลเลยพูดอะไรไม่ออก เพราะโดนทวงบุญคุณกันซึ่งหน้า เลยได้แต่ขบริมฝีปากแน่นและพยายามนับหนึ่งถึงร้อยในใจไปเรื่อย ๆ และเต็มสิบก็ยิ้มกว้างและหันมามองหน้าของธีรพลอีกครั้ง

“ดูหน้าผมสิ ซีดหมดแล้ว ผมหิวมากจริง ๆ นะ หิวจนจะเป็นลมแล้ว”

“งั้นก็รีบ ๆ กินรีบ ๆ กลับ”

ก็แค่เนี้ยะ ไม่เห็นต้องเรื่องมากเลย แค่ไปกินข้าวเป็นเพื่อนแค่นี้ไม่น่าต้องเล่นตัวมากเลยนะคุณธีรพลที่หน้าตาดีที่สุดในฝ่ายประชาสัมพันธ์

“ผมว่าแล้วไง คุณหน้าตาดีแล้วยังจิตใจดีอีกด้วย ผมดูคุณไม่ผิดเลยจริง ๆ คุณธีรพล”

เป็นการชมที่คนถูกชมรู้สึกถึงความไม่จริงใจอย่างถึงที่สุดและธีรพลก็หันมามองหน้าของเต็มสิบทันที

“คุณนี่เหลือเกินจริง ๆ เลยคุณเต็มสิบ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าต้องมาอยู่ทีมเต้นเดียวกับคุณ คุณนี่มันแย่มากจริง ๆ”

ได้ยินแบบนั้นแทนที่จะโกรธแต่เต็มสิบหัวเราะออกมาด้วยความขำและตอบกลับไปให้ธีรพลโมโหจนแทบอยากทึ้งผมตัวเอง

“ขอบคุณสำหรับคำชมครับ คุณธีรพล”

TBC.     

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 06-12-2016 00:00:19

 :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 06-12-2016 00:23:39

มาต่อแล้วววว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 06-12-2016 00:35:35

มึนจริงๆอิตาเต็มสิบ!

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 06-12-2016 00:51:20

เต็มสิบ ไอ้หน้ามึนนนน5555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 06-12-2016 01:20:29

นี่ถือเป็นการรุกใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 06-12-2016 01:27:25

ยังชอบความกวนตีนที่ท็อปฟอร์มตลอดของพี่เต็มสิบ 555555555555
คนอะไรเนียนได้ขนาดนั้น ไหลได้ตลอด สงสารคุณธีไปหมดแล้ว 555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-12-2016 02:03:53

 :m20:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-12-2016 03:36:52

ชอบๆๆๆๆ ทำไมเพิ่งเห็นเรื่องนี้หว่า สนุกมาก เกรียนทั้งคู่เลย แต่ธีรพลแอบมีปมสมัยก่อนด้วย น่าสงสารๆๆๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 06-12-2016 06:11:07

ไอทีกับประชาสัมพันธ์เหมือนจะคืบๆลดๆ
แล้วไอทีกับไอทีล่ะจะยังไง แต่ก็ฟินดีนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 06-12-2016 07:54:27

กิจกรรมบริษัท ช่วยสร้างความสัมพันธ์ของคนในองค์กรจริงๆ ฮริ้ววววววว รุกเข้าไปเต็บสิบ ลุยๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 06-12-2016 08:04:41

คุณเต็มสิบอ่อยแรง :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 06-12-2016 08:40:21

เต็มสิบกวนตีนมากฮะ

ผมนี่ผมใจเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-12-2016 11:02:22

วอแวขนาดนี้ คิดอะไรแล้วใช่ไหมเต็มสิบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 06-12-2016 12:48:42

 :L2: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 06-12-2016 12:50:23

เคมีเข้ากันสุด ๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.10) หน้า 6
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 06-12-2016 13:01:20

ธีรพล ยอมๆ ไปเหอะยังดีเสียกว่า
ขืนดื้อดึงโดนฉุดนะจะบอกให้

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 06-12-2016 19:16:00

 

IT is เต็มสิบ.11   

“ผมไม่กิน”

“ผมบอกแล้วว่าผมไม่กิน”

“คุณไม่เข้าใจจริง ๆ เหรอคำว่าไม่กิน ฟังไม่เข้าใจหรือไง”

“คุณจะให้ผมพูดอีกกี่ครั้ง ผมบอกไปแล้วไม่ใช่หรือไงว่าผมไม่กิน”

“คุณเต็มสิบ!”

ธีรพละใช้ช้อนตักไอศครีมเข้าปาก และถอนหายใจยาวด้วยความกลุ้มใจ ของหวานตบท้ายก็แค่ฮันนี่โทสและเต็มสิบก็ท้าวคางอมยิ้มมองหน้าของคนที่บอกว่าไม่กิน ย้ำนักย้ำหนาว่าไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมกิน แต่ตอนนี้กำลังหน้าบึ้งและตักไอศครีมเข้าปากไปเรื่อย ๆ หลังจากกินบุฟเฟ่มื้อใหญ่ไปพร้อมกับเต็มสิบเรียบร้อย

“หยุดยาวตั้งหลายวัน คุณก็ค่อยไปเข้าฟิตเนสไง ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย"

ธีรพลอยากร้องไห้แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเงยหน้าขึ้นมองหน้าของเต็มสิบและถอนหายใจเฮือกใหญ่และเต็มสิบก็ยิ่งยิ้มกว้างมากขึ้นเพราะสิ่งที่ธีรพลทำ

“นาน ๆ กินทีคุณไม่อ้วนหรอกเชื่อผมเถอะ”

“คุณก็พูดได้สิ คุณไม่ต้องใช้รูปร่างหน้าตาทำงานแบบผมนี่”

คำพูดคำจาของคนที่น่าหมั่นไส้ของประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัทอย่างธีรพลฟังดูน่ารักมากกว่าน่ารำคาญและไม่ทำให้เต็มสิบรู้สึกหงุดหงิดหรือไม่ชอบใจอีกแล้ว พักนี้ไม่รู้เป็นอะไร เวลาที่ได้แหย่ได้แกล้งให้คุณธีรพลหงุดหงิดโมโหและแสดงด้านที่เต็มสิบไม่เคยเห็นบ่อย ๆ มันทำให้รู้สึกสบายใจและมีความสุขมากขึ้นทุกที เป็นสิ่งบันเทิงเรื่องแรก ๆ ที่เต็มสิบนึกถึงและอยากจะทำเวลาที่อยากพักสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์

“ทำไงได้ ผมหล่อ หน้าตาดีเพอร์เฟคอยู่แล้ว เลยไม่ต้องเครียดหรือกังวลใจเรื่องรูปร่างหน้าตาแบบคุณ”

ก็แค่พูดไปเล่น ๆ พูดไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไรและธีรพลก็ชะงักมือที่กำลังตักไอศครีมเข้าปาก

“..............”

นั่นสิ
เต็มสิบพูดถูก จะว่าไป เจ้าหน้าที่แผนกไอทีอย่างเต็มสิบก็ไม่ได้หน้าตาแย่ แค่บางครั้งไม่ค่อยดูแลตัวเองปล่อยให้หนวดเครารุงรังไปบ้าง ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเต็มสิบไม่ใช่คนหน้าตาแย่อะไร ถ้ามองกันดี ๆ ก็จะเห็นว่าเป็นคนที่ดูดีมากคนหนึ่ง แต่เพราะไม่ต้องใช้หน้าตาในการทำงาน ทุก ๆ วันอยู่แต่หน้าคอมพิวเตอร์ใช้ชีวิตกับระบบและแทบไม่เจอหน้าผู้คนเลย ก็เลยทำให้ละเลยตัวเองไปบ้างและสามารถทำอะไรเอาแต่ใจตัวเองได้ไม่เหมือนธีรพล

“ผม....อิ่มแล้วล่ะ”

ธีรพลวางช้อนลงแล้วและเต็มสิบก็เพิ่งรู้ตัวว่าคงพูดเรื่องบางอย่างที่ไม่ดีเข้าให้แล้ว

“ผมพูดอะไรแทงใจดำคุณใช่มั้ย”

รู้ตัวว่าพลาด และธีรพลก็นิ่งเงียบไม่รู้จะอธิบายยังไง

“คุณธีรพล คุณโกรธผมใช่มั้ย”

“ช่างเถอะ ปกติคุณก็ไม่เคยพูดดีกับผมอยู่แล้ว มีแต่กวนประสาทผมตลอด ถ้าจบจากงานปีใหม่ คุณกับผมก็ไม่ต้องเกี่ยวข้องกันแล้ว ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม ต่างคนต่างอยู่เหมือนที่แล้ว ๆ มา”

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เต็มสิบรู้สึกไม่ชอบใจสิ่งที่ธีรพลพูดออกมา ใช่ที่ปกติฝ่ายไอทีกับฝ่ายประชาสัมพันธ์ไม่เคยมีเรื่องต้องเกี่ยวข้องกัน แต่ทำไมแค่ฟังก็รู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมาเต็มสิบไม่เข้าใจ

ไม่ชอบ
ไม่ถูกใจ
ใจหายและไม่อยากได้ยิน
   
“ที่คุณพูดก็ถูก”

ถึงแม้จะเห็นด้วย แต่ก็ค้านความรู้สึก เต็มสิบแค่นิ่งมองหน้าของธีรพลและธีรพลก็มองหน้าของเต็มสิบและหรุบสายตาลง ไม่มีอะไรจะพูด และไม่อยากคิดอะไรให้วุ่นวาย

“คุณก็กินอิ่มแล้ว ตอนนี้จะให้ผมกลับบ้านได้หรือยัง”

ทำไมถึงรู้สึกใจหาย   
ทำไมถึงรู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่ได้ยิน แค่คิดว่าเราใช้เวลาอยู่ด้วยกันน้อยเกินไปแค่นั้น บางทีก็แค่อยากอยู่ด้วยกันให้นานกว่านี้อีกหน่อย แต่สิ่งที่ทำได้คือ เต็มสิบลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินไปจ่ายเงินค่าอาหารที่เคาร์เตอร์แคชเชียร์

“ของผมเท่าไหร่”
   
ธีรพลเปิดกระเป๋าและหยิบธนบัตรมาส่งให้เต็มสิบที่เพิ่งรับเงินทอนมาไว้ในมือและยัดลงในกระเป๋ากางเกง

“วันนี้ผมใจดีและอารมณ์ดีมาก  ผมจะเลี้ยงคุณก่อนแล้วคราวหน้าคุณต้องมาเลี้ยงผมคืน ถึงคุณจะยัดเยียดเงินให้ตอนนี้ผมก็ไม่เอาหรอก เพราะผมไม่อยากได้เงิน ผมต้องการให้คุณมาเลี้ยงผมคืน”
   
ธีรพลไม่รู้ว่าเต็มสิบคิดอะไรอยู่กันแน่ ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำแบบนี้เพื่ออะไร

“ผมไม่ได้มีเวลาว่างจะมาเลี้ยงข้าวคุณกลับคืนหรอกนะ รีบ ๆ รับเงินไปซะทีเถอะ อย่าเรื่องมากนักเลย”

พยายามยัดเยียดเงินค่าอาหารให้และเต็มสิบที่เดินเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงก็หันมาหาธีรพลและพูดสิ่งที่ทำให้ธีรพลไม่เข้าใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

“หลังปีใหม่คุณก็มาเลี้ยงผมคืนสิ คุณจะไม่มีเวลาว่างขนาดนั้นเลยเชียวเหรอ”

ทำไมต้องมาเลี้ยงคืนหลังปีใหม่ด้วย

“เอาตามนั้นแหละ คุณติดค่าอาหารผมหนึ่งมื้อ มาเลี้ยงผมคืนด้วยล่ะ ผมไม่ลืมหรอก ผมจะจดเอาไว้”

ที่เต็มสิบพูดไป ธีรพลไม่เข้าใจความหมาย อยากจะถามแต่เต็มสิบไม่เปิดโอกาสให้ปฏิเสธหรือตั้งคำถาม เดินนำหน้าไปไกลแล้ว ธีรพลก็เลยได้แต่ก้าวขาเดินตามให้เร็วขึ้น

ทำไมต้องเลี้ยงคืนหลังปีใหม่ เลี้ยงก่อนปีใหม่ไม่ได้เหรอ

ธีรพลไม่รู้ว่าเต็มสิบคิดอะไร แต่เต็มสิบคิดบางอย่างเอาไว้แล้ว
 
“ทำไมใจดำนักวะ คิดจะหลอกให้สอนเต้นเสร็จแล้วก็ถีบหัวส่งไม่นึกถึงกันอีกเลยหรือไง”

เต็มสิบก็แค่ไม่ชอบใจสิ่งที่ธีรพลพูด แต่ไม่รู้ทำไมถึงไม่ต่อว่าไปเหมือนที่แล้วมา บางทีอาจเป็นเพราะพูดสิ่งที่ไม่ดีจนทำให้ธีรพลทำหน้าเศร้าแบบนั้นและเต็มสิบก็รู้สึกผิดก็เป็นได้ หรืออาจจะเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เต็มสิบไม่สามารถพูดออกมาได้ตรง ๆ

ผมก็แค่อยากเป็นเพื่อนกับคุณต่อไปอีกหน่อย จะใจร้ายใจดำเลิกติดต่อกันแล้วทำเหมือนไม่รู้จักกันเหมือนที่แล้วมาจริง ๆ  เหรอ ใจคอคุณจะทำแบบนั้นได้ลงคอจริง ๆ หรือไงคุณธีรพล

+++

“คุณท้องลูกของผมแล้วใช่มั้ย”

ธีรพลเลิกคิ้วขึ้นสูงเพราะสิ่งที่เต็มสิบถาม และเมื่อก้มมองที่ท้องของตัวเองก็ต้องรีบยกมือขึ้นมาปิดเอาไว้

“มันเรื่องของผมเหอะ”

มันจะเรื่องของคุณคนเดียวได้ยังไง นี่มันก็เรื่องของผมด้วย

“ผมเป็นคนเลี้ยงข้าวคุณ ตอนนี้คุณท้องลูกผมอยู่ ผมต้องรับผิดชอบ ยังจะพูดว่ามันเรื่องของคุณคนเดียวได้ยังไง นี่มันเรื่องใหญ่มากของเราสองคนเชียวนะ”
   
ไร้สาระ
มันจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว
ธีรพลหันไปมองหน้าของเต็มสิบและขมวดคิ้วมุ่น ไม่ชอบใจกับการหยอกล้อแบบนี้เลย
   
“ถ้าผมท้อง งั้นคุณก็ลูกแฝดแล้วแหละ ท้องคุณใหญ่กว่าผมไม่รู้กี่เท่า”
   
โดนย้อนแบบนั้น แทนที่จะสำนึก แต่สิ่งที่เต็มสิบทำคือพยายามเบ่งท้องให้ใหญ่ขึ้นอีกและยกมือขึ้นลูบท้องของตัวเองแกล้งทำเหมือนเป็นคนท้องจริง ๆ
   
“แอ่ะ ท้องผมใหญ่ได้ยิ่งกว่าที่คุณคิดอีก นี่ผมมีแฝดแปดเลยเป็นไง เยอะกว่าคุณเห็น ๆ”
   
ไม่ใช่เรื่องที่น่าภูมิใจจนต้องเอามาอวด แต่เต็มสิบก็อวดได้อย่างเต็มภาคภูมิและสบายใจและธีรพลที่มองสิ่งที่เต็มสิบทำก็ถึงกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา

“ฮันแน่ คุณธีรพล คุณอิจฉาผมล่ะเซ่”

อิจฉาบ้าอะไร เราควรอิจฉาคนที่กินอาหารเข้าไปจนท้องใหญ่กว่าแบบนี้เหรอ

".............”

หรือว่าบางทีแล้ว.....การที่เต็มสิบกินอาหารได้มากขนาดนี้โดยไม่ต้องสนใจอะไร อาจจะเป็นเรื่องที่น่าอิจฉาจริง ๆ ก็ได้
น่าอิจฉาคนที่กินได้อย่างที่อยากกิน ไม่ต้องกังวลเรื่องรูปร่างหน้าตาไม่ต้องกลัวว่าใครจะมองยังไง ไม่ต้องกลัวว่าจะดูไม่ดี ไม่ต้องกังวลกับเรื่องอะไรเลย จะว่าไป ก็น่าอิจฉาจริง ๆ อย่างที่เต็มสิบว่าจริง ๆ

“เป็นคุณนี่ก็ดีนะ ไม่ต้องคิดอะไรมาก”

ใครบอก...

“เพราะผมเป็นคนคิดมากไง ผมถึงต้องมาทำงานกับสิ่งที่ไม่ทำให้ผมต้องคิด คุณน่ะยังดี ทำงานกับคนและจัดการคนได้ ผมสิ ทำงานกับคอมพิวเตอร์ วัน ๆ ไม่เคยได้คุยกับใครใกล้จะเป็นใบ้อยู่แล้ว เวลาผมไปคุยกับใครเขาก็หาว่าผมพูดจาไม่เข้าหู คุยไม่ค่อยรู้เรื่อง”

น่าสงสารจริง ๆ ทำไมเจ้าหน้าที่แผนกไอทีอย่างเต็มสิบต้องถูกมองแบบนั้นด้วย ธีรพลรู้สึกเห็นใจและสงสารขึ้นมาจนอดไม่ได้ที่จะปลอบใจ

“คุณไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกคุณเต็มสิบ”

“เฮ้ย นี่คุณเป็นคนแรกเลยนะที่พูดกับผมแบบนี้”

เต็มสิบดีใจและยิ้มกว้างกับสิ่งที่ธีรพลบอกและธีรพลก็อมยิ้มที่มุมปากและค่อย ๆ พูดบางอย่างออกมา ช้า ๆ ชัด ๆ ให้เต็มสิบเข้าใจ

“คุณไม่ใช่คนพูดจาไม่เข้าหูหรือคุยกับใครไม่รู้เรื่อง เพราะสิ่งที่คุณเป็นเขาเรียกว่าเป็นอุปนิสัยพื้นฐานตั้งแต่คุณเกิดมา”

“คืออะไร ผมไม่เข้าใจ?”

อ่อ แน่ล่ะ จะเข้าใจได้ยังไง เพราะธีรพลไม่ได้อยากให้เต็มสิบเข้าใจ

“ภาษาบ้าน ๆ เขาเรียกว่ากวนตีนมาแต่กำเนิดไง”

นี่ไม่ใช่การหลอกด่า แต่คือการตั้งใจด่าแบบจริงจัง น่าแปลกที่เต็มสิบไม่ได้โกรธแต่หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เออใช่ เขาเรียกว่ากวนตีนแต่กำเนิด ผมก็นึกอยู่นานว่าเรียกว่าอะไร”

ควรภูมิใจมั้ย
ธีรพลไม่เข้าใจว่าเจ้าหน้าที่แผนกไอทีอย่างเต็มสิบทำไมถึงทำเหมือนภูมิใจกับสิ่งที่ธีรพลด่า

“ดูคุณจะภูมิใจมากเลยนะ”

เปล่าหรอก ไม่ได้ภูมิใจ แค่รู้สึกดีใจแค่นั้น

“ปกติคนอื่น ๆ เขาชอบนินทาผมลับหลังกันทั้งนั้น มีคุณคนแรกนี่แหละที่กล้าพูดแบบนี้กับผมตรง ๆ ผมนับถือคุณมากเลยนะที่คุณพูดแบบนี้ เอาเป็นว่าผมจะรักษาความกวนตีนโดยกำเนิดของผมเอาไว้เหมือนเกลือรักษาความเค็มแล้วกันนะ”

ที่จริงมันควรคิดจะปรับปรุงตัวมั้ย ทำไมถึงยังตั้งใจรักษาความกวนตีนของตัวเองไว้อีก เต็มสิบเป็นคนยังไงกันแน่ ธีรพลไม่เข้าใจ

“คุณไม่คิดจะปรับปรุงตัวเลยหรือไง”

ทำไมต้องปรับปรุงตัว

“ผมเป็นคนเคารพตัวเอง และผมไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้ใครมาเข้าใจผม ผมแค่ใช้ความกวนตีนของผมให้ถูกกาลเทศะแค่นี้ชีวิตผมก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว”

ดีนะ เป็นคนมั่นใจในตัวเองในทางที่ผิดดี

“ผมด่าคุณอยู่นะ อย่างน้อยก็ช่วยสำนึกบ้างเถอะ”

“ผมนึกว่าคุณชมซะอีก”

เต็มสิบหันมายิ้มให้กับธีรพลอีกครั้งและธีรพลก็ส่ายหน้าด้วยความเอือมระอา

“ผมกวนตีนผมก็ยอมรับ มันไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรนี่ เพราะมันเป็นเรื่องจริงแล้วคุณล่ะทำไมถึงชอบปิดกั้นตัวเอง”

ปิดกั้นตัวเอง หมายความว่ายังไง

“ผมไปทำแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่”

อ่อ แล้วที่ทำอยู่เนี่ยไม่เรียกว่าปิดกั้นตัวเองใช่มั้ย

“ก็คุณทำเหมือนมีใจให้คนนั้นคนนี้ไปทั่ว พูดกับใครก็พูดเพราะ ๆ หวาน ๆ ไปหมด คนอื่นเขาก็รักคุณหลงคุณจะแย่ แต่ผมก็ไม่เห็นคุณจริงจังกับใคร”

“มันเรื่องของผมเหอะ”

“นั่นไง คุณไม่เห็นจะยอมรับตัวเองเลย ทีผมยังยอมรับได้ที่คุณว่าผมกวนตีน แต่ทีคุณชอบปิดกั้นตัวเองทำไมไม่ยอมรับบ้าง”

“คุณเต็มสิบ”

“วันนี้คุณเรียกผมกี่ครั้งแล้วนะ ใช่แล้วผมชื่อเต็มสิบคุณกลัวผมลืมชื่อตัวเองหรือไงครับ คุณธีรพล ธีรพล ธีรพล ธีรพล ธีรพล.....ธี....ร....พลลลลลลลลล”

ไม่ใช่แค่ล้อเลียนแต่เต็มสิบเรียกชื่อของธีรพลซ้ำ ๆ กันหลายครั้งและลากเสียงยาว ๆ แกล้งให้ธีรพลโมโหมากขึ้นและธีรพลก็หยุดเสียงพูดของเต็มสิบด้วยการยื่นมือไปปิดปากของเต็มสิบเอาไว้ไม่ให้พูดได้อีก

“จะหยุดพูดได้หรือยัง”

แบบนี้เป็นใครก็ต้องหยุดพูด ก็เล่นเอามือมาปิดปากแบบนี้ ถ้ายังพูดได้อีกก็เกินไป

เต็มสิบไม่ได้เรียกชื่อของธีรพลอีกแต่เหลือบสายตามองคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ และหัวเราะออกมาทั้งที่โดนปิดปากอยู่และเต็มสิบก็ดึงมือของธีรพลเอาไว้ไม่ยอมให้เอาออกตอนที่ธีรพลพยายามจะดึงมือกลับ

“เยอะไปแระ”

แบบไหนที่เรียกว่าเยอะ แค่ดึงมือไว้ไม่ยอมปล่อยแบบนี้เหรอที่เรียกว่าเยอะ

เต็มสิบจับมือของธีรพลเอาไว้แน่นและกดปลายจมูกลงไปที่หลังมือของธีรพลแรง ๆ หนึ่งครั้งและธีรพลที่ตกใจกับสิ่งที่เต็มสิบทำก็เบิกตากว้าง

“นั่นไม่เรียกว่าเยอะนะครับ แบบนี้สิถึงเรียกว่าเยอะของจริง”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 06-12-2016 19:49:19

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: sirinami ที่ 06-12-2016 19:50:18

 :-[ :-[ :-[เขิ้ลมากๆเลยจ้า

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 06-12-2016 20:11:57

อ่ะ อ่ะ เต็มสิบทำอะไรนะ
แหม เนียนได้เต็มสิบจริงๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 06-12-2016 20:18:20

ดีต่อใจ  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-12-2016 20:33:42

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: diltosscap ที่ 06-12-2016 20:43:02

เต็มสิบรุกเร็ว คุณธตั้งตัวไม่ทัน ความกวนนั้น เนียนๆ ไป

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 06-12-2016 20:44:05

เนียนจูบปากเลยดีกว่า ถ้าขนาดนี้ละ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 06-12-2016 20:52:33

เยอะอีกค่ะ  พี่ชอบบบบบบบบบบบบบ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 06-12-2016 21:01:35

เยอะจริง อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 06-12-2016 21:14:50

สนิทกันหรือยังเนี่ย
ที่แน่ๆ เต็มสิบ กับธี ก็คุยกันเยอะขึ้น
มีบังคับให้กินไอศกรีม
มีทะเลาะกันเป็นเด็กๆ
เอ่อ...มีเอามือไปปิดปากกัน
อีกฝ่ายก็จูบมือด้วย  :ling1: :ling1: :ling1:
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 06-12-2016 21:39:13

5555 เออ เต็มสิบยังไม่เยอะหรอก รุกไปอี๊ก เจ้าเล่ห์ขนาดนี้ธีจะทันไหม กวนติงคงเส้นคงวา 55555 #ธีเต็ม

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 06-12-2016 22:45:05

แอร่ยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 07-12-2016 02:14:03

 :katai3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-12-2016 06:02:09

เจออย่างนี้ธีรพลจะกลับบ้านถูกมั้ยนั่น  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 07-12-2016 06:25:57

กวนตรีนตัวท้อปจริงๆ เต็มสิบ  ปวดหัวแทนธีรพลจะรับมือนางไหวไหมนั่นอ่ะ ต่อปากต่อคำอยู่ดีๆ มาจุ๊บมือซะงั้น 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 07-12-2016 08:28:28

เต็มสิบเอาจริงแล้ว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: fsbeentaken ที่ 07-12-2016 08:48:50

โอ๊ยยยตายแล้ววววว เต็มสิบขี้หลี

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 07-12-2016 09:05:04

 :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 07-12-2016 10:52:10

โอ้ยยยปวดหัวแทนคุณธีรพลจริงๆ
เต็มสิบกะเล่นเกิ้นนนน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 07-12-2016 20:43:49

หะ...เฮ้ยยยย!

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.11) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: Foggy Time ที่ 07-12-2016 21:12:35

ทำไมขำตอนบอกท้อง 555555555555555555555  :laugh:

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 07-12-2016 21:15:16

IT is เต็มสิบ.12   

“มึงต้องยอมรับไว้อย่างหนึ่งนะฐา มึงทำให้ไอ้เฟืองมันเคยตัว”

เต็มสิบนั่งทำงานของตัวเองไปเรื่อย ๆ และพูดเตือนสติน้องร่วมแผนกอย่างฐาปัตย์ที่ได้แต่ถอนหายใจยาวและเอนหลังพิงพนักเก้าอี้

“ผมก็รู้แหละ ว่าบางทีผมก็สปอยมันมากไป แต่ทำไงได้ล่ะก็ผม.....”

ฐาปัตย์ไม่ได้พูดอะไรต่อเงียบเสียงไปชั่วขณะ 
เรื่องบางเรื่องมันก็ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นต้องพูด และเต็มสิบก็หันมามองหน้ารุ่นน้องและส่ายหน้ากับสิ่งที่ฐาปัตย์ยังไม่เลิกทำ

“มึงกำลังทำให้ไอ้เฟืองมันขาดความรับผิดชอบในตัวเองอยู่ ลองคิดดูดี ๆ ก็แล้วกันว่าจะเอายังไงต่อ บางครั้งก็ต้องหัดใจแข็งบ้าง อย่าไปยอมตามใจมันทุกอย่างถ้า “รัก” กันจริงอย่าเอาใจมันมากนัก ตอนนี้มันก็เคยตัวจนไม่รู้จะเคยตัวยังไงแล้ว”

ถ้ารักกันจริง....

ฐาปัตย์พยักหน้ารับกับสิ่งที่เต็มสิบพูด ยิ้มและถอนหายใจยาว เพราะไม่รู้ว่าคำว่ารักกันจริงมันมีความหมายว่ายังไงกันแน่

“จะเอายังไงก็แล้วแต่มึงนะ ก็ลองคิดดี ๆ พี่ก็บอกก็เตือนกันได้แค่นี้ จะทำหรือไม่ทำก็เรื่องของมึง ไม่เกี่ยวกับพี่ว่ะ”

เต็มสิบพูดกับฐาปัตย์แบบนี้ แต่ไม่นึกว่าพอตกเย็นรุ่นน้องจะเอาสิ่งที่เต็มสิบพูดไปปฏิบัติตามอย่างรวดเร็วทันใจ
ทำอะไรก็น่าจะเกรงใจกันบ้าง แบบนี้มันโจ่งแจ้งเกินไป

“ทำไมผมต้องขึ้นมาเอากระเป๋าเป็นเพื่อนคุณด้วย ถ้าไม่ต้องเดินตามมาป่านนี้ผมเรียกแท็กซี่ไปส่งถึงบ้านเรียบ.....ร้อย....แล้...ว”

ธีรพลต้องเงียบเสียงลงเมื่อเต็มสิบยกปลายนิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากเหมือนเป็นสัญญาณห้ามพูดและให้เบาเสียง ภาพที่เห็นทำให้ธีรพลเข้าใจได้ทันทีว่าเต็มสิบหมายความว่ายังไง และเต็มสิบก็ดึงแขนของธีรพลให้เดินออกมาที่ทางเดินเพื่อกลับไปที่เดิมที่ใช้เป็นสถานที่ซ้อมเต้นอยู่ทุกวัน

“.................”

“.................”

ต่างคนต่างเงียบ และเต็มสิบที่เดินมานั่งอยู่ที่เก้าอี้ก็กำลังขมวดคิ้วมุ่นและพูดบางอย่างกับธีรพล

“ผมขอได้มั้ยเรื่องนี้”

คำว่าขอหมายถึงไม่ให้พูด และธีรพลก็พยักหน้ารับและนั่งลงที่เก้าอี้ข้าง ๆ เต็มสิบ

“ผมก็รู้ว่าอะไรควรไม่ควรหรอกนะ”

ก็ดีแล้ว เป็นแบบนั้นก็ดี

“ว่าแต่....สองคนนั้น...”

อยากจะถามต่ออีกหน่อย และเต็มสิบก็หันมามองหน้าของธีรพล

“ผมก็ไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวใครหรอก แต่ในที่ทำงานมันก็ประเจิดประเจ้อเกินไป ยังไงผมจะตักเตือนคนในแผนกของผมแล้วกันนะ คุณก็อย่าเพิ่งแจ้งเรื่องไปแล้วกันถือว่าผมขอร้องได้หรือเปล่า”

ธีรพลไม่ใช่คนแล้งน้ำใจ
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ก็อาจจะพูดเรื่องนี้ออกไป แต่ตอนนี้ก็พอคิดได้ว่า เรื่องบางเรื่องพูดไปมันก็ไม่ดีและไม่มีประโยชน์กับใครเลย

“ผมขอยืมโทรศัพท์คุณหน่อยสิ โทรศัพท์ของผมอยู่ข้างบน”

ธีรพลหันไปเปิดกระเป๋าและหยิบโทรศัพท์มาส่งให้เต็มสิบที่มีสีหน้ากังวลใจอย่างเห็นได้ชัด
เต็มสิบกดโทรหารุ่นน้องร่วมแผนกและไม่นานฐาปัตย์ก็รับสาย

“เออ ฐา เอากระเป๋าลงมาให้พี่หน่อย พอดีไม่ได้ขึ้นไป”

“ครับพี่ เดี๋ยวผมเอาลงไปให้”

“เออฐา...มึง.....ยังไงก็...เวลาทำอะไรก็ดูหน้าดูหลังหน่อย กูก็ไม่ได้อยากเข้าไปขัดจังหวะหรอกนะ แต่มึงเล่นจูบกันไม่สนใจใครเลย กูขวัญอ่อน เกิดกูเห็นแล้วตกใจช็อคตายขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ”

พูดเหมือนทีเล่นทีจริง แต่เป็นการพูดออกไปตรง ๆ ทำเหมือนพูดเรื่องตลก แต่แค่นี้ก็ชัดเจนมากพอให้ฐาปัตย์เข้าใจ

“ผมขอโทษจริง ๆ ครับพี่ พอดีจังหวะมันได้ ถ้าผมไม่ทำตอนนั้นก็ไม่รู้จะได้ทำอีกหรือเปล่า ยังไงผมขอโทษจริง ๆ นะพี่ ต่อไปจะระมัดระวังมากกว่านี้ไม่ทำให้พี่เต็มตกใจ”

“ได้อย่างนั้นก็ดี เอากระเป๋าลงมาให้กูด้วย รออยู่ข้างล่าง ด่วนเลยนะ คุณธีหิวข้าวมากตอนนี้”

หือ
เกี่ยวอะไรกัน
ธีรพลชี้นิ้วมาที่ตัวเองเหมือนเป็นการตั้งคำถามและเต็มสิบก็มองหน้าของธีรพลยิ้ม ๆ

“ด่วนนะ ตอนนี้คุณธีหิวข้าวมาก ๆ นะมึงอย่าทำให้กูผิดใจกับฝ่ายประชาสัมพันธ์ล่ะ ไม่งั้นไอทีตายห่ายกแก๊งค์แน่”
เต็มสิบยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปากและส่งโทรศัพท์คืนธีรพลที่มองหน้าเต็มสิบเหมือนกำลังไม่พอใจกับสิ่งที่เต็มสิบพูดออกมา
“คุณกำลังโมโหหิวใช่มั้ย ผมรู้หรอกน่า”

ไม่ใช่
ไม่เคยโมโหหิว แต่ที่จะโมโหก็เพราะเต็มสิบกำลังทำให้ธีรพลถูกเข้าใจผิดอยู่

“เรื่องที่เจ้าหน้าที่ไอทีจูบกันในห้องเซิร์ฟเวอร์ ผมจะรายงานตามความเป็นจริงแล้วกันนะ”

 จะเอาแบบนั้นจริง ๆ เหรอครับคุณธีรพล

“งั้นผมจะรายงานว่ามีเจ้าหน้าที่ไอทีอักษรย่อ ต.จูบหลังมือเจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัทอักษรย่อ ธ.”

ประเด็นเรื่องนี้ยังคาใจและยังไม่ได้สะสางและเต็มสิบก็พร้อมจะเพิ่มประเด็นคาใจใหม่ ๆ ให้ธีรพลอีกหลาย ๆ เรื่อง
ธีรพลมองหน้าของเต็มสิบแบบหาเรื่องและดูเหมือนจะโกรธจริง ๆ แล้ว เต็มสิบก็เลยยกมือขึ้นสองข้างเข้าหากันทำเป็นรูปหัวใจเพื่อส่งความรักให้ธีรพล

“ซารางเฮโย อปป้าธี ไม่โกรธน้องเต็มจริง ๆ หรอกใช่มั้ยครับ”

ใครทนได้ก็ทนไป แต่ธีรพลไม่คิดจะทน
ส่งยิ้มเย็นยะเยือกให้เต็มสิบและพูดบางอย่างออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“อันนี้ก็ไม่รู้สินะ มันต้องแล้วแต่อารมณ์ของพี่ธีด้วยครับ ถ้าวันไหนเกิดอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาก็คงจะได้รู้กัน”

+++

“ผมอยากเล่นกับแตงกวาขอแวะไปเล่นกับแตงกวาที่บ้านคุณหน่อยเดียวไม่ได้หรือไง”

“ไม่”

“ผมขอแวะกินกาแฟที่บ้านคุณสักแก้วแล้วกัน”

“ไม่”

“ผมหิวน้ำ คอแห้งมากเลยเนี่ย”

“ไม่”

“ผมปวดฉี่ ไม่ไหวแล้วววววววว”

“บอกว่าไม่ได้ไงล่ะโว้ยยยยยยยยยยยยย”

เต็มสิบกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับแตงกวาหมาโกลเด้นตัวใหญ่ของธีรพลและธีรพลก็กำลังจะเก็บแก้วกาแฟที่เต็มสิบกินไม่หมดไปล้าง

“ทำไมกินไม่หมด เหลือทิ้งไว้ทำไมตั้งครึ่งแก้ว กินให้หมดเลยนะอยากกินนักไม่ใช่หรือไง”

ก็ช่ายยยยย แต่มันอิ่มแล้วไงคร้าบบบบ

“เอามาให้หน่อย”

แล้วทำไมต้องเอาไปให้ด้วย

“มือไม่มีหยิบเองหรือไง หรือว่าไม่มีขาเดินมาหยิบเอง”

ต่อว่าคนที่ใช้ให้หยิบแก้วกาแฟไปให้แต่คนที่ถูกว่าก็ไม่ได้สนใจธีรพลเลยสักนิด

“ผมเล่นกับแตงกวาอยู่เนี่ย แอร๊กกกกกกก แตงกวา จะฆ่าพี่เต็มเหรอ มานี่เลย ฟัดซะ ฟัดซะมานี่ แตงกวาไอ้หมาดื้อ ขอมือ หวัดดีด้วย ทำไม่เป็นเหรอ ทำไมไม่มีใครสอน โง่ แตงกวาโง่ แตงกวาหน้าโง่ที่ซู้ดดดดดดด เล้ยยยย”

สนุกมากใช่มั้ย เวลานี้คือเวลาเล่นกับหมาเหรอ
ธีรพลไม่เข้าใจว่าทำไมเต็มสิบถึงเป็นคนแบบนี้ ทำไมถึงได้หาข้ออ้างร้อยแปดทำตามใจตัวเองได้ตลอดเวลาและที่น่าโมโหที่สุดคือ สุดท้ายธีรพลก็ต้องจำยอมให้เต็มสิบทำตามใจตัวเองได้ทุกครั้ง แม้กระทั่งกาแฟที่เต็มสิบกินไม่หมดธีรพลก็ต้องเป็นฝ่ายถือแก้วไปส่งให้เต็มสิบกินให้หมด

“ป้อนหน่อย”

ทำไมต้องป้อนด้วยวะ

“ไม่”

ปฏิเสธไปอย่างไร้เยื่อใย แต่เต็มสิบก็ยังพูดจาเอาแต่ใจตัวเองอยู่ดี

“ป้อนหน่อยสิครับ”

“โว้ยยย บอกว่าไม่ไงล่ะ ถือเอาเอง กินเร็ว ๆ จะได้ล้างแก้ว แล้วก็รีบกลับไปได้แล้ว นี่คุณอยู่บ้านผมนานไปแล้วนะ กลับไปซะที ผมจะปิดบ้านนอนแล้ว ง่วง หัดเกรงใจกันบ้าง”

ถึงจะพูดจะบ่นอะไรไป สุดท้ายก็กลับมาเหมือนเดิมอยู่ดี ธีรพลก็เลยได้แต่ถอนหายใจไม่รู้จะทำยังไงเพราะเต็มสิบยังสนุกสนานกับการเล่นกับหมาไม่เลิก

“ก็ป้อนผมซะทีสิครับ”

เออ เอาเลย ตามสบาย อยากทำอะไรก็ทำ
ธีรพลถอนหายใจยาวและจำใจต้องยื่นแก้วให้เต็มสิบกินกาแฟทั้งที่ไม่เต็มใจ

“อาหย่อย ขอบคุณก๊าบบบ คุณธีใจดี”

หมดคำจะพูด
ธีรพลได้แต่เงยหน้าขึ้นและอยากจะขว้างแก้วใส่คนที่ลงไปนอนกอดกับแตงกวาหมาโกลเด้นตัวใหญ่บนพื้น
ไล่ก็ไม่ยอมกลับ พูดไปก็เท่านั้น สุดท้ายธีรพลก็เลยเดินไปล้างแก้วและคว่ำเอาไว้เรียบร้อย ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดลำลองสำหรับใส่อยู่บ้านแบบสบาย ๆ และล้างหน้าให้สดชื่นขึ้นบ้าง ถอดคอนเทคเลนส์ออกและหยิบแว่นตามาใส่

ไม่รู้จะสร้างภาพไปทำไม เต็มสิบก็เห็นหมดแล้วทุกอย่าง ว่าใช้ชีวิตยังไง อยากจะเอาไปพูดยังไงก็ตามใจ ไม่มีอะไรต้องปิดบัง
ถึงจะพยายามหนีตัวเองยังไง ก็หนีไม่พ้น ธีรพลรู้ตัวเองอยู่เสมอว่าถึงพยายามจะเป็นคนที่ดูดีเพอร์เฟคขนาดไหน สุดท้ายก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งไม่ได้ดูดีมากไปกว่าใคร ๆ เมื่อกลับมาเป็นตัวของตัวเอง

“นี่คุณเหรอ”

เต็มสิบกำลังยืนดูรูปธีรพลที่ถ่ายกับครอบครัวในชุดครุยรับปริญญา
และธีรพลก็ชะงักนิ่งค้างไปเล็กน้อยกับสิ่งที่เต็มสิบถาม
ไม่ได้โกรธที่ถูกถาม ไม่ว่าใครเห็นแบบนี้ก็คงสงสัย และธีรพลก็ทำเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น

“อือ ผมเอง”

อ่อ

“คุณดูเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะ”

แน่ล่ะ จะไม่เปลี่ยนไปเยอะได้ยังไง เรียกว่าเปลี่ยนจนน่าตกใจก็ว่าได้

“อือ”

ธีรพลก็แค่ตอบรับ ไม่ได้อธิบายอะไร และเดินไปนั่งบนโซฟาเปิดรายการข่าวประจำวันดู เบื่อจะไล่เต็มสิบให้กลับ ไม่อยากจะเถียงด้วยแล้ว อยากจะกลับตอนไหนก็ตามใจ
เต็มสิบเลิกเล่นกับหมาและเดินมานั่งกับธีรพลบนโซฟา มองหน้าของธีรพลนิ่ง ๆ และธีรพลก็ขยับแว่นสายตาไปมาก่อนจะหันไปมองหน้าของเต็มสิบกลับบ้าง

“มีอะไร คุณอยากรู้อะไรก็ถามมาเลยตรง ๆ ไม่ต้องมองผมแบบนั้นหรอก ผมจะตอบให้ก็ได้ว่าผมทำอะไรมาบ้าง”

ไม่ใช่สิ
ไม่ใช่ว่าทำอะไรมาบ้าง เต็มสิบไม่ได้อยากรู้เรื่องนั้น

“สมัยเรียนผมเคยเล่นบาสแล้วโดนลูกบาสอัดหน้า หน้ากระแทกพื้นโรงยิมอย่างแรง เสียงดังปั้งงงงงงง ในหัวผมนี่ดังวิ๊ง ๆ ตลอดเวลา มันแรงมากเลยนะ โคตรเจ็บเลย ดั้งจมูกผมหัก อาจารย์วิ่งมาดูกันหมด เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตมาก เพื่อนผมคนที่มันปัดลูกบาสใส่ผม โดนเชิญผู้ปกครอง ที่เห็นนี่ผมก็ทำมาเหมือนกัน ดูดี ๆ สิ จมูกผมมันเบี้ยวคุณเห็นมั้ย”

หมายความว่ายังไง?

ธีรพลไม่รู้ว่าเต็มสิบพูดแบบนี้ทำไม ไม่ถามเรื่องหน้าตาของธีรพลว่าทำอะไรมาบ้าง แต่บอกว่าตัวเองทำอะไรกับหน้ามาบ้าง

“โคตรเจ็บเลย บวมมาก ทรมานด้วย ปวดจนแทบไม่ได้นอน”

“...............”

ธีรพลก็แค่ฟังสิ่งที่เต็มสิบเล่า และเต็มสิบก็เล่าไปหัวเราะไปเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นสมัยเรียนมัธยมเป็นเรื่องตลกมากที่หน้ากระแทกพื้นจนดั้งจมูกหัก

“บอกผมทำไม”

“...................”

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าบอกทำไม
เต็มสิบพยายามคิดหาเหตุผลว่าทำไมต้องเล่าเรื่องตัวเองให้ธีรพลฟัง แต่ก็คิดไม่ออกว่าทำไม

“หน้าคุณเปลี่ยนไปนะ แต่ที่ไม่เปลี่ยนเลย คือแววตาของคุณที่ยังเหมือนเดิม”

“แววตาผมมันทำไม”

ก็ไม่ทำไม

“ไม่รู้สิ ผมไม่รู้ว่าทำไมตาคุณเศร้าจัง ทั้งก่อนหน้านี้ หรือแม้กระทั่งตอนนี้ ผมก็ไม่รู้คุณเหมือนกันนะ ผมถึงได้ถามคุณอยู่นี่ไงว่าทำไมตาคุณถึงเศร้า”

ทำไมงั้นเหรอ
ธีรพลก็แค่เมินหน้าหนีและไม่ตอบสิ่งที่เต็มสิบถามและเต็มสิบก็เลยแตะฝ่ามือเบา ๆ ที่ข้างแก้มของธีรพลและบังคับให้หันมามองหน้ากันตรง ๆ
ก็แค่อยากรู้เหตุผลว่าทำไม
อยากรู้เหตุผลจริง ๆ ว่าเพราะอะไรธีรพลถึงต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองขนาดนี้ และธีรพลก็จ้องหน้าของเต็มสิบกลับนิ่ง ๆ 
จ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นของเต็มสิบบ้าง

อยากรู้อะไร อยากถามอะไรอีก อยากได้อะไร

“..............”

สิ่งที่เต็มสิบเห็นคือความเศร้าสร้อยในดวงตาคู่นั้นที่ยังเหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปตามหน้าตา ความกลัว ความไม่มั่นใจในตัวเอง ความเจ็บปวดจากลึกสุดของหัวใจของธีรพลที่แสดงออกมาทางแววตาที่ธีรพลปกปิดเอาไว้ไม่มิด

ไม่อยากมองผ่านดวงตาคู่นี้ผ่านกรอบแว่นสายตาอีกแล้ว
เต็มสิบดึงแว่นตาของธีรพลออก และขยับหน้าเข้ามาใกล้อีกนิด และธีรพลก็เริ่มขยับตัวหนี แต่ต้องหันหน้ากลับมามองหน้าของเต็มสิบอีกครั้งเพราะเต็มสิบแตะฝ่ามือที่ข้างแก้มของธีรพลเอาไว้และบังคับให้หันมามองหน้ากันตรง ๆ
 
“.............”

“.............”

“.............”

รู้สึกตัวอีกที ริมฝีปากของเราก็แตะสัมผัสกันแล้ว และธีรพลก็ได้แต่นิ่งงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่ได้หนี แต่หลับตาลงอย่างช้า ๆ และรับสัมผัสที่เต็มสิบมอบให้เงียบ ๆ

ไม่คิดถึงเหตุผล หยุดคิดทุกสิ่งทุกอย่าง และปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างนั้น
ความรู้สึกอบอุ่นที่ส่งผ่านมาจากริมฝีปากคู่นั้นไหลบ่าเข้าไปภายในหัวใจที่เคยมีแต่ความหวาดกลัวของธีรพลอย่างช้า ๆ
สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดธีรพลและเต็มสิบไม่รู้ว่าเกิดขึ้นเพราะอะไร แต่เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ไม่อยากคิดหาเหตุผลจากการกระทำของตัวเองเลยสักนิดเดียว

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 07-12-2016 21:29:31

เขาจูบกันแหล่วววว แอร้ยยยยยยยยยยยยย
พี่เต็มสิบรุกก้าวหน้าไวมากกกกกก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 07-12-2016 21:44:50

อย่าไม่รู้สิ... รู้หน่อยน่าว่ามีใจให้กัน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-12-2016 21:45:34

 :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 07-12-2016 21:47:41

เต็มสิบจริงๆ ให้เลย อิอิ จูบกันแล้วอ่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-12-2016 21:57:39

ก้าวหน้าไปโขเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 07-12-2016 22:00:12

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 07-12-2016 22:05:09

ฉันเขิน!!!!!!

เขาจูบกันแล้วววววววว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 07-12-2016 22:10:12

อู้วววว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 07-12-2016 22:34:10

 :z1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: fsbeentaken ที่ 07-12-2016 22:57:02

โอ้ยยยยนางได้(จูบ)กันละค่าาาาาา  :impress2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 07-12-2016 23:06:50

เชรดดดดด!!!ฉากที่รอคอยย  :o8: จูบอี๊กกกกกกกก 555 เออเต็มสิบมองออกมาถูกทางละ มาดูกันว่าธีจะเปิดใจเร็วไหม รุกไปอีก ด้านเข้าไว้นะเต็มสิบ ยิ่งได้จูบแล้วแบบนี้ ติดใจเลย 555555 เขินนนจุง  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-12-2016 23:34:33

ก็เล่นจ้องซะใกล้ขนาดนั้นจะอดใจได้ไง
ปล.เอาฉากฐากับเฟืองมาขยายความด้วยค่ะคนเขียน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 07-12-2016 23:42:56

 :hao6:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 08-12-2016 00:00:21

เอาล่ะสิ. จูบกันแล้วววว,,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 08-12-2016 00:06:30

น่ารักมากกกกกก ชอบพี่เต็มสิบบบบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 08-12-2016 06:32:57

คนตาเศร้า มีปมในใจไม่เลือนอย่างธีรพล ต้องได้คนมาเยียวยา มาช่วยทำให้ปวดหัว ให้หัวเราะ ให้อบอุ่นแบบเต็มสิบนี่แหละ ถึงจะเหมาะสมกัน  :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 08-12-2016 07:22:21

ถึงเวลาเปิดใจกันแล้ว
เต็มสิบบอกเรื่องของตัวเองให้ธีรพลฟัง
ธี ก็เล่าเรื่องของตัวเองให้เต็มสิบฟังบ้าง
เอ่อ.....เต็มจูบธีแล้ว  :ling1: :ling1: :ling1:
ธี เลิกเศร้าได้แล้ว กลับมามีชีวิตชีวาซะ :mew1: :mew1: :mew1:
จะได้สมกับฉายา ประชาสัมพันธ์คนเก่ง
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 08-12-2016 07:23:02

กรี๊ดดดดดด เต็มสิบทำอะไร รับผิดชอบด้วย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 08-12-2016 08:17:05

ฟินไปอีกนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 08-12-2016 08:54:53

เต็มสิบบบบ มีความเนียนแล้วก้าวกระโดดไปไวมาก
ได้จูบธีอปป้าแล้วค่ะ
หลังจูจุ๊บ หวังว่าจะไม่หนีหน้ากันนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 08-12-2016 09:44:14

 :o8:
เร็วเหมือนคอมพิวเตอร์เลยนะ เต็มสิบ
ธีรพล ก็ยังงงกับตัวเองอยู่เลยนะ
อย่าทำให้เขาเสียใจละ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.12) หน้า 7
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 08-12-2016 11:19:18

นั้นไงละ ถ้าไม่ชอบหน้ากันจริงไม่ยอมกันขนาดนี้หรอก

หึหึ

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 08-12-2016 23:49:18

IT is เต็มสิบ.13   

“ฐา มึงมองหน้ากูซิ มองแล้วบอกด้วยว่ามึงเห็นอะไร แล้วรู้สึกยังไง”

ฐาปัตย์ไม่เข้าใจว่ารุ่นพี่ให้มองหน้าทำไม แต่ก็ทำตาม มองหน้าของเต็มสิบนิ่ง ๆ แล้วก็ขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสงสัย

“กระพริบตาได้มั้ยพี่เต็ม”

กลัวว่าจะไม่ถูกใจ ก็เลยต้องถามเพื่อให้หายสงสัยและเต็มสิบก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ไม่ต้องแล้ว กูหมดอารมณ์จะมองหน้ามึงแล้ว”

อ้าว เป็นงั้นไป อยู่ดี ๆ ก็มาบอกให้มองหน้า พอมองแล้วก็ด่าซะงั้น

“เอ้า แล้วพี่ให้ผมมองทำไมพี่”

“ก็ไม่มีอะไร แค่จะถามว่า เวลามึงมองหน้ากูแล้วมึงคิดอะไรกับกูบ้างหรือเปล่า”

ชิบหายแล้ว

“พี่เต็มอย่าพูดแบบนี้สิพี่ ผมเคารพพี่ในฐานะพี่ชายมาตลอดนะ”

ไอ้นี่ก็บ้า ตีความไปถึงไหนแล้ว กูไม่ได้คิดพิศวาสอะไรมึงเลยเหอะ

“เดี๋ยวกูก็ยันโครมเลยไอ้ห่า ทำเป็นสะดิ้ง เมื่อวานนี้กูว่ากูเห็นอะไรแว่บ ๆ วะ”

ล้อเลียนรุ่นน้องและฐาปัตย์ก็ขมวดคิ้วมุ่นและถอนหายใจยาว
กลุ้มใจเพราะเรื่องที่เกิดเมื่อวาน และถึงตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไง

“ก็เพราะเรื่องนี้แหละ วันนี้เฟืองมันเลยไม่มาทำงาน ตั้งแต่เมื่อวานมันก็ไม่รับโทรศัพท์ ไม่ยอมพูดกับผมเลยตั้งแต่มันกลับบ้าน ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกัน นี่ผมก็เครียดอยู่พี่เต็มก็น่าจะรู้”

อันนั้นก็เข้าใจอยู่

“กูก็ไม่นึกว่ามึงจะใจร้อนปุบปับทำอะไรแบบนั้น”

“ผมก็ไม่นึกเหมือนกันพี่ จังหวะมันได้พอดี”

จังหวะมันได้พอดีเหรอ
ไม่ใช่มึงคนเดียวหรอกที่กำลังเครียด กูเองก็เหมือนกัน จะอ้างว่าจังหวะได้พอดีอย่างที่มึงพูดก็ไม่น่าจะได้ เพราะคุณธีรพลคงไม่อยากจะเข้าใจเรื่องนี้ด้วย
และจนถึงตอนนี้ก็ยังกลุ้มใจอยู่ ไม่รู้เจอกันตอนเย็นจะเข้าหน้ากันติดหรือเปล่า เมื่อคืนก็นอนไม่หลับทั้งคืนเพราะกังวลเรื่องนี้ ถ้าวันนี้จะโดนหลบหน้าก็คงไม่แปลก ถ้าคุณธีรพลจะทำแบบไอ้เฟืองก็เข้าใจ จะไม่ว่าอะไรเลย เพราะเต็มสิบเองก็ยังไม่ค่อยมั่นใจว่าตอนที่เจอหน้าธีรพลจะทำยังไง

“กูเข้าใจมึงนะ เข้าใจว่ามึงรู้สึกยังไง”

เต็มสิบบอกว่าเข้าใจ แต่ฐาปัตย์ไม่รู้ว่ารุ่นพี่เข้าใจได้ยังไง อยากจะถามอะไรต่ออีกหน่อย ก็พอดีกับเห็นคุณธีรพลเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดของบริษัทเดินมาที่หน้าประตูห้องของแผนกไอทีและผลักประตูเข้ามาด้วยหน้าตาเคร่งเครียดจนฐาปัตย์ต้องรีบทำเป็นวุ่นวายอยู่กับงานของตัวเองและแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นคนที่มาเยือน

“คุณเต็มสิบ ถ้ายังมีชีวิตอยู่ ก็น่าจะรับโทรศัพท์หน่อย ถ้าไม่มีธุระสำคัญคิดว่าคนอย่างผมจะโทรหาคุณมั้ย นี่คุณแกล้งไม่รับโทรศัพท์ผมใช่มั้ย มีอะไรไม่พอใจก็พูดกันมาตรง ๆ อย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน”

เต็มสิบถึงกับอ้าปากค้างเมื่อหันมาและพบว่าคนที่มาเยือนคือคุณธีรพลจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ รีบเปิดกระเป๋าค้นหาโทรศัพท์มือถือและหยิบออกมาดูก็เห็นหมายเลขโทรศัพท์ของธีรพลโทรเข้ามาซ้ำ ๆ กันหลายสายจริง ๆ เต็มสิบก็เลยรีบยื่นโทรศัพท์ส่งให้คนที่กำลังโมโหดู

“ผมลืมเปิดเสียง ผมไม่ได้ไม่รับโทรศัพท์คุณนะ คุณดูสิ ผมไม่ได้จะแกล้งอะไรคุณเลยจริง ๆ นี่ไง มันปิดเสียงปิดสั่นด้วย ไม่เชื่อคุณลองโทรมาตอนนี้เลยก็ได้ ผมไม่ได้..........”

กำลังจะอธิบายเพิ่มแต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมองหน้าของธีรพลแล้วเต็มสิบก็เลยได้แต่ชะงักนิ่งค้างและนิ่งเงียบไปชั่วขณะ

“.................”

“ถ้าคิดจะหลบหน้าผมก็ทำให้เนียน ๆ หน่อย ผมแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันได้ไม่ต้องห่วง”

ไม่ใช่เลย
นั่นไม่ใช่เลยสักนิด
เต็มสิบอยากอธิบายแต่ดูเหมือนธีรพลจะไม่อยากฟัง

“พรุ่งนี้ทีมเราจะซ้อมรวม วันนี้ผมอาจต้องอยู่ซ้อมนานหน่อย แต่ผมจะกลับเข้ามาช้า หลังเลิกงานแล้วผมขอรบกวนเวลาคุณหน่อยขอให้คุณอย่าเพิ่งกลับ ช่วยอยู่รอผมก่อน ที่ผมจะพูดมีแค่นี้”

แค่นี้ของคุณแม่งสะเทือนใจผมมากเลยคุณธีรพล

“แล้วเจอกันตอนหนึ่งทุ่ม”

ธีรพลเดินออกจากแผนกไอทีไปแล้ว ทิ้งให้เต็มสิบนั่งนิ่งเงียบงันได้แต่มองตามและถอนหายใจยาว

“พี่เต็ม พี่มีเรื่องกับคุณธีเหรอพี่ พี่ไปทำอะไรคุณธี ปกติผมเห็นพี่เอาคืนตลอด นี่พี่เงียบกริบเลย เรื่องใหญ่เหรอพี่”

นี่มันยิ่งกว่าเรื่องโคตรใหญ่เลยล่ะ ใหญ่จนไม่รู้จะจัดการยังไง ขนาดตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าทำแบบนั้นลงไปได้ยังไง ที่สำคัญทำไปแล้วนอกจากไม่รู้สึกผิดแล้ว ยังรู้สึกดีมากอีกด้วย

“กูแม่ง เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองเลยว่ะ ล่าสุดที่จำได้ ตอนที่กูเสียความมั่นใจมาก ๆ งก ๆ เงิ่น ๆ ทำตัวไม่ถูก ก็ตอนไปบอกชอบแฟนคนแรกตอนเรียนจบม.3”

“...............”

ชิบหาย
อาการเหมือนกันเป๊ะ เหมือนตอนไปบอกชอบแฟนคนแรกเป๊ะ
แต่นี่ไม่ใช่แฟนคนแรก แต่เป็นคุณธีรพล....
ไม่ใช่ว่า....
แค่คิดยังทำให้ใจสั่น แล้วถ้าเจอกันอีกรอบตอนเย็นจะทำยังไง เต็มสิบถึงกับเครียดและคิดไม่ตกกับความรู้สึกตอนนี้ที่เป็นอยู่
.....ผมไม่รู้จริง ๆ คุณธีรพลว่าเจอคุณแล้วผมจะทำหน้ายังไงดี.....

+++

“วันนี้ผมคิดว่าตัวเองทำได้ดีมากที่สุดตั้งแต่ซ้อมมา ผมมั่นใจมาก อย่างที่คุณบอก ถ้าเราทำให้ร่างกายเคยชินโดยอัตโนมัติทุกอย่างมันจะเคลื่อนไหวไปตามเพลงได้เอง วันนี้ผมขอบคุณมาก ที่เสียสละเวลาเพื่อทีมของเรา พรุ่งนี้ทุกคนจะต้องตกใจกับการเปลี่ยนแปลงของผมแน่นอน”

เรากลับมาเป็นแค่คนรู้จักกันอีกหรือเปล่า
ธีรพลพูดกับเต็มสิบมากกว่าทุกวัน และเต็มสิบก็พูดกับธีรพลน้อยกว่าทุกวัน ดูเหมือนบางอย่างจะกำลังสวนทางกันอยู่จากปกติที่เคยเป็น

“วันนี้ผมไม่กลับพร้อมคุณแล้ว เพราะรถผมซ่อมเสร็จแล้ว ยังไงเจอกันตอนรวมทีมซ้อมใหญ่พรุ่งนี้แล้วกันนะ”

ธีรพลเก็บกระเป๋าเรียบร้อยและเต็มสิบก็มองตามคนที่ทำตัวเหมือนปกติแต่ที่จริงแล้วผิดปกติจากทุกวัน

“แต่วันนี้รถผมเสีย คุณไปส่งผมที่บ้านบ้างได้มั้ยล่ะ ถือว่าช่วย ๆ กัน”

ธีรพลหยุดมือที่กำลังเก็บของและหันมามองหน้าของเต็มสิบที่พูดบางอย่างออกมา
ใครจะเชื่อว่ารถของเต็มสิบเสียจริง ๆ มันไม่มีทางเป็นไปได้เด็ดขาดเว้นแต่ว่านี่คือการแกล้งกวนประสาทอย่างที่เต็มสิบทำอยู่เป็นประจำ

“อ๋อ แน่นอน รถคุณเสียใช่มั้ย ได้สิ ผมยินดีไปส่งคุณอยู่แล้ว บ้านคุณอยู่ไหนล่ะ ไปกันตอนนี้เลยมั้ย แล้วคุณจะแวะกินข้าวเย็นด้วยเลยมั้ยล่ะ แบบที่ทำอยู่ทุกวันไง”

แบบนี้เรียกว่าประชด
และเต็มสิบก็เข้าใจดีว่าอีกฝ่ายกำลังประชด แต่เต็มสิบยินดีให้ธีรพลประชดแบบนี้ต่อไปอีกนิด

“ไม่แวะหรอก ผมจะทำข้าวเย็นให้คุณกินเอง สลัดแล้วก็อาหารคลีน ๆ เพื่อสุขภาพ คุณกินแบบนั้นได้ใช่มั้ย ผมจะไม่ทำให้คุณต้องกังวงเรื่องน้ำหนักหรอก เชื่อมือผมได้”

ธีรพลไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะมาไม้ไหน มองหน้าของเต็มสิบแล้วก็พยายามข่มความรู้สึกไม่พอใจเอาไว้และยิ้มรับ ทำเหมือนว่ากำลังทำงานและเจอลูกค้างี่เง่ามีปัญหาและธีรพลก็ยิ้มรับได้เสมอ แม้ว่าจะไม่ชอบใจแค่ไหนก็ตาม

“ขอบคุณมากเลย เอาสิ ผมยินดี ไปกันเลยมั้ย ผมพร้อมแล้ว”

ปกติจะต้องปฏิเสธ แต่วันนี้ธีรพลยินดีทำตามทุกอย่างที่เต็มสิบร้องขอ
คนสองคนที่ไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ ขึ้นมาอยู่ในรถด้วยกัน เต็มสิบทำแค่เพียงบอกทาง และธีรพลก็แค่ถามทางเท่านั้น
ทุกอย่างดูปกติดี
ทั้งที่จริงแล้วมันผิดปกติมากจนเกินไปด้วยซ้ำ

“หมาบ้านคุณชื่อแตงกวา แต่แมวบ้านผมชื่อบุญชู”

เต็มสิบแนะนำให้ธีรพลรู้จักกับบุญชูแมวสีสวาดตัวอ้วนกลมหน้าตาน่ารักที่รีบเดินเข้ามาคลอเคลียตอนที่เต็มสิบเดินเข้าบ้าน
“ไหนคุณบอกว่าอยู่กับครอบครัว แล้วทำไมตอนนี้อยู่คนเดียว”

“ก็เขายกขบวนกันไปเที่ยวเมืองจีนหมด ทิ้งผมเฝ้าบ้านกับบุญชูเนี่ย นี่มันโอกาสทองเลยนะหาไม่ได้ง่าย ๆ ผมก็เลยถือโอกาสพาคุณเข้าบ้านนี่ไง”

“..............”

หมายความว่ายังไงนะ
ธีรพลหันไปมองคนที่ส่งยิ้มแปลก ๆ ให้และเริ่มรับรู้ว่าตอนนี้เรากลับมาเป็นเหมือนก่อนหน้านี้อีกแล้ว

“คุณแม่งกวนประสาท”

“ตอนนี้ผมก็กวนประสาทอยู่แต่กับคุณคนเดียวนี่แหละ”

พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง สรุปนี่ตั้งใจกวนประสาทกันจริง ๆ ใช่มั้ย

“คุณเต็มสิบ”

ขึ้นเสียงใส่คนที่กำลังเปิดตู้เย็นและรื้อหาผักผลไม้มาเตรียมทำอาหารและธีรพลก็ขมวดคิ้วมุ่นด้วยความประหลาดใจกับสิ่งที่เต็มสิบกำลังทำ

“คุณจะทำสลัดอะไรนั่นอย่างที่ว่าจริง ๆ เหรอ”

ซื้อของเตรียมไว้ขนาดนี้ ไม่ทำก็แปลกแล้ว

“ใช่สิ ผมจะทำให้คุณกินจริง ๆ นี่ไง คุณไปนั่งเล่นกับบุญชูก่อนเถอะ มีของเล่นอยู่ ช่วยไปเล่นกับมันหน่อย เดี๋ยวทำเสร็จแล้วผมจะเรียก”

แผนไหนอีก
จะมาไม้ไหน จะใช้แผนไหนอีก

ถึงจะคิดแบบนั้น แต่ธีรพลไม่หนี และไม่ปฏิเสธที่จะทำตาม
เมื่อก่อนเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง ทำอะไรก็กลัวและกังวลไปหมดทุกเรื่อง แต่ตอนนี้โตแล้ว ถึงจะกังวลหรือไม่มั่นใจอยู่ก็จะเก็บเอาไว้ในใจ ไม่แสดงออกมาให้ใครรู้

ธีรพลก็แค่ไปนั่งเล่นกับแมวของเต็มสิบเพื่อรอเวลา
แค่รอเวลาให้เต็มสิบทำอาหารเสร็จแล้วมาเรียกแค่นั้น

แล้วสิ่งที่เต็มสิบเห็นตอนนี้คืออะไร
คุณธีรพลเจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัทนั่งหลับโดยมีแมวสีสวาดตัวอ้วนชื่อบุญชูขดตัวนอนอยู่บนตัก
เต็มสิบได้แต่ยืนมองเงียบ ๆ และไม่อยากจะปลุกให้อีกฝ่ายตื่นขึ้นมาเลย

“เมื่อคืนผมนอนไม่หลับ แต่ผมไม่รู้ว่าเมื่อคืนคุณก็นอนไม่หลับด้วยหรือเปล่า”

เต็มสิบพูดกับธีรพลเสียงเบา และธีรพลก็ลืมตาขึ้นมองหน้าของเต็มสิบนิ่ง ๆ

“ไม่นะ เมื่อคืนนี้ผมนอนหลับสนิทดี ไม่เห็นมีเรื่องอะไรที่ทำให้ผมนอนไม่หลับเลย”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 09-12-2016 00:03:22

 :L2: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 09-12-2016 00:10:40

จูบกันแล้วๆ แอบชอบคุณธีเขาละสิ ใช่มั้ยคะคุณเต็ม  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 09-12-2016 00:24:19

วุ้ย อ่านไปอมยิ้มไป

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 09-12-2016 00:25:14

โธ่คุณธี ตอบแบบนี้เราจุกแทนเต็มสิบเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 09-12-2016 01:06:55

คุณธีร์ไม่คิดสักนิดเลยหรอ...?

ว้า เต็มสิบแย่แล้วเรา

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 09-12-2016 02:36:43

โธ่ เต็มมมม

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 09-12-2016 03:20:40

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 09-12-2016 03:36:14

ก็เพราะเมื่อคืนนอนหลับเต็มอิ่มมาก นั่งหลับกับบุญชูนี้แค่พักสายตาเฉยๆหรอก 55555555555 เอาไงละทีนี้ เครียดเลยไหมเต็มสิบ ธีมาเวอร์ชั่นนี้ 555 ต้อนจนธีจนมุมดิ อิอิ!!

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: diltosscap ที่ 09-12-2016 05:15:24

ชอบคุณที ของพี่เต็มแล้ว น่ารักแบบมึนๆงงๆ #พี่เต็มเดินหน้าต่อไป

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 09-12-2016 06:27:27

อู๋ยยยยยยย เต็มสิบโดนคุณธีรพลงอนเข้าเต็มๆเบยยยย ไปจูบเขาแล้วหนีหน้าเขา (หรออ??) ง้อให้ไวเลยเชียว กริ๊บกริ๊ววว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 09-12-2016 07:49:21

อ้างจาก: aa_mm ที่ 08-12-2016 23:49:18  

“ไม่นะ เมื่อคืนนี้ผมนอนหลับสนิทดี ไม่เห็นมีเรื่องอะไรที่ทำให้ผมนอนไม่หลับเลย”

ได้ยินคำนี้ ทำไมเรารู้สึกเจ็บแทนเต็มสิบก็ไม่รู้ มันเสียดแทงหัวใจ
ไม่ต้องคิดมากเต็มสิบ คุณธีรพลก็แค่สร้างกำแพงให้ตัวเองเท่านั้น

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 09-12-2016 09:42:19

รู้นะว่ากลบเกลื่อนความเขิน
และเชื่อว่าเต็มสิบก็รู้ด้วย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-12-2016 12:16:44

หรา...ดูปกติทั้งคู่เลย ใครหลุดก่อนแพ้

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 09-12-2016 14:15:53

นอนไม่หลับเหมือนกันชัว แต่แค่ไม่เอามาพูดเป็นประเด็น ไม่มั่นใจในตัวเองอะดิ ตอนนี้หล่อแล้วว ไม่เหมือนเดิมแล้วธี ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 09-12-2016 15:52:47

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 09-12-2016 16:28:34

คนนอนหลับสนิททั้งคืน
แค่นั่งเล่นกับแมว ก็หลับง่ายๆ
เชื่อมั้ยล่ะเต็มสิบ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.13) หน้า 8
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 09-12-2016 18:02:01

เปิดมาอย่างฮา 555555555555
ชอบท่าเต้นละเกิ้นนนน  :m20:

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 09-12-2016 23:25:41

IT is เต็มสิบ.14

เราไม่ได้คุยกันเลยนับตั้งแต่วันนั้น วันซ้อมใหญ่เราเต้นแถวหน้าด้วยกัน แต่ธีรพลไม่พูดคุยอะไรกับเต็มสิบเลยสักคำ หน้าก็ไม่มองถ้ามีความจำเป็นต้องพูดกัน ก็จะพูดไปตามมารยาทเท่านั้น และคนที่ได้แต่ยืนนิ่งและมองตามธีรพลไปตลอดก็มีแค่เต็มสิบคนเดียว

“คุณธีเขาเต้นเก่งเนอะพี่เต็ม สมแล้วที่เป็นประชาสัมพันธ์”

ใช่สิ
สมแล้วที่เป็นประชาสัมพันธ์ มึงไม่มาดูวันแรกที่กูต้องสอนนี่ แม่งยิ่งกว่าเด็กอนุบาล แต่เพราะแบบนั้นแหละที่ทำให้รู้สึกว่า “น่ารัก”

“กูปวดหัวมากเลยว่ะ ขอพักหน่อยเถอะ นอนไม่ค่อยหลับมาสองสามวันแล้ว”
บอกรุ่นน้องที่กำลังรันข้อมูลในระบบ และฐาปัตย์ก็หันมามองรุ่นพี่ที่เอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้และนอนมองเพดานห้อง
เป็นแบบนี้มาสองสามวันแล้ว และดูเหมือนว่าอาการจะไม่ดีขึ้นเลย ยังเห็นถอนใจอยู่บ่อย ๆ ตลอดเวลา

“ใครทำให้พี่เต็มกลุ้มใจได้ขนาดนี้ว๊า แม่งเก่งมาก ทำให้คนที่ไม่เคยคิดอะไรกลายเป็นคนคิดมากได้”
เต็มสิบเหลือบสายตามองฐาปัตย์ที่เอ่ยทักและเริ่มคิดตาม

นั่นสิ
ทั้งที่เป็นคนไม่คิดอะไรมาตลอด แต่ทำไมถึงได้คิดเรื่องเกี่ยวกับธีรพลอยู่เกือบจะทุกเวลานับตั้งแต่ไปทำเรื่องแปลก ๆ ตั้งแต่วันนั้น
ไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าจะกลายเป็นแบบนี้
แม้แต่ตัวเองยังไม่อยากจะเชื่อเลย

แรงดึงดูดจากดวงตาเศร้าสร้อยคู่นั้น ริมฝีปากหวาน ๆ ที่ได้สัมผัส
เต็มสิบแตะปลายนิ้วไปที่ริมฝีปากของตัวเองและหลับตาลงช้า ๆ ยังคิดถึงสัมผัสนั้นไม่หายและไม่สามารถลบเลือนทุกความรู้สึกไปจากความคิดได้
ไม่ใช่ว่าไม่เคยจูบใคร
แต่นานแล้วที่ไม่ได้รู้สึกว่าหัวใจไหววูบและรู้สึกดีขนาดนี้ ความรู้สึกที่หายไปนานกลับมาอีกครั้งเพราะคุณธีรพลคนเดียว

ตอนที่ลืมตาขึ้นมา ตอนที่ได้สบตากันอีกครั้ง ตอนที่แตะฝ่ามือเบา ๆ ไปที่ข้างแก้มของธีรพลและเห็นว่าดวงตาคู่นั้นมีแววไหวระริกและไม่มั่นใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น มันยิ่งเร่งเร้าให้รู้สึกดีมากขึ้น จนไม่อยากจะจากไป

“ผมต้องปิดบ้านแล้ว พรุ่งนี้มีงานข้างนอกตั้งแต่เช้า ถ้า ....ถ้าเกิดว่า นอนดึก ตาจะคล้ำ และผมไม่รู้ว่า......”

น้ำเสียงที่สั่นไหว ดวงตาที่หรุบต่ำลงเพื่อหลบสายตา และเต็มสิบก็จำได้ว่าถอนใจยาวและจำใจต้องลุกขึ้นและบอกลา

“ขอโทษที คุณอย่าถือสาอะไรผมเลยนะ คือ เมื่อกี้ผมคือว่า.....”

เต็มสิบไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงกับสิ่งที่เกิดขึ้น จะบอกว่าตั้งใจทำก็พูดได้ไม่เต็มปาก จะบอกว่าบรรยากาศพาไปก็ยิ่งจะดูแย่ แล้วจะพูดยังไงถึงจะดีที่สุดและไม่ทำให้รู้สึกไม่ดีกันทั้งสองฝ่าย

“คุณรีบ ๆ กลับไปซะทีเถอะ จะอยู่รบกวนผมไปถึงไหน”

เพราะว่าโดนพูดแบบนั้นใส่ เต็มสิบก็เลยต้องกลับ แต่ถึงอยู่ต่อก็ไม่รู้จะทำตัวยังไง

“..............”

แล้วหลังจากคืนนั้นเราก็กลายมาเป็นแค่เพื่อนร่วมงานที่ไม่สนิทกันอีกเหมือนที่เคยเป็น
แย่มาก
แบบนี้มันยิ่งกว่าแย่

“ผมจะรีบกินแล้วผมก็จะรีบกลับ”

ธีรพลบอกเพียงเท่านั้น ตอนที่ตื่นขึ้นมาที่บ้านของเต็มสิบและปล่อยให้ความคิดของเต็มสิบเออเร่อไปชั่วขณะและข้อมูลทางความรู้สึกเกิดความเสียหายจนไม่สามารถกู้คืนกลับมาได้

“คุณธี...คุณน่าจะฟังผม..อธิ...บ”

“ถ้าคุณพูดมาอีกคำเดียว ผมจะกลับตอนนี้เลย”

แค่เห็นสายตาก็รู้แล้วว่าเอาจริง และธีรพลก็รีบกินสลัดผักและผลไม้ที่เต็มสิบทำให้

“คุณธี...คุณฟังผม...”

อยากจะพูด อยากจะอธิบาย แต่ธีรพลก็เงยหน้าขึ้นมองหน้าของเต็มสิบนิ่ง ๆ แล้วจะให้พูดอะไรได้อีก ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลยแบบนั้น

“พี่เต็มที่โคตรแน่นอนเลยนะ จัดการคุณธีรพลซะอยู่หมัด เห็นตอนที่เขาคุยกับพี่เต็มแล้วดูเรียบร้อยมารยาทงามกว่าแรก ๆ ซะอีก พี่ไปทำอะไร เขาถึงได้ดูนิสัยดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย”

คำชมนั้นเต็มสิบไม่อยากรับเอาไว้เลย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ขอกลับไปตอนที่คุณธีรพลเป็นคนงี่เง่าและน่ารำคาญแบบเมื่อก่อนยังดีกว่า อย่างน้อยก็ยังจัดการได้ ไม่เหมือนตอนนี้ที่โดนเล่นงาน แม้แต่จะคิดจะพูดอะไร เต็มสิบก็ทำไม่ได้เหมือนที่เคยทำ
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้?
ถ้าเป็นตัวเองในตอนนั้น เจอคุณธีรพลทำแบบนี้ใส่ จะทำยังไง
จะทำได้แค่รอแบบนี้มั้ย จะไม่กล้าพูดอะไรเลยแบบนี้มั้ย จะคิดไม่ตกและกลุ้มใจอยู่แบบนี้มั้ย

ก็ไม่นี่หว่า
แล้วถ้าเป็นเต็มสิบก่อนหน้านี้ โดนธีรพลทำแบบนี้ใส่จะทำยังไง
เต็มสิบลุกขึ้นมานั่งตัวตรง และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของธีรพล

“คุณมีธุระอะไรผมกำลังยุ่งอยู่”

แปลว่ารู้ว่าใครโทรมา และหมายความว่าคุณธีรพลบันทึกหมายเลขโทรศัพท์ของเต็มสิบเอาไว้

“คอมที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์มีปัญหา ผมจะรีบเข้าไปดู”

ธีรพลไม่เข้าใจว่าเต็มสิบพูดเรื่องอะไร มองไปรอบ ๆ ตัวก็ยังเห็นว่าคอมพิวเตอร์ในแผนกยังใช้ได้ดีอยู่ทุกตัว

“ผมเช็คจากระบบ มันมีไวรัสแฝงมาแล้วมันก็กำลังรันข้อมูล ผมไม่อยากให้มีปัญหา ขี้เกียจแก้หลายขั้นตอน”

ธีรพลไม่ใช่คนดูแลระบบ ทำได้เต็มที่ก็แค่พิมพ์งานเอกสารและใช้อินเตอร์เน็ตเท่านั้นสิ่งที่เต็มสิบพูดมาธีรพลไม่เข้าใจเลย

“อีก 5 นาทีผมกำลังเดินไป”

วางสายไปเรียบร้อยและเต็มสิบก็ลุกขึ้นและจัดแต่งเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แขวนบัตรพนักงานที่วางไว้บนโต๊ะและไม่เคยคิดจะใส่มาตลอด แต่วันนี้ต้องเพิ่มความน่าเชื่อถือด้วยการแขวนบัตรเจ้าหน้าที่แผนกไอทีซัพพอร์ตเอาไว้
และเต็มสิบก็หันไปถามรุ่นน้องเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเอง

“กูดูเป็นยังไงบ้างวะ”

อยู่ดี ๆ ก็ถาม และฐาปัตย์ก็ได้แต่มองรุ่นพี่ด้วยความประหลาดใจและรีบพยักหน้ารับ

“หล่อมากพี่”

“มึงพูดมั่วเชื่อไม่ได้แล้วไอ้ฐา”

อ้าว บอกว่าหล่อเสือกมาด่าซะงั้น
ฐาปัตย์ไม่เข้าใจว่ารุ่นพี่เป็นอะไรได้แต่เกาหัวด้วยความมึนงง และเต็มสิบก็เดินออกจากแผนกไอทีไปเรียบร้อยแล้ว

“อะไรของเขาวะ กูล่ะงงกับพี่เต็มจริง ๆ ”

+++

“คุณหลบหน่อยไม่ได้หรือไง แล้วคุณไม่ต้องลุกไปไหนด้วยนะ คุณใช้เครื่องนี้คุณต้องบอกอาการเครื่องหน่อย เครื่องนี้มันรวน ๆ ตอนที่คุณเปิดเบราเซอร์หลายๆ อันแล้วค้างใช่หรือเปล่า”

มาถึงเต็มสิบก็มองหาเก้าอี้และลากมานั่งคู่กับธีรพลที่ได้แต่มองตามด้วยความมึนงง

“ผมพูดเรื่องงานอยู่ คุณจะมองหน้าผมทำไม ใช่ก็บอกว่าใช่ไม่ใช่ก็บอกว่าไม่ใช่”

วางมาดเคร่งขรึมและจริงจังกับงานอย่างเต็มที่และธีรพลก็ขยับออกห่างแต่เต็มสิบก็ดึงเก้าอี้ธีรพลให้กลับมาที่เดิม

“นี่คุณ จะขยับไปไหน ที่ก็มีแค่นี้ มันทำให้ทำงานยาก”

ธีรพลก็เลยต้องนั่งอยู่นิ่ง ๆ มองเต็มสิบที่คลิกเมาส์ไปมา และทำอะไรหลายอย่างที่ธีรพลไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร

“อืม นี่หนักเหมือนกันนะ คุณช่วยผมคลิกเมาส์ค้างไว้หน่อยมันต้องคลิกค้างเอาไว้"

ธีรพลก็แค่ทำตามที่เต็มสิบบอกและเต็มสิบก็วุ่นวายอยู่กับการเปิดคอมพิวเตอร์โน้ตบุคอีกตัวที่หิ้วมาด้วย

“คุณคลิกขวา แล้วก็กดรีเฟรช เดี๋ยวผมจะใช้คอมผมเทสให้”

ทุกสิ่งที่เต็มสิบทำดูยุ่งยากวุ่นวายเกินกว่าที่ธีรพลจะเข้าใจ  ธีรพลพยายามเบี่ยงตัวหลบตอนที่เต็มสิบขยับเข้ามาใกล้อีกนิด และเต็มสิบก็แอบลอบมองหน้าของธีรพลนิ่ง ๆ

“มีอะไรคุณเต็มสิบ คุณมองหน้าผมทำไม”

ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่อยากมอง ไม่ได้เจอกันหลายวันแล้วเพราะคุณเอาแต่เมินผม ผมก็เลยอยากมานั่งมองหน้าคุณที่นี่ไง

“คุณติดเลี้ยงข้าวผมหนึ่งมื้อ ผมจดเอาไว้แล้ว เย็นนี้คุณไปกินข้าวกับผมด้วย”

นี่ไม่เกี่ยวกับเรื่องงานเลยสักนิด และธีรพลก็เลิกคิ้วขึ้นสูงและมองหน้าของเต็มสิบด้วยความไม่เข้าใจ

“ผมไม่ได้ว่างขนาดนั้นนะ”

เพราะรู้ว่าต้องถูกปฏิเสธ เต็มสิบก็เลยวางมือลงบนหลังมือของธีรพลที่ยังจับที่เมาส์และมองหน้าของธีรพลนิ่ง ๆ
และเต็มสิบก็จับมือธีรพลเอาไว้แน่นเมื่อธีรพลพยายามจะดึงมือหนี

“คิดจะเบี้ยวนัดผมเหรอ ผมจะตามไปถึงบ้านคุณเลย เอาสิ”

แบบนี้มันข่มขู่กันชัด ๆ และธีรพลก็ขมวดคิ้วมุ่นและขบริมฝีปาก มองหน้าของเต็มสิบไม่ยอมลดละ และเต็มสิบก็ใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่หน้าผากของธีรพลแรง ๆ และจ้องหน้าของธีรพลกลับบ้าง

“คุณทำให้ผมต้องหาข้ออ้างมาที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์วันนี้ คุณทำให้ผมนอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว คุณนอนหลับสบายดีชีวิตมีความสุขทุกวัน แต่ผมแทบไม่ได้นอน ผมไม่เป็นตัวของตัวเองได้ขนาดนี้ก็เพราะคุณ คุณต้องรับผิดชอบผมด้วยล่ะ เย็นนี้ไปกินข้าวกับผมซะไม่ต้องมาหาข้ออ้างด้วย”

ทำไมธีรพลต้องทำตามที่เต็มสิบพูดด้วย ถ้าคิดว่าพูดแบบนี้แล้วจะยอมไปด้วยง่าย ๆ ก็คิดผิดแล้ว

“คุณคิดว่าคุณจะบังคับผมได้ด้วยคำสั่งโง่ ๆ แบบนี้เหรอ”

เปล่า ไม่ได้บังคับหรือออกคำสั่ง ไม่ได้คิดแบบนั้นเลย
เต็มสิบมองหน้าของธีรพลและถอนหายใจยาวเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไป

“เปล่าครับ....ผมแค่กำลังขอร้องคุณ”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 09-12-2016 23:35:44

คุณธี เห็นใจเต็มสิบหน่อย
บอบช้ำหมดแล้ว ._.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 09-12-2016 23:48:34

 :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 09-12-2016 23:54:18

เต็มสิบนี่พอตั้งสติได้ก้รุกเลยยย
รุกเยอะๆๆๆๆ เอาให้คุณธีไปไม่ถูกเลยย
I don't order you ,but I beg you.
ชอบบบบบ
รอค่าา

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 10-12-2016 00:16:17

 :laugh:


เอ็นดู

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 10-12-2016 00:27:29

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 10-12-2016 01:14:33

เต็มสิบนางดูจริงใจ..แต่อีกคนล่ะ? คิดเหมือนอีกฝ่ายบ้างไหม?

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 10-12-2016 01:15:39

ปฏิบัติการจีบ,... เริ่มแล้ว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 10-12-2016 02:00:09

เต็มสิบ รุกอย่าให้หนีไปได้ จัดการซะ อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Aomoto ที่ 10-12-2016 06:10:41

"เปล่าครับ....ผมแค่กำลังขอร้องคุณ” ได้ยินมั้ยคุณธีรพล คุณต้องยอมใจอ่อนแล้วนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 10-12-2016 07:26:59

เต็มสิบ แพ้ใจตัวเองแล้ว
เป็นไงละ พิษความคิดถึง
ทำให้นอนไม่หลับไปเลย
ธีรพล ก็นะ
 o18

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 10-12-2016 07:36:51

ง้อเข้าไปเยอะๆเลย เต็บสิบ คนอ่านชอบบบบบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: fsbeentaken ที่ 10-12-2016 07:47:25

อยากรู้ฝั่งธีรพลมั่งจังว่าคิดยังไง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-12-2016 08:38:04

5555 เต็มสิบรุกได้น่ารักเชียว
ธีรพลจะตอบตกลงแบบเบลอๆงงๆมั้ยนี่

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 10-12-2016 09:29:47

“เปล่าครับ....ผมแค่กำลังขอร้องคุณ”    :impress3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 10-12-2016 10:20:37

 :เฮ้อ: รีบๆบอกความในใจไปเลย เต็มสิบ :z3:
ว่ารู้สึกยังไงกับธีรพล  :mew1: :mew1: :mew1:
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 10-12-2016 12:04:58

^_____^

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: xหยกน้อยx ที่ 11-12-2016 01:35:05

รอตอนต่อไปคะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 11-12-2016 01:45:07

ขอร้องเลยหรอ???

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 11-12-2016 11:56:18

เขินแรงมาก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.14) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 11-12-2016 15:27:47

เต็มสิบนางอ้อนแรงงงง

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 11-12-2016 20:49:51

IT is เต็มสิบ.15

“ผมไม่ไป”

“ไปเถอะครับ”

“ผมบอกว่าไม่ไป ไม่ได้ยินหรือไง”

“ไปเถอะนะ”

“ไม่”

“คุณธีรพลคุณก็ไม่ได้ไปไหนไม่ใช่เหรอ วันนี้ไปกินข้าวเย็นกับผมเถอะน๊า”

“คุณเต็มสิบ! อย่ามายุ่งกับผมได้มั้ย ผมไม่ไปได้ยินมั้ย”

“คุณต้องไป”

“ผมบอกว่าไม่ไป ทำไมผมต้องไป ผมไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น ทำไมคุณคิดจะมาบังคับจะมาสั่งผม ต้องการอะไร ผมบอกว่าไม่ไปก็คือไม่ไป ทำไมผมต้องไปด้วย”

“วันอื่น ๆ ผมจะไม่ขอร้องเลย แต่วันนี้คุณควรไป อย่ากลับบ้านไปอยู่คนเดียวเลยได้มั้ยคุณธีรพล”

ธีรพลไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าหน้าที่ไอทีอย่างเต็มสิบถึงได้ร่ำร้องและต้องการที่จะไปกินข้าวด้วยกันให้ได้ในวันนี้ ยิ่งพูดยิ่งโมโห อยากจะด่าออกไปให้เสียงดัง ๆ แต่ก็ยังอยู่ในแผนกประชาสัมพันธ์ ถึงเจ้าหน้าที่อีกคนจะอยู่ที่โต๊ะทำงานห่างออกไป แต่ถ้าโวยวายเสียงดัง ก็คงถูกมองแปลก ๆ

“คุณไม่มีเหตุผลเลยคุณธีรพล”

ทำไมต้องมีเหตุผล จำเป็นต้องมีเหตุผลหรือไง จะให้พูดอีกกี่ครั้งถึงจะเข้าใจ ทำไมถึงมาวุ่นวายด้วย น่ารำคาญ ต้องการอะไรกันแน่

“แล้วคุณมีเหตุผลกว่าผมหรือไงคุณเต็มสิบ ไหนคุณพูดมาซิ มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องไปกินข้าวกับคุณ”

เต็มสิบก็แค่มองหน้าของธีรพลนิ่ง ๆ และส่งยิ้มบาง ๆ ให้

“ผมไม่อยากให้คุณกลับไปนั่งเหงาอยู่ที่บ้านคนเดียว”

ไร้สาระที่สุด นั่งเหงาอยู่คนเดียวอะไร เพ้อเจ้อ บ้าบอ ทำไมธีรพลต้องกลับไปนั่งเหงาอยู่ที่บ้านคนเดียวด้วย

“ผมไม่ได้เหงา พ่อแม่ผมย้ายไปอยู่บ้านสวน วันหยุดผมก็ไปอยู่ที่นั่น ชีวิตผมมีความสุขดีมาก และผมไม่ได้เหงา คุณอย่ามาคิดอะไรแทนผมดีกว่า ผมไม่ใช่คุณที่จะทำอะไรบ้า ๆ โง่ ๆ เพราะความเหงา”

เต็มสิบถึงกับนิ่งงันกับสิ่งที่ธีรพลพูด แค่นี้ก็พอรู้ ธีรพลตั้งใจพูดแทงใจดำกันชัด ๆ และเต็มสิบก็ได้แต่ถอนใจยาว

 “โอเคครับ ที่จริงเหตุผลที่ผมอยากไปกินข้าวกับคุณวันนี้ให้ได้ เพราะผมรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดคุณ”

“.................”

ธีรพลขมวดคิ้วมุ่นด้วยความไม่เข้าใจ
ทำไมถึงรู้ ทั้งที่คนในแผนกหรือคนนอกไม่มีใครรู้แท้ ๆ เพราะธีรพลไม่เคยต้องการให้ใครต้องวุ่นวายยุ่งยากกับวันสำคัญของตัวเอง ซึ่งไม่เคยมีความสำคัญกับใครเลยตลอดทุกปี
ธีรพลไม่เคยรู้สึกอะไรกับทุกเทศกาล  แม้กระทั่งวันเกิดตัวเอง ก็ไม่เคยคิดจะสนใจ ตอนเด็ก ๆ เคยรู้สึกตื่นเต้นกับวันเกิดของตัวเอง แต่นั่นก็นานมากแล้ว นอกจากคำอวยพรเล็ก ๆ น้อย ๆ จากครอบครัวที่มีให้กันตลอด คนนอกไม่ว่าเพื่อนหรือใครก็ตาม ไม่เคยมีใครจำวันเกิดของธีรพลได้เลย
และธีรพลก็รู้ตัวว่าไม่เคยมีความสำคัญกับใคร เพราะไม่เคยมีใครคิดอยากจะจดจำวันสำคัญของธีรพล

ชินชากับการไร้ตัวตน ไม่เคยเรียกร้องไม่เคยต้องการให้ใครมาเห็นใจแม้กระทั่งตอนนี้

“ไปกินข้าวกับผมวันนี้นะครับ ถือว่าผมขอร้อง ผมแค่อยากให้คุณให้ความสำคัญหรือใส่ใจกับตัวเองบ้างแค่นั้น”

เรื่องนั้นธีรพลไม่เคยต้องการ ที่สำคัญกว่านั้น เต็มสิบรู้ได้ยังไงว่าวันนี้เป็นวันเกิดของธีรพล

“คุณไปสืบข้อมูลผมมาจากไหน คุณพูดมาดีกว่า”

เปล่าครับ ไม่ได้สืบ ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลยสักนิด

เต็มสิบมองหน้าของธีรพลนิ่ง ๆ และเอ่ยบอกสิ่งที่ธีรพลสงสัย

“ที่บ้านคุณมีรูปตอนคุณเด็ก ๆ  กำลังเป่าเค้ก ผมเห็นแล้วก็จำได้เพราะบนหน้าเค้กเขียนวันเกิดคุณ”

      +++

“ธีนี่ไม่เหมือนที่คิดเอาไว้เลยนะ นึกว่าเราจะเข้ากันได้ดีกว่านี้ซะอีก”

ธีรพลโดนบอกเลิกอีกแล้ว แม้หน้าตาจะเปลี่ยนไปแต่ไม่ได้ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปจากเดิมเลย
ใช่ที่ไม่เคยถูกมองแบบแปลก ๆ และถูกวิพากษ์วิจารณ์ในด้านลบอีก หลายคนมองมาและให้ความชื่นชมและสนใจอยู่กับหน้าตาของธีรพลเท่านั้น แต่ไม่เคยมีใครคิดจะสนใจตัวตนที่แท้จริงของธีรพลเลย

แบบไหนที่ว่าเข้ากันได้ดีกว่า
รสนิยมต้องหรูหรา ต้องเข้าสังคมและใช้ชีวิตโดยปราศจากการให้ความสำคัญที่ตัวตนของกันและกันอย่างแท้จริงงั้นเหรอ นี่คือสิ่งที่ทำให้เราเข้ากันไม่ได้ใช่มั้ย

“ธีชอบอ่านหนังสือ แต่ถ้าให้ดาวนั่งอ่านหนังสือแบบธีทั้งวัน ดาวทำไม่ได้หรอกนะ นี่เรามาช้อปปิ้งกันนะ ทำไมดาวต้องมาร้านหนังสือด้วย”

แค่ความคิดเราก็ไปกันไม่ได้แล้ว ยังมีอะไรที่ทำให้เราคบกันต่อได้อีก

“ธีนี่มีดีแค่หน้าตาจริง ๆ หรือไง”

ทำไมถึงเป็นแบบนั้น
แม้รูปร่างหน้าตาจะเปลี่ยนไป แต่ธีรพลก็ยังคงต้องเจอปัญหาแบบเดิม ไม่เคยเปลี่ยน สุดท้ายแม้หน้าตาจะเปลี่ยนไปแล้ว แต่ทุกอย่างก็เหมือนวนกลับมาที่เดิม ไม่เคยมีใครที่คบกันและมองลึกเข้าไปในจิตใจของธีรพลเลยสักคน มีแต่คนที่มองกันแค่ภายนอกเท่านั้น

“......................”

“.....................”

ธีรพลกินข้าวไปเงียบ ๆ และเต็มสิบก็ได้แต่นั่งมองคนที่ยอมมากินข้าวด้วยแต่ก็ไม่ยอมพูดคุยกับเต็มสิบเลยสักคำ

“.....................”

การเลี้ยงฉลองเนื่องในวันเกิดของคุณธีรพลเจ้าหน้าประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัท น่าจะเป็นการฉลองที่มีเพื่อนพ้องร่วมแผนกมากมายมาร่วมงาน ท่ามกลางเสียงดนตรีอึกทึกครึกโครม และมีการเต้นรำ กิน ดื่ม กันอย่างสนุกสนาน เต็มสิบคิดมาตลอดว่ามันอาจจะเป็นแบบนั้น แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงในตอนนี้คืออะไร

ทุก ๆ ปี ธีรพลคงกลับบ้านนอนหลับพักผ่อนใช้ชีวิตตามปกติ แม้จะเป็นวันเกิดของตัวเองก็ไม่เคยใส่ใจ มันคงเป็นแบบนี้มานานหลายปีแล้ว

คงจะนานหลายปีแล้วจริง ๆ ที่ธีรพลใช้ชีวิตตรงข้ามกับสิ่งที่ใคร ๆ คิดแบบนี้

นี่คือการเลี้ยงฉลองวันเกิดที่ธรรมดาที่สุด เพราะธีรพลเป็นฝ่ายเลือกเองว่าจะกินแค่ข้าวธรรมดาที่ร้านอาหารตามสั่งในฟู้ดคอร์ดในห้างสรรพสินค้าแค่นั้น เต็มสิบก็เลยสั่งแค่ข้าวมันไก่หนึ่งจานที่มีน้ำซุปแถมมาด้วย และก็กินไปมองหน้าของธีรพลที่ก้มหน้าก้มตากินไปไม่สนใจคนที่มาร่วมฉลองวันเกิดเลย

“คุณจะเอาแบบนี้จริง ๆ เหรอ”

เอ่ยถามด้วยความสงสัย และธีรพลก็เงยหน้าขึ้นมองเต็มสิบที่เอ่ยถาม

“คุณต้องการให้ผมมากินข้าวเย็นด้วยผมก็มาแล้วนี่ไง คุณยังจะเอาอะไรอีก กินเสร็จก็ต่างคนต่างกลับก็แค่นั้น ผมยอมให้ขนาดนี้แล้วคุณยังไม่พอใจอีกหรือไง”

ไม่ใช่ว่าไม่พอใจ แค่ยอมมากินข้าวด้วยก็ถือว่าบรรลุจุดประสงค์ที่ตั้งไว้แล้ว แต่ความเย็นชานี้มันคืออะไร เต็มสิบไม่ชอบแบบนี้เลย

“นี่คุณเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ คุณเป็นแบบนี้นานแล้วเหรอคุณธีรพล”

จะนานแค่ไหนก็ช่างเถอะ ไม่จำเป็นต้องพูดหรือบอกใคร

“มันเรื่องของผม”

“คุณนี่มันจริง ๆ เลยนะคุณธีรพล”

แล้วยังไง แล้วจะทำไม ถึงจะใช้ชีวิตแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้สร้างปัญหาให้ใครแล้วมันจะเป็นอะไรไป ทำไมต้องทำเหมือนเดือดร้อนกับชีวิตคนอื่นด้วย

“คุณไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับผมเลยด้วยซ้ำ อย่าทำเป็นพูดดีเลยดีกว่า”
ธีรพลด่าเต็มสิบไปแบบตรง ๆ วางช้อนตักข้าวลงเพราะไม่อยากกินข้าวต่อแล้ว

“ผมอิ่มแล้ว คุณกินคนเดียวต่อไปแล้วกัน ที่อยากให้ทำก็ทำแล้ว เราไม่เกี่ยวข้องกัน หลังงานปีใหม่จบ ไม่ต้องมายุ่งกับผมอีก”

เต็มสิบได้แต่ถอนหายใจ ไม่รู้ว่าทำไมธีรพลถึงได้สร้างกำแพงให้ตัวเองสูงขนาดนี้ เต็มสิบไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าธีรพลคิดอะไรอยู่กันแน่

“คุณคิดว่าหน้าตาดี บอสรักคุณมาก ทุกคนให้ความสนใจและให้ความสำคัญกับคุณกันหมด คุณเลยไม่ต้องแคร์ความรู้สึกใครก็ได้เหรอ”

แบบนี้เรียกว่าชวนทะเลาะ และธีรพลก็มองหน้าของเต็มสิบด้วยความโกรธและพร้อมจะทะเลาะด้วยโดยไม่คิดหนี

“ผมมาทำงาน ผมมีหน้าที่ทำงาน จะหน้าตาดีหรือไม่ดี ผมก็เป็นแค่คนทำงานคนหนึ่งที่ใช้ความพยายามและความสามารถอย่างเต็มที่ในการทำให้ตัวเองเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงาน คุณเองก็ทำงานของคุณไป ผมสัญญาว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับแผนกไอทีของคุณอีก คุณก็แค่อย่ามายุ่งกับผมแค่นั้น ทำเหมือนเมื่อก่อน แบบที่เราเคยเป็น แบบที่เราไม่เคยสนใจความรู้สึกกัน”

ใช่
ทำเหมือนเมื่อก่อน
ก็แค่ทำเหมือนเมื่อก่อนไง ไม่เห็นจะยากเลย ก็แค่ทำเหมือนเมื่อก่อน ที่ไม่ต้องแคร์หรือสนใจความรู้สึกกัน ต่างคนต่างก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองไปและถ้ามีเรื่องให้ผิดใจกันก็แค่เหยียบย่ำกันให้จมดินแค่นั้น

“เพราะผมจูบคุณไปเหรอ คุณถึงได้กลับมาเป็นแบบนี้อีกแล้ว”

ถามออกไปตรง ๆ และธีรพลก็ถึงกับชะงักนิ่งค้างกับสิ่งที่เต็มสิบถาม

“คุณไม่คิดอะไรแต่ผมคิดนะ คิดมากจนนอนไม่หลับทั้งคืน ผมก็บอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ คุณจำไม่ได้หรือไง”

ไม่ได้ลืม
แต่มันไม่ใช่เรื่องที่สมควรจำ
เพราะเรื่องโง่ ๆ บ้า ๆ ที่เกิดขึ้น มันก็ทำให้ธีรพลเครียด และนอนไม่หลับหลายคืนแม้กระทั่งคืนที่ผ่านมานี้ก็ยังไม่สามารถข่มตาให้หลับลงได้ ในสมองไม่หยุดคิดเรื่องนี้เลย
แล้วจะพูดถึงอีกทำไม
ธีรพลรู้ดีและพยายามเข้าใจว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะบรรยากาศพาไป โดนหลบหน้าขนาดนั้น แล้วธีรพลยังจะทำอะไรได้อีก นอกจากพยายามทำตัวเหมือนเป็นปกติ รีบ ๆ ลืม ๆ มันไปซะ และกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิม ๆ อย่างที่ควรจะเป็น

“.................”

ธีรพลไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก ลุกขึ้นยืนและเต็มสิบก็คว้ามือของธีรพลเอาไว้ไม่ให้หนี

“ผมทำให้คุณโกรธ ผมขอโทษ แต่อยู่คุยกันให้เคลียร์ก่อน ไม่อย่างนั้นคืนนี้ผมกลับบ้านไปก็คงไม่ได้นอนอีกเหมือน ๆ ทุก ๆ คืนที่ผ่านมาแน่ ๆ และผมไม่รู้จะจัดการความรู้สึกทั้งหมดนี้ที่เกิดขึ้นกับคุณยังไง เราคุยกันอย่างตรงไปตรงมาให้ชัดเจนเลยดีกว่าว่าจะเอายังไง”

ธีรพลดึงมือออกและพยายามบังคับใจไม่ให้อารมณ์โกรธของตัวเองเพิ่มขึ้นมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้

“ถ้าจะทะเลาะกัน ก็เอาให้จบตรงนี้ จะได้ไม่มีอะไรค้างคาใจต่อกันได้มั้ยคุณธีรพล”

ได้
จะเอายังไงก็เอา จะได้จบกันไป ไม่ต้องมีอะไรค้างคาใจต่อกัน ถ้าต้องการแบบนั้น ก็ได้ จะได้ไม่ต้องรู้สึกอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้

“แล้วคุณจะเอายังไง”

สิ่งที่ธีรพลถาม เต็มสิบรอมานานและพร้อมที่จะเปิดใจคุยกันอย่างตรงไปตรงมาไม่ปิดบังความรู้สึกอะไรอีก

“นับจากนี้ไปผมจะจีบคุณ”

“ห้ะ”

ธีรพลถึงกับอ้าปากค้างและเบิกตากว้างขึ้นเพื่อมองหน้าของเต็มสิบให้ชัด ๆ

“คุณก็บอกมา เวลาไหนที่จะให้ผมติดต่อคุณได้ เวลาไหนที่คุณพอจะมีเวลาว่างเพื่อจะได้พูดคุยทำความรู้จักกันอย่างจริงจังบ้าง อะไรที่คุณชอบหรือไม่ชอบคุณก็บอกผม ผมจะได้ทำตัวถูก จะได้ไม่สร้างความเดือดร้อนใจให้คุณและไม่รุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวที่คุณไม่ต้องการให้ใครเข้ามา”

ไม่ใช่สิ แบบนี้มันไม่ใช่ ธีรพลไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้

“ผมอาจจะทำตัวติงต๊องไปบ้าง หรือบางทีก็พูดจาไม่เข้าหู หรือพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องจนทำให้คุณหงุดหงิดโมโห มันมีทั้งที่ผมตั้งใจและไม่ตั้งใจ คุณแค่บอกผมว่าผมทำได้แค่ไหน เราเจอกันครึ่งทาง คุณสบายใจ ผมสบายใจ เรามาลองคบกัน แบบที่ต่างฝ่ายต่างก็สบายใจเถอะ คุณมีความคิดเห็นยังไงบ้าง”

ไม่ใช่
แบบนี้มันไม่ใช่ สิ่งที่ธีรพลคิดเอาไว้

“.....................”

ธีรพลไม่รู้จะตอบออกไปยังไง คิดไม่ถึงว่าเต็มสิบจะพูดเรื่องนี้อย่างตรงไปตรงมาอย่างที่พูดเอาไว้จริง ๆ
 
“ที่ผมพูดมาทั้งหมด มันคือองค์ประกอบในการปรับตัวเข้าหากัน เมื่อคนเราคิดจะคบกันยาว ๆ คุณว่าถูกมั้ย”

ไม่ใช่ว่าถูกหรือไม่ถูก เพราะในเวลานี้ ธีรพลมึนงง เกินกว่าจะคิดตามสิ่งที่เต็มสิบบอกได้ทัน

“ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด”

เต็มสิบถึงกับอยากจะเอาหน้ากระแทกโต๊ะ เมื่ออธิบายอยู่นานแต่ธีรพลไม่ตั้งใจฟังและไม่ยอมเข้าใจสิ่งที่เต็มสิบพูดเลยสักนิด อย่างนั้นก็คงต้องพูดแค่ใจความสำคัญเท่านั้น

“ผมชอบคุณ ก็เลยจะจีบคุณ”

แบบนี้มันเกินไป
แบบนี้มันเกินกว่าที่ธีรพลจะจัดการอะไรได้
หัวใจกำลังเต้นแรง และเหงื่อก็ไหลซึมที่ฝ่ามือ
ธีรพลกำมือและขบริมฝีปากแน่น รู้สึกเหมือนว่าใบหน้าเริ่มร้อนขึ้นเรื่อย ๆ และเริ่มจะไม่สามารถบังคับสีหน้าของตัวเองได้ ก็เลยเมินหน้าหนีหลบสายตาของเต็มสิบไปทางอื่น

“ผม....ไม่..”

คิดไม่ออกว่าต้องพูดอะไร ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี และเต็มสิบก็ถอนหายใจยาวและพยักหน้ายอมรับกับสิ่งที่ธีรพลพูด

“โอเค ถ้าคุณไม่คบกับผม ผมจะเพิ่มมาตรการในการจีบคุณให้เข้มข้นขึ้น ผมไม่ใช่คนที่ตัดใจกับอะไรง่าย ๆ ไม่ว่าเรื่องอะไรผมก็จะพยายามทำมันอย่างถึงที่สุด เรื่องของคุณก็ด้วยเหมือนกัน”

“คุณเห็นผมเป็นอะไรถึงมาพูดกับผมแบบนี้”

เห็นเป็นอะไรงั้นเหรอ
เรื่องเห็นเป็นอะไรนั่นไม่สำคัญหรอก มาถึงขนาดนี้แล้วก็น่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว ไม่น่าต้องถามกันให้มากความ

“ผมก็เห็นคุณเป็นแฟนผมในอนาคตไง”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: EARTHYSS :) ที่ 11-12-2016 21:03:55

อีเต็มสิบหน้าด้านมากกกกกก แต่ก็ดีแล้วใช้วิธีหนีหน้าคงจีบไม่ติด ชนมันเลยตรงๆดีกว่า

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 11-12-2016 21:22:22

เต็มสิบพังทลายกำแพงอันสูงลิบลิ่วของคุณธีให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 11-12-2016 21:30:13

ชนะเลิศ เต็มสิบ !!! มีอะไรไม่เข้าใจอีกไหม คุณธีรพล? ชัด ตรง เข้าเป้า เคลียร์ทุกประเด็น จะจีบละนะ ถ้าโอเคก็ปรับตัวคนละครึ่งทางเข้าหากันแล้วคบกัน ถ้าไม่โอเคก็จะจีบหนักขึ้น  55555555 เอาไงหล่ะ?คุณประชาสัมพันธ์ ลูกรักท่านประธาน จะหนียังไงละทีนี้? 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 11-12-2016 21:31:28

เต็มคุณ(ว่าที่)แฟนปากแข็งต้องจุ๊บเยอะๆ ไปหาบ่อยๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 11-12-2016 21:38:38

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 11-12-2016 21:53:24

กริ๊ดดดดดดดดด เอาใจไปเลยเต็มสิบ

พี่ธีร์คะ. เตรียมตัวโดนจีบได้แล้วววว วู้~เขินเว้ย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 11-12-2016 21:56:50

อื้อ เขินแทนธีรพลเลย
แต่ว่าแอบดีใจไงก็ไม่รู้
ดีใจที่จะมีคนทะลายกำแพงน้ำแข็งนั่น
แล้วเข้าไปให้ความอบอุ่นกับคนที่หลบอยู่ข้างหลังซักที

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 11-12-2016 22:01:56

สุดยอด เต็มสิบได้ใจมาก แรงชัด จัดเต็ม  o13

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 11-12-2016 22:12:23

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: graciej ที่ 11-12-2016 22:21:55

“ผมก็เห็นคุณเป็นแฟนผมในอนาคตไง”

บูมมมมมม
พลังทำลายล้างอันดับสิบ
เต็มสิบรุกแรงมาก :heaven :z3:  :z2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 11-12-2016 22:23:16

ชอบๆๆๆๆๆเต็มสิบ
ชอบความตรงไปตรงมาแบบมีประโยชน์

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 11-12-2016 22:28:56

อยากจะกล้าได้เท่าครึ่งนึงของพี่เต็มสิบบ้าง 555555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 11-12-2016 22:40:21

ป่วยการที่จะหนีแล้วคุณธี เต็มสิบประกาศสู้ไม่ถอยซะขนาดนี้

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 11-12-2016 22:41:51

รุก เร็ว แรง มากค่ะคุณเต็มสิบ
ใช้แผนดับเครื่องชนแบบนี้กะจะไม่ให้คุณธีรพลประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดตั้งตัวรับได้ทันใช่มั้ย
คุณธีรพลน่าจะเห็นใจคุณไอทีเขานะ เป็นห่วงซะขนาดนี้
กลัวว่าถ้ายังค้างคาใจจะพาให้คุณธีนอนไม่หลับ ขอบตาดำคล้ำ เสียตำแหน่งประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดไป

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 11-12-2016 22:50:19

เต็มสิบ เอ็งตรงม๊ากกกกกก ตรงสุดๆ
ขอคารวะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 11-12-2016 22:55:16

เต็มสิบสู้ๆ   ขอให้ธีใจอ่อนเร็วไป  อยากอ่านฉากหวานๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 11-12-2016 23:04:13

ช่วยจีบแบบจัดหนักเลยนะเต็มสิบ เอาให้คุณธีดิ้นไม่หลุดเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 11-12-2016 23:21:28

555 วู้ววว~~~ปรบมือให้กับความหน้าด้านหน้าทนหน้าตื้อให้กับเต็มสิบ ทำดีมากกก  :katai2-1: 55555 คนแบบธีมันต้องเจอคนแบบเต็มสิบนี้ละ น้อคภายในสามยก 55555 รุกเลยๆ เอะอะจับจูบๆ **โดนธีตีพลัวะ** 55 รอๆมาตราการขั้นสูงพิชิตกำแพงใจธีนะ อิอิ  :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 11-12-2016 23:21:52

โอ้...เต็มสิบตอบได้ตรงใจสุดๆ
“ผมก็เห็นคุณเป็นแฟนผมในอนาคตไง”
ธี มีคนใส่ใจแล้วนะ แสดงว่าเขาสนใจธี จริงๆ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 11-12-2016 23:33:03

เต็มสิบสมชื่อจริงๆ ให้ไปเลยคะ เต็มสิบ ตรงสุดๆแต่โดนใจ :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 11-12-2016 23:38:07

เอาแล้ววว เต็มสิบจีบแล้วววว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 11-12-2016 23:41:23

“ผมก็เห็นคุณเป็นแฟนผมในอนาคตไง” อื้อหือ ะี่เต็ม สุดยอดเลยประโยคนี้  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 11-12-2016 23:51:36

หง้ออออ ธีรพลครับ ทำอะไรสักอย่างสิ
ไม่งั้นคืนนี้นอนไม่หลับแน่เลย
โดนรุกซะขนาดนั้น อิจฉานะเนี่ย
 :katai1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: xหยกน้อยx ที่ 12-12-2016 00:45:54

สนุกดีคะอยากให้ได้กันเร็วๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 12-12-2016 01:13:26

 :mc4:



ดีๆๆๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 12-12-2016 03:14:19

ได้ใจจริงๆคำสุดท้าย
รุกแรงแบบนี้ได้แฟนแน่ค่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 12-12-2016 07:15:42

555 ชอบเต็มสิบมาก
ตอบถูกใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 12-12-2016 07:49:32

 เต็มสิบ  You'are my idol!   :katai4: :katai4:



ดีๆๆๆ
[/quote]

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: sirinami ที่ 12-12-2016 19:08:54

แบบนี้ก็ได้เหรอเต็มสิบ. แต่เราชอบมากกกนะ5555.    o13 o13

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 12-12-2016 22:44:24

เต็มสิบนี่ของเขาแรงจริง :hao7:

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 12-12-2016 22:51:33

IT is เต็มสิบ.16

ไม่มีคำตอบอะไรกลับมา เต็มสิบไม่ได้คาดคั้นหรือต้องการจะได้คำตอบ ยังใช้ชีวิตเหมือนปกติทุกวัน ทำงานเหมือนทุกวัน ปวดหัวกับการอยากได้อย่างใจของแต่ละแผนกเหมือนเดิม และแม้จะบอกให้จดข้อความเอาไว้เพื่อให้สามารถตรวจสอบระบบและแก้ปัญหาได้เบื้องต้นก็ไม่เคยมีใครคิดจะทำตาม  สุดท้ายก็ยังต้องเรียกหาแต่ไอทีซัพพอร์ตเหมือนเดิม ทั้งที่บางปัญหาก็แก้ได้ง่าย ๆ แต่ไม่คิดจะทำกัน

“นี่เขาคงคิดว่ากูใช้โปรแกรมเวิร์ดเก่งมากเลยสินะ ถึงได้เรียกกูไปช่วยตั้งค่าหน้ากระดาษให้ แม่ง ชิบหายเหอะ กูแทบไม่เคยแตะเลยด้วยซ้ำ แล้วอีกอย่างกูไม่ได้ทำบริษัทขายเครื่องกรองน้ำนะ เครื่องกรองน้ำที่บ้านเสีย เสือกโทรหากูซะงั้น กูไม่ใช่ช่างซ่อมเครื่องกรองน้ำ เขาเห็นกูเป็นอะไรวะ ซูเปอร์แมนหรือไง"

เต็มสิบได้แต่บ่นพึมพำและส่ายหน้าด้วยความกลุ้มใจ และมองไปที่ฐาปัตย์ที่นั่งเงียบอยู่นาน

“ยังไงล่ะมึง ตกลงไอ้เฟืองนี่เอายังไง งานการมันจะไม่ทำใช่มั้ย ลาพักร้อนห่าอะไร สิทธิ์จะหมดแล้วนะนั่น”

ฐาปัตย์ได้แต่ถอนใจยาวและกลุ้มใจกับเรื่องของมะเฟืองไม่เลิก

“มันบอกว่ามันจะออก สิ้นเดือนนี้”

อ้าว ไอ้นี่ก็เรื่องเยอะอีกคนแล้ว

“งี่เง่า แค่ดูดปากกันไปที เสือกเรื่องเยอะ มึงไปเคลียร์กันตรง ๆ ไป ไม่ใช่มาอ้อมโลกกันอยู่อย่างนี้”

ก็อยากจะเคลียร์กันอยู่หรอกนะ แต่มันมีอะไรมากกว่านั้นที่ทำให้ไม่รู้จะเคลียร์ยังไงนี่สิ

“ที่จริงมันมากกว่านั้นว่ะพี่เต็ม”

“ห้ะ มึงว่าไงนะ”

เต็มสิบรีบหันกลับไปมองรุ่นน้องที่พูดเรื่องน่าตกใจให้ได้ยินทันที

“ไวไฟชิบหายเลยพวกมึง”

“ไม่ใช่ว่าไวไฟหรอกพี่เต็ม ยังไม่ได้มากกว่านั้น แต่ก็เยอะอยู่”

เออ เจริญล่ะงานนี้

“เคลียร์กันเองแล้วกัน กูไม่ยุ่งด้วยดีกว่า”

ฐาปัตย์ไม่รู้จะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง ได้แต่นั่งถอนหายใจอีกหลายครั้งด้วยความกลุ้มใจ และเต็มสิบก็หันกลับมามองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่กำลังรันระบบอีกครั้ง

“พี่จะไม่ช่วยผมจริง ๆ เหรอ”

กูก็อยากจะช่วยพวกมึงอยู่หรอกนะ แต่ปัญหาของกูก็ยังแก้ไม่ได้เลย

“ให้กูช่วยยังไงล่ะไอ้ห่า ขนาดกูยังไม่ถึงขั้นมึงนะกูยังกลัวใจคนที่กูไปยุ่งด้วยชิบหาย  นี่เรื่องของตัวเองกูยังจะเอาตัวไม่รอดเล้ยยยย จะเอาปัญญาที่ไหนไปช่วยมึ้งงงงงง”

+++

.....สวัสดีวันเสาร์ แสนสุขใจ.....

ภาพดอกไม้สีสันสดใส พร้อมกับข้อความทักทายยามเช้าที่เป็นที่นิยมของผู้มีวัยวุฒิที่นิยมใช้กัน ถูกส่งให้ธีรพลในเช้าวันหนึ่งและธีรพลก็อ่านข้อความนั้นและขมวดคิ้วมุ่น กำลังจะวางโทรศัพท์ลงก็มีข้อความอื่นตามมา

“อ่านแล้วไม่ตอบ ต้องโดนกอดหนึ่งที”

สติกเกอร์หมีและกระต่ายกอดกันมีรูปหัวใจประกอบถูกส่งตามมาด้วย และธีรพลก็หยิบข้อความมาพิมพ์ตอบกลับ
“อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาร์สุขสำราญ ขอให้เบิกบานหัวใจเช่นกัน”

หืออออออ
นี่คืออะไร หมายความว่ายังไงวะ
เต็มสิบมองข้อความที่ถูกส่งกลับมาอย่างไม่เชื่อสายตา และรีบพิมพ์ข้อความตอบกลับไป

“คุณยังสบายดีอยู่ใช่มั้ย ไม่ได้ป่วยไม่ได้เป็นอะไรใช่มั้ย”

“เปล่า ผมสบายดี  ผมก็ตอบแบบนี้กับทุกคนแหละ กับลูกค้าหรือใครก็ตามที่จะมีประโยชน์กับผมในอนาคตผมก็ตอบกลับไปแบบนี้ทุกคนนะ เรื่องธรรมดา”

โดนบอกแบบนั้น เต็มสิบก็เลยรู้สึกเหมือนดีใจเก้อ ส่งสติกเกอร์การ์ตูนร้องไห้กลับไป และส่งสติกเกอร์รูปการ์ตูนอื่น ๆ ที่แสดงความเสียใจตามไปอีกหลายตัว

“กินข้าวหรือยังครับคุณธี”

“ยัง”

เต็มสิบคิดว่าแบบนี้มันแปลกเกินไป อยู่ดี ๆ คุณธีรพลก็ตอบกลับมาแบบตรงไปตรงมา ไม่แสดงอาการแปลก ๆ เหมือนอย่างที่คิดเอาไว้

“ผมก็ยังไม่ได้กิน ผมไปกินข้าวบ้านคุณได้มั้ย”

แกล้งลองถาม รู้คำตอบอยู่แล้ว ว่าอาจจะโดนด่าหรือถูกปฏิเสธ แต่น่าแปลกนอกจากธีรพลไม่ปฏิเสธ ยังตอบกลับมาด้วยท่าทีที่เป็นมิตรอีกด้วย

“ได้”

ทำไมง่ายนักวะ ทำไมถึงตอบรับง่าย ๆ แบบนี้มันผิดปกติเกินไป
เดาไม่ถูกว่าธีรพลมีแกำลังคิดจะทำอะไร แต่เต็มสิบก็ไม่คิดจะหลีกเลี่ยง
จะยังไงก็เถอะ พูดไปแล้วก็พร้อมจะทำตามที่ตัวเองพูด

“แล้วเจอกันครับ”

“อือ แล้วเจอกัน”

+++

แล้วเต็มสิบก็เข้าใจได้ทันที ว่าเพราะอะไรธีรพลถึงยอมให้มาหา ให้มากินข้าวด้วย ก็มันเพราะแบบนี้ยังไงล่ะโว้ยยยยยยยยยยยยย

“คุณทำไมเป็นคนแบบนี้วะ ผมไม่น่าโง่หลวมตัวมาบ้านคุณวันนี้เลย”

เต็มสิบบ่นไม่หยุด และธีรพลก็พยักหน้าตาม

“ผมถนัดหาผลประโยชน์จากคน พูดเองไม่ใช่เหรอว่าจะจีบผม มาช่วยขัดพื้นแค่นี้ จะเป็นไรไป”

มันใช่แล้วเหรอวะ
แบบนี้มันไม่ใช่แล้วโว้ยยยยยยยยย

“ขอพักกินน้ำหน่อย”

“ไม่ได้ ขัดพื้นให้เสร็จแล้วค่อยกิน”

“แต่ผมเหนื่อยแล้ว”

“ทำไปอย่าบ่น”

“ผมไม่ใช่คนใช้คุณนะ”

“ก็ไม่ใช่ไง ผมยังไม่ได้ว่าคุณเป็นคนใช้เลย บ่นแล้วก็ขัดไปด้วย เร็ว ๆ”

“คุณธี!”

“จ๋า”

เสียงขานรับที่ธีรพลตอบกลับมามันยิ่งทำให้เต็มสิบโมโหหนักขึ้นเรื่อย ๆ
ก็แล้วทำไมต้องตอบแบบนี้ด้วยวะ ตอบแบบนี้ ด่ากันยังดีกว่า แล้วใครมันจะไปกล้าขัดใจ แล้วจะให้พูดอะไรได้อีก ถึงโมโหแค่ไหนก็ต้องลงแรงขัดพื้นต่อไปห้ามหยุดจนกว่าพื้นจะสะอาด

“คุณเต็มสิบ ช่วยธีขัดพื้นหน่อยนะครับ ถ้าคุณไม่ช่วยก็ไม่มีใครช่วยผมแล้วจริง ๆ นะ”

ให้มันได้อย่างนี้สิวะ ให้มันได้อย่างเน๊  เออเอาเข้าไป ธีอย่างนั้น ธีอย่างนี้ เอาให้กูขัดพื้นจนมือหักตายไปเลยสิโว้ยยยยยย แม่งเอ้ยยยยย
ทำบ้าอะไรอยู่วะเนี่ย ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยจีบใครด้วยการลงทุนมาขัดพื้นลานบ้านให้มาก่อนเลยในชีวิต ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยตั้งแต่เกิดมาเป็นการลงทุนที่โคตรเหนื่อยเลย

“แตงกวา ไปไกล ๆ ทำงานอยู่นะโว้ย ใช่เวลาเล่นหรือไงวะ”

เต็มสิบเอ็ดหมาโกลเด้นตัวใหญ่ของธีรพลที่มาวุ่นวายวิ่งไปวิ่งมาไม่หยุด นึกว่ากำลังเล่นด้วย แต่นอกจากแตงกวาไม่ยอมหยุดแล้ว ยังนึกว่าเต็มสิบกำลังเล่นด้วย เลยยิ่งกระโดดไปมา

“แตงกวาเก่งมาก แตงกวาช่วยพี่เต็มขัดพื้นใช่มั้ยครับ”

ช่วยขัดบ้าอะไรล่ะ ช่วยทำให้เละยิ่งกว่าเดิมน่ะสิ

“คุณก็อย่ามัวแต่พูดมากได้มั้ย มีหน้าที่ฉีดน้ำก็ทำสิ เนี่ย ตรงนี้เร็ว ๆ ยืนเก็กหล่ออยู่ได้”

แบบนี้เรียกว่าโกรธ เรียกว่าโมโห เรียกว่าไม่พอใจ และถึงจะไม่ชอบใจแค่ไหน เต็มสิบก็ยังต้องทำงานต่อไปอยู่ดี และธีรพลก็หัวเราะขำที่เห็นเต็มสิบหงุดหงิดโมโห

“หัวเราะดีไปเถอะ คุณเป็นแฟนผมเมื่อไหร่จะเอาคืนซะให้เข็ด”

นั่นมันสมควรพูดออกมาจริง ๆ เหรอ

“คุณจะให้ผมขัดพื้นให้บ้านคุณคืนบ้างหรือไง”

ใครจะไปทำแบบนั้นวะ โง่เง่าเกินไปแล้ว

“ผมจะปล้ำคุณต่างหากล่ะ  พูดแล้วก็โมโห แม่ง”

เต็มสิบยังบ่นไม่เลิก แต่ก็ยอมขัดพื้นบ้านให้ธีรพลแต่โดยดี และธีรพลก็หัวเราะออกมาด้วยความขำ ไม่ใช่ขำเพราะคำพูด แต่ขำเพราะคนพูดพูดไปโมโหไป แต่ก็ยังออกแรงขัดพื้นไปด้วยอยู่ดี

“แต่ตอนนี้ขัดพื้นให้สะอาด ๆ ก่อนแล้วกันนะ เรื่องอื่นค่อยมาว่ากันทีหลังนะครับคุณเต็ม”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 12-12-2016 23:02:49

ด้านได้อายอดสินะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.15) หน้า 9
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 12-12-2016 23:02:58

คุณธีร์แกล้งเต็มสิบแน่ๆ 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 12-12-2016 23:10:03

ทำไมรู้สึกเหมือนคุณธีกำลังอ่อยเต็มสิบ ฮา

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 12-12-2016 23:13:30

เขาทำกันแบบนี้เหรอ  อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 12-12-2016 23:20:24

ฮือออ น่ารักทั้งเต็มสิบทั้งคุณธีเลย
มีจ๋าด้วยอะ  มีองมีอ้อนด้วยนะ
เต็มสิบก็นะ แพ้เลยจ้า ยอมเลย55555555
เราเข้าใจนายนะ  เรายังรู้สึกว่าแม่งโคตรน่ารักเลยอะ
555555555555555
สู้นะเต็มสิบขัดให้สะอาด แล้วจับฟัดให้เต็มที่
ก๊ากกกก55555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 12-12-2016 23:31:09

 o18

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 12-12-2016 23:34:51

555. หลอกล่อไปขัดพื้น,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: Foggy Time ที่ 12-12-2016 23:39:02

ขำ คุ่นี้ 55555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-12-2016 23:44:47

ไม่สนิทกันเขาไม่เรียกไปขัดพื้นหรอกนะคะ คุณธีนี่ก็อ้อยน่าดูเลย #มันใช่ม้ายยย 5555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 12-12-2016 23:45:03

อ่อยกันแบบนี้เลยหรอคุณธี จริงๆอยากเจอพี่เต็มสิบก็บอกมา ไม่ใข่อ้างว่าหาคนถูบ้านนนนน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: xหยกน้อยx ที่ 12-12-2016 23:56:16

ชักอยากอ่านเรื่องลูกน้องของเต็มสิบแล้วคะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 13-12-2016 00:08:05

 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 13-12-2016 00:13:35

เห็นอนาคตรำไร  555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 13-12-2016 00:16:01

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 13-12-2016 00:18:15

อ่านแล้วยิ้มตามเลย คุณธีน่ารัก :hao3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 13-12-2016 00:24:31

อุ้ย เขินอยุดี 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 13-12-2016 06:45:52

จดแต้มไว้นะเต็มสิบ รอถอนทุน #สมุดจดพอไหม??

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-12-2016 06:50:16

เต็มโดนคุณธีเล่นหนักมาก คือขัดลานบ้านเหนื่อยไง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 13-12-2016 06:54:39

ไม่เป็นไรนะเต็มสิบ ขัดพื้นเสร็จก็ได้กินข้าวสมความตั้งใจละ
 :m20:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 13-12-2016 10:35:57

พี่เต็มจีบเข้าแล้วก็ลงทุนหน่อย เอ้าขัดพื้นต่อไป  :hao3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 13-12-2016 12:29:12

แหม่ คุณธี คราวนี้เป็นฝ่ายเหนือกว่าเนอะ ต้องเอาให้คุ้ม
แต่แกล้งเขาไว้มากๆ ระวังเต็มสิบเอาคืนหนักหน่วงหลังได้เป็นแฟนอย่างที่ปากว่านะคะ หุหุ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 13-12-2016 15:37:01

เมื่อหน้าด้านเจอเจ้าเล่ห์

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 13-12-2016 16:52:50

โอ้ยยยยยยย 555555 นี่มันพ่อบ้านใจกล้าชัดๆ
ยังไม่ได้เป็นอะไรกับเขาเลยนะคุณณณณณณ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 13-12-2016 17:42:43

ธี ฉลาดมากกกกก  :hao3: :hao3: :hao3:
ไหนๆ เต็มสิบ ก็มาจีบก็มาจีบธี
แล้วขัดพื้นไปด้วย พื้นก็สะอาด วิน-วิน ทั้งคู่
แต่ธี ลืมคิดไปปะ
ความใกล้ชิดระหว่างกัน มันก็เพิ่มขึ้นด้วยนะ 
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: 

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 13-12-2016 19:07:09

คนมีจุดอ่อนก็มักจะเป็นเยี่ยงนี้แล ทำใจเถอะค่ะคุณเต็มสิบ
ธีรพลนี่ร้ายไม่เบา ทำเขาไว้มากเดี๋ยวเขาเอาคืนขึ้นมาจริงๆแล้วจะลำบากหัวใจน้า

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 13-12-2016 20:01:20

เมื่อหน้าด้านเจอเจ้าเล่ห์

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: sirinami ที่ 13-12-2016 20:26:19

 o13 555คุณธีเก่งมากมาแล้วก็ชอบเต็มสิบที่เป็นแบบนี้แหละ. มาสั้นแต่ดีต่อใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 14-12-2016 05:55:03

น่าสงสารเต็มสิบ
คุณธีนี่ก้เข้าใจพูดนะ555555
จะใช้งานนี่พูดซะหวานเลย
คนจีบนี่ก้ละลายไปหมดแล้วค่ะ
พูดงี้มีบ้านขายบ้านมีรถขายรถ
ใช้งานอะไรบุกน้ำลุยไฟคงทำหมด
ทาสรักชัดๆ5555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.16) หน้า 10
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 14-12-2016 13:04:52

จีบเลยยยยยย
เต็มสิบทำดี
คึคึ อ่านแล้วลุ้น เขินมาก

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 14-12-2016 23:15:59

IT is เต็มสิบ.17   

เต็มสิบนอนคว่ำหน้าอยู่ที่เก้าอี้ตัวยาวหน้าบ้านของธีรพล ลักษณะโดยรวมคือหมดแรง ลักษณะแยกย่อยเฉพาะคือ “งอน”

“ดื่มน้ำมั้ยครับ ดับกระหาย คลายร้อนไง ทำงานมาทั้งวันแล้ว”

“ไม่ต้องมายุ่งกับผมเลย ผมไม่กิน”

“กินข้าวมั้ย หิวข้าวหรือเปล่า กินข้าวได้นะ”

“ไม่ คุณไม่ต้องมาพูดดีเลย คุณใช้ผมขัดพื้น ทั้งเหนื่อยทั้งเมื่อยจนหลังจะหักมือจะหักตายอยู่แล้ว”

เต็มสิบยังคงบ่นไม่เลิกและยังซุกหน้าอยู่ที่แขน ไม่ยอมเงยหน้ามาคุยกับธีรพลเลย

“ถ้าอย่างนั้น กินขนมมั้ยล่ะ”

“ไม่เอา คุณไม่ต้องมาหลอกทำดีกับผมเลยนะ คุณแม่งแกล้งผมชัด ๆ เรียกผมมา หลอกให้ผมดีใจ ที่ไหนได้เรียกมาใช้งาน หลอกลวงกันชัด ๆ”

ธีรพลไม่โกรธที่โดนต่อว่า แต่หัวเราะออกมาด้วยความขำ และเต็มสิบที่ซุกหน้าอยู่ที่แขนก็หันมามองคนที่ยังหัวเราะและเห็นเป็นเรื่องสนุก

“คุณหัวเราะทำไม คุณง้อผมเลยนะ”

นี่คือข้อเรียกร้องที่เต็มสิบเสนอให้ธีรพลทำและธีรพลก็เลิกคิ้วขึ้นสูง และเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“คุณจะให้ผมง้อยังไง”

ก็ไม่ยังไงหรอก ทำอะไรที่ง่าย ๆ ที่คุณพอจะทำได้ไง

“ทำท่าน่ารัก ๆ ให้ดูหน่อยสิ ทำมือม้วน ๆ แนบแก้มแบบนี้ แล้วก็ร้องเมี้ยวววว ด้วย”

การทำแบบนั้นมันคือเรื่องไร้สาระที่สุดและเต็มสิบไม่คิดว่าคนอย่างที่ธีรพลจะยอมทำ ถ้าไม่ด่ากลับมาแรง ๆ ก็คงลุกขึ้นเดินหนีแน่ ๆ แต่สิ่งที่เต็มสิบเห็นคือธีรพลพยักหน้าและคิดภาพตามที่เต็มสิบพูด

“เต็มสิบหายงอนนะครับ เมี้ยววววว”

“..................”

“..................”

“..................”

ไม่ใช่แค่ร้องว่าเมี้ยว แต่จัดเต็มด้วยคำพูดประกอบมาให้ด้วย และเต็มสิบก็ซุกหน้ากลับลงไปที่แขนของตัวเองเหมือนเดิม บ่นพึมพำด้วยความหนักใจ ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากต้องพยายามหนีจากภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า

“ทำไมชอบหลอกให้ดีใจอยู่เรื่อย ผมเขินนะ ทำไมคุณถึงทำแบบนี้”

อ้าว
อยากให้ทำก็ทำให้แล้วนี่ไง แล้วยังมีอะไรไม่พอใจอีก ทำไมถึงไปซุกหน้าอยู่แบบนั้นแล้วทำไมต้องต่อว่ากันด้วย ตกลงแบบที่ทำไปนี่มันใช้ได้หรือไม่ได้ หรือยังไง

“สรุปว่าผมง้อสำเร็จมั้ย ให้ทำท่าอะไรพวกนี้ผมทำบ่อย เวลาไปข้างนอก เวลาขึ้นเวทีมันก็มีแบบนี้ตลอด คุณเป็นอะไรของคุณ พูดมาได้ว่าเขิน บ้าหรือไง ก็คุณเป็นคนบอกให้ผมทำเอง ผมก็ทำให้แล้ว ยังจะเอาอะไรอีก”

เต็มสิบไม่ได้คิดจะเอาอะไรทั้งนั้น เพราะภาพที่เห็นมันทำให้รู้สึกแย่ยิ่งกว่าแย่เพราะมันมีผลกับจิตใจอย่างรุนแรง

“คนอื่น ๆ เห็นคุณทำแบบนี้กันหมดแล้วเหรอ”

ใช่สิ
บนเวที บางครั้งก็มีสารพัดเหตุการณ์เฉพาะหน้าที่ไม่คาดฝันให้แก้ปัญหาอยู่เสมอ สิ่งที่เต็มสิบให้ทำก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร คนทั่วไปที่เห็นต่างก็ชื่นชอบกันทั้งนั้น  ธีรพลก็เลยไม่รู้สึกว่าแปลกที่จะให้ความบันเทิงเพื่อแลกกับการได้โปรโมทบริษัท เพราะมันคือหน้าที่และเป็นภาระงานที่ธีรพลต้องทำเป็นประจำ
 
“ใคร ๆ เขาก็เห็นกันจนเบื่อแล้ว”

เต็มสิบถึงกับถอนหายใจยาว และรู้สึกเหมือนว่าอาการ”งอน” กำลังเพิ่มทวีคูณสูงขึ้นไปอีกหลายเท่า

“แต่ผมเพิ่งได้เห็นเนี่ยนะ”

ทำไมต้องทำเสียงแบบนั้นด้วย ธีรพลไม่เข้าใจว่าเต็มสิบเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำท่าทางแบบนั้น

“แล้วตัวเปียกขนาดนี้ไม่คิดจะอาบน้ำเหรอ ไม่กลัวจะไม่สบายหรือยังไง”

ธีรพลเอ่ยถามคนที่นอนนิ่ง ๆ หมดเรี่ยวหมดแรงที่จะทำอะไรได้อีกเพราะถูกใช้งานอย่างหนัก

“เป็นห่วงมั้ย”

ก็แค่ถาม แต่ไม่ได้คาดหวัง และธีรพลก็มองหน้าของเต็มสิบนิ่ง ๆ และตอบคำถามที่เต็มสิบถาม

“เป็นห่วงสิ”

ทำไมถึงได้ตอบแบบนี้ ตอบเพื่อหลอกให้ดีใจเฉย ๆ ใช่มั้ย
ดีใจที่ได้ยิน แต่ก็ไม่รู้ว่าธีรพลจะพูดอะไรอีกเพื่อทำให้เสียใจ เต็มสิบซุกหน้าลงที่แขนอีกครั้ง และคราวนี้ธีรพลเลยแตะมือเบา ๆ ที่เส้นผมของคนที่นอนคว่ำหน้าอยู่ ลูบไล้เล่นแผ่วเบาและเต็มสิบที่กำลังนอนหลับตาก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากฝ่ามือของธีรพลที่กำลังลูบผม

“พูดจริง ๆ ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวไม่สบาย”

เต็มสิบไม่รู้ว่าธีรพลพูดแบบนี้เพราะอะไร แต่ถึงจะมีอะไรแอบแฝงเต็มสิบก็ไม่คิดจะตั้งคำถามยอมทำตามง่าย  ๆ ไม่คิดอะไรให้ยุ่งยาก ไม่งอแงไม่งี่เง่า ไม่ทำให้ธีรพลต้องง้อนาน รีบลุกขึ้นทันทีและรับผ้าขนหนูที่ธีรพลส่งให้ ยืนขึ้นและเดินเข้าบ้านไปอาบน้ำ กลายเป็นเด็กว่าง่ายแต่โดยดีและธีรพลก็แค่มองตาม

ไม่อยากคิดอะไรมาก ไม่ได้ต้องการให้ชีวิตซับซ้อนไปมากกว่านี้
เจ็บมาเยอะ เสียใจมาไม่รู้กี่ครั้ง ถ้าจะเปิดโอกาสให้เต็มสิบเข้ามาสักคนจะเป็นไรไป ถึงจะพยายามหนีเท่าไหร่ เต็มสิบก็ยังจะเข้าหาอยู่ดี

ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะหลบเลี่ยง ก็แค่เผชิญหน้ากันตรง ๆ
ถ้าไปด้วยกันไม่ได้ ค่อยถอยมาตั้งหลักทีหลังก็ยังทัน กับเรื่องความรู้สึกธีรพลไม่คิดว่าจะเจ็บปวดใจไปมากกว่าที่เคยรู้สึกอีกแล้ว และครั้งนี้ก็ลองให้โอกาสตัวเองดูอีกสักครั้ง ถ้าไม่กล้า ถ้าไม่ลองจะรู้ได้ยังไงว่าดีหรือไม่ดี

+++

มืดแล้ว และธีรพลก็มองไปที่คนที่นอนหลับสนิทอยู่บนโซฟา เต็มสิบไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าแบกคอมพิวเตอร์โน้ตบุคมาด้วยหนึ่งเครื่อง และวุ่นวายอยู่กับการทำสิ่งที่ธีรพลไม่เข้าใจ
เราต่างคนต่างอยู่ในมุมของตัวเอง ทำสิ่งที่ต้องทำโดยไม่ก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของกันและกัน คอมพิวเตอร์ยังเปิดค้างเอาไว้ และเต็มสิบก็นอนเหยียดยาวกอดหมอนอิงหลับไปตั้งแต่บ่าย

“เต็ม เอากุญแจมอเตอร์ไซค์มาให้ยืมหน่อย”

ธีรพลแตะฝ่ามือเบา ๆ ที่ไหล่ของคนที่นอนหลับเพราะไม่ต้องการให้เต็มสิบตกใจตื่นและเต็มสิบที่นอนอยู่ก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นและลืมตาขึ้นมองหน้าของคนที่มาปลุก

“อือออออ ไปไหนอ่ะ”

ยกแขนขึ้นและบิดตัวไปมาเล็กน้อยเพื่อคลายกล้ามเนื้อและธีรพลก็แบมือขอกุญแจรถมอเตอร์ไซค์จากเต็มสิบ

“จะไปหน้าปากซอย หิวแล้ว”

เต็มสิบไม่ได้ยื่นกุญแจรถให้ แต่ลุกขึ้นนั่งและเสยผมที่ยุ่งเหยิงให้เข้าที่

“งั้นเดินไป”

ไม่ให้ก็น่าจะบอกกันดี ๆ ไม่น่าจะพูดจากวน ๆ ด้วยการบอกให้เดินไป

“รู้จักคำว่าโมโหหิวมั้ย”

ธีรพลเริ่มข่มขู่เต็มสิบแล้ว และเต็มสิบก็อมยิ้ม เวลาที่ได้เห็นสีหน้าแบบอื่น ๆ ของธีรพลบ้าง

“รู้สิ กำลังจะโดนแดกหัวอยู่นี่ไง จะไม่รู้ได้ยังไง”

เออ รู้ก็ดี ถ้ารู้แล้วก็เอากุญแจรถมาเร็ว ๆ

“อย่าลีลา”

โดนข่มขู่รอบสองและเต็มสิบก็ตีมือของธีรพลที่แบมือขอกุญแจรถเบา ๆ

“ไม่”

ธีรพลไม่ได้ง้อ แต่ลุกขึ้นยืนและกำลังจะเดินออกจากบ้าน แต่เมื่อหันไปมองก็เห็นเต็มสิบเดินตามออกมาด้วย

“อะไร”

ก็ไม่อะไรหรอก ไม่มีอะไรเลย

“เดี๋ยวเดินไปเป็น........”

ธีรพลไม่เข้าใจว่าเต็มสิบจะลากเสียงยาว ๆ และทำสีหน้าครุ่นคิดไปทำไม

“เป็นอะไร”

ที่ถามไม่ได้ถามด้วยความสงสัย แต่ถามไปแบบไม่มีเหตุผลและทั้งธีรพลและเต็มสิบก็เดินออกจากบ้านมาพร้อมกัน

“พูดได้เหรอ”

“เป็นอะไร ทำไมถึงจะพูดไม่ได้”

ก็ไม่ทำไมหรอก

“จะบอกว่าเดี๋ยวเดินไปเป็นเพื่อนก็พูดไม่ได้ เพราะไม่ได้อยากเดินไปเป็นเพื่อน อยากเดินไปเป็นอย่างอื่นมากกว่า”

อ่อ
แบบนี้คงเป็นมุกหนึ่งที่ใช้ในการจีบ

“เดินไปเป็นแฟนเลยมั้ย”

ธีรพลก็แค่ถามออกไปตรง ๆ และเต็มสิบก็หัวเราะออกมาด้วยความขำ ที่คนที่เดินด้วยกันเป็นคนตรงไปตรงมามากกว่าที่คิด

“แล้วยอมให้เป็นเลยมั้ย”

ธีรพลไม่ตอบ แต่แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน และเดินตรงไปเรื่อย ๆ โดยมีเต็มสิบเดินอยู่ข้าง ๆ

“ขัดพื้นไม่พอใช่มั้ย อยากออกมาเดินไกล ๆ อีก อย่ามาบ่นทีหลังก็แล้วกัน”

ที่ออกมาเดินด้วยกันตอนมืดแบบนี้และไม่ยอมให้ธีรพลออกมาคนเดียวเพราะมันมีเหตุผล

“ก็ถ้าขี่มอเตอร์ไซด์ออกมา มันทำแบบนี้ไม่ได้ไง”

ไม่ใช่แค่พูด แต่เต็มสิบคว้ามือธีรพลมาจับเอาไว้และธีรพลก็หันไปมองที่มือของตัวเองที่ถูกเต็มสิบจับ

“ทำอะไร”

“ก็เห็นอยู่แล้วว่าจูงมืออยู่ ยังมาถามอีก”

อ่อ
สรุปคือว่าไม่ให้ถาม
ธีรพลไม่ได้ดึงมือหนี แต่ยอมให้เต็มสิบทำอย่างที่อยากจะทำและเต็มสิบก็หันไปมองธีรพลที่ไม่ได้ต่อว่าหรือพูดจาแปลก ๆ เหมือนอย่างที่คิดเอาไว้

“ไม่ด่าหน่อยเหรอ”

“ด่าทำไม”

“ก็เนี่ยผมจับมือคุณอยู่”

“ด่าทำไม ด่าไปก็จะจับอยู่ดี”

ก็จริง คุณธีรพลนี่เป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายกว่าที่คิดอีกนะ  เต็มสิบถึงกับยิ้มกว้างและหัวเราะออกมาเสียงเบา

“งั้นถ้าจูบหรือมากกว่านี้ก็ได้สิ เพราะถึงห้ามผมก็จะทำอยู่ดี”

ได้คืบจะเอาศอก และเต็มสิบก็เริ่มจะหาเหตุผลในการเอาเปรียบมากขึ้นเรื่อย ๆ

“เยอะแระ”

โดนต่อว่าและธีรพลก็เริ่มดึงมือออก กลายเป็นเต็มสิบที่ต้องยื้อเอาไว้ไม่ปล่อยและทำเสียงอ่อยเพราะกำลังทำให้ธีรพลโมโห

“โอเคครับโอเค แค่จับมือ ผมจะไม่พูดมาก ไม่กวนประสาทคุณแล้ว”

ธีรพลก็แค่เหลือบมองเต็มสิบด้วยหางตาและพูดจาประชดประชันเหมือนที่เคยทำอยู่ทุกวัน

“รู้ตัวเหมือนกันเหรอ ว่ากวนตีน”

“ด่าผมไปเถอะ เดี๋ยวอีกหน่อยก็เป็นแฟนผมแล้ว ด่าแค่นี้ผมทนได้ จะด่าอีกก็ได้นะ ย้อมมมมมมมมมมม”

TBC

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 14-12-2016 23:31:37

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 14-12-2016 23:34:22

แหมมมมมม แหมมมมมมมมมมมม
ยุคพ่อบ้านใจกล้าจริงๆ 5555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 14-12-2016 23:34:51

 :laugh:


สา แก่ ใจ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 14-12-2016 23:37:49

อร๊ายยย.  เขาจูงมือกันด้วยๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 14-12-2016 23:38:49

โคตรน่ารักเลยนะ จับมือว่าที่แฟนพาไปกินข้าว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 14-12-2016 23:39:05

อร๊ายยยย เดินจับมือ
อยากให้มีฉากนี้ แล้วก็มีจริงๆ ^^

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: swoooaa ที่ 14-12-2016 23:41:21

กรี๊ดดดด อีกคนก็พ่อบ้านใจกล้า อีกคนก็อ่อยแรง :hao7:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 14-12-2016 23:44:41

พัฒนานะเนีย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 14-12-2016 23:46:33

มาซะดึก แต่ก็ไม่พ้นเพราะรอติดตามด้วยความตั้งใจ
อ๊ายยย เต็มสิบ เต็มสิบ เต็มสิบ ก้าวหน้านะเนี่ย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 14-12-2016 23:46:45

โอกาสที่ให้ตัวเองกับให้เต็มสิบในคราวนี้
รับรองคุณธีรพลมีความสุขล้นปรี่แน่นอน ฟันเฟิร์ม

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 14-12-2016 23:47:53

โอ้ยยย ชอบคุณธีโหมดนี้ น่ารักชะมัดเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-12-2016 00:01:38

หมั่นไส้คนจีบกันค่ะสังคม

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 15-12-2016 03:20:57

หมั่นไส้คนโว้ยยยยยยยยย 555555555 ง่ออวววว ดีอ่ะธีเปิดใจ เออมันใช่และ ได้คืบเอาศอกไปเลยนะเต็มสิบ เชียร์อยู่ข้างๆ ถ้าการกระทำพวกนั้นธีทำเป็นงานจนชิลลแล้ว ก็เหลือแต่จูบไซร้ไล้ลูบนี้ละ เต็มสิบจัดไปจะได้ไม่เขินอยู่ฝ่ายเดียว  5555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 15-12-2016 08:45:13

พี่เต็มเอาตำแหน่งว่าที่แฟนดีเด่นไปเลย  o13

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 15-12-2016 10:02:26

อือหือ ท้ายประโยคลากซะสูงเลยนะเสียงน่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 15-12-2016 10:03:15

เต็มสิบ ไม่ใช่ได้คืบ เอาศอก แล้ว
เป็นได้จับ ขอจูบ
คงไม่ใช่จูบมือ แล้ว
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 15-12-2016 13:39:18

เฮ้ยยยย ง่ายอย่างนี้เชียว!

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 15-12-2016 15:08:11

5555555 โอ้ยยย คุณธีน่ารักอ่า
ทำไมน่ารักจัง ทำตัวน่ารักตลอดเลย
ดีใจที่คุณธีให้โอกาสทั้งตัวเองและเต็มนะ
ตลกเต็มอะ งอแง้ง้องแง้งมาก
55555555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 15-12-2016 17:19:29

น่ารักกกกก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 15-12-2016 17:28:57

แอร๊ยยยยยย เขาเริ่มหวานกันล้าวววว เต็มยังไม่รู้เนอะว่าคุณธีรพล เขายอมละ อุบไว้ๆๆๆ แกล้งเต็มมันก่อน อย่าเพิ่งบอกมันนะ 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 15-12-2016 18:33:57

โอ๊ย  มันช่าง ถูกใจ ยิ่ง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 15-12-2016 19:54:07

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 15-12-2016 20:14:43

โอ้ยยยเต็มสิบอย่าเพิ่งแบไต๋ดิ
ยอมไปหมดทุกอย่างงี้เสร็จแน่ๆ
อนาคตสมาคมพ่อบ้านใจกล้า

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 15-12-2016 20:24:00

ฟินอ่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.17) หน้า 11
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 16-12-2016 10:23:00

โคตรฮา นี่มันชีวิตไอทีจริง ๆ นะชีวิตเหมือนเต็มสิบเลยบอกตรง ๆ 555+

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 16-12-2016 23:54:21

IT is เต็มสิบ.18

“อยากจับมือก็ได้จับแล้ว เป็นไง ผิดหวังล่ะสิ เพราะมือผมมันสากกว่าที่คิดใช่มั้ย”

มันน่าแปลกใจไม่น้อยที่มือของคุณธีรพลประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดของบริษัท ช่างแข็งกระด้างและหยาบกร้าน ทั้งที่ถ้ามองจากลักษณะมือที่ดูสวยงามแล้ว ไม่น่าจะเป็นแบบนี้ไปได้

“ไม่ได้คิดอะไรมากมายหรอก แต่ก็แปลกใจนิดหน่อยเหมือนกัน”

เต็มสิบยอมรับ ว่ารู้สึกแปลกใจ ธีรพลดูจะเป็นคนที่ไม่น่าจะทำงานหนักหรือใช้แรงงานแท้ ๆ แต่สิ่งที่เห็นก็ค้านกับความรู้สึกหลายอย่างหลังจากที่ได้เจอกันบ่อย ๆ และได้เห็นชีวิตประจำกันจริง ๆ ไม่ใช่เห็นกันแค่ในเวลาทำงานที่บริษัทเท่านั้น

“อยู่ข้างนอกผมเป็นกรรมกร ไม่ว่าจะของใช้สำหรับงาน หรืออุปกรณ์ต่าง ๆ ออกไปทำงานข้างนอก ต้องขนต้องแบกเองทั้งหมด  แม้กระทั่งจัดบูธติดป้ายประชาสัมพันธ์ก็ยังต้องทำเองเลย”

บริษัทใช้งานคุ้มยิ่งกว่าคุ้ม เต็มสิบรู้เรื่องนี้ดี แต่ก็ไม่เคยคิดไปถึงขั้นที่ว่าทุกอย่างธีรพลต้องเป็นคนดำเนินการจัดการเองทุกอย่าง เวลาที่คิดตามแบบนี้ก็ไม่แปลกใจแล้ว ที่บางครั้งธีรพลก็พาลเวลาที่กลับมาแล้วเห็นเจ้าหน้าที่ไอทีนั่งทำงานกันอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ไม่ได้ออกไปไหน

“ผมก็เข้าใจแหละ สายงานเราไม่เหมือนกัน”

ธีรพลพยักหน้าตาม และเริ่มเข้าใจงานของเต็มสิบมากขึ้นเช่นกัน เริ่มรับรู้ได้ว่างานของไอทีไม่สามารถลาหยุดได้ ไม่มีใครรู้ว่าระบบจะมีปัญหาเมื่อไหร่ และไอทีต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลา นอนค้างที่บริษัทไม่ได้กลับบ้านก็เห็นอยู่บ่อย ๆ

“ต้นหญ้าที่หน้าบ้านก็ถางเองตัดเองด้วยใช่มั้ย”

นั่นเป็นงานประจำเลยล่ะ
ธีรพลหัวเราะออกมาเสียงเบาและเงยหน้าขึ้นมองคนที่เอ่ยถาม

“ต่อไปผมก็มีคนช่วยยกกระถางต้นไม้แล้ว ไม่ต้องยกคนเดียว”

นี่แค่ขัดพื้นยังไม่พอ ยังต้องให้มายกกระถางต้นไม้ด้วยใช่มั้ย

“จ้างผมเป็นคนสวนเลยมั้ย จ่ายเงินเดือนผมมาด้วย ผมไม่ได้จะทำให้ฟรี”

อ้าว

“ไหนว่ามาจีบ ก็ทำให้ฟรีหน่อยไม่ได้หรือไง”

“ไม่เกี่ยวเลย”

เต็มสิบรีบส่ายหน้าปฏิเสธการทำงาน และธีรพลก็หัวเราะออกมาด้วยความขำกับท่าทีที่ชัดเจนของคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน

“ไม่ทุ่มเทเลยนะคุณ”

ยังจะหาว่าไม่ทุ่มเทอีกเหรอ

“แล้วที่ผมขัดพื้นจนหลังจะหัก มือจะหักวันนี้ล่ะ ยังจะหาว่าผมไม่ทุ่มเทอีก คุณนี่ไม่มีความเห็นใจกันบ้างหรือไง ทำไมใจร้ายใจดำได้ขนาดนี้ ดูมือผมสิ ดู เจ็บขนาดไหนรู้บ้างหรือเปล่า”

รู้สิ
ทำไมจะไม่รู้
ธีรพลดึงมือของเต็มสิบเข้ามาใกล้ ๆ และแตะปลายนิ้วที่ฝ่ามือของเต็มสิบเบา ๆ
 
“เพี้ยง เดี๋ยวทายาก็หายแล้วนะ”

ไม่ใช่แค่แตะ แต่ยังเป่าให้ด้วย แถมด้วยคาถามหานิยมที่ทำให้คนโดนเป่าต้องนิ่งมองตาไม่กระพริบ

“นี่คุณรู้ตัวมั้ยว่าทำแบบนี้ภาษาบ้าน ๆ เขาเรียกว่าอ่อย”

ธีรพลปล่อยมือของเต็มสิบแล้วและเลิกคิ้วขึ้นสูง ยักไหล่และยังแกล้งทำหน้านิ่งเฉย

“แน่ล่ะ ก็ผมตั้งใจทำ จะไม่รู้ตัวได้ยังไง”

ตั้งใจอ่อยว่างั้น ยอมรับออกมาตรง ๆ แบบนี้เลยด้วย

“แล้วการที่ผมอ่อยคุณไป มันได้ผลบ้างมั้ยล่ะ”

ก็ได้สิ ถ้าไม่ได้จะมานั่งกินข้าวอยู่ด้วยกันตรงนี้ได้ยังไง

“ก็ดูหน้าผมสิ ว่าเคลิ้มถึงขนาดไหนแล้ว”

ถึงจะบอกว่าเคลิ้ม แต่เต็มสิบก็ทำหน้านิ่งเฉย และยกมือขึ้นยักไหล่สองข้างขึ้นพร้อมกันเลียนแบบสิ่งที่ธีรพลทำ

“แล้วเสาร์หน้า มาหาผมอีกนะ”

อย่ามาอ่อย อย่ามาหลอกลวงเพื่อใช้งานกันให้ยากเลย ยังไงก็จะไม่มี.....ทา....ง....ยอ...ม...เด็ด...ข..

“อยากให้มา”

“.................”

“.................”

“คุณอย่ามาใช้เสียงสองกับผม”

“................”

“ธีอยากให้เต็มมา”

ครับ เอาที่สบายใจครับ ตามที่ต้องการ แล้วแต่จะสบายใจ เต็มสิบได้แต่เมินหน้าหนี เพราะไม่สามารถต้านทานสีหน้าที่จริงจังและดูออดอ้อนชวนให้สงสารของธีรพลได้
ก็รู้ว่านั่นเรียกว่าอ่อย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

“คนอื่น ๆ คงได้เห็นคุณทำหน้าแบบนี้บ่อย ๆ ล่ะสิ”

แบบนั้นเรียกว่าตัดพ้อและธีรพลก็นิ่งชะงักไปกับสิ่งที่เต็มสิบพูด

“คุณเข้าใจงานผมแล้วใช่มั้ย”

เมื่อก่อนเข้าใจแบบผิวเผิน แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจอย่างลึกซึ้งแล้ว

“คุณสบายใจได้ ผมเข้าใจ และถ้าเรื่องไหนผมไม่เข้าใจ ผมก็พร้อมจะเข้าใจคุณแค่บอกผมแค่นั้นเอง”

อย่าทำแบบนี้สิ
อย่าพูดแบบนี้
อย่าทำให้รู้สึกดีด้วยแบบนี้
ธีรพลนิ่งงันและก้มหน้าลงไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก
อาหารมาเสริฟแล้ว สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของธีรพลคือผัดผักและต้มจืดแต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเต็มสิบคืออาหารที่ธีรพลกินไม่ได้ และเต็มสิบก็มองอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย

“วันนี้คุณกินของทอดได้มั้ย”

“ไม่ได้”

ธีรพลตอบออกไปทันทีและส่งยิ้มบาง ๆ ให้กับเต็มสิบที่ได้แต่มองอาหารบนโต๊ะเงียบ ๆ

“ก่อนจะเป็นแบบนี้ คุณเคยกินได้อย่างที่อยากกินใช่มั้ย”

“อืม”

“................”

“ก่อนจะเป็นแบบนี้ ตอนที่เข้าห้องผ่าตัดคุณกลัวมั้ย”

“ผม...กลัว”

ธีรพลยอมรับออกไปตรง ๆ และเต็มสิบก็พยักหน้ารับ

“คุณต้องทนเจ็บมากด้วยใช่มั้ย”

“ก็..ใช่ ”

ธีรพลตอบออกไปแบบยิ้ม ๆ ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรแต่คนที่เจ็บปวดใจคือเต็มสิบที่ต้องทนฟัง

“ก่อนที่จะเป็นแบบนี้ ตอนที่คุณยังเป็นแบบเมื่อก่อน คุณโดนรังแกด้วยคำพูดแย่ ๆ มาตลอดเลยใช่มั้ย”

“อือ”

ธีรพลยังยิ้มได้และยังทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว

“ผมขอโทษนะ”

ธีรพลไม่รู้ว่าเต็มสิบขอโทษทำไม กำลังจะถามและเต็มสิบก็พูดสิ่งที่คิดออกมา

“ผมขอโทษที่มาหาคุณช้า ปล่อยให้คุณโดนคนอื่นรังแก และทำร้ายจิตใจตั้งหลายปี”

“..............”

“ผมขอโทษที่มาหาคุณช้า ตอนที่คุณทั้งกลัวทั้งเจ็บ ผมก็ไม่ได้อยู่กับคุณ”

“.............”

ธีรพลได้แต่นิ่งงันไม่สามารถพูดอะไรได้อีก ก้มหน้าลงและนั่งนิ่ง พยายามหายใจเข้าลึก ๆ พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องในชีวิตที่ผ่านมาตลอดหลายปีแต่ดูเหมือนจะทำไม่ได้

“ผมขอโทษ และผมเสียใจมากเลยนะ”

“....................”

“แค่ไม่เหมือนคนอื่น ทำไมผมถึงต้องถูกแบ่งแยกและต้องถูกมองด้วยสายตาแบบนั้นด้วย”

“....................”

ถึงภายนอกจะเปลี่ยนไปขนาดไหน แต่สิ่งที่ยังฝังลึกอยู่ภายในใจของธีรพลก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

“แค่ผมแตกต่างจากคนอื่น ผมก็ไม่มีที่ยืนในสังคมแล้ว ผมไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอกนะ”

“..................”

“วันนี้คุณกินเถอะ อะไรที่คุณเคยกินได้ คุณก็กินเหมือนเมื่อก่อนอย่างที่อยากกิน ต่อให้คุณจะเปลี่ยนไปยังไงก็ช่าง ต่อไปถึงคุณจะแก่ตัวลงผิวหนังจะเหี่ยวย่น ก็ไม่เป็นไร ผมจะแก่ไปพร้อมกับคุณเอง วันนี้คุณกินเถอะ พรุ่งนี้ผมจะไปออกกำลังกายกับคุณ พรุ่งนี้ผมจะกินอาหารที่คุณไม่อยากกินเป็นเพื่อนคุณ ถ้าใครทำให้คุณเสียใจ ผมจะจัดการมันเอง  คุณไม่ต้องคิดไม่ต้องกังวลอะไรนะ....คุณ.........”

เต็มสิบคีบอาหารใส่จานข้าวของธีรพลจนพูนจาน และธีรพลก็ได้แต่นิ่งมองอาหารในจานอยู่อย่างนั้น

ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้ด้วยมาก่อนในชีวิต
ไม่เคยมีใครปกป้องและเห็นความสำคัญถึงตัวตนที่อยู่ข้างในของธีรพลอย่างแท้จริงเลยสักคน
ธีรพลแค่เพียงคีบอาหารใส่ปากไปเงียบ ๆ
แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา

“คุณก็กินข้าวสิ”

ชวนให้เต็มสิบกินข้าวด้วยกัน และธีรพลก็ยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่ยิ่งไหลออกมาไม่หยุดของตัวเองเงียบ ๆ
เต็มสิบไม่ได้พูดอะไรอีกนอกจากคีบอาหารใส่จานธีรพลเรื่อย ๆ
อยากให้กินข้าว อยากให้อิ่ม

“ถ้าไม่พอ ผมจะสั่งเพิ่มอีกนะ มื้อนี้ผมจะเลี้ยงคุณ แล้วพรุ่งนี้เราจะกินสิ่งที่คุณไม่อยากกินด้วยกันนะ ผมจะกินเป็นเพื่อนคุณเอง”

อย่าพูดแบบนี้
อย่าทำให้รู้สึกถึงขนาดนี้
เพราะมันจะทำให้ธีรพลไม่สามารถควบคุมความรู้สึกตัวเองได้
เต็มสิบยื่นมือไปเขย่าหัวของธีรพลเบา ๆ และส่งยิ้มให้กับคนที่กินข้าวไปเงียบ ๆ แต่ยังร้องไห้ไม่หยุด

“แต่เรื่องยกกระถางต้นไม้ผมขอติดไว้ก่อนนะ เอาไว้มือหายเจ็บแล้วผมจะมาช่วยคุณยก”

ธีรพลหัวเราะออกมาทั้งน้ำตากับสิ่งที่เต็มสิบพูด และเต็มสิบก็หัวเราะไปพร้อม ๆ กับธีรพลด้วยเหมือนกัน

“ค่าแรงผมคิดเป็น..... เรามาจูบกันอีกสักทีก็น่าจะคุ้มกับการลงทุน”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 17-12-2016 00:09:56

เต็มสิบ เลศเลอเว่อร์วังมาก อยากได้คนรักแบบนี้เลยอ่ะ
ได้ใจเต็มสิบจริงๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 17-12-2016 00:15:34

สงสารคุณธี ตอนนี้ทำให้นึกถึงสังคมสมัยนี้ คนเห้นความสำคัญของหน้าตามากกว่าจิตใจ อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกอยากร้องไห้ตามใครไม่เจอกับตัวก้อไม่เข้าใจ :katai1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 17-12-2016 00:23:36

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: sirinami ที่ 17-12-2016 00:54:52

 :impress2:   ขอแบบเต็มสิบสักคน แล้วเราจะตั้งใจเรียนเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 17-12-2016 01:06:41

เต็มที่ไปเลยพ่อหนุ่มIT

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 17-12-2016 01:14:04

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 17-12-2016 04:47:18

โรแมนติกสุดๆอ่า เต็มสิบ,,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 17-12-2016 05:57:45

นี่คือคำขอแต่งงานของเต็มสิบว่างั้น

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 17-12-2016 06:56:23

ชอบจัง คนที่เข้ามา ไม่ใช่แค่ดูกันที่รูปลักษณ์ภายนอกอย่างเดียว แต่มาเพื่อเยียวยา รักษา ดูแลหัวใจจากแผลในอดีตด้วย แบบนี้ รักตายเลยเต็มสิบ อิจฉาคุณธีเลยยย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 17-12-2016 06:59:55

พี่เต็มนี่เป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาแท้ๆเลย ดีงามมาก ปริ่มมาก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: treenature ที่ 17-12-2016 07:49:19

ยิ่งกว่าการบอกรักอีก ซึ้ง :hao5:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 17-12-2016 09:27:05

โอ้ยยย ทำไมมันซึ้งแบบนี้ละคะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 17-12-2016 10:25:01

เต็มสิบใจนายหล่อมาก
โรเมนติกแบบไม่เลี่ยน
แค่ทำคุณธีรพลหัวเราะทั้งน้ำตาเอง

หึหึ เต็มสิบเป็น IT ที่โรเมนติกมาก
ของเราก็ IT ไหงขี้บ่นแล้วก็มาตรฐานสูงจังวะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 17-12-2016 11:22:42

เออนะ.. แบบว่าไปไม่ถูกเลย เต็มสิบเอาไปเต็มร้อยเลยงานนี้
อยากมีแบบนี้บ้าง ถึงแม้ไม่มี ก็ได้คนเขียนนี่แหละเขียนมาตรงใจมาก
รักคนเขียน และเต็มสิบสุดๆ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 17-12-2016 11:50:19

ตอนนี้มีซึ้ง ^^

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 17-12-2016 11:57:20

ดี๊~~~~จูบบบอีกหลายๆทีไปโลดด //มีความซึ้งงงง อึก!! :mew4: เต็มสิบบบบทำซึ้งมากกก เหมาะสมกับธีจริงๆ ตอนนี้ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมธีจึงตั้งกำแพง เกิดจากสาเหตุผลเจอไรมาบ้าง ต่างคนก็ต่างเข้าใจกันมากขึเน ต่อไปก็เรียนรู้สู่การเป็นแฟนกันมากๆขึ้น อร๊ายยยยยยยยย เอ้าซี้ชะนีสมัยก่อน มาเจอธีตอนนี้จะอิจฉาแรงงงงงมีแฟนอย่างเต็มสิบ 5555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 17-12-2016 12:03:21

เต็มสิบ พูดได้ซึ้งใจมาก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 17-12-2016 12:07:01

โอ้ยยยยเต็มสิบพ่อคนดีย์ o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 17-12-2016 12:56:30

ชอบผู้ชายแบบพี่เต็มมากเลยยยย คุณธีไม่ต้องกังวลแล้วน้า พี่เต็มสิบจะอยู่ข้างๆและปกป้องคุณธีเองง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 17-12-2016 13:15:47

พี่เต็ม เอารางวัลพระเอกแห่งปีไปเลยค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: graciej ที่ 17-12-2016 13:50:26

เต็มสิบบบบบ อ่อยซะ   :katai2-1: :katai2-1:

ทำไมเรารู้สึกว่าบทนี้หวานมาก  :L2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 17-12-2016 15:50:42

คิดค่าจ้างแบบนี้ก็ได้เหรอออ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: SeaBreeze ที่ 17-12-2016 15:55:21

เต็มสิบ นายเท่มากกกก :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 17-12-2016 17:38:12

อาย!!!!!ฟินมาก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 17-12-2016 20:18:21

เฮ้ยยย จีบแบบนี้ก็ได้หรอ  แล้วไหนจะการอ่อยนั่นอีก โอ๊ยพ่อคุณ(เสียงสูง)

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: sunakai ที่ 18-12-2016 00:25:34

ผู้ชายอย่างพิเต็มนี่หาได้ที่ไหนอีกคะ
อ่านแรกๆ ก็แลจะกวนตีนกันไปมาเฉยๆ
มาถึงตอนล่าอิเต็มโซผัวมากกก อบอุ่นสุดพลัง
ถ้าไม่ติดว่าเอ็นดูพิธีอยู่มากล่ะก็
ดิฉันจะไปดักฉุดพิเต็มมาเก็บไว้ในคอลเล็กชั่น
ทำเนียบสามีคนที่แสนสามหมื่นหนึ่งพันเลยเชียว

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 18-12-2016 01:01:36

มีแบบเต็มสิบอีกมั้ยเนี่ย   อยากจะขโมยมาเก็บไว้ที่บ้าน  อิจฉาคุณธี

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 18-12-2016 01:18:50

 :impress2:



เต็มสิบ พ่อคุณพ่อขนุนหนัง พ่อยอดขมองอิ่ม

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 18-12-2016 07:55:51

เต็มสิบโคตรดีอะ สงสารคุณธีร์เว่อร์ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 18-12-2016 10:44:19

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: aommaboo ที่ 18-12-2016 18:56:59

เต็มสิบเลยนะเต็มสิบบบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: askmes ที่ 18-12-2016 19:17:23

โอ้ยยยยยยยยย.. ทำไมน่ารักอย่างนี้

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 18-12-2016 22:00:00

จ่ายค่าแรงด้วยนะคุณธีรพล :z1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 18-12-2016 23:27:17

ได้! ด้านมาด้านกลับไม่โกง แววพ่อบ้านใจกล้าค่อยๆมาเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.18) หน้า 12
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 18-12-2016 23:53:26

แงงงงงง
มีคนที่ยอมรับเราได้ นี่ดีจัง
อย่าให้หลุดมือนะคุณธี

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 23-12-2016 02:44:57

IT is เต็มสิบ.19

“ผมไม่กลับบ้านนะ คืนนี้ผมจะค้างที่บ้านคุณ”

ถึงจะทำให้รู้สึกดีด้วยขนาดไหน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะให้ทำตามใจชอบได้อย่างที่ต้องการหรอกนะ
ธีรพลส่ายหน้าและรีบปฏิเสธไม่ให้เต็มสิบค้างด้วยและเต็มสิบก็ส่ายหน้าตอบกลับแบบที่ธีรพลทำ

“ผมไม่มีเน็ตใช้ ลืมจ่ายค่าเน็ต เนี่ยมันจำเป็นมากเลยนะ ไม่งั้นงานผมไม่เสร็จแล้วผมจะทำยังไง”

หาข้ออ้างที่สมเหตุสมผลได้ แต่ธีรพลก็ยังส่ายหน้าไม่ยอมให้ค้างด้วยอยู่ดี

“ธีอ่า”

นี่ตีสนิทด้วยการเรียกชื่อเล่นสั้น ๆ แบบนี้เลยเหรอ คิดว่ามันจะทำให้อะไรง่ายขึ้นหรือไง

“ไม่ให้ค้าง ไม่ต้องพูดมาก กลับบ้านไป”

โดนไล่ให้กลับบ้าน และเต็มสิบก็ทำหน้ายุ่ง รีบชี้มือไปที่นาฬิกาให้ธีรพลดูเวลา

“กลับไม่ได้ มันดึกแล้ว อันตรายด้วย ซอยบ้านผมเปลี่ยวมาก”

เหตุผลเรื่องความปลอดภัยก็น่าจะพอได้อยู่นะ

“กลับบ้านไป”

ใจร้ายใจดำ ทำไมถึงทำกันได้ลงคอ
เต็มสิบไม่ยอมกลับและทิ้งตัวลงนอนบนพื้นกอดแตงกวาที่นอนอยู่เอาไว้แน่นและทำท่างอแงเหมือนเด็ก ๆ ดูแล้วไม่ได้น่ารักแต่ชวนให้น่าหมั่นไส้มากกว่า

“นอนกรงหมากับแตงกวาก็ได้ น๊า ขอค้างหน่อย น๊า”

ธีรพลได้แต่ส่ายหน้าและถอนหายใจยาว มองคนที่ลงไปนอนกอดหมาโกลเด้นตัวโตอยู่บนพื้นแล้วก็พูดอะไรไม่ออก

“เสื้อผ้าก็ไม่มีให้หรอก จะนอนทั้งเน่า ๆ อย่างนั้นก็ตามใจ”

นี่ไม่ใช่ปัญหาเลย นี่มันคือเรื่องเล็กมว้ากกกกกกกกกกก
เต็มสิบลุกขึ้นนั่งและส่งยิ้มให้ธีรพลที่ไม่ยอมให้ค้างด้วย

“นี่ไง ครบ ผ้าขนหนูก็มี”

ไม่ใช่แค่เสื้อผ้า แต่เต็มสิบหยิบแปรงสีฟันออกมาจากกระเป๋าเป้และแสดงให้ธีรพลได้รู้ว่ามีการเตรียมความพร้อมมาเป็นอย่างดี

“คุณเต็มสิบ!”

โดนเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงดุ ๆ และเต็มสิบก็ยิ้มกว้าง ไม่ได้สำนึกกับการถูกเรียกแบบนี้เลยสักนิด

“คนเรามันต้องมีการเตรียมพร้อมไง ผมนอนออฟฟิศบ่อย จะแปลกอะไรที่จะมีเสื้อผ้าแล้วก็ของใช้จำเป็นติดกระเป๋าอยู่ตลอดเวลา ชิมิ”

ชิมิบ้าอะไร

“ใครเชื่อก็โง่แล้ว”

หมอนอิงที่วางอยู่บนโซฟาถูกขว้างใส่และเต็มสิบที่นั่งยิ้มก็รับหมอนที่ธีรพลขว้างมาได้และกอดหมอนอิงเอาไว้แน่น เป็นการหยอกล้อที่ไม่จริงจัง เพราะคนขว้างหวังผลแค่ให้หายหมั่นไส้แค่นั้นเอง

“ผมค้างได้แล้วชิป่ะ”

การลอยหน้าลอยตาและพูดจาด้วยภาษาแปลก ๆ ของเต็มสิบยิ่งเพิ่มระดับความน่าหมั่นไส้ขึ้นไปอีกสิบเท่า ธีรพลอยากจะพูดอะไรมากกว่านี้อีกหน่อย แต่เต็มสิบรีบลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ ทำเหมือนเป็นบ้านตัวเองและธีรพลก็ได้แต่มองตาม
ไม่ได้เคร่งครัดขนาดจะยอมไม่ได้ แต่การกระทำที่ดูจงใจแบบนี้ของเต็มสิบมันก็ดูล้นจนเกินไปจนกลายเป็นเรื่องที่ทำให้ต้องหัวเราะออกมาด้วยความขำ

คนที่ทำให้ธีรพลยอมอ่อนข้อให้แบบนี้มีไม่มากนัก และเต็มสิบก็เป็นหนึ่งในนั้น สิ่งที่ธีรพลทำคือเดินขึ้นไปบนบ้านและไปหยิบผ้าห่มลงมาหนึ่งผืน

ถึงจะยอมให้ค้างได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้อย่างที่ใจต้องการไปหมดทุกเรื่อง วันนี้ก็ให้ได้แค่นี้ นอนที่โซฟาไปก่อนแล้วกัน ส่วนเรื่องของวันหน้าค่อยมาว่ากันอีกที

+++

“หยิบเสื้อผ้ากับผ้าขนหนูให้หน่อยได้มั้ย ผมลืมหยิบเข้ามาด้วย”

เสียงตะโกนจากในห้องน้ำทำให้ธีรพลที่กำลังพับผ้าห่มวางเอาไว้บนโซฟาต้องหันไปมองที่กองเสื้อผ้าของเต็มสิบที่วางเอาไว้ไม่ได้เอาเข้าไปในห้องน้ำด้วย
แล้วทำไมไม่หยิบเข้าไปด้วย จะวางทิ้งไว้ตรงนี้ทำไม

“นี่ ผมเห็นนะว่าตอนที่คุณเดินไปคุณเอาเสื้อผ้าเข้าไปด้วย แล้วทำไมตอนนี้ยังวางอยู่ตรงนี้อีก คุณตั้งใจใช่มั้ย”

ถามไปไม่รู้จะได้คำตอบที่แท้จริงหรือเปล่า แต่เสียงตะโกนที่ตอบกลับมาทำให้ธีรพลต้องส่ายหน้าและถอนใจยาว

“ตอนแรกก็ว่าจะตั้งใจนั่นแหละ แต่ตอนเดินออกไปเอาที่โกนหนวดผมก็ถือติดมือไปด้วย กลายเป็นลืมจริง ๆ เลยทีนี้ งั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวผมเดินออกไปเอาเองก็ได้ แต่เสื้อผ้าที่ผมใส่ผมซักหมดแล้ว ตอนนี้ผมไม่ได้ใส่อะไรเลยนะ”

มีใครทำได้แบบนี้อีกมั้ย
ยอมรับว่าตั้งใจและสุดท้ายกลายเป็นลืมจริง ๆ
ธีรพลไม่รู้จะพูดยังไง ทำได้แค่ถือเสื้อผ้าและผ้าขนหนูที่เต็มสิบต้องใช้และเดินไปที่หน้าห้องน้ำ และคนที่อยู่ในห้องน้ำก็เปิดประตูออกมาในสภาพที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเปียกโชกไปหมดทั้งตัวและไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยสักชิ้นอย่างที่พูดจริง ๆ
 
“คุณนี่เป็นคนที่ไม่มีความละอายดีนะ”

นั่นเรียกว่าคำชมหรือเปล่าไม่รู้ และสิ่งที่เต็มสิบทำคือยักไหล่และส่งยิ้มน้อย ๆ ให้คนที่ส่งเสื้อผ้าให้

“ขอบคุณที่ชมนะครับ แต่ผมไม่รู้ว่าจะอายไปทำไม ต่อไปก็ต้องเห็นกันหมดอยู่แล้ว”

ดีนะ พูดจาชัดเจนไม่อ้อมโลกดี
เต็มสิบรับเสื้อผ้ามาพาดไว้ที่บ่า และใช้ผ้าขนหนูเช็ดตัว ทั้งที่ธีรพลยังยืนอยู่ตรงหน้า

“คุณจะอาบน้ำกับผมมั้ยล่ะ ให้อาบอีกรอบพร้อมคุณผมก็โอเคนะ”

เต็มสิบเอียงคอเล็กน้อยและหันไปทางห้องน้ำเพื่อชวนให้ธีรพลเข้าไปอาบน้ำด้วยกันและธีรพลก็เบะหน้า ไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับเต็มสิบอีก

“ผมจะขึ้นบ้านนอนแล้ว ผ้าห่มอยู่บนโซฟา ร้อนก็เปิดพัดลมเอาแล้วกัน”

เต็มสิบฟังที่ธีรพลบอก หลังจากเช็ดตัวเรียบร้อยและเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่ชุดลำลองที่เป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นแล้วก็เดินตามธีรพลมาที่โซฟา เต็มสิบนั่งลงบนพื้นและเริ่มจัดการงานที่ค้าง

“คุณลืมจ่ายค่าอินเตอร์เน็ตจริง ๆ เหรอ”

โดนถามอีกครั้งและเต็มสิบก็หันมามองคนที่ถาม

“อือ ผมหาบิลไม่เจอ ปกติที่บ้านจะไปจ่าย แต่เขาไปเมืองจีนกันหมด สงสัยลืม”

ก็แปลว่า จำเป็นต้องทำงานจริง ๆ อย่างที่พูด

“นี่คุณตั้งใจมาค้างบ้านผมตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ย”

เต็มสิบไม่ได้ตอบ แต่พยักหน้ารับ และยังสนใจอยู่กับงานของตัวเองที่ยังค้างอยู่และต้องเร่งให้เสร็จภายในคืนนี้

“อืม”

ยอมรับออกไปตรง ๆ และธีรพลก็พยักหน้าตาม
ชัดเจนดีนะ
ไม่อ้อมโลก และไม่ต้องให้เสียเวลาต้องคิดหรือเดา

“จะทำถึงกี่โมง”

เรื่องนั้นมันยากเกินกว่าที่เต็มสิบจะสามารถคาดเดาได้ มองหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่กำลังรันข้อมูลและลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ ธีรพลและขมวดคิ้วมุ่น

“ไอ้เฟืองมันพูดว่ามันจะออก งานของมันอาจจะต้องโอนมาที่ผมทั้งหมด ผมก็ไม่รู้ว่าจะเสร็จกี่โมงเหมือนกัน ผมเหนื่อยมากเลยนะช่วงนี้”

แบบนี้เรียกว่าอะไร แค่เล่าเรื่อง หรืออ้อน หรือขอความเห็นใจ

“บอกผมทำไม”

เต็มสิบไม่รู้ว่าบอกเรื่องนี้กับธีรพลทำไม ถ้าจะหาเหตุผลก็คงไม่มี สิ่งที่เต็มสิบมีก็แค่ทำหน้าเหมือนคนที่กำลังเหนื่อยกับงานมาก ถอนหายใจยาวและดึงมือของธีรพลมาจับเอาไว้

“ทำอะไร”

นี่ก็อีกเรื่องที่ไม่รู้ว่าทำเรื่องงี่เง่าแบบนี้ไปทำไม
เต็มสิบเขย่ามือของธีรพลเล่นระหว่างที่รอให้คอมพิวเตอร์ประมวลผลข้อมูลไปเรื่อย ๆ

“นี่ผมอ้อนคุณอยู่นะ ช่วยเห็นใจผมหน่อยเถอะ พูดอะไรก็ได้ให้ผมรู้สึกว่าคุณให้กำลังใจผมหน่อยได้มั้ยครับ  ผมอยากได้แค่นี้เอง”

อ่อ

“ผมไม่พูดจาแบบนั้นหรอกนะ มันไร้สาระ คุณเลิกหวังได้เลย”

เต็มสิบหัวเราะออกมาเสียงเบา ไม่ได้โกรธเคืองสิ่งที่ธีรพลพูดเลยสักนิด มองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ประมวลผลข้อมูลเสร็จเรียบร้อยและเต็มสิบก็ลงมานั่งอยู่บนพื้น เพื่อทำงานของตัวเองต่อไป
และธีรพลก็ลุกขึ้น เพื่อจะเตรียมตัวขึ้นนอนเพราะเมื่อมองไปที่นาฬิกาก็เห็นว่าดึกมากแล้ว

“เต็ม”

เรียกคนที่กำลังนั่งทำงานและเต็มสิบก็ขานรับและหันมาตามเสียงเรียก

“หืม”

“..............”

“..............”

“..............”

“ทำงานเสร็จแล้วก็รีบนอน อย่าให้ดึกมากแล้วกัน”

เต็มสิบก็แค่พยักหน้ารับและหันกลับมาสนใจกับงานของตัวเองที่ค้างอยู่
ธีรพลเดินขึ้นบ้านไปแล้ว และเต็มสิบก็นั่งทำงานไปคนเดียวเงียบ ๆ
ใบหน้าที่เรียบเฉย เริ่มมีรอยยิ้มจุดขึ้นที่มุมปาก และเริ่มยิ้มกว้างมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อนึกถึงสิ่งที่ธีรพลทำก่อนที่จะเดินขึ้นไปนอน

ธีรพลก็แค่จูบเบา ๆ ที่ริมฝีปากของเต็มสิบแค่นั้น
แต่มันเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายที่ทำให้เต็มสิบยิ้มได้
ไม่ยอมพูดจาให้กำลังใจ แต่การกระทำของธีรพลมันทำให้มีกำลังใจมากกว่าคำพูดไม่รู้กี่สิบเท่า
เต็มสิบทำงานไปยิ้มไปอย่างมีความสุขและธีรพลที่นอนอยู่บนเตียงก็ค่อย ๆ หลับตาลงอย่างช้า ๆ พร้อมกับรอยยิ้มอย่างมีความสุขไม่ต่างกัน

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-12-2016 03:08:41

 :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 23-12-2016 04:37:48

เขยิบเข้าหากันมากขึ้น
เต็มสิบ เต็มใจเข้าหาธีรพล
ธีรพล ยอมให้เข้าหาแบบไม่เต็มใจ
แต่ทั้งคู่รับรู้การมีตัวตนของอีกฝ่ายในใจ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 23-12-2016 07:22:38

ก็ฝันดีสิจ๊ะ จะรออะไร

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 23-12-2016 07:27:50

แหมๆๆๆๆ มุมหวานของคุณธี นานๆออกมาหนนี่ Damage แรงมาก  ฟินไปเลยอ่ะดิเต็ม  :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: papanoy ที่ 23-12-2016 07:57:49

โอยยยย! ความสุขมันล้นนนนน
 :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 23-12-2016 08:27:57

เคลิ้มเลยน้า

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 23-12-2016 10:21:18

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 23-12-2016 10:32:04

แฮปปี้เนอะ

ดีแล้วมีอะไรก็คุยกันบอกกัน

อย่ามัวแต่คิดไปเองเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 23-12-2016 11:39:25

ไม่ยอมพูด แต่จูบให้กำลังใจเลย  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-12-2016 11:58:07

การกระทำชัดเจนกว่าคำพูดก็วันนี้แหละ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 23-12-2016 12:12:31

เขารู้กันๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: imetvxq ที่ 23-12-2016 12:30:05

หวานอะไรขนาดนั้นคู่นี้ ชอบความซึนของทั้งคู่เลย ยิ่งเป็นคุณธีด้วยแล้ว น่ารักกกกก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 23-12-2016 15:51:43

อ๊าย อิจฉา
 :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 23-12-2016 19:17:19

Goodnight kiss  :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 23-12-2016 23:19:44

 :laugh:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Preenp ที่ 24-12-2016 01:11:51

น่ารักมาก :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 24-12-2016 09:15:39

หวานมาก น่ารัก มุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง. 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: SeaBreeze ที่ 24-12-2016 10:02:46

คุณธีทำงี้คนอ่านสำลักความหวานตายแน่ๆค่ะ :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: lighter ที่ 24-12-2016 10:38:26

คุณธี ขนาดนี้แล้วเป็นเมียเต็มเถอะ 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 24-12-2016 11:19:53

ขอร้องคุณธีร์ ว่าอย่าหยุดอ่อยแต่เพียงเท่านี้
555555555555555
ควรอ่อยไปเรื่อยๆๆ ให้เต็มสิบหลงหัวปักหัวปำค่ะ
รอค่าา555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 24-12-2016 19:47:14

จริงๆคือคุณธีอ่อยไว้ใช้งาน อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Cha Ris Ma ที่ 24-12-2016 20:10:25

 :katai2-1: ตามทันแล้ว
คุณธีอ่อยอีกๆๆๆๆๆๆ เอาให้เต็มสิบเคลิ้มไปไม่เป็นเลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: fahtallll ที่ 27-12-2016 11:09:30

 :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: sunakai ที่ 27-12-2016 15:38:21

อือหืออออออ อ่อยอย่างไรไม่ให้รู้ว่าอ่อย
เอาปากชนปากแล้วหนีเหรอคะพิธี ลงมารับผิดชอบก่อนเซ่!!  o9

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Ninnin ที่ 28-12-2016 13:27:08

สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วชีวิตมีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ
นี่ทีมคุณธีรพล อยากให้มีความสุข ใช้ชีวิตให้คุ้ม
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ  :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: MeWeaw ที่ 29-12-2016 21:27:00

อ่านปุ๊บติดปั๊บ :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: SiHong ที่ 07-01-2017 00:18:24

 :-[ เขินๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: minchy ที่ 07-01-2017 00:46:32

มาร้องเพลงรอ รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: rotedump ที่ 07-01-2017 02:53:23

นี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่อ่าน ว่าตัวละครหลักศัลยกรรม คือชอบ คนเรามีสิทธิเปลี่ยนแปลงตัวเอง มีสิทธิที่จะมีความรัก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.19) หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 07-01-2017 06:32:25

 :z13:

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 08-01-2017 07:16:30

IT is เต็มสิบ.20

ข้ออ้างของเต็มสิบมีเป็นร้อยเป็นพันในการสานสัมพันธ์กับธีรพล ทั้งข้ออ้างลืมจ่ายค่าอินเตอร์เน็ต เพื่อจะได้มีเวลาช่วงวันหยุดในการมาอยู่กับธีรพล ทั้งข้ออ้างเรื่องมาดูคอมพิวเตอร์ให้เพื่อจะได้พูดคุยกันในที่ทำงาน ทุกข้ออ้างที่ยกมาก็เพื่อให้ได้มาเห็นหน้า มาอยู่ใกล้ และบางครั้งก็แค่มากวนประสาทให้ธีรพลหงุดหงิดโมโหเท่านั้น น่าแปลกที่การทำแบบนั้น ยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ของคนสองคนที่ไม่น่าจะไปด้วยกันได้เจริญงอกงามขึ้นอย่างรวดเร็ว

การซ้อมเต้นครั้งสุดท้ายผ่านไปด้วยดี และเมื่อถึงวันจริงคนที่ไม่เป็นตัวของตัวเองและรู้สึกกระสับกระส่ายตื่นเต้นมากที่สุดไม่ใช่ธีรพล

“คุณโอเคมั้ย คุณไม่ตื่นเต้นใช่มั้ย ท่านี้คุณต้องส่ายเอวเยอะ ๆ นะ เข้าใจใช่มั้ย อีกอย่างนะคุณต้องเดินสลับแถวด้วย แล้วก็...”

