พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] โอมจงเงย /โอมจงเงย special 1/2/56. End
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: prettypearl ที่ 31-01-2013 13:00:46
-
:jul3:ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
โอมจงเงย
by prettypearl
สถานีต่อไป...
เสียงประกาศเบาๆเรียกให้ชายหนุ่มลืมตาจากการงีบหลับบนรถไฟฟ้า ขยับสัมภาระเล็กน้อยเพื่อหลบทางให้คนที่กำลังจะลง ร่างสูงเหล่มองแผนที่สถานีแล้วตั้งใจจะหลับต่อ แต่เมื่อรถไฟฟ้าเทียบเข้าชานชาลา หนึ่งในกลุ่มคนที่เข้ามาใหม่ก็หยุดความตั้งใจจะนอนต่อลง เด็กหนุ่มตัวเล็กที่ก้มหน้าก้มตากดมือถือไม่เงยหน้า หยุดคล้องแขนกับเสาตรงหน้าเขา จากนั้นก็ก้มหน้าลงกดอะไรไม่รู้ยิกๆบนจอโทรศัพท์
ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ได้รับรู้ถึงสายตาที่มองมา วีรพจน์จึงถือโอกาสลอบมองต่อไป ทั้งยังแอบหวังให้คนตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมามองกันสักนิด รอยยิ้มเล็กๆติดที่มุมปากสวยเมื่อคนตรงหน้าหลุดหัวเราะเหมือนจะขำอะไรสักอย่างจากหน้าจอโทรศัพท์ บางครั้งก็ขมวดคิ้วเหมือนไม่พอใจ บ้างก็เหมือนจะเขินอาย...
คุยอะไรอยู่นะ
เขาชักจะหงุดหงิดเจ้ามือถือในมือคนตรงหน้าขึ้นทุกที
ปกติเขาก็ไม่ได้อะไรกัับคนที่เล่นโทรศัพท์ตลอดเวลาหรอกนะ บางครั้งติดจะรำคาญด้วยซ้ำกับคนทีเล่นแบบไม่รู้จักสถานีที่ เช่นบนรถไฟฟ้าเบียดๆในตอนก่อนเข้างาน แต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกเอ็นดูไอ้ตัวเล็กที่กดมือถือยิกๆตรงหน้าเขาก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะท่าทางใสๆ ไม่มีปิดปัง หรือเพราะหน้าตาไอ้เปี๊ยกนี่มันน่ารัก เขาก็ไม่แน่ใจ
ยังไม่ทันได้คิดอะไรให้ลึกซึ้ง ก็มาถึงสถานีที่คนขึ้นลงเยอะที่สุดอีกสถานีนึง ไอ้ตัวเล็กตรงหน้าขยับตัว เงยหน้าชะเง้อมองแผนที่แบบที่เขาเคยทำ ก่อนขยับหลบคนที่เบียดเข้ามาแล้วก้มหน้าเล่นต่อ วีรพจน์ลอบถอนหายใจไม่รู้อีกเหมือนกันว่าเพราะคนตรงหน้าไม่เงยหน้าขึ้นมา หรือเพราะคนที่เริ่มเยอะขึ้นจนบังคนตัวเล็กของเขาไปหมด
ตัวเล็กของเขา.....
บ้าไปแล้ว
ชายหนุ่มสบถในใจ เพิ่งจะเคยเจอกัน แถมยังไม่ได้คุยกันสักคำ อีกฝ่ายเป็นใครก็ไม่รู้ สงสัยเขาจะว่างเกินไปแล้ว
พอไม่มีอะไรดึงดูดความสนใจ ชายหนุ่มเลยหลับต่อ อย่างน้อยก็ได้สักสองสามสถานีก่อนถึงที่ทำงาน
เสียงประกาศแว่วๆ ทำให้ชายหนุ่มลืมตาขึ้นอีกครั้ง คนบางตาลงบ้างแล้ว เด็กตัวขาวคงลงไปแล้วเช่นกัน ร่างสูงถอนหายใจแล้วเริ่มสำรวจข้าวของ ขยับตัวเตรียมตัวจะลงสถานีถัดไป หากแขนขาวๆกับโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุดที่ปลายหางตาดูคุ้นตาอย่างบอกไม่ถูก วีรพจน์หันซ้ายหันขวาอย่างเนียนๆ เด็กตัวเล็กหน้าขาวท่าทางคุ้นๆยังดึงดูดสายตาเช่นเดิม
อาจเป็นเพราะความใกล้ทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกตัว ตัวเล็กของวีรพจน์ถึงได้เงยหน้าขึ้นมามอง ส่งสายตาสงสัยให้คนตัวสูง ก่อนรอยยิ้มหวานกระแทกใจจะตามมา ชายหนุ่มอดยิ้มตามไม่ได้ อยากจะใกล้น้องจนสุดสถานีื แต่ตอนนี้ถึงสถานีที่ต้องลงแล้ว....น่าเสียดาย
