พิมพ์หน้านี้ - ลบเนื้อหา
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: แยมส้มขมคอ ที่ 03-05-2017 10:37:11
-
...
-
..
-
ซึ้งแต่เศร้า :m15:
-
:hao5: :hao5: :hao5:
-
ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆนะคะ
-
ชอบมาก แต่เหงามากเช่นกัน
-
อ่านแล้วรู้สึกเหงา เศร้า หดหู่มาก สังคมตีกรอบให้คนคิดต่างเป็นคนผิดต้องถูกจองจำ อ่านแล้วสลดใจ แต่ก็ซึ้งกับความรักของเจ้าชายมาก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
-
สำนวนดี ละเมียดละไมมากค่ะ
-
รัก
คำเดียวเลยค่ะสำหรับเรื่องสั้นเรื่องนี้
แต่ขอแอบบอกว่าตอนอ่านนึกถึงสเลน Aldnoah ไม่แน่ใจว่าคนเขียนได้ดูเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า แต่เพราะเราดูเรื่องนี้มาก่อนเลยยิ่งอิน รักสุดๆ ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆนะคะ
-
เป็นเรื่องที่สนุก เศร้า เหงา เจ็บปวด เป็นนิยายที่อ่านแล้วรู้สึกเศร้าตามเลย สงสารทั้งคู่คนที่ลืมกับคนที่จำมันเจ็บปวดพอกันเลย :mew6:
ชอบประโยคนี้มากมันคือความจริง
'นับตั้งแต่ออกจากท้องแม่แล้วเราร้องไห้ได้ เราก็ไม่ได้หยุดร้องเลยนับแต่นั้นมา'
:pig4: :pig4: :pig4:
PersephoNE.
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆ นะคะ
-
สนุกดีค่ะ ซึ้งแต่ก็หน่วงๆในใจ สงสารทั้งคู่เลย
ชอบนะคะ แต่งดี ขอบคุณค่ะ
-
เข้ามาหาเรื่องสั้นอ่านเล่นๆ เจอชื่อเรื่องนี้ ดึงดูดมากเลย ไม่เสียดายเวลาที่อ่าน
เราชอบสำนวนภาษาของคุณคนเขียนจัง แค่อ่านชื่อเรื่องเราก็สัมผัสถึงความเศร้า คุณบรรยายได้เหมือนอยู่ทะเลเลย.... รู้สึกได้ยินเสียงคลื่น กลิ่นเกลือของทะเล (อาจดูเว่อร์แต่เรารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ555)
เรายังไม่เคยอ่านพลอตแบบนี้จากที่ไหนและเราว่าคุณทำมันออกมาได้ดี มันช่างเหงาและน่าเศร้าแทน 0072 พอความทรงจำกลับคืนแม้จะเศร้าแต่ก็เห็นถึงความรักของ 0072 กับเจ้าชาย เจ้าชายไม่เคยลืมและไม่อยากลืม 0072 แม้จะทำได้ก็ตาม
บางทีความทรงจำอาจเป็นสิ่งที่จองจำเราอยู่... เราได้อะไรจากเรื่องนี้เยอะขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้นะคะ :mew1:
ปล. มาเห็นชื่อคุณคนเขียนแล้วก็นึกถึงเตติณ :katai1: เรายังคงเป็นเงาแค้นอยู่5555555 นี่ยังไม่กล้าอ่านใจเย็นกับเป็นไท ._.
-
เรื่องนี้ภาษากับเนื้อเรื่องดีมากกกกก
อ่านของคุณแล้วทำให้เรารู้สึกอยากแต่งอะไรแบบนี้ได้บ้าง :hao5:
-
เป็นเรืรองที่ดีมากเลย
เสียแต่เศร้าเกินไป
-
ถึงแม้จะเศร้าแต่งดงาม ขอบคุณมากสำหรับผลงานดีๆ
-
:pig4: :pig4:
-
ภาษาที่ใช้ทำให้เห็นภาพ ได้ยินเสียง และรู้สึกถึงความเค็มของอากาศ ยิ่งตอนใช้บุคลาธิษฐานยิ่งทำให้รู้สึกอินกับตัวละคร บางประโยคบาดลึกถึงหัวใจเลยค่ะ เราถึงกับต้องหยุดอ่าน เขียนเรื่องสั้นได้ดีจริงๆ เหมือนกับได้อ่านนิยายวิทยาศาสตร์ดีๆ สักเรื่อง อยากจะบอกว่าเซ็ตติ้งของโลกนี้ชัดมากๆ จนอยากให้ผู้เขียนขยายเป็นเรื่องยาวเลยค่ะ อ่านตอนแรกๆ นั้นช่วยไม่ได้เลยที่จะรู้สึกว่านี่เป็นการเล่าใหม่ของนิทานเจ้าหญิงในหอคอยหรือเปล่า แต่อารมณ์ของเรื่องคือแนวดิสโทเปียเลยค่ะ เป็นเรื่องที่จริงจัง แต่เต็มไปด้วยอารมณ์อันอ่อนไหว นุ่มนวล และยิ่งช่วงท้ายๆ ก็กลับเต็มไปด้วยความเศร้า...
เรื่องนี้บางประโยคซ่อนสัญลักษณ์ไว้มากมาย เราอ่านหลายๆ รอบเพื่อให้ซึมซับ แล้วก็ได้แต่ "ว้าว" อยู่ในใจว่าผู้เขียนช่างมีฝีมือจริงๆ
ป.ล. ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆ นี้นะคะ ^____^
-
ชอบภาษามากๆเลยค่ะ เป็นความไม่สมหวังที่ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกเศร้าอ่ะ
มันเหมือนจะละมุนในใจมากกว่า
ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ รัก
:กอด1:
-
งานของคุณดีมากๆเลยค่ะ เหมือนจะเศร้าแต่ก็ไม่แต่มันคือความรู้สึกที่อบอุ่นหัวใจมากกว่า ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆแบบนี้นะคะ เราจะคิดถึงเจ้าชายและ0072อยู่เสมอค่ะ
-
:L2:
-
เศร้ามากค่ะ :m15: