พิมพ์หน้านี้ - (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 12:10:22

หัวข้อ: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 12:10:22
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

ตอนที่ 1 เมียกู






“เชี่ยเอก!!  ...ปล่อยกู แม่ง..ไอ้เหี้ยเป้  มึงทำงี้ได้ไงวะ” ผมตะโกนก้องตอนนี้ไม่เลือดขึ้นหน้าก้อไม่ไหวแล้วครับ
 เมื่อต้องมาเห็นเพื่อนสนิทกำลังจูบกับแฟนตัวเอง  ในห้องนอนของตัวเองอีกตะหาก  แม่ง..กรูไม่ไหวแล้วโว้ย  :m31:
ผมดิ้นจนหลุดจากมือไอ้เอก
“เชี่ย...  เมียกู” พร้อม กระโดดเข้ากระชากคอเสื้อ และตะบันหน้าไอ้เชี่ยเป้ 
“ว๊าย..  พี่ปิงปองอย่า” ปางร้องลั่น ตัวสั่นงันงก เอามือมาป้องปากตัวเองอย่างตกใจ เข่าอ่อนทรุดลงไปกับพื้น
“ฮือๆ” เสียงปางสะอื้นเหมือนหมดปัญญาที่จะห้ามผมสองคน ปางทำได้แค่นั่งร้องไห้ นั่งจ้องผมสองคนทะเลาะกัน
 แล้วปากก็พร่ำแต่ว่า “ปางขอโทษ ๆ  พี่ปิงปองหยุดเถอะค่ะ ...หยุด..ฮือ ๆ” :sad4:
ผมเสไปมองปาง  ในหัวมีแต่คำถามว่า”ทำไม  ?” ซ้ำไปซ้ำมา ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ ผู้หญิงที่รักที่สุด กับเพื่อนที่สนิืทที่สุด
ทำไมกัน ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ มันเรื่องเหี้ยไรเนี่ย.. อยากจะร้องไห้เหลือเกิน แต่ผมกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา
ทั้งดวงตา และใบหน้าแดงกล่ำด้วยแรงโกรธ   
“โอ้ย!!....แม่งเอ้ย ฟังกูก่อนไม่ได้รึ งะ.”   ผั๊วะ ผมซัดมันไปเต็ม ๆ อีกหมัดครับ ถึงมันจะยังพูดไม่จบประโยค
 “ห่า”  เสียงมัน  แม่งด่ากลับ ใช้มือข้างหนึ่งจับแขนผมที่กำลังจะต่อยมันไว้ทัน ส่วนอีกข้างไม่ต้องบอกใช่ไหม
แม่ง เต็ม ๆ หน้าผมเหมือนต่างคนต่างโมโห “ โอ๊ย!!...เหี้ยเอ้ย” ผมหงายหลังทันที มันก้าวขาจะขึ้นค่อมผม
แต่ผมถีบมันเสียหลักแล้วขึ้นค่อมมันแทน จากนั้นก็แลกหมัดกันพันละวัน ทั้งปากแตก คิ้วแตก กลิ้งหลุน ๆ ไปมา
อยู่อย่างนั้น จนหมดแรง ไอ้เอกกับไอ้นัยถึงได้มาแยกเราสองคนออกจากกัน  ทั้งมันทั้งผมต่างคนต่างหอบ
พูดไม่ออกนั่งให้ไอ้เพื่อนทั้งสองพยาบาลอยู่คนละมุม โดยที่มันสองตัวไม่พูดอะไร เหมือนจะรู้อะไร ๆ เป็นนัย ๆ
ถึง ได้แต่หันมาสบตากันเองแล้วก้อลอบถอนหายใจก่อนจะ นิ่งไป  แต่ตาผมยังถลึงมองไอ้เหี้ยเป้อย่างไม่ละสายตา
ถึงผมจะเจ็บเยอะกว่า แต่จะให้ผมสู้มันไหวได้ไง มันตัวโตกว่าผมตั้งเยอะ อ้อลืมบอกไปครับ ผมสูงแค่ 175 เซ็น นน 58 กก.
นักกีฬาแบดมินตัน ทั้งขาวทั้งบางกว่ามันเยอะ ส่วนมัน 188 เซ็น  นน 68 กก. นักกีฬาบาส ผิวเข้มหน้าคมคาย
มองมุมไหนก้อเสียเปรียบอยู่วันยังค่ำ แต่ด้วยแรงโมโห อะไรก้อเอาไม่อยู่ ต่อยโดนแม่งสักทีก้อพอว่ะ   
จริง ๆแล้วทะลุเป้า แต่ยังไม่สาแก่ใจ
“ปาง...ทำยังงี้ได้ไง” ผมหันไปถามแฟนผมเสียงดังเกือบจะคล้ายตะคอก ซึ่งตอนนี้กำลังที่นั่งร้องไห้
น้ำตาเป็นเผาเต่าอยู่อย่างนั้น
“ปาง... ปาง ขอโทษ ” พูดเสียงสั่น
“ปางผิดเองค่ะ ปาง  ฮือ ๆๆๆ   ปาง ชอบพี่เป้” ฉึก...โดนเต็ม ๆ ครับหน้าชาชนิดตบคงไม่รู้สึกอะไรแล้ว
ผมกลั้นไม่ไหวจริงน้ำตามาคลอที่เบ้าตาแล้วแต่อดทนไว้จนตาแดงกล่ำ ไอ้เป้ก้อมองมาที่ผม
สีหน้าตากวนตีนของมันเรียบเฉย  ผมกัดปากแน่น
“เหี้ย” สบถคำด่าออกมาเบา ๆ แม่งทำไมเป็นอย่างนี้วะ ได้แต่ตะโกนอยู่ในใจ
“ปาง..ปางขอให้พี่เป้ลองจูบปางดู เพื่อให้ปางแน่ใจตัวเองว่าคิดยังไงกันแน่ ”... ปางร้องไห้หนักกว่าเดิม ผม เสียอีกที่ไม่มีน้ำตา
แล้ว  แต่สมองแม่งชาไปหมด ยังกัดปากตัวเองแน่นจนเลือดซึม หน้าแดงด้วยความโกรธหมดแรงแทบจะพูดไม่ไหว
 “ตั้งแต่เมื่อไหรกัน ปางเอาพี่ไปไว้ไหน?”  เสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน ทั้งที่คิดว่าเรารักกันขนาดนั้น
ความทรงจำ 3 ปีที่ผ่านมา  ละลายหายไปในพริบตา ทั้งที่ผมอุตส่าห์ตั้งใจไว้แล้วว่าจะมีแค่ปางแต่...
“ปาง  ฮึก ฮึก ขอ...โทษ”  ปางพร่ำบอกคำขอโทษซ้ำ ๆ แม้ว่าอยากจะทำร้ายปางให้เจ็บปวด
แต่สามัญสำนึกของผมก็ไม่อาจทำคนเคยรักให้เจ็บได้  ถึงยังไงเธอก้อคือผู้หญิงที่ผมเคยรักที่สุด  ผมหลับตาแน่น
 ปิดปังความเจ็บปวดที่มันทำกระบอกตาผมร้าว เจ็บไปถึงหัวใจ จนแทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ  นึกหาทางออกไม่เจอ
 “งั้นเรา...คงจบแค่นี้” ผมเอ่ย เบาจนแทบไม่ได้ยิน  ไม่อยากจะเชื่อว่าในที่สุดก้อลงเอยเช่นนี้  ผมหันไปมองไอ้เป้
ชี้หน้ามันอย่างคาดโทษ อยากกระทืบมันให้ตายคาตีน โทษฐานแย่งเมียกู แต่ไม่มีประโยชน์เพราะปางไม่ได้รักผมแล้ว
กูไม่เหลืออะไรแล้ว   ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์กุญแจรถได้ ก้อไปสิครับจะอยู่ให้มันเห็นน้ำตาทำไม ไอ้นัยคว้าแขนผมไว้
“มึงจะไปไหน  กูไปด้วย” มันพูดด้วยความเป็นห่วงพยายามจะตามผมมา แต่ผมสะบัดมือมันออก                 
“เชี่ย!  มึงอย่ายุ่ง   กู.....กูอยากอยู่คนเดียว ...”  ผมรีบวิ่งไปขึ้นรถ ผมเหยียบรถด้วยความเร็วสุดตีนนน 
ไม่สนอะไรแม่งทั้งนั้นขับรถไปเรื่อย ๆ ไม่รู้จะไปไหนก้อ ไปหยุดหน้าผับร้านประจำของพวกเราสี่คน
ยิ่งคิดยิ่งแค้น เพราะผมกับไอ้เป้สนิทกันมากกว่าใคร ผมนั่งดื่มเหล่าที่เหมือนว่าเอามาอาบมากกว่าจนเริ่มเมาหนัก
ในหัวก้อคิดทบทวนเรื่องปางกะไอ้เป้
 “ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ  ตอนไหนกัน ทำไม ทำไมกูไม่รุ้”  หรือตั้งแต่ตอนนั้น  ภาพในอดีตเล่นวนเป็นฉาก  ๆ  แสดงเหตุผล
ที่ปางค่อย ๆ หายไป  หรือเป็นเพราะผมเองที่ไม่เคยอยู่กับปางเลย ยิ่งช่วงหลังผมใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน
ไม่ก็กิจกรรมต่าง ๆ ของมหาลัย ผมออกค่ายจบกับยังดำเนินการทุกอย่าง สำหรับการเป็นหัวหน้าชมรมแบดมินตัน
แถมยังเดินสายแข่งทั่วประเทศอย่างหนัก ช่วง 1 ปี ที่ผ่านมา รวมถึงไป แข่งต่างประเทศทุกแมตที่ทำได้
เพราะแม่ผมครับท่านชอบแบดมินตันมาก ผมถึงได้ชื่อว่า นายภาคภูมิ ซึ่งก้อมาจากชื่อนักแบดมินตันทีมชาติไทยนั่นเอง 
แต่ชื่อเล่น แม่บอกว่าชื่อปิงปอง จะได้ดูน่ารัก ๆ เป้นกีฬาประเภทอื่นไป เผื่อแบดไม่รุ่งแม่จะได้สนับสนุนให้ตีปิงปอง
ซึ่งชื่อนี้กำทำให้ผมโดนแซวตั้งแต่เด็กยันโต แต่ผมก้อภูมิใจครับ ไม่เคยอายสักครั้งที่ใครแซวหรือเรียก
เพื่อความสุขของแม่รวมถึงเป็นกีฬาที่ผมรัก 1 ปีที่ผ่านมาผมจึงฝากปางไว้กับไอ้เป้ตลอด พอนึกถึงมัน
“แม่ง...ทำกูได้ ไอ้เหี้ย..ไอ้สัตว์... มึงเป็นเพื่อนรักกูนะเว้ย ห่า..ทำกูได้งายว่ะ” คำพูดที่อยากจะด่าทอ
ไอ้คนทรยศก้อถูกสบถออกมาเบา ๆ คนเดียว 
ก่อนสติที่เริ่มเลอะเลือนจะหายไป ผมมองเห็นภาพคนคุ้น ๆ ตาที่ปกติมันจะอยู่ข้าง ๆ ผมเสมอไม่ว่าไปไหน คับ
เชี่ยเป้นั่นเอง  มันเดินมาปากเจ่อ ๆ หน้ามีรอยช้ำ ฝีมือผมเอง ฮ่า ๆ  สะใจ
“เชี่ย..กลับได้แล้วมึงเมามากแล้ว”  มันพูดนิ่งๆ เสียงเบา ๆ เอามือข้างนึงมาดึงแขนผมให้ลุกขึ้น   :angry2:
“สัตว์ ..มึงไม่ต้องมายุ่งกะกู  ไปตายไหนก้อไป ควายยยยยยยยย....” ผมสะบัดแขนหลุด แต่ด้วยความเมา
ผมเลยเซไปชนโต๊ะข้าง ๆ เหล้าที่ผู้ชายชุดขาวถืออยู่กระฉอกเปียกทั้งตัว ผู้ชายคนนั้นเม้มปากแน่นก่อนจะหันหลัง
มากล่าวคำทักทายเสียงเย็นเฉียบ   
“เหี้ย...เมาแล้วมึงกลับบ้านมึงไป  เดี๋ยวได้โดนตีน” เบาครับ แต่สะดุ้งเลย
“ขอโทษครับพี่เพื่อนผมมันเมา” ไอ้เป้บอก ก้มหัวขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ เอามือสอดมาที่เอวผม ก่อนจะลาก
กึ่งอุ้มผมกลับมาที่รถ
“ห่า ปล่อยกรู...สัตว์” ผมเงื้อมือจะต่อยมันอีก แต่แม่งหลบ หลบทำห่าไรวะ เลยเป็นผมเองเซล้มไม่เป็นท่านอนหงาย
พงาบ ๆ กับพื้นจนไอเป้ส่ายหัว   
“กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ  กูแค่อยากให้มันจบ ๆ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นอย่างงี้ แค่ให้เค้าจูบ  ...
แล้วปางคงได้สติกลับไปหามึงเหมือนเดิม เค้าจะได้มั่นใจว่ากุไม่ใช่คนที่เค้ารักไง  มึงเข้าใจมั้ย” มันว่า
แล้วย่อตัวลงมานั่งข้าง ๆผม เอื้อมมือสอดใต้เอวผม อีกมือดึงแขนผมไปพลาดคอมันเพื่อจะประคองผมขึ้นรถ
น้ำตาผมที่กลั้นเอาไว้แต่มันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
“กูทนไม่ไหวแล้ว เหี้ย.. ฮึก..ฮึก เมียกู  ปาง .. ปางเป็นเมียกู...มึง ..มึงก้อรู้   แล้วมึงทำเหี้ยไรลงไป มึงมันเลว ฮึก . ”
ผมด่ามันเสียงสั่น น้ำตาไหลต่อไปอย่างไม่อายไม่มีแรงที่จะต่อกรอะไรได้อีก
 “กูไม่ได้มีไรกะปาง และไม่ได้รักปางด้วย มึงเชื่อกูดิ”  มันบอกหลังลากผมขึ้นรถสำเร็จ ผมมองหน้ามันนิดหน่อย
“ไ..อ้...เหี้ย  ไ..อ้..สาดดดดดดดดดดดดดดด ฮึก ” อยากจะซัดมันให้ตายคาตรีน แต่เรี่ยวแรงของผมไปไหนนะ
เปลือกตาที่หนักอึ้งจนผมไม่อาจทานทนไหว แล้วค่อย ๆ ผลอยหลับไปทั้งน้ำตา  :m15:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ บทที่ 2 เรื่องคืนนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 12:20:49


ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

บทที่ 2  เรื่องคืนนั้น

ขอแก้ไขบางส่วนที่โพสไปนะคะ  ขอบคุณคุณผู้อ่านทุกท่านด้วยค่ะ
ที่แนะนำ ต่อไปจะระวังบท love scene ไม่ให้ผิดกฎอีก  แห่ะ ๆ  :impress2:
อ้อเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ  แต่เปลี่ยนหัวข้อกระทู้ไม่เป็น ทำไงดี  =='



ผมรู้สึกตัวด้วยสติอันพล่าเลือน พยายามเพ่งสายตามองรอบ ๆ ห้องกรูนิหว่า  แสงไฟอ่อนที่หัวเตียงพอจะทำให้เห็น
ใครสักคนลาง ๆ ยืนมือมาพร้อมของเย็น ๆ เช็ดตัวให้ผม  ผมสะดุ้งเฮือก แต่กลับรู้สึกดี
“อืม...ร้อน  ร้อน  ไม่ไหวแล้ว ปางคราบบบ ถอดเสื้อให้ปิงปองหน่อย” ผมออดอ้อน มือสาก ก้มมาแกะกระดุมที่
ผมพยายามกระชากให้หลุดอยู่เป็นพันละวัน แล้วเสื้อก็หลุดไปอวดผิวขาว ๆ ที่ปางชอบล้อว่า ผิวผมเนียนพอ ๆ กับปาง
แถมยังกระเซ้าว่า เนี่ยถ้าปิดตาคลำคงไม่รู้แน่ว่าปิงปองเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ผมมักจะขำที่ปางพูดแบบนั้น
 แต่ถ้าปางชอบผมเป็นอะไรก้อได้ทั้งนั้น ว่าแล้วมือนั้นไล้บาง ๆมาที่ลำตัวผม   เหมือนสำรวจไปทั่ว
เพราะกับความเย็นจากผ้าที่คาดว่าคงจะเอาเช็ดตัวให้ แต่ผมกลับรู้สึกว่าที่วาดวนบนตัวผมบนจุดสัมผัสที่อ่อนไหว
ไม่ว่าจะลำคอ หน้าอก หรือหน้าทอง คล้าย ๆ เหมือนกับว่าคนเช็คตัวพยายามจะยั่วยวนอารมณ์ผม ให้คุกกลุ่นขึ้นมาซะงั้น   
เมื่อสัมผัสลูบไล้อยู่เป็นเวลานาน  ผสมกับแอลกอฮอร์ที่ทำให้เลือดภายในกายฉีดพล่าน ร่างกายผมก้อเร่าร้อน
ด้วยแรงปรารถนา 
“อืม...อ่า...จูบหน่อยครับปาง”  ผมครางเสียวกับรสมือที่สัมผัสนวดเฟ้นหัวนมที่กำลังแข็งเป็นไต
ก่อนจะดึงรั้งเจ้าของมือให้ก้มมาเร็ว ๆ อย่างขัดใจ  ผมเอื้อมโอบกอดรอบคอร่างที่อยู่ตรงหน้า
แนบริมฝีปากบางของตัวเองที่ปางชมหนักชมหนา ว่าปากผมสวยได้รูปเหมือนปากผู้หญิง ทั้งอวบ ทั้งนุ่มนิ่ม
ปางนี่ก้อแปลกตอนนี้ยิ่งแปลก สัมผัสของปางดูแปลก แต่กลับอบอุ่น ไม่เหมือนทุกที แม้ตอนแรกดูปางจะชะงัก
แต่สักพักคนตรงหน้าใช้ลิ้นดุนปากผมให้เปิดเพื่อสอดลิ้นเข้าไป แล้วจัดการสำรวจโพลงปากที่หวานอิ่มของผมจนทั่ว
ก่อนจะใช้ลิ้นเกี่ยวลิ้นผม ให้รู้สึกซาบซ่าซึ่งผมก้อตวัดลิ้นตอบรับรสสัมผัสหวานหอมของอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน
ราวกับว่าถวิลหาสัมผัสนี้มานานแสนนาน
 “อืม..” เสียงครางต่ำของคนตรงหน้า ก่อนจะละสัมผัสจากปากผม เลื่อนมาที่แก้ม ซอกคอ ไล่มาถึงหน้าอก
ก่อนจะลิ้นดูดกลืน เม็ดน้ำตาลแดงกลางหน้าอกที่แข็งตึงตามสภาพอารมณ์ของผม
โดยที่มืออีกข้างก้อหยอกเย้าเม็ดน้ำตาลอีกข้างอย่างเพลิดเพลิน
“อ่า...  พี่ไม่ไหวแล้ว ปางจ๋า อืม.. ทำให้หน่อยนะ ทำให้ปิงปองหน่อยนะครับ” ผมอ้อน 
ตาปรือด้วยแรงอารมณ์ เหมือนต่างฝ่ายก็ต่างปรารถนาในสิ่งเดียวกัน  คนตรงหน้าเลยไม่รอช้าที่จะถอดกางเกงผมออก
โดยมีผมที่คอยแอ่นตัวขยับตัวช่วยอย่างรวดเร็ว แล้วน้องชายก้อโผ่มาทักทาย คนตรงหน้าจูบหนัก ๆ
ที่หน้าท้องทำผมเสียว จนเผลองอตัวขึ้น
“อ่า อย่างแกล้งปิงปองสิครับ อืม....อ่า  ซีสส”  ผมครางกระเส่าไม่ขาด เมื่อคนตรงหน้าครอบริมฝีปากปกคลุม
บริเวณนั้นจนทั่ว ลิ้นที่ดุนมาโดนยอดสุด
 “อ่ะ...อืม..”  ชำนาญจนผมเผลอโยกตามจังหวะที่ริมฝีปากเป็นตัวนำ มือทั้งสองข้างของผมเผลอจิ๊กไปบนไหล่
คนข้างบนอย่างเผลอไผล
 “อ๊ะ .. อึก. อึก ...อื๊มมมมมมม....”  ผมกระตุก สองสามครั้งและปลดปล่อยน้ำรักออกมาในปาก
ริมฝีปากนั้นดูดกลืนน้ำรักของผมจนหมด ใช้ปากดูดแรง ๆ อีกครั้งราวกับกำลังตรวจสอบว่าจะมีน้ำรักยังหลงเหลือ
ในน้องชายผมอีกหรือไม่   
“อึ๊มมมมมมมมมมมมมม อ่า......”  เล่นทำผมเสียวไปทั้งตัวนอนหอบหมดแรง ก่อนที่ คนตรงหน้าลุกขึ้นมา
ครอบครองริมฝีปากอิ่มของผมอีกครั้ง รสจูบรุนแรงและหิวกระหายบดขยี้จนปากผมบวมเบ่ง
“อึม...อืมมมมมม” ร่างข้างบนส่งเสียงครางอย่างพึงใจ ไล่ลิ้นร้อน ๆ ลากผ่านทั่วตัว ราวจะดูดกลืมให้หายไป
ก่อนจะดูดกลืนแสดงความเป็นเจ้าของทิ้งร่องรอยแรงช้ำไว้ทั่ว  แล้วไล่ต่ำไปครองครองบริเวณนั้นอีกครั้ง
“อ่า......” ผมครางกระเส่า   ลิ้นร้อน ๆ แตะสัมผัสไข่สองใบด้านข้างก่อนจะตวัดลิ้น ช่องด้านหลัง วนเวียนอยู่นาน
จนหน้าท้องผมเกร็งแน่น มืออีกข้างเริ่มน้องชายผมขยับขึ้นลงเป็นจังหวะจนกลับมาตื่นตัวอีกครั้ง 
“  อืม ทำไมเสียวอย่างนี้ “  ผมสัมผัสได้ถึงตรงกลางของเราสองคนเสียดสีกันจนร้อนระอุ
ปลุกเร้าให้เจ้าตัวน้อยผงาดมากขึ้นกว่าเดิม ยอดปลายของเราเสียดสีกัน น้ำรักค่อยปริ่มมาหล่อลื่นให้รู้ถึงอารมณ์
ของแต่ละฝ่าย
“อ่า..” เสียงของเราทั้งสองครางประสานกันไม่หยุด ก่อนที่สิ่งแปลกปลอมกำลังถูกสอดเข้ามาที่ ช่องด้านหลังผม
 “โอ๊ย........เจ็บ” ผมกระตุกเล็กน้อย รู้สึกเจ็บจนแทบทนไม่ไหว แต่เพียงไม่นาน
ร่างกายก็เพลิดเพลินไปกับสัมผัส รสจูบ และแก่นกายที่ยังเสียดสีกันอยู่ไม่ขาด
ช่องด้านหลังก็ยังถูกสิ่งแปลกปลอมจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ มันแปลกมากที่ผมเสียวอย่างประหลาด
ทั้งข้างหน้าและข้างหลังโดยที่ริมฝีปากก้อถูกดูดกลืนอย่างไม่ขาดสาย 
เมื่อสิ่งแปลกปลอมด้านหลังถูกดึงออกและแทนทีด้วยแก่นกายของใครอีกคน
“อ๊ะ  ...เจ็บ ... อืม  เอา....ออก” ริมฝีปากที่เร่าร้อนก้อครอบครองปากผมอีกครั้งก่อนที่
แก่นกายด้านหลังจะขยับอย่างช้า ๆ ให้ผมได้ปรับตัว
“อ่า ชีสสส....  อย่าเกร็งสิครับจะแตกอยู่แล้ว อ่า”  ท่อนเนื้อขยับอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าทุกอย่างโอเค
แรงกระหน่ำจากด้านหลัง ทำผมตัวโยน ครางกระเส่าด้วยความเสียว
“ อืม อ่า ... ซีสสสสสสส”   
“จูบหน่อยจะเสร็จแล้ว..........อืมมมมมมมมมมมมมมม” คนนั้นดึงผมไปจูบ
กระตุกเกร็งสองสามครั้ง น้ำรักก็ถูกปล่อยมาในตัวผม ทั้งผมและใครอีกคน
ซึ่งตอนนี้ผมแน่ใจว่าไม่ใช่ปางแน่  กอดกันกลม ริมฝีฝาก ดูดกลืนกัน จนผลอยหลับไปในที่สุด
แต่ก่อนที่ผมจะหลับได้ยิน เหมือนจะได้ยินคำบางคำเอ่ยออกมา
“รักปิงปองนะครับ รักมากก” 

----------------------------------*****************************-
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Loveunomore ที่ 18-12-2011 12:21:06
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้าาา <3  :L2:
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-12-2011 12:28:37
อืม เพื่อนกับแฟน ก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดานะปิงปอง แต่ไม่เป็นไรเป้มันอาจจะไม่ได้ชอบปางอย่างที่มันบอกก็ได้นะ เข้มแข็งไว้นะปิงปอง
v
v
v
เมนท์ตอนที่2   เ่อ่อ อย่าบอกนะว่า เป้กินปิงปองไปแล้ว อ๊ากกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 18-12-2011 12:29:10
อย่าลืมใส่กฎเล้าด้วยน๊า~
เดี๋ยวไม่ได้อ่านต่อ55.
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 12:34:13
ขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจให้  พยายามเต็มที่ค่ะ  555  ความต้องการส่วนตัวทั้งนั้น
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: iranen ที่ 18-12-2011 12:52:06
ปิงปองก็สมควรโกรธเป้นะ
แต่มาคิดดูแล้วน่าจะโกรธปางมากกว่า
เป็นคนเปลี่ยนใจเอง
และเหมือนจะคบปิงปองเพื่อหวังผลด้วย
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 13:20:47
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

บทที่ 3 ความจริง


“อืม.....ปวดหัว”  ผมบ่นเบา ๆ กระพริบตาเพื่อปรับสายตาให้มองเห็น ผมมองไปที่นาฬิกาที่ประตูห้องนอน
บอกเวลา 11.00 น. 
“กูกลับมาได้ไงวะ ...โอยยยยยยยยย” รู้สึกงงกับเหตุการณ์เมื่อวาน พอผมเริ่มขยับตัว ก็รู้สึกถึงแรงกอดแน่น ๆ
ของใครบางคนที่นอนข้าง ๆ ผมรู้สึกชาไปทั้งหน้า เมื่อเห็นสภาพตัวเองเปลือยทั้งตัวแม้จะมีผ้าห่มปกอยู่
แต่ก้อรู้ดีว่านอกจากผ้าห่มแล้ว ข้างในไม่มีอะไรเลย  ภาพเมื่อวานย้อนกลับมาในหัว
ตั้งแต่ตอนใครสักคนเอาของเย็นมาเช็ดตัว จนถึง..... เสียงกระซิบสุดท้าย 
“รักปิงปองนะครับ รักมากก” มันมาเป็นฉาก ๆ เหมือนเรากำลังดูหนังยังไงยังงั้นเลย
จากนั้นร่างกายก็แสดงอาการตอบสนอง ผมเจ็บร้าวไปทั้งตัวแม้จะขยับนิดหน่อย
บริเวณก้นที่เจ็บเหมือนมันจะฉีกราวกับจะบอกผมว่าเมื่อคืนอ่ะเป็นเรื่องจริง มึงไม่ได้ฝันไปหรอก 
ผมแทบกลั้นหายใจเมื่อสำเนียกได้ว่าไอ้ตัวการมันกำลังนอนกอดผมอยู่ ผมโมโหเลือดขึ้นหน้า
อยากจะเอาปืนมายิงผ่านผ้าห่มให้ทะลุหัวสมองไอ้คนที่มันทำผม ให้มันตายไปซะจากโลกใบนี้
เชี่ยแม่ง..........  มึงเป็นใครวะทำไมต้องทำอย่างนี้กับกู ไอ้เหี้ย...ไอ้เลว ผมด่ามันอยู่ในใจ
พูดอะไรไม่ออก เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกอยู่ที่ลำคอ อยากจะทำร้ายมันแทบแย่ แต่จะขยับยังไม่ไหวเลย
ผมกระชากผ้าห่มออก เห็นไอ้เชี่ยเป้ นอนเปลือยกอดผมอยู่
“ไอ้เชี่ยเป้.... ”  ผมตะโกนเสียงดังลั่น ทั้งตกใจ ไม่คาดฝัน มันจะเป็นไปได้ยังไง เผลอ
กระโดดหนีมันไปอยู่ที่ปลายเตียงอีกข้าง ไอ้ก้นที่เจ็บ ๆ อยู่ ก้อเจ็บขึ้นจนน้ำตาไหลเลยครับ 
ทั้งเจ็บทั้งจุกโอย กรรมไรของกรู๊  มันลืมตาอย่างงัวเงีย มองตาผมปริบ ๆ เด้งตัวนั่งโดยอัตโนมัติ
แม่งมึงเป็นหุ่นยนต์รึไง สาดดดดดดดด
 “เอ่อ .... “ มันพูด เหมือนพยายามจะเรียบเรียงประโยค
“มึง ..มึงทำไรเหี้ยไรกะกู.........ไอ้สัตว์..........ไอ้เหี้ย...........ไอ้เลว.. แม่ง แย่งเมียกู
แล้วยังเอากูอีก กูเกลียดมึงงงงงงงง มึงทำยังงี้กะกูทำมายยยยยย ” ผมด่ามันปากสั่น หูแดง ตาแดง
ทั้งโกรธ ทั้งโมโห ทั้งเกลียด โอย กูอยากตาย อยากจะให้เรื่องนี้เพียงแค่ความฝัน ได้มั้ยครับ - -‘
ผมหยิบนาฬิกาขว้างใส่มัน  เหี่ยเป้  แม่งหลบครับ  สัตว์
“กู....กู”   มันอึกอัก  มองมาที่ผม ก่อนจะเงียบไปสักพัก  ก่อนที่จะตัดสินใจพูดเสียงเข้มจริงจัง
“กู....กูรักมึง”   มันมองผมเหมือนจะยืนยันว่าสิ่งที่พูดมันจริงจัง และจริงใจ มันไม่ได้หลบตาผม 
แต่จ้องเขม็งมาที่ผม เหมือนจะรอคำตอบ
“เหี้ย..กูไม่ได้เป็นเกย์” ผมตอบ ยกเท้าจะถีบแม่งทันที เรื่องบ้าไรเนี่ย เชี่ยนี่มันเมายาบ้ามาจากไหนวะ 
โอยกรูเจ็บตรูดด  ตอนโมโหลืมเจียมสังขาร ซูดดดด อูยยยย เจ็บ
“กู....กูรู้ ถ้าเป็นคนอื่นกูไม่รู้สึกอะไร  แต่พอเป็นมึง ....” มันเงียบ ไม่พูดอะไรต่อ
ส่งสายตาขอร้องวิงวอนมาทางผม และขยับเข้ามาหาผม ทั้งที่ทั้งตัวมันไม่มีอะไรแม้แต่ชิ้นเดียว
“สัตว์ !!   อย่าเข้ามานะ มึง” ผมขู่ฟ่อ หน้าแดงก่ำด้วยความกระดากที่ต้องมองมันยืนทนโท่อยู่อย่างนั้น
 ส่วนตัวเองก้อจัดการเอาผ้าห่มพันรอบตัวเป็นที่เรียบร้อย  คึคึ กูไม่ได้หน้าด้านอย่างมึง
“ปิงปอง มึงอย่าทำอย่างนี้สิ กรูขอโทษให้กูทำไรก้อได้ มึงอย่าเกลียดกูก้อพอ.. ได้ไหม”
“โอ๊ย! เหี้ย กูเจ็บ”  ผมโดนมันกระโดดตะครุปเสร็จ มันกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย    ผมสะบัดสุดแรงและหลุด
“โอ๊ย.......... มึงไป ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้  สัตว์  กูจะถือว่ามันไม่เคยเกิดอะไรขึ้น 
และมึงเองก้อลืมไปเลยว่าเมื่อคืนเกิดอะไร   ถ้ามึงเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง  มึงกะกู
ไม่ต้องมาเป็นเพื่อนไม่ต้องมานับญาติกันตลอดชีวิต มึงไปได้แล้ว” ผมตวาดสุดเสียง  เจ็บสุด ๆ ไปเลย
“ปิงปองงงงง  ให้โอกาสกูบ้างไม่ได้เหรอ “  ไอ้เป้ครวญครางต่อรอง
“เชี้ย..มึงไปเลยไปไกล ๆ ตีนกู  “ ไอ้เป้ก้มหน้านิ่ง  ทำหน้าเศร้าสลด แต่สุดท้ายก้อยอมถอยกลับออกไป
จากห้องก่อนจะหันมา  “ไม่เป็นไรนะ  ปิงปองกูรอมึงได้  ... รอจนกว่ามึงจะให้อภัยกู”  มันว่าแล้วยอมจากไป
ผมเรียบไปปิดประตูลงกอนให้เรียบร้อยกลัวมันจะเปลี่ยนใจกลับเข้ามาอีก  รู้สึกว่าตัวเองจะเป็นลม
เลยต้องหาโจ๊กกึ่งสำเร็จรูปมาประทังชีวิต  แล้วค่อยทานยาแก้ปวดและยาแก้อักเสบ 
ผมกลับมาที่ห้องนอน ล้มตัวลงนอน หลับตา เอามือข้างหนึ่งพาดขึ้นมาที่หน้าตัวเอง แล้วน้ำตามันพาลไหลออกมาดื้อ ๆ

 “เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตกูเนี่ย  .......แค่หนึ่งคืนทำไมชีวิตกูเปลี่ยนไปขนาดนี้
 ... ฮึก ฮึก..ทำไม...ทำไม ฮึก ..ทำไมต้องเป็นกู.”  รู้สึกท้อแท้อย่างหมดกำลัง 
ไม่อยากรับรู้เรื่องราวใด ๆ ปัญหาใด ๆ ทั้งสิ้น น้ำตาไหลไม่หยุด จนทุก ๆ อย่างค่อยลางเลือนหายไป 
ค่อยเผลอหลับไปเพราะฤทธิ์ยา
---------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: winndy ที่ 18-12-2011 14:47:10
ชอบค่ะ ชอบแนวนี้แบบแอบรักเพื่อนสนิทแบบนี้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แต่อยากให้ลองแก้การจัดวางหน้ากระดาษหน่อยค่ะ มันอ่านยากอ่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 18-12-2011 15:09:30
 :mc4: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 18-12-2011 15:23:57
ปางคือต้นเหตุ
ทำให้เพื่อนแตกคอ
และทำให้เพื่อนฉะกัน ^^
แล้วอาจะจะทำให้รักกัน?

ขอตินิด
อ่านยากอ่ะ ให้เป็นบรรทัดยาวแบบแนวนอนปกติจะดีกว่า
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 16:07:11
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

บทที่ 4 ความฝัน  (อดีตอันชัดเจน)

“ไอ้เป้...รอด้วยดิ” ผมตะโกนเรียกเพื่อนสนิทของตัวเองจนตัวโก่ง ขณะไอ้คนที่มันสะพายเป้ใบใหญ่สีน้ำเงินแบบเด็กประถม
ตามที่สถาบันต่าง ๆ นิยมจะให้เด็กนักเรียนใช้กัน  บนกระเป๋ามีตราสัญลักษณ์ของโรงเรียนประจำจังหวัดชื่อดัง
ตรงกลางปักตัวอักษรย่อประจำโรงเรียน และด้านล่างถูกปักด้วยชื่อเต็มของโรงเรียนเป็นรูปครึ่งวงกลมล้อมรอบอยู่
ใต้ตราสัญลักษณ์นั้น
 แต่มุมด้านล่างขวาของกระเป๋าดันถูกติดด้วยหมีตัวเล็กสีชมพู ซึ่งทำจากผ้าและด้านหลังเป็นกาวใช้เตารีดร้อนรีดทับ
เนื้อกาวก้อจะละลายไปยึดติดที่กระเป๋าผ้าแทน ซึ่งผมเป็นคนซื้อให้มันและบังคับให้มันรีดติดกระเป๋าเอง
แม่งหมั่นไส้ ..เสือกหล่อจนสาว ๆ เอาแต่มารุมชอบมัน ตั้งน้อง ป.4 ยัน พี่ ม.3 เหอะ  ผมเลยพยายามแกล้งแม่ง 
ให้เหมือนแต๋วหน่อยสาว ๆ มันจะได้หันมามองผมบ้าง  หึหึ แต่แม่งเสือกแปะที่กระเป๋าจริงๆเหอะ ตอนแรกแค่ตั้งใจจะแกล้ง
สาว ๆ ดันเห็นดีเห็นงามไปด้วยกับมันว่าน่ารักเข้ากันซะงั้น ผมนี่ ยอมเลยหมดปัญญาแกล้งมันจริง ๆ แม่งหล่อทำไรไม่เคยผิด
  แอบอิจฉามันนิด ๆ  อย่าให้กูหล่อแม่งแล้วกัน กูจะควงสองมาเย้ยมึง   มันที่ซึ่งกำลังวิ่งไปข้างหน้าอย่างเร่งรีบ
ถึงกับสะดุดกึกและหันมายิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“มาดิ  ..ไอ้เตี้ย” มันพูดกวนๆ ผมยิ้มหน้าบานที่วิ่งตามไอ้ตัวดีทันที อดขำหมีชมพูที่กระเป๋ามันไม่ได้  และไม่ได้ถือสาคำพูดของมัน เท่าไหร่ 
“ถือให้หน่อยดิ  ..กูเตี้ย”  ผมวิ่งไปถึงมัน ถอดกระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่ยื่นให้มัน  ก่อนจะยิ้มและยักคิ้วอย่างกวนตีนส่งให้เป็น
สัญญาณแจ้งให้ทราบว่า มึงไม่ถือ มีงอน   มันยิ้มส่ายหัวนิดหน่อยกับเหตุผลที่ผมใช้ ก่อนรับกระเป๋าไป
“เป็นเหตุผลที่เข้ากันมากกกกกอ่ะ” แม่งเน้นเสียง แล้วขำเบา ๆ
“ไม..มึงรับปากแม่กูแล้วว่าจะดูแลกูอ่ะ     ก้อมึงอ่ะ รีบสูงไปไหน แค่ป.5  เสือกสูงจะเท่า ม.2 อยู่แล้ว  มึงถือให้กูแหล่ะดีแล้ว ให้โอกาสกูสูง หึหึ”
ผมขำแต่ก้ออ้างเหตุข้าง ๆ คู ๆ ก้อมันยอมผมเองอ่ะ
“เอ๊า งั้นมาเป็นเจ้าสาวกูด้วยเลยมั้ย  กูจะได้ดูแลมึงตลอดชีวิตเลย   ฮ่า ๆ” มันหันมาถาม
“เออ แต่ช่างเถอะ ... กูถือให้ก้อได้ อย่าลืมสูงให้ทันกูหล่ะมึง..  ฮ่า ๆๆ.” มันว่า ก่อนจะตบมาที่หัวผมเบา ๆ
“เออ..เม่ง  อย่าให้กูสูงกว่ามึงนะ  กูจะให้แม่งเป็นเจ้าสาวกูแทน  หึหึ สาดดดดดดดดด”  มันหัวเราะเอิ๊กอ๊าก  เหมือนกับสิ่งที่ผมพูดไม่มีทางเป็นจริง 
“รีบเหอะ ปิงปอง  ค่ำแล้วเดี๋ยวน้าอรเป็นห่วง”  เชี่ยพูดแล้ววิ่งหนีกรู  อย่างไวโคตรสมเป็นนักวิ่งโรงเรียน ผมวิ่งตามมัน ไอ้เป้แม่ง
วิ่งข้างสี่แยกไปแล้วไม่รอเลยห่า  ผมเร่งสปีด ให้ทันไอ้เป้ แม่งจะได้รู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของผม   
แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นมอเตอร์ไซด์ที่เร่งสปีดมาจากอีกฝากถนนเพื่อให้ทันไฟจราจรสีเขียว
ที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีเหลืองเรียบร้อยแล้ว พุ่งตรงมาที่ตัวผมพร้อมกับได้ยินเสียงไอ้เป้ตะโกนสุดเสียงงงงงงง
“ปิงปองงงงงงงงงงงงงงงง”
“เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด...โครมมมมมมมมมม” 
  ตัวผมลอยระริ่วขึ้นไปในอากาศ ก่อนจะตกลงกระแทกพื้นข้างทาง ส่วนรถคันนี้เสียหลักพุ่งชนฟุตบาท
หลังพยายามหักหลบผม แคร๊กกกกกกกก เสียงล้อรถลากไปกับพื้นเสียงดังและจบด้วย โครมมมม..
แล้วทุกอย่างค่อย ๆ มืดลงเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินเป็นเสียงไอ้เป้ที่ร้องไห้เสียงดังพร้อมกอดผมไว้แน่น
 ผมพยายามเพ่งไปยังเจ้าของเสียงทั้งที่สายตาพร่ามัว  น้ำตาไอ้เป้ไหลหยดมาบนตัวผม
“อืมมมม...เจ็บ”  ผมส่งเสียงครางออกไป    แล้วสติผมก้อเลือนหายไปจนหมดสิ้น
“ปิงปอง...ปิงปอง มึง.. มึงอย่าตายนะ  ปอง   ฮือๆๆๆ กูขอโทษ กูขอโทษ  ฮือ ๆๆๆๆ
กูจะดูแลมึงอย่างดี กูสัญญา อย่าตายนะ..ฮือๆๆ”
...
..
ผมตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกมึนงง ร่างกายรวดร้าวไปตั้งแต่หัวจดเท้า พยายามฝืนจะยกหัวขึ้น
แต่ก็รู้สึกปวดจี๊ดดดขึ้นมากลางกะบาล เลยต้องปล่อยให้หัวตัวเองกระแทกลงกับหมอนนุ่มๆ 
“กูยังไม่ตายเหรอวะ  อืมม..” เสียงแหบพร่าไปเพราะฤทธิ์ไข้ แล้วก้อต้องกระพริบตาถี่ ๆ
เพื่อปรับสายตาให้มองเห็น  ในใจยังคงคิดทบทวน 
“ที่นี่ไหนวะ.” .พรางกวาดตามองรอบห้องสี่เหลี่ยมคร่าว ๆ ที่ทาฉาบไปด้วยสีขาวดูสบายตา
ภายในห้องมีตัวเย็นเล็กอันหนึ่ง และข้างๆ กันนั้นก้อมีตู้สำหรับเก็บของแล้ใช้วางของไว้ได้บนในอันเดียว
ผมพอจะสำเนียกได้คร่าว ๆ ได้ว่าที่นี่คงเป็นโรงพยาบาล เพราะเสื้อผ้าบางเบาสีฟ้าอ่อนที่ผมใส่อยู่นั้น
มีชื่อและตราสัญลักษณ์ของโรงพยาบาลพิมพ์อยู่ทั่วทั้งตัว
“อืมมมม  .....หิวน้ำ” ผมเหลือบไปเห็นขวดน้ำทางด้านซ้ายมือวางอยู่บนโต๊ะ ใกล้ๆ กับหัวเตียง
                    เลยยื่นมือซ้ายไปหยิบ
“โอ๊ยยยยย  เชี่ย...”  ผมสบถเสียงดัง แค่ขยับมือกางออกไป ทำมันมันเหมือนตัวทั้งตัวจะฉีกขาด
เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยน่ะ อ่า...
“ปิงปองงงงงงง..มึงพื้นแล้ว  มึงไม่ตายแล้ว ฮือ ๆๆๆ” เสียงไอ้คนข้าง ๆ ที่แม่งเอาเก้าอี้วางพิงผนัง
 ซึ่งหัวเตียงผมหันหัวเข้าทางนั้น  ทำให้ผมมองไม่เห็นมันแต่แรก  แม่งกูตกใจหมด เชี่ยนี่  ผมหันไปมองมัน ที่ลุกขึ้นรวดเร็ว
เข้ามาโอบกวดผมน้ำตาไหลพรากกก 
“กูขอโทษ  เพราะกูไม่รอมึง  มึง...อึก ..อึก  ..มึงถึงได้เป็นอย่างนี้”   แม่งกอดผมร้องไห้
 ผมก้อโคตรซาบซึ้งใจ ทั้งที่มันไม่ได้เกี่ยวอะไร มันยังโทษตัวเองขนาดนี้ 
เป้มึงจะเป็นเพื่อนรักกูตลอดไป  สาดดดดดดดดดด  กูปลื้มจิต ผมกอดมันตอบลูบหลังมันเบา ๆ
ไอ้ห่านี่เหมือนเด็กเลย  ฮ่า ๆๆ (ไอ้ข่าวว่า มึงก้อ ป.5 เหมือนกะมัน กร๊ากกก)
“มึงอย่าตายน๊ะ ...  มึงอย่าตาย   มึงต้องอยู่กะกู กูขอโทษษษษษ ฮึก..ฮึก.” ผมอยากหัวเราะออกมาดัง ๆ
 มึงช่วยทำไรให้เหมาะกับหน้าตาอันหล่อเหลา  และความสูงมึงได้มั้ย  โตเป็นควายแล้วเหอะ 
มันยังกอดผมแน่น หน้าซุกกับอกผม สะอึกสะอื้น  หึหึ
“ เป้  ....แต่กูกำลังจะตาย กูรู้ตัวดี” ผมพูดเสียงเบา หึหึ กูแกล้งมัน  ไอ้เป้หยุดร้องไห้รีบเงยหน้าขึ้นมามองผม
ทำตาโต อ้าปากค้าง
 “มึง...มึง เป็นไร  กะ .. กู จะไปตามหมอ  มึง  ...ฮึก .. อย่า..เป็น..ไ..ร.นะ”  มันพูดตะกุกตะกัก 
ทำท่าจะวิ่งออกไปนอกห้อง จริง ๆ เชี่ย เชื่อกูอีก กร๊ากกกกกกกก
“เดี๋ยว...เป้มึงอย่าไป  ฟังกูก่อน กูมีไรจะบอกมึง  ก่อนที่ ....”  ผมพูดหยุดแค่นั้นแล้วกลืน
น้ำลายอย่างอยากลำบากลงคอ (เพราะกูหิวน้ำมาก  คึคึ) ยื่นมือไปหามัน มันหยุด รีบมาคว้ามือผมไว้
เอาไปแนบหน้ามัน  เชี่ยทำอย่างกะกูจะตายจริง
“ไร  ปิงปอง  มึง มีไรบอกกู”   น้ำตามันคลอเหมือนนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นกู เชี่ยแอบแช่งกูป่ะวะ
 ผมค่อยโน้มคอมันเข้ามาใกล้หน้าผม แล้วดึงหน้าให้มันก็เอียงหูมาใกล้ ๆ ปากผม แต่หน้ามันแดงจัดมากอ่ะ
ไม่รู้เพราะมันร้องไห้มากไปป่ะ หรือว่าเขินกันแน่
“กู.. กูหิวน้ำ” ว่าแล้วผมก็เป่าลมเบา ๆไปที่หูมัน  กร๊ากกกก  ผมหัวเราะมันเสียงดังในใจ
ภายนอกทำได้แค่ยิ้มนิด ที่มุมปาก  เพราะปากยังแตกอยู่ หุหุ  ยักคิ้วกวนตีนอีกหนึ่งที  สะใจ
“เชี่ยเตี้ย” มันกัดฟันพูดอย่างโมโหหน่อย ๆ สงสัยแอบขนลุกอยู่แป๊บเดี๋ยว ก่อนด่าผม 
มันหันหน้ามามองผมในระยะประชิด ผมยักคิ้วกวนตีนมันไปทีหนึงประมาณว่าแล้วมึงจะทำไรกูได้
กูเป็นคนเจ็บอยู่นะเว้ย คึคึ  แล้วแม่งกดจมูกหอมแก้มผมอย่างแรงเลยอ่ะ~
“เชี่ย........แม่ง  กูเก็บไว้ให้แฟนกู ห่านี่”  ผมด่ามันโมโหหน่อย ๆ  มันหันมามองขำ
“เออ..ช่างแม่งเหอะ  แกล้งกูดีนัก เอาคืนหน่อยโว้ย ฮ่า ๆ กูตกใจแทบแย่ มึงน่ะ เล่นไรไม่รู้จักดูเวล่ำเวลา”
มันด่าผมแล้วก้อไปหยิบน้ำเปล่ามาเสิร์ฟให้ผม 
“ทำไมแม่ง..ต้องหอมกูด้วยว่ะ   สัตว์ ผู้ชายเหมือนกันนะโว๊ย”
“อ๊าววว...แล้วมึงจะให้กูทำไง  ตีหัวมึงที่แตกอยู่ ทุบแขนมึงที่หัก หรือกระทืบขามึงที่เข้าเฝือกดี
 กูหอมมึงอ่ะดีแล้ว ฮ่า ๆ สะใจดี ” เออก้อถูกของมรึงงงงงงง  แม่งงงงงงงงงง เถียงไม่ออกจริง ๆ
อย่างน้อยมันก็ยิ้มออกมาได้แล้ว
“หิวไหม”  มันถาม  ผมพยักหน้าทันที แต่เหนื่อยเหลือเกิน เมื่อกี้ก็ฝืนร่างกายจะแย่อยู่แล้วอยากพักผ่อน
ไอ้เป้โทรไปสั่งอาหารทันทีสำหรับมันกับผม  ระหว่างรอมันก็เล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ 
จนถึงว่าพ่อกะแม่ผมพึ่งกลับไปเมื่อเช้านี้ ผมหลับไป 2 วันเต็มก่อนจะตื่นมาในวันที่สาม
และละเมออยู่ตลอดเวลาจนมันต้องนั่งคอยจับมือผมทุกคืน  ค่อยหายละเมอไป 
--
--
-
---
3 อาทิตย์ผ่านไป ผมได้กลับบ้านโดยมีไอ้เป้ ผู้ที่คิดว่าตัวเองผิดเสมอมาตามผมเป็นเงา  หรือเป็นเบ้ว่ะ  ฮ่า ๆ
ตลอดเวลา ผมต้องหยุดเรียนประมาณ 2 เดือนเพราะเข้าเฝือกที่ขาขวา ส่วนแขนแค่เดาะครับ
หมอให้ผมใส่ผ้าแบบสามเหลี่ยมประครองไว้ประมาณ 3 อาทิตย์ แค่นั้นเอง เรียกว่าพิการด้านขวากันเลยทีเดียว
ไอ้เป้เลยอาสามาช่วยมันมาอยู่ที่บ้านผมเป็นการถาวร ประมาณ 1 เดือนเศษแล้ว เพื่อคอยดูแลปรนนิบัติผม
(จริง ๆ บ้านผมกับมันห่างกันแค่ 2 ซอยเหอะ)  รวมถึงเรื่องเรียนด้วย ผมขออนุญาติหยุดเป็นเวลา 1 เดือน
แต่ขอไปสอบเนื่องจากผมไม่อยากซ้ำชั้น และให้ไอ้เป้เนี่ยแหล่ะมีหน้าที่จะต้องมาสอนผมทุก ๆ อย่างที่เรียนไป
โทษฐานแม่งไม่รอกูตอนข้ามถนน  ฮ่า ๆ  จริง ๆ เป็นความโง่ส่วนตัวที่ข้ามถนนไม่เคยระวัง
แต่ผมก็อ่านเองตลอดอยู่แล้ว  ปกติการเรียนผมค่อยข้างดีมาก  ฮ่า ๆ ชมตัวเองหน่อย จึงเป็นที่รักของบรรดา
อาจารย์ทุกท่าน และแล้ววันสอบกลางปลายก็มาถึงพ่อขับรถมาส่งผมกับไอ้เป้ที่โรงเรียน
“โชคดีในการสอบนะลูก  เป้ด้วยนะ  ตั้งใจหล่ะลูก “ พ่อพูด
“ขอบคุณครับ” ผมกับไอ้เป้รับคำ  แล้วยกมือไหว้พ่อ 
“ไหวแน่นะ ... เรา”  พ่อหันมาถามผมอีกครั้งให้แน่ใจ
“โหพ่อ   ...ระดับไหนแล้ว  หึหึ วันสุดท้ายแล้วเหอะพ่อ ไม่ต้องห่วงคร๊าบบบบบบบบบ “  ผมยิ้มตอบ 
พ่อส่ายหน้าขำ ๆ แล้วขับรออกไป วันนี้สอบวิชาสุดท้าย แค่วิชาเดียว  เห้อออออออออ 
โล่งซะทีลำบากน่าดูเหมือนกัน แต่ก้อค่อนข้างแน่ในว่าไม่มีปัญหา เพียงแค่เกดคงจะลดลงแค่นั้น  ไอ้เป้มองผมงง ๆ 
ว่ามัวคิดไรอยู่
มันพยุงผมเข้าห้องสอบ ขณะที่มืออีกข้างผมกับจับกับไม้เท้าแน่น ค่อย ๆ ก้าวเข้าห้องสอบ ที่อยู่ชั้นหนึ่ง ต่อไป 
-
--
“หมดเวลาค่ะ  ให้ทุกคนวางปากกาค่ะ วางข้อสอบไว้บนโต๊ะ แล้วก้าวออกจากห้องได้ค่ะ”  เสียงอาจารย์ผุ้คุมสอบกล่าวขึ้น
นักเรียนในห้องสอบก้อทยอยออกจากห้องสอบอย่างรวดเร็ว ส่งเสียงดังระงมสอบถามกันเรื่องข้อสอบบ้าง
จะไปเลี้ยงฉลองที่ไหนบ้าง ขณะที่ผมนั่งรอไอ้เป้มาแบกผมกลับ  ฮ่า ๆ ผมและมันร่ำลาเพื่อน ๆ หน้าห้อง
ขอตัวมุ่งกลับบ้านเลยครับเพราะจะให้ไปฉลองกับใครคงไม่ไหว  วันนี้พ่อกับแม่ผมต้องไปต่างประเทศ
ผมและมันก็เลยฉลองกันที่บ้านผมกันสองคน  ไอ้เป้ไปซื้อกับข้าวมากมายสำหรับฉลองเย็นนี้ แอบมีเบียร์มาดริ้งกันเป็นครั้งแรก
ครับ แอบเกเรตอนพ่อแม่ไม่อยู่ หึหึ
อาหารทุกอย่างถูกใส่จานวางเรียงอยู่บนโต๊ะหน้าห้องดูทีวี เราสองคนก้อจัดการอาหารกันจนอิ่ม
 แล้วค่อยหันมาลองดื่มเบียร์กันเป็นครั้งแรก แม่งขมครับ แต่ก้อยังกินกันอยู่ หึหึ  ไอ้เป้หน้าแดงแปรด 
และผมว่าผมคงไม่ต่างจากมันเท่าไหร่ เราดื่มเบียร์คนละสามกระป๋อง แม่งยอมรับว่าเมาครับ ฮ่า ๆ มันด้วย 
ต่างคนเมาแล้วฮาแตก ไม่รู้ขุดเรื่องไรมาเล่ากัน แต่มันเสือกมีแรงเก็บจานชามไปแช่ก่อนได้ เลยเหลือแต่เบียร์อีก 6 กระป๋อง
มึงซื้อมาไมเยอะแยะวะ  ผมก้อดื่มไปเรื่อย ๆ รู้สึกตื่นเต้นเพราะแอบทำเป็นครั้งแรก แล้วผมก้อเมาหลับแม่งบนโซฟาตรงนั้น
น้ำเนิ้มไม่อาบง่วงโคตร สมองมึนไปหมด ไอ้เป้แม่งก้อนั่งหัวเราะผมอย่างเดียว ฮ่า ๆ กูหัวเราะด้วย แล้วผมหลับตาพริ้ม
เข้าสู่นิทรา ก่อนจะรู้สึกตัวนิด ๆ คล้าย ๆ ฝันๆ มันไม่ค่อยชัดเจน รู้สึกเหมือนมีอะไรนิ่ม ๆ มาสัมผัสปากผม
“อ่ะ .........อืมม ”   ก่อนที่จะมีบางสิ่งบุกรุกเข้ามาในปากดูดกลืนลิ้นผมอย่างเร่าร้อน
 “ อืมมม “ ผมครางไม่ได้ขัดขืนอะไรรู้สึกเสียวซ่านสักพักก่อนจะดูดตอบ แต่ก้อหลับไปในที่สุด
ผมกับไอ้เป้ตื่นขึ้นมาตอนบ่ายของอีกวัน  ผมยังมึน ๆ งง จำอะไรไม่ค่อยได้เท่าไหร่
“หิวไหม”  ไอ้เป้ที่นอนข้าง ๆ หันมาถาม  หน้าตางัวเงียพอกัน
“อืม”
“เออ...มึงไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวกูไปทำกับข้าวก่อน “
ผมพยักหน้าแล้วทำตามอย่างว่าง่ายเอื้อมมือมาหยิบไม้เท้า ค่อยพยุงตัวเข้าห้องตัวเองแล้วเริ่มอาบน้ำ
เอาขาข้างที่ยังใส่เฝือกอยู่ พาดอ่างอาบน้ำให้กันไม่ให้โดนน้ำ  เซ็กซี่น่าดูเลยกู  ฮ่าๆ  เสร็จแล้วผมค่อย ๆ
ดันตัวลุกขึ้น ขาข้างทีใส่เฝือกถูกห่อด้วยถุงพลาสติกเป้นที่เรียบร้อย ก่อนจะตะเกียกตะกายมาถึงห้องนอน
แล้วเริ่มแต่งตัว ผมใส่กางเกงในเสร็จไอ้เป้ก้อเดินเข้าพอดี  มันหันหน้าหลบทันทีหน้าเสือกแดงขึ้นมานิด ๆ 
แม่งมาอายไรตอนนี้วะ  ได้ข่าวว่ามึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กูมาจะสองเดือนแล้วเหอะ
 “อ้าว .. มึงทำกับข้าวเสร็จแล้วเหรอ ใส่กางเกงให้กูหน่อยใส่ไม่ถนัดว่ะ”   ผมใช้มันทันที มันดูลังเลนิดหน่อย
แต่ก้อเดินเข้ามาช่วยผมใส่กางเกงจนเสร็จ
“เป็นไรวะเป้” ผมถามเห็นอาการแม่งแปลก ๆ
“ป่าว  มึงยังไม่ให้รางวับกูเลยดดูแลมึงยันสอบเสร็จแล้วนะ ”  มันว่า คุยกะผมตาเสือกมองไปทางอื่น งอนไรวะ
“ เออ ๆ.. แม่งทวง  อยากได้อะไร กูจะซื้อให้ เกมเพลย์มั้งมึง”
“ไม่เอา  กูมีแล้ว” 
“ห่า ..เรื่องมาก แล้วเอาไร”
“เอ่อ .....  อ่า”  มันพูดลังเล
“เอาไรพูดมา ..........เร็ว” 
“หอมแก้ม”   
“ห่า..ชอบแกล้งกูจิงนะมึง......................”  ผมมองมันค้อน ๆ
“เอาดิ... เร็ว ๆ เลย สัตว์” ผมบอก  สงสัยมันอยากแกล้งผมอ่ะ  รู้ว่าผมอาย
“หลับตาดิ.......ห่า”  ดูมันยังมาสั่งผมอีกผมหลับตา แล้วมันก้อมาหอมแก้มผมแรง ๆ แถมแช่ซะนาน สองรอบ
ห่ากลัวกูไม่อายรึไง  ผมลืมตามองดูมัน ที่ยิ้มจนแก้มแทบปริ  ที่แกล้งผมได้  ผมอดขำหน้าดีใจของมันไม่ได้
ไอ้บ้า มึงดีใจทำไมนักหนาวะ
[/size][/size][/size]
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 18-12-2011 18:06:24
เริ่มที่ปัจจุบันแล้วย้อนอดีต?
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 19:18:49
ค่ะ  ต้องเล่าอดีตไปด้วย  เพราะมันจะมีตอนปัจจุบันกล่าวถึงอดีตตอนนั้น ๆค่ะ  o18
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: killy ที่ 18-12-2011 19:58:54
อย่าลืมลงกฏไว้ที่ reply แรกด้วยนะคะ
เรื่องสนุกดีค่ะ แต่มันอ่านยากจัง
ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: JS.Lee ที่ 18-12-2011 20:36:41
เจิมเรื่องใหม่ค่ะ เปิดเรื่องมาน่าสนใจมากเลย ตอนจบไม่ขอดราม่านะ เสพมาหลายเรื่องแล้ว เครียด ฮ่าๆ :serius2:
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 18-12-2011 21:11:48
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ งงนิดหน่อยว่าตอนสุดท้ายเป็นอดีตหรือเปล่าคะ?
ชอบคะ :กอด1:
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ บทที่ 5 หลบหน้า
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 21:14:57
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************


บทที่ 5 หลบหน้า
 


ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ  เป็นกำลังใจที่ดีสุด ๆ ค่ะ  :impress2: :-[
รับรองเรื่องนี้จบไม่เศร้า เพราะไม่ชอบเหมือนกัน แต่ก้อไม่ถึงขั้นแก่ตาย ฮ่า ๆๆ :call:
และเรื่อง ฉากเลิฟซีน จะระวังค่ะ เพราะถ้าเว็บนี้ปิด ผู้เขียนคงใจสลายเช่นกันคร้าาาาาา 




ผมค่อย ๆ ลืมตาตื่น ในเย็นวันอาทิตย์ แต่ยังนอนนิ่งอยู่บนเตียง นึกทบทวนความฝันของตัวเองอยู่เงียบ ๆ
ผมขังตัวเองอยู่ในคอนโดมาสองวันเต็ม วันถัดไปผมก้อไปมหาลัยตามปกติ ทั้งที่ ๆ ไม่อยากไป
 รู้สึกอับอายผู้คน จนไม่อยากสบตาใคร ๆ แม้ อาการผมดีขึ้นมาก แต่ยังขัด ๆ อยู่นิดหน่อย
ก้อคนมันไม่เคยอ่ะคับ  แต่ไม่รู้ผู้หญิงเค้าจะเป็นอย่างนี้รึเปล่า  แอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบ
กับผู้หญิงซะงั้น มันเหมือนกันที่ไหนเล่าแม่งงงงงงง    อ้อลืมบอกไปว่า  ผม ไอ้เป้ ไอ้นัย ไอ้เอก
เรียนวิศวะ เหมือนกันคับ  แต่ผมเรียนห้องเดียวกับไอนัย ส่วนไอ้เป้เรียนห้องเดียวกับไอ้เอก 
มาถึงก้อมีไอ้หล่อสองตัวรออยู่แล้วคับ   ไอ้เอกกับ ไอ้นัย  ไปที่ไหนสาว ๆ กรี๊ดกันที่นั่น
ไอ้เอกนั่นหล่อใช่ย่อย สูง 188 ซม.เหมือนกับไอ้เป้ หนัก 65 กก. ทั้งขาวทั้งหล่อมาดคุณชาย 
สุภาพอ่อนหวาน สาวคนไหนอยู่ใกล้เป็นต้องละลาย  ฮ่า ๆ  ส่วนไอ้นัยครับแม่ง มันหล่อมาดคุณหนู
ตัวสูง ใกล้ๆ ไอ้ เอก  ครับ 180 ซม. หนัก 60 กก. ไอ้นี่ก้อขาวสะท้านใจเหมือนกัน
ขาวกว่าไอ้เอกด้วยซ้ำ ไอ้นั่นมันขาวแบบธรรมดา ไอ้นี่เรียกขาวโอโม่ นิสัยมันเอาแต่ใจนิด ๆ ขี้อ้อน ๆ
(แม่งอ้อนยันเพื่อน) สาวที่ไหนเจอเป็นเสร็จทุกราย  ฮึฮึ
"ไงมึง...ดีขึ้นยังวะ  อ่า..เอ่อทำใจได้รึยัง " ไอ้นัยทักขึ้นเสียงขาดช่วงเหมือนพยายามเลี่ยงคำถามตรง ๆ
ตอนที่มันเดินมาพร้อมไอ้เอกครับไอ้ปลาท่องโก๋เอ้ย  ผมแอบระแวงในคำถาม แม่งพวกมันหมายถึงเรื่องไรวะ
เชี่ยเป้เล่าไรให้ฟังป่าววะ หน้าเสียนิดหน่อย  แล้วผมก้อนึกขึ้นได้ ว่าตอนผมมีเรื่องกะไอ้เป้ พวกมันก้ออยู่ด้วย
คงเรื่องนี้แหล่ะ ผมหน้าแดงนิดหน่อยด้วยความอายเมื่อนึกถึงเรื่องคืนนั้น 
"เออ ...พูดยากว่ะ   อย่าพูดได้มั้ยวะ กูอยากลืม  แต่แค่นี้กูไม่ตายหรอกเว่ย  " ผมตอบปากดีไปงั้น
พอนึกถึงเรื่องปางก็อด เจ็บแปลบที่หน้าอกไม่ได้ เซ็งขึ้นมาทันทีเมื่อพวกมันเข้าใจผิดอยู่แล้ว
ก้อให้พวกมันช่วยซะเลย
"พวกมึง.........ช่วยไรกูหน่อยดิ" ผมเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ  ไอ้เอกกะไอ้นัยมองหน้ากัน
เลิกคิ้วเป็นเครื่องหมาย Question Mark?
"กูยังไม่อยากเจอหน้ามัน  มึงช่วยกูหน่อย" ผมบอก ละชื่อมันไว้ในฐานที่เข้าใจ
ไม่อยากเอ่ยให้เป็นเสนียดปาก
"เหี้ยไรวะ........เพื่อนกัน กูรู้ว่ามึงเสียใจ แต่มึงก้อให้อภัยมันไม่ได้เลยเหรอ คบกันมาเป็นสิบปี
แม่งจะมาเลิกคบกันเรื่องผู้หญิงคนเดียวอ่ะ อ่า...ยังไงซะก้อไม่ใช่ความผิดไอ้เป้ซะทีเดียว อ่ะนะ "
ไอ้เอกเอ่ยขึ้นหน้าเสียเล็กน้อย แอบหันไปมองหน้าไอ้นัย ประมาณว่าไม่น่าพูดอะไรมาสะกิดผม 
“จิ๊  เหี้ยนี่ ...”  ไอ้นัยก้อมองมันตาขวางแฟ้มยกแฟ้มฟาดเต็ม  ๆ เข้าที่หัวได้เอก 
“โอ๊ย........... เชี่ยเจ็บ” ไอ้เอกเอามือลูบหัวตัวเองป้อย ๆ หันมามองหน้าไอ้นัย ค้อนน้อย ๆ
“อ้าว!!  ก้อปากดีทำไมอ่ะมึง”  ได้นัยติง  ก่อนจะเอามาวางบนไหล่ผมบีบเบา ๆ ให้กำลังใจ
“มีไรให้พวกกูช่วยบอกมาได้เลย... แต่กูเตือนไรมึงอย่าง มึงจะทำใจนานแค่ไหนก้อได้ แต่มึงต้องกลับมา
เป็นเหมือนเดิม  มึงเข้าใจนะ”  มันบีบมือที่ไหล่ผมอีกครั้งตาจ้องผม  เหมือนจะให้ผมยืนยันกลับไป
“เออ .. กูเห็นด้วย  มึงอย่าลืมหล่ะ พวกเราสี่คนคบกันมานานแค่ไหน  ยังไงกูก้อยังอยากให้พวกเรา
กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม” ไอ้เอกพูดเสริม อืมมือมากอดคอผม
ผมพยักหน้ารับรู้ และรู้ดีว่าพวกมันเป็นห่วงขนาดไหน  แต่ไม่แน่ใจว่าจะกลับไปเพื่อนกับไอ้เป้ได้หรือเปล่า
“อืม ขอเวลากูหน่อย  กู..จะพยายาม”  ผมตอบเสียงเบาแทบจะไม่น่าสร้างความเชื่อมั่นให้ใครได้ทั้งนั้น
“อืมม......ถ้างั้นตกลง” ไอ้เอกบอก ก่อนจะหันไปมองหน้าไอ้นัยเลิกคิ้วเป็นคำถามแทนผม                           
“อ่ะ...เอ่อ ...อืมมมม  ช่วยก้อช่วยว่ะ”  ไอ้นัยตอบลังเลเล็กน้อย หันหน้ามาสบตาผม
“ขอบใจว่ะ”  ผมยิ้มให้เพื่อนรักทั้งสอง  รู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก
....
..
“เธอมีคนนั้นแต่ชั้นไม่เหลือใคร เธออยู่กับเขาฉันเหงาสุดหัวใจ ลืมตาก็คิดหลับตาก็ฝัน
มันทรมานเหมือนตาย ในคืนเดียวกันฉันเหงาสุดหัวใจ เธอคงกอดเค้าจนความหนาวคลาย
ทนกอดตัวเองแต่กอดยังไงกอดไปก้อไม่อุ่น”
เสียงริงโทนมือถือผมดังขึ้นหลังหมดคาบเรียน  ไอ้เอกโทรมาครับ
“อืม...ว่าไง”ผมรับสาย
“มันกำลังไป...เอาไง” เอกถาม
“อืม..ขอบใจ กูกลับก่อนแล้วกัน ค่อยเจอกันพรุ่งนี้”
“เออ”  พอจบเสียงไอ้เอก ผมรีบกวาดของลงกระเป๋า แล้วหันไปหาไอ้นัย
“กูกลับก่อนนะรีบ” เสร็จรีบวิ่งออกนอกห้องได้ยินเสียงได้นัยตะโกนตามหลัง                                             
“เฮ้ย..รีบไปไหนว่ะ แม่งรอหน่อยไม่ได้  อ้าวเป้ ...ไงว่ะ ”  ไอ้ตัวดีโผ่หน้ามาเรียกว่าหนีได้แบบเฉียดฉิว
“ไอ้ปิงปองอ่ะ ....” เป้ถามขึ้น   ไอ้นัยอึกอัก ก่อนจะตอบเลี่ยง ๆ
“แม่ง...รีบไหนไม่รู้วิ่งหางจุกตูดไปแล้ว”  ไอ้นัยทำท่าพยักเพยิด ทางประตู
“อ้าวเหรอ”  ไอ้เป้ทำหน้าเหรอหรา  ก่อนจะตีเศร้าลงนิด ๆ
ผมวิ่งหนีไอ้เชี่ยเป้ได้ก็รีบขับรถบึ่งกลับไปที่คอนโด  ไม่อยากเจอหน้ามันจริง ๆ
ไม่ได้โกรธแล้วครับ แต่ทำใจไม่ได้แค่นั้นแหล่ะ พอมาถึงก้อเปลี่ยนที่จอดรถนิดหน่อย
ไม่อยากให้เชี่ยเป้มันรู้ ผมว่าไม่นานคงตามมาที่นี่   ผมรีบกลับขึ้นห้อง ล็อคประตูแน่นหนา ...
ตอนนี้ทุ่มหนึ่งแล้วครับห้องทั้งห้อง มีเพียงแสงจากทีวีให้ความสว่าง  ผมไม่อยากให้มันรู้ว่าผมอยู่ที่ห้อง
“ปัง ๆ... ปังๆ”  เสียงใครสักคนทุบประตูหน้าห้อง  ไม่บอกก้อรู้ว่าใคร
“ปิงปอง  ๆ เปิดหน่อยดิ  ให้กูคุยด้วยหน่อย กูรู้ว่ามึงอยุ่ นะ  รถมึงจอดอยู่ชั้น 5 แถว...”  มันพูด
สาดดดดดดด รู้ได้ไงวะ ผมแอบมองที่ตาแมว หน้าตามันเหมือนเหนื่อยมากๆ  แต่มือก้อยังทุบต่อไป
“นะ ปิงปอง เราขอคุยด้วยนะ “  น้ำเสียงมันกึ่ง ๆ จะอ้อนวอนผม  แต่ผมยังยืนแอบดูมันเงียบ ๆ
อยู่ประมาณครึ่ง ชม. สุดท้ายมันก้อกลับไป  ผมถอนใจอย่างโล่งอก หลังที่พิงประตูตอนนี้ค่อย ไถลต่ำลง
พร้อมขาที่ทรุดลงกับพื้นอย่างหมด แรง  น้ำตารึ้นขึ้นมาน้อย ทำไมกูรู้สึกใจหายว่ะ
ทำไมมันมีความอดทนน้อยจัง ง้อกูได้แค่นี้เหรอเชี่ยเป้ มึงที่แย่งปางไปจากกู
จะขอโทษกูทั้งทีทำได้แค่นี้เหรอว่ะ ผมนึก ๆ ในใจ ก้มหน้า ซุกกับเข่าของตัวเองในความมืด
“เฮ้อ..........แม่ง “ ผมสบถออกมาเบา หลับตาอยู่อย่างนั้น
.
.
.
เป็นเวลา 3 อาทิตย์เต็ม ที่ผมและมันเล่นเกมกันอยู่อย่างนี้ไอ้เอก โทรมาบอกทุกครั้ง 
ถ้าวันไหนหนีมันไม่ทัน ไอ้นัยก้อจะคอยกันผมให้  วันนี้ก้อเหมือนกัน  มันมาและกลับไปแล้วครับ 
และผมก้อนั่งพิงประตูอยู่ทุกครั้ง เหมือนเดิม  ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าหลบหน้ามันจริง ๆ
“ปัง ปัง”  มีเสียงทุบประตูขึ้นอีก
 “เชี่ย .....” ผมเผลอตะโกนออกไป  แม่งใครไม่รู้ครับมาทุบประตูขณะที่ผมกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ
“ปิงปองงงง ......... “ เห้ยเสียงเชี่ยเป้  ตกใจเลยครับแม่งยังไม่กลับเหรอว่ะ ผมหดตัวซ่อนอย่างอัตโนมัติ
ทำอย่างกับมันจะมองเห็นผมได้งั้นแหล่ะ ประตูทั้งบานบังอยู่  ฮึฮึ แต่เอ๊ะ...ผมจำได้ว่าเห็นมันเดินกลับไปแล้ว
ผมส่องมาที่ตาแมวอีกครั้งมันกลับมาพร้อมของกินครับ กาแฟเย็นแก้วใหญ่ขนมปัง
หมากฝรั่ง ...และอะไรอีกหลายอย่าง แม่งมึงจะไปออกค่ายทุรกันดานรึไงเตรียมเสบียงมาขนาดนี้
นึกขำในความดื้อด้านของมัน พลอยนึกถึงเมื่อก่อน ตอนเรา 4 คนไปออกค่าย
ผมกับมันทะเลาะกันเพราะผู้หญิงที่ผมจีบ ดันไปชอบมัน ฮ่า ๆ เหมือนจะคล้าย ๆ
กับตอนนี้ แต่เนื้อหามันเปลี่ยนไปตรงที่ผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียผม 
และที่สำคัญมันยังทำให้ผมเป็นของมันอีก .. อ่านั่นแหล่ะคับ   ละไว้ในฐานที่เข้าใจ
“พอทีเถอะ ปิงปอง   มึงเห็นไอ้เป้ป่ะ มันแทบจะปีนจากชั้นหนึ่งขึ้นมาหามึงอยู่แล้ว “ 
ไอ้เอกพูดติง  นิ่งๆ ตามสไตร์มัน เนื่องจากผมนอนชั้นสองของที่พัก และระหว่างชั้นหนึ่ง
กับชั้นสองจะมีประตูปิดกั้นไว้ กันเด็กหอแอบหนีเที่ยวกลางคืน
“ใช่ ๆ มันยืนรออยู่ด้านหลังตึก มาเป็น ชั่วโมงแล้วอ่ะ น่าสงสาร
หายโกรธเหอะนะปิงปอง แพรวมาชอบมันเองเหอะ” ไอ้นัยพูดต่อ  ผมเสตามองออกไป
นอกหน้าต่างเห็น ไอ้เป้ยืนมองขึ้นมาไม่ละสายตา ไอ้บ้านี่ก้อ มึงรอเช้าแล้วมาคุยกะกูดีมั้ย 
อ้อลืม มันกะพวกผมจับฉลากได้คนละกลุ่ม ตามนโยบายของอาจารย์เพื่อเพิ่มความสัมพันธ์
ให้กับชาวค่าย วันทั้งวันจึงแทบไม่ได้เจอหน้ามันเลยมีเวลาเฉพาะตอนพักผ่อนนี่แหล่ะที่จะได้เจอกัน 
ผมยื่นหัวออกไป มันยิ้มดีใจใหญ่เห็นฟันขาวลอดริมฝีปากที่ฉีกยิ้มอยู่  ผมโบกมือไล่มัน
แล้วทำท่านอน บอกให้มันกลับไปนอน  มันส่ายหัวยิก ๆ
(เรากำลังคุยกันด้วยภาษากาย  หึหึ คิดลึกอ่ะดิ๊ กร๊ากกกก ) 
ไอ้คนตัวโตชูมือขึ้น ทำสัญญาลักษณ์ขอคืนดี สะบัดมือไปมา หน้าคม ๆ
มองผมด้วยสายตาอ้อนวอนขอคืนดี หึหึ เห็นแล้วขำว่ะ ผมมองมันทำอยู่อย่างนั้นสักพัก
หลุดขำออกมา มันยิ้มออกมาอีก มันยกแขนอีกข้างขึ้นมา ทำท่าเดียวกัน กระโดดหยอย ๆ
เหมือนเด็ก ร้องขอคืนดีอีกครั้ง ผมพยักหน้าให้มันครั้งหนึ่ง ก่อนจะพูด พอให้มันได้ยิน
“เออ..ไอ้บ้าไปนอนได้แล้วมึง”  มันยิ้มหล่อ
“อืมมมมมม ..พรุ่งนี้กลับด้วยกันนะ กูมีขนมเยอะเลย” ผมพยักหน้าตอบ
มันวิ่งกลับอ้อมตึกมาด้านหน้าแล้วกลับเข้าห้องพักไป
.
.
.
“ปัง...” เสียงเคาะทำเอาผมตื่นจากภวัง  เชี่ยนี่ยังอยู่
“ปิงปอง...อยู่ใช่ไหมกู...เอ่อ เราได้ยินเสียงนะ ให้เราเข้าไปหน่อยนะ”  ผมแอบมองที่มันอีกครั้ง มีกระเทยห้องริมสุดที่ต้องเดินผ่านห้องผมกำลังเดินมา  สีหน้าไอ้เป้แม่ง กลัวสุดขีด ... มันโรคจิตคับกลัวกระเทยขึ้นสมอง มันหันกลับมาที่ประตู และคับทุบรัว เลย   “เปิดหน่อย ปิงปอง เปิด...เปิดหน่อยยยยยยยย”
“แกร๊ก.........”  ผมเปิดประตูออกในที่สุด 
[/size]
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-12-2011 21:27:21
ตอนที่ 4 ความฝัน   o13

เป็นการย้อนอดีตไปวัยเด็กค่ะ

ต้องขออภัย เขียนไม่เคลียร์   :bye2:
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-12-2011 22:09:49
สนุกดีนะ แต่เอากฎมาลงด้วยค่ะ
เห็นคอมเม้นท์ด้านบนเตือนหลานท่านแล้ว ทำตามด้วยเถอะค่ะเดี๋ยวเรื่องหาย
แล้วเราจะอดอ่านอ่ะ ก่อนจะเริ่มกระทู้ในบอร์ดนี้ทุกครั้งอ่านกระทู้นี้ก่อนนะครับ up: วิธีลงและลบนิยาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php/topic,1049.0.html)
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 18-12-2011 22:09:59
เรื่องนี้เป็นแบบเพื่อนรัก รักเพื่อน
ชอบบบบบ
ติดตามๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Fonly ที่ 18-12-2011 22:37:24
ตามด้วยคนค่ะ ชอบสไตล์นี้จัง ><
คนเขียนสู้ๆนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Vesi ที่ 18-12-2011 23:55:22
+1 ให้นะครับ
วิธีการแก้ไขรีพลายคือกดที่คำว่า modify ตรงด้านล่างขวามือของรีพลาย (แก้ได้เฉพาะของเราเอง)
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ บทที่ 6 เผชิญหน้า NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-12-2011 00:08:24
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

บทที่ 6 เผชิญหน้า


มันแทรกตัวเข้ามาทันทีพร้อมกดล็อดที่ประตู หน้าซีดเป็นไก่ต้ม  อาจเป็นเพราะพี่เค้าเคย
พยายามจะลากมันเข้าห้องไปทีหนึงดีที่ผมมาช่วยทัน  ฮ่า ๆ   พี่แม่ง..แกขี้แกล้งอ่ะ ยิ่งกลัวยิ่งชอบ หึหึ 
ยิ่งคิดยิ่งขำอ่ะ มันหันมาสบตาผมตรง ๆ  ผมหลบตามันทันทีทำไมไม่รู้เหมือนกันเหมือนทนไม่ได้ที่จะสบตามัน
ทั้งที่ทั้งห้องมืดสนิท แต่ก็เห็นแววตามันได้อย่างชัดเจน เพราะผมกับมันสนิทกันมาก 
มากซะจนไม่ต้องเอ่ยอะไรก็เข้าใจกันได้เป็นอย่างดี  แต่ตอนนี้ผมไม่อยากเข้าใจมันซะงั้น
อยากย้อนเวลากลับไปจริง ๆ ผมจะยอมยกปางให้มันดี ๆ แล้วพวกเราก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม 
ความคิดผมหยุดลงแค่นั้น เมื่อมันเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ ผมสะบัดทันที
และเดินหนีมันเข้ามานั่งที่โซฟาด้านในทอดสายตาไปเรื่อย ๆ เพื่อที่จะไม่ต้องสบตามัน 
ตอนนี้ภายในห้องถูกเปิดไฟบริเวณด้านหน้าประตู  แต่แสงก็ยังส่องสว่างไปยังส่วนของห้องดูทีวีได้อยู่     
ไอ้เป้ก้อเดินตามมาเงียบๆ นั่งลงอีกด้านหนึ่งของโซฟา
 “หนี..กูทำไมอ่ะ........เกลียดกูเหรอ” ไอ้เป้เอ่ยขึ้น หลังจากที่ต่างคนต่างเงียบมาสักพัก 
ผมกัดฟันแน่น แม่งกรูไม่ควรโกรธมึงใช่มั้ยที่ทำให้ชีวิตกูวิบัติขนาดนี้  นั่งหันหลังให้มันซะเลย
แม่งกูไม่อยากเห็นหน้ามึง
“ป๊าวว   ...กูแค่ไม่อยากเจอมึง” ผมตอนส่ง ๆไปก่อน
“............”    แม่งเงียบหันมามองผมตาไม่กระพริบ  ถึงผมไม่เห็นแต่รู้สึกได้อยากชัดเจน
(หึหึ  คิดจะว่าผมอ่ะเด้ ..ขอบอกครับไม่ได้กินผมหรอก  อ่า...ยกเว้นมันอ่ะนะ = =’)
“รังเกียจ...กูเหรอ” มันถาม ค่อย ๆ กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก  น้ำเสียงตัดพ้ออย่างเห็นได้ชัด 
ทำไมผมจะไม่รู้  ผมไม่ได้รังเกียจแต่นี่มันไม่คาดฝันจริง ๆ ผมยังทำใจไม่ทัน  เลยไม่อยากรับรู้อะไรเท่านั้นเอง
“..... ..” เงียบ   ไม่มีคำตอบใด ๆ จากผมทั้งนั้น กูควรจะพูดไรหว่านึกไม่ออก สมองมันตัน ๆ เบลอ ๆ
“เห้ย!!...”   ผมร้องขึ้น  เพราะตอนนี้ไอ้เป้เข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลัง มันกระชับแขนที่
โอบกอดไว้แน่นเพื่อไม่ให้ผมดิ้นหลุด แล้วเอาคางพาดไว้ที่ไหล่ผม  ผมดิ้นเล็กน้อยพองาม
กร๊ากกกกกกกกกก  แค่อยากให้ทุกอย่างมันเคลียร์ในวันนี้ เพื่อที่เราจะได้กลับมาเป็นเพื่อนกัน
เหมือนเดิม ช่วงเวลาที่ผ่านมามันทรมานมากสำหรับผม และผมเชื่อว่ามันเองก็คงเหมือนกัน
เราคบกันมาตั้งแต่อนุบาล จนตอนนี้เป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ยามหัวเราะ ร้องไห้ ดีใจ เสียใจ
ผมกับมันแชร์กันมาตลอดทั้งชีวิต ไม่อยากให้เรื่องแค่นี้ ความผิดครั้งเดียวมันทำลายเรื่องราว
ที่ผ่านมาของผมกับมันไปด้วย
“กูขอโทษ....ที่รักมึง  แต่อย่าโกรธได้ไหม กูผิดไปแล้ว รู้ว่าไม่ใครให้อภัย
ไม่ต้องรักกูก้อไม่เป็นไร  แค่อย่าหลบหน้ากู ให้กูได้ข้าง ๆมึงต่อไป ได้ไหม.....ปิงปอง” 
ไอ้เป้พูดน้ำเสียงกล้ำกลืน ตัวมันสั่นเล็กน้อย มือทั้งสองข้างบีบแขนผมแน่น
แล้วกดหน้ามันลงที่ไหล่ผม น้ำตาร้อน ๆ ไหลชุ่มจาง ๆ พอให้ได้สัมผัส 
ผมรู้ว่ามันเป็นคนเข้มแข็ง ไม่ค่อยร้องไห้ยกเว้นต้องสูญเสียสิ่งที่สำคัญมากๆ รักมาก ๆ ไป 
แค่ฟังมันพูดใจผมอ่อนยวบ นิ่งพูดไรไม่ออก ได้แต่ถอนหายใจยาว ๆ
ราวกับมันจะช่วยผ่อนคลายความเครียดได้หมด  แต่มีคำถามค้างคาใจเยอะเหลือเกิน
“เมื่อไหร่...”  ผมถาม เอียงหน้าไปมองมันนิด ๆ
“อะไร...” มันเงยหน้าจากไหล่ มองผม ส่งสายตางง ประมาณว่าอะไรเมื่อไหร่
“ก็  .. ก็ที่มึงชอบกูอ่ะ ตั้งแต่เมื่อไหร่”  แม่งแค่นี้ก้อไม่รู้ = =’ ที่อย่างอื่นฉลาดนัก
“ตั้งแต่มึงโดนรถชน   กูนึกว่ามึงจะตายซะแล้ว  ตอนนั้นเลยรู้เลย
ว่ากูขาดมึงไม่ได้ รู้เลยว่ามึงสำคัญแค่ไหน  แค่มีมึงก้อพอแล้ว.....   สำหรับกู” 
มันยิ้มบาง ๆ เหมือนนึกเรื่องบางเรื่องขึ้นมา
“ตั้งแต่ ป.5 เนี่ยนะ  มึงโรคจิตชิบหายยย  แต่มึงก้อคบกับก้อยตั้งเป็นปีนิน่า
ทำไมมึงยังบอกว่าชอบกู”  ผมจำได้มันเคยมีแฟนชื่อก้อย  ซึ่งคบกันนานเลยสองคนนี้เหมาะกันมาก
ในสายตาของผม และคิดว่าน่าจะทั้งมหาลัยเลยก็ว่าได้   ก็ทั้งหล่อ ทั้งสวย
ไอ้เป้เวลาอยู่กับก้อยมันทำตัวน่ารักมาก อ้อนนิด ๆ ยอมก้อยตลอดเวลา ไม่เคยเรื่องมาก
ก้อยเองก้อเป็นคนใจเย็นมากน่ารัก  ที่สำคัญซื้อขนมมาฝากพวกผมบ่อย ๆ กร๊ากกกกก
ผมไม่ได้เห็นแก่กินนะ แค่รู้สึกดีกับคนมีน้ำใจ หึหึ ว่าเข้านั่น  แต่แค่ปีกว่า ๆ สองคนนี้ก็เลิกกัน
โดยหาเหตุผลไม่เจอ  และไม่มีใครยอมบอกเหตุผลเลย
“แล้วมึงรู้ไหมทำไมกูเลิกกับก้อย”  มันจ้องมาที่ผม
“ไม่รู้” ผมส่ายหน้าทันที กูจะรู้ได้ไง ไม่ได้ไปคบกะมรึงนี่ เชี่ยนี่ ถามไมวะ
“กูไม่เคยรักก้อยเลย  เพราะกูรักมึง กูพยายามจะเป็นเพื่อนที่ดีของมึง กูคิดว่าถ้าเป็นก้อยคง
ทำให้กูลืมมึงไม่ยาก  แต่ไม่เลย  ไม่เคยลืมเลย....  หายโกรธกูนะ”  ไอ้เป้สารภาพเสียงแผ่ว
มองผมด้วยสายตาวิงวอน ผมมองมันอึ้ง ๆ กับคำตอบ รู้สึกหน้าตัวเองแดงซ่านซะจนต้องหันหนีไปอีกด้าน 
เอ่อ ... อ่า ทำไมรู้สึกดีใจขนาดนี้อ่า   โอยใจจะเต้นแรงไปไหนเดี๋ยวมันกระเดนออกมาข้างนอกหรอก   
เบา ๆ เดี๋ยวมันรู้หรอก    อืมม ทำไมอยากมองหน้ามันจัง แล้วผมก็หันกลับไปมองหน้ามัน
มันก็หันมามองหน้าผม ตอนนี้หน้าเราสองคนอยู่ชิดกันจนแทบจะจูบกันอยู่แล้ว 
ทำไมถึงอยากหลับตาจังวะ แล้วริมฝีปากหนา ๆ ก็กดจูบเบา ๆ มาที่ริมฝีปากผม แต่เนิ่นนาน 
หัวใจผมเต้นแรงราวกับจะระเบิด  เป้ถอนริมฝีปากและกดจูบมาที่ผมอีกครั้งอย่างดูดดื่ม 
ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาชิมความหวานเหมือนอย่างเคย ก่อนจะละปากออก ค่อยดึงผมหันหน้าเข้าหา
โอยตายหล่ะ ทำไมมันเขินอย่างนี้  เป้มันมองมาที่ผมไม่ละสายตา เลื่อนมือมาจับคางผมให้หงายขึ้น
ก่อนจะกดจูบที่ดูดดื่มลงมาอีก  ลิ้นร้อน ๆ ต่อลิ้นร้อน ๆ สัมผัสกัน ตวัดดูดกลืนกันอย่างดูดดื่ม
“อ่า...” เกิดเสียงครางกระเส่า แรงปรารถนาที่เกินห้ามใจ  ต่างฝ่ายสัมผัสลูบไล้ ร่างกายของกันและกัน
เสื้อผ้าของเราหลุดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไหม่รู้   เป้ละริมฝีปากจากปากผม ไล่ปากหนา ๆ ไปทั่วตัว 
ดูดกลืนทำ สัญลักษณ์ แดงช้ำทั่วตัวผม ก่อนจะดูดกลืนเม็ดสีทับทิมบนอก
“อ่า..”  ผมครางต่ำ ๆ กลั้นความอายของตัวเอง แต่ก็เกินจะต้านทาน
เป้ไล้ลิ้นไปยังจุดหมาย แล้วใช้นิ้วเปิดทาง ก่อน
“อ๊ะ...เจ็บ   ..”  แม้จะเคยแล้วแต่ยังไม่ชินซะที ร่างกายผมบิดเกร็งสักพักก่อน
จะเผลอไผลไปตามแรงปรารถนา 
“ของจริงแล้วนะครับ...ที่รัก” เป้กระซิบแผ่ว ๆ  ทำไมเซ็กซี่ขนาดนี้น่ะ ว่าแล้วเป้ก็ขยับเข้ามาข้างในตัวผม
“โอ๊ยยยยยยยย ...อ๊ะ  เจ็บ จุกอ่ะ”  ผมหอบหายเหมือนหายใจไม่ทั่วท้อง
ทั้งเจ็บทั้งจุก มือผลักที่หน้าท้องเป้ ให้ดันตัวออก 
“อ่า... อืมมมมม  อ๊ะ  อย่าเกร็งครับ โอวววววว  ” ไอ้เป้ครางเสียงต่ำ เสียวสะท้าน
กดริมฝีปากมาที่ผม ดูดกลืนลิ้นให้ผมผ่อนคลาย ร่างกายผมค่อย คลายอาการเกร็ง
“อ่า อย่างนั้นครับ ดีครับ ดี  อืมม“  มันพูด เริ่มขยับด้านล่าง  จนผมเผลอจิกลงไปที่เอว
“อ่า ...”  ไม่นานความเจ็บก็กลายเป็นเสียว เราทั้งสองต่างคนต่างเร่งจังหวะ
จนต่างคนต่าง ไปถึงจุดมุ่งหมาย
“ขอจูบหน่อย..อืมมมมมมมมมมมม ” เป้ดึงผมไปจูบบบบบบบบบบบ   
ผมนอนหมดแรงอยู่บนโซฟา  หายใจรวยระริน  ราวกับผ่านศึกสงครามมาอย่างหนัก  อ่า = =’
เสียวก้อจริงครับ แต่ก้อเจ็บมาก ๆ ผมนอนนิ่งหน้าแดงให้ไอ้เป้มองสำรวจ มันยิ้มหน้าบานสุด ๆ
ไล่จูบผมทั่วตัว  สงสัยมันจะบ้าจูบ ไอ้บ้านิ เลิกมองสักทีกรูอายยยยยยยยย  กร๊ากกกกกก
“ไปอาบน้ำกันนะครับ  ....    ที่รัก”  ไอ้เป้ว่า แล้วมันก็ช้อนตัวราวกับผมเป็นผู้หญิง ห่า
“ใครที่รักมึง  ไมต้องพูดเพราะกะกูด้วย วางกูเลย กูเดินไปเองได้  ”  ผมเหวี่ยงมัน 
กลบเกลื่อนความเขิน  กร๊ากกกก ปากเก่งอีกกู พอจะลุกจริง ๆ
“โอ๊ยยยย ...  จิ๊” ก้นจ้ำเบ้า ลงที่โซฟานี่แหล่ะ ไอ้เป้ยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก
มันคงรู้ว่าผมกลัวเสียฟอร์ม มันหอมที่แก้มผมฟอดดดดดดด 
“นะ ให้เป้ได้รับใช้ปิงปองนะครับ  ชดเชยความผิดไง” มันหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ 
ขณะที่ผมก้มหน้างุดไปแล้ว  ฮ่า ๆ เขินน ครับไม่เคยโดนมันทำตาเจ้าชู้ใส่ โอย จะลลายมั้ยกู
“นานแค่ไหนกันเชียว “ ผมอยากจะเถียงต่อ
“ตลอดไปก้อได้นะ  แค่ปิงปองต้องการเราอ่ะ”  มันเอามือมาจับคางผมดันขึ้นให้มองหน้าแล้วหอมฟอดดดดดด 
จะหอมไรกูนักหนาเนี่ย  กูอาย  ว่าแล้วมันก้อคุกเข่าตรงหน้าผมแล้วดึงผมไปกอดแน่น 
ต่างคนต่างเอาคางเกยบนไหล่ของกันและกัน  อารมณ์มันพาไปจริง ๆ คับ ขัดไม่ไหว ฮ่า ๆ
“จะให้ทำอะไรก็ได้ จะให้เป็นอะไรก้อได้  ถ้าเป็นปิงปอง  เรายอมทุกอย่างเลย”   ผมแอบอมยิ้ม
แก้มแทบปริ อายม้วนไปถึงไหนต่อไหน ฮ่า ๆ อย่างน้อยมันก้อไม่เห็นหรอกว่าผมดีใจขนาดไหน 
ทำไมถึงไม่รู้ตัวมาก่อนเลยนะ ว่าผมก้อต้องการมันเหมือนกัน  หัวใจที่เต้นแรง
พร้อมกับหน้าที่แดงของผม จะให้มันเห็นได้ไงหล่ะ เป้ทำท่าจะละมือพาผมไปอาบน้ำ
ผมเลยแกล้งกอดต่อ ฮ่า ๆ เดี๋ยวมันหันรอยยิ้มของผม
“เดี๋ยว...กอดต่ออีกหน่อยดิ  พูดจริงนะ” 
“ครับ “
“ไม่ต้องพูดเพราะกับกูหรอก กูเขิน”
“ครับ  อ่ะ...อืม”
“เป็นแฟนกูนะ ปิงปอง”
“หึหึ   อืม”
“บอกหน่อยสิ  รักเป้รึเปล่าครับ”  ไอ้เป้จับไหล่ผมผลักออก  รอคำตอบ ผมพยักหน้าตอบ
หน้าแดงแปรดดดด  สัตว์ขยันทำให้กูอายจริง อุตส่าห์หายแล้ว
“ไม่เอา...พูดสิครับ  เป้อยากฟัง”
“มึงพูดเพราะอีกแล้ว อ๊ะ”  ผมงอแง  มันหัวเราะขำ ๆ แล้วว่า
“เออ มึงบอกกูหน่อยดิ๊~  น๊า ๆ  กูอยากฟังอ่ะนะ ไอ้ปิงปองงงงงงงงงงงงงง” 
ผมเคาะหัวมันไปทีโทษฐานมาเรียกที่รักว่า ไอ้ กร๊ากกกกกกกกกก   ยอมรับไปซะแล้ว  ฮ่า ๆ
“ขึ้นไอ้นะมึง เดี๊ยะโดน”  ผมผ่อนลมหายใจออก ยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตั้งหลัก
ทำหน้าแดงใส่มัน  แล้วเอื้อมมือไปจับแก้มทั้งสองข้างให้มันหันมาตั้งใจฟัง
เดี๋ยวมันเล่นมุกนั้น มุกนี้ให้ผมพูดใหม่  กร๊ากกกกก ไมกูฉลาดขนาดนี้
“เอ่อ  กูก้อรักมึงว่ะ ไอ้เชี่ยเป้”  ผมก้มหน้าไปจูบปากมันเบา ๆ จ๊ากกกกกก กูอาย 
หันหน้าหนีสิครับ  ไอ้เป้มันนั่งอึ้งสิครับจ้องผมตาไม่กระพริบ ก่อนจะยิ้มกว้างสุด ๆ
เท่าที่เคยเห็นมา  ฮ่า ๆ
“ขอบใจนะ   ที่รักกู  ป่ะไปอาบน้ำกัน  น่ารักขนาดนี้อีกสักทีดีไหม  หึหึ” มันอุ้มผมลอยขึ้นมา
แบบเจ้าสาว 
“ฝันไปเถอะมึง  เจ็บจะตายห่า”  ผมเคาะหัวมันทันที  ไอ้นี่ก้อยิ้มไม่หยุด 
มึงเมากัญชารึเปล่าวะ   เราอาบน้ำกันเสร็จก้อกลับมานอนที่เตียง เป้นอนกอดผมแน่น   
ผมปล่อยให้มันกอดทั้งที่ผมก้อยังเขิน ๆ อยู่ หุหุ ก้อเค้าไม่เคยนอนกอดผู้ชายอ่ะ 
ใต้ผ้าห่มผืนหนา แอร์ที่เย็นเฉียบ ในฤดูหนาว 
ผมกลับรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก  ขอบใจนะที่รักกู เป้   
แล้วเราทั้งสองก้อเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อย ~
.
.
.   
----------------------------------
[/size]
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-12-2011 00:12:40
 :monkeysad:    ต้องขออภัยนะคะ  ที่ต้องให้มีคำเตือนหลายรอบค่ะ  แหะ ๆๆ  โง่นิดหน่อยคะ่ ไม่ค่อยเข้าใจเลยพยายามแก้ดู
และในที่สุด  ก้ทำได้แล้วเย้้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   :z1: (หน้าจะเออไปไหน)


สำหรับเรื่องนี้  น่าจะประมาณ อีก 2 ตอนจะจบค่ะ  ภายในอาทิตย์นี้นะคะ
 :impress2:
ขอบคุณจริง ๆ สำหรับทุกคอมเม้นต์ค่ะ ดีใจ จริงๆ  อิอิ   :bye2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 19-12-2011 00:16:48
จะโกรธยังไง ลึกๆก็ยังอยากจะให้เขามาง้ออยู่ดีนั่นแหละเนาะ
ปล.อย่าลืมลงกฎด้วยนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-12-2011 03:05:55
เย้ๆๆๆ  รักกันแล้ว
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 19-12-2011 03:59:29
น่ารักมากคะ ชอบๆ

ปล. กดแก้ไขกระทู้แรก แล้วลงกฎของเล้าด้วยนะคะ ^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 19-12-2011 09:03:41
มีเป้กะก้อยด้วย
เป้แอบรักนานมากเหอะ  :call: :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-12-2011 13:42:48
จะเปลี่ยน  user name ได้ไงคะ  อยากใช้ชื่อนามปากกา
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: silverphoenix ที่ 19-12-2011 15:55:32
การลงกฏ...ลงเฉพาะรีพลายแรกสุดก็พอจ้าาา  ดูตัวอย่างได้จากเรื่องอื่นๆน้าา

ส่วนเปลี่ยนหัวข้อ  ก็แก้ไขจากรีพลายแรกเช่นเดียวกัน

ปิงปองน่ารักดี
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-12-2011 16:24:24
  :-[ :serius2: ฮ่า ๆๆ ขอบคุณค่ะ  โก๊ะ ตลอดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 19-12-2011 16:43:58
เพื่อนอีกสองคนอ่ะ

มีซัมติ่งกันป่าวน้า
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 19-12-2011 17:56:17
ปิงปองยอมง่ายเหลือเกิน :z1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 19-12-2011 19:07:39
ลงกดแค่กระทู้แรกครั้งเดียวค่ะ ไม่ต้องลงกฎทุกครั้งที่ลงตอนใหม่หรอกค่ะ o13 เรื่องสนุกดีติดตามนะคะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 19-12-2011 19:40:16
ชอบปิงปองอ่ะคะ ชอบๆแนวนี้ แอบรักเพื่อนสนิทแต่ต้องจบไม่เศร้าด้วยนะ
สู้ๆค่ะ รออ่านต่อนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: lighter ที่ 19-12-2011 20:43:20
น่ารักมากๆๆ เลย

เคะน้อยของเราแอบอ่อยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: forever-yunjae ที่ 19-12-2011 20:51:59
น่ารักมากเลย ๆ :o8:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Viper_Wa ที่ 19-12-2011 21:28:56
อั๊ยยะๆ เขียนเนื้อเรื่องได้ลื่นดีครับ อ่านแล้วไม่รู้สึกสะดุดแปลกๆดี กด LIKE เลยครับผม o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-12-2011 21:32:04
ขอตอบค่ะ  อิอิ

~เพื่อนสองคนซัมซิงแน่นอน  ...  อาจจะเป็นเรื่องถัดไป หรือ เป็นตอนพิเศษ ถ้ามีเวลาเขียนค่ะ  สำหรับในเรื่องนี้ ไม่มีบทชัดเจน

~ปิงปอง  จริงแล้วเพราะอยู่ด้วยกันตลอดค่ะ  ค่อนค่อยมีใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้วแต่ไม่ค่อยเปิดใจ  กร๊ากกกก
  แต่ผู้เขียนกลัวเรื่องยืดเยื้อเพราะตั้งใจ จะจบไม่เกิน 6~9 ตอน เพราะเริ่มไม่มีเวลาเขียนค่ะ ไม่อยากให้คนอ่านรอ อิอิ :z1:

~ ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ   :laugh:  ดีใจมาก ๆ ค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: กระดาษเก่า ที่ 19-12-2011 21:58:57
น่ารักดีค่ะ ชอบแนวเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อแบบนี้  :-[

บวกเป็ดให้ค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่าน

ปล. เว้นระยะหน้ากระดาษหน่อยก็ดีนะคะ แบบนี้อ่านแล้วมันตาลายนิดหน่อย
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 19-12-2011 22:10:52
สมกับชื่อเรื่องเลย
เป้ยอมตลอด ผลที่ได้คุ้มอ่ะ ได้ปิงปองมานอนกอดแล้ว อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 19-12-2011 22:33:01
และแล้วก็รู้ใจตัวเองซะที
ปิงปองนี่ก็น่ารักดีนะ อิอิ
 o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 20-12-2011 19:42:49
555+
อ่านตาแฉะ เลยค่ะ สนุกดี

อืมกฎ เอาลงหน้าแรก ตอนที่ 1 ก็พอน่ะค่ะ

ไม่จำเป็นต้องลงกฏทุกตอนค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 20-12-2011 21:14:28
จริงๆ แล้วปิงปองก็รักเป้เหมือนกันหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 20-12-2011 21:30:17
เอ่อ คนแต่งค่ะ กฎลงแค่ครั้งเดียวตอนเปิดเรื่องค่ะ
ตอนลงเป็นตอนๆไม่ต้องลงกฎแล้วน้า ลงครั้งเดียวพอจ้า
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: tubtim ที่ 20-12-2011 22:39:07
สนุกดี ปิงปองยอมง่ายเนอะ ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Nuclear ที่ 20-12-2011 22:41:04
จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง วู้ๆๆๆ
ขอให้รักกันนานๆๆๆๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ชินจัง ที่ 20-12-2011 23:40:57
 :o8:

 :-[

 :impress2:

หวานๆ น่ารักมากกกกกกก  ถ้าขยายเป็นเรื่องยาวก็น่าจะดีไม่น้อย ^^

ปล. เรื่องเปลี่ยนชื่อ ต้องรอประกาศจากทางเล้านะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php/topic,23637.0.html
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 21-12-2011 00:44:52
สนุกๆๆๆๆดี
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-12-2011 00:56:31
น่ารักดี
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: PekkoKung ที่ 21-12-2011 01:32:53
อ่าว จบแล้วหรอ

น่าจะมีต่ออะ  :sad4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 21-12-2011 04:45:47
น่ารักอ่ะฮับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 21-12-2011 07:39:26
ยังไม่จบค่ะ รอหน่อยนะคะ   คิคิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-12-2011 08:12:19
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 21-12-2011 13:21:57
ปิงปองยอมใจอ่อนแล้ว  :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: killy ที่ 21-12-2011 21:57:04
น่ารักทั้งสองคนอะนะ ใกล้จะจบจริงๆเหรอ สั้นไปป่ะ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: zombie26no ที่ 21-12-2011 22:27:03
อ่านจนตาลาย @_@

สนุกมากค่ะ ^_____^
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 21-12-2011 22:29:25
 :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 7 เรื่องบนเตียง
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 22-12-2011 00:57:04
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************
บทที่ 7 เรื่องบนเตียง


ผมลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าด้วยอาการที่เพลียจัด  เหนื่อยโคตร รู้สึกปวดไปทั่วตัว  มึนหัวอย่างบอกไม่ถูก 
เออ ๆ เป็นไข้ด้วยก้อได้นะ ไม่อยากลืมตาตื่น ก้อนะ เมื่อคืนผมคิดว่าจะจบแค่ครั้งเดียว หึหึ
ไอ้หื่นนั่นมันยอมที่ไหน เมื่อคืนปลุกผมทั้งคืน   ตอนนี้ผมรู้สึกได้ถึงแขนใครสักคนกอดหนัก ๆ
มาที่ตัวผม   
“อืมมม  หิวน้ำ”  ผมพยายามขยับตัวเพื่อจะไปหาสิ่งที่มาดับกระหาย แต่
“โอ๊ย..ยยย   ”  ผมกัดฟันแน่น ปั้นหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด เกือบจะต้องทิ้งตัวลงไปที่เตียงอีกครั้ง 
ไอ้ที่สะลึมสะลืออยู่หายหมดครับ สติมาพร้อมกับความเจ็บ  โอยก้นกูจะเป็นไรไหม อ๊ากกกกกกกกกก 
ผมนั่งซี๊ด ปากต่อไป ด้วยความเจ็บปวดเหมือนร่างกายจะแยกออกเป็นส่วน ๆ หันไปมอง
ไอ้ตัวการนอนหลับตาพริ๊มแสนสบายช่างไร้ความทุกข์เสียนี่กระไร ยิ่งมองยิ่งหมั่นไส้
หน้าตามึงจะมีความสุขอะไรขนาดนั้นไอ้เชี่ยเป้~ 
มันยังคงนอนหลับฝันดีต่อไปไม่มีทีท่าที่จะตื่น ขณะที่ผมเองต้องทนทรมานกับความเจ็บปวด
เพราะพิษไข้ ความกระหาย และอีกมากมาย บลาบลา บลา
ผมเริ่มสะกิดมันเพื่อให้มาช่วยเหลือผมอะไรสักอย่างที่พอจะทำได้
เช่นน้ำ อาหาร ยา กูไปกินเองไหว ช่วยหน่อย ยยย
“เป้ ...เป้” มือสะกิด  แม่งไม่รู้สึกครับ
“เป้ ..เป้” ตบหน้าเบา ๆ แม่งนอนนิ่งเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
“เป้ ...เป้” กระชากผมทั้งหัวกระตุก  จนหน้าสะบัด และมันหลับไปทั้งท่านั้น
เมื่อเล็งเห็นว่าเรียกได้วิธีปกติไม่ได้ผล ผมดึงมือมันขึ้นมาและกัด งับ งับ งับ
“อืออออออ ..” เริ่มมีเสียงตอบรับ  แล้วเงียบไป
“เป้ ..เป้..เป้”  ผมเขย่าตัวมันอย่างแรง 
“อื๊อออออออออ “  ได้คำตอบเป็นเสียงอื๊ออออยาวขึ้นอีกนิด  แต่เหมือนลำคาญ หึหึ
และความอดทนที่ผมมีอันจำกัดก็หมดไป
“พลั๊ก....คลึก ๆ ....ตุ๊บ” ผมยื่นเท้าสั้น แต่มันยาวพอจะถึงมึงวะ
บรรจงกระแทกส้นใส่แม่งเต็มแรงโทษฐานหลับได้หลับดีจนหน้าหมั่นไส้  โอ๊ยย เจ็บชิบ
ที่สำคัญไม่สนใจกู กร๊ากกกกกกกก และส่งผลแม่งกลิ้งลงไปอยู่ข้างเตียงเรียบร้อยแล้ว
“โอ๊ยยยยย เชี่ยยยยย” มันบ่นน้ำเสียงงัวเงีย แล้วค่อยยันตัวเองลุกขึ้นนั่ง
เกาหัวแกร๊ก ๆ  หันหน้าสะลึมสะลือ ปรือตาพยายามส่งยิ้มหวานมาให้ 
เออ เมากัญชามาจากสำนักไหนนะนั่น
“เชียยยยยยยยเมียยยยยย ครับถีบเป้ไมอ่ะ”  ผมได้ยินเสียงทะแม่ง ๆ
ก่อนหน้าคำว่าเมีย ด่ากุป่ะวะ   ตื่นขึ้นมาพอมีสติก้ออ้อล้อเลยนะมึง
“ใครเมียมึง  ...กูหิวอ่ะ  หาไรให้กินหน่อย” ผมบอกมองหน้ามันแบบเมิน ๆ อ่ะ 
ไม่อยากใส่ใจชิส์ ตอนนี้ถ้าทำได้ไม่อยากสักนิดที่จะขยับตัวอยากรีบ ๆ
กินอะไรสักอย่างจะได้กินยารีบนอนซะที  ร่างกายที่แทบทนไม่ไหวแล้วตอนนี้
“คร๊าบบบบบบ  ที่รัก เดี๋ยวจัดไป หึหึ  ขอโทษนะครับเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย หึหึ”
เชี่ยเป้ยิ้มมุมปากยักคิวกวนมาทีหนึ่ง นัยตาแพรวพราวแบบมีเลศนัย
ว่าแล้วตะเกียกตะกายจากข้างเตียงปีนมาหาผมอย่างว่อง
“ไหน มามะ  มาให้ชื่นใจหน่อยดิเตี้ย”  ไอ้เป้เอื้อมมือ มาดึงตัวผมที่ตอนกำลังนั่งพิงหมอนตรงหัวเตียง
เซไถลไปตามแรงลากกก   ก่อนทีมันจะหอมฟอดดดดดดด แรง ๆ อย่างชื่นใจ
“โอ๊ย...จิ๊” เมื่อร่างกายผมขยับ บริเวณที่เจ็บ ก็เจ็บแปล๊บบบบบ
ให้ผมสะท้านเล่น ๆ  = =’ อืม ตอนไม่สบายนี่ไม่มีรมณ์สุนทรีย์เลยจริง ๆ อ่ะ
“ขอโทษครับ  เจ็บตรงไหน... ไหนดูหน่อยนะครับ”  มันพูด
ทำท่าจะเปิดผ้าห่มดูก้นผม มึงรู้แล้วจะถามกูทำไม ผมรีบกระแทกศอกที่อยู่ใต้ผ้าห่ม
ไปที่มือมันเพื่อไม่ให้มันลุกล้ำเข้ามาใต้ผ้าห่ม มันเปลี่ยนวาดมือมาแตะที่หน้าฝากผม
ผมที่แทบไม่มีแรง และไม่สบายก้อไม่อยากขัดขืนมัน
“อ๊ะ มีไข้ด้วย นอนๆ เดี๋ยวกูดูแลมึงเองน่ะ ”  พูดจบไอ้เป้ลากปากหวานของมัน
มาประกบปากผม สอดลิ้นซุกซนไปทั่วโพรงปาก แถมยังเกี่ยวลิ้นผมดูดกลืนอย่างชำนาญ
ผมแทบหายใจไม่ทัน เชี่ยนี่จูบมึงจะหวานไปไหนเนี่ย   .....อืมมมมม  แล้วกูจะได้กินข้าวม้ายยยยยยย 
ไอ้เป้ถอนริมฝีมาก มองผมที่ตาเยิ้มเพราะรสสัมผัสของมัน อายสิครับ 
ห่าส์กลางวันแสก ๆ จูบกรูมากได้  รอมืดนิสสสสสสสส นึงได้ป่ะ
“ห่า รอค่ำรอมืดไม่ได้เลยไง” ผมด่า
“หึ หึ...     ปากดีแต่ลิ้นอ่อนนะเราอ่ะ”  มันว่า
“เดี๋ยวกูไปซื้อข้าวกับยาให้ เดี๋ยวอาบน้ำก่อน” ผมพยักหน้าให้มันผ่าน
ทั้งทียังหลับตา และไม่หันไปมอง ประมาณว่าเออ กูรู้แล้ว
จากนั้นไอ้เป้ก้อวิ่งหางจุกตรูด  เข้าห้องน้ำไป และไวปานวอก
ไม่แน่ใจว่ามันอาบน้ำจริงรึเปล่าเพราะไม่ถึง 10 นาที ไอ้ตัวดีก้อวิ่งออกมาแต่งตัวแล้ว 
แม่งวิ่งผ่านน้ำหรือเปล่าว่ะ  ผมว่าจริง ๆ แม่งสาดน้ำเข้าผนังอ่ะ ฮ่า ๆ
เพราะออกมาตัวแห้งแล้ว มันใส่เสื้อผ้าแป๊บ ๆ ทาครีม
ทาแป้งเสริมหล่อนิด ๆ แล้วหันมาบอกผม
"เดี๋ยวเป้มานะครับ ปิงปอง" มันเดินมาบอกผมใกล้ๆ หอมแก้มดังฟอดดด 
เอาอีกแหล่ะแทะโลมตล๊อดตล๊อด  หึหึ ขำมันอ่ะ
"เออ  รีบมานะกูง่วงอ่ะ" ผมหันไปสั่งมองตาค้อน ๆ  ให้ ไอ้บ้ากาม  ฮ่า ๆ 
ไอ้เป้วิ่งหางจุกตูดไปแล้ว  ผมก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำรู้สึกไม่ไหวจะเคลียร์
เพราะกิจกรรมเมื่อคืนที่ อ่านะ...  ครั้งสุดท้ายไอ้สุดหล่อของผมมันหลับ
โดยที่ไม่ยอมทำความสะอาดให้และผมก้อลุกไม่ไหวเลยผลอยหลับกันทั้งคู่
ผมค่อย ๆ เดินไปที่ห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่นใส่อ่างทิ้งไว้ ก่อนที่ตัวเองจะถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้า
จัดการล้างหน้าแปรงรอ ทั้งครึ่งหลับครึ่งตื่น จากนั้นค่อยหย่อนตัวลงในอ่าง
น้ำอุ่นทำให้อาการของผมรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นตามลำดับ ผมแช่อยู่สักพัก
ทำความสะอาดพร้อมกับสำรวจร่างกายตัวเองเป็นครั้งแรกหลังจากผ่านศึกมาแบบไม่ยั้งทั้งคืน
อ่า..น่ะ มันจำเป็นอ่ะคับ + +  แบบว่าอารมณ์มันพาไป กร๊ากกกกกกกก ดูดีขึ้นมั้ยครับ
“เห้ย...แม่เจ้า โอยยย..ห่า แม่งจะแดกกูทั้งตัวรึไงวะ แล้วกูจะกล้าไปถอดเสื้อที่ไหนมั้ยเนี่ยยยย ”
ผมจิ๊ปากอย่างขัดใจ ฮือ ๆ ดูมันสิครับ แม่งเล่นดูดผมทั้งตัว ตั้งแต่คอยันตรีน(แบบเว่อร์หน่อย เหอ ๆ) 
แม่งตั้งใจเปล่าวะ  โดยเฉพาะที่โล่งแจ้ง เช่นลำคอ แขน หน้าอก แผ่นหลัง
(อันนี้ก็ถือเป็นที่โล่งแจ้งเพราะผมชอบถอดเสื้อเวลาแข่งเสร็จ  - -‘ ก้อมันเหงื่อออกอ่ะครับ
ปกติผู้ชายเค้าก้อถอดกันนะครับ หึหึ  แต่ถ้าผู้หญิงอยากถอดผมก้อไม่ว่านะ คุคุ
ซี๊ดดดดด~ น้ำยายไหล+นัยตาแพรวพราว ปิ๊ง ๆ) รวมถึงต้นขา
มีรอยฟันบ้างประปราย ฮ่าๆ อันนี้ไม่รู้ตัวมาก่อน มิน่ามันส์ได้อีก แอบซาดิสนะผมเนี่ย 
นานพอควรผมเห็นสมควรแก่เวลาที่ไอ้เป้จะนำอาหารมาเสิร์ฟแล้ว อิอิ หิววววววววว   
ผมพาตัวเองออกจากห้องน้ำรู้สึกสบายตัวขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
ราวกับพึ่งหายจากวันมามาก กร๊ากกกกกกกกกกกกกก มึงไม่ใช่ผู้หญิง หึหึ
แค่ทำหน้าที่บางอย่างแทนได้ หึหึ (อย่าบอกใครนะ อิอิ) ผมเลือกชุดใส่สบาย ๆสำหรับอยู่บ้าน
วันนี้ไม่อยากไปไหนแล้วครับ แต่แล้วก้อต้องหันไปมองโทรศัพท์ เพราะเสียงรอสายมันส่งเสียงร้องง 
เรียกหาเจ้าของ
[/size] ผมเดินตรงไปที่โทรศัพท์ สังสัยไอ้เป้โทรมาถามว่าเอาอะไร
ได้ข่าวว่ามึงไปตั้งนานแล้วเหอะ  พึ่งจะสำเนียกได้รึไงวะ ผมกดรับสายโดยไม่มอง
“โหล.....มีไร”  ผมพูดติดจะหงุดหงิดนิดส์นึง  ฮ่า ๆ เรียกร้องความสนใจ
“ฮาโหล..พี่ปิงปอง  เอ่อ..ปางเองนะคะ คุยได้มั้ย?”.  ผมอึ้งเงียบ
เสียงที่ไม่เคยเลือนหาย...ไป   หัวใจผมหยุดเต้นชั่วครู่ชั่งใจตัวเองว่าจะคุยต่อหรือวางสาย   
ปาง....ผู้หญิงที่ผมยังไม่ลืม แต่เป้ก็เป็นคนที่ใช่ แล้วถ้าสิ่งที่ปางต้องการคือกลับมายืนที่เดิม 
ผมควรจะต้องทำยังไง ระหว่างกลับไปเป็นผู้ชายปกติตามเดิม  หรือจะใช้ชีวิตกับไอ้เป้ต่อไป ????????????         
ผมรู้สึกสับสนจนคิดไรไม่ออกได้แต่เงียบงัน พร้อมคำถามในใจอีกมากมาย

"ฮาโหล ๆ  เอ่อได้ยินมั้ยคะ " เสียงปางพูดอีกครั้งเมื่อเห็นว่าผมเงียบไป..
ผมกลืมน้ำลายลงคออย่างยากเย็น ทำไมลำบากเสียเหลือเกินกับแค่การตอบรับสายง่าย ๆ
ทั้งที่ก้อแอบหวังในใจลึก ๆ ว่าผมกับปางคงจะกลับมาเหมือนเดิมได้ไม่ยาก
ถ้าไม่มีเรื่องของผมกับเป้  ผมตัดสินใจกรอกเสียงลงไป
"อ่า....ครับ ได้ยินครับ " ผมตอบ   ลอบมองเวลาอีกครั้งใกล้เวลาที่ไอ้เป้น่าจะกลับมาแล้ว
ผมเดินไปหมุนลูกบิดประตูทิ้งไว้เพื่อให้ไอ้เป้มันเข้ามาในห้องได้
จากนั้นผมเลี่ยงเดินออกไปที่ระเบียง เพราะมันค่อนข้างเป็นส่วนตัวมากกว่า
ผมเองยังไม่อยากให้เป้ได้ยินเรื่องผมกับปาง  แค่อยากใช้เวลาตัดสินใจก่อน
คุณจะว่าผมหลายใจไปมั้ยครับ  ผมยอมรับที่ตอนนี้ไม่ว่าจะเลือกใคร
ก็ลังเลซะเหลือเกิน ถ้าเป็นไปได้ผมก้ออยากมีคนที่รักผม และคนที่ผมรักเป็นเพียงแค่
"คนๆ เดียวเท่านั้น"  มันเพียงพอสำหรับผมแล้ว
 
-----------------------------------------------------------------

[/font][/size][/color]
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 22-12-2011 18:25:46
ลุ้นๆๆๆ.....

ขอบคุณมากเลยนะค่ะ   ติดตามอยุ่ค่ะ

สนุกมากๆเลย  o13 o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 8 ยอม
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 24-12-2011 01:43:56

บทที่  8  ยอม
 
หลังจากที่โดนไอ้เตี้ยถีบตกเตียง  แล้วออเซาะมันจนหายอยากแล้ว
ผมก็กระเด้งตัวเองรีบไปอาบน้ำแต่งตัวภายใน 10 วินาที อ๊ะเค้าล้อเล่น คนนะไม่ใช่ปลวก
เอ๊........ ว่าแต่ปลวกอาบน้ำรึเปล่าหว่า แต่ช่างเถอะ 10 นาทีก้อเพียงพอสำหรับผม(คนรักแฟน)
เร่งรีเพื่อจะหาของกินมาเซ่นสุดที่รัก
"เดี๋ยวเป้มานะครับ ปิงปอง" ผมเดินมาบอกมันใกล้ หอมแก้มดังฟอดดดดดดดดดด เรียกกำลังใจก่อน
อิอิ  ไมอ่ะ ก้อแฟนผมน่ารักอ่ะ มันสีทำหน้าบอกบุญไม่รับ แต่ขอโทษหน้าแดงแปร๊ดดดดด
ฮ่า ๆ อย่ามาทำเป็นไม่รู้สึกไรนะเว่ยกูดูออก 
"เออ  รีบมานะกูง่วงอ่ะ" มันหันมาสั่งตาค้อน ๆ  หลังพยายามปลุกผมอยู่นาน  แต่พูดก้อพูดนะท่าทาง
มันเหนื่อยมากจริง เมื่อคืนผมก็แค่อยากกอดมันอีกครั้ง สองครั้ง สามครั้งแค่นั้นเองงงงงงงงง
ฮ่า ๆ ก้อผมอดทนมานานแล้วนี่ เห็นใจผมบ้างนะครับ  คุคุ ^^ วันนี้เลยส่งผลให้ที่รักสิ้นแรง
แถมง๊องแง๊งไปตามระเบียบ หน้ามุ่ย อารมณ์เสียอย่างเห็นได้ชัด แต่ไม่เป็นไรครับ น่ารักอ่ะ 
ทำไมไม่รู้มองหน้าไอ้ตัวดีแล้วนึกถึงเพลงบี้ขึ้นมา :
"จะเหวี่ยงก็รัก รักเธอมากเกินใคร
ไม่ทำให้เหงา เหงาใจเลยสักหน
ฉันไม่เคยจะเบื่อ แม้ว่าเธอจะบ่น
ฉันมันก็แค่คนที่ไม่เอาไหน
ถึงเหวี่ยงก็รัก แค่เธอยังเอ็นดู
ก็อยากให้รู้ รักเธอมากแค่ไหน
ก็เธอน่ารัก เวลาที่เธอเหวี่ยง
เลยไม่อยากเถียงอะไรไป
จะเหวี่ยงก็รัก รักเธอมากเกินใคร
ไม่ทำให้เหงา เหงาใจเลยสักหน
ฉันไม่เคยจะเบื่อ แม้ว่าเธอจะบ่น
ฉันมันก็แค่คนที่ไม่เอาไหน
ถึงเหวี่ยงก็รัก แค่เธอยังเอ็นดู
ก็อยากให้รู้ รักเธอมากแค่ไหน
ก็เธอน่ารัก เวลาที่เธอเหวี่ยง
เลยไม่อยากเถียงอะไรไป
ก็เธอน่ารัก เวลาที่เธอเหวี่ยง
เลยไม่อยากเถียงอะไรไป"

เอ่อได้ข่าวว่ามันเพลงของกันเดอะสตาร์  กร๊ากกกกกกกกก รั่ว ๆ กันไป
เรียกว่ารู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น  หึหึ  แต่หล่อ ๆ อย่างผมทุกคนคงให้อภัยนะครับ
ผมรีบลงมาชั้นล่างเพื่อมาหาของโปรดให้ปิงปองมันอันได้แก่  ข้าวต้มกุ้ง, นมร้อน,
น้ำเต้าหู้+ปลาท่องโก๋, ข้าวผัด ขนมหวาน ผลไม้ และกับข้าวอีก สองสามอย่างสำหรับผมด้วย
และไม่ลืมที่จะซื้อยากลับไปให้ที่รัก รักษาตัวให้หายดีไว ๆ  หึหึ 
เตรียมตัวไว้รับศึกคราวหน้า   กร๊ากกกกกกกกกก กรั๊ก ๆๆ 
(อ้อลืมไป ต้องหัวเราะแบบพระเอก  หึหึ+แววตามีเลศนัย)
ได้ของที่ต้องการเสร็จผมก็วิ่งรี่ไปที่ลิฟกดชั้นที่ไอ้เตี้ยพักอยู่ทันที
"ก็อก ๆ ก็อก ๆ " ผมรอสักพักให้สุดที่เลิฟมาเปิดประตูให้  แต่ยังเงียบ หรือมันจะหลับหว่า
ผมลองบิดดลูกบิดประตูดู "แกร๊ก " ปรากฎว่าประตูไม่ได้ถูกกดล็อคไว้
ผมจำได้ว่าผมเป็นคนกดล็อคประตูเองนี่หว่า
หรือว่าไอ้เตี้ยจะเข้าห้องน้ำเลยมาเปิดประตูทิ้งไว้ให้ว่ะ ผมเปิดประตูก้าวเข้าไปในห้อง
รีบไปเสนอหน้าที่รักเห็นก่อนดีกว่า  หึหึ  เผื่อจะฟลุกได้รางวัลเป็นหอมแก้มบ้างไรบ้าง 
พอเปิดประตูห้องนอน ปรากฎว่าไอ้เตี้ยมันไม่ได้นอนอยู่ ผมลองไปดูที่ห้องน้ำอีกครั้ง
แต่ไม่เห็นมันแม้แต่เงา
"หายไปไหนว่ะ " ผมเริ่มจิตตกเล็ก ๆ เพราะประตูห้องก้อไม่ได้ล็อคไว้ 
ผมอยากจะไปเร่งตามหามัน ถ้าไม่ทันได้ยินเสียงปิงปองพูดอยู่ไม่ไกล 
ถ้าเดาไม่ผิดมันอยู่ตรงระเบียบหน้าห้องนี่เอง
“ครับ... เอ่อ พี่สบายดีครับ แล้วเราหล่ะ” มันตอบ น้ำเสียงดูเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด
ผมรู้สึกสังหรใจยังไงชอบกล บอกไม่ถูกไม่ใช่ผมไม่มีมารยาทน่ะ
แต่บางสิ่งบอกให้ผมทราบว่ามีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้น และผมควรจะเตรียมรับมือไว้   
ผมนิ่งเงียบฟังเสียงสนทนา
“อ่า ...ปล่าวครับ ไม่ได้ไปไหน พี่อยู่คอนโด ตอนนี้อยู่ที่ไหนครับ”  มันพูด
แต่เหมือนเลี่ยงที่จะเรียกชื่ออีกฝ่ายตลอดเวลา  ผมหวังว่าคนที่โทรมาจะไม่ใช่ผุ้หญิงคนนั้น
“พี่ไม่รู้จะพูดยังไง อ่านะ  เรื่องมันก้อผ่านไปแล้ว  พี่ไม่อยากพูดถึงมันอีก พี่ไม่ได้โกรธปางแล้ว”   
มันตอบเสียงแผ่ว
มือของผมกำแน่นโดยอัตโนมัติ เหงื่อชื้น ๆ ไหลออกมาเต็มมือ หัวใจกระตุก
เสียววาบบบไปถึงกระดูกสันหลัง  ราวกับว่าความรักที่ผมพึ่งจะเริ่มต้น
หรือจะเรียกว่ายังไม่ทันได้เริ่มมากกว่า มองเห็นทางที่จะพังทลายไม่เป็นท่า 
ทำไมผมจะไม่รู้ว่า มันรักปางมากแค่ไหน วันนั้นที่มันบอกกับผม
มันอยากจะใช้ชีวิตครอบครัว กับผู้หญิงคนนี้ อยากจะดูแล และทำให้เธอมีความสุข
หน้าตามันตอนที่เล่านั้นบ่งบอกถึงคนที่มีจิตใจพองโตและมีความสุขขนาดไหน 
ผมรู้ดีว่าผมไม่มีสิทธิ์อะไรเลย  ไม่มีทางที่ผมจะไปบังคับให้มันคบหรือไม่คบใคร
แม้ผมจะไม่พอใจขนาดไหน ถ้าเป็นความต้องการของมัน........ ผมยอม
เสียงสนทนาสุดท้ายที่ผมได้ยิน
“พี่.........เอ่อ.” ปิงปองไม่ได้ตอบ แต่ สีหน้ามันดูอึดอัด   
“อืมปาง... พี่เอ่อ  อยากใช้เวลาสักพักทบทวน ได้ไหม”  มันว่า
พลางมองออกไปไกลอย่างไร้จุดหมาย 
ผมเผลอกัดปากตัวเองแน่น แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่น้อย
ไม่ต้องเดา ผมก้อรู้ว่าปางคงอยากจะกลับ  มายืนตรงนี้ที่ ๆ เป็นของปาง
แม้วันนั้นจะเกิดเรื่องมากมาย แต่จริงๆ แล้วเราก้อไม่ได้มีอะไรกัน
มันอาจเป็นแค่ความผิดพลาด หรือหลงผิดแค่ชั่วครู่ของผมกับปาง
ถ้ามันจะกลับไปใช้ชีวิตอย่างผู้ชายปกติหล่ะ ผมจะทำยังไงดี 
ผมจะยืนอยู่ข้าง ๆ มันในฐานะเพื่อนได้ไหม  ผมหลับตาลงผ่อนลมหายใจยาว ๆ
เพราะตอนนี้มันเหมือนผมหายใจไม่ออก เหมือนอากาศที่มีมันเบาบางซะจน
ผมไม่อาจจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ความคิดต่าง ๆ วิ่งวุ่นในหัว ขณะที่มันยังคงยืนอยู่ตรงนั้น 
ผมตัดสินใจเดินกลับไปยังห้องครัวเทอาหารต่าง ๆ ที่ซื้อมา ตามปกติ
อยากจะแกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อยากจะลืมสิ่งที่เห็น สิ่งที่ได้ยิน 
ถ้ามันตัดสินใจจะกลับไป อย่างน้อยวันนี้ เวลานี้ ตอนนี้ที่ผมแกล้งไม่รับรู้สิ่งเหล่านั้น
ผมก็ยังเป็นคนรักของปิงปองได้ใช่ไหม่ ขอแค่ได้อยู่อย่างนี้ให้นานที่สุด 
ผมจะไม่เสียใจเลยถ้าต้องเดินออกไปจากชีวิตมัน
“เอ่อ...กลับมาแล้วเหรอ”  มันพูด
“อืม...หิวมั้ย แล้วไม่เจ็บแล้วครับเหรอถึงไปเดินเล่นริมระเบียงอย่างนั้น เดี๋ยวไม่สบายนะครับ”
ผมพูด และแสดงท่าทางให้เป็นปกติมากที่สุด เดินเข้าไปหาไอ้เตี้ย
เอาหลังมือทาบที่หน้าวัดไข้ ก่อนจะเอามือทั้งสองข้างโน้มหน้าสุดที่รักของผม
มาหอม  ฟอดดดดดดดดดดดด  และกดจูบเบาที่ริมฝีปาก อยากบอกว่ารักเหลือเกิน
“ป่ะ ไปกินข้าวได้แล้วครับ จะได้กินยานอนนะคนดี” ไอ้ปิงปองมองมาที่ผมตาละห้อย
ก่อนจะหลบตาเล็กน้อย   แล้วทำตามที่ผมบอกอย่างว่าง่าย 
“อืม  ... ขอบใจนะเป้” มันว่า  พลางพยายามกลืนกินอาหารตรงหน้า
ผมนั่งลงข้าง ๆ มัน เริ่มตักอาหารเข้าปาก
แม้ว่าตอนนี้เราทั้งสองคนจะไม่อยากกินเลยก้อตาม   
ไม่มีเสียงสนทนาใด ๆ ทั้งสิ้นระหว่างเรา 
ผมไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาใช้พูดคุยในตอนนี้ในหัวมันเหมือนว่างเปล่า
สักพักไอ้เตี้ยก้ออิ่ม มันกินไปไม่ถึงสิบคำ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ปากเล็ก ๆ นั่น
บ่นว่าหิวขนาดไหน ผมหยิบยากับน้ำให้ดื่ม
“อืม ..ขอบใจ” มันรับไปอย่างว่าง่าย จัดการกับยาในมือเรียบร้อย
ตอนนี้เดินเข้าห้องนอนไปเรียบร้อย  ผมเก็บจานที่ในจานยังเต็มไปด้วยอาหาร
เพราะต่างคนต่างไม่มีอารมณ์จะแตะอาหารมื้อนี้ใส่ตู้เย็นเผื่อไอ้ตัวดีมันหิวขึ้นมา 
แค่เวฟก็สามารถทานได้เลย ส่วนจานที่ใช้แล้วอื่น ๆ ผมก็เก็บล้างทำความสะอาดจนเสร็จ 
กลับมานั่งลงหน้าทีวี เปิดรายการทีวีไปเรื่อย ๆ ทั้งที่ผมดูไม่รู้เรื่องเลยด้วยซ้ำ
เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง ผมปิดทีวีแล้วเดินไปที่ห้องนอนเห็นไอ้ตัวดีหลับไปแล้ว
ผมค่อย ๆ แทรกตัวไปนอนใกล้ ๆ เอื้อมมือไปกอดจากด้านหลัง
คนที่ผมแสนจะหวงแหน  ผมกดจมูกลงที่ท้ายทอยเบา ๆ แค่พอสูดกลิ่น
คนที่นอนหลับให้ชุ่มปอด  อยากจะกอดคนนี้แรงๆ เหลือเกิน
 กอดให้ตัวคนที่หลับจมหายไปในอกผม เก็บซ่อนไว้ไม่ให้ใครได้เห็น
ไม่ให้ใครได้สัมผัส เพียงแค่คิดว่าจะต้องปล่อยมือใจก็แทบขาด
ทั้งที่ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อจะได้ครอบครองเป็นเจ้าของคน ๆ นี้ทั้งตัวและหัวใจ
แต่... จะต้องปล่อยแล้วหรือ .???..   ผมต้องไปคนที่ไปหรือ??? แค่นี้ก็เจ็บแล้ว
ผมก้มหน้าซุกไปยังบ่าสุดที่รักที่นอนนิ่งไม่รู้สึกตัว น้ำตาร้อนที่เกินจะเก็บไว้
ความเจ็บปวดที่เกินทนไหว ผมขออ่อนแอแค่ตอนนี้ได้ไหม 
ขอเห็นแก่ตัวแค่ตอนนี้ได้ไหม อยากจะยึดครองไว้เหลือเกิน
ผมปล่อยน้ำตาให้ไหลไปเรื่อย ๆ ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากปากผม
ผมสูดดมกลิ่นอายของคนที่ผมรัก ราวกับว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย
กอดที่กระชับแน่นขึ้น  อยากให้ตัวเราแนบชิดกันมากที่สุด
“ได้โปรดถ้านายกำลังฝัน ขอให้ฝันนั้นมีตัวแทนชั้นที่จะคอยบอกเล่าให้นายรับรู้ว่า
ชั้นรักนายมากมายขนาดไหน หัวใจดวงนี้ที่เต้นอยู่ด้านหลังนายตอนนี้
มันมีเพื่อนายทั้งนั้น ไม่ว่านายจะตัดสินใจอย่างไร จงอย่าได้เจ็บปวดหรือเสียใจ
จงเชื่อว่าชั้นยินดีจะยอมรับมัน  และพร้อมจะอยู่ข้างนายเสมอไม่ว่าในฐานะอะไร” 
ผมเอ่ยราวกับวอนขอสิ่งศักดิ์ ผมไม่อยากให้มันเจ็บปวด  แม้ผมจะต้องเป็นเช่นไร
น้ำตาที่ไหลเอื่อย ๆ ค่อย ๆ เหือดแห้ง พร้อมกับเปลือกตาที่หนักอึ้ง 
ผมหมดแรงที่จะทำทุกอย่างได้แต่ปล่อยให้ร่างกายที่ต้องการพักผ่อนดึงความมืดให้ครอบงำ

-------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: TENSHINEKO ที่ 24-12-2011 10:32:57
เศร้า หลาย ตอน นี้
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: forever-yunjae ที่ 24-12-2011 11:21:18
เศร้ามากมายเลย
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 24-12-2011 12:25:16
สงสารเป้  :sad4: :sad4:

ปิงปองอย่ากลับไปน้าา า  :serius2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 24-12-2011 13:56:47
 :sad11: :sad11: :sad11:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-12-2011 16:24:14
  :m15:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: pp4 ที่ 24-12-2011 16:40:15
เป้ที่รัก~มามะเดี๋ยวกอดปลอบ
เจ็บแทนเลยอ่า
รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 24-12-2011 21:17:22
สงสารเป้
ปิงปองอย่ากลับไปหาปางนะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 24-12-2011 21:39:32
ชอบอารมณ์แบบนี้อ่ะ อยากอ่านอีกหลายๆตอน :laugh:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 24-12-2011 22:59:11
เค้ายังว่างนะเป้้
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 8 ยอม (ต่อภาค 2)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 25-12-2011 02:27:31



พอดีพึ่งแต่งตอนนี้เสร็จค่ะ 
ถ้าสะกดผิดหรือ คำบาง คำหายไปต้องขออภัยด้วยนะคะ
แต่งสด ๆ ง่วงเลยไม่ไ้ดตรวจ แต่อยากลงแล้วอ่ะ  555
ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่านนะคะ ^^

บทที่ 8  ยอม  (ต่อภาค 2)


ผมตื่นขึ้นมาอีกทีตอนประมาณบ่าย 4  กว่า  สองแขนกระชับกอดคนตรงหน้าแน่นทั้งยังไม่ลืมตา
แต่เอ๊ะ.....ด้านหลังนี่หว่า ผมค่อยลืมตามองเมื่อมือที่สวมกอดอยู่นั้นลูบไล้เบา ๆ
แล้วปรากฎว่ามันเป็นด้านหลัง   
เพราะจำได้ว่าผมกอดไอ้ตัวดีจากด้านหลังดังนั้นมันควรจะเป็นด้านหน้าสิ 
แต่ตอนนี้ใบหน้าพริ๊มของมันกำลังหันมาซุกที่หน้าอกผม
สองมือเรียวของปิงปองโอบกอดผมแน่นเช่นกัน 
ผมนอนมองใบหน้าที่หลับไหลชวนมอง
เผลอกดจมูกเบาลงบนหน้าผากสูดดมกลิ่นหอมของไอ้ตัวดี
ก่อนจะดันหน้าปิงปองให้เงยรับสัมผัสจูบของผมเบาๆ 
เขี่ยจมูกผมกับจมูกโด่งรั้นได้รูปของอีกฝ่าย แตะจูบเบา ๆ อีกครั้ง
ไล้ลิ้นร้อนของผมชิมความหวานบนริมฝีปากปิงปอง 
“อืออออออออออ” ไอ้ตัวดีส่งเสียง ขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะหลับไป อย่างเดิม 
ผมกดจูบถี่ ๆ ค่อย ๆ แตะ จนอีกฝ่ายจูบตอบทั้งที่ยังหลับไหล
ผมกดจูบหนัก ๆ แทรกลิ้นร้อน ๆ ตวัดเกี่ยวลิ้นไอ้ตัวดี 
“อืมมมม”  ไอ้ตัวดีครางเสียงหวาน สองมือที่กอดผมอยู่นั้นค่อย ๆ คลายออก
เปลี่ยนเป็นไล้ไปทั่วตัว มือด้านหนึ่งเลื่อนมาสัมผัสที่หน้าอกผม นวดเฟ้นจนแข็งเป็นไต
“อ่า ....” ผมครางกระเส่า ไม่นึกว่าจะถูกอีกฝ่ายรุกเร้า    
และรู้สึกเสียวมากขึ้นไปอีกเมื่อไอ้ตัวดีเบียดด้านล่างมาชิดตัวผม ทั้งที่ริมฝีปากยังจูบกันไม่ห่าง ...
“อ๊ะ...อืมมมมมม”  ผมคลายกอดจากไอ้ตัวดีทันที เลื่อนมือไปกดที่สะโพก
ให้สัมผัสเราทั้งสองแนบชิดขึ้น มีเพียงบ๊อกเซอร์บาง ๆ เท่านั้น ที่กางกัน
ปล่อยให้ส่วนนั้นที่ตื่นเต็มที่ได้เสียดสีกันอย่างเมามันส์  “อ่าส์”
ไอ้ตัวดีดันผมให้นอนหงาย แล้วพลิกตัวเองมาอยู่ด้านบน
หายใจหอบ ๆ  ก่อนริมฝีปากบางและอวบอิ่มจะกดจูบลงที่ปากผมหนัก ๆ
ดุนลิ้นแทรกเข้าในโพรงปาก ดูดชิมความหวาน มือด้านหนึ่งจับที่ใบหน้าผมเพื่อให้จูบได้ถนัด
อีกด้านหยอกเย้าวนเวียนหน้าอกผมที่แข็งเป็นไต 
กลางลำตัวขยับบดเบียดกันไม่ขาดสาย สัมผัสได้ถึงความร้อนที่พุ่งทะยาน
“อ๊ะ...อ่า” ผมคราง เมื่อลิ้นน้อย ๆที่ละจากปากผม ไล่เลียที่ใบหู
ขบติ่งหูเบา ๆ อย่างยั่วเย้า ซุกจมูกสูดดมที่ซอกคอผม
แล้วดูดกลืนซอกคอเพิ่มรอยช้ำให้โดดเด่น ส่งมือเล็ก ๆ สอดใต้กางเกงผมอย่างชำนาญ
ลูบไล้ส่วนนั้นจนสั่นสะท้าน 
“อ่า....ซีสสสสส”   ผมเด้งตัวรับสัมผัส ดันบ็อกเซอร์ทิ้งให้พ้นทาง
ส่งสองมือปีนป่ายไปทั่วตัวของอีกฝ่าย ก่อนจะลากมาไว้ที่สะโพกด้านหลังของอีกฝ่าย
สอดมือเข้าใต้บ็อกเซอร์ดันให้ลงมาถึงเข่า สัมผัสแท่งร้อนของฝ่ายให้เริ่มขยับเช่นกัน
“อ๊ะ ...อื๊อออออออออ  อ่า” มันครางเสียว 
เริ่มหายใจหอบอีกครั้งหน้าแดงเหมือนหมดแรง มือที่ทำให้ผมเริ่มสะดุด
หยุด ๆ ทำ ๆ เล่นผมเสียวววววว แบบไม่ตั้งใจ
“ซีสสสสสส  อ่า .. อยู่ข้างล่างนะครับ”   ผมกระซิบ พลิกตัวให้มันมาอยู่ข้างล่าง
ครอบปากชิมเนื้อร้อน  อย่างหื่นกระหาย ไล้ลิ้นไปทั่ว  บีบรัดดูดกลืน จนมันกระตุก
“อ๊ะ..อ่า  อืมมมมมมมมมมมมม”   ไอ้ตัวดีจิกมือลงที่ไหล่ผมแน่น 
ร่างกายเกร็งกระตุก ก่อนจะปล่อยน้ำรักมาเต็มปาก  ผมดูดกลืนน้ำสีข่าวขุ่น
รูดบ็อกเซอร์ของอีกฝ่ายซึ่งตอนนี้มาอยู่ที่ข้อเท้าแล้วทิ้งไปทันที
แนบท่อนลำของทั้งสองฝ่ายเข้าด้วยกัน เสียดสีกันและกันจนน้ำเยื้อม 
ไอ้ตัวดีครางสะดุ้งเสียวสุด ๆ เพราะพึ่งถึงฝั่งฝัน
“ช่วยหน่อยนะครับ” ผมอ้อนเสียงหวาน มองไอ้ตัวดีหายใจหอบ ถี่ ๆ
หน้าแดงแปร๊ดดดดดด ริมฝีปากบางได้รูปแดงบวมเป่ง
 ทำท่าจะลุกขึ้นใช้ปาก ผมดันมันลงไปนอนเหมือนเดิม
“ไม่เป็นไร แค่มือก้อพอ”
“เอ่อ ... เข้าไปก้อได้นะ” มันว่า พลางหลบตาหน้าแดงงแปร๊ดดดดด เช่นเคย
“ไม่เป็นไรครับ...เจ็บอยู่ไม่ใช่เหรอ”  ผมก้มลงจูบปากแดงอย่างดูดดื่ม 
“อืมมมมมมม “ ไอ้ตัวดีครางเสียงหวาน ผลักผมนอนราบกับเตียง  แล้วค่อมตัวผมไว้
“ทำเองก้อได้  ชิ”  มันว่าโน๊มหยิบเจลบนหัวเตียงมาทาที่ช่องหวาน  และทาบนท่อนเอ็นผม
ก่อนจะจับท่อนเอ็นจ่อไปยังช่องหวานเมื่อสักคู่
“อ่ะ... อืมมมมมมมมมมม” ผมครางเสียงหลง เมื่อไอ้ตัวดี
กดหัวท่อนเอ็นหลุดเข้าไปได้ ภายในไอ้ตัวเล็กทั้งตอดทั้งรัดผม
จนแทบจะแตกซะตอนนี้ แต่สีหน้าไอ้ตัวดีเหยเก ด้วยความเจ็บปวด
ก่อนจะค่อย ๆ กดส่วนที่เหลือจะมิดดดดดดทั้งอัน
“อ่าส์  ..ซีสสสสสสสสสสส ปิงปองคร๊าบบบบบบบบ” อ่ามันเสียวอย่างไม่เคยเป้นมาก่อน
ท่อนเนื้อเข้าไปลึกกว่าทุกครั้ง ส่วนที่เชื่อมต่อกันรู้แนบแน่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ไอ้ตัวดีแสดงสีหน้าที่เจ็บปวดแม้จะไม่มีเสียงใดหลุดออกมาจากปากมัน
ผมไล้มือไปยังส่วนต่าง ๆ ที่อ่อนไหวเพื่อช่วยให้ปิงปองผ่อนคลาย
และเมื่อเริ่มขยับสักพักไอ้ตัวดีก็มีทีท่าที่ผ่อนคลายลง ขยับขึ้นลง ทั้งเร็วและแรง   
ห้องทั้งห้องตกปกคลุมไปด้วยเสียงคราง ที่ต่างฝ่ายต่างปนเปรอให้กัน
“อ่า......ดี ดีครับ อ่าอีกนิดปิงปอง”
“อ๊ะ  ....อืมมมมมมมม  อ๊ะ ๆๆๆๆๆ อ่า” ปิงปองกระแทกแรงและรัว
จนผมและปิงปองเริ่มเกร็ง กระตุก ๆ สองสามครั้ง
มันก็พ่นพิษน้อยเปรอะเปลื้อนเต็มหน้าท้อง
“จูบหน่อยยยยยยย” ผมรั้งร่างบางลงมากดจูบ  แล้วกระแทกสวน สองสามที
“อ่า.....อ์มมมมม”  ผมก้อพ่นพิษใส่ด้านหลังไอ้ตัวดี  มันค่อย ๆ
ดึงตัวออกจากผม ลงมานอนหอบหน้าแดงกอดก่ายกัน ก่อนจะเผลอหลับไป 
คืนนั้นทั้งคืนผมกับไอ้ตัวดีเล่นรักกันทั้งคืนแทบไม่ได้นอน โดยที่มีมันเป็นฝ่ายเริ่ม
ผมอดจะแปลกใจเสียไม่ได้ที่เป็นแบบนี้  เพราะทุกครั้งมันจะคอยอิอออดตลอด
แถมทุกครั้งผมต่างหากที่เป็นฝ่ายเริ่มเสมอ ก่อนเราทั้งสองจะหมดแรงหลับไปในที่สุด
.
.
.
ตอนเช้าผมตื่นขึ้นมาผมเอื้อมมือไปกอดสุดที่รักตามเคย  แต่ว่าบนเตียงนั้นว่างเปล่า 
ผมลืมตามองหา ไอ้ตัวดีก็ออกมาจากห้องน้ำ 
“ตื่นแล้วเหรอเป้ ไปอาบน้ำสิไปเที่ยวกัน ...มึงอยากไปไหน” ที่รักมันถาม
“ไม่อยากไปไหน อยากอยู่กับมึงทุกวันก้อพอครับ” ผมยิ้มหวานให้มันเดินอ้อม
เข้าไปกอดด้านหลัง หอมที่ไหล่เบา ๆ
“เหม็นอ่ะ  ไปอาบน้ำไป กูหิวแล้ว” มันว่า
“คราบบบบบบบบบบบ” ผมวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว และ 10 นาทีก็
เสร็จสิ้นสำหรับการแต่งตัว เพื่อที่รัก ผมกับมันลงไปซื้อกับข้าวด้านล่างด้วยกัน
ใกล้คอนโดทีมันอยู่มีตลาดเฉพาะเช้ากับเย็นสำหรับขายอาหาร
เราเลือกอาหารคาว หวาน หลายอย่าง รวมไปถึงผลไม้ สำหรับมื้อเช้าและเที่ยงนี้
กินข้าวเสร็จก้อดูหนังที่เช่า  รายการทีวีที่อยากดูมั่งเต็มไปหมด ผมกับมัยยั่งดูผยู่ที่โซฝา
โดยที่ผมคอยนัวเนียสุดที่รักอยู่ตลอด วันนี้มันน่ารักมากครับ มันตามใจผมตลอด 
ผมกอดมันทั้งวัน จูบมันอีก ไม่ว่าอะไรเลย กว่าเราดูหนังจนจบก้อเย็น
ผมกับมันเอาหนังไปคืนด้วยกัน ไม่ลืมแวะซื้อของกิน กลับมาด้วย
พอถึงห้องผมก้าว นำหน้าไอ้ตัวดีจะรีบไปเทอาหารมากินกัน แต่ไอ้ปิงปองกับดึงชายเสื้อผมไว้
“หืม??” ผมหันกลับไปสงสัย
“เอ่อ.. กูมีเรื่องจะคุยด้วย” มันพูดไม่สบตาผม แล้วเงียบไปสักพัก
“เรื่องไร “ ผมเริ่มใจเสีย รู้ทั้งรู้ว่าจะต้องเป็นอย่างนี้แต่ผมก้อ  ยังไม่อาจทำใจ
“เรื่องมึง กับกู และก์เอ่อ.........ปาง”
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-12-2011 02:36:00
ร้อนแรงกันตอนแรก ไม่น่ามีดราม่าตอนท้ายเล้ยยย
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 25-12-2011 09:07:21
ที่ต้องดราม่าบ้าง  แบบว่ามันเป็นรสชาดของชีวิตค่ะ  555+
จริง ๆคือ เีดี๋ยวมันจะเดินทางไปสู่ตอนจบไม่ได้อ่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 25-12-2011 09:11:32
ตัวหนังสืออ่านยากค่ะ ตัวเล็กด้วย
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 25-12-2011 09:11:51
พึ่งเข้ามาอ่าน  สนุกดีครับ   แต่ตอนหลังๆไมเศร้าจังอ่ะ
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 25-12-2011 09:48:15
จะคุยว่าไงล่ะปิงปอง เป้คิดไปไกลแล้วนะ
อย่ามาม่านานนะคะ เดี๋ยวท้องอืด อิอิ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 25-12-2011 10:37:31
สนุกดีนะเรื่องเนี๊ย เป็นธรรมชาติอ่านไม่ติดขัดอยู่นะ ^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 25-12-2011 14:03:59
ค้างอย่างแรง  :a5: :a5:

ปิงปองจะไม่ทิ้งเป้ไปหาปางใช่ไหม  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 25-12-2011 15:04:10
เลิกกับปางเหอะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 25-12-2011 17:34:09
อร๊ากกกกกกก.........ค้างมากT^T

รีบๆมาต่อนะค๊าฟ อยากรุ้ว่าจะเกิดาอรายขึ้น

ปล.......สมัครเปงสมาชิกเรื่องนี้ด้วยน้อ><
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 25-12-2011 18:08:27
เอาไงๆๆปิงปองๆๆ
ตัดสินใจเลย
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 25-12-2011 18:25:10
มันค้างคา....
เรื่องนี้จะจบแบบไม่เศร้าใช่ไหม?
ไม่อยากให้เศร้าเลยอ่ะ
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 25-12-2011 18:46:23
เชียร์กันต่อไป..
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 25-12-2011 20:44:58
คือว่า  เค้าต้องกลับบ้านนอก อีก 2 วันค่ะ 
ที่บ้านนอกใช้เน็ตไม่สะดวก จะว่าไรมั้ย
ถ้าหลังปีใหม่ค่อยมา อัพ เรื่องอ๊ะค่ะ
ขอโทษ นะคะ ที่ทำให้ค้าง
กลับไปลบอีตรงท่อนสุดท้าย ทันมั้ยเนี่ย   หุหุ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 25-12-2011 21:37:29
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
^
^
^
^
จิ้มคนเขียนให้พรุนไปเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ค้างได้โล่อ่าาาาาาาาาาาาาาา

จะมาอัพต่อปีหน้าเลยหรอออออออ :monkeysad:
แต่ไม่เป็นไรๆๆๆๆๆ
จะรอน้าาาาาาาาาาาาาาาาา :bye2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 25-12-2011 22:59:26
อย่านะน้องปิงปอง :sad4:

 :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 25-12-2011 23:25:32
 :serius2: ค้างอ่า อย่าพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจพี่เป้เลยนะพี่ปิงปอง :m15:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 25-12-2011 23:45:33
ปิงปองเลือกดีๆนะ  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 9 ตัดสินใจ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-12-2011 02:10:58
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************
อ่าเมื่อยังไม่อยากตายเลยมารีบ แต่งต่อจนเสร็จ  555
แต่ยังไม่จบเรื่องนะคะ  เรื่องยังดำเนินต่อ (หลังปีใหม่นะ ตะเอง)
ให้แต่งวันต่อวันบ่อย ๆ เดี๋ยวตายค่ะ  หึหึ 
อ่านให้สนุกนะคะ ^^
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ  ดีใจสุด ๆ เลย  :bye2:



บทที่ 9 ตัดสินใจ


หลังจากที่วางสายปางผมก้อเดินมายังห้องครัว ไอ้หล่อของผมมันกลับมาแล้ว
“เอ่อ...กลับมาแล้วเหรอ”  ผมถามขึ้น
“อืม...หิวมั้ย แล้วไม่เจ็บแล้วครับเหรอถึงไปเดินเล่นริมระเบียงอย่างนั้น เดี๋ยวไม่สบายนะครับ”
มันตอบผม   ทั้งสีหน้าและท่าทางของไอ้เป้บ่งบอกให้ผมรู้ได้ทันทีว่า
มันได้ยินบทสนทนาเมื่อสักครู่แล้วเพียงแต่ตอนนี้แกล้งทำเป็นไม่รู้ก้อเท่านั้น
คงเพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย มันยื่นมาวัดไข้ 
ก่อนจะโน้มหน้าผมไปหอม และกดจูบเบา ๆ ที่ริมฝีปาก 
ผมรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกินที่ทำให้มันต้องฝืนขนาดนี้
“ป่ะ ไปกินข้าวได้แล้วครับ จะได้กินยานอนนะคนดี” ผมมองมัน
ก่อนจะหลบตาเล็กน้อย   แล้วทำตามที่มันบอกอย่างว่าง่าย 
“อืม  ... ขอบใจนะเป้” ผมว่า พยายามกลืนกินอาหารตรงหน้า
ทั้งที่เมื่อกี้ผมหิวจนแทบจะกินหัวมันได้ ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
แม่งน้ำย่อยหายไปไหนหมดว่ะ  ผมไม่มีอารมณ์กินซะดื้อ ๆ
ผมกับมันต่างคนต่างเงียบไม่มีเสียงสนทนาใด ๆ ทั้งสิ้น
ผมเองไม่อยากทนฝืนกลืนอาหารที่ลิ้นผมไม่สามารถสัมผัสรสชาดใด ๆ ได้
จึงหยิบน้ำขึ้นมาดื่มจนหมดแก้ว ไอ้เป้หยิบยากับน้ำให้ดื่ม ส่งมาให้
“อืม ..ขอบใจ” ผมรีบรับมาและจัดการกับยาในมือทันที
ชิ่งหนีมันไปที่ห้องนอน มันอึดอัดเหลือเกินที่ผมจะทนรับสภาพนั้นได้ 
ทั้งๆ ที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เราต่างก็แสร้งทำเป็นไม่รู้
 และไม่พูดสิ่งเหล่านั้นออกมา ผมข่มตาตัวเองให้หลับเพื่อต้องการพักผ่อน
 แต่หากสมองกลับวนเวียนคิดถึงแต่เรื่องของไอ้เป้ และปาง
ทุก ๆ เรื่องที่เกิดวนเวียนในหัวจนแทบบ้า นอนไม่หลับสักที
สักพักผมได้ยินเสียงประตูห้องนอนค่อย ๆ เปิดออก
ผมแกล้งทำเป็นหลับต่อยังไม่กล้าสู้หน้าไอ้หล่อ
มันค่อยๆ แทรกตัวนอนเบา ๆ ข้างๆ ผม โอบกอดผมไว้
ก่อนจะกดจมูกลงที่ท้ายทอยเบา ๆ   
มันซุกหน้ามาที่บ่าผมน้ำตาร้อนก็เปียกชื้นทั่วบ่า
ผมกัดปากแน่นสงสารมันจับใจ  “กูขอโทษเป้ .. กูทำให้มึงเจ็บอีกแล้ว” 
ผมได้แต่ขอโทษมันในใจ
มันกระชับกอดแน่นขึ้นก่อนจะพึมพำเหมือนแค่ต้องการระบายความในใจออกมา
“ได้โปรดถ้านายกำลังฝัน ขอให้ฝันนั้นมีตัวแทนชั้นที่จะคอยบอกเล่า
ให้นายรับรู้ว่าชั้นรักนายมากมายขนาดไหน
หัวใจดวงนี้ที่เต้นอยู่ด้านหลังนายตอนนี้
มันมีเพื่อนายทั้งนั้น ไม่ว่านายจะตัดสินใจอย่างไร
จงอย่าได้เจ็บปวดหรือเสียใจ จงเชื่อชั้นยินดีจะยอมรับมัน 
และพร้อมจะอยู่ข้างนายเสมอไม่ว่าในฐานะอะไร”   
ผมกัดปากตัวเองแน่น มือจิกแน่นที่ผ้าห่ม
กลัวจะเผลอพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไปให้มันได้ยิน
ผมทนกลั้นน้ำตาตัวเองไม่ไหวได้แต่ปล่อยให้มันไหลออกมา
 “กูขอโทษ กูขอโทษจริง ๆ ฮึก..ฮึก ”
ผมรอจนมันหลับค่อยพลิกตัวหันกลับไปอยากกอดมันแน่น
อยากขอโทษที่ทำให้มันเจ็บ ผมซุกหน้าลงที่อกมัน
กระชับกอดแน่น ๆ อีกครั้ง ค่อย ๆ สูดกลิ่นของไอ้หล่อ  จนเผลอหลับไป
.
.
ผมรู้สึกตัวอีกทีตัวเองก็กำลังถูกไอ้หล่อ พยายามดูดกลืนริมฝีปากบาง ๆ ของผม
ตอนนี้ไม่ว่าอะไรผมก้อยอมทั้งนั้น อยากขอโทษมันและอยากทำให้มันมีความสุขบ้าง
เมื่อบทรัก..แกมหยอกเย้าของมันเริ่มต้น   ผมก้อขอเป็นผู้นำบทรักบ้าง
ผมกับมันเริงรักกันอย่างวาบหวาม ครั้งแล้วครั้งเล่า
อยากให้มันจดจำว่าผมเองก้อรักมันเหมือนกัน
แต่สิ่งที่ผมทำให้มันได้คงจะมีแค่นี้ทำให้มันมีความสุขขึ้นมาบ้าง 
ให้มันรู้ว่าความรู้สึกที่ผมมีก้อไม่ต่างจากมันเหมือนกัน
“เป้ กูจะกอดมึงเอง  กูจะกอดตอบมึงให้สมที่มึงรักกูมาตลอด”
ผมได้แต่บอกมันในใจ ร่างกายก้อส่งความหวานซาบซ่า
ให้มันได้ลิ้มชิมรสแห่งแรงปรารถนาของเราทั้งสองคน
ก่อนเราทั้งจะหมดแรงหลับไปในที่สุด
..
.
ตอนเช้าผมตื่นขึ้นก่อนมัน ผมนั่งมองหน้ามันไอ้หล่อ
ที่ยังหลับสนิท ผมผ่อนหายใจยาว ๆ ตัดสินใจแล้วว่าวันนี้ผมจะสารภาพทุกอย่าง
เรื่องปางกับมัน แม้ว่าจะกังกลแต่ผมไม่อยากทนกับสภาพที่อึดอันอยู่เช่นนี้ 
ผมลุกขึ้นไปชำระร่างกาย ออกมาไอ้หล่อก้อตื่นแล้ว
“ตื่นแล้วเหรอเป้ ไปอาบน้ำสิไปเที่ยวกัน ...มึงอยากไปไหน” ผมถาม
“ไม่อยากไปไหน อยากอยู่กับมึงทุกวันก้อพอครับ” มันตอบ
ยิ้มหวานๆให้ผมเดินอ้อมเข้าไปกอดด้านหลัง หอมที่ไหล่เบา ๆ
สรุปว่าวันนี้ทั้งวันผมกับมันไม่ได้ไปไหน 
แค่ลงไปซื้อกับข้าวข้างล่าง แล้วเช่าหนังแผ่นมาดูกันและก้อเอาไปคืน
เมื่อมาถึงที่ห้อง ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราต้องคุยกัน 
มันเดินนำหน้าผมไปอย่างอารมณ์ดี ผมดึงเสื้อมันไว้
“หืม??” มันหันหน้ากลับมามองที่ผม เลิกคิ้วเป็นคำถาม
“เอ่อ.. กูมีเรื่องจะคุยด้วย” ผมพูดไม่สบตามัน  แล้วเงียบไปสักพัก
“เรื่องไร?” หน้ามันเปลี่ยนสีอย่างชัดเจน ผมว่ามันคงพอจะเดาได้คร่าว ๆ
“เรื่องมึง กับกู และก์เอ่อ.........ปาง”  ผมตอบ
ดึงมือมันให้เดินตามให้มานั่งที่โซฟา ผมหันไปมองสบตาคนตรงหน้า
แต่ว่าสายตาไอ้เป้เลื่อนลอยไม่ได้มองตอบมาที่ผม
มันมองมาที่มือของผม ที่กำลังบีบมือมันแรง ๆ
ใบหน้าเข้ม ๆ ซีดเผือด เหมือนนักโทษรอการประหาร
ผมลอบถอนหายใจยาว ๆ ก่อนจะเริ่มพูดกับมัน
“เป้... มึงได้ยินที่กูโทรคุยกับปางวันนั้นใช่ไหม” มันไม่ได้ตอบคำถามใด ๆ
แต่พยักหน้ารับ หันมาสบตาผมตรง ๆ สายตาดูอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด
กัดปากตัวเองไว้แน่น เหมือนไม่รู้ตัว
“ปาง........ อยากจะกลั..” 
“อืมมมมม กูรู้แล้ว” ผมบอกยังไม่ทันจบประโยค มันก็พูดสวนขึ้นมาทันที
สายตาแดงกล่ำมองมายังผม เอื้อมมือมาคว้าตัวผมไปกอด
“มึง...ว่ายังไง  อยากกลับไปมั้ย บอกกูทั้งอย่างนี้แหล่ะ
กูไม่อยากให้มึงมองหน้ากูตอนนี้ อย่าสงสารกูนะปิงปอง
ตอบตามความรู้สึกของมึง แค่ให้มึงมีความสุข
กูก้อมีความสุขแล้ว มึงเข้าใจมั้ย ”  มันว่าเสียงแผ่ว
ค่อยกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆกระชับอ้อมกอดผมแน่นขึ้น
“กะ.. กูไม่รู้... กู.. ฮึก ..ฮึก กูไม่แน่ใจ  เป้ ..มึงจะโกรธกูมั้ย
กูเคยรักปาง เคยอยากใช้ชีวิตกับปาง
เคยคิดว่าปางจะเป็นคนสุดท้ายที่กูจะรักจะใช้ชีวิตด้วย ...ฮึก ... ฮึก 
มึงก็รู้ใช่มั้ยกูตั้งใจขนาดไหน ถึงตอนนี้กูก้อยังรักปางอยู่ 
แต่...แต่กูไม่รู้มันมากแค่ไหน ...ฮึก ... ฮึก
ไม่รู้มันเท่าเดิมรึเปล่า รู้แต่ว่ามันไม่เหมือนเดิม
กูไม่แน่ใจอะไรแล้ว  แล้ว... ...ฮึก ... ฮึก 
แล้วยังมึงอีก กู..กู ...ฮึก ... ฮึก มีความสุขที่ได้อยู่กะมึง   
ดีใจที่มึงรักกู  เฝ้าคอยคิดถึงมึง อยากอยู่กะมึง
อยากกอดมึง อยากกินข้าวกับมึง กู .. ...ฮึก ... ฮึก 
กูสับสนไปหมดแล้วอ่ะ กูต้องทำยังไง ...ฮึก ... ฮึก ”
ผมบอกความในใจที่ล้นเอ่อ เกินจะเก็บไว้ น้ำตาผมล่วงเป็นสาย
ทั้งที่ตั้งใจว่าจะเข้มแข็ง เกลียดตัวเองที่อ่อนแอได้ขนาดนี้
“ทั้งที่กูเป็นอย่างนี้..ฮึก ...ฮึก..มึง  มึงยังจะรักกูเหรอเป้ ”
ผมระร่ำระรักถาม น้ำเสียงตะกุกตะกัก
“อืมม... กูก็รักมึงที่เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้วนี่”   มันว่าคลายกอด
ดันผมออกห่าง เอามือทั้งมาเช็ดน้ำตาให้ผมที่แก้ม ส่งยิ้มบาง ๆ มาที่ผม
“ไม่ ..ไม่.. กูทำมึงเสียใจนะ ..อึก ..ฮึก ” ผมก้มหน้าส่ายหัวไปมา
ปฏิเสธเหตุผลของมัน มือสองข้างดันที่หัวไหล่มันให้ออกห่างจากตัวผม
คนอย่างผมไม่สมควรได้รับการปลอบใจใดๆ ทั้งนั้น
น้ำตาไหลพร่างพรูไม่ขาดสาย ทำไมนะ ผมหยุดร้องไห้ไม่ได้สักที 
ความรู้สึกผิดช่างเกาะกินใจผมเหลือเกิน.....ผมที่ทำมันเจ็บ
“ไม่เป็นไร... ไม่เป็นไรนะคนดี  อย่าร้องนะครับ แค่มึงรักกูบ้างกูก็พอใจแล้ว ”
ไอ้เป้ปลอบ ค่อย ๆ รั้งตัวผมที่ขืนตัวอยู่เข้าไปกอด กดจูบเบา ๆ ที่หัวผม  ..
ผมทำได้แค่ซบหน้ากับอกไอ้เป้ ร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย
เจ็บจนร้าวไปถึงกระบอกตา  ห่าเอ๊ย ...ทำไมแม่งดียังงี้วะ
นึกเคืองความใจดีของมัน จนในที่สุดผมก็หยุดร้องไห้ได้

“ถ้ากูกลับไปคบกับปาง  มึงจะเป็นเพื่อนกูมั้ย?” ผมถาม
“อืมม   กูจะอยู่ข้าง ๆมึงนี่แหล่ะ  ไล่ก้อไม่ไปหรอก ปิงปอง”
มันมองตอบมาเศร้า ๆ เหมือนรู้การตัดสินใจผมแล้ว

“ถ้ากูแต่งงานกับปางมึงจะไปงานแต่งกูป่าว?” ผมถามมันอีก
“ไปดิ เพราะยังไงกูก้อต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้มึงไง” มันตอบ
ทำเอาผมน้ำตาคลอเบ้า มันใจดีเป็นบ้า ไอ้ห่านนี่ ซาบซึ้งได้อีก

“ถ้ากูมีลูกมึงจะไปตั้งชื่อให้ลูกกูมั้ย?”  ผมถามมันอีก
“แล้วมึงจะให้กูไปช่วยมึงทำลูกกะมึงด้วยมั้ย?” มันถามผมพร้อมส่งยิ้มให้
เหมือนยอมรับในสิ่งที่ผมตัดสินใจแล้ว  แต่ดวงตาช่างแสนเศร้า
“สัตว์นี่....”  ผมด่าหันไปจ้องตากะมัน

“มึงเข้าใจกูนะ”
“อืม  เอ่อกูไม่เป็นไร” มันตอบเสียงเศร้า แต่ฝืนยิ้ม

ผมเงียบไปสักพักก่อนจะถามมันอีกครั้ง
“มึงจะยังรักกูอีกเหรอเป้” ผมถามย้ำ
“อืม...ไม่ได้หรือไง”  มันหันมามองตอบ สายตาเว้าวอน
“ทำไม”
“ก้อ....กูรักมึง”  ผมจองมองลึกเข้าไปในดวงตาหม่นเศร้า แต่ทว่าช่างมั่นคง
“ทำไมมึงต้องดีกะกูขนาดนี้” ผมอยากรู้จริง ๆ
“ก้อ...เพราะกูรักมึงนะสิ” มันตอบเน้นย้ำ ประโยคเดิมชัดถ้อยชัดคำ
แต่น้ำเสียงแผ่วเบา ราวกับว่าความรักของมันไร้ค่า เมื่อบอกกับผม
“แล้วมึงจะรักกูตลอดไปมั้ยเป้”
“อืมม คงงั้นแหล่ะ เพราะว่า..”
“กูรักมึงนะสิ” ผมกับมันพูดพร้อมกัน แล้วผมก้อส่งยิ้มล้อ ๆ ให้มัน
ผมรู้แล้วว่าควรจะเลือกใคร คนที่ไม่เคยทรยศหักหลังผม 
คนที่ไม่เคยทอดทิ้งผม ยินดีกับผมเสมอ คอยเคียงข้างผมเสมอ
ถ้าผมไม่เลือกมันผมก้อคงเป็นคนที่โง่ที่สุดในโลกแล้ว 
(หึหึ ดีนะที่ผมฉลาด กร๊ากกกกกกกกก)
“เสี่ยวว่ะ มึงอ่ะ” ผมว่าเอามือหลักหัวมัน จนหน้าหงาย
หัวเราะขึ้นเป็นครั้งแรก มันเองก็ยิ้มตอบ
“เอ่อ...กูขอจูบหน่อยได้มั้ย ?” มันถามไม่แน่ใจ
“ได้...  ถ้า...เอ่อ ..ถ้า”
“ถ้าไรอ่ะ....”   มันถาม
.
.

“ถ้ามึงสัญญาว่า จะอยู่กะกู รักกูคนเดียว ไม่นอกใจกู และรับใช้กูตลอดไปอ่ะ” 
ผมพูดรวดเดียว เร็วๆ ตอนนี้อายสุด ๆ ซุกหน้าไปกับอกไอ้เชี่ยเป้เรียบร้อยแล้ว
หน้าแดงแปร๊ดดดดดดดด  อ๊ากกกกกกก  อย่ามองหน้ากูตอนนี้กูอายยยยยยยย

“ห๊า ...ไรนะ ปิงปอง  มึง..มึง.หมายความว่าไง พูดกันให้รู้เรื่องก่อนดิ”
 มันดันตัวผมออก ตาโตเท่าไข่ห่าน มองมาที่ผม 
“ก็..ก็หมายความอย่างที่พูดไง”  ห่า.กูอายนะเว้ย
“มึง ..มึง เลือกกูเหรอ??”  มันถาม สองมือบีบไหล่ผมแน่น
แทบไม่ให้ขยับ ถ้ามันยังไม่ได้รับคำตอบจากผม
“เออ...ควายจริง ๆนะมึง” ผมด่า หน้าแดงด้วยความอาย
“ไม่จะไม่กลับไปหาปางเหรอ??”
“เออ ก้องั้นนะสิ”
“แล้วที่มึงถามเรื่องแต่งงานหล่ะ??”
“กูก็แค่อยากรู้  ...เอ้อ  ว่าถ้ากูกลับไปคบปาง
มึงจะเป็นเพื่อนกูมั้ย กูยังไม่ได้พูดสักคำว่ากูเลือกปาง” 
ผมอธิบายมันขำ ๆ ดูหน้าตามันดิ เริ่มงอนผมแล้ว 
เอ๊า...อยู่ดี ๆ ก้องานเข้ากรู ซะงั้น
“เชี่ยเนี่ย...เล่นเอากูเครียดอยุ่ตั้งนานนะ  ... ไม่บอกกรูพรุ่งนี้เลยหล่ะ
กูจะได้ไปฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอดไป  ก่อนจะรู้ตัวว่ามึงเลือกกูเนี่ย ”
มันตบกระโหลกผมเบา ๆ อย่างหมั่นไส้ 
แต่หน้านี่ยิ้มปากบานนนเลยนะเชี่ยยยยย  แล้วดึงผมไปกอดแน่น ๆ 
ห่านี่กอดซะแรงกระดูกกูจะหักมั้ย  เชี่ยยยยยยยเป้   
“แคร๊ก ๆ ห่าจะฆ่ากูไง”  ผมด่า หลังมันคลายอ้อมแขนลง
“โทษทีเตี้ย กูดีใจที่มึงเลือกกุอ่ะ หึหึ” ห่านี่ทำตาทะเล้นอีกแล้ว
สายตาแพรวพราวไม่น่าไว้ใจ คาดว่าน่าจะเกิดอันตรายกะร่างกายกูในไม่ใช่ 
ก้อมันเล่นใช้สายตาโลมเลียผมทั้งตัว นี่ถ้ามึงเป็นไฟขา กูคงละลายไปแล้วมั้ย
“ เอ่อ  ... กูหิวข้าว   กินข้าวกัน”  ผมเฉไฉ  เปลี่ยนเรื่อง
ก่อนที่วิธีกรรมเสียตัวจะได้เริ่มขึ้น  หึหึ กูฉลาดดดดดดดดด กร๊ากกกกกกก
“งั้นมึง  กินกูไปพลาง ๆ ก่อนแล้วกันน๊า”  ว่าแล้วแม่งกดตัวผมนอนราบบนโซฟา
ประกบปากหวานของตัวเองมาที่ริมฝีปากบาง ๆของผม
ดุนลิ้นร้อนเข้าปากผมอย่างชำนาญ
“อ๊ะ...อื๊อ  เดี๋ยวว. อืมมมมมมม”  ผมประท้วง
ก่อนครางไม่เป็นภาษากับลิ้น ร้อน ๆ ที่หื่นกระหาย 
(รู้สึกว่าจะหื่นกระหายมากกว่าปกติเป็นสองเท่า กูตายแน่วันนี้ = =’) 
บดเบียดชิมรสหวานในปากผม ตวัดลิ้นเกาะเกี่ยวลิ้นผมอย่างเมามันส์
สองมือของมันไล่ถอดเสื้อผ้าผมเป็นพันละวัน 
ก่อนจะละปากไปชิม ความหอมของซอกคอ
ดูดกลืนซุกไซร้เม็ดน้ำตาลกลางอก ผมเสียวคราง พลางแอ่นอกรับสัมผัส
ไอ้เป้จับขาสองข้างผมพาดไว้บนไหล่ก่อนจะ.คอบปากในส่วนที่  ..บลา บลา
(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ อ๊ะใบ้ ๆ ไอติมร้อน  ฮ่า ๆ ) 
บรรเลงเพลงรักหวาน ที่ต่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งเสียงคราง ทั้งสัมผัสที่เร่าร้อน
เร่งเร้าจังหวะตามใจปรารถนา ดื่มด่ำค่ำคืนที่ยาวนาน 
(แล้วผมจะได้กินข้าวมั้ยเนี่ย  หิววววววววววววว)
.
.
.
และแล้วเมื่อผ่าน พิธีบูชาพรหมจรรย์ สองดอก (เรียกพรหมจรรย์ได้ป่ะวะ)
ผมก้อได้กินอาหาร  ขอย้ำอาหารจริง ตามที่หิว เนื้อตัวสะบักสะบอม
เพราะไอ้ตัวดี ฟัดผมไม่ยั้ง กัด จูบ ดูด เลีย เค้น เต็มที่ หึหึ

*************************

เรื่องยังไม่จบนะคะ  เีดี๋ยวมาต่อ หลังปีใหม่ชัวร์

--------------
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-12-2011 02:31:20
แต่งเรื่องนีี้เรื่องแรก เรียกว่ายอมตาย แต่ไม่ยอมให้คนอ่านเกลียด  อิอิ ตอนนี้ ตี2 ครึ่งแล้วค่ะ
ขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อน นะคะ  พรุ่งนี้ใครอ่านแล้ว อย่าลืมเม้นนะคะ
จะเข้ามาอ่าน  โทษฐานหลอกให้คนแต่งนอนดึก คึคึ บาย ๆ ค่ะ
เจอกันอีกที หลังปีใหม่ แน่นอนค่ะ  หุหุ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 26-12-2011 08:01:09
ทิ้งท้ายแบบนี้ค่อยยังชั่ว
หลังกลับมาปีใหม่ค่อยว่ากัน

หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 26-12-2011 08:47:54
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 26-12-2011 09:52:53
สนุกมากค่ะ น้ำตาไหลเลย อ่านรวดเดียวจบ o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 26-12-2011 10:04:54
ดีใจที่ปิงปองเลือกเป้

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-12-2011 10:23:52
ขอบคุณคร่าาาาาาาา   ได้กำลังใจเพิ่มสุด ๆ  อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: pp4 ที่ 26-12-2011 10:33:54
แง่ง โกรธปิงปองเบาๆ
เล่นซะเครียดตามเลย!
เชอะๆ รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 26-12-2011 10:36:49
แอบใจหายคิดว่าจะเลือกปางซะอีก
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 26-12-2011 11:25:12
เพิ่งเข้ามาอ่าน  สนุกมากเลย  ได้อ่านรวดเดียวเลย  สะใจ ฮ้าๆๆ
ตอนสุดท้ายนี่ ตอนที่เก้า...กำลังดราม่า กับซึ้งๆอยู่ดีๆ
ปิงปองมันตบมุขในวงเล็บว่าตัวเองฉลาด ซะงั้น
เล่นเอาอึ้งไปเสี้ยววิ  ก่อนจะฮากันมุขที่มาเล่นแทรกซะงั้น
ฮ้าๆๆๆ o18

 :L2: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 26-12-2011 11:56:17
ดีนะ ที่ปิงปองมันฉลาด ถ้าโง่ไปเลือกปาง เจ๊จะเอาระเบิดไปปาบ้านมัน นน น  :fire: :fire:

รอหลังปีใหม่ คนเขียนห้ามหายนะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-12-2011 12:31:10
ตอนนี้ก้อกำลังเขียนค่ะ  ถ้าเสร็จก่อนปีใหม่เน็ตที่บ้านนอกไม่มีปัญหา
จะกลับมาโพส เร็ว ๆ ค่ะ  คิคิ  ^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-12-2011 12:42:16
เรื่องแนะนำค่ะ   ผู้เขียนเรื่องนี้ได้สนุกจริง ๆ เลยนำมาบอกต่อ  อิอิ
ถ้าใครเข้าไปอ่านเรื่อง We are... แล้วอาจจะลืมเรื่อง ยอม.....มึงคนเดียวอ่ะ ไปเลย  555+
แต่ยังไงก้ออยากแนะนำค่ะ สนุกจริง ๆ ลองอ่านดูนะคะ

We are... 

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?board=4;action=post2
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 26-12-2011 13:05:53
อร๊ากก><...........นั่งร้องไห้ตามได้แบบเดียว ก้อต้องมานั่งเขลิซะแระน้อ 555++

มาต่ออีกน้อค๊าฟฟ ชอบๆ

รอ รอ นะค๊าฟฟ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 26-12-2011 13:08:41
รักเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 26-12-2011 14:17:47
ก็เลือกสินะ ^^
ปล่อยให้เครียดไปกับเป้หลายตอน
เลยโดนจัดหนักยกใหญ่
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 26-12-2011 20:52:43
ไม่ใช่แต่เป้นะที่ใจไม่ดี

คนอ่านจะร้องไห้แล้ววว :monkeysad:

 :call:

หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 26-12-2011 21:04:28
โล่งอก ที่ปิงปองเลือกเป้
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 28-12-2011 01:10:17
น้ำตาไหลไปสองตอน :m15:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 28-12-2011 09:21:08
รอนะครับ  กลับมาหลังปีใหม่ใช่มั้ยเอย

เป็นกำลังใจให้ และ ติดตามเสมอ เสมอครับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: nan239 ที่ 28-12-2011 11:13:55
สนุกมากค่ะ จะรออ่านตอนต่อไปนะค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 28-12-2011 11:20:23
รอรอน้านี่.......เมื่อไหร่จะมาต่อน้ออ++
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 28-12-2011 23:17:40
สวัสดีคะ  กลับมาบ้านนอกเรียบร้อย ลองใช้เน็ตดูค่ะ
เรียกว่าง่อยเงือกสุด ๆ ค่ะ  555
คุณมาก ๆ นะคะสำหรับกำลังใจ  ดีใจที่ซู๊ดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 29-12-2011 01:26:05
หลอกให้ร้องไห้ตามทำไมเนี่ย บ้าๆๆๆๆ เขินอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 29-12-2011 12:34:07
แง๊ๆๆ

เศร้าอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 29-12-2011 16:02:06
อ่าๆๆๆ
ได้คู่กันแล้วว
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 30-12-2011 00:40:17
5555++

ตอนเเรกสงสารเป้ น้ำตาไหลเลย

เเอบด่าปิงปองเล็กๆในใจ o22
เเต่ก็ดีใจกะเป้ด้วยที่ปิงปองเลือกเป้  :กอด1:

เป้เป็นคนดีมากอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 30-12-2011 22:31:11
มันต้องให้ได้อย่างนี้สิปิงปอง
5555
รู้สึกว่าเป้จะเป็นคนที่ดีใจได้หื่นมากๆเลยนะ หุหุ o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 10 บอกลา (ตอนที่ 1)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 31-12-2011 00:45:42
ตอนนี้เป็นตอนที่ 10 แล้วนะคะยังมี ตอน 2 อีกทีค่ะ  ใกล้จะจบแล้วนะคะ ทั้งที่แพลนไว้
ไม่เกิน 9 ตอน  ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ อย่าลืมเม้นด้วยนะคะ
เพราะเป็นแรงบันดาลใจในเขียนที่สุดยอดมากเลยค่ะ  อิอิ



บทที่ 10  บอกลา (ตอนที่ 1)


ผมตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวัน ด้วยร่างกายที่สะบักสะบอม  คงไม่ต้องบอกนะว่าเพราะอะไร  หึหึ 
กลับไปอ่านตอนที่แล้วเองนะครับ  (กร๊ากกกกกกกก  แอบใจร้าย )   
จริง  ๆ แล้วเป็นเพราะผมโดนไอ้หล่อมันฟัด  ทั้งกัด ดูด ข่วน ขบ บลา บลา บลา 
โทษฐานพูดจาไม่เคลียร์ทำให้มันจิตตก ฮ่า ๆ ว่าแต่ว่าไอ้ข้อหานี้มันมีด้วยเหรอวะ
มันอยู่ในมาตราไหนของข้อกฎหมายหล่ะเนี่ย  หึหึ
ผมหันไปมองไอ้ตัวการที่ตอนนี้นอนยิ้มหวาน
ไม่เข้าใจมันเลยจริง ๆ ว่าทำไมมันถึงชอบทำหน้ามีความสุข ทั้งที่มันก็หลับอยู่
มุมปากที่ยิ้มนิด ๆ ทำให้ผมพลอยอดคิดถึงใบหน้าเจ้าเล่ห์ที่ชอบมองมาที่ผม
พร้อมส่งสายตาแพรวพราวไม่น่าไว้ใจอยู่ตลอดเวลา
“หึหึ  ไอ้บ้ากาม.....หลับสบายจริงนะมึง”  ผมก้มลงไปหอมแก้มมันเบา ๆ
กลัวว่ามันจะตื่นวันนี้อยากให้นอนพักเต็มที่อีกสักวัน
หลังจากที่ผมทำมันปั่นปวนมานานแล้ว  ฮ่า ๆ อีก 2 อาทิตย์มหาลัยก้อจะเปิดแล้ว 
ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนจะเดินลงไปซื้อของกินด้านล่าง 
อ้อ ...เอ่อ เนื่องจากผมโดนไอ้หล่อฟัดมาหลายต่อหลายครั้งจนทำให้
ร่างกายผมเริ่มปรับสภาพได้ดี มิมีเจ็บตรูดดดอีกต่อไป   (กร๊ากกกกกกกกเขินอ่ะ)
จริง ๆ ก้อมีนิดหน่อยอ่ะครับแต่ไม่มากเหมือน ๆ ครั้งแรก ๆ
วันนี้ผมสั่งอาหารสิ้นคิดสำหรับเราสองคน กระเพราไก่+ไข่ดาว , น้ำเต้าหู้+ปลาท่องโก๋,
นมร้อน, แกงเขียวหวานไก่,ต้มยำกุ้ง และผลไม้  (ถ้าไม่พอใจมาซื้อเองดิมา) 
ซื้อเสร็จก็เดินกลับห้องครับ แต่มาถึงไอ้หล่อ มันก้อไม่อยู่ที่เตียงแล้ว (เหตุการณ์นี้มันคุ้น ๆ มั้ยครับ)   
ผมเดินไปที่ห้องน้ำ อ้อ..............   มันกำลังอาบน้ำอยู่
ปิดประตูหน่อยมั้ย เชี่ยยยยยเป้ ผมเลยหันหลังเตรียมเดินไปเทกับข้าว
ก็มีมือดียื่นมาโอบเอวผมเข้าไปกอด
“ที่รักครับหนีเป้ไมอ่ะ  ใจหายหมด” ไอ้หล่อมันว่าตอนนี้มันซุกจมุกซน ๆ
ไว้ที่ซอกคอผมเรียบร้อย พร้อมกับซุกไซ้ไปทั่ว อ่ะนะ
มาถึงก้ออ้อล้อเลยทีเดียว แล้วมึงอ่ะตกใจจริงป่ะเนี่ย
แหม.... อาบน้ำซะ  สบายใจเฉิบขนาดนี้  หึหึ
“อืมม  ...  อย่าดิมึงอ่ะ เมื่อคืนก้อทั้งคืนแล้วอ่ะ  กูเหนื่อย  รีบ ๆ แต่งตัวเลยกุหิวข้าวแล้วอ่ะ” 
ผมว่าพลางผลักหัวไอ้หล่อให้พ้นทาง 
“อือ  เดี๋ยวดิ ..  ขอชื่นใจหน่อยนะ”  ว่าแล้วไอ้มือปลาหมึกก้อจับผมหันเข้าไปหา
กดปากหวาน ๆ ของมันชิมรสปากบางของผม ลิ้นร้อน ๆ ซุกซนดูดกลืน 
“อืมมมมมม  อ่า เป้ ... อืมม  หยุด  หยุดก่อน ...  จะลามกไปถึงไหนวะ” 
ผมผลักไอ้ปลาหมึกให้ละปากหวานๆ ออกจากปากผมได้
ผมก็ได้ยืนหอบหายใจ เหนื่อย ๆอยู่ในอ้อมกอดไอ้บ้าเป้
“ก้อคนมันรักอ่ะ ...  หึหึ  เมื่อคืนบอกตั้งกี่ครั้งไม่รู้จักจำนะเตี้ยยยยยย”
แม่งจะเน้นเสียงตรงเตี้ยทำไมวะ  ไอ้บ้า
มันกระชับกอดผมแน่น ๆ หอมฟอดดดด  ที่แก้มก่อนจะละมือออกจากตัวผม
“เพี้ยะ ....  พอได้แล้ว  รีบแต่งตัวไปกินข้าวกัน”   ผมตีมันที่หน้าผากไปที
โทษฐานอ้อล้อแบบไม่เลือกเวลา  ฮ่า ๆ  ไม่ต้องถามว่าอยู่ในกฎหมายข้อไหน 
เพราะมันอยู่ในกฎของผมเอง เจ๋งมั้ยครับ
ผมเดินไปเทอาหารเสร็จ   พร้อมที่จะกินเสร็จไอ้หล่อก้อแต่งตัวเสริมหล่อเสร็จเรียบร้อย
เรานั่งกินอาหารกันไป สบตากันไป ทำเอาผมเขินเหมือนกัน
ก้อดูมันทำสายตาเล้าโลมผมอยู่ตลอดเวลา
“อืมมมม... ซี๊ดดดดดดด   อร่อยสุด ๆ อ่ะ” ไอ้เป้ตักต้มยำเข้าปากไปคำเดียว
มันก้อเริ่มทำเสียงครางไปพลางกัดริมฝีปากตัวเองไปพลาง 
ทำสายตากรุ้มกริ่มมาทางผม อ่าน่ะ ดูมันเวลากินเข้ายังไม่เว้น
เหมือนพยายามจะแด๊กกรุอยู่ตลอดเวลาเลยนะมึง หึหึ ไอ้โรคจิต
ผมมองมันอยู่ครู่หนึ่งก่อนมันจะตักแกงเขียวหวานไก่มาป้อนให้ผม 
ผมมองหน้ามันงง ๆ แม่งจะมามุขไหนว่ะ แต่ยังไม่ยอมกินแกงที่มันยื่นมาที่หน้า
“กินหน่อยดิ  กูอุตส่าป้อนอ่ะ ไม่กินเสียน้ำใจนะโว้ย” มันว่า   
มึงจะต้องใช้ความอุตสาหะตรงไหนมิทราบได้ข่าวว่า อาหารทั้งหมดกุเป็นคนลงไปซื้อมา 
แถมคนที่จ่ายก็กุ แล้วจะไปเสียน้ำใจมึงตรงหนายยยยยย  ผมยังมองหน้ามันนิ่งไม่ยอมกินเข้า
“นะ ... นะครับ....น๊า”  ผมอ้าปากให้ไอ้เป้ประเคนช้อนข้าวใส่ปากตัดความลำคาญจากไอ้หล่อดูท่า 
ถ้าผมไม่ยอมกินมียาว   ผมเคี้อวอาหารจนหมดคำ
โดยมีไอ้เป้จ้องผมยิ้มหวานตลอดเวลา มองกุไมวะ....
“เป็นไงเตี้ย.........ของของกุเด็ดป่ะ จัดจ้านพอมั้ย” มันว่า 
ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะจนหน้าบาน ผมอายจนหน้าแดง
ห่า..ใครให้ถามผู้ชายแบบนี้ว่ะ กูเป็นฝ่ายรับนะเว่ย เวรรรรรรรรร
“ห่า...................  มึงว่างมาใช่ไหม ไม่ต้องแดกเลยมึง  ควายยยย” ผมด่า
 รีบแย่งจานมาจากไอ้เป้ แม่งไม่ยอมปล่อยครับ 
ทำท่าหัวเราะใส่ผมเบา ๆ ส่วนมือก็ยื้อจานกับผมไม่ยอมปล่อย
“ยอมแล้วครับ ๆ   เป้ไม่เล่นแล้วกิน ๆ กินกัน” การหม้อของมันก็จบลงไป
เพื่อให้ตัวเองยังมีข้าวกิน ฮ่า ๆ เป็นคำขู่ที่เอาจริงครับ 
แม่งอ้อล้อจริง ๆ  พวกเรากินกันไปจนอิ่ม
“เป้  กูว่ากูควรเคลียร์กับปางให้รู้เรื่องอ่ะ  มึงว่าไง” ผมเปิดประเด็น
ยังไงเสียก็คงต้องเคลียร์เรื่องปางให้จบไม่อยากให้มันค้างคา
ในเมื่อผมตัดสินใจจะเลือกเป้แล้ว
ไอ้เป้มันหันมามองหน้าผมทันที ก่อนจะละสายตาหันกลับไป
ใช้ความคิดสักครู่ก่อนจะเปิดปากอีกครั้ง
“อือ   กูก็ว่าดีอ่ะ ยิ่งเร็วยิ่งดี  มันจะได้จบ ๆ สักที  แล้วมึงจะเอาไง”  มันหันมาถามผม

“ยังไม่ได้ตัดสินใจเลย กูว่าพรุ่งนี้จะนัดปางมาที่นี่ 
มันคงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าจะปฏิเสธปางข้างนอก
อย่างน้อยถ้าปางเสียใจน้อยใจ หรืออยากร้องไห้ ปางจะได้ไม่ต้องอายใคร” 
ผมบอกมันตรง ๆ กับความรู้สึกที่ผมมี ผมไม่ได้หวั่นไหวหรือจะนอกใจ
แค่อย่างน้อยก็อยากรักษาน้ำใจของปางผู้หญิงที่ผมเคยรักมากที่สุด 
แม้มันจะไม่เหมือนเดิมแล้ว  ไอ้เป้มองผมอย่างชั่งใจนิดนึง
“อืม  ถ้ามึงว่าดีกูก็ว่าดี”  มันว่า สนับสนุนความคิดเห็นผม
“มึงอยากจะอยู่ด้วยมั้ย” ผมถาม ถ้ามันต้องการจะอยู่ผมก้อไม่ขัด
เพราะอยากให้มันสบายใจเช่นกัน ถึงผมจะแคร์ปาง 
แต่กับไอ้เป้ผมก็รักมัน อยากให้มันไว้ใจและเชื่อใจผมเช่นกัน
“ไม่อ่ะ  กูว่ามึงเคลียร์กันสองคนอ่ะดีแล้ว  ยังไงกูก็เป็นคนนอก อีกอย่างกูไว้ใจมึง” มันหันมายิ้มให้ผม 
ผมยิ้มตอบมันอาย ๆ ทั้งเขินทั้งดีใจที่มันไว้ใจผมขนาดนี้  (กร๊ากกกกกกก อายอ่ะ)
“อย่าแอบนอกใจกูนะเว้ย  ถ้ากูรู้ล่ะมึ๊งงงงงงง....  หึหึ” มันว่า
พลางแลบลิ้นเลียรอบริมฝีปากอย่างคนกระหาย  (ว่าแต่กระหายอะไรหว่า ==’)
จากนั้นก็กัดริมฝีปาก มองมาที่ผมสายตาแพรวพราว   
“ไอ้โรคจิต”  ผมส่ายหัวกับไอ้อาการ ทะลึ่งตึงตังของมัน 
ทำท่าจะลวนลามตลอด  ฮ่า ๆ
เย็นวันนั้นผมเดินไปที่ระเบียงต่อสายเบอร์ที่คุ้นเคย
ไม่จำเป็นต้องเลือกหารายชื่อให้เสียเวลา เพราะผมจำเบอร์ปางได้ขึ้นใจ
 
“สวัสดีค่ะ พี่ปิงปอง ปางดีใจที่สุดเลยที่พี่โทรมาหาปาง  ”  ปางรับสายเสียงหวาน 
(โอ๊ยผมจะหวั่นไหวมั้ยเนี่ยแค่ฟังเสียงปางใจก็ระทวยซะแล้ว 
 ฮ่า ๆ ล้อเล่นครับ  หึหึ ถ้าผมเลือกแล้วไม่มีหวั่นไหว) 
ข้อดีของผมคือเป็นคนซื่อสัตย์ครับถ้าผมเลือกแล้วเชื่อใจได้เลย ว่าจะไม่เปลี่ยนใจ
“ปาง..เอ่อ....พี่อยากจะคุยด้วย” ผมบอกน้ำเสียงเรียบ ๆ 
ไอ้เป้ที่มาจากไหนไม่รู้เข้ามาโอบกอดผมจากด้านหลัง
วางหัวไว้บนบ่าผม ผมหันไปมองนิด ๆ ยกคิ้วสูงเป็นคำถาม มาไมวะ ไม่ได้คิดจะหลบแต่อย่างใด
(แต่เอ๋ไหนที่มันบอกว่าไว้ใจผมเนี่ย  อันนี้ถือว่าเป็นการแสดงการไว้ใจได้รึเปล่า หึหึ)
เหมือนมันจะรู้ความนัยใจ มันทำปากพะเยิบพะยาบตอบผมว่า
“กันไว้ดีกว่าแก้  เผื่อมึงคิดไม่ออก” มันยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับยักคิ้วกวนตีนผมอีกสองที 
“ห่า”  ผมทำปากตอบกลับแม่งทันที ไม่สนใจมันต่อไป และหันไปคุยกับปางต่อ
“ค่ะ ค่ะพี่ปิงปอง  ที่ไหน เมื่อไหร่คะ”  ปางรีบรับปาก น้ำเสียงสั่น ๆ ราวกับดีใจมากมาย
“พรุ่งนี้ ปางว่างมั้ย”  ผมเอ่ย  รู้สึกเจ็บนิด ๆ ที่ใจ
“ค่ะ ๆ ว่างค่ะ ตอนเย็น ๆ ปางไปหาพี่นะคะ ที่คอนโดใช่มั้ย ขอบคุณนะคะที่ให้โอกาสปาง”
ทั้งที่ปางกล่าวคำขอบคุณ  แต่ผมที่กำลังจะปฏิเสธนั้นแทบจะไม่มีแรงตอบกลับน้ำเสียงดีใจได้เลย
ผมกำลังทำร้ายใครรึเปล่านะ  แล้วที่ผมตัดสินใจแบบนี้มันผิดหรือเปล่า
“ครับ” ผมกรอกเสียงตอบปางไป ถอนหายใจยาว ๆ อีกครั้ง
และเงียบเสียงไป สายตาเหม่อมองไปเรื่อย ๆ มันดูล่องลอยไร้จุดหมาย 
ไอ้เป้กระชับกอดแน่นขึ้น
“ไม่เป็นไรนะครับ  มันไม่ใช่ความผิดของใคร ความรักมันเป็นเรื่องของจิตใจ
เราไม่สามารถควบคุมมันได้หรอกปิงปอง  ถ้าจะผิดก็ผิดที่กูเอง 
ทุก ๆ อย่างเพราะกูเอง มึงอย่าโทษตัวเองเลยนะ”  ไอ้เป้ กดจมูกคม ๆ ลงที่แก้มของผม 
ผมถอนหายใจอีกครั้งแต่ก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก  (ขอบใจมึงนะเป้ที่อยู่ข้าง ๆ กู)
“ใช่   ผิดที่มึงแหล่ะ ห่า”  ผมด่าไอ้หล่อ  หึหึ  มันทำหน้าเสียไม่คิดว่าผมจะด่ามัน
ตอนนี้หางตาไอ้หล่อ เชิดขึ้นส่งสายตางอน ๆ มาที่ผม
“เออ  กูผิดคนเดียวก้อได้ หึ”  มันพูดประชด
ขณะที่ยังกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย แต่สายตาเฉไปทางอื่น
ไม่ยอมมองตอบตาผม  ทีดูก็รู้ได้ทันทีว่าล้อเล่น  ...  ไอ้ขี้งอนเอ้ย
“ผิด  ...  ที่มาทำให้กูรักไง  ฮ่า ๆ” ผมว่า ตอนนี้ก้อแอบเขิน หน้าแดง 
พร้อม ๆ กับหัวเราะมันเสียงขม เพราะท่าทางมันเหมือนหมาดีใจที่เจ้าของให้รางวัล
จนกระดิกหางไปมา  ยิ้มปากกว้างงงงงง เชียวเชี่ยนี่
“คร๊าบบบบบบ ที่รัก  เป้ก็รักนะครับ รักปิงปองคนเดียว”  มันว่า
พลางฉกจูบมาที่แก้มผมเบา หึหึ 
___________________________________________
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 31-12-2011 18:29:53
อู้วววว ได้จิ้มคนเขียนด้วย

ตัดให้ขาดเลยนะคะ เชียร์เป้ค่ะ ปิงปองต้องตัดปางให้ได้นะคะ เป้จะได้ให้รางวัลความน่ารักไงคะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 31-12-2011 19:20:38
ใก้ล จะจบแล้วเหรอครับ  ขอบคุณมากมากครับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 31-12-2011 19:56:07
 :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 31-12-2011 20:41:09
น่ารักง่า.......อิจฉาๆ 55555

รีบๆมาต่ออีกนะค๊าฟฟ.........แฮปปี้นิวเยียร์น้อ^^

รอ รอ ตอนต่อไปน้าคีาฟฟฟ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: tegonata ที่ 31-12-2011 21:14:02
สนุกมว้าก(ขอวิบัตินิสนะคะ)ค่าาาาาา
รอตอนจบค่าาาาาาา
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 31-12-2011 21:30:09
รอรอตอนต่อไปค่ะ อิอิ ชอบเเนวเพื่อนรักเพื่อนที่สุด
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 01-01-2012 00:21:06
Happy new year ทุก ๆืิ คนด้วยนะคะ  ตอนนี้ก้อกำลังปั่นค่ะ  ไม่ค่อยสะดวกอยู่กะที่บ้านตลอดเวลา
แอบดอดมาเขียน ตอนพ่อแม่พี่น้องไม่อยู่  หุหุหุ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 01-01-2012 01:38:08
เรื่องสั้นเรื่องนี้ทำให้เรา อ่านข้ามปี เลยทีเดียว :laugh:

เรื่องมันย๊าวว ยาวแท้หนอออ o13

 :mc4: :mc4: :mc4: มาเจิมเปิดอ่านนิยายนี้คนแรก ในรอบปี2555!!!   (มันน่าภูมิใจไหมเนี่ย--*)
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Mickey Mouse ที่ 01-01-2012 02:21:16
มาร่ออ่านต่อค้าบบ
 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 01-01-2012 15:34:57
ปางควรจะรับ
ได้นะ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: look_new ที่ 01-01-2012 17:17:53
HNY ละเน้ออออออ><
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: poprock ที่ 02-01-2012 22:11:18
รอตอนต่อไปอย่างมีความหวัง ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆๆนะค่าเป็นกำลังใจให้ค่า :mc4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: MapleZelpaM_68 ที่ 03-01-2012 00:26:37
 :z13:

แฮปปี้นิวเยียร์นะจ๊ะ
 :o8: :z3: :o8:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 03-01-2012 08:05:58
นั่งจ้องตาแป๋ว รออ่านนะครับ เป็นกะลังใจให้
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 03-01-2012 09:39:36
เรื่องนี้ห่างไกลจากรำว่าเรื่องสั้นไปโขอ่ะ

เป้แม่งงงน่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายมอมแมม ที่ 03-01-2012 12:09:43
อ๊ากกกกกกก น่ารัก
อ่านตั้งแต่แรกแล้วชอบมากเลย
รออ่านต่อนะครับ

 o13 o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 03-01-2012 14:03:18
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 10 บอกลา (ตอนที่ 2)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 03-01-2012 14:07:14
ตอนหน้าจบแล้วนะคะ  ฮ่า ๆ
เอารูปลงไม่เป็นอ่ะ 



บทที่ 10  บอกลา (ตอนที่ 2)


“ก็อก ๆ”   เสียงดังขึ้นที่ประตู ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร ผมลอบถอนใจเล็ก ๆ
หันไปมองหน้าไอ้เป้  มันมองตอบเลิกคิ้วเป็นคำถาม
“พร้อมมั้ย?”
 ผมพยักหน้าตอบทันทีถอนหายใจยาว ๆๆๆๆๆๆ อีกที 
ไอ้เป้เดินไปที่ประตู
“แกร๊ก”     มันหมุนเปิดประตูเบา ๆ
“พี่ปิง....เอ่อ...พี่เป้” ปางที่กำลังยิ้มหน้าบานเปลี่ยนมาทำหน้าเหวอทันที
“ครับ....  เข้ามาก่อนสิ”  มันว่า พร้อมถอยให้ปางเข้ามาด้านใน
ปางมองหน้าไอ้เป้เหมือนทำตัวไม่ถูกก่อนจะกล่าวขอบคุณ
แล้วจะก้มหน้างุด ๆ เดินเข้ามาในห้องตรงมาหาผมที่ตอนนี้นั่งรอที่โซฟา
แล้วนั่งลงอีกฟากของโซฟา
“พี่ปิงปองค่ะ  เอ่อคือว่าปางมีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ” ปางว่าพร้อมส่งสายมาที่ผมก่อน
จะเฉตาไปมองที่ไอ้เป้นิสสนึงก่อน  และเหมือนมันจะรู้ตัวดี
“ปิงปอง เดี๋ยวกูจะไปธุระข้างนอกนะ  มือถือกูแบตหมดอ่ะ ยืมที่ชาร์ตแบตด้วยดิ” มันพูด
“อืม  เอาดิ” ผมตอบ ไอ้หล่อก็เดินไปหยิบแท่นชาร์ต
แล้วกลับมาเสียบในห้องรับแขก 
“ยืมมือถือมึงด้วยดิ  กูนัดเพื่อนไว้เดี๋ยวหากันไม่เจอ”  มันว่าพลางเดินตรงมาที่ผม
“อืม  เอาดิ” ผมยื่นโทรศัพท์ให้ มันก็กลับไปดูที่แท่นชาร์ตอีกที
บ่นพึมพำอะไรสักอย่าง แล้วเดินออกจากห้องไป 
ผมก้องง  ๆ  แม่งวุ่นวายอะไรกับโทรศัพท์นักหนาว่ะ
กูนี่กลุ้มจะแย่เสือกไม่สนใจ  (สาดดดดดดดดดดด)
เดินออกจากห้องไปแถมยังล็อคลูกบิคให้เสร็จสรรพ  แม่งไว้ใจกูมากไปแล้ว
หลังจากไอ้หล่อออกไป ซึ่งผมก้อไม่ได้ถามว่ามันไปไหนนัดกับใคร
แม้มันจะไม่ได้บอกอะไรไว้เลย ผมก้อไม่คิดจะถาม (กูหยิ่ง ฮ่า ๆ ล้อเล่นครับ)
เพราะผมก็ไว้ใจมันเหมือนกัน  เดี๋ยวผมค่อยโทรบอกมันตอนปางกลับ 
หลังจากมัวแต่จ้องหน้ากันเงียบ ๆ อยู่เป็นเวลานาน
ปางก็เลยเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนาก่อน
“พี่ปิงปอง  เอ่อ  เรื่องปางกับพี่เป้  เราไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ นะคะ”
ปางยื่นมือบาง ๆ มากุมมือผม ผมก็ปล่อยให้ปางจับโดยไม่ได้ขัดขืน
สายตาปางจ้องมาที่ผมช่างเว้าวอน ร้องขอให้ผมเชื่อใจ
และเพื่อยืนยังความบริสุทธิ์ใจของตัวเอง
“ ครับ..... พี่เชื่อ พี่เคลียร์กับไอ้เป้แล้ว” ผมตอบ ปางยิ้มอย่างยินดี
สีหน้าแววตาดูสดใสเป็นทวีคูณ ทั้งที่หน้าตาผมยังเฉย ๆ ติดจะเศร้านิด ๆ
หากปางสังเกตคงจะเห็น หญิงสาวเลื่อนตัวมากอดผมอย่างที่เคยทำ
 สองแขนโอบรอบคอผม ทิ้งร่างทั้งร่างพิงมาที่ตัวผม
ขณะที่ศรีษะถูกวางไว้ที่บ่า   ผมไม่ได้ปฏิเสธปาง แต่ก้อไม่ได้กอดตอบอย่างเคยทำ 
มีเพียงมือที่ลูบเบา ๆ ที่หลังเป็นเชิงปลอบใจ  (แล้วกุจะเริ่มพูดยังไงดีวะเนี่ย)

“ถ้าพี่ปิงปองเชื่อปาง งั้นเรากลับมาคบกันเหมือนเดิมนะคะ
ให้โอกาสปางได้พิสูจน์ตัวเองอีกครั้งนะคะ  ปางขอโทษ
กับเรื่องที่ผ่านมา ปางยอมรับว่าการห่างพี่ปิงปองมันทำให้ปางไขว้เขว
ไปบ้าง แต่ตอนนี้ปางรู้แล้วว่าคนที่ปางรักมีแต่พี่ปิงปองเท่านั้นค่ะ
ปางจะไม่ทำอะไรที่มันเลวร้ายอย่างนั้นอีกแล้วค่ะปางสัญญา
พี่เชื่อปางนะคะปางขอแค่โอกาส ขอแค่ครั้งนี้เท่านั้นค่ะ” ปางว่า

ผมลอบถอนหายใจบาง ๆ ไม่ให้ปางรู้ ในสมองนึกถึง
ภาพบาดตาที่ไอ้เป้กับปางกำลังจูบกัน ... ไม่ต้องมีคำพูดใดเลย
เจ็บจนแทบอยากจะฉีกปางกะไอ้ป้เป็นชิ้น ๆ ถ้าทำได้
ทำยังไงก็ไม่ลืม  ....เรียกได้ว่า ลืมไม่ลง แม้จะอยากลืม เท่าไหร่
แต่เพราะผมรักปางเกินกว่าที่จะทำร้ายปางแม้แต่ปลายก้อย 
ผมไม่อยากให้ปางเจ็บ........ถึงผมจะเจ็บ ผู้หญิงที่ผมเคยทนุถนอม.   
แต่นั่นก็เป็นการทำลายความไว้ใจ  ...  เชื่อใจสุดท้ายที่ผมมีให้
ปางร้องขอโอกาสจากผม  สิ่งที่ผมไม่มีให้ไม่ใช่แค่โอกาส
แม้กระทั่งความไว้ใจมันก็หมดไปแล้ว

“ปางครับ... พี่ผิดเองที่ไม่มีเวลาให้ปาง
ที่ฝากปางไว้กับไอ้เป้ตลอด  ยิ่งช่วงหลัง ๆ
พี่แทบจะไม่มีเวลาพาปางไหนเลย
พี่รู้เพราะพี่ทำให้เกิดเรื่องพวกนี้ขึ้น ..พี่ขอโทษ
สำหรับเรื่องปางกะไอ้เป้ มันผ่านไปแล้วก็ช่างมันเถอะนะครับ....
พี่ยอมรับว่ายังไม่ลืม แต่พี่ก็ไม่ได้โกรธ หรือเกลียดปาง
ขอบใจที่พูดความจริงกับพี่ เรื่องไอ้เป้ อย่างน้อยพี่กับมัน
ก็กลับมาเป็นเพื่อนกันได้อีก  ปางด้วยนะครับ
ไม่ว่าเมื่อไหร่เรา...ยังเป็นเพื่อนกันได้เสมอ 
...เอ่อปาง...พี่คงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้” ผมพูด

กอดคนตรงหน้าไว้แน่น ไม่อยากให้ผู้หญิงที่ผมเคยปกป้องไว้เสมอ
ต้องมาเจ็บเพราะคำพูดของผม 
มือบาง ๆ ที่โอบรอบคอผมคลายลงเปลี่ยนมาดันไหล่ผมเบา ๆ
ให้ตัวเราห่างกันเพื่อจะได้เห็นหน้าได้ถนัดๆ

“พี่ปิงปอง... ฮึก ๆ ...หะ...ให้ ..โอ..กา..ส ปาง ไม่..ได้เหรอคะ” ปางว่า
น้ำเสียงสั่นสะท้าน พูดจาตะกุกตะกักไม่เป็นประโยค
ดวงตาสองข้างแดงกล่ำ น้ำตาคลอหน่วย ค่อย ๆ หยดลงอาบแก้มขาว จ้องมาที่ผม

“ปางรักพี่  ปางสัญ...ฮึก ๆ ..ญา...จะ..ไม่ทำ..ฮึก ๆ  ..อีกแล้ว”
ปางก้มหน้าซบลงที่อกผมส่ายหัวไปมา พร้อมกับคำพูดวน ๆ ซ้ำ ๆ
“ไม่ทำแล้ว  .ฮึก ๆ ”
ปางร้องไห้สะอื้นจนตัวโยนที่อกผม น้ำตาร้อน ๆ ไหลเป็นสาย
เหมือนไม่รู้เมื่อไหร่จะหยุดได้  มันทำให้ผมเจ็บร้าวจนถึงหน้าอก
นัยตาแดงกล่ำอย่างห้ามไม่ได้  แต่ก็อดทนที่จะไม่ร้องไห้ต่อหน้าปาง
ผมดันปางขึ้นจากหน้าอก ตอนนี้ลำคอผมมันแทบตีบตัน พูดไม่ออก
เจ็บที่ทำให้ปางต้องเจ็บ   ผมที่ทำให้ปางร้องไห้ 
ปางเงยหน้าขึ้นมามองผม ผมกดจูบเบาไปที่หน้าผากปางเป็นเชิงปลอบใจ
“พี่ขอโทษ” 
ก่อนจะดึงปางเข้ามากอดแน่น ๆ กดจูบหนัก ๆ ลงที่หัวปลอบใจ
นกตัวน้อยที่ร้องไห้จนตัวสั่นอยู่ในอ้อมอกผม ปางดันตัวผมออกอีกครั้ง
เงยหน้าขึ้นมามองผม ดวงตาแดงกล่ำกับน้ำตาที่อาบแก้ม เรียก
“พี่ปิงปอง  ...ฮึก ๆ”
“อืมมมม....ปะ..ปาง”   ผมเผลอคราง เมื่อปางกดจูบมาที่ปากผมโดยไม่ทันตั้งตัว
ลิ้นร้อน ๆ สอดเข้ามาในปากอย่างคุ้นชิน
 “อ่า...อืมมม”   ปางครางเสียงหวาน
ให้ลิ้นเกี่ยวลิ้นผมจนต้องเกี่ยวตอบอย่างคนเคยเป็นฝ่ายรุก
 (เสียงจากไอ้เป้ฝากมา ..เหรอ หึหึ) 
“ปางอย่า”  ผมดันร่างบาง ๆ ออกห่างตัวเบา ๆ กลัวจะเผลอรุนแรงจนปางเจ็บ
ปางมองหน้าผมอย่างตัดพ้อ แต่กลับเลื่อนขึ้นมาค่อมตักผมเรียบร้อย
สองแขนโอบรอบคอผมแน่น  ก้มหน้าลงมองหน้าผม
“ให้โอกาสปางนะคะ  ..อีกครั้ง”  พลางกดจูบร้อนแรง มาที่ผม
ลิ้นสอดเข้าปากอย่างชำนาญ
“อืมมมมม  ปาง” ผมครางเสียงแผ่ว  ผลักปางออก
“อืมม  ...อ่า  ปางรัก..พี่ปิงปองนะคะ” ปางพูดเสียงแหบพล่า พลางหอบหายใจ
เลื่อนมือสองข้างมาจับมือผม ดันลงมาชิดพื้นโซฟาก่อนจะวางเข่าพาดทับ
ไม่ให้ผมขยับมือมาห้าม  ปางขยับด้านล่างให้เสียดสีกัน ด้านล่างที่มีเพียง
ผ้าบาง ๆ เป็นจีสตริงของปาง กับกางเกงขาสั้นเนื้อบางและกางกางในผม กางกั้น
 “อ๊ะ............อ่า..อืมมมมมมม”  ผมครางเสียว ไอ้ตัวดีตื่นไปถึงไหน
ถึงผมจะเลือกไอ้เป้  แต่ผมก้อเป็นผู้ชายนะครับ
สัมผัสกันขนาดนี้ก็ต้องมีความรู้สึก
“ให้โอกาสปางนะคะ”  ปางว่า พลางถอดเสื้อกะบลาทิ้ง
แอ่นอกให้มาเสียดสีหน้าอกผมที่ตอนนี้ปางเลิกเสื้อผมขึ้นจนมาถึงหน้าอก
 ริมฝีปากบางได้รูป กดจูบอย่างเร่าร้อน
“อ่า...ปาง  อย่า ..   ..อืมม  หยุด ..ที”   ผมพยายามดึงมือออก
แต่ไม่เป็นผล เรี่ยวแรงหาย
นั่งหอบหายใจ หลังพิงโซฟา ปล่อยให้ปางเล่นเกมรุกผมอย่างเมามัน 
ปางที่รู้จุดอ่อนผมดีทั่วทั้งตัว  ค่อย ๆ ไล่สัมผัส ทีละจุด ปล่อยให้ผมครางเสียว
“อย่ากัด  ...ปาง  ...อ่า”  ปางชันเข่าขึ้น เอื้อมมือถลกเสื้อด้านหลังให้เปิดสูง
เอียงตัวไปด้านข้าง กัดเบา ๆลงที่หลังผมเป็นทาง
“อ่า..........ซีสสสสสส ..อืมมมมมม   ปาง” สติแทบกระจุย  จุดอ่อนที่แม้แต่
ไอ้เป้ก้อไม่รู้ ผมหมดแรงปล่อยให้หลังตัวเองให้หลังพิงโซฟา หลังปางหยุดกัด
โอ๊ยยยยยยยยยย  เชี่ยยยยยยยยยยยยยย  ไม่ไหวแล้ววววววววววววววววววว
ช่วยกูทีเชี่ยเป้ปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป 
“ปัง ๆ ปัง ๆ  ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”  เสียงสวรรค์มาช่วยผมแล้วครับ
ผมถอนหายใจรวยละริน นั่งนิ่งอยู่ใต้ตักปาง  (รอดไปทีกรู = =’)
ปางละสายตาหันไปมองที่ประตูนิดนึง ก่อนจะก้มลงจูบผมต่อ
ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผมเบี่ยงหน้าหนีปาง แต่หญิงสาวกลับ
ไล่จูบที่ต้นคอผมแทน (โอ๊ยยยยยยยยยย  ช่วยปิงปองด้วยคร๊าบบบ)
“แกร๊ก”  เสียงลูกบิดถูกเปิด พร้อมกับประตูที่ค่อย ๆ ถูกดันให้เปิดออก
“ว๊าย...” ปางกรีดเสียงร้องอย่างตกใจ รีบผละจากตัวผมทันที
หอบเสื้อกับยกทรงเมื่อกี้ วิ่งหนีไปที่ห้องนอนผม
แล้วปิดประตูกระแทรกอย่าอารมณ์เสีย
ไอ้หล่อปิดประตูห้อง เดินตรงมาที่ผม จ้องหน้าผมไม่วางตา
ส่งสายตาคาดโทษมาที่ผม ที่เห็นสภาพผมอ่อนละโหยโรยแรง
หน้าแดงแปร๊ด ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่าผมพึ่งผ่านอะไร ๆ มา
ก่อนจะเดินมานั่งข้าง ๆ เฉตาหันไปมองทางอื่น
“กูว่าแล้ว...มึงอ่ะ ใจอ่อน ไม่กล้าบอกเลิกปางหรอก” มันว่า
มองผมด้วยหางตาทีนึง ก่อนจะเอื้อมมือผลักหัวผมเบา ๆ
จนผมเซ (นี่เบาของมึงเหรอเนี่ย)
“กูบอกแล้ว...แต่ปางไม่ยอมเลิก” ผมเถียงน้ำเสียงอ้อมแอ้ม
(เอ๊า ก็กุบอกแล้วอ่ะสัส ด่ากุไม)
“ถ้ามึงบอกเค้าเคลียร์ ๆ แม่งจะเป็นแบบนี้มั้ย” มันด่า
พร้อมฟาดมือมาเบิดกะโหลกผมอีกที
(ห่า...ไอ้ทีเอาใหญ่นะมึง  แต่กุยอมให้ก้อได้แค่ครั้งนี้นะเว่ย ฮ่า ๆ)
“เดี๋ยวกุบอกเอง  ..มึงมันไม่ได้เรื่องเลยเตี้ย” เชี่ยด่ากุเตี้ยกุโกรธ
(โกรธแต่ไม่ออกเสียงและไม่แสดงออกครับ ฮ่า ๆ
ตอนนี้ขอปิงปองก้มหน้า เพื่อตั้งสติอย่างเดียวคับ)
“แกร๊ก”  ปางเปิดประตูห้องนอน ออกมา
“ปาง....  คงคบกับปางไม่ได้แล้ว” ผมเปิดประเด็นก่อนที่
เชี่ยเป้จะลากปากหมา ๆ ของมันพูด ผมหล่ะกลัว เพราะมันพูดตรงมาก ๆ อ่ะ
ปางหันมามองหน้าผม น้ำตารื่นขึ้นอีกครั้ง

“ทำไมคะ..  พี่ไม่รักปางแล้วเหรอ” 
“พี่ขอโทษ  ตั้งแต่วันนั้น...
พี่ไม่สามารถจะเชื่อใจปางได้อีกแล้ว
ทุกครั้งที่มองหน้าปาง เรื่องวันนั้นก็กลับมา
พี่ระแวงอยู่ทุกครั้ง และตอนนี้เองก็พี่ไม่ได้รักปางเหมือนเดิมแล้ว
มันเปลี่ยนไปแล้วปาง  พี่กลับไปยืนตรงนั้นไม่ได้” ผมบอกเสียงเศร้า

“แต่พี่ปิงปองก็กอดปางตอบ”  เธอเถียง

“เซ็กส์กับความรัก มันไม่เหมือนกันนะปาง
พี่อาจจะมีอะไรๆ กับปางได้ โดยที่ไม่ต้องรัก
ปางเข้าใจไหม พี่ไม่ได้รักปางแล้ว”  ผมหันไปมองปาง ด้วยสายตาที่มุ่งมั่น
เพราะต้องการจะยืนยันคำตอบที่ปางอยากจะปฏิเสธมัน
“เป็นไปไม่ได้อีกแล้วครับ...ปาง” ผมย้ำอีกครั้ง น้ำเสียงแห้งผาก
ราวกับมันเกินทนที่จะเอ่ยคำพูดเหล่านี้ออกมา
“ค่ะ ... ฮึก ๆ  ปาง ผิดเอง  เพราะปางทำตัวเอง ฮือ ๆ” 
ปางปล่อยตัวเองให้พิงประตู ก่อนจะไถลตัวลงพื้น
ราวกับคนหมดแรง  ก้มหน้างุด ๆ ที่เข่าแล้วร้องไห้
“ปางขอโทษ”   เธอพึมพำ ร้องไห้ไปเรื่อย ๆ
ผมกับไอ้เป้มองหน้ากัน ปล่อยให้ปางได้ระบาย
โดยไม่มีใครเข้าไปยุ่งวุ่นวาย ผมได้แต่มองดูปางอย่างห่วงใย
.
.
เวลาผ่านไปสักพัก ปางหยุดร้องไห้แล้วผมที่มองปาง
อย่างไม่ละสายตา เห็นดวงตาที่แดงกล่ำเนื่องจาร้องไห้มาอย่างหนัก
ดวงตาดูบวมเปล่ง น้ำตาที่อาบแก้มทั้งสองข้างค่อยแห้งสนิท
เธอมองมาที่ผมมาที่ผมอย่างอ่อนแรง ผมกลืนน้ำลายลงคอ
อย่างยากลำบาก นี่ฝีมือผมใช่ไหมปางเจ็บขนาดนี้
ผมได้แต่มองอย่างห่วงใย ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมา
หญิงสาวค่อย ๆ ลุกขึ้น เดินมาหยิบ หันหลังกลับไปที่ประตู
“ปางกลับแล้วนะคะ” ปางพูด โดยที่ไม่หันมามองด้วยซ้ำ
เธอถอนหายใจแรง ๆ ราวกับทำใจ เงยหน้ามองเพดาน ก่อนจะเอ่ยคำลา
“ลาก่อนค่ะ  ...  แต่ปางคงเป็นเพื่อนไม่ได้” เธอว่า
กลืนน้ำลายลงคอหนัก ๆ

“ขอโทษนะคะสำหรับเรื่องที่ผ่านมา
และขอบคุณที่พี่เคยรักปางค่ะ ขอบคุณจริง ๆ
พี่ปิงปองเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดของปาง 
และปางจะจดจำไว้ค่ะ ปางจะให้เรื่องนี้เป็นบทเรียน
ว่าโอกาสมันมีได้แค่ครั้งเดียว
คนดี ๆ ถ้าเสียไปแล้วก้อไม่อาจจะเอาเค้ากลับมาได้
ปางจะไม่ทำอย่างนี้กับใครอีกแล้วค่ะ”   ปางว่า
น้ำเสียงเจือสะอื้น ก่อนจะเดินตรงไปที่ประตูโดยไม่หันกลับมาอีก
เห้อออออออ  ผมถอนหายใจยาวว  นั่งนิ่งเป็นสากกับ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความรู้สึกผิดถาโถม  น้ำตาร้อนไหลเป้นทาง
แค่ไอ้เป้เอื้อมมือมาดึงผมเข้าไปกอด
“ฮึก ๆ เป้....กูทำปางเจ็บอ่ะ   เป้ ..เป้”  ผมพูดตะกุกตะกัก
กอดไอ้เป้ไว้แน่น  เสียใจเหมือนใจจะขาด
“ไม่เป็นไรนะ ปิงปอง  ไม่เป็นไร” มันว่า พลางกดจูบหนัก
ลงที่หัวผมเป็นเชิงปลอบ
“เป้...ฮึก ... กู...กูเสียใจ ”   ผมยังคงร้องไห้ต่อไป 
“ไม่เป็นไรนะครับ  มันจบแล้วครับ มันจบแล้วนะคนดี” มันปลอบ
มันดันตัวผมออก เอามือจับคางผมให้เงยหน้าขึ้น
“เลิกร้องได้แล้วนะ คนดี” มันว่า กดจูบเบา ๆ ที่หน้าผาก
ผมหลับตารับสัมผัส ไอ้เป้มันอบอุ่นเสมอยามผมเจ็บปวด
จูบร้อน ๆ ไล่ลงมาที่เปลือกตาทั้งสองข้าง  มาที่สันจมูก และ
กดมาที่ริมฝีปากร้อน ๆ ของผม แทรกลิ้นหวาน ๆ ชิมลิ้นผม
เราเกาะเกี่ยวลิ้นซึ่งกันและกัน มือสองข้างของไอ้เป้
ไล้ตามตัวผม  ลูบเฟ้นเม็ดสีที่ดึงดันสู้สัมผัส
“อ่า...เป้  อืมมมมมม”  มันลากลิ้นสาก  ๆ ชิมเม็ดสี อย่างเร่าร้อน
สองมือของมันถอดเสื้อผมทิ้งไปแล้ว  ส่วนมือผมก็กดจิกบนไหล่มัน
อย่างเผลอไผล  ผมกับมันไล่ถอดเสื้อผ้าของกันและกันจนหมด
“ไปที่เตียงมั้ยครับ”  มันถามเสียงแหบพล่า ผมพยักหน้าตอบ
ไอ้เป้อุ้มผมไปที่เตียงในสภาพที่เปลือยเปล่าทั้งคู่
มันวางผมเบา ๆ เตียงนุ่ม ๆ ค่อย ๆ ยวบตัวลงช้า ๆ
เมื่อไอ้หล่อเริ่มกดตัวมาบนผม มันจูบเบาที่ปาก
ก่อนจะละปากหวาน ๆ ปานน้ำเชื่อม มองมายังผม
ราวกับจะแผดเผาให้มอดไหม้  เริ่มไล้ลิ้นสาก ไปทั่วตัวผม
กดจูบ ดูด ขบ แสดงความเป็นเจ้าของ
“ขอลบรอยปางนะ” มันกระซิบเสียง ก่อนจะกดจูบแรง ๆ
ไปที่ท้องน้อย
“อ่า...ซีสส” ผมเด้งตัวงอ ครางเสียววว
“อืมมมม ...อย่าแกล้งปิงปองครับ” ผมบอกเสียงอ้อน ๆ 
ไอ้หล่อหลุดยิ้มหวาน ส่งสายตาหยาดเยิ้ม ก่อนจะครอบปาก
ดูดกลืนไอติมร้อนของผม
“อ่า...อ๊ะ.....เป้  ...อืมมมมมมมม”  ผมคราง ร่างกายบิดเกร็งทั่วตัว
มือจิกไอ้เป้ไม่ขาด  หายใจหอบกระเส่า 
“อ่า...อีกนิด ๆ  อ๊ะ จะเสร็จแล้ววววว อ่า” ผมดันตัวเข้าปากไอ้เป้
พร้อมกดหัวมันอย่างลืมตัว ปล่อยให้ชิมน้ำรักผม มันดูดแรง ๆ
ที่ยอดไอ้ติมร้อน
“อ๊า  ...เป้”  ผมคราง หมดแรงนอนหอบหายใจ
“เป้ ..กินบ้างนะครับ” มันจับผมพลิกหันหลัง ชันเข่าขึ้น
ส่วนหน้าจิ้มหมอนเป็นที่เรียบร้อย
“อืมมมมมมมมม  อ่า” มันหยิบเจลหล่อลื่นมาทา ก่อนจะดัน
แท่งร้อนของมันเข้าด้านหลังผมจนสุดในทีเดียว
“อ๊ะ  เจ็บ...” ผมสะดุ้ง มันไม่เคยใส่ทีเดียวแบบนี้
อาจจะเพราะมันคงโกรธผมอยู่หน่อย ๆ แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน
“หึหึ  โทษฐานนอกใจครับ ที่รัก” มันกระซิบ
มันเริ่มขยับด้านหลังเบา ๆ ก่อนจะเริ่มกระแทรกแรง ๆไม่ยั้ง
“อ๊ะ...อ่าส์ ..เป้ อ๊ะ  ..” ผมครางเสียงหวานทำไม
ยิ่งแรงยิ่งเสียวว 
“อ่าส์ ...อืออ  ดีครับปิงปอง อ่า” มันครางต่ำ ๆ เสียงพล่า ใช้มือ
ลูบขึ้นลงไอติมผมไม่ขาด อีกมือจับสะโพกไม่ให้หลุดวงโคจร
มันกระแทรกใส่ไม่ยั้ง ต่างคนต่างคราง ก่อนมันจะกดฟันมันกัด
เบา ๆ ที่หลังผม  ไล่กัดไปเรื่อย ๆ ตามรอยฟันของปาง
“อ่า..เป้มึง .. อืมมมมมมม อ่า” ผมครางเสียว แม่งรู้จุดอ่อนกูหมด
“อ่า..ซีสสสสสสสส  อืม อ๊ะ เป้  อย่า..อ่า”  ไอ้ติมร้อนผมแข็งปัก
“อย่าเกร็งครับ อ๊ะ...  อ่า ปิง อืมมมมมมมม”  มันดึงผมไปจูบ
ก่อนจะแทกแรง ๆ สองสามที ร่างกายเราทั้งคู่เกร็งกระตุก
ก่อนมันจะปล่อยน้ำรักเข้าตัวผม ก้มลงมากัดหลังผมแรง ๆอีกที
“อ๊ะ..เชี่ยย” ผมกระตุก ปล่อยน้ำรักตามมันไป ติด ๆ
ไอ้หล่อค่อยถอนตัวจากตัวผม ลงมานอนหอบทั้งคู่
มันมองผมตาหวาน กดจูบมาที่ผมเบา ๆ
“ชอบมั้ย  กัดหลังอ่ะ” มันถามผมยิ้ม
“เชี่ยยยยยย”  ผมด่ากลับแม่งจะทำให้กูอายไปถึงไหน
(หน้าแดงไปถึงไหนแล้วว่ะกุ)
“หึหึ  น่ารักว่ะมึงอ่ะ อีกทีได้มั้ย” มันว่าดึงผมไปกอด
“ไอ้โรคจิต” ผมด่า 
“รักนะครับ กูดีใจที่มึงกล้าบอกปฏิเสธปาง” มันว่า พลางกดจูบมาที่หัวผม
“อืมม  ดีกว่าปล่อยให้ปางรอกูไง” ผมพูดเสียงอ้อมแอ้ม
“ขอบใจว่ะเตี้ย ที่เลือกกู...รักมึงที่สุดเลย” มันกอดผมแน่น ๆ
“อืม..ก็...” ผมเงียบหยุดประโยคไว้แค่นั้น
“ก็...อะไร บอกมาเลยเตี้ย” ไอ้เป้ก้มลงมาถาม
“ก็..เอ่อ ช่างเถอะ”  ผมว่าพร้อมหันหลังให้เชี่ยเป้
“ไม่ได้ บอกมา ก็อะไร” มันจับผมพลิกตัวมาหาจ้องตาเป็นมัน
“ก็...กู...เอ่อ กู... กูรักมึงแล้วนิ”  ผมพูดเร็ว มุดตัวไปใต้ผ้าห่ม
“หึหึ.. คร๊าบบ  รับทราบ” เชี่ยเป้ยิ้มปากกว้างงงงงงง
กดจูบลงบนผ้าห่ม ตรงหัวผมต่างคนต่างกอดกันแน่น
แล้วหลับไป
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 03-01-2012 14:09:22
ขอตอบคำถามหน่อย  คิคิ
ว่าแต่ปกติเรื่องสั้นมันต้องไม่เกินกี่ตอนอ่ะ ค่ะ
อันนี้ไม่แน่ใจ เพราะไปอ่านเรื่องอื่นมันยาวมาก
เลยคิดเอาเองว่านี่เป็นเรื่องสั้น  555
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Huasia ที่ 03-01-2012 14:45:46
มาดันค่ะ แล้วก็มารอด้วย
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Animee ที่ 03-01-2012 14:51:20
เย่!!!!!!!! ชอบเรื่องนี้อ่ะ ยังไม่จบใช่มั๊ยคะ
รอต่ออยู่นะะะะะะ กรี๊ดดดด เขินแทนวุ้ยยย!!! >,,<
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 03-01-2012 16:56:02
ชอบอ่าครับ มารอตอนต่อไปครับผม^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 03-01-2012 17:27:49
น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เขินนนนนนนนนน :impress2:

 :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 03-01-2012 19:15:17
เศร้าได้แปปเดียวก็   :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: poprock ที่ 03-01-2012 20:13:41
น่ารักจังเลยในที่สุดก้อจะจบแล้วแต่ก็เสียดายน่าจะมีตอนพิเศษนะค่า :bye2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 03-01-2012 20:16:05
เหลืออีกตอนๆรอครับรอ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 03-01-2012 20:25:50
หว่า........อีกตอนเดียวก้อจบซะแล้วหลอT^T

แต่งต่อไปได้อ่อคับ แหะๆ ^^!!

แต่ยังไงก้อจะรออ่านตอนสุดท้ายน้อ รีบๆมาน้า !!
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 03-01-2012 21:16:06
ชอบครับ ผมรักนิยายที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องไม่วนไปวนมาอ่ะครับ  รอนะครับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: redwood ที่ 03-01-2012 22:53:57
อ่านแล้วชอบค่ะ.....น่ารักดี 555555555
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายมอมแมม ที่ 03-01-2012 23:26:15
น่ารักจังครับ ชอบมากเลย
รออ่านตอนต่อไปนะครับ

 :o8:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-01-2012 23:58:51
ชอบมาก เลยค่ะ เพิ่งได้เข้ามาอ่าน รอตอนจบนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 04-01-2012 00:38:18
ขอเตือนนะคะ  อย่ามาขอให้แต่งต่อ
เพราะคนแต่งบ้ายอ  มั๊ก ๆ เีดี๋ยวแต่งต่อซะเลยนิ  อิอิ
ล้อเล่นค่ะ
ถ้าแต่งต่อมันก้อไม่ใช่เรื่องสั้นสิคะ  จะกลายเป็นเรื่องยาวไป
ขอบคุณทุก ๆ เม้นนะคะ จริง ๆ ที่แต่งได้เพราะคุณ ๆ ทั้งหลายแหล่ะค่ะ
ขอบคุณจริง ๆ ^______^
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 11 แค่........รัก (ตอนท1)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 04-01-2012 07:46:13
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

บทที่ 11  แค่..............รัก  (ตอนที่ 1)


ผมตื่นอีกที 3 ทุ่มครึ่งยังมึนกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น
สายตาผมเพ่งไปที่เพดานห้องนอนภายใต้ความมืดมิดก่อนคำถามมากมาย
จะก่อตัวขึ้น เชี่ยเป้มันรู้ได้ยังไงว่าจุดอ่อนผมอยู่ที่หลัง  หรือว่าผมคิดไปเองนะ
ที่มันบังเอิญรู้ จริง ๆ แล้วอาจจะแค่มันเห็นรอยฟันที่ปางทิ้งไว้บนร่างกายผม
และพอผมถูกมันสัมผัสก็แสดงอาการจนแม่งรู้  อืม ๆๆ ดูดีมีเหตุผล
แล้วทำไมแม่งเข้ามาตอนผมไม่ไหววะ แม่งแค่เรียกในใจเสือกมา
มันบอกว่าไปพบเพื่อนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเร็วจังวะ
มันยืมมือถือผมไป ...  เพราะแม่งจะนัดกันในที่ ๆ เจอกันยากไม่ใช่เหรอ
ถ้ามันต้องไปที่ไกล ๆ ขนาดนั้นแล้วมันจะมาช่วยผมทันได้ไง
นั่นสิ หรือมันแอบฟันอยู่ที่ประตู  หึหึ  ...ประสาท ต่อให้ฟังยังไงก็คงไม่ได้ยิน
ถ้าไม่ได้ติดเครื่องดักฟัง  เอ๊าหรือมันติดเครื่องดักฟังว่ะ แต่เอ๋มันจะมาติดตอนไหนหล่ะวะ
ผมอยู่ที่ห้องกับมันตลอด  แล้วเรื่องกุญแจห้องอีกผมไม่เคยให้มันเลย
แล้วมันไปเอามาจากไหน  แล้วทำไมมันต้องพกกุญแจห้องผม
ปกติผมเป็นคนพกกุญแจอยู่แล้ว มันก้อรู้ว่าวันนี้ผมไม่ไปไหน
ผมหันไปมองไอ้เป้ที่นอนหลับปุ๋ย
“มึงแอบเลี้ยงกุมารทองในห้องกุป่ะวะ” ผมถาม  แล้วคุณคิดว่ามันจะตอบมั้ย
เหอ ๆ กุบ้าป่ะเนี่ย  เสือกถามคนหลับ ไอ้บ้านี่ก็ยิ้มอยู่ได้
แม่งหลับขนาดนี้ ...เหนื่อยละซี้    ไอ้ปลวกรอบเดียวไม่เคยพอนะมึง
จะขยันไปไหน สาดดดดดดดดดดด  กุเหนื่อยเหมือนกันนะโว้ย
ผมคิดวกไปวนมาหาคำตอบไม่ได้สักที จนในที่สุดไอ้ตัวดีก็ตื่น
เพื่อมาไขข้อสงสัย  ... 
“อืออ   ตื่นแล้วเหรอคับ” มันขยี้ตาเบา ๆ หันมายิ้มตาตี่ ๆ ให้ผม
“หิวมั้ยครับ กินไรมั้ย เดี๋ยวเป้ไปซึ้อให้”  มันว่า ทั้งที่หลับตาปี๋ยิ้มอยุ่อย่างนั้น
“หิว  มึงรีบอาบน้ำเถอะเดี๋ยวไปกินด้วยกัน” ผมบอก
“คราบบบบบ รอแป๊บเดียว” ไอ้ตาตี่เด้งตัวขึ้นออกจากเตียงตรงไปอาบน้ำทันที
ไม่เกิน 10 นาทีจริง ๆ ครับ ไอ้ตาตี่ที่ว่าทำตาใสเดินออกมาจากห้องน้ำ
ยิ้มหวานส่งให้ผมอีกที  หน้ามันนี่ฮาจริง ๆ ครับ ยิ้มสองครั้งช่างแตกต่างกัน
ราวฟ้ากะเหว ตอนแรกเหมือนกับเป็นอาตี๋ บ่มีไก๋ แต่ครั้งที่สองราวกับเทพบุตร
สุดเท่ห์ก็ไม่ปาน ผมอมยิ้มนิดๆ  เตรียมตัวไปอาบน้ำ ไอ้เป้คว้าเอวผมไว้
“ยังไม่อาบ ไมไม่บอกอ่ะ”
“เอ๊าก็ไม่เห็นเป็นไรนี่  ให้อาบก่อนไม่ได้ไง” ผมว่า
“ป่าวววววววววว  แค่จะได้อาบด้วยกันไง”
“มะเหงก  อาบกะมึงคงได้ไปกินข้าวหรอกมั้ง จะมึงกินมากกว่า” ผมว่า
ไอ้เป้หัวเราะคิกคักที่รู้ทันมัน
“หึหึ เกลียดจริง ๆคนรู้ทันเนี่ย  ฟอดดดดดดดดด” ไอ้หล่อก้มลงหอมแก้ม
ผมเบา ๆ  ก่อนจะปล่อยผมให้เป็นอิสระ (เพราะผมดิ้น นะสิ)
ผมรีบตรงไปที่ห้องน้ำ  ชิ่งหนีไอ้หล่อก่อนที่มันจะอ้อล้อมากไปกว่านี้
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จประมาณ 20 นาที โดยมีไอ้หล่อมองผมตาเป็นมัน
ตลอดเวลา
“กินไรดีครับ”  ไอ้หล่อเอ่ยถาม
“แล้วมึงอ่ะอยากกินไร กุไรก้อได้อ่ะ” ผมตอบ
“ไป CTW มั้ย กินข้าเสร็จจะได้ไปดูหนังต่ออ่ะ” มันว่า
“แต่มันดึกแล้วอ่ะมึง” 
“เอ๊า...กลังไรอ่ะผู้ชายทั้งคู่เถอะ”
“อืม ๆ แล้วแต่มึงแล้วกัน  แต่กูเป็นคนเลือกหนังที่จะดูเองนะ”
“คราบบบบบบบ ที่รัก” ผมยิ้มนิด ๆ ที่ถูกตามใจ รู้สึกเขินขึ้นมาดื้อ ๆ
“ห่า.....อย่าหวานมากได้มั้ยกูเขิน” ผมด่าให้  รีบเดินหนีมันไปที่รถ
ไอ้หล่อเดินตามอย่างอารมณ์ดี ระหว่างทางผมก็เริ่มปฏิบัติการณ์ล้วงลับไอ้เป้
“เป้..กูถามไรหน่อยดิ” ผมเอ่ยขึ้นขณะที่มันกำลังทำหน้าที่พลขับให้ผม
“อืม ..ถามไรอ่ะ” มันตอบไม่ได้หันมาทางผม
“ทำไมเมื่อวานมึงกลับเร็วอ่ะ...เอ่อทำไมมึงเข้ามาตอนที่กูกะปางกำ..”
“กำลังมีอะไรกันใช่มั้ย”  ไอ้เป้มันพูดแทรกขึ้นอย่างอารมณ์ดี
(ไม แม่งอารมณ์ดีจังว่ะ ตอนนั้นกุกำลังถูกคุกคามนะ เชี่ยนี่)
“อืม  แล้วเรื่องไอ้กุญแจห้องอีก ไหนจะเรื่องที่หลังกุอีก” มึงบอกมานะ
“มึง ....มึง เลี้ยงลูกกอกใช่มั้ย เชี่ยเป้” ผมเริ่มเดาเรื่อง
(ห่า กุกลัวผีนะเว้ย  แม่งเลิกกับมันดีมั้ยครับ =.=)
“ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆ กร๊ากกกกก”  แต่กลายเป็นว่าเชี่ยเป้หัวเราะดังลั่น
ทั้งที่ผมไม่ได้คำตอบอะไร มันยังคงหัวเราะจนตัวสั่น ท้องขดท้องแข็ง
จนต้องจอดรถข้างทาง  มือด้านหนึ่งตีที่พวงมาลัยรถ อีกมือกุมท้อง
เหมือนมันหัวเราะจนใจจะขาด ส่วนเท้าสองข้างเหยียบกระแทก
พื้นรถกุ (เหี้ย.........แม่งตลกไรนักหนาวะ สัสนี่ เซ็งเลยกุ =.=)
“คิดได้ไงวะ ...เตี้ยยยยยยยยยยย” มันหันมาถาม
หลังจากที่แม่งหยุดหัวเราะได้แล้ว
(ผมเราะฟันมันออกจากปากแม่งซะดีมั้ยครับ มึงเน้ยเตี้ยทำแปะไร)
“กุจะไปรู้ได้ไง  แล้วไมมึงเสือกเข้ามาได้เวลายังกะรู้” ผมแก้ตัวเซ็ง ๆ
“ก้อรู้...อ่ะดิ” มันว่า ส่งยิ้มมาให้ผม แถมยักคิ้วกวนตีน อีกที
“มึงเล่ามา  ...อย่ามากวนรมย์กุ สัส” แม่งโมโหมันอ่ะครับ
“คร๊าบบบบบบ  ที่รัก” มันว่า ผมโบกหัวแม่งที
“เพี๊ยะ.......เจ็บมั้ยมึง  หึหึ” ผมว่า ไอ้หล่อหัวเราะคิกคัก
“มึงจำที่กุยืมมือถือมึงได้มั้ย” มันว่า
“อืม แล้วไง ...เกี่ยวไร”
“กูแกล้งบอกว่ามือถือกูแบตหมด เพื่อที่จะได้เอาไปวางชาร์ต
ที่ห้องรับแขกใกล้ ๆ มึงกะปางไง เก็ตมั้ย” มันถาม
“อืม  แล้วไง กุก็ไม่เห็นจะเกี่ยวไรเลย”
“เอ๊า ....มึงนิโง่นะที่รัก” มันด่าครับ
“เพี๊ยะ ..เพี๊ยะ  แล้วเจ็บมั้ยครับที่รัก” ผมโบกหัวมันไปสองทีแรงๆ
ไอ้เป้ลูบป้อย ๆ ที่หัว สีหน้าไม่มีเจ็บปวดใด ๆ ทั้งสิ้น มันยิ้มกริ่ม
(ควายยย   แม่งเจ็บเป็นมั้ยเชี่ยนี่)
“ไม่อ่ะ  เค้าว่าเมียตีเพราะเมียรัก หึหึ มึงเคยได้ยินป่ะ
รักเมียให้ผูก  รักผัวให้ตี 
ถ้าเมียรักดี  ผัวขอสองทีคืนนี้” มันท่องสุภาษิตมาจากไหนวะ
กูไม่เคยได้ยิน เคยได้ยินแต่ รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี เว่ยเชี่ยยยยยย
ผมส่ายหน้าระอา กับการอ้อล้อของเชี่ยเป้ วันนี้กุจะรู้เรื่องมั้ยยยย
“ห่า เล่ามาได้แล้ว สรุปกุจะรู้เรื่องป่ะ” ผมด่าให้
“เออ ๆ กุก้อเอาเบอร์กุที่ชาร์ตอยู่โทรหาเบอร์มึงดิ
โทรศัพท์สองเครื่องนี้อ่ะ กุชาร์ตไว้แล้ว กุมานั่งรอที่รถมึงอ่ะ
แล้วก็ชาร์ต เครื่องมึงที่รถด้วย ส่วนกุญแจห้องมึง
กูเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว  ตอนที่มึงหลับอ่ะ 
มึงไม่สงสัยเหรอ ทำไมตอนชาร์ตกุเอาจอหันเข้าฝา
เป็นไงกุฉลาดป่ะหล่ะ หึหึ”  มันว่า หันมายิ้มกวนตีนผม
แม่งยักคิ้วหลิ่วตาอีก เชี่ยยยยยยยยยเป้
“งั้น...งั้น มึงก็ได้ยินที่กุพูดกะปางดิ” ผมถาม
“อืม  ชัดเจนทุกประโยคอ่ะ” มันตอบ
“ที่มึงรู้จุดอ่อนที่หลังกุ..” ผมถามไม่ทันจบประโยค
“อืม  กุได้ยินบทรักมึงตั้งแต่ต้นด้วย ตอนแรก
กุคิดว่ามึงคงห้ามปางได้  แต่ฟังเสียงครางแล้ว
หึหึ  กุว่าไม่รอด เลยขึ้นมา หึ ๆ  มึงอ่ะ อ่อนว่ะ”  มันหัวเราะขำๆ
โอ๊ยยยยยยย กุจะบ้า ไอ้บ้านี่มันบ้าจริง ๆ อ่ะ ใครจะเกินมัน
ผมว่าไม่มี แล้วนี่ที่มันบอกว่าไว้ใจผม มันอยู่ตรงไหน
แถมยังมาแอบฟังบทรักของผมกะปางอีก  โอยยยย กุอาย
คิดแล้วโมโห ผมยกกำปั้นทุบที่ไหล่ไอ้เป้แรงๆ หลายที
ตอนนี้หน้าแดงเพราะความอ๊ายยยยยย อาย  กุจะเอาหน้าไปไว้ไหน
“ห่า” ผมด่า แม่งไม่อยากมองหน้ามันครับ
“เออ ปิงปอง กุถามหน่อย ไมมึงไม่ผลักปางออกอ่ะ” มันถาม
(แม่ง...เมื่อไหร่จะจบประเด็นนี้  ฮือ ๆ กุอาย)
“ปาง..เอาเข่าทับมือกุไว้สองข้างเลยนะสิ แม่ง
ขยับไม่ได้ แถมโดนเล้าโลมแต่ละจุด กุจะละลาย
กลายเป็นน้ำมัน  เพราะว่าปางเป็นไฟ  ฮ่า ๆ” พูดประชดแม่งเลย
กวนตีนกูดีนักใช่มั้ย เชี่ยเป้  จริง ๆ ก้อแทบละลายครับ
“เหรอ   หึหึ แต่สุดท้ายมึงก้อมาละลายเพราะไฟอย่างกุอ่ะ ฮ่าๆ ”
แม่งไอ้เป้มันสวนมาดอกนี้จุกเลยครับ
“สัส.........มึงจะไปมั้ยกินข้าวอ่ะ กุหิว” ผมด่า  เปลี่ยนเรื่องแม่งเลย
(กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก  ฉลาดอีกแล้วกุ)
“คร๊าบบบบบบบ  ฮ่า ๆ”  ไอ้เป้รับอย่างอารมณ์ แล้วมันก็ขับออกไป
.
.
.
วันนี้เรากลับถึงบ้านเกือบๆ ตีหนึ่งครึ่งครับ ต่างคนต่างเหนื่อยอ่ะ
ผมกับมัน(เชี่ยเป้) อาบน้ำด้วยกัน มันลวนลามผมนิสสสสสสนึง
แต่เราไม่ได้มีอะไรกัน เหตุผลเพราะผมหมั่นไส้แม่งตั้งแต่ตอบคำถาม
เรื่องปางแล้ว  อดไปมึงวันนี้  หึหึ ฮ่า ๆๆๆ  ในที่สุดผมก็เป็นผู้กำชัยชนะ
(กร๊ากกกกกกกกกก  หัวเราะต้อนรับปี 2555)
------------------------------------------
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 04-01-2012 12:25:20
เออ เป้มันฉลาดจริง ๆ นะเนี่ย
ไม่งั้นปิงปองเสร็จน้องปางแน่นอน

ปล.ตามมาอ่านค่ะ ปิงปองน่ารักดี :L1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 04-01-2012 13:17:54
อ่า ฉลาดมากอ่าจบยังครับเนี่ย (อยากอ่านต่อ)
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 04-01-2012 13:47:10
ยังค่ะ  ตอนจบน่าจะมี 2-3 ตอนค่ะ
ถ้าจบในตอน 2 ได้ ก็จะจบ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 04-01-2012 16:29:03
น่ารักจังเลย :really2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 04-01-2012 20:47:13
พี่เป้การหวงแฟนของพี่นี่จัดอยู่ในระดับเทพอ่ะ o13 ปล.นักเขียนค่ะไม่ต้องรีบจบเรื่องนะคะ กรุณาต่อเรื่องไปยาวๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: nightsza ที่ 04-01-2012 21:51:06
เป้ อะ แผนสูงนะเรา อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 04-01-2012 22:40:40
ร้ายกาจม๊วกกก..........ให้มานได้แบบนี้สิ๊ ><

มารอต่อไป อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 04-01-2012 23:06:06
วิธีนี้น่าลองเอาไปใช้มั่งนะ  :z1:
ว่าแต่คนเขียนจะรีบจบไปไหนอ่ะ เค้าอยากอ่านต่อเยอะๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 05-01-2012 01:41:16
เอ่อ มิตรรักแฟนเพลงที่รักคะ (มาในมาดพี่เป้า)
ถ้าต่ออีกมันจะผิดคอนเซ็ป เรื่องสั้น ทั้งหลายคน
สงสัยมานานว่ามัน "สั้น" จริงป่ะเนี่ย
555  (ฮาเอาฤกษ์เอาชัย) 
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+ บทที่ 11 แค่...รัก (ตอนที่ 2)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 05-01-2012 02:30:43
ยังไม่จบนะคะน่าจะอีกตอน หรือ สองตอนค่ะ
^_______^ 
ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ


บทที่ 11  แค่......รัก  (ตอนที่ 2)


อาทิตย์สุดท้ายก่อนจะเปิดเทอม พวกเราทั้งสี่กุมาร เอ๊ย
4 คน (ผม ไอ้เป้ ไอ้เอก ไอ้นัย) ตกลงจะเดินทางไปปีนเขา
และภูที่เราเลือกไปปีนครั้งนี้คือ “ภูกระดึง” เพราะมีหนึ่งใน
ไอ้คุณชายกะไอ้คุณหนูคับ
(ยังจำกันได้มั้ยครับว่าใครเป็นคุณหนูและใคร
เป็นคุณชายถ้าจำไม่ได้ไปอ่านบทที่  5 เอาเองนะครับ
กร๊ากกกกกกกกก  แอบใจร้าย ฮ่า ๆๆ)
 แม่งไปเห็นสโลแกนที่ชาวบ้าน
เค้าไปเที่ยวภูกระดึงที่ว่านี้แล้วอยากถ่ายรูปนี้บ้าง
(ดูมีสาระม๊ากกกกกกกกก)
ซึ่งไอ้สโลแกนที่ว่าก็คือ
“ครั้งหนึ่งในชีวิตข้าฯคือผู้พิชิตภูกระดึง”
(เอ่อ ...ถ้ามึงอยากได้แค่นี้กุถ่ายภาพมึงไปแปะ
แบ็คกราวด์ที่มีอีป้ายนี้ก็ได้นะ โดยที่มึงไม่ต้องถ่อไปปืน = =’)

อ้อ ขอท้าวความนิดนึงนะครับ  ไอ้สองตัว “ไอ้เอกกะไอ้นัย”
มันรู้ว่าผมกะไอ้เป้ดีกัน เพราะไอ้สองตัวนี้หลังกลับจากบ้านที่ ตจว.
แม่งคิดถึงผมแบบมิได้นัดหมาย
 (เอ๋หรือมันอาจจะนัดวะ แม่งมาเวลาเดียวกันเป๊ะ ๆ
นัดชัวร์ครับ แต่แม่งบอกบังเอิญกัน)
เลยมาหาผมที่ห้องครับ  ลองคิดดูสิครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น
.
.
.
ไอ้เป้เดินถอดเสื้อไปเปิดประตูครับ  โดยที่ผมอาบน้ำ
อยู่ในห้องน้ำในส่วนของห้องนอน ดีที่เชี่ยเป้มันปิดประตู
ห้องนอนไว้ ไม่งั้นผมคงไม่กล้าออกจากห้องน้ำ ก็แม่ง
ไอ้หล่อเล่นคิสมาร์คผมซะทั่วทั้งตัว ฮ่าๆ  ออกไปตอนนี้
แม่งรู้หมดสิครับ  (กร๊ากกกกกก ผมเขินอ่ะ)
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมา เห็นเหล่าไอ้หล่อ ไอ้คุณหนู ไอ้คุณชาย
กำลังเทของกินอย่างมันมือ ผมก็พุ่งตรงไปที่โต๊ะอาหารทันที
(วันนี้เป็นวันให้อาหารสัตว์สินะ พวกมึงถึงเอาอาหารมา
ประเคนกุแบบนี้ หึหึ แต่กุก็กินอ่ะ )

“ไง ไอ้ตัวดี  ดีกันนี่ไม่คิดจะบอกพวกกุเลยไง
ทีตอนทะเลากันนี่ อยากจะหลบมันหล่ะก้อ
ขอร้องพวกกุเชียว กุโทรหาก้อไม่ยอมรับนะครับมึง” ไอ้เอกครับ
ด่ากุไม่พอแถมชี้มือท่าทางคาดโทษมาที่ผม
ท่าทางแบบนั้น ซวยแล้วครับ โดนแกล้งแหง ๆครับ

“ใช๊... ไอ้ปิงปอง  ชิส์..แม่งทำกุกลุ้มแทบแย่
กุกะไอ้เอกคิดกันแทบตายว่าจะทำไงให้พวกมึงคืนดีกัน
กลับมายั๊ง..ไม่ได้ใช้แผนการที่วางไว้เลย
แม่งงงง เสือกคืนดีกันแล๊ะ” ไอ้นัยว่า จิ๊ปากอย่างขัดใจ
ว่าแต่เสียงมึงแหลมได้อีกครับพี่น้อง
สมกับเป็นไอ้คุณหนูเอาแต่ใจจริง ๆ หึหึ
แล้วมาถึงพวกมึงก็ใส่กุเป็นชุดไม่ให้กุได้ตั้งตัวกันเลยทีเดียว
ไอ้หล่อก็เอาแต่ยิ้มหวาน ขำคิกๆ คิดจะช่วยกุม้าย
ผมหันไปส่งสายตาคาดโทษใส่มัน
มันทำปากพยักเพยิด
 “กุโดนแล้วตามึง”
“เชี่ย ชิ่งเลยนะมึง” ผมทำปากด่าตอบ
แล้วหันไปสนใจไอ้สองตัวแทน
“เออ ๆ กุขอโทษ พอดีมีเรื่องยุ่งว่ะ  เลยไม่ได้รับ
โทรศัพท์พวกมึง โทษทีว่ะ  พอดีพึ่งเคลียร์กับปางจบ”
ผมตอบเบี่ยงประเด็นให้พวกมันสนใจเรื่องผมกะปางแทน
(กร๊ากกกกกกกกก กุฉลาดอีกแล้ว  ฮ่า ๆ )
“เห้ย  จริงอ๊ะ” ไอ้เอกครับ
“ชิส์  จริงดิ” คนที่คุณก้อรู้ว่าใคร ไอ้นัยครับ
“อืม   ปางมาขอคืนดีอ่ะ เลยเรียกมาเคลียร์กัน
 แต่กุปฏิเสธไปแล้ว” ผมเล่าจบ
ไอ้หล่อที่นั่งอยู่ข้างหลังไอ้เอก ไอ้นัย หันมาทำปากบอกผม
“เหรออออออ มึงปฏิเสธเค้าเองเลยหรออ  หึหึ” ไอ้เป้มันว่า
เชี่ยนี่อยากจะทำร้ายแม่งจริง ๆ ครับ ผมจะด่าตอบมันก้อไม่ได้
เพราะไอ้เพื่อนสองตัวกำลังมองมาที่ผม  ตีหน้าเศร้าไว้ก่อนกุ หุหุ
“เออ..มึงไม่เป็นไร ๆ อย่างมึงอ่ะ หาใหม่ไม่อยากหรอกปิงปอง”
ไอ้เอกปลอบเอื้อมมือมากอดคอผม
“เอ๊อ ..กุก้อว่างั้นแหล่ะ เตี้ย ๆอย่างมึง หาไม่ยากหรอก ฮ่า ๆ”
ไอ้นัยครับ ปากมึงเนี่ยนะ  มันว่าแล้วขยี้หัวผมซะผมที่พึ่งเซ็ทมา
เสียทรง
 (อ๊ากกกกกกกกกก กุโกรธตรงนี้ ขยี้ผมกุไม
ไม่ได้โกรธที่เค้าด่าว่าเตี้ยใช่มั้ย = =’)
“ป๊ะ...กินข้าวได้แล้ว  เดี๋ยวไม่สูงนะเว่ย กร๊ากกก”
ไอ้นัยครับ ปากมึงจะดีไปไหน แถมเอามือมาลูบหัวกุอีก
เดี๊ยะ  ๆ  โดนนนนนนนนน
“ห่า.....” ผมด่าไปที จริง ๆ ทำได้แค่นี้แหล่ะครับ ฮ่า ๆ
.
.
พวกเราทั้งหมดไปที่โต๊ะกินข้าว กินกันไป
คุยกันไป เรื่องปิดเทอม เรื่องมหาลัย ทั้งหลายแหล่
รวมไปถึงทริปนี้ที่ตั้งใจจะให้เกิด แต่ผมกะไอ้เป้ดัน
มาดีกันซะก่อน  เหมือนทริปจะล่มแต่....
“กุว่าอ่ะ ...ยังไงกุกะไอ้เอกก็เตรียมของกันแล้ว
อย่าให้เสียเที่ยวดีกว่า” ไอ้คุณหนูจอมเอาแต่ใจเสนอ
“แล้วมึงจะไปไหนอ่ะ” ผมถามขึ้น แม่งเชี่ยเป้วางแผน
ให้เพื่อนมาเซอร์ไพร์  ไปฮันนีมูนกะกุป่ะว่ะ 
ไอ้นี่มันยิ่งเจ้าแผนการอยู่  แต่ดูจากหนังหน้าที่ไม่รู้เรื่องของมัน
คงเป็นแผนของไอ้คุณชายกะไอ้คุณหนูนี่แหล่ะคับ
“พวกกุแพลนว่าจะไปปีนเขาอ่ะ” ไอ้เอกว่า
“ที่ไหนล่ะ” ไอ้หล่อขอแจมด้วย
“ภูกระดึง” ไอ้คุณหนูฟันธง
“ทำไมต้องภูกระดึงอ่ะ”  ผมถาม
“เพราะกุอยากถ่ายรูปกะป้าย
ครั้งหนึ่งในชีวิตข้าฯคือผู้พิชิตภูกระดึง” ไอ้นัยว่า
พวกผมอึ้งแดกสิครับเงียบสักพัก 
แล้วปล่อยฮากันท้องขดท้องแข็ง
แม่งคิดมาได้  กร๊ากกกกกก ขำต่อ
“ไมอ่ะ  กุเห็นเค้าถ่ายลงเฟชบุคอ่ะ กุอยากถ่ายมั่ง”
ไอ้คุณหนูหน้าบูดไปแล้วครับ งอนได้ตลอด
หลังจากหยุดขำเพราะไอ้คุณหนูหน้างอ
“กุที่ไหนก็ได้อ่ะ  เพราะไม่ได้มีแพลนอะไร มึงอ่ะ” ผมว่า
“อืม  กุเหมือนกันอ่ะ”ไอ้เป้ตอบ
“งั้นดี ไปภูกระดึงกัน” ไอ้เอกสรุป
“หึ๋ยจริงดิ งั้นกุไปเตรียมของก่อนนะ” ไอ้นัย ยิ้มหน้าบาน
ใครจะไปกล้าขัดมึงหน้างอขนาดนั้น หึหึ
“เออ ...งั้นกุกลับด้วยจะได้ไปเตรียมของเหมือนกัน
งั้นพรุ่งนี้เจอกัน 9 โมงนะ เดี๋ยวกุโทรเป็นเช็คก่อน
ว่าคนขึ้นเต็มรึยัง ตอนเย็นโทรมาบอก
เอารถกุไปแล้วกัน” ไอ้เอกสรุป
“อืม เจอกัน” ผมกับไอ้เป้พูดพร้อมกัน
ส่วนไอ้สองคนนั้น โน่นๆ  เดินริ่ว ๆกลับไปแล้ว
สมใจไอ้คุณหนูที่หน้าบานเป็นจานเชิง
ร้องเพลงลั้นลา อย่างคนอารมณ์ดี ไปแล้วครับ
ผมกับไอ้เป้ก็เริ่มเตรียมอุปกรณ์การเดินทาง
อย่างเร่งรีบ  กว่าจะเตรียมของเสร็จก็เย็นแล้ว
ไอ้เอกโทรมาบอกว่าจองที่ที่ภูกระดึงได้แล้ว
มันบอกให้เอาเต็นท์ไปด้วย ซึ่งพวกผมก็เตรียมไว้แล้ว
หลังจากกินข้าวอาบน้ำเสร็จก็ได้เวลานอนเอาแรง
สำหรับเดินทางพรุ่งนี้
ขณะที่ผมล้มตัวลงนอน เชี่ยเป้ก็ล้มตัวนอนตามมาติด ๆ
เอื้อมมือมาดึงผมไปกอด กดจูบหวานมาที่ซอกคอผม
“ปิงปอง  ขอกินนะครับคืนนี้”  มันว่า
“หืนอีกแล้วนะมึงอ่ะ  ไม่เอาพรุ่งนี้ต้องเดินทางเดี๋ยวเหนื่อยอ่ะ”
“ไปค้างบนนู้นตั้งหลายวันอ่ะ กุทำไรไม่ได้อ่ะดิ น๊ะ นะ”
มันอ้อน ไม่ได้รอความเห็นชอบจากผมหรอกครับ
ทั้งมือ ทั้งปากลามไปทั่ว หึหึ  แล้วถามเพื่อ
“อืมมม เป้ อย่า... อ่ะ..” ไปแล้วครับ แค่ไอ้เป้ลากปากหวาน ๆ
ของมันมาดูดกลืนปากผม ทุกอย่างก็เหมือนอยู่ใต้อำนาจมัน
“อืมมมม  ขอนะครับที่รัก” มันพูดเสียงแหบพล่า
“อ๊ะเป้..อย่า..อย่ากัด ..อ่าสสสสส์ ซีสสสส” ผมครางกระเส่า
แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามที่มันควรจะเป็น หึหึ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-01-2012 02:53:43
แล้วจะไปเที่ยวกานไหวมั้ยละนั้น 55555555 ><
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 05-01-2012 03:59:18
ไม่ต้องลงกฏ ก่อนลงนิยายทุกตอนนะ กฏลงแค่รีแรกของกระทู้ก็พอจ้า ลงครั้งเดียว ต่อไปก็ลงแต่เนื้อหาได้ตามปกติค่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 05-01-2012 07:42:50
พี่เป้นี่แรงดีจริงๆ o13 ปล.เรื่องสั้นมันราวๆ5000ตัวอักษรนะคะถ้าจำไม่ผิด แต่ถ้ากรณีขอพี่เป้นี่ต้องราวๆ50000 - 1000000 ตัวอักษรค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 05-01-2012 07:44:49
ขอบคุณค่ะ
 :o8: :-[
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 05-01-2012 11:35:13
อ้ากๆ เป้แกแรงมาก
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 05-01-2012 12:18:11
หึหึ
คู่นี้เค้าน่ารักกันตลอดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Huasia ที่ 05-01-2012 12:27:22
อีโรติครับปีใหม่
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 05-01-2012 14:10:00
จะไหวมั้ย ฮ่าาาา
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 05-01-2012 17:38:09
รบกวนมาต่อด่วนเลยค่ะ พี่เป้.....เริ่ดอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 05-01-2012 20:31:40
ปิงปองจะปีนถึงยอดภูกะดึงไหม
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: look_new ที่ 05-01-2012 20:45:21
เกือบเป็นเรื่อง== :sad4: :sad4:
 ดีแหละที่เป้มาก่อน :-[
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 05-01-2012 21:29:16
เป้นี่ หื่นได้ตลอดเวลาจริงๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 05-01-2012 23:02:11
เอือก.... :pighaun:
อรั๊ยยยย น่ารักมว๊ากกกกก
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 06-01-2012 01:00:37
เพิ่งได้มาอ่าน
ชอบเรื่องนี้ครับ สนุกดี
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC 18+
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 06-01-2012 02:45:42
จะขึ้นภูกันไหวไหมน่ะ ฮ้าๆๆ :laugh:

ปล.อยากให้ใส่วันที่ กับหน้า ที่อัปใหม่ด้วยนะ  จะได้รู้ว่ามาอัปรึยังแล้วก็อยู่หน้าไหน  จะได้หาได้ง่ายๆนะ

 :L2: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 11 แค่..รัก (ตอนที่ 3)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 06-01-2012 07:41:14
แล้วก็ยังไม่จบในตอนนี้รอตอนถัดไปนะคะ
ประมาณว่าจบไม่ลงอ่ะ ค่ะ
จบบทที่ 11 ยังมี บทที่ 12 นะคะ


บทที่ 11  แค่....รัก  (ตอนที่ 3)

9โมงเป๊ะ ๆ  ผมกับไอ้เป้ ก็หอบหิ้วสัมภาระที่เตรียมไว้ลงมาไว้ข้างล่าง
รอไอ้คุณชายกะไอ้คุณหนูมาตามนัด  แต่รอไม่นานเท่าไหร่
รถฟอร์จูนเนอร์สีดำของไอ้เอกก็มาจอดใต้คอนโดเป็นที่เรียบร้อย
ภายในรถได้บรรจุไอ้นัยที่ยิ้มแป้นหน้าบานมาด้วยอีกคน
ผมโบกมือเป็นสัญญาณ “ว่ากุอยู่ตรงนี้”  ให้ไอ้คุณชายมองเห็น
มันก็ขับรถตรงมาหาผมทันท่วงที   
(หึหึ  ถึงกุจะเตี้ยแต่กุก็มีประสิทธิภาพครับ  หมายถึงยังไหวอยู่
คือเรื่องเมื่อคืนใช่มั้ยครับ หลังจากผมโดนไอ้หล่อถูไถไปรอบนึง
แล้วมันไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ผมเลยยื่นคำขาดว่าถ้า มึงไม่หยุด
ไม่ต้องมานอนคอนโดกุ 1 อาทิตย์ นั่นแปลว่ามันจะต้องอด
1 อาทิตย์เช่นกัน  โอยกว่ามันจะฟัง ก็ไม่ใช่ง่าย ๆ วน ๆ เวียนๆ
ตามเนื้อตัวผมอีกสักพัก จนต้องตบกระโหลกหนา ๆ ให้
คำพูดตะกี้ซึมเข้าหัวมันบ้าง ถึงได้ยอมหยุด  หุหุ เหนื่อยใช่เล่นครับ)
พอไอ้เอกจอดรถเสร็จ ผมกับไอ้เป้ก็ขนของขึ้นรถทันที
แล้วค่อยขึ้นไปนั่งส่วนของผู้โดยสารปล่อยให้ไอ้เจ้าของรถ กะไอ้คุณหนู
เป็นสารถีในการนำเที่ยวครั้งนี้  เนื่องจากว่ามันนิสที่จะไปเอง ฮ่า ๆ
รถออกเดินทางจากกรุงเทพฯได้ไม่นาน บวกกับเพลงที่เปิดในรถ
เป็นแนวฟังง่ายๆ  สบาย ๆ เลยทำให้ผมก็รู้สึกง่วงจนทนไม่ไหว
(สาเหตุที่แท้จริงเนื่องจากว่า   อ่า...เป็นที่รู้กันครับ หึหึ ไม่ขอพูดนะ..เค้าเขินอ่ะ)
หัวเริ่มโงนเงน เอียงไปมาตามแรงเหวี่ยงของรถ ไอ้เป้เห็นมันคงรำคาญ
เลยจับหัวผมให้หนุนไหล่มัน เมื่อหัวไม่โยกคลอนผมเคลิ้มกำลังจะหลับ
ก็รู้สึกได้ว่าไอ้เป้มันก้มลงมาจูบหัวผมเบา ๆ
ผมปรือตาที่แทบจะลืมไม่ขึ้นมองหน้าไอ้เป้ ทำหน้ายู่ใส่มัน
แสดงอาการไม่พอใจ เพราะผมกลัวไอ้สองตัวหน้ามันจะเห็นเข้า
ไอ้เป้ยิ้มน้อย ๆ ทำปากพยักเพยิดบอก
“พวกมันไม่เห็นหรอก”  ก้มลงมาจะหอมแก้มผมอีกที
ผมสะบัดหัวหลบไอ้หล่อ  ทำหน้าบึ้ง แล้วพ่นลมหายใจแรง ๆ
ใส่มันไปอีกที  อย่างรำคาญ ไอ้หล่อยิ้มขำกับอาการขัดขืนของผม
เอื้อมมือมาตีหน้าผากผมเบา ๆ อย่างหมั่นไส้
“หึหึ  ..นอนไปเตี้ย  ไม่กวนแล้ว” มันว่า
เท่านั้นแหล่ะครับ ผมก็เข้าเฝ้าพระอินทร์ทันที กะว่างวดนี้ขอ 3 ตัว ฮ่า ๆ
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้  รู้แค่ว่าไอ้หล่อถูกไอ้หล่อ
แอบกอด แอบหอม แอบจูบบ้างเป็นระยะ 
(ชิส์ ...ไอ้โรคจิต กุยิ่งกลัว ๆ ว่าเพื่อนจะเห็น  = =’)
ผ่านไปหลายชั่วโมงเกือบ ๆ จะถึงโคราช ก็ได้ยินเสียงหล่อปลุกผม
“ปิงปองตื่น ..ตื่นครับ เตี้ย...เตี้ยตื่น” มันเขย่าตัวผมเบา ๆ
ผมค่อยลืมตาอย่างงัวเงีย กระพริบตาปริบ ๆ สมองยังไม่ทำงาน
“กินข้าวกัน” ไอ้หล่อว่า
“ร้านไหนดีอ่ะ” เสียงไอ้เอกตะโกนถาม
“เออ  แล้วแต่มึงอ่ะ กุร้านไหนก็ได้” ไอ้หล่อว่า
แต่ผมก็ยังกระพริบตาปริบ ๆ ไม่ตอบสนองใด ๆ
ไอ้หล่อชะโงกหน้าไปมองที่คนขับนิดนึง
เอื้อมมือมาจับหน้าผมให้เงยขึ้น ก่อนจะก้มลงกดจูบแรงลงที่ปากผม
สอดลิ้นหวานดูดกลืนลิ้นผมอย่างเร่าร้อน ผมตกใจแทบช็อค
ใช้มือดันไอ้เป้อย่างแรงให้ปล่อย แต่แรงมันเยอะกว่า
ยังดูดกลืนลิ้นหวานของผมอย่างเมามันส์
“กูว่ากินร้านนี้แหล่ะ  ...หิวแล้ว มึงจอดเลยไอ้เอก” เสียงไอ้คุณหนูสั่ง
“คร๊าบบบบบบบบบ ทราบแล้วครับคุณหนู” ไอ้เอกเอ่ยแซวขำ
เคลื่อนรถไปยังที่จอดหน้าร้านที่ว่าเตรียมจะจอด
ผมรัวกำปั้นทุบอกไอ้เป้ให้มันหยุด  ไอ้หล่อละปากกลืนน้ำลายลงคอหนัก
ไล้นิ้วมาเช็ดปากตัวเอง มองมายังผมด้วยสายตาหื่นกระหาย
“ห่า” ผมด่า แม่งทันที ตาสว่างเลยครับงานนี้ รีบเช็คปากตัวเอง
พยายามทำตัวให้เป็นปกติ (โอ๊ยยย...กุจะหัวใจวายตาย =.=)
“หึหึ ..ก้อมึงไม่ตื่นอ่ะ” มันอ้าง ยิ้มนิด ๆ ที่มุมปาง ยักคิ้วกวนตีนอีกสองทีให้ผม
“ปัง...ปัง” เสียงไอ้สองคนข้างหน้าปิดประตูลงจากรถเรียบร้อยแล้ว
“แกร๊กกกก” ไอ้นัย เปิดประตูแล้วยื่นหน้าเข้ามามองพวกผมตาเขียว
“คุยกันอยู่นั่นแหล่ะ จะแดกมั๊ย ข้าวอ่ะ เร็ว ๆ เลยกุหิว” ไอ้คุณหนู
อาละวาดอีกแล้วครับ ฮ่า ๆ ผมสองคนเลยรีบเผ่นลงรถ
ไปหาอะไรกินกันสำหรับมื้อเที่ยงตอน 11 โมงนิด ๆ ก่อนที่ไอ้ตัวดีจะหน้างอ
หลังจากที่ทุกคนกินอิ่มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“เห๊ย..กุว่าเราแวะไปเที่ยวังน้ำเขียวกันห่าง จากโคราชแค่ 90 โลเองอ่ะ
ยังไงเราก็ต้องปีภูกระดึงพรุ่งนี้ใช่ป่ะ” ไอ้คุณหนูเอ่ย
นี่เป็นคำถามหรือเป็นแค่แจ้งให้ทราบว่ะ ไม่เห็นจะมีคำว่า “มั้ย” เลย
แต่มันพูดขนาดนี้แสดงว่าไอ้คุณหนูมันได้ศึกษา
สถานที่ท่องเที่ยวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกผมมองหน้ากันยิ้ม ๆ
“อือ..ก็ไปดิ มากันขนาดนี้แล้วก็ต้องแวะเที่ยวหน่อย” ไอ้เอกครับ
ไม่รู้เป็นไรแม่งตามใจไอ้นัยตลอดอ่ะ ไม่เคยขัด
ส่วนผมเหรอครับจะกล้ามีปัญหา  ยังไงก็ได้อยู่แล้ว
(เพราะกุนั่งเฉย ๆ พวกมึงเป็นสารถีพากุเที่ยว  หึหึ)
“อืม  ก็ว่ากุดีอ่ะ มึงขับนะไอ้นัย” ผมสนับสนุนทันที
ส่วนไอ้เป้ก็แค่ทำหน้าพยักเพยิดเห็นด้วยไม่ออกความคิดเห็นใดๆ
“ได้อยู่แล้วว  สบายมาก ๆ คร๊าบเพื่อนๆ ฮ่า ๆ” ไอ้คุณหนูยิ้มอารมณ์ดี
“แต่มึงต้องช่วยกุขับนะถ้ากุเหนื่อย”มันหันไปสั่งไอ้คุณชาย
เป็นคุณชายซะเปล่าอยุ่ใต้อาณัติไอ้คุณหนูตลอด  ฮ่าๆ
นี่หล่ะข้อดีของการตามใจไอ้คุณหนู คือ พวกผมนั่งเฉย ๆรอแค่
มันพาไปนี่แหล่ะ สบ๊ายสบาย 
จากนั้นพวกเราก็ขับรถไปโคราช แค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึง
เพราะเคยมากันครั้งหนึ่งตอนอยู่ปี 1 ก็ 2 ปีที่แล้วอ่ะ  คิดถึงเหมือนกันคับ
เราตะเวนเที่ยวไร่องุ่น โรงเพาะเห็ด อุทยาน ฟาร์มกล้วยไม้
ทุ่งทานตะวัน ร้านกาแฟ Cup of Love จิมทอมป์สันฟาร์ม
จบทริปวังน้ำเขียว พวกเราก็ถ่ายภาพที่ระลึก และระทึก
กันไว้มากมาย ทั้งฮา ทั้งหล่อ และแบบน่ารัก ๆอย่างผม
(หึหึ ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยกุ ^___^ )
ประมาณ 4 โมงเย็น พวกผมก็เดินทางมาถึงชัยภูมิ
เลยแวะไปถ่ายภาพร่วมกับมอหินขาว ส่วนดอกกระเจียว
ไอ้คุณหนูมันบอกไม่แน่ใจว่าบานเมื่อไหร่ไปดูหินกันดีกว่า
(มันว่างั้นแหล่ะครับ เพราะก็ค่อนข้างเย็นพอสมควร = =)
พวกเราเดินทางต่อไปถึงจังหวัดเลย ประมาณ 6โมงครึ่ง
แวะหาข้าวเย็นทานเสร็จ ก็ขับรถตรงไปมาถึงที่พักตอน 2 ทุ่มครึ่ง
เราเลือกพักที่เป็นสไตร์แบบบ้าน ๆก็ได้ที่นี่ครับ
Baan Rai Jit Thaboon มีแค่ 8 หลัง แต่ไอ้เอกมันจองไว้
2 หลัง มึงเทพไปป่ะเอก  ...จองได้ทัน ได้ไงวะ
(จริง ๆ แล้วเหลือสองหลังสุดท้ายตะหาก เพราะมีคนยกเลิก ฮ่า ๆ)
แน่นอนผมกะไอ้เป้พักด้วยกัน ส่วนไอ้นัยกะไอ้เอกก็แยกไปพักอีกหลัง
ผมขนเป้สะพายหลังไปวางไว้ในห้อง ก่อนจะตรงไปอาบน้ำทันที
“เดี๋ยวดิ รอกุด้วยปิงปอง” ไอ้เป้ครับ มันหยิบรีบผ้าเช็ดตัว แล้ว
วิ่งตามเข้าห้องน้ำอย่างไว  ผมรีบอาบน้ำอยากจะรีบนอนเพราะต้อง
เก็บแรงไว้ไปปีนภูกระดึงพรุ่งนี้เช้า  แต่ไอ้นี่มันหื่นอันลิมิตจริง ๆ ครับ
“มา เดี๋ยวถูสบู่ให้” มันว่า ยิ้มหวานให้ผม แววตานี่นะ 
แพรวพราวไปถึงไหน ว่าแล้วมันก็เริ่มบรรเลงเพลงสบู่
ถูน่ะ ถูให้จริงคับ แต่มือมันซนอ่ะ เดี๋ยวจับนั่นจับนี่
เค้นตรงนั้น เค้นตรงนี้ โดยแฉพาะจุดอ่อนไหว ตอนนี้มัน
เข้ามาประกบหลังผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ซุกตัวถูไถกับตัวผมไปมา จมูกเอย ปากเอยไซร้ต้นคอผม
สองแขนแทรกมาด้านหน้าตัวผม มือหนึ่งนวดเฟ้น
เม็ดสีจนแข็งตึง อีกมือไล่วนอยู่หน้าท้องจนผมเผลอเกร็ง
“ไม่เอา เป้ พรุ่งนี้ปีภู” ผมปรามมัน ไม่รู้จะฟังมั้ย
“อืมม กุก็ไม่ได้ทำไรนี่ ......ถ้ามึงไม่เต็มใจอ่ะ” ไอ้หล่อโยกโย้ครับ
ผมปัดมือมันออก แต่แม่งเป็นปลาหมึกมาเกิดครับ
ปัดเท่าไหร่ก็ไม่หมด เหมือนมีสักสิบมือ แต่ผมก็รักษาชัยภูมิของผม
ได้จนอาบน้ำเสร็จ รีบชิ่งหนีออกจากห้องน้ำ ไอ้เป้เดินตามออกมา
หน้ามุ่ยเล็ก ๆ ผมรีบแต่งตัวแล้วไปนอนครับ
ไอ้เป้มันแต่งตัวบ้าง ทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ หันหลังให้ผม
(หึหึ  สงสัยจะงอน ............กร๊ากกกก น่ารัก เชียวนะมึง)
ผ่านไปสักพักมันก็ยังไม่ยอมกอดผมอย่างที่เคยกอด นอนหันหลัง
ไม่สนใจผมเลย (อ๊ะ.........ง้อนิดนึงก็ได้ วะ)
ผมพลิกตัวตะแคง เอื้อมมือไปกอดไอ้เป้จากด้านหลัง
มันเอามือมาจับแขนผมออกเบา ๆ แล้วนอนต่อ
ผมเอื้อมมือไปกอดมันใหม่ แล้วมันก็เอาออกอีก
ผมดึงตัวมันให้หันมาหาผม
“ไรเนี่ย  งอนไรหนักหนาวะ” ผมว่า
มันหันมามองผมด้วยหางตานิดนึง ก่อนจะทำท่าพลิกตัวกลับ
แต่ผมเอาตัวทับมันไว้  แม่งไม่ยอมหันมามองผมเลยครับ
“งอนไรอ่ะ มึงอ่ะ  ...เป้มองกุก่อน” ผมเอามือดันคางมันให้หันมามองผม
“ป่าว  ....กุง่วง นอนเถอะ” มันว่า หน้าตาไม่ยิ้มแย้ม แถมบึ้งตึง
ไอ้หล่อทำท่าจะพลิกตัวกลับอีก มันเอื้อมมือมาดันมือผมที่จับคางมันไว้
เห้ออออ ผมอยากจะถอนหายใจยาว ๆ ครับ
เพราะไอ้หล่อมันไม่เคยโกรธผมเลย แล้วผมจะง้อยังไงเนี่ย
(ปกติ กุโกรธอยู่คนเดียวนะ  มึงลืมไปป่ะ)
และเท่าที่สมองอันน้อยนิดของผมจะคิดได้ ผมกดจูบเบา ๆ
ลงที่ปากไอ้เป้ มันยังไม่สนใจเฉตาไปทางอื่น
คราวนี้ผมกดจูบหนัก ๆ ลงบนปากมันอีกครั้ง แทรกลิ้นหวาน
ไปชิมลิ้นสาก ๆ มันมองหน้าผมนิ่ง ๆไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
ผมหยุดมองหน้าเชี่ยเป้ ที่ยังคงนิ่งเริ่มโมโห
(ไอ้ห่านี่...นิ เดี๊ยะ ๆ เจอกุ นึกด่าแม่งในใจครับ)
ผมกดจูบลงไปใหม่ทั้งเร่าร้อนและดูดดื่ม
วาดมือไล้ตามตัวไอ้เป้ นวดเฟ้นเม็ดสีอย่างมันมือ
“อืมมมม” ไอ้เป้ครางเสียงหวาน  (หึหึ นึกว่าจะแน่)
ผมยิ้มกริ่มอยู่ในใจ ละจากปากหวาน ๆ ของมัน
ไล่ขบติ่งหู ลิ้นร้อน ๆ ระไปตามใบหูไอ้เป้
“อ่า...ปิง..ปอง”  ไอ้เป้ครางน้ำเสียงขาดช่วง
มือมันเริ่มไล้ไปตามตัวผม ผมซุกไซร้ไปตามซอกคอหอม ๆ
ของมัน กลิ่นสบู่อ่อน ๆ ลอยอบอวน จนชวนสูดดม
“อืมมมม” ไอ้เป้ครางหวาน พลิกตัวทีเดียว
ก็กลายเป็นผมที่อยุ่ใต้ตัวมัน มันกดจูบเร่าร้อน และหื่นกระหาย
บดริมฝีปากสาก ๆ ขยี้ริมฝีปากผมอย่างรุนแรง สอดลิ้นร้อน ๆ
ควานหาลิ้นหวาน ๆ ในปากผม ชิมไปทั่วทั้งปาก
“อืมมมมมมมม อ่า เป้” กลายเป็นผมที่ครางกระเส่า ลมหายใจขาดช่วง
ไอ้เป้ละปาก ใช้จมูกซุกไซร้ซอกคอหอม ทั้งรุนแรง และรวดเร็ว
สองมือของมันลูบคลำไปทั่วไล่ถอดเสื้อผ้าผมและของตัวเอง
อย่างเร่งรีบ เหมือนไม่ทันใจ จนเราทั้งคู่เปลือย เปล่า
ริมฝีปากสาก ๆ ไล่กดจูบไปทั่วตัวผม ก่อนจะลากลิ้นหวาน ๆ ของมัน
ดูดกลืนเม็ดสีที่แข็งตึงของผม
“อ่าเป้...  อืมม   อย่า  พรุ่งนี้ อืมมมม” ผมห้าม แต่ไอ้เป้กดจูบเร่าร้อน
ของมัน เพื่อปิดปากผม
“อ๊ะ .........เปปปปปปป้” ผมครางเสียววว เสียการควบคุมทั้งหมดที่มีอยู่
เมื่อไอ้หล่อคลอบปาก ชิมไอ้ติมแท่งร้อนที่ตื่นเต็มตัว ลิ้นสาก ๆ ไล้เลีย
เพิ่มความร้อนให้ไอติมแท่งที่ว่า ปากหนาดูดกลืน ไอ้ติมร้อน
จนผมเกร็งกระตุก
“อ๊ะ..... อ๊ะ.......อือออออออ”  ผมปล่อยน้ำรักให้ไอ้เป้ได้ชิม
ริมฝีปากสาก คลอบไอ้ติมร้อนทั้งแท่งก่อนจะดูดแรงๆ ค้างไว้
ค่อย ๆ ลากถอนปากออก
“อ่า......เป้  ซีสสสส” ไอติมร้อนที่พึ่งพ่นพิษเสียวสะท้าน
จนผมเผลอจิกไอ้เป้อย่างลืมตัว ผมนอนหอบหายใจหมดแรง
มองดูไอ้หล่อเดินไปที่กระเป๋าเพื่อหยิบอะไรบางอย่าง
ผมหลับตาอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะสัมผัสได้ถึงเจลเย็น ๆ
ที่ป้ายลงมาตรงด้านหลัง ไอ้เป้นวดคลึงอยู่สักพัก
ก่อนจะสอดแท่งร้อน ๆ ของมันเข้ามา
“อ๊ะ..อ่า” ผมกะไอ้เป้ครางพร้อมกัน ผมสะดุ้ง แต่มันเสียวครับ
“อืมมมมมม ปิงปองคร๊าบ” ไอ้เป้พูดเสียงแหบพล่า
ด้านล่างขยับไวจนแทบหายใจไม่ทัน
“อ๊ะ...เป้ .. ปะ ..เป้” ผมร้องเสียงหลง
“อืมมมม  อ๊ะ ปิง..” ไอ้เป้กัดปากตัวเองแน่น กระแทกแรง ๆ สองสามที
ก้มลงมาจูบผม เกร็งกระตุก ก่อนจะพ่นพิษเข้ามาในตัวผม
มันค่อย ๆ ถอนแท่งร้อนออกจากตัวผม ทิ้งตัวลงมานอนหอบข้าง ๆ
ก่อนจะดึงผมไปกอด  กดจูบลงที่แก้มผมอีกครั้ง
ผมมองไอ้หล่อที่หน้าแดงเพราะเลือดที่ฉีดพล่านไปทั่วร่าง
อยู่นานจนมันสงสัย
“มองไรครับ ...ที่รัก”  มันว่า พลางกดจูบเบา ๆมาที่ปากผม
“ทำไมมึงต้อง ทำบ่อย ๆขนาดนี้ด้วยวะ” ผมถามด้วยความสงสัย
เพราะแทบทุกวัน  เอ่อ จริง ๆ แล้วน่าจะทุกโอกาสที่ทำได้มากกว่า
ไอ้หล่อจะแสดงความต้องการของมันออกมาอย่างชัดเจน
ตลอดเวลา จนผมหล่ะหาเรื่องเลี่ยงแทบไม่ทัน 
(ฮ่า ๆ  กุเหนื่อยบ้าง ไรบ้างดิวะ  เชี่ยนี่)
มันหันมามองตอบผมยิ้ม ๆ  ลูบไล้ที่แก้มผมบาง ๆ
“หึหึ ก็ไม่มีไรนิกุก็แค่...รักมึงอ่ะ” มันว่านัยตาหวานหยาดเยิ้มส่งมาที่ผม
ผมได้แต่ก้มหน้างุด อายยไปตามระเบียบ แอบเขินเวลามันมองมา
(หึหึ ทำไมหัวใจต้องแอบพองโตด้วยวะ  แค่มันพูดแค่นี้
กร๊ากกกก  ตูต้องบ้าไปแล้นนนนนน)
ไอ้หล่อหัวเราะเบา ๆ ดึงผมไปกอด
“ป่ะไปล้างตัวกัน” มันว่า ผมเดินตามไปอย่างว่าง่าย
ไม่มองหน้าหรือสบตามัน ก้มหน้าอันแดงเถือก
งุด ๆ ตามเดิมมันไป ไอ้เป้มันล้างตัวเองเสร็จก็มาล้างให้ผม
ริมฝีปากมันยกยิ้มอยุ่ตลอดเวลา เรากลับมานอนที่เตียง
ไอ้หล่อรั้งตัวผมไปกอดแน่น ๆ หอมเข้าที่ซอกคอ
“ป่ะนอนได้แล้วครับที่รัก เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีแรงนะ” มันว่ายิ้ม ๆ
ผมหันไปส่งสายตามองมันค้อน ๆ
“เพราะใครหล่ะ” ผมว่า  มันหัวเราะชอบใจ
“เพราะเป้คร๊าบบบบบบบบบ”
---------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 06-01-2012 09:17:21
เอ่อ นะ    น่ารักดมากอ่ะ เป้ได้ใจเราไปเต็มๆเลยนาย อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 06-01-2012 09:42:46
หืมมม ทุกเวลาจริงนะคุณพี่คะ
อย่ามากนักนะ เืพื่อนจะขึ้นภูไม่ไหว อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 06-01-2012 09:44:17
สุดยอด ท่านพี่เป้ร้อนแรงสุดๆ o13 ปล.อย่ารีบจบนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 06-01-2012 13:00:59
เป้ทําได้ทุกเมื่อ ท่ามีโอกาส 5555
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 06-01-2012 13:33:44
เป้หื่นที่สุดในสามโลกกกกกกกกกกกกกกก

ปิงปองคงเหนื่อยแย่.......หรือจะชอบ อิอิ

อย่าลืมมาต่ออีกนะค๊าฟฟ รอเหมือนเดิมเล๊ยย^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 06-01-2012 14:36:32
คู่นี้หวานได้ใจ จะปีนภูไหวไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 06-01-2012 14:41:20
ร้อนแรงได้ตลอดคู่นี้ อิอิ แต่เราก็ชอบ
อย่าเพิ่งจบนะคะ ขอหวานๆอีกเยอะ เพื่อนก็ยังไม่รู้นิใช่มั้ย
เป้น่ะเพลาๆบ้างนะ ได้ข่าวว่าพรุ่งนี้จะขึ้นภูนี่ ปิงปองไม่ไหวล่ะแย่เลย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 06-01-2012 15:58:11
เป้หื่น แต่คนอ่านก็ชอบนะ
เหมือนว่าคุณหนูกับคุณชายเค้าจะมีซัมติงกันมั้ย
ตามอกตามใจกันเหลือเกิน :jul3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 06-01-2012 19:27:32
อยากอ่านต่ออ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 06-01-2012 21:40:57
 :L2:  :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 06-01-2012 22:30:24
ทำอย่างอื่นบ้างก็ได้นะคู่นี้ อย่าหมกมุ่นมาก
พรุ่งนี้ปีนภูไม่รอด จะขำไม่ออกนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 07-01-2012 00:46:40
เป้ทุกที่ทุกเวลา 555 ปิงปองเหนือยเเย่เลย ิอิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-01-2012 01:20:47
เป้หื่นมากอ่ะ ระวังจะไม่มีแรงเอานะพรุ่งนี้่อะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 07-01-2012 01:30:42
 :o8: น่ารักอ่ะ อยากอ่านต่อแล้วอ่าาา
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 07-01-2012 09:11:04
รอก่อนนะคะ  ยังแต่งไม่เสร็จอ่ะ  หึหึ
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 07-01-2012 09:51:26
น่ารักกกกกก

เป้เอาแต่ใจ

ปิงปองก็ตามใจ :z1:

 :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 07-01-2012 12:25:41
 :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 07-01-2012 12:49:12
จะปีนไหวไหมเนี่ย :impress2: :-[
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 07-01-2012 17:16:43
มารอเช่นกันครับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 1) 8/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 08-01-2012 18:52:10

บทที่ 12  ภูกระดึง (ตอนที่ 1)


เช้าวันรุ่งขึ้น พวกผมทั้งสี่คนกินอาหารเช้าที่
ทาง Baan Rai Jit Thaboon จัดไว้ให้
ก็ไม่มีอะไรมากครับ อาหารเช้าที่มีให้เราคือ
ข้าวต้มกุ้ง+ขนมปัง+กาแฟ/ไมโล+ไข่ดาว +เนย/แยม
คือประมาณว่าถ้าใครไม่อยากทานข้าวจะเลือกทาน
แต่ขนมปังไข่ดาว+กาแฟ ก็ได้ครับ เจ้าของที่พักเป็นกันเองมาก
หลังจากท้องอิ่มกองทัพสี่กุมารก็พร้อมจะเคลื่อนที่จากที่พัก 7 นาฬิกา
สารถีสุดหล่อวันนี้เป็นไอ้เอกครับ เมื่อวานนี้ไอ้นัยขับแทบจะทั้งวันแล้ว
มันเลยมอบหน้าที่ให้ไอ้คุณชายหล่อ ขับมาได้ประมาณ 20 นาทีก็ถึง
ทางขึ้นภูกระดึงที่เป็นเป้าหมายครับ
(เอ่อที่นานเพราะมีการแวะถ่ายรูประหว่างทาง  ไอ้คุณหนูจะแวะกินหนมบ้าง ฯ)
ไปถึงไอ้เป้เป็นคนจัดการเรื่องค่าขึ้นภูกระดึง+ค่ากางเต็นท์+ค่าสัมภาระ
พวกเราจ้างลูกหาบขนเต็นท์ขึ้นไปให้ แล้วการเดินทางก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ
(หึหึ  ว่าแต่แค่ปีเขาทำไมกุภาคซะเหมือนต้องเข้าไปในแดงมหัศจรรย์เลย )
ง่าย ๆ ครับ แค่มองไปเห็นหินสกรีนลายรูปคนปีนเขา +คำว่าทางขึ้นเขา
ตัวเบ้อเริ่มเราก็เดินไปตามทางนั้นแหล่ะง่ายมั้ยครับ  ฮ่า ๆ
 พวกผมเดินไปเรื่อย ๆ ไปถึงจุดที่เรียกว่า “ซำแฮก” นี่ยังแค่ 1/3 ของระยะทางทั้งหมด
ก่อนจะถึงหลังแปลทุกคนยังอาการปกติครับ ยกเว้นผมที่นอกจากจะ
ขาสั้นกว่าเพื่อน ๆ แล้ว :z3: ยังขาสั่นแบบมีสาเหตุด้วย (ง่ะกุว่าแล้วไอ้เป้)
ไอ้นัย ไอ้เอก ไอ้เป้ เดินนำหน้าผมไปก่อนแล้วครับ มีผมที่รู้สึกว่า
เหนื่อย แค่ก็ค่อยปีนตามไปเลื่อย ๆ โดยมีพวกมันหันมามองหาผม
เป็นระยะ ๆ ไอ้เป้เดินลงมาหาผม ไอ้นัย กะ ไอ้เอกก็หยุดหันมามอง
“ไหวมั้ยครับ” ไอ้เป้ถาม
“เออ ...ไหวป่ะวะเตี้ย” ไอ้นัยตะโกนตามมาอีก
“ปิงปองถ้าไม่ไหว ให้กุถือของให้ก็ได้นะ” ไอ้เอกผู้แสนดี
“เออ ...ไม่เป็นไร กุขาสั้นมึงเดินไปก่อนเลยเดี๋ยวเจอกันหลังแปล” ผมว่า
ตะโกนตอบไอ้คุณหนู กะ คุณชาย (ส่วนมึงไอ้เป้ไปกะกุ  หุหุ)
พร้อมนัดจุดนัดพบไม่ต้องให้มันเสียเวลา เดิน ๆ หยุด ๆ
หันมามองผมเป็นระยะ  (กุกดดัน พวกมึงไปเถอะเดี๋ยวกุไปเอง ฮ่า ๆ)
“ได้  งั้นพวกกุไปก่อนเดี๋ยวเจอกันหลังแปลนะเตี้ย” ไอ้นัยตอบ
หันมามองไอ้เป้
“มึงอ่ะ” ไอ้นัยว่า
“พวกมึงไปก่อน กุไปพร้อมกับไอ้ปิงปอง” ไอ้เป้ตอบ
ว่าแล้วไอ้สองตัวก็เดินต่อโดยไม่สนใจผมอีก  ฮ่า ๆ
“ไหวมั้ย...ให้อุ้มป่ะ” ไอ้เป้ แซวครับ
“มะเหงกนิ” ผมว่า  ไอ้หล่อหัวเราะเบา  ๆ
“มานิ กุถือให้” มันว่า พลางดึงเป้สัมภาระออกจากหลังผม
ผมยอมแต่โดยดี (หึหึ กุจะได้ไม่หนัก กร๊ากกกกกกก)
“ขอโทษนะครับ...ยังเจ็บอยู่มั้ยเตี้ย” ไอ้หล่อกระซิบ :impress2:
ผมหันไปมองมันด้วยหางตา งอน ๆ นิดหน่อยแต่ไม่มาก
“กุบอกแล้วไม่ฟัง ไม่ให้ทำก็โกรธกุ” ผมว่าค้อน ๆ
“คร๊าบ ๆ  เป้ขอโทษครับ ก็ปิงปองน่ารักเองนิ” มันว่ายิ้มกริ่ม
“กูหล่อออออเว่ย” ผมเถียง
“เออ....มึงหล่ออออ พอใจยั๊ง ฮ่า” มันว่าขำผมท้องขดท้องแข็ง
(ชิส์  อย่าให้สาว ๆ มาใกล้กุนะ จะจีบให้ดู)
ผมกับไอ้เป้ค่อยเดินตามไอ้นัยกะไอ้เอกขึ้นภูไป  เราเดินไปเรื่อย ๆ
ส่วนผมพอไม่มีสัมภาระก้รู้สึกดีขึ้นมาก ลดแรงกดในการก้าวขาขึ้น
ขาที่สั่น ๆ ก็ลดน้อยลง ปีนได้สะดวกมากขึ้น 
กว่าจะมาถึงหลังแปลก็ใช้เวลาร่วม ๆ  6 ชั่วโมง หนักไปกับการเถลไถล
ถ่ายภาพซื้อของกิน หยุดพัก บ้างไม่ได้เร่งรีบอะไร  เจอไอ้เอกกะไอ้นัย
นั่งรออยู่ที่หลังแปลเรียบร้อยแล้ว
“มึงถึงนานยังอ่ะ” ผมเอ่ยถาม  แต่เห็นไอ้คุณหนุไม่ได้บ่นโวยวาย
ตอนที่ผมมาถึง ก็แสดงว่าพวกมันคงรอไม่นาน
“ไม่นานอ่ะ  พึ่งถึงเหมือนกัน ....  พาลิงไปถ่ายรูปกะต้นไม้อยู่” ไอ้เอกบอกขำๆ
ไอ้คุณหนูไม่ได้เถียงตอบยังทำหน้าระรื่นต่อไป ฮ่า ๆ :z2:
“กุรอมึงคนเดียวนั่นแหล่ะ มา ๆ มาถ่ายรูปกัน” ไอ้นัยว่า พลางลากผมกะไอ้เป้
ให้เดินตามไปนั่งเรียงกันใต้ป้าย ไอ้เอกตั้งขากล้องเรียบร้อย  ก็ตามมานั่งข้าง ๆ
กดรีโมทถ่ายภาพ อยู่หลายภาพ เปลี่ยนที่นั่งบ้าง เปลี่ยนท่าบ้าง
กระโดดลอยในอากาศบ้าง ฮา สุด ๆ อ่ะ แล้วลากขาเดินต่อไปที่พักอีก 3 กม.
ตอนนี้ผมเอาสัมภาระมาถือเองแล้วหลังจากไอ้เป้ช่วยถือระหว่างขึ้นเขา
ไปถึงที่พัก ก็ไปขอรับเต็นท์ที่จ้างลูกหาบให้ขนมา เอากาง
ผมกับไอ้เป้ ช่วยกันกางเต้นท์ ใกล้ ๆ กับเต็นท์ ไอ้นัยกะไอ้เอก
เราเว้นที่ว่างสำหรับก่อกองไฟ กว่าจะกางเต็นท์เสร็จก็ 4 โมงเย็นเข้าไปแล้ว
“หิวอ่ะ.....กุหิวแล้ว”   :เฮ้อ:ไอ้คุณหนูพูดหน้ามุ่ย หันไปบอกไอ้คุณชายครับ
(ตอนปีนเขาหน้าตามึงยังลั่นล้าอยู่เลย  ฮ่าๆ ตอนนี้ทำงอแง)
“ป่ะงั้นไปกินข้าวกัน” ไอ้เอกว่า  หันมาถามพวกผม
“พวกมึงอ่ะ”
“ไปดิ  กุก็หิวเหมือนกัน”  ผมว่า
“ป่ะ...งั้นไปกัน” ไอ้เป้หันมากอดคอผม เดินตามไอ้เอกไอ้นัยไป
“กอดไมอ่ะ เอาออกดิ หนักอ่ะ”  ผมว่างอน ๆ จริงๆ มันดูประเจิดประเจ้อไปป่ะ
“เอ๊า...โทษทีครับนึกว่าที่วางแขน หึหึ” ไอ้เป้ขำ
“ห่า  ..อย่าให้กุสูงแล้วกัน กุจะวางบนหัวมึงเลย” ผมด่ากลับ
“เหรออออออออ” มันลากเสียงซะยาว แล้วเอามือขยี้หัวผม
พอมาถึงร้านข้าว (อยู่ใกล้ ๆ ที่พักครับ)
“เอากระเพราไก่ ไม่เผ็ดครับ” คุณหนูสั่ง ส่งยิ้มหวานให้แม่ค้า
ที่ตอนนี้แทบจะละลาย เพราะแววตาช่างอ้อนของมันครับ
หึหึ ไอ้เอกเห็นแล้วยอมได้ที่ไหน มันเคยบอกว่า
ทำยังงี้เหมือนหักหน้ามันไม่ยอม ฮ่า ๆ พวกมันชอบแข่งกันจีบสาว
“คนสวยครับ  พี่ขอกระเพราหมูเผ็ด ๆ ครับ”  ไอ้เอกว่า
มันพูดเสียงหล่อ ส่งสายตาคม ๆ ไปที่แม่ค้า ตาไม่กระพริบ
(น้องเค้าน่าประมาณไม่เกิน20 เห็นจะได้ ผิวขาว น่ารักดี  อ่ะครับ)
จนน้องเค้าหน้าแดงแปร๊ดดด   ก้มงุด ๆ อายไปแล้ว  ฮ่า ๆ
เลือกเลยครับระหว่าง คุณหนูหล่อ+ขี้อ้อน กับ คุณชายหล่อคม+สุภาพ
“ค่ะ” น้องเค้าก็ยิ้ม ๆ รับออเดอร์ครับ แล้วเลี่ยงหันมามองผมสองคน
“พี่ขอกระเพราทะเลครับ” ผมบอก
(ในเมนูมันมีอ่ะ   อย่าพึ่งว่าปิงปองนะครับ)
“2 เลยครับน้อง พิเศษทั้ง 2 จานเลยนะ”  ไอ้เป้สั่งต่อ ก่อนจะหันมากระซิบผม
“บำรุงเยอะ ๆ จะได้หายไว ๆ ครับ” มันว่ายิ้ม ๆ
ส่วนไอ้สองตัวนั่น ก็มองเขม่นกันอยู่นั่นแหล่ะ ฮ่า ๆ แค่ฮา ๆ ครับ
พวกมันทำประจำ ก่อนจะแข่งหันไปส่งสายตายิ้มหวานให้น้องเค้าอีก
เล่นเอากว่าจะได้กินน้องเค้าจับเครื่องปรุง ผิด ๆ ถูก ๆ เลยอ่ะ
(นี่ถ้ากุท้องเสีย กุโทษพวกมึงสองคนนี่แหล่ะ  หึหึ)
หลังจากกินเที่ยง+เย็นในมื้อเดียวกันแล้ว พวกผมก็กลับไปพักที่เต็นท์
เย็นนั้นไปก็ได้ไปไหนหรอกคับ นั่งกินเบียร์ นั่งผิงไฟ และคุยกันที่เต็นท์
ที่ภูกระดึงกลางคืนบรรยากาศดีมากครับ
หลังสามทุ่มที่นี่เค้าจะปิดเครื่องปั่นไฟ ดังนั้นแสงที่เหลืออยู่มีเพียง
กองไฟกองเล็ก ๆ แก้หนาว ท้องฟ้ากว้างใหญ่
ถูกประดับประดาด้วยดวงดาว พราวแสงนับร้อยนับพันดวง
“สวยว่ะ”  :L2: ผมเอ่ยขึ้น ตอนนี้พวกผมสี่คนปูเสื่อใกล้ เต็นท์
นอนเรียงเป็นแผง ไอ้เอก ไอ้นัย ผม และไอ้เป้ ห่มผ้าห่ม
ผืนเดียวกัน รอบ ๆ ตัวมืดมิด เหลือเพียงแสงไฟน้อย ๆจากกองไฟ
ต่างคนต่างจ้องไปที่ท้องฟ้ากว้างตรงหน้า ตาไม่กระพริบ
“อืมม  ถ้ากุทำได้กุอยากมาที่นี่ทุกปี มานอนมองดาวสวย ๆ
ธรรมชาติที่สวยงาม กับพวกมึงอ่ะ” ไอ้คุณหนูว่า
“ถ้ามึงอยากมาก็มาดิ  กุมากับมึงทุกปีได้อยู่แล้ว” ไอ้เอกว่า 
ยื่นมาลูบหัวไอ้ขี้อ้อน เพราะบางทีไอ้นัยจะอ่อนไหวเรื่องเพื่อนเป็นพิเศษ
“ห่า ... อย่ามาทำซึ้ง มึงกะพวกกุอ่ะ ก็เป็นเพื่อนกันตลอดชีวิตน่ะแหล่ะ” ไอ้หล่อว่า
พลิกตัวมาทางผม ก่อนจะยื่นมือข้ามไปขยี้หัวไอ้คุณหนู
(มีแอบเนียน ๆ เอาจมูกมาโดนแก้มผม และแอบกุมมือผมใต้ผ้าห่ม)
“ชิส์...เชี่ยนี่ หัวกุยุ่งหมด  หมดหล่อเลยกุ” มันว่า พลางเอามือจัดทรงผมยิ้มๆ
แล้วพวกผมก็ขำกันไป เลิกซึ้งครับขุดเรื่องขายหน้าของแต่ละคนมาเผาซะงั้น
มีความสุขจริงๆ บรรยากาศที่สวยงาม กับเพื่อนที่ถูกใจ และกับคนที่....รู้ใจ
(หึหึ ...เขินอ่ะ)  คุยกันไป คุยกันมาจนดึก คิดว่าน่าจะประมาณ 5 ทุ่มได้
มันหนาวจนทนไม่ไหวครับ เลยแยกย้ายกันไปนอน
ผมกับไอ้เป้นอนเต็นท์ที่เตรียมมาครับ เป็นเต็นท์ขนาด 3-4 คน
อากาศข้างนอกหนาวจริง ๆ หนาวยันมาถึงข้างใน จนตัวผมสั่นเล็ก ๆ
“หนาวมั้ย” ไอ้เป้ที่นอนกอดผมอยู่ถามขึ้น
“อืม  หนาวดิ  แต่พอทนได้อ่ะ”  ผมว่า ทั้งที่ตัวยังสั่นนิด ๆ
มันถอดเสื้อผ้าตัวเองออกหมดเหลือเพียงบอกเซอร์ ผมหันไปมองหน้าเหวอ
(อะไรมึงจะหื่นขนาดนั้นเนี่ย  สงสารกุบ้างงงงงงงง) :serius2:
“เป้ ..กุเหนื่..” ผมพูดยังไม่จบประโยค
“ครับ ไม่ทำอะไรหรอก  สัญญาเลย หนาวไม่ใช่เหรอ
อย่างนี้จะอุ่นกว่า  ถอดเสื้อผ้าสิ” มันว่าสายตาดูเป็นห่วงผมอย่างเห็นได้ชัด
ไม่แพรวพราวหรือมีเลศนัยใด ๆ ทั้งสิ้น ผมมองมันนิ่ง
แล้วก็ตัดสินใจถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่บอกเซอร์เหมือนกัน
ไอ้เป้ดึงผมไปกอดหน้าผมซุกอกมัน จมูกเย็น ๆ ของผมซุกโดนอกร้อน ๆ
ร่างกายที่เบียดกัน   ทำให้ผมอบอุ่นมาทันที
“ดีขึ้นมั้ยครับ” ไอ้หล่อถาม กดจูบเบา ๆ  ที่หัวผม
“กุมียานะ  จะกินกันไว้ก่อนรึเปล่าเผื่อเป็นไข้
ขอโทษนะปิงปอง กุไม่ดีเองที่เอาแต่ใจอ่ะ
ไม่งั้นวันนี้มึงคงไม่เหนื่อยขนาดนี้หรอก
แถมยังไม่สบายอีก  ขอโทษนะครับ”  ไอ้หล่อว่ากอดผมแน่น
ทำไมไม่รู้ยิ่งมันห่วงใยผมเท่าไหร่ ทำไมผมต้องรู้สึกดี
ขนาดนี้นะ  ได้แต่อมยิ้มหน้าบาน เขินอย่างบอกไม่ถูก
ทำไมถึงอยากจะให้มันมองแต่ผมก็ไม่รุ้ อย่างให้มันสนใจแค่ผม
สำหรับผมแค่มีมันอยู่ข้าง ๆ ก็พอแล้ว
“อืม... มึงอย่าทำอย่างนี้อีกนะเดี๋ยวกุไม่สบายอีก
อยากกอดกุ กุก็เข้าใจนะ กุก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน
แต่ว่าบางครั้งมึงก็อดทนบ้าง ..  ถ้าไม่จำเป็นกุก้อ...
เอ่อ  ไม่ได้อยากห้ามมึงหรอก”  ผมพูดเสียงอ้อมแอ้มตอนท้าย
รู้สึกเขินพอพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา หน้าแดงอย่างช่วยไม่ได้
ผมกอดไอ้หล่อแน่นขึ้นอีก ไม่อยากให้มันเห็นหน้าอาย ๆ ของผม
“คร๊าบบบบ  ต่อไปกุจะระวังนะปิงปอง ขอโทษจริงๆ”
ไอ้เป้ลูบหัวผมเบา ๆ อีกที
“งั้นกินยาก่อนนะครับ กันไว้ก่อน” มันเอื้อมไปหยิบยาในเป้บนหัว
พร้อมเอื้อมไปหยิบน้ำส่งมาให้ผม  ผมเงยหน้าขึ้นอ้าปากเหมือนลูกนก
ที่รออาหารจากแม่ อ้อนไอ้หล่อ มันยิ้มขำส่ายหัวหน่อย
ก่อนจะเอายาใส่ปากแล้วยื่นขวดให้ผมดูดจากหลอด
“อืมมมม  ขมอ่ะ” ผมเบ้หน้า แลบลิ้นทันที
“เหรอครับ” ไอ้เป้ว่า ก้มหน้าหล่อดูดกลืนลิ้นผมทันที
“อืมมม  เป้”  :really2: ผมลงมือทุบที่อกมัน ริมฝีปากร้อน ๆของไอ้เป้
หวานจริง ๆ ครับ จากที่ทุบอยู่กลายเป็นจิกที่ไหล่ไอ้เป้เบา ๆ
ไอ้หล่อค่อย ๆ ละปาก มองดูหน้าผม
“เป็นไง...หายขมรึยังครับ”  มันถาม กดจูบเบา ๆ ที่หน้าฝากอีกครั้ง
 “อืม หายแล้ว” ผมตอบ  ซุกหน้าแดงกับอกไอ้เป้ต่อ
.
.
คืนนั้นทั้งคืนผมกับไอ้หล่อนอนกอดกันอย่างอบอุ่น
โดยที่มันไม่ได้ทำอะไร หรือรุกเร้าผมตามสัญญา
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนที่ 1 เมียกู
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 08-01-2012 18:55:11
พอดีแต่งตอนนี้มันยาวมากๆ ค่ะ เลยเอามาลงก่อน ประมาณ 1/3 
ฮ่า ๆ  :z1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม......มึงคนเดียวอ่ะ บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) อวสาน
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 09-01-2012 00:40:49

บทที่ 12  ภูกระดึง (ตอนที่ 2) 

.
ผมตื่นมาอีกทีเกือบ ๆ 8 โมงเช้า โดยมีไอ้หล่อที่นอนกอดผมอยู่ข้าง ๆ
มันตื่นแล้วครับนอนมองผมตาแป๋ว เราทั้งคู่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย
(กุตื่นมาใส่ตอนไหนว่ะ ...จำไม่ได้  ฮ่า ๆ )
“ตื่นแล้วเหรอครับ   เป็นไงดีขึ้นมั้ย”  ไอ้หล่อถาม
ผมที่ยังงัวเงีย ส่งสายตามึนๆไปที่ไอ้เป้ งง ๆ กับคำถาม กระพริบตาช้า ๆ
สมองยังไม่ทำงาน  (ฮ่า ๆ ก้ออ่ะนะ ผมพึ่งตื่นก้องี้แหล่ะครับ)
ไอ้หล่อยิ้มขำ ๆ ขยี้หัวผมอีกที
“ตื่นยังครับ”
“อื้ออออออ...ตื่นแล้ว” ผมลากเสียงอย่างรำคาญ
“แล้วหายยังครับ” ไอ้หล่อว่า
“อือ หายแล้ว”
“หิวมั้ยครับ  เป้ซื้อข้าวมาแล้ว”
“อือ” (จะถามอะไรกุนักหนาว่ะ)
“งั้นไปอาบน้ำก่อน  เป้เตรียมของไว้แล้ว ป่ะ”
ไอ้หล่อลุกขึ้นไปหยุดของที่เตรียมไว้
ผมลุกขึ้นนั่งพับผ้าห่มเก็บ
(กร๊ากกกกกกก กุช่างเรียบร้อย เป็นผ้าพับไว้)
เดินตามไอ้หล่อไปที่ห้องน้ำครับ
ห้องน้ำอยู่ห่างจากที่พักประมาณ 200 เมตรเห็นจะได้
ผมอาบน้ำเสร็จก็กลับมาที่เต็นท์  มองหาไอ้คุณหนูกะไอ้คุณชาย
“มันสองตัวไปไหนอ่ะ” ผมหันหน้าไปถามไอ้หล่อ
“มันไปดูพระอาทิตย์ขึ้นอ่ะ  กุบอกว่ามึงไม่สบาย
ตั้งแต่ก่อนปีนภูแล้ว  กุให้กินยาคิดว่าคงตื่นไม่ไหวอ่ะ
ไม่ต้องรอให้พวกมันไปเที่ยวก่อนเลย
เดี๋ยวกุรอไปพร้อมมึงเอง ป่ะไปกินข้าว” ไอ้หล่อว่า
“มึงกินข้าวยังอ่ะ” ผมถามขึ้นขณะที่ไอ้หล่อเดินเข้าเต็นท์
เพื่อไปหยิบข้าวกล่องที่ซื้อเตรียมไว้
“ยังอ่ะ  กุรอกินพร้อมมึง” มันว่า
ผมแอบยิ้มให้กับความน่ารักของไอ้เป้ มันทั้งน่ารัก
และเป็นห่วงผมเสมอ ไม่ใช่แค่ตอนนี้ที่ผมกับมันมีอะไรกัน
แต่ตั้งแต่ตอนที่รู้จักกับมันวันแรกจนถึงวันนี้
มันไม่เคยเปลี่ยนเลย  ไอ้หล่ออกมาพร้อมกล่องอาหาร 3 กล่อง
(ฮ่า ๆ ยังกินจุเหมือนเดิมนะเชี่ยเป้)
กินเสร็จก็เริ่มออกเที่ยวครับตามเส้นทางไปเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็น
(http://travel.kapook.com/view477.html)
ผาหล่มสัก... น้ำตกวังกวาง... น้ำตกเพ็ญพบใหม่...
สระอโนดาด... ต้นเมเปิ้ลสามแฉกสีสวย ต้นไม้นานาพันธุ์
และจบด้วยการดูพระอาทิตย์ตกที่  ผาหมากดูก..
มาถึงผู้คนทั้งหลายที่รอชมพระอาทิตย์อยู่ก็ได้สมใจ
เมื่อพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ในยามนี้ดูพระอาทิตย์
ช่างสวยงาม ดวงกลมโตทอแสงเล็ดลอดก้อนเมฆออกเป็นสาย
ก่อนจะค่อย ๆ เปลี่ยนสีท้องฟ้าที่เคยเป็นสีคราม
ให้กลับกลายเป็นทองอมส้ม จนเกือบจะลาลับขอบฟ้าไป
ผู้คนค่อย ๆ ทยอยกลับ เหลือเพียงผมกับไอ้เป้
ที่ยังยืนจับมือกัน เฝ้ามองขอบฟ้าอยู่อย่างนั้น
อยากจะเห็นจนมันลับหายไปจากสายตา
“เป้...”  ผมเอ่ยขึ้นเบา ๆ หลังจากไม่เหลือใครนอกจากเราสองคน
“หืมม..ว่าไงครับ” ไอ้หล่อที่ยืนข้างผมหันหน้ามามอง
“ขอบใจนะที่อยู่ข้าง ๆ กุ” ผมบอก เงยหน้าไปมองไอ้หล่อ
“อืม” มันยิ้มหวานตอบกลับ ยังจ้องมองมาที่ผม

“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะเป้
ขอบคุณที่รักกุ ขอบคุณที่ดูแลกุ
กุดีใจที่คนที่ยืนข้าง ๆ กุเป็นมึง
กุมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับมึง
กุไม่รู้หรอกว่าอนาคตพวกเราจะเป็นยังไง
กุรู้แค่ว่าตอนนี้............กุรักมึง
และกุก็อยากให้เป็นมึง..ที่อยู่ข้าง ๆ กุ ตลอดไป”

ผมซุกหน้าลงกับอกไอ้เป้ น้ำตาร้อน ๆ ไหลอย่างห้ามไม่ได้
ไอ้หล่อกอดผมไว้หลวม กดจูบเบา ๆ ที่หัวผม
ผมรู้ว่ามันรู้ ว่าผมคิดยังไง แต่ก็อยากบอก
ผมกอดไอ้เป้กลับแน่น ๆ มันใจดีกับผมเสมอ
จนผมกลัวว่าวันนึงมันจะไม่รักผม กลัวจะเสียมันไป
กลัวตัวเองจะขาดมันไม่ได้  อยากจะบอกให้มันรับรู้
ว่าความรุ้สึกของผมที่มีกับมันนั้น มันมากมายแค่ไหน
ความรู้สึกที่มันแทบจะล้นใจ ถ้ามันไม่ได้พูดออกมา
อยากบอกให้ไอ้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าได้ดีใจ อยากเห็นรอยยิ้ม
ที่ตอนนี้ผมรู้ว่ามันยิ้มแม้จะมองไม่เห็น อยากหยุดเวลาอยู่ตรงนี้
ให้มันมีแค่เราแค่นี้  ....จะได้ไหมนะ
บรรยากาศรอบข้างเริ่มมืดสลัว บนฟ้ากว้างเริ่มมีดวงดาว
หลากหลายดวงประดับประดา ทั้งที่เรามีแค่ไฟฉาย
 แต่ผมกลับไม่กลัวอะไรเลย
ไอ้เป้วางคางของมันบนหัวผม กระชับกอดผมแน่น ๆ

“ปิงปองครับ  ขอบใจนะ
ดีใจที่ในที่สุดมึงก็บอกความนัยใจกับกูสักที
นึกว่าชาตินี้มึงคงไม่บอกอะไรกุแล้ว ถ้ากุไม่ขอซะแล้ว
กุก็รักมึงครับ...ถึงมึงจะฟังจนเบื่อ แต่กุก็จะบอก
ไม่ต้องกลัวนะ....กุสัญญา
กุจะไม่ไปไหน จะอยู่ข้าง ๆ มึง ตลอดไป
ไม่ว่าจะในฐานะไหนก็ตาม กุเคยบอกมึงแล้วนิ
ถึงต่อไปกุไม่ใช่คนรักมึง แต่กุก็จะเป็นเพื่อนมึง
เป็นคนที่รักมึงเสมอ  ถึงมึงจะรักหรือไม่รักกุก็ตาม
จะอยู่ข้าง ๆ มึง ชนิดที่ว่าถึงไล่กุก็ไม่ไป”
ไอ้หล่อดันผมออกจากตัวเบา ๆ จับคางผมให้เงยขึ้น
ตาบวมแดงของผมสบตาไอ้หล่อ ปากบวมเจ่อ
เพราะเผลอกัดปากตัวเองตอนร้องไห้
“เพราะคนที่กุอยากใช้ชีวิตด้วย  มีแค่...มึง” มันว่า
ก้มลงมากดจูบนุ่มนวลแต่น่าถวิลหา ลิ้นร้อน ๆ สอดรับกัน
เป็นอย่างดี ผมทิ้งตัวพิงไอ้หล่อ สองแขนโอบรอบคอมัน
สองแขนมันกระชับเอวผมเข้าไปหา
เราจูบกันสักพักก่อนจะละปาก  ไอ้เป้ยิ้มแก้มแทบปริ
ส่วนผมหน้าแดงเถือก อมยิ้มอาย ๆ  (เห้อ..เมื่อไหร่จะเลิกเขินว่ะ)
“ป่ะกลับกัน”  ไอ้หล่อว่า 
“เดี๋ยวขอขมาเจ้าที่ก่อน” ผมว่า  (หึหึ  ไม่เชื่ออย่าลบหลู่)
ผมกับไอ้เป้พนมมือขึ้น
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายครับ พวกผมทั้งสองคนขอขมา
ในสิ่งไม่สมควรที่ได้ทำไป ยกโทษให้พวกผมด้วยนะครับ
อย่าได้ถือสาพวกผมเลยนะครับ สาธุ”
ไอ้เป้ประสานเสียงตรงแค่ สาธุ นั่นแหล่ะครับ
ผมกับไอ้เป้เดินจูงมือกัน ใต้ท้องฟ้าที่มีแต่ดวงดาว กับ
ดวงจันทร์ที่ส่องแสงไปทั่วท้องฟ้าทำให้คืนนี้ไม่มืดมิด
เรามองตรงไปยังแสงไฟที่เห็นอยู่ลิบหลี่ ตรงที่พัก
ในมือถือไฟฉายเดินหน้ามุ่งตรงไปยังจุดหมาย
.
.
.
ประมาณชั่วโมงเศษผมกับไอ้เป้ก็มาถึงเต็นท์ เห็นไอ้สองตัว
นั่งผิงไฟบนเสื่อพร้อมด้วยผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว ด้านหน้าเรียงราย
เต็มไปด้วยอาหาร และเครื่องดื่ม
“ไงพวกมึง กลับซะช้าเชียว กุนี่แทบจะเรียกเจ้าหน้าที่
ออกตามหาเด็กดอยที่หลงป่าซะแล้ว”
ไอ้นัยครับมันว่าขำ ๆ ยื่นเบียร์มาให้ผมคนละกระป๋อง
พวกผมก็ยิ้มขำ ๆ  ท่าทางมันจะกลับกันมานานแล้ว
“แล้วไม พวกมึงไม่ไปตามเองอ่ะ  ไม่รักพวกกุจริงนิ” ไอ้หล่อว่ายิ้ม ๆ
“ห่า ...พวกกุไปตามมึง เดี๋ยวก็หลงอีกคู่เจ้าหน้าที่วุ่นวายตาย
เสียเวลาตามหาไอ้พวกเด็กดอย  ที่เสือกหลงป่า
มึงว่าป่ะเอก ฮ่าๆ”  ไอ้คุณหนู หันไปพยักเพยิดกับไอ้คุณชาย
“อืม  ใช่ครับ” ไอ้เอกทำท่าตะเบะ เหมือนตำรวจรับคำสั่งจากนา
“ดีมาก ๆ เดี๋ยวเย็นนี้ให้เพ็ดดีกรีแดก” ไอ้นัยว่า พร้อมเอามือลูกหัวไอ้เอก
เลยฮากันไปทั้งหมด  ผมกับไอ้เป้กินข้าวที่ไอ้สองตัวเตรียมไว้
ก่อนจะไปทำความสะอาดตัว
(ไม่อาบนะครับแค่เช็ดตัว หนาวมากกกกก)
อาบเสร็จเดินมาที่เต็นท์ ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มข้างไอ้นัย
ตามมาด้วยไอ้เป้ที่นอนข้าง ๆ ผม พวกเรานอนดูดาว
กันนิ่ง ๆ ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่หาไม่ได้ในกรุงเทพ
ร้องเพลงเบา ๆ ด้วยกันไปเรื่อย ๆ จนถึง 4 ทุ่ม
“พรุ่งนี้ต้องกลับแล้ว กุขอนอนตื่นสาย ๆ แล้วกัน” ไอ้เอกว่า
(เป็นเรื่องที่เข้ากับบรรยากาศตอนนี้มากก)
“เกี่ยวไรวะกลับพรุ่งนี้กะนอนตื่นสายอ่ะ” ไอ้คุณหนู ขมวดคิ้วถาม
“ก็กุต้องขับรถอ่ะ  มึงอ่ะอย่ามากวนกุเลย” ไอ้เอกว่า
“เชี่ยนี่  กุกวนไรมึง แม่งไอ้ปิงปองกุนอนด้วยนะ
ไม่นอนกะแม่งแล้วเซ็ง”  ไอ้นัยว่างอน ๆ
(ทำไมมันต้องหน้าแดงด้วยวะ ห่านิกุคิดนะ เพราะกุก็ทำ กร๊ากกกกก)
“เพี๊ยะ.. อย่าดื้อนอนกะกุดีแล้วไม่ใช่เด็กแล้วนะมึง” ไอ้เอกครับ
มันตีเบา ๆ ที่หน้าผากไอ้นัย  พวกผมก็ขำกร๊ากกกกก
(ดี ๆ มีแต่มึงแหล่ะที่จัดการไอ้นัยได้  ฮ่า ๆ เรียกว่าแพ้ทางกัน)
“เออ ๆ เชี่ยนี่ บอกดี ๆ ก้อได้” ไอ้คุณหนูทำนอยเล็กน้อยครับ
สักพักต่างคนต่างแยกย้านกันไปนอน
ผมกับไอ้เป้นอนกอดกันอยุ่ใต้ผ้าห่ม  เปิดเพลงจากมือถือไอ้เป้
ไร้อาภรณ์เช่นเคยมีเพียงบอกเซอร์ตัวบาง ๆ กางกั้น
ผมลุกขึ้นหันไปล็อกซิปที่เต็นท์ ก่อนจะกลับมานอน
ไอ้เป้มอง งง ๆ ว่าผมทำอะไร
“เป้ครับ” ผมเรียกเสียงอ้อน ๆ ไอ้หล่อยิ้มหวาน มองผมตาเป็นมัน
“จูบหน่อยดิ” ผมอ่อยเหยื่อ  ฮ่า ๆ ทำไมไม่รู้แค่คิดถึงตอนที่คุยกัน
ตอนดูพระอาทิตย์ตก ถึงได้รู้สึกว่าไอ้เป้น่ารักมาก จน..อยากรักมันขึ้นมา
มันกดจูบเบา ๆ แล้วถอนปากออก ไม่กล้าทำอะไร
ผมเลื่อนตัวซ้อนทับตัวมัน สองมือจับหน้าไอ้เป้  กดจูบเบา ๆ ที่หน้าผาก
ไอ้เป้หลับตานิดนึง ก่อนจะมองตอบมาที่ผมอย่างค้นหา
ผมกดจูบอีกครั้งที่เปลือกตาทั้งสองข้างของไอ้หล่อ
ก่อนเอาปลายจมูกเราสัมผัสกันลามไปถึงริมฝีปากหวาน ๆ
ผมแทรกลิ้นร้อน ๆ ซอกซอน ดูดกลืนริมฝีปากไอ้เป้
ช้า ๆ แต่หนักหน่วง มันตวัดลิ้นเกี่ยวตอบลิ้นผมเป็นพลวัน
รสลิ้นที่หวานฉ่ำ ผมสัมผัสดูดกลืนอยู่นาน ไล้มือไปทั่วตัวไอ้เป้
“อืมมมม” ไอ้เป้ครางต่ำ ๆ อย่างพยายามเก็บเสียง
น้ำเสียงกระเส่าสองมือกระสะโพกผม
ให้แนบชิดกับสะโพกตัวเอง นวดคลึงตามแรงปรารถนา
ดันสะโพกของตัวเองขึ้นมาให้แท่งร้อนของมันสัมผัสไอติมหวาน
ของผม แม้จะมีบอกเซอร์กางกั้น
“ปิงปอง ... ถ้าไม่หยุด ทนไม่ไหวแล้วนะ” ไอ้เป้ว่าเสียงแหบพล่า
“ไม่ไหวก็ไม่ต้องทนดิ ใครห้ามอ่ะ” ผมว่ากวน  ๆ ยักคิ้วให้ไอ้หล่อ
มันยิ้มตาพราวววว  ( เหอ ๆ   เหมือนหาเรื่องใส่ตัวยังไงไม่รู้ หึหึ)
“แต่กุ.....กุทำเองนะวันนี้ แต่ไม่เอาเข้านะ” ผมว่า  ไอ้เป้พยักหน้ารับ
ผมถอดบอกเซอร์เราสองคนออก จับแท่งร้อนของมันกับไอติมหวานของผมแนบกัน
เริ่มบรรเลงเพลงหวาน ขยับทั้งไอ้ติม ทั้งมือไปพร้อม ๆ กัน
“อ่ะ” ไอ้เป้ครางต่ำ  ๆ ก่อนจะกั้นเสียงไม่ให้เล็ดลอด   
ผมไล่จูบไอ้เป้ตั้งแต่ปาก  ซอกคอ อก หน้าท้อง
ก่อนจะคลอบปากที่แท่งร้อนของไอ้หล่อ มันจิกมือที่ไหล่ผม
ลูดปากขึ้นลงเป็นจังหวะ  ดูดแรง ๆ ค้างไว้ แล้วค่อย ๆ ถอนออก
“อึ๊อ....” ไอ้หล่อพยายามบังคับเสียงให้เบาสุด กัดปากตัวเองแน่น
ใช้ลิ้นเลียยอดสุดที่น้ำหล่อลื่นก็กำลังเอ่อล้น ก่อนจะครอบปากลงอีกครั้ง
ไอ้หล่อเกร็งกระตุกกดหัวผมจมมิดชิมน้ำรักของมัน จนไหลล้นปาก
พลางครางเสียงอยู่ในลำคอ  หายใจหอบถี่ ก่อนปล่อยมือให้ผมเป็นอิสระ
ผมถอนปากมองไอ้หล่อที่หน้าแดงซ่าน นอนหอบหายใจถี่ ๆอยู่อย่างนั้น
ไอ้หล่อเอื้อมมือมาดึงแขนผมไปใกล้ ๆ กดจูบเบา ๆ ที่ปาก
ก่อนจะกดผมให้นอนลงที่พื้นครอบปากสาก ๆ ดูดชิม ไอ้ติมผม
ละเลงปากมันดูดกลืน ไล้เลียอย่างชำนาญ ก่อนผมจะเสร็จตามไปติด ๆ
ผมนอนหอบหายใจหมดแรงอยู่ข้าง ๆ ไอ้เป้ มันกอดผมแน่น
“รักมึงว่ะ....แม่งโคตรน่ารักเลย”  มันกระซิบข้าง ๆหนู
“หึ  ...รักมึงเหมือนกันนะ ...ไอ้หื่น” ผมว่าขำ ๆ ฮ่า ๆ หรือจะเถียง
แล้วเราก็หลับไปทั้งอย่างนั้นแหล่ะครับ
.
.
.
ตอนเช้าผมกับไอ้เป้ตั้งปลุกตี 5 ครับเพราะเรายังไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น
ในวันแรก  วันนี้เราจึงเริ่มออกเดินทางไปยังผานกนางแอ่น 
ไปถึงฟ้ายังมืดมิด รอสักพักเท่านั้น ก็เริ่มเห็นแสงสีส้มที่โผล่พ้นขอบฟ้า
หลาย ๆ คนเตรียมกล้องมาเก็บภาพที่แสนประทับใจ
พระอาทิตย์ดวงโตค่อย ๆ เคลื่อนผ่านก้อนเมฆหนาตา ส่องแสงเจิดจ้า
ท้องฟ้าค่อย ๆ เปลี่ยนสีมืดมิด เป็นสีส้ม ก่อนค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีคราม
ผมส่งยิ้มให้ไอ้หล่อ มันหันมายิ้มตอบบีบมือผมแน่น
“สวยมั้ย”  มันถาม
“สวยมาก” ผมตอบ
“ถ้ามึงชอบมาทุกปีก็ได้นะ” มันพูดยิ้มๆ
“มึงจะมากะกุเหรอ”
“แล้วใครจะปล่อยให้เมียมาคนเดียวหล่ะ” มันก้มมากระซิบข้างหูผมเบา ๆ
“บ้า...”  ผมชกท้องไอ้เป้เบา ๆ มันหัวเราะขำ
“สัญญานะ...ว่าจะไม่ทิ้งกุอ่ะ” ผมว่า มองไปที่ไอ้หล่อ
“สัญญาครับ ...ว่าแต่มึงหล่ะจะทิ้งกุรึเปล่า” มันตอบ
มองตอบมาที่ผม  สายตาแบบนี้แหล่ะครับที่ผมปรารถนา
สายตาที่ทั้งซื่อสัตย์และมั่นคง   (ขอให้เป็นแบบนี้ตลอดไปนะเป้)
“ไม่มีทาง...ถ้ามึงยังรักกุ  เอ่อ  ... กุไม่มีทางจะทิ้งมึง” ผมตอบ
อาจจะเขินอยู่บ้าง  แต่สายตาผมก็มองกลับไอ้หล่ออย่างมั่นคงเช่นกัน
ไม่อยากเสียใจ และไม่อยากจะเสียดายเวลาทีหลังอีกแล้วครับ
“กลับกันครับ...ที่รัก” ไอ้หล่อเอามือมาโอบรอบคอผม
“อืม” ผมกับไอ้เป้เดินกลับไปที่เต้นท์ ที่ไอ้สองตัวนั่น
ลื้อเต็นท์รอเรียบร้อยแล้ว
“ป่ะ..ไปกินข้าวกัน  กุจะทำให้ดูว่าน้องเค้าต้องเลือกกุ
ไม่ใช่ไอ้นี่  หึหึ” ไอ้นัยว่า ชี้นิ้วไปทางไอ้เอก
(เออ แข่งกันอยู่สองคนนะมึง ฮ่า ๆ)
“นัย  มึงดูถูกกุเกินไปแล้ว กุว่าน้องเค้าชอบหล่อสุภาพอย่างกุ หึหึ”
ไอ้เอกเกทับทันที หันไปยิ้มกวน ๆ ให้ไอ้นับ
ตอนนี้ไอ้นัยทำหน้ายู่ใส่ไอ้เอกอย่างขัดใจ
ชิ่งเดินนำไปร้านค้าก่อน  โดยมีไอ้เอกวิ่งตามไปติด ๆ
พลางขยี้หัวไอ้นัยเล่น ไอ้ตัวก็หันมาแหวใส่
ต่อยเบา ๆ ใส่ไอ้เอก  แล้วหัวเราะเอิ๊กอ๊ากกันสองคน
ผมกับไอ้เป้มองหน้ากันขำ ๆ ส่ายหน้าระอากับไอ้คู่นี้
แล้วเดินตามไป ครับ
.
.
กินข้าวเสร็จ ไอ้สองหล่อก็เริ่มเช็คเรทติ้ง
“ฟอร์ยว่า ถ้าต้องลองคบใครใน 4 คนนี้ ฟอร์ยจะคบใครครับ”
ไอ้เอกพูด   หลังจากทั้งแซวทั้งจีบกันมาหลายวันจนคุ้นกันดี
“เอ่อ ...ยังไงดีหล่ะคะ”  น้องฟอร์ยยิ้มขำ ๆ
“นะครับนะ  บอกหน่อยไม่ต้องเขินหรอกครับ”  ไอ้คุณหนู
เสริมต่อ ยิ้มอ้อน ๆ ส่งไปให้
“พี่คนนั้นค่ะ” เรียกเสียงฮาได้อีกรอบครับผมนี่ขำจนแทบตกโต๊ะ
ไอ้สองหล่อหน้าทำหน้าเซ็งเพราะน้องเค้าชี้มาที่ไอ้เป้
บอกว่าพี่เค้านิ่งดี  ...แถมดูไม่เจ้าชู้อีกตะหาก
(กร๊ากกกกกกก พวกมึงจีบแทบตาย แต่ไง๋กลายเป็นแบบนี้)
“พี่เหรอ” ไอ้เป้ยกนิ้วชี้มาที่ตัวเองแบบงง ๆ เอ๋อไปอีกคน
หลังเคลียร์ค่าอาหารเสร็จก็ร่ำลาน้องฟอร์ยสุดที่รักของไอ้เป้
ค่อย ๆ เก็บสัมภาระเพื่อเดินทางกลับ
“กุถือให้ป่าว” ไอ้เป้ถามขึ้น ผมส่ายหน้า
“ไม่เป็นไร” ผมยิ้มตอบ
“เหนื่อยก็บอกนะครับเป้จะถือให้” ไอ้หล่อบอก
ผมมองภาพบรรยากาศที่แสนจะประทับใจ
และคงจดจำไปอีกนานแสนนาน  สองข้างทางที่รายล้อม
ไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ ท้องฟ้ากว้างสีครามสดใจ
เสียงนกที่ส่งเสียงร้องอันไพเราะจับใจ ตลอดทาง
ลมเย็น ๆ โบกสะบัด กระทบผิวชื่นใจ
ไอ้คุณหนูวิ่งไปมาอย่างสดชื่น โชว์ความซนของมัน
ก่อนจะวิ่งมาด้านหลังไอ้เป้เตะเข้าที่ขามันแรง ๆ
แล้ววิ่งหนีไปหลบหลังไอ้เอก  ไอ้เป้วิ่งไล่ตามไปเตะ
แต่ดันเตะโดนไอ้เอกแทน เพราะไอ้คุณหนูหลบทัน
ฮ่า ๆ ผมขำกับภาพตรงหน้า ตอนนี้ไอ้เอกเอามือ
ดันหัวไอ้นัย กับไอ้เป้ ให้มันหนีห่างจากตัว
ไอ้สองตัวนี้ก็ยื่นมือ..ยื่นเท้า ตีหัว เตะหลังกัน
อยู่รอบตัวไอ้เอก ก่อนไอ้นัยจะวิ่งมาหาผม
โบกหัวผมแรง ๆ  อย่างหมั่นไส้
“เพี๊ยะ หัวเราะนักนะเตี้ย เดินไว ๆ คลานอยู่ได้
กร๊ากกกกก” แล้ววิ่งหนีไปตามฟอร์ม  แต่ไม่รอดครับ
ไอ้เป้ที่รออยู่แล้วก็ล็อคคอไอ้นัยไว้ได้
“ปิงปอง ..มึงมาจัดการมันเลย ฮ่า ๆ” 
(สมน้ำหน้ากล้าแกล้งกุ  หึหึ โทษทีกุแบล็คดีว่ะ กร๊าก)
ไอ้เอกครับมาร่วมแจม ช่วยจับขาไม่ได้มันดิ้น
ผมวิ่งมาถึงก็โบกหัวมันแรงๆ ไปทีนึง
ไอ้เป้เตะตูดไอ้นัยทีนึงก็ปล่อยมือวิ่งหนี แต่ไอ้นัยล้มตะครุบ
ไอ้เอกไว้ เสร็จครับ ไอ้นัยทุบรัวไอ้เอก
“ช่วยกุด้วยยยยยยย”  ไอ้เอกหลุดได้วิ่งหนีตามมา
เพื่อน ๆ เคยเห็นก็อตซิล่าอาละวาดมั้ยครับ
“พวกกกกมึงงงงงงงงงงงง”  ไอ้คุณหนูตะโกนก้อง
วิ่งไล่ตามมาขย้ำพวกผม เราวิ่งหนีตายกันอลหม่าน
.
.

จนไปถึงหลังแปลครับต่างคนต่างหมดแรง
นั่งหอบหน้าดำหน้าแดง เหมือนหมาหอบแดดลิ้นห้อย
สภาพแต่ละคนดูไม่ได้เลย  ฮ่า ๆ แค่มองหน้าก็ขำกันเลย
“แฮก ๆ  พวกมึง  แฮก ๆ แกล้งกุ” ไอ้คุณหนูว่า ชี้หน้ากราดมาที่พวกผม
“มึงตีกุแล้ว..แฮก ๆ หายกัน ”  ไอ้เอกว่า ตีมือไอ้นัยที่ชี้กราดมา
“ใช่ มึงก็เตะกุแล้ว  แฮก ๆ หายกัน” ไอ้เป้ว่า  เอื้อมมือไปหลังไอ้นัยดัง ๆ
พวกผมก็ขำ กันอีก 
(น้องฟอร์ยใส่กัญชาในอาหารรึเปล่า รู้สึกขาแบบไม่มีเหตุผล)
“ใช่ แฮก .. มึงตีหัวกุแล้วเหมือนกันหายกัน” ผมว่า ตบหัวไอ้นัยแรงๆ
“พวกห่านี่...เดี๊ยะ ๆ แฮก ...พวกมึง โดน” มันชีหน้าอีกที
“หึหึ ...เออ ให้หายเหนื่อยค่อยแก้แค้นพวกกุนะ” ไอ้เป้ว่าขำ ๆ
“เห้ย ...ปีหน้าเรามาเที่ยวด้วยกันอีกนะ” ผมว่า
“อืม  กุสัญญาเลยปิงปอง” ไอ้นัยพูด
“กุด้วย...ยังไงก็มาแน่นอน” ไอ้เป้ว่า ส่งยิ้มมาให้
“ได้อยู่แล้ว กะพวกมึงอ่ะ” ไอ้เอกยืนยันอีกที
พวกเราเดินลงจากภูกระดึงก็ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมงได้
เร็วมาก ๆ ถ้าเทียบกับตอนขาขึ้น  เรียกได้ว่าแทบวิ่งลง
เลยทีเดียว หลังขนสัมภาระทุกอย่างขึ้นรถ
ไอ้เอกสารถีประจำวันนี้ก็ขับพาเราเดินทางสู่กรุงเทพฯ
เรานั่งประจำที่เดิม เสียงไอ้คุณหนูเจี๊ยวจ๊าวคุยกับไอ้คุณชายฃ
อย่างถูกคอ ผมนั่งซบไหล่ไอ้เป้ โดยมีมือมันโอบกอดด้านหลัง
ไอ้หล่อมองมาที่ผมตาไม่กระพริบ
“น่ารักว่ะ  ปิงปองรู้ตัวมั้ยว่าน่ารักขึ้นทุกวัน” มันว่า กดจูบมาที่หัวผม
ผมยิ้มเขิน ๆ เงยหน้าไปมองตอบไอ้หล่อ
“น่ารัก....แล้วจะรักกุป่ะหล่ะ” ผมว่า ยิ้มกวน ๆ ให้มันอีกที
“หึหึ ...รักดิ  ...จะรัก ให้ขาดใจเลยคอยดุ” มันว่าเน้นตรงคำว่า
“รัก”อย่างชัดเจน ดูท่าคงจะความหมายกะผม เพราะไอ้เป้ยิ้ม
กรุ้มกริ่มส่งสายตาแพรวพราวมาที่ผม
“ห่านี่...หื่นตลอด”  ผมว่าขำๆ มัน
“ปิงปอง.....รักนะครับ” มันว่า สบตามาที่ผม
ริมฝีปากหนา ๆ กดจูบที่ลึกซึ้ง นุ่มนวล และเนิ่นนาน
ผมหลับตาพริ๊มรับสัมผัสหวาน ลิ้นร้อน ๆควานหาความหวาน
ทำไมอิ่มเอมเหลือเกิน ไอ้เป้ละปากโอบกอดผมทั้งสองมือ
“จะรักปิงปองคนเดียวเลยสัญญา” มันว่า
ผมที่ตอนนี้ยิ้มแก้มปริไปแล้วซุกหน้ากับอกไอ้เป้
“อืม... สัญญาแล้วนะ” หันไปมองไอ้หล่อ แล้วกั้นยิ้ม
“ครับ” ไอ้เป้กดจมุกมาที่หน้าผากผม
“ปิงปอง  ..ก็จะรักเป้คนเดียวครับ...สัญญา” ผมตอบ
ยื่นหน้าไปจูบไอ้หล่อ เป็นคำมั่นสัญญา
ผมนั่งซกอกไอ้ไปอยู่อย่างนั้น หลับตาพริ้มสู่นิทรา
แค่นี้ใช่ไหมที่ผมปรารถนา  ขอแค่ผู้ชายคนข้าง ๆนี้
ที่จะเดินไปด้วยกันทุกที่ทุกเวลา อยู่ข้างๆ ผมไม่ว่า
จะทุกข์จะสุขก็อยู่ด้วยกัน ร่วมแบ่งปันทุก ๆ อย่าง
และไอ้สองตัวเพื่อนสุดแสบ ทั้งแซบ ทั้งซ่า
ขอบคุณความรู้สึกมากมายที่พวกมึงมอบให้มา
ทั้งเจ็บ ทั้งเศร้า รอยยิ้ม  เสียงหัวเราะ  มิตรภาพ
ความจริงใจ 
“กุสัญญาไม่ว่านานแค่ไหน...จะมีพวกมึงอยู่ในใจกุตลอดไป
เป็นเพื่อน เป็นคนรัก  เป็นคนที่จะเคียงข้างกันตลอดไป
ตราบนานแสนนาน”

.
.......................จบ..................
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 09-01-2012 01:47:09
 :pig4:
น่ารักกันจริงๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 09-01-2012 01:55:24
จบยังไงอะคะ จบเรื่องนี้ หรือว่าจบตอนนี้เอ่ย?

เรื่องนี้นายเอกดูจะรักพระเอกเร็วไปนิด ถึงแม้จะโกรธและพยายามหลบหน้าอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ก็ให้อภัยค่อนข้างง่าย
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะถึงเนื้อถึงตัวกัน หรือว่าเป็นเพราะความสัมพันธ์ดีๆ ของเพื่อนที่มีมานานตั้งแต่เด็ก

ขอบคุณคนเขียนสำหรับเรื่องนี้นะคะ  :L2:  :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 09-01-2012 02:23:04
น่ารักเกิ๊นนนน
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 09-01-2012 04:07:25
เห้อ.....อ่านตอนจบแล้วน้ำตาไหล นี่ละนะมิตรภาพที่สวยงาม

ไม่ว่ายังไงก้อไม่มีวันเลือนหายไปได้เลยจิงๆ

ความรักกับความผูกพัน ยังไงแล้วความผูกพันก้อชนะและไม่มีวันลบเลือนหายไป

รักได้ก้อลืมได้......แต่เมื่อผูกพันแล้วให้ลืมยังไงก้อลืมไม่ลง เพราะมันมีสายใยบางๆกั้นอยู่!!
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 09-01-2012 06:59:06
น่ารักมากเลยอะ

ชอบบบบ :กอด1:

 :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 09-01-2012 09:01:55
 :pig4:
จบได้น่ารักมากเลย
ขอนคุณ คน เขียน น่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 09-01-2012 11:34:56
จบที่ภูกระดึงสวีทกันในรถ

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: PoMArmKuB ที่ 09-01-2012 11:43:31
น่ารักมากอ่ะ แต่อยากอ่านตอนพิเศษ นัยเอก อ่ะอิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 09-01-2012 12:14:58
-อวสาน แล้วค่ะ-
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Huasia ที่ 09-01-2012 12:18:06
สนุกมากๆค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 09-01-2012 12:50:52
ว้าจบซะละ กำลังหวานน่ารักเลยชักจะติดลม

สะกิดคนแต่งยิกๆ ตะเองๆจะมีตอนพิเศษมั้ยน้า o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 09-01-2012 18:07:10
ตอนที่บอกว่าอยากมาภูกะดึงทุกปี  คิดไปด้ายยย o22
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 09-01-2012 18:58:36
จบแล้ว!!!!!!!!!   อ๊ากหมดเรื่องสนุกไปอีกเรื่อง อ่านะ มีตอนพิเศษไหมนี่ น่ารักมากอ่าครับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: poprock ที่ 09-01-2012 19:39:53
จบเสียแล้วเสียดายจังไม่แถมตอนพิเศษสักตอนสองตอนรึ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 09-01-2012 20:32:58
 :กอด1:  กอดคนเขียน
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 09-01-2012 20:51:02
จบแล้วเหรอคะ สนุกมาก ๆ ค่ะ
น่ารักแบบคนรักของเป้และปิงปอง
และมิตรภาพของเพื่อนทั้ง 4 คนเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะคะ :L1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 09-01-2012 20:56:30
อ่านจบรวดเดียวเลย
สนุกดีค่ะ เป้แอบรักปิงปองมาตั้งแต่เด็กๆ นานมากเลยอะ!
เป้หื่นได้ใจอะ55. :o8:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 09-01-2012 21:17:24
อย่าพูดจาให้หวั่นไหวนะคะ  เดี๋ยวแอบแต่งตอนพิเศษต่อ 
555+
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 09-01-2012 21:26:41
จบอย่างสวยงาม
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 09-01-2012 21:38:05
สวัีสดีปีใหม่เกรียนคนเขียน
 :pighaun: :pighaun: :pighaun: อยากไปเกาะสมุย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 09-01-2012 21:57:18
เกาะสมุยคนเขียนไม่เคยไปอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 09-01-2012 22:08:38
โอ๊ยยยยยย ทั้งหวานทั้งน่ารักกันจริงๆเลย
ถึงเป้จะออกหื่นไปมากซักหน่อย
ปิงปองคงต้องเหนื่อยไปอีกนาน :impress2:
เเต่เป้น่ารักที่สุดเลยอ่ะ   อยากได้แบบนี้ซักคนจริงๆ   :call:

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 09-01-2012 22:50:53
น่ารักกกกกกกก ก
ชอบเป้มากกกกก
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 00:16:54
อาจจะมีตอนพิเศษ  เอก+นัยค่ะ 
5555+ 
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 07:43:52
พึ่งแต่งเมื่อเช้าค่ะ เอาไปอ่านพลาง ๆ ก่อน
คนเขียนต้องรีบอาบน้ำไปทำงาน กร๊ากกกกกกกกกกกก
ได้ข่าวว่าทำงาน 8.30 น. 555+ อาศัยใกล้ BTS
แต่ขอชิ่งก่อนนะคะ แล้วค่อยมาแต่งต่อ 
เสียดายสมองกำลังแล่นเลย
(ไม่อยากไปทำงานอ่ะ  งุงิ)


ตอนพิเศษ  1  พลาด   (นัย+เอก)

ผมกะไอ้นัยมาเที่ยวผับที่เรามากันประจำ
เพราะไอ้ปิงปองมันไปแข่งตีแบตที่ต่างประเทศ
ส่วนไอ้เป้ พาเมียเพื่อน (น้องปาง) ไปหาหมอ
น้องเค้าดั๊นไม่สบายมาวันนี้ ไอ้ที่นัด ๆ กันล่มไปเลย
(มึงอดแดกไปเชี่ยเป้ หึหึหึ)
ผมกับไอ้นัยเมากันพอสมควร (แค่แทบจะกลิ้งลงโต๊ะ+_+)
ตอนนี้ผมรู้สึกง่วงจนต้องหมอบที่โต๊ะไปเรียบร้อยแล้ว
ว่าแต่...ไอ้นัยแม่งหายไปไหนวะ  วันนี้มาฉลองที่แฟนไอ้นัย
ที่มันไปหาแบบเซอร์ไพร์ และมันก็ไอ้เซอร์ไพร์ของจริง
หึหึ  เห็นเมียตัวเองกำลังสวิงกับผู้ชายคนอื่นอยู่ จิตหลุด
จนต้องมาแดกเหล้าอย่างที่เห็น  แล้วแม่งทิ้งกุไว้คนเดียวอีก...ห่านี่
ผมแทบจะทนความง่วงไม่ไหว  (จริง ๆ ก็เมามากน่ะแหล่ะ)
พอมีสตินิดหน่อย  กูอยากกลับบ้าน  พยายามเดินหาไอ้ตัวดี
ที่เห็นหลังไว ๆ ว่าเดินหายไปทางห้องน้ำ
เดินมาถึงก็เห็นไอ้คุณหนู  แม่ง จูบปากกะสาวร้อน (ที่ร้อนจริง ๆครับ อ่า...)
แลกลิ้นกันชนิดถ้ามีเชื้อไฟหน่อยกุว่าแม่งมอดไหม้ไปทั้งคู่แล้ว
ไม่ใช่แค่ลิ้น แต่ลำตัวที่เสียดสีกันอย่างเมามัน
(ได้ข่าวว่ามึงอกหักอยู่...ไอ้ฟายยยย  ไวไฟจริงนะ )
มือไอ้นัยลูบสะโพกน้องเค้าไปแล้วครับ กดสะโพกแนบชิดลำตัว
ด้านล่างก็ถูไถกันไปทั้งที่มีเสื้อผ้ากางกัน เสียงครางกระเส่าเบา ๆ
เล็ดออกมาจากปากทั้งคู่  ผมที่ยืนมองดูอยู่ไม่ได้รู้สึกอะไร
(แค่ใจเต้นแรงนิด ๆ กับบทรักที่ร้อนแรง  ฮ่า ๆ
เป็นคุณจะไม่รู้สึกเหรอครับ   แต่กุง่วงนอนมากกว่า
ห่า...เมาแทบเดินไม่ไหวเสือกมามีแรงมากแดกสาวนะมึง)
“อ๊ะ....”  เสียงไอ้นัย ร้องอย่างแปลกใจที่อยู่ดี ๆ ทั้งตัวมันก็ลอยห่าง
จากตัวสาวชุดแดงข้างหน้า  แขนผมที่สอดเข้าโอบเอวด้านหลัง
ดึงรั้งไอ้ตัวป่วนให้หยุดความมันส์ไว้เท่านั้น มันตัวบางกว่าผมเยอะครับ
(ไม่งั้นคืนนี้กุไม่ได้กลับบ้าน  จะปล่อยแม่งไว้กะน้องเค้าก็กะไรอยู่
ไอ้ปิงปองกลับมามันเอาตายครับ เพราะกลัวไอ้เนี่ยโดนลากไปรุมโทรม
คราวก่อนก็ทีหนึ่งมีนกต่อมาล่อให้ไปที่ลานจอดรถ ผุ้หญิงอ่ะสวยใช้ได้เลย
ไอ้นี่ก็ตามเค้าไปอย่างว่าง่าย ยังไม่ทันทำอะไรน้องเค้าหรอกครับ
ผู้ชายโผ่มาเป็นพวน   ก็แม่งขาวอ่ะ ตัวบางสูง น่าตาที่จะดูว่าหล่อก็ได้
น่ารักก็ไม่เชิง  แล้วกุจะกล้าปล่อยมึงไว้คนเดียวมั้ย)
“พี่ขอตัวเพื่อนพี่กลับไปก่อนนะครับ ...วันหลังค่อยมาต่อนะ” คิสเบา ๆ
ที่ปากคนสวย  หญิงสาวยิ้มแก้มปริไม่ถือสาอารมณ์ค้าง ๆ ของตัวเอง
ส่งสายตามแพรวพราวมาให้ผม
“ไม่ไปด้วยกันก่อนเหรอคะ”  สาวร้อนเอ่ยเชิญชวน
“อยากไปครับ...แต่วันนี้ไม่ไหว พรุ่งนี้พวกพี่ต้องไปทำธุระต่อ”
ผมยิ้มหล่อ ๆ ให้หล่อน  คิดจะซั่มพี่ก็เลือกนะน้อง กร๊ากกกก
ล้อเล่นครับ แต่ไม่นิยมสาวในผับ ขี้เกียจเสี่ยง  ไอ้ตัวป่วน
ที่เมาอ้อแอ้ได้ที่..ดิ้นขลุกขลิกอยู่ในอ้อมแขนผมแทบไม่มีแรง
“เชี่ยเอก ...ปล่อย   ปล่อยดิ กูม่ายกลาบบบบบบ” เสียงแม่งไปแล้ว
มันเงยหน้ามามองผมเคือง ๆ เมากว่ากู มึงอย่ามาคิดจะต่อกร
“กูจะซั่มกะน้องเค้า อ่ะ ปล่อยยยยยยย หืออออออ” มันโวยวายอย่างขัดใจ
ผมหรือจะสนใจ ไอ้ตัวป่วน ไอ้คุณหนูเอาแต่ใจ
“กุจะกลับอ่ะ   มึงต้องกลับกะกุด้วย เดี๋ยวแม่งไอ้ปิงปองมาฆ่ากุ” ผมว่า
ไม่สนใจการอิดออดของไอ้คุณหนูลงมือลากมันมาที่ลานจอดรถ
โอยยย  ลำพังกุก็จะแย่แล้ว... ห่า  ดีนะที่แม่งตัวเบาเลยลากมาง่าย ๆ
แต่คนเมาสองคนลากกันมากว่าจะถึง รู้สึกเหมือนกุเดินอ้อมโลกกันอยู่
“ปิ๊ด ๆ... แกร๊ก”  ผมกดสัญญารีโมทหารถตัวเอง ก่อนจะเปิดประตู
ผมโยนไอ้คุณหนูให้นอนที่เบาะหลังครับ
(แม่งถ้านั่งข้างกุมีดึงพวงมาลัยรถ...เชื่อดิ)
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 10-01-2012 12:42:38
เนี่ยเปิดตัวคู่ไหมชิมิเนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 10-01-2012 18:13:50
จบจริงๆๆหรอ รอตอนพิเศษต่อะ :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 10-01-2012 19:28:54
อ่าตอนพิเศสนี่ก่อนเริ่มเรื่องของเป้กะปิงปองใช่ไหมครับรออ่านต่อ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC บทที่ 12 ภูกระดึง (ตอนที่ 2) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 19:36:21
ค่ะ  เล่าย้อนหลังไปถึงเรื่องของเอก กะ นัย 
สาเหตุที่เอกย๊อม...ยอมไอ้คุณหนูตัวป่วนของเรา  คึคึ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 19:39:56
 :bye2:....   อ่านด้วยนะคะ ตอนพิเศษ

 :laugh:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 10-01-2012 19:53:51
มารอ เอก-นัย
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 10-01-2012 20:13:25
ถึงคราวคุณชายกับคุณหนูบ้าง
ดูซิเค้าลงเอยกันได้ยังไง :z2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 10-01-2012 20:18:24
นัยค้าง เอกเลยช่วยสานต่อเลยดิ หึ ตัวเบากันไป
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 10-01-2012 21:35:49
ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ  :sad4: :sad4:

แต่ก็ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะค่ะ

รอตอนพิเศษเน้อ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 10-01-2012 21:39:52
มาต่อด่วนนนนะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 21:58:35
ขอบคุณค่ะที่ชอบ  อิอิ ดีใจ
ตอนนี้ก็ยังทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ ถึงประมาณ 5 ทุ่ม
คาดว่าอาทิตย์คงทุกวัน
แล้วถ้าแต่งเสร็จตอนไหนจะรีบโพสนะคะ  55
ต้องขออภัยในความล่าช้า.....ไว้ล่วงหน้าด้วยค่ะ 
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-01-2012 22:04:06
ไม่ต้องคิดให้มาก มันได้กันชัว :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 22:13:52
รู้กันหมดทุกคนแล้ว  ไม่ต้องแต่งต่อแล้วสินะเนี่ย

ฮ่า ๆ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-01-2012 22:18:35
มาต่อเถอะค่า คนอ่านรออยู่
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 22:25:47
ล้อเล่นค่ะ  ขนาดมาทำงาน พักเที่ยงยังแอบแต่งเลย
ไม่ปล่อยให้ค้างหรอกค่ะ

แซวขำ ๆ อย่าโกรธกันน้า

^____________^
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 10-01-2012 22:38:01
อิอิ อย่างน้อยก้อมีตอนพิเศษ ><

แระคุณหนูก้อต้องเส็ดคุณชาย อิอิ พร้อมลุยยย!!
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: PoMArmKuB ที่ 10-01-2012 23:44:34
มาแล้วมาต่อให้จบนะอยากดู
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 10-01-2012 23:53:53
มาต่อด่วนครับ
อยากรู้ว่าสองคนนี้จะได้ซั่มกันมั้ย 5555
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-01-2012 23:55:41
ค่า  แต่แค่ตอนพิเศษนะคะ    :z1:
ถ้าจะเขียนจนเป็นเรื่องใหม่เดี๋ยวมาโพส
อีกทีค่ะ o18

 :impress2: :-[ :o8: :bye2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด 10/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 11-01-2012 01:20:28
ดีใจมีตอนของเอกกับนัยด้วย
รอนะตอนต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 11-01-2012 02:22:27

ตอนพิเศษ  1  พลาด (2)  (เอก กะนัย)

ผมขับรถออกไปจากผับที่ว่าไม่นานก็ถึงคอนโดผม
ไอ้ตัวป่วนยังโวยวายตลอดทาง ถามหาน้องเชอร์รี่ ที่เกือบ ๆ จะฟิชเจอริ่งกัน
ตอนที่ผมไปลากตัวออกมา  ผมส่ายหน้าหน่าย ๆ ก่อนจะลงรถไปลาก
ไอ้คุณหนูให้ลงจากรถไปด้วยกัน ลำบากพอควรครับเพราะมันดิ้นไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร
นี่ถ้าถูกใครพาไปมันจะรู้ตัวมั้ย  ถึงผมจะเมาแต่ตอนนี้ยังพอมีสติครับ
ผมหิ้วปีกมันได้ก็ตรงดิ่งไปที่ลิฟ ไอ้ตัวป่วนยังไม่หยุดป่วนนัวเนียผมใหญ่
(สงสัยคิดว่ากุเป็นน้องเชอร์รี่  ==’)
“เพี๊ยะ”   ผมฟาดมือไปที่หน้าผากไอ้ป่วนดัง ๆ โทษฐานนัวเนียกุ
(ไม่ใช่หญิง... ไม่ตู้ม  เค้าไม่สนหร๊อก  )
“อื๊อออออ  เจ็บ”  มันลูบหัวตัวเองป้อย ๆ อย่างสะเปะสะปะ
แต่ก็ได้ผลครับ มันทำท่าว่าจะหลับแล้ว  ฮ่า ๆ พิงตัวมาที่ผมเต็มที่
ผมแบกไอ้ไปโยนที่เตียง แทบหมดแรง เมาก็เมา
“ห่า...ไม่ต้องอาบน้ำเลยมึง นอนแม่งอย่างนี้แหล่ะ
พรุ่งนี้มึงจะได้คันคะเยอ ฮ่า ๆ เสือกหลับเอง” ผมด่ามัน
(กุก้อไม่อาบเหมือนกัน กร๊ากกกกกก)
ผมนอนลงข้าง ๆ ไอ้นัยที่สลบเหมือดไปแล้ว  พลางหลับตานึกถึงภาพ
น้องเปิ้ล เมียไอ้นัย ภาพที่น้องเค้ากำลังสวิงกะไอ้คนรักใหม่
(มึงนี่หาเมียมีแต่ชื่อผลไม้ทั้งนั้น  ท่าทางจะรักสุขภาพ หึหึ)
ไอ้นั่นไม่ตายคาตีน ... ก็บุญเท่าไหร่   ดีที่ผมห้ามไว้ทัน
มันเล่นกระทืบจนไอ้นั่นหมอบคาตีน หันไปมองน้องเปิ้ลตาเขียวปัด
ก่อนจะกระทืบของขวัญวันเกิดน้องเปิ้ลที่ไอ้นัยมันเตรียมไปให้
แหลกคาตีน  ร่างขาว ๆ ของน้องเปิ้นสั่นระริก น้ำตาพราวอาบแก้ม
ร้องไห้สะอึกสะอื้น ร่างเล็ก ๆ นั้นสั่นสะท้าน  ทำได้เพียงแค่ร้องไห้
แค่นั้นเองไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกมา แม้แค่คำว่า “ขอโทษ”
ผมเองก็อดรู้สึกเสียใจไม่ได้ที่ผมเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มันมาถึงจุดนี้
 ไม่ใช่ผมไม่รู้หรอกครับว่าน้องเปิ้ลเป็นคนยังไง
แต่เพราะไอ้นัยมันรักมาก  มากจนผมคิดว่าน้องเปิ้ลจะเปลี่ยน
แต่ก็เปล่า  ก่อนที่ไอ้นัยจะพาน้องเปิ้ลจะมาเปิดตัว ก่อนจะรู้ว่าเป็น
แฟนมัน  ผมไปเที่ยวผับกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งรู้จักกัน พวกมันแนะนำ
ให้ผมรู้จักกับน้องปกติผมไม่ชอบคบผู้หญิงเที่ยวสักเท่าไหร่
แต่น้องเค้าก็ดูน่ารักดีครับ ดูสุภาพ อ่อนโยน สะอาดสะอ้าน
ตัวเล็ก ๆ น่ารัก ผิวขาว ปากสีระเรื่ออิ่มได้รูป
หน้าอกที่แม่ให้มาเกินพอดีเบียดกันโชว์สายตาพวกผมอย่างไม่เกรงใจ
เอวเล็กคอด แถมสะโพกสะบัดช่อขนาดนั้น ใครจะอดใจไหว
ผมชวนน้องเปิ้ลมาที่ห้อง หลังจากทำความรู้จักมาเดือนหนึ่งได้
ระหว่างนั้นก็ไปดูหนัง ชอปปิ้งบ้าง กินข้าวประมาณนั้นแหล่ะครับ
เราอยุ่ในห้องกันสองคนครับ  ผมเดินเข้าไปกอดด้านหลังเปิ้ล
รู้ดีว่าเปิ้ลคงไม่ใช่สาวไร้เดียงสาขนาดนี้ ซุกจมูกสูดดมซอกคอขาว
ของร่างบางระหง กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ หวาน ๆ จนผมแทบอยาก
จะกลืนกินเปิ้ลทั้งตัว เปิ้ลสะเทิ้นอายน้อย ๆ ผมดึงน้องเปิ้ลให้หันมาหา
กดจูบเร่าร้อน แทรกลิ้นไล่ชิมความหวานทั่วปากน้องเปิ้ล
ริมฝีปากบางอิ่มกวัดลิ้นเกี่ยวผมอย่างเร่าร้อนเช่นกัน 
ผมไล้มือทั้วตัวน้องเปิ้ล ก่อนจะเลื่อนมือเข้าใต้เสื้อ สัมผัส
ทรวงอกอวบอิ่ม แล้วละปากเลิ่อนลงมาชิมยอดสีชมพู
ที่ชุชันสู้ผม  ผมดันหญิงสาวลงที่เตียง ซอกไซร้จมูกไปทั่ว
ริมฝีปาก ก็ขบเม้มเนื้อขาว ๆ จนขึ้นรอย  ร่างเล็กแอ่นรับสัมผัสผม
.
.
.”อ่า........อือออออออ” ผมครางกระเส่า เมื่อร่างบาง
นำเกมอยู่บนตัวผม ริมฝีปากบางจูบเร่าร้อน ส่งลิ้นสอดแทรก
มาในปากกวัดเกี่ยวลิ้นผมอย่างชำนาญ
“อ่า...........อืมมม” ผมครางต่ำ เมื่อคนตรงหน้าละลิ้นไล่ชิมติ่งหู
ขบกัดเบา ๆ ให้ผมเสียวสะท้าน ไล่มาดูดกลืนซอกคอ
ไล่ขบหน้าอกผม ก่อนจะครอบปากลงบนเม็ดสี ดูดแรง ๆ
จนผมเสียวสะท้าน ไล่ถอดเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ภายใต้ความมืด
มือซน ๆ ยังคงหยอกเย้าหน้าอกผมอย่างชำนาญ
“อื๊มมมมมมม” อีกฝ่ายครางเสียว  เมื่อผมพลิกตัวขึ้น
กดริมฝีปากหนา ชิมปากบางได้รูป อย่างเร่าร้อนและรุนแรง
จมูกซุกไซร้ซอกคออีกครั้งสูดดมความหอม 
ก่อนจะดูดแรง ๆ ที่ยอดอกสวยยยยยยยย
“อ่าส์.....”  ร่างบางสั่นสะท้าน เด้งตัวรับสัมผัส สองแขนโอบ
รอบคอผมอย่างเสียขวัญ  ดึงดันเหมือนต้องการจะเป็นผู้นำเกมอีกครั้ง
ผมไล้มือตามผิวเนียนกระชับของร่างบางกระตุ้นอารมณ์
ก่อนจะพลิกร่างบางให้คว่ำหน้า จะได้ไม่สามารถขึ้นมาเป็นนำได้
ผมจูบเบา ๆ ที่หลัง ก่อนจะไล้ลิ้นเลียลากยาวตามแนวสันหลัง
แล้วกัดเบา ๆ อีกที
“อ่า...อืมมมมมมม” ร่างบางครางกระเส่า ผมคำรามอย่างพึงใจ
ก่อนจะเค้นสะโพกแน่น ๆ จนน่าแปลกใจ ทั้งที่ควรจะนุ่มกว่านี้
ผมไล้มือวนที่ท้องน้อย อีกฝ่ายสะดุ้งเสียว เผลอแอ่นสะโพกขึ้น
ผมกระแทกสะโพกลงไปอย่างเกินจะสะกัดกั้นอารมณ์
“โอยย......เจ็บ”ร่างบางส่งเสียงเจ็บปวด แต่กลับกระตุ้นอารมณ์ผมมากขึ้น
แท่งร้อนสอดเข้าได้แค่ครึ่ง รู้สึกแน่นชะมัด ผมค่อยถอนแท่งร้อน
ก่อนจะแทกแรง ๆ ทีเดียวให้เข้าไปจนสุด ร่างบางร้องด้วยความเจ็บปวด
“อืมมมมมมมม อ่า” ผมครางเสียวแทบจะแตกในนั้นทั้งที่ไม่ได้ขยับ
ช่องหวานคับ และตอดรัดแน่นจะผมแทบจะขยับไม่ไหว
เอื้อมมือไปดึงหน้าหวานมาจูบสัมผัสไอ้ถึงน้ำตาร้อน ๆ ที่รินไหล
จนน่าสงสาร ผมไล้สัมผัสทั่วตัวให้ร่างบางผ่อนคลาย กดจูบที่หลังเบา
ไล่ลิ้นร้อน ๆ  ไล้เลีย ขบ จูบ ดูดกลืน ไปทั่วจนร่างบางผ่อนคลาย
ผมค่อย ๆขยับแท่งร้อน เร็วขึ้น ๆ  ๆ จนร่างบางครางหวาน
“อื๊อออ  ร...ระ...เร็ว อีก” สาวน้อยออกคำสั่ง ผมกระแทกไม่ยั้ง
“อืมมมมมมมมมมม” เราทั้งคู่เกร็งกระตุก ก่อนผมจะปล่อยน้ำรัก
เข้าไปในด้านใน ก่อนจะทิ้งตัวหมดแรงลงบนที่นอนทั้งคู่
ผมค่อย ๆ ถอนแท่งร้อนออก นอนหอบหายใจแรง ๆ
โอบกอดร่างบางจากด้านหลัง แล้วหลับไป
.
.
.
ตอนเช้าผมรู้สึกตัว เพราะคนในอ้อมกอดเริ่มขยุกเขยิก
ผมรั้งร่างบางมากอดแน่น ๆ กดจูบแรงที่หัว
อยากจะซั่มอีกสักที เมื่อคืนช่าง สุด ๆ อะไรเช่นนี้
ผมค่อย ๆ ปรือตา อยากจะมองหน้าหวาน ๆ ให้ชื่นใจ
กระพริบตางง ๆ ทำไมผมน้องเปิ้ลสั้นจังวะ
เอื้อมมือไปสัมผัสอกตู้ม ๆ ที่ตอนนี้แบนเหมือนไม่มีหน้าอก
ผมงงหนักเข้าไปอีก   ไล้มือสัมผัสเอวคอด ๆ
ที่ไม่คอดแล้วตอนนี้ เห้ย....หรือน้องเปิ้ลแม่เสริมวะ
(แม่ง....อกตู้ม ๆ หายไปแหล่ะ กุ โดนหลอกอีกแม่ง
ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ได้จริง ช่างแม่งเถอะวะ
เอามันส์ขนาดนี้ถือว่าให้อภัย ขอตอนเช้า
อีกสักดอกนะจ๊ะน้องเปิ้ล)  ไล้มือวนที่หน้าท้อง
แบนเรียบ ก่อนจะส่งมือไปเย้าน้องสาว
“เห้ย” ผมร้องลั่น น้องเปิ้ลมีช้างน้อยเหมือนกุได้ไง
เด้งตัวขึ้นอัตโนมัติ จับน้องเปิ้ลให้หันมา
“เชี่ยยยยยยยยยยยย” ผมตะโกนอย่างตกใจ น้องเปิ้ลกลายเป็นไอ้นัย
ที่หันมามองผมส่งสายตาอาฆาตมาให้ หน้าแดง
เพราะแรงโกรธ ตัวแดง..เอ่อ เพราะผมเอง
มันไม่ได้พูดอะไรได้แต่จ้องและเงียบ
และผมซึ่งเงียบยิ่งกว่า กุมขมับไปเรียบร้อยแล้ว
---------------------จบ ภาคพิเศษค่ะ---------

----------------------------------------------
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 11-01-2012 03:34:00
อ๊ากกกกกก ค้างๆๆๆๆๆ  :serius2: :serius2: :serius2:

ขอรีเควสคู่นี้เพิ่มค่ะ

 :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-01-2012 03:44:27
ร้ายกาจ อิอิ.........จิ้นไปซะไกล สุดท้ายก้อ อิอิ เส็ดกานเองซะงั้น

แต่ก้อน่ารักดีแท้ ยังไงถ้ามีภาคสองก้อดีน้อ อิอิ><
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 11-01-2012 07:03:03
รับผิดชอบนัยเลย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 11-01-2012 07:09:51
คนเขียนครับ รับผิดชอบผมเลยนะ ค้างอย่างแรง!!!!!!!-^-
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 11-01-2012 07:27:03
55555555+
 :laugh: :laugh: :laugh:

ต้องค้างหล่ะค่ะ  ครั้งแรกจะให้นัยยอมเลย
คงเป็นไปไม่ด้าย เพราะนัยก็ไม่ไ้ด้ชอบผู้ชาย
แค่ผีผลักให้ค้างจากน้องเชอร์รี่
และเอกดันไปแอบจิ้นกะน้องเปิ้ลเลย 
....ลงเอย (ที่เตียง) ด้วยประการละฉะนี้  เอวัง
 :oo1: :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 11-01-2012 07:30:09
ไอ้คุณชายมันฝันไปใช่ไหมว่านอนกับสาว
สงสารนัย เมาไม่รู้เรื่อง ตื่นมาได้สามีซะงั้น
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 11-01-2012 07:53:22
อยากอ่านก็เม้น เยอะ ๆ นะคะ
เพราะคนเขียนอ่อนไหว  คิคิ
(เสียงจริง ๆต้องอย่างนี้  กร๊ากกกกกกกกกกก)

ความจริงเรื่องมันหักมุมเพราะได้ไอเดียจากคนโพสน์
หลาย ๆคนที่เดาทางถุก คึคึ  เลยกลับลำซะงั้นเลยค่ะ
ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 11-01-2012 08:35:25
ได้กันเพราะผลไม้จริงๆ  :laugh:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 11-01-2012 10:36:11
ไม่ต่อหรือคะ :bye2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 11-01-2012 10:52:04
^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 11-01-2012 10:56:33
ค้างมากมายเลยอ่ะคร้า


มาต่อให้หน่อยเถอะนะค่ะ  เค้าขอร้องงงงงงงง  :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 11-01-2012 10:59:51
เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 11-01-2012 11:03:56
 :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 11-01-2012 12:20:58
คุณหนูเสร็จคุณชายไปซะแล้ว
แบบมึน ๆ เมา ๆ เพราะนึกว่าเป็นน้องเปิ้ล
หลังจากตื่นมามึนกว่า แล้วยังไงต่อหละนี่ :impress2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 11-01-2012 12:29:27
อ่านะ ....แต่งไปแต่งมา

ควรจะเขียนเป็นเรื่องใหม่เลยรึเปล่าคะ

เพราะทำท่าว่าจะยาว  ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ

(แอบดีใจที่มีคนชอบ กร๊ากกกกกกกกกกก)
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 11-01-2012 12:30:53


 :serius2: :serius2: :serius2:
 
อร๊ายยยย  ค้างอ่าา

มาต่อเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!!!!!!

 :angry2: :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 11-01-2012 13:19:28
ต่อนะ มาแบบนี้มันค้างอ่า
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 11-01-2012 13:21:46
เอาวะ! ถ้าไม่ต่อจะยอมเสียจรรยาบรรตัวเองซักครั้ง เด๋วจับคนเขียนกดเลย เหอๆๆ ^^+
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 11-01-2012 13:24:01
หึหึ ท่าจะยาวแล้วหล่ะ เอาไปแต่งเป็นเรื่องใหม่เถอะ คนอ่านขอร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :sad4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 11-01-2012 13:30:59
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: ค้างงงงงงง

เอกรับผิดชอบนัยเลยนะ :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 11-01-2012 14:13:41
มีใครอยากสอนโหลดรูปมั้ยคะ  คือเอารูปลงไม่เป็นอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 11-01-2012 14:20:55
ว่าแล้วไอ้สองคนนี้ต้องซั่มกันสักตอน
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 11-01-2012 16:25:34
อย่ามาจบแบบนี้  :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 11-01-2012 18:43:16
ไม่อยากให้จบแบบนี้เลย  :a5:
มันค้างแบบแปลกๆ

มีต่ออีกสักเยอะก็ดีนะครับ  :impress2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 11-01-2012 19:38:30
จบได้น่รักมากชอบจริงๆคู่เพื่อน-เพื่อน
สงสารนัยจังเมานิด จู่ๆโดนจับทำเมีย อิอิ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 11-01-2012 20:20:56
ผลไม้เป็นพิษ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 11-01-2012 23:45:53
 :pighaun: :pighaun: :pighaun:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 1 พลาด(2) จบ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 11-01-2012 23:59:21
ถ้าทัดเปลี่ยนเรทจะทันมั้ยคะเนี่ย  อิอิ  :z1:

 :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ.......เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 12-01-2012 01:07:40

ตอนพิเศษ  2   ขอ.......เคลียร์  (part 1)
.
.
หลังจากความจริงเปิดเผย  ...และเป็นที่เข้าใจว่าเมื่อคืนผมกับไอ้นัย
ได้เสียกันเป็นที่เรียบร้อย (ใครได้ใครเสียไปคิดเองนะครับ ^^’)
จนผมต้องมานั่งกุมขมับอยู่นี่ พร้อมทั้งสายตาอาฆาตแค้น
ที่ไอ้คุณหนูส่งมาไม่ขาดสาย
 (น่ากลัวโคตร ๆอ่ะครับ ผมจิตตกเลยทีเดียว ผมได้แต่ก้มหน้ามองพื้น)
ความเงียบเข้าครอบงำเราทั้งสองคน บรรยากาศมึนตึง
หน้าผมดำคร่ำเครียด เหมือนคนโดนของ 
(จริง ๆ แล้วผมว่า  แม่งมีใครแอบทำคุณไสยใส่เพราะหันว่าผมหล่อกว่า)
ได้แต่นั่งทำใจรอฟังคำสั่งศาล ... ว่ามันจะเอายังไง
ในฐานะผู้เสียหาย  ผมใจเต้นระทึกนี่เป็นครั้งแรกที่ถูกข้อหา
พรากพรหมจรรย์ผู้ชาย  (กุจะโดนมันกระทืบป่ะว่ะ)
แถมเมื่อคืนผมก็เต็มที่ เต็มสตรีมแบบยั้งไม่อยู่จริง ๆ
(ตายแน่กุ ~  ขอลาท่านผู้อ่านซะตอนนี้เลยนะครับ)
หลังจากเงียบมานาน  ไอ้นัยก็เป็นคนเอ่ยทำลายความสงบ
ที่ผมเฝ้าบ่มเพาะมาหลายนาทีนี้  หัวใจเต้นรัวค่อย ๆ เงยหน้า
หันไปสบตาไอ้คุณหนู  ...ทำตัวไม่ถูกเลยจริงครับ
“กูตัดสินใจแล้ว....”  มันว่า ผมรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ
ว่ามันจะเอายังไงต่อไปกับเรื่องที่เกิดขึ้น
เรียกว่าแทบจะหยุดหายใจเลยทีเดียว
“เรา..... จะเป็นเพื่อนกันต่อไป” มันหันมามองหน้าผม
“กุเป็นผู้ชาย ยังไงก็..เอ่อไม่เสียหาย”  มันพูดต่อ
(อืม ...ใช่ ๆ มึงไม่เสียหายแค่เสียตูด) ผมยังรอฟังมันต่อไป
“ฉะนั้น ...มึงก็ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนซะ
กูก็จะถือซะ......ว่าให้หมามันแดก”  มันว่าเน้นเสียงประโยคสุดท้าย
เดินหนีไปอาบน้ำแล้ว  มีแต่ผมที่ยังนั่งนิ่งอยู่กับที่
ตัวที่แข็งเป็นหินเมื่อสักครู่ ค่อย ๆ ผ่อนคลายลง
จนเผลอถอนหายใจยาวววววว ก่อนจะเอนหลัง
ไปพิงหมอนตรงหัวเตียง
สายตาเหลือบมองไปยังห้องน้ำ ฟังเสียงไอ้ตัวป่วน
คนที่ผมนอนกอดเมื่อคืนนี้กำลังอาบน้ำ   
ความรู้ที่บอกไม่ถูกของผมตอนนี้ไม่รู้จะบอกยังไง
มันทั้งโล่งอก ที่อย่างน้อยก้ไม่ได้เสียเพื่อนไป
ทั้งรู้สึกเจ็บแปลก ๆ เศร้า ๆ แอบผิดหวังนิด ๆ กับคำตอบของมัน
(ให้มึงต่อยกุซะดีกว่าที่มึงจะนิ่ง ๆ อย่างนี้ สิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่น่าให้อภัยสักนิดเดียว ผมรู้ดี)   ผมหลับตาลงเม้มปากแน่น
นึกถึงสัมผัสของค่ำคืนที่ผ่านมา ทั้งเร่าร้อน อ่อนหวาน
น่าถวิลหาร่างเนียนๆ ที่ผมโอบกอด ความรู้สึกแบบนี้ ...
ทำไมนะ....ไม่เข้าใจเลย     ผมรู้สึกสับสนไปหมด
“แกร๊ก...” ไอ้ตัวป่วนอาบน้ำเสร็จแล้ว มันพันผ้าเช็ดตัวไว้รอบเอว
เดินออกมาค้นตู้เสื้อผ้าผมอย่างคุ้นเคย แน่นอน...มีเสื้อผ้ามันอยู่
ข้างใน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมกับมัน นอนด้วยกัน  แต่เป็นครั้งแรกที่....
เอ่อ........ อย่างนั้นแหล่ะครับ.....
ผมมองสำรวจตัวขาว ๆ ของไอ้นัยที่หันหลังมาให้ผม พึ่งรู้ว่ามันขาวขนาดไหน
รอยคิสมาร์ค ขึ้นโชว์เป็นจ้ำตามตัว  (นี่ผมหื่นขนาดนี้เลยเหรอ)
รอยฟันจาง ๆ จากการขบกัดเมื่อคืน ขึ้นอยู่บนหลังขาว ๆ นั่น
ร่างกายที่เปียกชื้นดูเซ็กซี่หน่อย ๆ เอวคอดตามประสาคนตัวบาง
บั้นท้ายสมส่วนได้รูป ที่ผมรู้ว่ามันตึงแน่นขนาดไหน
เล่นทำเอาผมหน้าร้อนฉ่า  ..ด้านล่างมีปฏิกิริยาตอบสนอง
ผมดึงหมอนมาปิดมองได้ตัวป่วนตัวแต่งตัวจนเสร็จ
“นัย..” ผมเรียกเสียงแผ่ว  มันหันมามองหน้า
“กุ.....ขอโทษ  ขอโทษจริง ๆ ถ้ามึงอยากต่อยกุก็ได้นะเว่ย”
รู้สึกผิดจริง ๆ แต่ถ้าจะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจก็กระไรอยู่
ถึงผมไม่รู้ว่าเป็นมัน  ...ไม่รู้ว่าเป็นผู้ชาย...แต่ที่ทำอ่ะตั้งใจครับ
มันนิ่งกลืนน้ำลายลงคอหนัก ๆ  ก่อนจะเฉตามองไปทางอื่น
"กุจะกลับแล้ว" มันพูดแค่นั้นแล้วเดินจากผมไป
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 12-01-2012 02:16:26


 :serius2: :serius2: :serius2:

อ้าาา อยากอ่านต่อ!!!!!!!!!!!!!!

จะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย .. :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: PoMArmKuB ที่ 12-01-2012 03:05:16
อ้าวไหงมาเป็นแบบนี้ได้วะ อย่าซิอย่าซีเรียสสิไม่ดีคับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 12-01-2012 03:39:22
^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 12-01-2012 03:54:30
เย้ๆดีใจที่สุดเลยที่ตัดสินใจแต่งต่อ อิอิ><

ว่าแต่สงสารคุณชายจัง ยังไม่รุ็ใจตัวเอง

ยังไงก้อมาต่ออีกน้า อิอิ รอๆน้อ><

น่ารักมากมาย อิอิ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 12-01-2012 08:41:45
แค่ครั้งเดียว ดูท่าเอกจะติดใจซะเเล้วสิ
หุหุหุ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 12-01-2012 11:07:15
อยู่ในช่วงวัดใจกันอยู่ตอนนี้
คุณชายเริ่มติดใจคุณหนูเข้าแล้ว
 :impress2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 12-01-2012 11:26:50
มาต่อเดี๋ยวนี้น้า :m31:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 12-01-2012 13:50:26
โหยยยยยย    สั้นจังครับ!!!!!
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 12-01-2012 16:45:00
ไม่เคลียร์ ค่าาาาาาาาา มาแค่นี้ยังไงก็ ไม่เคลียร์ ต้อง เอามาอีกกกกกกก
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 12-01-2012 16:59:00
ยังไม่จบนะเนี่ย มันยังค้างๆคาๆอยู่หนา
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 12-01-2012 17:04:26
เฮ็อ ก็เคลียร์กับชีจบไปได้
แต่แหม่ ปิงปองยังมาอ่อนระทวย
นี่ถ้าเป้ไม่คิดแผนการไว้ คงเรียบร้อย

แต่ หึหึ เป้ก็ลบบรรดารอยต่างๆ ออกจนหมดได้
แถมจะเพิ่มมากกว่าเดิมซะอีก

แล้วจะมาอ่านต่อนะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 12-01-2012 17:09:47
คร่าแต่งยังไม่จบอ่ะ  รอหน่อยนะคะ 
คิคิ  น่าจะวันนี้พรุ่งนี้ค่ะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: nightsza ที่ 12-01-2012 17:49:55
ไม่เอามาม่าน๊าา เชียร์คู่เอกกับนัยด้วยคนนน
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 12-01-2012 20:53:55
ว่าแล้ว คุณชายกับคุณหนูเคยซั่มกัน
มิน่ามีออร่าสีม่วงมาหลายตอนแระ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 12-01-2012 20:59:01
ยังไม่เคลียเลย มาต่อไวๆนะค่ะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 12-01-2012 21:05:10
 o22
คุณหนูเคลียร์จบแล้ว แต่คุณชายยังไม่จบ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 12-01-2012 21:58:01
ค้างงงงงงงงงงงงงงงง ง
อยากอ่านต่อๆ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 12-01-2012 22:42:46
ไม่เครียร์อ่ะ  :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

มาต่อเด๋วนี้นะ :angry2: :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 12-01-2012 23:03:20
ท่าทางจะเขียนเป็นตอนพิเศษไม่ได้แล้วค่ะ  (เหมือนจะยาว)
ติดตอนของเอกกับนัยในชื่อเรื่อง  " มากกว่าเพื่อน...ได้มั้ยวะ "
ตามลิ้งค์ข้างล่างค่ะ 
คัดลอกตอน 1 และ 2 ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ 

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31213.msg1807014#msg1807014
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 12-01-2012 23:48:24

สนุกมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์ 11/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 13-01-2012 00:00:22
ตอนนี้สั้นง่า เอกจะปล่อยคุณชายไปง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ ไม่รั้งหน่อยรึ
เป็นพื่อนกันคิดดีแล้วนะ งั้นก็อดหวานจิ ฮ่าๆๆ
 :กอด1: ทีนึงมาต่อเร็วๆนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ NC ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 13-01-2012 01:31:48
ขอแจ้งให้ทราบคุ่ะตอนพิเศษของ เอกกะันัยนั้น
เนื่องจากว่ามันท่าจะยาว  ฮ่า ๆ ไม่มีความสามารถเขียนสั้น ๆ แล้วจบได้
เลยแต่เป็นเรื่องใหม่ค่ะ  โปรดติดตามในชื่อเรื่อง
มากกว่าเพื่อน...ไอ้มั้ยวะ
ตามลิ้งข้างล่างนี่เลยค่ะ  ได้ทำการคัดลอกตอนที่โพสก่อนหน้านี้ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31213.msg1807014#msg1807014


ตอนที่ 2   ขอ.......เคลียร์  (part 2)

มันกลับไปแล้วมีแต่ผมที่ยังวุ่นวาย  ทำตัวไม่ถูก
ลุกขึ้นไปอาบน้ำ คิดถึงแต่เรื่องไอ้นัย มันวนอยู่ในหัว
ไม่ไปไหนเลย  ยิ่งอยู่ในห้องนอนผมยิ่งคิดถึง
ทั้งรสสัมผัส  และความรู้สึกที่มันมากมายจนล้นเอ่อ
เป็นครั้งแรกที่ผมสติแตกขนาดนี้ยั้งความต้องการ
ของตัวเองไม่อยู่ ทั้งที่ปกติผมเป็นคนคุมเกมได้เสมอ
ไม่เคยเผลอปล่อยอารมณ์ดิบให้รุนแรงจนอีกฝ่ายต้องเจ็บ
และครั้งนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันคงเจ็บมากเดินกระเพลก ๆ
ไปนู่นหน้าขาวซีดเผือด ... หน้าตาเหยเกเมื่อเริ่มเดิน
ผมอยากโทรหามันอยากรู้ อยากถามมัน อยากไปดูแลมัน
แต่ก็ไม่กล้า...เพราะมันบอกให้ผมลืม ...ลืมเรื่องเมื่อคืน
“ทำไงดีวะ  ..แม่งเอ๊ยยยย”ผมตะโกนอย่างเหลืออด
 ผมเตะ ตระกล้าผ้าให้ล้มเกลื่อน
รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก  เผลอไปมองเห็นชุดไอ้ตัวป่วน
ที่ใส่เมื่อคืนนี้ พร้อมคำพูดแม่ง....เวลาผมทำห้องรก
“ห่า......แม่ง นี่ห้องคนรึรังหนูวะ
 ถ้ากุไม่กลับลำบากไม่มานอนห้องมึงหรอก” มันจะบ่น
ผมทุกครั้ง  ตอนหลัง ๆ ผมก็พัฒนาตัวไม่ให้มันบ่น
มันไม่ใช่คนเรื่องมากหรอกคับ  แค่ผิวมันแพ้ง่าย
และผื่นขึ้นทีเป็นสัปดาห์กว่าจะหาย  หึหึ
ผมก้มไปเก็บเสื้อผ้าใส่ตระกล้าให้เรียบร้อย หยิบ
ชุดไอ้ตัวป่วนขึ้นมาดู  เห็นแล้วนึกถึงเจ้าของมัน
เสื้อรัดรูปที่ใส่แล้วพอดีตัว กางเกงขาเดปที่ฟิตซะ
เห็นทุกสัดส่วนของไอ้ตัวป่วนอย่างชัดเจน
หน้าผมร้อนฉ่าขึ้นมาอีกครั้ง  ห่า....ทำไมตัวมันรุ่มร้อนขนาดนี้
“โอ๊ยยยยยยยยย กุเป็นบ้าไรเนี่ย”  ผมถอนหายใจ
พูดกับตัวเอง  ทำไมต้องคิดแต่เรื่องไอ้นัยว้า
.
ผมตัดสินใจออกมาข้างนอก ถ้าขืนยังอยู่ในห้องนี้
กุต้องเป็นบ้าแน่ ๆ  เพราะคิดถึงแต่เรื่องมัน
(คงเป็นเพราะผมรู้สึกผิดเลยคิดแต่เรื่องมันนะสิ...นะ ปลอบใจตัวเอง ^^’)
ผมขับรถไปถึงห้างสรรพสินค้าชื่อดังแถวสยาม
เดินไปเรื่อย ๆ ทั้งเข้าร้านหนังสือ ร้านอาหาร ร้านเสื้อผ้า
ร้านรองเท้า ...ดูมันแก่ว ๆ ยังไงไม่รู้  เหงา ๆ ด้วย
เพราะปกติผมก็ลากไอ้คุณหนูมาเป็นเพื่อนทุกครั้ง  เดินไปเดินมาตั้งนาน
มันก็พึ่งจะบ่าย 4 โมง ทั้งที่เดินโคตรจะเหนื่อย
(โอยย...ทำไมเวลาแม่งเดินช้าขนาดนี้วะ  หรือว่านาฬิกากุตาย )
ผมเงยหน้ามองหาร้านที่มีนาฬิกาเพื่อเปรียบเทียบเวลา แต่ความจริงก็คือความจริง
ใช่ครับตอนนี้มันแค่บ่าย 4 โมง แม้ผมจะพยายามใช้เวลาให้หมด ๆ ไป
เพราะไม่อยากคิดเรื่องมันแล้ว  สุดท้ายผมตัดสินใจไปดูหนังดีกว่า
มีเรื่องที่อยากดูมาก ๆ ตั้งใจว่าจะชวนไอ้นัยมาดูด้วยเสาร์นี้ถ้าไม่เกิดเรื่องเมื่อคืนซะก่อน
นี่เป็นสิ่งที่ผมชอบทำที่สุด (น่า...คงจะลืมเรื่องมันไปได้บ้างหล่ะน่า ^^’)
ผมเดินเข้าไปต่อแถวซื้อตั๋วเสร็จได้รอบ 6โมงเย็น เลยไปเลือกซื้อป็อปคอนกับเครื่องดื่ม
สองอย่างนี้ขาดไม่ได้เลยครับ  ชอบมาก (พยายามทำตัวลั้นลาสุด ๆ )
นั่งรออยู่ไม่นานก็ถึงเวลาเข้าโรงหนังสักที ผมเลือกที่นั่งเป็นแถวบน ๆ ครับ
เนื่องจากหนังเรื่องนี้เป็นหนังแนวโรแมนติก ฉะนั้นคนส่วนใหญ่ที่มาดู
มันจะมาเป็นคู่  และไอ้คุ่ที่ว่ามันเป็นคู่รักครับ ขณะที่ผมมาคนเดียวเริ่มเสียใจนิด ๆ
คนค่อนข้างบางตาเนื่องจากหนังเรื่องนี้เข้ามาสักระยะแล้วครับ มีเรื่องวุ่น ๆ กับ
ชีวิตหลายอย่างถึงทำให้ผมไม่มีโอกาสได้มาดูสักที  ทั้งแถวมีผมนั่งอยู่คนเดียว
เกิดอาการขนลุกซู่  ผีจะหลอกกุป่ะวะ   ถัดไป 2 แถวมีคู่รัก 1 คู่ และแถวถัด ๆ ไป
อีกปะปาย นั่งกันซะห่าง  หนังเริ่มฉายแล้วครับ เนื้อเรื่องก็ประมาณว่า
 พระเอกเป็นทหารครับ ถูกกองทัพส่งตัวออกไปช่วยรบกับประเทศเพื่อนบ้าน
ตามสนธิสัญญาอะไรสักอย่างที่ต้องส่งทหารไปช่วยรบเวลาผ่านไปประมาณ1 ปี
พระเอกก็ตายครับ เพราะไปดันไปรู้เรื่องความลับด้านผลประโยชน์ ของผุ้นำ
ระหว่างประเทศตนและประเทศเพื่อนบ้านเข้า เลยโดนฆ่าปิดปาก
(หึหึ  พระเอกแม่งเสือกจริง ๆ ครับ  เค้าปิดแต่ไอ้นี่สงสัยเลยไปสืบจนรู้
และถูกฆ่า  ตามที่โบราณว่า “ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย  แต่คนพูดมักจะตาย”
กร๊ากกกกกกกก  ล้อเล่นครับ  แค่มันคล้องจองเท่านั้นเอง”)
 โดยทางกองทัพปิดเรื่องครับ แต่ก่อนที่ทางพระเอกจะถุกจับ
ได้ส่งหลักฐานมาให้นางเอกเรียกร้องความยุติธรรม  ...อ้อ นางเอกเป็นทนาย
ที่เก่งติดอันดับ  1 ใน 5 ของประเทศครับเชียวนะครับใช่ย่อยที่ไหน
 (หึหึ...ว่าแต่มึงตายคนเดียวไม่พอใช่มั้ย  ต้องลากเมียไปตายด้วย  = =’ )
แล้ววิญญาณพระเอกเลยกลับมาหานางเอก  ด้วยความคิดถึงทั้งคู่ก็ซั่มกันครับ
(Something like that  ก็ประมาณนั้นแหล่ะครับอย่างที่คิด คึคึ)
ทั้งเร่าร้อน  ดูดดื่ม  ส่งเสียง...อ่าอืมม เป็นระยะ  ไอ้ข้างในไม่เท่าไหร่
แต่...เห้ย  ไอ้คู่ข้างนอกนี่สิ คู่ที่อยู่ใกล้ ๆ ผม แม้จะมืดแต่ก็ชัดครับ
(เพราผมตั้งใจดู  หุหุ กร๊ากกกกกกกกกกกก)
ไอ้ผู้ชายก้มไปจูบแฟนตัวเองอย่างดูดดื่ม  มือนี่ไล้ไปทั่วเค้นกันอย่างเมามันส์
(เกรงใจกูนิสสสสนึงดิ....ถ้าเอากันแข่งกะหนัง เช่าไปดูที่บ้านดีกว่าป่ะวะ =.=)
“อืมมมมม........”  เสียงคางเบา ๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอผู้หญิง
ถ้าผมไม่เห็นว่าเค้ากำลังทำอะไรกันก็คงไม่ได้สนใจ
(โอยยย ...ไม่ไหวแล้วครับ  เห็นขนาดนั้น รู้สึกนะเว่ย)  เซ็งเลยครับ
แม่ง...ไม่ดงไม่ดูแล้ว  ไม่งั้นผมคงได้เข้าไปแจมไอ้คู่ข้างหน้าเป็นแน่แท้
น้องผู้หญิงเค้าก็หน้าตา ผิวพรรณ  ที่สำคัญหุ่น เอ็กซ์  ได้ใจมั๊ก ๆ อ่ะ
(เสียดายแต่ไอ้ผู้ชาย ...หน้าแม่งปลวกได้อีกครับไม่เหมาะกะน้องเค้าเลย
แต่หุ่นมันนี่ ท่าจะเร้าใจสาว ๆ อยู่ในที่มืดอย่างนี้คงพอทุเลา
มองหน้ามันไม่ค่อยชัดน้องเค้าคงรู้สึกดี หึหึ)
เกือบ ๆ สองทุ่ม เห้ออออออออออ  ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้งยังไม่ดึกเลย
กลับห้องไป คงเซ็งเหมือนเดิม ผมตัวสินใจโทรหาไอ้เป้ครับ
“ฮัลโหล...ว่าไง”  เสียงไอ้เป้กรอกมาตามสาย
“มึงว่างป่ะวะ”  ผมเอ่ยถามขึ้น
“ไม่ว่างว่ะ  กุมาเป็นเพื่อนไอ้ปิงปอง กะ ปางอ่ะ มาดูมันซ้อม .... มึงมีไร” มันว่า
“ไม่มีไร...แค่หาเพื่อนกินเหล้า” ผมตอบเซ็ง ๆ ไปกะไอ้ปิงปองอีกแล้ว
(กุไม่ใช่เพื่อนมึงใช่มั้ยเชี่ยนี่ ....แอบพาล หึหึ)
“ไม่สะดวกว่ะ...กว่ามันจะซ้อมเสร็จเหอะ  อีกนานมึงไม่ไปกับไอ้นัยอ่ะ ” มันว่า
“เมื่อวานมันก็กินจนเมาแล้วอ่ะ  ไม่อยากกวนมัน” ผมตอบเลี่ยงๆ
(ใครจะบอกความจริงว่ะ ว่ากุพึ่งข่มขืนมันเลยเกรงใจไม่กล้าชวย เหอ ๆ)
“เออ...เอางี้นะ...”  มันพูดเปิดประเด็นให้เป็นความหวัง  ผมแอบยิ้ม
(หึหึ...มึง จะกลับมาเป็นกินเป็นเพื่อนกุใช่ป่ะ)
“มึงไปแดกคนเดียวแล้วกัน  เจอกันวันจันทร์  ฮ่า ๆ” มันว่าขำ ๆ
“ห่า  ...เออ กุไปคนเดียวก้อได้ แม่ง...อยู่กันไปเลยนะ 3 คน
ผัวเมียมึงอ่ะ อย่าได้พรากจากกัน” ผมด่าประชดนิด ๆ
“ฮ่า ๆ อย่างอน ๆ มึงไม่ใช่ไอ้นัย พวกกุไม่ง้อว่ะ” มันพูดติดจะขำ
“เออ  ๆ  งั้นแค่นี้แหล่ะ แม่ง” ผมพูดกดวางสายแม่งเลย
(ไปคนเดียวก็ได้วะ) ผมขับรถไปถึงผับที่พวกผมมาประจำ
ไม่ค่อยชอบเปลี่ยนที่ เพราะคุ้นเคยกันดีกับเจ้าของร้านและเด็กในร้านนี้
ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรพี่เค้าก็จะได้ช่วยเคลียร์ครับ
“ไงเอก...วันนี้มาคนเดียวเหรอ” เจ้าของร้านครับแกมาทักทายเป็นปกติ
“ครับ..พอดีเพื่อนผมไม่ว่างกันอ่ะพี่”  ผมตอบ
“เหรอ..อืม  อ้าวพี่เห็นไอ้นัยก็มา ไม่ได้มาด้วยกันเหรอ” พี่เค้าถาม
“อ้าว...มันมาเหรอพี่ตอนไหนอ่ะ ไม่เห็นชวย” ผมตอบ
(มันคงอยากชวนผมหรอก  ...+_+...)
“มันมาตั้งแต่หัวค่ำนู่น  ...เมาเละแล้วมั้งป่านนี้  เตือนมันหน่อย
เพลา ๆ มั่งเห็นคั่วสาวลากไปฟัดหน้าห้องน้ำนู่น  ฮ่า ๆ
ระวังเจ้าที่ของเค้ามั่งนะโว้ย”  พี่โจ้บอก
“ครับพี่ หึหึ” ผมตอบขำ ๆ แต่ในใจชักไม่ขำด้วย
ผมสั่งเบียร์มานั่งดื่มไม่กล้าไปกวนไอ้คุณหนูมัน  กินไปได้
สองแก้ว  แม่ง...ใจผมมันอยู่ไม่สุขวุ่นวายได้อีก ทั้งโมโห
ทั้งหงุดหงิดไม่รู้เป็นอะไร ผมตัดสินใจเลิกดื่ม..เปลี่ยน Target
ไปตามหาไอ้ตัวป่วนแทน  แน่นอนผมมุ่งตรงไปหน้าห้องน้ำ
ตามที่พี่โจ้บอก  เต็ม ๆ ครับ ไอ้นัยแม่ง...กำลังแลกลิ้นอย่างเมามันส์
กับสาวหุ่นสะบึม มันเมาจนต้องพิงหลังกับผนังปล่อยให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายลุก
เสื้อเชิ๊ตสีดำที่กระดุมถูกแกะจนเผยให้เห็นหน้าอกขาว
ถูกสาวชุดแดงใช้มือลุบไล้ไปตามหน้าอกขาวที่มีกล้ามนิด กระชากใจสาว
นวดเฟ้นเม็ดสีแรง ๆ  กระตุ้นอารมณ์อีกฝ่าย
(แม่ง...สีแดงอย่างเดียวเลยนะมึง  เดี๋ยวสีเหลืองเค้าน้อยใจ  หึหึ
ล้อเล่นคร้าบบบบบบบ )
“อ่า..”ไอ้นัยครางงงงกระเส่า สองมือกดสองมือสะโพกสาวชุดแดง
ให้แนบกับช่วงล่างตัวเอง พยายามจะล้นกระโปรงน้องเค้า
(แม่งงงงงง...ผมฉุนกึกขึ้นมาทันที    ไม่รู้กุเกี่ยวไรแต่กุโมโห)
“ไอ้นัย” ผมเรียกเสียงดัง แทบกลายเป็นตวาด
ได้ผลครับ ...ทั้งคู่หยุดซั่ม น้องชุดแดงที่ผมไม่รู้ว่าน้องเค้าชื่ออะไร
(ไม่รู้จะชื่อผลไม้อีกรึเปล่า  แม่งไอ้นี่มันรักสุขภาพครับ ฮ่า ๆ อันนี้ไม่เกี่ยว)
หันมามองหน้าผมงง ๆ  เลิกคิ้วเป็นคำถาม ไม่ได้หวาดกลัวอะไร
“หนูเคยไปเหยียบหางพี่เหรอคะ  ...ถึงต้องมากวนตอนกำลังซั่มเนี่ย”
“ห่า...เมาแล้วมั่วตลอด   แม่ง...กลับได้แล้ว” ผมว่า เดินเข้าไปกระชากแขนมัน
ไอ้นัยเซตามแรงดึงของผมเพราะมันเมามากจริง ๆ
“ชิส์  แม่งปล่อยกุ   ปล่อยยยยยยยยยยย กูกกกกกกกกกก” เสียงไปแล้วครับ
“ห่า   กูบอกให้กลับ”  ผมดุ  โมโหแม่งจริง ๆ แต่หาเหตุไม่ได้จริง
“ชิส์  ยุ่งแม่งงงงงงง  ปล่อยดิ้” มันดิ้นขลุกขลัก พยายามหนี
แต่มันจะสู้อะไรผมได้  เพราะที่ไม่เมาและไม่มีสติ   
(ครับถูกแล้วครับ  ไม่มี สติ  เรียกว่าฉุนขาด)  ว่าแล้วก็กระทำการ
สอดมือเข้าข้างลำตัวไอ้นัยแล้วลากมันมาที่รถผม
ตลอดทางไอ้ตัวป่วนทุบ ๆ ตี ๆ ผมเป็นระยะ เบา ๆ ครับ
(เพราะมันมีแรงเหลืออยู่แค่นั้น  กร๊ากกกกก  เสร็จกุ หึหึ)
ผมยัดไอ้ป่วนนั่งด้านหน้า รัดเข็มขัดเรียบร้อย แม่ง..ถ้ากวนกุ
กูจะจูบ  (กร๊ากกกก  ข้ออ้างครับดูดีมีเหตุผล  หึหึ)
ผมกลับไปประจำที่คนขับ  ไอ้ป่วนแทบลืมตาไม่ไหวครับ
แต่ปากแม่งนี่ ก่นด่ากูจังนะ  ............. = =”
ผมโน้มตัวไปกดจูบหนัก ๆ ให้ไอ้คนปากดี สอดลิ้นร้อน ๆ
อย่างเผลอไผล บรรยากาศที่เป็นใจ มืดสนิทบริเวณลานจอดรถของผับ
ไร้ซึ่งผู้คนเนื่องจากว่าตอนนี้พึ่ง 4 ทุ่มยังไม่ถึงเวลาเลิกผับ
จับมือกดหน้าไอ้ตัวป่วนให้มันอยู่นิ่ง กวัดลิ้นดูดกลืนลิ้นไอ้นัย
“อ๊ะ.......อืมมมมมมม”  มันครางหวานจนผมแทบสติแตก
อยากจะจับแม่งกดซะตรงนั้น  มันไม่ได้ขัดขืนคงเพราะอารมณ์ที่ค้าง
จากสาวชุดแดงที่ว่า  ผมรีบละปากก่อนที่จะหยุดไม่ได้  มองไอ้ป่วน
หน้าแดงหอบหายใจอยู่ข้าง ๆ ปากแดงบวมเป่ง  ผมกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ
ไม่อยากหยุดเลยจริง ๆ แต่ก็ต้องตัดใจ ค่อย ๆขับรถออกไปจากผับมุ่งหน้า
กลับคอนโดผม
--------------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 13-01-2012 13:16:24
เย้ๆๆ

เม้นต์คนแรก กิ๊วๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 13-01-2012 15:04:44
^______________^
ติดตามตอนพิเศษของ  เอกกับนัยได้  ในชื่อเรื่องใหม่ค่ะ
มากกว่าเพื่อน...ไอ้มั้ยวะ
ตามลิ้งข้างล่างนี่เลยค่ะ  ได้ทำการคัดลอกตอนที่โพสก่อนหน้านี้ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31213.msg1807014#msg1807014
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 13-01-2012 19:22:47
ขอบคุณมากมายนะครับคนแต่ง ที่แต่งเรื่องราวดีๆสนุกๆมาให้คนอ่าน ได้อ่านกันครับ
และขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่อง ต่อไปเลื้อยๆนะครับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 13-01-2012 19:28:45
ต่อที่คอนโดก็ได้ :laugh:

 :call:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Forever_Love ที่ 13-01-2012 20:53:30
เดี๋ยวตามไปที่คอนโดนะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 13-01-2012 20:54:51
ต่อด่วนเลยครับ ค้างมาก  :z3:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 14-01-2012 22:40:31
๊Up ตอนใหม่แล้วนะคะ  ในชื่อเรื่อง
มากกว่าเพื่อน...ได้มั้ยวะ   คลิ๊กลิ้งด้านล่างเลยค่ะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31213.30
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 19-01-2012 08:32:04
 :L2: :L2: :L2: :L2:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 19-01-2012 20:51:15
ThankS
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: Huasia ที่ 30-01-2012 11:21:28
มาต่อด่วนจ้า
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ตอนพิเศษ 2 ขอ..เคลียร์(2) 12/1/11
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 30-01-2012 15:32:36
น่ารักทุกคู่เลย
สนุกดี
+1จ๊า
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 14-02-2012 23:41:21
Special  เป้+ปิงปอง – The Valentine.(1)

“อะไรของมึงปิงปอง...ทำไมต้องมายุ่งกับของๆกุ กุไม่ชอบมึงก็รู้ เซ็งว่ะ กุกลับหล่ะ

มึงไม่ต้องโทรมาหล่ะ  ไว้กุอารมณ์ดีเมื่อไหร่ก็จะโทรหาเอง”   ไอ้เป้สบถเสียงดัง

หลังจากกระชากมือถือของมันจากมือผม ทำเอาผมหน้าเหวอพูดอะไรไม่ออก ไม่ได้คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่

แค่จะดูว่ามันคุยกับใคร ....ก็แค่นั้นเอง   ถึงปกติจะไม่ค่อยทำ แต่ก็ไม่ใช่ไม่เคยทำ ทุกๆครั้งที่ทำมันก็เห็น

และไม่เคยจะว่าอะไร  มันเดินเข้าไปในห้องนอนหยิบเป้ที่ใช้เป็นประจำ  ก็ดิ่งตรงไปที่ประตูโดยไม่หันมามองผมอีก

“โครม!!...”  เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน รู้สึกมึนงงอย่างบอกไม่ถูก  งงจนหาต้นสายปลายเหตุไม่ได้

ผมทรุดตัวนั่งลงที่โซฟา  นั่งมองประตูที่ไอ้เป้พึ่งปิดกระแทกมันอย่างแรงด้วยความโมโห   ดวงตากลมโตแดงกล่ำ

น้ำตาร้อน ๆ ค่อยไหลอย่างน้อยใจ รู้สึกเจ็บใจ  และไม่เข้าใจ  เรื่องแค่นี้เหรอที่ทำให้ผมกับมันทะเลาะกัน

เพราะเรื่องนี้จริงๆ เหรอเป้  หรือมึงมีเหตุผลอื่น  ผมก้มหน้าซุกลงที่เข่าปล่อยให้น้ำตาไหลไปอย่างเชื่องช้า

พร้อม ๆ กับพิจารณาสถานะของผมกับมัน  ....มองยังไงก็คงได้แค่นี้สินะ   คงไปต่อไม่ไหวเมื่อมันไม่พร้อมจะเดินไปกับผม

เป้.......มึ.ลืมไปแล้วสินะความสำคัญของกุ    ผมกัดริมปากตัวเองแน่นหลับตาได้แต่ขอให้คืนนี้มันผ่านไปซักที

.

.

.

หนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้านั้น

“ครับ ๆ ว่างครับ  ...เจอกันที่ไหนดี CTW นะครับงั้น 4 โมงเจอกันครับ”  เสียงที่แว่วลอดมาจากระเบียงด้านนอกห้องผม

“ปิงปอง...วันนี้กุมีนัดกับเพื่อนนะ  มึงกินเข้าเย็นเลยไม่ต้องรอกุ” ไอ้เป้บอกก่อนจะวางมือถือ แล้วรีบไปอาบน้ำแต่งตัว

เพื่อไปตามนัดที่ว่า   ผมเดินไปดูที่มือถือมันโชว์ชื่อหลาอยู่ว่าชื่อ  “ฟ้า”  ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นผู้หญิง แต่ไม่อยากคิดอะไรมาก

ไอ้เป้อาบน้ำเสร็จก็ตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า มันเลือกตัวนั้นตัวนี้อยู่หลายชุดก่อนจะตัดสินใจเลือกชุดเก่งที่มันชอบใส่ประจำ

เสริมหล่ออีกนิด ก็พร้อมเดินทาง มันเดินมาหยิบเป้ใบโปรด ก่อนจะตรงมาหอมแก้มผม

“กุไปนะ  อาจจะกลับดึกมึงนอนก่อนได้เลย” ไอ้เป้บอก  สีหน้าท่าทางที่บ่งถึงความสุขของมันฉายออกมาจนรู้สึกได้

“อืม   อย่าเมาหล่ะมึง  เดี๋ยวกลับไม่ไหว” ผมบอกด้วยความเป็นห่วง

“ครับ  ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวกุนอนบ้านเพื่อนก็ได้ ไปนะ”  ไอ้เป้ยิ้มหวาน ก่อนจะเดินจากไป ผมทำได้แค่มอง

ถึงจะไม่อยากให้มันไปก็เถอะ แต่คนเราก็คงอยากจะมีพื้นที่ส่วนตัวบ้างละมั้ง.

.

.

ผมนั่งรอไอ้เป้จนตีหนึ่งมันยังไม่กลับผมเลยเข้านอนก่อน  ขี้เกียจรอ...เพราะมันดึกมากแล้วพรุ้งนี้มีเรียนเช้า

แต่นอนยังไงก็นอนไม่หลับ  รู้สึกแปลกที่ไอ้เป้ไม่ลากผมไปด้วยปกติมันไม่เคยยอมห่างผมเลยสักครั้งเดียว

“แกร๊ก...แกร๊ก”  เสียงลูกบิดห้องนอนดังขึ้น ผมแกล้งทำเป็นหลับ ไอ้เป้ค่อย ๆ ย่องเข้ามาในห้อง

ก่อนจะตรงไปอาบน้ำ ผมเหลือบดูเวลาตอนนี้ 02.00 น.  ไอ้เป้ออกมาจากห้องน้ำแล้วผมแกล้งหลับต่อ

มันค่อย ๆ แทรกตัวเข้ามาใต้ผ้าห่ม  กดจูบเบา ๆ ที่หน้าผากผม ก่อนจะปิดไฟบนหัวเตียงที่ผมเปิดค้างไว้ลง

จากความเหนื่อยล้าทำผมค่อย ๆ หลับลงไปในที่สุด

.

.

ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าเห็นไอ้เป้ยังคงหลับสนิทเลยไม่อยากกวน เพราะมันมีเรียนบ่าย

 ผมอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปมหาลัย ไม่ลืมทิ้งโน๊ต ..

“กุมีเรียนเช้า ไปนะ ...กับข้าวอยู่ในตู้เย็นเวฟได้เลยนะ ” 

ผมเดินกลับมาจูบเบา ๆที่หน้าผากไอ้หล่อที่นอนไม่รู้สึกตัว  ก่อนจะเร่งออกจากห้องเพราะสายมากแล้ว

วันนี้เรียนถึงบ่างโมง ...แต่อาจารย์ให้พวกผมไปค้นข้อมูลทำรายงานที่ห้องสมุดกลาง

เพื่อส่งในคราบนี้  ผมกับไอ้นัยที่ทำงานกลุ่มคู่กันอยู่แล้วก็ต้องไปค้นที่นั่น แต่ว่าไอ้นัยมันเสือกมีนัด

ซะก่อน มันเลยออดอ้อนจนผมใจอ่อน เลยต้องไปทำงานค้นข้อมูลอยู่คนเดียว

“นะนะ...ปิงปอง กุมีนัดจริง ๆ ถ้าวันนี้เบี้ยวคราวนี้นะกุตายแน่ ๆ” ไอ้นัยส่งสายตาพริบ ๆ มาออดอ้อน

“มึงนัดกับใครอ่ะ”

“ที่รักกุ...กุเบี้ยวเค้ามาหลายทีแล้วโดนฆ่าหั่นศพแน่ๆ”

“ที่รักมึงเป็นใคร  มึงเลิกกับน้องเปิ้ลแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วมึงครบใครอยู่ไม่เห็นบอกกุ”

“เออ...มึงอ่ะ  เอาไว้กุพร้อมและก็แน่ใจแล้วกุจะบอกมึงแล้วกันนะ  แต่ตอนนี้กุขอไปนะ นะ”

ไอ้นัยว่าพลางซุกหัวไถแถรดดดดดๆ กับไหล่ผมมันน่าเอ็นดูมาก ๆ ครับ ผิวขาวปากแดง ๆ 

ชอบทำแก้มป่องปากย่น  ออดอ้อนทีก็เอาหัวไถอย่างนี้แหล่ะครับ  ผมไอ้แต่อมยิ้ม หึหึ

“เออ  อย่าลืมขนมกุหล่ะ” ผมบอก

“หึ๊...หนมไรอ่ะ” มันเลิกคิ้วเป็นคำถาม  (ถามจริงไม่คิดจะเซ่นอะไรกุสักอย่างเลยใช่มั้ยเชี่ยนัย กุอุตส่าห์ให้ไป)

ผมมองหน้ามันเซ็ง ๆ แต่ยังไม่ทันได้บอกอะไรดูเหมือนมันจะคิดได้ ก่อนจะยิ้มแก้มปริ เอามือมาลูบหัวผม

(แม่ง...มึงลามแหล่ะ  ลามแหล่ะ  เมื่อกี้ยังเอาหัวมาถูไหล่กุออดอ้อนอยู่เลย ตอนนี้เล่นหัวกุแหล่ะ)

“ได้คร๊าบบบ  มึงน่ารักว่ะ ปิงปอง จุ๊บ...ไปแล้ว”  ไอ้นัยดึงผมไปจูบที่หัวทีหนึ่งก่อนจะวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

ทำใจครับมันก็ดึงผมไปจูบอย่างนี้ทุกทีแหล่ะ  ...ถ้ายอมตามใจ เห็นว่ากุเตี้ยกว่าหน่อยเอาใหญ่เลยนะมึง ..ชิส์

(ฮ่า ๆ แอบเลียนแบบไอ้นัยมาครับ ) 

ผมมาถึงห้องสมุดก็จัดการค้นหาข้อมูลด้วยระบบคอมพิวเตอร์เพื่อหาโลเคชั่นที่ไอ้หนังสือนี่อยู่

หลังจากได้มาเรียบร้อย ผมก็ตรงดิ่งไปที่ชั้นที่ว่า  เอ๊ะ...อะไรแว๊บ ๆ ผมเห็นหลังใครสักคนหนึ่ง รู้สึกคุ้น ๆ

จนต้องถอยกลับไม่มองอีกครั้ง แผ่นหลังที่ผมจำได้ดี...ไอ้เป้  กำลังจะเข้าไปทัก

แต่ก็ต้องสะดุดอยู่ตรงนั้น เมื่อได้ยินไอ้เป้เอ่ยชื่อคู่สนทนา ผมถึงกับหยุดและซ่อนตัว

คิดว่ามันน่าจะยังไม่เห็นผม เพราะปกติพวกผมไม่เข้าห้องสมุดรวมอยู่แล้ว แต่จะเข้าห้องสมุดคณะมากกว่า

“เก็บตรงไหนครับฟ้า  อย่างนี้ถูกไหม” ผมได้เสียงไอ้เป้เอ่ยถามผูหญิงอีกคนตรงหน้า

ที่มองแค่แปร๊บเดียวก็รู้ว่า“น่ารัก” ผิวขาวๆ ร่างบางๆ รูปร่างสมส่วน ถึงไม่สวยถึงขนาดมองแล้วเหลียวหลัง

แต่ถ้าได้เจอกันแค่ครั้งเดียวผมว่าก็คงจำได้ไม่มีลืมเหมือนกัน  ริมฝีปากบางยิ้มสวย ๆ ส่งมาให้ไอ้เป้

ก่อนจะส่ายหน้า พร้อมอธิบายวิธีจัดหนังสือ


“ดูที่สันหนังสือสิคะ  ตรงนี้ระบุหมวดวิชา ชั้น และประเภทหนังสือค่ะ

ถ้าไม่ชัดก็เปิดดูบัตรข้างหลังได้นะคะ” หญิงสาวอธิบายอะไรอีกหลายอย่าง แต่ผมฟังไม่เข้าหู

ไม่เข้าจัดว่าทำไม ไอ้เป้ต้องมาจัดหนังสือช่วยน้องเค้า  สีหน้าแววตา ดูก็รู้ว่าสนิทกันมากทีเดียว

“แหะ ๆ เป้นี่โง่จังเนอะ ฟ้าค่อย ๆ สอนนะครับ  อย่าพึ่งเบื่อเป้หล่ะ” ไอ้เป้ยิ้มตอบเขิน เกาหัวแก้อาย

“ไม่เบื่อหรอกค่ะ  กลัวแต่เป้แหล่ะจะเบื่อเราก่อนหาว่าเราพูดมาก” ทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

หัวร่อต่อกระซิก จนทำผมตัวชาทั้งตัว   

“พลัก  อ๊ะ  ...โทษที” ใครสักคนหนึ่งที่เดินมาชนผมจนเซเรียกสติผมให้กลับมา และเริ่มนึกได้ว่ามาที่นี่เพื่ออะไร

“อือ ไม่เป็นไร” ผมตอบ  ก่อนจะเคลื่อนตัวเองไปยังมุมหนังสือที่ต้องการหา รีบยืมและออกจากที่นั่นโดยทันที

เหลือเวลาแค่ 1 ชั่วโมง  เสียเวลาไปดูไอ้เป้ซะครึ่งชั่วโมง ผมเร่งปั่นรายงานที่ต้องส่งตอนบ่ายโมงครึ่ง เป๊ะ

ห้ามขาด  ...แต่เกินได้ไม่งั้นคะแนนความประพฤษ -5 คะแนน ทั้งที่ไอ้รายงานนี่มันมีคะแนนแค่ 15 คะแนนแท้ ๆ

ผมปั่นรายงานอย่างไม่คิดชีวิต ลืมเรื่องไอ้เป้ไปในบัดดล ก่อนจะวิ่งหูลู่ไปส่งรายงาน

ที่เฉียดฉิวก่อนเวลาไปแค่ 5 นาที (ชีวิตผูกพันธ์กับเลข 5 นะเนี่ย 55555+)

บ่ายสองโมงตรงเด๊ะ ๆ ผมยังเตร็ดเตร่แถมโรงอาหารเพราะกินข้าวเที่ยงไม่ทัน  เลยมาหาอะไรรองท้อง

อาหารกลางวันตามร้านค้าแทบจะไม่มีเหลือให้ผมเลือกมากนัก ผมเลือกอาหารตามสั่งง่าย ๆ

ก่อนจะถือจานข้าวไปนั่งปุ๊กลุ๊ก ...   ฟาดอาหารตรงหน้าอย่างฉับไว ฟาดไปได้ครึ่งจาน

ก็ได้ยินเสียงคนคุ้นเคย  ...ไอ้เป้อีกแล้วครับท่าน มันยังอยู่กับฟ้า นั่งหันหลังให้ผมถัดไปอีกสองสามโต๊ะ

คาดว่าไม่น่าจะเห็นผม  เพราะในระยะสายตามันที่มองจับจ้องน้องฟ้าของมันตาไม่กระพริบ

“ไปก่อนก็ได้นะคะ มีเรียนไม่ใช่เหรอ  ฟ้าทานช้าไม่ต้องรอหรอกค่ะ” เธอยิ้มให้ สวยมากครับยิ่งยิ้มยิ่งสวย

“ไม่เป็นไรครับ  เป้รอได้เดี๋ยวเป้ไปส่ง ฟ้าก่อนค่อยเข้าคณะ อีกตั้งครึ่งชั่วโมงแนะ” ไอ้เป้ส่งยิ้มหน้าบาน

กลับไปให้ หน้าหล่อ ๆของมันยังคงทำหน้าที่กระชากใจสาวได้ดีทีเดียว

“ก็ได้ค่ะ” เธอยิ้มหวานเช่นเดิม  คงมีแต่ผมที่ชาไปแล้วครึ่งตัว ความรู้สึกอยากอาหารเมื่อครู่หายไปหมด

ทำได้แค่เขี่ยอาหารในจานตรงหน้า ขอบตาร้อนผ่าว ตัวเกร็ง ไม่กล้าแม้จะมองกลับไป กลัวมันจะเห็น

ผมยังนั่งทำตัวรีบ ๆ อยู่กับที่จนทั้งคู่เดินออกไปจากโรงอาหาร รถของไอ้เป้เคลื่อนที่ตรงไปยังคณะบริหาร

ผมนั่งเงียบ ...เม้มปากแน่น  สมกันมากๆ ไม่มีคำอื่นมากกว่านี้แล้ว....

ผมค่อย ๆ ลุกขึ้นรู้สึกถึงความสามารถในการควบคุมร่างกายมันเสียหาย ผมเซเล็กน้อย มือเอื้อมมาจับโต๊ะ

อาหารเพื่อพยุงตัวเองไว้ ตั้งสติผ่อนลมหายใจช้า ๆ ยาว ๆ ก่อนจะจ้ำอ้าว กลับไปยังคอนโด


.
.

ถึงคอนโดผมทิ้งตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้า ราวกับว่าวันนี้ไปสู้รบปรบมือกับคนนับร้อยนับพันคนก็ไม่ปาน

ดวงตาที่แดงกล่ำค่อยปล่อยน้ำตาให้มาหล่อเลี้ยง หลับตานิ่งอยากจะพักผ่อน แต่ภาพที่พึ่งผ่านสายตามาไม่นาน

กลับวนย้อนไปย้อนมาในความนึกคิดของผมอยู่อย่างนั้น  ไม่เข้าใจ...ทำไมเป้  ...ทำไม

ผมมีคำถามที่ไม่มีทางจะได้รับคำตอบจากปากมัน จนกว่า...จะถึงเวลานั้น ...  ผมปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไป

เมื่อร่างกายและจิตใจไม่อาจทานทนกับความจริงที่โหดร้าย สิ่งที่เห็นอยู่ตำตา

ไม่ต้องแม้แต่จะเอ่ยถาม  เพราะคำตอบค่อนข้างชัดเจน  สำหรับคนที่กำลัง..หมดใจ

แล้วผมต้องทำยังไง?


หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 15-02-2012 00:14:27
ทำไมมันค้างอย่างนี้ล่ะคะ เกิดอะไรขึ้น
ทำไมเป้เปลี่ยนไป เป็นเรื่องเข้าใจผิดหรือยังไงกันแน่เนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 15-02-2012 00:15:25
เกิดอะไรขึ้นกับ 2 คนนี้ ฟ้าคือใคร  :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 15-02-2012 00:38:10
อย่าค้างแบบนี้สิ รีบมาต่อด่วน  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 15-02-2012 01:40:28
ค้างงงงงงง อย่างแรงอะ

มาต่อไวๆนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 15-02-2012 03:30:31
 :o12: มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
เป้รักปิงปองมากไม่ใช่หรอ

แล้วฟ้านี่ใคร
นอกใจจริง หรือเข้าใจผิด
เอ๊ะหรือทำเซอร์ไพรส์อะไรรึเปล่าน้า :monkeysad:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: you13 ที่ 15-02-2012 06:27:53
ค้างกันแบบนี้เลยเหรอ

 :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 15-02-2012 07:03:26
 :z3: :z3: :z3:


ทำไมยังไง ว้อททททททททททททททททท
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 15-02-2012 08:09:25
สงสารปิงปองง่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: lemonsoda ที่ 15-02-2012 08:19:13
 :z3: คะค้างงงงงง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 15-02-2012 08:25:24
 :monkeysad:  :angry2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 15-02-2012 09:13:59
เป้ทำตัวน่า :z6:ถีบมากทีตอนอยากใด้เค้ายอมทำทุกอย่างพอตัวเองอากไปมีใหม่ก้อทำเหมือนเค้าไม่มีค่า :monkeysad:ปิงปองน่าสงสารทีสุดสู้ๆ :L2:เกลียดเป้มากแม่งเลวงี้มันน่า o18
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 15-02-2012 10:44:23
อ้าว เกิดอะไรขึ้น ปกติเป้มันออกจะรักปิงปองนี่นา
ทำไมทำอย่างนี้ สงสารปิงปอง ร้องไห้ตาบวมหมดแล้ว
อ่านแล้วอยาก  :beat: :z6: อินไปมั้ยเนี่ย
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(1) P.11 14/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-02-2012 11:08:36
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 15-02-2012 12:28:35
Special  เป้+ปิงปอง – The Valentine. (2)

ผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็เกือบ ๆ เที่ยงคืนแล้ว ลำคอแห้งผากคงเพราะร้องไห้มากเกินไป

รู้สึกปวดท้องอย่างบอกไม่ถูก คงเพราะผมทานข้าวเที่ยงไปนิดเดียว แถมดึกขนาดนี้แล้ว

ยังไม่ได้ทานข้าวเย็นเลย  ผมมองไปรอบ ๆ ห้องไม่เห็นแม้แต่เงาไอ้เป้ ค่อยๆ ดันตัวขึ้นจากโซฟา

ค่อยคลำทางเพื่อไปเปิดไฟให้ห้องสว่าง  มือถือที่วางอยู่กระพริบแจ้งว่ามีข้อความเข้า

ผมหยิบมือถือขึ้นมาดู  ข้อความส่งมาจากไอ้เป้

“วันนี้กุมีนัดกับเพื่อนกลับดึกนะ   กินข้าวได้เลยไม่ต้องรอ”  มันไม่ได้โทร มีแค่ข้อความที่ส่งมาเท่านั้น

ผมมองข้อความที่ว่าน้ำตารื้นขึ้นอีกครั้ง  ก่อนจะงอตัวด้วยความเจ็บปวด เพราะโรคกระเพราะกำเริบ

ผมค่อยๆ เดินไปที่ห้องครัวหยิบอาหารสำเร็จรูปมาเวฟง่าย ๆ กับนมหนึ่งแก้ว ผมพยามทานอาหาร

ทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยจะหิว  (จริงๆ แล้วไม่มีอารมณ์จะกินแล้วมากกว่า ) แต่ไอ้ร่างกายที่ประท้วงอย่างสาหัสนี่

ทำให้ผมต้องฝืนทานอาหาร ซึ่งก็ได้ไม่กี่คำตามคาด ผมดื่มนมลงไปตาม

“โอ๊ย...” ผมกัดปากตัวเองแน่น  ทั้งจุกทั้งเจ็บที่ท้องยังหน้าอก เมื่อนมเย็น ๆ เคลื่อนผ่านลำไส้ไปยันกระเพราะ

เหงื่อเม็ดเป้ง ๆ ไหลออกมาจากขมับจนชื้น ผมทิ้งตัวนอนที่โซฟาดังเดิม ปล่อยให้ความเหนื่อยล้าที่เคลือบคลานเข้ามา

ค่อย ๆพาผมสู่ห้องนิทรา  .....

.

.
ผมตื่นมาตอนเช้าก็ต้องแปลกใจ ..ที่พบว่าตัวเองมาอยู่บนเตียงนอนเรียบร้อยแล้ว 

ไม่รู้ไอ้เป้มันกลับมาตอนไหน  ...แต่ตอนนี้มันก็ไม่อยู่แล้วเช่นกัน มีโน๊ตเล็ก ๆ แปะไว้ที่หัวนอน

“วันนี้มีทำรายงานกับเพื่อนต้องรีบไปค้นหนังสือที่ห้องสมุด ทีหลังอย่านอนบนโซฟาหล่ะ

เดี๋ยวไม่สบายนะครับ  จุ๊บ”    ผมหยิบโน๊ตขึ้นมาอ่านแล้วก็วางลงไป บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง

ยังไงมันก็...ยังเป็นห่วง ผมสินะ  ผมยิ้มขำในความขี้อิจฉาของตัวเอง  อิจฉาผู้หญิงคนนั้น “ฟ้า”

ผู้หญิงที่ทำให้ไอ้เป้วิ่งตามจนหัวหมุน  หายใจเข้าออกเป็นเธอ  ผมที่เคยได้ทุกอย่างตอนนี้คงถึงเวลาทวงคืน

ต้องคืนทุกอย่างให้มันไปแล้วสินะ  เหลือเวลาอีกเท่าไหร่นะ ....ตอนนั้นที่ปางกับผมจะคืนดีกัน

ไอ้เป้ก็คงรู้สึกอย่างนี้สินะ  เจ็บ......เจ็บจนแทบขาดใจ  แต่ก็ทำอะไรไม่ได้  นอกจากยอมรับมัน

ผมยิ้มเศร้า ๆ ให้กับตัวเอง น้ำตาไหลอีกแล้ว  เกลียดความอ่อนแอของตัวเองเหลือเกิน

.

.


ผมมาถึงมหาลัยตอนบ่ายสองวันนี้มีเรียนแค่ 2 วิชา ผมเดินไปที่ห้องเรียน เห็นไอ้นัยรออยู่แล้ว

“ทางนี้ ๆ ปิงปอง” มันกวักมือเรียกผม ชูขนมที่ผมชอบกินหลา...แกว่งไปแกว่งมาเพื่อเรียกผมไปหา 

(รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหมาอยู่ทุกที  ....เพราะมันนี่แหล่ะครับ)  ผมพยายามฝืนยิ้มส่งกลับไปให้มัน

“เออ รู้แล้ว” เรี่ยวแรงไม่รู้หายไปไหน  ค่อย ๆ ทิ้งตัวลงข้าง ๆ ไอ้นัย

“เชี่ยเตี้ย  ...มึงเป็นไรอีกเนี่ย หน้าตาเหมือนคนโดนฟันแล้วทิ้ง” ไอ้นัยแซวอย่างคะนองปาก

(แม่งรู้ได้ไงว่ะ กว่ากุโดนฟันแล้วทิ้ง  ฮึก ๆๆ)  ผมหันไปมองหน้ามันเซ็ง ๆ สีหน้าไม่บ่งอารมณ์ใด ๆ อีก

“ป่าว” ได้แต่ตอบปฏิเสธ ไปงั้น ๆ มันเห็นว่าผมไม่พร้อมที่เล่า  มันก็ยักไหล่ เบ้ปาก ประมาณช่างมึงก่อนก็แล้วกัน

“มาๆ มาแด๊กให้สะใจกุซื้อมาตั้งสองถุงเลย  เพื่อเพื่อนสุดที่รัก” มันแกะถุงขนมยื่นมาป้อนผมถึงปาก

ผมก็อ้าปากงับ ๆๆๆๆ  แด๊กแม่งให้หมด  หึหึ  ...  เป็นเวลาดีที่สุดใน 3 วันที่ผ่านมา ที่ผมยังมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

“อร่อยมั้ย?” มันถาม

“อือ  อร่อย”

“อยากเล่าอะไรให้กุฟังมั้ย?”

ผมส่ายหน้าช้า ๆ แทนคำตอบ ไม่รู้จะเริ่มอะไรยังไง ความรักครั้งใหม่ พึ่งเริ่มไม่นาน

แต่.......กำลังจะจบลงแล้ว เวลา 6 เดือนที่ผ่านมาถือว่านานรึยังนะสำหรับการคบกัน

ยังดีที่มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ   รู้สึกสบายใจมากขึ้น วันนี้วันศุกร์ที่ 10 กุมภาพันธ์ ใกล้วาเลนไทน์แล้ว

ทำไมถึงเจ็บปวดมากขึ้นกลับวันนี้นะ 
.

.

ผมกับไอ้นัยเรียนจนจบคาบสุดท้ายตอน ทุ่มครึ่ง ผมกับมันไปหาอะไรทานสำหรับมื้อเย็น

“ร้านไหนดี?” 

“แล้วแต่มึงดิ” ผมปล่อยให้ไอ้นัยตัดสินใจ

“ร้านเฮียกวางหน้ามอ. แล้วกัน”มันเลือกร้านอาหารตามสั่งครับ ง่าย ๆ และอร่อย

ผมพยักหน้าตอบก็ดีใกล้ด้วย (กุหิวมาก ๆ อ่ะนัย จะแดกควายได้ทั้งตัวแล้ว)

ตรงดิ่งไปที่ร้านประจำ กำลังจะถึงอยู่แล้วสายตาเจ้ากรรมก็ดันเหลือบไปเห็นคู่รัก

หนุ่มสาวที่แสนคุ้นตา (เฉพาะผู้ชายนะ) ไอ้เป้กับฟ้าเดินออกไปที่รถเรียบร้อย

ได้นัยที่กำลังยกมือ พร้อมจะตะโกนเรียก ถูกผมสกัดเอาไว้ มันหันมามองงงๆ เป็นคำถาม “ทำไม?”

“แฟนมันเหรอ?” (ขอบใจมากเชี่ยนัย  ...คำถามมึงกระแทกใจกุมาก) 

“อาจจะ...” ผมพยายามพูดไม่ให้เสียงสั่นกลัวมันจับได้ ไอ้ที่หิว ๆ เมื่อกี้นี้เรียกว่าหายไปเลยครับ

(อยากเปลี่ยนมาแดกหัวคนมากกว่า.......เชี่ยเป้)   ไอ้นัยพยักหน้ารับรู้มองมาที่ผม

“เหงาดิมึง  ...กุก็นึกว่าเป็นอะไรที่แท้งอนเพื่อนที่มีแฟนซะงั้น  ฮ่าๆ ไม่เป็นไรอย่างมึงอ่ะ จะหาเมื่อไหร่ก็ได้เหอะ

ขี้คร้านจะติดแฟนจนลืมเพื่อน” มันว่าแล้วโอบแขนรอบไหล่ผม ก่อนจะลูบหัวเบาๆ เป็นการปลอบใจ 

(ขอบใจมากนะนัย ถึงจะไม่ถูกต้องแต่..ก็ขอบใจ)

“หึหึ...” ผมไม่ได้ตอบอะไรทำได้แค่หัวเราะกลบเกลื่อนไปงั้น ๆ แหล่ะ พวกเราทานเข้า  ผมกินไปได้นิดเดียว

จากนั้นก็กลับคอนโด

.

.

ผมทิ้งตัวลงนอนที่เตียง มองไปที่เตียงอีกด้านหนึ่ง 4 วันมานี่แทบไม่ได้เจอไอ้เป้เลยมันคงอยุ่กับน้องเค้า

ผมไล้บนที่นอนที่ว่างเปล่า...รู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูก น้ำตาพาลจะไหลตลอด ผมดึงหมอนข้างมากอด

ทดแทนความอบอุ่นที่ขาดหาย  และแล้วความอ่อนแอก็พาน้ำตาขี้แยออกมาอวดโฉม ผมหลับตาแน่น

ปล่อยน้ำตาร้อน ๆ ไหล 

“ไหนบอกว่ารักกุไง” ผมเอ่ยเสียงเศร้า  ได้แต่ต่อว่าอากาศที่ตรงนี้ไม่มีมันอยู่ซะหน่อย 2 ทุ่มแล้ว ทุกอย่างในห้อง

มืดสนิท ผมไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น แม้แต่เปิดไฟในห้อง  อยากอยู่กับความเงียบ...ค่อย ๆ ทำใจ

“แกร๊ก..แกร๊ก” ผมสะดุ้งสุดตัวไม่คิดว่ามันจะกลับมาเร็ว ผมรีบเช็ดน้ำตาแล้วแกล้งหลับไปอย่างเคย

ไอ้เป้อาบเสร็จก็แทรกตัวเข้าใต้ผ้าห่ม  ค่อยรั้งตัวผมไปกอดอย่างเบามือ มันค่อย ๆ พลิกตัวผมให้หันไปหา

กดจูบเบา ๆ ที่หน้าผาก ก่อนปากหนาๆของมันจะแตะลงเบา ๆที่ริมฝีปากผม ไล้เล็มอยู่อย่างนั้น

ลิ้นหวาน ๆ แทรกเข้ามาดูดกลืนลิ้นผมอย่างอดใจไม่ไหว มันจูบพรหมไปทั่วก่อนจะดึงผมไปกอดแน่น

“คิดถึงว่ะ” เสียงที่ปรารถนามานาน  ผมแทรกตัวเข้าไปในอ้อมกอดที่คุ้นเคยอยากกอดมันไว้

ถ้าวันนี้จะเป็นวันสุดท้าย...ก็ขอกอดมัน  ซึมซับอ้อมกอดที่อบอุ่นของผม   จนเผลอหลับไป

.

.

เช้าวันเสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2555  ผมตื่นมา 11 โมง ไม่เห็นแม้แต่เงาของไอ้เป้เช่นเดิม   

ความรักของผมกำลังค่อย ๆ ละลายและจางหายไป  มีเพียงกระดาษโน๊ตติดไว้

“กุไปทำธุระกับเพื่อนนะ ...กลับเย็น ๆ อย่าลืมกินข้าวหล่ะ” ผมอ่านเสร็จก็ได้แต่ถอนหายใจ

ลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไปจัดการกับตัวเอง  คิดอะไรเรื่อยเปื่อยที่ริมระเบียง สายตาผมมองไปเรื่อย ๆ

ไม่มีจุดมุ่งหมายและเลื่อนลอย  ไม่รู้นานเท่าไหร่ไม่อยากอาหารอะไรทั้งนั้น แต่ท้องเจ้ากรรมก็ประท้วง

ลืม....กินข้าวอีกแล้ว  ผมเดินเข้าไปในครัวหยิบนมมากล่องหนึ่งเทใส่แก้วแล้วยกดื่ม

“โอ๊ย...” ความเย็นของนมแล่นสู่กระเพาะ  แล้วความเจ็บปวดกับการกินอาหารไม่เป็นเวลาก็ปะทุขึ้น

ผมงอตัวอยู่ที่โซฟาสักพัก  รู้สึกว่าไม่ไหว  (อา.....อยากให้มันอยู่ตรงนี้ ข้าง ๆ ผมตอนที่ผมไม่สบาย)

ทิ้งตัวลงนอน กัดริมฝีปากตัวเองแน่น   น้ำตาพาลจะไหลอีกแล้วแต่ผมอดทนไว้ .... พอแล้ว

หลายวันมานี่ร้องไห้มาพอแล้ว  พอซะที  ดวงตาที่แดงกล่ำดูไม่เป็นใจ ขอบตาที่ร้อนผ่าวเจ็บปวด

ผมปล่อยให้ตัวเองหลับไป   ไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว  ...

.

.



ตื่นขึ้นมาอีกที  5 โมงเย็น ผมเดินไปกินอาหารโดยไม่ต้องรอให้ท้องประท้วง  กลัวเหลือเกินที่จะต้องมาเจ็บ

ทั้งกาย และใจ  ในยามที่ใจอ่อนแอ ถ้าร่างกายแย่.....ไปด้วย  ผมอาจจะลุกขึ้นต่อสู้ไม่ไหวอีกแล้ว

ผมเดินออกไปนอกห้องเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ  สูดอากาศยามเย็น  ชมวิวทิวทัศน์  เดินไปเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดหมาย

สายตาที่เหม่อมองสิ่งต่างๆ  แค่ผ่านตา  ไม่สามารถรับรู้เรื่องราวใดๆ นอกจากเรื่องของไอ้เป้  แต่อย่างน้อย

ที่นี่ก็ยังดีกว่าที่ห้อง....เพราะทุกพื้นที่มีแต่มันอยู่ด้วย   ผมเดินจนมาถึงสวนสุขภาพใกล้คอนโด

มีโต๊ะมาหินอ่อนริมขอบสระ ผมนั่งลงมองดูผู้คนมากมายทำกิจกรรมยามเย็น แล้วก็รู้สึกสบายใจดี บางคนวิ่ง

บางคนเต้นแอโรบิค บางคนก็รำมวยจีน มีสนามบาสข้าง ๆ กลุ่มเด็กผู้ชายวัยรุ่นบ้างวัยทำงานบ้างเล่นรวมกัน

อย่างสนุกสนาน  ดูมีชีวิตชีวา ...........  ตอนนี้ผมเลิกตีแบตแล้ว ที่ผ่านมาผมได้เล่นอย่างที่ผมอยากเล่น

ได้สนุกเต็มที่กับมันแล้ว ถึงเวลาที่ต้องจริงจังกับชีวิตตรงหน้า เพื่อเตรียมพร้อมไปสู่วัยทำงาน

ทุก ๆ อย่างผ่านไปเร็วเหมือนโกหก    4 ทุ่มแล้ว  ผมยังนั่งดูความมืดมิดอยู่ในสวนสาธารณะ  ไม่อยากกลับห้อง

เหลือบดูมือถือพบว่ามีข้อความที่ส่งมาจากไอ้เป้ 

“กินข้าวรึยัง  คืนนี้กุนอนบ้านเพื่อนนะ .....”  ผมอ่านจบก็วางมือถือ ถอนหายใจยาว .............

ปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำ อย่างน้อยวันนี้ ก็มีเรื่องให้ยิ้มได้บ้างแล้ว   ผมกลับมาที่คอนโด

อาบน้ำกินข้าว ดูทีวีใช้ชีวิตปกติ แล้วก็เข้านอน พื้นที่ข้าง ๆ ที่เคยมีบางคนอยู่ใกล้  ตอนนี้ไม่มีแล้ว

.

.

ผมเอื้อมมือไปไล้ที่ตรงนั้น เจ็บอีกแล้ว...............น้ำตาไหล  ทนไม่ไหว ฝืนข่มให้ตัวเองหลับตา

จนในที่สุดก็เผลอหลับไป

.

.-------------------------------------
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 15-02-2012 12:40:21
แงแง ยังคงรันทดต่อเนื่อง
สงสารน้องเป้มาก มาเค้าปลอบเอง
ปล่อยมันไป ถ้ามันไม่รัก
 :beat: :z6:ไม่รู้มีอะไรแอบแฝงรึเปล่า
แต่ขอจัดการเป้ก่อน
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 15-02-2012 13:19:09
ตอนหน้ามันคงไม่ดราม่าขนาดนี้นะ   :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 15-02-2012 13:22:28
 :z3: :z3:

ยังค้างคาอยู่ อิเป้แกรทำอะไร ไอที่ขึ้นจะทำ มันกำลังจะเล่นงานแกน่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 15-02-2012 13:32:12
ปิงปองถ้าเจ็บมากก็  เลิกซะในเมื่อมันหมดรักเราจะไปทนมันทำไม.....ผู้ชายเหี้ยๆๆๆๆๆ/ตีนเขี่ยก็หาเจอ :m15:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: WyJeen ที่ 15-02-2012 13:35:35
วาเลนไทด์ไหงดราม่าซะงั้น จะทำอะไรก็รีบทำ สี่วัน มันไม่สุขเลยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 15-02-2012 13:59:35
 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 15-02-2012 14:58:50
เจ็บปวดอ่ะ อ่านแล้ว น้ำตาจะไหลอ่ะ เจ็บปวดเกินไปแล้วนะ ไม่ว่าเหตุผลคืออะไร. แต่หลงลืมความรู้สึกใครอีกคนไปหรือเปล่า ละเลยอะไรไป มาต่อไวไวได้ไหม ใจจะขาดอ่ะ สงสารปิงปอง เป้แย่มากอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 15-02-2012 18:30:32
เป้มีเซอไพร้น่ารักๆ รึว่ามีคนอื่นจริงๆวะเนี่ย รอครับ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 15-02-2012 18:47:44
ม่ายยยยยยยนะ เกิดอะไรขึ้น
ยังไม่อยากด่วนสรุป
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-02-2012 19:02:47
ยอมมันพอแล้วหรือยังปิงปอง


ขอเถอะรักตัวเองบ้าง :กอด1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 15-02-2012 19:05:43
ไม่รู้ว่าเป้ทำแบบนี้เพื่ออะไร รู้แต่ว่ามันทำให้คนที่รักเป้เจ็บปวดอยู่นะ

รอคนเขียนมาเฉลยทุกอย่างนะคะ


หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 15-02-2012 19:26:47
มันก็ยัง งงๆ นะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: you13 ที่ 15-02-2012 19:37:00
เป้ต้องทำอะไรแน่ๆๆเลย

 :sad4:  :sad4:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-02-2012 19:42:39
ให้ตายเหอะ  :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 15-02-2012 20:06:47
สงสารปิงปอง  :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-02-2012 20:43:02
 :monkeysad: ค้่างคาใจมาก
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 15-02-2012 21:31:16
เป้ ทำอะไรอยู่เนี่ย
ปิงปองน่าจะเสียใจเพราะเป้เยอะเกินไปเเละนะ

ถ้ามีคนอื่นก็รีบๆมาทำให้มันจบๆไปซะที
เเต่ถ้ามีแผนอย่างอื่น ก็ช้วยรีบหน่อย
คนที่ไม่รุ้เรื่อง เค้าไม่เข้าใจด้วยหรอกนะ :o12:

ค้างงงงงค่ะ รอตอนต่อไป  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 15-02-2012 22:29:17
พี่เป้เล่นแรงไปรึเปล่าเนี่ย
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 15-02-2012 22:38:59
เป้ ทำไรเนี่ยยยยยย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 16-02-2012 00:52:41
โอ๊ะโอว สงสัยจะมีเซอไพร้ส์ใหญ่ หุหุ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(2) P.11 15/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-02-2012 01:02:15
กะจะ surprise ปิงปองรึป่าว เป้
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 16-02-2012 02:19:01
ยังไม่จบนะคะ มีอีกตอนที่คาดว่าจะจบ  หุหุ
ที่เรื่องมันเศร้าอาจจะเพราะคนเขียนไม่มีแฟน
เลยงอลใส่ Valentine หุหุหุ  (นางมารร้ายชัด ๆ)

 o22 o22 o22 o22

Special – The Valentine. (3)


วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2555

ผมตื่นมาเกือบ ๆ เที่ยงแล้ว   เห็นไอ้หล่อนอนหลับสนิทอยู่ข้างๆ  มันกลับมาเมื่อไหร่......  ถ้าจะให้เดาคงน่าจะเป็นเมื่อเช้า

เพราะมันบอกจะค้างบ้านเพื่อน  ใบหน้าที่หล่อเหลาของมันยังคงความหล่อเช่นเดิม  ใบหน้าที่หลับไหล

แต่กลับมีรอยยิ้มนิด ๆ ที่มุมปาก    เหมือนมีความสุขจนล้นอก  ......แม้แต่ตอนหลับก็ยังเก็บไปฝัน

“ปิงปองกุ..อโทษ”  เสียงไอ้เป้ละเมอขาดห้วง  แต่พอจะจับใจความได้ว่ามันขอโทษ

(ขอโทษ.....ขอโทษกุเรื่องอะไรหล่ะเป้)  เริ่มต้นจากความฝันสินะ  ....มึงแค่ยังไม่กล้าบอกเลิกกุ

ผมกัดริมฝีปากตัวเองแน่น  ทิ้งตัวลงนอนข้างไอ้หล่อ สายตาจับจ้องที่อากัปกิริยาของอีกฝ่าย

ที่ตอนนี้กำลังคว้าหมอนข้างไปกอดก่อนจะยิ้มหวาน อย่างมีความสุข 

ฝันถึงเค้าเหรอเป้  ....ฝันถึง “ฟ้า” สินะ  มึงถึงได้ยิ้มอย่างมีความสุขขนาดนี้ 

มึงคงเจอคนที่ใช่ สำหรับมึงแล้วใช่ใหม  ....กลับไปเป็นคนปกติก็ได้นะเป้

กุ.........กุยินดีด้วย  ผมไล้มือบางๆ แตะหน้าไอ้เป้ น้ำตาร้อนๆ ไหลอาบแก้มผม

ไอ้หล่อปรือตา ส่งยิ้มหวานมาให้ผม ....มันโน้มผมไปจูบเหมือนคนไม่ได้สติ

“อืมมม” เสียงครางเบาๆ จากปากไอ้หล่อ  มันละปากส่งยิ้มมาให้ผมอีกครั้ง

“ขอบคุณมากครับ.....ฟ้า”  ไอ้เป้ละเมอเสียงแผ่ว ก่อนจะหลับลงอย่างเดิม

....จูบของฟ้า?    เมื่อกี้เป็นรอยจูบที่จะมอบให้...กับฟ้า   อย่างนั้นเหรอ?

ผมซุกหน้าลงกับหมอน หมดแรงจะลุกไปไหน  ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาที่เป็นตัวแทนความเสียใจ

ไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง กัดริมฝีปากตัวเองแน่นจนเจ็บ เจ็บจนแทบกลั้นหายใจ จิกหมอนเพื่อระบายความเสียใจที่มี

ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา  มีแต่คำถามที่เฝ้าถามตัวเอง “เจ็บ.................พอรึยังวะ”

.

.

ผมพยุงตัวเองเท่าที่แรงจะมีเหลือ จัดการตัวเองในห้องน้ำ  ออกจากห้องไปไม่มีจุดหมายปลายทางเช่นเดิม

ทุกๆ อย่างที่เหมือนเดิม  เพียงแต่วันนี้ไม่มีโน๊ตเขียนบอกให้ไอ้เป้รู้ว่าผมไปไหน  มือถือที่พกมาแต่ก็ปิดเครื่อง

ผมไม่ได้ขับรถไปแต่เลือกที่จะนั่งรถเมย์สักสาย  ผมนั่งรถเมย์ไปเรื่อย ๆ ไม่ได้มีจุดหมายปลายทางเช่นเดิม

สิ่งที่ทำได้เพียงเหม่อมองออกไปนอกรถ กับความคิดที่วกวนว่าต่อไปต้องทำยังไง  จิตใจรุ่มร้อนน่าดู

.

.

เป็นการนั่งรถเมย์ที่ยาวนาน รถจอดที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ผมลงรถมองหาร้านอาหารที่มีอยู่เกลื่อน

ใกล้เที่ยงแล้ว...ต้องกินข้าว  ตอนนี้อยู่นอกห้องจะให้โรคกระเพาะกำเริบตอนนี้คงไม่ดีแน่

ผมเลือกกินข้าวราดแกง 2-3 อย่าง เลือกเฉพาะที่ไม่เผ็ด กลัวมันไปกระตุ้นความเจ็บปวดให้ปะทุอีก

นั่งบนเก้าอี้ของทางร้าน ทานอาหารไปเงียบ  ... พร้อมกับมองดูชีวิตคนที่กำลังดำเนินอยุ่

ผู้คนมากมายมาที่นี่ แตกต่างวัตถุประสงค์ บางคนมาช็อปปิ้ง บางคนมาเพื่อเดินทางต่อไปที่อื่น

บางคนก็มาหาหมอ บางคนมาพบเพื่อน ทุกๆ อย่างดำเนินไปอย่างเร่งรีบ อาหารที่ค่อยๆ

ลำเลียงลงกระเพาะหมดไปแล้ว เป็นครั้งแรกในรอบอาทิตย์ไม่ใช่อร่อยมาก เพียงแต่ว่ามันมีอะไรให้ผมมองดู

จนเพลิดเพลินอดแปลกใจกับชีวิตในเมืองที่วุ่นวายขนาดนี้ แต่ทุกคนดูจะขวานขวายเข้ามาอยุ่

ผมตัดสินใจนั่งรถต่อไปวัดพระแก้ว นั่งรถอยู่นานเหมือนกันเพราะรถติด แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมหงุดหงิด

ดีซะอีกเวลาความเจ็บปวดจะได้เดินผ่านไปเร็ว ๆ  ผมมาถึงที่วัดเกือบ ๆ 3 โมงเย็น 

ผมเข้าไปกราบพระในวัดพระแก้วขอพร และวัดอื่น ๆ ในระแวกนั้น เท่าที่เวลาจะอำนวย

ตอนนี้ 5 โมงเย็นแล้ว ผมยังนั่งมองอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อย ไร้จุดหมายแต่สบายใจเป็นที่สุด

ผมหยิบมือถือขึ้นมาเปิดเครื่องเพื่อดูว่ามีใครติดต่อมาบ้าง  ข้อความจากไอ้เป้  5 ข้อความ และ

สายไม่ได้รับอีก 30 สาย จากไอ้เป้ 25 สาย ไอ้นัย 3 สาย ไอ้เอก 2 สาย

ข้อความที่หนึ่ง  “ไปไหนทำไมไม่บอก  ......โทรกลับด่วน”

ข้อความที่สอง  “ปิดเครื่องทำไม  เปิดเครื่องแล้วรีบโทรกลับนะ”


ข้อความที่สาม  “อยู่ที่ไหน....ไอ้เตี้ย  มึงรีบโทรกลับหากุเลยนะ”

ข้อความที่สี่      “อยู่ที่ไหนเนี่ย  ช่วยรับโทรศัพท์กุที”

ข้อความที่ห้า    “ปิงปอง กุขอร้องโทรกลับกุที”

ขอบคุณที่ยังมีความห่วงใยให้กุนะเป้  แต่เรื่องเมื่อเช้า...ทำใจไม่ได้จริง ๆ ว่ะ

ผมตัดสินใจโทรกลับ อย่างน้อย....ถ้าต้องเลิกกันก็อย่าให้เสียความเป็นเพื่อน

ไม่รู้ผมจะทำใจได้รึเปล่า .....ที่ผ่านมาผมมีมันอยู่ทุกๆ ย่างก้าว มันเป็นของผมมาตลอด

แต่วันนี้ไม่ใช่ “ของของผม” อีกต่อไปแล้ว

“ปิงปอง!! มึงอยู่ไหน”

“วัดพระแก้วว่ะ มึงมีไรรึเปล่า”

“ไปทำไรที่นั่นอ่ะ...มึงเป็นไรรึเปล่า”

“ป่าว ..กุไม่ได้เป็นไร   แค่อยากมาไหว้พระอ่ะ”

“แล้วปิดเครื่องทำไม?”

“กุลืมเปิด”

“กุเป็นห่วง   ...จะไปทำไมไม่บอก”

“มึงจะพากุมา?”

“...................”

“เห็นมั้ยล่ะ  ยังไงกุก็ต้องมาคนเดียวอยู่ดี”

“แต่กุเป็นห่วง เมื่อไหร่กลับ”

“กำลังจะกลับ”

“กลับมาถึงโทรหากุด้วยนะ  ...เอ่อกุต้องไปหาเพื่อนว่ะ”

“อืม” ผมเงียบไปไม่มีคำตอบอะไรอีก  กลัวพูดอะไปแล้วน้ำเสียงจะสั่นจนมันจับได้

“กุวางนะ ...รีบว่ะ” ประโยคสุดท้ายจากปากไอ้เป้ก่อนจะกดวาง ผมถอนหายใจหนัก พยายามยอมรับกับ

ความเป็นจริงที่กำลังจะเดินมาหา  ในที่สุดรถเมย์ก็พาผมมาถึงอนุสาวรีย์ ผมนั่งรถเมย์อีกสายเพื่อกลับไปยังคอนโด

ผมมาถึงก็พบกับความว่างเปล่าเช่นเดิม  ผมส่งข้อความไปหาไอ้เป้ ว่ามาถึงแล้ว แต่มันไม่ได้โทรกลับ หรือ

ส่งข้อความตอบกลับมาแต่อย่างใด ทุกอย่างยังคงเงียบเช่นเดิม ผมหยิบอาหารที่ซื้อมาจากด้านล่าง

เทใส่จาน เตือนตัวเองว่าถึงไม่หิวก็ต้องกิน   ไม่งั้นท้องเจ้ากรรมอาจจะเจ็บขึ้นมาอีกก็ได้

ผมเข้าไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน  ...ไม่มีอะไร  ไม่ได้รอใคร ไม่แน่ใจว่ามันจะกลับมั้ย แต่ก็อดมองหาไม่ได้

ถึงจะใจหาย.............แต่ก็ทำได้แค่ทำใจ     ผมสูดหายใจเข้าลึก ๆ เรียกสติ  พักผ่อน ๆๆๆ

จนสุดท้ายก็ผลอยหลับไปด้วยความเหนื่อย   

“แกร๊ก ..แกร๊ก” เสียงไอ้หล่อหมุนลูกปิดห้องนอนเข้ามา มันก็ยังทำเช่นเคย อาบน้ำแล้ว แทรกตัวขึ้นบนเตียง

“ปิงปอง?” มันเอ่ยเสียงเบา ราวกับจะเช็คว่าผมยังตื่นอยู่รึเปล่า  ผมที่พึ่งรู้สึกตัวตอนได้ยินเสียงลูกบิด

ยังคงแกล้งทำเป็นหลับต่อไป  มันจูบเบาๆ ที่หน้าผากเหมือนเคย ก่อนจะดึงผมเข้าไปกอด

“ขอโทษ...กุขอโทษ” ไอ้เป้เอ่ยเสียงแผ่ว  คงไม่หวังให้ผมได้ยิน แค่อยากระบายความรู้สึกผิด

ผมซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดอย่างคุ้นเคย   เจ็บ............เจ็บจนทนแทบไม่ไหว แต่กลับโหยหาอ้อมกอดอบอุ่นนี้

กลับยิ่งต้องการมันมากขึ้นกว่าเดิม  ทำยังไงจะลืม.........ได้ซะที

ทั้งผมและไอ้เป้กอดกันแน่น ....ก่อนที่ทุกอย่างจะค่อย ๆ ปล่อยให้ความมืดเข้าครอบงำ

---------------------------------------------------------------------------------------------



หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 16-02-2012 02:35:37
สงสารปิงปอง :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-02-2012 03:40:01
 :monkeysad:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 16-02-2012 05:33:53
เกลียดเป้มากมาย :angry2:ไปตายชะไอ้เป้มาทำให้ปิงปองร้องให้มาหลายวันแล้วถ้าจะเลิกก้อบอกกันดีๆก้อใด้ไม่ต้องทำเหมือนยังรักทำงี้มันเจ็บนะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 16-02-2012 06:57:34
เห้ยยยยยยย ไอเป้มรึงจะเอาไงหว่ะ จะเลิก หรือ จะห่านอะไร ก็บอกมา


ทำแบบนี้ แล้วมาอ้าง เซอร์ไพร์ส หรือ อะไรทีหลัง เป็นกรูก็ไม่เอาโว้ยยย  :angry2: มันเกินไปแล้ว



ไอที่มรึงทำอยู่ มันทำให้ปองเสียใจ เหงา เวลาที่ป่วยไม่สบายใจก็ไม่มีคนดูแล มรึงทำแบบนี้ เลิกไปเหอะ  :m31: :m31:


โกรธเว้ยยยย



หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 16-02-2012 07:40:53
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 16-02-2012 08:27:44
 :angry2: :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 16-02-2012 08:34:51
ไม่กล้าอ่านตอนที่สามอ่ะ กลัวมากสองตอนที่แล้ว อ่านแล้วสงสารปิงปองใจมาก เป้ใจร้ายเกินไปจริงๆๆ
เหตุผลอะไรก็อยากเกินอภัยนะเราว่า อีกหลายตอนไหมกว่าจะจบอ่ะ สงสารปิงปองอ่ะ อยากเห็นเป้เจ็บบ้าง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-02-2012 08:56:32
คาใจสุดๆ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 16-02-2012 09:12:31
เลิกไปเลยปิงปอง เจ้สนับสนุน ถึงจะรัก
แต่ถ้าเจ็บก็ปล่อยมันไปเหอะ แต่จริง ๆ
เจ้อยากให้มันสำนึกนะ ตอนที่มันบอกรัก
แต่ตอนนี้มันทำซิ :z6: :beat:

ปล.มาม่า เพราะสงสารปิงปองง่ะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-02-2012 12:49:01
 :z3: :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 16-02-2012 13:12:40
พี่เป้นอกใจพี่ปิงปองจริงๆเหรอเนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 16-02-2012 13:30:24
มีเหตุผลอะไรเป้  บอกมาสิจะมาขอโทษทำไมจะรักหรือจะเลิกก็เลือกซักทีสิ  ต้องให้ปิงปองหนีก่อนใช่ไหม
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: JS.Lee ที่ 16-02-2012 14:32:00
คือจะบอกว่า อ่านเรื่องนี้ตอนปิงแกล้งเป้ว่าจะเลือกปางแล้วน้ำตาไหล คือ เป้มันเหมือนแฟนเก่าเรามาก และก็รู้สึกว่าตัวเองเหมือนปิงปองมาก ฮ่าๆ คนเขียนบรรยายได้ดีมากด้านความรู้สึก เอาเป็นว่า ชอบเรื่องนี้มาก อย่าลืมแต่งเพิ่มอีกนะ จะตามไปเจิมทุกเรื่องเลย
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: JS.Lee ที่ 16-02-2012 14:36:01
ปล. ไหนคนเขียนบอกว่าเรื่องนี้ไม่ดราม่า
รู้สึกว่าจะได้เสพมาหลายตอนแล้ว
คือ สงสารปิงปองนะ เจ็บจากปาง เจ็บจากเป้
คือ ...... ยังไง ออกมาแถลงการหน่อยขอรับ คนเขียน
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 16-02-2012 15:25:30
เข้าใจเองว่า เป้กำลังจะเซอร์ไพรซ์อะไรกับปิงปองซักอย่างในวันวาเลนไทน์ แล้วให้ฟ้าช่วย ??? อย่างงั้นใช่มั้ย ???
ถ้าใช่ คุณ ทัด รีบมาเฉลยไวๆนะคะ หลายวันมานี้เป็นช่วงวาเลนไทน์ก็จริง เศร้าไปกับปิงปองมากๆ คนอ่านจะไม่ไหวแล้ว
ฮึก...ฮึกๆๆ....ฮือ...ฮือออออออ.............ฮื้ออออออออออออออออออออ :sad11: :monkeysad: :m15: :sad4: :o12:

เรื่องอื่นเค้าหวานกันซ๊าาาาาาา มหาสมุทรกลายเป็นน้ำเชื่อมใน 5 วินาที อ่านเรื่องนี้แล้วแบบว่า เบรคอารมณ์เหล่านั้นหมดเลย อยากให้ปิงปองมีความสุขบ้างงงงง ร่วมลุ้นร่วมเชียร์คู่นี้(เงียบๆ)มานาน และอยากให้คู่นี้เค้ารักกันแบบนี้ตลอดไป เพราะไหนๆก็รักมาตั้งแต่ประถมแล้ว นานขนาดนี้ ทั้งความรู้สึก นิสัยใจคอ ก็รู้กันหมด ไม่ต้องเปลี่ยนไม่ต้องปรับอะไรอีก  ถือเป็นคู่ที่น่าอิจฉาที่สุดคู่หนึ่งในเล้าได้เลยน๊าาา รอแค่วันเปิดตัวให้เพื่อนๆ หรือคนใกล้ตัวได้รับรู้ไปด้วยเท่านั้น (ส่วนคนอ่าน รู้กันหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ)

ตอนนี้สงสารปิงปองมากกกก ถึงมากที่สุด หากอยู่ใกล้ๆจะเข้าไปกอดปลอบปิงปองทุกวันเลย  :กอด1: :กอด1: :กอด1:ปิงปองสู้ๆนะ


อย่ามาม่านานกว่านี้เลยนะคะ คุณทัดขาาาา...  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: ให้กำลังใจสำหรับการแต่งตอนหน้าให้คู่เป้~ปิงปอง หวานๆ หวามๆกันสุดๆไปเลย ให้เป็นหวานที่สุดในรอบ 6 เดือนที่คบกันเป็นคนรักเลยน๊าาาา รอตอนหวานๆของคู่นี้จากคุณทัดค่ะ....

ปล. ชอบทุกเรื่อง ทุกตอน ของคุณทัดมากๆค่ะ โดยเฉพาะการถ่ายทอดอารมณ์ มันดีมากๆ ทำคนอ่านทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ และล่าสุด ร้องไห้ตามไปกับปิงปองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว... เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องที่แต่งอยู่และเรื่องต่อๆไปนะคะ จะติดตามไปตลอดเลยค่ะ   o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: l3eaut ที่ 16-02-2012 16:32:01
คาดว่าหนุ่มเป้คงมีเซอร์ไพรส์ แต่ก็สงสารปิงปองสุดๆ
มาต่อไวๆนะคะ น้องปิงปองร้องไห้ตาบวมแล้ว
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 16-02-2012 16:35:53
 :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 16-02-2012 17:00:32
 :z3:
สงสารปิงปอง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: เด้กดี ที่ 16-02-2012 17:54:07
เป้กะฟ้าคงจะเพิ้ลกันเฉยๆ ช่ายมะ :เฮ้อ: คงไม่ช้อย่างที่เราคิดน้าาาา   :m31: :m31:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 16-02-2012 18:22:33
เป้นิสัยอ่ะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 16-02-2012 20:29:19
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ   ส่วนเนื้อเรื่องตอนต่อไปเป็นยังรอลุ้นกันเองนะคะ
ตอนนี้ขอไปแต่งต่อก่อน  ค่า  อดทนรออีกนิดนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 16-02-2012 20:34:43
 :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 16-02-2012 20:45:32
มานอนรอลุ้น เตรียมทิชชูไว้และ :laugh:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 16-02-2012 20:53:35
เซอร์ไพร์สแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 16-02-2012 21:17:02
ไม่ว่าเป้จะทำไปด้วยเหตุผลอะไร

จะเซอร์ไพรส์ จะนอกใจ หรืออะไรก็ตาม
เเนะนำให้ปิงปองเลิกไปเลย
ทำแบบนี้ มันเหมือนไม่สนใจจิตใจคนที่ตัวเองรัก
เเล้วก็รักตัวเองเลย

เป้ทำแบบนี้เห็นปิงปองเป็นอะไรหรอ ไม่มีจิตใจหรือไง
แล้วไอ้ที่ขอโทษ กะจูบปิงปองตอนเเช้าเเล้วพูดขอบคุณมากครับฟ้านี่มันอะไร
โอ๊ยเศร้าาาาา สงสารปิงปองที่สุด
 :sad4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 16-02-2012 22:01:06
ตกลงเป้มีเซอไพร หรือเป้นอกใจจริงๆเนี่ย  :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 16-02-2012 22:36:43
 :z3: :z3: :z3: สงสารปิงปอง :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(3) P.12 16/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 16-02-2012 23:32:39
จะร้องไห้แทนปิงปองแล้วนะ....  :o12:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.12 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 17-02-2012 02:39:48
เอ่อ...ยังไม่จบนะคะ ทั้งที่ตั้งใจว่าจะจบตอนนี้เขียนไปเขียนมายาวซะงั้น
ยังไงตอนหน้าจบแน่ๆ ค่ะ ทัดสัญญา อิอิ
เป็นตอนพิเศษที่ยาวมากๆ ใช่มั้ยเอ่ย ขอบคุณทุก ๆ กำลังใจนะคะ
ซาบซึ้งและกินใจ  สำหรับคนที่เม้นถามว่าเรื่องนี้ไม่มาม่าใช่ไหมง
ตอบเลยว่าใช่ค่ะ  ตอนแรก ๆ พอเป็นตอนพิเศษเลยอยากให้มันพิเศษอ่ะค่ะ
ตอนต่อไปไม่มี ม่ามาแจกค่ะ
ใครอยากกินไปซื้อที่ 7-eleven เองนะคะ  อิอิ 
ขอบคุณที่ติดตามอ่านผลงานค่ะ 
 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:



Special The Valentine. (4)


วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2555

ผมตื่นขึ้นมา...ไอ้เป้ยังอยู่ มันนั่งอยู่หน้าทีวี อย่างสบายอารมณ์พอเห็นผมก็ถาม

“หิวมั้ย?  กุซื้อข้าวมาแล้วนะ ของที่มึงชอบทั้งนั้นเลยปิงปอง” มันว่า แค่รู้สึกผิดเหรอเป้เลยเอาใจกุ

ผมพยักหน้าตอบ  ไอ้เป้ยิ้มหวานเดินไปเทกับข้าวอย่างขะมักเขม้น ก่อนจะตะโกนเรียกผม

“เสร็จแล้วครับ  ...มากินเข้ากัน” ผมเดินเข้าไปที่โต๊ะทานข้าวมองดูอาหารที่หลากหลายเยอะจริงๆ

และล้วนแต่เป็นของที่ผมชอบทั้งนั้น ผมค่อย ๆตักเข้าปาก

“ไงอร่อยมั้ย กุเลือกร้านประจำที่มึงชอบเลยนะเนี่ย” มันเล่าอย่างอารมณ์ดีไม่มีทีท่าจะออกไปข้างนอก

“อร่อย” ผมตอบสั้น ๆ ทั้งที่มีความสุขแต่ทำไมเจ็บ ๆว่ะ  ผมยังทานอาหารต่อไปเรื่อยกับมันจนอิ่ม

ไอ้เป้อาสาล้างจาน เรานั่งดูทีวีด้วยกันบนโซฟา ไอ้เป้ดึงผมไปกอด กดจูบเบาๆที่หัว  แต่สายตายังจ้องที่ทีวีเช่นเคย

ผ่านไปสักพักมือไอ้เป้ ก็เริ่มเป็นปลาหมึกมือด้านหนึ่งรั้งใบหน้าผมเข้าไปจูบ   ผมไม่ได้ขัดขืน

ริมฝีปากที่อบอุ่นและโหยหา  ไม่อยากเชื่อว่านี่จะเป็นแค่ความต้องการที่ไร้ความรัก

มันละปากในที่สุด ดึงผมเข้าไปกอดแน่น ๆ ผมก็ทำตามอย่างว่าง่าย  ไม่มีอะไรจะต้องกลัวแล้ว

ผมกับมันนอนกอดกันอยู่อย่างนั้น โดยที่ไอ้เป้พรหมจูบเป็นระยะ แต่ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น

“ครืดดด ครืดดดด”  เสียงโทรศัพท์ไอ้เป้ดังขึ้น  มันหยิบมือถือมาดูก่อนจะดันตัวผมออก

“ปิงปองลุกก่อนนะครับ” มันพูดขึ้น  ก่อนจะเดินออกไปนอกระเบียง

น้ำเสียงไอ้เป้ช่างแสนใส ราวกับคนพึ่งมีความรัก เสียงหัวเราะที่กรอกตามสาย

ท่าทีสบายๆ ที่เหม่อมองออกไปด้านนอก  พูดคุยราวกับเห็นคนในคู่สายอยู่ตรงหน้า

---ผมรับรู้ได้ถึงความสุขที่แผ่ออกมาก  มันคุยอยู่นานก่อนจะวางสายในที่สุด

ยิ้มอย่างอารมณ์ดีให้ผม 

“กุไปข้างนอกนะ....กลับเย็นๆ ไม่ต้องรอนะ”  ไอ้เป้หันมาบอก   ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว

ผมมองมือถือมันอยู่สักพัก  แล้วตัดสินใจเดินเข้าไปหยิบมาดู  แค่อยากรู้ว่าใช่คนที่ผมคิดไว้รึเปล่า

สายโทรเข้า  ระบุชื่อ “ฟ้า”   ผมยืนมองอยู่อย่างนั้น นิ่งราวกับถูกสะกดจิต .....  สมองปั่นป่วน

.

ไอ้เป้แต่งตัวเสร็จเดินออกจากห้อง  สีหน้าตกใจเป็นที่สุด ที่เห็นผมกำลังจ้องมองเบอร์ในมือถือ

มันตรงเข้ากระชากมือถือจากมือผมอย่างเร็ว 

“อะไรของมึงปิงปอง...ทำไมต้องมายุ่งกับของๆกุ กุไม่ชอบมึงก็รู้ เซ็งว่ะ กุกลับหล่ะ

มึงไม่ต้องโทรมาหล่ะ  ไว้กุอารมณ์ดีเมื่อไหร่ก็จะโทรหาเอง”   ไอ้เป้สบถเสียงดัง

หลังจากกระชากมือถือของมันจากมือผม ทำเอาผมหน้าเหวอพูดอะไรไม่ออก ไม่ได้คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่

แค่จะดูว่ามันคุยกับใคร ....ก็แค่นั้นเอง   ถึงปกติจะไม่ค่อยทำ แต่ก็ไม่ใช่ไม่เคยทำ ทุกๆครั้งที่ทำมันก็เห็น

และไม่เคยจะว่าอะไร  มันเดินเข้าไปในห้องนอนหยิบเป้ที่ใช้เป็นประจำ  ก็ดิ่งตรงไปที่ประตูโดยไม่หันมามองผมอีก

“โครม!!...”  เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน รู้สึกมึนงงอย่างบอกไม่ถูก  งงจนหาต้นสายปลายเหตุไม่ได้

ผมทรุดตัวนั่งลงที่โซฟา  นั่งมองประตูที่ไอ้เป้พึ่งปิดกระแทกมันอย่างแรงด้วยความโมโห   ดวงตากลมโตแดงกล่ำ

น้ำตาร้อน ๆ ค่อยไหลอย่างน้อยใจ รู้สึกเจ็บใจ  และไม่เข้าใจ  เรื่องแค่นี้เหรอที่ทำให้ผมกับมันทะเลาะกัน

เพราะเรื่องนี้จริงๆ เหรอเป้  หรือมึงมีเหตุผลอื่น  ผมก้มหน้าซุกลงที่เข่าปล่อยให้น้ำตาไหลไปอย่างเชื่องช้า

พร้อม ๆ กับพิจารณาสถานะของผมกับมัน  ....มองยังไงก็คงได้แค่นี้สินะ   คงไปต่อไม่ไหวเมื่อมันไม่พร้อมจะเดินไปกับผม

เป้.......มึงลืมไปแล้วสินะความสำคัญของกุ    ผมกัดริมปากตัวเองแน่นหลับตาได้แต่ขอให้คืนนี้มันผ่านไปซักที

และคืนนั้นก็ไม่มีเสียง ข้อความ หรือแม้แต่การกลับมาของไอ้เป้.....อีกเลย

.

.

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2555

ผมตื่นขึ้นมาพร้อม ๆ กับความว่างเปล่า  ผมเอื้อมมือไปสัมผัสเตียงนอนพื้นที่ข้าง ๆ เย็นเฉียบ

ไม่มีร่องรอยของการกลับมาของใครอีกคน แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่ามันคงไม่กลับมา แต่อีกใจก็ยังหวังว่า

ตื่นมาผมคงจะได้เจอกับมัน   ไม่อยากให้จบอย่างนี้เลย...........  ผมนอนมองเพดานเงียบคิดอะไรเรื่อยเปื่อย

คิดวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น...เหมือนตัวเองกำลังบ้า   มองไม่เห็นทางออกที่จะไม่ทำให้ตัวเองเจ็บ

ในที่สุดผมก็ตัดสินใจลุกขึ้นจัดการตัวเองสักพัก  ไม่มีน้ำตาจะไหลแล้ว

เปิดทีวีก็เห็นแต่ภาพข่าวที่ฉลองเรื่องวาเลนไทน์   คู่รักแต่ละคู่ที่ยิ้มหวานปานโลกนี้มีกันแค่สองคน

.... เหงา  ความเหงาเข้าครอบงำอีกครั้ง   รู้สึกอยากจะหาใครสักคน ...ที่จะมายืนอยู่ข้าง ๆ ตรงนี้

ไอ้นัย...ชื่อแรกที่ผมคิดถึง  อยากจะโทรหามัน...แต่ก็รู้ว่ามันคนอยู่กับแฟน   คน...ที่ผมยังไม่รู้จัก

หรือจะโทรหาไอ้เอก  แต่วันอย่างนี้มันคงอยากจะอยู่ตามลำพังกับเด็ก ๆ ทั้งหลาย 

ที่ยังไม่ได้เรียกว่า “แฟน” อาจจะแค่คู่ควงด้วยซ้ำ ผมยิ้มเหงา  ๆ ปีที่แล้วผมยังตื่นเต้นกับวาเลนไทน์เสียแทบแย่

หาดอกไม้..หาวิธีเซอร์ไพร์ปาง  โดยมีไอ้เป้ร่วมด้วย เป็นผู้ช่วยผมเสมอ   ...... วันนั้นมึงก็เจ็บเหมือนกุใช่มั้ยเป้

ผมพยายามหาเหตุผล..เพื่อมาช่วยให้จิตใจที่เจ็บร้าว   มันค่อย ๆ ทุเลา มันก็เคยเจ็บ  เจ็บเหมือน ๆที่ผมเจ็บอยู่ตอนนี้

เพียงแต่ตอนนั้นมันยืนอยู่ข้าง ๆ คอยยิ้มและเป็นกำลังใจให้ โดยที่ผมไม่เคยรู้เลยว่ามันเจ็บแค่ไหน  ...

ไม่รู้นี่มันเป็นเหตุผลข้าง ๆคูๆ เพื่อเข้าข้างไอ้เป้ หรือแค่ปลอบใจตัวเอง แต่อย่างน้อยมันก็คือความจริงที่เกิดขึ้นตลอด

.

.

.

บ่ายสองโมงตรงผมนั่งรถไฟฟ้า ต่อด้วยรถเมย์มาถึงมหาลัย  ไม่อยากขับรถมาเพราะรู้ว่าตัวเองเหม่อ

เหม่อจนอาจจะเป็นอุบัติเหตุได้ ไม่อยากฝืนตัวเอง  ถึงจะต้องทนรับสภาพกับบรรดาคู่รักทั้งหลาย

ที่ในมือถือดอกไม้เอย ช็อคโกแลตเอย  ที่สำคัญคนที่นั่งข้างๆ ที่คอยกุมมือกัน คอยส่งสายตาหวานเชื่อมให้กัน

ก็ทำผมก้มหน้างุด  ไม่อยากสัมผัสบรรยากาศเช่นนี้ในเวลานี้   ใจสั่น....เหมือนจะหมดแรงไปตรงนั้น

ผมกัดริมฝีปากตัวเองแรง ๆ ให้รู้สึกตัว และมีสติพอที่จะให้ตัวเองรับรู้ว่า  .....มึงยังมีลมหายใจอยู่นะ

ห้องเรียนมีคนค่อนข้างน้อย เพื่อน ๆ หลายคนไม่ได้มา เพราะวันนี้เป็นวิชาที่ไม่ค่อยสำคัญนัก

เรียกว่าจะมาเรียน หรือไม่มาก็ไม่ต่าง ท่านอาจารย์ก็ไม่ได้เคร่งเครียดอะไรกับการเข้าเรียน  แค่สอบให้ผ่าน

ส่งงานให้ครบเป็นพอ   วันนี้ไอ้เอกไม่มา  รวมไปถึงไอ้นัยด้วยผมเลยเหงาเป็นสองเท่า   

อย่างน้อยถ้ามันอยู่มาคอยออดอ้อนผมสักหน่อย วันนี้ผมคงมีรอยยิ้มในวันแห่งความรักได้บ้าง  ..............

.

.

หนึ่งทุ่มตรง...ก็ได้เวลาแยกย้าย จะมีก็เพียงบางส่วนที่ยังอยู่ทำรายงานวิชาอื่นที่ใกล้จะถึงเส้นตายในวันพรุ่งนี้เช้า

บางกลุ่มก็ช่วยกันทำเอกสารสำหรับประชาสัมพันธ์คณะและมหาลัย  สำหรับแนะแนวการเรียนการสอนให้แก่

น้อง ๆ มัธยม ที่ห้องผมได้รับเลือกให้เป็นตัวแทน  ทั้งช่วยกันออกแบบ ช่วยกันอ่านลงความเห็น

ปกติใครว่าง ๆ ก็มาช่วยกัน  แต่ทุกคนในห้องจะต้องออกความเห็นกันในช่วงเช้า กลุ่มที่ต้องไปแนะแนวน้องๆ

ก็มีแล้วครับเลือกไว้แล้ว  คัดสรรเฉพาะคนหน้าตาดี  พูดจาไพเราะ (ซึ่งหาได้ยากมาก ๆ แล้วตอนนี้)

สูงยาว เข่าดี  ต้องขอบอกว่านี่เป็นสิ่งจูงใจน้อง ๆ ประเด็นสำคัญเลยนะครับ น้องจะรู้สึกว่ารุ่นพี่เท่ห์และหล่อ

จนอยากมาเป็นหนึ่งในสมาชิกคนหล่อกันเลยทีเดียว หึหึ (มีสาระมากอ่ะ) ส่วนผมที่ส่วนสูงไม่ได้มาตรฐาน

(มึงเอาอะไรมาวัดว่ะ  ....อย่าบอกว่าปิ่นโตนะ เดี๋ยวปัดเหนี่ยว) จริง ๆแล้วแค่ไม่เข้าเกณเล็กน้อย

ก็หลุดโผไปอย่างน่าเสียดาย  หึหึ  เพราะความหล่อนั้นไม่ต้องพูดถึง  (วัดได้จากการที่...ไม่มีใครเลย ตอนนี้)

“ปิงปอง...วันนี้มึงไปไหนเปล่า?” ไอ้กร เพื่อนร่วมห้องเอ่ยถามขึ้น

“เปล่านี่  ทำไมอ่ะ?” ผมตอบหันหน้าไปมอง ไอ้คนที่ถาม ก่อนจะเลิกคิ้วสงสัย

“ดีดี ...งั้นไปกินข้าวกับกุ” มันพูดจบก็ลากผมไปเลย  (จ๊ากกกกก กุไม่ใช่หมา เดี๋ยวกุเดินเอง)

“เห้ย..ไรของมึงเนี่ย  จะพากุไปไหน” ผมโวยวายเล่นตัวเล็กน้อย  จริงๆ ก็รู้ว่าแม่งจะแอบใช้งาน แต่พาไปเลี้ยงข้าวก่อน

“หึหึ   ช่วยกุทำงานหน่อยนะ นะ  เดี๋ยวกุเลี้ยงข้าว” ไอ้กรยอมเผยไต๋ในที่สุด

“เออ...บอกกุดีๆ ก็ได้ไม่ต้องลาก  กุไม่ใช่หมา” ผมแอบต่อว่ามันนิสสสสสสนึง  (หึหึ  แอบแล้วใช่ไหม ดีๆ กุจะได้ไม่เหงา)

“เอ๊า...จริงดิ   กุหล่ะนึกว่า บลูเทอเรีย เมื่อวานเห็นไอ้นัยให้อาหารอยู่  ฮ่าๆ” มันว่าหัวเราะสะใจ

“ห่า... มึงดิ  ไอ้ลา...ลาบลาดอร์ สรุปจะให้กุช่วยมั้ยเนี่ย?” ฮ่าๆ  ผมด่าตอบมัน  ตั้งใจเว้นคำ ด่าทีเดียวเอาไปสองตัว

มันยืนเงียบอ้าปากค้าง หันมามองหน้าผม ก่อนจะมีสติว่ามันโดนด่าเป็นทั้ง “ลา” และ “หมา” ในคราวเดียว

“ห่า... ให้ช่วยดิ เชี่ยนี่ด่ากุ”  มันตบหัวผมเบาๆ ก่อนจะขำ แล้วก็เดินไปกินข้าวกัน 

กินเสร็จก็กลับมาทำงานเรื่องแนะแนวนะแหล่ะ... ต้องพรีเซ็นต์อาจารย์ก่อน มะรืนนี้

.

.

กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบ ๆ 3 ทุ่มครึ่ง  หลายๆ คณะนักศึกษาก็ยังอยู่เตรียมงานแนะแนว

พวกผมปริ๊นตัวอย่างเอกสารงานแนะแนวเรียบร้อยรอประชุมพรุ่งนี้อีกที ทั้งลักษณะการเรียนการสอน

กิจกรรมของคณะ  และอีกหลาย ๆ ด้าน   ผมเดินออกมาหน้าคณะกำลังจะเตรียมกลับ

โดยที่ไอ้เพื่อนทรยศ  (ไอ้กร นะไม่ได้หมายถึงคนอื่น)  แอบยิ้มอ้อน ๆ ผม บอกจะไปหาแฟนต่อ

ตอนนี้คาดว่าแฟนมันคงงอน จนตัวม้วนได้แล้วผมว่า ฮ่าๆ เห็นโทรตามมา 8 รอบได้แล้ว

“พลั๊ก......โอ๊ย” ไม่ใช่เสียงผมหรอกครับ แต่ที่โดนชนอ่ะผมเอง  ผมเซเล็กน้อยก่อนจะเดินไปหาร่างที่

กลิ้งหลุนๆ เมื่อกี้ให้ลุกขึ้น  เด็กผู้ชายครับสูงประมาณอก หน้าตาบ่งบอกว่าเป็นเด็กประถม

ยืนนิ่งจ้องผมตาโต ทำนัยตาแดงกล่ำเตรียมจะร้องไห้ แก้มป่อง ปากย่น ดึงชายเสื้อผมแน่น 

จนผมต้องลูบหัวปลอบเบาๆ

“เจ็บมั้ยครับ?  พ่อกับแม่อยู่ไหน? ทำไมมาอยู่ที่นี่คนเดียวครับ?” ผมเอ่ยถามน้ำเสียงอ่อนโยน

เด็กตัวน้อยน้ำตาไหลพราก ...ซุกตัวเข้ากอดผมแน่น ก่อนจะสะอึกสะอื้นพูดไม่เป็นภาษา

“ฮึกๆ  ผม..ผมไปห้องสะ..ฮึก ๆ สมุดกลางไม่ถูก ” ไอ้ตัวเล็กตอบ

“พ่อกับแม่รออยู่นั่นเหรอครับ” ผมถามทั้งที่ยังแปลกใจ  ถ้าเป็นพ่อกับแม่ก็ควรจะเป็นอาจารย์ประจำคณะสิ

แต่นี่ที่ห้องสมุด  ไม่น่ามีอาจารย์ หรือว่าเป็น...เป็นนักศึกษาว่ะ  ผมตาโต จ้องไอ้เด็กน้อยขี้แย

“พะ..พี่สาว ฮึกๆ มากับพี่สาว  แล้วหลง ฮึกๆ”  ไอ้ตัวเล็กตอบ พลางส่ายหน้าช้า ๆ

“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่เดินไปส่งนะ เด็กดีไม่ร้องนะครับ” ผมตอบ ลูบหัวไอ้ตัวเล็กปลอบ

“เดินไหวมั้ย?”ผมถามขึ้น เพราะกลิ้งขนาดนั้น น่าจะเจ็บบ้างหล่ะน่า

“เจ็บ  ฮึกๆ ” ไอ้ตัวเล็กส่ายหน้าตอบผม  ผมอมยิ้มเป็นภาพที่น่ารักมาก ๆ เพราะน้องทั้งขาวตาโต

“ป่ะ งั้นขี่หลังพี่ เดี๋ยวพี่พาไปส่งนะครับ” ผมยิ้มอย่างใจดีส่งไปให้ไอ้คนใจเสียตรงหน้า

“ขะ..ขอบคุณครับ ฮึกๆ” ไอ้ตัวเล็กตอบ เสียงร้องไห้จางลง ผมหันหลังให้น้องขี่ ก่อนจะมุ่งหน้าไปห้องสมุด

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 17-02-2012 04:02:05
ไม่ว่าเหตุผลของเป้จะทำเพราะต้องการเซอร์ไพร์ปิงปองหรืออะไร เราคิดว่าปิงปองไม่ควรอภัยให้ง่ายๆๆนะ มันเกินไปน่ะ
การเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นถือว่าเป็นเรื่องที่แย่ แต่การเล่นกับความรู้สึกของคนรักกันถือเป็นเรื่องที่เลวมาก ความ
รู้สึกเสียแล้วทดแทนยากนะเราว่า แล้วสิ่งที่ปิงปองเป็นอยู่ตอนนี้ ไม่คุ้มกับสิ่งที่เป้จะเซอร์ไพร์หลอกนะเราว่า ปิงปองเจ็บ
ปวดทรมาณขนาดนี้ ทั้งกาย และ ใจ เป้ไม่ให้เกลียดปิงปอปองเลยอ่ะ การเซอร์ไพร์ คงไม่เจ้าเป็นต้องว่า ต้องทิ้งปิงปอง
ไว้ข้างหลังขนาดนี้ทั้ง เราว่ามันเกินไป เกินไปมาก เรารู้สึกว่าสิ่งที่เป้ทำ เป้ทำเพื่อตัวเองมากกว่า เพราะถ้าคิดถึงปิงปอง
บ้างคงไม่ว่า ไม่ทิ้งปิงปองไว้ข้างหลังขนาดนี้ นี่มันเหมือนเป้สนุกอยู่คนเดียว สนุกบนความทุกข์ของปิงปอง อ่านแล้ว
บอกตามตรงเรารับไม่ได้อ่ะ เกลียดเป้อ่่ะ เกลียดมากจริงๆๆ ปิงปองไม่ใช่ของเล่นน่ะเป้ ปิงปองเป็นคนมีความรู้สึกไม่ใช่
สัตว์เลี้ยงที่มีไว้เล่น 
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-02-2012 04:17:26
จะเลิกจะลา ก็น่าจะบอกกันดีๆ


ไม่ใช่มาทำกันแบบนี้
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 17-02-2012 05:16:46
เหมือนมันไม่มีอะไร แต่ทำไมโคตรเศร้าเลยก็ไม่รู้

จะร้องจริงๆแล้วนะ  :o7:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 17-02-2012 06:45:23
พี่เป้พอได้แล้วมั้งพี่ แค่นี้พี่ปิงปองก็จะตายอยู่แล้ว
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-02-2012 07:06:14
ทั้ง ทำตัวมีความลับ ไม่กลับบ้าน หายไป ไม่ดูแล


แล้วถึงขั้น ตะคอก โมโหใส่

เป้ ปองมันเป็นคน ถ้าเป็นแกหล่ะ



ไม่ว่าสิ่งที่จะทำคืออะไร แต่ถ้าเป็นเรา เราจะเลิกกับเป้ เพราะสิ่งที่เป้ทำ เป้คิดถึงแต่ตัวเอง  :angry2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 17-02-2012 11:37:48
ปิงปองน่ารักมาก ๆ ตัวเองมีเรื่องอยู่แท้ ๆ
แต่ด้วยเป็นคนจิตใจดีอะนะ กับเด็กก็เลยลืมเรื่องตัวเอง
พาน้องไปส่ง ไปห้องสมุดจะไปเจอไอ้บ้าเป้ป่าวหละเนี่ย
นี่ถ้าเป็นปิงปอง จะ :z6:เป้มันตั้งแต่มันแย่งมือถือแล้วแหละ
ไอ้พวกมีลับลมคมใน เลิกไปเลยปิงปอง เจ้หนับหนุน
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: MapleZelpaM_68 ที่ 17-02-2012 12:26:13
สงสารน้องปิงปองอ่ะ เจ็บปวดทั้งร่างกาย และจิตใจ

น้องเป้จะรู้บ้างมั้ยว่าน้องปิงปองโรคกระเพาะกำเริบ ถ้าน้องเป้เสียน้องปิงปองไป น้องเป้จะรู้สึกยังไง จะมาบอกว่าขอโทษหรือเสียใจอย่างเดียวคงไม่พอนะ ....

ที่เพ้อมาทั้งหมดนี้ สงสารปิงปองล้วนๆเลย แง๊ ...  :m15:  :monkeysad:  :sad4:  :o12:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 17-02-2012 12:42:13
รอก่อนนะคะ  ทุกอย่างจะเดินไปในทางที่ดีค่ะ 
^__________^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 17-02-2012 13:15:09
สนุกมากสินะ...................ที่ทำลายจิตใจของคนที่รักได้  จะคบหรือจะเลิกทำไมไม่บอกตรงๆๆๆล่ะ  ปิงปองของเจ้หนูเจ็บมากแล้วนะหนูจะทนอยู่อย่างงี้เหรอ ถ้าจะเซอร์ไพสอย่างนี้มึงไม่ต้องมาทำดีกว่า
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 17-02-2012 13:25:47
เศร้าจัง :m15:
  :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 17-02-2012 13:29:13
กีสสสสสสสสสสสส รีบมาต่อเร็วๆนะคะ   :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 17-02-2012 14:50:17
ยิ่งอ่านยิ่งเครียด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 17-02-2012 17:44:31
ยิ่งอ่านเเล้วยิ่งอยากให้ปิงปองเลิกกับเป้

ไม่รุ้หรอกนะ ว่ากำลังจะทำอะไร
เเต่เเบบนี้มันไม่ไหวจริงๆ ทำอะไรเกินไปรึเปล่า
คิดว่าเเบบนี้สมควรทำเเล้วหรอเป้

เป็นใครๆก็คิดว่ามีคนอื่น อยู่ๆก็เปลี่ยนไป
เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย เอาไงกันเเน่
ไม่รุ้หรอกนะว่าตกใจอะไร เเล้วต้องโกรธกลบเกลื่อนอ่ะ
เเต่มันมากไปมั้ย :m31:

รีบๆมาเคลียร์ๆซะ ว่าจะเอาไงเป้
เเต่ก็ไม่อยากให้ปิงปองให้อภัยง่ายๆ หรือแบบเเค่เป้มาบอกว่า
กำลังทำเซอร์ไพรส์อยู่นะ อยากให้ปิงปองแปลกใจเลยทำเเบบนี้
ร้องไห้ ดีใจ เเล้วให้อภัย มันง่ายเกินไปรึเปล่ากับความรู้สึกที่ต้องเสียไป :angry2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 17-02-2012 19:16:21
เด็กคนนั้น น้องฟ้ารึป่าวหว่า ?

หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 17-02-2012 20:20:43
ไม่ชอบเป้เรื่องโทรศัพท์ ที่ผ่านมาไม่คิดว่าคนอย่างเป้จะโมโหปิงปองได้ขนาดนั้น เหมือนไม่ใช่เป้คนเดิมเลย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(4) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: sayhi11 ที่ 17-02-2012 20:29:58
วันนี้จะมาต่อป่าวค่ะ รออยู่ค่ะ สนุกมากเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 17-02-2012 21:16:58
ขออภัยที่ให้รอค่ะ ทัดเองพยายามที่จะให้จบในตอนนี้แต่
555+ ยังไม่จบ รออีก 1 ตอน confirm ฟันธง
(ถ้าไม่จบก็จะจบดื้อ ๆ แล้ว ยิ่งเขียนยิ่งยาว  :laugh:)
มาม่ากันไปเยอะ.~ พอซะที  คนเขียนไม่ไหวแล้ว ฮือๆ  :m15:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  กรีดร้องให้สะใจ
ต่อไปนี้เรามา Sweet กันต่อค่า

Special  The Valentine. (5)

ผมเดินมาจนถึงห้องสมุดกลางเห็นรถเก๋งจอดอยู่ พร้อมกับใครสักคนที่เดินวนไปวนมาที่รถ

ไอ้ตัวเล็กทุบหลังผมเบา เป็นสัญญาณว่าจะลง...เจอพี่แล้ว ผมพยักหน้า วางไอ้ตัวเล็กลง

“พี่” ไอ้ตัวเล็กวิ่งไปหาพี่สาวที่ยืนหันหลังอย่างรวดเร็ว  คงจะดีใจมากจนลืมเจ็บ

“แป้ง...” เธอหันมาหาน้องชายแล้วโอบกอด สำรวจสภาพที่ดูขมุกขมัวของน้องชาย

“หายไปไหนมาคะ  พี่ตกใจแทบแย่ แล้วนี่เป็นอะไรคะ” หญิงสาวจับน้องชายหมุนไปหมุนมาอย่างสำรวจ

“แป้งหลงทางครับ  แล้ววิ่งไปชนพี่คนโน้นล้มอ่ะ  พี่เค้าเลยมาส่งแป้งครับ พี่เค้าใจดีมากๆ” น้องแป้งตอบ

“ขอบคุณค่ะ”  เธอหันมายิ้มให้ผม...  แต่ผมยิ้มค้าง  บังเอิญมากที่ผู้หญิงคนนี้คือ “ฟ้า”

“รบกวนอีกนิดได้มั้ยคะ  พอดีฟ้าต้องไปเอาเอกสารข้างบนค่ะ ฝากน้องอีกหน่อยได้ไหมคะ” ฟ้าเอ่ย

ด้วยสีหน้าท่าทางที่เกรงใจ  ผมผ่อนลมหายใจช้าๆ เบาๆ เพื่อไม่ใช่อีกฝ่ายรู้สึก

“ได้ครับ ...ไม่รบกวนเลยครับ”   สวยครับ...และสวยมาก พูดจาสุภาพ ไม่หลงรักยังไงไหว...ผมได้แต่คิดเศร้าๆ

“มะ...ไม่เอาอ่ะ  ฟ้าอย่าไปนะ ฮึกๆ ให้แป้งไปด้วย ฮึกๆ “ ไอ้ตัวเล็กดึงมือฟ้าใหญ่ ร้องไห้สะอึกสะอื้น

งอแงไม่ยอมห่างจากฟ้า  ......

“แต่แป้งเจ็บ..จะเดินไหวได้ไงคะ คนดีรอตรงนี้นะเดี๋ยวมา”

“มะเอา ฮึก ๆ ฮึกๆ จะไป  แป้งจะไปด้วย ” ไอ้ตัวเล็กโยเยไม่เลิก

“เดี๋ยวผมไปหยิบให้ก็ได้ครับ ไม่เป็นไรครับไม่รบกวนหรอก”  ผมตอบฟ้า ที่ทำท่าทางลังเล

“ขอบคุณนะคะ  อยู่ชั้นดาดฟ้าค่ะ เป็นกล่องเอกสารสีส้มค่ะมีกล่องเดียว

น่าจะหาไม่ยาก  ยังไงรบกวนด้วยนะคะ” ฟ้าเอ่ยอย่างเกรงใจ  ไอ้ตัวเล็กโอบกอดฟ้าแน่น

เสียงสะอื้นยังมีเป็นระยะ  นึกในใจว่าทำไมฟ้าต้องพาแป้งมามหาลัยนะ แล้วนี่ก็ดึกมากแล้ว

ผมรีบตรงดิ่งไปที่ชั้นดาดฟ้าที่ว่า ตอนนี้ใช้ลิฟท์ไม่ได้แล้วครับ มันล็อค ผมต้องเดินขึ้นไปชั้น  5 เอง

“แกร๊ก ..แกร๊ก” ผมเดินไม่นาน ได้ยินเสียงข้างเหมือนใครหมุนกุญแจประตู แต่ไม่ได้ใส่ใจ อาจจะหูแว่ว

“ติ๊ด..ติ๊ด”  ผมหยิบมือถือเพื่อดูข้อความ  มันถูกส่งมาจากคนที่หายไป....ไอ้เป้

ข้อความที่ 1 “ขอโทษครับ”   

ผมยังก้าวท้าวเดินไปเรื่อยๆ ตามขึ้นบันไดชั้น 1

ข้อความที่ 2 “ขอโทษ...ที่ทำให้เหงา”

ข้อความที่ 3 “ขอโทษ...ที่เสียงดังใส่”

ข้อความที่ 4 “ขอโทษ...ที่ไม่ได้ดูแล”

ข้อความที่ 5 “ขอโทษ...ที่ไม่ได้อยู่ข้างๆ”

ข้อความที่ 6 “ขอโทษ...ที่เอาแต่ใจ”

ข้อความที่ 7 “แค่อยากให้รู้....กุไม่เคยนอกใจ..... เชื่อใจกุนะ”

 ผมยังก้าวท้าวเดินไปเรื่อยๆ ตามขึ้นบันไดชั้น 2 มือเริ่มสั่น   น้ำตาเริ่มไหล~ 

ตาที่พล่าไปด้วยน้ำตาเริ่มมองไม่เห็น แต่ยังพยายามอ่าน

ข้อความที่ 8 “อยากบอกว่าสองตานี้ไม่เคยมองใคร”

ข้อความที่ 9 “มีไว้แค่มอง.......มึง  แค่คนเดียว” ผมต้องใช้มือปาดน้ำตาหัวใจเต้นรัว

ข้อความที่ 10 “คิดถึงครับ คิดถึงมาก”

ข้อความที่ 11 “อยากกอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

ข้อความที่ 12 “อยากให้ยืนอยู่ตรงนี้....เป็นคนคนเดียวที่ -กุจะรัก-”

ผมยังก้าวท้าวเดินไปเรื่อยๆ ตามขั้นบันไดชั้น 3 น้ำตาอาบแก้มเป็นทาง หยุดไม่ได้

ในใจได้แต่นึก ...อยู่ที่ไหน  มึงอยู่ที่ไหนเป้  อยากเจอเหลือเกิน ริมฝีปากสั่นระริก

ข้อความที่ 13 “รักนะครับ”

ข้อความที่ 14 “รักมาก”

ข้อความที่ 15 “ยิ้มได้มั้ย....เลิกร้องไห้ได้แล้ว” มันพูดเหมือนเห็น

มึงรู้ได้ไงเนี่ย  ผมอมยิ้มเช็ดน้ำตาอีกครั้ง .... (ไหนกุว่าจะเลิกร้องไห้  ทำไม่ได้สักที)

ข้อความที่ 16 “จำไว้อย่างเดียวก็พอ......ว่า  กุรักมึง”

ผมยังก้าวท้าวเดินไปเรื่อยๆ ตามขั้นบันไดชั้น 4 อีกชั้นก็จะถึงชั้น ดาดฟ้าแล้ว

ข้อความที่ 17 “อยากจะบอกว่า รักนะครับ”

ข้อความที่ 18 “รัก”

ข้อความที่ 19 “รัก”

ข้อความที่ 20 “รัก”

ข้อความที่ 21 “รัก”

ข้อความที่ 22 “จะทำยังไง ...ก็จะรัก”

ข้อความที่ 23 “รัก”

ข้อความที่ 24 “รัก”

ข้อความที่ 25 “รักนะครับ...ที่รัก”

ข้อความที่ 26 “และจะรัก...ตลอดไป” ข้อความสุดท้ายจากไอ้เป้

พร้อม ๆ กับการก้าวมาถึงชั้นดาดฟ้า ที่ระหว่างทางมีแค่แสงไฟจาง ๆ แค่พอให้มองเห็นทาง

ประตูอยู่ตรงหน้า ...อยากจะรีบกลับไปตามหา   คนที่ขโมยหัวใจผม  อยากบอกว่าผมก็ “รัก” มันเหมือนกัน

อยู่ที่ไหนนะ?  มึงอยู่ที่ไหน? ผมรู้สึกสังหรใจว่า   ...คนที่ผมตามหาจะอยู่         

.

.

.

“แกร๊ก...แกร๊ก”  ผมหมุนประตูเปิดออก ยืนนิ่ง...ภาพที่เห็นราวกับฝัน แผ่นหลังใครบางคนที่คิดถึง
กับสวนดอกไม้บนชั้นดาดฟ้า........กุหลาบ   เต็มไปด้วยดอกกุหลาบทั้งสวน (บนดาดฟ้าเนี่ยนะ) 

ถึงจะมีดอกไม้ชนิดอื่นมาแซมบ้าง แต่แทบทั้งหมดเป็นกุหลาบ ผมมองจ้องไปยังแผ่นหลังกว้าง  ที่ตอนนี้หันมายิ้มให้ผม

...ข้างบนไม่มีร่องรอยกล่องเอกสารที่ฟ้าให้ผมหา...ไม่มีเลย....   มีแต่คนเสื้อตัวสีส้ม

ไม่รู้ฟ้ายังอยากจะได้ไหม....  แต่ผมไม่อยากให้ ...ไม่อยากให้ใครแล้ว อยากเป็นเจ้าของแค่คนเดียว

ไอ้เป้ยิ้มกว้างแล้วค่อย ๆ เดินตรงมาที่ผม 

“ผั๊วะ... โอ๊ย!!”  ผมต่อยไปที่หน้าไอ้เป้เต็ม ๆ  มันล้มคว่ำไม่เป็นท่า ค่อยๆยกมือขึ้นมาเช็ดเลือดที่มุมปาก

ถึงผมจะให้อภัย  ..แต่ยังไงขอต่อยให้สะใจสักทีเถอะว่ะ  ผมก้าวขาขึ้นไปคร่อมตัวไอ้เป้

“ตุ๊บ ๆๆ...ฮึกๆ ”รัวกำปั้นทุบหน้าอกมันให้น่วม แต่กลับเป็นผมที่ร้องไห้...กลับเป็นผมที่เจ็บจน....น้ำตาไหลไม่หยุด 

“มะ...มึง ฮึก ๆ.......  ทิ้งกุ” มือไอ้เป้เอื้อมมาจับมือผมทั้งสองข้าง แต่ผมสะบัดจนหลุด

“ผั๊วะ...โอ๊ย” ผมต่อยมันสุดแรง ...ที่เดิม  และข้างเดิม  ให้เหมือนผมเจ็บ เจ็บแบบเดิม ๆ

ที่เดิม ๆ ได้แต่ร้องไห้จนตัวโยน เอามือสองข้างไล่เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง

“ขอโทษ...ขอโทษครับ...จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว อย่าร้องไห้นะครับ

อย่าร้องไห้นะคนดี.......... เป้ขอโทษ” ไอ้เป้บอกเสียงแผ่ว

มันรั้งผมไปกอดแน่น ๆ กดจูบเบาๆ หัว ผมซุกหน้ากับอกไอ้เป้ ร้องไห้จนแรงสะอื้น ส่งไปถึงคนตรงหน้า

มันกอดผมอยู่อย่างนั้น 

“ให้โอกาสกุ...สักครั้งได้มั้นปิงปอง  ...แค่ครั้งเดียวก็พอ” ไอ้เป้เอ่ยเสียงแผ่ว  น้ำเสียงเจ็บปวดแทรกเข้ามา

ทำผมใจหาย  ผมไม่ได้ตอบแต่ยังร้องไห้สะอึกสะอื้น  อยู่อย่างนั้น   สักพักน้ำตาก็หยุดไหล

“ฮึก.............. ฮึก..........”  เสียงร้องไห้เริ่มจางหายไป  กลายเป็นนอนนิ่งซบอยู่บนตัวไอ้เป้ 

เมื่อได้ระบายเมื่อครู่   ความรู้หนักอกก็ค่อยๆ เบาลง ...........

“หายโกรธกุรึยัง”  ไอ้เป้เอ่ยถามขึ้น

“ไม่รู้เว้ย....ไม่หาย  ไม่หายโกรธเด็ดขาด”  ผมตอบเสียงแข็ง    ทั้งที่ตอนนี้ก็นอนนิ่งอยู่บนอกมันไม่ยอมขยับไปไหนแท้ ๆ

แก้มป่องเองโดยอัตโนมัติ  กัดริมฝีปากตัวเองแน่น  มันวางคางไว้ที่ไหล่ผม ก่อนจะกระซิบ

“เหรอครับ  แล้วทำยังไงถึงจะหาย  อยากจะกอดแทบแย่  คิดถึงแทบจะขาดใจอยู่แล้ว” มันว่า ดันตัวผมออก 

จ้องมองมายังผมที่ยังอึ้งอยู่ ด้วยสายตาที่แสนรัก มันกดจูบที่หน้าผากอีกครั้ง

ผมเห็นเลือดที่มุมปากที่มันยังไม่มีโอกาสได้เช็ด

“ไม่รู้...มึงทำให้โกรธ  มึงก็ทำให้หายเองดิ ชิส์” ผมสะบัดที่พาดอยู่บนอกไอ้เป้  ดูไปแล้วคล้าย ๆ กับผมเอาหน้าถูอกมันมากกว่า

“เอางี้แล้วกัน...กุยอมให้มึงสั่งอะไรก็ได้อาทิตย์หนึ่ง กุจะทำตามโดยไม่ปฏิเสธเลย” มันยกข้อเสนอ

“เดือนหนึ่ง”ผมต่อรอง ไม่ได้หันไปมองตอบไอ้เป้

“หึหึ  เอาทั้งชีวิตเลยมั้ย ..กุให้ได้อยู่แล้ว”ไอ้หล่อ (ที่ตอนนี้ปากเจ่อเพราะโดนต่อย) พูดกลั้วหัวเราะ

“อุ๊ย....เจ็บ” มันลูบปากตัวเองป้อย ๆ ที่เผลอยิ้มกว้าง  ผมหันไปมองนิด ๆ

“อย่าท้า...กุเอาจริง” ผมขู่อย่างต่อเนื่อง

“ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้  ...กุเคยขัดใจมึงเหรอ?” ไอ้หล่อย้อนถามผม

“....................” ผมไม่มีคำตอบ   เพราะมันไม่เคยขัดใจผมเลยสักครั้งเดียว  ไอ้หล่ออมยิ้มที่มุมปาก

“หายโกรธนะครับ นะ นะ นะ นะครับ”  มันอ้อนต่อ  ผมเหลือบมองด้วยหางตา

ก่อนจะพยักหน้าหงิก ๆ แทนคำตอบ  ไอ้เป้เผลอยิ้มกว้าง แต่ก็ร้องโอดโอยในที่สุด

“ชะอุ๊ย  ...เจ็บ หมัดหนักเป็นบ้าเลย  กุไม่หล่อแล้ว  อย่าทิ้งกุนะ..ปิงปอง” มันส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้ผม

ผมยิ้มรับกับท่าทางขำ ๆ ของมัน 

“อืม  ..ไม่ทิ้งหรอกจะเลี้ยงไว้ดูเล่นสักตัว ฮ่า ๆ”   เราต่างยิ้มให้กัน  สายตาประสานกัน.....

.

.

“สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ...ที่รัก” ไอ้เป้บดจูบริมฝีปากผมแผ่วเบา แต่อบอุ่น

รอยยิ้มที่เคยจางหายค่อย ๆ ปรากฎ กลับมาอีกครั้ง หัวใจที่พองโต ใหญ่ยิ่งกว่าครั้งไหน ๆ

ฟ้าก็รู้สินะ ผมอมยิ้มตอบกลับ

“...สุขสันต์วันวาเล่นไทน์....” ผมตอบ ซุกตัวกับอกของอีกฝ่าย  คิดถึง.......เกินจะบรรยาย

ไอ้เป้ดันตัวของเราสองคนให้ลุกนั่ง เราสองคนเอนหลังพิงกำแพงที่ก่อขึ้นสูงประมาณ 1.20 เมตร

“ทำไมมีสวนดอกไม้ที่นี่ได้?” สงสัยเหลือเกินว่าทำไมที่นี่ถึงมีสวน ทั้ง ๆ ที่เป็นดาดฟ้าห้องสมุด

“อาจารย์เค้าจะทำสวน  ....กุเลยอาสา แต่เค้าไม่ได้จะปลุกกุหลาบ..แต่  ..กุอยากปลูก 

อ้อนวอนอยู่นานกว่าจะได้เป็นสวนกุหลาบ  หึหึ  ตลกมั้ย กุเถียงอาจารย์ใหญ่เลยแค่เรื่องดอกไม้

สรุปปีนี้ทั้งปี กุต้องมารดน้ำทุกวัน  หรืออย่างน้อย อาทิตย์ 3 ครั้ง” ไอ้เป้เล่าขำๆ

“แล้วมึงจะเถียงทำไม  ปลูกอะไรก็เหมือนกัน” ผมว่า ไม่เข้าใจว่าจะเถียงทำไม

“ไม่เหมือน...เพราะกุปลูกไว้ให้มึงดู  ไม่ได้อยากให้ใครดู ” ไอ้เป้บอก

สายตามองมาสบตาผม  ใบหน้าผมร้อนผ่าว  แอบก้มงุด ๆ หนีหน้าไอ้หล่อ ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ

.

“.จำได้ไหมปิงปอง ตอนปี1 ตอนที่เราต้องมาช่วยทางห้องสมุดปรุงปรุงซ่อมแซมครั้งใหญ่

ตอนนั้นเหลือแค่มึงกับกุที่ซ่อมหนังสืออยู่ด้วยกันบนนี้จนดึก  แล้วเจ้าหน้าที่ก็ดันลืมเราสองคนไว้ 

ล็อดประตูซะงั้น เราเลยต้องนอนที่นี่ คืนนั้นดาวสวยมาก ...จำได้ไหม   คืนนั้น...เป็นครั้งแรกที่กุได้กอดมึงทั้งคืน

เพราะอากาศที่หนาว เป็นครั้งแรกที่ได้กอดมึง...ตอนที่มึงยังรู้สึกตัว กอดมึงโดยที่ไม่ต้องกลัวว่ามึงจะรังเกียจ

นึกแล้วอยากขอบคุณอากาศที่หนาวเย็นวันนั้น  มันทำให้กุไปไหนไม่รอดยิ่งรู้สึกตัวว่าต้องการมึง

มากกว่าครั้งไหน ๆ และยิ่งกว่าแน่ใจว่าต้องเป็นมึง  เป็นมึงเท่านั้นที่อยากให้อยู่ข้าง ๆ กุ  หึหึ

มึงจำได้ป่ะ ...มึงเคยบอกว่าอยากให้ที่นี่มีสวนดอกไม้..จะได้นอนดูดาวในที่ที่ห้อมล้อมไปด้วยดงดอกไม้  ...

และกุสัญญาว่าจะทำให้ ยังจำได้ไหม” มันน้ำเสียงเต็มไปด้วยความสุข

เหมือนวันนั้นวันที่มันคุยกับฟ้าที่ริมระเบียง  วันที่ทะเลาะกับผม   .......  น้ำเสียงของมันเหมือนเดิมไม่มีผิด

“มะ..มึง ฮึก ๆ  จำได้ด้วยเหรอ ....เป้”   ผมกอดได้เป้แน่นขึ้นอีก  ...น้ำตาไหล-ไม่คิดว่ามันจะยังจำได้

เรื่องแค่นี้....เรื่องแค่นี้เอง  ผมเองที่ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ...ลืมแม้กระทั่งคำขอของตัวเอง

แต่ที่นี่มันอาคารของมหาลัยนะ  ไม่ใช่ใครอยากจะมาทำอะไรก็ได้สักหน่อย... ดอกไม้ทั้งสวน ทำได้ไงวะ

“จำได้ดิ...จำได้อยู่แล้ว  เรื่องของมึง ทุกๆ เรื่อง...ไม่มีทางที่จะลืมหรอก ก็กุสัญญาว่าจะทำให้แล้วนี่นา  .

....... รักมากขนาดนี้จะให้ลืมได้ไงครับ อย่าร้องไห้นะกุอยากเห็นมึงยิ้ม  .....คนดี  ยิ้มนะครับ” ผมพยายามยิ้ม

ไอ้เป้เอื้อมมือมาจับแก้ผม ก่อนจูบปลอบที่หัว แต่มือมันสากมาก มากเสียจนระคายใบหน้าผม 

ผมหยิบมือไอ้เป้ขึ้นมาดูแล้วก็ต้องอึ้ง มือที่ไม่เคยมีแม้แต่รอยข่วน มือนิ่มที่เหมือนกับมือคุณชายอย่างมัน

แม้จะไม่นิ่มเท่าไอ้นัยมือ แต่ก็ไม่เคยทำอะไรให้บาดเจ็บขนาดนี้   ตอนนี้มีเต็มไปด้วยรอยแผลและรอยด้าน   

ผมหันไปสบตามไอ้หล่อเต็มไปด้วยคำถาม

“ทำไมมือเป็นแบบนี้?”

“ต้นไม้ที่นี่กุปลูกเองทุกต้น หนามตำบ้าง ข่วนบ้าง พอใช้จอบกระแทกดินให้แน่น

มือมันก็ค่อย ๆ พองบ้าง เป็นแผลบ้าง แล้วก็ด้าน  แต่ตอนนี้ไม่เจ็บแล้ว....คุ้มแล้ว

ที่มึงได้มาเห็น....คุ้มค่าพอแล้ว” มันตอบส่งยิ้มมาให้ผม  แต่ใจผมสั่น รู้สึกผิดที่ต่อยมันไป

“เป้.....ขอบใจ  ฮึกๆ..ทำไมต้องทำเพื่อกุขนาดนี้  พอแล้วไม่เอาแล้ว แค่มึงอยู่กับกุก็พอแล้ว” 

น้ำตาผมไหล อย่างกลั้นไม่อยู่ ส่ายหัวไปมากับอกคนตรงหน้า ได้ยินเสียงมันหัวเราะ

“ปิงปองครับอย่าร้องสิครับคนดี    ...   คำถามเดิม ๆ แต่จะให้บอกสักกี่ทีถึงจะเข้าใจนะ 

.....ก็เพราะว่าเป้รักปิงปองไงครับ” มันไล้มือสาก เช็ดน้ำตาให้ผมอย่างลืมตัว  หน้าผมเลยเป็นรอยแดงพรืดดด เต็มหน้า

“เจ็บ” ผมบอกในที่สุด  เหมือนมันจะยังไม่รู้สึกตัว

“อ๊ะ...ขอโทษ กุลืม หึหึหึ  ขอโทษนะครับ  ป่ะดูดอกไม้กัน” 

“นี่กุหลาบพันธ์ Ambridge Rose,Bishop's Castle,Claire Austin,Crocus Rose,

Crown Princess Margareta ,Evelyn ,Falstaff,Geoff Hamilton,Golden Celebration”

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=heritagerose&date=04-03-2011&group=46&gblog=3

ผมเห็นมันติดชื่อไว้ที่ต้นบรรยายสรรพคุณเสร็จสรรพ เป็นดอกไม้สายพันธุ์ต่างประเทศที่ปลูกในไทย

และมันก็พึ่งสั่งซื้อมาจากเชียงใหม่  เวลาที่คิดจะเตรียมแค่ 1 อาทิตย์ ดังนั้นมันจึงหายหัวไปเลย

“ฟ้ากับแป้ง ก็รู้เรื่องใช่ไหม?” ผมถามขึ้น มันพยักหน้าตอบ

“กุมีไรจะสารภาพ...กุไปตีซี้น้องฟ้า ให้ช่วยเรื่องนี้” มันยกกุญแจของหอสมุดให้ผมดู และเรื่องการสั่งดอกไม้

“แต่น้องเค้ามีข้อแลกเปลี่ยน  ....คือแกล้งเป็นแฟนเค้า 1 อาทิตย์ด้วย

เพราะมีคนมาตามตื้อแต่น้องเค้าไม่ชอบ กุเห็นว่าได้ประโยชน์สองฝ่ายก็เลยทำ ที่สำคัญกุกับน้องเค้า

ไม่ได้มีอะไรกันเกินเลย และไม่คิดจะมีด้วย  เพราะ.... เพราะมีมึงแค่คนเดียวก็พอแล้ว”  มันหันมายิ้มให้ผมอาย ๆ

นาน ๆ จะเห็นมันเป็นแบบนี้ที  ทำเอาผมขำ มันเลยหันมาทำตาดุใส่แก้เขิน  ฮ่าๆ  แต่ผมกลับไม่รู้สึกกลัวสักนิด

“วันนั้นที่กุตะโกนใส่   กุแค่ตกใจ ขอโทษนะแต่ในนั้นมีข้อความเรื่องการเซอร์ไพร์เต็มไปหมด... กลัวมึงรู้

คิดอะไรไม่ออกเลยแกล้งโมโหไว้ก่อน เพราะมันเหลืออีกวันเดียวแล้วแท้ๆ ไม่อยากจะให้ล้มกลางคัน

แต่ ...ตั้งแต่วันนี้มึงจะดูตอนไหน เมื่อไหร่ก็ได้เลย ขอโทษนะ....ที่ทำให้เสียใจ” มันหันมามองผมหน้าหงอย

แต่ผมยิ้มรับ พยักหน้าตอบไปให้ ...

“อืม....ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วหล่ะ” น้ำตาผมหยุดไหลตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้ใบหน้าผมเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 17-02-2012 21:34:05
 :z6:เป้  :angry2:ปิงปองหายโกรธง่ายไปนะ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 17-02-2012 21:38:09
ง่ะ ก็ยังโกรธแทนปิงปองอยู่ดีนั่นแหละ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 17-02-2012 21:42:39
สงสัยต้องต่อภาคพิเศษ เอาคืนเป้แล้วสิเนี่ย
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 17-02-2012 21:46:50
รักกันก็ย่อมต้องหัดให้อภัยกัน
เจอสอยไปหนึ่งหมัด กับมือคุณชายพัง
เป้มันคงคิดว่าคุ้มแล้วแหละ
แต่แหม ตอนปิงปองร้องได้นี่นะ
นี่สงสารเป็นที่สุด :z2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-02-2012 21:52:22
 :angry2:  :angry2: ยัง ยัง ยัง ป็นช้าน ยังไม่หายโกรธ เฟร้ยยย ถามจริงคุ้มไหมหว่ะเป้ ที่เลือกเซอร์ไพร์ส มากกว่าความรู้สึกเสียใจของปองมันอ่ะ นอกจากปองมันจะเสียใจแล้ว ยังทำให้มันไม่สบายอีก คุ้มไหมหว่ะถามจริงๆ





ตอนหน้าจัดหื่นมา เซ่นซะ เค้าจะได้หายเคือง  :laugh:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 17-02-2012 21:53:04
อืม เข้าใจทุกอย่างละ นี่แหละน้า ความรัก รักกันไว้นะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 17-02-2012 21:53:43
ปิงปองหายโกธรเร็วไปมั้ย :a5:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 17-02-2012 21:54:43
รับทราบค่ะ  จะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด 
อิอิ :z1: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 17-02-2012 21:57:19
ปิงปองคงรักเป้มาก ถึงให้อภัยกันง่ายเเบบนี้

เเต่เป้ มันน่าให้อภัยจริงหรอ
ทำแบบนี้ อ้างว่าเซอร์ไพรส์หรอ
ดูสนุกบนความทุกข์คนอื่นรึเปล่า
เเกล้งเป็นเเฟนกะฟ้า คิดว่าไม่เป็นไร ได้ประโยชน์ทั้งคุ่
มันก็เเค่สองคนไม่ใช่หรอ เเล้วคนที่สามอย่างปิงปอง
ที่ต้องมานอนร้องไห้หล่ะ

เชอร์ไพรส์เเบบนี้ เเรงไปนะ :m16:
ต่อไปนี้ก็ขอให้เป้รักปิงปองมากขึ้นๆๆๆ
อย่าให้มีเรื่องเซอร์ไพรส์เเบบนี้อีกเลยน้า
อยากให้ปิงปองเอาคืนมากกว่านี้อ่ะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 17-02-2012 23:01:17
ป๊าดดดดดดดดดดดด เซอร์ไพรส์แรงเกิน  :z10: :z10: :z10:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 17-02-2012 23:01:38
บอกตามตรงนะ เหตุผลไม่เหมาะสมอยากแรง เคยชอบเป้มากนะ แต่เป็นตอนที่ยังไม่ได้อ่านตอนพิเศษอ่ะ
เหตุผลของเป้ไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย จะยุ่งขนาดไหน ก็คงไม่ถึงขนาดไม่มีเวลาขนาดนี้มั้ง แก้ตัวอ่ะ
แล้วแกล้งไปเป็นแฟนคนอื่นอ่ะ คิดถึงความรู้สึกปิงปองบ้างไหม คนเห็นแก่ตัว ถ้าปิงปองทำบ้างจะรู้สึกยังไง
เซ็งอย่างแรง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 18-02-2012 01:09:15
โว๊ววววว เย้  ดีกันแล้ววววว

ด้วยนิสัยปิงปองที่คิดมาก คิดเยอะ เป็นปกติ พอได้อ่านเรื่องราวจากมุมมองปิงปอง
หลายตอนที่ผ่านมาคนอ่านก็เลยนอยด์+ซดมาม่าหม้อใหญ่กันไป
ยอมรับว่า ร้องไห้ดุเดือดมากอ่ะ หลายตอนที่ผ่านมาเนี่ย  :sad11: :monkeysad: :m15: :sad4: :o12: แอบโกรธเป้ไปแล้วด้วย :z6: :beat:

ที่แท้ก็แบบนี้..... อั๊ยยะ!! กะว่าเป้ต้องเซอร์ไพรซ์ใหญ่แน่ แล้วก็ทำจริงๆ  :z2: :z10: :z2: :z10:
เป้ พยายามจะเซอร์ไพรซ์ในสิ่งที่ปิงปองเคยพูดไว้นานมาแล้ว เป้ทุ่มเทขนาดนี้ เป็นเราก็ให้อภัยนะ ก็รักนี่นะ
ในความเป็นจริง ก็เคยทำคล้ายๆแบบนี้ ไอ้การแกล้งโมโหกลบเกลื่อนเซอร์ไพรซ์เนี่ย 555  อารมณ์ประมาณนี้เลย
:pig4: :pig4: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 18-02-2012 04:44:26
ก็น่ารักดีฮะ แต่เหตุผลมัน....ไปอ่ะครับ  โหยปิงปองอ่ะถ้าจริงๆโดนทำแบบนี้ไม่รอให้เซอไพรหรอกเลิกกันนานแล้ว
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: you13 ที่ 18-02-2012 06:26:11
ความพยายามของนายเป้

สุดยอด o13 o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 18-02-2012 08:16:05
เป้นะเป้....ปล่อยให้ใจหายใจคว่ำ นึกว่าจะได้กินมาม่าฉลองวาเลนไทน์แล้ว  :z3:


แต่โคตรจะโรแมนติกอ่ะ  :m1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 18-02-2012 08:16:38
 :L2:ดีกันแล้ว
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-02-2012 08:28:34
อันนี้ไม่เกี่ยวกับในเรื่องนะคะ  ...เรียกกันได้ว่า  "นอกเรื่อง"  ฮ่าๆๆ
ทัดอยากบอกว่า   ...ใครจะลงลิ้งเรื่องของตัวเอง ในเรื่องที่ทัดเขียนก็ได้นะคะ
แบ่งๆ กันอ่านสนุกดี  ไม่ซีเรียสค่ะ  ตามสบาย 
.......ขอแค่ให้ทุกคนมีเรื่องสนุก ๆ อ่าน....อันนี้ดีที่สุดค่า.

^______________________^   

ส่วนตอนที่ 6 ใกล้จบแล้ว รออีกนิดนะตัวเอง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(5) P.13 17/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 18-02-2012 10:05:27
ว่าแล้วว่าพี่เป้ทิ้งพี่ปิงปองไปไหนไม่ได้ ระวังโดนพี่ปิงปองเอาคืนนะพี่เป้
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special–The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-02-2012 10:16:29
จบ---พูดได้แค่นี้คุ่ะจัดเต็ม
อาจจะมีช่วงปิงปองเอาคืน  ....ถ้านึกออกแล้วจะมาแต่งให้อ่านต่อ
ตอนนี้เอาแบบ ...เลิฟ ๆ ไปก่อนนะคะ  ฮิ้ววววววววว...
 :haun4: :impress2: :oo1: :jul1: :jul1: :laugh:

Special – The Valentine. (6)



“เอ่อ...ที่ว่าแกล้งเป็นแฟนน่ะ   เคย...เอ่อ...จูบกันรึเปล่า” ผมกลั้นใจถามในสิ่งที่สงสัย

“ป่าว  ไม่เคยแม้จะล่วงเกิน  มากสุดแค่จับมือ ” ไอ้เป้ปฏิเสธหนักแน่น แต่ก็ทำหน้าสงสัย

“แล้ว....แล้วเคยอยากจูบน้องเค้ารึเปล่า” ผมถามต่อไปอีก เรื่องวันนั้นทำยังไงก็คงไม่หาย

“ไม่เลย.....ไม่เคยแม้แต่จะอยากสัมผัส  ...แต่ถ้าเป็นมึง หึหึ” มันตอบ ส่งสายตาวับวาวมาให้

“มีอะไรถามกุมาตรงๆ เลยดีกว่า... สงสัยอะไรก็ถาม ไม่ต้องอ้อมค้อมหรอก” ไอ้เป้เอ่ยขึ้น

ผมว่าทำตัวเฉย ๆแล้วนะ นี่หน้าตาผมมันแสดงความสงสัยออกมามากขนาดนั้นเหรอ

“สองวันก่อนมึงดึงกุไปจูบตอนตื่นนอน  แล้วมึงก็พูดว่าขอบคุณมากครับ..ฟ้า   

แล้วจะให้กุเข้าใจว่ายังไง ลองบอกกุมาซิ  ...ถ้านี่หมายถึงการที่มึงไม่ได้คิดอะไรกับฟ้า” ผมถามเสียงเข้ม

แววตาไม่เป็นมิตรโผ่ขึ้นมา ...  (ถ้าแด๊กหัวมันได้จะทำเลยครับตอนนี้...=.=)

“สองวันที่แล้ว...เหรอ   จูบมึง แล้วขอบคุณฟ้า”ไอ้เป้งงหนัก คิ้วสองข้างขมวดชนกัน  ลูกตากรอกไปมาอย่างครุ่นคิด

“จูบมึงแล้วก็ครางรึเปล่า  แล้วหันไปขอบคุณฟ้านะหรอ ??”   มันถามอีก

“กุจำได้แล้ว  คือกุฝัน  ......มึงอย่าพึ่งว่ากุนะปิงปอง  คือยังไงอ่ะ ...มันอึดอัดอ่ะ  แบบว่า ๆ..

เอ่อ .....กุกับมึงคบกันมาตั้ง 6 เดือนแล้วใช่มั้ยหล่ะ  แต่เราก็ทำได้แกล้งทำเป็นเพื่อนอ่ะ

ทั้งที่ก็กุอยากบอกไอ้เอก ไอ้นัย  และคนอื่น ๆ ให้รับรู้ อยากจะสามารถแสดงความรักได้อย่างไม่ต้องปกปิด ” มันเล่า

“แล้วเกี่ยวไรเนี่ย มึงรีบๆ เข้าประเด็นกุงง”  ผมเอ่ยอย่างลำคาญ

“ก็ในฝันกุหันไปสารภาพรักกับมึง  แล้วก็จูบมึงนั่นแหล่ะถูกแล้ว  แต่...ต่อหน้าฟ้าและเพื่อนๆ ทุกคน ที่ฟ้าช่วยตามมาให้

มาเป็นพยายานรักเราไง  แล้วกุก็หันไปขอบคุณฟ้า  ก็แค่นั้น” ไอ้เป้เล่า   จริงอยู่ที่บ่อยครั้งมันพยายามเปิดเผย แต่

กลายเป็นผมที่ยังไม่พร้อม ผมขอให้มัน....เก็บเรื่องของเราเป็นความลับ กลัวเพื่อนๆ จะรับไม่ได้ แต่ถ้าต้องให้มัน

เก็บกดขนาดนี้ก็ ...อย่าเลยจะแคร์ใครทำไม  แต่ตอนที่มันขอบคุณฟ้าองศาของหน้ามันก็แปลก ๆ หันไปบอกตู้เสื้อผ้า

“จริงอ่ะ”

“จริงครับ  ...แน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง”

“แล้วเปิดตัวได้ยัง?”

“อืม......คิดดูก่อน”  ไอ้เป้มองหน้าเซ็ง ๆ เล็กน้อย

“ไปดูดาวกันดีกว่า” ไอ้เป้เอ่ยชวน  ผมกับไอ้เป้ล้มตัวลงนอนบนเสื่อ มองไปยังท้องฟ้ามืดสนิท

ในเวลาตี 2 แบบนี้ มหาลัยเงียบกริบ....ไม่มีเสียงไหนมารบกวน

“โน่น  ดาวประจำตัวกุ...ดาวศุกร์”ผมชี้เลือกดวงที่สว่างสุด ดวงโตมองหาง่าย ๆ

“ปิงปองดูโน่น ดาวไถ  ..นั่นอีกดาวนายพราน  นั่นๆกลุ่มนั้นดาววัว  ดาวลูกไก่...บลบ บลา” ไอ้เป้ชี้เป็นล่ำเป็นสัน

อธิบายไม่มีผิดเพี้ยน ชี้ตรงนั้น ชี้ตรงนี้  ผมมองตามเพลิน จนอดสงสัยไม่ได้

“มึงเป็นนักดาราศาตร์รึไง เนี่ย...รู้ดีไปหมด”

“ก็เมื่อคืนกุมาซ้อมนอนดูดาว...รอมึงไง”

“คนเดียวอ่ะ.....ที่นี่เนี่ยนะ  ไม่กลัวผีเหรอวะ”

“ก็....นิดนึงอ่ะ   แต่อยากให้วันนี้ perfect” มันว่าส่งยิ้มมาให้

“ปิงปองมึงอยากรู้ไหม  ดวงไหนเป็นดาวประจำตัวกุ” ไอ้เอ่ยถาม  โดยที่ไม่ได้ละสายตาจากท้องฟ้า

“อืม  ...ดวงไหนอ่ะ ดวงไหน”  ผมถาม ดวงตาพร้อมจะเพ่งมองไปบนฟากฟ้า

“ดวงนี้...เป็นดาวประจำตัวกุ” ไอ้เป้จิ้มนิ้วมาที่ผม........... ผมหันไปมอง ยิ้มขำ    ๆ  เสี่ยวอีกแล้วนะมึง

“บ้า”   ผมตอบมันไป   ไอ้เป้ดันตัวขึ้นสองแขนคร่อมตัวผมไว้  ดวงตาจับจ้องมาที่ดวงตาผม

สายตาที่ทำใครละลายมาหลายคน กำลังมองมาที่ผม ใบหน้าหล่อ ๆ ค่อยๆ เคลื่อนลงมาทาบทับริมฝีปาก

บางเบาแต่อบอุ่น    ไอ้หล่อค่อยแทรกลิ้นมาชิมความหวานอย่างเคย  ผมเกี่ยวลิ้นตอบไอ้หล่อ

โน้มหัวมันลงมาอีก ให้ริมฝีปากบดเบียดได้อย่างดูดดื่ม

“อื๊ออ” ไอ้เป้ร้องอย่างเจ็บปวดจากริมฝีปากที่เป็นแผลแต่กลับไม่ยอมละปาก ผมดันมันขึ้นมา

“ไหวมั้ย??” มันยิ้มตอบ

“แค่นี้จิ๊บๆ....มึงเจ็บกว่ากุตั้งหลายเท่า เจ็บกับเรื่องราวที่ผ่านมา ขอโทษนะปิงปอง”

ผมรั้งไอ้เป้มาจูบ กดจูบที่ดูดดื่มและร้อนแรงโดยไม่สนใจเสียงครางเพราะความเจ็บของใครบางคน

ผมแทรกลิ้นร้อน ชิมทั่วโพรงปากของอีกฝ่าย แตะลิ้นที่แผลด้านในปาก กลิ่นเลือดคราวฟุ้งจางๆ

“อือออ” ไอ้เป้ประท้วง  แต่ผมไม่หยุดดูดริมฝีปากแรงขึ้นอีก จนกลิ่นเลือดสดๆ คละคลุ้งไปทั่ว

ผมละริมฝีปากมามองมันในที่สุด ส่งยิ้มกวนๆ ไปให้  ไอ้หล่อที่ปากเจ่อ และเห่อมากจากแรงดูด

มันเอื้อมมือแตะริมฝีปากตัวเองเบาๆ เหมือนเลือดจะยังไม่หยุดไหล  มันหันมามองผมที่อยู่ด้านล่าง

“ซาดิสเหรอ  ดีกุชอบ”   มันกระตุกยิ้มที่มุมปาก .....  แต่ผมรู้สึกว่าผมได้ไปกระตุกหนวดเสือเข้าแล้ว

(จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก  ช่วยปิงปองด้วยคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ)

ผมพลิกตัวทันทีตามสัณชาตญาณล้วนๆ กำลังจะคลานหนี ไอ้เป้กระชากที่เอวกางเกงผม

หลุดพรืดดดดดด ยันกางเกงใน ผมเองยังตกใจว่ากางเกงผมหลุดติดมือมันไปได้ไง

(มึงแอบถอดหัวเข็มขัด ปลดซิบกุตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยยยยยยยยย  เชี่ยเปปปปปปปปป้)

ท่าของผมอยู่ในท่าพร้อมมั๊ก ๆ  พร้อมจะโดน....................(จงเติมคำในช่องว่าง)

ผมหันหน้ากลับมามองมันอย่างหวาดๆ  มือสองข้างของมันจับเอวผมไว้แน่น  พอไล้สายตาลงด้านล่าง

(จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย) ไอ้เป้เองก็อยู่ในท่าพร้อมเช่นกัน

แต่เป็นพร้อมที่...................(จงเติมคำในช่องว่าง) กางเกงของมันไถลลงมากลางน่อง  พร้อมโชว์ศักยภาพที่ชี้หน้าผมอยู่

แต่ยังไม่ได้ใส่เข้ามา  ไอ้เป้ก้มหน้าลงมาจูบเบาๆที่ก้นผม  ก่อนจะซุกจมูกคมๆ กดแนบลงมาอย่างจงใจ

ริมฝีปากดูดแรงๆ จนขึ้นรอย แล้วไล่ดูดกลืนไปทั่วทั้งแผ่นหลัง ทำผมเสียวสะท้าน

“อ่า..ปะ...เป้”  ผมครางเสียงต่ำ  ไอ้เป้กัดเบา ๆ ที่หลังสองสามรอย ทำผมเสียวจนต้องแอ่นตัวหนี

มันละปากลากมาเลียช่องทางหวาน  ก่อนจะแนบหน้าลงไปอีกไล่ลิ้นเลียตั้งแต่โคนไอติมร้อนของผม

ที่ตื่นเต็มที่ผ่านที่หุ้มไอติมที่ห้อยเป็นพวงทั้งสองข้างก่อนจะลากผ่านมายังช่องหวานของผม

“อื๊ออออออออออออ  แฮกๆ ” ผมครางเสียว หัวใจเต้นรัว ใบหน้าผมร้อนจัด   มือจิกแน่นที่เสื่อด้านล่าง

เหมือนจะหมดแรงอยู่ตรงนี้  แต่...............

“อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ผมกดริมฝีปากตัวเองแน่น  แอ่นตัวรับริมฝีปากที่สอดแทรกเข้ามาในช่องหวาน

สองมือของไอ้เป้ทำหน้าที่ของมันอย่างชำนาญการ มือหนึ่งนวดเฟ้นสะโพกกลมกลึงของผม

อีกมือขยับไอติมของผมไม่ขาด  ...ทั้งยังลินที่สอดเข้ามาด้านในช่องหวาน 

.

และ.....

.

และ..

“อ๊ะ.......อ่ะ ....อืมมมมมมมมมม  ”ร่างกายผมบิดเกร็งในที่สุด กระตุกสองสามครั้งก่อนจะพ่น...น้ำบ่อน้อยสีขาวข้น

ทะลักราวกับเขื่อนแตก  ความรู้สึกที่อดกลั้นมาทั้งอาทิตย์ กระจายเกลื่อนทั่วเสื่อ ผมทิ้งตัวลงไปนอนบนเสื่อขณะที่

สะโพกยังสูงโด่งเนื่องจากมือของใครบางคนเหนี่ยวรั้ง ผมนอนหอบหายใจราวกับว่าขาดอ็อกซิเจนมานาน

หันไปมองไอ้คนก่อเหตุที่ตอนนี้ทะลึ่งยิ้มหวานให้ผม   ไอ้เป้แตะกระบอกปืนอันใหญ่ของมันแตะที่ด้านหลังผม

น้ำบ่อน้อยของผมถูกใช้มาเป็นเครื่องหล่อลื่น

“อุ๊ย...” ผมสะดุ้งเสียวไร้ซึ่งความเจ็บปวด   ไอ้เป้ค่อย ๆ ดันกระบอกปืนอันใหญ่ใส่มาจนมิดด้าม

“อืมมมมมมมมมมม” ไอ้เป้ครางเสียงต่ำ  มันค่อยๆ ขยับเข้าออกเป็นจังหวะ Pop อย่างเชื่องช้า

แต่ก็ทำผมเสียว แบบทำใจ(ก็มันเสียวไม่สุดอ่ะ.....อย่าว่าผมนะ) ไอ้เป้ขยับเร็วขึ้นมาเป็นจังหวะเพลง Pop Rock

คือเบา ๆ แต่หนักหน่วง อ่า.....จะบรรยายยังไงดี

“อ่าส์....ปิงปองครับ.   ปิง...อื๊อออออออออ  ปอง”  ไอ้เป้ครางเสียงหวาน ดึงผมหันไปให้มันจูบ

ก็จะเปลี่ยนจังหวะขยับเป็น  ....เป็น ....Rock + Rap  ทั้งเร็ว รัว และแรงจนผมหายใจไม่ทัน

“อ๊ะ...ปะ...เป้.....แรงอีก...ซีสสสส์” ผมแอ่นตัวรับสัมผัสที่เร่าร้อนจวนเจียนละลายของอีกฝ่าย

“ปิ....ปอง  อ่า..ซีสสสสสส์” ไอ้เป้กระแทกแรงๆ เน้นๆ ย้ำๆ สามสี่ครั้งก่อนที่เราทั้งคู่จะเกร็งกระตุก

สองมือไอ้เป้จับสะโพกผมแน่นก่อนจะพ่นลาวาเพลิงเข้าสู่ในตัวผม  ลาวาที่แสนเร่าร้อนค่อยๆ ทะลักไหล

ออกมาด้านนอก  ขณะที่ผมก็ตามไปติดๆ น้ำสีข่าวขุ่นไหลออกมาราวกับเขื่อนแตกเช่นเคย

ผมกับไอ้เป้ทิ้งตัวนอนลงบนเสื่อ หอบหายใจแฮกๆ กันทั้งคู่ ราวกับไปวิ่ง 2*1500 เมตรมา

“รักนะครับ....ยังไงก็ไปไหนไม่รอดแล้ว” ไอ้เป้กระซิบเสียงแผ่วข้างๆ หูผม  มันดึงผมไปกอดแน่นๆ

ทั้งที่เราเหงื่อไหลกันท่วมตัว ...แถมตรงนั้น........กระปอกปืนใหญ่ยังทิ่มตูดผมอยู่

ผมนอนให้มันกอดอยู่อย่างนั้น...ไอ้เป้ชี้มือให้ผมดูดาวดวงต่างๆ

(นี่มึงยังไม่ลืมความตั้งใจที่จะให้กุดูดาวเหรอว่ะเป้....หึหึ)  แต่ผมก็มองตามดวงดาวที่มันชี้

นี่น่าจะตี 3 ครึ่งเข้าไปแล้ว บรรยากาศที่ห่อหุ้มด้วยเหล่าดอกกุหลาบแสนสวย ส่งกลิ่นจางๆ

ลมเย็น ๆ พัดมากระทบที่ร้อนระอุ  ดวงดาวนับพันที่ตอนนี้ดูสว่างจ้ากว่าตอนแรกมาก

กำลังจ้องดูผมกับไอ้เป้  ขณะที่ผมกำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศที่ได้คนด้านข้าง  (ข้างหลังอ่ะ)

สรรสร้างมาให้ อย่างเพลิดเพลิน   พลันก็รู้สึกได้ถึงสิ่งแปลกปลอมด้านหลัง......

.

.

กระบอกปืนอันที่ว่า...มันคืนชีพมาอีกครั้ง  ไอ้เป้ไล้มือลูกคลำไอ้ติมผม มันใช้มือด้านหนึ่งดันตัวเองลุกขึ้น

แค่ครึ่งตัว  แค่พอจะโน้มใบหน้าเข้มๆ ของมันมาประกบปากผม  ทั้งรุนแรงและดูดดื่ม ทั้งที่ปากมันยังเจ็บ

แต่ไม่มีทีท่าจะสะทกสะท้าน กับริมฝีปากที่บวมเจ่อของตัวเองเท่าไหร่นัก  มีแต่จะมาทำให้ริมฝีปากบาง

ของผมบวมเจ่อตามไปด้วย  ปืนใหญ่เริ่มขยับเบาๆ ขณะที่มือก็ขยับช่วยผมไปด้วย  สักพักหนึ่งไอ้เป้หยุด

มันดันตัวลุกขึ้นนั่ง  แล้วใช้มืออีกข้างรั้งตัวผมให้ลุกตาม ผมมองมันด้วยสายตางงงวย กำลังสบายกับการนอน

“ไปตรงโน้น” ไอ้เป้ชี้บอกทางพยายามลุกโดยที่ไม่ให้ปืนใหญ่หลุดออกมา ผมมองหน้ามันงง ๆ แต่ก็ยอมทำตาม

(แม่ง......จะย้ายไปนอนข้างกำแพงทำไมว่ะ  เสื่อก็ไม่มี หรือมันอยากทำที่พื้น) 

ไอ้เป้ไม่ได้จะนอน  มันผมชิดผนัง สองมือผมจับแน่นที่ขอบกำแพง  ขณะที่ไอ้หล่อเริ่มซอยปืนใหญ่ของมัน

“อยากทำแบบนี้...มานานแล้ว  มึงดูดิ.... ดวงดาวกำลังมองเราอยู่ ”  ไอ้เป้เริ่มซอยถี่ๆ

“ไอ้....ไอ้หน้า..อือออออ~..” ผมที่จะด่า กลับกลายเป็นครางเสียงหวานแทน  รู้สึกเสียวอย่างบอกไม่ถูก

บริเวณที่ล่อแหลม ดึกขนาดนี้จะมีใครมอง แต่กลับรู้สึกร้อนผ่าวได้เกินพิกัด ที่ๆ ใครก็เห็นได้ว่าผมกับมัน

ทำอะไรกัน  แค่เพียงเดินผ่านมา  ...........แต่ความก็ไม่ได้คิดจะหยุด....

.

.

“อ๊ะ...เป้  ...ระ..เร็วอีก   อืมมมมมมม” ผมบิดเกร็งอีกครั้งพ่นน้ำสีขาวขุ่นใส่กำแพง ไอ้เป้ยืนนิ่งครางเสียว

“อืมมมม ปิงปอง....อ่า” เมื่อด้านหลังผมบีบรัดจนปืนใหญ่ขยับไม่ได้   มันกดจูบที่ลำคอผม ก่อนจะไซร้

ไปทั่วบริเวณนั้น  กัดลงเบา ๆ ที่ไหล่ แต่ก็เห็นร่องรอย ไอ้เป้กระแทกแรง ๆ ไม่กี่ที ลาวาร้อน ๆ แบบเดิม


ก็พ่นเข้ามาด้านหลังผม  มันค่อยๆ ถอนปืนใหญ่ออก

“อ๊ะ.....” พร้อมครางเสียว  น้ำสีขาวขุ่นค่อย ๆ ไหลลงมาตาขาผม กางเกงที่ใส่มาถูกถอดไปตอนไหนไม่รู้

ทั้งของมันและของผม  ผมทิ้งตัวพิงกำแพงที่ว่า ขามันอ่อนแรงซะงั้น ไอ้เป้ค่อย ๆ จับผมหันไปหาก้มหน้าลงจูบ

“ขออีกนะ....อดทนมาทั้งอาทิตย์....ใจจะขาดอยู่แล้ว” มันกระซิบน้ำเสียงระริกระรี้ชอบกล ผมหน้าเหวอจะดันมันออก

แต่.......................................  ไม่ทันแล้ว  ไอ้เป้จับสะโพกผมยกขึ้น ผมเกือบ ๆ หงายหลัง

สองมือพาดไปจับกำแพงแทบไม่ทัน มันอมยิ้มขำๆ ที่แกล้งผมได้ ค่อยๆสอดปืนใหญ่ที่เปือกชุ่มเข้ามาอีกครั้ง

ดีที่แขนเสื้อผมยาวเลยไม่ทำให้กำแพงขูดแขน สองขาผมน่ะเหรอโอบรอบเอวไอ้เป้ไว้แน่น  ส่วนสองแขนมัน

ก็กำลังอุ้มสะโพกกลม ๆ ของผมอย่างแน่นหนา  ก่อนจะเริ่มขยับ.........

.
และขยับ.......    แน่นมาก   ร่างกายเราสองคนแนบสนิทกันจนแน่น พาให้อารมณ์กระเจิงไปทั้งสองฝ่าย 

. แรงกระแทกส่งมาไม่ยั้ง กระบอกปืนใหญ่ที่ร้อนระรุ กับช่องหวานที่ร้อนพอกันเสียดสีกันจนแทบลุกเป็นไฟ

ไอ้ติมร้อนถูไถไปกับหน้าท้องแบนราบของอีกฝ่าย...เสียวได้อีก  น้ำเยิ้มๆบนหัวไอติมที่เปียกแฉะ............

ไถจนแตะบนหน้าท้องอีกฝ่ายยจนลื่น แรงกระแทกส่งมาไม่หยุด 

“อืมมมมมมมมม”

“อ๊ะ....อ่าสสสสสสสสสสส์” ต่างฝ่ายต่างครางไม่เป็นท่า ปล่อยให้ร่างกายกระตุก ก่อนจะปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาอีก

“แฮกๆ แฮกๆ” เสียงหอบหายใจ เหมือนตอนขึ้นภูกระดึง  ...เหนื่อย  .....แต่มีความสุข ผมกับมันสบตากันเยิ้ม

ไอ้เป้ยังอุ้มผมอยู่อย่างนั้น ค่อย ๆ กดจูบไปทั่วริมฝีปากและลำตัวผม ทิ้งรอยคิสมาร์คไว้ไปทั่ว  ....แสดงความเป็นเจ้าของ

มันค่อยวางตัวผมลง ผมที่หมดแรงไปแล้วขาก็อ่อนยวบ เซจะล้ม แต่ไอ้เป้รั้งตัวผมไว้ได้ทัน มันดึงผมเข้าไปกอด

กันจะดันผมให้ชิดผนัง  ......กระซิบเสียงหวาน ๆ เสียงแผ่วๆ  แต่กับดังกล้องในหัวใจผม   

“รักนะครับ”  ผมหลับตาพริ้มซุกหน้าเข้ากับอกคนตรงหน้า  .......  น้ำตาไหล...อีกแล้ว ก่อนจะเงยหน้า

ด้วยดวงตาแดงกล่ำ .....ไปสบตาผู้ชายคนตรงหน้า

“กุ....ก็รักมึงเหมือนกัน” ก่อนจะกอดตอบคนตรงหน้าแน่นๆ  ไอ้เป้อุ้มผมไปนอนบนเสื่อด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ตอนนี้ตี 4 แล้ว คิดว่า ตี 5 คงมีเจ้าหน้าที่เริ่มมามหาลัย  ไอ้เป้เริ่มทำความสะอาดหลักฐานที่ทำทิ้งไว้

ผมใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว มันก็เหมือนกัน ผมหันไปดูดาวที่พราวเต็มฟ้า กลิ่นดอกไม้หอมๆ ทำผมง่วงจนผลอยหลับไป

ระหว่างที่ไอ้เป้เก็บทำหลายหลักฐานต่อ  รู้สึกตัวอีกทีไอ้กำลังพาผมเดินลงจากชั้น 5 ไปด้านล่าง

“อีกแป๊บก็ถึงบ้านแล้ว อดทนนะครับ” ไอ้เป้บอก ผมที่กำลังขี่หลังไอ้เป้ ก็กระชับกอดแน่น ๆ กลัวตกเหมือนกัน

มันเดินอย่างระมัดระวัง  .......  แบกผมไว้บน ผมแอบมองแผ่นหลังกว้างของอีกฝ่าย ที่แสนจะอบอุ่น

ก่อนจะซุกหน้าลงไซร้อย่างหมั่นเขี้ยว  ได้ยินเสียงหัวเราะออกมา เบาๆ

(มึงเอาแรงมาจากไหนเป้......ทั้งที่ทำกันมาตั้งสามรอบ  ยังเหลือแรงอีกนะ ...)

สุดท้ายก็มาถึงชั้นล่าง ไอ้เป้วางผมให้ลงไปยืน ก่อนมันจะก้มลงไปไขกุญแจล็อคด้านนอก

มันพามาที่รถที่แอบจอดไว้ข้าง ๆ ตึก ...มิน่ากุไม่เห็น    ก่อนจะพาขับกลับไปยังคอนโดผม

ผมหลับทันทีที่รถออกตัว  ...........  รถขับมาถึงคอนโดแล้ว ผมเดินสะลึมสะลือ พิงไอ้เป้ตลอดการขึ้นห้องพัก

“อาบน้ำมั้ย” ไอ้เป้เอ่ยถาม  ทั้งที่มันก็เหมือนจะอาบไม่ไหวแล้วเช่นกัน  ผมส่ายหน้าเราสองคนทิ้งตัวลงนอน

แม้จะเหนียวกันเต็มที่แต่ไม่ไหวแล่ะ พรุ่งนี้ค่อยอาบ  แล้วผมกับไอ้เป้นอนกอดกันจนหลับไป

เพราะความเหนื่อย  ความเพลีย  เรื่องต่างๆ มากมาย  ทีผ่านมาวันนี้ทั้งสุข  ทั้งทุกข์ มีทั้งรอยยิ้ม และน้ำตา


แต่ลงเอยด้วยรอยยิ้มอย่างนี้..............................ผมยอม

......................................................................จบตอนพิเศษ................................................................



หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 18-02-2012 11:05:16
เก็บกดกันอาทิตย์กว่า อิเป้แกรไม่ยั้งเลยนะ
ดี ดี อยากอ่านตอนปิงปองเอาคืนบ้าง
ให้เป้มันรู้สึกว่าต่อให้เซอร์ไพรส์ถูกใจยังไง
แต่ช่วงที่ทรมานมันน่าสงสารจริง ๆ นะ :laugh:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 18-02-2012 11:16:33
พี่เป้นี่แรงดีจริงๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 18-02-2012 11:20:14
 :pighaun: :pighaun:  :haun4: :haun4:    :jul1: :jul1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 18-02-2012 11:25:24
ถือซะว่าเป็นฟ้าหลังฝนก็แล้วกันนะปิงปอง :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 18-02-2012 11:25:38
หายโกรธเป้ก็ได้ :z1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-02-2012 13:47:05
โอ๊ย โอ๊ย :jul1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-02-2012 13:59:12
ดูอิเป้มันทำ ทำร้ายจิตใจไม่พอ ยังทำร้ายร่างกายอีกปองอีก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

แต่ทำร้ายร่างกายแบบนี้ คนอ่านชอบ  :oo1:  :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 18-02-2012 16:05:16
หวานได้อีก แต่อยากอ่านตอนปิงปองเอาคืน  o18 o18
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 18-02-2012 16:09:02
ไม่ต้องเอาคืนหรอก รักกันแบบนี้ก็ดีแล้วค่ะ :haun4: :haun4: o13 o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 18-02-2012 16:31:55
อ่านตอนนี้เเล้ว ไม่โกรธเป้เเละ
เป้ก็รักปิงปอมากเหมือนกันหนิ
ความจริง เป้เอก็เจ็บมานานเเล้ว กว่าจะมารักกันได้
เเบบนี้ปิงปองได้เข้าใจความรู้สึกเป้ก่อน มาเป็นเเฟนกันบ้างก็ดีเหมือนกัน

รักกันนานๆๆๆๆเเหละดีเเล้วเนาะ
อย่าให้มีเรื่องเลย
เเต่ก็ไม่อยากให้มีเซอร์ไพรส์ที่ทำร้ายจิตใจอีกอ่ะ
ปิงปองไม่ต้องเอาคืนหรอกเนาะ
มาเเบบหวานๆๆๆๆดีกว่า เอาคืนกันไปเอาคืนกันมา
ไม่ดีหรอกเนาะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 18-02-2012 20:21:56
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-02-2012 20:59:50
น้อยไปไหมเป้ เก็บกดมาตั้งอาทิตย์ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 18-02-2012 22:53:35
เล่นกับความรู้สึกคนอื่นจังนะเป้ ถ้าปิงปอง เจ็บจนเข็ดไม่คืนดีด้วย มันเป้นเซอร์ไพที่เเรงนะเเบบนี้อ่ะ

เจ็บตั้งนาน ถึงตอนสุดท้ายจะคือดีกันเหอะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 19-02-2012 08:16:53
เป้ใส่ไม่ยั้งเลยนะ  :z1:


อยากเห็นปิงปองเอาคืนให้เป้หึงบ้าง  o18
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: loveromance ที่ 19-02-2012 13:53:42
แหมพี่เป้ เล่นเอาปิงปองเกือบใจสลายแล้วไหมล่ะ

ทำไรไม่ปรึกษาเลยนะ น่าจะให้ปิดปองกระโดดถีบสักทีสองทีจริง  :z6:   :z6:   :z6:

แต่ลงทุนลงแรงซะน่ารักขนาดนี้ จะให้อภัยก็แล้วกันนะ   :laugh: :laugh: :laugh:

แต่งสนุกมากเลยนะคะ ^_^
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-02-2012 15:42:13
ประกาศลาหยุด  ...... ค่ะ

 :m15: :monkeysad: :sad11:

ช่วงนี้ต้องทำการปิดงบปีของบริษัท  จะมี Audit มาตรวจ ด้วย
คาดว่าคงจะเริ่มหายไป ตั้งแต่ช่วงนี้  ปิดงบเสร็จประมาณ มีนาคมค่ะ
ยื่นงบประมาณ เมษายน  แต่ถ้ามีเวลาว่างจะแอบแต่งตอนสั้น ๆ มาซ่อนเรื่อย

ขออภัยมา ณ ที่นี้   

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special– The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-02-2012 18:23:04
รับแซ่บ
รอรอได้  :n1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-02-2012 21:39:47
หลังจากที่รู้ชะตาตัวเองว่าต้องห่างหายจากการแต่ง fic
บอกตามตรงว่ายังทำใจไม่ได้คะ่  วันนี้ทัดไปทำงานกลับมา
เลยระดมแต่ง fic อย่างบ้าคลั่ง   5555+
ส่งท้ายเรื่องนี้กันเพียงเท่านี้นะคะ :laugh: :laugh: :laugh:
แก้แค้นเล็ก ๆ ของปิงปอง  มาดูกันว่าจะทำได้สักแค่ไหน

++More Special แถม++


ผมตื่นขึ้นมาขึ้นมาในเช้าอีกวันเพราะได้ยินเสียงโทรศัพท์ของตัวเองดังกังวานแถวๆ รูหู

“โอ๊ย.....แม่งใครว่ะโทรมาปลุก”   ผมบ่นอย่างหงุดหงิดเพราะง่วงนอน

“โหล....ใครอ่ะ” ผมควานหาโทรศัพท์ กดรับโดยไม่ลืมตา

“กุเอง...” เสียงแม่งคุ้น ๆ ครับ  แต่จำไม่ได้ สติเลอะเลือนไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว.... หึหึหึ

“เหรอ....เออ  แล้วมึงเป็นใครอ่ะ” ผมถามต่อ กวน ๆ แม่งโทรมาตอนกุนอน รมย์เสีย~

“ภาคินัย....หรือมึงชอบเรียกว่า -พี่นัยสุดหล่อ-” ผมฟังอึ้ง ๆ สมองเบลอๆ เพราะพึ่งตื่น แม่งชมตัวเองแต่เช้า

“เออ...ไอ้นัยสุดหล่อ  มึงโทรมาปลุกกุเพื่อ?” ผมถามมันอย่างรำคาญ

“วันนี้สอบเทสย่อย...แล้วมึงจะมารึเปล่าไม่ทราบ  มีเวลาอีก 1 ชั่วโมงที่ตึกX ชั้น4 ห้อง 4203

ถ้ามึงอยากเรียนซ้ำอีกปีเพราะถูกตัดจิตพิสัย 20 คะแนน + คะแนนสอบย่อยอีก 30 คะแนน

ก็เชิญมึงนอนต่อไป  กุไม่กวนแล้ว ....บาย ” ตรู๊ดๆๆๆๆ   เสียงปลายสายวางไปเรียบร้อย

“เห้ย!!...เชี่ยแล้วยังไม่ได้อ่านหนังสือ ...”  ผมเด้งตัวอัตโนมัติ  วิ่งปรี่เข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างรวดเร็ว

“เชี่ยยยยยยยยยยยยย...” แล้วก็ต้องร้องออกมาอย่างตกใจ  ก็ตัวผมตอนนี้ ตั้งแต่คอยังตรูด   

มีแต่รอยขบกัด  ดูด ข่วน(เพราะมือไอ้เป้มันสาก เพราะด้านและรอยแผล) แดงพรืดเป็นทางยาวทั้งตัว   

(ทำไมตอนมีไรกัน.....ไม่รู้เล้ยยยยยยยย ไม่เลย  ไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่น้อย ...รู้สึกแต่เสียว  หึหึ)

สรุปผมยังเป็นคนอยู่ใช่มั้ย  ใครก็ได้ช่วยยืนยันสายพันธุ์ผมที .....นึกว่าตัวเองกลายพันธุ์เป็นตัวแกไปแล้วซะอีก

“แม่งแล้วกุจะไปสอบยังไงว่ะเนี่ย  ...โอ้ย...เชี่ยเป้”  ผมกัดฟันแน่น  ลากสังขารออกจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว

มองได้คนก่อเหตุนอนหลับปุ๋ยอย่างมีความสุข...ด้วยความรู้สึกโมโห   

เป็นครั้งแรกที่อยากจะฆ่าแม่ง...หมกส้วมแบบ   มันเป็นอะไรที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

“ชุดนี้หล่ะวะ” ผมหยิบชุดที่คอเสื้อยาวปิดจนถึงคอตัวที่บางที่สุด (แบบใส่ไปประเทศที่หนาว ๆ) ก่อนจะทับด้วยชุดนักศึกษา

และตามด้วยแจ็คเก็ต  ...  ครับฟังไม่ผิดหรอกแจ็คเก็ตอีกตัว  แล้วลองคิดดูว่าอากาศที่ประเทศไทยร้อนขนาดนี้

แต่ผมใส่ขนาดนั้นผลมันจะเป็นไง  ไม่ต้องคิดครับ เหงื่อท่วมตัว  ผมขับรถไปมหาลัยไม่ทาแป้งด้วยซ้ำ  มือขับรถไปด้วย

กินแซนวิชที่ซื้อด้านล่างไปด้วย  พร้อมเครื่องดื่มเย็น ๆ ชื่นใจอีกแก้ว  กลัวติดคอตายซะก่อน  ไปถึงห้องสอบโดยผ่านสายตา

คนที่มองมามากมาย  ...  (มองกุไม กุหนาว กุไม่บาย  เหอเหอ)  ก็แกล้งทำเป็นป่วย วิ่งรี่ไปที่โต๊ะที่สอบอย่างรวดเร็ว

“ขอโทษครับผมไม่ค่อยสบาย ” ผมเอ่ยไปในที่สุด มาถึงแบบเฉียดฉิว ด้วยหน้าตาที่โทรมโคตร คือไม่ได้นอนทั้งคืน แล้วก็

ไม่ได้ทาครีม ทางแป้ง แม้แต่โกนหนวด  หนวดบางๆ ขึ้นหยอมแหยม  ปกติผมไม่ค่อยมีหนวดเท่าไหร่ เป็นแค่เส้นบางๆ เท่านั้น

ท่านอาจารย์ไม่ได้ว่าอะไรปล่อยผมเข้าสอบ.....  ดีที่วิชานี้เป็นวิชาที่ผมชอบมาก  เลยตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ

ดังนั้นถึงไม่อ่าน ก็แทบหลับตาคิดถึงตอนอาจารย์สอนได้เป็นฉาก ๆ อยู่แล้ว  ...

.

.

ชั่วโมงครึ่งผ่านไป  ผมนำข้อสอบไปส่งพร้อมขอกลับบ้านเลย หน้าซีด (ซีดเพราะกลัวอาจารย์จับโกหกได้)

เลยดูเนียนสมบทบาทคนป่วย ท่านพยักหน้าช้า ๆ อนุญาติเป็นกรณีพิเศษ เพราะเห็นว่าผมไม่สบาย +กับตั้งใจเรียน

ผมเร่งรี่ตรงไปยังรถที่จอดอยู่ ถอดเสื้อคลุมที่ใส่อยู่ในทันที  ร้อนตับแทบแลบ  ..........อยากเอาคืนไอ้คนที่ทำผม

ให้เป็นแบบนี้ ให้กระจุย  หึหึ.....ถ้างั้น   มึงเตรียมโดนกุเอาคืน   ไอ้เป้........กร๊ากกกกกกกกก

ผมขับกลับไปถึงห้อง  รีบตรงเข้าห้องนอน  เจอไอ้เป้กำลังแต่งตัว ........... เพื่อไปสอบเช่นกัน  มันก็เรียนวิชาเดียวกับผม

“ไง...ทำข้อสอบได้มั้ยครับ” ไอ้เป้หยุดแต่งตัวเดินเข้ามากอดผม แล้วกดหอมเบาๆ ที่หัว 

“อืม...ก็พอได้อ่ะ  .... ง่วง” ผมตอบ ดันตัวมันออก ทิ้งตัวลงนอน หงุดหงิดไม่อยากให้มันสัมผัสตัว เตรียมคิดแผนการเอาคืน

“งั้นกุไปสอบก่อนนะ” มันเดินตามมาจูบผมอีกครั้ง ก่อนจะออกจากห้องไป

.

.

ไอ้เป้กลับมาถึงตอนเย็น .... ประมาณ 1 ทุ่ม คาดว่ารถคงติด 

“มึงจะอาบน้ำเลยเปล่า”ผมถามขึ้น

“อืม...ดีเหมือนกันเหนียวตัวจะแย่” มันตอบ

“กุเตรียมผ้าเช็ดตัว+ชุดไว้ให้แล้วในห้องน้ำ” ผมบอกไปโดยที่ไม่มองหน้ามัน

“รีบไปดิ  กุเตรียมน้ำอุ่นให้มึงแล้วด้วย  เหนียวตัวไม่ใช่เหรอ”  ผมรีบแสดงอาการห่วงใย

ไอ้เป้เดินยิ้มหวานมาหาผม จุ๊บเบาๆ ที่หน้าผาก  ด้วยสีหน้าปลาบปลื้ม  ร้อยวันพันปีผมไม่เคยทำให้

“น่ารักว่ะ......  เมียกุ  เดี๋ยวคืนนี้เป้จะสมนาคุณอย่างงามนะครับ”  ไอ้เป้กระซิบที่หูผมเสียงหื่น

“หึหึ” ผมยิ้มหวาน ๆ ตอบมัน  มึงวางใจกุมากไปแล้ว  กุก็จะสมนาคุณมึงอย่างงามเช่นกัน

ผมหัวเราะคิกคัก  ....อย่างมีความสุข 

.

.

ไอ้เป้อาบน้ำเสร็จ...ก็เดินมาที่โต๊ะอาหาร ผมเตรียมอาหารไว้เรียบร้อยแล้ว  แถมมีเบียร์เย็น ๆ ชื่นใจไว้ให้

ทุกอย่างดำเนินผ่านไป การกินอาหาร ดื่มเบียร์เย็น ๆ นั่งคุยกันไป  ผมลงทุนเทเบียร์ให้ไอ้หล่ออย่างต่อเนื่อง

มันดื่ม  ....และดื่ม

..

ดื่ม..



“ปิงปองคร๊าบบบบบ  รักนะคราบบบบ จุ๊บ...น่าร๊ากกกก   ม๊ากมากกกกก” ไอ้หล่อเมาได้ที่พูดจาอ้อแอ้

“มึงเมาแล้วไปนอนกัน ...ครับเป้”  ผมเอ่ยเสียงหวาน  พยุงไอ้หล่อ  ไอ้ที่เตียงไอ้หล่อทำมือยุ่มย่ามมาที่ตัวผมตลอดเวลา

ผมก็ปล่อย พอมาถึงเตียงก็พลักมันลงอย่างอ่อนโยน

“พลั๊ก...........โอยยยยยยยยยย”  เสียงคนเมาตัวกระแทกเตียง  มันบ่นโวยวายไม่ได้ศัพท์

ผมเดินออกไปนอกห้อง...................เก็บจานชามให้เรียบร้อย  กลับมาไอ้หล่อยังนอนละเมอเพ้อพกชื่อผมระงม

และผมก็เริ่มดำเนินตามแผน ..................  พรุ่งนี้ไอ้เป้มีนัดกับกลุ่มทำรายงานที่ต้องส่งวันศุกร์

ผมก้มตัวไป  ระจูบ  ดูด  ข่วน  และทำรอยทุกรอยที่พอจะทำได้อย่างบ้าคลั่ง  ตั้งแต่ต้นคอยังโคนขาอ่อน

ไอ้คนเมายังนอนครางอย่างมีความสุข  ... ผมได้แต่ยิ้ม....และรอคอยให้ถึงวันพรุ่งนี้ 

.


.


“เป้...ตื่นได้แล้ว  ไม่ไปเรียนรึไง”  ผมเขย่าตัวไอ้เป้ที่ยังนอนแฮงก์ จากเบียร์เกือบโหล  ฮ่าๆ  ผมส่งยิ้มหวานรอ

“อืมมมมมม  ไปดิ....ที่รัก     ไมน่ารักอ่ะ”  ไอ้หล่อที่ลืมตามาได้ก็โอ้โลมผมเป็นอย่างแรก

“จูบหน่อยดิ  ....เป้แฮงก์อ่ะครับ ปวดหัวด้วย”  ไอ้หล่อเริ่มอ้อน  มึงข้างหนึ่งดึงกางเกงผมไม่ให้เดินหนี

ทำปากจู๋ รอรับจูบจากผม   โชคดีที่ผมอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ.....เลยก้มลงเป็นจูบให้เป็นรางวัล

“อ่ะกินยาแก้แฮงก์ก่อน  ....แล้วก็ไปอาบน้ำได้แล้ว” ผมบอกเสียงอ่อนโยน

“คร๊าบ ....รักมึงว่ะปิงปอง”  มันลุกมาหอมแก้มผมอีกครั้ง ก่อนจะเดินตัวปลิวไปอาบน้ำ

ผมนั่งอมยิ้ม รอฟังผลงานที่จะทำให้ไอ้หล่อ  สติแตก... เสียงสายน้ำจากฝักบัวเบาๆ

ทำให้รู้ว่าคนข้างในเริ่มอาบน้ำแล้ว  ....ทุกอย่างผ่านไปแต่ไม่นานเกินรอ

“เห้ยยยยย เชี่ยยยย”  เสียงไอ้เป้สบถเสียงดัง  แล้วประตูห้องน้ำก็เปิดผ่างงงงงงงงงง ออกรวดเร็ว

“ไรเนี่ยปิงปอง ...ทำไมตัวกุเป็นรอยเหี้ยไรเต็มตัววะ”  ไอ้หล่อเอ่ยถาม หน้าตาเริ่มบอกบุญไม่รับ

“เอ๊า...มึงจำไม่ได้เหรอ  ก็เมื่อคืนมึงว้อนท์ กุเลยจัดให้” ผมตอบยิ้มหวานอย่างอารมณ์ดี

ทำเอาได้หล่อหัวเสีย  ...แต่แค่นี้มันยังไม่พอครับ  เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้   หึหึ

ไอ้หล่อส่ายหน้า... รีบเร่งแต่งตัวเพราะสายแล้ว   พอมันตู้เสื้อผ้าเท่านั้นแหล่ะ ชะงัก...

ผมได้ยินเสียงกัดฟันแน่น  น่าจะพยายามทำใจอยู่ มันค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจช้าๆ ก่อนจะหันมาหาผม

“เสื้อผ้ากุหายไปไหน” ไอ้หล่อหันมาถามเสียงเย็นเยียบ แต่ผมยังส่งยิ้มหวานให้มันอย่างใจเย็น

“ก็เมื่อวานอ่ะดิ มีน้องหมาห้องข้าง ๆอ่ะ เพื่อนเค้าเอามาฝากไว้อ่ะ แล้วกุดันเปิดตู้เสื้อผ้าไว้

มันเลยปีนขึ้นถล่มยับเยินเลยว่ะ  กลัวมึงแพ้ขนหมา...เลยเอาไปซักยกตู้ นี่ดีนะที่กุเร่งให้เค้า

เอาชุดนักศึกษามาส่งให้เช้านี้  ...ไม่งั้นมึงไม่มีเสื้อผ้าใส่หรอก”  ผมเล่าเป็นฉาก ๆ เตรียมตัวมาดีครับ

ถ้าคิดจะให้วิธีกุใส่เสื้ออำพรางหล่ะก้อ  ...ฝันไปเถอะมึง  ส่วนผมวันนี้โทรไปลาป่วยเรียบร้อย

ไม่มีสอบและไม่มีงานเร่งรีบอะไร  ...เลยลาแม่งสองวันติดครับ  เอาให้รอยหายไปก่อน คึคึ

ผมทำหน้าใสซื่อ...โป้ปดไอ้หล่ะ  มันกัดริมฝีปากแน่น   คงมั่นใจแล้วว่าโดนผมเอาคืน

มันหยิบชุดนักศึกษามาใส่อย่างใจเย็น  ต้นคอยังโชว์รอยคิสมาร์คที่ผมทำไว้ 3-4 รอยอย่างโดดเด่น

อันนี้ถือว่าปราณีแล้วนะครับ ฮ่าๆ  กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แล้วไอ้หล่อก็เร่งรี่ไปมหาลัย  ... แล้วไอ้เอกครับมันก็โทรมาหาผมรายงานข่าวเรื่องไอ้เป้

ซึ่งมันก็รายงานได้ระเอียดเยี่ยง CNN (กุนึกว่านักข่าวมาเอง )  ผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“โหล  ..ไงมึงมีไร.” ผมรับสายไอ้เอก  แกล้งถามทั้งที่รู้ว่ามันโทรมาเรื่องอะไร

“มึงรู้ป่ะ... เชี่ยเป้แม่งคบกับผู้หญิงที่ไหนอยู่ว่ะ”  มันไอ้เอกเปิดประเด็น


“ไม่รู้ดิกุไม่เคยถามเรื่องผู้หญิงว่ะ ...ไมอ่ะ” ผมตอบ  ผมไม่ได้โกหกเพราะผมคบกับมันอยู่

และกุก็ไไม่ใช่ผู้หญิงฮ่าๆ  เลยไม่ได้บอกมัน

“แม่ง...มึงรู้มั้ยวันนี้มันมาที่มหาลัย รอยดูดแม่งเต็มตัว  ผู้หญิงห่าไรวะดูดดุชิบหายย ”

“แคร๊ก ๆๆ ” ผมสำลักน้ำที่กำลังดื่มทันทีที่ได้ยินประโยคดังกล่าว แต่ก็อดขำไม่ได้ ฮ่าๆ

“มึงเป็นไร” มันถาม

“เปล่าๆ กุแค่สำลักน้ำ  ...เล่าต่อดิ”

“เออๆ...ต่อ ๆ พอกุถามว่าไปถูกหมาที่ไหนฟัดมาแค่นั้นแหล่ะ”

“แคร๊ก ๆๆๆ” คราวนี้กลายเป็นหมาเลยกุ

“เห้ย ๆ มึงเป็นไรอ่ะปิงปอง กุว่ามึงเลิกแดกน้ำได้แล้วเดี๋ยวตายก่อนกุเล่าจบ กุก็ค้างดิเชี่ยนี่”

“เออ..กุก็ว่างั้น  ห่า....ห่วงกุเหลือเกินนะมึง  เล่ามาได้แล้ว”

“เออ...เพื่อน ๆ ก็รุมถามกันใหญ่ไม่เคยเห็นมันเป็นขนาดนี้  แล้วแม่งตอบว่าไงรู้มั้ย

มันบอกว่า  ---  เมียดูด  ฮ่าๆ  ไอ้ห่าเป้..แม่งไม่มีเอาเลยเว่ยเห้ย...กร๊ากกก

เดินเข้ามาได้....   คนมองทั้งมหาลัย  กุไม่เห็นว่ามันจะอาย  จนกุหล่ะอายแทน  ฮ่าๆ”

“แคร๊ก ๆๆๆ ” ผมสำลักผลไม้อีกรอบ  เชี่ยเป้ แม่ง ๆ

“เป็นห่าอะไรอีกหล่ะมึง ...สัด  กุบอกให้เลิกแดกน้ำเดี๋ยวแม่งตาย ห่าหรอก  เชี่ยนี่”

“กุก็เลิกแดกน้ำแล้ว...เว้ย  แต่กุแดกฝรั่งอยู่ สัด ด่ากุจริง  เออเลิกแดก...เล่ามาเร็ว”

“ห่าเล่าถึงไหนแล้วว่ะเนี่ย ....เออๆ เมียดูด ๆๆ  มันรับหน้าตาเฉยโคตร ฮ่าๆ แม่งลูกผู้ชายตัวจริงกระทิงโทน”

“กระทิงแดงโว้ย...สัดอย่างมุขมาก  กุขี้เกียจต่อมุขมึง”  ผมกับไอ้เอกหัวเราะพร้อมๆ กัน แต่ตอนนี้หน้าแดง

เพราะอายมากกว่า  กลัวจะเข้าตัวเองสักวัน  หึหึ  ....แต่วันนี้ขอเอาคืนก่อน แค่นึกหน้าไอ้หล่อผมก็ขำแทบแย่แล้ว

“มึงว่าเมียมันเป็นใครว่ะ  ...จะใช่น้องฟ้ารึเปล่าว่ะ”

“กุไม่รู้...มึงก็มาถามเชี่ยเป้เองว่ะ”

“ห่า...ถ้ามันบอกแล้วกุจะโทรมาถามมึงเพื่อ?”

“ไม่รู้เว่ย....แค่นี้ๆ กุกินยา กุง่วง กุจะนอน “

“เชี่ย...พอกุเล่าจบเนี่ ขับไล่ไสส่งเชียว พรุ่งนี้เจอกันที่ร้านเดิมนะเว้ย”

“เออ...ถ้ากุหายทันนะ”

“อย่าสำออย  ...กุรู้มึงไม่ป่วยจริงหรอก”

“เออ...เชี่ยรู้ทัน”

“”แกร๊ก...แกร๊ก”  เสียงประตูห้องเปิดออก   ไอ้หล่อกลับมาแล้วครับ  ผมเห็นมันยิ้มหวานกลับมาให้

“ที่รัก...สรุปมึงเอาคืนกุใช่มั้ย   ที่กุทำมึงตัวลาย” มันกระซิบเสียงเบา  ทั้งๆ ที่มันกับผมก็อยู่กันสองคน

“เอ่อๆ  ปละ..เปล่า   มันแค่เรื่องบังเอิญว่ะ  ...กุไม่รู้เรื่อง” ขนแขนเริ่ม Stand up ฤกษ์เริ่มไม่งามและยามไม่ดี

ไอ้หล่อยกยิ้ม  ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาที่ผม

“เหรอว่ะ..... มอมเบียร์กุ  เอาเสื้อผ้าไปซักทั้งตู้  แถมดูดกุซะลายพร้อย  นี่เป็นเรื่องบังเอิญทั้งหมดสินะ”

ไอ้เป้ลำดับเรื่องราวให้ผมฟังเป็นฉาก ๆ  ผมได้แต่ทำใจดีสู้เสือ ส่งยิ้มหวานไปให้

“อ่านะ....เออเน๊าะ   หึหึ  บังเอิญจัง” ผมพยายามทำท่าไร้เดียงสา  ...ประมาณว่า  กุไม่รู้เรื่องโว้ยยยยยยย

ไอ้เป้คืบคลานมาใกล้ ๆ ผมก็ไต่หนีมันอยู่บนเตียง พยายามหาทางเลี่ยงหนีออกไปจากห้องนี้ให้ได้ก่อน

“พรึบ....เพี๊ยะ” ผมสะดุ้งโหยง  หันไปเห็นไอ้เป้สะบัดเสื้อนักศึกษาตัวที่มันใส่อยู่เมื่อกี้ ฟัดลงบนเตียง

“แฮ่ๆ   ...เป้มึงจะโกรธไรกุหนักหนาว่ะ  มันเป็นเรื่องบังเอิญอ่ะ  ทีมึงทำกุ..กุเคยว่ามึงมั้ย” ผมอ้อนเสียงเศร้า

กระเถิบเข้าไปกอดเอวไอ้หล่ออ้อน ๆ (เชี่ย...นี่มึงจะเฆี่ยนกุเลยเหรอว่ะ)

“กุไม่ทำไรรุนแรงหรอก  คืนนี้ขอสักครึ่งโหลแล้วกันนะครับ...ที่รัก” ไอ้หล่อ พูดเน้นชัดๆ ตรงคำสุดท้าย

ผมเตรียมตัวกระโดดหนี  (ว้ากกกกกกกกกกก  กุหนีก่อนเว้ย)  แต่ไอ้หล่อกระชากแขนผมไว้ทัน

ก่อนจะกดลงเตียง กระชากเสื้อนอนที่เหลืออยู่ตัวเดียว (เพราะตัวอื่นผมเอาไปส่งซักหมด)   ขาดกระจุย

“หึหึหึ” ไอ้หล่อหัวเราะเสียงเย็น  ก่อนจะกดจูบดูดดื่มเร่าร้อนปานเพลิงอัคคี  ผมดิ้นเร่าๆ 

แต่ก็แพ้  ...เพลิงอารมณ์ของไอ้หล่อ ที่ค่อย ๆ โหมกระพรืออย่างโชติช่วงไม่รู้จักสิ้นสุด



---------------------------------  จบ ตอนแถม-------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ Special–The Valentine.(6) P.14 18/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 19-02-2012 21:40:34
  :m25: :m25: :z1: :z1: :pighaun: :pighaun: :haun4: :haun4: :jul1: :jul1: :m10: :m10:

ว๊าวๆๆๆๆ  หวานซ่า....ที่คุ้นเคย มาแล้ววว
เป้ก็นะ จัดเต็มตลอดจริงๆ 5555 แต่ท่าทางปิงปองก็ชอบแบบนี้อยู่มิใช่น้อย

ขอบคุณมากค่ะ คุณทัด ที่มาต่อตอนจบได้ หวาน และหวาม มากจริงๆ (อาจจะเลย คำว่า หวา่ม ไปเยอะแล้วด้วยนะ :m10: :m10:)
กอดเป็นกำลังใจเหมือนเดิมค่ะ  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: สำหรับการแต่งทุกๆเรื่องเลยค่ะ
สนุกมากกก... :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-02-2012 21:50:14
 :laugh: :laugh:สงสัยครึ่งโหลไม่พอแล้วมั้ง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 19-02-2012 22:18:18
 :z1: :pighaun: :pighaun:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 19-02-2012 23:06:14
 :impress2: :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-02-2012 23:29:26
:haun4: :haun4: แค่ 3 ยังแทบคลาน นี่ครึ่งโหล ปิงปองตรู เด๋วพี่เตรียมรถพยาบาลให้ลูก
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 19-02-2012 23:31:46
โอ๊ะๆ โหลนึ่ง เลยเหรอ เป้  :a5:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 20-02-2012 01:10:33
ครึ่งโหลเลยหรอ !!  :m25:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 20-02-2012 03:39:14
กร๊ากกกกก ซวยไปนะ ปิง

ดันเล่นมุกนี้กับไอ้หื่นน่ะ

ก็เข้าทางมันสิ หึหึหึ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 20-02-2012 07:05:56
พี่เป้จัดหนักๆเลยพี่ อยากซ่าส์ดีนักนะพี่ปิงปอง
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 20-02-2012 09:03:28
ครึ่งโหล ตายๆจะได้ป่วยจริงก็คราวนี้แหละปิงปอง  :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 20-02-2012 09:31:23
ครึ่งโหลลาต่ออีกสักหลายวันเหอะ จะเดินไหวมั้ยนั่น
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 20-02-2012 11:00:37
 :laugh:เป้จัดหนัก
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมหวาน ที่ 20-02-2012 12:05:09
เหมือนไม่ได้เอาคืน แต่โดนเอาคืนอีกครั้งรึเปล่าเนี่ย
แกล้งเค้า ความซวยเลยกลับมาหาซะงั้นอ่ะปิงปอง :m20:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 20-02-2012 12:33:10
จะสงสารปิงปองดีไหมเนี่ย ??  :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-02-2012 22:22:59
เป็นไงล่ะปิงปอง หาเรื่องจนได้ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-02-2012 23:00:02
รอยดูดมันเห็นกันชัดจริงๆ เหรอ
หรือเฉพาะคนที่ผิวขาว อยากรู้จริงๆ
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 21-02-2012 00:14:38
ขอตอบว่าไม่รู้เหมือนกันค่ะ  5555+

ทัดคิดว่า...บริเวณคอเนี่ยโดยปกติเป็นผิวเนื้ออ่อน ถ้าโดนดูด  น่าจะเห็นอยู่นะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 21-02-2012 00:24:51
ไม่รู้จะอธิบายยังไง
อิอิ
 :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 21-02-2012 23:45:58
ไปหามาฝากคู่ะ เรื่องรอยจูบที่คอ  ฮามากๆ

http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2011/07/L10854550/L10854550.html
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-02-2012 00:40:55
ตามไปอ่านแล้ว ฮาดีค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++More Special แถม++ P.15 19/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 22-02-2012 17:14:21
เป้ยังคงหื่นคงเส้นคงวา :laugh:
น่ารักดี :o8:

 :L2: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (1)++ P.15 1/2/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 01-03-2012 02:13:59
เครียดและเหนื่อยมาก  แต่อยากเขึยนอ่าาาาา 
มาแอบโพสน์ทะเลในตอนของเป้กับปิงปองซะงั้น  งุงิ 
อ่านให้สนุกนะคะ
ง่วง ไปนอนดีก่า   :really2:


......พิเศษ ตอนทะเล (1)....
.

.

.หลังผ่านการสอบที่แสนสาหัส..วาเลนไทน์ที่เร่าร้อน  ที่ขาดไม่ได้คือการแก้แค้นที่แสนเผ็ดร้อนของผม

(ไม่แน่ใจว่าแก้แค้นมัน....หรือถูกมันแก้แค้นกันแน่) ผมรู้แต่ว่า... อาทิตย์นั้นฟ้าเปลี่ยนสี...เป็นสีเหลือง

ร่างกายเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่ม....เพราะไม่มีชุดจะใส่   ไอ้เป้ แม่งมันไม่ยอมจะลงไปเอาชุดที่สักเสร็จแล้วในตอนเช้าให้

มันบอกผมว่า...  เป็นประโยคที่ดังก้องโสตประสาทผมซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในตอนนี้

“ที่รัก.....มึงเป็นคนเอาไปซัก   มึงก็ต้องเป็นคนไปเอาเองสิครับ” มันหันมายิ้มให้ผม ก่อนจะเดินออกจากห้องไปมหาลัย

อย่างอารมณ์ดี  ใช่ครับมันไปเอาแค่ชุดมันชุดเดียวและส่งชุดเก่าที่ใส่เมื่อวานนี้ซักด้วย

ทิ้งไว้แต่.................ความอาลัยอาวรณ์ นึกเสียใจที่บังอาจไปแกล้งมันแบบนั้น  ตอนนี้เหลือแต่....ผมสินะ

ที่ปั้นหน้าเครียด..เครียดดดดดด

..เครียด

..เครียดโว้ยยยยยยยยยยยยย   ย้ากสสสสสสสสสส์  อยากโดดเตะคนโว้ย  !!  (มันไม่อยู่…เก่งทันทีเลยอ่ะกุ)

แล้วผมจะไปเอาได้ไง ...ในเมื่อชุดนอนชุดสุดท้ายมันก็ฉีกซะย่อยยับไปแล้ว แถวตัวผมมีแต่รอยเป็นจ้ำ ๆ ดีที่มันยังปราณี

ละเว้นคอและอกไว้ (แต่ยังมีรอยเดิมอยู่จางๆ) ขืนเดินถอดเสื้อลงไป พี่เค้าคงคิดว่าผมคงไปถูกรุมโทรมที่ไหนสักแห่ง

“ติ๊งต่อง ๆ” แล้วเสียงกอดออดหน้าประตูก็ดังขึ้น  ผมแอบส่องดู  ไม่ใช่ไอ้เป้แต่เป็นพี่ออยร้านซักรีดที่ว่าหอบตะกร้าผ้ามาส่ง

“ชิบหาย....ทำไงดีว่ะ” ผมจิ๊ปากอย่างขัดใจ  แม่ง...แผนไอ้เป้ชัวร์ ผมวิ่งกลับไปที่ห้องนอนหยิบผ้าห่มคลุมทั้งตัว  ยันหัวเลยครับ

ค่อย ๆ แง้มประตูนิดหน่อย  .......โผล่หัวไปแค่นิดเดียว   ก็ได้ยินเสียงกรี๊ด  เบาๆ แต่น่ารัก

“ต๊าย...นึกว่าผีผ้าห่ม”

“โทษครับพี่...ช้าไปหน่อยอ่ะครับ” 

“ไม่เป็นไรจ๊ะ...ว่าแต่ น้องปิงปองเป็นไรคะ ห่มผ้าคลุมทั้งตัวเลย ไม่สบายรึเปล่าคะเนี่ย”

“พอดีผมไม่ค่อยสบายอ่ะครับพี่ออย หนาวมาก  และง่วงด้วย” ผมตอบ เห็นแต่พี่ออยยืนบิดตัวไปมาส่งยิ้มหวานมาให้


“แหม...พูดอย่างงี้อยากได้คนกอดรึเปล่าจ๊ะ” 

“หึหึ ....พี่ออยจะใจดีให้ผมกอดเหรอครับ  ดีใจจังครับ แต่เอ้...ผมต้องขออนุญาติพี่ตี้ก่อนเปล่าเนี่ย”
ผมแซวกลับ      พี่ออยยิ้มอย่างอารมณ์ดี  ยื่นมือมาหยิบแก้มผมเบา ๆ

“โอ๊ย..พอเลยๆ บอกตาหนวดนั่นพี่ก้อตายพอดีสิจ๊ะ ไม่รู้จะหึงอะไรนักหนา ยังกะมีเมียเป็นนางสาวไทย

อ่ะ...นี่จ๊ะตระกล้าผ้า  พักผ่อนเยอะๆ นะ เป้เค้าฝากพี่ไว้อยากได้อะไรก็บอกหล่ะ อ้อนี่กับข้าวที่น้องเป้สั่งไว้ให้จ๊ะ

งั้นพี่ลงไปก่อนนะ  อย่าลืมหล่ะมีไรรีบโทรลงไปเลยนะจ๊ะ สุดหล่อ” พี่ออยว่า ก่อนจะเอาตระกล้ายื่นมาให้ผม

“ขอบคุณมากครับพี่ออยสุดสวย” ผมขอบคุณอย่างจริงใจ พี่ออยน่ารักเสมอครับไม่ว่ามีอะไรก็ขอร้องให้พี่เค้าช่วยเหลือ

ได้ตลอด เมื่อก่อนที่ผมมาอยู่ที่นี่ใหม่ ๆ ก็ได้พี่ออยนี่แหล่ะครับคอยแนะนำ อะไร ๆ ตั้งหลายอย่าง

.....พอพี่ออยคล้อยหลังไป  ผมรีบลากตระกร้า+ไอ้กับข้าว เข้าห้องราวกับมันเป็นสมบัติ1500 ล้านที่มีใครมาทำหล่นไว้

สิ่งแรกที่ทำคือหยิบเสื้อผ้ามาใส่ แล้วเอาผ้าทั้งหมดแขวนในตู้เสื้อผ้า ยืนกอดตู้เสื้อผ้าด้วยความรัก

เป็นครั้งแรกที่ผมอยากหากุญแจมาล็อดตู้เสื้อผ้าเพราะกลัวมันจะหายไป  ....อีก จากนั้นก็กลับไปกินโจ๊ก ก่อนจะผลอยหลับไป

เสียดายเวลาที่ตัวเองลาหยุด  หรือว่าจริงๆ แล้วกรรมมันสนองครับเพราะผมโกหกอาจารย์ว่าป่วย เลยได้ป่วยของจริง หึหึ

.

.

“ที่รัก...ที่รัก  ตื่นครับตื่น” เสียงแว่ว ๆ ที่เข้ามาในโสตประสาทผม  เหมือนกับฝันไป รอยจูบที่ตราตรึงใจค่อยดึงผมตื่นจากนิทรา

“หืมมมม  ...เป้” ผมกระพริบตาช้า ๆ ไอ้เป้จูบเบาๆที่เปลือกตาผม

“อืม..กุเอง ตื่นได้แล้วครับเย็นมากแล้ว  เป็นไงดีขึ้นยัง”

“ฮึ...เพราะใครหล่ะ” ผมแกล้งทำหน้างอนใส่ไอ้หล่อ มันยิ้มขำ ๆ ส่งมาให้ผม

“ครับๆ เพราะเป้เอง  แล้วใครหล่ะเริ่มก่อน  ต้นคิดเองนะเราอ่ะ” ไอ้เป้ต่อว่าอย่างเอ็นดู พร้อมเอื้อมมือมาบีบจมูกผมเบาๆ

ผมแลบลิ้นตอบ  ไอ้หล่อโน้มหน้ามาแตะจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากผมอีกที

“น่ากินจริงๆ ” มันยิ้มกริ่มส่งมาให้ผม  สีหน้าแววตามันบอกว่ามันพร้อมแล้วที่จะทำการละลายผม

“ห่า...พอเลยมึง  กุไม่ไหวแล้ว” ผมผลักหน้าไอ้หล่อที่ทำหน้าเจ้าชู้ส่งมาให้ มันยิ้มชอบใจ ก่อนจะดึงมือผมลุกขึ้น

“ป่ะกินข้าวกัน กุซื้อกับข้าวมาแล้ว ของชอบมึงทั้งนั้นเลยที่รัก” ไอ้เป้บอก ผมค่อยลุกขึ้นตามแรงลาก

เดินตามไอ้หล่อที่จูงมือผมอย่างเอาใจ   หลังจากเมื่อคืนที่มันเอาแต่ใจตัวเองมามากแล้ว ...ไม่ใช่แค่หกอย่างที่ขอ

แบบว่า....แบบว่า  คูณสองอ่ะครับ  ผมไม่รู้ว่ามันเอาแรงที่ไหนไปเรียนไปสอบวิชาเลือก รู้แต่ว่าตัวเองเหมือนถูกดูดพลัง

ไปจนหมด  เลยต้องนอนสลบไสลอยู่อย่างนี้  ส่วนมันเหมือนไม่มีส่วนไหนสึกหรอ  ยังยิ้มหน้าหล่อส่งมาให้ผม

จนผมเผลอหยุดมอง ทุกอากับกิริยาของคนตรงหน้า มันยิ้ม มันหัวเราะ กินข้าว พูดคุยกับผม  สีหน้าท่าทางที่มีความสุขแบบนั้น 
อยากเก็บไว้  ...เก็บไว้เป็นของผมคนเดียว   ผมเอื้อมไปจับมืออุ่นๆ ของคนตรงหน้า ยิ้มตอบกลับไปให้ ไอ้หล่อมองมาที่ผม

ผมดึงมือนั่นมาแนบแก้มตัวเองอย่างหลงไหล  ผมจูบเบา ๆ ที่มือไอ้หล่อ แล้วหันไปจ้องมองมันอย่างเดิม ใบหน้าคมเข้ม

มีสีแดงจางๆ ประดับบนใบหน้า ส่งยิ้มเขิน ๆ กลับมาให้  ภาพที่ไม่ค่อยได้เห็นไอ้หล่อเขินอาย  ผมได้แต่อมยิ้มมองดู

สายตามันที่กำลังบอกว่ารักผมหนักหนาแววตาที่ซื่อสัตย์ และจริงใจ  ผมแนบมือเข้ากับแก้มตัวเองอีกครั้ง

“อุ่น” ผมเอ่ยเบา ๆ  ส่งสายตาที่กำลังบอกว่า รักมันเหมือนกันกลับไปให้ มันยิ้มให้ผม ก่อนจะลุกมานั่งข้างๆ

“อุ่นก็กอดสิครับ อย่าจูบแค่มือสิ  ตัวก็อยากอุ่นบ้าง” ไอ้หล่อกระซิบตอบ ขณะที่ดึงผมไปนั่งบนตัก

“ก็มึงอยู่ไกลอ่ะ  กอดไม่ถึง” ผมอ้อน  ไม่รู้ทำไมถึงอยากอ้อนมันนักอยากให้มันรักแค่ผม  มองแค่ผม ยืนอยู่ข้างๆ ผม
เอาใจแค่ผมคนเดียวเท่านั้น

“ไกลแค่ไหน....กุก็กลับมาหามึงได้ เพราะไม่ว่าตอนไหน ที่ไหน เวลาไหน ในใจกุก็มีแค่มึงคนเดียว” ไอ้หล่อตอบเสียงหวาน

ผมได้แต่ผมยิ้ม  ซุกหน้าเข้ากับอกคนหล่อกลัวว่า เรื่องทั้งหมดนี้มันจะเป็นแค่ฝันพอผมตื่นมาทั้งหมดก็เป็นแค่ผมคิดไปเอง

“จริงนะ  ...อย่าทิ้งกุอีกนะเป้” ผมว่า น้ำตารื้น  ภาพความทรงจำเก่า ๆ ย้อนมากอีกครั้ง

“กุสัญญาจะไม่มีทางทิ้งมึงไปไหนอีก....จะไม่รักใครอีก ไม่มีทางที่กุจะทิ้งมึง ยกเว้นเสียแต่กุจะตา...อืมมมม”

ผมปิดปากไอ้เป้ด้วยปากบาง ๆ ของผม  ไม่อยากได้ยินอีกแล้ว....การจากลา

“พอแล้ว  ...อย่าพูดอย่างงี้กุไม่ชอบ  เชื่อแล้วเป้กุเชื่อแล้ว” ผมระร่ำระรักบอกคนตรงหน้า ไม่อยากฟังคำนั้น

แค่นี้ก็พอใจแล้ว  เรายิ้มให้กัน ไอ้เป้ดึงผมไปกอดแน่นๆ

“หนาว” ไอ้หล่อบอก  ลูบหัวผมเบาๆ ปลอบใจ

“ขอโทษนะครับ  เพราะกุโง่เองที่คิดอะไรง่ายๆ เกินไป  อย่าร้องนะคนดี  เห็นมึงเจ็บกุก็เจ็บเหมือนกัน” 
เรากอดกันอยู่อย่างนั้นไม่รู้นานเท่าไหร่ รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ไอ้เป้ค่อย ๆวางผมลงบนเตียงนุ่ม ๆ อย่างเบามือ
แล้วก็เหมือนกับมันเดินออกไปเพื่อไปเคลียร์โต๊ะกับข้าวมื้อเย็นของเราก่อนจะจัดการตัวเองในห้องน้ำ

สุดท้ายค่อย ๆ แทรกตัวเข้ามาในผ้าห่ม แล้วดึงผมไปกอด มันประทับจูบที่หน้าผากพร้อมกับเสียงพึมพำ
“ขอโทษ”  ผมอยากจะบอกว่าไม่ได้โกรธมันแล้ว    ก็แค่   .....กลัว...เท่านั้นเอง

.

.

.

เย็นวันศุกร์ พวกเราทั้งสี่กุมารก็นัดเจอกันที่คลับที่เคยมากันประจำ วันนี้เจ้าของร้านไม่ว่างทักเพราะลูกค้าเยอะ

“อาทิตย์หน้าหยุด 5 วัน หน้าไปทะเลกัน” ไอ้คุณหนูเอ่ยชวน  พวกผมทุกคนหันไปมองหน้า

“ที่ไหนอ่ะ” ไอ้หล่อถาม

“เกาะช้าง”

“ทำไมต้องเกาะช้าง?” ผมถามขึ้นเผื่อมันจะมีเหตุผลพิสดานอะไรอีก

“เออ ทำไมอ่ะ” ไอ้เอกถามต่อ  เชี่ยได้ข่าวว่าพวกมึงตัวติดกันแทบตลอดเวลา ไม่เคยคุยกันมาก่อนไงว่ะ

“กุอยากดำน้ำ”

“อือ” พวกผมตอบ และพยักหน้าพร้อม ๆ กัน อมยิ้ม....เป็นครั้งแรกที่มึงมีเหตุผล ที่ดูเป็นเหตุเป็นผล

“ยิ้มเชี่ยไร จะไปมั้ย ชิส์” ไอ้คุณหนูว่างอน ๆ สะบัดหน้าหนีไปแล้ว

“ไปดิ โหยไรวะขี้งอน” ไอ้เป้ว่าผลักหัวไอ้คุณหนูเบา ๆ ดูหน้ามันอมยิ้มนิด ๆ แต่ยังเก๊กท่างอนอยู่

“เออ ไม่ไปได้ไงว่ะ  พี่นัยสุดหล่อกุชวนทั้งที” ผมตอบไอ้นัย แอบแขวะมันนิดหน่อย ดูยิ้มมันจะกว้างขึ้นมาอีกนิด

“มึงไปกุก็ไปอยู่แล้ว” ไอ้เอกว่า  หันไปมองหน้าไอ้นัยยิ้ม ๆ ไอ้คุณหนูยิ้มซะกว้าง ชนิดไม่เหลือตาสองข้างให้เห็น

หน้าบานเป็นจานเชิง ระริกระรี้ลืมช่วงเวลาเมื่อกี้ไปสนิท   และแล้วช่วงเวลาแห่งการรอคอยก็มาถึง เมื่อเหล้ามาวางที่โต๊ะ

ได้เวลากระดกเหล้ากันแล้วครับ  ผมกับไอ้นัยเมากันปลิ้นเลยทีเดียว ส่วนไอ้เอกกะไอ้เป้มันไม่กล้าดื่มหนัก

เพราะต้องเป็นสารถีขับรถให้พวกผมนั่งกลับ

“กุปวดฉี่” ไอ้คุณหนูเอ่ยขึ้น

“เดี๋ยวกุพาไป”  ไอ้เอกอาสาเพราะเล็งเห็นไอ้คุณหนูที่หน้าแดงเถือกแล้ว (มึงน่าจะเดินไม่เกินสาวก้าวนะกุว่า)

“เห้ย...กุม่ายเมาขนาดน้านนน  เดี๊ยะ..กุปายเองด้ายยยยยยย ”  มันบอกก็จะพาร่างกายเดินตุปัดตุเป

ไปทางห้องน้ำ ส่วนผมนอนพงาบๆ อยู่บนโต๊ะนี่แหล่ะครับ


“เป้....กุร้อนนนนอ่า ”  ผมโวยวาย  พยายามจะถอดเสื้อแต่ถอดไม่ได้   ไอ้เป้อมยิ้มส่ายหน้าขำ ก่อนนะก้มมากระซิบ

“หึหึ  ที่รัก  ถ้ามึงอยากให้เพื่อนเห็นรอยจูบตามตัวก็ไม่เป็นไรนะ  กุจะได้เปิดตัวซะที” ไอ้หล่อว่า

“เชี่ย” ผมด่าตอบทันที ทำเอาผมหน้าแดงแปร๊ดดดดด แทบสร่างเมาเกือบลืมไปแล้วว่าคืนก่อน  กุโดนลุมโทรมมา

ด้วยไอ้ตัวเห้ที่นั่งยิ้มหน้าหล่ออยู่ข้าง ๆ ผมเนี่ยแหล่ะครับ ผมทิ้งตัวลงพาดบนโต๊ะเหล้าตามเดิม


 ก่อนจะกระชับเสื้อที่พยายามถลกเมื่อกี้ให้มิดชิดทั่วทั้งตัว แล้วตามด้วยประโยคที่ทำให้ไอ้เอกต้องหันมามองด้วยความงุนงงง


“หนาว  กุหนาว” ผมพูดเสียงสั่น  พายามให้สมบทบาท  ไอ้เอกที่ทำหน้างงไม่ได้ถามอะไร ได้แต่ชะเง้อไปทางห้องน้ำ

มองหาไอ้คุณหนู

“เชี่ยเอกก ถ้ามรึงงงจะมองขนาดน้านก็ไปลากแม่งมาดิวะ” ผมด่า เพราะลำคาญท่าทางของมัน ห่วงเชี่ยไรนักหนา


“เออ  ...งั้นกุไปดูมันก่อนนะเดี๋ยวมา” ไอ้เอกตอบ  (สัด  บ้าจี้ตามกุอีก)

สักพักไอ้เอกก็ลากไอ้นัยผ่าฝูงคนที่ดิ้นกระแด่ว ๆ เหมือนหมาโดนน้ำร้อนลวก ตรงฟลอร์กลางผับ

“เป็นไรมึง หน้ามุ่ยเชียว” ไอ้เป้ถามขึ้นหลังเห็นสีหน้าไอ้เอกที่แดงกล่ำด้วยแรงโมโห ทำท่าจะแดกไอ้คุณหนูซะแล้ว

“ก็มันนะสิ  กุก็เป็นห่วงกลัวจะเป็นลมตายห่าอยู่หน้าห้องน้ำ ที่ไหนได้แม่งเสือกแดกสาวอยู่หน้าห้องน้ำซะงั้น”

ไอ้เอกว่าอย่างหัวเสีย

“กุไม่ได้แดกกก  เค้าจะแดกกุเองอ่า ชิส์!!” ไอ้คุณหนูขี้เมาเถียงขึ้น

“แล้วมึงก็จะเอา” ไอ้เอกขึ้นเสียงไม่พอใจ  ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะโมโหอะไร ไม่ใช่ครั้งแรกซะหน่อยมันก็เป็นงี้ตลอดนี่หว่า

“เอ๊า  เชี่ยนี่....  ความผิดกูงายย?” ไอ้นัยเถียงข้างๆ คู ๆ  แถ ๆ ไปพอให้ชนะไอ้เอก

“ชุดแดงอีกตามเคย...ชื่อไรหล่ะน้องเค้าอ่ะ”  ไอ้เป้ถามขึ้น  ไอ้เอกพยักหน้าตอบ แล้วหันไปมองไอ้นัยรอคำตอบ

“แตงโม” ไอ้นัยตอบ เหมือนสติสตางค์ไม่ค่อยเหลือเท่าไหร่แล้ว  พวกผมขำกันคิกคัก รวมถึงไอ้นัยด้วยที่ยิ้มกริ่มหน้าแดง

เหลือแต่ไอ้เอกที่ปั้นหน้ายักษ์ แทบจะแดกหัวไอ้นัยได้อยู่แล้ว  วันนี้คุณชายมันเป็นอะไรดูหงุดหงิดเป็นพิเศษ

แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร  เพราะถ้าเป็นเรื่องไอ้นัยแล้วมันก็หงุดหงิดได้ตลอดแหล่ะ ผมได้แต่ส่ายหน้าละอา

ก้มลงหมอบหัวบนโต๊ะ   เพราะรู้สึกว่าโลกแม่งหมุนครับ  (เดี๋ยวกุอวกกกก)  ยังครับยัง  แค่ใกล้แต่ไม่ได้จะอวกหรอกครับ

และสถานการที่ตึงเครียดก็ไม่หยุดเพียงเท่านั้นเมื่อน้องแตงโม ได้หอบแตงโมสองลูกเบ้อเลิ้ม...

มาหยุดตรงหน้า  แทบจะกระแทกหน้าไอ้คุณหนูแล้ว  โอ้ยหัวใจจะวายครับ  ... หืมม อึ๋มจริงๆ

ผมที่วางหัวอยู่บนโต๊ะไม่สามารถมองเห็นหน้าน้องแตงโมได้แม้จะพยายามแหงนมองแล้ว เนื่องจากน้องยืนใกล้ผมเกินไป 

ทำให้สายตาผมกมิอาจข้ามพ้นแตงโมลูกโตที่วางดักอยู่ตรงหน้า จนต้องเผลอกลืนน้ำลาย เอือกใหญ่


แม่เจ้า!!   …… ผมกลับไปเป็นเหมือนเดิมทันมั้ยครับ

“แหม...มาแอบอยู่ตรงนี้เอง  โมนั่งคนด้วยนะคะ” น้องโมกล่าว ไม่ได้รอคำอนุญาตใดๆ ทั้งนั้นแหล่ะครับเธอก็วางสะโพก

ดินระเบิดบนตักไอ้นัยเป็นที่เรียบร้อย ก่อนจะหอมแก้มไอ้คุณหนูโชว์พวกผมซ้ายทีขวาที 

แต่ผมแอบเห็นแววยิ้มเยาะส่งไปทางไอ้เอก  เหมือนๆ ศึกชิงนายยังไงไม่รู้ น้องเค้าคงจะโกรธที่ไอ้เอกไปแยก

ตอนที่กำลังเข้าได้เข้าเข็มกันอยู่   

.... และแล้ว

....และแล้ว        สายตาผมก็โผล่พ้น..โคลนตม อ๊ะไม่ใช่.       .โผล่พ้นโนตม...  เอ๊ยไม่ใช่.....

โผล่พ้นแตงโม จนเหลือบไปเห็นใบหน้า น่ารักๆ ของอีกฝ่าย ขาว สวย หมวย เอ็กซ์ ขนาดนี้ 

เรียกได้ว่าสเป็คไอ้นัยพอดีเลยครับพี่น้อง  ผมได้แต่มอง  ...แอบแทะโลมนิดๆ ก็น้องเค้าน่าแทะอ่ะครับ 

แต่ไม่มีปัญญาทำไรหรอกได้แต่นอนมองหมดแรงอยู่อย่างนั้น  แล้วก็เหลือบไปเห็นไอ้ยักษ์วัดแจ้ง

ที่จ้องมาที่น้องแตงโมจนแทบตาถลน  เชี่ยเอกครับ... เล่นทำเอาผมอึ้งไม่เห็นมันจะเคยโกรธขนาดนี้

ก่อนที่มันจะตวัดหางตาส่งไปให้ไอ้นัย ...  แล้วหันหลังให้อย่างไม่ใยดี  ผมเห็นไอ้นัยหน้าเริ่มซีด

พยายามแกะมือน้องแตงโม  ไม่รู้ว่าน้องเค้าเป็นแตงโมพันธุ์ปลาหมึกรึเปล่า เห็นมือน้องเค้าเริ่มสอด ไซร้

ไปทั่วตัวไอ้นัย  เรียบร้อยแล้ว

“แตงโม เอ่อ....เดี๋ยว  เดี๋ยวครับ ปล่อยก่อนนะครับ พอดีพี่ต้องกลับแล้ว” ไอ้นัยพูดเสียงร้อนรน

เหมือนมันสร่างเมานิดๆ

“งั้นโมกลับกับพี่ได้มั้ยคะ  นะ นะคะพี่นัยขา ให้โมกลับด้วยนะคะ” น้องโมอ้อนเสียงหวาน  ทำคนฟังแทบละลาย

เพราะมือที่ล้วงไปถึงไหนๆ ของคนสวย  ไอ้นัยสะดุ้งโหยงเผลอผลักน้องเค้าเบาๆ

“อย่าครับ...พี่ต้องกลับจริง ๆ แล้วคงให้โมกลับด้วยไม่ได้หรอกครับ  พี่อยู่กับเพื่อนเกรงใจมันน่ะ”

น้องแตงโมที่เสียหลักเพราะแรงผลักเมื่อครู่หันมามองตาขวาง ไอ้ที่สวยๆ เมื่อกี้กลายเป็นแม่เสือเลยอ่ะครับ 

(ปิงปองกลัวง่ะ)

“เล่นตัวอยู่ได้  ไม่ให้ไปก็ไม่ง้อหรอกค่ะ  โมมีเพื่อนเยอะแยะ ไม่เห็นจะแคร์สักนิด ” น้องโมว่า

พร้อมสะบัดก้นหนี ไอ้คุณหนูไป 

“ป่ะเอก....กลับกันยัง..”   ไอ้นัยเอื้อมมือไปจับแขนไอ้เอก  มันสะบัดแขนเบาๆ ก่อนจะหันมามองไอ้นัย

ด้วยสายตาไม่พอใจ-.........  แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้น นอกจากหันมาบอกลาพวกผม

“กุกลับก่อนนะ.” มันว่า ก่อนจะเดินลิ่ว ๆ ปล่อยให้ไอ้คุณหนูวิ่งตามอย่างทุลักทุเล

น่าสังเวชมากครับ  คนเมาวิ่งตามคนไม่เมา  หึหึ  จะทันมั้ยเนี่ย

“ไงเมาแล้วเหรอครับ...หือ??   เมื่อกี้ถ้าน้องเค้ามานั่งตักมึงกุไม่ยอมหรอก” ไอ้เป้ว่ายิ้มๆ 

ผมส่ายหน้าไปมา   คิดขำความคิดมัน  มากับพวกนี้แจ้งดับจริงๆ ครับ

(แสรดดดดดดดด  พวกมึงยืนหล่อข่มกุขนาดนี้ น้องเค้าคงเลือกกุหรอก ฟายยยยยยยยยยยย).

“กุเห็นนะที่รัก  ว่ามึงเล่นมองน้องเค้าซะตาเยิ้ม  อย่าให้กุรู้กุไม่ได้ใจดีอย่างที่มึงคิด หึหึ”

ไอ้เป้กระซิบส่งท้าย ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะเย็นๆมาหลอกหลอน  กล่อมประสาทผม

(ได้เป้ .....ถ้ากุนอกใจ จะไม่ให้มึงรู้เด็ดขาด อิอิ  ล้อเล่นคร๊าบบบบบบบบ).

.”ป่ะกลับกัน” ไอ้เป้ว่า แล้วบรรจงลาก  ครับ+.....ลากนี่แหล่ะถูกแล้ว ลากกกกกกกกแบบไม่มีเยื่อใยใดๆ ทั้งนั้น

มันทำเหมือนจูงควายวิ่ง  ผมที่เมาอยู่แล้วจะให้เดินปกติอย่างคนอื่นคงไม่ไหว เชี่ยนี่เล่นลากผมเดิน

ซะตัวปลิว ไถลตัวผ่านคนมากมายในผลับออกมาได้อย่างหวุดหวิด ..หวิดโดนกระทืบเพราะไปเหยียบตีนชาวบ้าน

(แสรดดดดดดด ถ้ามึงจะลากกุเยี่ยงกุเป็นควายเช่นนี้ ปล่อยกุเดินเองได้ม้ายยยยย  กุกลับเองก็ได้สาดดดดด )

.
.
.

ขึ้นรถได้  ...ไอ้เชี่ยเป้ก็ออกตัวแร๊ง...แรงมากๆ  ครับ  มันเล่นเหยียบคันเร่งซะมิด  (ฮือ ๆ เป้ยังไม่อยากตายง่ะ)


“เป้”

“หืม”

“มึงรีบไปไหนเหรอ”


“กลับคอนโดไง  ...กุอยากกลับคอนโด”

“มึงจอดข้างหน้าหน่อยดิ”

“จอดไมอ่ะ”

“กุไม่รีบเดี๋ยวกุกลับแท็กซี่เอง  ถ้ามึงรีบแล้วขับ 170 ขนาดนี้จอดเลย จอดดดดดด่วน”

“เออ ๆ  กุลดความเร็วก็ได้คร๊าบบ  อย่าลงนะครับ” มันหันมาส่งยิ้มหวานให้ผม


“แม่ง... กุยังไม่มีเมีย มีลูกเลย  ยังไม่อยากตายได้ยินมั้ยวะ  ห่านี่”

“มึงไม่มีเมีย ...แต่มึงมีผัวแล้วว่ะ อย่าลืมซะหล่ะ  แล้วเรื่องลูกถ้ามึงท้องได้ก็จะทำให้ครบโหลเลยดีมั้ยครับ”

“สัด...   กุไม่มีมดลูก  มีแต่มดแดง มดดำ มดตะนอย  ต่อยหนั๊กหนากกกกก่ะ มึงเอามั้ย”

“หึหึ  คร๊าบบบบ ที่รักเก่งให้ตลอดนะครับ”   แล้วเราก็กลับมาถึงคอนโดโดยสวัสดิภาพ

มาทายสิครับว่าไอ้เป้มันลดความเร็วลงเท่าไหร่...... ??  ทายสิ  ...ทายสิครับ

160 ม่ายช่าย

150 ม่ายช่าย

140 ม่ายช่าย

120 ม่ายช่าย   เฉลยแล้วนะครับ...

เฉลย.... หึหึ  168 กม/ชม. 

“เชี่ยยยยยยยยยยยย มึงลดแบบนี้ไม่ต้องลดก็ได้ม้างงงงงง” ผมตะโกนแข่งกับเสียงลมเพราะเปิดกระจก

“หึหึ  กุก็ลดแล้วอ่ะ  ไม่รู้หล่ะกุไม่จอด สัญญาเป็นสัญญาสิครับ เดี๋ยวก็ถึงแล้วใจเย็น”

(กุเกลียดทางด่วนโว้ยยยยยยยยยยยยย)  ผมนั่งเงียบ ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับมันอีก ชิส์...นอนดีกว่า

.

.

“อืมมมมมมม  อืออ”  ผมคางเสียงแผ่ว รุ้สึกเหมือนมีใครกำลังลุกล้ำตัวผม ผมค่อยลืมตาขึ้มามอง

ที่นี่ห้องผม  และไอ้นี่ก็แฟนผม........ มาถึงห้องไอ้หล่อก็จัดการลอกคาบผมทั้งตัว ริมฝีปากร้อนระอุประกบ

มาที่ปากผมอย่างดูดดื่ม
“อืมมมมมม  อย่าเป้ ... อ่ะ”  ผมประท้วง พยายามปัดมือปลาหมึกออกให้พ้นตัว

“มึงผิดเอง..ที่เซ็กซี่ตอนเมา ปากแดง แก้มแดง ตัวแดงทั้งตัวเลย  ปิงปองคร๊าบบบบบ อ่าสสสส์”

ไอ้หล่อหันกระบอกปืนด้ามใหญ่กดลงไปในช่องหวานของผม เล่นเอาเสียวสะท้าน

ฤทธิ์แอลกอฮอร์ที่พลุกพล่านปลุกความต้องการเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอถูกบังคับนิดๆ ซาดิสหน่อยๆ

ทำผมครางหวาน แทบต้านทานความต้องการไม่ไหว  กระบอกปืนใหญ่ (ออกแนวไปรบนะเนี่ย)

กระแทกช่องหวานผมแรงขึ้นๆ เสียงเนื้อกระทบกัน สลับกับเสียงครางที่ต่างฝ่ายต่างบรรจงขับกล่อมอารมณ์กันและกัน

ให้พุ่งพล่านขึ้นไปอีก  น้ำมันกับเปลวไฟ  .........  อยู่ใกล้กันแล้วจะเหลืออะไรหล่ะครับ

.

.

“อ่า  อ๊ะ... อย่าเป้....อย่าหยุด อืมมมมมมมมม” ร่างกายผมบิดเกร็งกระตุก ก่อนจะปล่อยน้ำข่าวขุ่นแซงหน้าไอ้เป้ไปก่อน

“อ่าส์ ปิงปองครับ ซีสสสสสส์” ไอ้เป้ร้องครางด้วยความเสียวที่ช่องหวานของผมบีบรัดจนมันขยับไม่ไหว

“แฮก....แฮกกกกก”  ไอ้เป้กระแทกรัว จนผมหายใจไม่ทัน  ได้แต่แอ่นสะโพกรับสัมผัสหวานซาบซ่า

“จะ...จูบหน่อย” ไอ้เป้ดึงผมไปจูบขณะที่ด้านหลังก็ยังซอยหนัก ๆ  มันละจูบก่อนจะแทกแรงๆ สองสามครั้ง

เกร็งกระตุก ก่อนจะพ่นลาวาเดือดใส่ช่องหวานของผม  มันยังสอดคาไว้อย่างนั้น ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ


ดึงผมไปกอดแน่น ........................

แต่เพียงไม่นาน     ...ด้ามปืนใหญ่ก็กลับมาทำหน้าที่ของมันอย่างชำนาญการ 0ด้านล่างเริ่มซอยเนิบ ๆ อีกครั้ง .... 

....และอีกครั้ง

....และอีกครั้ง      ฟี้~ จนผมเผลอหลับไป

.

.

.


หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (1)++ P.15 1/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: l3eaut ที่ 01-03-2012 11:27:54
ถ้าเป้จะอึดขนาดนี้..........!!! :jul1:
อยากรู้ฝั่งเอกนัยบ้างว่าจะอึดพอกันมั๊ยย :-[
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (1)++ P.15 1/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 01-03-2012 12:26:37
สุดยอดเลยพี่เป้ เสียวจนถึงกระเพาะเลยพี่ ว่าแต่เมื่อไรจะเปิดตัวสักที :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (1)++ P.15 1/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: look_new ที่ 01-03-2012 12:39:28
อัํยยะ! เป้ ระวัง ปิงปอง จะช้ำนะ หรือไม่่ทันแล้ว? 555 :z2: :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (1)++ P.15 1/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-03-2012 13:09:02
สำรองเลือดแถมไม่ทัน :jul1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (1)++ P.15 1/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 01-03-2012 16:41:37
เป้หื่นไปนะ แต่ดูทางนัยก็ใช่ย่อยคงโดนเอกรุกหนักเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (1)++ P.15 1/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 01-03-2012 19:00:15
เป้ แรงดีไม่มีตกจริงๆ

อยากรู้ว่านัยจะเป็นยังไงบ้าง  :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 02-03-2012 01:21:39
สวัสดีค่ะ ตอนหลังนี่เขียนมาเรียกเลือดจากคนอ่านเน้น ๆ คึคึ

อ่านให้สนุกนะคะ  จริง ๆ ก็ดุเดือดกันพอควร เรียกว่ามากกกกกกกกกกกกกกกกๆ

จะได้คิดถึงคนเขียนนาน ๆ อิอิ   :bye2: :bye2: :bye2: 
 :t3:


......พิเศษ ตอนทะเล (2)...

“เดี๋ยว...รอกุด้วย ” ผมตะโกนตามไอ้คนตัวสูงขี้งอนไป  เพราะลากสังขารวิ่งตามมันไม่ไหว

(จะให้ไหวได้ยังไง  ก็ผมเมาอ่ะ  มาว  มาววววววววววววคร๊าบบบบบบบ โอ๊ย เหนื่อย)

ไอ้เอกไม่ได้หันมาสนใจผมสักนิดยังเร่งเดินตรงดิ่งไปยังลานจอดรถของผลับ  ที่ค่อนข้างมืดและไร้ผู้คน

“โอ๊ยยยย” ผมร้องเสียงหลง เมื่อเท้าไม่รักดีดันไปเตะเข้ากับล้อรถที่มันจอดอยู่เฉยๆ ซะงั้น

แต่ด้วยความที่ผมเมา ตอนนี้เลยส่งผลให้ผมไปนอนกลิ้งอยู่ที่พื้น

“เป็นอะไรเจ็บมากมั้ยครับ” ไอ้เอกรีบวิ่งมาปัดผุ่นออกจากตัวผม  พยุงผมให้ลุกขึ้นนั่ง รอยถลอกจางๆ

พร้อมรอยเลือดซิบๆ ที่ซึมออกมาจากแผลเล็ก เล่นทำผมแสบเหมือนกัน  แต่ก็พอทนไหว

“ทำไมไม่ระวังครับ  หืม?” น้ำเสียงอ่อนโอนที่ส่งมาจากไอ้เอกเสมอเวลาที่ผมเจ็บ

“เจ็บมั้ย?” มันถาม ผมพยักหน้าตอบ ซุกหน้าเข้าหาอกกว้าง ไอ้เอกลูบหัวผมเบาๆ

“ขอโทษ...อย่าโกรธกุนะ  จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว”  ผมกอดคนตรงหน้าไว้แน่น ไอ้เอกนั่งนิ่งไม่ขยับ

“กลับกันเถอะดึกแล้ว” ไม่มีคำตอบที่ผมถาม  แต่กลับมีแต่คำตอบเพื่อจะเลี่ยงไม่ตอบคำถามของผม

....มันไม่หายโกรธ..................... ผมดันตัวออกมองหน้าไอ้เอก ที่เหมือนตอนนี้มันไม่อยากสบตาผม

มันไม่อยากมองมาด้วยซ้ำ แต่ก็ยังใจดีมาช่วยผม ผมไม่ได้คาดคั้นอะไร ปล่อยให้คนตรงหน้าค่อย ๆ รั้งผมขึ้น

เพื่อเดินกลับไปที่รถ .....  พอมาถึงก็ได้แต่นั่งเงียบ มันมองไปด้านนอก โดยที่ผมมองมันอยู่

................อึดอัด  ..............

เป็นครั้งแรกที่มันโกรธผมขนาดนี้ .........

“โกรธกุเหรอ”ผมเอื้อมมือไปดึงแขนคนข้าง ๆ ให้หันมาสนใจ มันหันมามองนิดนึงก่อนจะหันกลับไป

ถอนหายใจยาว ๆ ราวกับมันยากนักที่จะตอบคำถามผม

“.........................” เงียบบบบบบ

“เอก.”

“...............” เงียบ

“...เอกอ่ะ....หันมาหน่อย.”

“...............” เงียบ


“เอก.มองกุ”

“...............” เงียบ

 “ เอก..ไอ้เอก!!”

 “...............” เงียบ

ผมหมดความอดทน ปีนขึ้นไปนั่งบนตักไอ้เอก จับหน้ามันให้หันมาจ้องผม

“ขอโทษ...มึงได้ยินมั้ย  หายโกรธสักที เรื่องไร้สาระทั้งนั้น” ผมพูดเสียงดังด้วยความโมโห มันหันมามองผมตาเขียว

“ไร้สาระเหรอนัย...เมียกุกำลังจะมีชู้ต่อหน้ากุ มึงว่าไร้สาระเหรอ กุหวง ....มึงเป็นเมียกุแล้ว

แล้วไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นทำไม  กุก็มีหัวใจนะนัย  กุมีรู้สึก  กุรักของกุ  ของๆ กุ กุไม่อยากให้ใครแตะ” ไอ้เอกแผดเสียงตอบ

ผมกัดปากตัวเองแน่น ไม่คิดว่าตัวเองจะโดนตวาด น้ำเสียงที่อ่อนโอน กับแววตาที่ใจดีหายไปไหนนะ..

ผมที่ตอนนี้ทั้งตกใจ ทั้งเสียใจ-   ไม่ว่าตอนไหนก็ทำให้มันผิดหวังได้เสมอ   โมโหตัวเองที่ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่องสักที

แค่ผลักแตงโมออกตอนนั้น ....หน้าห้องน้ำ แค่ออกแรงมากกว่านั้นอีกสักนิด  ถึงเธอจะล้มก็ไม่เห็นเป็นไร

แต่ผมก็ทำไม่ได้ ..มันเหมือนทำร้ายผู้หญิง    แต่ก็ไม่อยากให้คนสำคัญเข้าใจผิดเลย  คนที่อยู่ตรงนี้ ...ข้างหน้าผม

คนที่สำคัญที่สุด    และกำลังคิดว่าผมสมยอม   คิดว่าผมเป็นใจ  ....   เจ็บ.....เจ็บจนใจสั่น

“กะ...กุ    กุ....ขอโทษ  กุไม่ได้ตั้งใจ  มึงก็เห็นว่าน้องเค้าจะแดกกุเอง  กุไม่ได้สมยอมนะเว้ย ก็ปัดๆ อยู่แต่กุเมา

. ฮึก ๆ  ........  มึงอย่า  ฮึก ๆ ...โกรธกุนะเอก   ฮึก...ขะ..ขอโทษ ..... อย่าโกรธกุ”  น้ำตาไหลจนได้

ความอึดอัดที่บอกไม่ถูก แต่มันกดดันจนท่วมท้น  เกินที่ผมจะทนไหว  โกรธ.......ที่ผมทำคนตรงหน้าโกรธ 

โกรธ....ความรู้สึกมากมายที่อธิบายไม่ถูก อยากบอกว่าผมไม่ได้อยากยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น

แต่เพราะผมเมา  .... สุดท้ายจึงไม่อาจต่อกรกับสิ่งยั่วยวนไหว แม้จะพยายามปัดออก แต่ดูน้องเค้าชำนาญเกมนี้พอๆกัน

ยิ่งผมดิ้น ยิ่งผมผลัก ก็ยิ่งเหมือนเปิดช่องว่างให้น้องเค้าเข้ามาสัมผัสจุดอ่อน แล้วพอผมไม่ไหวไอ้เอกก็ดันมาเห็น

ตอนที่ผมเลิกต่อกรเธอแล้ว   กลายเป็นว่าผมผิดซะงั้น 

.
ไอ้เอกผ่อนลมหายใจยาว ๆ รววกับมันช่วยอะไรได้ ก่อนรวบตัวผมไปกอดเบา ๆ  พร้อมเอ่ยคำปลอบโยน

“อย่าร้องครับอย่าร้อง  .......เลิกร้องซะนะคนดี”  ผมยังคงร้องไห้ซุกหน้ากับอกไอ้เอก ส่ายหน้าไปมา

เป็นสัญญาณบอกว่าผมไม่เชื่อว่ามันหายโกรธแล้ว 

“ขอโทษ  ฮึกๆ”   ผมบอกด้วยความยากลำบาก ด้วยลำคอที่ตีบตัน

“อย่าทำอีกนะนัย.........กุไม่ชอบ  มึงเป็นของๆ กุจำไว้  และกุไม่คิดจะแบ่งให้ใคร”  มันพูดเสียงดุ

ผมพยักหน้าหงึก ๆ  ไม่เอาอีกแล้ว  ....  ไม่อยากทำให้มันโกรธอีกแล้ว 

ผมจ้องหน้าไอ้เอก   และมันยังคงเสตาออกไปนอกรถ  ......  ไม่ยอมมองผม  ผมกอดแขนไอ้เอกแน่น

สายตาที่มองยังมีแต่คำถาม   ....ไม่แน่ใจว่ามันหายโกรธรึยัง สุดท้ายมันก็ยอมมองตอบมานิดหน่อย

“กุหายโกรธแล้ว”มันยืนยัน เมื่อเห็นสายตาที่ตั้งคำถามอยู่ไม่ห่าง    ผมส่ายหน้าไม่เชื่อ

“แล้วจะให้ทำยังไง..หือ?”   มันเลิกคิ้วเป็นคำถามมาที่ผม

“จูบกุหน่อย  ถ้าหายโกรธแล้วจริงๆ”  เพราะถ้ามันยังไม่หายโกรธ  คงไม่ยอมแตะต้องผมแน่ๆ

“กลับบ้านกันดีกว่านะ   ดึกแล้ว” ไอ้เอกตอบ  เห็นมั้ยหล่ะครับว่ามันไม่หายโกรธ นั่นก็ทำให้ผมใจเสีย

“ไม่....เห็นมั้ยมึงยังไม่หายโกรธกุ ฮึกๆ ” น้ำตาร้อนๆ คลอหน่วยรอบดวงตาอีกครั้ง  ไม่อยากงอแง

แต่ว่ามันเสียใจอ่ะ   เห็นมั้ยครับมันไม่รักผมแล้ว ฮึกๆๆๆ

“ที่บ้านนะครับคนดี  นะตอนนี้ไม่ไหวจริงๆ” 

“เห็นมั้ยมึงโกรธ ๆๆๆ ฮึกๆ”  ผมโวยวาย

“งั้นก็ได้ ...งั้นถ้ากุไม่หยุดอย่าว่ากันแล้วกัน” มันว่า ค่อยๆโน้มหน้ามาจุมพิศผม ริมฝีปากเราสัมผัสกัน

ลิ้นร้อน ๆ มาเกี่ยวลิ้นผมอย่างซุกซน ทั้งอ่อนหวาน และซาบซ่าน ได้ยินแต่เสียงดังยามริมฝีปากละออกจากกัน

จูบแล้วจูบเล่าทำเอาผมร้อนไปหมด เพราะแอลกอฮอร์ หรือเพราะสัมผัสของคนตรงหน้า ไอ้เอกไล้มือหนา ๆ

ของมันมาที่หน้าอกผม นวดเฟ้นจนแข็งเป็นไต  ผมเผลอกัดริมฝีปากตัวเองแน่นด้วยความเสียวสะท้าน

ไอ้เอกดันผมให้หงายพิงกับพวงมาลัยรถ ใช้มือเขี่ยเสื้อที่ขวางทางก่อนจะลากลิ้มฝีปากร้อน ๆดูดกลืนเม็ดสีน้ำตาล

ตรงหน้า อีกมือล้วงเข้าไปในการเกงผมลูบไล้ถูไถไอ้ติมน้อยจนพองคับแก้ว 

“อ่า...เอก  อ๊ะ    ......อื๊มมมมมม”  ผมหายใจหอบกระเส่า กับสัมผัสเร่าร้อนของอีกฝ่าย แอ่นตัวรับสัมผัสอย่างเต็มใจ

ไอ้หล่อค่อย ๆ ซุกจมูกซอกไซร้ซอกคอหอมๆ ของผม   เสื้อผมหลุดไปเมื่อไหร่ไม่รู้   ริมฝีปากที่ดูดกลืน และดูดดื่ม

ไอ้หล่อจะหยิบม่านบังแดด มากางตรงกระจกถึงแม้ฟิมล์จะทึบ  และบริเวรนี้จะมืดไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่

 แต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มี  ถ้ามีรถสักคันเปิดไฟแล้วส่องที่รถคันนี้มีเหรอจะไม่รู้ว่าคนข้างในกำลังทำอะไร 

“แฮก....เอก.. อ๊ะ”    กางเกงผมถูกล่นไปใต้สะโพก ก่อนจะดันตัวผมหงายพิงพวงมาลัยอีกครั้ง

ขาสองข้างถูกยกเหนือพาดบ่าใครบางคน แล้วค่อย ๆ รั้งรูดกางเกงถอดออกในที่สุด แม้จะทุลักทุเลแต่ก็ไม่เกินความสามารถ

 “อ่า ...นะ...นัย  ...ไม่ไหวแล้วทำนะ”  ไอ้หล่อพูดเสียงแหบพร่าที่หูผม   ก่อนจะเร่งแกะกางเกงตัวเองอย่างเร่งรีบ

มันยกสะโพกตัวเองขึ้นนิด ๆ เพื่อให้ถอดกางเกงไม่สะดวก  ก่อนจะโชว์น้องชายตัวเอ้ มาทักทายผม

ไอ้เอกยกสะโพกผมขึ้น ค่อยดันน้องชายตัวเองมาแตะช่องหวานของผม  ผมค่อยกดสะโพกทิ้งน้ำหนักลง

“อ๊ะ....นัย  ซีสสสสสสสส์”  ไอ้หล่อครางเสียววว  เมื่อน้องชายมุดเข้าไปจนมิด 

“จูบหน่อย  อืมมมมมมมม” ริมฝีปากร้อน ๆของไอ้หล่อ  ดูดกลืนลิ้นหวานๆ ของผม  เพื่อปลอบ

สักพักผมเริ่มขยับ ค่อยรูด –ขึ้นลงช้า ๆ  รู้สึกแน่นเสียดๆ ที่ท้อง  ไอ้เอกใช้มือรูดขึ้นลงน้องชายผมเป็นจังหวะ

แรงกระแทกจากผมค่อย ๆ เร็วขึ้นๆ  .....  ความเจ็บค่อยเปลี่ยนเป็นความเสียว 

“อ่าส์.....เอก   เสียวว  อืมมมมม กุเสียวววว”  ผมกระแทกลงไม่ยั้ง ความต้องการมันเกินทนไหว

“อืมมมม  นัย  ...นัยครับ  เร็วอีก” ไอ้หล่อครางเสียงต่ำสัมผัสที่ร้อนฉ่า หรรษาเกินห้ามใจ  สองมือมันเน้นคลึงสะโพกผมรุนแรง 
แต่เย้ายวน  มันจับสะโพกแน่นเพิ่มแรงกด เพื่อให้กระแทกแรงและเร็วให้เร็วกว่าเดิม

“อื๊ออออออออออ ไม่ไหวแล้ว”  ผมกระแทกทั้งเร็ว  ทั้งรัว ไม่สนใจคนตรงหน้า  สองมือจิกไอ้หล่อแน่น

“อ๊ะ...อ๊ะ...อื๊อออออออออออออออออ”   ผมเกร็งกระตุก  ก่อนจะปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นใส่หน้าท้องไอ้เอกจนหมด

ทิ้งตัวหอบหายใจพิงไอ้หล่อ  มันกัดฟันแน่นอย่างอดทน  ...เพราะความต้องการที่ล้นเอ่อ 

มันจับสะโพกผมเร่งให้กระแทกต่อ  ผมเร่งแรงกระแทกหนัก ๆไอ้หล่อหลับตาเสียววว

“อ๊ะ....นัยยยยยยยยยยยยยยยยย” ไอ้หล่อจับสะโพกผมกระแทกสวนหนัก ๆ สองสามครั้ง มันก็เกร็งกระตุก

สาดลาวาร้อนจนอุ่นไปทั่วช่องหวาน   ผมทิ้งตัวพิงอกไอ้หล่อแช่ค้างไว้อย่างนั้น  ก่อนจะดึงมันมาจูบแลกความหวาน

เรากอดกันอยู่อย่างนั้นสักพัก ไอ้หล่อเอื้อมมือหยิบผ้าสำหรับใช้ในรถ มาเช็คคราบเปื้อนตามตัวผมและมัน

ก่อนที่เราจะใส่เสื้อผ้า  แล้วขับรถกลับคนโด................
.
.
ผมไขกุญแจเปิดเข้าห้อง โดยมีไอ้เอกตามมาติด  กำลังจะเอื้อมมือเปิดไฟ แต่ก็ถูกใครบางคนรั้งผมไปกอด
.
ริมฝีปากถูกครอบด้วบปากหนาๆของใครอีกคน  ทั้งเร่าร้อนและหื่นกระหายบอกให้ผมรู้ว่าคงไม่จบแค่ที่รถ

เสื้อผ้าทีละชิ้น ๆ ถูกถอดทิ้งตามทาง มันค่อย ๆ ดันผมถอยไปจนชิดกระจกกั้นระหว่างห้องดูทีวีกับระเบียง

(รู้สึกคุ้นๆ มั้ยครับ) ม่านที่ระเบียงถูกรูดเปิด เผยให้เห็นแสงจันทร์ที่ส่องสว่าง ร่างที่เปล่าเปลือยของผม

ถูกดันชิดกระจกอีกครั้ง  มือร้อน ๆ ของไอ้หล่อลามเลียไปทั่วตัว  ร้อนจัง...แต่กลับรู้สึกดี

น้องชายไอ้หล่อค่อยแทรกตัวเข้ามาด้านหลังผม  น้ำรักที่ยังฉ่ำเยิ้มจากไอ้หล่อที่พึ่งผ่านมาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

หล่อลื่นอวยนวยเส้นทางอยู่แล้ว 

“อ่า......ที่รักครับ” ไอ้เอกครางเสียงกระเสา ริมฝีปากขบ กัด ดูดกลืนด้านหลังผมจนเสียวสะท้าน

ทำได้แค่แอ่นสะโพกรับสัมผัสร้อนของอีกฝ่าย ไอ้ตัวเล็กของผมค่อย ๆ ฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำรัก เสียดสีถูไถ กับกระจกเย็น

“อ่าสสสสสสสสส์.... ระ เร็วอีก อื๊อออออออ”  ผมกัดริมฝีปากตัวเองแน่น  ขณะที่ด้านหลัง

ถูกกระแทกกระทั้น  ทั้งเร็ว.....ทั้งแรงเสียจนหายใจไม่ทัน       

“อ๊ะ”

“อ่าสสส์”

“อื๊อออออออ” “อื๊มมมมมมมม”

ร่างกายผมกับไอ้หล่อเกร็งกระตุก  ก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมา  ผมปล่อยตัวพิงไอ้หล่อ

มันค่อยทิ้งตัวลงนั่งพึ้นโดยที่ยังโอบกอดผมอยู่ เราทั้งคู่หอบหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย  หันมายิ้มให้กันขำๆ

เมื่อกี้นี้ยังทะเลาะกันจนน้ำหูน้ำตาไหล  สุดท้ายก็ไม่พ้น ต้องมาครางเสียวววว ด้วยกัน

“รักนะครับ  อย่ามองคนอื่นอีกนะ” ไอ้เอกว่างอน ๆ

“อืม ...แค่มึงคนเดียวกุก็แทบตายแล้ว  คงไม่มีปัญญาไปหาใคร” ผมตอบ แซวมันขำ ๆ มันยิ้ม ฉกจูบเบาๆ ที่แก้มผม

“หึหึ”  เรากอดกันแน่น  นั่งมองท้องฟ้า มองดาว มองพระจันทร์ ตี 3 แล้ว รอบตัวเงียบไปหมด...............

ได้ยินก็แต่เสียงหัวใจของใครบางคน   ที่ผมเอาหน้าซุกอกเค้าไว้   อบอุ่น..อยากรักษาให้เป็นของๆผมคนเดียว

และผม..............ขอสัญญาว่า

.

.

จะไม่มีทางปล่อยมือมันไป  ...แน่นอน
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 02-03-2012 01:41:54
+1 ให้ก่อนเลย
อ๊ากกก~คู่นี้ก้อน่ารักอ่ะ อ่านไปก้อเขินไป
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 02-03-2012 02:10:53
เจอไปสองคู่.....เลือดจางเลย  :jul1:

นี่ยังไม่ได้ไปทะเลเลยนะ  :haun4:

 o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 02-03-2012 07:10:44
555 ว่าแล้วว่าเอกจะต้องจัดหนัก
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-03-2012 07:47:21
 :haun4:อุ๊ย!มาปลุกอารมณ์แต่เช้า



หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 02-03-2012 10:30:24
นี่ขนาดยังไม่ถึงทะเลนะเนี่ย :m25:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 02-03-2012 11:25:42
ทะเลอะไรฟร่ะเนี่ย ไม่เค็มซักนิด แซ่บบ!!
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 02-03-2012 12:14:48
เลือดจะหมดตัวแล้ว  :haun4:  :pighaun:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-03-2012 13:43:14
ยังไม่ถึงทะเลเลยนะเนี่ย
ถึงแล้วจะขนาดไหน :pighaun:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-03-2012 14:09:54
มันเกี่ยวกับทะเลตรงไหนเนี่ยยยย
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 02-03-2012 15:40:01
ได้แค่ชวนกันไปทะเลอ่ะค่ะ  ยังไม่ถึงงงงงงง นิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 02-03-2012 17:35:27
รับบรจาคเลือดด่วน เลือดจะหมดตัวแล้ว  :jul1: :jul1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 02-03-2012 20:05:47
 :jul1: :jul1: :jul1:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 02-03-2012 21:52:20
จัดหนักทั้งคู่
จะสลบ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล (2)++ P.16 2/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: MapleZelpaM_68 ที่ 02-03-2012 23:31:47
เลือดป้าหมดตัวแล้วค่า
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ พิเศษ สั้นๆ ++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 03-03-2012 15:17:11
พิเศษ สั้น ๆ
.
.
.
ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมร่างกายที่ปวดร้าว  เจ็บไปหมด  (ทำไมเมื่อคืนไม่เจ็บว่ะ  ....ยอมแม่งอยู่ได้)

ไอ้หล่อหลับตาพริ๊ม นอนอยู่ข้างตัวผม 

"โอ๊ย...."  ผมทรุดตัวลงที่เตียงอีกครั้งทั้ง ๆ ที่พยายามจะลุกขึ้น  แต่สังขารไม่อำนวนซะแล้ว

หล่อพลิกตัวช้า ๆ ดูเหมือนมันจะรู้สึกตัวแล้ว......

"เป็นไรครับ หืม?"  มันถามผมอย่างงัวเงีย พลางเอื้อมมือมากอดผม

"เพี๊ยะ......"  เน้นๆ ครับ  ผมตีมันไอ้เป้ให้ออกห่างตัว  รู้สึกโมโหอีกแล้ว  (แม่งงงงง ทำกุเจ็บ)

"อย่ามาแตะตัวกุ.....เพราะมึงแหล่ะ  จะหื่นไรหนักหนา  ทำกุเจ็บไปหมด"  ผมขุ่หน้าดุ  (จริงจังครับ จริงจัง)

ไอ้เป้หันมามองผมตาแป๋ว  สมองยังไม่ทำงาน ดูมันงุนงง  กระพริบตาปริบ ๆ  ดึงมือตัวไปลูบป้อย ๆ ด้วยความเจ็บ

มันไม่ได้พูดอะไร  ยังคงทำได้แค่มองมาที่ผม   อย่างสงสัย...

"กุทำไรผิดอ่ะ......"   ผ่านไปประมาณ 5 นาที มันก็หลุดคำถามที่สงสัยออกมาจากปากมันจนได้ (ช้าไปมั้ยวะเป้)

"ผิดทุกอย่าง  ผิดที่ทำกุเจ็บ  ผิดที่มึงหื่น  ผิดที่มึงล่อลวงกุ มึงเข้าใจยัง "  ผมด่ามัน  มันนิ่งคิด  ไม่ได้เถียงยังคงกระพริบตาปริบ ๆ เหมือนเป็นเครื่องประมวลผล  และแล้วพิกุลก็ล่วงออกจากปากมัน

"แต่มึงก็ชอบไม่ใช่เหรอ   เมื่อคืนมึงก็ไม่ได้ขัดขืน  แถมมึงก็เสร็จ  แล้วมึงก็ครางด้วยอ่ะ แสดงว่ามึงชอบ" มันร่ายยาวแสดงเหตุผลเรียบ ๆ

"มึงไม่ต้องมาอ้างถ้ามึงไม่มาเร้าโรมกุ  ถูไถกุ จูบปากกุ  แล้วกุจะคราง จะเสร็จ และต้องมาเจ็บก้นยังงี้มั้ย

สรุปทั้งหมดเป็นความผิดมึงคนเดียว  ไม่ต้องมาเถียงกุ ลุกไปอาบน้ำเลยมึง เร็ว ๆ ด้วยกุหิว" ผมตวาด

ไอ้เป้ลุกขึ้นงง  ๆ  ดูมันคงอยากจะเถียงนะแหล่ะ แต่มันยังไม่ตื่นที่  จึงทำได้แค่  ทำตามคำสั่งที่ผมสั่ง

.
.
ไม่นานไอ้เป้ก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ  หน้าตาท่าทางดูท่าจะตื่นเต็มที่แล้ว  ผมเลยเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวบ้าง โดยมีไอ้เป้นั่งรอ

"ไปกินข้าวที่ไหนครับ"  ไอ้เป้ถามผมหงอย  ผมตวัดหางตามองมัน นิดนึงพ่นลมหายใจ เพราะโมโหอยู่ แรงๆ

"กุจะไปกินที่ CTW.......มึงไปถือกระเป๋าด้วย "   ไอ้เป้ทำตามอย่างงง ๆ ต่อไป มันคงไม่กล้าถามว่าไอ้กระเป๋าใบนั้นผมจะเอาไปทำอะไร

.
.

ผมกับไอ้เป้ เลือกร้านอาหารญี่ปุ่นใน CTW กินกันจนอิ่ม (หมายถึงอาหารนะ)  จ่ายเงินเสร็จก็เตรียมตัวกลับห้อง

ผมเดินดุ่ม ๆ ตรงไปทางเชื่อม ที่สามารถเดินไปรถไฟฟ้าได้ แต่อยู่ ๆ ไอ้หล่อก็กระชากแขนผมเบา ๆ ราวกับว่าผมลืมอะไร

"จะไปไหน  ....ลานรถจอดอยู่ทางนี้" ไอ้หล่อว่ามองหน้าผมงง ๆ  ผมมองมันตอบอย่างลำคาญ

"แล้วไง?"  ผมตอบ  ไอ้หล่อทำหน้างงเข้าไปใหญ่

"เอ๊า...จะกลับไม่ใช่เหรอ ก็ไปขึ้นรถสิครับ"

"กลับน่ะใช่  .....แต่กุจะกลับห้องกุ"

"เอ๊า.........ก็ถูกแล้วนี่ กุก็จะกลับเหมือนกัน ป่ะ ๆ"  ไอ้หล่อดึงมือผมจะให้ไปทางลานจอดรถ

"แต่กุจะกลับคนเดียว ........ส่วนมึงก็กลับห้องมึงไป อาทิตย์นี้กุไม่อยากเจอหน้ามึง" ผมบอก ไอ้หล่ออึ้งที่โดนผมไล่

"ไม่เอาอ่ะ  ...กุจะอยู่กลับมึง" มันเริ่มงอแง  แต่ผมไม่สนใจ

"ไม่....มึงทำกุเจ็บ  แล้วมึงก็ต้องรับผิดชอบด้วย"

"ต้องรับผิดชอบยังไง?"

"ไม่ต้องมาแตะต้องตัวกุ 1 อาทิตย์  จนกว่าจะกลับจากทะเล เข้าใจมั้ย?"

"โหยยยยย  กุขาดใจตายพอดีอ่ะ"

"เรื่องของมึง  หรือจะไม่แตะตัวกุ ตลอดชีวิตก็ได้นะ......เป้"  ผมลากเสียงเน้น ตรงประโยคสุดท้าย ไม่มีรอยยิ้ม ใดๆ

เพื่อให้มันรู้ว่าผมเอาจริง   ครั้งไม่มีการอ่อนข้ออะไรให้ทั้งนั้น  เพราะมันเยอะเกินไปแล้ว 

"ปิงปองคร๊าบบบบบบบบบ  3 วันได้มั้ยอ่ะ" ไอ้หล่อต่อรอง  (กุไม่ได้มาขายของนะเว้ย  ต่อทำเชี่ยไร)

"ไม่...ง้นไม่ต้องมาเจอกุ 1 เดือน" ผมยืนกรานเสียงแข็ง ไอ้หล่อหน้าซีด สีหน้ากระเง้ากระงอด

"4 วันไม่เหรอครับ" ไอ้หล่ออ้อน  (แหม...เล่นกุเกือบใจอ่อนเลย  หน้าหล่อที่อ๊อดอ้อนทีไร หลงไปตามมันทุกที)

"งั้น คอนเฟิร์มที่ 1เดือนมั้ย" ผมถามกลับ

"ครับ ๆ 1 อาทิตย์ครับ" มันรับอย่างว่าง่ายทั้งที่สีหน้าไม่พอใจสุด ๆ ส่งสายตาต่อว่ามาให้ผม แต่ผมไม่สนใจ

หันหลังกลับ มุ่งตรงไปยังทางเชื่อม 

"ทิ้งกุ"  เสียงแว่ว ๆ ที่มันรำพึงรำพัน  แต่ผมได้ยิน  ...  ไม่คิดจะหันไปหรอกครับ ปล่อยแม่งทิ้งไว้นั่นแหล่ะ

จะได้สำนึกซะมั่งว่าอย่าเอาแต่ใจนัก  ............สมน้ำหน้าไอ้หล่อ...................






หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ ++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 03-03-2012 16:07:09
พี่ปิงปองใจร้ายว่ะ พี่เป้ดักฉุดไปเลยพี่ o18
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ ++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 03-03-2012 16:10:33
555555
คนหล่อถูกท้ิง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ ++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-03-2012 16:26:09
ดีกันได้แค่คืนเดียจวริงๆ


หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ ++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-03-2012 16:49:42
 :laugh: โดนซะมั่งอิตาเป้ ยังคงแค้นแทนอยู่


แต่อย่ามาดราม่าน่ะไม่เอา  :angry2:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ ++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 03-03-2012 17:02:24
มาดักทางมาม่าซะแล้ว  555+
แล้วใครจะกล้าเขียนหล่ะเนี่ย   อิอิ

ู^__________________^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ ++พิเศษ สั้น ๆ เป้++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 03-03-2012 17:59:12
++พิเศษ สั้น ๆ-- เป้++


"ปิงปอง.....ปิงปองคร๊าบบบบบ  ขอเข้าไปหน่อย"  ผมยืนอ้อนวอน ไอ้ตัวเล็กอยู่หน้าห้อง 

"....................."   เงียบ ไม่มีัสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก

3 วันแล้วครับ หลังจากที่มันทิ้งผมให้เป็นหมาหงอยไว้กลางห้าง   กลางห้างเชียวนะครับที่คนหล่ออย่างผมโดนทิ้ง

อึ้งกิมกี่เป็นหมีกินผึ้งเลยทีเดียว  จากนั้นผมก็หายเงียบบบบบบบบบไป  ได้  3 ชั่วโมงก็กลับมา

มายืนเคาะห้องที่เจ้าของไม่เปิดรับแบบนี้มา 3 วันแล้วครับ  ง่าาาาาาาาา

"แกร๊ก ๆ......" ไอ้ตัวเล็กของผม เปิดประตูมายื่นหน้ามุ่ย ส่งสายตาอาฆาตมาให้

"มีไร ....กุจำได้ว่ากุบอกว่า 1 อาทิตย์"  ไอ้ตัวเล็กย้ำเตือนความทรงจำเมื่อไม่กี่วันก่อน ให้ผม

"ขอเข้าไปเฉยๆ ก็ได้  ไม่ได้อยู่ด้วยกันเลยอ่ะ  ใจจะขาดอยู่แล้ว นะครับนะ  นะ...ปิงปองสงสารกุเถอะ

กุจะไม่ทำอะไรเลย  (ถ้ามึงไม่เต็มใจ)  จริงๆ นะ "  ผมเล่นลูกอ้อนเต็มที่ เอามืออีกด้านดันประตูไว้ไม่ให้ปิด

ไอ้ตัวเล็กทำหน้าเซ็ง ถ้าผมไม่ดันประตูไว้  .... ผมว่ามันคงปิดไปแล้ว

"ไม่ได้ ...  เดี๋ยวก็ครบอาทิตย์แล้วค่อยว่ากัน"  มันว่ายืนกรานเสียงแข็งง

"นะนะ...ให้กุเข้าไปหน่อยเดียวเองนะ แค่กินข้าวด้วยแล้วก็กลับก็ได้  นะปิงปอง นะคร๊าบบบบบบ" ผมทำทุกวิธีที่จะเข้าให้ได้

มันเริ่มทำหน้าครุ่นคิด จริงๆ ผมว่ามันก็คิดถึงผมเหมือนกันน่ะแหล่ะ ทำเป็นปากแข็งไปงั้น อยากจะลงโทษผมสินะ

"แค่กินข้าแล้วกลับ?"  มันทวนคำพูดผมอีกครั้ง   ผมรีบพยักหน้าหงึกๆๆ  ทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมไร้พิษสง  น่ารักน่าสงสารเชียว

ไอ้ตัวเล็กถอยหลังเข้าห้องเพื่อให้ผมเดินตามเข้าไป ผมทำหน้าระรื่นดีใจสุด ๆ รีบเอากลับข้าวไปเทใส่จาน

ตั้งโต๊ะให้สุดที่รัก ที่นั่งรออยู่แล้ว  เรากินข้าวกันไป คุยกันไป  ผมจ้องมองไอ้ตัวเล็กตาไม่กระพริบมองตามทุกอริยาบท

มองจนคนตรงหน้า หน้าร้อนผ่าว สีแดงระเรื่อด้วยความอาย   

"มองอะไรหนักหนา  ไม่เคยเห็นรึไง" สุดท้ายไอ้ตัวเล็กก็คนไม่ไหว แหวใส่ผม  ผมอมยิ้มหวานรู้ก็รู้ว่าคนเค้าคิดถึงจนใจจะขาด

ยังใจร้ายทรมานเค้าอยู่ได้  มองก็ไม่ให้มอง   

"เคยเห็นสิ  แต่ว่าคนมันคิดถึงนี่ แค่มองไม่ได้รึไง  จับก็ไม่ให้จับ "  ผมว่ายิ้มๆ

"บ้า" ไอ้ตัวเล็กก็เอาแต่เขิน เลยด่าผมแก้เขินซะงั้น หึหึ แผนผมยังไม่จบแค่นี้หรอก  ตั้ง 3 วันแล้ว แค่กอดยังไม่ได้เลย

.
.
เรากินข้าวเสร็จ ผมก็เก็บจานชามไปล้างอย่างอ้อยอิ่งจนไอ้ตัวเล็กหงุดหงิด  ถึงกับบอกว่าเดี๋ยวมันล้างเอง 

ผมเลยเร่งสปีดอีกนิด  ...แค่นิดเดียวจริง ๆ ก็เค้ายังไม่อยากกลับอ่าาาาาา

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยผมเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น  เห็นไอ้ตัวเล็กนั่งดูทีวีอยู่อย่างสบายใจไม่ได้สนใจผมสักเท่าไหร่

"เสร็จแล้วเหรอ?" ไอ้ตัวเล็กถาม  ผมยิ้มดีใจ หัวใจพองโต ที่จริงก็สนใจกุใช่มั้ยหล่ะ  หึหึ

"งั้นกลับเลยแล้วกันนะ"  ไอ้ตัวเล็กพูดต่อ  ทำผมเซ็งจนอาการออกหน้าเลยทีเดียว  เซ็งเป็ดจริง ๆ

"เดี๋ยวดิ  กุเช่าหนังมา เรื่องที่มึงอยากดูไง นี่เื่รื่อง.....  "  แน่นอนครับมันเป็นแผนของผมอยู่แล้ว

ไอ้ตัวเล็กหยุดคิดอีกแล้ว  ....ก่อนมันจะพยักหน้า  ผมรีบเอาแผ่น (ที่ตัดต่อแล้ว)  จริงเป็นหนังสงครามอาจจะมี

เรื่องความรักอยู่บ้าง แต่ผมตัดเรื่องอื่นมาใส่ รู้ใช่ไหมครับว่าเป็นฉากอะไรที่ผมต้องการแทรกเข้ามาในเรื่อง....

(กร๊ากกกกกกกกกกกกก เหนือฟ้าัยังมีฟ้าเหลืองว่ะ  ....ปิงปอง  ฮ่าๆ )

.
.

เรานั่งดูหนังกันไปเรื่อย ผมแกล้งส่งหนังที่เหลือให้มันถือเลือกดู เผื่อจะเอาไว้ดู  ...แล้วหนังก็ฉายมาถึงตอน....ที่ผมอัดมาแทรก

นางเอกคนเดียวกันกับเรื่องนี้ (จริง ๆเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมตัดตอนมา)  อยู่ในห้องนอนที่ปิดไฟสนิท  แล้วชู้รักในเรื่องนี้

(ที่จริงเป็นพระเอกของเรื่องที่ผมตัดมา) ก็แอบเข้ามาในห้อง  แล้วบทรักรัญจวนก็เริ่มขึ้น ทั้งร้อนแรงและวาบหวาม

.
.
แม้ผมจะดูแล้ว  ...ดูอีกแต่ก็ยังปลุกอารมณ์ได้เป็นอย่างดี  ผมสังเกตุเห็นไอ้ตัวเล็กเริ่มเกร็งตัวแน่น

เป้ากางเกงตุงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด  ใบหน้าแดงระเรื่อ ราวกับมีอารมณ์ร่วมไปกับคู่รักในเรื่อง

ผมแกล้งยื่นมือไปหยิบกระเป๋าแผ่นซีดี ที่อยู่ข้างตัวไอ้ปิงปอง คล้ายกับโอบแขนรอบตัวมัน  ไอ้ตัวเล็กยิ่งเกร็งตัวแน่นขึ้น

และเมื่อเห็นแล้วว่า  ไอ้ตัวเล็กของผมอารมณ์มาเต็มที่แ้ล้ว  ...


.
.
เีดี๋ยวมาต่อค่ะ กลับบ้านก่อน

หึหึ





หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ ++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 03-03-2012 18:04:34
จะอดได้ครบอาทิตย์ไหม
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 03-03-2012 19:03:56
จะไม่ครบซะล่ะมั่ง :z1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 03-03-2012 19:13:40
แผนสูงนะพี่เป้ระวังโดนพี่ปิงปองทุบเอานะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 03-03-2012 19:42:17
ค้างงงงงงงงงงง  :z10: :z10: :z10:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้++ P.16 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 03-03-2012 22:15:50
ค้าง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 04-03-2012 00:19:49
ต้องขออภัยค่ะ วันนี้ทัดออนทัวร์มากๆ ไปงานแต่งเพื่อนที่ปทุมฯ ช่วงเช้า
ทั้งที่เมื่อคืนเลิกเที่ยงคืน แต่ต้องตื่นเช้าในวันหยุด ตกบ่ายต้องกลับมาแถวอโศก
เพื่อเยี่ยมชมนิทรรศการของเจ้านาย ...ที่จัดขึ้นทุกปี และตบท้ายด้วยการ
ไปทำงานแถวอโศกเช่นเดิม  วันนี้กลับมากะจะแต่งต่อ  แต่หลับอ่ะค่ะ
ตื่นมาก็รีบปั่น โฮะ ๆๆๆๆ  หวังว่าจะไม่ว่ากันเน๊าะตะเอง

 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
 :t3: :t3: :really2: :really2:



++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++



ผมแกล้งวางมือบนขาอ่อนไอ้ตัวเล็ก แทรกมือจับไปถึงขาด้านในใกล้จุดยุทธศาตร์ ไอ้ตัวเล็กสะดุ้งโหยง

(วันนี้ไอ้ตัวเล็กมันใส่กางเกงขาสั้นเนื้อบางจึงรับสัมผัสไ้ด้ดีเป็นพิเศษ )

หันขวัญมามองหน้าผม ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ผมหันไปพอดี 

(แบบว่าผมได้จัดวางตำแหน่งไว้ในหัวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หึหึ)

ทำให้จมูกของเราทั้งคู่เสียดสีกันเบา ๆ  ผมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาอีกฝ่าย

ที่ซ่อนความโหยหาไว้เบื้องหลัง  ไอ้ปิงปองจ้องผมกลับราวกับว่าผมสะกดมันไว้

ริมฝีปากระเรื่อเผยอน้อย  ๆ ราวกับเรียกร้องสัมผัสจากผม  ผมค่อยๆ แตะริมฝีปากตัวเองกับปากบางเบาๆ

เจ้าของริมฝีปากบางหลับตาพริ้มมมมมมมม  มือจิกแน่นที่ขาผม   ผมเลื่อนริมฝีปากเพื่อครอบปากบางโดยสมบูรณ์

แทรกลิ้นร้อนๆ เพื่อชิมความหวานของอีกฝ่าย

"อืืือออออออ "  ปิงปองครางหวาน  ราวกับเผลอไผล  มืออีกข้างจิกไหล่ผมจนเจ็บบอกให้รับรู้ถึงอารมณ์อีกฝ่าย

ว่าคุกกลุ่นขนาดไหน    ผมเลือกที่จะค่อย ๆ ดื่มด่ำความหวาน แต่เนิ่นนาน มากกว่าเร่งรีบลุกล้ำ

จนไอ้ตัวเล็กรู้สึกตัวว่าถูกลุกลาน  ผมไล้มือเสียดสีที่ขาอ่อนด้านในใกล้ๆ กับไอติมร้อนของไอ้ตัวเล็ก

"อ๊ะ......."   มันเผลอแอ่นตัวรับสัมผัส ดันไอติมร้อนให้แตะโดนมือผม  แม้จะมีผ้ากางกั้น 

ผมแทรกมือกอบกุมไอติมร้อน สัมผัสเล่นด้านนอกกางเกงใน

"ปะ..เป้   อืืืืืืออออ   อย่า"  ไอ้ตัวเล็กหอบหายใจแรง  ด้วยแรงแห่งปรารถนา  แต่เหมือนสติจะกลับมาแล้ว

มันจับมือผมที่ไล้มือ วนรอบแท่งไอติมร้อนกำลังพยายามจะแทรกเข้าหาท่อนเนื้อ  ให้หยุด

ค่อยๆ ดันตัวผมออกห่าง  ผมชะงักไม่คิดว่าปิงปองจะใจแข็งขนาดนี้ ....  แล้วผมจะทำยังไงดี

ถ้าผมหยุดตอนนี้  คงไม่พ้นต้องกลับไปนอนคนเดียวให้เปลี่ยวใจ  แล้วนอนยังไงก็นอนไม่หลับอยู่ดี

คิดแต่อยากจะสัมผัสแต่คนตรงหน้า      ผมมองหน้าสุดที่รักของผมนิดหนึ่งก่อนจะปล่อยมือออกอย่างว่าง่าย

ในหัวก็วุ่นวายคิดหาวิธีจะสานต่อ  ไอ้ตัวเล็กตรงหน้านอนหอบแทบหมดแรงอยู่แล้วแท้ๆ  ยอมให้ผมจูบแล้วแท้ๆ

กลับเป็นผมที่ไม่มีปัญญาจะทำให้คนตรงหน้าหวั่นไหว  ริมฝีปากบางแดงปลั่งจากรสรักของผม เผยอหน่อย

กลายเป็นว่าตอนนี้เป็นผมเองที่แทบจะทนไม่ไหว

"เป้ กลับก่อนนะ..  นะนะ  มึงกลับก่อนวันนี้"  ไอ้ตัวเล็กระร่ำระรักบอกเมื่อได้สติ  ผมหน้าเสีย  แถมยังใจเสียอีก

ได้แต่เม้มปากแน่น  ไม่มีปัญญาจะต่อรองหรือทักท้วง ทำได้แค่ต่อว่าทางสายตา ทั้งที่ใจผมอยากอยู่ที่นี่  อยากอยู่กับมัน

ได้แต่น้อยใจ....ทำไมมันไม่เข้าใจผมบ้าง   "รัก" ที่ผมมีมากมายจนล้นเอ่อ  รักมาก....จนแทบจะทนเก็บไว้ไม่ไหว

อยากจะบอก  อยากแสดงออกมา  อยากสัมผัส  ปรารถนา  ....ในตัวมัน   แต่ว่า.........มัน 

.
.

 "ไม่ต้องการ"     
.
.

ต่อให้รอนานแค่ไหนก็รอได้......  ถ้ารอมัน
.

.
กลัวแต่ว่า
.

.

.

มัน..."ไม่ต้องการ"  ให้ผม "รอ". 
.
.

"ขอโทษนะ.......ปิงปอง"     ผมเอ่ยเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยินเสียงตัวเอง  ได้แต่ยิ้มเจื่อน ๆ  ไปให้

("รัก" ของกุ มึงยังต้องการอยู่รึเปล่านะ) 

"ขอกอดหน่อยครับ  ...จะกลับแล้ว  ขอแค่นี้ได้ใช่ไหม"  ผมยังคงส่งยิ้มไปให้  ผมไม่รู้หรอกว่าหน้าตาผมตอนนี้เป็นไง

รู้แต่ว่าคนตรงหน้ามองผมตอบเงียบๆ  ก่อนจะพยักหน้าใจดีให้ผมกอด   ผมเอื้อมมือกอดสุดที่รักของผม

อยากจะให้มันจมหายเข้าไปในอกผม  ...  อยากใ้หรับรู้ความรู้สึกผมบ้าง 

(เพราะว่า...มันมากไปสินะ  มึงถึงไม่ต้องการ)

"ปิงปอง"  ผมเอ่ยเสียงเบา  กับมันตัดใจยังไงก็ไม่เคยทำได้สักที  ผมผ่อนลมหายใจยาวๆ ช่างแผ่วเบาเหลือเกิน

"หืม?"

"ขอโทษ..ที่รบกวนครับ  ต่อไปจะไม่กวนแล้วนะ"  ไอ้ตัวเล็กดันตัวผมออก ดวงตาส่ายไปมาพยายามจ้องลึกเข้ามาในตาผม

"หมายความว่าไง? เป้" 

"ป่าว  กุกวนมึงมากไปใช่มั้ย??  เลยรำคาญรึเปล่า?  ต่อไปกุจะพยามยามไม่รบกวนแล้วกันนะ

มึงไม่มีความสุขใช่ไหมที่มีกุอยู่ใกล้ ๆ อึดอัดรึเปล่า?  บอกกุตรงๆ ได้นะ  ไม่ต้องบ่ายเบี่ยงหรอก

พูดกันตรง ๆ สบายใจกว่าจริงมั้ย?  ทั้งมึงและกุก็จะได้เคลียร์ตัวเองไง สำหรับกุ  กุเคยบอกแล้วกุเป็นอะไรก็ได้"

ผมพูดความจริง น้ำเสียงไม่ได้ประชดหรือน้อยใจ ไม่จำเป็นต้องเสแสร้ง... ถ้ามันไม่มีความสุข

ผม....ก็ไม่มีเหมือนกัน  อยากเห็นมันยิ้ม  และมีความสุข ถึงผมจะไม่ได้เป็นคนที่ยืนข้าง ๆ มันก็ไม่เป็นไร 

ก็บอกแล้วว่า............แค่ได้รักมันอย่างนี้ก็พอใจแล้ว  ได้รักมันมาขนาดนี้ก็เกินที่คาดไว้ตั้งเท่าไหร่

เสียใจเหรอ??  ก็คงใช่แต่คงไม่เท่าที่ผมเป็นเจ้าของมันแล้ว  ...ทำมันร้องไห้ ถ้าเป็นอย่างนั้น ไม่ต้องอยู่กับกุดีกว่า

"ถ้าไม่กล้าพูด...ค่อยโทรบอกก็ได้ครับ"  ผมลูบหัวไอ้ตัวเล็กตรงหน้า 

(ช่วยยิ้มให้กุหน่อยได้มั้ย  อย่าทำหน้าร้องไห้  อย่างน้อยให้กุได้มีสิทธิ์ได้รับรอยยิ้มจากมึงก็ยังดี)

"อย่าร้องไห้นะครับคนดี  กุไม่เป็นไรหรอก ....ยังไงก็จะอยู่ข้างๆ มึงเหมือนเดิม" ผมยิ้มให้มันอีก เผื่อมันจะยิ้มตอบกลับบ้าง

มันร้องไห้ .........  ส่ายหน้าไปมา   เหมือนมีคำพูดที่พูดไม่ออก  คงอยากอยู่คนเดียวละม้าง?

"กุกลับล่ะนะ...ดูแลตัวเองด้วยนะครับ"   ผมกดจูบเบาๆ ที่หัวไอ้ตัวเล็ก เอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าแล้วลุกขึ้น

ผมก้าวตรงไปที่ประตูแต่.....ก็ต้องสะดุด  เมื่อเสื้อผมถูกคนตัวเล็กดึงไว้แน่น  น้ำตาอาบแก้ม ส่ายหน้าไปมา

ผมเองก็แทบทนที่จะยืนตรงนี้ไม่ไหว  ถึงจะบอกว่าทำใจไว้แล้ว  ..........เจ็บ  เจ็บมาก อยากไปให้พ้นจากตรงนี้

อยากหลบไปเลียแผลใจตัวเองเหมือนกัน  ผมมองนิ่งไปที่ปิงปอง  มันส่ายหน้าหยิก ๆ

"ผิ...ด ...ฮึกๆ"

"มึง...เ...ข้า..ใจ...ผิด ...ฮึก"

"อ....ย่า ฮึก ๆ...ไป.. ."

"..    มึง...ฮึก ๆ....เ...ข้า.ใจผิด "

"..ฮึกๆ  ....อย่..า ..ทิ้ง...กุ..."

". มึ..ง ฮึก ๆ ...สัญ...ญา...แล้..ว"  ไอ้ตัวเล็กบอกอยากอย่างยากลำบาก  น้ำตาที่ไหลใบหน้าแดงกล่ำ

ผมคุกเข่าลงตรงหน้าไอ้ตัวเล็กของผม ดึงมันเข้ามากอดแน่น ๆ  เสียใจที  ยิ้มอย่างยินดี แก้มแทบปริ

เสียใจที่เข้าใจผิด...........  แล้วทำไมมันต้องปฏิเสธผมขนาดนั้นด้วยหล่ะ  ผมดันคนตรงหน้าออก

มองริมฝีปากแดงกล่ำ  กับใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ 

"ไม่ทิ้งๆ  บอกแล้วไงยังไงกุก็จะอยู่ข้างๆ มึง  รักนะครับคนดี" ผมกอดคนตรงหน้าอีกครั้ง ซุกจมูกสูดดดดม

ซอกคอหอมของคนตรงหน้า  น่ารักเหลือเกินนนนน

"ทำไมต้องปฏิเสธกุขนาดนั้น  ทั้งๆ ที่มึงต้องการขนาดนั้นแท้ ๆ" ผมถามไม่อยากคาใจ ไม่อยากคิดเองเออเองอีกแล้ว

"กุ....เจ็บอยู่" ไอ้ตัวเล็กกุ้มหน้างุด  ตอบอายๆ  หน้าแดงแปร๊ดดดดดดดดดดดดดดด 

"หึหึ"  ผมอมยิ้มขำ  เรื่องแค่นี้เอง บอกตรง ๆ ก็ได้ ผมก็ไม่ได้หื่นขนาดจะทำอย่างเีดียวหรอกนะ หึหึ

(หรอออออออออออออออ  ไม่หื่นเลยเน๊าะ  ///  คนเขียนประชด แหะๆ แต่เป้คงไม่ได้ยินหรอกค่ะ)

(ผมทนไหวครับพี่ เพื่อคนที่รัก หึหึ ขอแก้ตัวหน่อย พี่นะแหล่ะทำผมหื่นเว่อร์ ไม่ได้เยอะขนาดนั้นซะหน่อย)

(เคี๊ยกกกกกกกกกกกก  .........  แห่ะๆ  เถียงไม่ออก  หุหุหุ--ทำได้แค่แกล้งยิ้มทำหน้าใสซื่อ)

"หัวเราะไมอ่ะ... เชี่ยนี่"   เอาแล้วครับอายแล้วพาล ฮ่าๆๆๆ  น่ารักอ่ะ

"มึงเจ็บกุก็ไม่ทำไง...แต่มึงอยากกุก็ทำให้ได้นะครับที่รัก" ผมตอบ กดไอ้ตัวเล็ก ขบเบาๆ ที่ไอติมร้อนผ่านผ้าบาง

"อ๊ะ...เป้ ... อื๊อออออออออออ" ไอ้ตัวเล็กครางหวาน  มือจิกไหล่ผมแน่น  ผมจัดการแกะเสื้อผ้าที่เกะกะทิ้ง

ตั้งหน้าตั้งตาทำรัก  ...ให้ที่รัก   ไอติมแท่งร้อน...ถูกริมฝีปากร้อนๆ ครอบครอง ไล้เลีย ดูดกลืน

ไอ้ตัวเล็กแอ่นสะโพกรับอย่างลืมตัว  เลื่อนมือมาจิกที่หัวผมแทน  ไอติมร้อนๆ กระแทกสวนอย่างลืมตัว

"อ่ะ.."  ผมลากลิ้นชอนไช  หัวไอติมอย่างหลงไหล  อร่อย

"อ๊ะ"   ผมแกล้งดูด แรงๆ  จนไอ้ตัวเล็กสะดุ้งด้วยความเสียว
.

.


".ปะ..เป้  อ๊าาาาาาาาาา  อื๊ออออออออออ"    ไอ้ตัวเล็กร้องเสียงหลง เกร็งกระตุก มือจิกผมแน่นกว่าเดิม

ก่อนจะพ่นน้ำรักสีข่าวขุ่นเต็มปากผม  ผมดูดกลืนน้ำรัก  ....ราวกับโหยหามาแสนนาน 

อยากจะดื่มทุกหยาดหยุด ไม่ให้หลงเหลือ ผมดูดรอบไอติมอีกครั้งทำความสะอาด

หันไปมองไอ้ตัวเล็กที่นอนหายใจรวยริน หน้าแดงแปร๊ดดดดดดดดดด  น่ารักเหลือเกิน

ผมก้มลงไปจูดปากแดง ๆ ของคนตรงหน้า  ยิ้มหวานให้มัน  รู้สึกภูมิใจในฝีมือตัวเอง

"รักนะครับ.....ที่รัก  ที่หลังบอกกุตรงๆ นะ อย่าผลักไสกุอย่างนี้  ใจจะขาด  เวลาไม่ชอบ

เจ็บ ก็บอกได้นะ  ..มีอะไรก็ขอให้บอก..  บอกแล้วไงถ้ามึงไม่มีความสุข  กุก็ไม่มีความสุขหรอก"  ผมบอกสุดที่รัก

พลางถูไถจมูกตัวเองกับจมูกได้รูปของคนตรงหน้า   ....    มันยิ้มอาย ๆ

"อืมม" ไอ้ตัวเล็กตอบรับอย่างว่าง่าย   

"เสียว"

"อะไร" ผมงง อยู่ๆ มันก็พูดลอย ๆ

"ก็มึงบอกว่ามีอะไรก็ให้บอกไง" มันส่งยิ้มกวนๆ มาให้แล้วครับ

"เสี่ยวว่ะ ..มึงอ่ะ" ผมยิ้มขำ 

"กุกลับมาได้แล้วรึเปล่า หรือต้องรอครบอาทิตย์ก่อน" ผมถาม

"ก็...ถ้ามึงไม่ทำอะไรกุก็...จะมาก็มาดิ" ไอ้ตัวเล็กตอบหันหน้ามองฝนังซะงั้น

"งั้นกุไปก่อนนะ" ผมว่าแล้วลุกขึ้นอย่างเร็ว  ไอ้ตัวเล็กทำหน้าเหรอหรา  รีบลุกขึ้นดึงเสื้อผมไว้

"เอ๊า...มึงจะไปไหน"  ปากเล็กๆ นั่นถาม  น่าดูดชะมัด หึหึ  ผมยิ้มตอบกลับ

"รีบไปเก็บของมาห้องนี้ไงครับที่รัก" ผมจูบเบา ๆ ที่เปลือกตา ไอ้เด็กขี้กลัว

มันทำหน้าเหรอหรา  เขินอายที่เข้าใจผิด  ...ก่อนจะทำเนียน ๆ ปล่อยชายเสื้อผม

"ก็ไปดิ ...ใครว่า"  ทำเป็นไล่ส่งผม

"คร๊าบบบบบบบบบ เดี๋ยวกุมานะ" ผมว่ามองมันยิ้ม ๆ

ผมเดินกำลังจะเดินไปที่ประตู

"กลับมาเร็ว ๆ นะ" เสียงไอ้ตัวเล็กตะโกนตามมา ผมหันไปมอง

"กุคิดถึง"  ไอ้ตัวเล็กว่า

 โอ้โห !! ผมแทบจะจุดพลุฉลอง  ...............อ๊ากกกกกกกกกก  น่ารักโคตร จะทนไหวมั้ยเนี่ย

ได้ยินอย่างนั้นแล้วผมก็วิ่งหางจุกตูด ติดสปีดเร็วกว่านรก  เพื่อรีบกลับมาหา  "คนรัก" 

ความรัก .. .. ไม่ใช่แค่เรื่องของ"คุณกับผม"  แต่มันเป็นเรื่องของ "เรา"   

อย่าลืมว่าทุกๆ อย่างที่กระทบจิตใจคนๆ หนึ่ง มันก็มักจะส่งผลกับอีกคนเสมอ

"รัก" ไม่ได้มีไว้ให้แค่ตัวเองมีความสุข  แต่มันต้องหมายถึง "เรา" มีความสุข

อย่าเห็นแก่ตัว  อย่ารอ..แค่จะรับ  หรืออย่าเลือก...แค่จะให้ 

ความรักที่เป็นของคนสองคน  จงรู้จักทั้งให้และรับ 

การเลือกให้อย่างเดียว ก็เหมือนเติมน้ำในตุ่มที่รั่ว ไม่ว่าเติมเท่าไหร่...มันก็ไม่เคยเต็ม

แล้วความรัก...ที่พยายามมอบให้  ก็จะค่อยๆจางหาย  เพราหัวใจคนนั้นมีความรู้สึก

สักวัน...ใจที่อ่อนล้า  ก็จะค่อยๆตายลงไปในไม่ช้า  อย่ารอ.......ให้เวลานำพา

ความรัก.....ให้ไปถึงตรงนั้น เพราะคุณอาจจะไม่มีวันได้มันกลับคืนมา

อย่ารู้คุณค่าของของที่เสียไป...........ในวันที่ไม่มีมันอยู่
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 04-03-2012 00:44:19
กริ๊ด เป้เบาๆหน่อยกับปิงปองเดี๋ยวเจ็บเเล้วโดนงด 555
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 04-03-2012 01:52:49
+เป็ดจ้า

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 04-03-2012 06:53:10
หวานเบาๆ กับปิงปองที่เสียไปอีก 1 น้ำ... :haun4:


ชอบเรื่องนี้จริงๆ  :laugh3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 04-03-2012 07:24:03
 :-[ปิงปองน่ารักอะอิอิ :z1: :call: :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-03-2012 07:50:11
เรื่องนี้ ดราม่า บ่อยน่ะ แต่เสียน้ำกันทุกตอน :oo1:  :oo1:


ลูกดกชัวร์ฟันธง (ทะเลาะกัน ปล้ำกันตลอด  :laugh:)
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 04-03-2012 08:58:59
 :m20: :m20: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 04-03-2012 09:50:50
อยุ่กับเป้ ปิงปองช้ำหมด
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 04-03-2012 10:00:26
ว่าแล้วก็เสร็จเป้ หุหุ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 04-03-2012 10:15:13
น่ารักเนอะ :-[

 :call:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 04-03-2012 10:49:16
โห รักกันสุดซึ้ง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: look_new ที่ 04-03-2012 12:37:31
 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:เขินแทนปิงปองเลย เป้น่ารัก
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 04-03-2012 13:13:22
ให้ปิงปองได้พักเครื่องบ้างก็ดีนะเป้   :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 04-03-2012 13:53:52
กว่าจะถึงทะเลก็หมดไปหลายน้ำล่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 04-03-2012 14:22:41

เป้ แผนสูงว่ะ ไอเดียเลิศเรื่องหนังอ่ะ เยี่ยมเลย o13  :-[  :o8:
ปิงปองก็น่ารักเกิ๊นน เป้เลยทน(อด)ไม่ค่อยไหว ใช่มะ
ตอนนี้ซึ้ง :impress: :impress: เป้กับปิงปองเข้าใจกันมากขึ้น ของอย่างงี้ต้องคุยเปิดอก เน๊อะ
ชอบตอนท้ายๆ ที่ว่า.. "รัก" ไม่ได้มีไว้ให้แค่ตัวเองมีความสุข  แต่มันต้องหมายถึง "เรา" มีความสุข o13
 :กอด1: :กอด1: ขอบคุณค่าา คุณทัด :pig4: :pig4:รอตอนไปทะเลค่ะ  
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: wasawath ที่ 04-03-2012 16:20:03
ชอบอ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: only_u ที่ 08-03-2012 20:17:31
หวานมากกกกกก
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ สั้น ๆ -- เป้ 100%++ P.17 3/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 09-03-2012 01:12:54
เม้ามอย......

เห็นคนมาโพสคอมเม้นต์แล้วใจเต้นแรงค่ะ  อยากมั๊ก ๆ  อยากแต่ง แต่ชีวิตทัดตอนนี้บ้าบอสิ้นดี
ช่วงนี้ทำงาน 8.30 - 23.00 น. แทบทุกวัน มีบางวันเลิกก่อนครึ่ง ชม. มีบางวัน อีก 15 นาที เที่ยงคืน
วิ่งกันหูตาเหลือกไปขึ้นบีทีเอสเที่ยวสุดท้าย เหมือนกับว่าเป็นรถไฟขบวนสุดท้าย(เหมาะกับชีิวิตจริงมาก)
เหงื่อแตกซิกกันเลยทีเดียว การทำงานไม่ใช่แค่จันทร์-ศุกร์ แต่เป็น จันทร์ถึงอาทิตย์ ฮ่าๆ นรกดีๆ นี่เอง
...แล้วเป็นเวรเป็นกรรมไรไม่รู้ หลอดไฟกลางห้องดันมาเสีย ร่วม ๆ 3 อาทิตย์แล้วที่ทัดต้องอาศัยอยู่ในความมืด
มีเพียงแสงสว่างจากห้องน้ำที่ช่วยให้มองเห็น เนื่องจากกลับดึกทุกวันเลยไม่มีปัญญาเรียกช่างมาซ่อม
(เพราะทัดไม่อยู่) ซื้อหลอดไฟมาเปลี่ยนก็ไม่ติด  ซื้อสตาร์ทเตอร์มาใส่ก็ยังมืดมิด อยู่ดี ครั้นจะเปลี่ยนรางเลย
ก็ต้องเิดินสายไฟเพดาน  จะให้ผู้หญิงตัวอวบๆ แบบทัดทำก็คงไม่ไหว ทั้งสูงและไม่มีบันได อาจจะตายอนาถได้
ผ่านมา 3 อาทิตย์ค่ะ  วันนี้ก็ตะเวนหาซื้อหลอดตะเกียบมาใส่ ถ้าถามว่าทำไมไม่ซื้อมาซะตั้งนานแล้ว
ก็ต้องตอบว่า... ไปที่ร้านไหนก็มีแต่หลอดขาย ไม่ยักกะมีขั้วมันมา  เลยตามหาอยู่นานสุดท้ายวันนี้กลับเร็ว
22.30 ถึงโลตัสอ่อนนุชก็ 23.00  หึหึ ได้ซึ้อของซะที  ส่วนตู้เย็นสุดที่รักก็เจ๊งมาหลายเดือน
้เนื่องจากเหตุน้ำท่วม  (สุดท้ายแล้วไม่ท่วม)  ทัดก็ขนของไปไว้ออฟฟิศ เพราะที่หออยู่ชั้น 1 เลยกลัว คริๆ
พอตอนขนกลับพี่คนขน เท้าเค้าไปเหยียบสายอะไรของตู้เย็นไม่รู้  ตู้เย็นเลยตายสนิทมาจนถึงทุกวันนี้
แฟนไม่มี.....  ไฟฟ้าก็พึ่งมี....  เวลาจะนอนก็ไม่มี....  ธุระก็เยอะซะจัดตารางไม่ถูก
...
..
.
นี่คือชีวิตของ ...ชะนีน้อย  เลยทำให้ไม่มีเวลาแต่งฟิค  ทั้งที่เวลานั่งรถคิดแต่พล็อตเรื่องตลอดเวลา

555+  รอหน่อยนะคะ  ยังไงซะ  เราก็ยังไปไม่ถึงทะเลกัน  อิอิิ


เอาไว้ปิดงบปีเสร็จเมื่อไหร่  เค้าสัญญา...ว่าเค้าจะรีบกลับมาแต่งฟิคอย่างด่วนค่ะ

ตอนนี้ทำงานต่อก่อนนะคะค  Love ~ Love ~
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ + ทะเลจริงๆนะ (3)+ P.17 15 /3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 16-03-2012 01:07:35
++ ทะเลจริงๆนะ (3)++

และแล้ววันเดินทางก็มาถึง พวกผมเลือกที่จะนั่งรถทัวร์ไปลงที่ท่าเรือธรรมชาติ ก็นั่งเรือเฟอรี่ข้ามฟาก

ประมาณ 30 นาทีก็ถึงยังเกาะ และนั่งรถต่อเพื่อไปจุดหมายปลายทางครับ เราเลือกพักที่ Koh Chang Lagoon Resort

เป็นบ้านเดี่ยวริมทะเล จริงก็มีบ้านติด ๆ  กันอีกหลายหลัง  แต่ที่นี่ติดทะเลจริง ๆ ครับ ห่างจากทะเลไม่เกิน 10 เมตร

บรรยากาศสบาย  ตอนนี้เป็นเวลาบ่าย 3 โมง พวกผมมาถึงก็จัดการเก็บสัมภาระ  เรียบร้อย

โดยที่ผมกับไอ้เป้พักห้องเดียวกัน ส่วนไอ้เอกพักห้องเดียวกับไอ้นัย พวกเรานอนพักผ่อนกันก่อน นัดกันอีกที 5 โมงเย็น

สำหรับอาหารเย็น .

.

.

“ก๊อก ๆ ก๊อกๆ ” ผมกับไอ้เป้เคาะประตูห้องไอ้คู่แฝดคนละฝา

“แกร๊กๆ” ไอ้เอกเปิดออกมาหน้าตามันยงกึ่งหลับกึ่งตื่น  น่าจะเหนื่อยกับการเดินทาง

“หิวยังว่ะ” ไอ้เป้ถามขึ้น

“หิวแล้วววววว”  ไอ้นัยที่นอนหลับตาพริ๊มอยู่บนเตียงเด้งตัวขึ้นตอบทันที  เรื่องของกินนี่ไม่เคยพลาดอ่ะ

“ฮ่าๆ  เออ ๆ มึงหิวก็รีบลุกมาไอ้นัย  นอนอยู่อย่างนั้นจะอิ่มมั้ยวะ” ผมว่าขำ มันยิ้มทั้งที่ตาปิดสนิท

ก่อนจะตะเกียกตะกายตัวลุกอย่างรวดเร็ว วิ่งไปล้างหน้าในห้องน้ำ

“พวกมึงลงไปสั่งก่อนก็ได้ เดี๋ยวพวกกุตามไป จะไปร้านไหน”

“ร้านของที่โรงแรมนี่แหล่ะ พรุ่งนี้ค่อยตะเวนว่ะ  หิวแล้วเหนื่อยด้วย” ผมบอก  ไอ้เอกพยักหน้าหงึก

“อือ  ตามนั้น เดี๋ยวเจอกัน”มันว่า  แล้วเดินตามไอ้นัยเข้าห้องน้ำไป ส่วนผมกับไอ้เป้ก็เดินไปรอด้านล่าง

“กินไรดีอ่ะ  ปิงปอง”  ไอ้เป้ถามขอความเห็น แต่ผมว่ามันพูดไปงั้นแหล่ะเพราะผมยังไม่ทันตอบมันก็หันไปสั่งเสร็จสรรพ

แล้วถามกุเพื่อ?

“งั้นกินอันนี้แล้วกัน  ต้มยำเอาทะเล หอยตลับผัดฉ่า ซีฟูดชุดใหญ่ …บลา ๆ..” ผมมองหน้ามันเซ็งๆ

ถึงมันจะสั่งอาหารที่ผมชอบ  แต่....ช่วยให้กุมีสิทธิ์พูดมั่งได้ป่ะว่ะ

ไอ้หล่อยิ้มหวานมาให้ผม  มันเขยิบมาใกล้ ๆ โอบแขนรอบไหล่ไม่ได้หวั่นเกรงสายตาใครทั้งนั้น

แต่ผมว่าคนอื่นคงคิดว่าเป็นเพื่อนกันแค่นั้น  หึหึ  .....เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อนะสินะ

“เป็นไงชอบที่นี่มั้ย...” ไอ้หล่อถาม ผมพยักหน้าอาย ๆ (กุเขินโว้ย  ...เลิกกอดกุได้ป่ะ คนมองรึเปล่าว่ะ)

“ไม่ได้มาเที่ยวทะเลตั้งนาน ...มึงว่ามั้ย” ผมเอ่ยขึ้น    ไอ้หล่อยังคงทำเนียนๆ โอบไหล่ผมอยู่อย่างนั้น

ผมค่อย ๆ ดันแขนไอ้หล่อออกเพราะไอ้แฝดสองตัวที่เหลือกำลังจะมาถึง ผมยกมือขึ้นโบกเป็นสัญญาณ

พวกมันพยักหน้ารับแล้วเดินตรงมาที่โต๊ะ ที่ผมกับไอ้เป้นั่งอยู่

“กุหิวอ่ะ” มาแล้วครับไอ้คุณหนูมันโอดครวญตั้งแต่มาถึงเลยทีเดียวใบหน้าบูดบึ้ง ...บอกอารมณ์มากๆ อ่ะ

ผมเห็นไอ้เอกยิ้มขำ ชี้นิ้วไปที่ไอ้คุณหนู ก่อนจะทำปากพะเงิบพะงาบ ๆ เป็นคำว่า  “มันช้าเอง”

และเหมือนไอ้คุณหนูจะรู้ทันมันหันไปมองตอนที่ไอ้เอกกำลังพูดพอดี...ยังกะเซ็ทไว้  ฮ่าๆ

ไอ้เอกเลยหุบปากแทบไม่ทัน   ไอ้นัยมันจ้องหน้าไอ้เอกเขม็ง ขณะที่อีกฝ่ายกำลังทำตาปริบๆ

ทำตาแบ๊วๆ ให้ดูน่ารัก  (มึงไม่ได้ดูหนังหน้ามึงเลยใช่มั้ยเอกว่า....วัยมึงเลยที่จะทำแบบนี้มานานแล้ว)

พวกผมกลั้นขำกันคิกคัก  ปวดท้องแทบแย่ .....ไม่อยากฮาตอนไอ้คุณหนูมันงอนเดี๋ยวจะไปกันใหญ่

“อุ๊บ.....”   ไอ้เอกกัดปากตัวเองแน่น งอตัวเอามือกุมท้องเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่ไอ้นัยตีศอกงามๆ ใส่ท้องมันไปทีหนึ่ง

ดูหน้าตามันหันมาตัดพ้อได้นัยอย่างชัดเจน    (พวกผมก็ขำกันคิก ๆ คัก  ๆ  ฮ่า ๆ มึงหาเรื่องเองนะเอก..)

ไอ้คุณหนูสะบัดตูดนั่งอย่างไม่ใยดีแล้วหันมาสนใจเรื่องอาหารต่อ  ขณะที่ไอ้คุณหนูกำลังเลือกอาหาร

พนักงานเสิร์ฟก็ทยอยยกอาหารที่ไอ้เป้สั่งมาวางที่โต๊ะ .... ..... ไอ้นัยยิ้มกริ่มมองอาหารตาเป็นมัน

แต่เหมือนสวรรค์แกล้ง  เพราะเด็กเสิร์ฟดันเอาอาหารที่มันชอบที่สุดไปวางไว้ข้างๆ ไอ้เอก

ไอ้เอกยกยิ้มอย่างเป็นต่อ  มันยักคิ้วให้ไอ้นัย ....  โดยที่มีพวกผมลอบสังเกตุอยู่เป็นระยะ 

ไอ้นัยยู่ปาก  ......มันจ้องมองที่อาหารสลับกับไอ้เอกที่ยิ้มอย่างกวนประสาทส่งมาให้

“กุจะกินอันนั้น......หอยตลับผัดฉ่า”  ไอ้นัยว่า  หลังจากจ้องไอ้เอกกับอาหารสลับไปมาอยู่นาน

“อืม...แล้วไง  กูก็จะกินอันนี้เหมือนกันมึงรอก่อน” ไอ้เอกตอบ มันยิ้มขำอย่างเป็นต่อ

(เอกมึงกวนได้ใจกุจริง ๆ หล่อมาดนิ่งๆ  แต่กวนโมโหได้สุด ๆ โดยเฉพาะกับไอ้คนที่กำลังเลือดขึ้นหน้า)

“ไม่ กุจะกินตอนนี้แล้วก้อเดี๋ยวนี้ด้วย   เอามาเลย” ไอ้นัยเบ้หน้า  จ้องไอ้เอกเขม็ง

แต่ไอ้คุณชายยังยิ้มเย็นนั่งนิ่ง  จนไอ้คุณหนูเลือดขึ้นหน้า ยื่นมือหมายจะแย่งจานจากไอ้เอก

มันเบียดซ้าย ย้ายขวา แย่งกันไปมาพัลวันอยู่อย่างนั้นไม่มีใครยอมใคร  ผมก้อไม่เข้าใจทั้ง ๆ ที่อาหารอย่างอื่น

ก็วางอยู่เต็มโต๊ะ    ผมกับไอ้เป้ก็เริ่มดินเนอร์อย่างเอร็ดอร่อย โดยมีตัวตลกสองตัวนั่นเล่นโชว์อยู่

(เอกถ้ามึงจะไวขนาดนี้ กุว่ามึงเปลี่ยนไปกินกล้วยดีกว่านะ) 

“เห้ย...”  อยู่ ๆ ไอ้คุณหนูก็เสียหลัก สะดุดเท้าตัวเอง...เซจะล้ม....ซะงั้น  แต่ว่า

“เซฟ.”  ไอ้คุณชายคว้าเอวมันไว้ได้ ทัน    ไอ้คุณชายยิ้มหล่อกระซิบอะไรบางอย่างที่ผมไม่ได้ยิน

แต่แน่ใจว่าอ่านปากมันได้ว่า 

“ถ้า....ยอม .....กิน  กุก็จะให้มึงกิน  แลกกัน”  อะไรประมาณนี้อ่ะครับ  ผมไม่ได้ใจรู้แต่ว่ามันทำให้ไอ้คุณหนู

เข้าสู่โหมดนิ่ง มันพยักหน้าตอบ ใบหน้าขึ้นสีนิด ๆ ไม่แน่ใจว่าเหนื่อยหรือโกรธกันแน่

แต่ที่แน่ๆ มันยอมลงมานั่งที่เก้าอี้ดี ๆ แล้วเริ่มกินข้าวที่บ่นนักบ่นหนาว่าหิว  สายตาที่แอบชำเรืองไปทางไอ้เอก

บ่อย พอไอ้เอกมองมามันก็หลบสายตาซะดื้อ ๆ ผมกับไอ้เป้มองหน้ากันงง ๆ

(นี่ถ้ากุไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนกันเนี่ย ...กุคงคิดว่ามึงชอบไอ้เอกแล้วเหอะ   มองเค้าแล้วก็หน้าแดงอยู่นั่นแหล่ะ)

“มึงว่ามันคุยไรกันวะ” ผมกระซิบถามไอ้เป้  มันอมยิ้มกวักมือเรียกผมให้เข้ามาใกล้ๆ

“เสือก” ไอ้เป้กรอกเสียงมาที่รูหูผมเบา ๆ ก่อนทีมันจะขำยิกๆ ผมกัดฟันตัวเองแน่น 

“เพี๊ยะ....” ผมมอบรางวัลเป็นตบกระโหลกงาม ๆ ให้มันหนึ่งที  ไอ้หล่อลูบหัวตัวเองป้อย ๆ แต่ยังยิ้มขำไม่หยุด

แล้วทุกคนก็หันมาสนใจอาหารตรงหน้า สวาปามแบบไม่มีใครยอมใคร  พอกินอาหารคาวเสร็จ ยังมีสลัดฟรี

แล้วมีเหรอครับที่พวกผมจะหยุด (ถึงจะเป็นลูกคนมีตังค์ แต่ก็ชอบความคุ้มค่า ฮ่า ๆๆๆๆๆ)

กินสลัดกันต่อ  ...อย่างสะบักสะบอม (ฮ่าๆ   ล้อเล่นครับแค่คนละจาน พอล้างปากแค่นั้น)

.

.

.

ตอนนี้ 6 โมงเย็นแล้ว ตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า ... พวกผมสี่กุมาร มาเล่นนั่งกันริมหาด ปล่อยให้คลื่นซัด

ลำตัวช่วงล่าง....ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับภาพตรงหน้า   เป็นภาพที่คุ้นเคย

 แต่กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่าง  ...พวกเราเคยมองตะวันลับขอบฟ้า บนภูกระดึง

แต่ที่นี่เป็นทะเล.........ไม่มีป่าไม้สีเขียว (มีแต่ไม้ป่าเดียวกัน คึคึ)  ที่ดูสบายตา ไม่มีเสียงสัตว์น้อยใหญ่

ให้เราเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติ  ที่นี่มีแต่ท้องฟ้าและผืนน้ำที่จรดเป็นแผ่นเดียวกัน กว้างใหญ่จนสุดสายตา

ลมเย็นๆ พัดมาเป็นระยะ  หอบกลิ่นทะเลเค็ม ๆ มาให้  เสียงคลื่น ... หาดทรายขาวละเอียด

รู้สึกสบายใจอย่างพูดไม่ถูก  ...เป็นความเหมือน......ที่แตกต่าง  สงบ และปลอดโปร่ง

ไม่มีใครพูดอะไร  ได้แต่หันมามองหน้ากันยิ้ม ๆ ..............  คิดถึงเรื่องเดียวกัน รู้ได้โดยไม่ต้องเอ่ยถาม

...........ภายใต้คลื่นที่ซัดมาเป็นระลอก มีมืออุ่นๆ ของใครบางคนกำลังเกาะกุมมือผมไว้

มันหันมามองผมยิ้ม ๆ อย่างรู้กัน  ผมรู้สึกว่าใบหน้าตัวเองร้อนผ่าว....ได้แต่ก้มหน้าหลบ 

กลบเกลื่อนความเขินอาย  ทั้งที่มีเพื่อนอยู่ใกล้ ๆ แท้ ๆ........

 แต่ทำไม.................ผมกับรู้สึกว่ามี “เราแค่สองคน”......   

ดวงตะวันค่อยๆ ลับขอบฟ้า   ..........  ฟากฟ้าค่อย ๆ เปลี่ยนจากสีส้ม จนกลายเป็นดำมืด

ลมทะเลโชยมาไม่ขาดสาย  ... ....   เสียงกระซิบที่แสนแผ่ว  แต่กลับสะท้อนก้องอยู่ในหัวใจผม

“รักมึงว่ะ”   ไอ้เป้กระซิบบอก   ผมทำได้แค่บีบมือมันแน่นขึ้น ไม่มีคำพูดใดๆ ตอบกลับ

มีเพียงรอยยิ้มกว้างๆ ส่งไปให้  หัวใจผมเต้นแรงแค่ไหนไม่รู้  เท่าที่รู้ก็มีแค่...

ใบหน้าที่ร้อนผ่าวไม่หยุด  และคงเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ ให้ใครต่อใครสงสัย  ...

.ความเขินอาย...หยุดไม่ได้.......  ความรู้สึกที่ทำให้ใจพองโตขนาดนี้ ........

.

.

.

ผมมองหน้าไอ้หล่อกับแล้วส่งยิ้ม .......  และแล้วก็ตัดสินใจจะบอก

.

.

.

.

.

“รักมึงนะ”    ผมกระซิบตอบเสียงแผ่ว  ไอ้หล่อยิ้มเขิน  รอยยิ้มที่กว้างซะจนจะถึงใบหู

ผมแอบเหลือบมองเพื่อนทั้งสองคนว่าสังเกตุเห็นไหม  แต่ดูไม่จะไม่สนใจ พยายามชี้นั่นชี้นี่

กันอยู่สองคน......................      ดีใจจังที่ได้มาทะเล........
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเลจริงๆนะ + P.17 15/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-03-2012 01:49:15
ทะเลหวานซะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเลจริงๆนะ + P.17 15/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 16-03-2012 03:29:25
ตอนนี้ยังไม่เสียน้ำเลยอ่ะ  :z3:


แต่ตอนหน้าต้องมีแน่ๆ  :z1:

 :laugh3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ + ทะเลจริงๆนะ (3)+ P.17 15 /3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 16-03-2012 10:00:05
เกาะช้าง หวานทั้งเกาะแล้วมั้ง  :o8: :-[ :impress2: :m13: :m1: :m3:

:กอด1: :กอด1: :กอด1: คุณทัดค่ะ เป็นกำลังใจให้น๊าาา
ทำงานหนักแล้วยังเจียดเวลาและกำลังกายอันน้อยนิดมาแต่งเรื่องนี้อีก
แถมยังแต่งได้หวานมาก สนุกมาก เกินคำบรรยาย อ่านเรื่องนี้ทีไรก็ยิ้มแล้วยิ้มอีกทุกครั้ง
ขอบคุณมากๆค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเลจริงๆนะ + P.17 15/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 16-03-2012 10:45:34
เมื่อไรจะเปิดตัวกันสักทีเนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย + P.17 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 16-03-2012 12:32:15
ตอนทะเล (เอก+นัย )

พอมาถึงที่โรงแรม...... ผมกับไอ้เอกพักห้องเดียวกัน  เป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าผมกับมันจะตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋

เข้าห้องได้ก็จัดการข้าวของสัมภาระให้เสร็จสิ้น

"เฮ้อ........เสร็จซะที"  ผมบ่นเนือย ๆ นั่งรถมาทั้งวันก็ทำให้เหนื่อยได้พอตัว

"อืม...นอนก่อนมั้ยหล่ะ พึ่งบ่าย 3 โมง 20 เอง"  ไอ้เอกถามมา  แต่ผมพยักหน้าตอบกลับ ก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำ

ล้างคราบเหงื่อไครตามตัว  ฟอกสบู่แบบผ่าน ๆ สักพักก็มีมือดีมาช่วยถู

"ฟอดดดดดดดดดดดดด"  ไอ้เอกกดจูบที่แก้มผมแรง (ซาดิสไปมั้ยมึง แก้มกุยุบหมด)

"หอม"  มันว่าทำหน้าทะเล้นส่งมาให้ผม   มือก็ถูไถลูบไล้ตามตัวผมไม่ได้หยุด เล่นเอาผมหน้าแดงเพราะความเขิน  หึหึ

แต่ถ้าจะไม่ดีแล้วครับดูเหมือนมันจะไม่ยอม "หยุด"  แค่ช่วยช่วยอาบ   ท่าทางอยากจะคาบผมไปแ_กแทนซะแล้ว

"เฮ้ย...อย่าเอกเดี๋ยวเป็นรอย   ตกลงกันว่าไง...เดี๋ยวไอ้สองตัวนั่นก็สงสัยหรอก ไอ้เป้มันยิ่งฉลาดอยู่ " ผมดันตัวไอ้เอกออก

แต่มันกลับรัดผมแน่นขึ้นกว่าเดิม  (ไอ้บ้า....มึงเป็นงูเหลือมกลับชาติมาเกิดรึไง   เชี่ยนี่)

"ดีดิ....พวกมันจะได้รู้สักที  กุไม่อยากปิดแล้วอ่ะ ...รำคาญทำไรก็ไม่สะดวก  หลบๆซ่อน ๆ อยุ่ได้" มันว่า กระซิบแนบหูผม

จนขนลุกไปทั่วทั้งตัว   แต่ผมยังขืนตัวสู้ไม่ยอมง่ายๆ  หันไปมองมันตาเขียว (บ่งบอกว่ากุโกรธมาก)

"ง่ะ  ไม่เอาอ่ะกุยังไม่พร้อม.... มึงอ่ะเราคุยกันแล้วนะเว้ย สัญญาต้องเป็นสัญญาดิ" ผมว่างอน ๆ  รู้สึกเคืองมากๆ อ่า

ก็ตกลงกันแล้วว่าจะยังไม่บอกให้พวกมันรู้  ผมกลัวพวกมันรับไม่ได้นี่นา เดี๋ยวจะเสียเพื่อนซะเปล่า ๆ อย่างน้อยๆ ขอเวลา

แล้วก็ค่อยบอกให้พวกมันรู้ทีละนิด  คงจะดีกว่า  (เห้อออออออออ ไมมันไม่เข้าใจว่ะ)

"เฮ้ออออออออ......  ตามใจ" ไอ้เอกว่าเซ็ง ๆ  แล้วมันก็ยอมถอยทัพแต่โดยดี แล้วอาบน้ำให้ผมอย่างเดียวแทน

.

.

.

อาบน้ำเสร็จก็มานอนกอดกันบนเตียง  .........  ไอ้หล่อไล้มือทั่วตัวผม ซุกจมูกคม ๆ ของอีกฝ่ายสูดดมไปทั่ว แม้ไม่ทิ้งรอยใดๆ

แต่ความสยิวนั้นเกินจะทานทน  บอกตรง ๆ แทบละลายอยู่แทบเท้ามันนั่นแหล่ะ  ฮ่าๆๆ  แต่ก็แค่นั้นเพราะทริปนี้

Zero seX  หว๋ายๆๆๆๆ   (แอบงอนเค้าหล่ะสิ ..............ฮ่าๆ )     

แล้วเราก็หลับไปกับความเหนื่อยล้า  แม้จะเสียวนิด ๆ แต่ผมก็ต้องอดทน  เพื่อเพื่อน....ๆๆๆๆๆๆๆ  ท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจเลย โฮๆๆๆๆ

.

.

.

"ก็อก ๆ ก็อกๆ"  ได้ยินเสียงใครสักคนมาเคาะประตูห้อง  ไอ้เอกขยับตัวลุกขึ้นไปเปิดประตูห้อง

ไม่ต้องดูก็รู้ว่าใคร  .....มันจะมีใครหล่ะคร๊าบบบบบบบบบบบบนอกจากไอ้คู่ซี้สองตัวนั่นอ่ะ

“หิวยังว่ะ” ไอ้เป้ถามขึ้น

“หิวแล้วววววว”  ผมตอบทั้งที่ยังหลับตาพริ๊มอยู่บนเตียง ก่อนจะเด้งตัวขึ้นตอบทันที

“ฮ่าๆ  เออ ๆ มึงหิวก็รีบลุกมาไอ้นัย  นอนอยู่อย่างนั้นจะอิ่มมั้ยวะ” ไอ้ปิงปองว่าขำๆ

 ผมยิ้มกว้างทั้งที่ไม่ลืมตาด้วยซ้ำ ตะเกียกตะกายตัวลุกอย่างรวดเร็ว วิ่งไปล้างหน้าในห้องน้ำ

“พวกมึงลงไปสั่งก่อนก็ได้ เดี๋ยวพวกกุตามไป จะไปร้านไหน” ได้ยินเสียงไอ้เอกตอบ

ก่อนจะตามผมมาในห้องน้ำ  ไอ้หล่อยื่นแขนมาโอบผมจากด้านหลัง  ก่อนจะรั้งใบหน้าผมให้หันไป

"จูบหน่อยดิ  ......" ผมยังไม่ได้ตอบ แต่ริมฝีปากหนาของใครบางคนก็ทาบทับมาที่ปากผมเรียบร้อยแล้ว

มันค่อย ๆ บดริมฝีปากดูดกลืนริมฝีปากผม ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในโพรงปาก หยอกเย้าลิ้นหวานของผม

ทั้งดูดดื่ม  และเรียกร้อง  ผมค่อย ๆ ดันตัวไอ้หล่อออก กลัวมันจะไม่หยุดอยู่แค่นี้  ......

ได้แต่ยืนหอบหายใจ  ยามที่ไอ้หล่อละปากมันไปแล้ว 

"อือออออออ  มึงอ่ะ  อย่าดิ ตกลงกันแล้ว" ผมประท้วงเบาๆ ไอ้หล่อหันมายิ้ม

"ก็มึงน่ากินอ่ะ "  มันว่าขำ ๆ  ก่อนจะรั้งตัวผมไปกอด ซุกจมูกที่หัวผม สูดดมกลิ่มหอมของแชมพู

ก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง

.
.
.

เดี๋ยวค่อยมาต่อค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย + P.17 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 16-03-2012 12:37:12
คนแรก555
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย + P.17 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 16-03-2012 12:52:56
 :m3:อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย   เอก นัย มาแล้ว
รอติดตามค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย + P.17 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 16-03-2012 13:39:03
แอบอ่านเรื่องนี้มานาน
แต่ไม่มีโอกาสได้เม้น

ยังไงก็รอติดตามนะค่ะ>+<
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย + P.17 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 16-03-2012 13:41:17
ว๊ากกกกก ทริปนี้ ZERO SEX ไม่ได้เราขอประท้วง o9
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย + P.17 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-03-2012 18:11:35
ง่ะ มาต่อไวๆนะ
แอบอึดอัดแทนเอก เปิดตัวไปเลย
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย + P.17 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 16-03-2012 19:01:32
เค้ารอตอนต่อไปอยู่น้า
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 16-03-2012 19:20:49
ต่อ----



ผมกับไอ้เอกเดินลงมาได้สักพัก ก็เห็นไอ้ปิงปองโบกมือหยอย ๆ หน้าแดง ๆซะงั้น  ไม่แน่ใจว่ามันร้อนรึเปล่า

เพราะตอนนี้ก็อากาศดีพอสมควร ......   ผมกับไอ้เอกมาถึงโต๊ะได้ผมก็บ่นลอย ๆ ให้พวกมันรับทราบ

"กุหิวอ่ะ"  กำลังมองหน้าไอ้ปิงปองอยู่ดี ๆ ผมรุ้สึกว่ามันกำลังกลั้นขำ เลยหันไปมองไอ้เอก  (แม่งต้องทำไรกุสักอย่าง)

และแล้วก็เป็นอย่างที่คิดครับ  ไอ้เอกทำปากพะเงิบพะงาบใบ้คำกับพวกไอ้เป้ ไอ้ปิงปองอยู่ โดยคำที่มันใบ้เป็นคำว่า

"มันช้าเอง" พร้อมกับมือที่กำลังชี้มาที่ผม  หืมมมมมมมมมมม รักกุเหลือเกินเชี่ยนี่  นอกจากจะโมโหหิวแล้วยังต้องมาเสียเวลา

โมโหแฟนที่กวนตีนได้โล่ นี่อีก  เซ็งชะมัด งั้นให้รางวัลแม่งแก้เซ็งสักหน่อยแล้วกันครับ

"พลั๊ก......อุ๊บ" ผมกระแทกศอกใส่ท้องไอ้หล่อ  มันตัวงอเอามือกุมท้องเรียบร้อยแล้ว ผมก็รีบนั่งไม่หันไปใส่มันหรอกครับ

ไอ้เอกส่งสายตาตัดพ้อมาให้ ...ผมเลยกระซิบคำปลอบใจให้คนเจ็บไปอย่างสาสม.....ที่กวนโมโหกุนัก

"สมน้ำหน้า"  ผม ยกยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก ยักคิ้วกวน ๆ ให้มันอีกสองที แล้วหันมาสนใจอาหารกันดีกว่า

ขณะที่ผมกำลังเปิดเมนูอาหาร   เด็กเสิร์ฟก็ทยอยนำอาหารที่ไอ้เป้และไอ้ปิงปองสั่งไว้  เยอะขนาดนี้ผมคงไม่ต้องสั่งแล้ว

น้ำลายผมสอ......ดีที่มันไม่ล้นออกมานอกปาก แต่ละอย่างสั่งได้โดนใจกุมากเพื่อน  อยากจะหอมแก้มขอบคุณมันสักที

ผมว่าไอ้ปิงปองมันคงเป็นคนสั่ง  ......  มันน่ารักมาก ๆ ครับ ผิวขาว ๆ ตัวเล็กๆ แก้มแดง ๆ ถ้าผมเป็นฝ่ายรุกคงจะเลือกมันเป็นแฟน

ติดตรงที่ว่าผมไม่ได้คิดกับมันเป็นอย่างอื่น......นอกจากคำว่าเพื่อนเท่านั้น  มันเหมือนน้องหมาตัวเล็กๆของผม  ไว้ให้ผมหยอกเล่น

อยู่กับมันแล้วเพลินดี  ๆ  ฮ่าๆ 

"มองไรวะ...กุไม่ละลายเพราะสายตามึงหรอก"  ไอ้ปิงปองมันถามกวน ๆที่เห็นผมเผลอมองมันนาน ผมยิ้มขำ.... 

"มึงน่ารักว่ะ.....สั่งอาหารที่กุชอบด้วย  เดี๋ยวพี่นัยหอมแก้มให้เป็นรางวัลนะครับ"   ปกติผมก็หยอกไอ้ปิงปองอย่างนี้อยู่แล้ว

ขณะที่กำลังจะโน้มตัวไปดึงไอ้ปิงปองมาหอม  ซึ่งมันก็ยิ้มหวานรับอย่างเต็มใจ  แต่ทำไมไอ้เป้มันกลับโน้มตัวมาบังไอ้ปิงปอง

แล้วส่งยิ้มหวานมาให้ที่เห็นผมทำหน้างงใส่มัน   ก่อนจะหัวเราะเบาๆ  แล้วเฉลยให้ทราบเหตุผลของการแทรกแซงในครั้งนี้

"กุสั่งเอง  .....มามะ มาหอมกุนี่พี่นัยสุดหล่อ  ฮ่าๆๆๆๆๆ"  ผมผลักหน้ามันออก เสียอารมณ์หมดผู้ชายด้วยกันใครจะไปหอมแม่งลงว่ะ

"ชิส์....อย่างมึงกุไม่หอมให้เสียเวลาหรอก"  ผมว่ามันขำ ๆ ขณะที่ไอ้เอกหันมามองผมเขม็ง  (นี่มึงจ้องกุตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย)

พอผมกำลังจะเริ่มทานอาหารเท่านั้นแหล่ะ  ....อาหารสุดโปรด (ในหมวดอาหารทะเล จริงๆ มีหลายหมวดนะ) 

นั่นก็คือ......... หอยตลับผัดฉ่าาาาาาาาาาาาาาาา   ..... 

ผมมองอาหารราวกับนี่คือทุกอย่างของชีวิต และชีวิตกำลังจะสมบูรณ์แล้วแท้ ๆ ถ้าไม่ใช่ไอ้เอกมันกวักมือเรียกเด็กที่มาเสิร์ฟ

ให้เอาอาหารไปวางไว้ข้างมัน พระเจ้าช่วย............  อาหารสุดโปรดของผมไปอยู่ในมือไอ้คนที่ผมพึ่งทำร้ายมันมาหยกๆ

(แล้วกุจะได้กินม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย   โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย)  ผมตะโกนก้องในใจ

หันหน้าไปมองไอ้เอกสลับกับ หอยตลับผัดฉ่า  ในใจคาดหวังว่ามันคนจะมีความปราณี ส่งมาให้ผมโดยที่ไม่ต้องขอ ..

แต่หลังจากที่ รอ..........

รอ..............

โครกกกกกกกกกกกก..................เสียงท้องร้อง

.

.

 แต่ก็ยังรอ..............  จนรอไม่ไหวผมจะต้องได้ิกินเดี๋ยวนี้

“กุจะกินอันนั้น......หอยตลับผัดฉ่า” ผมบอก   ต้องการที่จะให้มันส่งมาให้ ในใจพยายามคิดว่ามันอาจจะจำไม่ได้ว่าผมชอบ

“อืม...แล้วไง  กูก็จะกินอันนี้เหมือนกันมึงรอก่อน” ไอ้เอกตอบ มันยิ้มขำอย่างเป็นต่อ (เชี่ยยยยยยยยย แม่งแกล้งกุนี่หว่า)

ไม่ กุจะกินตอนนี้แล้วก้อเดี๋ยวนี้ด้วย   เอามาเลย” ผมประกาศก้าว  จ้องไอ้เอกเขม็ง 

(เรื่องไรที่กุต้องยอมมึงว่ะ)  //  คนเขียนตอบ ( (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ)

(เอ่อพี่ครับ...ผมไม่ได้ถาม กรุณ๊า กรุณา....อย่าเอือกกกกกกกก(ใช้คำนี้แทน อีกคำไม่เพราะครับ)  ตอบได้มั้ยอ่า )

// คนเขียน  (ง่า....เค้า  เค้าขอโทษษษษษษษษษษษษษษษ   งุงิ)



ผมยื่นมือเพื่อแย่งจานจากไอ้เอก มันหยิบจากหอยตลับผัดฉ่าแน่น เอี๊ยวตัว หลบซ้าย หลบขวา ไวปานสายฟ้าฟาด

แต่ผมก้อไม่กล้าแย่งมันแรงกลัวว่าอาหารจานโปรดจะคว่ำไม่เป็นท่า....แต่ก็ไม่อยากยอมมันนี่นา  หึหึ ...ผมต้องเป็นผู้ชนะ

หลังจากแย่งกันไปมาพัลวันอยู่อย่างนั้นไม่มีใครยอมใคร 

ไอ้ปิงปองกับไอ้เป้ก็เริ่มดินเนอร์อย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่ชายตาแลพวกผมสักนิด (เอ่อ...พวกมึงจะไม่ห้ามกุหน่อยเหรอ)

และแล้ว............

.

.


.


“เห้ย...”  ผมก็เสียหลัก สะดุดเท้าตัวเอง...เซจะล้ม....ซะงั้น  แต่ว่า

“เซฟ......”  ไอ้หล่อพูดเบา ๆ พร้อมคว้าเอวผมไว้ได้ทัน  มันไล้มือเข้าใต้ร่มผ้านิดๆ  แล้วยิ้มหล่อมาให้ก่อนจะกระซิบอะไรบางอย่าง

เพื่อเป็นข้อตกลงในการยุติศึกชิง "หอยตลับผัดฉ่า"  แต่กลับทำผมหน้าร้อนผ่าว

“ถ้ามึงยอมให้กุกินคืนนี้  กุถึงก็ยอมจะให้มึงกิน.....  แลกกัน”  ใบหน้าขาวๆ ของผมขึ้นสี (ที่แท้มันก็อยาก......)

ผมนี่งไปพักนึง ....    ก่อนจะตัดสินใจพยักหน้าตอบ   เอ่อ..........ผมก็แค่อยากจะกิน "หอยตลับผัดฉ่าเท่านั้นเอง"   อ่ะครับ

มันยิ้มหวาน  แต่ผมก้มหน้างุดไปแล้ว   ไอ้เอกยื่นจานหอยตลับผัดฉ่ามาให้ ผมทานคนเดียวโดยไม่มีใครมาแย่ง

แม้แต่ไอ้เป้ และไอ้ปิงปอง  ผมแอบชำเรืองมองไอ้เอกเป็นระยะ  พอมันหันมามองตอบผมก็เผลอหลบตามันซะงั้น

กลัวความเขินมันเข้าตา  ฮ่าๆ ๆๆๆ  จริงๆ ก็แค่อายอ่ะครับ  ยิ่งสบตามันก็ยิ่งอาย  เลยไม่อยากมองมันตรงๆ มองมันแค่ข้างๆ

ก็หล่อจะแย่แล้ว ..... ไอ้หล่อมันชอบแอบทำตาเจ้าชู้ใส่ผม  ไม่ว่าจะห้ามยังไงก็ไม่เคยหยุดได้  เผลอทำทุกครั้ง

แต่ตอนนี้ผมเขินนนนนนนนนนนนน มากกกกกกกกกกอ่ะ  เพื่อนก็อยู่เลยทำตัวไม่ค่อยถูก  อืมม เลิกมองซะทีสิวะเอก

.

.

.

.

หลังทานข้าวเสร็จก็มานั่่งเอาตูดจุ่มทะเล  ฮ่า......  เย็นชื่นใจสะบัดช่อ  ตะวันตกดินไม่ว่าตอนไหน หรือที่ไหน

ก็ยังสวยงามเสมอ  .... ทั้งๆ ที่เราอยู่บนโลกกลมๆ ใบเดียวกันแท้ ๆ เวลาแบบเดียวกัน กับให้อารมณ์ไม่เหมือนกันสักนิด

ตะวันตกดินที่...ภูกระดึง  กับ ตะวันตกดินที่...เกาะช้าง   แตกต่างทางกายภาพ  แต่ความรู้สึกกลับสงบ สบาย และปลอดโปร่ง

แค่เรายืนอยู่คนละมุม .....ผลลัพธ์ที่ออกมาเหมือนกัน  แต่สิ่งเรามองเห็นมันกับต่างกัน 

พวกเราทั้งสี่หันมามองหน้ากัน ....อมยิ้มขำ ๆ นึกถึงตอนที่อยู่บนภูกระดึง  .....สัญญาด้วยกันว่าจะไปเที่ยวทุกปี

แต่ในความเป็นจริง ....แม้จะประทับใจแค่ไหน  แต่ถ้าผมแก่แล้ว .....แล้วผมจะปีนยังไงไหว

ผมหันหน้าไปมองไอ้หล่อที่นั่งอยู่ติดผม  มือของเรากุมกันแน่น ...... สบตากัน 

อีกนานแค่ไหน.......ที่จะได้อยู่ตรงนี้ร่วมกับมันนะ   อนาคตผมกับมันจะยังได้อยู่ด้วยกันรึเปล่า

ผมหันไปมองไอ้เป้กับไอ้ปิงปองมันคุยอะไรกันไม่รู้ ....ดูท่าจะเพลินเลยเลิกสนใจ แค่พวกเรา 4 คนได้อยู่ด้วยกันแบบนี้

ก็ดีแล้ว..........     ไอ้เอกโน้มตัวลงมาทำเป็นกระซิบอะไรอย่างใกล้ๆ หู แต่จริง ๆ แอบหอมแก้มผม

มันใช้มือที่กุมมืออยู่ นวดคลึงไปมา....อยากให้สัมผัสถึงแรงปรารถนา  มันชี้ไปบนท้องฟ้าให้ผมดูนก

นก..............ที่มันเคยบอกว่าแทนมันกับผม    อิสระที่จะรัก  เสรีที่จะคบ  และซื่อสัตย์มีคู่แค่ตัวเดียวตลอดไป

มันหันมายิ้ม ก่อนจะกระซิบเบา ๆ "รัก" ทำผมยิ้มอาย ๆ แต่สุดท้ายก็อดหัวเราะไม่ได้

เมื่อมันเปลี่ยนจากกุมมือ...มาเป็นบีบก้นผมเบาๆ  ผมดึงมือมันขึ้นมา  (เลิกคลึงตูดกุสักที ....เดี๋ยวเพื่อนเห็น)

ค่อยเขียนคำๆ เดิม ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็อยากบอกกับมันเหมือนกัน

.

.

"รักมากกว่าอีก" 

มันยิ้มตอบ  ก่อนจะส่ายหน้าขำ ๆ แล้วเขียนกลับมาในมือผม

.

.

.

.


"พิสูจน์.....คืนนี้สิ"


..
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 16-03-2012 19:46:49
 :oo1:รอคืนนี้
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-03-2012 20:28:09
เอกท้ามาแล้ว นัยอย่ายอมแล้วนะ ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 16-03-2012 20:34:54
คืนนี้คงรากเลือด จัดชุดใหญ่
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 16-03-2012 21:37:47
อั๊ยหย่ะ! อยากไปอยู่ใต้เตียงจังเล๊ย รอคืนนี้แบบจริงจัง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 16-03-2012 21:42:44
อั๊ยหย่ะ! อยากไปอยู่ใต้เตียงจังเล๊ย รอต่อๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 16-03-2012 22:39:57
รอ ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 16-03-2012 22:46:16
เค้ารอตอน..........คืนนี้ ณ เกาะช้าง....... ของทั้ง 2 คู่เลยจร้าาาา
ยอมให้เลือดหมดตัวเลยเอ้า  :z1: :pighaun: :haun4:

 :pig4: ขอบคุณมากนะคะ คุณทัด ที่สละเวลาพาเอก~นัยมาส่ง ให้คนอ่านได้ยิ้มแก้มจะแตกกัน
 :กอด1: :กอด1:เป็นกำลังใจให้กับทุกๆเรื่องนะคะ +เป็ดน้อยเหมือนเคยค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 17-03-2012 12:31:12
รอพิสูจน์คืนนี้ :z1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 18-03-2012 15:22:27
ปูเสื่อรอ ทะเลหวาน อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 20-03-2012 00:49:56
++ทะเล ดึก++

และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง  หึหึ

.

.

.

ได้เวลาแดกเหล้ากัน  ฮ่า ๆ  ก็มาทะเลทั้งทีจะไม่เมาได้ไงครับ หึหึ  ผมรู้นะคุณคิดอะไรอยู่ ...

ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะโรยด้วยกลีบกุหลาบนะคร๊าบบบบบบบ

"ป่ะ  พวกมึงตั้งวงกัน  กุเตรียมเหล้าไว้แล้วบนห้อง อย่าเสียเวลาแช่ทะเลอีกต่อไป

เดี๋ยวลูกชายกูได้เปื่อยตายซะก่อน"  ผมประำกาศสิ่งมุ่งหมาย

"เอ๊า...โถ่  มึงเตรียมเหล้าหรอกเหรอ  แต่กุเตรียมไพ่ไว้ว่ะ  เห็นบอกว่าจะตั้งวงนึกว่าวงไพ่"  ไอ้เอกเล่นมุขควาย

"เออ ดีกวนกุเข้าไป  เพื่อให้มึงไม่เสียใจ  กุมอบตำแหน่งไพร่ให้มึงได้ใช้เลยแล้วกัน ฮ่าๆ " ผมตอบกลับทันควัน

ไอ้พวกที่เหลือก็ขำกันเอิกอ๊ากตามประสา คนไม่มีไอเดียจะมาต่อมุขกะหลัว ๆ ของผมกับไอ้เอก

"เอ๊า......ถ้ายังงั้นมึงก็......."  ไอ้เอกพูดค้างอยู่แค่นั้น ก่อนจะก้มลงมากระซิบเบาๆ พอให้ได้ยินแค่สองคน

"มีผัวเป็นไพร่อ่ะดิ  ..... ชอบคนใช้แรงงานก็ไม่บอก กุจะได้จัดหนักให้" ไอ้หล่อว่า ก่อนจะวิ่งหนีนำหน้าผมไปแล้ว

"ไอ้....ไอ้...ไอ้กะหลั่ว ..ไอ้กระจั๊ว....ไอ้แมลงสาบบบบบบบบบ"  ผมตะโกนด่าตามหลังไอ้เอกไปครับ

คิดคำด่าไม่ออกจริง ๆ ได้แค่นี้แหล่ะครับ  สมองมันตื้อซะงั้น ปล่อยให้ใบหน้าตัวเองร้อนผ่าว อวดใครต่อใคร

ดีนะที่ตอนนี้มืดแล้ว  ผมว่าคงไม่มีใครเห็นเท่าไหร่ เพราะคนที่นั่งในร้านอาหารก็ไม่มีใครสนใจผม

พวกเราเดินทะลุผ่านร้านอาหารบริเวณชายหาด มีผู้คนค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว อาหารอร่อย

ราคาถูก บริการเป็นเลิศ ผมยกให้ที่นี่เลยครับ Koh Chang Lagoon Resort เยี่ยม มั๊ก ๆ

ตอนจ่ายเงินยังตกใจเลย  ผมนึกว่าเค้าคิดราคาผิด  ราคามันถูกกว่าที่คาดไว้เยอะทีเดียวครับ

.

.

.
พวกผมเดินต่อไปอีกนิดหน่อยก็ถึงที่พัก เราตกลงกันว่าจะใช้สถานที่ห้องผมเป็นที่ปาร์ตี้ (พูดซะหรู แค่กินเหล้า)

ไอ้เป้กับไอ้ปิงปองเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน แล้วค่อยจะตามมา  ส่วนผมกับไอ้เอกก็อาบน้ำด้วยกันเลยครับ

จะได้ไม่เสียเวลา  อาจจะไอ้หล่อแทะโลมนิดหน่อย ๆ ก็ช่างมันครับ  ตั้งแต่คราวนู๊น................ จำได้มั้ยครับ

.
.
.

ตอนที่เรา....เอ่อ...= = ปรับความเข้าใจกันบนรถ  อ่า...นึกออกแล้วเหรอ  ครับ ครับนั่นแหล่ะครับ

แล้วเราก้...ก้...เอ่อ ... มาคุยกันต่อที่บ้านอ่ะ  คร๊าบบบบบบ อันนั้นแหล่ะครับ (เขินอ่ะ) 

ตั้งแต่วันนั้นผมกับไอ้เอกก้ไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย  เพราะต้องระแวดระวังตัวไม่ให้ก่อนร่องรอย

ด่างพร้อยต่อร่างกายผม เพื่อนจะได้ไม่เป็นที่สงกะสัยของเพื่อน ๆ  มันก็ 1 อาทิตย์เต็ม ๆแล้ว

วันนี้เลยโดนแทะโลมหนักหน่อย  มีทั้งสี ถู ไถ  แต่ห้ามดูด  จูบ ข่วน ใดๆ ทั้งสิ้นครับ  เหอๆ ๆ

กว่าจะอาบเสร็จผมแทบจะเสียตัวกันเลยทีเีดียว พ่อเจ้าประคุณเค้านู่น ทั้งสี ทั้งไล้จนผมคล้อยตาม

เกือบจะมีอะไรกันอยู่แล้ว  ดีนะที่สติผมมันยังพอรู้หน้าที่ เลยเคาะกะโหลกหนา ๆ ของไอ้หล่อไปที

เพื่อขับไล่มันออกจากการรุกราน  ร่างกายผมครับ 

"ฮึ....แค่นี้ทำเป็นหวงอ่ะ"  ไอ้หล่อทำหน้างอน

"ก็เราตกลงกันแล้ว  ...มึงอ่ะ อย่าใจร้อนดิว่ะ"    ผมตอบ

"แต่มึงสัญญากุแล้วนะ  ข้างล่างอ่ะ.....หรือมึงจะเบี้ยว"  ไอ้หล่อหันมาทำหน้าไม่พอใจใส่ผมอย่างสุดๆ

แขนนี่กอดอกไปแล้ว  มองหน้าผมแบบหาเรื่องสุดๆ อ่ะ คิ้วขมวดเป็นเส้นตรงเดะ (มันคิดจะต่อยผมรึเปล่าเนี่ย)

"ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย เอกอ่ะ" ผมอ้อนนิด ๆ หึหึ มันจะได้ใจอ่อน ไม่ทำไรผม กร๊ากกกกกกกกก มารยา 108 เล่ม

เดินเข้าไปหาไอ้หล่อ เอาหัวถูไถกับหน้าอกมัน  มันยังยืนนิ่งไม่ไหวติง มีแต่สายตาเย็นชาส่งมาให้ผม

ประหนึ่งกำลังรอว่าผมจะแก้ตัวยังไง...ก็แค่นั้นแหล่ะ  เพราะยังไง ถ้าผมไม่ยอมมันก็ไม่ทำอยู่แล้วแหล่ะ ฮ่าๆ  (กุเป็นต่อ)

"ก็กินเหล้ากันเสร็จ ...รอให้ไอ้พวกนั้นกลับไปก่อน  แล้วค่อยทำก็ได้"  ผมว่า หัวยังไถอยู่กับหน้าอกสุดหล่อของผม

มันลูบหัวผมเบาๆ อย่างเอ็นดู ก่อนจะก้มลงมาจูบเบาที่หัวผม  แล้วดึงผมเข้าไปกอดแน่น

"ก็ไอ้ครับบ   ....อยากกอดจะแย่อยู่แล้ว คนดี"  ไอ้หล่อปากหวาน  ทำผมหน้าบานยิ้มไม่หุบ 

(ที่่จริงผมกะวางแผนอ่ะครับ กว่าจะิกินเหล้าเสร็จกว่าไอ้เป้ ไอ้ปิงปองจะกลับ คืนนี้ก็คงเหนื่อยหมดแรงข้าวต้มไปแล้ว.

พอถึงวันรุ่งขึ้น...ผมก็จะบอกมันว่า  หมดเวลาแล้วครับสุดหล่อ  เมื่อคืนมึงไม่ยอมทำเอง  ฮ่าๆ 

ช่วงนี้ไม่อยากมีอะไรกับมันจริงๆ ครับ  ไม่ใช่ไม่รัก..  ไม่ได้เบื่อ หรือนอกใจใดๆ ทั้งสิ้น หลังจากเหตุผลเกิดจาก

น้องแตงโมคราวนั้นแล้ว  ผมก็มีผู้คุมที่คอยระวังผมแจไม่ให้ผมเข้าใกล้ทั้งผู้หญิงผู้ชาย  จนผมคิดว่า

ถ้ามันทำได้มันเคงเอาผมใส่กระเป๋าและสะพายไปทุกทีที่มันจะไปแล้ว   ฮ่าๆ มันหวงมากจริงๆ ครับ

อ้อ กลับมาๆ  จริงๆ ผมแค่ไม่อยากให้ไอ้เพื่อนสองตัวมันระแคะระคายเรื่องนี้ก้แค่นั้น  อ๊ะๆ..... ผมไม่อายหรอกครับ

จริงๆ ก็แค่กลับพวกมันจะรับไม่ได้ที่ผมกับไอ้เอกเป็นแบบนี้  กลัวว่าเรื่องของผมจะทำให้พวกเราต้องเลิกเป้นเพื่อนกันไป

...


ขอโทษนะคะ  ง่วงมาก ๆอ่ะ  ทนไม่ไหวแล้วววววววววววววววว ง่ะ

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++พิเศษ ทะเล เอก+นัย 100%+ P.18 16/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-03-2012 00:55:11
รอตอนต่อไป อิอิ
ฝันดีค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-03-2012 03:03:50
มารอต่อจ๊ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 20-03-2012 03:52:41
นัยอย่ากลัวไปเลย...อีกคู่นึงเค้าดุเดือดกว่าคู่ตัวเองตั้งเยอะ   :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 20-03-2012 06:30:38
โย่ว เอกนัย มาแล้ว รอติดตาม 2 คู่เลยค่ะ :z2:
จริงๆ ก็เปิดเผยไปเลยก็ดีนะคะ อีกคู่เค้าก็หวานไม่ต่างกันเลย

 +เป็ดน้อยให้ค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะคะ  :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 20-03-2012 06:55:28
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 20-03-2012 06:56:30
รอ ร๊อ รอ
ตอนต่อไป>=<
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-03-2012 08:01:03
อ่าวกรรม ค้างซะงั้น
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 20-03-2012 08:20:09
รอต่อไป
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 20-03-2012 09:10:29
รอๆๆ   :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 20-03-2012 11:30:44
รอ ร๊อ รอ :z2:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 20-03-2012 11:59:33
 :z3:ทำงี้ได้ง้ยมันค้างนะ :z13:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 20-03-2012 13:35:08
ค้างมากมาย รอมาต่อเด้อออออออออออออออ อ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก+ P.18 20/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-03-2012 15:07:14
 :a5:


ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 21-03-2012 19:50:40
(ต่อ)

"มึงน่ารักมากอ่ะ เอก"  ผมยิ้มหวานให้ไอ้หล่อ  ก่อนจะซุกตัวเข้าหาอกกว้าง เอาหัวทุยๆ ซุกไซร้อกมันเล่น

ทั้งๆที่ร่างกายเปลือยเปล่า    ไอ้หล่อยกยิ้มที่มุมปาก โอบกอดผมเบาๆ

แล้วซุกจมูกคม ๆ มาที่หัวผม  สูดดมกลิ่นแชมพูที่มันชอบ

ทั้งที่กลิ่น.......ก็เหมือนๆ กับกลิ่นของตัวเองแท้  แต่มันกลับชอบกลิ่นที่ตัวผมมากกว่า

แล้วมือข้างหนึ่งของไอ้หล่อก็ดันคางผมขึ้นเพื่อให้หันไปสบสายตาคมๆ ของอีกฝ่าย  สายตาที่ทำผมแทบละลาย

หลายต่อหลายครั้ง   ผมยิ้มยั่ว...หึหึ  คิดขำในใจ  เป็นผู้ชายแท้ ๆ แต่กลับต้องมายั่วผู้ชายด้วยกัน แถมเป็นคนสนิทที่สุดอีกด้วย

"น่ารัก.....แล้วรักมั้ยหล่ะ"  ไอ้หล่อกระซิบถาม แล้วขบเบาๆ ที่ติ่ง เล่นทำผมขนลุกซู่  สบตาคนเจ้าเล่ห์

ยิ้ม............  แต่ผมไม่ได้ตอบคำถาม      คำถามที่คนถามรู้คำตอบดีอยู่แล้ว.....หึหึ  แล้วจะให้ผมตอบทำไมหล่ะ

"ไม่ตอบยังงี้  ...ต้องโดนทำโทษนะครับ  หืม?  ว่าไงจะตอบมั้ย? ให้โอกาสอีกที"  ไอ้หล่อยังคงซักไซร้ 

"หึหึ" ผมได้แต่ขำ  มองสบตาไอ้หล่อ  พยายามค้นหาคำตอบ  ว่าจะถามเอาอะไร ในเมื่อมันก็รู้ดีอยู่แล้วว่าคำตอบผม

.

.

.

มีคำตอบเดียว ก็คือ  "รัก"   เท่านั้น


"งั้นทำโทษ" ได้หล่อเอ่ยเสียงแหบพล่า  ก่อนจะทาบริมฝีปากหนาลงกับปากผม  ลิ้นที่อบอุ่น.........และคุ้นเคย

ค่อยๆ แทรกหาความหวาน  ผมเกี่ยวลิ้นตอบไอ้หล่อ ต่างคนต่างเกี่ยวกวัดลิ้น ดูดกลืนความหวานของกันและกัน

ทั้งโหยหา และคิดถึง 

"อืออออออออออ"  ผมประท้วงเล็ก ๆ  สองมือดันที่หน้าอกคนตรงหน้า แต่มันไม่หยุด

 ไอ้หล่อค่อยๆ ดันผมจนชิดผนัง   .....ไล้เล็มริมฝีปากร้อนที่ใบหู ผมครางกระเส่า  รู้สึกลมหายใจมันขาดห้วง

"อาาาา ..........เอก ยะ...หยุ   อืมมมม"  ไอ้หล่อประกบปากร้อนๆ ของมันปิดปากผม  นิ้วเรียวแข็งแรงนวดเฟ้นที่อก

จนเม็ดสีแข็งเป็นไต   ผมหอบหายใจ   แขนขาเริ่มหมดแรง  ปล่อยให้คนตรงหน้ารุกราน.... ตามใจปรารถนา 

มือร้อนสัมผัสไปทั่วตัว ลามเลีย ราวกับไฟที่ลุกโหม ทำผมร้อนด้วยแรงปรารถนา ก่อนจะลากลิ้นหวานปานน้ำเชื่อม

มาชิมเม็ดสี ตรงกลางอกผม  ผมเผลอแอ่นตัวรับสัมผัสคนตรงหน้า  มือจิกแน่นที่ไหล่คนตรงหน้า  ดวงตาพล่าเบลอ


"อ๊ะ....."  ผมครางเสียงแหบพล่า   เหมือนยิ่งกระตุ้นเร่งแรงเพลิงของอีกฝ่าย

ไอ้หล่อไล่จูบจากอก จนถึงหน้าท้องแบนราบ กัดเบาๆ เพิ่มความเสียวว  ก่อนจะแหย่ลิ้นตรงรอยบุ๋มกลางลำตัว

"อ่า....เอก .....  เอก...  อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมม อ่าาาาาาาาา"    ผมครางจนสุดเสียง

เมื่อไอ้หล่อ คุกเข่าลงตรงหน้า  ครอบปากร้อนที่ไอติมผม  แล้วขยับเป็นจังหวะ  ผมจิกไหล่คนตรงหน้าแน่น

รู้สึกเสียวจะแทบทนไม่ไหว จนต้องขยับส่วนล่างตามจังหวะของอีกฝ่าย  ขาที่แทบไม่มีแรงยืน...เพราะสัมผัสร้อนของอีกฝ่าย

กลับสามารถพยุงตัวผมให้ยืนได้ ผมครางเสียงแหบพล่า  รู้สึกได้ถึงนิ้วแข็งๆ ของอีกฝ่ายที่กำลังแทรกเข้าด้านหลังอย่างจงใจ

ไอ้หล่อซุกหัวดันหน้าท้องผมไม่ให้ขยับ  ใช้ลิ้นหยอกเย้ากับไอติมแท่งร้อนไป-มา  ริมฝีปากยังขบเม้ม  เริ่มขยับอีกครั้ง

พร้อมกับด้านหลังที่เริ่มเพิ่มจำนวนและหมุนเป็นวงกว้างขึ้น  ไอ้หล่อถอนริมฝีปากร้อน ๆ ออกจากไอติมหวาน

ผมมองตามอย่างร้องขอ  .....  ไม่ให้อีกฝ่ายหยุด ผม....ใกล้จะถึงแล้วแท้ ๆ  นิ้วด้านหลังถอนตามมาติดๆ

ไอ้หล่อยืนขึ้นส่งยิ้มหวานมาให้  ไม่แตะต้องตัวผม....  ผมมองมัน เอื้อมมือรั้งอีกฝ่าย  กระซิบเสียงแหบพล่า


"...อย่...า...หยุด..." ลมหายใจขาดห้วง  ประท้วงคนตรงหน้า ไอ้แต่หอบหายใจอยุ่อย่างนั้น  ไอ้หล่อยกยิ้มอย่างเป็นต่อ

ค่อย ๆ จับผมหันหลัง  พลิกหน้าผมมาจูบ ที่เร่าร้อนและดูดดื่ม  ก่อนจะดันอาวุธคู่กายสอดเข้าทางช่องหวานด้านหลัง

"อ๊ะ....แน่น...ซีสสส" ไอ้หล่อครางเสียงต่ำ ค่อยๆ มุดหัวเข้ามาด้านหลังจนสุดดด

"อืมมมมมมมมมมม  .... นัยครับ...อย่าตอดดดด  อ่ะ"  ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ผ่อนคลายความเครียด  ไอ้หล่อค่อยๆ ขยับ

ก่อนจะก้มลงมากระซิบแผ่วเบา........................

"ขอมัดจำ....แค่ครั้งเดียว     ก่อน" มันว่า ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรัก จากเบาๆ เป็นหนักแน่น  ผมแอ่นสะโพกรับสัมผัส

ของคนตรงหน้า  ด้วยแรงปรารถนาที่ถาโถม

"อืมมมมม   เอก"  เสียงกระแทก เร็ว รัว  จนจับจังหวะไม่ไหว

.

.

.

.

ร้อนแรงงง  ราวกับเพลิงลุกโหม 



"อ๊ะ......อะ...เอกกกกกกกกกกกก" ผมเกร็งกระตุก ก่อนจะพ่นน้ำใส่ฝนัง  ช่องด้านหลังบีบรัดตัว

"นะ...นัย......โอวววววววววว"  ไอ้หล่อครางเสียวว   ก่อนจะกระแทกแรงๆ เน้นๆ หนักๆ สองสามครั้ง

แล้วพ่นราวาร้อนที่ช่องด้านหลัง ................

.


.


ผมกับมันค่อยทิ้งตัวลงกับพื้น  นั่งหอบหายใจอยู่สักพัก  ผมย่นหน้าให้ไอ้หล่อ......

"ไม่รักษาสัญญา" ผมตะโกนปาวๆ

"ก็แค่มัดจำ" มันทำหน้าไม่รุ้ไม่ชี้  เถียงผมข้างๆ คูๆ

"ก็บอกแล้วว่าหลังจากพวกมันกลับไปอ่ะ.." 

"ก็แค่ลงโทษอ่ะ" ไอ้หล่อพยายามหาเหตุผล

"ไม่ต้องเลยมึง...........ข้ออ้างชัดๆ " ผมเริ่มฉุน  เดี๋ยวถ้าตัวเป็นรอยจะทำไง

"ก็....................มึงขอ" ไอ้หล่อหันมาสบตากับผม  ยกยิ้มหล่อๆ ที่มุมปาก  เล่นเอาผมอ้า......ปากค้าง (คิคิ)

อยากจะแทรกแผ่นดินหนีซะตอนนี้เลยทีเดียว  ใบหน้าแดงเถือกกกก


 (เออ...เมื่อกี้กุบอกว่า  "อย่าหยุด"  นี่หว่า  จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก) 

เมื่อนึกได้ดังนั้นก็แกล้งโมโหแม่งเลยครับ  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  กร๊ากกกกกกกกกกกกก

"พอเลยแม่ง...รีบอาบน้ำเลย เดี๋ยวไอ้สองตัวนั่นมา ชิส์" ผมสะบัดหน้าหนี เดินไปที่ฝักบัว

ไม่รู้เรี่ยวแรงมันกลับมาตอนไหน....รู้แต่ว่า ทั้งอายและโมโหในคราวเดียวกัน  โฮ่ๆๆๆๆ

ชิ่งหนีไอ้หล่อไปอาบน้ำซะเลย  มันหัวเราะขำ ๆ ก่อนจะเดินตามมาอาบน้ำด้วยกัน

.


.


.


ใต้ ฝักบัว


-------






หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 21-03-2012 22:56:22
นี่ขนาดมัดจำนะเนี่ย ถ้าเจอของจริงจะขนาดไหนอ่ะ รอทั้ง4คนเปิดตัวนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 22-03-2012 00:31:53
มีมัดจำไว้ก่อน ค่อยจัดเ็ต็มทีเดียวเลยใช่ป่าว อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-03-2012 00:45:00
ใต้ฝักบัว
จัดหนักอีกหน :z1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-03-2012 02:13:32
ใต้ฝักบัว เราก็จิ้นได้อ่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 22-03-2012 05:26:43
 ยากให้บอกความจริงกันเร็วๆ
แต่ท่าทางต้องได้กันคู่ละสี่ห้ารอบก่อนซะละม้าง 555
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-03-2012 07:25:58
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 22-03-2012 08:49:14
ใต้ฝักบัว เราก็จิ้นได้อ่ะ

 :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 22-03-2012 10:24:21
หุหุ ขนาดมัดจำนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเลดึก~ดึก~+ P.18 21/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 22-03-2012 12:09:58
ใต้ ฝักบัว


-------


 :z3: อ๊ากกกก......... ใต้ฝักบัว ??????  แล้วไงต่อค๊าาาาาาาาาาา
เปิดตัวไปเลยเหอะนะ นัย เอก จะได้กลายเป็น 2 คู่ชูชื่น  :impress2:

+เป็ดน้อยให้ค่ะ มาต่อไวๆน๊าาา
ส่วนอีกคู่ เป้~ปิงปอง ถึงไหนกันแล้วก็ไม่รู้  :z1: ???

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 22-03-2012 19:12:50
ทะเล.....เมา  ~

.

.

ภายใต้ฝักบัว............  ที่มีน้ำเป็นสายหลั่งไหลมา กระทบผิวกายของเราสองคน พร้อมฟองครีมที่กระจายฟูฟ่อง

รอบตัวทั้งผมและไอ้ป่วน  ริมฝีปากแดงจัดเผยอ  รอรับสัมผัสจากผม ผิวขาวที่ท้าทายสายตา........  อยากจะสัมผัส

ผมแตะมือที่แก้มเบาๆ  ไอ้ป่วนนิ่งสบตาผมไม่ไหวติ่ง  ผมค่อยๆ โน้มใบหน้าเข้าหาคนตรงหน้า ที่อีกฝ่ายเองก็แหงนมองตอบ

พร้อมกับร่างกายของผมที่เริ่มร้อนระอุขึ้นอีกครั้ง............   

.

.

.

.


.

.

"เพี๊ยะ......" แล้วทุกอย่างก็จบลงแค่นั้น ไอ้อารงอารมณ์อะไรนั่น ไม่มีแล้วคร๊าบบบบบบบบบ  ผมลูบแก้มตัวเองป้อย

จ้องมองไอ้ป่วนอย่างสงสัยว่า...........ที่ผมโดนตบเนี่ยมันเรื่องอะไร  .... งงครับ (เมื่อกี้ยังยั่วกุอยู่เลย =.=)

"เป็นไรของมึง............กุพูดตั้งนานไม่ได้ยิน แล้วเมื่อกี้ก้มหน้ามาทำซากแมวอะไรห๊า"  มันว่า หันมาทำหน้าฉุนใส่ผมซะงั้น

แล้วมันพูดอะไรกับผมตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย................งง  อีกรอบ

"พูดไร.....ตอนไหน...ไม่เห็นรู้เรื่อง"  ผมส่ายหน้าไปมา ปฏิเสธอย่างชัดเจน กุไม่ได้ยินเลยเหอะ....ห่านี่แม่งเนียนครับ

"ไรมึง..ก็กุบอกอยู่นี่ไงว่าไปเอาแปรงมาให้หน่อย กุจะแปรงฟัน  เมื่อกี้ก็ยิงฟันให้ดู เห็นจับแก้มกุนึกว่าจะตรวจฟันให้

ดันทะลึ่งก้มหน้ามาใกล้  มึงนี่....แอบคิดมิดีมิร้ายกะกุอีกป่าวเนี่ย  พอเลยนะมึง...เมื่อกี้พึ่งจัดไปแหมบ ๆ พอเลยๆ"  ไอ้ป่วน

ประกาศกร้าว  ผมทำสีหน้าเบื่อโลกทันที (เมื่อกี้กุเพ้อเหรอว่ะ  ....  เป็นเอามากนะเนี่ย)  การอดทนมานาน....พอได้ชิมของหวาน

แล้วมันก็ทำให้อยากกินอีก  อยากกินเพิ่มมากขึ้นๆๆๆๆๆ อ่ะ  ผมผิดตรงไหน เมื่อกี้ก็รีบๆ  หึ๊.....นัยมึงใจร้ายมากเลยว่ะ

"รีบๆ อาบน้ำเลยไอ้พวกนั้นใกล้มาแล้ว หมาตัวไหนบอกจะอาบน้ำให้กุ  อาบยังไงของมึงเนี่ยฟองเต็มตัวขนาดนี้"  ไอ้ป่วนบ่น

โชว์ฤทธิ์เดชเป็นรางวังแก่ผม   ผมเลยต้องรีบเอาใจ  .....  ไม่ให้คนตรงหน้าอารมณ์เสียมากไปกว่านี้

(หึหึ....ส่วนเรื่องอื่นไว้ไปจัดการทีหลัง เรียกว่าหัวเราะทีหลังดังกว่า  กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ๆๆๆๆๆ)


.

.

.

.

"ก็อกๆ ก็อกๆ "  ผมเดินไปเปิดประตู ส่วนไอ้ป่วนนอนรออยู่ที่เตียง  เหล้ายาปลาปิ้ง กับแก้มอีกหลายอย่างได้เตรียมพร้อมแล้ว

ไอ้สองหน่อเดินเข้ามาก็ตรงดิ่งไปที่ขวดเหล้า  ส่วนไอ้ป่วนเห็นเพื่อนมาก็ยิ้มหน้าบาน เด้งตัวลงมาจากเตียงมาหาเพื่อน

(ที่รักครับ....อย่าน่ารักให้มันมากนัก  เดี๋ยวผัวจะอดใจไม่ไหวววววววววววววววว  วู๊----)

.

.

.

.

.

และแล้ววงเหล้า  (ที่ไม่ใช่วงไพ่ หรือวงไพร่ ) ก็ได้เริ่มขึ้น พวกเราคุยกันสัมเพหระ  เรียกว่าหาสาระไม่ได้หรอกครับ

หนัก ๆ ก็คงเป็นเรื่องแฟน "เก่า"  ของไอ้ปิงปอง ---ก็น้องปรางนะแหล่ะครับ  กับเรื่อง แฟน "เก่าๆๆๆ" ของไอ้นัย

ไม่ได้นินทา แต่เป็นเพียงการระรึกถึงคุณงามความดีที่คุณเธอทั้งสองได้ทำไว้  ...  ผมเห็นหน้าแต่ละคน หงอย...ได้ที่เลย

รู้สึกว่า มันทั้งคู่แอบเสียดายนิดๆ เหมือนกัน  ------ รักแรกที่จริงจัง แต่ก็พังไม่เป็นท่า  แม้แต่ผมจะว่าไปก็อดเสียดายแทนมันไม่ได้

ไอ้เป้หน้าซีดนิด ๆ  คงรู้สึกผิดที่มันเป็นหนึงในต้องเหตุของความร้าวฉานครั้งนี้  ผมส่งยิ้มให้มัน......ปลอบใจ 

และมองหน้ามันด้วยความรุ้สึกที่บอกผ่านทางสายตาไปถึงมันว่า........เรื่องมันจบไปแล้ว  ทุกอย่างมันก็แค่..ความฝัน

แต่ละคนก็เริ่มกระดกเหล้าเข้าปากกันชนิดที่ว่า  ออนเดอะร็อค ทั้งไอ้ป่วนไอ้ปิงปอง มีแต่ผมกับไอ้เป้ที่ยังดื่มในระดับปกติ

"มึงซาหนุกป่าาาวววววววววววว"  ไอ้ปิงปองถามขึ้น  ตานี่ปรือแล้ว ฮ่าๆ  ผมเห็นไอ้เป้มองอย่างเป็นห่วง  หึหึ ก็เพื่อนรักมึงนี่

"ไมอ่าาาาา ถามทามมายยยยยย"  ไอ้ป่วนตอบเสียงยานคาง เมาได้ที่

"กูคิดเกมมมดีดีอออก  อ่ะ อึก.."  คนเมาทั้งสองยังแสดงสักภาพในการคุยกัน  ผมเกาหัวเลยที่รักผม..พูดไม่รู้เรื่องซะแล้ว

(หึหึ ...คืนนี้ก็เป็นโอกาสดีสินะ  กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก  มีความสุขคร๊าบบบบบบบบบ)

ผมเกาหัวแก้เขิน  แอบคิดถึงฉากร้อนฉ่าในห้องน้ำ.............อยากจะจัดหนักให้คนตรงหน้า ตัวจะขาว ปากจะแดงไปไหนครับ

"เกมรายยยยอ่ะ"

"จำม่ายยยยยยด้ายยยยยยยยอ่ะ" ไอ้ปิงปองตอบ  เล่นเอาคนไม่เมาขำกันจนท้องแข็ง

"แล้วจาเล่นยางงงงงงงายยยย  หิ" ไอ้ป่วนว่า โดนเจ้าที่เมืองระยองเข้าสิง  ....(ผิดจังหวัดแล้วเว่ยตอนนี้เราอยู่ตราดนะเว้ย)

ผมแอบค้านไอ้ป่วนในใจ

"จามชื่อม่ายด้ายยยเฉยๆ เว้ยยยยย  ก็แค่หมุนขวดไปเจอใครคนนั้นต้องตอบคำถาม ถ้าไม่ตอบต้องทำตามคำสั่ง"

"อือๆๆๆ ดี มั๊ก กร๊ากกกกกกๆ   ....  น่าสนุกกจาง"  ไอ้ป่วนขำรอ  พวกผมก็ขำตาม (ได้ข่าวว่ามึงยังไม่ได้เล่นเลยว่ะป่วน)   

.

.

.

เดี๋ยวมาต่อค่ะ  ขอทำงานต่อก่อนนนนนนนนนนนนน
 :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 22-03-2012 19:30:49
 :a5: :a5:



ค้างงงงงงงงงงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 22-03-2012 20:13:02
ค้างค่ะ


มาต่ออีกน่ะๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-03-2012 20:15:32
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 22-03-2012 20:46:01
เล่นเกมส์ Truth or Dare กันนี่เอง

อย่างงี้ก็มีลุ้นอ่ะดิ หุหุ

น่าหนุกๆๆๆ มาต่อไวๆนะคะ

ปูเสื่อรอ..... :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 22-03-2012 20:53:32
รอดูคนเมาเล่นเกมส์กัน

 :laugh3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 22-03-2012 21:00:27
เอ้า ยังไม่ได้เล่นเกมส์เลยงะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 22-03-2012 22:18:41
งานนี้มีเปิดตัวแน่ๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา(1) + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 23-03-2012 01:42:21
(ต่อ)

.

.

"หนุกดิ ...กูเลือกเองนะเฟ้ยยยยย  หึหึึหึหึึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ  แค๊กๆๆๆ  โอยยเหนื่อย"  ไอ้ปิงปอง

สำลักน้ำลายตัวเองหลังจากที่มันฮอยู่นานผมแม่งแอบคิดว่ามัน โดนผีสิงรึเปล่า  เมาแล้วรั่วกันจริงๆ

"มาๆ  กุก่อนๆ "  ไอ้ป่วนคว้า ขวดมาหมุน มันวนไปวนมาอยูไม่กี่รอบก็หยุดตรง...............

.

.

.

หน้ามันเอง ไอ้ป่วนทำหน้าเอ๋อ ขณะที่พวกผมหัวเราะกลิ้งไปแล้ว  มันหันมาของควา่มช่วยเหลือจากคนเมาด้วยกัน

"แล้วครายยจะถามกุ?"  ไอ้ป่วนชี้ตัวเอง  ส่วนไอ้ปิงปองมันปรือตานิดๆ ขึ้นมามอง.... ก่อนจะทำหน้าครุ่นคิด


"ติ๊กตอก ติ๊กตอก"  เสียงเวลาเดินผ่านไป แต่ไอ้ปิงปองยังทำท่าใช้สมองอยู่ หึหึหึ

"กุนึกออกแล้ว  มึงก็ถามตัวเองดิว่ะ  โง่ว่ะ"  ไอ้ปิงปองหัวเราะเอิ๊กอ๊าก  ส่วนพวกผมไม่ต้องพูดถึง ฮ่า ๆๆๆ

ลงไปนอนดิ้นกระแด่ว ๆ ที่พื้นเป็นที่เรียบร้อย  ส่วนไอ้คนถูกด่ายังทำหน้างงต่อไป  มันหันหน้าไปมาเหมือนขอความคิดเห็น

จากเพื่อน  เผื่อใครจะใจดีมาช่วยแก้ต่างให้มัน  แต่............  ก็ไม่มีครับ  ไอ้ป่วนเลยยอมรับว่าตัวเองโง่ไปโดยปริยาย

"เออ จริงว่ะ  ไมกุไม่ถามตัวเองว่ะ"   ไอ้ป่วนรำพึงรำพัน ก่อนจะตั้งคำถามให้กับตัวเอง แล้วพวกผมก็ได้ฮากันอีกครั้ง

"พ่อมึงเป็นใคร"   มันเอ่ยถามขึ้น   ทั้งๆ ที่ก็ต้องถามตัวเอง  ผมก็พึ่งเคยเห็นนี่แหล่ะคร๊าบ (ถามตัวเองก็ได้วุ้ย...เมียกุ)

"พ่อมึงก็เป็น......เป็น....." 


"ผัวแม่กุ.............กร๊ากกกกกก...ฮ่าๆๆๆๆ  " ไอ้ป่วนว่า  พลางส่งเสียงยินดีกับความฉลาดของตัวเอง 


(ที่รักครับ....ที่จริงที่มึงถามเองตอบเองแบบนั้น  ไม่ใช่ฉลาดแต่เป็นประสาทรึเปล่า?)

"งั้นกุหมุนต่อ  ........  " ไอ้หมุนทันที แล้วขวดก็มาหยุดตรงหน้าไอ้เป้  ไอ้เป้หัวเราะขำ ขณะที่ไอ้ป่วนยิ้มกริ่ม

"กูขอถามว่า  จูบครั้งแรกของมึงตอนมึงเรียนชั้นอะไร เหตุการณ์ยังไงเล่ามา"  ไอ้ป่วนหัวเราะคิกคัก แต่ดูไอ้เป้

เริ่มหน้าเหวอ หัวเราะไม่ออก มันหันไปสบตาไอ้ปิงปอง ....น่าจะเป็นการขอความช่วยเหลือ

แต่ดูเหมือนไอ้ปิงปองนอกจากมันจะไม่รับทราบคำร้องขอแล้ว  มันก็เป็นหนึ่งในสายตาที่รอคำตอบเช่นกัน

"อะแฮ้ม....  เอ่อ"   ไอ้เป้กระแอม  ทำท่ายึกยักเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มเลาท้าวความไปในสมัยมัน ป.4

"คือ...ตอน ป.4 กุมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่สนิทกันพอสมควร แล้วกุก็ไปแอบชอบเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

รู้ตัวอีกที....ก็ตอนเกือบเสียเค้าไป ถึงได้รู้ใจตัวเอง ตอนสอบเสร็จ กุกับเค้าเราไปฉลองกันสองคน

แล้วก็แอบดื่มเบียร์  อ่านะ ก็แค่อยากลอง  แล้วพอเค้าเมาจนหลับไป  กุเลยแอบจูบเค้า ก็  แค่นี้อ่ะ" 
.

.


.


.

ง่วงจัง  ขอโทษนะคะ  พยายามมีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็แต่งเรื่อยๆ ค่ะ เลยอัพเรื่อย ๆ แต่ไม่ใช่ตอนที่ สมบูรณ์ ยังไงๆ

ช่วงนี้ก็ทยอยอ่านไปก่อนนะคะ  ถ้าจะรอให้แต่งเสร็จค่อยอัพ คิดว่าน่าจะนานเลยแต่งและอัพเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา(1) + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 23-03-2012 01:45:28
up เล็กน้อย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา(1) + P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 23-03-2012 02:32:09
เข้าใกล้คำว่า...ความแตก...แล้ว??? ลุ้นๆๆ ใครจะเป็นเหยี่อโดนถามความสัมพันธ์คนแรก
555 แต่ตอนนี้ เหตุการณ์เมาตอนป.4 ที่เป้เล่าเนี่ย ปิงปองต้องจำได้แน่ๆ ตายแล้วๆๆๆ
ปิงปองเพิ่งรู้ว่าเป้นี่ล่ะคนที่ขโมยจูบแรกจากปิงปอง  :m3: เป้ตายแน่ๆๆๆๆ....
คู่นี้เค้าก็หวานตั้งแต่ป.4 :o8: :-[ :impress2: แก่แดดจริงเชียว  :z1:

มาน้อยๆ แต่มาบ่อยๆ แบบนี้นะคะ  o13
ขอบคุณมากค่ะ  :L2: :L2:คุณทัดนอนดึกจัง พักผ่อนเยอะๆนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (1)+ P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 23-03-2012 05:32:02
อ๊าาาาาาาาาาาาาาา มันค้างนะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (1)+ P.19 22/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 23-03-2012 11:03:41
ไม่รอดแน่ๆงานนี้ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-03-2012 01:53:15
+ทะเล ~เมา (2)


ผมมองไอ้หล่อที่กำลังยิ้มอาย ๆ สงสัยมันจะเขินที่ต้องมาเล่าเรื่องจูบแรกให้เพื่อน ๆ ฟัง (ชีวิตมึงก็น่าสงสารเหมือนกุ)

มันแอบหลบตาผมนิดๆ ฮ่าๆ ขำว่ะ  มึงอายเป็นด้วยเหรอว่ะ  ตอนโดนกุจูบทั้งตัวไปมหาลัย ยังตอบหน้าตาเฉยว่าเมียดูด

ว่าแต่....... ใครว่ะ  ผู้หญิงที่มึงแอบรัก ตั้งแต่กุเป็นเพื่อนมึงมาไม่เคยเห็นมึงจีบใคน (สมัยประถม)  เห็นแต่สาวๆมารุม

ตอมกันหึ่งๆ หล่ะไม่ว่า  ผมหลับตาพริ้มนึกถึงอดีต คิดยังไงก็คิดไม่ออก  รู้สึกเหตุการณ์มันคุ้นๆ ยังไงไม่รู้แต่ช่างแม่งเถอะ

กุเมาาาาาาาาาาคร๊าบบบบ  พี่น้อง .............

"ปิงปองมึงรู้มั้ยว่าครายยย"  ไอ้นัยกระซิบถามตาปรือ  หึหึ  เมามากนะมึงยังเสือกอยากรู้ แล้วนี่สาบานได้มั้ยว่าเป็นการกระซิบ

กุว่าได้ยินยันห้องข้างๆ แล้วมั้ง แล้วถามว่าผมรู้ได้ไงว่ามันกระซิบเหรอครับ เพราะมันเอามือป้องปากอยู่นะสิ 
ุู
มันจะรู้บ้างไหมว่าไอ้คนที่มันกำลังพูดถึงน่ะหัวเราะจนตัวงอไปแล้ว  แต่ผมว่าไม่รู้หรอก เพราะมันมองมาที่ผมตาไม่กระพริบ

คาดครั้นกุจริง  .................   กุไม่รู้เฟ้ย  ผมหันไปหาไอ้เป้ทันที ส่งสายตาปลอบโยนเห็นใจกับอดีตของมัน

"มึงก็น่าสงสารเหมือนกันว่ะเป้  ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นครายฟ่ะ  กุรู้จักป่าววววว" ผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อนึกยังไงก็นึกไม่ออก

ก็ไม่เห็นมันสนิทกับใครนอกจากผม ที่สำคัญวันนั้นมันก็อยู่กับผม  หรือว่า ..................

.

.

.

.

.

มันแอบไปหาผู้หญิงที่ว่าตอนผมหลับแล้ว...............  เชี่ยนี่ ร่านนนนนนนนนนนนว่ะ

"แคร๊กๆๆๆๆ"  ไอ้เป้ถึงกับสำลัก  ถลึงตาใส่ผม แล้วถอนหายใจก่อนจะทำหน้าเซ็งตอบกลับมา

นอกจาำกจะไม่ได้คำตอบใดๆ  แล้วมันยังงอนผมอีก  เห้ย................  ผมผิดไรอ่า  ก็แค่อยากรู้แค่นั้นเอง

.

.

.

"ตากุถามใช่มั้ย"  พวกเราทุกคนพยักหน้า ..............ไปเป้หมุนได้องศามากครับ ขวดมาจ่อที่ผมแล้ว

"กุขอถามว่า  ตอนมีเซ็กมึงชอบท่าไหนมากที่สุด และอะไรที่มึงอยากให้ทำมากที่สุด เพราะอะไร" ไอ้เป้เอ่ย

เอาดดดดดดดดดดดเข้  ถามมาได้นะเชี่ยเป้  ผมอายหน้าแดงงงงงงงเถือกกกก    กุต้องตอบคำถามมึงใช่ป่ะ

สาดดดดดดดดดดดดดด  ไอ้เป้ยิ้มหน้าบาน  นี่มึงเอาคืนที่กุำจำเรื่องรักแรกมึงไม่ได้ใช่มั้ย  แล้วกุผิดมั้ยห่านี่

ไม่เคยบอกกุเอง   ...........  เอ้ หรือมันเคยบอกว่า  ช่างแม่งแล้วจะตอบยังดีหล่ะเนี่ย  ไอ้เพื่อนอีกสองตัว

ขำกันคิกคัก  ง่ะ  ........................  แ่ม่คร๊าบบบบบบบบบ    ปิงปองอยากตาย

ผมสูดหายใจลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ผ่อนออกมาช้าๆ  ตามองไอ้หล่อเขม็ง  แม่งแกล้งกุ  ไอ้หล่อยกยิ้มที่มุมปาก

ก่อนจะยักคิ้วกวนให้ผมอีกสองที  แทนคำตอบว่า  เป็นไง.............อยากลืมเรื่องกุมึงต้องโดน

"เอ่อ...คือ  อ่า"

"เร็ว ๆ"  ไอ้หล่อเร่ง  ไอ้เพื่อนสองตัวก็ขำกัน ท้องขดท้องแข็ง 

"เร็วๆ ดิ พวกกุอยากรู้ ฮ่าๆๆๆ"  ขอบคุณมากไอ้เพื่อนเวร

"กุชอบท่าสี่ขา  เพราะมันกระแทกได้แรงสะใจ  แล้ว....แล้ว ก็ลึกดี  อ่า ....ส่วนที่อยากให้ทำเพิ่มก็

ก็.......กัดเบา ๆ ตามตัว คือมันทำให้กุรู้สึกมีอารมณ์เพิ่มขึ้นอีก"  ผมตอบไปในที่สุด

"โหหหห  มึงเป็นพวกชอบพวกซาิดิสป่ะว่ะ  ฮ่าๆๆๆๆ ชอบกระแทกแรงๆ ด้วย คึคึ"  ไอ้นัยแซว 

แต่ผมได้แต่หน้าแดง  อายเหมือนกันที่จะต้อง  พูดเรื่องบนเตียงกับผู้ชาย

แม้คนอื่นจะคิดว่าผมพูดถึงสาวๆ แต่ความจริง กุพูดถึงผู้ชายเว้ยยยยยยยยยย

ผมหันไปมองไอ้เชี่ยเป้ มันยิ้มอย่างพอใจ ขบปากตัวเองเบาๆ เลียลิ้นรอบริมฝีปากตัวเอง

ท่าทางแบบนั้น  ........  ทำผมเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยของร่างกายตัวเอง

"ตากุถามแล้วนะ"  ผมรีบหมุนขวด และหยุดอยู่ตรงหน้าไอ้นัย  ผมยิ้มกริ่ม  แอบสงสัยมานานแล้วว่ามันคบกับใคร

ไอ้นัยปรือตามองมาที่ผม  ตั้งอกตั้งใจรอฟังคำถามอยู่  และในที่สุดผมก็ถามขึ้น  คำถามที่อยากรู้ มานาน ฮ่า ๆๆ

"คำถามคือ  กุขอถามมึงว่า  .....ตอนนี้มึงคบอยู่กับครายยยยยยย " จบคำถาม  ก็ยังไม่มีคำตอบ

"........"  ไอ้นัยหันมามองสบตาผมนิ่ง  นี่มันเป็นความลับขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ

.

.

.

.

"เมื่อกี้มัึงถามกุว่าไงนะ"  ไอ้นัยเอ่ยขึ้น  ผมเซ็งจัด  กุรอคำตอบมึงมาตั้งนาน  เพื่อที่จะให้มึงมาถามว่ากุถามว่าไรเนี่ยนะ

"นัย ...งั้นมึงดูปากกุให้ดีนะ  กุจะพูดช้าๆ  ชัด ๆ  ให้มึงฟัง  กุถามว่า  ตอนนี้  มึง คบ อยู่ กับ ใคร" ผมพูดเน้นๆ

".................." เงียบ

.

.

.

.

ทุกคนหันไปรอคำตอบ  แต่ไอ้นัยยังเงียบบบบบบบบบบบบ  สรุปมึงฟังคำถามกุไม่เข้าใจใช่มั้ย...ง่ะ

"ถ้ากุไม่ตอบหล่ะ  กุต้องทำไง"

"มึงต้องโดนลงโืทษ"

"กุยอม"

"ไรว่ะ ......  มีความลับกับเพื่อน อ่ะ  "  ผมตัดพ้อ ทำหน้าทำตาแสร้งทำเป็นเสียใจ  ซึ่งพวกมันก็รู้ดี  เพราะผมทำตลอด ฮ่าๆ


"สัด อย่าลีลา  ....  ถึงเวลาแล้วจะบอก จะทำโทษอะไรว่ามา"

"เอางี้เพื่อความตื่นเต้นเร้าใจ  กุให้มึงเลือกกดทีวีช่องหนึ่้ง  แล้วมึงต้องทำตามเค้า เคป่าววววว"   ผมว่า

"หึหึ  กระจอกกกกกกก  กุนักแสดงมืออาชีิพโว้ยยยยยยยยยยยย  กร๊ากกกกกกกกกก"  ว่าแล้วไอ้คุณหนูก็กด

ไปช่องหนึ่งซึ่งทำมันหุบยิ้มทันที  หันมาหาผมด้วยความเห้นใจ  ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

.

.

.

.

ก็ฉากที่ว่ามันเป็นฉากจูบนี่ครับ  กร๊ากกกกกกกกกกก ดึกดื่นเที่ยงคืนแล้วก็มีแต่หนังพรรค์นี้แหล่ะ  ฮ่าๆๆๆๆ

"เอ่อ .....  กุขอเปลี่ยนช่องได้ป่ะ"  ไอ้คุณหนูต่อรองผม  ผมยกยิ้มตอบ  ฮาๆ   เพื่อนๆ แต่ละคนขำกันกระจาย

"ได้กุให้มึงเปลี่ยนได้ครั้งเดียว  และมึงไม่มีสิทธิ์กลับมาใช้ฉากเดิมได้  แต่มึงคิดดูสิ ถ้ามึงได้ฉากเอ็กกว่านี้หล่ะ"

ผมส่งยิ้มอย่างเป็นต่อ ไอ้คุณหนูเริ่มลังเล  มันก็คงกลัวเหมือนกัน ฮ่าๆ   มันทำท่าครุ่นคิดนิดหนึ่งก่อนจะตอบ

"กุขอผู้ช่วยคน  .....เพราะกุต้องมีคนจูบด้วย หึหึ" ผมพยักหน้าตอบให้มันเลือกตามสบาย

"มึงนั่นแหล่ะ"  ไอ้นัยชี้มาที่ผม

"แคร๊กๆๆๆๆๆ "  ไอ้เอกสำลักน้ำเมาที่กำลังดื่มพอดี  มึงจะตายก่อนวัยอันควรมั้ยเนี่ยเอก  ส่วนไอ้เป้เหรอครับ ถลึงตา

มองมาที่ผมเช่นเคย  .....   แต่ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมา  แค่กัดฟันแน่น  มองหน้าไอ้นัยแบบเคือง ๆ แต่ห้ามไม่ได้

"ใครก็ได้ที่ไม่ใช่กุ  .....  เพราะกุเป็นคนสั่ง"  ผมตอบ เห้ออออออออออ เกือบตาย  ไอ้เป้คลี่ยิ้มนิด ๆ อย่างพึงพอใจ

"เอางี้กุเลือกไอ้เอกให้มึงเลย  ......  อย่าลีลามาก ทำๆ ไป"

"เห้ย"  ไอ้เอกร้องลั่นมองหน้าไอ้คุณหนู  แบบเซ็งๆ

"ทำไมรังเกียจกุเหรอ .............กุจะจูบกับมึงนี่แหล่ะ  หึ๊"  มันทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ

"ไม่เอาหรอก  จูบกับมึงไม่มันส์์์์์์"  ไอ้เอกยิ้มกวน ๆ ทำไอ้คุณหนูปรี๊ดดดดดดแตก  ด้วยความเมา

"มึงว่ากุจูบไม่เก่งเหรอ  ชิส์์์์์์์์์์์์์....งั้นลองดู"  ไอ้คุณหนูประกาศกร้าว ก่อนจะตะกายขึ้นตักอีกฝ่าย  แล้วกดจูบอย่างเร่าร้อน

แทรกลิ้นเข้าหาลิ้นของอีกฝ่าย ไอ้เอกดิ้นขลุกขลัก

"อือออออออออออออ  นัย"  มันทำได้แค่ประท้วง  ส่วนพวกผมนั่งหัวเราะ  ไอ้คุณชายที่เสียท่า คนตัวบางกว่าเช่นนั้น

ไอ้นัยล่ะปากออกจากไอ้เอก  ........  มองไปที่ไ้อ้เอก พร้อมคำถาม

"เป็นไงจูบกุเจ๋งมั้ยหล่ะ......"

"เจ๋ง....แต่น้อยกว่ากุว่า"

"ไม่จริง  กุเก่งกว่า  มึงลองดู" ไอ้นัยที่กอดรอบคอได้เอก กดจูบที่ร้อนแรงปานเพลิงไฟ   ถ้าผมเป็นผู้หญิงก็คงพูดได้คำเดียวว่า

ละลายในปาก  พร้อมทั้งละลายในมือมันแหล่ะครับ  หึหึ   มันจูบกันอยู่นานมากครับ  เถียงกันอยู่นั่นแหล่ะว่าใครจูบเก่งกว่า

แล้วถ้าลองให้พวกแม่้งสองตัวทะเลาะกัน  คงอีกนานนนนนนนนนนนนนนนนน  โคตร ๆ อ่ะครับ

ผมหลับนิ่งรู้สึกความง่วงเข้าครอบงำ  ................  แต่ก็ได้ยินเสียงใครบางคนกระซิบข้างหู

"ป่ะ  ไปนอนกัน ปล่อยให้สองตัวนี่มันดูดกันไปก่อน ส่วนเราไปดูดกันที่ห้อง หึหึ" ไอ้เป้กระซิบเสียงเบา

ผมพยักหน้า  ...ได้ยินถึงแค่ไปนอนนั่นแหล่ะคับอื่นๆ  เบลอๆ ง่วงแล้ว

ผมโอบกอดรอบคอได้เป้  มันแบกผมขึ้นหลัง  แล้วเดินออกไปจากห้อง

"ปัง"  เสียงประตูห้องไอ้เอกไอ้นัยปิดลง  ปล่อยให้แม่งสองตัวกัดกันด้วยปากต่อไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆ


หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 26-03-2012 06:06:54
เป้รีบเข้าห้องเลยนะ   :laugh:

งานนี้คนไม่เมาได้กำไร    :haun4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 26-03-2012 07:13:39
 :m25:

แกว้วกก สองคู่ ตอนหน้าขอจัดเต็มน่ะ (เค้าไม่ได้หื่นน่ะ)
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 26-03-2012 07:34:31
คาดว่าเป้คงจะจัดให้ตามที่ปิงปองต้องการ 55555
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 26-03-2012 07:40:51
ชอบแรงๆครึๆๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 26-03-2012 09:40:09
ทีอย่างนี้รีบเลยนะพี่เป้
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: kunfon ที่ 26-03-2012 10:24:43
ทะเลหื่น :laugh:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 26-03-2012 10:31:39
ทะเลเลือด :z1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 26-03-2012 12:09:04
คู่ไหนจะแรงกว่ากันเนี๊ย อิอิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: l3eaut ที่ 26-03-2012 12:13:28
คำตอบของปิงปองพี่เป้ช่วยสงเคราะห็หน่อยนะ  หึหึหึหึหึ  :oo1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 26-03-2012 14:36:12
 :z3:  ทำไมไม่บอกเพื่อนปายยยยยยยยยยย ว่าคบใครอยู่ ล่ะ นัยก็ เกือบได้รู้กันแล้ว
ทีวีก็ช่างเป็นใจ 555 ได้เป็นฉากจูบซะงั้น ช่างเหมาะเจาะจริงๆ
แต่พอได้ตัวช่วยเป็นเอกนี่ ถึงกับฮาาาา แกล้งเนียนเหมือนไม่เคยจูบกันจริงๆ
แต่ไอ้เถียงไปเถียงมาว่าใครจูบเก่งกว่าแบบนี้ เอกเค้าได้กำไรน๊าาาาาาาาาา  ฮุฮุ
พลาดไรไปป่าว นัยจ๋าาาาา  :laugh:

คู่เป้กับปิงปองก็นะ เป้ล้ำเลิศอ่ะ ทีนี้ก็รู้แล้วว่าปิงปองชอบอะไรยังไง
เป้จะได้บริการได้ถูกใจซักที ทีนี้ล่ะก็ไม่อยากนึก จะได้หลับได้นอนกันมั้ยนี่
 :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1:

ลุ้นกันต่อไปว่าจะเปิดตัวกันเมื่อไหร่
แต่ยังไม่รู้แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ทั้ง 2 คู่ตื่นเต้นดี เวลาทำอะไรๆแล้วไม่ให้เพื่อนรู้หรือจับได้เนี่ย ฮุฮุ

ขอบคุณค่ะคุณทัด +เป็ดน้อยให้ค่าาา  :L2: :L2:
รอตอนต่อไปค่าาาา 
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 26-03-2012 20:30:54
เป้ได้ยินแล้ว จัดให้ปิงปองด้วย :z1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-03-2012 20:45:34
 :z1:อิอิเป้เข้าใจถามนะว่าปิงปองชอบถ้าไหนอะ :m20:

คิดได้อีกอะแต่คำตอบของปิงปองดิฟังแล้ว :jul1: :call:
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 26-03-2012 22:13:12
จัดหนักในแบบที่ ปิงปอง ชอบเลย จัดปายยยย เป้
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (2)+ P.19 25/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 27-03-2012 10:14:14
ป๊าดดดดดดดดดดดด เป้คงจัดหนักแน่ๆ  :pighaun: :pighaun: :pighaun:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 28-03-2012 21:51:49
ทะเล ~เมา (คลื่น)



ผมแบกไอ้ป่วน จวนจะถึงเตียงอยู่แล้ว ....................

"ตุ๊บ ๆ" กำปั้นมัดน้อย ๆ ทุบที่หลังผมเบาๆ ก่อนจะตามด้วยเสียงอ้อแอ้ของใครบางคน

"ร้อนนนนนนนน"  ไอ้ตัวเล็กของผมโวยวายยย

"ร้อนเหรอ?  งั้นอาบน้ำให้ดีมั้ยครับ" ผมเอ่ยอย่างเอ็นดู

"ดี~  อาบน้ำทะเลน๊าาาาาาาาาาาา  คึคึคึ" ไอ้ตัวดีเอ่ยอย่างอารมณ์ดี  ผมว่าแอลกอฮอร์กำลังทำฤทธิ์

ความร้อนเริ่มแทรกซึมทั่วตัว   จนทำไอ้ตัวเล็กของผม  ใบหน้าแดงจัด  ปากอิ่มเจ่อเพราะแรงกัดของตัวเอง

เหงื่อที่ค่อยๆ ซึม จนผมได้กลิ่นเหงื่อของอีกฝ่าย  ความร้อนค่อยๆ ส่งผ่านมาถึงตัวผม  เล่นเอาอยากจะร้อนกว่าเดิม

ผมยิ้มหวาน....  หันไปมองหน้าไอ้คนที่หัวพาดไหล่พร้อมจ้องมาที่ผมเขม็ง ๆ ดวงตากลมโต มองผมตาแป๋วๆ

ยิ้มหวานตอบผมรอคำตอบ   คาดว่าผมคงจะตามใจมันสิท่า  ฮ่าๆๆๆๆ

"ไม่ได้ครับ  อันตราย" ผมตอบ  ยังยิ้มหวานไปให้ไอ้ตัวเล็กเช่นเคย  แต่มันไม่ยิ้มตอบผม

ทำหน้าบึ้ง ปากจู๋ ดวงตากลมโตแป๋วเมื่อกี้ เปลี่ยนเป็นหลี่เล็กลงอย่างช่วยไม่ได้  ฮ่าๆ น่ารักดีจริงๆ ครับ

"ตุ๊บ.....จะไปทะเล" กำปั้นที่เริ่มเพิ่มแรงทุบมาที่ไหล่ผม

"ไม่ได้  บอกแล้วไงอันตราย"  ผมยืนยันหนักแน่น

"ตุ๊บๆ  .....  ง่ะจะไปทะเลอ่ะ"

"ไม่ได้"

"ตุ๊บๆๆ   .....ง  จะไปทะเลโว้ยยยยยยย  ทะเล๊ ทะล~"

"ไม่"


"ตุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    ทะเล๊  ทะเล"


"โอเค ๆๆๆ  พอๆ เลิกทุบ  ไปทะเล......... เห้ออออออ"  ผมต้องยอมในที่สุด  ไม่ไหวมือหนักเหลือก่อนเมียผม

"เย้~   เย้~  เย้~"  ไอ้ตัวเล็กไชโยเป็นการใหญ่  ผมได้แต่อมยิ้มกับอาการเด็กเอาแต่ใจของมัน  ทำยังไงก็น่ารักอยู่ดี

.

.

.

.

ตีสาม  ..............  ใต้ฝืนฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดารา  พระจันทร์สาดแสงจ้าพอให้คืนเดือนมืดยังพอกระจ่าง

ไร้ซึ่งผู้คน มีเพียงเสียงคลื่นกระทบหาด ลมทะเลที่พัดโ่บกสะบัดเย็นจนสะท้าน  แต่ก็ไม่มากพอ

ที่จะทำให้ฤทธิ์แอลกอฮอร์จางหาย  เลือดร้อนๆ แล่นพล่านทั่วตัว

"ตู้มมมมมมมมมมมมมม   .....  เย้"  เสียงไอ้ตัวเล็กของผมวิ่งกระโจนลงน้ำอย่างบ้าคลั่ง หันมาส่้งหน้ายิ้มหวานให้ผม

มันโบกมือหยอยๆ เรียกผมให้ไปร่วมแจมด้วย ผมได้แต่ส่ายหน้า  นั่งมองอีักฝ่ายที่โขดหิน ..... คอยกำชับ

ไม่ให้ไอ้ตัวเล็กว่ายไปไกลเกินไป   มองอยู่เพลิน ๆ ไอ้ตัวเล็กก็เริ่มป่วน

มันวิ่งมาใกล้ ๆ .....  ยิ้มหวานนนนนนน  ปานน้ำผึ้งให้ผมก่อนจะเตะน้ำทะเลเค็ม สาดมาทั่วตัว

"ฮ่าๆๆๆๆ  สมน้ำหน้า  ฮิ้วววววววววววววววววว"  ไอ้ตัวเล็กผิวปากแซว ก่อนจะวิ่งหนี

"ปิงปองง........แกล้งเหรอ???"  ผมยิ้มกว้าง ส่ายหน้าขำ ๆ กับคนช่างแกล้ง ก่อนจะวิ่งไล่กวาดไอ้ตัวป่วนของผม

"แน่จริง....จับให้ได้ดิวะ?  .....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"

"เออ ....  หนีให้ไวแล้วกัน  ถ้าจับได้นะจะไม่ปล่อยอีกเลยชีวิตนี้  ฮ่าๆๆ"

"โหปากดี  จับให้ได้ก่อนค่อยมาพูดเหอะ  กร๊ากกกกกกกกก"

"จับไ้ด้อยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ  อย่าวิ่งให้เหนื่อยเลย... มาม๊ะ มายอมพี่ดีๆ  คึคึ"

"แบร๊ๆๆๆๆๆๆๆ"  ไ้อ้ตัวเล็กแลบลิ้นส่งท้าย  ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหนีอุตหลุด

ผมติดสปีดดดดดดดดด  .........  แข่งกับใครไม่แข่ง  มาแข่งกับอดีตนักกรีฑา(ประถม)อย่างผม

ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อีกครั้งเรียกวิญญาณนักกรีฑาเจ้าเก่าเจ้าประจำให้มาสิง ... 

เพราะดูไอ้ตัวเล็กนี่ไวอย่างกะปรอทวิ่ง.....ฮ่าๆ  ทำท่ายังกะหนีตาย  หึหึ  ไม่รอดดดดดดดดด หรอกโว้ยยยยยยยย เตี้ย

.

.

.

.

.


"เห้ยยยยยยยยยย"

"ตุ๊บ.......คลุก ๆๆๆๆๆ" 

ผมกระโดดตะครุบไอ้ตัวเล็ก.....  เราทั้งคู่เลยกลิ้งหลุนๆ ๆ ไปตามพึ้นทรายละเอียด


"ฮ่าๆๆ  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  "  เสียงหัวเราะของเราทั้งคู่ที่ดังแข่งกับเสียงคลื่น

และ.....

.

.

.

การกลิ้งก็สิ้นสุดลง    คงเป็นการหมุนที่ได้องศามากเลยทีเดียว  ตอนนี้ผมเลยพลิกมาอยู่ด้านบนไอ้ตัวเล็ก

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (เมา)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 28-03-2012 22:06:38
 :monkeysad:เคืองนะเนี้ยตัดจบแบบนี้อะ :m16:

แล้วจะรอตอนต่อไปน๊า :bye2: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (เมา)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 28-03-2012 22:35:16
--;
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (เมา)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-03-2012 22:43:07
  :a5:

ค้างงงงง
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (เมา)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 28-03-2012 22:45:15
รอแป๊บนะคะ  พอดีแต่งในเว็บเลย  ไม่ได้แต่งใน word แล้วค่อยมาลง กลัว

เครื่องดับไปก่อนเลยลงเลย  ค่า ขออำภัยยยยย

อีกแป๊บๆๆๆ ค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (เมา)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 28-03-2012 22:46:03
เด๋วเริ่มนับเเระ ว่าเเต่ละคู่จะเอากันไปกี่ครั้ง กว่าที่จะถึงตอนที่จะเปิดตัวกันในกลุ่ม !!
หัวข้อ: Re: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (เมา)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 28-03-2012 23:46:21

ณ จุดนี้.....ยังไงต่อคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 29-03-2012 00:07:13
 :z3: อ๊าาาาา ยังไงต่อ

รอนะคะ คุณทัด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (เมา)+ P.20 28/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 29-03-2012 01:11:53
 :a5:

รอที่เหลืออยู่น้าาาาา

 :z3:
หัวข้อ: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 29-03-2012 06:36:20
(ต่อ)

ดวงตาเราสบกันนิ่ง  ดวงตากลมโตที่มองผมตาแป๋วว  ริมฝีปากอิ่มที่แดงระเรื่อ  เสื้อผ้าเปียกที่บางจนแทบจะมองทะลุได้

ช่างยั่วยวน........ซะเหลือเกิน  ผมไล้มืิอบางลูบแก้มนิ่ม ๆ ของอีกฝ่าย  ไอ้ตัวเล็กยิ้มหวานละลายใจได้อีก

ผมแนบหน้าลงไป.....กดริมฝีปากลงแผ่วเบา     รัก......  รักจนทนเก็บไม่ไหว อยากรักจนหมดทุกหยาดหยดของหัวใจ

ผมเขี่ยริมฝีปากของตัวเองกับริมฝีปากบางของอีกฝ่ายอย่างเผลอไผล  เชื่องช้า....แต่เนิ่นนาน

แขนของอีกฝ่ายค่อยๆ โอบรอบคอผม..........   ใบหน้าแดงจัด  ริมฝีปากที่เผยอรอรับสัมผัส

ผมกดจูบดูดดื่ม และเรียกร้อง  แทรกลิ้นชิมความหวานของอีกฝ่าย

"อืออออออออออออออ"  ไอ้ตัวเล็กครางหวานนนนนน  แต่เกี่ยวลิ้นตอบไม่ขาดสาย

ลิ้นเล็กแทรกเข้ามาในปากผม  ไล้ลิ้นชิมทั่วโพรงปาก  ราวกับเป็นสิ่งที่แสวงหา

ผมละจากริมฝีปากของอีกฝ่าย ฉกจูบที่ใบหูกวาดลิ้นร้อนๆ จนทั่วทุกซอก ก่อนจะขบเบาๆ ที่ติ่งหู

"่อ่าาาาา   เป้" ไอ้ตัวเล็กลูบไล้บางๆ ที่ไหล่ผม   ก่อนจะลากจมูกซนๆ ของตัวเองซุกไซร้หาความหอม

จากซอกคอของอีกฝ่าย  สองมือถลกเสื้อขึ้นเบาๆ โชว์ใ้ห้เห็นผิวขาวละเอียด และเม็ดสีสวยที่ชวนชิม

ขบเบาๆที่อกข้างซ้ายก่อนจะใช้ลิ้นไล้วนเลียอยู่อย่างนั้น มือขวานวดเฟ้นจนอีกข้างแข็งเป็นไต

"อืมมมมมมมมม  ปะ ......เป้" ไอ้ตัวเล็กแอ่นอกรับสัมผัสหวาม ผมไล้มือทั่วตัว ก่อนจะไล่จูบ ดูด กัดเบาๆ

อีกหลายแห่ง  จนมาถึงสะดือหวาน ค่อยๆ แทรกไล้เล็มอย่างพึ่งใจ สองมือสอดเข้าใต้กางเกงตัวบางของอีกฝ่าย

ผลักดันจนเผยให้เห็นสิ่งที่ปรารถนา บีบแน่นๆ ที่แก้มก้นของไอ้ตัวดี ก่อนจะให้ลิ้นวนที่หน้าท้องแบบราบ

ทำไอ้ตัวเล็กหายใจติดขัด แอ่นสะโพกบางหวือออ   ผมกัดเบาๆ ตามที่ขอ แล้วครอบปากชิมไอติมร้อนรอปะทุตรงหน้า

"อ๊ะ.......... อาาาาาาา  เปปปปปปปปปปปปปป้" ไอ้ตัวดีครางกระเส่า  สองเขาเล็กๆพลาดอยู่บนไหล่ผม หน้าท้องเกร็งแน่น

ผมใช้มือข้างหนึ่งไล้วนรอบฐานไอ้ติมไปมา  ส่วนอีกข้างค่อยๆ สอดเข้าช่องหวานของอีกฝ่าย

ริมฝีปากดูดกลืน  ลูดขึ้นลงเป็นจังหวะ ไอ้ตัวดัวขยับสะโพกตามอย่างว่าง่าย สองมือกดที่หัวผมแน่น

"อืมมม  ดี  ปะ.....เป้" ก่อนจะกระแทกแท่งร้อนใส่ปากผมไม่ยั้ง

.

"อ๊ะ"

.

"อ๊ะ"

.

"อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"  ไอ้ตัวดีครางสุดเสียงงงงง  กระแทกเข้าปากผมสองสามครั้ง ก่อนจะปล่อยน้ำรัก

ให้ผมได้ชิม  แล้วทิ้งตัวหมดแรงกับพื้นทราย   ผมใช้ลิ้นพันทั่วแท่งไอ้ติมก่อนจะเม้มปากร้อนลากตั้งโคนยังปลาย

รีดน้ำรักให้หมดจากแท่ง  ไอ้ตัวดีดิ้นพล่าน กัดปากตัวเองแน่นเสียวสะท้าน......   

ก่อนจะใช้มันหล่อลื่นทางหวาน ดันขาเล็กที่พลาดอยู่ให้เอนไปด้านหน้าเปิดทางให้ผมเข้าไปถนัด

แล้วค่อยๆ ดันไอติมร้อนแท่งที่ใหญ่กว่าจนมิดด้ามมมม

"อ๊ะ"   "อืมมมมมมมมมมมมม"  ไอ้ตัวดีสะดุ้งนิด ๆ  ส่วนผมครางเสียงต่ำเสียวจนอยากกระแทกแรงแต่ต้องอดใจไว้

ผมลูบลูกชายไอ้ตัวดีอีกครั้งจนมันพร้อมจะรบ  ก้มลงจูบริมฝีปากอิ่มที่บวมเจ่อ....อยากจะดูดให้มันบวมกว่านั้น

ร่างหวานขยับยุกยิกนิด ๆ ราวกับอึดอัดที่ผมไม่ขยับสักที  ผมค่อยๆกระแทกเบาๆ จนทางหวานเปิดทางให้เต็มที่

"อ่าาาาาาาา  ซีสสสสสสสส์  ปิงปองคร๊าบบบบบบบบ"

"อ๊ะ.....อืออออออ"

"อาาาาาาาาาา  เป้ "

"ดี.... ดีครับ  อ่าาาาาาาา  ปิงปอง "

"เป้...เป้. ... ระ ...แรงอีกก  อืมมมม" 

ผมหยุดจับไอ้ป่วนพลิกเป็นท่าคลานสี่ขา แตะไอ้ติมแท่งใหญ่ที่ช่องทางก่อนจะดันทีเดียวจะสุด

"อ๊ะ"  ไอ้ตัวดีสะดุงเสียว

"ของจริงแล้วนะครับ  ....ตามที่ขอ  หึหึ" ผมกระซิบ กัดเบาทั่วหลังอีกฝ่าย

"อ่าาาาา"  ไอ้ตัวดีครางกระเส่า ก่อนจะแอ่นสะโพกให้ผมได้ชิมเต็มที่

สองมือผมจับแน่นที่สะโพกอีกฝ่าย  ก่อนจะกระแทกแรงไม่ยั้ง  ทั้งเร็ว ทั้งรัววววว  จนแทบหายใจไม่ทัน

"ระ...แรงอีก อืมมมมม"  คำสั่งสุดท้ายของสุดที่รัก  ผมหยุดความเร็วก่อนจะกระแทกแรงๆ เน้นๆ

"อ๊ะ ......อ๊ะ........อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"   "อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"

ต่างคนต่างครางสุดเสียง ก่อนจะพ่นลาวาร้อนๆ  ออกมาจนหมด 

ผมกับไอ้ป่วนนอนหอบหมดแรงที่พื้นทราย  ยังไม่อยากถอนน้องชายออกตอนนี้  ผมพลิกตัวหงาย

พร้อมดึงไอ้ตัวดีให้หงายมาอยู่บนตัวผมพร้อมกัน  ผมโอบกอดคนข้างบนแน่น

สักพัก.......................  ไอ้ตัวป่วนค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นนั่งบนตัวผม ผมมองเห็นแต่แผ่นหลังของอีกฝ่าย

เพราะผมยังไม่ได้ถอนลูกชายออก  ไอ้ตัวดีค่อยๆ หมุน ให้เราหันมาเผชิญหน้ากัน ทั้งๆ ที่แท่งร้อนผมยังอยู่

เล่นทำเอาผมรู้สึกร้อนผ่าว ..... ลูกชายค่อยๆ ตื่น  ไอ้ตัวดียิ้มหวานนน  มองลงจุดนั้นแซวๆ ผม

"หึหึ  ......ก็ใครให้ขยับหล่ะ" ผมบอก  อมยิ้มแก้ต่างให้กับตัวเอง

"ทะลึ่งหวะ..."  ไอ้ตัวดียักคิ้วกวนๆ

"แล้ว.........ชอบรึเปล่าหล่ะ"  ผมยิ้มตอบ

"ไม่รู้ ......ต้องขอพิสูจน์ดูอีกที  ฮ่าๆ "  ไอ้ตัวดีว่า ก่อนจะก้มลงมากดจูบผมเร่าร้อน 

"อ่าาาาาาา  "  ผมครางเสียววววว    ไอ้ตัวดีละปากแล้วดูดแรงๆ ที่หน้าอกผม  ทำผมเสียวสะท้าน

จากนั้นก็เริ่มกระแทกสะโพกหวานนน กับ........ของผม 

"อ่าาาาาาาา  ปิงปองงงงง ระ....แรงอีก"

ไอ้ตัวดีกระแทกแบบไม่ลืมหูลืมตา  ผมใช้สองมือจับสะโพกอีกฝ่าย ช่วยเพิ่มแรงกระแทกและความเร็วให้เพิ่มมากขึ้น

"ชีสสสสสสเป้  เสียวววววววววววววว"

"อ๊ะ  อาาาาาาาาา"

"อ๊ะ  อ๊ะ .......อืมมมมมมมมมมมมมมมม"

เสียงครางที่ไม่ได้สรรพ ................. ก่อนจะปล่อยน้ำรักไปอีกรอบ  ไอ้ตัวดีค่อยๆ ถอนตัวออกจากแท่งร้อน

ก่อนจะขยับมาข้างหน้านิดนึงไม่ให้ติดไอติมร้อนของผม แล้วซุกตัวหาอกกว้าง.........หอบหายใจถี่ๆ

อย่างเหนื่อยอ่อน แต่...............มีความสุข  มันยิ้มหวานทั้งที่หลับแต่แล้วผลอยหลับไป

ผมค่อย ๆดันไอ้ตัวดีลงบนพื้นทราย หยิบกางเกงมาใส่ลวกๆ ให้กับเราทั้งคู่ ส่วนเสื้อผมแค่หยิบเอาไว้ในมือ

ก่อนจะแบกไอ้ป่วนขึ้นหลังแล้วกลับห้องพักไปด้วยกัน  ผมยิ้มกับตัวเอง............มีความสุขเหลือเกิน

ยิ่งมองเห็นใบหน้าของคนที่หลับเอาหัวพิงไหล่ผมอยู่ตอนนี้ยิ่งมีความสุข

ใบหน้าที่หลับไหล  กับเอาแต่ยิ้มพิมพ์ใจมาให้ผม  ... มันจะรู้ตัวบ้างไหมว่าแค่นี้...มันก็ยั่วยวนผมจะแย่อยู่แล้ว

ไม่ต้องทำอะไร  ไม่ต้องเพิ่ม  ไม่ต้องลด ไม่ต้องแม้กระทั่งเปลี่ยนแปลงอะไร  ขอแค่เป็นมัน

เป็นปิงปองที่ผมรู้จักอยู่ตอนนี้  ................อยู่ข้างผมก็ดีพอแล้ว
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 29-03-2012 06:51:22
เป้ ปิงปอง 2
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 29-03-2012 06:53:50
 :m25: :m25:

แม่เจ้าทะเลเดือด รออีกคู่
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 29-03-2012 07:39:46
เป้กะปิงปอง






น่ารักอ่ะ>..<
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-03-2012 07:46:52
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 29-03-2012 08:42:45
 :m3: :m10: :m2:
 :z2: เป้จัดให้ ตามคำขอเป๊ะ!!!  Outdoor ซะด้วย :z1:

 :L2: :L2: :L2: ขอบคุณค่ะคุณทัด  :กอด1:
ทั้ง2คู่นับวันยิ่งร้อนแรงขึ้นทุกที จะปิดไปได้อีกนานเท่าไหร่เนี่ย?

 
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PoMArmKuB ที่ 29-03-2012 10:22:20
น่ารักหวะชอบปิงปองมาก น่ารักสุดๆๆเลย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 29-03-2012 10:29:20
 :jul1: :jul1: :jul1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-03-2012 10:40:53
ทะเลหม้อไฟ :pighaun:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-03-2012 19:41:58
ทะเลเดือดเลือดพล่าน ตอนตีสาม
น่าถ่ายคลิปจริงๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: bytoey ที่ 29-03-2012 20:49:23
ทะเลเดือด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (คลื่น)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-03-2012 21:05:14
 :m25: ไม่มีอะไรจะพูดอะหมดแรง :jul1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 30-03-2012 00:03:42
++ทะเล  เมา (ลับ)++




ริมฝีปากบางที่ดูดกลืนผมอยู่ตอนนี้ทำผมแทบคลั่ง เกือบจะอดทนไม่ไหว  .....  จัดการไอ้ตัวป่วนต่อหน้าเพื่อนซะแล้ว

แค่คำท้า..............   กับคนเมา  หึหึ  จะเอาสติที่ไหนมาคิดหล่ะครับนั่น  ถ้าไม่ตกหลุมพลางที่ผมขุดล่อไว้อย่างจัง

"กุเก่งมั้ย  อืมมมมม  อ่ะ.......เอกกกกก"  เสียงครางกระเส่าเมื่อยามที่ผมไล้มือสัมผัสไปทั่วร่าง   


เสียงหอบหายใจที่แทบจะไร้แรงต้านทาน  กลับคล้อยตามอย่างเต็มที่  ขณะที่อาวุธที่แข็งขืน

ต่างก็เสียดสีกันภายใต้ร่มผ้า  ริมฝีปากที่แดงจัด กับอารมณ์ที่ร้อนฉ่าของเราทั้งคู่แทบลุกเป็นไฟ

"ปัง"   เสียงสุดท้ายที่เหมือนเสียงสวรรค์ที่เข้ามาทักทาย  เมื่อไอ้เพื่อนสองตัวที่เป็นคนก่อเหตุจากไป 

"นัย...  ขอนะครับไม่ไหวแล้ว"  ผมจัดการถอดปราการด่านสุดท้ายของเราทั้งสองคนขว้างทิ้งอย่างไม่ใยดี 

"อืออออออออ"  ไอ้ป่วนครางเสียงหวาน  ผมละริมฝีปากจากอีกฝ่าย  ก่อนจะค่อยไล้เล็มทั่วตัว

ที่ร้อนแรงเหมือนไฟ  ที่คอยเผาผลาญอีกฝ่ายให้หมอดไหม้  ผมจูบซอกคอหอม  ดูดกลืนสร้างรอยหรรษา

ไม่สนใจว่าใครอีกคนตื่นมาจะโวยวายแค่ไหน  แต่ผมอยากจะรัก  รักทั้งตัวคนตรงหน้าให้ทุกคนรู้ว่านี่เป็นของผม

ไล้สัมผัสจนคนตรงหน้าพร้อม   ก่อนจะค่อยสอดอาวุธที่ตื่นเต็มที่เข้าไปช้า ๆ

"อ๊ะ..........อือออออ"  ไอ้ป่วนประท้วงช่วงร่างเกร็งแน่น  ผมค่อยโยกตัวเบาๆ จูบปลอบสุดที่รักไปทั่ว

มืออีกข้างปลุกไอ้หนูต้วน้อยๆ ให้ลุกขึ้นมาสนุกกับผมด้วย ไม่นานมันก็โตเต็มวัยในมือผม  หึหึ...น่ารักมากๆ

ผมกระแทกแรงๆ   แรงจนรัว  จนคนข้างหน้าตัวโยน  .................  มือจิกโซฟาแน่น  ขณะที่ผมยืนกระแทกแรงๆ อยู่ด้านหลัง

"อ๊ะ .....อ๊ะ....แรงอีก  อืมมมมมมมมมมมม "

ผมเร่งสปีดตามที่ไอ้ป่วนปรารถนา  ทั้งเร็ว  แรง รัววว  แทบหายใจไม่ทัน

"อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"  เราทั้งคู่เกร็งกระตุก  ก่อนจะปลดปล่อย ครีมนมสีขาว เปรอะเปลื้อนไปทั่ว

"แกร๊ก....แอ๊ดดด" 

"เห้ยยยยยยยย.................ตุ๊บ" 


"อืือออออออออ  เจ็บ"
.

.

.

.

.

เสียงใครบางคนบ่นระงมที่ถูกก้นจ้ำเบ้า กับภาพตรงหน้าทำให้ผมเผลอปล่อยสุดที่รักลงไปกองกับพื้นแบบ

ไม่ทันได้ตั้งตัว ไอ้ปิงปองเลยโอ๊ดครวญกับความเจ็บปวดไป  .....  แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจนัก

ริมฝีปากแห้งฝาก ....................  บอกได้คำเดียวว่า  "คาดไม่ถึง"

เพราะไอ้ตัวดีลืมมือถือ  แล้วโยเยจะเอาให้ได้  ผมเองก็คิดว่าดึกขนาดนี้แล้วพวกมันคงหลับไปแล้ว

ถึงได้เปิดเข้ามาโดยไม่เคาะประตู  พอเปิดมาก็..............  อ่า่ยังไงดีอ่ะ

ครับมันภาพได้นัยกับได้เอก.......ที่พึ่งเสร็จภาระกิจ  น้ำสีขาวขุ่นยังเปรอะเปลื้อนตาขานิด  ๆ 

ไอ้สองตัวตกใจจนหน้าซีด  โดยเฉพาะไอ้นัย  รีบคว้าเสื้อผ้ามาปกปิดร่างกาย

ก่อนไอ้เอกจะลากไอ้นัยเข้าห้องน้ำไปทำความสะอาดร่างกาย พร้อมสวมเสื้อผ้าให้เสร็จสิ้น

ผมก้มลงไปมองไอ้ตัวดี...... ที่ลืมความเจ็บโดยฉับพลัน  ยังคงนั่งอ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น

จนผมต้องก้มลงไปสะกิด

"เป็นไรครับหืมมม?  ตกใจเหรอ?"  ผมรั้งไอ้ตัวดีมากอดปลอบ ดูสีหน้ามันก็ตกใจไม่ใช่น้อย

จะว่ารังเกียจคงไม่ใช่ .......คงแค่แปลกใจและตกใจเท่านั้นเอง 

ผมตัดสินใจว่าวันนี้ควรจะกลับห้องไปนอนดีกว่า ..... ค่อยมาคุยกันอีกที

เพราะคืนนี้ ดึกมากแล้ว  ..............  ร่างกายคนเรามีขีดจำกัด  และที่สำคัญหัวใจคนเรามีขอบเขตที่จำกัดกว่า

อย่าได้ฝืน รอให้ทุกอย่างพร้อม และทุกคนพร้อม ลองใช้เวลาคิดทบทวน  ผมว่ามันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด

"กุกลับห้องก่อนนะ...พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน"  ผมตะโกนเบาๆ แค่พอให้พวกมันได้ยิน ก้มลงเก็บโทรศัพท์

ก่อนจะลากไอ้ตัวดีกลับห้อง  ก่อนที่มันจะเสียสติไปมากกว่านี้  หึหึ.... เพราะพรุ่งนี้พวกวผมก็มีเรื่องจะสารภาพเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 30-03-2012 00:12:39
นัย เอก 1
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ)100%+ P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 30-03-2012 01:06:46
ขอบคุณค่ะ ที่มาส่ง นัย~เอก ยามดึก  :z2: โย่วๆๆๆๆ
คุณทัดก็พักผ่อนเยอะๆนะคะ วิ่งไปอ่านก่อน ฟิ้ววววววว.......
-----------------------------------------------------------------------------

โอ้ววววว.... OMG !!!!!!!!!!!!!!
ความลับเปิดเผยแล้ว กำลังนึกอยู่เลยว่าเอกฟัดนัยซะขนาดนี้ พรุ่งนี้ต้องเป็นรอยแดงทั้งตัวแน่ๆ
ส่วนปิงปอง ก็เล่นทะเลหวานฉ่ำขนาดนั้น คงรอยเต็มตัวไม่แพ้กัน ฮุฮุ
พรุ่งนี้ ทั้ง 2 คู่ก็ต้องเห็นความผิดปกติอยู่ดี 555+ แต่ก็คงแถไปได้อีกล่ะมั้ง  :laugh:
ไม่นึกว่าแจ็คพ็อตมันจะมาอยู่ที่เป้เปิดประตู้เข้ามาเจอภาพหวาดเสียว.... ดีนะ เสร็จภารกิจแล้ว โอ้........... :a5:
กลัวนัยคิดมากหนีกลับ กทม ก่อนจริงๆ แต่เอกคงรั้งไว้ได้
อยู่เคลียร์กันให้รู้เรื่องไปเลย จะได้กลายเป็น 2 คู่ชูชื่นไป น่ารักดีออก เน๊อะๆ แนบแน่นดีด้วย

รอตอนหน้านะคะ สนุกแน่ๆ คู่เอกนัยคงได้ช็อคกับความลับของเป้~ปิงปอง เป็นแน่แท้
ตอนนี้ปล่อยให้ เป้กะปิงปองเค้าช็อคนำไปก่อนหนึ่งคืนแล้วกัน คิคิ
 :L2: :L2: :L2:ขอบคุณค่ะ คุณทัด  :กอด1: :กอด1:+เป็ดน้อยค่ะ



หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 30-03-2012 01:12:05
 :laugh:

เช้ามา พอรู้ความจริง คง surprise กันทั้งสองคู่น่ะแหละ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 30-03-2012 01:14:31
ก็มีความลับด้วยกันทั้งสองคู่นั่นแหละเนอะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 30-03-2012 06:41:10
เซอร์ไพรส์กันชุดใหญ่เลย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 30-03-2012 06:55:31
ค้างนิดๆ


มาต่อเร็วๆนะค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 30-03-2012 10:14:41
อึ้งกันไปเลยซิ ห้าๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 30-03-2012 17:03:30
ตึ่งตึงตึ๊ง!  รอต่อไปฮับ
หัวข้อ: Re: >O<{เสน่ห์ร้ายพ่ายรัก}... ตอนที่ 9 (11/3/55) P.15 "อ้อน" แล้วตี๋น้อยจะเหลือ!?
เริ่มหัวข้อโดย: lovelypolly ที่ 30-03-2012 22:21:19
จากที่เมาๆอยู่ คงหายเมาเป็นปลิดทิ้งทั้งคู่แน่ๆเลย
ในที่สุดความลับก็ถูกเปิดเผยแล้ว
รออ่านตอนหน้าคะ ว่าถ้าเอกกับนัยรู้เรื่องของเป้กับปิงปองแล้วจะว่ายังไง อิ อิ อิ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 31-03-2012 01:05:52
ความจริงก็กินกันเองทั้งคู่นั้นแหละ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 31-03-2012 08:15:54
ความลับไม่เป็นความลับอีกต่อไป
แถมความลับยังถูกเปิดเผยได้แบบจะๆ
อายแทนเอกกับนัยเหมือนกันนะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 31-03-2012 11:40:39
 :m25: :m25: ในที่สุด ความลับจะถูกเปิดเผยแล้วสินะ หุๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 31-03-2012 11:57:40
รอความลับเปิดเผย :z1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~เมา (ลับ) P.20 29/3/12
เริ่มหัวข้อโดย: everyone ที่ 31-03-2012 13:42:13
 :really2:
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 01-04-2012 00:30:44
+ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน+



"กุกลับห้องก่อนนะ...พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน"  เสียงได้เป้ตะโกนบอกเบาๆ พอให้ได้ยิน ก่อนจะได้ยินเสียงปิดประตูพร้อม

ล็อคลูกบิดให้เรียบร้อย  ผมโอบกอดคนตรงหน้าเบาืเมื่อเห็นว่าสุดที่รักของผมนิ่งงันไปขนาดไหน

ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองตั้งแต่ผมลากมันเข้ามาในห้องน้ำ .......  แม้ตอนนี้จะทำความสะอาดร่างกายเสร็จแล้ว

แต่มันก็ยังนิ่งจนผมใจหายใบหน้าซีดเผือด  เหม่อลอยหมกหมุ่นอยู่กับตัวเองเ่ท่านั้น ผมตีแก้มคนตรงหน้าเบาๆ

"นัย .....นัย....นัยครับ"

"หะ....หืม"  มันทำหน้าเหรอหรา  จากนั้นก็นิ่งไปอีก ................  ราวกับกังวลซะเหลือหลาย

"อาบเสร็จแล้ว....  ป่ะออกไปกัน"  ผมกำลังดันตัวไอ้ป่วนเพื่อให้ออกไปจากห้องน้ำ แต่อีกฝ่ายขืนตัวไว้

"เอก...กุ.....กุ"  มันพูดได้แค่นั้น ก่อนจะกลืนคำพูดทั้งหลายลงคอกลับคืนไป  ทำได้แค่เม้มปากตัวเองแน่นๆ

"กุยังไม่พร้อม....จะเจอพวกมันตอนนี้"  มันพูด  ปานจะขาดใจ เจ็บปวดใจก็ไม่ปาน  ผมกอดมันเบาๆ เอามือลูบหัว

"ไม่เป็นไร ๆ  ตอนนี้พวกมันกลับแล้ว ไม่เป็นไรนะครับคนดี  ป่ะไปแต่งตัวกันได้แล้วเดี๋ยวมันสบาย" ผมโยกหัวมันเบาๆ

ก่อนจะค่อย ๆ ดันให้ไอ้ป่วนยอมออกจากห้องน้ำเพื่อมาใส่เสื้อผ้าด้านนอก    ขวดเหล้า เบียร์วางเกลื่อนตามพื้น

แต่ผมไม่มีอารมณ์เก็บแล้วตอนนี้ ผมเร่งตัวให้ไอ้ป่วนที่ตอนนี้เชื่องยิ่งกว่าแมวเหมียว  ยืนนิ่งให้ผมทำอะไรก้อได้

ก่อนจะลากมันขึ้นไปนอนบนเตียง  ไฟหัวเตียงถูกปิดไปแล้ว ................  แต่คนตรงหน้าผมยังนอนตาแป๋ววววว

ความมึนเมาก่อนหน้านั้นไม่ช่วยอะไร  ................ เพราะความตกใจทำให้ไอ้อาการช็อคของที่รักยังค้างอยู่เช่นนั้น

ไม่มีคำพูดใดๆ จากปากมันออกมา  มีแต่ร่างกายที่ซุกโผเข้าหาอกผม พร้อมรอยชื้นที่หน้าอกผมน้อยๆ 

ผมกอดไอ้ป่วนตอบ  กดจูบที่หัวเพื่อเป็นการปลอบใจ.....ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะเราก็ต่างรู้กันดีว่า "ความลับ" ที่มี

มันคงไม่ใช่ความลับอีกต่อไป  แม้แต่ผมเองก็ไม่รู้ว่าพึ่งนี้จะเป็นแบบไหน  พวกมันจะรังเกียจพวกผมมั้ย?

ผมเองก็ตอบไม่ได้  .......  คงทำได้แค่รอ.....  รอให้ถึงพรุ่งนี้  ความอึดอัดทั้งหลายของผม  คงจะได้เวลาสะสางมันสักที

"ทุกอย่างมันจะต้องผ่านไปด้วยดีนะครับ อย่ากังวล"   ผมทำได้แค่นี้ แค่นี้จริง ๆ แค่เอ่ยปลอบใจ

ไอ้ป่วนที่ซุกหน้ากับอกผมพยักหน้าน้อย ๆ ส่วนมือโอบกอดตัวผมแน่น  ราวกับว่ามันเองก็ภาวนาให้เป็นเช่นนั้น

.

.

.

ขอโทษค่ะกินยาแก้แพ้แล้วมันง่วงมาก เผลอหลับ  พึ่งตื่น โพสน์แค่นี้ก่อนนะคะ  เดี๋ยวมาต่อค่ะ ขออภัย ช่วงนี้ไม่ค่อยสบาย
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 01-04-2012 05:24:38
ไม่เป็นไรค่ะ
แค่มาต่อก็ดีใจแล้วค่ะ:)

ยังไงก็หายไวไวนะค่ะ      :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 01-04-2012 05:33:42
หายไวๆครับผม เด๋วรอต่อไป^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 01-04-2012 08:13:40
รักษาตัวด้วยนะคะ รอต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 01-04-2012 08:43:44
 :L2:ดูแลตัวเองให้หายดีก่อนก็ได้นะเป็นห่วงอะ :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 01-04-2012 09:21:56
ไม่สบาย ทานยาด้วยนะ    :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-04-2012 09:35:19
รักษาสุขภาพด้วยน๊า :L1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 01-04-2012 10:49:22
ขอบคุณมากค่ะ ไม่ค่อยสบายยังห่วงคนอ่าน พาเอกนัยมาส่ง(ยามดึก)อีก คนอ่านปลื้มมมมม....ใจ

พักผ่อนเยอะๆนะคะ อาการภูมิแพ้เนี่ยการพักผ่อนให้เพียงพอเป็นสิ่งสำคัญมากๆ
คนอ่านก็ห่วงคนเขียนมากๆเหมือนกันนะเออ.... :กอด1: :กอด1: หายไวๆนะคะคุณทัด

ไหวแล้วค่อยมาต่อก็ได้ค่ะ รอเรื่องนี้ได้เสมอ... (จริงๆนะ)

หัวข้อ: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 01-04-2012 13:36:51
ขอบคุณสำหรับทุกความห่วงใยค่ะ  เพราะทำงานหนักมากไม่ค่อยได้นอน มาเป็นเดือนๆ

ตอนนี้เลยไม่สบายหนักไปหน่อย แต่พยายามรักษาสุขภาพให้หายค่ะ  ขอบคุณทุกำลังใจ

เป็นตอนพิเศษที่ยาว พอๆ กับเรื่องที่แต่งเลยรึเปล่า  อีกตอนเดียวจะจบแล้วค่ะ  แต่น่าจะต้อง

แยกทีละครึ่งเหมือนเดิม  อิอิ :bye2: :bye2: :bye2:

(ต่อ)


"แล้ว...แล้วถ้าพวกมันรับไม่ได้หล่ะ"  ไอ้ป่วนถามเสียงเจือสะอื้นอยู่กับอกผม  มืออีกข้างกำแน่นที่เสื้อผม

"ถ้าเป็นอย่างนั้้นก็ช่วยไม่ได้......เราก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของพวกมัน "  ผมกระชับกอดแน่นขึ้นอีก

ลูบหัวทุยๆ ของคนตรงหน้า  ที่ตอนนี้กำลังกลั้นสะอื้นจนตัวโยน..... ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันเจ็บ แต่กลับช่วยอะไรไม่ได้

ปล่อยให้คนตรงหน้าร้องไห้เงียบๆ จนผมเองรู้สึกเจ็บตามไปด้วย

"นัย....ฟังนะกุกับมึงไม่ได้ทำอะไรผิด เราแค่รักกัน ดังนั้นถึงพวกมันจะไม่เข้าใจหรือรับไม่ได้

มึงก็ไม่จำเป็นต้องเสียใจเข้าใจมั้ย  ถ้าพวกมันเลือกที่จะไม่มีพวกเราในกลุ่ม แต่มึงก็ยังมีกุนะนัย

ถ้ามึงยังห่วงพวกมันเราก็ยังมองพวกมันอยู่ห่างๆ ได้ เราจะได้เจอกับพวกมันแน่นอน...ถึงพวกมันจะไม่ต้องการ

แต่เราก็ยังอยู่บนโลกใบเดียวกัน  ถึงจะเอื้อมไม่ถึงแต่ก็มองเห็น เราสามารถยื่นมือไปได้ทุกครั้งที่มันต้องการนะ

คำว่า "เพื่อน" ไม่เคยตายหรอก จนวันตายพวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน เราก็แค่รักกัน.......จำไว้ แค่รักกัน

มันไม่ได้ผิดอะไรเลยครับที่รัก"  ผมกดจูบแรงๆ ที่หัวไอ้ป่วน มันพยักหน้าหงึกๆ เบาๆ   ก่อนที่แรงสะอื้น....

จะค่อยๆ จางไป พร้อมกับแทนที่ด้วยลมหายใจที่สม่ำเสมอ ทำให้ผมรู้ว่าที่รักของผมคงหลับไปแล้ว

ผมลูบหลังมันเบาๆ  ....  ก่อนจะปล่อยให้ความง่วงเข้าครอบงำ  แล้วผลอยหลับไปในที่สุด 

.

.

.

.

"เป้....เป้มึงเห็นแบบที่กุเห็นมั้ย"  ไอ้ตัวเล็กกระตุกเสื้อผมอยู่บนเตียง  มันนอนตะแคงหันหน้าเข้ามาหาผม

ที่นอนตะแคงหันมาหามันอยู่แล้ว   หลังจากที่ไอ้ตัวดีช็อคอ้าปากค้างจนกระทั่งผมลากมันกับมาที่ห้อง

อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เราทั้งสองคนแล้ว  ลากมันขึ้นเตียงปิดไฟนอน     

นี่เป็นประโยคแรกที่ไอ้คนจิตหลุดพูดกับผม  เหมือนวิญญาณที่หลุดลอยได้กลับมายังร่างเนื่องจากเสียงปิดสวิตซ์ไฟ

ที่หัวเตียง  มันจ้องมาที่ผมตาแป๋วเมื่อเห็นผมไม่ใส่ใจเท่าไหร่ก็ถึงขั้นกระตุกเสื้อไม่ให้ผมหลับตาซะงั้น

ผมอดยิ้มขำไม่ได้  แม่ง...........โล่งใจหล่ะซี่ปิดมาตั้งนาน  หึหึ  ที่แท้เปิดไปซะตั้งแต่แรกก็จบหลบๆ ซ่อนๆ ซะเหนื่อย

"อืม   เห็นแล้วไง?"  ผมตอบคำถามอย่างไม่ใส่ใจ  ยิ่งขำขึ้นไปอีกเมื่อพอเห็นเค้าหน้าลางๆ ว่าคนตรงหน้าเริ่มหงุดหงิด

"มึงก็เห็นว่าไอ้เอกกับไอ้นัย  มัน~ อืมมมมมม"  ผมปิดปากไอ้ตัวดี  ที่กำลังจะเอ่ยบอกเล่าเรื่องราวที่ผมเห็นชัดอยู่แล้ว

ก่อนจะละปากหวานๆ ออก  ไอ้ตัวดีทุบอกผมหนัก ๆ  ผมได้แต่ขำ  มันทำปากย่นใส่  ผมแตะจูบเบา ๆ อย่างคุ้นเคย

"รู้แล้วคร๊าบบบบบบบบบ เห็นเต็มสองตากุเลยไม่ต้องเล่าหรอก แล้วไง? ก็เหมือนมึงกะกุไง  ไม่ดีเหรอไม่ต้องปิดแล้ว"

ผมบอก  กดจูบที่หัวไอ้ตัวเล็กเบาๆ ก่อนเขี่ยเส้นผมที่กำลังละใบหน้าอีกฝ่ายเล่น

"อือออ ก้อ........ดี~" มันอมยิ้มเล็ก  แต่สายตากลับหลุบต่ำแอบซ่อนความดีใจไม่ให้ผมเห็น 

(หึหึ ...แต่เสียใจว่ะ  ไม่ทันแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบ  เป้เห็นเต็มสองตาเลยครับ  กรั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ)

 ผมยิ้มกว้างง   กดจมูกคมๆ กับหน้าฝากคนตรงหน้า  ไอ้ตัวดีหันมามองก่อนจะทุบอกผมเบาๆ

ผมดึงมันมากอดแน่นๆ    .............................  มีความสุข  ไม่รู้ว่ารอเวลานี้มานานแค่ไหน

ไม่อยากปกปิด อยากจะตะโกนบอกคนทั้งโลกให้รู้ด้วยซ้ำว่า  .......  ไอ้ตัวเล็กที่ผมกอดอยู่นี้

มีผมเป็นเจ้าของ  จับจองไว้แล้วทั้งตัวและ........หัวใจ 

"รอนะครับ  พรุ่งนี้กุกับมึง  ก็......เป็นไท" ผมบอกขำ ๆ ไอ้ตัวดีหัวเราะคิกๆ ก่อนจะเล่นมุขต่อ

"อ้าว  .....  แล้วตอนนี้มึงไม่ใช่คนไทยเหรอ  กุหล่ะนึกว่าใช่เห็นพูดไทยซะชัด  ฮ่าๆ"   มันกวนผมต่อ

"ป่าว  กุว่ายน้ำข้ามฝั่งโขงมา  มึงนี่ไม่รู้เลยใช่ป่ะว่ามีผัวเป็นลาว ฮ่าๆ" ผมตอบ หัวเราะจนปวดท้อง

"แม่ง.... พลาดแล้วกุ เห็นพูดไทยชัด ๆ พลาดอย่างแร๊งงงงงงงง  ไหนมาอยู่ไทยตั้งนาน

ร้องเพลงชาติไทยได้ป่ะว่ะ  เดี๋ยวตำรวจจับมาจะซวยกุด้วย"   ไอ้ป่วนเงยหน้ามาท้าทาย  แต่ผมอมยิ้ม

ก่อนจะร้องเพลงตอบให้ที่รักชื่นใจ

http://www.youtube.com/watch?v=AcaaPYxvlos 

"แค่ได้มองตาเธอในวันนั้น
จากที่เราเจอกันแค่ครั้งเดียว
เปลี่ยนชีวิตที่เคยโดดเดี่ยวให้มีความหมาย
ไม่ว่าฉันและเธอ
ต่างคนต่างมาต่างกันเท่าไหร่
คำว่ารักจะผูกใจเราไว้ ไม่ให้ไกลกัน

จากที่เคยเย็นชาก็หวั่นไหว
จากเป็นคนอื่นไกลก็คุ้นเคย
สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจเลย
เธอบอกกันให้รู้
เปลี่ยนชีวิตฉันไป
อยากอยู่นานๆเพื่อจะเฝ้าดู
วันพรุ่งนี้รักเราจะเป็นอย่างไร

ฉันไม่เคยรักไม่เคยรู้
ว่าชีวิตมันดีเช่นไร
เมื่อได้มีบางคนข้างกาย
เมื่อได้มีเธออยู่ข้างๆกัน
ฉันมอบชีวิต ต่อจากนี้ไปจนนิรันดร์
ทั้งหัวใจคือเธอเท่านั้น
รักของเราจะอยู่จนวันตาย

จะเป็นคนดูแลเมื่อเธอล้ม
จะเป็นลมโอบเธอเมื่อร้อนใจ
กี่ปัญหามากมายเพียงใด เรามีกันไม่แพ้
ต่อไปนี้สัญญาจะ
เกิดอะไรกับเธอแล้วแต่
คนคนนี้ไม่มีวันจะหายไป

ฉันไม่เคยรักไม่เคยรู้
ว่าชีวิตมันดีเช่นไร
เมื่อได้มีบางคนข้างกาย
เมื่อได้มีเธออยู่ข้างๆกัน
ฉันมอบชีวิต ต่อจากนี้ไปจนนิรันดร์
ทั้งหัวใจคือเธอเท่านั้น
รักของเราจะอยู่จนวันตาย

ฉันไม่เคยรักไม่เคยรู้
ว่าชีวิตมันดีเช่นไร
เมื่อได้มีบางคนข้างกาย
เมื่อได้มีเธออยู่ข้างๆกัน
ฉันมอบชีวิต ต่อจากนี้ไปจนนิรันดร์
ทั้งหัวใจคือเธอเท่านั้น
รักของเราจะอยู่จนวันตาย"

ร้องจบไอ้ตัวดีก็สบตาผมนิ่ง  ผมกดจูบเบาๆ ที่ปากหวานของอีกฝ่ายก่อนจะแทรกลิ้นร้อนๆ หาความหวาน

โดยมีไอ้คนตรงหน้าร่วมมือเป็นอย่างดี  เชื่องช้า........  แต่เนินนาน~

.

.

.

ผมละริมฝีปากในที่สุด แม้จะเสียดายอยู่บ้าง  แต่ก็อยากให้คนตรงหน้าได้พักผ่อน ไอ้ตัวดียิ้มหวาน

"รอนะครับ  .....แค่พรุ่งนี้ทุกอย่างก็ไม่ต้องปิดปังอีกแล้ว"  ผมเอ่ยเบาๆ กดจูบที่หัวอีกฝ่าย

ไอ้ตัวดีซุกตัวเข้าหาอกผม ร่างเล็กโอบแขนกอดตอบผม

"อืมม ....ฝันดีนะเป้"

"ครับ ...  ฝันดีนะปิงปอง"

แล้วทุกอย่างก็ค่อยๆ พาเราสู่ห้วงนิทรา   ค่ำคืนนี้คงจะเป็นฝันดีของผมกับไอ้ตัวดี

รอยยิ้มและทุกอย่างจะกลับคืนมา  ผมสัญญาได้แค่ว่าจะปกป้องมันอย่างดีที่สุด

อยากให้รอยยิ้มของวันนี้มีอยู่กับมันทุกๆ วัน  อยากให้อ้อมแขนที่ผมโอบกอดอยู่นี้

มีมันอยู่ในนั้น  อยากให้ข้างๆ มีเพื่อนที่รู้ใจอย่างไอ้เอก ไอ้นัย  อยากให้เราทุกคน.....

ยังเดินไปด้วยกันเช่นนี้........ตลอดไป


หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 01-04-2012 13:46:56
^^  รอวันพรุ่งนี้ของเป้กะปิงปอง และเอกกะนัยนะครับ  คนเขียนดูแลตัวเองดีๆนะฮะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 01-04-2012 13:51:12
ถ้าเปิดกันเรียบร้อยแล้ว
คนอ่านต้องสำรองกระดาษทิชชู่ไว้เยอะๆ

ขอให้หายเร็วๆนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 01-04-2012 14:33:43
ตื่นเต้น ๆๆๆๆๆๆ  พรุ่งนี้เช้า ความลับอันแสนอึดอัดจะถูกเปิดเผยแล้วสินะ

รอดูเอกนัยที่รู้ความลับของคู่เป้ปิงปองค๊าาาา

ต้อง ตะลึง!!! ตรึง ตรึง กันแน่นอนนนน.........


ขอบคุณค่ะ คุณทัด  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 01-04-2012 14:41:16
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: look_new ที่ 01-04-2012 16:11:30
 อรั๊งงงงงงงงงงงง!  :-[ :-[
 มาต่อเร็วววววน้าา
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 01-04-2012 17:44:58
ปล่อยให้เพื่อนจิตตกแล้วคู่ตัวเองไปหวานกันนี่นะ ขี้โกงอะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-04-2012 18:02:59
ตอนต่อไปน่าลุ้นมาก  :m25:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 01-04-2012 18:57:31
ขาดช่วงสุด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 01-04-2012 19:01:29
รอตอนต่อไปนะค่ะ   :L2:

ปล.คนเขียนดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 01-04-2012 21:24:42
รอลุ้นๆ  :serius2:
หัวข้อ: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 01-04-2012 21:37:34
+ทะเล ~สารภาพ+




และแล้วเช้านี้ที่รอคอยก็มาถึง...............  ผมจ้องมองสุดที่รักที่ยังหลับไหลอยู่บนเตียง

ดวงตาบวมปูด เนื่องจากร้องไห้ก่อนจะผลอยหลับไป  ตอนนี้.....เช้าแล้วแต่ผมยังไม่อยากปลุก

ตอนนี้เป็นเวลา 6 โมงเช้า  ผมเกลี่ยผมที่ละหน้าไอ้ป่วนเบาๆ ยังไม่อยากให้มันตื่น

วันนี้ที่แสนกลัวมาถึงแล้ว................. แอบหวั่นใจนิดหน่อยกลัวคนตรงหน้าจะเสียใจ

พักเถอนะครับ.....พักให้เต็มที่  ถ้าวันนี้มึงจะต้อง..................ร้องไห้

กุจะเอาไหล่...........ไว้คอยซับน้ำตามึงเองครับ......สุดที่รัก   ผมลูบหัวมันเบาๆ

แล้วก็เผลอคิดไปว่าจะเริ่มต้นพูดกับพวกมันยังไง...........  ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าใจ

แต่ไม่เกินไปใช่มั้ยว่ะ ....ที่กุคาดหวังว่าพวกมึงจะเข้าใจ  และยอมรับพวกกุ  ผมทำได้แค่ถอนใจยาวๆ เพื่อผ่อนคลาย

จ้องมองไอ้ป่วนที่หลับไหล กลัวว่ามันจะสูญสลายไปจากผม..........ถ้าเพื่อนรักปฏิเสธ

.

.

.

"ก็อก ๆ ก็อกๆ "  เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง ผมเหลือบดูนาฬิกาที่วางไว้บนหัวนอน ตอนนี้ เกือบๆ 8 โมงแล้ว

เผลอหลับไปอีกครั้ง ผมขยับตัวขึ้นไปเปิดออก ขณะที่ไอ้ป่วนเริ่มขยับตัวนิดๆ

"เออ....ไง"  ผมเปิดประตู ก็เจอไอ้เป้กับไอ้ปิงปองยืนหน้าสลอนอยู่หน้าห้อง ท่าทางสดชื่นน่าดู

ผมทักทายพวกมันด้วยทีท่าปกติ  เพราะพวกมันเองก็ไม่ได้มีทีท่ารังเกียจหรือไม่อยากพูดคุยแต่อย่างใด

ทุกอย่างดูปกติ.....  เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยซ้ำไม่มีความถาม  ไม่มีสีหน้าสงสัย จนผมเองที่งง

"ยังไม่ตื่นเหรอ กุหิวแล้ว............  นัย นัย ตื่น กุหิวแล้ววววววว"  ไอ้ปิงปองว่า ขณะที่แทรกตัวเข้ามาในห้อง

ตรงไปยังเตียง  ดึงกระชากผ้าห่มที่ไอ้ป่วนดึงคลุมหัวตัวเองไว้ตอนผมเปิดประตู  มันยื้อกันอยู่อย่างนั้น

สักพักก่อนไอ้ปิงปองก้อเป็นผู้ชนะ   มันหัวเราะร่วนจนผมงงงวยเป็นไก่ตาแตก ขณะที่ไอ้เป้ก็ยืนขำอยู่นี่

ไอ้ปิงปองยื่นมือไปดึงไอ้นัยให้ลุกขึ้น   ทั้งที่มันพยายามขืนตัวแต่สุดท้ายก็ลุกขึ้นมานั่ง

ดวงตาแดงกล่ำมีน้ำตาคลอหน่วย .......  ไอ้ปิงปองทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ยิ้มหวานส่งไปให้

"ร้องไห้ทำไมหึ?" ไอ้ตัวเล็กว่าก่อนจะเช็คคราบน้ำตาให้ไอ้ป่วนอย่างใจดี มันลูบหัวไอ้นัยเบาๆ อย่างเอ็นดู

เป็นภาพที่แปลก......แต่กลับน่ามองเหลือเกินสำหรับผม  คนตัวเล็กอีกคนกำลังซับน้ำตาให้คนตัวโตกว่า

สุดที่รักของผม มองไปยังไอ้ปิงปองนิ่งงัน.............ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาติดจะสั่น

"มึง.....มึงไม่รังเกียจกุเหรอ ยอมรับได้เหรอที่กุเป็นแบบนี้"  แค่คำถามผมก็อยากจะไปโอบกอดไอ้ป่วน

อยากจะปลอบให้มันหายเจ็บปวด  แต่......ตอนนี้เราทุกคนควรต้องเผชิญความจริงด้วยตัวเอง

"ไม่"  ไอ้ปิงปองส่ายหัวไปมา ยังยิ้มอย่างอารมณ์ดี พร้อมมือที่ยื่นไปเช็ดน้ำตาให้สุดที่รักผมอีกครั้ง

"กุมีไรจะบอก  ความจริงแล้วกุกับไอ้เป้........."  มันเงียบไปแค่นี้ก่อนจะโน้มคอไอ้นัยให้เอียงหูมาใกล้ๆ แล้วกระซิบ

ผมไม่รู้ว่ามันพูดอะไร  รู้แต่แค่ว่าสุดที่รักของผมตาเบิกกว้าง หันหน้ามองไอ้เป้ที หันมามองไอ้ปิงปองที อย่างตกตะลึง

"เชี่ย........ปล่อยกุกลุ้มแทบแย่" ไอ้นัยตะโกนลั่น  ก่อนจะดึงไอ้ปิงปองมากอดปล้ำกันบนเตียง

"เห้ยยยยยยย "  ผมกับไอ้เป้ร้องเสียงดัง  ผมอาจจะตกใจ แต่ไอ้เป้ดูมันขำ ๆ มากกว่า  เหมือนมีผมคนเดียวที่งงๆ

"ฮ่า ๆๆๆ  ปล่อย นัย  .....ปล่อยกุ ฮ่าๆ  "  ไอ้ปิงปอง  หัวเราะขำกลิ้งพร้อมกับดิ้นพลาด ๆ ให้ไอ้นัยแกล้ง


"ไม่ปล่อยโว้ยยยยยยย  แกล้งกุมึงโดน ฮ่าๆๆๆๆ"  ว่าแล้วไอ้นัยก้อจี้เอว จนไอ้ตัวเล็กหัวเราะไปตามระเบียบ

ไอ้เป้เดินเข้าไปเตรียมจะแยกมันทั้งสองคนออกจากกัน แต่ก็สะดุดหยุดอยู่แค่นั้น เพราะไอ้ป่วนของผม 

มันหยุดเล่นงานไอ้ตัวเล็กที่นอนหมดแรงบนเตียงนอน แล้วเด้งตัวกระโดดวิ่งไล่ถีบไอ้เป้อย่างเอาเป็นเอาตาย

"เอก..  จับมันไว้ เชี่ยมึงโดนๆ อย่าหนีนะเว่ย  จับมันๆ"  ผมเองที่ยังงงๆ  ก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่มองไอ้เป้

วิ่งหนีพร้อมทั้งหัวเราะร่วนไปอีกคน  (ง่ะ  .....พวกแม่งเป็นไรว่ะ  งงโว้ย)  ไอ้ปิงปองลุกขึ้นมานั่งมอง

ไอ้สองตัวที่วิ่งจนพล่านห้อง 

"ฮ่าๆ  กร๊ากกกกกกก เตะมันเลย วิ๊ดวิ๊ววววววววววว"  ไอ้ตัวเล็กเชียร์  ผมทำได้ที่ไม่ได้รับความสนใจจากใครทั้งสิ้น

เลยเดินไปอาบน้ำแม่งเลย  ได้ยินแต่เสียงดังของได้สามตัว  ที่ไล่ทุบกันอยู่อย่างนั้น

"อย่า.......ตุ๊บ.....เชี่ย  กุเจ็บ"  เสียงไอ้เป้

"ห่า........ปล่อยให้กุเครียดด  อยู่ได้ไอ้เพื่อนเวร"  ไอ้ป่วน

"ฮ่าๆ  โอ๊ย  ............. กุขอโทษคร๊าบบบบบบบบ  พอแล้วๆ " ไอ้เป้

"ฮ่าๆๆๆ  กร๊ากกกกกกกกกกก  "  และไอ้ปิงปอง

.

.

.

เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาทีผมอาบน้ำเสร็จก็เห็นไอ้สามตัวนั่งหอบ แฮก ๆ เหมือนหมาที่นั่งตากแดด หรือวิ่งเหนื่อย

จนลิ้นห้อย  ผมใช้เท่าเขี่ยสุดที่รัก แล้วบอกมันไปอาบน้ำ  ผมยื่นมือไปให้มันจับ....  ไอ้ป่วนจับมือผมแน่นยิ้มหวาน

ก่อนจะค่อยดึงตัวเองให้ลุกขึ้นมา  แล้วรีบฟ้องผม....  สีหน้าที่บ่งบอกความสุข  แม้จะมีความโกรธนิด ๆ แทรกเข้ามาบ้าง

แต่รอยยิ้มที่กว้างขนาดนั้น  ทำผมมีความสุขตามไปด้วย  อย่างน้อย.............ก็ลงเอยด้วยดี

"เอก  มึงรู้มั้ยไอ้เป้กับไอ้ปิงปอง แม่ง....ก็ได้กันไปแล้ว เสือกหลอกให้กุเครียดทั้งคืนคิดดู๊  แม่งน่าเตะโคตรๆ อ่ะ"

"ห๊ะ.....ว่าไงนะ?"  ผมอ้าปากค้าง  ตะโกนเสียงดัง    แล้วไอ้ป่วนมันก็ทำหน้าที่ทบทวนประโยคเมื่อกี้อีกที

"กุบอกว่า ไอ้เป้แม่งแดกไอ้ปิงปองเรียบร้อยแล้วโว้ยยยยย เชี่ย...ไปอาบน้ำดีกว่า" ไอ้ป่วนว่า  ทิ้งให้ผมกัดฟันแน่น

ขณะที่ไอ้เป้ มันดึงไอ้ปิงปองมากอดพร้อมหอมแ้ก้มโชว์  ไม่ครับ ......  ไม่เพียงเท่านั้น มันยังยักคิ้วกวนตีน

ส่งมาให้ผมอีกสองที เชี่ย....................มึงโดนนนนนนนนนนน

"พลั๊ว"  ผมตบกระโหลกไอ้ปิงปองที่มันยอมแต่โดยดี  ส่วนไอ้เป้แม่งวิ่งรอบห้องอีกรอบ

โดยมีัผมไล่กระโดดถีบมันรอบสอง  ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

.

.

.

เวลาผ่านไป 15 นาที ทุกคนก็นั่งหอบเสมือนหมาหอบแดด รอไอ้ปิงปองที่พึ่งแต่งตัวเสร็จ  มันออกมาอย่างอารมณ์ดี

"ป่ะ ....ไปกินข้าวกัน" ไอ้ป่วนเอ่ยชวน  แล้วพวกเราสามตัวก็พยักหน้าตอบโดยพร้อมเพรียงกัน 

ไม่มีคำพูดใดๆ  เพราะเหนื่อยกันจนหมดแรง  เรียกได้ว่าหิวจนกินควายได้ทั้งตัวแล้วครับ

ตอนนี้ก็เกือบ 9 โมงแล้ว  ดีที่อาหารเช้ายังมีหลงเหลือซากอยู่   พวกเรากินอย่างสวาปาม

ราวกับได้อดอาหารมาแล้วไม่ต่ำกว่า 3 วัน   ..................... 

กินไปหัวเราะกันไป  ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้ว  หึหึ.......ไอ้ป่วนของผมหน้าระรื่น ไอ้สองคู่ซี้นั่น

ก็ไม่ต่าง  แม้แต่ผมเองใบหน้าก็เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ......  ผมกุมมือไอ้ป่่วนแน่น  มันส่งยิ้มหวานมาให้

"แนะๆ  กุเห็นนะเว้ย  คึคึ" ไอ้เป้เอ่ยแซว  แต่ผมยักคิ้ว กวนๆ ส่งไปให้ ท้าทายแม่ง ...นิดๆ

"มึงกล้าป่าว"   ไอ้เป้ยิ้มขำ ยักคิ้วตอบทันที ก่อนจะยกแขนไปโอบไหล่ไอ้ปิงปอง สุดที่รักของมัน

พร้อมก้มลงหอมแก้มโชว์เยาะเย้ยวผม  หึหึ  ไอ้ปิงปองหน้าแดงซ่าน ยิ่งตัวมันทั้งขาว และตัวเล็กกว่าใคร

พอเขินอายก็ยิ่งหน้ารักขึ้นอีกมาก  แต่ใครจะยอมมึงว่ะเป้  ....  ฮ่าๆ  ผมหันไปมองไอ้ป่วน

มันหันมามองตอบงงๆ  ไม่เข้าใจว่าผมจะทำอะไร  แต่ผมยิ้มหวานไปให้ ก่อนจะก้มไปจุ๊บปาก ไอ้ป่วนอย่างรวดเร็ว

จนไอ้ป่วนตั้งตัวไม่ทัน  ไอ้ป่วนหน้าแดงระเรื่อขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด

"เชี่ยยยยย............โอ๊ยยยย"  สุดที่รักผมเอ่ยชมเสียงดังด้วยความอาย ฮ่าๆ  ก่อนจะเอามือทั้งสองข้างมาดึงแก้มผม

ให้มันยืดออกจากกัน จนแทบฉีกแตก  ผมหลับตาปี๊ ด้วยความเจ็บปวด

"ม่ายอยากแพ้มันอ่ะ... "  ผมว่า  ส่วนไอ้คู่รักอีกคู่หัวเราะจนท้องแข็งที่ผมโดนทำโทษจนหมดท่า

"อายเป็นมั้ยมึงอ่ะ"  ไอ้ป่วนปล่อยมือ ก่อนจะหันมาแขวะเสียงดัง

"อายทำไม กุจูบแฟนกุนิ" ผมตอบหน้าตาย

"เพี๊ยะ.... "  ไอ้ป่วนที่แขนผมเสียงดัง ก่อนจะสะบัดหน้าหนี  งอน~ งอน~ งอน~  ไปแล้วครับที่รักผม

"ฮ่าๆ   สมน้ำหน้า"  ไอ้เป้หัวเราะลั่น  ก่อนจะทำปากเป็นประโยคสุดท้ายนั่นแหล่ะให้ผมอ่านปากมัน

ผมชี้หน้าคาดโทษแม่งเลย  กร๊ากกกกกกกกกก เมียกุงอนครับ.....ทำไงดีเนี่ย

"ขอโทษคร๊ําบ.....  ดีกันนะ" ผมยื่นนิ้วก้อยไปให้  เอาไหล่ะกระแซะ ๆ กัดปากตัวเองทำท่าเหมือนเซ็กซี่

ที่ไอ้ป่วนมันฮาทุกทีที่ทำ  แล้วมันก็หลุดขำในที่สุด  มันพยักหน้าให้หงึกๆ

.

.

.

หลังจากอาหารมื้อเช้าจบลง พวกเราก็ หาโปรแกรมดำน้ำดูปลา  ครับดูปลา  ไม่เห็นปะการังแต่อย่างใด

ทุกคนสนุกสนาน เพลิดเพลินไปกับ ทะเลสวย  น้ำใส ท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาลจนสุดลูกหูลูกตา 

ผมกุมมือไอ้ป่วนแน่น................มันหันมายิ้มตอบผม   แล้วหันไปสนใจท้องฟ้าในเวลาที่ตะวันกำลังจะลาลับ

ไอ้คู่รักสุดสวีทยังโอบกอดกันแน่น จนผมอดหมั่นไส้ไม่ได้ ปาทรายใส่แม่งเลย ฮ่าๆ 

ไอ้เป้หันมามองตอบ  ปาทรายใส่ไอ้นัยซะงั้น

"มึงแกล้งกุ  กุจะแกล้งเมียมึง"  ไอ้เป้ว่าล้อๆ ก่อนจะหัวเราะสะใจ

"มึงแกล้งกุ  งั้น......กุก็จะแกล้งเมียมึง  หึหึ"  เสียงไอ้ป่วนของผม  ก่อนที่มันจะหันหน้าไปหาไอ้ปิงปอง

จับไอ้ตัวเล็กให้หันมา มือข้างหนึ่งจับคางไอ้ปิงปองให้เชิดขึ้นก่อนจะก้มหน้าลงไปทำท่าจะจูบ

"เห้ยยยยยยยยยยย"   "เชี่ยยยยยยยยยย"   ผมกับไอ้เป้ตะโกนขึ้นพร้อมกัน ก่อนที่เราทั้งคู่

จะเอื้อมมือไปกระชากคนของตัวเองไว้ในอ้อมกอด

"ไม่ได้เว้ยยยย  ห้ามยุ่งกะเมียกุ"  ไอ้เป้ตะโกนก้อง  ชี้หน้าไอ้ป่วนของผม 

"ฮ่าๆๆๆๆ "  ไอ้ป่วนของผมหัวเราะร่วนนน  ส่วนไอ้ปิงปองได้แต่ยิ้มหวาน ขำๆ กับท่าทางของพวกผมทั้วคู่

"มึง  ก็อย่าให้เมียมึงมายุ่งกะเมียกุ"  ผมชี้หน้าไอ้เป้ตอบ

ไอ้นัย กับ ไอ้ปิงปองสบตากันยิ้มๆ  ก่อนจะ่ส่ายหน้ากันอย่าง ฮาๆ  พวกผมเลยรู้ได้ทันทีว่าโดนไอ้นัยลองใจเข้าแล้ว

"เพี๊ยะ"  ผมเบิร์ดกระโหลกที่รักเบาๆ ในฐานะทำตัวน่าหมั่นไส้

"พอเลย  กุไม่รักแล้ว"  ผมว่างอน ๆ ผลักไอ้ป่วนให้มันไปหาไอ้ปิงปอง  แต่ไอ้เป้ ยื่นเท้ามาดันไว้ไม่ให้เข้าไปใกล้

"กุไม่เอา  มึงไม่ต้องส่งมันมา...."  ไอ้เป้ว่าขำๆ ที่เห็นผมงอน  ใช้เท้าเขี่ยที่รักผม  จนผมมองหน้ามัน

มันยักคิ้วกวนๆ ตอบ  ยิ้มขำๆ  ผมเหลือบไปมองที่รักผม

"ไม่รักกุจริงๆ เหรอ"  ไอ้ป่วนทำแก้มพองๆ ค่อยๆ ยื่นมือมาแตะตัวผมอ้อนๆ

"ไม่รักแล้ว....หลายใจ"  ผมว่างอน

"ก็แค่แกล้งเล่น ไม่ได้ทำจริงซะหน่อย" ไอ้ป่วนทำปากยื่นปากยาวอธิบาย

"น๊า....น๊า  เลิกโกรธเค้าน๊า" มันอ้อนต่อ  ผมเริ่มอมยิ้ม  ...  แต่ยังกัดฟันทำหน้าบึ้งตอนหันไปเจอหน้าไอ้ป่วน

มันปีนขึ้นมานั่งตักผม ก่อนจะแตะจูบเบาๆ  ทำเอาผมยิ้มร่า

"วู๊  วิ๊ดดดดด วิ๊ววววววววววว  หวานเว้ย ๆ"  เสียงหมาสองตัวส่งเสียงแซวววววว  ผมยิ้มหวาน

"หายโกรธรึยัง"  ไอ้ป่วนถามต่อ  ใบหน้าแดงระเรื่อ  ทั้งที่มันก็อายขนาดนั้น แต่......ก็ยังกล้าทำ หึหึ

"หายตั้งนานแล้วคร๊าบบบบบ"   ผมดึงไอ้ป่วนมากอด

"ไม่รักมึง  แล้วจะให้ไปรักใคร"  ผมกระซิบ 

.

.

.
พวกเราหยุดนิ่งนั่งมองท้องฟ้า ที่ประดับประดาด้วยดวงดาว  พระจันทร์ส่องสว่าง

ปีหน้าพวกเราก็ขึ้นปี 4 แล้ว อีกไม่นานก็คงจบ  เริ่มต้นชีิวิตทำงาน

อีกนานแค่ไหนจะได้มารวมกันอย่างนี้  ผมไม่รู้ความสัมพันธุ์ระหว่างผมกับนัย มันจะยาวนานแค่ไหน

ผมรู้แค่ว่า ไม่ว่าตอนไหน ไม่ว่าเมื่อไหร่ ก็อยากให้คนข้างๆ ตัวเป็นมันอยู่เสมอ

เรา 4 คนนั่งมองท้องฟ้า ด้วยความรู้สึกที่คงคล้ายๆ กัน อยากเก็บทุกภาพบรรยากาศ

ภาพความทรงจำ  และความรู้สึกทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่ เสียงหัวเราะ รอยยิ้มของเราทุกคน

ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร  ผมคงทำได้แค่..........  ทำวันนี้ให้ดี และมีความสุข กับคนที่ผมรักที่สุด

ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง  ผมก็จะไม่เสียใจที่เลือกจะเดินไปข้างๆ ไอ้ป่วนของผม 

ผมจะมอบรอยยิ้ม  และเสียงหัวเราะ แบบวันนี้..........ให้คนที่รักของผมตลอดไป

.

.

.

.

อวสานนนนนนนนนนนนนนนน  (ไม่ทำตอนพิเศษแล้วค่า)   
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: วายร้ายหน้าหวาน ที่ 01-04-2012 21:53:00
กรี๊ด(?) จบแร้ว น่ารักมากมายๆ>//"<
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 01-04-2012 22:03:39
จบแล้ววววววอย่างมีความสุข
ขอบคุณคนแต่งด้วยนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~ค่ำคืนที่ยาวนาน(ต่อ) P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Rouk_Uknow ที่ 01-04-2012 22:09:12
เราจะเป็นไทแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 01-04-2012 22:23:28
 :impress2: :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 01-04-2012 22:49:28
  :กอด1: คนแต่ง   :กอด1: เอก~นัย   :กอด1: เป้~ปิงปอง
จบแบบ Happy Ending.............มากกก มีความสุข  :z2:  :z2:  :z2:

รักเรื่องนี้.........

ขอบคุณนะคะ คุณทัด  ที่แต่งเรื่องน่ารักๆแบบนี้ให้อ่าน จนเดินทางมาถึงตอนจบ.. :L2: :L2: :L2:
ยังไงก็รักษาสุขภาพนะคะ พักผ่อนเยอะๆ หายป่วยไวๆค่ะ

หากว่างเมื่อไหร่ หรืออยากแต่งเรื่องใหม่ๆ ก็อย่าลืมแต่งมาแบ่งปันในเล้าให้ได้อ่านกันอีกนะคะ จะรอติดตามค่ะ
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:  :pig4::pig4:


หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 01-04-2012 23:17:30
เย้ๆ happy ending น่ารักมากๆเลยค่ะ

ขอบคุณที่มาลงนิยาย สนุกๆให้อ่านนะค่ะ  :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 01-04-2012 23:30:50
ความรักไม่มีสูตรตายตัวจริงๆ ขอบคุณสำหรับแง่มุมดีๆของความรักนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: only_u ที่ 01-04-2012 23:36:13
จบแบบแฮ๊ปปี้ สนุกดี....ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆๆ
หั้ยอ่านนะค่ะ..... :o8:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Also ที่ 02-04-2012 00:10:10
รักคนเขียนที่สุดเลยจ้า
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 02-04-2012 02:52:48
จบได้ซึ้งมากๆ   :กอด1:

ทุกคนมีความสุข

' เพื่อน '...เป็นความสัมพันธ์ที่ยืนยาวเสมอ 

ขอบคุณคนเขียนครับ  o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 02-04-2012 09:06:21
Happy Ending กันไปอีกเรื่อง
เฮ้ฮ!เสียดายนิดๆที่ไม่มีต่อแล้วอยากให้ต่อไปเรื่อยๆแต่ก็ขอบคุณค่ะที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่าน:)
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 02-04-2012 09:46:01
น่าโดดถีบจริงๆด้วยหลอกให้เครียดทั้งคืน ดีนะที่ไม่มีโชว์เลิฟซีนอีกรอบ เหอะๆๆ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-04-2012 10:39:40
มิตรภาพ ความรัก
อบอุ่นเสมอ

 :pig4: :กอด1: :L1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: MapleZelpaM_68 ที่ 03-04-2012 22:13:05
ขอบคุณคุณทัดนะคะ เรื่องสนุกมากเลย มิตรภาพ ความรัก ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่ ยังไงก็ไม่สามารถตัดขาดจากกันได้เนาะ


แต่แบบว่า อวสานไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลย อิอิ


รอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: the_pooh9 ที่ 03-04-2012 22:22:40
 :pig4: ชอบค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-04-2012 22:40:02
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 04-04-2012 00:58:08
 :bye2: :bye2: :bye2:

ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ  ดีใจมาก ๆ พอไม่แต่งแล้วก็เหงาค่ะ
อยากแต่ง  แต่เวลาไม่พอ  หึหึ ตอนนี้ยังทำงาน 8 โมง ถึง เที่ยงคืนอยู่เลย
ไม่มีเวลานอนเท่าไหร่  แต่ถ้ามีเวลาจะแต่งเรื่องใหม่แน่นอนค่ะ 

ชอบแนวไหนก็บอก....นะคะ
 :กอด1:

รักคนอ่านทุกคนเลย

^___________^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ+ แนะนำเรื่องใหม่ P.22 8/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 08-04-2012 18:19:50
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.msg1929072;topicseen#msg1929072
แนะนำเรื่องใหม่ค่ะ  มรดกทาส
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 08-04-2012 19:18:28
ในที่สุดก้จบแบบ happy ending
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 11-04-2012 03:17:38
น่ารัก
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 01-08-2012 23:14:58
ขอบคุณค่ะ   +++แนะนำเรื่องใหม่ค่ะ++

ยังไม่จบนะคะ

รัก...  ที่ขาดหาย
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33937.0
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: suck_love ที่ 06-08-2012 03:58:52
อ่านไปด้วยยิ้มไปด้วยทั้งเรื่องเลยค่ะ แอบมีดราม่าให้น้ำตาตกเล็กน้อย แต่ก็ไม่มากมาย
ขอบคุณคนแต่งมากเลยนะคะ สำหรับการสละเวลามาแต่งนิยายให้ได้อ่านกัน 

มอบดอกไม้ให้เลยค่ะ  :L2:

จะติดตามผลงานที่เหลือแน่นอนคะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 13-10-2012 03:02:44
ThankS
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-10-2012 17:36:07
อ่านมาถึงหน้า17 ขอบอกว่าNCเยอะมากกกกกกกกก
เราชอบความรู้สึกรักของเป้กับปิงปองนะ
แล้วจะมาอ่านที่เหลือต่อ เพราะตอนนี้เลิกงานแล้ววววว
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 03-11-2012 09:12:32
 o13 ยอดเยี่ยมมาก ๆ เลยค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าพึ่งแต่งได้ไม่นาน ชอบทุกเรื่องเลยจ้ะ เรื่องสั้นขนาดนี้ก้อโอเคน่ะ ถ้าจบแค่สองสามตอนก้อน่าเสียดายน่ะ ตัวละครน่าสนใจทุกตัวเลยน่ะ ยังไงสนใจพิจารณาทำเป็นเล่มไหมจ้ะ รวมทุกเรื่องเป็นเล่มเดียวกันก้อได้ ขอจองเลยค่ะ ถ้าเปิดน่ะ เชียร์ ๆ :mc4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 03-11-2012 13:07:50
น่ารักกันจัง :L1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 04-11-2012 01:34:37
จบซะแล้วววววววววว  น่ารักมากเลยทั้ง 2 คู่เลย

ไว้แต่งเรื่องใหม่อีกนะคะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 08-01-2013 00:29:42
น่ารักดีคะ  ไว้จะตามไปอ่านเรื่องอื่นๆนะคะ
 :pig4: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 30-03-2013 13:50:26
 :oo1:

 :mew3:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-09-2013 14:00:31
อ่านจบแร้ววว ขอบคุณค่ะ
กลายเป็นสองคู่ชื่นมื่น >.<
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 26-12-2013 18:08:32
 :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: - lloJ!จิ้a - ที่ 27-12-2013 06:09:14
ความจริงอ่านของนัยเอกก่อน แล้วถึงตามมาอ่านของปิงปองกับเป้

จำไม่ได้เหมือนกันว่าเคยจากแห่งหนใด แต่เหมือนจะเป็นเรื่องแยกๆออกมาเดี่ยวๆ

แล้วสรุปคือเรื่องไหนเกิดก่อนกัน  :really2:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 27-12-2013 08:38:07
เหตุการณ์มันเกิดขึ้น แทบจะพร้อมๆ กันค่ะ

เพียงแต่เวลาเล่า   มันเล่าคนละมุมเท่านั้นเอง

ไทม์ไลน์เลยทับซ้อนกันอยู่

หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 29-01-2014 09:47:36
ที่แรกอ่านเรื่องนี้ก่อนแล้วถึงตามไปอ่าน เอก+นัย  แล้วกลับมาเม้นท์  :mew1:

 รู้สึกว่าเอก+นัยน่าจะคบกันก่อนที่ปิงปองกะเป้จะคบกันนะ  :laugh:  :hao3:

แต่เรื่องนี้ก็สนุกมากคะ  ปิงปองขี้กลัวไปนะแต่สุดท้ายเมื่อทุกคนรู้ความจริงของกันและกันก็แฮปปี้กันไป  :o8:   :-[

ขอบคุณสำหรับนิยายคะ   :pig4:    :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 15-03-2014 22:46:47
ขอบคุณค๊าบบบบบบบ
อ่านเรื่องนี้แล้วเรียกเลือดมากมาย ฮี่ๆๆๆ
สนุกมากค่ะ ขอบคุณผู้เขียนด้วยจ้าาา  ^^
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 22-03-2014 23:07:09
 o13
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: sabastane ที่ 27-03-2014 08:37:41
น่าร๊ากกกกก >///<

สนุกมากๆเลย  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 21-11-2014 17:46:58
สนุกมาก น่ารักทั้งสองคู่เลยครับ

ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 25-09-2016 21:59:57
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: purple ที่ 26-09-2016 17:33:11
รวดเดียวจบค่าา สนุกมากๆ
ทั้ง เป้-ปิงปอง กับ เอก-นัย น่ารักมาก
ดราม่าตอนพิเศษนี่คือหน่วงมากกก แต่ตอนสวีทก็หวานมากกก
ชอบค่าา ขอบคุณมากๆนะคะ
หัวข้อ: Re: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 22-02-2018 20:29:26
กลับมาอ่านอีกครั้ง
ขอบคุณค่ะ ^^