วีรพจน์ลงจากรถไฟฟ้าอย่างเบลอๆ จากนั้นก็แทบจะทึ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ทำไมเมื่อกี้กูไม่ชวนคุยวะ แล้วพรุ่งนี้จะได้เจอกันอีกมั้ยก็ไม่รู้
"เอ่อ...พี่ครับ
คือ... ขอเบอร์ได้มั้ยครับ"
คนตัวเล็กหน้าระเรื่อ เงยหน้าจากบันไดขั้นสุดท้ายยื่นโทรศัพท์ให้เขากดเบอร์
End
สวัสดีค่ะ ขอฝากตัวกับเรื่องสั้น (มากๆ) เรื่องแรกด้วยนะคะ
เรื่องนี้ได้ที่มาจากการส่องเด็กน้อยบนรถไฟฟ้า แล้วเพลงของคุณแสตมป์ก็เข้าทางพอดีเลยขอเอามาใช้เป็นชื่อเรื่อง แบบไม่ขออนุญาต (⌒-⌒; )
พิมพ์ยังใหม่ ดังนั้นขอคำแนะนำด้วยนะคะ. ^ ^
-
ชอบค่ะ น่ารักมาก >< :-[
อย่าเพิ่งจบเถอะ :m31:
-
น่ารักอ่าาาาา ><
-
ต่อได้ไหม อยากได้เบอร์ แอร๊ยยยยยยยยย
-
วีรพจน์ : เอ่อ พี่แถมกุญแจบ้านให้ด้วย เอามั้ยครับ :z6: แอ๊ก ! โดนถีบ
ฮ่าาาาา ชอบ ๆ น่ารักอ่า รีบมาต่อนะจ๊ะ o18
-
น่ารักอ่ะ :-[ :-[
แต่อยากให้ต่อพาทของน้องบ้างว่าไปชอบพี่เค้าได้ไง
-
จบได้ค้างมากครับ ขอต่ออีกสักหน่อยนะครับ
-
น่ารักมากมากครับ
-
มาต่ออีกนิดเหอะค้างอะตัวเล็กไปชอบตอนไหนเนี่ย"งง"
-
โอมจงเงย special
By prettypearl
พี่คนนั้นจะนั่งหลับเก้าอี้ริมในสุดของโบกี้ที่สองจากโบกี้สุดท้าย ในเวลานี้ทุกวัน วันนี้ก็เช่นกันคนหล่อตัวสูงถือแฟ้มงานอันใหญ่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิิม เพียงแต่วันนี้พี่เขาไม่หลับ...
แรกเริ่มเลยมันเป็นความบังเอิญ เขาเปลี่ยนเวลาออกจากบ้านให้เช้าขึ้นสิบห้านาทีเพื่อจะได้ไม่ต้องเบียดกับผู้คนที่กำลังออกไปทำงานมากนัก จากนั้นไม่นาน เขาก็สังเกตเห็นผู้ชายคนเดิม นั่งหลับอยู่ที่เดิิมทุกวัน ไม่รู้ชายหนุ่มไปทำอะไรมานักหนา ถึงได้มาสัปหงกบนรถไฟฟ้าทุกเช้า ไม่ใช่ทุกเช้าสิ บางทีพี่ชายก็ก้มหน้าก้มตาอ่านอะไรไม่รู้หนาเป็นตั้ง แถมยังเป็นภาษาอังกฤษอีกต่างหาก เห็นแล้วกลัวแทนจริงๆ
เพราะลอบมองอยู่ทุกเช้า นนภัทรเลยแอบหวังเล็กๆให้ชายหนุ่มเงยหน้ามามองกันสักนิด แต่สงสัยจะได้แต่หวังเพราะพี่ชายไม่หลับก็สนใจแต่งาน นานๆจะเงยหน้ามามองแผนที่สถานีสักครั้ง
ด้วยความที่ออกเช้าทุกวันเพื่อให้ได้เจอชายหนุ่ม นนภัทรเลยไปถึงมหาวิทยาลัยเช้าเกินไปทุกวัน บางวันไม่มีเรียนเช้า แต่ก็ออกเช้าเพื่อให้ได้เจอ บ่อยจนเพื่อนเริ่มผิดสังเกต หลังจากสอบถาม คาดคั้น หลอกถามมาจนได้ข้อมูล บรรดาเพื่อนสนิทก็นำเสนอทุกแผนการเพื่อทำความรู้จักชายหนุ่มคนที่ว่า
อย่าถามว่าแผนไหนได้ผล ยังไม่เคยลองสักแผน
วันนี้เด็กหนุ่มตั้งใจมาทำความรู้จัก แชทกับคนวางแผนตั้งแต่เมื่อคืน เช้านี้คนวางแผนเลยแชทมาย้ำเตือน แต่พอก็ขึ้นรถ หน้าหล่อๆ ที่เงยมองคนเข้าใหม่ทำเอาสะดุดกึก ทำไมวันนี้พี่ไม่หลับล่ะครับ
สายตาคมพาความร้อนแล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ นิ้วเรียวพิมพ์บ่นกับเพื่อนยิกๆ ไม่กล้าสบตา
ไม่รู้ว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น คนหล่อของนนภัทรถึงได้จ้องกันไม่กระพริบขนาดนี้
คนหล่อของนนภัทร
บ้าแล้ว....
กล้าพูดได้ไงวะ
หรือว่าลืมรูดซิบ ว่าแล้วก็เนียนๆขยับหลบพร้อมๆกับคนที่เข้ามาใหม่ หันมาอีกทีคนหล่อก็ถูกคนขึ้นมาใหม่บังจนมิด เด็กหนุ่มเลยลดโทรศัพท์ในมือลงด้วยเห็นว่าคนเริ่มเบียดกันมากขึ้น
ผู้คนเริ่มทะยอยลง สาวออฟฟิศที่นั่งข้างๆชายหนุ่มลุกขึ้นเตรียมตัว...
เขาก็ต้องเตรียมตัวลงเหมือนกัน เด็กหนุ่มถอนใจมองที่ว่างหน้า ข้อความแชทกับเพื่อนนักวางแผนลอยขึ้นในหัว จะปล่อยโอกาสให้ผ่านไปอีกครั้ง หรือจะเริ่มก้าวสักที
วันนี้ไม่มีเรียนเช้า.....
คนหล่อตื่นแลัว... คงลงสถานีนี้สินะ พี่ชายหันมามองหน้าเขางงๆ อาจจะยังเบลออยู่ หากประกายบางอย่างในสายตาที่มองมา เรียกรอยยิ้มสดใสจากเด็กหนุ่มไปอย่างง่ายดาย ก่อนที่เจ้าตัวจะส่งรอยยิ้มหวานกลับมาให้ใจเต้นแรง
พี่ลงไปแล้ว...
เสี้ยววินาที เด็กหนุ่มผุดลุกวิ่งตามร่างสูงไปอย่างรวดเร็ว หันซ้ายหันขวาเห็นแผ่นหลังคุ้นตาอยู่แถวชานบันได นนภัทรวิ่งไปดักหน้า
ใจเต้นตึกตัก
"เอ่อ...พี่ครับ
คือ... ขอเบอร์ได้มั้ยครับ"
เด็กหนุ่มเงยหน้า ยื่นโทรศัพท์มือถือในมือให้พี่ชายกดเบอร์
End
สวัสดีอีกครั้งค่ะ ยังค้างอยู่ใช่มั้ยคะ. มันมีแค่นี้แหละค่ะ 5555
ตอนนี้เป็นพาร์ทบอกเล่าความเป็นมาของน้อง. แอบเห็นคำถาม ถามว่าน้องไปชอบพี่ได้จะได น้องเป็นสโตรกเกอร์ค่ะ #ผิด
ตอนแรกตั้งใจให้พี่วีแอบมองน้อง แต่ไหงสลับกันได้ก็ไม่ทราบ #ภาพเด็กน้อยอายแก้มแดงมันก๊าวใจกว่าน่ะค่ะ
ตอนนี้ยังไม่มีโครงการแต่งสองคนนี้เป็นเรื่องยาว หรือเรื่องสั้นที่ยาวกว่านี้นะคะ
ได้โปรดแนะนำ เพื่อการพัฒนาด้วยนะคะ
ขอบคุณที่ชอบนิยายของพิมพ์ค่ะ
-
แหมใจตรงกันซะงั้นน่ารักจังขอบคุณครับ
-
อ๊าาาาาาา น่ารักค่อดๆ
กดบวกปล่อยเป็ด
งั่มๆ อยากอ่านตอนต่อไปของนนภัทรจริงๆ
ใสๆ น่าัรักงี้รักตายเลย
-
น่ารักมากค่ะ สรุปว่าท่องคาถาทั้งคู่สินะ :L2:
-
น้องน่ารักเนอะ ^^
-
แอร๊ยยยยยย น่ารักอ่ะ ถ้าขอต่อจะดูโลภไหม มันน่ารักมากๆ มีประโยคนึงที่อ่านแล้วโดนใจเลย อิอิ เขินอ่ะะ เขียนดีค่ะ ดำเนินดี เนื้อเรื่องน่ารัก โดนใจจ้าาาา
-
เอาอีกอ่าาาาาา หลังจากขอเบอร์แล้วไงต่ออะครับ
รอนะๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้ครับ o13
-
ขอบคุณที่มาต่อให้นะก๊าบถ้าจะให้ดีอีกนิดได้ป่ะ
-
สะดุดชื่อเรื่อง! พอดีกับฟังเพลง"โอมจงเงย"ของพี่แตมอ่ะ ชอบจัง
-
น่ารัก >< อยากให้มีต่ออ่า ขอสักนิดเถอะนะ
-
มาต่อแต่โดยไวนะ!!