เต็มสิบพูดกับธีรพลไม่หยุดและธีรพลก็เลิกคิ้วขึ้นสูงและหัวเราะออกมา

“อะไรของคุณ นี่คุณตื่นเต้นยิ่งกว่าผมอีกนะ”

เพราะกังวล เพราะกลัวว่าความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาจะสูญเปล่าเต็มสิบก็เลยต้องให้กำลังใจธีรพลอย่างเต็มที่
งานปาร์ตี้ปีใหม่ของบริษัท ถูกจัดขึ้นในเย็นวันหนึ่งก่อนจะถึงวันหยุดยาว พนักงานทุกฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม พร็อพประกอบจัดมาอย่างยิ่งใหญ่เต็มที่ และฝ่ายประชาสัมพันธ์และฝ่ายไอทีก็ได้ร่วมโต๊ะเดียวกัน

“สวัสดีปีใหม่พนักงานที่รักทุกคน ขอขอบคุณความร่วมมือร่วมใจตลอดปีที่ผ่านมา ทุกความเหนื่อยยากลำบากนั้น ก็เพื่อทำให้องค์กรของเราพัฒนาและก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน คืนนี้ขอให้ทุกคนสนุกสนานกันให้เต็มที่ และขอให้ใช้วันหยุดยาวพักผ่อนกันอย่างเต็มที่ เพื่อจะได้มีกำลังใจในการต่อสู้ด้วยกันในปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงนี้ ขอให้ความสุขจงเป็นของท่าน ปีใหม่คราวหน้าเราจะจัดให้ยิ่งใหญ่กว่านี้ ขอเพียงแค่ทุกคนร่วมมือร่วมใจกันและพร้อมจะฝ่าฟันไปด้วยกันเพื่อองค์กรของเรา ดังนั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ผมขอให้ทุกคนสนุกสนานกันอย่างเต็มที่ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป”

คุณไอศูรย์ประธานบริษัทไอศูรย์ขนส่ง กล่าวอวยพรปีใหม่ให้กับพนักงานทุกคนและเสียงปรบมือก็ดังขึ้นพร้อมกัน พิธีกรรับหน้าที่ต่อและงานปีใหม่ของพนักงานบริษัทไอศูรย์ขนส่ง ก็เริ่มขึ้น พนักงานทุกคนได้สนุกสนานกันอย่างเต็มที่หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาด้วยกันตลอดหนึ่งปีเต็ม

+++

ใกล้ถึงคิวการแสดงของฝ่ายประชาสัมพันธ์และฝ่ายไอทีแล้ว ธีรพลมือเย็นเฉียบและตื่นเต้นมากตอนที่กำลังจะขึ้นเต้น และเต็มสิบที่มายืนอยู่ด้านหลังก็วางมือบนไหล่ของธีรพลและพูดให้กำลังใจ

“เหมือนตอนซ้อม สบาย ๆ เต้นให้สนุกไปด้วยกันนะ”

แค่เพียงคำพูดที่แสนเรียบง่ายและเต็มสิบก็ส่งยิ้มให้ แค่นี้ธีรพลก็มีกำลังใจอย่างล้นเหลือแล้ว และเมื่อไปยืนอยู่หน้าเวทีและเห็นสายตาของพนักงานทุกคนที่จับจ้องมองมา ธีรพลก็ยิ่งมุ่งมั่นจะทำให้เต็มที่ให้สมกับที่ตั้งใจเอาไว้

“หนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยว มีผมคนเดียวรูปหล่อจริง ๆ นะเนี่ย”

ภาพของพนักงานชายจากฝ่ายไอทีและฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่แต่งตัวด้วยกางเกงขาสั้นหลากสี และผูกโบว์หูกระต่าย ขึ้นเต้นอย่างสนุกสนาน ทุกสายตามองตรงไปที่ธีรพลประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัทที่อยู่ในตำแหน่งเซนเตอร์บนเวที ธีรพลยิ้มกว้าง และเต้นอย่างสุดเหวี่ยงตามที่ได้ตามที่ฝึกฝนมาและเป็นที่ถูกอกถูกใจของพนักงานคนอื่น ๆ ด้วย

“พี่ธี น่ารักมากอ่ะ เต้นแบบนี้ก็ได้ด้วย”

“อีกแล้ว ปีนี้ก็เอารางวัลไปอีกแล้ว”

“ไอทีก็ใช่ย่อยนะนั่น ไม่เห็นรู้มาก่อนเลยว่าคุณเต็มสิบเขาเต้นเก่งขนาดนั้น”

ทุกท่าเต้นที่ฝึกมาอย่างหนักไม่มีตรงไหนผิดพลาด หลายครั้งที่ธีรพลหันไปเห็นสายตาและรอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขของเต็มสิบที่มองมายิ่งทำให้สามารถเต้นได้ไม่มียั้งและไม่นึกอายเลยสักนิดและพนักงานคนอื่น ๆ ที่มองมาก็หัวเราะและปรบมือตามอย่างสนุกสนานเพราะชอบใจการแสดงของฝ่ายไอทีและประชาสัมพันธ์ที่แสดงร่วมกัน

การแสดงจบลงแล้ว พร้อมกับเสียงปรบมือของพนักงานทุกคน
เต็มสิบมองไปที่ธีรพลอีกครั้งและธีรพลก็ส่งยิ้มให้กลับมา แตะมือเข้าหากันเมื่อความพยายามทั้งหมดสำเร็จและผ่านไปได้ด้วยดีและยกมือไหว้ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ได้รับ

“ต่อไปก็ไม่ต้องกลัวแล้ว เต้นได้ขนาดนี้”

โดนแซวและธีรพลก็หัวเราะออกมา พนักงานฝ่ายไอทีและฝ่ายประชาสัมพันธ์เดินลงจากเวทีแล้วและเมื่อมาอยู่ร่วมโต๊ะอาหารเดียวกัน ก็พูดคุยกันได้อย่างสนุกสนาน

“พี่ธี มีแต่คนชอบ หนูบอกแล้ว พี่ไม่เชื่อ เป็นไงล่ะ”

“คุณเต็มสิบ ขอบคุณจริง ๆ ที่มาร่วมกับฝ่ายประชาสัมพันธ์ ปีหน้ามาอยู่ด้วยกันอีกนะ”

“แบบนี้ต้องฉลอง ไชโย้”

ฝ่ายประชาสัมพันธ์และฝ่ายไอทียกแก้วขึ้นชนกันและฉลองกันอย่างมีความสุข
งานดำเนินมาจนถึงช่วงท้าย ฝ่ายไอทีและฝ่ายประชาสัมพันธ์ชนะการแข่งขันการแสดงในวันปีใหม่ตามที่คาดเอาไว้ งานปาร์ตี้ปีใหม่จบลงพร้อมเสียงหัวเราะและความสุข และเมื่อกลับถึงบ้านธีรพลก็ยังหัวเราะไม่หยุดเมื่อโดนเต็มสิบล้อเลียนไม่เลิก

“ไหนว่าเต้นไม่เป็น คุณหลอกผมชัด ๆ”

ไม่ได้หลอก แต่พออยู่บนเวทีแล้วไม่ว่าอะไรก็กลัวไม่ได้แล้ว อยู่บนนั้นถ้าไม่เต็มที่ตอนนั้นก็ไม่มีโอกาสแก้ตัวอีกแล้วก็เลยมีแรงฮึดและทำอย่างเต็มที่ให้สมกับที่ซุ่มฝึกซ้อมมานาน และเพื่อไม่ให้เสียชื่อประชาสัมพันธ์ที่ไม่ใช่แค่หน้าตาดีแต่ยังเก่งในการเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะอีกด้วย

“ตอนนั้น ที่เต้นแล้วส่ายเอว แล้วเปิดเสื้อขึ้นมา กรี๊ดกันใหญ่”

ยังคงคุยกันอย่างสนุกสนานถึงเหตุการณ์งานปาร์ตี้ปีใหม่ที่ประสบความสำเร็จตามที่คิดเอาไว้ ธีรพลปลดกระดุมเสื้อออกและนั่งลงบนโซฟาและเต็มสิบก็ลงไปนั่งเหยียดขาอยู่บนพื้น

“แตงกวา มานี่ มานี่ คิดถึง คิดถึง”

ลากหมาโกลเด้นตัวใหญ่มาเล่นด้วย และลงไปนอนเกลือกกลิ้งกันบนพื้นเหมือนอย่างที่เคยทำ และธีรพลก็นั่งมองสิ่งที่เต็มสิบทำพร้อมรอยยิ้ม

“มองผมแบบนั้นทำไม ปลื้มผมมากเลยล่ะสิ”

ใช่
ยอมรับก็ได้ว่าปลื้ม เพราะว่าเต็มสิบคือส่วนหนึ่งที่ทำให้ชนะการแข่งขันในครั้งนี้

“ขอบคุณมากนะคุณเต็มสิบ”

“ผมขอเปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นแทนได้มั้ย”

ไม่ใช่แค่พูด แต่เต็มสิบลุกขึ้นมานั่งบนโซฟากับธีรพลเรียบร้อยแล้ว และธีรพลก็อมยิ้ม เลิกคิ้วขึ้นสูง และมองหน้าของเต็มสิบนิ่ง ๆ
ไม่ได้เอ่ยถามว่าเต็มสิบอยากได้อะไร เพราะรู้ว่าแบบนี้ก็เหมือนเปิดทางให้เต็มสิบทำตามใจชอบ
ดวงตาสองคู่สบกันนิ่ง จากที่หัวเราะและพูดคุยกันอย่างสนุกสนานตอนนี้นิ่งมองกันอย่างจริงจัง ธีรพลกระพริบตามองหน้าของเต็มสิบ และเต็มสิบก็นิ่งมองใบหน้าของธีรพลนิ่งงันอยู่อย่างนั้น

ความสัมพันธ์ของคนสองคนเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วแต่พัฒนาไปไกลอย่างไม่น่าเชื่อแต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริง ๆ  มีความรู้สึกมากมายส่งผ่านมาทางสายตาและธีรพลรู้ดีว่าหมายถึงอะไร

ฝ่ามืออุ่น ๆ แตะที่ข้างแก้มของเต็มสิบและลูบไล้เล่นแผ่วเบา และดวงตาของธีรพลยังคงนิ่งมองใบหน้าของเต็มสิบไม่ได้ผละจากไปไหน

“บางครั้งผมก็เป็นคนงี่เง่าคนหนึ่งนะ คุณรู้ใช่มั้ย”

คำพูดง่าย ๆ แต่ทำให้คนฟังยิ้มกว้าง และเต็มสิบก็จับมือของธีรพลที่แตะที่ข้างแก้มเอาไว้

“คุณไม่ได้งี่เง่าธรรมดา คุณโคตรงี่เง่า”

ธีรพลถึงกับหลุดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความขำ และเต็มสิบก็หัวเราะตาม

“แต่ผมเองก็งี่เง่าไม่แพ้คุณเหมือนกัน ก็ถือว่าเราเสมอกันนะ”

นั่นสินะ บางทีแบบนี้คงเรียกว่าเสมอกัน

ธีรพลพยักหน้ารับและเต็มสิบก็ขยับกายเข้าหาธีรพลที่นั่งอยู่ จับมือของธีรพลเอาไว้ และโน้มใบหน้าเข้าหา แตะปลายจมูกที่ข้างแก้มของธีรพลเบา ๆ และผละออกห่าง นิ่งมองทุกกิริยาที่ธีรพลแสดงออกและธีรพลก็ทำเพียงแค่ก้มหน้าลงและถอนหายใจยาว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเต็มสิบอีกครั้ง

“คุณไม่ควรมองผมแบบนี้นะคุณธี”

“ไม่ให้มองแบบนี้แล้วจะให้มองยังไง”

แบบนี้เรียกว่ากวน แบบนี้เรียกว่าอ่อย เต็มสิบไม่แน่ใจว่าธีรพลรู้ตัวหรือเปล่าว่าทำแบบนี้มันเรียกว่าการเชิญชวนให้เข้าหา

“ผมหาเรื่องมาค้างบ้านคุณคืนนี้เพราะผมกะเอาคืนคุณให้เต็มที่จนกว่าจะหนำใจ เอาคืนที่คุณหลอกให้ผมขัดพื้น เปลี่ยนหลอดไฟ กวาดบ้านถูบ้าน อาบน้ำหมา ถางหญ้าหน้าบ้านแล้วยังจะ....อ่ะ”

เต็มสิบไม่สามารถพูดอะไรได้อีก ริมฝีปากถูกปิดสนิทเพราะริมฝีปากของธีรพลที่แตะประทับลงมาเพื่อหยุดการสนทนา
เพียงเท่านี้เต็มสิบก็เข้าใจความหมายที่ธีรพลแสดงออกมาทั้งหมดแล้ว
 
“ช่างไม่รักตัวเองเอาซะเลย”

เพราะรักตัวเองถึงยอมเสี่ยงเพื่อให้ได้คนดี ๆ มาอยู่ข้าง ๆ สิ่งที่ธีรพลทำทั้งหมดเกิดจากความตั้งใจและไม่ใช่เรียกว่าการไม่รักตัวเอง

ธีรพลหรุบสายตาลงและถอนหายใจยาว ไม่อยากพูดอะไรให้มากความอีก และเต็มสิบก็รั้งร่างของธีรพลให้ขึ้นมาคร่อมทับอยู่เหนือร่าง โอบกอดเอาไว้และสบตากับดวงตาที่มีแววหวั่นไหวคู่นั้น

ธีรพลไม่คิดจะขัดขืน และไม่พูดอะไรเลยสักคำ นอกจากยอมทำตามที่ใจต้องการ ริมฝีปากของคนสองคนเริ่มแตะสัมผัสพัวพันเข้าหากันอ้อยอิ่งเชื่องช้า กระดุมเสื้อสองสามเม็ดถูกปลดออกและเต็มสิบก็ประทับริมฝีปากลงบนลาดไหล่ของธีรพลเบา ๆ

ร่างสองร่างเริ่มเปลือยเปล่าเพราะเสื้อผ้าหลุดออกจากร่างกายลงไปกองบนพื้นเรียบร้อยแล้ว คืนนี้ยังอีกยาวไกล และเต็มสิบที่บอกว่าจะเอาคืนธีรพลหมดทุกสิ่งทุกอย่างจนคุ้มค่าก็ดูเหมือนว่ากำลังจะได้เอาคืนธีรพลอย่างที่ต้องการจนหนำใจอย่างที่พูดเอาไว้จริง ๆ

TBC.   

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 08-01-2017 07:27:22

 :z1: :z1: สักทีสินะ 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 08-01-2017 08:15:19

วั๊ย ๆ ๆ ๆ ๆ เขาได้กันแล้ว
 :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 08-01-2017 08:32:47

เอาคืนแบบทบต้นทบดอกเลยนะครับ,,,

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 08-01-2017 08:36:35

ในที่สุด วันนี้ก็มาถึง อิอิ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 08-01-2017 08:49:35

อ๊ายยยยย อย่าๆๆๆๆๆ ได้โปรด อย่าตัดฉับ! แบบนี้  :ling3:  ไม่เอา โคมไฟดิ  ขอดีเทลอ่ะ ดีเทลลลลล  :ling1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 08-01-2017 09:29:23

เย้...ในที่สุดก็สมใจเต็มสิบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 08-01-2017 10:02:35

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-01-2017 10:03:15

ทำไมไม่ไปเอาคืนกันบนห้อง
อายแตงกวามั้ยล่ะนั่น  :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 08-01-2017 10:56:30

 :o8: อุ๊ย อุ๊ย  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 08-01-2017 14:09:50

ในที่สุดดดด
คุณธถือว่าmission complete แล้วนะ
อ่อยจนบรรลุจุดประสงค์55555
ไม่รู้จะเรียกว่าใครเสร็จในกันแน่เลย
ถึงคุณธีจะโดนกิน แต่ก้มาจากความตั้งใจอ่อย ความขยันอ่อยล้วนๆ
เต็มสิบได้กำไรรล้วนๆเลย คุ้มค่าเหนื่อยสุดๆ
มีแฟนแบบเต็มสิบนี่ดีนะ ได้ทั้งแฟนได้ทั้งทาส 555555
รอค่าาาา

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 08-01-2017 15:07:05

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: papanoy ที่ 08-01-2017 18:02:54

       
                       :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: Babelilong ที่ 08-01-2017 18:40:06

ฟินพะยะค่ะ
เขาได้กันแล้ววววววววว

 :katai5: :katai5:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 08-01-2017 19:55:03

อย่าพึ่งจบตอนสิคะ    ขอรายละเอียดหน่อยสิคะ   :hao6:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 08-01-2017 20:32:42

เต็มสิบคนดีมีประโยชน์เรื่องอะไรจะปล่อยให้หลุดมือเนาะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 08-01-2017 20:49:11

 :-[
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 08-01-2017 21:00:26

งืออออ เขาได้กันแล้วอ่ะ   :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 08-01-2017 21:31:05

ค้างงงงง.....อะ  :katai1: :katai1: :katai1:
โธ่ รออ่านตอนนี้มาตลอด  :ling1: :ling1: :ling1:
รอเต็มสิบเอา.....ธี อยู่นะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 08-01-2017 21:47:30

ทำไมมันมีคำว่า "กำลังจะ" ได้เอาคืน ????

เฮ้ย! มันต้องชัดเจนดิ เราอยากรู้ 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: chen ที่ 08-01-2017 22:41:31

แม่คะ เค้าผิดผีกันแล้วค่ะ
อย่างนี้ต้องไปสู่ขออย่างเป็นทางการนะคะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 09-01-2017 00:43:13

 :laugh:


สาแก่ใจ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 09-01-2017 08:51:16

 :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: i_Tipz ที่ 10-01-2017 10:52:39

อรั้ยย  :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 10-01-2017 22:07:18

หวังว่าจิไม่มีดราม่า หวามมากเลยคร่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 10-01-2017 22:47:01

ขอเดาว่าอด! 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: Cha Ris Ma ที่ 11-01-2017 13:43:29

 :katai2-1: :mew1:
สมใจทั้งคนอ่อยและคนจะเอาคืน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 14-01-2017 11:56:05

รอนะ เพิ่งเข้ามาอ่าน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: ตัวไหมอ้วนกลม ที่ 23-01-2017 16:48:04

รอจ้ารอ  เค้ามารอตัวเองทุกวันเลยนะ   :katai4:   :katai4:   :katai4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 23-01-2017 20:18:21

รอ ร๊อ รอ ^^

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 23-01-2017 20:38:24

รอค่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 24-01-2017 00:12:02

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 24-01-2017 20:46:50

นี่คิดถึงคุณธีมากๆเลยนะคะ YY

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: MeWeaw ที่ 17-02-2017 12:58:47

มาทวงด้วยคิดถึงคุณธี
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-03-2017 00:57:20

 :z13:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: sai.cross13 ที่ 09-03-2017 10:34:47

พวกเขาน่ารักกันจังค่ะ รออ่านต่อนะคะ //7//

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 09-03-2017 11:10:36

ค้างเลย รอไรท์มาต่อ นี่เดือนสามแล้วนะ  :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: himoru ที่ 09-03-2017 11:14:18

ผอ มาเปิดเรื่องตอนไหนนนนน
หนูพึ่งเห็นนนนนนนน

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.20) หน้า 14
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 09-03-2017 11:49:16

เต็มสิบเอาธีรพลไปซ่อนไหน
เอามาคืนด่วนพร้อมเล่าด้วยว่าหายไปไหน

หัวข้อ: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 10-03-2017 20:14:45

IT is เต็มสิบ.21

เต็มสิบเพิ่งได้รู้ ธีรพลจะน่ารักน่าใคร่ที่สุดตอนที่ผิวขาว ๆ เริ่มขึ้นสีแดงเรื่อเพราะแรงอารมณ์ที่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ ร่างกายส่วนล่างเริ่มเสียดสีเข้าหากันมากขึ้น ส่วนที่เคยอ่อนแรงเริ่มแข็งแกร่งและชูชันขึ้น ส่วนปลายฉ่ำเยิ้มไปด้วยหยาดน้ำใสที่ไหลซึมออกมา ความต้องการที่อยู่ภายในร่างกายไหลวนลงมาและทุกความรู้สึกก็ไหลวนลงไปที่ส่วนนั้นจนหมด

ธีรพลนิ่งมองจุดกึ่งกลางของร่างกายที่แข็งแรงชูชันอยู่ภายในอุ้งมือร้อนของเต็มสิบที่ช่วยรูดรั้งคลึงเคล้นให้เกิดความรู้สึกมากขึ้นเรื่อย ๆ

“อื้อ มัน...เสียว ไม่ไหว”

เสียงร้องครางแผ่วในลำคอ และคำพูดที่บ่งบอกอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดทำให้เต็มสิบต้องแหงนเงยใบหน้าขึ้นและรั้งต้นคอของธีรพลให้ลงมาหา แตะริมฝีปากสัมผัสกับริมฝีปากที่ขบเม้มของธีรพลและสอดปลายลิ้นเข้าไปภายในโพรงปากเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้สึกของกันและกัน ปลายลิ้นร้อนพัวพันอยู่กับปลายลิ้นนุ่มหยุ่นคลึงเคล้าคลอเคลียกันไม่ห่าง และธีรพลก็กอดคอของเต็มสิบเอาไว้แน่นเพื่อพยุงตัว ก่อนจะผละใบหน้าออกห่างเมื่อมองที่ร่างกายส่วนที่ตื่นตัวขึ้นจนถึงขีดสุด

เต็มสิบหยุดปรนเปรอส่วนแข็งขึ้นนั้นและเทชโลมปลายนิ้วจนเปียกชุ่มด้วยเจลหล่อลื่น กอดธีรพลเอาไว้และค่อย ๆ แทรกปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแน่นที่ยังไม่ถูกเปิดออก และธีรพลก็นิ่วหน้าส่งเสียงครางต่ำในลำคอ เมื่อรู้สึกถึงความอึดอัดภายใน ริมฝีปากขบเข้าหากันแน่นและปลายนิ้วก็จิกเข้าที่ไหล่ของเต็มสิบแรงขึ้นเพื่อระบายความรู้สึก

“ธี”

เรียกคนที่คร่อมทับอยู่เหนือร่างและธีรพลที่ขมวดคิ้วมุ่นและพยายามผ่อนคลายร่างกายก็ขานรับเสียงเบา
   
“อือ จะเข้ามาหรือยัง อย่าทำแรงนะ”
   
รู้สึกเหมือนโดนขู่และเต็มสิบก็ถึงกับหัวเราะออกมา อยากเห็นสีหน้าและแววตาของธีรพลให้ชัด ๆ แต่เพราะธีรพลไม่ยอมให้เห็นหน้าและกอดเต็มสิบเอาไว้ ก็เลยได้แต่โอบกอดเอาไว้และลูบไล้ฝ่ามือไปมาที่แผ่นหลังเนียนขาวเพื่อปลอบประโลมให้ธีรพลรู้สึกผ่อนคลายลงบ้าง ฝ่ามือร้อนบีบเคล้นไปมาที่สะโพกเนียนแน่น ลูบไล้ฝ่ามือและทิ้งความร้อนเอาไว้ก่อนจะแยกผิวเนื้อแน่นที่สะโพกทั้งสองข้างออกห่างจากกัน จัดการประคองท่อนเอ็นใหญ่ให้ตั้งตรงและให้ธีรพลค่อย ๆ กดแทรกร่างกายลงมาอย่างเชื่องช้า เพื่อลดความเจ็บปวดและเพราะไม่อยากบังคับใจอีกฝ่ายจนเกินไป
   
“อื้อ อึ่ก อ่ะ”
   
ธีรพลขบริมฝีปากแน่นเมื่อช่องทางด้านหลังที่ถูกเตรียมพร้อมชุ่มฉ่ำไปด้วยของเหลวใสที่ช่วยทำให้การสอดแทรกเป็นไปอย่างง่ายดายมากขึ้นปล่อยให้ร่างกายครอบทับลงมาบนท่อนเอ็นที่ถูกประคองให้ตั้งตรง ไม่ได้กดแทรกร่างกายลงมาในคราวเดียวแต่ค่อย ๆ ทำให้ช่องทางด้านหลังเคยชินกับสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่ที่สอดแทรกเข้ามาภายใน
   
“อื้อออ  อ่ะ เต็มมัน...แน่น”
   
ธีรพลร้องออกมาเสียงเบาเมื่อพยายามกดแทรกร่างกายลงมาแต่ทำได้ไม่เต็มที่ ใบหน้าแดงก่ำและลมหายใจก็เริ่มหอบหนักมากขึ้นเรื่อย ๆ และเต็มสิบก็จูบที่ริมฝีปากที่ขบเม้มแน่นของธีรพลเพื่อช่วยกระตุ้นอารมณ์ความรู้สึกและปลายนิ้วที่จิกลงมาก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายมากขึ้น
   
“ผมรู้สึกดีมากเลย”
   
นัยน์ตาของเต็มสิบสะท้อนภาพใบหน้าของธีรพลและธีรพลก็พยักหน้ารับ ยอมทำตามอย่างที่เต็มสิบต้องการมากขึ้น กดแทรกร่างกายลงมาอีกอีกทีละนิดและสุดท้ายก็ครอบครองความร้อนรุ่มของเต็มสิบเอาไว้ได้ทั้งหมด
   
“อาส์ ผมอยู่ในตัวของคุณหมดแล้วจริง ๆ นะ”
     
เต็มสิบนิ่งมองร่างกายส่วนที่เชื่อมต่อกันจนหมดและส่งยิ้มหวานเชื่อมให้คนที่คร่อมทับอยู่เหนือร่าง ไม่อยากฝืนใจไม่อยากให้ธีรพลเจ็บปวด เลยให้ทำเท่าที่พอทำได้ ทำเท่าที่ร่างกายสามารถรับได้ และธีรพลก็นิ่งงันอยู่อย่างนั้น ไม่ได้ขยับร่างกายมากขึ้นอีก พยายามปรับตัวให้ช่องทางที่คับแน่นคุ้นชินกับความร้อนที่สอดแทรกเข้ามาและเต็มสิบก็กดริมฝีปากหนัก ๆ ที่ลาดไหล่เนียนขาวก่อนจะลากไล้ปลายลิ้นมาที่ยอดอกสีแดงเข้มที่แข็งขืนและกลืนกินเข้าไป กระตุ้นทุกความรู้สึกของธีรพลให้เพิ่มขึ้น และเต็มสิบก็ประคองสะโพกเนียนขาวให้เริ่มขยับไปมาเชื่องช้า
   
“อาส์ ฮึก อือ”
   
ธีรพลยอมขยับสะโพกตามฝ่ามือที่ช่วยประคองและสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอื่น ๆ ที่เพิ่มขึ้นมากกว่าความอึดอัดเพราะการถูกสอดแทรกลึกล้ำ
   
“เสียวมั้ย”
   
พยักหน้ารับเมื่อถูกถามและเต็มสิบก็กอดร่างของธีรพลเอาไว้และค่อย ๆ ขยับร่างกายเองเชื่องช้าอ้อยอิ่งไม่ได้รุนแรงมากนักเพื่อให้คนที่อยู่เหนือร่างรู้สึกดีไปพร้อม ๆ กัน
   
เต็มสิบเพิ่งรู้ สีหน้าและแววตาของธีรพลน่ารักน่าใคร่มากที่สุดตอนที่มีอารมณ์ร่วมไปพร้อมกัน ใบหน้าเนียนขาวแดงเรื่อ ลมหายใจหอบหนักเมื่อขยับร่างกายอยู่เหนือร่างของเต็มสิบ เสียงร้องหอบครางเพราะแรงอารมณ์แผ่วเบาแต่ก็น่าฟังจนเต็มสิบอยากจะฟังมากกว่านี้
   
ริมฝีปากของคนสองคนยังคลอเคลียไม่ห่างกัน ถ่ายทอดทุกลมหายใจและความรู้สึกให้กัน สองมือของเต็มสิบประคองบั้นท้ายของธีรพลเอาไว้เพื่อช่วยให้ขยับได้อย่างเต็มที่ และปลายนิ้วก็คลึงเคล้นที่ยอดอกสีแดงเข้มเพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้มากขึ้น
   
“อื้อ”
   
ธีรพลสามารถปรับร่างกายได้มากขึ้นแล้ว สะโพกมนแน่นเริ่มขยับไปมาและภายในช่องทางคับแน่นที่รองรับท่อนเอ็นแกร่งเอาไว้ได้ทั้งหมดก็เสียดสีเข้าหากันอยู่ตลอดเวลา
   
“อ่ะ อาส์”
   
ริมฝีปากคลอเคลียเข้าหากันไม่ห่าง และร่างกายส่วนล่างก็ยังคงสอดแทรกเข้าหากันไม่หยุด ท่อนเอ็นใหญ่ขยับไปมาในช่องทางที่บีบรัด เรียกเสียงครางของธีรพลมากขึ้นเรื่อย ๆ และเต็มสิบก็ค่อย ๆ ประคองร่างของธีรพลให้เอนลงนอนและเป็นฝ่ายควบคุมจังหวะการสอดแทรกเอง ธีรพลเริ่มรูดรั้งฝ่ามือไปที่ส่วนของร่างกายที่ตื่นตัวอย่างเต็มที่ และช่องทางด้านหลังก็ถูกสอดแทรกเข้าออกเนิบนาบเชื่องช้า
   
ความรู้สึกที่ได้รับมันทำให้ยากจะกลับมาเป็นตัวของตัวเองได้อีก ร่างกายเริ่มบิดเร่าและผิวขาว ๆ ก็ขึ้นสีแดงก่ำ นั่นยิ่งทำให้เต็มสิบได้ใจ ฝ่ามือของธีรพลยิ่งรูดรั้งส่วนแข็งขืนของร่างกายเร็วขึ้น พร้อมกับที่ถูกสอดแทรกท่อนเอ็นแกร่งเข้ามาภายในร่างจากจังหวะเชื่องช้ากลายเป็นแรงเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
   
“เต็ม มันจะไม่ไหว ฮื้ออ”
   
ธีรพลเริ่มหอบหายใจหนักและเต็มสิบก็รู้ได้ทันทีว่าอีกไม่นานธีรพลคงปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมา
   
“เต็ม ไม่ไหวแล้ว เร็ว จะเสร็จแล้ว อาส์ เร็ว ๆ”
   
“เป็นไงดีมั้ย อ่ะ”
   
ธีรพลพยักหน้ารับและเต็มสิบก็เริ่มสอดแทรกร่างกายเข้ามาแรงขึ้นตามที่ธีรพลร้องขอ
   
“โอ้ย ไม่ไหวแล้ว อื้ออออ จะเสร็จแล้ว”
   
ธีรพลรูดรั้งฝ่ามือเร็วขึ้นและเต็มสิบที่สัมผัสได้ถึงอาการตอดรัดจากช่องทางที่สอดแทรกก็เริ่มขยับสะโพกเข้าออกให้เร็วขึ้น ใบหน้าเนียนขาวเริ่มสะบัดไปมา ลมหายใจเริ่มขาดห้วงไปชั่วขณะ ฝ่ามือของธีรพลยิ่งขยับเร็วไม่หยุดและความร้อนที่อัดแน่น
ภายในร่างกายก็พุ่งทะยานออกมา

ธีรพลปลดปล่อยความรู้สึกของตัวเองออกมาทั้งหมดแล้วหยาดน้ำรักขุ่นขาวพุ่งทะยานเปรอะเปื้อนไปหมดทั้งหน้าท้องเนียนขาว และเต็มสิบก็ถอนร่างกายของตัวเองออกมาจากช่องทางที่บีบรัด รูดรั้งท่อนเอ็นแข็งแกร่งของตัวเองและปลดปล่อยความรู้สึกออกมาในเวลาไม่ห่างกัน ความร้อนภายในร่างกายพุ่งทะลักออกมาและไหลซึมหยดลงบนหน้าท้องของธีรพล อารมณ์ความรู้สึกที่เร่าร้อนรุนแรงค่อย ๆ สงบลงแล้ว พร้อมกับที่ลมหายใจที่เคยหอบหนักเริ่มปรับให้เข้าที่ เต็มสิบทิ้งกายลงบนร่างของธีรพล

กอดรัดคนที่มอบความสุขให้และจูบเบา ๆ ที่หน้าผากมนที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ ลูบไล้ฝ่ามือไปตามผิวเนื้อเนียนขาวที่แดงก่ำของธีรพลและค่อย ๆ ปรับลมหายใจให้สงบลง

“คุณจะฆ่าผมหรือไง”
   
“ผมขอโทษ”
   
ยอมรับว่าจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ และธีรพลก็กำมือกระแทกลงไปที่ไหล่ของเต็มสิบเบา ๆ และเต็มสิบก็หัวเราะออกมา หรี่ตาลงเล็กน้อยและจูบที่แผ่นอกเนียนขาวของธีรพลอีกครั้ง
   
“นอกจากคุณจะเป็นประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดแล้ว ยังเป็นประชาสัมพันธ์ที่หน้าเอ็กซ์ที่สุดด้วยนะ”
   
เต็มสิบโดนชกไหล่ไปอีกครั้ง และธีรพลก็ผลักไหล่ของเต็มสิบให้ออกห่างตัว
   
“ลุกออกไปได้แล้ว”
   
ทำไมถึงยังกล้าไล่ ไม่เหน็ดเหนื่อยบ้างหรือไง โดนทำขนาดนี้แล้วก็น่าจะพูดจาเพราะ ๆ หวาน ๆ ใส่กันบ้าง
   
เต็มสิบไม่ได้ทำตามที่ธีรพลต้องการแต่ขยับร่างกายขึ้นมาคร่อมทับอยู่เหนือร่างของธีรพลอีกครั้ง จูบที่แผ่นอกเนียนขาวและไล้เลียปลายลิ้นที่ยอดอกแข็งขืน ส่งยิ้มให้กับธีรพลที่เริ่มขมวดคิ้วมุ่นและเต็มสิบก็ส่งสายตาบอกความรู้สึกของตัวเองที่ยังไม่ลดลงง่าย ๆ
   
“บอกแล้วว่าผมจะเอาคืนให้หนำใจ”
   
เต็มสิบพูดไปขบกัดที่ยอดอกของธีรพลไปเบา ๆ เพื่อกระตุ้นอารมณ์อีกครั้งและธีรพลก็ถอนหายใจยาวเพราะรู้ว่ายังไงคืนนี้ก็คงไม่จบลงง่าย ๆ สิ่งที่ทำได้ก็มีเพียงแค่ระบายอารมณ์ด้วยคำพูดใส่เต็มสิบเท่านั้น
   
“ไอ้คนเลว ถ้าทำให้ผมเจ็บจนขยับไม่ได้ เราจะได้เห็นดีกัน”
      
+++

   
ท่อนเอ็นใหญ่โตกดแทรกและเบียดตัวเข้าไปในช่องทางคับแคบอีกครั้ง เสียงร้องครางแผ่วในลำคอของธีรพลยิ่งทำให้เต็มสิบไม่สามารถหยุดความต้องการของตัวเองได้ ท่อนเอ็นใหญ่อัดแทรกเข้าไปอย่างเต็มที่ ริมฝีปากร้อนรุ่มจูบแนบที่แผ่นหลังเนียนขาวที่ขึ้นรอยช้ำเพราะถูกขบกัด
   
ความร้อนรุ่มผลุบหายเข้าออกอยู่ในช่องทางเล็กแคบอยู่อย่างนั้น สอดใส่เข้าไปจนสุดทางและถูกถอนออกเพื่อกระแทกกลับเข้าไปอย่างรุนแรงอีกครั้ง
   
เต็มสิบขยับร่างกายเคลื่อนไหวไปมาในช่องทางคับแน่นเปียกชื้น
เสียงร้องครางยิ่งเร่งเร้าให้ความต้องการพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนต้องกระแทกร่างกายเข้าไปอีกครั้งในจังหวะสุดท้ายและปลดปล่อยน้ำรักมากมายจนเต็มช่องทางที่บีบแน่นและความร้อนรุ่มที่ฝากเอาไว้ก็ไหลทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนไหลหยดลงมาเป็นทาง
   
“อึก อ้าส์ อื้อ”
   
ท่อนเอ็นใหญ่ ยังคงสอดแทรกขยับเข้าออกไม่หยุด แม้จะปลดปล่อยทุกหยาดหยดร่างกายออกมาจนหมดแล้ว
   
เต็มสิบยังไม่หยุดเอาคืนธีรพลตลอดทั้งคืน เมื่อฟื้นจากความเหนื่อยล้าก็จะลุกขึ้นมาจัดการธีรพลครั้งแล้วครั้งเล่า กระแทกกระทั้นร่างกายเข้ามาเพื่อทิ้งทุกหยาดหยดร่างกายเอาไว้ที่ช่องทางที่ควรได้รับการเติมเต็มของธีรพล
    
ทั้งกระแทกและกดแทรกเข้ามาไม่หยุด และน้ำรักก็พุ่งทะยานออกมา ครั้งแล้วครั้งเล่า เต็มสิบถอนร่างกายออกอีกหลายครั้งและปลดปล่อยความรู้สึกใส่ช่องทางที่เปิดขยายออกของธีรพลไม่หยุด กดแทรกปลายนิ้วเข้าไปให้ช่องทางนั้นเพื่อเปิดออก และเติมเต็มทุกอยาดหยดของตัวเองเข้าไปแทนที่
   
ธีรพลทำได้แค่ขยับฝ่ามือไปตามความยาวของร่างกายตัวเองทุกครั้งที่โดนเต็มสิบเอาคืน ปลดปล่อยความรู้สึกของตัวเองออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกหยาดหยดมากมายภายในร่างกายหลั่งทะลักออกมาจนแทบไม่หลงเหลืออะไรออกมาอีก
   
เต็มสิบเอาคืนธีรพลอย่างที่พูดเอาไว้จริง ๆ
   
และธีรพลที่อ่อนแรงเกินกว่าจะพูดอะไรได้อีก ก็กดแทรกปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางด้านหลังของตัวเองเพื่อให้ของเหลวขุ่นขาวไหลออกมาและเต็มสิบก็ช่วยธีรพลด้วยการสอดปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบเพื่อควานเอาของเหลวที่ปลดปล่อยเอาไว้ออกมา ธีรพลแยกขาออกกว้างและปล่อยให้หยาดหยดมากมายที่ยังเหลือค้างอยู่ภายในไหลซึมออกมา
   
จำไม่ได้ว่าทำเรื่องแบบนี้ครั้งที่เท่าไหร่แล้ว แต่จำได้ว่ามองเห็นใบหน้าที่มีรอยยิ้มของเต็มสิบได้ลาง ๆ
   
เหนื่อยล้าจนเกินกว่าจะพูดอะไรได้อีก และเต็มสิบก็ทิ้งกายลงนอนข้าง ๆ ธีรพล
   
“คุณจะนอนไปทั้งอย่างนี้จริง ๆ เหรอ”
   
ใช่สิ ไม่ให้นอนไปทั้งอย่างนี้จะให้นอนยังไง
   
“คุณมันแย่มาก คุณจะฆ่าผมอย่างที่พูดเอาไว้จริง ๆ”
   
โดนต่อว่าและเต็มสิบก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ไม่ได้โกรธที่โดนว่า แต่มีความสุขจนล้น เต็มสิบรั้งร่างของธีรพลให้มาหนุนอยู่ที่แขนและจูบเบา ๆ ที่เปลือกตาที่ปิดลงของธีรพล ถึงตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เพราะธีรพลคงหลับไปแล้ว
   
“แล้วมาต่อกันอีกรอบนะครับ”
   
ธีรพลขมวดหัวคิ้วมุ่นเพราะสิ่งที่ได้ยินและถอนหายใจยาว ทำอะไรเต็มสิบไม่ได้จริง ๆ นอกจากด่าออกไปด้วยประโยคเดิม ๆ ที่ทำยังไงเต็มสิบก็ไม่เคยสำนึก
   
“ไอ้คนเลว”

TBC.

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-03-2017 20:19:59

คู่นี้เสียน้ำ คนอ่านเสียเลือด  :pighaun:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 10-03-2017 20:28:25

 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 10-03-2017 20:40:34

มาต่อแบบ...เต็มสิบจริงๆ
เขารักกันแนบแน่นแล้ว :mc4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 10-03-2017 20:47:45

ทำไมรู้สึกว่าคุณธีรพลด่าได้น่ารักดีจริง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 10-03-2017 21:13:01

 :m25:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 10-03-2017 21:33:04

 :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 10-03-2017 22:37:50

 :haun4:



ตายแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ กรี้ดดดดดดด

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 10-03-2017 22:52:08

เต็มสิบเอาคืนได้สุดยอดมาก :m25: :pighaun:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: MyLavenderLand ที่ 11-03-2017 07:16:36

คุณ aa_mm กลับมารอบนี้ อัพรัวๆทุกเรื่องเลย น่ารักที่สุดอ่ะ  :m3:  คุณประชาสัมพันธ์โดนเอาคืนชุดใหญ่เลย เต็มสิบ นายฟินหนักไหม? 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 11-03-2017 09:19:27

เต็มสิบเอาคืนจนคุ้มทุนมากๆอะ
นี่กำไรมากๆๆๆๆแล้วด้วยนะ
555555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 11-03-2017 13:01:38

อุต๊ะ เขาได้กันแล้วว (♡˙︶˙♡)

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 11-03-2017 19:26:22

เกลียดเต็มสิบ !!!!!!!!!
แกจะอึดอะไรขนาดน้านนนนน สงสารคุณธี
 :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 11-03-2017 19:55:44

บอกเลยว่างานนี้มีแต่เลือดสาดและเลือดหมดตัว

 :pighaun:     :pighaun:    :jul1:    :jul1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 14-03-2017 07:50:37

คุ้มค่าจริงๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 14-03-2017 11:11:15

เต็มสิบโหดร้ายมาก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 14-03-2017 19:32:15

 :m25:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 14-03-2017 21:19:13

ีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีมาแล้ว ๆ ชอบมากๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: นางสาวกานาเลส ที่ 14-03-2017 22:43:38

กรี๊ดดดดดดดดดดดด เลือดพุ่งออกจมูกปี๊ดๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: Malimaru ที่ 15-03-2017 08:04:05

มันดีย์อ่ะ!! (สมแล้วกับที่อดทนมานาน - ตบบ่าเต็มสิบปุ ๆ )
รอตอนต่อไปค่ะ ^^  :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 31-03-2017 12:28:11

เปิดมาอีกที  ฉากหรรษาล้วนๆ555หื่นไปนะเต็มสิบ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: ตัวไหมอ้วนกลม ที่ 31-03-2017 18:25:46

 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.21) หน้า 16
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 02-04-2017 22:36:11

 :z13:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 06-05-2017 08:49:08

IT is เต็มสิบ (จบ)

วันแรกของการทำงานหลังผ่านวันหยุดยาวมา ทุกคนมีสีหน้าอ่อนล้าและดูเหมือนยังไม่พร้อมสำหรับการเริ่มต้นทำงานในวันเปิดงานวันแรก แต่ก็นับเป็นเหตุการณ์ปกติเพราะทุกครั้งที่วันหยุดยาวหมดไป พนักงานทุกคนจะกลับมาด้วยท่าทางแบบนี้และจะค่อย ๆ กระตือรือร้นมากขึ้นในวันทำงานวันถัดมา

ฝ่ายไอทียังคงทำงานอยู่ในห้องควบคุมระบบเหมือนทุกวัน ทุกอย่างยังเป็นเหมือนเดิมแต่มีสิ่งหนึ่งเพิ่มขึ้นมาและทำให้เต็มสิบยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

“ก็ผมไม่เข้าใจไงว่าฝ่ายไอทีทำงานกันยังไง ผมถึงได้ถามอยู่นี่ว่าตกลงจะให้ทำยังไงกับคอมพิวเตอร์เครื่องนี้ดี”

เต็มสิบเอียงคอหนีบหูโทรศัพท์เอาไว้ รับฟังปัญหาที่ธีรพลบอกแล้วก็ใช้ปลายนิ้วขูดเล่นที่โต๊ะไปมา ยิ้มได้ทุกครั้งเวลานึกถึงสีหน้าและแววตาของธีรพลไปด้วยตอนที่เริ่มพูด เคยคิดว่าธีรพลน่ารำคาญมาตลอด น่าแปลกที่วันนี้รู้สึกว่าน้ำเสียงของธีรพลช่างดูออดอ้อนและน่ารัก ตอนนี้เต็มสิบรู้สึกอยากให้ธีรพลโทรมาบ่อย ๆ

“สงสัยคอมคุณมันโดนผมวางยามั้ง”

แกล้งพูดให้คนที่อยู่ปลายสายโมโห และธีรพลก็ทำเสียงหงุดหงิดไม่พอใจอย่างที่เต็มสิบต้องการ แต่แทนที่จะนึกรำคาญหรือไม่พอใจเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้เต็มสิบกำลังยิ้มกริ่มและเตรียมจะไปแก้ปัญหาให้กับธีรพลในทันที

“ผมกำลังไป อีก 1 นาที”

บอกเพียงแค่นั้นและเต็มสิบก็วางสาย ลุกขึ้นยืนและฮัมเพลงเสียงดังงุ้งงิ้ง อารมณ์ดีมีความสุข จนฐาปัตย์ต้องเอ่ยปากแซวรุ่นพี่

“น่าอิจฉาอะไรขนาดนี้”

แน่ล่ะ ต้องน่าอิจฉาอยู่แล้ว คนมีความรักก็น่าอิจฉาแบบนี้แหละ

“แน่นอนอยู่แล้ว ได้ข่าวว่ามึงก็น่าอิจฉาไม่เบาเหมือนกันนี่”

เต็มสิบแซวกลับรุ่นน้องแบบยิ้ม ๆ และลุกขึ้นยืนเพื่อไปแก้ปัญหาคอมพิวเตอร์ให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์ทันที และฐาปัตย์ก็ได้แต่มองตามและยิ้มอย่างมีความสุขไปด้วยกับเรื่องดี ๆ ที่เกิดขึ้นกับรุ่นพี่ ส่วนเรื่องของตัวเองจะว่าสุขก็ยังสุขได้ไม่เต็มที่ ยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอีกหลายเรื่อง และฐาปัตย์หวังจะให้เรื่องราวทั้งหมดผ่านไปได้ด้วยดีเช่นกัน

+++

เต็มสิบกำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับการรื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ของธีรพลออกมา สิ่งที่เต็มสิบทำเป็นงานใหญ่ที่พนักงานฝ่ายประชาสัมพันธ์หลายคนต้องหยุดยืนดู และธีรพลก็มองมาด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ ใช้เวลาอยู่สองชั่วโมงเต็มสิบก็เริ่มประกอบคอมพิวเตอร์เข้าด้วยกันจนกลับสู่สภาพเดิม
 
“ตกลงมันเสียที่ตรงไหนเหรอคุณเต็มสิบ”

“จะให้ผมบอกจริง ๆ เหรอ”

ดูจากสิ่งที่เต็มสิบทำแล้วคงเป็นปัญหาใหญ่แน่ ๆ

“คอมพิวเตอร์เครื่องนี้ยังจะใช้งานได้อีกมั้ย”

“จะให้ผมบอกจริง ๆ เหรอ”

คราวนี้สีหน้าของเต็มสิบดูอึดอัดใจและลำบากใจอย่างเห็นได้ชัดมากขึ้นเมื่อถูกถามย้ำอีกครั้ง

“พอจะกู้ข้อมูลอะไรกลับมาได้บ้างหรือเปล่า ผมต้องทำยังไงบ้าง”

“จะให้ผมบอกจริง ๆ เหรอ”

เต็มสิบยังคงพูดประโยคเดิม ๆ และธีรพลก็ถอนหายใจยาว ลงมานั่งอยู่ข้าง ๆ เต็มสิบแล้ว มีข้อมูลที่สำคัญไม่มาก แต่ก็ไม่อยากทำขึ้นมาใหม่และเต็มสิบก็ถอนหายใจยาว นิ่งมองใบหน้าของธีรพลนิ่ง ๆ
 
“กู้ข้อมูลคืนได้หรือไม่ได้ คุณก็พูดมาเลย ผมจะได้รู้ว่าจะทำยังไงต่อ”

“งั้นคุณเข้ามาใกล้ ๆ ผมหน่อย ผมไม่อยากพูดเสียงดัง”

ธีรพลยอมขยับเข้ามาใกล้ ๆ เต็มสิบอีกนิด และเต็มสิบก็กระซิบกระซาบบอกปัญหาที่เกิดขึ้นกับธีรพลเสียงเบา

“คืออย่างนี้นะ คอมพิวเตอร์ไม่ได้เป็นอะไรหรอก พอดีปลั๊กมันหลวมแค่นั้นเอง ขยับนิดหน่อยก็ใช้ได้แล้ว”

“..........”

ธีรพลเริ่มรู้สึกว่าความโมโหของตัวเองกำลังเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ มองหน้าของเต็มสิบที่หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขแล้วก็เริ่มอยากลุกขึ้นมาบีบคอเต็มสิบตอนนี้

“คุณเต็มสิบ นี่คุณคงว่างมากใช่มั้ย”

ไม่ได้ว่างมาก แต่อยากใช้เวลาอยู่กับประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดของบริษัทให้นาน ๆ แค่นั้น
เต็มสิบลุกขึ้นยืน แบมือขึ้นสองข้างและยักไหล่ ดูแล้วกวนประสาทเป็นที่สุด

“ก็นี่ไงผมก็เช็กให้อย่างละเอียดแล้ว ชอบหาว่าฝ่ายไอทีไม่ใส่ใจในการทำงานไม่ใช่เหรอ ผมก็เลยรื้อเครื่องให้เลยจัดให้อย่างเต็มที่ เช็กให้ทุกซอกทุกมุมแล้ว โอเคมั้ยล่ะแบบนี้”

เต็มสิบเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายไอทีที่น่าโมโหและกวนประสาทมากที่สุดและ ธีรพลไม่รู้ว่าทำไมถึงได้ตกลงปลงใจคบหากับคนที่กวนประสาทขนาดนี้ลงไปได้

“คุณเต็มสิบ”

“ครับคุณธีรพล”

การประทะคารมกันระหว่างเจ้าหน้าที่ฝ่ายไอทีอย่างเต็มสิบและประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดของบริษัทอย่างธีรพล ถือเป็นไฮไลท์ประจำวันตั้งแต่วันแรกของการทำงาน หลายคนชิน หลายคนรู้สึกเฉย ๆ และพนักงานที่เข้ามาทำงานใหม่บางคนรู้สึกตกใจกับสิ่งที่เห็นแต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร

ธีรพลและเต็มสิบยังมีเรื่องให้ไม่ถูกใจกันในระหว่างทำงานอยู่เกือบทุกวัน แต่ไม่ใช่การทะเลาะกันอย่างจริงจังเหมือนอย่างที่เคย สิ่งที่ทำก็เพราะตกลงกันแล้ว ว่าไม่อยากให้ความสัมพันธ์ในที่ทำงานทำให้พนักงานคนอื่น ๆ ให้ความสนใจ ก็เลยยังทำเหมือนเดิมเหมือนที่เคยทำ

เต็มสิบเดินกลับไปที่ห้องควบคุมระบบอย่างสบายใจ และไม่ลืมที่จะส่งข้อความหาเจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัทอย่างธีรพล

“เต็มทำข้าวกล่องของมื้อกลางวันให้ธีไปกินข้างนอกให้แล้วอยู่ในรถ มีชาออแกนิกส์ด้วย แล้วเจอกันที่บ้านนะ”

ธีรพลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและพยายามบังคับสีหน้าให้ดูเป็นปกติมากที่สุดและพยายามจะไม่ยิ้มตอนที่ส่งสติ๊กเกอร์ตอบกลับไป

มีรูปกระต่ายยิ้มกว้างและแบกข้อความคำว่า OK ปรากฎขึ้นที่หน้าจอโทรศัพท์และเต็มสิบก็มองข้อความของธีรพลและยิ้มกว้าง หย่อนโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋าเสื้อและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงตั้งใจทำงาน ตรวจเช็คระบบอย่างถี่ถ้วนเหมือนอย่างทุกวัน มีที่ต่างไปจากทุกวันเล็กน้อยก็ตรงที่ ตอนนี้เต็มสิบมีแฟนแล้ว และแฟนของเต็มสิบก็คือเจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่หน้าตาดีที่สุดในบริษัทชื่อว่า ธีรพล นั่นเอง

(จบภาคเต็มสิบ ธีรพล)

ติดตามต่อได้ในภาค ฐาปัตย์

 - IT is ฐาปัตย์.
 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=66258.msg3792226#msg3792226)

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 06-05-2017 09:01:29

เขินแทน...

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Bronc ที่ 06-05-2017 10:24:33

เต็มสิบจริง น่ารัก ใส่ใจดูแลแฟนมาก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 06-05-2017 10:28:12

มีเล่นละครหลอกกันด้วย
ไอ้ที่ซ่อมคอมเพราะสาเหตุแค่ปลั๊กหลวม
แต่รื้อเครื่องทุกส่วนเนี่ย ทำไปได้ไงนะเต๋็ม
คนเราเน๊อะ แค่ขอได้อยู่ใกล้ ๆ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 06-05-2017 10:32:44

เต็มสิบนี่น้า กวนจริง ๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 06-05-2017 11:07:20

แหมๆ ต้องการให้ที่บริษัทเหมือนเดิมกัน
ถามหน่อยต้องกวนตรีนแบบจัดเต็มขนาดนี้มั้ยเต็มสิบ
กวนเต็มพิกัดสมชื่อเต็มสิบจริงๆเลยนะ
อยากมีข้าวกล่องแบบธีรพลมั่งอ่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: kunkai ที่ 06-05-2017 11:10:05

 :L1:   :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 06-05-2017 12:24:11

 :mew1: :mew1: :3123: :3123: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: allmysecret ที่ 06-05-2017 12:34:18

เต็มสิบน่ารัก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-05-2017 14:03:47

 :กอด1:


โอ้ยๆๆๆๆ อิจจจ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-05-2017 14:22:38

กวนเสมอต้นเสมอปลาย 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: crazydoii ที่ 06-05-2017 16:36:05

น้ารัก. สนุกดีครับ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 06-05-2017 20:46:06

รักกันมันหยด ปะทะกันทั้งวัน ขอบคุณมากกกกกค่ะ สนุกมากกกกกกกกกก :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 06-05-2017 21:36:23

อร๊ายๆๆๆๆ มันน่ารักอะไรเยี่ยงนี้นะ
อ่านไปยิ้มไป มีความสุข ^^

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 06-05-2017 21:43:59

พี่เต็มน่ารัก คุณธีทำบุญมาด้วยอะไร ถึงได้พี่เต็มไป  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 06-05-2017 22:13:35

จัดเต็มมากค่ะ

ทั้งหวานทั้งกวนประสาท

หลงรักเต็ม ๆ เลย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-05-2017 03:39:27

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 07-05-2017 14:15:10

มาพร้อมกับรักในอู่ซ่อมรถเลย  (แอบเห็นเรื่องใหม่ด้วย). ตามทุกเรื่อง
 ขอตอนพิเศษอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ
 :pig4: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 08-05-2017 19:11:53

เรื่องของสองคนนี้น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 09-05-2017 22:14:13

ฮุ้ยยยย  จบแบบน่ารักมากจริงๆ
อารมณ์ปรัมาณว่า เรารู้กันอยู่สองสามคนสินะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: ํYadoran(ยาโด) ที่ 18-05-2017 08:57:39

กร๊ดดดดดด "ถ้าชอบแล้วจะทำไม"

เออ จะทำไม  คนเขียนนี่ สวนด ใช่ไหมม

งื้ออ ชอบ
 :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: มิรินลันตา ที่ 18-05-2017 22:19:13

น่ารักมากเลยค่ะ อ่านแล้วยิ้มตามไม่หุบเลย รออ่านภาคต่อไปนะคะ คงเป็นภาคของฐากับเฟืองใช่มั้ย รอๆๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: kungverrycool ที่ 19-05-2017 11:56:14

 :pig4: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: บีเวอร์ ที่ 19-05-2017 15:00:41

 :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 20-05-2017 11:45:25

 o13 สนุกมาก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: kedtawan ที่ 20-05-2017 13:26:36

รอภาค ฐาปัตย์ กับ มะเฟืองงงง :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: panpang ที่ 22-05-2017 08:26:25

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: ikou ที่ 22-05-2017 15:51:17

สุดยอดดดดดดดดดดดดดดด  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าหญิงในเงามืด ที่ 22-05-2017 21:38:25

ชอบบบบบบบบบบบบบบ :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Pine_apple ที่ 27-05-2017 19:51:23

 :L2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: JokerGirl ที่ 28-05-2017 12:04:04

ทะเลาะกันไปๆมาๆ รักกันซะงั้น น่ารักดี :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 28-05-2017 19:48:40

เต็มสิบน่ารักกกกกกก
น่าจะเป็นเรื่องยาวกว่านี้ กำลังอ่านสนุกเลยค่ะ
 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: whitelavenders ที่ 29-05-2017 21:01:14

ฮืออออ น่ารักมากก คุณธีน่ารักก เต็มก็น่ารัก
ในหัวนี่เต็มสิบก็คือเด่นชัยดีๆ นี่เองนะ 55555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 09-06-2017 06:29:46

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ...

น่ารัก อบอุ่นมา

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 10-06-2017 07:38:51

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 04-10-2017 11:16:57

น่ารักมากๆ แอบน้ำตาไหลตอนคุยกันที่โต๊ะกินข้าว มันกระแทกใจ  :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Maeo ที่ 11-10-2017 14:40:43

น่ารักมากๆค่ะ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Maymon ที่ 12-10-2017 01:19:53

โอ๊ยยย เรื่องนี้น่ารักจนอดยิ้มไม่ได้จริงๆ
ขอบคุณมากนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 15-10-2017 12:30:13

น่ารัก :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Piima ที่ 01-11-2017 15:05:52

แงงงงงงงงง

เขินมากอะ

ยอม

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 11-02-2018 15:06:03

อ่านไปเจินแทนค่าา ขอแบบเต็มสิบ

แหทะเต็มสิบจัดเต็มพี่ธีเลยนะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: mybear_sr ที่ 12-02-2018 15:33:11

เต็มสิบคือเดอะเบสออฟหลัว อิจฉาคุณธี55555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 13-02-2018 08:01:15

น่าอิจฉาเนอะ 555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ. by aoikyosuke (.จบภาคเต็มสิบ) หน้า 17
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 13-02-2018 11:35:26

ธีเต็ม...น่ารัก  :-[ :impress2: :กอด1:

จะมีภาคฐากับเฟืองมั้ยคะ รอลุ้น  :call:

หัวข้อ: Re: IT is ฐาปัตย์..... by aoikyosuke (.intro) หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 17-02-2018 21:57:16

คนต่างขั้ว มาอยู่ด้วยกัน...... :hao3:
ดนนึงเฟรนด์ลี่  :mew1:
อีกคนนึงไม่สนโลก  :a5:
น่าสนุกกกกกก  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
         :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is ฐาปัตย์.....(ภาคต่อจากเต็มสิบ) by aoikyosuke (.intro) หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: tae1234 ที่ 18-02-2018 00:31:29

สนุกมากครับ

หัวข้อ: Re: IT is ฐาปัตย์.....(ภาคต่อจากเต็มสิบ) by aoikyosuke (.intro) หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: jinutlove ที่ 18-02-2018 20:34:17

 :L1:ชอบค่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: q.tr ที่ 02-06-2018 00:23:03

น่ารักทั้งคู่เลย  :-[

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 03-06-2018 19:58:16

เต็มสิบ อึดเนอะ เราพูดถึงเรื่องที่เขาทำงานแบบไม่ได้นอนนะ :hao7:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: mab ที่ 10-06-2018 14:36:09

เต็มสิบ นายนี่มันเต็มสิบจริงๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: antr93 ที่ 03-02-2019 11:30:46

 :pig4:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: zysygy ที่ 05-02-2019 14:34:21

 :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: memozy ที่ 05-02-2019 16:26:45

เต็มที่มาก จัดเต็มสมชื่อเลยจริงๆ
ขอบคุณสำหรับนิยาย

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: cutelady ที่ 05-02-2019 23:36:09

น่ารัก :pig4:..น่าเลิฟมากกกก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: pamhicc ที่ 22-02-2019 23:10:49

คุณเต็มสิบน่ารักและแสนดีอ่าาาา มีความเตรียมข้าวกล่องให้ด้วย  :o8:
ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: Luxfern ที่ 09-04-2019 19:51:07

ดีต่อใจมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 23-04-2019 18:52:44

ใสๆเบาๆไม่เครียดดี  :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: MaidenQueen ที่ 06-05-2019 06:35:24

หู้ยยยยเต็มสิบทำไมเป็นคนแบบนี้ อิจฉาคุณธีเลย แต่ก็ปวดหัวแทนเพราเต็มกวนประสาทมาก55555555

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: Monnee ที่ 12-05-2019 14:15:53

ด :-[ :ling3: :o8: :ling3:
ขี้อ้อยในไร่อ้อย.. ขั่งเหมาะแม๊ะกันตริงๆ

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: Monnee ที่ 12-05-2019 14:26:46

 :pighaun: :pighaun: :pighaun:
น๊องงงงง​ธี.... เติมไฟให้กำลังใจพี่เต็มมากไปแ้วนะคะ.ทำแบบนี่อ่ะ..... อ๊ายยยยย...

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: NongJesZa ที่ 13-05-2019 11:13:41

ชอบมากเลย ชอบเต็มสิบเวลาอ้อนธีรพล งื้อน่ารักกกก ขอบคุณนักเขียนสำหรับเรื่องราวดีๆนะครับผม รักกก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-07-2019 20:41:56

น่ารัก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 02-09-2019 22:28:19

เต็มสิบมันร้ายนะครับหัวหน้า :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: Maymon ที่ 05-11-2019 13:01:08

ขอบคุณค่ะ สนุกมากๆเลย :mew1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: มนุษย์บิน ที่ 05-11-2019 23:51:37

เต็มสิบแรงมากกกแรงดีไม่ตกกกกกก  :jul1:

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: KKIMKIMMY ที่ 11-11-2019 09:57:34

คิดถึงคุณธีเลยวนมาอ่านอีกรอบ ยังทำให้ยิ้มได้เหมือนเดิมร้ากกกก

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: PanGii ที่ 11-11-2019 21:46:47

รวดเดียวจบเลย พี่เต็มนี่กวนจริงไรจริง

หัวข้อ: Re: IT is เต็มสิบ (จบ).....by aoikyosuke หน้า 18
เริ่มหัวข้อโดย: BuzZenitH ที่ 16-11-2019 08:00:48

กลับมาอ่านนิยายของคุณ aoikyosuke กี่ที ก็มีความสุข  :katai2-1: