พิมพ์หน้านี้ - Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: mumii009 ที่ 20-08-2013 22:53:22

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 20-08-2013 22:53:22
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 ..............................


สวัสดีค่ะทุกท่าน
นิยายภาคต่ออันอิรุงตุงนังเรื่งนี้ขอนำเสนอ
เรื่องรักวุ่นๆของหนุ่มละอ่อนอิมพอร์ตและหมอชีผู้แสนซุกซน

ต่อจาก ผู้จัดการหัวใจ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38446.0


เจ้าเด็กโย่งนั่นจะมาวนเวียนอะไรใกล้ๆ
"น้องแต้วอย่าไปยุ่งนะลูกคนบ้าที่ไหนไม่รู้"
"คนบ้าอะไรจะหล่อ จะรวย จะฉลาด จะเก่ง อย่างผม"
"หลงตัวเอง"
"ไม่อยากหลงผมบ้างเหรอ"
"ปัญญาอ่อน"
"เหรอ... แล้วคุณปัญญาแข็งเหรอ"
"โอ๊ย....กวนประสาท"

 :katai5: :katai5: :katai5:

เปิดไว้ก่อนน้า.... ^^
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 20-08-2013 23:41:32
เรื่องใหม่มาแล้ว  :pig2: รอติดตามจ๊ะ คงไม่ทำน้ำตาท่วมจอ เป็นโรคซึมเศร้า เหมือนตอนของพีน๊า
แล้วจะมีพีด้วยไหมคะ ยอมรับว่ายังไม่กล้ากลับไปอ่านอีกเลย   :hao5:  :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-08-2013 00:42:51
มารอเรื่องไหมด้วยคน เรื่องที่แล้วกินต้มมาม่าอิ่มเลย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: PapermintReal ที่ 21-08-2013 05:26:35
 :impress2: มารอ!!!
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 21-08-2013 06:58:31
รอฮ้าบบบบบบบ >\\\\<
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 21-08-2013 08:33:47
อั๊ยย่ะ ฟ่งกะหมอชีมาแว้วววว

พ่อหนุ่มจะเอาชนะใจพ่อหมอของน้องแต้วยังไงหนอ...^^V
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 21-08-2013 14:20:39
รอตามอ่าน...ด้วยคน!! ฮ่าๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 21-08-2013 14:20:52
มาแล้วๆ มารอฟ่งกับหมอชี
 :pig2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-08-2013 19:49:47
ฟ่งมาแว๊วว
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด 20/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 21-08-2013 20:02:50
บทที่ 1 พ่อม้าย......

หมอชียืนรอลูกสาววัยห้าขวบอยู่หน้าบ้าน
"น้องแต้ววววว.....เสร็จรึยังลูก"
"ยางงงงงงงง" เสียงน้อยตะโกนกลับมา
"ทำอะไรอยู่ลูก......"
"น้องแต้วลืมติดกิ๊บ......" นั่นปะไร ลูกสาวตัวน้อยวิ่งดุกดิกมาหาชูกิ๊บสีเขียวให้ดู
"มาๆ....พ่อติดให้"
".........." น้องแต้วยืนอยู่นิ่งให้พ่อติดกิ๊บให้....
"สวยแล้ว... ไปโรงเรียนได้แล้ว"

ตั้งแต่แม่น้องแต้วจากไป(?) หมอชีก็ทำหน้าทั้งพ่อและแม่แทนอย่างสุดความสามารถ
ทั้งเรื่องทำอาหาร
(เมนูง่ายๆ เช่น ผัดแครอทกับหมูหรือไก่ ต้มซุปแครอท แล้วยังจะสารพัดที่มีสีส้มๆของแครอทอีกมากมาย)
เรื่องงานบ้านต้องยกมือถอยกรูดไปยืนมองเฉยๆ เพราะทำอะไรได้ไม่มาก เนื่องจากตอนนก่อนหน้าจะแต่งงานก็อยู่กับครอบครัว มีคุณแม่ทำให้ตลอด
แต่งงานมาแม่น้องแต้วก็จัดการเสียเสร็จสรรพ

จนตอนนี้หมอชีก็ได้แต่จ้างแม่บ้านมาทำให้ อาทิตย์ละสองวัน

"น้องแต้วตั้งใจเรียนนะลูก... พ่อไปทำงานก่อนนะครับ"
"พ่อต้องตั้งใจทำงานนะ... อย่าอู้ อย่าดื้อ อย่าซนนะคะ" น้องแต้วยืนเท้าเอวบอกคุณพ่อ
"ขอรับท่านลูก....." หมอชียิ้มหน้าบาน... ลูกสาวเขาน่ารักที่ซู๊ดดดด
ใครจะว่าหลงลูกก็ช่าง... ยอมรับเฟร้ย... ฮ่าๆ
เพราะน้องแต้วคือทุกอย่างในชีวิต... เป็นขุมพลังเดียวที่ทำให้เขาเดินต่อไปได้ ในวันที่เศร้าที่สุด
น้องแต้วคือของขวัญที่สำคัญที่สุดในชีวิต

กิจวัตรประจำวันของหมอชีนอกจากเลี้ยงลูกแล้วก็คงเป็นงาน
วันๆเอาแต่ทำงานๆ เงยหน้ามองนาฬิกาเห็นได้เวลาก็พุ่งตัวไปรับลูกสาวมานั่งเล่นที่แล็ปแล้วตัวเองก็ทำงานหกโมงกลับบ้าน
แต่วันก่อนที่ไปเจอเจ้าเด็กโย่งนั่นที่มาร์เก็ตทุกย่างก็เหมือนจะเปลี่ยนไปทีละนิด
อันที่จริงเปลี่ยนไปเยอะเลยหล่ะจากวันนั้น


วันนั้นเป็นวันโลกาวินาศของหมอชี
งานงอกกกกกกกกก
เพราะเครื่องกดยาที่โรงงานเกิดพังและเขาเองก็ต้องอยู่คุยกับช่างที่มากากโรงงานใหญ่
แล้วยังต้องคอยช่วยจนกว่าจะเลร็จ
"หมอไปรับลูกเถอะเดี๋ยวทางนี้ผมดูเอง...." คุณน่านฟ้าหัวหน้าช่างหันมาบอกผม
"เอ่อ....ผม...โทรไปบอกคุณครูน้องแต้วแล้วครับว่าจะไปรับช้าหน่อย" ปากบอกว่าหน่อยแต่สายตาเหลือบไปมองนาฬิกานี่มันจะห้าโมงแล้ว
"ไปเถอะหมอ....เดี๋ยวลูกสาวหมอร้องไห้แย่" คุณน่านดันไหล่หมอชีเบาๆ
"ขอบคุณมากครับ" ผมก้มหัวขอบคุณ คุณน่านหัวเราะแล้วโบกมือว่าไม่ใช่หน้าที่ของผมด้วยซ้ำ

ผมขับรถมาถึงโรงเรียนน้องแต้วเกือบหกโมงแล้ว
"น้องแต้วครับ" น้องแต้วเดินมาหาในมือถือหนังสือนิทานภาพเล่มใหญ่อยู่กับอก
"คุณพ่อ....." น้องแต้ววิ่งเขามาหาผม
"วันนี้คุณพ่อมอมแมมจังเลยค่ะ"
"พ่อซ่อมเครื่องมาน่ะลูก....วันนี้พ่อเป็นซุปเปอร์แด๊ดแปลงร่างเป็นช่างซ่อมมือหนึ่ง" น้องแต้วเอียงคอหัวเราะ
"เก่งจังนะครับ เป็นได้หลายอย่างเชียว" เสียงผู้ชายตัวสูงที่หมอชีจำได้ว่าเป็นเดียวกับที่เจอที่มาร์เก็ต
"...น้องแต้วกลับบ้านเถอะลูก"
"บายนะน้องแต้ว... " ยิ่งเห็นลูกสาวโบกมือกลับหมอชียิ่งอารมณ์เสีย
... เจ้าเด็กโย่งนั่นจะมาวนเวียนอะไรใกล้ๆ
"น้องแต้วอย่าไปยุ่งนะลูกคนบ้าที่ไหนไม่รู้"
"คนบ้าอะไรจะหล่อ จะรวย จะฉลาด จะเก่ง อย่างผม"
"หลงตัวเอง"
"ไม่อยากหลงผมบ้างเหรอ"
"ปัญญาอ่อน"
"เหรอ... แล้วคุณปัญญาแข็งเหรอ"
"โอ๊ย....กวนประสาท" หมอชีจิ๊ปากอย่างขัดใจ

"พ่อขา... พี่ฟ่งไม่ได้บ้าค่ะ... พี่ฟ่งเอาหนังสือนิทานมาให้น้องแต้วอ่านเล่น"
"หลอกเด็ก... น้องแต้วอย่าไปยุ่งนะลูก... ไม่ได้เลยนะ" คนเป็นพ่อทำท่าซีเรียสสอนลูกสาวที่จ้องเขาตาใส แล้วยังมีท่าทางการส่ายหน้าประกอบ
"นี่... เยอะไปแล้ว ผมทำงานอยู่ร้านกาแฟตรงนั้น เป็นเด็กเสิรฟ์" ฟ่งชี้มือไปร้านกาแฟร้านคาแพงตรงข้ามโรงเรียน
"อ่อ... แล้วมายุ่งกับลูกสาวผมทำไม น้องแต้วคุณครูละลูก"
"คุณครูไปเข้าห้องน้ำค่ะ... นั่นไง ครูจ้ามาแล้ว"
"ขอโทษทีค่ะ พอดีจ้าท้องเสีย ขอบคุณมากเลยค่ะคุณฟ่ง" ครูจ้ายกมือไหว้เสียสวย
"ไม่เป็นไรครับ" ฟ่งยิ้มรับ
"ขอบคุณมากนะครับ ขอโทษด้วยที่ทำให้ลำบาก"
"โอ๊ย... ไม่เป็นไรค่ะคุณพ่อ"
"น้องแต้วสวัสดีครูจ้าลูก" น้องแต้วยกมือไหว้พร้อมถอนสายบัวสวยงาม
"สวัสดีค่ะครูจ้า"
ไม่วายหันไปหาคนตัวสูงที่ยืนอยู่ด้วย
"สวัสดีค่ะ พี่ฟ่ง"
"สวัสดีค่ะ เอาไว้อ่านนิทานกันใหม่นะ" คนตัวสูงก้มมาลูบหัวน้องแต้วเบาๆ รอยยิ้มกวนๆกลายเป็นยิ้มอ่อนโยน แถมก่อนมันเดินกลับไปมันยังเหล่เขาเสียอีก
"... ไอ้โย่ง" หมอชีพึมพำ



........................................

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยเน้อ....
สำหรับคนรอ อยากบอกว่ารักนะ(เกี่ยว?ฮ่าๆ)
 :L1:
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ค่ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด บทที่ 1 พ่อม้าย......21/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 21-08-2013 20:26:29
เข้าทางลูกสินะ ฟ่ง อิอิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด บทที่ 1 พ่อม้าย......21/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 21-08-2013 20:39:29
แหม หมอชีนี่ก็ฟ่งยังไม่ทันทำอะไรร้ายแรงเลย ไม่ถูกชะตาซะแล้ว
แต่อย่างน้อยฟ่งก็เริ่มได้ใจน้องแต้วละ อย่างงี้หมอชีจะไปไหนรอด
รอติดตามนะคะ  :pig4:  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด บทที่ 1 พ่อม้าย......21/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: อเลนคุง ที่ 21-08-2013 21:37:58
น่าสนุกค่ะ น่าติดตาม แต่ว่า คำว่าหม้าย เขียนผิดอ้ะป่าว :hao7:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มม้ายลูกติด บทที่ 1 พ่อม้าย......21/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 21-08-2013 21:44:39
น่าสนุกค่ะ น่าติดตาม แต่ว่า คำว่าหม้าย เขียนผิดอ้ะป่าว :hao7:


รู้สึกว่าจะได้ทั้งสองแบบ....

พ่อหม้าย(เพราะเมียทิ้ง)
พ่อม่าย(เพราะเมียตาย)


เครดิตจากพันทิปค่ะ

ปล.อันที่เค้าผิดเค้าแก้แล้วนะตัว....

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 1 พ่อหม้าย......21/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 22-08-2013 22:25:29
บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง

ฟ่งเปิดประตูเข้ามาในร้าน
"ไปไหนมา โทรศัพท์ก็ไม่เอาไป" พี่สาวคนละแม่ของฟ่งบ่นงึมงำ แต่ก็บรรจงตักเค้กเข้าปากต่อ
"ก็ไปโรงเรียนแม่พี่อ่ะแหละ... เอากาแฟไปส่งลูกค้า"
"อ่อ... แล้วหายไปตั้งนาน เดี๋ยวฉันจะฮุบกิจการ" พี่สาวฟ่งชื่ออิงกานต์ สะบัดค้อนใส่
"พี่อิง โรงเรียนแม่พี่นี่คนรวยๆเรียนทั้งนั้นเลยเนอะ"
"เออ... บุคลากรเยี่ยมเว้ย โรงเรียนผู้ดี" คนพูดยกแก้วกาแฟกระดก
"แกก็หัวดีมาขอที่้ข้างหน้าเปิดร้านกาแฟหรูๆ ฉันจะมาเก็บค่าที่แกเป็นเค้กกับกาแฟทุกวันเลย"
"เอาเลย ถ้าพี่จะกินมันทุกวันแล้วไม่อ้วนอยู่บนคานน่ะนะ"
"อีฟ่ง... เดี๋ยวโดนตบ หยาบคายจริงๆ"
พ่อของฟ่งแต่งงานกับแม่ของอิงกานต์มาเกือบสิบแปีแล้ว และครอบครัวใหม่นี่ก็ไม่ได้สร้างความวุ่นวายใจให้มากนัก พ่อกับแม่เลี้ยงเขา
อยู่บ้านที่จีน และบินมาไทยสามเดือนครั้ง
อิงกานต์อยู่ดูแลโรงเรียนให้แม่
ส่วนเขาที่เพิ่งเรียนจบแล้วบินตามพร้อมมาไทย เลยขอที่เล็กๆ(?)ทำร้านกาแฟกึ่งห้องสมุดที่หน้าโรงเรียน
ตอนนี้พร้อมเข้าไปทำงานที่โรงงานยาอะไรนั่น เขาพยายามบอกพร้อมว่าคนคนนั้นของพร้อมไม่ได้ดีอย่างที่พร้อมคิด
เขาทำพร้อมเสียใจร้องไห้
เขายินดีที่จะยืนอยู่ข้างๆ ก็เขารักพร้อมนี่นา รักมาสามปี รักข้างเดียวที่พร้อมก็รู้ว่าเขารัก แต่ก็วางเขาไว้ในฐานะเพื่อนมาตลอด
บางทีก็เสียใจ แต่มันก็ทำใจไม่ได้ถ้าจะให้ตัดขาดกันไปเลย เขารักพร้อมมากกว่าที่คนอื่นเห็นมากนัก
"ฟ่ง... ฉันว่าแกเป็นคนจีนที่สูงโอเว่อร์มากนะ"
"อื้ม... ก็ไม่เท่าไหร่นะ"
"แกสูงเท่าเหยาหมิงเลยมั๊ย"
"บ้านเหรอพี่อิง แค่ร้อยเก้าสิบ"
"แกมันกินเสาไฟฟ้าเป็นอาหารชัดๆ"
"..." ฟ่งมองหน้าพี่สาว
"ก็พี่อิงเตี้ยเอง"
"อีฟ่ง!!!!"
ฟ่งหัวเราะ อิงกานต์เป็นครูสอนภาษาจีน พูดจีนกับเขาตั้งแต่เริ่มต้นเพราะแม่เลี้ยงเขาสอนให้พูดจีนตั้งแต่เด็ก สองคนแม่ลูกเลยไม่พูดไทยกับเขา
แต่พอกลับมาครั้งนี้เขาเริ่มพูดไทยด้วยได้ เพราะพร้อมสอนเขา ในอีกนัยหนึ่งเพราะเขาอยากอยู่ใกล้ๆเลยเกาะติดให้สอนก็เท่านั้นเอง
แล้วตอนที่เดินไปส่งกาแฟกับเค้กให้ลูกค้าที่ด้านในโรงเรียนครูจ้าก็เดินหนีบๆมากระซิบ
"... คุณฟ่งคะ... ฝากน้องแต้วสักครู่นะคะ คือจ้าปวดท้องมากเลย" ครูจ้ากุมท้องเหงื่อซึมอย่างน่าสงสาร
"อื้ม ครับ" ฟ่งเดินไปหยิบหนังสือนิทานภาพเล่มโตมาถือไว้แล้วเดินไปหาเด็กผู้หญิงที่ติดกิ๊บสีเขียว
"สวัสดีครับ" ฟ่งนั่งลงข้างๆ เด็กหญฺงถอยไปนิดแต่ก็ไม่ได้มีท่าทีว่ากลัวหรืออะไร
"..." ฟ่งจำได้ เด็กผู็หญิงที่อยู่กับพ่อที่มองโลกในแง่ร้ายที่มาร์เก็ตวันนั้น
"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... " อ่านไทยไม่ออกหรอก แต่พอจะจำเนื้อเรื่องได้ ก็นี่มันเรื่องเจ้าหญิงนทรา
แถมมันก็เป็นรูปภาพประกอบ ดูๆเอาก็เล่าได้แหละ
"ที่เมืองหนึ่ง มีราชาและราชินีใจดีที่มีลูกสาว..." เล่าๆไปเด็กหญิงเริ่มกระเถิบเข้ามาใกล้ๆ
เล่าไปสักครู่เด็กหญิงค่อยๆเอื้อมมือมาเป็นคนเปิดหน้าให้ รอยยิ้มสดใสของเด็กน้อยที่หน้าตาละม้ายพ่อส่งมาให้เขา
"แล้วทั้งสองก็ครองคู่กันอย่างมีความสุข" เด็กน้อยปรบมือแปะๆ
"เก่งจังเลยค่ะ พี่คนแปลกหน้า"
"เอ่อ... น้องครับพี่ชื่อฟ่ง"
"พี่ฟ่ง..." ฟ่งสบตาใสๆนั้น
"คุณพ่อไม่มารับเหรอครับ..."
"คุณพ่องานงอกค่ะ"น้องแต้วบอกตามที่พ่อบอกในโทรศัพท์
"งานงอก?" ฟ่งหัวเราะกับคำซื่อๆของเด็กหญิง
"งานใหญ่ด้วยค่ะ... พ่อเลยต้องอยู่ช่วยงานก่อน"
"เหรอ... พ่อน้องแต้วทำอะไรครับ"
"เป็นนักวิทยาศาสตร์ในห้องทดสอง เป็นคุณหมอ วันนี้เป็นช่างค่ะ" สารพัดประโยชน์ดีแท้ๆ
"บางทีก็เป็นคนขับรถ บางทีก็เป็นพ่อครัวหัวแครอท..."น้องแต้วทำตัวดุ๊กดิ๊ก
"พ่อครัวหัวแครอท"
"พ่อชอบทำข้าวที่มีแครอทสีส้มๆ แต่น้องแต้วชอบสีเหลือง"น้องแต้วกระโดดไปรอบๆ
"ฟักทอง?"
"ช่ายเลย แต่พ่อชอบทำท่า อึ๊ยๆ" ท่าทางขนลุกสั่นๆของเด็กน้อยทำให้ฟ่งพาลจินตนาการไปถึงคนเป็นพ่อ
"แล้วแครอทละ?"
"แครอทๆ แครอทสีส้ม โอ้โหสีส้ม กินหม่ำๆ สาวน้อยน่ารักหม่ำแครอท" ฟ่งมองเด็กหญฺงแต้วเต้นประกิบเพลงแครอท
"พ่อสอน... " ฟ่งหัวเราะก๊ากเมื่อน้องแต้วหันมาเฉลย
มันน่ารักวุ้ย ลูกน่ารักขนาดนี้ พ่อนี่ต้องกระเทาะเปลือกแข็งๆออกก่อน
ข้างในคงน่ารักสุดๆ ยืนยิ้มไปเช็ดแก้วไป ลูกค้าสาวๆหันมองแล้วใจละลาย

"ไอ้โย่ง... " ทั้งที่ถูกเรียกอย่างนั้นแท้ๆ
แต่กลับไม่โกรธสักนิด
แต่ดันถูกใจสายตาเอาเรื่องที่ทำใส่เขากับท่าทางน่ารักของผู้ชายคนนั้นที่แสดงต่อลูกสาว

...............................................


น้องแต้วน่ารัก :mew3:
นึกภาพหมอชีเต้นเพลงแครอท... :hao7: :hao7: :hao7:

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-08-2013 23:35:17
เข้าทางลูกคงอีกไม่นานคงไก้ใจพ่อไปครอง
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 22-08-2013 23:54:09
ฟ่งออกจะดูอ่อนโยน ดูแลน้องแต้วดีจัง
หมอชีก็มัวแต่โมโหเรื่องคราวที่แล้ว
อย่างงี้ฟ่งต้องรีบทำตัวดีให้หมอชีไว้ใจนะ
รอติดตามนะคะ อย่าดราม่ามากนะ  :pig4: :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: PapermintReal ที่ 23-08-2013 00:53:23
หมอซีน่าร้ากกกกกก
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 23-08-2013 01:18:53
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 23-08-2013 02:05:24
 :z13:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 23-08-2013 09:50:06
 :-[
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: np3 ที่ 23-08-2013 10:09:25
ชอบพี่อิงเรียกว่า อีฟ่ง ฮ่าๆ ไม่รู้สิ รู้สึกว่าน่ารักดี ><
เข้ามารอด้วยอีกคนจ้า เพิ่งเข้ามาอ่าน
ตอนอ่านบทนำแอบตกใจชื่อลูกหมอชี ฮ่าๆ เหมือนใครมาเรียกชื่อตัวเอง อิอิ
ติดตามค่า
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 23-08-2013 11:35:49
น้องแต้วน่ารัก~

มีลูกสาวน่ารักขนาดนี้สมแล้วที่คุณพ่อชีจะรักจะหลงขนาดนี้~

เนื้อเรื่องน่ารักจัง เลยค่ะ  รออ่านตินต่อไปนะคะ :mew3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 23-08-2013 11:39:50
 :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-08-2013 12:42:29
น้องน่ารักมากกกก
อยากเห็อหมอชีน่ารักๆบ้าง สงสัยต้องรอฟ่งกระเทาะเปลือกให้ก่อนล่ะมั้ง ถึงจะได้เห็น
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 23-08-2013 19:54:17
ท่าจะน่ารักมากเลย รออ่านตอนต่อไปครับ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: guguy ที่ 23-08-2013 20:43:38
น่ารักกกก :o8: :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 23-08-2013 21:59:34
น้องแต้วน่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 2 ไอ้เด็กโย่ง 22/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 24-08-2013 07:04:16
บทที่ 3

ฟ่งเดินเข้ามาที่ออฟฟิศของพร้อมอย่างอารมณ์ดี วันนี้เจ้าตัวจองตัวพร้อมไปขับรถเล่น
แต่เพราะพร้อมติดประชุมช่วงเช้าเลยต้องมานั่งรอที่ออฟฟิศก่อน
"รอแปบนะ... เอ่อ ชั่วโมงนึงอ่ะ ฟ่งรอก่อนนะ" เจ้าตัวเดินออกจากห้องประชุมปรี่เข้ามาเขาที่นั่งอยู่ส่วนรับแขก
"โอเคๆ ไม่เป็นไร" ฟ่งยิ้มแล้วจับแก้มของพร้อมเบาๆ
"... อื้มๆ" พร้อมเดินตัวปลิวเข้าห้องประชุมไปต่อ
ฟ่งนั่งจิบกาแฟที่เจ้าหน้าที่เอามาให้แล้วอ่านข่าวหุ้นในเน็ตไปพลางๆ
"คุณหมอชีคะ หมอชี..." ร่างสมส่วนวิ่งตามเจ้าของเสื้อกราวน์สีขาวที่พุ่งตัวออกมาจากห้องคุณแมน
"ครับผม" เบรกตัวโก่งละมั้งน่ะ เพราะเจ้าตัวแถไปสองสามก้าว
"คุณพีให้ตามเข้าไปพบคุณเอริคจาก ไฮเอทฟาร์มาค่ะ"
"ผมเหรอ เดี๋ยวๆ ด่วนมั๊ย" หมอชีเกาหัวสองสามที ผมที่ชี้อยู่แล้วยิ่งยุ่งหนักเข้าไปอีก
"ผมต้องไปที่แล็ปก่อนผล เซฟสี่สามไม่ผ่านแล้วคุณแมนก็เร่งด้วย"
"เอิ่ม... งั้นคุณหมอไปแล็ป เดี๋ยวหนูไปบอกคุณพีให้ค่ะ" สาวสวยหน้าเจื่อนไปเพราะถ้าบอกคุณพีว่าไม่พบหมอชีเธอคงโดนบ่นอีกยาว
"งั้น... เอางี้นะ คุณบอกที่แล็ปให้พักเซฟสี่สามไปก่อน เดี๋ยวผมขึ้นไป แล้วก็ถ้ายังไงก็ช่วยบอกผมด้วยนะ"
"ค่ะ" หมอชีเดินเร็วเข้าห้องประชุมเล็กไป

"เสร็จแล้วๆ" พร้อมเดินสะบัดแขนออกมาจากห้องประชุม
"อื้ม... ไปไหนดีลูกแมวน้อย"
"ไปกินข้าวเถอะ บ่ายแล้ว" จริงอย่างพร้อมว่าบ่ายแล้ว ฟ่งหันกลับไปมองที่ห้องประชุมเล็กก่อนคิดอะไรบางอย่าง

"คุณหมอคะ... ขนมเค้กค่ะ" สาวประชาสัมพันธ์ยื่นกล่งเค้กมาให้
"หืม? ของผมเหรอ"
"ค่ะ คุณพร้อมเอามาฝากไว้ให้ค่ะ"
"ขอบคุณครับ" หมอชีเดินถือกล่องเค้กมางง พอถึงโต๊ะแล้วเปิดดู
เค้กช็อกฯสีน้ำตาลเข้มกับเค้กสตอเบอรี่น่าตาน่าหม่ำสี่ชิ้นเรียงตัวสวย
"เค้กช็อคฯของหมอชี เค้กสตอเบอรี่ของน้องแต้วนะครับ"หมอชีมองอย่างสงสัย

ตอนเย็นไปรับน้องแต้ว ลูกสาวเขาก็นั่งอยู่กับไอ้เด็กโย่งนั่น
"น้องแต้วกลับบ้านกันเถอะลูก"
"ขอฟังเรื่องนี้จบก่อนไม่ได้เหรอค่ะ" น้องแต้วส่งสายตาปิ๊งละลายใจพ่อมาให้
"เอ่อ... " พ่ออึกอัก ใจอ่อนไปแล้วนั่นแหละแต่พอสบตาไอ้ที่นั่งข้างๆแล้วมันแบบ หึ้ยยยยย
"อีกนิดเดียวเองค่ะพ่อขาาาาาา" จำนนต่อน้องแต้ว
"ก็ได้... " เท่านั้นเองงเด็กหญิงเดินไปจูงมือพ่อมานั่งข้างๆฟังนิทานหลอกเด็กของไอ้โย่ง
"เจ้าชายก็ขี่ม้ากระโดดข้างกองต้นโป๊ยเซียน..." เด็กหญฺงแต้วชี้มือที่รูปภาพของฟ่ง
"อุ๊บ... " ฟ่งหุบปากกลั้นขำ
"นี่ไงๆ... ต้นหนามๆ ที่บ้านก็มีใช่มั๊ยพ่อขา"
"ใช่ค่ะ" เด็กหญิงแต้วเป็นเด็กฉลาดเขาคอนเฟิร์ม หมอชียืดอกลูบหัวลูกสาว
"เก่งมากลูก"
"อ่อ... แล้วเจ้ามังกรก็..."
"เจ้ามังกรเดินไปจุดไฟแช็คปาใส่เจ้าชายใช่มั๊ยคะ" ภาพมังกรพ่นไฟออกจากปากมันค่อนข้างคล้อยตาม(?)
"ใช่ลูก ดังนั้นเราต้อง... " หมอชียกนิ้วชีข้างขวามาแตะที่หัวทำท่าทางคิดเหมือนเด็กๆ
"ปิดหัวเตาแก๊สทุกครั้งหลังทำกับข้าว" น้องแต้วปรบมือแปะๆ
"เก่งที่ซู้ดดดดดด มาๆหอมแก้มกัน" พ่อลูกหอมซ้ายหอมขวากัยเรียบร้อย เหมือนคนเป็นพ่อจะเพิ่งรู้สึกตัวถึงสายตาของบุคคลที่สาม
"เอ่อ... พรุ่งนี้ค่อยมาฟังใหม่นะน้องแต้ว พ่อต้องกลับไปทำงานต่อ" หมอชีหยิบกระเป๋าสีเหลืองรูบเป็ดมาถือเอาไว้
"ค่ะ... พี่ฟ่งขา สวัสดีค่ะ"
"ครับ พรุ่งนี้เจอกัน" ฟ่งยิ้มแล้วโบกมือให้
สองคนพ่อลูกเดินจูงมือกันไป แว่วเสียงคนเป็นพ่อบอกลูกว่า
"วันนี้พ่อมีเค้กสตอเบอรี่สีชัมพูว์ ให้หนูด้วยลูกเดี๋ยวต้องไปขอบคุณค่ะคุณพร้อมนะคะ คุณพร้องฝากเอามาให้"
"แล้วของพ่อละคะ"
"เค้กช็อคโกแล็ตค่ะ อร่อยมาก พ่อชิมไปแล้ว" พ่อทำท่าน่ารัก ทำเอาคนมองตามอดนึกถึงตอนที่เขาตักเค้กเข้าปากไม่ได้ ท่าทางจะมีความสุข
แล้วไหนจะท่า "ดังนั้นเราต้อง..." ที่ทำท่าเอียงคอได้น่ารักน่าขย้ำของเขาอีก ฟ่งมองตามรถเก๋งของสองพ่อลูกไปจนลับตา

อารมณดีสุดๆ แหม่ มีความสุขจริงๆวันนี้
ต้องกลับไปถามตัวเองว่ามีความสุขเพราะไปขับรถเล่นกับพร้อมหรือถูกใจท่าทางของหมอชีคนนั้น

...........................................

"ดังนั้นเราต้อง..." แตะนิ้วชีที่ขมับขวา เอียงสี่สิบห้าองศา (ทำตามหมอชี)
ฮ่าๆ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์นะคะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-08-2013 09:10:42
อร๊ายยยย หมอชีน่ารักเกินไปแล้วน้าาาาา
 :ling1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 24-08-2013 18:23:26
โอ๊ย เห็นชื่อ พร้อม พี แล้วยังสะเทือนอารมณ์ไม่หาย  :o12:
ทำใจให้เบิกบานไปกะหนุ่มฟ่งกะหมอชีดีกว่า  :m18:
ตอนนี้ฟ่งค่อย ๆ แอบรุกหมอชีล่ะ แต่หมอยังไม่รู้เรื่องรู้ราวแถมแอบเขม่นฟ่งตลอด
นี่ถ้าฟ่งแอบใส่ยาเสน่ห์ในเค้กหมอชีคงเสร็จไปล่ะ
แต่ที่แน่ ๆ ฟ่งได้ใจน้องแต้วไปก่อนล่ะ เริ่มติดฟ่งซะแล้ว
รอติดตามความน่ารักของคู่นี้ต่อจ้า  :pig4: :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: PapermintReal ที่ 24-08-2013 20:00:56
อยากฉุดหมอซี มาข่มขืน :haun4: อะไรมันจะน่ารักปานน้านนนนนน
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 24-08-2013 21:42:27
บทที่ 13/2



หลังจากทานข้าวแล้วสองคนพ่อลูกนั่งหันหลังชนกัน
คนพ่อนั่งเปิดหนังสือวิเคราะห์เคมี
ลูกสาวเปิดหนังสือภาพเรื่องกาแล็คซี่
"พ่อคะ... น้องแต้วง่วงแล้ว" น้องแต้วขยี้ตาแล้วยืนขึ้น
"เหรอลูกมานี่มา พ่อพาไปนอน" หมอชีบรรจงอุ้มลูกสาวขึ้นมากอด กดจมูกหอมแก้มลูกสาว
"นอนด้วยกันเลยได้มั๊ยคะ นอนกอดกัน"หมอชียิ้มอ่อนโยน งั้นของสามนาทีนะคะ
เขารีบวิ่งลงไปตรวจดูรอบๆบ้าน ปิดประตูและปิดไปจนหมดก่อนจะเข้านอนพร้อมลูกสาว
"นอนเถอะลูก... พ่อนอนด้วย"
ลูกสาวนอนหนุนไหล่หมอชี ดวงตาน้อยๆปรือแล้วปรืออีก
"พ่อขา แม่ไปไหนคะ" เด็กคือเด็ก ถามทุกครั้งที่นึกได้
"คุณแม่ไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ"
"เหรอคะ แล้วแม่คิดถึงน้องแต้วมั๊ยคะ น้องแต้วคิดถึงแม่ค่ะ" คนเป็นพ่อกลืนก้อนที่จุกอยูที่ลำคอ
"คิดสิลูก แม่ต้องคิดถึงอยู่แล้ว" น้องแต้วพยักหน้าหงึกหงัก
ไม่นานน้องแต้วก็หลับไป ทิ้งเอาไว้เพียงบางอย่างในใจของคนเป็นพ่อที่เหมือนตะกอนถูกกวนจนน้ำขุ่น

"ไม่อยู่แล้ว ก็ไม่ได้รักพี่วัฒน์" แม่น้องแต้วสะบัดมือออกจากมือสามีอย่างเขาอย่างไร้เยื่อใย
"แก้วไปแล้วน้องแต้วละ"
"พี่วัฒน์อยากมีก็เลี้ยงไปสิ แก้วไม่ได้อยากมีนี่นา"
"แก้ว... "ผู้ชายอย่างหมอชีววัฒน์ครางในลำคอ
"แก้วรักพี่กรกฏ แก้วจะไปอยู่กับพี่เขา" หมอชีหันขวับไปที่รั้วบ้าน ผู้ชายตัวสูงขาวหุ่นดียืนเต๊ะท่ารอเมียเขาอยู่
"แก้ว พี่รักแก้วนะ แก้วไม่รักพี่สักนิดเลยเหรอ" จำไม่ได้ว่าแก้วตวาดมาว่าอะไรบ้าง แต่ประโยคนี้เขาพร่ำพูดเหมือนเทปที่กรอซ้ำไปมา
"รัก เมื่อก่อนรัก แต่วันนี้ไม่รัก ปล่อยมือแก้วสิพี่วัฒน์"
"มันรักแก้วจริงเหรอ" แก้วหันมาสะบัดมือออกจาการเกาะกุมอย่างโกรธเคือง
"รักมั๊ยไม่รู้ รู้แต่แก้วรักเขา แล้วแก้วก็มีความสุขเวลาอยู่กับเขา"
"แล้วพี่กับน้องแต้วละแก้ว พี่กับน้องแต้วแก้วไม่รักเหรอ" การยื้อยุดหยุดลง ร่างอวบอิ่มนั้นนิ่งไป
"รักสิ แต่แก้วอยากมีความสุขในแบบที่แก้วอยากเป็น" แก้วจ้องตาเขา ผู้หญิงที่ยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอน้ำตาไหลช้าๆ
"ขอละพี่วัฒน์ แก้วไม่อยากใช้ชีวิตอย่างนี้ แก้วรักพี่ รักน้องแต้ว แต่มันไม่ใช่สิ่งที่แก้วต้องการ แบบนี้มันไม่ใช่"
"แก้วจะกลับมามั๊ย... " แก้วส่ายหน้าแล้วเมินไปอีกทาง
"บอกน้องแต้วไปแล้วกันว่าแก้วตายไปแล้ว แก้วคงหายไปเลย" เขายืนนิ่งมองเมียของเขาเดินไปกับไอ้พระเอกลิเกในตลาด
เขาบกพร่องตรงไหน เป็นผัวที่แย่งั้นเหรอ รักแก้วไม่พองั้นเหรอ

ปีกว่าๆที่แก้วหายไป หัวใจของเขาแห้งเหี่ยวเหลือเกิน
จะให้แต่งงานมีเมียใหม่ ใครจะรับรองได้ว่าผู้ใหญิงคนใหม่จะรักลูกสาวเขาอย่างที่เขารัก
ตราบใดที่ยังหาคนที่รักน้องแต้วอย่างที่เขารักก็ขออยู่กันสองคนนี่แหละ

"พ่อขา... หิวๆๆๆๆๆๆ" เช้าแล้ว น้องแต้วกลิงตัวทับเขาไปมา
"น้องแต้วๆ... พ่อตื่นแล้วๆ"
"ซุปเปอร์โจ๊กใส่ฟักทองแครอทกับปลาๆๆๆๆๆๆๆ" น้องแต้วส่ายเอวตามจังหวะที่ตะโกน
"ครับๆท่านลูก ข้าน้อยจะทำให้เดี๋ยวนี้"
"ใส่ไข่แดงด้วยนะท่านพ่อท่านลูกจะไปดูมิกกี้เม้าท์"
ลูกสาวคนดีวิ่งปรู๊ดลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว

"หอมฉุยๆ ฟักทองสี่เหลืองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" น้องแต้วกรี๊ดกร๊าด
"ชอบก็ทานเยอะๆนะลูก"
"พ่อขา วันนี้เราจะทำอะไรกันดีคะ" น้องแต้วถามพ่อก่อนหันไปสนใจมิกกี้เม้าท์
"วันนี้เร่จะปลูกต้นไม้อีกสองต้น เอาต้นอะไรดี ต้นมะม่วงมั๊ยลูก พอมันโตเราจะได้หม่ำลูกมัน แล้วก็เอาต้นอะไรดี"
"เอาต้นฟักทอง"
"น้องแต้วไปซื้อเอาก็ได้ลูก"
"งั้นต้น... ผักกาด"น้องแต้วบอกเสียงดีใจ
"เพื่อนน้องแต้วชื่อผักกาด"
"ฮ่าๆ ได้ๆครับ ทานข้าวแลวไปอาบน้พเตรียมตัวเป็นชาวสวนกันเถอะ"

สองคนพ่อลูกปลูกต้นไม้อย่างสนุกสนาน หมอชียิ้มเมื่อเห็นลูกสาวตั้งอกตั้งใจพรวนดิน
น้องแต้วร่างเริงจนลบความเจ็บปวดทุกอย่างหายไปหมด
"ตอนเย็นไปไหนดีลูก"
"ไปมาร์เก็ต"
"โอเค"
"กินซุปเปอร์อาโลฮ่าด้วยนะ" โบโลน่าลูก แหม่ ซุปเปอร์อาโลฮ่า
"โอเค บานาน่า" หมอชีส่ายหน้า
"พ่อคะๆ มีดุ๊กดิ๊กตรงนี้" หมอชีชะโงกหน้าไปดู
"เขาเรียกไส้เดือนค่ะ เราต้องเอาไปไว้ที่แปลงผักกาดให้มันช่วยพรวนดิน"
"มันไม่มีส้อมพรวนนะ มันดุ๊กดิ๊กเฉยๆ" น้องแต้วทำนิ้วกระดิกไปมา
"มันเป็นเครื่องของธรรมชาติค่ะ มันจะช่วยเราพรวนดินให้ มีค่าตอบแทนนิดหน่อยอาจจะเป็นใบผักกาดของน้องแต้ว"
"เหรอ อื้ม เอาไปเลยนะดุ๊กดิ๊กน้องแต้วให้ใบหนึ่งเลย"ใจปล้ำซะด้วยลูกใครหว่าฮ่าๆ
เห็นลูกสาวทำท่าสนใจทุกอย่างหมอชีก็รู้สึกดี
"น้องแต้ว มาจุ๊บแก้มสักทีพ่อต้องการพลัง"
"จุ๊บ!!! เต็มถังค่ะพี่"  น้องแต้วโบกมือไปมา หมอชียิ้มให้กับลูกสาว


"ซื้ออะไรเยอะแยะเนี่ย จะเอาไปเก็บไว้กินเมื่อไหร่จะได้กินเดี๋ยวก็หมดอายุ" ฟ่งบ่นพร้อมที่เลือกของสดในมาร์เก็ต
"ก็เอาไว้เผื่อไง เวลาพร้อมไปนอนที่คอนโดฯกลางคืนหิวจะได้มีอะไรกิน"
"โทรมากริ๊งเดียวก็เสิร์ฟถึงที่ละ" ฟ่งบ่นอุบ พร้อมไม่โต้อะไรแต่เดินดูของต่อไป
"หมอชี... น้องแต้ว" พร้อมโบกมือเรียกทั้งสองคน
"คุณพร้อมมมมมมมมมมมม" น้องแต้ววิ่งถลามาหาพร้อมอย่างดีใจ
"โตขึ้นอีกแล้ว ดีจังเลย คิดถึงจังเลย" พร้อมย่อตัวมาหอมแก้มสาวน้อย
"พี่ฟ่งงงงง" น้องแต้วโผมาหาอีกคน
"รู้จักกันด้วยเหรอ"
"อื้ม... "ฟ่งพยักหน้ารับ
....................................................


ขอบคุรที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 24-08-2013 21:53:42
ดังนั้นเราต้อง.....
ให้ฟ่งแอบใส่ยาเสน่ห์ในเค้กบ่อยๆ ทีละนิด
เอาชนะใจลูกสาวเขา เดี๋ยวพ่อก็เดินตามมาเอง อิอิ

หมอชีน่ารักเนอะ ฟ่งเนอะ ^^

ดิทๆ เพราะเพิ่งเห็นว่ามีต่อมา อิอิ

น้องแต้วน่ารักแบบ...เต็มถังเลยค่ะพี่ น่าร้ากกกก
แสดงว่าหมอชีสอนมาดีมากเลย มองโลกแง่ดี...แต้มสีสวยให้ผ้าขาวได้น่ารัก

คิดว่าดีแล้วที่แม่น้องแต้วหายไป...คนเห็นแก่ความสุขตัว เป็นแม่ที่ดีได้ยากนะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 24-08-2013 22:17:45
ตอนนี้สองพ่อลูกเค้าทั้งน่ารัก และน่าสงสาร
น้องแต้วน่ารักมาก ๆ ทำไมแม่ยังทิ้งไปได้
หมอชีก็คงประเภทดีเกินไปล่ะมั่ง 
ตอนนี้ฟ่งก็ยังไม่มีโอกาสได้คุยอะไรกับหมอชีเหมือนเดิม
แต่ที่แน่ ๆ น้องแต้วนี่ติดใจพี่ฟ่งไปซะแล้ว
รอติดตามจ้า  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 24-08-2013 22:32:34
น้องแต้วน่ารักทุกตอนเลยค่ะ

เป็นเหมือนนางฟ้าตัวน้อยคอยให้กำลังใจคุณพ่อชีสินะคะ

แม่ไม่น่าทิ้งหมอชีกับแต้วไปเลยอ่ะ

น่าสงสารน้องแต้ว :monkeysad:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 24-08-2013 23:13:59
น้องแต้งน่ารัก และสดใสมาก ๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 25-08-2013 08:39:53
คุณหมอเวลาอยู่กับลูกแบ๊วมากๆ อ่ะ
นายฟ่งสู้ๆ นะ อย่าถอยเชียว บ้านนี้เขาน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 25-08-2013 10:09:08
น้องแต้วนางฟ้าตัวน้อยๆของพ่อ
อย่างน้อยหมอชีก็ยังมีน้องแต้วนะคะ

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: PapermintReal ที่ 25-08-2013 12:40:27
โอยยย อ่านเรื่องนี้แล้วความโมเอ้อ้อ้อ้อ้อ้อ้ทั้งพ่อทั้งลูกกระแทกเต็มตา

 :impress2: น่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 25-08-2013 17:43:50
น้องแต้วกะหมอชีน่ารักซู้ดๆ อ่า
ดังนั้นเราต้อง,,,,,,,,, ตามอ่านต่อไปปปปป
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 25-08-2013 19:39:22
หมอซีน่ารักมากๆๆเลยคะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 25-08-2013 21:55:38
555+จะจีบพ่อได้ต้องผ่านลูกนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 3/2 24/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 25-08-2013 23:35:33
บทที่ 4


"ซื้ออะไรเยอะแยะเนี่ย จะเอาไปเก็บไว้กินเมื่อไหร่จะได้กินเดี๋ยวก็หมดอายุ" ฟ่งบ่นพร้อมที่เลือกของสดในมาร์เก็ต
"ก็เอาไว้เผื่อไง เวลาพร้อมไปนอนที่คอนโดฯกลางคืนหิวจะได้มีอะไรกิน"
"โทรมากริ๊งเดียวก็เสิร์ฟถึงที่ละ" ฟ่งบ่นอุบ พร้อมไม่โต้อะไรแต่เดินดูของต่อไป
"หมอชี... น้องแต้ว" พร้อมโบกมือเรียกทั้งสองคน
"คุณพร้อมมมมมมมมมมมม" น้องแต้ววิ่งถลามาหาพร้อมอย่างดีใจ
"โตขึ้นอีกแล้ว ดีจังเลย คิดถึงจังเลย" พร้อมย่อตัวมาหอมแก้มสาวน้อย
"พี่ฟ่งงงงง" น้องแต้วโผมาหาอีกคน
"รู้จักกันด้วยเหรอ"
"อื้ม... "ฟ่งพยักหน้ารับ

..............................................................................

"ขนมเค้กอร่อยมากกกกกก น้องแต้วช๊อบชอบ" พร้อมขมวดคิ้ว
"ขนมเค้ก?"
"ก็ที่ฝากหน้าเคานเตอร์ไว้ให้ผมไงครับ" หมอชีทบทวนความจำให้ แต่คุณพร้อมก็ยังเฉยๆแถมยังทำท่างงๆ
"ที่พร้อมโทรสั่งเด็กที่ร้านไง ว่าให้เอามาฝากไว้ไง... จำได้เถอะ ขอร้อง" ประโยคหลังกระซิบเบาๆ พร้อมทำตาโต
"อ๋อออออออ" พร้อมยิ้มกว้าง
"อร่อยมั๊ยละครับ" น้องแต้วรีบตอบว่าอร่อมากกกกก
"แล้วหมอชีละครับ อร่อยมั๊ย บอกให้คนให้เขาดีใจหน่อย" พร้อมยิ้มก่อนคนข้างๆจะกระแอมกระไอ
"เอ่อ... อร่อยครับ ผมชอบ" โฮ่ะ พร้อมปิดปากกลั้นหัวเราะ
"ผมดีใจมากครับ แหม่ พูดไม่ออกเลยทีเดียว"
 "..." คนข้างๆเงียบกริบเลย พร้อมกระทุ้งข้อศอกใส่เบาๆ
"อุ๊บ อ่อ อื้ม" ยิ่งโดนจับได้แบบนี้ฟ่งยิ่งอยากเมินหน้าหนีไปทางอื่น แต่แววตาของหมอชีที่มอมาทางเขามันน่าแกล้ง
"หมอชีพาน้องแต้วมาซื้อของเหรอครับ"
"ครับ งั้นเชิญเถอะครับ เดี๋ยวผมกับเพื่อนขอตัวก่อน"
"อ่อ เพื่อนเหรอครับ "
"ครับๆ ผมขอตัว" คุณพร้อมเดินไปกับคนคนนั้น ทั้งสองคนเดินแหย่กันไปตลอดทาง

หมอชีมองตาสองคนที่เดินโอบเอวกันไป มองยังไงก็ไม่ใช่เพื่อนกันแน่ๆ
คุณพร้อมบางทีก็สนิทสนมกับคุณพี บางทีก็มีคุณเฉินมายุ่ง แล้วยังจะมีไอ้โย่งนี่อีก



เพราะอะไรกันช่วงนี้งานยุ่งวุ่นวายสุด หมอชีโทรไปแจ้งคุณครูจ้าว่าจะไปรับน้องแต้วช้าเป็นครั้งที่สามในสัปดาห์นี้
"ขอโทษครับลูกพ่อมาช้า... " น้องแต้ววิ่งมาหาพ่ออย่างดีใจ
"ไม่เป็นไรค่ะ เหนื่อยมั๊ยคะ" หายเหนื่อยไปโขเลยลูก น้องแต้วยกมือมาแปะๆหน้าของพ่อเบาๆ
"เห็นหน้าหนูพ่อหายเหนื่อยเลยลูก..." ทั้งที่บอกอย่างนั้นแต่เหมือนโลกหมุนช้าๆก่อนที่มันจะตะแคงแล้วดับวูบไป
"พ่อขาาาาาาาาาา"น้องแต้วแหกปากร้องอย่างตกใจ
คนที่เพิ่งเดินไปเอากระเป๋ามาถึงกับถลาเข้าไปหา รวมทั้งครูจ้าก็วิ่งเข้ามดู
"น้องแต้วๆมานี่ก่อนลูก"ครูจ้าจับน้องแต้วให้หลบออกมา ช่วงเย็นไม่ค่อยมีคนมานักเลยมียามอีกคนที่วิ่งมาดู
"หมอชี... เฮ้ คุณ น้องแต้วพ่อเป็นอะไรไปคะ"
"พ่อล้มลงไปเฉยๆค่ะ" น้องแต้วร้องไห้จ้าเมื่อพูดจบ ฟ่งเลยหันไปแตะๆตามใบหน้าและหัวไม่มีอะไรแตกตาแขนขาก็ไม่หัก
"...." ฟ่งตัดสินใจอุ้มคนท่นอนอยู่ขึ้นมาแล้วเดินตรงดิ่งไปที่รถบีเอ็มดับเบิ้ลยูของตัวเอง
"ครูจ้ากับน้องแต้วไปด้วยกันเลยนะครับ"
"ค่ะๆ" ครูจ้ารีบอุ้มน้องแต้วตามขึ้นรถไปทันที
หมอชีถูกวางลที่เบาะหน้าข้างๆคนขับที่ตั้งใจขับอย่างที่สุด แต่ก็ไม่วายหันมาจับมือแล้วสะกิดเรียก
"หมอชี เฮ้ หมอ คุณได้ยินผมมั๊ย"
"พ่อขาๆ น้องแต้วอยู่นี่นะ พ่อตื่นสิคะ" น้องแต้วเอื้อมมือมาแตะตัวพ่อเบาๆ เพราะกลัวพ่อเจ็บ
"พี่ฟ่งขาพ่อเป็นอะไรคะ"
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ น่าจะแค่เป็นลม" ถึงจะบอกน้องแต้วอย่างนั้นแต่ตัวเองกลับร้อนใจเหลือเกิน
นี่คงจะโหมงานหนักกินละสิ ทั้งโรงงานไม่ได้มีพนักงานคนเดียวนะ ดูสิหน้าซีดเหลือเกิน น้ำหนักที่คิดว่าน่าจะหนักกว่านี้ กลับกลายเป็นตัวเบาจนน่ากลัว


"อื้ม..." หมอชีกระพริบเพราะแสงไฟจ้าๆมันแสบตา
"ตื่นแล้วสินะ ผมนึกว่าจะหลับนานกว่านี้" คนที่เขาไม่อยากเจอมายืนอยู่ข้างๆเตียง มองเลยไปก็เจอน้องแต้วนอนหลับอยู่บนโซฟา
"ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย?"หมอชีมองไปรอบๆก็พอว่าตัวเองถูกให้น้ำเกลือนอนอยู่บนเตียงคนไข้เรียบร้อย แหม่ห้องพิเศษเสียด้วย
"โรงพยาบาล คุณโหมงานหนักมากจนเป็นลมไปต่อหน้าลูกสาวเลยนะ น้องแต้วร้องไห้ใหญ่เลย"
น้องแต้วนอนขดอยู่ในผ้าห่ม เขาเห็นลูกสาวไม่ได้เปลี่ยนชุดอะไร ยังใส่ชุดนักเรียนอยู่
"น้องแต้วเป็นห่วงคุณมากนะ แกตกใจมาด้วย"
"น้องแต้ว..." มันเหมือนปวดหน่วงหัวใจ ลูกสาวคนดีของเขาจะร้องไห้ขนาดไหนกันนะ
"แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง" ฟ่งยิ้มจางๆ หมอชีทำหน้าสงสัย
"ผมพามา คุณหน้าซีดจนน่ากลัว"
"อื้ม ขอบคุณ" แค่นั้นแหละ
"หื้ม???" หมอชีผู้มีอติต่อเขา และมองโลกในแง่ร้ายขอบคุณเขา
"ก็ขอบคุณไง ที่พาผมมาที่นี่แล้วยังจะดูแลลูกสาวผมอีก ขอบคุณมากๆ"
"ผมยินดี"ฟ่งตอบได้แค่นั้นเพราเหมือนคนบนเตียงที่ยิ้มอ่อนๆซึ่งแม้ใบหน้าซีดๆจะบอกให้รู้ว่าเพลียมาก แต่ก็ขอบคุณเขาอย่างจริงใจ
หน้าขึ้นสีจางๆ เขาเองก็รู้สึกใจฟูฟ่องอย่างประหลาด
"นอนเถอะ...หมอบอกว่าคุณต้องพักผ่อน" คนบนเตียงหลับตาลง ฟ่งไม่รู้ว่าเพราะเขาเชื่อคำพูดหรือว่าเพราะเพลีย
.
.
.
ฝันดีครับหมอชี


.............................................
กระเถิบเข้ามาใกล้ให้หัวใจอบอุ่น.... :mew3:

ฝันดีค่ะฟ่ง.....(คนเขียนจุ๊บแก้มฟ่งเบาๆก่อนโดนฟรีคิกฮ่าๆ  :z6:)

ชอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้วก็คอมเม้นท์ค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 4 25/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 26-08-2013 01:44:13
น่าติดตามๆ น้องแต้วน่ารัก
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 4 25/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 26-08-2013 02:26:54
เอ่อ มาแบบสั้นๆ จบไปแบบยิ้มๆ ซะงั้น
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 4 25/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 26-08-2013 05:03:49
รีบทำคะแนนเลย

 :mew3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 4 25/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 26-08-2013 22:15:01
***************
ยัง ลิปตา

ยังคงใช้ชีวิตคนเดียว ยังคงฟังเพลงเดิมคนเดียว
ยังคงเดินต่อไปคนเดียว อย่างไม่มีปลายทาง
ยังคิดถึงแต่เรื่องเก่า ๆ ยังคงไปที่เดิมของเรา
ยังคงมีแต่ความเงียบเหงา ยังรู้สึกอ้างว้าง

อยากที่จะรู้เธอเป็นอย่างไร จะสุขหรือทุกข์ร้ายดีแค่ไหน
เธอจะคิดถึงบ้างไหม คิดถึงบ้างไหม ส่วนฉันนั้นยัง

ยังคงรักเธอไม่เคยเปลี่ยนไป ยังมีหัวใจที่มีเอาไว้ให้เธอเท่านั้น
ฉันนั้นเป็นของเธอยังคิดถึงเธอ ยังคงมีชีวิตเหมือนเธออยู่ข้างกัน
ยังคงรักเธอไม่เคยเปลี่ยนไป จะมีทางใดที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง
ฉันนั้นยังมีความหวัง ติดอยู่กับความหลังไม่ไปไหน ยังรักได้แค่เธอ

อยากที่จะรู้เธอเป็นอย่างไร จะสุขหรือทุกข์ร้ายดีแค่ไหน
เธอจะคิดถึงบ้างไหม คิดถึงบ้างไหม ส่วนฉันนั้นยัง

ยังคงรักเธอไม่เคยเปลี่ยนไป ยังมีหัวใจที่มีเอาไว้ให้เธอเท่านั้น
ฉันนั้นเป็นของเธอยังคิดถึงเธอ ยังคงมีชีวิตเหมือนเธออยู่ข้างกัน
ยังคงรักเธอไม่เคยเปลี่ยนไป จะมีทางใดที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง
ฉันนั้นยังมีความหวัง ติดอยู่กับความหลังไม่ไปไหน ยังรักได้แค่เธอ

มีเรื่องราวอีกเป็นร้อยพัน มีถ้อยคำอีกเป็นล้านคำ
อยากจะเล่าให้เธอได้ฟังแต่เธอไม่อยู่แล้ว
ก็คงทำได้เพียงแค่รอ ถ้าจะมีโอกาสจะขอให้ฉันอีกสักครั้ง

[Rap]
เธออาจจะลืมเรื่องเราไปแล้วมีใหม่ไปแล้วแต่ฉันยัง
ฟังเพลงเดิม ๆ เธอเคยร้องไห้ตอนนี้เธอไม่แต่­ฉันยัง
เธอพร้อมจะเดินบนทางใหม่ ๆ เธอพร้อมจะไปแต่ฉันยัง
Keep calm, stay cool เธอทำได้แต่ฉันยัง
เธอเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่ เธอ Shine bright แต่ฉันยัง
นอนคนเดียวบน king size เธอ alright แต่ฉันยัง
รูปคู่ที่เคยถ่าย เธอทิ้งไปแต่ฉันยัง เรื่องของเรามันอาจจะตาย เธอลืมได้แต่ฉัน ยัง

ยังคงรักเธอไม่เคยเปลี่ยนไป ยังมีหัวใจที่มีเอาไว้ให้เธอเท่านั้น
ฉันนั้นเป็นของเธอยังคิดถึงเธอ ยังคงมีชีวิตเหมือนเธออยู่ข้างกัน
ยังคงรักเธอไม่เคยเปลี่ยนไป จะมีทางใดที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง
ฉันนั้นยังมีความหวัง ติดอยู่กับความหลังไม่ไปไหน ยังรักได้แค่เธอ

พีนั่งมองนักร้องบนเวลทีร้องเพลงพลางโยกไปด้วย
สายตาของนักร้องนำที่มองมาทางเขามันไม่ได้ปิดบังเลยว่าสนใจ
แต่ช่างมัน
เขาอยาากอยู่เงียบๆ

เพลงนี่ก็เหมือนกัน
นี่จงใจร้องเพลงนี้ให้เขาใช่มั๊ย
ย้ำเข้าไป
ย้ำให้เขาเจ็บใจตายไปเลยยยยย



ทัดมองคนที่ฟุบลงกับโต๊ะ เห็นตั้งแต่ร้านเปิดแล้วมานั่งกระดกเหล้ายังกะน้ำ
สั่งเปิดไปสองขวดแล้วยังไม่หยุด
แต่คอแข็งใช้ได้
สภาพอย่างนี้ไม่พ้นโดนหิ้ว
แม้จะคิดอย่างนั้นแต่ก็ไม่วายเดินไปสะกิด
"กลับเถอะคุณ เมามากแล้วนะ ผมไปส่งขึ้นแท็กซี่"
"เมาตายไปเลยก็ดีนะ" เขาตอบเสียงอ้อแอ้เงยหน้าโชว์ดวงตาช่ำน้ำ มันโคตรเศร้า
"กลับเถอะคุณ"
"ผมอย่าปล่อยมือผมได้มั๊ย กุมกันอย่างไปตลอดอย่างที่เคยสัญญา"
"..."
"สัญญาว่าจะมีแค่คุณ สัญญาจริง"
"เห้ย อะไรวะเนี่ย" คนเมาหงายหลังไปจนเขาต้องประคอง อะไรที่ทำให้เขาประคองคนเมาที่ไม่รู้จักกันขึ้นแท็กซี่กลับคอนโดฯ

หรือเพราะคำสัญญาว่าจะมีแค่เขา
หรือหยาดน้ำตาจากใบหน้าเศร้าๆนี่


**********************************


วะเหวยๆ เอาละจุ้ย

พี่พีโดนละ :hao7: :hao7:

***********

คุณค่าที่พี่พีคู่ควร

ฮ่าๆ
ยังไม่จบดีนะคะ ยังมีเก็บตกนะ :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... ยัง 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: bb_b ที่ 26-08-2013 22:21:47
อะไรยังไง
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... ยัง 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 26-08-2013 22:24:54
กริ๊ด ตอนนี้คนอ่านก็กำลังชอบเพลงนี้มากเลย
แล้วทัดเป็นใคร ยังไง นี่คือคนดามใจให้พีเหรอ
รอติดตามค่ะ ถึงรู้ว่าพีผิดแต่ไม่รู้ทำไมสงสารพีที่สุดอะ  :hao5:
.............................
อ่านข้ามไปได้ไงเนี่ย ตอนนี้หมอชีน่าสงสารจัง งานก็ต้องทำแล้วยังต้องดูแลน้องแต้ว
ถึงขนาดล้มไปเลย ดีนะมีฟ่งคอยช่วย อย่างงี้ฟ่งคงดูดีขึ้นในสายตาหมอซะทีนะ
กลัวตื่นมาแล้วหมอลืมจัง 555  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... ยัง 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 26-08-2013 22:26:36
ขอให้พีเคะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยังติดตาภาพพีเคะตอนเด็กๆอยู่เลม
เชียร์พีเคะขาดใจ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... ยัง 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 26-08-2013 22:50:33
พีจะเจอเนื้อคู่หรือคู่ปรับ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... ยัง 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 26-08-2013 23:02:32
แทรก พี... 2


อะไรหนักๆที่กลางตัวพีพลิกตัวมาซุกผ้าห่ม
หมอนข้างทำไมแข็งๆ พีได้แต่คิดแล้วก็ซุกต่อ
ง่วงมากอยากนอนต่ออีก
"......" เจ้าของเตียง ผ้าห่ม หมอน และอกที่ซุกมองตาปริบๆ
นี่ซุกแล้วกอดเอาดื้อๆ ทำเอาทัดไปไม่เป็นเลยจะเอามือออกก็กลัวโวยวาย
ทำไมนอนเขาต้องมานอนมองหน้าคนขี้เมาที่เมื่อคืนแสดงความงอแงออกมาด้วยการขอร้องว่าจะจับมือเขาเอาไว้
แล้วเขาก็ยอมให้จับ คนตรงหน้าเอามือไปสัมผัสที่แก้ม แล้วยิ้มดีใจจนเขาร้อนไปทั้งหน้า
"พีดีใจที่ได้กุมมือนะ อยู่ตรงนี้จนหลับเลยได้มั๊ย" พูดแล้วทำตาวิบวับ หวานเยิ้มมาให้
ในสภาพ... เสื้อเชิ้ตสีขาวกระดุมสามเม็ดบนถูกปลด ปากแดงจัดเพราะซัดเหล้าเข้ามาก ผมยุ่ง
อดใจไม่ได้ที่จะโน้นตัวไปตามที่คนเมาเอื้อมมือมาโน้มคอไปจูบ
แต่ทำไมกันยิ่งจูบยิ่งไม่อยากถอน กลายเป็นว่าคนเมาถูกคร่อมเอาไว้ครึ่งตัว ใบหน้าขาวซีดนั่นกลายเป็นแดงระเรื่อ
ยิ่งมือไม้อยู่ไม่สุขพาลจะกอดรัดเขาเอาไว้
"อื้ม..."เขาเริ่มดิ้นแล้วหอบหายใจแรงๆ
"พีต้องอยู่ข้างบน" โอเคข้างบนก็ข้างบน ทัดพลิกตัวคนที่ผอมกว่าขึ้นมาอยู่ข้างบน ดูทำเข้าสิเหมือจจะรุกเขา ทั้งที่เมาซะขนาดนั้น
แล้วยังจะน่าฟัดขนาดนั้น... ผิดแล้วละ ทัดมองคนที่ถอดเสื้อเขาออกทางหัว แล้วปลดกางเกงอย่างเงอะงะ
เอาวะ ทัดถอดกางเกงทั้งของเขาและของคนตรงหน้า แล้วดูสินี่เหลือเสื้อเชิ้ตตัวเดียวยังจะตาเยิ้มตัวแดงเป็นปื้นๆเพราะโดนทัดบีบแฟ้นตามตัว
แล้วนั่นเจ้าสิ่งที่เริ่มพองตัวในกางเกงในสีขาวนั่นอีก พอเขาแตะแล้วลูบหนักๆก็ครางไม่เป็นภาษาเงยหน้าจนคอตั้งบ่า
เขาอดดูดแรงqที่ลำคอนั้นไม่ได้
"เคยทำมั๊ย" ใบหน้าเคลิ้มๆส่ายหัวไปมา
"เคยแต่เป็นคนทำ"เสียงตอนดูไม่มั่นคงนัก แต่เพราะความเมาหรืออะไรก็ตามมันทำให้เขาโน้มตัวลงมาจูบอีกครั้ง
"งั้นช้าๆ เดี๋ยวจะเจ็บ"
"ไม่กลัว" แววตาเอาเรื่อง ดื้อรั้นฉายออกมาก่อนที่จะยิ้มเจ้าเล่ห์มุมปาก
"งั้นก็ทำสิ" ทัดปลดกระดุมจนหมดแถวแล้วรั้งไปผูกแขนด้านหลัง
"อื้ม..."ดิ้นเบาๆไม่ได้โวยวายเท่าไหร่นัก
"งั้นผมสอนนะ" ทัดกระซิบ บอกกับตัวเองให้ใจเย็น เขาไม่มีตัวช่วย ไม่มีอะไรเลย เพราะไม่เคยพาใครมานอนที่ห้อง
"อื้อ..."ยิ่งจูบอารณ์ยิ่งทะยานสูง ทัดใช้นิ้วค่อยๆแทรกเข้าไป
"เจ็บ อ่ะ" พีขยับตัวบิดไปมาทัดขยับมือขึ้นลงช่วยด้านหน้า พอช่องท่างด้านหลังเริ่มขยายแล้ว
"เจ็บหน่อยนะ" ทัดจูบขมับพีเบาๆ เสื้อที่พักมือตอนแรกคบายออก มือของพีมาวางอยู่บนที่นอน
"อื้อ...โอ่ะ"พีจิ๊กผ้าปเสียแน่น กัดฟันน้ำตาซึม
"อื้ม...เดี๋ยว"พีหอบหายใจฮัก ทัดจูบปากสีสดนั้น ดันลิ้นมาพันจนพีลืมออกแรงดันไหล่พอขยับไปนิดหน่อยเสียงครางหวานหูก็เริ่มดังขึ้น
"อื้อ อ๊า..." พีกอดรัดเขาเอาไว้แน่น หลับหูหลับตาขยับรับการเคลื่นไหว
พอถึงจุดสูงสุดพีกัดริมฝีปากตัวเองกลั้นเสียงร้อง
ทัดจูบปลอบใจแผ่วๆ พีลืมตามาจ้องตาเขาไม่ถึงนาทีก็ผล็อยหลับไป

ทัดเช็ดเหงื่อที่หน้าผากให้คนที่หลับไปอย่างเบามือ
อะไรทำให้ฤาษีจำศีลอย่างเขาต้องพาคนเมามานอนในอาศรมอย่างนี้กัน
รู้ถึงไหนโห่ฮาล้อกันถึงนั่น

ทัศนะจำศีลวันนี้ศีลแตกเสียแล้ว

.............................................................................

เสร็จกัน
พี่พีเสร็จไปแล้ว....
 :hao3:

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... 2 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 26-08-2013 23:52:24
โธ่ พี ไหง่กลายเป็นอย่างงี้ไปได้ล่ะเนี่ย แล้วตื่นมาพีจะทำยังไงต่อล่ะ
แล้วทัดเป็นใครก็ยังไม่รู้เลยอะ แต่ก็อยากให้พีได้เจอคนที่จะมาเปลี่ยนพีซะที
อาจจะค่อย ๆ มีความรู้สึกดี ๆ ให้กันไม่ฉาบฉวยก็พอ
รอติดตามนะคะ  :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... 2 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 27-08-2013 01:53:52
 :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... 2 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 27-08-2013 06:31:56
เสร็จแล้ว  ลุ้นกะพีมาก  แทรกพีเยอะๆก็ได้นะครับ
อย่าปล่อยให้ค้างเลย พีน่าร๊ากกกกกอ่ะเวลาอยู่กะทัด
รอตอนพีตื่นและสร่างเมา
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด ***แทรก พี... 2 26/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 27-08-2013 07:13:37
บทที่ 5
................................................
พอคนป่วยหลับแล้ว คนเฝ้าสารภาพเลยว่านอนไม่หลับ
มันอดมานั่งจ้องคนหลับไม่ได้ หลังจากห่มผ่าให้น้องแต้วแล้วเขาก็มานั่งอยู่ข้างๆเตียง
พินิจใบหน้าซีดๆของหมอชี
หมอชีผิวขาซีดคงเพราะอยู่แต่ในห้องแล็ป
ใบหน้าโล่งๆเหมือนไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่ขนตายาวเชียว ริมฝีปากก็สีสวย แต่วันนี้มันดูซีดไปไม่เข้มอย่างเวลาโกรธแล้วเม้มเข้าหากัน คิ้วไม่หนามาก ดวงตาชี้ๆที่เวลาตวัดตามองดูเอาเรื่องน่าดู
พอมองพ่อแล้วฟ่งกันกลับไปมอลูกสาวๆ น้องแต้วคงจะหน้าเหมือนแม่...เพราะดวงตานั้นกลมโตแล้วก็ริมฝีปากเล็กๆน่ารัก
เขาถามจากครูจ้ามาว่าแม่ขอองน้องแต้วหายไปได้ปีนึงแล้ว เห็นว่าตามผู้ชายคนใหม่ไปทิ้งลูกสาวเอาไว้ให้หมอชีดูแล
สงสารเด็กน้อยจับใจ แต่เด็กก็คือเด็กจะจดจำสิ่งที่คนเป็นพ่อป้อนเอาไว้ให้
แต่น้องแต้วสดใสและร่าเริงขนาดนี้เขาแอบคิดไม่ได้ว่าคนเป็นพ่อต้องพยายามขนาดไหนกัน
แล้วตอนนี้หัวใจของหมอชีละ... จะสดใสร่าเริงแล้วรึยัง

ตอนที่มาถึงโรงพยาบาล แล้วเขาต้องยืนรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินสักครู่หมอเดินมาบอแค่ว่าหมอชีคนนี้แค่เป็นลมอาจจะเพราะหักโหมทำงานมากเกินไป เขาโล่งใจเหลือเกิน เพราะอะไรกัน มันเหมือนมีความกลัวบางอย่างเกาะกุมจิตใจ
เขาคุยกับครูจ้าก่อนจะบอกให้กลับบ้านไปเพราะมันเริ่มค่ำแล้วส่วนน้องแต้วไม่มีปัญหาอะไรเพราะไม่งอแงเลย เอาแต่นั่งเฝ้าพ่อจนหลับไป แขาถึงได้อุ้มไปนอนที่โซฟา เรื่องค่าใช้จ่ายเขาเป็นรับผิดชอบทั้งหมด แน่นอนว่ามันไม่เรื่องใหญ่โตเลยสักนิด
พี่อิงโทรมาถามว่ากิดอะไรขึ้น น่าจะเป็นยามหน้าประตูที่โทรไปแจ้ง พอเล่าให้ฟังสักพักแม่บ้านก็เอาเสื้อผ้าของผม และชุดนักเรียนของน้องแต้วมาให้
"พี่จัดชุดให้ไปใหม่ เพราะเราไม่รู้ว่าพ่อเขาจะยอมให้เราไปที่บ้านหรือเปล่า" จริงของพี่อิง ขนาดยังไม่ทำอะไรให้ยังเขม่นขนาดนั้น
เรื่องจะให้พาลูกสาวเขาไปบ้านคงยาก เอาไว้วันพรุ่งนี้อะไรๆคงดีขึ้น  มันอาจจะรวมถึงควมสัมพันธ์ที่ยังไม่ได้เริ่มของเขาด้วย

จะจีบพ่อหม้ายทั้งทีต้องพยายามให้มากหน่อย

ดูสินอนหลับปุ๋ยทั้งพ่อทั้งลูกเลย
น่ารักจังนะ คนบ้านนี้

.................................................

ตอนเช้าหมอชีนั่งดูลูกสาวยืนให้คนที่เขาเรียกว่าไอ้โย่งแต่งตัวให้
"พ่อขาๆ กินโจ๊กนะคะ น้องแต้วป้อน" เด็กหญิงตักโจ๊กมาเบาๆก่อนบรรจงป้อนให้พ่อ
"..."คนเป็นพ่อยิ้มอ่อนโยน น้ำตาคลอ ดวงใจของเขาน่ารักเหลือเกิน หมอชีรำพึงในใจว่าโชคดีจริงๆที่เขามีลูกสาวน่ารักๆอย่างน้องแต้ว
"สายแล้วนะน้องแต้ว ไปโรงเรียนเถอะลูก ตอนเย็นพ่อจะไปรับ" หมอชีลูบแก้มลูก
"จริงเหรอคะ หายแล้วเหรอคะ"
"หายแล้ว นี่พ่อจะแปลงร่างเป็นซูปเปอร์แมนไปรับตอนเย็น" น้องแต้วปรบมือให้พ่อ รอยยิ้มสดใสเหมือนหยาดน้ำทิพย์ชโลมใจ
"รักหนูนะลูก"
"รักพ่อที่สุดค่ะ"

คนนอกอย่างฟ่งยืนมองพ่อลูกจุ๊บแก้มกันไปมาแล้วยิ้ม ความสุขที่อบอวลอยู่ในห้องคนป่วย
"ไปค่ะ พี่ไปส่ง" เด็กหญฺงวิ่งมาหาฟ่งแล้วหันไปโบกมือ ส่งจุ๊บให้พ่อ
"ตั้งใจเรียนนะลูก"

ตอนเที่ยงหมอมาตรวจหมอชีรีบบอกทันทีว่าเขาต้องการออกจากโรงพยาบาลเพราะเขาหายแล้ว หมออนุญาตเพราะเห็นว่าแค่ร่างกายอ่อนเพลีย
"ขอบคุณนะครับคุณหมอ"หมอเจ้าของไจ้เดินออกจากห้องไป สวนกันกับ"เจ้าของไข้" พอดี
"หมอบอกว่าผมกลับบ้านได้แล้ว" ฟ่งเห็นหมอชีพูดจากับเขาดีแล้วก็ไม่ได้มองเขาในแง่ร้ายเท่าไหร่
"อ่อ อื้ม แล้วคุณจะกลับบ้านเลยมั๊ย"
"ครับ เรื่องค่าใช้จ่าย... "
"เตรียมตัวกลับบ้านเถอะผมจะไปส่ง" หมอชีชะงักค้างก็ฟ่งเล่นหันหลังหนีเหมือนไม่อยากพูด แน่นอนละฟ่งอยากออกให้
ทั้งอยากออกเงินและดูแลเอง ผิดอะไร ทั้งที่เมื่อคืนก็พยายามถามว่าเพราะอะไรกันถึงได้รู้สึกชอบ
แต่... ก็ยังตอบตัวเองไม่ได้
"ผมไม่อยากรบกวน"
"ผมบอกให้เตรียมตัว เดี๋ยวจะพากลับบ้าน อ่อเรื่องรถคุณ ผมให้ยามจอดไว้ที่โรงเรียน แล้วให้ดูให้แล้ว"
"แต่ว่าผม... "หมอชีคือหมอชี เขาดระแวงไม่ได้ คนแปลกหน้าอะไรจะมาดีต่อกันอย่างนี้
"ทำไมคุณต้องดีกับผมด้วย" ฟ่งหันมองคนที่พูดออกมาเหมือนเบลอๆนิดๆ
"ผมไม่รู้ว่าคุณเจอคนประเภทไหนมาบ้างนะ แต่คนไม่ได้ร้าย ไม่ได้เลวทุกคน หรืออาจจะร้ายแต่มันก็ไม่ได้ร้ายกับคุณเสมอไป"
"แล้วคุณดีกับผมเพราะอะไร" หมอชีพูดเหมือนละเมอถาม
"อยากรู้จริงๆ?"
"ใช่... คนเราเข้าหากันเพราะหวังผลเสมอ" คำตอบอะไรอย่างนี้ ฟ่งอยากจะจับมาฟัดให้หายมองโลกในแง่ร้าย
"ผมต้องการไปใกล้ชิดกับคุณ เพราะผมอยากจะจีบคุณ" หมอชีอ้าปากค้าง
"บ้า ผมเป็นผู้ชาย" หมอชีแทบจะกระโดดลงจากเตียง
"ผมก็ไม่ได้บอกว่าคุณเป็นผู้หญิง" ฟ่งยักคิ้วให้
"ผมไม่ใช่เกย์..." หมอชียังค้าน
"ผมก็ไม่ใช่" หมอชีตาโตมองคนที่เดินเข้ามาใกล้อย่างหวาดๆแต่ช้าไปแล้วฟ่งฉกลงมาเพียงแว่บเดียวก็จูบที่มุมปากแถทสูดกลิ่นแป้งเด็กที่แก้มหมอชีไปแล้ว


..........................
เหนื่อยเราไม่เหนื่อย เมื่อยเราไม่เมื่อยเราจีบไปเรื่อยๆ เราไม่เมื่อยเราไม่เหนื่อย



 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:



ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน มาคอมเม้นท์ มาบวกเป็ดค่ะ :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **บทที่ 5 27/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-08-2013 09:17:50
แอร๊ยยย ประกาศจีบไปแล้ว ก็เดินหน้าเต็มที่เลยนะค้าาาาาา
 :mew3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **บทที่ 5 27/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 27-08-2013 19:11:27
เปิดศึกลั่กลองรุกแล้ว!!!! ตึ่งๆๆๆๆๆ หมอซีเตรียมตัวรับมือ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **บทที่ 5 27/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 27-08-2013 20:19:00
กริ๊ด  :m3: ฟ่งนี่เค้าไม่เรียกจีบไปเรื่อย ๆ ซะละมั่ง
ประกาศตัวปุ๊บ รุกปั๊บ ฉกจุ๊บหมอชีไปซะแล้ว อย่างงี้หมอชีไม่ยิ่งวิ่งหนีเลยเหรอ
หรือฟ่งคิดว่ามีน้องแต้วเป็นพวกแน่นอนล่ะซี่ อิอิ
รอติดตามกันเหมือนเดิมจ้า  :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **บทที่ 5 27/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 28-08-2013 20:59:20
แทรก 3



พีขยับตัวหนีแสงที่ลอดผ้าม่านเข้ามา
โอย... ปวดไปทั้งตัว พีขยับพลิกมาคว้าหมอนข้างพอกอดไปแล้วทำไมมันแปลกๆ
"เห้ยยยยยยยยย" พีร้องลั่น จะขยับหนีก็ไม่ได้ เพราะหมอนข้าง(?)คว้าเอวเข้าไปกอด
"อย่าเพิ่งขยับมาก" เสียงทุ้มๆชวนฟังนั่นมันคุ้นหูอย่างประหลาด
"ปวด..." พีขมวดคิ้วแล้วหลับตาทบทวนความจำอีกครั้ง
เมื่อคืนไปผับ
กินเหล้าไปสองขวด
ฟังเพลง
นักร้องบนเวที
.
.
.
"มึง!!!" พีตาโตจ้องคนที่แทบจะสิงเขาอยู่ตอนนี้
"พูดไม่เพราะเลยแฮะ ขัดกับหน้าตา" ทัดไล้จมูกไปตามแก้มขาวๆ
"..." พีแข็งเป็นหินไปแล้ว ภาพความทรงจำไหลย้อนกลับมา
เมาเขาเมาแล้วก็... นอนกับไอ้เวรนี่
แถมไม่ได้ขัดขืนอะไรเลย
พีสัมผัสได้ว่าปวดสะโพกและเจ็บช่องทางหลังสุดๆ
"ปล่อย" พีกัดฟังพูดนิ่งๆ
ต้องลืมมันไป ลืมให้หมด
"จะไปไหน ไปไหวรึไง" พีอยากจะบัตเตอร์เฮดใส่มันให้หงาย
"..." พีผลักตัวออกเบาๆ ถึงจะเจ็บ(ตูด)โคตรๆแต่พีก็กัดฟันเดินเข้าห้องน้ำ
มยืนอาบน้ำในห้องน้ำแคบๆของไอ้เวรข้างนอกนั่น พาลอยากจะตายเพราะ "ผู้ชายคนแรก"
ดันเป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้ แถมยังเป็นฝ่าย "โดน"
พีกัดปากตัวเองแรงๆ อยากจะแกล้วบ้าฟั่นเฟือนไปซะ แค่นี้ยังแย่ไม่พอรึไง
พร้อมทิ้งเขาไปมีคนใหม่ เขาที่ยังทำใจไม่ได้ดันไปเสีย...ชิบ
ยิ่งไอ้คราบเหลวๆที่เขาต้องเอาออกมาให้ใจหายเพราะมันมีเลือดจางๆตามออกมาด้วย
ไหนจะรอยสีแดงๆตามตัวโชคยังดีที่มันทิ้งรอยไว้ตามไหล่แต่ยังไม่ถึงลำคอ ยังพอปิดไว้ได้
เจ็บใจแต่ทำไงได้เขาพลาดที่เมา... แล้วยังปล่อยให้ความอ่อนแอมันควบคุมจิตใจ

พีเดินออกจาห้องน้ำมาหยิบโทรศัพท์และกระเป๋าตังค์เตรียมจะกลับบ้าน
"ไปไหน..." เจ้าของห้องถามพร้อมกับคว้ามือออกแรงกระชากพี เซแต่ก็ไม่ร้องโวยวายอะไร
"..." ไม่จำเป็นต้องเสวนาด้วย
"ถามไม่ตอบ เกิดจเป็นใบ้ขึ้นมารึไง ทีเมื่อคืนยังร้องได้ตั้งนาน" นั่นละมั้งพีถึงได้เหวี่ยงหมัดใส่หน้าคนพูดที่ไม่ทันตั้งตัวเข้าเต็มๆ
"..." พีสะบัดข้อมือเพราะเจ็บ(...) แล้วเดินไปเตะเข้าที่สีข้างของคนล้มอย่างแรงอีกที
ใจจริงอยากกระทืบอีกที แต่ช่างมันเสียเวลา เขามองมันอย่างเหยียดๆอีกหนก่อนเดินออกจากห้องมัน
คืนเดียวช่างมัน ให้หมากินทำบุญ เจ็บตัว(ตูด)ไม่นานก็หาย แต่เจ็บใจพีคิดว่าคงอีกนาน
อย่างน้อยขอเวลาสักนิดเขาจะลืมเรื่องเมื่อคืนให้หมด

แต่พีไม่รู้เลยว่าโชคร้ายยังไม่จบ
เพราะทันที่ที่เดินข้ามถนนออกจากคอนโด
ป้ายคัตเอาท์ขนาดยักษ์ สกรีนรูปนักร้องวงร็อคที่นักร้องนำคือไอ้เวรคนที่เขาตั้งใจจะลืมมันนี่แหละ

ทัศนะยืนลูบสีข้างที่โดนเตะเต็มๆ
ตัวก็ไม่ได้ใหญ่โตแต่มือเท้าหนักเอาเรื่อง
ยืนมองคนคนนั้นยืนอึ้งเพราะคัตเอาท์ฝั่งตรงข้ามคอนโดฯ ยิ่งเห็นเขาทำท่าโมโหหนักกว่าเดิมแล้วรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมา
มุมปากที่มีรอย"ฝากรัก"กดลงเผยยิ้มทรงเสน่ห์
ทัศนะ นักร้องนำวง เอริคเอตร์ฮัมเพลงเบาๆ เดินมาหยิบนามบัตรของคนขี้โมโหมาถือไว้ในมือ
พีรนัฐ ยินดีที่ได้รู้จัก...


งานก็ยุ่งพอเข้ามาตอนเที่ยวยังมาเห็นพร้อมยืนยิ้มเฉ่งกับคนรักใหม่ พีอยากจะแสร้งตาบอดสียให้ได้
"พี่พี" พร้อมโบกมือเรียกเขา ทั้งที่สายตาของคุณเฉินยังมองตาม แต่พร้อมก็คือพร้อม เดินไปข้างหน้าแล้วไม่คิดจะถอยหลัง
วันนี้พีเลยมายืนตรงหน้าพร้อมในตำแหน่งพี่ชายเท่านั้นเอง
"หัวยุ่งมาเชียว...งานหนักมาเหรอ" พียิ้มให้พร้อม มือน้องลูบไปตามเอผ้าแล้วยังเสยผมให้อีก
"อื้ม...."
"เมื่อคืนไม่ได้กลับบ้านเหรอ คุณเอิร์นโทรมาบ่นกับแม่น่ะ" พีนิ่งไปก่อนจะพยักหน้าให้น้อง ไม่จำเป็นต้องโกหก
"พีอย่าดื่มบ่อยนักนะ เป็นห่วง" พร้อมไม่ได้โกหก แต่พร้อมก็เป็นห่วงเขาน้อยกว่าคนที่เดินมาแตะเอวอย่างแสดงความเป็นเจ้าของแน่ๆ
"พีไปแล็ปก่อนนะ" ไม่รู้ทำไมน้ำตาจะไหลทุกทีเลย เจ็บทั้งใจ ปวดหนึบไปทั้งอกซ้ายเลย
"...ไปทานข้าวเถอะ" เสียงคุณเฉินบอกกับพร้อม มันควรเป็นเขานะ ที่ยืนตรงนนั้น ที่โอบเอวพร้อมได้รับรอยยิ้มแล้ววตาอ้อนๆนั่น
หัวใจของพีควรจะเป็นของเขา


.................................

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมค่ะ
จะลง สลับกันไปนะ (นี่มันเรื่องของฟ่งนะฮ่าๆ) มีพีบ้าง หมอชีบ้าง อย่าเพิ่งรำคาญกันนะตัว :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3 28/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 28-08-2013 21:21:30
น่าสงสารพีจัง คงต้องเศร้าเวลาเห็นพร้อมกะคุณเฉินอีกนาน
ยิ่งพร้อมดูเป็นปกติเหมือนไม่มีเยื่อใยเลย ยิ่งเศร้าแทนพีเลยอะ
ส่วนคนอ่านก็เริ่มทำใจได้บ้างแล้ว นิดนึง
ตอนนี้พีสุดยอดมากนึกว่าตื่นมาคงอาละวาดน่าดู กลับไม่สนไม่แคร์ซะงั้น
แต่ทัศดันตื้ออยู่นั่น เลยโดนพีซัดไปซะเลย โหดเหมือนกันนะเนี่ย
แล้วทัศเป็นคนดังเหรอ เป็นนักร้องนำวงร็อคซะด้วย
แต่ดูก็ไม่น่าจะเลวร้ายอะไร ต่อไปพีคงโดนตามตื้อไม่เลิกแน่
ก็ขอให้อย่าดราม่ามากนะ กลัวจัง แอบหลอน
รอติดตามนะคะ ไม่รำคาญเลยซักนิดไม่ว่าฟ่งหรือพีก็อยากอ่านหมดจ้า  :pig4: :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3 28/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 28-08-2013 21:53:04
พีโดนซะแล้ว ต่อไปคงมีเรื่องยุ่ง ๆ อีกเยอะ
ความรักเก่าคงไม่หวนคืน รอลุ้นความรักครั้งใหม่แล้วกันนะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3 28/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 28-08-2013 22:07:31
เค้ามีคนรักไปแล้ว...ปล่อยเขาไปเถอะ เดี๋ยวก็มีนักร้องตามจีบนายเองล่ะพีเอ๋ย 55+ ได้นามบัตรไปแล้วด้วย ไม่รอดหรอก :katai3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3 28/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 28-08-2013 23:06:26
ชะ...อ้าวววว
เหมือนพลาดอะไรไปจนต้องย้อนหาใหม่
พลาดตอนที่เขาได้กันไปได้เยี่ยงไรนี่... - -"

ท่าทางหนุ่มร็อคจะเป็นคนมากำหราบได้
แต่ระหว่างต้องมีอะไรสนุกๆ สิ
นี่มันเรื่องเฮฮานะ ^^

ส่วนเรื่องพร้อม...ยังคงสมน้ำหน้าพีเสมอ
มันเกินแก้แล้วล่ะ เดินไปข้างหน้าเถอะพี
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3 28/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 28-08-2013 23:59:59
หมอชีกะฟ่ง เป็นเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆและชวนอมยิ้มได้ตลอดเรื่อง
แต่พีกะทัดเป็นเรื่องที่อ่านแล้วลุ้นว่าจะเกิดไรกะพีต่อ
อยากจะได้บทแทรกของพีเพิ่มจังคับ แบบว่ากำลังค้าง
เชียร์พ่อนักร้องให้รุกจีบพี  มาดามใจพีทีเถอะ ไม่อยากให้ดราม่ามากเลย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3 28/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 29-08-2013 07:02:54
แทรก 3/2


เพราะคอนเสิร์ตคัมแบล็คเสตจของวงทำให้ทัศนะต้องมายืนอยู่ที่ตึกของค่ายเพลงยึกษ์ใหญ่
"ใครก็คัมแบ็ค ลื้อก็คัมแบ็คบ้าง อั๊วขอร้อง" นี่คือประโยคที่เฮียเจ้าของค่ายบอกกับเขาและพื่อนๆในวง
หกปีแล้วที่เขาหยุดทำเบื้องหน้าถอยฉากไปอยู่เบื้องหลังผลักดันให้น้องๆคลื่นลูกใหม่บ้าง
หกปีที่เป็นโปรดิวเซอร์ เป็นนักแต่งเพลง รับจ็อบพิเศษร้องเพลงในงานพิเศษๆบ้าง
อย่างเมื่อคืนไม่ใช่จ็อบของเขาแต่ก็แจมไปด้วยเนื่องในวันเกิดของเพื่อนรุ่นพี
ร้องเพลงโดนใจหลายๆคน และคนตัวขาวๆคนนั้นก็ด้วย แววตาปวดร้าวที่มองไปเรื่อยๆเหมือนหาจุดหมายไม่เจอ
"อาทัด ลื้อจะนั่งนิ่ง อินกะบรรยากาศอีกนานมั๊ย" เฮียวัยสี่สิยเก้ากระเซ้าเค้าที่นั่งมองสาวๆซ้อมเต้น
"เฮียจะให้ทำอะไร"
"อาเจิ้นจะไปไทเป ลื้อว่าอีจะไปนานมั๊ยวะ อั๊วว่าจะพาน้องยู่ยี่ไปปู้ปี้ซะหน่อย" เฮียพูดถึงเมียคนแรกและคนเดียวของตัวเองอย่างหวาดๆ
ถึงจะหวาดๆแต่ก็มีอีหนูเยอะแยะเรื่อยมา
"ผมว่าเจ้คงได้ยินเต็มหูละเฮีย" ชี้นิ้วไปที่มือที่แอบรับสายเมื่อตะกี้
"อาเส่ย ลื้อวางแผนไปกกอีหนูอีกแล้วใช่มั๊ย" เสียงอาซ้อดังออกมานอนโทรศัพท์ของเขา
"น่อๆ ไม่น่อๆ รักลื้อคนเดียว"
เฮียเดินเลี่ยงๆไปคุย ข้างนอกแต่ส่งสายอาฆาตมาให้

แปลตรงที่ไม่มีใจจะซ้อม หรือใจมันลอยติดมือ(หรือทีน)ใครไปเมื่อตอนสายกันนะ

พีนั่งเอนๆอยู่บนโต๊ะทำงาน ห้องแล็ปยังวุ่นวายเหมือนเดิม
"คุณพีครับมีแขกมาขอพบครับ"
"หืม... หมอลงไปแทนทีเถอะ ผมขี้เกียจ" หมอชีหัวเราะกับท่าทีของเจ้านาย
"คุณพร้อมโทรมาเรียกเองนะครับ ผมเลยไม่ได้ถามว่าเรื่องอะไร"
"พร้อมโทรมาเหรอ" ไม่รู้ว่าตัวเองลุกขึ้นยืนตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ก็ลากสังขารมาถึงหน้าออฟฟิศ
"คุณพีคะ มีแขกมาขอพบค่ะ" พนักงานหน้าเคานเตอร์เดินมาบอก แต่พอพีเปิดเข้าไปถึงกับตัวชาก่อนจะรู้สึกเหมือนจะขย้อนของเก่าออกมา
"หวัดดี" เสียงทุ้มน่าฟังแต่ท่าทางชวนให้มีเรื่อง
"..." พีหมุนตัวจะเดินออกแต่ทัดกระชากมากระแทกกับประตูที่กำลังจะปิดซ้ำยังกดล็อคให้ด้วย
"ได้แล้วจะทิ้งเหรอ" พีได้แต่หันหลบริมฝีปากที่ฉกวูบมา แม้ว่ามันจะพลาดจากปากก็ยังโดนแก้ม


พีสะบัดแขนแรงเท่าไหร่ก็ไม่หลุดเหมือนยิ่งสะบัด ยิ่งดิ้นอ้อมกอดนี่ยิ่งรัดแน่น
"หยุดดิ้นถ้าไม่อยากให้ใครรู้ว่าคุณกำลังโดนผมจูบ"
"....." พีจ้องหน้ายียวนของทัศนะ สายตาที่กรุ่นโกรธมันเหมือนเติมเชื้อเพลิงให้ไม่รู้ตัว
"จุ๊บ" พีหลับตาแน่นเอียงคอหลบ ผิดคาดที่เขาเพียงแต่แตะเบาๆที่ริมฝีปากเท่านั้น
"ผมชื่อทัศนะ อายุสามสิบพอดี เป็นนักร้องนักแต่งเพลง"
"..."พีเม้มปาก สายตานิ่งเฉย มันราบเรียบจนอีกคนอดหมั่นไส้ไม่ได้
"คุณชื่อพีรนัฐ เป็นเภสัชกร หัวหน้าเจ้าหน้าที่ฝ่ายแล็ปและดูแลผลิตภัณฑ์" คำถามที่พีสงสัยว่าอยู่ๆทัดมาโผล่ที่นี่ได้ยังไงเฉลยเมื่อมันยกนามบัตรชูให้เห็น
"ต้องการอะไร"
"คุณคิดว่าผมเป็นพวกวันไนท์เหรอ ผิดนะ ผมไม่ใช่คนขยตัวหรือพวกวันไนท์อย่างที่คุณคิดนะ"
"แล้วต้องการอะไร" พีจ้องตาวาว รำคาญใจอย่างที่สุด
"คุณไง" นี่แหละคนประเภทที่เขาไม่ชอบ ยุ่ง จุ้นจ้าน วุ่นวาย และไม่รู้จักพอ
"ไปตายซะ"
"ลงนรกด้วยกันมั๊ย..."รอยยิ้มกวนๆประกอบกับดวงตาเจ้าเล่ห์ทำเอาพีสติขาด
พีกระแทกส้นรองเท้าลงบนเท้าของอีกคนอย่างแรงแล้วตั้งใจจะต่อยหน้าแต่เหมือนคนเคยโดนจะเข็ดและตั้งรับอย่างดี
"ที่รักผมว่าถ้าคุณจะชอบความรุนแรง เอาไว้บนเตียงผมจะจัดให้" ทัดรั้งพีเข้ามาล็อกแขนและกอดจากด้านหลัง
"ชาติหน้าเถอะมึง" พีทั้งโมโห ทั้งรู้สึกขยะแขยง
"ไม่ถึงหรอก ลองแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ก็อกๆ" เสียงเคาะประตูทำให้ทัดยอมปล่อยใหพีสะบัดแขนและจัดเสื้อผ้าในขณะที่เขายิ้มร่าไปเปิดประตู
"อ้าว คุณพร้อม" ทัศนะ ยิ้มให้พร้อมที่โผล่หน้าเข้ามา
"พี่พีมีเพื่อนเป็นคนดังก็ไม่บอก" พร้อมค้อนพีน้อยๆอย่างแสนงอน
"แล้วคุณพร้อมมีไปไหนต่อมั๊ยครับไปทานข้าวเย็นด้วยกันมั๊ย"
"เชิญคุณทัดกับพี่พีเถอะครับ" พร้อมยิ้มตอบ สดใสเหลือเกิน ไม่มีแววเจ็บปวดอย่างช่วงก่อน
"........" ทัศนะมองเห็ยแววตาโหยหายจากพีที่มองไปยังพร้อม
แววตาเจ็บปวดเหมือนวันที่เขาเมา
"งั้นผมของตัวคุณพีเลยแล้วกันครับ ช่วงนี้ผอมจนตัวเหลือแต่กระดูก"
"ครับ เดี๋ยวพร้อมบอกหมอชีให้" พร้อมอาสา
"ม่ะ..." อยากจะบอกว่าไม่ต้องแต่ทัศนะชิงพูดก่อน
"โอ้ ขอบคุณมากครับ คุณพร้อมน่ารักจริงๆเลย" พร้อมหัว ทัศนะเป็นคนดังแต่ก็ยังเป็นกันเอง
"ไม่เป็นไรครับ งั้นขอตัวนะครับ" พร้อมปิดประตูห้องให้แล้วทุกอย่างก็เงียบ

"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง รักน้องชายตัวเองว่างั้นแต่เขาไม่รักเลยอกหัก"
"พร้อมรักกู มึงไม่รู้อย่ามาเสือก" พีโกรธไม่รู้ว่าโกรธเรื่องที่มันทำตัวกวนประสาท หรือว่าจี้จุดเรื่องที่พร้อมไม่รักเขา
"พูดไม่เพราะเลยพี"ส่ายหัวยียวนจนพีแทบอยากจะกระโจนไปซัดปากให้เลือด
"ไปทานข้าวเถอะ เดินออกไปก่อนที่คุณพร้อมจะเข้ามาเห็นช็อตหวานๆของเรา"
พียอมรับว่าอดกลัวว่าพร้อมจะเข้าใจผิดเรื่องนี้ไม่ได้
ไม่อยากให้พร้อมเห็นว่าเขาเลวอีกแล้ว ไม่อยากเห็นสายตาผิดหวังอีกแล้ว
แม้ว่าตัวเองต้องเป็นฝ่ายมองพร้อมอย่างนั้นก็เถอะ

ตอนที่เดินออกมาพีได้ยินเสียงสาวๆตรงเคานเตอร์กรี๊ดกร๊าดเบา ส่วนคนที่เดินตามเขาก็หันไปโบกมือให้โปรยยิ้มไปเรื่อย
"เห็นมั๊ย ใครๆก็รู้จักผม คุณก็ต้องทำความรู้จักผมให้มากๆ"
"หึ ไม่เห็นจำเป็น"
"จำเป็นสิ คุณอาจจะจำไม่ได้ แต่ผมจำได้ว่าผมกับคุณเรา..."
"หุบปาก"
"แล้วผมอยากทบทวนมันกับคุณนะ" ทัศนะโหมดที่ไม่มีใครเคยเห็น
โหมดกรุ่มกริ่มเจ้าชู้ โหมดกวนประสาทอย่างที่ไม่เคยเป็น
ตั้งใจไว้แล้วว่าจะต้องทำให้คนๆนี้เป็นของเขา และจะปัดเปาความเจ็บปวดหรือเรื่องเศร้าอะไรก็ตามที่เกาะกุมหัวใจคนๆนี้ให้หายไป

.....................

ตอนหน้าหมอชีนะ ฮ่าๆ
 :katai4: :katai4: :katai4:

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3/2 29/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 29-08-2013 08:35:49
เฮียทัดโหมดนี้น่ารักเวอร์เร่งทำคะแนนรุกพี
พีก็ตัดใจจากพร้อมไปเหอะ ไหนๆก็เสียดุลให้ทัดไปแล้ว
รอฟ่งกะหมอชีครับ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3/2 29/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 29-08-2013 11:01:17
ตามมาจากเรื่องผู้จัดการหัวใจค่ะ

รอลุ้นคู่ฟ่งหมอชี ทัศพี >.<

แต่คู่ทัศพีน่าจะมัน อิอิ ... พีพยศน่าดู ~~
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด **แทรก 3/2 29/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 30-08-2013 06:41:12
บทที่ 6

ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมาเขาก็มีคนคอยขับรถให้เวลาไปรับน้องแต้วช่วงอาทิตย์แรก
แม้จะไม่ค่อยชอบใจ แต่ก็ยอมรับว่าเขาเองก็รู้สึกสบายขึ้นไม่ใช่น้อย
แต่จะไม่สบายก็ตรงมันชอบมายียวนกวนประสาทนี่แหละ

หมอชียืนขมวดคิ้วรอรับลูกสาวที่วิ่งถลามาหา
"พ่อชาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
"ทำไมเป็นชาละครับลูก"
"พ่อชีขา มันยาว เลยรวมเป็นพ่อชาาาาาาาาาาาาาา"
"ชาาาาาาาาาาาา ไม่ยาวเลยลูก" น้องแต้วปิดปากหัวเราะน้อยๆ
"พี่ข่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" คราวนี้หมอชีหัวเราะบ้าง คนเดินตามมาทีหลังหน้าเหรอหรา
"ใครชื่อข่ง" ฟ่งสงสัย
"ชื่อโข่งงงงงงงงงงงงง" หมอชีหัวเราะร่าเดินจูงลูกสาวไปเรื่อยๆ
"..."คนเดินตามแม้จะยังงงๆ แต่อย่างนี้ก็ดี หมอชีอารมณ์ดีเขาก็อารมณ์ดี

กับข้าวเย็นข้าวหน้าไก่ง่ายๆฝีมือหมอชี ซึ่งแม้จะไม่อยากทำเผื่อเจ้าโย่งที่เป็นสารถีขับรถ แล้วยังเป็นผู้อุปถัมป์ของเขาอีก
หมอชีบอกกับตัวเองว่าจำใจ แต่คนกินนี่กวาดเรียบแล้วยังถามอีกด้วยว่ามีอีกมั๊ย
ถึงจะอดภูมิใจกับฝีมือทำข้าวหน้าไก่ของตัวเองเท่าไหร่ แต่หมอชียังตระหนักด้ว่าไอ้หมอนี่มันมีนัยยะในการแฝงตัวเข้ามาในชีวิตเขา
ซึ่ง เขาจะไม่ยอม!!!!!

น้องแต้วเผลอหลับไปตอนดูการ์ตูนเมื่อหัวค่ำ เขาอยากจะอุ้มลูกขึ้นห้องนอนแต่พอจะอุ้มก็มีไอ้โย่งมาตัดหน้า
"พาไปทีครับผมไม่รู้ว่าไปทางไหน" ฟ่งถามเขาที่หน้ามุ่ยมองมา
"......." ไม่ได้ตอบแต่ก็เดินนำไปเงียบๆ
พอถึงห้องนอนสีเขียว หมอชีบอกให้เขาวางน้องแต้วลงบนเตียงเขายืนมองพ่อที่บรรจงจุมพิตแก้มลูกสาว
ลูบหัวเบาๆ กระซิบบอกว่า
"ลูกครับ ฝันดีนะ ถ้าหนูฝันร้ายพ่อจะเข้าไปช่วย พ่อรักหนูที่สุดในโลกนะครับ"
มันรู้สึกตื้อไปทั้งใจบอกกับตัวเองว่าตกหลุมรักคนคนนี้เข้าเต็มเปาก็ตรงนี้
น้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนกับว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเขานี่แหละจะดูแลน้องแต้วเอง
รอยยิ้มหวานๆกับแววตาที่ทอดมองลูกสาว...
ฟ่งใจเต้นเร็วกับภาพตรงหน้า

"คุณเป็นพ่อที่ดีนะ"ฟ่งบอกกับคนที่เดินไปหย่อนก้นที่โซฟา
"ผมพยายามอยู่น่ะ" หมอชีมองมือของตัวเอง
"คุณฌป็นพ่อที่ดี ไม่ใช่แค่ความพยายาม แต่มันอยู่ในสามัญสำนึก ในสมอง ในใจคุณนะ" ฟ่งแตะที่อกซ้ายหมอชีเบาๆ
"ผมอยากเป็นทุกอย่างให้น้องแต้วไม่รู้สึกขาด"
"น้องแต้วไม่ขาดอะไรเลย น้องแต้วสมบูรณ์เพราะคุณ" หมอชีมองมือที่สอดเขามากุมเอาไว้
"อื้ม ผมหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น" ไม่รู้ทำไมไม่ดึงมือออกแต่กลับปล่อยให้กุมเอาไว้
เพราะอะไร
เพราะมันอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกละมั้ง หมอชีตอบตัวเอง


ฟ่งมองคนที่นั่งดูโทรศัพท์ไปเรื่อยไม่มีวี่แววจะดึงมือออกหรือว่าบ่นอะไรแล้วยิ้ม
หมอชีมีมุมอ่อนไหว ไม่มั่นคงและไม่มั่นใจด้วย
ฟ่งมองใบหน้าด้านข้างของเขาแล้วพูดเบาๆ
"ผมจะอยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆถ้าคุณเหนื่อยก็พิงมาที่ผม"เสียงพูดเบาๆที่ดังก้องไปในใจบางคน


เหมือนไออุ่นจากคนข้างๆมันค่อยๆแทรกซึมเข้าไปในหัวใจ


ฟ่งเดินเข้ามาในร้านอย่างอารมณ์ดี
อิงกานต์อดเหน็บไม่ได้
"แรดมากกกก เดินผิวปาก ไปไหนมาหายหัวไปเลยนะแก เฝ้าพ่อน้องแต้วถึงไหนละ"
"ก็ดี พี่อิงไม่ทำงานทำการรึไง"
"ทำ แต่ฉันเป็นลูกเจ้าของโรงเรียน" อิงกานต์หยักคิ้วให้น้องชาย
"ฉันว่าฉันน่าจะลงไปเล่นด้วยหน่อยละ เห็นแกสนุกแล้วพี่ละอยากบ้าง" อิงกานต์หัวเราะหึๆ ทำเอาฟ่งเดินมาหยุดตรงหน้า
"ห้ามเล่น คนนี้เอาจริง"
"พร้อมก็เอาจริง หมอชียังจะเอาจริงอีก สรุปเลือกเลยดีกว่า"
"......." ฟ่งจ้องหน้าพี่สาวเขม็ง
"อีฟ่ง ป๊าไม่ได้สอนให้แกโลเลนะ แกเลือกมาเลยด่วนๆ" องกานต์อมยิ้มมุมปากเมื่อเห็นน้องชายเริ่มคิดหนัก
"พร้อมมีไอ้มาเฟียนั่นแล้ว ส่วนหมอชีไม่มีใคร"
"เอ๊ะ ฉันไม่ได้ถามเรื่องหมอชีไม่มีใคร ฉันถามว่าแกเอาไง ตอบไม่ตรงคำถามนะ"
"........." อิงกานต์ยืนขึ้นโชว์หุ่นสวยๆ
"งั้นถ้าแกตอบไม่ได้ หมอชีฉันขอ"
"คนไม่ใช่เค้ก"
"ก็ใช่อ่ะดิ่ น่ากินกว่าเค้กอีก"
"พี่อิง หมอชีของผม"
"แกแปะป้าย หรือเขียนหน้าผากไว้รึไง ตัวเองยังไปๆมาๆกับพร้อมด้วยอีก หึๆ ของอย่างนี้มันใครดีใครได้นะไอ้น้อง"
เชื่อสุดใจว่าอิงกานต์แค่หยอกเขา แต่ถ้าอิงกานต์รุกหมอชี
หมอชีชอบผู้หญิงอาจจะเลือกอิงกานต์

"พี่อิง..." ช้าไป อิงกานต์เดินที่รถสปอร์ตของตัวเองเรียบร้อยไม่วายหันมาขยิบตาให้น้อง
"โธ่เว้ย" พยายามคิดวว่าอิงกานต์ล้อเล่นแต่มันก็อดระแวงไม่ได้


อยู่ๆก็ขนลุกสงสัยแอร์จะเย็นเกินไป หมอชีเดินไปปรับแอร์ในห้องทำงาน
"หมอจะเอาตัวไหนก่อน จะเอาเพ้นเจ็น หรืออูสี่"
"ผมว่าเพ้นเจ็นมันตามเยอะ"
"เออ งั้นเอาเพ้นเจ็นก่อน"
"คุณพี จะไปแผนกยาเม็ดเหรอครับ"
"อื้ม ไปดูซักหน่อยเห็นพ่อว่ามีเครื่องจักรใหม่มา ไปด้วยกันสิ"
"ได้ครับ" หมอชีเก็บของแล้วเดินตามเจ้านายไป
คุณน่านฟ้าเดินมาหารายงาายการติดตั้งเครื่องว่าเป็นยังไง
"อื้ม ก็ดีนะ จะได้ฟิวได้เยอะขึ้น"
"ครับ" คุณน่านฟ้าพยักหน้า
"แล้วนี่เขาจะขยายโรงงานกันคุณจะไปด้วยมั๊ย" คุณน่านส่ายหน้า
"แล้วแต่คุณแมนครับ ผมยังไงก็ได้"
"คนไม่มีเจ้าของมันจะตอบอย่างนี้แหละ แต่ถ้าเริ่มมีแฟนหรือเจ้าของหัวใจจะเริ่มลังเล ใช่มั๊ยหมอชี"
"ก็ผมมีลูกนี่ครับ"
"ฮ่าๆ ผมก็หยอกไปงั้น หาคนช่วยเลี้ยงได้รึยัง"
"ยังครับ"
"อื้ม...." คุณพีก้มหน้าอ่านรายงานคร่าวๆ ไม่ได้เงยหน้ามองต่อ ไม่เห็นสายตาแปลกๆของคุณน่านฟ้าที่มองหมอชี ไม่เห็นแววตาหมอชีที่เสหลบเอาดื้อๆ

ช่วงเย็นคุณพีเป็นคนมารับน้องแต้วแทนหมอชี
"สวัสดีค่ะคุณพี"
"สวัสดีค่ะน้องแต้ว วันนี้คุณพ่อไม่ว่างอาเลยมารับแทน"
"แปบนึงนะคะ"
"ค่ะ"น้องแต้ววิ่งไปหยิบกระเป๋าแล้วหันไปสวัสดีฟ่งที่นั่งข้างๆ
"สวัสดีค่ะพี่ฟ่ง"
"อ้าว แล้วคุณพ่อไม่มา?"
"ไม่ว่างค่ะ คุณพีมาแทน"
"เหรอ..." สายตาตวัดมองไปยังไอ้คุณพี ซึ่งเขาก็พบว่ามันก็จ้องมาอยู่แล้วเหมือนกัน
"น้องแต้วรู้จักคนนั้นด้วยเหรอ" คุณพีถามเมื่อขึ้นรถมากันแล้ว
"ค่ะ พี่ฟ่งค่ะ" น้องแต้วสาธยายความเป็นมาให้คุณพีฟังเสียเข้าใจ
คนฟังพยักหน้าตั้งอกตั้งใจฟัง เพราะเขารู้มาว่าไอ้หน้าขาวนั่นมันก็คอยมารับมาส่งพร้อมอยู่ แม้ว่าตอนนี้พร้อมจะคบกับไอ้หน้านิ่งนั่นแล้วก็ตาม
"อื้มมมมม"


.............................


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมค่ะ :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 30-08-2013 09:05:41
น้องแต้วน่ารัก หมอชีก็เป็นคุณพ่อที่น่ารักที่สุด555
แอบขัดใจฟ่งตอนคุยกะพี่อิง
มันยังดูไม่ชัดเจน ตอบไม่ตรงประเด็นพอ 
ห้ามจีบหมอเล่นๆนะฟ่ง  ไม่งั้นมีเคือง
ปล.ตอนนี้ไม่มีทัดโผล่  fcทัด555
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 30-08-2013 09:40:17
หมอชีเป็นพ่อที่ดีมากๆ จริงๆ
เดี๋ยวๆรู้ว่าพี่อิงอ่ะแค่แกล้ง แต่ น่านฟ้านี่อะไรยังไง เอ๊ะๆ
หรือว่าฟ่งจะมีคู่แข่งแล้ว
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 30-08-2013 09:43:10
ตามอ่าน แล้วมาลงบ่อยๆ นะครับ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: viper7123 ที่ 30-08-2013 11:17:45
 :z13: :z13: :z13:


จิ้มก่อนอ่านครับบ

 :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 30-08-2013 12:05:05
อารายยังไงๆ เด่วตัดสิทธิเลยนะ ไม่มั่นคงไม่มั่นใจเนี่ย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 30-08-2013 13:56:47
งานเข้าแล้วฟ่ง...หลายงานด้วย
ทั้งพี่สาวตัวเอง ทั้งฝั่งหมอชี แล้วยังมีตาพีอีก...หนักแน่!!
ต้องเลือกและรุกให้เห็นชัดแล้วล่ะ มีตัวช่วยเป็นพร้อมที่พร้อมใจช่วยก็ยังดีนะ

อ่อ แอบเข้าทางคุณนักร้องก็โอเคนะ ตาพีมันมีความลับ ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 30-08-2013 15:54:46
สงสัยทัศทนคิดถึงพีไม่ไหว ขนาดตามถึงที่ทำงานจนได้ แถมได้เจอพร้อมซะด้วย
แล้วมองแว๊บเดียวรู้เลยอะว่าพีอกหักจากพร้อม
อยากอ่านคู่นี้ไว ๆจัง อีกคนก็ตื้อ อีกคนก็หนี
แต่ดูแล้วพีคงหนีทัศไม่รอดแน่ ดูทัศเป็นต่อพีเยอะเลย
แค่ขู่เรื่องพร้อมพีก็ต้องยอมอ่อนให้ละ ก็ขอให้ทัศมาช่วยรักษาแผลใจให้พีได้จริง ๆ
จะได้หายเจ็บปวดจากพร้อมซะทีนะ แล้วก็ขอให้คู่นี้ได้สมหวังนะคะ
ส่วนคู่หมอชีกะฟ่งนี่เริ่มน่าเป็นห่วงนะ หมอชีเสน่ห์แรงเกิน
ท่าทางฟ่งจะมีคู่แข่งซะแล้ว ถึงจะมีน้องแต้วเป็นพวกแต่ก็ประมาทไม่ได้
เพราะยังไงน่านฟ้าก็ใกล้ชิดหมอชีที่ทำงานมากกว่า
ฟ่งก็แสนดีจริง อยากให้หมอชีใจอ่อนไว ๆ อย่างน้อยก็ยอมให้จับมือบ้างละ
รอติดตามทุกคู่ ทุกตอนค่ะ  :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 30-08-2013 23:09:21
....................................................
บทที่ 6/2

หมอชีกำลังง่วนกับการส่งเอกสารให้คลังยา
น้องแต้วเหมือนรู้หน้าที่ นั่งทำการบ้านเงียบๆ
ส่วนคุณพีเดินมานั่งแหมะตรงโต๊ะทำงานเขา
"หมอ... มีใครที่ถูกใจแล้วสินะ"
"หื้ม... ถูกใจอะไรยังไงครับ"
"ไอ้เสาไฟฟ้าที่โรงเรียนน้องแต้วไง"
"คนรู้จักน่ะครับ" ถ้าโกหกลูกน้องเขาจะหลบสายตา
"อื้ม เข้าใจแล้ว" แม้หมอชีจะงงว่าทำไมเข้าใจง่ายจังแต่ต้องเก็บคำพูดเอาไว้
"วันก่อนเห็นมารับพร้อมออกไปข้างนอกน่ะ เลยสงสัยว่ารู้จักกันด้วยเหรอ"
"เคยเจอครับเวลาไปรับน้องแต้ว"
"อื้ม" คุณพีเดินออกจากแล็ปไปเงียบๆ หมอชีถอนใจอย่างโล่งๆ คิดว่าจะโดนถามอะไรเยอะกว่านี้

"ขนมค่ะหมอ" สาวสวยหน้าเคาน์เตอร์ยื่นถุงเค้กม่ให้
"ของผมเหรอ"
"ค่ะ คุณพร้อมฝากมาให้"
"ขอบคุณครับ" รับมาแล้วเปิโน็ตอ่าน
"วนิลาซอฟเค้กของน้องแต้ว เค้กชาเขียวของหมอชี" เออดี
"........" เดินถือถุงเค้กงงๆออกจากออฟฟิศ ไม่ได้มองเลยว่าที่ชั้นสองมีคนยืนอมยิ้มเเพราะเห็นเขาประคองเค้กราวกับกลัวมันจะตก
"อารมณ์ดีเกิ๊น" พร้อมกระเซ้า
"เออ... นิดๆหน่อย"
"ชอบจริงๆป่ะเนี่ย งานใหญ่นะ เขาเป็นผู้ชายลูกสาวน่ารักโอเว่อร์"
"รู้แล้ว พ่อก็น่ารัก"
"โอ๊ย... เยอะ ฟ่งมาทีหลังนะ ลัดคิวงี้พี่น่านฟ้าก็อดสิ"
"น่านฟ้า?"
"หัวหน้าฝ่ายวิศวะน่ะ" ไม่ได้ขยายความต่อแต่คว้าแฟ้มเดินลิ่วลงชั้นสอง
"... " ฟ่งหันมองคนที่ยืนยิ้มกับพนักงานชุดหมี(ฝ่ายช่าง)ตรงหน้าแท็งค์น้ำ
มองแล้วอดคิดไม่ได้ เพราะหมอชีคนดีดูจะไม่รู้เลยว่าตัวเองมีรอยยิ้มที่ดึงดูดขนาดไหน
"มันน่ามั๊ยน่ะ" ดูๆ แล้วยังจะยืนยิ้มเฉ่งอยู่อีก  นั่น ช่วยเขาถือของอีก เห้ย ใจดีเกินไปแล้วนะ
ตีอกชกหัวอยู่ไม่นานประดตูก็เปิดผ่างเข้ามา
"ยืนหมุนไปหมุนมา แอบมองหมอชีอยู่?"
"เออ" ฟ่งยอมรับว่าพีเปลี่ยนไปเยอะมาก
มันเลิกทำหน้าหยิ่งๆใส่เขา เพราะหน้ามันเศร้าเหมือนหมาหงอย
"คิดว่าแน่" มันปรายตามามองเยาะๆ
"แน่อะไร?"
"คิดว่าจะมั่นคงรอจนไอ้หน้านิ่งมันตายแล้วรอเสียบ ที่ไหนได้"
"ไม่ได้เสียบแทนแต่ก็ไม่ได้โดนปัดนะ" ฟ่งยิ้มมุมปากก่อนพูด
"ช่างเถอะ ถึงจะอกหักแต่ก็มีคนร่วมชะตากรรมหว่ะ ว่าแต่หมอชีนี่ยังโสดคงหาคนมาเป็นแฟนไม่ยาก ยิ่งคนมาห้อมล้อมแบบนี้"
"มึงจะพูดอะไร"
"มึงชอบหมอชี แต่มึงก็ยังมายุ่งกับพร้อม"
"กูกับพร้อมเป็นเพื่อนกัน" พีหัวเราะหึๆ
"เรื่องของมึง จะเป็นเพื่อนพร้อมในนามตามที่พร้อมคิด หรือว่ามึงจ้องจะเสียบกูไม่สนใจ แต่กูบอกไว้เลยถ้ามึงจะมายุ่งกับหมอชีเล่นๆกูคงยอมไม่ได้"
"......."ตอนฟ่งยืนคู่กับพร้อม พีจะมองมาด้วยสายตาโกรธเคืองและไม่ชอบใจ
"คนดีๆเขาต้องได้กับคนดีๆ อย่างมึงมันดีไม่พอ"สายตาของพีที่มองมาไม่ใช่สายตาแบบที่มองในวันที่เขายืนคู่กับพร้อม
"........" มันเหมือนบอกับเขาว่าถ้าคิดจะเล่นๆกับหมอชีเขาจะโดนเล่นงานแน่ๆ แต่ไม่ใช่ในแง่ของคู่แข่ง แต่เป็นในมุมของคนที่ปกป้องคนในปกครองตัวเอง


"หมอทำอยู่คุยงานกันหน่อยนะ" หมอชีเอื้อมมือไปหยิบแห้มจากโต๊ะประชุมเดินคู่กับคุณพีออกมา
"ได้ครับ" หมอชีเดินผ่านห้องคุณพร้อม ใครบางคนมนห้องนั้นได้แต่มองตาม
"จะเดินตามไปก็ได้นะ มองขนาดนั้น"พร้อมหัวเราะเพื่อนสนิท
"เออ...อยากเดินตามไป แต่ก้างชิ้นใหญ่โคตรๆ"
"ฮ่าๆ พีเป็นห่วหมอชีน่ะ"
"เออ..." ฟ่งนั่งลงกับโซฟา ฟังพร้อมคุยโทรศํพท์งุงงิงกับคุณเฉิน

เสียงออดหน้าบ้านดังสองครั้ง หมอชีวิ่งไปเปิดประตูให้
"อ้าว... " หมอชีมองคนตรงหน้าบ้านที่สองมือถือกล่องไก่ทอดกับของเยอะแยะ
"ผ่านมาน่ะ" ฟ่งยิ้มแห้ง
"โกหกไม่เนียน"
ฟ่งหัวเราะเก้อ ยอมรับว่าตั้งใจผ่านมาแถวนี้ จะแวะมาดูว่าสองพ่อลูกซัดเค้กหมดรึยยัง


...............................................................

ทัดกำลังเดินทาง....ฮ่าๆ


ขอบคุณ :L2: ที่เข้ามาอ่านและติชมค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 30-08-2013 23:37:13
คู่นี้เค้าค่อยเป็นค่อยไป ฟ่งก็คอยดูแลช่วยเหลือหมอชีตลอด
แต่ขนาดเปิดเผยว่าจะจีบแล้วก็ยังต้องแอบให้ขนมอยู่เลยแฮะ
พีดูเป็นคนดีเลยอะ เป็นห่วงหมอชีซะด้วยหรือเพราะเป็นฟ่งเลยแอบเขม่นหว่า  :laugh:
แล้วหมอชีคิดอะไรกับคุณน่านฟ้าบ้างไหมน๊า กลัวฟ่งอกหักอะ
รอติดตามทุกคู่ทุกตอนค๊า  รอทัดเดินทางเข้าไปในใจพีด้วยจ้า อิอิ :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 30-08-2013 23:45:12
คู่นี้ก็กำลังน่ารัก น่ายอก
แต่ก็อยากอ่านทัดเหมือนกันน้า.... :mew2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 31-08-2013 01:10:16
ชอบทั้งสองคู่เลย   


เชียร์พี่ทัศ หลงรักคนคนนี้ แอร๊ยยยยย :katai2-1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Ra poo ที่ 31-08-2013 01:43:01
พี..เป็นห่วงตัวเองก่อนเถ้ออออออออออออ :z2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 31-08-2013 05:48:12
กันซีนกันเองฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: viper7123 ที่ 31-08-2013 16:05:50
ค่อยๆรักกันเบาๆ


คึคึ :m1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 31-08-2013 18:05:12
ค่อยๆเป็นค่อยๆไปมากคู่ฟ่งกับหมอชี
พีคะก่อนที่จะมาเป็นห่วงหมอชี ห่วงตัวเองก่อนดีมั๊ย ฮ่าาาาา
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 31-08-2013 18:50:56
 :impress2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 6/2 30/8/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 01-09-2013 23:20:42
แทรก 4/1

พีเลือกร้านที่เงียบ นั่งด้านในสุด ไม่มีคนตรงบาร์ด้านใน
กินไปกินมาเริ่มกรึ่ม เสียงเพลงดังแว่วมา เพลงไทยเก่าๆ ช้าๆ พาให้ใจเขาเริ่มสงบบ้าง
เพลงช้าๆเวอร์ชั่นต้นฉบับหลายๆเพลงถูกเปิดมาเรื่อยๆ
พียิ้มให้แก้ววิสกี้ในมือ
"แด่ หัวใจจที่ไม่ใช่ของเรา" บาร์เทนเดอร์ยิ้มให้เมื่อเขาชูแก้วขึ้น

เสียงเพลงเงียบไป...
ก่อนเสียงดนตรีจะเริ่มดังขึ้นและเสียงทุ้มๆคุ้นหูดังขึ้น

ฉันรู้ว่าเธอเหงา ตั้งแต่เขา นั้นจากไป
ฉันรู้เธอวุ่นวาย ต้องการใครสักคน
คนที่คอยปลอบโยน ให้เหตุผล ช่วยผ่อนคลาย
ช่วยเธอตัดสินใจ
เขาไปเป็นอื่นแล้ว เธอก็ยัง ไม่เลิกรา
ใจเธอคอยเรียกหา ยังลังเลร่ำไร
ทั้งที่ยังมีฉัน คนที่รัก เธอมากมาย
เธอกลับมองข้ามไป

ใจดวงเดียว แต่มีสองทางเดิน
เธอเลือกใคร ลองถามใจเธอดู
ว่าเธอจะเลือกคน ที่เธอรัก หรือว่าเธอ
จะเลือกคนที่เขา ยังรักเธอเสมอ
ฉันเองอาจจะร้องไห้ คร่ำครวญเพราะเสียเธอ
แต่อีกคนเขาคง ไม่แคร์

พีหันกลับมากระดกเหล้าในมือจนหลดวางเงินแล้วเดินออกจากร้านไป
นักร้องกิตติมศักดิ์ ถึงกับรีบเดินตามออกมา
"จะรีบไปไหน"
"ปล่อยกู" พีบิดมือออกจากการจับกุม
"ไม่ปล่อย จะไปไหน"
"ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีมึง" พีสะบัดมืออีกครั้งแต่คราวนี้คนจับกระชากมากดตัวเข้ากับกำแพง
"ถ้าพูดไม่เพราะโดนดีแน่"
"มึงจะทะ...." ทัดกดจูบแรงจนพีรับรู้รสเลือด
".....อื้ม" พีหลับตาแน่น
"อย่าทำเหมือนกูเป็นตุ๊ด เหมือนมึง"
"ต้องอีกที...."ทัดจูบแรงขึ้นจงใจกัดริมฝีปากล่างแรงๆ พีร้องโอ๊ยเบาๆ แล้วก็ถูกแทรกลิ้นเข้าไป
พีทั้งทุบทั้งต่อยแต่ก็ถูกรวบมือไว้ท้งสองข้าง
ใบหน้าแดงกล่ำ ลมหายใจหอบๆ ผมยุ่ง ทำเอาทัดอยากลากขึ้นเตียงงซะเดี๋ยวนี้
"ถ้านี่เป็นห้องนอนที่มีเตียงนอนนุ่มผมจะฟัดให้หายคิดถึงเลย" ทัดกระชิบเบาๆ พีตาโตจ้องหน้าเขาเขม็ง
"มะ...." พีชะงักเพราะเขาทำท่าจะจูบอีก
"พูดไม่เพราะอีกโดนอีกนะ" ทัดเห็นแววตาขัดใจองคนตรงหน้ามันน่าแกล้ง
"ไอ้เวร......" พีสบถก่อนจะเตะหน้าแข้งทัดแล้ววิ่งไปที่รถตัวเอง
.....
ทำไมอารมณ์ดีทัศนะเดินกุมท้องอมยิ้มเข้าร้านไป


คนโดนจูบเดินเข้าบ้านไปถูปากไปจนปากแดง
ผิวขาวๆที่โดนจัดวิสกี้ไปสามแก้วแดงระเรื่ออยยู่แล้วยิ่งนึกถึงจูบยิ่งแดงหนักเข้าไปอีก
"ไอ้เลว"
 :angry2: :angry2: :angry2:

*****************************

บักพีเอ้ย....โดนอีกละ....


 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/1 01/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: ioohja ที่ 02-09-2013 00:03:32
 :z3: แอ๊ก ค้างงะ :katai1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/1 01/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 02-09-2013 14:19:53
รอบทแทรก4/2
พีเอ๊ย!ไม่รอดแน่555
ทัดรุกหนักๆเลยนะ  คึๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/1 01/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 02-09-2013 17:18:54
คุณพ่อของน้องแต้ว :mew1: น่ารักเว่อร์
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/1 01/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 02-09-2013 22:41:54
พีโดนอีกแล้ว เจอรุกหนักขนาดนี้
คงอีกไม่นานแน่นอน :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/1 01/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 02-09-2013 23:01:20
พีพูดไม่เพราะจริง ๆ น่ะแหละ อย่างงี้ต้องให้ทัดมาสั่งสอนบ่อย ๆน๊า  :z1:
เพลงที่ร้องให้พีนี่เก่าดีจริง แล้วพีจะเริ่มใจอ่อนเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย
ดูแล้วพีกะทัดคงต้องร้ายใส่กันอีกนานเลยอะ
รอติดตามทั้งทัดกะพี และฟ่งกะหมอชี จ้า  :pig4: :mew1:


หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/1 01/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 03-09-2013 06:39:50
แทรก 4/2

อารมณ์พีคุกกรุ่นแต่เช้า
ยาฉีดที่ส่งไปโรงหพยาบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่งทางใต้ตีกลับเพราะยามีปัญหา
เช้าต้องมาเถียงกับพ่อเรื่องนี้ แน่นอนโดนต่อว่าอย่างหนัก เพราะมันเป็นความผิดพลาดของฝ่ายQC
และมันแย่กว่าเดิมตรงที่เขาตกบันไดทางลงแล็ป

ขาซ้ายเขาแพลงเจ้าหน้าที่ห้องพยาบาลที่พันข้อเท้าเขานั่งมองหน้านิ่งเพราะขนาดตอนนี้นั่งอยู่ในห้องพยาบาลเขายังต้องคุยงานกับฝ่ายผลิต
"ถ้าเร่งทำภายในสามวันจะทันมั๊ย เอายาที่จะส่งนอกเลื่อนออกไป แล้วอัดยาตัวที่เสียแทน ไม่งั้นโดนปรับประมูลกระจาย"
"ถ้างั้นก็ต้องให้ทำโอสักสามวัน"
"โอก็โอไม่เครียด เครื่องจักรก็ดูให้ดี อย่าให้พลาดอีก" พีโยนกระดาษรายงานปึกใหญ่ลงกับโต๊ะ
"ถ้าไม่ทันบอกจะเกณฑ์คนบนแล็ปไปช่วย"
"ขอบคุณครับ" หัวหน้าฝ่ายผลิตเดินออกทิ้งเขาไว้ในห้อง
พีมองขาที่พันเอาไว้ด้วยผ้าอย่างเซ็งๆ

"จะกลับบ้านเลยมั๊ยเดี๋ยวพร้อมไปส่ง"
"อื้ม..." พีพยักหน้า พร้อมเดินประคองเขาไปนั่งที่รถ
"สงสัยต้องทุบบันไดแล้วทำใหม่... คุณพีตกบันไดเฉยเลย"
"ไม่ทันระวังรีบเอง" พียิ้มรับ เพราะเขารีบ และไม่ระวัง แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก
"ก็ถ้าเป็นไรเยอะมานั่งอยู่นี่เหรอ พีนี่พักนี้เหม่อๆนะ มีอะไรรึเปล่า"
พีสะดุ้งหันมองพร้อมนิดหน่อยก่อนจะทำเป็นเฉยไปเหมืนไม่ได้ยิน
"........" พร้อมเหล่มองนิดหน่อยก่อนจะพูดบางที่ทำให้พีรู้สึกเหมือนโดนสต๊าฟเอาไว้
"เมื่อวานพร้อมเห็นพีจูบกับคุณทัดที่ลานจอดรถร้าน....." พีหันขวับมามองพร้อม
"มันไม่ใช่อย่างนั้น"
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่นา ตกใจทำไมเนี่ย"
"มันแค่....." พีไม่รู้จะพูดอะไร พร้อมหัวเราะ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำร้ายใจออกมาแบบไม่รู้ตัว
"พร้อมว่าพีเริ่มต้นใหม่ก็ดีนะ ลืมๆเรื่องของเราไป คุณทัดก็ดูไม่แย่นะ เขาดูชอบพีออก"
พีจ้องหน้าพร้อม คำว่าลืมมันเหมือนมีดแหลมทที่แทงเข้าไปในหัวใจ
"พีอาจจะไม่ใช่คนดี แต่พีก็ยังรักพร้อมอยู่" พีพูดก่อนที่ภายในรถจะเงียบกริบเหมือนไม่มีคนนั่งอยู่

ทัดเดินเข้ามาในออฟฟิศตรงดิ่งไปที่หน้าเคาน์เตอร์
"ผมมาพบคุณพีครับ" สาวเจ้าหน้าที่ยิ้มเขินๆ
"คุณพีออกไปแล้วค่ะ"
"ออกไปไหนครับ"
"ออกไปกับคุณพร้อมค่ะ วันนี้ไม่เข้าแล้ว"
"ไม่เข้าแล้ว..." ทัดกำลังคิดตาม พีออกไปกับพร้อม หรือถ่านไฟเก่าจะคุกันนะ
"คุณพีตกบันไดค่ะ น่าขาแพลงเลยขอกลับไปพักที่บ้าน"
"เอ่อ... เหรอครับ ผมขอที่อยู่บ้านคุณพีได้มั๊ย"
"เอ่อ..." เธอดูลังเลนิดหน่อยทัดเลยพูดต่อ
"ผมไม่ได้ไปนานมาแล้วครับ ต้องไปไหว้คุณแม่ของพีบ้าง ปกติผมโผล่ไปแค่ที่คอนโดฯ"
"อ่อ งั้นสักครู่นะคะ" สักครู่กระดาษที่จดที่อยู่ของพีก็มาอยู่ในมือ
โผล่ไปเเซอร์ไพรส์เล่นๆดูท่าจะน่าสนุก
ว่าแต่ขาแพลงแล้วจะเดินถนัดรึไงนะ อย่างนี้ต้องอาสาดูแลกับคุณแม่ซะแล้ว


พีลงจากรถเดินกระแผลกเข้าบ้านไม่ได้หันมามองพร้อมที่เดินตามมาประคอง
"อย่ารีบเดินสิเดี๋ยวก็เจ็ฐกว่าเดิม"
"เป็นห่วงด้วยรึไง ที่พูดเมื่อกี้เจ็บจนจุกเลยนะ" พร้อมถอนใจ
"โอเคๆ ต่อไปไม่พูด" พีหันกลับมามองทาง กว่าจะเดินถึงโซฟาห้องรับแขกก็เจ็บเอาเรื่องเหมือนกัน ไม่หักแต่บอกได้ว่าก็เจ็บไม่ใช่เล่น
พอทิ้งตัวลงนั่งแม่บ้านเดินเข้ามาบอกว่าคุณเอิร์นไม่อยู่ เพราะไปธุระกับพื่อน
"อยู่กินข้าวเย็นด้วยกันได้มั๊ย" พีถามพร้อม คำตอบบที่ได้ก็ทำเอาหงอยลงอีกสามเท่า
"วันนี้มีไปกินข้าวกับลูกค้าคุณเฉินนัดไปนานแล้ว"
"งั้นก็ไม่เป็นไร" พีโบกมือแล้วหันมองคนที่เพิ่งเดินเข้ามา
"พิมกลับมาแล้วเหรอ" สาวสวยชุดนักศึกษาหันมายิ้ม
"ค่ะ..."
"ฝึกงานเหนื่อยม๊ย"
"ก็นิดหน่อยค่ะ พี่พีเป็นอะไรคะ"
"ขาแพลง... แล้วพุ่มละ"
"วันนี้ไปเรียนพิเศษ... พี่พร้อมมาส่งพี่พีแล้วจะอยู่ทานข้าวเย็นมั๊ยคะ"
"ไม่ครับ พี่ขอตัวเลยแล้วกัน พี่มีนัด" พิมยกมือไหว้นที่กำลังจะไป สายตาพี่ชายที่มองตามทำเอาพิมก็ไม่รู้จะช่วยยังไง

"...." พีได้มองตามไป...พร้อมไม่หันกลับมาสักนิดเดินไปขึ้นรถและขับออกไป
"
พี่พี..." พีเอนตัวลงนอนที่โซฟา
"พักสักหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น"


แขกมาขอพบโทรศัพท์จากป้อมยามทำให้แม่บ้านเดินมาถาม
"มีคนชื่อคุณทัศนะมาขอพบคุณพร้อมค่ะ"
"เหรอ งั้นเข้ามาเลย" พิมหันมองพี่ชายที่หลับอยู่ ใบหน้าขาวซีดดูผ่อนคลายเมื่อเขาหลับ
"............"เสียงโทรศัพท์ดังทำให้พิมต้องลุกไปรับให้ห่างจากพี่ชาย
"คุณพีอยู่ในห้องรับแขกด้านนี้ค่ะ" แม่บ้านเชิญแขกให้เดินเข้ามาด้านใน
"........" คนที่ทัดตั้งใจมาหา นอนหลับอยู่บนโซฟา ใบหน้าขาวดูคล้ายเด็กมหาลัย
มองเลยไปเห็นข้อเท้าที่พันผ้าเอาไว้
"เจ็บแย่... ซุ่มซ่ามจริง" ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ทัดก็นั่งลงข้างๆแล้วเกลี่ยผมคนหลับเบาๆ
"เวลาหลับนี่ก็น่ารักดีนะ..." ทัดกดริมฝีปากลงบนหน้าผากเบาๆ
"ฝันเห็นผมมั๊ยน่ะ... หืม... พี" น้ำสียงอ่อนโยนมาจนตัวเองยังสงสัย
"...อื้อ" พีขัยตัวพลิกแต่โซฟามันก็ไม่กล้างอย่างเตียงพีเลยกลิ้งตกลงมา ทัดเอื้อมไปคว้าเอาไว้
เจ้าตัวยังเมาขี้ตา มือหนึ่งยันอกเขาเอาไว้
อีกมือขยี้ตา
"น้องพุ่มเหรอ..." พีงึมงำ
"ไม่ใช่...ผมเอง" ทัดเห็นคนเพิ่งตื่นทำท่าจะแหกปาก เขาเลยเลือกจะปิดปากด้วยปาก
"พี่พีคะ... " พีกระเด้งตัวออกจากอ้อมแขนทัดไม่ได้เพราะเจ็บขา อีกอย่างมือที่จับเอวเขาก็บังคับให้ต้องอยู่ท่านั้น
"...ไม่ใช่นะน้องพิม" พีอยากตาย อยากตายตั้งแต่ได้เจอมันี่แหละ!!!!!!!!!