อยากให้เรื่องยาว555
น้องหนู อ่ะ ขอเบอร์!!!!!! แล้วไงต่อๆๆๆ
-
น้องน่ารัก
:-[ :-[
-
แต่งต่อเถอะคะน่ารักมากๆเลยแงๆๆๆT^T
ปลื้มมมมม
น่ารักอ่ะน่ารัก>3<
อยากรู้ต่อจากนี้มากๆอยากให้สองคนนี้รักกันแบบเป็นแฟนนนนนนนน>0<
คนเขียนเก่งมากๆทำเอาเราเขินไปกะตัวเล็ก
กลิ้งๆๆๆ วิ่งไปฟินแลน:oni1:
-
กรี๊ดกรีดร้อง น่ารักๆๆๆ
-
พรหมลิขิตบรรดาลชักพาขนาดนี้ถ้ามีต่อให้อีกสักตอนสรุปเรีองของทั้งคู่เรื่องราวจะสมบูรณ์มาก
-
น่ารักดีอะ เป็นน้องที่แอบมองมาตลอด
-
น่ารักมากกกกกก :m1:
-
น่ารักดี ภาษาีดี อ่านเพลินชอบค่ะ
-
บวกเป็ดให้แล้วน้าาาา ชอบมากน่ารักมากอ่ะ ใช้ภาษาง่ายๆ อ่านแล้วรู้สึกสบายๆ ผ่ออยคลายดีอ่ะ น่าจะมีต่อนะ อีกซักนิดก็ดีอ่ะ ชอบบบบบบบบ :L2: :L2:
-
อ๊ากก น่ารักอะ
ชอบๆ น้องน่ารักมาก
ตอนแรกนึกว่าพี่ปิ๊งก่อน
ที่ไหนได้น้องเริ่มก่อนตั้งนานและ
ฮ่าๆ
-
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้
ทราบแล้วเปลี่ยน
-
น่ารักมากๆอ่า
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก น่ารักโว้ยยยยยยยย :จุ๊บๆ:
-
อ๊ะ น่ารักมากกกกกก
ชอบ แลดูใสๆดี
-
น่ารักมากกกกก โอมจงเงยจริงๆ
ที่จริงแอบอยากได้ตอนพิเศษอีกนิดนะ อิอิ
ชอบบบบบ
-
น่ารักคะ ชอบๆๆ
-
น้องน่าเอ็นดูจัง ส่วนพี่ก็น่ารัก
-
น้องน่ารักอ่ะ
-
เขิล อ่านแล้วเขิลแทนเลยค่ะ :-[
-
น่ารักอ่ะ >////< ขอบคุณนะฮ๊าฟฟฟฟ
-
แล้วเปนไงต่ออ่ะ
ลุ้นๆ
-
น่ารักมากค่ะ..ต่างคนต่างแอบมองกันอยู่
-
น่ารักจังเลยอ๊า อ่านแล้วกระชุ่มกระชวยดีค่ะ ฮ่าๆๆ
-
อ่านแล้ว อดนั่งอมยิ้มกับตัวเองไม่ได้ อ๊ายๆๆๆ >.< น่าร๊ากอ่ะ
-
:o8: :-[
-
:L2:
-
http://www.youtube.com/watch?v=PI1i7VtoDTA&feature=player_detailpage
:L2:
-
สั้นๆ แต่น่ารักโคตรๆ
-
น่ารักดีจัง พี่วีน้องนน ^^
-
น่ารักมุ้งมิ้ง :mew3: :mew3:
อ่านไปฟังเพลงไปเข้าถึงอารมณ์เลยค่ะงานนี้ :mew1: :mew1:
-
กำลังจะเดินเครื่องเคลิ้มๆเลย จบซะแล้ว T____T
-
สั้น ๆ แต่น่ารักมากครับ ..... ขอบคุณครับ
-
น่ารักจัง :o8: :o8: :o8: :-[ :-[
-
น่าร๊ากกกก แอบมองกันอยู่นี้เอง สั้นไป อยากอ่านต่ออีก :-[