ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด กรุณาอ่านทุกคน
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
ความรู้สึกดีๆให้กันสินะ
เริ่มต้นได้นุ่มนวลดีค่ะ
แรกๆที่อ่านตอนหนุ่มๆน้ำตาคลอก็คิดว่า นุ่มไปนิด แต่คิดอีกทีก็ห่างกันมานานเหลือเกิน
อีกตอนที่นัทร้องไห้ออกมานั้นก็น่าจะเป็นเพราะสุดทนแล้ว
เราไม่ใช่คนชอบความรุนแรงนะ
แต่พอผู้หญิงคนนั้นออกปากพูดออกมาว่า *ทุเรศ* นี่
ความรู้สึกเราก็คือ น่าตบปากมันนัก
ขอบคุณมากค่ะ นึกว่าต้องรอปีหน้าเสียแล้ว
นัทนี้ฝังใจในรักแรกที่เขามีให้ะแฟร๊งมาก...แต่พี่แฟร๊งมีแฟนแล้วนี้นะซิ ต่อให้ผู้หญิงคนนั่นทิ้งนัทไปแล้วก็ตาม
แต่อยากตามไปตบปากนางมากที่นางพูด"ทุเรศ"ออกมา แต่อย่างว่าแหละนะแค่เขามีแระโยคและอายุมากกว่าไม่กี่เดือนนัทก็คบกับเขาแล้ว
สงสัยเรื่องนี้จะหมดกระดาษทิชชู้หลายม้วนแน่ๆ รอค่ะ .... เป็นกำลังใจให้ตนแต่งค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:
มาให้กำลังใจนักเขียนไฟแรงจ้า
สัมผัสจากนัทเมื่อครู่นี้เล่นเอาผมแทบทนไม่ไหว ยิ่งนึกถึงตอนที่ผิวกายเบียดสัมผัสเสียดสีและแนบชิดกัน อีกทิ้งกลิ่นหอมยวนใจจากผิวกายที่ยังติดอยู่ปลายจมูก แรงปรารถนาของผมก็ยิ่งปั่นป่วนรุนแรงอย่างน่าประหลาด แม้ว่าเราสองคนไม่ได้สัมผัสตัวกันเพราะเรื่องนั้นเลย
พอนัทหลับไปแล้ว ผมจึงหลบตัวเข้ามาในห้องน้ำเพื่อจัดการภารกิจสำคัญเร่งด่วน ก่อนที่ตัวเองจะเผลอทำอะไรบ้าๆ กับคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง แต่ถึงกระนั้น ในจินตนาการของผมระหว่างนั้นก็มีแต่ภาพของนัทในท่วงท่าต่างๆ เต็มไปหมด ผมหายใจแรงด้วยความปรารถนาที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้ ทั้งๆ ที่เพิ่งปลดปล่อยมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว แล้วก็นึกขอโทษนัทอยู่ในใจที่ล่วงเกินในจินตนาการโดยไม่ได้ขออนุญาตเลย
ผมหอบเหนื่อยอย่างสุขสมเมื่อพาตัวเองมาถึงจุดหมาย พอได้เห็นสิ่งที่ปลดปล่อยออกมาอย่างมากมายก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง แม้เพียงเสพสมในจินตนาการ ผมยังรู้สึกรุนแรงถึงเพียงนี้ ถ้าเกิดขึ้นจริงเมื่อไหร่ ผมคงไม่พ้นหัวใจวายคาอกนัทเป็นแน่
ต่อไปคงต้องเลี่ยงที่จะอยู่ในห้องนอนกับนัทสองต่อสองแล้วล่ะ เพราะผมกลัวใจตัวเองเหลือเกิน!!!
น่าสงสารแฟรงค์ น่ายุให้จับนัทปล้ำ ละลายทั้งใจและตัวเลยทีเดียว เหอๆ
และแล้วเพียวก็รู้จนได้... สงสารนัทและก็เห็นใจพี่แฟร้งนะ แต่เพียวรู้วันนี้ดีกว่ารู้หลังจากแต่งงานไปแล้ว
เพียวจะทำยังไงละ..มันหน่วงที่สุดและที่สำคัญมันค้างที่สุด..ตัดตรงนี้ทรมารใจคนอยากรู้จริงๆ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
โชคดีที่ในรีสอร์ทมีถุงยางอนามัยและเจลหล่อลื่นไว้บริการในห้องพักอยู่แล้วเราไม่ได้ใช้บริการรีสอร์ทนานแล้ว แต่เคยทำงานโรงแรมระดับ 3 - 5 ดาวของยุโรปปกติจะไม่มีของพวกนี้ในห้องนะคะ โรงแรมที่จะมีของพวกนี้เมื่อก่อนจะเป็นโรงแรมเฉพาะกิจ ไม่ทราบว่าสมัยนี้จะมีของพวกนี้ให้บริการในห้องหรือว่ารีสอร์ทของแฟรงก็จะเน้นหนักสำหรับแขกแบบคู่รัก? ถามเฉยๆค่ะ
ใช้ข้ออ้างเรื่องเมาทั้งคู่ บอกแล้วว่าไม่ควร
แฟรงก็เองก็เสี่ยงทุกอย่าง
นัทเองก็ไม่อยากเข้าไปเป็นมือที่สาม
จะดูยังไงสำหรับเพียวนัทก็คือมือที่สามอยู่ดี
สำหรับคนอื่นๆด้วย
อยากรู้ว่าแฟรงก์จะแงะตัวเองออกมายังไงจากสถาณการ์ณนี้อ้างถึงโชคดีที่ในรีสอร์ทมีถุงยางอนามัยและเจลหล่อลื่นไว้บริการในห้องพักอยู่แล้วเราไม่ได้ใช้บริการรีสอร์ทนานแล้ว แต่เคยทำงานโรงแรมระดับ 3 - 5 ดาวของยุโรปปกติจะไม่มีของพวกนี้ในห้องนะคะ โรงแรมที่จะมีของพวกนี้เมื่อก่อนจะเป็นโรงแรมเฉพาะกิจ ไม่ทราบว่าสมัยนี้จะมีของพวกนี้ให้บริการในห้องหรือว่ารีสอร์ทของแฟรงก็จะเน้นหนักสำหรับแขกแบบคู่รัก? ถามเฉยๆค่ะ
จากบทที่ 7 -- รู้สึกว่า การดำเนินเรื่องรวบรัดมาก คือไม่ได้รู้สึกไม่ชอบ แต่มันเหมือนกับมันขาดรายละเอียดด้านความละเอียดอ่อนทางอารมณ์ไปบ้างในความคิดเห็นส่วนตัว ซึ่งอันที่จริงการเดินเรื่องให้กระชับขึ้นอาจจะเป็นที่ชื่นชอบมาก/ น้อยกว่าสำหรับนักอ่านท่านอื่น คือต่างคนก็ต่างความคิด แต่ข้อดีของการกระชับเนื้อเรื่องคือ มันไม่เยิ่นเย้อ ทำให้รู้บทสรุปเร็วขึ้น ซึ่งอันนี้ก็ดีใจกับแฟรงค์และนัทด้วย +เป็ด จ้า
ชอบตอนนี้จังคับ แฟรงค์กับนัทดูมีความสุขดีคับ ความรักสวยงามเสมอ ๕๕๕ แฟรงค์ปล่อยของเด็้ดให้นัทเอาไปคิดอีกแล้วว่าจะถอยหรือเดินหน้าสู้พร้อมแฟรงค์ แม่นางเพียวก็ดูตลอด ไม่รู้ว่าแม่นางจะยอมรับได้หรือป่าวถ้ารู้ว่าแฟรงค์รักนัท
รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ ลุ้นนัทจะเดินหน้าหรือถอยหลัง แฟรงค์พานัทหนีไปอยู่เขาค้อเลย ๕๕๕
เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านรวดเดียวตั้งแต่บทแรก อ่านไปก็เสียวไปเพราะเป็นคนที่ sensitive กับดราม่าแนวนี้อยู่พอควร ผมว่ามันเครียดกว่าดราม่าตบจูบจำเลยรักอีก เพราะแนวนั้นอ่านไปก็รู้สึกว่าเป็นความบันเทิงอย่างหนึ่ง ไม่ต้องคิดมากจริงจังอะไร แต่พอมาเล่นเรื่องความผูกพัน ครอบครัว หรือความรู้ผิดชอบชั่วดีอย่างเรื่องนี้ มันดูจริงจนอดเอาตัวเองเข้าไปคิดแทนไม่ได้ ยิ่งเห็นตัวละครดิ้นรนที่จะหักห้ามใจ หรือพยายามทำในสิ่งที่ถูกต้องยิ่งกดดันตามไปด้วย
ถ้าตัดประเด็นดราม่าออกไปก็ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่น่ารักมากๆ ความสัมพันธ์ บรรยากาศเข้ากับหน้าหนาวมากๆ ภาษาก็ดีครับ
เราเข้าใจเพียวนะ เพราะว่าเพียวเองก็ไม่ได้ผิดอะไร พื้นฐานความรักของแฟรงก์มันเริ่มจากฐานที่สร้างโดยใช้ของผิดมาตรฐาน แฟรงก์เองก็ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้
มาทิ้งกันไว้ที่ครึ่งทาง ที่ผิดก็คือเพียวพยายามจะยื้อ ที่หนักก็คือการแบกรับหน้าตามากกว่าการแยกแยะ ขนาดที่ว่าอยากแต่งงานเพื่อให้ผ่านช่วงนี้ไปได้ก่อนแล้วค่อยไปหาทางออกกันทีหลัง เพียวเองก็น่าจะอยากอาศัยข้อนี้เพื่อผูกมัดแฟรงก์ไว้ จะว่าไปก็เหมือนสนที่ทำเฉยเมยแล้วปล่อยให้นินาดิ้นหาทางออกเอาเอง แฟรงก้เปิดไพ่หมดแล้ว แล้วปล่อยให้เพียวเป็นคนตัดสินใจ ถ้ามองในแง่ดีก็คือ
แฟรงก็ไม่ได้โกหก แฟรงก์ให้โอกาสกับทางออกให้เพียว มันจะดูดีกว่าถ้าหากว่าฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายที่บอกเลิกจะได้ไม่โดนตราหน้าว่าโดนทิ้ง แต่มองในทางกลับกันแฟรงก์ก็ไหลตามน้ำแทนที่จะทำอะไรให้มันเด็ดขาดไป เผลอๆก็ไหลแต่งงานไปกับเพียวนั่นแหละ สิ่งที่แฟรงก์บอกเพียวนี่สามารถสร้างความเสียหายให้นัทได้เลยนะ แม้ว่าจะไม่ได้อ้างถึงนัทมาก แต่เพียวก็อาจจะเก็บเอาไปคิดว่านัทเองก็มีใจให้แฟรงก์
ข้อแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างสาวไทยกับสาวฝรั่งนะคะ ถ้าหากว่าเพียวเป็นฝรั่งนางจะตัดแฟรงก์ทันที ไม่มีมายอมยื้อแบบนี้หรอก ทุกอย่างสิ้นสุดด้วยคำเดียวที่ว่าแฟรงก์ไม่ได้รักเพียวเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว บ็อบอาจจะไม่ได้สะบัด แต่ไม่มีการทุรังยื้อให้แต่งต่อไปแน่นอน เลิกก่อนแต่งดีกว่ามาเลิกหลังแต่งหรือหลังมีลูก
หน่วงสำหรับทุกคนเลย เจ็บจี๊ดๆกับตอนที่เพียวพยายามนอนกับแฟรงก์แล้วแฟรงก์คิดถึงเพียวในแง่นั้น นี่สินะคะที่ว่าใจคนมันเปลี่ยนไปแล้ว ถ้าหากว่าเป็นเมื่อก่อนที่นัทจะเข้ามาในชีวิตของแฟรงก์ การที่เพียวทำแบบนั้นก็ไม่แคล้วทำให้แฟรงก์ดีใจ
ไอติมยี่ห้อได้ยินมานานแล้วละว่า อร่อย แต่ราคาไม่ไหวแฮะ กินเดลี่ควีนไปละกัน คงพอแทนกันได้ อิอิ
รู้สึกเกลียดคนรุ่นเดียวกับตัวเองพิกล พ่อแม่นัทก็น่าจะรุ่นเดียวกับเราแหละ
เราชอบแฟรงค์มากในเรื่องที่พยายามสู้
แฟรงค์กับพ่อก็น่าจะมีนิสัยคล้ายๆกัน
ยอมหักไม่ยอมงอ
เพียวท่าจะบอกทุกอย่างกับแม่แฟรงค์ไปแล้ว
ที่แฟรงค์ไปซื้อของมาซักผ้าเราแปลกใจนะ เพราะว่าแฟรงค์เป็นลูกเจ้าของรีสอร์ทที่น่าจะมีฐานะพอประมาณ น่าจะส่งซักรีดมากกว่าจะมานั่งซักเอง อาจจะซักแค่ชั้นใน แต่ถ้าเป็นเจน ME นี่ส่งซักหมดแม้กระทั่งชั้นใน อาจจะเป็นทำนองบอกอนาคตแฟรงค์ตอนที่พ่อตัดลูกก็ได้มั๊ง
แฟรงค์พูดกับเพียวขนาดนี้ ถ้าหากว่าเพียวยังทู่ซี้อยู่ก็ไม่รู้แล้วแหละ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้ปีใหม่นี้เป็นปีที่คุณ sarawatta มีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะคะ ^^
ก่อนอื่น เรามีข้อสงสัยค่ะ คือ... การที่เราจะรดน้ำสังข์คู่บ่าวสาวได้นี่ เราต้องมีอาวุโสมากกว่าคู่บ่าวสาวไม่ใช่เหรอคะ?
ขอโทษนะคะหากเราเข้าใจผิด (จริง ๆ เรามีปมเพราะเราอยากรดน้ำสังข์งานแต่งพี่ชายมากเลย แต่จังหวะที่จะไปต่อแถวแซวพี่กับพี่สะใภ้ใกล้ ๆ เราก็โดนพ่อลากออกมา บอกว่าไม่ใช่เรื่องของเด็ก - เป็นงั้นไป 555 )
ส่วนเนื้อเรื่อง อืม... เอาเป็นว่าเรารออ่านตอนต่อไปดีกว่าเนอะ เพราะไม่รู้ว่าแฟรงค์วางแผนอะไรอยู่
ก็ขอให้เรื่องราวทั้งหมดจบลงด้วยดีก็แล้วกันค่ะ (แม้จะแอบขัดใจนิด ๆ ที่ไหน ๆ แฟรงค์ก็ตัดสินใจจะไม่แต่งงานกับเพียวแล้ว ก็ไม่น่าจะสร้างเรื่องให้ใหญ่โตฉีกหน้าเจ้าสาวหนักไปกันใหญ่ - ถึงเบื้องหลังของการแต่งงานจะมีเรื่องอื่น ๆ มาเป็นปัจจัยก็เถอะ เราว่าเลิกกันก่อนแต่งมันก็ไม่ได้แย่เท่ากับการที่เจ้าบ่าวหายไปกลางงานแต่งท่ามกลางแขกเหรื่อมากมายหรอกมั้งคะ)
ส่วนนิยายที่แนะนำมา หากเราว่าง เราจะลองอ่านดูนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ ^^
รอดูต่อไป
บอกตรง ๆ ก็ไม่เห็นด้วยกับการฉีกหน้าในงานแต่ง เราว่ามันทำร้ายจิตใจทุกฝ่ายมากเกินไป
ทุกคนได้บทเรียน แต่ไม่ได้หมายความว่า เขาจะคิดได้ตามแนวทางที่แฟนงค์กับเฟิร์นคิดไว้
อย่าลืมว่า มนุษย์ไม่ได้มีพื้นฐานจิตใจที่สามารถรับมือกับเหตุการณ์กระทบจิตใจได้เท่ากัน (resillience)
บางคนลุกได้ บางคนลุกช้า บางคนไม่อาจจะลุกขึ้นมาได้อีกเลย
จุดนี้เราว่า แฟรงค์กับเฟิร์นใจเหี้ยมเกินไป
พ่ออาจจะช็อค เพราะคาดหวังไว้มาก และเมื่อแฟรงค์ยอมแต่งพ่อก็ไม่เผื่อใจผิดหวังไว้แน่นอน ถ้าหนีงานแต่งเฉย ๆ อาจจะไม่ทำร้ายจิตใจมาก แต่นี่หนีงานแต่งไปอยู่กินกับผู้ชาย ทำร้ายจิตใจแบบยกกำลังสอง
เพียวก็ได้แผลเป็นในใจแบบจนตายก็ไม่ลืม ว่าที่เจ้าบ่าวนอกใจไปมีชู้เป็นผู้ชาย ตามด้วยเจ้าบ่าวหนีงานแต่งไปกับผู้ชาย (โอเค คนอื่น ๆ คงไม่รู้ตื้นลึกหนาบางว่า แฟรงค์ไปกับนัท แต่คนที่รู้เรื่องจะไม่มีวันลืม)
ในมุมความสะใจ มันก็จริงที่เพียวได้บทเรียน แต่มันจำเป็นต้องเหยียบคน ๆ หนึ่งให้จมดินขนาดนี้เลยเหรอ? เธออาจจะผิดที่ยอมให้ครอบครัวบังคับ แต่เราก็คิดว่า เพียวรักแฟรงค์มากในระดับหนึ่ง (มันไม่ถึงระดับรักในอุดมคติที่ว่า ขอให้คนที่ฉันเป็นสุข เธอจะเลือกทางไหนฉันก็ยอมรับ) คน ๆ นี้อาจจะผิดที่ดึงดันแต่งงาน แต่รวม ๆ เราก็มองว่า เธอไม่ได้ทำผิดรุนแรงจนสาสมแก่บทลงโทษนี้
แฟรงค์กับนัท เมื่อเลือกทางนี้แล้วก็ขอให้เข้มแข็ง รับผลในสิ่งที่ตัวเองเลือก
เอาเถอะ นี่เป็นนิยาย ย่อมสามารถปั้นแต่งให้ผลลัพธ์ของเหตุการณ์นี้ออกมาในแง่ดีได้
เรายอมรับว่า เรามีความคิดเห็นจริงจังกับเรื่องนี้เกินกว่าการอ่านเพื่อบันเทิงอารมณ์
ถ้าความเห็นของเรากระทบอารมณ์ใครก็ขออภัยมาตรงนี้
จะบอกนิดค่ะว่าเมื่อเช้าวันนี้เราไปเจอนิยายโพสต์ในเล้าเรื่องหนึ่งที่คนโพสต์ลบไปแล้ว ลงมาได้ 2 ตอน เราอ่านแค่ตอนแรกเราเมนท์ไปเลยว่าเหมือนกับเรื่องนี้มากๆ
ึคนแต่งเรื่องนั้นต้องอ่านตามเรื่องนี้แน่ถึงได้ออกมาได้เหมือนขนาดนั้น ส่วนหนึ่งที่เราเมนท์ไปคร่าวๆในเรื่องของความเหมือนก็ตามนี้ค่ะ
ความคล้ายของตัวละคร แฟรงค์ -แท๊งค์ นัท -มัต เพื่อนชื่อปอนด์ มาที่รีสอร์ทที่หนองจอก พื้นเพของมัตมาจากเขาค้อ แม่ขายขนมจีนส่งจนลูกเรียนจบสูงๆ แม่ชื่อนวล แท๊งค์เคยไปอยู่ที่เขาค้อ เคยสนิทกับมัตมาก มีฉากโดนหมากัด ซ้อนจักรยาน ห้ามเรียกแท๊งค์ว่าพี่ แท๊งค์โดนห้ามไม่ให้กลับไปที่เขาค้ออีก มัตตั้งใจจะกลับไปทำรีสอร์ทที่เขาค้อ นี่แค่จากบทแรกนะคะ
เราแจ้งไปที่คุณ Sarawatta แล้ว แต่ปรากฏว่าลิงค์เข้าไม่ได้ น่าจะโดนลบไปแล้ว เราเจอมา 2 เรื่องแล้วค่ะ ในช่วงปิดปีใหม่ที่นิยายเหมือนเรื่องอื่น เรื่องหนึ่งคล้ายเรื่องนี้ อีกเรื่องคล้ายเรื่อง Addicted crime ของคุณนากิ ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะเอาไปลงที่อื่นด้วยหรือเปล่านะคะ ขอโทษที่นอกเรื่องค่ะ แต่อยากลงให้เห็นกัน ตามอ่านเรื่องนี้ ชอบมากแค่ไหนก็อย่าก็อปเลยค่ะ
"ไม่ได้หรอกพี่แฟรงค์ นัทเกรงใจ อีกอย่าง...เราสองคนก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน เราต้องช่วยกัน ต้องแชร์กัน อย่างน้อยก็ต้องครึ่งต่อครึ่งนั่นแหละ"ชอบตรงนี้ แมนๆดี คุยกันตรงๆ
ว้า จบซะแล้ว ไม่อยากให้จบเลยค่ะ รู้สึกดีที่ทั้งคู่ต่างจับมือกันร่วมฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ไปด้วยกันจังค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับนิยายดีๆ สนุกดีค่ะ
ดราม่าไปอีก เราเสียน้ำตาไปหลายยก ซึ้งมากๆ เวลาหน่วงนี้หน่วงได้อีก :hao5:
ชื่นชมนักเขียนที่ทำให้นิยายมีชีวิต ดูสมจริงและเข้าถึงความรู้สึก
ภาษาและการบรรยายสามารถทำให้เราเข้าถึงอารมณ์ของตัวละครเลยค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะ :pig4:
Timeline ไม่ถูกต้องนะ นัทกับแฟรงค์ไม่ได้เจอกัน13ปี จากกันตอนแฟรงค์จบป.6ส่วนนัทจบป.5
เฟิร์นพูดติดตลก ดูเธอเป็นคนสดใสมากทีเดียว แต่งตัวดี หน้าตาผิวพรรณก็ดี ดูสมกับคนที่เป็นคนมีความรู้ถึงด็อกเตอร์
คนที่อายุน้อยกว่าไม่ให้รดน้ำสังข์อวยพรให้คนที่อายุมากกว่า นี่คือธรรมเนียม ค้นอ่านได้ทั่วไป
"พี่แฟรงค์ นัทขอให้พี่แฟรงค์มีความสุขมากๆ นะครับ ดูแลเพียวให้ดีๆ รักกันให้มากๆ รักกันตลอดไปนะครับ"
แล้วผมก็เอียงสังข์เพื่อจะรดน้ำสังข์ลงไป