****************************


งานงอกกันเลยทีเดียว :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: bb_b ที่ 03-09-2013 08:11:42
ha ha ha    :m20:   :laugh:   o22   :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 03-09-2013 09:53:17
พีงานเข้าอีกแล้ว โดนทัดจูบทีไรมีคนเห็นทุกที
แล้วแต่ละคนนี่ใกล้ตัวทั้งนั้นทั้งพร้อม ทั้งพิม
แถมเจ็บขาแบบนี้ หนีไม่ได้อีก คราวนี้ทัดบุกถึงบ้านซะด้วย
แล้วทัดจะขอแม่ดูแลพีจริงรึเปล่าเนี่ย
รอติดตามนะค่ะ :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 03-09-2013 10:46:17
พีเริ่มต้นใหม่ได้แล้ว พร้อมเริ่มต้นใหม่และก็กำลังมีความสุข
พีล่ะจะเริ่มต้นใหม่ได้หรือยัง เพื่อตัวพีเองนะ เพราะยังไงมันก็ไม่มีทางเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 03-09-2013 11:45:42
หึหึ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 03-09-2013 13:51:29

กรี๊ดกันเลยทีเดียว!!! เมื่อน้องพีเป็นรับ!!!! อ๊ายยย :ling1:

ติดตามตอนต่อไป  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 03-09-2013 23:06:07
เข้ามาตามอ่านจ้า

ลุ้นทุกคู่เลยตอนนี้ บอกได้เลยว่า อยากให้ พี ตัดใจจาก พร้อม ได้แล้ว แม้ว่ามันจะเจ็บปวดแต่ไม่นานก็คงทำใจได้นะ

เวลาจะช่วยรักษาเอง

มาไวไวน้า คนเขียน

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 03-09-2013 23:21:55
ทัดนี่กล้าสุด ๆ
จงใจประกาศตัวว่าเป็นอะไรกับพีหรือเปล่า
ถึงทำขนาดนี้ โดยไม่กลัวว่าจะมีใครมาเห็น
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 04-09-2013 07:01:55
บทที่ 7/1


เช้าวันนี้วันเกิดหมอชี
โทรศัพท์จากสุพรรณต่อสายตรงจากผู้ใหญ่ชิง กับคุณนายอรุณ โทรมา
"แหบปี้เบิ๊ดเดย์นะไอ่หมา... แหม่อายุสามสิบสองแล้ว โตแล้วนะลูก"
"พ่อว่าจะขึ้นไปหาคิดถึงเจ้าแต้วม๊ากมาก"
"ครับผม คิดถึงแท่กับพ่อสุดๆ ยังหาวันว่างไม่ได้ งานยุ่งโอเว่อร์"
"โอ๊ย พักบ้างนะลูก เงินทองนี่ก็ใช้กันไม่หมดอยู่แล้ว"
"ครับผม"หมอชีหัวเราะเพราะพ่อกับแม่แย่งกันพูด
"ถ้าเหนื่อยมากก็กลับบ้านเรานะไอ้หมา"
ครับ"

"พ่อขา...." น้องแต้วยืนขยี้ตาอยู่หน้าประตู
"มาคุยกับปู่ย่าสิลูก"
"ปู่ขาย่าขาสวัสดีค่ะ"
"ขาาาาาาาาา"สองเสียงประสานกันเชียวหมอชีอมยิ้ม
"วันนี้วันเกิดพ่อหมาของน้องแต้วนะลูก พาพ่อหมาไปเลี้ยงด้วยนะ" ย่าสั่งเสียงแจ้วๆ
"หรือไม่ก็ให้ไอ้พ่อหมาพามาหาปู่กับย่านะลูก"
"ค่ะ" น้องแต้วรับคำ แล้วคุยโทรศัพท์อีกสักพัก
"ไปทำบุญด้วยค่ะ ย่าขาบอกมา"
"ค่ะ ไปอาบน้ำกันนะลูกเดี๋ยวไปทำบุญแล้วก็ไปกินข้าวกัน"
"พ่อจะชวนพี่ฟ่งไปมั๊ยคะ"
"ทำไมละคะ"
"วันนี้พี่ฟ่งบอกว่าจะมาพาไปกินไอติมค่ะ"
ไปบอกกันตอนไหนนะ...
นาฬิกาก็ปาไปเก้าโมงกว่าแล้ว หมอชีรีบพาลูกาวเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เผื่อว่าชิ่งทันจะได้ออกไปกันสองคน
แต่โชคไม่เข้าข้างหมอชีเมื่อเขาเดินลงมาจากห้องหลังจากแต่งตัวเสร็จเสียออดหน้าบ้านก็ดังพอดี

"วันนี้วันเกิดพ่อค่ะ" น้องแต้วโผล่หน้ามาจากเบาะหลัง
"เหรอ วันพิเศษนะเนี่ย"
"ค่ะ..."น้องแต้วพยักหน้า ฟ่งมองคนที่นั่งเบาะข้างๆ ม้ว่าเจ้าตัวจะอิดออดแต่เพราะเขาจูงมือมานั่งรถ ประกอบกับเสียงน้องแต้วเร้าเรื่องไอติม
"เรื่องของพ่อลูกเขาคนอื่นไม่เกี่ยว..." เสียงพึมพำจากหมอชีไม่สามารถกระแทกโสตประสาทฟ่งได้ เจ้าตัวยังผิวปากอารมณ์ดีขับรถต่อไป

ฟ่งยืนมองพ่อกับลูกที่นั่งคุยกันกระหนุงกระหนิงตอนที่ทำบุญเสร็จ
ตอนที่ถวายสังฆทานน้องแต้วขวักมือเรียกให้เขาเข้าไปนั่งด้วยพอเขาทำท่าจะไม่เข้าไปจะปล่อยให้ทำกันสองคน คนเป็นพ่อก็เอ่ยเสียงเรียบๆ
"เข้ามา เรื่องดีๆหัดทำบ้าง" แม้จะเป็นการเหน็บ แต่ฟ่งโคตรชอบเลย เพราะตอนที่ช่วยกันประเคน หมอชีนั่งกอดลูกแล้วสายตาเหลือบที่เขา พอเห็นเขายิ้ม
ก็ทำหน้านิ่งๆไป

"พ่อขา เดี๋ยวเราจะไปกินไอติมกัน" น้องแต้วจูงมือเขาทั้งคู่เงยหน้ามองพ่อ
"เอ้า เราไม่ได้ไปกันสองคนพ่อลูกเหรอ"
"งื้อ... พ่อไม่สงสารพี่ฟ่งเหรอคะ" น้องแต้วทำให้หมอชีต้องเงยหน้ามองคนตัวสูง
"พี่ไม่ไปก็ได้นะ พ่อน้องแต้วอาจจะอยากไปกับน้องแต้วสองคนก็ได้" ไม่ได้อยากจะเรียกร้องความสนใจเลย แต่ถ้าเขาทำแบบนี้หมอชีจะทำยังไง
"โอ๊ย... " หมอชีอยากจะทึ้งหัวตัวเอง ไอ้โย่งมันทำตัวน่าสงสารทำไมเนี่ย วันนี้วันเกิดทำบุญก็ทำแล้ว... เอาวะ
"ไปก็ไป มายืนทำตาละห้อย พอดีไม่ต้องกินกัน" เท่านั้นแหละหมอชีถึงเห็นแววตาวิบวับของทั้งลูกสาวและไอ้เด็กโย่ง

ร้านไอติมที่ไอ้โย่งพามาคือร้านฝังตรข้ามโรงเรียนน้องแต้ว
ทั้งที่เป็นวันอาทิตย์ แต่คนก็ยังเยอะอยู่ดี
"ข้างๆมีแผนจะทำร้านหนังสือ... คุณว่าดีมั๊ย"
"ไม่รู้ผมไม่ใช่เจ้าของร้าน" แม้หมอชีจะพูดอย่างนั้นแต่เขาก็แอบต่อแทนไปอีกว่า เป็นว่าที่แฟนเจ้าของร้าน
"เอ้อ... ว่าแต่เห็นวันๆไม่ทำงาน ไหนว่าเป็นเด็กเสิรฟร้านนี้ไง วันอาทิตย์งานยุ่งจะตาย" หมอชีมองไปรอบๆ
"...เอ่อ" ฟ่งลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าบอกหมอชีไปอย่างนั้น
แล้วเจ้าตัวไคิดบ้างเหรอว่าเด็กเสริฟร้านกาแฟที่ไหนเขาขับสปอร์ต
"คุณฟ่งสวัสดีค่ะ โต๊ะด้านในว่างค่ะ" ฟ่งสะดุ้งมื่อคนี่เดินมาเชิญเป็นอิงกานต์ แถมทำท่าพินอบพิเทาจนเขาตกใจ
"คุณฟ่ง?" หมอชีขมวดคิ้ว
"ไปทานไอติมกันเถอะ เดี๋ยวเล่าให้ฟัง" ฟ่งดันสองพ่อลูกเข้าไปด้านใน ก่อนหันมาสบตาอย่างอาฆาตกับอิงกานต์
"พ่อขา เมื่อกี้ คือคุณครูใหญ่อิงกานต์" ลูกสาวสะกิดบอก
"เหรอ"พ่อพยักหน้าแล้วชี้ไปที่เมนู
"..." ฟ่งเห็นคนเป็นพ่อทำท่าไม่สนใจแล้วคว้าเมนูมาเปิดๆ
ทำไมนะฟ่งรู้สึกเมื่อมีลางสังหรณ์แปลก...ที่สำคัญ ไอ้ลางสังหรณ์ที่ว่านี่ดูท่าจะไม่ใช่เรื่องดี


.............................................................

ช่วงนี้งานเยอะมากกกกกกกกก
อาจมาช้านิดหน่อย แต่พอทนไหวนะทุกท่าน

/2 เขาจะได้กันอีกรอบหรือไม่ต้องติดตาม  :hao7:

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมค่ะ :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 4/2 ***งานงอก 03/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 04-09-2013 18:57:51
ตอนนี้แรกเริ่มก็ดูสบาย ๆ เพราะหมอชียอมตามใจน้องแต้ว
ให้ฟ่งไปนู้นไปนี่ด้วย งานนี้ฟ่งมีน้องแต้วเป็นกำลังสำคัญจริง ๆ
แต่ตอนท้ายเริ่มมีแววว่าฟ่งเราจะโดนกลั่นแกล้งซะแล้ว
นี่แหละมาชอบคนเสน่ห์แรง คู่แข่งก็ต้องเยอะล่ะนะฟ่ง
รอติดตามทุกคู่ ทุกตอนนะคะ  :pig4:  :mew1:

ปล. หัว Re ตอนใหม่ยังไม่ได่เปลี่ยนนะคะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/1 04/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 05-09-2013 07:09:21
บทที่ 7/2

ทำไมนะฟ่งรู้สึกเมื่อมีลางสังหรณ์แปลก...ที่สำคัญ ไอ้ลางสังหรณ์ที่ว่านี่ดูท่าจะไม่ใช่เรื่องดี
"ไอศกรีมวนิลากับบลูเบอร์รี่ของน้องแต้วค่ะ นี่ลาเต้ของคุณหมอชี และนี่ค่ะชามะลิของคุณฟ่ง"
"คือเรายังไม่ได้..."
"คุณฟ่งโทรมาสั่งเอาไว้น่ะค่ะ"
"เหรอ" หมอชีหันไปไล่บี้คนฝั่งตรงข้าม น้องแต้วเริ่มลงมือทานไอติมไม่สนใคร
"เอ่อ...."
"คุณฟ่งสั่งว่าเค้กชาเขียวอีกสองชิ้นที่จะให้ไปฝากคุณพร้อมให้หมอชีไม่ต้องแล้วค่ะเพราะเดี๋ยวจะพาเข้ามาเอง"
"......" เงียบ... คราวนี้ฟ่งเงียบกริบ แตก...หมด หมดแล้วทุกอย่าง
"เค้กอร่อยนะคะ เห็นคุณฟ่งกระดี๊กระด๊าทุกวันท่าทางจะชอบ คุณหมอโสดใช่มั๊ยคะ" ฟ่งเงยหน้ามองพี่สาวที่แหมะตัวลงนั่งที่เก้าอี้
"เอ่อ... ใช่ครับ" หมอเหล่มองน้องแต้วที่นั่งกินไอติมอย่างไม่สนใจใคร
"ไม่งานทำเหรอครับ"
"วันนี้วันอาทิตย์ค่ะ ว่างทั้งวันหมอละคะ ทานเสร็จแล้วไปดูหนังกับอิงมั๊ย" อิงกานต์ยิ้มอ่อนหวานพลางเอียงคอนิดๆ
"... เอ่อ..." หมอชีไม่รู้จะพูดยังไง
"น้องแต้วอยากดูหนัง" ลูกสาวคนดีโพล่งออกมาอย่างน่ารักน่าชัง
"เอ่อ..." หมอชีพูดได้แค่นั้น
"เรื่องอะไรดีคะ..." ครูใหญ่ใจดียิ้มอ่อนโยนให้
"ที่บ้านน้องแต้วมียอะแยะเลย... ครูใหญ่ไปดูที่บ้านน้องแต้วได้นะคะ"

"ไปเถอะ..." ในที่สุดฟ่งก็พูดออกมาแน่นอนอารมณ์แบบนี้มักจะแถมมาด้วยเสียงตบโต๊ะ
น้องแต้วสะดุ้งก่อนหันมามองพี่ฟ่ง
"เมื่อกี้พี่สะบัดมือโดนโต๊ะ โทษๆ ไปเถอะ ขับรถเล่นกัน"น้องแต้วถึงได้ยิ้มออก
"ไปหาปู่กับย่า" เด็กน้อยกระโดดโลดเต้นหมอชีกุมขมับตัวเอง อิงกานต์เห็นสายตาน้องชายแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้
"น้องแต้วน่ารักจังนะคะ"
"...ครับ"
"ร่าเริงจังเลย" เพราะสายตาที่มองลูกสาวเขาไม่ได้เสแสร้งทำเอาหมอชียิ้มไม่ได้
"ครับ ร่าเริงแล้วก็น่ารักมาก"
"ถ้าอิงมีลูกก็อย่างให้น่ารักเหมือนน้องแต้วค่ะ" สายตาที่มองสบกันเมื่อมีประกายอะไรบางอย่าง
"ไปได้แล้วหมอ" อิงกานต์กลั้นยิ้มจนปวดแก้ม
"ผมขอตัวก่อนนะครับ" หมอชีเดินงงๆตามไอ้โย่งที่อุ้มบูกเขามาดึงมือให้ออกจากร้าน
งงโว้ย...ไอ้โย่ง

รถแล่นออกมาสักพักน้องแต้วออกเสียงร้องเพลงงุงงิง
บอกทางว่าต้องไปสุพรรณ คนขับพ่อก็ขับมาไม่พูดไม่จาสักคำ ถามแค่ว่าจะไปทางวไหนต่อ
น้องแต้วเงียบเสียงไปแล้ว พอเหลียวไปมองถึงรู้ว่าหลับปุ๋ย
"เป็นอะไร" หมอชีถามขึ้นมาเพราะทนความเงียบน่าอึดอัดนี่ไม่ไหว
"......" คนถูกถามก็ไม่ตอบ เอาแต่เงียบ
"ถ้าไม่พูดก็ไม่ถามแล้วนะ..." ฟ่งแอบมองคนที่ทำเป็นมองตรงไปตามทาง
"คุณรู้ว่าผมเป็นอะไร"
"ไม่รู้...ถ้ารู้จะถาม?"
"ผมว่ารู้แต่ไม่แน่ใจ"
"......" เออ ไอ้โย่งมันเก่งที่ดันคิดดักทางเขาได้

หมอชิคิดว่าไอ้เด็กโย่งนี่มันหึงเขากับครูอิง
แต่ถ้าพูดไปแล้วไอ้คนข้างๆนี่มันบอกว่าเปล่าเขาต้องอับอายไปยันน้องแต้วโตแน่ๆ

"เออ..."
"ก็หึงไง ไม่ชอบเลย" ฟ่งบ่นงึมงำๆเบาๆหมอชีนั่งเงียบๆ เสียงเบาแต่มันก็ก้อรถนะ
"หึงอะไรละ คุยกันเฉยๆ"
"ก็หึง" ฟ่งยังย้ำอยู่อย่างนั้น

ตลอดสองเดือนมานี่ หมอชีบอกตัวเองว่ามันเหมือนความเคยชิน ที่เจ้าเด็กนี่โผล่มาใกล้ๆ
มาวนเวียน มาให้เจอ แล้วไหนจะเค้กที่แอบฝากคุณพร้อมมาให้ตลอดสองเดือน
เขาพยายามไล่ความคิดหวั่นไหวในหัว เขารักแก้ว รักมาตลอดแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะทิ้งเขาไปแล้ว
แต่เขาก็รัก ถึงจะคิดอย่างนั้น ...
หมอชีหันมองฟ่งที่ขับรถไปหน้าบึ้งไป
"ผมชอบ... ไม่สิตอนแรกอาจแค่ชอบแต่ว่าตอนนี้ ผมไม่แน่ใจว่ามันหยุดอยู่แค่ชอบ หรือมันไกลจนขาดคุณไม่ได้เพราะรักคุณ"
ฟ่งพยายามไม่หันไปมองฟมอชีที่นั่งหน้าขึ้นสีอยู่ข้างๆ กลัวจะอดใจไม่ได้ไปคว้ามาจูบ
"ผม..." หมอชีหัวตื้อขึ้นมากระทันหันกับประโยคเมื่อกี้
"ถ้าคุณจะยังไม่แน่ใจก็ยังไม่เป็นไร ผมรอคุณได้" พูดไปงั้นแต่ก็บอกตัวเองว่าต้องรอ แม้จะอยากรุกให้มากกว่านี้แค่ไหนก็ตาม

กว่าจะขับมาจอดหน้าบ้านผู้ใหญ่ชิงก็เกือบสี่โมงเย็นแล้ว
"รถใครโว้ยยย มาจอดหน้าบ้าน" เสียงผู้ใหญ่แหกปากถาม
"ปู่ขาาา...." น้องแต้ววิ่งถลาลงมาจากรถ
"ลูกไอ้หมานี่หว่าาา" คนเป็นปู่ยอตัวลงรับหลานแตกผิดคิวล้มหงายกับพิ้น
"คิดถึ๊งคิดถึงค่ะ"
"เจ้าแต้ว" คุณนายอรุณโผล่หน้ามาจากในครัวยิ้มเฉ่งมาหา
หลานสาวจึงได้ทีทิ้งให้ตานอนหวายอยู่ตรงนั้น
"พ่อแม่สวัสดีครับ" หมอชียกมือไหวก่อนประคองพ่อลุกขึ้น
"มาซะเย็นเลยนึกว่าไม่มาแล้ว ค้างนะ บังคับ" พ่อตบบ่า
"จะดีเหรอครับผมไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย แล้วยังจะ..." มองไปข้างหลังคนตัวโย่งเดินตามมากระพุ่มมือไหว้สวย
"ทำอย่างกับบ้านนี้เป็นอะไร นี่บ้านเอ็งนะไอ้หมา แล้วเพื่อนเอ็งก็ใส่เสื้อผ้าเองเอาสิ หรือจะเอาเสื้อผ้าเจ้าวิทย์ให้ใส่ก็ได้เดี๋ยวแม่เอาให้" แม่เท้าเอวบอกอย่างเอาเรื่อง
น้องแต้วยืนหยักหน้าหงึกหงักอยู่ข้างๆ แถมเท้าเองเหมือนย่า

"เอ็งก็นอนก็เพื่อนห้องนี้ส่วนเจ้าแต้วย่าจะกอดให้หายคิดถึง"
หมอชีหันขวับไปมองแม่กับพ่อที่อุ้มหลานเดินจากไป
"นอนด้วยกันสองคน" คนตัวสูงย้ำอีกที
"ผมนอนเตียงคุณนอนพื้น!!!!"หมอชีกัดฟันบอกเสียงเหี้ยม
*************************************


เอ๊ะๆ ดิสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่ซ่อนอยู่นห้องนอน...
หรือเขาจะได้ เอ๊ะหรือเขาจะไม่ได้... :hao7:


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 05-09-2013 08:25:09
ดูจากรูปการณ์แล้ว เขาน่าจะได้นะ อิอิ :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-09-2013 08:29:48
ร้ายกาจจจ>< มีสารภาพๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-09-2013 12:50:05
อยู่ด้วยกันในห้องนอนสองต่อสอง

แล้วยังงี้ คุณหมอชี จะรอดหรอค่ะ (ไม่หื่นเลยเรา อิอิ)
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 05-09-2013 14:07:58
อร๊ายยยยย :hao7: อยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้องนอน
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: viper7123 ที่ 05-09-2013 14:15:24
คึคึ


 :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 05-09-2013 15:09:39
อุ๊ย..คุณนายอรุณเปิดโอกาสให้ได้อยู่กันสองต่อสองโดยมิได้เจตนา อิ อิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 05-09-2013 21:01:31
แหม่ะ นอนห้องเดียวกันด้วย ความคืบหน้าต้องมีนะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 05-09-2013 21:16:02
หมอซีอย่าใจอ่อนมาสกิดฟ่งไปนอนด้วยนะ ><
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 05-09-2013 21:36:07
 :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 05-09-2013 21:45:44
คนอ่านก็สัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างเช่นกัน เหอเหอ  :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 05-09-2013 22:05:38
เอ๊ะพลังงานอะไรนะ
เอ๊ะสองต่อสอง :hao3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 05-09-2013 22:12:56
โห นี่ยังไม่เรียกว่ารุกหนักอีกเหรอ เล่นบอกรักซะด้วย
แล้วตอนนี้ฟ่งโดนอิงแฉเรื่องเค้กไปแล้ว
แต่ดูน่าจะยิ่งทำให้หมอชีหวั่นไหวนะเนี่ย
แถมคุณพ่อคุณแม่หมอชียังไม่รู้ว่ากำลังส่งปลาย่างให้แมวแท้ ๆ
นอนห้องเดียวกันแค่สองคนซะด้วย อิอิแล้วเค้าจะได้หรือไม่ได้กันน๊า
รอติดตามจ้า  :pig4:  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-09-2013 23:31:19
ไปแอบดูกันดีกว่า มันจะมีพลังงานบางอย่างหรือไม่
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-09-2013 01:35:45
โดนรวบแน่ หมอ

ฟ่ง จัดการเลย


 :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 06-09-2013 22:01:16
หวาย ๆๆๆๆ เค้าจะได้นอนห้องเดียวกัน

 :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 7/2 05/09/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 10-09-2013 22:50:47
บทที่ 8/1

เพราะบ้านหมอชีไม่ได้กันดารเลย บ้านหลังใหญ่โอ่โถงสบายตา โล่งเพราะแม่หมอชีไม่ชอบบ้านรกๆ
ด้านหลังมีต้นบอนไซมากมาย หมอชีไปยืนคุยกับพ่อแล้วยิ้มอย่างมีความสข แม่ของหมอชีถามประวัตคร่าวๆของเขา
"ก็ดีที่ไอ้หมามันมีเพื่อนบ้าง ตั้งแต่วันนั้นมันก็คุยกับวิทย์น้อยลง"
"...วิทย์?"
"ญาติผู็พี่น่ะ เมื่อก่อนสนิทกันมากๆเลย พอทะเลาะกันเรื่องแม่น้องแต้วก็ไม่ได้คุยกันเท่าไหร่" ฟ่งเห็นแม่ส่ายหัวเซ็งๆ
"เฮ้อ... " แม่ถอนใจก่อนเดินไปหยิบหมูมาหั่น
"ฟ่ง กินเผ็ดได้มั๊ย"
"ได้ครับ"ฟ่งเห็นแม่โขลกพริกแห้งสีแดงจัดแล้วเติมพริกเม็ดเล็กๆลงไป
"พ่อไอ้หมาอกินเผ็ด... เออ งั้นเดี๋ยวทำต้มจืดไว้อีกอย่าง ของเจ้าแต้วมันกินไก่ทอด"

การทานข้าวเย็นอันเผ็ดร้อนผ่านไป ตอนเข้าห้องนอนแม่เอาเสื้อผ้ามาวางไว้ให้ฟ่งเรียบร้อย หมอชีเดินเข้ามาไล่เขาไปอาบน้ำ
แจ่พอเขาเดินออกมาหมอชีอาบน้ำเรียบร้อยนั่งเช็ดผมอยู่ที่ระเบียง
"อากาศดีจังเนอะ"
"แหงละ..." หมอชีเปิดเพลงเบาๆ เสียงเครื่องเล่นเพลงดังคลอๆกับเสียงแมลง ลมเย็นโชยกลิ่นไอดินขึ้นมา
"ผมปวดท้อง..." ฟ่งเดินมาที่ระเบียงแล้วทรุดนั่งข้างๆหมอชี
"เป็นอะไร เมื่อเย็นกินเผ็ดเยอะไปละสิ" หมอชีเห็นฟ่งหน้าซีดๆ
"กินยาหน่อยนะ" หมอชีกระโดดไปหยิบยาในกระเป๋ามายื่นให้
"กินซธแล้วก็ไปนอน... " ถึงจะรู้สึกแปลกๆที่ต้องนอนในห้องเดียวกันแต่มันก็ไม่ได้แย่ถึงขนาดว่าจะนอนไม่ได้
"หมอชี...เรานอนจับมือกันได้มั๊ย"
"ทำไม?"
"ผมอยากจับมือคุณ" ไม่ได้พูดเฉย ฟ่งคว้ามือของคนที่นอนบนเตียงมากุมเอาไว้
"ผมอยากให้คุณจับเอาไว้ อย่างน้อยก็จนกว่าใจะหายปวดท้อง"
"ก็ได้" หมอชีขยับมาที่เตียงให้ชิดริมเตียงกว่าเดิม
หมอชีเอื้อมปิดไฟแล้วนอนลง
"หมอชี ทำไมคนเราถึงตกหลุมรักคุณรู้มั๊ย" ฟ่งถามคนที่นอนตะแคงมาทางเขา
"ทำไม?" คนอยากรู้นอนตาแป๋วจ้องฝ่าความมืดมาหา
"มันเป็นเพราะเราสบตาแล้วหัวใจเต้นรัว มันาจจะรู้สึกใจเต้นรัวทั้งที่ไม่ถูกชะตา แต่พอเรารู้สึกตัวอีกครั้ง
เราก็มองเห็นเขาอยู่ในโฟกัสตลอด ถ้าในโฟกัสของเราไม่มีเขาแต่หลับตาก็ยังเห็น เราถึงได้รู้ว่าเราเก็บภาพของเขาเอาไว้ในใจเรียบร้อยแล้ว"

หมอชีมุดตัวลงในผ้าห่มพูดเสียงแผ่วๆ
"นอนเถอะ..."
ทำไมถึงอุ่นแปลกในหัวใจ
เพราะได้กลับบ้านมาเจอพ่อกับแม่
หรือไอ้ประโยคน้ำเน่าของไอ้โย่งกัน

ถึงจะบอกว่าให้นอนแต่หมอชีรู้ตัวว่านอนไม่หลับ พอเปิผ้าห่มมาก็เจอฟ่งนอนตะแควหันข้างมาเขา
"นอนไม่หลับเหรอครับ" เสียงของฟ่งทำเอาหมอชีสะดุ้ง
"อื้ม..."
"ขออนุญาตนะ" หมอชีงงตอนที่ฟ่งลุกขึ้นมาแล้วกระตุกมือเขา
"ไปยืนคุยกันที่ระเบียงเถอะถ้านอนไม่หลับ" ฟ่งชวนเพราะถ้าเขายังนอนจ้องหมอชีอยู่อย่างนี้มีแววว่าจะได้กระโจนขึ้นเตียงไปกดเป็นแน่
หมอชีกระดึ๊บตัวที่พันผ้าห่มเอาไว้เป็นหนอนดักแด้ไปมา
"ไม่เอาอ่ะ" เจ้าบ้านส่ายหัวดุ๊กดิ๊ก
"ทำไมอ่ะ" ถามเมื่อเห็นหน้าหมอชีแอบถอดสีนิดๆ
"กลัวผี? นี่บ้านคุณนะไม่ใช่บ้านผม"
"ก็ข้างนอกน่ะ มันน่ากลัว"
"แล้วผมไม่น่ากลัว"
"......"เออดี ไโย่งมันไล่เขาจนมุมอีกแล้ว ไม่วายมันนั่งแหมะลงบนเตียง คงถึงคราวซวย
"เอิ่ม..." หมิชีเสตาไปมองโคมไปที่สว่างจ้า
"โอเคปิดไฟให้... จะได้เขินน้อยลง" ฟ่งกดปิดไฟไม่สนสายตาตื่นๆของหมอชี
"เฮ้ย...ปิดทำไมอ่ะ"
"ชู่ เสียงดัง"แขกหันมาดุซะชิดแก้มทำเอาหมอชีร้อนวาบไปทั้งหน้า
ยิ่งปรับสายตาแล้วเห็นว่าดวงตาที่จ้องมามันแฝงแววเจ้าเล่ห์ขนาดไหน
"อย่าจูบนะ..." หมอชียกผ้าห่มขึ้นมาบังปากตัวเอง
"ยิ่งห้าม...เขาว่ายิ่งยุ..."

******************



 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/1 10/09/56***
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 11-09-2013 00:12:00
ฟ่งเจ้าเล่ห์อะ เหมือนค่อย ๆ ไล่หมอชีให้จนมุมจริง ๆ
ทำเป็นปวดท้องขอจับมือ หมอชีก็มัวแต่ใจดีเลยไม่ทันฟ่งซะเลย
แถมหมอชียังทำตัวน่ารัก มีการห้ามฟ่งว่าอย่าจูบด้วยอะ
แต่หมอชีจะรู้ไหมเนี่ยว่าอย่างงี้ฟ่งของเราถือว่าหมอยั่วมากกว่าห้ามน๊า
รอติดตามทุกคู่ ทุกตอนจ้า  :pig4: :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/1 10/09/56***
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 11-09-2013 00:56:40
หมอซีเสร็จนายฟ่งซะแล้วซิเนี่ย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/1 10/09/56***
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-09-2013 01:40:14
เอิ่มมม5555
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/1 10/09/56***
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 11-09-2013 02:23:30
 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:


ค้างเง้ออออออออออออออออ


ฟ่งร้ายกว่าที่เห็น 5555555  รอติดตามค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/1 10/09/56***
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 11-09-2013 07:19:22
8/2




"ยิ่งห้าม...เขาว่ายิ่งยุ..." ฟ่งจ้องตาที่หลบเขาไป เจ้าตัวกำลังคิดอะไรบางอย่างก่อนตวัดมองเขา มองช้อนขึ้นเลยทำให้เหมือนอ้อน
"งั้นก็จูบสิ..." ไม่พูดเปล่าเลื่อนปราการที่บังริมฝีปากออกเสียอย่างนั้น ฟ่งเหมือนหยุดหายใจ


"หมอคงไม่รู้ตัวสินะ...ว่าหมอน่ารักขนาดไหน"
"ผมไม่รู้... "หมอชีรู้แค่สัมผัสที่ริมฝีปากมันมีมนต์
ฟ่งสัมผัสแผ่วที่มุมปากแตะเบาๆก่อนขยับเข้าไปครอบครองหมอชีไม่ได้ห้ามหรือผลักไสเขาออก
มันทำให้เขายิ่งรุกมากขึ้น

หมอชีหลับตาลงรับสัมผัสนุ่มนิ่มที่ริมฝีปาก ไม่ใช่ว่ายอมแต่มันมีบางอย่างทำให้เขาลืมคำพูดทั้งหมดไป
จูบที่นุ่มนวลมันไม่เหมือนจูบของผู้หญิงที่อ่นหวาน นี่มันเป็นจูบที่อบอุ่น จนเขาเผลอใจไป
"...ผม..." หมอชีเงียบ ไม่รู้จะพูดอะไรเมือนคนตัวสู.ถอนริมฝีปากออก
"......." หมอชียิ่งมึนงง เมาไปกับรสจูบที่สัมผัสลงมาอีก เขาไม่รู้ว่าเอาแขนคล้องคอฟ่งเมื่อไหร่
ไม่รู้ว่าตัวเองตอบสนองไปได้น่ารักขนาดไหน
ไม่รู้ว่านานกี่นาทีที่จะผละออกจากกัน
มันเหมือนโหยหายที่พักพิงหัวใจ เหมือนเหนื่อยล้ามามากแล้วพอวันนี้ได้รับสัมผัสอบอุ่นเขาเลยปล่อยใจไป...
"น่ารักไปนะ..." ฟ่งพูดเบาๆ ที่ข้างหูเมื่อเขาทิ้งตัวลงนอนข้างๆแต่ยังก่ายกอดกันไว้
"เงียบไป" หมอชีเขิน ร้อนไปทั้งหน้า ทั้งเขินทั้งอาย
"โอเค งั้นจูบต่อได้มั๊ย"
"...ได้" แผ่วเบาทว่าดังไปทั้งหัวใจ

สองร่างตะแคงเข้าหาจูบกันครั้งแล้วครั้งเล่า
ลิ้นกอดรัดกันในปาก เสียงจุ๊บเบาๆดังบางครั้ง
ไม่มีใครยอมใคร ไม่มีใครผละออก
หมอชีค่อยๆแตบนใบหน้าฟ่งเบาๆสัมผัสแก้มสาก หลับตารับจูบ
ร่างสูงกว่าเคลื่อนตัวมาคร่อมเอาไว้
มือไม่เริ่มลูบแปะป่ายไปทั่ว
หมอชียกแขนให้อีฝ่ายถอดเสื้ออย่างงงๆ
"เดี๋ยวๆ...ผม...ว่า"
"ผมรู้มันจะไม่ถึงขั้นนั้นถ้าคุณไม่ยอม"
"มันเหมือนประโยคขออนุญาตใช่มั๊ย"ฟ่งหัวเราะเบาๆและจุ๊บเบาๆที่แก้มหมอชี
"ใช่..." หมอชีต้องครางเมื่อฟ่งแตะไปที่ส่งกลางลำตัว
"มันตื่นแล้ว...คุณต้องทำให้มันหลับ"
"ผม...อย่าจับอย่างนั้น"
"อย่างนี้เหรอ" มือใหญ่สัมผัสผ่านกางเกงบอลของเจ้าตัว หมอชีกัดฟันและครางเบาๆ
"ผมช่วย..." ฟ่งถอดกางเกงออกไปปย่างรวดเร็วกว่าที่หมอชีจะหายงงก็ต้องเสียงวาบที่ส่วนกลาง
"ฟ่ง..." เสียงเรียกชื่อที่ทำเอาเจ้าของชื่อยิ้มแก้มแทบปริ
"ช่วยเรียชื่อผมไปเรื่อยๆ" ฟ่งรับเข้าไปในปาก ค่อยๆบรรไล้ลิ้นไปรอบๆ
"ฟ่ง...อ่ะ...ฟ่ง"เสียงหมอชีเรียกเขาไปด้วยครางมันเซ็กซี่จนฟ่งยอมแพ้
แม้จะอยากจะทำตามใจตัวเองให้มากกว่านี้ อยากจะฝากฝังตัวเองลงไปที่ด้านหลัง
"ฟ่ง......" เหมือนโลกหมุนขว้าง หมอชีเกร็งตัว ฟ่งรับทุกอย่างเอาไว้
"อย่า..."หมอชีร้องห้ามแต่ไม่ทันแล้วฟ่งกลืนมันลงไปก่อนจะกอดเขา
"รู้สึกดีใช่มั๊ย" หมอชีไม่โกหกเลย เขาพยักหน้ารัวๆจนหัวจะหลุด
"แล้ว..." หมอชีก้มหน้างุดๆไม่กล้าสบตา
"ถ้าไม่อยากทำให้ก็...."
"ใครบอก?" เหมือนจะพลาด ฟ่งหัวเราะหึๆแล้วคว้ามือเขาไปวางแหมะที่ตรงนั้น
"แค่ช่วยด้วยมือก็พอ" หมอชีเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงกว่า
"อื้ม..."ว่าแล้วก็ค่อยๆเลื่อนกางเกงออก แล้วสัมผัสมือหมือชีค่อยๆขยับให้ ฟ่งก้มตัวลงมาจูบ
ความร้อนแรงของจูบเพิ่มมากขึ้นพอๆกับจังหวะมือของหมอชี จนจบ "การช่วย"
หมอชีแทบขาดใจเพราะจูบ
"อยากให้หัวใจวายก็ไม่บอก" ฟ่งกระซิบ หมอชีเห็นเขาหอบ
"......." หมอชีไม่รู้ว่าตัวเองคร่อมแล้วปล้นจูบอย่างกระหายจากฟ่งแบบนี้มันหมายความว่าหมอชีได้กำไรหรือฟ่งสบายไปเต็มๆ


....................................................


 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หมอชีที่น่ารักของเค้า...
อะคึๆ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและช่วยกันคอมเม้นท์ค่ะ :pig4:

****มาสั้นๆนะคะ งานกองเป็นภูเขาเลย
***** ตอนหน้าพี่พีบ้างเนอะ จะอะคึๆอย่างหมอชีรึเปล่าน้า...
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 11-09-2013 07:49:08
ดีใจด้วยกับฟ่ง  :katai3:
ส่วนพี่พี ก็สงสารนิดนุง คึคึ :hao7:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 11-09-2013 09:38:59
 :m3: อุ๋ย อุ๋ย เขินจัง หมอชีกะฟ่งอะ น่ารักอะ  :-[
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 11-09-2013 09:46:35
รู้สึกว่าตอนนี้ หมอชีน่ารักจัง  :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-09-2013 11:47:10
ฟ่งกับหมอชี ... กรี้ดด >.< #เขิน ~~
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 11-09-2013 12:05:19
เขินง่ะ!!!!!!!! หมอชีน่าร๊าก~ อย่างงี้ฟ่งหลงตายเลยอ่ะ

รอพี่พี คิดถึง
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 11-09-2013 12:41:11
อั๊ยย่ะ อีกนิดๆ เกือบแระ
แต่แค่นี้...ฟ่งก็รู้ได้ว่ามีลุ้นกว่าใคร
ไม่ใช่แค่บรรยากาศพาไปแน่นอน...หมอชีมีใจ อิอิ
มิเสียแรงที่ยกป้ายเชียร์ฟ่ง...ที่เหลือคือปรับตัวเข้าหากันเรื่อยๆ

เพราะความสัมพันธ์ต้องการเวลาให้ทำความรู้จักกัน...เมื่อเปิดใจก็ใช้เวลาไม่นานเกินรอ ^^V สู้ๆ ทั้งสองคน
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 11-09-2013 15:05:49
 :hao6: :hao7:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-09-2013 15:17:42
เอาแระไง มีพ่ออีกคนแล้วมั้ยละ 555++
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 11-09-2013 15:18:53
ฟ่งมาครั้งนี้ได้กำไรสุด ๆ :z1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 11-09-2013 16:57:49
หมอชีน่ารักอะ เข้าทางฟ่งเลยจริงๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 11-09-2013 19:47:10
หมอชีน่าร๊ากกกกกโหมดนี้ ฟ่งกำไรเต็มๆ
คิดถึงทัดกะพีจังเลยคร๊าบบบ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด บทที่ 8/2*** โช๊ะเด๊ะ 11/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 12-09-2013 03:10:50
แทรก 5/1

"หน้าคุ้นๆนะคะเพื่อนพี่พี"
"ผมชื่อทัศนะ"
"ใช่นักร้องหรือเปล่าค่ะ"
"ครับ..." ยิ้มเท่ห์ๆให้หนึ่งที
"รู้จักกันได้ยังไงคะ"
"อ่อ..."พีมองหน้าน้องอย่างตกใจ คนมีชนักติดหลังมันตื่นเต้น
"ก็รู้จักกันผ่านเพื่อนๆน่ะครับ เจอกันจังๆที่ร้านเหล้า" อยากจะต่อว่าเห็นปุ๊บปิ๊งปั๊บเลยครับ
"ก็เป็นเพื่อนของเพื่อนในคณะของเพื่อนอีกทีน่ะ" พีพูดเร็วเสียจนน้องพิมหลุดขำ
"แล้วจะรีบพูดทำไมคะ...ดีแล้วค่ะมีเพื่อนมาคอยไปรับไปส่ง พ่อกับแม่จะได้ไม่เป็นห่วงมาก"
"ครับ ช่วยนี้ก็จะไปรับไปส่งให้นะครับ มีอะไรก็โทรหาผมได้เลยครับ" บอกเบอ์น้องสาวเขาเสร็จแล้วเจ้าตัวก็หันมามองเขานิดนึง
"พีท่าทางจะยังง่วงเดี๋ยวผมพาขึ้นไปนอนที่ห้องนะครับ ยังไงก็รบกวนน้องพิมด้วยนะครับ"
"ค่ะ เดี๋ยวตอนเย็นแม่กลับมารบกวนพี่ทัดอยู่ทานข้าวด้วยกันนะคะ"
"ด้วยความยินดีครับ" พีมอง"มัน"ที่เดินมาประคองกึ่งจะโอบเอาไว้ทั้ง้ตัว
"จับแขนเฉยๆก็ได้"
"ไม่ได้ ถ้าไม่ติดน้องพิมอยู่จะอุ้มเลย" พีถลึงตาใส่
"...ผมรู้ว่าเขิน ดูสิเขินสะตาโตเลย"
หมดคำจะโต้ มันกวนตีนจริงๆ

ห้องนอนของพีกว้างมีเหมือนคอนโดฯย่อมๆ
"ห้องกว้าง เตียงกว้าง โอเค" พีฟาดผั๊วะเข้าที่ไหล่คนพูด
"หมายถึงห้องเจ๋งดี" ทัดหัวเราะ
"นอนเถอะ...ผมว่าคุณน่าจะอยากพัก"
"ใครจะหลับลง" พีนั่งลงบนเตียงอิงหัวเตียงมองคนที่ลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ
"ก็...เอางี้นะ ผมช่วยได้"
"ได้ยังไง"
"ร้องเพลงไง กล่อมจนหลับเลย" ทัดอาสาทั้งที่คิว่ามันเป็นมุกน้ำเน่า แต่คราวนี้ขอใช้หน่อยเถอะ
"เอาน่าๆ นอนๆ..." ทัดเกาหัวก่อนจะนึกเพลงหนึ่งขึ้นมา
"ไม่ว่าเมื่อไหร่ วันเวลาก็ยังคงหมุนไป
ไม่ว่าเมื่อไหร่ ทุกๆ อย่างก็ต้องเปลี่ยนผันไป
เพราะชีวิต ก็เปลี่ยนแปลงทุกวัน

แต่ใจของฉัน จะมั่นคงและคงเดิมอย่างนั้น
อ้อมกอดของฉัน จะประครองเธอในทุกๆ วัน
และตัวฉัน จะไม่ยอมเปลี่ยนไป

และตอนนี้ ที่เธอต้องทุกข์ใจ
มันไม่ต่างอะไร กับความรู้สึกของฉัน

จะดูแลเธอคนเดียวตลอดไป
จะคอยเคียงข้างไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
จะอยู่เป็นคนสุดท้ายและจะไม่ไปไหน
ให้เธอจงเชื่อใจคนอย่างฉัน

จะรักเธอคนเดียวขอสัญญา
เพราะกาลเวลาไม่อาจจะเปลี่ยนใจฉัน
เธอไม่ต้องกลัว เราจะผ่านพ้นไปด้วยกัน

อาจมีบางคน ที่เข้ามาแล้วต้องร้างลาไกล
บางคนเพียงพบ แล้วเวลาก็ได้พรากจากกัน
แต่ว่าฉัน ไม่ใช่หนึ่งในนั้น

และตอนนี้ ที่เธอต้องทุกข์ใจ
มันไม่ต่างอะไร กับความรู้สึกของฉัน

จะดูแลเธอคนเดียวตลอดไป
จะคอยเคียงข้างไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
จะอยู่เป็นคนสุดท้ายและจะไม่ไปไหน
ให้เธอจงเชื่อใจคนอย่างฉัน

จะรักเธอคนเดียวขอสัญญา
เพราะกาลเวลาไม่อาจจะเปลี่ยนใจฉัน
เธอไม่ต้องกลัว เราจะผ่านพ้นไปด้วยกัน

เธอไม่ต้องกลัว เราจะผ่านพ้นไปด้วยกัน"
คนร้องก็ร้องไปมองคนที่นอนบนเตียง... ทัดมองพี สายตามันวิบวับสั่นหัวใจได้ดีเหลือเกิน
เสียงนุ่มๆ มันเหมือนมือที่กุมหัวใจที่หนาวเหน็บของพีเอาไว้ พีพลิกตัวหนี
"เออๆ...หลับแล้วๆ..."
เขินจนหน้าร้อนแทบระเบิด
 
พีหันหนีทัดนั่งมองแผ่นหลังนั้นแล้วอมยิ้ม
เขยิบหัวใจเข้าใกล้ทีละนิดๆ

"ผมชอบคุณ" ทัดย้ำ พียกมือชูนิ้วกลางให้
 แต่ทัดรู้ว่าพียิ้มแน่ๆ
ใบหูของพีแดงจัด...

เขินน่ารัก ///// :ling1:
****************************************

มาวันละนิดวันหน่อย...
 :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 12-09-2013 09:08:57
สงสัยเสียงของทัศจะอบอุ่น นุ่มลึกมากนะเนี่ย
เพลงเดียวทำพีของเราหวั่นไหวบ้างแล้ว  :-[
หรือเพราะคำว่าชอบของทัศกันน๊า
รอติดตามนะคะ น่ารักมากเลย  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 12-09-2013 09:16:26
  :o8: ถ้าทัดจะอบอุ่นได้ขนาดนี้ เขิลแทนพีเลย
ว่าแต่เนียนเปิดตัวกะน้องพิมเลยนะทัด กิกิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 12-09-2013 12:18:20
ไม่รักให้มันรู้ไปเนาะ! ทัศ^^
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 12-09-2013 13:00:11
วุ้ยยย..อิจฉาหมอชี อิจฉาพี
สองตอนนี้ทำเอาตาร้อนผ่าวๆเลย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 12-09-2013 13:28:09
ฮิ้วววววววววววววววว++
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 12-09-2013 13:44:46
ทัดจัดเต็ม ตีสนิทกับน้อง
และคงสนิทกับครอบครัวในไม่นาน  o13
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 12-09-2013 15:10:59
มาน้อยจริงๆ อยากอ่านต่อแล้วอ่า  :ling1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 12-09-2013 15:47:14
จีบซึ่งๆหน้า รุกน่าดูเลย หุหุหุ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 12-09-2013 18:54:33
 :-[ :-[ :-[

พี่ทัศรุกจีบใหญ่เลย

มีร้องเพลงด้วยอ่ะ กี๊สสส  พี่พีไม่ชอบแต่เค้าชอบนะ 555555

รอค่ะรอ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/1 12/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 13-09-2013 06:51:17
 แทรก 5/2


หมอชีเดินเข้าประตูโรงงานมาถึงกับงง...
เจ้านายเขาเดินเข้าประตูดรงงานมาสีหน้าเซ็งสุดขีดกับคนประคองที่มีสีหน้าสดชื่นสุดๆซึ่งหน้าคุ้นๆ
"จ้องอะไรหมอ"
"หน้าคุ้นๆนะครับ"หมอชีจ้องหน้าทัด
"ผมละเกลียดคำนี้" พีเมินไปอีกทาง
"ผมชื่อทัศนะ"เจ้าตัวแนะนำตัวเต็มที่
"อ่อ...นักร้อง" หมอชีพยักหน้า
"เออ... หมอมาช่วยประคองผมที ส่วนมะ...คุณ กลับไปได้แล้ว" ทำไม้ทำมือเหมือนไล่หมา
"อ้าว..." หมอชีร้องอ้าวอย่างงงๆ
"...ไม่เป็นไร...ผมพาคุณไปได้" ทัดยังไม่ปล่อยมือจากเอว
"บนแล็ปห้ามคนนอกเข้า" พีหันมาบอกเขามุมปากยกขึ้นอย่างเหนือกว่า
"...งั้นตอนเย็นเจอกัน" เออ ก็ได้ว้า ทัศนะยิ้มอย่างสุภาพให้กับหมอชีก่อนเดินจากไป
"หล่อดีนะครับ" หมอชีพูดหน้าซื่อๆ
"สู้ผมไม่ได้หรอก" หมอชีทำตาโตใส่เจ้านาย
"เอ้า...เร็วเข้างานรอเราอยู่ยืนจ้องผมอยู่ได้"
"คุณพีหล่อ?" หมอชีเดินประคองพลางส่ายหัวงึมงำ

ก็คุณพีเดี๋ยวนี้...หล่อมั๊ยก็หล่ออยู่ แต่หน้าตาเหมือนคุณท่านแต่ดวงตาเหมือนคุณแม่ กับปากสีแดงจัดยังก็ลูกเชอรรี่นี่...
ถ้าแฮนซัม ต้องแฟนคุณพร้อม ที่ชื่อคุณเฉิน เหมือนจะไม่หล่อ แต่มายืนใกล้ๆนี่ยอมแพ้เลย
ส่วนคุณทัดตะกี้ หล่อเหลือรับประทานเลยนะครับ

หมอชีคิดเงียบๆคนเดียวในใจ
"ว่าแต่..."
"ถ้าถามไม่เข้าหูวันนี้มีเคลียร์" พีหันไปไล่เบี้ยกับหมอชี
"ไม่ถามก็ได้..." หมอชีก้มหน้าก้มตาเดินประคองเจ้านายต่อไป


พีกระดื้บ(?)มาที่โต๊ะ... ช่วงพักกลางวันพร้อมเดินขึ้นมาพร้อมกับข้าวกล่องฝีมือแม่
"แม่ฝากมาให้...บอกว่าหายไวๆ ช่วงนี้ไม่ค่อยเจอหน้า คิดถึงมากว่างๆไปหาหน่อยนะ" พร้อมนั่งแหมะลงที่โต๊ะใกล้ แล้วลงมือเปิดกล่องข้าวก่อนจะเดินมาประคองพี
"ขอบคุณมาก เดี๋ยวดีขึ้นแล้วจะไปหา ไหนทำอะไรมาให้กินเนี่ย"
"ข้าวหมูแดงกับซุปผัก" กับข้าวน่าตาน่ากินที่วางอยู่
"ป้อนด้วย" พีกอดอกมองพร้อมที่หยิบนั่นนี่มาเตรียมให้
"เจ็บขาไม่ใช้มือ..."
"อ้อนหน่อยก็ไม่ได้ อย่างงี้แหละ ... " พีทำปากยื่นใส่ พร้อมหัวเราะแล้วโอบสองแขนกับตัวของพี ซบไหล่พีเบาๆ
"ป้อนก็ได้ พี่พีขี้งอนยังกะผู้หญิง" พร้อมหัวเราะ แล้วตักข้าวหมูแดงมาป้อนให้
"เอาหมูแดงเยอะๆ" พร้อมจัดให้ตามขอ พีมีความสุข มันเป็นความสุขที่พีรู้ว่ามันไม่ได้มาจากเรื่องรักใคร่
"พี่พีกินเยอะๆ" พร้อมทั้งป้อนทั้งเอาใจ พียิ้มกว้าง
"ดีจังเลยรู้งี้เจ็บขาตั้งนานละ"
"นี่แน่ะ...อย่าพูดอย่างนี้นะ" พร้อมฟาดแขนพี่อย่างไม่ชอบใจ
"รู้แล้วๆ อย่าโมโหสิ ป้อนอีกๆ" พียื่นหน้าเข้าไปหา
"...อ้าว...หมอชี มาๆทานข้าวด้วยกัน" พร้อมขวักมือเรียก แต่พอหมอชีมองเลยไปยังพี สีหน้าที่นิ่งไปกับแววตาแปลกๆทำเอาต้องถอยหลังออกมา
"เอ่อ...ผมลืมกระเป๋าตัวครับ เชิญทานกันตามสบาย"
"พีทำตาดุใส่หมอชีทำไม"
"ก็...อยากอยู่กันสองคนบ้าง ก้างเยอะจนรำคาญ" พีทำหน้ายู่
"เดี๋ยวหัดทำหน้าตาน่ารักนะเนี่ย ว่าแต่กิ๊กกะคุณนักร้องร็อคสตาร์อยู่จริงๆใช่มั๊ย"
"พร้อมเพี้ยนใหญ่ละ พีจะไปคบกับมันได้ไง"
"เอ้า... เห็ยเขาตามจีบพีอยู่ เมื่อเช้าก็ไปรับพีตัดหน้าพร้อมเฉยเลย" มันแอบดีใจตอนที่พร้อมบอกว่าจะไปรับเขา
"คุณเฉินให้คนวนรถไปที่บ้านเลยนะ" ชื่อใครบางคนทำเอาอารมณ์ดีๆหายวับ
"โชคดีที่ไม่เจอ" พีงึมงำ พร้อมยังแอบได้ยินได้แอบหัวเราะกับท่าทางงอนๆของเจ้าตัว
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐


ตอนเย็นหมอชีเดินจูงลูกสาวเดินออกจากแล็ปไปเพราะเขาไล่ให้กลับไปก่อน แถมอ้างว่าเดี๋ยวพร้อมคงจะขึ้นมารับ
แต่ที่ไหนได้ พีรอเก้อยันหกโมงครึ่ง
พร้อมออกไปเจอลูกค้า สงสัยจะลืมเขาแล้วด้วยละมั้ง
เขาค่อยๆเกาะผนังมาเรื่อยๆ เดินช้าๆไม่รีบเร่ง
เดินมาจนถึงด้านล่างแล็ปถึงได้เห็นคนที่อยากจะหลบหน้านั่งรออยู่
ทัดนั่งสับปะหงกอยู่ ไม่มีโทรศัพท์ใครขึ้นไปบอกแม้แต่น้อย นี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน พอเดินเข้าไปใกล้ๆเห็นใบหน้านั้นหลับสนิทไม่รู้เรื่อง มีไรหนวดสีเขียวจางๆ
"นี่..."พีเอื้อมจะไปสะกิด แต่ใบหน้าที่ดูเหนื่อยอ่อนของทัดทำให้ต้องหดมือกลับมา
"......" พีจ้องริมฝีปากนั่นแล้วส่ายหัว
คิดบ้าอะไรเนี่ย นึกถึงจูบของไอ้บ้านี่ทำไม พีหันตัวกลับตั้งใจจะกลับบ้านเองแต่ดันเตะเข้ากับเก้าอีกอีกตัว
"โอ๊ย..." พีแทบจะล้มลงไปถึงพื้นแต่มือของคนที่คิดว่าหลับเมื่อกี้คว้าเขาเข้าไปกอดทั้งตัว
"ทำอะไร" เสียงนิ่งจนเขาแปลกใจ
"ถ้าเจ็บกว่าเดิมจะทำยังไง"
"ก็ไม่ทำไง"
"ถ้าไม่รักตัวเองก็เห็นแค่คนที่รักคุณบ้างก็ได้" พีมองหน้าคนที่จ้องเขาดวยสายทที่ดุมากชนิดที่ไม่เคยเห็นมันทำใส่ใครมาก่อน(ตลอดสามเดือนมานี่)
"...เรื่องของผม"
"ไม่ใช่คำนี้..." พีขมวดคิ้ว
"ไม่ใช่คำนี้สิที่ผมอยากได้ยิน" ทัดจับแก้มพี สายตาตรงแน่วที่มองมา
"ถ้าจะบอกว่าต่อไปจะระวังก็จะดี แต่ถ้าเป็นคุณแค่พูดว่ารู้แล้ว ผมก็ดีใจแล้ว"
พีจ้องตาเขา มองเห็นตัวเองยืนงงอยู่... พีในนั้นเพียงแค่ยืนเฉยรับจูบที่แตะที่หน้าผาก
"กลับเเถอะ...ผมยังเป็นคนคอยรับคอยส่งคุณอยู่ แต่ถ้าขาหายผมจะต้องหาเรื่องอย่างอื่นมาหาแทน แล้วที่ร้องเมื่อกี้โอเคใช่มั๊ย"
"..." พีถูกโอบเอวอีกครั้ง
"หรือว่าคุณอยากให้ผมไปรับไปส่งต่อ บอกกันดีๆก็ได้ไม่ต้องไปเดินเตะเก้าอี้หรอก"

******************************

นอนไม่พอไข้ขึ้น งานเยอะ.... แม่จอจร์ที่สุดค่ะ :seng2ped:

ดูแลสุขภาพกันด้วย

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/2 13/9/56 ***
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 13-09-2013 07:26:44
คุณร๊อคเกอร์รีบทำคะแนนหน่อยนะ คึคึ
พี่พีจะได้รับรักสักที  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/2 13/9/56 ***
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 13-09-2013 14:26:46
พีเริ่มอ่อนไหวแต่ไม่ยอมใจอ่อนนะเนี่ย
ทัดคงต้องพยามหาเรื่องรับส่ง ดูแลต่อไป
รอติดตามจ้าคนอ่านก็ป่วยเหมือนกัน หายไว ๆนะคะ   :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/2 13/9/56 ***
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 13-09-2013 16:26:22
พีเริ่มใจอ่อนและ ทัดพยายามต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/2 13/9/56 ***
เริ่มหัวข้อโดย: Magician ที่ 13-09-2013 16:33:25
จิ้มๆ  :z13:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/2 13/9/56 ***
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 13-09-2013 21:28:25
ชอบคู่คุณพีจังคะ ฮาดีอะ ทัศกวนได้ใจจริงๆ
โดยเฉพาะตอนล่าสุดนะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด แทรก 5/2 13/9/56 ***
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 14-09-2013 06:47:13
บทที่ 9/1


ฟ่งเดินเข้ามาในบ้านแล้วถึงกับชะงัก
อิงกานต์กระโดดมาขี่คอน้องชาย
"ไอ้ตัวแสบ แกทำอะไรหมอชีของฉันฮ่ะ"
"ไม่ได้ทำอะไร..."
"โกหก...วันนี้ฉันแอบเห็นที่คอหมอชีนะเว้ย แก...แกมันไอ้ตัวร้าย"
"ร้ายอะไรละ ก็เขายอมเอง" หลบมือของพี่สาววุ่นวาย
"ห๊ะ... อีฟ่ง...แกแอ้มหมอชีของฉันแล้ว? แกทำให้ฉันต้องอยู่บนคาน" อิงกานต์ตีหัวน้องด้วยมือเปล่า
"เจ้ อยู่บนคานมานานแล้ว"
"อีฟ่ง... ฉันจะฟ้องพ่อ"
"เออ...แล้วแต่พี่อิงเลย"
"ไม่ต้องมาแล้วแต่ฉัน...แกมันใจร้ายเกินไปแล้วนะ นี่แกจะจริงจังใช่มั๊ย"
"ใช่...โฮฮฮฮฮฮฮ ฉันจะฟ้องพ่อ ว่าแกเอาเป้าหมายของฉันไป ถ้าฉันขึ้นคานแกจะโดนฉันรังควาน"
"เห็นแก่หมอชีเถอะ..." ฟ่งทำท่าเว้าวอน
"เดี๋ยวว่าที่คนร่วมทางในอนาคตและตลอดชีวิตเขาจะตายซะก่อน" ฟ่งหัวเราะ
"ไม่มีแกหมอชีเสร็จฉันแน่ๆ นี่แน่ะๆ" แม้ว่าอิงกานต์จะโบกกระโหลกน้องชายสักกี่ทีหน้ามันก็ยังยิ้มมีความสุข
นี่สินะ... ความรัก


ตั้งแต่วันนั้นหมอชีพยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เวลาไปรับน้องแต้วแล้วเห็นเขานั่งเล่นกับลูกสาวก็พยายามไม่เดินไปใกล้
พออยู่ในระยะก็เรียกน้องแต้วให้เดินออกมา อาศัยคุยกับคนอื่นกลบเกลื่อนไป หมอชีไม่รู้ว่าจะทำยังไงเรื่องนี้
หมอชีคิดๆดูนี่เป็นคนที่สองที่เขาขึ้นเตียงด้วย หมอชีเป็นคนไม่ค่อยเข้าหาใครถึงแม้จะเรียนเก่งมากและหน้าตาก็ไม่ได้แย่แต่ก็ไม่ได้มีแฟนเยอะแยะอย่างใคร
ยิ่งโดนแม่น้องแต้วทิ้งไปหมอชีนี่ปิดตายหัวใจเลยด้วยซ้ำแต่พอมาเจอฟ่ง หมอชีพยายามปฏิเสธหลายๆครั้งว่าเขาก็จะผ่านไป
แต่พอเรื่องนี้ หมอชียอมรับเลยว่าหวั่นไหว แล้วการที่เห็นหน้าเขามันก็คือความเคยชินไปแล้ว

หลังจากส่งลูกเข้านอนโดยช่วงนี้เด็กหญิงแต้วไม่ถามหาแม่อีกทำให้สบายใจในระดับหนึ่ง แต่น้องแต้วก็เปลี่ยนมาคุยเรื่องคนที่เขากำลังหลบหน้าใช่หมอชี หลบหน้าอย่างตั้งใจ
และนี่เข้าวันที่สี่ที่เข้าไม่ได้คุยกันต่อหน้าและทำเป็นยุ่งมากๆเวลารับโทรศัพท์
เสียงออดหน้าบ้านทำเอาหมอชีอยากแกล้งหูหนวกเสียอย่างนั้น
"มาเปิดช้าจัง"
"ส่งน้องแต้วเข้านอนอยู่"
"หลับแล้วเหรอ"
"อื้ม...เมื่อกี้"
"คุณป็นอะไรรึเปล่า" ฟ่งเอื้อมมือมาสัมผัสหน้าหมอชี
"......"ภาพที่กอดกนมันแว้บเข้ามา หมอชีถอยหลังไปก้าวหนึ่ง
"......"ฟ่งเดินเข้าหาอย่างสงสัย
"กำลังหลบหน้าใช่มั๊ย"
"......" หมอชีเมินไปอีกทาง ไม่ยอมสบตา
"ให้โอกาศตอบก่อนที่ผมจะหาคำตอบเอง..." ฟ่งใช้ทั้งสองมือประคองหน้าหมอชีไว้ ไม่ใช่การบังคับด้วยแรง แต่หมอชีรู้ว่าหัวใจตัวเองมันก็ยอมให้ง่ายๆ
"ผม...ไม่ค่อยแน่ใจ" หมอชีตอบเสียงกุกกัก
"ไม่แน่ใจว่าจะรักผมได้ หรือกังวลใจเรื่องว่าผมจะไม่รัก"
"......"อยากจะตอบว่าทั้งสอง แต่เห็นรอยยิ้มที่มุมปากฟ่งแล้วก็ได้แต่เงียบรอยยิ้มรู้ทัน
"คุณต่างหากที่ทำให้ผมไม่แน่ใจ... ไม่แน่ใจว่าคุณจะรักผม ส่วนคุณไม่ต้องกลัวอะไรเลย...เพราะผมรักคุณ" หมอชีเงยหน้ามองคนที่ตัวสูงกว่า
"ผมคิดถึงตลอดเวลามันตั้งแต่ผมเดินไปเหยียบเท้าคุณครั้งแรกแล้ว ผมเอาแต่นึกถึง"
"..." หมอชีก้มหน้าได้แต่จ้องกระดุมเสื้อของเขา
"ผมสิต้องร้องขอความรักจากคุณ... ได้โปรดอย่าหนีผม"
หมอชีรู้ตัวอีกที่ฟ่งก็จูบ... จูบลึกซึ้ง เขาถูกจูบแล้วประคองไปที่โซฟา ก่อนร่างกายสูงๆนั่นจะจับเขามาคร่อมด้านบน ฟ่งรู้ว่าเขาชอบจูบนี่ขนาดไหน
"เรา...จะ..." หมอชีมองตาเขา เห็นแววตาที่เรียกว่าถ้ากินกันได้เขาจะโดนกินไปแล้วกี่ครั้ง
"ผมอยากทำ... "ฟ่งสารภาพ
"ที่ห้องนอน" หมอชีพูดเสียงอู้อี้
"คุณพูดว่าอะไรนะ"
"ที่ห้องนอน...ของผม" ฟ่งยิ้มกว้าง หมอชีหน้าแดงสูดหายใจเข้าปอดตัวเอง
"พาผมไปสิ" ฟ่งลุกขึ้นยืนแล้วจูบอีกครั้ง จูบนี้ที่พาสองร่างสะเปะสะปะเดินไปตลอดทาง

***************************


วะเหวย....
มาสั้นๆ ทีนะนิดๆ อย่าว่าแต่คนอ่านลุ้น คนเขียนนี่จะขาดใจ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นติชมกันนะคะ :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 14-09-2013 07:52:38
เหวย!!! ฟง...มาไวไปไว....เกินไปละ!

ขอฉาก NC เน้นๆ ไม่เซนเซอร์!! สักฉากสิ อยากรู้ว่าจะเร้าร้อน ร้อนแรง เร้าใจ ไวไฟขนาดไหน ฮ่าๆๆ :katai1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 14-09-2013 08:09:50
อยากไปแอบข้างตู้เสื้อผ้าห้องนอนหมอซี คึคึ  :hao6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: ioohja ที่ 14-09-2013 09:31:18
ขอไปมุดใต้เตียงได้มั้ย อยากเห็นแบบชัดชิดริมขอบเตียง อิอิ   :hao6: :z1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 14-09-2013 09:42:42
อั้ยย่ะ!!!!
หมอชีบอกสถานที่พร้อม อิอิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 14-09-2013 10:54:20
แหล่วๆๆๆๆ
อย่าเสียงดังนะ น้องแต้วจะตื่น ^^"

บรรยากาศละมุนมาก ชอบบบบ
ฟ่งอ่ะ ฟ่งงงง...โรแมนติกค่อดดดด
หมอชียอมรับรักแล้ว...จริงจังและเปิดใจได้มากขึ้นล่ะ

ทีนี้ก็...เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันต่อไป ^^V
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 14-09-2013 12:17:14
กริ๊ด หมอชีชวนฟ่งเข้าห้องนอนแล้ว
อิอิ ยิ่งหลบหน้าก็ยิ่งคิดถึงฟ่งอะจิ
รอติดตามที่ข้างเตียงต่อไปจ้า  :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 14-09-2013 16:43:55
ไม่ได้เข้ามาอ่านเป๊ปเดี๋ยว

หมอซี ชวน ฟง ขึ้นเตียงแล้ว OMG o.o

ยังนี้ต้องรอลุ้น หุหุ

อะ อะ ระวังเสียงดัง เวี๋ย น้องแต้ว ตื่น อิอิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด***บทที่ 9/1 14/9/56***
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 15-09-2013 07:51:27
บทที่ 9/2



หมอชีรู้ตัวว่าถูกจับถอดเสื้อผ้าออกจนเกือบหมด ฟ่งเอาแต่จูบ จูบที่เหมือนดูดพลังงานเขาไปจนหมด
สองร่างที่กอดรัดกัน ฟ่งเห็นแวตาที่มองมา เขาอมยิ้มและจุ๊บแก้มของหมอชีอีกที
"รู้อะไรมั๊ย คุณน่ารักขึ้นทุกวัน"
"ยังไง"
"คุณชอบมองผมตาแป๋วอย่างนี้ พอไม่ชอบใจก็ขมวดคิ้ว แต่เวลาอยู่กับน้องแต้วคุณจะเข้มแข็งและสดใส"
หมอชีไม่รู้ว่าฟ่งสังเกตเขาอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ บางครั้งที่เผลอรู้ว่าถูกมองพอหันไปคนตัวสูงก็จ้องเขาอยู่
"ทำไมถึงเป็นผม"
"ผมตอบไม่ได้...รู้แค่ผมคิดถึงคุณตลอดเวลา หลับตายังเห็นคุณ"
"เว่อร์มาก...โกหกชัดๆ"
"คุณเองก็เป็นใช่มั๊ย" หมอชีไม่อยากโกหกว่าไม่... เพราะเรื่องจริง...เขาเองก็คิดถึง
"...ใช่" หมอชีตอบแล้วโน้มคอเขามาจูบ... ลิ้นรัดพันกัน ตอบสนองกันและกัน
"ฟ่ง..." เสียงหมอชีสั่นเมื่อเขาเลื่อนมือไปถอดชิ้นสุดท้ายออกจากสะโพก
"มันเจ็บ...แต่ผมสัญญาว่า...." หมชีแตะมือที่ริมฝีปากหยุดคำพูดทุกอย่างเอาไว้
"ผมไว้ใจคุณ..." ฟ่งยิ้มกว้าง เขาทั้งรัก และหลงหมอชี เขาหลงสายตาซื่อตรงและการยอมรับความจริงๆ
"ผมรักคุณ"

เหมือนร่างกายจะตอดรัดมากขึ้น หมอชีหายใจทางปาก เสียงหอบเบาๆดังข้างใบหู
"อีกนิดนะ...ไม่ไหวก็บอก" ฟ่งกอดหมอชีเอาไว้ สายตามีแววเป็นห่วงจนหมอชีจูบเบาๆกระซิบว่า
"เข้ามาเถอะ..." หมอชีหลับตาลงก่อนที่ฟ่งจะจับขาเขาแยกออกทุกส่วนเปิดเผยให้ได้เห็น สีหน้าของหมอชีที่เขินอาย
ฟ่งทาบตัวไปกอดแล้วสอดใส่ตัวตนลงไป ร่างเล็กกว่าเกร็งเบาๆ พอเขากระซิบว่าให้ผ่อนคลาย เขาเผลอไผลไปกับการหยอกล้อที่หน้าอก
ฟ่งเน้นย้ำจุดอ่อนไหวภายในซ้ำๆ หมอชีกระตุกเฮือก ร้องครางออกมา
"อ๊ะ...อื้ม" ยิ่งเขาเน้น หมอชีอยากจะร้องออกมา แต่ก็ต้องยกมือมากั้นเสียงประหลาดที่หลุดออกมา
"ผมอยากฟังเสียงคุณ... "
"ฟ่ง...ผม...อ๊ะ..." หมอชีผู้ไร้เดียงสาของฟ่งใช้สองแขนโอบคอหมอชี สายตาฉงนสงสัยว่าไฉนหนอมันถึงมหัสจรรย์และแตกต่างจากเซ็กซ์ที่เคยมา
ยิ่งคนตัวสูงเห็นสีหน้าอย่างนั้นเขายิ่งแกล้ง ยิ่งขยับเร้าเต่งจังหวะ หมอชีสั่นไหวตามแรงโยก
"ไม่ไหวแล้ว...อ่ะ" หมอชีปลดปล่อยออกไป คนที่แกล้งยังขยับต่อเนื่องไปจนสุดทาง
กอดกันทั้งที่ยังอยู่ข้างใน หมอชีอุ่นวาบในช่องทาง เขาแหงนหน้ามองคนที่จูบหน้าผากเขา
".....ผมรักคุณ" ฟ่งกระซิบบอกซ้ำ หมอชีกระพริบตาปริบๆ ฟ่งขยับเพียงเล็กน้อยร่างที่สอดประสานก็เหมือนจะมีปฎิกริยาตอบสนอง
"อย่าเพิ่งขยับ" หมอชีร้องเสียงหลง
"คุณ...ผมรู้สึก..." ฟ่งพลิกตัวให้หมอชีอยู่ข้างบน สิ่งที่โดนรัดมันเริ่มขยายใหญ่อีกครั้ง
"มัน..."หมอชีบอกไม่ถูกสีหน้าที่แดงจัดของเขาบอกแล้วทุกอย่างฟ่งจับสะโพกขยับเบาๆ คุมจังหวะให้ค่อยๆเป็นไปอย่างใจเย็น
"ค่อยขยับ...รู้สึกมั๊ย...ดีมั๊ย"
"อื้ม..." หมอชีคราง ฟ่งค่อยๆปล่อยมืออกจากสะโพก มองคนที่เขินอายขยับร่างกายโดยไม่รู้ตัว
"หมอ...ผม..." หมอชีเงยหน้าคราง... ฟ่งสาบานว่าเขาจะเป็นเดียวที่จะเห็นหมอชีที่มุมนี้
ร่างกายนวลเนียนขยับไหวไปมา แสงจากไฟที่ด้านนอกสะท้อนเงาที่กำแพง เงานั้นขยับไปมาบิดเร้าอย่างเร้าร้อน
"หมอชี..."ฟ่งลูบไปตางเนื้อตัวที่มีรอยแดงประปราย
"ฟ่ง....ฟ่ง..." เสียงนั้นครางกระเซ้า เรียกชื่อเขาซ้ำไปมาอย่างน่าฟัง
"อ่ะ..." เพราะมันใกล้จะถึงจุดที่ดาวจะพร่างพราวเต็มฟ้า ทั้งคู่ต่างขยับเข้าหา กอดก่าย และเร่งจังหวะ
""ผมรักคุณ"" สองเสียงประสานบอกกันในช่วงสุดท้าย
รอยยิ้มอิ่มเอมและอิ่มใจจากทั้งสอง ความรู้สึกเดียวกัน ในวินาทีเดียวกัน
"อย่างนี้เขาเรียกใจเดียวกันสินะ" ฟ่งจูบหมอชีอีกครั้ง
"เรียกใจตรงกันก็ได้มั้ง" หมอชียิ้มรับสัมผัส



*******************

ขออภัยหากมีข้อผิดพลาดประการใดค่ะ...
ไม่ถนัดช็อตแบบนี้...เขียนไปเกร็งไป...


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมนะคะ....
ข้อชมของท่านเราจะเอาไปแก้ไขและพัฒนาต่อไปค่ะ(คำพูดคุ้นๆ) :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 15-09-2013 08:57:33
หมอชีในมุมที่แตกต่าง สุดท้ายก็ใจตรงกันแล้วอะ :-[
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 15-09-2013 09:28:57
  :hao6: หมอซีของฟ่ง น่ารักเนอะ คึคึคึ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 15-09-2013 10:58:09
ฮิ้ววววววว
น่ารัก
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 15-09-2013 13:00:17
อุ้ต้ะ หมอชีไวกว่าที่คิดแฮะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 15-09-2013 15:33:27
:hao7: อ๊ายยยยยยยยยย  :o8:

ของฉาก NC เน้นๆ น้องพีด้วย!! ฮ่าๆ  :impress2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 15-09-2013 22:25:22
โว้วววว เป็นบทรักที่...เป็นบทรักจริงๆ
คือรักกันแล้วค่อย...คืบหน้า
ตัดสินใจแล้วว่า...คนนี้

เป็นซีนห้องนอนที่น่ารักนะ
เพราะรักกันจึงเดินหน้าความสัมพันธ์ขั้นกว่า
จริงจังกันไปอีกขั้นแล้วน้า...ต่อไปก็ปรับเป็นครอบครัวได้แล้วสิ อิอิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 16-09-2013 00:09:20
โอ๊ววววววววว  เอ็นซี :oo1: นั้นฉันตาย :haun4:

หมอชีเซ็กซี่อ่า กี๊สสสสสสส อิฟ่งให้หมอชีชั้นอยู่บน อร๊ายยยยเขิลล์

อยากอ่านคู่พี่ทัศพี่พี คิดถึงเน้อ  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 16-09-2013 00:27:30
และแล้วหมอชีก็ตกเป็นของฝ่งโดยสมบูรณ์แบบ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 16-09-2013 22:19:52
อริ๊งอร๊างเลยทีเดียวตอนนี้ >.<
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**บทที่ 9/2 15/9/56 ""ผมรักคุณ""
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 18-09-2013 00:22:14
ขอคืน...แล้วไปเริ่มใหม่


หมอชีเดินอุ้มน้องแต้วเข้ามาในบ้านก่อนจะล็อคบ้าน
วันนี้ฟ่งไม่มา เขาติดธุระ หมอชีนั่งดูการ์ตูนกับลูก เสียงออดหน้าบ้านดัง หมอชีมองนาฬิกาก่อนที่จะเดินออกไปเปิด
"ใครครับ..." ร้องถามก่อนที่จะถึงประตู
"พี่เอง..." เสียงที่ทำหมอียืนนิ่งก่อนจะเงียบไป
เสียงฝีเท้าที่หยุดลงทำให้ผู้มาเยือน ถอนใจ
"ยังไม่ลิมอีกรึไง เรื่องมันผ่านมานานแล้วนี่ วัฒน์เป็นคนพูดกับพี่เอง"


"หนูแต้วคนดีมีลูกมะหมา ลูกมะหมา ลูกมะหมา" เสียงลูกสาวงุงงิงร้องเพลง อย่างอารมณ์ดีเพราะตุ๊กตาหมาไซบีเลี่ยนจาก"ลุงวิทย์"
"ชอบมั๊ยน้องแต้ว"
"ชอบค่ะ" หมอชียืนกอดอกมองพี่ชายต่างสายเลือดด้วยสายตาไม่ใครดีนัก
"อะไร...ไอ้น้องหมอ มีอะไรว่ามาเลยดีกว่า" หมอยิ่งหน้ายุ่งกว่าเดิมเมื่อวิทย์เดินเข้ามาใกล้ๆ
ร่างหนาๆของพี่ชายทำเอาหมอทั้ตัวเตี้ยและผอมไปทันตา
"มาทำไม"
"เอ้า...คิดถึงก็ผิด"
"คิดถึงใคร" หมอชีมองอย่างเอาเรื่อง
"คิดถึงน้องแต้ว" ตอบแบบไม่สบตา หมอชีถึงกับจับหน้าให้กลับมาจ้องตา
"..."
"คิดถึงพ่อน้องแต้ว" พอมันตอบตรงๆดันเป็นเขาที่ไม่กบ้าสบตา
"ไปนอนห้องเดิมไป" เอ่ยปากไล่เฉยๆแล้วจูงมือลูกสาวเข้านอน

บอกกับตัวเองให้อย่างไขว้เขว้ มันหายไปตอนเขาเรียนมหาลัยแล้วมันก็กลับมาตอนเขารักกับแม่น้องแต้ว
แล้วมันก็หายไปตอนน้องแต้วคลอด และกลับมาในวันที่แม่น้องแต้วหายไป และก็หายไปตอนที่เขาไล่มัน
จนวันนี้มันโผล่มาในวันที่เขามีฟ่งในใจ

"มีเรื่องจะคุยด้วย" เสียงเอ่ยเบาๆ
"พรุ่งนี้"
"วันนี้เท่านั้น"
"ทำไม"
"อย่าหลบตาพี่" วิทย์จ้องน้องชายผ่านประตูที่แง้มเอาไว้
"ไม่ได้หลบ" หมอชีเถียวข้างๆคูๆ
"หลบ ไม่แน่จริงนี่" เออ หมอชีตอบตัวเองว่าเขาแน่ไม่จริง เขาไม่กล้าสบตาคนคนนี้เลย
มันเหมือนหลุดไปในห้วงความทรงจำวัยเด็กก่อนจะตบท้ายด้วยสัมผัสที่ปากตอนที่เข้าเผลอหลับไป
"ที่ไม่กล้าเข้าใกล้เพราะที่บอกว่าลืมโกหกใช่มั๊ย...บอกว่าให้ทำเหมือนเดิมอย่างก่อนนั้นน่ะ วัฒน์ก็ทำไม่ได้"
"เออ...ทำไม่ได้โว้ย..." หมอชีโพล่งออกไปอย่ากลั้นไม่อยู่
"จะผลุบๆโผล่ๆอีกนานมั๊ย หายไปในเวลาที่ต้องการ แล้วกลับมาทำให้มันยุ่งยาก พี่วิทย์จะหายไปก็หายไเลยไม่ได้เหรอ"
"......"
"พี่วิทย์จะกลับมาทำไม"
"พี่กลับมาเพื่อทวงหัวใจของพี่คืน"



************************
ช่วงนี้งานยุ่งมากๆ
เอาน้ำจิ้มมาคู่หลักมาฝาก

แล้วรอบหน้าสะเก็ดดาว เพิร์ลพิม


 :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**น้ำจิ้ม ขอคืน...แล้วไปเริ่มใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 18-09-2013 00:49:20
โอ๊ยเครียด  :serius2: ไม่นะแค่น้ำจิ้มแค่นั้นใช่มั้ย
ยังไงคู่หลักก็คือฟ่งกะหมอชีใช่มั้ย กลัวอะ  :hao5:
เพราะหมอชียังดูหวั่นไหวอยู่ด้วยสิ
แล้วคู่เพิร์ลพิมนี่เค้ายังไม่จบกันไปอีกเหรอค่ะ
แล้วสะเก็ดของคู่นี้คงไม่มีผลกะคู่อื่นใช่มั้ย ระแวงจังค่ะ
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนเหมือนเดิมจ้า :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**น้ำจิ้ม ขอคืน...แล้วไปเริ่มใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 18-09-2013 01:22:38
 :katai1: :katai1: :katai1:


อุ่ย!!!!!!! พี่วิทย์กลับมาบอกแบบนี้ สัญญาณไม่ดีเลยนะคะ เราต้องต้มน้ำรอไหมอ่ะ


แกะมาม่าใส่ชามก่อนดีหรือเปล่าตะเอง


หมอชีของช้านนนนนนนนน  อิฟ่งของช้านนนนนนน ไม่อยากกินมาม่านะเค๊อะ~
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**น้ำจิ้ม ขอคืน...แล้วไปเริ่มใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 18-09-2013 01:32:29
ฟ่งรีบมาด่วนมีคนคิดจะตีท้ายครัว
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**น้ำจิ้ม ขอคืน...แล้วไปเริ่มใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 18-09-2013 09:15:35
เอิ่ม แบบว่ามีแนวโน้มที่จะได้กินมาม่าสูงอ่ะ

คาดว่านะจะอิ่มจนอืดเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**เพิร์ลพิม 19/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 19-09-2013 06:53:54
เพิร์ล-พิม 1


พิมยืนคุยโทรศัพท์เหมือนเคย พอมองตรงนั้นที่ใต้ต้นไม้ริมรั้วฝั่งตรงข้าม
รถคันนั้นคุ้นตามาจอดบ่อยๆ แม้จะไม่ทุกวัน แต่ก็บ่อยครั้ง จนพิมจำได้
พิมรู้ว่ารถใคร
รถคันนั้นจะมาจอดช่วงสามทุ่ม และหายไปช่วงตีหนึ่ง
บางครั้งพิมแกล้งปิดไฟ ทั้งที่เปิดม่านเอาไว้
เจ้าของรถที่คุ้นตา...พี่เพิร์ล
ร่างนั้นผอมและสูงมาก ใส่กางเกงขายาวและหมวก ผมี่ผูกเอาไว้ยาวถึงกลางหลัง
ดาราดัง สาวเจ้าเสน่ห์ เด็กสาวผู้มีพรสวรรค์ อะไรก็ตาม...ที่ผู้คนเรียก
ทั้งที่โด่งมาก ทั้งที่เพิร์ลทำเป็นไม่สนใจแต่ข่าวก็แว่วเข้าหู
รู้ทั้งรู้ว่าคนนั้นงานหนักเรียนหนัก
แต่โปสการ์ดกับของขวัญต่างก็ยังส่งมา

พิมนั้งมองเพิร์ลยืนพิงประตูรถมองมาที่ห้องนี้
รรู้สึกเหมือนถูกจับจ้อง หัวใจมันอบอุ่นเหมือนวันก่อน
แต่ภาพที่เพิร์ลจูบกับใครสักคนที่หลุดว่อนอินเตอร์เน็ตมันทำให้พิมเลือกที่จะเฉย
คิดมาตลอดว่านี่คือพี่สาวที่สนิทที่สุด
พี่สาวที่เราคุยกันทุกเรื่อง
แต่มันไม่ใช่เลย
.
.
.
พิมรู้ว่าตัวเองรักเพิร์ลก็วันที่เห็นภาพนั้นนั่นแหละ
รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าที่ไม่กล้าถาม
แต่ถ้าถามแล้วคำตอบละ... ถ้าเขารักกัน
พิมจะอยู่ตรงไหนกันนะ... จะให้เอาใจไปว่าไว้ว่าเป็นน้องสาวเหรอ...


ยืนมองหน้าต่างบ้านพิมอย่างคิดถึง
ทำไมไม่เข้าไปละ บอกว่าคิดถึงพิม
เพิร์ลโทรมาหาในวันที่เห็นรูปนั่นแปะอยู่ทั่วอินเตอร์เน็ต
รูปนั่นมันเกิดจากการโปรโมทของค่าย
เพิร์ลยืนนิ่งๆ ก่อนโทรศัพท์จะดัง
"เพิร์ล เครื่องตีห้านะ" เสียงผู้จัดการดังแว่วมา
"โอเค... เดี๋ยวอีกสักพักจะไป"
"นี่ฉันต้องจองไฟท์บินให้แกบินไปไทยแค่คืนเดียวแบบนี้อีกนานมั๊ย"
"อีกนานแล้วต้องปิดให้มิดด้วย"
"แกบอกฉันได้มั๊ย...ว่าแกไปทำอะไร"
"เฮ้อ...เอาไว้จะเล่าให้ฟัง"
"พูดอย่างนี้มาเป็นชาติแล้วแก"
มามองใครสักคนนึงให้หายคิดถึง... ทั้งที่ร้ว่ามันยิ่งจะทำให้คิดถึงแทบขาดใจ



**********************************
มันเป็นจุดเล็กๆในใจ ที่เปลี่ยนหัวใจใครบางคน
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**เพิร์ล-พิม 19/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 19-09-2013 07:27:02
พี่เพิร์ลนี่มั่นคงกับน้องพิมจริง ๆ นึกว่าตัดใจไปแล้วซะอีก
รอติดตามนะคะ  :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**เพิร์ล-พิม 19/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 19-09-2013 13:11:36
เพิ่งรู้ว่ามีเรื่องของฟ่งต่อ
ขอโทษจริงๆค่า ช้าไปจริงๆT^T

เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่องเลยนะเนี่ย
ปรากฏว่าเป็นของฟ่งนี่เอง
ชอบมากเลย
เชียร์รักของพีด้วย
เพิร์ลพิมก็สู้ๆนะลูก
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**เพิร์ล-พิม 19/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 19-09-2013 22:01:47
ซึ้งในความพยายามของเพิร์ลจริง ๆ ถึงไม่ได้เห็นหน้าของให้เห็นหน้าต่างห้องนอนก็ยังดี
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**เพิร์ล-พิม 19/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 20-09-2013 00:28:48
เออ............อะไรยังไงหมอชี?  :katai1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด**เพิร์ล-พิม 19/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 20-09-2013 02:10:29
หืมมม พี่วิทย์

หมอชีว่าไงจ๊ะ >.<
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*แทรก.. .6/1 20/9/56 ระหว่างที่รอเขา
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 20-09-2013 06:49:35
แทรก.. .6/1


ถ้าพียืนมองพร้อมจูบกับคนรักแล้วใจมันเจ็บแปลบ พีว่ามันเป็นเรื่องปกติ
แต่ไอ้การที่เดินมาซื้อของในร้านสะดวกซื้อแล้วอยู่ๆก็มีคนน่ารักที่มองว่าน่าจะสนิทกันมากๆกับคนข้างๆจูบแก้มเขาที่ยืนอึ้งๆอยู่นี่มัน...
"คิดถึงพี่ทัดมากอ่ะ ไปอังกฤษครั้งที่แล้วเล่นเวทีเดียวกันดันไม่ทักกันเลย" เด็กผู้ชาย...วัยรุ่น
"เอริค...มาทำอะไรที่นี่" ทัดไม่ได้ดึงมือเขาออกจากรอบคอ ซ้ำยังยอมให้คนตัวเล็กคนนั้นจูบที่ปากอีกครั้งด้วย
"อื้อ...เดี๋ยว ยังไม่ตอบเลย"
"มาหาพี่ทัดนั่นแหละ" พียืนทำตัวเหมือนอากาศ หันไปเลือกขนมข้างๆก่อนจะเดินไปคิดเงินโดยที่มีทัดเดินมาจับมือแล้วจ้องหน้า ทำนองว่า
"อย่าไปไหน...ผมไม่ให้คุณเดินหนี" พีดึงมืออกแต่ทัดก็ยังกำข้อมือนั้นไว้ และสุดท้ายก็ประสานมือเอาไว้เสียเลย
"มาคอนเสิร์ต ทำงานน่ะ แล้วนี่..." เอริคหันตาสีฟ้ามาจับจ้องเขา
"นี่...พี" เท่านั้นเองที่ทัดแนะนำเขาให้อีกคนรู้จัก พียิ้มให้เล็กน้อยก่อนหันไปมองของต่อ
"ฤาษีเลิกจำศีลแล้ว?... ทอลค์ ออฟ เดอะทาว์น..." เอริคทำตาโตประหลาดใจ
"...อะไรเล่า...เลิกทำหน้าอย่างนั้นเถอะ" ทัดผลักหน้ารุ่นน้อง
"ยินดีด้วยนะครับ คุณเก่งมากที่ทำให้ฤาษีออกจากอาศรมมาทำท่ากรุ่มกริ่มแถวนี้ได้"
"...ฤาษี?"
"ฮ่าๆ...คุณไม่รู้จักฤาษีแห่งวงการเพลงเหรอครับ..." เอริคปิดปากหัวเราะ พีมองหน้าทัดที่ขึ้นสีเข้ม
"ไปดีกว่าพี่...แล้วเจอกันตอนขึ้นคอนเสิร์ต" เอริคเดินจากไป พีไม่ได้พูดอะไรอีก ทัดเอาแต่กุมมือเขาไว้ไม่ยอมปล่อย
"พอเถอะ...เดินไม่ถนัด" พีพยามดึงออกอีกครั้ง
"ก็เห็นเดินปกติเนี่ย" ทัดมองขาพีกวนๆ
"กวนประสาท" พีบ่นงึมงำ ทัดได้ยิ้ม เขาคิดว่าการเดินซื้อของในร้านสะดวกซื้อเล็กๆเมื่อกี้นี้เป็นทำอะไรที่ใกล้ชิดมาขึ้น คืนนี้พีมานอนด้วย
"ซื้อแปรงสีฟันมาแล้วพรุ่งนี้จะยืนแปรงฟันด้วยกัน" ทัดพูดยิ้มแย้ม
"......"รู้สึกเหมือนหลงกล ที่อนุญาตให้มารับมาส่ง
เมื่อเย็นพอกินข้าวเสร็จทั้งคิดว่าเดี๋ยวมันจะพาไปส่งบ้าน แต่เปล่ามันพาเขามาร้านนั่งกินใกล้ๆนี่แล้วขึ้นไปเล่นดนตรี
ทั้งที่พีคิดว่ามันน่าเบื่อ แต่เปล่า ทัดที่ร้องเพลงไป ยิ้มหวานส่งมาให้ไป พีเหมือนตัวเองกำลังมานั่งเฝ้าแฟน พอคิดอย่างนั้นก็ส่ายหัวอยู่คนเดียว คิดว่าจะหนีกลับแต่นั่งฟังเสียงมันก็เพลินดี

"เพลงนี้มีคนขอมา...บอกว่า ฟังเพลงนี้...แล้วโปรดคิดถึงผมเป็นคนแรก" เสียงมือเบสอ่านโน้ตเล็กๆที่ถูกส่งขึ้นไป
"เพลงอะไรครับ" ทัดถามเพื่อน
"ระ...หว่าง...ที่...รอ...เขา" เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้น เมื่อเจ้าของเสียงเหล่ๆมาทางนักร้อง
"ขอเพลงกระชากใจมาก ว่าแต่...จะมีใครคิดถึงผมเป็นคนแรกมั๊ย" ทัดถาม ข้างหน้าชูมือกันสล่อนเลยทีเดียว
อินโทรจากคีย์บอร์ดดังขึ้น เสียงกรี๊ดกร๊าดก็เริ่มเงียบ
"คนเพียงคนเดียวในเวลานี้ที่เธอ คงต้องการ
เธอคงรอคอย เพียงใครคนนั้นเดินเข้ามานั่งกับเธอ
น้ำตาที่รินไหล มีแค่เขาที่จะหยุดมันไว้
ชั่วโมงที่อ่อนไหว มีแค่เขาที่ใจเธอต้องการ
.
.
.
ระหว่างที่รอเขา ให้ฉันนั่งข้างเธอจะได้ไหม
เผื่อไว้ว่าเธอต้องการอะไร เผื่ออยู่คนเดียวจะไม่ไหว
ระหว่างที่รอเขา อย่างน้อยช่วยเธอไม่ต้องเหงา
อยากทำหน้าที่นี้ แม้เพียงแค่ชั่วคราว
แค่ต้องการเท่านี้ได้ไหม ก่อนที่เขาจะมาแทน" เหมือนกำลังฟังคำอ้อนวอนของคนบนนั้น
มองมาทางนี้ สายตาที่เหมือนจะพูดกับเขา พีอยากจะละสายตา อยากจะเสไปมองทางอื่นแต่เหมือนถูกตรึงเอาไว้
"คนที่เธอรอ คงอีกไม่ช้าก็มาอยู่ข้างเธอ
คนที่รอเธอ มีเวลาเหลือแค่ไม่นานก็ต้องไป
น้ำตาที่รินไหล มีแค่เขาที่จะหยุดมันไว้
ชั่วโมงที่อ่อนไหว มีแค่เขาที่ใจเธอต้องการ

ระหว่างที่รอเขา ให้ฉันนั่งข้างเธอจะได้ไหม
เผื่อไว้ว่าเธอต้องการอะไร เผื่ออยู่คนเดียวจะไม่ไหว
ระหว่างที่รอเขา อย่างน้อยช่วยเธอไม่ต้องเหงา
อยากทำหน้าที่นี้ แม้เพียงแค่ชั่วคราว
แค่ต้องการเท่านี้ได้ไหม ก่อนที่เขาจะมาแทน

ระหว่างที่รอเขา ให้ฉันนั่งข้างเธอจะได้ไหม
เผื่อไว้ว่าเธอต้องการอะไร เผื่ออยู่คนเดียวจะไม่ไหว
ระหว่างที่รอเขา อย่างน้อยช่วยเธอ ไม่ต้องเหงา
อยากทำหน้าที่นี้ แม้เพียงแค่ชั่วคราว
แค่ต้องการเท่านี้ได้ไหม ก่อนที่เขาจะมาแทน"

จบจนเพลง สายตาที่ประสานกันยังคงเป็นอย่างนั้น รอยยิ้มเล็กที่มุมปากกับบางประโยคที่ตบท้าย
"ถ้าเลือกได้ ผมอยากจะอยู่ข้างคุณ ตลออดไปไม่ระหว่างที่รอใคร" เท่านั้นแหละ เสียงกรี๊ดเสียงโห่ทั้งจากเพื่อนบนเวทีและจากคนดูข้างล่างทำเอาร้านแทบแตก
.
.
.
และมันก็ทำเอาพี หน้าแดงจัด กลั้นยิ้มที่ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไงจนเมื่อยแก้ม


พีกลับมามองแปรงสีฟังที่กำลังยืนเลือกและเหล่มองคนข้างๆอีกครั้ง
"เอาไว้พรุ่งนี้...ถ้าโชคดี...ก็คงแปรงพร้อมกัน"


....................................................


ฝนตกจึงมา(ไม่เกี่ยว) งานการกองเต็มโต๊ะนะ แต่อยากมา
เอามาให้อ่านนิดๆหน่อยๆ เล็กๆน้อยๆ
อากาศค่อนข้างชวนป่วยนะคะ อยากให้ดูแลสุขภาพ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ค่ะ :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติ***แทรก.. .6/1 20/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 20-09-2013 09:39:39
 :-[  พีจะใจอ่อนแล้ว ทัดสู้ ๆ
รอติดตามจ้า ผู้เขียนก็ดูแลสุขภาพเยอะ ๆนะค่ะ  :pig4: :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติ***แทรก.. .6/1 20/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 20-09-2013 10:41:10
 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

พี่พี ใจอ่อนกับ คุณทัดเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติ***แทรก.. .6/1 20/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 21-09-2013 13:23:58
ฤาษีตบะแตก อิอิ >.<
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติ***แทรก.. .6/1 20/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Ra poo ที่ 22-09-2013 01:22:39
น่ารักอ่ะ :mew3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติ***แทรก.. .6/1 20/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 22-09-2013 06:50:28
พีใจอ่อนลงแล้วสินะ ดีใจ  :mew1:
ส่วนเพิร์ลพิมจะสมหวังไหมอ่า
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติ***แทรก.. .6/1 20/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 22-09-2013 10:30:21
 บทที่ 10/1



อาหารเช้าเป็นแบบอเมริกันถูกวางเอาไว้บนโต๊ะกินขาว
น้องแต้วนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย แม้ว่าจะฝืนคอหมอชีก็ตาม
เสียงโทรศัพท์ดังหมอชีควักออกมาดู
"ว่าไง"
"ที่รักผมตอนเที่ยงผมจะแวะไปรับนะ ไปทานข้าว"
"อื้ม...เสร็จธุระแล้วเหรอ"
"ยังหรอก งานเยอะมาก"
"เป็นเด็กเสิร์ฟร้านกาแฟที่งานยุ่งจริง" ฟ่งหัวเราะเพราะตั้งแต่เริ่มคบกันเมื่อสองสัปดาห์ก่อนฟ่งก็เล่าเรื่องของตัวเองให้หมอชีฟัง
"ลูกละ...ขอคุยด้วยหน่อย"
"อื้ม" หมอชียื่นโทรศัพท์ให้ลูก
"ฮาโล๊" น้องแต้วส่งเสียง
"จ้า.....น้องแต้วน่ารักทุกวันอยู่แล้ว ช่าย...พ่อขาก็น่ารัก ฮ่าๆ ทานอยู่ค่ะวันนี้เป็นไข่ดาวกะแฮมของลุงวิทย์" ลูกสาวคนดีเล่าเรื่องอย่างน่ารัก แต่การเอ่ยชื่อใครบางคนทำให้หมอชีต้องแอบกังวล
"ค่ะได้ค่ะ คิดถึงค่ะ พ่อขา พี่ฟ่งค่ะ"
"พี่วิทย์?" ฟ่งถาม หมอชีถอนใจก่อนลุกเดินผ่านคนที่พิ่งเดินเข้ามาในครัว
"พี่ชายผมไง"
"อ่อ... ที่ตอนนั้นแม่พูดถึง" ฟ่งทำเสียงว่านึกออก
"อื้ม..."
"เป็นอะไรรึเปล่าหื้ม...เสียงไม่ค่อยดี" นี่ละมั้งความห่วงใย ฟ่งมักจะจับน้ำเสียงหมอชีได้เสมอ
"เปล่า..."
"คิดถึงมากสินะ โอเคๆเดี๋ยวไม่กี่ชั่วโมงเราก็จะเจอกันแล้ว"
"เว่อร์ที่สุด" หมอชีหัวเราะ

เพราะเขายืนมองจากนี้น้องชายเขาหัวเราะอย่างมีความสุข
มองจากตรงนี้ยังเห็นแววตาที่มีประกายสดใส
วิทย์กำมือแน่น ทั้งเสียใจ และโมโห
อย่างที่น้องว่าเขา เขามักจะหายไปในเวลาที่ต้องการเสมอ

วิทย์นอนลงที่โซฟา หลังจากสองพ่อลูกออกจากบ้านไปเขาก็เก็บล้าง
การนอนหลับอย่างเผลอไผลมันทำให้เรื่องราวในวันเก่าไหลย้อนกลับมา
"วิทย์นี่น้องนะ" วิทย์วัยห้าขวบยืนมองน้องตัวแดงๆที่แม่อุ้มมา
"น้องชื่อวัฒน์...น่ารักมั๊ยลูก"
"ยังกะเอเลี่ยน" เด็กชายทำเป็นไม่สนใจทั้งที่อยากลองเล่นด้วยใจจะขาด
"ดูพูดเข้าสิ วิทย์ต้องรักน้องมากๆนะ"
"ทำไม"
"น้องจะเป็นลูกของพ่อกับแม่ เป็นครอบครัวเรา"
"......" วิทย์ยังจับจ้องที่เด็กชายตัวแดงๆที่หลับปุ๋ยในอ้อมกอดของแม่

น้องไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะตัวเล็กและโดนแกล้งบ่อยๆ
"พี่วิดดดดดดดดดดดด" เด็กชายชีววัฒน์ร้องหาเรียกหาพี่ชายเสมอ
"เอ้า...ร้องไห้อีกละ" เขาในวัยสิบขวบอดเซ็งน้องชายไม่ได้
"เจ็บ" น้องหกล้ม เข่าเลือดออก คนเป็นพี่มองแล้วก็ส่ายหัวก่อดเดินมาช้อนอุ้มเดินกลับบ้าน
"ค่อยๆเดินสิ"
"พี่วิทย์ไม่รอ"
"เออๆ...วันหลังจะรอ"

น้องชายวันสิบขวบยืนมองเขากับเด็กผู้หญิงวัยเดียวกันจูบกันในบ้านในวันที่พ่อกับแม่ไม่อยู่
"ทำไมถึงต้องทำแบบนั้นฮะ"
"ก็..."เขาตอบน้องไม่ได้ อธิบายยังไงดี
"วัฒน์จะได้ทำอย่างนั้นมั๊ย...กะพวกผู้หญิง"
"ก็ได้...มั้ง" วิทย์หันมามองน้อง เด็กผู้ชายผิวขาวตาเรียว ปากเล็กๆยังกะเด็กผู้หญิง แล้วแม่ยังจะให้ไว้ผมบ็อบอีก
เขายังจำน้องชายวัยเด็กได้ขึ้นใจ

จนวันที่เขาไปที่มหาลัย เจอน้องชายยืนกอดกับผู้หญิง เขาเพียงแค่แวะไปเยี่ยม ทำทีเป็นพูดคุย ทั้งที่ไม่รู้อะไรข้างในมันเหมือนบีบรัดจับแทบอยากวิ่งหนี
"พี่วิทย์นี่แฟนผม" เด็กชายวัยสิบขวบ ถูกแทนที่ด้วยชายหนุ่มตัวผอมที่โอบไหล่ผู้หญิงคนนั้นเอาไว้
เขารู้แค่ว่าเอ่ยปากแซวออกไป ทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่เขาจำอะไรช่วงนั้นไม่ได้ นอนจากมันปวดไปทั้งอกซ้าย


ที่ย้ายตัวเองไปให้ห่างเพราะรู้ว่าไม่ได้เป็นพี่ที่ดี ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป มันรักน้องชายตัวเองเข้าเต็มเปา

วิทย์กระพริบมองเพดานแล้วหลับตาลง
เขาจูบน้องชายตัวเองอย่าง... มันแก้ไขอะไรไม่ได้
วันที่เป็นวันเกิดเขา
ทั้งสองคนนอนเล่นกันอยู่บ้านริมน้ำ
พูดคุยกัน หยอกล้อกัน มันเหมือนพี่น้องคุยกันตามปกติแต่เปล่าเลยใจของเขามันสกปรก
ตอนที่วัฒน์นอนเขาก็จูบ... ทั้งที่รู้ว่าน้องไม่ได้หลับ
เขาจงใจ มันเหมือนรักของเขามันล้นทะลักออกมา
"ทำบ้าอะไรของพี่" วัฒน์ทั้งเช็ดทั้งถูมองหน้าเขาอย่างตกใจ
เขาจงใจ... ตั้งใจ... เพราะ...

เพียงแค่วาดภาพว่าคนนี้ต้องอยู่กับผู้หญิงคนนั้น รักผู้หญิงคนนั้น
เขาเจ็บเหลือเกินหากทำได้อยากเก็บวัฒน์เอาไว้คนเดียว ไม่ให้ใครที่ไหนมายุ่งมาแตะต้อง
หากโลกทั้งใบเหมือนแตกสลายไปแล้วตอนนั้น
"ผมเกลียดพี่"


*****************************

หมอชีเดินหน้ายุ่งลงมาจากแล็ป และทันทีที่เขากำลังจะผ่านมุมตึกก็โดนมือปริศนาลากเขาไปในช่องเล็กๆ
"อื้ม..."หมอชีทั้งดิ้นทั้งข่วนเพราะมองไม่เห็นหน้า แต่ไม่สามารถโวยวายอะไรได้เลยเพราะถูจูบปิดปากอยู่
"หมอๆนี่ผมเอง" หมอชีตาโตฟาดป้าบฟ่งที่ยืนหัวเราะเข้าให้
"ตกใจหมด...เล่นอะไรพิเรนทร์"
"ใจลอยคิดถึงผมเหรอ" ฟ่้งกระเซ้า หมอชีนิ่งไปก่อนจะเขินนิดๆ
"วันนี้ผมไม่ต้องไปที่ร้านแล้วเคลียร์งานแล้ววันนี้ผมไปค้างที่บ้านคุณนะ"
"......" หมอชีเงียบ
"ก็จะได้ทำความรู้จักพี่วิทย์ด้วยไง"

เดินเข้าบ้านได้ยินเสียงน้องแต้วแจ๊วๆ
"พี่ฟ่งงงงงงงงงงงงงงง" น้องแต้วโผเข้าหาฟ่ง รอยยิ้มสดใสทำเอาบรรยากาศดีขึ้นเล็กน้อย(รึเปล่า)
"นี่ฟ่ง แล้วนี่พี่วิทย์" วิทย์พยักหน้าให้คนที่อ่อนวัยกว่า
"คืนนี้รบกวนด้วยนะครับ" หมอฟ่งยืนนิ่งๆสบตาวิทย์ที่นิ่งขรึมลงไปเพราะประโยคของฟ่ง
ฟ่งเองก็เหมือนรู้สึกอะไรบางอย่าง ยิ่งหมอชีเดินเลี่ยงขึ้นห้องไป แล้ววิทย์ทำเหมือนเขาเป็นอากาศยิ่งแล้วใหญ่
"ลุงวิทย์ขาาาาา เดี๋ยวน้องแต้วอาบน้ำแล้วให้พี่ฟ่งเล่านิทานนะคะ พี่ฟ่งเล่าสนุก" น้องแต้วเด็กน้อยพูดอย่างไร้เดียงสา แต่นั่นมันบอกอะไรได้มากมายเหลือเกิน
"พี่เขามาบ่อยเหรอลูก" พูดแล้วหันไปมองคนที่เดินตามน้องชายขึ้นไปชั้นสอง
"ค่ะ พ่อขาบอกว่าช่วงนี้พี่ฟ่งติดงานเลยไม่มา แต่ว่างันนี้มาแล้วน้องแต้วอยากให้พี่ฟ่งเล่านิทาน"
"แล้วน้องแต้วรู้จักพี่เขายังไงคะ"
"ก็เจอที่โรงเรียนค่ะ พี่ฟ่งเป็นน้องคุณใหญ่"
"เหรอ แล้วน้องฟ่งชอบพี่เขาหรือชอบลุงมากกว่ากัน" คำถามนี้น้องแต้วเงียบไปนานก่อนจะตอบ
"ลุงวิทย์กับพี่ฟ่งคนละคนกัน ลุงวิทย์เป็นลุง พี่ฟ่งคือพี่ฟ่ง น้องแต้วบอกไม่ถูก" เด็กหญิงแต้วเกาหัวประกอบ
"ยังไงอ่ะคะ ลุงสงสัยจังเลย" วิทย์ขี้โกง...เขารู้ตัว
"ลุงมาก่อนน้องแต้วจะรักน้อยกว่าพี่เขาเหรอ"
"ไม่ใช่ค่ะ คนละคนกันนี่นา ลุงวิทย์"เป็นพี่ชายของพ่อ" ส่วนพี่ฟ่งเป็นคนพิเศษ(ของพ่อ)" น้องแต้วเอียงกอดลุงแน่น
"ยังไงน้องแต้วก็ต้องรักลุงวิทย์อยู่แล้ว"
ทำไมหนอ ทำไมคำตอบของหลานสาวมันทำให้เจ็บปวดอย่างนี้
ลุงเป็นพี่ ใช่แล้วลุงวิทย์เป็นพี่... ย้ำซ้ำๆกับตัวเอง

ไหล่เล็กๆของน้องแต้วมีรอยน้ำตา...




********************************
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/1 22/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 22-09-2013 16:33:57
พี่วิทย์ก็น่าสงสารนะ แต่พี่วิทย์ก็เลือกที่จะไปจากหมอชีก่อนนี่หน่า
แล้วหมอชีรู้สึกยังไงกะพี่วิทย์ล่ะ เคยคิดกับพี่วิทย์มากกว่าพี่รึเปล่า
แล้วฟ่งจะหึงหมอชีไหมเนี่ย รอติดตามและเป็นกำลังใจใหู้้เขียนจ้า  :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/1 22/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 23-09-2013 02:38:55
นั่งรอพี่พี~
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/1 22/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: viper7123 ที่ 23-09-2013 22:51:28
วิทย์ :z3: :z3: :z3: :z3:


หน่วงใจอย่างบอกไม่ถูก
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/1 22/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 23-09-2013 23:03:43
 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: สงสารพี่วิทย์ด้วย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/1 22/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 23-09-2013 23:05:20
บทที่ 10/2

ตอนที่น้องแต้วนั่งฟังนิทานของฟ่งบนเตียง
เสียงเจื้อยแจ๊วถามนั่นนี่ คนตัวสูงก็ตอบคำถามอย่างมิรู้เบื่อ
หมอชีมองภาพนั่น แล้วค่อยๆปิดประตูเดินถอยออกมา
"วัฒน์..." หมอชียืนนิ่งเมื่อเจ้าของเสียงโอบกอดเขาจากด้านหลัง
"......ปล่อย" เสียงหมอชีเด็ดขาดเหลือเกิน คนเป็นพี่ฟังแล้วปวดใจ มันไร้เยื่อใยเกินทนไหว
"ฟังนะ... พี่แค่อยากพูดให้ฟัง...ถ้าฟังจบแล้วพรุ่งนี้พี่จะไป" เพียงแค่เริ่มเสียงก็ฟังคล้ายจะสั่นๆ
"ถ้าเลือกได้วันนั้นพี่ก็จะจูบ เลือกได้ย้อนกลับไปพี่ก็จะรักวัฒน์อยู่ดี"
"......"หมอชียืนฟังเงียบๆ
"เพียงแต่ต่อจากนี้ไป พี่จะอยู่ในที่ที่วัฒน์ให้อยู่ ทำหน้าที่เป็นพี่ ของวัฒน์และลุงของน้องแต้ว... อย่างน้อยวัฒน์อาจจะคุยกับพี่ดีๆ แล้วก็เรียกพี่ว่าพี่วิทย์อย่างเดิม"
เรียกอย่างเดิม...อย่างแสนรักในวันก่อน
"......" หมอชีไม่รู้ว่าตัวเองทำสีหน้าอย่างไร แต่ความเปียกชื้นบนไหล่มันบอกอะไรได้มากมายเหลือเกิน
"พรุ่งนี้ไปจะไปแต่เช้า...อาหารอยู่ในตู้เย็นเอาออกมาอุ่นไนะ" วิทย์คลายอ้อมแขนออกแล้วหมุนตัวเดินจากไป
ทิ้งให้หมอชียืนนิ่งๆตรงนั้น

และใครบางคนก็เดินออกมา จับเขาหมุนเข้าและจุมพิตเบาๆ
"ไม่เป็นไรนะ"
"....."หมอชีพยักหน้า แต่กว่าจะรู้ว่าตัวเองร้องไห้ ฟ่งก็จูบซับน้ำตาให้แล้ว

เด็กชายวัฒน์และวิทย์...
สองคนที่ยืนกอดคอกันหน้าบ้านรอยยิ้มของทั้งคู่ในวันนั้นมันยังตราตรึงมาจนตอนนี้
ผมรักพี่วิทย์ครับ ถึงมันจะรักอย่างที่น้องชายคนนึงจะรักพี่ชายได้

เช้าวันใหม่

โน้ตเล็กๆที่ตู้เย็น
"ไปก่อนนะ จะมาอีกทีปีใหม่
ฝากบอกน้องแต้วว่าลุงไม่ลืมพอสเลนที่น้องแต้วอยากได้แน่ๆ
แล้วก็ทานข้าวเยอะ
"ฝากบอกคนคนนั้นของวัฒน์ด้วยว่าช่วยดูแลวัฒน์แทนพี่ที"
         รักสุดหัวใจ
         พี่วิทย์-ลุงวิทย์"

คนเป็นน้องอ่านแล้วยิ้มจางๆ
"ผมจะรอพี่นะครับ"
ถ้าคนเขียนได้ยินคงดีใจ...

บนเครื่องบินที่กำลังเหินฟ้าไปรัสเซีย
"ลาก่อนวัฒน์ที่รักของพี่แล้วคราวหน้ากลับมาเจอกันพี่จะเป็นพี่วิทย์ของวัฒน์น้องชายตัวแสบ"


***************
บ๊ายบายค่ะพี่วิทย์

 :mew2:

อุ๊ยๆ...ลืมบอก
จะมาอัพ
คู่พี่พีตอนเช้านะคะ...
ปล.คนเขียนป่วยแล้วค่ะ เป็นไข้แล้วก็ติดเชื้อในกระเพาะ
ดังนั้นถ้าหายไปอย่าโกรธกันเลยนะคะ ไปฉีดยาแล้วน่าจะดีขึ้น
ตอนเช้ามาส่องกันได้เน้อ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมนะคะ
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยโอเว่อร์สุดๆ รักษาสุขภาพกันด้วย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/2 23/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 23-09-2013 23:18:16
มาครั้งนี้วิทย์คงพบแต่ความผิดหวัง
แต่อาจไม่แน่ คนเขียนอาจใจดีหาแฟนให้พี่วิทย์ก็ได้นะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/2 23/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 24-09-2013 00:17:48
 :o12: :o12: :o12: :o12:

แอบสงสารพี่วิทย์จังแฮะ หาคู่ให้พี่วิทย์ด่วนๆค่า

ตอนหน้าก็จะเป็ฯพี่พีใช่ไหมคะ แอร๊ยยยยยคิดถึงนะเค๊อะ~
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/2 23/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 24-09-2013 00:27:01
หายเร็วๆ นะคะ  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/2 23/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 24-09-2013 00:41:35
มาแบบสั้นๆ ทิ้งไว้เพียงคราบน้ำตา
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/2 23/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 24-09-2013 01:37:01
นักเขียนค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ เจ๊เป็นห่วง ฮ่าๆๆ  :hao5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** บทที่ 10/2 23/9/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 24-09-2013 06:22:23
แทรก 6/2

สองร่างที่กอดรัดกันในห้องน้ำแคบๆมันทำให้ไอน้ำเกาะเป็นฝ้าที่กระจกร่างของพีถูกยกขึ้นว่างบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า
พีแหงนหน้าหายใจเมื่อทัดลดตัวไปหยอกล้อกับหน้าอกแบนราบ
ยิ่งพีเผลอตัวปล่อยเสียงครางคนรุกรานยิ่งได้ใจ ทัดหยอกล้อกันส่วนชูชัน เหมือนการสัมผัสทั้งด้านและด้านหลังพร้อมๆกันมันจะทำให้พีลืมตัวมาขึ้น
"อื้มมมมม" แค่ขยับมือที่ด้านหน้าพียังผวามากอดเข้าเอาไว้
"อ่ะ..." พีกอดทัดที่จูบปิดปากเขาเอาไว้ จูบหนักหน่วงที่แทบลืมหายใจ ความเย็นที่ช่องทางด้านหลังกับความรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมา
"เจ็บ" พีส่งสายตาอย่างที่ทัดอยากจะยอมจำนน
"อย่ามองอย่างนั้นพี ผมไม่อดทนพอหรอกนะ" ทัดจุ๊บเบาๆที่ปลายมจมูกของพี
"อย่างเกร็ง..." ทัดกระซิบ พีค่อนๆผ่อนกาย เพียงแค่นิ้วแรกยังเจ็บ แม้จะไม่มากแต่ก็เจ็บ
คงเพราะไม่ได้เมาอย่างวันนั้น วันนี้พีรับรู้ด้วยสติที่เกือบครบถ้วน แม้มันจะค่อยๆหายไปเมื่อคนตรงหน้ารุกราน
ทั้งจูบ ทั้งสัมผัส ทั้งความอบอุ่นในอ้อมกอด
เหมือนจะดึงเอาสติของพีไปทีละน้อย
"อ้า..." พีจิกมือลบนไหล่ทัด
คนตัวสูงกว่าค่อยๆกดส่วกลางเข้าทางด้านหลัง มันทั้งแน่นจนจุก แล้วทัดดันขยับไปถูกจุด พีกระตุกเฮือกอย่างเสียวซ่าน
พีขยับตัวบิดไปมาเพราะทัดที่ไม่ยอมขยับตัว กัดฟันอดทนเพื่อให้พีค่อยๆปรับตัว
"มันลึกไป...อึ๊ก" พีทุบไหล่ทัดเบาๆ
"...ผม..." ทัขยับตัวออกแล้วเข้า พีเกาะไหล่ทัดเอาไว้สายตามองทัดเหมือนกำลังครุ่นคิด
"......." ยิ่งคนตรงหนาสบตามาแล้วจ้องตอบพีเลยทำได้แค่เสหลบ ก่อนจะหลับตาแน่นรับแรงกระแทกที่ขยับไปมา
ไม่รู้ตัวสักนิดว่ายิ่งกลั้นเสียงครางยิ่งทำเหมือนต้องแข็งใจ ทัดยิ่งอย่าพังกำแพงนั้น บางครั้งที่เผลอไผลสบตากันตอนจูบแล้วเขินอาย ทัดอยากให้พีรู้ว่าเขาน่ารักเพียงไหน
ทัดชอบจับมือพีมาประสานเอาไว้ แล้วจ้องในดวงที่สั่นระริก
และแม้ว่าพีจะอยากเสหลบแต่การถูกมองด้วยแววตาที่พีไม่สามารถปฎิเสธได้เลยว่าหวั่นไหว

อยากร้องถามว่าจริงจังใช่มั๊ย

ในขณะที่อีกคน

อยากบอกเหลือเกินว่าเราคบกันอย่างคนรักได้มั๊ย

กำแพงที่คนนึงกั้นเอาไว้ทำให้ทั้งคู่เพียงแต่สื่อสารในดวงตารับรู้และคิดเอาเองอย่างไม่แน่ใจ

เพียงกอดกันเอาไว้บนโซฟา นอนดูทีวีที่ฉายหนังอะไรสักอย่างเกี่ยวกับสงครามเวียดนาม
พีไม่รู้เรื่องนัก แต่อบอุ่นใจเหลือเกิน
ทัดกกกอดเขาจากด้านหลังบางครั้งก็บรรจงจูบที่หลังคอ ไหล่ และแก้ม...ซึ่งเขาก็ไม่ได้ปัดป้อง
สองร่างที่แนบชิดกันไปทุกส่วนไร้ผ้าผ่อนมาขว้าง
พีหลับตาลงและเข้าสู่ความฝันแสนหวาน
ทัดมองคนที่พลิกตัวมากดเขา มองใบหน้าที่มักจะบึ้งตึงใส่ ตอนนี้มันดูผ่อนคลายและคล้ายว่ากำลังยิ้ม
"คุณจะรู้สึกมั๊ยพี ว่าความสุขมันอบอวลอยู่รอบๆตัวเรา ผมมีความสุขมาก ไม่ใช่แค่เซ็กซ์ที่เราทำ มันคือความรักที่คุณกับผมบรรจงสร้างมันขึ้นมา...
คุณอาจจะไม่รู้ตัว แต่ผมรู้ว่ามันกำลังก่อตัวในใจของผม และไม่มีวันที่อะไรหรือใครจะพังมันลงได้ด้วย...คุณจะเชื่อรึเปล่า"
"......"พีขยับซุกเข้ามาอีก ทัดหัวเราะในลำคอก่อนจะกอดพีแน่นขึ้นนิดหน่อยและหลับไปด้วยกัน
"ราตรีสวัสดิ์...สุดที่รักของผม"

"เฮ้...คุณตรงนั้น...ไม่สนุกไปกับเพลงของผมเหรอ"
"ก็เพราะดี...."
"ก็เพราะเหรอ...อื้ม...เข้าใจแล้วคุณไม่อินกับเพลงรักทั้งที่แฟนของคุณยืนอยู่ข้างๆ" ทัดรู้ว่าคนตรงหน้าไม่พอใจเขาตวัดสายตามามองทัดเหมือนกับว่ารำคาญ
"เรื่องของผม" คำตอบและทำท่าเหมือนพร้อมจะมีเรื่อง
"โอ๊ะ...โอเค" ทัดถอยหลังมา คนอะไรหน้าตาก็ดีแต่ไร้อารมณ์สุนทีรย์

คนตรงหน้าวันนั้น เด็กมหาลัยที่ยืนกอดอกมองเขาอย่างไม่ชอบขี้หน้า
อะไรน้าที่ทำให้เขาจำหน้าคนๆนี้ได้ขึ้นใจ...
ไม่รู้...อาจเพราะพรหมลิขิตงี่เง่าที่มำให้เขาจำศีลรอคนคนนี้ละมั้ง

เรื่องไร้สาระที่ทำให้เรามาเจอกัน


*****************************************

ตามสัญญา
เช้าอาการยังโอเคไม่ทรุด แต่ยังถ่ายท้องและไข้ขึ้นบ้างนิดหน่อย
และคิดว่าจะลากสังขารไปทำงาน
the show must go on (เขียนถูกมั๊ยฮ่าๆ)
ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ
ขอให้สนุกกับนิยาย :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก 6/2 24/9/56 พี่พี****
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 24-09-2013 06:57:25
แอบเจอกันมาก่อนนี่เอง อิอิ

ใจตรงกันแล้ว  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก 6/2 24/9/56 พี่พี****
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-09-2013 08:13:40
แอบสงสารลุงวิทย์

ที่แท้ทัดกับพีก็เคยเจอกันมาก่อนนี่เองเนาะ >.<

ขอบคุณค่ะ +1^^
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก 6/2 24/9/56 พี่พี****
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 24-09-2013 10:42:18
แอบสงสารพี่วิทย์ นิดนึง อะ ฟ่งอย่าโกรธนะ ...
คู่พี่กันทัดก็น่ารักมากๆเหมือนเดิมเลยอ่านไปฟินไป ชอบที่พีออกแนวซึนๆนะคะ ^^
พีรีบๆรับสารภาพซะนะว่ารักทัดมากก อยากเลื่อนสถานะเป็รแฟนแล้ว
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก 6/2 24/9/56 พี่พี****
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 24-09-2013 16:10:27
เรื่องต่อไปเป็นคู่ของลุงวิทย์นะ55
เค้าชอบคนแก่ :call: :call:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก 6/2 24/9/56 พี่พี****
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 24-09-2013 20:20:08
กี๊สสสสสพี่ีพีมาจริงๆด้วยอ่ะ ดีใจจังเลยค่า

ตอนนี้เรียกเลือดได้เลย พี่ทัดเคยเจอพี่พีมาก่อนนี่นะ อย่างนี้เขาเรียกพรหมลิขิตชัดๆนะเออ

คนเขียนหายไวๆนะคะ  เค้ารอได้น๊า~  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก 6/2 24/9/56 พี่พี****
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 25-09-2013 10:28:33
หายไวไวนะค้า

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก 6/2 24/9/56 พี่พี****
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 25-09-2013 19:40:28
ลึกซึ้งให้หวั่นไหว

พีถือบัตรคอนเสิร์ตในมือ
"เอามาให้สองใบนะ เผื่ออยากชวนเพื่อนไปด้วย"
"อื้ม...จำเป็นต้องไป"
"ไม่ไปให้กำลังใจกันเลยว่างั้น...มีบัตร all area ด้วย เข้าหลังเวทีได้"
"ไม่จำเป็นมั้ง ไม่รู้ว่างมั๊ย" พีอันเดอร์แวร์ก่อนจะคว้าเสื้อมาสวม
"ใจร้ายไปแล้วนะ" ทัดถมตัวลงไปกอดแล้วไซร้คอขาวๆไปมา
"ต้องไปสิ...งานนี้ต้องไป อย่างน้อยไปให้กำลังใจผม..."
"......" พีไม่รู้ว่าเพราะเขากอดเอาไว้หรือน้ำเสียงอบอุ่นที่บอกเขาอ้อนๆ ที่ทำให้ใจอ่อนยวบ
"ผมอยากให้คุณอยู่ในช่วงเวลาสำคัญในชีวิตของผมจากนี้และตลอดไป ในทุกวันสำคัญ" พีสบตาที่มองอย่างจริงจัง
"เราไม่ได้....อื้ม" พีถูกประกบจูบหนัก
"อย่าพูดอย่างนั้น คุณใจร้ายแต่อย่าใจร้ายกับผมที่รักคุณนะเลยพี" ทัดเกลี่ยผมให้พีเบาๆ
"ผมใจร้าย...คุณก็...อื้ม"
"ถ้าพูดอะไรไม่น่าฟังวันนี้ไม่ต้องไปไหนละ...จูบมันอยู่อย่างนี้แหละพี" ทัดตั้งท่าจะจูบอีกพีเอามือขึ้นมาแตะริมฝีปากเขาห้ามเอาไว้
"ก็...จะหาเวลาไป ไม่รับปากนะ ช่วงนี้งานยุ่ง" พีก้มหน้าคางชิดอก ไม่สบตา
"พี...ผมระ..." พีเอามือออกแล้วจูบทัด...
"......อย่าพูดมันออกมาตอนนี้..." พีเห็นประกายงุนงงในดวงตาที่จ้องมองเขา
"ไม่อาจจะแค่ชั่วขณะนึงกับความสัมพันธ์แบบนี้ มันไม่ได้มั่นคงมากพอให้คุณพูดคำนั้น" พีไม่รู้ว่าตัวเองพูดด้วยสายตาแบบไหน และเผลอเอาสองมือประคองหน้าเขาเมื่อไหร่
"ถ้าคุณเห็นแววตาตัวเอง...อย่างที่ผมเห็น...คุณอาจจะไม่พูดแบบนี้" ทัดจับมือมาจูบแผ่วๆที่กลางฝ่ามือ
"คุณไม่แน่ใจ...แต่ผมยิ่งกว่าแน่ใจ"
"ผมไม่ใช่คนที่มั่นคง..." พีพูดแล้วขยับตัวลุกหนีไป

ทิ้งให้ทัดมองตาม...


*******************************

เรียกน้ำย้อยไปก่อน...นะตัวนะ...
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก ลึกซึ้งให้หวั่นไหว 25/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 25-09-2013 20:21:38
********* จิ้ม *********

พี่พี สร้างมาม่าตล๊อดดดดดดด

มาถึงขั้นนี้แล้วยังไม่ได้คิดอะไรกับพี่ทัดอีกหรอ

หรือว่ายังลืมน้องไม่ลง โอย อ่านแล้วหน่วงสงสารพี่ทัด มาต่อไวๆนะคะ  :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก ลึกซึ้งให้หวั่นไหว 25/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 27-09-2013 07:21:49
แทรก "รัก..."


...................................
พีไม่เคยรู้จักวงการบันเทิงมาก่อนเลย...จนวันนี้
ทัดชวนเขาออกมาดูหนัง...เป็นหนังใหม่ที่เพื่อนของทัดเป็นผู้กำกับและมันเป็นลื่อมวลชน ซึ่งแน่นอนว่าพีไม่รู้
และพีซึ่งรีบร้อนออกจากออฟฟิศ ใส่เพียงเสื้อเชิ้ต กับกางเกแสล็คสีดำเท่านั้น
พียืนอึ้งไปเมื่อเขาเดินเข้ามาตรงหน้างาน...
ทัดใส่เสื้อหนังสีดำกับกางเกงเข้าชุดในรูปลักษณ์ที่หล่อเฟี้ยว... ทัดหันมาเจอแล้วฉีกยิ้มมาแต่ไกล
นี่ละมั้งที่เขาเรียกว่าคนละโลก...

ทัดหันมามองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ง่วงเหรอ...หลับก่อนก็ได้นะ...เดี๋ยวถึงแล้วผมปลุก" ทัดบอกกับพีที่ตะแคงข้างให้
"อื้ม..." พีเพียงแค่รับคำ....การหลับตาทบทวนภาพที่ฉายวนไปมา
พียืนอยู่มุมหนึ่งของงานเพราะทัดและเพื่อนๆในวงต้องให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับคอนเสิร์ตที่จะจัดในสัปดาห์หน้า
 พียืนมองพวกนักข่าวที่รุมสัมภาษณ์ดารา นักร้อง หรือคนดังต่างๆ พวกเขาทั้งหลายแต่งตัวมาอย่างดูดี เพื่อประชันกัน
พีมองทัดที่ยืนให้สัมภาษณ์อย่างมืออาชีพ พีไม่รู้ว่ามายืนตรงนี้ทำไม เพราะคนๆนั้นบอกว่าให้เขารอ เขาเลยต้องรองั้นหรือ
พีก้มมองเสื้อของตัวเอง...เฮ้อ...น่าจะแต่งตัวให้ดีกว่านี้หน่อย

ทัดไม่ได้เลี้ยวไปที่คอนโดฯเดิมที่เคยพาพีไป
"ทางลัด?"
"เปล่าพาไปบ้าน..." ทัดยิ้ม รอยยิ้มกรุ่มกริ่มกับทรงผมที่เซ้ตอย่างดีทำเอาพีแอบหวั่นเล็กๆ
"บ้าน?"
"นั่นไง" บ้านสองชั้นหลังไม่ใหญ่มากสน้ำตาลสไตล์โมเดิร์น
"......"พีเงียบ...มองไปรอบๆ...มีแม่บ้านเดินออกมาที่รถ
"สวัสดีค่ะคุณทัด..." แม่บ้านรับเสื้อเขาไปถือแล้วทัดเดินลงไปอ้อมมาฝั่งพี
"ลงมาสิ..." ทัดแบมือรอให้คนที่นั่งเอื้อมมาสัมผัส
"......"พีไม่ได้จับตอบแต่ก็ขยับตัวลุกออกจากรถมา
"ยินดีต้อนรับสู่บ้านของผม" พียืนตัวแข็งเมื่อทัดกอดเขาจากด้านหลัง แม่บ้านยังยืนอยู่ตรงนั้น
"ทำบ้าอะไร"
"กอดแฟนครับ..."
"แฟน?"
"อันที่จริงผมอยากจะประกาศให้โฐกรู้ตั้งแต่ในงานแต่เห็นคุณยืนทำท่าเบื่อโลกขนาดนั้นเกิดไปสะกิดคุณต่อมแตกกลางงานขึ้นมา...กลัวจะจับคุณจูบกลางงาน"
"ปัญญาอ่อน ใครแฟนคุณ ผมไม่ใช่แฟนคุณ"
"พี...ผมว่าเราใจตรงกันนะ"
"คุณเองก็รู้ว่าผมรักพร้อม..."
"......"
"คุณยังจะมาพูดแบบนี้ คุณรู้ว่าเราแค่นอนด้วย....อุ๊บ"
"บอกกี่ทีแล้วว่าถ้าพูดอะไรไม่เข้าหูจะจับจูบ...จูบมันไปเรื่อยๆ จะตรงไหน ที่ไหน จะจูบ"
"บ้ารึไง" พีหน้าแดงเหล่มองแม่บ้านที่ยืนอยู่ด้วย
"บ้าสิ...คุณน่ะ น่ารักให้ผมบ้าขนาดนี้แล้วยังมาบอกว่ารักคนอื่นอีก คุณมันเป็นพวกไม่ยอมรับตัวเองรึไง"
"......" พีเงื้อมือ แต่ทัดก็คว้าเอาไว้แล้วประกบจูบอีก
"เอาสิ...คุณจะบอกว่าคุณไม่เคยรู้สึกอะรกับจูบของเรา แล้วไหนจะเรื่องบนเตียงอีก"
"หุบปากไปนะ...แค่ไม่กี่ครั้งอย่ามาตู่ว่าผมมีใจ" พีพยายามผลักทัดออกแต่ยิ่งมองหน้าทัดตอนนี้พีเหมือนคนกำลังหมดแรง
"พี... ผมรู้ว่าคุณรักพร้อม...และผมก็เชื่อว่าตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่แทนพร้อม...คุณรักผม..."
"ไม่...หุบปากนะเว้ย"
"อ่อได้..."ทัดช้อนพีขึ้นพาดไหล่แล้วเดินลิ่วขึ้นชั้นสอง
"ปล่อยดิ่...." พีทั้งดิ้นทั้งทุบ พอถึงห้องน้องทัดปิดประตูล็อกแล้วโยนพี(อย่างไม่ปรานี)ลงบนเตียง
"อุ๊ก....ไอ้บ้าเอ้ย...เจ็บนะ" พีกุมท้อง
"ผมก็เจ็บ...มาดูกันว่าใครจะเจ็บกว่ากัน" พีสบตาคนพูดที่ดูท่าจะกรุ่นๆด้วยอารมณ์...

"เจ็บ..." พีจิกไหล่ทัด
"เจ็บเหรอ...แล้วผมละพี" ทัดกระแทกเข้าไปในร่างอย่างจงใจจะเน้นหนัก
"พอแล้ว...." คราวนี้พีสบตา...ทัดกลับยิ้มมุมปาก
"ไม่" ถ้าพีอยากทำตัวเป็นคนปากไม่ตรงกับใจมากนัก ทัดก็พร้อมจะเป็นคนแก้ให้...
"คุณไม่รักผมเหรอพี...สักนิดก็ไม่รัก..." พีมองตาทัดที่จ้องมา แววตาที่จริงจังของเขาทำให้พีหลับตาแล้วก้มหน้าหลบแต่ทัดไม่ยอม
"คุณไม่รัก หรือหวั่นไหวไปกับผมเลยเหรอ...ทั้งที่ผมรักคุณขนาดนี้" แรงขยับเน้นเขาทำให้พียิ่งผวา ความเสียวซ่านปนจุกทำให้พีน้ำตาเอ่ออย่างไม่ตั้งใจ
"ผม..." พีสับสน..มันหวั่นไหวอยู่หรอกแต่ไม่อยากประเมินว่ารักเพราะจะเอาทัดมาแทนใคร
ทั้งที่เรื่องจริง เขาทำให้พีลืมพร้อมไปในบางครั้ง
"......ผม...ไม่รู้" ทัดทำเป็ฯเมินไม่ทางอื่นทั้งที่อยากร้องเย้ดีใจเสียงดังๆ
ผมไม่รูของพี มันเป็นแค่คำพูด...ไอ้แววตาที่มองมาต่างหากของจริง
ทัดไม่เข้าข้างตัวเอง...พีเล่นจับใบหน้าเขาเอาไว้จ้องมาในดวงตา(ซึ่งมันเหมือนจะสะกดหัวใจเขาให้หยุดนิ่ง)
แล้วจูบเขาอย่างที่ลึกซึ้งสุดๆ ทัดชัดเจนแล้วว่าพีรักเขา และค่อนข้างมั่นใจมาก เพียงแต่พีก็คือพี ปากหนักเหลือเกิน...
"แค่พูด..." ทัดกระซิบ
"รัก..."... ทัดพลิกกายคนที่เอาแต่เขินอายมาไว้ด้านบนก่อนจะจับสะโพกให้ขยับ
"ผมรักคุณ"....เสียงหนึ่งบอกออกมา...แต่อีกคนตะโกนก้องไปทั้งใจ


******************************\


ก่อนไปทำงานสักนิด....
ขอบคุณทุกท่านนะคะตอนนี้หายแล้ว :katai2-1:
แต่ก็ยังต้องต่อสู้กับงานอยู่
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมนะคะ :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 27-09-2013 09:00:46
กรีดร้อย เย้ ๆๆๆ เป็นเพื่อนคุณทัด 5555 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-09-2013 11:29:43
กรี๊ดดดดดดด
พี่ยอมรับแล้ว ดีใจกับทัดแล้วก็ดีใจกับพีด้วย
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 27-09-2013 22:22:21
อร๊ายยยยยยยย

พี่พียอมรับแล้วสินะ อ๊ากกกกกก  ดีใจจัง :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 27-09-2013 22:56:56
ในที่สุดทัดก็สมหวังกับพีซักที
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 28-09-2013 00:11:32
อูยย~~ เร่งให้สารภาพด้วยวิธีนี้เลยอ่ะทัด >.<
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: PapermintReal ที่ 07-10-2013 11:58:22
 :haun4:  :hao7:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: bluerose ที่ 07-10-2013 21:31:34
รอพี่พีอยู่นะค่ะ :  )
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 07-10-2013 22:28:28
ผู้เขียนกะคนอ่านหายไปนานพอ ๆ กันเลยนะเนี่ย 555
เริ่มจากบ๊ายบายพี่วิทย์ด้วยคนจ้า ยังไงหมอชีก็มีฟ่งคอยดูแลแล้วนี่เนอะ
ส่วนพี่พีกะทัดนี่ก็ดูแล้วความพยายามของทัดเริ่มเป็นผลจริง ๆ ล่ะ
หลังจากตามตื้อ ดูแลพีขนาดนี้ ก็ขอให้พีรับทัดเป็นแฟนไว ๆ นะ
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนเหมือนเดิมจ้า  :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก "รัก..." 27/9/56 พี่พี P.7****
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 13-10-2013 00:58:02
คอนเสิร์ต...


ทัดยืนอยู่บนเวที...ร้องเพลงที่เขาเองก็สร้างสรรมันเพื่อคนที่ชื่นชมคนที่สนับสนุนเขา
เขามองตรงไปที่พี...รอยยิ้มอบอุ่นที่ทำเอาทั้งฮอลล์กรี๊ด
"ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคนนึง... ผมบอกกับตัวเองว่าต่อให้ผมต้องพยายามทั้งชีวิต ผมก็จะต้องมีเขาอยู่ข้างๆ"
พีจ้องตาเขา ทั้งที่มันไกลเหลือเกินแต่ทำไมมันเหมือนทัดมายืนพูดอยู่ตรงหน้า
"ผมรักคุณ...ขอบคุณที่คุณก็รักผม..."




เพิร์ลในชุดสีขาวนั่งเล่นเปียโนตัวใหญ่
เพียงแค่อินโทรลเบาๆ...ดังขึ้น...
เสียงกรี๊ดและปรบมือก็ดังขึ้น ยิ่งแสงสาดไปจนเห็นว่าคนที่บรรเลงให้เป็นใครยิ่งสร้างเสียงฮือฮาให้ดังขึ้นไปอีก
"How long will I love you..." เหมือนใครสะกดทุกคนเงียบ...เสียงทุ้มนุ่มที่ร้องเพลงร็อคมาตลอดช่วง ร้องเพลงช้าๆ
"How long will I love you?
As long as stars are above you,
And longer if I can" เสียงเปียโนจากเพิร์ลยิ่งทำให้เพลงโรแมนติก...มันทวีคูณความโรแมนติกมาขึ้นไปอีก
"How long will I need you?
As long as the seasons need to
Follow their plan
How long will I be with you?
As long as the sea is bound to
Wash upon the sand

How long will I want you?
As long as you want me to,
And longer by far

How long will I hold you?
As long as your father told you,
As long as you can

How long will I give to you?
As long as I live through you,
However long you say

How long will I love you?
As long as stars are above you,
And longer if I may

We're all traveling through time together
Every day of our lives
All we can do is do our best
To relish this remarkable ride"

ทุกคนร้องเพลงคลอไป...เพลงที่ทำให้คู่รักเกือบทุกคู่จับมือกัน ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม...
ทัดส่งมือให้น้องสาวคนสวยที่ลุกขึ้นมาถอนสายบัวให้

"น้องเพิร์ลเป็นเด็กผู้หญิงมหัสจรรย์....เรารู้จักกันที่สนามบิน...เราเจอกันบ่อยๆ เพราะอะไรมันเป็นความลับ เพิร์ลมักจะโผล่มาที่ไทยในเวลาที่ไม่น่าโผล่มา"
เพิร์ลหัวเราะเขินๆก่อนจะตอบ
"บ้านของตัวอยู่ที่นี่ หัวใจก็อยู่ที่นี่ก็ต้องกลับมาที่นี่"เสียงกรี๊ดดังมาก...และยาวนาน
"หัวใจเพิร์ลมามั๊ย... อยากชมๆ"เพิร์ลหัวเราะ
"หัวใจของเรา มันใช่ว่าเราจะเป็นหัวใจของเขานะพี่ทัด" ทัดยิ้มอ่อนโยน
"ความรักมันก็อย่างงี้แหละ...อย่างน้อยรักได้เจ็บได้ เป็นธรรมดา"

บทสนทนาบนเวทีเรียกรอยยิ้มจากคนดูได้พอสมควรก่อนที่เจ้าของเวทีจะฝากเวทีเอาไว้กับสาวสวย
"เพลงที่เพิร์ลจะเล่นและร้อง...เป็นเพลงที่เพราะมากๆและอยากจะร้องให้ใครบางคนฟัง"
ใครบางคนยืนมองจากด้านล่าง....จอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ฉายภาพร่างโปร่งนั่งพรมนิ้วลงบนเปียนโน
"Love of my life ... you've hurt me ....
You've broken my heart and now you leave me....
Love of my life can't you see...
Bring it back, bring it back... .
Don't take it away from me...
Because you don't know ....What it means to me
ในความรักของฉัน
เธอทำฉันเจ็บ
เธอทำหัวใจฉันแตกสลาย
แล้วตอนนี้เธอทิ้งฉันไป
ฉันรักเธอไม่รู้หรือ
นำความรักฉันกลับมา
อย่านำรักไปจากฉัน
เพราะเธออาจไม่รู้ว่ามันสำคัญกับฉันเพียงไหน



Love of my life ....don't leave me
You've  my love and now desert me...
อย่าจากไป
เพราะเธอเมื่อนำรักของฉันไปทำให้ฉันอ้างว้าง

Love of my life can't you see
Bring it back, bring it back
Don't take it away from me
Because you don't know -
What it means to me...
รีบกลับมาเถิด
นำความรักมาสู่ที่ใจฉัน
เพราะเธออาจไม่รู้ว่ามันสำคัญกับฉันเพียงไหน

You will remember ...When this is blown over
And everything's all by the way -
When I grow older
I will be there at your side to remind you
How I still love you - I still love you.... เสียงท่อนนี้มันสั่นไหวราวกับคนร้องจะหลั่งน้ำตา
เธอคงจำได้เมื่อรักสลาย
ทุกอย่างก็ไม่เหลือ
เมื่อฉันโตขึ้นเข้าใจมากขึ้น
ฉันจะไปอยู่ข้างคุณเพื่อเตือนคุณว่า
ฉันรักคุณอย่างไร และยังคงรักคุณ

Back - hurry back
please bring it back home to me
Because you don't know
What it means to me
รีบกลับมาเถิด
นำความรักมาสู่ที่ใจฉัน
เพราะเธออาจไม่รู้ว่ามันสำคัญกับฉันเพียงไหน

Love of my life
Love of my life ...
Oooh, oooh..." สวยงามและเศร้าจับใจ
เพิร์ลร้องเพลงด้วยความรู้สึกทั้งหมดของหัวใจ

"พิมรู้ว่าพี่เพิร์ลรักพิม...แต่อย่ามาที่หน้าบ้าน อย่าโทรมา อย่าส่งโปสการ์ด อย่าส่งอีเมล์...ได้มั๊ย" น้องพิมคนดียิ้มโศกๆ...ดวงหน้าหมอง
ได้แค่พยักหน้า...บอกให้รู้ว่าเข้าใจ...แต่ปวดหัวใจเหลือเกิน
"มันอาจใจร้าย...แต่เพื่อตัวพี่เพิร์ล...ตัวของพิมเองด้วย"


ตอนที่เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั้งฮอลล์ ดวงตาของเพิร์ลก็พร่าเลือน
ในหมู่ผู้คนใครบางคนค่อยๆเดินออกจากที่นั่น...
นั่งคนเดียวในรถ...
บอกกับตัวเองว่าดีแล้วที่เป็นอย่างนี้....
"ขอโทษนะ...แต่พิมรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้จริงๆ..."



"ปู่คะ....คนที่เรารัก....เขาจะเป็นคนเดียวกับที่เราอยู่ด้วยมั๊ย" คุณรักษ์มองหน้าหลานสาวอีกครั้งก่อนจะเมินหน้าไปมองมุที่ยืนรดน้ำต้นไม้
"พิม...โลกใบนี้ไม่ได้มีแค่คำว่าสมหวัง มันยังมีความเหมาะสม ความคู่ควร ความรักก็เหมือนกันนะ ถ้าโชคดีเราก็สมหวัง"

พิมกับเพิร์ลโชคไม่ดี...
คนที่รัก...เลยไม่ได้คู่กัน
 :mew2: :mew2:
*****************************


ควบสองเพราะหายไปนาน.....
ปล. http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38446.msg2510470#msg2510470
ตอนพิเศษ พร้อมกะคุณเฉิน


 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก คอนเสิร์ต..." 13/10/56 P.8****
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 13-10-2013 01:20:12
สงสาร เพิร์ล จังเลย
 :ling3: :ling1: :ling2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก คอนเสิร์ต..." 13/10/56 P.8****
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 13-10-2013 01:31:25
เฮ้อ ในขณะที่ทัดกะพีเริ่มจะสมหวัง แต่คู่พิมกับเพิร์ลต้องผิดหวังจริง ๆ หรือเนี่ย เศร้าจัง
นี่แหละนะความรัก ไม่ใช่แค่รักก็จะสุขสมหวังเสมอไป  :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก คอนเสิร์ต..." 13/10/56 P.8****
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 13-10-2013 09:02:08
น่าสงสารเพิร์ลกับพิม

 :mew2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก คอนเสิร์ต..." 13/10/56 P.8****
เริ่มหัวข้อโดย: PapermintReal ที่ 13-10-2013 12:01:13
สงสาร  :hao5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** แทรก คอนเสิร์ต..." 13/10/56 P.8****
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 16-10-2013 06:35:20
ประกาศค่ะ บ้านโน่น(ผู้จัดการฝ่ายหัวใจ) ปู่มรักษ์ กับอามุรวมเล่มแล้วค่ะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=39621.0

รายละเอียดตากระทู้นี้เลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ
 :pig4: :pig4:
ปล.คนเขียนดีใจทำอะไรมิถูก... :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** ปู่รักษ์ กับอามุฝากมาประกาศค่ะ***
เริ่มหัวข้อโดย: Donaldye ที่ 19-10-2013 08:28:16
รอตอนต่อไป :katai5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** ปู่รักษ์ กับอามุฝากมาประกาศค่ะ***
เริ่มหัวข้อโดย: viper7123 ที่ 27-10-2013 01:23:38
 :pig4: :pig4: :pig4:

 :hao5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติด*** ปู่รักษ์ กับอามุฝากมาประกาศค่ะ***
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 31-10-2013 06:46:40

น้องแต้วขอไปอยู่บ้านย่าในช่วงวันหยุด...
"พ่อขาไปอยู่กะย่าไม่กี่วันเองค่ะ น้องแต้วคิดถึงปู่กะย่าม๊ากมาก..."
"เอางั้นเหรอลูก" คนเป็นพ่อน่ะไม่อยากให้ไปเพราะเวลาเอาไปไว้กับปู่กับย่าเขาเองก็คิดถึงลูกสาวแทบขาดใจ
"ค่ะ" จนปัญญาคนเป็นพ่อยืนละเหี่ย....



วันไปส่งทั้งตัวหมอชีทั้งฟ่งต่างกังวล
"จะอยู่กะย่าจริงๆเหรอลูก"
"ไอ้หมา นี่บ้านพ่อบ้านแม่เอ็งนะ...แหม่ เจ้าแต้วมันอยู่นี่จะได้สูดอากาศบริสุทธิ์บ้าง"

บ้านเงียบ....
ฟ่งยืนมองหมอชีที่เดินหงอยๆไปนั่งที่โซฟา
"ถ้าคิดถึงมากนักเดี๋ยวไปรับกันพรุ่งนี้เลย"
"...น้องแต้วคงอยากไปเล่นกับปู่ย่าบ้าง"
"แล้วหมอละ....ถ้ารู้สึกไม่ไดีก็ลาสักสามวันไปอยู่กับลูกสิ"
"...ไม่ได้หรอก" นี่แหละหมอชี รักงาน...บ้างานเลยทีเดียว
"หมอ...มานี่มา"ฟ่งนั่งที่โซฟาใกล้ๆแล้วอ้าแขนออก
"......"หมอชีรู้เลยขยับเข้าหาปล่อยให้คนตัวสูงกอด
"น้องแต้วโตแล้วนะ...ถึงยังไงที่นั่นก็บ้านพ่อกับแม่คุณ... วันนี้คุณพักผ่อนนะ...เดี๋ยวผมเตรียมเสื้อผ้าให้"หมอชีพยักหน้าหงึกหงัก

หมอชีหลับไม่รู้เรื่องเลย...อาจเพราะเหนื่อยมาตลอดทั้งสัปดาห์ แล้วไหนจะเรื่องน้องแต้วที่เจ้าตัวคิดมากอยู่ด้วยทำให้เจ้าตัวหลับไม่รู้เรื่อง
ฟ่งเพียงแค่เดินไปจุ๊บหน้าผากเบาๆแล้วเดินไปนั่งอ่านเอกสารที่หอบมาจากที่ร้าน

ผ่านมาสักพักแล้วที่ฟ่งเริ่มคบอย่างจริงจัง
ทุกวันฟ่งจะมานอนที่นี่ถ้าไม่ติดธุระอะไรจริงๆ
หมอชีเองก็ไม่ได้ว่าอะไร น้องแต้วดูจะชอบใจเป็นพิเศษ
เพราะพี่ฟ่งอ่านนิทานให้ฟังทุกคืน

เช้าแล้วแสงจากข้างนอกสากเข้ามา หมอชีขยับตัวเบาๆ น้หนักที่พาดอยู่ที่เอวทำเอารู้สึกวูบวาบบนใบหน้าไม่ได้
พอขยับตัว ฟ่งก็รั้งตัวเขาเข้าไปกอดแน่นขึ้น
"หลับต่ออีกหน่อยเถอะ" ฟ่งกระซิบที่ข้างหู
"เมื่อครืนนอนกี่โมง..."
"ก็ดูเอกสารสักพัก แล้วก็โดดมานอนกอดคุณ" หมอชีหัวเราะ


เหมือนทุกอย่างกำลังดำเนินถึงตอนจบที่แฮปปี้เอนดิ้งแล้ว

ตราบเท่าที่เสียงออดหน้าบ้านไม่ดัง

ผู้หญิงผิวขาวจัด....ตัวเล็กน่ารัก กับผมสั้นๆ ในชุดสีฟ้าเข้มยืนอยู่ที่หน้าบ้าน
"แก้ว......" เสียงหมอชีที่ดังจากด้านหลังทำให้ฟ่งที่เป็นคนเปิดประตูถึงกับชะงัก
ผู้หญิงคนนี้ไง... ผู้หญิงที่หมอชีรัก แม่ของลูกสาวคนดี

"พี่วัฒน์...แก้วมาเยี่ยมลูก"



"แก้วแต่งงานใหม่แล้วกับคนอังกฤษ...เขาดีกับแก้วมาก แต่เขาไม่ลูก...เขาอยากให้แก้วมารับลูกไปอยู่ด้วย"
"ไม่" หมอชีลุกขึ้นตบโต๊ะ
"พี่วัฒน์ มีแฟนใหม่แล้ว...ไม่ใช่เหรอ" สายตาที่ผู้หญิงตรงหน้ามองมา ทำเอาหมอชีกรุ่นๆในอกไม่ได้
"ไม่เกี่ยวน้องแต้วรักพ่อมากกว่าแม่อยู่แล้ว"
"จริงเหรอ แล้วนี่ลูกไปไหนละ"
"น้องแต้วไปเยี่ยมไปปู่กับย่า"
"ไม่ทันไหร่ก็เอาไปให้ปู่กับย่าเลี้ยง อีกหน่อยก็ทิ้งๆขว้างๆ"
"แก้ว!!!!!" หมอชีอยากจะดึงร่างบางๆนี่มาเขย่าเอาความคิดเลวๆนี่ออกไปเสียให้หมด
"เอาเถอะ อาทิตย์หน้าแก้วจะมาใหม่....แล้ว...ผู้ชายคนนั้น แฟนใหม่ของพี่...ดูหล่อดีนะ" หมอชีหน้าชา ทั้งคำพูดและสายตาสีหน้าการกระทำ ของผู้หญิงตรงหน้า
มันคือการดูแคลนเขาอย่างถึงที่สุด

"เมียเก่าอย่างแก้วจะสู้ผัวใหม่อย่าเขาได้ยังไง"

...


"ฮัลโหล....น้องแต้ว...ว่าไงครับลูก...ทานข้าวยัง" กิจวัตรประจำวันก่อนทานข้าวเย็นต้องโทรหาลูกสาว
"ทานแล้ว ย่าทำข้าวผัดปูให้ค่ะ พ่อทานข้าวรึยังคะ"
"ยังเลยค่ะ...." หมอชีส่ายหน้าประกอบทำเอาฟ่งอมยิ้มเวลามอง
"พ่อต้องทานข้าวด้วยนะคะ เดี๋ยวไม่สบาย ย่าบอกว่าพ่อชอบทำงานเยอะๆแล้วลืมทานข้าว"
"ค่ะลูก...เดี๋ยวพ่อจะไปทานเลยนะ" หมอชียิ้มกับลมกับฟ้าเวลาคุยโทรศัพท์กับลูกสาว
"ขอคุยกะพี่ฟ่งค่ะ" หมอชีส่งมือถือให้คนข้างๆ
"ครับเด็กน้อย" เสียงแจ้วๆของน้องแต้วดังออกมานอกโทรศัพท์จนคนเป็นพ่อต้องบอกให้เปิดลำโพงเพราะอยากจะฟังด้วย
"พี่ฟ่งให้คุณพ่อทานข้าวเยอะๆสิคะ... ตัวผอมจะแย่อยู่แล้วค่ะ"
"ครับผมๆ...รับทราบครับ"

************************************



เอามาฝาก...หายไปนาน....คิดถึ๊งคิดถึง
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 31-10-2013 08:29:24
 :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 31-10-2013 08:42:09
อ่าว ยััยแก้ว มาก็ทิ้งระเบิดแล้วก็ไป  :z6:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: puna ที่ 31-10-2013 08:44:29
อร้ายยยยยยยย พี่ฟ่งหมอชีม่แล้วววว#กำลังไปได้ดี แม่น้องแต้วกลับมาซะงั้น!!!
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 31-10-2013 09:02:41
ยัย แก้วมาเพื่อให้เรื่องนี้มสีสัน มากขึ้นสิน่ะ  :katai3: :katai3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 31-10-2013 12:54:57
หมอชีเจอเมียเก่ามาสร้างเรื่อง >.<
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 01-11-2013 00:06:42
ณ จุดนี้อยากกระโดดตบ นังแก้ว มากค่ะ

ตัวเองไม่อยู่เลี้ยงลูกแล้วยังมาปากดีอีก หมั่นไส้จริง

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

มาต่อไวไวน้า แบบว่าค้างอ่ะ อยากรู้ต่อ

อิอิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: viper7123 ที่ 03-11-2013 00:09:54
 :pig4: :pig4:

เริ่มเครียด
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 03-11-2013 00:41:24
แหม ช่างกล้า เลี้ยงก็ไม่ได้เลี้ยงทีตอนนี้จะมาเอาน้องแต้วไปซะอีก
แถมยัยแก้วนี่นอกจากเห็นแก่ตัวแล้วยังพูดจาแย่มาก ๆ สมควรโดน  :beat:
อย่างงี้ฟ่งต้องช่วยหมอชีปกป้องน้องแต้วนะ สงสารหมอชีจัง
คิดว่าจะได้มีความสุขแล้วแท้ ๆ ยังไงก็อย่ามาม่าชามโตนักนะคะ
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนต่อไปจ้า  :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 20-11-2013 20:50:46
แวะมาบบอกว่า
พร้อมกะเฉินเขาแวะมาเยี่ยม....

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38446.msg2548449#msg2548449




หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 20-11-2013 21:26:08
อยากอ่าน พี อ่ะะะะะ  :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 31/10/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 21-11-2013 07:38:24
เวิ้งว้าง 1



พีเดินเข้ามาในห้องพักส่วนตัวที่โรงงานแล้วหน้าหงิกเป็นมะเหงก
"อะไรทำหน้าทำตายังกะข้าวบูด" ทัดคว้าแขนให้หันกลับมา
"ไปกับพร้อมทำไม...." สองมือประคองข้างแก้มพีเอาไว้
"ก็ไปด้วยกันเฉยๆ...ไปกินข้าว....ทำไม"
"ก็ไม่ทำไม...คิดถึงมากไปที่ออฟฟิสแล้วเขาว่าไปกินข้าวกับพร้อมที่ห้างเลยเลยไปกะจะกินด้วย..." พีทำเป็นเมินหน้าไปอีกทาง
จะว่าไร้เหตุผลหรือขี้หึง หรืออะไรก็ช่าง ทัดจับใบหน้าหันมามอง...
"ผมแค่กลัว....ไม่สิกลัวมากๆ"
"กลัวอะไร...ตัวใหญ่ยังกะควาย"
"พูดไม่เพราะเลยพี"
"ก็จริง...ทำอย่างกับไม่ไว้ใจ...."คนพูดเองก็เหมือนลืมไปแล้วว่าตัวเองมันก็ไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่
"......." พูดเองเจ็บเอง...เออ...คนมันมีชนักปักหลัง ทำอะไรก็ดูไม่ดี
"ผมหึง"
"คิดอะไรบ้าๆ...." แค่ที่เขายอมนอนด้วยแล้วยังจะรีบกลับบ้านมาเพื่อรอไอ้หัวตั้งนี่ ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่างานมันยุ่ง มากบางวันก็ไม่ได้กลับบ้าน
แต่พีก็คือพีนั่นแหละ.... ไม่ยอมลงให้ง่ายๆ ทั้งที่ก็รู้ตัวว่ารักมันไปแล้ว
"...." มองหน้ามันแล้วอยากจะซัดปากมันให้แตก ให้มันหยุดงานแล้วนอนกอดเขาไปทั้งวัน
"พี....." ทัดเอ่ยเสียงอ่อน....ก่อนที่โทรศัพท์จะแผดเสียงดัง
"ฮัลโหลครับ.....อะ..โอเคๆ ครับๆผมจะรีบไป" ทัดยังยืนกุมมือพีเอาไว้ ทั้งที่รับโทรศัพท์จากผู้จัดการว่าต้องให้รีบไปที่สตูดิโอ
"ไปเถอะ...." พีไม่ได้หันกลับไปมองว่าทัดทำหน้าอย่างไร ก็เข้าใจแหละว่าทำงาน เข้าใจว่าแว่บออกมาเพราะทั้งหน้าทั้งผมก็แต่งมาซะเต็มที่
".......แล้วผมจะรีบกลับนะ"ทัดค่อยๆปล่อยมือแล้วรีบเดินออกไป....ทั้งที่อยากยืนอยู่ตรงนั้น กอดคนนั้นไว้นานๆ

ถึงจะปากเก่งและกวนประสาทยังไง พีก็อดยกมือขึ้นมามองไม่ได้ แอร์ในห้องพักมันเย็นเกินไปหรือไออุ่นที่มือมันจางไปแล้วนะ


ทัดเดินหัวเสียเข้ามาให้สตูดิโอ งานเข้ามาเยอะตั้งแต่คอนเสิร์ตจบลง
ทั้งออกรายการทีวี ทั้งงานคอนเสิร์ต ไม่ได้พักได้ผ่อน แถมเวลาจะไปหวานกับคนรักก็น้อย
ทัดขมวดคิ้วหนักกว่าเดิมเมื่อฟังคอนเซ็ปเอ็มวีที่จะถ่ายฉากต่อไป....



.........................



แว่บมาแปะเรียกน้ำย่อย
เดี๋ยวค่ำเจอกัน


 :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 1 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 21-11-2013 08:14:56
รอค่ะ อิอิ  :hao7:

อย่าแกกล้งพีมากนะ สงสาร :mew2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 1 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 21-11-2013 11:18:50
ก็พีไม่เคยทำอะไรๆให้มันชัดเจนซะทีไง
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 1 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 21-11-2013 18:55:36
รอน่ะ ขอมาม่า พี ชามโตๆน่ะะ  :mew3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 1 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 21-11-2013 22:13:30
เวิ้งว้าง 2




พีนั่งกินมาม่าอยู่ที่โซฟา
ไม่รู้ว่าทำไมถึงเอาตัวเองมาอยู่ในคอนโดฯแคบๆของไอ้คนเสียงดีนั่นก็ไม่รู้
พีอ้างกับตัวเองว่าที่บ้านเสียงดังเกินไปแล้วที่นี่ก็เงียบดี
....แต่พอนั่งกินมาม่าไปฟังเสียงโทรศันท์ไป มันเหมือนที่นี่...เงียบเกินไป
แต่ก่อนพีไม่กินหรอกมาม่าคัพเนี่ย...พอมาคบกับทัดพีที่แสนหรูหราก็ทานอาหารพื้นๆได้ ข้าวไข่เจียวหมูหยองที่เมินๆ ทัศนะเอามาแปลงโฉมซะน่ากิน
มาม่าคัพรสต้มยำกุ้งนี่ก็อร่อยดี ครั้งแรกที่ทัศนะทำให้รสชติมันไม่จืดไปหรือจัดไป อร่อยมาก
"....." พีมองไปรอบๆ แต่ก่อนก็เคยบ่นว่าที่นอนที่นี่มันแข็งไป...
ทีนี้พอมาบ่อยๆกลายเป็นว่าพ่อลูกคุณหนูติดที่นอนแข็งนี่ไปเสียฉิบ
หรือมันเป็นเพราะนอนหนุนแขนใคร หรือหลับในอ้อมกอดใครกันนะ


เสียงเปิดประตูดังขึ้น พีหันไปมองนาฬิกาก่อนทำเป็นไม่รุไม่ชี้
ตีหนึ่ง....
"ยังไม่นอนเหรอ"
"ถ้านอนจะนั่งอยู่นี่เหรอ..." พีทำเป็นสนใจหนังในทีวี
"เฮ้อ...อื้ม" ทัดถอนใจ...ก่อนเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนที่โซฟา
พีอดโหวงๆในใจแปลกๆไม่ได้
ปกติจะต้องมาคลอเคลีย หอมซ้ายหอมขวา หรือไม่กจับๆลูบๆคลำบ้างพอชื่นใจแต่นี่ไม่แตะ ไม่ต้อง
แถมหลับเอาดื้อๆ ... ฟังดีๆแอบกรนด้วย...
"เน่า" พีบ่นอุบอิบ...พอมองไปเห็นพ่อคนดังไม่ถอดถุงเท้าเขาก็นิ่งไป
"ทำไมเน่าอย่างนี้..." บ่นทั้งที่เอื้อมมือไปจับถอดให้อย่างเบามือ เดินไป หยิบรองเท้าขึ้นชั้นให้ด้วย...
ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้คนตัวโต
"...." พีจับเขาพลิกเอาเจ็คเก็ตออก...ก่อนจะเหลือบไปเห็นรอบแดงๆสองสามจุดที่คอและหน้าอก...
ไม่ใช่รอยมด...ไม่ใช่รอยแมลงกัดแน่ๆ มือที่เช็ดตัวชะงักไป ก่อนจะขยับมองให้ชัดอีกที
"..." หมดคำพูดใดๆ...พีวางผ้ามาดลงกับพื้นอย่างหมดแรง...
กรรมของใครของมัน ไม่ต้องรอชาติไหนแค่ชาตินี้ก็ได้รับผลกรรม...
แต่ก่อนทำร้ายใจพร้อม...พอวันนี้มาโดนคนตรงหน้าทำร้ายมันก็เลยอดปวดหน่วงในอกไม่ได้
ไม่ได้ร้องไห้ น้ำตาได้เพียงคลอหน่วยที่ขอบตา พีกัดฟันเดินไปหยิบผ้าห่มมาคลุมร่างนั้น
"...."พีลูบผมทัศนะอย่างอ่อนโยน...


เช้าแล้วเสียงโทรศัพท์แผดเสียงจ้า....
"ฮัลโหล" ทัดรับทรศัพท์ทั้งที่เสียงยังงัวเงีย
"พี่ทัดคะ..."เสียงหวานที่ไม่คุ้นหู พอดูเบอร์ก็เป็นเบอร์แปลก
"ใคร..." ทัดผู้รักสงบถามอย่างหัวเสียที่ถูกปลุก
"แพมจะโทรมาบอกว่า...แก้มชอบของขวัญที่พี่ให้แก้มมาเมื่อคืนมาค่ะ...ขอบคุณค่ะ" เสียงนั้นตัดไปแล้ว...ทัดหลับตานิ่งอีกครั้ง
ของขวัญอะไรวะ...
.
.
.
เชรี่ยยยยยยยยยย
ทัดลุกพรวดไปเปิดกระเป๋าดู...ทันที่สติกลับมา
จบเกมส์...กล่องสร้อยทองคำขาวที่อุตส่าห์สั่งทำตั้งนานหายไป...และแน่นอน มันไปโผล่อยู่กับใครบางคนที่ต่อให้ตายอีกร้อยชาติเขาก็จะวิ่งหนี
"ชิบหายแล้ว...." รู้สึกตัวถึงไปเดินหาใครอีกคน ห้องน้ำไม่มี ห้องครัวไม่มีระเบียงไม่มี
"โว้ยยยยยยย....แม่งงงงงงงง"


"พีทานข้าว...ดูอะไรอยู่" พร้อมนั่งแปะลงในโรงอาหารของโรงงาน
"ข่าวการกิ๊กกันสนั่นเมืองของนักร้องร็อคชื่อดังกับนางเอกสาวจากช่องQQQ ที่กำลังเป็นที่จับตามองเป็นประเด็นร้อนฉ่าเมื่อปาปารัซซี่จับภาพขณะที่ทั้งคู่กำลังกอดกันในงานฉลองวันเกิดของโปรดิวเซอร์อัลลบั้มล่าสุดของพวกเขา"
"พี....ไร้สาระ...ใครเขียนอะไรได้ก็เขียนไป" พร้อมสะกิด...ให้อีกคนหยุดมองและเลิกสนใจ
แต่ภาพข่าวที่ฉายขึ้นมาทำให้พร้อมหุบปากฉับลงเมื่อภาพการสัมภาษณ์ของนางเอกสาวถูกตัดเข้ามา
"ก็ดีค่ะ เราสนิทกันมาก เมื่อคืนเป็นวันเกิดพี่แว่นค่ะ เราก็เลยมีโอกาสได้คุยกัน คือแพมเป็นนางเอกเอ็มวีตัวล่าสุดให้พี่เขาด้วย พี่ทัด อุ๊ย..พี่ทัศนะน่ะค่ะเลยให้ของขวัญเล็กๆน้อยมา"
"ใช่สร้อยนี่รึเปล่าคะ" ยิ่งซุมเข้าไปใกล้จี้ PT ทำเอาช้อนในมือแทบร่วง
"อ่อค่ะ...ก็ต้องดูกันต่อไป...ค่ะเรื่องอย่างนี้มันต้องใช้เวลา" ภาพการสัมภาษณ์ตัดไปแล้วแต่ภาพที่ทั้งสองคนยืนแนบชิดจนแทบจะสิงกันยังอยู่...
"พี....พี....พี่พี!!!!" พร้อมแทบจะตะคอก...
"ว่าไง" พีหันมาทำหน้าเหรอหรา
"กินข้าว..." พร้อมย้ำอีกครั้ง พีตักข้าวเข้าปากอีกไม่กี่คำก็หยุด...ฝืดคอ...
รสชาติอาหารกลางวันโรงงานวันนี้มันไม่ไหวจะให้กระเดือกลงไปจริงๆ
ที่กินไม่ลงพีแยกไม่ออกเลยว่าเป็นเพราะข่าว หรือเพราะรสชาติมันไม่ได้เรื่อง



พีจอดรถที่หน้าบ้านเดินขึ้นมานอนเล่นบนห้องพยายามไม่คิดฟุ้งซ่าน...โทรศัพท์ดังประมาณครึ่งร้อย...
แน่ที่สุดก็ตรงเบอร์มันคือเบอร์ของ"พ่อหนุ่มร็อคสตาร์"
พีโยนโทรศัพท์ที่แบตแดงจนเรียกว่าแทบจะหมดอยู่แล้วลงในล้นชักข้างหัวเตียงก่อนจะเผลอหลับไป

ทัดนั่งมองคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง... พีไม่ค่อยระวังตัวอยู่แล้วยิ่งในบ้านของตัวเองลืมไปได้เลย
ห้องไม่ล็อก ทัดถือโอกาสเข้ามาในห้องนอนแล้วลงล็อกให้เสร็จสรรพ...ขังเราสองเอาไว้ในห้องหอ
"คนคิดมาก...นอนขมวดคิ้วอีกแล้ว" จิ้มหว่างคิ้วเบาๆคลึงๆจนคิ้วนั้นคลสยลง
"คิดถึงคุณจังเลยครับ" ไม่รู้ว่าถ้าตื่นมาจะเป็นยังไง จะงอนให้เขาง้อเขาเต็มใจ
"ผมรีบกลับไปที่ห้องคุณก็ไม่อยู่เลยขับมาที่นี่...คุณโกรธผมสินะ..." ทัดพยายามไม่คิดว่าถ้าเป็นเขาที่เห็นรอยจูบของใครสักคนบนคอของแฟน
แล้วไหนจะของขวัญที่ตัวเองอยากได้...ไปอยู่บนตัวของคนอื่น...

แค่คิดหัวใจก็ร้อนวูบไปหมด

พีขยับเปลือกตาตื่นขึ้นมา เขาหลับไป พอขับตัวถึงได้รู้ว่าใครบางคนมานอนซ้อนกอดเขาจากด้านหลัง
อีกคนกหลับเหมือนกัน...หลับสนิทด้วย...วันนี้สวมเสื้อเช็ตธรรมดากับกางเกงขาสั้น
"......." พีพยายามไม่โกระ ไม่น้อยใจ ไม่เอาเรื่องไร้สาระมาเป็นอารมณ์
พยายามบอกกับตัวเองว่าคนตรงหน้าก็แค่คนคนนึง ไม่ได้มีผลอะไรกับเขา... ดีซะอีก ถ้าหายไปเขาก็ไม่เห็นต้องสนใจ
ทั้งที่คิดอย่างนี้แล้วแท้ๆ....


ก็ยังปวดหนึบในอกซ้าย
**********************


 :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 21-11-2013 22:21:37
โอ๊ะ มันยังเจ็บไม่พอจะน้ำตาไหลลลลล
พี คิดในแง่ดีขึ้นมากเลยอ่ะะะ  :mew4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: Ra poo ที่ 21-11-2013 23:58:47
พีฟังทัดหน่อยน้า :hao5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: puna ที่ 22-11-2013 00:18:32
เจ็บอะ!!!!!

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 22-11-2013 00:34:02
เคลียร์กันให้ได้ไว ๆ น๊าา
เอาใจช่วยทัศพี
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 22-11-2013 08:57:08
 :hao5:สงสารพีจังเลยตอนนี้ ทุกอย่างประจวบเหมาะเกินไป
พีฟังทัดบ้างนะ

ไม่ได้เม้นท์เรื่องนี้นาน อ่านอย่างเดียว อิอิ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: TopFee ที่ 22-11-2013 09:51:19
ต้องย้อนอ่านยาวเลย 555+

+เป็ด จับยัยแก้วท่วงน้ำให้ที 555
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 23-11-2013 15:44:24
เอาน่า พี ฟังทัด เค้าอธิบายก่อนนะ

อย่าเพิ่งด่วนสรุปไปเลย

ถ้าเหตุผลมันฟังขึ้นก็ยกโทษให้ ทัด นะ

แต่ถ้าฟังไม่ขึ้นกะโดดถีบ ทัด ไปเลย

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 23-11-2013 16:28:38
ทัดนะทัดไม่น่าพลาดเลย จะโทษพีก็ไม่ได้สถานการณ์มันชวนให้คิดจริง ๆ
ถึงตอนนี้พีจะยังใจแข็ง เอาแต่ปฏิเสธใจตัวเอง เหมือนจะไม่สนไม่แคร์
แต่งานนี้ทัดคงต้องเคลียร์ให้ชัดเจน เอาแบบให้ยัยแพมหน้าหงายไปเลยนะ
ของตัวเองก็ไม่ใช่มาตู่เอาไปแล้วยังสร้างข่าวให้เค้าเดือดร้อนอีก สงสัยอยากโปรโมตเอ็มวี
งานนี้ถ้าทัดตื่นมาจะเจอกะอารมณ์ไหนของพีกันนะ สู้ ๆ ล่ะกันทัด
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนเหมือนเดิมจ้า   :pig4: :L2:


หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 23-11-2013 17:07:45
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 2 21/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 27-11-2013 07:12:19

เวิ้งว้าง 3



ทัดลืมตาขึ้นมา...พีนั่งอ่านแฟ้มเอกสารอยู่ที่ข้างหน้าต่าง....
"พี...ทำไมไม่นอนต่อละ"
"ไม่อ่ะ...นอนเถอะ" พีโบกมือ...แล้วพลิกกระดาษต่อ...
"พี...มานี่" ทัดขวักมือเรียก...พีเงยหน้ามองแล้วก็เงียบ สบตาเขาแล้วมันเหมือนอะไรมาจุกที่คอ มีคำถามผุดขึ้นในหัวมากมาย
"ผมไม่รู้เรื่องจริงๆ...ที่แพมพูดน่ะ" พีถอนหายใจแล้วก้มหน้าอ่านเอกสารต่อ
"พีขอร้อง...อย่าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่ผมกังวลแทบบ้า" พีอยากจะบอกเขาว่า....
ทัดเทียบไม่ได้กับเขาหรอก...ความรู้สึกทั้งหมดของคนที่เอาแต่มองน่ะ
ทัดลุกขึ้นมากอดเขาเอาไว้....เขาโอนอ่อน...พีรู้ว่ามันไม่ใช่แค่ร่างกาย...

ทัดจูบเบาเรียกเร้าความรู้สึก...พีไม่ได้โวยวายขัดขืนเหมือนทุกที
"ผมรักคุณ...." ทัดย้ำ เขาพูดมันออกมา ทั้งคำพูด ทั้งแววตาและทั้งการกระทำ....
พีจ้องดวงตาคู่นั้น
"เราไม่ไเป็นอะไรกันมาตั้งแต่ต้น..."
"เราเป็นคนรักกัน..."
"คิดไปเองมั้ง"
"พี...."
"....."
"คุณคิดอะไรอยู่....จู่ๆคุณก็หายไป...คุณไม่รับโทรศัพท์...ผมรู้ว่าคุณโมโหแต่ช่วยคิดก่อนได้มั๊ย"
พีวางแฟ้มลง...หมุนตัวกลับมา...
"คุณฟังผมนะ...ผมอาจจะรักคุณแต่มันก็ไม่ได้มากพอที่ผมจะต้องมานั่งอดทนกับเรื่องไร้สาระ หรือการกระทำลับหลัง...ผมไม่มีเวลามานั่งเล่นกันพวกคุณ"
"ห๊ะ...."
"คุณรู้ว่าผมไม่ได้รักคุณมาตั้งแต่แรก...แล้วตอนนี้มันมีอะไรที่บอกคุณว่าผมรักคุณ...ผมอาจจะพูด...แต่คุณก็รู้ว่าคนอย่างผมจะรักใครเป็น"
"......" พีอยากจะเก็บคำพูดทั้งหมดกลับมาเมื่อเห็นแววตาทัศนะ
"......." พีกัดริมฝีปากตัวเอง
"คุณจะบอกว่าผมคิดไปเองคนเดียว..." พีกำมือตัวเองแน่น กัดริมฝีปากตัวเองจนรสเลือดมันแทรกออกมา
"ใช่...คุณคิดไปเอง" พีจ้องตาเขาไม่มีถอย...
"งั้น...ผมควรถอยออกไป..."
"ใช่ออกไป..."



............

พีนั่งจ้องเอกสารนานจนไม่รู้ว่าควรจะทักดีหรือปล่อยให้จ้องต่อไป
"คุณพีครับ"
"...." เหมือนอีกคนจะไม่ได้ยิน หมอชีขมวดคิ้ว
"คุณพี....เอกสารกลับหัวนะครับน่ะ"
"อ๊ะ....เอ้า...." พี กระแอมกระไอไล่ความเก้อเขิน แล้วเฉไฉวางแฟ้มลง
หมอชีส่ายหน้า...เป็นแบบนี้มาเกือบอาทิตย์แล้ว.....
คุณพีเหม่อ...ใจลอยแล้วชอบถอนหายใจ
ระยะเวลาแบบนี้หมอชีรู้ว่าเจ้านายน่าจะมีปัญหาหัวใจ
"ผมกำลังจะขึ้นศาล....แม่น้องแต้วกำลังจะฟ้องร้องเรื่องสิทธิการดูแลลูก...." หมอชีนั่งลงตรงเก้าอี้ใกล้ๆ...
"......."พีนั่งลงข้างๆแล้วตั้งใจฟัง
"ผมไม่รู้ว่าคนอย่างผมจะเอาอะไรไปสู้....ทางนั้นมีเงินมาพอที่จะทำทุกอย่าง จากผิดเป็นถูก...ผมเองก็มีแค่ชีวิตของผม..."
นี่เป็นการปรับทุกข์ครั้งยิ่งใหญ่ไม่กี่ครั้งในชีวิตของหมอชี
"ผมเองก็รักกับไอ้เด็กโข่งนั่น... และผมก็มั่นใจว่าหน้าที่ของพ่อที่ผมทำไม่เคยบกพร่อง...ทนายบอกกับผมว่าบางทีเขาอาจจะเอาเรื่องนี้มาใช้ในการโจมตีผม...."
"....."
"ผมแค่อยากจะอยู่กับลูกสาวคนดีของผม....ถ้าไม่มีน้องแต้วผมก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ยังไง"... พีเอื้อมมือไปโอบไหล่หมอชี...
วันนี้หมอชีที่เคยร่าเริงหม่นหมอง...
"ต้องผ่านไปได้ด้วยดี...หมอเองต้องเข้มแข็ง....ผมรู้ว่ามันยากนะ...แต่...หมอก็ต้องสู้"
"ขอบคุณ" หมอชียิ้มหม่นๆ ตลอดสองเดือนที่ผ่านมา หมอชีทำทุกอย่างเป็นปกติทั้งที่ในสมองคิดจนหัวแทบระเบิด ด้วยความกังวลเขาไม่ได้เอ่ยปากเรื่องนี้กับฟ่งเลยจนวันนี้ที่เขาระบายออกมา
"ผมเอง...เป็นขี้ขลาด...หวาดกลัวบาปกรรมที่ทำเอาไว้กับพร้อม....ทั้งที่พร้อมให้อภัยผม...แต่ผมรู้ว่าสักวันผมเองก็ต้องเจ็บปวด... "
"คุณพีต้องเชื่อมั่นในตัวเอง เผชิญกับสิ่งที่เราได้ทำลงไป...จะดีจะร้ายเราก็ต้องรับมันให้ได้"
รอยยิ้มของสองคนเจ้านายลูกน้องที่มีให้แก่กัน คล้ายจะช่วยผลักดันเบาๆให้พวกเขาสู้กับอุปสรรคที่ก้าวเข้ามา


.............................


ทัศนะยืนมองภาพถ่ายในกรอบสีขาวขนาดใหญ่ที่เขาสั่งให้ช่างเอามาติดเมื่อสัปดาห์ก่อน....
พอหันไปด้านหลังก็เห็นเตียงสีเทาที่พีเป็นคนเลือก....
ริมหน้าต่างก็เป็นโต๊ะไม้สำหรับนั่งอ่านหนังสือ....
เขาถอนหายใจ.....
ให้มันได้อย่างนี้สิ....
เขาคิดถึง...คนปากแข็งอย่างพีตลอดเวลา หายใจเข้าคิดหายใจออกคิด
นี่แหละชัดเลย คิดถึงทุกลมหายใจ
เลิกเปิดทีวีมาหลายวันแล้ว ข่าวต่างๆไม่ได้ซาลงเลย ตอนนี้เขากลายเป็นคนรักของแพมไปแล้ว

ทั้งที่ตัวเขายังไม่ไให้สัมภาษณ์อะไรเลย

วันนี้มีอีเว้น อาจจะเป็นวันนี้ที่เขาจะพูด

งานเปิดตัวเสื้อผ้าแบรนด์ใหม่จากอิตาลีที่วงของทัดได้รับเชิญมาเพื่อเล่นดนตรีประกอบการเดินแฟชั่นที่ห้างใจกลางเมือง
ทัดไม่รู้ด้วยซ้ำคนที่เดินมีใครบ้าง แต่จนแล้วจนรอดทัดก็รู้ว่าตัวเองนี่ซวยระดับเก้าล้าน พระศุกร์เข้าพระเสาร์วิ่งชนสุดๆ
แพมเดินชุดสุดท้าย แถมยังมายืนโพสใกล้ๆ แสงแฟลชวูบวาบกล้องทุกตัวจับภาพเขากับแพมและแน่นอนแพมมีเซอร์ไพรส์ด้วยการตอกย้ำภาพในเอ็มวีด้วยการจูบปากเขา
อยากจะบ้าตาย....ทัดยืนเฉยเมื่อแพมถอยห่างก็กลับไปร้องเพลงต่อ....


"ไปเถอะ...กลับบ้าน" พีกระตุกแขนเสื้อน้องสาว
"ยัยนั่นมันขี้ตู่...ชอบเกาะกระแสคนอื่น" พิมหันมาบอกพี่ชาย
"อย่าไปสนใจเลย....มันก็แค่นักร้องกะดาราเป็นข่าว" พีพูดก่อนที่เดินเลี่ยงออกไป พิมหันไปมองบนเวทีอีกครั้ง
"......."


ทันทีที่นักร้องคนดังและเพื่อนๆเริ่มให้สัมภาษณ์ช่วงท้ายกลับกลายเป็นเรื่อส่วนตัวที่ทัดถูกกำชับว่าห้ามพูดอะไรรุนแรง
"มันก็แค่งานครับ..ไม่ใช่การเซอร์วิสเพราะอยากถูกจับคู่ น้องแพมเองก็น่ารัก...ส่วนตัวผมก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว...กำลังดูๆกันอยู่ พอมีข่าวก็ค่นข้างเป็นอุปสรรคครับ
เพราะงานของผมก็ทำให้เราห่างกันพอสมควร ยิ่งมข่าวอย่างนี้ เขายิ่งไม่เข้าใจ"
"แล้วต้องถึงกับจะเลิกกันมั๊ยคะ"
"ไม่ครับ.... เราไม่เข้าใจกัน ระยะห่างหรืออุปสรรคมันคือเครื่องมือทดสอบ ผมเชื่อว่าความรู้สึกของเราสองคนมันแน่วแน่มากพอ"
"น้องแพมประกาศว่าให้แหวนทัดมีความเห็นว่ายังไงคะ"
"ก็....ขอเคลียร์นะครับ ผมให้แหวนจริง แต่มันคือภาพในเอ็มวี แล้วเรื่องนี้ผมก็ไม่ทราบว่ายังไง แต่ผมเป็นลูกผู้ชายพอถ้าผมรักใครชอบใครผมจะปกป้องความรู้สึกของคนที่ผมรัก"
"งั้นน้องแพมก็ไม่ใช่...."
"ไม่ครับ แพมเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดี..." ทัดสบตาผู้จัดการวงที่ยืนกุมขมับ

งานจะงอกก็ช่างขอแค่ใครบางคนเข้าใจก็พอ
*********************************************************



หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 27-11-2013 07:32:42
โดนพีเมินเลยยยย  :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 27-11-2013 07:38:41

เพิร์ลเดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเองก็จะถอนใจเบาๆ....การ์ดงานหมั้นของใครบางคนวางเอาไว้ที่หัวเตียงทั้งที่พยายามเมินๆทำเป็นมองไม่เป็นมันมาร่มอาทิตย์
ลูกสาวเจ้าสัวบริษัทยาจะหมั้นกับทายาทท่านทูตอนาคตไกล.....

จะทำอย่างไร้กับอาการอ่อนแรงในหัวใจนี่ดี

พียืนรับแขกอยู่หน้างาน....งานหมั้นของพิมดูจะเป็นข่าวครึกโครมทีเดียว
ถึงแม้ทุกคนจะบอกว่าไม่ได้บังคับแต่เหมือนน้องสาวของเขาจะใกล้ไร้ความรู้สึกเข้าไปทุกที
พิมตัดสินใจบอกพ่อกับแม่ให้รับหมั้นทางโน้นทั้งที่เขาเองพยายามบอกน้องให้คิดดีๆ
ฝ่ายชายน่ะ เขาดีแสนดีขนาดไหนแต่พีก็อดห่วงน้องไม่ได้อยู่ดี
พี่ชายอย่างเขามันไม่เอาไหน....รู้ทั้งรู้ว่าน้องรักใครกลับทำอะไรไม่ได้เลย
ยิ่งตกใจหนักกว่าเดิมเมื่อครอบครัวของพร้อมเดินเข้ามา
"สวัสดีค่ะคุณพี" พีรีบรับครอบครัวพร้อมไปส่งด้านในกับบคุณแม่ พร้อมดูหล่อน่ารักดี พอมองไปอีกครั้งพีไม่ได้เห็นฝาแฝดอีกคน
"พร้อม...เพิร์ลละ"
"ก็...กำลังมาจากสนามบินเมื่อวันก่อนมีธุระด่วนมาก...เลยบินไปฮ่องกง"
"อื้ม...."
"แต่ว่าก็มานะ" พร้อมบอกแล้วยิ้ม สบตาพีแล้วรู้กันสองคน



พิมนั่งอยู่ที่ด้านหน้าของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย พิธีการดำเนินไปอย่างง่ายๆ ฝ่ายชายเป็นคนไทย พิธีหมั้นจึงเป็นแบบไทย..
พิมมองเขาหยิบแหวนขึ้นมา บรรจงสวมให้อย่างแผ่วเบา....
อะไรนะที่หนักอึ้งไปทั้งใจ....
เพียงเสี้ยวแว่บเดียวที่พิมหันไปทางผู้คนที่รายล้อม.....
เพิร์ลยืนอยู่ตรงนั้น....มองตรงมา...ด้วยรอยยิ้ม....
.
.
.
ยิ้มทั้งน้ำตา
.
.
.
ยิ้มที่ทั้งเศร้าทั้งหม่นหมอง


พิมก้มลงไหว้ที่ตักของฝ่ายชาย....น้ำตาหยดที่หนึ่งไหลลงมา ทุกคนต่างคิดว่านั่นคือน้ำตาของปิติยินดี
พิมปิดปากตัวเองกลั้นสะอื้นที่กำลังจะตีขึ้นมา ฝ่ายชายโอบไหล่พิมเอาไว้ก่อนจะหันไปมองทางผู้ใหญ่เป็นเชิงขออนุญาต แล้วถึงหันมากอดปลอบใจ


มุมเล็กๆด้านหลังสุด....ดาราสาวชื่อดังกำลังปล่อยให้น้ำตาไหลเงียบๆ...


ห้องแต่งตัว..
พิมนั่งฟุบหน้าลงกับโต๊ะเครื่องแป้ง...ร้องไห้อย่างที่ไม่คิดจะเก็บเอาไว้อีกแล้ว..
พี่เพิร์ลมาที่นี่...ยืนมองจนจบพิธี
แต่พอพิมเดินหากลับไม่เห็นแม้แต่เงา
ถามพี่ชายทั้งคู่ก็บอกแค่ว่าไม่รู้ไม่เห็น...ถามใครก็ไม่มีใครตอบได้
จนมาเห็นกล่องเล็กๆกับการ์ดสีขาวที่คุ้นตา

"การ์ดใบนี้...พี่อวยพรให้มีความสุข..." ลายมือคุ้นเคย...พิมถึงกับสะอื้นปล่อยโฮจนพีถึงกับตกใจ
"พี่พี..." คนเป็นน้องสะอื้นกับไหล่ พีได้แค่ลูบหลังปลอบ รู้แก่ใจรู้ดีว่าน้องร้องไห้ทำไมแต่พูดอะไรก็ไม่ได้
กล่องสีขาวกำมะหยีกล่องน้อยบรรจุแค่แหวนคล้ายของเล่นสีม่วงคล้องกับสร้อยทองคำขาวที่ถักทอคล้องไว้ไม่ให้หลุดแยกจากกัน หากมองดีๆถึงรู้ว่ามันหยกสีม่วง
ยิ่งเห็นน้องพิมยิ่งร้องไห้

จากไปแล้ว....





"ถ้าเราหยอดเอาของเล่นในไข่ออกมาเป็นเครื่องประดับพี่เพิร์ลต้องให้พิมนะ"
"อื้ม..." คนเป็นพี่พยักหน้าแล้วเดินไปแลกเหรียญมาเกือบร้อย
แต่จนแล้วจนรอด...ก็ได้แค่เป็ดสีเหลืองตัวเล็ก
ลูกบอลเด้ง
หุ่นยนต์ตัวจิ๋ว
"โอยยยย....ไม่เล่นละ หยอดเท่าไหร่ก็ได้แต่ของเล่นพี่เพิร์ล" คนเป็นพี่เลิกคิ้วมองน้องสาวที่เดินปึงปังออกไป
เหลืออีกเหรียญนึง
เพิร์ลจับตู้เขย่าเบาๆสองสามทีแล้วลองหยอดอีกที
ไข่กลมๆลูกหนึ่งกลิ้งลงมา
รอยยิ้มของคนเป็นพี่ปรากฎขึ้นเมื่อหยิบมันขึ้นมามอง
เพิร์ลเก็บก้อนกลมใสนั้นเอาไว้...ในกระเป๋า

"พี่เพิร์ล....คุณแม่ซื้อให้ค่ะ" พิมชูกล่องเครื่องประดับของเล่นให้ดู....
เด็กน้อยได้ของเล่ที่อยากได้ ความขุ่นมัวเมื่อครู่ก็หายไป
เพิร์ลอมยิ้มแล้วลูบหัวน้องเบาๆ....
ไม่เป็นไร...เพิร์ลเต็มใจ เผื่อวันไหนน้องร้องเรียกอยากได้เพิร์ลก็จะให้...

จนวันนี้เพิร์ลให้เพราะเพียงแค่อยากให้น้องระลึก...
ความทรงจำทั้งหมดเอาไว้...ถึงแม้ว่าจะจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
เพิร์ลหยิบก้อนกลมใสมาถือเอาไว้...แล้วจุมพิตมันเบาๆ....


***************************************************
จบพาร์ทสาวน้อยทั้งสองอย่างเป็นทางการ :katai4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 27-11-2013 07:46:36
พิมคิดดีแล้ววว สิน่ะะะ
เหลือเรื่องของพีต่อไป  :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 27-11-2013 09:59:53
สม'หน้าแพม

#อ่าว ~ 55555

ขอบคุณนะคะ มาต่อแล้ว~ ดีใจ^^
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-11-2013 11:25:31
อ่านพี่พีแค่เจ็บๆจุกๆ มาเจอน้องพิม น้ำตาไหลพรากเลยจ้าาา
 :hao5:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 27-11-2013 12:35:44
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 27-11-2013 13:00:50
น่าสงสารทั้ง พิม แล้วก็ เพิร์ล เลย

ทำไมทั้งสองคนไม่ลองเข้ามาคุยกันให้รู้เรื่องล่ะ

ส่วน พี เองก็ลดทิฐิลงบ้างนะ ฟัง ทัด บ้างเถอะ

เอาใจช่วย หมอซี ไม่ว่ายังก็อย่าให้ น้องแต้ว ได้ไปกับผู้หญิงน่าเกลียดคนนั้น

มันน่าเจอตบสักทีนะเนี่ย นังแก้ว

 :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: viper7123 ที่ 27-11-2013 18:51:44
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 02-12-2013 05:52:50
 :เฮ้อ: แต่ละคู่ทำไมมันมีปัญหาทั้งนั้นเลยน๊า สมกะชื่อตอนจริง ๆ
น้องพีกะทัดถึงจะยังอึมครึม เพราะน้องพีก็ดันได้เห็นแต่ฉากไม่ควรเห็นทั้งนั้น
แต่ยังดีที่นายทัดเค้าชัดเจน งานนี้ถึงกะเคลียร์ข่าวออกสื่อแบบไม่ไว้หน้าสาวขี้ตู่เลย สมน้ำหน้า
แบบนี้ถ้าน้องพีได้รู้คงเริ่มเห็นใจทัดบ้างอะนะ แต่ที่แน่ ๆ อยู่ในวงการนี้ทัดจะโดนอะไรไหมอะ
หมอชีกะฟ่งถึงจะรักกันดี แต่เรื่องน้องแต้วก็คงไม่จบง่าย ๆ แถมดูแล้วหมอชีเสียเปรียบซะด้วย
แล้วคู่น้องพิมกะพี่เพิร์ล สรุปว่าต้องจบลงแบบนี้เหรอเนี่ย เศร้าอีกแล้ว
อย่างงี้แต่ละคนจะมีความสุขเหรอ น้องพิมก็ต้องยอมแต่งงานทั้งที่ไม่ได้รักเนี่ยนะ
รอติดตาม ทุกคู่ ทุกตอนและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนนะคะ  :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 05-01-2014 20:46:55
 :call: คิดถึงพี
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: Mafiaziip ที่ 06-01-2014 17:36:12
เพิ่งเคยมาอ่าน แต่ติดใจมากๆ

ตัวละครหมอชีกับฟ่งน่ารักสุดๆ  :impress2: :impress2:

พีกับทัดก็ถูกใจมากๆ  :katai2-1:  :-[

พิมกับเพิร์ลน่าสงสาร น้ำตาไหลพรากเลย  :sad4: :o12: :sad4: น่าจะมีการพลิกล็อค แล้วสมหวังนะ  o13

เห็นหายไปไม่มาต่อแล้วเหรอ คิดถึง อยากอ่านต่อจัง  :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.8 เวิ้งว้าง 3 +พิมเพิร์ล 27/11/56
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 13-01-2014 19:55:07
ผ่าน.... 1/2


ทัดบอกกับตัวเองว่านี่ไม่ใช่ฝัน....
วันนี้เขาไปเดินแบบกลับมา...แล้วเผลอหลับไปบนโซฟาหน้าทีวี...รองเท้าก็ยังไม่ได้ถอด แถมยังเหวี่ยงกระเป๋าไว้ข้างๆนั่นแหละ
ช่วงตีสามเหมือนได้ยินเสียงประตูเปิด...
คนมาเยือนเพียงแค่เปิดโคมไฟที่โต๊ะวางของ
แล้วถอดรองเท้าให้เขา
จับเขาพลิกให้นอนท่าที่สบาย
สักครู่ก็เช็ดตัวให้เขา...เพราะเหนื่อยมากๆเขาเลือกที่จะปรือตาขึ้นมามองเพียงเล็กน้อย
พียิ้มจางๆให้ลูบหน้าเขาเบาๆ กระซิบให้หลับต่อ...

ตอนเช้าเขาตื่นมาเพราะเสียงทีวีกับกลิ่นหอมๆของโจ๊ก...
คนหน้าใสทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ยืนเทอาหารไม่สนใจเขาที่ลุกขึ้นมานั่ง
"ไม่คิดจะมากอดกันหน่อยเหรอ"
"ไม่อ่ะ...ไปล้างหน้ามากินข้าว..."
"ล้างหน้าไก่?"
"ไอ้....ไปล้างหน้าเร็วๆ...เดี๋ยวต้องเข้าบริษัทนะ"พีในชุดพร้อมไปทำงานยืนเท้าเอวเอียงคอสั่งเขา
ทัดกระโจนเขาหาแล้วซุกหน้าลงกับไหล่พี กอดแน่นจนพีประท้วง
"กระดูกหักละ"พีบ่นอุบอิบ
"พีอย่าหายไปอีกนะ..." ทัดกระซิบเสียงสั่น
"ว่าแต่คนอื่นหายไป...ทำอย่างกับตัวไม่หาย" พีค้อนเขา ค้อนแล้วอมยิ้ม สองมือประคองใบหน้าหมองๆอย่างคนพักผ่อนไม่พอเอาว้
"ทำงาน" ทัดอ้อน
"รู้...คราวหลังมีอีกมั๊ย"
"ไม่มีแล้วจริงๆ...ให้สา....จุ๊บ" ทัดตาค้างพีจุ๊บเขาปิดปากอย่างรวดเร็ว
"อย่าสาบาน มันคงจะเกิดขึ้นอีก แต่อย่าบ่อย หัวใจมันเกว้ง สมาธิมันกระเจิงไปหมด จะให้มานั่งบอกว่าหึงว่าหวงมันก็ไม่ใช่"
"ใช่สิ..บอกก็ได้"
"ไอ้หน้าหล่อ ถ้าคราวหน้าๆมีข่าวบ้าอย่างนี้อีกจะหนีไปอลาสก้าแล้วจะมาหาอีกเลย"
"จะตามไป....จะหายไปไหนก็จะตามไป...จะเป็นเห็บเกาะไปทุกที่"
"เออดี...เดี๋ยวนะ...ว่าเป็นหมางั้นเหรอ"
ทัดประกบปากและทำให้พีเงียบ...ให้หัวใจได้คุยกัน

***************


แปะก่อนเดี๋ยวมาต่อค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 1/2 13/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 13-01-2014 20:10:26
 :mc4: เย้ คนเขียนกลับมา ทัดกะพีก็ดีกันแล้ว
ขอให้มีแต่เรื่องดี ๆ ทัดพีรักและเข้าใจกันมาก ๆ ค่ะ
รอติดตาม และเป็นบวก บวกเป็นกำลังใจให้คนเขียนต่อไปจ้า  :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 1/2 13/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 13-01-2014 20:30:17
มานิดเดียวเองอ่ะ

รอตอนต่อไปจ้า รีบมานะๆ

 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 1/2 13/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 13-01-2014 20:58:56
เย้ๆ มาแล้วว  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 1/2 13/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 14-01-2014 10:17:41
แหมมมมม บทจะยอมก็ยอมง่ายดาย บทจะไม่ฟังก็ไม่ฟังเลยนะพี
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 1/2 13/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: Mafiaziip ที่ 14-01-2014 13:03:51
กลับมาแบบโมเม้นน่ารักๆแบบนี้ ใจละลายเลยทีเดียว

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

รักกัน รักกันนะพีทัด
 :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 1/2 13/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-01-2014 13:31:28
รอค่าา ^^
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 1/2 13/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 14-01-2014 18:48:13
ผ่าน ... 2/2


พีนอนตะแคงมองหน้าคนที่กวนประสาทเขา
คนที่มักจะทำตัวเหมือนรู้ไปซะทุกเรื่อง ยิ่งเรื่องที่เขาคิดมันทำเหมือนรู้ไปซะทุกเรื่อง
ทั้งที่ต่อหน้าแล้วพีแสดงท่าทางรำคาญมันเสียเต็มประดา
ยิ่งมันมาใกล้...ก็ทำอาเขาหงุดหงิดมันจนลืมเรื่องหนักใจอื่นไปซะหมด
ยิ่งนานวัน ยิ่งอยู่ใกล้มันก็เหมือนเหงา...เหมือนสิ่งสำคัญไปซะอย่างนั้น


เขาไปกินข้าวเย็นที่คอนโดฯของพร้อม นั่งจิบไวน์แดงด้วยกัน แต่ไม่ใช่แค่สองคน
"รักเขา...ทิ้งเรื่องใครผิดใครถูกแล้วไปหา...เชื่อพร้อม"พร้อมโอบไหล่พีไว้หลวมๆ
"พีไม่...."พร้อมยิ้มเหมือนรู้ทันเขา...แตะแก้มเขาเหมือนเขาเด็กกว่า พีได้แต่ฮึดฮัด

"พี...รักคุณทัดมาก...โดยที่ไม่รู้ตัว อย่ามายึดติดว่าเพราะพร้อมยังอยู่หรือว่าพีรักพร้อม...เพราะเรื่องจริงๆพีแค่รู้สึกผิด...."
"..........."
"พี...พร้อมจะบอกอะไรให้เอามั๊ย...ความรักที่มันเหมาะกับเรา...ไม่ใช่เราเป็นคนเลือกฝ่ายเดียว ได้รับฝ่ายเดียว
มันต้องคนละครึ่ง เขาให้เรารับ แล้วก็ตอบแทนด้วยรัก"
"................." พีขมวดคิ้วสะบัดหน้าหนีไปอีกทางแต่เหมือนจะซวยเพราะไอ้ตี้หน้าโหดนั่นนั่งมองพร้อมกับเขาอยู่
ด้วยสายตาอย่างที่เรียกว่ากวนตีนเป็นที่สุด
"พี....จะไปมั๊ยเนี่ย" พร้อมเขย่าแขน
"ไม่ได้เอารถมา...นี่นั่งแท็กซี่มา"
"ให้พร้อมกับคุณเฉินไปส่ง..." พียิ่งเซ็งอยากไปน่ะอยากไป.แต่ต้องพึ่งไอ้หน้าโหดนี่เหรอ...ไอ้(อดีต)ศัตรูหัวใจ....
"เฮ้อ...ก็ได้" พีไม่รู้ว่าพร้อมวิ่งแถไปหาคนรักแล้วหัวเราะต่อกระซิกอะไรกัน รู้แค่ไอ้เบื้อกนั่นกระซิบอะไรกับพร้อมแล้วพร้อมก็หน้าแดงก้มหน้าซุกอก....
โถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ  ..... (พีครวญครางในใจ)


พอพีมายืนอยู่หน้าห้องแล้วอดตื่นเต้นไม่ได้...
สมมติถ้าเปิดประตูเข้าไปแล้วทัดไม่อยู่เขาจะรอจนกว่าจะกลับมา....
สมมติว่าถ้าเปิดเข้าไปแล้วทัดนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่...เขาจะทำยังไงดี
พีเริ่มกัดปากตัวเอง...ความกังวลทำให้เผลอเอามือมากัดเล็บ
แล้วๆๆๆๆๆๆ...โอ๊ยๆๆๆๆๆ

พีตัดใจเลิกคิดแล้วค่อยๆไขประตูเข้าไป...ไอเย็นในห้องนอนบอกให้รู้ว่าเจ้าของห้องอยู่ในห้อง...
เอ๊ะ...เปิดแอร์ตัวนอกแล้วเข้าไปนอนในห้องนอนงั้นเหรอ...พอเดินเข้ามาไฟดวงเล็กก็สว่างขึ้น
พีอมยิ้มเพราะจำได้ดีว่าต้องเถียงกับพ่อจอมกวนเรื่องติดไฟอัตโนมัตินี่ว่าไง
"โอ๊ย...ไม่ต้องหรอกเรื่องมาก"
"ติดไปเถอะ...เวลาผมกลับดึกแล้วพีนอนหลับอยู่บนโซฟา ผมจะได้ไม่ต้องเปิดดวงใหญ่..."ทัดชี้มือประกอบ....
"แล้วทีนี้...ผมจะได้ค่อยๆถอดรองเท้า...แล้วค่อยๆย่องๆไปอุ้มคุณขึ้นแบบนี้" ทัทำท่าย่องๆมาอุ้มเขาขึ้น
"พาเข้าห้องนอน...อย่างนี้ไง" พีจำได้ว่ากลั้นยิ้มเสียแทบแย่เพราะไม่อยากให้ทัดล้อ....


แต่พอหันไปมองที่โซฟา..ร่างสูงที่คุ้นตานอนอยู่บนโซฟา คว่ำหน้าเสียด้วย...
เดินไปไปใกล้ๆก็ยังไม่ขยับตัว...เห็นตัวขยับน้อยเพราะหายใจ...พีรู้ตัวอีกทีก็นั่งถอดรองเท้าให้เสียเรียบร้อยจับนอนให้สบายๆแล้วเช็ดตัวให้...
เจ้าตัวขยับตัวทำท่าจะตื่นทั้งที่งัวเงียเหลือเกิน...
"นอนเถอะ...นอนต่อ" แค่กระซิบเบาๆ...ทัดพยักหน้าแล้วหลับต่ออย่างว่าง่าย
"........"พีอาศับแสงสลัวจากโคมไฟใกล้ เพ่งมองใบหน้าที่แสนคิดถึง....
ทัดดูอิโรย...หลับสนิทเหมือนไม่ได้หลับมานาน....

"กลับมาแล้วนะ"......


เสียงโทรศัพท์ดังเบาๆว่าข้อความเข้า...พีไม่คิดจะขยับตัวไปดูด้วยซ้ำว่าใครส่งมา....มีอยู่คนเดียวที่จะส่งข้อความมาแหย่เขายามเช้าอย่างนี้
พีขยับตัวซุกอกเจ้าคนรูปหล่อ...เงยหน้าจูบปลายคางคนหลับอย่างสุขใจ....


รู้สึกว่าความรักที่เหมาะสมมันดีจังเลย....




 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

แว่บมาแปะ
พี่พีเบาๆ...เดี๋ยวจะเอาคู่หลักมาบ้าง...

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 ผ่าน.... 2/2 14/01/57
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 14-01-2014 18:55:33
จัดหนักพี่พีก็ได้น่ะ หมอชีน่าจะมาม่าเยอะเหมือนกันนน  :katai1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 21-01-2014 22:04:55
พ่อกา
**************************************************


น้องแต้วนั่งเล่นอยู่ชานบ้าน...ย่าวางหม้อข้าวหม้อแกงเอาไว้ให้ เด็กหญิงแต้วก็เล่นอย่างสบายใจ
"เจ้าแต้ว....มาช่วยย่านี่เร็ว" เสียงย่าเรียก น้องแต้วเดินไปหาร่างเล็กโถมไปกอดย่าจากด้านหลัง ย่ายืนนิ่งอยู่ตรงหน้ารั้วบ้าน
น้องแต้วชะโงกหน้าไปมอง
ผู้หญิงในชุดยาวสีครีมเหมือนนางฟ้าหันกลับมามอง
"แม่.....แม่แก้ววววววววววววววววววววววววว" น้องแต้วถลาวิ่งไปหาแม่ที่ยืนอยู่
"น้องแต้ว" ผู้หญิงที่ทอดทิ้งไป ที่เอาแต่ถามตัวเองด้วยประโยคเดิมซ้ำๆมาตลอด....
"คิดถึงแม่....น้องแต้วคิดถึงแม่" แก้วไม่กลัวสักนิดว่าชุดที่ใส่จะเปื้อนดิน ลูกสาวคนดีดูสูงขึ้น ผมถูกเก้ลาขึ้นเป็นจุกเล็กๆสองข้าง
"แม่ก็...คิดถึงน้องแต้วที่สุดเลยลูก" กัลยาร้องไห้ออกมา อ้อมกอดไหนก็ไม่สู้อ้อมกอดจากมือน้อยๆนี่เลย
"ฮึก...น้องแต้ว....น้อง...แต้วคิดถึงค่ะ แม่หายไปไหนมาคะ ไปเที่ยวกับเพื่อนนานจังเลย"
"เพื่อน?"
"พ่อขาบอกว่าแม่ไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ...เดี๋ยวแม่ก็กลับ" ถึงจะถูกทิ้ง ถึงจะถูกทำร้ายยังไง อดีตสามีอย่างหมอชีก็รักษาคำว่าแม่ฐานะของแม่ไว้ให้เธอ
"แม่กลับมาแล้วค่ะ... มาพาน้องแต้วไปอยู่กับแม่ค่ะ" น้องแต้วชะงัก
"พ่อบอกว่าแม่จะกลับมาอยู่กับเราค่ะ"
"แม่จะไปอยู่ที่อังกฤษ....ที่นั่นสวยมานะลูก...แต้วไปอยู่กับแม่นะ...แม่อยู่ที่นั่นแม่คิดถึงน้องแต้วที่สุดเลยลูก"
"พ่อขาไปด้วยมั๊ย" แววตาซื่อไร้เดียงสาที่มองตอบมาทำเอาไม่กล้าเอื้อนเอ่ย
"....."
คุณนายอรุณมองภาพ"อดีตลูกสะใภ้"กอดกับหลานสาวแล้วได้แต่หนักในอก
เจ้าวัฒน์มันเหนื่อยแสนเหนื่อย ครั้งนี้มันจะเหนื่อยกว่าครั้งแล้วๆสักแค่ไหน


"พ่อจะไม่ไปค่ะ....ที่นั่นจะมีแม่กับน้องแต้ว..."


หมอชีนอนหลับตานิ่งอยู่บนเตียง....ฟ่งเดินมาหยุดมอง
เดือนกว่าๆแล้วที่กัลยา ภรรยาเก่าของหมอชีมาแวะรับน้องแต้วไปๆมาๆระหว่างบ้านนี้กับบ้านพักของเธอยิ่งนี่ช่วงปิดเทอมน้องแต้วไม่ต้องไปเรียน
กัลยาถือสิทธิความเป็นแม่ที่เธอไม่เคยทำอย่างเต็มที่
"......." หมอชีสะดุ้งเมื่อผ้าเย็นแตะลงบนแก้ม
"ผ้าเย็นน่ะ...เช็ดหน้านะครับ จะได้สดชื่นขึ้น"
"อื้ม..." ฟ่งนั่งลงคุกเข่าที่ข้างๆเตียงกุมมือคนรักเอาไว้
"ผมช่วยคุณได้..." ฟ่งบอกกับหมอชีที่สบตาด้วย
"ปล่อยให้มันเป็นเรื่องหนักใจของผมเถอะ...ผมเป็นพ่อ...ผมควรปกป้องน้องแต้วด้วยตัวของผมเอง"



อาหารเย็นบนโต๊ะอาหารที่หมอชีกลืนข้าวอย่างยากลำบากเพราะน้องแต้วยิ้มระรื่นเมื่อแม่ป้อนข้าว
"พ่อ แครอทสีส้มนี่อร่อยนะคะ" น้องแต้วชี้ชวนอย่างน่ารัก....แต่พ่อที่น้องแต้วเรียกกลับเป็นผู้ชายผมทองที่นั่งอยู่อีกข้าง...
เหมือนเป็ฯคนนอกอย่างไรชอบกล
น้องแต้วชีชวนครั้งแล้วครั้งเล่า เขาแอบกลืนก้อนสะอื้นลงคอ
"พ่อขา..."น้องแต้วสะกิดเรียกเมื่อพ่อขาคนดีเหม่อไปเฉยๆ...
"ครับลูก"
"น้องแต้วจะป้อนพ่อขาค่ะ..." พ่อขายิ้มอ่อนๆอ้าปากรับอาหารจากช้อนของลูกสาว...
"...อร่อยจังเลยลูก" อยากจะร้องไห้ หมอชียิ้มทั้งที่ปวดกระบอกตา
"พ่อขา...ทานเยอะๆค่ะ..." น้องแต้วป้อนเขาอีกคำ และอีกคำ...
"น้องแต้วพ่อเขาทานเองได้นะคะลูก" กัลยาจับมือลูกสาวไว้ ห้ามไม่ให้เอื้อมมือข้ามโต๊ะมาป้อนหมอชี
"แต่ว่า..."  น้องแต้วตาละห้อย
"ป้อนแม่ก็ได้ค่ะ..." กัลยาเอ่ยเมื่อเห็นน้องแต้วหน้าม่อย
"ค่ะ..." ลูกสาวยิ้มได้อีกครั้งแต่คนเป็นพ่อหน้าหมอง

น้องแต้วยืนที่หน้าบ้านโบกมือให้พ่อที่เดินขึ้นรถมา ลูกไม่ร้องตามเขาสักคำ
ตอนที่เขานั่งคุยด้วยก็เล่าให้ฟังว่าได้ไปเที่ยวไหนต่อไหนที่เขาไม่เคยพาไป
ได้ทานไอศครีมทุกอาทิตย์ ได้ไปสวนสนุก วันเด็กที่ผ่านมาแม่กับ....พ่อใหม่...ก็พาสวนน้ำที่หัวหิน
เขายิ้มให้ลูกตอนที่น้องแต้วทำท่าทางประกอบ ลูกสาวคนดีน่ารักแล้วตาเป็นประกาย...
เขารู้สึกเหมือนเป็นพ่อที่แย่เสียเหลือเกินที่เอาเวลาไปทุ่มให้งานเสียจนทำให้น้องแต้วต้องมานั่งเล่นที่แล็ปแทนการไปสวนสนุก ทำให้น้องแต้วกินสลัดผักแทนไอศครีบมที่ลูกชอบ
"น้องแต้วครับ...หนูมีความสุขมากมั๊ยลูก"
"มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ พ่อขา" น้องแต้วโถมตัวมากอด
"แม่กับพ่อใจดีค่ะ..." แม่กับพ่อที่หมายถึงสามีภรรยาในบ้านที่ยืนจับมือกันมองมาทางเขา
"เหรอลูก...ดีจังครับ" หมอชีร้องไห้ในอก กอดลูกสาวแนบอก ลูกครับลูกมีความสุขมาสินะ...

หมอชีมองลูกสาวจนลับตา...
เสียงโทรศัพท์ดังแทบจะทันทีที่เขาเลี้ยวออกมาที่ถนนฝหญ่
"พี่วัฒน์..." กัลยาทัก เขายิ้มหม่น
"แก้วกับเขาดีกับลูกมากเลยสินะ...น้องแต้วมีความสุขมากเลย"
"อื้ม...เขารักน้องแต้ว...น้องแต้วน่ารักแล้วก็เข้ากับเขาได้ดี"กลัยาเว้นจังหวะ
"แก้วถอนฟ้องแล้วให้ลูกเลือกได้มั๊ย...ถ้าลูกเลือกพี่วัฒน์แก้วจะถอยแล้วจะมาหาหรือพาไปที่โน่นบ้างได้มั๊ย"
"......." หมอชีนิ่งไป...
"ได้สิ"
"แล้วถ้าน้องแต้วเลือกแก้วกับเขา...พี่วัฒน์ต้องยอมแพ้นะ" ชีววัฒน์เหยียบเบรกไม่รู้ตัว รถคันหลังกดแตรไล่จนต้องตบไฟเบี่ยงมาจอดริมทาง
"...."บอกไม่ถูกตอบไม่ได้จริงๆ...ลูกเป็นลมหายใจขงเขา...ถ้าไม่มีลูกเขาก็เหมือนตายทั้งเป็น ขาดกัลยาเขายังแค่ปวกร้าวหัวใจ แต่ขาดน้องแต้วไปเหมือนพรากลมหายใจไปเลยทีเดียว
"ให้น้องแต้วเลือก..."หมอชีตอบก่อนจะกดวางสายไป


หมอชีจอดรถที่หน้าร้านกาแฟของฟ่ง ดึกแล้วเด็กทยอยเก็บร้านเตรียมกลับบ้าน
"...หมอชี" ฟ่งเดินมาประชิดหลังคนที่ยืนเหม่อไปทางโรงเรียน
"......" หมอชีไม่ได้หันมองหรืออะไรนอกจากส่งเสียงอื้อเบาๆ
".....มานานแล้วเหรอ มือเย็นเฉียบเลย" ฟ่งลูบมือลูบแขนแล้วโอบเขาไว้แน่นกว่าเดิม
"ผมเหมือนหายใจไม่ออก...ลมหายใจของผมกำลังจะหายไป" หมอชีพึมพำ
"....ครับ" ฟ่งหมุนตัวคนที่ตัวผอมลงทุกวันให้หันมามอง
"ถ้าน้องแต้วเลือกแก้ว...ผมต้องยอม..." ฟ่งโน้มหัวหมอชีมาแนบอกเอาไว้ เพียงครู่เดียวหยาดน้ำตาก็ชุ่มเสื้เขา

"ผมจะอยู่ข้างๆ..." ฟ่งทำได้เพียงตระกรองกอดหัวใจที่อ่อนแอของหมอชีเอาไว้...
"จะไม่ไปไหน...ต่อให้คุณบอกให้ไปผมก็จะอยู่ข้างๆไม่ไปไหนเด็ดขาด" หมอชีสะอื้นฮัก...
"..."อยากจะเอ่ยว่าขอบคุณแต่ริมฝีปากก็ถูกปิดไปแล้วเรียบร้อย


น้องแต้วยืนมองหาพ่อ....
"เดี๋ยวพ่อขาก็มาค่ะ พ่อขาบอกแม่แล้ว...พ่อขาต้องมาทันส่งเราแน่ๆ" กัลยาลูบหัวน้องแต้ว
"...."น้องแต้วยืนนิ่งจ้องไปที่ประตู...
ร่างโปร่งที่คุ้นตาวิ่งโผเข้ามาหาลูกสาว
"พ่อขามาแล้วๆ..." หมอชีกระซฺบลูกสาว
"พ่อขา...."น้องแต้วกอดพ่อแน่น...
"น้องแต้วรักพ่อขาที่สุดในโลก....รักมากๆๆๆๆๆๆ" น้องแต้วร้องไห้เมื่อพ่อลูบหัว...
"สัญญาว่าจะตั้งใจเรียน...." หมอชีจับแก้มลูกสาว
"โทรมาหาพ่อบ่อยๆ..."ลูกสาวพยักหน้า
"คิดถึงพ่อทุกวัน..."น้องแต้วพยักหน้ารัวๆ
"น้องแต้วจะคิดถึงพ่อทุกวันทุกชั่วมงเลยค่ะ..."คนเป็นพ่ออุ้มลูกสาวแนบอกบอกกับตัวเองว่าถึงเวลาแล้ว
"แก้ว...พี่ฝากลูกด้วยนะ..." กัลยาพยักหน้าแล้วรับลูกสาวมาอกอดีตสามี
"พี่วัฒน์ก็ดูแลตัวเองนะ..."กัลยาบอก...
เสียงประกาศเรียกทำให้ทั้งสามคนที่ต้องเดินทางเดินไปที่หน้าทางเข้า
แต่ก่อนที่จะเข้าประตูไปกัลยาวิ่งออกมาหาหมอชี
"พี่วัฒน์...แก้วขอโทษสำหรับทุกอย่าง แก้วสัญญาว่าแก้วจะดูแลน้องแต้วให้ดีที่สุด..."
"ขอบคุณ"



ลับสายตาชีวัฒน์ร้องไห้อย่างไม่อาย...ร้องไห้อยู่ตรงนั้น...ร้องอย่างไม่แคร์ว่าใครจะมอง...
มือล้วงกระเป๋าหยิบผ้ากันเปื้อนเด็กชิ้นหนึ่งขึ้นมาบรรจงจูบมันอย่างทนุถนอม...

นกกาเหว่าเอย....
ไข่ไว้ให้พ่อกาฟัก....
พ่อกาก็หลงรัก...คิดว่าลลูกในอุทรณ์...


"เด็กเลือดกรุ๊ปเอบีค่ะ...คุณพ่อ" หมอชียืนนิ่งเหมือนใครทุบหัวด้วยค้อนปอนด์
"ผมเลือดกรุ๊ปโอครับ" พยาบาลหน้าอิหลักอิเหลื่อ...
"....งั้นจะหาเลือดให้นะคะ" พยาบาลจากไปหมอชีทรุดนั่งลงตรงเก้าอี้ด้านหน้าหน้องฉุกเฉิน
"พี่วัฒน์..." กัลยาที่วิ่งตามมาพร้อมกับเพื่อนชายที่เธอบอกว่าเป็นเพื่อนในกลุ่ม...
"น้องแต้วหัวแตกกับแขนหัก เพราะตกชิงช้าที่โรงเรียนน่ะ..." หมอชีมองหน้าเกลี้ยงเกลาของภรรยา
"ลูกไม่เป็นอะไรมากใช่มั๊ย"
"พยาบาลเขาไปเอาเลือดให้อยู่น่ะ...พี่กับลูกเลือดคนละกรุ๊ปกัน" หมอชีบอกก่อนจะเดินผ่านหน้ากัลยาที่เอาแต่ก้มหน้านิ่ง

"น้องแต้วครับลูกโตขึ้นอยากเป็นอะไรครับ..."
"อยากเป็นเหมือนพ่อขาค่ะ..."
"โอยยยย ชื่นใจพ่อ..."
"รักพ่อขาที่สุดดดดดดดดดด"


"พ่อขาก็รักลูกที่สุด"
จะใช่หรือไม่ใช่สายเลือด....น้องแต้วก็คือลูกสาวคนดี...ลูกสาวที่รัก...ลูกสาวของพ่อขา...


"พ่อขาๆ...อะไรเอ่ย คู่หูดูโอ้..."
"หื้ม...อะไรอ่ะครับลูก..."
"อะไรเอ่ยซี้ปึ๊ก..."
"อะไรหว่า...."
"อะไรเอ่ยรักที่สุดในโลก...."
"อะไรน้า...."
"พ่อขากับน้องแต้วไง....ฮ่าๆๆๆ"



******************************************


 :katai5: :katai5: :katai5:

กระดึ๊บๆๆมาแปะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 21-01-2014 22:42:30
แหงะะะ สงสารหมอชี  :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: atitayalnw ที่ 21-01-2014 22:58:16
สรุปคือ น้องแต้วไม่ใช่ลูกหมอชีหรอค่ะ
ตอนนี้ซีนอารมณ์กำลังมา น้ำตาคลอเลย ไม่น่าตัดฉากเร็วไปหน่อยทำให้มันดูรวดเร็วไปหมด
บางครั้งอ่านก็แอบ งงๆ นิดหน่อย ถ้าอธิบาย และตัดฉากให้ซอฟกว่านี้เราว่าเราต้องน้ำตาไหลแน่ๆเลย สู้ๆค่ะ
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: bb_b ที่ 21-01-2014 22:59:51
 :hao5:   :o12:   :monkeysad:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: Mafiaziip ที่ 21-01-2014 23:56:46
ให้ตายเถอะ น้ำตาฉันไหล

สงสารหมอชีจับจิตจับใจเลย

 :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 22-01-2014 00:01:26
สงสารหมอชี อ่านแล้วน้ำตาปริ่ม  :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 22-01-2014 00:37:47
เฮ่ยยยยยยย ยัยแม่นี่เป็นผู้หญิงห่วยมาก
นอกใจ นอกกาย แล้วยังหน้าด้านเอาลูกคนอื่นให้สามีเลี้ยง
หนีไปหาปั๋วใหม่อีก

ไม้เลื้อยขั้นสุดอ่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 22-01-2014 10:08:39
โอ๊ยยยย น้ำตาไหลพรากกกกกก
ถึงจะไม่ใช่ลูกแท้ๆ ไม่ใช่สายเลือดแต่เป็นลมหายใจเลยนะ
กอดพ่อขาของน้องแต้ว :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: ioohja ที่ 22-01-2014 11:40:00
 :sad4:สงสารหมอชี แงๆๆๆ
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 22-01-2014 17:43:30
สงสาร หมอชี มากอ่ะบอกเลย

แอบช็อคที่ น้องแต้ว ไม่ใช่ลูกของ หมอชี

หมอชี เข้มแข็งไว้นะ ถึงจะไม่ได้อยู่กับ น้องแต้ว แต่ก็ยังมี ฟง และคนที่เค้ารัก หมอชี คอยอยู่เคียงข้าง หมอชี นะ

ถึงแม้ น้องแต้ว จะตัดสินใจไปอยู่กับ นังแม่นิสัยไม่ดีคนนั้นก็เถอะ

หวังว่านางจะดูแล น้องแต้ว ให้ดีเหมือนที่ หมอชี เค้าดูแลนะ

น้องแต้ว เองก็อย่าลืม คุณพอขา ของ น้องแต้ว นะค่ะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 23-01-2014 21:32:02
น่าสงสารหมอชีเลี้ยงน้องแต้วมาอย่างดี ตอนนี้ต้องมาโดนพรากไปซะแล้ว
ยิ่งน้องแต้วดูมีความสุข ก็ยิ่งสงสารหมอชีอะ แล้วน้องแต้วก็ดันไม่ใช่ลูกหมอชีอีก
แบบนี้หมอชีจะเอาอะไรไปสู้ล่ะ ดีนะแม่น้องแต้วก็ดูจะเข้าใจไม่เหมือนตอนแรก ๆ
ต่อไปฟ่งก็ต้องดูแลหมอชีให้ดียิ่งกว่าเดิมสินะ จริง ๆอยากให้น้องแต้วคิดถึงหมอชีแล้วได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกจัง
รอติดตาม และเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนต่อไปจ้า  :pig4:  :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.9 พ่อกา 21/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 24-01-2014 07:39:55
ENDING


ฟ่งเดินเข้าในบ้านเห็นหมอชีกำลังนั่งกดเปลี่ยนช่องโทรทัศน์
"ว่าไงที่รัก...ทานข้าวกันเถอะ ผมซื้อข้าวหมูแดงมาฝาก"
"..." เงียบ.....
"ที่รักวันนี้เด็กๆที่ร้านหาว่าผมมัวห่วงร้านเดี๋ยวคุณจะน้อยใจแล้วหนีไปหาแฟนใหม่...ผมเลยบอกว่าไม่มีทางเพราะคุณรักผมคนเดียว..."
"......." เงียบ....
"หมอชีครับ..." ฟ่งเดินมาหาที่โซฟา ร่างผอมกว่าบนโซฟายังไม่มีทีท่าจะหันมามอง
"ผมว่าคุณหันมามองผมหน่อยเถอะ...ผมจะยิ้มให้ดู"
"......." หมอชีวางรีโมทลงก่อนจะลูกขึ้นยืน แต่ฟ่ดึงแขนให้เขานั่งลงบนตัก
ร่างบางไม่ได้ดิ้นรนขัดขืนอะไรเลย...เอาแต่นั่งนิ่งก้มหน้าไม่สบตา
"มันไม่ใช่ความผิดคุณนะ...หันมามองผมเดี๋ยวนี้...." น้อยนักที่ฟ่งจะทำเสียงดุ
".....ผมไม่อาไหน"
"หมอ...."
"ผมไม่มีเวลาให้ลูกเท่าที่ควร น้องแต้วเลยไม่ได้มีเวลาเล่นอย่างเด็กๆคนอื่น...ไปเที่ยวอย่างที่เด็กคนอื่นเที่ยว"
"หมอ...."
"ฮึ๊ก...ผมนี่มันไม่ได้เรื่อง...แย่ที่สุด..."
"พอได้แล้วครับ..."เห็นหมอชีร้องไห้ปริ่มจะขาดใจนี่มันบาดหัวใจฟ่งชะมัด
"หมอ...หมอเลี้ยงน้องแต้วสมบูรณ์แบบที่สุด"
"หื้ม..."
"สมบูรณ์แบบอย่างที่คุณที่ดีที่สุดในโลกจะทำให้น้องแต้วได้...น้องแต้วไม่เคยขาดอะไรเลย...บางทีถ้าน้องแต้วคิดถึงเราเขาจะกลับมา หรือถ้าเราคิดถึงทนไม่ไหวก็ไปหาน้องแต้วที่โน่น"
"......ผม...น้องแต้วไม่เลือกผม"
"หมอ...ฟังผมนะ...น้องแต้วคิดถึงแม่...ดูสิขนาดแม่น้องแต้วหายไปนานขนาดนั้นน้องแต้วยังรักเธอเหมือนเดิมเลย"
"....."
"แล้วนี่พ่อขาที่น่ารักของน้องแต้วนะ....น้องแต้วต้องคิดถึงทุกลมหายใจเข้าออกแน่ๆ...ลูกไม่ได้ทิ้งหมอนะ...ลูกรักหมอจะตาย"
"แล้วทำไมน้องแต้ว...." หมอชีช้อนตามอง...หยาดน้ำใสๆทำเอาฟ่งตะบะจะแตก
"หมอ...น้องแต้วเลือกแม่เพราะอะไรผมว่าน้องแต้วรู้ดีที่สุด...แต่คนที่น้องแต้วรักสุดน่ะ...หมอชีของผมแน่ๆ..." ฟ่งไล้จมูกไปตามแก้มใสๆนั่น
"อื้ม..." หมอก้มหน้าซุกไหล่กว้าง
"หมอ...ผมหิว..." ฟ่งกระซิบ
"อ่อ...งั้นไปทานข้าว...อ่ะ.."หมอชีร้องเสียงหลงเมื่อถูกงับแก้มเอาดื้อๆ
"หมอน่ะ...ผมหิวหมอนะครับไม่ได้หิวข้าว..." ฟ่งเลื่อนริมฝีปากไปปิดปากหมอชีเอาไว้แน่น ขบเม้มหนักให้อีกฝ่ายเผยอปากแล้วเขาก็เผลอตัวดูดดื่มกับหมอชีจนถูกทุบไหล่
"อดอยาก...มาจากไหน" หมอชีทั้งโกรธทั้งอาย (เหนื่อยด้วย)
"ก็หมอเอาแต่เครียดแล้วก็เศร้า...ผมก็ไม่รู้จะปลอบยังไงนี่ครับ...หื้ม" หมอชีสบตาที่เว้าวอนนั่นและใจอ่อนยวบ
.
.
.
ใช่สินะ....ปกติเขาทำงาน...เอาแต่ทำงานจนละเลยน้องแต้ว...
พอมาเริ่มเครียดเรื่องน้องแต้วก็ลืมไปเลยว่าควรใส่ใจคนข้างๆนี่
"ขมวดคิ้วอีกแล้ว...ไม่ต้องกังวลเรื่องผมหรอก...ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรมากมายแล้ว..."
"ผมขอโทษนะ"
"ชู่...ขอโทษทำไมครับ"
"ก็ที่....ผมละเลย..."
"หมอ....ผมรักคุณ...คุณรักผมมันก็กลบทุกอย่างมิดแล้วนะ...ใช่มั๊ย...คุณรักผมใช่มั๊ย"
".....อื้อ..." หมอชีโถมตัวเขาหากอดอีกฝ่ายแน่น....
"ผมรักคุณ...."ฟ่งยิ้มแก้มแทบปริ หมอชีคนดีเป็นคนช่างคิด บางทีก็จดจ่อกับบางอย่างมากไป...
.
.
.
แต่ฟ่งเข้าใจดี

"อื้ม...อ่ะ....ฟ่ง" เสียงครางแผ่วๆ ทำให้ฟ่งเหมือนจะขยับเน้นเข้าไปอีกจนหมอชีสะดุ้ง
"ตรงนั้น..."หมอชีจิกผ้าปูบรรเทาความเสียวซ่านจากการสัมผัส
"ตรงนั้น...ตรงไหน..."ยิ่งอีกฝ่ายครวญครางฟ่งยิ่งแกล้ง...
หมอชีสบตา ตาเรียวๆนั่นคลอหยาดน้ำใส ทว่าแฝงความเว้าวอนเล็กๆ...
"อื้ม...มัน...รู้สึก..."
"รู้สึก....อะไรครับ..." ทั้งที่ตัวเองก็ร้สึกดีไม่ต่างจากกันแต่ขอให้ได้แกล้งหน่อยเถอะ....
"เร็วๆเถ อะ..ผมจะไปแล้ว..."หมอชีกอดไม่พอแถมจิกหลังไหล่ฟ่งเอาดื้อๆ...
"ไปไหน....บอกผมก่อน"
"ฟ่ง....เร็วๆ...อย่างแกล้ง" น้ำเสียงบวกท่าทางอ้อนๆฟ่งตกม้าตายแพ้ทางท่าแบบนี้ของคนตัวเล็กกว่าเอาจริงๆ
"ถ้าหมอทำเสียงอย่างนี้ใส่ใครผมไม่ยอมนะ...ทำได้แค่กับผมนะครับ"

"อื้อ...." หมอชีพยักหน้ารัวเร็ว ฟ่งขยับเร่งจังหวะจนหมอชีสะเทือนไปทั้งตัวเสียงครางดังขึ้นก่อนจะเงียบหายไปเมื่อสิ้นสุดที่ปลายทาง
"ไอ้โย่ง...ขี้แกล้ง"หมอชีฟาดผั๊วะ เอาที่ไหล่ แต่เสียงโอดโอยกลับเป็นของตัวเองเมื่อ "ไอ้โย่ง"เริ่มขยับตัวอีกครั้ง...และอีก...ครั้ง




"น้องแต้วไปโรงเรียนเป็นไงคะลูก..." หมอชีนั่งหน้าแป้นแล้นหน้าจ่อคอมแข่งกับลูกสาว
"ก็ดีค่ะพ่อขา...น้องแต้วพูดภาษาอังกฤษเร็วปรื้ออย่างที่พ่อขาสอน...." น้องแต้วคุยโขมงโฉงเฉงเรื่องโรงเรียน
เรื่องหิมะ...เรื่องเพื่อน....
.
.
.
เรื่องแม่กับพ่อใหม่

หมอชีหัวเราะเมื่อน้องแต้วทำท่าทางประกอบ
ลูกสาวคนดีของเขาน่ารักที่สุด...
ก่อนจะจบการสนทนาน้องแต้วจะทำท่าน่ารักแล้วบอกว่า
"น้องแต้วรักพ่อขาที่สุดในจักรวาลค่ะ"

เมื่อก่อนที่สุดในโลก....ตอนนี้ที่สุดในจักรวาล
ไม่ว่าที่สุดของน้องแต้วจะเป็นอะไร
หมอชีเชื่อเหลือเกินว่า
"พ่อขา"จะเป็นที่สุดของน้องแต้วเสมอ





 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:


จบค่ะ

******************************
จบแล้วค่ะเหลือแต่ตอนพิเศษค่ะ


ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจแล้วก็ติชมค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 24-01-2014 07:59:07
 :katai2-1: จบแล้วว
รอตอนพิเศษ  :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 24-01-2014 09:37:44
 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:  สงสารหมอซีมากๆ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-01-2014 11:07:37
รักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ขอแค่คิดถึงกันเสมอก็พอเนอะ
น้องแต้วมีเหตุผลของน้องแต้ว แต่น้องแต้วจะไม่มีวันลืมพ่อขาได้หรอกนะหมอชี
แค่มีฟ่งหมอชีก็ไม่เหงาแล้ว คริคริ
 :mew1:
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 24-01-2014 15:49:00
น้องแต้ว ก็น่ารัก หมอชี ก็น่ารัก

ถึงตัวจะอยู่ไกลแต่ใจใกล้กันนะ

อิอิ

หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: atitayalnw ที่ 24-01-2014 16:36:12
แอบเสียใจนิดๆที่น้องแต้วเลือกแม่  :z3:
แต่เข้าใจค่ะแบบเด็กที่ไม่ได้เจอแม่นานๆก็ต้องอยากอยู่กับเค้าให้นานที่สุด
แถมแม่ยังพาไปเที่ยวอีก ยิ่งติดเข้าไปใหญ่ แต่ก็ดีแล้วค่ะ หมอจะได้มีเวลาสวีตกะฟ่ง 5555
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 24-01-2014 21:25:17
ผิดหวังจังเลยที่น้องแต้วเลือกแม่ที่ไม่ได้เลี้ยงตัวเองมา สงสารหมอชีรักน้องเหมือนลูกแท้ๆทั้งๆที่ไม่ใช่แต่ก็เลี้ยงดูอย่างดีแต่กลับโดนทิ้ง อยากให้มีลูกใหม่เป็นของตัวเองจะได้ไม่โดนพรากไปอีก เฮ้อ....
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 24-01-2014 22:43:19
 :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:

จบแล้วสินะ หมอชีน่ารักที่สุดอ่ะ

รอตอนพิเศษค่ะ

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: mammam ที่ 25-01-2014 09:21:41
ไม่ว่ายังไงยังรักกันเสมอนี่น่ะ ^^
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 25-01-2014 10:40:02
ถึงจะไม่เข้าใจว่าทำไมน้องแต้วถึงเลือกแม่ แต่ยังไงพ่อขาก็ต้องเป็นที่สุดในจักรวาลของน้องแต้วแน่นอน
เหมือนหมอชี ที่ไม่ว่ายังไงก็จะมีฟ่งอยู่เคียงข้างตลอดไปแน่นอน ทั้งเศร้า ทั้งซึ้ง
รอติดตามตอนพิเศษต่อไป และบวก บวก เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนนะคะ :L2:
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: Theodore ที่ 28-01-2014 13:23:16
น้องแต้วเลือกแม่เพราะเขาขาดแม่ครับ น้องแต้วถึงจะมีความสุขกับพ่อที่เป็นทั้งพ่อและแม่ แต่ยังไงน้องแต้วก็ยังคงโหยหาแม่อยู่ดีคับ
ดูเด็กคนอื่นๆเพื่อนมีแม่มีพ่อ เขามีพ่อคนเดียว เขาจึงเลือกแม่ แต่ยังไงซะหมอชีก็เป็นคนน้องแต้วรักที่สุด

สำหรับคนที่ไม่แน่ใจ คือหมอชีกรุ๊ปโอ ไม่ว่าหมอชีจะมีภรรยากรุ๊ปอะไร ลูกที่ออกมาจะไม่มีทางเป็นกรุ๊ปเอบีเด็ดขาดคับ

ขอชื่นชมนักเขียนคับ จบได้สมบูรณ์แบบคับ จบด้วยการเริ่มต้นของหมอชีกับพระเอกของเรา เพราะชีวิตหลังจากนี้คือชีวิตจริงๆ
ของหมอชีแล้วคับ กับคนที่รักจริงๆ ของจริง ผมมีความรู้สึกว่าผมไม่จำเป็นต้องอ่านตอนพิเศษแล้วคับ มันสมบูรณ์แล้ว ไม่ได้ขัดผู้อ่านท่านอื่นที่อยากอ่านะคับ 555
ตอนพิเศษคงจะเป็นตอนน่ารักๆของหมอชีกะฟ่งใช่ไหมคับ ว่างๆจะแวะเข้ามาอ่านให้กระชุ่มกระชวยใจคับ
ขอบคุณคับ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 29-05-2014 00:06:42
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ

ประทับในหลายๆตอนมากค่ะ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: Ryu_Chise ที่ 29-05-2014 00:33:22
ขอบคุณสำหรับนิยายที่ดีๆ รักฟ่ง (หมอชีจะดุไหม) รักหมอชี (เดี่ยวฟ่งตามมาตบ) รักน้องแต๋ว รักคนเขียน ขอบคุณมากครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 16-06-2014 21:35:37
 :sad11:
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 18-06-2014 04:02:23
ในที่สุดก็รู้ว่าพีคู่กับใคร แถมยังเป็นรับอีก  5555

แต่คู่เพิร์ลพิมก็ เศร้าได้อีก ถามได้คำเดียวว่าทำไม

น้องแต้วไม่น่าเลือกแม่นะ ถึงไม่ได้เจอกันนาน ได้อะไรแบบที่ไม่เคยได้จากพ่อ

แต่คนที่อยู่กับเราตลอดเวลาและรักเราเสมอ คือคนที่เราควรเลือกมากกว่า ตัดบทไวไปนะเรื่องของคู่นี่

รอตอนพิเศษ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 19-06-2014 12:48:48
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 19-06-2014 13:31:07
 :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: mumii009 ที่ 04-08-2014 08:03:47
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43185.0 



ฝากเรื่องใหม่ด้วยค่ะ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-08-2014 00:29:37
สนุกมาก
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 06-08-2014 15:13:41
:hao5:


จบแบบใจร้ายจัง

ฟ่ง ก้อต้องผลิตลูกมาทดแทน เร็วๆ นะ

 :hao7:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 12-08-2014 16:01:57
 o13
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: INSOMEDAYS ที่ 21-08-2014 02:21:20
สนุกดีชอบๆ
แต่รู้สึกหน่วงกับเรื่องน้องแต้วอ่า  :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 28-11-2015 16:09:41
สนุกมากครับ แต่ก็มีหน่วง ๆ บ้างเหมือนกัน

ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 24-02-2016 00:15:11
พล็อตเรื่องดีนะ แต่การเล่าเรื่องและลำดับเรื่องยังดูงงๆไปหน่อย แอบไม่พอใจน้องแต้วเบาๆที่เลือกไปอยู่กับแม่ที่เคยทิ้งแบบใยดีแทนที่จะอยู่กับพ่อที่อุตส่าห์เลี้ยงมา ความผูกพันมันไม่มีเลยหรือไง

 :hao3: :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 27-03-2020 14:41:05
 o13
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 27-03-2020 22:26:02
แงๆ เสียน้ำตาไปหนึ่งปี๊บ สงสารหมอชีจังเลย
ปล.ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆ ปนหน่วงๆ นะคะ อิอิ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: นายโย่งววุ่นวายกับหนุ่มหม้ายลูกติดอัพแล้วค่ะ P.10 (ENDING) 24/1/57
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 11-03-2024 13:58:13
ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)


เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)


ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)


ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)